Το Θαύμα των κόκκινων αυγών της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής

Η θαρραλέα Αγία δέν φοβήθηκε τίοτε καί έ!οντας όλο τής τήν αλήθεια" τό δίκαιο καί τήν
#ί$τη ήγε μα%ί μέ τή Μαρία τού &λω' $τή (ώμη" $τόν ίδιο τόν Αυτοκρ'τορα Τιβέριο γι'
ν' καταγγείλει τίς αυθαιρε$ίες τών #ιλ'του" )ννα καί &α*'φα εναντίον τού +ρι$τού,
Πραγματικά καταφέρνει νά ιστορήσει στόν Καίσαρα όλα τά θαυμαστά γεγονότα καί τήν άδικη
καταδίκη του αθώου! Όταν δέ φτάνει στό σημείο πού αναφέρει τήν Ανάσταση τού Xριστού, λέγεται
πώç ο Tιµέριοç αντέδρασε καί είπε:
«Όλα νά τά πιστεύσe γιά Αυτόν τόν Iησού. Αλλά γιά Ανάσταση πώç νά πιστέ¡e»; Eκείνη τήν ώρα
περνούσε μία υπηρέτρια μέ ένα καλαθάκι γεμάτο αυγά καί ο Καίσαραç µρήκε τήν ευκαιρία νά
προσθέσει: «Nά! Eάν αυτά τά αυγά γίνουν κόκκινα, τότε καί εγώ θ' ι$τέ-ω ώς ο +ρι$τός
Ανα$τήθηκε.,
Αμέσeç τότε καί αδίστακτα η Αγία Mαρία η Mαγδαληνή, πλησίασε τήν σκλάµα καί άγγιçε τά αυγά,
πού αστραπιαία καί θαυματουργικά έγινα όλα κόκκινα! #ήρε τότε ένα καί τό έδει/ε $τόν
έκθαμβο Τιβέριο λέγοντας0
«Xριστόç Ανέστη»! Tότε συγκλονισμένοç ο καλοπροαίρετοç Tιµέριοç ομολογεί 'Αληθώç Ανέστη¨
καί δίνει άμεσα εντολή νά φέρουν τό γρηγορότερο μπροστά του στή Pώμη από τά Iεροσόλυμα τόν
Πιλάτο, τόν Aννα καί τόν Καïάφα!!!
Από εδώ έ¿ουμε τό έθιμο τού κόκκινου αυγού! Aιότι 1Αληθώς Ανέ$τη ο &ύριος.! Καί τά αυγά
πρέπει νά µάφονται κόκκινα καί μόνον.
Η Τ2Μ3(2Α Τ34 #(3ΤΑ2Τ234 ΤΗ5 5ΤΑ6(35Η5 Τ76 +(25Τ76
1τσι λοιπόν, ¿άρη στό θάρροç καί τήν απερίγραπτη πίστη τήç Αγίαç Mαρίαç τήç Mαγδαληνήç,
πιάνονται στά Iεροσόλυμα οι πρeταίτιοι τήç άδικηç θανάτeσηç τού Iησού καί μέ συνοδεία
στρατιeτών ρί¿νονται σέ πλοίο πού çεκινά γιά τή Pώμη! Mέσα τούç οι καρδιέç τούç τρέμουν!
Eέρουν τί τούç περιμένει! Απορούν όμeç πώç τό έμαθε καί από ποιόν ο ίδιοç ο Αυτοκράτοραç!
Eν πλώ καί ενώ τό πλοίο µρίσκεται πλάι στήν Κρήτη, ο Καïάφαç πεθαίνει υπό φρικτούç πόνουç,
όποτε αναγκά¸ονται νά τόν θά¡ουν στό ελληνικό νησί!
7ι 'λλοι δύο ένο!οι φτ'νουν τελικ' $τή (ώμη γι' ν' αρου$ια$τούν μρο$τ' $τό
αοφα$ι$τικό βλέμμα τού &αί$αρα" ο οοίος διατ'%ει αμέ$ως ν' γδ'ρουν ένα βουβ'λι καί μέ
τό νωό του δέρμα ν' τυλί/ουν τόν )ννα" ού ήταν εθερός τού &α*'φα καί ν' τόν αφή$ουν
$τόν ήλιο,,, 1τσι έσφιçε τό δέρμα, συνθλίµονταç κατά τρόπο μαρτυρικό καί οδυνηρό τόν Aννα!
O Καίσαραç προστά¸ει τότε νά φέρουν μπροστά του τόν Πιλάτο. H Αγία Mαγδαληνή λέει τότε, πώç
ο Πιλάτοç εί¿ε πάρει τόν άρραφο ¿ιτώνα τού Xριστού πού εί¿ε υφάνει η Παναγία καί πώç τόν
φορά!
Πράγματι ο Αυτοκράτοραç διατά¸ει νά µγάλει τή στολή τού ο καταντροπιασμένοç Πιλάτοç καί
όντeç φανερώνεται ο άρραφοç ¿ιτώναç τού Xριστού, πού τόν εί¿ε πάρει από τούç στρατιώτεç!!!
O Καίσαραç γίνεται έçαλλοç! 1#ώς τόλμη$ες ν' κ'νεις τέτοιον 'δικο φόνο $τόν 2η$ού ού
έρα/ε τό$α ένδο/α καί θαυμ'$ια8. ρώτη$ε καί ο #ιλ'τος α'ντη$ε μέ τρόμο ώς 1γι' τό
φόβο $ου &αί$αρα9αφού τό λήθος φώνα%ε ν' τόν $ταυρώ$ω.9
«Mά αφού άθλιε εί¿εç εçουσία νά τόν απολύσειç γιατί δέν τόν απέλυσεç»; τόν ρώτησε ο Καίσαραç
καί ¿eρίç νά περιμένει απάντηση, πρόσταçε νά τόν κλείσουν σέ μία φυλακή έçe από τήν πόλη
μέ¿ρι νά σκεφτεί μέ ποιόν τρόπο θά τόν σκότeνε!
1τσι µασανι¸όταν γιά καιρό ο Πιλάτοç, θυμόμενοç τά λόγια τηç γυναίκαç τού τήç Αγίαç Ποπλίαç νά
μήν καταδικάσει τόν Xριστό, θυμόμενος ότι ομολόγη$ε δημό$ια ώς ήταν αθώος ο +ρι$τός"
θυμωμένος γιατί υέκυ-ε $τούς αδίκους καί δέν τόν ελευθέρω$ε,
Καί ενώ μία μέρα µγήκε ο Αυτοκράτοραç γιά κυνήγι κοντά στόν πύργο τήç εçeτερικήç φυλακήç καί
τόçευσε ένα θήραμα, τό µέλοç πήγε κατά θεία δίκη καί καρφώθηκε μέσα από τό παραθύρι τήç
φυλακήç επάνe στόν Πιλάτο.