A BOA NOVA

Miguel Caamao

Jos Miguel Caamao Castro

A boa nova

http://miguelcaamanho.blogspot.com.es/

Miguel Caamao, 2012. Primeira edicin dixital: decembro de 2012

Esta obra rxese por unha licenza Creative Commons, a cal permite a sa copia, distribucin e comunicacin pblica, as como as obras derivadas, mentres se mantea a autora orixinal e non sexa con fins comerciais. As obras derivadas desta deben ser distribudas baixo esta mesma licenza. Para mis informacin sobre a licenza: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/deed.gl

Deseo da cuberta: Miguel Caamao. Foto da cuberta: Batea varada no paseo martimo de Vilagarca con Carril ao fondo tras o paso do temporal Nicki. Decembro de 2012, Miguel Caamao. Revisin do texto: Xos Miguel Barros Taboada.

http://miguelcaamanho.blogspot.com.es/

 xente que me inspirou

Miguel Caamao

Captulo I

Tesme que axudar. Nin sequera o mirou. Mantivo a sa ollada fixa na pequena torrada e comezou a esparexer a manteiga con calma por enriba. Non era a primeira vez que Arsenio lle peda axuda, e desde logo tampouco esta pareca que fose ser a ltima; mis ben semellaba outro captulo daquel pesadelo no que se convertera a sa relacin. Unha relacin de amizade que deixara fai tempo de ser unha simbiose para converterse en parasitismo. Por favor, Pau, polo menos respndeme! O camareiro do restaurante interrompeunos para preguntar polo que desexaban para xantar. Iso pareceu calmar un pouco a situacin, e Arsenio dirixiuse a Pau xa mis tranquilo: Escoita, isto non se trata de cartos; desta vez estou metido nun fregado de carallo, e xroche pola mia nai que non foi a mia culpa. Pau non puido evitar esbozar un lixeiro sorriso: cantas veces escoitara xa aquela mentira de non foi a mia culpa. Porn, unha cousa comezaba a chamarlle a atencin e era o nerviosismo que amosaba Arsenio. Nunca o vira as, nin posto ata as orellas de coca... E abof que no pasado correran xuntos moitas troulas. A ver como cho explico para que me prestes atencin. un asunto fodido, con xente moi fodida que non se anda con chiquitas... Arsenio pareceu vacilar un momento, levantouse e foi barra coller un xornal para volver de novo mesa. Mira, ves esta noticia? Cocela, non? Arsenio pousou o seu ndice sobre a noticia da portada. O titular falaba de que transcorreran xa tres das desde a desaparicin do xove investigador vilagarcin Iago Nogueira. No subtitular apuntbase que a polica non avanzara nada nas investigacins, e que todo sinalaba a un triste final. Si, coezo a noticia. Unha pena o dese rapaz, pero que carallo me queres dicir con iso?Arsenio abriu amplamente os ollos vez que o seu xesto adoptaba unha expresin mis

A boa nova

tranquila. Coeca a Pau desde haba moitos anos e saba que era difcil entrarlle cun tema; pero unha vez que a cousa se encamiaba, a sa curiosidade faca o resto. A polica non ten nin puta idea, pero eu sei onde est. Teno secuestrado e eu sei onde est. Pois xa sabes, marca o 091 e dillo con voz claria que se os que patrullan non teen moitas luces xa non te imaxines os telefonistas. Non podo, ti ben sabes como est a cousa na polica Arsenio fixo unha pausa para tomar aire e buscar as palabras axeitadas para o que a dicir. Quero dicir que non un simple secuestro, o pobre rapaz vtima dun axuste de contas entre mafias da ra de Arousa. Se se decata a polica dectanse todos eles e ao carallo co rapaz; e posiblemente, comigo tamn. Xa. E mira unha cousa, por que non deixas de marear a perdiz e vas un pouco ao gran? Quen carallo ese investigador? Por que o coeces e por que sabes onde o teen?

Miguel Caamao

Captulo II

Arsenio e Pau pasaron sala contigua do restaurante, un saln cafetera onde podan estar mis tranquilos e sen distraccins. Polo fo musical soaban baladas rock dos anos oitenta e xa tan s estaban eles no local. Sempre me gustou este sitio, comida de calidade e msica da que axuda a facer a dixestin. A combinacin perfecta para tomar gin-tonics toda a tarde. Lembras a ltima vez que pillamos unha enchenta xuntos? Pau mirouno seriamente, Arsenio estivera o resto da comida sen achegar ningn dato mis sobre o caso e respondendo con evasivas. Segundo dica era mellor esperar sobremesa, a ter o estmago ben cheo de comida e alcol para poder atreverse a falar algunhas cousas. Cousas difciles. Cousas que pedan coraxe non s para dicilas, senn tamn para escoitalas. Mira neno, al atrs non quixen montar un numerio. Gstame este local, a comida, a msica e ata o mamn do camareiro. Pero empezo a pensar que todo isto unha perda de tempo; que ti mesmo es unha perda de tempo. Que se recordo a ltima enchenta? Claro que a recordo, acabei levndote ao hospital a que che fixeran un lavado de estmago; e sinceramente, non lle gardo tanto cario ao recordo como parece que ti fas... As que por favor, deixa de vacilarme e empeza a dar datos se non queres que me levante. Non doado explicalo, pero o certo que Pau tia un xeito nico de dicir as cousas. Toda aquela verborrea que acababa de soltar a acompaada dunha expresin corporal que s a xente de carcter capaz de transmitir. E o mis sorprendente que neste caso, Pau faca falar o seu corpo sen apenas movelo, sen os movementos bruscos dunha persoa enfadada, sen alteracins no seu xesto, ton de pel ou voz. Simplemente miraba fixamente e infunda o respecto que leva consigo unha personalidade forte. Pau era unha tipa alta e insultantemente nova, duns vinte e sete anos, unha rapaza coa experiencia dunha muller. Deixara a casa dos seus pais con dezaoito anos, e desde aquela tivera tempo para bregarse en mil batallas. Fisicamente era unha muller atractiva; vaia,
7

A boa nova

mis ben tremendamente atractiva. Posua unha desas belezas que por moito que un queira non pode asociar a un trazo en concreto. Todo nela estaba colocado no tamao e proporcin perfectas, e todo nela gozaba de expresividade propia. Arsenio soubo enseguida que xa non poda entreter mis o tema, levantou a sa copa e botou un grolo grande, pousouna e comezou a falar. Iago Nogueira un investigador da universidade que est facendo a tese. Eu coecino ao ir xogar as pachangas de baloncesto semanais que botamos entre a xente do departamento. O caso que acabamos intimando, un rapaz moi esperto e afable e gstalle sar de festa. O colegueo foi evolucionando e chegamos a ter algo parecido a unha amizade. Unha noite, cando xa volviamos da festa, duseme por preguntarlle de onde sacaba os cartos para o tren de vida que levaba. Quero dicir... O tipo vesta ben, gustballe comer ben e nunca lle faltaba unha copa na man. En fin, non sei se sabes como est o mundo polo campus, pero agora mesmo por al o que menos hai son cartos; se me apuras, ata os ionquis marcharon a pedir a outras zonas da cidade. Non sei se foi pola borracheira que levaba ou porque aquela noite pillara cunha rapaza no Maycar, pero o caso que lle faltou tempo para empezar a soltarme informacin que era mellor non saber. Resulta que ao tipo pagballo todo o que el chamaba o Mecenas da Ra, unha especie de filntropo que quera situar a Vilagarca na fronte da investigacin e o desenvolvemento. Por suposto aquel da escaralleime risa coa historia e deixeino estar, pensando que fora unha parvada mis da noite. Porn, co paso do tempo e unha vez aberto o tema, as conversas levbanme continuamente cara a al. En fin, xa se sabe, a cabra tira ao monte... e eu sempre fun moi cabrn. Ao parecer, este Mecenas da Ra non era outro que Wenceslao Pieiro, o famoso narco arrepentido, o que vendeu polica os outros clans arousns durante a gran operacin do 2003. Daquela o tipo alegara que ante o afundimento do Prestige e a marea do voluntariado no que se convertera o tema, non puido senn cambiar o rumbo da sa vida e comezar a axudar o seu pobo, a sa xente. A verdade que non se sabe ben o que pasou, por que quixo limparse. Hai quen di que foi por liortas cos outros narcos, polo seu racismo cara aos colombianos, porque a sa vocacin sempre foi a poltica onde est o autntico poder e o fixo como paso previo... Eu a verdade que me abono ltima das teoras, a de que realmente se lle cruzou un cable ou

Miguel Caamao

nifrou mis xnero do que deba e pensa que realmente un elixido; de a o seu alcume preferido, polo que se refiren a el a maiora dos seus: o Mesas. Arsenio parou de falar, tia os beizos secos e necesitaba outra copa. Pediu das mis ao camareiro da barra, unha para el e outra para Pau, que durante todo aquel tempo escoitara con atencin sen apenas pestanexar. Vaia, por fin animouse un pouco a cousa dixo ela ao tempo que buscaba un cigarro no bolso. Si que pode ser interesante o tema. Pau chupou o cigarro un par de veces e volveuno meter no bolso. Haba unha semana desde que deixara de fumar, as que de cando en vez senta a necesidade de xogar co tabaco, notalo entre os seus beizos e os seus dedos. Contina, por favor. Si, pois agora ben o gordo. A semana pasada Iago chamoume totalmente angustiado, resulta que... RIIIIIINGGGGG Desculpa un momento dixo Pau, unha chamada importante, agora mesmo estou contigo.

Miguel Caamao

Captulo III

Pau regresou mesa onde Arsenio agardaba para contarlle o groso do asunto. Porn, desta vez foi ela a que declinou meterse de cheo na conversa sobre o caso. Tes que desculparme, debo marchar agora mesmo a facer uns recados. Pero, pero... queda o mis importante; teo que contarcho, tesme que axudar! Xa, xa, tranquilo; vmonos dentro de das horas por aqu cerca, nunha cafetera. Non sei, vleche o Derby? Ben, se non queda mis remedio, al estarei agardando. Moi ben, pois marcho. Vmonos logo, deica! Ata logo... Espera, agarda un intre! Pasou algo grave? A verdade que levabamos tempo sen vernos e non che preguntei nin sequera que da ta vida. Non, tranquilo; non pasou nada grave, s teo que ir facer uns recadios que tia comprometidos para hoxe. E respecto da mia vida, coma sempre, nada novo que contar. Pau colleu o seu abrigo baixo o brazo e marchou do local sen agardar resposta. Sempre fora moi reservada respecto sa vida privada. Non lle apeteca compartir os seus problemas persoais co resto da xente, pero tia a mala sorte de amosarse como un imn para quen quera contar os propios. Aquela tarde taa reservada para acabar de recoller as cousas no piso que compartira ata hai s das semanas co seu ex. Esa foi unha das razns polas que decidiu citarse con Arsenio no centro. O que non saba daquela que a comida con Arsenio a dar para tanto, e a chamada do seu ex devolveuna realidade. Despois da ruptura a relacin tornrase fra, falbanse coma se non se coeceran; as feridas anda estaban sen cicatrizar e faca falta mis tempo. Fora ela quen decidira deixalo. En realidade estaba a gusto coa sa parella, pero notaba como unhas esposas invisibles que lle limitaban as sas pretensins de futuro. Sempre pensara en si mesma como unha persoa de mundo, sen ataduras na terra. Con moito amor s sas races pero cun sentimento universalista. Necesitaba ver que haba mis al,

11

A boa nova

coecer outras culturas, falar outros idiomas, saborear outras comidas, empaparse doutras augas... Necesitaba ver mundo, xa habera tempo de volver e formar unha familia. Pau pasaba uns das na casa dunha amiga en Santiago, Laura. Quera rematar de facer a mudanza canto antes, pero era complicado atopar momentos nos que coincidisen el e ela para separar as cousas. Ademais, en Santiago poda realizar o papelorio para comezar a sa nova vida, pedir visados e demais.

***

Cando entrou no bar Derby, Arsenio xa estaba al e tia a sa copa mediada. Pau sentou en fronte del e pediu unha caa ao camareiro. Australia. Que carallo dis? Australia, o pas, que che parece? Pois eu que sei, que me vai parecer. Un sitio cheo de canguros e que queda no quinto carallo ou mis lonxe anda. Pau sorriu, gustbanlle as sadas impulsivas de Arsenio. Si, tes razn, si que queda lonxe E iso a que ben? Nada, parvadas. A ver, que lle pasou a Iago Nogueira? Por que te chamou a semana pasada? Si, ao tema. Iago chamoume totalmente angustiado. Resulta que Martn, o seu compaeiro de piso e outro dos agraciados pola caridade do Mesas, metrase nunha boa lea. O rapaz deba moitsima pasta, uns quince mil euros, a uns tipos de Cambados que o estafaran xogando ao pker e tia s dous das para xuntar os cartos. Vaia, eu tomei o tema como unha autntica putada para o seu compaeiro de piso, pero que carallo me a importar a min se apenas o coeca? Iago contoume que ao da seguinte de perder os cartos apareceran dous sicarios colombianos no piso. Martn non estaba nese momento, as que lle tocou a el recibir o aviso. Quedbanlle 24 horas, se non as consecuencias seran as peores. Loxicamente asustouse moitsimo, as que decidiu chamar a algun para contarllo e tiven a mala sorte de ser eu quen lle collera o telfono. Ao ver o seu estado decidn quedar con el
12

Miguel Caamao

para ir tomar algo. Cando nos vimos na ra agarroume do brazo e obrigoume a camiar ao seu ritmo, a gran velocidade. Estaba completamente paranoico! Non paraba de mirar aos lados e atrs... Maldita a hora na que quedei con el! Contoume que Martn fuxira a Portugal espera de que se calmaran os nimos e ver se consegua xuntar os cartos. Pero claro, os sicarios foran contratados para facer un traballo, as que Iago non paraba un minuto. Instalrase na completa demencia. Polo menos as o va eu nese momento. Non sei... estivemos dando voltas pola zona vella, mesturados entre os turistas. Estaba obsesionado por pasar desapercibido. Cando algn turista sacaba a cmara para apuntar catedral, el cubra a cara. Estaba desesperado. Pregunteille que a facer, se seguir vivindo con medo ou tia algo pensado. Contoume que a marchar de volta casa, a Vilagarca. Intentar que pasasen eses das e se ao final se faca preciso, falar co Mesas para buscar proteccin. Deume o enderezo da sa casa e unhas indicacins respecto dun acocho que coeca e que quizais utilizase, un antigo almacn de coca a carn da praia en Vilanova. Un deses antigos zulos da poca dourada das planadoras. Pareceume boa idea, e durante un par de das estivemos en contacto sen problema polo mbil. Porn, fai catro das chamoume moi nervioso, contoume que deixaba a sa casa, que xa tampouco se senta seguro al e que eu xa saba por onde andara; que era mellor non dicilo por se a lia estaba intervida. Ao da seguinte a familia denunciou a sa desaparicin. Eu non lle dei importancia xa que pensei que era voluntaria, que efectivamente estaba escondido. Pero das despois recibn un sobre na mia casa. Contia das fotografas. Unha de Iago atado a unha cadeira e cos ollos vendados, esta que ves aqu. A outra de Iago e mia dando un paseo pola zona vella de Santiago, estoutra. Ademais via unha pequena nota que dica: Ti sers o seguinte, tes setenta e das horas para xuntar quince mil euros se queres que o teu amigo salve a vida. Estaremos en contacto. Isto foi onte. O resto, xa o sabes. Chameite para quedar para comer e aceptaches... Sinceramente, espero non te estar metendo a ti tamn en problemas; pero es a nica persoa que confo que me poida botar unha man. Axudarasme?

13

A boa nova

Arsenio calou agardando contestacin, pero Pau anda tardou uns segundos en empezar a falar. A sa mente asimilaba a informacin e analizaba as posibles contradicins e lagoas que tia a historia. Segundo lera na prensa, o desaparecido fora visto por ltima vez en Santiago, non en Vilagarca; ademais estaba o do compaeiro de piso... Por que tia que crer Pau que fora estafado xogando ao pker e non que realmente perdera os cartos por, simplemente, xogar peor? Ou quizais eran outros asuntos. O que estaba claro para ela que a historia do pker cheiraba mal. Porn, haba algo nas fotos, na expresin daquel rapaz, que a mantia cativa, que lle daba credibilidade historia. Ela sempre tivera esa habilidade de mirar cara as persoas e facerse unha idea aproximada de se eran boa xente ou non. Aquel rapaz, desde o principio, transmitralle boas vibracins. Ben, hai un par de cousas que me tes que aclarar; pero deixarmolas para ma, as teremos algo de que falar no coche. No coche, e logo a onde imos? Imos facer un pouco de turismo polas Ras Baixas. Xa sabes, bo albario, bo tempo e boa comida. Fai unha maletia con roupa por se nos leva mis do previsto e reclleme na Praza Roxa s 8:30.

14

Miguel Caamao

Captulo IV

Algunha novidade? Nadia... este tipo parece que non sabe onde se meteu. Xa, entendo. Que fixo durante o da? Levantouse a iso das 11 horas e estivo na casa ata as 13:30, supoo que no ordenador ou na tele. Non fixo ningunha chamada telefnica desde a casa. Sau ra e foi xantar coa rapaza que chamou onte, Pau. Comeron e fixeron sobremesa, teo fotos de todo. De que falaron? O tipo empezou a contarlle cousas sobre Nogueira, como o coecera e de onde sacaba os cartos. Pouco mis. Pouco mis? Si, pouco mis. Ela tivo que marchar, chamrona por telfono e el pagou a conta e foise. Logo volveron quedar no bar Derby, tamn teo fotos. E continuaron falando, claro, que lle contou? Ahhh... ben... A verdade que non me deu tempo a instalar os micrfonos e non o sei. Pero vaia, se tivese que apostar dira que nada do noso interese. Polo menos a ela non lle vin ningn xesto no corpo que mo indicara. Xa, uhum... Non me fo, mantn a vixilancia. Sabemos que quedaron porque lle quera pedir axuda. Eu vou pedirlle ao cabrn do Cabito a ver se me consegue o expediente desa Pau, antecedentes e demais; a ver por canto llo quito ao fillo de puta. Hostia, Kiko! De verdade? Tanta importancia cres que pode ter? Pero se unha mocosa! Ademais a pasma cada vez anda mis nerviosa co tema do secuestro... Seguro que che queren cravar mis por filtrar o expediente. Nenio, un non se fai rico deixando que as cousas ocorran porque si. As cousas hai que telas ben amarradas. Chmame se ves que hai novidades, a calquera hora.

***

15

A boa nova

O camio ata Vilagarca foi ameno e improdutivo a partes iguais. Improdutivo porque Pau non foi quen de sacar nova informacin sobre o asunto e aclarar as enormes dbidas e lagoas que se presentaban. Ameno porque a pesar de estar en decembro, a ma presentrase soleada e Arsenio tomara a viaxe como unha ocasin para botar un monlogo sobre os puticlubs que cercaban a estrada. "Ohh, La Sirena, que mulleres! E o D'katty... Apreciaba mis o trato de cando era A Raposeira, pero que xnero. Manteen o nivel top; agora ben, normal que lle cambiaran o nome. Raposeira soaba moi galego, e al da terra non haba moitas mulleres, non. E xa non falemos da sinxeleza do Club, un nome que non engana a ningun; conciso e directo... Ou do Fortuna en Bamio. Que cousas. Sabes o do Pars-Dakart de vios en Compostela? Pois ben, non por chulearme, pero eu completei o Vilagarca-Santiago de clubs en cinco horas, hahahaha!" Arsenio era un tipo ben curioso. Nunca sabas realmente cando dica a verdade, cando fachendeaba, cando ironizaba ou cando, simplemente, falaba para calmar os nervios. A chegada a Carril coa illa de Cortegada emerxendo maxestosamente beira dereita da estrada sacounos do seu estado de calma e obrigounos a concentrarse de novo no que vieran facer. Moi ben, xa chegamos; ti dirs. Vai directamente casa de Iago. Pero sabemos que al non est. Si, pero necesito aclarar algunha cousa. Arsenio conduciu o seu coche ata Rubins, onde tian a sa residencia os pais de Iago. Unha bonita casa de pedra nas Vias, a medio camio entre o campo da festa e Zamar. A casa tia un pequeno xardn e un muro de pedra ao redor pechando o terreo. Arsenio e Pau achegronse ao porteiro automtico e timbraron. Si, quen ? Ola, que hai seora? vostede a nai de Iago? contestou Arsenio. Oian, xa deixei ben clario que non quera mis prensa diante da mia casa. Se queren preguntar algo vaian polica, ns non sabemos nada mis do que xa se publicou. Pau torceu o xesto inmediatamente, non era normal que en casos de desaparicin a familia non quixera precisamente todo o contrario: ter a prensa falando todo o da do caso para que non morrese a historia e meter presin as polica.

16

Miguel Caamao

Tranquila, seora; non somos da prensa, somos amigos de Iago, de Santiago. S intentamos axudar. El contranos que volva para Vilagarca, de feito eu mesmo falei con el cando xa estaba aqu. O nico que desexamos poder falar con vostede para aclarar algn punto, para botar unha man. O rudo do sinal do interfono faca ver que a seora non colgara, porn non dixo nada durante un tempo. Finalmente soou o timbre e abriuse a porta. Pau e Arsenio pasaron ao interior da casa. A nai de Iago recibiunos no saln. Estaba soa. Seora comezou a falar Pau, queremos axudar, pode estar segura; debe ser sincera con ns. Sabemos que Iago estivo aqu e que a sa intencin cando marchou da casa era agocharse na zona. Como posible que a prensa asegure que a ltima vez que o viron foi en Compostela? A nai de Iago tomou asento no sof e mirou fixamente a Pau. Miren, por aqu ten pasado estes dous das moitsima xente: polica, prensa, amigos, outros amigos e outros amigos diferentes. Eu non sei xa distinguir cales son os verdadeiros amigos e cales veen a outras cousas. Eu s sei que Iago un bo rapaz, que non sei en que lea se meteu porque non mo quixo dicir. Cando marchou a ltima vez da casa, foi el quen dixo que a a Santiago; se vostede pregunta se eu estou segura se foi as... Non o sei, quizais me mentiu para que non me preocupase. me igual, s quero que apareza san e salvo; est claro que isto foi premeditado. Xa, comprendo contestou Arsenio; ten que ser unha situacin difcil. O caso non avanzaba e quedaba de manifesto que a prensa publicara aquela informacin sen confirmala, tan s de odas. A ver se pode axudarnos de todas as formas. Recorda se os das que estivo na casa algun o veu visitar? Se recibiu algunha chamada telefnica que o incomodara? Ben, recordo que o chamaron por telfono a tarde antes de marchar, pero colleu el o aparato e non teo nin idea de quen era. A chamada foi ao telfono da casa? preguntou Pau. Si. Dixeme un momento o aparato por favor. A nai de Iago levantouse a polo telfono e deixoullo a Pau. Esta revisou no apartado de chamadas recibidas e atopou unha de cinco das atrs que comezaba co prefixo 00351. Unha chamada desde Portugal xusto o da que abandonara a casa.

17

A boa nova

Ben, algo coido que sacamos desta visita. Moitas grazas seora, apunto na axenda o seu nmero. Chamarmola con boas novas, non se preocupe. Pero, que pasou, que atopou? De momento nada claro, pero vou facndome unha idea do que puido pasar. O dito, estaremos en contacto; non se preocupe. Pau e Arsenio abandonaron a casa de Iago e volveron ao coche. Oes Pau, se non moito molestar, poderas dicirme que cona atopaches no telfono? Pois que a ltima chamada foi realizada desde Portugal Aha, e entn... Entn Iago marchou de casa por algo que lle contou o seu compaeiro de piso, algo supoo que moi fodido. Iso o primeiro que temos que investigar, que carallo hai detrs de todo isto. Cada vez est mis claro que non pode ser por unha msera dbeda de xogo. Moi ben, e por onde empezamos?, cal a seguinte parada? Agora imos ver esas fermosas praias da ra. Directos ao acocho do que che falou dixo Pau axustando o cinto de seguridade. Hoxe brilla o sol, bo da para visitar a praia, imos acabar de mollarnos no asunto.

18

Miguel Caamao

Captulo V

O Wolkswagen Polo de Arsenio tomou camio pola nova circunvalacin Sur de Vilagarca, aquela que destrura fermosas casas antigas en nome do ben comn, ou en nome de non tocar as propiedades dalgns coecidos empresarios da zona. Ao chegar ao seu final, no porto, tomaron a estrada nacional en direccin Cambados, para ir cara praia das Sinas. Isto Vilaxon. Ao pasar o Rial xa ser Vilanova, e en pouco menos de 200 metros teremos o acceso estrada que discorre pegada costa na zona das Sinas. che ben bonita a paisaxe, xa vers. Pau respondeu cun si lacnico. Un si que permita a Arsenio continuar coa conversa, pero que deixaba claro que ela andaba a outras cousas. A sa cabeza non parara de darlle voltas ao tema desde que mirara o telfono na casa de Iago. No seu maxn agromaban diferentes teoras sobre o sucedido, algunhas delas carentes de sentido. Xa vers cando cheguemos zona das casas dos narcos, son impresionantes! Os moi cabrns non se agochaban un carallo; en fin, esconderse si que se escondan tras grandes muros. Pero iso si, vivan na esaxeracin, vaia chozas! Vale, vale! Pero agora necesito que cales e me escoites interrompeu Pau a Arsenio. Teo que poer en orde as ideas, as que vou ir falando en alto e se notas que hai algo no que erro faimo saber. A ver... Ummmm. Vaiamos de fra a dentro. Sabemos que a nica relacin que ti tes co tema que recibiches ameazas e un ultimato porque te relacionan con Iago, porque descubriron que es colega del ao seguilo por Santiago. En principio esta relacin unha minucia. Que te involucren a ti polos malditos quince mil euros que nin sequera debe o teu colega senn o seu compaeiro de piso, un indicio mis de que ten que haber algo que se nos escapa. Sabemos que Iago colleu medo polas ameazas que an cara a Martn e decidiu ir pasar uns das casa. Deste xeito gaaba en tranquilidade e en seguridade ao situarse cerca do Mesas, un tipo que deixou o lado escuro para converterse nun benfeitor ao xeito desas
19

A boa nova

fundacins dos bancos. Porn, tras recibir unha chamada de Portugal, seguramente de Martn, decide marchar da casa para ir ao refuxio. A partir de aqu xa non sabemos mis del, ags que o capturaron. Non sei, cada vez teo mis claro que os cartos son unha escusa. Teo a sensacin de que Martn non foi sincero con Iago ata que o chamou desde Portugal, e que foi nese momento que Iago se deu conta da gravidade do asunto. Unha mgoa que non cho contara por telfono. Ben, supoo que non te quera involucrar... E pola contra, aqu estamos. Pois si, moi boa anlise. A ver que atopamos no acocho. Existe a posibilidade de que a Iago o capturaran antes de chegar a el, e entn non saquemos nada desta visita... No mellor dos casos tamn pode ser que pasase por al e deixase algunha pista, algo escrito ou vai ti saber. E no peor? No peor dos casos posible que o capturaran al, no acocho, e deixasen a algun vixiando. Nese caso estamos fodidos. Durante o resto do camio ningn dos dous falou. A tensin palpbase no aire, e tan s a voz do locutor da Radio Galega humanizaba aquel coche. Logo volveremos coa crnica deportiva e con ese emocionante Depor-Numancia desta tarde. Porn agora imos cun novo repaso das novas do da. Merkel e Sarkozy lideran Europa o da que o Reino Unido referenda o seu euro-escepticismo. Mariano Rajoy perfila o seu equipo de goberno no que de seguro non han faltar os galegos. E aqu en Galicia, unha vaca morre atropelada no km 27 da estrada Friol-Begonte... A partir de aqu hai que ir a p rompeu o silencio Arsenio. De acordo, xa tia ganas de deixar o coche e as parvadas que soaban na radio. Non sei, non ten puto sentido que cun rapaz desaparecido, ns sabemos que secuestrado, a noticia mis importante para a radio fora o atropelo dunha vaca. Algun o quere silenciar, e a polica da zona parece que non fai moito por investigar. Pau e Arsenio baixaron do coche, que quedou aparcado sombra dun pieiro. Andaron uns cincuenta metros pegados ao mar, entre rochas e matogueiras ata que o camio se faca impracticable. Nese momento torceron esquerda e percorreron uns douscentos metros terra a dentro. A paisaxe era a dun frondoso bosque de pieiros, e nese momento foron conscientes de que estaban totalmente ocultos para o bo, pero tamn para o malo.

20

Miguel Caamao

Ben, xa non debe quedar moito. Segundo me contou Iago deberiamos ver unha pequena depresin no terreo, como un noiro, e xusto na sa marxe esquerda o inicio dunha pequena gruta. Al est! Pau e Arsenio achegronse ata o acocho. A pesar de ser unha cova de orixe natural, notbase a man do home. A estrutura estaba apuntalada e era seguramente mis profunda que no pasado, e por causas naturais, fora. Na entrada apibase unha inxente cantidade de lixo. Aquilo pareca un museo pop dos oitenta. Haba desde antigos cascos de cervexa e gasosa ata xornais e revistas daquela poca. Hahahaha! Mira, Pau, ti nin te lembrars desta tipa! Sonia Martnez, portada de Intervi no oitenta e seis. Non tian mal gusto os narcos, non. Moito me gustaba a min o programa desta moza na tele. Si, desde logo isto un museo. Oes, vai ti mirando de dentro a fra e eu vou de fra a dentro, a ver se atopamos algo de Iago. Pau e Arsenio puxronse ao choio. Na consciencia da sa soidade, Arsenio non paraba de rir e comentar todas aquelas cousas que lle chamaban a atencin. Pau, pola sa banda, examinaba con minuciosidade o terreo e intentaba sacar informacin de cada un dos obxectos que atopaba. Algo chamou de speto a atencin de Pau. Tratbase dunha lata de Cocacola e un anaco de papel de aluminio ao seu carn. O bote de Cocacola era de deseo novo, cunha figura en branco dunha rbore de Nadal. Era o deseo que a multinacional preparara para este ano, para o Nadal de 2011. Pau sorriu, aquilo indicaba claramente que Iago estivera al, e quizais poderan atopar algunha pista mis. Antes de darlle as boas novas a Arsenio desenvolveu o papel de aluminio. No interior haba restos dun bocadillo de xamn e queixo. Non cheiraba mal, os produtos anda estaban frescos. Isto si que non era un bo sinal, algun andaba por al. Pau incorporouse rapidamente para avisar a Arsenio, pero non puido: nas sas costas notou a presin da punta do que pareca un revlver. Shhhhhhh, caladia! murmurronlle na orella.

21

Miguel Caamao

Captulo VI

Incorprate pouco a pouco e non fagas parvadas. Pau senta o revlver altura dos cadrs. Foi ergundose lentamente, como lle requiriu o asaltante. Este colleuna do brazo esquerdo e tirou dela cara a atrs, situndose diante da entrada da cova, co corpo de Pau a xeito de escudo humano. Desde al poda ver a sombra de Arsenio, que segua ao seu dentro da cova, totalmente distrado. Ei, ti, o de dentro! Vai sando amodo e cos brazos vista. Sen parvadas, ou esta puta leva o seu! Arsenio xirouse con medo, levantou as mans e comezou a sar. Martn? Arsenio? Pero... pero, que carallo fas ti aqu? Tranquilo, cona; baixa o revlver, por favor, vimos axudar. Martn non baixou a arma, era en si mesmo un feixe de nervios. Comezou a rascar a cabeza coa man esquerda, non entenda que carallo faca al ese tipo de Santiago. Vrao algunha vez de festa, pode ser que tamn nalgunha pachanga. Pero como dera chegado ata al?, quen o enviara? Para el era todo moi raro. Estamos aqu porque queremos axudar a Iago. El foi quen me falou deste sitio. Clmate, por favor! Non sei... Martn comezou a relaxarse, pareca que a entrando en razn. Sexa como fora, nunca saberemos se realmente a baixar a arma. En canto Pau notou que a presin sobre o seu lombo diminua, sacou o cbado esquerdo con forza cara a atrs. Isto deixou a Martn instantaneamente sen respiracin. Pau xirouse vez que o empurraba e coa sa perna dereita arreoulle un golpe seco na man a Martn sacndolle o revolver. O seguinte foi tiralo ao chan aproveitando a sa fraqueza momentnea. Mira, neno, das cousas: non apuntes a quen che vn axudar, e nunca baixes a garda.
23

A boa nova

Pau inclinouse a polo revlver e examinouno con calma. Non tia balas. Merda. Por riba o fillo de puta anda co revlver descargado. Manda carallo... Arsenio axudou a incorporarse a Martn. Ben, parece que xa vos coecedes, e incluso bastante ben desde o punto de vista fsico segundo acabo de observar. Pero nunca est de mis, as que... Pau, este Martn. Martn, esta Pau. Martn foi recuperando o alento pouco a pouco. Vale logo, crerei que vindes axudarme. En realidade vimos axudar a Iago cortouno Pau, que anda se va anoxada pola forma de coecer a Martn; pero en fin, supoo que ti vas no paquete. Vea, rapaces, fagamos por esquecer canto antes o pequeno incidente de fai cinco minutos. Hai que empezar a pensar no que facer. Pau, supoo que ti tes varias preguntas para el, non si? Si, vea, tes razn reaccionou Pau rapidamente. A ver, aqu hai varias cousas que aclarar. "Iago marchou para a casa dos pais polas ameazas que sufriches ti por unha dbeda de quince mil euros. Dous das despois de chegar a Vilagarca recibe unha chamada ta, non certo? Que lle dis para que escape? Tes algunha idea do que lle pasou unha vez que abandonou a sa casa?" Si, chameino. Dxenlle que estaba regresando a Vilagarca e que tia que falar con el. Quedamos de vernos aqu, nesta vella cova. E non apareceu... Si, si; si que apareceu. Como? Entn estiveches con el antes da sa captura! Ben, ben. A ver, de que tiades que falar e como desapareceu? Martn calou durante uns segundos. Non saba canto contar, se media verdade ou a verdade enteira. Pau notouno ao instante. A ver, para que te fagas unha idea de canto estamos ns xa metidos de merda neste asunto. Este tipo de aqu, sen comelo nin bebelo, recibiu un sobre con ameazas e fotos de Iago apreixado nunha cadeira reclamndolle quince mil euros... Ou sera o seguinte. "O que pasa que a min, iso dos quince mil euros, non deixa de soarme un pouco a minucia para tanta carallada. As que por favor, s sincero".
24

Miguel Caamao

Martn dubidou anda un intre mis, e finalmente comezou a falar: Ben. Empezarei pola segunda parte, como desaparece. Despois da mia chamada, os dous vimos ata o acocho. Conteille a realidade do que suceda, que como ben adiviaches ten algo mis que unha dbeda de xogo. Unha vez que o tipo foi consciente do que haba pasamos a pensar en como solucionar o problema. Iago inclinouse por ir pedirlle axuda ao Mesas. Decidimos que eu quedara aqu agardando, e pouco mis hai que contar. Despois de marchar non volvn saber nada del e estiven aqu agardando. Logo aparecestes vs e eu escondinme... E en fin, o resto xa o sabedes. Ok, moi ben. Solta a chicha. Supoo que coeceredes a Kiko Guntn, o capo da mafia arous, o home tranquilo. Todos os martes pola noite organiza partidas de Texas Holdem nun dos seus locais de Cambados. As partidas son famosas en toda a ra pola cantidade de xogadores e cartos que se moven. "A semana pasada eu tomei parte nunha desas mesas, como moitas outras veces. O que pasa que nesta ocasin a cousa era diferente. El mesmo estaba al, no local. Eu nunca vira a Kiko Guntn en persoa e a verdade que ten fama de home tranquilo, de a o seu alcume; de home de negocios, vaia. Pero aquela noite vaselle entusiasmado. Foi percorrendo mesa tras mesa, saudando os xogadores. Non sei, estaba eufrico. En fin, sexa como sexa a noite para min non estaba transcorrendo ben. A verdade que me fixeron unha boa putada. Ao principio non me dei conta, pero un cabrn da mesa na que xogaba andaba en comandita co crupier. Que rpido mova as mans o fillo de puta, pareca un mago! Cando me decatei levanteime ao momento e fun directo cara zona de direccin botando berros. Ao chegar al, e mentres lle cantaba as corenta ao de direccin, abriuse a porta do despacho do gran xefe, do home tranquilo. Kiko miroume fixamente e preguntou que pasaba. O empregado ao que empezara a berrar achegouse ata el e comentoulle algo na orella. O home tranquilo asentiu e fxome pasar ao seu despacho para falarmos do asunto. Non vos podedes imaxinar o luxo que al haba... meu Deus... Se ata as grampadoras eran de ouro! O tipo deixoume que lle contase o que pasara. Atendeume e dxome que lle preocupaba moito o que lle estaba a contar, que tia que investigalo; e que non me preocupase, que para el era moi importante manter a boa imaxe e que a tomar cartas no asunto. Despois
25

A boa nova

dxome que, claro est, non me poda devolver os sete mil quientos euros de entrada na partida ata que non comprobase que eu estaba no certo. Iso si, e aqu onde veu a mia cagada, estaba disposto a emprestarme outros sete mil quientos para que esquecese o tema e volvese a xogar a outra mesa. No momento pareceume unha gran idea, total eu quedara convencido coas sas palabras de que el estaba da mia parte. Cando xa marchaba do seu despacho agarroume da chaqueta e avisoume de que gaase ou perdese esa noite, o prstamo era con intereses, e que en dous das tia que devolverlle o dobre: quince mil euros en total. Non sei, a verdade que levaba unha restra de cubatas enriba. O caso que aceptei seguro de que sacara cartos abondo para pagarlle a Guntn e facer unha boa caixa, sabedor de que ademais el prometera devolverme os sete mil quientos cando confirmase as trampas dese crupier. Por suposto que aquela noite segua sen ser a mia, e ademais estou convencido que na nova mesa tamn haba trampas. Ao rematar as mias fichas decateime por fin do fregado no que me estaba metendo. Kiko Guntn, apoiado nunha esquina do local miraba cara a min e sorra. Cagraa con todas as letras. Cando saa do local vin que o empregado de direccin non estaba no seu posto. Eu estaba cheo de carraxe, sentame totalmente estafado. mia dereita tia a porta do despacho do capo, e saba que el estaba na sala de xogo. Colln coraxe de non sei onde e entrei, quera levarme algo daquel luxo. Algo que non se notara que faltase e que puidese vender. Mesmo unha grampadora desas de ouro! A idea de pagarlles a dbeda co seu propio dieiro era do mis tentadora, e por iso lle botei collns. Porn, a coraxe desapareceu en canto notei rudos fra. Acercbase algun. Mirei esquerda, e sobre o chan haba un vello maletn de coiro bastante pasado de moda. Pensei que se non por el, quizais dentro houbese algo polo que sacar cartos; unha pluma ou un chisqueiro de ouro, eu que sei! Colln o maletn e san do despacho pechando a porta. Nese momento chegaba direccin outro xogador. Tan s a de paso cara ao bao, e del foran os rudos. O tipo saudoume e preguntoume que tal todo. Pasei del de malas formas e tirei cara porta. Nese momento cruceime co empregado de direccin, que via de fumar de fra.

26

Miguel Caamao

Choquei con el totalmente nervioso, tia medo de que recoecera o maletn. Non pasou nada e marchei. Non parei ata chegar a Santiago. Cando abrn o maletn, xa na casa, non atopei nada de valor; o ouro e o luxo quedaran intactos naquel despacho. Porn, si que haba outro tipo de materiais, e se cadra de mis valor pero de pouca liquidez. No fondo do maletn haba un caderno. Dentro del nomes de todo tipo: de polticos, de xente da farndula, en clave doutros narcos e de policas corruptos. Todos con cadanseu nmero de conta ao lado. Todos enlamados ata o mximo. Haba tamn unha lista cos almacns da mercanca, cartas de navegacin, nomes das embarcacins nodrizas e as novas rutas das planadoras. Aquilo era a puta biblia do narcotrfico en Arousa. Entroume o medo ao momento. As que nestas, ao da seguinte, despois de contarlle a Iago que tia unha dbeda forte de xogo, decidn escapar a Portugal para poder pensar con calma. A medioda chamoume todo asustado contndome a visita dos sicarios colombianos. Recomendeille que volvese uns das para casa e que non lle dera voltas ao tema, que xa o chamara. Por sorte, naquel momento supoo que anda non eran conscientes da falta do caderno. Porn non tardaron moito en atar cabos e darse conta de que fora eu quen levara ese maletn, o cabrn de direccin non era tan parvo como pareca! Fixen algunhas chamadas a xente de confianza en Vilagarca e decateime de que a cousa se estaba poendo fea por aqu. Kiko Guntn encargrase de pasar o rumor de que calquera que me axudase tera problemas, e de que ou apareca dunha vez ou iran tocando todo o que me rodea. Como os sicarios colombianos coeceran a Iago en Santiago, supuxen que el sera dos primeiros, as que o avisei para que se agochase aqu ao tempo que tomei a decisin de volver para intentar arranxar o tema sen causarlles problemas aos meus. E isto en resumo o que hai, e este que teo aqu escondido o famoso caderno. Supoo que a sa estratexia de ir tocando xente relacionada comigo acabou por tocarvos tamn a vs. Sntoo." Moi ben, agora ten todo mis sentido. Vea, en marcha, non hai tempo que perder.

***

27

A boa nova

Xefe, non o vai crer. vostede un xenio. Hahaha, crocho ben. Cntame, que pasou? Estn todos aqu, deron con el! Como? A ver se te explicas un pouco mellor! O tipo este, o Arsenio, e mais a rapaza esa, Pau. Deron con Martn, atoprono nun acocho a carn dun dos areais das Sinas. Moi ben, moi ben. Pois xa sabes que facer, hai que rematar co tema canto antes.

28

Miguel Caamao

Captulo VII

Foder, neno! Vaia historia! En que lea te metiches... Pau, e ti que carallo dis de en marcha? que nos movemos? Home, pois aqu pouco resolvemos. Ufff, non sei interrompeunos Martn. Aqu non facemos moito, non; pero eu en canto me mova de aqu... Se algun me ve estou perdido, non vos podedes imaxinar o poder que ten Kiko na ra. Que tes pensado? Si, tes razn, haber que ir con coidado; pero para solucionar o tema hai que dar un paso adiante. Temos que ir falar co Mesas. Esa era a idea que tia Iago para solucionar o tema, e realmente non sabemos se chegou a velo e logo de falar con el foi que o secuestraron. O que si sabemos que ese foi o seu ltimo movemento, as que a investigacin lvanos cara a al. Moi ben, moi ben; pero que listia me esta rapaza. E digo eu unha cousa, son as tres da tarde e anda non comemos, por que non deixamos a visita ao Mesas para despois e imos meterlle algo ao corpo? dixo Arsenio. Ok, tes razn contestoulle Pau, o descanso hanos vir ben. Martn, onde podemos ir por aqu cerca sen entrar na vila, que non sexa moi grande e as evitar que te poidan recoecer? Pois podemos ir ver se est aberta a de Xaqun. Ohhh, si, si, si! Meu Deus, que choquios! saltou Arsenio, que definitivamente poda ser considerado como unha gua viva de tabernas, tascas e casas de comidas de toda Galicia. Carallo, meu, non cambiars nunca. Pau, Martn e Arsenio abandonaron o acocho e colleron o coche. Ao chegar taberna de Xaqun aparcaron na calella que queda esquerda do local. Al non haba ningn coche. A tasca estaba aberta, pero naquel instante xa non quedaba ningn cliente. Vaia, que sorte tivemos. Por certo, dato curioso, estamos no barrio de San Pedro; porn, por aqu mis coecido como Corea. Resulta que foi construdo nos cincuenta,

29

A boa nova

coincidindo coa guerra entre Norte e Sur que serviu a soviticos e estadounidenses para medir forzas durante a guerra fra comentou Martn no que pareca o inicio dun discurso. Si, neno, moi interesante. Pero non me digas ti por que, hoxe non estou para guas tursticos nin historias culturais atallou Pau. Sentaron nunha mesa e pediron choquios na sa tinta con arroz e vio Barrantes para beber. Martn preguntou Pau, levas o revlver contigo? Levo. Por? Anda que estea descargado a nica arma que temos, polo menos intimidatoria. Foder, rapaces interrompeunos Arsenio, que s sabedes falar de negocios? Non dixemos que tocaba comer e descansar a mente? Case que vou botar un cigarro antes de que cheguen os choquios. Volvo enseguida. Arsenio levantouse e marchou cara porta do local a fumar. Que non che pareza mal, pero voute deixar s, teo que ir ao bao dixo Pau ao tempo que se ergua para achegarse camareira e preguntarlle polo servizo. Esta indicoulle co ndice a direccin de sempre: no fondo esquerda. O bao tia un pequeno respiradoiro na parede que permita ver a calella. Xusto nese momento un Audi A4 parou altura do Wolkswagen Polo. Sen apagar o motor, o condutor do Audi sau do vehculo e deu unha volta arredor do coche de Arsenio, inspeccionando o seu interior. Despois volveu entrar no seu coche e liscou da zona. Pau sau do bao e volveu mesa. Arsenio xa volvera. Rapaces, temos compaa inicio Pau a conversa. Que pasou? preguntaron eles. Estannos seguindo e vixiando. Un home que conduce un Audi A4. Savos? Pufff, ser por Audis... contestou Martn. Non sera un A4 azul mario do novo modelo do 2010 e cunha pequena marca na defensa dianteira? preguntou Arsenio. E logo? que xa o vin durante o traxecto de Santiago a Vilagarca polo retrovisor. Ademais tamn me pareceu velo en Rubins, cando manobrei ao sar da casa de Iago. Como!, e por que non mo comentaches? berrou Pau evitando levantar moito o seu ton de voz.
30

Miguel Caamao

Eu que saba! Perdn, quen pensas que pode ser? Est claro, un home de Kiko Guntn, posiblemente o que estaba a vixiarvos en Santiago e vos sacou esas fotos a ti e mais a Iago. A ver, teo unha idea. Ao sar de aqu ser Martn o que colla o coche, pois coece mellor a zona. Nun principio debes facer quilmetros a unha boa marcha e logo deixas caer a velocidade, como se estivsemos pensando en que ruta coller. Nese intre seguramente o Audi se pegue un pouco a ns. Este ser o momento de arrancar con forza a unha estrada secundaria, de monte, para intentar deixalo atrs. Unha vez que xa non nos poida ver, en canto atopemos unha sada limpa, nunha cuneta, tiramos por al co coche." Pero que carallo dis, Pau? Por favor, se nin sequera rematei de pagar o crdito! A ver, oh, simplemente levar o coche uns metros campo a travs e frear suavemente altura dun muro ou dunha rbore, o que mellor vexamos. Seguro que o coche queda perfecto. Trtase simplemente de simular un accidente. Ao sar do local psame o revlver con discrecin, ok? Eu sairei do coche despois de que quede apoiado contra o muro ou a rbore. Deste xeito terei un pouco de tempo para esconderme e agardar a que el chegue e baixe do seu coche para ver que pasou. Nese momento sorprendereino por detrs. Unha vez remataron de comer volveron ao coche sen dicirse unha palabra. Todos saban que estaban sendo vixiados, e que en poucos momentos an intentar prlle remedio. A tensin poda ulirse. Os primeiros quilmetros transcorreron segundo o plan previsto. Porn, cando anda viaxaban paralelos ao areal das Sinas, a silueta do A4 foise achegando cada vez mis a eles. A cona, este cabrn non nos vixa, vn por ns! gritou Martn. Pau xirou a cabeza e puido ver a cara riseira daquel home que conduca a toda velocidade cara a eles. Era a cara dun gnster, a cara dun tipo duro que non caera nas trampas que uns principiantes puidesen preparar, senn que xa traa as sas estratexias e trampas preparadas para cazalos el a eles. O A4 lanzouse chocando bruscamente contra a parte traseira do Polo. Vaia, agora xa entendo o da marquia na defensa dianteira apuntou Arsenio, que acostumaba facer chistes nos momentos mis inoportunos para liberar tensin. Deseguido, aproveitando as dificultades de Martn para dominar o autombil, o A4 pxose en paralelo co Polo e sacounos dun volantazo da estrada. Martn perdeu o control e o coche foi directo praia, nunha zona de area branda onde finalmente quedou parado e coas rodas
31

A boa nova

a medio enterrar. O A4 parou uns metros mis adiante e o seu condutor baixou empuando unha pistola. A ver, os tres, ben quietios a e que vos vexa ben as mans. Ide baixando un por un, as damas primeiro. Saron os tres do coche e colocronse nun lateral coas mans sobre o teito do Polo para permitir ser rexistrados. Vaia, vaia, vaia! Que temos aqu? Un revlver descargado, hahaha! Manda carallo, panda de novatos! A de problemas que estades causando... O gnster mandounos xirar, non perda o sorriso e amosbase confiado en si mesmo. A ver, o primeiro, onde est o caderno? Dentro do coche respondeu Arsenio precipitadamente Moi ben, pois tes un minuto para entrar e sacalo ou comezo a cortarlle dedos a esta pcora, ok? Arsenio contestara querendo facer tempo e conseguira todo o contrario. Si que est no coche, si; pero gardeino eu no maleteiro, xa o collo interrompeunos Martn. Ok, o trato segue sendo o mesmo. Apura. Martn avanzou cara ao maleteiro con paso decidido. O camio mis curto era pasar por detrs do gnster que apuntaba a Pau coa sa pistola. Este, que non quera darlle as costas, fixo que Pau xirase mesma velocidade que el o faca para as poder tela sempre encanonada. Por certo comezou a dicir Martn, ti estabas o outro da no saln de pker de Kiko Guntn, non si? que me pareceu ver a algun moi feo, as coma ti. O gnster xirou a cara preparado para responder como se mereca a aquel menio

insolente. Nese momento, Pau sacoulle a pistola dunha patada e os tres botronse contra el para reducilo. Mira unha cousia, tipo duro, deberas saber que nunca se debe baixar a garda; sobre todo se ests cerca desta moza comentou Martn botndolle unha mirada cmplice a Pau. Moi ben, aprendes rpido contestou ela. Foder, rapaces, o que tal hai aqu interrompeunos Arsenio, ao que lle faltara tempo para ir ver o que atopaba no A4. Mi madria! Que cabrn! Fxate, Pau, mis fotos de Iago comigo, e outras nosas de onte no restaurante e no Derby.

32

Miguel Caamao

Agora botamos un ollo con calma. Mira a ver se atopas cordas e atamos a este cabrn, por iso de estar mis tranquilos. Arsenio foi o encargado de deixar o gnster sen opcins de movementos. A ver, que nos vas contar de todo isto? Non direi nada, non me gusta gastar saliva falando con cadveres. "RIIIIINNNNNGGGG" Vaia, vaia, o que temos aqu! Sache o mbil. Vexamos. Pau colleu o mbil do gnster. Na sa pantalla apareca escrito "chamada entrante: Kiko". Ben, pois non digas nada, xa nolo conta directamente el.

33

Miguel Caamao

Captulo VIII

Tapdelle a boca con esparadrapo, dese que hai no seu maleteiro. Pero entn, de verdade vas falar con Kiko Guntn? Si, hai que negociar. Pau colleu aire con forza e soltouno lentamente, buscando atopar calma. Levou o mbil orella e contestou: Si. O interlocutor tardou en responder uns segundos, non entenda de quen poda ser aquela voz. Quen carallo ? Onde est Tucho? Ben, supoo que Tucho este tipo con cara de gnster que teo aqu ao lado. Sntollo moito, pero non vai poder poerse, anda algo indisposto. Porn, pode falar comigo. Pero ti sabes con quen ests tratando, mocosa? Coido que con Kiko Guntn, o narco que secuestrou a Iago Nogueira, non si? Do outro lado da lia volveuse facer o silencio durante uns intres. E ti es? Eu son Pau, unha amiga de Iago. Xa, pois direiche unha cousa, Pau. Ben faras en devolverlle o mbil ao meu home, coller o cochio e desaparecer do pas durante algn tempo. Porque sabes que, metcheste nun fregado moi moi serio, e dme a impresin de que non es consciente. Tranquilo, penso que si son consciente. Hahahaha, non tes nin puta idea! A ver se o vas entendendo, ese tipo ao que ests axudando ten na sa posesin algo que meu; dicir, rouboume. Se para recuperalo teo que matalo a el, ao teu amigo, a ti e ao parvo que teo secuestrado... fareino. Sen problema ningn. Sabes por que? Pois porque aqu mando eu. Xa, comprendo. As que polo teu ben, libera o meu home e colabora con el para que recupere o que me pertence se queres sar con vida.
35

A boa nova

Si, si, si. Ben, pois se xa remataches coas ameazas e as parvadas podiamos empezar a falar en serio, parceche? "A ver, eu vexo as a cousa. Ti tes a Iago e ns temos a Tucho. Ti tes a polica da zona comprada e ns temos un caderno que se o pilla Garzn acabuseche o negocio a ti e a moitos outros que non quedaran moi contentos contigo. Quero dicir, non sei se me entendes... O que ns temos non es capaz de silencialo nin con todo o ouro do mundo. Dme igual a cantidade de policas que teas comprados. Isto suprate. As que eu dira que imos gaando un a cero. Agora ben, certo que ti es o mafioso. O das armas e a mala hostia. Ns somos xente normal que queremos seguir coas nosas vidas normais. Polo tanto vas ter sorte, con que liberes a Iago ns devolvmosche un pack que ten moitsimo mis valor: o maletn de coiro co caderno e o Tucho este. Iso si, a estafa que lle fixestes no pker a Martn tamn queda esquecida, xa non hai dbeda. Ok?" Kiko volveu quedar calado uns intres. Non estaba acostumado a que lle falaran nese ton, e menos unha muller. Uhum, vaia; btaslle collns, non cabe dbida. Btolle o que fai falta, nin mis nin menos. Xa, ben, acabemos con isto o antes posible. Supoo que props por tanto un intercambio. Pois que sexa canto antes, non pode pasar de hoxe. Moi ben, pois ser esta noite, contra as 22 ou 23 horas, vostede dir. E respecto ao sitio, chamarmolo en cinco minutos para concretarllo, teo que falar cos meus socios. Hahahaha, para o carro, nenia! A hora parceme ben, pero do lugar de encontro xa me encargo eu, ou pensas que vou deixar que me leves boca do lobo? Que estea de acordo en solucionar isto canto antes non quere dicir que ti teas a tixola polo mango; xa te avisei, aqu mando eu. A reunin ser s 23 horas no polgono do Pousadoiro. Vermonos na ltima das naves, xusto onde remata o polgono. Est o suficientemente lonxe da estrada e abandonada. Apareceredes os catro nun s coche. Despois do intercambio agardaredes al dez minutos antes de sar de novo estrada; xa sabes, non estn moi ben vistos os coches que saen do polgono xuntos a esas horas. Agora era Pau quen tardaba en contestar. Aquilo poda ser perfectamente unha trampa, pero tamn poda ser unha rpida solucin ao problema, non en tanto, a sa oferta era en todo xenerosa para o mafioso. Kiko volveu falar:
36

Miguel Caamao

Oes? Non o penses tanto que non tes nada que pensar. Se queres solucionalo polas boas, cun intercambio, ser deste xeito, coas mias condicins, que son innegociables. Se non, pois xa sabes o que toca, solucionareino como realmente teo ganas. Ok, s 23 horas no polgono do Pousadoiro. Deica. Pau colgou o telfono. Arsenio e Martn mirbana con atencin, agardando por unha explicacin. Ben, xa ostes, s 23 horas faremos o intercambio no Pousadoiro. Pero entn aceptou todas as tas condicins? Caralludo, Pau! saltou Arsenio ao momento. Non sei, a min non me cheira ben, foi demasiado sinxelo comentou Martn. Home, si, tes razn contestou Pau; pero era a mellor das nosas opcins. Polo menos agora parece que temos unha posibilidade clara de localizar a Iago. As cartas estn enriba da mesa, temos que aproveitar a tarde para enchernos de comodns. Moi ben. Que tes pensado? preguntoulle Arsenio. Pois mira, hai que aproveitar todos os recursos de que dispoemos. As que de momento imos dividirnos. Vs os dous quedade co A4, metede a Tucho no maleteiro e ide a toda prsa ao polgono do Pousadoiro. O intercambio ter lugar na ltima das naves. Parece ser que est abandonada. Tedes que sacar a maior informacin posible da zona: memorizar o rueiro do polgono, as posibles vas de escape, a forma da nave, etc. Unha vez que teades a informacin ide para o porto de Vilagarca e aparcade na zona do mercado. A feira pola ma, as que estar baleiro. Utilizaremos o lugar como punto de encontro. E ti que fars? inquiriu Martn. Eu quedo co Polo e vou ir axitar un pouco o tema. Como dis? Pois iso. Loxicamente a min tamn me parece que Kiko Guntn de parvo ten pouco, e se pode acabar con ns farao, a mellor forma que ten de asegurarse o noso silencio. As que ns temos que ter segundas xogadas preparadas, e eu agora vou encargarme de ir preparando unha delas: axitar o tema. Pero a que te refires? A mellor forma de facer que a polica empece a tomar isto en serio que saia en todas as canles da tele e a todas horas. Quero dicir, se queremos que por aqu comece a haber mis atencin e mis polica; se queremos crear o escenario perfecto para que o delegado do goberno ou quen sexa comece a interesarse no caso; e se queremos sacar merda dos
37

A boa nova

corruptos da primeira lia de investigacin, isto ten que ser portada de todos os telexornais. E para lograr isto necesitamos a axuda da nai de Iago. Eu irei falar con ela agora. Vmonos nunha hora na praza do mercado de abastos de Vilagarca. Ok, entn s 18 horas no mercado. Tes pensado outras segundas xogadas? preguntou Arsenio. Por suposto, ou xa esqueciches a onde iamos cando samos de comer? Anda temos que ir falar co Mesas.

***

Neno! Parece que ests de sorte, hahahaha! Non fales con el, hostia! Non oches o patrn? Pero que mis dar! Tamn tes razn. Ademais, despois de tres das as xa debe estar mis para al que para ac. Pois si, pero parece que xa lle remata hoxe o sufrimento. Hahaha, tes razn. Rapaz! Xa non che queda moito aqu, unhas horias e estars listo para ir durmir ao fondo do mar, hahahaha.

38

Miguel Caamao

Captulo IX

Pau arrancou o Polo e colleu a estrada rumbo a Vilagarca. O seu propsito inicial era o de ir directamente a Rubins, casa de Iago. Porn, no medio da marcha decidiu pasar polo centro de Vilagarca. Acababa de ter unha idea. Marcou no GPS a procura dunha librera. Tivo sorte, no centro pareca haber unha grande. Pau estaba preocupada. Non lle gustaba nada o trato ao que chegara con Kiko; o escenario semellaba perfecto para unha trampa, pero xa estaba feito. No seu maxn non haba lugar para o lamento. En troques, a sa cabeza era un fervedoiro de ideas. Esta que acababa de ter servalle para cubrirse ante un posible engano de Kiko, pero para cubrirse nun sentido potico por as dicilo. Non semellaba unha axuda para ela, senn unha forma de vingarse desde a tumba en caso de que as cousas se torcesen. A idea parta da compra dun caderno igual ao de Kiko, a compra dun dobre, dun impostor. Aparcou o coche na praza da Independencia e foi a p ata a librera. Ao chegar al deuse conta de que aquel non era nin o lugar nin o momento indicado para aquela procura. A librera estaba chea ata arriba de xente agardando por comprar os best-seller do momento para regalar en Nadal. Entre o bulicio do comercio puido ver un empregado vestido de Pap Noel coas cores da cadea que pertenca a librera. Achegouse a el e preguntoulle polo material de oficina. Pois vai ter sorte, al ao fondo ten vostede os ltimos cadernos que nos quedan para Nadal. Dora la exploradora, Bob Esponja, personaxes Disney e, por suposto, a ltima coleccin de Agatha Ruiz de la Prada. Ben, eu buscaba algo mis discreto. Un caderno de oficina. Pois sntollo moito, pero agora en Nadal... Tera que ir mirarlle ao almacn, podo terlle unha seleccin para ma. Agora mandan os nenos, xa se sabe, ho-ho-ho riu o dependente imitando a Santa Claus. Xa. En fin, tanto d, non se preocupe. Moi ben, pois feliz Nadal e alegre esa cara que seguro que atopa outro caderno igual de chulo!
39

A boa nova

Pau colleu a lambetada que lle ofreceu o home e marchou a toda prsa do comercio. Odiaba este tipo de lugares. Lugares sen personalidade, a imaxe e semellanza dos grandes almacns. Lugares onde non se respectan os libros, senn que aparecen amontoados coma se fosen latas de sardias de oferta nun supermercado. Quizais fora porque pasara moitas tardes da sa infancia na biblioteca, rodeada de libros e estantes de madeira. O caso que non poda se non rir imaxinando a Jonathan Swift describir unha posible viaxe de Gulliver por un centro comercial no 2011. Pau volveu cara ao coche, e a sa preocupacin a en aumento. Eran case as cinco da tarde e nin visitara a nai de Iago nin atopara un caderno como o de Kiko. Non lle quedaba moito se quera investir a cantidade de tempo mnima en explicarlle a sa estratexia nai de Iago e, ao mesmo tempo, chegar onda Arsenio e Martn hora e co caderno. Quizais debera cambiar de estratexia, pensou. O do caderno semellballe agora algo un tanto rebuscado e que lle faca perder tempo. Sexa como fose, o que si decidiu de camio ao coche foi darse cinco minutos para reflexionar e decidir que estratexia executara finalmente. No centro da praza da Independencia xogaban varios nenos, as que Pau achegouse a unha esquina e apoiouse nunha pedra que suxeitaba unha placa diante do que parecan os restos dun antigo cann. Inspiracin, non si? Perdn? Pregntolle, seorita, se est vostede buscando inspiracin. Pau non saba que contestar. Diante dela aparecera un vellio bastn en man e abrigado ata as orellas. Enseguida pensou que sera o tpico paisano dando o seu paseo da tarde. O lxico sera despachalo de xeito lacnico para as volver aos seus pensamentos. Pero nesta ocasin deuse conta que necesitaba un descanso. Quizais despois dunha conversa banal puidera pensar con mis claridade. Si, algo as. Pois abof que acertou co sitio, seorita. E iso? Home, bastante evidente. Na sa cara vexo preocupacin, quizais un amor que acabou de mal xeito, quen sabe. O caso que est vostede xusto diante do cann do Comandante Jos Brandariz, dse conta da analoxa? Pau non saba que responder, de calquera xeito semellaba que isto xa era inevitable. A barlovento asomaba unha leccin gratuta de historia vilagarci.
40

Miguel Caamao

Hehehe, non se preocupe que xa llo vexo na mirada. Serei breve. Cando chegaron a Galicia as noticias dos cruentos asasinatos perpetrados en Madrid polas tropas de Napolen, o medo apoderouse da poboacin. Ante a pasividade dalgns estamentos do exrcito en Galicia e de todas as corporacins municipais, foi en Vilagarca onde dixemos basta. O da 12 de maio de 1808, Brandariz fixo cargar este cann en Carril e truxoo ata aqu. Ao son da plvora, o pobo de Vilagarca vitoreaba a Fernando VII e declarballe a guerra ao mesmio Napolen. Parece mentira, pero s veces son os pequenos actos como este os que fan posible mudar a historia. Logo da revolta vilagarci, o resto de Galicia declaroulle tamn a guerra e organizouse para combater os franceses. Como ve son un amante do pasado, e a verdade que estes recunchos da historia fan que un se dea conta de que sempre hai a posibilidade de seguir adiante, por complicado que pareza. Querer poder, non o esqueza. Pau sorriu docemente. Ao final a historia do vello servralle para entreterse, desconectar e incluso darlle nfulas. Moi ben, ten vostede razn. O que pasa que eu non teo falta de inspiracin ou mal de amores, o que teo son dbidas. Bendita sexa! Non esqueza o que dica Voltaire, que tamn era francs, pero deba ser doutra parte diferente da de Napolen. A dbida non un estado agradable, mais a absoluta certeza un estado ridculo. Vaia home. vostede ben culto. Non, ho, non pense. En realidade o da historia saqueino da folla parroquial, e o de Voltaire linllo ao Rivas nun xornal... Pau riu, por fin, s gargalladas. Aquel vello animraa completamente. Tia que conseguir o caderno, todas as precaucins eran poucas cando se a tratar con Kiko Guntn. Ben, seorita, gstame vela as. Dixoa tranquila xa por fin. Un sado. Moi ben, un sado. Mais... agarde un intre, quizais poida axudarme en algo mis. Onde podo atopar unha librera que venda cadernos de oficina? Pois por exemplo aqu ao ladio, nesa ra que se mete cara gasolineira, a media altura ten vostede unha. A ra chmase Cervantes, as que... malo ser! Pau despediuse cunha aperta do vello e seguiu as sas indicacins ata a librera. Dentro, o libreiro la atentamente o Marca detrs do mostrador vez que mova os beizos en silencio. Perdoe, podera axudarme? Estou buscando un caderno.
41

A boa nova

O libreiro acabou de ler a noticia e levantou a vista sen mover o seu corpo, subindo os ollos por riba dos anteollos que se apoiaban no final do nariz. Caderno, eh! E terei, claro... Ten aqu para escoller. Dito isto regresou a vista ao xornal e continuou lendo a seguinte noticia. Pau observou os cadernos e acabou atopando un similar ao que buscaba. Pagou a conta cando o libreiro viu oportuno abandonar a sa lectura, e marchou rapidamente cara ao seu coche. Ao chegar al, e antes de acendelo, examinou ambos os dous cadernos. Dobrou varias veces as pxinas do novo e imitou as marcas que tia. Deste xeito a copia era idntica ao orixinal ags por dentro. Cando chegou a Rubins, a luz do sol comezaba a dicir adeus e o fro do inverno facase protagonista. Pau sorprendeu a nai de Iago cando esta pechaba a cancela. E logo, imos de paseo? preguntoulle seora. Imos si, hai que despexar a mente no pouco da que queda. Queres vir? Ok, aparco o coche e enseguida estou con vostede. Deixou o coche xusto diante do muro que rodeaba a propiedade dos pais de Iago. Baixou e pxose a camiar altura da muller. Como est? Mal, moi mal. Entendo. Pau deba ter coidado en como afrontaba aquela situacin. Para a nai de Iago xa eran catro das sen sinais do seu fillo, e a confianza en atopalo con vida esmoreca. Deba medir ben as sas palabras e non crear falsas esperanzas. Cara a onde imos? Pois aqu ao ladio, imos facer unha visita ao cemiterio. Estes das acostumo pasar moito por al. vostede crente? Se lle son sincera, non. Son atea convencida, non creo en nada sen base cientfica. Vaia, outra mente racional, como dira Iago. Desde logo a xente nova, como sodes... A nai de Iago calou e fixo unha pausa. Nos seus ollos comezaban a albiscarse pequenas bgoas. Pau colleuna polo brazo e deulle unha aperta. Seora, xente nova e lea verde todo fume.

42

Miguel Caamao

Os seguintes metros ata o cemiterio foron en silencio. Porn a nai de Iago foi collendo folgos, e o cario que lle daba Pau, que en todo momento a acompaou agarrada do brazo, fixo que chegadas ao destino recuperase as ganas de falar. Esta a sepultura do av de Iago, chambase Miguel a nai de Iago axeonllouse e pasou a man pola lpida, onde estaba escrito o nome do seu pai. A continuacin incorporouse, colleu do brazo a Pau e cravou a mirada nos ollos da moza. Fai un intre pregunteiche se cras en Deus. Eu si que creo, pero mia maneira. Non creo nos curas nin no que me digan, pero algo ten que haber... Iago quera moito a seu av. De neno pasaba as tardes con el, de ac para al, eran inseparables. Quero crer que agora o est protexendo desde o ceo, que o seu anxo da garda... A nai de Iago cambiou a expresin, agora tia a mirada perdida no infinito, e de speto comezou a esbozar un sorriso. Mira como sera a cousa que cando morreu seu av, Iago non deixou que o enterrasen sen lle meter no peto unha bla de cristal. Segundo dica, era fundamental que a levase para o outro mundo porque era o mis parecido que tian a un ollo de vidro. Pau sorriu abraiada ante o detalle. Entendo, entendo. Quera que seu av puidese recoecer os caciques do cemiterio, como na novela de Castelao. Pois si, nena, que xa non sei como tratarte, se de vostede ou de ti. Volvamos casa que xa noto o fro nos sos. Volvamos, si. Pau agardou a sar do cemiterio para volver dicir algo. Non quera que un lugar emotivo coma aquel puidese influr na capacidade de concentracin da seora. Agora semellaba tranquila e gaara a sa confianza, era o momento de falar. Ver, seora, a verdade que vin aqu cun obxectivo claro. Non lle quero dar falsas esperanzas, pero posible que esta noite se resolva para ben o futuro do seu fillo. O que pasa que para que isto ocorra, vostede ten que confiar en min e pr da sa parte. Xa sei que a polica lle pediu discrecin; pero sinto dicirlle que esa a estratexia equivocada, polo menos neste momento. Seguramente arestora ter vostede mil preguntas para min, lxico. Porn, e polo seu ben, canto menos saiba agora mellor para o seu futuro en caso de torcerse as cousas. Crame, o conto serio. Detrs de todo isto hai xente moi poderosa, e moito me temo que exercen unha gran influencia nos policas da zona.
43

A boa nova

O que eu lle pido que ao chegar sa casa chame a todas as televisins e a todos os xornais posibles. Que denuncie o caso, que poa un altofalante en Rubins que faga que en Almera estean preocupados polo rapaz ese que desapareceu en Galiza. Ten que haber unha conexin en vivo con Espaa Directo ou o programa que estea agora de moda. Gente ten que abrir con esta noticia. Se fai falta ata finxe vostede un desmaio en directo para o programa de Ana Rosa... O importante que esta nova mova o pas e que, polo tanto, os medios presionen con chamadas continuas aos polticos e polica. Necesitamos xente nova no caso ou que, os que estean o tomen en serio; e esta, seora, a nica forma que temos ns de intentalo. Chegaron cancela. A nai de Iago escoitara con atencin o discurso de Pau. Uffff, tes razn, tes toda a razn! Pero como fun tan parva facndolles caso? A verdade que nos acabamos de coecer, pero non sei, hai algo na ta forma de ser e en como dis as cousas que me inspira confianza. Parceste moito ao meu fillo. Farei todo o que estea na mia man, chamarei a todos os sitios e pedirei axuda familia nisto. Visenos escoitar, podes estar segura. Moi ben, pois marcho que queda moito por facer. Estaremos en contacto, non se preocupe. Fundronse nunha sentida aperta, logo, Pau dirixiuse ao seu coche e manobrou para metelo na estrada. A seora comezou a facerlle sinais para que baixase a xanela. Nena, unha cousa mis. Moita sorte, e moitas grazas. Pau contestou cun lixeiro toque de bucina e emprendeu a marcha cara a Vilagarca. Na Radio Galega soaban xa os primeiros compases do O Fortuna de Carmina Burana por riba dos cales se oa a narracin do Depor-Numancia. Eran as seis da tarde, hora que Pau deba reunirse cos seus compaeiros. Porn, non chegou nin moito menos a tempo. Xusto cando a sar de Rubins e coller a estrada xeral cara ao centro de Vilagarca decidiu dar media volta. Acababa de dar co cabo que lle quedara solto para a xogada do caderno. A xogada do caderno constaba basicamente de tres pasos: primeiro atopar un caderno impostor, segundo esconder o caderno orixinal, e terceiro enviar un correo electrnico ou deixar unha nota para que puidese ser localizado o caderno orixinal. Se o primeiro paso xa fora complicado, o segundo pareca anda peor. Se deixaba o caderno escondido nun dos coches, no acocho das Sinas ou na casa da nai de Iago, Kiko non tardara moito en atopalo e, o que era peor, pora en xogo a vida de mis xente. As
44

Miguel Caamao

que cando aquel semforo se puxo en verde para poder tomar a estrada xeral, ela deu media volta: acababa de atopar o acocho perfecto. Conduciu de novo o Polo ata o cemiterio e remexeu no maleteiro de Arsenio ata que deu cunha caixa de ferramentas. No seu interior atopou unha pequena palanqueta. Colleuna e foi directa tumba do av de Iago. Facendo panca levantou lixeiramente a lpida. Unha pequena capa de terra axudaba a que asentase e non quedase un oco baleiro entre ela e o cemento. Pau sacou un pouco de terra e gardou no seu lugar o caderno orixinal dentro dunha bolsa. Quen mellor que un anxo da garda para coidar deste tesouro, sobre todo sabendo que tia un ollo de vidro co que vixiar a estraos. Pau pensara nun caderno falso para as deixar escondido o orixinal e ter un s na manga. En caso de que vise boa vontade por parte de Kiko, e Iago estivese san e salvo, acompaarano a polo caderno verdadeiro tendo a situacin controlada en todo momento. No caso de que todo fose unha trampa, teran con que negociar para salvar as sas vidas. Para a terceira das opcins, que simplemente os matasen sen negociar polo caderno, anda quedaba un ltimo movemento, o terceiro paso. Cando volveu ao coche e antes se arrancar, Pau colleu o seu smartphone e escribiulle un mail sa amiga Laura. Nel explicballe a situacin na que se vira envolta e deixballe un encargo: En caso de que ao da seguinte s oito da ma non a tivese chamado por telfono, todo deba ser sacado luz, includo o caderno. Para iso explicballe detalladamente onde estaba este escondido e pedalle que unha vez o tivese, fora falar coa familia de Iago para explicarlles a historia e que se filtrase toda aquela informacin a xuces e prensa canto antes. Sera a sa vinganza post mortem. Agora si era xa momento de volver cos seus compaeiros. Pau acendeu de novo a radio para ver como marchaba o partido. Que gran gol o de Lassad. Que impresionante xogada colectiva na que participan Guardado, Bergantios, Valern e o propio Lassad, case todos ao primeiro toque para poer o un a cero no marcadoorrr!!! Pois si, pois si, e queremos aproveitar a mensaxe anterior que recibimos por facebook para adicar este gol aos achegados do desaparecido Iago Nogueira, seareiro deportivista segundo nos contaban desde a sa familia. Recordemos que esta tarde a familia de Iago mandou un comunicado a toda a prensa para que o caso non quede no esquecemento, e

45

A boa nova

desde Galicia en Goles queremos, como non, apoiar a iniciativa. As que para el e os seus achegados vai este gol do seu equipo. E ben, Gonzalo, como viches ti o gol?... Pau esbozou un sorriso. Agora si que daba gusto escoitar a radio, e ademais por partida dobre.

46

Miguel Caamao

Captulo X

Que pas! O xuz achegouse ata Wenceslao Pieiro. E logo? preguntoulle. Fxate neses rapaces. O concello mntalles un parque con mil trangalladas desas modernas para patinar, das pistas de baloncesto e unha de hckey. Que fan os rapaces? Meterse na pista de hckey a xogar ao ftbol. Neste pas iso o nico que interesa... o circo da nosa poca, que lle imos facer. Anda, deixa as vistas e senta, por favor. O capo fxolle caso ao xuz e sentou en fronte deste, do outro lado da mesa. Era a primeira reunin que tian al, no edificio dos xulgados de Vilagarca de Arousa. As vistas desde o despacho do xuz eran inmellorables. Podase ver unha boa parte do porto e os parques do Quinto Centenario e do Cavadelo, no que xogaban os rapaces. No ambiente non se palpaba tensin, ambos os dous coecanse desde haba xa moito tempo. Ao capo, claro est, coecao todo o mundo, fora un dos primeiros en meterse no negocio. O xuz, pola sa parte, era xa unha estrela na prensa galega. Del saran os mellores e mis soados golpes ao narcotrfico na ra. Os primeiros farois acendanse na ra. No interior, tan s o xuz e o capo, sen ningun que os molestara. Aquela reunin poda significar o maior dos golpes ao narcotrfico en Europa. Wenceslao Pieiro escudriaba coa sa mirada o seu interlocutor. Cos anos aprendera a sacar informacin dos seus rivais tan s con miralos. O xuz era un home novo, moi novo para o xito profesional que xa alcanzara. En moitas ocasins intentaran compralo, pero el resistira. Wenceslao fixouse nas sas roupas. O xuz vesta un traxe do Corte Ingls, un Emidio Tucci dos que teen de exposicin. El, pola sa parte, levaba un traxe feito medida na Castellana por un xastre con nome de toureiro. Pdese fumar, non?
47

A boa nova

Si, claro. Ten o xuz pasoulle un chisqueiro e un cinceiro ao capo. Wenceslao sacou do interior da sa chaqueta un Cohibas e ofreceulle outro coa mirada ao xuz. Este rexeitouno cun leve xesto. Ben, e que decidiches? Wenceslao deu un par de caladas antes de contestar. A sa ollada volveu cara fiestra, pero desta vez non miraba o parque, miraba o mar. Pois que a decidir, Jos Antonio? Que estou maior... O xuz non puido reprimir que se lle escapase un pequeno aceno de satisfaccin no rostro. Porn saba que agora lle tocaba escoitar e non precipitarse. O capo deu un par de caladas mis e continuou. Estoume facendo vello, e non quero que exista a posibilidade de que poida pasar os ltimos anos da mia vida no crcere. Creo que o tempo de gozar do que consegun. O outro da contronme que o meu neto de catorce anos chegara casa posto ata as orellas. Non sei, isto desde logo non o que eu quera. Wenceslao fixo outra pausa. O xesto da sa cara era agora o de quen quera recordar. O capo buscaba na sa cabeza lembranzas doutros tempos. Sabes?, foi Manolo quen empezou co choio; o que cambiou a mercanca, vaia. Lmbrome coma se fose onte. Aquela noite chamranme para botarlles unha man. Cousa rara, cada un tiamos xa as nosas rutas e a nosa xente. Pero Manolo era moi amigo meu, as que fun por al. Cando xa pasaramos toda a mercanca da praia furgoneta, Manolo e o seu fillo achegronse a min cunha ltima bolsa. Al dentro non haba tabaco, al dentro estaba o futuro. O paso do contrabando ao narcotrfico aproveitando as nosas rutas e organizacins. O salto foi cuantitativamente enorme. Pasamos de ser xente de cartos a non saber xa onde metelos. Foi incrible... Wenceslao rematou a sa digresin e cravou a mirada no xuz. Vai vir el? Non, ser mellor que vaias ti a Madrid. Na Audiencia Nacional ten todo o seu equipo, trasladalo aqu sera unha perda de tempo, e ademais... Non interrompeu o capo, se me quere interrogar antes do xuzo, ser aqu. Eu non me movo da ra. Ben, supoo que poderemos facer unha excepcin. Pero unha cousa, unha vez que declares, se queres a proteccin do Estado, seguramente ters que abandonar Galicia. Hahaha, non me fagas rir. Parece que non o entendiches ben. O trato o seguinte:
48

Miguel Caamao

Eu cntoche os segredos de todos os grandes narcos. Ti dets a toda esa xente e vai todo o mundo ao crcere ags eu, e os da mia organizacin, claro. Eu quedo automaticamente exculpado diante da sociedade e deixo o negocio do narcotrfico; pero iso si, manteo todas as empresas e bens gaados durante estes anos. Gaamos todos, ti convrteste no xuz que derrotou o narcotrfico na ra de Arousa. Eu convrtome no tipo mis poderoso da ra con todos os meus negocios legais. As que unha cousa est clara, de aqu non me move nin Satans, anda que leve toga. O xuz mantvose calado. Non lle gustaba nada aquel ton vitorioso que mantia o capo, pero no fondo cra que o trato era bo. Deixar que un dos mis grandes, como Wenceslao Pieiro, escapase e con premio includo era algo que detestaba; pero a posibilidade de rematar dunha vez por todas coa enfermidade que supoa o narcotrfico, era unha oportunidade tan marabillosa que lle faca comer o orgullo. O mafioso deuse conta do silencio incmodo que mantia o xuz. Sorriu e continuou dicindo: Vers, de xove sempre me preguntaba, como carallo que non nos deteen? Non poda entendelo. Gardas civs, policas, xuces... Todos pasaban por aqu deixndonos facer sen problema. Logo, de cando en cando, en momentos nos que nos relaxabamos demasiado, facan catro detencins e listo. Conseguan o que queran; ascender. Nese momento marchaban e aparecan os novos repetndose o proceso desde o inicio. Foi observando isto como me dei conta. A clave non era que ns fsemos mis listos, senn que ns permaneciamos. Ns pertencemos ra, xuz, somos parte dela. A cuestin, por tanto, que ns cremos no noso negocio mentres que vs estades de paso. Todos queremos mellorar, xuz. Has de pegar un bo ascenso despois disto, non si? Quizais remates de compaeiro de despacho do teu dolo na Audiencia... O xuz incorporouse con enerxa, pero sen perder a calma. Vaia, pois tivestes mala sorte comigo. Xa o terceiro ascenso que rexeito por quedar aqu. Eu non estou de paso, podes estar seguro. Para min sodes merda que limpar, simplemente. S hai que investir os cartos necesarios na depuradora axeitada e que esta vaia facendo o seu traballo. Iso si, os residuos slidos coma ti, mellor enterralos no vertedoiro, e se pode ser ben no fondo. Teo que recoecer que es un tipo con sorte. Sinceramente, fdeme moitsimo que te libres e por riba pretendas quedar de heroe. Pero ben, supoo que podo aguantalo; o que

49

A boa nova

non sei se ti vivirs tranquilo aqu con toda a xente que vas traizoar. En fin, tampouco me importa, ti sabers o que fas. Agora ben, xa podes cantar ben alto por esa boquia, porque como nos mintas en algo ou intentes xogar con ns... iremos a por ti Hahaha, tes xenio Jos Antonio. Gstame. O xuz volveu sentar, mirou con tranquilidade para Wenceslao e ofreceulle a sa man. Entn, trato feito? Trato feito, xa me tarda en coecer o xuz estrela. Xuz e capo levantronse e deron por concluda a reunin. A prxima sera xa diante do xuz titular da Audiencia Nacional para declarar. Wenceslao Pieiro recolleu o seu gabn e o xornal co que sempre se lle va pasear debaixo do brazo. O xuz acompaouno ata a porta do seu despacho. Por certo xuz, liches a prensa? E logo? Disque un petroleiro anda a perder fuel diante de Muxa e pode acabar a cousa nun desastre natural. Algo lin, si. Non deixa de ser curioso, non si? Parece que o fin das mareas brancas vai coincidir co inicio das negras.

50

Miguel Caamao

Captulo XI

Que? A boas horas! Como foi a cousa? Ben, ben. Tardei un pouco porque me foi complicado localizar a nai de Iago, pero asunto resolto. Vindo para aqu xa se escoitaban na radio anuncios e chamadas de atencin sobre a desaparicin. E vs que tal? Pau preferiu omitir a historia do caderno. Para ela, que Arsenio e Martn actuasen nas vindeiras horas co convencemento de que estaban en posesin do exemplar autntico era vital. Tia a impresin de que nas prximas reunins habera moito de interpretacin, non se poda deixar nada ao azar. Ademais as, en caso de que se truncase a operacin de intercambio, ela sera a nica que sabera onde atopar o caderno. A sorte do seu plan quedaba suxeita tan s a ela, non dependendo dos seus compaeiros de viaxe. A Martn non o coeca en profundidade, e Arsenio saba que por salvar a vida acabara confesando onde estaba o tesouro. Ns ben contestou Arsenio. Ocultamos as armas baixo unha manta no asento de atrs e metemos o parvo ese ben amarrado e amordazado no maleteiro. Logo fomos ao polgono. Arsenio pasoulle a Pau un croquis que fixeran co rueiro do polgono do Pousadoiro e continuou falando. Como ves moi sinxelo. Tan s ten un desvo para unhas fbricas que quedan ao entrar dereita, e o resto sempre a mesma estrada acercou o dedo ndice ao plano para acompaar a narracin da sa ruta. Entramos pola entrada principal a travs da rotonda. Rodeamos a fbrica de cartn e seguimos pola estrada ata o final. Efectivamente, al haba unha nave abandonada e solitaria. Neste ltimo tramo a terra e a vexetacin das parcelas contiguas estrada comezan a invadir o asfalto. Non entendo a quen carallo se lle ocorrera montala al. Detrs dela est literalmente o monte, pero non penses que hai algunha pista forestal ou algo polo estilo. O que hai unha enorme ladeira chea de vexetacin. A nave non excesivamente grande. Estaba pechada cun cadeado, pero conseguimos empolicarnos ata un dos ventanucos e ver o seu interior. Dentro hai un gran espazo baleiro diante e dous
51

A boa nova

cuartos, que supoo seran as oficinas, detrs. A nica forma de entrar ou sar polo portaln do garaxe, que ten o cadeado. Non existe ningunha porta secundaria, e os ventanucos son demasiado estreitos para que se coe unha persoa. E vaia, creo que xa est... Ah si, xa me esqueca, un apuntamento importante. Xusto antes de dar a ltima curva, man esquerda, hai un pequeno camio de terra polo que apenas entra un coche e que leva directamente estrada principal do Pousadoiro. o nico camio alternativo que permite sar ou entrar no polgono." Moi ben, polo menos parece que non nos enganou con iso de que estaba abandonada. noite, cando entremos no polgono, prestade atencin a ver se o camio secundario de sada segue estando aberto; pode ser un bo sinal de se hai ou non unha emboscada. Ok, rapaces, pois eu dira entn de coller as armas e ir facer unhas prcticas de tiro. Mis que nada porque non me fo un carallo e nunca disparei unha pistola suxeriu Martn. Ssshhh, tranquilo John Wayne! interrompeuno Pau. A onde vas? Primeiro de todo que a estas horas xa non se ve un carallo, e ademais que queres?, que nos detean? O que hai que facer seguir o plan establecido: ir visitar ao Mesas. Colleron os coches e puxronse en marcha para buscar a colaboracin do que chamaban Mecenas da Ra, o home que poda subministrarlles proteccin e facer que o pesadelo rematase con final feliz. Martn foi diante, no A4, para ir amosndolles o camio. Apenas lles levou cinco minutos chegar ata a mansin que Wenceslao Pieiro tia nunha pequena aldea pegada ao centro da vila. Aparcaron os coches xunto ao gran muro de tres metros que protexa a mansin das miradas dos curiosos. Pau levaba consigo o maletn de coiro de Kiko, co caderno falso no seu interior. Boh! Pouco mis que un chal deses de fin de semana ironizou Arsenio. Si, ho! contestoulle Martn. Igual pensabas que o de Mesas era por Cristo. Pero xa ves que non, mis ben polo cristianismo, hehehe. Este non pasa fame, e os tesouros que din que ten dentro... Nin no Vaticano. Achegronse ata o portaln e chamaron polo interfono. Unha cmara de videovixilancia comezou a moverse para conseguir enfocar os tres no mesmo plano. Quen ? soou polo altofalante do porteiro automtico. Ola, boas! Queriamos falar con don Wenceslao Pieiro contestou Martn. Xa, claro; pero quen son vostedes e cal o asunto da visita?
52

Miguel Caamao

O rapaz dubidou un intre, non quera dar excesiva informacin. A cousa era falar co Mesas en privado do tema. A estas alturas era bastante normal pensar que Kiko puxera prezo s sas cabezas. Somos xente que trae informacin... Ehhhh... un asunto de actualidade e queriamos falar un intre con el para buscar o seu consello... Pssss! A ver, agardade un momento que vou ver se est libre e non lle importa. O porteiro da mansin tardou un par de minutos en darlles a resposta. Non, agora non pode atendervos. Boas tardes. Pau ergueu rapidamente o maletn cara cmara. Ei!, mira isto! Fainos un ltimo favor, descrbelle este maletn de coiro, e dille que queremos falar sobre este tema. O porteiro suspirou dando a entender que o intentara. De al a un pouco soou un timbre e o portaln comezou a abrirse automaticamente aos poucos. Diante deles apareceron dous homes vestidos con traxe escuro e que non facan por ocultar as armas que asomaban altura dos seus cadrs. Sen mediar palabra, achegronse ata os tres e rexistrronos con minuciosidade en busca de armas. Ao rematar, os gardas de seguridade do Mesas escoltaron o grupo ata a porta da casa. Al agardbaos o porteiro. Estn limpos. Moi ben respondeu o porteiro ao garda ao tempo que se xiraba cara a Pau, Arsenio e Martn. Boas tardes. Don Wenceslao baixar nun momentio. Por favor, pasen e panse cmodos. O porteiro, que faca as veces de mordomo, acompaou os visitantes ata o saln da planta baixa da mansin, onde o Mesas acostumaba recibir a xente. En fronte da porta de entrada, unha enorme cheminea caldeaba a estancia. dereita destacaba un gran piano de cola que semellaba mis un obxecto de decoracin que un instrumento musical. esquerda sobresaa unha longa mesa rectangular de caoba. No centro, e colgada do teito, unha gran lmpada iluminaba todo o espazo, mentres unha serie de pequenos focos daban luz indirecta sobre as paredes cheas de cadros e antigidades. Entraron no saln en silencio, e as quedaron durante a espera do anfitrin. Todos tian claro o que queran conseguir, non faca falta dicirse nada. A calma viuse interrompida de speto. A porta da casa ao xardn abriuse e unha cadela de raza beagle entrou a toda prsa no saln montando un gran escndalo. Deu unha volta
53

A boa nova

pasando entre o piano e a mesa e parou diante deles buscando o seu agarimo. Pau acariciouna e a cadela sentou, dando por finalizada a sa chamada de atencin. Ao pouco, e entre berros, entrou o Mesas no saln. Laika! Vea, Laikia, pasa para arriba, vai para o teu cuarto. A cadela parou a saudar o dono e seguiu as sas instrucins ao momento. Moi ben, moi ben musitou o Mesas ao tempo que limpaba as mans unha contra a outra. Tomade asento onda a mesa. Deixo o abrigo e estou con vs. Sentron ao redor da mesa. Arsenio e Pau dun lado e Martn fronte a eles. Wenceslao Pieiro sentou na cabeceira, prendeu un puro e comezou a falar. Ben, ti debes ser Martn e vs os dous, os seus atrevidos anxos da garda. Moi famosos vos fixestes nas ltimas horas. A verdade que se paga ben polo voso pescozo. Si, don Wenceslao, somos ns contestou Martn. E precisamente queriamos falar con vostede sobre ese tema. Alto, non me fagas maior, nada de vostede nin gaitas desas; faldeme claro e de ti. Contina, neno. Si, perdoe, como queira, ehhh... Ben, ehhhh... O caso que tiven un problema con Kiko Guntn, e a cousa foise complicando cada vez mis. En fin, podo explicarlle... Vale, rapaz; xa vexo que do de atuarme non me fas ningn caso. E por ir abreviando, sei perfectamente o que fixeches, e sei tamn o que fixeron eles para tratar de solucionar o tema. O que non entendo moi ben que carallo facedes vs aqu, a que vides? A por axuda? Mirade, desde o 2003 non teo contacto con esa xente, e sinceramente, pretendo que a situacin non cambie o mis mnimo. Supoo que ao entrar vos rexistraran dous dos meus homes. Son parte da mia escolta. Para que vos fagades unha idea, antes de 2003 non tia. As que desde logo non lles vou dar escusas para que me fagan contratar a mis xente. Non seor, claro que non. As palabras do Mesas deixaban pouca marxe. Os tres pasaron de mirarse entre eles a mirar ao chan, non saban ben que dicir. Finalmente, Pau colleu a iniciativa. Mire, e non mo tome a mal, pero de momento estou mis cmoda falndolle de vostede. A cousa non tan simple, ten mis que iso. certo que vostede ten a opcin de pr a venda nos ollos e deixar que o asunto se solucione s, sen tomar parte, pero teo a impresin de que non o seu estilo.

54

Miguel Caamao

Pode pensar que este rapaz de aqu cagouna, e o que lle suceda teno en parte merecido. Pode pensar que ns decidimos entrar neste asunto pola nosa conta e risco, as que non temos por que vir buscar a sa axuda e metelo en problemas. Pero non pode obviar o mis importante. Hai un rapaz inocente retido contra a sa vontade, e que seguramente matarn se non o evitamos. Anda mis, resulta que non un rapaz calquera. un dos seus, Wenceslao; un dos rapaces aos que apadriou no seu empeo de lavar a sa imaxe e construr unha nova na que sera recordado como un personaxe senlleiro, como o Mecenas da Ra. Como pode ser que agora lle dea as costas? Pense nel e na sa familia, son os seus vecios! O Mesas escoitou con seriedade a Pau, pero cando esta rematou comezou a rir s gargalladas. A sa faciana tornouse encarnada e xiraba a sa cabeza dun lado ao outro buscando en Martn e Arsenio miradas de camaradera. Desde logo, como cambiou o conto. Agora seica son as mulleres as que levan as rendas dos negocios. Manda carallo, como sodes os novos, deixdesvos dominar por estas malas bestas e agora resulta que pensades que me vou conmover ou algo polo estilo, hahahaha! En fin continuou o vello, que agora usaba un pano de tea para secar as bgoas, non se pode negar que o discurso foi sentido. Vouche dar a oportunidade de contarme mis cousas. A ver se me convences, e se non polo menos pasamos un bo anaco de tempo. Ben, quizais o mellor sexa pr as cartas sobre a mesa. De momento anda non nos deixou explicarlle que o que queremos de vostede, as que mellor empezar por a. Pero ademais hai outra cousa; se vostede nos recibiu hoxe porque en realidade non coece todos os detalles da historia. Est claro que sabe que hai unha recompensa e que a Kiko lle roubaron algo, pero non sabe o que. Mtao a curiosidade, e por iso seguimos falando. "Ns o nico que queremos salvar a vida dun inocente e, xa de paso, as nosas propias. Hoxe s 23 horas temos previsto con Kiko un intercambio. Ser no polgono do Pousadoiro, nunha nave abandonada. O cambio sinxelo, o que temos del por Iago. Nada mis e nada menos. Logo diso desapareceremos e asunto resolto. Non parece complicado, pero temos a impresin de que Kiko nos vai enganar, e de que entn xa non s a vida de Iago correr perigo, senn as de todos ns. As que o que buscamos coa sa axuda equilibrar as forzas. Obrigar a Kiko a actuar como debido, a facer o intercambio. Non sei se me entende, pero est claro que para el non vai ser o mesmo ver diante a tres rapazolos que ver a tos preparados e armados. Digamos que mis vale previr que lamentar.
55

A boa nova

As que en realidade non buscamos que vostede faga a guerra, senn que sirva de arma intimidatoria e de apoio. Algo parecido ao do buque Galicia na guerra de Iraq, recorda?" Hai algo que me estraa moito interrompeuna o Mesas, e que eu coezo ben a Kiko. un narco, pero non un asasino. Non sei, vai sendo hora de que me fales do que tes nese maletn. A dicir verdade, non s temos cousas sas no maletn. Tamn temos retido a un dos seus homes, pero iso outra historia. "No maletn hai un caderno: este Pau abriu o maletn para sacar ata a metade o caderno que preparara pola tarde. Nel est escrita informacin comprometida de moita xente importante, xa sexa con pseudnimo ou sen el. Nmeros de conta de Suza e as Ilas Caimn, rutas das planadoras e das naves nodrizas, localizacin dos almacns e mis." Vaia exclamou o Mesas con abraio e mantendo a sa ollada fixa en Pau. Pois si que se pon interesante o tema, si. Vaivos intentar matar con toda seguridade. Tes algo mis que engadir? Home, pois que con vostede todo pode ser moi fcil e rematar esta noite. Sen vostede, ma podemos estar mortos, e entn, pode complicarse todo moito por aqu. Cnstame que a polica est empezando a sentirse presionada e vai comezar a actuar con forza no caso da desaparicin. Por non falar da prensa, que inunda xa a vila. Wenceslao Pieiro mantvose calado e coa mirada no infinito durante un par de minutos. Tan s alcanzou a dicir un lacnico "xa, entendo" en resposta ao que acababa de or. Ao cabo, recuperou a firmeza na sa mirada e cravou os ollos en Pau. Axudareivos.

***

Pero ti cres que isto normal!? Tranquilo, xuz, non se alporice... Vai co conto a outro, Wenceslao! "Que s os viches con aquilo, pero non con isto outro. Que non recordas ben se era el porque quitaras as lentes. Que se de noite un non sabe ben... Pero que carallo pasa contigo!? Todo probas circunstanciais, non nos ds un msero agasallo; con isto s teremos para metelos tres ou catro anos entre reixas. Isto non o que falaramos"
56

Miguel Caamao

Pero que insina, xuz? Que pretende, que falte verdade? Todo o que aseguro foi certo. Do que vostedes me preguntan, non estou seguro. Que quere, presionarme para que minta? Iso un delito. Ademais, grazas a min pillronos a todos. Xa sei que non por todo o tempo que queran, pero que lle quere, a vida as. Mira, anda con ollo, porque como descubra que volves s andadas despois do trato que fixeches co Ministerio... mis che vale escapar ao espazo, e se pode ser nunha nave sen retorno, como a daquela cadela rusa. Mis che vale... Carallo para os xuces, agora tamn ameazades. Seguro que lle gustar sabelo ao meu avogado. O xuz da Audiencia levantouse ostensiblemente enfadado e camiou ata a porta do despacho. Vea, agora lrgate de aqu, xa continuaremos ma. Marcho, si; pero unha cousa, como di que se chamaba a cadela esa espacial? Vai ao carallo!

57

Miguel Caamao

Captulo XII

Vaia, espertaches. Pau comezou a abrir os ollos lentamente. Senta as plpebras pesadas, e non alcanzaba a ver mis que unha silueta. Algun estaba en fronte a ela, apoiado contra unha parede, atado e cos ollos vendados. Tia unha gran dor de cabeza, coma se un triler lle pasara por riba. Botou as mans fronte e foi movndoas con lentitude cara caluga, palpando con suavidade o seu cranio, como querendo comprobar que todo segua no seu sitio. Algo al sobresaa con forza cara a arriba, aquilo fora o que a deixara inconsciente ata ese momento. Pau comezou a entender o que pasara. Aquel que tia en fronte era Iago; e o golpe que lle deran polas costas na cabeza, a razn de que se coeceran nesas circunstancias. Incorporouse e foi ata xunto del para quitarlle a venda e desamarralo. Bos das, si. Iago, supoo. Son, si; e ti es? Pau. Anda que agora non o pareza, a muller que te veu salvar. Desatouno con coidado e axudouno a levantarse. O rapaz foi amodo, pois levaba xa moitos das sen apenas mover un msculo. Ela examinou con calma o cuarto no que estaban. Era de pequenas dimensins e sen amoblar. Nas paredes, a pintura era case un vestixio doutro tempo; e no chan, o parqu apareca tapado con cartns nun van intento de protexelo do paso do tempo. Nun dos laterais haba un pequeno ventanuco a uns dous metros de altura. Sabes onde estamos? Nin idea. Levo cinco das encerrado e amordazado. Apenas comn ou bebn, e anda estou algo desorientado. Hoxe metronme no maleteiro dun coche e trouxronme aqu. Ao pouco apareciches ti. Tirronte no chan e marcharon. A verdade que pouco mis teo que dicirche, pero creo que ti a min si que me podes contar bastante. Pois si, agora che conto. Pero antes btame unha man para ver se dou alcanzado o ventanuco. Quizais poida as orientarme e saber onde estamos. Pau alcanzou a fiestra e puido ver ao lonxe as luces das fbricas e naves do polgono.
59

A boa nova

Ummmm, claro! Que carallo a estar abandonada a nave. Metmonos na boca do lobo. Xa sabes onde estamos? Sei, si contestou Pau mentres baixaba. Nunha nave do polgono do Pousadoiro. A ver, explcoche brevemente. Cando desapareciches, Arsenio comezou a recibir fotos do teu secuestro e ameazas nas que lle dican que el sera o seguinte. As que o moi cabrn veume pedir axuda e eu, de parva, fxenlle caso. O seguinte foi trasladarnos ata aqu e localizar a Martn no acocho da praia. Al el pxonos ao tanto da historia do caderno e trazamos un plan para liberarte. Basicamente un intercambio, o caderno por ti. Ademais diso pedmoslle axuda ao Mesas para que o trato, que tera lugar en fronte desta mesma nave, non se convertese nunha emboscada. vista est que o plan non nos sau ben de todo. Iago mirouna con abraio. Era demasiada informacin e demasiado resumida para asimilala. Ben, perdoa a brevidade, que o golpe que me deron tampouco me axuda. Est claro que me puxo de mala hostia. A ver, para completar a historia. A verdade que antes disto, pola tarde, tivemos un altercado cun dos homes de Kiko, un tal Tucho, que prendemos para devolver xunto ao caderno no intercambio. Tamn falamos coa ta familia. Agora mesmo es famossimo, os informativos abren co caso da ta desaparicin e non sei que mis... Ok, vese que es de poucas palabras, non te preocupes, xa chas irei quitando. Ademais, como resumo est ben. Pero vaia, antes de nada, o primeiro, moitas grazas por vir axudar. E segundo, hai unha cousa que non entendo, como que seguimos con vida? Quero dicir, se xa teen o caderno, como que non nos matan? Ben contestou Pau vez que miraba o reloxo, iso ten dobre explicacin. Unha, son as doce menos cuarto, as que esta xente debeu facer un receso para ver o final do Madrid-Bara. E das, non teen o caderno e non saben onde est. Como? Pois iso, que ns tamn temos plan b. O caderno est nun lugar seguro, o cal nos serve de momento para seguir con vida, e para negociar se hai ocasin. E onde est? Iso permteme que de momento non cho diga.
60

Miguel Caamao

Ok, entendo. Outra cousa, que o que sau mal? Onde estn Martn e Arsenio? Pois iso unha boa pregunta. A verdade... Non teo nin idea de onde estn. Teo certas lagoas, supoo que ser debido ao golpe... A ver, dixame pensar. Chegamos nos dous coches ata o polgono. Aparcamos a uns cincuenta metros da nave, nunha zona ben iluminada. O Mesas apareceu deseguido e aparcou detrs nosa. Acompabano dous dos seus gardacostas. Diante da nave recordo que haba dous coches. Dun deles sau Kiko, mirou para ns e fixo un xesto co brazo para que nos acercaramos. Tan s lembro dar o primeiro paso, e mis nada ata agora. Non sei, quizais... Claro, xa sei! PLAS!!!!! O portaln soou con forza ao ser pechado. Algun entrara na nave. Iago pousou o seu dedo ndice perpendicular sobre os beizos de Pau, que calou ao momento. Falronse coa mirada. Cada un volveu sa esquina do cuarto. Iago colocou a venda nos ollos e pasou as cordas arredor do seu corpo, simulando estar atado. Pau tombouse no chan. Fra do cuarto escoitbanse pasos na sa direccin. Polo menos distinguanse tres persoas. Das delas comezaron a discutir. Non sei por que o fixeches, tia a situacin totalmente controlada. Cala a boca, anda. Que tea que decatarme as de que o que che faltaba era o caderno azul... Manda carallo, era para matarte! Xa che dixen que estaba todo controlado. Si, claro, controlado. Sabes perfectamente que ti es mis de disparar e logo preguntar. Cando estes pailns pasaron esta tarde pola mia casa e me amosaron o caderno, enseguida me dei conta de que non era o verdadeiro. Por iso, e s por iso, anda temos opcins de recuperalo. Se chega a ser por ti, estes estaban mortos e o caderno sen aparecer. Boh! Est claro que non te baixas da burra. En fin, deixmolo estar. Por quen empezamos? Eu dira que polos dous cabrns que temos no cuarto da esquerda. A verdade que lles teo bastantes ganas interrompeunos o terceiro. Est calado, Tucho, que vaia desgustos que me ests dando ultimamente! Est claro que hai que empezar pola rapaza, ntase ben que a lder. Ela ha de saber seguro onde est; de feito, o dos dous cadernos dme o nariz que foi idea dela. Ti que opinas? Ben, parece que che volveu o sentidio. Non podera estar mis de acordo contigo.
61

A boa nova

A porta abriuse e Wenceslao Pieiro, Kiko Guntn e o seu esbirro Tucho entraron no cuarto. Vaia, pois si que debeu ser duro o golpe. Esta parece que anda segue durmida. Patrn, co debido respecto, non sera mellor agardar un pouco e empezar polos outros que si que estn espertos? Ademais, estou seguro que vai ser mis doado que canten eles. E se non, coa malleira que penso darlles polo menos ha de servir de aviso para cando veamos tratar o tema con ela interveu Tucho entre gargalladas. Ben, si. Parceme ben respondeu Kiko, pero antes de nada dixaa tamn a ela atada, non vaia acordar cos gritos dos outros e se nos poa nerviosa a espernexar. O Mesas e Kiko abandonaron o cuarto entre risas. Tucho quedou un cacho mis, tia que obedecer ao seu xefe e atar a Pau. Despois marchou e pechou a porta con chave. a contento e asubiando, era o momento da sa pequena vinganza. Iago apurou para axudar a Pau a desatarse en canto escoitou pechar a porta. Ao mirarse notaron como as sas facianas se tornaran mis serias. Era como se esta pequena escena que tivera lugar diante sa lles dera un duro golpe de realidade. A cousa estaba mal. Por unha parte confirmrase o que Pau comezara a intur: a traizn do Mesas e a sa implicacin na trama do caderno. Pola outra, pensar que exista a posibilidade de negociar con eses monstros semellaba agora unha utopa. Os seus mtodos eran os da tortura ata ter o que quixesen. E non pareca estrao imaxinar que se non conseguan os seus obxectivos, optaran pola decisin mis doada: a de darlles morte. Uf, estamos fodidos comentou Iago. Pois si respondeulle ela. Pero lamentndonos non imos arranxar moito. Non sei, necesitamos unha boa noticia para animar algo o esprito e que, como dira o Gran Xurxo, agrome no noso maxn a creatividade. Eu que sei... Como quedou o Depor? Gaou tres a un. Suficiente.

62

Miguel Caamao

Captulo XIII

Hai que aproveitar este tempo e a pequena vantaxe que temos ao non estar atados. Si, hai que escapar. Pero como? Non sei. A ver, o ventanuco pequeno de mis... Ummm, si. Ten que ser pola porta. Vexamos... Pau e Iago achegronse a ela para examinala con minuciosidade. Era unha simple porta de oficina feita de madeira contrachapada, de dous metros de altura e que na parte de abaixo tia unha altura de cinco ou seis centmetros sobre o chan. O pomo era de forma cilndrica, cun embelecedor de madeira ao seu redor e coa pechadura no centro. Pasaron as mans con coidado por toda a superficie de unin entre a porta e o seu marco, buscando atopar algn defecto polo que empezar a traballar. Iago agachouse para mirar polo oco que quedaba entre chan e porta. Uff, a cousa est fodida. Eu non lle atopo agora mesmo outra solucin que non sexa a forza bruta. Quero dicir... Esta xente est dentro do outro cuarto e o resto da nave est baleira segundo vexo. Se cadra podiamos tirala ao chan. A fin de contas, non deixa de ser a tpica porta de madeira que podes ter na casa. Nin mis nin menos. Vale, Hulk Hogan! Pero a ver como escapas logo co ombreiro escarallado. Iso supondo que a tirases no primeiro intento e eses cabrns tardasen mis de medio minuto en sar do cuarto do lado. Para iso case mellor simulamos que estamos atados e intentamos o enfrontamento directo por sorpresa. Ben, non sei, perdoa o ton desculpouse Pau. De todas formas, queda a como ltimo recurso. Mellor iso que nada. Iago botou a man polo lombo de Pau e deulle unha pequena aperta. Sei que isto unha gran cagada. Ela suspirou, como querendo agradecer o xesto. Pois si. Pero en fin, haber que comezar a probar os clsicos. Tes algo parecido a un clip ou un fo de arame? Home, eu ter non teo nada, ags a roupa que levo.
63

A boa nova

Umm, claro contestou Pau ao tempo que mova as mans entre os petos do seu abrigo; non nos deixaron moito, non. Unicamente o reloxo, quizais para que sexamos conscientes de que non nos queda moito tempo... Un momento! Xa sei Pau sacou o seu abrigo e buscou no peto do interior. Dentro haba unha pequena pinza do pelo, de metal. Vaia, mira ti por onde; a min que non me gustan estas cousas e ao final van ser tiles e todo. Abriuna con coidado para lograr ter un dos seus extremos totalmente recto e o suficientemente longo como para entrar ata o fondo na pechadura. Achegouse a ela e probou a abrir. Intentouno vairas veces, pero non deu resultado. Non sei, hai algo a que me impide meter a pinza ata o fondo. Ok, pero de todas formas sgueo intentando. Oches, e se atopamos algo parecido a un plstico de tarxeta ou radiografa? Seica os cerralleiros como fan para abrir as portas. Quizais un deses anacos de cartn puidera servir. Os cerralleiros non sei, pero efectivamente James Bond como fai nalgunha pelcula. O que pasa que iso vai ben cando a porta est pechada porque tiraron dela, mais neste caso omos como lle deron unha volta chave. Non creo que funcione, pero vaia, por probar... Iago arrancou un pequeno anaco do cartn que cubra o chan e intentou a manobra. Desta vez tampouco houbo xito. Pau regresou idea da pinza, probando de novo insistentemente. El pasou a botarlle un ollo s bisagras, buscando sen fortuna que algo estivese mal. Tras a parede que tian ao lado, escoitbanse os xemidos de Arsenio e Martn no interrogatorio. Durante os cinco minutos seguintes eses gritos de dor foron a banda sonora que os acompaou. Entre eles non falaban. Aparentemente mantian a sa concentracin e esforzos en conseguir abrir esa porta. En realidade, as sas esperanzas decaeran fortemente ao mesmo ritmo que aumentaban as queixas dos seus amigos ao outro lado. Pau xa non poda mis e xa non tia ganas de mis. Deixou a pinza no peto dos seus vaqueiros e sentou no chan, xunto porta. Iago tamn tocou fondo; a mestura de impotencia para salvar os seus amigos e o medo ao que lles via enriba e xa escoitaban, apoderrase deles. Meus pobres... E por riba eles non saben onde est o caderno rompeu finalmente o silencio Pau.
64

Miguel Caamao

Uf, si que estn fodidos, si Iago sentou en fronte de Pau e fregou a cara coas mans. Desde logo, tanto ler a Flnagan de mozo para rematar sendo freado por unha puta porta de oficina. Pau sorriu mirando a Iago. Gustballe o xeito en que este tentaba manter o humor. Pois si. Flnagan era un fenmeno. Aqu xa sabes, algn aproveitara para dicir que era cataln e que sempre van por diante ironizou chiscndolle un ollo. Iago tamn sorriu. Parceme a min que temos material para unha novela. A ver se samos vivos e acabamos dando conferencias estilo o italiano ese que escribiu Gomorra. Non penses, un xnero que xa est moi explotado. Terei entn que seguir co da investigacin cientfica. Uff, meu pobre. Case mellor escribe a novela... Xa, vaia panorama, menos mal que a ns xa non nos queda moito tempo. Por certo, que hora ? Pau elevou o brazo para as amosarlla. Iago agarroulle o pulso para torcer algo o reloxo e evitar as o reflexo da luz nos ollos. Porn, non mirou a hora. O xesto da sa cara tornouse no dunha persoa concentrada e ensimesmada nos seus pensamentos. Acababa de ter unha idea. Artista, que? Espiles? Dixame o reloxo un intre. E logo? preguntou Pau ao tempo que o sacaba. Quero comprobar unha cousa. De momento a ver se a parte de atrs est mis ou menos pulida e nos fai efecto espello. Pois semella que vas ter sorte, si que reflicte algo. Toma. Iago colleu o reloxo e foi directo ata a porta. Agachouse e sacouno polo oco que quedaba entre esta e o chan. Moveu a man ata conseguir o ngulo necesario para ver o que quera e volveuse cara a Pau. Xa sei que era o que non che permita meter a pinza. Deixaron a chave posta na pechadura, e ollo porque aqu vn a boa noticia: deixrona recta! Deron xustamente unha volta completa. O que temos que intentar non abrir a porta coa pinza, senn conseguir sacar a chave para fra. Tirala ao chan e recollela para abrirmos desde dentro.

65

A boa nova

Ummm, claro. Pois si, quizais funcione metendo a pinza ata que faga contacto coa chave e logo dando un golpe seco. Probemos. Ok, pero antes... Pau colleu un dos cartns do chan e sacouno polo oco da porta. Con isto evitaremos o rudo da chave contra o chan, e ademais seranos mis sinxelo recollela logo. Manda carallo, como funcione... Que equipazo, seora! Funcionou. Aos poucos segundos tian a porta aberta. As sas facianas estaban agora cheas de esperanzas, mais tamn de dbidas, polo menos no caso de Iago. Moi ben, e agora que? Agora dixame a min respondeu Pau, que de novo semellaba chea de confianza. De momento hai que analizar como est a situacin. As que imos con coidado ata os ventanucos da parte de diante da nave a ver como est a cousa fra. Saron do cuarto pasenio e tratando de facer o menor rudo posible. Por sorte, o outro cuarto, onde tia lugar o interrogatorio, estaba pechado. Cruzaron toda a nave ata chegaren ao portaln de entrada. Ao seu carn estaban as pequenas fiestras. Pau empolicouse axudada por Iago. Fxoo con coidado, non quera que os esbirros dos narcos puidesen detectar a sa presenza. Fra o ambiente semellaba calmo e relaxado. Diante da nave estaban aparcados catro coches: dous de Kiko, o Audi de Tucho, e o coche no que vieran Wenceslao Pieiro e os seus homes. Apoiados no maleteiro dun dos coches de Kiko, dous tipos, un deles gardacostas do Mesas, charlaban animadamente ao tempo que fumaban un cigarro. Mis al, a cincuenta metros, permaneca o Wolkswagen Polo de Arsenio. Ao redor deste montrase unha pequena festa. Catro mangallns sen cerebro entretanse sa costa. Armados con bates e navallas divertanse maquillndoo ao seu xeito. A carn do coche, dous bidns de gasolina presaxiaban cal sera o seu final. Un dos tipos que falaban diante da nave interrompeulles a festa. Ei! A modo, hostia! Andades parvos ou que? Anda non sabemos se o coche queda aqu ou o levamos a morrer a outra parte. As que un pouco de calma, que como o patrn mande arrancalo e non vaia igual a algn o usamos como misto. Os mangallns suavizaron os golpes ao primeiro, seguindo logo coma se nada entre gargalladas. Pau centrouse na conversacin que mantian aqueles dous tipos, que

66

Miguel Caamao

semellaban ser os lugartenentes dos narcos. O que acababa de falar abriu a porta traseira do coche no que se apoiaban e sacou un mbil. Meu, atende a isto. o mbil da porca que est dentro. A verdade que cando a vin levantuseme a pirola ao momento. Eu dballe ben. Ests enfermo. Vou mirar a ver se atopo unha boa foto... Non che digo eu, ests fatal. Boh! Puta cocha de merda! Nada interesante. O tipo gardou de novo o mbil no asento de atrs do coche e continuou falando. Que? Imos mexar? Vea. Os dous homes deron a volta polo lateral da nave. Pau baixou do ventanuco enseguida, era a oportunidade que necesitaban. Vou sar fra. Vai ser moi rpido, ti queda aguantando do portaln para que non bata e que non se note que o abrimos. Iago asentiu e abriu o garaxe lentamente para non facer rudo. Pau sau en crequenas para asegurarse non ser vista polos mangallns que castigaban o Polo de Arsenio. Foi directa ata o coche no que estaba o seu mbil. Iso era o que buscaba. Remexeu no asento de atrs ata que o atopou e deu volta para o interior da nave. Porn, cando xa Iago comezara a abrir o portaln fxolle un aceno coa man e deu media volta. Decatouse de que lle faltaba algo para completar a sa idea. Revisou con coidado a parte traseira do Audi de Tucho. Al estaba o que buscaba, unha pistola e municin para enfrontarse ao demo. O rudo dos pasos dos lugartenentes advertrona de que non lle quedaba xa tempo para seguir remexendo. Iago abriu o portaln e Pau deu entrado a tempo cos seus obxectivos cumpridos. Ei, neno! Non che pareceu escoitar un rudo? Bah, ser o Tucho! Xa o coeces, cando reparte unha mala besta. Pau pasoulle o mbil a Iago. Tes que facer das chamadas. A primeira, polica. Dilles quen es e cntalles todo. Onde estamos, cantos homes nos teen retidos, cantos refns teen e todo o que necesiten saber. A segunda, ta nai. Cntalle tamn a ela a situacin e dille da mia parte que bo traballo. posible que necesitemos que siga metendo presin para que a polica vea con todo.
67

A boa nova

Moi ben. Ei, e non te esquezas de dicirlle que a queres e mandarlle un bico! Iago fixo as chamadas con coidado de non levantar a voz. Ao rematar xirouse un intre para evitar ser observado. Limpou no xersei as bgoas que derramara ao falar de novo coa sa nai e mirou a Pau. Feito. Moi ben respondeu ela pasndolle a man polas costas. Unha cousa, canto poden tardar en chegar desde a comisara? Comentronche algo? Sen trfico haber uns cinco minutos. Dixronme que sairan a toda prsa, que tian suficientes unidades para a operacin na vila. Pau amosou satisfaccin no seu xesto, axitar o tema nos medios fora todo un acerto. Perfecto, pois agora a por Arsenio e Martn. E non sera mellor agardar a polica? Si, pero eu non quedo de todo convencida. Poderanos utilizar de refns para escapar, ou directamente matalos. Hai que aproveitar o factor sorpresa e que estamos armados. Se consegusemos controlar a situacin dentro da nave, da parte de fra xa se encargara a polica. Vale. Vea, imos al. de tres irrompemos dun patadn no cuarto. Espera! E se os facemos sar e os agardamos agochados aos lados da porta? Home, iso sera moito mellor; pero como? Iago sinalou o cadro de luces. A o tes, provoquemos un apagamento. Ao baixar o interruptor a nave quedou s escuras. Cando os ollos se acostumaron nova situacin, a escasa luz que entraba polos ventanucos permitiu que quedasen certos claros pero tamn zonas totalmente cegas. Nunha delas, xusto ao lado da porta de sada do cuarto, agardaban Pau e Iago. Merda, hostia! Foise a luz. Fra si que hai, debeu ser que saltou o automtico. Tucho, vai mirar! E onde est? A ver, acompote. A porta abriuse e por ela saron Tucho e Kiko. Pau sau da escuridade e apuntou na caluga ao capo.
68

Miguel Caamao

Quietio, e sen facer parvadas. Cando Tucho quixo reaccionar, Iago sau tamn luz e abalanzouse sobre el reducndoo contra o chan. Desarmouno con coidado e colocouno na lia de fogo na que mantia Pau a Kiko. Os dous fronte a ela, que mantia a pistola sen tremer o mis mnimo. Iago fixo que a luz regresase nave, e a figura do Mesas asomou baixo o marco da porta. Durante eses breves instantes permanecera al quedo, contemplando a escena. De speto comezou a aplaudir PLAS, PLAS, PLAS. Felicidades, nenia; bo traballo. Ben, isto cambia un pouco os meus plans, pero supoo que haber que adaptarse nova situacin. Que che parece se ma somos portada dos xornais por ser ns quen liberamos o rapaz? Xa o estou vendo, Wenceslao Pieiro colabora no rescate, Outra obra social do altrusta Pieiro... Por suposto, logo dun par de das e cando recupere o caderno, nas vosas contas apareceran uns sesenta mil euros, por cabeza, claro. Que me dicides? Vea, hai que empezar a pensar os detalles para explicarlle a situacin polica. O rudo das sirenas interrompeu o discurso do capo, que quedou totalmente paralizado e perdeu o xesto de confianza que mantia. Pau contestoulle cun sorriso desafiante: Sabe, don Wenceslao? Contronme que lle gustaba ser coecido polo alcume do Mesas. Pois ben, desta vez ser verdade que o mundo recibe unha boa nova.

69

Miguel Caamao

Captulo XIV

Pase. A porta do despacho do xuz abriuse, e ao seu interior pasou Wenceslao Pieiro. Boas, Jos Antonio, como andamos? Home, Wenceslao, pasa, pasa. Toma asento contestou o xuz volvendo a mirada aos papeis da sa mesa. Aquel despacho semellaba inmune ao paso do tempo. Moreas e moreas de papeis na mesa, arquivadores nos estantes e o mesmo vello ordenador de sempre. Pola fiestra cobanse os ltimos raios de sol do da e os berros dos rapaces que xogaban no parque do Cavadelo. O Mesas quitou o seu gabn e pousou o xornal enriba da mesa do xuz. Pois parece que comeza a entrar o inverno. O xuz non lle contestou, nin sequera levantou a vista. Wenceslao sacou do peto da chaqueta un Cohibas e un chisqueiro, mais cando o a acender o xuz levantou o dedo ndice cara a el indicndolle que non. Iso leva prohibido xa moitos anos dixo coa boca medio pechada pola man e falando cara aos papeis. Moi ben e permaneceu calado ata que o xuz deu acabado. E logo, que me queras? Pois quera falar contigo dun asuntio importante. Non ser outra vez da parvada do secuestro daquel rapaz. Xa fai case un ano daquilo, e o propio Guntn recoeceu que eu non tia nada que ver. Xa, xa, recrdoo ben. E tanto que o has recordar. Como sodes na xustiza, cometes un pecado na vida e xa quedas marcado como pecador ata a eternidade. Sospeitoso habitual, as como me considerades, eu que colaborei tanto con vs. Non credes no perdn. E eu sigo pensando que merezo unha desculpa pblica interpelou o Mesas entre espaventos. O xuz deixou que acougara antes de contestarlle: Wenceslao, ti o que tes son moi bos avogados, pero sinto dicirche que agora xa non che van valer de nada. Vers, ao pouco tempo daquel suceso chegou a min certo documento.
71

A boa nova

Un caderno moi pero que moi interesante. Xa vexo que te ds conta do que falo dixo ao ver como o Mesas pasaba dun ton encarnado na cara ao branco absoluto. Pero... Pero nada. Levamos meses comprobando que fose certa toda aquela informacin. Con xente nova da polica para que non vos decatsedes. Unha gran operacin, a Operacin Final. As como lle quixeron chamar no mando da polica. A verdade que me gusta. A ver, para que te fagas unha idea. Neste mesmo instante estn sendo detidas ao redor de cento cincuenta persoas relacionadas co caso. E ti, meu amigo, es unha delas. Teo que recoecelo, poder ser eu quen che dea a noticia foi un capricho que me cumpriron, e polo que lles estarei agradecido de por vida. Xa. O Mesas quedara sen palabras, atnito ante a informacin que acababa de recibir. Vaia continuou falando o xuz ao tempo que levantaba o xornal que trouxera o capo, mira este titular: Cmprense dez anos da catstrofe do Prestige. Ben, supoo que levou dez anos, pero ao final demos limpado a merda toda. Xa cho avisara daquela, eu non a abandonar.

***

O comisario deixou por fin tranquila a Pau. Durante os ltimos quince minutos estivera dando voltas con ela e con Iago pola nave, facndolles preguntas para aclarar o tema. Moi ben, seguiremos en comisara, vaian tomar un caf mentres rematamos aqu, dixera. Por certo, rapaz, acaban de avisarme que chegou a sa familia, vaia saudalos. Fra da nave, ao final do cordn policial, unha multitude de periodistas e curiosos amontobanse buscando a mellor imaxe. Coa sada do rapaz e a aperta sa familia os flashes dos fotgrafos fixeron que por un intre no polgono desaparecera a noite, desaparecera a escuridade. Pau desviouse para o posto de mando, necesitaba ese caf. Ao chegar al deuse conta de que as ambulancias xa non estaban. Colleu un caf e un donut e preguntoulle a unha polica: Que pasou coas ambulancias? Tranquila, nena; os teus amigos estn ben, tan s os levan a observacin durante esta noite. Agora o mellor que podes facer sentar e agardar a que o comisario indique que
72

Miguel Caamao

volvemos xirouse para ofrecerlle unha cadeira e foi buscar algo ao maleteiro dun dos coches patrulla. Toma esta manta, non vaia ser que despois de tanta aventura pilles un arrefriado, s faltara! Pau asentiu. Logo de tanta adrenalina aquel descanso viralle ben. Porn a calma non durou moito, a nai de Iago achegrase a ela para fundirse nunha aperta. As emocins comezaron a agromar e aos poucos segundos as das choraban nunha mestura de felicidade e liberacin. Moitas grazas, Pau, nunca poderei esquecerme disto. Secaron as bgoas e a nai de Iago despediuse, tia que ir co seu marido atender os medios. Iago quedou con Pau, era o primeiro momento que tian para falar a soas desde que aparecera a polica. Como ests? preguntou o rapaz. Vou tirando... Ti? Tamn, tirando colleu unha cadeira para sentar ao lado dela e seguiu falando. E agora que? Boa pregunta. Non sei. O seu sera darlle o caderno pasma, pero... A saber. Despois de tantos anos vivindo aqu, se algo aprendn que por moitas operacins que fagan contra eles, os narcos sempre resisten. Son coma o cancro da nosa sociedade, nunca ests seguro de que quede curado de todo. Entendo. Ademais, seguir vivindo aqu podera facerse complicado, e o que peor, podera facerllo complicado mia familia. Seino. Eu tampouco o teo nada claro. Nada me gustara mis que poder meter a todos estes cabrns no crcere. Non sei, quizais non sexa como un cancro, quizais sexa unha infeccin da que anda non temos vacina. A opcin sinxela sera negociar cos narcos e vivir sen problemas o resto da vida, pero pensar que poidamos ter ns esa vacina e quede sen utilizar... complicado, si. Un berro do comisario interrompeulles a conversacin: Marchamos!. A polica que lle deixara a manta a Pau achegouse a eles: Vea, montade atrs que xa vos baixo eu. Unha gran caravana de coches e furgns da polica pxose en marcha. Saron pola entrada principal do polgono e viraron dereita rumbo a Vilagarca. Unha vez coroaron o alto do
73

A boa nova

Pousadoiro alcanzaron a ver o centro da vila e a sa iluminacin. Era unha estampa fermosa e curiosa. Fermosa porque desde aquela altitude podan observar todo o val e a vila enteira. Curiosa porque aquela iluminacin morra de golpe no lugar en que se faca mis intensa, xusto ao chegar ao mar, no lugar onde comezan os soos da xente. Pau, podo preguntarche algo? Claro. Que opinas de Australia?

FI

74