'kwd,tdrf EdkifiHwumpmayqufqHa&;tiftm;pk

14580------
P.O Box 201 Rochester, NY 14580------Ph:
------Ph: 585-
585-957-
957-6452----
6452----Fax:
----Fax: 585-
585-671-
671-4707

မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားႏွင့္ စကားေၿပာဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့အခါ…..

“ကိုေက်ာ္ဟိန္း” ရဲ႕ရုပ္ရွင္ကားတကားရိွတယ္။ ရုပ္ရွင္ေလာကကိုစေၿခခ်တဲ့သူ႔ရဲ႕ပထမဆံုးမွတ္တိုင္လို႔ေၿပာရမယ္ထင္တယ္။

ကားရဲ႕အဆံုးသတ္မွာ သူက တြန္႔လိန္ၿပီးေသဆံုးၿပသြားတာကိုး။ ရံုကအထြက္မွာ-မွတ္ခ်က္တခ်ိဳ႕ခ်ထြက္လာတဲ့လူတခ်ိဳ႕ရဲ႕စကားသံကိုမွတ္မိေနတံုးပဲ။
“ေသတာေတာင္ဘယ္လိုမ်ိဳးေသမွန္းမသိဘူး။ က်က္သေရမဲ့လိုက္တာ။ ဒီလိုမင္းသားဘယ္ေတာ့မွေအာင္ၿမင္မွာမဟုတ္ဘူး”တဲ့။
ႏွစ္သိတ္မႀကာလိုက္ပါဘူး။ သူတို႔ပဲ “ ကိုေက်ာ္ရဲ႕ရုပ္ရွင္ကားရံုတင္ေနၿပီ-သြားႀကည့္ရေအာင္” ဆိုၿပီးတဖြဖြရြတ္ႀကတယ္။ ေက်ာ္ဟိန္းရုပ္ရွင္ကားကိုမလြတ္တမ္းႀကည့္ႀကတယ္။

ဆီနိတ္တာ “ဂ်င္ဝက္” က ေက်ာ္ဟိန္း လို မင္းသားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဗာဂ်ီနီးယားၿပည္နယ္ကဆီနိတ္တာတေယာက္ၿဖစ္တယ္။

အာရွ၊ ပစၥဖိတ္ဆိုင္ရာေဒသေတြန႔ပ
ဲ တ္သက္ၿပီးေဆြးေႏြးအႀကံေပးႏိုင္တ့သ
ဲ ူၿဖစ္တယ္။
ဒါေပမဲ့ သူက သိတ္မႀကာခင္အခ်ိန္မွာကတည္းက မင္းသားတေယာက္လိုၿဖစ္လာတယ္။
သူ႔ကိုမင္းသားၿဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးလိုက္တ့သ
ဲ ူေတြက အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုမွာ ဗမာအေရးလုပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့လူတခ်ိဳ႕။
တကယ္ေတာ့-“ဂ်င္ဝက္” နဲ႔ အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုကဗမာအေရးလႈပ္ရွားသူေတြကိုႀကည့္ရတာ ရုပ္ရွင္မင္းသားေက်ာ္ဟိန္း နဲ႔ သူ႔ကိုေဝဖန္တဲ့ပရိႆတ္ကိုႀကည့္ေနရသလိုမ်ိဳးပဲ။
“ ဗမာၿပည္ဟာ ဗီယက္နမ္လိုႏိုင္ငံမဟုတ္ဘူး”တဲ့ ။ အဝါေရာင္အက်ၤ ီေတြ၊ သူမ်ားေတြကိုဝတ္ခိုင္းၿပီးကိုယ္ေယာင္ၿပဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။
ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္လည္း ႀကားနာပြမ
ဲ ွာသြားတက္ေရာ။
“က်ေနာ္တို႔ အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုရဲ႕ မူဝါဒသစ္ကိုေထာက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့---ဘယ္အခ်က္ေတြကိုစလုပ္သင့္ပါတယ္--”

စိတ္ပ်က္ဖို႔မေကာင္းဘူးလား။ အေမရိကန္လူမ်ိဳးလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တခ်ိဳ႕က-
“ ဒီလို နာမည္ပ်က္ေနတဲ့လူေတြန႔တ
ဲ စာပြတ
ဲ ည္းသြားထိုင္ရင္၊ က်ေနာ္တို႔ပါနာမည္ပ်က္မယ္။ ဒါေႀကာင့္-ဒီလိုေကာင္ေတြနဲ႔သြားၿပီးမဆက္ဆံပါနဲ႔”လို႔ေၿပာေနခ်ိန္မွာ၊
ဗမာၿပည္အေရးလုပ္ေနတဲ့ ကန္ပိန္းသမားေတြက ေဝ့လည္ေႀကာင္ပတ္ေတြေၿပာေနေတာ့--

အင္းမ္-- ဂ်င္ဝက္… ဂ်င္ဝက္…

“ဂ်င္နဲ႔ဝက္ နဲ႔ေပါင္းထားလို႔သာေပါ့။ “ဂ်င္န႔ဲ ဖ်ံ” နဲ႔ မ်ား- ေပါင္းၿပီးနာမည္မဲ့ထားခဲ့ရင္၊ တို႔အတိုက္အခံေတြ၊ ၿပဳတ္ၿပဳတ္ၿပဳန္း--

အပိုင္း (၁)

၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို ႏို္င္ငံတကာၿမင္ကြင္းေရွ႕မွာ ရက္ရက္စက္စက္ၿဖိဳခြဲၿပလိုက္ေတာ့၊ တခ်ိဳ႕က မ်က္ရည္နဲ႔အင္တာဗ်ဴးႀကတယ္။

တခ်ိဳ႕က “သပိတ္စံု၊ သူပုန္ထဖို႔လိုၿပီ၊ သံေရးတမန္ေရးအကန္႔အသတ္ခ်က္ေတြဘယ္လိုရိွေႀကာင္း” အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမွာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္မလုပ္ပဲ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
တိုက္လာတဲ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြကို လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆက္လုပ္ဖို႔ဆရာသြားလုပ္တယ္။
ကိုယ္တို႔ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးစတန္႔ေတြကိုခါထုတ္ေနရတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူေတြရဲ႕ႏွလံုးသားက သိတ္ၿပီးေၿပာင္းလဲလြန္းတာလား။
အမွတ္သညာမရိွတာလား၊ ကိုယ့္ဘာသာတန္ဘိုးမထားတာလားမသိဘူး။ စကားကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးေၿပာတယ္။
တခ်ိဳ႕က ဆီးနိတ္တာဂ်င္ဝက္ဆီကို “ၿမန္မာစစ္တပ္ဟာ စြမ္းရည္နည္းပါးေနတဲ့အတြက္ ၿပဳစုၿမွင့္တင္ေပးဖို႔လိုေႀကာင္း စာတမ္းေတြတင္ၿပီး၊
“ အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုက ဘြ႔ရ
ဲ သြားတဲ့ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ိဳးဆက္ေတြအတြက္၊ အလုပ္အကိုင္ေတြဖန္တီးေပးၿပီး ဗမာၿပည္ကိုၿပန္လႊတ္သင့္ေႀကာင္း။
သူဟာ-ပဋိပကၡေၿဖရွင္းေရးဘာသာရပ္ဆိုင္ရာဘြဲ႕ကို မာစတာ နဲ႔ၿပီးထားေႀကာင္း” ဂ်င္ဝက္ ကို ေက်းဇူးရွင္အၿဖစ္ သရုပ္ေဖၚ၊ မလိမ့္တပတ္နဲ႔ အလုပ္ေတာင္းလိုက္ၿပန္တယ္။
ဗမာၿပည္ကိုလည္းၿပန္ႏိုင္မဲ့အခြင့္အေရးရမယ္။ အစိုးရမဟုတ္ေသာအဖြဲ႕အစည္းေလးတခုကိုသယ္သြားၿပီးအလုပ္လုပ္မယ္။
ခဲတလံုးတည္းနဲ႔ငွက္ႏွစ္ေကာင္ပစ္ႀကည့္တ့ဲ အႀကံ မဆိုးရွာဘူး လို႔မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါမယ္။
အမွန္ကေတာ့ ဗမာၿပည္မွာ စာေကာင္းေကာင္းမသင္ခ့ဘ
ဲ ူးလို႔ ဒီစကားေတြေၿပာေနတယ္တူပါရဲ႕။
ကိုယ္ခံအားေကာင္းသူနဲ႔ မေကာင္းသူေတြရဲ႕စရိုက္လကၡဏာေတြက ၿပည္ပမွာ တၿဖည္းၿဖည္းရုပ္လံုးေပၚလာတယ္။
ကိုယ္ကေတာ့ ဝတၳဳတိုေတြအတြက္အခ်က္အလက္ေတြကိုခံစားေနရသလိုမ်ိဳးပါပဲ။
အပိုင္း (၂)

ကလင္တန္ လက္ထက္ တံုးက ကိုဆိုဗို စစ္ပဲြ နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး “အေမရိကန္ႏိုင္ငံၿခားေရးေပၚလစီ” ကိုေဆြးေႏြးႀကည့္ခ်င္တယ္။

အေမရိကန္သမၼတဘီလ္ကလင္တန္ရဲ႕ Lift & Strike မူဝါဒအေႀကာင္းကိုမိတ္ဆက္ေပးဖို႔လိုမယ္။
ေဘာ္လကန္ေဒသတေလ်ာက္မွာစစ္မီးေတြေတာက္ေလာင္ေတာ့ ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ေဘာလ္ကန္ေဒသ မွာ ရိွတဲ့ ဆာ့ဗ္၊ ခရိုေအရွား နဲ႔ ေဘာ့စနီးယား မြတ္စလင္
လက္နက္ကိုင္အုပ္စုေတြဆီကို လက္နက္တင္သြင္းမေရာင္းခ်ရ ဆိုတ့ဆ
ဲ ံုးၿဖတ္ခ်က္ကိုအသက္သြင္းခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ဟာလူမ်ိဳးစုငယ္ေတြအတြက္
ၿပႆနာရိွလာတယ္။ မဟာ ဆားဗီးယားလက္နက္ကိုင္တပ္ေတြကို ၿပန္လည္တိုက္ခိုက္ဖို႔ဆိုတာမၿဖစ္ႏိုင္ဘူး။ လက္နက္အင္အား၊ ေငြအင္အားက အရမ္းကြာတယ္။
ေသြးေခ်ာင္းစီးမႈေတြက အေတာမသတ္ ပိုမ်ားလာတယ္။ ဘီလ္ကလင္တန္ က ဥေရာပႏိုင္ငံေတြကိုေမးတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ဘယ္လိုဆက္လုပ္မလဲ။ တခုခုလုပ္ဖို႔သင့္တယ္
လို႔တိုက္တြန္းတယ္။ ဥေရာပႏိုင္ငံတခ်ိဳ႕က ဒါဟာ ဥေရာပအေရးၿဖစ္တယ္။ က်န္တဲ့ႏိုင္ငံေတြဝင္ပါဖို႔မလို ဆိုတဲ့ စကားေတြ နဲ႔ သတိေပးတယ္။
ဒါေပမဲ့ သူတို႔ လိမ္ညာဟန္ေဆာင္ေနတဲ့အရာတခုရိွတယ္။ ဥေရာပ ဟာ ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးကတည္းက ကိုယ့္ၿပႆနာ ကို ကိုယ့္ဘာသာမကိုင္တြယ္ႏိုင္ဘူး ဆိုတဲ့အခ်က္ပဲ။

ေဘာ္လ္ကန္ေဒသတခုလံုးမွာ လူမ်ိဳးစုသုတ္သင္ရွင္းလင္းေရးေတြတစထက္တစၿမင့္လာၿပီ။ အယ္ေဘးနီးယားမြတ္စလင္ေတြကို ဆားဗီးယားတပ္မေတာ္က မုဒိန္းက်င့္၊

သတ္ၿဖတ္၊ နယ္ေၿမအတြင္းကေမာင္းထုတ္--စတဲ့လက္ရဲဇက္ရက
ဲ ်ဴးေက်ာ္မႈေတြကိုဆက္တိုက္ၿပဳလုပ္ေနခဲ့တယ္။ အေမရိကန္သမၼတဘီလ္ကလင္တန္ကိုလည္း
ကြန္ဂယက္မွာရိွတဲ့အတိုက္အခံ ရီပတ္ပလင္ကန္ေတြ က ဖိအားေပးေနၿပီ။ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ဂ်ိဳးဘိုင္ဒန္း ( ယၡဳ-လက္ရိွ ဒုတိယသမၼတ) ကိုယ္တိုင္
ဆလိုဗိုဒန္မီလိုဆီဗစ္ ကို ရွင္းလင္းပစ္ရမယ္ဆိုတ့စ
ဲ ာတမ္းေတြကိုတင္ခ့တ
ဲ ယ္။ ကလင္တန္အစိုးရ က Lift & Strike ေပၚလစီ ကို စတင္တင္သြင္းလိုက္တယ္။
Lift & Strike ေပၚလစီ ဆိုတာ ကုလသမဂၢ က တားဆီးထားတဲ့ “ေဘာ္လကန္ေဒသ ကို လက္နက္ ေရာင္းခ်ခြင့္မၿပဳရ” ဆိုတဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ကို လိုက္နာစရာမလိုဘူး။
အဲ့ဒီအခ်က္ကို အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုအေနနဲ႔ ရုတ္သိမ္းပစ္ရမယ္။ ( Lift လုပ္တယ္ဆိုတာ အဲ့ဒီအခ်က္ကိုေၿပာၿခင္းၿဖစ္တယ္)
ကိုဆိုဗိုမွာရိွတဲ့ ေဘာ့စနီးယားမြတ္စလင္ေတြ နဲ႔ ေဘာ္လ္ကန္ေဒသက “ခရိုေအးရွား” ေတြကို တိတ္တဆိတ္ စစ္ေရးေလ့က်င့္သင္ႀကားမႈေပးမယ္။ လက္နက္ေထာက္ပံ့မယ္။
ၿပီးရင္-အေမရိကန္ေလတပ္က ေကာင္းကင္ကေန ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႕ကို ဗံုးႀကဲတိုက္ခိုက္မယ္။ ( Strike လုပ္တယ္ဆိုတဲ့အခ်က္က အဲ့ဒီသံုးခုၿဖစ္တယ္) ။
ကုလသမဂၢ ရဲ႕ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ကို ကလင္တန္အစိုးရကရဲရဲရင့္ရင့္ခ်ိဳးေဖာက္ပစ္လိုက္တယ္။
ကုလသမဂၢ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္သာ ကိုင္ထားရမယ္ဆိုရင္ လူဘယ္ႏွစ္သန္းေလာက္ေသေပးရအံုးမလဲမသိဘူး။

ဗမာၿပည္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးအေမရိကန္ႏိုင္ငံၿခားေရးမူေတြကိုေဆြးေႏြးတဲ့အခါတိုင္း ကိုဆိုဗိုမွာတံုးကလုပ္ခဲ့တဲ့ Lift & Strike ေပၚလစီကို၊

အေၿခခံအေတြးအေခၚရပ္တည္ခ်က္အၿဖစ္ က်ေနာ္တို႔က ကိုင္ထားခဲ့တယ္။ မတရားမႈကိုၿပန္လည္တုန္႔ၿပန္ဖို႔အတြက္လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲဆင္ႏြဲေနတာဟာ
အႀကမ္းဖက္မႈလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ လြတ္ေၿမက္မႈစစ္ပဲြေတြကိုကူညီဖို႔လုိတယ္။ အေတြးအေခၚကိုေၿပာင္ေၿပာင္တင္းတင္းထုတ္ေၿပာဖို႔လိုလိမ့္မယ္။
ဗမာၿပည္ကိစၥကို က်ေနာ္တို႔ က ဒီအတိုင္းရပ္ၿပီးစကားေၿပာတယ္။
အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုမာွ ရိွတ့ဲ ႏိုင္ငံၿခားေရးမူဝါဒဆိုင္ရာ သင္ႀကားပို႔ခ်ေနသူ ပါေမာကၡေတြက ကိုယ္ခံအားေကာင္းပါတယ္။
ဂ်င္ဝက္ ကိုၿပန္လည္တုန္႔ၿပန္တ့စ
ဲ ာေတြထက
ြ ္လာတယ္။
“ဟုတ္ၿပီ။ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈဟာမထိေရာက္ဘူးဆိုရင္၊ တကယ္ထိေရာက္တဲ့ စဥ္းစားနည္းေတြကို ေဆြးေႏြးႀကည့္ပါ။
ဒါေပမဲ့ ဒီလိုနာမည္ပ်က္ေနတဲ့ စစ္အုပ္စု နဲ႔ တစာပြတ
ဲ ည္းထိုင္ဖို႔ဆိုတ့အ
ဲ ခ်က္ကိုေတာ့ ေခါင္းထဲကေနထုတ္ပစ္ေစခ်င္တယ္။ ဒီတခါ၊ ဗမာၿပည္သူလူထုက
လူထုလႈပ္ရွားမႈကိုလုပ္ကိုင္ႏိုင္တ့အ
ဲ ခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းက တစံုတရာပ်က္ကြက္မႈ မၿဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ထိထိေရာက္ေရာက္ရပ္တည္ကူညီမဲ့အခ်က္ကို
သာစဥ္းစားရမယ္။ အာဏာရွင္ေတြကိုဖိအားေပးအႀကပ္ကိုင္တ့န
ဲ ည္းကအလုပ္မၿဖစ္ရင္၊ ပိုၿပီးလည္မ်ိဳညွစ္ႏိုင္တဲ့နည္းကိုစဥ္းစားရမယ္” လို႔ဆိုတယ္။

က်ေနာ့္ဝန္းက်င္မွာဒီလိုလူမ်ိဳးေတြရိွေနေတာ့စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းတယ္။ တက္ႀကြမႈေပးတယ္။
ဒါေပမဲ့ ၿပည္ပကအတိုက္အခံေတြရဲ႕အသံကိုႀကားမွစိတ္ဆင္းရဲရတယ္။ စိတ္ကုန္ခဲ့ရတယ္။
ကိုယ့္အတြက္အေနေခ်ာင္ေအာင္ေနလုိ႔ရမဲ့အခ်က္ကိုပဲ စဥ္းစားေနေတာ့ ႏိုင္ငံေရးက အရွိန္တက္မလာဘူး။
တခ်ိဳ႕က လည္း အေမရိကန္ေတြဗမာအစိုးရနဲ႔ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္သြားရင္၊ အစိုးရထိပ္ပိုင္းေတြကြဲကုန္ႏီုင္မယ္။
အေမရိကန္ေတြနဲ႔နီးစပ္ၿပီး ဒီမိုကေရတစ္အေတြးအေခၚေတြၿဖစ္လာမယ္လို႔ဆိုၿပန္တယ္။ ဟုတ္ရဲ႕လား။
အေမရိကန္ေက်ာင္းဆင္းေတြၿဖစ္တ့ဲ လက္တင္အေမရိက က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ဒီမိုကရက္တစ္ေတြၿဖစ္လာခဲ့လို႔လား။
မားကို႔စ္၊ ဆူဟာတို တို႔ က သူ႔ရဲ႕ၿပည္သူလူထုအေပၚႀကင္နာခဲ့ပါသလား။ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ႏွစ္ကာလမ်ားအတြင္းက စစ္အုပ္စုရဲ႕စရိက
ု ္ကိုေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာပါအံုး။
လြန္ခဲ့တဲ့ (၂) ႏွစ္က ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြကို သူပုန္စခန္းတခုလိုသိမ္းပိုက္၊ လမ္းမေပၚမွာ ေၿပာင္ေၿပာင္တင္းတင္းထုိးႏွက္ေခ်မႈန္းခဲ့တဲ့
ၿဖစ္ရပ္ေတြကို ၿပန္ေအာက္ေမ့ပါအံုး။ နယ္စန
ြ ္နယ္ဖ်ား အက်ဥ္းေထာင္ေတြမွာ က်န္းမာေရးခြ်တ္ၿခံဳက်ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ပံုရိပ္ေတြကိုလည္းသိမ္းထားႀကပါအံုး။

အပိုင္း (၃)

ဗမာစစ္အုပ္စုက ယေန႔ၿပင္ပမွာ ရိွေနတဲ့ အတိုက္အခံအုပ္စုလိုမဟုတ္ပါဘူး။ ရပ္တည္ခ်က္ၿပတ္တယ္လို႔ဆိုရမယ္။

ဗမာစစ္တပ္ က သူတို႔ခ်င္းဘယ္လိုသေဘာထားေတြကက
ဲြ ဲြ၊ အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ေက်ာၿခင္းကပ္ထားတယ္။
သူ႔ရဲ႕ရန္သူအေပၚကိုႀကည့္တဲ့အၿမင္ကလည္းရွင္းတယ္။ လက္နက္ခ်မလား။ သူတို႔ခင္းထားတဲ့လမ္းကိုလိုက္မလား။ မုဒိန္းက်င့္ဖ်က္ဆီးပစ္ရမလား။
အဲ့ဒီအခ်က္ကလြဲလို႔က်န္တာဘာမွလုပ္ေပးဖို႔စိတ္ကူးမရိွဘူး။စည္းကိုရွင္းရွင္းဆြဲထားတယ္။ သူတို႔အာဏာကိုထိပါးလာမဲ့အရာမ်ိဳးေတြကိုလိုအပ္တဲ့အခါမ်ိဳးက်ရင္
သူတို႔ခ်င္းအၿပတ္ရွင္းပစ္လိုက္တယ္။ ( ဦးေနဝင္းမိသားစု၊ ေက်ာ္ဘ၊ထြန္းႀကည္၊ ၿမင့္ေအာင္ ၿပႆနာ၊ တြင္း-၂-တင္ဦးကိုလုပ္ႀကံမႈကိုႀကည့္ပါ)။
ပိုၿပီးသိသာတဲ့အခ်က္က၊ ဗိုလ္ေနဝင္းလက္ထက္တံုးကလို ေရြးေကာက္ပြဲနီးလာရင္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးၿပီး ၿပည္ေတာ္ၿပန္ဖို႔ဖိတ္ေခၚတဲ့အလုပ္မလုပ္ဘူး။
သူတို႔ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာအခုထက္ထိအသံမထြက္ဘူး။ၿပည္သူအေပၚအညိွဳးအေတးႀကီးတယ္။

ဒါေပမဲ့ ၿပင္ပမွာရိွတဲ့ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕က အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင့္ၿမတ္ေရးကို သူေတာင္းစားလိုေတာင္းလို႔ရမယ္ထင္ေနတံုးပဲ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္က အခ်င္းခ်င္းရစရာမရိွေအာင္ေၿပာခဲ့တယ္။ ေအာက္တန္းက်တဲ့ဝါဒၿဖန္႔မႈေတြလုပ္ႀကတယ္။ က်န္တဲ့သူေတြကိုရန္ၿဖစ္ခိုင္းတယ္။
အခုပဲသူတို႔ခ်င္းအၿပတ္ရွင္းႀကေတာ့မလိုလို၊ ေနာက္ေတာ့လည္း သူတို႔အတြက္ရန္ၿဖစ္ေပးရတဲ့ သူတို႔မိတ္ေဆြေတြကိုေက်ာခိုင္းၿပီး အခြင့္အေရးတခုအတြက္
သူတို႔ခ်င္းၿပန္လည္ေပါင္းစည္းသြားၿပန္တယ္။ အမွန္ကေတာ့ ဒီလိုတနပ္စားညဏ္နဲ႔လုပ္တဲ့သူေတြဆိုတာ မိတ္ေဆြအၿဖစ္ေတာင္မေပါင္းအပ္တဲ့သူေတြ။
ဆိုေတာ့- ၿပည္ပမွာ ရိွတဲ့ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕နဲ႔ စစ္အုပ္စုရဲ႕စရိုက္က ကြာၿခားတယ္။
စစ္အုပ္စုကသူတို႔ရဲ႕မဟာမိတ္ကိုသစၥာမေဖာက္ဘူး။ ၿပည္ပအတိုက္အခံဘက္မွာ- တနပ္စားညဏ္နဲ႔လုပ္ေလ့လုပ္ထရိွတယ္။ မူမရိွဘူး။
လႈပ္ရွားမႈေတြတၿဖည္းၿဖည္းက်လာတာ၊ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕အသံေတြေၿပာင္းလာတာဟာ ဒီလိုလူေတြရဲ႕အက်င့္စရိုက္ေတြေႀကာင့္ၿဖစ္တယ္။
ဒီလိုလူေတြကိုစစ္အုပ္စုက စကားေၿပာမယ္မထင္ဘူး။ ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ စစ္အုပ္စုက သူတို႔ကို သူေတာင္းစားမႈနဲ႔ေထာင္ခ်ဖို႔ေစာင့္ေနတာ။

အပိုင္း (၄)

ဗမာၿပည္က မေကာင္းဆိုးဝါးေတြကို ဆီနိတ္တာ ဂ်င္ဝက္ က လက္ခံစကားေၿပာတာဟာသူေရြးခ်ယ္ထားတဲ့သမိုင္းပဲၿဖစ္တယ္။

ဗမာၿပည္သူလူထုရဲ႕သမိုင္းက အဲ့ဒီအခ်က္ေပၚမွာမတည္ရိွပါဘူး။ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈဟာအလုပ္မၿဖစ္ဘူးလို႔ေၿပာေနတဲ့ အေမရိကန္ေတြကို၊ ကိုဆိုဗိုစစ္ပြဲတံုးက ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့
ကလင္တန္အစိုးရရဲ႕ Lift & Strike ေပၚလစီ ကို သတိေပးဖို႔လိုတယ္။ ၿဖစ္ႏိုင္တာမၿဖစ္ႏိုင္တာထက္ ႏိုင္ငံေရးကိုဘယ္လိုအေၿခခံအေတြးအေခၚကေနရပ္ၿပီး
စဥ္းစားသလဲဆိုတာကိုေထာက္ၿပဖို႔လိုမယ္။ကိုယ့္ဘာသာေမးခြန္းထုတ္ဖို႔လိုမယ္။
လူထုကို လႈပ္ရွားမႈထဲမွာ အရွိန္ၿမွင့္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္ေသးသေရြ႕၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကိုလူထုကယံုယံုႀကည္ႀကည္လက္မတြဲႏိုင္ေသးသေရြ႕၊
ႏိုင္ငံတကာမွာႀကားေနရတဲ့ေထာက္ပံ့မႈအသံေတြဆိုတာ၊ ႀကက္ဝိုင္းတခုဆီက ေလာင္းကစားသမားေတြရဲ႕ေလခ်ဥ္တက္တဲ့အန႔ံထက္မပိုႏိုင္ပါဘူး။

ေအာင္မိုးဝင္း