1990 Ὁ Πατριάρχης Δημήτριος ζητᾶ νὰ νας μὲ σκοπὸ νὰ καταβληθεῖ ὕστα- Ὅλοι οἱ μοναχοί του Ἁγίου Ὅρους, Ἕλληνες ἢ ἀλλοδαποὶ
ηνες ἢ ἀλλοδαποὶ εἴμαστε φιλοξενούμενοι τῆς
ἐπισκεφθεῖ τὴ Μονὴ ἀλλὰ δὲν
γίνεται δεκτός.
1991 Ὁ νέος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης
Βαρθολομαῖος προσκαλεῖ ἐγγρά-
φως τοὺς ἐντὸς τῆς Μονῆς.
Ἀρνοῦνται.
1997 Πρωτοβουλία τοῦ Διοικητῆ Ἁγ.
Ὅρους γιὰ ἐπίλυση τοῦ προβλήμα-
τος. Ἔκτοτε καὶ μέχρι τὸ 2001
ἔγιναν 17 ἄκαρπες συναντήσεις
Ἱεροκοινοτικῆς Ἐπιτροπῆς μὲ
ἐκπροσώπους τῆς Μονῆς. Στὴν
τελευταία ὁ νῦν ἐπικεφαλῆς
Μεθόδιος δηλώνει ὅτι φοβοῦνται
πὼς οἱ ἐκτὸς Ὄρους ὑποστηρικτές
τους θὰ τοὺς θεωρήσουν προδότες
ἂν ἐπανασυνδεθοῦν μὲ τὸ Ἅγιον
Ὄρος.
1999 Ἀποβιώνει ὁ Εὐθύμιος καὶ ἀνα-
λαμβάνει ὁ Μεθόδιος
Παπαλαμπρακόπουλος (μὲ ἀντικα-
νονικὴ χειροτονία). Δὲν ἀναγνωρί-
ζεται ποτὲ ἀπὸ τὴν Ἱ.Κ. Ἡ στάση
τῶν στασιαστῶν σκληραίνει.
2001 Ὁ Μεθόδιος κατὰ τὴν πανήγυρη
τῆς Ἀναλήψεως διακηρύττει ὅτι
«μόνο στὸ μοναστήρι μας ἀπὸ τὸ
Πάσχα ἑκατὸ σχεδὸν ἄτομα ἔχουν
γυρίσει μὲ τὸ παλιὸ». Ἡ προπαγάν-
δα καὶ ὁ προσηλυτισμὸς στοὺς
δημόσιους χώρους καὶ στὰ σκάφη
γίνονται καθημερινότητα.
Οἱ ἐντὸς τῆς Μονῆς παρεμποδί-
ζουν τὴν 10η Ἐφορεία Βυζαντινῶν
Ἀρχαιοτήτων νὰ διενεργήσει αὐτο-
ψία στὰ κειμήλια. Ἡ Ἱ.Κ. διαπιστώ-
νει ἀδυναμία παρακολουθήσεως
τῶν συμβαινόντων στὴ Μονή.
2002 Ἀπόφαση Ἱ.Κ. (1957/2002), μὲ τὴν
ὁποία διαπιστώνεται ἐμπλοκὴ στὸ
διοικητικὸ σύστημα τοῦ Ἁγίου
Ὅρους λόγω ἀπουσίας τῆς Μονῆς
ἀπὸ τὴν Κοινότητα, ἀπαγορευμέ-
νη ἰδιαίτερη ἀδελφότητα, προπα-
γάνδα, προσηλυτισμός, κατοχὴ
ἀπὸ ἀγνώστους ἑνὸς τμήματος τοῦ
ἐδάφους τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτει-
ας κ.λ.π. Καλοῦνται νὰ προσέλ-
θουν σὲ τακτὴ ἡμερομηνία ὁ καθέ-
τη προσπάθεια γιὰ συνεννόηση.
Ὑβριστικὲς ἀπαντήσεις ὅλων.
Ἀπόφαση Πατριαρχικὴ καὶ
Συνοδικὴ (1110/ Δεκ. 2002),
μὲ τὴν ὁποία χαρακτηρίζονται
ὀνομαστικὰ οἱ διαμένοντες στὴν
Μονὴ σχισματικοὶ
καὶ καθαιροῦνται οἱ ἐξ αὐτῶν
τυχὸν κληρικοί.
Ἀπόφαση Ἱ.Κ. (2401/2002)
σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 105 τοῦ
Συντάγματος καὶ 5, 183, 184 τοῦ
Καταστατικοῦ Χάρτη Ἁγίου
Ὄρους περὶ διαλύσεως τῆς
ἀδελφότητος τῶν σχισματικῶν,
ἀπελάσεως 93 ἀτόμων κ.λπ.
Προσφεύγουν στὸ ΣτΕ ἔναντι
τῆς ἀποφάσεως αὐτῆς.
2005 Ἀπόφαση (736/2005 καὶ 2281-
2378/12.7.2005) τοῦ ΣτΕ μὲ τὴν
ὁποία ἀπορρίπτονται ἕνας πρὸς
ἕναν ἐπὶ τῆς οὐσίας ὅλοι οἱ λόγοι
ἀκυρώσεως τῆς ἀποφάσεως τῆς Ἱ.Κ.
Ἀπόφαση Ἱ.Κ. (1440/ Σεπτ. 2005)
γιὰ τὴν ἐπάνδρωση τῆς Μονῆς
μὲ τὴν ἀδελφότητα τοῦ Ἀρχιμ.
Χρυσοστόμου. Τὰ διοικητικὰ ὄργα-
να τῆς Μονῆς συγκροτοῦνται καὶ
λειτουργοῦν ἔκτοτε. Ἡ Μονὴ
ἐκπροσωπεῖται πλέον κανονικὰ καὶ
ἡ λειτουργία τῆς Ἱ.Κ. μὲ εἴκοσι
μέλη ἀποκαθίσταται.
2006 Ὁ Εἰσαγγελέας Πρωτοδικῶν μετα-
βαίνει στὴ Μονή. Κλήση νὰ ἀπο-
χωρήσουν.
2007 Ὁ Μεθόδιος Παπαλαμπρα-
κόπουλος καταδικάζεται γιὰ τὴν
παρεμπόδιση διενέργειας έλέγχου
τῶν κειμηλίων τῆς Μονῆς ἀπὸ τὴν
Ἀρχαιολογικὴ Ὑπηρεσία.
2008 Ὁ Εἰσαγγελέας Θεσσαλονίκης ἀπο-
στέλλει ἔγγραφη ὕστατη ἔκκληση
πρὸς ὅλες τὶς Ἀρχὲς γιὰ ὑλοποίηση
τῶν ἀποφάσεων περὶ ἀπελάσεως.
2009 Ὁ Μεθόδιος καὶ ἄλλοι
13 πρωταίτιοι καταδικάζονται γιὰ
τὴν κατάληψη τῆς Μονῆς.
Ἡ κατάληψη ὅμως συνεχίζεται...
Ἱερὰ Μονὴ
Παναγίας. Τὰ μοναστήρια δὲν εἶναι δικά μας καὶ γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ σεβόμαστε τοὺς νόμους
τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ τῆς πολιτείας καὶ δὲν μπορεῖ ὁ καθένας νὰ σηκώνει μαύρη σημαία καὶ
νὰ κηρύττει «ὀρθοδοξία ἢ θάνατος» καὶ νὰ μὴν δέχεται οὔτε κἄν ἔλεγχο ἀπὸ τὴν Ἱερὰ
τοῦ Ἐσφιγμένου
Κοινότητα καὶ τὸ Κράτος.
Ἀρχιμ. Πρόδρομος, Ἡγούμενος Ἱ.Μ. Μεγίστης Λαύρας
Δὲν μποροῦμε διαφορετικὰ ἐμεῖς νὰ
σκεπτόμεθα, σὰν μοναχοὶ θὰ σκεπτό-
Ἁγίου Ὄρους
Τὸ Ἅγιον Ὅρος συγκέντρωσε ὅλες τὶς μορφὲς τῆς
μεθα. Βέβαια τὶς ἀντιρρήσεις μας,
μοναχικῆς ζωῆς, καὶ δείχνει ὅτι σέβεται πάρα πολὺ
τοὺς λογισμούς μας θὰ τοὺς λέμε,
τὸν ἄνθρωπο, τὴν ἐλευθερία του καὶ τὶς προτιμή-
ἀλλὰ μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ μέσα
σεις του, συνδυάζοντας τὰ ἑξῆς πολὺ σημαντικὰ
ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Καὶ τὸν
χαρακτηριστικά: τὴν ποικιλία μὲ τὴν ἑνότητα. Ἐνῶ
Ἐπίσκοπό μας θὰ μνημονεύουμε καὶ
εἶναι ποικίλο, ταυτόχρονα εἶναι καὶ ἑνωμένο. Καὶ
τοὺς λογισμούς μας θὰ τοὺς λέμε.
γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς, ἐνῶ μποροῦμε νὰ ἔχουμε τὴν
Ποῦ θὰ πάει ὁ μοναχὸς νὰ πεῖ τὸν
πολυμορφία, τὴν ποικιλία, τὶς σκέψεις μας, τὶς
λογισμό του καὶ τὸ παράπονό του; θὰ
ἀπόψεις μας, τὰ βιώματά μας, δὲν μποροῦμε καὶ
πάει στὸν Γέροντά του. Αὐτὸς εἶναι ὁ
δὲν ἔχουμε τὸ δικαίωμα νὰ διασπᾶμε τὴν ἑνότητα.
φυσικὸς δρόμος. Δὲν μπορεῖ λοιπὸν
Ἀρχιμ. Ἐλισσαῖος,
νὰ μπαίνεις μέσα στὸ μοναστήρι καὶ
Ἡγούμενος Ἱ.Μ. Σίμωνος Πέτρας
νὰ μὴν βάζεις μετάνοια στὸν ἡγούμε-
νο. Ἄλλο τόσο δὲν μπορεῖς νὰ μένεις
σὲ χῶρο πατριαρχικὸ καὶ νὰ μὴν μνη- Ἡ Ἱερὰ Κοινότης ἀντιμετώπισε πάντοτε μὲ κατα-
μονεύεις τὸ ὄνομα τοῦ Πατριάρχου νόηση αὐτὴ τὴν κατάσταση καὶ πάντα εἶχε ἐλπίδες
ποὺ εἶναι καὶ ὁ φυσικὸς Ἐπίσκοπός ὅτι θὰ ἐπανέλθει στὴν κανονικὴ τάξη ἡ Μονή.
σου, ὁ πατέρας ὁ πνευματικός. Ἔγιναν πολλὲς προσπάθειες μὲ ἐπιτροπὲς ποὺ
Ἀρχιμ. Χριστόδουλος,
πῆγαν, μίλησαν παρακαλέσαν, Ἐξαρχία κατ’ ἐπα-
νάληψη ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἐπελήφθη
Παρασελίδιος μικρογραφία, Κῶδιξ 14 (Μηνολόγιον), 11ος αἰ., Μονὴ Ἐσφιγμένου
Ἡγούμενος Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου
τοῦ θέματος, ἀλλὰ τὸ μόνιμο στοιχεῖο αὐτῶν τῶν
ἀνθρώπων ἦταν καὶ εἶναι ἡ διαρκὴς ἄρνηση.
Ξέρουμε ἀπὸ τὴν παράδοσή μας, ὅτι Γέρων Νικόδημος,
πολλοὶ ἅγιοι πατέρες ἔμειναν ἀκόμη Ἀντιπρόσωπος Ἱ.Μ. Ἁγίου Παύλου
καὶ μόνοι τους μία στιγμὴ νὰ ὑπερα-
σπίζονται τὴν ὀρθοδοξία, ἀλλὰ δὲν Ἡ ἀποστολὴ τοῦ Ἁγίου Ὄρους εἶναι ἱερὴ καὶ
κάνανε σχίσμα. Κάνανε ὑπομονὴ καὶ καθαρὰ πνευματική. Ἐνῶ ὅλες οἱ Ἱερὲς Μονὲς
ἡ θεία χάρη τοὺς δικαίωσε καὶ εἶναι ὑπαγόμεθα σὲ μία κοινότητα μὲ θεσμικὰ ὄργανα
Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας· ἡ πίστη ποὺ καὶ μὲ ὑποχρεώσεις πνευματικὲς καὶ νομικές, οἱ
ὑποστήριξαν καὶ ποὺ ἔζησαν πρωτί- διαμένοντες στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἐσφιγμένου ἀκολου-
στως ἐπικρατεῖ σήμερα στὴν θοῦν δική τους ἐξωεκκλησιαστικὴ γραμμὴ χωρὶς
Ἐκκλησία μας. Ἀλλὰ σχίσμα καμμία ἀπολύτως κοινωνία μὲ τὴν ὀρθόδοξη
δὲν ἔκαναν. Ἐκκλησία μας.
Ἀρχιμ. Τύχων, Ἀρχιμ. Ἀλέξιος,
Ἡγούμενος Ἱ.Μ. Σταυρονικήτα Ἡγούμενος Ἱ.Μ. Ξενοφῶντος
Ἐὰν δοθεῖ εὐκαιρία καὶ κάποια στιγμὴ ἀνοίξουν οἱ πόρτες τοῦ Μοναστηριοῦ δὲν θὰ ἤμουν
ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος θὰ ἔδιωχνα κανέναν... Στέλνω τὸ μήνυμα ὅτι ἐγὼ πραγματικὰ θὰ εἶμαι πατέ-
ρας, ἀδελφὸς καὶ φίλος τους.
Ἀρχιμ. Χρυσόστομος,
Ἡγούμενος τῆς νέας ἀδελφότητας τῆς Ἱ.Μ. Ἐσφιγμένου
ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ ντοκυμαντὲρ τοῦ Νίκου Ἀναγνωστόπουλου ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
«εἰ ἔχεις καρδίαν, δύνασαι σωθῆναι…», Ἅγιον Ὄρος, 2009
 Tὸ ζήτημα τῆς Μονῆς
Ἐσφιγμένου, ὡς «περιπεπλεγμένον
κουβάριον», ταράσσει ἀπὸ τὸ
1972 τὴν μακραίωνη παράδοση
ἡσυχίας καὶ ἁγιασμοῦ, ποὺ διασώ-
ζεται, στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας,
τὸ Ἅγιον Ὄρος.
Σκηνὴ ἁλιείας (λεπτομέρεια). Κῶδιξ 14, φ. 387.
Ἡ προσπάθεια της Ἀθωνικῆς
Πολιτείας νὰ ἀντιμετωπίσει
τὸ πρόβλημα τῆς ἀπόσχισης τῆς
Μονῆς Ἐσφιγμένου εἶναι σὲ γενικὲς
γραμμὲς γνωστή, κυρίως λόγῳ τῆς
δημοσιότητας ποὺ ἔλαβαν διάφο-
ρες πτυχὲς τῆς ὑπόθεσης.
Η θεσμικὴ-νομικὴ τακτοποίηση
ξεκίνησε τὸ 2002 μὲ ἀπόφαση
ἀπομάκρυνσης τῶν κατεχόντων
τὴν Μονή, ποὺ ἐπικυρώθηκε καὶ
ἀπὸ τὸ Συμβούλιο τῆς
Ἐπικρατείας, ὁλοκληρώθηκε δὲ τὸ
2005, ὁπότε Ἅγιον Ὄρος καὶ
Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο
ἐπέλεξαν νέα ἀδελφότητα ὑπὸ
τὸν Ἀρχιμανδρίτη Χρυσόστομο
στὴν ὁποία ἀνετέθη ἡ Μονὴ.
Παρ᾽ ὅλα αὐτά, τὸ κεντρικὸ
συγκρότημα καὶ ἄλλα κτίρια τῆς
Μονῆς Ἐσφιγμένου ἐξακολουθοῦν
νὰ τελοῦν ὑπὸ κατάληψη...
Χρονολόγιο τοῦ προβλήματος
1972 Ἡ Ἱ.Μ. Ἐσφιγμένου διακόπτει
κάθε ἐπικοινωνία μὲ ὅλες τὶς
Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὅρους καὶ ὅλες
τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες ἔχοντας
ἀποδεχθεῖ ὡς ἐκκλησιαστικὴ
κεφαλὴ τὸν «Ἀρχιεπίσκοπο» τῶν
Γ.Ο.Χ. (Παλαιοημερολογιτῶν)
Αὐξέντιο. Ἔκτοτε ἀρνεῖται κάθε
συμμετοχὴ στὴν Ἱ.Κ. ( Ἱερὰ
Κοινότητα) τοῦ Ἁγίου Ὅρους.
Πατριαρχικὸς Ἔξαρχος μὲ
Ἱεροκοινοτικὴ Ἐπιτροπὴ ἐπισκέ-
πτονται τὴ Μονή· διαπιστώνουν
ὅτι τὸ ἕνα τρίτο τῶν μοναχῶν εἶναι
ἄγνωστοι. Ἡ Ι. Κ. ἀποφασίζει νὰ
μὴ γίνονται δεκτὲς νέες ἐγγραφὲς
μοναχολογίου.
1973 Πατριαρχικὴ Ἐξαρχία στὸ Ἅγιον
Ὅρος. Ἄρνηση κάθε διαλόγου ἀπὸ
τοὺς ἐν τῇ Μονῇ. Ἡ Ε.Δ.Ι.Σ.ι
( Ἔκτακτη Διπλὴ Ἱερὰ Σύναξις)
ἀποφασίζει νὰ ληφθοῦν τὰ δέοντα
μέτρα γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ
προβλήματος.
1974 Ἀποφάσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ
Πατριαρχείου γιὰ ἀπέλαση τεσσά-
ρων πρωταιτίων, καθαίρεση τοῦ
ἑνὸς (ἡγουμένου Ἀθανασίου) καὶ
ἀποσχηματισμὸ τῶν ἄλλων τριῶν.
Ἔκτοτε θεωρεῖται πλέον ὅτι ἡ
Μονὴ δὲν λειτουργεῖ νόμιμα.
1975 Ἀποβιώνει ὁ Ἀθανάσιος·
ἐκλέγεται νέος ἐπικεφαλῆς ὁ
ἱερομ. Εὐθύμιος. Οὐδέποτε ἀνα-
γνωρίστηκε ἡ ἐκλογὴ ἀπὸ τὴν Ἱ.Κ.
1976 Καταγγελία γιὰ ἀπαράδεκτη
συμπεριφορὰ, κίνδυνο τῶν κειμη-
λίων καὶ ἀπειλὲς τῶν ἐπικεφαλῆς
τῆς καταλήψεως πρὸς δὺο γέρο-
Ἡ Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ἐσφιγμένου. Ἄποψη ἀπὸ βορειοανατολικά, 2005. Φωτ. μοναχὸς Παΐσιος Καρεώτης.
ντες μοναχούς.
1979 Πατριαρχικὴ Ἐξαρχία στὸ Ἅγιον Ἡ Ἱερὰ Βασιλικὴ Πατριαρχικὴ καὶ Σταυροπηγιακὴ Μονὴ τοῦ Ἐσφιγμένου, ἡ ἐπονομαζομένη τοῦ «Σωτῆρος Χριστοῦ»,
Ὄρος. Σύγκληση Ε.Δ.Ι.Σ., προσκα- βρίσκεται σ’ ἕνα γαλήνιο ὁρμίσκο, στὴν ἀνατολικὴ πλευρὰ τῆς χερσονήσου τοῦ Ἄθω καὶ κατέχει τὴν δεκάτη ὀγδόη θέση μεταξὺ
τῶν εἴκοσι μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἡ ἵδρυσή της, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση, ἀποδίδεται στὸν αὐτοκράτορα Θεοδόσιο Β΄ τὸν
λοῦνται οἱ ἐν τῇ Μονῇ· ἀρνοῦνται
τὸν διάλογο. Ἀπόφαση τῆς Ἱ.Κ.
Μικρὸ καὶ τὴν ἀδελφή του Πουλχερία (5ος αἰ.). Τὸ Καθολικὸ τῆς Μονῆς τιμᾶται ἐπ’ ὀνόματι τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου.
γιὰ ἀπέλαση τῶν ἐπικεφαλῆς τῆς
ΙΕΡΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ, ΚΑΡΥΕΣ, 630 86 ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
Μονῆς. τηλ./fax: 23770 23653, e-mail: info@esphigmenou.gr, www.esphigmenou.gr