'kwd,tdrf EdkifiHwumpmayqufqHa&;tiftm;pk

P.O Box 201 Rochester, NY 14580------Ph: 585-957-6452----Fax: 585-671-4707

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ရွစ္ေလးလံုးေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုကိုႀကီးရဲ႕ေမြးေန႔ကို ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ဘူးတဲ့ေက်ာင္းသားေတြက

အမွတ္တရဂုဏ္ၿပဳက်င္းပႀကတယ္။ “ကိုကိုႀကီး အသက္ (၄၈) ႏွစ္ၿပည့္သြားၿပီ” တဲ့-
အသက္ကိုရႊတ္လိုက္ၿပီးက်ေနာ္လန္႔သာြ းတယ္။ သူ႔ရဲ႕ပံုကိုႀကည့္ၿပီးစိတ္မေကာင္းဘူး။
ဒဏ္ရတာေတြ၊ေပးဆပ္ရတာေတြကမ်ားလြန္းတယ္။နယ္စန
ြ ္နယ္ဖ်ားအပါအဝင္ဗမာၿပည္ေနရာအႏွံ႔မွာေထာင္က်ေနႀကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ က်န္းမာေရးမေကာင္းႀကဘူး။ ဒီလိုေန႔ေတြမွာ သူတို႔ကိုဂုဏ္ၿပဳႀကတဲ့အခါ၊
သူတို႔ယံုႀကည္ခဲ့တဲ့အိပ္မက္ကိုအားၿဖည့္ေပးမွတာဝန္ေက်ရာေရာက္မယ္ထင္တယ္။
က်ေနာ္လည္းအေလးအၿမတ္ၿပဳပါရေစ။
(၁)
ကိုကိုႀကီးနဲ႔က်ေနာ္တို႔တေတြေနာက္ဆံုးၿငင္းခုန္ခ့တ
ဲ ာ ၁၉၈၉-၉၀ မႏၱေလးမွာက်င္းပတဲ့ ဗကသအစည္းအေဝးေတြမွာပါ။
အဲ့ဒီတံုးက ရန္ကုန္မွာ ဗကသ ႏွစ္ၿခမ္းကြတ
ဲ ယ္။
ကိုေအာင္ထြန္း ( ေက်ာင္းသားသမဂၢစာအုပ္ေရးခဲ့ၿပီး မႀကာေသးခင္ကေထာင္မွလြတ္လာသူ)၊ ဘသက္ေအာင္ ၊ ၿဖိဳးမင္းသိန္း ( လက္ရိွမွာ
ေအးလြင္တို႔လိုပဲေရြးေကာက္ပဝ
ဲြ င္ခ်င္တ့သ
ဲ ူေတြန႔လ
ဲ ံုးေနသူ) တို႔ အတြင္းေရးမွဴးအဖြဲ႔အၿဖစ္ဦးေဆာင္တာဝန္ယူခဲ့တဲ့ ဗ.က.သ(ေအာက္ဗမာၿပည္) နဲ႔
ကိုကိုႀကီးဦးေဆာင္တဲ့ ဗ.က.သမ်ားအဖြ႔ခ
ဲ ်ဳပ္၊ မႏၱေလးမွာ ေနာက္ဆံုးက်င္းပခဲ့တဲ့ ဗကသ ညီလာခံကိုလာတက္တဲ့အခါမွာလည္း ပထမအႀကိမ္ (၁၉၈၉) မွာ
လာတဲ့ အုပ္စုက ကိုၿပံဳးခ်ိဳ၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္ေအာင္၊ ကိုရန္မ်ိဳးသိန္း တို႔အုပ္စုၿဖစ္ခဲ့ေပမဲ့၊ ၁၉၉၀ မွာေတာ့ ႏွစ္ၿခမ္းကြဲသြားတဲ့ ဗကသ ႏွစ္ဖြဲ႔ထဲက
ဗ.က.သ ( ေအာက္ဗမာၿပည္) က ရဲေဘာ္ေတြလာတက္ႀကပါတယ္။
ဆိုေတာ့ ဒီညီလာခံႏွစ္ခုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆက္ဆံခ့ရ
ဲ တဲ့ ပံုသ႑န္ေတြက က်ေနာ္တို႔အတြက္ နည္းနည္းဂြက်က်ႏိုင္တယ္။
ပုိၿပီးဆိုးတာက ၁၉၈၉-၉၀ ကာလဆိုတာ ေၿမေပၚႏိုင္ငံေရးမွာ အာဏာဖီဆန္မႈေတြ၊ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ၿခင္းမဝင္ၿခင္းၿပႆနာေတြ၊
ကိုကိုႀကီးရဲ႕အယူအဆေတြကိုၿပန္လည္တုန္႔ၿပန္ႀကတဲ့ ၿငင္းခုန္မႈေတြ ဆူညံၿငင္းခုန္ေနႀကတဲ့အခ်ိ္န္၊က်ေနာ္တို႔တေတြရင့္က်က္မႈမရိွခဲ့ႀကသလို၊
စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြရဲ႕အယံုသြင္းၿဖိဳခြမ
ဲ ႈေတြကိုလည္းဘယ္လိုတားဆီးကာကြယ္ရေကာင္းမွန္းမသိခဲ့ႀကဘူး။
၁၉၉၁ ႏိုဘယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုေထာက္ခံပန
ဲြ ႔ပ
ဲ တ္သက္ၿပီး ကိုိကိုႀကီးနဲ႔ေထာင္အတူတူက်ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြေၿပာၿပတဲ့ ကိုကိုႀကီးရဲ႕
ေထာင္တြင္းရပ္တည္ခ်က္ေတြကိုႀကားခဲ့ဘူးတယ္။
သူက-ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ပီသစြာပဲတည္တည္ႀကည္ႀကည္ရပ္တည္ခဲ့တယ္။
က်ေနာ္တို႔တေတြဘယ္လိုပဲတေယာက္န႔တ
ဲ ေယာက္စပ
ြ ္စၿဲြ ငင္းခုန္ခ့ႀဲ ကေပမဲ့ ရန္သူ႔လက္ထဲမွာ ႏွိပ္စက္ခံေနရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကိုၿမင္တဲ့အခါ၊
ညီညြတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ကိုေမြးၿမဴႏိုင္ခ့ႀဲ ကတယ္။ ရန္သူက က်ေနာ္တို႔ဘာေတြၿငင္းခုန္ေနသလဲ၊ ကြဲၿပဲေနသလဲ ဆိုတဲ့ေမးခြန္းထက္
သူ႔ကိုလက္မခံတဲ့သူအားလံုးကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်အၿပတ္ရွင္းဖို႔သာ ဦးစားေပးလုပ္ခဲ့တယ္။
အခုေတာ့ အရာအားလံုးက လြမ္းစရာေကာင္းတယ္။ သံေဝဂရဖို႔လည္းေကာင္းတယ္။
၁၉၉၄ ခုႏွစ္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတြဆီကို ၿပန္ေရာက္ႀကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ခ်င္းအဖြဲ႔ေတြကိုေရွ႕တန္းတင္မိတ္မဆက္ၿဖစ္ခဲ့ႀကေတာ့ဘူး။
တေယာက္ကိုတေယာက္က်ားကန္ေပးဖို႔စိတ္ကူးခဲ့ႀကတယ္။

(၂)
ရွစ္ေလးလံုးမ်ိဳးဆက္ေတြၿပန္လည္လတ
ြ ္ေၿမာက္လာႀကတယ္။ ေၿခာက္ထပ္ႀကီးဘုရားမွာက်င္းပတဲ့စုစည္းမႈေတြကိုႀကည့္ရတာ ႀကက္သီးထဖို႔ေကာင္းတယ္။သူတို႔
ေၿပာေနတဲ့ စကားေတြ၊ အိပ္မက္ေတြ၊ အၿပဳအမူေတြကိုႀကည့္လိုက္ကတည္းက သူတို႔ရင့္က်က္သြားႀကၿပီဆိုတာ အထင္အရွားေတြ႔ရတယ္။ သူတို႔ကိုႀကည့္ၿပီး
“ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကိုေခၚတယ္” လို႔ေရရြတ္လိုက္မိတယ္။ သူတို႔ေထာင္ကမလြတ္ခင္ကတည္းက
သူတို႔ခ်င္းေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းထားတာေတြ၊ ဝန္ခံဂတိေပးတာေတြရိွခ့ႀဲ ကတယ္လို႔ လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္ေတြကၿပန္ေၿပာၿပေလ့ရိွတယ္။
ဥပမာ- ႀသဂတ္စ္ (၂၈) ဗကသအေပၚမွာထားတဲ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္ရဲ႕သေဘာထား နဲ႔ က်န္တဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ဆႏၵက
တထပ္တည္းၿဖစ္သြားတာမ်ိဳး၊ ဒါေႀကာင့္လည္း ၿပႆနာတက္မ့အ
ဲ ဖြဲ႕နာမည္ေတြကိုတြန္းတင္တာမ်ိဳးထက္“ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ိဳးဆက္”ကိုဖြဲ႔ၿပီး ညီညြတ္ေရးကို
ေနရာအႏွံ႔တည္ေဆာက္ႀကတယ္။ ၿငင္းခုန္ခ့ဘ
ဲ ူးတဲ့မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းေတြဆီကိုခရီးေတြထြက္ႀကတယ္။
ဘဝတူမ်ိဳးဆက္ေတြေပါင္းစည္းႀကၿပီဆိုရင္၊ အေရးေတာ္ပံုဝိညာဥ္ေတြက အုပ္စိုးသူလူတန္းစားကိုဆြဲကိုင္လႈပ္ရမ္းႏိုင္တယ္။
၂၀၀၇ အၿဖဴေရာင္လႈပ္ရွားမႈေတြန႔ဲ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြရဲ႕လႈပ္ရွားမႈအေႀကာင္း တကမၻာလံုးကေၿပာေနႀကရတယ္။
ေက်ာင္းစာသင္ခန္းေတြမွာသင္ႀကားေနႀကရတယ္။

(၃)
ေမြးေန႔ေတြမွာ ၿမင့္ၿမတ္ခိုင္မာရင့္က်က္တ့ဲ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကို အေလးအၿမတ္ၿပဳတယ္ ဆိုတာ သူတို႔ယံုႀကည္ခဲ့တဲ့အိပ္မက္ေတြကို
ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖၚေပးမွ သူတို႔ကိုဂုဏ္ၿပဳရာေရာက္ပါလိမ့္မယ္။
ကိုကိုႀကီးအပါအဝင္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ေတာက္ေၿပာင္ခဲ့တဲ့ အေႀကာင္းရင္းကေတာ့သူတို႔မွာ
အရင္းခံညီညြတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ရိွတယ္။ လႈပ္ရွားမႈကိုအားေကာင္းေအာင္လုပ္တယ္။ တကိုယ္ေကာင္းမဆန္ဘူး။ ရိုးသားတယ္။

ဒါေပမဲ့ၿပင္ပမွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ၿဖတ္သန္းေနပံုေတြက သတိတရားနည္းလြန္းလွတယ္ထင္တယ္ပါရဲ႕။

ထင္ေယာင္ထင္မွားကမၻာမွာ မိတ္ေဆြတန္ဘိုး၊ သမိုင္းအမွတ္သညာေတြအားလံုးကိုေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့လူေတြရိွေနသလို၊
သိမ္ငယ္စိတ္ေတြနဲ႔ ကိုယ့္အဝန္းအဝိုင္းေလးထဲမွာေထာင့္ကပ္ေနႀက- ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းခံေနရတဲ့ဒုကၡသည္ေတြကို ေလလံတင္ေႀကာ္ၿငာေနခဲ့ရင္း
ညီညြတ္ေရးစည္းအတြင္းကိုဝင္ဖို႔ေႀကာက္ေနႀကရွာတယ္။
ဘဝေတြ၊ အခြင့္အေရးေတြဆုိတာ တသက္လံုး ဒီလိုရေနမယ္လို႔မထင္ေစခ်င္ဘူး။ သတိတရားရိွေစခ်င္ပါတယ္။
“အခ်င္းခ်င္းဒဏ္ရာအနာတရၿဖစ္ေအာင္လုပ္တာဟာ ရန္သူကက်ဴးလြန္တဲ့ ၿပစ္မႈထက္ ပိုႀကီးတယ္” တဲ့

ႏွစ္ကူးေတာ့မယ္ မိတ္ေဆြ၊
လိပ္ၿပာေတြကိုသန္႔စင္ႀကည့္ႀကမယ္။ အက်ဥ္းေထာင္ထမ
ဲ ွာေရာက္ေနတဲ့က်ေနာ္တို႔ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ၊
အတိုက္အခံေတြအားလံုးကိုအရွင္လတ္လတ္ၿပန္လိုခ်င္ပါတယ္။

ေအာင္မိုးဝင္း