Professional Documents
Culture Documents
தைலகீழ
ீ ாய்த் ெத
ெதாாங்குது கண்ணம்ம
கண்ணம்மாா!
ெதாைலேபசி ஒலிக்கிறது; ெவளிேய நிற்பவன் வீட்டுக்குள் ஓடி வருகிறான் அைத எடுப்பதற்கு. இது
ஒரு காலம். இப்ேபாது ஒலிக்கிறது; ைகயளவு ெதாைலேபசிேயாடு வீட்டுக்கு ெவளிேய பாய்கிறான்;
இல்லாவிட்டால் சமிக்ைஞ கிைடப்பதில்ைல. முன்ெபல்லாம் ெதாைலேபசிைய எடுத்தவுடன், "எப்படி
இருக்கிறாய்?" என்று ேகட்பார்கள். இப்ேபாெதல்லாம் "எங்ேக இருக்கிறாய்?" என்று ேகட்கிறார்கள்.
ஒரு ெபாிய மனிதைரப் பார்க்கச் ெசல்லும்ேபாது இரண்டு எலுமிச்சம்பழங்கைள எடுத்துச் ெசல்வது ஒரு
காலத்துப் பழக்கம். அவற்றின் விைல நான்கணா. இருபத்ைதந்து காசு. அவற்றுக்குப் பயன்பாட்டு
மதிப்புண்டு. இன்று பிளாஸ்டிக்கில் ெபாதிந்து ைவக்கப்பட்டுள்ள கண்ைணப் பறிக்கும் பல
வண்ணங்கைளயுைடய மணக்காத மலர்கைளக் ெகாண்டு ெசல்கின்றனர். அைதக் ெகாடுத்தவர் ெசன்ற
பிறகு, அது குப்ைபத் ெதாட்டிக்குப் ேபாய்விடும். அதன் விைல முன்னூறு ரூபாய்.
முன்ெபல்லாம் மாவு அைரக்கும்ேபாது குழவி சுற்றும்; ஆட்டுக்கல் நிைலயாக நிற்கும். இப்ேபாது குழவி
நிற்கிறது; ஆட்டுக்கல் சுற்றுகிறது.
ஒவ்ெவாரு நாளும் கழியும்ேபாது தன் வாழ்வின் ஒரு பகுதி ெதாடர்ந்து அறுபடுகிறது என்றும், நம்முைடய
பயணம் ஒரு நாைளக்கு அெமாிக்காவுக்கும் பிறிெதாரு நாள் பிரான்சுக்கும் என்று நாம் எக்காளமிட்டு
மகிழ்ந்தாலும், விசா ேதைவப்படாத ெதாடர்பயணம் மயானம் ேநாக்கியது தான் என்று நம்முைடய
அறநூல்கள் வைரயறுத்துச் ெசான்னாலும் ஒவ்ேவாராண்டும் அறுபட்டுக் குைறவைத பிறந்த நாளாகக்
ெகாண்டாடிக் குதூகலிக்கிறேத நவீன காலத் தைலமுைற!
பிறப்பு என்பது துயரம்; அது ஒருவைகயில் ெசய்தைதேய ெசய்வதுதாேன! உண்டைதேய உண்கிேறாம்;
உடுத்தைதேய உடுக்கிேறாம்; உைரத்தைதேய அடுத்தடுத்து உைரக்கிேறாம்; கண்டைதேய
காண்கிேறாம்; ேகட்டைதேய ேகட்கிேறாம்; சலிக்கவில்ைலயா என்று ேகட்பார் பட்டினத்தார்!
புத்தன், வள்ளுவன், ஏசு, நபிகள் நாயகம், காந்தி ஆகிேயாாின் பிறப்பால் உலகம் மாற்றமுற்றது. ஆகேவ
இவர்களின் பிறப்ைப இவர்கைளயல்லாத மக்கள் ெகாண்டாடினார்கள். நம்முைடய பிறப்பால் நிகழ்ந்த
மாற்றம் என்ன? நாேம ெகாண்டாடிக் ெகாள்வது அசிங்கமாக இல்ைலயா?
காலில் வலி இருந்தால்தாேன கால் நிைனவுக்கு வரும்; தைல வலிக்கும்ேபாதுதாேன தைல இருப்பேத
நிைனவு வரும். காைலயும், தைலையயும் ெதாட்டுப் பார்த்து ஒரு முைற நிைனத்துக் ெகாள்ேவாேம
என்பது ேவைலயற்ற ேவைலதாேன! பிறந்த நாள் விழா, திருமண நாள் விழா என்று
ெகாண்டாட்டங்கைளக்கூட இரவல் வாங்கத் ெதாடங்கி விட்டார்கேள தமிழர்கள்.
இைவ மட்டும்தானா? அழகிப் ேபாட்டி ேவறு நடத்துகிறார்கள். இந்திய அழகி, தமிழ்நாட்டு அழகி,
ெசன்ைன அழகி, ேவலூர் அழகி, வந்தவாசி அழகி என்று ஊர் ஊருக்கு அழகிகள் ேதர்வுகளும்
அறிவிப்புகளும் நடக்கின்றன. ஒரு கைடக்காரனிடம் ேபாய் ஒரு குறிப்பிட்ட வார இதழின் ெபயைரச்
ெசால்லி, "இருக்கிறதா?" என்று ேகட்டால், "அது எதுக்கு சார்? அது பழசு; நாைளக்குப் புதுசு வந்துவிடும்;
காைலயில் வாருங்கள்; தருகிேறன்" என்கிறான். ேபான வார இதழ் இந்த வாரம் ெவறும் எைட மதிப்ைப
அைடந்து விடுவைதப்ேபால, ெசன்ற ஆண்டு அழகி இந்த ஆண்டு தள்ளுபடி நிைலக்குப் ேபாய்
விடுகிறாள். இது என்ன அழகு?
ஓர் அழகி, ஓர் இளம்ெபண் என்று ெபாதுைமப்படுத்தி நலம் பாராட்டுவது தான் தமிழர்களின் இயல்ேப
அன்றி, ஒரு குறிப்பிட்ட ெபண்ைண, அவைள "இன்னாள்" என்று ெபயர் சுட்டி, அவளுைடய வடிவத்ைத,
அதன் வைளவு ெநளிவுகைள, ஏற்ற இறக்கங்கைள பாராட்டுவது தமிழர்களின் பண்பு இல்ைல.
"உன்னுைடய அகன்ற மார்ைபப் பல ெபண்களின் கண்கள் உண்கின்றன; நீ பரத்தன்; ெபாதுப்
ெபாருளான உன் மார்ைப நான் புல்ேலன்",என்று சண்ைடக்குப் ேபாகும்தைலவிைய நமக்குக்
காட்டுகிறான் ேபரறிவாளன் வள்ளுவன் (1311). அது ஒரு ெபண் ஊடலுக்குப் பைடத்துக் ெகாண்ட
கற்பைன தான் என்றாலும் தனக்கு மட்டுேம உாித்தானவனாகவும், உாித்தானவளாகவும் இருக்க
ேவண்டும் என்பது தான் தமிழர்களின் காதல் வாழ்வின் அடிப்பைட. அேத பல ெபண்கைள ேமைடயிேல
நிறுத்தி, ஒவ்ெவாருத்திையயும் உறுப்புவாாியாகப் பலரும் ஆராய்ந்து மதிப்ெபண் ேபாட்டு, "இவள் தான்
ெசன்ைன அழகி" என்று அறிவிக்கப்படுவைதத் தமிழ்நாட்டால் எப்படி ஏற்றுக்ெகாள்ள முடிகிறது?
ஒரு ேமாட்டார் ைசக்கிளில் ஒரு ெபண்ைண நடுேவ ைவத்து முன்னும் பின்னும் இரண்டு இைளஞர்கள்
அமர்ந்து ெசல்கின்றனர். ேகட்டால் நட்பு என்கின்றனர். இரண்டு ேபருக்கும் நட்பு; அதனால் தான்
நடுவில் அமர்கிறாள்!