Professional Documents
Culture Documents
ΜΗΝΥΤΗΡΙΟΣ ΑΝΑΦΟΡΑ
================
ΚΑΤΑ
Ζητᾶμε τήν στήριξη σᾶς διά μέσου του ἀκαταμαχήτου ὅπλου τῆς
προσευχῆς – ὅμως καί μέ τήν πατερική σας κραυγή γιά τήν
ὑπεράσπιση τῶν ἀναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων τῆς ἀρχαίας καί
ἀποστολικῆς ἀδελφικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου αὐτοῦ του τόπου
συναντήσεως πολλῶν φυλῶν, θρησκειῶν, γλωσσῶν καί
πολιτισμῶν τῆς Μεσογείου καί Μέσης Ἀνατολῆς.
Ἅγιοι Συνοδικοί,
Τήν 19ην Ἀπριλίου τοῦ 1447 Ἐ’ (πρό 560 ἐτῶν) ὁ τότε ἀνθέλληνας,
αἱρετικός καί κακόδοξος Πάπας Νικόλαος ὁ Ἐ’ (μετά τοῦ Ἀρείου
ἀναπαυόμενος ὅστις δέν ἐδίστασεν νά ἀποδώση τήν πτῶσιν τῆς
Κωνσταντινουπόλεως, ὡς θεία τιμωρία «διά τήν μή ἐφαρμογήν τῶν ὅρων
τῆς ψευδοσυνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας»), ἐδιόριζεν ὡς Ἀρχιεπίσκοπον
Λευκωσίας τόν ἑλληνικῆς καταγωγῆς καί ὑβριστήν τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ
Εὐγενικοῦ, ἀποστάτην τῆς Ὀρθοδοξίας, Ἀνδρέαν Χρυσοβέργη ὅστις ἦτο
καθηγητής φιλοσοφίας καί παπικῆς θεολογίας.
Ἅγιοι Συνοδικοί,
Τοῦτο δέν ἔγινε χωρίς τήν μαχητική ἀντίδραση τόσο τοῦ Ὀρθοδόξου
κλήρου, ὅσο καί τοῦ λαοῦ. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Κύπρου
ἀντιμετώπιζε γιά μία ἀκόμη φορᾶ διωγμούς, ὄχι πιά ἀπό ἀλλοθρήσκους,
ἀλλά ἀπό ἑτεροδόξους. Χαρακτηριστικό εἶναι τό μαρτύριο τῶν 13
ὀρθοδόξων μοναχῶν της Καντάρας τό 1231, πού προκάλεσε ζωηρή
συγκίνηση ὄχι μόνο μεταξύ τῶν Κυπρίων, ἀλλά καί μεταξύ τῶν ἄλλων
Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.
Εἴχομεν τήν εὐκαιρία νά ἀκούσωμεν καί ἴδωμεν διά τῶν μέσων μαζικῆς
ἐνημέρωσης τήν ὁμολογίαν τῶν χειροτονουμένων ἐπισκόπων κατά τήν
διάρκεια τῆς χειροτονίας τῶν καί τήν ὁμολογία τῶν δογμάτων περί τῆς
Ἁγίας Τριάδος εἰς τάς ἐρωτήσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου πρός αὐτούς καί μετ’
ἐκπλήξεως διερωτώμαστε πῶς δύναται νά ταυτίζεται ἡ ὁμολογία τῶν
δογμάτων τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καί ταυτόχρονα νά καλεῖται ὁ
αἱρετικός Πάπας «ἁγιώτατος καί ἐπίσκοπός του ἱστορικοῦ θρόνου τοῦ
ἁγίου Ἀποστόλου Πέτρου»; Πῶς ὁ Αἱρετικός προσκαλεῖται «νά εὐλογήση
τήν ταπεινή οἰκία τοῦ ἀποστόλου Βαρνάβα», αἱρετικός ὧν, ὅστις δέν
ἀποποιήθηκε τό «FILIOQUE», τήν «ΚΤΙΣΤΗ ΧΑΡΗ» τήν «ΑΣΠΙΛΟΝ
ΣΥΛΛΗΨΙΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ», τό «ΠΡΩΤΕΙΟ» & τό «ΑΛΑΘΗΤΟ», τήν
«ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ», τίς «ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ
ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ», τόν «ΠΑΠΟΚΑΙΣΑΡΙΣΜΟ» καί τήν «ΟΣΤΙΑ»;
Ἅγιοι Συνοδικοί,
Ἐάν δέ τίς εἴπη ὅτι ὁ Πάπας προσεκλήθη ὑπό τοῦ Προέδρου τῆς
Κυπριακῆς Δημοκρατίας θέλομεν νά ἀντιτείνομεν ὅτι τοῦτο γέγονεν κατά
ἤ περί τήν 27ην Μαρτίου 2009 καί ἡ ὅλη προεργασία ἔγινε κατά ἤ περί τό
2007 μετά τήν ἐπίσκεψιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου εἰς τόν Πάπαν.
Τήν ἐκδίκασιν ἐνώπιόν της Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Κύπρου τόν Ἀρχιεπίσκοπον
Κύπρου κ.κ.Χρυσόστομον τόν Β’, ἡ ὁποία συνέρχεται συμφώνως μέ τόν
Καταστατικόν Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου κατά τήν πρώτην μετά
τήν Διακαινίσιμον ἑβδομάδα, καί πρό τῆς ἐλεύσεως τοῦ Πάπα (κατά τόν
μήνα Ἰούνιο τοῦ 2010 εἰς τό διεθνές ἀεροδρόμιο Πάφου καί εἰς τήν
ἐκκλησίαν τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Κυριακῆς ὅπου «ἄφρονες ἡγέτες
καί Χριστιανοί» προγραμματίζουν κατά παράβασιν ὅλων τῶν Ἱερῶν
Κανόνων καί κατά παράβασιν τῶν Νόμων τῆς Πολιτείας καί
καταστρέφοντας τόν ἀρχαιολογικό χῶρο ἔξωθέν της ἐκκλησίας
προτίθενται νά ἀνεγείρουν ἐξέδρα (παρά τήν ἀρχικήν ἄρνησιν τοῦ
Τμήματος Ἀρχαιοτήτων, μετά τίς σφοδρότατες καί ἀφόρητες
πιέσεις τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τελικῶς ἐδόθη ἡ ἄδεια, ὅπως
ἀνεγερθεῖ ἡ ἐξέδρα μέ ζημία τῶν ἀρχαιοτήτων τοῦ περιβάλλοντος
χώρου) ὅπου θά ἵστανται ὁ Πάπας, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου καί τυχόν
ἄλλοι Συνοδικοί, ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας καί ἄλλοι Λαικοί, διά νά
«εὐλογήσει καί προσφωνήσει» τά τυχόν πλήθη πού θά παρουσιαστοῦν
«εἰς αὐτήν τήν βεβήλωσιν καί τό ἀνοσιούργημα»).
ΚΑΙ
τῆς ΙΕΡΟΣΥΛΙΑΣ,
τῆς ΕΠΙΟΡΚΙΑΣ,
Α’ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΜΕΡΟΣ
B’ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΜΕΡΟΣ
Ἑρμηνεία
Διορίζει ὁ παρών Κανών, ὅτι ἡ ἱεροσυλία, ἤτοι τό νά κλέπτη τινάς τά
ἀφιερωμένα πράγματα εἷς τόν Θεόν, κοντά μέν εἰς τήν παλαιάν Γραφήν
ἐξίσου μέ τόν φόνον ἐπαιδεύετο, διά τί καί ὁ φονεύσας καί ὁ ἱερόσυλος
(ὡς φαίνεται τοῦτο ἐκ τῆς ἱστορίας τοῦ Ἄχαρ, τοῦ κλέψαντος ἀπό τά
ἀφιερωμένα εἷς τόν Θεόν λάφυρα τῆς Ἱεριχῶ, καί διά τοῦτο
λιθοβοληθέντος μέ ὅλην τήν οἰκογένια τοῦ (Ἰησοῦ ζ’. ὅρα καί τήν
ἑρμηνείαν τοῦ δ’. Γρηγορίου τοῦ Θαυματουργοῦ.), παρομοίως καί οἱ δύω
ἐλιθοβολοῦντο. Ἡ δέ συνήθεια τῆς Ἐκκλησίας συγκαταβαίνουσα,
ἐλαφρότερα τήν τοιαύτην ἁμαρτίαν ἐκανόνισεν ἀπό τήν μοιχείαν, καθώς
διετάξατο ἡ τῶν Πατέρων παράδοσις. Ταῦτα εἰπῶν ὁ Ἅγιος ἐπιφέρει, ὅτι
εἰς κάθε εἶδος ἁμαρτήματος πρέπει ὁ Πνευματικός ἰατρός νά στοχάζεται
ὁποία εἶναι ἡ τοῦ μετανοοῦντος διάθεσις, καί νά μή νομίζη ὅτι εἶναι
ἀρκετός πρός ἰατρείαν μόνος ὁ χρόνος καί ἡ πολυκαιρία τῶν ἐπιτιμίων,
(ἐπειδή ποία ἰατρεῖα ἠμπορεῖ νά προξενηθῆ ἀπό μόνη τήν πολυκαιρία τῶν
ἐπιτιμίων, ἄν ὁ ἐπιτιμηθεῖς ἁμαρτωλός ζῆ ἀμελῶς εἰς τό διάστημα αὐτό,
καί δέν θέλη νά διορθωθῆ;) ἀλλά νά νομίζη, ὅτι ἡ τήν ἰατρείαν
προξενοῦσα εἶναι ἡ προαίρεσις καί προθυμία τοῦ διά μετανοίας ἑαυτόν
ἰατρεύοντος ἁμαρτωλοῦ. Τελειώσας δέ τήν ἐπιστολήν ταύτην ὁ Ἅγιος,
λέγει εἰς τόν Λητόϊον, ὅτι νά προσεύχεται ὑπέρ αὐτοῦ πρός τόν Κύριον,
ὡς Πνευματικός του υἱός, καί ὅτι νά δεχθῆ τήν ἐπιστολήν ὡσάν ἕνα
δῶρον ξένον οὐχί κοσμικόν καθώς ἐσυνείθιζον οἱ πολλοί νά στέλλουν τή
ἑορτή τοῦ Πάσχα, ἀλλά θεῖον, καί Ἱερεύσιν ἁρμόδιον. Ὅρα καί τόν Ὀβ’.
Ἀποστολικόν.
Καί τόν ὀγ’ Κανόνα τῶν Ἀποστόλων, τόν ἀφορίζοντα ἐκείνους ὅπου
μεταχειρισθοῦν εἰς ὑπηρεσίαν κοινήν καί ἀνίερον ἱερόν σκεῦος, ἤ ἄμφιον,
τινές παρεξηγοῦντες ἔλεγον· ὅτι δέν εἶναι καθαιρέσεως ἄξιοι οἱ τό
ἔνδυμα τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ὑποκάμισον, ἤ ἄλλον ἱμάτιον ἐδικόν τους
κατασκευάζοντες, ἤ τό ἅγιον Ποτήριον, καί τόν σεπτόν δίσκον καί τά
ἄλλα θειότατα σκεύη τά ἐν τῷ βήματι εἰς τήν χείρα αὐτῶν ἐξοδιάζοντες
ἤ μολύνοντες μέ ἀνίερον μεταχείρισιν, ἐπειδή οἱ Ἀπόστολοι ἀφορίζουσι
μόνον τούς ποιοῦντας ταῦτα, καί ὄχι καθαιρούσι. Διορίζει λοιπόν ὁ παρών
Κανών, ὅτι οἱ ταῦτα λέγοντες, στρεβλούσι τόν Ἀποστολικόν Κανόνα, καί
κατά τά πάθη αὐτόν τοῦτον παρερμηνεύουσι. Διό ὁ Κανών ἀφορίζη
ἐκείνους, ὁπού ὄχι ἁρπάσουν, ἀλλά μόνον νά μεταχειρισθοῦν εἰς κοινήν
ὑπηρεσίαν τά ἔξω του βήματος ἁγιασθέντα μόνον σκεύη μέ τήν εἰς τόν
ναόν ἀφιέρωσιν, πῶς δέν εἶναι ὑπεύθυνοι, ὄχι μόνον εἰς καθαίρεσιν, ἀλλά
καί εἰς τήν ἐσχάτην δυσσέβειαν ἐκεῖνοι ὅπου καί ἁρπάσουν, καί μέ κοινᾶς
καί ἀκαθάρτους χρήσεις καταμολύνουν αὐτά τά Ἅγια τῶν Ἁγίων, Ποτήρια
λέγω καί θείους δίσκους, καί ἄλλα ὅμοια, διά μέσου τῶν ὁποίων
ἐπιτελοῦνται τά φοβερά καί φρικτά μυστήρια; Λοιπόν ὅποιος ἱερωμένος
ἁρπάση τά ἐν τῷ θυσιαστηρίω εὑρισκόμενα ἅγια σκεύη καί ἄμφια, ἤ τά
μεταχειρισθῆ εἰς ὑπηρεσίαν ἀνίερον, οὗτος παντελῶς νά καθαίρεται,
ἐπειδή ἡ ἁρπαγή αὔτη εἶναι διά νά εἰποῦμεν ἔτσι) ἁγιοσυλία (ἤτις
μεγαλητέρα εἶναι ἀπό τήν ἁπλῶς ἱεροσυλίαν), ἡ δέ ἀνίερος αὔτη ὑπηρεσία
εἶναι βεβήλωσις καί μολυσμός τῶν ἁγίων. Τούς δέ τά ἔξω του ἁγίου
βήματος εὑρισκόμενα σκεύη ἤ ἄμφια μεταχειριζομένους εἰς ὑπηρεσίαν
κοινήν ἐδικήν τῶν, ἤ εἰς ἄλλους τά δίδουν διά νά τά μεταχειρισθοῦν
ἐκεῖνοι, καί ὁ Κανών τῶν Ἀποστόλων , καί ἠμεῖς ἀφορίζομεν (2)· τούς δέ
μέ τελειότητα ταῦτα ἁρπάζοντας εἰς τήν καταδίκην τῶν ἱεροσύλων
ὑποβάλλομεν. Ἀναγνωθι καί τόν ὀγ’ αὐτόν Ἀποστολικόν.
{Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον τῆς νοητῆς νηός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας,
Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας, σελίδες 355 καί
356).
«Περί του, μή συγχωρεῖν τοῖς αἱρετικοῖς εἰσιέναι εἰς τόν οἶκον τοῦ Θεοῦ,
ἐπιμένοντας τή αἱρέσει».
Ἑρμηνεία
Ἑρμηνεία
Ὁ μέν θ’. Κανών τῆς παρούσης, κατά τόν Βαλσαμῶνα, ἀφορίζει μόνο τούς
πηγαίνοντας εἰς τά μνήματα τῶν ψευδομαρτύρων τῶν αἱρετικῶν, ἐπειδή
αὐτοί ἐπῆγαν πλανηθέντες, μέ τό νά ἤλπισαν, ὅτι ἔχουν νά λάβουν
βοήθειαν τινά ἀπό αὐτούς εἰς τάς ἀσθενείας τῶν, ὁ δέ παρών
ἀναθεματίζει τούς πηγαίνοντας εἰς αὐτά, ἐπειδή ἀφήκαν μέν τούς ἀληθεῖς
Μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ καί ἐχωρίσθησαν ἀπό τόν Θεόν ἐπῆγαν δέ εἰς τούς
ψευδομάρτυρας αὐτούς μέ ὅλων αὐτῶν τήν ψυχήν καί διάθεσιν, ὅθεν καί
κατά τήν διάφορον αὐτῶν διάθεσιν, διαφόρως καί παρά τῶν Κανόνων
ἐπετιμήθησαν. Ὅρα καί τόν μέ’ Ἀποστολικόν.
{{Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον τῆς νοητῆς νηός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας,
Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας, Θεσσαλονίκη
2003, σέλ.433}
Ἑρμηνεία
Ὄχι μόνον οἱ αἱρετικοί δέν πρέπει νά ἐμβαίνουν εἰς τάς ἐκκλησίας τῶν
ὀρθοδόξων, ἀλλ’ οὐδέ οἱ ἐκ τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι οἱ πιστοί λαικοί
ὀρθόδοξοι πρέπει νά πηγαίνουν εἰς τά κοιμητήρια τῶν αἱρετικῶν, ὅπου
τινές ὀνομαστοί παρά τοῖς αἱρετικοῖς ἐνεταφιάσθησαν, ἤ εἰς τούς οἴκους,
ὅπου μάρτυρες τῶν αἱρετικῶν ἐτάφησαν· πολλοί γάρ καί ἀπό τούς
αἱρετικούς ἐν τῷ καιρῶ τοῦ διωγμοῦ καί τῆς εἰδωλολατρίας μέχρι
θανάτου ἐκαρτέρησαν, τούς ὁποίους μάρτυρας ὠνόμασαν οἱ ὁμόδοξοι
αὐτῶν. Ἀλλ’ οὐδέ οἱ ὀρθόδοξοι, λέγω, Χριστιανοί πρέπει νά πηγαίνουν εἰς
αὐτούς ἤ διά νά προσευχηθοῦν, ἤ διά θεραπείαν, ἤγουν ἤ διά νά τούς
τιμήσουν ἤ διά νά ζητήσουν ἰατρείαν ἀπό αὐτούς εἰς τάς ἀσθενείας τῶν.
Ὅσοι δέ τοῦτο ἤθελαν κάμη, διορίζει ὁ παρών Κανών νά ἀφορίζωνται
πρός καιρόν, ἕως ὁπού μετανοήσουν καί νά ἐξομολογηθοῦν ὅτι ἔσφαλαν.
Ὅρα καί τόν μέ’ Ἀποστολικόν.
{{Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον τῆς νοητῆς νηός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας,
Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας, Θεσσαλονίκη
2003, σελίδες 423 & 424}.
Ἑρμηνεία
Ἀπόκρισις
Ἑρμηνεία
Κατά δέ τόν θεῖον Ἀπόστολον τῶν Ἐθνῶν Παῦλον, τήν στήλην τοῦ
ὁποίου ἐπιθυμεῖ νά προσκυνήσει ὁ Πάπας « ... ἄνθρωπον αἱρετικόν, μετά
μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν πλέον παραιτού εἰδῶς ὅτι ἐξέστραπται ὁ
τοιοῦτος καί ἁμαρτάνει ἀξιοκατάκριτος...» (Ἐπιστολή Ἄπ.Παύλου πρός
Τίτον Γ’ 10).
Ἑρμηνεία
Ἐμποδίζει ὅ παρών Κανών τό νά ἔμβαζη τινάς κάθε εἶδος ζώου μέσα εἷς
ἱερόν Ναόν. Τιμῆς γάρ ἄξια εἴσι τά ἱερά καί σεβασμιότητος, ἔξω μόνον
ἀνίσως ἕν ὁδοιπορία τινάς εὐρισκόμενος, καί ἀνάγκη χειμῶνος μεγάλου
τυχόν, καί βροχῆς ραγδαίας, καί μή ἔχων πού νά καταφύγη, ἐμβάση τό
κτῆνος τοῦ εἷς αὐτόν, ἴνα μή, τό μέν ζῶον ἔξω μείναν διαφθαρῆ, αὐτός δέ
κινδυνεύση εἰς θάνατον, ὡς μή δυνάμενος νά ὁδοιπορήση τό ἑξῆς τοῦ
δρόμου μέ τούς ἰδίους του πόδας ἡ καί ὡς λυπηθεῖ, ὡς μή ἔχων τόν
τρόπον νά ἀγοράση ἄλλο. Φέρει δέ ὁ Κανών καί μαρτυρίαν ἐκ τῆς Γραφῆς,
ἤτις λέγει, ὅτι τό Σάββατον ἐγένετο διά τόν ἄνθρωπον. Νοεῖται δέ τοῦτο
διχῶς , ἤ ὅτι καθώς τό Σάββατον ἔδιωρισθη ἀπό τόν νόμον διά νά
ἀναπαυθῆ ὁ δοῦλος, καί τό ὑποζύγιον τοῦ ἄνθρωπου, καί ἐκ τῆς
ἀναπαύσεως ταύτης νά ἠμπορῆ νά ὑπηρετῆ τόν αὐθέντην του·
τοιουτοτρόπως καί ἡ ἐν τῷ Ἵερω αὔτη ἀνάπαυσις τοῦ ζώου δέν γίνεται
διά τό ζῶον, ἀλλά διά τόν ἄνθρωπον τόν ἔχοντα τό ζῶον ἡ ὅτι, καθώς ἡ
ἀργία τοῦ Σαββάτου ἐλύετο διά νά ποτισθοῦν τά ζῶα (Λούκ. Κέφ. ἰγ’.) ἤ
διά νά εὔγουν ἀπό τόν βόθηνον, ὅπου τυχόν ἐν Σαββάτω ἐπιπτον, ἴνα ἐκ
τούτων δουλεύεται ὁ ἄνθρωπος, οὕτω λύεται καί ἡ τιμή τοῦ Ἱεροῦ διά τήν
σωτηρίαν τοῦ ἔχοντος τό ζῶον ἀνθρώπου. Ἐάν δέ τίνας χωρίς τοιαύτης
ἀνάγκης ἐμβάση κτῆνος οἱονδήποτε εἰς Ἱερόν Κληρικός μενώων, ἄς
καθαίρεται, λαικός δέ, ἄς ἀφορίζεται. Ἀναγνωθι καί τῆς αὐτῆς ταύτης ς’
τόν ὀδ’. Κανόνα.
{Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον τῆς νοητῆς νηός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας,
Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας, Θεσσαλονίκη
2003, σελίδες 296 καί 297).
Ἑρμηνεία
Τό ἀποστολικόν τοῦτο ρητόν ὁ μέν Μέγας Βασίλειος ἄλλως ἠρμήνευσεν, ἡ
δέ παροῦσα Σύνοδος ἁπλοικώτερον αὐτό ἐξέλαβε, λέγουσα, ὅτι εἰς τάς
προλαβούσας ἁμαρτίας ὅπου κάνει τινάς ἀκολουθούσι καί ἄλλαι ἁμαρτίαι,
καθώς συνέβη εἷς τους χριστιανοκατηγόρους εἰκονομάχους, οἵτινες
καθώς ἐστέρησαν τήν Ἐκκλησίαν ἀπό τάς ἁγίας εἰκόνας, ἔτσι καί ἀλλά
τινά τῆς ¨Ἐκκλησίας κατεφρόνησαν καί ἀπέβαλον, τά ὁποία πρέπει νά
ἀνανεωθοῦν, ἴνα καί ἡ ἔγγραφος θεσμοθεσία καί ἡ ἄγραφος (1) παράδοσις
κρατῆ. Λοιπόν ὅσοι θεῖοι ναοί καθιερώθησαν χωρίς μαρτυρικά λείψανα
ἀπό αὐτούς, εἰς τούτους νά κατατίθωνται ταῦτα, λεγομένης καί τῆς περί
τούτων διαλαμβανούσης ἐν τοῖς ἐγκαινίοις εὐχῆς (2) ὅποιος δέ Ἀρχιερεύς
εἰς τό ἑξῆς, χωρίς ἁγίων λειψάνων μαρτυρικῶν καθιερῶσοι ναόν, οὗτος
ὡς παραβάτης, τῶν ἐκκλησιαστικῶν παραδόσεων, ἄς καθαίρεται.
{Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον τῆς νοητῆς νηός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας,
Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας, Θεσσαλονίκη
2003, σελίς 328)
Κατά τόν Ἱερό Κανόνα ΠΒ΄ τοῦ αὐτοῦ Μεγάλου καί Ἁγίου Πατρός,
ὁρίζοντος ὅτι:
Ἑρμηνεία
Ἑρμηνεία
Ἅγιοι Συνοδικοί,
α’) Μομφή
β’) Στέρησις τοῦ δικαιώματος συνοδικοῦ μέλους
γ’) Στέρησις ἀδελφικῆς κοινωνίας
δ’) Περιορισμός ἐν μοναστηρίω τοῦ ὁποίου περιορισμοῦ τήν χρονικήν
διάρκειαν ὁρίζει ἡ Ἱερά Σύνοδος
ε’) Ἀργία ἀπό πάσης ἱεροπραξίας, τῆς ὁποίας τήν χρονικήν διάρκειαν
ὁρίζει ἡ Ἱερά Σύνοδος
στ’) Ἔκπτωσις
Οι MHΝΥΟΝΤΕΣ:
Εὐαγγελία Πουλλά-Μακαρούνα
Δικηγόρος
Ανδρέας Μακαρούνας
Ἐπιχειρηματίας
1) ………………............................
Νεόφυτος Εὐστρατίου
Ἐπιχειρηματίας, Λεωφόρος Ἀθηνῶν 13Α, 8270 Τρεμιθοῦσα, Πάφος
2) ……………….............................
Ἀνθοῦσα Χαραλάμπους
Ἰδιαιτέρα Γραμματεύς, Γωνία Γρηγόρη Αὐξεντίου & Χαράλαμπου Μούσκου,
4ος ὄροφος, γρ.405, 8010 Πάφος
Ἐπισυνάπτομεν: