Professional Documents
Culture Documents
ΜΗΝΥΤΗΡΙΟΣ ΑΝΑΦΟΡΑ
ΜΗΝΥΤΗΡΙΟΣ ΑΝΑΦΟΡΑ
ΜΗΝΥΤΗΡΙΟΣ ΑΝΑΦΟΡΑ
ΚΑΤΑ
1
2
2
3
Οἱ ἄφρονες δι’ ἠμᾶς ἐνέργειές του τότε Μητροπολίτου Πάφου καί νῦν
Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου ὁδήγησαν εἰς τήν σημερινήν θέσιν τήν Ἐκκλησίαν
τῆς Κύπρου.
Ἅγιοι Συνοδικοί,
Τήν 19ην Ἀπριλίου τοῦ 1447 Ἐ’ (πρό 560 ἐτῶν ) ὁ τότε ἀνθέλληνας,
αἱρετικός καί κακόδοξος Πάπας Νικόλαος ὁ Ἐ’ (μετά τοῦ Ἀρείου
3
4
Ἅγιοι Συνοδικοί,
4
5
Τοῦτο δέν ἔγινε χωρίς τήν μαχητική ἀντίδραση τόσο τοῦ Ὀρθοδόξου
κλήρου, ὅσο καί τοῦ λαοῦ. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Κύπρου ἀντιμετώπιζε
γιά μία ἀκόμη φορᾶ διωγμούς , ὄχι πιά ἀπό ἀλλοθρήσκους, ἀλλά ἀπό
ἑτεροδόξους. Χαρακτηριστικό εἶναι τό μαρτύριο τῶν 13 ὀρθοδόξων
μοναχῶν της Καντάρας τό 1231, πού προκάλεσε ζωηρή συγκίνηση ὄχι
μόνο μεταξύ τῶν Κυπρίων, ἀλλά καί μεταξύ τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων
Χριστιανῶν.
5
6
6
7
Ἅγιοι Συνοδικοί,
7
8
Ἐάν δέ τίς εἴπη ὅτι ὁ Πάπας προσεκλήθη ὑπό τοῦ Προέδρου τῆς
Κυπριακῆς Δημοκρατίας θέλομεν νά ἀντιτείνομεν ὅτι τοῦτο γέγονεν κατά ἤ
8
9
περί τήν 27ην Μαρτίου 2009 καί ἡ ὅλη προεργασία ἔγινε κατά ἤ περί τό
2007 μετά τήν ἐπίσκεψιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου εἰς τόν Πάπαν.
9
10
Τήν ἐκδίκασιν ἐνώπιόν της Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Κύπρου τόν Ἀρχιεπίσκοπον
Κύπρου κ.κ.Χρυσόστομον τόν Β’, ἡ ὁποία συνέρχεται συμφώνως μέ τόν
Καταστατικόν Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου κατά τήν πρώτην μετά τήν
Διακαινίσιμον ἑβδομάδα, καί πρό τῆς ἐλεύσεως τοῦ Πάπα (κατά τόν μήνα
Ἰούνιο τοῦ 2010 εἰς τό διεθνές ἀεροδρόμιο Πάφου καί εἰς τήν ἐκκλησίαν τῆς
Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Κυριακῆς ὅπου «ἄφρονες ἡγέτες καί Χριστιανοί»
προγραμματίζουν κατά παράβασιν ὅλων τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί κατά
παράβασιν τῶν Νόμων τῆς Πολιτείας καί καταστρέφοντας τόν ἀρχαιολογικό
χῶρο ἔξωθέν της ἐκκλησίας προτίθενται νά ἀνεγείρουν ἐξέδρα (παρά τήν
ἀρχικήν ἄρνησιν τοῦ Τμήματος Ἀρχαιοτήτων, μετά τίς σφοδρότατες
καί ἀφόρητες πιέσεις τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τελικῶς ἐδόθη ἡ
ἄδεια, ὅπως ἀνεγερθεῖ ἡ ἐξέδρα μέ ζημία τῶν ἀρχαιοτήτων τοῦ
περιβάλλοντος χώρου) ὅπου θά ἵστανται ὁ Πάπας, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
Κύπρου καί τυχόν ἄλλοι Συνοδικοί, ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας καί ἄλλοι
Λαικοί, διά νά «εὐλογήσει καί προσφωνήσει» τά τυχόν πλήθη πού θά
παρουσιαστοῦν «εἰς αὐτήν τήν βεβήλωσιν καί τό ἀνοσιούργημα»).
10
11
11
12
ΚΑΙ
τῆς ΙΕΡΟΣΥΛΙΑΣ,
τῆς ΕΠΙΟΡΚΙΑΣ,
12
13
Α’ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΜΕΡΟΣ
B’ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΜΕΡΟΣ
13
14
Κατά τόν Η’ Ἱερόν Κανόνα τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἠμῶν Γρηγορίου τοῦ
Νύσσης, διακελεύοντος ὅτι:
14
15
Ἑρμηνεία
15
16
«Οἱ τοῖς πάθεσιν ἑαυτούς ἐκδότους παραστήσαντες, οὐ μόνον τήν ἀπό τῶν
ἱερῶν κανόνων τιμωρίαν οὐ φρίττουσιν, ἀλλά καί αὐτῶν ἐκείνων
κατορχεῖσθαι τετολμήκασι. Στρεβλούσι γάρ αὐτούς καί πρός τό ἐμπαθές
αὐτῶν ἀποκιβδηλεύουσι τοῦ θελήματος, ἴνα τή φιλοτιμία τῆς ἐμπαθείας,
κατά τόν Θεολόγον Γρηγόριον, μή μόνον ἀνεύθυνον αὐτοῖς ἤ τό κακόν, ἀλλά
καί θεῖον νομίζοιτο. Τόν γάρ Ἀποστολικόν κανόνα, τόν λέγοντα· Σκεῦος
χρυσοῦν ἤ ἀργυροῦν ἁγιασθέν, ἤ ὀθόνην μηδείς ἔτι εἰς οἰκείαν χρείαν
σφετερίζεσθω, παράνομον γάρ, εἰ δέ τίς φωραθείη, ἐπιτιμάσθω ἀφορισμῶ.
Τοῦτο οὔν εἰς συνηγορίαν τῶν οἰκείων παρανομημάτων ἐκλαμβάνοντες, οὔ,
φασί, δεῖν καθαιρέσεως ἀξίους κρίνεσθαι τούς τήν σεβασμίαν της ἁγίας
τραπέζης ἐνδυτήν εἰς οἰκεῖον χιτώνα ἤ ἕτερον τί τῶν ἀμφίων
μετασχηματίζοντας, οὐ μήν, ἄλλ οὐδέ τούς τό ἅγιον ποτήριον, ὤ τῆς
ἀσεβείας, ἤ τόν σεπτόν δίσκον ἤ τά τούτοις παραπλήσια εἰς ἰδίαν
ἐκδαπανώντας χρείαν ἤ καταχραίνοντας, ὁ γάρ κανών, φάσι, τούς εἰς τοῦτο
περιπίπτοντας, ἀφορισμῶ μέν καθυποβάλλεσθαι, ἄλλ οὐ καθαιρέσει
ἐδικαίωσεν. Ἀλλά τίς ἄν ἀνασχοιτο τῆς τοσαύτης παραποιήσεως καί
δυσσεβείας τό μέγεθος; Τοῦ γάρ κανόνος τοῖς τό μόνον ἁγιασθέν εἰς χρῆσιν,
ἄλλ οὐκ εἰς τελείαν ἁρπαγήν σφετεριζομένοις τόν ἀφορισμόν ἐπιπέμποντος,
αὐτοί καί τούς καθαρπάζοντας καί ἱεροσυλοῦντας τά τῶν ἁγίων ἅγια
ἐλευθερούσι τῆς καθαιρέσεως καί τούς εἰς βρωμάτων ὑπηρεσίαν, ὅσον γέ τή
ἔφ ἑαυτούς κρίσει, τούς σεβάσμιους δίσκους ἤ τά ἱερά ποτήρια
καταμολύνοντας ἀκαθαιρέτους εἰσάγουσι. Καίτοι φανεροῦ καθεστηκότος
τοῦ μιάσματος καί δῆλον ὄν, ὡς οἱ τά τοιαῦτα πράττοντες οὐ μόνον
καθαιρέσεως, ἀλλά καί τῆς ἐσχάτης δυσσεβείας τῷ ἐγκλήματι περιπίπτουσι.
16
17
Διόπερ ὤρισεν ἡ ἁγία σύνοδος, τούς τό ἅγιον ποτήριον ἤ τόν δίσκον ἤ τήν
λαβίδα ἤ τήν σεβασμίαν ἐνδυτήν ἤ τόν λεγόμενον ἀέρα ἤ ἁπλῶς τούς ἕν τί
τῶν ἐν τῷ θυσιαστηρίω ἱερῶν καί ἁγίων σκευῶν ἤ ἀμφιασμάτων, εἰς ἴδιον
κέρδος ὑφαρπάζοντας ἤ εἰς χρῆσιν ἀποχρωμένους ἀνίερον, παντελεῖ
καθαιρέσει καθυποβάλλεσθαι. Τό μέν γάρ ἐστι βεβηλῶσαι, τό δέ, συλῆσαι τά
ἅγια. Τούς μέντοι τά ἔξωθέν του θυσιαστηρίου ἀφωρισμένα σκεύη τινά ἤ
ἄμφια εἰς χρῆσιν ἀνίερον ἐαυτοῖς ἤ ἐτέροις παρέχοντας, τούτους καί ὁ
κανών ἀφορίζει καί ἠμεῖς συναφορίζομεν, τούς δέ παντελῶς ἀφαρπάζοντες,
τή τῶν ἱεροσύλων καταδίκη καθυποβάλλομεν»,
[Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον τῆς νοητῆς νηός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας,
Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας, Θεσσαλονίκη 2003,
σέλ. 354-355, ὡς καί : Α. Ἀλιβιζάτου, σέλ. 416-417].
Ἑρμηνεία
Καί τόν ὀγ’ Κανόνα τῶν Ἀποστόλων, τόν ἀφορίζοντα ἐκείνους ὅπου
μεταχειρισθοῦν εἰς ὑπηρεσίαν κοινήν καί ἀνίερον ἱερόν σκεῦος, ἤ ἄμφιον,
τινές παρεξηγοῦντες ἔλεγον· ὅτι δέν εἶναι καθαιρέσεως ἄξιοι οἱ τό ἔνδυμα
τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ὑποκάμισον, ἤ ἄλλον ἱμάτιον ἐδικόν τους
κατασκευάζοντες, ἤ τό ἅγιον Ποτήριον, καί τόν σεπτόν δίσκον καί τά ἄλλα
θειότατα σκεύη τά ἐν τῷ βήματι εἰς τήν χείρα αὐτῶν ἐξοδιάζοντες ἤ
μολύνοντες μέ ἀνίερον μεταχείρισιν, ἐπειδή οἱ Ἀπόστολοι ἀφορίζουσι μόνον
τούς ποιοῦντας ταῦτα, καί ὄχι καθαιρούσι. Διορίζει λοιπόν ὁ παρών
Κανών, ὅτι οἱ ταῦτα λέγοντες, στρεβλούσι τόν Ἀποστολικόν Κανόνα, καί
κατά τά πάθη αὐτόν τοῦτον παρερμηνεύουσι. Διό ὁ Κανών ἀφορίζη
ἐκείνους, ὁπού ὄχι ἁρπάσουν, ἀλλά μόνον νά μεταχειρισθοῦν εἰς κοινήν
ὑπηρεσίαν τά ἔξω του βήματος ἁγιασθέντα μόνον σκεύη μέ τήν εἰς τόν
ναόν ἀφιέρωσιν, πῶς δέν εἶναι ὑπεύθυνοι, ὄχι μόνον εἰς καθαίρεσιν, ἀλλά
καί εἰς τήν ἐσχάτην δυσσέβειαν ἐκεῖνοι ὅπου καί ἁρπάσουν, καί μέ κοινᾶς
καί ἀκαθάρτους χρήσεις καταμολύνουν αὐτά τά Ἅγια τῶν Ἁγίων, Ποτήρια
λέγω καί θείους δίσκους, καί ἄλλα ὅμοια, διά μέσου τῶν ὁποίων
ἐπιτελοῦνται τά φοβερά καί φρικτά μυστήρια; Λοιπόν ὅποιος ἱερωμένος
17
18
Ἑρμηνεία
18
19
κατά τόν β’. καί δ’. τῆς γ’.) συγκαθαιρεῖται καί αὐτός, κατά τόν ἴα’. ὧν
Ἀποστόλων. Πρέπει γάρ τούς αἱρετικούς νά μισοῦμεν καί νά
ἀποστρεφώμεθα, ἀλλ’ ὄχι ποτέ νά συμπροσευχώμεθα μέ αὐτούς ἤ νά
συγχωροῦμεν εἰς αὐτούς νά ἐνεργήσουν τί Ἐκκλησιαστικόν λειτούργημα, ἤ
ὡς κληρικοί, ἤ ὡς ἱερεῖς.
{{Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον τῆς νοητῆς νηός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας,
Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας, Θεσσαλονίκη 2003,
σελίδες 50 & 51}.
«Περί του, μή συγχωρεῖν τοῖς αἱρετικοῖς εἰσιέναι εἰς τόν οἶκον τοῦ Θεοῦ,
ἐπιμένοντας τή αἱρέσει».
Ἑρμηνεία
19
20
Δέν πρέπει κατά τόν παρόντα Κανόνα νά λαμβάνη τινάς Χριστιανός εὐλογίαν
ἀπό τούς αἱρετικούς, ἐπειδή αὖται δέν εἶναι εὐλογίαι, ἀλλά μᾶλλον ἀλογίαι.
Ὅρα καί τόν μέ’ Ἀποστολικόν.
20
21
Ἑρμηνεία
Ὁ μέν θ’. Κανών τῆς παρούσης, κατά τόν Βαλσαμῶνα, ἀφορίζει μόνο τούς
πηγαίνοντας εἰς τά μνήματα τῶν ψευδομαρτύρων τῶν αἱρετικῶν, ἐπειδή
αὐτοί ἐπῆγαν πλανηθέντες, μέ τό νά ἤλπισαν, ὅτι ἔχουν νά λάβουν βοήθειαν
τινά ἀπό αὐτούς εἰς τάς ἀσθενείας τῶν, ὁ δέ παρών ἀναθεματίζει τούς
πηγαίνοντας εἰς αὐτά, ἐπειδή ἀφήκαν μέν τούς ἀληθεῖς Μάρτυρας τοῦ
Χριστοῦ καί ἐχωρίσθησαν ἀπό τόν Θεόν ἐπῆγαν δέ εἰς τούς ψευδομάρτυρας
αὐτούς μέ ὅλων αὐτῶν τήν ψυχήν καί διάθεσιν, ὅθεν καί κατά τήν διάφορον
αὐτῶν διάθεσιν, διαφόρως καί παρά τῶν Κανόνων ἐπετιμήθησαν. Ὅρα καί
τόν μέ’ Ἀποστολικόν.
{{Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον τῆς νοητῆς νηός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας,
Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας, Θεσσαλονίκη 2003,
σέλ.433}
Ἑρμηνεία
Ὄχι μόνον οἱ αἱρετικοί δέν πρέπει νά ἐμβαίνουν εἰς τάς ἐκκλησίας τῶν
ὀρθοδόξων, ἀλλ’ οὐδέ οἱ ἐκ τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι οἱ πιστοί λαικοί ὀρθόδοξοι
21
22
Ἑρμηνεία
22
23
Ἀπόκρισις
Ἑρμηνεία
23
24
24
25
25
26
Κατά δέ τόν θεῖον Ἀπόστολον τῶν Ἐθνῶν Παῦλον, τήν στήλην τοῦ
ὁποίου ἐπιθυμεῖ νά προσκυνήσει ὁ Πάπας « ... ἄνθρωπον αἱρετικόν, μετά μίαν
καί δευτέραν νουθεσίαν πλέον παραιτού εἰδῶς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος
καί ἁμαρτάνει ἀξιοκατάκριτος...» (Ἐπιστολή Ἄπ.Παύλου πρός Τίτον Γ’ 10).
26
27
«Ὅτι οὐ χρή ἔνδον τῶν ἱερῶν περιβόλων καπηλεῖον, ἤ τά διά βρωμάτων εἴδη
προτιθέναι, ἤ ἑτέρας πράσεις ποιεῖσθαι, τό σεβάσμιόν της ἐκκλησίας
φυλάσσοντας. Ὁ γάρ Σωτήρ ἠμῶν καί Θεός, διά τῆς ἐν σαρκί πολιτείας
παιδαγωγῶν ἠμᾶς, μή ποιεῖν τόν οἶκον τοῦ Πατρός αὐτοῦ ἐμπορίου οἶκον
παρεκευλεύσατο· ὅς καί τῶν κολλυβιστῶν τό κέρμα ἐξέχεε, καί τούς τό
ἱερόν κοινοποιοῦντας ἀπήλασεν. Εἰ τίς οὔν ἐπί τῷ προκειμένω ἁλῶ
πλημμελήματι, ἀφοριζέσθω».
Ἑρμηνεία
Ἐμποδίζει ὅ παρών Κανών τό νά ἔμβαζη τινάς κάθε εἶδος ζώου μέσα εἷς
ἱερόν Ναόν. Τιμῆς γάρ ἄξια εἴσι τά ἱερά καί σεβασμιότητος, ἔξω μόνον
ἀνίσως ἕν ὁδοιπορία τινάς εὐρισκόμενος, καί ἀνάγκη χειμῶνος μεγάλου
τυχόν, καί βροχῆς ραγδαίας, καί μή ἔχων πού νά καταφύγη, ἐμβάση τό
κτῆνος τοῦ εἷς αὐτόν, ἴνα μή, τό μέν ζῶον ἔξω μείναν διαφθαρῆ, αὐτός δέ
κινδυνεύση εἰς θάνατον, ὡς μή δυνάμενος νά ὁδοιπορήση τό ἑξῆς τοῦ
δρόμου μέ τούς ἰδίους του πόδας ἡ καί ὡς λυπηθεῖ, ὡς μή ἔχων τόν τρόπον
νά ἀγοράση ἄλλο. Φέρει δέ ὁ Κανών καί μαρτυρίαν ἐκ τῆς Γραφῆς, ἤτις
27
28
λέγει, ὅτι τό Σάββατον ἐγένετο διά τόν ἄνθρωπον. Νοεῖται δέ τοῦτο διχῶς ,
ἤ ὅτι καθώς τό Σάββατον ἔδιωρισθη ἀπό τόν νόμον διά νά ἀναπαυθῆ ὁ
δοῦλος, καί τό ὑποζύγιον τοῦ ἄνθρωπου, καί ἐκ τῆς ἀναπαύσεως ταύτης νά
ἠμπορῆ νά ὑπηρετῆ τόν αὐθέντην του· τοιουτοτρόπως καί ἡ ἐν τῷ Ἵερω
αὔτη ἀνάπαυσις τοῦ ζώου δέν γίνεται διά τό ζῶον, ἀλλά διά τόν ἄνθρωπον
τόν ἔχοντα τό ζῶον ἡ ὅτι, καθώς ἡ ἀργία τοῦ Σαββάτου ἐλύετο διά νά
ποτισθοῦν τά ζῶα (Λούκ. Κέφ. ἰγ’.) ἤ διά νά εὔγουν ἀπό τόν βόθηνον, ὅπου
τυχόν ἐν Σαββάτω ἐπιπτον, ἴνα ἐκ τούτων δουλεύεται ὁ ἄνθρωπος, οὕτω
λύεται καί ἡ τιμή τοῦ Ἱεροῦ διά τήν σωτηρίαν τοῦ ἔχοντος τό ζῶον
ἀνθρώπου. Ἐάν δέ τίνας χωρίς τοιαύτης ἀνάγκης ἐμβάση κτῆνος
οἱονδήποτε εἰς Ἱερόν Κληρικός μενώων, ἄς καθαίρεται, λαικός δέ, ἄς
ἀφορίζεται. Ἀναγνωθι καί τῆς αὐτῆς ταύτης ς’ τόν ὀδ’. Κανόνα.
{Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον τῆς νοητῆς νηός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας,
Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας, Θεσσαλονίκη 2003,
σελίδες 296 καί 297).
28
29
Ἑρμηνεία
Κατά τόν Ἱερό Κανόνα ΠΒ΄ τοῦ αὐτοῦ Μεγάλου καί Ἁγίου Πατρός,
ὁρίζοντος ὅτι:
«Καί περί τῶν ἐπιορκησάντων, εἰ μέν ἐκ βίας καί ἀνάγκης παρέβησαν τούς
ὅρκου, κουφοτέροις ὑπόκεινται ἐπιτιμίοις, ὥστε μετά ἕξ ἔτη αὐτούς
πάντως δεκτούς εἶναι. Οἱ δέ ἄνευ ἀνάγκης προδόντες τήν ἑαυτῶν πίστιν, ἐν
δυσίν ἔτεσι προσκλαύσαντες, καί ἐν δυσίν ἀκροασάμενοι, καί ἐν πέμπτω ἐν
ὑποπτώσει εὐξάμενοι, καί ἐν δυσινάλλοις ἄνευ προσφορᾶς εἰς τήν κοινωνίαν
τῆς προσευχῆς παραδεχθέντες, οὕτω τελευταῖον ἀξιόλογον δήλ. μετάνοιαν
ἐπιδειξάμενοι, ἀποκατασταθήσονται εἰς τήν Κοινωνίαν τοῦ σώματος τοῦ
Χριστοῦ».
29
30
Ἑρμηνεία
Τόν ἐπίορκον ὁ παρών Κανών εἰς δέκα χρόνους ἐμποδίζει ἀπό τά Μυστήρια,
καί διορίζει, δύω μέν νά προσκλαίη, τρεῖς δέ νά ἀκροᾶται, τέσσαρας νά
ὑποπίπτη, ἕνα νά στέκεται μέ τούς πιστούς, καί ἔτσι νά μεταλαμβάνη. Ὁ
ἐπίορκος δέ οὗτος νά νοηθῆ, ὅτι χωρίς ἀνάγκην ἐπιώρκησεν (1). Ὅρα yδ’
τῆς s’.
30
31
Ἑρμηνεία
31
32
ἀποστέλλωντα καί αὔθις δύω Ἐπίσκοποι πρός αὐτόν, καί ἄς τόν καλούσι καί
τρίτον. Εἰ δέ τήν τρίτην φοράν καταφρονήση καί δέν ὑπάγη, εἰς τό ἑξῆς
πλέον ἡ σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων ἄς ἀποφασίση κατ’ αὐτοῦ καί μή παρόντος,
ἐκεῖνα ὁπού φανούσιν εἰς αὐτήν δίκαια καί νόμιμα εἰιμια, διά νά μή λογίζη
ὅτι κερδαίνει μέ τοῦτο καί ὠφελεῖται, φεύγωντας τήν κρίσιν καί
ἀναβάλλωντας τόν καιρόν.
Ἅγιοι Συνοδικοί,
32
33
α’) Μομφή
β’) Στέρησις τοῦ δικαιώματος συνοδικοῦ μέλους
γ’) Στέρησις ἀδελφικῆς κοινωνίας
δ’) Περιορισμός ἐν μοναστηρίω τοῦ ὁποίου περιορισμοῦ τήν χρονικήν
διάρκειαν ὁρίζει ἡ Ἱερά Σύνοδος
ε’) Ἀργία ἀπό πάσης ἱεροπραξίας, τῆς ὁποίας τήν χρονικήν διάρκειαν ὁρίζει
ἡ Ἱερά Σύνοδος
στ’) Ἔκπτωσις
33
34
Οι MHΝΥΟΝΤΕΣ:
Εὐαγγελία Πουλλά-Μακαρούνα
Δικηγόρος
Ανδρέας Μακαρούνας
Ἐπιχειρηματίας
34
35
1) ………………............................
Νεόφυτος Εὐστρατίου
Ἐπιχειρηματίας, Λεωφόρος Ἀθηνῶν 13Α, 8270 Τρεμιθοῦσα, Πάφος
2) ……………….............................
Ἀνθοῦσα Χαραλάμπους
Ἰδιαιτέρα Γραμματεύς, Γωνία Γρηγόρη Αὐξεντίου & Χαράλαμπου Μούσκου,
4ος ὄροφος, γρ.405, 8010 Πάφος
Ἐπισυνάπτομεν:
35
36
2. Φωτογραφικό καί ἄλλο ὑλικό, ὅπως καί ἱστορικό της Ἐκκλησίας τῆς
Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Κυριακῆς καί ἄλλες δημοσιεύσεις εἰς τίς
ὁποῖες προβαίνουν εἰς τό διαδίκτυο οἱ Λατίνοι καί ἡ ἀναφορά τῶν
σέ Λατινικό Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων στήν Κύπρο (Ἐκκλησία
τῆς Ἁγίας Κυριακῆς), ἐπίσης στά ἔγγραφα αὐτά ἐμφαίνονται οἱ
λεπτομέρειες ἔλευσης τοῦ Πάπα, ἡμερομηνία, ὥρα, διαδικασία
κ.λ.π.
3. Τήν δημοσιευθεῖσαν εἰς τήν ἰστοσελίδα τοῦ Βατικανοῦ ὁμιλίαν τοῦ
Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ.Χρυσοστόμου Β’ τήν 16ην Ιουνίου 2007.
4. Φωτοαντίγραφα τῶν Ἱερῶν Κανόνων ἐκ τοῦ Πηδαλίου τῆς νοητῆς
νηός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων
Ἐκκλησίας τοῦ τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, (Θεσσαλονίκη
2003).
5. Φωτοαντίγραφα ἐκ τῆς συντόμου Ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς
Κύπρου (Ἐκκλησία Κύπρου, Ἑορτολόγιον, Τυπικαί Διατάξεις τῶν
Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν, 2010 καί προγενέστερα).
6. Φωτοαντίγραφα τῆς ἐφημερίδος Φιλελεύθερος καί Κόσμος τοῦ
Ἐπενδυτή ημ. 4/4/2010.
7. Βενέδικτου Εγγλεζάκη: «Εἴκοσι Μελέται διά τήν Ἐκκλησίαν Κύπρου,
Ἀθήνα, 1996 σελίς 277».
36