ba

ba loo

ÃäùóóÛá ¶ìàôè 48 & »åçÀìïù °ìåêÀîäòïù

ðåòéïøÜ ¤áäÞðïùìïù (ðáòáðìåàòö÷ ª.¶.¡.°.ª.)
ô: 2610 311213
e.mail: info@babaloo.gr www.babaloo.gr
Το babaloo είναι ένας πολυχώρος για παιδιά
που σκοπό έχει να τα ψυχαγωγήσει
μέσα από παιχνίδια και εκδηλώσεις.

Οι γονείς των παιδιών μπορούν να

απολαύσουν τον καφέ τους
ή ένα σνακ από το μπαρ,
καθώς περιμένουν.
 Εκδότης:
Καρόκη Διονυσία

Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων

Παπαποστολόπουλος Βαγγέλης

Δημόσιες Σχέσεις
Τσουκαλάς Στάθης
Κοσμόπουλος Φάνης

Υπεύθυνος Παραγωγής
Ραχιανιώτης Δημοσθένης

Creative Director
Φελέκου Δώρα
Στασινού Σταυρούλα

Συντακτική Ομάδα:
Περισανίδη Μαρούλα
Φελώνης Σωτήρης
ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ 50 _ ΤΗΛ./FAX.: 2610 362 579 _ info@patrinorama.com

Ραχιανιώτης Δημοσθένης
Βασιλόπουλος Χαράλαμπος
Γήτας Μίλτος
Φάκου Σοφία 12...........................Versus
Φελέκου Δώρα
Κολιγλιάτη Κωνσταντίνα
14............Μεγάλες Αλήθειες
Παπαγεωργοπούλου Χριστίνα 16...................Μάης του 68
Δεβελέγκα Δήμητρα
20..........Άνοιξη της Πράγας
Φελέκος Ζώης
Καραβασίλης Βασίλης 24...................Rumble Fish
Θεοδώρου Νίκος
30......Μάθε Παιδί Μου Γράμματα
Λεωνίδας Κουλιαβέτας
Παπαποστολόπουλος Βαγγέλης 34...Σχολές και Βαθμολογίες
Καραγιάννη Άννα 36...................Heavy Metal
Σακελλαρίου Αλέξανδρος
42..................Μάνος Λοίζος
Νομικός Σύμβουλος: 48...................Πολυτεχνείο
Μιχαλόπουλος Γεώργιος
52........Δεκέμβρης του 2008
Οικονομικός Σύμβουλος: 56..........Δίπλωμα Οδήγησης
Ποτός Σωτήρης
Χατζής Ανδρέας 58.............Σύγχρονο Λεξικό
60.................Μαργαριτάρια
Διαφημιστικό Τμήμα:
koun.gr 62...................Black Salute
66..........................Γράμμα
Διόρθωση Κειμένων:
Γιώργος Παπαδόπουλος 68..................Umberto Eco
72..............Hackers Manual
Φωτογραφίες:
Μάριος Α
76........Δούκας Χατζιδούκας
Μουλινός Π. 80....................Serial Killer
Εκτύπωση:
84......Ο Μαθητής Έχει Δίκιο
88.......Γράμμα Ενός Φοιτητή
90....................Εκδηλώσεις
10
Πάτρα 09/09/09 – The day after tomorrow...
Την αγαπώ την Πάτρα...Πραγματικά...Θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζει μπάλα στον
Άγιο Ανδρέα στις αρχές της δεκαετίας του 80’...Θυμάμαι να πηγαίνω στο σχολείο με
τα πόδια, μια διαδρομή από τα Ψηλά Αλώνια ως το Νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα
...Θυμάμαι τις κουβέντες που κάναμε κατά τη διαδρομή αλλά και το αίσθημα
ασφάλειας που ένιωθα ότι τίποτε κακό δεν μπορεί να μου συμβεί...Θυμάμαι
τις βόλτες στα Ψηλά Αλώνια, το Νυφοπάζαρο που λέγανε όλοι, το ατέλειωτο
περπάτημα πέρα-δώθε από τα Ψηλά Αλώνια ως το Λιμάνι...Αργότερα το Tiffany’s
και την Arena...Το Πανεπιστήμιο μόνο 15km από την πόλη...
Αρχές δεκαετίας του 90’ μπήκα στο Πανεπιστήμιο ακριβώς την εποχή που η πόλη
άρχιζε να αλλάζει...
Σήμερα η Πάτρα είναι μια πόλη όπου σχεδόν κανείς δεν περπατά...όπου ο
πατέρας δύσκολα θα εμπιστευτεί στον 12χρόνο γιο του να γυρίσει το βράδυ σπίτι
περπατώντας...Σήμερα η Πάτρα θυμίζει εγκαταλελειμμένο εργοτάξιο, παντού έργα
που δεν λεν να τελειώσουν...Σήμερα η Πάτρα έχει ένα Νοσοκομείο και αυτό με
χιλιάδες προβλήματα, κόσμος πεθαίνει χωρίς λόγο...Σήμερα η Πάτρα έχει σοβαρά
οικονομικά προβλήματα, νέοι άνθρωποι έχουν προβλήματα ανεργίας και επιχειρηματίες
προβλήματα επιβίωσης...Σήμερα η Πάτρα....θα μπορούσα να γεμίσω όλες τις σελίδες
του περιοδικού συνεχίζοντας έτσι αλλά δεν θα το κάνω...

ΣΗΜΕΡΑ Η ΠΑΤΡΑ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ

Έχω την τύχη λόγω της δουλειάς της γυναίκας μου να μπορώ να ταξιδεύω συχνά
ανά την Ελλάδα. Ήμουν Ηράκλειο όπου τα μόνα Super Market που βλέπεις είναι τα
“Χαλκιαδάκης”, ήμουν Καλαμάτα όπου τέλη Ιουλίου δεν υπήρχε διαθέσιμο δωμάτιο
σε κανένα ξενοδοχείο...Στην Θεσσαλονίκη πουλάνε και γάλα MILKO αλλά δεν θα το
βρεις πουθενά όλοι πίνουν ΤΟΠΙΝΟ!
Εμείς όμως δεν είμαστε τοπικιστές, δεν θα μπορούσαμε να έχουμε Νομάρχη έναν
γραφικό τύπο όπως τον Ψωμιάδη. Σίγουρα δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί αυτού του
τόπου. Όχι δεν έχω σκοπό να καταλήξω έτσι. Φταίνε κυρίως οι πολίτες. Είμαστε
κουτοπόνηροι... κοιτάζουμε ο ΚΑΘΕΝΑΣ την πάρτη του...κάνοντας το όμως ΟΛΟΙ
ταυτόχρονα δεν καταλαβαίνουμε πως στο τέλος χάνουμε ΟΛΟΙ? Να η πιο απλή
σκέψη του κόσμου πηγαίνοντας σε Πατρινές Επιχειρήσεις να αγοράσουμε
αγαθά τα λεφτά μας μένουν στον τόπο μας και έτσι θα επωφεληθούμε και
ΕΜΕΙΣ πάλι από αυτά!!!!

Φταίει το γεγονός ότι απέχουμε μόνο 200km από την Αθήνα; ή Μήπως το ότι δεν
βρέθηκε ποτέ αυτός που θα παρασύρει και τους υπόλοιπους; Ένας ΨΩΜΙΑΔΗΣ ρε
παιδιά! Τον έχει ανάγκη αυτή η πόλη...ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ

Υ.Γ.1 Είναι το μοναδικό editorial απ΄ όσα “Πατρινοράματα” και να έχεις που
ασχολούμαι αρνητικά με κάτι...Έκανα και εγώ την επανάσταση μου!

Υ.Γ.2 Στο περιοδικό αυτό δεν θα μπορούσε να μην είσαι συνέχεια στη σκέψη μου.

11
 Mini Biogrphy
versus
Ο Τσε Γκεβάρα ήταν ένας μαρξιστής,
επαναστάτης και πολιτικός συνάμα. Κατά
τη διάρκεια των σπουδών του στο
Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες
εργάστηκε και ως νοσοκόμος σε εμπορικά
πλοία της Αργεντινής. Στα πολλά ταξίδια
του στην κεντρική Αμερική γνώρισε από
κοντά τις άθλιες κοινωνικές συνθήκες
υπό τις οποίες ζούσαν οι χώρες αυτές και
έτσι άρχισαν να τον απασχολούν
περισσότερο τα πολιτικά θέματα.
Το 1955 γνώρισε τον Φιντέλ Κάστρο στο
Μεξικό, όπου και διέμενε τότε και
απασχολήθηκε σε διάφορες δουλειές
,όπως πλανόδιος φωτογράφος,
νυχτοφύλακας, φωτορεπόρτερ κλπ. Μετά
την πρώτη γνωριμία με τον Κάστρο,
ακολούθησαν πολλές συναντήσεις και
συζητήσεις για την πολιτική κατάσταση
στη Λατινική Αμερική και τελικά
αποφάσισαν την οργάνωση επανάστασης
στην Κούβα κατά της δικτατορίας του
Μπατίστα.
Info shots:
Από μικρή ηλικία υπέφερε από
άσθμα, ασθένεια που θα τον
ταλαιπωρούσε ολοένα και
περισσότερο κατά τους
ανταρτοπολέμους του.
Η φωτογραφία της αρχικής σελίδας
“Guerillero Heroico” από τον
Alberto Korda στις 5 Μαρτίου 1960
έχει ανακυρηχθεί στη διασημότερη
όλων των εποχών.
Η μορφή του υπάρχει στο
κουβανέζικο χαρτονόμισμα των 3
πέσο και κάθε πρωί τα παιδιά στα
σχολεία της Κούβας τραγουδούν
“Θα είμαστε σαν τον Τσε”.

Eρνέστο Τσε Γκεβάρα

Ο μύθος Τσε Γκεβάρα
1928.. Γέννηση του Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα.
1947 .. Γράφεται στην ιατρική σχολή του Μπουένος Άιρες.
1948.. Εργάζεται σε λεπροκομείο στα ορεινά της Κούβας.
1951.. Περιπλάνηση με μοτοσικλέτα και ωτοστόπ σε όλη σχεδόν την Λατινική
Αμερική.
1953.. Πτυχιούχος Ιατρικής και δεύτερο ταξίδι στη Λατινική Αμερική
1954.. Συμμετοχή του στην ένοπλη πολιτοφυλακή.
1956.Ασχολείται στο Μεξικό με διάφορες μικροδουλειές
1956.. Ο γάμος του με την Ιλντα Γκαντέα.
1957. Προβιβάζεται σε Κομαντάντε της Φάλαγγας.
1958. Τελική νίκη στη Σάντα Κλάρα.
1959. Αναλαμβάνει Πρόεδρος Εθνικής Τράπεζας.
1967. Σύλληψή του και εκτέλεσή του στη Βολιβία.

12

Info shots:
- Ο Γκάντι γεννήθηκε αστός και πλούσιος αλλά
πέθανε αγωνιζόμενος για το λαό.
- Δυο φορές απέτυχε σαν δικηγόρος γιατί
διέθεσε την καριέρα του και την προσωπική
του ζωή για να δεί ελεύθερη και ενωμένη την
Ινδία.
- Θεωρείται σαν ο κύριος συντελεστής για την
απελευθέρωση της χώρας του.
-Δολοφονήθηκε πληρώνοντας το τίμημα της
προσφοράς του στην Ινδία.
Mαχάτμα Γκάντι
Mini Biography
versus
O Μαχάτμα Γκάντι, Ινδός πολιτικός,
στοχαστής αλλά και επαναστάτης. Υπήρξε
γενικά η κεντρική μορφή του εθνικού
κινήματος για την ανεξαρτησία των
Ινδιών, και εμπνευστής της μεθόδου της
παθητικής αντίστασης χωρίς τη χρήση
βίας κατά των καταπιεστών των λαών, μια
μέθοδος που επηρέασε ακόμα και το
παγκόσμιο κίνημα για την ειρήνη.
Ο Γκάντι γεννήθηκε το 1869 σε μια μικρή
πόλη στην δυτική ακτή της Ινδίας, όπου ο
παππούς του και αργότερα ο πατέρας του
ήταν τοπικός κυβερνήτης. Το δε
προσωνύμιο Μαχαμτα, γιατί το
πραγματικό του όνομα ήταν Μοχάντας,
του δόθηκε επειδή στα σανσκριτικά
σημαίνει «μεγάλη ψυχή».
13
14
IN THE MIX
Κάθε Σάββατο βράδυ :

9:00 - 10:00 Party Zone με τον Γιώργο Παπαιωάννου

22:00 - 00:00 Dance Sessions με τον Βαγγέλη Παπαποστολόπουλο

15

Γαλλία - Μάης του 68
Ίσως η πιο διάσημη φοιτητική επανάσταση
παγκοσμίως, αυτή του Μάη του 68, έχει
αφήσει για τα καλά τα σημάδια της στην
γαλλική κοινωνία. Κάθε Γάλλος είναι
περήφανος για τις πληρωμένες διακοπές
του καθώς και για το αναπόσπαστο δικαίωμά
του να βγει στους δρόμους προσπαθώντας
να αλλάξει τον κόσμο. Τώρα πια στην Γαλλία
οι απεργίες θεωρούνται κάτι σαν εθνικό
σπορ ενώ ένα από τα αγαπημένα θέματα
συζήτησης είναι αυτό της αγοραστικής
δύναμης.
Ο Μάης του 68 ήταν το αποτέλεσμα των
κοινωνικών και οικονομικών αλλαγών
που ακολούθησαν το τέλος του δευτέρου
παγκοσμίου πολέμου. Η εκβιομηχάνιση,
η αγροτική έξοδος, η εγκαθίδρυση του
καπιταλισμού και η δημιουργία μιας
καταναλωτικής κοινωνίας είχαν αλλάξει
δραστικά τον τρόπο ζωής κι οι νέες
συνθήκες απαιτούσαν νέους τρόπους
16
της Περισανίδη Μαρούλας
διακυβέρνησης. Μετά από 10 χρόνια στην
εξουσία ο εβδομηνταοχτάχρονος Charles de
Gaule έμοιαζε να μην ανταποκρίνεται στο
πνεύμα της νέας γενιάς που είχε αρχίσει να
χειραφετείται και να διεκδικεί τη θέση της
ως ξεχωριστή κοινωνικοπολιτική ομάδα,
με τη δική της κουλτούρα και τις δικές
της ανάγκες.
Παρόλο που η δεκαετία της κυβέρνησης de
Gaule ήταν ικανοποιητική σε οικονομικό και
πολιτικό επίπεδο (μην ξεχνάμε πως λέγεται
το αεροδρόμιο του Παρισιού!) τα τελευταία
χρόνια η ανεργία είχε αρχίσει να αυξάνεται.
Δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι λάμβαναν
τον κατώτατο μισθό, ενώ ολόκληρες πόλεις
από παράγκες ορθώνονταν στα περίχωρα
του Παρισιού, με πιο γνωστή αυτή της
Nanterre. Εκεί βρίσκεται και η αρχή του
επαναστατικού κινήματος: στις καταλήψεις
των φοιτητών του πανεπιστημίου της
Nanterre και της Σορβόννης. Οι καταλήψεις
αυτές ήταν αρχικά μεμονωμένες και
αποτελούσαν ένα μέσο διαμαρτυρίας για
 Δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι λάμβαναν τον κατώτατο μισθό, ενώ ολόκληρες πόλεις από
παράγκες ορθώνονταν στα περίχωρα του Παρισιού, με πιο γνωστή αυτή της Nanterre.
Η κρίση άρχισε να γενικεύεται όταν η αστυνομία επενέβη για να συλλάβει τους
διαμαρτυρόμενους φοιτητές και να εκκενώσει το πανεπιστήμιο της Σορβόννης.
Όταν δύο βδομάδες μετά, στις 30 Μάιου, η κατάσταση δεν φαίνεται να εξομαλύνεται ο de
Gaule αποφασίζει να διάλυση την γαλλική Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει εκλογές.

την γενικότερη κατάσταση στη Γαλλία και
στον κόσμο (βλέπε πόλεμος του Βιετνάμ).
Η κρίση άρχισε να γενικεύεται όταν η
αστυνομία επενέβη για να συλλάβει
τους διαμαρτυρόμενους φοιτητές και να
εκκενώσει το πανεπιστήμιο της Σορβόννης.
Αυτή η παραβίαση του πανεπιστημιακού
ασύλου οδήγησε τους φοιτητές στους
δρόμους. Ενώ δεν άργησαν να
ακολουθήσουν άνθρωποι από όλες τις
κοινωνικές ομάδες, δημιουργώντας το
μεγαλύτερο λαϊκό κίνημα της Γαλλίας
του εικοστού αιώνα.
Παρά την σοβαρότητα της κατάστασης
ο de Gaule αφήνει αρχικά τον έλεγχο
στον πρωθυπουργό, George Pompidou,
και μόλις στις 12 του μηνός αποφασίζει να
ασχοληθεί προσωπικά. Σε μια προσπάθεια
να ηρεμήσει τα πνεύματα ζητάει από την
αστυνομία να βάλει τέλος στην κατοχή
του πανεπιστημίου της Σορβόννης. Η
ενέργεια του όμως αυτή δεν σταματά τις
κινητοποιήσεις που είχαν προκαθοριστεί
για την επόμενη μέρα. Στις 13 Μάη η
γενική απεργία θα παραλύσει κυριολεκτικά
το γαλλικό κράτος. Οι απεργίες και οι
καταλήψεις εργοστασίων θα συνεχιστούν
μέχρι το τέλος του μήνα. Πρόκειται για μια
περίοδο απόλυτης ελευθερίας του λόγου,
μια στιγμή επαναστατικού λυρισμού που
δίνει την ψευδαίσθηση στους φοιτητές ότι
μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
Ένας διάλογος ξεκινάει μέσα στους
δρόμους, ανάμεσα σε αγνώστους κάθε
ηλικίας αλλά και ανάμεσα στην κυβέρνηση
και τους διαδηλωτές. Όταν δύο βδομάδες
μετά, στις 30 Μάιου, η κατάσταση δεν
φαίνεται να εξομαλύνεται ο de Gaule
αποφασίζει να διαλύσει την γαλλική
Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει
εκλογές. Οι διαμαρτυρίες αρχίζουν
σταδιακά να μειώνονται, όμως οι εκλογές
του Ιουνίου θα έχουν ένα αναπάντεχο
αποτέλεσμα: ο de Gaule θα επανεκλεγεί
θριαμβευτικά.

17
 Η επανάσταση του Μάη του 68 μπορεί
να απέτυχε σε πολιτικό επίπεδο,
αποτέλεσε όμως την αρχή για πολλές
κοινωνικές μεταρρυθμίσεις και ο όρος
Μάης του ‘68 έγινε συνώνυμος με την
αλλαγή των κοινωνικών αξιών. Οι
εργαζόμενοι απέκτησαν άλλη μία βδομάδα
πληρωμένων διακοπών και ο κατώτατος
μισθός αυξήθηκε κατά 35%. Ίσως ακόμα
πιο σημαντική ήταν η μετάβαση από
τον συντηρητισμό του de Gaule στις
πιο φιλελεύθερες ιδέες τις γαλλικής
νεολαίας, που άνοιξαν το δρόμο για την
σεξουαλική απελευθέρωση, την ισότητα
και την διεκδίκηση των ανθρώπινων
δικαιωμάτων.

της Περισανίδη Μαρούλας

18
19
 Τσεχία -
Η Βελούδινη επανάσταση
Όταν μιλάμε για Τσεχία και επαναστάσεις το
μυαλό μας συνήθως πηγαίνει στην Άνοιξη
της Πράγας. Η Βελούδινη επανάσταση ήταν
ο τελικός σταθμός αυτού του ταξιδιού που
ξεκίνησε την άνοιξη του 68 με πολιτικές
μεταρρυθμίσεις και ολοκληρώθηκε
το φθινόπωρο του 89 με φοιτητικές
διαδηλώσεις. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα
από την αρχή.
Στις 25 Φεβρουαρίου του 48 το Κουμουνιστικό
Κόμμα της Τσεχοσλοβακίας ανέλαβε την
εξουσία. Για 40 χρόνια, μέχρι την Βελούδινη
επανάσταση του 89, παρέμεινε το κυρίαρχο
κόμμα καταστέλλοντας οποιαδήποτε
αντίσταση μέσω της αστυνομίας και των
μυστικών υπηρεσιών. Όλα τα σχολεία, τα
μέσα ενημέρωσης και οι επιχειρήσεις άνηκαν
στο κράτος. Πρόκειται για μια περίοδος
λογοκρισίας ιδιαίτερα δύσκολη για τους
καλλιτέχνες και κυρίως τους συγγραφείς.
Η κατάσταση φαίνεται να αλλάζει όταν στις 5
Ιανουαρίου του 68, ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ
γίνεται Γραμματέας του Κουμουνιστικού
κόμματος. Η περίοδος από τον Ιανουάριο
ως τον Αύγουστο είναι γνωστή ως Άνοιξη
της Πράγας. Ο Ντούμπτσεκ προτείνει ένα
« σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο ».
Πρακτικά πρόκειται για μεταρρυθμίσεις που
αφορούν την ελευθερία του τύπου και της
έκφρασης, την ελεύθερη μετακίνηση των
πολιτών καθώς και οικονομικές αλλαγές έτσι
ώστε οι μισθοί των εργατών και το κόστος
των προϊόντων να αντικατοπτρίζουν την
πραγματική τους αξία. Προτείνει ακόμα
την αναγνώριση της ισότητας των Τσέχων
και των Σλοβάκων και τη δημιουργία ενός
ομοσπονδιακού κράτους.
Παρόλο που ο Ντούμπτσεκ προσπάθησε
να μην αμφισβητήσει το κουμουνιστικό
σύστημα στο σύνολο του, οι μεταρρυθμίσεις
αυτές που χειροκροτήθηκαν από το λαό,
προκάλεσαν την αντίδραση του σοβιετικού
μπλοκ. Στις 21 Αυγούστου του 68 οι χώρες
που είχαν υπογράψει το σύμφωνο της
Βαρσοβίας εισέβαλαν στην Πράγα.
20
Η εισβολή αυτή αντιμετωπίστηκε από τη
μεριά του λαού με μια σειρά από ειρηνικές
διαδηλώσεις και ένα κύμα μετανάστευσης.
Υπολογίζεται ότι αμέσως μετά την εισβολή
70.000 Τσεχοσλοβάκοι εγκατέλειψαν την
χώρα, ενώ καθόλη τη διάρκεια αυτής της
περιόδου συνολικά 400.000 από τους πιο
μορφωμένους πολίτες ζήτησαν καταφύγιο
στο εξωτερικό. Ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ
αντικαταστάθηκε από τον Γκουστάβ Χούσακ
και η πλειοψηφία των μεταρρυθμίσεων
εγκαταλείφτηκε.
Ως ένδειξη διαμαρτυρίας στις 16 Ιανουαρίου
του 69 ένας νεαρός φοιτητής, αυτοπυρπολείται
στην Πράγα. Ένα μήνα αργότερα άλλος ένας
φοιτητής ακολουθεί το παράδειγμά του.
Η περίοδος που ακολουθεί, μέχρι το 87
και την περεστρόικα, είναι γνωστή ως
« ομαλοποίηση » και σημαίνει επαναφορά της
λογοκρισίας και της καταπίεσης. Όλα αυτά θα
πάρουν τέλος με την Βελούδινη επανάσταση
του 89 και την πτώση του κουμουνιστικού
καθεστώτος στην Τσεχοσλοβακία. Πρόκειται
για μια φοιτητική επανάσταση που ξεκινάει
με μια σειρά από διαδηλώσεις υπέρ των
ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Οι φοιτητές βγαίνουν στους δρόμους
στις 16 και 17 Νοεμβρίου του 1989 στην
Μπρατισλάβα και στην Πράγα αντίστοιχα.
Παρόλο που οι διαδηλώσεις ήταν ειρηνικές
αντιμετωπίστηκαν με ιδιαίτερη βαρβαρότητα
από την αστυνομία, γεγονός που προκάλεσε
την κατακραυγή του λαού και οδήγησε σε
μαζικότερες διαμαρτυρίες. Στις 19 Νοεμβρίου
200.000 διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους.
Μια μέρα μετά ο αριθμός των διαδηλωτών
εκτοξεύτηκε στους 500.000. Δεδομένης της
κατάρρευσης των γειτονικών κομμουνιστικών
καθεστώτων και της αυξανόμενης αντίδρασης
του λαού, στις 28 Νοεμβρίου το Κουμουνιστικό
κόμμα της Τσεχοσλοβακίας, αποφασίζει να
αποσυρθεί. Ο Χούσακ παραιτείται και τη θέση
του παίρνει ο Αλεξάντερ Ντουμπτσεκ. Λίγες
μέρες μετά ανοίγουν τα σύνορα προς την
Αυστρία και την Δυτική Γερμανία. Μετά από
40 χρόνια διεξάγονται στην Τσεχοσλοβακία
οι πρώτες δημοκρατικές εκλογές.
21
22
Χρονολογία:

1η φάση: 3 με 13 Μάη, η φοιτητική επανάσταση

2η φάση: 13 με 26 Μάη, η κοινωνική επανάσταση

3η φάση: 27 με 30 Μάη, η πολιτική επανάσταση

3 Μαΐου: 400 φοιτητές κάνουν κατάληψη του προαυλίου της Σορβόννης,

η αστυνομία προβαίνει σε εκκένωση και συλλήψεις.

13 Μαΐου: η γενική απεργία παραλύει το κράτος για εβδομάδες

30 Μαΐου: διάλυση της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης από τον de Gaule

και προκήρυξη εκλογών

23 με 30 Ιουνίου: οι εκλογές δίνουν αναμφισβήτητο

προβάδισμα στο κόμμα του de Gaule, το κίνημα της Περισανίδη Μαρούλας

έχει αποτύχει σε πολιτικό επίπεδο 23

 του Λεωνίδα Κουλιαβέτα

24
«Όταν θέλεις να ηγηθείς μιας «ζωντανός θρύλος» της περιόδου των
ομάδας ανθρώπων, πρέπει να έχεις συμμοριών στην πόλη και είναι το πρότυπο,
κάπου να τους πας…» στο οποίο ο Rusty James θέλει διακαώς
Η ταινία Rumble Fish χωρίς δεύτερη σκέψη
συγκαταλέγεται στις ταινίες, που είτε θα
αγαπήσεις, είτε θα μισήσεις από τα πρώτα
κιόλας λεπτά της. Βασισμένη στη νουβέλα
της Susan Hinton, έγινε ταινία από τον
πασίγνωστο σκηνοθέτη Francis Ford
Coppola το 1983, ενώ το σενάριο γράφηκε
από κοινού από τους δύο δημιουργούς
(Coppola – Hinton). To “Rumble Fish”
αποτέλεσε μεγάλη εισπρακτική αποτυχία,
καθώς οι εισπράξεις από τα εισιτήρια μόλις
και μετά βίας ανήλθαν στα 2,5εκ. δολάρια,
περίπου δηλαδή το ένα τέταρτο από το
αρχικό budget. Στο ντεμπούτο της ταινίας
στη Νέα Υόρκη (New York Film Festival)
επικράτησε απογοήτευση, καθώς πολλοί
αποδοκίμασαν την ταινία, ως δυσνόητη
και πολύ μακριά από τα στερεότυπα του
Hollywood. Η επιβράβευση ήρθε από
το Φεστιβάλ του Σαν Σεμπάστιαν (San
Sebastian International Film Festival), όπου
η ταινία κέρδισε το διεθνές βραβείο κριτικής
επιτροπής. Η κριτική που δέχτηκε γενικά το
“Rumble Fish” από τους πιο συντηρητικούς
εστιάστηκε (κατά την γνώμη των κριτικών)
στο πρόδηλο ύφος της ταινίας και στην
έλλειψη δυνατών χαρακτήρων.
Η πλοκή επικεντρώνεται στη σχέση του
Rusty James (Matt Dillon), ενός νεαρού
«επαναστάτη χωρίς αιτία», ο οποίος
προσπαθεί να αναβιώσει τις παλιές και
πολυφημισμένες συμμορίες μιας ασήμαντης
βιομηχανικής πόλης, με τον μεγαλύτερο
και αινιγματικό αδερφό του, τον Motorcycle
Boy (Mickey Rourke) που παραμένει ο
να μοιάσει.
Ο Motorcycle Boy εμφανίζεται ως ο «από
μηχανής θεός» σ’ έναν καυγά του Rusty
James με τον Biff Wilcox (αρχηγό της
αντίπαλης συμμορίας), μετά από μια δίμηνη
απουσία του από την πόλη. O νεαρός και
πεισματάρης Rusty James παρόλο τον
τραυματισμό του στον καυγά και την
πρότερη αμφισβήτηση στο πρόσωπο του
αδερφού του, ενθουσιάζεται και επιμένει
με περισσότερη σθεναρότητα, να αναβιώσει
την δόξα των παλιών συμμοριών, στις οποίες
ο Motorcycle Boy κατείχε ηγετική θέση.
Στην πορεία ο νεαρός Rusty James, στην
προσπάθεια του να καταλάβει καλύτερα
τον μεγαλύτερο αδερφό του και τον τρόπο
σκέψης του, ώστε να αποκτήσει και αυτός
τις αρετές εκείνες, που θα τον καθιέρωναν
ως πρόσωπο σεβασμού στην μικρή κοινωνία
της μίζερης πόλης, έρχεται αντιμέτωπος
με την πραγματικότητα και ανατρέπεται
όλο το σκηνικό στο οποίο πίστευε μέχρι
πρότινος. Μαθαίνει για την περίοδο που
η μητέρα του εγκατέλειψε την οικογένειά
του, κατανοεί καλύτερα τον μέθυσο πατέρα
του (Dennis Hopper) και τους λόγους που
τον έριξαν στο αλκοόλ, χάνει την κοπέλα
του Patty (Diane Lane) από τον φίλο του
Smokey (Nicolas Cage) και ανακαλύπτει
πως οι συμμορίες στις οποίες πίστευε, δεν
ήταν τελικά τίποτα το σπουδαίο. Τα στοιχεία
αυτά κλονίζουν τον θερμόαιμο χαρακτήρα
του, που δεν μπορούσε να μένει μόνος και
πάντα του άρεσε κάπου να ανήκει. Χάνει
την αυτοπεποίθησή του και περιπλανιέται
πίσω από τον αδερφό του αναζητώντας
25
 εναγωνίως ένα στήριγμα στην φαινομενικά φαίνονται τα επιθετικά ψάρια (rumble
αδιέξοδη κατάσταση που τον περιβάλλει. fish), ώστε να τονιστεί καλύτερα και να
Τελικά λυτρώνεται μέσω του Motorcycle αναδειχθεί η ομορφιά των χρωμάτων τους,
Boy, από τις προσδοκίες των άλλων και αλληγορώντας στην αίσθηση της αλήθειας
τους «εσωτερικούς δαίμονες» που τον που έγινε ορατή από τον πρωταγωνιστή.
περιβάλλουν. Σε κάθε ευκαιρία τονίζεται η παρουσία
του χρόνου με πλήθος από διαφορετικά
Η ταινία είναι αξιοσημείωτη για τον
ρολόγια, άλλα που γυρνούν γρήγορα,
στυλιζαρισμένο τρόπο οπτικοποίησης
άλλα που δεν έχουν δείκτες και άλλα
της πλοκής και τον τρόπο με τον οποίο
που μετράνε τις μέρες, δίνοντας έτσι μια
διαχειρίζεται τον ρυθμό και τον χρόνο.
αίσθηση πως ο χρόνος είναι αμβλυμένος και
Γυρισμένη σε ασπρόμαυρο φίλμ και παρά
οι καταστάσεις, οι οποίες διαδραματίζονται
τις αρκετές τεχνολογικές δυνατότητες που
μέσα σε αυτόν δεν έχουν λόγο χρονικής
παρείχε η εποχή (80’s), ο σκηνοθέτης
βίας. Η απειλή όμως αυτής της έντονης
προτιμά να μην κάνει χρήση χρωμάτων
διαστολής του χρόνου είναι πως ο θεατής
και παρουσιάζει την ασπρόμαυρη εκδοχή,
μπορεί εύκολα να κουραστεί και να του
δίνοντας έτσι μια νότα μεταμοντέρνου,
προκληθεί ανία. Για τον λόγο αυτό κλήθηκε
τείνοντας αρκετά στις ταινίες της nouvelle
ο ντράμερ των Police, Stewart Copeland
vague και του γερμανικού εξπρεσιονισμού,
να επενδύσει μουσικά την ταινία και να
αντλώντας όμως κατά κόρον στοιχεία
δώσει ρυθμό, όπως μόνο ένας ντράμερ
από την αμερικανική κινηματογραφική
μπορεί να κάνει. Το αποτέλεσμα είναι
παράδοση. Στα μοναδικά σημεία όπου
μοναδικό και η ταινία δίνει μια αίσθηση
υπάρχει χρώμα είναι στα πλάνα όπου
γνήσιας αφήγησης.

26
Για πολλούς θα μπορούσε να είναι ο
διάδοχος του James Dean, καθώς το
ύφος των περισσότερων ρόλων του, έχει
να κάνει με κάποιον ανένταχτο νεαρό που
αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα με τον
κοινωνικό του περίγυρο. Γεννήθηκε στις 18
Φεβρουαρίου το 1964 στο New Rochelle της
Νέας Υόρκης. Η καριέρα του ως ηθοποιός
ξεκίνησε σε ηλικία 14 μόλις ετών, όταν μια
μέρα σε μια κοπάνα του από το σχολείο,
πήγε σε ένα casting νέων ταλέντων του Vic
Ramos από την Warner Bros. Γυρίζοντας
σπίτι, ο έφηβος τότε Matt είπε στη μητέρα
του, ότι θα έπαιζε σε μια ταινία που γύριζαν
κάτι αδέρφια (εννοώντας αφελώς τους
Warner Brothers). Από τότε η καριέρα
του ως επαγγελματίας ηθοποιός του
κινηματογράφου εκτινάχθηκε, γυρίζοντας
πλήθος ταινιών, από το “Over the Edge”,
“Little Darlings”, “My Bodyguard” μέχρι τις
ταινίες “Tex”, “The Outsiders” και “Rumble
Fish”, οι οποίες του απέφεραν μεγάλη
καταξίωση. Γνωστές ταινίες επίσης που
πρωταγωνίστησε ο Dillon είναι το “Wild
Things”, “One Night at McCool’s” και
“Deuces Wild”, ενώ αξιομνημόνευτη είναι
η ερμηνεία του στο “Drugstore Cowboy”,
όπου υποδύεται έναν νέο εξαρτημένο από τα
ναρκωτικά. Το Όσκαρ ήρθε το 2005 για τον
Dillon, με την ταινία “Crash”, κερδίζοντας
το Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου.
Γεννήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου του 1953
και το πλήρες όνομα του είναι Philip Andre
“Mickey” Rourke, Jr. Απόφοιτος του Actor’s
Studio στη Νέα Υόρκη υιοθέτησε την
τεχνική της method acting, της υποκριτικής
δηλαδή κατά την οποία ο ηθοποιός μπαίνει
σε τόσο μεγάλο βαθμό μέσα στον ρόλο,
ώστε συμπεριφέρεται και στην πραγματική
του ζωή σα να ήταν ο χαρακτήρας τον οποίο
υποδύεται. Ο Mickey Rourke εμφανίστηκε
στον κινηματογράφο με δευτερεύοντες
ρόλους στο “Πύλη του Παραδείσου” του
Michael Cimino (1980) και το “Έξαψη”
του Lawrence Kasdan (1982). Η καριέρα
του καθορίστηκε από την ερμηνεία του
στις ταινίες “9 ½ Εβδομάδες” , “H χρονιά
του Δράκου” και το αριστουργηματικό
“ Αngel Heart” του Alan Parker (1987).
Στο απόγειο της καριέρας του δήλωσε ότι
εγκαταλείπει την ηθοποιία και ότι πρόκειται
να ασχοληθεί επαγγελματικά με το μποξ.
Συμμετείχε σε πολλούς αγώνες πυγμαχίας
ως επαγγελματίας μποξέρ, γεγονός που
έχει παραμορφώσει το πρόσωπό του σε
αρκετά μεγάλο βαθμό. Η παραμόρφωσή
του αυτή είναι αρκετά εμφανής και στο
πρόσφατο come back του με την ταινία
“O Παλαιστής”, χάρη στην οποία απέσπασε
Υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικού
Ρόλου. Προκλητικός με τις δηλώσεις του
στον Τύπο, βίαιος κάποιες φορές, έχει
δημιουργήσει έναν μύθο γύρω από το
όνομά του.
27
28
 Δίνουμε βάρος στην «πράσινη
ανάπτυξη», καθώς είναι
η μοναδική βιώσιμη πρόταση
για την οικονομική πρόοδο
του τόπου και τη μείωση
της ανεργίας, με παράλληλη
προστασία του περιβάλλοντος.
Δημιουργούμε ένα εκπαιδευτικό
σύστημα αληθινά δημόσιο,
δωρεάν και υψηλής ποιότητας.
Θέλουμε οι νέοι άνθρωποι
να έχουν ίσες ευκαιρίες στη
μόρφωση και την εργασία.

Τώρα ΠΑΣΟΚ
με νέο πρόσωπο

ΑΝΔΡEΑΣ
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
Δρ. Χημικός Μηχανικός - Περιβαλλοντολόγος
Υποψήφιος Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Αχαΐας
29
 Κινηματογραφική ταινία γυρισμένη το 1981.
Ήταν στη δεκαετία που γυρίστηκε ένα πλήθος
ελληνικών κινηματογραφικών ταινιών και
που η ποικιλία των θεμάτων κάλυπτε την
κουλτούρα και το μεσογειακό χαρακτήρα του
λαού μας και είχαν επιτυχία, γιατί ο Έλληνας
έβλεπε μέσα από τους ήρωες, μερικών μάλιστα
όχι και τόσο ποιοτικών έργων, τον μεσογειακό
εαυτό του και γελούσε πολύ.

Ανάμεσα σ’ αυτές γυρίστηκε και η ταινία «Μάθε

παιδί μου γράμματα» με πολύ αξιόλογους
ηθοποιούς, που απέδωσαν με πειστικότητα
τους χαρακτήρες ενός καλού σεναρίου και
που μας έμπαζαν μέσα στο πνεύμα της
«Μεταπολίτευσης».

Στο «καστ» της ταινίας εμφανίζονται ο Βασίλης

Διαμαντόπουλος που ενσαρκώνει το ρόλο
συντηρητικού Γυμνασιάρχη ενός επαρχιακού
σχολείου που δεν το άγγιξε το πνεύμα της
εποχής του, παραμένοντας στις στέρφες
αντιλήψεις του παρελθόντος, αλλά και την
εξάρτηση της εκπαίδευσης στην Ελλάδα,
από νοοτροπίες και τις σκοπιμότητες που
ταλανίζουν ανέκαθεν τη χώρα μας.

Εκτός από τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, τον

πολύ μεγάλο αυτό καλλιτέχνη, που υποδύεται
το Γυμνασιάρχη του εκεί Γυμνασίου, παίζει
και η επίσης αξιόλογη ηθοποιός Άννα
Ματζουράνη, που υποδύεται την σύζυγο του
Γυμνασιάρχη, την καθηγήτρια Ελπίδα. Ακόμη
ο Νίκος Καλογερόπουλος που υποδύεται τον
μεγάλο γιό τους τον Δημοσθένη, που μόλις
επέστρεψε από το εξωτερικό, που είχε πάει
για μεταπτυχιακές και ο Κώστας Τσάκωνας,
ο δεύτερος γιός τους, απόφοιτος του εκεί
Γυμνασίου, επίσης αξιόλογοι ηθοποιοί, που
κάτω από τη διδασκαλία του Σκηνοθέτη
Θόδωρου Μαραγκού, μας χάρισαν ακόμα μια
καλή κοινωνική κωμωδία.
Η υπόθεση του έργου αυτού εκτυλίσσεται
σε ένα ορεινό αρκαδικό χωριό, (έχει γυριστεί
στη Δημητσάνα και σε άλλα γειτονικά χωριά),
όπου τα αποκαλυπτήρια ενός Μνημείου των
πεσόντων κατά την Κατοχή, δημιουργούν

30
αναστάτωση στην τοπική κοινωνία, επειδή
παραλείπεται το όνομα ενός αντιστασιακού
κομουνιστή, του Χρήστου Καναβού, που
σκοτώθηκε στην περιοχή και που η εγγονή
του Χρυσάνθη είναι τώρα μαθήτρια του εκεί
Γυμνασίου.

Στην εξέλιξη του έργου ο Γυμνασιάρχης

(Βασίλης Διαμαντόπουλος) αρνείται στην
οικογένεια του νεκρού κομουνιστή να
καταθέσει στεφάνι στο Ηρώο και έτσι
συγκρούεται με τη γυναίκα του Ελπίδα (Α.
Ματζουράνη) και με τους δυο γιούς του το
Δημοσθένη (Ν.Τσάκωνας) και το Σωκράτη (Ν.
Καλογερόπουλος) που αυτοί υπερασπίζονται
το δικαίωμα της οικογένειας του ήρωα που
πολέμησε και εκτελέστηκε, έστω και από
άλλο μετερίζι, να καταθέσει στεφάνι και να
γραφεί το όνομά του στη στήλη των νεκρών
ηρώων της Κατοχής.

Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, ο μεγάλος

αυτός θεατράνθρωπος, που γεννήθηκε στον
Πειραιά το 1920 μας χάρισε με την ερμηνεία
του μεγάλους ρόλους και αξέχαστες στιγμές,
ιδιαίτερα στο θέατρο.

Σπούδασε στις δραματικές Σχολές του Εθνικού

Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης, όπου έκανε
την πρώτη του εμφάνιση παίζοντας μαζί με το
δάσκαλό του Κάρολο Κουν, όπου παρέμεινε
και ερμήνευσε περισσότερους από 30 ρόλους
των μεγαλύτερων δραματουργών στον κόσμο,
όπως οι Πιραντέλο, Ίψεν, Τσέχοφ, Λόρκα, όλα
τα έργα του Σαίξπηρ, αλλά και πολλών άλλων
Ελλήνων και ξένων μεγάλων δημιουργών.
Αργότερα προσελήφθη σαν στέλεχος και
πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου όπου
Έπαιξε τον «Ερρίκο» του Πιραντέλο, το
«Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ κ.α.

Επίσης στον κινηματογράφο σαν

πρωταγωνιστής βέβαια σε έργα του Τσιφόρου,
Τζαβέλλα, Τερζάκη και πολλών άλλων. Μετά
δε την επιστροφή του από το Παρίσι, που
είχε αυτοεξοριστεί το 1967, εμφανίζεται στην
τηλεόραση με την εκπληκτική σειρά «Εκείνος
κι Εκείνος» (Ο Λουκάς και ο Σόλων), «Ο
Συμβολαιογράφος», το «Χατζηεμμανουήλ»
και άλλα που άφησαν εποχή.
Αλλά και η προσφορά του σαν δάσκαλος
ήταν μεγάλη. Δίδαξε υποκριτική από νέος στις
δραματικές σχολές του «Θεάτρου Τέχνης»

31
 και του Εθνικού Θεάτρου, ενώ δημιούργησε
αργότερα και δική του Δραματική Σχολή και
μετέφερε το ήθος σε πολλούς άξιους νέους
ηθοποιούς μας.
Επίσης θα πρέπει να αναφέρουμε το πορτρέτο
των δύο ακόμη ηθοποιών που μετείχαν στο
«τιμ» της ταινίας, του Θ. Μαραγκού, τον Νίκο
Καλογερόπουλο και τον Κώστα Τσάκωνα.

Ο Νίκος Καλογερόπουλος γεννήθηκε

στα Φιλιατρά. Παρακολούθησε μαθήματα
στις Σχολές Θεάτρου «Κ. Μιχαηλίδη», και
«Βεάκη».Η πρώτη του εμφάνιση στην
Τηλεόραση ήταν στο έργο του Νίκου Καζατζάκη
«Ο Χριστός ξανασταυρώνεται». Στη συνέχεια
ακολούθησαν η «Μεθυσμένη πολιτεία», το
«Χαίρε Τάσο Καρατάσο», το «Κάμπιγκ» κα.
Στον Κινηματογράφο πρωτοεμφανίζεται στο
«Μάθε παιδί μου γράμματα», όπου παίζει τον
έναν από τους δυο γιούς του Γυμνασιάρχη
και κερδίζει το ειδικό Βραβείο Ερμηνείας
στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Συνεχίζει με
το «Άρπα κόλλα», το «Ρεμπέτικο», όπου
παίρνει το βραβείο Εξαιρετικής Ερμηνείας,
το «Λούφα και παραλλαγή» (το Βραβείο α’
ανδρικού ρόλου).

Ακολουθούν και μερικές άλλες ταινίες μέχρι

το 1986 όπου επιχειρεί την πρώτη δική του
παραγωγή, η οποία όμως δεν παίχτηκε και
μένει μέχρι σήμερα «στα συρτάρια». Αυτό
στάθηκε η αφορμή να μείνει ο ίδιος «εκτός
πλατό» μέχρι το 2000,όπου ξαναεμφανίζεται
με το «Ένας κι Ένας», κερδίζοντας πάλι το
βραβείο α’ ανδρικού ρόλου.

Κατά το διάστημα όμως της απουσίας του από

τις «οθόνες» έγραψε τα θεατρικά «Σατιρικό
των Ελλήνων», «Οι κυνικοί ξανάρχονται». Το
πρώτο του θεατρικό έργο «Ο Μπαμπούλας»
παίχτηκε στο θέατρο ΚΑΒΑ. Επίσης το 1981
εξεδόθη η πρώτη ποιητική του συλλογή
«Θετή Ταυτότης» και το 1991 η δεύτερη
συλλογή του, τα «Επιστρόφια». Επίσης το
1994 κυκλοφόρησε το πρώτο του CD με
τίτλο«Τα Δέοντα».

32
Ο Κώστας Τσάκωνας που στο παραπάνω
έργο υποδύεται τον δεύτερο γιό του
Γυμνασιάρχη, γεννήθηκε στην Αθήνα το
1943.

Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Λεωνίδα

Τριβιζά και αποφοίτησε από τη Σχολή Βεάκη.
Πρωτοεμφανίστηκε στον Κινηματογράφο
τυχαία σε μια ταινία μικρού μήκους, του
Κώστα Ζιρίνη, όπου και φάνηκε το μεγάλο
ταλέντο του και στη συνέχεια βρέθηκε να
παίξει σε πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους
στον Κινηματογράφο, στο θέατρο και στην
τηλεόραση. .

Η υποκριτική του επάρκεια στην πρώτη ταινία

το 1981 «Μάθε παιδί μου γράμματα» που
υποδύεται το ένα από τα δύο παιδιά του
Γυμνασιάρχη του έδωσε την ευκαιρία να
πρωταγωνιστήσει σε πλήθος άλλων ταινιών,
όπως «Τι έχουν να δουν τα μάτια μου», « Ο
τοκογλύφος», «Ο ιππότης της λιγούρας»,
«Ο παπαμαφίας», «Για μια χούφτα τούβλα»,
«Η μεγάλη απόφραξη», «Ο φακίρης» και
πολλές ακόμη ταινίες που μας χάρισαν
γέλιο και ευθυμία. Επίσης τον βλέπουμε σε
πολλές τηλεοπτικές παραγωγές αλλά και στη
θεατρική σκηνή, στο καστ επίσης αξιόλογων
συναδέλφων του.

Τον Κώστα Τσάκωνα εκτός από ταλαντούχο

ηθοποιό τον ακούμε κατά καιρούς σαν
τραγουδοποιό μια και έχει και καλή φωνή
και ταλέντο στον τομέα αυτό. Ιδιαίτερα σε
τραγούδια του πόντου, μια και είναι πόντιος
την καταγωγή και μάλιστα υπερηφανεύεται
πολύ για την καταγωγή του αυτή.

Το φιλµ αυτό πήρε

4 βραβεία στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης το 1981.
α΄ βραβείου ανδρικού ρόλου στο Β. ∆ιαµαντόπουλο.
β΄ βραβείο γυναικείου ρόλου στην Α. Ματζουράνη
του Βασιλόπουλου Λάμπη
Ειδικό βραβείο ερµηνείας στο Ν. Καλογερόπουλο.

33
ΣΧΟΛΕΣ (ΠΕΡΙΟΧΗ) - ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΕΣ
ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ(ΟΜΟΝΟΙΑ) - 19,992 /
Σ.Π.Ε (ΣΠΑΤΑΛΗ ΠΑΤΡΙΚΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ) (ΣΠΙΤΙ) - Μονο για φραγκατους /
ΜΙΖΑΔOΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ (ΣΥΝΤΑΓΜΑ) - Θα τα βρουμε εμεις!... /
ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΔΟΝΗΤΩΝ(ΚΙΛΚΙΣ) - 6,95 /
ΔΑΣΟΠΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥ ( ΣΕΙΧ ΣΟΥ) - 1 Γκαζακι και στοuπι... /
ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΧΑΣΙΣΟΦΥΤΕΙΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ( ΚΑΛΑΜΑΤΑ) - 17,387 /
ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑΣ (ΚΑΒΑΛΑ) - 6.98 /
ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ ΨΑΡΟΚΑΙΚΩΝ ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΥ (ΣΠΕΤΣΕΣ) - 4.729 /
ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ (ΚΛΟΖΛΟΝΤΟΥΙ) - 18.6210 /
ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΙΝΔΟΥ (ΑΓΡΑΦΑ) - 0,0311 /
ΒΟΗΘΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ΧΑΡΤΑΕΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ (Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ) - 14.8912 /
ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΩΝ ΦΩΤΑΓΩΓΩΝ (Ε.Μ.Π.) - 1,3213 /
ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΟΚΟΜΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΩΝ (ΧΑΛΚΙΔΑ) - 11.3814 /
ΙΚΑΡΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΣΑΙΤΩΝ (Σ.Μ.Α.) ( ΤΑΤΟΙ) - 19.8615 /
ΜΑΛΑΚΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΠΑΛΙΔΡΟΜΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ - 316 /
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΑΝΤΙΣΚΗΝΩΝ (Ε.Μ.Π) - 9,5317 /
ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΣΟΥΒΛΑΚΟΠΟΙΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΒΡΟΜΙΚΩΝ ( ΠΛ. ΒΑΘΗΣ) - 2 Γυρο με απ' ολα18 /
ΟΠΤΙΚΗΣ ΤΥΦΛΩΝ ( ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ )19 /
ΜΟΡΙΑΚΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΡΑTΟΓΕΝΕΣΗΣ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ 9Α.Π.Θ.) - 17,5420 /
ΔΟΜΙΚΩΝ ΙΕΡΟΔΟΥΛΩΝ Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ ( ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ) - ΣΟΥΤΙΕΝ Νο 721 /
ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗΣ ΚΤΙΡΙΩΝ (Ε.Μ.Π.) - 15 Αλβανους εργατες 22 /
ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Κ.Ψ.ΜΤΖΙΔΩΝ(ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ) - 1 Σκετο χωρις γαλα23 /
ΤΡΑΜΠΟΥΚΩΝ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΩΝ ΜΑΣΤΡΟΠΩΝ (ΚΑΚΑΒΙΑ) - Μεσο στα συνορα24 /
ΤΕΙ ΧΑΜΑΛΙΚΗΣ (ΠΕΡΑΜΑ) - FREE25 /
ΜΠΑΦΙΑΡΙΔΩΝ ΣΤΡΙΒΟΚΟΛΑΡΙΔΩΝ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ (ΧΑΝΙΑ) - 0,029ΕΥΡΩ26 /
ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΙΚΩΝ ΑΝΟΧΗΣ (ΑΓ. ΟΡΟΣ) - 30ΕΥΡΩ/ωρα(24ώρες)27 /
ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ (ΜΕΤΕΩΡΑ) - Υπομονη....28 /
ΠΕΟΞΥΡΙΣΤΙΚΗ ΘΡΑΚΗΣ (ΞΑΝΘΗ) - 329 /
ΜΟΝΙΜΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΚΩΛΟΒΑΡΕΜΑΤΟΣ (ΙΚΑΡΙΑ) - Πολύ Πάρα Πολύ...30. /
ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΩΦΑΛΑΛΩΝ(ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ) - Εεε?31. ΖAMΠΟΝΟΚΟΠΤΙΚΗΣ (ΧΑΛΚΙΔΑ)32 /
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΠΟΚΕΜΟΝ (ΠΑΤΡΑ)34 / ΠΕΟΞΥΡΙΣΤΙΚΗ35 / ΙΧΘΥΟΚΟΜΜΩΤΚΗ36 /
ΣΧΟΛΗ ΜΟΝΙΜΩΝ ΑΡΓΟΣΧΟΛΩΝ(Σ.Μ.Α.) (ΑΘΗΝΑ)40 /
A.Σ.B.O.N. (ANΩTATH ΣXOΛH BOΣKΩN OΡEINHΣ NAXOY)50 /
Σ.Α.Μ.Π. [ΣΧΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΜΠΟΜΠΩΝ ΠΟΤΩΝ] (ΑΜΑΛΙΑΔΑ)63 /
XEI.XA. (XΕΙΡΙΣΤΗΣ ΧΑΡΤΑΕΤΩΝ)-(ΥΜΗΤΤΟΣ) 17.80064 /
ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΣΟΥΒΛΑΚΟΠΟΙΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΒΡΟΜΙΚΩΝ ( ΠΛ. ΒΑΘΗΣ) - 2 Γυρο με απ' ολα67 /
ΣΧΟΛΗ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΥ ΚΡΥΦΟ-ΝΥΜΦΟΜΑΝΩΝ (Σ.Ε.Κ.Ν.) 68 /
T.E.I ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ REALITY73 /
ΒIOΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΆΜΜΟΥ (ΣΑΧΑΡΑ)75 /
ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗΣ ΤΣΙΠΟΥΡΟΠΟΣΙΑΣ (ΒΟΛΟΣ) ,προς ίδρυση....76 /
T.E.I. ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ MΠΑΦΟΠΟΙÏΑΣ ZΩΝΙΑΝΑ College (10.5) ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΣ (2.00)
KΑΛΑΜΑΤΑ (1.54)ΠΥΡΓΟΣ (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ KΑΛΑΜΑΤΑΣ) (1.0)77

34
 Οδηγός των Αραβικών ∆ηµοκρατιών.
Ένα ταξίδι στον εγκέφαλο της Πέπης.
Τα ανθρώπινα δικαιώµατα στην Τουρκία.
Τουριστικός οδηγός νήσου Ρω.
Οδηγός εστιατορίων Αιθιοπίας.
Τρόποι προφοράς της λέξης ΟΧΙ.
Οσα ξέρει ο άντρας για την γυναίκα.
Τα δικαιώµατα µιας Ξανθιάς.
Οδηγίες χρήσεως για αναπήρους.
Η τηλεφωνική αντζέντα ενός µουγκού.

Φ ι λ ο π ο ί μ ε ν ο ς 5 4
τ η λ . : 2 6 1 0 2 7 3 9 0 3
ΜΕ
ΣΤΟΧΟ
ΤΑ
ΓΑΛΛΙΚΑ

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΣΤΟ DELF / DALF

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΣΤΟ SORBONNE

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΟΥΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
35
 της Δώρας Φελέκου

36
Οι πρώτες εικόνες που έρχονται στο μυα- καθώς ο κιθαρίστας Tony Iommi δεν μπο-
λό όταν αναφέρεται η λέξη heavy metal ρούσε να παίξει φυσιολογικά εξαιτίας ενός
είναι σίγουρα μακριά μαλλιά, ηλεκτρικές ατυχήματος στο εργοστάσιο μετάλλου που
κιθάρες, φωνές, μαύρα ρούχα και πολύ εργαζόταν όταν ήταν 17 ετών. Έχασε τις
μα πολύ headbanging. H metal μουσική άκρες των δαχτύλων του και χρειαζόταν
εκτός από έντονες εικόνες, φέρει μαζί της να κουρδίζει την κιθάρα του σε αρκετά
ένα ιδιαίτερα αφοσιωμένο κοινό και μια χαμηλότερες νότες για να παίζει. Η οριστική
μεγάλη ιστορία, που ξεκινά στα τέλη της στροφή και των Deep Purple στο metal
δεκαετίας του ‘60. Το όνομά της προέρχε- (“Black Night”) υπήρξε ένα ακόμα ορόσημο
ται μάλλον από την παρομοίωση του ήχου προς την οριστικοποίηση του είδους.
της με χτύπημα μετάλλου και ταυτίζεται
με το στίχο του τραγουδιού του 1968 των Στη δεκαετία του ‘70 οι Judas Priest οδή-
Steppenwolf “Born to be wild”. γησαν τη metal σε άλλα επίπεδα, απαλάσ-
«I like smoke and lightning/Heavy metal σοντάς την από κάθε είδους blues επιρροή.
thunder/Racin’ with the wind/And the Οι Motorhead υπήρξαν πρωτοπόροι του
feelin’ that I’m under.» punk rock metal και του γρήγορου ήχου,
όπως και οι Iron Maiden, εισάγοντας το
Εμφανίστηκε κυρίως στην Αγγλία και στις επονομαζόμενο “Νέο κύμα της Βρετανικής
ΗΠΑ, με ρίζες στα rock blues και την ψυ- metal”. Μέχρι τα τέλη του ‘80 η metal
χεδελική rock. Την αρχή έκανε το τρίο
Cream, με τους Eric Clapton, Jack Bruce
και Ginger Baker με τη δημιουργία ενός
νέου, έντονου ήχου. Οι δύο δίσκοι τους
Fresh Cream (1966) και Disraeli Gears
(1967) καθώς και το Purple Haze (1967)
του Jimmy Hendrix θεωρούνται τα πρώτα
hits της metal μουσικής. Χαρακτηριστικά
της ο βαθύς, μαζικός ήχος, έντονα παρα-
μορφωμένος και φυσικά τα σόλο ηλεκτρι-
κής κιθάρας. Σημαντικό στοιχείο ήταν και η
τεχνολογική πρόοδος της εποχής, με τους
νέους ενισχυτές να δίνουν άλλη διάστα-
ση στον ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας. Το
1968 ο Jimmy Page μετά τους Yardbirds
παρουσιάζεται με το νέο του συγκρότημα
Led Zeppelin (Jimmy Page, Robert Plant,
John Paul Jones, John Bonham) στο κοινό.
Την ίδια εποχή οι Beatles κυκλοφορούν το
“Helter Skelter”, το τραγούδι με τον πιο
παραμορφωμένο ήχο που είχε ακουστεί
από συγκρότημα. Το 1969 βρίσκει τους
Led Zeppelin να μετράνε δύο albums στη
δεκάδα των charts (με το “Led Zeppelin II”
να καταλαμβάνει την κορυφή). Το single
“Whole Lotta Love” φθάνει στο νούμερο
4. Όλα δείχνουν πως η metal ήρθε για
να μείνει.

Το 1970 δύο άλλα metal groups καθιερώ-

νουν ακόμα περισσότερο το είδος: οι Black
Sabbbath (“Black Sabbath”, “Paranoid”)
και οι Deep Purple (“In Rock”). Ο ήχος
των Black Sabbath ήταν ιδιαίτερα βαρύς

37
 είχε οριστικά καθιερωθεί, έχοντας εκα- χαρακτηριστικά του είδους που επηρέασε
τομμύρια υποστηρικτές παγκοσμίως. Από όσο κανένα άλλο την πορεία της metal από
το χαρακτηριστικό χτύπημα του κεφαλιού τη δεκαετία του 80 μέχρι και σήμερα. Τα
στις συναυλίες, οι φαν της metal ονομά- ονόματα των Iron Maiden, Saxon, Diamond
στηκαν headbangers. Η metal μουσική δεν Head και Motörhead που την καθιέρωσαν
αποτελεί στατικό είδος καθώς διάφορες δεν χρειάζονται συστάσεις.
παραλλαγές της έχουν δημιουργηθεί από
τις αρχές της και εξακολουθούν να δημι- Η δεκαετία του ‘90 βρήκε τα groups να
ουργούνται και σήμερα. πειραματίζονται με το κυρίαρχο τότε new
wave british metal. Οι επιρροές της punk
Νεοκλασική metal ήταν ακόμα τεράστιες και ο νέος ήχος που
Προφανώς και δεν έχει να κάνει με το προέκυψε ήταν πιο γρήγορος και πιο εσω-
κίνημα του νεοκλασικισμού! Οι εισηγη- τερικός, με έντονα αλληλοκαλυπτόμενα
τές της υιοθέτησαν κάτι αντίστροφο, όχι μπάσα και σκληρές συγχορδίες.
την επιστροφή σε κάτι λιτό (απαρχές της
heavy metal / hard rock) αλλά εμπλου- Thrash metal
τισμό της μουσικής με δύσκολες τεχνικές Το κυρίαρχο είδος της δεκαετίας του ‘90
επίδειξης ικανοτήτων, ακόμα και εντάσ- ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και συγκεκριμένα
σοντας πιο λυρικά όργανα στη σύνθεση. από τις underground μουσικές σκηνές του
Εμφανίστηκε στις αρχές του ‘80 με βασι- San Francisco. Οι στίχοι των τραγουδιών
κούς εκπροσώπους τους Eddie Van Halen, είναι μηδενιστικοί και χρησιμοποιούν βί-
Yngwie Malmsteen,Tony Macalpine, Vinnie αιη γλώσσα. Η μεγάλη τετράδα της thrash
Moore. Metallica, Anthrax, Megadeth και Slayer
θεωρούνται σήμερα ογκόλιθοι της metal
Glam metal σκηνής ενώ το album των Slayer “Reign
Εμφανίστηκε τη δεκαετία του ‘80 με βα- in Blood”(1986) χαρακτηρίστηκε από το
σικό χαρακτηριστικό την έντονη θεατρική περιοδικό Metal Hammer ως το πιο “metal”
διάθεση (βαρύ μακιγιάζ και υπερβολική album όλων των εποχών.
σκηνική παρουσία). Οι στίχοι είχαν ιδιαί-
τερα ηδονιστικό και άγριο χαρακτήρα ενώ Death Metal
η μουσική χαρακτηριζόταν από φλεγόμενα Μια μίξη στοιχείων thrash και hardcore
solo και ρεφρέν που επαναλαμβάνονταν οδήγησαν στη δημιουργία της death metal
ως ύμνοι μανιωδώς στις συναυλίες. Χα- που πήρε το όνομά της από το κομμάτι
ρακτηριστικοί εκπρόσωποι οι Kiss, Alice “Death Metal”(1984) των Possessed. Μαζί
Cooper, Twisted Sister. με τους Venom αποτελούν βασικούς εκ-
προσώπους του είδους που συσχέτισε τη
New Wave (of british) Metal metal με διαβολικά στοιχεία, υποχθόνιο ήχο
Περισσότερο punk, λιγότερα blues, ακόμα και “κραυγές θανάτου”. Έντονη υπήρξε και
πιο γρήγορος ήχος και “σκληρότερη” σκη- η επιρροή της death στην εμφάνιση των
νική παρουσία αποτελούν τα βασικότερα μουσικών και οπαδών της metal, κάνοντας

38
απαραίτητο στοιχείο ταυτότητας το σκισμέ- Progressive Metal
νο τζιν και το μαύρο δερμάτινο τζάκετ., Πολύ κοντά στον ήχο της power, δημιουρ-
ενίοτε και τα νεοφασιστικά υπονοούμενα γήθηκε για να εκφράσει τον ήχο groups
(Morbid Angel). όπως οι Rush, King Crimson, Dream
Theater, Meshuggah. Είδος γεμάτο πει-
Black Metal ραματισμούς, δε διακρίνεται εύκολα και
Έντονα παραμορφωμένος ήχος, κραυγές, διαρκώς εξελίσσεται.
μουγκρητά και σατανιστικοί στίχοι είναι το
έργο groups όπως οι Bathory, Hellhammer, Doom / Gothic Metal
Gorgoroth. Η black metal επιδιώκει χαμηλή Μέσα από τους όλο και πιο γρήγορους ρυθ-
ποιότητα μουσικών και οπτικών παραγω- μούς κιθάρας, groups όπως οι Saint Vitus,
γών ώστε ο ήχος να στρεβλώνεται ακόμα The Obsessed, Candlemass και Trouble
περισσότερο. Κοινός “εχθρός” η Εκκλησία, χαμήλωσαν τους ρυθμούς αισθητά, με ρίζες
η Δημοκρατία και ο Σοσιαλισμός. Ακρότητες στα λυρικά θέματα των πρώτων χρόνων
που κυμαίνονταν από νεκρώσιμο μακιγιάζ των Black Sabbath. Το μελαγχολικό ήχο
μέχρι κάψιμο εκκλησιών οδήγησαν την εξέλιξαν ακόμα περισσότερο οι Paradise
black metal στο περιθώριο ακόμα και της Lost, My dying Bride και Anathema, ονο-
ίδιας της metal κοινότητας. Στα τέλη του μάζοντάς τον πλέον gothic metal. Ο πει-
‘90, groups όπως οι Dimmu Borgir και οι ραματισμός συνεχίστηκε, με τους Therion,
Cradle of Filth (που έχουν κατονομαστεί Nightwish και Within Temptation να εκ-
από το Metal Hammer ως η πιο επιτυχημέ- προσωπούν αυτό που σήμερα ονομάζουμε
νη metal μπάντα μετά τους Iron Maiden) συμφωνική metal.
έκαναν και πάλι τη black metal όχι απλά
mainstream αλλά απόλυτα επιτυχημένη. Η εμφάνιση των Nirvana στις ΗΠΑ στις
αρχές του ‘90 σημάδεψε τη στροφή του
Power Metal κόσμου προς πιο εναλλακτική, grudge
Δημιουργήθηκε ως αντίδραση στη σκλη- μουσική, απορρίπτοντας τη σκληρή μου-
ρότητα της black και death metal. Συν- σική και τις επιδείξεις δεξιοτεχνίας των
δυάζει τη γρηγοράδα του thrash με τον βιρτουόζων της ηλεκτρικής κιθάρας. Μόνο
καθαρό ήχο του New Wave, επιμένοντας σε πιο hardcore metal συγκροτήματα όπως οι
επικούς στίχους, θέματα που αφηγούνται Metallica μεσουράνησαν την περίοδο αυτή,
τη δόξα και την ανδρεία. Groups όπως διατηρώντας φανατικό κοινό, κάνοντας
οι Manowar, Iced Earth και Hammerfall ωστόσο αλλαγές στο στιλ τους – έκοψαν
αποτελούν κλασικούς, πλέον, εκπροσώ- τα μαλλιά τους και συμμετείχαν σε πιο
πους του είδους. Δεν ήταν λίγοι αυτοί εναλλακτικά, μη metal φεστιβάλ. Αυτό τους
που πειραματίστηκαν και με την εισαγωγή κόστισε οπαδούς, κέρδισαν όμως πολλούς
οπερετικών φωνητικών στην power metal περισσότερους και καθιερώθηκαν ως ένα
(Kamelot, Nightwish). από τα πιο επιτυχημένα συγκροτήματα (όχι
μόνο metal) όλων των εποχών. Ενδεικτι-
κά οι μέχρι σήμερα παγκόσμιες πωλήσεις

39
 τους αγγίζουν τα 100.000.000 αντίτυπα.
Κάθε προσπάθεια δημιουργίας νέας metal
χαρακτηριζόταν αόριστα ως “εναλλακτική
metal”.
Groups όπως οι Limp Bizkit, Linkin Park και
Korn εισάγουν στη μουσική τους στοιχεία
που κυμαίνονται από τη death metal ως
το hip hop και γνωρίζουν τεράστια επιτυ-
χία. Η nu metal αποτελεί επίσημα τη νέα
μορφή της mainstream metal και στρέφει
προς αυτήν νέο κοινό. Το είδος ακούστηκε
πολύ μέχρι το 2004 περίπου, με εκπρο-
σώπους όπως οι System of a Down που
διαφοροποιήθηκαν αρκετά, να διατηρούν
κοινό μέχρι σήμερα.
Η metal σήμερα διατηρεί ακόμα το κοινό
της, με όλο και περισσότερους να στρέ-
φονται προς κλασικά πλέον συγκροτήματα
(Slayer, Metallica, Iron Maiden). Η metal
σκηνή της Ευρώπης είναι ιδιαίτερα ισχυρή,
κυρίως στις σκανδιναβικές χώρες, ενώ πλέ-
ον η metal δε θεωρείται κάτι αντιδραστικό
(προς απογοήτευση ίσως των πρωτεργατών
της) αλλά ένα ακόμα είδος στη διάθεση
του μουσικού κοινού. Οι συνεργασίες των
εκπροσώπων του είδους με εκπροσώπους
διαμετρικά αντίθετων ειδών είναι συχνή –
πολλές φορές με τεράστια επιτυχία όπως
συνέβη με το “In and out of love”, σε μου-
σική του Νο1 DJ παγκοσμίως Armin Van
Buuren και φωνητικά της Sharon Den Adel,
τραγουδίστριας του gothic metal συγκρο-
τήματος Within Temptation.
40
Για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των εκπρο-
σώπων δισκογραφικής εταιρείας, ο Ozzy
Osbourne θα απελευθέρωνε περιστέρια
στον αέρα. Όταν κανείς δεν τον πρόσεξε,
δάγκωσε ένα περιστέρι αφαιρώντας του το
κεφάλι και με αίμα ακόμα στο πρόσωπό
του η ασφάλεια του κτιρίου τον απομά-
κρυνε. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με
το δάγκωμα μιας ζωντανής νυχτερίδας σε
συναυλία το 1982 έκαναν τον Ozzy ακόμα
πιο διάσημο.
Ο πρώτος κιθαρίστας των Metallica Kirk
Mustaine, μετά την αποπομπή του από το
group λόγω καταχρήσεων, κατηγορούσε
πάντα το διάδοχό του Kirk Hammett ότι
έγινε διάσημος με κομμάτια που είχε γρά-
ψει ο πρώτος. Στο πρώτο album του νέου
συγκροτήματος που ίδρυσε (Megadeth)
περιέλαβε το κομμάτι “Mechanix” το οποίο
κυκλοφόρησαν και οι Metallica ως «The
Four Horsemen» την ίδια ακριβώς περίοδο
προς μεγάλη ευχαρίστηση του Mustaine
που ήθελε να “δώσει ένα μάθημα” σε όσους
τον θεωρούσαν έναν αλκοολικό που δεν
μπορούσε να παίξει κιθάρα.
Μετά το θάνατο του ντράμερ John Bonham
από αναρρόφηση (πέθανε στον ύπνο του
έπειτα από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
το 1981), οι Led Zeppelin διαλύθηκαν,
αρνούμενοι να συνεχίσουν χωρίς αυτόν.
Το 2007 επανενώθηκαν, με το γιο του
Bonham να αναλαμβάνει την κενή για 26
χρόνια θέση του πατέρα του. Η υποδοχή
από κοινό και κριτικούς ήταν φυσικά εν-
θουσιώδης.
Το group “The Polka Tulk Blues Company”
μετονομάστηκε σε “Polka Tulk” και αρ-
γότερα σε “Earth”. Επειδή όμως υπήρχε
ήδη group με αυτό το όνομα, τα μέλη του
βρέθηκαν σε αδιέξοδο. Περνώντας μπροστά
από ένα κατάμεστο σινεμά που έπαιζε την
ταινία τρόμου Black Sabbath, o Geezer
Butler εντυπωσιάστηκε από την αγάπη
του κόσμου για τον τρόμο και έγραψε
το ομώνυμο τραγούδι. Οι Black Sabbath
πλέον, έχτισαν την ταυτότητά τους στη
δημιουργία του μουσικού αναλόγου των
ταινιών τρόμου.
Μεγάλου Αλεξάνδρου κ’ Ερισσού ( έναντη Α.Τ.Ε.Ι. )
41
42

της Χριστίνας Παπαγεωργοπούλου
«Μου αρέσουν τα γιασεμιά και
τα έγχρωμα πράγματα.
Θέλω να κάνω έγχρωμη και
ανεξίτηλη μουσική,
Σαν και τον πίνακα του
Θεόφιλου που είδαμε σε ένα
καφενείο στο Βόλο.»
Ήταν και θα μείνει για πάντα ένας από
τους πιο αγαπητούς και χαρισματικούς
δημιουργούς της σύγχρονης ελληνικής
μουσικής σκηνής. Άλλοτε ευαίσθητος
και μελαγχολικός, άλλοτε ρομαντικός
και άλλοτε αγωνιστής, ιδεαλιστής και
επαναστάτης. Μέσα από τα τραγούδια
του υμνεί όλο το φάσμα της ανθρώπινης
ύπαρξης, τον έρωτα, τη φιλία, την
ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την ελπίδα
για ένα καλύτερο αύριο. Μπορεί ο ίδιος
να έφυγε πρόωρα από τη ζωή, ωστόσο
το έργο του και η μουσική του θα μείνουν
για πάντα ανεξίτηλα στο χρόνο, όπως ο
ίδιος επιθυμούσε.
Ο Μάνος Λοΐζος γεννήθηκε στις 22
Οκτωβρίου του1937 στην Αλεξάνδρεια της
Αιγύπτου, όπου και έζησε τα παιδικά του
χρόνια. Ήταν το μοναχοπαίδι του Ανδρέα
Λοΐζου και της Δέσποινας Μανάκη. Σε ηλικία
14 χρονών έρχεται σε πρώτη επαφή με τη
μουσική, όταν ο πατέρας του του κάνει
δώρο ένα βιολί και γράφεται στο Ωδείο
Ιωαννίδη. Τελικά τον κέρδισε η κιθάρα.
Το καλοκαίρι του 1955, φτάνει στην
Αθήνα και γράφεται στην Φαρμακευτική
Σχολή, την οποία όμως εγκαταλείπει για
43
 να φοιτήσει στην Ανωτάτη Εμπορική.
Ούτε και εκεί όμως κατάφερε να «στεριώσει»
αφού η μουσική είχε μπει για τα καλά στη
ζωή του. Εφόσον η πολιτική κατάσταση
που επικρατούσε εκείνη την εποχή (1960-
1961) στην Αλεξάνδρεια (κατάληψη
της εξουσίας από τον Νάσερ) δεν του
επιτρέπουν να επιστρέψει, αποφασίζει
να μείνει στην Αθήνα και προκειμένου
να επιβιώσει εργάζεται ως σερβιτόρος
και αργότερα ως γραφίστας. Παράλληλα,
αρχίζει να συνθέτει και βρίσκεται σε στενή
επαφή με τους φοιτητικούς -πολιτιστικούς-
μουσικούς κύκλους της Αριστεράς της
εποχής.
Το 1962 διαβάζει στο περιοδικό «Επιθεώρηση
Τέχνης» το ποίημα του Λόρκα, «Το τραγούδι
του δρόμου», σε ελληνική μετάφραση του
Νίκου Γκάτσου και το μελοποιεί. Ήταν το
πρώτο του τραγούδι που κυκλοφόρησε σε
δισκάκι με ερμηνευτή τον Γιώργο Μούτσιο.
Τον Απρίλιο του 1962 ιδρύεται ο
«Σύλλογος Φίλων Ελληνικής Μουσικής»
(ΣΦΕΜ), με στόχο τη στήριξη του έργου
του Μίκη Θεοδωράκη και την ανάδειξη
νέων δημιουργών. Στα μέλη του Συλλόγου
ανήκαν ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης
Μαρκόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η
Μαρία Φαραντούρη, ο Νότης Μαυρουδής,
ο Φώντας Λάδης, ο Μάνος Ελευθερίου
και πολλοί άλλοι. Το ίδιο καλοκαίρι, ως
διευθυντής της χορωδίας του ΣΦΕΜ, ο
Μάνος Λοΐζος συνεργάζεται με τον Μίκη
Θεοδωράκη και τον Μιχάλη Κακογιάννη
στην «Όμορφη Πόλη», που ανεβαίνει
στο θέατρο Παρκ γνωρίζοντας μεγάλη
επιτυχία.
Στις 11 Μαρτίου 1963 δίνει την πρώτη του
συναυλία, από κοινού με το Χρήστο Λεοντή,
στο «Ακροπόλ», την οποία προλόγισε ο
Μίκης Θεοδωράκης.
Το 1964 , στην μπουάτ «Στοά» στο
Κολωνάκι, όπου εμφανίζεται με τον Διονύση
Σαββόπουλο και την Μαρία Φαραντούρη,
γνωρίζει την Κωστούλα Μητροπούλου που
του προσφέρει τους στίχους του «Δρόμου»
και του «Στρατιώτη».
Τον Μάρτιο του 1965 παντρεύεται τη
Μάρω Λήμνου (μετέπειτα γνωστή ως
τη συγγραφέα παιδικών βιβλίων Μάρω
Λοΐζου), με την οποία είχαν γνωριστεί
στον ΣΦΕΜ και τον Αύγουστο του 1966
αποκτούν την κόρη τους Μυρσίνη. Τα
44
χρόνια που ακολούθησαν ήταν πολύ
δημιουργικά για τον συνθέτη καθώς γράφει
τραγούδια και μουσική για το θέατρο
και τον κινηματογράφο. Την ίδια εποχή
γνωρίζει τον Λευτέρη Παπαδόπουλο με τον
οποίο θα τους δέσει πέρα από μια άριστη
συνεργασία και μια δυνατή φιλία.
Το 1967 γράφει «Τα Νέγρικα» σε
ποίηση του Γιάννη Νεγρεπόντη. Το έργο
παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο κοινό το
Φεβρουάριο του 1967, σε μια φοιτητική
συναυλία, με ερμηνευτές τη Μαρία
Φαραντούρη και τον Γιώργο Ζωγράφο.
Οι πολιτικές ανακατατάξεις τον Απρίλιο
του 1967 αναγκάζουν την ακύρωση
της συναυλίας του για την παρουσίαση
των Νέγρικων υπό τη διοργάνωση την
Πανσπουδαστικής. Τελικά ο δίσκος θα
κυκλοφορήσει πολύ αργότερα, το 1975,
μιας και η δικτατορία είχε απαγορεύσει
αυτά τα τραγούδια. Οι συλλήψεις εκείνη
την εποχή ήταν καθημερινό φαινόμενο.
Μετά τη σύλληψη του Μίκη Θεοδωράκη,
ο Μάνος Λοΐζος εγκαταλείπει τη χώρα και
βρίσκει καταφύγιο στο Λονδίνο για τους
επόμενους έξι μήνες.
Στις αρχές του 1968 επιστρέφει στην
Αθήνα και κυκλοφορεί τον πρώτο του
μεγάλο δίσκο «Ο Σταθμός», σε στίχους
του Λευτέρη Παπαδόπουλου, από τον
οποίο ξεχωρίζουν τα κομμάτια «Δελφίνι,
δελφινάκι», «Παλιό ρολόι» και «Η δουλειά
κάνει τους άντρες». Δυο χρόνια μετά
κυκλοφορούν οι «Θαλασσογραφίες» πάλι
σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και
ερμηνευτές τον Γιάννη Καλατζή, τον Γιώργο
Νταλάρα, τον Γιάννη Πάριο και τη Μαρίζα
Κωχ. Στο δίσκο συμπεριλαμβάνονται τα
τραγούδια «Τζαμάικα», «Καφενές» και
«Δέκα παλικάρια», καθώς και ο «Σεβάχ
ο Θαλασσινός» που ερμηνεύει ο ίδιος ο
Λοΐζος.
Το 1971 γράφει τη μουσική για την
ταινία του Αλέξη Δαμιανού «Ευδοκία» και
συνθέτει το πιο κλασσικό ζεϊμπέκικο όλων
των εποχών, το «Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας».
Στην ταινία του Ορέστη Λάσκου «Διακοπές
στην Κύπρο», της οποίας είχε αναλάβει
τη μουσική επιμέλεια, γνωρίζει τη Δώρα
Σιτζάνη και παντρεύονται το 1978.
Ακολουθούν οι δίσκοι «Να ‘χαμε τι να
‘χαμε» (1972) σε συνεργασία με το
Λευτέρη Παπαδόπουλο, «Καλημέρα Ήλιε»
(1974) σε συνεργασία με τον ποιητή
Δημήτρη Χριστοδούλου, ενώ ο τίτλος
του δίσκου προέρχεται από το μοναδικό
τραγούδι του δίσκου σε στίχους του ίδιου
του Λοΐζου. Ερμηνευτές των τραγουδιών
ήταν οι πρωτοεμφανιζόμενοι Κώστας
Σμοκοβίτης, Αλέκα Αλιμπέρτη και Χαρούλα
Αλεξίου. Το 1974 κυκλοφορεί και ο δίσκος
«Τραγούδια του δρόμου» ανάμεσα στα
οποία συμπεριλαμβάνονται τα ανατρεπτικά
τραγούδια «Τρίτος Παγκόσμιος» και «Ο
στρατιώτης», με την εκπληκτική ερμηνεία
του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, καθώς
και πέντε τραγούδια («Ο δρόμος», «Το
ακορντεόν», «Ο μέρμηγκας», «Τσε» και
«Μη με ρωτάς») που ερμηνεύει ο ίδιος
ο Λοΐζος.
Επόμενες δισκογραφικές του κυκλοφορίες
ήταν «Τα Τραγούδια μας» (1976) με
ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα και
στιχουργό τον Φώντα Λάδη και «Τα
Τραγούδια της Χαρούλας» (1979) σε
συνεργασία με τον Μανώλη Ρασούλη
και τον Πυθαγόρα και ερμηνεύτρια τη
Χαρούλα Αλεξίου. Το 1981 κυκλοφορεί
ο τελευταίος του δίσκος «Για μια μέρα
ζωής» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου,
Μανώλη Ρασούλη, Φώντα Λάδη, Τάσου
Λειβαδίτη, Δώρας Σιτζάνη και του ίδιου.
Ερμηνευτές ήταν η Δήμητρα Γαλάνη, ο
Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Δώρα
Σιτζάνη και ο ίδιος, ενώ στο δίσκο
συμπεριλαμβάνονται τα χιλιοτραγουδισμένα
κομμάτια «Σ’ακολουθώ», « Κι αν είμαι
ροκ», «Σε ψάχνω», «Κουτσή κιθάρα» και
«Η μέρα εκείνη δε θ’αργήσει». Τον Μάιο
της ίδιας χρονιάς δίνει μια σειρά συναυλιών
στο εξωτερικό (Καναδάς, Η.Π.Α., Αγγλία,
Σουηδία) και τον Ιούνιο, μαζί με το Θάνο
Μικρούτσικο και Χρήστο Λεοντή, ξεκινούν
νέες εμφανίσεις στην Ελλάδα που είναι και
οι τελευταίες του.
Με την υγεία του ήδη επιβαρυμένη,
καθώς έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια
και προβλήματα πίεσης, νοσηλεύεται στις 8
Ιουνίου 1982 στο Γενικό Κρατικό, ύστερα
από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο. Στις 16
Αυγούστου αναχωρεί για το νοσοκομείο
της Μόσχας για περαιτέρω εξετάσεις και
γνωματεύσεις από ειδικούς γιατρούς.
Ωστόσο, η μοίρα του επιφύλασσε άλλα
σχέδια. Στις 7 Σεπτεμβρίου τον «χτυπά»
δεύτερο εγκεφαλικό επεισόδιο και όλα
δείχνουν πλέον πως το τέλος πλησιάζει.
45
 Δέκα μέρες μετά, στις 17 Σεπτεμβρίου
1982 και ώρα 3 το απόγευμα αφήνει την
τελευταία του πνοή, λίγο πριν συμπληρώσει
τα 45 του χρόνια.
Ένα χρόνο μετά το θάνατο του κυκλοφορούν
σε ημιτελή μορφή τα «Γράμματα στην
αγαπημένη» σε στίχους του Τούρκου ποιητή
Ναζίμ Χικμέτ και σε ελληνική απόδοση
του Γιάννη Ρίτσου. Το τελευταίο του έργο
κυκλοφόρησε σε νεότερες εκτελέσεις το
1995 και είναι τα παιδικά τραγούδια «Κάτω
από το κουνουπίδι» που έγραψε μαζί με
το Γιάννη Νεγρεπόντη.
Το 2007 συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από
τη γέννησή του και 25 χρόνια από το
θάνατό του και η καλλιτεχνική κοινότητα
προκειμένου να αποτίσει ελάχιστο φόρο
τιμής στον αγαπημένο σε όλους μας Μάνο
του αφιέρωσαν το έτος (2007 = «έτος
Μάνου Λοΐζου»).

της Χριστίνας Παπαγεωργοπούλου

«Τώρα η μέρα σε τρομάζει

Γύρω αποτσίγαρα σωρός
Και πια δεν είναι γυρισμός
Γερνάς και σκοτεινιάζει.»

«Τίποτα δεν πάει χαμένο

Στη χαμένη σου ζωή
Τ’ όνειρό σου ανασταίνω
Και το κάθε σου ‘γιατί’»

46
Σ' ακολουθώ στην τσέπη σου γλιστράω
σαν διφραγκάκι τόσο δα μικρό
Σ' ακολουθώ και ξέρω πως χωράω
μες στο λακκάκι που 'χεις στο λαιμό

Έλα κράτησέ με και περπάτησέ με

μες στο μαγικό σου το βυθό
πάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σου
μη μ' αφήνεις μόνο θα χαθώ

Σ' ακολουθώ και πάνω σου κολλάω

σαν φανελάκι καλοκαιρινό
Σ' ακολουθώ σ' αγγίζω και πονάω
κλείνω τα μάτια και σ' ακολουθώ

47
 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
2008

48
Στις 21:20 το βράδυ του Σαββάτου 6
Δεκεμβρίου του 2008 ένα παιδί 15 χρόνων ο
Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός
από σφαίρα ειδικού φρουρού στα Εξάρχεια.
Σύμφωνα με τους δύο ειδικούς φρουρούς ο
θανάσιμος τραυματισμός του προήλθε από
εξοστρακισμό σφαίρας μετά από επίθεση που
δέχθηκαν από αντιεξουσιαστές. Οι αυτόπτες
μάρτυρες διαψεύδουν τους ισχυρισμούς
των αστυνομικών και μιλούν για εν ψυχρώ
εκτέλεση…
Μόλις γίνεται γνωστή η δολοφονία του
15χρονου η οργή για τον μάταιο χαμό
ενός παιδιού ξεχειλίζει σε όλη τη χώρα. Οι
συγκρούσεις των αντιεξουσιαστών με την
αστυνομία ξεκινούν και πορείες διαμαρτυρίες
πραγματοποιούνται στην Αθήνα, τη
Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και άλλες πόλεις το
ίδιο κιόλας βράδυ!
Οι συγκρούσεις θα συνεχιστούν όλη τη νύχτα.
Από το μεσημέρι της Κυριακής μετά από πορείες
διαμαρτυρίας, διεξάγονται οδομαχίες μεταξύ
αντιεξουσιαστών και αστυνομίας σχεδόν σε
κάθε πόλη της Ελλάδας. Πετροπόλεμος, ρίψεις
χημικών και μολότοφ συνθέτουν ένα σκηνικό
καταστροφής που απλώνεται σε όλη την
χώρα. Τράπεζες, καταστήματα και αυτοκίνητα
καταστρέφονται.
Τη Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου, τις ειρηνικές
εκδηλώσεις διαμαρτυρίας μαθητών για τη
δολοφονία του Αλέξη και οι πορείες που
διεξάγονται το μεσημέρι και το απόγευμα θα
ακολουθήσουν ταραχές, καταστροφές και
βιαιοπραγίες σε μια από τις χειρότερες νύχτες
της Μεταπολίτευσης. Τράπεζες, μικρά και
μεγάλα καταστήματα, αυτοκίνητα πυρπολούνται
σε όλη τη χώρα. Άνθρωποι εγκλωβίζονται σε
κτίρια... Η Ελλάδα θυμίζει εμπόλεμη ζώνη.
Οι οδομαχίες και οι εμπρησμοί συνεχίζονται
μέχρι το επόμενο πρωί.
49
 Την Τρίτη 9 Δεκεμβρίου σε κλίμα συγκίνησης
χιλιάδες κόσμου αποχαιρετούν τον 15χρονο
Αλέξη Γρηγορόπουλο σε μια κηδεία που
προβάλλεται από όλα τα μέσα ενημέρωσης
της χώρας μας. Η κατάσταση όμως δεν
εκτονώνεται. Το απόγευμα της Τρίτης οι
οδομαχίες και οι καταστροφές σε Αθήνα,
Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα και άλλες πόλεις
συνεχίζονται. Στο Παλαιό Φάληρο στήνονται
οδοφράγματα και η κατάσταση δείχνει και
πάλι να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Την ίδια
μέρα προβάλλεται βίντεο με αστυνομικούς της
ομάδας «Ζ» να πυροβολούν στον αέρα…
Το κύρος της Αστυνομίας και της Πολιτικής
Εξουσίας ακόμα πληγώνονται από τα γεγονότα
του Δεκεμβρίου, τα παιδιά μας όμως μήπως
δεν ξέρουν τελικά μόνο από playstation;
Είπαν...
“Εάν έπρεπε να πεθάνει ή όχι ο μικρός
Αλέξανδρος… αυτό θα το κρινει η Ελληνική
Δικαιοσύνη” Αλ. Κούγιας, συνήγορος των
ειδικών φρουρών που κατηγορούνται
για την δολοφονία του 15χρονου Αλέξη
Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια στις 6
Δεκεμβρίου 2008

Η ηρεμία στην χώρα θα αποκατασταθεί

σταδιακά και ύστερα από μέρες... του Περισανίδη Γιώργου

Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος 15 ετών,

ζούσε με τη μητέρα, τη γιαγιά και την κατά
δύο χρόνια μεγαλύτερη αδελφή του. Οι φίλοι
του Αλέξανδρου λένε ότι δεν είχε καμία σχέση
με τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Ήταν ένα παιδί
με τα ενδιαφέροντα των συνομήλικών του
και πολλές από τις παρέες του ήταν από το
ιδιωτικό σχολείο των Βορείων προαστίων
όπου φοιτούσε. Απλά βρέθηκε τη λάθος
στιγμή στο λάθoς μέρος...

50
51
52
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
1973

17 Νοεμβρίου 1973
“Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλά ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων
αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων. Κάτω η χούντα,
κάτω ο Παπαδόπουλος, έξω οι Αμερικάνοι, κάτω ο φασισμός, η χούντα θα πέσει από το
λαό… Λαέ, κατέβα στο πεζοδρόμιο, έλα να μας συμπαρασταθείς,
τη λευτεριά σου για να δεις…”

Η χώρα μας βρισκόταν από τις 21 Απριλίου
του 1967 υπό τη διακυβέρνηση του στρατού,
ενός καθεστώτος που είχε καταργήσει τις
ατομικές ελευθερίες, είχε διαλύσει τα πολιτικά
κόμματα και είχε εξορίσει, φυλακίσει και
βασανίσει πολιτικούς και πολίτες με κριτήριο
τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.
Οι αναταραχές που οδήγησαν στα γεγονότα του
Πολυτεχνείου ξεκίνησαν στις 5 Φεβρουαρίου,
όταν οι φοιτητές αποφάσισαν αποχή από
τα μαθήματά τους. Στις 13 Φεβρουαρίου
γίνεται διαδήλωση μέσα στο Πολυτεχνείο και η
χούντα παραβιάζει το πανεπιστημιακό άσυλο,
δίνοντας εντολή στην αστυνομία να επέμβει. 11
φοιτητές συλλαμβάνονται και παραπέμπονται
σε δίκη. Με αφορμή αυτά τα γεγονότα, στις 21
Φεβρουαρίου, περίπου 4.000 φοιτητές της
Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
κατέλαβαν το κτίριο της σχολής στο κέντρο
της Αθήνας επί της οδού Σόλωνος, ζητώντας
ανάκληση του νομού 1347 που επέβαλε την
στράτευση «αντιδραστικών νέων», καθώς 88
συμφοιτητές τους είχαν ήδη στρατολογηθεί
με τη βία.
Στις 14 Νοεμβρίου 1973 φοιτητές του
Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα
μαθήματα και άρχισαν διαδηλώσεις εναντίον
του στρατιωτικού καθεστώτος. Καθώς οι
αρχές παρακολουθούσαν αμέτοχες, οι
φοιτητές που αυτοαποκαλούνταν «Ελεύθεροι
Πολιορκημένοι», οχυρώθηκαν μέσα στο
κτίριο της σχολής επί της οδού Πατησίων και
ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου
ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου.
Εκφωνητές του σταθμού ήταν η Μαρία
Δαμανάκη, ο Δημήτρης Παπαχρήστος και
ο Μίλτος Χαραλαμπίδης.
Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου
αποφασίζεται από την τότε κυβέρνηση η
επέμβαση του στρατού και ένα από τα τρία
άρματα μάχης που είχαν παραταχθεί έξω από
τη σχολή, γκρεμίζει την κεντρική πύλη.
Ο σταθμός του Πολυτεχνείου έκανε εκκλήσεις
στους στρατιώτες να αψηφήσουν τις εντολές
των ανωτέρων τους και στη συνέχεια ο
εκφωνητής απήγγειλε τον Ελληνικό Εθνικό
Ύμνο.

53
 Η μετάδοση διακόπηκε με την είσοδο του άρματος
στον χώρο της σχολής. Οι φοιτητές βλέποντας
το άρμα μάχης να εισβάλλει, ακολουθούμενο
από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, ρίχνουν
την πόρτα του Πολυτεχνείου στην οδό
Στουρνάρη και αρχίζουν να εξέρχονται μαζικά.
Οι αστυνομικές δυνάμεις επιτίθενται στους
φοιτητές, την έξοδο των οποίων αποφασίζουν
να περιφρουρήσουν κάποιοι από τους
στρατιώτες που βρίσκονταν στην περιοχή, οι
οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις επενέβησαν και
εναντίον των αστυνομικών που βιαιπραγούσαν
στους φοιτητές. Πολλοί φοιτητές βρίσκουν
καταφύγιο σε γειτονικές πολυκατοικίες.
Ελεύθεροι σκοπευτές της αστυνομίας
ανοίγουν πυρ από γειτονικές ταράτσες...
ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας,
ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, που
επέβαλλε ένα καθεστώς σκληρότερο από
εκείνο του Παπαδόπουλου.
Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου
του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η
τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο Γκιζίκης
και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ’
Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο
Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να
επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση.
O ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ-ΟΔΗΓΟΣ TOY TANK που
γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου
σπάει τη σιωπή του και μιλάει πρώτη φορά
για το μακελειό της 17ης Νοεμβρίου 1973

Στρατιώτες και αστυνομικοί έβαλαν με «ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙ’ AYTO ΠΟΥ HMOYN, ΓΙ’
πραγματικά πυρά κατά πολιτών μέχρι και AYTO ΠΟΥ EKANA. Τότε αισθανόμουν
την επόμενη μέρα, με αποτέλεσμα πολλούς ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Στους
«μαυροσκούφηδες», στο Γουδί, είχα
θανάτους στον χώρο γύρω από το Πολυτεχνείο
αλλά και στην υπόλοιπη Αθήνα. γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς
της πατρίδας, τα «παλιοκουμμούνια»,
Ακολούθησε γενική αναταραχή σ’ολη όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές.
την Ελλάδα. Ο δικτάτορας Γεώργιος Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα.
Παπαδόπουλος θα ανατραπεί στις 25
Νοεμβρίου με πραξικόπημα. Πρόεδρος Τι περιμένεις!.. Ούτε μια εφημερίδα δεν
ορίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης είχα διαβάσει μέχρι τότε. Είχα γίνει και
και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης εγώ φασίστας. Μέχρι που μπήκα μέσα,
ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Όμως ο πίστευα αυτό που έκανα. Στη συνέχεια
ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήταν έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου. »

54
Βαρειά σιωπή, διάτρητη απ’ τους πυροβολισμούς, πικρή πολιτεία, αίμα,
φωτιά, η πεσμένη πόρτα, ο καπνός, το ξύδι- ποιος θα πει : περιμένω
απ’το μέσα μαύρο; Μικροί σκοινοβάτες με τα μεγάλα παπούτσια μ΄ έναν
επίδεσμο φωτιά στο κούτελοκόκκινο σύρμα, κόκκινο πουλί, και το
μοναχικό σκυλί στ’ αποκλεισμένα προάστια ενώ χαράζει η χλωμότερη μέρα
πίσω απ’ τα καπνισμένα αγάλματακι ακούγεται ακόμη η τελευταία κραυγή
διαλυμένη στις λεωφόρους. Πάνω απ’ τα τανκς, μέσα στους σκόρπιους
πυροβολισμούς πώς μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε;

Γ.Ρίτσος

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
1973 του Περισανίδη Γιώργου

55
56
57
 Μπάρκουλης είσαι; ... Είσαι τρελός
Βισµατώθηκα . ...Έχω πολύ δουλειά Ποδανά .
∆ιάλεκτος των νέων (ανάποδα)
Έφαγα ήττα .... Έπαθα σοκ
Στην πίπα σου .... Βούλωστο
Μάτσας .... Προδότης
Σοβάτισµα .... Ο αυνανισµός (πεοπαλινδρόµηση)
Τον σακουλιάσανε .... Τον πιάσανε, τον συλλάβανε
Έφαγα φλάς .... Μου ήρθε ξαφνικά
Κουκουρούκου .... ∆εν µπορούµε να συνεννοηθούµε
Τα πήρα στο κρανίο .... Νευρίασα
Μαδοµούνι γίνεται .... Τσακώνονται γκόµενες
Στην ψύχρα .... Στα ίσια, κατάµουτρα
Κατέβασα παροχή .... Αδιαφόρησα
Τον έκανε εµετό .... Τον τρέλανε
Σπερµατοκτόνο .... Aπλησίαστη γκόµενα
Έγινα παζλ, χώµα .... Κουράστηκα
Νταλίκα .... Αντρογκόµενα
Τσάγια, Τσίου .... Aντε γεια
Ο φιδέµπορας .... Ο ψεύτης, ο απατεώνας
Έφαγα πίκρα .... Απογοητεύτηκα
Παλεύουµε; .... To λες αν δεις χοντρή γκόµενα
Μπουρούχα .... Η άσχηµη γκόµενα
Φρικάρισα .... Τρελάθηκα
Ξέρει γαλλικά και πιάνο .... Αυτός που µιλάει αισχρά
Κάνει τον Kινέζο .... Κάνει πως δεν ξέρει
Κάνει τον Σηµίτη .... Το ίδιο µε το παραπάνω
Φατσοκόφτης .... Ο πορτιέρης των club
Τον κόβω . ...Τον κοιτάω
Ρετάρισα . ...Χάζεψα
Κόβω το... "όργανό" µου .... Είµαι σίγουρος,
βάζω στοίχηµα Τα είδα όλα .... Έµεινα έκπληκτος
Γιάφκα .... Συγκέντρωση φίλων στο σπίτι
Την κάτσαµε .... Την πατήσαµε
Ξελαµπικάρω . ...Ξεδίνω
Έφαγα αγγούρι / παλούκι .... Είχα πολύ δουλειά
Έπαθα νίλα .... Την πάτησα
Έχω δόντι .... Έχω µέσον

58
προσοχή, περιέχει ..βρωµόλογα
φακράνας
Βγαίνει από τις δύο αγγλικές λέξεις: fuck + run. Αυτός που πηδάει από δω κι
από κει, αφου παραµυθιάζει τον ηλίθιο κόσµο µε αγάπες και λουλούδια κι όταν
κάνει την δουλειά του, εξαφανίζεται τυχαία επειδή ξέχασε τον θερµοσίφωνα
ανοιχτό ή επειδή ο αδελφός του δεν έχει κλειδιά να µπει στο σπίτι κλπ.

αργάµιση
Περασµένη ώρα, όταν έχει πάει αργά. Αγγλιστί: half past late. σάπινγκ Η
κατάσταση σαπίλας, σήψης, αποσύνθεσης. Προκύπτει απ' το σαπίζω και την
κατάληξη ing του αγγλικού γερούνδιου. Στα αγγλικά θα γραφόταν sapping.

οκέικ Τ
ο ΟΚ στα cool-έζικα. ΟΚ + κέικ (cake) = οκέικ

59
60
61
 του Ζώη Φελέκου

62
“For those individuals that were και ύψωσαν δύο γροθιές, μια δεξιά (που
lynched, or killed and that no-one ήταν ο επίσημος χαιρετισμός των μαύρων
said a prayer for” πανθήρων) και μια αριστερή.

Το πρωί της 16ης Οκτωβρίου του 1968 Η εικόνα έκανε αμέσως το γύρω του
στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού, κόσμου, ενώ οι αθλητές αποδοκιμάστηκαν
δύο αθλητές των Ηνωμένων Πολιτειών όταν κατέβηκαν από το βάθρο. Ο
Αμερικής , ο Tommie Smith που κέρδισε Αυστραλός Norman συμμερίστηκε τα
την κούρσα των 200m καταρρίπτοντας και ιδεώδη των συναθλητών του, φορώντας
το παγκόσμιο ρεκόρ με 19,83 δευτερόλεπτα και αυτός όπως και εκείνοι, κονκάρδα του
και ο John Carlos που στο ίδιο αγώνισμα OPRH (Ολυμπιακό Κίνημα Ανθρωπίνων
κατέλαβε την τρίτη θέση με χρόνο Δικαιωμάτων). Ο Smith αργότερα δήλωσε
20,10 δευτερόλεπτα κατά την διάρκεια πως η πράξη τους είχε σαφώς επηρεαστεί
απονομής των μεταλλίων παρέλασαν από το έργο του κοινωνιολόγου Harry
περπατώντας χωρίς παπούτσια και με Edwards, ιδρυτή του OPRH που είχε μάλιστα
μαύρες κάλτσες... προτρέψει όλους τους μαύρους αθλητές
να μποϋκοτάρουν τους αγώνες. «Γιατί να
Ο Tommie Smith φορούσε ένα μαύρο τρέχουμε στο Μεξικό και να σερνόμαστε
μαντήλι γύρω στο λαιμό του και ο John στις ΗΠΑ;».
Carlos δεν κούμπωσε το πάνω μέρος της
Αθλητικής του φόρμας και φόρεσε ένα Ο Smith, εκφράζοντας την αγανάκτηση
κολιέ από χάντρες ! Και οι δυο αθλητές ενός ολόκληρου λαού είχε πει: «Όταν
φορώντας μαύρo γάντι ύψωσαν τα χέρια κερδίζω είμαι Αμερικάνος, όχι μαύρος.
τους σε σχήμα γροθιάς, ο Tommie Smith Όταν χάνω ή κάνω κάτι λάθος, γίνομαι
το δεξί του χέρι και ο John Carlos το νέγρος. Είμαστε μαύροι και περήφανοι γι’
αριστερό. αυτό. Όλη η μαύρη Αμερική θα κατανοήσει
το συμβολισμό της αποψινής μας πράξης.»
Μετά την ολοκλήρωση του αγώνα, οι Λίγους μήνες πριν, η μαύρη κοινότητα είχε
τρεις ολυμπιονίκες ανέβηκαν στο βήμα δεχθεί το καταλυτικό πλήγμα: ο Martin
για να παραλάβουν τα μετάλλιά τους. Οι Luther King είχε δολοφονηθεί.
δύο Αφροαμερικάνοι ανέβηκαν στο βάθρο
χωρίς παπαούτσια αλλά με μαύρες κάλτσες Ο τότε πρόεδρος της ΔΟΕ Avery Brundage
μόνο, υπονοώντας τη μαύρη φτώχεια. Το με δήλωσή του αποδοκίμασε την πράξη,
μαντίλι που φορούσε ο Smith γύρω από χαρακτηρίζοντάς την ακατάλληλη για τον
το λαιμό του εκπροσωπούσε τη μαύρη απολιτικό, διεθνή στίβο των Ολυμπιακών
περηφάνια ενώ ο Carlos είχε αφήσει
τη ζακέτα του ξεκούμπωτη ως ένδειξη
αλληλεγγύης στους μαύρους εργάτες
των ΗΠΑ. Το κολιέ από χάντρες στο λαιμό
του ήταν «για όλους εκείνους που είχαν
λιντσαριστεί ή σκοτωθεί στις ΗΠΑ, για
εκείνους που κανείς δεν είπε μια προσευχή
πάνω από το σώμα τους, που ρίχνονταν στη
θάλασσα από τα σκάφη σαν απόβλητα».
Φόρεσαν ο καθένας από ένα μαύρο γάντι
και όχι δύο, καθώς ο Carlos είχε ξεχάσει
τα γάντια του στο ολυμπιακό χωριό. Ο
ασημένιος ολυμπιονίκης Αυστραλός Peter
Norman πρότεινε να φορέσει ο Carlos το
αριστερό γάντι του Smith. Έτσι, υπό την
υπόκρουση του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ,
καθώς η αστερόεσσα υψωνόταν στο στάδιο,
οι δύο αθλητές έσκυψαν τα κεφάλια τους

63
 Αγώνων. Ως ποινή για τις ενέργειές τους
απαίτησε την άμεση αποπομπή τους από
το ολυμπιακό χωριό. Όταν η Ολυμπιακή
Επιτροπή των ΗΠΑ αρνήθηκε, η ΔΟΕ
απείλησε να αποκλείσει όλη την αμερικάνικη
ομάδα στίβου από τους αγώνες και έτσι
οι δύο αθλητές, τελικά, αποβλήθηκαν.
Εκπρόσωπος της οργάνωσης δήλωσαν
πως επρόκειτο για μία «εσκεμμένη και
βίαιη παράβαση των θεμελιωδών αρχών
του Ολυμπιακού πνεύματος». Ο Brundage
μάλιστα ήταν πρόεδρος της ΔΟΕ και το
1936, όταν οι Ναζί χρησιμοποιούσαν
το χαιρετισμό τους στο γήπεδο κατά
τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων
του Βερολίνου. Τότε ο χαιρετισμός δεν
μπορούσε να παρεμποδιστεί και είχε γίνει
αποδεκτός, καθώς επρόκειτο για χαιρετισμό
της εκλεγμένης κυβέρνησης της Γερμανίας
και χρησιμοποιούνταν από όλο σχεδόν το
έθνος, αποτελούσε δηλαδή τον εθνικό
χαιρετισμό της Γερμανίας την περίοδο
εκείνη. Αντίθετα ο χαιρετισμός των δύο
αθλητών δεν αντιπροσώπευε κάποιο έθνος
και κρίθηκε ακατάλληλος.
Εν έτει 2008. Η επίσημη ιστοσελίδα
της ΔΟΕ γράφει ότι οι αθλητές Carlos
και Smith, εκτός των Ολυμπιακών τους
διακρίσεων «έκαναν όνομα» μέσω
μιας πράξης φυλετικής διαμαρτυρίας.
Οι ΗΠΑ δεν «γκρέμισαν τα τείχη τους» για
την υποδοχή των δύο Ολυμπιονικών. Οι
δύο αθλητές παρέμειναν εξοστρακισμένοι
από κάθε αθλητικοί διοργάνωση για αρκετά
χρόνια, ενώ παράλληλα βάλλονταν από
τα ΜΜΕ για την πράξη τους. Το περιοδικό
TIME δημοσίευσε τους Ολυμπιακούς
κύκλους με το σύνθημα «Πιο θυμωμένα,
κακά και άσχημα» αντί για το καθιερωμένο
«Πιο γρήγορα, ψηλά και δυνατά».
Μετά την επιστροφή τους έπεσαν και
θύματα επιθέσεων ενώ και οι ίδιοι και οι
οικογένειές τους έλαβαν αρκετές φορές
μηνύματα που απειλούσαν τη ζωή τους.
Ο σκύλος του Carlos δολοφονήθηκε
βίαια και το σώμα του αφέθηκε από τους
δράστες στη βεράντα του σπιτιού του.
Ο Smith ήταν και πριν τους αγώνες σε
δυσχερή θέση, έχοντας χάσει τη δουλειά του
λόγω της ακτιβιστικής του δραστηριότητας.
Μετά τους Αγώνες, συνέχισε στο στίβο,
64
για παίξει στη συνέχεια ράγκμπι με την
αμερικάνικη Cincinnati Bengals και να
γίνει βοηθός καθηγητή φυσικής αγωγής
στο κολέγιο Oberlin. Παράλληλα ο γάμος
του άρχισε να περνά από μεγάλη κρίση,
ταυτόχρονα με τις διαρκείς απειλές και
εκδηλώσεις βίας (συχνά πετροβολούσαν
το σπίτι του). Το 1995 έγινε βοηθός του
προπονητή της ομάδας των ΗΠΑ στο
παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου
στη Βαρκελώνη. Το 1999 του απονεμήθηκε
το βραβείο του αθλητή της χιλιετίας. Πλέον
είναι δημόσιος ομιλητής, μετέχοντας
σε αθλητικά συνέδρια ανά τον κόσμο.
Ο Carlos είχε ανάλογη πορεία. Συνέχισε
τον πρωταθλητισμό, ισοφαρίζοντας το
παγκόσμιο ρεκόρ των 100μ τον επόμενο
χρόνο. Έπαιξε και αυτός ράγκμπι με
τους Philadelphia Eagles ωστόσο ένας
τραυματισμός στο γόνατο τον ανάγκασε
να τερματίσει πρόωρα την καριέρα του.
Έζησε δύσκολα τη δεκαετία του 1970,
χρησιμοποιώντας ακόμα και τα έπιπλα
του σπιτιού του για προσάναμμα και
το 1977 η σύζυγός του αυτοκτόνησε.
Το 1982 ο Carlos προσελήφθη από την
οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών
Αγώνων τους Λος Άντζελες (1984)
για να μετάσχει στην προώθηση των
παιχνιδιών και να λειτουργήσει ως
σύνδεσμος με τη μαύρη κοινότητα της
πόλης. Το 1985 ανέλαβε τη θέση του
προπονητή στίβου στο Λύκειο του Palm
Springs, θέση που κατέχει μεχρι σήμερα.
Όσο για τον Peter Norman, τον Αυστραλό
ασημένιο Ολυμπιονίκη, δέχτηκε επίπληξη
από τη χώρα του για τη συμμετοχή του στην
πράξη διαμαρτυρίας και κρίθηκε έντονα
από τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης. Δεν
επιλέχθηκε ως μέρος της αποστολής για
τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 παρά
το γεγονός ότι έτρεξε στον απαιτούμενο
χρόνο, τερματίζοντας μάλιστα τρίτος.
Συνέχισε να ασχολείται με τα σπριντ μέχρι
το 1985 όταν προσβλήθηκε από γάγγραινα,
έπειτα από σοβαρό τραυματισμό που είχε
ως αποτέλεσμα να αποκοπεί εντελώς ο
αχίλλειος τένοντάς του. Μετά βίας έσωσε
το πόδι του από βέβαιο ακρωτηριασμό. Η
περίοδος που ακολούθησε τον βύθισε στην
κατάθλιψη και τον αλκοολισμό. Πέθανε
το 2006 έπειτα από ανακοπή καρδιάς. ντοκιμαντέρ για τη διαμαρτυρία αυτή με
Οι Smith και Carlos ήταν παρόντες στην τίτλο «Χαιρετισμός». Η σκηνοθεσία και η
κηδεία του, έχοντας διατηρήσει στενούς παραγωγή γίνονται από τον Matt Norman,
φιλικούς δεσμούς όλα αυτά τα χρόνια. Αυστραλό ηθοποιό και σκηνοθέτη και
Μάλιστα, το 2000, χρονιά διεξαγωγής ανιψιό του Peter Norman.
των Αγώνων στην πατρίδα του ήταν ο
μοναδικός Αυστραλός ολυμπιονίκης που Σήμερα η πράξη τους συνεχίζει να αποτελεί
δεν έκανε τιμητικά το γύρο του θριάμβου έμπνευση για πολλούς και περίτρανη
κατά την τελετή έναρξης, παρά το γεγονός απόδειξη ότι Ολυμπιακοί αγώνες και
ότι βάσει επιδόσεων και διακρίσεων κοινωνικοπολιτικές διαμαρτυρίες δεν
αποτελούσε έναν από τους ταχύτερους είναι έννοιες ασύμβατες. Αρκετά είναι
Αυστραλούς, καταρρίπτοντας μάλιστα το τα δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου
παγκόσμιο ρεκόρ των 200μ στον ημιτελικό που χαρακτηρίζουν τους σύγχρονους
του αγωνίσματος στους Ολυμπιακούς ολυμπιονίκες ως «ρηχό χρυσάφι»,
της ζωής του, ρεκόρ Αυστραλίας μέχρι νοσταλγώντας τη συνειδητοποιημένη
σήμερα. Ήταν οι Αμερικανοί Ed Moses ιδεολογία των Smith και Carlos. Μάλιστα
και Michael Johnson που τον αγκάλιασαν ο φόβος να ακολουθηθεί το παράδειγμά
λέγοντάς του: «Είσαι ο ήρωάς μας.» τους στους πρόσφατους Ολυμπιακούς με
πράξεις διαμαρτυρίας κατά του Κινέζικου
Οι επιβραβεύσεις των δύο αθλητών και κράτους, οδήγησε στο να ζητηθεί από
η αναγνώριση της συμβολικής τους τους Βρετανούς αθλητές να υπογράψουν
πράξης άργησαν να έρθουν, ωστόσο συμβόλαιο με απαγορευτική ρήτρα. Κανείς
την τελευταία κυρίως πενταετία είναι δε δέχθηκε. Η κοινωνία προφανώς και έχει
διαρκείς. Στον απόηχο της πράξης τους, αλλάξει από το 1968, ωστόσο η ανάγκη του
οι μαύροι ολυμπιονίκες άρχισαν να ανθρώπου για δικαιοσύνη και αναγνώριση
λαμβάνουν αξιώματα στις επιτροπές και των ανθρώπινων δικαιωμάτων παραμένει
να μην αντιμετωπίζονται απλά ως «κάποιοι ίδια. Ίσως ήρθε η ώρα για την επόμενη
γρήγοροι νέγροι». Πρώτος ο θρυλικός γενιά των Smiths και Carloses.
Jesse Owens έλαβε θέση εκπροσώπου
της αμερικάνικης οργανωτικής επιτροπής.
Το 2005 το Πανεπιστήμιο του San Jose
τίμησε τους δύο πρώην φοιτητές του με
μπρούντζινο άγαλμά τους σε διπλάσιες
του κανονικού διαστάσεις, στο οποίο
αναπαριστώνται ανεβασμένοι στο βάθρο
των νικητών με υπερυψωμένη γροθιά.
Η δεύτερη θέση του βάθρου είναι κενή
για να ανεβαίνουν οι επισκέπτες και να
παίρνουν και αυτοί θέση στον αγώνα για τα
ανθρώπινα δικαιώματα.Το 2007 το Τμήμα
Ιστορίας του πανεπιστημίου εγκαινίασε
μόνιμη έκθεση με θέμα «Πόλη και
ταχύτητα: από τα ανθρώπινα δικαιώματα
στη μαύρη δύναμη», καλύπτοντας όλο
τα φάσμα του αθλητικού προγράμματος
του πανεπιστημίου από το οποίο
«πολλοί σπουδαστές έγιναν παγκοσμίως
αναγνωρισμένοι πρέσβεις των πολιτικών
δικαιωμάτων των μαύρων και του κινήματος
αναμόρφωσης της αμερικάνικης κοινωνίας».

Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του

Σίδνεϊ στα μέσα του 2008 παρουσιάζεται

65
66
 http://www.allaboutprint.gr www.allaboutprint.com

Τυπώστε Πάνω σε:

67
 της Δήμητρας Δεβελέγκα

68
Σημειολόγος, φιλόσοφος, γλωσσολόγος,
κριτικός λογοτεχνίας, ιστορικός του
μεσαίωνα και συγγραφέας είναι λίγες
μόνο από τις ιδιότητες του Umberto
Eco. Οι περισσότεροι τον γνωρίζουν
ως συγγραφέα του περίφημου έργου
“Το Όνομα του Ρόδου” ωστόσο η
πολυπραγμοσύνη του τον ωθεί στο να
γράφει για πολύ διαφορετικά κοινά,
αγγίζοντας από λόγιους και ακαδημαϊκούς
κύκλους ως τους φαν των εκάστοτε best-
sellers.
Ο Eco γεννήθηκε στην Αλεσσάντρια
του Πιεμόντε το 1932. Ο πατέρας του
Τζούλιο ήταν λογιστής και πολέμησε
σε τρεις πολέμους. Προερχόμενος
από μεγάλη οικογένεια (είχε δεκατρία
αδέλφια), ο πατέρας του ήθελα ο γιος
του να σπουδάσει Νομική. Ωστόσο
ο Umberto επέλεξε να σπουδάσει
μεσαιωνική φιλοσοφία και λογοτεχνία
στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο. Στη
διπλωματική του ασχολήθηκε με το έργο
του Θωμά Ακινάτη, παίρνοντας αμέσως
διδακτορικό στη Φιλοσοφία. Το 1954,
έπειτα από κρίση συνείδησης αρνείται
την πίστη του στη Ρωμαιοκαθολική
Εκκλησία. “Κατά κάποιον τρόπο η
μελέτη μου με γιάτρεψε από την πίστη
μου”, λέει γελώντας. Από το 1954 ως
το 1959 εργάζεται ως καλλιτεχνικός
σύμβουλος της RAI, της ιταλικής
ραδιοτηλεόρασης, δίνοντας παράλληλα
διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο.
Εργάζεται ως αναπληρωτής καθηγητής
στα Πανεπιστήμια του Μιλάνο (1964-65)
και της Φλωρεντίας (1965-69). Το 1971
σε ηλικία 39 μόλις ετών κερδίζει έδρα
καθηγητή σημειολογίας στο Πανεπιστήμιο
της Μπολόνια. Έχει επίσης διδάξει στο
Χάρβαρντ και στο Γέηλ.
Η ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία είναι
έντονη καθώς από το 1959 ως το 1975
ήταν υπέυθυνος των εκδόσεων Bompiani
του Μιλάνο. Ωστόσο η μεγάλη του
αγάπη ήταν και θα είναι η σημειολογία.
Από το 1979 είναι αντιπρόεδρος της
Διεθνούς Ένωσης Σημειολόγων ενώ ο
ίδιος ίδρυσε και εκδίδει την περιοδική
έκδοση Σημειολογίας VS. “Η άποψη ότι
ο Μεσαίωνας ήταν πουριτανικός με την
έννοια ότι απέρριπτε κάθε έκφανση
λογικής, δείχνει μόνο άγνοια σχετικά
με τα γραπτά κειμήλια της περιόδου και
σοβαρή παρεξήγηση της μεσαιωνικής
φιλοσοφίας”, έχει γράψει στο “Τέχνη και
Ομορφιά στο Μεσαίωνα” (1986).
Το πιο διάσημο από τα μυθιστορήματά
του, “Το Όνομα του Ρόδου”, εκδόθηκε το
1980. Λαμβάνει χώρα σε ένα μοναστήρι
του 14ου αιώνα στην Ιταλία, εποχή
στην οποία ζητήματα ζωής και θανάτου
αποφασίζονται μόνο από την Ιερά
Εξέταση. Μια σέκτα μοναχών απειλεί τον
πλούτο και την επιρροή της εκκλησίας.
Ο Γουίλιαμ του Μπασκερβιλ με το νεαρό
μαθητευόμενό του Άντσο φθάνουν στο
μοναστήρι για να αποδείξουν πως μια
σειρά δολοφονιών μοναχών δεν είναι
τελικά “έργο του Διαβόλου”. Ο Eco δεν
περιορίζεται μόνο στην εξιστόρηση μιας
πολύπλοκης και αγωνιώδους πλοκής
αλλά θέτει προβληματισμούς σχετικά με
τον εαυτό μας, τα ανθρώπινα όρια, την
τέχνη, την εκπαίδευση, τους φορείς της
και εν τέλει το σκοπό της μόρφωσης του
ατόμου. Το βιβλίο έχει μεταφραστεί σε
16 γλώσσες, κερδίζοντας το 1981 δύο
από τα κυριότερα λογοτεχνικά βραβεία
της Ιταλίας: το Βραβείο Viareggio και το
Βραβείο Strega. Έχει μάλιστα γυριστεί
και σε ταινία (1986) σε σκηνοθεσία Jean-
Jacques Annaud και με τον Sean Connery
στον πρωταγωνιστικό ρόλο του μοναχού
– ντετέκτιβ Γουίλιαμ του Μπασκερβιλ. Το
βιβλίο αποτελεί φόρο τιμής στον Jorge
Luis Borges ο οποίος σκιαγραφείται στο
πρόσωπο του τυφλού μοναχού Jorge de
Burgos. O Borges, όπως και ο μοναχός,
έζησε μια λιτή ζωή προσηλωμένος στα
βιβλία του και αργότερα τυφλώθηκε.
Στο σημαντικότερο σημειολογικό του
έργο “Opera Aperta” ο Eco υποστήριξε
πως τα λογοτεχνικά έργα δεν είναι πεδία
εννοιών αλλά δέσμες εννοιών. Πρόκειται
δηλαδή για αφορμές που δεν έχουν όρια,
είναι δυναμικές και “κινούνται” διαρκώς,
οδηγώντας σε νέα νοήματα και αφορμές.
Τα λογοτεχνικά κείμενα που περιορίζουν
τη νόηση σε μια προδιαγεγραμμένη
πορεία δεν αποφέρουν κάποιου είδους
απόλαυση του νου. Αντιθέτως, εκείνα
69
 που έχουν πιο “ανοιχτούς ορίζοντες” και
επιτρέπουν τη συσχέτιση της πλοκής
με το νου και την κοινωνία είναι τα πιο
ζωντανά. Για τον Eco Οι λέξεις δεν έχουν
νόημα από μόνες τους αλλά αποκτούν
νόημα σε συνδυασμό με άλλες λέξεις,
στη ροή ενός κειμένου. Η θεωρία αυτή
έχει προφανώς ξαναειπωθεί αλλά ο Eco
τη στηρίζει μέσω της γλωσσολογίας και
της σημειωτικής, όχι μέσω ψυχολογίας
ή της ιστορικής ανάλυσης όπως γίνεται
συνήθως και βασίζει πάνω της όλο το
λογοτεχνικό του έργο.
Το δεύτερο διάσημο διήγημά του έρχεται
το 1988. «Το Εκκρεμές του Φουκώ»
σκιαγραφούσε ολόκληρη την πλοκή του
«Κώδικα Ντα Βίντσι» σε μερικές μόνο
παραγράφους. Αποκαλείται κάποιες φορές
“Ο Κώδικας Ντα Βίντσι των λόγιων”.
Στο βιβλίο τρεις σχεδόν αποτυχημένοι
εκδότες αποφασίζουν να διασκεδάσουν
δημιουργώντας μια φανταστική θεωρία
συνωμοσίας. Η συνωμοσία, την οποία
αποκαλούν “Το Σχέδιο” αφορά στην
κατάληψη του κόσμου από μια μυστική
οργάνωση, άμεσα συνδεδεμένη με το
Τάγμα των Ναϊτών. Κάποιος, όμως, τους
παίρνει στα σοβαρά… «Το Εκκρεμές του
Φουκώ» δεν είναι ένα ακόμα μυθιστόρημα
που καταπιάνεται με ιστορικά στοιχεία
και τα εμποτίζει με συνομωσιολογικές
εικασίες. Ο Umberto Eco πηγαίνει ένα
βήμα πιο πέρα. Φτιάχνει μια ιστορία
μυστηρίου, μια εναλλακτική ιστορία
του Δυτικού Ερμητικού Πολιτισμού και
μας κλείνει πονηρά το μάτι. Πρόκειται
για ένα αριστουργηματικά δομημένο
70
μυθιστόρημα στο οποίο έντεχνα ο
Umberto Eco, ως μέγας σημειολόγος,
παραθέτει πλήθος πληροφοριών,
πληροφορίες που κρύβονται πίσω από
τις λέξεις και τις οποίες ο αναγνώστης
πρέπει να ψάξει προσεκτικά για να βρει.
Ο Eco κρύβεται πίσω από την αξέχαστη
θεωρία Mac εναντίον DOS. Υποστήριξε
ότι οι Mac είναι Καθολικοί, με “μεγάλες
εικόνες” και την υπόσχεση πως όλοι θα
φτάσουν στη Βασιλεία των Ουρανών (ή
τουλάχιστον τη στιγμή εκτύπωσης ενός
αρχείου) με μια σειρά έυκολων βημάτων.
Από την άλλη οι DOS είναι Προτεστάντες.
Επιτρέπουν μια ελεύθερη μετάφραση
του λογισμικού, απαιτούν δύσκολες
προσωπικές αποφάσεις και θεωρούν
δεδομένο πως δεν μπορούν όλοι να
φτάσουν στη ...σωτηρία. Ακολουθώντας
αυτή τη λογική, τα Windows αποτελούν
ένα Αγγλικανικό σχίσμα – μεγάλες
τελετές στον καθεδρικό αλλά με τη
δυνατότητα μυστικής επιστροφής στους
DOS για τροποποιήσεις!
Παρ’ όλη την επιτυχία των διηγημάτων
του, διατηρεί μια ισορροπία στη
συχνότητα συγγραφής. Δε δημοσιεύει
μυθιστόρημα αν δεν έχουν περάσει
τέσσερα ή πέντε χρόνια από τη
δημοσίευση του προηγούμενου. Αυτό
φαίνεται και από τις ημερομηνίες έκδοσή
τους. Το όνομα του Ρόδου (1980),
To Εκκρεμές του Φουκώ (1988),
Το νησί της προηγούμενης ημέρας
(1994), Μπαουντολίνο (2000) και Η
μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας
Λοάνα (2004). Το γεγονός αυτό του
επιτρέπει να ασχολείται εξίσου επιτυχώς
με όλες τις δραστηριότητές του και να
δημιουργεί αληθινά μυθιστορήματα Το όνομα Eco είναι στην πραγματικότητα
και όχι best sellers που γρήγορα θα ένα ακρωνύμιο. Προέρχεται από τις
ξεχαστούν. λατινικές λέξεις Εx Caelis Oblatus που
σημαίνει “Δώρο από τους Ουρανούς”.
To 2007 συνταξιοδοτήθηκε από τη Το προσωνύμιο αυτό δόθηκε από έναν
θέση την οποία πρώτος κατέλαβε – τοπικό άρχοντα στον παππού του, ο
αυτή του καθηγητή Σημειολογίας του οποίος είχε βοηθήσει πολύ την κοινότητά
Πανεπιστημίου της Μπολόνια. Προφανώς τους σε οικονομικά ζητήματα.
έχει λάβει τον τίτλο του επίτιμου καθηγητή,
διατηρώντας το γραφείο του - “το πρώτο Καπνίζει σβηστή την αγαπημένη του
Οβάλ Γραφείο”, όπως υποστηρίζει, πίπα σε χώρους που απαγορεύεται το
“παλαιότερο από αυτό του Λευκού κάπνισμα για να παίρνει έστω και λίγη
Οίκου. Ήταν κομμάτι ενός μεγάρου που ποσότητα νικοτίνης. Όταν οι υπάλληλοι
εξαγόρασε το πανεπιστήμιο, με μυστικές του λένε πως δεν επιτρέπεται, απαντά
εισόδους.”. Αποφεύγει τεχνηέντως να χαριτολογώντας πως δε βάζει νικοτίνη
απαντήσει σε ερωτήσεις δημοσιογράφων στην πίπα του αλλά κοκαΐνη, προκαλώντας
σχετικά με κάποιο νέο λογοτεχνικό γενική θυμηδία.
πόνημα - “Η μυστηριώδης φλόγα της
βασίλισσας Λοάνα” γράφτηκε άλλωστε Το Σεπτέμβριο του 1962 παντρεύτηκε
πριν από πέντε χρόνια. Αφήνει ωστόσο τη Γερμανίδα καθηγήτρια Τέχνης Renate
να διαρρεύσουν πιθανοί τίτλοι τους Ramge, με την οποία έχει αποκτήσει ένα
οποίους εναλλάσσει με μεγάλη ταχύτητα: γιο και μια κόρη. Ο χρόνος του μοιράζεται
«Η Τελευταία Νύχτα του Ναπολέοντα». ανάμεσα στο διαμέρισμά του στο Μιλάνο
Ή «Ο Εραστής του Κοπέρνικου». Ή και στο εξοχικό του στο Ρίμινι. Και τα δύο
ίσως «Η πτώση του Σπιτιού του Όσκαρ φυσικά διαθέτουν εκτενή βιβλιοθήκη:
Ουάιλντ». Ή πάλι ίσως «Η Ψυχή των 30000 τόμων το πρώτο και 20000 τόμων
Ζώων σε Επανάληψη». Όποιος και να το δεύτερο.
είναι τελικά ο τίτλος, ο Umberto Eco
είναι από τους λογοτέχνες εκείνους Έχει πει: ”Η φιλοσοφία ξεπερνά την
που το όνομά τους στο εξώφυλλο έχει κοινή λογική με την έννοια ότι οι
μεγαλύτερη σημασία από τον τίτλο του φιλόσοφοι αμφισβητούν αυτά που άλλοι
βιβλίου. Ένας λογοτέχνης που ποτέ δεν θεωρούν δεδομένα. Το να υπερβαίνεις
επεδίωξε να γίνει λογοτέχνης και εστιάζει την κοινή λογική δε σημαίνει όμως να
μόνο στην ποιότητα της αφήγησής του, την απορρίπτεις ή να εναντιώνεσαι σε
όχι στον αριθμό αντιτύπων. αυτήν. ”

71
 Αγαπητό ηµερολόγιο:

Ηµέρα 1η
Σήµερα αποφάσισα να εγκαταστήσω Linux. ∆εν γίνεται να είσαι hacker
αν δεν έχεις linux. Βασικά θέλω να ρίξω την Μαιρούλα και να πουλάω
µούρη στην παρέα που είµαι hacker και µπορώ να τους κλέψω τους
κωδικούς, τα λεφτά τους, και να τους κυνηγάει η Interpol, η CIA και η
Ελένη Λουκά.Ρώτησα τον Μιχάλη που έχει linux και είναι hacker και µου
είπε να κατεβάσω ένα bistro δεν θυµάµαι καλά, σε -ware τελείωνε. Αυτό
λεεί έχουν όλοι οι σκληροπυρηνικοί hacker. Έτσι και εγώ... θα γίνω
σκληροπυρηνικός hacker.Υ.Γ Αν και ο Μιχάλης είναι hacker είναι ακόµη
παρθένος, περίεργο...

Ηµέρα 2η
Έψαξα να βρω τo bistro στο Internet. Κάτι περίεργο συµβαίνει, τα bistro
είναι λέει εστιατόρια και σε -ware βρήκα µόνο κάτι tupperware. Η µαµά
µου πάει σε επιδείξεις tupperware θυµάµαι.Πρέπει να ξαναρωτήσω τον
Μιχάλη, κάτι µάλλον δεν κατάλαβα ή τα linux έχουν σχέση µε τα φαγητά
ή η µαµά µου είναι hacker.

Ηµέρα 3η
Τελικά είναι Distro και όχι bistro µου είπε ο Μιχάλης και Slackware
όχι tupperware.∆εν πρόκειται όµως να του ξαναµιλήσω, γιατί όταν τον
ρώτησα αν θα µε βοηθήσει να κλέψω τον κωδικό του MSN της Μαιρούλας
µε µούτζωσε και είπε ότι είµαι µαλάκας. Μάλλον γουστάρει και αυτός
την Μαιρούλα.Βρήκα τα slackware και ξεκίνησα να τα κατεβάζω. Όσο
κατέβαιναν έψαξα και βρήκα ένα οδηγό για το πώς να κλέψεις κωδικούς
MSN. Ακολούθησα τις οδηγίες και έστειλα mail στον u-suck@gmail.com
µε τον δικό µου κωδικό και username από το MSN και αυτός θα µου
στείλει µέσα σε 3 ώρες τον κωδικό την Μαιρούλας.Είµαι πολύ χαρούµενος,
ήδη νοιώθω λίγο hacker.

Ηµέρα 4η
Γράφω το cd µε τα slackware, για κάποιο λόγο δεν µπορώ να µπω στο
MSN µου, σίγουρα φταίει η Microso� (Micro$o� ή Microsucks όπως την
έλεγε ο Μιχάλης). Πρέπει να αρχίσω να µισώ και να κοροϊδεύω την
Micro$o�, όπως κάνει ο Μιχάλης, έτσι κάνουν οι hackers.Συνεννοήθηκα
µε τον Γιάννη που κάνει graffiti/bmx/brake dance να πάµε να γράψουµε
στην Στουρνάρη Microso� Sucks.Πρέπει να βρω και τι είναι αυτό το GNU
που έλεγε ο Μιχάλης.

72
73
 Ηµέρα 5η
Ο Γιάννης τελικά έγραψε κάτι βλακείες για µια "χρυσή αυγή" στον
τοίχο και όχι για την Microsuck που του έλεγα. ∆εν τον είχα για τόσο
ροµαντικό, άκου χρυσή αυγή και ασηµένια σούρουπα, ευτυχώς εγώ
θα γίνω hacker και δεν χρειάζοµαι όλες αυτές τις ροµαντικούρες.
Ρε µπας και θέλει και αυτός την Μαιρούλα;Το απόγευµα θα βάλω
επιτέλους τα slackware, ανυποµονώ.

Ηµέρα 6η
∆εν µπόρεσα να βρω πουθενά το setup.exe στο cd, µάλλον δεν
κατέβηκε καλά, το ξανακατεβάζω . Έφτιαξα καινούργιο MSN και
ξαναέστειλα τα στοιχεία µου για να µου στείλουν τον κωδικό της
Μαιρούλας. Έβαλα όµως ένα background µε ένα πιγκουίνο πού γράφει
Slack Rules.Όσο περιµένω θα κατεβάσω από το rapidshare καµιά
τσόντα, είδα την Μαιρούλα σήµερα και έχω ορεξούλες.Αχ Μαιρούλα...

Ηµέρα 7η
Τελικά δεν είχε πρόβληµα το cd σήµερα µόλις άνοιξα το pc έλεγε
Slackware και να πατήσω enter για να bootarei. Τι να έγινε άραγε;Ποτέ
δεν είχα ξαναπατήσει µε τόση χαρά το enter!* Mου είπε να διαλέξω
γλώσσα: Αγγλικά (όλα στα αγγλικά έλεγε ο Μιχάλης).* Mετά να διαλέξω
χώρα: Καµπότζη (έτσι θα ψάχνουν να µε βρουν στην Καµπότζη).* M
ετά κάτι έλεγε για keymap, δεν κατάλαβα καλά µόνο το googlemap
ξέρω, έβαλα στην τύχη.* Mετά Host Name... Name, εδώ πρέπει να
βάλω κάτι καλό... Το βρήκα και ας µου πήρε µισή ώρα Cyber Hacker
of Doom* Tι και άλλο όνοµα; Domain Name;;;;; έβαλα το ίδιο βαριέµαι
να ψάχνω.* Τι είναι άραγε τα partitions, έγραφε ένα κατεβατό αλλά
βαριέµαι να διαβάζω πάτησα 4 φορές enter, σάµπως τι µπορεί να
πάει στραβά; Εύκολα τελικά τα linux.* Για κωδικό έβαλα 123456 κάτι
µου έλεγε ότι δεν είναι καλός αλλά φοβάµαι µην τον ξεχάσω...* Μου
είπε να διαλέξω πακέτα αλλά οµολογώ χάθηκα είχε 6489 πακέτα µε
κάτι περίεργα ονόµατα term, amf, gtk και κάτι άλλες συλλαβές, τα
1309 πακέτα ήταν editor τι τους θέλουν τόσους πολλούς editors οι
hackers; Στα Windows ποτέ δεν είχα χρειαστεί το notepad. Έβαλα
κάµποσα στην τύχη. Όπως έκανα και µε κάτι άλλα kernel modules τα
έλεγε.Ουφ πολύ διάβασµα θέλουν αυτά τα linux...

Ηµέρα 11η
Επιτέλους κατάφερα να κάνω install τα slackware, βέβαια δεν έχω
internet, δεν λειτουργεί ο ήχος, δεν λειτουργεί το ένα dvd-rom, η
οθόνη µου δείχνει µόνο 640x480 και 16 χρώµατα, το ποντίκι πάει
µόνο του πέρα δώθε, το πληκτρολόγιο γράφει µόνο ιαπωνικά και
έχασα και τα Windows µε όλες τις τσόντες, τα mp3 της Καλοµοίρας
και κυρίως το msn της Μαιρούλας.Σίγουρα η Micro$o� φταίει!!!Πρέπει
να βρω πως µπαίνουν στο internet, θα αναγκαστώ να µιλήσω µε τον
Μιχάλη.
74
Ηµέρα 12η
Ο Μιχάλης µου είπε ότι τα έχω κάνει σκατά, µάλλον ζηλεύει, µου
εξήγησε όµως πως µπαίνουν στο internet, αλλα δεν κατάλαβα πολλά.
Αγόρασα νέο modem, το παλιό ήταν win-modem, αλλά όταν το
δοκίµασα κάτι περίεργο ακουγόταν, δεν µπόρεσα να καταλάβω τι.

Ηµέρα 15η
Τελικά βρήκα τι έφταιγε, το modem καλούσε ένα νούµερο στην
Καµπότζη και αυτό που ακουγόταν ήταν ο Pot Sen Xoa (ένας χωρικός
από την επαρχία Pailin) ευτυχώς που µιλούσε λίγα αγγλικά και
συνεννοηθήκαµε, κατάλαβε µάλιστα τον πόνο µου και µου πρότεινε
να τον πέρνω να µου διαβάζει εφηµερίδα για να νοµίζω ότι διαβάζω
νέα.

Ηµέρα 16η
Μπήκα στο heat-clan.gr από το net caffe και µου εξήγησαν πως
µπαίνω τελικά στο net, να ναι κάλα τα παιδιά, δεν θα τους hackέψω
το site, την γλύτωσαν.

Ηµέρα 20η
Τα κατάφερα!!!Μπήκα στο net και στο IRC.Μπήκα στο #hackers και
τους είπα ότι έβαλα salckware και ότι θέλω να κλέψω τον κωδικό
της Μαιρούλας, µου είπαν να πατήσω: sudo rm -rf / .Όλα µαύρισαν...
δεν bootarei πλέον το pc.Τα Windows και η Micro$o� φταίνε σίγουρα.

Ηµέρα 25η
∆εν µπόρεσα να ξαναβάλω slackware και το cd µε τα Windows το
είχα κάνει σουβέρ. Θα πρέπει να πάω στο κυρ Κώστα που έχει το
computeradiko στην πλατεία να µου τα γράψει.Ηµέρα 28ηΜίλησα
στην Μαιρούλα και µου είπε ότι έγινε emo. Το αποφάσισα δεν θα
γίνω hacker.ΘΑ ΓΙΝΩ ΕΜΟ!!!!∆εν έχει και τόσο διάβασµα ευτυχώς.Έκανα
όµως ένα dark elf µε emo φράντζα στο L2 και το ονόµασα Cyber
Hacker of Doom.Ηµέρα 30ηΗ Μαιρούλα τα έφτιαξε µε τον Τάκη SadO
Τάκης δεν είναι emo αλλά έχει siteΥ.Γ Άραγε είναι δύσκολο να
φτιάξω site;;; Θα ρωτήσω τον Μιχάλη!!!

Αποφάσισα να γίνω hacker!

75
76
της Κωνσταντίνας Κολιγλιάτη
Ο τολμηρός «Δούκας» της μόδας...
Η ιταλική «Vogue» τον χαρακτήρισε
«φετιχιστή και ανατρεπτικό». Ο Έλληνας
σχεδιαστής Δούκας Χατζηδούκας,
τολμηρός και καινοτόμος, πειραματίζεται
με παλαιά και νέα στοιχεία επιτυγχάνοντας
εμπνευσμένα αποτελέσματα.
Ένα όνομα (πραγματικό) που δεν ξεχνιέται,
αφού συνδυάζει έναν βαρύγδουπο δυτικό
τίτλο ευγενείας με ένα θρησκευτικό
προσωνύμιο της Ανατολής. Η οικογένεια
του πατέρα του έλκει την καταγωγή της
από το Φανάρι. Πρόκειται για προσωπικό
δεδομένο, που όμως έχει μια ξεχωριστή
γοητεία. Πρόκειται για έναν νέο άνθρωπο
που κατάφερε πολύ νωρίς να βρει τον χώρο
του στον τομέα της μόδας -μόλις στα 24
του χρόνια- και να ανοίξει νέους δρόμους
στην αισθητική, κυρίως του υποδήματος
και του αξεσουάρ.
Έντεκα χρόνια μετά την έλευσή του
στην Αθήνα, από τη Θεσσαλονίκη όπου
γεννήθηκε, ο Δούκας Χατζηδούκας έχει
ήδη αξιοσημείωτη παρουσία στον τομέα
του σχεδίου μόδας, έχοντας σπουδάσει
στο American College of Greece Deree
Ιστορία της Τέχνης.
Το 2003 δημιουργεί την πρώτη του
συλλογή με υποδήματα και αξεσουάρ prêt-
a-porter με έντονα, όμως, στοιχεία Haute
Couture. Χαρακτηρίστηκαν αμέσως luxury
items και σημείωσαν μεγάλη επιτυχία τόσο
στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Την
ίδια χρονιά δέχθηκε πρόσκληση από το
Camera Nazionale della Moda Italiana
για να συμμετάσχει στην περίφημη Alta
Moda, την Εβδομάδα Υψηλής Ραπτικής
της Ιταλίας, όπου και πήρε διθυραμβικές
κριτικές από τον ελληνικό και διεθνή Τύπο.
Την ίδια χρονιά παρουσίασε τη συλλογή
του από παπούτσια και αξεσουάρ στο
showroom Percorsi Obbligati του Μιλάνου.
Η συμμετοχή αυτή σηματοδότησε το
ξεκίνημα της εξαγωγής της κολεξιόν Dukas
σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο συνολικός τζίρος το 2007 έφθασε τo
1,3 εκ. ευρώ από το 1 εκατ. ευρώ το
2006. Η τιμή ενός παπουτσιού δια χειρός
Χατζηδούκα ξεκινά από τα 250 με 300
ευρώ.
Το Μάρτιο του 2008 συμμετέχει για πρώτη
φορά στο Paris Fashion Week, ενώ το
Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς η Jennifer
Lopez κατά την αποχώρηση της από την
Ελλάδα επιλέγει να κρατήσει τσάντα του
σχεδιαστή. Η Dukas collection φέρει την
υπογραφή Exclusively made in Hellas σε
όλα τα προϊόντα.
«Δεν ήξερα τι μου άρεσε; Η αισθητική
μού άρεσε!». Η δική του αντίληψη περί
αισθητικής εν πάση περιπτώσει, αφού σε
κείνην τη μετεφηβική φάση «ντυνόμουν
σε ένα συγκεκριμένο στιλ, Λένι Κράβιτς,
ας πούμε, ένας καρναβαλισμός που
τρέλαινε τους γονείς μου», διηγείται.
Εκανε λίγο modelling, αλλά «το ξεπέρασε
γρήγορα», μετά ασχολήθηκε με το styling
για μακρά περίοδο, κατά την οποία είχε
την ευκαιρία να εντρυφήσει σε θέματα
μόδας περνώντας από τα σόου-ρουμ
του Αρμάνι και κορυφαίες επιδείξεις. Με
δικό μου label πρωτοεμφανίστηκα στην
περίφημη Alta Moda το 2003, για την οποία
προετοιμάστηκα έξι μήνες και συνεργάστηκα
με μεγάλες ιταλικές εταιρείες όπως ο Sergio
Rossi.» Είχε προηγηθεί η συνεργασία του
με τον Χριστόφορο Κοτέντο για τη σειρά
Dukas-Kotentos (παπούτσια και αξεσουάρ)
που πήγε εξαιρετικά καλά και πουλήθηκε
σε πολλά μέρη του κόσμου.
Σε αντίθεση με το σύνολο σχεδόν των
συναδέλφων του, ο Δούκας Χατζηδούκας
δεν κάνει επιδείξεις, όχι από θέση, αλλά
εξαιτίας των υψηλών προδιαγραφών
που θέτει για κάτι τέτοιο. «Όταν κάνω
επίδειξη, θέλω αυτή να με αντιπροσωπεύει.
Να έχει δουλεμένη κάθε της λεπτομέρεια,
πράγμα που θα προϋπέθετε ίσως και
υψηλό προϋπολογισμό και μια γερή ομάδα
ανθρώπων...». Μέχρι σήμερα η δημόσια
έκθεση της δουλειάς τους έχει «περιοριστεί»
(ο όρος ακούγεται μάλλον αρνητικός, αλλά
δεν είναι) σε εγκαταστάσεις (installations),
που όμως δεν ξεχνιούνται. Πέραν του
αισθητικού «βάρους» των αντικειμένων
που σχεδιάζει και κατασκευάζει, ένας
επιπλέον λόγος που καθιστά αυτό το είδος
της παρουσίασης άξιο αναφοράς είναι η
ικανότητά του να συνδυάζει πολυμέσα και
να χρησιμοποιεί δυνατή και προκλητική
77
 μουσική. Η ηλικία που άκουγε metallica, Αρχικά, ήρθα αντιμέτωπος με την απαίτηση
άλλωστε, δεν απέχει και πολύ από τη της αγοράς για προϊόντα Made in Italy
σημερινή του.
«Από την αρχή θεώρησα ότι αυτό που
έκανα ήταν δουλειά που θα μου εξασφάλιζε
πράγματα που ήθελα: καλύτερη ζωή,
ωραία ρούχα, γενικώς αισθητική. Η
ανάγκη μου για δημιουργία όμως δεν
ήθελα να με περιορίσει σε ένα ατελιέ.
Δεν κάνω μπίζνες με τη στενή έννοια του
όρου, αλλά φροντίζω αυτό που φτιάχνω
να προωθείται, να φτάνει προς τα έξω,
αλλά εξασφαλίζοντας καλούς συνεργάτες.
Γι’ αυτό και το ψάχνω μέχρι να βρω τα
καταστήματα που θα διαθέτουν τα είδη μου.
Το πρότυπό μου είναι οι ξένες εταιρείες,
γιατί ακριβώς μπορούν και συνδυάζουν
τη δημιουργία με το μάρκετινγκ, ενώ η
γενικότερη αισθητική τους είναι σε πολύ
υψηλό επίπεδο», λέει ο Χατζηδούκας.
«Το σύστημα εργασίας είναι ένα παζλ
φτιαγμένο από πολλά κομμάτια, τα οποία
πρέπει να συναρμολογήσεις, οπότε κλήθηκα,
από τη μια, να προσαρμοστώ στη λογική
τους και από την άλλη, να κάνω ανατροπές.
78
-και εκεί προσαρμόστηκα αφού μέρος της
παραγωγής μου κάνω στην Ιταλία. Επειτα,
έπρεπε να αντιμετωπίσω τις απαιτήσεις της
χονδρικής, το «θέλω τα πράγματα στην
ώρα τους», την ανάγκη ρευστού για τις
παραγγελίες, την εξεύρεση μονάδας για
την παραγωγή, ανθρώπων, επαφών με τις
τράπεζες και τόσα άλλα. Σήμερα δουλεύω
με μια μεγάλη μονάδα παραγωγής, αλλά
εμπλέκομαι σε όλη τη διαδικασία. Η
μια αφορά την παραγωγή παπουτσιών
και απασχολεί 25 εργαζόμενους, ενώ η
άλλη παράγει αξεσουάρ και δουλεύουν
8 άτομα. Εμπλέκομαι κι εγώ όμως στην
όλη διαδικασία. Το μεγαλύτερο μέρος
των παπουτσιών, αλλά και των αξεσουάρ
φτιάχνονται με το χέρι. Γι αυτόν τον λόγο
πιστεύω ότι οι συνεργάτες μου είναι και
καλλιτέχνες», εξηγεί ο κ. Χατζηδούκας.
Οι ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 στάθηκαν η
αφορμή για να δημιουργήσει ένα ξεχωριστό
και ανατρεπτικό σανδάλι haute couture
από δέρμα, πλέξιγκλας και ύφασμα με
2.000 κρύσταλλα σε μορφή ψηφίδας,
απεικονίζοντας το κλασικό ελληνικό
σύμβολο του μαιάνδρου.
Από τότε το ολυμπιακό σανδάλι εκτίθεται
στο Διεθνές Μουσείο του οίκου Swarovski
της Αυστρίας.
Το καλοκαίρι του 2005 σχεδίασε μία ειδική
couture bag, αποκλειστικά για την Diana
Ross. Η τσάντα τής δόθηκε ως δώρο τιμής
μετά το κονσέρτο που έδωσε στο Μέγαρο
Μουσικής.
Την ίδια χρονιά επιλέχθηκε από την
Estee Lauder Hellas να δημιουργήσει ένα
αξεσουάρ για την ενίσχυση της εκστρατείας
κατά του καρκίνου του μαστού. Πρόκειται
για το ροζ βραχιολάκι «Ρink Ribbon». Τα
έσοδα από τις πωλήσεις διατέθηκαν στον
σύλλογο Αλμα.
Τις δημιουργίες του Δούκα Χατζηδούκα μπορείτε
να τις βρείτε σε επιλεγμένες multibrand boutique
σε 23 καταστήματα στην Ελλάδα και σε 10 στο
εξωτερικό.
79
 της Δώρας Φελέκου

80
Διανύουμε τον 21ο αιώνα, εποχή στην οποία
οι μέθοδοι διερεύνησης των εγκλημάτων
είναι αρκετά εξελιγμένες - καλά, όχι
πάντα επιπέδου CSI αλλά σίγουρα πιο
αποδοτικές από εκείνες που εφαρμόζονταν
σε περασμένες δεκαετίες. Αν ανατρέξουμε
αιώνες πίσω, εκεί είναι που θα βρούμε τις
πιο αιματηρές ιστορίες, serial killers που
δρούσαν ανενόχλητοι, αφήνοντας πίσω
τους εκατόμβες θυμάτων. Το 16ο αιώνα,
εποχή που τα εγκλήματα αποδεικνύονταν
μόνο με επ’ αυτοφόρω σύλληψη, έδρασε και
η “Ματωμένη Κόμισσα” Elisabeth Bathory,
δολοφονώντας πάνω από 600 άτομα – ή
και περισσότερα, αφού κανείς δεν μπορεί
να της αποδώσει τον ακριβή αριθμό των
θυμάτων της. Ενδεικτικά, αποδεδειγμένοι
είναι μόλις 80 φόνοι της!
H Elisabeth Bathory γεννήθηκε στις
7 Αυγούστου 1560 στο Nyírbátor, ένα
ουγγρικό βασίλειο και πέρασε την παιδική τη
ηλικία στο κάστρο του Ecsed. Προερχόταν
από αριστοκρατική οικογένεια, έχοντας
συγγενή ακόμα και τον τότε βασιλιά της
Πολωνίας. Το όνομά της προέρχεται από
την ουγγρική λέξη “Bátor” που σημαίνει
“ανδρείος”. Η προσπάθεια της οικογένειάς
της να διατηρήσει την “καθαρότητα” της
ευγενούς καταγωγής τους οδηγούσε
συχνά σε ενδοοικογενειακούς γάμους και
αιμομιξίες, γεγονός που έδωσε απογόνους
με ασταθείς προσωπικότητες. Η Bathory
έδειξε από παιδί σημάδια ιδιαίτερης
εξυπνάδας. Έλαβε υψηλή μόρφωση για την
εποχή, μαθαίνοντας Λατινικά, Γερμανικά
και Ελληνικά.
Σε ηλικία 4 με 5 χρονών άρχισαν τα
πρώτα σημάδια του μετέπειτα σαδιστικού
εαυτού της. Πιστεύεται ότι η νεαρή
Elizabeth υπέφερε από κρίσεις, οι οποίες
συνοδεύονταν από απώλεια ελέγχου του
εαυτού της και από εκρήξεις οργής, οι
οποίες είναι πιθανόν να οφείλονταν σε
επιληψία. Επίσης κάτι που, πιθανότατα,
έπαιξε ρόλο στη μετέπειτα εξέλιξή της,
είναι το γεγονός πως όταν ήταν μικρή
έγινε μάρτυρας της εκτέλεσης ενός
πλανόδιου γύφτου, ο οποίος έκλεψε ένα
άλογο από τους βασιλικούς στάβλους. Η Μετά το θάνατο του Ferenc, η Elizabeth
εκτέλεσή του έγινε σε δημόσια θέα ενώ σταμάτησε να βγαίνει από το κάστρο
παρόντες ήταν πολλοί αριστοκράτες. Ο και επιδόθηκε ολοκληρωτικά σε τελετές
μαρτυρικός θάνατος του νεαρού άντρα
και το μηδαμινό ίχνος μεταμέλειας στα
πρόσωπα των εκτελεστών του, έπεισαν
τη νεαρή Elizabeth ότι, οι αριστοκράτες
σαν αυτήν, μπορούσαν να σκοτώνουν τους
κοινούς θνητούς υπηκόους τους χωρίς να
φοβούνται την τιμωρία…
Στα 14 της γέννησε παράνομα ένα κορίτσι,
την Anastasia Bathory, πατέρας της
οποίας ήταν ένας έφηβος υπηρέτης του
κάστρου. Για το λόγο αυτό, αλλά και για
πολιτικό κέρδος και θέση, η μητριά της,
Countess Ursula Nadasdy, την ανάγκασε
να παντρευτεί με τον 26χρονο τότε γιο της,
Count Ferencz Nadasdy. Μετακόμισαν στο
κάστρο του Csejthe στα Καρπάθια, όπου και
η Bathory έμεινε μέχρι το θάνατό της.
Η Elizabeth Bathory ήταν γυναίκα
εκπληκτικής ομορφιάς. Σύμφωνα με
περιγραφές “τα μακριά, κατάμαυρα μαλλιά
της, δημιουργούσαν έντονη αντίθεση με
το πάλλευκο της επιδερμίδας της. Τα
κεχριμπαρένια της μάτια έμοιαζαν με
γάτας, το κορμί της ήταν αισθησιακό. Ήταν
ιδιαίτερα ματαιόδοξη και ο ναρκισσισμός
της ήταν αυτός που την έσπρωξε σε βάθη
διαστροφής”. Ο σύζυγός της γνωστός ως
ο «Μαύρος ήρωας της Τρανσυλβανίας»,
εξαιτίας του φριχτού τρόπου με τον οποίο
αντιμετώπιζε τους αιχμάλωτους πολέμου,
είχε δείξει στη γυναίκα του μερικούς από
τους αγαπημένους του τρόπους για να
βασανίζει τους υπηρέτες του και τους
αιχμάλωτους πολέμου. Όσο ο Ferenc
έλειπε σε πολέμους, η Elizabeth μυήθηκε σε
λεσβιακά όργια από τη θεία της και άρχισε
να συνειδητοποιεί τη χαρά που της έδινε ο
βασανισμός νεαρών κοριτσιών. Συνεργοί
της στα βασανιστήρια και στις δολοφονίες
των υπηρετριών της ήταν η νοσοκόμα
της, η ερωμένη της, ο οικονόμος και μια
μάγισσα. Παράλληλα άρχισε να βυθίζεται
όλο και περισσότερο στη Μαύρη Μαγεία ενώ
οι δισειδαίμονες χωρικοί δημιουργούσαν
ιστορίες γι’ αυτήν που περιλάμβαναν ακόμα
και συναντήσεις της με το νεκραναστημένο
Κόμη Δράκουλα.
81
 Μαύρης Μαγείας. Θρύλοι και ιστορίες λένε
πως η Bathory επεδίωκε να λούζεται με
το αίμα παρθένων και να πίνει το αίμα
τω ωραιότερων θυμάτων της ώστε να
διατηρήσει την ομορφιά και τη νεότητά της.
Χρησιμοποίησε νέες τεχνικές βασανισμού...
Μια από τις εφευρέσεις της ήταν να γδύνει
ένα κορίτσι, να το αλείφει ολόκληρο με μέλι
και μετά να το δένει μόνο του στο δάσος,
αφήνοντας το στο έλεος των πεινασμένων
εντόμων... Επίσης το χειμώνα, έγδυνε
ένα κορίτσι και το έβγαζε έξω από το
κάστρο όπου του έριχνε νερό μέχρι να
παγώσει ζωντανό και να πεθάνει από το
τσουχτερό κρύο που υπάρχει τέτοια εποχή
στα Καρπάθια. Για να βασανίζει τα θύματα
της και να βγάζει το αίμα τους η Elizabeth
χρησιμοποιούσε σφυριά, καυτά καρφιά,
μαχαίρια, ψαλίδια, διπλούς πέλεκες,
πυρωμένα σίδερα και άλλα. Τέλος οι
υπηρέτες της τις κρεμούσαν ανάποδα με
αλυσίδες γύρω από τους αστραγάλους από
ένα κλουβί και τους έκοβαν το λαιμό για να
χυθεί το αίμα όσο ήταν ακόμα ζεστό, έτσι
ώστε να παίρνει το ντους της η Elizabeth
μέσα στην ασημένια μπανιέρα της... Οι
χωρικοί πλέον πίστευαν πως στο κάστρο
82
Csejthe έμενε ολόκληρη ομάδα βαμπίρ και
δεν πλησίαζαν ποτέ κοντά του.
Όταν ο τοπικός ιερέας άρχισε να διερευνά
τις συνθήκες θανάτου τόσων νεαρών
κοριτσιών, ανακάλυψε γρήγορα τι συνέβαινε
και κατέγραψε τα όσα υποψιαζόταν και
επιβεβαίωσε. Η Κόμισσα είχε πλέον γεράσει
και δεν έδινε την πρέπουσα σημασία στο
κρύψιμο των σωμάτων. Η Elizabeth έγινε
απρόσεκτη για πρώτη φορά στην μακάβρια
καριέρα της. Μετά από μια φρενίτιδα οργίων,
τέσσερα αποστραγγισμένα από το αίμα τους
πτώματα, πετάχτηκαν από τα τείχη του
κάστρου. Το σφάλμα συνειδητοποιήθηκε
αλλά ήταν ήδη αργά, γιατί οι χωρικοί
είχαν δει και περισυλλέξει τα πτώματα
και είχαν αναγνωρίσει τα κορίτσια. Ένα
ακόμα μεγάλο λάθος της ήταν που άρχισε
να αναζητά θύματα στην αριστοκρατία
και όχι στις κόρες των σκλάβων της. Ένα
κορίτσι από αριστοκρατική οικογένεια ήταν
που δραπέτευσε και είπε στις αρχές όλα
όσα συνέβαιναν στο κάστρο.
Στις 30 Δεκεμβρίου 1610 ο κυβερνήτης
της επαρχίας και ξάδερφος της Κόμισσας
μαζί με μικρό αριθμό στρατιωτών εισέβαλαν
στο κάστρο. Τα όσα βρήκαν εκεί, σόκαραν
ακόμα και τους πιο σκληρούς άντρες. Στο
κύριο δωμάτιο, βρισκόταν ένα ζωντανό και
ένα νεκρό κορίτσι που στραγγίζονταν από
το αίμα τους. Στο μπουντρούμι βρέθηκαν
αρκετά κορίτσια που είχαν τρυπηθεί με
κάποιο μηχάνημα, έναν απίστευτα μεγάλο
αριθμό πτωμάτων των νεαρών κοριτσιών,
αλλά και την αιματοκυλισμένη Elizabeth.
Κάτω από το κάστρο μετρήθηκαν περίπου
στα 50 θαμμένα θύματα. Κατά τη δίκη
της δε δήλωσε ποτέ μεταμέλεια. Σύμφωνα
με το ημερολόγιό της δολοφόνησε 612
ανύπαντρα κορίτσια. Στο ημερολόγιό της,
επίσης είχαν γραφτεί τα παρακάτω λόγια:
‘Είναι το καθήκον μου να είμαι καλή για
τον σύζυγό μου και να κρατηθώ όμορφη
για αυτόν. Ο Θεός μου παρουσίασε πώς
να το κάνω… θα ήμουν παράλογη αν δεν
εκμεταλλευόμουν την ευκαιρία αυτή.’ Η
τιμωρία που επέβαλε το δικαστήριο ήταν
αποκεφαλισμός και αποτέφρωση στους
συνεργάτες της Elizabeth, εκτός από τις
μάγισσες Ilona Joo και Dorottya Szentes,
στις οποίες πρώτα ξερίζωσαν τα δάχτυλα
και στη συνέχεια τις έκαψαν ζωντανές.
Το δικαστήριο δεν επέβαλε όμως την ίδια
τιμωρία και για την κοντέσα. Ο νόμος
στην Ουγγαρία ήταν κατηγορηματικός.
Δεν μπορούσε να θανατωθεί, επειδή
προερχόταν από αριστοκρατική οικογένεια.
Έτσι η δική της τιμωρία ήταν η εξής: ισόβια
φυλάκιση στην αίθουσα βασανιστηρίων,
του ίδιου της του κάστρου, που χτίστηκε
ολόκληρη ζωντανή αφήνοντας μόνο μια
μικρή τρύπα για να μπορούν οι φύλακες
να της δίνουν φαγητό.

Στις 21 Αυγούστου, του ίδιου έτους,

ένας δεσμοφύλακας της κοντέσας που
θέλησε να την κρυφοκοιτάξει μέσα
από το μικρό άνοιγμα επειδή βρήκε το
φαγητό της απέιραχτο, είδε την κοντέσα
με το κεφάλι πεσμένο. Η Elizabeth
Bathory, «Ματωμένη Πριγκίπισσα της
Τρανσυλβανίας», είχε πια πεθάνει σε ηλικία
54 ετών, στο ίδιο κάστρο, στον ίδιο χώρο
που είχε θανατώσει 650 περίπου κορίτσια. Κάτω: Η Julie Delpy ως κόμισσα Elizabeth
Το σώμα της προορίστηκε να θαφτεί Bathory στην ταινία “The Countess” (2009)
στην εκκλησία της πόλης Cachtice, αλλά και εξώφυλλο CD των Cradle Of Filth.
οι κάτοικοι αντέδρασαν. Δεν ήθελαν
και δεν θα επέτρεπαν ποτέ η διαβολική
γυναίκα να θαφτεί στον τόπο τους και στο
καθαγιασμένο χώμα. Έτσι μιας και ήταν
από τους τελευταίους Bathory του Ecsed,
θάφτηκε στην βορειοανατολική πόλη, στον
οικογενειακό τους τάφο.

Ο θρύλος της ζει ακόμα και σήμερα με

το κάστρο της να έχει γίνει τουριστικό
αξιοθέατο και αρκετούς μελετητές
να αμφισβητούν, όχι τις δολοφονίες,
αλλά τις κατηγορίες για βαμπιρισμό και
σατανισμό. Η Bathory πιθανότατα δάγκωνε
άγρια τα θύματά της σε εκρήξεις οργής
και δολοφονούσε γυναίκες εξ’ αιτίας της
καταπιεσμένης γυναικείας της φύσης.
Βασάνιζε τις γυναίκες όπως βασανίζονταν
ηθικά όλες οι γυναίκες της εποχής και τις
σκότωνε για να τις λυτρώσει. Όποια και να
είναι η αλήθεια, η ιστορία της “Ματωμένης
Κόμισας” αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για
metal συγκροτήματα όπως οι – ομώνυμοι –
Bathory, οι Cradle of Filth, οι Camelot και
οι Venom. Ακόμα οι χωρικοί υποστηρίζουν
ότι πλανάται στα Καρπάθια, αναζητώντας
παρθένο αίμα...

83
84
85
Φοιτητική Ζωή!!
∆εν φταίει ο φοιτητής αν δεν περνάει τα
µαθήµατα γιατί...
Ο χρόνος έχει ΜΟΝΟ 365 µέρες...
Τυπική ακαδηµαϊκή χρονιά για ένα φοιτητή:
1. 52 Κυριακές τον χρόνο...
όµως οι Κυριακές ξέρεις ότι είναι για
ξεκούραση.
Άρα 313 µέρες αποµένουν
2. Καλοκαιρινές διακοπές, µέρες 50!
Ο καιρός είναι πολύ ζεστός και δεν γίνεται
να διαβάσεις...
Άρα 263 µέρες αποµένουν
3. 3. 8 ώρες καθηµερινού ύπνου. Πάνε 130
µέρες..
.Άρα 141 µέρες που αποµένουν.
4. Μία ώρα καθηµερινά παιχνιδιού (καλό για
την υγεία) σηµαίνει 15 µέρες.Άρα 126 µέρες
που αποµένουν.
86
5. 2 ώρες καθηµερινά για φαγητό (µασάµε
σωστά κι ύστερα καταπίνουµε) σηµαίνει 30
µέρες...Άρα 96 µέρες που αποµένουν.
6. Μια ώρα τουλάχιστον για συζήτηση (ο
άνθρωπος είναι κοινωνικό ον) σηµαίνει 15
µέρες...Άρα 81 µέρες που αποµένουν.
7. Ηµέρες εξεταστικής τον χρόνο
τουλάχιστον 35 µέρες..Άρα 46 µέρες που
αποµένουν.
8. Γιορτές και αργίες περίπου 40 µέρες
Άρα 6 µέρες που αποµένουν.
9. Για αρρώστιες τουλάχιστον 3 µέρες...
Άρα 3 µέρες που αποµένουν.
10. Ταινίες και επιµορφωτικές εκποµπές
τουλάχιστον 2 µέρες...
Άρα 1 µέρα που αποµένει
11. αυτή η µέρα που αποµένει είναι τα
γενέθλια σου!Πώς γίνεται να διαβάσεις αυτή
τη µέρα???Μέρες που αποµένουν 0 !
ύστερα από όλα αυτά, πως είναι δυνατόν να
περάσει ένας φοιτητής;
 87
www.ionion.net.gr/ionion@ionion.net.gr/Ρήγα Φεραίου 75 και Αγ. Νικολαου
 Κορυφαίο
γράµµα
φοιτητή
προς τους
γονείς του

88
Μάνα και πατέρα,Είναι τώρα ένα εξάµηνο που έφυγα στη Σάµο για να σπουδάσω και σας
ζητώ συγγνώµη που καθυστέρησα τόσο να επικοινωνήσω µαζί σας. Θα σας ενηµερώσω
τώρα, µόνο που πριν σας παρακαλώ καθίστε κάπου.Λοιπόν, είµαι αρκετά καλύτερα τώρα.
Το βαρύ κρανιακό κάταγµα και η αµνησία που έπαθα όταν έπεσα από την ταράτσα του
σπιτιού µου όταν έπιασε φωτιά το κτίριο, αµέσως µε το που έφτασα, έχουν σχεδόν
περάσει. Πέρασα ένα µήνα στο νοσοκοµείο, µπορώ να δω σχεδόν καλά και κάνω µόλις
δύο µικρο επεµβάσεις την ηµέρα.Ευτυχώς, την ώρα του ατυχήµατος µε είδε ένας από το
γειτονικό κτίριο που ειδοποίησε την πυροσβεστική και το νοσοκοµείο. Με επισκέφτηκε
και στο νοσοκοµείο και εφόσον δεν είχα που να µείνω µετά τη φωτιά, προσφέρθηκε να
µε φιλοξενήσει σπίτι του. Είναι ένα ισόγειο µικρό αλλά χαριτωµένο µέρος. Είναι πολύ
καλό αγόρι και τον ερωτευτήκαµε αµέσως κεραυνοβόλα. Έκανα αλλαγή γεννητικών
οργάνων και σχεδιάζουµε να παντρευτούµε πριν αρχίσει να φαίνεται η εγκυµοσύνη
µου.Ναι, αγαπητοί µου γονείς, είµαι έγκυος. Ξέρω πόσο ανυποµονείτε να αποκτήσετε ένα
εγγονάκι και ξέρω πως θα καλοδεχτείτε το παιδί και θα του δώσετε την ίδια αγάπη όπως
µε µένα όταν ήµουν παιδί. Ο λόγος που καθυστερούµε το γάµο είναι που το αγόρι µου
έχει µια µικρή µόλυνση στο αίµα και καθυστερούν τα αποτελέσµατα από το τεστ για AIDS
που έχει κάνει. Προσπαθώ κι εγώ να καταπολεµήσω τη σύφιλη που έχω µε καθηµερινές
ενέσεις.Ξέρω ότι θα τον καλοδεχτείτε στην οικογένεια µας µε ανοιχτές αγκάλες. Είναι
ευγενικός και αν και δεν είναι πολύ µορφωµένος και φιλόδοξος. Παρόλο που δεν έχει το
ίδιο χρώµα µε µας, ούτε την ίδια θρησκεία, είµαι σίγουρος ότι η ανωτερότητά σας και η
ηθική σας καλλιέργεια δε θα σας κάνει να µη δεχτείτε που το χρώµα του δέρµατος του
είναι λιγάκι πιο σκούρο. Είµαι σίγουρος ότι θα τον αγαπήσετε όσο εγώ. Η οικογένεια του
είναι πολύ πλούσια. 'Όπως έµαθα ο πατέρας του είναι ένας πολύ σηµαντικός
λαθρέµπορος όπλων στο χωριό της Αφρικής απ' όπου προέρχεται.Τώρα που σας είπα τα
νέα, πρέπει να σας οµολογήσω ότι δεν έπιασε ποτέ φωτιά το σπίτι µου, δεν έπεσα από
καµία ταράτσα, δεν έπαθα ποτέ κρανιακό κάταγµα και αµνησία, δεν έκανα αλλαγή
γεννητικών οργάνων, δεν είµαι τραβεστί, δεν τα έχω µε κανένα µαύρο, δεν πρόκειται να
παντρευτώ, δεν είµαι έγκυος και δεν έχω σύφιλη. Παρ' όλα αυτά, πέρασα µόνο ένα
µάθηµα στην εξεταστική και θα ήθελα να το δείτε αυτό από τη σωστή οπτική γωνία και να
του δώσετε την δέουσα σηµασία.Ο γιος σας.

89
90
 Ελένη
Τσαλιγοπούλου
Γιώργος Ανδρέου
Μανώλης
Καραντίνης

91
 Αλκιννοος
Ιωαννίδης

92
αρχική

ιστορία

βιογραφικά

φοίτηση

σχολές Higher and higher

εκδηλώσεις-νέα

φωτογραφίες

forum

επικοινωνία

93
www.prototypodeio.com - info@prototypodeio.com - τηλ. 2610 270 913 - Γερμανού 182, Πάτρα
 Loreena Mckennitt

94
95
 Μιχάλης Χατζηγιάννης

96
97
 Απόσπασµα από τις
Προδοµένες ∆ιαθήκες
του Μίλαν Κούντερα.

98
Σουλίου 225, Πάτρα ( όπισθεν πολιτείας ) ~ reserve mobile : 6344 786 549

99
100 Στ. Βουλγάρεως 40, Πάτρα
Τηλ: 2610 333 056
101