1

NOVA OTKRIA
Jovo Pavlovi

Idetifikacija novih prirodni hemijskih elemenata

Na osnovu nalaza istranih radova profesora Nikole Cndro, seizmolokih nalaza i geodiname, identifikovani su pomou prelaza protona u neutrone, prirodni hemijski elemeti kojima je dato ime: Fo- Feosmijum 108, Ci-Coiridijum-109 i Np-Niplatinijum-110.

Nikola Cindro, profesor fizike. Institut Ruer Bokovi, Zagreb. Autor je supertekih hem. elemenata. Velike zasluge za otkrie supertekih hemijskih elemenata pripada ovom nauniku. Njegovi hemijski elementi, u Periodnom sistemu, zauzimaju nepopunjena mjesta predviena u tabeli. To nisu izotopi koji su proizvedeni vetakim putem, nego su to prirodni hemijski elementi kao i svi drugi, ali su, zbog specifinih uslova njihovog postojanja, bili na posebnom ostrvu u lancu Periodnog sistema elemenata. Oni formiraju jedan specijalan prirodni magnetni sloj u kojem se nalazi jo jedanaest hemijskih elemenata. Zahvaljujui njegovim nalazima i nalazima seizmologa, a putem rekonstrukcije, identifikovani su hemijski elementi koji pripadaju osmoj grupi u kojoj se nalaze eljezo, nikl i platina, a koji imaju jaka magnetna svojstva.

Na osnovu izloenog, a i drugih podataka koji su dobro poznati, kao na primer otkria seizmologa, otkriveno je slijedee: Superteki elementi ine zatvorenu posebnu skupinu elemenata u periodnom sistemu elemenata, koji su formirali prirodni magnetni jastuk sainjen od prirodnih magnetnih elemenata: 108X284, 109X289 i 294 302 do 118X316. 110X , u ijem se torusu nalaze zarobljeni ostali superteki elementi od 111X Na prikazanom dijagramu se vidi jedan vrlo vaan podatak koji pokazuje to da bi postojali prirodni superteki hemijski elementi, oni moraju imati vie od 172 neutrona u svojoj jezgri. Magnetni elementi u kojima se dre plazmasti elementi imaju najmanje vrijeme poluraspada koji iznosi 1015 godina i 184 neutrona u svojoj jezgri. Ovo su sutinski podaci pomou kojih je, putem rekonstrukcije i seizmolokih nalaza o strukturi slojeva planete Zemlje, otkriveno je nalazite novih hemijskih elemenata, a koje je opisao Nikola Cindro.

Poznato je da su mjesta u Periodnom sistemu prirodni hemijski elementi popunili do 107 elementa koji pripada VII grupi i koji ima 107 protona, 107 neutrona i plus 65 protona koji su preli u neutrone nakon saimanja prethodnih atoma sa ukupnim brojem nukleona 279. Slijedeoj VIII grupi elemenata pripadaju prirodni hemijski elementi pod brojem: 108, 109 i 110.
108 109 110

Kako su otkriveni novi prirodni hemijski elemenati

Hs Mt

Ds

(284) (289) (294)

U etvrtoj periodi ove grupe nalaze se u svakoj po tri hemijska elementa: Fe, Co, Ni. Zatim u petoj periodi su: Ru, Rh, Pd, pa u estoj periodi su: Os, Ir, Pt, a u poslednjoj sedmoj periodi su: Fo-108-Feosmijum, Ci-108-Coiridijum i Np-110-Niplatinijum. Prema ematskom prikazu karakteristika pojedinih hemijskih elemenata koji imaju vie od 172 neutrona u svojo jezgri, vidi se da je saimanje u ovoj grupi elemenata vee, nego kod svih ostalih grupa. Pored toga, ova grupa hemijskih elemenata u svakoj sledeoj veoj periodi poev od etvrte imaju jaa magnetna svojstva, tj. porastom broja periode rastu i jaaju magnetna svojstva . Odatle proizilazi, da su u sedmoj poslednjoj periodi magnetna svojstva najaa, to jest kod elemenata 108, 109 i 110. U vrijeme stvaranje hemijskih elemenata u utrobi Zemlje, elementi sa veim brojem nukleona u jezgri su zauzeli centralne dijelove planete Zemlje. Idui od sredita prema povrini Zemlje, formirali su se hemijski elementi sa sve manjim i manjim brojem nukleona u jezgri. Iz tabele periodnog sistema se vidi da jedino VIII grupa ima tri elementa u grupi i da je po tome jedinstvena u odnosu na druge grupe. Zbog svojih magnetnih osobina oni pripadaju magnetnim hemijskim elementima. U procesu stvaranja hemijskih elemenata koji ine zemljinu masu i oko nje, dogaale su se ogromne promjene. Promjenom pritiska i temperature poelo je postepeno hlaenje poev od povrine, pa sve do jednog dijela zemljine utrobe koji nije nikad ni bio u uarenom ili u tekuem stanju. Taj se dio zemljine mase nije mijenjao jer se on nije zagrijavao, a niti se hladio, ali je u svom centralnom dijelu, istovremeno, zadrao neohlaenu masu. Nije bilo mogue da se ta masa ohladi kao zemljina kora, jer ta tena masa stvara jaku elektrinu struju i proizvodi jako magnetno polje koje su fiziari nazvali geodinama. Prvo su nastali teki metali, onda i ostali elementi, a na kraju su se formirali tekui i plinoviti elementi. Granica izmeu supertekih i ostalih lakih elemenata je vrlo otra i jasna. Na primer, element 107 ima 172 neutrona u jezgri i ivot poluraspada krai od 1gidine. On ne pripada supertekim elementima jer se nalazi na granici ispred supertekih elemenata, a podloan je radioaktivnom raspadanju. Element 108 ima 176 neutrona u jezgri i ivot poluraspada mu je 1015 godinu. Obzirom da se ovaj element nalazi zajedno sa elementima 109 i 110 koji imaju 180 odnosno 184 neutrona u svojim jezgrama i rezultirajuim vremenom poluraspada za sva tri procesa 105 godina, oni ine granine elemente izmeu dugoivei i kratko ivee hemijskih elemenata. To je i glavni razlog to postoje dvije vrlo razliite skupine prirodnih hemijskih elemenata; tj. superteki i ostali elementi. Zahvaljujui prirodnim magnetnim osobinama, ova tri elementa imaju snaan i jak magnetni plat koji razdvaja superteke i stabilne elemente od ostalih elemenata koji su nam poznati. Osim navedenih prirodnih tzv. supertekih, postoje i vjetaki elementi ili izotopi. Oni imaju manje od 172 neutrona u jezgri i imaju kratak ivot. Izotopi imaju ogranien broj neutrona u jezgri, a prirodni hemijski elementi time nisu ogranieni. Stvaranje zemljine mase je teklo vrlo brzo. Neutroni, koji su dospjeli u sunevu galaksiju prije beta-raspada, gravitacijskom silom su privukli oko sebe sve druge mase estica naroito vodonika i helijuma. GEODINAMA ILI PRIRODNI TOKAMAK U ZEMLJI Geodinama se formirala prirodnim putem pod uticajem sunca, uglavnom. Obzirom da postoji geodinama na zemlji, koja lii na vjetaki tokamak, identifikovana su prirodni hemijski elementi na osnovu iztranih radova i prouavanja velikog broja naunika fiziara. Ona bi morala, u principu, imati iste tehnike isobine prirodnog Tokamaka, ili indukcione pei ili jednostavno da ima jednu ogromnu metalnu uarenu masu kao zavojnicu koja proizvodi ogromno magnetno polje, ili jo bolje reeno, koja proizvodi ogroman magnetni plat oko zavojnice kao to imaju svi slini ureaji koje poznajem u okruenju.. Na taj magnetni jastik naslanja se metalna masa ili zemljina kora koja je takoe namagnetisana tako da im je polarite istorodan, pa se izmeu njih stvara izolascini sloj i koji razdvaja uarenu masu od hladne metalne mase. Na slci dole prikazan je presjek zemljine kugle po ekvatoru i po njegovoj osovini. Uareni sloj je idetifikovan pomou oblast sjenke koja je prikazana na slici koju su izradili seuzmolozi na osnovu seizmograma zemljotresnih talasa, a pomou p i s talasa. Na osnovu toga je prikazana zemljina maketa sa uarenim prstenom (crvena boja) u magnetnom torusu magnetnog zatvorenog cilindra (plava boja). Ovakav cilinder imaju svi elektrini vodovi, dalekovodi i sdlino time.

Sloj 1. Zemljina kora platinske mase. Sloj 2 su magnetne strune ili jastuk koji se nadovezuje na stub sloj 4. Sloj 3 je tena i usijana masa, kao elektrina zavojnica koja proizvodi magnetni jastuk (poznata u fizici kao geodinama). Sloj 4 su magnetne strune osovinskog dijela magnetnog jastuk koji ini stub zemlje.

5 Slino ovom vjetakom ureaju formirao se prirodni ureaj u utrobi Zemlje kao prirodna geodinama. Razlika izmeu ovog vjetakog ureaja i geodiname je u tome to kod prirodnog ureaja magnetno polje proizvodi uarena masa ili zavojnica, a kod vjetakog je obrnut sluaj.

Rt stabilnih hemijskih elemenata?

Nikola Cindro je superteke elemente nazvao Rtom stabilnosti, jer su oni nastali izolovano u procesu formiranja prirodnih hemijskih elemenata koji pripadaju sledeim skupinama: eljezo-osmijum Feosmijum 108, Cobalt-iridijum Coiridijum 109 Nikl-platinijum Nplatinujum 110.
108

Fo284, 2, 8, 18, 32, 32, 14, 2, 1015god. 289 2, 8, 18, 32, 32, 15, 2, 1015god. 109Ci , 294 2, 8, 18, 32, 32, 16, 2, 1015god. 110Nt ,

Prema tome, superteki elementi 108, 109 i 110 mogu biti samo oni hemijski elementi koji imaju u jezgri najmanje 178 neutrona i 108 protona i da bi imali dug ivot 10 15 godina, oni moraju biti u posebnom i izolovanom dijelu periodnog sistema hemijskih elemenata, tj. na Rtu stabilnosti. U svom torusu su zarobili ostale elemente 111 do 118. Slika dole prikazuje popreni presjek troatomske molekule ili magnetne strune u obliku beskonane zatvorene spirale kao jedne magnetne ice koju su formirali hemijski elementi br. 108, 109, 110.

ematski prikaz magnetne strune koju formiraju prirodni magnetni elementi u obliku troelemntne molekule od elemenata: 108-O, 109 -O, 110-O

Ova vrsta elemenat obrazuju molekule koje se povezuju meusobno u nizove elektronski i polarno. Jezgre atoma ovih molekula, kao i svi ostali hemijski spojevi, formiraju elastinu nit i spiralnu strukturnu reetku tako da vanjske orbitale, sa svojim unutarnjim skrivenim elektronima, prolaze kroz svoje jezgre (protone) jer im se elektroni nalaze unutar molekule, tj. u niti, a magnetni pla ili omota se nalazi oko spiralne niti i bude u jednom zatvorenom nizu. Ovu vrstu tvorevina fiziari su navali posebnom vrstom kvarkova. Vanjske orbitale ovih magnetnih struna ili nizova sa elektronima imaju svoj jak spin koji prisiljava njihove jezgre protone u atoma da se oni obru sami oko sebe umjesto da se obru njihovi platovi ili orbitale. Mnotvo ovih struna ine kod svih elektroprovodnika magnetni jastuk. Tako je i u sreditu zemljine utrobe. U elektromotorima i transformatorima ovakve strune, pod uticajem elektrine struje, formiraju magnetne platove oko kalema bakrene ice koji se ire preko povrina eljeznih limova u jezgrama elektromotora i transformatora. Tabela magnetnih hemijskih elemenata VIII grupe. Perioda, grupa element, broj br. prelaznih el. sum. IV VIII 26-Fe, 27-Co, 28-Ni. 4, 5, 3. V VIII 44-Ru, 45-Rh, 46-Pd. 13, 13, 14. VI VIII 76-Os, 77-Ir, 78-Pt. 38, 38, 39. VII VIII 108-Fo, 109-Ci, 110-Np. 68, 71, 74 broj neutrona, 30, 32, 31. 57, 58, 60. 114, 115, 117. 176, 180, 184. atomska masa. 56, 59 59. 101, 103 106. 190, 192, 195. 284, 289, 294.

Na osnovu iste zakonitosti formiranja periodnog sistema formirana je VII perioda hemijskih elemenata. Feosmijum (Fo) je hemijski element grupe eljeza i osmijuma. Coiridijum (Ci) je element iz grupe cobalta i iridijuma, a Nplatinijum-Np je element iz grupe nikla i platine. Osobine ovih hemijskih elemenata sedme periode osme grupe opisao je Nikola Cindro. Nikola Cindro kae: Moemo oekivati da bi jezgra sa 110 protona i 184 neutrona, koju emo nazvati 110X294, morala pokazivati naroitu stabilnost! To bi, dakle, morala biti slijedea dvostruko magina jezgra, odnosno jezgra s dvostruko zatvorenom ljuskom. Treba naglasiti da ovo nije samo puka pekulacija predskazivanja modela ljusaka u nuklearnoj strukturi i do sada su bila veoma pouzdana, pa nije nerealno da e i ovog puta biti ispravna. Najstabilnije su jezgre (s vremenom poluraspada iznad 105 godina) sa 110 protona i 182-184 neutrona. Nukleid elementa 110 atomske mase 294 (tj. sa 110 protona i 184 neutrona, 110X294 ) bio bi, na primer, naroito stabilan. Svojstva ovih elemenata treba traiti blisko svojstvima platine, paladija i nikla. Element 114 je blizak svojstvima olova i kositra.

Izvorni materijali za identifikaciju i rekonstrukciju i istraivanje ovih hemijskih elemenata su ustvari istrani radovi Nikole Cindro, Institut Ruer Bokovi, Zagreb. Za istraivanje hemijskih elemenata 108, 109 i 110, koriteni su istrani radovi mnogih fiziara, naunika i istraivaa. U fazi istraivanja koriteni su radovi koji su objavljeni u literaturi a kasnije i na internetu, a koja opisuje ove hemijske elemente kao to je opisano u knjizi Atom vodi igru Superteki elementi, autor je Nikola Cindro. Zatim, opis u knjizi Materija, Zemlja i Nebo, (Matter, Earth and Ski George Gamov, University of:Kolorado) i drugi. Na osnovu istranih rezultata i podataka pomenutih autora, identifikovani su superteki hemijski elementi 108, 109 i 110. U tekstu stabilnost atomske jezgre; zatvorene ljuske, rekonstrukcijom opisa i dijagrama pod nazivom Rt stabilnih nuklida, more : nestabilnosti i mogui otok stabilnih supertekih jezgri, otkriveni su putem rekonstrukcije prirodni magnetni superteki elementi koji su srodni osobinama hemijskih elemenata iz osme grupe sedme periode: Ir, Ni, Pt, a po ovim skupinama su uzeti i njihovi nazivi: Element broj 108 je dobio ime kao Fo fero-osmijeva, 109 Ci kobaltiridijeva, a 110 Np nikl-platinijeva grupa. Njihove atomske mase su dobivene pomou prelaza protona u neutrone iz podljuske d.

Izvorni materijal za identifikaciju hemijskih elemenata 108, 109 i 110

7 Pomou eme Periodnog sistema elemenata D. I. Mendeljeva i prelaza po grupama i podljuskama 8d 1, 2*6d 2, 6d 3, dobiven je broj neutrona u jezgri atoma br.105. Na osnovu ovako definisanih prelaza formirana je tabela prelaznih protona u neutrone koja izgleda ovako: Element br. Prelazi protona u neutrone n +n + p = np 105 8*1d+ 2*6d +1*6d = 50 ..................................... 50+105+105 =260 106 " = 50+1*3d4 = 62 62+106++106 = 274 107 " = 50+ 1*3d5= 65 65+107+107 = 279 Superteki hemijski elementi na Rtu stabilnostinovootkriveni hemijski elementi 108 " = 50 +1*3d6= 68 68+108+108 = 284 109 " = 50 +1*3d7= 71 71+109+109 = 289 110 " = 50 +1*3d8= 74 74+110+110 = 294 Zarobljeni hemijski elementi u torusu elemenata 108, 109, 110 111 " = 50 +1*3d9 +1*3d = 80 80+111+111 =302 112 " " = 80 80+112+112 =304 113 " " = 80 80+113+113 = 306 114 " " = 80 80+114+114 =308 115 " " = 80 80+115+115 = 310 116 " " = 80 80+116+116 =312 117 " " = 80 80+117+117 =314 118 " " = 80 80+118+118 =316 Elementi: 105,106 i 107 se nalaze ispred supertekih elemenata. Oni imaju kratak ivot i raspadaju se, jer se ne nalaze na Rtu stabilnih supertekih hemijskih elemenata i nisu u torusu magnetnih elemenata 108,109,110. tj. oni se nalaze u zemljinoj kori, a imaju najvie 172 neutrna u jezgri i svi su ispred supertekih elemenata jer su radioaktivni i nemaju dovoljno neutrona i masu u jezgri da bi na taj nain privukli vanjske orbitale, odnosno njihove elektrone. Elementi 108,109,110 su tzv. magnetne nizovi ili strune, tj. magnetni elementi sa posebnim vezama. Njihovi elektroni jednim dijelom se meusobno povezuju u tro-atom koje poznajemo kod transformatora elektromotora i slino njima. Oni se povezuju u nizove i ne jedine se tj. oni formiraju zatvorene uplje cilindrine jastuke, pravei magnetni zatvoreni jastuk, u kojem je magnetni torus. U njemu se nalaze i ostali superteki hemijski elementi 111 do 118. Elementi: 111, 112, 113, 114 su teni metali, a nalaze u magnetnom cilindru-torusu i ne mogu iz njega izai zbog jakog i gustog magnetnog jastuka u obliku krunog cilindra. Elementi: 115,116, 117 su jonizovani i metali u usijanom stanju i zarobljeni su u torusu. Element 118 je plemeniti element ili gas u plinovitom agregatnom stanju koji se nalazi u zemlji zajedno sa tekuoj i plinovitoj plazmi. Elementi: 108,109,110 su mikro magnetii koji formiraju magnetne jastuke, slini su elinim nitima prenika koji imaju najveu specifinu teinu ili gustinu. Elementi 111,112,113,114,115,116,117 imaju veu atomsku masu od magnetnih, ali imaju manju specifinu teinu tj. manju gustinu. Oni predstavljaju kalem od samo jedne jako velikog i debelog uarenog prstena. Element 118 ima najveu atomsku masu, a najmanju specifinu teinu tj. gustinu od svih navedenih elemenata. itav ovaj sistem hemijskih elemenata lii na Tokamak ili na indukcionu pe sa samo jednom zavojnicom. Moglo bi se jo dadati da svi termiki ureaji imaju sline male indukcione pei ili Tokamake.

Rt stabilnih hemijskih elemenata?

Nikola Cindro je superteke elemente nazvao Rtom stabilnosti, jer su oni nastali izolovano u procesu formiranja prirodnih magnetnih hemijskih elemenata koji pripadaju sledeim skupinama: eljezo-osmijum Feosmijum 108, Cobalt-iridijum Coiridijum 109 Nikl-platinijum Niplatinujum 110.
108

Fo284, 2, 8, 18, 32, 32, 14, 2, 1015god. 289 2, 8, 18, 32, 32, 15, 2, 1015god. 109Ci , 294 , 2, 8, 18, 32, 32, 16, 2, 1015god. 110Nt

8 Prema tome, superteki elementi 108, 109 i 110 mogu biti samo oni hemijski elementi koji imaju u jezgri najmanje 178 neutrona i 108 protona i da bi imali dug ivot 10 15 godina, oni moraju biti u posebnom i izolovanom dijelu periodnog sistema hemijskih elemenata, tj. na Rtu stabilnosti. Os,Hs IZVOD IZ FIZIKE Ir,Mt Pt,Ds

Vaniji podaci Ime, simbol:Hasijum,Hs, Majtnerijum, Mt, 109. Darmtatijum, Ds, atomski broj 108, 161N 109, 159N 110, 161N Pripadnost skupu prelaznih metala grupa, perioda, VIIIB, 7 VIIIB, 7 VIIIB, 7 prelazni metal prelazni metal prelazni metal atomska masa, 269 u 268 u 264 u elektron. konfig: [Rn]5f146d67s2. [Rn]]</nowiki>5f146d77s2, [Rn]5f146d87s2 e- na energetskim nivoima 2, 8, 18, 32, 32, 14, 2. 2, 8, 18, 32, 32, 15, 2. 2, 8, 18, 32, 32, 16, 2 oksidacioni broj, agregatno stanje, elektronegativnost bez podataka 265 267 269 266 271 izotopi, Hs, Hs, Hs, Mt, 268Mt, Ds, 273Ds. zast. (ve.) (ve.) (ve.) v.p.r. 1,8 ms, 0,05 s, 13 s. 3,4 ms, 0,70 s, 1,1 ms, 0,170 s n.r. e.r. MeV, 10,820, 10,11, 9,73, 11,269, 10,700, 10,900, 11,670 262 267 p.r. 261Sg, 263Sg, 265Sg. Bh. 264Bh. Hs. 269Hs.
Tamo gde drugaije nije naznaeno, upotrebljene su SI jedinice i normalni uslovi Objanjenja skraenica: zast.=zastupljenost u prirodi, v.p.r.=vreme polu raspada, n.r.=nain raspada, e.r.=energijaraspada, p.r.=proizvod raspada, z.e=zarobljavanje elektrona. Hasijum (Hs, latinski - hassium), prethodno je nosio ime Unniloctium (Uno) - je prelazni metal. Naziv je dobio po jednoj od Nemakih saveznih drava Hesiji Prvi put je dobijen 1984 godine od strane nemakog tima istraivaa koji su vodili Peter Armbruster i Gottfried Mnzenberg. Majtnerijum (Mt, latinski - meitnerium), prethodno je nosio ime unilenijum (Unnilennium, Une) je prelazni metal. Ime je dobio po nemakoj fiziarki Lizi Majtner Darmtatijum (Ds, latinski - darmstadtium), do 16 avgusta 2003 godine nosio je naziv Ununnilium (Uun), kada je na 42 generalnom saboru IUPACa u Otavi dato novo ime. Darmtatijum je prelazni metal. Ime je dobio po nemakom gradu Darmtatu.Do sada je dobijeno samo nekoliko njegovih atoma usled fuzije izotopa olova i nikla.

Novi hemijski elementi ----------------------------------------------------------------------------------------Elementi: 108, 176N 109, 180N 110, 184N atomska masa: 284 289 294 -----------------------------------------------------------------------------------------

OMOTA ATOMA ILI NEUTRINO

Jovo Pavlovi

Neutrino
O ovoj estici je ve bilo dosta reeno, ali e ovdje biti opisana i ematski prikazana struktura i oblik magnetnog niza kojeg ine estice neutrino. Kod beta-raspada se mora uzeti da se pri tom procesu jedan neutron transformisao u proton, uz emisiju elektrona neutrino. Obzirom da su elektron i proton povezani u magnetni niz, onda pored elektrona u emisiji uestvuje i neutrino. Teorija i eksperimenti su dokazali da se pri tome zrai jedna neutralna estica neznatne mase, tzv. antineutrino elektronski Ve. esticu neutrino otkrio je Pauli 1931 godine. ematski prikaz magnetnog niza Neutrino elektronsdki Ve i neutrino mionski Vm

r = 0,53x108 cm. Rotacija ili spin magnetnog niza poveava magnetna svojstva estica.

Elipsasti oblik estice nastaje zbog saimanja magnetnog niza po osovini niza. Izdueni oblik niza estice nastaje zbog istezanja po osovini magnetnog niza zbog pojave centrifugalne sile i veih brzna kruenja oko protona zajedno sa elektronom. Prilikom rotacije djeluju sile koje balansiraju izmeu rotacije elektrona oko protona i spina magnetnog niza. Na taj nain se odrava promjenljivo elipsasto kretanje elektrona oko protona.

Neutrino postoji samo kao niz estica, a ne jedna estica. Ova estica se moe transformisati na drugo mjesto u toku neke vremenske jedinice usled promjene uslova ivota. To je potvrdio Jukava na osnovu principu neodreenosti gdje je energija, masa, vrijeme i brzina jednaka Plankovoj konstanti. Na osnovu teorije velikog ujedinjenjas, izveli su je: .Gleou, A. Solem, i S. Vojnberg i naveli su kao prvu ijedinjenu teoriju za procese u mikro svijetu koja je ujedinila slabu i elektromagnetnu interakciju. Izmeu ostalog je reeno; da princip neodreenosti dozvoljava da se narui zakon odranja energije je samo za vrijeme t E = h/t, h= 6,625x1027 erg sec. t = 4,6x109 sec E = 1,44x1018 erg.

10

Evo ta o esticama kau naunici irom svijeta i kao to kae Dord. Gamov. U svojoj knjizi Materija ,Zemlja i Nebo Koja je tampana u Beogradu 1971godine. O neutrino u pod naslovu knjige (str. 335-336) pie: Ve prva prouavanja radioaktivnog raspada (emisija elektrona od strane nestabilnih atomskih jezgara) dovela su do zakljuka da neto nije uredu sa energetskim bilansom u ovom procesu. Dok estice koje emituju dati radioaktivni element uvek nose jednu odreenu koliinu energije koja je karakteristina za dati element. Energija estica se kreu u irokom rasponu od nule, pa sve do prilino visokih vrijednosti. Poto ukupna energija koja se oslobaa prilikom transformacije jednog u drugo mora biti ista kod svih jezgara iste vrste, dolo se zakljuka da se prilikom emisije mora, osim elektrona, emitovati jo neka estica koja odnosi jedan dio energije. Ova hipotetina estica, koja mora biti bez naelektrisanja i ija masa mora biti jo manja od mase elektrona (mi jo uvek ne znamo kolika je njena masa), dobila je ime neutrino, to na italijanskom znaimali neutralan. Zbog odsustva naelektrisanja i male mase neutrino je u stanju da sa velikom lakoom prolazi debele slojeve materije; debeo betonski zid je nemoan da zaustavi snop neutrino kao to je ograda od iane mree koja spreava prolaz ivini nemona je da zaustavi roj komaraca. Neutrino koji u procesu proizvodnje nuklearne energije nastaju u centru sunca, prodiru kroz njegovu masu i odlijeu u prostor kao da im nita ne stoji na putu. Teorijski je bilo izraunato da je za uspjeno zaustavljanje snopa neutrino potreban zatitni sloj materijala debeo nekoliko svjetlosnih godina! Uprkos ovoj skoro neverovatnoj sposobnosti neutrino estice da pobjegnu, fiziari su ipak uspjeli 1955 godine da zaustave nekoliko neutrino estica i na taj nain dobiju nesumnjiv dokaz njihovog postojanja . Da bi to postigli, F. Rajns (Reines) i C. Konen (Cowean) iz Los Almasa laboratorije su iskoristili injenicu da pri sudaru neutrino sa jezgrama atoma vodonika (protonima) nastaju neutrino i pozitivni elektroni. p+ neutrino n + e+ Ova dva naunika su izgradili dinovski broja estica koji bi bio u stanju da registruje neutrone i pozitivne elektrone i postavili ga u blizini jednog od nuklearnih reaktora Sovana River Projekta za nuklearnu energiju. Nuklearne reakcije koje se odigravaju u reaktoru i proizvode ogromnu koliinu neutrino estica koje struje napolje kroz debeli zatitni zid koji zaustavlja ostala nuklearna zraenja. Mada verovatnoa da se neutrino sudari sa protonom i izazove gore navedenu reakciju iznosi 1: 1030 , ipak se nekoliko takvih reakcija dogodi, usled ega se istovremeno pojave neutron i pozitivni elektron. Na taj nain je neuhvatljivi neutrino najzad ipak bio uhvaen i svrstan u drutvo ostalih dobro prouenih elementarnih estica. Vano je ovde rei da estice neutrino ne postoje kao pojedinane estice, nego su uvijek u nizu sa jo dvije fundamentalne estice, tj estice i anti estice. To i jest razlog to do sada nije adekvatno definisana ova estica.

U izgradnji teorije slabog meudjelovanja bilo je nuno shvatiti elektromagnetnu i slabu interakciju kao kao razliito ispoljavanje jednog osnovnog , elektroslabog meudjelovanja. estice koje prenose slabo meudjelovanje nazivaju se wikoni (engleski weak slab). Za razliku od fotona i gluona koji nemaju masu (misli se mirnu masu), wikoni imaju ogromne mase (80-90 masa protona). Tako velika masa je uzrok kratkog dosega slabog meudjelovanja. estice stupaju u slabo meudjelovanje kada se priblie na rastojanje 1015 cm. Postoje tri vrste vikona W+ , W i Z0 . Dok gluoni mijenjaju boju kvarkova, vikoni mijenjaju jedan kvark u drugi ili jedan lepton u drugi. (U argonu fiziara kae se da vikoni mijenjaju miris kvarkova i leptona.) Evo nekoliko karakteristinih procesa: eVe + W (elektron emitira vikon i pretvara se u neutrino); Ve e + W+ (neutrino emitira vikon i pretvara se u elektron), ili drugaije reeno; W e+ Ve . Prema beta-raspadu e i Ve ine omota ili magnetni niz oko atoma. Odatle proizlazi da je vikon W magnetni niz od estica neutrino Ve sa elektronom e ). Plus i minus vikoni zavise od toga da li se oni trenutno nalaze kao omota u oploju neutrona ili omota protona.

Wikoni, ujedinjenje meudjelovanja

11

Ovi procesi se mogu i drugaije nazvati, odnosno umjesto da se kae vikon, moe se rei da je to magnetni niz neutrino sa elektronom koji emitira kvant hv. To se moe napisati kao proces koji se moe ovako formulisati: e +Ve hv je proces apsorpcija neutrino estica, hv e + Ve proces emisije neutrino estica. Postojanje vikona eksperimentalno je dokazano 1983. godine u laboratorijama CERN-a (Evropski centar za nuklearna istraivanja). U sudarima protona i antiprotona, od kojih je svaki imao energiju 270 GeV, nastajali su vikoni koji su se odmah raspadali ili na par kvark antikvark ili na par lepton antilepton. Izolirani kvarkovi i antikvarkovi ne mogu postojati u slobodnom stanju. Oni formiraju nizove hadrona. Prisustvo vikona W i W+ je traeno preko pojavljivanja visokoenergetskih parova ( Ve , e ) i ( Ve+, e+ ), a Z0 preko (e-, e+ ). Izmjerene mase vikona su odgovarale predvianjima teorije. Uz pomo vikona je mogue stei potpuniji uvid u sutinu raspada neutrona na proton, elektron i elektronski antineutrino. Radi se o slijedeim procesima na nivou kvarkova, vikona i leptona. Da bi neutron postao proton, mora se jedan od njegovih d-kvarkova pretvoriti u u-kvark d u + W . Nastali vikon se raspada na elektron i elektronski antineutrino: W e + Ve. Raspad neutrona prikazan je na crteu, e w Ve d neutron u d u u d neutron

Iz ovog crtea se vidi da se neutron oslobodio elektrostatskog omotaa od kojega se formirao magnetni niz od neutrino estica sa jednim elektronom. Ovaj magnetni omota atoma formira magnetni obru u kojem se nalazi elektron koji, opet, stvara zatvoreni niz u ijem prostoru nastaje magnetni torus. To je prirodna zakonitost fizike atoma, pa se na taj nain stvara stabilna estica ili atom. Dakle, neutron i proton su iste estice koje imaju omotae na razliitim rastojanjima izmeu estica i njihovih omotaa. Kod neutrona je ovaj pla na samoj njegovoj povrini, dok je kod protona ovaj niz odmaknut od njega 1,38 106 puta vie nego to njegov prenik. Ukoliko je u jezgri viak protona, dio protona e se konvergirati u neutrone, neutrino estice i pozitrone (pozitivne elektrone). Novonastali neutron e ostati u atomu i odrati atomsku masu atoma kao to je bili ranije. No, kako je novonastali atom s jednim protonom manje, redni atomski broj novonastalog atoma e biti manji za 1. Neutrino i beta plus (pozitron) e napustiti atom u sklopu beta plus zraenja.

Sluajno tkrie estica neutrino

Neonsko svjetlo kojeg nose neutrinski talasi mogu nesmetanu proi kroz svaku materiju, a da se pri tome ne mijenja njihove fizike osobine. Jedino neutrini mogu proi kroz svaku materiju, a da se pri tome ne mijenjaju njegove fizike osobine. Zato se dogaa da neonska sjena osvijetljena sijaliinim svjetlom moe imati spektar boja, a to druga svjetla nisu u stanju napraviti, jer ne mogu da prou kroz materiju kao to moe neonsko svjetlo koje nosi neutrino estice. Priroda neutrino se ne mijenja kada on prolazi kroz eljezo i bilo koju drugu materiju jer su te magnetne linije srodnog porijekla kao to je eljezo, pa su prilikom prolaza kroz metalnu ogradu proli samo neutrini, a ostali svjetlosni talasi nisu mogli proi kroz metalnu ogradu.

12

Beta-raspad
Proces prelaza neutrona u proton i stvaranje atoma vodonika np+ e+ ve, v e+ ve. V + Ve mnh e

Vm + Ve 196 segmenata u magn. obruu.

Lr

Crvenoneutron, utoproton, plavoelektron, plave crte magnetni niz-obru Ve, Plavi krug V Beta raspad neutrona je proces koji se moe ovako opisati: Neutron je nestabilna estica zbog djelovanja unutarnjih sila. U prvom redu radi se o tome to se neutron ne raspada , nego se samo oslobaa elektrostatskog naboja koji se nalazi na njegovoj povrini, princip poznat kao kod uplje metalne kugle. Na taj nain je neutron postao proton. Neutron i proton su iste estice sa tom razlikom to je neutron bio onda dok se nije oslobodio elektrostskog naboja sa svije povrine. Kada se oslobodio elektrostatskog naboja sa svoje povrine koja se odmakla na rastojanje, postao je proton. Ovaj proces tee obrnutim smjerom kod prelaza protona u neutrone iz podljuske d. Od neutrona se odvaja njegov omota i nastaje atom vodonika sa jednim protonom, elektronom i nizom od para neutrino estica. Proton neutron + elektron + niz od parova neutrino estica. Defekt mase ine neutrino estice: m = mn0- (mp+ + me ) m = 16748 1028 g. - (16725 1028 g. + 9,109 1028 g.) m = 13,891 1028 g. Ovaj defekt masa (m) kao obru ima prenik ili radijus r koji se zove radijus elektrona. r = 2e2/ hc*n 2 e elektrostatski naboj na povrini neutrona, h Plankova konstanta dejstva, c brzina svjetlosti, n broj estica u magnetnom nizu ili obruu koji prolazi kroz proton i elektron i ini Kruenje elektrona oko jezgre atoma vri se na bazi uravnoteenja izbalansiranih privlano-odbojnih sila. Sile koje djeluju na elektron u procesu kruenja su: Spin magnetnog obrua koji prolazi kroz elektron i proton je pokretaka sila obrtanje elektrona koje nastaje zbog toga to proton ima veu masu od elektrona, pa se proton ponaa kao oslonac magnetnom obruu i da se obre oko svoje osovine kao osovina sa mnotvom kardanskih zglobova. Obzirom da je masa magnetnog obrua vea od mase elektrona onda je elektron prisiljen da se i on obre oko svoje osovine zajedno kao i niz obrua. Elipsasto kruenje oko protona je uslovljeno drugim silama koje su prikazane na slici.

13

Sila Ft zavisi od brzine kretanja elektrona oko protona i bitno utie na tromost njegove mase. m

Ft mo o Vn c

Zakonitost kruenja elektrona oko protona

Prema emi kruenja elektrona oko protona vidi se da elipsasti i ekscentrini poloaj protona u elipsi kruenja elektrona uslovljava njegovo kruenje oko protona uz pomo promjenljivih sila koje uzrokuju ovo kretanje. Kruenje elektrona oko protona

C Ova kretanja je opisao Ruer Bokovi i nazvao ih Repluzivne i atraktivne sile", a prikazane su u fizici u obliku sinusoidne krivulje. Na ovoj emi prikazan je oblik poloaja protona i elektrona kada se zavisno od njihovih meusobnih trenutnih stanja ponaaju tri glavne sile ija je rezultanta elipsa, a to je privlaenja sila, inercijalna inercijalna, a masa koja krui menja se zavisno od trenutne brzine kruenja porastom brzine povea njenu tromost. Svi ovi zakoni poznati su fizici. Na putanji A-B na elektron djeluje sile privlaenja tj. vri se ubrzanje kretanja elektrona zbog djelovanja privlane sile protona. Poveana brzina elektrona poveava inercijalnu silu koja tei da odri isti pravac kretanja. Zbog ove dvije sile razliitog pravca dolazi do toga da rezultanta kretanja olektrona zajedno sa omotaem opisuje zakrivljenu putanju koja lii na elipsu. Na putanji B-C pravac kretanja elektrona rezultiraju privlana i inercijalna sila. Poveanjem inercijalne sile raste inertnost ili tromost mase, odnosno poveava se masa elektrona koja raste zbog poveane brzine kruenja oko protona. Zato se poveava se inercijalna sila, a smanjuje se zakrivljena putanja, pa elektron postepeno prelazi u pravac. Na putanji C-D pravac kretanja elektrona rezultira sila inercije i sila privlaenja koja opada zbog poveanja radijusa kruenja. Poto se smanjuje obodna brzina ( Keplerov zakon ) magnetni niz, koji povezuje elektron sa protonom, trenutno je malo vie istegnut ili razvuen tj. vie je elipsast, pa tei smanjiti istezanje. Tada poinje snano privlaenje elektrona protonu zbog njegove smanjene inercije i brzine .

14 Na putanji D-A pravac kretanja elektrona rezultiraju inercijalna i privlana sila, uz pomo povratka iz istegnutog u normalno stanje magnetnog niza ili obrua . (Peregrinusovih magneti se sastoji od velikog broja malih, elementarnih magneta koji tvore nizove, a na krajevima imaju slobodne polove N i S). Osim toga, obru koji prolazi kroz osovinu vri precesiono gibanje u obliku lijevka i na taj nain se smanjuje poveanje brzine obrua sa elektronom i prirast akceleracije. Na ovaj nain se objanjava poloaj atoma i njegovog omotaa. Talasna duina je kruna putanja elektrona oko atoma. Prema Borovom radijusu r koji je izraunat na osnovu kruenja elektrona oko protona i na osnovu Kulonovog obrasca ravnotee privlano odbojnih sila u atomu, proizilazi da je, r =0,53x108cm. mv2 /r = e2 /40 r2.(1) mvr = nh/2.. (2) Na osnovu ove dva izraza Bor je dobio vrijednost radijusa r gdje je n redni broj krune staze elektrona. Iz (1) i (2) izlazi, = e2/20h n, tj. ~ 1/n r = 0 h2n2/ me2, tj. r ~ n2. r =0,53x108cm Ovaj radijus se moe izraunati na osnovu broja estica n u obruu Lr i faktora kojim se redukuje pravolinijsko kretanje na krunu brzinu. U fizici je poznat kao faktor koji je izraen formulom: = 2e2/ hc, a radijus kruenja je izraunat pomou formul: r = /n Magnetni obru ili krunica Lr je Lr = r. Duina staze obilaska elektrona oko protona je: = 2 r. = 3,33x108cm, Brzina kruenja elektrona, Vn = 2,19x108cm /sec, onda je masa elektrona me = h/v me = 9,08x1028g. Vrlo vanu ulogu pojednostavljenja pojmova u fizici je princip neodreenosti, pa je ovaj princip primenjen kod istraivanja u kvantnoj mehanici.

Dosada se smatralo da omota kod svih atoma, pa i kod vodonika, ine samo elektroni. Sam pojam omota ne moe biti jedna estica. Omota mora biti skup estica u nekakvom obliku kao povrinski sloj ili u obliku plata. Obzirom da elektron krui oko protona zajedno sa nizom antineutrino elektronskim, onda je jasno da to lii na neku vrstu opne koja, osim elektrona , mora imati jo neto. Na osnovu svega toga moe se zakljuiti da je ta opna, ustvari, rotirajui magnetni niz sastavljen od tri vrste estica i to od protona, elektrona i veeg broja neutrino estica. Ovakvo objanjenje zadovoljava sve ono to su naunici davno prihvatili kao moguu strukturu, oblik i fizike osobine atoma. Dakle, omota atoma sainjava elektrostatska masa koja je bila omota neutrona kao (esj) sa nabojem koji je bio na neutronu prije njegove transformacije u proton. Energija omotaa atoma se moe prestaviti i energijom veze i izrazom; Ev=e2p/r Masa omotaa vodonikova atoma se moe lako izraunati jer su poznate mase produkata nastalih iz mase omotaa neutrona. Radijus staze kruenja elektrona oko protona je Borov radijus. Brzina krunog kretanja Vn je redukovana brzina svijetlosti c koja se redukuje faktorom , a to se zove se hiperfina struktura spektralnih linija vodonika. =2e2 / hc Na osnovu teorije velikog ujedinjenja, izveli su je: . Gleou, A. Solem i S. Vojnberg i naveli su kao prvu ujedinjenu teoriju za procese u mikro svijetu, koja je ujedinila slabu i elektromagnetnu interakciju. Izmeu ostalog je reeno; da princip neodreenosti dozvoljava da se narui zakon odranja energije je samo za vrijeme t, t = h/E, Gdje je h Plankova konstanta dejstva, ili energija kvanta kvantiziranih estica. Za to vrijeme kvant moe da pree rastojanje R, R c t hc/ E Gdje je c brzina svjetla, tj. c R/t je konstanto.

Struktura omotaa atoma vodonika

Energija i masa omotaa atoma

15 Bor je na osnovu Kulonove sile izraunao talasnu duinu , a to je krunica Ln radijusa r. = hc/E.

Fina i hiperfina struktura spektralnih linija vodonika objanjava se pomou kvantnih svojstava elektrona u atomu opisanih s kvantnim brojevima n. Konstanta fine strukture je = 2p e2/hc. Kae se: Energija kvanta mora pasti u okvir neodreenosti energije koju daje relacija neodreenost (Jukava). E h/t. Vrijeme t, oevidno, nije nita drugo, nego vrijeme koje estice - prenosioci meudjelovanja provedu u putu za vrijeme prelaska od emisije A do apsorpcije B kvanta, a to je interval izmeu momenta isputanja kvanta hv i momenta apsorpcije u vremenu meudjelovanja. A B

Fina i hiperfina struktura spektralnih linija vodonika

Feynmanov dijagram isutanja estica ema prikazuje virtualni proces raspada neutrinskog niza mase estica mVe. Dakle, to nije preeni put radijusa dejstva sile jezgra (l=1013cm) kako je naveo H. Jukava, nego je to put koji su estice prele od emisije do apsorpcije kvanta hv u vremenu t. Taj odnos puta i vremena je konstantan kao to je i brzina svjetlosti c konstantna, c=l/t, ili c=R/t. Put l ili R je preena relacija brzinom V za vrijeme t. To vrijeme je t = l/c=1/c , t = 1cm/ 3,0x1010 cm sec. 0,73x102 = 4,566x109 sec. t = 4,566x 109 sec. U istom vremenskom intervalu t, konstanta ee puta redukuje pravac putanje to je radijus krunice manji. Kako je =2e/hc=/=Vn/c=t/t=0,729x102, promjena valne duine data je ovim izrazom; =/ U kvantnoj mehanici konstanta h je kvantizirana koliina dejstva, frekvencija je broj promjena, a brzina Vn = 2,19x108cm/sec, broj obrtaja u vremenu t, pa je za n=1 Ob=6,6x1015sec1. hv = hob, hv=4,37x1011erg. me= 9,1x 1028g. me = me me=0,73x102 9,1x1028cm/sec, me = mV = 6,643x1030g. U Fizici (tabela elementarnih estica ) stoji podatak da je antineutrino mionski, m = 7,28x1030g., a da je antineutrino elektronski 20 puta laki, me = 3,64x1031g. Kada se uzme De Broljieva masa koju je izraunao 1924 godine i nazvao je fotonom, tom prilikom je jo iz teorije kvanta izlazilo i putem prouavanja sudara fotona s elektronima bilo eksperimentalno potvreno da svaki elektromagnetni talas ima istovremeno osobine estica i korpuskula. To e prema De Broljijevim odnosom izmeu energije i jednog fotona i energije pobuivanja oka dobio broj fotona uto-zelene boje, n=Ep/Ef (Ep-energija pobude 1x1011erg, Ef energija fotona 0,3584x1011erg.) n=2,793 fotona Dakle, energija fotona utozelene svjetlosti je E1=3,578x1012erg, a energija pobude oka Ep=1x1011erg, onda je masa tri fotona, 3mf=3,578x1012erg/ 9x1020cm2sec2, 3mf=3,9756x1033g. mf=1,325x1033g.

16

Prilikom isijavanja fotona iz niza Lr u vremenu t, na bazi Plankove konstante h. Energija: E=h/t=6,62x1027erg./4,566x109sec E =1,445x1018erg. mf = E/c2 =1,445x1018erg./ 9x1020cm2sec2, pa je masa jedne estice fotona mf = 1,6x1039g. Zato se uzima energija niza na bazi frekvencije vidljivog spektra svjetlosti jer je to kvantizirana energija. Plankova hipoteza je izraena formulom E = hv mVe ~ m/n Duina obrua koji ini niz estica Ve i Vm u nizu Lr je odreena formulom Lr = r. Obzirom da je masa estica u nizu Lr u opni estica, onda se masa tih estica moe izraunati na osnovu odnosa defekta mase i broja estica n u nizu Lr. mVe ~ m/n.

Rad, sila i defekt mase

Naboj se izraava u elektrostatskim jedinicama (esj.). Jedna esj. je koliina naboja koja na udaljenosti od 1cm. vri na jednaku koliinu naboja silu od jednog dina tj. 1 din =gcm/sec2 Vektor sile estice Fr je skalarna veliina. Kulonova sila F je proizvod naboja: e= 4,8x1010 esj. i Loschmidtova broja L=6, 0225x1023, F = Le= 2,89x1014 esj. mi = m /t (mi ozraena masa) mi = 13,9x1028 g / 4,6x109 sec. mi = 3,02x1019 g/sec. Odatle je frekvencija f = mi /m, f = 2,174x108 sec1 . Energija kvanta ove frekvencije je hv = 1,43x1018 erg. Kvantiziranu uzajamnu zavisnost izmeu talasanih i korpuskalnih (tj. odgovarajuih estica) osobina materije daje jednaina De Broljijeva: =h/mv Pomou ove formule moe se izraunati masa kvanta izraene energije koja odgovara ma kojoj talasanoj duini. Ujedno se moe izraunati duina talasa koji je karakteristian za estice materije ma koje date mase i brzine. Na primjer; neutrino V koji odgovara liniji H Balmerova serija. Svaki elektron ima samo jedan svoj niz estica koje mogu da se poveavaju ili smanjuju, odnosno, izduuju ili skrauju. Na taj nain prelaze iz jednog nivoa u drugi koje nazivamo orbitale. Prilikom formiranja nove orbitale magnetni nizovi se redukuju tako da nova orbitala ima prostor da se formira. Zakonitost odnosa mase i energije omotaa atoma ili nizova zavise od energetskih nivoa ili duina nizova orbitale. Ovim nainom se prikazuje uravnoteeno stanje ili ivot stabilnih atoma sa kompletiranom elektronskom strukturom.

Energetski nivoi i zraenje atoma. Kada se emisija svjetlosti tumai samo energetski, sa stanovnitva kvantne mehanike, umesto krunih staza uzimaju se kvantni nivoi energije. Razlika izmeu dva bliska energetska nivoa sve je manja to se ide dalje od jezgra. To je zbog toga to su radijusi nivoa orbitala sve gui, pa su staze Ln sve gue i to je atomska masa vea. Zato su i magnetni nizovi blii jedan drugom blii jezgri. Razlika izmeu pojedinih nivoa izgleda ovako:(n 1/ n2=4), (n 2/n3=2,25), (n3/n4=1,8), (n 4/n5=1,56), (n5/n6=1,44). Lajmanova, Balmerova i Paenova serija, na bazi osnovnog stanja je; E= 13,6 eV- 3,4 eV=10,2eV, ili 21,76x1019- 5,44x1019=1,632x1018erg. E=10,2 eV- 6,8 eV= 3,4 eV, ili 16,32x1019- 10,88x1019=0,544x1018erg. E=3,4 eV 1,51eV= 1,9 eV, ili 5,44x1019- 2,416x1019= 0,304x1018erg.

17

Na osnovu elektrostatskog uticaja i inercijalnih sila masa estica iz unutranjeg dijela prelazi u opnu estice (princip ili zakon metalne uplje kugle). Taj se rad vri pod uticajem naboja i inercijalne sile. Jedna elektrostatska jedinica (esj ) je koliina naboja koji na udaljenosti 1cm. vri na jednaku koliinu naboja silu od jednog dina (1din=g cm/sec2 ). Masa estice u nizu Lr se moe dobiti iz razlike energetskih nivoa En =13,6eV-3,4eV=10,2eV. Energija 10,2eV odgovara energiji En =1,632x1018erg. Ovu energiju imaju estice niza duine Lr =1,662x108cm. Elektronske orbitale Nivoi n n2 e e m x10-28g 1 2 3 4 5 6 7 1 4 9 16 25 36 49 2 2 8 10 8 18 18 36 18 54 32 86 32 118 13,9 13,9 13,9 13,9 13,9 13,9 13,9

ev 13,6 13,6 13,6 13,6 13,6 13,6 13,6

_______

m / n 13,90 6,95 4,63 3,47 2,78 2,31 1,98

ev/n2 ev 13,6 3,4 1,5 0,85 0,54 0,38 0,28

Serije Lajmerova Balmerova Paenova Brekerova Fondova -

Dijagram odnosa mase (m) i energije (eV) po n i n2. Plava linija; ev=f(ev/n), Crvena linija; m =f(m /n2) 15 10 5 0 0 2 4 6 8

Ljubiasta neutron, uta proton, crvena elektron, plave crte magnetni niz-obru.

Zapremina i gustina opne estice u magnetnom nizu ili obruu

Obru je niz neutrino estica u kojem se nalaze jo proton i nasuprot njemu elektron. Ovaj obru je u fizici poznat kao balon i prikazan je kao (Schredingerova jednaina). Volumen ovakvog balona je V=4prdr. Volumen kugle je V=4pr3/ 3. Vektorski ili elektrostatski prikazano zapremina kugle koja prelazi u balon je; V = 4p r (r/3esj ), r/3esj = dr Funkcija zapremine V=f (r) ima najveu zapreminu kada elektrostatska vrijednost kulminira tj. kada je prvi izvod od (r-3dr esj )'=0 esj, dr = 3 cm . dV = 4prdr = 4p ( 0,6x1014cm)2 3 cm dV = 13,6x1028 cm q = m/dV = 13,9x1028g./13,6x1028 cm . Ova gustina je q = 1,022g. /cm3. koja odgovara radijusu r = 0,6x1014 cm.

18

Da bi se potvrdila teoretska postavka o veliini, obliku i fizikom stanju estica u magnetnom nizu oko atoma, uzeta je jo jedna u fizici poznata veliina, a to je gustina minimalnog kvantuma naelektrisanja estice, e = 4,80286x1010esj. Ova vrijednost je izraena u gram-atomima svake mase i Loschmidtova broja L=6,0225 1023 daje silu F(esj ). Najmanja koliina naboja odgovara elektronu, e = 4,8x1010g1/2cm3/2sec1, a sadri u sebi umnoak brzine cm/sec i masu u gramima g. Kada se iz koliine e=4,8x1010gcm3/2sec1 eliminiu produkti, tj., njeni umnoci, dobije se masa estica nosioca elektriciteta na povrini estice. Na osnovu toga slijedi; m1/2r1/ 3= 4,8x1010 gcm3/2sec1/3x1010cm /sec, m1/2 r1/3=1,6x1020g1/2cm1/ 2, m r = 2,58x1040gcmr, r -radijus elektrona m=2,58x1040gcm /2,8178x1013cm. m e= 9,156x1028g, me* =mVm = 0,73x102 mVm = 6,64x1030g.

Odreivanje radijusa nivoploha elementarnih estica. estice u nizu koje rotiraju oko svoje osovine, spinska rotacija, prilikom kruenja oko protona, formiraju rotirajui obru kao prolaznu zavjesu ili elektrostatski i elektromagnetni plat, koji ima oblik uplje kugle. Poznato je iz fizike da se elektrostatski naboj razmie na rastojanje koje je manje od 1 fermija, ili r <1,4x1013cm, a najmanje rastojanje r =1014 cm. Raunskim putem je dobivena vrijednost za radijus estice niza Lr, r = 0,6x1014 cm. R=2r, R= 1,2x1014 cm. Radijus vektor r i elektrostatski naboj F meusobno pomnoeni ( Fr ) daju vrijednost koja zavisi od radijusa r. To je uravnoteena elektrostatska skalarna veliina, pa je Fr= 1esj dr, Fr = 1esj. 3esj.cm Fr = 3esj2cm r= ( 3esj )1/2cm / F r = 1,732 esj cm./ 2,8925x1014esj. r = 0,6x1014cm. dr = r/3 = 0,6x1014 cm./ 3 =0,2x1014cm. r0 = r-dr =0,4x1014 cm. ( r0- radijus upljine kugle estice ).
Ovaj isjeak iz kugle sa elektrostatskim nivoima gustine elektriciteta q prikazan je na slici. cm2 dr r ro

19 ema prikazuje raspored elektrostatske gustine naboja po nivoplohama u opni estice. Prenik estice u nizu Lr uslovljen je koliinom elektrostatska gustine q, koja je izraena u esj. Prema podacima iz literature, ova gustina opada rastom +radijusa, pa je za r = 1,4 fermija gustina q=0, a za r0, q 1. irenje ili saimanje volumena mora biti integralno, obzirom na radijus i gustina u volumenu, estice utiu na njihov volumen. (Schredingerova jednaina ) V=4prdr koja zavisi od gustine q, q = 1,022g./cm3

Opis procesa kruenja elektrona oko protona

Da bi se pojednostavilo objanjenje koje je naprijed izloeno moemo sebi pretpostaviti ili nacrtati jedan obru tako da povuemo dvije paralelne linije koje tangiraju rubove obrua i koje su paralelne sa ravnima obrua. Jedna linija koja tangira obru prolazi kroz jednu esticu u nizu, ( proton), a druga linija koja tangira obru na suprotnoj strani prolazi kroz esticu u nizu, ( elektron). Neka je proton taka "a", a elektron je taka "b".Izmeu ovih taaka sa jedne i druge strane obrua su nizovi estice "c" koji se zovu neutrino. Kad se zarotira obru taka "b" oko take "a", onda cijeli obru rotirati oko take "a". Prostor unutar obrua ima oblik upljeg krunog cilindra koji se zove magnetni torus. Sve estice koje ine obru su u obliku kardanskih zglobova, pa se one obru i same oko sebe i time uzrokuju rotaciju oko protona, koju zovemo magnetni spin. Obzirom da proton, taka "a". ima veu masu, a moe da bude i ukruena, preteno i jest takav, onda sve estice, kardanski zglobovi "c", moraju da se rotiraju oko protona, tj. oko osovine "a", ili obrua. Obru moe da bude obliku elipse, to i jest est sluaj, jer se niz istee ili stee, a moe da bude u obliku kruga. Slika oblika rotacije elektrona oko protona c

c b' a b

Kretanje elektrona uslovljen je djelovanju privlano-odbojnim sila naboja elektrona i jezgre uz pomo inercijalnih sila kojima se suprotstavlja tromost mase zbog uticaja brzine mase. Radijus, brzina i spin elektrona odravaju impuls vrtnje oko jezgra atoma, pa je mogue lako objasniti planetarni model atoma na vodoniku. Dakle, nije teko objasniti, ali je potrebno, na bazi sastava masa u atomu, odrediti koja je estica nosilac nedostajue mase (defekta mase), energije, impulsa i momenta impulsa. Postojanje neutrino estica, nosioca defekta mase m, koji je izveden iz poznate formule defekta mase pri beta-raspadu po imenu neutrino, a otkrio ju je Pauli 1931 godine. Ove estice se nalaze svugde u atomima i etru, jer da ih nema svugdje nebi ni sa sunana svjetlost mogla doi do Zemlje, a pogotovo sa zvijezda. Postoje etiri vrste neutrino estica: neutrino i antineutrino mionski V, neutrino i antineutrino elektronski Ve. Ove estice u eteru imaju ta svojstva da mogu prenositi sve vrste talasa u kroz etar i to iskljuivo putem impulsa. Kada elektron rotira oko protona, stvara se elina prolazna zavjesa oko protona, kao propeler koji se okree velikom brzinom. Elektron, prilikom kruenja oko protona, opisuje jednake povrine u

20 istim vremenskim intervalom (Keplerov zakon), sa nabojem e=4,8x1010 esj (apsolutnih elektrostatikih jedinica), i radijusom r koji se stalno mijenja jer je kruenje elektrona elipsasto i ekscentrino. r = 2p e2 /m*Vn2 = 23x1020gcm/sec2/13,9x1028gr .4,84x1016cm2sec2. r = 0,34187x108 cm. E = 2p e2/r. = 1,445x1018 erg cm /0,34187x108cm. =4,21x1010 erg, 2 2 mc = E, m=E/c =4,21x1010 erg,/ 9 1020 cm2 /sec2. m = 4,68x1031g. m=Ve, Ve =4,68x1031g. Ova masa zavisi od duine magnetnog niza Lr = rp.

Fizike osobine neutrino

Omota atoma vodonika ini rotirajui zatvoreni magnetni obru, zavjesa ili niz parova estica Ve i Vm u kojem se nalazi jedan elektron i jedan proton. To reform 2007 by Jovo Pavlovi Mass mVe 4,68 1031 g. Mass mVm 6,628 1030 g. Energi level, n =nm + n e= 7+7=14. n2 =196, m=n2(mVe + mVm ) = 196 ( 0,468+6,628) 1030g. m=13,91 1028g. m =mn0 - (mp++ me )=13,9 1028 g.

Izvod iz fizike
Composition Family Group Interaction Antiparticle Theorized Discovered

Discovered Symbol No. of types Electric charge Color charge Spin

Elementary particle Fermion Lepton weak interaction and gravitation Antineutrino (possibly identical to the neutrino) 1930 by Wolfgang Pauli 1956 by Clyde Cowan, Frederick Reines, F. B. Harrison, H. W. Kruse, and A. D. F. B. Harrison, H. W. Kruse, and A. D. McGuire.

e, and

3 - electron, muon and tau 0 0

This box: view talk edit