Ik sta niet met beide benen op de grond

Alain Clark wil stapje voor stapje de wereld veroveren

Na Nederland in een jaar tijd voor zich gewonnen te hebben, staat Alain Clark nu aan het begin van zijn internationale door braak. Ik ben gewoon iemand met een hoop ideen en die wil ik kwijt. Tekst: Joost Knaap Fotos: Jan Luursema
Voor Clark is het heel normaal dat hij in de muziek terecht is gekomen. Het is eigenlijk heel natuurlijk gegaan, vertelt de zanger. Mijn vader heeft altijd in een bandje gezongen. Er was eigenlijk altijd wel muziek in en om het huis. Als kind was hij al aan het oefenen met speelgoedgitaartjes en goedkope keyboards om eigen nummers te componeren. Op 16-jarige leeftijd kwam het moment dat hij wist dat hij van de muziek zijn beroep wilde maken. Clark schreef zich in voor talentenjachten en speelde liedjes zich serieuzer met muziek bezig te houden. Hij begon meer nummers te schrijven en spaarde s zomers om instrumenten en opnameapparatuur te kunnen kopen. Zo is het begonnen, als een hele serieuze hobby, waar ik heel veel tijd en energie in stak. En eigenlijk is dat het nog steeds, lacht Clark. Alleen op een ander niveau, natuurlijk. Op 19-jarige leeftijd vertrok de artiest in sp voor een periode van drie jaar naar de VS. Daar heeft hij veel geleerd, bijvoorbeeld over de manier van zakendoen in de muziekwereld. Ik was toen vrij jong en dan moet je opeens meedraaien in een wereld die toch voornamelijk wordt geregeerd door volwassen zakenlui. Dat dwingt je ook om je te verdiepen in bepaalde dingen. Maar vooral aan het contact met andere artiesten heeft Clark veel gehad. Door mee te kijken, af te kijken, vragen te stellen. Daar word je een betere muzikant van. Na deze eerste stappen in de muziekwereld en weer terug in Nederland schreef Clark nummers voor andere artiesten, produceerde muziek en bracht zelf een Nederlandstalig album uit. Aan sommige projecten verdien je geld, andere projecten zie je meer als investering, maar muziek is na

Alain Clark zingt een duet met zijn vader tijdens een concert in De Oosterpoort in Groningen.

Clark wil graag met Alicia Keys en Stevie Wonder de studio in duiken
die hij zelf had geschreven. Dat voelde zo goed dat ik wist: dit is gewoon wat ik wil doen. Dit is wat ik moet doen. mijn zestiende wel een fulltime ding voor mij geweest. De grote doorbraak kwam in 2007 met zijn eerste Engelstalige single This aint gonna work. Vanaf dat moment is het heel snel gegaan. In datzelfde jaar ontving

de popster een 3FM Mega Award. Natuurlijk is Clark heel blij met zijn plotselinge succes, zo vertelt hij enthousiast. Als je de intentie hebt iets te delen met mensen, dan wil je natuurlijk dat mensen reageren. Als dat dan echt gebeurt is dat fantastisch. Dat is ook heel inspirerend voor nieuwe dingen die je dan weer doet of maakt. Het is een soort brandstof voor de motor die wel al draaide, maar nu op hogere toeren.

Plotseling succes

Vanaf dat moment besloot Clark

Vliegen en zweven

Hoe verklaart hij zelf zijn succes?

Het is toch vooral geluk hebben dat je nummer goed opgepikt wordt, vertelt de zanger. Ik kan niet zeggen dat ik een bepaalde succesformule heb. Het is een combinatie van hard werken en een beetje geluk hebben. Clark heeft dan ook geen moeite zijn plotselinge succes te relativeren. In principe sta ik niet met beide benen op de grond, want ik ben altijd aan het vliegen en aan het zweven, grapt de artiest, maar hij voegt er aan toe: Ik ben gewoon iemand met een hoop ideen en die wil ik kwijt. En die kan ik ook kwijt. Je moet het niet ingewikkelder maken dan dat. Volgens Clark is de afgelopen periode een opeenstapeling van hoogtepunten is geweest. Maar als hij echt wat moet noemen, dan het duet met zijn vader (Im so proud of

verloopt het nog een beetje stroef, vertelt de zanger. We hebben wel veel positieve reacties gehad, maar de verkoop blijft nog een beetje achter. In Zwitserland is Clarks album echter binnengekomen in de top vijftig. Ook in Itali zijn de eerste resultaten ook hoopgevend. Het is heel spannend. Het is echt een opbouwende fase, die veel tijd en energie nodig heeft. Alhoewel het heel voorspoedig gaat nuanceert Clark dit meteen. Het hoeft niet te slagen. Het is niet zo dat ik aan de grond zit als het niet lukt. Ik zie het vooral als een leuke uitdaging, iets om er bij te willen. Clark droomt er van ooit nog eens de oceaan over te steken naar de VS. De VS zijn bijna een werelddeel. Daar gaat heel veel voorbereiding aan vooraf, maar we zijn er wel mee bezig.

In de Verenigde Staten leerde de artiest zaken doen in de muziekwereld

you). Dat je met je vader alle grote zalen afgaat, om een liedje te spelen wat je ooit op een zondagmiddag met elkaar hebt opgenomen. Dat maken niet veel mensen mee. Daar kan ik echt van genieten. Inspiratie voor nummers komt eigenlijk overal vandaan. Van grote onderwerpen als de liefde tot iets dat hij ziet op straat of een gevoel dat hij op een bepaald moment heeft. Het is niet los te zien van hoe je je leven leidt. Alles wat je doet of meemaakt, voelt of niet voelt. Het is vaak een emotie die je vertaalt in muziek. Soms begint een nummer met een stuk tekst, maar soms is er eerst een melodie, waar dan later de tekst bij komt. Iets dat Clark graag nog zou willen bereiken is met een aantal van zijn helden de studio in duiken. Artiesten als Stevie Wonder, Michael Jackson en Alicia Keys. Maar echt hele grote plannen voor de toekomst, behalve dan promotie in het buitenland, heeft Clark niet, zo besluit hij. Ik wil doorgaan, groeien en beter worden. Verder ga ik gewoon lekker door waar ik mee bezig ben. Reageren? Stuur een mail naar hoofdredactie@studentenkrant.org of kijk op www.studentenkrant.org.

Opbouwende fase

Ook op internationaal gebied gaat het Clark voor de wind en timmert hij flink aan de weg. Eerste releases zijn al gedaan in Itali en Engeland. Zwitserland, Duitsland, Frankrijk en Spanje staan nog op het programma. In Engeland

Cultuur

Groninger Studentenkrant 5