Scribd Logo
Upload

Welcome to Scribd!

  • الگوخوانی رفتار مقارن ظهور در قرآن کریم / Raftar e Moqaren e Zouhur

    Uploaded by

    Aeen Baha'i
    165 views643 pages
    اين مجموعه ، نکته خوانی آيات مبارکه کلام لله مجيد است به جھت يافتن الگوی رفتاری مؤمنان ومنکران ، مقارن ظھور تمامی پيامبران الھی در بستر تاريخ .اين الگو خوانی، ضرورت تلاش ھر فرد انسانی در ھر برھه از تاريخ را برای مطالعه ودرک کلام الھی وعمل مطابق اصول مندرج در آن نشان ميدھد . کلام لله در قران مجيد ، با جملات ساده، صريح، روشن و دقيق ، فرايند ايمان و انکاررا می نماياند و سنت الھی در ايمان و انکار را تغيير ناپذير می شمرد . و دقيقا به ھمين سبب است که بدون استثناء ،ھر فرد انسانی بايد در زمان زندگانی خود تصميم بگيرد که ميخواھد در زمره کدام گروه از مردمی شمرده شود که با کلام الھی مواجه می شوند ؟ آيا به عھد و پيمانی که با پروردگار خود بسته وفادار می ماند؛ و در مسير مستقيم ھدايت الھی به رشد و تکامل خود ادامه داده عبد صالح الھی خواھد ماند؛ ويا راه تکذيب و انکار و کفر را بر می گزيند و بقيه ايام حيات خويش را در ضلالت بی سرانجام طی می کند ؟ يافتن ملاک ھای متقن وروشن، خطاب به بندگان الھی از خلال آيات قران کريم ، به ما ياری می رساند تا در فرايند ايمان و انکار، با خصوصيات ، روش ، نحوه سلوک ، دلايل مخالفت و موافقت و نتايج ايمان و انکار در مسير تاريخی آن آشنا شده ، با انتخاب مسئولانه وشجاعانه ، برھان حق را گواه راستی ايمان، و کلام الھی را ھدايت و بشارت برای خود بدانيم . در مواجھه با خطرات و لغزش ھا و امتحانات، با لبيک به عھد و پيمان الھی به عروة الوثقی ايمان و ايقان چنگ زنيم ؛ از دوزخ بگذريم ؛ و در بھشت جاودان جاويد مانيم. الگو جوئی از کلام الھی، مرکز و منبع حقيقی اطمينان، اراده و انگيزه لازم ، برای حرکت در سبيل مستقيم الھی است ؛ که به يقين راه حق ھمانست و نبايد در آن شک و شبھه ای کرد . حيات بشری، بی وقفه و بی امان ادامه دارد و ميليونھا نفر از نفوس انسانی ، يک به يک در حيات دنيوی خود در مسير گذر از امتحانات الھی قرار می گيرند ؛ ولاجرم ھر يک بايد به تنھائی از مسير باريک و خطرناک برزخ بگذرد و خود، تصميم گرفته و مسئوليت آنرا به عھده گيرد ؛ که بھشت را برمی گزيند و يا اھل دوزخ است ؟ فرايند ايمان و انکار، توقف ناپذيراست و اراده الھی برای رشد و تکامل روحانی ، پايان ناپذير . خداوند، کلام الھی را بر فھم بشر آسان نموده است تا ھر يک از ما با ھر ميزان علم و سواد و تحصيلات ظاھری، به مدد کلام الھی و نه ھيچ چيزديگر، به تنھائی در مسيری گام بگذاريم که مطابق خواست و اراده الھی است . بايد آگاھانه و با اراده ، الگوی ھميشگی ايمان و انکار را ، بيابيم و تصميم بگيريم که با عقيده و عملی که انتخاب می کنيم ،خواسته و ناخواسته ، در زمره منکران و تکذيب کنندگان ،به شمار نيائيم .

    Copyright

    © Attribution Non-Commercial (BY-NC)

    Available Formats

    PDF, TXT or read online from Scribd

    Did you find this document useful?

    Is this content inappropriate?

    Report this Document
    اين مجموعه ، نکته خوانی آيات مبارکه کلام لله مجيد است به جھت يافتن الگوی رفتاری مؤمنان ومنکران ، مقارن ظھور تمامی پيامبران الھی در بستر تاريخ .اين الگو خوانی، ضرورت تلاش ھر فرد انسانی در ھر برھه از تاريخ را برای مطالعه ودرک کلام الھی وعمل مطابق اصول مندرج در آن نشان ميدھد . کلام لله در قران مجيد ، با جملات ساده، صريح، روشن و دقيق ، فرايند ايمان و انکاررا می نماياند و سنت الھی در ايمان و انکار را تغيير ناپذير می شمرد . و دقيقا به ھمين سبب است که بدون استثناء ،ھر فرد انسانی بايد در زمان زندگانی خود تصميم بگيرد که ميخواھد در زمره کدام گروه از مردمی شمرده شود که با کلام الھی مواجه می شوند ؟ آيا به عھد و پيمانی که با پروردگار خود بسته وفادار می ماند؛ و در مسير مستقيم ھدايت الھی به رشد و تکامل خود ادامه داده عبد صالح الھی خواھد ماند؛ ويا راه تکذيب و انکار و کفر را بر می گزيند و بقيه ايام حيات خويش را در ضلالت بی سرانجام طی می کند ؟ يافتن ملاک ھای متقن وروشن، خطاب به بندگان الھی از خلال آيات قران کريم ، به ما ياری می رساند تا در فرايند ايمان و انکار، با خصوصيات ، روش ، نحوه سلوک ، دلايل مخالفت و موافقت و نتايج ايمان و انکار در مسير تاريخی آن آشنا شده ، با انتخاب مسئولانه وشجاعانه ، برھان حق را گواه راستی ايمان، و کلام الھی را ھدايت و بشارت برای خود بدانيم . در مواجھه با خطرات و لغزش ھا و امتحانات، با لبيک به عھد و پيمان الھی به عروة الوثقی ايمان و ايقان چنگ زنيم ؛ از دوزخ بگذريم ؛ و در بھشت جاودان جاويد مانيم. الگو جوئی از کلام الھی، مرکز و منبع حقيقی اطمينان، اراده و انگيزه لازم ، برای حرکت در سبيل مستقيم الھی است ؛ که به يقين راه حق ھمانست و نبايد در آن شک و شبھه ای کرد . حيات بشری، بی وقفه و بی امان ادامه دارد و ميليونھا نفر از نفوس انسانی ، يک به يک در حيات دنيوی خود در مسير گذر از امتحانات الھی قرار می گيرند ؛ ولاجرم ھر يک بايد به تنھائی از مسير باريک و خطرناک برزخ بگذرد و خود، تصميم گرفته و مسئوليت آنرا به عھده گيرد ؛ که بھشت را برمی گزيند و يا اھل دوزخ است ؟ فرايند ايمان و انکار، توقف ناپذيراست و اراده الھی برای رشد و تکامل روحانی ، پايان ناپذير . خداوند، کلام الھی را بر فھم بشر آسان نموده است تا ھر يک از ما با ھر ميزان علم و سواد و تحصيلات ظاھری، به مدد کلام الھی و نه ھيچ چيزديگر، به تنھائی در مسيری گام بگذاريم که مطابق خواست و اراده الھی است . بايد آگاھانه و با اراده ، الگوی ھميشگی ايمان و انکار را ، بيابيم و تصميم بگيريم که با عقيده و عملی که انتخاب می کنيم ،خواسته و ناخواسته ، در زمره منکران و تکذيب کنندگان ،به شمار نيائيم .

    Copyright:

    Attribution Non-Commercial (BY-NC)
    Download as PDF, TXT or read online from Scribd
    Flag for inappropriate content
    165 views643 pages

    الگوخوانی رفتار مقارن ظهور در قرآن کریم / Raftar e Moqaren e Zouhur

    Uploaded by

    Aeen Baha'i
    اين مجموعه ، نکته خوانی آيات مبارکه کلام لله مجيد است به جھت يافتن الگوی رفتاری مؤمنان ومنکران ، مقارن ظھور تمامی پيامبران الھی در بستر تاريخ .اين الگو خوانی، ضرورت تلاش ھر فرد انسانی در ھر برھه از تاريخ را برای مطالعه ودرک کلام الھی وعمل مطابق اصول مندرج در آن نشان ميدھد . کلام لله در قران مجيد ، با جملات ساده، صريح، روشن و دقيق ، فرايند ايمان و انکاررا می نماياند و سنت الھی در ايمان و انکار را تغيير ناپذير می شمرد . و دقيقا به ھمين سبب است که بدون استثناء ،ھر فرد انسانی بايد در زمان زندگانی خود تصميم بگيرد که ميخواھد در زمره کدام گروه از مردمی شمرده شود که با کلام الھی مواجه می شوند ؟ آيا به عھد و پيمانی که با پروردگار خود بسته وفادار می ماند؛ و در مسير مستقيم ھدايت الھی به رشد و تکامل خود ادامه داده عبد صالح الھی خواھد ماند؛ ويا راه تکذيب و انکار و کفر را بر می گزيند و بقيه ايام حيات خويش را در ضلالت بی سرانجام طی می کند ؟ يافتن ملاک ھای متقن وروشن، خطاب به بندگان الھی از خلال آيات قران کريم ، به ما ياری می رساند تا در فرايند ايمان و انکار، با خصوصيات ، روش ، نحوه سلوک ، دلايل مخالفت و موافقت و نتايج ايمان و انکار در مسير تاريخی آن آشنا شده ، با انتخاب مسئولانه وشجاعانه ، برھان حق را گواه راستی ايمان، و کلام الھی را ھدايت و بشارت برای خود بدانيم . در مواجھه با خطرات و لغزش ھا و امتحانات، با لبيک به عھد و پيمان الھی به عروة الوثقی ايمان و ايقان چنگ زنيم ؛ از دوزخ بگذريم ؛ و در بھشت جاودان جاويد مانيم. الگو جوئی از کلام الھی، مرکز و منبع حقيقی اطمينان، اراده و انگيزه لازم ، برای حرکت در سبيل مستقيم الھی است ؛ که به يقين راه حق ھمانست و نبايد در آن شک و شبھه ای کرد . حيات بشری، بی وقفه و بی امان ادامه دارد و ميليونھا نفر از نفوس انسانی ، يک به يک در حيات دنيوی خود در مسير گذر از امتحانات الھی قرار می گيرند ؛ ولاجرم ھر يک بايد به تنھائی از مسير باريک و خطرناک برزخ بگذرد و خود، تصميم گرفته و مسئوليت آنرا به عھده گيرد ؛ که بھشت را برمی گزيند و يا اھل دوزخ است ؟ فرايند ايمان و انکار، توقف ناپذيراست و اراده الھی برای رشد و تکامل روحانی ، پايان ناپذير . خداوند، کلام الھی را بر فھم بشر آسان نموده است تا ھر يک از ما با ھر ميزان علم و سواد و تحصيلات ظاھری، به مدد کلام الھی و نه ھيچ چيزديگر، به تنھائی در مسيری گام بگذاريم که مطابق خواست و اراده الھی است . بايد آگاھانه و با اراده ، الگوی ھميشگی ايمان و انکار را ، بيابيم و تصميم بگيريم که با عقيده و عملی که انتخاب می کنيم ،خواسته و ناخواسته ، در زمره منکران و تکذيب کنندگان ،به شمار نيائيم .

    Copyright:

    Attribution Non-Commercial (BY-NC)
    Download as PDF, TXT or read online from Scribd
    Flag for inappropriate content
    of 643

    ‫اﻟ ﻮ ﻮا ﯽ‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ر ﺘﺎر ﻘﺎرن ﻮر‬


    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬ ‫‪ ‬‬

    ‫ان ﻢ‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫" م آﻧ ﻪ ﻢ از او ﺖ و ا ﯿﺪ از او "‬

    ‫ﻘﺪ ‪:‬‬
    ‫اين مجموعه ‪ ،‬نکته خوانی آيات مبارکه کالم ﷲ مجيد است به جھت يافتن الگوی رفتاری‬
    ‫مؤمنان ومنکران ‪ ،‬مقارن ظھور تمامی پيامبران الھی در بستر تاريخ ‪.‬اين الگو خوانی‪ ،‬ضرورت‬
    ‫تالش ھر فرد انسانی در ھر برھه از تاريخ را برای مطالعه ودرک کالم الھی وعمل مطابق اصول‬
    ‫مندرج در آن نشان ميدھد ‪ .‬کالم ﷲ در قران مجيد ‪ ،‬با جمالت ساده‪ ،‬صريح‪ ،‬روشن و دقيق ‪ ،‬فرايند‬
    ‫ايمان و انکاررا می نماياند و سنت الھی در ايمان و انکار را تغيير ناپذير می شمرد ‪ .‬و دقيقا به ھمين‬
    ‫سبب است که بدون استثناء ‪،‬ھر فرد انسانی بايد در زمان زندگانی خود تصميم بگيرد که ميخواھد در‬
    ‫زمره کدام گروه از مردمی شمرده شود که با کالم الھی مواجه می شوند ؟ آيا به عھد و پيمانی که با‬
    ‫پروردگار خود بسته وفادار می ماند؛ و در مسير مستقيم ھدايت الھی به رشد و تکامل خود ادامه داده‬
    ‫عبد صالح الھی خواھد ماند؛ ويا راه تکذيب و انکار و کفر را بر می گزيند و بقيه ايام حيات خويش‬
    ‫را در ضاللت بی سرانجام طی می کند ؟‬

    ‫يافتن مالک ھای متقن وروشن‪ ،‬خطاب به بندگان الھی از خالل آيات قران کريم ‪ ،‬به ما ياری‬
    ‫می رساند تا در فرايند ايمان و انکار‪ ،‬با خصوصيات ‪ ،‬روش ‪ ،‬نحوه سلوک ‪ ،‬داليل مخالفت و موافقت‬
    ‫و نتايج ايمان و انکار در مسير تاريخی آن آشنا شده ‪ ،‬با انتخاب مسئوالنه وشجاعانه ‪ ،‬برھان حق را‬
    ‫گواه راستی ايمان‪ ،‬و کالم الھی را ھدايت و بشارت برای خود بدانيم ‪ .‬در مواجھه با خطرات و لغزش‬
    ‫ھا و امتحانات‪ ،‬با لبيک به عھد و پيمان الھی به عروة الوثقی ايمان و ايقان چنگ زنيم ؛ از دوزخ‬
    ‫بگذريم ؛ و در بھشت جاودان جاويد مانيم‪.‬‬

    ‫الگو جوئی از کالم الھی‪ ،‬مرکز و منبع حقيقی اطمينان‪ ،‬اراده و انگيزه الزم ‪ ،‬برای حرکت‬
    ‫در سبيل مستقيم الھی است ؛ که به يقين راه حق ھمانست و نبايد در آن شک و شبھه ای کرد ‪.‬‬

    ‫حيات بشری‪ ،‬بی وقفه و بی امان ادامه دارد و ميليونھا نفر از نفوس انسانی ‪ ،‬يک به يک در‬
    ‫حيات دنيوی خود در مسير گذر از امتحانات الھی قرار می گيرند ؛ والجرم ھر يک بايد به تنھائی از‬
    ‫مسير باريک و خطرناک برزخ بگذرد و خود‪ ،‬تصميم گرفته و مسئوليت آنرا به عھده گيرد ؛ که‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫بھشت را برمی گزيند و يا اھل دوزخ است ؟ فرايند ايمان و انکار‪ ،‬توقف ناپذيراست و اراده الھی برای‬
    ‫رشد و تکامل روحانی ‪ ،‬پايان ناپذير ‪.‬‬

    ‫خداوند‪ ،‬کالم الھی را بر فھم بشر آسان نموده است تا ھر يک از ما با ھر ميزان علم و سواد و‬
    ‫تحصيالت ظاھری‪ ،‬به مدد کالم الھی و نه ھيچ چيزديگر‪ ،‬به تنھائی در مسيری گام بگذاريم که مطابق‬
    ‫خواست و اراده الھی است ‪ .‬بايد آگاھانه و با اراده ‪ ،‬الگوی ھميشگی ايمان و انکار را ‪ ،‬بيابيم و‬
    ‫تصميم بگيريم که با عقيده و عملی که انتخاب می کنيم ‪،‬خواسته و ناخواسته ‪ ،‬در زمره منکران و‬
    ‫تکذيب کنندگان ‪،‬به شمار نيائيم ‪.‬‬

    ‫" اﻟﺤﻖ ﻣﻦ رﺑﻚ و ﻻ ﺗﻜﻮﻧﻦ ﻣﻦ اﻟﻤﻤﺘﺮﻳﻦ "‬

    ‫لطفا قبل از مطالعه ‪ ،‬به نکات ذيل توجه فرمائيد‪:‬‬

    ‫‪ - ١‬در تمامی موارد از ترجمه آيات قران کريم توسط مرحوم" الھی قمشه ای" استفاده شده‬
    ‫است‪.‬‬

    ‫‪ - ٢‬مبنای الگو خوانی و الگونويسی در اين تحقيق ‪،‬معنای مستقيم واوليه ی کالم ﷲ مجيد بوده‬
    ‫وتا حد امکان ‪،‬از تفسير و تبيين خودداری شده است ‪ .‬به ھمين دليل‪ ،‬پيشنھاد ميشود در زمان خواندن‬
    ‫ترجمه آيات مبارکه ‪ ،‬تا حد امکان به کالم الھی و معنای مستقيم آن ناظر باشيم ‪ .‬بديھی است که غور و‬
    ‫غوص ھرچه بيشتر در آيات الھی ‪ ،‬می تواند به کسب ديدگاھی عميق تر‪ ،‬وسيع تر و عرفانی تر کمک‬
    ‫کند ‪ .‬البته با اين شرط که ‪،‬مؤيد حرکت بر طبق الگوی ايمان و ايقان گردد و نه مسبب ورود در‬
    ‫چرخه کفر و انکار‪ .‬و صد البته در اين صورت اين تقسيم بندی می توانست دقيق تر ‪،‬عميق تر و‬
    ‫گسترده تر شود ‪ ،‬که متبصرين ومحققين ‪ ،‬بر آن واقفند و البته قادر ‪.‬‬

    ‫‪ - ٣‬آيات مبارکه در مواضيع متعدد‪ ،‬تکرار می گردند و البته در ھر قسمت ‪ ،‬از زاويه‬
    ‫موضوع و عنوان مشخص شده‪ ،‬به آن نگريسته می شود ؛ بديھی است ‪ ،‬درک صحيح ‪ ،‬مجموعه به ھم‬
    ‫پيوسته برداشتھای ما در ھر قسمت می باشد‪.‬‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ - ٤‬به جھت مطالعه سريع تر و روان تر ‪ ،‬الزم است توجه داشته باشيم عناوين انتخابی برای‬
    ‫ھر يک از آيات مبارکه ‪ ،‬در حقيقت‪ ،‬پاسخی به عنوان فرعی مندرج در فوق صفحه ‪،‬می باشد ‪.‬‬

    ‫‪ - ٥‬در مواردی که ازچند آيه مبارکه متوالی ‪ ،‬مفھوم واحد و مشخصی استنباط شده است ؛‬
    ‫آيات بدون خط فاصله و پشت سر ھم ‪ ،‬بدون ھيچگونه حد فاصلی درج شده اند ‪ .‬ھمچنين زمانی که از‬
    ‫آيات مبارکه در مواضيع مختلف قران کريم ‪ ،‬يک عنوان مشخص و مشترک استنباط شده است ‪ ،‬بين‬
    ‫آيات مبارکه با خط کوتاھی فاصله گذاشته شده است ‪.‬‬

    ‫‪ -٦‬تنھا در يک بخش "شواھدی از انکاررسول و کالم الھی در زمان ظھور حضرت محمد )ص("‬
    ‫عنوانی برای ھيچيک از آيات مبارکه ‪ ،‬انتخاب نشده است ‪.‬‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫اﻟ ﻮ ﻮا ﯽ ر ﺘﺎر ﻘﺎرن ﻮر ان ﻢ‬

    ‫صفحه‬ ‫‪ - 1‬ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪١‬‬ ‫‪ ١ – 1‬اساس اديان الھی يکی است‬

    ‫‪١٧‬‬ ‫‪ ٢ – ١‬استمرار ظھورات الھيه و تجديد اديان در طول تاريخ‬


    ‫‪٢٩‬‬ ‫‪ ٣ – ١‬وعده خداوند به نصرت پيامبر الھی و مؤمنين‬
    ‫‪٣٤‬‬ ‫‪ ٤ – ١‬خداوند بر ھمه چيز قادر است‬
    ‫‪٤٢‬‬ ‫‪ ٥ – ١‬مردم در زمان ظھورکليه پيامبران الھی موردامتحان قرار ميگيرند‬
    ‫‪٥٨‬‬ ‫‪ ٦ – ١‬کالم خدا در ھر زمان فصل الخطاب اختالفات مؤمنين اديان سلف است‬
    ‫‪٦٢‬‬ ‫‪ ٧ – ١‬انذار الھی‬
    ‫‪٧٨‬‬ ‫‪ ٨ – ١‬پيامبران وعمر محدود‬
    ‫‪٨٠‬‬ ‫‪ ٩ – ١‬پيامبران و معجزات‬
    ‫‪٩٠‬‬ ‫‪ ١٠ – ١‬قيامت چيست ؟چه زمان واقع ميشود؟شواھد آن چيست؟‬
    ‫‪٩٩‬‬ ‫‪ ١١ – ١‬قيامت و مردم‬
    ‫‪١٠١‬‬ ‫‪ ١٢ – ١‬فصل الخطاب درروز قيامت‬

    ‫‪ - 2‬ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪١٠٥‬‬ ‫‪ ١ – ٢‬اھميت کالم الھی‬


    ‫‪١١٨‬‬ ‫‪ ٢ – ٢‬خصائص کالم الھی‬
    ‫‪١٤٣‬‬ ‫‪ ٣ – ٢‬خصيصه کالم الھی قران‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫‪١٥٢‬‬ ‫‪ ٤ – ٢‬اھميت عمل بر طبق کالم الھی‬
    ‫‪١٦٠‬‬ ‫‪ ٥ – ٢‬نتيجه تمسک به کالم الھی‬
    ‫‪١٧١‬‬ ‫‪ ٦ – ٢‬چه کسانی با کالم الھی مخالفت ميکنند؟‬
    ‫‪ ٧ - ٢‬کالم الھی بر چه کسانی تاثير نخواھد گذاشت؟عکس العمل آنان چه خواھد بود؟ ‪١٩٦‬‬
    ‫‪٢١٢‬‬ ‫‪ ٨ - ٢‬نحوه مواجھه کفار با کالم الھی و رسول حق‬
    ‫‪٢٤٠‬‬ ‫‪ ٩ - ٢‬تاثيرکالم الھی بر مؤمنان‬
    ‫‪٢٥٥‬‬ ‫‪ ١٠ - ٢‬تاثير پيامبران الھی و کالم حق بر کافران‬
    ‫‪٢٨٤‬‬ ‫‪ ١١ - ٢‬نتيجه اعراض از پيامبران و کالم الھی‬
    ‫‪٣٠٣‬‬ ‫‪ ١٢ - ٢‬انذار به مؤمنين و دشمنان در کالم الھی‬
    ‫‪٣١٢‬‬ ‫‪ ١٣ - ٢‬نقش خرد و عقل در مواجھه و يا ايمان به آيات الھی‬
    ‫‪٣١٥‬‬ ‫‪ ١٤ - ٢‬پيروان اديان با نظم الھی وکالم حق در طول زمان چه ميکنند ؟‬

    ‫‪ - 3‬اﻳﻤﺎن و ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫‪٣١٩‬‬ ‫‪ ١ – ٣‬مؤمنين چه صفاتی دارند؟‬


    ‫‪٣٢٧‬‬ ‫‪ ٢ – ٣‬چه کسانی ايمان می آورند؟‬
    ‫‪٣٣٨‬‬ ‫‪ ٣ – ٣‬داليل ايمان مؤمنين چيست ؟‬
    ‫‪٣٤٦‬‬ ‫‪ ٤ – ٣‬وظيفه مؤمنين‬
    ‫‪٣٥٩‬‬ ‫‪ ٥ – ٣‬نتايج ايمان‬
    ‫‪٣٧٥‬‬ ‫‪ ٦ – ٣‬مؤمنان و سنت اليتغير الھی‬
    ‫‪٣٧٦‬‬ ‫‪ ٧ – ٣‬مؤمنين چگونه در معرض امتحان قرار می گيرند؟‬
    ‫‪٣٨٦‬‬ ‫‪ ٨ – ٣‬انذار به مؤمنين‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ - 4‬اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫‪ ١ – ٤‬خصوصيات ‪،‬انديشه ھا ‪،‬اعمال و صفات منکرين ‪،‬در زمان ظھور پيامبران الھی ‪٣٩٢‬‬
    ‫‪٤٣١‬‬ ‫‪ ٢ – ٤‬منکرين پيامبران الھی چه کسانی ھستند ؟در صدر آنان چه افرادی قرار دارند؟‬
    ‫‪٤٤٨‬‬ ‫‪ ٣ – ٤‬داليل انکار پيامبر الھی و عدم ايمان به وی از سوی منکرين‬
    ‫‪٤٧٣‬‬ ‫‪ ٤ – ٤‬منکرين در باره رسول حق و کالم الھی چه می گويند؟‬
    ‫‪٤٨٧‬‬ ‫‪ ٥ – ٤‬منکرين چگونه از پيامبر الھی خشنود خواھند شد؟‬
    ‫‪٤٨٨‬‬ ‫‪ ٦ – ٤‬مواجھه با پيامبر الھی و انکار حق چه نتيجه ای برای آنان به بار می آورد؟‬
    ‫‪٥٠٨‬‬ ‫‪ ٧ – ٤‬تعداد منکران و کافران‬
    ‫‪٥١٢‬‬ ‫‪ ٨ – ٤‬خطاب مؤمنين به کافران در کالم الھی‬
    ‫‪٥١٦‬‬ ‫‪ ٩ – ٤‬سنت ال يتغير الھی در انکار‬

    ‫‪ - 5‬اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫‪٥٤١‬‬ ‫‪ ١ – ٥‬تکرارانکار و کفر در گذشته و حال‬


    ‫‪٥٦٦‬‬ ‫‪ ٢ – ٥‬اعراض و مقابله با آيات الھی در طول زمان‬
    ‫‪٥٨١‬‬ ‫‪ ٣ – ٥‬نحوه مواجھه با پيامبران وپيام الھی آنان از گذشته تا حال‬
    ‫‪٦١٣‬‬ ‫‪ ٤ – ٥‬شواھد از زمان ظھور حضرت محمد)ص(‬
    ‫‪٦٢٤‬‬ ‫‪ ٥ – ٥‬کالم الھی خطاب به مؤمنين اديان گذشته‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ - 1‬ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫صفحه‬

    ‫‪١‬‬ ‫‪ ١ – 1‬اساس اديان الھی يکی است‬

    ‫‪١٧‬‬ ‫‪ ٢ – ١‬استمرار ظھورات الھيه و تجديد اديان در طول تاريخ‬


    ‫‪٢٩‬‬ ‫‪ ٣ – ١‬وعده خداوند به نصرت پيامبر الھی و مؤمنين‬
    ‫‪٣٤‬‬ ‫‪ ٤ – ١‬خداوند بر ھمه چيز قادر است‬
    ‫‪٤٢‬‬ ‫‪ ٥ – ١‬مردم در زمان ظھورکليه پيامبران الھی موردامتحان قرار ميگيرند‬
    ‫‪٥٨‬‬ ‫‪ ٦ – ١‬کالم خدا در ھر زمان فصل الخطاب اختالفات مؤمنين اديان سلف است‬
    ‫‪٦٢‬‬ ‫‪ ٧ – ١‬انذار الھی‬
    ‫‪٧٨‬‬ ‫‪ ٨ – ١‬پيامبران وعمر محدود‬
    ‫‪٨٠‬‬ ‫‪ ٩ – ١‬پيامبران و معجزات‬
    ‫‪٩٠‬‬ ‫‪ ١٠ – ١‬قيامت چيست ؟چه زمان واقع ميشود؟ شواھد آن چيست؟‬
    ‫‪٩٩‬‬ ‫‪ ١١ – ١‬قيامت و مردم‬
    ‫‪١٠١‬‬ ‫‪ ١٢ – ١‬فصل الخطاب درروز قيامت‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪:‬‬ ‫آ ﻪ از ﻮرات د ﻤﺎ ﺖ ‪ ،‬ﺪ ﻖ ﯽ ﻢ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻷُﺣ‪‬ﻞﱠ ﻟَﻜﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺾ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﺣ‪‬ﺮﱢم‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓَﺎﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫أَﻃ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنِ)‪ – 50‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫و )ﺁﻣﺪﻩام( در ﺣﺎﻟﻰ آﻪ آﺘﺎب ﺗﻮرات ﺷﻤﺎ را ﺗﺼﺪﻳﻖ آﻨﻢ و ﺣﻼل ﮔﺮداﻧﻢ ﺑﻌﺾ ﭼﻴﺰهﺎﻳﻰ را آﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﺮام ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬و از ﻃﺮف‬

    ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺠﺰى ﺁوردﻩام‪ ،‬ﭘﺲ )اى ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ( از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﯽ ﯿﺎن ﯿﮏ از ﺘﺎدﮔﺎن ا ﯽ ﺖ و ھ ﻪ ﻣﺎ ‪ ،‬از ﺴﻠﻤﺎ ن ﻢ و ا ﻦ ‪،‬از ﯽ ﭘﺬ ﻪ ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠﻰ إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻴﻞَ و‪ ‬إِﺳﺤ‪‬ﻖَ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘُﻮب و‪ ‬اﻷَﺳﺒ‪‬ﺎط‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪‬‬

    ‫ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ و‪ ‬اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻮنَ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻻ ﻧُﻔَﺮﱢقُ ﺑ‪‬ﻴﻦَ أَﺣ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻧَﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ – 84‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻋﺎﻟﻢ و ﺷﺮﻳﻌﺖ و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻧﺎزل‬

    ‫ﺷﺪﻩ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان دﻳﮕﺮ از ﺝﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎرﺷﺎن دادﻩ ﺷﺪﻩ )ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﻢ( ﻓﺮﻗﻰ ﻣﻴﺎن هﻴﭻ ﻳﻚ از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان‬

    ‫ﻧﮕﺬارﻳﻢ و ﻣﺎ ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﺘَﻎ ﻏَﻴﺮَ اﻻﺳﻠَﻢِ د‪‬ﻳﻨﺎً ﻓَﻠَﻦ ﻳ‪‬ﻘْﺒ‪‬ﻞَ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ اﻻَﺧ‪‬ﺮَةِ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﺨَﺴ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ – 85‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫هﺮ آﺲ ﻏﻴﺮ از اﺳﻼم دﻳﻨﻰ اﺧﺘﻴﺎر آﻨﺪ هﺮﮔﺰ از وى ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬و او در ﺁﺧﺮت از زﻳﺎﻧﻜﺎران اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﮐﻼم ا ﯽ‪ ،‬ﺣﺎ ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮان زل ﯽ ﻮد ﺳﺎ ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ را ﺪ ﻖ ﯽ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ا ﻟﱢﺠِﺒﺮِﻳﻞَ ﻓَﺈِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠﻟَﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗَﻠْﺒِﻚ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺑ‪‬ﺸﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ - 97‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫‪١ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬هﺮ آﺲ ﺑﺎ ﺝﺒﺮﺋﻴﻞ دﺷﻤﻦ اﺳﺖ‪ ،‬او ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺗﻮ رﺳﺎﻧﻴﺪ در ﺣﺎﻟﻰ آﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺳﺎﻳﺮ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻣﻰآﻨﺪ و‬

    ‫ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺑﺸﺎرت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ان ‪ ،‬ﺪق ﮐ ﻪ ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ﻞ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ)‪ – 3‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﻗَ ‪‬ﺒﻞُ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻟﱢﻠﻨﱠﺎسِ و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟْﻔُﺮْﻗَﺎنَ إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٌ ذُو اﻧﺘ‪‬ﻘَﺎمٍ)‪ – 4‬آل‬

    ‫ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺁن ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ راﺳﺘﻰ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ آﻨﻨﺪﻩ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺒﻞ از ﺧﻮد اﺳﺖ و )ﭘﻴﺶ از ﻗﺮﺁن( ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را‬

    ‫ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ ،‬ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﻣﺮدم‪ ،‬و ﻧﻴﺰ آﺘﺎب ﺝﺪا آﻨﻨﺪﻩ ﻣﻴﺎن ﺣﻖ و ﺑﺎﻃﻞ )ﻳﻌﻨﻰ ﻗﺮﺁن( را ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ .‬هﻤﺎﻧﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﻋﺬاب ﺳﺨﺘﻰ اﺳﺖ‪ ،‬و ﺧﺪا ﻣﻘﺘﺪر و آﻴﻔﺮ آﻨﻨﺪﻩ ﺳﺘﻤﻜﺎران اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺘﺎدﮔﺎن او ا ﻤﺎن آورده و آ ﮫﺎ را ا از و ﯾﺎوری ﻨﺪ‬ ‫ﺪا وﺪ ﺑﺎ ﺆ ﻨﺎ ﯽ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَﺧَﺬَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻴﺜَﻖَ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺜْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﺛْﻨﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﺸﺮَ ﻧَﻘ‪‬ﻴﺒﺎً و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﻰ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦْ أَﻗَﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬اﻟﺼﻠَﻮةَ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﺘُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﺰﱠﻛﻮةَ و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺘُﻢ ﺑِﺮُﺳﻠﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺰﱠر‪‬ﺗُﻤ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻗْﺮَﺿﺘُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺮْﺿﺎً ﺣ‪‬ﺴﻨﺎً ﻷُﻛﻔﱢﺮَنﱠ ﻋ‪‬ﻨﻜُﻢ‪ ‬ﺳﻴ‪‬ﺌَﺎﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻷُد‪‬ﺧ‪‬ﻠَﻨﱠﻜﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺖ‪ ‬ﺗﺠ‪‬ﺮِى ﻣ‪‬ﻦ ﺗﺤ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ‬

    ‫اﻷَﻧْﻬ‪‬ﺮُ ﻓَﻤ‪‬ﻦ ﻛﻔَﺮَ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ‪ ‬ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﻞﱠ ﺳﻮ‪‬اء‪ ‬اﻟﺴﺒِﻴﻞِ)‪ - 12‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪا از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺖ و از ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ دوازدﻩ ﻧﻔﺮ ﺑﺰرگ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺸﻮاى هﺮ ﺳﺒﻄﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ( و ﺧﺪا ﺑﻨﻰ‬

    ‫اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﻳﻢ هﺮ ﮔﺎﻩ ﻧﻤﺎز ﺑﻪ ﭘﺎ دارﻳﺪ و زآﺎت ﺑﺪهﻴﺪ و ﺑﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را اﻋﺰاز و ﻳﺎرى آﻨﻴﺪ و‬

    ‫ﺧﺪا را ﻗﺮض ﻧﻴﻜﻮ دهﻴﺪ‪ ،‬در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﮔﻨﺎهﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻣﺮزم و ﺷﻤﺎ را در ﺑﻬﺸﺘﻰ داﺧﻞ ﮔﺮداﻧﻢ آﻪ زﻳﺮ درﺧﺘﺎﻧﺶ ﻧﻬﺮهﺎ ﺝﺎرى اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ‬

    ‫هﺮ آﺲ از ﺷﻤﺎ ﭘﺲ از ﻋﻬﺪ ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﺪ ﺳﺨﺖ از راﻩ راﺳﺖ دور اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٢ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫از ﭘﯽ ر ﻮﻻن ‪ ،‬ﯽ ا ﻦ ﻢ را ﺘﺎد ﻢ ﺪق ﻮرات ﻮد‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﻧُﻮر‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً‬

    ‫ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮ‪‬ﻋ‪‬ﻈﺔً ﻟﱢﻠْﻤ‪‬ﺘﱠﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪ - 46‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁن رﺳﻮﻻن ﺑﺎز ﻋﻴﺴﻰ ﭘﺴﺮ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺑﻪ درﺳﺘﻰ ﺗﻮراﺗﻰ آﻪ ﭘﻴﺶ او ﺑﻮد داﺷﺖ و اﻧﺠﻴﻞ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ او دادﻳﻢ‬

    ‫آﻪ در ﺁن هﺪاﻳﺖ و روﺷﻨﻰ )دﻟﻬﺎ( اﺳﺖ‪ ،‬و ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺑﻪ درﺳﺘﻰ ﺗﻮرات آﻪ ﭘﻴﺶ از او ﺑﻮد دارد و راهﻨﻤﺎﻳﻰ ﺧﻠﻖ و اﻧﺪرز ﺑﺮاى ﭘﺮهﻴﺰآﺎران‬

    ‫ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬ ‫ﻮد ‪:‬‬ ‫زﻣﺎن ‪ ،‬ﻨﺪﮔﺎن‬ ‫ﮐﻼم ﺪا اﺪ ﻪ ﯿﺪ‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﻠَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﺑ‪‬ﺮُوا اﻟْﻘَﻮ‪‬لَ أَم‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺄْت‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ - 68‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺁﻳﺎ در اﻳﻦ ﺳﺨﻦ )ﺧﺪا و ﻗﺮﺁن ﺑﺰرگ( ﻓﻜﺮ و اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻧﻤﻰآﻨﻨﺪ )ﺗﺎ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﺁن را درك آﻨﻨﺪ( ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ آﺘﺎب و رﺳﻮل ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ اﻳﻨﺎن ﺁﻣﺪﻩ و‬

    ‫ﺑﺮ ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ؟‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻋﻠﻤﺎء ادﯾﺎن ﻞ ‪ ،‬ﻘﺎ ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد‪ ،‬آﮔﺎ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜُﻦ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔً أَن ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﺆُا ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ)‪ - 197‬اﻟﺸﻌﺮاء(‬

    ‫ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺧﻮد ﺁﻳﺖ و ﺑﺮهﺎن روﺷﻨﻰ )ﺑﺮ آﺎﻓﺮان( ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ )از آﺘﺐ اﻧﺒﻴﺎء ﺳﻠﻒ( ﺑﺮ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺁﮔﺎهﻨﺪ؟‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺖ ﺐ ا ﯽ ا ﺖ و ان ‪ ،‬ﮐﺎ ان ھ ﻪ آ ﮫﺎ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا‬

    ‫ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ - 48‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪٣ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ )رﺳﻮل( ﺣﻖ از ﺝﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﻪ اﻳﻦ رﺳﻮل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﻣﻌﺠﺰاﺗﻰ )ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و ﻳﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻟﻮاح‬

    ‫ﺗﻮرات( دادﻩ ﻧﺸﺪ؟ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺮدم از اﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺗﻮرات( ﺳﺤﺮ و‬

    ‫ﺝﺎدوﮔﺮى اﺳﺖ آﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻰاﻳﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩاﻳﻢ؟‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ا را ﺖ ﯽ ﻮ ﯿﺪ‪ ،‬ﺘﺎ ﯽ ﺮ از ﺘﺎ ﮫﺎی آﺳﻤﺎ ﯽ ﺧ ﻖ را ﺪا ﻨﺪ ‪ ،‬ﯿﺎورﯾﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻓَﺄْﺗُﻮا ﺑِﻜ‪‬ﺘَﺐٍ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻤ‪‬ﺎ أَﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ - 49‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﭘﺲ ﺷﻤﺎ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ آﺘﺎﺑﻰ آﻪ از اﻳﻦ دو آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ )ﺗﻮرات و ﻗﺮﺁن( ﺧﻠﻖ را ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ آﻨﺪ از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﺗﺎ‬

    ‫ﻣﻦ از ﺁن ﭘﻴﺮوى آﻨﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ - 50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺽﺎى ﺗﻮ ﺝﻮاب ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ داد در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﺑﺪان آﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺳﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮ از ﺁن‬

    ‫آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺳﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪاﻳﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ‬

    ‫آﺮد‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺆ ﻨﺎن ﯽ ادﯾﺎن ﻞ ‪ ،‬ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد ‪،‬ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ - 52‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ‪ ،‬آﺘﺎب )ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را( ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﺮوان ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺁﻧﻬﺎ( ﺑﻪ اﻳﻦ )آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮﺁن( اﻟﺒﺘﻪ ﺁﻧﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٤ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ا ﻤﺎن آﯾﺎت ا ﯽ زﻣﺎن ‪ ،‬ﺴ ﻢ ﻣﺎن ا ﯽ ‪ ،‬زﻣﺎن ﻮد ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻳ‪‬ﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ إِﻧﱠﺎ ﻛُﻨﱠﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ - 53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻼوت ﺷﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﻢ آﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻖ از ﺝﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻧﻴﺰ‬

    ‫ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا ﺑﻮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺑﺎ ا ﻤﺎن آ ﻪ زل ﺪه ‪ ،‬ھ ﻪ آ ﻪ از ﻞ ﺘﺎده ﺪه ‪،‬ا ﻤﺎن آورده ا ﻢ‪ .‬ﺪا ی ﻣﺎ ا ﺖ و ﻊ ﻣﺎن او ﻢ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﺗﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا أَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜﺘَﺐِ إِﻻ ﺑِﺎﻟﱠﺘﻰ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﺣ‪‬ﺴﻦُ إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻇﻠَﻤ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻮﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻨَﺎ‬

    ‫و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪‬ﺣ‪‬ﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ - 46‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎ اهﻞ آﺘﺎب )ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى و ﻣﺠﻮس( ﺝﺰ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺤﺚ و ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﺳﺘﻤﻜﺎران از ﺁﻧﻬﺎ‪ ،‬و‬

    ‫)ﺑﺎ اهﻞ آﺘﺎب( ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﻢ و ﺧﺪاى ﻣﺎ و ﺷﻤﺎ ﻳﻜﻰ‬

    ‫اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ و ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن اوﻳﻴﻢ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺶﯿﭘ از ﻮ ﺎﯿﭘ ﺮا ﯽ ﻮی ﻮ ﺸﺎن ﺘﺎد ﻢ ‪ .‬ﻖ ‪ ،‬ھ ﻪ ﮔﺎه ا ﻞ ا ﻤﺎن را ﯾﺎری ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ر‪‬ﺳﻼً إِﻟﻰ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻓﺠ‪‬ﺎء‪‬وﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺎﻧﺘَﻘَﻤ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻘﺎ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻧَﺼﺮُ‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ - 47‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﻰ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻗﻮﻣﺸﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻟﻪ روﺷﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺁوردﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ از آﺎﻓﺮان ﺑﺪآﺎر اﻧﺘﻘﺎم آﺸﻴﺪﻳﻢ‪،‬‬

    ‫و ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺼﺮت و ﻳﺎرى اهﻞ اﻳﻤﺎن ﺣﺘﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪا وﺪ ﺮ ﺘﺎده ﺪه اﺪ‬ ‫ا ﺬا ر د ﻨﺪﮔﺎ ﯽ ﻮل زﻣﺎن‪ ،‬از ﺟﺎ‬ ‫•‬

    ‫‪٥ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ - 34‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ رﺳﻮل ﺑﻴﻢ دهﻨﺪﻩاى در دﻳﺎرى ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﻋﻴّﺎش ﺁن دﻳﺎر )ﺑﻪ رﺳﻮﻻن( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ‬

    ‫ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ‪ ،‬زﻣﺎن ﺑﺎ ﺨﺎ ﺖ ﻔﺎر رو و ﺪه ا ﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻠَﻐُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺸﺎر‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ر‪‬ﺳﻠﻰ ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻧَﻜ‪‬ﻴﺮِ)‪ - 45‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و آﻔﺎر ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و اﻳﻦ آﺎﻓﺮان اﻣﺖ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻋﺸﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺁن ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن دادﻳﻢ )از ﺛﺮوت و ﺝﺎﻩ(‬

    ‫ﻧﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ آﻪ رﺳﻮﻻن ﻣﺮا ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪﻧﺪ )اﻳﻨﺎن هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻣﻰرﺳﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢﺑ‪‬ﺖ ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ و‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺮْﺟ‪‬ﻊ‪ ‬اﻷُﻣ‪‬ﻮر‪ - 4)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ ﻏﻤﻴﻦ ﻣﺒﺎش( اﮔﺮ ﺗﻮ را اﻳﻦ اﻣﺖ )ﻧﺎدان( ﺗﻜﺬﻳﺐ آﻨﻨﺪ ﭘﻴﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ را ﻧﻴﺰ )اﻣﺘﻬﺎﺷﺎن( ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ‬

    ‫اﻣﻮر ﺧﻠﻖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪاﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺑِﺎﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ - 25‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﻮد را آﻪ ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و آﺘﺐ و ﺣﺠّﺘﻬﺎى روﺷﻦ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺘﺸﺎن ﺁﻣﺪﻧﺪ‬

    ‫هﻤﻪ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ ذُو اﻷَو‪‬ﺗَﺎد‪ - 12)‬ص (‬

    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻣﺸﺮآﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻋﺎد )ﻗﻮم هﻮد( و ﻓﺮﻋﻮن )و ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن( ﺹﺎﺣﺐ ﻗﺪرت ﻧﻴﺰ ﺗﻜﺬﻳﺐ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﺪا( آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٦ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬اﻷَﺣ‪‬ﺰَاب ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻛﻞﱡ أُﻣ‪‬ﺔِ ﺑِﺮَﺳﻮﻟﻬِﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺄْﺧُﺬُوه‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ‬

    ‫ﻓَﺄَﺧَﺬْﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ - 5‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫)اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﻏﻢ ﻣﺪار آﻪ( ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﻮاﻳﻒ ﺑﻌﺪ از ﻧﻮح ﻧﻴﺰ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان را( ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و هﺮ‬

    ‫اﻣﺘﻰ هﻤّﺖ ﮔﻤﺎﺷﺖ آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را دﺳﺘﮕﻴﺮ )و هﻼك( ﮔﺮداﻧﺪ و ﺝﺪل و ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺮهﺎن ﺣﻖ را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﺳﺎزد‪ ،‬ﻣﻦ هﻢ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ را )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﻔﺮ( ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺳﺨﺖ آﺮدم!‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ – 12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭼﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ( و ﻗﻮم ﺛﻤﻮد هﻢ ﺗﻜﺬﻳﺐ رﺳﻮﻻن آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و اﺹﺤﺎب ر ّ‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪ - 13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻟﻮط‪.‬‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪ - 14)‬ق(‬

    ‫و اﺹﺤﺎب اﻳﻜﻪ )اﻣﺖ ﺷﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺗﺒّﻊ )ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻤﻦ( هﻤﻪ رﺳﻮﻻن ﺣﻖ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﺗﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺣﺘﻢ و واﺝﺐ‬

    ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ - 8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺷﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺷﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫‪٧ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪ - 9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از اﻳﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَﺗﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺳﺎﺣ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ - 52‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫هﻤﭽﻨﺎن )آﻪ ﺗﻮ را اى رﺳﻮل ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺑﺮ اﻣﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ )او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻩ و( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺳﺎﺣﺮ ﻳﺎ دﻳﻮاﻧﻪ‬

    ‫اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮ ر ا ﯽ د ر زﻣﺎن ‪،‬ﻇﻠ ﺖ را ﻮ ﯽ ﻨﺪ و ا ﺬ ار ﯽ د ﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ - 19‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ )آﺎﻓﺮ ﺗﺎرﻳﻚ ﺝﺎن( آﻮر و )ﻣﺆﻣﻦ روﺷﻦ روان( ﺑﻴﻨﺎ ﻳﻜﺴﺎن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻠُﻤ‪‬ﺖ و‪ ‬ﻻ اﻟﻨﱡﻮر‪ - 20)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﻴﭻ ﻇﻠﻤﺖ ﺑﺎ ﻧﻮر ﻣﺴﺎوى ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻞﱡ و‪ ‬ﻻ اﻟﺤﺮُور‪ - 21)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺁﻓﺘﺎب و ﺳﺎﻳﻪ هﻢ رﺗﺒﻪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻻ اﻷَﻣ‪‬ﻮ‪‬ت إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻓﻰ اﻟْﻘُﺒ‪‬ﻮرِ)‪ - 22‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫‪٨ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و اﺑﺪا زﻧﺪﮔﺎن )ﻋﻠﻢ و اﻳﻤﺎن( ﺑﺎ ﻣﺮدﮔﺎن )ﺝﻬﻞ و ﻋﺼﻴﺎن( ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪) .‬اى رﺳﻮل ﺑﺪان آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺑﺨﻮاهﺪ ﺷﻨﻮا )ى آﻼم‬

    ‫ﺣﻖ( ﺳﺎزد و اﻣﺎ ﺗﻮ ﺁن آﺲ را آﻪ در ﮔﻮرﺳﺘﺎن )آﻔﺮ و ﺝﻬﺎﻟﺖ و ﺷﻬﻮت ﭘﺮﺳﺘﻰ( ﻓﺮو رﻓﺘﻪ هﺮﮔﺰ ﺷﻨﻮا ﻧﺘﻮاﻧﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫إِنْ أَﻧﺖ إِﻻ ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ)‪ - 23‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺗﻮ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ )ﺧﻠﻖ را از آﻴﻔﺮ اﻋﻤﺎل ﺑﺪ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻰ ﺑﻪ آﺎرى ﻣﺄﻣﻮر ﻧﻴﺴﺘﻰ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺮ ﭘﺬ ﺖ‬ ‫ا ﯽ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ - 43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺝﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺗﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪﻳﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺷﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺝﺰ ﺑﺮ ﺹﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ هﻼك ﺷﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻟﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ھ ﻪ ر ﻮﻻ ن ا ﯽ ‪ ،‬ﻮ رد ا ا ء ا ر ﺮﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَةً ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ - 30‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫واى ﺑﺮ ﺣﺎل اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن )ﮔﻤﺮاﻩ ﻟﺠﻮج( آﻪ هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ او را ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ھ ﻪ ﺐ ﻘﺪ ‪ ،‬ذ ا ﯽ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫‪٩ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﱠﻤ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻟﺸﻌ‪‬ﺮَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻨﺒ‪‬ﻐ‪‬ﻰ ﻟَﻪ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮٌ و‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬انٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ - 69‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و ﻧﻪ ﻣﺎ او را )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺤﻤّﺪ ﺹّﻠﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ را( ﺷﻌﺮ ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﻢ و ﻧﻪ ﺷﺎﻋﺮى ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﻘﺎم اوﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﭼﻴﺰى ﺝﺰ‬

    ‫ذآﺮ اﻟﻬﻰ و ﻗﺮﺁن روﺷﻦ ﺑﻴﺎن ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ھ ﻪ ر ﻮﻻ ن‪ ،‬ﺑﺎ ﻨﺎ ت ﻇﺎ ﺪ ه ا ﺪ‬ ‫•‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻜَﻔَﺮُوا ﻓَﺄَﺧَﺬَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻗَﻮِى‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ - 22‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻳﻦ هﻼآﺖ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺑﻮد آﻪ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ادﻟّﻪ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﺎن )از ﺝﻬﻞ و ﻋﻨﺎد( آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪،‬‬

    ‫ﺧﺪا هﻢ ﺁﻧﺎن را )ﺑﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ( ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺘﺪر و ﺳﺨﺖ آﻴﻔﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﺳﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ - 23‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﻮﺳﻰ را ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و ﺣﺠّﺖ ﺁﺷﻜﺎر ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا اﻗْﺘُﻠُﻮا أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﺤ‪‬ﻴ‪‬ﻮا ﻧ‪‬ﺴﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ إِﻻ ﻓﻰ‬

    ‫ﺿﻠَﻞٍ)‪ - 25‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ او از ﺝﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺹﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪ )ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﺮوﻳﺪ ﭘﺴﺮان ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ‬

    ‫اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﺑﻜﺸﻴﺪ و زﻧﺎﻧﺸﺎن را زﻧﺪﻩ ﮔﺬارﻳﺪ )ﺗﺎ ﺽﻌﻴﻒ و ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬و ﻣﺎ ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﻮى آﺮدﻳﻢ( ﺁرى ﻣﻜﺮ و ﺗﺪﺑﻴﺮ آﺎﻓﺮان ﺝﺰ در‬

    ‫ﺽﻼﻟﺖ )و ﺧﺴﺮاﻧﺸﺎن( ﺑﻪ آﺎر ﻧﻴﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪا و ﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻨﺎ ت ﻇﺎ ﺪ ه اﺪ‬ ‫ﺎﯿﭘ ﺮان ‪،‬د ر ز ﻣﺎ ن از ﺟﺎ‬ ‫•‬

    ‫‪١٠ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ر‪‬ﺳﻼً ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺼﺼﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻧَﻘْﺼﺺ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ‬

    ‫إِﻻ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺈِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﻣ‪‬ﺮُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗُﻀﻰ‪ ‬ﺑِﺎﻟﺤﻖّ و‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮَ ﻫ‪‬ﻨَﺎﻟ‪‬ﻚ اﻟْﻤ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ - 78‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ رﺳﻮﻻن ﺑﺴﻴﺎرى ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ اﺣﻮال ﺑﻌﻀﻰ را ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﻜﺎﻳﺖ آﺮدﻳﻢ و ﺑﺮﺧﻰ را ﻧﻜﺮدﻳﻢ و هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺝﺰ ﺑﻪ‬

    ‫ﻖ و ﻣﺤﻮ ﺑﺎﻃﻞ( ﻓﺮا رﺳﺪ ﺁن روز )ﺑﺮ هﻤﻪ( ﺑﻪ ﺣﻖ ﺣﻜﻢ‬


    ‫اﻣﺮ ﺧﺪا ﻧﺸﺎﻳﺪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ )ﺑﺮاى اﻣﺖ( ﺑﻴﺎورد‪ ،‬و ﭼﻮن ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا )ﺑﺮ ﻏﻠﺒﻪ ﺣ ّ‬

    ‫آﻨﻨﺪ و ﺁﻧﺠﺎ آﺎﻓﺮان ﻣﺒﻄﻞ زﻳﺎﻧﻜﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ و‪ ‬ﺣ‪‬ﺎقَ ﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ - 83‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ رﺳﻮﻻﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻟّﻪ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان( ﺑﻪ داﻧﺶ و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﺷﺎد و ﻣﻐﺮور‬

    ‫ﺷﺪﻧﺪ و وﻋﺪﻩ ﻋﺬاﺑﻰ آﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ هﻤﻪ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬ ‫ﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬ﮕﺎه ﺑﺎ ﻞ راه ﯿﺎﺪ و آ ﻪ ﺎﯿﭘ ﺮان زل ﻮد ‪ ،‬ھﻤﺎ ﺖ ﺎﯿﭘ ﺮان ﻦﯿﺸﯿﭘ زل ﺪه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻪ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴﻦِ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻣ‪‬ﻦْ ﺧَﻠْﻔ‪‬ﻪ‪ ‬ﺗَﻨﺰِﻳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻜ‪‬ﻴﻢٍ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪ - 42)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫آﻪ هﺮﮔﺰ از ﭘﻴﺶ و ﭘﺲ )ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺣﻮادث ﻋﺎﻟﻢ( ﺑﺎﻃﻞ ﺑﺪان راﻩ ﻧﻴﺎﺑﺪ )و ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺣﻜﻤﺘﺶ ﺑﺎﻗﻰ اﺳﺖ( زﻳﺮا ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ‬

    ‫ﺧﺪاى )ﻣﻘﺘﺪر( ﺣﻜﻴﻢ ﺳﺘﻮدﻩ ﺹﻔﺎت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ - 43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺝﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺹﺎﺣﺐ ﻗﻬﺮ‬

    ‫و ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪا وﺪ ‪،‬ﺮﭘوردﮔﺎ ر ﻮ ﯽ و ﯽ ا ﺖ ؛ و ﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬ﻘﺎ ﻖ و ا ﮑﺎ ﯽ ا ﺖ د ر ز ﻣﺎ ن ﻇﺎ ﯽ ﻮد‬ ‫•‬

    ‫‪١١ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِ َﻟﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ - 13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺗﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ - 14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺝﺎﻧﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻟﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺗﻌﺪى و‬

    ‫ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻟﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ( اﻟﺒﺘﻪ‬

    ‫ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺷﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺳﺨﺖ در ﺷﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻓَﺎد‪‬ع‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﻘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﻤ‪‬ﺎ أُﻣ‪‬ﺮْت و‪ ‬ﻻ ﺗَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺘَﺐٍ و‪ ‬أُﻣ‪‬ﺮْت ﻷَﻋ‪‬ﺪ‪‬لَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﻻ ﺣ‪‬ﺠ‪‬ﺔَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ - 15‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺗﻮ هﻤﻪ را )ﺑﻪ دﻳﻦ اﺳﻼم و آﻠﻤﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ( دﻋﻮت آﻦ و ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻣﺄﻣﻮرى ﭘﺎﻳﺪارى آﻦ و ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺲ ﻣﺮدم ﻣﺒﺎش و ﺑﮕﻮ‬

    ‫آﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎد )ﻗﺮﺁن( اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩام و ﻣﺄﻣﻮرم آﻪ ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﺪاﻟﺖ ﺣﻜﻢ آﻨﻢ‪ ،‬ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ ﭘﺮوردﮔﺎر هﻤﻪ ﻣﺎ و ﺷﻤﺎﺳﺖ‪،‬‬

    ‫)ﭘﺎداش( ﻋﻤﻞ ﻣﺎ ﺑﺮ ﻣﺎ و ﻋﻤﻞ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ )و ﭘﺲ از ﺗﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻟﺖ( دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﮔﻔﺖ و ﮔﻮﻳﻰ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ و ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻗﻰ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺧﺪا‬

    ‫)روز ﺝﺰا ﺑﺮاى ﺣﻜﻢ ﺣﻖ( ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﺝﻤﻊ ﻣﻰآﻨﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ هﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﻮى اوﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪١٢ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪:‬‬ ‫آﯾﺎت ﻨﺎ ت ا ﯽ ای ا و ﻦ ﺑﺎ ر ﺖ ﻮ ﻂ ر ﻮل ا ﯽ ‪،‬آ ﮑﺎر ﺪه ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺖ ﺑِﺪ‪‬ﻋﺎً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺮﱡﺳﻞِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَد‪‬رِى ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻞُ ﺑﻰ و‪ ‬ﻻ ﺑِﻜﻢ‪ ‬إِنْ أَﺗﱠﺒِﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻮﺣ‪‬ﻰ إِﻟﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧَﺎ إِﻻ ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪- 9‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ از ﺑﻴﻦ رﺳﻮﻻن‪ ،‬اوﻟﻴﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻧﻴﺴﺘﻢ )آﻪ ﺗﺎزﻩ در ﺝﻬﺎن ﺁوازﻩ رﺳﺎﻟﺖ ﺑﻠﻨﺪ آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻢ ﺗﺎ ﺗﻌﺠﺐ و اﻧﻜﺎر آﻨﻴﺪ( و ﻧﻤﻰداﻧﻢ آﻪ ﺑﺎ‬

    ‫ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﭼﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ؟ﻣﻦ ﺝﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ وﺣﻰ ﻣﻰﺷﻮد ﭘﻴﺮوى ﻧﻤﻰآﻨﻢ و ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﺑﻴﺎن روﺷﻦ )ﺧﻠﻖ را ﺁﮔﺎﻩ آﻨﻢ و از ﺧﺪا(‬

    ‫ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻢ وﻇﻴﻔﻪاى ﻧﺪارم‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺮ ‪ ،‬ﻇﺎ ﺪه ا ﺪ‬ ‫ھ ﻪ ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ‪ ،‬ﻮ ﻂ ﺪا و ﺪ ا ی ﺪ ا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ - 26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻧﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‬

    ‫و ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ - 27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺽﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺷﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و اﺝﺮﺷﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٣ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺮَﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﻔْﻠَﻴﻦِ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬ﻧُﻮراً ﺗَﻤ‪‬ﺸﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ - 28)‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﮔﺮوﻳﺪﻳﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻚ ﺧﺪاﺗﺮس و ﻣﺘّﻘﻰ ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﻪ رﺳﻮﻟﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺹﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( ﻧﻴﺰ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

    ‫ﺷﻤﺎ را از رﺣﻤﺘﺶ دو ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﺮداﻧﺪ )ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ دﻳﻦ رﺳﻮل ﺧﺘﻤﻰ ﻣﺮﺗﺒﺖ( و ﻧﻮرى ﺷﻤﺎ را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﻨﺪ آﻪ ﺑﺪان ﻧﻮر راﻩ )ﺑﻬﺸﺖ اﺑﺪ( ﭘﻴﻤﺎﻳﻴﺪ و از ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻤﺎ درﮔﺬرد‪ ،‬و ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﻈﺎ ا ﯽ‪ ،‬ﺪق ﻘﺎ ﮐﻼم ا ﯽ ﻞ از ﻮد ﻨﺪ و ﺮ ﻈﺎ ا ﯽ ﻌﺪ از ﻮد‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ - 6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻧﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ آﺘﺎب ﺗﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ اﺳﺖ‬

    ‫ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻧﻴﺰ )ﺷﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻧﺎﻣﺶ )در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺣﻤﺪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺷﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪا وﺪ ھ ﻪ ﺰ آﮔﺎه ا ﺖ و ا ﻞ ﺲ ﺮ ﺘﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻦ ﻳ‪‬ﺆَﺧﱢﺮَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﻔْﺴﺎً إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﺟ‪‬ﻠُﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺧَﺒِﻴﺮُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ - 11‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ اﺝﻞ هﻴﭻ آﺲ را از وﻗﺘﺶ آﻪ ﻓﺮا رﺳﺪ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻧﻴﻔﻜﻨﺪ و ﺧﺪا ﺑﻪ هﺮ ﭼﻪ آﻨﻴﺪ ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪا وﺪ ‪ ،‬ﯽ ﺑﺎ ﺬا ت ا ﺖ ھ ﻪ ر ﻮﻻن ا ﯽ را‪ ،‬ﺑﺎ ﻨﺎت ‪ ،‬ﻮی ﺮ ﯽ ﺘﺪ‬ ‫•‬

    ‫‪١٤ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻪ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬وﻧَﻨَﺎ ﻓَﻜَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮا و‪ ‬اﺳﺘَﻐْﻨﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻨﻰ‪ ‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪- 6)‬‬

    ‫اﻟﺘﻐﺎﺑﻦ(‬

    ‫اﻳﻦ )ﻋﺬاب( ﺑﺮاى ﺁن ﺑﻮد آﻪ رﺳﻮﻻن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ادﻟّﻪ و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺸﺎن ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ )ﺑﻪ ﺗﻜﺬﻳﺐ و ﻃﻌﻦ( ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺑﺸﺮهﺎﻳﻰ‬

    ‫ﻰ ﺑﺎﻟﺬّات و‬
    ‫)ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ( رهﻨﻤﺎﻳﻰ ﻣﺎ ﺗﻮاﻧﻨﺪ آﺮد؟ﭘﺲ آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ و روى ﮔﺮداﻧﻴﺪﻧﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا )از آﻔﺮ و اﻳﻤﺎن ﺧﻠﻖ( ﺑﻰﻧﻴﺎز اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪا ﻏﻨ ّ‬

    ‫ﺳﺘﻮدﻩ ﺑﻪ ﺝﻤﻴﻊ ﺹﻔﺎت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ر ﻮﻻ ن ﻞ و ﻌﺪ‪ ،‬ﺘﺎد ه ا ﯽ اﺪ‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻻً ﺷﻬِﺪاً ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪ - 15‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ )اﻣﺖ ﺁﺧﺮ زﻣﺎن( رﺳﻮﻟﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ ﺷﺎهﺪ اﻋﻤﺎل )و ﺣﺠﺖ آﺎﻣﻞ( ﺷﻤﺎﺳﺖ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﻓﺮﻋﻮن هﻢ رﺳﻮل ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﻮر ﺎﯿﭘ ﺮان د ر ز ﻣﺎ ن ‪ ،‬ا ﻤﺎن ﺆ ﻦ ﯽ ادﯾﺎن ﺬ ﻪ ‪ ،‬اﯾﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ - 31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺝﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺹﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺗﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺝﻬﺎﻟﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺽﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺝﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫‪١٥ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺎس ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻳﻜﻴﺴﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ا ﻤﺎ ن ﺘﺎدﮔﺎن ا ﯽ د ر ز ﻣﺎ ن‪ ،‬و ﮫﺪ و ﺜﺎ ﯽ ا ﺖ ا ﺴﺎن را از ﺮان ﯽ ر ﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺳﻮل ﺹﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻟﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴّﻼم( ‪.‬‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺪا وﺪ ﻤﺎ را ﻞ از ا ﻦ ﺰ ﺴﻠ ﻦ ﯿﺪه ا ﻦ ر ﻮل ﻤﺎ و ﻤﺎ ﺳﺎ ﺧ ﻖ ﻮاه ﺑﺎ ﯿﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﻬِﺪ‪‬وا ﻓﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺣ‪‬ﻖﱠ ﺟِﻬ‪‬ﺎد‪‬ه‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﺟ‪‬ﺘَﺒ‪‬ﺎت‪‬م‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻞَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓﻰ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﺮَجٍ ﻣ‪‬ﻠﱠﺔَ أَﺑِﻴﻜُﻢ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺳﻤ‪‬ﺎت‪‬م‪‬‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ و‪ ‬ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻜُﻮنَ اﻟﺮﱠﺳﻮلُ ﺷﻬِﻴﺪاً ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻜُﻮﻧُﻮا ﺷﻬ‪‬ﺪ‪‬اء‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺄَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺼﻠَﻮةَ و‪ ‬ء‪‬اﺗُﻮا‬

    ‫اﻟﺰﱠﻛَﻮةَ و‪ ‬اﻋ‪‬ﺘَﺼ‪‬ﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮ‪‬ﻟَﺎت‪ ‬ﻓَﻨ‪‬ﻌ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻮ‪‬ﻟﻰ و‪ ‬ﻧ‪‬ﻌ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻨﱠﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪-78‬اﻟﺤﺞ(‬

    ‫و ﺣﻖ ﺝﻬﺎد در راﻩ او را )ﺑﺎ دﺷﻤﻨﺎن دﻳﻦ و ﺑﺎ ﻧﻔﺲ اﻣّﺎرﻩ( ﺑﻪ ﺝﺎى ﺁرﻳﺪ )و در ﻃﻠﺐ رﺽﺎى او ﺑﻪ ﻗﺪر ﻃﺎﻗﺖ ﺑﻜﻮﺷﻴﺪ( او ﺷﻤﺎ را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ )و‬

    ‫ﺑﻪ دﻳﻦ ﺧﻮد ﺳﺮاﻓﺮاز آﺮدﻩ( و در ﻣﻘﺎم ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺸﻘﺖ و رﻧﺞ ﻧﻨﻬﺎدﻩ )و اﻳﻦ ﺁﻳﻴﻦ اﺳﻼم( ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻳﻴﻦ ﭘﺪر ﺷﻤﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ )ﺧﻠﻴﻞ اﺳﺖ( ‪ ،‬او )ﺧﺪا(‬

    ‫ﺷﻤﺎ اﻣﺖ را ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ )در ﺹﺤﻒ او( و در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺗﺎ اﻳﻦ رﺳﻮل ﺑﺮ ﺷﻤﺎ و ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺳﺎﻳﺮ ﺧﻠﻖ ﮔﻮاﻩ )ﺧﺪاﭘﺮﺳﺘﻰ( ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺲ‬

    ‫ﻧﻤﺎز ﺑﻪ ﭘﺎ دارﻳﺪ و زآﺎت ﺑﺪهﻴﺪ و ﺑﻪ ﺧﺪا )و آﺘﺎب او( ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﻮﻳﺪ‪ ،‬آﻪ او ﻣﻮﻟﻰ )و ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﻧﮕﻬﺒﺎن و ﺣﺎﻓﻆ و ﻧﺎﺹﺮ( ﺷﻤﺎﺳﺖ و ﻧﻴﻜﻮ ﻣﻮﻟﻰ و‬

    ‫ﻧﻴﻜﻮ ﻧﺎﺹﺮى اﺳﺖ‪.‬‬


    ‫‪١٦ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺘﻤﺮار ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ وﺗﺠﺪﻳﺪ ادﻳﺎن در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺪا وﺪ ا ﭘﺎﯾﺪا ری ﻤﺎ را راه ا ﻤﺎ ن ﺒﺎه ﻧ دا ﺪ ؛ز ا ﺪا وﺪ ﺧ ﻖ‪ ،‬ر ﻮف و ر ﻢ ا ﺖ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻜُﻢ‪ ‬أُﻣ‪‬ﺔً و‪‬ﺳﻄﺎً ﻟﱢﺘَﻜﻮﻧُﻮا ﺷﻬ‪‬ﺪ‪‬اء‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻨﱠﺎسِ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻜُﻮنَ اﻟﺮﱠﺳﻮلُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪاً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ اﻟْﻘ‪‬ﺒ‪‬ﻠَﺔَ اﻟﱠﺘﻰ ﻛُﻨﺖ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ‬

    ‫إِﻻ ﻟ‪‬ﻨَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬اﻟﺮﱠﺳﻮلَ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨﻘَﻠ‪‬ﺐ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِن ﻛﺎﻧَﺖ ﻟَﻜَﺒِﻴﺮَةً إِﻻ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻀ‪‬ﻴﻊ‪‬‬

    ‫إِﻳﻤ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻨﱠﺎسِ ﻟَﺮَء‪‬وف‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -143)‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻤﭽﻨﺎن ﺷﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ( را ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻦ اﺳﻼم هﺪاﻳﺖ آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ ﺳﻴﺮت ﻧﻴﻜﻮ ﺑﻴﺎراﺳﺘﻴﻢ ﺗﺎ ﮔﻮاﻩ ﻣﺮدم ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻧﻴﺰ ﮔﻮاﻩ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ )ﺗﺎ‬

    ‫ﺷﻤﺎ از وى ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ( ‪ .‬و )اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﻣﺎ ﻗﺒﻠﻪاى را آﻪ ﺑﺮ ﺁن ﺑﻮدى ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺪادﻳﻢ ﻣﮕﺮ ﺑﺮاى اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻴﻢ و ﺟﺪا ﺳﺎزﻳﻢ ﮔﺮوهﻰ را آﻪ از‬

    ‫ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪا ﭘﻴﺮوى ﻣﻰآﻨﻨﺪ از ﺁﻧﺎن آﻪ ﻋﻘﺒﮕﺮد آﻨﻨﺪ و )ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ او ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ( ‪ ،‬و اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺒﻠﻪ ﺑﺴﻰ ﺑﺰرگ ﻧﻤﻮد ﺟﺰ در ﻧﻈﺮ هﺪاﻳﺖ‬

    ‫ﻳﺎﻓﺘﮕﺎن ﺧﺪا‪ .‬و ﺧﺪاوﻧﺪ اﺟﺮ ﭘﺎﻳﺪارى ﺷﻤﺎ را در راﻩ اﻳﻤﺎن ﺗﺒﺎﻩ ﻧﮕﺮداﻧﺪ آﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺧﻠﻖ ﻣﺸﻔﻖ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﻤﺎن ﺪا وﺪ و ﺎﯿﭘ ﺮان زﻣﺎن ‪،‬ا ﻤﺎن ﮐ ﻪ ر ﻮﻻن ا ﯽ ‪ ،‬ﻮل ر ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠﻰ إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻴﻞَ و‪ ‬إِﺳﺤ‪‬ﻖَ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘُﻮب و‪ ‬اﻷَﺳﺒ‪‬ﺎط‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪‬‬

    ‫ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ و‪ ‬اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻮنَ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻻ ﻧُﻔَﺮﱢقُ ﺑ‪‬ﻴﻦَ أَﺣ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻧَﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -84‬آل ﻋﻤﺮان (‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻋﺎﻟﻢ و ﺷﺮﻳﻌﺖ و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻧﺎزل‬

    ‫ﺷﺪﻩ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان دﻳﮕﺮ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎرﺷﺎن دادﻩ ﺷﺪﻩ )ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﻢ( ﻓﺮﻗﻰ ﻣﻴﺎن هﻴﭻ ﻳﻚ از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان‬

    ‫ﻧﮕﺬارﻳﻢ و ﻣﺎ ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﺘَﻎ ﻏَﻴﺮَ اﻻﺳﻠَﻢِ د‪‬ﻳﻨﺎً ﻓَﻠَﻦ ﻳ‪‬ﻘْﺒ‪‬ﻞَ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ اﻻَﺧ‪‬ﺮَةِ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﺨَﺴ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -85‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫هﺮ آﺲ ﻏﻴﺮ از اﺳﻼم دﻳﻨﻰ اﺧﺘﻴﺎر آﻨﺪ هﺮﮔﺰ از وى ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬و او در ﺁﺧﺮت از زﻳﺎﻧﻜﺎران اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪١٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺘﻤﺮار ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ وﺗﺠﺪﻳﺪ ادﻳﺎن در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺪه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫ﻮل ر ‪ ،‬ﻮر ﺪﯾﺪی ‪،‬ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢب ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬اﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -184‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ )ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﺒﺎش آﻪ( ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ هﻢ آﻪ ﻣﻌﺠﺰات و زﺑﻮرهﺎ و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ روﺷﻦ ﺁوردﻧﺪ ﻧﻴﺰ‬

    ‫ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺑِﺎﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -25‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﻮد را آﻪ ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و آﺘﺐ و ﺣﺠّﺘﻬﺎى روﺷﻦ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺘﺸﺎن ﺁﻣﺪﻧﺪ‬

    ‫هﻤﻪ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺮِﻳﺞٍ)‪ -5‬ق(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﭼﻮن )رﺳﻮل( ﺣﻖ ﺁﻣﺪ او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و )در آﺎر ﺑﺰرگ رﺳﺎﻟﺖ و ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ( در ﺣﺎﻟﻰ ﻣﻀﻄﺮب و ﺳﺮﮔﺮدان‬

    ‫ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ )ﮔﺎهﻰ از ﺟﻬﻞ‪ ،‬اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺷﻤﺮدﻧﺪ و ﮔﺎهﻰ ﺳﺤﺮ و ﺷﻌﺮ ﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ -12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭼﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ( و ﻗﻮم ﺛﻤﻮد هﻢ ﺗﻜﺬﻳﺐ رﺳﻮﻻن آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و اﺻﺤﺎب ر ّ‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪-13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻟﻮط‪.‬‬

    ‫‪١٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺘﻤﺮار ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ وﺗﺠﺪﻳﺪ ادﻳﺎن در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪-14)‬ق(‬

    ‫و اﺻﺤﺎب اﻳﻜﻪ )اﻣﺖ ﺷﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺗﺒّﻊ )ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻤﻦ( هﻤﻪ رﺳﻮﻻن ﺣﻖ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﺗﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺣﺘﻢ و واﺟﺐ‬

    ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَﺗﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺳﺎﺣ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -52‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫هﻤﭽﻨﺎن )آﻪ ﺗﻮ را اى رﺳﻮل ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺑﺮ اﻣﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ )او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻩ و( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺳﺎﺣﺮ ﻳﺎ دﻳﻮاﻧﻪ‬

    ‫اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺘﺎدﮔﺎن ا ﯽ ﻌﺪ ﺰ ‪،‬ا ﻤﺎن آورﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮر‪ ،‬ﮫﺪ وﭘ ﻤﺎن ﯽ ﻨﺪد‬ ‫ﺪا وﺪ ﺑﺎ ﮐ ﻪ ﺆ ﻦ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَﺧَﺬَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻴﺜَﻖَ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺜْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﺛْﻨﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﺸﺮَ ﻧَﻘ‪‬ﻴﺒﺎً و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﻰ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦْ أَﻗَﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬اﻟﺼﻠَﻮةَ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﺘُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﺰﱠﻛﻮةَ و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺘُﻢ ﺑِﺮُﺳﻠﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺰﱠر‪‬ﺗُﻤ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻗْﺮَﺿﺘُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺮْﺿﺎً ﺣ‪‬ﺴﻨﺎً ﻷُﻛﻔﱢﺮَنﱠ ﻋ‪‬ﻨﻜُﻢ‪ ‬ﺳﻴ‪‬ﺌَﺎﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻷُد‪‬ﺧ‪‬ﻠَﻨﱠﻜﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺖ‪ ‬ﺗﺠ‪‬ﺮِى ﻣ‪‬ﻦ ﺗﺤ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ‬

    ‫اﻷَﻧْﻬ‪‬ﺮُ ﻓَﻤ‪‬ﻦ ﻛﻔَﺮَ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ‪ ‬ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﻞﱠ ﺳﻮ‪‬اء‪ ‬اﻟﺴﺒِﻴﻞِ)‪ -12‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪا از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺖ و از ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ دوازدﻩ ﻧﻔﺮ ﺑﺰرگ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺸﻮاى هﺮ ﺳﺒﻄﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ( و ﺧﺪا ﺑﻨﻰ‬

    ‫اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﻳﻢ هﺮ ﮔﺎﻩ ﻧﻤﺎز ﺑﻪ ﭘﺎ دارﻳﺪ و زآﺎت ﺑﺪهﻴﺪ و ﺑﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را اﻋﺰاز و ﻳﺎرى آﻨﻴﺪ و‬

    ‫ﺧﺪا را ﻗﺮض ﻧﻴﻜﻮ دهﻴﺪ‪ ،‬در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﮔﻨﺎهﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻣﺮزم و ﺷﻤﺎ را در ﺑﻬﺸﺘﻰ داﺧﻞ ﮔﺮداﻧﻢ آﻪ زﻳﺮ درﺧﺘﺎﻧﺶ ﻧﻬﺮهﺎ ﺟﺎرى اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ‬

    ‫هﺮ آﺲ از ﺷﻤﺎ ﭘﺲ از ﻋﻬﺪ ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﺪ ﺳﺨﺖ از راﻩ راﺳﺖ دور اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﻧَﺼﺮَى أَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻴﺜَﻘَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻨَﺴﻮا ﺣ‪‬ﻈ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ذُﻛﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻏْﺮَﻳ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬او‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫و‪ ‬ﺳﻮ‪‬ف ﻳ‪‬ﻨَ ‪‬ﺒﺌُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﺼﻨَﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -14‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫‪١٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺘﻤﺮار ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ وﺗﺠﺪﻳﺪ ادﻳﺎن در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و از ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ آﻴﺶ ﻋﻴﺴﻰ هﺴﺘﻴﻢ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺮو آﺘﺎب و رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻨﺪ( ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ از ﺁﻧﭽﻪ )در اﻧﺠﻴﻞ( ﭘﻨﺪ دادﻩ ﺷﺪﻧﺪ‬

    ‫ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺰرﮔﻰ را از دﺳﺖ دادﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻋﻤﻠﺸﺎن( ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ و دﺷﻤﻨﻰ را ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ اﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ زودى ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ‬

    ‫)ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑ ِﺪ( ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬

    ‫ھ ﻪ ﺘﺎدﮔﺎن ﻖ ‪ ،‬ﻔﺎ ﻢ ﯽ ﮐﻼم ا ﯽ ادﯾﺎن ﺳ ﻒ را‪ ،‬ﯿﺎن ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜﺘَﺐِ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻟُﻨَﺎ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻴﻦُ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗﺨْﻔُﻮنَ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻜﺘَﺐِ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻔُﻮا ﻋ‪‬ﻦ ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٍ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧُﻮر‪‬‬

    ‫و‪ ‬ﻛﺘَﺐ‪ ‬ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -15‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺗﺤﻘﻴﻘًﺎ رﺳﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪﻩ آﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎم ﺑﺴﻴﺎرى از ﺁﻧﭽﻪ از آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ را ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻰدارﻳﺪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ‬

    ‫ﺑﻴﺎن ﻣﻰآﻨﺪ و از ﺳ ِﺮ ﺑﺴﻴﺎرى )از ﺧﻄﺎهﺎى ﺷﻤﺎ( درﻣﻰﮔﺬرد‪ .‬هﻤﺎﻧﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﺷﻤﺎ ﻧﻮرى )ﻋﻈﻴﻢ( و آﺘﺎﺑﻰ ﺁﺷﻜﺎر ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫ﺘﺎدﮔﺎ ن ا ﯽ ‪ ،‬ﺐ ﻘﺪ ﻞ از ﻮد را‪ ،‬ﺪ ﻖ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﻧُﻮر‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً‬

    ‫ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮ‪‬ﻋ‪‬ﻈﺔً ﻟﱢﻠْﻤ‪‬ﺘﱠﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪ -46‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁن رﺳﻮﻻن ﺑﺎز ﻋﻴﺴﻰ ﭘﺴﺮ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺑﻪ درﺳﺘﻰ ﺗﻮراﺗﻰ آﻪ ﭘﻴﺶ او ﺑﻮد داﺷﺖ و اﻧﺠﻴﻞ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ او دادﻳﻢ‬

    ‫آﻪ در ﺁن هﺪاﻳﺖ و روﺷﻨﻰ )دﻟﻬﺎ( اﺳﺖ‪ ،‬و ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺑﻪ درﺳﺘﻰ ﺗﻮرات آﻪ ﭘﻴﺶ از او ﺑﻮد دارد و راهﻨﻤﺎﻳﻰ ﺧﻠﻖ و اﻧﺪرز ﺑﺮاى ﭘﺮهﻴﺰآﺎران‬

    ‫ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻨﺪ ؛ ز ا اﺳﺎس ادﯾﺎن ا ﯽ را دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮر‪ ،‬ﺑﺎ ﺆ ﻦ ادﯾﺎن ﻞ ﯿ ﻮ ﯽ ‪،‬‬ ‫ﺆ ﻦ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﺗﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا أَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜﺘَﺐِ إِﻻ ﺑِﺎﻟﱠﺘﻰ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﺣ‪‬ﺴﻦُ إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻇﻠَﻤ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻮﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻨَﺎ‬

    ‫و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪‬ﺣ‪‬ﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -46‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪٢٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺘﻤﺮار ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ وﺗﺠﺪﻳﺪ ادﻳﺎن در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎ اهﻞ آﺘﺎب )ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى و ﻣﺠﻮس( ﺟﺰ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺤﺚ و ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﺳﺘﻤﻜﺎران از ﺁﻧﻬﺎ‪ ،‬و‬

    ‫)ﺑﺎ اهﻞ آﺘﺎب( ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﻢ و ﺧﺪاى ﻣﺎ و ﺷﻤﺎ ﻳﻜﻰ‬

    ‫اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ و ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن اوﻳﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ﻤﺎم ﺴﺎ ﯽ آﯾﺎت ا ﯽ ا ﻤﺎن آورﺪ‪ ،‬ﺪا ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰِ ﻋ‪‬ﻦ ﺿﻠَﻠَﺘ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِن ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻓَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺗﻮ ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ آﻮر )دل و آﺎﻓﺮ( هﺴﺘﻨﺪ ﻧﺘﻮاﻧﻰ از ﺿﻼﻟﺘﺸﺎن ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺁرى‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺁﻧﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ و‬

    ‫در ﭘﻰ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﻣﺎ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﻮاﻧﻰ )هﺪاﻳﺖ آﻨﻰ و ﺳﺨﻦ ﺧﺪا را( ﺑﻪ ﮔﻮش هﻮﺷﺸﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻰ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺮ ﻮا ﺪ ﭘﺬ‬ ‫ا ﯽ ﺮ زﻣﺎن‪،‬‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺗﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪﻳﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺷﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺟﺰ ﺑﺮ ﺻﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ هﻼك ﺷﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻟﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ھ ﻪ ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ﻮل ر ‪ ،‬ا اد ﻪ وارد ده و آ ﮫﺎ را ﻮرد ا ا ء ار داده اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺗَﻜْﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮنَ)‪ -15‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺷﻤﺎ ﺟﺰ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﺸﺮى هﺴﺘﻴﺪ ﻣﻘﺎم دﻳﮕﺮى ﻧﺪارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺧﺪاى رﺣﻤﺎن ﭼﻴﺰى را ﻓﺮو ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ و ﺟﺰ اﻳﻨﻜﻪ‬

    ‫ﺷﻤﺎ ﻣﺮدم دروﻏﮕﻮﻳﻰ هﺴﺘﻴﺪ هﻴﭻ در آﺎر ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫‪٢١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺘﻤﺮار ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ وﺗﺠﺪﻳﺪ ادﻳﺎن در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ أَ ﺋﻨﱠﺎ ﻟَﺘَﺎرِﻛُﻮا ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﺸﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنِ)‪ -36‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫و ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺎﻋﺮ دﻳﻮاﻧﻪاى دﺳﺖ از ﺧﺪاﻳﺎن ﺧﻮد ﺑﺮدارﻳﻢ؟‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِذَا ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -47‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁورد ﺁن را ﻣﺴﺨﺮﻩ آﺮدﻩ و ﺑﺮ او ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺷﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺷﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺗَﻘَﻮ‪‬ﻟَﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻞ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -33‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬او ﻗﺮﺁن را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و ﻞ ﺪه اﺪ ‪:‬‬ ‫ﺆ ﻦ ﻮر‪ ،‬ﮫﺪﯾﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺎز ﻣﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ وﺟﻮد ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از اﻳﻦ دﻋﻮى( دﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﺪارﻳﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎرﺗﺎن ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد و از ﻣﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﺷﻤﺎ رﻧﺞ و ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺳﺨﺖ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺘﻤﺮار ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ وﺗﺠﺪﻳﺪ ادﻳﺎن در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ‪ ،‬ھ ﻪ زﺪه دﻻن را ا ﺬا ر ﯽ د ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﱠﻤ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻟﺸﻌ‪‬ﺮَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻨﺒ‪‬ﻐ‪‬ﻰ ﻟَﻪ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮٌ و‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬انٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -69‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و ﻧﻪ ﻣﺎ او را )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ را( ﺷﻌﺮ ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﻢ و ﻧﻪ ﺷﺎﻋﺮى ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﻘﺎم اوﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﭼﻴﺰى ﺟﺰ‬

    ‫ذآﺮ اﻟﻬﻰ و ﻗﺮﺁن روﺷﻦ ﺑﻴﺎن ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺗﺎ هﺮ آﻪ را زﻧﺪﻩدل اﺳﺖ )ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺧﺪا و ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺮ آﺎﻓﺮان )ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و ﻻزم‬

    ‫ﮔﺮدد‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ‪،‬ﺑﺎ آﯾﺎت ﻨﺎت ﻮی ﺮ ﺘﺎده ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﺳﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -23‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﻮﺳﻰ را ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و ﺣﺠّﺖ ﺁﺷﻜﺎر ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﻜُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَى ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﻨﻜ‪‬ﺮُونَ)‪ -81‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺧﺪا ﺁﻳﺎت )ﻗﺪرت و رﺣﻤﺖ( ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اراﺋﻪ دهﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺪام ﻳﻚ از ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ را اﻧﻜﺎر ﺗﻮاﻧﻴﺪ آﺮد؟‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻼﻳﻪ‪ ‬ﻓَﻘَﺎلَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ ر‪‬ب اﻟْﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -46‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫‪٢٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺘﻤﺮار ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ وﺗﺠﺪﻳﺪ ادﻳﺎن در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ب‬
    ‫و ﻣﺎ ﻣﻮﺳﻰ را ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰاﺗﻰ آﻪ ﺑﻪ او دادﻳﻢ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮن و اﺷﺮاف ﻗﻮﻣﺶ )ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ( ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪ ،‬او ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ رﺳﻮل ر ّ‬

    ‫اﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻨﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺮِﻳﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﻛﺒﺮُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﺧْﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬أَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -48‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻤﻰﻧﻤﻮدﻳﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ از ﺁﻳﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ )و در دﻻﻟﺖ ﺑﺮ ﻧﺒﻮت ﻣﻮﺳﻰ روﺷﻦﺗﺮ( ﺑﻮد )اﻣﺎ هﻤﻪ را ﺗﻜﺬﻳﺐ‬

    ‫آﺮدﻧﺪ( و ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ )ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪا( ﺑﺎز ﺁﻳﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻜَﻔَﺮُوا ﻓَﺄَﺧَﺬَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻗَﻮِى‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -22‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻳﻦ هﻼآﺖ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺑﻮد آﻪ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ادﻟّﻪ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﺎن )از ﺟﻬﻞ و ﻋﻨﺎد( آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪا هﻢ‬

    ‫ﺁﻧﺎن را )ﺑﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ( ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺘﺪر و ﺳﺨﺖ آﻴﻔﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺸﺎء و اﺳﺎس ادﯾﺎن ا ﯽ ‪ ،‬ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﻬﺮ‬

    ‫و ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫‪٢٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺘﻤﺮار ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ وﺗﺠﺪﻳﺪ ادﻳﺎن در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺗﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻧﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ آﺘﺎب ﺗﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ اﺳﺖ‬

    ‫ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻧﻴﺰ )ﺷﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻧﺎﻣﺶ )در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺣﻤﺪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺷﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻧﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و‬

    ‫ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً و‪‬‬

    ‫ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫‪٢٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺘﻤﺮار ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ وﺗﺠﺪﻳﺪ ادﻳﺎن در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ( او‬

    ‫رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺿﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺷﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و اﺟﺮﺷﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﮫﺎ اﺧﻼل د ﻦ ﭘﺪرا ﺸﺎن‪ ،‬ﺑﺎ ﻮر ﺪﯾﺪ ﺨﺎ ﺖ ده اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -24‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دﻳﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺷﻤﺎ را هﺪاﻳﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺗﻘﺪﻳﺮ( ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫او ﺖ ا ا ﯽ را ار ﺳﺎل‪ ،‬از آﺳﻤﺎن ز ﻦ ‪ ،‬ﺪ ﺮ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﺑ‪‬ﺮُ اﻷَﻣ‪‬ﺮَ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬إِﻟﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﺛُﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺮُج‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مٍ ﻛﺎنَ ﻣ‪‬ﻘْﺪ‪‬ار‪‬ه‪ ‬أَﻟْﻒ ﺳﻨَﺔٍ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﺗَﻌ‪‬ﺪ‪‬ونَ)‪ -5‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫اوﺳﺖ آﻪ اﻣﺮ ﻋﺎﻟﻢ را )ﺑﻪ ﻧﻈﺎم اﺣﺴﻦ و اآﻤﻞ( از ﺁﺳﻤﺎن ﺗﺎ زﻣﻴﻦ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﻣﻰآﻨﺪ ﺳﭙﺲ در روزى آﻪ ﻣﻘﺪارش ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺷﻤﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎن‬

    ‫هﺰار ﺳﺎل اﺳﺖ ﺑﺎز )ﺣﻘﺎﻳﻖ و ارواح( ﺑﻪ ﺳﻮى او ﺑﺎﻻ ﻣﻰرود‪.‬‬

    ‫از ﺒﺎء ﻢ‪ ،‬ا اض ﻧ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻧَﺒ‪‬ﺆٌا ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢ‪ -67)‬ص(‬

    ‫ﺑﮕﻮ ﺁن )ﺣﻜﺎﻳﺖ آﻪ از ﻗﻴﺎﻣﺖ و اهﻞ ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺁوردم( ﺧﺒﺮ ﺑﺰرگ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٢٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺘﻤﺮار ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ وﺗﺠﺪﻳﺪ ادﻳﺎن در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪ -68‬ص(‬

    ‫)و درﻳﻐﺎ آﻪ( ﺷﻤﺎ از ﺷﻨﻴﺪن ﺁن ﺧﺒﺮ ﺑﺰرگ اﻋﺮاض ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮان زﻣﺎن ﻮد ر ا ﺑﺎ ﻨﺎت د آ ن ﯽ آ ﻨﺪ ا ﮑﺎر ﻨﺪ ﻮ ا ﯽ ﺘﺎر ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻜَﻔَﺮُوا ﻓَﺄَﺧَﺬَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻗَﻮِى‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -22‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻳﻦ هﻼآﺖ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺑﻮد آﻪ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ادﻟّﻪ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﺎن )از ﺟﻬﻞ و ﻋﻨﺎد( آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪،‬‬

    ‫ﺧﺪا هﻢ ﺁﻧﺎن را )ﺑﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ( ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺘﺪر و ﺳﺨﺖ آﻴﻔﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮی زﻣﺎن ﻮد ‪ ،‬ﻨﺪﮔﺎ ن را ا ﺬا ر ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺖ ﺑِﺪ‪‬ﻋﺎً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺮﱡﺳﻞِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَد‪‬رِى ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻞُ ﺑﻰ و‪ ‬ﻻ ﺑِﻜﻢ‪ ‬إِنْ أَﺗﱠﺒِﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻮﺣ‪‬ﻰ إِﻟﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧَﺎ إِﻻ ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪-9‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ از ﺑﻴﻦ رﺳﻮﻻن‪ ،‬اوﻟﻴﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻧﻴﺴﺘﻢ )آﻪ ﺗﺎزﻩ در ﺟﻬﺎن ﺁوازﻩ رﺳﺎﻟﺖ ﺑﻠﻨﺪ آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻢ ﺗﺎ ﺗﻌﺠﺐ و اﻧﻜﺎر آﻨﻴﺪ( و ﻧﻤﻰداﻧﻢ آﻪ ﺑﺎ‬

    ‫ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﭼﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ؟ﻣﻦ ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ وﺣﻰ ﻣﻰﺷﻮد ﭘﻴﺮوى ﻧﻤﻰآﻨﻢ و ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﺑﻴﺎن روﺷﻦ )ﺧﻠﻖ را ﺁﮔﺎﻩ آﻨﻢ و از ﺧﺪا(‬

    ‫ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻢ وﻇﻴﻔﻪاى ﻧﺪارم‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ‪ ،‬آ ﮕﺎ ه د ر ﺮ ﺪا ا ﯽ ﻮ ا ﻨﺪ ﻣﺎ ﺪ ر ﻮل ا ﯽ د ر زﻣﺎن ﻮد ‪،‬ا ﻤﺎن آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺮَﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﻔْﻠَﻴﻦِ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬ﻧُﻮراً ﺗَﻤ‪‬ﺸﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -28)‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫‪٢٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﺳﺘﻤﺮار ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ وﺗﺠﺪﻳﺪ ادﻳﺎن در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﮔﺮوﻳﺪﻳﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻚ ﺧﺪاﺗﺮس و ﻣﺘّﻘﻰ ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﻪ رﺳﻮﻟﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( ﻧﻴﺰ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

    ‫ﺷﻤﺎ را از رﺣﻤﺘﺶ دو ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﺮداﻧﺪ )ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ دﻳﻦ رﺳﻮل ﺧﺘﻤﻰ ﻣﺮﺗﺒﺖ( و ﻧﻮرى ﺷﻤﺎ را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﻨﺪ آﻪ ﺑﺪان ﻧﻮر راﻩ )ﺑﻬﺸﺖ اﺑﺪ( ﭘﻴﻤﺎﻳﻴﺪ و از ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻤﺎ درﮔﺬرد‪ ،‬و ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮر ا ﯽ ‪ ،‬ﺧﺎ ﻮش ﻮا ﺪ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ُرِﻳﺪ‪‬ونَ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻄﻔ‪‬ﺌُﻮا ﻧُﻮر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﺄَﻓْﻮ‪‬ﻫ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧُﻮرِه‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺮِه‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -8‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﻰﺧﻮاهﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻮر ﺧﺪا را ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ )و ﻃﻌﻦ و ﻣﺴﺨﺮﻩ( ﺧﺎﻣﻮش آﻨﻨﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻧﻮر ﺧﻮد را هﺮ ﭼﻨﺪ آﺎﻓﺮان ﺧﻮش ﻧﺪارﻧﺪ‬

    ‫آﺎﻣﻞ و ﻣﺤﻔﻮظ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد ‪،‬ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ؛ ﺮان ﯽ ﻣﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺳﻮل ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻟﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴّﻼم( ‪.‬‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻋﺪه ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺼﺮت ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ و ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫و ﺪه ﺮت ا ﯽ ‪،‬ﺧﻼف ﻮا ﺪ ﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا اﺳﺘَﻴ‪‬ﺌَﺲ اﻟﺮﱡﺳﻞُ و‪ ‬ﻇﻨﱡﻮا أَﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﻛﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮا ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺼﺮُﻧَﺎ ﻓَﻨُﺠ‪‬ﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮَد‪ ‬ﺑ‪‬ﺄْﺳﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻦِ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟْﻤ‪‬ﺠ‪‬ﺮِﻣ‪‬ﻴﻦَ)‪- 110‬‬

    ‫ﻳﻮﺳﻒ(‬

    ‫)ﻣﺮدم ﺑﺎ اﻧﺒﻴﺎء ﭼﻨﺪان ﺿﺪﻳﺖ آﺮدﻧﺪ( ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ آﻪ رﺳﻮﻻن ﻣﺄﻳﻮس ﺷﺪﻩ و ﮔﻤﺎن آﺮدﻧﺪ آﻪ وﻋﺪﻩ ﻧﺼﺮت ﺧﺪا ﺧﻼف ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ )ﻳﺎ ﮔﻤﺎن‬

    ‫آﺮدﻧﺪ آﻪ دﻳﮕﺮ هﻴﭻ آﺲ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد( در ﺁن ﺣﺎل ﻳﺎرى ﻣﺎ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻓﺮا رﺳﻴﺪ ﺗﺎ هﺮ آﻪ ﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ ﻧﺠﺎت دادﻩ ﺷﺪ‪ ،‬و ﻧﻴﺰ ﻗﻬﺮ و‬

    ‫اﻧﺘﻘﺎم ﻣﺎ از ﺑﺪآﺎران ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﺪﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻣﺎ ﻮ را از ﺮ ا ا ﻨﺪﮔﺎن ‪ ،‬ﻮظ ﯽ دار ﻢ‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﺎ ﻛَﻔَﻴ‪‬ﻨَﻚ اﻟْﻤ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ﻳﻦَ)‪ - 95‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ ﺗﻮ را از ﺷﺮ اﺳﺘﻬﺰا آﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﺤﻔﻮظ ﻧﻤﻮدﻳﻢ‪. .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪا وﺪ ای ﺪا و ﺮت ﻖ ‪ ،‬ﻔﺎ ﯽ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻧَﺒﻰٍ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺠ‪‬ﺮِﻣ‪‬ﻴﻦَ و‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﺮَﺑ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺎد‪‬ﻳﺎً و‪ ‬ﻧَﺼ‪‬ﻴﺮاً)‪ - 31‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ ﺑﺮاى هﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى دﺷﻤﻨﻰ از ﺟﻨﺲ ﺑﺪآﺎران )اﻣّﺘﺶ( ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬و ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪاى ﺗﻮ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ و ﻧﺼﺮت و ﻳﺎرى ﺗﻮ‬

    ‫آﻔﺎﻳﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺪا وﺪ ‪ ،‬ﺘﺎدﮔﺎن ا ﯽ را از دﻣﺎن ﻮظ ﻮا ﺪ دا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﺮﱠﺳﻮلُ ﺑ‪‬ﻠﱢﻎْ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ و‪ ‬إِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻔْﻌ‪‬ﻞْ ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻠﱠﻐْﺖ رِﺳﺎﻟَﺘَﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺼ‪‬ﻤ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ‬

    ‫ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ - 67‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫‪٢٩ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻋﺪه ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺼﺮت ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ و ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ‪ ،‬ﺁﻧﭽﻪ از ﺧﺪا ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﺷﺪ )ﺑﻪ ﺧﻠﻖ( ﺑﺮﺳﺎن آﻪ اﮔﺮ ﻧﺮﺳﺎﻧﻰ ﺗﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻟﺖ و اداء وﻇﻴﻔﻪ ﻧﻜﺮدﻩاى‪ ،‬و ﺧﺪا ﺗﻮ را از )ﺷﺮ(‬

    ‫ﻣﺮدﻣﺎن ﻣﺤﻔﻮظ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ‪) ،‬و دل ﻗﻮى دار آﻪ( ﺧﺪا آﺎﻓﺮان را )ﺑﻪ هﻴﭻ راﻩ ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﻰ( راهﻨﻤﺎﻳﻰ ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻣﺎ ﺮت و ﯾﺎری ا ﻞ ا ﻤﺎن ‪ ،‬ﻢ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ر‪‬ﺳﻼً إِﻟﻰ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻓﺠ‪‬ﺎء‪‬وﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺎﻧﺘَﻘَﻤ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻘﺎ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻧَﺼﺮُ‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ - 47‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﻰ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻗﻮﻣﺸﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻟﻪ روﺷﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺁوردﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ از آﺎﻓﺮان ﺑﺪآﺎر اﻧﺘﻘﺎم آﺸﻴﺪﻳﻢ‪،‬‬

    ‫و ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺼﺮت و ﻳﺎرى اهﻞ اﻳﻤﺎن ﺣﺘﻢ اﺳﺖ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺴﺎ ﯽ ﺆ ﻦ ﺸﺪه و ﺴ ﻢ ا ا ﯽ ﻮﺪ ‪ ،‬ﺪا ﻮا ﻨﺪ ﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰِ ﻋ‪‬ﻦ ﺿﻠَﻠَﺘ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِن ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻓَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ - 53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺗﻮ ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ آﻮر )دل و آﺎﻓﺮ( هﺴﺘﻨﺪ ﻧﺘﻮاﻧﻰ از ﺿﻼﻟﺘﺸﺎن ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺁرى‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺁﻧﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ و‬

    ‫در ﭘﻰ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﻣﺎ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﻮاﻧﻰ )هﺪاﻳﺖ آﻨﻰ و ﺳﺨﻦ ﺧﺪا را( ﺑﻪ ﮔﻮش هﻮﺷﺸﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻰ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻣﺎﯾﺪ‬ ‫ﺪا وﺪ را ﻮا ﺪ ﺪا‬ ‫•‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ذ‪‬ﻛْﺮِ‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪ – 23)‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫‪٣٠ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻋﺪه ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺼﺮت ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ و ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ (و ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺧﺪا) اﺳﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ هﻤﻪ (در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز) ﺑﺎ هﻢ‬

    ‫ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺖ و در ﺁن ﺛﻨﺎى ﺧﺪا (و ﺧﺎﺻﺎن ﺧﺪا) ﻣﻜﺮر ﻣﻰﺷﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺗﻼوت (ﺁﻳﺎت ﻗﻬﺮ) ﺁن ﺧﺪا ﺗﺮﺳﺎن را ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ اﻧﺪام اﻓﺘﺪ و (ﺑﺎ ﺁﻳﺎت‬

    ‫رﺣﻤﺖ) ﺑﺎز ﺁرام و ﺳﻜﻮﻧﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ و دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ (آﺘﺎب) هﻤﺎن (رﺣﻤﺖ و) هﺪاﻳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺑﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دﻳﮕﺮ هﻴﭻ هﺪاﻳﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﯿﺪ ﮐﺎ ان ﺿﻼ ‪ ،‬ﮑﺎر ﯿﺎﯾﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا اﻗْﺘُﻠُﻮا أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﺤ‪‬ﻴ‪‬ﻮا ﻧ‪‬ﺴﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ إِﻻ ﻓﻰ‬

    ‫ﺿﻠَﻞٍ)‪ - 25‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ او از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪ )ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﺮوﻳﺪ ﭘﺴﺮان ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ‬

    ‫اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﺑﻜﺸﻴﺪ و زﻧﺎﻧﺸﺎن را زﻧﺪﻩ ﮔﺬارﻳﺪ )ﺗﺎ ﺿﻌﻴﻒ و ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬و ﻣﺎ ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﻮى آﺮدﻳﻢ( ﺁرى ﻣﻜﺮ و ﺗﺪﺑﻴﺮ آﺎﻓﺮان ﺟﺰ در‬

    ‫ﺿﻼﻟﺖ )و ﺧﺴﺮاﻧﺸﺎن( ﺑﻪ آﺎر ﻧﻴﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺪا وﺪ را ﻮا ﺪ ﻮی ﻮ ﺶ ﯽ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ - 13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺗﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٣١ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻋﺪه ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺼﺮت ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ و ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺮت ا ﯽ ‪ ،‬ﺮ ه ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﺧْﺮَج‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦْ أَﻫ‪‬ﻞِ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﻳ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻷَو‪‬لِ اﻟﺤﺸﺮِ ﻣ‪‬ﺎ ﻇﻨَﻨﺘُﻢ‪ ‬أَن ﻳﺨْﺮُﺟ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻇﻨﱡﻮا أَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﺣ‪‬ﺼﻮﻧﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺘَﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻗَﺬَف ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺮﱡﻋ‪‬ﺐ ﻳﺨْﺮِﺑ‪‬ﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻮﺗﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﺎﻋ‪‬ﺘَﺒﺮُوا ﻳ‪‬ﺄُوﻟﻰ اﻷَﺑ‪‬ﺼﺮِ)‪ - 2‬اﻟﺤﺸﺮ(‬

    ‫اوﺳﺖ ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ آﺎﻓﺮان اهﻞ آﺘﺎب را )ﻳﻌﻨﻰ ﻳﻬﻮد ﺑﻨﻰ ﻧﻀﻴﺮ را آﻪ ﺑﻪ ﻣﻜﺮ‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﻗﺘﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺮاى اوﻟﻴﻦ‬

    ‫ﺑﺎر هﻤﮕﻰ را از دﻳﺎرﺷﺎن ﺑﻴﺮون آﺮد و هﺮﮔﺰ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰآﺮدﻳﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ از دﻳﺎر ﺧﻮد ﺑﻴﺮون روﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ هﻢ ﺣﺼﺎرهﺎى ﻣﺤﻜﻢ‬

    ‫ﺧﻮد را ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺧﻮد از )ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( ﺧﺪا ﻣﻰﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ )ﻋﺬاب( ﺧﺪا از ﺁﻧﺠﺎ آﻪ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰﺑﺮدﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﻓﺮا رﺳﻴﺪ و در دﻟﺸﺎن )از ﺳﭙﺎﻩ‬

    ‫اﺳﻼم( ﺗﺮس اﻓﻜﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد و ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺧﺎﻧﻪهﺎﺷﺎن را وﻳﺮان ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اى هﻮﺷﻴﺎران ﻋﺎﻟﻢ ﭘﻨﺪ و ﻋﺒﺮت ﮔﻴﺮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪا وﺪ ‪ ،‬ﻮر ﻮد را ﻮظ ﻮا ﺪ دا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ُرِﻳﺪ‪‬ونَ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻄﻔ‪‬ﺌُﻮا ﻧُﻮر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﺄَﻓْﻮ‪‬ﻫ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧُﻮرِه‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺮِه‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ - 8‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﻰﺧﻮاهﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻮر ﺧﺪا را ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ )و ﻃﻌﻦ و ﻣﺴﺨﺮﻩ( ﺧﺎﻣﻮش آﻨﻨﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻧﻮر ﺧﻮد را هﺮ ﭼﻨﺪ آﺎﻓﺮان ﺧﻮش ﻧﺪارﻧﺪ‬

    ‫آﺎﻣﻞ و ﻣﺤﻔﻮظ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪا وﺪ د ﻦ ا ﯽ را‪ ،‬ل ﻇﺎ ﻣﺎﯾﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَر‪‬ﺳﻞَ ر‪‬ﺳﻮﻟَﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬ‪ُ‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬د‪‬ﻳﻦِ اﻟﺤﻖّ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻈﻬِﺮَه‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻛﻠﱢﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛَﺮِه‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛُﻮنَ)‪ - 9‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اوﺳﺖ ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ رﺳﻮﻟﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( را ﺑﻪ هﺪاﻳﺖ ﺧﻠﻖ و اﺑﻼغ دﻳﻦ ﺣﻖ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺁن را هﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫ﺧﻮش ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﺮ هﻤﻪ ادﻳﺎن ﻋﺎﻟﻢ ﻏﺎﻟﺐ ﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٣٢ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻋﺪه ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺼﺮت ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ و ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺴﺎ ﯽ ا ﻤﺎن آورﺪ‪ ،‬ﺆﯾﺪ دا ﻢ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻛُﻮﻧُﻮا أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧﺼﺎرِى إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺤﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻮنَ ﻧﺤ‪‬ﻦُ‬

    ‫أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺌَﺎﻣ‪‬ﻨَﺖ ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﻛَﻔَﺮَت ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻓَﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺻﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﻇﻬِﺮِﻳﻦَ)‪ - 14‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ هﻢ ﻳﺎران ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ ﭼﻨﺎن آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺣﻮارﻳﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬آﻴﺴﺖ ﻣﺮا ﺑﺮاى ﺧﺪا ﻳﺎرى آﻨﺪ؟ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﻳﺎران‬

    ‫ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪ .‬ﭘﺲ )ﺑﺎ ﺁن هﻤﻪ ﻣﻌﺠﺰات( ﻃﺎﻳﻔﻪاى از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ و ﻃﺎﻳﻔﻪاى آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﺎن را آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﻣﺆﻳﺪ و‬

    ‫ﻣﻨﺼﻮر ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺮ دﺷﻤﻨﺸﺎن ﻇﻔﺮ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻣﺎﯾﺪ و ﺲ را از ﻮد رب ‪ ،‬آﮔﺎه ﺖ‬ ‫ﺪا وﺪ را ﻮا ﺪ ‪ ،‬ﺪا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ - 31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺗﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺟﻬﺎﻟﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺿﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٣٣ ‬‬
    ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻗﺎدر اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫را ﻮا ﺪ‪ ،‬ﻮ ؛ و را ﻮا ﺪ‪ ،‬ا ﺒﺎت ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺤ‪‬ﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﺜْﺒِﺖ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ه‪ ‬أُم‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐِ)‪ - 39‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫ﺧﺪا هﺮ ﭼﻪ را ﺧﻮاهﺪ )از اﺣﻜﺎم ﻳﺎ ﺣﻮادث ﻋﺎﻟﻢ( ﻣﺤﻮ و هﺮ ﭼﻪ را ﺧﻮاهﺪ اﺛﺒﺎت ﻣﻰآﻨﺪ و اﺻﻞ آﺘﺎب )ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ( ﻧﺰد اوﺳﺖ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮ ﯽ ‪،‬از ا ﻞ ﻮد ‪،‬ﭘﺲ و ﺶﯿﭘ ﻮا ﺪ ا ﺘﺎد‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺴﺒِﻖُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﻣ‪‬ﺔٍ أَﺟ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﺌْﺨ‪‬ﺮُونَ)‪ - 5‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫هﻴﭻ ﻗﻮﻣﻰ از اﺟﻞ ﺧﻮد )از ﺁﻧﭽﻪ در ﻋﻠﻢ ﺣﻖ ﻣﻌﻴﻦ اﺳﺖ ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ( ﭘﺲ و ﭘﻴﺶ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ اﻓﺘﺎد‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ا ﺪا ﯽ ﻮا ﺖ ‪،‬ھﻤ ﯽ را راه ﺪا ﯽ ﺸﺎ ﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺼﺪ‪ ‬اﻟﺴﺒِﻴﻞِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎﺋﺮٌ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺷﺎء‪ ‬ﻟﻬ‪َ‬ﺪ‪‬اتم‪ ‬أَﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻴﻦَ)‪ - 9‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺮ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﻴﺎن راﻩ ﻋﺪل و راﺳﺘﻰ‪ ،‬و ﺑﻌﻀﻰ راهﻬﺎ ﺟﻮر و ﻧﺎراﺳﺘﻰ اﺳﺖ‪ .‬و اﮔﺮ ﺧﺪا ﻣﻰﺧﻮاﺳﺖ )ﺑﺪون ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﺟﺒﺮ( ﺷﻤﺎ‬

    ‫را هﻤﮕﻰ ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ )و ﺟﻨّﺖ( ﻣﻰآﺸﻴﺪ )ﻟﻴﻜﻦ اﻳﻦ ﺧﻼف ﻣﺼﻠﺤﺖ و ﻧﻈﺎم اﻟﻬﻰ اﺳﺖ( ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫از ا ا ﻨﺪﮔﺎن‪ ،‬ﻮ ﺖ دار ﻢ‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﺎ ﻛَﻔَﻴ‪‬ﻨَﻚ اﻟْﻤ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ﻳﻦَ)‪ - 95‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ ﺗﻮ را از ﺷﺮ اﺳﺘﻬﺰا آﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﺤﻔﻮظ ﻧﻤﻮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮد ؛ﮐﻠ ﻪ ا ﯽ ا ﮫﺎ ﻮا ﺪ ر ﯿﺪ‬ ‫ا ﯾﺎ ‪ ،‬ای ﮐﻠﻤﺎت ﺮﭘوردﮔﺎر‬ ‫•‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٣٤‬‬
    ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻗﺎدر اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻗُﻞ ﻟﱠﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ اﻟْﺒ‪‬ﺤ‪‬ﺮُ ﻣ‪‬ﺪ‪‬اداً ﻟﱢﻜﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺖ‪ ‬ر‪‬ﺑﻰ ﻟَﻨَﻔ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺤ‪‬ﺮُ ﻗَﺒ‪‬ﻞَ أَن ﺗَﻨﻔَﺪ‪ ‬ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ر‪‬ﺑﻰ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﻨَﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺜْﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺪ‪‬داً)‪ - 109‬اﻟﻜﻬﻒ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ آﻪ اﮔﺮ درﻳﺎ ﺑﺮاى )ﻧﻮﺷﺘﻦ( آﻠﻤﺎت ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﻦ ﻣﺮآﺐ ﺷﻮد ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﻜﻪ آﻠﻤﺎت ﭘﺮوردﮔﺎرم ﺑﻪ ﺁﺧﺮ رﺳﺪ درﻳﺎ ﺧﺸﻚ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‬

    ‫هﺮ ﭼﻨﺪ درﻳﺎﻳﻰ دﻳﮕﺮ ﺑﺎز ﺿﻤﻴﻤﻪ ﺁن آﻨﻴﻢ ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫دارﯾﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﻨﺪ آن را ﯿﺎ ورﯾﺪ‬ ‫ا آ ﻪ زل ﺪه ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﻓﻰ ر‪‬ﻳ‪‬ﺐٍ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻧَﺰﱠﻟْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻓَﺄْﺗُﻮا ﺑِﺴﻮر‪‬ةٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﺜْﻠ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اد‪‬ﻋ‪‬ﻮا ﺷﻬ‪‬ﺪ‪‬اء‪‬ﻛُﻢ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪- 23‬‬

    ‫اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺷﻤﺎ را ﺷﻜّﻰ اﺳﺖ در ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﻮد (ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠَﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ) ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﻳﻚ ﺳﻮرﻩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁن‪ ،‬و‬

    ‫ﮔﻮاهﺎن ﺧﻮد را ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﺪا‪ ،‬اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫از آﯾﺎت ﺦ ﻢ ‪ ،‬ﺮ از آن را ﯿﺎور ﻢ‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﻨﺴﺦْ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ أَو‪ ‬ﻧُﻨﺴ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻧَﺄْت‪ ‬ﺑﺨَﻴﺮٍ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ أَو‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻠ‪‬ﻬ‪‬ﺎ أَ ﻟَﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻛﻞّ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﺮٌ)‪ - 106‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫هﺮ ﭼﻪ از ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﻧﺴﺦ آﻨﻴﻢ ﻳﺎ ﺣﻜﻢ ﺁن را از ﺧﺎﻃﺮهﺎ ﺑﺮﻳﻢ )و ﻣﺘﺮوك ﺳﺎزﻳﻢ( ﺑﻬﺘﺮ از ﺁن ﻳﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁن ﺑﻴﺎورﻳﻢ‪ .‬ﺁﻳﺎ ﻧﻤﻰداﻧﻰ آﻪ‬

    ‫ﺧﺪا ﺑﺮ هﺮ ﭼﻴﺰ ﻗﺎدر اﺳﺖ؟‬

    ‫‪ :‬‬ ‫زﻣﺎن ‪،‬ر ﻮﻻ ﯽ ﺑﺎ ﻨﺎت د ﻤﺎ آﺪﺪ‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻬِﺪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ أَﻻ ﻧُﺆْﻣ‪‬ﻦَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ ﺣ‪‬ﺘﻰ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻘُﺮْﺑ‪‬ﺎنٍ ﺗَﺄْﻛﻠُﻪ‪ ‬اﻟﻨﱠﺎر‪ ‬ﻗُﻞْ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛُﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠﻰ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى ﻗُﻠْﺘُﻢ‪ ‬ﻓَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺘَﻠْﺘُﻤ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ – 183‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫‪٣٥‬‬
    ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻗﺎدر اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺧﺪا از ﻣﺎ ﭘﻴﻤﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ آﻪ ﺑﻪ هﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎورﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ او ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻰ ﺁورد آﻪ در ﺁﺗﺶ ﺑﺴﻮزد‪ .‬ﺑﮕﻮ آﻪ ﭘﻴﺶ از ﻣﻦ‬

    ‫رﺳﻮﻻﻧﻰ ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁوردﻩ و اﻳﻦ را هﻢ آﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻴﺪ ﺁوردﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ ﭼﺮا ﺁن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان را آﺸﺘﻴﺪ؟!‬

    ‫‪ :‬‬ ‫دﺪ ﯽ ﻮد ﻮن ا ﻤﺎن آورده اﯾﺪ‪ ،‬ﻮی ﭘ ﻪ ﯿﺪ‬ ‫ﻮن ﻮار ﻮن ﺪرت ﻮد‬ ‫•‬

    ‫إِذْ ﻗَﺎلَ اﻟْﺤ‪‬ﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻮنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦَ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻊ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ أَن ﻳ‪‬ﻨﺰﱢلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺎﺋﺪ‪‬ةً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻗَﺎلَ اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِن ﻛﻨﺘُﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ - 112‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫ﻰ ﻣﺮﻳﻢ‪ ،‬ﺁﻳﺎ ﺧﺪاى ﺗﻮ ﺗﻮاﻧﺪ آﻪ ﺑﺮاى ﻣﺎ از ﺁﺳﻤﺎن ﻣﺎﺋﺪﻩاى ﻓﺮﺳﺘﺪ؟ﻋﻴﺴﻰ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ‬
    ‫)ﻳﺎدﺁر( هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﺣﻮارﻳّﻴﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اى ﻋﻴﺴ ِ‬

    ‫اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﺪ از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ )و ﺷ ّ‬


    ‫ﻚ در ﻗﺪرت ﺧﺪا ﻧﻜﻨﻴﺪ( ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮد د ﺖ ﺪرت ﺪا ﻪ ا ﺖ ! وا ﻪ ا ﻦ ﺘﺎر‪ ،‬د ﺖ آ ن ﻪ ﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟَﺖ‪ ‬اﻟْﻴﻬ‪‬ﻮد‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻐْﻠُﻮﻟَﺔٌ ﻏُﻠﱠﺖ أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟُﻌ‪‬ﻨُﻮا ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﺪ‪‬اه‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺴﻮﻃﺘَﺎنِ ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻖُ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً و‪ ‬أَﻟْﻘَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻛﻠﱠﻤ‪‬ﺎ أَو‪‬ﻗَﺪ‪‬وا ﻧَﺎراً ﻟﱢﻠْﺤ‪‬ﺮْبِ‬

    ‫أَﻃﻔَﺄَﻫ‪‬ﺎ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻮ‪‬نَ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻓَﺴﺎداً و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﺐ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ - 64‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و ﻳﻬﻮد ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ!ﺑﻪ واﺳﻄﻪ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر )دروغ( دﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﻟﻌﻦ ﺧﺪا ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ دو‬

    ‫دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﮔﺸﺎدﻩ اﺳﺖ و هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ )ﺑﺮ ﺧﻠﻖ( اﻧﻔﺎق ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﮔﺸﺖ ﺑﺮ آﻔﺮ و ﻃﻐﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎرى از‬

    ‫اهﻞ آﺘﺎب ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و ﻣﺎ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﺁن( ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﺗﺶ آﻴﻨﻪ و دﺷﻤﻨﻰ را در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮاى ﺟﻨﮓ )ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن( ﺁﺗﺸﻰ‬

    ‫ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ ﺧﺪا ﺁن ﺁﺗﺶ را ﺧﺎﻣﻮش ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬و ﺁﻧﻬﺎ در روى زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻓﺴﺎدآﺎرى ﻣﻰآﻮﺷﻨﺪ‪ ،‬و هﺮﮔﺰ ﺧﺪا ﻣﺮدم ﺳﺘﻤﻜﺎر ﻣﻔﺴﺪ را دوﺳﺖ‬

    ‫ﻧﻤﻰدارد‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬ ‫ﮐﻼم ا ﯽ‪ ،‬ﻮن ﺪرت ا ﯽ ‪ ،‬ﯽ ﭘﺎﯾﺎن ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٦‬‬
    ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻗﺎدر اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﺠ‪‬ﺮَةٍ أَﻗْﻠَﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺤ‪‬ﺮُ ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﺳﺒ‪‬ﻌ‪‬ﺔُ أَﺑﺤ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﻔ‪‬ﺪ‪‬ت ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٌ ﺣ‪‬ﻜ‪‬ﻴﻢ‪27)‬‬

    ‫‪ -‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و اﮔﺮ هﺮ درﺧﺖ روى زﻣﻴﻦ )در آﻒ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻋﺎﻟﻢ( ﻗﻠﻢ ﺷﻮد و ﺁب درﻳﺎ ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ هﻔﺖ درﻳﺎى دﻳﮕﺮ ﻣﺮآﺐ ﮔﺮدد ﺑﺎز ﻧﮕﺎرش‬

    ‫آﻠﻤﺎت ﺧﺪا )آﻪ ﻣﻮﺟﻮدات ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ آﺘﺎب ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ اﺳﺖ( ﻧﺎﺗﻤﺎم ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ ،‬آﻪ هﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪا را اﻗﺘﺪار ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ و ﺣﻜﻤﺖ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫؟‪ ‬‬ ‫آﯾﺎ ﺘ ﺮان آﻧ ﻪ ﻣﺎ ﻨﺪ ا ﻢ ﺬ ﻪ هﻼک ﻮﺪ‪ ،‬ا ﻄﺎری دارﺪ‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ - 43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺗﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪﻳﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺷﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺟﺰ ﺑﺮ ﺻﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ هﻼك ﺷﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻟﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪا وﺪ ﺮ ﻦ ﺪ را ﺘﺎد ؛ ای ﺧﺎﺻﺎن ﺪا ‪ ،‬آﯾﺎت و ر ﺖ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ذ‪‬ﻛْﺮِ‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪ - 23)‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ )و ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺧﺪا( اﺳﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ هﻤﻪ )در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز( ﺑﺎ هﻢ‬

    ‫ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺖ و در ﺁن ﺛﻨﺎى ﺧﺪا )و ﺧﺎﺻﺎن ﺧﺪا( ﻣﻜﺮر ﻣﻰﺷﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺗﻼوت )ﺁﻳﺎت ﻗﻬﺮ( ﺁن ﺧﺪا ﺗﺮﺳﺎن را ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ اﻧﺪام اﻓﺘﺪ و )ﺑﺎ ﺁﻳﺎت‬

    ‫رﺣﻤﺖ( ﺑﺎز ﺁرام و ﺳﻜﻮﻧﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ و دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ )آﺘﺎب( هﻤﺎن )رﺣﻤﺖ و( هﺪاﻳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺑﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دﻳﮕﺮ هﻴﭻ هﺪاﻳﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‪.‬‬

    ‫‪٣٧‬‬
    ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻗﺎدر اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮ ﯽ را ﺑﺎ آﯾﺎت و ﺖ آ ﮑﺎر ﺘﺎد ﻢ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﺳﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ - 23‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﻮﺳﻰ را ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و ﺣﺠّﺖ ﺁﺷﻜﺎر ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮن ﻣﺎن ﺪا ا ر ﺪ‪ ،‬ﻖ ﺣﮑﻢ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ر‪‬ﺳﻼً ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺼﺼﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻧَﻘْﺼﺺ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ‬

    ‫إِﻻ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺈِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﻣ‪‬ﺮُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗُﻀﻰ‪ ‬ﺑِﺎﻟﺤﻖّ و‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮَ ﻫ‪‬ﻨَﺎﻟ‪‬ﻚ اﻟْﻤ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ - 78‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ رﺳﻮﻻن ﺑﺴﻴﺎرى ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ اﺣﻮال ﺑﻌﻀﻰ را ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﻜﺎﻳﺖ آﺮدﻳﻢ و ﺑﺮﺧﻰ را ﻧﻜﺮدﻳﻢ و هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺟﺰ ﺑﻪ‬

    ‫ﻖ و ﻣﺤﻮ ﺑﺎﻃﻞ( ﻓﺮا رﺳﺪ ﺁن روز )ﺑﺮ هﻤﻪ( ﺑﻪ ﺣﻖ ﺣﻜﻢ‬


    ‫اﻣﺮ ﺧﺪا ﻧﺸﺎﻳﺪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ )ﺑﺮاى اﻣﺖ( ﺑﻴﺎورد‪ ،‬و ﭼﻮن ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا )ﺑﺮ ﻏﻠﺒﻪ ﺣ ّ‬

    ‫آﻨﻨﺪ و ﺁﻧﺠﺎ آﺎﻓﺮان ﻣﺒﻄﻞ زﻳﺎﻧﻜﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫؟‪ ‬‬ ‫ﺪا ﯿﮏ از آﯾﺎت ﺪا را ا ﮑﺎر ﻮا ﯿﺪ د‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﻜُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَى ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﻨﻜ‪‬ﺮُونَ)‪ - 81‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺧﺪا ﺁﻳﺎت )ﻗﺪرت و رﺣﻤﺖ( ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اراﺋﻪ دهﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺪام ﻳﻚ از ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ را اﻧﻜﺎر ﺗﻮاﻧﻴﺪ آﺮد؟‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻣﺎﯾﺪ‬ ‫ﺪا را ﻮا ﺪ ﻮی ﻮد ﯽ ﻨﺪ؛ و را ﮔﺎه ﻖ ا ﻤﺎﯾﺪ‪ ،‬ﺪا‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ - 13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫‪٣٨‬‬
    ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻗﺎدر اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺗﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ای ﺻﺎ ﺒﺎن ﺮ ‪ ،‬از ﺪرت ﺪا وﺪ ﺮت ﺮ ﯾﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﺧْﺮَج‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦْ أَﻫ‪‬ﻞِ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﻳ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻷَو‪‬لِ اﻟﺤﺸﺮِ ﻣ‪‬ﺎ ﻇﻨَﻨﺘُﻢ‪ ‬أَن ﻳﺨْﺮُﺟ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻇﻨﱡﻮا أَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﺣ‪‬ﺼﻮﻧﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺘَﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻗَﺬَف ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺮﱡﻋ‪‬ﺐ ﻳﺨْﺮِﺑ‪‬ﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻮﺗﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﺎﻋ‪‬ﺘَﺒﺮُوا ﻳ‪‬ﺄُوﻟﻰ اﻷَﺑ‪‬ﺼﺮِ)‪ - 2‬اﻟﺤﺸﺮ(‬

    ‫اوﺳﺖ ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ آﺎﻓﺮان اهﻞ آﺘﺎب را )ﻳﻌﻨﻰ ﻳﻬﻮد ﺑﻨﻰ ﻧﻀﻴﺮ را آﻪ ﺑﻪ ﻣﻜﺮ‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﻗﺘﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺮاى اوﻟﻴﻦ‬

    ‫ﺑﺎر هﻤﮕﻰ را از دﻳﺎرﺷﺎن ﺑﻴﺮون آﺮد و هﺮﮔﺰ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰآﺮدﻳﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ از دﻳﺎر ﺧﻮد ﺑﻴﺮون روﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ هﻢ ﺣﺼﺎرهﺎى ﻣﺤﻜﻢ‬

    ‫ﺧﻮد را ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺧﻮد از )ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( ﺧﺪا ﻣﻰﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ )ﻋﺬاب( ﺧﺪا از ﺁﻧﺠﺎ آﻪ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰﺑﺮدﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﻓﺮا رﺳﻴﺪ و در دﻟﺸﺎن )از ﺳﭙﺎﻩ‬

    ‫اﺳﻼم( ﺗﺮس اﻓﻜﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد و ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺧﺎﻧﻪهﺎﺷﺎن را وﻳﺮان ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اى هﻮﺷﻴﺎران ﻋﺎﻟﻢ ﭘﻨﺪ و ﻋﺒﺮت ﮔﻴﺮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﮫﺎ ﻮ ﺪا وﺪ ﺣ ﻢ ﯽ‬ ‫•‬

    ‫ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻻ ﺗﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا و‪ ‬اﻏْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻨَﺎ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ إِﻧﱠﻚ أَﻧﺖ اﻟْﻌ‪‬ﺰِﻳﺰُ اﻟﺤﻜ‪‬ﻴﻢ‪ - 5)‬اﻟﻤﻤﺘﺤﻨﻪ(‬

    ‫ﭘﺮوردﮔﺎرا‪ ،‬ﻣﺎ را ﻣﺎﻳﻪ ﻓﺘﻨﻪ و اﻣﺘﺤﺎن آﺎﻓﺮان ﻣﮕﺮدان و ﭘﺮوردﮔﺎرا‪ ،‬ﻣﺎ را ﺑﻴﺎﻣﺮز آﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮﻳﻰ آﻪ )ﺑﺮ هﺮ آﺎر( ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺘﺪرى و )ﺑﻪ‬

    ‫ﺻﻼح ﺧﻠﻖ( آﺎﻣﻼ ﺁﮔﺎهﻰ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺮﮐﺎن را ﻮش ﯿﺎﯾﺪ‬ ‫او ﺖ ر ﻮﻻ ﯽ ای ﺪا ﺧ ﻖ ﺘﺎد ؛ ا‬ ‫•‬

    ‫‪٣٩‬‬
    ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻗﺎدر اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَر‪‬ﺳﻞَ ر‪‬ﺳﻮﻟَﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬ‪ُ‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬د‪‬ﻳﻦِ اﻟﺤﻖّ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻈﻬِﺮَه‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻛﻠﱢﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛَﺮِه‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛُﻮنَ)‪ - 9‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اوﺳﺖ ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ رﺳﻮﻟﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( را ﺑﻪ هﺪاﻳﺖ ﺧﻠﻖ و اﺑﻼغ دﻳﻦ ﺣﻖ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺁن را هﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫ﺧﻮش ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﺮ هﻤﻪ ادﻳﺎن ﻋﺎﻟﻢ ﻏﺎﻟﺐ ﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫آ ﮫﺎ را ﮫ دھﻢ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أُﻣ‪‬ﻠﻰ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ ﻛَﻴ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﺘ‪‬ﻴﻦٌ)‪ – 45‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫و ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﻬﻠﺖ دهﻢ آﻪ اﻟﺒﺘﻪ آﻴﺪ ﻣﻦ ﻗﻮى و ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫داد‪ ،‬ز ا ﺪرت ﻖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻊ ﯽ ﻮد‬ ‫ﯽ را وغ ﯽ ﻮان ﺪا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺗَﻘَﻮ‪‬لَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺾ اﻷَﻗَﺎوِﻳﻞِ)‪ - 44‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﮔﺮ )ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ( از دروغ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺳﺨﻨﺎن را ﻣﻰﺑﺴﺖ‪،‬‬

    ‫ﻷَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻴ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦِ)‪ - 45‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘﺎ ﻣﺎ او را )ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( از ﻳﻤﻴﻨﺶ ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻘَﻄﻌ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬اﻟْﻮ‪‬ﺗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -46‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و رگ و ﺗﻴﻨﺶ را ﻗﻄﻊ ﻣﻰآﺮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪٤٠‬‬
    ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻗﺎدر اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻨﺪ ﮔﺎن را ﻖ ‪ ،‬وا ﺬا ر ﯿﺪ‬ ‫ﺗﺬ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ذَر‪‬ﻧﻰ و‪ ‬اﻟﻤ‪ُ‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ أُوﻟﻰ اﻟﻨﱠﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﻠْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً)‪ - 11‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و آﺎر ﺁن آﺎﻓﺮان ﻣﻐﺮور ﻧﻌﻤﺖ و ﻣﺎل )ﺣﺮام( را ﺑﻪ ﻣﻦ واﮔﺬار و اﻧﺪك زﻣﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻬﻠﺖ دﻩ )ﺗﺎ وﻗﺖ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﻪ زودى ﻓﺮا رﺳﺪ( ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﯽ از ی ﺮﭘوردﮔﺎر ‪ ،‬ﺮ ﻖ ‪،‬آﮔﺎه ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ – 31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺗﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺟﻬﺎﻟﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺿﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫‪٤١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺪا وﺪ ﯽ آورﺪ؟‬ ‫ﭼ ا ﺎﯿﭘ ﺮان ﻣﺎ د ﻞ رو ﯽ از ﺟﺎ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻨَﺎ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﺗَﺄْﺗﻬِﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔُ ﻣ‪‬ﺎ ﻓﻰ اﻟﺼﺤ‪‬ﻒ‪ ‬اﻷُوﻟﻰ)‪-133‬ﻃﻪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا )ﻣﺤﻤﺪ( ﺁﻳﺖ و دﻟﻴﻠﻰ روﺷﻦ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى ﻣﺎ ﻧﻤﻰﺁورد؟ﺁﻳﺎ ﺁﻳﺎت ﺑﻴّﻨﻪ آﺘﺐ ﭘﻴﺸﻴﻦ )ﭼﻮن ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و‬

    ‫ﺻﺤﻒ آﻪ در هﻤﻪ ذآﺮ اوﺻﺎف ﻧﺒﻮت هﺴﺖ( ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪ؟‬

    ‫ﻣﺎ ﺒ ﻪ را ﺮ ﺪا د ﻢ آﻧ ﻪ ﺆ ﻦ را ﯿﺎزﻣﺎ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻜُﻢ‪ ‬أُﻣ‪‬ﺔً و‪‬ﺳﻄﺎً ﻟﱢﺘَﻜﻮﻧُﻮا ﺷﻬ‪‬ﺪ‪‬اء‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻨﱠﺎسِ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻜُﻮنَ اﻟﺮﱠﺳﻮلُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪاً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ اﻟْﻘ‪‬ﺒ‪‬ﻠَﺔَ اﻟﱠﺘﻰ ﻛُﻨﺖ‬

    ‫ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ إِﻻ ﻟ‪‬ﻨَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬اﻟﺮﱠﺳﻮلَ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨﻘَﻠ‪‬ﺐ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِن ﻛﺎﻧَﺖ ﻟَﻜَﺒِﻴﺮَةً إِﻻ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻀ‪‬ﻴﻊ‪‬‬

    ‫إِﻳﻤ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻨﱠﺎسِ ﻟَﺮَء‪‬وف‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -143)‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻤﭽﻨﺎن ﺷﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ( را ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻦ اﺳﻼم هﺪاﻳﺖ آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ ﺳﻴﺮت ﻧﻴﻜﻮ ﺑﻴﺎراﺳﺘﻴﻢ ﺗﺎ ﮔﻮاﻩ ﻣﺮدم ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻧﻴﺰ ﮔﻮاﻩ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ‬

    ‫)ﺗﺎ ﺷﻤﺎ از وى ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ( ‪ .‬و )اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﻣﺎ ﻗﺒﻠﻪاى را آﻪ ﺑﺮ ﺁن ﺑﻮدى ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺪادﻳﻢ ﻣﮕﺮ ﺑﺮاى اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻴﻢ و ﺟﺪا ﺳﺎزﻳﻢ ﮔﺮوهﻰ را آﻪ‬

    ‫از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪا ﭘﻴﺮوى ﻣﻰآﻨﻨﺪ از ﺁﻧﺎن آﻪ ﻋﻘﺒﮕﺮد آﻨﻨﺪ و )ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ او ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ( ‪ ،‬و اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺒﻠﻪ ﺑﺴﻰ ﺑﺰرگ ﻧﻤﻮد ﺟﺰ در ﻧﻈﺮ هﺪاﻳﺖ‬

    ‫ﻳﺎﻓﺘﮕﺎن ﺧﺪا‪ .‬و ﺧﺪاوﻧﺪ اﺟﺮ ﭘﺎﻳﺪارى ﺷﻤﺎ را در راﻩ اﻳﻤﺎن ﺗﺒﺎﻩ ﻧﮕﺮداﻧﺪ آﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺧﻠﻖ ﻣﺸﻔﻖ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫دم ‪،‬ﺗ ﺬ ﻮد ‪:‬‬ ‫آﯾﺎت رو ﻦ ا ﯽ زﻣﺎن از ﺟﺎ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢب ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬اﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪-184‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ )ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﺒﺎش آﻪ( ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ هﻢ آﻪ ﻣﻌﺠﺰات و زﺑﻮرهﺎ و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ روﺷﻦ ﺁوردﻧﺪ ﻧﻴﺰ‬

    ‫ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺎﯿﭘﺪ ﺾ ﮫﺪ و ﺜﺎق ا ﯽ ‪ ،‬دور ا ﺘﺎدن از راه را ﺖ و ا و ﻪ ﺪن آ ﺶ ﺪا وت و ﻀﺎ ‪ ،‬آ ﮫﺎ ا ﺖ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَﺧَﺬَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻴﺜَﻖَ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺜْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﺛْﻨﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﺸﺮَ ﻧَﻘ‪‬ﻴﺒﺎً و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﻰ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦْ أَﻗَﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬اﻟﺼﻠَﻮةَ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﺘُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﺰﱠﻛﻮةَ و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺘُﻢ ﺑِﺮُﺳﻠﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺰﱠر‪‬ﺗُﻤ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻗْﺮَﺿﺘُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺮْﺿﺎً ﺣ‪‬ﺴﻨﺎً ﻷُﻛﻔﱢﺮَنﱠ ﻋ‪‬ﻨﻜُﻢ‪ ‬ﺳﻴ‪‬ﺌَﺎﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻷُد‪‬ﺧ‪‬ﻠَﻨﱠﻜﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺖ‪ ‬ﺗﺠ‪‬ﺮِى ﻣ‪‬ﻦ ﺗﺤ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ‬

    ‫اﻷَﻧْﻬ‪‬ﺮُ ﻓَﻤ‪‬ﻦ ﻛﻔَﺮَ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ‪ ‬ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﻞﱠ ﺳﻮ‪‬اء‪ ‬اﻟﺴﺒِﻴﻞِ)‪-12‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪا از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺖ و از ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ دوازدﻩ ﻧﻔﺮ ﺑﺰرگ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺸﻮاى هﺮ ﺳﺒﻄﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ( و ﺧﺪا ﺑﻨﻰ‬

    ‫اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﻳﻢ هﺮ ﮔﺎﻩ ﻧﻤﺎز ﺑﻪ ﭘﺎ دارﻳﺪ و زآﺎت ﺑﺪهﻴﺪ و ﺑﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را اﻋﺰاز و ﻳﺎرى آﻨﻴﺪ و‬

    ‫ﺧﺪا را ﻗﺮض ﻧﻴﻜﻮ دهﻴﺪ‪ ،‬در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﮔﻨﺎهﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻣﺮزم و ﺷﻤﺎ را در ﺑﻬﺸﺘﻰ داﺧﻞ ﮔﺮداﻧﻢ آﻪ زﻳﺮ درﺧﺘﺎﻧﺶ ﻧﻬﺮهﺎ ﺟﺎرى اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ‬

    ‫هﺮ آﺲ از ﺷﻤﺎ ﭘﺲ از ﻋﻬﺪ ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﺪ ﺳﺨﺖ از راﻩ راﺳﺖ دور اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﻧَﺼﺮَى أَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻴﺜَﻘَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻨَﺴﻮا ﺣ‪‬ﻈ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ذُﻛﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻏْﺮَﻳ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬او‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫و‪ ‬ﺳﻮ‪‬ف ﻳ‪َ ‬ﻨﺒ‪‬ﺌُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﺼﻨَﻌ‪‬ﻮنَ)‪-14‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و از ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ آﻴﺶ ﻋﻴﺴﻰ هﺴﺘﻴﻢ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺮو آﺘﺎب و رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻨﺪ( ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ از ﺁﻧﭽﻪ )در اﻧﺠﻴﻞ( ﭘﻨﺪ دادﻩ ﺷﺪﻧﺪ‬

    ‫ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺰرﮔﻰ را از دﺳﺖ دادﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻋﻤﻠﺸﺎن( ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ و دﺷﻤﻨﻰ را ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ اﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ زودى ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ‬

    ‫)ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑ ِﺪ( ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬

    ‫ﯿﺎری از دم‪ ،‬ﻌﺪ از آﺪن ر ﻮﻻن ‪ ،‬ﺑﺎز ﻨﺎی ﺴﺎد و ﺮ ﯽ ﺬا ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦْ أَﺟ‪‬ﻞِ ذَﻟ‪‬ﻚ ﻛﺘَﺒ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ أَﻧﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺘَﻞَ ﻧَﻔْﺴﺎ ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻧَﻔْﺲٍ أَو‪ ‬ﻓَﺴﺎد‪ ‬ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻓَﻜَﺄَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺘَﻞَ اﻟﻨﱠﺎس ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً و‪‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻨَﺎ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬إِنﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ‬ ‫ﻣ‪‬ﻦْ أَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎﻫ‪‬ﺎ ﻓَﻜَﺄَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ اﻟﻨﱠﺎس ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً‬

    ‫ﻟَﻤ‪‬ﺴﺮِﻓُﻮنَ)‪-32‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫‪٤٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺑﺮ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺣﻜﻢ ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ هﺮ آﺲ ﻧﻔﺴﻰ را ﺑﺪون ﺣﻖ و ﻳﺎ ﺑﻰﺁﻧﻜﻪ ﻓﺴﺎد و ﻓﺘﻨﻪاى در زﻣﻴﻦ آﺮدﻩ‪ ،‬ﺑﻜﺸﺪ ﻣﺜﻞ ﺁن ﺑﺎﺷﺪ‬

    ‫آﻪ هﻤﻪ ﻣﺮدم را آﺸﺘﻪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ ﻧﻔﺴﻰ را ﺣﻴﺎت ﺑﺨﺸﺪ )از ﻣﺮگ ﻧﺠﺎت دهﺪ( ﻣﺜﻞ ﺁن اﺳﺖ آﻪ هﻤﻪ ﻣﺮدم را ﺣﻴﺎت ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ‪ .‬و هﺮ ﺁﻳﻨﻪ‬

    ‫رﺳﻮﻻن ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات روﺷﻦ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺳﭙﺲ ﺑﺴﻴﺎرى از ﻣﺮدم ﺑﻌﺪ از ﺁﻣﺪن رﺳﻮﻻن ﺑﺎز روى زﻣﻴﻦ ﺑﻨﺎى ﻓﺴﺎد و ﺳﺮآﺸﻰ را‬

    ‫ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫دﺪ‪ ،‬ﯿﺎ ر زﯾﺎ ن ده و ﺪا ﯿﺎ ‪:‬‬ ‫آ ن ﻘﺎ ءاﷲ را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺸﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺜُﻮا إِﻻ ﺳﺎﻋ‪‬ﺔً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﻬ‪‬ﺎرِ ﻳ‪‬ﺘَﻌ‪‬ﺎر‪‬ﻓُﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﻠ‪‬ﻘَﺎء‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا‬

    ‫ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -45‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و روزى آﻪ هﻤﻪ ﺧﻼﻳﻖ را ﺟﻤﻊ ﺁرد ﮔﻮﻳﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺳﺎﻋﺘﻰ از روز ﺑﻴﺶ درﻧﮓ ﻧﻜﺮدﻩاﻧﺪ‪) ،‬در ﺁن روز( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را آﺎﻣﻼ ﻣﻰﺷﻨﺎﺳﻨﺪ‪،‬‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﻟﻘﺎى ﺧﺪا را اﻧﻜﺎر آﺮدﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎن آﺮدﻩاﻧﺪ و هﺮﮔﺰ راﻩ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻈﺎ ا ﯽ ‪ ،‬ﺖ را ﺧ ﻖ ﻤﺎم ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻫ‪‬ﻠَﻜْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻟﻬ‪َ‬ﺎ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪‬ونَ)‪-208‬اﻟﺸﻌﺮاء(‬

    ‫و ﻣﺎ اهﻞ هﻴﭻ دﻳﺎرى را ﺗﺎ رﺳﻮﻻﻧﻰ ﺑﻪ هﺪاﻳﺖ و اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ هﻼك ﻧﻜﺮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﺑﺎ و ﻮد ﻦ ﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬ﻘﺎ ﻞ آن ﯽ ا ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺳﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺁن‬

    ‫ﻣﺮدم ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و ﭼﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺷﺪﻧﺪ( ؟‬

    ‫‪٤٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ا ﮑﺎر آﯾﺎت و ﻨﺎت ا ﯽ ‪ ،‬ﮫﺎ ا د ﻔﺎوت ﭘ ﯿﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -36‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭼﻮن ﻣﻮﺳﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ﺁﻳﺎت ﻣﺎ آﻪ )ﺣﻘﺎﻧﻴﺘﺶ( ﺑﺮ هﻤﻪ روﺷﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﺎز )ﺁن ﻗﻮم ﺧﻮد ﺳﺮ و ﻟﺠﻮج ﻧﺎدان(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﺗﻮ ﺟﺰ ﺳﺤﺮى آﻪ ﺳﺎﺧﺘﮕﻰ ﺗﻮﺳﺖ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر و دﻋﻮى آﻪ ﺗﻮ دارى هﻴﭻ از ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻨﻤﺎن )اﻣﻢ‬

    ‫ﺳﺎﺑﻘﻪ( ﻧﺸﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ر‪‬ﺳﻼً إِﻟﻰ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻓﺠ‪‬ﺎء‪‬وﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺎﻧﺘَﻘَﻤ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻘﺎ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻧَﺼﺮُ‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -47‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﻰ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻗﻮﻣﺸﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻟﻪ روﺷﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺁوردﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ از آﺎﻓﺮان ﺑﺪآﺎر اﻧﺘﻘﺎم آﺸﻴﺪﻳﻢ‪،‬‬

    ‫و ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺼﺮت و ﻳﺎرى اهﻞ اﻳﻤﺎن ﺣﺘﻢ اﺳﺖﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد از ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﺗﺒﻌﻴﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻘﯽ ﮐﻪ‬

    ‫ﭘﺪران ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁن ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻳﻢ ﭘﻴﺮوﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ اﻟﺸﻴ‪‬ﻄﻦُ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ﻋ‪‬ﺬَابِ‬

    ‫اﻟﺴﻌ‪‬ﻴﺮِ)‪ -21‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم )اهﻞ ﺟﺪل و ﻋﻨﺎد( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ از آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺟﻮاب دهﻨﺪ ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻘﻰ آﻪ ﭘﺪران‬

    ‫ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁن ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ﭘﻴﺮوى ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ .‬ﺁﻳﺎ هﺮ ﭼﻨﺪ ﺁﻧﺎن را ﺷﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﺁﺗﺶ دوزخ ﺑﺨﻮاﻧﺪ )ﺑﺎز ﭘﻴﺮو ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ( ؟‬

    ‫ات ‪،‬ﺎﯿﭘ ﺮ ر ﺮ ﻦ ا ﺤﺎن دم‪ ،‬زﻣﺎن ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا‬

    ‫ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -48‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ )رﺳﻮل( ﺣﻖ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﻪ اﻳﻦ رﺳﻮل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﻣﻌﺠﺰاﺗﻰ )ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و ﻳﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻟﻮاح‬

    ‫ﺗﻮرات( دادﻩ ﻧﺸﺪ؟ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺮدم از اﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺗﻮرات( ﺳﺤﺮ و‬

    ‫ﺟﺎدوﮔﺮى اﺳﺖ آﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻰاﻳﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩاﻳﻢ؟‬

    ‫زﻣﺎن ‪،‬ﺎﯿﭘ ﺮان ﻮ اﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺑِﺎﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -25‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﻮد را آﻪ ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و آﺘﺐ و ﺣﺠّﺘﻬﺎى روﺷﻦ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺘﺸﺎن ﺁﻣﺪﻧﺪ‬

    ‫هﻤﻪ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ان ﺪا ا ﯽ‪ ،‬ﮔﺎه ر ﻮل ﻇﺎ ﻮد ‪ ،‬ﻮرد ا ﺤﺎن ار ﯽ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬‬

    ‫ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و )ﻣﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻣﺤﻜﻢﺗﺮﻳﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا ﻳﺎد ﻣﻰآﺮدﻧﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ از هﺮ ﻳﻚ از‬

    ‫اﻣﻢ )ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى زودﺗﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺰى ﺟﺰ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ و ﻧﻔﺮت ﻧﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫ا ﯽا ﺖ‪:‬‬ ‫ﻮر ‪،‬‬ ‫ا ﺤﺎ ت ا ﯽ‬ ‫•‬

    ‫‪٤٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺗﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪﻳﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺷﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺟﺰ ﺑﺮ ﺻﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ هﻼك ﺷﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻟﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮر آ ﮑﺎر ﻮد ‪:‬‬ ‫ﯿﺪ ﮐﺎ ان و رﮔﺎن ﻮم ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا اﻗْﺘُﻠُﻮا أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﺤ‪‬ﻴ‪‬ﻮا ﻧ‪‬ﺴﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ إِﻻ ﻓﻰ‬

    ‫ﺿﻠَﻞٍ)‪-25‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ او از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪ )ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﺮوﻳﺪ ﭘﺴﺮان ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ‬

    ‫اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﺑﻜﺸﻴﺪ و زﻧﺎﻧﺸﺎن را زﻧﺪﻩ ﮔﺬارﻳﺪ )ﺗﺎ ﺿﻌﻴﻒ و ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬و ﻣﺎ ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﻮى آﺮدﻳﻢ( ﺁرى ﻣﻜﺮ و ﺗﺪﺑﻴﺮ آﺎﻓﺮان ﺟﺰ در‬

    ‫ﺿﻼﻟﺖ )و ﺧﺴﺮاﻧﺸﺎن( ﺑﻪ آﺎر ﻧﻴﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ور ﻋﻠﻢ ﻇﺎ ی ‪ ،‬ﻮ ﺐ ا ﮑﺎر آﯾﺎت ا ﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﻜُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَى ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﻨﻜ‪‬ﺮُونَ)‪-81‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺧﺪا ﺁﻳﺎت )ﻗﺪرت و رﺣﻤﺖ( ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اراﺋﻪ دهﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺪام ﻳﻚ از ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ را اﻧﻜﺎر ﺗﻮاﻧﻴﺪ آﺮد؟‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ و‪ ‬ﺣ‪‬ﺎقَ ﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪-83‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫‪٤٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭘﺲ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ رﺳﻮﻻﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻟّﻪ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان( ﺑﻪ داﻧﺶ و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﺷﺎد و ﻣﻐﺮور‬

    ‫ﺷﺪﻧﺪ و وﻋﺪﻩ ﻋﺬاﺑﻰ آﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ هﻤﻪ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮرد ﮐﻼم ا ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮ زﻣﺎن ﻮد ‪:‬‬ ‫ور‬ ‫و ا ﺘﻼف ادﯾﺎن و‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺗﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺟﺎﻧﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻟﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺗﻌﺪى و‬

    ‫ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻟﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ( اﻟﺒﺘﻪ‬

    ‫ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺷﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺳﺨﺖ در ﺷﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﺤﺎن ا ﯽ ﺮا ﺮ ر ﺗ ار ﺪه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺒﻰٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -7‬اﻟﺰﺧﺮف(‬
    ‫‪٤٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﺑﺮ ﻣﺮدم هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﻧﻤﻰﺁﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ او را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ )و اﻧﻜﺎر( ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪-24‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دﻳﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺷﻤﺎ را هﺪاﻳﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺗﻘﺪﻳﺮ( ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪..‬‬

    ‫ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَﺗﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺳﺎﺣ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -52‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫هﻤﭽﻨﺎن )آﻪ ﺗﻮ را اى رﺳﻮل ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺑﺮ اﻣﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ )او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻩ و( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺳﺎﺣﺮ ﻳﺎ دﻳﻮاﻧﻪ‬

    ‫اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺮ ن د ر زﻣﺎن ﺑﺎ ﮫﺎ ی ﻮ ﺶ ‪ ،‬ﻮرد ا ﺤﺎن ار ﯽ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ أُﻣ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -23‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ در هﻴﭻ ﺷﻬﺮ و دﻳﺎرى ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ ﺛﺮوت و ﻣﺎل ﺁن دﻳﺎر ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ‬

    ‫ﭘﺪران ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁﻳﻴﻦ و ﻋﻘﺎﻳﺪى ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁﻧﻬﺎ اﻟﺒﺘﻪ ﭘﻴﺮوى ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻮر‪ ،‬آﯾﺎت ﻘﺎ و ﺖ ﻖ‪ ،‬ا ﮑﺎر ﺪه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺮِﻳﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﻛﺒﺮُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﺧْﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬أَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -48‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫‪٤٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻤﻰﻧﻤﻮدﻳﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ از ﺁﻳﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ )و در دﻻﻟﺖ ﺑﺮ ﻧﺒﻮت ﻣﻮﺳﻰ روﺷﻦﺗﺮ( ﺑﻮد )اﻣﺎ هﻤﻪ را‬

    ‫ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( و ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ )ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪا( ﺑﺎز ﺁﻳﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا اد ﻘﺎم و ﺟﺎ ﮕﺎه ﻇﺎ ی وﻣ ﺖ ﺎﯿﭘ ﺮان ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺳﻮِر‪‬ةٌ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻫ‪‬ﺐٍ أَو‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔُ ﻣ‪‬ﻘْﺘﺮِﻧ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و اﮔﺮ ﻣﻮﺳﻰ رﺳﻮل ﺧﺪاﺳﺖ( ﭼﺮا )او را دﺳﺘﮕﺎهﻰ ﻧﻴﺴﺖ و( ﻃﻮق زرﻳﻦ ﺑﺮ دﺳﺖ ﻧﺪارد ﻳﺎ ﭼﺮا ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺁﺳﻤﺎن هﻤﺮاﻩ او ﻧﻴﺎﻣﺪﻩاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪم ا ﻤﺎن آﯾﺎت ا ﯽ ‪ ،‬ه ﻦ آن و ﺗ ﺮ و ﯿﺎن ‪،‬ا ﺮار ورزﯾﺪن‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪-6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻳﺎت ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺗﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا و ﺁﻳﺎت روﺷﻦ او دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﺮهﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪-8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﻣﻰﺷﻮد ﺷﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺗﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺻﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁﻳﺎت را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ آﺴﺎﻧﻰ‬

    ‫را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪-9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﭼﻮن از ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﭼﻴﺰى ﺑﺪاﻧﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب ذﻟّﺖ و ﺧﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٥٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺑﺎ ﺠﺎ وز ﻮق دﯾ ان و ﺧﻼف و اع ﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬ﻮرد ا ﺤﺎن ا ﯽ ار ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﻣ‪‬ﺮِ ﻓَﻤ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻘْﻀﻰ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ -17‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن ﻗﻮم ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات روﺷﻦ در اﻣﺮ )دﻳﻦ و ﻧﻈﻢ دﻧﻴﺎ( ﻋﻄﺎ ﻧﻤﻮدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻼف و ﻧﺰاع ﺑﺮ ﻧﻴﻨﮕﻴﺨﺘﻨﺪ ﻣﮕﺮ داﻧﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺮاى‬

    ‫ﻇﻠﻢ و ﺗﻌﺪّى ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﺑﻴﻦ ﻧﺰاع و اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺁﻧﻬﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ داورى ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت رو ﻦ ا ﯽ را ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -7‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺁﻳﺎت روﺷﻦ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﺁﻧﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ ﺁﻣﺪ ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺳﺤﺮ ﺁﺷﻜﺎراﻳﻰ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺸﺎء ا ﯽ ﮐﻼم ﺎﯿﭘ ﺮ را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﻗُﻞْ إِنِ اﻓْﺘﺮَﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻮنَ ﻟﻰ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗُﻔ‪‬ﻴﻀﻮنَ ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪‬ا ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻰ و‪‬‬

    ‫ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﻐَﻔُﻮر‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -8)‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ )ﻣﺤﻤّﺪ( ﺧﻮد اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﻓﺮا ﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﻣﻦ از ﺧﻮد ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﺷﻤﺎ از ﻗﻬﺮ ﺧﺪا‬

    ‫هﻴﭻ ﻗﺪرت ﺑﺮ ﻧﺠﺎت ﻣﻦ ﻧﺪارﻳﺪ‪ ،‬او ﺑﻪ اﻓﻜﺎرى آﻪ در ﺁن ﻓﺮو ﻣﻰروﻳﺪ داﻧﺎﺗﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﮔﻮاﻩ ﻣﻴﺎن ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ هﻢ او آﺎﻓﻰ اﺳﺖ و اوﺳﺖ ﺧﺪاى‬

    ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن‪.‬‬

    ‫ﺖ ﻦ دم ﻋﺎدی‪ ،‬ا ﻤﺎن ﺎﯿﭘ ﺮ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ﺧَﻴﺮاً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺒ‪‬ﻘُﻮﻧَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِذْ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺴﻴ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻓْﻚ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﻢ‪-11)‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫‪٥١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﮔﺮ دﻳﻦ اﺳﻼم ﺑﻬﺘﺮ )از ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﻰ( ﺑﻮد ﻣﺮدم )ﻓﻘﻴﺮ زﺑﻮﻧﻰ( از ﻣﺎ در اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﺳﺒﻘﺖ ﻧﻤﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬و ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺮﺁن هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﻰﺷﻮﻧﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب دروﻏﻰ از ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺗ ﺬ و ا ﮑﺎر ﺎﯿﭘ ﺮ ‪ ،‬ﺣﺎ ﯽ ب و ﺮ دان ﯾﺎ ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺮِﻳﺞٍ)‪ -5‬ق(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﭼﻮن )رﺳﻮل( ﺣﻖ ﺁﻣﺪ او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و )در آﺎر ﺑﺰرگ رﺳﺎﻟﺖ و ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ( در ﺣﺎﻟﻰ ﻣﻀﻄﺮب و ﺳﺮﮔﺮدان‬

    ‫ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ )ﮔﺎهﻰ از ﺟﻬﻞ‪ ،‬اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺷﻤﺮدﻧﺪ و ﮔﺎهﻰ ﺳﺤﺮ و ﺷﻌﺮ ﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ھ ﻪ دم و ا ﻮام ﻮل زﻣﺎن ﺑﺎ ا ﻦ ا ﺤﺎن ﻮا ﺪه اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ -12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭼﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ( و ﻗﻮم ﺛﻤﻮد هﻢ ﺗﻜﺬﻳﺐ رﺳﻮﻻن آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و اﺻﺤﺎب ر ّ‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪ -13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻟﻮط‪.‬‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪ -14)‬ق(‬

    ‫و اﺻﺤﺎب اﻳﻜﻪ )اﻣﺖ ﺷﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺗﺒّﻊ )ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻤﻦ( هﻤﻪ رﺳﻮﻻن ﺣﻖ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﺗﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺣﺘﻢ و واﺟﺐ‬

    ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪..‬‬

    ‫‪٥٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻔﺎوت ﻦ وﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬ﻣﺎ ا ﺤﺎن دم ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪-8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺷﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺷﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪-9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از اﻳﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ور ﻣﻠﮏ و ﺪرت ‪ ،‬ﻘﺎ ﻞ ﻖ ا ﺤﺎن ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻓﻰ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ إِذْ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﻪ‪ ‬إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ﺑِﺴﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -38‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ در )رﺳﺎﻟﺖ( ﻣﻮﺳﻰ )ﺁﻳﺖ ﻋﺒﺮت اﺳﺖ( آﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎﻧﺶ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺘَﻮ‪‬ﻟﻰ ﺑِﺮُﻛْﻨ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎلَ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -39‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻪ ﻏﺮور ﻣﻠﻚ و ﻗﺪرت )از ﻃﺎﻋﺖ ﺣﻖ( ﺳﺮآﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻮﺳﻰ ﺳﺎﺣﺮ ﻳﺎ دﻳﻮاﻧﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﯿﺎﻻت ﺑﺎ ﻞ ‪،‬ا ﺒﺎب ا ﺤﺎن دم ﻮﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗَﺄْﻣ‪‬ﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻬ‪‬ﻢ ﺑﻬ‪‬ﺬَا أَم‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻃﺎﻏُﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺁﻳﺎ زﻳﺮآﻰ و ﺧﻴﺎﻻت ﺑﺎﻃﻠﺸﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ وا ﻣﻰدارد )آﻪ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺗﻮ آﻨﻨﺪ( ﻳﺎ )از ﺟﻬﻞ و آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت( ﺧﻮد ﻗﻮﻣﻰ ﺳﺮآﺶ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻨﺪ؟‬

    ‫‪٥٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫از ا ﻪ ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ ھ ﭽﻮن ﯾﮏ ﺮ زﺪ ﯽ ﯿ ﻨﺪ ‪ ،‬دم ﻮرد ا ﺤﺎن ار ﯽ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ و‪‬ﺣ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ إِذاً ﻟﱠﻔ‪‬ﻰ ﺿﻠَﻞٍ و‪ ‬ﺳﻌ‪‬ﺮٍ)‪—24‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺳﺰد آﻪ ﻣﺎ ﻳﻚ ﺑﺸﺮى از ﺟﻨﺲ ﺧﻮدﻣﺎن را ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﻢ؟در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ و ﺟﻨﻮن ﺳﺨﺖ در اﻓﺘﺎدﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫أَ ء‪‬ﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻛَﺬﱠاب‪ ‬أَﺷ‪‬ﺮٌ)‪ -25‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ او وﺣﻰ رﺳﻴﺪ؟! )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ او ﻣﺮد دروﻏﮕﻮى ﺑﻰﺑﺎك و ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪى اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻋ ﺪ ﺖ د ﻦ و ﺪم اﻋﺎت ﮐﻼم و ا ﮑﺎم و رﺿﺎ ا ﯽ ‪ ،‬ﻮرد ا ﺤﺎن ار ﯽ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻧﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪاﻳﺖ‬

    ‫ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪ ‬ﻴﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺿﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺷﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و اﺟﺮﺷﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻮر ﺪﯾﺪ ‪ ،‬ﻮردا ﺤﺎن ار ﯽ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫ﺆ ﻦ ﺳﺎ ﻖ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺮَﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﻔْﻠَﻴﻦِ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬ﻧُﻮراً ﺗَﻤ‪‬ﺸﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -28)‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﮔﺮوﻳﺪﻳﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻚ ﺧﺪاﺗﺮس و ﻣﺘّﻘﻰ ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﻪ رﺳﻮﻟﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( ﻧﻴﺰ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

    ‫ﺷﻤﺎ را از رﺣﻤﺘﺶ دو ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﺮداﻧﺪ )ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ دﻳﻦ رﺳﻮل ﺧﺘﻤﻰ ﻣﺮﺗﺒﺖ( و ﻧﻮرى ﺷﻤﺎ را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﻨﺪ آﻪ ﺑﺪان ﻧﻮر راﻩ )ﺑﻬﺸﺖ اﺑﺪ( ﭘﻴﻤﺎﻳﻴﺪ و از ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻤﺎ درﮔﺬرد‪ ،‬و ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻧﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ آﺘﺎب ﺗﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ اﺳﺖ‬

    ‫ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻧﻴﺰ )ﺷﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻧﺎﻣﺶ )در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺣﻤﺪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺷﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﭼ ﻮﻧ ﯽ ﻋﻤﻞ ﮐﻼم ا ﯽ‪ ،‬ا ﺤﺎن ﺆ ﻦ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟْﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺎرِ ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ أَﺳﻔَﺎر‪‬ا ﺑِﺌْﺲ ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪-5‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫وﺻﻒ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ ﻋﻠﻢ ﺗﻮرات ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ )و ﺑﺪان ﻣﻜﻠﻒ ﺷﺪﻧﺪ( وﻟﻰ ﺁن را ﺣﻤﻞ ﻧﻜﺮدﻧﺪ )و ﺧﻼف ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ( در ﻣﺜﻞ ﺑﻪ‬

    ‫ﺣﻤﺎرى ﻣﺎﻧﺪ آﻪ ﺑﺎر آﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ آﺸﺪ )و از ﺁن هﻴﭻ ﻧﻔﻬﻤﺪ و ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺒﺮد( ‪ ،‬ﺁرى ﻣﺜﻞ ﻗﻮﻣﻰ آﻪ ﺣﺎﻟﺸﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را ﺗﻜﺬﻳﺐ‬

    ‫آﺮدﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ اﺳﺖ و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را )ﺑﻪ راﻩ ﺳﻌﺎدت( رهﺒﺮى ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد ‪.‬‬

    ‫‪٥٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ا ﮑﺎر ﺖ ﻮر ‪ ،‬زﻣﺎن ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﺘَﺬْﻛ‪‬ﺮَةٌ ﻟﱢﻠْﻤ‪‬ﺘﱠﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪-48‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻨﺪ و ﺗﺬآﺮ ﭘﺮهﻴﺰآﺎران ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَنﱠ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ ﻣ‪‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ)‪-49‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻣﻰداﻧﻴﻢ آﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺁن ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫و ﻞ و ﺮ ﮐﻼم ا ﯽ ادﯾﺎ ن ﻞ‪ ،‬ﻮ ﻂ ﺎﯿﭘ ﺮ ﻌﺪ ‪ ،‬ا ﺒﺎب ا ﺤﺎن ﺆ ﻦ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪-31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺗﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺟﻬﺎﻟﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺿﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﺪم ا ﻤﺎن ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ‪ ،‬ر ﺮ ﻦ ا ﺤﺎن ﺆ ﻦ ‪ ،‬ﻮل ر ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٥٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺮدم در زﻣﺎن ﻇﻬﻮرﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﻣﻮرد اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺳﻮل ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻟﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴّﻼم( ‪.‬‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎ هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم ﺧﺪادر ﻫﺮ زﻣﺎن ﻓﺼﻞ اﻟﺨﻄﺎب اﺧﺘﻼﻓﺎت ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ادﻳﺎن ﺳﻠﻒ اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ان آ ﻪ ﯽ ا ﺮا ﻞ آن ا ﺘﻼف ﯿ ﻨﺪ‪ ،‬ﯿﺎن ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻳ‪‬ﻘُﺺ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ أَﻛﺜﺮَ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪-76‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ اآﺜﺮ ﻣﻌﺎرف و اﺣﻜﺎﻣﻰ را آﻪ در ﺁن اﺧﺘﻼف ﻣﻰآﻨﻨﺪ آﺎﻣﻼ ﺑﻴﺎن ﻣﻰآﻨﺪ )و ﺣﻜﻢ واﻗﻌﻰ ﺗﻮرات را‬

    ‫ﺁﺷﻜﺎر ﻣﻰﺳﺎزد( ‪.‬‬

    ‫از ﺆ ﻨﺎن زﻣﺎن‪ ،‬ﺜﺎ ﯽ ای ا ﻤﺎن ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ ﻇﺎ ﻮا ﺪ ﺪ ‪ ،‬ﻪ ﻮد ا ﺷ ﻪ ﻮد ‪ ،‬ﮓ و د ﯽ ا و ﻪ ﯿ دد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﻧَﺼﺮَى أَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻴﺜَﻘَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻨَﺴﻮا ﺣ‪‬ﻈ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ذُﻛﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻏْﺮَﻳ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬او‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫و‪ ‬ﺳﻮ‪‬ف ﻳ‪َ ‬ﻨﺒ‪‬ﺌُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﺼﻨَﻌ‪‬ﻮنَ)‪-14‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و از ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ آﻴﺶ ﻋﻴﺴﻰ هﺴﺘﻴﻢ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺮو آﺘﺎب و رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻨﺪ( ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ از ﺁﻧﭽﻪ )در اﻧﺠﻴﻞ( ﭘﻨﺪ دادﻩ ﺷﺪﻧﺪ‬

    ‫ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺰرﮔﻰ را از دﺳﺖ دادﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻋﻤﻠﺸﺎن( ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ و دﺷﻤﻨﻰ را ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ اﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ زودى ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ‬

    ‫)ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑ ِﺪ( ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﻣﺎن ﺪا ا ر ﺪ‪ ،‬آن روز ﻖ ‪،‬ﺣﮑﻢ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ر‪‬ﺳﻼً ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺼﺼﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻧَﻘْﺼﺺ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ‬

    ‫إِﻻ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺈِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﻣ‪‬ﺮُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗُﻀﻰ‪ ‬ﺑِﺎﻟﺤﻖّ و‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮَ ﻫ‪‬ﻨَﺎﻟ‪‬ﻚ اﻟْﻤ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -78‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ رﺳﻮﻻن ﺑﺴﻴﺎرى ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ اﺣﻮال ﺑﻌﻀﻰ را ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﻜﺎﻳﺖ آﺮدﻳﻢ و ﺑﺮﺧﻰ را ﻧﻜﺮدﻳﻢ و هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺟﺰ ﺑﻪ‬

    ‫ﻖ و ﻣﺤﻮ ﺑﺎﻃﻞ( ﻓﺮا رﺳﺪ ﺁن روز )ﺑﺮ هﻤﻪ( ﺑﻪ ﺣﻖ ﺣﻜﻢ‬


    ‫اﻣﺮ ﺧﺪا ﻧﺸﺎﻳﺪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ )ﺑﺮاى اﻣﺖ( ﺑﻴﺎورد‪ ،‬و ﭼﻮن ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا )ﺑﺮ ﻏﻠﺒﻪ ﺣ ّ‬

    ‫آﻨﻨﺪ و ﺁﻧﺠﺎ آﺎﻓﺮان ﻣﺒﻄﻞ زﻳﺎﻧﻜﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم ﺧﺪادر ﻫﺮ زﻣﺎن ﻓﺼﻞ اﻟﺨﻄﺎب اﺧﺘﻼﻓﺎت ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ادﻳﺎن ﺳﻠﻒ اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺣﮑﻢ آ ﻪ آن ا ﺘﻼف دﯾﺪ‪ ،‬ﺪا وﺪ را ﻊ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔْﺘُﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻓَﺤ‪‬ﻜْﻤ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻛﻠْﺖ و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أُﻧ‪‬ﻴﺐ)‪ -10‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﺁﻧﭽﻪ در ﺁن اﺧﺘﻼف و ﻧﺰاع آﺮدﻳﺪ ﺣﻜﻢ ﺁن ﺑﻪ ﺧﺪا )و اﺣﻜﺎم ﺧﺪا( راﺟﻊ اﺳﺖ‪ ،‬هﻤﺎن ﺧﺪا )ى ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ ﻋﺎﻟﻢ و ﺁدم( ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﻦ‬

    ‫اﺳﺖ آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻮآﻞ آﺮدﻩ و ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺮدم‪.‬‬

    ‫ﻄﺎب ﭘ ﺮوان ﻤﺎ ﯽ ادﯾﺎن ‪ :‬د ﻦ را ﭘﺎ دارﯾﺪ و آ ن ‪ ،‬ﻨﺪا زﯾﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪-13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺗﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫دم‪ ،‬راه ﭙ ﻮدﺪ ﻣ ﭘﺲ از آﻧ ﻪ ﻋﻠﻢ و ن آ ﮫﺎ آﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺟﺎﻧﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻟﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺗﻌﺪى‬

    ‫و ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻟﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ(‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺷﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺳﺨﺖ در ﺷﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم ﺧﺪادر ﻫﺮ زﻣﺎن ﻓﺼﻞ اﻟﺨﻄﺎب اﺧﺘﻼﻓﺎت ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ادﻳﺎن ﺳﻠﻒ اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺪا وﺪ روز ﯿﺎ ﺖ ‪ ،‬آ ﻪ ا ﺘﻼف ده اﯾﺪ‪ ،‬ﺣﮑﻢ ﯿ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﻣ‪‬ﺮِ ﻓَﻤ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻘْﻀﻰ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪-17‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن ﻗﻮم ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات روﺷﻦ در اﻣﺮ )دﻳﻦ و ﻧﻈﻢ دﻧﻴﺎ( ﻋﻄﺎ ﻧﻤﻮدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻼف و ﻧﺰاع ﺑﺮ ﻧﻴﻨﮕﻴﺨﺘﻨﺪ ﻣﮕﺮ داﻧﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺮاى‬

    ‫ﻇﻠﻢ و ﺗﻌﺪّى ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﺑﻴﻦ ﻧﺰاع و اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺁﻧﻬﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ داورى ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﮫﺎ ﻮاه ر ﻮل ا ﯽ و ﮐﺎ ان‪ ،‬ﺘﺎب ﺪا وﺪ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﺴﺖ ﻣ‪‬ﺮْﺳﻼً ﻗُﻞْ ﻛﻔَﻰ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪‬ا ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻰ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ه‪ ‬ﻋ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ)‪ -43‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﺑﺮ ﺗﻮ اﻋﺘﺮاض آﻨﻨﺪ آﻪ ﺗﻮ رﺳﻮل ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺘﻰ‪ ،‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﺗﻨﻬﺎ ﮔﻮاﻩ ﺑﻴﻦ ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ ﺧﺪا و ﻋﺎﻟﻤﺎن ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺑﻪ آﺘﺎب )ﺧﺪا آﻪ اﻧﺒﻴﺎء و‬

    ‫اوﻟﻴﺎء و ﻋﻠﻤﺎء رﺑّﺎﻧﻴﻨﺪ( آﺎﻓﻰ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ ا ﺘﻼ ﯽ ﺖ ؛ ﺑﻠ ﻪ د ر ﺣﮑﻢ ﺆ ﻦ ﺘﻼ ﻮای ﺲ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﺗﺤ‪‬ﻜُﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -36‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺷﻤﺎ را ﭼﻴﺴﺖ؟ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﻤﺎ )اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ( ﺣﻜﻢ )ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ( ﻣﻰآﻨﻴﺪ؟‬

    ‫أَم‪ ‬ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺐ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺗَﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮنَ)‪-37‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ را آﺘﺎﺑﻰ اﺳﺖ )ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ( آﻪ در ﺁن اﻳﻦ ﺣﻜﻢ ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ؟‬

    ‫‪٦٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم ﺧﺪادر ﻫﺮ زﻣﺎن ﻓﺼﻞ اﻟﺨﻄﺎب اﺧﺘﻼﻓﺎت ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ادﻳﺎن ﺳﻠﻒ اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫إِنﱠ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟﻤ‪َ‬ﺎ ﺗﺨَﻴﺮُونَ)‪-38‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫آﻪ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺎ را ﻓﺮاهﻢ اﺳﺖ؟‬

    ‫و ﻪ و ر ؛ا د ﮫﺎ ﺸﺎن ض ﺒﺎ ﺪ ‪:‬‬ ‫ﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬ای ﻦ ﻮ ﻨﺎن ا ﺖ و ر ﻊ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺗﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺟﻬﺎﻟﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺿﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫‪٦١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻮ ﯽ از ا ﻞ ﻮد ‪،‬ﭘﺲ و ﺶﯿﭘ ﻮا ﻨﺪ ا ﺘﺎد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺴﺒِﻖُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﻣ‪‬ﺔٍ أَﺟ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﺌْﺨ‪‬ﺮُونَ)‪ - 5‬اﻟﺤﺠﺮ( ‪ ‬‬

    ‫هﻴﭻ ﻗﻮﻣﻰ از اﺟﻞ ﺧﻮد )از ﺁﻧﭽﻪ در ﻋﻠﻢ ﺣﻖ ﻣﻌﻴﻦ اﺳﺖ یﻚ ﻝﺤﻈﻪ( ﭘﺲ و ﭘﻴﺶ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ اﻓﺘﺎد‪  .‬‬

    ‫آ ﻪ را آن ﻋﻠﻢ ﺪا ری‪ ،‬د ﺒﺎل ﻣ ﻦ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﺗَﻘْﻒ ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻴ‪‬ﺲ ﻟَﻚ ﺑِﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬إِنﱠ اﻟﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼﺮَ و‪ ‬اﻟْﻔُﺆَاد‪ ‬ﻛﻞﱡ أُوﻟَﺌﻚ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﺌُﻮﻻً)‪ – 36‬اﻻﺳﺮاء( ‪ ‬‬

    ‫‪ ‬و )اى اﻧﺴﺎن( هﺮﮔﺰ ﺁﻧﭽﻪ را آﻪ ﺑﺪان ﻋﻠﻢ و اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻧﺪارى دﻧﺒﺎل ﻣﻜﻦ آﻪ چﺸﻢ و ﮔﻮش و دل هﻤﻪ ﻣﺴﺌﻮﻝﻨﺪ‪  .‬‬

    ‫ﺲ راه ر ‪ ،‬ﺪا وﺪ ا و ﮫ ﯽ د ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ اﻟﻀﻠَﻠَﺔِ ﻓَﻠْﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪‬د‪ ‬ﻟَﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺪا‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ر‪‬أَو‪‬ا ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻮﻋ‪‬ﺪ‪‬ونَ إِﻣ‪‬ﺎ اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب و‪ ‬إِﻣ‪‬ﺎ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔَ ﻓَﺴﻴ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ ﻣ‪‬ﻦْ‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺷﺮﱞ ﻣ‪‬ﻜﺎﻧﺎً و‪ ‬أَﺿﻌ‪‬ﻒ ﺟ‪‬ﻨﺪاً)‪—75‬ﻣﺮﻳﻢ( ‪ ‬‬

    ‫ﺑﮕﻮ آﻪ هﺮ آﺲ آﻪ ﺑﻪ راﻩ آﻔﺮ و ﺿﻼﻝﺖ رﻓﺖ ﺧﺪاى ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻪ او ﻣﻬﻠﺖ ﻣﻰدهﺪ ﺕﺎ ﺁن ﺳﺎﻋﺖ آﻪ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب را ﺑﻪ چﺸﻢ ﺧﻮد ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ آﻪ یﺎ ﻋﺬاب‬

    ‫)ﻗﺘﻞ و اﺳﻴﺮى( چﺸﺪ یﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ وى را ﻓﺮا رﺳﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺎﻓﺮان ﺑﻪ زودى ﺧﻮاهﻨﺪ داﻧﺴﺖ آﻪ )از ﻣﺆﻣﻦ و آﺎﻓﺮ( آﺪام یﻚ روزﮔﺎرش ﺑﺪﺕﺮ و ﺳﭙﺎهﺶ‬

    ‫ﺿﻌﻴﻒﺕﺮ اﺳﺖ! ‪ ‬‬

    ‫دم‪ ،‬ا ا ﯽ را ﭘﺎره ﭘﺎره ﻨﺪ و و ﯽ آ ﻪ د ﻮد دارد ‪،‬د ﻮش دد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺘَﻘَﻄﻌ‪‬ﻮا أَﻣ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ز‪‬ﺑ‪‬ﺮاً ﻛﻞﱡ ﺣ‪‬ﺰْبِ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻟَﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮنَ)‪ -53‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن( ‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪٦٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺁنﮔﺎﻩ ﻣﺮدم )ﺑﺎ وﺟﻮد ایﻦ ﺳﻔﺎرش ﺧﺪا( اﻣﺮ )دیﻦ( ﺧﻮد را ﭘﺎرﻩ ﭘﺎرﻩ آﺮدﻧﺪ )و در ﺁیﻴﻦ‪ ،‬ﻓﺮﻗﻪ ﻓﺮﻗﻪ ﺵﺪﻧﺪ( و هﺮ ﮔﺮوهﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺰد ﺧﻮد ﭘﺴﻨﺪیﺪﻧﺪ‬

    ‫دﻝﺨﻮش ﮔﺸﺘﻨﺪ‪  .‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ ﺮوک ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺮﱠﺳﻮلُ ﻳ‪‬ﺮَب إِنﱠ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻰ اﺗﺨَﺬُوا ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺠ‪‬ﻮراً)‪ -30‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن( ‪ ‬‬

    ‫در ﺁن روز رﺳﻮل )ﺑﻪ ﺵﻜﻮﻩ از اﻣﺖ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ رب اﻝﻌﺰّﻩ( ﻋﺮض آﻨﺪ‪:‬ﺑﺎراﻝﻬﺎ )ﺕﻮ ﺁﮔﺎهﻰ آﻪ( اﻣّﺖ ﻣﻦ ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ آﻠّﻰ ﻣﺘﺮوك و رهﺎ آﺮدﻧﺪ‪  .‬‬

    ‫دﯾﺪی ﺣﺎل آﻧ ﺲ ﻮای ﺴﺶ را‪ ،‬ﺪا ی ﻮد ﺳﺎ ﻪ ؟‬ ‫•‬

    ‫أَ ر‪‬ء‪‬ﻳ‪‬ﺖ ﻣ‪‬ﻦِ اﺗﺨَﺬَ إِﻟَﻬ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗَﻜُﻮنُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻛﻴﻼً)‪ -43‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن( ‪ ‬‬

    ‫ﺁیﺎ دیﺪى ﺣﺎل ﺁن آﺲ را آﻪ )از ﻏﺮور( هﻮاى ﻧﻔﺴﺶ را ﺧﺪاى ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ؟ﺁیﺎ ﺕﻮ ﺣﺎﻓﻆ و ﻧﮕﻬﺒﺎن او )از هﻼآﺖ( ﺕﻮاﻧﻰ ﺵﺪ؟ ‪ ‬‬

    ‫ﺪا وﺪ ﺖ را ﺧ ﻖ ﻤﺎم ﻧ ﻨﺪ ‪،‬هﻼک ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻫ‪‬ﻠَﻜْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻟﻬ‪َ‬ﺎ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪‬ونَ)‪ -208‬اﻟﺸﻌﺮا( ‪ ‬‬

    ‫و ﻣﺎ اهﻞ هﻴﭻ دیﺎرى را ﺕﺎ رﺳﻮﻻﻧﻰ ﺑﻪ هﺪایﺖ و اﺕﻤﺎم ﺣﺠﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدیﻢ هﻼك ﻧﻜﺮدیﻢ‪  .‬‬

    ‫ﻖ ﻪﻣ ﻦ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻓَﻼ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﻤ‪‬ﺘﺮِﻳﻦَ)‪ -147‬اﻟﺒﻘﺮه( ‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٦٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺣﻖ هﻤﺎن اﺳﺖ آﻪ از ﻃﺮف ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺕﻮ ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﭘﺲ هﻴﭻ ﺵﺒﻬﻪ ﺑﻪ دل راﻩ ﻣﺪﻩ‪  .‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ‪ ،‬ﺪا ﻨﺪه ﻖ و ﺑﺎ ﻞ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ)‪ -3‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻟﱢﻠﻨﱠﺎسِ و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟْﻔُﺮْﻗَﺎنَ إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﺑِﺌَﺎ ‪‬ﻳﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٌ ذُو اﻧﺘ‪‬ﻘَﺎمٍ)‪ -4‬آل‬

    ‫ﻋﻤﺮان( ‪ ‬‬

    ‫ﺁن ﺧﺪایﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ راﺳﺘﻰ ﺑﺮ ﺕﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺕﺼﺪیﻖ آﻨﻨﺪﻩ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺒﻞ از ﺧﻮد اﺳﺖ و )ﭘﻴﺶ از ﻗﺮﺁن( ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ ،‬ﺑﺮاى‬

    ‫هﺪایﺖ ﻣﺮدم‪ ،‬و ﻧﻴﺰ آﺘﺎب ﺟﺪا آﻨﻨﺪﻩ ﻣﻴﺎن ﺣﻖ و ﺑﺎﻃﻞ )یﻌﻨﻰ ﻗﺮﺁن( را ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ .‬هﻤﺎﻧﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﺁیﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﺬاب ﺳﺨﺘﻰ اﺳﺖ‪ ،‬و ﺧﺪا‬

    ‫ﻣﻘﺘﺪر و آﻴﻔﺮ آﻨﻨﺪﻩ ﺳﺘﻤﻜﺎران اﺳﺖ‪  .‬‬

    ‫ﻮی ﭘ ﻪ ﯿﺪ و ازﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد‪ ،‬اﻃﺎ ﺖ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻷُﺣ‪‬ﻞﱠ ﻟَﻜﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺾ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﺣ‪‬ﺮﱢم‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓَﺎﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫أَﻃ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنِ)‪ -50‬آل ﻋﻤﺮان( ‪ ‬‬

    ‫و )ﺁﻣﺪﻩام( در ﺣﺎﻝﻰ آﻪ آﺘﺎب ﺕﻮرات ﺵﻤﺎ را ﺕﺼﺪیﻖ آﻨﻢ و ﺣﻼل ﮔﺮداﻧﻢ ﺑﻌﺾ چﻴﺰهﺎیﻰ را آﻪ ﺑﺮ ﺵﻤﺎ ﺣﺮام ﺵﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬و از ﻃﺮف ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاى‬

    ‫ﺵﻤﺎ ﻣﻌﺠﺰى ﺁوردﻩام‪ ،‬ﭘﺲ )اى ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺉﻴﻞ( از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‪  .‬‬

    ‫از ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ ﻮم ﻮد را ﯽ ﻮﺪ ‪ ،‬ﻣ ﭘ ﺮوی از آ ﻦ ﺬ ‪ A‬ﮕﺎن ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗَﺮْﺿﻰ ﻋ‪‬ﻨﻚ اﻟْﻴﻬ‪‬ﻮد‪ ‬و‪ ‬ﻻ اﻟﻨﱠﺼﺮَى ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﻠﱠﺘﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗُﻞْ إِنﱠ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﻬ‪ُ‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﻟَﺌﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﺖ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى‬

    ‫ﺟ‪‬ﺎء‪‬ك ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻚ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ و‪‬ﻟﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻧَﺼ‪‬ﻴﺮٍ)‪ -120‬اﻟﺒﻘﺮه( ‪ ‬‬

    ‫‪٦٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫هﺮﮔﺰ یﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى از ﺕﻮ راﺿﻰ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺵﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺮوى از ﺁیﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ آﻨﻰ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬راهﻰ آﻪ ﺧﺪا ﺑﻨﻤﺎیﺪ ﺑﻪ یﻘﻴﻦ راﻩ ﺣﻖ ﺕﻨﻬﺎ هﻤﺎن اﺳﺖ؛و‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ اﮔﺮ از ﻣﻴﻞ و ﺧﻮاهﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺮوى آﻨﻰ ﺑﻌﺪ از ﺁﻧﻜﻪ ﻃﺮیﻖ ﺣﻖ را دریﺎﻓﺘﻰ‪ ،‬دیﮕﺮ از ﺳﻮى ﺧﺪا یﺎر و یﺎورى ﻧﺨﻮاهﻰ داﺵﺖ‪  .‬‬

    ‫ا ﻖ ﻊ ﻮای ﺲ دم ﻮد ‪،‬ﺳ ﻮات و ارض ﺪ ﻮا ﺪ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔَﺴﺪ‪‬ت‪ ‬اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت و‪ ‬اﻷَر‪‬ض و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻴﻬِﻦﱠ ﺑ‪‬ﻞْ أَﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺬ‪‬ﻛﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪-71‬‬

    ‫اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن( ‪ ‬‬

    ‫و اﮔﺮ ﺣﻖ ﺕﺎﺑﻊ هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺁﻧﺎن ﺵﻮد هﻤﺎﻧﺎ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ و هﺮ آﻪ در ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﻓﺎﺳﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺵﺪ‪) .‬و آﺎﻓﺮان از ﺟﻬﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺟﻨﻮن ﺑﻪ رﺳﻮل ﻣﺎ‬

    ‫دادﻧﺪ؛چﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺎ اﻧﺪرز ﻗﺮﺁن ﺑﺰرگ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ و ﺁﻧﺎن از ایﻦ اﻧﺪرز ﺧﻮد اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ‪  .‬‬

    ‫از ا ﯽ‪ ،‬ﻞ ای ا ا ﯽ ز ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻧﻈﺮْ ﻛﻴ‪‬ﻒ ﺿﺮَﺑ‪‬ﻮا ﻟَﻚ اﻷَﻣ‪‬ﺜَﻞَ ﻓَﻀﻠﱡﻮا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنَ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -9‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن( ‪ ‬‬

    ‫ﺑﻨﮕﺮ ﺕﺎ چﻪ داﺳﺘﺎن و ﻣﺜﻠﻬﺎ ﺑﺮاى ﺕﻮ زدﻧﺪ؟ﭘﺲ چﻨﺎن ﮔﻤﺮاﻩ ﺵﺪﻧﺪ آﻪ دیﮕﺮ هﻴﭻ راﻩ رﺵﺪ و هﺪایﺘﻰ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ یﺎﻓﺖ‪  .‬‬

    ‫ﻋﺎ ﺖ دم ﺪ ‪ ،‬ﺠﺎ ا ﺠﺎ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ( ‪ ‬‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ یﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺳﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺕﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺳﺪ‬

    ‫ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و چﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺵﺪﻧﺪ( ؟ ‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٦٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺑﺎ ﺆ ﻨﺎن ادﯾﺎن ﻞ‪ ،‬ﯿ ﻮ ﻦ ﻖ ﺚ و ﺠﺎد ﻧ ﯿﺪ ز ا ﺑﺎ ا ﻤﺎن ﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬ھ ﻪ ی ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ آ ن ا ﻤﺎن‬ ‫•‬

    ‫آورده اﯾﺪ‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﺗﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا أَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜﺘَﺐِ إِﻻ ﺑِﺎﻟﱠﺘﻰ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﺣ‪‬ﺴﻦُ إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻇﻠَﻤ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻮﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻨَﺎ‬

    ‫و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪‬ﺣ‪‬ﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -46‬اﻟﻨﻤﻞ( ‪ ‬‬

    ‫و ﺵﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎ اهﻞ آﺘﺎب )یﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى و ﻣﺠﻮس( ﺟﺰ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻮﺕﺮیﻦ ﻃﺮیﻖ ﺑﺤﺚ و ﻣﺠﺎدﻝﻪ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﺳﺘﻤﻜﺎران از ﺁﻧﻬﺎ‪ ،‬و )ﺑﺎ اهﻞ آﺘﺎب(‬

    ‫ﺑﮕﻮیﻴﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺵﺪﻩ و ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺵﻤﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻩایﻢ و ﺧﺪاى ﻣﺎ و ﺵﻤﺎ یﻜﻰ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺕﺴﻠﻴﻢ و ﻣﻄﻴﻊ‬

    ‫ﻓﺮﻣﺎن اویﻴﻢ‪  .‬‬

    ‫ﻘﺎم ﺆ ﻦ و ﺮ ﺆ ﻦ ﯾ ﺴﺎن ﺖ ‪ .‬ﺪا را ﻮا ﺪ ﻮا ﺳﺎزد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -19‬ﻓﺎﻃﺮ( ‪ ‬‬

    ‫و هﺮﮔﺰ )آﺎﻓﺮ ﺕﺎریﻚ ﺟﺎن( آﻮر و )ﻣﺆﻣﻦ روﺵﻦ روان( ﺑﻴﻨﺎ یﻜﺴﺎن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻠُﻤ‪‬ﺖ و‪ ‬ﻻ اﻟﻨﱡﻮر‪ -20)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﻴﭻ ﻇﻠﻤﺖ ﺑﺎ ﻧﻮر ﻣﺴﺎوى ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻞﱡ و‪ ‬ﻻ اﻟﺤﺮُور‪ -21)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺁﻓﺘﺎب و ﺳﺎیﻪ هﻢ رﺕﺒﻪ ﻧﺒﺎﺵﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٦٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻻ اﻷَﻣ‪‬ﻮ‪‬ت إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻓﻰ اﻟْﻘُﺒ‪‬ﻮرِ)‪ -22‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و اﺑﺪا زﻧﺪﮔﺎن )ﻋﻠﻢ و ایﻤﺎن( ﺑﺎ ﻣﺮدﮔﺎن )ﺟﻬﻞ و ﻋﺼﻴﺎن( ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪) .‬اى رﺳﻮل ﺑﺪان آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺑﺨﻮاهﺪ ﺵﻨﻮا )ى آﻼم ﺣﻖ( ﺳﺎزد و‬

    ‫اﻣﺎ ﺕﻮ ﺁن آﺲ را آﻪ در ﮔﻮرﺳﺘﺎن )آﻔﺮ و ﺟﻬﺎﻝﺖ و ﺵﻬﻮت ﭘﺮﺳﺘﻰ( ﻓﺮو رﻓﺘﻪ هﺮﮔﺰ ﺵﻨﻮا ﻧﺘﻮاﻧﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫ا ﯽ وا ﻤﺎن‪ ،‬ﺒﺪ ﻞ ﻮا ﺪ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ( ‪ ‬‬

    ‫ﺑﺪیﻦ ﺟﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺕﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪیﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺵﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺟﺰ ﺑﺮ ﺹﺎﺣﺒﺶ اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪،‬‬

    ‫ﭘﺲ ﺁیﺎ ایﻨﺎن ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮیﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ هﻼك ﺵﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮیﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪیﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل ﻧﺨﻮاهﻰ یﺎﻓﺖ و ﻃﺮیﻘﻪ ﺣﻖ )و‬

    ‫ﺳﻨّﺖ اﻝﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺕﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬیﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ یﺎﻓﺖ‪  .‬‬

    ‫از ن ﺒﺎء ﻢ ‪،‬ا اض ﻧ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻧَﺒ‪‬ﺆٌا ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢ‪ -67)‬ص(‬

    ‫ﺑﮕﻮ ﺁن )ﺣﻜﺎیﺖ آﻪ از ﻗﻴﺎﻣﺖ و اهﻞ ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﺁوردم( ﺧﺒﺮ ﺑﺰرگ ﻋﺎﻝﻢ اﺳﺖ‪  .‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪ -68‬ص(‬

    ‫)و دریﻐﺎ آﻪ( ﺵﻤﺎ از ﺵﻨﻴﺪن ﺁن ﺧﺒﺮ ﺑﺰرگ اﻋﺮاض ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٦٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻮم ﯿﺎ ﺖ ‪ ،‬ﺖ وا ﻒ ﯽ ﻮﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﺘَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻦﱠ ﻧَﺒ‪‬ﺄَه‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﺣ‪‬ﻴﻦِ)‪ -88‬ص( ‪ ‬‬

    ‫و ﺵﻤﺎ ﻣﻨﻜﺮان ﺑﺮ ﺹﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ ایﻦ ﻣﻘﺎل ﭘﺲ از چﻨﺪى )هﻨﮕﺎم ﻣﺮگ و اﻧﺘﻘﺎل ﺑﻪ ﺁﺧﺮت( ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﻰﺵﻮیﺪ‪  .‬‬

    ‫از ﮐﻼم ا ﯽ ﺖ ﯿﺪ؛ ﺶﯿﭘ از آﻧ ﻪ ﺬا ب ﮫﺎ ﯽ ﻤﺎ ود آﯾﺪ و ﯾﺎد ﭘ ﻤﺎ ﯽ و ﺮت آرﯾﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا أَﺣ‪‬ﺴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞِ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب ﺑ‪‬ﻐْﺘَﺔً و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻻ ﺗَﺸﻌ‪‬ﺮُونَ)‪ -55‬اﻟﺰﻣﺮ( ‪ ‬‬

    ‫و ﺑﻬﺘﺮیﻦ دﺳﺘﻮر آﺘﺎﺑﻰ را آﻪ ﺑﺮ ﺵﻤﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪایﺘﺎن ﻧﺎزل ﺵﺪﻩ اﺳﺖ ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﺬاب )ﻗﻬﺮ ﺧﺪا ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﮔﻨﺎهﺎن( ﺑﺮ ﺵﻤﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎن‬

    ‫ﻓﺮود ﺁیﺪ و ﺵﻤﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﺒﺎﺵﻴﺪ‪.‬‬

    ‫أَن ﺗَﻘُﻮلَ ﻧَﻔْﺲ‪ ‬ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَﺗﻰ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﺎ ﻓَﺮﱠﻃﺖ ﻓﻰ ﺟ‪‬ﻨﺐِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬إِن ﻛُﻨﺖ ﻟَﻤ‪‬ﻦَ اﻟﺴﺨ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -56‬اﻟﺰﻣﺮ( ‪ ‬‬

    ‫ﺕﺎ ﻣﺒﺎدا آﺴﻰ ﻓﺮیﺎد واﺣﺴﺮﺕﺎ ﺑﺮ ﺁرد و ﮔﻮیﺪ‪:‬اى واى ﺑﺮ ﻣﻦ آﻪ ﺟﺎﻧﺐ اﻣﺮ ﺧﺪا را ﻓﺮو ﮔﺬاﺵﺘﻢ و وﻋﺪﻩهﺎى ﺧﺪا را ﻣﺴﺨﺮﻩ و اﺳﺘﻬﺰا ﻧﻤﻮدم‪.‬‬

    ‫أَو‪ ‬ﺗَﻘُﻮلَ ﻟَﻮ‪ ‬أَنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﺪ‪‬ات ﻟَﻜﻨﺖ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺘﱠﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪ -57‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫یﺎ ﺁﻧﻜﻪ )از ﻓﺮط ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻰ در ﭘﻰ ﺁرزوى ﻣﺤﺎل ﺁیﺪ و( ﮔﻮیﺪ‪) :‬اﻓﺴﻮس( اﮔﺮ ﺧﺪا ﻣﺮا )ﺑﻪ ﻝﻄﻒ ﺧﺎص( هﺪایﺖ ﻓﺮﻣﻮدى ﻣﻦ ﻧﻴﺰ از اهﻞ ﺕﻘﻮا ﺑﻮدم‪.‬‬

    ‫أَو‪ ‬ﺗَﻘُﻮلَ ﺣ‪‬ﻴﻦَ ﺗَﺮَى اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب ﻟَﻮ‪ ‬أَنﱠ ﻟﻰ ﻛﺮﱠةً ﻓَﺄَﻛُﻮنَ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺤ‪‬ﺴ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -58‬اﻟﺰﻣﺮ( ‪ ‬‬

    ‫یﺎ ﺁﻧﻜﻪ چﻮن ﻋﺬاب )ﺧﺪا( را ﺑﻪ چﺸﻢ ﻣﺸﺎهﺪﻩ آﻨﺪ ﮔﻮیﺪ‪) :‬اى ﻓﺮیﺎد( آﺎش ﺑﺎر دیﮕﺮ )ﺑﻪ دﻧﻴﺎ( ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻢ ﺕﺎ از ﻧﻴﻜﻮآﺎران ﻣﻰﺵﺪم‪  .‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٦٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ‪ ،‬ﯽ دم ﮐﺎ ‪ ،‬ﺪل ﺰد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬لُ ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﻐْﺮُر‪‬ك ﺗَﻘَﻠﱡﺒﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ اﻟْﺒِﻠَﺪ‪ -4)‬ﻏﺎﻓﺮ( ‪ ‬‬

    ‫و )ﺑﺪان اى رﺳﻮل آﻪ( در ﺁیﺎت ﺧﺪا آﺴﻰ ﺑﻪ )اﻧﻜﺎر و( ﺟﺪل ﺟﺰ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ ﺑﺮﻧﺨﻴﺰد ﭘﺲ ﺕﻮ از ایﻨﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﺑﺮ ﺵﻬﺮ و دیﺎرهﺎ ﻣﺴﻠﻂ و ﻣﺘﺼﺮّﻓﻨﺪ‬

    ‫دل ﻧﺒﺎزى )آﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻬﻠﺘﻰ دادیﻢ ﻣﻮﻗﻊ اﻧﺘﻘﺎم ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ( ‪  .‬‬

    ‫ﺪا ﯿﮏ از آﯾﺎت ا ﯽ را ا ﮑﺎر ﻮا ﯿﺪ د ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﻜُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَى ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﻨﻜ‪‬ﺮُونَ)‪ -81‬ﻏﺎﻓﺮ( ‪ ‬‬

    ‫و ﺧﺪا ﺁیﺎت )ﻗﺪرت و رﺣﻤﺖ( ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺵﻤﺎ اراﺉﻪ دهﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺪام یﻚ از ﺁیﺎت اﻝﻬﻰ را اﻧﻜﺎر ﺕﻮاﻧﻴﺪ آﺮد؟ ‪ ‬‬

    ‫ﺑﺎ ﻞ‪ ،‬ﺰ ﻞ ﺪا وﺪ ﺣ ﻢ راه ﯿﺎﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻪ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴﻦِ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻣ‪‬ﻦْ ﺧَﻠْﻔ‪‬ﻪ‪ ‬ﺗَﻨﺰِﻳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻜ‪‬ﻴﻢٍ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪ -42)‬ﻓﺼﻠﺖ( ‪ ‬‬

    ‫آﻪ هﺮﮔﺰ از ﭘﻴﺶ و ﭘﺲ )ﮔﺬﺵﺘﻪ و ﺁیﻨﺪﻩ ﺣﻮادث ﻋﺎﻝﻢ( ﺑﺎﻃﻞ ﺑﺪان راﻩ ﻧﻴﺎﺑﺪ )و ﺕﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺣﻜﻤﺘﺶ ﺑﺎﻗﻰ اﺳﺖ( زیﺮا ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺧﺪاى‬

    ‫)ﻣﻘﺘﺪر( ﺣﻜﻴﻢ ﺳﺘﻮدﻩ ﺹﻔﺎت اﺳﺖ‪  .‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬و ا ﺘﻼف ﻧ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري( ‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٦٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺧﺪا ﺵﺮع و ﺁیﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎیﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ آﺮدیﻢ و ﺑﻪ‬

    ‫اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدیﻢ آﻪ دیﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ داریﺪ و هﺮﮔﺰ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دیﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى یﮕﺎﻧﻪ و‬

    ‫ﺕﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻝﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺵﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁیﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪیﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم‬

    ‫رﺳﺎﻝﺖ ﺧﻮیﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰیﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺕﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁیﺪ هﺪایﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎیﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري( ‪ ‬‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دیﻦ( راﻩ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺟﺎﻧﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻝﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺕﻌﺪى و ﻇﻠﻢ ﺑﻪ‬

    ‫یﻜﺪیﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻝﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺕﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺕﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ( اﻝﺒﺘﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم‬

    ‫)ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺵﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺵﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ یﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺳﺨﺖ در ﺵﻚ و‬

    ‫ریﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪  .‬‬

    ‫آ ﻨﺎن ﻣﺎ ﻮری ‪ ،‬ﭘﺎﯾﺪا ری ﻦ وﭘ ﺮو ﻮای ﺲ دم ﺒﺎش ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻓَﺎد‪‬ع‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﻘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﻤ‪‬ﺎ أُﻣ‪‬ﺮْت و‪ ‬ﻻ ﺗَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺘَﺐٍ و‪ ‬أُﻣ‪‬ﺮْت ﻷَﻋ‪‬ﺪ‪‬لَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﻻ ﺣ‪‬ﺠ‪‬ﺔَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -15‬اﻟﺸﻮري( ‪ ‬‬

    ‫ﺑﺪیﻦ ﺳﺒﺐ ﺕﻮ هﻤﻪ را )ﺑﻪ دیﻦ اﺳﻼم و آﻠﻤﻪ ﺕﻮﺣﻴﺪ( دﻋﻮت آﻦ و چﻨﺎﻧﻜﻪ ﻣﺄﻣﻮرى ﭘﺎیﺪارى آﻦ و ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺲ ﻣﺮدم ﻣﺒﺎش و ﺑﮕﻮ آﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ‬

    ‫آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎد )ﻗﺮﺁن( ایﻤﺎن ﺁوردﻩام و ﻣﺄﻣﻮرم آﻪ ﻣﻴﺎن ﺵﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﺪاﻝﺖ ﺣﻜﻢ آﻨﻢ‪ ،‬ﺧﺪاى یﮕﺎﻧﻪ ﭘﺮوردﮔﺎر هﻤﻪ ﻣﺎ و ﺵﻤﺎﺳﺖ‪) ،‬ﭘﺎداش( ﻋﻤﻞ ﻣﺎ ﺑﺮ‬

    ‫ﻣﺎ و ﻋﻤﻞ ﺵﻤﺎ ﺑﺮ ﺵﻤﺎﺳﺖ )و ﭘﺲ از ﺕﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻝﺖ( دیﮕﺮ هﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﮔﻔﺖ و ﮔﻮیﻰ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ و ﺵﻤﺎ ﺑﺎﻗﻰ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺧﺪا )روز ﺟﺰا ﺑﺮاى ﺣﻜﻢ ﺣﻖ( ﻣﻴﺎن ﻣﺎ‬

    ‫ﺟﻤﻊ ﻣﻰآﻨﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ هﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﻮى اوﺳﺖ‪  .‬‬

    ‫آﯾﺎ آ ﮕﺎه ﻮد ﻢ ﯽ ﯿﺪ از ﺘﺬ ﺳﺎ ﻦ ﻤﺎ ﺮف ﻢ ؟‬ ‫•‬

    ‫‪٧٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫أَ ﻓَﻨَﻀﺮِب ﻋ‪‬ﻨﻜُﻢ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛﺮَ ﺻﻔْﺤﺎً أَن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻣ‪‬ﺴﺮِﻓ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬اﻟﺰﺧﺮف( ‪ ‬‬

    ‫ﺁیﺎ ﻣﺎ از ﻣﺘﺬآﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺵﻤﺎ )ﺑﻪ ﻗﺮﺁن( چﻮن )ﺑﻪ اﻧﻜﺎر ﺁن( ﺑﺮ ﺧﻮیﺶ ﺳﺘﻢ ﻣﻰآﻨﻴﺪ ﺹﺮف ﻧﻈﺮ آﻨﻴﻢ؟ ‪ ‬‬

    ‫آن ﺲ دا ﻪ ا ﯽ ﯽ رود ‪ ،‬ﺪا ﻮا ﺪ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬أَو‪ ‬ﺗﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ ﺿﻠَﻞٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -40‬اﻻﺣﻘﺎف( ‪ ‬‬

    ‫ﺁیﺎ ﺕﻮ ایﻦ آﺮان را ﺳﺨﻨﻰ ﺕﻮاﻧﻰ ﺁﻣﻮﺧﺖ یﺎ ایﻦ آﻮران )ﺑﺎﻃﻦ( و ﺁن را آﻪ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﻣﻰرود هﺪایﺖ ﺕﻮاﻧﻰ آﺮد؟ ‪ ‬‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ را ﺗ ﺬ ﻧ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺮِﻳﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﻛﺒﺮُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﺧْﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬أَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -48‬اﻟﺰﺧﺮف( ‪ ‬‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁیﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻤﻰﻧﻤﻮدیﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ از ﺁیﺖ دیﮕﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ )و در دﻻﻝﺖ ﺑﺮ ﻧﺒﻮت ﻣﻮﺳﻰ روﺵﻦﺕﺮ( ﺑﻮد )اﻣﺎ هﻤﻪ را ﺕﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب و ﺑﻼیﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﺮدیﻢ ﺕﺎ ﻣﮕﺮ )ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪا( ﺑﺎز ﺁیﻨﺪ‪.‬‬

    ‫؟‪ ‬‬ ‫ﯽ ا ﻤﺎن آورﯾﺪ‬ ‫ﻌﺪ از ﺪا و آﯾﺎت رو ﻦ او‪ ،‬دﯾ‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ایﻨﻬﺎ ﺁیﺎت ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺕﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺕﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا و ﺁیﺎت روﺵﻦ او دیﮕﺮ ﺑﻪ چﻪ ﺑﺮهﺎن ایﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟ ‪ ‬‬

    ‫‪٧١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪:‬‬ ‫ای آ ن آﯾﺎت ا ﯽ را ه ﺮﺪ‪ ،‬ﺬا ب ﻦ ﯿﺎ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪ -9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ( ‪ ‬‬

    ‫و چﻮن از ﺁیﺎت ﻣﺎ چﻴﺰى ﺑﺪاﻧﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬چﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب ذﻝّﺖ و ﺧﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‪  .‬‬

    ‫د ﺪ؛ ز ا از آ ﻪ او و ﯽ ﯽ ﻮد‪ ،‬ﺖ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ر ﻮ ﯽ ‪ ،‬ﻮ ا ﺪ ﮐﻼ ﯽ را وغ ﺪا‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﻗُﻞْ إِنِ اﻓْﺘﺮَﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻮنَ ﻟﻰ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗُﻔ‪‬ﻴﻀﻮنَ ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪‬ا ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻰ و‪‬‬

    ‫ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﻐَﻔُﻮر‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -8)‬اﻻﺣﻘﺎف( ‪ ‬‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ آﻪ )ﻣﺤﻤّﺪ( ﺧﻮد ایﻦ ﺁیﺎت ﻗﺮﺁن را ﻓﺮا ﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﻣﻦ از ﺧﻮد ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺵﻢ ﺵﻤﺎ از ﻗﻬﺮ ﺧﺪا هﻴﭻ ﻗﺪرت ﺑﺮ‬

    ‫ﻧﺠﺎت ﻣﻦ ﻧﺪاریﺪ‪ ،‬او ﺑﻪ اﻓﻜﺎرى آﻪ در ﺁن ﻓﺮو ﻣﻰرویﺪ داﻧﺎﺕﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﮔﻮاﻩ ﻣﻴﺎن ﻣﻦ و ﺵﻤﺎ هﻢ او آﺎﻓﻰ اﺳﺖ و اوﺳﺖ ﺧﺪاى ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن‪.‬‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺖ ﺑِﺪ‪‬ﻋﺎً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺮﱡﺳﻞِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَد‪‬رِى ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻞُ ﺑﻰ و‪ ‬ﻻ ﺑِﻜﻢ‪ ‬إِنْ أَﺗﱠﺒِﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻮﺣ‪‬ﻰ إِﻟﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧَﺎ إِﻻ ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪-9‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف( ‪ ‬‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ از ﺑﻴﻦ رﺳﻮﻻن‪ ،‬اوﻝﻴﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻧﻴﺴﺘﻢ )آﻪ ﺕﺎزﻩ در ﺟﻬﺎن ﺁوازﻩ رﺳﺎﻝﺖ ﺑﻠﻨﺪ آﺮدﻩ ﺑﺎﺵﻢ ﺕﺎ ﺕﻌﺠﺐ و اﻧﻜﺎر آﻨﻴﺪ( و ﻧﻤﻰداﻧﻢ آﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ و ﺵﻤﺎ‬

    ‫ﻋﺎﻗﺒﺖ چﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ؟ﻣﻦ ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ وﺣﻰ ﻣﻰﺵﻮد ﭘﻴﺮوى ﻧﻤﻰآﻨﻢ و ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﺑﻴﺎن روﺵﻦ )ﺧﻠﻖ را ﺁﮔﺎﻩ آﻨﻢ و از ﺧﺪا( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻢ وﻇﻴﻔﻪاى ﻧﺪارم‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺗَﻘَﻮ‪‬لَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺾ اﻷَﻗَﺎوِﻳﻞِ)‪ -44‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﮔﺮ )ﻣﺤﻤّﺪ ﺹﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ( از دروغ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺳﺨﻨﺎن را ﻣﻰﺑﺴﺖ‪  ،‬‬

    ‫‪٧٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻷَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻴ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦِ)‪ -45‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘﺎ ﻣﺎ او را )ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( از یﻤﻴﻨﺶ ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻘَﻄﻌ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬اﻟْﻮ‪‬ﺗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -46‬اﻟﺤﺎﻗﻪ( ‪ ‬‬

    ‫و رگ و ﺕﻴﻨﺶ را ﻗﻄﻊ ﻣﻰآﺮدیﻢ‪  .‬‬

    ‫ﻮد ﺑﺎ د آن ﺲ ‪ ،‬د روغ ﻨﺪد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﺘ‪‬ﻞَ اﻟ َْﺨﺮﱠﺻﻮنَ)‪ -10‬اﻟﺬارﻳﺎت( ‪ ‬‬

    ‫آﺸﺘﻪ ﺑﺎد و ﻧﺎﺑﻮد ﺁﻧﺎن آﻪ دروغ ﺑﻨﺪﻧﺪ )و ﻗﺮﺁن را ﺳﺤﺮ و ﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﺮﺧﻮاﻧﻨﺪ( ‪  .‬‬

    ‫از ﺮ ﻮ ﺖ ﺬ ‪ A‬ﮕﺎن‪ ،‬ﺮت ﺮﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﺧْﺮَج‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦْ أَﻫ‪‬ﻞِ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﻳ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻷَو‪‬لِ اﻟﺤﺸﺮِ ﻣ‪‬ﺎ ﻇﻨَﻨﺘُﻢ‪ ‬أَن ﻳﺨْﺮُﺟ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻇﻨﱡﻮا أَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﺣ‪‬ﺼﻮﻧﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪ْ ‬‬


    ‫ﻦ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺘَﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻗَﺬَف ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺮﱡﻋ‪‬ﺐ ﻳﺨْﺮِﺑ‪‬ﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻮﺗﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﺎﻋ‪‬ﺘَﺒﺮُوا ﻳ‪‬ﺄُوﻟﻰ اﻷَﺑ‪‬ﺼﺮِ)‪ -2‬اﻟﺤﺸﺮ( ‪ ‬‬

    ‫اوﺳﺖ ﺧﺪایﻰ آﻪ آﺎﻓﺮان اهﻞ آﺘﺎب را )یﻌﻨﻰ یﻬﻮد ﺑﻨﻰ ﻧﻀﻴﺮ را آﻪ ﺑﻪ ﻣﻜﺮ‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﻗﺘﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺹﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺮاى اوﻝﻴﻦ ﺑﺎر هﻤﮕﻰ‬

    ‫را از دیﺎرﺵﺎن ﺑﻴﺮون آﺮد و هﺮﮔﺰ ﺵﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰآﺮدیﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ از دیﺎر ﺧﻮد ﺑﻴﺮون روﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ هﻢ ﺣﺼﺎرهﺎى ﻣﺤﻜﻢ ﺧﻮد را ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺧﻮد از‬

    ‫)ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( ﺧﺪا ﻣﻰﭘﻨﺪاﺵﺘﻨﺪ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ )ﻋﺬاب( ﺧﺪا از ﺁﻧﺠﺎ آﻪ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰﺑﺮدﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﻓﺮا رﺳﻴﺪ و در دﻝﺸﺎن )از ﺳﭙﺎﻩ اﺳﻼم( ﺕﺮس اﻓﻜﻨﺪ ﺕﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد‬

    ‫و ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺧﺎﻧﻪهﺎﺵﺎن را ویﺮان ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اى هﻮﺵﻴﺎران ﻋﺎﻝﻢ ﭘﻨﺪ و ﻋﺒﺮت ﮔﻴﺮیﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٧٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺪا وﺪ ‪ ،‬ﻮم ﻇﺎﻟ ﻦ را ﺪا ﻮا ﺪ د ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟْﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺎرِ ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ أَﺳﻔَﺎر‪‬ا ﺑِﺌْﺲ ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬اﻟﺼﻒ( ‪ ‬‬

    ‫وﺹﻒ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ ﻋﻠﻢ ﺕﻮرات ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺵﺪ )و ﺑﺪان ﻣﻜﻠﻒ ﺵﺪﻧﺪ( وﻝﻰ ﺁن را ﺣﻤﻞ ﻧﻜﺮدﻧﺪ )و ﺧﻼف ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ( در ﻣﺜﻞ ﺑﻪ ﺣﻤﺎرى ﻣﺎﻧﺪ‬

    ‫آﻪ ﺑﺎر آﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ آﺸﺪ )و از ﺁن هﻴﭻ ﻧﻔﻬﻤﺪ و ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺒﺮد( ‪ ،‬ﺁرى ﻣﺜﻞ ﻗﻮﻣﻰ آﻪ ﺣﺎﻝﺸﺎن ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺁیﺎت ﺧﺪا را ﺕﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ اﺳﺖ و ﺧﺪا‬

    ‫هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را )ﺑﻪ راﻩ ﺳﻌﺎدت( رهﺒﺮى ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪  .‬‬

    ‫ﺪا وﺪ‪ ،‬ا ﻞ ﯽ را ﺮ ﻔ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻦ ﻳ‪‬ﺆَﺧﱢﺮَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﻔْﺴﺎً إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﺟ‪‬ﻠُﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺧَﺒِﻴﺮُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -11‬اﻟﺼﻒ( ‪ ‬‬

    ‫و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ اﺟﻞ هﻴﭻ آﺲ را از وﻗﺘﺶ آﻪ ﻓﺮا رﺳﺪ ﺕﺄﺧﻴﺮ ﻧﻴﻔﻜﻨﺪ و ﺧﺪا ﺑﻪ هﺮ چﻪ آﻨﻴﺪ ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﮑﺎ ﺣﺎل ﭘ ﯿﺎن ﮐﺎ را ﻮﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻧَﺒ‪‬ﺆُا اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻓَﺬَاﻗُﻮا و‪‬ﺑ‪‬ﺎلَ أَﻣ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -5)‬اﻟﺼﻒ( ‪ ‬‬

    ‫ﺁیﺎ ﺣﻜﺎیﺖ ﺣﺎل ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺵﻤﺎ ﻧﺮﺳﻴﺪ؟آﻪ )هﻢ در دﻧﻴﺎ( ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﺮدارﺵﺎن رﺳﻴﺪﻧﺪ و )هﻢ در ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻪ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬وﻧَﻨَﺎ ﻓَﻜَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮا و‪ ‬اﺳﺘَﻐْﻨﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻨﻰ‪ ‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪-6)‬‬

    ‫اﻟﺘﻐﺎﺑﻦ( ‪ ‬‬

    ‫ایﻦ )ﻋﺬاب( ﺑﺮاى ﺁن ﺑﻮد آﻪ رﺳﻮﻻن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ادﻝّﻪ و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮیﺸﺎن ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ )ﺑﻪ ﺕﻜﺬیﺐ و ﻃﻌﻦ( ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁیﺎ ﺑﺸﺮهﺎیﻰ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ(‬
    ‫ﻰ ﺑﺎﻝﺬّات و ﺳﺘﻮدﻩ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺹﻔﺎت‬
    ‫رهﻨﻤﺎیﻰ ﻣﺎ ﺕﻮاﻧﻨﺪ آﺮد؟ﭘﺲ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ و روى ﮔﺮداﻧﻴﺪﻧﺪ و اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا )از آﻔﺮ و ایﻤﺎن ﺧﻠﻖ( ﺑﻰﻧﻴﺎز اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪا ﻏﻨ ّ‬
    ‫اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٧٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﻌ‪‬ﺘَﺬ‪‬ر‪‬وا اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﺗﺠ‪‬ﺰَو‪‬نَ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -7‬اﻟﺘﺤﺮﻳﻢ( ‪ ‬‬

    ‫)ﺑﻪ آﺎﻓﺮان ﮔﻮیﻨﺪ( اى آﺎﻓﺮان‪ ،‬اﻣﺮوز ﻋﺬرﺧﻮاهﻰ ﻣﻜﻨﻴﺪ )آﻪ ﭘﺬیﺮﻓﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ( ﺕﻨﻬﺎ ﺁﻧﭽﻪ )در دﻧﻴﺎ( ﻣﻰآﺮدﻩایﺪ ﺑﻪ ﺁن ﻣﺠﺎزات ﻣﻰﺵﻮیﺪ‪  .‬‬

    ‫ﭼ ا اﺳﺎس ﻮای ﺲ ﻮد ﺣﮑﻢ ﯽ ﯿﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﺗﺤ‪‬ﻜُﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -36‬اﻟﻘﻠﻢ( ‪ ‬‬

    ‫ﺵﻤﺎ را چﻴﺴﺖ؟چﮕﻮﻧﻪ ﺵﻤﺎ )ایﻦ چﻨﻴﻦ( ﺣﻜﻢ )ﻇﺎﻝﻤﺎﻧﻪ( ﻣﻰآﻨﻴﺪ؟‬

    ‫أَم‪ ‬ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺐ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺗَﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮنَ)‪ -37‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺵﻤﺎ را آﺘﺎﺑﻰ اﺳﺖ )ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ( آﻪ در ﺁن ایﻦ ﺣﻜﻢ ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ؟‬

    ‫إِنﱠ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟﻤ‪َ‬ﺎ ﺗﺨَﻴﺮُونَ)‪ -38‬اﻟﻘﻠﻢ( ‪ ‬‬

    ‫آﻪ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﺵﻤﺎ را ﻓﺮاهﻢ اﺳﺖ؟ ‪ ‬‬

    ‫ﮐﺎر ﮐﺎ ان را ﻖ وا ﺬا ر ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ذَر‪‬ﻧﻰ و‪ ‬اﻟﻤ‪ُ‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ أُوﻟﻰ اﻟﻨﱠﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﻠْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً)‪ -11‬اﻟﻤﺰﻣﻞ( ‪ ‬‬

    ‫و آﺎر ﺁن آﺎﻓﺮان ﻣﻐﺮور ﻧﻌﻤﺖ و ﻣﺎل )ﺣﺮام( را ﺑﻪ ﻣﻦ واﮔﺬار و اﻧﺪك زﻣﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻬﻠﺖ دﻩ )ﺕﺎ وﻗﺖ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﻪ زودى ﻓﺮا رﺳﺪ( ‪  .‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٧٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻮن ﮐﺎ ﻮﯾﺪ‪ ،‬ﭼ ﻮ ﺠﺎت ﯾﺎ ﯿﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﺗَﺘﱠﻘُﻮنَ إِن ﻛَﻔَﺮْﺗﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬ﻣﺎً ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞُ اﻟْﻮِﻟْﺪ‪‬نَ ﺷ‪‬ﻴﺒﺎً)‪ -17‬اﻟﻤﺰﻣﻞ( ‪ ‬‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ آﺎﻓﺮ ﺵﻮیﺪ چﮕﻮﻧﻪ )از ﻋﺬاب ﺣﻖ( ﻧﺠﺎت یﺎﺑﻴﺪ در روزى آﻪ آﻮدك از هﻮل و ﺳﺨﺘﻰ ﺁن ﭘﻴﺮ ﺵﻮد؟ ‪ ‬‬

    ‫ﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻔَﻄ‪‬ﺮُ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛﺎنَ و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻣ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻮﻻً)‪ -18‬اﻟﻤﺰﻣﻞ( ‪ ‬‬

    ‫و ﺁﺳﻤﺎن از وﺣﺸﺖ ﺁن ﺵﻜﺎﻓﺘﻪ ﺵﻮد و وﻋﺪﻩ اﻝﻬﻰ ﺑﻪ وﻗﻮع اﻧﺠﺎﻣﺪ‪.‬‬

    ‫دﺪ ‪:‬‬ ‫وای ﺣﺎل آ ن آﯾﺎت ا ﯽ را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫و‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﻮ‪‬ﻣ‪‬ﺌﺬ‪ ‬ﻟﱢﻠْﻤ‪‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﻤﺮﺳﻼت( ‪ ‬‬

    ‫واى ﺁن روز ﺑﻪ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ )ﺁیﺎت ﺧﺪا را( ﺕﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ‪  .‬‬

    ‫ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -50‬اﻟﻤﺮﺳﻼت( ‪ ‬‬

    ‫)ایﻦ آﺎﻓﺮان( ﭘﺲ از ﺁیﺎت ﺧﺪا )آﻪ ﺁن را ﺕﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺎز ﺑﻪ آﺪاﻣﻴﻦ ﺣﺪیﺚ ایﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟ ‪ ‬‬

    ‫ﺘﺎدﮔﺎن ا ﯽ زﻣﺎن ﻮ ﺶ ا ﻤﺎن ﯿﺎورﯾﺪ ﺮان ﻮا ﯿﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫ﺴﻢ زﻣﺎن ا‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ ‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪٧٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار اﻟﻬﻲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺳﻮل ﺹﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ یﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻝﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻝﺴّﻼم( ‪  .‬‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زیﺎن اﺳﺖ‪  .‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺵﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎیﺪارى )در دیﻦ( یﻜﺪیﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪   .‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٧٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻋﻤﺮ ﻣﺤﺪود‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﻢ‬ ‫ر ﻮﻻن آ ن ‪ :‬آری ﻣﺎ ﻮن ﻤﺎ ‪ ،‬ﺮی‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟَﺖ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِن ﻧﺤ‪‬ﻦُ إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻦﱡ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪‬ه‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟَﻨَﺎ أَن ﻧﱠﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻜُﻢ ﺑِﺴﻠْﻄﻦٍ‬

    ‫إِﻻ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻠْﻴ‪‬ﺘَﻮ‪‬ﻛﻞِ اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ - 11‬اﺑﺮاﻫﻴﻢ(‬

    ‫رﺳﻮﻻن ﺑﺎز ﺑﻪ آﺎﻓﺮان ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ آﻪ ﺁرى ﻣﺎ هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﻟﻴﻜﻦ ﺧﺪا ﺑﺮ هﺮ آﺲ از ﺑﻨﺪﮔﺎن آﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ )ﺑﻪ ﻧﻌﻤﺖ‬

    ‫ﻻ ﺑﻪ اذن و دﺳﺘﻮر ﺧﺪا ﺑﻴﺎورﻳﻢ‪ ،‬و ﻣﺆﻣﻨﺎن )در هﺮ ﺣﺎل( ﺑﺎﻳﺪ‬


    ‫ﺑﺰرگ ﻧﺒﻮت( ﻣﻨّﺖ ﻣﻰﮔﺬارد‪ ،‬و ﻣﺎ را ﻧﺮﺳﺪ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺁﻳﺖ و ﻣﻌﺠﺰى ا ّ‬

    ‫ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻮآﻞ آﻨﻨﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﭽ ﺲ‪ ،‬ﻋ اﺪ ﺪا د ﻢ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻟ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ اﻟْﺨُﻠْﺪ‪ ‬أَ ﻓَﺈِﻳﻦ ﻣ‪‬ﺖ ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟ َْﺨﻠ‪‬ﺪ‪‬ونَ)‪ - 34‬اﻻﻧﺒﻴﺎ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺑﻪ هﻴﭻ آﺲ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﻋﻤﺮ اﺑﺪ ﻧﺪادﻳﻢ )ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ دهﻴﻢ( ﺁﻳﺎ اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﻤﻴﺮى ﺁﻧﺎن اﺑﺪا ﺑﻪ دﻧﻴﺎ زﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﻨﺪ؟! ‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﯽ‪ ،‬گ را ﯽ ﺸﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻛﻞﱡ ﻧَﻔْﺲٍ ذَاﺋﻘَﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻮ‪‬ت‪ ‬و‪ ‬ﻧَﺒ‪‬ﻠُﻮﻛُﻢ ﺑِﺎﻟﺸﺮﱢ و‪ ‬اﻟﺨَْﻴﺮِ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺗُﺮْﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻮنَ)‪ - 35‬اﻻﻧﺒﻴﺎ(‬

    ‫هﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﻣﺮگ را ﻣﻰﭼﺸﺪ‪ ،‬و ﻣﺎ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺑﺪ و ﻧﻴﻚ و ﺧﻴﺮات و ﺷﺮور ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺒﺘﻼ آﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﻴﻢ و )هﻨﮕﺎم ﻣﺮگ( ﺑﻪ ﺳﻮى‬
    ‫ﻣﺎ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪﻩ ﻣﻰﺷﻮﻳﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ھ ﻪ دم ‪ ،‬ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ گ ‪،‬از د ﯿﺎ ﻮا ﻨﺪ ر‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻚ ﻣ‪‬ﻴ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬إِﻧﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻴ‪‬ﺘُﻮنَ)‪ - 30‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻋﺰﻳﺰ ﻣﺎ( ﺷﺨﺺ ﺗﻮ و اﻳﻦ ﺧﻠﻖ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺮگ از دار دﻧﻴﺎ ﺧﻮاهﻴﺪ رﻓﺖ‪.‬‬

    ‫‪٧٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻋﻤﺮ ﻣﺤﺪود‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ا ﻞ ﭽ ﺲ ‪،‬از و ﻮد ﺮ ﻮا ﺪ ا ﺘﺎد‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻦ ﻳ‪‬ﺆَﺧﱢﺮَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﻔْﺴﺎً إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﺟ‪‬ﻠُﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺧَﺒِﻴﺮُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ - 11‬اﻟﺼﻒ( ‪ ‬‬

    ‫و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ اﺟﻞ هﻴﭻ آﺲ را از وﻗﺘﺶ آﻪ ﻓﺮا رﺳﺪ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻧﻴﻔﻜﻨﺪ و ﺧﺪا ﺑﻪ هﺮ ﭼﻪ آﻨﻴﺪ ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ‪  .‬‬

    ‫‪٧٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻣﻌﺠﺰات‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﮐﺎ ان ﻮ ﻨﺪ ‪،‬ﭼ ا از ف ﺪا وﺪ آ ﯽ ﺘﺎده ﺸﺪ ؛ ﺣﺎ ﯿ ﻪ و ﻪ ﻮ ‪،‬ا ﺬا ر ﺧ ﻖ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬و‪ ‬ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻗَﻮ‪‬مٍ ﻫ‪‬ﺎد‪ -7)‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و ﺑﺎز آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﭼﺮا از ﺧﺪاﻳﺶ ﺑﺮ او ﺁﻳﺖ و ﻣﻌﺠﺰﻩاى ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻧﺸﺪ؟ )ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ آﻪ( ﺗﻨﻬﺎ وﻇﻴﻔﻪ ﺗﻮ اﻧﺪرز و‬

    ‫ﺗﺮﺳﺎﻧﻴﺪن )ﺧﻠﻖ از ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ ﺧﺪا( اﺳﺖ و هﺮ ﻗﻮﻣﻰ را )از ﻃﺮف ﺧﺪا( رهﻨﻤﺎﻳﻰ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﺎ ان ﻮ ﻨﺪ‪ ،‬ﭼ ا او آ ای از ﻖ زل ﺸﺪ؛ ﺑ ﻮ ﺪا را ﻮا ﺪ‪ ،‬اه و را ا ﻨﺪ‪ ،‬ﺪا ﻤﺎﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗُﻞْ إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧَﺎب)‪-27‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﻣﻜﻪ( ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺖ و ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ از ﺧﺪا ﺑﺮ )اﺛﺒﺎت ﻧﺒﻮت( او ﻧﺎزل ﻧﺸﺪ؟ﺗﻮ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻮ آﻪ )ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮﺁن‬

    ‫و ﻣﻌﺠﺰات دﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪ اآﻨﻮن( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﮔﻤﺮاﻩ و هﺮ آﻪ را آﻪ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﺗﻀﺮع و اﻧﺎﺑﻪ آﻨﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰآﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ آ ن ﺘﺎب ﺘﺎده ﺪ ‪،‬از آ ﻪ زل ﺪ ﻮ ﻮ ﻨﺪ ؛و ﻤﺎ ﯽ از آ ﮫﺎ ‪ ،‬ﯽ از آﯾﺎت را‪ ،‬ا ﮑﺎر ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻳ‪‬ﻔْﺮَﺣ‪‬ﻮنَ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﺣ‪‬ﺰَابِ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨﻜ‪‬ﺮُ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻀﻪ‪ ‬ﻗُﻞْ إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أُﻣ‪‬ﺮْت أَنْ أَﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻻ أُﺷﺮِك‬

    ‫ﺑِﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَد‪‬ﻋ‪‬ﻮا و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺌَﺎبِ)‪ -36‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و ﺁﻧﺎن آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ آﺘﺎب ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺆﻣﻨﺎن اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ )آﺘﺎب ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ ﻗﺮﺁن( آﻪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﺷﺪ ﺑﺴﻴﺎر‬

    ‫ﺧﻮﺷﻮﻗﺘﻨﺪ‪ ،‬و ﺟﻤﺎﻋﺘﻰ از ﺁﻧﻬﺎ )ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻔﺎر اهﻞ آﺘﺎب و ﻗﺮﻳﺶ( ﺑﺮﺧﻰ ﺁﻳﺎت را اﻧﻜﺎر ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ ﻣﺄﻣﻮرم آﻪ ﺧﺪاى ﻳﻜﺘﺎ را ﭘﺮﺳﺘﻢ و‬

    ‫هﺮﮔﺰ ﺑﻪ او ﺷﺮك ﻧﻴﺎورم‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻮى او دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻢ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى اوﺳﺖ‪.‬‬

    ‫اذن ا ﯽ‪ ،‬آ ﯽ آور ﻢ ‪:‬‬ ‫ﻢ‪ .‬ﻣﺎ را ﺪ‬ ‫ر ﻮﻻن ا ﯽ ﻮ ﻨﺪ ﻣﺎ ﻮن ﻤﺎ ‪ ،‬ﺮی‬ ‫•‬

    ‫‪٨٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻣﻌﺠﺰات‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻗَﺎﻟَﺖ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِن ﻧﺤ‪‬ﻦُ إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻦﱡ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪‬ه‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟَﻨَﺎ أَن ﻧﱠﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻜُﻢ ﺑِﺴﻠْﻄﻦٍ‬

    ‫إِﻻ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻠْﻴ‪‬ﺘَﻮ‪‬ﻛﻞِ اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -11‬اﺑﺮاﻫﻴﻢ(‬

    ‫رﺳﻮﻻن ﺑﺎز ﺑﻪ آﺎﻓﺮان ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ آﻪ ﺁرى ﻣﺎ هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﻟﻴﻜﻦ ﺧﺪا ﺑﺮ هﺮ آﺲ از ﺑﻨﺪﮔﺎن آﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ )ﺑﻪ ﻧﻌﻤﺖ‬

    ‫ﻻ ﺑﻪ اذن و دﺳﺘﻮر ﺧﺪا ﺑﻴﺎورﻳﻢ‪ ،‬و ﻣﺆﻣﻨﺎن )در هﺮ ﺣﺎل( ﺑﺎﻳﺪ‬


    ‫ﺑﺰرگ ﻧﺒﻮت( ﻣﻨّﺖ ﻣﻰﮔﺬارد‪ ،‬و ﻣﺎ را ﻧﺮﺳﺪ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺁﻳﺖ و ﻣﻌﺠﺰى ا ّ‬

    ‫ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻮآﻞ آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻨﺎت و ز ‪ ،‬زل ﺪه ا ﺖ ؛ آن ﻨﺪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬اﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬أَﻧﺰَﻟْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ اﻟﺬﱢﻛﺮَ ﻟ‪‬ﺘُﺒ‪‬ﻴﻦَ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺰﱢلَ إِﻟَﻴﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻔَﻜﱠﺮُونَ)‪ -44‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫)ﻣﺎ هﺮ رﺳﻮﻟﻰ را( ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و آﺘﺐ و ﺁﻳﺎت وﺣﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﺮ ﺗﻮ اﻳﻦ ذآﺮ )ﻳﻌﻨﻰ ﻗﺮﺁن( را ﻧﺎزل آﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺮاى ﻣﺮدم ﺁﻧﭽﻪ را آﻪ‬

    ‫ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻴﺎن آﻨﻰ و ﺑﺮاى ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻘﻞ و ﻓﻜﺮت آﺎر ﺑﻨﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ﻣﺎ ا ﻤﺎن ﯿﺎور ﻢ‪ ،‬ﻣ ‪...‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ ﻮ ﺪا ی ﻦ ﺰه ا ﺖ ‪.‬آﯾﺎ ﻦ ﺮی ﻢ رﺳﺎ آﺪه ام ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻦ ﻧﱡﺆْﻣ‪‬ﻦَ ﻟَﻚ ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗَﻔْﺠ‪‬ﺮَ ﻟَﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَر‪‬ضِ ﻳ‪‬ﻨﺒ‪‬ﻮﻋﺎً)‪ -90‬اﻻﺳﺮي(‬

    ‫و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺗﻮ اﻳﻤﺎن ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﺁورد ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ از زﻣﻴﻦ ﺑﺮاى ﻣﺎ )ﺑﻪ اﻋﺠﺎز( ﭼﺸﻤﻪ ﺁﺑﻰ ﺑﻴﺮون ﺁرى‪.‬‬

    ‫أَو‪ ‬ﺗَﻜُﻮنَ ﻟَﻚ ﺟ‪‬ﻨﱠﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﺨ‪‬ﻴﻞٍ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻨَﺐٍ ﻓَﺘُﻔَﺠ‪‬ﺮَ اﻷَﻧْﻬ‪‬ﺮَ ﺧ‪‬ﻠَﻠَﻬ‪‬ﺎ ﺗَﻔْﺠِﻴﺮاً)‪ -91‬اﻻﺳﺮي(‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺗﻮ را ﺑﺎﻏﻰ از ﺧﺮﻣﺎ و اﻧﮕﻮر ﺑﺎﺷﺪ آﻪ در ﻣﻴﺎن ﺁن ﺑﺎغ ﻧﻬﺮهﺎى ﺁب ﺟﺎرى ﮔﺮداﻧﻰ‪.‬‬
    ‫‪٨١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻣﻌﺠﺰات‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫أَو‪ ‬ﺗُﺴﻘ‪‬ﻂ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ز‪‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻛ‪‬ﺴﻔﺎً أَو‪ ‬ﺗَﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔِ ﻗَﺒِﻴﻼً)‪ -92‬اﻻﺳﺮي(‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﭘﻨﺪار و دﻋﻮى ﺧﻮدت ﭘﺎرﻩاى از ﺁﺳﻤﺎن را ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺎ ﻓﺮود ﺁورى ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﺪا را ﺑﺎ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﺶ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺁرى‪.‬‬

    ‫أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻜُﻮنَ ﻟَﻚ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ز‪‬ﺧْﺮُف‪ ‬أَو‪ ‬ﺗَﺮْﻗﻰ ﻓﻰ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻦ ﻧﱡﺆْﻣ‪‬ﻦَ ﻟ‪‬ﺮُﻗ‪‬ﻴ‪‬ﻚ ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗُﻨﺰﱢلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻧﱠﻘْﺮَؤُه‪ ‬ﻗُﻞْ ﺳﺒ‪‬ﺤ‪‬ﺎنَ ر‪‬ﺑﻰ ﻫ‪‬ﻞْ‬

    ‫ﻛُﻨﺖ إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪ -93‬اﻻﺳﺮي(‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﺎﻧﻪاى از زر )و آﺎﺧﻰ زرﻧﮕﺎر( دارا ﺑﺎﺷﻰ ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎﻻ روى و ﺑﺎز هﻢ هﺮﮔﺰ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن رﻓﺘﻨﺖ ﻧﻴﺎورﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ‬

    ‫ﺑﺮ ﻣﺎ آﺘﺎﺑﻰ ﻧﺎزل آﻨﻰ آﻪ ﺁن را ﻗﺮاﺋﺖ آﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﺧﺪاى ﻣﻦ ﻣﻨﺰﻩ اﺳﺖ )از ﺁﻧﻜﻪ ﻣﻦ‪ ،‬او ﻳﺎ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن او را ﺣﺎﺿﺮ ﺳﺎزم( ﺁﻳﺎ ﻣﻦ ﻓﺮد ﺑﺸﺮى‬

    ‫ﺑﻴﺸﺘﺮم آﻪ )از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا( ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺁﻣﺪﻩام؟‬

    ‫ﺪا ‪ ،‬ای ﻣﺎ ﯽ آورد ؟‬ ‫ﻮ ﻨﺪ ﭼ ا آ ﯽ از ﺟﺎ‬ ‫•‬

    ‫آﯾﺎ آ ﮫﺎ ‪ ،‬ﻨﺎت و ﻒ ‪ ،‬ﯿﺎﺪﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻨَﺎ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﺗَﺄْﺗﻬِﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔُ ﻣ‪‬ﺎ ﻓﻰ اﻟﺼﺤ‪‬ﻒ‪ ‬اﻷُوﻟﻰ)‪ -133‬ﻃﻪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا )ﻣﺤﻤﺪ( ﺁﻳﺖ و دﻟﻴﻠﻰ روﺷﻦ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى ﻣﺎ ﻧﻤﻰﺁورد؟ﺁﻳﺎ ﺁﻳﺎت ﺑﻴّﻨﻪ آﺘﺐ ﭘﻴﺸﻴﻦ )ﭼﻮن ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﺻﺤﻒ‬

    ‫آﻪ در هﻤﻪ ذآﺮ اوﺻﺎف ﻧﺒﻮت هﺴﺖ( ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪ؟‬

    ‫ر ﻮل ا ﯽ‪ ،‬ﻮن ﺮی زﺪ ﯽ ﯿ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ لِ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟﺮﱠﺳﻮلِ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ اﻟﻄﻌ‪‬ﺎم‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺸﻰ ﻓﻰ اﻷَﺳﻮ‪‬اقِ ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻠَﻚ‪ ‬ﻓَﻴ‪‬ﻜُﻮنَ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮاً)‪ -7‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫‪٨٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻣﻌﺠﺰات‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﺑﺎز آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا اﻳﻦ رﺳﻮل )اﮔﺮ ﺑﻪ راﺳﺘﻰ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪاﺳﺖ( ﻏﺬا ﺗﻨﺎول ﻣﻰآﻨﺪ و در )آﻮﭼﻪ و( ﺑﺎزارهﺎ راﻩ ﻣﻰرود؟ﭼﺮا ﻓﺮﺷﺘﻪ‬

    ‫ﻣﺤﺴﻮس و ﻇﺎهﺮى ﺑﺮ او ﻧﺎزل ﻧﺸﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ او ﺑﻴﻢ دهﺪ )و ﮔﻮاﻩ ﺻﺪق او ﺑﺎﺷﺪ( ؟‬

    ‫أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﻘَﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻛﻨﺰٌ أَو‪ ‬ﺗَﻜُﻮنُ ﻟَﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺔٌ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ إِن ﺗَﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻼً ﻣ‪‬ﺴﺤ‪‬ﻮراً)‪ -8‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﻳﺎ ﭼﺮا ﺑﺮ اﻳﻦ رﺳﻮل ﮔﻨﺠﻰ ﻓﺮو ﻧﻴﻔﺘﺪ ﻳﺎ ﭼﺮا ﺑﺎﻏﻰ ﻧﺪارد آﻪ از ﻣﻴﻮﻩهﺎﻳﺶ ﺗﻨﺎول آﻨﺪ؟و ﺳﺘﻤﻜﺎران )ﭘﺲ از اﻳﻦ هﻤﻪ ﭼﻮن و ﭼﺮاهﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺮوى ﻧﻤﻰآﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﻣﺮدى را آﻪ ﺳﺤﺮ و ﺷﻌﺒﺪﻩ از راهﺶ ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا را ﺖ ﯿ ﻮ ‪ ،‬ﺘﺎ ﯽ ﺮ ﯿﺎورﯾﺪ از آن ﭘ ﺮوی ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻓَﺄْﺗُﻮا ﺑِﻜ‪‬ﺘَﺐٍ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻤ‪‬ﺎ أَﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﭘﺲ ﺷﻤﺎ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ آﺘﺎﺑﻰ آﻪ از اﻳﻦ دو آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ )ﺗﻮرات و ﻗﺮﺁن( ﺧﻠﻖ را ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ آﻨﺪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﻴﺎورﻳﺪ‬

    ‫ﺗﺎ ﻣﻦ از ﺁن ﭘﻴﺮوى آﻨﻢ‪.‬‬

    ‫آ ﻪ ا از ﻤﺎ ﻮ ا ﻢ‪ ،‬ای ﻤﺎ ﺑﺎ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺄَﻟْﺘُﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦْ أَﺟ‪‬ﺮٍ ﻓَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬إِنْ أَﺟ‪‬ﺮِى إِﻻ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻛﻞّ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪ -47)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫ﺑﺎز ﺑﮕﻮ‪:‬ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ ﻣﺰد رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺁن هﻢ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ )ﻳﻌﻨﻰ هﺮﮔﺰ ﻣﺰدى از ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻪ و ﻧﻤﻰﺧﻮاهﻢ‪ .‬و ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻌﻨﻰ‬

    ‫ﺐ ذوى اﻟﻘﺮﺑﻰ آﻪ از ﺷﻤﺎ ﻣﺰد رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺁن هﻢ ﺑﺮاى ﺛﻮاب و ﺳﻌﺎدت ﺧﻮد ﺷﻤﺎﺳﺖ( ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎداش )رﺳﺎﻟﺖ( ﻣﻦ‬
    ‫اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﻣﻮدّت و ﺣ ّ‬

    ‫ﺑﺮ ﺧﺪاﺳﺖ و ﺑﺲ‪ ،‬و او ﺑﺮ هﺮ ﭼﻴﺰ داﻧﺎ و ﮔﻮاﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺪا آﯾﺎت ﻮد را آ ﻨﺎن ﻤﺎ ﯾﺪ ‪،‬ا ﮑﺎ ر ﭘﺬ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٨٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻣﻌﺠﺰات‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﻜُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَى ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﻨﻜ‪‬ﺮُونَ)‪ -81‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺧﺪا ﺁﻳﺎت )ﻗﺪرت و رﺣﻤﺖ( ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اراﺋﻪ دهﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺪام ﻳﻚ از ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ را اﻧﻜﺎر ﺗﻮاﻧﻴﺪ آﺮد؟‬

    ‫ﺰی ﻮو ﯽ ﯽ ﻮد‪ ،‬آ ﻪ ر ﻮﻻن ﻞ ﻪ ﺪه ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺣﺐ‬

    ‫ﻗﻬﺮ و ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺗﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﭼ ا ﻮق زر ﻦ د ﺖ ﺪا رد‪ ،‬و ﭼ ا ‪ A‬ﮕﺎن آﺳﻤﺎن ﮫ اه او ﯿﺎ ﺪه اﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺳﻮِر‪‬ةٌ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻫ‪‬ﺐٍ أَو‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔُ ﻣ‪‬ﻘْﺘﺮِﻧ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و اﮔﺮ ﻣﻮﺳﻰ رﺳﻮل ﺧﺪاﺳﺖ( ﭼﺮا )او را دﺳﺘﮕﺎهﻰ ﻧﻴﺴﺖ و( ﻃﻮق زرﻳﻦ ﺑﺮ دﺳﺖ ﻧﺪارد ﻳﺎ ﭼﺮا ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺁﺳﻤﺎن هﻤﺮاﻩ او‬

    ‫ﻧﻴﺎﻣﺪﻩاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٨٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻣﻌﺠﺰات‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﻮ ﺐ ﺮت و ذ ا ﺖ‪ ،‬ای ﻨﺪﮔﺎن‬ ‫•‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮَةً و‪ ‬ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐٍ)‪ -8‬ق(‬

    ‫ﺗﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺼﻴﺮﺗﻰ ﺑﺎﺷﺪ )در ﺑﺮهﺎن اﻟﻬﻴّﺖ( و ﺗﺬآﺮى ﺑﺮاى هﺮ ﺑﻨﺪﻩاى آﻪ رو ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺁرد‪.‬‬

    ‫ا ﯽ ﻮا ﻨﺪ ﻣﺎ ﻨﺪ آن ﮐﻼ ﯽ آورﺪ؛ ا را ﺖ ﯽ ﻮ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺗَﻘَﻮ‪‬ﻟَﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻞ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -33‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬او ﻗﺮﺁن را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻓَﻠْﻴ‪‬ﺄْﺗُﻮا ﺑﺤ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻠ‪‬ﻪ‪ ‬إِن ﻛﺎﻧُﻮا ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -34‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ هﻢ آﻼﻣﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮﺁن ﺑﻴﺎورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻦ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﮔﺎه ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ ﺑﺎ ﻨﺎت ﻖ ﺸﺎرات ﺐ ﻘﺪ ﻇﺎ ﻮد ‪،‬آ ا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻧﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ آﺘﺎب ﺗﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ اﺳﺖ‬

    ‫ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻧﻴﺰ )ﺷﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻧﺎﻣﺶ )در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺣﻤﺪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺷﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٨٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻣﻌﺠﺰات‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ر ﻮﻻن ‪ ،‬ﺑﺎ ﻨﺎت ﻮی ﺧ ﻖ ﯽ آ ﻨﺪ ؛ ا ﻣﺎ آ ﮫﺎ ﻮ ﻨﺪ آﯾﺎ ﺮی ‪،‬را ﻤﺎی ﻣﺎ ﻮ ا ﺪ ﻮد ؟‬ ‫•‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻪ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬وﻧَﻨَﺎ ﻓَﻜَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮا و‪ ‬اﺳﺘَﻐْﻨﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻨﻰ‪ ‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪-6)‬‬

    ‫اﻟﺘﻐﺎﺑﻦ(‬

    ‫اﻳﻦ )ﻋﺬاب( ﺑﺮاى ﺁن ﺑﻮد آﻪ رﺳﻮﻻن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ادﻟّﻪ و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺸﺎن ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ )ﺑﻪ ﺗﻜﺬﻳﺐ و ﻃﻌﻦ( ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺑﺸﺮهﺎﻳﻰ‬

    ‫)ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ( رهﻨﻤﺎﻳﻰ ﻣﺎ ﺗﻮاﻧﻨﺪ آﺮد؟ﭘﺲ آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ و روى ﮔﺮداﻧﻴﺪﻧﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا )از آﻔﺮ و اﻳﻤﺎن ﺧﻠﻖ( ﺑﻰﻧﻴﺎز اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪا ﻏﻨ ّ‬
    ‫ﻰ ﺑﺎﻟﺬّات و‬

    ‫ﺳﺘﻮدﻩ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺻﻔﺎت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ﻪ ﯽ ا ﻪ ‪ ،‬ﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬ﺰ ﻞ ﺪا وﺪ ﻋﺎﻟ ﯿﺎن ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻻ ﺗُﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮُونَ)‪ -39‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﻮ‪‬لُ ر‪‬ﺳﻮلٍ ﻛَﺮِﻳﻢٍ)‪-40‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫آﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ )وﺣﻰ ﺧﺪا و( آﻼم رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺑِﻘَﻮ‪‬لِ ﺷﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً ﻣ‪‬ﺎ ﺗُﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -41‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و ﺁن ﻧﻪ ﺳﺨﻦ ﺷﺎﻋﺮى )و ﮔﻔﺘﺎر ﺧﻴﺎﻟﻰ و ﻣﻮهﻮﻣﻰ( اﺳﺖ )ﮔﺮ ﭼﻪ( اﻧﺪآﻰ از ﺷﻤﺎ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪٨٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻣﻌﺠﺰات‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺗَﻨﺰِﻳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ب اﻟْﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -43‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺗﻨﺰﻳﻞ ﺧﺪاى ﻋﺎﻟﻤﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫د ﺪ‪:‬‬ ‫ﯽ د ر ﺖ د روغ ‪،‬ﮐﻼ ﯽ را ﺪا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺗَﻘَﻮ‪‬لَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺾ اﻷَﻗَﺎوِﻳﻞِ)‪ -44‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﮔﺮ )ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ( از دروغ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺳﺨﻨﺎن را ﻣﻰﺑﺴﺖ‪،‬‬

    ‫ﻷَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻴ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦِ)‪ -45‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘﺎ ﻣﺎ او را )ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( از ﻳﻤﻴﻨﺶ ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻘَﻄﻌ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬اﻟْﻮ‪‬ﺗ‪‬ﻴﻦَ)‪-46‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و رگ و ﺗﻴﻨﺶ را ﻗﻄﻊ ﻣﻰآﺮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻮن ر ﻮ ﻻن ا ﯽ ﺘﺎ د ه ﻮ ﺪ؛ ﭼ ﻮ آ ن ﮐﺎ ﻮﺪ‪ ،‬ﺠﺎت ﯾﺎ ﻨﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻻً ﺷﻬِﺪاً ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪ -15‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ )اﻣﺖ ﺁﺧﺮ زﻣﺎن( رﺳﻮﻟﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ ﺷﺎهﺪ اﻋﻤﺎل )و ﺣﺠﺖ آﺎﻣﻞ( ﺷﻤﺎﺳﺖ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﻓﺮﻋﻮن هﻢ رﺳﻮل ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪٨٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻣﻌﺠﺰات‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﺗَﺘﱠﻘُﻮنَ إِن ﻛَﻔَﺮْﺗﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬ﻣﺎً ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞُ اﻟْﻮِﻟْﺪ‪‬نَ ﺷ‪‬ﻴﺒﺎً)‪ -17‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ آﺎﻓﺮ ﺷﻮﻳﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ )از ﻋﺬاب ﺣﻖ( ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻴﺪ در روزى آﻪ آﻮدك از هﻮل و ﺳﺨﺘﻰ ﺁن ﭘﻴﺮ ﺷﻮد؟‬

    ‫ﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻔَﻄ‪‬ﺮُ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛﺎنَ و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻣ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻮﻻً)‪ -18‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و ﺁﺳﻤﺎن از وﺣﺸﺖ ﺁن ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺷﻮد و وﻋﺪﻩ اﻟﻬﻰ ﺑﻪ وﻗﻮع اﻧﺠﺎﻣﺪ‪.‬‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮ و ﻪ ای ﺒ ﻎ ﺪا رد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺮﱠﺳﻮلِ إِﻻ اﻟْﺒ‪‬ﻠَﻎُ و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗُﺒ‪‬ﺪ‪‬ونَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻜْﺘُﻤ‪‬ﻮنَ)‪-99‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫ﺑﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺟﺰ ﺗﺒﻠﻴﻎ )اﺣﻜﺎم اﻟﻬﻰ( وﻇﻴﻔﻪاى ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬و ﺧﺪا هﺮ ﭼﻪ را ﺁﺷﻜﺎر داﺷﺘﻪ و ﻳﺎ ﭘﻨﻬﺎن دارﻳﺪ هﻤﻪ را ﻣﻰداﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ه ا ﯽ ﻃ ﻨﺪ‪:‬‬ ‫ﭘﺎ ﺦ ﺪا وﺪ ‪ ،‬آ ن‬ ‫•‬

    ‫إِذْ ﻗَﺎلَ اﻟْﺤ‪‬ﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻮنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦَ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻊ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ أَن ﻳ‪‬ﻨﺰﱢلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺎﺋﺪ‪‬ةً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻗَﺎلَ اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِن ﻛﻨﺘُﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪-112‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫ﻰ ﻣﺮﻳﻢ‪ ،‬ﺁﻳﺎ ﺧﺪاى ﺗﻮ ﺗﻮاﻧﺪ آﻪ ﺑﺮاى ﻣﺎ از ﺁﺳﻤﺎن ﻣﺎﺋﺪﻩاى ﻓﺮﺳﺘﺪ؟ﻋﻴﺴﻰ در ﺟﻮاب‬


    ‫)ﻳﺎد ﺁر( هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﺣﻮارﻳّﻴﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اى ﻋﻴﺴ ِ‬

    ‫ﻚ در ﻗﺪرت ﺧﺪا ﻧﻜﻨﻴﺪ( ‪.‬‬


    ‫ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﺪ از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ )و ﺷ ّ‬

    ‫ﻦ ﮫﺎ از آ ﻪ از ﺪا ﻢ ﻦ و ﯽ ر ﺪ ‪ ،‬ﭘ ﺮوی ﻮاھﻢ د ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٨٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻣﻌﺠﺰات‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻟَﻢ‪ ‬ﺗَﺄْﺗ‪‬ﻬِﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ اﺟ‪‬ﺘَﺒ‪‬ﻴ‪‬ﺘَﻬ‪‬ﺎ ﻗُﻞْ إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أَﺗﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻮﺣ‪‬ﻰ إِﻟﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑﻰ ﻫ‪‬ﺬَا ﺑ‪‬ﺼﺎﺋﺮُ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ‬

    ‫ﻟﱢﻘَﻮ‪‬مٍ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪-203‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫و هﺮ زﻣﺎن آﻪ ﺗﻮ ﺁﻳﺘﻰ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎورى ﺑﺮ ﺗﻮ اﻋﺘﺮاض آﻨﻨﺪ آﻪ ﭼﺮا ﺁﻳﺘﻰ ﻓﺮاهﻢ ﻧﺴﺎﺧﺘﻰ؟ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮوى از ﺁﻧﭽﻪ از ﺧﺪاﻳﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ‬

    ‫وﺣﻰ رﺳﺪ ﺧﻮاهﻢ آﺮد‪ ،‬اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن اﺳﺖ ﻣﺎﻳﻪ ﺑﺼﻴﺮتهﺎﻳﻰ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎر ﺷﻤﺎ و هﺪاﻳﺖ و رﺣﻤﺘﻰ ﺑﺮاى ﮔﺮوهﻰ آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ھ ﻪ ﺎﯿﭘ ﺮان ‪ ،‬ﻮن ﺮ زﺪ ﯽ د ه اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ر‪‬ﺳﻼً ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬أَز‪‬و‪‬ﺟﺎً و‪ ‬ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟ‪‬ﻜﻞّ أَﺟ‪‬ﻞٍ‬

    ‫ﻛﺘَﺎب‪ – 38)‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و ﻣﺤﻘﻘﺎ ﻣﺎ رﺳﻮﻻﻧﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﺮاى هﻤﻪ ﺁﻧﺎن )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮ( زﻧﺎن و ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﻘﺮر ﻧﻤﻮدﻳﻢ )ﻳﻌﻨﻰ هﻤﻪ رﺳﻞ ﺑﺸﺮ ﺑﻮدﻧﺪ‪،‬‬

    ‫ﻳﻜﻰ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻧﺒﻮد آﻪ از ﻟﻮازم ﺑﺸﺮى ﺑﻰﻧﻴﺎز ﺑﺎﺷﺪ( و هﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى را ﻧﺮﺳﺪ آﻪ ﺑﻰ اذن ﺧﺪا ﺁﻳﺖ و ﻣﻌﺠﺰى ﺁورد‪ ،‬آﻪ هﺮ اﻣﺮى را وﻗﺘﻰ‬

    ‫ﻣﻌﻴﻦ ﻣﺮﻗﻮم اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٨٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻗﻴﺎﻣﺖ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﭼﻪ زﻣﺎن واﻗﻊ ﻣﻴﺸﻮد ؟ ﺷﻮاﻫﺪ آن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﻮن ﻮر ا ﯽ ا ر ﺪ ؛ ﺆ ﻨﺎن آﻏﺎز ا ﺘﻼف ﻨﺪ و ﻮم ﯿﺎ ﺖ ا ﺖ ﯿﺎن آ ﻪ ا ﺘﻼف ﯽ دﺪ‪ ،‬ﺣﮑﻢ ﯽ ﻮد‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻮ‪‬أْﻧَﺎ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﻮ‪‬أَ ﺻ‪‬ﺪ‪‬قٍ و‪ ‬ر‪‬ز‪‬ﻗْﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻄﻴ‪‬ﺒ‪‬ﺖ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻘْﻀﻰ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪‬‬

    ‫اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ -93‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و ﻣﺤﻘﻘﺎ ﻣﺎ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را )ﭘﺲ از هﻼك دﺷﻤﻨﺎن( ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﺻﺪق )و ﻣﻨﺰل ﺁﺳﺎﻳﺶ( ﻣﺴﻜﻦ دادﻳﻢ و از ﻧﻌﻤﺘﻬﺎى ﭘﺎآﻴﺰﻩ )در ﻣﻠﻚ ﺷﺎم و‬

    ‫ﻣﺼﺮ( روزى ﺁﻧﻬﺎ آﺮدﻳﻢ‪ ،‬و هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ )در اﻳﻤﺎن ﺑﻪ رﺳﻮل ﺧﺎﺗﻢ( اﺗﻔﺎق داﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻰ آﻪ ﺁن رﺳﻮل ﺑﺎ ﻗﺮﺁن ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﺮاى‬

    ‫هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﺁنﮔﺎﻩ ﺁﻏﺎز اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ )و رﺳﺎﻟﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺰرگ را از ﻋﻨﺎد و ﻟﺠﺎج ﻣﻨﻜﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺧﺪاى ﺗﻮ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ‬

    ‫ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ در ﺁﻧﭽﻪ اﺧﺘﻼف ﻣﻰآﺮدﻧﺪ ﺣﻜﻢ ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ز روز ﯿﺎ ﺖ ‪ ،‬وا ﻪ رگ و ﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺎ اﻟﻨﱠﺎس اﺗﱠﻘُﻮا ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ‪ ‬إِنﱠ ز‪‬ﻟْﺰَﻟَﺔَ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔِ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢ‪-1)‬اﻟﺤﺞ(‬

    ‫اى ﻣﺮدﻣﺎن‪ ،‬ﺧﺪا ﺗﺮس و ﭘﺮهﻴﺰآﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ آﻪ زﻟﺰﻟﻪ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺮ ﺧﻼﻳﻖ ﺑﺴﻴﺎر ﺣﺎدﺛﻪ ﺑﺰرگ و واﻗﻌﻪ ﺳﺨﺘﻰ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﻮد ‪:‬‬ ‫ﻮم ﯿﺎ ﺖ ‪ ،‬ﻘﺪرات و اﻋﻤﺎ ل ﺲ‪ ،‬او‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛﻞﱠ إِﻧﺴﻦٍ أَﻟْﺰَﻣ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬ﻃﺌﺮَه‪ ‬ﻓﻰ ﻋ‪‬ﻨُﻘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻧﺨْﺮِج‪ ‬ﻟَﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻛﺘَﺒﺎً ﻳ‪‬ﻠْﻘَﺎت‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﺸﻮراً)‪ -13‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫و ﻣﺎ ﻣﻘﺪرات و ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﻤﺎل هﺮ اﻧﺴﺎﻧﻰ را ﻃﻮق ﮔﺮدن او ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ )آﻪ ﻣﻼزم و ﻗﺮﻳﻦ هﻤﻴﺸﮕﻰ او ﺑﺎﺷﺪ( و روز ﻗﻴﺎﻣﺖ آﺘﺎﺑﻰ )آﻪ ﻧﺎﻣﻪ‬

    ‫اﻋﻤﺎل اوﺳﺖ( ﺑﺮ او ﺑﻴﺮون ﺁرﻳﻢ در ﺣﺎﻟﻰ آﻪ ﺁن ﻧﺎﻣﻪ ﭼﻨﺎن ﺑﺎز ﺑﺎﺷﺪ آﻪ هﻤﻪ اوراق ﺁن را ﻳﻚ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ آﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﺆ ﻨﺎن ‪ ،‬ﮫﺪ و ﺜﺎق ا ﯽ را ﻨﺪ ﯿﺎ ﺖ ‪ ،‬ﺪا وت و ﻀﺎ ﯿﺎن آ ن‪ ،‬ا و ﻪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٩٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻗﻴﺎﻣﺖ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﭼﻪ زﻣﺎن واﻗﻊ ﻣﻴﺸﻮد ؟ ﺷﻮاﻫﺪ آن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﻧَﺼﺮَى أَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻴﺜَﻘَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻨَﺴﻮا ﺣ‪‬ﻈ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ذُﻛﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻏْﺮَﻳ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬او‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫و‪ ‬ﺳﻮ‪‬ف ﻳ‪‬ﻨَﺒ‪‬ﺌُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﺼﻨَﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -14‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و از ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ آﻴﺶ ﻋﻴﺴﻰ هﺴﺘﻴﻢ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺮو آﺘﺎب و رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻨﺪ( ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ از ﺁﻧﭽﻪ )در اﻧﺠﻴﻞ( ﭘﻨﺪ دادﻩ ﺷﺪﻧﺪ‬

    ‫ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺰرﮔﻰ را از دﺳﺖ دادﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻋﻤﻠﺸﺎن( ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ و دﺷﻤﻨﻰ را ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ اﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ زودى ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ‬

    ‫)ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑ ِﺪ( ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬

    ‫آن ﺒﺎء ﻢ ا ﺖ از آن ا اض ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻧَﺒ‪‬ﺆٌا ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢ‪ -67)‬ص(‬

    ‫ﺑﮕﻮ ﺁن )ﺣﻜﺎﻳﺖ آﻪ از ﻗﻴﺎﻣﺖ و اهﻞ ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺁوردم( ﺧﺒﺮ ﺑﺰرگ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪ -68‬ص(‬

    ‫)و درﻳﻐﺎ آﻪ( ﺷﻤﺎ از ﺷﻨﻴﺪن ﺁن ﺧﺒﺮ ﺑﺰرگ اﻋﺮاض ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫روز ﯿﺎ ﺖ ‪،‬آ ن ﺪا وغ ﻨﺪ ‪ ،‬رو ﯿﺎه ﻮ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﺗَﺮَى اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬَﺑ‪‬ﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬ﺟ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻮ‪‬د‪‬ةٌ أَ ﻟَﻴ‪‬ﺲ ﻓﻰ ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﻨﱠﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻮ‪‬ى ﻟﱢﻠْﻤ‪‬ﺘَﻜَﺒﺮِﻳﻦَ)‪ -60‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫و روز ﻗﻴﺎﻣﺖ آﺴﺎﻧﻰ را آﻪ ﺑﺮ ﺧﺪا دروغ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﺑﻨﮕﺮى آﻪ هﻤﻪ روﻳﺸﺎن ﺳﻴﺎﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )رﺳﻮاى ﺧﺪا و ﺧﻠﻖ ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ( ﺁﻳﺎ ﻣﺘﻜﺒﺮان را ﻧﻪ‬

    ‫ﻣﻨﺰل در دوزخ اﺳﺖ؟‬

    ‫‪٩١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻗﻴﺎﻣﺖ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﭼﻪ زﻣﺎن واﻗﻊ ﻣﻴﺸﻮد ؟ ﺷﻮاﻫﺪ آن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫دم ‪،‬ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮا ﺪ آﺪ و ﻟ ﻦ ‪،‬‬ ‫ﺳﺎ ﺖ ﯿﺎ ﺖ‪ ،‬ﯽ‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔَ ﻻَﺗ‪‬ﻴ‪‬ﺔٌ ﻻ ر‪‬ﻳ‪‬ﺐ ﻓ‪‬ﻴﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -59‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻰهﻴﭻ ﺷﻚ ﻣﻰﺁﻳﺪ و ﻟﻴﻜﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم )ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺮگ ﺑﻪ ﺁن( اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‬

    ‫ﺑﺎ ﻞ‪ ،‬ﮐﻼم ا ﯽ راه ﯿﺎﺪ ز ا ر ﻮل ا ﯽ‪ ،‬ﺰی و ﯽ ﯽ ﻮد ‪ ،‬آ ﻪ ﺎﯿﭘ ﺮان ﻞ ‪ ،‬زل ﺪه ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻪ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴﻦِ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻣ‪‬ﻦْ ﺧَﻠْﻔ‪‬ﻪ‪ ‬ﺗَﻨﺰِﻳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻜ‪‬ﻴﻢٍ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪ -42)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫آﻪ هﺮﮔﺰ از ﭘﻴﺶ و ﭘﺲ )ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺣﻮادث ﻋﺎﻟﻢ( ﺑﺎﻃﻞ ﺑﺪان راﻩ ﻧﻴﺎﺑﺪ )و ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺣﻜﻤﺘﺶ ﺑﺎﻗﻰ اﺳﺖ( زﻳﺮا ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ‬

    ‫ﺧﺪاى )ﻣﻘﺘﺪر( ﺣﻜﻴﻢ ﺳﺘﻮدﻩ ﺻﻔﺎت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﻬﺮ و‬

    ‫ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫روز ﯿﺎ ﺖ ‪ ،‬رو ز ذ و ﻮاری و ﺬا ب ﮐﺎ ان ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻜﺮَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺗﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻨْﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻘَﻮ‪‬اﻋ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﺨَﺮﱠ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺴﻘْﻒ ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻮ‪‬ﻗ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺸﻌ‪‬ﺮُونَ)‪ -26‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫ﺁن آﺎﻓﺮاﻧﻰ آﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﻴﺰ )ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﻨﻬﺎ( ﻣﻜﺮهﺎ )ﺑﺮاى ﭘﺎﻣﺎل آﺮدن ﺣﻖ( اﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻧﺪ ﻟﻴﻜﻦ ﺧﺪا ﺑﻨﺎى ﺁﻧﻬﺎ را از ﭘﺎﻳﻪ وﻳﺮان آﺮد و‬

    ‫ﺳﻘﻒ ﺑﺮ ﺳﺮﺷﺎن ﻓﺮو رﻳﺨﺖ و ﻋﺬاب ﺧﺪا از ﺟﺎﻳﻰ آﻪ ﻧﻤﻰﻓﻬﻤﻴﺪﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮا رﺳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫‪٩٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻗﻴﺎﻣﺖ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﭼﻪ زﻣﺎن واﻗﻊ ﻣﻴﺸﻮد ؟ ﺷﻮاﻫﺪ آن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺛُﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻳﺨْﺰِﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ أَﻳ‪‬ﻦَ ﺷﺮَﻛﺎء‪‬ى اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗُﺸﻘﱡﻮنَ ﻓ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬إِنﱠ اﻟْﺨ‪‬ﺰْى اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬و‪ ‬اﻟﺴﻮء‪‬‬

    ‫ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪-27‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫ﺁن ﮔﺎﻩ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ هﻢ ﺁﻧﺎن را ﺧﻮار و ذﻟﻴﻞ ﺧﻮاهﺪ آﺮد و ﺁن روز ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬آﺠﺎﻳﻨﺪ ﺷﺮﻳﻜﺎن ﻣﻦ آﻪ ﺑﺮاى ﻃﺮﻓﺪارى ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺼﻮﻣﺖ و‬

    ‫ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﭘﺎ ﻣﻰآﺮدﻳﺪ؟ )در ﺁن هﻨﮕﺎم( اهﻞ ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ اﻇﻬﺎر آﻨﻨﺪ آﻪ اﻣﺮوز ذﻟﺖ و ﺧﻮارى و ﻋﺬاب ﺑﻪ آﺎﻓﺮان اﺧﺘﺼﺎص دارد‪.‬‬

    ‫ﻫ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ أَن ﺗَﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔُ أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‪ ‬أَﻣ‪‬ﺮُ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻓَﻌ‪‬ﻞَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻇﻠَﻤ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦ ﻛﺎﻧُﻮا أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -33‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫اﻳﻦ آﺎﻓﺮان ﻣﻨﻜﺮ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻏﻀﺐ ﺧﺪا( ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ )و ﺗﺮﺳﺎن و ﻟﺮزان ﺷﻮﻧﺪ( ﻳﺎ )ﺑﻪ هﻼك ﺁﻧﺎن( ﺣﻜﻢ ﺧﺪا در رﺳﺪ دﻳﮕﺮ‬

    ‫ﭼﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻰﺑﺮﻧﺪ؟ﻣﻨﻜﺮان ﭘﻴﺸﻴﻦ هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﻨﺎن ﻋﻤﻞ آﺮدﻧﺪ )آﻪ هﻤﻪ هﻼك ﺷﺪﻧﺪ( و ﺧﺪا اﺻﻼ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺘﻢ ﻧﻜﺮد ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ‬

    ‫ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺘﻢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪ A‬ﮕﺎم ﻮر ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ‪ ،‬ﻄﺎن‪ ،‬اﻋﻤﺎل د ﻨﺎن آ ن را ﺷﺎن ‪ ،‬ز ﺒﺎ ﺟ ﻮه د ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗَﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟﻰ أُﻣ‪‬ﻢٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓَﺰَﻳ‪‬ﻦَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﻟﺸﻴ‪‬ﻄﻦُ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬و‪‬ﻟ‪‬ﻴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬و‪ ‬ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -63)‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫ﺑﻪ ﺧﺪا ﺳﻮﮔﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ رﺳﻮﻻﻧﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﺑﺮ اﻣﻢ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ )ﺗﺎ ﻣﮕﺮ ﺳﻌﺎدت ﻳﺎﺑﻨﺪ( وﻟﻰ ﺷﻴﻄﺎن اﻋﻤﺎل )زﺷﺖ( ﺁﻧﻬﺎ را در ﻧﻈﺮﺷﺎن‬

    ‫زﻳﺒﺎ ﺟﻠﻮﻩ داد‪ ،‬ﭘﺲ اﻣﺮوز )ﻳﻌﻨﻰ روز ﻣﺤﺸﺮ( ﺷﻴﻄﺎن ﻳﺎر ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ و ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ز ﻣﺎن ا ر ﯿﺪن و ﺪه ا ﯽ ‪ ،‬ﺪرت ﻖ آ ﮑﺎر ﯽ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ ﻫ‪‬ﺬَا ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑﻰ ﻓَﺈِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪ ‬ر‪‬ﺑﻰ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻪ‪ ‬د‪‬ﻛﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻛﺎنَ و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪ ‬ر‪‬ﺑﻰ ﺣ‪‬ﻘ‪‬ﺎ)‪ -98‬اﻟﻜﻬﻒ(‬

    ‫‪٩٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻗﻴﺎﻣﺖ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﭼﻪ زﻣﺎن واﻗﻊ ﻣﻴﺸﻮد ؟ ﺷﻮاﻫﺪ آن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ذو اﻟﻘﺮﻧﻴﻦ ﮔﻔﺖ آﻪ اﻳﻦ )ﻗﺪرت و ﺗﻤﻜﻦ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﻦ ﺳﺪ( ﻟﻄﻒ و رﺣﻤﺘﻰ از ﺧﺪاى ﻣﻦ اﺳﺖ و ﺁنﮔﺎﻩ آﻪ وﻋﺪﻩ ﺧﺪاى ﻣﻦ ﻓﺮا رﺳﺪ )آﻪ روز‬

    ‫ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻳﺎ روز ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت وﻟﻰ اﻟﻠّﻪ اﻋﻈﻢ اﺳﺖ( ﺁن ﺳﺪ را ﻣﺘﻼﺷﻰ و هﻤﻮار ﺑﺎ زﻣﻴﻦ ﮔﺮداﻧﺪ و اﻟﺒﺘﻪ وﻋﺪﻩ ﺧﺪاى ﻣﻦ ﻣﺤﻘﻖ و راﺳﺖ‬

    ‫اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﯽا ﺖ‪:‬‬ ‫زﻣﺎن ﯿﺎ ﺖ ‪ ،‬ﻌ ﻮم ا ﺖ ؛‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔَ ء‪‬اﺗ‪‬ﻴ‪‬ﺔٌ أَﻛﺎد‪ ‬أُﺧْﻔ‪‬ﻴﻬ‪‬ﺎ ﻟ‪‬ﺘُﺠ‪‬ﺰَى ﻛﻞﱡ ﻧَﻔْﺲِ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗَﺴﻌ‪‬ﻰ)‪ -15‬ﻃﻪ(‬

    ‫و ﻣﺤﻘﻘﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ و ﻣﻦ ﺧﻮاهﻢ آﻪ ﺁن ﺳﺎﻋﺖ را ﭘﻨﻬﺎن دارم ﺗﺎ )ﻣﺮدم ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺷﻮﻧﺪ و( هﺮ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﻪ ﭘﺎداش اﻋﻤﺎﻟﺶ‬

    ‫در )ﺁن روز( ﺑﺮﺳﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﺪ ‪ ،‬ﯿﺎ ﺖ ا ر ﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮن دم د ﻦ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺘَﻘَﻄﻌ‪‬ﻮا أَﻣ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ز‪‬ﺑ‪‬ﺮاً ﻛﻞﱡ ﺣ‪‬ﺰْبِ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻟَﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮنَ)‪ -53‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺁنﮔﺎﻩ ﻣﺮدم )ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺳﻔﺎرش ﺧﺪا( اﻣﺮ )دﻳﻦ( ﺧﻮد را ﭘﺎرﻩ ﭘﺎرﻩ آﺮدﻧﺪ )و در ﺁﻳﻴﻦ‪ ،‬ﻓﺮﻗﻪ ﻓﺮﻗﻪ ﺷﺪﻧﺪ( و هﺮ ﮔﺮوهﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺰد‬

    ‫ﺧﻮد ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻧﺪ دﻟﺨﻮش ﮔﺸﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺬَر‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ ﻏَﻤ‪‬ﺮَﺗ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺣ‪‬ﻴﻦٍ)‪ -54‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﭘﺲ ﺑﮕﺬار آﻪ اﻳﻦ ﺑﻰﺧﺒﺮان در ﺟﻬﻞ و ﻏﻔﻠﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮﻧﺪ ﺗﺎ هﻨﮕﺎﻣﻰ ﻣﻌﻴﻦ )آﻪ روز ﻣﺮگ و ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺎﺷﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﺪا وﺪ ﯽ و ﺪه داده ا ﺖ ﭘ ﺮوان وی را روز ﯿﺎ ﺖ ‪ ،‬ی د ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٩٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻗﻴﺎﻣﺖ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﭼﻪ زﻣﺎن واﻗﻊ ﻣﻴﺸﻮد ؟ ﺷﻮاﻫﺪ آن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫إِذْ ﻗَﺎلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺴﻰ إِﻧﻰ ﻣ‪‬ﺘَﻮ‪‬ﻓﱢﻴﻚ و‪ ‬ر‪‬اﻓ‪‬ﻌ‪‬ﻚ إِﻟﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻄﻬ‪‬ﺮُك ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺟ‪‬ﺎﻋ‪‬ﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮك ﻓَﻮ‪‬قَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا‬

    ‫إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﺛُﻢ‪ ‬إِﻟﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺣ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺗَﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ -55‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫)ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁر( وﻗﺘﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﻣﻮد‪:‬اى ﻋﻴﺴﻰ‪ ،‬هﻤﺎﻧﺎ ﻣﻦ )روح( ﺗﻮ را ﻗﺒﺾ ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﻪ ﺳﻮى )ﺁﺳﻤﺎن ﻗﺮب( ﺧﻮد ﺑﺎﻻ ﺑﺮم و ﺗﻮ را ﭘﺎك و‬

    ‫ﻣﻨﺰّﻩ از )ﻣﻌﺎﺷﺮت و ﺁﻻﻳﺶ( آﺎﻓﺮان ﮔﺮداﻧﻢ و ﭘﻴﺮوان ﺗﻮ را ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺗﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺮﺗﺮى دهﻢ‪ ،‬ﺁن ﮔﺎﻩ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻣﻦ ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺑﻮد‪ ،‬ﭘﺲ )ﺑﻪ ﺣﻖ( ﺣﻜﻢ آﻨﻢ در ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁن ﺑﺎ هﻢ ﺑﻪ ﻧﺰاع ﺑﺮ ﻣﻰﺧﺎﺳﺘﻴﺪ‪.‬‬

    ‫زﻣﺎن ﯿﺎ ﺖ د ﺪا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﺌَﻠُﻮﻧَﻚ ﻋ‪‬ﻦِ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔِ أَﻳ‪‬ﺎنَ ﻣ‪‬ﺮْﺳﺎت‪‬ا ﻗُﻞْ إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠْﻤ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬ر‪‬ﺑﻰ ﻻ ﻳﺠ‪‬ﻠﱢﻴﻬ‪‬ﺎ ﻟ‪‬ﻮ‪‬ﻗْﺘﻬ‪‬ﺎ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺛَﻘُﻠَﺖ ﻓﻰ اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت‪ ‬و‪ ‬اﻷَر‪‬ضِ ﻻ‬

    ‫ﺗَﺄْﺗ‪‬ﻴﻜﻢ‪ ‬إِﻻ ﺑ‪‬ﻐْﺘَﺔً ﻳ‪‬ﺴﺌَﻠُﻮﻧَﻚ ﻛَﺄَﻧﱠﻚ ﺣ‪‬ﻔ‪‬ﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻗُﻞْ إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠْﻤ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛْﺜَﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -187‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫ب‬
    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( از ﺗﻮ اﺣﻮال و ﺳﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ را ﺳﺆال ﺧﻮاهﻨﺪ آﺮد آﻪ ﭼﻪ وﻗﺖ ﻓﺮاﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ؟ﭘﺎﺳﺦ دﻩ آﻪ ﻋﻠﻢ ﺁن ﻣﻨﺤﺼﺮا ﻧﺰد ر ّ‬

    ‫و ﺧﺪاى ﻣﻦ اﺳﺖ‪ ،‬آﺴﻰ ﺑﻪ ﺟﺰ او ﺁن را ﺑﻪ هﻨﮕﺎﻣﺶ ﺁﺷﻜﺎر ﻧﻜﻨﺪ‪) ،‬ﺷﺄن( ﺁن ﺳﺎﻋﺖ در ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ ﺑﺴﻰ ﺳﻨﮕﻴﻦ و ﻋﻈﻴﻢ اﺳﺖ‪ ،‬ﻧﻴﺎﻳﺪ‬

    ‫ﺷﻤﺎ را ﻣﮕﺮ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻰ‪ .‬از ﺗﻮ ﻣﻰﭘﺮﺳﻨﺪ ﮔﻮﻳﻰ ﺗﻮ آﺎﻣﻼ ﺑﺪان ﺁﮔﺎهﻰ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﻋﻠﻢ ﺁن ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺤﻘﻘﺎ ﻧﺰد ﺧﺪاﺳﺖ‪ ،‬ﻟﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﻣﺮدم ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫از ن ﺮ ﺒﺎء ﻢ‪ ،‬ا اض ﯽ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻧَﺒ‪‬ﺆٌا ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢ‪ -67)‬ص(‬

    ‫ﺑﮕﻮ ﺁن )ﺣﻜﺎﻳﺖ آﻪ از ﻗﻴﺎﻣﺖ و اهﻞ ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺁوردم( ﺧﺒﺮ ﺑﺰرگ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪ -68‬ص(‬

    ‫)و درﻳﻐﺎ آﻪ( ﺷﻤﺎ از ﺷﻨﻴﺪن ﺁن ﺧﺒﺮ ﺑﺰرگ اﻋﺮاض ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪.‬‬


    ‫‪٩٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻗﻴﺎﻣﺖ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﭼﻪ زﻣﺎن واﻗﻊ ﻣﻴﺸﻮد ؟ ﺷﻮاﻫﺪ آن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺳﺎ ﺖ ﯿﺎ ﺖ ﯽ ﺷ ﯽ ﻮا ﺪ ر ﯿﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ا ﺮ دم ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔَ ﻻَﺗ‪‬ﻴ‪‬ﺔٌ ﻻ ر‪‬ﻳ‪‬ﺐ ﻓ‪‬ﻴﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -59‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻰهﻴﭻ ﺷﻚ ﻣﻰﺁﻳﺪ و ﻟﻴﻜﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم )ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺮگ ﺑﻪ ﺁن( اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺢ)ع( ‪ ،‬ﺸﺎ آﮔﺎ ﯽ روز ﯿﺎ ﺖ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﻟﱢﻠﺴﺎﻋ‪‬ﺔِ ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﺘﺮُنﱠ ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنِ ﻫ‪‬ﺬَا ﺻ‪‬ﺮَطٌ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻘ‪‬ﻴﻢ‪ -61)‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و )ﻧﺰول( ﻋﻴﺴﻰ ﻋﻠﻢ و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ اﺳﺖ )و ﻣﺒﺸﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد( ‪ ،‬زﻧﻬﺎر در ﺁن‬

    ‫ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻚ و رﻳﺐ روا ﻣﺪارﻳﺪ و )اﻣﺮ( ﻣﺮا ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ آﻪ راﻩ راﺳﺖ هﻤﻴﻦ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫روز ﯿﺎ ﺖ ﻮم ﻞ ا ﺖ ‪،‬و ﺪه ﮔﺎه ﻊ ﺧﻼ ﻖ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻔَﺼﻞِ ﻣ‪‬ﻴﻘَﺘُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻴﻦَ)‪ -40‬اﻟﺪﺧﺎن(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ آﻪ روز ﻓﺼﻞ و ﺟﺪاﻳﻰ )ﻣﺆﻣﻦ و آﺎﻓﺮ( اﺳﺖ وﻋﺪﻩﮔﺎﻩ ﺟﻤﻴﻊ ﺧﻼﻳﻖ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻐْﻨﻰ ﻣ‪‬ﻮ‪‬ﻟﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻮ‪‬ﻟًﻰ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً و‪ ‬ﻻ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﺼﺮُونَ)‪ -41‬اﻟﺪﺧﺎن(‬

    ‫روزى آﻪ هﻴﭻ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ و ﻳﺎر و ﻳﺎورى آﺴﻰ را از ﻋﺬاب ﻧﺮهﺎﻧﺪ و اﺣﺪى را ﻧﺼﺮت ﻧﻜﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺰِﻳﺰُ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢ‪– 42)‬اﻟﺪﺧﺎن(‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁن آﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ او رﺣﻢ آﻨﺪ‪ ،‬آﻪ او ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺧﻠﻖ ﻣﻘﺘﺪر و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٩٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻗﻴﺎﻣﺖ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﭼﻪ زﻣﺎن واﻗﻊ ﻣﻴﺸﻮد ؟ ﺷﻮاﻫﺪ آن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫آن ﮔﺎه ﭘ ﺮا ﻮن ﮐﻼم ا ﯽ اع و ا ﺘﻼف ﺮد ‪ ،‬ﯿﺎ ﺖ ار ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﻣ‪‬ﺮِ ﻓَﻤ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻘْﻀﻰ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ -17‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن ﻗﻮم ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات روﺷﻦ در اﻣﺮ )دﻳﻦ و ﻧﻈﻢ دﻧﻴﺎ( ﻋﻄﺎ ﻧﻤﻮدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻼف و ﻧﺰاع ﺑﺮ ﻧﻴﻨﮕﻴﺨﺘﻨﺪ ﻣﮕﺮ داﻧﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺮاى‬

    ‫ﻇﻠﻢ و ﺗﻌﺪّى ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﺑﻴﻦ ﻧﺰاع و اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺁﻧﻬﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ داورى ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻮن و ﺪه ﻮر ا ﯽ ا ر ﺪ ‪ ،‬ﮐﺎ ان ﺠﺎت ﯿﺎﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻻً ﺷﻬِﺪاً ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪ -15‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ )اﻣﺖ ﺁﺧﺮ زﻣﺎن( رﺳﻮﻟﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ ﺷﺎهﺪ اﻋﻤﺎل )و ﺣﺠﺖ آﺎﻣﻞ( ﺷﻤﺎﺳﺖ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﻓﺮﻋﻮن هﻢ رﺳﻮل ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﺗَﺘﱠﻘُﻮنَ إِن ﻛَﻔَﺮْﺗﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬ﻣﺎً ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞُ اﻟْﻮِﻟْﺪ‪‬نَ ﺷ‪‬ﻴﺒﺎً)‪ -17‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ آﺎﻓﺮ ﺷﻮﻳﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ )از ﻋﺬاب ﺣﻖ( ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻴﺪ در روزى آﻪ آﻮدك از هﻮل و ﺳﺨﺘﻰ ﺁن ﭘﻴﺮ ﺷﻮد؟‬

    ‫ﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻔَﻄ‪‬ﺮُ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛﺎنَ و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻣ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻮﻻً)‪ -18‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و ﺁﺳﻤﺎن از وﺣﺸﺖ ﺁن ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺷﻮد و وﻋﺪﻩ اﻟﻬﻰ ﺑﻪ وﻗﻮع اﻧﺠﺎﻣﺪ‪.‬‬

    ‫زﻣﺎن و ﻞ آﯾﺎت ا ﯽ ا ر ﺪ ‪ ،‬و ﺆ ﻨﺎ ﯽ آﯾﺎت ا ﯽ را ا ﻮش ده اﺪ‪ ،‬ﻮا ﻨﺪ ﺖ ‪:‬آﯾﺎ ﯽ ﻔﺎ ﺖ ﻣﺎ ‪ ،‬ﻮا ﺪ ﺧﺎ ﺖ ؟‬ ‫•‬

    ‫‪٩٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻗﻴﺎﻣﺖ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﭼﻪ زﻣﺎن واﻗﻊ ﻣﻴﺸﻮد ؟ ﺷﻮاﻫﺪ آن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻫ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺗَﺄْوِﻳﻠَﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ ﺗَﺄْوِﻳﻠُﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻧَﺴﻮه‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ت ر‪‬ﺳﻞُ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﻬ‪‬ﻞ ﻟﱠﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻔَﻌ‪‬ﺎء‪‬‬

    ‫ﻓَﻴ‪‬ﺸﻔَﻌ‪‬ﻮا ﻟَﻨَﺎ أَو‪ ‬ﻧُﺮَد‪ ‬ﻓَﻨَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻞَ ﻏَﻴﺮَ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻛُﻨﱠﺎ ﻧَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ ﻗَﺪ‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮُوا أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺿﻞﱠ ﻋ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﻔْﺘﺮُونَ)‪ -53‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺟﺰ اﻳﻦ اﻧﺘﻈﺎر دارﻧﺪ آﻪ ﺗﺄوﻳﻞ ﺁن )ﺁﻳﺎت و ﻣﺂل اﻋﻤﺎل ﺁﻧﻬﺎ هﻨﮕﺎم ﻣﺮگ ﻳﺎ ﻇﻬﻮر ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﺮﺳﺪ؟ﺁن روز آﻪ ﺗﺄوﻳﻞ ﺁن ﻓﺮا رﺳﺪ‬

    ‫آﺴﺎﻧﻰ آﻪ ﺁن را ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻓﺮاﻣﻮش آﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬هﻤﺎﻧﺎ رﺳﻮﻻن ﭘﺮوردﮔﺎرﻣﺎن ﺣﻖ را ﺑﺮاى ﻣﺎ ﺁوردﻧﺪ )آﺎش ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ‬

    ‫ﻧﻤﻰآﺮدﻳﻢ( ﺁﻳﺎ آﺴﻰ ﺑﻪ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺧﺎﺳﺖ ﻳﺎ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﻏﻴﺮ از اﻳﻦ اﻋﻤﺎل زﺷﺖ ﺑﻪ اﻋﻤﺎل ﺻﺎﻟﺤﻰ‬

    ‫ﺑﭙﺮدازﻳﻢ؟راﺳﺘﻰ آﻪ ﺁن آﺎﻓﺮان ﺧﻮد را در زﻳﺎن ﺳﺨﺖ اﻓﻜﻨﺪﻩاﻧﺪ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ دروغ ﻣﻰﺑﺎﻓﺘﻨﺪ هﻤﻪ ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪﻩ و از دﺳﺘﺸﺎن رﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٩٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻗﻴﺎﻣﺖ و ﻣﺮدم‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪:‬‬ ‫آ ن ﻘﺎءاﷲ راا ﮑﺎر ﻨﺪ‪ ،‬راه ﯿﺎ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺸﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺜُﻮا إِﻻ ﺳﺎﻋ‪‬ﺔً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﻬ‪‬ﺎرِ ﻳ‪‬ﺘَﻌ‪‬ﺎر‪‬ﻓُﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﻠ‪‬ﻘَﺎء‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا‬

    ‫ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪-45‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و روزى آﻪ هﻤﻪ ﺧﻼﻳﻖ را ﺟﻤﻊ ﺁرد ﮔﻮﻳﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺳﺎﻋﺘﻰ از روز ﺑﻴﺶ درﻧﮓ ﻧﻜﺮدﻩاﻧﺪ‪) ،‬در ﺁن روز( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را آﺎﻣﻼ ﻣﻰﺷﻨﺎﺳﻨﺪ‪،‬‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﻟﻘﺎى ﺧﺪا را اﻧﻜﺎر آﺮدﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎن آﺮدﻩاﻧﺪ و هﺮﮔﺰ راﻩ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ا ﻦ و ﺪه ا ﯽ ا ﺖ ﭘ ﺮوان ﺮت ﺢ‪ ،‬ﯿﺎ ﺖ ﮐﺎ ان ‪ ،‬ی ﯾﺎ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫إِذْ ﻗَﺎلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺴﻰ إِﻧﻰ ﻣ‪‬ﺘَﻮ‪‬ﻓﱢﻴﻚ و‪ ‬ر‪‬اﻓ‪‬ﻌ‪‬ﻚ إِﻟﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻄﻬ‪‬ﺮُك ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺟ‪‬ﺎﻋ‪‬ﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮك ﻓَﻮ‪‬قَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا‬

    ‫إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﺛُﻢ‪ ‬إِﻟﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺣ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺗَﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪-55‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫)ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁر( وﻗﺘﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﻣﻮد‪:‬اى ﻋﻴﺴﻰ‪ ،‬هﻤﺎﻧﺎ ﻣﻦ )روح( ﺗﻮ را ﻗﺒﺾ ﻧﻤﻮدﻩ و ﺑﻪ ﺳﻮى )ﺁﺳﻤﺎن ﻗﺮب( ﺧﻮد ﺑﺎﻻ ﺑﺮم و ﺗﻮ را ﭘﺎك و‬

    ‫ﻣﻨﺰّﻩ از )ﻣﻌﺎﺷﺮت و ﺁﻻﻳﺶ( آﺎﻓﺮان ﮔﺮداﻧﻢ و ﭘﻴﺮوان ﺗﻮ را ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺗﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺮﺗﺮى دهﻢ‪ ،‬ﺁن ﮔﺎﻩ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻣﻦ ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺑﻮد‪ ،‬ﭘﺲ )ﺑﻪ ﺣﻖ( ﺣﻜﻢ آﻨﻢ در ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁن ﺑﺎ هﻢ ﺑﻪ ﻧﺰاع ﺑﺮ ﻣﻰﺧﺎﺳﺘﻴﺪ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﻮم ﯿﺎ ﺖ ‪ ،‬ﺴﺎ ﯽ ﻮد را زﯾﺎن ا ﻨﺪ‪ ،‬ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞ ﻟﱢﻤ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﺎ ﻓﻰ اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت‪ ‬و‪ ‬اﻷَر‪‬ضِ ﻗُﻞ ﻟﱢﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﺘَﺐ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻧَﻔْﺴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔَ ﻟَﻴ‪‬ﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨﱠﻜُﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻻ ر‪‬ﻳ‪‬ﺐ ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ﺧَﺴ‪‬ﺮُوا أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -12‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫)ﺑﻪ ﻣﺸﺮآﺎن( ﺑﮕﻮ آﻪ ﺁﻧﭽﻪ در ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ اﺳﺖ ﻣﻠﻚ آﻴﺴﺖ؟ )اﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ( ﺗﻮ ﺑﺎز ﮔﻮ هﻤﻪ ﻣﻠﻚ ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺶ رﺣﻤﺖ‬

    ‫و ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ را ﻓﺮض و ﻻزم آﺮدﻩ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﺷﻤﺎ را در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ آﻪ ﺑﻰهﻴﭻ ﺷﻚ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ﺟﻤﻊ ﻣﻰﮔﺮداﻧﺪ‪ ،‬وﻟﻰ آﺴﺎﻧﻰ آﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ زﻳﺎن‬

    ‫اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٩٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻗﻴﺎﻣﺖ و ﻣﺮدم‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪:‬‬ ‫روزی ﻤﺎ دﯾ ان ﯽ را ﺮت ﻧ ﻨﺪ ‪،‬ﻣ ﺪا وﺪ ر ﻢ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻐْﻨﻰ ﻣ‪‬ﻮ‪‬ﻟﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻮ‪‬ﻟًﻰ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً و‪ ‬ﻻ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﺼﺮُونَ)‪ -41‬اﻟﺪﺧﺎن(‬

    ‫روزى آﻪ هﻴﭻ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ و ﻳﺎر و ﻳﺎورى آﺴﻰ را از ﻋﺬاب ﻧﺮهﺎﻧﺪ و اﺣﺪى را ﻧﺼﺮت ﻧﻜﻨﻨﺪ‬

    ‫إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺰِﻳﺰُ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢ‪-42)‬اﻟﺪﺧﺎن(‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁن آﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ او رﺣﻢ آﻨﺪ‪ ،‬آﻪ او ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﺧﻠﻖ ﻣﻘﺘﺪر و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺪا وﺪ روز ﯿﺎ ﺖ‪ ،‬آ ن دا ﻪ آﯾﺎت ﻨﺎت ا ﺘﻼف اﻧ ﺰ ﺪ‪ ،‬داوری ﻮا ﺪ د‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﻣ‪‬ﺮِ ﻓَﻤ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻘْﻀﻰ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪-17‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن ﻗﻮم ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات روﺷﻦ در اﻣﺮ )دﻳﻦ و ﻧﻈﻢ دﻧﻴﺎ( ﻋﻄﺎ ﻧﻤﻮدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻼف و ﻧﺰاع ﺑﺮ ﻧﻴﻨﮕﻴﺨﺘﻨﺪ ﻣﮕﺮ داﻧﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺮاى‬

    ‫ﻇﻠﻢ و ﺗﻌﺪّى ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﺑﻴﻦ ﻧﺰاع و اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺁﻧﻬﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ داورى ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫‪١٠٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻓﺼﻞ اﻟﺨﻄﺎب در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫روز ﯿﺎ ﺖ ‪ ،‬ﻮاری و ﺬا ب ‪ ،‬ﮐﺎ ان ا ﺼﺎص ﯾﺎ ﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﺛُﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻳﺨْﺰِﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ أَﻳ‪‬ﻦَ ﺷﺮَﻛﺎء‪‬ى اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗُﺸﻘﱡﻮنَ ﻓ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬إِنﱠ اﻟْﺨ‪‬ﺰْى اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﺴﻮء‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ - 27‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫ﺁن ﮔﺎﻩ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ هﻢ ﺁﻧﺎن را ﺧﻮار و ذﻟﻴﻞ ﺧﻮاهﺪ آﺮد و ﺁن روز ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬آﺠﺎﻳﻨﺪ ﺷﺮﻳﻜﺎن ﻣﻦ آﻪ ﺑﺮاى ﻃﺮﻓﺪارى ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺼﻮﻣﺖ و‬

    ‫ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﭘﺎ ﻣﻰآﺮدﻳﺪ؟ )در ﺁن هﻨﮕﺎم( اهﻞ ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ اﻇﻬﺎر آﻨﻨﺪ آﻪ اﻣﺮوز ذﻟﺖ و ﺧﻮارى و ﻋﺬاب ﺑﻪ آﺎﻓﺮان اﺧﺘﺼﺎص دارد‪  .‬‬

    ‫ﻮم ﻮد ‪ :‬د ﺖ ﺪا ﻪ ا ﺖ ؛ وا ﻪ ا ﻦ ﺘﺎر‪ ،‬د ﺖ آ ن ﻪ ﺪ و ﯿﺎ ﺖ ‪،‬آ ﺶ ﺪا وت و ﻀﺎء ‪ ،‬ﯿﺎن‬ ‫•‬

    ‫‪:‬‬ ‫آ ﮫﺎ‪ ،‬ا و ﻪ‬


    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟَﺖ‪ ‬اﻟْﻴﻬ‪‬ﻮد‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻐْﻠُﻮﻟَﺔٌ ﻏُﻠﱠﺖ أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟُﻌ‪‬ﻨُﻮا ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﺪ‪‬اه‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺴﻮﻃﺘَﺎنِ ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻖُ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً و‪ ‬أَﻟْﻘَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻛﻠﱠﻤ‪‬ﺎ أَو‪‬ﻗَﺪ‪‬وا ﻧَﺎراً ﻟﱢﻠْﺤ‪‬ﺮْبِ‬

    ‫أَﻃﻔَﺄَﻫ‪‬ﺎ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻮ‪‬نَ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻓَﺴﺎداً و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﺐ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ - 64‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و ﻳﻬﻮد ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ!ﺑﻪ واﺳﻄﻪ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر )دروغ( دﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﻟﻌﻦ ﺧﺪا ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ دو‬

    ‫دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﮔﺸﺎدﻩ اﺳﺖ و هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ )ﺑﺮ ﺧﻠﻖ( اﻧﻔﺎق ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﮔﺸﺖ ﺑﺮ آﻔﺮ و ﻃﻐﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎرى از‬

    ‫اهﻞ آﺘﺎب ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و ﻣﺎ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﺁن( ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﺗﺶ آﻴﻨﻪ و دﺷﻤﻨﻰ را در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮاى ﺟﻨﮓ )ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن( ﺁﺗﺸﻰ‬

    ‫ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ ﺧﺪا ﺁن ﺁﺗﺶ را ﺧﺎﻣﻮش ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬و ﺁﻧﻬﺎ در روى زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻓﺴﺎدآﺎرى ﻣﻰآﻮﺷﻨﺪ‪ ،‬و هﺮﮔﺰ ﺧﺪا ﻣﺮدم ﺳﺘﻤﻜﺎر ﻣﻔﺴﺪ را دوﺳﺖ‬

    ‫ﻧﻤﻰدارد‪  .‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺑﺎ از ا ﻞ ﺘﺎب ‪ ،‬ﺪا و روز ﯿﺎ ﺖ ا ﻤﺎن ﯿﺎورده اﺪ‪ ،‬ﺘﺎل ﯿﺪ‬ ‫•‬

    ‫‪١٠١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻓﺼﻞ اﻟﺨﻄﺎب در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻗَﺘ‪‬ﻠُﻮا اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﺑِﺎﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻻَﺧ‪‬ﺮِ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﺮﱢﻣ‪‬ﻮنَ ﻣ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﺮﱠم‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻟُﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻨُﻮنَ د‪‬ﻳﻦَ اﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا‬

    ‫اﻟْﻜﺘَﺐ ﺣ‪‬ﺘﻰ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻄﻮا اﻟْﺠِﺰْﻳ‪‬ﺔَ ﻋ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﺻﻐ‪‬ﺮُونَ)‪ - 29‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫)اى اهﻞ اﻳﻤﺎن( ﺑﺎ هﺮ آﻪ از اهﻞ آﺘﺎب )ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى( آﻪ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا و روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻧﻴﺎوردﻩ و ﺁﻧﭽﻪ را ﺧﺪا و رﺳﻮﻟﺶ ﺣﺮام آﺮدﻩ‬

    ‫ﺣﺮام ﻧﻤﻰداﻧﻨﺪ و ﺑﻪ دﻳﻦ ﺣﻖ )و ﺁﻳﻴﻦ اﺳﻼم( ﻧﻤﻰﮔﺮوﻧﺪ ﻗﺘﺎل و آﺎرزار آﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺁنﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﺎ ذﻟﺖ و ﺗﻮاﺿﻊ ﺟﺰﻳﻪ دهﻨﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪا وﺪ روز ﯿﺎ ﺖ ‪ ،‬ﯿﺎن آ ﮫﺎ آ ﻪ ا ﺘﻼف ﯽ ﻨﺪ ‪،‬ﺣﮑﻢ ﯽ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻮ‪‬أْﻧَﺎ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﻮ‪‬أَ ﺻ‪‬ﺪ‪‬قٍ و‪ ‬ر‪‬ز‪‬ﻗْﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻄﻴ‪‬ﺒ‪‬ﺖ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻘْﻀﻰ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪‬‬

    ‫اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ - 93‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و ﻣﺤﻘﻘﺎ ﻣﺎ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را )ﭘﺲ از هﻼك دﺷﻤﻨﺎن( ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﺻﺪق )و ﻣﻨﺰل ﺁﺳﺎﻳﺶ( ﻣﺴﻜﻦ دادﻳﻢ و از ﻧﻌﻤﺘﻬﺎى ﭘﺎآﻴﺰﻩ )در ﻣﻠﻚ ﺷﺎم و‬

    ‫ﻣﺼﺮ( روزى ﺁﻧﻬﺎ آﺮدﻳﻢ‪ ،‬و هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ )در اﻳﻤﺎن ﺑﻪ رﺳﻮل ﺧﺎﺗﻢ( اﺗﻔﺎق داﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻰ آﻪ ﺁن رﺳﻮل ﺑﺎ ﻗﺮﺁن ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﺮاى‬

    ‫هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﺁنﮔﺎﻩ ﺁﻏﺎز اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ )و رﺳﺎﻟﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺰرگ را از ﻋﻨﺎد و ﻟﺠﺎج ﻣﻨﻜﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺧﺪاى ﺗﻮ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ‬

    ‫ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ در ﺁﻧﭽﻪ اﺧﺘﻼف ﻣﻰآﺮدﻧﺪ ﺣﻜﻢ ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮن ﻣﺎن ﺪا ا ر ﺪ‪،‬آن روز ﻖ ﺣﮑﻢ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ر‪‬ﺳﻼً ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺼﺼﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻧَﻘْﺼﺺ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ‬

    ‫إِﻻ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺈِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﻣ‪‬ﺮُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗُﻀﻰ‪ ‬ﺑِﺎﻟﺤﻖّ و‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮَ ﻫ‪‬ﻨَﺎﻟ‪‬ﻚ اﻟْﻤ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ - 78‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ رﺳﻮﻻن ﺑﺴﻴﺎرى ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ اﺣﻮال ﺑﻌﻀﻰ را ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﻜﺎﻳﺖ آﺮدﻳﻢ و ﺑﺮﺧﻰ را ﻧﻜﺮدﻳﻢ و هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺟﺰ ﺑﻪ‬

    ‫ﻖ و ﻣﺤﻮ ﺑﺎﻃﻞ( ﻓﺮا رﺳﺪ ﺁن روز )ﺑﺮ هﻤﻪ( ﺑﻪ ﺣﻖ ﺣﻜﻢ‬


    ‫اﻣﺮ ﺧﺪا ﻧﺸﺎﻳﺪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ )ﺑﺮاى اﻣﺖ( ﺑﻴﺎورد‪ ،‬و ﭼﻮن ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا )ﺑﺮ ﻏﻠﺒﻪ ﺣ ّ‬

    ‫آﻨﻨﺪ و ﺁﻧﺠﺎ آﺎﻓﺮان ﻣﺒﻄﻞ زﻳﺎﻧﻜﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٠٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻓﺼﻞ اﻟﺨﻄﺎب در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺑﺎ ﻞ آن راه ﯿﺎ ﺪ ‪ ،‬ز ا ﺘﺎده ﺪا وﺪ ﺣ ﻢ و ﯿﺪ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻪ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴﻦِ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻣ‪‬ﻦْ ﺧَﻠْﻔ‪‬ﻪ‪ ‬ﺗَﻨﺰِﻳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻜ‪‬ﻴﻢٍ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪ - 42)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫آﻪ هﺮﮔﺰ از ﭘﻴﺶ و ﭘﺲ )ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺣﻮادث ﻋﺎﻟﻢ( ﺑﺎﻃﻞ ﺑﺪان راﻩ ﻧﻴﺎﺑﺪ )و ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺣﻜﻤﺘﺶ ﺑﺎﻗﻰ اﺳﺖ( زﻳﺮا ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ‬

    ‫ﺧﺪاى )ﻣﻘﺘﺪر( ﺣﻜﻴﻢ ﺳﺘﻮدﻩ ﺻﻔﺎت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ - 43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﻬﺮ‬

    ‫و ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫و ر روا ﺪا رﯾﺪ‬ ‫ﻮر ﯽ)ع( ‪ ،‬ﺸﺎ ﺳﺎ ﺖ ﯿﺎ ﺖ ا ﺖ ؛ز ﮫﺎر آن ﺳﺎ ﺖ ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﻟﱢﻠﺴﺎﻋ‪‬ﺔِ ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﺘﺮُنﱠ ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنِ ﻫ‪‬ﺬَا ﺻ‪‬ﺮَطٌ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻘ‪‬ﻴﻢ‪ - 61)‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و )ﻧﺰول( ﻋﻴﺴﻰ ﻋﻠﻢ و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ اﺳﺖ )و ﻣﺒﺸﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد( ‪ ،‬زﻧﻬﺎر در ﺁن‬

    ‫ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻚ و رﻳﺐ روا ﻣﺪارﻳﺪ و )اﻣﺮ( ﻣﺮا ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ آﻪ راﻩ راﺳﺖ هﻤﻴﻦ اﺳﺖ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪا وﺪ روز ﯿﺎ ﺖ‪ ،‬ا ﺘﻼف ﻮرد آﯾﺎت ا ﯽ ‪ ،‬داوری ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﻣ‪‬ﺮِ ﻓَﻤ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻘْﻀﻰ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ - 17‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن ﻗﻮم ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات روﺷﻦ در اﻣﺮ )دﻳﻦ و ﻧﻈﻢ دﻧﻴﺎ( ﻋﻄﺎ ﻧﻤﻮدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻼف و ﻧﺰاع ﺑﺮ ﻧﻴﻨﮕﻴﺨﺘﻨﺪ ﻣﮕﺮ داﻧﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺮاى‬

    ‫ﻇﻠﻢ و ﺗﻌﺪّى ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﺑﻴﻦ ﻧﺰاع و اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺁﻧﻬﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ داورى ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪  .‬‬

    ‫‪١٠٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻓﺼﻞ اﻟﺨﻄﺎب در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ای ﮐﺎ ان‪ ،‬ا وز ﺬر ﻮا ﯽ ﻣ ﯿﺪ‪ .‬ﮫﺎ آ ﻪ ده اﯾﺪ‪ ،‬ﺠﺎزات ﯽ ﻮﯾﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﻌ‪‬ﺘَﺬ‪‬ر‪‬وا اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﺗﺠ‪‬ﺰَو‪‬نَ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ - 7‬اﻟﺘﺤﺮﻳﻢ(‬

    ‫)ﺑﻪ آﺎﻓﺮان ﮔﻮﻳﻨﺪ( اى آﺎﻓﺮان‪ ،‬اﻣﺮوز ﻋﺬرﺧﻮاهﻰ ﻣﻜﻨﻴﺪ )آﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ( ﺗﻨﻬﺎ ﺁﻧﭽﻪ )در دﻧﻴﺎ( ﻣﻰآﺮدﻩاﻳﺪ ﺑﻪ ﺁن ﻣﺠﺎزات ﻣﻰﺷﻮﻳﺪ‪  .‬‬

    ‫‪١٠٤‬‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ - 2‬ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫صفحه‬
    ‫‪١٠٥‬‬ ‫‪ ١ – ٢‬اھميت کالم الھی‬
    ‫‪١١٨‬‬ ‫‪ ٢ – ٢‬خصائص کالم الھی‬
    ‫‪١٤٣‬‬ ‫‪ ٣ – ٢‬خصيصه کالم الھی قران‬
    ‫‪١٥٢‬‬ ‫‪ ٤ – ٢‬اھميت عمل بر طبق کالم الھی‬
    ‫‪١٦٠‬‬ ‫‪ ٥ – ٢‬نتيجه تمسک به کالم الھی‬
    ‫‪١٧١‬‬ ‫‪ ٦ – ٢‬چه کسانی با کالم الھی مخالفت ميکنند؟‬
    ‫‪ ٧ - ٢‬کالم الھی بر چه کسانی تاثير نخواھد گذاشت؟عکس العمل آنان چه خواھد بود؟ ‪١٩٦‬‬
    ‫‪٢١٢‬‬ ‫‪ ٨ - ٢‬نحوه مواجھه کفار با کالم الھی و رسول حق‬
    ‫‪٢٤٠‬‬ ‫‪ ٩ - ٢‬تاثيرکالم الھی بر مؤمنان‬
    ‫‪٢٥٥‬‬ ‫‪ ١٠ - ٢‬تاثير پيامبران الھی و کالم حق بر کافران‬
    ‫‪٢٨٤‬‬ ‫‪ ١١ - ٢‬نتيجه اعراض از پيامبران و کالم الھی‬
    ‫‪٣٠٣‬‬ ‫‪ ١٢ - ٢‬انذار به مؤمنين و دشمنان در کالم الھی‬
    ‫‪٣١٢‬‬ ‫‪ ١٣ - ٢‬نقش خرد و عقل در مواجھه و يا ايمان به آيات الھی‬
    ‫‪٣١٥‬‬ ‫‪ ١٤ - ٢‬پيروان اديان با نظم الھی وکالم حق در طول زمان چه ميکنند ؟‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺪا وﺪ ‪ ،‬را ﻮا ﺪ ﻮ ﻨﺪ و را ﻮا ﺪ ا ﺒﺎت‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺤ‪‬ﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﺜْﺒِﺖ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ه‪ ‬أُم‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐِ)‪-39‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫ﺧﺪا هﺮ ﭼﻪ را ﺧﻮاهﺪ )از اﺣﻜﺎم ﻳﺎ ﺣﻮادث ﻋﺎﻟﻢ( ﻣﺤﻮ و هﺮ ﭼﻪ را ﺧﻮاهﺪ اﺛﺒﺎت ﻣﻰآﻨﺪ و اﺻﻞ آﺘﺎب )ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ( ﻥﺰد اوﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺸﺎ ﻋﻠﻢ ﻖ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺴﺒِﻖُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﻣ‪‬ﺔٍ أَﺟ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﺌْﺨ‪‬ﺮُونَ)‪-5‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫هﻴﭻ ﻗﻮﻣﻰ از اﺟﻞ ﺧﻮد )از ﺁﻥﭽﻪ در ﻋﻠﻢ ﺣﻖ ﻣﻌﻴﻦ اﺳﺖ ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ( ﭘﺲ و ﭘﻴﺶ ﻥﺨﻮاهﻨﺪ اﻓﺘﺎد‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫و ﯿ ﻪ ﮫﺪ و ﭘ ﻤﺎن ا ﯽ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫‪:‬‬ ‫روز ﯿﺎ ﺖ ﻞ ا ﻄﺎب ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﻞ ا ﻄﺎب ا ﺘﻼ ت ﻞ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﻧَﺼﺮَى أَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻴﺜَﻘَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻨَﺴﻮا ﺣ‪‬ﻈ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ذُﻛﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻏْﺮَﻳ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬او‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫و‪ ‬ﺳﻮ‪‬ف ﻳ‪‬ﻨَﺒ‪‬ﺌُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﺼﻨَﻌ‪‬ﻮنَ)‪-14‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و از ﺁﻥﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺏﻪ آﻴﺶ ﻋﻴﺴﻰ هﺴﺘﻴﻢ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺮو آﺘﺎب و رﺳﻮل ﺧﺪا ﺏﺎﺷﻨﺪ( ﺁﻥﺎن ﻥﻴﺰ از ﺁﻥﭽﻪ )در اﻥﺠﻴﻞ( ﭘﻨﺪ دادﻩ ﺷﺪﻥﺪ‬

    ‫ﻥﺼﻴﺐ ﺏﺰرﮔﻰ را از دﺳﺖ دادﻥﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ )ﺏﻪ آﻴﻔﺮ ﻋﻤﻠﺸﺎن( ﺁﺕﺶ ﺟﻨﮓ و دﺷﻤﻨﻰ را ﺕﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎن ﺁﻥﻬﺎ اﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬و ﺏﻪ زودى ﺧﺪا ﺁﻥﻬﺎ را ﺏﺮ‬

    ‫)ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺏ ِﺪ( ﺁﻥﭽﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺪا ﻨﺪه ﺆ ﻦ از ﺴﺎ ﯽ ا ﺖ ﺐ د ﯽ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫‪١٠٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻜُﻢ‪ ‬أُﻣ‪‬ﺔً و‪‬ﺳﻄﺎً ﻟﱢﺘَﻜﻮﻧُﻮا ﺷﻬ‪‬ﺪ‪‬اء‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻨﱠﺎسِ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻜُﻮنَ اﻟﺮﱠﺳﻮلُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪاً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ اﻟْﻘ‪‬ﺒ‪‬ﻠَﺔَ اﻟﱠﺘﻰ ﻛُﻨﺖ‬

    ‫ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ إِﻻ ﻟ‪‬ﻨَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬اﻟﺮﱠﺳﻮلَ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨﻘَﻠ‪‬ﺐ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِن ﻛﺎﻧَﺖ ﻟَﻜَﺒِﻴﺮَةً إِﻻ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻀ‪‬ﻴﻊ‪‬‬

    ‫إِﻳﻤ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻨﱠﺎسِ ﻟَﺮَء‪‬وف‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -143)‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻤﭽﻨﺎن ﺷﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ( را ﺏﻪ ﺁﻳﻴﻦ اﺳﻼم هﺪاﻳﺖ آﺮدﻳﻢ و ﺏﻪ ﺳﻴﺮت ﻥﻴﻜﻮ ﺏﻴﺎراﺳﺘﻴﻢ ﺕﺎ ﮔﻮاﻩ ﻣﺮدم ﺏﺎﺷﻴﺪ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻥﻴﺰ ﮔﻮاﻩ ﺷﻤﺎ ﺏﺎﺷﺪ )ﺕﺎ‬

    ‫ﺷﻤﺎ از وى ﺏﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ( ‪ .‬و )اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﻣﺎ ﻗﺒﻠﻪاى را آﻪ ﺏﺮ ﺁن ﺏﻮدى ﺕﻐﻴﻴﺮ ﻥﺪادﻳﻢ ﻣﮕﺮ ﺏﺮاى اﻳﻨﻜﻪ ﺏﻴﺎزﻣﺎﻳﻴﻢ و ﺟﺪا ﺳﺎزﻳﻢ ﮔﺮوهﻰ را آﻪ از‬

    ‫ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪا ﭘﻴﺮوى ﻣﻰآﻨﻨﺪ از ﺁﻥﺎن آﻪ ﻋﻘﺒﮕﺮد آﻨﻨﺪ و )ﺏﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ او ﺏﺮﺧﻴﺰﻥﺪ( ‪ ،‬و اﻳﻦ ﺕﻐﻴﻴﺮ ﻗﺒﻠﻪ ﺏﺴﻰ ﺏﺰرگ ﻥﻤﻮد ﺟﺰ در ﻥﻈﺮ هﺪاﻳﺖ‬

    ‫ﻳﺎﻓﺘﮕﺎن ﺧﺪا‪ .‬و ﺧﺪاوﻥﺪ اﺟﺮ ﭘﺎﻳﺪارى ﺷﻤﺎ را در راﻩ اﻳﻤﺎن ﺕﺒﺎﻩ ﻥﮕﺮداﻥﺪ آﻪ ﺧﺪا ﺏﻪ ﺧﻠﻖ ﻣﺸﻔﻖ و ﻣﻬﺮﺏﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺲ آ ا ﻨﺪ روز ﯿﺎ ﺖ از زﯾﺎ ﮑﺎران ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﺘَﻎ ﻏَﻴﺮَ اﻻﺳﻠَﻢِ د‪‬ﻳﻨﺎً ﻓَﻠَﻦ ﻳ‪‬ﻘْﺒ‪‬ﻞَ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ اﻻَﺧ‪‬ﺮَةِ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﺨَﺴ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪-85‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫هﺮ آﺲ ﻏﻴﺮ از اﺳﻼم دﻳﻨﻰ اﺧﺘﻴﺎر آﻨﺪ هﺮﮔﺰ از وى ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬و او در ﺁﺧﺮت از زﻳﺎﻥﻜﺎران اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫آ ﮑﺎر ﻨﺪه ﻘﺎ ﯽ ای ﺆ ﻦ ﻞ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜﺘَﺐِ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻟُﻨَﺎ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻴﻦُ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗﺨْﻔُﻮنَ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻜﺘَﺐِ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻔُﻮا ﻋ‪‬ﻦ ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٍ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧُﻮر‪‬‬

    ‫و‪ ‬ﻛﺘَﺐ‪ ‬ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪-15‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺕﺤﻘﻴﻘًﺎ رﺳﻮل ﻣﺎ ﺏﻪ ﺳﻮى ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪﻩ آﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎم ﺏﺴﻴﺎرى از ﺁﻥﭽﻪ از آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ را ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻰدارﻳﺪ ﺏﺮاى ﺷﻤﺎ‬

    ‫ﺏﻴﺎن ﻣﻰآﻨﺪ و از ﺳ ِﺮ ﺏﺴﻴﺎرى )از ﺧﻄﺎهﺎى ﺷﻤﺎ( درﻣﻰﮔﺬرد‪ .‬هﻤﺎﻥﺎ از ﺟﺎﻥﺐ ﺧﺪا ﺏﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﺷﻤﺎ ﻥﻮرى )ﻋﻈﻴﻢ( و آﺘﺎﺏﻰ ﺁﺷﻜﺎر ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﮐﻼم ﺪﯾﺪ ا ﯽ ﺟ ﻮه ﯽ ﻤﺎﯾﺪ‬ ‫ﻮر ﻮای ﺧﻼ آن‬ ‫•‬

    ‫‪١٠٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟَﺴﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗُﻘ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ‬

    ‫أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً ﻓَﻼ ﺗَﺄْس ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -68‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺏﮕﻮ‪:‬اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺷﻤﺎ ارزﺷﻰ ﻥﺪارﻳﺪ ﺕﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺏﻪ دﺳﺘﻮر ﺕﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁﻥﻰ آﻪ ﺏﻪ ﺷﻤﺎ از ﺟﺎﻥﺐ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ‬

    ‫ﻗﻴﺎم آﻨﻴﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻥﺎ ﻗﺮﺁﻥﻰ آﻪ ﺏﻪ ﺕﻮ از ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻥﺎزل ﺷﺪ )ﺏﻪ ﺟﺎى ﺁﻥﻜﻪ ﺏﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁرﻥﺪ( ﺏﺮ آﻔﺮ و ﺳﺮآﺸﻰ ﺏﺴﻴﺎرى از ﺁﻥﺎن ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫اﻓﺰود‪ ،‬در اﻳﻦ ﺻﻮرت )ﺕﻮ اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺏﺮ ﺣﺎل آﺎﻓﺮان ﻥﺒﺎﻳﺪ ﺕﺄﺳﻒ ﺧﻮرى‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫از ﻮی ﺪا وﺪ وا ﻒ ا ﺮار آﺳﻤﺎ ﮫﺎ و ز ﻦ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ أَﻧﺰَﻟَﻪ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬اﻟﺴﺮﱠ ﻓﻰ اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت‪ ‬و‪ ‬اﻷَر‪‬ضِ إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻛﺎنَ ﻏَﻔُﻮراً ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻤﺎً)‪-6‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺏﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ آﺘﺎب را ﺁن ﺧﺪاﻳﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ آﻪ از اﺳﺮار ﺁﺳﻤﺎﻥﻬﺎ و زﻣﻴﻦ ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ )و ﺷﻤﺎ از اﻳﻦ اﻥﻜﺎر و آﻔﺮ و ﮔﻨﺎﻩ ﺏﺎز ﮔﺮدﻳﺪ آﻪ( هﻢ او‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ ﺏﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻥﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺏﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ا ﻦ ﺮا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗُﻮﻧَﻚ ﺑِﻤ‪‬ﺜَﻞٍ إِﻻ ﺟِﺌْﻨَﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬أَﺣ‪‬ﺴﻦَ ﺗَﻔْﺴ‪‬ﻴﺮاً)‪ -33‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﺏﺮ ﺕﻮ هﻴﭻ ﻣﺜﻞ )ﺏﺎﻃﻞ و اﻋﺘﺮاض ﻥﺎﺣﻖ( ﻥﻴﺎورﻥﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻥﻜﻪ ﻣﺎ در ﻣﻘﺎﺏﻞ ﺏﺮاى ﺕﻮ ﺳﺨﻦ ﺣﻖ را ﺏﺎ ﺏﻬﺘﺮﻳﻦ ﺏﻴﺎن ﭘﺎﺳﺦ ﺁﻥﻬﺎ‬

    ‫ﺁرﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﯽ ﺪ ﻞا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻓَﺄْﺗُﻮا ﺑِﻜ‪‬ﺘَﺐٍ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻤ‪‬ﺎ أَﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪-49‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪١٠٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫بگو‪ :‬پس شما اگر راست مى گوييد كتابى كه از اين دو كتاب آسمانى )تورات و قرآن( خلق را بھتر ھدايت كند از جانب خدا‬
    ‫بياوريد تا من از آن پيروى كنم‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ا ﻤﺎن آن ﭘﺎداش ﯿﮏ دارد‬


    ‫أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﺆْﺗَﻮ‪‬نَ أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺮﱠﺗَﻴﻦِ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺻﺒﺮُوا و‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ء‪‬ونَ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﺴﻨَﺔِ اﻟﺴﻴ‪‬ﺌَﺔَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ز‪‬ﻗْﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -54‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻳﻨﺎن را دو ﺏﺎر ﭘﺎداش ﻥﻴﻜﻮ دهﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺻﺒﺮ و ﺛﺒﺎت )در دﻳﻦ ﺧﻮد و اﺳﻼم هﺮ دو( ورزﻳﺪﻥﺪ و ﺏﺪى را ﺏﻪ ﻥﻴﻜﻰ دﻓﻊ ﻣﻰآﻨﻨﺪ و از‬

    ‫ﺁﻥﭽﻪ روزى ﺁﻥﻬﺎ آﺮدﻳﻢ اﻥﻔﺎق ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺸﺎ ا ﺘﺪا ر ا ﯽ و ﻤﺎم ﺪ ﯽ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﺠ‪‬ﺮَةٍ أَﻗْﻠَﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺤ‪‬ﺮُ ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﺳﺒ‪‬ﻌ‪‬ﺔُ أَﺑﺤ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﻔ‪‬ﺪ‪‬ت ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٌ ﺣ‪‬ﻜ‪‬ﻴﻢ‪-27)‬‬

    ‫ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و اﮔﺮ هﺮ درﺧﺖ روى زﻣﻴﻦ )در آﻒ ﻥﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻋﺎﻟﻢ( ﻗﻠﻢ ﺷﻮد و ﺁب درﻳﺎ ﺏﻪ اﺿﺎﻓﻪ هﻔﺖ درﻳﺎى دﻳﮕﺮ ﻣﺮآﺐ ﮔﺮدد ﺏﺎز ﻥﮕﺎرش‬

    ‫آﻠﻤﺎت ﺧﺪا )آﻪ ﻣﻮﺟﻮدات ﺏﻰﻥﻬﺎﻳﺖ آﺘﺎب ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ اﺳﺖ( ﻥﺎﺕﻤﺎم ﺏﻤﺎﻥﺪ‪ ،‬آﻪ هﻤﺎﻥﺎ ﺧﺪا را اﻗﺘﺪار ﺏﻰﻥﻬﺎﻳﺖ و ﺣﻜﻤﺖ ﺏﻰﭘﺎﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫سا ﺖ‬ ‫ﺸﺎ ﻖ و را ﯽ ا ﯽ ای ﺪا‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟ‪‬ﺘُﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻣ‪‬ﺎ أَﺗَﺎت‪‬م ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -3‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫ﻖ و راﺳﺘﻰ از ﺟﺎﻥﺐ ﺧﺪا‬


    ‫ﺏﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ ﻗﺮﺁن را او از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد )ﺏﻰﻣﺪد وﺣﻰ ﺧﺪا( ﻓﺮاﺏﺎﻓﺘﻪ‪) .‬ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ( ﺏﻠﻜﻪ ﺁن ﺏﻪ ﺣ ّ‬

    ‫ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺕﺎ ﺕﻮ ﻗﻮﻣﻰ را آﻪ رﺳﻮﻟﻰ ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ ﺏﻪ ﺳﻮى ﺁﻥﺎن ﻥﻴﺎﻣﺪﻩ )از ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺧﺪا( ﺏﺘﺮﺳﺎﻥﻰ‪ ،‬ﺏﺎﺷﺪ آﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﯽ ا و د ﻨﺪﮔﺎن زل ﻮد‬ ‫•‬

    ‫‪١٠٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺄَﻟْﺘُﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦْ أَﺟ‪‬ﺮٍ ﻓَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬إِنْ أَﺟ‪‬ﺮِى إِﻻ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻛﻞّ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪ -47)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫ﺏﺎز ﺏﮕﻮ‪:‬ﺁﻥﭽﻪ ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ ﻣﺰد رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺁن هﻢ ﺏﺮاى ﺷﻤﺎ ﺏﺎﺷﺪ )ﻳﻌﻨﻰ هﺮﮔﺰ ﻣﺰدى از ﺷﻤﺎ ﻥﺨﻮاﺳﺘﻪ و ﻥﻤﻰﺧﻮاهﻢ‪ .‬و ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻌﻨﻰ‬

    ‫ﺐ ذوى اﻟﻘﺮﺏﻰ آﻪ از ﺷﻤﺎ ﻣﺰد رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺁن هﻢ ﺏﺮاى ﺛﻮاب و ﺳﻌﺎدت ﺧﻮد ﺷﻤﺎﺳﺖ( ﺕﻨﻬﺎ ﭘﺎداش )رﺳﺎﻟﺖ( ﻣﻦ‬
    ‫اﻳﻦ ﺏﺎﺷﺪ آﻪ ﻣﻮدّت و ﺣ ّ‬

    ‫ﺏﺮ ﺧﺪاﺳﺖ و ﺏﺲ‪ ،‬و او ﺏﺮ هﺮ ﭼﻴﺰ داﻥﺎ و ﮔﻮاﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻘﺎم ﻮر و آ ﺘﺎب ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -19‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ )آﺎﻓﺮ ﺕﺎرﻳﻚ ﺟﺎن( آﻮر و )ﻣﺆﻣﻦ روﺷﻦ روان( ﺏﻴﻨﺎ ﻳﻜﺴﺎن ﻥﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻠُﻤ‪‬ﺖ و‪ ‬ﻻ اﻟﻨﱡﻮر‪ -20)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﻴﭻ ﻇﻠﻤﺖ ﺏﺎ ﻥﻮر ﻣﺴﺎوى ﻥﺨﻮاهﺪ ﺏﻮد‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻞﱡ و‪ ‬ﻻ اﻟﺤﺮُور‪ -21)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺁﻓﺘﺎب و ﺳﺎﻳﻪ هﻢ رﺕﺒﻪ ﻥﺒﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺪا وﺪ را ﻮا ﺪ آﻣﺎده ا ﻤﺎع آن ﻤﺎ ﯾﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻻ اﻷَﻣ‪‬ﻮ‪‬ت إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻓﻰ اﻟْﻘُﺒ‪‬ﻮرِ)‪ -22‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫‪١٠٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و اﺏﺪا زﻥﺪﮔﺎن )ﻋﻠﻢ و اﻳﻤﺎن( ﺏﺎ ﻣﺮدﮔﺎن )ﺟﻬﻞ و ﻋﺼﻴﺎن( ﺏﺮاﺏﺮ ﻥﻴﺴﺘﻨﺪ‪) .‬اى رﺳﻮل ﺏﺪان آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺏﺨﻮاهﺪ ﺷﻨﻮا )ى آﻼم‬

    ‫ﺣﻖ( ﺳﺎزد و اﻣﺎ ﺕﻮ ﺁن آﺲ را آﻪ در ﮔﻮرﺳﺘﺎن )آﻔﺮ و ﺟﻬﺎﻟﺖ و ﺷﻬﻮت ﭘﺮﺳﺘﻰ( ﻓﺮو رﻓﺘﻪ هﺮﮔﺰ ﺷﻨﻮا ﻥﺘﻮاﻥﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ذ و ﯿﺎن رو ﻦ ا ﯽ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﱠﻤ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻟﺸﻌ‪‬ﺮَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻨﺒ‪‬ﻐ‪‬ﻰ ﻟَﻪ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮٌ و‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬انٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪-69‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و ﻥﻪ ﻣﺎ او را )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ را( ﺷﻌﺮ ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﻢ و ﻥﻪ ﺷﺎﻋﺮى ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﻘﺎم اوﺳﺖ‪ ،‬ﺏﻠﻜﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﭼﻴﺰى ﺟﺰ‬

    ‫ذآﺮ اﻟﻬﻰ و ﻗﺮﺁن روﺷﻦ ﺏﻴﺎن ﺧﺪا ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫اﺬ ار ای زﺪﮔﺎن ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺕﺎ هﺮ آﻪ را زﻥﺪﻩدل اﺳﺖ )ﺏﻪ ﺁﻳﺎﺕﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺧﺪا و ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺏﺘﺮﺳﺎﻥﺪ و ﺏﺮ آﺎﻓﺮان )ﻥﻴﺰ ﺏﻪ اﺕﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و ﻻزم‬

    ‫ﮔﺮدد‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺒﺎ ء ﻢ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻧَﺒ‪‬ﺆٌا ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢ‪ -67)‬ص(‬

    ‫ﺏﮕﻮ ﺁن )ﺣﻜﺎﻳﺖ آﻪ از ﻗﻴﺎﻣﺖ و اهﻞ ﺏﻬﺸﺖ و دوزخ ﺏﺮاى ﺷﻤﺎ ﺁوردم( ﺧﺒﺮ ﺏﺰرگ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺻﺪق و ﺖ آن ﭘﺲ از ﻨﺪی ان ﯿﺎن ﻮا ﺪ ﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﺘَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻦﱠ ﻧَﺒ‪‬ﺄَه‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﺣ‪‬ﻴﻦِ)‪ -88‬ص(‬

    ‫‪١١٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﺷﻤﺎ ﻣﻨﻜﺮان ﺏﺮ ﺻﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ ﻣﻘﺎل ﭘﺲ از ﭼﻨﺪى )هﻨﮕﺎم ﻣﺮگ و اﻥﺘﻘﺎل ﺏﻪ ﺁﺧﺮت( ﺏﻪ ﺧﻮﺏﻰ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﻰﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﮐﻼم ا ﯽ ﯿ ﻮ ﻦ ﯽ ا ﺖ ﻗ ﻮب را ذ ا ﯽ ر ﻮن ﺴﺎزد‬ ‫•‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ‬

    ‫ذ‪‬ﻛْﺮِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪ -23)‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺏﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ (و ﻥﻴﻜﻮﺕﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺧﺪا) اﺳﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺏﻰ آﻪ ﺁﻳﺎﺕﺶ هﻤﻪ (در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز) ﺏﺎ هﻢ‬

    ‫ﻣﺸﺎﺏﻪ اﺳﺖ و در ﺁن ﺛﻨﺎى ﺧﺪا (و ﺧﺎﺻﺎن ﺧﺪا) ﻣﻜﺮر ﻣﻰﺷﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺕﻼوت (ﺁﻳﺎت ﻗﻬﺮ) ﺁن ﺧﺪا ﺕﺮﺳﺎن را ﻟﺮزﻩ ﺏﺮ اﻥﺪام اﻓﺘﺪ و (ﺏﺎ ﺁﻳﺎت‬

    ‫رﺣﻤﺖ) ﺏﺎز ﺁرام و ﺳﻜﻮﻥﺖ ﻳﺎﺏﻨﺪ و دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن ﺏﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ (آﺘﺎب) هﻤﺎن (رﺣﻤﺖ و) هﺪاﻳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺏﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺏﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دﻳﮕﺮ هﻴﭻ هﺪاﻳﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻥﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﮐﻼم ا ﯽ ا ا ﯽ ﻨﺪﮔﺎن زل ﻮد‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ر‪‬ﺳﻼً ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺼﺼﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻧَﻘْﺼﺺ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ‬

    ‫إِﻻ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺈِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﻣ‪‬ﺮُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗُﻀﻰ‪ ‬ﺑِﺎﻟﺤﻖّ و‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮَ ﻫ‪‬ﻨَﺎﻟ‪‬ﻚ اﻟْﻤ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -78‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و هﻤﺎﻥﺎ ﻣﺎ رﺳﻮﻻن ﺏﺴﻴﺎرى ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ اﺣﻮال ﺏﻌﻀﻰ را ﺏﺮ ﺕﻮ ﺣﻜﺎﻳﺖ آﺮدﻳﻢ و ﺏﺮﺧﻰ را ﻥﻜﺮدﻳﻢ و هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺟﺰ ﺏﻪ‬

    ‫ﻖ و ﻣﺤﻮ ﺏﺎﻃﻞ( ﻓﺮا رﺳﺪ ﺁن روز )ﺏﺮ هﻤﻪ( ﺏﻪ ﺣﻖ ﺣﻜﻢ‬


    ‫اﻣﺮ ﺧﺪا ﻥﺸﺎﻳﺪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ )ﺏﺮاى اﻣﺖ( ﺏﻴﺎورد‪ ،‬و ﭼﻮن ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا )ﺏﺮ ﻏﻠﺒﻪ ﺣ ّ‬

    ‫آﻨﻨﺪ و ﺁﻥﺠﺎ آﺎﻓﺮان ﻣﺒﻄﻞ زﻳﺎﻥﻜﺎر ﺷﻮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫آن ﺑﺎ ﻞ راه ﯿﺎﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻪ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴﻦِ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻣ‪‬ﻦْ ﺧَﻠْﻔ‪‬ﻪ‪ ‬ﺗَﻨﺰِﻳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻜ‪‬ﻴﻢٍ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪ -42)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫‪١١١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫آﻪ هﺮﮔﺰ از ﭘﻴﺶ و ﭘﺲ )ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺣﻮادث ﻋﺎﻟﻢ( ﺏﺎﻃﻞ ﺏﺪان راﻩ ﻥﻴﺎﺏﺪ )و ﺕﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺣﻜﻤﺘﺶ ﺏﺎﻗﻰ اﺳﺖ( زﻳﺮا ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ‬

    ‫ﺧﺪاى )ﻣﻘﺘﺪر( ﺣﻜﻴﻢ ﺳﺘﻮدﻩ ﺻﻔﺎت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫آ ﻪ ﺎﯿﭘ ﺮان ﻦﯿﺸﯿﭘ ﻪ ﺪه ر ﻮ ﯽ زل ﻮد‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪-43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺏﺮ ﺕﻮ وﺣﻰ ﻥﻤﻰﺷﻮد ﺟﺰ ﺁﻥﭽﻪ ﺏﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺏﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺏﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺣﺐ‬

    ‫ﻗﻬﺮ و ﻋﻘﺎب دردﻥﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺎﯿﭘ ﺮی ھﻤﺎن ﮐﻼ ﯽ و ﯽ ﺪه ﺎﯿﭘ ﺮان ﻦﯿﺸﯿﭘ‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪-13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺏﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻥﻮح را هﻢ ﺏﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺏﺮ ﺕﻮ ﻥﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺏﻪ اﺏﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻥﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺏﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺏﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻥﻪ و ﺕﺮك ﺏﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺏﺴﻴﺎر در ﻥﻈﺮﺷﺎن ﺏﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺏﺎرى از اﻥﻜﺎر ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺏﺨﻮاهﺪ ﺏﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺏﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺏﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺏﻪ ﺕﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺏﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﮐﻼم ا ﯽ ﺮ ا ﺠﺎد و ا ﺘﻼف ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫‪١١٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻥﭙﻴﻤﻮدﻥﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻥﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺏﺮهﺎن )از ﺟﺎﻥﺐ ﺣﻖ( ﺏﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻟﻴﻜﻦ داﻥﺴﺘﻪ ﺏﺮاى ﺕﻌﺪى‬

    ‫و ﻇﻠﻢ ﺏﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻥﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻟﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻥﮕﺮﻓﺘﻪ ﺏﻮد )آﻪ( ﺕﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺕﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻥﻜﻨﺪ(‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺏﻪ هﻼك( ﻣﻰﺷﺪ‪ .‬و ﺁﻥﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺷﺪﻥﺪ )ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻥﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺳﺨﺖ در ﺷﻚ و رﻳﺐ ﺏﻤﺎﻥﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﭘ ﺮوی از ﮐﻼم ا ﯽ ﭘﺎ ﯾﺪا ری ﯽ ﻃ ﺒﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻓَﺎد‪‬ع‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﻘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﻤ‪‬ﺎ أُﻣ‪‬ﺮْت و‪ ‬ﻻ ﺗَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺘَﺐٍ و‪ ‬أُﻣ‪‬ﺮْت ﻷَﻋ‪‬ﺪ‪‬لَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﻻ ﺣ‪‬ﺠ‪‬ﺔَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -15‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺏﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺕﻮ هﻤﻪ را )ﺏﻪ دﻳﻦ اﺳﻼم و آﻠﻤﻪ ﺕﻮﺣﻴﺪ( دﻋﻮت آﻦ و ﭼﻨﺎﻥﻜﻪ ﻣﺄﻣﻮرى ﭘﺎﻳﺪارى آﻦ و ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻥﻔﺲ ﻣﺮدم ﻣﺒﺎش و ﺏﮕﻮ‬

    ‫آﻪ ﻣﻦ ﺏﻪ آﺘﺎﺏﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎد )ﻗﺮﺁن( اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩام و ﻣﺄﻣﻮرم آﻪ ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺏﻪ ﻋﺪاﻟﺖ ﺣﻜﻢ آﻨﻢ‪ ،‬ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻥﻪ ﭘﺮوردﮔﺎر هﻤﻪ ﻣﺎ و ﺷﻤﺎﺳﺖ‪،‬‬

    ‫)ﭘﺎداش( ﻋﻤﻞ ﻣﺎ ﺏﺮ ﻣﺎ و ﻋﻤﻞ ﺷﻤﺎ ﺏﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ )و ﭘﺲ از ﺕﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻟﺖ( دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﮔﻔﺖ و ﮔﻮﻳﻰ ﺏﻴﻦ ﻣﺎ و ﺷﻤﺎ ﺏﺎﻗﻰ ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬ﺧﺪا‬

    ‫)روز ﺟﺰا ﺏﺮاى ﺣﻜﻢ ﺣﻖ( ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﺟﻤﻊ ﻣﻰآﻨﺪ و ﺏﺎزﮔﺸﺖ هﻤﻪ ﺏﻪ ﺳﻮى اوﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫آﯾﺎت ﺪا وﺪ ﻨﺪﮔﺎن ﺗﻼوت ﻮد رو ﻦ ﻦ ن ا ﯽ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻳﺎت ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺏﺮ ﺕﻮ ﺏﻪ ﺣﻖ ﺕﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺏﻌﺪ از ﺧﺪا و ﺁﻳﺎت روﺷﻦ او دﻳﮕﺮ ﺏﻪ ﭼﻪ ﺏﺮهﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ؟‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﻮ ﺐ ﺬ و ﺮت ﺖ ﻨﺪﮔﺎ ﯽ ا ﺖ رو ﻮی ﺪا آورده اﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮَةً و‪ ‬ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐٍ)‪ -8‬ق(‬

    ‫ﺕﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﺏﺼﻴﺮﺕﻰ ﺏﺎﺷﺪ )در ﺏﺮهﺎن اﻟﻬﻴّﺖ( و ﺕﺬآﺮى ﺏﺮاى هﺮ ﺏﻨﺪﻩاى آﻪ رو ﺏﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺁرد‪.‬‬
    ‫‪١١٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺳ ﻄﺎن ﻦ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻓﻰ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ إِذْ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﻪ‪ ‬إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ﺑِﺴﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪-38‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻥﻴﺰ در )رﺳﺎﻟﺖ( ﻣﻮﺳﻰ )ﺁﻳﺖ ﻋﺒﺮت اﺳﺖ( آﻪ ﺏﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ روﺷﻦ ﺏﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻥﻴﺎﻥﺶ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺘﺎر ﺑﺎ ﻞ ﺧﺎ ﻮش ﻮد‬ ‫•‬

    ‫ُرِﻳﺪ‪‬ونَ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻄﻔ‪‬ﺌُﻮا ﻧُﻮر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﺄَﻓْﻮ‪‬ﻫ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧُﻮرِه‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺮِه‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -8‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﻰﺧﻮاهﻨﺪ ﺕﺎ ﻥﻮر ﺧﺪا را ﺏﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﺏﺎﻃﻞ )و ﻃﻌﻦ و ﻣﺴﺨﺮﻩ( ﺧﺎﻣﻮش آﻨﻨﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻥﻮر ﺧﻮد را هﺮ ﭼﻨﺪ آﺎﻓﺮان ﺧﻮش‬

    ‫ﻥﺪارﻥﺪ آﺎﻣﻞ و ﻣﺤﻔﻮظ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ذ ی ای ﻋﺎﻟ ﯿﺎن ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮٌ ﻟﱢﻠْﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -52‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫در ﺣﺎﻟﻰ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب اﻟﻬﻰ ﺟﺰ ذآﺮ و ﭘﻨﺪ و ﺣﻜﻤﺖ ﺏﺮاى ﻋﺎﻟﻤﻴﺎن هﻴﭻ ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺬ ﺖ ﺮﭘ ﺰ ﮐﺎران ﻋﺎﻟﻢ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﺘَﺬْﻛ‪‬ﺮَةٌ ﻟﱢﻠْﻤ‪‬ﺘﱠﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪ -48‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺏﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻨﺪ و ﺕﺬآﺮ ﭘﺮهﻴﺰآﺎران ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫دﺪ‬ ‫ﺲ ﻮا ﺪ وغ ﮐﻼ ﯽ را ﺪا‬ ‫•‬

    ‫‪١١٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺗَﻘَﻮ‪‬لَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺾ اﻷَﻗَﺎوِﻳﻞِ)‪ -44‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﮔﺮ )ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ( از دروغ ﺏﻪ ﻣﺎ ﺏﺮﺧﻰ ﺳﺨﻨﺎن را ﻣﻰﺏﺴﺖ‪،‬‬

    ‫ﻷَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻴ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦِ)‪-45‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘﺎ ﻣﺎ او را )ﺏﻪ ﻗﻬﺮ و اﻥﺘﻘﺎم( از ﻳﻤﻴﻨﺶ ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻘَﻄﻌ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬اﻟْﻮ‪‬ﺗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -46‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و رگ و ﺕﻴﻨﺶ را ﻗﻄﻊ ﻣﻰآﺮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺴﺎ ﯽ آن ا ﻤﺎن آورﺪ ﺠﺎت ﯾﺎ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻻً ﺷﻬِﺪاً ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪ -15‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫ﻣﺎ ﺏﻪ ﺷﻤﺎ )اﻣﺖ ﺁﺧﺮ زﻣﺎن( رﺳﻮﻟﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ ﺷﺎهﺪ اﻋﻤﺎل )و ﺣﺠﺖ آﺎﻣﻞ( ﺷﻤﺎﺳﺖ ﭼﻨﺎﻥﻜﻪ ﺏﺮ ﻓﺮﻋﻮن هﻢ رﺳﻮل ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﺗَﺘﱠﻘُﻮنَ إِن ﻛَﻔَﺮْﺗﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬ﻣﺎً ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞُ اﻟْﻮِﻟْﺪ‪‬نَ ﺷ‪‬ﻴﺒﺎً)‪ -17‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ آﺎﻓﺮ ﺷﻮﻳﺪ ﭼﮕﻮﻥﻪ )از ﻋﺬاب ﺣﻖ( ﻥﺠﺎت ﻳﺎﺏﻴﺪ در روزى آﻪ آﻮدك از هﻮل و ﺳﺨﺘﻰ ﺁن ﭘﻴﺮ ﺷﻮد‬

    ‫ﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻔَﻄ‪‬ﺮُ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛﺎنَ و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻣ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻮﻻً)‪ -18‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫‪١١٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﺁﺳﻤﺎن از وﺣﺸﺖ ﺁن ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺷﻮد و وﻋﺪﻩ اﻟﻬﻰ ﺏﻪ وﻗﻮع اﻥﺠﺎﻣﺪ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺑﺎ ﺚ ﻦ ﺆ ﻨﺎن ادﯾﺎن دﯾ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻥﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻥﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻥﻬﺎ را ﺟﺰ ﺏﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻥﻮزدﻩ( ﻥﮕﺮداﻥﻴﺪﻳﻢ ﺕﺎ ﺁﻥﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺏﻖ ﺕﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺏﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺏﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻥﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺏﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻥﺪ( و ﺁن ﺏﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺏﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺏﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻥﻤﺎﻥﺪ و ﺕﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺟﻬﺎﻟﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻥﻴﺰ )ﺏﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻥﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻥﻪ‬

    ‫ﺏﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺏﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺕﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺏﻪ ﺿﻼﻟﺖ ﺏﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻥﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺏﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻥﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺏﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺏﺸﺮ ﻥﺨﻮاهﺪ ﺏﻮد‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺪ ﻞ ﻖ و ﺑﺎ ﻞ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﻮ‪‬لٌ ﻓَﺼﻞٌ)‪ -13‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫آﻪ ﻗﺮﺁن ﺏﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ آﻼم ﺟﺪا آﻨﻨﺪﻩ )ﺣﻖ از ﺏﺎﻃﻞ( اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﻦ ﻮده ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬﺰْلِ)‪ -14‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫‪١١٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺳﺨﻦ هﺰل ﺏﻴﻬﻮدﻩ ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫آﻧ ﺲ آن ا ﻤﺎن ﯿﺎورد‪ ،‬ﺴﺎرت و زﯾﺎن اﺪی ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺏﻪ ﻋﺼﺮ )ﻥﻮراﻥﻰ رﺳﻮل ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻟﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴّﻼم(‪.‬‬

    ‫آﻪ اﻥﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻥﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻥﺪ و ﺏﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫‪١١٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺣ ﻤﺎ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ أَﻧﺰَﻟْﻨَﻪ‪ ‬ﺣ‪‬ﻜْﻤﺎً ﻋ‪‬ﺮَﺑِﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻟَﺌﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﺖ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ك ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻚ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ و‪‬ﻟﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻻ و‪‬اقٍ)‪ -37‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را آﺘﺎﺑﻰ ﺑﺎ ﺣﻜﻤﺖ و ﻓﺼﺎﺣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ آﻪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺁﻣﺪ ﺑﺎز ﭘﻴﺮو ﻣﻴﻞ ﺟﺎهﻼﻧﻪ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺪى دﻳﮕﺮ ﻣﺪد و ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﻰ از )ﻗﻬﺮ( ﺧﺪا ﻧﺨﻮاهﻰ داﺷﺖ‪.‬‬

    ‫اذن ا ﯽ ‪ ،‬ﯽ ﯽ ﻮا ﺪ ﯿﺎ ﺶ ﻤﺎ ﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ر‪‬ﺳﻼً ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬أَز‪‬و‪‬ﺟﺎً و‪ ‬ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟ‪‬ﻜﻞّ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻛﺘَﺎب‪-38)‬‬

    ‫اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و ﻣﺤﻘﻘﺎ ﻣﺎ رﺳﻮﻻﻧﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﺮاى هﻤﻪ ﺁﻧﺎن )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮ( زﻧﺎن و ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﻘﺮر ﻧﻤﻮدﻳﻢ )ﻳﻌﻨﻰ هﻤﻪ رﺳﻞ ﺑﺸﺮ‬

    ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻳﻜﻰ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻧﺒﻮد آﻪ از ﻝﻮازم ﺑﺸﺮى ﺑﻰﻧﻴﺎز ﺑﺎﺷﺪ( و هﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى را ﻧﺮﺳﺪ آﻪ ﺑﻰ اذن ﺧﺪا ﺁﻳﺖ و ﻣﻌﺠﺰى ﺁورد‪ ،‬آﻪ هﺮ اﻣﺮى را‬

    ‫وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ ﻣﺮﻗﻮم اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﮫﺎ ﻮاه ﺎﯿﭘ ﺮ و ﺨﺎ ﻦ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﺴﺖ ﻣ‪‬ﺮْﺳﻼً ﻗُﻞْ ﻛﻔَﻰ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪‬ا ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻰ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ه‪ ‬ﻋ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ)‪ -43‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﺑﺮ ﺗﻮ اﻋﺘﺮاض آﻨﻨﺪ آﻪ ﺗﻮ رﺳﻮل ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺘﻰ‪ ،‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﺗﻨﻬﺎ ﮔﻮاﻩ ﺑﻴﻦ ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ ﺧﺪا و ﻋﺎﻝﻤﺎن ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺑﻪ آﺘﺎب )ﺧﺪا آﻪ‬

    ‫اﻧﺒﻴﺎء و اوﻝﻴﺎء و ﻋﻠﻤﺎء رﺑّﺎﻧﻴﻨﺪ( آﺎﻓﻰ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﺜ ﮫﺎی وا ﺢ دم ﯿﺎن ﯽ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗُﺆْﺗﻰ أُﻛﻠَﻬ‪‬ﺎ ﻛﻞﱠ ﺣ‪‬ﻴﻦِ ﺑِﺈِذْنِ ر‪‬ﺑ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻀﺮِب اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻷَﻣ‪‬ﺜَﺎلَ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﺬَﻛﺮُونَ)‪-25‬اﺑﺮاﻫﻴﻢ(‬

    ‫‪١١٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﺁن درﺧﺖ ﭘﺎك و زﻳﺒﺎ ﺑﻪ اذن ﺧﺪا هﻤﻪ اوﻗﺎت ﻣﻴﻮﻩهﺎى ﻣﺄآﻮل و ﺧﻮش دهﺪ )ﻣﺜﻞ ﺟﺎن ﭘﺎك ﺑﺎ داﻧﺶ و ﻣﻌﺮﻓﺖ و اﻓﻜﺎر و آﺮدار‬

    ‫ﻧﻴﻜﻮ در ﻣﻨﻔﻌﺖ داﺋﻢ ﺑﺮاى ﺧﻮد و دﻳﮕﺮان ﺑﺪان درﺧﺖ زﻳﺒﺎى ﭘﺮ ﺙﻤﺮ ﻣﺎﻧﺪ( ‪ .‬و ﺧﺪا )اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ( ﻣﺜﻞهﺎى واﺿﺢ ﺑﺮاى ﺗﺬآﺮ ﻣﺮدم ﻣﻰﺁورد‪.‬‬

    ‫ﺖ آ ﻪ دم آن ا ﺘﻼف ﯽ ﻨﺪ ‪،‬رو ﻦ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ای ﺆ ﻦ ‪ ،‬ﺪا و ر ﺖ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَﻟْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ إِﻻ ﻟ‪‬ﺘُﺒ‪‬ﻴﻦَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً ﻟﱢﻘَﻮ‪‬مٍ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -64‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﻣﺎ اﻳﻦ آﺘﺎب را ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﻣﮕﺮ ﺑﺮاى اﻳﻦ آﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ را در ﺁﻧﭽﻪ )از ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺧﺪا و ﻣﻌﺎد و رﺳﺎﻝﺖ و ﻏﻴﺮﻩ( ﻣﺮدم اﺧﺘﻼف‬

    ‫ﻣﻰآﻨﻨﺪ روﺷﻦ آﻨﻰ و ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و رﺣﻤﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

    ‫ای ﺆ ﻨﺎن‪ ،‬ﺬ وﭘﻨﺪ ا ﺖ و ای ان ‪ ،‬ت و ﻘﺎوت ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺻﺮﱠﻓْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺬﱠﻛﱠﺮُوا و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺰِﻳﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-41‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫و ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن اﻧﻮاع ﺳﺨﻨﺎن را ﻧﻴﻜﻮ ﺑﻴﺎن آﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﺧﻠﻖ ﻣﺘﺬآﺮ ﺷﻮﻧﺪ و از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﻝﻴﻜﻦ ﺑﺪان را ﺑﻪ ﺟﺰ ﻧﻔﺮت ﺣﺎﺹﻠﻰ‬

    ‫ﻧﻤﻰاﻓﺰاﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﯽ ﮫﺎ و ﻤﺎم ﺪ ﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞ ﻟﱠﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ اﻟْﺒ‪‬ﺤ‪‬ﺮُ ﻣ‪‬ﺪ‪‬اداً ﻟﱢﻜﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺖ‪ ‬ر‪‬ﺑﻰ ﻟَﻨَﻔ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺤ‪‬ﺮُ ﻗَﺒ‪‬ﻞَ أَن ﺗَﻨﻔَﺪ‪ ‬ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ر‪‬ﺑﻰ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﻨَﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺜْﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺪ‪‬داً)‪ -109‬اﻟﻜﻬﻒ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ آﻪ اﮔﺮ درﻳﺎ ﺑﺮاى )ﻧﻮﺷﺘﻦ( آﻠﻤﺎت ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﻦ ﻣﺮآﺐ ﺷﻮد ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﻜﻪ آﻠﻤﺎت ﭘﺮوردﮔﺎرم ﺑﻪ ﺁﺧﺮ رﺳﺪ درﻳﺎ ﺧﺸﻚ‬

    ‫ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ هﺮ چﻨﺪ درﻳﺎﻳﻰ دﻳﮕﺮ ﺑﺎز ﺿﻤﻴﻤﻪ ﺁن آﻨﻴﻢ ‪.‬‬

    ‫‪١١٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺲ ‪ ،‬ﻢ ﺳﺎﺪ ‪:‬‬ ‫ﮐﻼم ﻖ ا ﺖ و‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﻧُﻜﻠﱢﻒ ﻧَﻔْﺴﺎً إِﻻ و‪‬ﺳﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻟَﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻨَﺎ ﻛ‪‬ﺘَﺐ‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﻄ‪‬ﻖُ ﺑِﺎﻟﺤﻖّ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻈﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪-62‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﻧﻔﺴﻰ را ﺑﻴﺶ از وﺳﻊ و ﺗﻮاﻧﺎﻳﻰ او ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻧﻤﻰآﻨﻴﻢ و ﻧﺰد ﻣﺎ آﺘﺎﺑﻰ اﺳﺖ )از ﻝﻮح ﻣﺤﻔﻮظ اﻝﻬﻰ( آﻪ ﺁن آﺘﺎب ﺳﺨﻦ ﺑﻪ‬

    ‫ﺣﻖ ﮔﻮﻳﺪ و ﺑﻪ هﻴﭻ آﺲ هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻢ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

    ‫ﻞ ا ﻄﺎب ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻳ‪‬ﻘُﺺ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ أَﻛﺜﺮَ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ -76‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ اآﺜﺮ ﻣﻌﺎرف و اﺣﻜﺎﻣﻰ را آﻪ در ﺁن اﺧﺘﻼف ﻣﻰآﻨﻨﺪ آﺎﻣﻼ ﺑﻴﺎن ﻣﻰآﻨﺪ )و ﺣﻜﻢ واﻗﻌﻰ ﺗﻮرات را‬

    ‫ﺁﺷﻜﺎر ﻣﻰﺳﺎزد(‪.‬‬

    ‫ﺧ ﻖ را ﺪا ﯿ ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻓَﺄْﺗُﻮا ﺑِﻜ‪‬ﺘَﺐٍ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻤ‪‬ﺎ أَﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪-49‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﭘﺲ ﺷﻤﺎ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ آﺘﺎﺑﻰ آﻪ از اﻳﻦ دو آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ )ﺗﻮرات و ﻗﺮﺁن( ﺧﻠﻖ را ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ آﻨﺪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا‬

    ‫ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ از ﺁن ﭘﻴﺮوى آﻨﻢ‪.‬‬

    ‫ﻮر‪ ،‬ﺆﯾﺪ ﻮر ﻞ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -52‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ‪ ،‬آﺘﺎب )ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را( ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﺮوان ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺁﻧﻬﺎ( ﺑﻪ اﻳﻦ‬

    ‫)آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮﺁن( اﻝﺒﺘﻪ ﺁﻧﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٢٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺑﺎ ﺚ ﺬ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬و‪‬ﺻﻠْﻨَﺎ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻘَﻮ‪‬لَ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﺬَﻛﱠﺮُونَ)‪ -51‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( اﻳﻦ ﻣﺮدم )ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را( ﺳﺨﻦ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺮﺗﺐ و ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﻌﺎدت دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت ﺧﻠﻖ( ﺁوردﻳﻢ ﺗﺎ‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﻣﺘﺬآﺮ )ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺁن( ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺧ ﻖ را ﻮی ﺪا ﯽ ﻮ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻧﱠﻚ ﻋ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬إِذْ أُﻧﺰِﻟَﺖ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬اد‪‬ع‪ ‬إِﻟﻰ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻻ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛﻴﻦَ)‪ -87‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و زﻧﻬﺎر!آﺎﻓﺮان ﺗﻮ را از )ﺗﺒﻠﻴﻎ( ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﺷﺪ ﻣﻨﻊ ﻧﻜﻨﻨﺪ‪ ،‬و )هﻤﻴﺸﻪ ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت‬

    ‫دﻋﻮت آﻦ و از ﻣﺸﺮآﺎن )و هﻢ ﻋﻘﻴﺪت و ﺧﻮى ﺁﻧﺎن( ﻣﺒﺎش‪.‬‬

    ‫ﯽ ا ﮫﺎ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟَﺖ‪ ‬اﻟْﻴﻬ‪‬ﻮد‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻐْﻠُﻮﻟَﺔٌ ﻏُﻠﱠﺖ أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟُﻌ‪‬ﻨُﻮا ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﺪ‪‬اه‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺴﻮﻃﺘَﺎنِ ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻖُ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً و‪ ‬أَﻟْﻘَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪ِ ‬ﺔ ﻛﻠﱠﻤ‪‬ﺎ أَو‪‬ﻗَﺪ‪‬وا ﻧَﺎراً ﻟﱢﻠْﺤ‪‬ﺮْبِ أَﻃﻔَﺄَﻫ‪‬ﺎ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻮ‪‬نَ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻓَﺴﺎداً و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﺐ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳ َ‬


    ‫ﻦ)‪ -64‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و ﻳﻬﻮد ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ!ﺑﻪ واﺳﻄﻪ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر )دروغ( دﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﻝﻌﻦ ﺧﺪا ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ‬

    ‫دو دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﮔﺸﺎدﻩ اﺳﺖ و هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ )ﺑﺮ ﺧﻠﻖ( اﻧﻔﺎق ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﮔﺸﺖ ﺑﺮ آﻔﺮ و ﻃﻐﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎرى‬

    ‫از اهﻞ آﺘﺎب ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و ﻣﺎ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﺁن( ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﺗﺶ آﻴﻨﻪ و دﺷﻤﻨﻰ را در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮاى ﺟﻨﮓ )ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن( ﺁﺗﺸﻰ‬

    ‫ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ ﺧﺪا ﺁن ﺁﺗﺶ را ﺧﺎﻣﻮش ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬و ﺁﻧﻬﺎ در روى زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻓﺴﺎدآﺎرى ﻣﻰآﻮﺷﻨﺪ‪ ،‬و هﺮﮔﺰ ﺧﺪا ﻣﺮدم ﺳﺘﻤﻜﺎر ﻣﻔﺴﺪ را دوﺳﺖ‬

    ‫ﻧﻤﻰدارد‪.‬‬

    ‫‪١٢١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫آﯾﺎت و دﻻ ﻞ رو ﻦ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَﻧﺰَﻟْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُ ﺑِﻬ‪‬ﺎ إِﻻ اﻟْﻔَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -99‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺎ )ﺑﺮاى اﺙﺒﺎت ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى ﺗﻮ( ﺁﻳﺎت و دﻻﻳﻞ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪ ،‬و ﺑﺠﺰ ﻓﺎﺳﻘﺎن )و اهﻞ ﻋﻨﺎد( آﺴﻰ اﻧﻜﺎر ﺁن ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺳﻞْ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ ﻛَﻢ‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔِ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔٍ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪‬لْ ﻧ‪‬ﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺔَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻪ‪ ‬ﻓَﺈِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -211‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﺆال آﻦ آﻪ ﻣﺎ چﻘﺪر ﺁﻳﺎت و ادﻝّﻪ روﺷﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁوردﻳﻢ!و هﺮ آﺲ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻧﻌﻤﺖ و هﺪاﻳﺘﻰ آﻪ‬

    ‫ﺧﺪا ﺑﻪ او داد ﺁن را ﺑﻪ آﻔﺮ ﻣﺒﺪّل آﻨﺪ )ﺑﺪاﻧﺪ آﻪ( ﻋﻘﺎب ﺧﺪا ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ن ﺮﭘده ﻮش و د ﺸﺎن ا ﺖ ‪ ،‬ﮫﻢ آن ﻧ ده ‪ ،‬آن ا ﻤﺎ ن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬أَﻛ‪‬ﻨﱠﺔً أَن ﻳ‪‬ﻔْﻘَﻬ‪‬ﻮه‪ ‬و‪ ‬ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﺮَو‪‬ا ﻛﻞﱠ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑﻬ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﺘﻰ‬

    ‫ﻦ)‪-25‬اﻻﻧﻌﺎم(‬
    ‫إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪‬وك ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮﻧَﻚ ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴ َ‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ از ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﺗﻮ ﮔﻮش ﻓﺮا دارﻧﺪ‪ ،‬وﻝﻰ ﻣﺎ ﭘﺮدﻩ ﺑﺮ دﻝﻬﺎﺷﺎن ﻧﻬﺎدﻩاﻳﻢ آﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ آﺮد و در ﮔﻮﺷﻬﺎى ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺳﻨﮕﻴﻨﻰ ﻧﻬﺎدﻩاﻳﻢ‪ ،‬و اﮔﺮ هﻤﻪ ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ را ﻣﺸﺎهﺪﻩ آﻨﻨﺪ ﺑﺎز ﺑﺪان اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ آﻪ چﻮن ﻧﺰد ﺗﻮ ﺁﻳﻨﺪ در ﻣﻘﺎم ﻣﺠﺎدﻝﻪ ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻩ‪ ،‬ﺁن‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺁﻳﺎت چﻴﺰى ﺟﺰ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻪ ای آن ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻓَﻼ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﻤ‪‬ﺘﺮِﻳﻦَ)‪ -147‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﺣﻖ هﻤﺎن اﺳﺖ آﻪ از ﻃﺮف ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺗﻮ ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﭘﺲ هﻴﭻ ﺷﺒﻬﻪ ﺑﻪ دل راﻩ ﻣﺪﻩ‪.‬‬

    ‫‪١٢٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ا ﻤﺎن اﯾﺪ و ﺷﺎدﻣﺎن و ﺮور ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِﻟَﺖ ﺳﻮر‪‬ةٌ ﻓَﻤ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ أَﻳ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ز‪‬اد‪‬ﺗْﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬ‪‬ه‪ ‬إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً ﻓَﺄَﻣ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻓَﺰَاد‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺒ‪‬ﺸ‪‬ﺮُونَ)‪-124‬‬

    ‫اﻟﺘﻮﺑﻪ (‬

    ‫و هﺮﮔﺎﻩ ﺳﻮرﻩاى ﻧﺎزل ﺷﻮد ﺑﺮﺧﻰ )از هﻤﻴﻦ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن( هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن آﺪام ﻳﻚ از ﺷﻤﺎ‬

    ‫اﻓﺰود؟ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اهﻞ اﻳﻤﺎﻧﻨﺪ هﻤﻪ را ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻴﻔﺰود و ﺷﺎدﻣﺎن و ﻣﺴﺮور ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺣﻼل ﻨﺪه ﯽ از ا ﻮر ام ﺬ ﻪ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻷُﺣ‪‬ﻞﱠ ﻟَﻜﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺾ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﺣ‪‬ﺮﱢم‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓَﺎﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫أَﻃ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنِ)‪ -50‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫و )ﺁﻣﺪﻩام( در ﺣﺎﻝﻰ آﻪ آﺘﺎب ﺗﻮرات ﺷﻤﺎ را ﺗﺼﺪﻳﻖ آﻨﻢ و ﺣﻼل ﮔﺮداﻧﻢ ﺑﻌﺾ چﻴﺰهﺎﻳﻰ را آﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﺮام ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬و از‬

    ‫ﻃﺮف ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺠﺰى ﺁوردﻩام‪ ،‬ﭘﺲ )اى ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ( از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‪.‬پ‬

    ‫آ ﮑﺎر ﻨﺪه ﻘﺎ ﯽ از ﮐﻼم ا ﯽ ای ﺆ ﻦ ﻞ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜﺘَﺐِ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻟُﻨَﺎ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻴﻦُ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗﺨْﻔُﻮنَ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻜﺘَﺐِ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻔُﻮا ﻋ‪‬ﻦ ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٍ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧُﻮر‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﻛﺘَﺐ‪ ‬ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪-15‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺗﺤﻘﻴﻘًﺎ رﺳﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪﻩ آﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎم ﺑﺴﻴﺎرى از ﺁﻧﭽﻪ از آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ را ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻰدارﻳﺪ ﺑﺮاى‬

    ‫ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎن ﻣﻰآﻨﺪ و از ﺳ ِﺮ ﺑﺴﻴﺎرى )از ﺧﻄﺎهﺎى ﺷﻤﺎ( درﻣﻰﮔﺬرد‪ .‬هﻤﺎﻧﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﺷﻤﺎ ﻧﻮرى )ﻋﻈﻴﻢ( و آﺘﺎﺑﻰ ﺁﺷﻜﺎر‬

    ‫ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ ‪ ،‬د ر ھ ﻪ زﻣﺎ ﮫﺎ ارزش و ا ﺒﺎ ر ﯽ ﺸﺪ و ﯿﺎن و ﯿﺎری از آ ن ﺰ ‪ ،‬ﯽ ا اﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٢٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟَﺴﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗُﻘ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ‬

    ‫إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً ﻓَﻼ ﺗَﺄْس ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪– 68‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﮕﻮ‪:‬اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺷﻤﺎ ارزﺷﻰ ﻧﺪارﻳﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ‬
    ‫ﺷﺪﻩ ﻗﻴﺎم آﻨﻴﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ از ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻧﺎزل ﺷﺪ )ﺑﻪ ﺟﺎى ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ آﻔﺮ و ﺳﺮآﺸﻰ ﺑﺴﻴﺎرى از ﺁﻧﺎن‬
    ‫ﺧﻮاهﺪ اﻓﺰود‪ ،‬در اﻳﻦ ﺹﻮرت )ﺗﻮ اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﺮ ﺣﺎل آﺎﻓﺮان ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﺄﺳﻒ ﺧﻮرى‪.‬‬

    ‫ﻔﺎ ﻢ ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ‪ ،‬ﺆﯾﺪ ﯾ ﺪﯾ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫داد ‪:‬‬ ‫ا ذ ن ﻖ ‪ ،‬ﯽ ﻮان ﮐﻼ ﯽ را ا و‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انُ أَن ﻳ‪‬ﻔْﺘﺮَى ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦ ﺗَﺼﺪ‪‬ﻳﻖَ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻔْﺼ‪‬ﻴﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻻ ر‪‬ﻳ‪‬ﺐ ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ب‬

    ‫اﻟْﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪-37‬اﻟﺘﻮﺑﻪ (‬

    ‫و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﻧﻪ ﺑﺪان ﭘﺎﻳﻪ اﺳﺖ آﻪ آﺴﻰ ﺟﺰ ﺑﻪ وﺣﻰ ﺧﺪا ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻓﺖ‪ ،‬ﻝﻴﻜﻦ ﺳﺎﻳﺮ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ را ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﺪ و آﺘﺎب اﻝﻬﻰ را‬

    ‫ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺑﻴﺎن ﻣﻰآﻨﺪ آﻪ ﺑﻰهﻴﭻ ﺷﻚ ﻧﺎزل از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاى ﻋﺎﻝﻤﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻋﻠﻢ ﻦ ‪ ،‬آن اﺣﺎ ﺪا رد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻴﻄﻮا ﺑِﻌ‪‬ﻠْﻤ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻬِﻢ‪ ‬ﺗَﺄْوِﻳﻠُﻪ‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪-39‬‬

    ‫اﻟﺘﻮﺑﻪ (‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ اﻧﻜﺎر چﻴﺰى را ﻣﻰآﻨﻨﺪ آﻪ ﻋﻠﻤﺸﺎن ﺑﻪ ﺁن اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ و ﺣﻘﻴﻘﺖ و ﺑﺎﻃﻦ ﺁن هﻨﻮز ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن هﻢ اﻳﻦ‬

    ‫چﻨﻴﻦ رﺳﻞ و ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﻋﺎﻗﺒﺖ آﺎر ﺳﺘﻤﻜﺎران ﻋﺎﻝﻢ ﺑﻪ آﺠﺎ آﺸﻴﺪ!‬

    ‫‪١٢٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﯽ آن ا ﻤﺎن آورد ه و ﯽ ﺰ ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪-40‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻗﺮﺁن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ و ﺑﺮﺧﻰ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪ ،‬و ﺧﺪاى ﺗﻮ ﺣﺎل ﺗﺒﻬﻜﺎران را ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻰداﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻓﻼح و ﭘ ﺮوزی ‪ ،‬ﺺ آن ﻮا ﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ ﺗَﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬أَ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻫ‪‬ﺬَا و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻔْﻠ‪‬ﺢ‪ ‬اﻟﺴﺤ‪‬ﺮُونَ)‪-77‬اﻟﺘﻮﺑﻪ (‬

    ‫ﻣﻮﺳﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺣﻖ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﺤﺮ ﻣﻰدهﻴﺪ؟ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺳﺤﺮ اﺳﺖ و ﺣﺎل ﺁﻧﻜﻪ ﺳﺎﺣﺮان را هﺮﮔﺰ ﻓﻼح‬

    ‫و ﻓﻴﺮوزى ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد؟!‬

    ‫ﻊ ﻮای ﺲ ﺴﺪ ان ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔَﺴﺪ‪‬ت‪ ‬اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت و‪ ‬اﻷَر‪‬ض و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻴﻬِﻦﱠ ﺑ‪‬ﻞْ أَﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺬ‪‬ﻛﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪-71‬‬

    ‫اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺣﻖ ﺗﺎﺑﻊ هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺁﻧﺎن ﺷﻮد هﻤﺎﻧﺎ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ و هﺮ آﻪ در ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﻓﺎﺳﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪) .‬و آﺎﻓﺮان از ﺟﻬﻞ ﻧﺴﺒﺖ‬

    ‫ﺟﻨﻮن ﺑﻪ رﺳﻮل ﻣﺎ دادﻧﺪ؛چﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺎ اﻧﺪرز ﻗﺮﺁن ﺑﺰرگ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺁﻧﺎن از اﻳﻦ اﻧﺪرز ﺧﻮد اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻋﻠﻤﺎء ادﯾﺎن ﺳ ﻒ ‪ ،‬آن آﮔﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜُﻦ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔً أَن ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﺆُا ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ)‪-197‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺧﻮد ﺁﻳﺖ و ﺑﺮهﺎن روﺷﻨﻰ )ﺑﺮ آﺎﻓﺮان( ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ )از آﺘﺐ اﻧﺒﻴﺎء ﺳﻠﻒ( ﺑﺮ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺁﮔﺎهﻨﺪ؟‬

    ‫‪١٢٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ا ﻮ ﻨﺎن از ﯿﺎﻃ ﻦ ﺷﺎ ﻪ ا ﺖ و ﺪرت آ ا دارﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻨﺰﱠﻟَﺖ ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺸﻴ‪‬ﻄ‪‬ﻴﻦُ)‪-210‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﻓﺮود ﻧﻴﺎوردﻧﺪ )ﺑﻠﻜﻪ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ اﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺧﺪا ﻧﺎزل ﺳﺎﺧﺘﻪ(‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻨﺒ‪‬ﻐ‪‬ﻰ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنَ)‪-211‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫ﻧﻪ هﺮﮔﺰ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺳﺨﻨﺎن از ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﻗﺪرت )ﺑﺮ ﻧﺰول ﺁن( دارﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺑﺎ آﻧ ﻪ ﻦ دا ﻨﺪ ه ﺪا ﺖ ؛ﺑﺎز ا ﮑﺎر آن ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺳﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ‬

    ‫ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و چﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺷﺪﻧﺪ( ؟‬

    ‫ﺬ ا ﺖ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬و‪‬ﺻﻠْﻨَﺎ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻘَﻮ‪‬لَ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﺬَﻛﱠﺮُونَ)‪ -51‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( اﻳﻦ ﻣﺮدم )ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را( ﺳﺨﻦ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺮﺗﺐ و ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﻌﺎدت دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت ﺧﻠﻖ( ﺁوردﻳﻢ ﺗﺎ‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﻣﺘﺬآﺮ )ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺁن( ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ای آﻧ ﻪ دم ﻮ ﻂ آن ﺪا ﯾﺎ ﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﯾﺪ ﺴ ﻢ ا ا ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰِ ﻋ‪‬ﻦ ﺿﻠَﻠَﺘ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِن ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻓَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬
    ‫‪١٢٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﺗﻮ ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ آﻮر )دل و آﺎﻓﺮ( هﺴﺘﻨﺪ ﻧﺘﻮاﻧﻰ از ﺿﻼﻝﺘﺸﺎن ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺁرى‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺁﻧﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن‬

    ‫ﻣﻰﺁورﻧﺪ و در ﭘﻰ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﻣﺎ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﻮاﻧﻰ )هﺪاﻳﺖ آﻨﻰ و ﺳﺨﻦ ﺧﺪا را( ﺑﻪ ﮔﻮش هﻮﺷﺸﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻰ‪.‬‬

    ‫زﺑﺎن ﻞ‪ ،‬ای دم ﯿﺎ ن ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﺮَﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ و‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟِﺌْﺘَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻟﱠﻴ‪‬ﻘُﻮﻟَﻦﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -58‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن )ﻋﻈﻴﻢ( ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺜﻞ زدﻳﻢ و اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻴﺎورى ﺑﺎز‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﺤﻘﻘﺎ )از روى ﻋﻨﺎد( ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺷﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ و رﺳﻮﻝﺘﺎن ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ و اوهﺎم ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ﺪا ‪ ،‬ﯽ ﭘﺎ ﯾﺎ ن و ﻤﺎم ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﺠ‪‬ﺮَةٍ أَﻗْﻠَﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺤ‪‬ﺮُ ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﺳﺒ‪‬ﻌ‪‬ﺔُ أَﺑﺤ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﻔ‪‬ﺪ‪‬ت ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٌ ﺣ‪‬ﻜ‪‬ﻴﻢ‪-27)‬‬

    ‫ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و اﮔﺮ هﺮ درﺧﺖ روى زﻣﻴﻦ )در آﻒ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻋﺎﻝﻢ( ﻗﻠﻢ ﺷﻮد و ﺁب درﻳﺎ ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ هﻔﺖ درﻳﺎى دﻳﮕﺮ ﻣﺮآﺐ ﮔﺮدد ﺑﺎز‬

    ‫ﻧﮕﺎرش آﻠﻤﺎت ﺧﺪا )آﻪ ﻣﻮﺟﻮدات ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ آﺘﺎب ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ اﺳﺖ( ﻧﺎﺗﻤﺎم ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ ،‬آﻪ هﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪا را اﻗﺘﺪار ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ و ﺣﻜﻤﺖ ﺑﻰﭘﺎﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﯽ ﺪ د و ﯽ ا ﯽ ‪ ،‬ﻞ ﯿﺎ ن ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟ‪‬ﺘُﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻣ‪‬ﺎ أَﺗَﺎت‪‬م ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -3‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫ﻖ و راﺳﺘﻰ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا‬


    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ ﻗﺮﺁن را او از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد )ﺑﻰﻣﺪد وﺣﻰ ﺧﺪا( ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ‪) .‬چﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁن ﺑﻪ ﺣ ّ‬

    ‫ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻗﻮﻣﻰ را آﻪ رﺳﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ )از ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺧﺪا( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻰ‪ ،‬ﺑﺎﺷﺪ آﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٢٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺮ ن‪ ،‬آن ﮐﺎ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -34‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ رﺳﻮل ﺑﻴﻢ دهﻨﺪﻩاى در دﻳﺎرى ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺙﺮوﺗﻤﻨﺪان ﻋﻴّﺎش ﺁن دﻳﺎر )ﺑﻪ رﺳﻮﻻن( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ‬

    ‫رﺳﺎﻝﺖ ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﯿﺪه ﭘﺪرا ﺸﺎن ‪،‬ﺧ ﻞ ا ﺠﺎد ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﮐﺎ ان‪ ،‬آ ا ی آ ﮑﺎر دا ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻛُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ ا ﱠﻟﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -43‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و چﻮن )ﺗﻮﺳﻂ رﺳﻮل( ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺁﻳﺎت روﺷﻦ ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺷﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮدى اﺳﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاهﺪ ﺷﻤﺎ را از‬

    ‫ﺁﻧﭽﻪ ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﻣﻰﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻧﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ هﻴﭻ ﻣﺰﻳّﺖ دﻳﮕﺮى ﻧﺪارد‪ .‬و ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁﻧﺶ هﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ )و ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ‬

    ‫ﻖ ﺑﺮ )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺳﺤﺮى ﺁﺷﻜﺎر اﺳﺖ چﻴﺰ دﻳﮕﺮى‬
    ‫ﻣﻰدهﺪ( چﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ .‬و آﺎﻓﺮان چﻮن ﺁﻳﺎت ﺣ ّ‬

    ‫ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻔﺎ ﻢ ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ﺆﯾﺪ ﯾ ﺪ ﯾ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻛُﺘُﺐٍ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮﻧﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻚ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ)‪ -44‬ﺳﺒﺎ (‬

    ‫در ﺹﻮرﺗﻰ آﻪ ﻣﺎ هﻴﭻ آﺘﺎب و ﺳﻨﺪى آﻪ ﺁن را ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ )و ﺑﻪ ﺁن ﺳﻨﺪ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺗﻮ آﻨﻨﺪ( و ﻳﺎ رﺳﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ )آﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل او ﺑﺮ‬

    ‫ر ّد ﺗﻮ دﻝﻴﻞ ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺸﺮآﺎن ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ا و دی ‪،‬از ﻨﺪﮔﺎن ﯽ ﻮا ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٢٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺄَﻟْﺘُﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦْ أَﺟ‪‬ﺮٍ ﻓَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬إِنْ أَﺟ‪‬ﺮِى إِﻻ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻛﻞّ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪ -47)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫ﺑﺎز ﺑﮕﻮ‪:‬ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ ﻣﺰد رﺳﺎﻝﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺁن هﻢ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ )ﻳﻌﻨﻰ هﺮﮔﺰ ﻣﺰدى از ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻪ و ﻧﻤﻰﺧﻮاهﻢ‪ .‬و ﺷﺎﻳﺪ‬

    ‫ﺐ ذوى اﻝﻘﺮﺑﻰ آﻪ از ﺷﻤﺎ ﻣﺰد رﺳﺎﻝﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺁن هﻢ ﺑﺮاى ﺙﻮاب و ﺳﻌﺎدت ﺧﻮد ﺷﻤﺎﺳﺖ( ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎداش‬
    ‫ﻣﻌﻨﻰ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﻣﻮدّت و ﺣ ّ‬

    ‫)رﺳﺎﻝﺖ( ﻣﻦ ﺑﺮ ﺧﺪاﺳﺖ و ﺑﺲ‪ ،‬و او ﺑﺮ هﺮ چﻴﺰ داﻧﺎ و ﮔﻮاﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﺐ ﺮت و رو ﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -19‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ )آﺎﻓﺮ ﺗﺎرﻳﻚ ﺟﺎن( آﻮر و )ﻣﺆﻣﻦ روﺷﻦ روان( ﺑﻴﻨﺎ ﻳﻜﺴﺎن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻠُﻤ‪‬ﺖ و‪ ‬ﻻ اﻟﻨﱡﻮر‪-20)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﻴﭻ ﻇﻠﻤﺖ ﺑﺎ ﻧﻮر ﻣﺴﺎوى ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻞﱡ و‪ ‬ﻻ اﻟﺤﺮُور‪-21)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺁﻓﺘﺎب و ﺳﺎﻳﻪ هﻢ رﺗﺒﻪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ای ا ﺬا ر ﺧ ﻖ ‪ ،‬زل ﯽ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنْ أَﻧﺖ إِﻻ ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ)‪-23‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺗﻮ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ )ﺧﻠﻖ را از آﻴﻔﺮ اﻋﻤﺎل ﺑﺪ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻰ ﺑﻪ آﺎرى ﻣﺄﻣﻮر ﻧﻴﺴﺘﻰ‪.‬‬

    ‫‪١٢٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺘ ﺮان ارض ﺑﺎ آن ﺨﺎ ﺖ ﺰ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺗﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪﻳﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺷﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺟﺰ ﺑﺮ‬

    ‫ﺹﺎﺣﺒﺶ اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ هﻼك ﺷﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ‬

    ‫ﻣﺒﺪّل ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻝﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ان ‪،‬ﺎﯿﭘ م آوران ﮐﻼم ا ﯽ را‪ ،‬ﮫﺪﯾﺪ ر ﺞ و‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺎز ﻣﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ وﺟﻮد ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از اﻳﻦ دﻋﻮى( دﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﺪارﻳﺪ اﻝﺒﺘﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎرﺗﺎن ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد و از‬

    ‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﻧﺞ و ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺳﺨﺖ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ذ ا ﯽ و ﯿﺎن رو ﻦ ﺪا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﱠﻤ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻟﺸﻌ‪‬ﺮَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻨﺒ‪‬ﻐ‪‬ﻰ ﻟَﻪ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮٌ و‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬انٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -69‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و ﻧﻪ ﻣﺎ او را )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺤﻤّﺪ ﺹﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ را( ﺷﻌﺮ ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﻢ و ﻧﻪ ﺷﺎﻋﺮى ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﻘﺎم اوﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب چﻴﺰى‬

    ‫ﺟﺰ ذآﺮ اﻝﻬﻰ و ﻗﺮﺁن روﺷﻦ ﺑﻴﺎن ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫زﺪه دﻻن را ا ﺬا ر د ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫‪١٣٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺗﺎ هﺮ آﻪ را زﻧﺪﻩدل اﺳﺖ )ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺧﺪا و ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺮ آﺎﻓﺮان )ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و‬

    ‫ﻻزم ﮔﺮدد‪.‬‬

    ‫ذ ﻋﺎﻟ ﯿﺎن ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮٌ ﻟﱢﻠْﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -87‬ص(‬

    ‫اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺰ اﻧﺪرز و ﭘﻨﺪ ﺑﺮاى اهﻞ ﻋﺎﻝﻢ‪.‬‬

    ‫و ﯽ ‪ ،‬ﺻﺪق و ﺖ آن ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﺘَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻦﱠ ﻧَﺒ‪‬ﺄَه‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﺣ‪‬ﻴﻦِ)‪ -88‬ص(‬

    ‫و ﺷﻤﺎ ﻣﻨﻜﺮان ﺑﺮ ﺹﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ ﻣﻘﺎل ﭘﺲ از چﻨﺪى )هﻨﮕﺎم ﻣﺮگ و اﻧﺘﻘﺎل ﺑﻪ ﺁﺧﺮت( ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﻰﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﯿ ﻮ ﻦ ﻦا ﺖوآ ر ﺖو ﺔ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ذ‪‬ﻛْﺮِ اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪ -23)‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ (و ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺧﺪا) اﺳﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ هﻤﻪ (در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز)‬

    ‫ﺑﺎ هﻢ ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺖ و در ﺁن ﺙﻨﺎى ﺧﺪا (و ﺧﺎﺹﺎن ﺧﺪا) ﻣﻜﺮر ﻣﻰﺷﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺗﻼوت (ﺁﻳﺎت ﻗﻬﺮ) ﺁن ﺧﺪا ﺗﺮﺳﺎن را ﻝﺮزﻩ ﺑﺮ اﻧﺪام اﻓﺘﺪ و (ﺑﺎ‬

    ‫ﺁﻳﺎت رﺣﻤﺖ) ﺑﺎز ﺁرام و ﺳﻜﻮﻧﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ و دﻝﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ (آﺘﺎب) هﻤﺎن (رﺣﻤﺖ و) هﺪاﻳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دﻳﮕﺮ هﻴﭻ هﺪاﻳﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‪.‬‬

    ‫‪١٣١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻞ ا ﮑﺎر ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﻜُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَى ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﻨﻜ‪‬ﺮُونَ)‪-81‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺧﺪا ﺁﻳﺎت )ﻗﺪرت و رﺣﻤﺖ( ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اراﺋﻪ دهﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺪام ﻳﻚ از ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ را اﻧﻜﺎر ﺗﻮاﻧﻴﺪ آﺮد؟‬

    ‫ﻏ ﻪ آن ‪ ،‬ﻨﺎن ﻮ آن ا ﻘﺎ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﮐﺎ ان‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا ﻟﻬَِﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ و‪ ‬اﻟْﻐَﻮ‪‬ا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻜﻢ‪ ‬ﺗَﻐْﻠ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -26‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﺪهﻴﺪ و ﺳﺨﻨﺎن ﻝﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ در ﺁن اﻝﻘﺎء آﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ ﺑﺮ او ﻏﺎﻝﺐ ﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﮕﺎه ‪ ،‬ﺑﺎ ﻞ آن راه ﯿﺎﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻪ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴﻦِ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻣ‪‬ﻦْ ﺧَﻠْﻔ‪‬ﻪ‪ ‬ﺗَﻨﺰِﻳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻜ‪‬ﻴﻢٍ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪ -42)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫آﻪ هﺮﮔﺰ از ﭘﻴﺶ و ﭘﺲ )ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺣﻮادث ﻋﺎﻝﻢ( ﺑﺎﻃﻞ ﺑﺪان راﻩ ﻧﻴﺎﺑﺪ )و ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺣﻜﻤﺘﺶ ﺑﺎﻗﻰ اﺳﺖ( زﻳﺮا ﺁن‬

    ‫ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺧﺪاى )ﻣﻘﺘﺪر( ﺣﻜﻴﻢ ﺳﺘﻮدﻩ ﺹﻔﺎت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ر ﻮ ﯽ و ﯽ ﯽ ﻮد ‪ ،‬ﻣ آ ﻪ ﺎﯿﭘ ﺮان ﻦﯿﺸﯿﭘ‪ ،‬ﻪ ﺪه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ‬

    ‫ﺹﺎﺣﺐ ﻗﻬﺮ و ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ای ا ﻞ ا ﻤﺎن‪ ،‬ﺪا و ﻔﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٣٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ‬

    ‫ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬چﺮا ﺁﻳﺎت اﻳﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺷﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻧﻴﺎﻣﺪ )ﺗﺎ‬

    ‫ﻣﺎ ﻗﻮم ﻋﺮب اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁﻳﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺳﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻧﺎزل ﻣﻰﺷﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ( ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺷﻔﺎﺳﺖ و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺸﺎن )از ﺷﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ آﻮرى )ﺟﻬﻞ و ﺿﻼﻝﺖ( اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﻤﻰدارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺳﻌﺎدت و اﻳﻤﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺖ ﮐﻼم ا ﯽ ھ ﻪ ر ﻮﻻن ود آﺪه ‪ ،‬ا ﻦ ا ﺖ ‪،‬د ﻦ ﺪا را ﭘﺎ دارﯾﺪ و آن ﻨﺪا زﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪ ‬ﻻ‬

    ‫ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ‪‬ﻳﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را‬

    ‫وﺣﻰ آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻣﺸﺮآﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺗﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻝﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا‬

    ‫هﺮ آﻪ را ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻝﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫و ر ﻤﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﻘﺪ ﻦ ادﯾﺎن ﻞ‪ ،‬ﻮل ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد‪ ،‬ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬إِنﱠ‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫‪١٣٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺟﺎﻧﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻝﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى‬

    ‫ﺗﻌﺪى و ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻝﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب‬

    ‫ﻧﻜﻨﺪ( اﻝﺒﺘﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺷﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن‬

    ‫آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺳﺨﺖ در ﺷﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫دم‪ ،‬ﮫ داده ﻮ د ﮐﻼم ا ﯽ را ‪ ،‬ک ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﺘﱠﻌ‪‬ﺖ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﺤﻖﱡ و‪ ‬ر‪‬ﺳﻮلٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -29‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و ﻣﻦ ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﻘﻮﺑﺖ آﺎﻓﺮان ﻧﻜﺮدم( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻧﺎن و ﭘﺪراﻧﺸﺎن را )ﻣﻬﻠﺖ دادﻩ و از ﻋﻤﺮ( ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ آﺮدم ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ دﻳﻦ ﺣﻖ و رﺳﻮل‬

    ‫ﻣﺒﻴﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫و ﯿﺎ ﺖ ‪ ،‬را ﺮ دم ﻮد‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﻟﱢﻠﺴﺎﻋ‪‬ﺔِ ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﺘﺮُنﱠ ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنِ ﻫ‪‬ﺬَا ﺻ‪‬ﺮَطٌ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻘ‪‬ﻴﻢ‪ -61)‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و )ﻧﺰول( ﻋﻴﺴﻰ ﻋﻠﻢ و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ اﺳﺖ )و ﻣﺒﺸﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤّﺪ ﺹﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد( ‪ ،‬زﻧﻬﺎر در‬

    ‫ﺁن ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻚ و رﻳﺐ روا ﻣﺪارﻳﺪ و )اﻣﺮ( ﻣﺮا ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ آﻪ راﻩ راﺳﺖ هﻤﻴﻦ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﺮ ﻦ نا ﺖ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻳﺎت ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺗﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا و ﺁﻳﺎت روﺷﻦ او دﻳﮕﺮ ﺑﻪ چﻪ ﺑﺮهﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫ﻨﺪﮔﺎن را راه ﻢ‪ ،‬ﺪا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٣٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَ ﻟَﻚ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻘَﺪ‪‬م‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ذَﻧﺒِﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺄَﺧﱠﺮَ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧ‪‬ﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺘَﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻚ ﺻ‪‬ﺮَﻃﺎً ﻣ‪‬ﺴﺘَﻘ‪‬ﻴﻤﺎً)‪ -2‬اﻟﻔﺘﺢ(‬

    ‫ﺗﺎ ﺧﺪا از ﮔﻨﺎﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺗﻮ در ﮔﺬرد )ﻣﻔﺴﺮﻳﻦ در اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﻣﺮاد از ﮔﻨﺎﻩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﮔﻨﺎﻩ او ﺑﻮد ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﺸﺮآﺎن آﻪ دﻋﻮت‬

    ‫او را ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺧﺪا ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ او ﻣﻰﺷﻤﺮدﻧﺪ و ﻣﻘﺼﻮد از ﮔﻨﺎﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ دﻋﻮت ﻗﺒﻞ از هﺠﺮت و ﺑﻌﺪ از هﺠﺮت ﺑﻮد( و ﻧﻌﻤﺖ‬

    ‫ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﺪ آﻤﺎل رﺳﺎﻧﺪ و ﺗﻮ را ﺑﻪ راﻩ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ )ﺷﺮع اﺳﻼم ﺑﻪ وﺣﻰ ﺧﻮد( هﺪاﻳﺖ آﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮ ﯽ ﺑﺎ ت و ا ﺖ د ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﺼﺮَك اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺼﺮاً ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰاً)‪ -3‬اﻟﻔﺘﺢ(‬

    ‫و ﺧﺪا ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻧﺼﺮﺗﻰ ﺑﺎ ﻋﺰت و آﺮاﻣﺖ ﻳﺎرى آﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﺐ ﺮت و ﺬ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮَةً و‪ ‬ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐٍ)‪ -8‬ق(‬

    ‫ﺗﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺼﻴﺮﺗﻰ ﺑﺎﺷﺪ )در ﺑﺮهﺎن اﻝﻬﻴّﺖ( و ﺗﺬآﺮى ﺑﺮاى هﺮ ﺑﻨﺪﻩاى آﻪ رو ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺁرد‪.‬‬

    ‫ﻦ ا ﺘﻼف ﺑﺎ ﺪ ‪:‬‬ ‫ﻣﺎ ﮐﻼم ا ﯽ ا ﺖ ؛‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺷﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺷﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ(‪.‬‬

    ‫ﻮی ﻮ ﯿﺎن‪ ،‬ﺑﺎ ﺳ ﻄﺎن ﻦ ﺘﺎده ﯽ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻓﻰ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ إِذْ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﻪ‪ ‬إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ﺑِﺴﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -38‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬
    ‫‪١٣٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﻧﻴﺰ در )رﺳﺎﻝﺖ( ﻣﻮﺳﻰ )ﺁﻳﺖ ﻋﺒﺮت اﺳﺖ( آﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎﻧﺶ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﮫﻢ آن آﺳﺎن ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺮْﻧَﺎ اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻟ‪‬ﻠﺬﱢﻛْﺮِ ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﺪ‪‬ﻛ‪‬ﺮٍ)‪ -22‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را ﺑﺮاى وﻋﻆ و اﻧﺪرز ﺑﺮ ﻓﻬﻢ ﺁﺳﺎن آﺮدﻳﻢ ﺁﻳﺎ آﺴﻰ هﺴﺖ آﻪ از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮد؟‬

    ‫دل ﺆ ﻨﺎن‪ ،‬را و ر ﺖ ا ﺠﺎد ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻨﺪﮔﺎن‪ ،‬آﻧ ﻪ رﺿﺎی ا ﯽ را ﻃ ﻨﺪ‪ ،‬ﻮ ﻪ ﯽ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪‬‬

    ‫ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان‬

    ‫)ﺣﻘﻴﻘﻰ( او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدﻳﻢ و ﻝﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺿﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا‬

    ‫را ﻃﻠﺒﻨﺪ )در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ چﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺷﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و‬

    ‫اﺟﺮﺷﺎن را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻝﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫آ ن ﻖ وﯾﺪه اﺪ‪ ،‬ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد ﺰ ‪،‬ا ﻤﺎن آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺮَﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﻔْﻠَﻴﻦِ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬ﻧُﻮراً ﺗَﻤ‪‬ﺸﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -28)‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫‪١٣٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﮔﺮوﻳﺪﻳﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻚ ﺧﺪاﺗﺮس و ﻣﺘّﻘﻰ ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﻪ رﺳﻮﻝﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺹﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ( ﻧﻴﺰ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ‬

    ‫ﺗﺎ ﺧﺪا ﺷﻤﺎ را از رﺣﻤﺘﺶ دو ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﺮداﻧﺪ )ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ دﻳﻦ رﺳﻮل ﺧﺘﻤﻰ ﻣﺮﺗﺒﺖ( و ﻧﻮرى‬

    ‫ﺷﻤﺎ را ﻋﻄﺎ آﻨﺪ آﻪ ﺑﺪان ﻧﻮر راﻩ )ﺑﻬﺸﺖ اﺑﺪ( ﭘﻴﻤﺎﻳﻴﺪ و از ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻤﺎ درﮔﺬرد‪ ،‬و ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺸﺎء ﻞ ا ﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﺌَﻼ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻫ‪‬ﻞُ اﻟْﻜﺘَﺐِ أَﻻ ﻳ‪‬ﻘْﺪ‪‬ر‪‬ونَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻀﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬أَنﱠ اﻟْﻔَﻀﻞَ ﺑِﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذُو اﻟْﻔَﻀﻞِ‬

    ‫اﻟْﻌ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢِ)‪ -29‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫ﺗﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ اﺳﻼم ﻧﻴﺎوردﻧﺪ از اهﻞ آﺘﺎب ﺑﺪاﻧﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ هﻴﭻ ﺑﻪ رﺣﻤﺖ و ﻓﻀﻞ اﻝﻬﻰ دﺳﺘﻰ ﻧﺪارﻧﺪ و هﺮ ﻓﻀﻠﻰ و رﺣﻤﺘﻰ ﺑﻪ دﺳﺖ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ‪ ،‬آﻪ او ﺑﻪ هﺮ آﻪ ﺧﻮاهﺪ ﻣﻰﺑﺨﺸﺪ و ﺧﺪا داراى ﻓﻀﻞ و رﺣﻤﺖ ﺑﺰرگ و ﺑﻰاﻧﺘﻬﺎ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ز ﻣﺎ ن‪ ،‬ﺪ ق ا ﻦ ﮐﻼم ‪ ،‬ﻞ و ﻌﺪ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ ﻣ‪‬ﻦ‬

    ‫ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻧﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ آﺘﺎب ﺗﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ‬

    ‫اﺳﺖ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻧﻴﺰ )ﺷﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻧﺎﻣﺶ )در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺣﻤﺪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬چﻮن ﺁن‬

    ‫رﺳﻮل ﻣﺎ ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺷﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮری ا ﺖ ﺧﺎ ﻮش ﺪ ﯽ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ُرِﻳﺪ‪‬ونَ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻄﻔ‪‬ﺌُﻮا ﻧُﻮر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﺄَﻓْﻮ‪‬ﻫ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧُﻮرِه‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺮِه‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -8‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫‪١٣٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﻰﺧﻮاهﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻮر ﺧﺪا را ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ )و ﻃﻌﻦ و ﻣﺴﺨﺮﻩ( ﺧﺎﻣﻮش آﻨﻨﺪ و اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻧﻮر ﺧﻮد را هﺮ چﻨﺪ آﺎﻓﺮان ﺧﻮش‬

    ‫ﻧﺪارﻧﺪ آﺎﻣﻞ و ﻣﺤﻔﻮظ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ را ﺆﯾﺪ ﺳﺎزد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻛُﻮﻧُﻮا أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧﺼﺎرِى إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺤﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻮنَ ﻧﺤ‪‬ﻦُ أَﻧﺼﺎر‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺌَﺎﻣ‪‬ﻨَﺖ ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﻛَﻔَﺮَت ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻓَﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺻﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﻇﻬِﺮِﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ هﻢ ﻳﺎران ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ چﻨﺎن آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺣﻮارﻳﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬آﻴﺴﺖ ﻣﺮا ﺑﺮاى ﺧﺪا ﻳﺎرى آﻨﺪ؟ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ‬

    ‫ﻳﺎران ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪ .‬ﭘﺲ )ﺑﺎ ﺁن هﻤﻪ ﻣﻌﺠﺰات( ﻃﺎﻳﻔﻪاى از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ و ﻃﺎﻳﻔﻪاى آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﺎن را آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ‬

    ‫ﻣﺆﻳﺪ و ﻣﻨﺼﻮر ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺮ دﺷﻤﻨﺸﺎن ﻇﻔﺮ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫را ﺮ ﺆ ﻨﺎ ﯽ ﻮا ﺪ ﺪ آن ﮐﻼم را ‪،‬ﻋﻤﻞ ﻤﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟْﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺎرِ ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ أَﺳﻔَﺎر‪‬ا ﺑِﺌْﺲ ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ‬

    ‫ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪-5‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫وﺹﻒ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ ﻋﻠﻢ ﺗﻮرات ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ )و ﺑﺪان ﻣﻜﻠﻒ ﺷﺪﻧﺪ( وﻝﻰ ﺁن را ﺣﻤﻞ ﻧﻜﺮدﻧﺪ )و ﺧﻼف ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ( در‬

    ‫ﻣﺜﻞ ﺑﻪ ﺣﻤﺎرى ﻣﺎﻧﺪ آﻪ ﺑﺎر آﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ آﺸﺪ )و از ﺁن هﻴﭻ ﻧﻔﻬﻤﺪ و ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺒﺮد( ‪ ،‬ﺁرى ﻣﺜﻞ ﻗﻮﻣﻰ آﻪ ﺣﺎﻝﺸﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را‬

    ‫ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ اﺳﺖ و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را )ﺑﻪ راﻩ ﺳﻌﺎدت( رهﺒﺮى ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ذ ی ای ﻋﺎ ﻟ ﯿﺎن ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮٌ ﻟﱢﻠْﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -52‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫‪١٣٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫در ﺣﺎﻝﻰ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب اﻝﻬﻰ ﺟﺰ ذآﺮ و ﭘﻨﺪ و ﺣﻜﻤﺖ ﺑﺮاى ﻋﺎﻝﻤﻴﺎن هﻴﭻ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﯿﺎن ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻻ ﺗُﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮُونَ)‪ -39‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﻮ‪‬لُ ر‪‬ﺳﻮلٍ ﻛَﺮِﻳﻢٍ)‪ -40‬اﻟﺤﺎﻗﻪ (‬

    ‫و ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫آﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ )وﺣﻰ ﺧﺪا و( آﻼم رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫دا د ‪:‬‬ ‫وغ ﯽ ﻮان آن را ﺪا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺗَﻘَﻮ‪‬لَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺾ اﻷَﻗَﺎوِﻳﻞِ)‪ -44‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﮔﺮ )ﻣﺤﻤّﺪ ﺹﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ( از دروغ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺳﺨﻨﺎن را ﻣﻰﺑﺴﺖ‪،‬‬

    ‫ﻷَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻴ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦِ)‪-45‬اﻟﺤﺎﻗﻪ (‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘﺎ ﻣﺎ او را )ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( از ﻳﻤﻴﻨﺶ ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻘَﻄﻌ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬اﻟْﻮ‪‬ﺗ‪‬ﻴﻦَ)‪-46‬اﻟﺤﺎﻗﻪ (‬

    ‫و رگ و ﺗﻴﻨﺶ را ﻗﻄﻊ ﻣﻰآﺮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪١٣٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭼ ﻮ ﺠﺎت ﯾﺎ ﻨﺪ ‪ ،‬و ﯽ ﻮم ﯿﺎ ﺖ آن ﮐﺎ ﻮﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﺗَﺘﱠﻘُﻮنَ إِن ﻛَﻔَﺮْﺗﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬ﻣﺎً ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞُ اﻟْﻮِﻟْﺪ‪‬نَ ﺷ‪‬ﻴﺒﺎً)‪ -17‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ آﺎﻓﺮ ﺷﻮﻳﺪ چﮕﻮﻧﻪ )از ﻋﺬاب ﺣﻖ( ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻴﺪ در روزى آﻪ آﻮدك از هﻮل و ﺳﺨﺘﻰ ﺁن ﭘﻴﺮ ﺷﻮد؟‬

    ‫ﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻔَﻄ‪‬ﺮُ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛﺎنَ و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻣ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻮﻻً)‪ -18‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و ﺁﺳﻤﺎن از وﺣﺸﺖ ﺁن ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺷﻮد و وﻋﺪﻩ اﻝﻬﻰ ﺑﻪ وﻗﻮع اﻧﺠﺎﻣﺪ‪.‬‬

    ‫ﻦ ﺆ ﻨﺎن اﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ذ و ﺪا ‪ ،‬ای ﺮ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا‬

    ‫إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪-31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ‬

    ‫اهﻞ آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺹﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻝﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻝﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ‬

    ‫وﺣﻰ ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺗﺎ ﺁﻧﺎن‬

    ‫آﻪ در دﻝﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺟﻬﺎﻝﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ‬

    ‫اﺳﺖ ﻧﻪ ﺑﻴﺶ و آﻢ( چﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ چﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺿﻼﻝﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و‬

    ‫هﻴﭻ آﺲ از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻝﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫‪١٤٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻌﺪ از ﺗ ﺬ آن ‪ ،‬ﺪا م ﺪ ﯽ ﻮان ا ﻤﺎن آورد ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪-50‬اﻟﻤﺮﺳﻼت (‬

    ‫)اﻳﻦ آﺎﻓﺮان( ﭘﺲ از ﺁﻳﺎت ﺧﺪا )آﻪ ﺁن را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺎز ﺑﻪ آﺪاﻣﻴﻦ ﺣﺪﻳﺚ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫ﻢ ﻦ و ا ا و اح ‪ ،‬از ﻮی ﺪﮐﺎران ‪،‬ﻧ ﻪ ﯽ ﻮ د ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪-29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ (‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪ -30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ (‬

    ‫و چﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ چﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺳﺘﻬﺰا ﻣﻰﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ (‬

    ‫و چﻮن ﺑﻪ ﺳﻮى آﺴﺎن ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻧﻜﻮهﺶ ﻧﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺗﻔﺮﻳﺢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪا ﻨﺪه ﻖ از ﺑﺎ ﻞ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﻮ‪‬لٌ ﻓَﺼﻞٌ)‪ -13‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫آﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ آﻼم ﺟﺪا آﻨﻨﺪﻩ )ﺣﻖ از ﺑﺎﻃﻞ(اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪١٤١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬﺰْلِ)‪– 14‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺳﺨﻦ هﺰل ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜ‪‬ﻴﺪ‪‬ونَ ﻛَﻴ‪‬ﺪاً)‪ -15‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫دﺷﻤﻨﺎن اﺳﻼم هﺮ چﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آﻴﺪ و ﻣﻜﺮ )ﺑﺮ ﻣﺤﻮ اﺳﻼم( ﻣﻰآﻨﻨﺪ‬

    ‫آ ن ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد ﺆ ﻦ ﻮﺪ ؛ ﺮان ﻮا ﻨﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺳﻮل ﺹﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻝﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻝﺴّﻼم(‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٤٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻴﺼﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻗﺮآن ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ان را ﯿﺎﻃ ﻦ ﯿﺎوردﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻨﺰﱠﻟَﺖ ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺸﻴ‪‬ﻄ‪‬ﻴﻦُ)‪-210‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﻓﺮود ﻧﻴﺎوردﻧﺪ )ﺑﻠﻜﻪ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ اﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺧﺪا ﻧﺎزل ﺳﺎﺧﺘﻪ( ‪.‬‬

    ‫ا ﻮ ﻨﺎن از ﯿﺎﻃ ﻦ ﺷﺎ ﻪ ﺖ و ﺪرت آ ا ﺪا رﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻨﺒ‪‬ﻐ‪‬ﻰ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنَ)‪-211‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫ﻧﻪ هﺮﮔﺰ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺳﺨﻨﺎن از ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﻗﺪرت )ﺑﺮ ﻧﺰول ﺁن( دارﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ان ﻞ ا ﻄﺎب ا ﺮ ا ﮑﺎم ﯽ ا ﺮا ﻞ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻳ‪‬ﻘُﺺ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ أَﻛﺜﺮَ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪-76‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ اآﺜﺮ ﻣﻌﺎرف و اﺣﻜﺎﻣﻰ را آﻪ در ﺁن اﺧﺘﻼف ﻣﻰآﻨﻨﺪ آﺎﻣﻼ ﺑﻴﺎن ﻣﻰآﻨﺪ )و ﺣﻜﻢ واﻗﻌﻰ ﺕﻮرات را‬

    ‫ﺁﺷﻜﺎر ﻣﻰﺳﺎزد( ‪.‬‬

    ‫ان ﻮاه را ﯽ ﺳﺎ ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ا ﺖ و ﺪا و ﺸﺎرت ای ا ﻞ ا ﻤﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ا ﻟﱢﺠِﺒﺮِﻳﻞَ ﻓَﺈِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠﻟَﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗَﻠْﺒِﻚ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺑ‪‬ﺸﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ – 97‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬هﺮ آﺲ ﺑﺎ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ دﺷﻤﻦ اﺳﺖ‪ ،‬او ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺕﻮ رﺳﺎﻧﻴﺪ در ﺣﺎﻝﻰ آﻪ ﺕﺼﺪﻳﻖ ﺳﺎﻳﺮ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻣﻰآﻨﺪ و‬

    ‫ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺑﺸﺎرت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪١٤٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻴﺼﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻗﺮآن ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ان ه ای ا ﺖ ا ﯽ ای ﺪ ﻖ ﺳﺎ ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ و ول ا ﮑﺎم ﺪﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻷُﺣ‪‬ﻞﱠ ﻟَﻜﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺾ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﺣ‪‬ﺮﱢم‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓَﺎﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫أَﻃ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنِ)‪ -50‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫و )ﺁﻣﺪﻩام( در ﺣﺎﻝﻰ آﻪ آﺘﺎب ﺕﻮرات ﺷﻤﺎ را ﺕﺼﺪﻳﻖ آﻨﻢ و ﺣﻼل ﮔﺮداﻧﻢ ﺑﻌﺾ ﭼﻴﺰهﺎﻳﻰ را آﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﺮام ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬و از ﻃﺮف‬

    ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺠﺰى ﺁوردﻩام‪ ،‬ﭘﺲ )اى ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ( از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ان ﺪق ﺘﺎب آﺳﻤﺎ ﯽ ﻞ و ھ ﭽﻮن آ ﮫﺎ ‪ ،‬ﺪا ﻨﺪه ﻖ و ﺑﺎ ﻞ و دی دم ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ)‪-3‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻟﱢﻠﻨﱠﺎسِ و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟْﻔُﺮْﻗَﺎنَ إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٌ ذُو اﻧﺘ‪‬ﻘَﺎمٍ)‪-4‬آل‬

    ‫ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺁن ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ راﺳﺘﻰ ﺑﺮ ﺕﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺕﺼﺪﻳﻖ آﻨﻨﺪﻩ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺒﻞ از ﺧﻮد اﺳﺖ و )ﭘﻴﺶ از ﻗﺮﺁن( ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را‬

    ‫ﻓﺮﺳﺘﺎد‪،‬‬

    ‫ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﻣﺮدم‪ ،‬و ﻧﻴﺰ آﺘﺎب ﺟﺪا آﻨﻨﺪﻩ ﻣﻴﺎن ﺣﻖ و ﺑﺎﻃﻞ )ﻳﻌﻨﻰ ﻗﺮﺁن( را ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ .‬هﻤﺎﻧﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﻋﺬاب ﺳﺨﺘﻰ اﺳﺖ‪ ،‬و ﺧﺪا ﻣﻘﺘﺪر و آﻴﻔﺮ آﻨﻨﺪﻩ ﺳﺘﻤﻜﺎران اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ ادﯾﺎن ﻞ ﻮرت ﯿﺎم د ﻮرات ﻮر ﺪﯾﺪ ارزش ﻮد را ﻆ ﻮا ﻨﺪ د ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟَﺴﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗُﻘ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ‬

    ‫أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً ﻓَﻼ ﺗَﺄْس ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪-68‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﮕﻮ‪:‬اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺷﻤﺎ ارزﺷﻰ ﻧﺪارﻳﺪ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﻗﻴﺎم‬

    ‫‪١٤٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻴﺼﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻗﺮآن ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫آﻨﻴﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺕﻮ از ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻧﺎزل ﺷﺪ )ﺑﻪ ﺟﺎى ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ آﻔﺮ و ﺳﺮآﺸﻰ ﺑﺴﻴﺎرى از ﺁﻧﺎن ﺧﻮاهﺪ‬
    ‫اﻓﺰود‪ ،‬در اﻳﻦ ﺹﻮرت )ﺕﻮ اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﺮ ﺣﺎل آﺎﻓﺮان ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺕﺄﺳﻒ ﺧﻮرى‪.‬‬

    ‫آﻧ ﺲ )از ﺆ ﻦ ﻞ و آن( آن ا ﻤﺎن آورد او را س و اﺪو ﯽ ﻮا ﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ا‪‬نﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺎد‪‬وا و‪ ‬اﻟﺼﺒِﺌُﻮنَ و‪ ‬اﻟﻨﱠﺼﺮَى ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻦَ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻻَﺧ‪‬ﺮِ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻞَ ﺻﻠ‪‬ﺤﺎً ﻓَﻼ ﺧَﻮ‪‬ف‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻫ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﻳﺤ‪‬ﺰَﻧُﻮنَ)‪ -69‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ هﺮ آﺲ از ﮔﺮوﻳﺪﮔﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم و ﻳﻬﻮدان و ﺳﺘﺎرﻩﭘﺮﺳﺘﺎن و ﻧﺼﺎرى آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا و روز ﻗﻴﺎﻣﺖ اﻳﻤﺎن ﺁورد و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺷﻮد هﺮﮔﺰ‬

    ‫ﺁﻧﺎن را ﺕﺮﺳﻰ و اﻧﺪوهﻰ )در ﻋﺎﻝﻢ ﺁﺧﺮت( ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ آﮔﺎ ﯽ ﻋﻠﻤﺎء ا ﯿﺎ ءﺳ ﻒ ﮐﻼم ا ﯽ ان د ﻞ رو ﯽ ﺖ؟‬ ‫•‬

    ‫أَو‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜُﻦ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔً أَن ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﺆُا ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ)‪ -197‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺧﻮد ﺁﻳﺖ و ﺑﺮهﺎن روﺷﻨﻰ )ﺑﺮ آﺎﻓﺮان( ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ )از آﺘﺐ اﻧﺒﻴﺎء ﺳﻠﻒ( ﺑﺮ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺁﮔﺎهﻨﺪ؟‬

    ‫ان ﻞ ا ﻄﺎب ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻳ‪‬ﻘُﺺ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ أَﻛﺜﺮَ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ -76‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ اآﺜﺮ ﻣﻌﺎرف و اﺣﻜﺎﻣﻰ را آﻪ در ﺁن اﺧﺘﻼف ﻣﻰآﻨﻨﺪ آﺎﻣﻼ ﺑﻴﺎن ﻣﻰآﻨﺪ )و ﺣﻜﻢ واﻗﻌﻰ ﺕﻮرات را‬

    ‫ﺁﺷﻜﺎر ﻣﻰﺳﺎزد(‬

    ‫ﻖ ای ول ان دی ﯽ ﻮا ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٤٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻴﺼﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻗﺮآن ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺄَﻟْﺘُﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦْ أَﺟ‪‬ﺮٍ ﻓَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬إِنْ أَﺟ‪‬ﺮِى إِﻻ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻛﻞّ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪-47)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫ﺑﺎز ﺑﮕﻮ‪:‬ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ ﻣﺰد رﺳﺎﻝﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺁن هﻢ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ )ﻳﻌﻨﻰ هﺮﮔﺰ ﻣﺰدى از ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻪ و ﻧﻤﻰﺧﻮاهﻢ‪ .‬و ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻌﻨﻰ‬

    ‫ﺐ ذوى اﻝﻘﺮﺑﻰ آﻪ از ﺷﻤﺎ ﻣﺰد رﺳﺎﻝﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺁن هﻢ ﺑﺮاى ﺙﻮاب و ﺳﻌﺎدت ﺧﻮد ﺷﻤﺎﺳﺖ( ﺕﻨﻬﺎ ﭘﺎداش )رﺳﺎﻝﺖ( ﻣﻦ‬
    ‫اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﻣﻮدّت و ﺣ ّ‬

    ‫ﺑﺮ ﺧﺪاﺳﺖ و ﺑﺲ‪ ،‬و او ﺑﺮ هﺮ ﭼﻴﺰ داﻧﺎ و ﮔﻮاﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ان اﺪرز و ﭘﻨﺪ ای ا ﻞ ﻋﺎﻟﻢ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮٌ ﻟﱢﻠْﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -87‬ص(‬

    ‫اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺰ اﻧﺪرز و ﭘﻨﺪ ﺑﺮاى اهﻞ ﻋﺎﻝﻢ‪.‬‬

    ‫س‪:‬‬ ‫ان ر ﺖ ا ﯽ ا ﺖ ای ﺪا‬ ‫•‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ذ‪‬ﻛْﺮِ‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪ -23)‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ (و ﻧﻴﻜﻮﺕﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺧﺪا) اﺳﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺁﻳﺎﺕﺶ هﻤﻪ (در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز) ﺑﺎ هﻢ‬

    ‫ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺖ و در ﺁن ﺙﻨﺎى ﺧﺪا (و ﺧﺎﺹﺎن ﺧﺪا) ﻣﻜﺮر ﻣﻰﺷﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺕﻼوت (ﺁﻳﺎت ﻗﻬﺮ) ﺁن ﺧﺪا ﺕﺮﺳﺎن را ﻝﺮزﻩ ﺑﺮ اﻧﺪام اﻓﺘﺪ و (ﺑﺎ ﺁﻳﺎت‬

    ‫رﺣﻤﺖ) ﺑﺎز ﺁرام و ﺳﻜﻮﻧﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ و دﻝﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ (آﺘﺎب) هﻤﺎن (رﺣﻤﺖ و) هﺪاﻳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺑﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دﻳﮕﺮ هﻴﭻ هﺪاﻳﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‬

    ‫ان ﮐﻼم ﻖ ﺪا وﺪ ﺣ ﻢ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻪ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴﻦِ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻣ‪‬ﻦْ ﺧَﻠْﻔ‪‬ﻪ‪ ‬ﺗَﻨﺰِﻳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻜ‪‬ﻴﻢٍ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪ -42)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫‪١٤٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻴﺼﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻗﺮآن ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫آﻪ هﺮﮔﺰ از ﭘﻴﺶ و ﭘﺲ )ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺣﻮادث ﻋﺎﻝﻢ( ﺑﺎﻃﻞ ﺑﺪان راﻩ ﻧﻴﺎﺑﺪ )و ﺕﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﺣﻜﻤﺘﺶ ﺑﺎﻗﻰ اﺳﺖ( زﻳﺮا ﺁن‬

    ‫ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺧﺪاى )ﻣﻘﺘﺪر( ﺣﻜﻴﻢ ﺳﺘﻮدﻩ ﺹﻔﺎت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ان ھ ﭽﻮن ﻘﺎ ﻖ ا ﯽ ﺳ ﻒ ای ﺟ ﻮ ﺮی از و ا ﺘﻼف ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪-13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺕﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻝﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻝﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺕﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫د ﯽ ﺷﺎ ﻪ ﮫﻢ آن ﺒﺎ ﻨﺪ از آن روی دان ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪-8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺷﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺷﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪-9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از اﻳﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٤٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻴﺼﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻗﺮآن ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ان ای ﮫﻢ و ک ھ ﻪ دم زل ﺪه ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺮْﻧَﺎ اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻟ‪‬ﻠﺬﱢﻛْﺮِ ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﺪ‪‬ﻛ‪‬ﺮٍ)‪-22‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را ﺑﺮاى وﻋﻆ و اﻧﺪرز ﺑﺮ ﻓﻬﻢ ﺁﺳﺎن آﺮدﻳﻢ ﺁﻳﺎ آﺴﻰ هﺴﺖ آﻪ از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮد؟‬

    ‫ﺆ ﻦ ادﯾﺎن ﻞ ا ﯽ ﻮ ﺪ ا ﻦ ﮐﻼم ا ﯽ را ﺰ ﻮری ا راه ﻮد ار ﻮا ﻨﺪ داد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺮَﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﻔْﻠَﻴﻦِ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬ﻧُﻮراً ﺗَﻤ‪‬ﺸﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪-28)‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﮔﺮوﻳﺪﻳﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻚ ﺧﺪاﺕﺮس و ﻣﺘّﻘﻰ ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﻪ رﺳﻮﻝﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺹﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ( ﻧﻴﺰ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ ﺕﺎ ﺧﺪا‬

    ‫ﺷﻤﺎ را از رﺣﻤﺘﺶ دو ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﺮداﻧﺪ )ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ دﻳﻦ رﺳﻮل ﺧﺘﻤﻰ ﻣﺮﺕﺒﺖ( و ﻧﻮرى ﺷﻤﺎ را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﻨﺪ آﻪ ﺑﺪان ﻧﻮر راﻩ )ﺑﻬﺸﺖ اﺑﺪ( ﭘﻴﻤﺎﻳﻴﺪ و از ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻤﺎ درﮔﺬرد‪ ،‬و ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ان ﮐﻼم ا ﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻻ ﺗُﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮُونَ)‪-39‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﻮ‪‬لُ ر‪‬ﺳﻮلٍ ﻛَﺮِﻳﻢٍ)‪-40‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫آﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ )وﺣﻰ ﺧﺪا و( آﻼم رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ان ﮐﻼم ا ﯽ ا ﺖ ﮐﻼم ﺮی ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٤٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻴﺼﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻗﺮآن ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺗَﻘَﻮ‪‬لَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺾ اﻷَﻗَﺎوِﻳﻞِ)‪-44‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﮔﺮ )ﻣﺤﻤّﺪ ﺹﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ( از دروغ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺳﺨﻨﺎن را ﻣﻰﺑﺴﺖ‪،‬‬

    ‫ﻷَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻴ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦِ)‪ -45‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘﺎ ﻣﺎ او را )ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( از ﻳﻤﻴﻨﺶ ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻘَﻄﻌ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬اﻟْﻮ‪‬ﺗ‪‬ﻴﻦَ)‪-46‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و رگ و ﺕﻴﻨﺶ را ﻗﻄﻊ ﻣﻰآﺮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ذ ی ای ﻦ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﺘَﺬْﻛ‪‬ﺮَةٌ ﻟﱢﻠْﻤ‪‬ﺘﱠﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪-48‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻨﺪ و ﺕﺬآﺮ ﭘﺮهﻴﺰآﺎران ﻋﺎﻝﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ان و ﺪه ا ﯽ ا ﺖ روز ﻮ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪.‬إِﻧﱠﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻻً ﺷﻬِﺪاً ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪ -15‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ )اﻣﺖ ﺁﺧﺮ زﻣﺎن( رﺳﻮﻝﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ ﺷﺎهﺪ اﻋﻤﺎل )و ﺣﺠﺖ آﺎﻣﻞ( ﺷﻤﺎﺳﺖ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﻓﺮﻋﻮن هﻢ رﺳﻮل ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪١٤٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻴﺼﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻗﺮآن ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﺗَﺘﱠﻘُﻮنَ إِن ﻛَﻔَﺮْﺗﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬ﻣﺎً ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞُ اﻟْﻮِﻟْﺪ‪‬نَ ﺷ‪‬ﻴﺒﺎً)‪ -17‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ آﺎﻓﺮ ﺷﻮﻳﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ )از ﻋﺬاب ﺣﻖ( ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻴﺪ در روزى آﻪ آﻮدك از هﻮل و ﺳﺨﺘﻰ ﺁن ﭘﻴﺮ ﺷﻮد؟‬

    ‫ﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻔَﻄ‪‬ﺮُ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛﺎنَ و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻣ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻮﻻً)‪-18‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و ﺁﺳﻤﺎن از وﺣﺸﺖ ﺁن ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺷﻮد و وﻋﺪﻩ اﻝﻬﻰ ﺑﻪ وﻗﻮع اﻧﺠﺎﻣﺪ‪.‬‬

    ‫ھ ﭽﻮن ﺳﺎ ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ﻮرد ﻦ و ا اء و ﺢ ﺪﮐﺎران ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪ -30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺳﺘﻬﺰا ﻣﻰﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﻮى آﺴﺎن ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻧﻜﻮهﺶ ﻧﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺕﻔﺮﻳﺢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬


    ‫‪١٥٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻴﺼﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻗﺮآن ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدﻳﺪﻧﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﻦ ﺘﺎب را ﺪا ﯽ ﺘﺎده از ا ﺮار آﺳﻤﺎ ﮫﺎ و ز ﻦ آﮔﺎه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ أَﻧﺰَﻟَﻪ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬اﻟﺴﺮﱠ ﻓﻰ اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت‪ ‬و‪ ‬اﻷَر‪‬ضِ إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻛﺎنَ ﻏَﻔُﻮراً ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻤﺎً)‪ -6‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ آﺘﺎب را ﺁن ﺧﺪاﻳﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ آﻪ از اﺳﺮار ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ )و ﺷﻤﺎ از اﻳﻦ اﻧﻜﺎر و آﻔﺮ و ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺎز ﮔﺮدﻳﺪ آﻪ( هﻢ او‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪١٥١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻋﻤﻞ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻋﻤﻞ ﻮ ﺐ ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ‪،‬ﺑﺎ ﺚ ارزش ﯾﺎ ﻦ ﺆ ﻦ ﻮا ﺪ ﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟَﺴﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗُﻘ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ‬

    ‫أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً ﻓَﻼ ﺗَﺄْس ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -68‬اﻟﻤﺎﺋﺪه( ‪ ‬‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺏﮕﻮ‪:‬اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺷﻤﺎ ارزﺷﻰ ﻧﺪاریﺪ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺏﻪ دﺳﺘﻮر ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺏﻪ ﺷﻤﺎ از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ‬

    ‫ﻗﻴﺎم آﻨﻴﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺏﻪ ﺕﻮ از ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻧﺎزل ﺷﺪ )ﺏﻪ ﺝﺎى ﺁﻧﻜﻪ ﺏﻪ ﺁن ایﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( ﺏﺮ آﻔﺮ و ﺳﺮآﺸﻰ ﺏﺴﻴﺎرى از ﺁﻧﺎن ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫اﻓﺰود‪ ،‬در ایﻦ ﺻﻮرت )ﺕﻮ اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺏﺮ ﺣﺎل آﺎﻓﺮان ﻧﺒﺎیﺪ ﺕﺄﺳﻒ ﺧﻮرى‪  .‬‬

    ‫‪  :‬‬ ‫دوزخ اﺪ‬ ‫ﻖ ﻖ‪ ،‬ﺮ‬ ‫ﻨﺪ و‬ ‫ﺢ ﯿﺪ ﻨﺪ ﻖ ﺪران ﻮد‬ ‫دﯽ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ اﻟﺸﻴ‪‬ﻄﻦُ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ﻋ‪‬ﺬَابِ‬

    ‫اﻟﺴﻌ‪‬ﻴﺮِ)‪ -21‬ﻟﻘﻤﺎن( ‪ ‬‬

    ‫و ﭼﻮن ﺏﻪ ایﻦ ﻡﺮدم )اهﻞ ﺝﺪل و ﻋﻨﺎد( ﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ﺏﻴﺎیﻴﺪ از آﺘﺎﺏﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺝﻮاب دهﻨﺪ ﻡﺎ ﺕﻨﻬﺎ از ﻃﺮیﻘﻰ آﻪ ﭘﺪران‬

    ‫ﺧﻮد را ﺏﺮ ﺁن یﺎﻓﺘﻪایﻢ ﭘﻴﺮوى ﻡﻰآﻨﻴﻢ‪ .‬ﺁیﺎ هﺮ ﭼﻨﺪ ﺁﻧﺎن را ﺷﻴﻄﺎن ﺏﻪ ﺁﺕﺶ دوزخ ﺏﺨﻮاﻧﺪ )ﺏﺎز ﭘﻴﺮو ﺁﻧﻬﺎ ﻡﻰﺷﻮﻧﺪ( ؟ ‪ ‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮی ﻮر و رو ﯽ ا ﺖ‬ ‫ﻖ ﻖ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -19‬ﻓﺎﻃﺮ( ‪ ‬‬

    ‫و هﺮﮔﺰ )آﺎﻓﺮ ﺕﺎریﻚ ﺝﺎن( آﻮر و )ﻡﺆﻡﻦ روﺷﻦ روان( ﺏﻴﻨﺎ یﻜﺴﺎن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻠُﻤ‪‬ﺖ و‪ ‬ﻻ اﻟﻨﱡﻮر‪ -20)‬ﻓﺎﻃﺮ( ‪ ‬‬

    ‫‪١٥٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻋﻤﻞ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و هﻴﭻ ﻇﻠﻤﺖ ﺏﺎ ﻧﻮر ﻡﺴﺎوى ﻧﺨﻮاهﺪ ﺏﻮد‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻞﱡ و‪ ‬ﻻ اﻟﺤﺮُور‪ -21)‬ﻓﺎﻃﺮ( ‪ ‬‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺁﻓﺘﺎب و ﺳﺎیﻪ هﻢ رﺕﺒﻪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻻ اﻷَﻣ‪‬ﻮ‪‬ت إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻓﻰ اﻟْﻘُﺒ‪‬ﻮرِ)‪-22‬ﻓﺎﻃﺮ( ‪ ‬‬

    ‫و اﺏﺪا زﻧﺪﮔﺎن )ﻋﻠﻢ و ایﻤﺎن( ﺏﺎ ﻡﺮدﮔﺎن )ﺝﻬﻞ و ﻋﺼﻴﺎن( ﺏﺮاﺏﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪) .‬اى رﺳﻮل ﺏﺪان آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺏﺨﻮاهﺪ ﺷﻨﻮا )ى آﻼم‬

    ‫ﺣﻖ( ﺳﺎزد و اﻡﺎ ﺕﻮ ﺁن آﺲ را آﻪ در ﮔﻮرﺳﺘﺎن )آﻔﺮ و ﺝﻬﺎﻝﺖ و ﺷﻬﻮت ﭘﺮﺳﺘﻰ( ﻓﺮو رﻓﺘﻪ هﺮﮔﺰ ﺷﻨﻮا ﻧﺘﻮاﻧﻰ آﺮد‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮر ‪،‬ر ﺘﺎرﺷﺎن ﺒﺪ ﻞ ﻮا ﺪ ﺪ‬ ‫ﺮ ﻮا ﺪ د ‪،‬ھ ﻨﺎن ﺆ ﻨﺎن و ان‬ ‫ﺮا ﯽ‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺏﺪیﻦ ﺝﻬﺖ آﻪ ﻡﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻡﻴﻦ ﺕﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻡﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺏﺪ اﻧﺪیﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻡﻜﺮ زﺷﺖ و ﻓﻜﺮ ﺏﺪآﺎرى ﺝﺰ ﺏﺮ‬

    ‫ﺻﺎﺣﺒﺶ اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁیﺎ ایﻨﺎن ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺏﻪ ﻃﺮیﻘﻪ اﻡﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ هﻼك ﺷﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮیﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺏﺪاﻧﺪیﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ‬

    ‫ﻡﺒﺪّل ﻧﺨﻮاهﻰ یﺎﻓﺖ و ﻃﺮیﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻝﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺕﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬیﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ یﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮن ﻣﺎن ﺪا ا ر ﺪ‪ ،‬ﮐﺎ ان زﯾﺎ ﮑﺎر ﻮﺪ‬ ‫•‬

    ‫‪١٥٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻋﻤﻞ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ر‪‬ﺳﻼً ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺼﺼﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻧَﻘْﺼﺺ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ‬

    ‫إِﻻ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺈِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﻣ‪‬ﺮُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗُﻀﻰ‪ ‬ﺑِﺎﻟﺤﻖّ و‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮَ ﻫ‪‬ﻨَﺎﻟ‪‬ﻚ اﻟْﻤ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -78‬ﻏﺎﻓﺮ( ‪ ‬‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻡﺎ رﺳﻮﻻن ﺏﺴﻴﺎرى ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ آﻪ اﺣﻮال ﺏﻌﻀﻰ را ﺏﺮ ﺕﻮ ﺣﻜﺎیﺖ آﺮدیﻢ و ﺏﺮﺧﻰ را ﻧﻜﺮدیﻢ و هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﺝﺰ ﺏﻪ‬

    ‫ﻖ و ﻡﺤﻮ ﺏﺎﻃﻞ( ﻓﺮا رﺳﺪ ﺁن روز )ﺏﺮ هﻤﻪ( ﺏﻪ ﺣﻖ ﺣﻜﻢ‬


    ‫اﻡﺮ ﺧﺪا ﻧﺸﺎیﺪ ﻡﻌﺠﺰ و ﺁیﺘﻰ )ﺏﺮاى اﻡﺖ( ﺏﻴﺎورد‪ ،‬و ﭼﻮن ﻓﺮﻡﺎن ﺧﺪا )ﺏﺮ ﻏﻠﺒﻪ ﺣ ّ‬

    ‫آﻨﻨﺪ و ﺁﻧﺠﺎ آﺎﻓﺮان ﻡﺒﻄﻞ زیﺎﻧﻜﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﯽ ﻨﺪ‬ ‫آ ن د ﻦ ا ﯽ را زﻣﺎن ﭘﺎ ﯿﺪا رﺪ‪ ،‬ﺮ ﻖ‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري( ‪ ‬‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁیﻴﻨﻰ آﻪ ﺏﺮاى ﺷﻤﺎ ﻡﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎیﻖ و اﺣﻜﺎﻡﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺏﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺏﺮ ﺕﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدیﻢ و ﺏﻪ اﺏﺮاهﻴﻢ و ﻡﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدیﻢ آﻪ دیﻦ ﺧﺪا را ﺏﺮ ﭘﺎ داریﺪ و هﺮﮔﺰ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دیﻦ ﻡﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻡﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺏﻪ ﺧﺪاى یﮕﺎﻧﻪ و ﺕﺮك ﺏﺘﺎن دﻋﻮت ﻡﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻝﺶ( ﺏﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺏﺰرگ ﻡﻰﺁیﺪ‪) .‬ﺏﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻡﻴﻨﺪیﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺏﺨﻮاهﺪ ﺏﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻡﻘﺎم رﺳﺎﻝﺖ ﺧﻮیﺶ( ﺏﺮﻡﻰﮔﺰیﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺏﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺏﻪ ﺕﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺏﺎز ﺁیﺪ هﺪایﺖ ﻡﻰﻓﺮﻡﺎیﺪ‪  .‬‬

    ‫ﻮر‪ ،‬ﻮن وارث ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد ﻮﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ا ﻤﺎن و‬ ‫ﻞ ا ﯽ‪ ،‬راه و ا ﺘﻼف ﻮده و ﺆ ﻦ ﯽ‬ ‫•‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮد ادا د ﻨﺪ‬ ‫ﻦ ﮐﻼم ا ﯽ‪ ،‬ﺮ ﻖ‬


    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري( ‪ ‬‬

    ‫‪١٥٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻋﻤﻞ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﻡﺮدم )در دیﻦ( راﻩ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻡﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺏﺮهﺎن )از ﺝﺎﻧﺐ ﺣﻖ( ﺏﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻡﺪ و ﻝﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺏﺮاى ﺕﻌﺪى و‬

    ‫ﻇﻠﻢ ﺏﻪ یﻜﺪیﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻝﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺏﻮد )آﻪ( ﺕﺎ وﻗﺘﻰ ﻡﻌﻴﻦ )ﺕﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ( اﻝﺒﺘﻪ‬

    ‫ﻡﻴﺎن ﻡﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺏﻪ هﻼك( ﻡﻰﺷﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﺪﻧﺪ )ﻡﺎﻧﻨﺪ یﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺳﺨﺖ در ﺷﻚ و ریﺐ ﺏﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ا ﯽ ‪ ،‬دوری از ﻮای ﺲ ا ﺖ و ﻋﻤﻞ ‪ ،‬ﻄﺎ ﻖ ﻮا ﺖ ﻖ ‪ ،‬ﺖ ا ﯽ‬ ‫ﭘﺎﯾﺪا ری ﺆ ﻦ ﺮ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻓَﺎد‪‬ع‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﻘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﻤ‪‬ﺎ أُﻣ‪‬ﺮْت و‪ ‬ﻻ ﺗَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺘَﺐٍ و‪ ‬أُﻣ‪‬ﺮْت ﻷَﻋ‪‬ﺪ‪‬لَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﻻ ﺣ‪‬ﺠ‪‬ﺔَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪-15‬اﻟﺸﻮري( ‪ ‬‬

    ‫ﺏﺪیﻦ ﺳﺒﺐ ﺕﻮ هﻤﻪ را )ﺏﻪ دیﻦ اﺳﻼم و آﻠﻤﻪ ﺕﻮﺣﻴﺪ( دﻋﻮت آﻦ و ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻡﺄﻡﻮرى ﭘﺎیﺪارى آﻦ و ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺲ ﻡﺮدم ﻡﺒﺎش و ﺏﮕﻮ‬

    ‫آﻪ ﻡﻦ ﺏﻪ آﺘﺎﺏﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎد )ﻗﺮﺁن( ایﻤﺎن ﺁوردﻩام و ﻡﺄﻡﻮرم آﻪ ﻡﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺏﻪ ﻋﺪاﻝﺖ ﺣﻜﻢ آﻨﻢ‪ ،‬ﺧﺪاى یﮕﺎﻧﻪ ﭘﺮوردﮔﺎر هﻤﻪ ﻡﺎ و ﺷﻤﺎﺳﺖ‪،‬‬

    ‫)ﭘﺎداش( ﻋﻤﻞ ﻡﺎ ﺏﺮ ﻡﺎ و ﻋﻤﻞ ﺷﻤﺎ ﺏﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ )و ﭘﺲ از ﺕﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻝﺖ( دیﮕﺮ هﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﮔﻔﺖ و ﮔﻮیﻰ ﺏﻴﻦ ﻡﺎ و ﺷﻤﺎ ﺏﺎﻗﻰ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺧﺪا‬

    ‫)روز ﺝﺰا ﺏﺮاى ﺣﻜﻢ ﺣﻖ( ﻡﻴﺎن ﻡﺎ ﺝﻤﻊ ﻡﻰآﻨﺪ و ﺏﺎزﮔﺸﺖ هﻤﻪ ﺏﻪ ﺳﻮى اوﺳﺖ‪  .‬‬

    ‫‪  :‬‬ ‫‪ ،‬ﺧﻼف ﻖ و ﺒﺎ ﮑﺎری‬ ‫ﻮر ﻤﺎ ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ‪ ،‬ﺖ ﺐ رﺿﺎی ﻖ ا ﺖ و ﭘﺎداش و ا ‪ ،‬ﺮ‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪-27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ( ‪ ‬‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺏﺎز رﺳﻮﻻن دیﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻡﺮیﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ و ﺏﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدیﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻡﻬﺮﺏﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدیﻢ و ﻝﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺕﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺏﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻡﺎ ﺏﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺽﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫‪١٥٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻋﻤﻞ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺏﺎز ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺏﺎیﺪ و ﺷﺎیﺪ هﻤﻪ ﻡﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻡﺎ هﻢ ﺏﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و اﺝﺮﺷﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدیﻢ و ﻝﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺏﺴﻴﺎرى ﺏﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺕﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫دم ﺮ ﻖ ا ﺖ‬ ‫ﺪف از ﻮر ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ‪ ،‬ﺪا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪-26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ( ‪ ‬‬

    ‫و اﻝﺒﺘﻪ ﻡﺎ ﻧﻮح و اﺏﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ و در ﻡﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻧﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮار دادیﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺏﺮﺧﻰ ﺏﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪایﺖ یﺎﻓﺘﻨﺪ‬

    ‫و ﺏﺴﻴﺎرى ﺏﻪ ﻓﺴﻖ و ﺏﺪآﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ا ﻤﺎن ﮐﻼم ا ﯽ‪ ،‬ﻮری ﻄﺎ ﻨﺪ ﺪد آن ‪،‬راه ﻖ را ادا د ﻢ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺮَﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﻔْﻠَﻴﻦِ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬ﻧُﻮراً ﺗَﻤ‪‬ﺸﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -28)‬اﻟﺤﺪﻳﺪ( ‪ ‬‬

    ‫اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ ﺏﻪ ﺣﻖ ﮔﺮویﺪیﺪ‪ ،‬ایﻨﻚ ﺧﺪاﺕﺮس و ﻡﺘّﻘﻰ ﺷﻮیﺪ و ﺏﻪ رﺳﻮﻝﺶ )ﻡﺤﻤّﺪ ﻡﺼﻄﻔﻰ ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ( ﻧﻴﺰ ایﻤﺎن ﺁریﺪ ﺕﺎ ﺧﺪا‬

    ‫ﺷﻤﺎ را از رﺣﻤﺘﺶ دو ﺏﻬﺮﻩ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﺮداﻧﺪ )یﻜﻰ ﺏﺮ ایﻤﺎن ﺏﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ و یﻜﻰ ﺏﺮ ایﻤﺎن ﺏﻪ دیﻦ رﺳﻮل ﺧﺘﻤﻰ ﻡﺮﺕﺒﺖ( و ﻧﻮرى ﺷﻤﺎ را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﻨﺪ آﻪ ﺏﺪان ﻧﻮر راﻩ )ﺏﻬﺸﺖ اﺏﺪ( ﭘﻴﻤﺎیﻴﺪ و از ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻤﺎ درﮔﺬرد‪ ،‬و ﺧﺪا ﺏﺴﻴﺎر ﺁﻡﺮزﻧﺪﻩ و ﻡﻬﺮﺏﺎن اﺳﺖ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪم ا ﻤﺎن ﺆ ﻦ ادﯾﺎن ﺳ ﻒ ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد‪ ،‬و ﺖ از د ﺮ ﯽ ر ﺖ و ﻞ ا ﯽ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﺌَﻼ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻫ‪‬ﻞُ اﻟْﻜﺘَﺐِ أَﻻ ﻳ‪‬ﻘْﺪ‪‬ر‪‬ونَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻀﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬أَنﱠ اﻟْﻔَﻀﻞَ ﺑِﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذُو اﻟْﻔَﻀﻞِ‬

    ‫اﻟْﻌ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢِ)‪ -29‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪١٥٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻋﻤﻞ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺕﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ اﺳﻼم ﻧﻴﺎوردﻧﺪ از اهﻞ آﺘﺎب ﺏﺪاﻧﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ هﻴﭻ ﺏﻪ رﺣﻤﺖ و ﻓﻀﻞ اﻝﻬﻰ دﺳﺘﻰ ﻧﺪارﻧﺪ و هﺮ ﻓﻀﻠﻰ و رﺣﻤﺘﻰ ﺏﻪ دﺳﺖ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ‪ ،‬آﻪ او ﺏﻪ هﺮ آﻪ ﺧﻮاهﺪ ﻡﻰﺏﺨﺸﺪ و ﺧﺪا داراى ﻓﻀﻞ و رﺣﻤﺖ ﺏﺰرگ و ﺏﻰاﻧﺘﻬﺎ اﺳﺖ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻋﻤﻞ ﻮ ﺐ ﻌﺎ ﻢ ا ﻪ‪ ،‬ﻮ ﺖ ﯽ ﺐ ﺆ ﻨﺎن ﯿ ﻨﺪ ﻞ ﻮر ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﺧْﺮَج‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦْ أَﻫ‪‬ﻞِ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﻳ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻷَو‪‬لِ اﻟﺤﺸﺮِ ﻣ‪‬ﺎ ﻇﻨَﻨﺘُﻢ‪ ‬أَن ﻳﺨْﺮُﺟ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻇﻨﱡﻮا أَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﺣ‪‬ﺼﻮﻧﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺘَﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻗَﺬَف ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺮﱡﻋ‪‬ﺐ ﻳﺨْﺮِﺑ‪‬ﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻮﺗﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﺎﻋ‪‬ﺘَﺒﺮُوا ﻳ‪‬ﺄُوﻟﻰ اﻷَﺑ‪‬ﺼﺮِ)‪ -2‬اﻟﺤﺸﺮ( ‪ ‬‬

    ‫اوﺳﺖ ﺧﺪایﻰ آﻪ آﺎﻓﺮان اهﻞ آﺘﺎب را )یﻌﻨﻰ یﻬﻮد ﺏﻨﻰ ﻧﻀﻴﺮ را آﻪ ﺏﻪ ﻡﻜﺮ‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﻗﺘﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ آﺮدﻧﺪ( ﺏﺮاى اوﻝﻴﻦ‬

    ‫ﺏﺎر هﻤﮕﻰ را از دیﺎرﺷﺎن ﺏﻴﺮون آﺮد و هﺮﮔﺰ ﺷﻤﺎ ﻡﺴﻠﻤﻴﻦ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰآﺮدیﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ از دیﺎر ﺧﻮد ﺏﻴﺮون روﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ هﻢ ﺣﺼﺎرهﺎى ﻡﺤﻜﻢ‬

    ‫ﺧﻮد را ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺧﻮد از )ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( ﺧﺪا ﻡﻰﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ )ﻋﺬاب( ﺧﺪا از ﺁﻧﺠﺎ آﻪ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰﺏﺮدﻧﺪ ﺏﺪاﻧﻬﺎ ﻓﺮا رﺳﻴﺪ و در دﻝﺸﺎن )از ﺳﭙﺎﻩ‬

    ‫اﺳﻼم( ﺕﺮس اﻓﻜﻨﺪ ﺕﺎ ﺏﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد و ﺏﻪ دﺳﺖ ﻡﺆﻡﻨﺎن ﺧﺎﻧﻪهﺎﺷﺎن را ویﺮان ﻡﻰآﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اى هﻮﺷﻴﺎران ﻋﺎﻝﻢ ﭘﻨﺪ و ﻋﺒﺮت ﮔﻴﺮیﺪ‪  .‬‬

    ‫‪  :‬‬ ‫ا ﻤﺎ ن ﺪون ﻋﻤﻞ ‪ ،‬ﻮ ﺐ ﺆا ﺬه ا ﯽ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻣ‪‬ﺎ ﻻ ﺗَﻔْﻌ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -2‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫‪ ‬اﻻ اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻩایﺪ‪ ،‬ﭼﺮا ﭼﻴﺰى ﺏﻪ زﺏﺎن ﻡﻰﮔﻮیﻴﺪ آﻪ در ﻡﻘﺎم ﻋﻤﻞ ﺧﻼف ﺁن ﻡﻰآﻨﻴﺪ؟‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪا وﺪ‪،‬ﺗ ﺬ ﻨﺪﮔﺎن ﮐﻼم ا ﯽ را‪ ،‬ر ﺮی ﻮا ﺪ د‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟْﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺎرِ ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ أَﺳﻔَﺎر‪‬ا ﺑِﺌْﺲ ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬اﻟﺼﻒ( ‪ ‬‬

    ‫‪١٥٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻋﻤﻞ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫وﺻﻒ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ ﻋﻠﻢ ﺕﻮرات ﺏﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ )و ﺏﺪان ﻡﻜﻠﻒ ﺷﺪﻧﺪ( وﻝﻰ ﺁن را ﺣﻤﻞ ﻧﻜﺮدﻧﺪ )و ﺧﻼف ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ( در ﻡﺜﻞ ﺏﻪ‬

    ‫ﺣﻤﺎرى ﻡﺎﻧﺪ آﻪ ﺏﺎر آﺘﺎﺏﻬﺎ ﺏﺮ ﭘﺸﺖ آﺸﺪ )و از ﺁن هﻴﭻ ﻧﻔﻬﻤﺪ و ﺏﻬﺮﻩ ﻧﺒﺮد( ‪ ،‬ﺁرى ﻡﺜﻞ ﻗﻮﻡﻰ آﻪ ﺣﺎﻝﺸﺎن ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺁیﺎت ﺧﺪا را ﺕﻜﺬیﺐ‬

    ‫آﺮدﻧﺪ ﺏﺴﻴﺎر ﺏﺪ اﺳﺖ و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را )ﺏﻪ راﻩ ﺳﻌﺎدت( رهﺒﺮى ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻈﺎ ا ﯽ‪ ،‬ﺷﺎ ﺪ اﻋﻤﺎل ﺆ ﻦ ﺮ ﺠﺎت ﻮد ﻨﺪ ‪ ،‬آ ﮕﺎ ه و ﺪه ا ﯽ و ﻮع ﻮﯿﭘﺪد‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻻً ﺷﻬِﺪاً ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪ -15‬اﻟﻤﺰﻣﻞ( ‪ ‬‬

    ‫ﻡﺎ ﺏﻪ ﺷﻤﺎ )اﻡﺖ ﺁﺧﺮ زﻡﺎن( رﺳﻮﻝﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ آﻪ ﺷﺎهﺪ اﻋﻤﺎل )و ﺣﺠﺖ آﺎﻡﻞ( ﺷﻤﺎﺳﺖ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺏﺮ ﻓﺮﻋﻮن هﻢ رﺳﻮل ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﺗَﺘﱠﻘُﻮنَ إِن ﻛَﻔَﺮْﺗﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬ﻣﺎً ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞُ اﻟْﻮِﻟْﺪ‪‬نَ ﺷ‪‬ﻴﺒﺎً)‪ -17‬اﻟﻤﺰﻣﻞ( ‪ ‬‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ آﺎﻓﺮ ﺷﻮیﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ )از ﻋﺬاب ﺣﻖ( ﻧﺠﺎت یﺎﺏﻴﺪ در روزى آﻪ آﻮدك از هﻮل و ﺳﺨﺘﻰ ﺁن ﭘﻴﺮ ﺷﻮد؟‬

    ‫ﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻔَﻄ‪‬ﺮُ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛﺎنَ و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻣ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻮﻻً)‪ -18‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و ﺁﺳﻤﺎن از وﺣﺸﺖ ﺁن ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺷﻮد و وﻋﺪﻩ اﻝﻬﻰ ﺏﻪ وﻗﻮع اﻧﺠﺎﻡﺪ‪  .‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺴﺎ ﯽ ا ﻤﺎن آورده و ﺮ ﯿ ﻮﮐﺎری ﺪم دارﺪ ؛ ﻪ ﺮر و زﯾﺎن ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ ‪ ‬‬

    ‫‪ ‬ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ ‪ ‬‬

    ‫‪١٥٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻫﻤﻴﺖ ﻋﻤﻞ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪  (1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪  (2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪  (3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺏﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺳﻮل ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ یﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻝﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻝﺴّﻼم(‪  .‬‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زیﺎن اﺳﺖ‪  .‬‬ ‫‪ ‬‬

    ‫ﻡﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﺏﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎیﺪارى )در دیﻦ( یﻜﺪیﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪  .‬‬ ‫‪ ‬‬

    ‫‪١٥٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻤﺴﻚ ﺑﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ا ﯿﺪواری ﻒ ا ﯽ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻘْﻨَﻂ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -56‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاﻩ ﭼﻪ آﺴﻰ از ﻟﻄﻒ ﺧﺪاى ﺧﻮد ﻧﻮﻣﻴﺪ ﻣﻰﺷﻮد؟‬

    ‫آ زش ﻨﺎ ن و ورود ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَﺧَﺬَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻴﺜَﻖَ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺜْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﺛْﻨﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﺸﺮَ ﻧَﻘ‪‬ﻴﺒﺎً و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﻰ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦْ أَﻗَﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬اﻟﺼﻠَﻮةَ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﺘُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﺰﱠﻛﻮةَ و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺘُﻢ ﺑِﺮُﺳﻠﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺰﱠر‪‬ﺗُﻤ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻗْﺮَﺿﺘُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺮْﺿﺎً ﺣ‪‬ﺴﻨﺎً ﻷُﻛﻔﱢﺮَنﱠ ﻋ‪‬ﻨﻜُﻢ‪ ‬ﺳﻴ‪‬ﺌَﺎﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻷُد‪‬ﺧ‪‬ﻠَﻨﱠﻜﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺖ‪ ‬ﺗﺠ‪‬ﺮِى ﻣ‪‬ﻦ ﺗﺤ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ‬

    ‫اﻷَﻧْﻬ‪‬ﺮُ ﻓَﻤ‪‬ﻦ ﻛﻔَﺮَ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ‪ ‬ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﻞﱠ ﺳﻮ‪‬اء‪ ‬اﻟﺴﺒِﻴﻞِ)‪ -12‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪا از ﺑﻨﻰ اﺱﺮاﺋﻴﻞ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺖ و از ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ دوازدﻩ ﻧﻔﺮ ﺑﺰرگ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺸﻮاى هﺮ ﺱﺒﻄﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ( و ﺧﺪا ﺑﻨﻰ‬

    ‫اﺱﺮاﺋﻴﻞ را ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎیﻢ هﺮ ﮔﺎﻩ ﻧﻤﺎز ﺑﻪ ﭘﺎ داریﺪ و زآﺎت ﺑﺪهﻴﺪ و ﺑﻪ ﻓﺮﺱﺘﺎدﮔﺎن ﻣﻦ ایﻤﺎن ﺁوریﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را اﻋﺰاز و یﺎرى آﻨﻴﺪ و‬

    ‫ﺧﺪا را ﻗﺮض ﻧﻴﻜﻮ دهﻴﺪ‪ ،‬در ایﻦ ﺻﻮرت ﮔﻨﺎهﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻣﺮزم و ﺷﻤﺎ را در ﺑﻬﺸﺘﻰ داﺧﻞ ﮔﺮداﻧﻢ آﻪ زیﺮ درﺧﺘﺎﻧﺶ ﻧﻬﺮهﺎ ﺟﺎرى اﺱﺖ‪ .‬ﭘﺲ‬

    ‫هﺮ آﺲ از ﺷﻤﺎ ﭘﺲ از ﻋﻬﺪ ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﺪ ﺱﺨﺖ از راﻩ راﺱﺖ دور اﻓﺘﺎدﻩ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﻤﺎن ﮐﻼم ﻖ ﻤﺎ ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -52‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ از ایﻦ‪ ،‬آﺘﺎب )ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را( ﻓﺮﺱﺘﺎدیﻢ )یﻌﻨﻰ ﻣﻮﺱﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﺮوان ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺁﻧﻬﺎ( ﺑﻪ ایﻦ‬

    ‫)آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮﺁن( اﻟﺒﺘﻪ ﺁﻧﺎن ایﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺬ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٦٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻤﺴﻚ ﺑﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬و‪‬ﺻﻠْﻨَﺎ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻘَﻮ‪‬لَ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﺬَﻛﱠﺮُونَ)‪ -51‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ ﺑﺮاى )هﺪایﺖ( ایﻦ ﻣﺮدم )ﺁیﺎت ﻗﺮﺁن را( ﺱﺨﻦ ﭘﻴﻮﺱﺘﻪ )یﻌﻨﻰ ﻣﺮﺕﺐ و ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺱﻌﺎدت دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت ﺧﻠﻖ( ﺁوردیﻢ ﺕﺎ ﻣﮕﺮ‬

    ‫ﻣﺘﺬآﺮ )ﺣﻘﺎیﻖ ﺁن( ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮ و ا ﻘﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﺆْﺗَﻮ‪‬نَ أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺮﱠﺗَﻴﻦِ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺻﺒﺮُوا و‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ء‪‬ونَ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﺴﻨَﺔِ اﻟﺴﻴ‪‬ﺌَﺔَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ز‪‬ﻗْﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -54‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ایﻨﺎن را دو ﺑﺎر ﭘﺎداش ﻧﻴﻜﻮ دهﻨﺪ‪ ،‬زیﺮا ﺻﺒﺮ و ﺛﺒﺎت )در دیﻦ ﺧﻮد و اﺱﻼم هﺮ دو( ورزیﺪﻧﺪ و ﺑﺪى را ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻰ دﻓﻊ ﻣﻰآﻨﻨﺪ و از‬

    ‫ﺁﻧﭽﻪ روزى ﺁﻧﻬﺎ آﺮدیﻢ اﻧﻔﺎق ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا اض از ﻨﺎن ﻮ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا اﻟﻠﱠﻐْﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﺮَﺿﻮا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﺳﻠَﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻻ ﻧَﺒ‪‬ﺘَﻐ‪‬ﻰ اﻟْﺠ‪‬ﻬِﻠ‪‬ﻴﻦَ)‪ -55‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺱﺨﻦ ﻟﻐﻮى )از دﺷﻤﻨﺎن دیﻦ( ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ از ﺁن اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ و ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬اﻋﻤﺎل ﻣﺎ از ﻣﺎ و اﻋﻤﺎل ﺷﻤﺎ از ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﺑﺮویﺪ ﺱﻼﻣﺖ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪،‬‬

    ‫آﻪ ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﻣﺮدم )هﺮزﻩ ﮔﻮى( ﻧﺎدان را ﻧﻤﻰﻃﻠﺒﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ﺪم ﺮت و ﯾﺎری ﮐﺎ ان ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺖ ﺗَﺮْﺟ‪‬ﻮا أَن ﻳ‪‬ﻠْﻘَﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﻜﺘَﺐ إِﻻ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻓَﻼ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻇﻬِﻴﺮاً ﻟﱢﻠْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -86‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺕﻮ ﺧﻮد اﻣﻴﺪ ﺁﻧﻜﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺑﺰرگ )ﻗﺮﺁن( ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﺎزل ﺷﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻰ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻟﻄﻒ و رﺣﻤﺖ ﺧﺪا ﺕﻮ را ﺑﻪ رﺱﺎﻟﺖ ﺑﺮﮔﺰیﺪ‪ ،‬ﭘﺲ )ﺑﻪ‬

    ‫ﺷﻜﺮاﻧﻪ ایﻦ رﺣﻤﺖ( هﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ آﺎﻓﺮان ﻧﺼﺮت و یﺎرى ﻣﻜﻦ‪.‬‬

    ‫‪١٦١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻤﺴﻚ ﺑﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫د ﻮت ﺧ ﻖ ﻮی ﺮﭘوردﮔﺎر و دوری از ﺮﮐﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻧﱠﻚ ﻋ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬إِذْ أُﻧﺰِﻟَﺖ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬اد‪‬ع‪ ‬إِﻟﻰ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻻ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛﻴﻦَ)‪ -87‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و زﻧﻬﺎر!آﺎﻓﺮان ﺕﻮ را از )ﺕﺒﻠﻴﻎ( ﺁیﺎت ﺧﺪا ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﺎزل ﺷﺪ ﻣﻨﻊ ﻧﻜﻨﻨﺪ‪ ،‬و )هﻤﻴﺸﻪ ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺱﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت دﻋﻮت‬

    ‫آﻦ و از ﻣﺸﺮآﺎن )و هﻢ ﻋﻘﻴﺪت و ﺧﻮى ﺁﻧﺎن( ﻣﺒﺎش‪.‬‬

    ‫آ ﮑﺎر ﺒ ﻎ ﮐﻼم ا ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِن ﺗُﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮا ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛﺬﱠب أُﻣ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺮﱠﺳﻮلِ إِﻻ اﻟْﺒ‪‬ﻠَﻎُ اﻟْﻤ‪‬ﺒِﻴﻦُ)‪ -18‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺷﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻣﻜﻪ‪ ،‬رﺱﺎﻟﺖ ایﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ را( ﺕﻜﺬیﺐ ﻣﻰآﻨﻴﺪ )ﻋﺠﺒﻰ ﻧﻴﺴﺖ زیﺮا( ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ هﻢ ﺑﺴﻴﺎرى از اﻣﻢ )ﭘﻴﻤﺒﺮان ﺧﻮد را(‬

    ‫ﺕﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و ﺑﺮ رﺱﻮل ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺁﺷﻜﺎر ﺕﺒﻠﻴﻎ رﺱﺎﻟﺖ آﻨﺪ ﺕﻜﻠﻴﻔﻰ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻋ ا ﻤﺎن ﮐﻼم ا ﯽ ھ ﻪ ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ﻞ ا ﻤﺎن آورﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﺗﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا أَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜﺘَﺐِ إِﻻ ﺑِﺎﻟﱠﺘﻰ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﺣ‪‬ﺴﻦُ إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻇﻠَﻤ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻮﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻨَﺎ‬

    ‫و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪‬ﺣ‪‬ﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -46‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎ اهﻞ آﺘﺎب )یﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى و ﻣﺠﻮس( ﺟﺰ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻮﺕﺮیﻦ ﻃﺮیﻖ ﺑﺤﺚ و ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﺱﺘﻤﻜﺎران از ﺁﻧﻬﺎ‪ ،‬و‬

    ‫)ﺑﺎ اهﻞ آﺘﺎب( ﺑﮕﻮیﻴﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻩایﻢ و ﺧﺪاى ﻣﺎ و ﺷﻤﺎ یﻜﻰ‬

    ‫اﺱﺖ و ﻣﺎ ﺕﺴﻠﻴﻢ و ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن اویﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ھ‬
    ‫ﭘ ﺮوی ﯽ از ﻖ ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٦٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻤﺴﻚ ﺑﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻓَﺄَﻗ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﻚ ﻟ‪‬ﻠﺪ‪‬ﻳﻦِ ﺣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻔﺎً ﻓ‪‬ﻄﺮَت اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﱠﺘﻰ ﻓَﻄﺮَ اﻟﻨﱠﺎس ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ ﻻ ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻞَ ﻟ‪‬ﺨَﻠْﻖِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦُ اﻟْﻘَﻴ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -30‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺕﻮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ روى ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺁیﻴﻦ ﭘﺎك اﺱﻼم ﺁور در ﺣﺎﻟﻰ آﻪ از هﻤﻪ آﻴﺸﻬﺎ روى ﺑﻪ ﺧﺪا ﺁرى‪ ،‬و ﭘﻴﻮﺱﺘﻪ از ﻃﺮیﻘﻪ دیﻦ ﺧﺪا آﻪ‬

    ‫ﻓﻄﺮت ﺧﻠﻖ را ﺑﺮ ﺁن ﺁﻓﺮیﺪﻩ اﺱﺖ ﭘﻴﺮوى آﻦ آﻪ هﻴﭻ ﺕﻐﻴﻴﺮى در ﺧﻠﻘﺖ ﺧﺪا ﻧﺒﺎیﺪ داد‪ ،‬ایﻦ اﺱﺖ ﺁیﻴﻦ اﺱﺘﻮار ﺣﻖ‪ ،‬و ﻟﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﻣﺮدم )از‬

    ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺁن( ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴ ﻢ ا ا ﯽ ﺪن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰِ ﻋ‪‬ﻦ ﺿﻠَﻠَﺘ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِن ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻓَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺕﻮ ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ آﻮر )دل و آﺎﻓﺮ( هﺴﺘﻨﺪ ﻧﺘﻮاﻧﻰ از ﺿﻼﻟﺘﺸﺎن ﺑﻪ راﻩ هﺪایﺖ ﺁرى‪ ،‬ﺕﻨﻬﺎ ﺕﻮ ﺁﻧﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺁیﺎت ﻣﺎ ایﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ و‬

    ‫در ﭘﻰ ﺁن ایﻤﺎن ﺕﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﻣﺎ ﺷﻮﻧﺪ ﺕﻮاﻧﻰ )هﺪایﺖ آﻨﻰ و ﺱﺨﻦ ﺧﺪا را( ﺑﻪ ﮔﻮش هﻮﺷﺸﺎن ﺑﺮﺱﺎﻧﻰ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ﻮﯾﺪ ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ادوار ﺳﺎ ﻖ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻛُﺘُﺐٍ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮﻧﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻚ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ)‪ – 44‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺕﻰ آﻪ ﻣﺎ هﻴﭻ آﺘﺎب و ﺱﻨﺪى آﻪ ﺁن را ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ )و ﺑﻪ ﺁن ﺱﻨﺪ ﺕﻜﺬیﺐ ﺕﻮ آﻨﻨﺪ( و یﺎ رﺱﻮﻟﻰ ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ )آﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل او ﺑﺮ ر ّد‬

    ‫ﺕﻮ دﻟﻴﻞ ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ ایﻦ ﻣﺸﺮآﺎن ﻧﻔﺮﺱﺘﺎدیﻢ‪.‬‬

    ‫ای ﺆ ﻨﺎن ا ﺬا ر ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫‪١٦٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻤﺴﻚ ﺑﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺕﺎ هﺮ آﻪ را زﻧﺪﻩدل اﺱﺖ )ﺑﻪ ﺁیﺎﺕﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺧﺪا و ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺘﺮﺱﺎﻧﺪ و ﺑﺮ آﺎﻓﺮان )ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺕﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و ﻻزم‬

    ‫ﮔﺮدد‪.‬‬

    ‫ﺔ اﷲ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗ ﻮب ذ ا ﯽ ر ﺮی ﯽ ﻮد‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ذ‪‬ﻛْﺮِ‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪ -23)‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺱﺘﺎد آﻪ ﺑﻬﺘﺮیﻦ ﺣﺪیﺚ (و ﻧﻴﻜﻮﺕﺮیﻦ ﺱﺨﻦ ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﺧﺪا) اﺱﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺁیﺎﺕﺶ هﻤﻪ (در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز) ﺑﺎ هﻢ‬

    ‫ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺱﺖ و در ﺁن ﺛﻨﺎى ﺧﺪا (و ﺧﺎﺻﺎن ﺧﺪا) ﻣﻜﺮر ﻣﻰﺷﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺕﻼوت (ﺁیﺎت ﻗﻬﺮ) ﺁن ﺧﺪا ﺕﺮﺱﺎن را ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ اﻧﺪام اﻓﺘﺪ و (ﺑﺎ ﺁیﺎت‬

    ‫رﺣﻤﺖ) ﺑﺎز ﺁرام و ﺱﻜﻮﻧﺖ یﺎﺑﻨﺪ و دﻟﻬﺎیﺸﺎن ﺑﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬ایﻦ (آﺘﺎب) هﻤﺎن (رﺣﻤﺖ و) هﺪایﺖ ﺧﺪاﺱﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺑﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻣﺎیﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دیﮕﺮ هﻴﭻ هﺪایﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‬

    ‫ان ای ا ﻞ ا ﻤﺎن ﺪا و ﻔﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺱﺘﺎدیﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁیﺎت ایﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺷﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻧﻴﺎﻣﺪ )ﺕﺎ ﻣﺎ‬

    ‫ﻗﻮم ﻋﺮب ایﻤﺎن ﺁوریﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁیﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺱﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻧﺎزل ﻣﻰﺷﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ( ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ ایﻤﺎن هﺪایﺖ و ﺷﻔﺎﺱﺖ و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ ﮔﻮﺷﻬﺎیﺸﺎن )از ﺷﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺱﺖ و ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ آﻮرى )ﺟﻬﻞ و ﺿﻼﻟﺖ( اﺱﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان ﺑﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﻤﻰدارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮیﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺱﻌﺎدت و ایﻤﺎن( ﺑﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬


    ‫‪١٦٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻤﺴﻚ ﺑﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ا ﺘﻼف آ ﻦ دان ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁیﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎیﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺱﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺱﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدیﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺱﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺱﻔﺎرش ﻧﻤﻮدیﻢ آﻪ دیﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ داریﺪ و هﺮﮔﺰ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دیﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى یﮕﺎﻧﻪ و ﺕﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁیﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪیﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺱﺎﻟﺖ ﺧﻮیﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰیﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺕﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁیﺪ هﺪایﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎیﺪ‪.‬‬

    ‫و ر ﯽ از آ ن ﭘ ﺮوی ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮم ﯿﺎ ﺖ ‪ ،‬ﯽ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﻟﱢﻠﺴﺎﻋ‪‬ﺔِ ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﺘﺮُنﱠ ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنِ ﻫ‪‬ﺬَا ﺻ‪‬ﺮَطٌ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻘ‪‬ﻴﻢ‪ -61)‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و )ﻧﺰول( ﻋﻴﺴﻰ ﻋﻠﻢ و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺱﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ اﺱﺖ )و ﻣﺒﺸﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺱﻠّﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد( ‪ ،‬زﻧﻬﺎر در ﺁن‬

    ‫ﺱﺎﻋﺖ ﺷﻚ و ریﺐ روا ﻣﺪاریﺪ و )اﻣﺮ( ﻣﺮا ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ آﻪ راﻩ راﺱﺖ هﻤﻴﻦ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﻗﻠﻢ ﻮ ﻨﺎ ن او ﯿﺪه ﻮد و ﻌ ﺖ ﻖ او ﻤﺎم ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَ ﻟَﻚ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻘَﺪ‪‬م‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ذَﻧﺒِﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺄَﺧﱠﺮَ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧ‪‬ﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺘَﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻚ ﺻ‪‬ﺮَﻃﺎً ﻣ‪‬ﺴﺘَﻘ‪‬ﻴﻤﺎً)‪ -2‬اﻟﻔﺘﺢ(‬

    ‫ﺕﺎ ﺧﺪا از ﮔﻨﺎﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁیﻨﺪﻩ ﺕﻮ در ﮔﺬرد )ﻣﻔﺴﺮیﻦ در ایﻦ ﺁیﻪ ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ﻣﺮاد از ﮔﻨﺎﻩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﮔﻨﺎﻩ او ﺑﻮد ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﺸﺮآﺎن آﻪ دﻋﻮت او‬

    ‫را ﺑﻪ ﺕﻮﺣﻴﺪ ﺧﺪا ﺑﺰرﮔﺘﺮیﻦ ﮔﻨﺎﻩ او ﻣﻰﺷﻤﺮدﻧﺪ و ﻣﻘﺼﻮد از ﮔﻨﺎﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁیﻨﺪﻩ دﻋﻮت ﻗﺒﻞ از هﺠﺮت و ﺑﻌﺪ از هﺠﺮت ﺑﻮد( و ﻧﻌﻤﺖ ﺧﻮد‬

    ‫را ﺑﺮ ﺕﻮ ﺑﻪ ﺣﺪ آﻤﺎل رﺱﺎﻧﺪ و ﺕﻮ را ﺑﻪ راﻩ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ )ﺷﺮع اﺱﻼم ﺑﻪ وﺣﻰ ﺧﻮد( هﺪایﺖ آﻨﺪ‪.‬‬

    ‫از ﻮی ﺪا وﺪ ﺮ ﯽ ﺑﺎ ت ﯾﺎﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٦٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻤﺴﻚ ﺑﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﺼﺮَك اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺼﺮاً ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰاً)‪ -3‬اﻟﻔﺘﺢ(‬

    ‫و ﺧﺪا ﺕﻮ را ﺑﻪ ﻧﺼﺮﺕﻰ ﺑﺎ ﻋﺰت و آﺮاﻣﺖ یﺎرى آﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﺐ ﺮت و ﺬ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮَةً و‪ ‬ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐٍ)‪ -8‬ق(‬

    ‫ﺕﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺼﻴﺮﺕﻰ ﺑﺎﺷﺪ )در ﺑﺮهﺎن اﻟﻬﻴّﺖ( و ﺕﺬآﺮى ﺑﺮاى هﺮ ﺑﻨﺪﻩاى آﻪ رو ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺁرد‪.‬‬

    ‫ﻗ ﻮ ﺸﺎن را و ر ﺖ ا ﺠﺎد ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫رﺿﺎی ا ﯽ ﻃ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪ ‬ﻫﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺱﻮﻻن دیﮕﺮ و ﺱﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮیﻢ را ﻓﺮﺱﺘﺎدیﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدیﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان‬

    ‫)ﺣﻘﻴﻘﻰ( او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدیﻢ و ﻟﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺕﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺿﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا‬

    ‫را ﻃﻠﺒﻨﺪ )در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎیﺪ و ﺷﺎیﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و‬

    ‫اﺟﺮﺷﺎن را ﻋﻄﺎ آﺮدیﻢ و ﻟﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺕﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮ رو ﻦ ا ﯽ ار ﺮ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٦٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻤﺴﻚ ﺑﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺮَﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﻔْﻠَﻴﻦِ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬ﻧُﻮراً ﺗَﻤ‪‬ﺸﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -28)‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﮔﺮویﺪیﺪ‪ ،‬ایﻨﻚ ﺧﺪاﺕﺮس و ﻣﺘّﻘﻰ ﺷﻮیﺪ و ﺑﻪ رﺱﻮﻟﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( ﻧﻴﺰ ایﻤﺎن ﺁریﺪ ﺕﺎ ﺧﺪا‬

    ‫ﺷﻤﺎ را از رﺣﻤﺘﺶ دو ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﺮداﻧﺪ )یﻜﻰ ﺑﺮ ایﻤﺎن ﺑﻪ رﺱﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ و یﻜﻰ ﺑﺮ ایﻤﺎن ﺑﻪ دیﻦ رﺱﻮل ﺧﺘﻤﻰ ﻣﺮﺕﺒﺖ( و ﻧﻮرى ﺷﻤﺎ را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﻨﺪ آﻪ ﺑﺪان ﻧﻮر راﻩ )ﺑﻬﺸﺖ اﺑﺪ( ﭘﻴﻤﺎیﻴﺪ و از ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻤﺎ درﮔﺬرد‪ ،‬و ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﺸﺎ ﺪه ﺮت ا ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﺧْﺮَج‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦْ أَﻫ‪‬ﻞِ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﻳ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻷَو‪‬لِ اﻟﺤﺸﺮِ ﻣ‪‬ﺎ ﻇﻨَﻨﺘُﻢ‪ ‬أَن ﻳﺨْﺮُﺟ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻇﻨﱡﻮا أَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﺣ‪‬ﺼﻮﻧﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺘَﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻗَﺬَف ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺮﱡﻋ‪‬ﺐ ﻳﺨْﺮِﺑ‪‬ﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻮﺗﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﺎﻋ‪‬ﺘَﺒﺮُوا ﻳ‪‬ﺄُوﻟﻰ اﻷَﺑ‪‬ﺼﺮِ)‪ -2‬اﻟﺤﺸﺮ(‬

    ‫اوﺱﺖ ﺧﺪایﻰ آﻪ آﺎﻓﺮان اهﻞ آﺘﺎب را )یﻌﻨﻰ یﻬﻮد ﺑﻨﻰ ﻧﻀﻴﺮ را آﻪ ﺑﻪ ﻣﻜﺮ‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﻗﺘﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺮاى‬

    ‫اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر هﻤﮕﻰ را از دیﺎرﺷﺎن ﺑﻴﺮون آﺮد و هﺮﮔﺰ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰآﺮدیﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ از دیﺎر ﺧﻮد ﺑﻴﺮون روﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ هﻢ ﺣﺼﺎرهﺎى‬

    ‫ﻣﺤﻜﻢ ﺧﻮد را ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺧﻮد از )ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( ﺧﺪا ﻣﻰﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ )ﻋﺬاب( ﺧﺪا از ﺁﻧﺠﺎ آﻪ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰﺑﺮدﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﻓﺮا رﺱﻴﺪ و در دﻟﺸﺎن‬

    ‫)از ﺱﭙﺎﻩ اﺱﻼم( ﺕﺮس اﻓﻜﻨﺪ ﺕﺎ ﺑﻪ دﺱﺖ ﺧﻮد و ﺑﻪ دﺱﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺧﺎﻧﻪهﺎﺷﺎن را ویﺮان ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اى هﻮﺷﻴﺎران ﻋﺎﻟﻢ ﭘﻨﺪ و ﻋﺒﺮت ﮔﻴﺮیﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪا ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَر‪‬ﺳﻞَ ر‪‬ﺳﻮﻟَﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬ‪ُ‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬د‪‬ﻳﻦِ اﻟﺤﻖّ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻈﻬِﺮَه‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻛﻠﱢﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛَﺮِه‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛُﻮنَ)‪ -9‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اوﺱﺖ ﺧﺪایﻰ آﻪ رﺱﻮﻟﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( را ﺑﻪ هﺪایﺖ ﺧﻠﻖ و اﺑﻼغ دیﻦ ﺣﻖ ﻓﺮﺱﺘﺎد ﺕﺎ ﺁن را هﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫ﺧﻮش ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﺮ هﻤﻪ ادیﺎن ﻋﺎﻟﻢ ﻏﺎﻟﺐ ﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٦٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻤﺴﻚ ﺑﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ا ﯽ ﺷﺎ ﻞ ﺣﺎ ﺸﺎن ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻛُﻮﻧُﻮا أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧﺼﺎرِى إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺤﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻮنَ ﻧﺤ‪‬ﻦُ‬

    ‫أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺌَﺎﻣ‪‬ﻨَﺖ ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﻛَﻔَﺮَت ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻓَﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺻﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﻇﻬِﺮِﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اى اهﻞ ایﻤﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ هﻢ یﺎران ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ ﭼﻨﺎن آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮیﻢ ﺑﻪ ﺣﻮاریﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬آﻴﺴﺖ ﻣﺮا ﺑﺮاى ﺧﺪا یﺎرى آﻨﺪ؟ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ یﺎران‬

    ‫ﺧﺪایﻴﻢ‪ .‬ﭘﺲ )ﺑﺎ ﺁن هﻤﻪ ﻣﻌﺠﺰات( ﻃﺎیﻔﻪاى از ﺑﻨﻰ اﺱﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ او ایﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ و ﻃﺎیﻔﻪاى آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﺎن را آﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﻣﺆیﺪ‬

    ‫و ﻣﻨﺼﻮر ﮔﺮداﻧﻴﺪیﻢ ﺕﺎ ﺑﺮ دﺷﻤﻨﺸﺎن ﻇﻔﺮ یﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺬ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﺘَﺬْﻛ‪‬ﺮَةٌ ﻟﱢﻠْﻤ‪‬ﺘﱠﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪ -48‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻨﺪ و ﺕﺬآﺮ ﭘﺮهﻴﺰآﺎران ﻋﺎﻟﻢ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﺮ و ﺷ ﺒﺎ ﯽ ﻘﺎ ﻞ ﻪ ی ﻌﺎﺪ ﻦ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﺻﺒﺮْ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ و‪ ‬اﻫ‪‬ﺠ‪‬ﺮْﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺠ‪‬ﺮاً ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻼً)‪ -10‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و ﺑﺮ ﻃﻌﻦ و یﺎوﻩﮔﻮیﻰ آﺎﻓﺮان و ﻣﻜﺬّﺑﺎن ﺻﺒﻮر و ﺷﻜﻴﺒﺎ ﺑﺎش و ﺑﻪ ﻃﺮزى ﻧﻴﻜﻮ )آﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎى ﻣﺪارا و ﺣﻠﻢ و ﺑﺰرﮔﻮارى اﺱﺖ( از‬

    ‫ﺁﻧﺎن دورى ﮔﺰیﻦ‪.‬‬

    ‫ا ا ﺶ ﻦ ﺆ ﻨﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٦٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻤﺴﻚ ﺑﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادیﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪیﻢ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ یﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ ایﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺱﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺱﺖ و ایﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ یﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰایﺪ و دیﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺱﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و ریﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺕﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺟﻬﺎﻟﺖ( اﺱﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از ایﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺱﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ ایﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺕﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺿﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪایﺖ ﻧﻤﺎیﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و ایﻦ )ﺁیﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﻋﻤﻞ ﺻﺎ ﺢ و ﻔﺎرش ﯾ ﺪﯾ ﻖ و ﭘﺎﯾﺪا ری د ﻦ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺱﻮل ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺱﻠّﻢ یﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻟﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴّﻼم( ‪.‬‬

    ‫‪١٦٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻤﺴﻚ ﺑﻪ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زیﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺱﺘﻰ و راﺱﺘﻰ و ﭘﺎیﺪارى )در دیﻦ( یﻜﺪیﮕﺮ را ﺱﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٧٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫دم اه ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻘْﻨَﻂ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -56‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاﻩ ﭼﻪ آﺴﻰ از ﻟﻄﻒ ﺧﺪاى ﺧﻮد ﻧﻮﻣﻴﺪ ﻣﻰﺷﻮد؟‬

    ‫‪:‬‬ ‫ان‬ ‫•‬

    ‫اﻧﻈﺮْ ﻛﻴ‪‬ﻒ ﺿﺮَﺑ‪‬ﻮا ﻟَﻚ اﻷَﻣ‪‬ﺜَﻞَ ﻓَﻀﻠﱡﻮا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنَ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -9‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن (‬

    ‫ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﭼﻪ داﺱﺘﺎن و ﻣﺜﻠﻬﺎ ﺑﺮاى ﺗﻮ زدﻧﺪ؟ﭘﺲ ﭼﻨﺎن ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﺪﻧﺪ آﻪ دیﮕﺮ هﻴﭻ راﻩ رﺷﺪ و هﺪایﺘﻰ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ یﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﺮ دم ‪،‬از ﻖ ‪ ،‬روی دان و ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬ﺟِﻨﱠﺔُ ﺑ‪‬ﻞْ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬أَﻛﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻛَﺮِﻫ‪‬ﻮنَ)‪ -70‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن (‬

    ‫یﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ایﻦ رﺱﻮل را ﺟﻨﻮﻧﻰ ﻋﺎرض ﺷﺪﻩ )آﻪ دﻋﻮى رﺱﺎﻟﺖ ﻣﻰآﻨﺪ( ؟ )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ دیﻦ ﺣﻖ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁوردﻩ و‬

    ‫ﻟﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﺁﻧﻬﺎ از ﺣﻖ روﮔﺮدان و ﻣﺘﻨﻔﺮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪﮐﺎران ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻧَﺒﻰٍ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺠ‪‬ﺮِﻣ‪‬ﻴﻦَ و‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﺮَﺑ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺎد‪‬ﻳﺎً و‪ ‬ﻧَﺼ‪‬ﻴﺮاً)‪ – 31‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن (‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ ﺑﺮاى هﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى دﺷﻤﻨﻰ از ﺟﻨﺲ ﺑﺪآﺎران )اﻣّﺘﺶ( ﻗﺮار دادیﻢ‪ ،‬و ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪاى ﺗﻮ ﺑﺮاى هﺪایﺖ و ﻧﺼﺮت و یﺎرى ﺗﻮ‬

    ‫آﻔﺎیﺖ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫‪١٧١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ا ﺮ ﺴﺎ ﯽ ﻔ و ﻘ ﯽ ﺪا رﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﺴﺐ أَنﱠ أَﻛﺜﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮنَ أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺎﻷَﻧْﻌ‪‬ﻢِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺿﻞﱡ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -44‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن (‬

    ‫یﺎ ﭘﻨﺪارى آﻪ اآﺜﺮ ایﻦ آﺎﻓﺮان ﺣﺮﻓﻰ ﻣﻰﺷﻨﻮﻧﺪ یﺎ ﻓﻜﺮ و ﺗﻌﻘﻠﻰ دارﻧﺪ؟ایﻨﺎن )در ﺑﻰﻋﻘﻠﻰ( ﺑﺲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﻬﺎر ﭘﺎیﺎﻧﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ )ﻧﺎدانﺗﺮ و(‬

    ‫ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻨﺎن د ﻦ ﻞ‪ ،‬ه ر ﻮل ا ﯽ را‪ ،‬ﻮن ه ﺎﯿﭘ ﺮ ﻮد ﯽ دا ﻨﺪ و آ ا‪ ،‬ﻮﭼﮏ ﻤﺎرﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا‬

    ‫ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -48‬اﻟﻨﻤﻞ (‬

    ‫ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ )رﺱﻮل( ﺣﻖ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﻪ ایﻦ رﺱﻮل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺱﻰ ﻣﻌﺠﺰاﺗﻰ )ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و یﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻟﻮاح‬

    ‫ﺗﻮرات( دادﻩ ﻧﺸﺪ؟ﺁیﺎ ایﻦ ﻣﺮدم از ایﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻮﺱﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ ایﻦ ﻣﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺗﻮرات( ﺱﺤﺮ و‬

    ‫ﺟﺎدوﮔﺮى اﺱﺖ آﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن یﻜﺪیﮕﺮﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ ایﻨﻬﺎ ﺱﺨﺖ ﺑﻰایﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩایﻢ؟‬

    ‫ﺪا را ر ده و از ﻮای ﺲ ﻮد‪ ،‬ﭘ ﺮوی ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﺴﺎ ﯽ راه ﺪا‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺽﺎى ﺗﻮ ﺟﻮاب ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ داد در ایﻦ ﺹﻮرت ﺑﺪان آﻪ ایﻦ ﻣﺮدم ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺱﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮ از ﺁن‬

    ‫آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪایﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺱﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪایﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ‬

    ‫آﺮد‪.‬‬

    ‫‪١٧٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻖ و را ﯽ‪ ،‬راه ﯿﺎ ﻪ ﺑﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫آ ن ﻊ ﺶ ﭘﺪران ﻮد ﺑﺎ ﻨﺪ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻟْﻔَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً و‪ ‬ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -170‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﭼﻮن آﻔﺎر را ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ﭘﻴﺮوى از ﺷﺮیﻌﺖ و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺎﺱﺦ دهﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ ﭘﻴﺮو آﻴﺶ ﭘﺪران ﺧﻮد ﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﺁیﺎ‬

    ‫ﺑﺎیﺴﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎﺑﻊ ﭘﺪران ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺁن ﭘﺪران ﺑﻰﻋﻘﻞ و ﻧﺎدان ﺑﻮدﻩ و هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺣﻖ و راﺱﺘﻰ راﻩ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟‬

    ‫آ ن ﻮ ﻨﺪ ﺪا وﺪ از ﻣﺎ ﭘ ﻤﺎن ﻪ ﺎﯿﭘ ﺮی ا ﻤﺎن ﯿﺎور ﻢ‪ ،‬ﻣ آﻧ ﻪ ه ای آورد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻬِﺪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ أَﻻ ﻧُﺆْﻣ‪‬ﻦَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ ﺣ‪‬ﺘﻰ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻘُﺮْﺑ‪‬ﺎنٍ ﺗَﺄْﻛﻠُﻪ‪ ‬اﻟﻨﱠﺎر‪ ‬ﻗُﻞْ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛُﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠﻰ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى ﻗُﻠْﺘُﻢ‪ ‬ﻓَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺘَﻠْﺘُﻤ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -183‬آل ﻋﻤﺮان (‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺧﺪا از ﻣﺎ ﭘﻴﻤﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ آﻪ ﺑﻪ هﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى ایﻤﺎن ﻧﻴﺎوریﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ او ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻰ ﺁورد آﻪ در ﺁﺗﺶ ﺑﺴﻮزد‪ .‬ﺑﮕﻮ آﻪ ﭘﻴﺶ از‬

    ‫ﻣﻦ رﺱﻮﻻﻧﻰ ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁوردﻩ و ایﻦ را هﻢ آﻪ ﺧﻮاﺱﺘﻴﺪ ﺁوردﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اﮔﺮ راﺱﺖ ﻣﻰﮔﻮیﻴﺪ ﭼﺮا ﺁن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان را‬

    ‫آﺸﺘﻴﺪ؟!‬

    ‫ﭘ ﺮوان ادﯾﺎن ﻞ ‪ ،‬ز ا ﻘﺎ ﻖ و ا ﮑﺎم ﯿﺎری از آ ﻪ د ر ﺐ ﻘﺪ ﭘ ﮫﺎن ﯽ ﻨﺪ‪ ،‬ﯿﺎن ﯽ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜﺘَﺐِ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻟُﻨَﺎ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻴﻦُ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗﺨْﻔُﻮنَ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻜﺘَﺐِ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻔُﻮا ﻋ‪‬ﻦ ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٍ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧُﻮر‪‬‬

    ‫و‪ ‬ﻛﺘَﺐ‪ ‬ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -15‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺗﺤﻘﻴﻘًﺎ رﺱﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪﻩ آﻪ ﺣﻘﺎیﻖ و اﺣﻜﺎم ﺑﺴﻴﺎرى از ﺁﻧﭽﻪ از آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ را ﭘﻨﻬﺎن ﻣﻰداریﺪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ‬

    ‫ﺑﻴﺎن ﻣﻰآﻨﺪ و از ﺱ ِﺮ ﺑﺴﻴﺎرى )از ﺧﻄﺎهﺎى ﺷﻤﺎ( درﻣﻰﮔﺬرد‪ .‬هﻤﺎﻧﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪایﺖ( ﺷﻤﺎ ﻧﻮرى )ﻋﻈﻴﻢ( و آﺘﺎﺑﻰ ﺁﺷﻜﺎر ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٧٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﺜﺎق ا ﯽ را ‪ ،‬ا ﻮش ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﻧَﺼﺮَى أَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻴﺜَﻘَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻨَﺴﻮا ﺣ‪‬ﻈ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ذُﻛﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻏْﺮَﻳ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬او‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫و‪ ‬ﺳﻮ‪‬ف ﻳ‪َ ‬ﻨﺒ‪‬ﺌُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﺼﻨَﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -14‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و از ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ آﻴﺶ ﻋﻴﺴﻰ هﺴﺘﻴﻢ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺮو آﺘﺎب و رﺱﻮل ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻨﺪ( ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ از ﺁﻧﭽﻪ )در اﻧﺠﻴﻞ( ﭘﻨﺪ دادﻩ ﺷﺪﻧﺪ‬

    ‫ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺰرﮔﻰ را از دﺱﺖ دادﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻋﻤﻠﺸﺎن( ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ و دﺷﻤﻨﻰ را ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ اﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ زودى ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ‬

    ‫)ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑ ِﺪ( ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺱﺎﺧﺖ‪.‬‬

    ‫و ﺮ ﯽ ﻮ د‪ ،‬ﻮا ﻨﺪ ا ود ‪:‬‬ ‫ا ﻞ ﺘﺎب ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟَﺴﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗُﻘ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ‬

    ‫أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً ﻓَﻼ ﺗَﺄْس ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -68‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﮕﻮ‪:‬اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺷﻤﺎ ارزﺷﻰ ﻧﺪاریﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ دﺱﺘﻮر ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﻗﻴﺎم‬
    ‫آﻨﻴﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ از ﺱﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻧﺎزل ﺷﺪ )ﺑﻪ ﺟﺎى ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺁن ایﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ آﻔﺮ و ﺱﺮآﺸﻰ ﺑﺴﻴﺎرى از ﺁﻧﺎن ﺧﻮاهﺪ‬
    ‫اﻓﺰود‪ ،‬در ایﻦ ﺹﻮرت )ﺗﻮ اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﺮ ﺣﺎل آﺎﻓﺮان ﻧﺒﺎیﺪ ﺗﺄﺱﻒ ﺧﻮرى‪.‬‬

    ‫ﻘﺎن ‪ ،‬ﮐﻼم ا ﯽ را ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَﻧﺰَﻟْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُ ﺑِﻬ‪‬ﺎ إِﻻ اﻟْﻔَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -99‬اﻟﺒﻘﺮه (‬

    ‫و ﻣﺎ )ﺑﺮاى اﺙﺒﺎت ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى ﺗﻮ( ﺁیﺎت و دﻻیﻞ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﺮﺱﺘﺎدیﻢ‪ ،‬و ﺑﺠﺰ ﻓﺎﺱﻘﺎن )و اهﻞ ﻋﻨﺎد( آﺴﻰ اﻧﻜﺎر ﺁن ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺪا ﯿﺎ ﺪه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫ﺴﺎ ﯽ ﻘﺪ ﺪ ‪ ،‬ﺎﯿﭘ ﺮ آ و ه ای ازﺟﺎ‬ ‫•‬

    ‫‪١٧٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻘُﻞْ إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ اﻟْﻐَﻴ‪‬ﺐ ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺎﻧﺘَﻈ‪‬ﺮُوا إِﻧﻰ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﻨﺘَﻈ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -20‬اﻟﺘﻮﺑﻪ (‬

    ‫و ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﺮ او ﺁیﺖ و ﻣﻌﺠﺰى از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪایﺶ ﻧﻴﺎﻣﺪ )آﻪ ﻗﻬﺮا ﻣﺮدم ﻣﻄﻴﻊ ﺷﻮﻧﺪ( ؟ﭘﺎﺱﺦ دﻩ آﻪ داﻧﺎى ﻏﻴﺐ ﺧﺪاﺱﺖ و ﺑﺲ‪ ،‬ایﻨﻚ‬

    ‫ﺷﻤﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ )ﻋﺬاب ﺧﺪا( ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻣﻦ هﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ )ﻧﺼﺮت او( ﻣﻰﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﮐﻼم ا ﯽ را د رک ﯽ ﻨﺪ ؛ ز ا ﯽ اﺪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻳ‪‬ﻨْﻌ‪‬ﻖُ ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻻ ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ د‪‬ﻋ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻧ‪‬ﺪ‪‬اء‪ ‬ﺻﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻜْﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -171‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺜﻞ آﺎﻓﺮان )در ﺷﻨﻴﺪن ﺱﺨﻦ اﻧﺒﻴﺎء و درك ﻧﻜﺮدن ﻣﻌﻨﺎى ﺁن( ﭼﻮن ﺣﻴﻮاﻧﻰ اﺱﺖ آﻪ ﺁوازش آﻨﻨﺪ و او از ﺁن ﺁواز )ﻣﻌﻨﺎیﻰ درك‬

    ‫ﻧﻜﺮدﻩ و( ﺟﺰ ﺹﺪایﻰ ﻧﺸﻨﻮد‪ ،‬آﻔّﺎر هﻢ )از ﺷﻨﻴﺪن و دیﺪن ﺣﻖ( آﺮ و ﮔﻨﮓ و آﻮرﻧﺪ‪ ،‬زیﺮا ﺗﻌﻘﻞ ﻧﻤﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﮐﻼم ا ﯽ را ک ﯽ ﻨﺪ و د ر ﻘﺎم ﺠﺎ د ﯽ آ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬أَﻛ‪‬ﻨﱠﺔً أَن ﻳ‪‬ﻔْﻘَﻬ‪‬ﻮه‪ ‬و‪ ‬ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﺮَو‪‬ا ﻛﻞﱠ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑﻬ‪‬ﺎ‬

    ‫ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪‬وك ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮﻧَﻚ ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -25‬اﻻﻧﻌﺎم (‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ از ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﺱﺨﻦ ﺗﻮ ﮔﻮش ﻓﺮا دارﻧﺪ‪ ،‬وﻟﻰ ﻣﺎ ﭘﺮدﻩ ﺑﺮ دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻧﻬﺎدﻩایﻢ آﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ آﺮد و در ﮔﻮﺷﻬﺎى ﺁﻧﻬﺎ ﺱﻨﮕﻴﻨﻰ‬

    ‫ﻧﻬﺎدﻩایﻢ‪ ،‬و اﮔﺮ هﻤﻪ ﺁیﺎت اﻟﻬﻰ را ﻣﺸﺎهﺪﻩ آﻨﻨﺪ ﺑﺎز ﺑﺪان ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ آﻪ ﭼﻮن ﻧﺰد ﺗﻮ ﺁیﻨﺪ در ﻣﻘﺎم ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻩ‪ ،‬ﺁن آﺎﻓﺮان‬

    ‫ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﺁیﺎت ﭼﻴﺰى ﺟﺰ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫دم ﻨﺎ ﻖ ‪ ،‬ﺧ ﻖ را اه ﺳﺎزﺪ و ﮐﻼم ﺪا را ا ا ء ﺮ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓﻰ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ أَنْ إِذَا ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜْﻔَﺮُ ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰَأُ ﺑﻬ‪‬ﺎ ﻓَﻼ ﺗَﻘْﻌ‪‬ﺪ‪‬وا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﻳﺨُﻮﺿﻮا ﻓﻰ‬

    ‫ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻏَﻴﺮِه‪ ‬إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬إِذاً ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎﻣ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻨَﻔ‪‬ﻘ‪‬ﻴﻦَ و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ ﻓﻰ ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﻨﱠﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً)‪ -140‬اﻟﻨﺴﺎ(‬
    ‫‪١٧٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﻣﺤﻘﻘًﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ در آﺘﺎب ﺧﻮد ایﻦ ﺣﻜﻢ را ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺱﺘﺎد آﻪ ﭼﻮن ﺁیﺎت ﺧﺪا را ﺷﻨﻴﺪیﺪ آﻪ ﺑﺪان آﺎﻓﺮ ﺷﻮﻧﺪ و اﺱﺘﻬﺰا آﻨﻨﺪ ﭘﺲ ﺑﺎ ﺁن‬

    ‫ﮔﺮوﻩ )ﻣﻨﺎﻓﻖ( ﻣﺠﺎﻟﺴﺖ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﺗﺎ در ﺣﺪیﺜﻰ دیﮕﺮ داﺧﻞ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬آﻪ )اﮔﺮ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن هﻤﻨﺸﻴﻦ ﺷﻮیﺪ( ﺁن ﮔﺎﻩ ﺷﻤﺎ هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺎن هﺴﺘﻴﺪ‪ .‬و ﺧﺪا ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن‬

    ‫را ﺑﺎ آﺎﻓﺮان در ﺟﻬﻨﻢ ﺟﻤﻊ ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﮑﺎران ‪ ،‬ﺪا وغ ﯽ ﻨﺪﺪ وآﯾﺎت او را ‪،‬ﺗ ﺬ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻇﻠَﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻓْﺘﺮَى ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﺬ‪‬ﺑﺎً أَو‪ ‬ﻛَﺬﱠب ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻔْﻠ‪‬ﺢ‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -21‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫و آﻴﺴﺖ ﺱﺘﻤﻜﺎرﺗﺮ از ﺁن آﺲ آﻪ ﺑﺮ ﺧﺪا دروغ ﺑﺴﺖ یﺎ ﺁیﺎت او را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮد؟هﺮﮔﺰ ﺱﺘﻤﻜﺎران را رﺱﺘﮕﺎرى ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ ادﯾﺎن ﻞ ‪ ،‬ﺒﺎس ﺑﺎ ﻞ ﻖ ﯽ ﭘﻮﺷﺎ ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻠْﺒِﺴﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ و‪ ‬ﺗَﻜْﺘُﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -71‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﭼﺮا ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﺸﺘﺒﻪ ﺱﺎزیﺪ )ﺗﺎ ﭼﺮاغ ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎد ﺷﺒﻬﺎت ﺧﺎﻣﻮش آﻨﻴﺪ( و ﺣﻖ را ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻣﻰداریﺪ در‬

    ‫ﺹﻮرﺗﻰ آﻪ )ﺑﻪ ﺣﻘّﺎﻧﻴّﺖ ﺁن( ﺁﮔﺎهﻴﺪ؟!‬

    ‫ا ادی ﭘﺎ ﺖ ﯿﺎﻻت ﺧﺎم و ﻮده ﻮ ﻨﺪ‪ ،‬و ﺘﺎب ا ﯽ را آﻣﺎل ﺑﺎ ﻞ ﻮد ﭙﻨﺪا رﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أُﻣ‪‬ﻴ‪‬ﻮنَ ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ إِﻻ أَﻣ‪‬ﺎﻧﻰ‪ ‬و‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻳ‪‬ﻈﻨﱡﻮنَ)‪ -78‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﻓَﻮ‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﻜْﺘُﺒ‪‬ﻮنَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺸﺘﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻨﺎً ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً ﻓَﻮ‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﺖ أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫و‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻜْﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -79‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ ﻋﻮام یﻬﻮد آﻪ ﺧﻮاﻧﺪن و ﻧﻮﺷﺘﻦ هﻢ ﻧﺪاﻧﻨﺪ ﺗﻮرات را ﺟﺰ ﺁﻣﺎل ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﻧﭙﻨﺪارﻧﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎﺑﺴﺖ ﺧﻴﺎﻻت ﺧﺎم و ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﺧﻮیﺸﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٧٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭘﺲ واى ﺑﺮ ﺁن آﺴﺎﻧﻰ آﻪ از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد آﺘﺎب را ﻧﻮﺷﺘﻪ و ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻣﺘﻌﺎل ﻧﺴﺒﺖ دهﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺎى اﻧﺪك ﺑﻔﺮوﺷﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ واى ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ از ﺁن‬

    ‫ﻧﻮﺷﺘﻪهﺎ و ﺁﻧﭽﻪ از ﺁن ﺑﻪ دﺱﺖ ﺁرﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ا ادی اوا ﻖ را‪ ،‬ﺧﻼف ﺲ و ﻮای ﻮد ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﺑِﺎﻟﺮﱡﺳﻞِ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦَ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﻪ‪ ‬ﺑِﺮُوح اﻟْﻘُﺪ‪‬سِ أَ ﻓَﻜﻠﱠﻤ‪‬ﺎ‬

    ‫ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛُﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮلُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻻ ﺗﻬ‪‬ﻮ‪‬ى أَﻧﻔُﺴﻜُﻢ‪ ‬اﺳﺘَﻜْﺒﺮْﺗُﻢ‪ ‬ﻓَﻔَﺮِﻳﻘﺎً ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻓَﺮِﻳﻘﺎً ﺗَﻘْﺘُﻠُﻮنَ)‪ -87‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺱﻰ آﺘﺎب ﺗﻮرات ﻋﻄﺎ آﺮدیﻢ و از ﭘﻰ او ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﻓﺮﺱﺘﺎدیﻢ و ﻋﻴﺴﻰ ﭘﺴﺮ ﻣﺮیﻢ را ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻟّﻪ روﺷﻦ‪ ،‬ﺣﺠﺘﻬﺎ دادیﻢ‬

    ‫و او را ﺑﻪ واﺱﻄﻪ روح اﻟﻘﺪس ﺗﻮاﻧﺎیﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪیﻢ‪ .‬ﺁیﺎ هﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى آﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا اواﻣﺮى ﺑﺮ ﺧﻼف هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺷﻤﺎ ﺁرد ﮔﺮدﻧﻔﺮازى و‬

    ‫ﺱﺮﭘﻴﭽﻰ ﻧﻤﻮدﻩ و )از راﻩ ﺣﺴﺪ( ﮔﺮوهﻰ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻩ و ﺟﻤﻌﻰ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻰرﺱﺎﻧﻴﺪ؟!‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﺑﺎ ا ﺴﺎ ی ﺒﺎ ﻮد ﻘﺎ ﻞ ﻖ ‪ ،‬ا ﺘ ﺒﺎر ﻮرزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮِﻳﻦَ ﺑِﻪ‪ ‬ﺳﻤ‪‬ﺮاً ﺗَﻬ‪‬ﺠ‪‬ﺮُونَ)‪ -67‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن (‬

    ‫در ﺣﺎﻟﺘﻰ آﻪ ﺑﻪ هﺬیﺎن و اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺧﻮد )از ﺷﻨﻴﺪن آﻼم ﺧﺪا( ﺗﻜﺒﺮ و دورى ﻣﻰآﺮدیﺪ‪.‬‬

    ‫آ ن ﯽ ﭘﻨﺪا رﺪ ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ ‪ ،‬ﺒﺎ ﯾﺪ ﻮن ﻪ ا ﺴﺎ ﮫﺎ زﺪ ﯽ ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ لِ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟﺮﱠﺳﻮلِ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ اﻟﻄﻌ‪‬ﺎم‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺸﻰ ﻓﻰ اﻷَﺳﻮ‪‬اقِ ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻠَﻚ‪ ‬ﻓَﻴ‪‬ﻜُﻮنَ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮاً)‪ -7‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن (‬

    ‫و ﺑﺎز آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ایﻦ رﺱﻮل )اﮔﺮ ﺑﻪ راﺱﺘﻰ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪاﺱﺖ( ﻏﺬا ﺗﻨﺎول ﻣﻰآﻨﺪ و در )آﻮﭼﻪ و( ﺑﺎزارهﺎ راﻩ ﻣﻰرود؟ﭼﺮا‬

    ‫ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻣﺤﺴﻮس و ﻇﺎهﺮى ﺑﺮ او ﻧﺎزل ﻧﺸﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ او ﺑﻴﻢ دهﺪ )و ﮔﻮاﻩ ﺹﺪق او ﺑﺎﺷﺪ( ؟‬

    ‫‪١٧٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﻮ ﻨﺪ ﭼ ا ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ ‪ ،‬ﺑﺎغ ﺮﭘ ﻮه و ﻣﺎ ﯽ ﯽ ﺪ‪ ،‬ﺪا رد ؟‬ ‫•‬

    ‫أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﻘَﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻛﻨﺰٌ أَو‪ ‬ﺗَﻜُﻮنُ ﻟَﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺔٌ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ إِن ﺗَﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻼً ﻣ‪‬ﺴﺤ‪‬ﻮراً)‪ -8‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫یﺎ ﭼﺮا ﺑﺮ ایﻦ رﺱﻮل ﮔﻨﺠﻰ ﻓﺮو ﻧﻴﻔﺘﺪ یﺎ ﭼﺮا ﺑﺎﻏﻰ ﻧﺪارد آﻪ از ﻣﻴﻮﻩهﺎیﺶ ﺗﻨﺎول آﻨﺪ؟و ﺱﺘﻤﻜﺎران )ﭘﺲ از ایﻦ هﻤﻪ ﭼﻮن و ﭼﺮاهﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺮوى ﻧﻤﻰآﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﻣﺮدى را آﻪ ﺱﺤﺮ و ﺷﻌﺒﺪﻩ از راهﺶ ﺑﺮدﻩ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﯽ ای ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ ‪،‬دا ﺘﺎن و ﺜ ﮫﺎ ﯽ ﺳﺎزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻧﻈﺮْ ﻛﻴ‪‬ﻒ ﺿﺮَﺑ‪‬ﻮا ﻟَﻚ اﻷَﻣ‪‬ﺜَﻞَ ﻓَﻀﻠﱡﻮا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنَ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -9‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن (‬

    ‫ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﭼﻪ داﺱﺘﺎن و ﻣﺜﻠﻬﺎ ﺑﺮاى ﺗﻮ زدﻧﺪ؟ﭘﺲ ﭼﻨﺎن ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﺪﻧﺪ آﻪ دیﮕﺮ هﻴﭻ راﻩ رﺷﺪ و هﺪایﺘﻰ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ یﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮر ‪:‬‬ ‫د ﻨﺎ ﯽ از ﺲ ﺪ ﮐﺎران ا ﺖ ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻧَﺒﻰٍ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺠ‪‬ﺮِﻣ‪‬ﻴﻦَ و‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﺮَﺑ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺎد‪‬ﻳﺎً و‪ ‬ﻧَﺼ‪‬ﻴﺮاً)‪ -31‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن (‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ ﺑﺮاى هﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى دﺷﻤﻨﻰ از ﺟﻨﺲ ﺑﺪآﺎران )اﻣّﺘﺶ( ﻗﺮار دادیﻢ‪ ،‬و ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪاى ﺗﻮ ﺑﺮاى هﺪایﺖ و ﻧﺼﺮت و یﺎرى ﺗﻮ‬

    ‫آﻔﺎیﺖ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫آ ن ﻖ را ﮐﻼم ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ك إِن ﻳ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬُوﻧَﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﺰُواً أَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟﱠﺬ‪‬ى ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺚ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪ -41‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫ایﻦ آﺎﻓﺮان هﺮﮔﺎﻩ ﺗﻮ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ )از ﺣﺴﺪ( آﺎرى ﻧﺪارﻧﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺗﻮ را ﺗﻤﺴﺨﺮ آﺮدﻩ )و ﮔﻮیﻨﺪ( ﺁیﺎ ایﻦ ﻣﺮد هﻤﺎن اﺱﺖ آﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ‬

    ‫رﺱﺎﻟﺖ ﺑﺮ ﺧﻠﻖ ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ؟‬

    ‫‪١٧٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﻮای ﺴﺸﺎن‪ ،‬آ ﮫﺎ ﺣﺎﮐﻢ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ر‪‬ء‪‬ﻳ‪‬ﺖ ﻣ‪‬ﻦِ اﺗﺨَﺬَ إِﻟَﻬ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗَﻜُﻮنُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻛﻴﻼً)‪ -43‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺁیﺎ دیﺪى ﺣﺎل ﺁن آﺲ را آﻪ )از ﻏﺮور( هﻮاى ﻧﻔﺴﺶ را ﺧﺪاى ﺧﻮد ﺱﺎﺧﺘﻪ؟ﺁیﺎ ﺗﻮ ﺣﺎﻓﻆ و ﻧﮕﻬﺒﺎن او )از هﻼآﺖ( ﺗﻮاﻧﻰ ﺷﺪ؟‬

    ‫ﺴﺪ ﻦ‪ ،‬ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ه ﻖ‪ ،‬ﻘﺎ ﻞ آن ﯽ ا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ یﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺱﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺱﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ‬

    ‫ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺱﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و ﭼﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺷﺪﻧﺪ( ؟‬

    ‫آ ن ﻮ ﻨﺪ‪ :‬ا ﻦ ﺘﺎر و د ﻮی را از ﭘﺪرا ﻤﺎن ه ا ﻢ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -36‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭼﻮن ﻣﻮﺱﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ﺁیﺎت ﻣﺎ آﻪ )ﺣﻘﺎﻧﻴﺘﺶ( ﺑﺮ هﻤﻪ روﺷﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺱﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﺎز )ﺁن ﻗﻮم ﺧﻮد ﺱﺮ و ﻟﺠﻮج ﻧﺎدان(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﺗﻮ ﺟﺰ ﺱﺤﺮى آﻪ ﺱﺎﺧﺘﮕﻰ ﺗﻮﺱﺖ ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺎ ایﻦ ﮔﻔﺘﺎر و دﻋﻮى آﻪ ﺗﻮ دارى هﻴﭻ از ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻨﻤﺎن )اﻣﻢ‬

    ‫ﺱﺎﺑﻘﻪ( ﻧﺸﻨﻴﺪﻩایﻢ‪.‬‬

    ‫د ﯽ ﮫﺎ ﭘ ﺮو ﻮای ﻨﺪ ‪ ،‬ﻘﺎﺿﺎی ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ را ‪،‬اﺟﺎ ﻮا ﻨﺪ د ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٧٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺽﺎى ﺗﻮ ﺟﻮاب ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ داد در ایﻦ ﺹﻮرت ﺑﺪان آﻪ ایﻦ ﻣﺮدم ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺱﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮ از‬

    ‫ﺁن آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪایﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺱﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪایﺖ‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫دم دان‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا اﻟﻠﱠﻐْﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﺮَﺿﻮا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﺳﻠَﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻻ ﻧَﺒ‪‬ﺘَﻐ‪‬ﻰ اﻟْﺠ‪‬ﻬِﻠ‪‬ﻴﻦَ)‪ -55‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺱﺨﻦ ﻟﻐﻮى )از دﺷﻤﻨﺎن دیﻦ( ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ از ﺁن اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ و ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬اﻋﻤﺎل ﻣﺎ از ﻣﺎ و اﻋﻤﺎل ﺷﻤﺎ از ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﺑﺮویﺪ ﺱﻼﻣﺖ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪،‬‬

    ‫آﻪ ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﻣﺮدم )هﺮزﻩ ﮔﻮى( ﻧﺎدان را ﻧﻤﻰﻃﻠﺒﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ﮐﺎ ا ﯽ ﯿ ﻮ ﻨﺪ ﻤﺎ دم را ﺑﺎ ﻞ و او م ‪ ،‬ﯽ ﻮا ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﺮَﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ و‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟِﺌْﺘَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻟﱠﻴ‪‬ﻘُﻮﻟَﻦﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪-58‬‬

    ‫اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ در ایﻦ ﻗﺮﺁن )ﻋﻈﻴﻢ( ﺑﺮاى )هﺪایﺖ( ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺜﻞ زدیﻢ و اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﺮ ایﻦ ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁیﺘﻰ ﺑﻴﺎورى ﺑﺎز‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﺤﻘﻘﺎ )از روى ﻋﻨﺎد( ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺷﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ و رﺱﻮﻟﺘﺎن ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ و اوهﺎم ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫و ﻨﺪا ن ﯿﺎش ﺮز ﻦ ﻮر‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٨٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -34‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ رﺱﻮل ﺑﻴﻢ دهﻨﺪﻩاى در دیﺎرى ﻧﻔﺮﺱﺘﺎدیﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺙﺮوﺗﻤﻨﺪان ﻋﻴّﺎش ﺁن دیﺎر )ﺑﻪ رﺱﻮﻻن( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ رﺱﺎﻟﺖ‬

    ‫ﺁن ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮیﻢ‪.‬‬

    ‫د ﯽ ﻮ ﻨﺪ ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ دی ا ﺖ ﻮا ﺪ ﻤﺎ را از آ ﻪ ﭘﺪرا ﺘﺎن ﯽ ﺮﭘ ﯿﺪﺪ‪ ،‬ﺑﺎز دارد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻛُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى ‪‬و ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -43‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﭼﻮن )ﺗﻮﺱﻂ رﺱﻮل( ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺁیﺎت روﺷﻦ ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺷﻮد ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﺷﺨﺺ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮدى اﺱﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاهﺪ ﺷﻤﺎ را از ﺁﻧﭽﻪ‬

    ‫ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﻣﻰﭘﺮﺱﺘﻴﺪﻧﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ هﻴﭻ ﻣﺰیّﺖ دیﮕﺮى ﻧﺪارد‪ .‬و ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﻗﺮﺁﻧﺶ هﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ )و ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ‬

    ‫ﻖ ﺑﺮ )هﺪایﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺱﺤﺮى ﺁﺷﻜﺎر اﺱﺖ ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى‬
    ‫ﻣﻰدهﺪ( ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ .‬و آﺎﻓﺮان ﭼﻮن ﺁیﺎت ﺣ ّ‬

    ‫ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻔﺎر ‪ ،‬ز ﻣﺎن ھ ﻪ ﺘﺎدﮔﺎن ﻖ ‪ ،‬ﺑﺎ ﮐﻼم ا ﯽ ﺨﺎ ﺖ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻠَﻐُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺸﺎر‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ر‪‬ﺳﻠﻰ ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻧَﻜ‪‬ﻴﺮِ)‪ -45‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و آﻔﺎر ﭘﻴﺶ از ایﻨﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ و ایﻦ آﺎﻓﺮان اﻣﺖ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻋﺸﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺁن ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن دادیﻢ )از ﺙﺮوت و ﺟﺎﻩ(‬

    ‫ﻧﺮﺱﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ آﻪ رﺱﻮﻻن ﻣﺮا ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪﻧﺪ )ایﻨﺎن هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻣﻰرﺱﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫د ﯽ و ﯽ آرﻣﺎ ﮫﺎ ﺸﺎن ﺸ ﺖ ‪ ،‬ﺨﺎ ﺖ و ﺸﺎن ود‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٨١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬‬

    ‫ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و )ﻣﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻣﺤﻜﻢﺗﺮیﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا یﺎد ﻣﻰآﺮدﻧﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪایﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎیﺪ از هﺮ یﻚ از‬

    ‫اﻣﻢ )یﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى زودﺗﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪایﺖ یﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺰى ﺟﺰ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ و ﻧﻔﺮت ﻧﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫ﺘ ﺮان و دﻧ ﺸﺎن‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪیﻦ ﺟﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺱﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺗﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪیﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺷﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺟﺰ ﺑﺮ ﺹﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁیﺎ ایﻨﺎن ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮیﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ هﻼك ﺷﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮیﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪیﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﻰ یﺎﻓﺖ و ﻃﺮیﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺱﻨّﺖ اﻟﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬیﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ یﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫آن ‪ ،‬وغ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫ﺴﺎ ﯽ ﻘﺪﺪ ﺎﯿﭘ ﺮ ﺰ ‪ ،‬ﻮن دﯾ دم ا ﺖ ؛و ﻘﺎ ﯽ و ه ﺪا رد و‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺗَﻜْﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮنَ)‪ -15‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺷﻤﺎ ﺟﺰ ایﻨﻜﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﺸﺮى هﺴﺘﻴﺪ ﻣﻘﺎم دیﮕﺮى ﻧﺪاریﺪ و هﺮﮔﺰ ﺧﺪاى رﺣﻤﺎن ﭼﻴﺰى را ﻓﺮو ﻧﻔﺮﺱﺘﺎدﻩ اﺱﺖ و ﺟﺰ ایﻨﻜﻪ‬

    ‫ﺷﻤﺎ ﻣﺮدم دروﻏﮕﻮیﻰ هﺴﺘﻴﺪ هﻴﭻ در آﺎر ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﺨﺎ ﻔﺎن ﮐﻠ ﻪ ﻮ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻻ إِﻟَﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮُونَ)‪ -35‬اﻟﺼﺎﻓﺎت (‬
    ‫‪١٨٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻻ اﻟﻠّﻪ )آﻠﻤﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ( ﺑﻪ ایﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺷﺪ )از ﻗﺒﻮل ﺁن( ﺱﺮآﺸﻰ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ آﻪ ﭼﻮن ﻻ اﻟﻪ ا ّ‬

    ‫ﺪ ﯿﺎ ﯽ ﻮ ﻨﺪ آﯾﺎ ﺨﺎ ﺷﺎ د ﻮا ای‪ ،‬د ﺖ از ﺪا ﯾﺎن ﻮد دار ﻢ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ أَ ﺋﻨﱠﺎ ﻟَﺘَﺎرِﻛُﻮا ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﺸﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنِ)‪ -36‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫و ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁیﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺎﻋﺮ دیﻮاﻧﻪاى دﺱﺖ از ﺧﺪایﺎن ﺧﻮد ﺑﺮداریﻢ؟!‬

    ‫ا ﻮام ﺘ ﻒ ﺮز ﻦ ﻮر‪ ،‬زﻣﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ ذُو اﻷَو‪‬ﺗَﺎد‪ -12)‬ص(‬

    ‫ﭘﻴﺶ از ایﻦ ﻣﺸﺮآﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﺎیﻔﻪ ﻋﺎد )ﻗﻮم هﻮد( و ﻓﺮﻋﻮن )و ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن( ﺹﺎﺣﺐ ﻗﺪرت ﻧﻴﺰ ﺗﻜﺬیﺐ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﺪا( آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫ﺴﺎ ﯽ و ﺪه ی ﺪا را‬ ‫•‬

    ‫أَن ﺗَﻘُﻮلَ ﻧَﻔْﺲ‪ ‬ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَﺗﻰ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﺎ ﻓَﺮﱠﻃﺖ ﻓﻰ ﺟ‪‬ﻨﺐِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬إِن ﻛُﻨﺖ ﻟَﻤ‪‬ﻦَ اﻟﺴﺨ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -56‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺗﺎ ﻣﺒﺎدا آﺴﻰ ﻓﺮیﺎد واﺣﺴﺮﺗﺎ ﺑﺮ ﺁرد و ﮔﻮیﺪ‪:‬اى واى ﺑﺮ ﻣﻦ آﻪ ﺟﺎﻧﺐ اﻣﺮ ﺧﺪا را ﻓﺮو ﮔﺬاﺷﺘﻢ و وﻋﺪﻩهﺎى ﺧﺪا را ﻣﺴﺨﺮﻩ و اﺱﺘﻬﺰا‬

    ‫ﻧﻤﻮدم‪.‬‬

    ‫دم ا ﻮام ﻮ ﻮن ‪ ،‬زﻣﺎن ﻮر ﺑﺎ ﺪل و ﺘﺎر ﺑﺎ ﻞ ‪ ،‬ﻮ ﯿﺪه اﺪ ﺘﺎده ا ﯽ را د ﺘ ﺮ ‪ ،‬و ن ﻖ را ﭘﺎ ﻤﺎل ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬اﻷَﺣ‪‬ﺰَاب ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻛﻞﱡ أُﻣ‪‬ﺔِ ﺑِﺮَﺳﻮﻟﻬِﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺄْﺧُﺬُوه‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ‬

    ‫ﻓَﺄَﺧَﺬْﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -5‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫‪١٨٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫)اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ ﻏﻢ ﻣﺪار آﻪ( ﭘﻴﺶ از ایﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﻮایﻒ ﺑﻌﺪ از ﻧﻮح ﻧﻴﺰ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان را( ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ و هﺮ‬

    ‫اﻣﺘﻰ هﻤّﺖ ﮔﻤﺎﺷﺖ آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را دﺱﺘﮕﻴﺮ )و هﻼك( ﮔﺮداﻧﺪ و ﺟﺪل و ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺮهﺎن ﺣﻖ را ﭘﺎیﻤﺎل ﺱﺎزد‪ ،‬ﻣﻦ هﻢ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ را )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﻔﺮ( ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺱﺨﺖ آﺮدم!‬

    ‫ا ادی ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ را وﻏ ﻮ ﯽ ﻮا ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﻦَ و‪ ‬ﻗَﺮُونَ ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا ﺳﺤ‪‬ﺮٌ ﻛﺬﱠاب‪ -24)‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﺑﻪ ﺱﻮى ﻓﺮﻋﻮن و هﺎﻣﺎن و ﻗﺎرون‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺱﺎﺣﺮ ﺑﺴﻴﺎر دروﻏﮕﻮیﻰ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫د ﯽ ﺗ ﺮ و ﻮت ﺰی دل ﺪا رﺪ؛ و ﯽ ﺖ و ن ‪ ،‬راه ا ﮑﺎر و ﺪل ﯽ ﭘ ﻤﺎ ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﺳﻠْﻄﻦٍ أَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬إِن ﻓﻰ ﺻﺪ‪‬ورِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺒﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻐ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻓَﺎﺳﺘَﻌ‪‬ﺬْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬‬

    ‫اﻟﺴﻤ‪‬ﻴﻊ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -56‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ در ﺁیﺎت ﺧﺪا ﺑﻰهﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﺑﺮهﺎن آﻪ ﺁﻧﺎن را ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ راﻩ اﻧﻜﺎر و ﺟﺪل ﭘﻴﻤﺎیﻨﺪ ﺟﺰ ﺗﻜﺒﺮ و ﻧﺨﻮت )و ﻗﺼﺪ ریﺎﺱﺖ( ﭼﻴﺰى‬

    ‫در دل ﻧﺪارﻧﺪ آﻪ ﺑﻪ ﺁرزوى دل هﻢ ﺁﺧﺮ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ رﺱﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻮ )از ﺷﺮ و ﻓﺘﻨﻪ ﺁﻧﻬﺎ( ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﺮ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺷﻨﻮا و ﺑﻴﻨﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫دم‪ ،‬زﻣﺎن ﯿﺎ ﺖ ‪،‬ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫اﺮ‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔَ ﻻَﺗ‪‬ﻴ‪‬ﺔٌ ﻻ ر‪‬ﻳ‪‬ﺐ ﻓ‪‬ﻴﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -59‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ ﺱﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻰهﻴﭻ ﺷﻚ ﻣﻰﺁیﺪ و ﻟﻴﻜﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم )ﺗﺎ ﺱﺎﻋﺖ ﻣﺮگ ﺑﻪ ﺁن( ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٨٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ د ﺒﺎل ﺬر و ﮫﺎ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺱﺘﺎدیﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁیﺎت ایﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺷﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻧﻴﺎﻣﺪ )ﺗﺎ ﻣﺎ‬

    ‫ﻗﻮم ﻋﺮب ایﻤﺎن ﺁوریﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁیﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺱﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻧﺎزل ﻣﻰﺷﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ( ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ ایﻤﺎن هﺪایﺖ و ﺷﻔﺎﺱﺖ و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ ﮔﻮﺷﻬﺎیﺸﺎن )از ﺷﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺱﺖ و ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ آﻮرى )ﺟﻬﻞ و ﺽﻼﻟﺖ( اﺱﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان ﺑﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﻤﻰدارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮیﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺱﻌﺎدت و ایﻤﺎن( ﺑﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ ادﯾﺎن ﻞ‪ ،‬ا ﮏ وارث ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ﺪه اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دیﻦ( راﻩ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺟﺎﻧﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻟﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺗﻌﺪى‬

    ‫و ﻇﻠﻢ ﺑﻪ یﻜﺪیﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻟﻄﻒ( ﺧﺪا ﺱﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ(‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺱﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺷﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﺷﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ یﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﺱﺨﺖ در ﺷﻚ و ریﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫د ﯿﺎ ﺪا را ﯽ ﻮا ن ﭘ ﺮوی از ﻘﺎﯾﺪ ﭘﺪران ﻮ ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ أُﻣ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -23‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫‪١٨٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ هﻴﭻ رﺱﻮﻟﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ در هﻴﭻ ﺷﻬﺮ و دیﺎرى ﻧﻔﺮﺱﺘﺎدیﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ ﺙﺮوت و ﻣﺎل ﺁن دیﺎر ﺑﻪ رﺱﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ‬

    ‫ﭘﺪران ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁیﻴﻦ و ﻋﻘﺎیﺪى یﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁﻧﻬﺎ اﻟﺒﺘﻪ ﭘﻴﺮوى ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

    ‫دﻣﺎ ﯽ ﯽ د ﻞ و ﯽ‪ ،‬رﺳﺎ ﺎﯿﭘ ﺮان ﮐﺎ ﯽ ﻮﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -24‬اﻟﺰﺧﺮف (‬

    ‫ﺁن رﺱﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁیﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دیﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺷﻤﺎ را هﺪایﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﭘﺎﺱﺦ دادﻧﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺗﻘﺪیﺮ( ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ رﺱﺎﻟﺖ ﺁن ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮیﻢ‪.‬‬

    ‫د ﻣﺎ ﯽ ﻘﺪﺪ ﮐﻼم ا ﯽ ﺑﺎ ﯾﺪ رﮔﺎن ﻮم ‪ ،‬زل ﻮ د‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻧُﺰﱢلَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انُ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻘَﺮْﻳ‪‬ﺘَﻴﻦِ ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -31‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﺁن ﻣﺮد ﺑﺰرگ ﻗﺮیﻪ ﻣﻜّﻪ و ﻃﺎیﻒ )وﻟﻴﺪ و ﺣﺒﻴﺐ یﺎ ﻋﺮوة ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮد( ﻧﺎزل ﻧﺸﺪ؟‬

    ‫ان و ﻮرا ﯽ دا ﻪ ﺳ ﺖ ا ﯽ ﺮوﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬أَو‪ ‬ﺗﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ ﺿﻠَﻞٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -40‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺗﻮ ایﻦ آﺮان را ﺱﺨﻨﻰ ﺗﻮاﻧﻰ ﺁﻣﻮﺧﺖ یﺎ ایﻦ آﻮران )ﺑﺎﻃﻦ( و ﺁن را آﻪ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﻣﻰرود هﺪایﺖ ﺗﻮاﻧﻰ آﺮد؟‪.‬‬

    ‫ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫ﺴﺎ ﯽ ﮐﻼم ا ﯽ را‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِذَا ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -47‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫‪١٨٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭼﻮن ﺁیﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁورد ﺁن را ﻣﺴﺨﺮﻩ آﺮدﻩ و ﺑﺮ او ﺧﻨﺪیﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ات ﻇﺎ ی ﻮق ﺮی از ف ﺘﺎده ا ﯽ اﺪ‪:‬‬ ‫دﯽ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺳﻮِر‪‬ةٌ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻫ‪‬ﺐٍ أَو‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔُ ﻣ‪‬ﻘْﺘﺮِﻧ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و اﮔﺮ ﻣﻮﺱﻰ رﺱﻮل ﺧﺪاﺱﺖ( ﭼﺮا )او را دﺱﺘﮕﺎهﻰ ﻧﻴﺴﺖ و( ﻃﻮق زریﻦ ﺑﺮ دﺱﺖ ﻧﺪارد یﺎ ﭼﺮا ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺁﺱﻤﺎن هﻤﺮاﻩ او ﻧﻴﺎﻣﺪﻩاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫د ﯽ ﯽ رو ﻦ ﻦ ن ﻖ را‪ ،‬ﯽ ﭘﺬ ﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ایﻨﻬﺎ ﺁیﺎت ﺧﺪاﺱﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺗﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا و ﺁیﺎت روﺷﻦ او دیﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﺮهﺎن ایﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫د ﯽ ‪ A‬ﮕﺎم ﺗﻼوت ﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬ﺗ ﺮ و ﯿﺎن ا ﺮار ﯽ ورزﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁیﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﻣﻰﺷﻮد ﺷﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺗﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺹﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﮔﻮیﻰ هﻴﭻ ﺁیﺎت را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﺱﺖ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ‬

    ‫آﺴﺎﻧﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ آ ﻪ از آﯾﺎت ا ﯽ ﯿﺪا ﻨﺪ ‪ ،‬ه ﺮﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪-9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﭼﻮن از ﺁیﺎت ﻣﺎ ﭼﻴﺰى ﺑﺪاﻧﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب ذﻟّﺖ و ﺧﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫‪١٨٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫آ ن ﮐﻼم ا ﯽ را‪ ،‬آ ﮑﺎر ﯽ دا ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -7‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺁیﺎت روﺷﻦ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﺁﻧﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﭼﻮن ﺁیﺎت اﻟﻬﻰ ﺁﻣﺪ ﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺱﺤﺮ ﺁﺷﻜﺎرایﻰ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫رﮔﺎن ﻮم‪ ،‬ا ﻤﺎن دم ﻋﺎدی را د ﯿ ﯽ ﻄﻼن ا ا ﯽ ﯽ دا ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ﺧَﻴﺮاً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺒ‪‬ﻘُﻮﻧَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِذْ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺴﻴ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻓْﻚ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﻢ‪-11)‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﮔﺮ دیﻦ اﺱﻼم ﺑﻬﺘﺮ )از ﺑﺖﭘﺮﺱﺘﻰ( ﺑﻮد ﻣﺮدم )ﻓﻘﻴﺮ زﺑﻮﻧﻰ( از ﻣﺎ در ایﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﺱﺒﻘﺖ ﻧﻤﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬و ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺮﺁن هﺪایﺖ ﻧﻤﻰﺷﻮﻧﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب دروﻏﻰ از ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫د ﯽ از ا ﻮام ﺮز ﻦ ی ﻮ ﻮن ‪ ،‬زﻣﺎن‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ -12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭼﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ( و ﻗﻮم ﺙﻤﻮد هﻢ ﺗﻜﺬیﺐ رﺱﻮﻻن آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از ایﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و اﺹﺤﺎب ر ّ‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪ -13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻟﻮط‪.‬‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪ -14)‬ق(‬

    ‫‪١٨٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و اﺹﺤﺎب ایﻜﻪ )اﻣﺖ ﺷﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺗﺒّﻊ )ﭘﺎدﺷﺎﻩ یﻤﻦ( هﻤﻪ رﺱﻮﻻن ﺣﻖ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ ﺗﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺣﺘﻢ و واﺟﺐ‬

    ‫ﮔﺮدیﺪ‪.‬‬

    ‫ا ادی ا ﺘﻼف ﻦ ﺑﺎز ﯽ ﻣﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺷﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺱﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪیﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺱﻮل ﺣﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺷﻌﺮ و ﺱﺤﺮ و ﺱﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻧﺪیﺪ( ‪.‬‬

    ‫دم ﯽ ی ا ﺮ ﻪ دﯾ ان ﯽ ﻮﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪ -9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از ایﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺷﺎیﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺣﺎ ن ﻣﻠﮏ و ﺻﺎ ﺒﺎن ﺪرت ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺘَﻮ‪‬ﻟﻰ ﺑِﺮُﻛْﻨ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎلَ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -39‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻪ ﻏﺮور ﻣﻠﻚ و ﻗﺪرت )از ﻃﺎﻋﺖ ﺣﻖ( ﺱﺮآﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻮﺱﻰ ﺱﺎﺣﺮ یﺎ دیﻮاﻧﻪ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫د ﯽ زﻣﺎن‪ ،‬ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ را ﺳﺎ و د ﻮا ﯽ ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَﺗﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺳﺎﺣ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -52‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫‪١٨٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫هﻤﭽﻨﺎن )آﻪ ﺗﻮ را اى رﺱﻮل ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ( هﻴﭻ رﺱﻮﻟﻰ ﺑﺮ اﻣﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ )او را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻩ و( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺱﺎﺣﺮ یﺎ دیﻮاﻧﻪ‬

    ‫اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﯽ د ﺪ‪:‬‬ ‫ﻮ ﯽ ﮐﻼم ا ﯽ را ﻨﺎن ﻮد ﺎﯿﭘ ﺮان ﯿﺪا ﻨﺪ آ ا ﺪا‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺗَﻘَﻮ‪‬ﻟَﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻞ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪-33‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ‪:‬او ﻗﺮﺁن را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ اﺱﺖ )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻧﻬﺎ ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﻘﺪﺪ‪ ،‬ﺷﺎ ﻪ ﺖ از ﻮ ﯽ ﻮن ﻮد ‪،‬ﭘ ﺮوی ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ و‪‬ﺣ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ إِذاً ﻟﱠﻔ‪‬ﻰ ﺿﻠَﻞٍ و‪ ‬ﺳﻌ‪‬ﺮٍ)‪ -24‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁیﺎ ﺱﺰد آﻪ ﻣﺎ یﻚ ﺑﺸﺮى از ﺟﻨﺲ ﺧﻮدﻣﺎن را ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﻢ؟در ایﻦ ﺹﻮرت ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ و ﺟﻨﻮن ﺱﺨﺖ در اﻓﺘﺎدﻩایﻢ‪.‬‬

    ‫ﺮﺿﺎ ﯽ ﻮ ﻨﺪ‪ ،‬ﭼ ا و ﯽ ﻂ او ﯽ ر ﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫أَ ء‪‬ﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻛَﺬﱠاب‪ ‬أَﺷ‪‬ﺮٌ)‪ -25‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ او وﺣﻰ رﺱﻴﺪ؟! )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ او ﻣﺮد دروﻏﮕﻮى ﺑﻰﺑﺎك و ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪى اﺱﺖ‬

    ‫ﺻﺎ ﺒﺎن ﺪرت ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ء‪‬الَ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ اﻟﻨﱡﺬُر‪-41)‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﺑﺮ ارﺷﺎد ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن هﻢ رﺱﻮل و ﺁیﺎت اﻟﻬﻰ ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٩٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛﻠﱢﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺄَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺧْﺬَ ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٍ ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬رٍ)‪-42‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ هﻤﻪ ﺁیﺎت ﻣﺎ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻗﺘﺪار ﺧﻮد از ﺁﻧﻬﺎ ﺱﺨﺖ ﻣﺆاﺧﺬﻩ آﺮدیﻢ‪.‬‬

    ‫ﯿﺎری از دم‪ ،‬ﻖ و ﺪﮐﺎری روی ﯽ آورﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺱﺘﺎدیﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻧﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮار دادیﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪایﺖ‬

    ‫یﺎﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮر‪ ،‬ﻏ ﻪ ا ا ﯽ را ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﺮﮐﺎن‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَر‪‬ﺳﻞَ ر‪‬ﺳﻮﻟَﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬ‪ُ‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬د‪‬ﻳﻦِ اﻟﺤﻖّ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻈﻬِﺮَه‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻛﻠﱢﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛَﺮِه‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛُﻮنَ)‪ -9‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اوﺱﺖ ﺧﺪایﻰ آﻪ رﺱﻮﻟﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺹﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( را ﺑﻪ هﺪایﺖ ﺧﻠﻖ و اﺑﻼغ دیﻦ ﺣﻖ ﻓﺮﺱﺘﺎد ﺗﺎ ﺁن را هﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫ﺧﻮش ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﺮ هﻤﻪ ادیﺎن ﻋﺎﻟﻢ ﻏﺎﻟﺐ ﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬

    ‫د ﯽ ﻮد را‪ ،‬وه ﯾﺪه ﺪا ﯽ دا ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺎد‪‬وا إِن ز‪‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻜُﻢ‪ ‬أَو‪‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺘَﻤ‪‬ﻨﱠﻮ‪‬ا اﻟﻤﻮ‪‬ت إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اى ﺟﻤﺎﻋﺖ یﻬﻮد‪ ،‬اﮔﺮ ﭘﻨﺪاریﺪ آﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ دوﺱﺘﺪاران ﺧﺪایﻴﺪ ﻧﻪ ﻣﺮدم دیﮕﺮ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻤﻨّﺎى ﻣﺮگ آﻨﻴﺪ اﮔﺮ راﺱﺖ ﻣﻰﮔﻮیﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ ادﯾﺎن ﻞ‪ ،‬ﮐﻼم ا ﯽ را و ﯿ ﻪ ارﺿﺎی ﻮای ﺲ ﻮد ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﺗﺤ‪‬ﻜُﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -36‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫‪١٩١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺷﻤﺎ را ﭼﻴﺴﺖ؟ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﻤﺎ )ایﻦ ﭼﻨﻴﻦ( ﺣﻜﻢ )ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ( ﻣﻰآﻨﻴﺪ؟‬

    ‫أَم‪ ‬ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺐ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺗَﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮنَ)‪ -37‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺷﻤﺎ را آﺘﺎﺑﻰ اﺱﺖ )ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ( آﻪ در ﺁن ایﻦ ﺣﻜﻢ ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ؟‬

    ‫إِنﱠ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟﻤ‪َ‬ﺎ ﺗﺨَﻴﺮُونَ)‪ -38‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫آﻪ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺎ را ﻓﺮاهﻢ اﺱﺖ؟‬

    ‫و ﯽ ﺮاز دم‪ ،‬ﻦ ﻖ را و ا ﺴﺎ ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺑِﻘَﻮ‪‬لِ ﺷﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً ﻣ‪‬ﺎ ﺗُﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -41‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و ﺁن ﻧﻪ ﺱﺨﻦ ﺷﺎﻋﺮى )و ﮔﻔﺘﺎر ﺧﻴﺎﻟﻰ و ﻣﻮهﻮﻣﻰ( اﺱﺖ )ﮔﺮ ﭼﻪ( اﻧﺪآﻰ از ﺷﻤﺎ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺁن ایﻤﺎن ﻣﻰﺁوریﺪ‪..‬‬

    ‫د ﯽ د ﮫﺎ ﺸﺎن ض ا ﺖ و ﺸﺎرات ﻨﺪه ﺐ ﻘﺪ ﺳﺎ ﻖ را‪ ،‬دﯾﺪه ﯽ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫‪١٩٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادیﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪیﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ یﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ ایﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺱﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺹﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺱﺖ و ایﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ یﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰایﺪ و دیﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺱﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و ریﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺗﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺟﻬﺎﻟﺖ( اﺱﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از ایﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺱﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ ایﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺽﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪایﺖ ﻧﻤﺎیﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و ایﻦ )ﺁیﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ا ادی ﯽ ﺑﺎ رو ﻦ ﻦ و ﻮی ﻦ دﻻ ﻞ ﺰ ‪،‬ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -50‬اﻟﻤﺮﺳﻼت(‬

    ‫)ایﻦ آﺎﻓﺮان( ﭘﺲ از ﺁیﺎت ﺧﺪا )آﻪ ﺁن را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺎز ﺑﻪ آﺪاﻣﻴﻦ ﺣﺪیﺚ ایﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫ا ادی روز داوری ‪،‬ا ﻤﺎن ﯽ ﺪا رﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺟ‪‬ﻮنَ ﺣ‪‬ﺴﺎﺑﺎً)‪ -27‬اﻟﻨﺒﺎء(‬

    ‫زیﺮا ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻣﻴﺪ ﺑﻪ روز ﺣﺴﺎب ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛ‪‬ﺬﱠاﺑﺎً)‪-28‬اﻟﻨﺒﺎء(‬

    ‫و ﺁیﺎت ﻣﺎ را ﺱﺨﺖ ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪر ﻨﺪا ﯽ ات ا ﯽ را دﯾﺪه ﯽ ﺮ ﺪ وآ ا اﺳﺎ ﺮ او ﻦ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪١٩٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻓَﻜَﺬﱠب و‪ ‬ﻋ‪‬ﺼﻰ)‪ -21‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫ﻓﺮﻋﻮن ﺗﻜﺬیﺐ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻰ)‪ -22‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫از ﺁن ﭘﺲ )آﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻣﻮﺱﻰ دیﺪ( ﺑﺎز روى از ﺣﻖ ﺑﮕﺮداﻧﻴﺪ و )ﺑﺮاى دﻓﻊ ﻣﻮﺱﻰ( ﺑﻪ ﺟﻬﺪ و آﻮﺷﺶ ﺑﺮﺧﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -13‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫آﻪ ﺑﺮ او ﭼﻮن ﺁیﺎت ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺷﻮد ﮔﻮیﺪ‪:‬ایﻦ ﺱﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﺪﮐﺎرا ﯽ ﺆ ﻦ را ﺤ ﻪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ ایﻤﺎن ﻣﻰﺧﻨﺪیﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪﮐﺎرا ﯽ ﺆ ﻨﺎن را ﻢ ﻦ و ا ا ﯽ ﻧ ﺪ و آ ا اه ﯽ ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪ -30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺱﺘﻬﺰا ﻣﻰﻧﮕﺮیﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٩٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪-32‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدیﺪﻧﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﯽ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫وه ھﻤ ﻨﺎن ﻮد‪ ،‬ﺆ ﻨﺎن و آدا ﺸﺎن را‬ ‫دﯽ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺱﻮى آﺴﺎن ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺱﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻧﻜﻮهﺶ ﻧﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺗﻔﺮیﺢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﮐﻼم ا ﯽ را ‪ ،‬ﻦ ﻮده ﯽ ﭘﻨﺪا رﺪ و ﻣ و ﯿ ﻪ ﮑﺎر ﯽ ﺮﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﻮ‪‬لٌ ﻓَﺼﻞٌ)‪-13‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫آﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ آﻼم ﺟﺪا آﻨﻨﺪﻩ )ﺣﻖ از ﺑﺎﻃﻞ( اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬﺰْلِ)‪ -14‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺱﺨﻦ هﺰل ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜ‪‬ﻴﺪ‪‬ونَ ﻛَﻴ‪‬ﺪاً)‪ -15‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫دﺷﻤﻨﺎن اﺱﻼم هﺮ ﭼﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آﻴﺪ و ﻣﻜﺮ )ﺑﺮ ﻣﺤﻮ اﺱﻼم( ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٩٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﺪرﮔﺎه ا ﯽ ا ﻧ ﻨﺪ اه ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗُﻞْ إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧَﺎب)‪ -27‬ﻳﻮﺳﻒ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﻣﻜﻪ( ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺖ و ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ از ﺧﺪا ﺑﺮ )اﺛﺒﺎت ﻥﺒﻮت( او ﻥﺎزل ﻥﺸﺪ؟ﺗﻮ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﺑﮕﻮ آﻪ )ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻗﺮﺁن‬

    ‫و ﻣﻌﺠﺰات دﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪ اآﻨﻮن( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﮔﻤﺮاﻩ و هﺮ آﻪ را آﻪ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﺗﻀﺮع و اﻥﺎﺑﻪ آﻨﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰآﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ راه ﺪا ا ﯽ را ر ده و از ﻮای ﺲ ﻮد ﭘ ﺮوی ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺽﺎى ﺗﻮ ﺝﻮاب ﻥﺘﻮاﻥﻨﺪ داد در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﺪان آﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻥﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺱﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮ از‬

    ‫ﺁن آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻥﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺱﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪاﻳﺖ‬

    ‫ﻥﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫آن ﺲ ﻮای ﺴﺶ را ﺪا ی ﻮد ﺳﺎ ﻪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ر‪‬ء‪‬ﻳ‪‬ﺖ ﻣ‪‬ﻦِ اﺗﺨَﺬَ إِﻟَﻬ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗَﻜُﻮنُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻛﻴﻼً)‪-43‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺁﻳﺎ دﻳﺪى ﺣﺎل ﺁن آﺲ را آﻪ )از ﻏﺮور( هﻮاى ﻥﻔﺴﺶ را ﺧﺪاى ﺧﻮد ﺱﺎﺧﺘﻪ؟ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺣﺎﻓﻆ و ﻥﮕﻬﺒﺎن او )از هﻼآﺖ( ﺗﻮاﻥﻰ ﺵﺪ؟‬

    ‫ا ادی د ﮫﺎ ﺸﺎن ﺮﭘده ﮫﺎده اﺪ ﻮن ﻦ ا ﯽ ﻮش ﻨﺪ ﮫﻢ آن ﻮا ﻨﺪ د ﺬا ﻘﺎم ﺠﺎد آ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬أَﻛ‪‬ﻨﱠﺔً أَن ﻳ‪‬ﻔْﻘَﻬ‪‬ﻮه‪ ‬و‪ ‬ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﺮَو‪‬ا ﻛﻞﱠ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑﻬ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﺘﻰ‬

    ‫إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪‬وك ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮﻧَﻚ ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -25‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫‪١٩٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ از ﺁﻥﺎن ﺑﻪ ﺱﺨﻦ ﺗﻮ ﮔﻮش ﻓﺮا دارﻥﺪ‪ ،‬وﻟﻰ ﻣﺎ ﭘﺮدﻩ ﺑﺮ دﻟﻬﺎﺵﺎن ﻥﻬﺎدﻩاﻳﻢ آﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻥﺘﻮاﻥﻨﺪ آﺮد و در ﮔﻮﺵﻬﺎى ﺁﻥﻬﺎ ﺱﻨﮕﻴﻨﻰ ﻥﻬﺎدﻩاﻳﻢ‪،‬‬

    ‫و اﮔﺮ هﻤﻪ ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ را ﻣﺸﺎهﺪﻩ آﻨﻨﺪ ﺑﺎز ﺑﺪان اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁورﻥﺪ ﺗﺎ ﺁﻥﺠﺎ آﻪ ﭼﻮن ﻥﺰد ﺗﻮ ﺁﻳﻨﺪ در ﻣﻘﺎم ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻩ‪ ،‬ﺁن آﺎﻓﺮان ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ‬

    ‫ﺁﻳﺎت ﭼﻴﺰى ﺝﺰ اﻓﺴﺎﻥﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫آ ن ﻮ ﻨﺪ ا ﻦ ﻮره ا ﻤﺎن ﺪا ﯿﮏ از ﻤﺎ ا ود ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِﻟَﺖ ﺳﻮر‪‬ةٌ ﻓَﻤ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ أَﻳ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ز‪‬اد‪‬ﺗْﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬ‪‬ه‪ ‬إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً ﻓَﺄَﻣ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻓَﺰَاد‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﺘَﺒ‪‬ﺸ‪‬ﺮُونَ)‪ -124‬اﻟﺘﻮﺑﻪ (‬

    ‫و هﺮﮔﺎﻩ ﺱﻮرﻩاى ﻥﺎزل ﺵﻮد ﺑﺮﺧﻰ )از هﻤﻴﻦ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن( هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺱﻮرﻩ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن آﺪام ﻳﻚ از ﺵﻤﺎ اﻓﺰود؟ﺁﻥﺎن‬

    ‫آﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اهﻞ اﻳﻤﺎﻥﻨﺪ هﻤﻪ را ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻴﻔﺰود و ﺵﺎدﻣﺎن و ﻣﺴﺮور ﺵﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫آ ن ا ﺴﺎ ی ﺒﺎ ﻮد از ﻖ دوری ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮِﻳﻦَ ﺑِﻪ‪ ‬ﺳﻤ‪‬ﺮاً ﺗَﻬ‪‬ﺠ‪‬ﺮُونَ)‪-67‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫در ﺣﺎﻟﺘﻰ آﻪ ﺑﻪ هﺬﻳﺎن و اﻓﺴﺎﻥﻪهﺎى ﺵﺒﺎﻥﻪ ﺧﻮد )از ﺵﻨﻴﺪن آﻼم ﺧﺪا( ﺗﻜﺒﺮ و دورى ﻣﻰآﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﻞ ا اض و ﺖ ﻨﺪﮔﺎن از ﻮای ﺲ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔَﺴﺪ‪‬ت‪ ‬اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت و‪ ‬اﻷَر‪‬ض و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻴﻬِﻦﱠ ﺑ‪‬ﻞْ أَﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺬ‪‬ﻛﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪-71‬‬

    ‫اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺣﻖ ﺗﺎﺑﻊ هﻮاى ﻥﻔﺲ ﺁﻥﺎن ﺵﻮد هﻤﺎﻥﺎ ﺁﺱﻤﺎﻥﻬﺎ و زﻣﻴﻦ و هﺮ آﻪ در ﺁﻥﻬﺎﺱﺖ ﻓﺎﺱﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺵﺪ‪) .‬و آﺎﻓﺮان از ﺝﻬﻞ ﻥﺴﺒﺖ ﺝﻨﻮن ﺑﻪ‬

    ‫رﺱﻮل ﻣﺎ دادﻥﺪ؛ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺎ اﻥﺪرز ﻗﺮﺁن ﺑﺰرگ را ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ و ﺁﻥﺎن از اﻳﻦ اﻥﺪرز ﺧﻮد اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪١٩٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫آن ﺲ ﻮای ﺴﺶ را ﺪا ی ﻮد ﺳﺎ ﻪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ر‪‬ء‪‬ﻳ‪‬ﺖ ﻣ‪‬ﻦِ اﺗﺨَﺬَ إِﻟَﻬ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗَﻜُﻮنُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻛﻴﻼً)‪ -43‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺁﻳﺎ دﻳﺪى ﺣﺎل ﺁن آﺲ را آﻪ )از ﻏﺮور( هﻮاى ﻥﻔﺴﺶ را ﺧﺪاى ﺧﻮد ﺱﺎﺧﺘﻪ؟ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺣﺎﻓﻆ و ﻥﮕﻬﺒﺎن او )از هﻼآﺖ( ﺗﻮاﻥﻰ ﺵﺪ؟‬

    ‫ا ﺮ ﮐﺎ ان ا ﻞ ﻞ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﺴﺐ أَنﱠ أَﻛﺜﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮنَ أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺎﻷَﻧْﻌ‪‬ﻢِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺿﻞﱡ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -44‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﻳﺎ ﭘﻨﺪارى آﻪ اآﺜﺮ اﻳﻦ آﺎﻓﺮان ﺣﺮﻓﻰ ﻣﻰﺵﻨﻮﻥﺪ ﻳﺎ ﻓﻜﺮ و ﺗﻌﻘﻠﻰ دارﻥﺪ؟اﻳﻨﺎن )در ﺑﻰﻋﻘﻠﻰ( ﺑﺲ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎﻥﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ )ﻥﺎدانﺗﺮ و(‬

    ‫ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫دم ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻥﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﻥﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺱﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻥﺨﻮت و ﺱﺘﻤﮕﺮى اﻥﻜﺎر ﺁن آﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ‬

    ‫ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺱﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻥﺠﺎﻣﻴﺪ )و ﭼﮕﻮﻥﻪ هﻼك ﺵﺪﻥﺪ( ؟‬

    ‫دم دان ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا اﻟﻠﱠﻐْﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﺮَﺿﻮا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﺳﻠَﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻻ ﻧَﺒ‪‬ﺘَﻐ‪‬ﻰ اﻟْﺠ‪‬ﻬِﻠ‪‬ﻴﻦَ)‪-55‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺱﺨﻦ ﻟﻐﻮى )از دﺵﻤﻨﺎن دﻳﻦ( ﺑﺸﻨﻮﻥﺪ از ﺁن اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ و ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻋﻤﺎل ﻣﺎ از ﻣﺎ و اﻋﻤﺎل ﺵﻤﺎ از ﺵﻤﺎ‪ ،‬ﺑﺮوﻳﺪ ﺱﻼﻣﺖ ﺑﺎﺵﻴﺪ‪،‬‬

    ‫آﻪ ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﻣﺮدم )هﺮزﻩ ﮔﻮى( ﻥﺎدان را ﻥﻤﻰﻃﻠﺒﻴﻢ‪.‬‬

    ‫‪١٩٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺮ ﯽ ﺪ‪:‬‬ ‫دم ﻮر د ﯽ ﺿﻼ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰِ ﻋ‪‬ﻦ ﺿﻠَﻠَﺘ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِن ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻓَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪-53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺗﻮ ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ آﻮر )دل و آﺎﻓﺮ( هﺴﺘﻨﺪ ﻥﺘﻮاﻥﻰ از ﺽﻼﻟﺘﺸﺎن ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺁرى‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺁﻥﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ و‬

    ‫در ﭘﻰ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﻣﺎ ﺵﻮﻥﺪ ﺗﻮاﻥﻰ )هﺪاﻳﺖ آﻨﻰ و ﺱﺨﻦ ﺧﺪا را( ﺑﻪ ﮔﻮش هﻮﺵﺸﺎن ﺑﺮﺱﺎﻥﻰ‪.‬‬

    ‫ﻮن آﯾﺎت ا ﯽ ﺗﻼوت ﻮد آ ﻨﺎن ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ ﻮ ﯽ از آن آﯾﺎت ه اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ و‪‬ﻟﻰ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻛَﺄَنﱠ ﻓﻰ أُذُﻧَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -7‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺵﻮد ﭼﻨﺎن ﺑﺎ ﻏﺮور و ﺗﻜﺒّﺮ ﭘﺸﺖ ﮔﺮداﻥﺪ آﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁن ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ را ﻥﺸﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﻨﺪارى از هﺮ دو‬

    ‫ﮔﻮش آﺮ اﺱﺖ‪ ،‬اﻳﻦ آﺲ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻥﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﺮ ن‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪-34‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ رﺱﻮل ﺑﻴﻢ دهﻨﺪﻩاى در دﻳﺎرى ﻥﻔﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﻋﻴّﺎش ﺁن دﻳﺎر )ﺑﻪ رﺱﻮﻻن( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ‬

    ‫رﺱﺎﻟﺖ ﺁن ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩاﻥﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ان ﻮر ﻮن ر ﻮل ﻖ آﺪ ﺨﺎ ﺸﺎن ود ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ‬

    ‫ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫‪١٩٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و )ﻣﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻣﺤﻜﻢﺗﺮﻳﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻥﺎم ﺧﺪا ﻳﺎد ﻣﻰآﺮدﻥﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺝﺎﻥﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻥﻬﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ از هﺮ ﻳﻚ از اﻣﻢ‬

    ‫)ﻳﻬﻮد و ﻥﺼﺎرى زودﺗﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﭼﻴﺰى ﺝﺰ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ و ﻥﻔﺮت ﻥﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫آ ن ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ و ﻣ اﻋﻤﺎل ﺪ اﺪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺝﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺱﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺗﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻥﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻥﺪﻳﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺵﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺝﺰ ﺑﺮ‬

    ‫ﺻﺎﺣﺒﺶ اﺣﺎﻃﻪ ﻥﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ هﻼك ﺵﻮﻥﺪ اﻥﺘﻈﺎرى دارﻥﺪ؟و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻥﺪﻳﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ‬

    ‫ﻣﺒﺪّل ﻥﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺱﻨّﺖ اﻟﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﻥﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﺟﺎ ﮕﺎه ر ﻮل ﻖ را ک ﻧ ده و ا ﺸﺎن را ھ ﺴﺎن ﻮد ﭘﻨﺪا رﺪ ﺎﯿﭘ ﺮان را وغ ﻮ ﯽ ﮫﻢ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺗَﻜْﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮنَ)‪-15‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺵﻤﺎ ﺝﺰ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﺸﺮى هﺴﺘﻴﺪ ﻣﻘﺎم دﻳﮕﺮى ﻥﺪارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺧﺪاى رﺣﻤﺎن ﭼﻴﺰى را ﻓﺮو ﻥﻔﺮﺱﺘﺎدﻩ اﺱﺖ و ﺝﺰ اﻳﻨﻜﻪ‬

    ‫ﺵﻤﺎ ﻣﺮدم دروﻏﮕﻮﻳﻰ هﺴﺘﻴﺪ هﻴﭻ در آﺎر ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫د ﯽ ﻈﺎ ا ا ﯽ را ل ﺪ ﻪ و ﻤﺎم ﺮوی ﻮد را ای آزار و آ ن ﮐﺎر ﯽ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪-18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺎز ﻣﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ وﺝﻮد ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از اﻳﻦ دﻋﻮى( دﺱﺖ ﺑﺮ ﻥﺪارﻳﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﺱﻨﮕﺴﺎرﺗﺎن ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد و از ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﻪ ﺵﻤﺎ رﻥﺞ و ﺵﻜﻨﺠﻪ ﺱﺨﺖ ﺧﻮاهﺪ رﺱﻴﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٠٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫آ ﮫﺎ ﯽ ﻘﺎ ﻞ ﮐﻠ ﻪ ﻮ ﯿﺪ ا ﺘ ﺒﺎر ﯽ ورزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻻ إِﻟَﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮُونَ)‪ -35‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫ﻻ اﻟﻠّﻪ )آﻠﻤﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ( ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺵﺪ )از ﻗﺒﻮل ﺁن( ﺱﺮآﺸﻰ ﻣﻰآﺮدﻥﺪ‪.‬‬
    ‫ﺁﻥﻬﺎ ﺑﻮدﻥﺪ آﻪ ﭼﻮن ﻻ اﻟﻪ ا ّ‬

    ‫ﻨﺪه ای ﻮا ﻨﺪ دا ﺖ ‪:‬‬ ‫ﺪا‬ ‫ﺴﺎ ﯽ ﻖ ا ﺸﺎن وا ﺬا رده دﯾ‬ ‫•‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ‬

    ‫ذ‪‬ﻛْﺮِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪-23)‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺱﺘﺎد آﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ )و ﻥﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﺱﺨﻦ ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ ﺧﺪا( اﺱﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ هﻤﻪ )در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز( ﺑﺎ‬

    ‫هﻢ ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺱﺖ و در ﺁن ﺛﻨﺎى ﺧﺪا )و ﺧﺎﺻﺎن ﺧﺪا( ﻣﻜﺮر ﻣﻰﺵﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺗﻼوت )ﺁﻳﺎت ﻗﻬﺮ( ﺁن ﺧﺪا ﺗﺮﺱﺎن را ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ اﻥﺪام اﻓﺘﺪ و )ﺑﺎ ﺁﻳﺎت‬

    ‫رﺣﻤﺖ( ﺑﺎز ﺁرام و ﺱﻜﻮﻥﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ و دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ )آﺘﺎب( هﻤﺎن )رﺣﻤﺖ و( هﺪاﻳﺖ ﺧﺪاﺱﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺑﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دﻳﮕﺮ هﻴﭻ هﺪاﻳﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻥﺨﻮاهﺪ داﺵﺖ‪.‬‬

    ‫رﮔﺎن و ﺮان ﻮم ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ را وﻏ ﻮ ﻮ ا ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﻦَ و‪ ‬ﻗَﺮُونَ ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا ﺳﺤ‪‬ﺮٌ ﻛﺬﱠاب‪-24)‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﺑﻪ ﺱﻮى ﻓﺮﻋﻮن و هﺎﻣﺎن و ﻗﺎرون‪ ،‬ﺁﻥﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺱﺎﺣﺮ ﺑﺴﻴﺎر دروﻏﮕﻮﻳﻰ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫آ ن ﺗ ﺮ و ﻮت ﺰی دل ﺪا رﺪ و راه ا ﮑﺎر و ﺪل ﭘ ﻤﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﺳﻠْﻄﻦٍ أَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬إِن ﻓﻰ ﺻﺪ‪‬ورِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺒﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻐ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻓَﺎﺳﺘَﻌ‪‬ﺬْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬‬

    ‫اﻟﺴﻤ‪‬ﻴﻊ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -56‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫‪٢٠١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺁﻥﺎن آﻪ در ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﺑﻰهﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﺑﺮهﺎن آﻪ ﺁﻥﺎن را ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺵﺪ راﻩ اﻥﻜﺎر و ﺝﺪل ﭘﻴﻤﺎﻳﻨﺪ ﺝﺰ ﺗﻜﺒﺮ و ﻥﺨﻮت )و ﻗﺼﺪ رﻳﺎﺱﺖ(‬

    ‫ﭼﻴﺰى در دل ﻥﺪارﻥﺪ آﻪ ﺑﻪ ﺁرزوى دل هﻢ ﺁﺧﺮ ﻥﺨﻮاهﻨﺪ رﺱﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻮ )از ﺵﺮ و ﻓﺘﻨﻪ ﺁﻥﻬﺎ( ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﺮ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺵﻨﻮا و ﺑﻴﻨﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﺮ س ﻮم ﯿﺎ ﺖ ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔَ ﻻَﺗ‪‬ﻴ‪‬ﺔٌ ﻻ ر‪‬ﻳ‪‬ﺐ ﻓ‪‬ﻴﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -59‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ ﺱﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻰهﻴﭻ ﺵﻚ ﻣﻰﺁﻳﺪ و ﻟﻴﻜﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم )ﺗﺎ ﺱﺎﻋﺖ ﻣﺮگ ﺑﻪ ﺁن( اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁورﻥﺪ‬

    ‫آ ن ای ﻌﺪی وﻇﻠﻢ راه و ا ﺘﻼف د ﻦ را ﺶﯿﭘ ﯽ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و ر ﻤﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫وار ن ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ﺳﺎ ﻖ ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻥﭙﻴﻤﻮدﻥﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻥﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺝﺎﻥﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻟﻴﻜﻦ داﻥﺴﺘﻪ ﺑﺮاى‬

    ‫ﺗﻌﺪى و ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻥﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻟﻄﻒ( ﺧﺪا ﺱﺒﻘﺖ ﻥﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب‬

    ‫ﻥﻜﻨﺪ( اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺱﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺵﺪ‪ .‬و ﺁﻥﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ ﺵﺪﻥﺪ )ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻥﺼﺎرا( در ﺁن‬

    ‫آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ ﺱﺨﺖ در ﺵﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻥﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮ ن دﯾﺎر ﻮد را ﭘ ﺮوان ﻘﺎﯾﺪ ﭘﺪرا ﺸﺎن ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ أُﻣ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬ونَ)‪-23‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫‪٢٠٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ هﻴﭻ رﺱﻮﻟﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ در هﻴﭻ ﺵﻬﺮ و دﻳﺎرى ﻥﻔﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ اهﻞ ﺛﺮوت و ﻣﺎل ﺁن دﻳﺎر ﺑﻪ رﺱﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ‬

    ‫ﭘﺪران ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁﻳﻴﻦ و ﻋﻘﺎﻳﺪى ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁﻥﻬﺎ اﻟﺒﺘﻪ ﭘﻴﺮوى ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

    ‫آ ن آ ﻪ ﻘﺎﯾﺪ ﭘﺪرا ﺸﺎن ا ﺖ ﮐﺎ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪-24‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁن رﺱﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دﻳﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻥﺘﺎن ﺵﻤﺎ را هﺪاﻳﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﻰآﻨﻴﺪ(‬

    ‫؟ﺁﻥﻬﺎ ﭘﺎﺱﺦ دادﻥﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺗﻘﺪﻳﺮ( ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺱﺎﻟﺖ ﺁن ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩاﻥﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﻘﺪﺪ ﮐﻼم ا ﯽ ﺑﺎﯾﺪ رﮔﺎن ﻮم زل ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻧُﺰﱢلَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انُ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻘَﺮْﻳ‪‬ﺘَﻴﻦِ ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢٍ)‪-31‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﺁن ﻣﺮد ﺑﺰرگ ﻗﺮﻳﻪ ﻣﻜّﻪ و ﻃﺎﻳﻒ )وﻟﻴﺪ و ﺣﺒﻴﺐ ﻳﺎ ﻋﺮوة ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮد( ﻥﺎزل ﻥﺸﺪ؟‬

    ‫آ ن دا ﻪ ا ﯽ ﯽ ر وﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬أَو‪ ‬ﺗﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ ﺿﻠَﻞٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪-40‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺗﻮ اﻳﻦ آﺮان را ﺱﺨﻨﻰ ﺗﻮاﻥﻰ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﻳﺎ اﻳﻦ آﻮران )ﺑﺎﻃﻦ( و ﺁن را آﻪ داﻥﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﻣﻰرود هﺪاﻳﺖ ﺗﻮاﻥﻰ آﺮد؟‬

    ‫ا ﯽ را ﺤ ﻪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﺻﺎ ﺒﺎن ﺪرت و ﻣ ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻼﻳﻪ‪ ‬ﻓَﻘَﺎلَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ ر‪‬ب اﻟْﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -46‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫‪٢٠٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﻣﺎ ﻣﻮﺱﻰ را ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰاﺗﻰ آﻪ ﺑﻪ او دادﻳﻢ ﺑﻪ ﺱﻮى ﻓﺮﻋﻮن و اﺵﺮاف ﻗﻮﻣﺶ )ﺑﻪ رﺱﺎﻟﺖ( ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ‪ ،‬او ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ‬

    ‫ب اﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻨﻢ‪.‬‬
    ‫رﺱﻮل ر ّ‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِذَا ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪-47‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺁورد ﺁن را ﻣﺴﺨﺮﻩ آﺮدﻩ و ﺑﺮ او ﺧﻨﺪﻳﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﻦ ادﯾﺎن ﺳ ﻒ ﺸﺎ ی ﺪرت ﻖ را ﺗ ﺬ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺮِﻳﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﻛﺒﺮُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﺧْﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬أَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻮنَ)‪-48‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻥﺎن ﻥﻤﻰﻥﻤﻮدﻳﻢ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ از ﺁﻳﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ )و در دﻻﻟﺖ ﺑﺮ ﻥﺒﻮت ﻣﻮﺱﻰ روﺵﻦﺗﺮ( ﺑﻮد )اﻣﺎ هﻤﻪ را‬

    ‫ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ( و ﻣﺎ هﻢ ﺁﻥﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ )ﺑﻪ ﺱﻮى ﺧﺪا( ﺑﺎز ﺁﻳﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ا ا ﯽ را دارای ﺖ و ﺑﺎرﮔﺎه ﻇﺎ ی ﯽ ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺳﻮِر‪‬ةٌ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻫ‪‬ﺐٍ أَو‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔُ ﻣ‪‬ﻘْﺘﺮِﻧ‪‬ﻴﻦَ)‪-53‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و اﮔﺮ ﻣﻮﺱﻰ رﺱﻮل ﺧﺪاﺱﺖ( ﭼﺮا )او را دﺱﺘﮕﺎهﻰ ﻥﻴﺴﺖ و( ﻃﻮق زرﻳﻦ ﺑﺮ دﺱﺖ ﻥﺪارد ﻳﺎ ﭼﺮا ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﺁﺱﻤﺎن هﻤﺮاﻩ او‬

    ‫ﻥﻴﺎﻣﺪﻩاﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ آﯾﺎت رو ﻦ ﻖ را ر ﺮ ﻦ ن ا ﺖ ﯽ ﭘﺬ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫‪٢٠٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻳﺎت ﺧﺪاﺱﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺗﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا و ﺁﻳﺎت روﺵﻦ او دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﺮهﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ؟‬

    ‫آ ن آﯾﺎت ا ﯽ را ﻮن ﺗﻼوت ﯽ ﻮد ﯽ ﻮﺪ و ﺑﺎز ا ﺘ ﺒﺎر ﯽ ورزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﻣﻰﺵﻮد ﺵﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺗﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺻﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻥﻜﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁﻳﺎت را ﻥﺸﻨﻴﺪﻩ اﺱﺖ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ‬

    ‫آﺴﺎﻥﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻥﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﻮن از آﯾﺎت ا ﯽ ﺰی ﺪا ﻨﺪ آ ا ه ﯽ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪ -9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﭼﻮن از ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﭼﻴﺰى ﺑﺪاﻥﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻥﻴﺎ و ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب ذﻟّﺖ و ﺧﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫آ ن ﯽ ﭘﺬ ﺪ دم ﻋﺎدی ا ﻤﺎن ﮐﻼم ا ﯽ آ ﮫﺎ ﺖ ﺮﺪ و ﺬ ا آ ا وغ ﯽ ﻤﺎرﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ﺧَﻴﺮاً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺒ‪‬ﻘُﻮﻧَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِذْ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺴﻴ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻓْﻚ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﻢ‪-11)‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﮔﺮ دﻳﻦ اﺱﻼم ﺑﻬﺘﺮ )از ﺑﺖﭘﺮﺱﺘﻰ( ﺑﻮد ﻣﺮدم )ﻓﻘﻴﺮ زﺑﻮﻥﻰ( از ﻣﺎ در اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﺱﺒﻘﺖ ﻥﻤﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬و ﺁﻥﻬﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺮﺁن هﺪاﻳﺖ ﻥﻤﻰﺵﻮﻥﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب دروﻏﻰ از ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫آ ن ﮐﻼم ا ﯽ را ﻮش ﯽ ﻨﺪ آ ا ﻒ ﻤﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٠٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ﺧَﺮَﺟ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ك ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ذَا ﻗَﺎلَ ء‪‬اﻧ‪‬ﻔﺎً أُوﻟَﺌﻚ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻃﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮا أَﻫ‪‬ﻤﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪-16)‬ﻣﺤﻤﺪ(‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ از ﻣﺮدم ﻣﻨﺎﻓﻖ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎرت آﺎﻣﻼ ﮔﻮش ﻣﻰدهﻨﺪ ﺗﺎ وﻗﺘﻰ آﻪ از ﺣﻀﻮرت ﺧﺎرج ﺵﻮﻥﺪ ﺑﺎ اهﻞ ﻋﻠﻢ )اﺻﺤﺎﺑﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و‬

    ‫اهﺎﻥﺖ( ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬رﺱﻮل ﺑﺎز از ﺱﺮ ﻥﻮ ﭼﻪ ﮔﻔﺖ؟اﻳﻨﺎن هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا ﺑﺮ دﻟﻬﺎﺵﺎن ﻣﻬﺮ )ﻗﻬﺮ( ﻥﻬﺎد و ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻥﻔﺲ ﺧﻮد ﮔﺮدﻳﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﯽ آ ﻨﺪ ر ﻮ ﯽ از ﻮدﺷﺎن آ ﮫﺎ را ا ﺬ ار د ﺪ ‪:‬‬ ‫ا ﯽ ﯽ ﭘﺬ ﺪ و‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻋﺠِﺒ‪‬ﻮا أَن ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻫ‪‬ﺬَا ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻋﺠِﻴﺐ‪ -2)‬ق(‬

    ‫)آﻪ ﻣﻨﻜﺮان اﻳﻤﺎن ﻥﻴﺎوردﻥﺪ( ﺑﻠﻜﻪ از ﺁﻣﺪن رﺱﻮﻟﻰ از ﺧﻮدﺵﺎن آﻪ ﺁﻥﻬﺎ را هﺸﺪار و اﻥﺪرز دهﺪ ﺑﻪ ﺵﮕﻔﺖ ﺁﻣﺪﻩ و آﻔﺎر )ﻥﺎدان(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ )دﻋﻮى رﺱﺎﻟﺖ و ﺧﺒﺮ از ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰ ﻋﺠﻴﺒﻰ اﺱﺖ‬

    ‫ﺖ ﻖ ب و ﺮ دان ﻣﺎﺪه او را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﮐﺎ ا ﯽ‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺮِﻳﺞٍ)‪ -5‬ق(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﭼﻮن )رﺱﻮل( ﺣﻖ ﺁﻣﺪ او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ و )در آﺎر ﺑﺰرگ رﺱﺎﻟﺖ و ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ( در ﺣﺎﻟﻰ ﻣﻀﻄﺮب و‬

    ‫ﺱﺮﮔﺮدان ﻣﺎﻥﺪﻥﺪ )ﮔﺎهﻰ از ﺝﻬﻞ‪ ،‬اﻓﺴﺎﻥﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺵﻤﺮدﻥﺪ و ﮔﺎهﻰ ﺱﺤﺮ و ﺵﻌﺮ ﭘﻨﺪاﺵﺘﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫د ﯽ از ھ ﻪ ا ﻮام و ادﯾﺎن ﻮل ر ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ -12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭼﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻥﺪ( و ﻗﻮم ﺛﻤﻮد هﻢ ﺗﻜﺬﻳﺐ رﺱﻮﻻن آﺮدﻥﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻥﻮح و اﺻﺤﺎب ر ّ‬

    ‫‪٢٠٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪-13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻟﻮط‪.‬‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪ -14)‬ق(‬

    ‫و اﺻﺤﺎب اﻳﻜﻪ )اﻣﺖ ﺵﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺗﺒّﻊ )ﭘﺎدﺵﺎﻩ ﻳﻤﻦ( هﻤﻪ رﺱﻮﻻن ﺣﻖ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ ﺗﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻥﺎن ﺣﺘﻢ و واﺝﺐ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺖ ﮐﻼم ا ﯽ را ک ﻧ ده دﯾ ان را ھﻢ روی دان ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫آن‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺵﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻥﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺱﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻥﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺱﻮل ﺣﻖ را ﻥﻴﺎﻓﺘﻪ ﺵﻌﺮ و ﺱﺤﺮ و ﺱﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻥﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪-9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از اﻳﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺵﺎﻳﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻥﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫وران ﻣﻠﮏ و ﺪرت ﻈﺎ ا ﻪ را د ﻮا ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺘَﻮ‪‬ﻟﻰ ﺑِﺮُﻛْﻨ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎلَ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪-39‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻪ ﻏﺮور ﻣﻠﻚ و ﻗﺪرت )از ﻃﺎﻋﺖ ﺣﻖ( ﺱﺮآﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻮﺱﻰ ﺱﺎﺣﺮ ﻳﺎ دﻳﻮاﻥﻪ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫‪٢٠٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﯿﺎری از دم زﻣﺎن ھ ﻪ ﻈﺎ ﻮر ﻮل ر ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَﺗﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺳﺎﺣ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪-52‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫هﻤﭽﻨﺎن )آﻪ ﺗﻮ را اى رﺱﻮل ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ( هﻴﭻ رﺱﻮﻟﻰ ﺑﺮ اﻣﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻥﻴﺎﻣﺪ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ )او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻩ و( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺱﺎﺣﺮ ﻳﺎ‬

    ‫دﻳﻮاﻥﻪ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫دم ﺮﺶ و ﻣﺎن ﮐﻼم ا ﯽ را ﺑﺎور ﺪا رﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗَﺄْﻣ‪‬ﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻬ‪‬ﻢ ﺑﻬ‪‬ﺬَا أَم‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻃﺎﻏُﻮنَ)‪-32‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺁﻳﺎ زﻳﺮآﻰ و ﺧﻴﺎﻻت ﺑﺎﻃﻠﺸﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ وا ﻣﻰدارد )آﻪ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺗﻮ آﻨﻨﺪ( ﻳﺎ )از ﺝﻬﻞ و آﺒﺮ و ﻥﺨﻮت( ﺧﻮد ﻗﻮﻣﻰ ﺱﺮآﺶ و ﻥﺎﻓﺮﻣﺎﻥﻨﺪ؟‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺗَﻘَﻮ‪‬ﻟَﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻞ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -33‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬او ﻗﺮﺁن را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ اﺱﺖ )ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻥﻬﺎ اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁور‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﭘ ﺮوی از ﯽ ﻮن ﻮد را ﺷﺎ ﻪ ﺪا ﻪ اورا وﻏ ﻮ ﯽ ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ و‪‬ﺣ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ إِذاً ﻟﱠﻔ‪‬ﻰ ﺿﻠَﻞٍ و‪ ‬ﺳﻌ‪‬ﺮٍ)‪ -24‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺱﺰد آﻪ ﻣﺎ ﻳﻚ ﺑﺸﺮى از ﺝﻨﺲ ﺧﻮدﻣﺎن را ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﻢ؟در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ و ﺝﻨﻮن ﺱﺨﺖ در اﻓﺘﺎدﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫أَ ء‪‬ﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻛَﺬﱠاب‪ ‬أَﺷ‪‬ﺮٌ)‪-25‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ او وﺣﻰ رﺱﻴﺪ؟! )ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ او ﻣﺮد دروﻏﮕﻮى ﺑﻰﺑﺎك و ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪى اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫‪٢٠٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﯿﺎری از دﻣﺎن ﻖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻥﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻥﺪاﻥﺸﺎن ﻥﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻥﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪاﻳﺖ‬

    ‫ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ آﯾﺎت ا ﯽ را اﺳﺎ ﺮ او ﻦ ﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪– 15‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ او ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺱﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻥﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫د ﯽ ﻖ ﺪم ا ﻤﺎن آ ن وا ﻒ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَنﱠ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ ﻣ‪‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻣﻰداﻥﻴﻢ آﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺁن ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫آ ﮫﺎ ﯽ د ﮫﺎ ﺸﺎن ض ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻥﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻥﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻥﻬﺎ را ﺝﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻥﻮزدﻩ( ﻥﮕﺮداﻥﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻥﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ اﺱﺖ ﺑﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻥﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬
    ‫‪٢٠٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺧﺪاﺱﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻥﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺱﻼم هﻴﭻ ﺵﻚ و رﻳﺒﻰ ﻥﻤﺎﻥﺪ و ﺗﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺵﺎن ﻣﺮض )ﺵﻚ و ﺝﻬﺎﻟﺖ( اﺱﺖ و آﺎﻓﺮان ﻥﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻥﻮزدﻩ ﺵﻤﺮدﻩ اﺱﺖ ﻥﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺵﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺽﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻥﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻥﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺝﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻥﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﺣﺎ ن ﻮم ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻜَﺬﱠب و‪ ‬ﻋ‪‬ﺼﻰ)‪-21‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫ﻓﺮﻋﻮن ﺗﻜﺬﻳﺐ و ﻥﺎﻓﺮﻣﺎﻥﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻰ)‪ -22‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫از ﺁن ﭘﺲ )آﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻣﻮﺱﻰ دﻳﺪ( ﺑﺎز روى از ﺣﻖ ﺑﮕﺮداﻥﻴﺪ و )ﺑﺮاى دﻓﻊ ﻣﻮﺱﻰ( ﺑﻪ ﺝﻬﺪ و آﻮﺵﺶ ﺑﺮﺧﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﻇﻠ ﺖ ﻇﻠﻢ د ﮫﺎی ﺮه ﺷﺎن ﻏ ﻪ ده ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛﻼ ﺑ‪‬ﻞْ ر‪‬انَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﻜْﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪-14‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻇﻠﻤﺖ ﻇﻠﻢ و ﺑﺪ آﺎرﻳﻬﺎﺵﺎن ﺑﺮ دﻟﻬﺎى ﺗﻴﺮﻩ ﺁﻥﻬﺎ ﻏﻠﺒﻪ آﺮدﻩ اﺱﺖ )آﻪ ﻗﺮﺁن را اﻥﻜﺎر ﻣﻰآﻨﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﺢ ار ﯽ د ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫آ ﻧ ﻪ ﺆ ﻦ را ه ﻪ و ﺑﺎ ﻦ و ا ا آ ن ﯽ ﻧ ﺪ و ﻊ ی ﻮد ﺘﺎر ﻖ را ﻣﺎ‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ (‬

    ‫هﻤﺎﻥﺎ )در دﻥﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺧﻨﺪﻳﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢١٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ آﻧﺎن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪-30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺵﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺱﺘﻬﺰا ﻣﻰﻥﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪-31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺱﻮى آﺴﺎن ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺱﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻥﻜﻮهﺶ ﻥﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺗﻔﺮﻳﺢ ﻣﻰآﺮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪-32‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدﻳﺪﻥﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﯿﺪ وﻣ ﻨﺪﮔﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜ‪‬ﻴﺪ‪‬ونَ ﻛَﻴ‪‬ﺪاً)‪-15‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫دﺵﻤﻨﺎن اﺱﻼم هﺮ ﭼﻪ ﺑﺘﻮاﻥﻨﺪ آﻴﺪ و ﻣﻜﺮ )ﺑﺮ ﻣﺤﻮ اﺱﻼم( ﻣﻰآﻨﻨﺪ‬

    ‫‪٢١١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻮا ﻤﺎن ﯽ آور ﻢ ﻣ ا ﺠﺎم ﻋﻤ ﯽ ﺧﺎرق ا ﻌﺎده ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻦ ﻧﱡﺆْﻣ‪‬ﻦَ ﻟَﻚ ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗَﻔْﺠ‪‬ﺮَ ﻟَﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَر‪‬ضِ ﻳ‪‬ﻨﺒ‪‬ﻮﻋﺎً)‪ -90‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺕﻮ اﻳﻤﺎن ﻥﺨﻮاهﻴﻢ ﺁورد ﺕﺎ ﺁﻥﻜﻪ از زﻣﻴﻦ ﺑﺮاى ﻣﺎ )ﺑﻪ اﻋﺠﺎز( ﭼﺸﻤﻪ ﺁﺑﻰ ﺑﻴﺮون ﺁرى‬

    ‫أَو‪ ‬ﺗَﻜُﻮنَ ﻟَﻚ ﺟ‪‬ﻨﱠﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﺨ‪‬ﻴﻞٍ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻨَﺐٍ ﻓَﺘُﻔَﺠ‪‬ﺮَ اﻷَﻧْﻬ‪‬ﺮَ ﺧ‪‬ﻠَﻠَﻬ‪‬ﺎ ﺗَﻔْﺠِﻴﺮاً)‪ -91‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺕﻮ را ﺑﺎﻏﻰ از ﺥﺮﻣﺎ و اﻥﮕﻮر ﺑﺎﺵﺪ آﻪ در ﻣﻴﺎن ﺁن ﺑﺎغ ﻥﻬﺮهﺎى ﺁب ﺝﺎرى ﮔﺮداﻥﻰ‪.‬‬

    ‫أَو‪ ‬ﺗُﺴﻘ‪‬ﻂ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ز‪‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻛ‪‬ﺴﻔﺎً أَو‪ ‬ﺗَﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔِ ﻗَﺒِﻴﻼً)‪ -92‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﭘﻨﺪار و دﻋﻮى ﺥﻮدت ﭘﺎرﻩاى از ﺁﺳﻤﺎن را ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺎ ﻓﺮود ﺁورى ﻳﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺥﺪا را ﺑﺎ ﻓﺮﺵﺘﮕﺎﻥﺶ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺁرى‪.‬‬

    ‫أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻜُﻮنَ ﻟَﻚ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ز‪‬ﺧْﺮُف‪ ‬أَو‪ ‬ﺗَﺮْﻗﻰ ﻓﻰ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻦ ﻧﱡﺆْﻣ‪‬ﻦَ ﻟ‪‬ﺮُﻗ‪‬ﻴ‪‬ﻚ ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗُﻨﺰﱢلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻧﱠﻘْﺮَؤُه‪ ‬ﻗُﻞْ ﺳﺒ‪‬ﺤ‪‬ﺎنَ ر‪‬ﺑﻰ ﻫ‪‬ﻞْ‬

    ‫ﻛُﻨﺖ إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪ -93‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺥﺎﻥﻪاى از زر )و آﺎﺥﻰ زرﻥﮕﺎر( دارا ﺑﺎﺵﻰ ﻳﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎﻻ روى و ﺑﺎز هﻢ هﺮﮔﺰ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن رﻓﺘﻨﺖ ﻥﻴﺎورﻳﻢ ﺕﺎ ﺁﻥﻜﻪ‬

    ‫ﺑﺮ ﻣﺎ آﺘﺎﺑﻰ ﻥﺎزل آﻨﻰ آﻪ ﺁن را ﻗﺮاﺋﺖ آﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﺥﺪاى ﻣﻦ ﻣﻨﺰﻩ اﺳﺖ )از ﺁﻥﻜﻪ ﻣﻦ‪ ،‬او ﻳﺎ ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن او را ﺣﺎﺿﺮ ﺳﺎزم( ﺁﻳﺎ ﻣﻦ ﻓﺮد ﺑﺸﺮى‬

    ‫ﺑﻴﺸﺘﺮم آﻪ )از ﺝﺎﻥﺐ ﺥﺪا( ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺁﻣﺪﻩام؟‬

    ‫ﺑﺎ ﻨﺎ ن ﻮده ‪ ،‬ﺪل ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ را ا ا ء ﯽ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢١٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺮْﺳ‪‬ﻞُ اﻟْﻤ‪‬ﺮْﺳﻠ‪‬ﻴﻦَ إِﻻ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮِﻳﻦَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬رِﻳﻦَ و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬لُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ و‪ ‬اﺗﺨَﺬُوا ء‪‬اﻳ‪‬ﺘﻰ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺬ‪‬ر‪‬وا‬

    ‫ﻫ‪‬ﺰُواً)‪ -56‬اﻟﻜﻬﻒ(‬

    ‫و ﻣﺎ رﺳﻮﻻن را ﺝﺰ ﺑﺮاى ﺑﺸﺎرت )ﻥﻴﻜﺎن( و ﺕﺮﺳﺎﻥﻴﺪن )ﺑﺪان( ﻥﻤﻰﻓﺮﺳﺘﻴﻢ و آﺎﻓﺮان ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﻰﺥﻮاهﻨﺪ ﺝﺪل آﺮدﻩ و‬

    ‫ﺣﻖ را ﭘﺎﻳﻤﺎل آﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﺁﻳﺎت ﻣﺮا و ﺁﻥﭽﻪ ﺑﺮاى ﺕﻨﺒﻴﻪ و اﻥﺬارﺵﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﻪ اﺳﺘﻬﺰاء ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻦ ﻮ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﮐﻼم ا ﯽ را‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮَةً ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -13‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻣﺎ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر روﺵﻦ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ارﺋﻪ ﺵﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ ﺳﺤﺮ ﺑﻮدﻥﺶ روﺵﻦ و ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫از ﺮ و ﻮت و ﻤ ی ‪ ،‬ا ﮑﺎر آن ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻥﻔﺲ ﺥﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﻥﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺥﺪاﺳﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻥﺨﻮت و ﺳﺘﻤﮕﺮى اﻥﻜﺎر ﺁن آﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺕﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ‬

    ‫ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻥﺠﺎﻣﻴﺪ )و ﭼﮕﻮﻥﻪ هﻼك ﺵﺪﻥﺪ( ؟‬

    ‫آن ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫از ﻖ ‪ ،‬ات ﺧﺎرق ا ﻌﺎده ﻃ ﻨﺪ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا‬

    ‫ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -48‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪٢١٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ )رﺳﻮل( ﺣﻖ از ﺝﺎﻥﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﻪ اﻳﻦ رﺳﻮل ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﻣﻌﺠﺰاﺕﻰ )ﻥﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و ﻳﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻟﻮاح‬

    ‫ﺕﻮرات( دادﻩ ﻥﺸﺪ؟ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺮدم از اﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻥﺸﺪﻥﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺕﻮرات( ﺳﺤﺮ و‬

    ‫ﺝﺎدوﮔﺮى اﺳﺖ آﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻥﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻰاﻳﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩاﻳﻢ؟‬

    ‫ﺗ ﺬ ﻨﺪﮔﺎن زﻣﺎن‪ ،‬ﻮن ﯾ ﺪﯾ ر ﺘﺎر ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِن ﺗُﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮا ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛﺬﱠب أُﻣ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺮﱠﺳﻮلِ إِﻻ اﻟْﺒ‪‬ﻠَﻎُ اﻟْﻤ‪‬ﺒِﻴﻦُ)‪ -18‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺵﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻣﻜﻪ‪ ،‬رﺳﺎﻟﺖ اﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ را( ﺕﻜﺬﻳﺐ ﻣﻰآﻨﻴﺪ )ﻋﺠﺒﻰ ﻥﻴﺴﺖ زﻳﺮا( ﭘﻴﺶ از ﺵﻤﺎ هﻢ ﺑﺴﻴﺎرى از اﻣﻢ )ﭘﻴﻤﺒﺮان ﺥﻮد را(‬

    ‫ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ‪ ،‬و ﺑﺮ رﺳﻮل ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺑﻪ ﺁﺵﻜﺎر ﺕﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻟﺖ آﻨﺪ ﺕﻜﻠﻴﻔﻰ ﻥﻴﺴﺖ‬

    ‫ﻖ و را ﯽ راه ﯿﺎ ﻪ ﺑﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮد را ﭘ ﺮو ﺶ ﭘﺪران ﻮد دا ﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﺪران آ ﮫﺎ ﯽ ﻞ و دان ﻮده ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻟْﻔَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً و‪ ‬ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -170‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﭼﻮن آﻔﺎر را ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﭘﻴﺮوى از ﺵﺮﻳﻌﺖ و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺥﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺦ دهﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ ﭘﻴﺮو آﻴﺶ ﭘﺪران ﺥﻮد ﺥﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﺁﻳﺎ ﺑﺎﻳﺴﺖ‬

    ‫ﺁﻥﻬﺎ ﺕﺎﺑﻊ ﭘﺪران ﺑﺎﺵﻨﺪ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺁن ﭘﺪران ﺑﻰﻋﻘﻞ و ﻥﺎدان ﺑﻮدﻩ و هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺣﻖ و راﺳﺘﻰ راﻩ ﻥﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺵﻨﺪ؟‬

    ‫ﻌ ﺖ ی ا ﯽ را ﺒﺪ ﻞ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻞْ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ ﻛَﻢ‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔِ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔٍ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪‬لْ ﻧ‪‬ﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺔَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻪ‪ ‬ﻓَﺈِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻘَﺎبِ)‪-211‬‬

    ‫اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫‪٢١٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﺆال آﻦ آﻪ ﻣﺎ ﭼﻘﺪر ﺁﻳﺎت و ادﻟّﻪ روﺵﻦ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺁوردﻳﻢ!و هﺮ آﺲ ﭘﺲ از ﺁﻥﻜﻪ ﻥﻌﻤﺖ و هﺪاﻳﺘﻰ آﻪ ﺥﺪا‬

    ‫ﺑﻪ او داد ﺁن را ﺑﻪ آﻔﺮ ﻣﺒﺪّل آﻨﺪ )ﺑﺪاﻥﺪ آﻪ( ﻋﻘﺎب ﺥﺪا ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻖ را ﺒﺎس ﺑﺎ ﻞ ﭘﻮﺷﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻖ را ﻤﺎن ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻠْﺒِﺴﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ و‪ ‬ﺗَﻜْﺘُﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -71‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﭼﺮا ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﺸﺘﺒﻪ ﺳﺎزﻳﺪ )ﺕﺎ ﭼﺮاغ ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎد ﺵﺒﻬﺎت ﺥﺎﻣﻮش آﻨﻴﺪ( و ﺣﻖ را ﭘﻮﺵﻴﺪﻩ ﻣﻰدارﻳﺪ در ﺹﻮرﺕﻰ‬

    ‫آﻪ )ﺑﻪ ﺣﻘّﺎﻥﻴّﺖ ﺁن( ﺁﮔﺎهﻴﺪ؟!‬

    ‫ﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎز ﺎﯿﭘ ﺮان ﻦﯿﺸﯿﭘ را ﻞ رﺳﺎﺪﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮر‪ ،‬ھ ﻪ ﻮ ه ﻃ‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻬِﺪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ أَﻻ ﻧُﺆْﻣ‪‬ﻦَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ ﺣ‪‬ﺘﻰ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻘُﺮْﺑ‪‬ﺎنٍ ﺗَﺄْﻛﻠُﻪ‪ ‬اﻟﻨﱠﺎر‪ ‬ﻗُﻞْ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛُﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠﻰ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى ﻗُﻠْﺘُﻢ‪ ‬ﻓَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺘَﻠْﺘُﻤ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -183‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺁﻥﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺥﺪا از ﻣﺎ ﭘﻴﻤﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ آﻪ ﺑﻪ هﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى اﻳﻤﺎن ﻥﻴﺎورﻳﻢ ﺕﺎ ﺁﻥﻜﻪ او ﻗﺮﺑﺎﻥﻴﻰ ﺁورد آﻪ در ﺁﺕﺶ ﺑﺴﻮزد‪ .‬ﺑﮕﻮ آﻪ ﭘﻴﺶ از ﻣﻦ‬

    ‫رﺳﻮﻻﻥﻰ ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ هﺮ ﮔﻮﻥﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁوردﻩ و اﻳﻦ را هﻢ آﻪ ﺥﻮاﺳﺘﻴﺪ ﺁوردﻥﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ ﭼﺮا ﺁن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان را آﺸﺘﻴﺪ؟!‬

    ‫ﻮن آﯾﺎت ا ﯽ را ﻮﺪ‪ ،‬آن ﮐﺎ ﺪه وآن را ا اء ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓﻰ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ أَنْ إِذَا ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜْﻔَﺮُ ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰَأُ ﺑﻬ‪‬ﺎ ﻓَﻼ ﺗَﻘْﻌ‪‬ﺪ‪‬وا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﻳﺨُﻮﺿﻮا ﻓﻰ‬

    ‫ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻏَﻴﺮِه‪ ‬إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬إِذاً ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎﻣ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻨَﻔ‪‬ﻘ‪‬ﻴﻦَ و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ ﻓﻰ ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﻨﱠﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً)‪ -140‬اﻟﻨﺴﺎ(‬

    ‫‪٢١٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﻣﺤﻘﻘًﺎ ﺥﺪاوﻥﺪ در آﺘﺎب ﺥﻮد اﻳﻦ ﺣﻜﻢ را ﺑﺮ ﺵﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﺥﺪا را ﺵﻨﻴﺪﻳﺪ آﻪ ﺑﺪان آﺎﻓﺮ ﺵﻮﻥﺪ و اﺳﺘﻬﺰا آﻨﻨﺪ ﭘﺲ ﺑﺎ ﺁن‬

    ‫ﮔﺮوﻩ )ﻣﻨﺎﻓﻖ( ﻣﺠﺎﻟﺴﺖ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﺕﺎ در ﺣﺪﻳﺜﻰ دﻳﮕﺮ داﺥﻞ ﺵﻮﻥﺪ‪ ،‬آﻪ )اﮔﺮ ﺑﺎ ﺁﻥﺎن هﻤﻨﺸﻴﻦ ﺵﻮﻳﺪ( ﺁن ﮔﺎﻩ ﺵﻤﺎ هﻢ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﺁﻥﺎن هﺴﺘﻴﺪ‪ .‬و ﺥﺪا ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن‬

    ‫را ﺑﺎ آﺎﻓﺮان در ﺝﻬﻨﻢ ﺝﻤﻊ ﺥﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را ﻒ ﻨﺪ و آ ا اﺳﺎ ﺮ او ﻦ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻗَﺪ‪ ‬ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﻟَﻮ‪ ‬ﻧَﺸﺎء‪ ‬ﻟَﻘُﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻫ‪‬ﺬَا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪-31‬اﻻﻧﻔﺎل(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﺮ ﺁﻥﺎن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺕﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺵﻨﻴﺪﻳﻢ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺎ هﻢ ﻣﻰﺥﻮاﺳﺘﻴﻢ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﺁن ﻣﻰﮔﻔﺘﻴﻢ‪ ،‬اﻳﻦ ﭼﻴﺰى ﺝﺰ اﻓﺴﺎﻥﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻨﺎن را ﻮ ﻨﺪ ‪ :‬ا ﻦ آﯾﺎت ا ﻤﺎن ﺪا ﯿﮏ از ﻤﺎ ا ود ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِﻟَﺖ ﺳﻮر‪‬ةٌ ﻓَﻤ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ أَﻳ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ز‪‬اد‪‬ﺗْﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬ‪‬ه‪ ‬إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً ﻓَﺄَﻣ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻓَﺰَاد‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﺘَﺒ‪‬ﺸ‪‬ﺮُونَ)‪ -124‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و هﺮﮔﺎﻩ ﺳﻮرﻩاى ﻥﺎزل ﺵﻮد ﺑﺮﺥﻰ )از هﻤﻴﻦ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن( هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن آﺪام ﻳﻚ از ﺵﻤﺎ اﻓﺰود؟ﺁﻥﺎن‬

    ‫آﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اهﻞ اﻳﻤﺎﻥﻨﺪ هﻤﻪ را ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻴﻔﺰود و ﺵﺎدﻣﺎن و ﻣﺴﺮور ﺵﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪا ﺶ ﯿﺎ ﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮ ﻨﺪ ﭼ ا ه وآ ﯽ از ﺟﺎ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻘُﻞْ إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ اﻟْﻐَﻴ‪‬ﺐ ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺎﻧﺘَﻈ‪‬ﺮُوا إِﻧﻰ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﻨﺘَﻈ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -20‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﺮ او ﺁﻳﺖ و ﻣﻌﺠﺰى از ﺝﺎﻥﺐ ﺥﺪاﻳﺶ ﻥﻴﺎﻣﺪ )آﻪ ﻗﻬﺮا ﻣﺮدم ﻣﻄﻴﻊ ﺵﻮﻥﺪ( ؟ﭘﺎﺳﺦ دﻩ آﻪ داﻥﺎى ﻏﻴﺐ ﺥﺪاﺳﺖ و ﺑﺲ‪ ،‬اﻳﻨﻚ‬

    ‫ﺵﻤﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ )ﻋﺬاب ﺥﺪا( ﺑﺎﺵﻴﺪ ﻣﻦ هﻢ ﺑﺎ ﺵﻤﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ )ﻥﺼﺮت او( ﻣﻰﺑﺎﺵﻢ‪.‬‬

    ‫‪٢١٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ر ﻮل اﷲ را ﻮن ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬ﺟِﻨﱠﺔُ ﺑ‪‬ﻞْ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬أَﻛﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻛَﺮِﻫ‪‬ﻮنَ)‪ -70‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ رﺳﻮل را ﺝﻨﻮﻥﻰ ﻋﺎرض ﺵﺪﻩ )آﻪ دﻋﻮى رﺳﺎﻟﺖ ﻣﻰآﻨﺪ( ؟ )ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ دﻳﻦ ﺣﻖ را ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺁوردﻩ و‬

    ‫ﻟﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﺁﻥﻬﺎ از ﺣﻖ روﮔﺮدان و ﻣﺘﻨﻔﺮﻥﺪ‬

    ‫ﻖ را ﻊ ﻮای ﺲ ﻮد ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔَﺴﺪ‪‬ت‪ ‬اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت و‪ ‬اﻷَر‪‬ض و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻴﻬِﻦﱠ ﺑ‪‬ﻞْ أَﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺬ‪‬ﻛﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪-71‬‬

    ‫اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺣﻖ ﺕﺎﺑﻊ هﻮاى ﻥﻔﺲ ﺁﻥﺎن ﺵﻮد هﻤﺎﻥﺎ ﺁﺳﻤﺎﻥﻬﺎ و زﻣﻴﻦ و هﺮ آﻪ در ﺁﻥﻬﺎﺳﺖ ﻓﺎﺳﺪ ﺥﻮاهﺪ ﺵﺪ‪) .‬و آﺎﻓﺮان از ﺝﻬﻞ ﻥﺴﺒﺖ ﺝﻨﻮن ﺑﻪ‬

    ‫رﺳﻮل ﻣﺎ دادﻥﺪ؛ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺎ اﻥﺪرز ﻗﺮﺁن ﺑﺰرگ را ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺁﻥﺎن از اﻳﻦ اﻥﺪرز ﺥﻮد اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ‬

    ‫زﻣﺎن ‪ ،‬ﻮن ﯾ ﺪﯾ ﻦ ﻮ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ اﻷَو‪‬ﻟُﻮنَ)‪ -81‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ هﻢ هﻤﺎن ﺳﺨﻦ آﺎﻓﺮان ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﮔﻔﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﻦ ﮐﻼم ﺰی ﺖ وغ ر ﻮل‪ ،‬و دﯾ ان ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪ ‬اﻓْﺘﺮَات‪ ‬و‪ ‬أَﻋ‪‬ﺎﻧَﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ء‪‬اﺧَﺮُونَ ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ز‪‬وراً)‪ -4‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫‪٢١٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ اﻳﻦ آﺘﺎب )آﻪ ﻣﺤﻤّﺪ و ﺣﻴﺶ ﻣﻰﺵﻤﺮد( ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺑﻪ دروغ از ﺥﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ و دﻳﮕﺮان )از اهﻞ آﺘﺎب( ﻥﻴﺰ )در ﻗﺼﺺ و‬

    ‫ﻖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ‬
    ‫اﺣﻜﺎم( ﺑﻪ او آﻤﻚ آﺮدﻩاﻥﺪ ﺑﭽﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬و اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ آﺎﻓﺮان ﻇﻠﻤﻰ ﺑﺰرگ )درﺑﺎرﻩ ﻗﺮﺁن اﻟﻬﻰ( و ﻥﺴﺒﺘﻰ ﻥﺎ ﺣﻖ )در ﺣ ّ‬

    ‫ﺥﺪا( اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را‪ ،‬ﮑﺎ ی ﺬ ‪ A‬ﮕﺎن دا ﻨﺪ ﺎﯿﭘ ﺮ از آ ن ﻪ داری ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ اﻛﺘَﺘَﺒ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﻬِﻰ‪ ‬ﺗُﻤ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻜﺮَةً و‪ ‬أَﺻ‪‬ﻴﻼً)‪ -5‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب اﻓﺴﺎﻥﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن و ﺣﻜﺎﻳﺎت ﺳﺎﺑﻘﻴﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺥﻮد از ﺁﻥﻬﺎ ﻥﺴﺨﻪ ﺑﺮداﺵﺘﻪ و )اﺹﺤﺎﺑﺶ( ﺹﺒﺢ و ﺵﺎم ﺑﺮ او‬

    ‫اﻣﻼ و ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﻰآﻨﻨﺪ )ﺕﺎ آﺎﻣﻞ و ﺁراﺳﺘﻪ ﮔﺮداﻥﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ا او ر ﻮل ا ﯽ ا ﺖ ‪،‬ﭼ ا ھ ﭽﻮن ﻣﺎ زﺪ ﯽ ﯽ ﻨﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ لِ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟﺮﱠﺳﻮلِ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ اﻟﻄﻌ‪‬ﺎم‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺸﻰ ﻓﻰ اﻷَﺳﻮ‪‬اقِ ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻠَﻚ‪ ‬ﻓَﻴ‪‬ﻜُﻮنَ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮاً)‪ -7‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﺑﺎز آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا اﻳﻦ رﺳﻮل )اﮔﺮ ﺑﻪ راﺳﺘﻰ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺥﺪاﺳﺖ( ﻏﺬا ﺕﻨﺎول ﻣﻰآﻨﺪ و در )آﻮﭼﻪ و( ﺑﺎزارهﺎ راﻩ ﻣﻰرود؟ﭼﺮا ﻓﺮﺵﺘﻪ‬

    ‫ﻣﺤﺴﻮس و ﻇﺎهﺮى ﺑﺮ او ﻥﺎزل ﻥﺸﺪﻩ ﺕﺎ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ او ﺑﻴﻢ دهﺪ )و ﮔﻮاﻩ ﺹﺪق او ﺑﺎﺵﺪ( ؟‬

    ‫أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﻘَﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻛﻨﺰٌ أَو‪ ‬ﺗَﻜُﻮنُ ﻟَﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺔٌ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ إِن ﺗَﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻼً ﻣ‪‬ﺴﺤ‪‬ﻮراً)‪ -8‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﻳﺎ ﭼﺮا ﺑﺮ اﻳﻦ رﺳﻮل ﮔﻨﺠﻰ ﻓﺮو ﻥﻴﻔﺘﺪ ﻳﺎ ﭼﺮا ﺑﺎﻏﻰ ﻥﺪارد آﻪ از ﻣﻴﻮﻩهﺎﻳﺶ ﺕﻨﺎول آﻨﺪ؟و ﺳﺘﻤﻜﺎران )ﭘﺲ از اﻳﻦ هﻤﻪ ﭼﻮن و ﭼﺮاهﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﺵﻤﺎ ﭘﻴﺮوى ﻥﻤﻰآﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﻣﺮدى را آﻪ ﺳﺤﺮ و ﺵﻌﺒﺪﻩ از راهﺶ ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫اﻧﻈﺮْ ﻛﻴ‪‬ﻒ ﺿﺮَﺑ‪‬ﻮا ﻟَﻚ اﻷَﻣ‪‬ﺜَﻞَ ﻓَﻀﻠﱡﻮا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنَ ﺳﺒِﻴﻼً)‪-9‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫‪٢١٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺑﻨﮕﺮ ﺕﺎ ﭼﻪ داﺳﺘﺎن و ﻣﺜﻠﻬﺎ ﺑﺮاى ﺕﻮ زدﻥﺪ؟ﭘﺲ ﭼﻨﺎن ﮔﻤﺮاﻩ ﺵﺪﻥﺪ آﻪ دﻳﮕﺮ هﻴﭻ راﻩ رﺵﺪ و هﺪاﻳﺘﻰ ﻥﺘﻮاﻥﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ادﻋﺎ ﻨﺪ ا ﻦ ﺘﺎر و د ﻮی ا ﯽ را از ﭘ ﯿﺎن ﻮد ﯿﺪه اﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -36‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭼﻮن ﻣﻮﺳﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ﺁﻳﺎت ﻣﺎ آﻪ )ﺣﻘﺎﻥﻴﺘﺶ( ﺑﺮ هﻤﻪ روﺵﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻥﻴﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﺎز )ﺁن ﻗﻮم ﺥﻮد ﺳﺮ و ﻟﺠﻮج ﻥﺎدان(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﺕﻮ ﺝﺰ ﺳﺤﺮى آﻪ ﺳﺎﺥﺘﮕﻰ ﺕﻮﺳﺖ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻥﻴﺴﺖ و ﻣﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر و دﻋﻮى آﻪ ﺕﻮ دارى هﻴﭻ از ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻨﻤﺎن )اﻣﻢ‬

    ‫ﺳﺎﺑﻘﻪ( ﻥﺸﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ا ﻤﺎن ﯿﺎورده و ﺴ ﻢ ا ﻖ ﯽ ﻮﺪ و ھ ﻨﺎن ﺿﻼ ‪ ،‬ﺮ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰِ ﻋ‪‬ﻦ ﺿﻠَﻠَﺘ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِن ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻓَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺕﻮ ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ آﻮر )دل و آﺎﻓﺮ( هﺴﺘﻨﺪ ﻥﺘﻮاﻥﻰ از ﺿﻼﻟﺘﺸﺎن ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺁرى‪ ،‬ﺕﻨﻬﺎ ﺕﻮ ﺁﻥﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ و‬

    ‫در ﭘﻰ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺕﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﻣﺎ ﺵﻮﻥﺪ ﺕﻮاﻥﻰ )هﺪاﻳﺖ آﻨﻰ و ﺳﺨﻦ ﺥﺪا را( ﺑﻪ ﮔﻮش هﻮﺵﺸﺎن ﺑﺮﺳﺎﻥﻰ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ﻤﺎ ﺧ ﻖ را ﺑﺎ ﻞ واو م ﯽ ﻮا ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﺮَﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ و‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟِﺌْﺘَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻟﱠﻴ‪‬ﻘُﻮﻟَﻦﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -58‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن )ﻋﻈﻴﻢ( ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻥﻪ ﻣﺜﻞ زدﻳﻢ و اﮔﺮ ﺕﻮ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻥﻪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻴﺎورى ﺑﺎز آﺎﻓﺮان‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘﺎ )از روى ﻋﻨﺎد( ﺥﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺵﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ و رﺳﻮﻟﺘﺎن ﺥﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ و اوهﺎم ﻣﻰﺥﻮاﻥﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻨﺎن ﺑﺎ ﻞ ‪ ،‬دم را اه ﺳﺎ ﻪ و ﮐﻼم ﺪا را ا ا ء ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢١٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺘﺮِى ﻟَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱠ ﻋ‪‬ﻦ ﺳﺒِﻴﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻋ‪‬ﻠْﻢٍ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪-6‬‬

    ‫ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﺑﺮﺥﻰ از ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺳﺪ ﻓﺘﻨﻪ اﻥﮕﻴﺰ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻥﻀﺮ ﺣﺎرث( آﺴﻰ اﺳﺖ آﻪ ﮔﻔﺘﺎر و ﺳﺨﻨﺎن ﻟﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ را )ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻗﺼّﻪهﺎى دروغ و‬

    ‫اﻓﺴﺎﻥﻪهﺎى ﺵﻬﻮتاﻥﮕﻴﺰ ﻣﻔﺴﺪ اﺥﻼق و ﺳﺮود ﻣﻄﺮب( ﺑﻪ هﺮ وﺳﻴﻠﻪ ﺕﻬﻴّﻪ ﻣﻰآﻨﺪ ﺕﺎ )ﺥﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺝﻬﺎﻟﺖ از راﻩ ﺥﺪا )و ﺁﻣﻮﺥﺘﻦ ﻋﻠﻮم و‬

    ‫ﻣﻌﺎرف ﻗﺮﺁن( ﮔﻤﺮاﻩ ﺳﺎزد و ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ ﺕﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰا ﮔﻴﺮد‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺳﺪ آﺎﻓﺮ( ﺑﻪ ﻋﺬاب‪ ،‬ﺑﺎ ﺥﻮارى و ذﻟّﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺵﻮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫آن ﻨﺎن ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ‪ ،‬ﻮ ﯽ ﯿﮏ از آﯾﺎت ا ﯽ را ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ و‪‬ﻟﻰ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻛَﺄَنﱠ ﻓﻰ أُذُﻧَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -7‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮ او ﺕﻼوت ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺵﻮد ﭼﻨﺎن ﺑﺎ ﻏﺮور و ﺕﻜﺒّﺮ ﭘﺸﺖ ﮔﺮداﻥﺪ آﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁن ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ را ﻥﺸﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﻨﺪارى از هﺮ دو ﮔﻮش‬

    ‫آﺮ اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﻦ آﺲ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻥﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ﮫﺎ از ﯽ ﭘﺪران ﻮ ا آن ﯾﺎ ﻪ اﺪ ‪،‬ﭘ ﺮوی ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ اﻟﺸﻴ‪‬ﻄﻦُ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ﻋ‪‬ﺬَابِ‬

    ‫اﻟﺴﻌ‪‬ﻴﺮِ)‪ -21‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم )اهﻞ ﺝﺪل و ﻋﻨﺎد( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ از آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺥﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺝﻮاب دهﻨﺪ ﻣﺎ ﺕﻨﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻘﻰ آﻪ ﭘﺪران‬

    ‫ﺥﻮد را ﺑﺮ ﺁن ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ﭘﻴﺮوى ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ .‬ﺁﻳﺎ هﺮ ﭼﻨﺪ ﺁﻥﺎن را ﺵﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﺁﺕﺶ دوزخ ﺑﺨﻮاﻥﺪ )ﺑﺎز ﭘﻴﺮو ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻰﺵﻮﻥﺪ( ؟‬

    ‫د ﺪ ‪ ،‬ﺣﺎ ﯿ ﻪ از ﻖ ﺖ ‪:‬‬ ‫ﻮ ﻨﺪ ‪ :‬ر ﻮل ا ﻦ ﮐﻼم را ﺪا‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟ‪‬ﺘُﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻣ‪‬ﺎ أَﺗَﺎت‪‬م ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -3‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫‪٢٢٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻖ و راﺳﺘﻰ از ﺝﺎﻥﺐ ﺥﺪا‬


    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ ﻗﺮﺁن را او از ﭘﻴﺶ ﺥﻮد )ﺑﻰﻣﺪد وﺣﻰ ﺥﺪا( ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ‪) .‬ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁن ﺑﻪ ﺣ ّ‬

    ‫ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺵﺪﻩ ﺕﺎ ﺕﻮ ﻗﻮﻣﻰ را آﻪ رﺳﻮﻟﻰ ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻥﺎن ﻥﻴﺎﻣﺪﻩ )از ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺥﺪا( ﺑﺘﺮﺳﺎﻥﻰ‪ ،‬ﺑﺎﺵﺪ آﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ر ﻮل را ﮫﻢ ﻨﺪ ﯽ ﻮا ﺪ دم را از آ ﻪ ﭘﺪرا ﺸﺎن ﯽ ﺮﭘ ﯿﺪﺪ ‪ ،‬دا ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻛُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -43‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﭼﻮن )ﺕﻮﺳﻂ رﺳﻮل( ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺁﻳﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ ﺕﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺵﺨﺺ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﻣﺮدى اﺳﺖ آﻪ ﻣﻰﺥﻮاهﺪ ﺵﻤﺎ را از ﺁﻥﭽﻪ‬

    ‫ﭘﺪراﻥﺘﺎن ﻣﻰﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻥﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻥﺪ هﻴﭻ ﻣﺰﻳّﺖ دﻳﮕﺮى ﻥﺪارد‪ .‬و ﻥﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥﺶ هﻢ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺥﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ )و ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺥﺪا ﻥﺴﺒﺖ‬

    ‫ﻖ ﺑﺮ )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺳﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى‬
    ‫ﻣﻰدهﺪ( ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻥﺒﺎﺵﺪ‪ .‬و آﺎﻓﺮان ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﺣ ّ‬

    ‫ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻔﺎر ﻦﯿﺸﯿﭘ ھﻢ‪ ،‬ﻮن ا ﻦ زﻣﺎن ر ﺘﺎر ﯽ دﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻠَﻐُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺸﺎر‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ر‪‬ﺳﻠﻰ ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻧَﻜ‪‬ﻴﺮِ)‪ -45‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و آﻔﺎر ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻥﺸﺎن را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ و اﻳﻦ آﺎﻓﺮان اﻣﺖ ﺕﻮ ﺑﻪ ﻋﺸﺮ ﺁﻥﭽﻪ ﺑﻪ ﺁن ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن دادﻳﻢ )از ﺙﺮوت و ﺝﺎﻩ(‬

    ‫ﻥﺮﺳﻴﺪﻥﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻥﻬﺎ آﻪ رﺳﻮﻻن ﻣﺮا ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ ﭼﮕﻮﻥﻪ ﺑﻪ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺵﺪﻥﺪ )اﻳﻨﺎن هﻢ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﺁﻥﺎن ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻣﻰرﺳﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ﻖ از ﻞ ھﻢ‪ ،‬ﮐﺎ ﻮده اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﻛﻔَﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺬ‪‬ﻓُﻮنَ ﺑِﺎﻟْﻐَﻴ‪‬ﺐِ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -53)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫در ﺹﻮرﺕﻰ آﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺣﻖ آﺎﻓﺮ ﺑﻮدﻥﺪ و از ﺝﺎﻳﻰ دور )از ﻣﻘﺎم ﻋﻠﻢ و ﻳﻘﻴﻦ( ﻥﺴﺒﺖ ﻥﺎروا )ى ﺝﻨﻮن و ﺳﺤﺮ و آﺬب ﺑﻪ‬

    ‫رﺳﻮل ﺣﻖ( ﻣﻰدادﻥﺪ‪.‬‬


    ‫‪٢٢١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺗ ﺬ ﻨﺪﮔﺎن ‪ ،‬ھ ﻪ ا ﻦ ﻮ ر ﺘﺎر ده اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢﺑ‪‬ﺖ ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ و‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺮْﺟ‪‬ﻊ‪ ‬اﻷُﻣ‪‬ﻮر‪ -4)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ ﻏﻤﻴﻦ ﻣﺒﺎش( اﮔﺮ ﺕﻮ را اﻳﻦ اﻣﺖ )ﻥﺎدان( ﺕﻜﺬﻳﺐ آﻨﻨﺪ ﭘﻴﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ را ﻥﻴﺰ )اﻣﺘﻬﺎﺵﺎن( ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ‬

    ‫اﻣﻮر ﺥﻠﻖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺥﺪاﺳﺖ‪.‬‬

    ‫دﺪ ‪:‬‬ ‫ﭘ ﯿﺎن ﺰ ‪ ،‬ﻮن ا وز ‪،‬ﺑﺎ و ﻮد ﻨﺎت ‪ ،‬ﻖ را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺑِﺎﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -25‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و اﮔﺮ اﻣﺖ ﺕﻮ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺥﻮد را آﻪ ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و آﺘﺐ و ﺣﺠّﺘﻬﺎى روﺵﻦ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺘﺸﺎن ﺁﻣﺪﻥﺪ‬

    ‫هﻤﻪ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮد را ان ﺪا ا ﯽ ﻮا ﻨﺪ ؛اﻣﺎ ﻮن زﻣﺎن آن ا ر ﺪ‪ ،‬ت و ﺨﺎ ﺖ ا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬‬

    ‫ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و )ﻣﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻣﺤﻜﻢﺕﺮﻳﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻥﺎم ﺥﺪا ﻳﺎد ﻣﻰآﺮدﻥﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺝﺎﻥﺐ ﺥﺪا ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻥﻬﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ از هﺮ ﻳﻚ از اﻣﻢ‬

    ‫)ﻳﻬﻮد و ﻥﺼﺎرى زودﺕﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﭼﻴﺰى ﺝﺰ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ و ﻥﻔﺮت ﻥﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫ﻘﺎ ﻞ ﻖ ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ و ﻣ اﺪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺰ(‬

    ‫‪٢٢٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺝﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺥﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺕﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻥﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻥﺪﻳﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺵﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺝﺰ ﺑﺮ ﺹﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻥﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ هﻼك ﺵﻮﻥﺪ اﻥﺘﻈﺎرى دارﻥﺪ؟و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺥﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻥﺪﻳﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻥﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻟﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺕﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﻥﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ‪ :‬ﺪا ی ر ﻦ ﺰی و ﺘﺎده و ﻤﺎ وﻏ ﻮ ﯿﺪ ؛ ﺬا از ﻣﺎ ﻤﺎ ﺬا ب ا ﻢ ر ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺗَﻜْﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮنَ)‪ -15‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺵﻤﺎ ﺝﺰ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﺸﺮى هﺴﺘﻴﺪ ﻣﻘﺎم دﻳﮕﺮى ﻥﺪارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺥﺪاى رﺣﻤﺎن ﭼﻴﺰى را ﻓﺮو ﻥﻔﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ و ﺝﺰ اﻳﻨﻜﻪ‬

    ‫ﺵﻤﺎ ﻣﺮدم دروﻏﮕﻮﻳﻰ هﺴﺘﻴﺪ هﻴﭻ در آﺎر ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺎز ﻣﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ وﺝﻮد ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از اﻳﻦ دﻋﻮى( دﺳﺖ ﺑﺮ ﻥﺪارﻳﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎرﺕﺎن ﺥﻮاهﻴﻢ آﺮد و از ﻣﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﺵﻤﺎ رﻥﺞ و ﺵﻜﻨﺠﻪ ﺳﺨﺖ ﺥﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ھ ﻪ ﮔﺎه ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ را ﻮرد ا اء ار داده اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَةً ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -30‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫واى ﺑﺮ ﺣﺎل اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن )ﮔﻤﺮاﻩ ﻟﺠﻮج( آﻪ هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﺁﻥﻬﺎ ﻥﻴﺎﻣﺪ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ او را ﺑﻪ ﺕﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻘﺎ ﻞ ﮐﻠ ﻪ ﻮ ﯿﺪ ‪،‬ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻻ إِﻟَﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮُونَ)‪ -35‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫‪٢٢٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻻ اﻟﻠّﻪ )آﻠﻤﻪ ﺕﻮﺣﻴﺪ( ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺵﺪ )از ﻗﺒﻮل ﺁن( ﺳﺮآﺸﻰ ﻣﻰآﺮدﻥﺪ‪.‬‬
    ‫ﺁﻥﻬﺎ ﺑﻮدﻥﺪ آﻪ ﭼﻮن ﻻ اﻟﻪ ا ّ‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ‪ :‬ﺨﺎ ﺷﺎ ی د ﻮا ‪ ،‬د ﺖ از ﺪا ﯾﺎن ﻮد ﯽ دار ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ أَ ﺋﻨﱠﺎ ﻟَﺘَﺎرِﻛُﻮا ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﺸﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنِ)‪ -36‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫و ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺥﺎﻃﺮ ﺵﺎﻋﺮ دﻳﻮاﻥﻪاى دﺳﺖ از ﺥﺪاﻳﺎن ﺥﻮد ﺑﺮدارﻳﻢ؟!‬

    ‫ﺮﮐﺎن ﻮل ر ‪،‬ھ ﻪ ﺎﯿﭘم آوران ا ﯽ را ا ﮑﺎر ده اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ ذُو اﻷَو‪‬ﺗَﺎد‪ -12)‬ص(‬

    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻣﺸﺮآﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻥﻮح و ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻋﺎد )ﻗﻮم هﻮد( و ﻓﺮﻋﻮن )و ﻓﺮﻋﻮﻥﻴﺎن( ﺹﺎﺣﺐ ﻗﺪرت ﻥﻴﺰ ﺕﻜﺬﻳﺐ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺥﺪا( آﺮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫و ﺪه ی ا ﯽ را ه و ا ا ء ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَن ﺗَﻘُﻮلَ ﻧَﻔْﺲ‪ ‬ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَﺗﻰ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﺎ ﻓَﺮﱠﻃﺖ ﻓﻰ ﺟ‪‬ﻨﺐِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬إِن ﻛُﻨﺖ ﻟَﻤ‪‬ﻦَ اﻟﺴﺨ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪-56‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺕﺎ ﻣﺒﺎدا آﺴﻰ ﻓﺮﻳﺎد واﺣﺴﺮﺕﺎ ﺑﺮ ﺁرد و ﮔﻮﻳﺪ‪:‬اى واى ﺑﺮ ﻣﻦ آﻪ ﺝﺎﻥﺐ اﻣﺮ ﺥﺪا را ﻓﺮو ﮔﺬاﺵﺘﻢ و وﻋﺪﻩهﺎى ﺥﺪا را ﻣﺴﺨﺮﻩ و اﺳﺘﻬﺰا‬

    ‫ﻥﻤﻮدم‪.‬‬

    ‫دﺪ و ا ﯽ ‪،‬ھ ﺖ ﺖ ﺎﯿﭘ ﺮ ﻮد را د ﺘ ﺮ دا ﺪ و ﺑﺎ ﻞ ﺪل ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ا ﻨﺎن ﺎﯿﭘ ﺮان ﻞ را ﺰ ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬اﻷَﺣ‪‬ﺰَاب ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻛﻞﱡ أُﻣ‪‬ﺔِ ﺑِﺮَﺳﻮﻟﻬِﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺄْﺧُﺬُوه‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ‬

    ‫ﻓَﺄَﺧَﺬْﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -5‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫‪٢٢٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫)اﮔﺮ اﻣﺖ ﺕﻮ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ ﻏﻢ ﻣﺪار آﻪ( ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻥﻮح و ﻃﻮاﻳﻒ ﺑﻌﺪ از ﻥﻮح ﻥﻴﺰ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان را( ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ و هﺮ‬

    ‫اﻣﺘﻰ هﻤّﺖ ﮔﻤﺎﺵﺖ آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺥﻮد را دﺳﺘﮕﻴﺮ )و هﻼك( ﮔﺮداﻥﺪ و ﺝﺪل و ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺕﺎ ﺑﺮهﺎن ﺣﻖ را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﺳﺎزد‪ ،‬ﻣﻦ هﻢ‬

    ‫ﺁﻥﻬﺎ را )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﻔﺮ( ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﭼﮕﻮﻥﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺳﺨﺖ آﺮدم!‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ﭘ ﺮان ﺆ ﻨﺎن را ﺑ ﯿﺪ و ز ﺸﺎن را زﺪه ﺬا رﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا اﻗْﺘُﻠُﻮا أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﺤ‪‬ﻴ‪‬ﻮا ﻧ‪‬ﺴﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ إِﻻ ﻓﻰ‬

    ‫ﺿﻠَﻞٍ)‪ -25‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ او از ﺝﺎﻥﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺹﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻥﺎن ﺁﻣﺪ )ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﺮوﻳﺪ ﭘﺴﺮان ﺁﻥﺎن آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ‬

    ‫اﻳﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ ﺑﻜﺸﻴﺪ و زﻥﺎﻥﺸﺎن را زﻥﺪﻩ ﮔﺬارﻳﺪ )ﺕﺎ ﺿﻌﻴﻒ و ﻥﺎﺑﻮد ﺵﻮﻥﺪ‪ .‬و ﻣﺎ ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ ﺁﻥﻬﺎ را ﻗﻮى آﺮدﻳﻢ( ﺁرى ﻣﻜﺮ و ﺕﺪﺑﻴﺮ آﺎﻓﺮان ﺝﺰ در‬

    ‫ﺿﻼﻟﺖ )و ﺥﺴﺮاﻥﺸﺎن( ﺑﻪ آﺎر ﻥﻴﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪل ﺰﺪ‪ ،‬ز ا ﻗ ﻮ ﺸﺎن ﺮ و ﻮت ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﺳﻠْﻄﻦٍ أَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬إِن ﻓﻰ ﺻﺪ‪‬ورِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺒﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻐ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻓَﺎﺳﺘَﻌ‪‬ﺬْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬‬

    ‫اﻟﺴﻤ‪‬ﻴﻊ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -56‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﺁﻥﺎن آﻪ در ﺁﻳﺎت ﺥﺪا ﺑﻰهﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﺑﺮهﺎن آﻪ ﺁﻥﺎن را ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺵﺪ راﻩ اﻥﻜﺎر و ﺝﺪل ﭘﻴﻤﺎﻳﻨﺪ ﺝﺰ ﺕﻜﺒﺮ و ﻥﺨﻮت )و ﻗﺼﺪ رﻳﺎﺳﺖ( ﭼﻴﺰى‬

    ‫در دل ﻥﺪارﻥﺪ آﻪ ﺑﻪ ﺁرزوى دل هﻢ ﺁﺥﺮ ﻥﺨﻮاهﻨﺪ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺕﻮ )از ﺵﺮ و ﻓﺘﻨﻪ ﺁﻥﻬﺎ( ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺥﺪا ﺑﺮ‪ ،‬آﻪ ﺥﺪا ﺵﻨﻮا و ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫زﻣﺎن ﺎﯿﭘ ﺮان ﺑﺎ ﻨﺎت ﻮی آ ﮫﺎ آﺪﺪ دا ﺶ و ﻘﺎﯾﺪ ﺑﺎﻃ ﺸﺎن ‪ ،‬ﺠﺎب ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ و‪ ‬ﺣ‪‬ﺎقَ ﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -83‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫‪٢٢٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭘﺲ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ رﺳﻮﻻﻥﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻟّﻪ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪﻥﺪ ﺁن ﻣﺮدم )ﻥﺎدان( ﺑﻪ داﻥﺶ و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺥﻮد ﺵﺎد و ﻣﻐﺮور‬

    ‫ﺵﺪﻥﺪ و وﻋﺪﻩ ﻋﺬاﺑﻰ آﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰآﺮدﻥﺪ هﻤﻪ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ان ﻮش ا ﺪ ﯿﺪ و ﻨﺎن ﻮ آن ا ﻘﺎء ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا ﻟﻬَِﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ و‪ ‬اﻟْﻐَﻮ‪‬ا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻜﻢ‪ ‬ﺗَﻐْﻠ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -26‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﮔﻮش ﻓﺮا ﻥﺪهﻴﺪ و ﺳﺨﻨﺎن ﻟﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ در ﺁن اﻟﻘﺎء آﻨﻴﺪ ﺕﺎ ﻣﮕﺮ ﺑﺮ او ﻏﺎﻟﺐ ﺵﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫د ﺒﺎل ﺬر و ﮫﺎ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺎت اﻳﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺵﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻥﻴﺎﻣﺪ )ﺕﺎ ﻣﺎ ﻗﻮم‬

    ‫ﻋﺮب اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁﻳﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺳﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻥﺎزل ﻣﻰﺵﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁرﻥﺪ( ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺵﻔﺎﺳﺖ و اﻣﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁرﻥﺪ ﮔﻮﺵﻬﺎﻳﺸﺎن )از ﺵﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻮﺝﺐ آﻮرى )ﺝﻬﻞ و ﺿﻼﻟﺖ( اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻥﺎدان ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻥﻤﻰدارﻥﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻥﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺳﻌﺎدت و اﻳﻤﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺵﻮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﻖ را ا اء ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺒﻰٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -7‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺮ ﻣﺮدم هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﻥﻤﻰﺁﻣﺪ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ او را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ )و اﻥﻜﺎر( ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٢٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭘﺎ ﺦ د ﻮت ﻖ ﻮ ﻨﺪ ﻣﺎ ا ﻪ‪ ،‬از ﭘﺪران ﻮد ﭘ ﺮوی ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ أُﻣ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -23‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ در هﻴﭻ ﺵﻬﺮ و دﻳﺎرى ﻥﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ اهﻞ ﺙﺮوت و ﻣﺎل ﺁن دﻳﺎر ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ‬

    ‫ﭘﺪران ﺥﻮد را ﺑﺮ ﺁﻳﻴﻦ و ﻋﻘﺎﻳﺪى ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁﻥﻬﺎ اﻟﺒﺘﻪ ﭘﻴﺮوى ﺥﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ آ ﻪ ﻤﺎ را رﺳﺎ آن ﺘﺎده اﺪ‪ ،‬ﮐﺎ ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -24‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دﻳﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻥﺘﺎن ﺵﻤﺎ را هﺪاﻳﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺕﻘﻠﻴﺪ ﻣﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻥﻬﺎ‬

    ‫ﭘﺎﺳﺦ دادﻥﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺕﻘﺪﻳﺮ( ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻥﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ‪ :‬ﭼ ا ان رﮔﺎن ﻮم زل ﺸﺪه ا ﺖ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻧُﺰﱢلَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انُ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻘَﺮْﻳ‪‬ﺘَﻴﻦِ ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -31‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﺁن ﻣﺮد ﺑﺰرگ ﻗﺮﻳﻪ ﻣﻜّﻪ و ﻃﺎﻳﻒ )وﻟﻴﺪ و ﺣﺒﻴﺐ ﻳﺎ ﻋﺮوة ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮد( ﻥﺎزل ﻥﺸﺪ؟‬

    ‫ﻮن ﺎﯿﭘ ﺮ‪،‬آﯾﺎت ﻖ را آ ﮫﺎ ارا ﻨﺪ‪ ،‬وی را ﺤ ﻪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻼﻳﻪ‪ ‬ﻓَﻘَﺎلَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ ر‪‬ب اﻟْﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -46‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﻣﺎ ﻣﻮﺳﻰ را ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰاﺕﻰ آﻪ ﺑﻪ او دادﻳﻢ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮن و اﺵﺮاف ﻗﻮﻣﺶ )ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ( ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪ ،‬او ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ رﺳﻮل‬

    ‫ب اﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻨﻢ‪.‬‬
    ‫ر ّ‬

    ‫‪٢٢٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِذَا ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -47‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺁورد ﺁن را ﻣﺴﺨﺮﻩ آﺮدﻩ و ﺑﺮ او ﺥﻨﺪﻳﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ھ ﻪ آﯾﺎ ت رو ﻦ ا ﯽ را ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺮِﻳﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﻛﺒﺮُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﺧْﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬أَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -48‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻥﺎن ﻥﻤﻰﻥﻤﻮدﻳﻢ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ از ﺁﻳﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ )و در دﻻﻟﺖ ﺑﺮ ﻥﺒﻮت ﻣﻮﺳﻰ روﺵﻦﺕﺮ( ﺑﻮد )اﻣﺎ هﻤﻪ را‬

    ‫ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ( و ﻣﺎ هﻢ ﺁﻥﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﺮدﻳﻢ ﺕﺎ ﻣﮕﺮ )ﺑﻪ ﺳﻮى ﺥﺪا( ﺑﺎز ﺁﻳﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﭼ ا ر ﻮل ا ﯽ ﻘﺎم و ﺟﺎ ﮕﺎه رﮔﺎن را ﺪا رد؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺳﻮِر‪‬ةٌ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻫ‪‬ﺐٍ أَو‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔُ ﻣ‪‬ﻘْﺘﺮِﻧ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و اﮔﺮ ﻣﻮﺳﻰ رﺳﻮل ﺥﺪاﺳﺖ( ﭼﺮا )او را دﺳﺘﮕﺎهﻰ ﻥﻴﺴﺖ و( ﻃﻮق زرﻳﻦ ﺑﺮ دﺳﺖ ﻥﺪارد ﻳﺎ ﭼﺮا ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﺁﺳﻤﺎن هﻤﺮاﻩ او ﻥﻴﺎﻣﺪﻩاﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺎﺳﺘَﺨَﻒ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻃﺎﻋ‪‬ﻮه‪ ‬إِﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻓَﺴ‪‬ﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪ -54‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و )ﺑﻪ اﻳﻦ ﺕﺒﻠﻴﻐﺎت دروغ و ﺑﺎﻃﻞ( ﻗﻮﻣﺶ را ذﻟﻴﻞ و زﺑﻮن داﺵﺖ ﺕﺎ هﻤﻪ ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن وى ﺵﺪﻥﺪ آﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﻣﺮدﻣﻰ ﻓﺎﺳﻖ و ﻥﺎﺑﻜﺎر ﺑﻮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ر ﻮل ﻖ را د ﻮا ای ﻮا ﻨﺪ اوآ ﻮ ﻪ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮ‪‬ا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻠﱠﻢ‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -14‬اﻟﺪﺧﺎن(‬

    ‫ﭘﺲ )از ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﺁﻳﺎت( ﺑﺎز از او اﻋﺮاض آﺮدﻥﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺵﺨﺺ دﻳﻮاﻥﻪاى اﺳﺖ آﻪ )ﻣﺮدم ﻗﺮﺁن را( ﺑﻪ او ﺁﻣﻮﺥﺘﻪاﻥﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٢٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺑﺎ و ﻮد آﯾﺎت رو ﻦ ا ﯽ‪ ،‬آن را ﯽ ﭘﺬ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪-6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻳﺎت ﺥﺪاﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺕﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺕﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺥﺪا و ﺁﻳﺎت روﺵﻦ او دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﺮهﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ؟‬

    ‫ا ﺘ ﺒﺎر ﻮد‪ ،‬آن ﻨﺎن ﺮ ﺪ ﻮ ﯽ ا ﺪا آﯾﺎت را ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁﻳﺎت ﺥﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺕﻼوت ﻣﻰﺵﻮد ﺵﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺕﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺹﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻥﻜﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁﻳﺎت را ﻥﺸﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ‬

    ‫آﺴﺎﻥﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻥﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫آ ﻪ از آﯾﺎت ﯽ دا ﻨﺪ ه ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪ -9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﭼﻮن از ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﭼﻴﺰى ﺑﺪاﻥﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻥﻴﺎ و ﺁﺥﺮت( ﻋﺬاب ذﻟّﺖ و ﺥﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻦ ﺪ‪:‬‬ ‫ا ﻦ ﺘﺎب را‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -7‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺁﻳﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺕﻼوت آﻨﻨﺪ ﺁﻥﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻥﺪ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ ﺁﻣﺪ ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺳﺤﺮ ﺁﺵﻜﺎراﻳﻰ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫د ﺪ‪:‬‬ ‫ﻮ ﻨﺪ ر ﻮل ‪،‬آﯾﺎت را ا ﺮا ﺪا‬ ‫•‬

    ‫‪٢٢٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﻗُﻞْ إِنِ اﻓْﺘﺮَﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻮنَ ﻟﻰ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗُﻔ‪‬ﻴﻀﻮنَ ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪‬ا ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻰ و‪‬‬

    ‫ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﻐَﻔُﻮر‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -8)‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ )ﻣﺤﻤّﺪ( ﺥﻮد اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﻓﺮا ﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﻣﻦ از ﺥﻮد ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺵﻢ ﺵﻤﺎ از ﻗﻬﺮ ﺥﺪا‬

    ‫هﻴﭻ ﻗﺪرت ﺑﺮ ﻥﺠﺎت ﻣﻦ ﻥﺪارﻳﺪ‪ ،‬او ﺑﻪ اﻓﻜﺎرى آﻪ در ﺁن ﻓﺮو ﻣﻰروﻳﺪ داﻥﺎﺕﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﮔﻮاﻩ ﻣﻴﺎن ﻣﻦ و ﺵﻤﺎ هﻢ او آﺎﻓﻰ اﺳﺖ و اوﺳﺖ ﺥﺪاى‬

    ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻥﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ا ا ﻦ د ﻦ ﻖ ا ﺖ ‪،‬ﭼ ا دم ﻋﺎدی ا ﻤﺎن آن‪ ،‬ﻣﺎ ﺖ ﻪ اﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ﺧَﻴﺮاً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺒ‪‬ﻘُﻮﻧَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِذْ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺴﻴ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻓْﻚ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﻢ‪-11)‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﮔﺮ دﻳﻦ اﺳﻼم ﺑﻬﺘﺮ )از ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﻰ( ﺑﻮد ﻣﺮدم )ﻓﻘﻴﺮ زﺑﻮﻥﻰ( از ﻣﺎ در اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﺳﺒﻘﺖ ﻥﻤﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬و ﺁﻥﻬﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺮﺁن هﺪاﻳﺖ ﻥﻤﻰﺵﻮﻥﺪ ﺥﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب دروﻏﻰ از ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت را ﻮش ﯿﺪ ﻨﺪ ﻮن ﺧﺎرج ﻮﺪ ﻮ ﻨﺪ ‪ :‬ﺑﺎز ر ﻮل از ﺮ ﻮ ‪ ،‬ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ﺧَﺮَﺟ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ك ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ذَا ﻗَﺎلَ ء‪‬اﻧ‪‬ﻔﺎً أُوﻟَﺌﻚ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻃﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮا أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ -16)‬ﻣﺤﻤﺪ(‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ از ﻣﺮدم ﻣﻨﺎﻓﻖ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎرت آﺎﻣﻼ ﮔﻮش ﻣﻰدهﻨﺪ ﺕﺎ وﻗﺘﻰ آﻪ از ﺣﻀﻮرت ﺥﺎرج ﺵﻮﻥﺪ ﺑﺎ اهﻞ ﻋﻠﻢ )اﺹﺤﺎﺑﺖ ﺑﻪ ﺕﻤﺴﺨﺮ و‬

    ‫اهﺎﻥﺖ( ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬رﺳﻮل ﺑﺎز از ﺳﺮ ﻥﻮ ﭼﻪ ﮔﻔﺖ؟اﻳﻨﺎن هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺥﺪا ﺑﺮ دﻟﻬﺎﺵﺎن ﻣﻬﺮ )ﻗﻬﺮ( ﻥﻬﺎد و ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻥﻔﺲ ﺥﻮد ﮔﺮدﻳﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫آﺪن ر ﻮ ﯽ از ﻮدﺷﺎن را ﻋ ﺐ و‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻋﺠِﺒ‪‬ﻮا أَن ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻫ‪‬ﺬَا ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻋﺠِﻴﺐ‪ -2)‬ق(‬

    ‫‪٢٣٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫)آﻪ ﻣﻨﻜﺮان اﻳﻤﺎن ﻥﻴﺎوردﻥﺪ( ﺑﻠﻜﻪ از ﺁﻣﺪن رﺳﻮﻟﻰ از ﺥﻮدﺵﺎن آﻪ ﺁﻥﻬﺎ را هﺸﺪار و اﻥﺪرز دهﺪ ﺑﻪ ﺵﮕﻔﺖ ﺁﻣﺪﻩ و آﻔﺎر )ﻥﺎدان( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ‬

    ‫)دﻋﻮى رﺳﺎﻟﺖ و ﺥﺒﺮ از ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰ ﻋﺠﻴﺒﻰ اﺳﺖ‬

    ‫ﺣﺎ ﯽ ب و ﺮ دان ﺮ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺮِﻳﺞٍ)‪ -5‬ق(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﭼﻮن )رﺳﻮل( ﺣﻖ ﺁﻣﺪ او را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ و )در آﺎر ﺑﺰرگ رﺳﺎﻟﺖ و ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ( در ﺣﺎﻟﻰ ﻣﻀﻄﺮب و ﺳﺮﮔﺮدان‬

    ‫ﻣﺎﻥﺪﻥﺪ )ﮔﺎهﻰ از ﺝﻬﻞ‪ ،‬اﻓﺴﺎﻥﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺵﻤﺮدﻥﺪ و ﮔﺎهﻰ ﺳﺤﺮ و ﺵﻌﺮ ﭘﻨﺪاﺵﺘﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﺬ ‪ A‬ﮕﺎن ﺰﺗ ﺬ ر ﻮﻻن دﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ -12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺥﻮد را ﺑﻪ ﭼﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻥﺪ( و ﻗﻮم ﺙﻤﻮد هﻢ ﺕﻜﺬﻳﺐ رﺳﻮﻻن آﺮدﻥﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻥﻮح و اﺹﺤﺎب ر ّ‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪ -13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻟﻮط‪.‬‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪-14)‬ق(‬

    ‫و اﺹﺤﺎب اﻳﻜﻪ )اﻣﺖ ﺵﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺕﺒّﻊ )ﭘﺎدﺵﺎﻩ ﻳﻤﻦ( هﻤﻪ رﺳﻮﻻن ﺣﻖ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ ﺕﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻥﺎن ﺣﺘﻢ و واﺝﺐ‬

    ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٣١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ا ﺘﻼف ﻮل‪ ،‬ﺑﺎز ﻣﺎ ﻨﺪ و را ﺷﺎ ﻪ ﮫﻢ ﮐﻼم ا ﯽ ﺖ ‪،‬رو دان ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺵﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻥﺎدان( در اﺥﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻥﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻥﻴﺎﻓﺘﻪ ﺵﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺥﻮاﻥﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪ -9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از اﻳﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺵﺎﻳﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻥﺒﻮد هﻢ ﺁﺥﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ور ﻣﻠﮏ و ﺪرت‪ ،‬ﺮ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺘَﻮ‪‬ﻟﻰ ﺑِﺮُﻛْﻨ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎلَ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -39‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻪ ﻏﺮور ﻣﻠﻚ و ﻗﺪرت )از ﻃﺎﻋﺖ ﺣﻖ( ﺳﺮآﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻮﺳﻰ ﺳﺎﺣﺮ ﻳﺎ دﻳﻮاﻥﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ر ﻮ ﯽ ﯿﺎ ﺪ آﻧ ﻪ او را ﺳﺎ و ﻮن ﻮا ﺪﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَﺗﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺳﺎﺣ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪-52‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫هﻤﭽﻨﺎن )آﻪ ﺕﻮ را اى رﺳﻮل ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ( هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺑﺮ اﻣﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻥﻴﺎﻣﺪ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ )او را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻩ و( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺳﺎﺣﺮ ﻳﺎ دﻳﻮاﻥﻪ‬

    ‫اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ز ﯽ و ﯿﺎﻻت ﺑﺎﻃ ﺸﺎن‪ ،‬ا ﻦ وا ﯿﺪا رد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗَﺄْﻣ‪‬ﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻬ‪‬ﻢ ﺑﻬ‪‬ﺬَا أَم‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻃﺎﻏُﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫‪٢٣٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺁﻳﺎ زﻳﺮآﻰ و ﺥﻴﺎﻻت ﺑﺎﻃﻠﺸﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ وا ﻣﻰدارد )آﻪ ﺕﻜﺬﻳﺐ ﺕﻮ آﻨﻨﺪ( ﻳﺎ )از ﺝﻬﻞ و آﺒﺮ و ﻥﺨﻮت( ﺥﻮد ﻗﻮﻣﻰ ﺳﺮآﺶ و ﻥﺎﻓﺮﻣﺎﻥﻨﺪ؟‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ا ﻦ ﻨﺎن ﻮد او ﺖ ‪ ،‬ﺪا وﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺗَﻘَﻮ‪‬ﻟَﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻞ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -33‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬او ﻗﺮﺁن را از ﭘﻴﺶ ﺥﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ )ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻥﻬﺎ اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁورﻥﺪ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ﺰد از ﺮی از ﺲ ﻮدﻣﺎن ‪،‬ﭘ ﺮوی ﻢ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ و‪‬ﺣ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ إِذاً ﻟﱠﻔ‪‬ﻰ ﺿﻠَﻞٍ و‪ ‬ﺳﻌ‪‬ﺮٍ)‪ -24‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺳﺰد آﻪ ﻣﺎ ﻳﻚ ﺑﺸﺮى از ﺝﻨﺲ ﺥﻮدﻣﺎن را ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﻢ؟در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ و ﺝﻨﻮن ﺳﺨﺖ در اﻓﺘﺎدﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ﻣﺎ ا اد ﺮ ﮫﺎ او و ﯽ ر ﯿﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫أَ ء‪‬ﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻛَﺬﱠاب‪ ‬أَﺷ‪‬ﺮٌ)‪ -25‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺕﻨﻬﺎ ﺑﺮ او وﺣﻰ رﺳﻴﺪ؟! )ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ او ﻣﺮد دروﻏﮕﻮى ﺑﻰﺑﺎك و ﺥﻮدﭘﺴﻨﺪى اس‬

    ‫ھ ﻪ آﯾﺎت ﻖ را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛﻠﱢﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺄَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺧْﺬَ ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٍ ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬رٍ)‪ -42‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻥﻬﺎ هﻤﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻗﺘﺪار ﺥﻮد از ﺁﻥﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﻣﺆاﺥﺬﻩ آﺮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪٢٣٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻖ و ﺪﮐﺎری ﺘﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﯿﺎری از آ ن ﺟﺎ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻥﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻥﺪاﻥﺸﺎن ﻥﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻥﻬﺎ ﺑﺮﺥﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‬

    ‫و ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪-27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻥﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ اﻥﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻥﻰ ﻥﻬﺎدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻥﻴّﺖ و ﺕﺮك دﻥﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺥﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻥﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ رﺿﺎ و ﺥﺸﻨﻮدى ﺥﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻥﺠﻴﻞ( ﻥﻨﻮﺵﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻥﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺵﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻥﻜﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ ﭘﺎداش و اﺝﺮﺵﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ از ﺁﻥﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺕﺒﻬﻜﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫اراده ﻨﺪ ﻮر ﺪا را ﺘﺎر ﺑﺎ ﻞ‪ ،‬ﺧﺎ ﻮش ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ُرِﻳﺪ‪‬ونَ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻄﻔ‪‬ﺌُﻮا ﻧُﻮر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﺄَﻓْﻮ‪‬ﻫ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧُﻮرِه‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺮِه‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -8‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﻰﺥﻮاهﻨﺪ ﺕﺎ ﻥﻮر ﺥﺪا را ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ )و ﻃﻌﻦ و ﻣﺴﺨﺮﻩ( ﺥﺎﻣﻮش آﻨﻨﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﺥﺪا ﻥﻮر ﺥﻮد را هﺮ ﭼﻨﺪ آﺎﻓﺮان ﺥﻮش ﻥﺪارﻥﺪ‬

    ‫آﺎﻣﻞ و ﻣﺤﻔﻮظ ﺥﻮاهﺪ داﺵﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ‪ :‬آﯾﺎ ﺮی ﻮن ﻣﺎ ‪ ،‬ﯽ ﻮا ﺪ ﻣﺎ را ﺪا ﻤﺎﯾﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫‪٢٣٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻪ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬وﻧَﻨَﺎ ﻓَﻜَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮا و‪ ‬اﺳﺘَﻐْﻨﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻨﻰ‪ ‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪-6)‬‬

    ‫اﻟﺘﻐﺎﺑﻦ(‬

    ‫اﻳﻦ )ﻋﺬاب( ﺑﺮاى ﺁن ﺑﻮد آﻪ رﺳﻮﻻن ﺁﻥﻬﺎ ﺑﺎ ادﻟّﻪ و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺸﺎن ﻣﻰﺁﻣﺪﻥﺪ و ﺁﻥﻬﺎ )ﺑﻪ ﺕﻜﺬﻳﺐ و ﻃﻌﻦ( ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺑﺸﺮهﺎﻳﻰ‬

    ‫ﻰ ﺑﺎﻟﺬّات و‬
    ‫)ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻣﺎ( رهﻨﻤﺎﻳﻰ ﻣﺎ ﺕﻮاﻥﻨﺪ آﺮد؟ﭘﺲ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻥﺪ و روى ﮔﺮداﻥﻴﺪﻥﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﺥﺪا )از آﻔﺮ و اﻳﻤﺎن ﺥﻠﻖ( ﺑﻰﻥﻴﺎز اﺳﺖ آﻪ ﺥﺪا ﻏﻨ ّ‬

    ‫ﺳﺘﻮدﻩ ﺑﻪ ﺝﻤﻴﻊ ﺹﻔﺎت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ا ا ﺴﺎ ﺬ ‪ A‬ﮕﺎن ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -15‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫در ﺹﻮرﺕﻰ آﻪ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ او ﺕﻼوت آﻨﻨﺪ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻥﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -13‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫آﻪ ﺑﺮ او ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺕﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮﻳﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻥﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ ادﯾﺎن ﺬ ﻪ را‪ ،‬ﻮای ﺲ ﻮد ﯿﺎن ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﺗﺤ‪‬ﻜُﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -36‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺵﻤﺎ را ﭼﻴﺴﺖ؟ﭼﮕﻮﻥﻪ ﺵﻤﺎ )اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ( ﺣﻜﻢ )ﻇﺎﻟﻤﺎﻥﻪ( ﻣﻰآﻨﻴﺪ؟‬

    ‫أَم‪ ‬ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺐ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺗَﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮنَ)‪ -37‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫‪٢٣٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺵﻤﺎ را آﺘﺎﺑﻰ اﺳﺖ )ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ( آﻪ در ﺁن اﻳﻦ ﺣﻜﻢ ﻣﻰﺥﻮاﻥﻴﺪ؟‬

    ‫إِنﱠ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟﻤ‪َ‬ﺎ ﺗﺨَﻴﺮُونَ)‪ -38‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫آﻪ هﺮ ﺁﻥﭽﻪ ﺑﻪ هﻮاى ﻥﻔﺲ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﺵﻤﺎ را ﻓﺮاهﻢ اﺳﺖ؟‬

    ‫رو ش ﻨﺪ و ﺑﺎ ﺮ و ﻮت ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ و ﮐﻼم ا ﯽ را‪ ،‬و ﺘﺎر ﺮی ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻧَﻈﺮَ)‪ -21‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺑﺎز اﻥﺪﻳﺸﻪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺲ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺴﺮَ)‪ -22‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و )ﺑﻪ اﻇﻬﺎر ﺕﻨﻔّﺮ از اﺳﻼم( رو ﺕﺮش آﺮد و ﭼﻬﺮﻩ در هﻢ آﺸﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ و‪ ‬اﺳﺘَﻜْﺒﺮَ)‪ -23‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﺁنﮔﺎﻩ روى ﮔﺮداﻥﻴﺪ و ﺕﻜﺒﺮ و ﻥﺨﻮت ﺁﻏﺎز آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ ﻳ‪‬ﺆْﺛَﺮُ)‪ -24‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺖ‪:‬اﻳﻦ )ﻗﺮﺁن( ﺑﻪ ﺝﺰ ﺳﺤﺮ و ﺑﻴﺎن ﺳﺤﺮاﻥﮕﻴﺰى آﻪ )از ﺳﺎﺣﺮان ﮔﺬﺵﺘﻪ( ﻥﻘﻞ ﻣﻰﺵﻮد هﻴﭻ ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫‪٢٣٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﻗَﻮ‪‬لُ اﻟْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -25‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺶ ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﺳﺄُﺻﻠ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺳﻘَﺮَ)‪ -26‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﻣﻦ اﻳﻦ )ﻣﻨﻜﺮ و ﻣﻜﺬّب ﻗﺮﺁن( را ﺑﻪ ﺁﺕﺶ دوزخ دراﻓﻜﻨﻢ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ ﻪ ا ﺠﺎد ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺥﺎزﻥﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻥﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻥﻬﺎ را ﺝﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻥﻮزدﻩ( ﻥﮕﺮداﻥﻴﺪﻳﻢ ﺕﺎ ﺁﻥﻜﻪ اهﻞ آﺘﺎب‬

    ‫هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺕﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺹﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻥﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺥﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻥﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺵﻚ و رﻳﺒﻰ ﻥﻤﺎﻥﺪ و ﺕﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺵﺎن ﻣﺮض )ﺵﻚ و ﺝﻬﺎﻟﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻥﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺥﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻥﻮزدﻩ ﺵﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻥﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺵﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺕﺎ( هﺮ آﻪ را ﺥﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺿﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺥﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻥﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻥﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺝﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻥﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﺖ روز ﺴﺎب ا ﯿﺪ ﺪا رﺪ‪ ،‬آﯾﺎت ا ﯽ را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮن‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺟ‪‬ﻮنَ ﺣ‪‬ﺴﺎﺑﺎً)‪ -27‬اﻟﻨﺒﺎء(‬

    ‫‪٢٣٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫زﻳﺮا ﺁﻥﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻣﻴﺪ ﺑﻪ روز ﺣﺴﺎب ﻥﺪاﺵﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛ‪‬ﺬﱠاﺑﺎً)‪ -28‬اﻟﻨﺒﺎء(‬

    ‫و ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺳﺨﺖ ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﺗ ﺬ ‪ ،‬ﻣﺎ ﯽ و ﻘﺎﺑ ﻪ ﺑﺎ ﮐﻼم ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻜَﺬﱠب و‪ ‬ﻋ‪‬ﺼﻰ)‪ -21‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫ﻓﺮﻋﻮن ﺕﻜﺬﻳﺐ و ﻥﺎﻓﺮﻣﺎﻥﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻰ)‪ -22‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫از ﺁن ﭘﺲ )آﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻣﻮﺳﻰ دﻳﺪ( ﺑﺎز روى از ﺣﻖ ﺑﮕﺮداﻥﻴﺪ و )ﺑﺮاى دﻓﻊ ﻣﻮﺳﻰ( ﺑﻪ ﺝﻬﺪ و آﻮﺵﺶ ﺑﺮﺥﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺎن را ﺤ ﻪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫هﻤﺎﻥﺎ )در دﻥﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺥﻨﺪﻳﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﺆ ﻨﺎن ﺑ ﺬرﺪ‪ ،‬ﻢ ﻦ وا اء ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫َو إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪ -30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫‪٢٣٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻛﻔﺎر ﺑﺎ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ و رﺳﻮل ﺣﻖ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺵﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺳﺘﻬﺰا ﻣﻰﻥﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫ﻦ اح و ﮑﺎ ﯽ ‪ ،‬ﻮرد ﺆ ﻨﺎن ﺢ ﻨﺪ و آ ن را اه ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﻮى آﺴﺎن ﺥﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻥﻜﻮهﺶ ﻥﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺕﻔﺮﻳﺢ ﻣﻰآﺮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -32‬ﻣﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدﻳﺪﻥﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮا ﻨﺪ‪ ،‬ﯿﺪ و ﻣ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﻮ‪‬لٌ ﻓَﺼﻞٌ)‪ -13‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫آﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ آﻼم ﺝﺪا آﻨﻨﺪﻩ )ﺣﻖ از ﺑﺎﻃﻞ( اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬﺰْلِ)‪-14‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺳﺨﻦ هﺰل ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜ‪‬ﻴﺪ‪‬ونَ ﻛَﻴ‪‬ﺪاً)‪ -15‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫دﺵﻤﻨﺎن اﺳﻼم هﺮ ﭼﻪ ﺑﺘﻮاﻥﻨﺪ آﻴﺪ و ﻣﻜﺮ )ﺑﺮ ﻣﺤﻮ اﺳﻼم( ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٣٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫از ول آن ﺷﺎ د ﯽ ﻮﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻳ‪‬ﻔْﺮَﺣ‪‬ﻮنَ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﺣ‪‬ﺰَابِ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨﻜ‪‬ﺮُ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻀﻪ‪ ‬ﻗُﻞْ إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أُﻣ‪‬ﺮْت أَنْ أَﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻻ أُﺷﺮِك‬

    ‫ﺑِﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَد‪‬ﻋ‪‬ﻮا و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺌَﺎبِ)‪ -36‬اﻟﺮﻋﺪ( ‪ ‬‬

    ‫‪ ‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ آﺘﺎب ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺆﻣﻨﺎن اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ )آﺘﺎب ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ ﻗﺮﺁن( آﻪ ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﺎزل ﺷﺪ ﺑﺴﻴﺎر‬

    ‫ﺧﻮﺷﻮﻗﺘﻨﺪ‪ ،‬و ﺟﻤﺎﻋﺘﻰ از ﺁﻧﻬﺎ )ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻔﺎر اهﻞ آﺘﺎب و ﻗﺮﻳﺶ( ﺑﺮﺧﻰ ﺁﻳﺎت را اﻧﻜﺎر ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ ﻣﺄﻣﻮرم آﻪ ﺧﺪاى ﻳﻜﺘﺎ را ﭘﺮﺳﺘﻢ و‬

    ‫هﺮﮔﺰ ﺑﻪ او ﺷﺮك ﻧﻴﺎورم‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻮى او دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻢ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى اوﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺘﺬ ﯽ ﻮﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺻﺮﱠﻓْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺬﱠﻛﱠﺮُوا و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺰِﻳﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪ -41‬اﻻﺳﺮاء( ‪ ‬‬

    ‫و ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن اﻧﻮاع ﺳﺨﻨﺎن را ﻧﻴﻜﻮ ﺑﻴﺎن آﺮدﻳﻢ ﺕﺎ ﺧﻠﻖ ﻣﺘﺬآﺮ ﺷﻮﻧﺪ و از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﻝﻴﻜﻦ ﺑﺪان را ﺑﻪ ﺟﺰ ﻧﻔﺮت ﺣﺎﺻﻠﻰ‬

    ‫ﻧﻤﻰاﻓﺰاﻳﺪ‬

    ‫ﺴ ﻢ ﻣﺎن ﺪا وﺪ ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻳ‪‬ﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ إِﻧﱠﺎ ﻛُﻨﱠﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ( ‪ ‬‬

    ‫و ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺕﻼوت ﺷﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﻢ آﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻖ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ‬

    ‫ﻧﻴﺰ ﺕﺴﻠﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا ﺑﻮدﻳﻢ‬

    ‫ﮐ ﻪ ﺐ ا ﯽ ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٤٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐِ اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﻧﺰَلَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻛُ ُﺘﺒِﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻠ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻻَﺧ‪‬ﺮِ ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﻞﱠ ﺿﻠَﻼ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪاً)‪ -136‬اﻟﻨﺴﺎ( ‪ ‬‬

    ‫اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ )ﺑﻪ زﺑﺎن( اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﺪ‪) ،‬ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ و از دل هﻢ( اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺪا و رﺳﻮل او و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺑﻪ رﺳﻮل ﺧﻮد ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ‬

    ‫و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﭘﻴﺶ از او ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ )ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ( ‪ .‬و هﺮ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن و آﺘﺎﺑﻬﺎ )ى ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ( و رﺳﻮﻻن او و روز ﻗﻴﺎﻣﺖ آﺎﻓﺮ‬

    ‫ﺷﻮد ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﺳﺨﺖ و دور )از ﺳﻌﺎدت( دراﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻖ د ﻮرات ا ﯽ د ر زﻣﺎن ﯿﺎم ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟَﺴﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗُﻘ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ‬

    ‫أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨ ًﺎ و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً ﻓَﻼ ﺗَﺄْس ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -68‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﮕﻮ‪:‬اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺷﻤﺎ ارزﺷﻰ ﻧﺪارﻳﺪ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ‬

    ‫ﻗﻴﺎم آﻨﻴﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺕﻮ از ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻧﺎزل ﺷﺪ )ﺑﻪ ﺟﺎى ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ آﻔﺮ و ﺳﺮآﺸﻰ ﺑﺴﻴﺎرى از ﺁﻧﺎن ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫اﻓﺰود‪ ،‬در اﻳﻦ ﺻﻮرت )ﺕﻮ اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﺮ ﺣﺎل آﺎﻓﺮان ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺕﺄﺳﻒ ﺧﻮرى‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ا ا ﺶ ا ﻤﺎن و ﺷﺎدﻣﺎ ﯽ و ﺮور ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِﻟَﺖ ﺳﻮر‪‬ةٌ ﻓَﻤ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ أَﻳ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ز‪‬اد‪‬ﺗْﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬ‪‬ه‪ ‬إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً ﻓَﺄَﻣ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻓَﺰَاد‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﺘَﺒ‪‬ﺸ‪‬ﺮُونَ)‪ -124‬اﻟﺘﻮﺑﻪ ( ‪ ‬‬

    ‫و هﺮﮔﺎﻩ ﺳﻮرﻩاى ﻧﺎزل ﺷﻮد ﺑﺮﺧﻰ )از هﻤﻴﻦ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن( هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن آﺪام ﻳﻚ از ﺷﻤﺎ اﻓﺰود؟ﺁﻧﺎن‬

    ‫آﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اهﻞ اﻳﻤﺎﻧﻨﺪ هﻤﻪ را ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻴﻔﺰود و ﺷﺎدﻣﺎن و ﻣﺴﺮور ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٤١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ا ﻤﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -40‬اﻟﺘﻮﺑﻪ( ‪ ‬‬

    ‫و ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻗﺮﺁن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ و ﺑﺮﺧﻰ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪ ،‬و ﺧﺪاى ﺕﻮ ﺣﺎل ﺕﺒﻬﻜﺎران را ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻰداﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪا ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﻨﱠﺎس ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﻦِ اﻫ‪‬ﺘَﺪ‪‬ى ﻓَﺈِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ى ﻟ‪‬ﻨَﻔْﺴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺿﻞﱠ ﻓَﺈِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧَﺎ‬

    ‫ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﺑِﻮ‪‬ﻛﻴﻞٍ)‪ -108‬اﻟﺘﻮﺑﻪ ( ‪ ‬‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اى ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ )آﺘﺎب و رﺳﻮل( ﺣﻖ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاﻳﺘﺎن ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﭘﺲ هﺮ آﺲ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﻔﻌﺶ ﺑﺮ ﺧﻮد اوﺳﺖ و هﺮ‬

    ‫آﺲ ﺑﻪ راﻩ ﮔﻤﺮاهﻰ ﺷﺘﺎﻓﺖ زﻳﺎﻧﺶ ﺑﺮ ﺧﻮد اوﺳﺖ و ﻣﻦ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺷﻤﺎ )از ﻣﺆاﺧﺬﻩ ﺧﺪا( ﻧﻴﺴﺘﻢ‪.‬‬

    ‫ﻔ و اﺪ ﻪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﻠَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﺑ‪‬ﺮُوا اﻟْﻘَﻮ‪‬لَ أَم‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺄْت‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -68‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن ( ‪ ‬‬

    ‫ﺁﻳﺎ در اﻳﻦ ﺳﺨﻦ )ﺧﺪا و ﻗﺮﺁن ﺑﺰرگ( ﻓﻜﺮ و اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻧﻤﻰآﻨﻨﺪ )ﺕﺎ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﺁن را درك آﻨﻨﺪ( ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ آﺘﺎب و رﺳﻮل ﺕﻨﻬﺎ ﺑﺮ اﻳﻨﺎن ﺁﻣﺪﻩ و‬

    ‫ﺑﺮ ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ؟‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺬ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬و‪‬ﺻﻠْﻨَﺎ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻘَﻮ‪‬لَ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﺬَﻛﱠﺮُونَ)‪ -51‬اﻟﻨﻤﻞ( ‪ ‬‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( اﻳﻦ ﻣﺮدم )ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را( ﺳﺨﻦ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺮﺕﺐ و ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﻌﺎدت دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت ﺧﻠﻖ( ﺁوردﻳﻢ ﺕﺎ‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﻣﺘﺬآﺮ )ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺁن( ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٤٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ا ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد ﺰ ا ﻤﺎ ن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫ﺘﺪ ﻦ ﯽ ا دﯾﺎن ﺬ ﻪ‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -52‬اﻟﻨﻤﻞ( ‪ ‬‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ‪ ،‬آﺘﺎب )ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را( ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﺮوان ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺁﻧﻬﺎ( ﺑﻪ اﻳﻦ‬

    ‫)آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮﺁن( اﻝﺒﺘﻪ ﺁﻧﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴ ھ‬
    ‫ﻢ ﯽ ﻘﺎ ﻞ ﻖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻳ‪‬ﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ إِﻧﱠﺎ ﻛُﻨﱠﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ ( ‪ ‬‬

    ‫و ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺕﻼوت ﺷﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﻢ آﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻖ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ‬

    ‫ﻧﻴﺰ ﺕﺴﻠﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا ﺑﻮدﻳﻢ‬

    ‫ﺮ و ا ﻘﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﺆْﺗَﻮ‪‬نَ أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺮﱠﺗَﻴﻦِ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺻﺒﺮُوا و‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ء‪‬ونَ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﺴﻨَﺔِ اﻟﺴﻴ‪‬ﺌَﺔَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ز‪‬ﻗْﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -54‬اﻟﻨﻤﻞ( ‪ ‬‬

    ‫اﻳﻨﺎن را دو ﺑﺎر ﭘﺎداش ﻧﻴﻜﻮ دهﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺻﺒﺮ و ﺛﺒﺎت )در دﻳﻦ ﺧﻮد و اﺳﻼم هﺮ دو( ورزﻳﺪﻧﺪ و ﺑﺪى را ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻰ دﻓﻊ ﻣﻰآﻨﻨﺪ و از‬

    ‫ﺁﻧﭽﻪ روزى ﺁﻧﻬﺎ آﺮدﻳﻢ اﻧﻔﺎق ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا اض از ﻨﺎن ﻮ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا اﻟﻠﱠﻐْﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﺮَﺿﻮا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﺳﻠَﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻻ ﻧَﺒ‪‬ﺘَﻐ‪‬ﻰ اﻟْﺠ‪‬ﻬِﻠ‪‬ﻴﻦَ)‪ -55‬اﻟﻨﻤﻞ ( ‪ ‬‬

    ‫و ﭼﻮن ﺳﺨﻦ ﻝﻐﻮى )از دﺷﻤﻨﺎن دﻳﻦ( ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ از ﺁن اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ و ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻋﻤﺎل ﻣﺎ از ﻣﺎ و اﻋﻤﺎل ﺷﻤﺎ از ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﺑﺮوﻳﺪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪،‬‬

    ‫آﻪ ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﻣﺮدم )هﺮزﻩ ﮔﻮى( ﻧﺎدان را ﻧﻤﻰﻃﻠﺒﻴﻢ‪.‬‬

    ‫‪٢٤٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ ﮐﺎ ان ﺮت و ﯾﺎری ﺳﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺖ ﺗَﺮْﺟ‪‬ﻮا أَن ﻳ‪‬ﻠْﻘَﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﻜﺘَﺐ إِﻻ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻓَﻼ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻇﻬِﻴﺮاً ﻟﱢﻠْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -86‬اﻟﻨﻤﻞ (‬

    ‫و ﺕﻮ ﺧﻮد اﻣﻴﺪ ﺁﻧﻜﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺑﺰرگ )ﻗﺮﺁن( ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﺎزل ﺷﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻰ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻝﻄﻒ و رﺣﻤﺖ ﺧﺪا ﺕﻮ را ﺑﻪ رﺳﺎﻝﺖ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ‪ ،‬ﭘﺲ )ﺑﻪ‬

    ‫ﺷﻜﺮاﻧﻪ اﻳﻦ رﺣﻤﺖ( هﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ آﺎﻓﺮان ﻧﺼﺮت و ﻳﺎرى ﻣﻜﻦ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫دم را ﺪون ﻮ ﻮا ﻊ ﻮی ﺮﭘوردﮔﺎر ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻧﱠﻚ ﻋ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬إِذْ أُﻧﺰِﻟَﺖ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬اد‪‬ع‪ ‬إِﻟﻰ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻻ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛﻴﻦَ)‪ -87‬اﻟﻨﻤﻞ ( ‪ ‬‬

    ‫و زﻧﻬﺎر!آﺎﻓﺮان ﺕﻮ را از )ﺕﺒﻠﻴﻎ( ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﺎزل ﺷﺪ ﻣﻨﻊ ﻧﻜﻨﻨﺪ‪ ،‬و )هﻤﻴﺸﻪ ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت دﻋﻮت‬

    ‫آﻦ و از ﻣﺸﺮآﺎن )و هﻢ ﻋﻘﻴﺪت و ﺧﻮى ﺁﻧﺎن( ﻣﺒﺎش‪.‬‬

    ‫ا ﺸﺎن را ﺒ ﻎ آ ﮑﺎر ا ﻮ ا ﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِن ﺗُﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮا ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛﺬﱠب أُﻣ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺮﱠﺳﻮلِ إِﻻ اﻟْﺒ‪‬ﻠَﻎُ اﻟْﻤ‪‬ﺒِﻴﻦُ)‪ -18‬اﻟﻨﻤﻞ ( ‪ ‬‬

    ‫و اﮔﺮ ﺷﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻣﻜﻪ‪ ،‬رﺳﺎﻝﺖ اﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ را( ﺕﻜﺬﻳﺐ ﻣﻰآﻨﻴﺪ )ﻋﺠﺒﻰ ﻧﻴﺴﺖ زﻳﺮا( ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ هﻢ ﺑﺴﻴﺎرى از اﻣﻢ )ﭘﻴﻤﺒﺮان ﺧﻮد را(‬

    ‫ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و ﺑﺮ رﺳﻮل ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺁﺷﻜﺎر ﺕﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻝﺖ آﻨﺪ ﺕﻜﻠﻴﻔﻰ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫اﻃ ﻨﺎن از ﺮت و ﯾﺎری ا ﯽ زﻣﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ر‪‬ﺳﻼً إِﻟﻰ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻓﺠ‪‬ﺎء‪‬وﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺎﻧﺘَﻘَﻤ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻘﺎ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻧَﺼﺮُ‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -47‬اﻟﻨﻤﻞ ( ‪ ‬‬

    ‫‪٢٤٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﻣﺎ ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﻰ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻗﻮﻣﺸﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻝﻪ روﺷﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺁوردﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ از آﺎﻓﺮان ﺑﺪآﺎر اﻧﺘﻘﺎم آﺸﻴﺪﻳﻢ‪،‬‬

    ‫و ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺼﺮت و ﻳﺎرى اهﻞ اﻳﻤﺎن ﺣﺘﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﻤﺎن آﯾﺎت ا ﯽ و ﭙﺲ ﺴ ﻢ ﻘﺎ ﻞ ا او ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰِ ﻋ‪‬ﻦ ﺿﻠَﻠَﺘ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِن ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻓَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ( ‪ ‬‬

    ‫و ﺕﻮ ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ آﻮر )دل و آﺎﻓﺮ( هﺴﺘﻨﺪ ﻧﺘﻮاﻧﻰ از ﺿﻼﻝﺘﺸﺎن ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺁرى‪ ،‬ﺕﻨﻬﺎ ﺕﻮ ﺁﻧﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ و‬

    ‫در ﭘﻰ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺕﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﻣﺎ ﺷﻮﻧﺪ ﺕﻮاﻧﻰ )هﺪاﻳﺖ آﻨﻰ و ﺳﺨﻦ ﺧﺪا را( ﺑﻪ ﮔﻮش هﻮﺷﺸﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻰ‪.‬‬

    ‫زﺪه و ﻮا ﺪن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻻ اﻷَﻣ‪‬ﻮ‪‬ت إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻓﻰ اﻟْﻘُﺒ‪‬ﻮرِ)‪ -22‬ﺳﺒﺎ ( ‪ ‬‬

    ‫و اﺑﺪا زﻧﺪﮔﺎن )ﻋﻠﻢ و اﻳﻤﺎن( ﺑﺎ ﻣﺮدﮔﺎن )ﺟﻬﻞ و ﻋﺼﻴﺎن( ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪) .‬اى رﺳﻮل ﺑﺪان آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺑﺨﻮاهﺪ ﺷﻨﻮا )ى آﻼم‬

    ‫ﺣﻖ( ﺳﺎزد و اﻣﺎ ﺕﻮ ﺁن آﺲ را آﻪ در ﮔﻮرﺳﺘﺎن )آﻔﺮ و ﺟﻬﺎﻝﺖ و ﺷﻬﻮت ﭘﺮﺳﺘﻰ( ﻓﺮو رﻓﺘﻪ هﺮﮔﺰ ﺷﻨﻮا ﻧﺘﻮاﻧﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺘﺬ آﯾﺎت ا ﯽ ﺪن و ﺢ و ﺰ و ﺘﺎ ﺶ ﻖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ إِذَا ذُﻛﺮُوا ﺑﻬ‪‬ﺎ ﺧَﺮﱡوا ﺳﺠ‪‬ﺪاً و‪ ‬ﺳﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﺑﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮُونَ )‪ -15‬ﻟﻘﻤﺎن( ‪ ‬‬

    ‫ﺕﻨﻬﺎ آﺴﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ آﻪ ﭼﻮن ﻣﺘﺬآّﺮ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺠﺪﻩ رخ ﺑﺮ ﺧﺎك ﻧﻬﻨﺪ و ﺕﺴﺒﻴﺢ و ﺕﻨﺰﻳﻪ و ﺳﺘﺎﻳﺶ ﭘﺮوردﮔﺎر‬

    ‫آﻨﻨﺪ و اﺑﺪا ﺑﻪ آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت ﺳﺮ از ﻓﺮﻣﺎن ﺣﻖ ﻧﻜﺸﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺟﺎ ﮕﺎه ﻌﺎ ﯽ و ارز ﻨﺪ ﯾﺎ ﻦ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٤٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -19‬ﻓﺎﻃﺮ( ‪ ‬‬

    ‫و هﺮﮔﺰ )آﺎﻓﺮ ﺕﺎرﻳﻚ ﺟﺎن( آﻮر و )ﻣﺆﻣﻦ روﺷﻦ روان( ﺑﻴﻨﺎ ﻳﻜﺴﺎن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻠُﻤ‪‬ﺖ و‪ ‬ﻻ اﻟﻨﱡﻮر‪ -20)‬ﻓﺎﻃﺮ( ‪ ‬‬

    ‫و هﻴﭻ ﻇﻠﻤﺖ ﺑﺎ ﻧﻮر ﻣﺴﺎوى ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻞﱡ و‪ ‬ﻻ اﻟﺤﺮُور‪ -21)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺁﻓﺘﺎب و ﺳﺎﻳﻪ هﻢ رﺕﺒﻪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ‪  .‬‬

    ‫زﺪه ﺪن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ( ‪ ‬‬

    ‫ﺕﺎ هﺮ آﻪ را زﻧﺪﻩدل اﺳﺖ )ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺕﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺧﺪا و ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺮ آﺎﻓﺮان )ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺕﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و ﻻزم‬

    ‫ﮔﺮدد‪.‬‬

    ‫آ را ﺶ وﺳ ﻮن ﯾﺎ ﻦ و ﺘﺬ ﺪن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ذ‪‬ﻛْﺮِ‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ِﺑﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪ -23)‬اﻟﺰﻣﺮ( ‪ ‬‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ )و ﻧﻴﻜﻮﺕﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺧﺪا( اﺳﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺁﻳﺎﺕﺶ هﻤﻪ )در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز( ﺑﺎ هﻢ‬

    ‫ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺖ و در ﺁن ﺛﻨﺎى ﺧﺪا )و ﺧﺎﺻﺎن ﺧﺪا( ﻣﻜﺮر ﻣﻰﺷﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺕﻼوت )ﺁﻳﺎت ﻗﻬﺮ( ﺁن ﺧﺪا ﺕﺮﺳﺎن را ﻝﺮزﻩ ﺑﺮ اﻧﺪام اﻓﺘﺪ و )ﺑﺎ ﺁﻳﺎت‬
    ‫‪٢٤٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫رﺣﻤﺖ( ﺑﺎز ﺁرام و ﺳﻜﻮﻧﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ و دﻝﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ )آﺘﺎب( هﻤﺎن )رﺣﻤﺖ و( هﺪاﻳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺑﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دﻳﮕﺮ هﻴﭻ هﺪاﻳﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣ و ﺪ ﺮ ﮐﺎ ان د ر ﻮ ﻨﺎن ﻮ ﺘﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا اﻗْﺘُﻠُﻮا أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﺤ‪‬ﻴ‪‬ﻮا ﻧ‪‬ﺴﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ إِﻻ ﻓﻰ‬

    ‫ﺿﻠَﻞٍ)‪ -25‬ﻏﺎﻓﺮ( ‪ ‬‬

    ‫و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ او از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪ )ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﺮوﻳﺪ ﭘﺴﺮان ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ‬

    ‫اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﺑﻜﺸﻴﺪ و زﻧﺎﻧﺸﺎن را زﻧﺪﻩ ﮔﺬارﻳﺪ )ﺕﺎ ﺿﻌﻴﻒ و ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬و ﻣﺎ ﺑﺎﻝﻌﻜﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﻮى آﺮدﻳﻢ( ﺁرى ﻣﻜﺮ و ﺕﺪﺑﻴﺮ آﺎﻓﺮان ﺟﺰ در‬

    ‫ﺿﻼﻝﺖ )و ﺧﺴﺮاﻧﺸﺎن( ﺑﻪ آﺎر ﻧﻴﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮل ﺣﮑﻢ ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ر‪‬ﺳﻼً ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺼﺼﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻧَﻘْﺼﺺ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ‬

    ‫إِﻻ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪َ ‬ﻓﺈِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﻣ‪‬ﺮُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗُﻀﻰ‪ ‬ﺑِﺎﻟﺤﻖّ و‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮَ ﻫ‪‬ﻨَﺎﻟ‪‬ﻚ اﻟْﻤ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -78‬ﻏﺎﻓﺮ ( ‪ ‬‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ رﺳﻮﻻن ﺑﺴﻴﺎرى ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ اﺣﻮال ﺑﻌﻀﻰ را ﺑﺮ ﺕﻮ ﺣﻜﺎﻳﺖ آﺮدﻳﻢ و ﺑﺮﺧﻰ را ﻧﻜﺮدﻳﻢ و هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﺟﺰ ﺑﻪ‬

    ‫اﻣﺮ ﺧﺪا ﻧﺸﺎﻳﺪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ )ﺑﺮاى اﻣﺖ( ﺑﻴﺎورد‪ ،‬و ﭼﻮن ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا )ﺑﺮ ﻏﻠﺒﻪ ﺣ ّ‬
    ‫ﻖ و ﻣﺤﻮ ﺑﺎﻃﻞ( ﻓﺮا رﺳﺪ ﺁن روز )ﺑﺮ هﻤﻪ( ﺑﻪ ﺣﻖ ﺣﻜﻢ‬

    ‫آﻨﻨﺪ و ﺁﻧﺠﺎ آﺎﻓﺮان ﻣﺒﻄﻞ زﻳﺎﻧﻜﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺸﺎ ﺪه آﯾﺎت ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﻜُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَى ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﻨﻜ‪‬ﺮُونَ)‪ -81‬ﻏﺎﻓﺮ (‬

    ‫‪٢٤٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﺧﺪا ﺁﻳﺎت )ﻗﺪرت و رﺣﻤﺖ( ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اراﺋﻪ دهﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺪام ﻳﻚ از ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ را اﻧﻜﺎر ﺕﻮاﻧﻴﺪ آﺮد؟‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ا د ﺸﺎء ا ﯽ ھ ﻪ ﺐ ﻘﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ ( ‪ ‬‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺕﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺣﺐ‬

    ‫ﻗﻬﺮ و ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ ای ا ﻞ ا ﻤﺎن ﺪا و ﻔﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ ( ‪ ‬‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺎت اﻳﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺷﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻧﻴﺎﻣﺪ )ﺕﺎ ﻣﺎ ﻗﻮم‬

    ‫ﻋﺮب اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁﻳﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺳﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻧﺎزل ﻣﻰﺷﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ( ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺷﻔﺎﺳﺖ و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺸﺎن )از ﺷﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ آﻮرى )ﺟﻬﻞ و ﺿﻼﻝﺖ( اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﻤﻰدارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺳﻌﺎدت و اﻳﻤﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ ﯽ ﻮن ﺸﺎ ء ادﯾﺎن را ﯽ دا ﻨﺪ از ا ﺠﺎد و ا ﺘﻼف د ر د ﻦ ﺮﭘ ﺰ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري ( ‪ ‬‬

    ‫‪٢٤٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺕﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻝﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻝﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺕﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﯽ ﻣﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ور‬ ‫ﺆ ﻦ ﯽ د ر ﻮر ﺪﯾﺪ ﺰ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري ( ‪ ‬‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺟﺎﻧﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻝﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺕﻌﺪى‬

    ‫و ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻝﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺕﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺕﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ(‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺷﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺳﺨﺖ در ﺷﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ را ﺮ ﻦ ﺖ ﻖ ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ( ‪ ‬‬

    ‫اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻳﺎت ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺕﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺕﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا و ﺁﻳﺎت روﺷﻦ او دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﺮهﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫ﻌ ﺖ ﻖ او ﮐﺎ ﻞ ﻮد و راه ﻢ ﺪا ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَ ﻟَﻚ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻘَﺪ‪‬م‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ذَﻧﺒِﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺄَﺧﱠﺮَ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧ‪‬ﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺘَﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻚ ﺻ‪‬ﺮَﻃﺎً ﻣ‪‬ﺴﺘَﻘ‪‬ﻴﻤﺎً)‪ -2‬اﻟﻔﺘﺢ( ‪ ‬‬

    ‫‪٢٤٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺕﺎ ﺧﺪا از ﮔﻨﺎﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺕﻮ در ﮔﺬرد )ﻣﻔﺴﺮﻳﻦ در اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﻣﺮاد از ﮔﻨﺎﻩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﮔﻨﺎﻩ او ﺑﻮد ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﺸﺮآﺎن آﻪ دﻋﻮت او را‬

    ‫ﺑﻪ ﺕﻮﺣﻴﺪ ﺧﺪا ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ او ﻣﻰﺷﻤﺮدﻧﺪ و ﻣﻘﺼﻮد از ﮔﻨﺎﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ دﻋﻮت ﻗﺒﻞ از هﺠﺮت و ﺑﻌﺪ از هﺠﺮت ﺑﻮد( و ﻧﻌﻤﺖ ﺧﻮد را‬

    ‫ﺑﺮ ﺕﻮ ﺑﻪ ﺣﺪ آﻤﺎل رﺳﺎﻧﺪ و ﺕﻮ را ﺑﻪ راﻩ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ )ﺷﺮع اﺳﻼم ﺑﻪ وﺣﻰ ﺧﻮد( هﺪاﻳﺖ آﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺑﺎ ت و ا ﺖ از ف ﻖ ﺮت ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﺼﺮَك اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺼﺮاً ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰاً)‪ -3‬اﻟﻔﺘﺢ( ‪ ‬‬

    ‫و ﺧﺪا ﺕﻮ را ﺑﻪ ﻧﺼﺮﺕﻰ ﺑﺎ ﻋﺰت و آﺮاﻣﺖ ﻳﺎرى آﻨﺪ‬

    ‫ده ا ﺖ ‪:‬‬ ‫ﻘﺪﺪ ﻖ آ ن ﺖ ﺬا ﻪ ا ﺸﺎن را ﻮی ا ﻤﺎن ﺪا‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱡﻮنَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ أَنْ أَﺳﻠَﻤ‪‬ﻮا ﻗُﻞ ﻻ ﺗَﻤ‪‬ﻨﱡﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ‪ ‬إِﺳﻠَﻤ‪‬ﻜﻢ ﺑ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻦﱡ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬أَنْ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ات‪ ‬ﻟ‪‬ﻼﻳﻤ‪‬ﻦِ إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪-17‬‬

    ‫اﻟﻔﺘﺢ ( ‪ ‬‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺕﻮ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪن ﻣﻨّﺖ ﻣﻰﮔﺬارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﺷﻤﺎ ﺑﻪ اﺳﻼم ﺧﻮد ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻨّﺖ ﻣﻨﻬﻴﺪ ﺑﻠﻜﻪ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ )و اﻳﻤﺎن ﺣﻘﻴﻘﻰ‬

    ‫دارﻳﺪ( ﺧﺪا ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻨّﺖ دارد آﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺳﻮى اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ﻮ ﺐ ﺮت آ ن ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮَةً و‪ ‬ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐٍ)‪ -8‬ق( ‪ ‬‬

    ‫ﺕﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺼﻴﺮﺕﻰ ﺑﺎﺷﺪ )در ﺑﺮهﺎن اﻝﻬﻴّﺖ( و ﺕﺬآﺮى ﺑﺮاى هﺮ ﺑﻨﺪﻩاى آﻪ رو ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺁرد‪.‬‬

    ‫‪٢٥٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ک ﮐﻼم ا ﯽ آ ن آﺳﺎن ﯽ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺮْﻧَﺎ اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻟ‪‬ﻠﺬﱢﻛْﺮِ ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﺪ‪‬ﻛ‪‬ﺮٍ)‪ -22‬اﻟﻘﻤﺮ ( ‪ ‬‬

    ‫و ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را ﺑﺮاى وﻋﻆ و اﻧﺪرز ﺑﺮ ﻓﻬﻢ ﺁﺳﺎن آﺮدﻳﻢ ﺁﻳﺎ آﺴﻰ هﺴﺖ آﻪ از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮد؟‬

    ‫د ﺸﺎن را و ﺑﺎ ﯽ ﮫﺎده ﻮد و رﺿﺎ و ﻮدی ﺪا را ﻃ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ( ‪ ‬‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدﻳﻢ و ﻝﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺕﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺿﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺷﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و اﺟﺮﺷﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻝﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺕﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮ ﻮر ا ﯽ آ ﮫﺎ ﻄﺎ ﻮد ﯽ ﻖ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺮَﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﻔْﻠَﻴﻦِ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬ﻧُﻮراً ﺗَﻤ‪‬ﺸﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -28)‬اﻟﺤﺪﻳﺪ ( ‪ ‬‬

    ‫اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﮔﺮوﻳﺪﻳﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻚ ﺧﺪاﺕﺮس و ﻣﺘّﻘﻰ ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﻪ رﺳﻮﻝﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ( ﻧﻴﺰ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ ﺕﺎ ﺧﺪا‬

    ‫ﺷﻤﺎ را از رﺣﻤﺘﺶ دو ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﺮداﻧﺪ )ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ دﻳﻦ رﺳﻮل ﺧﺘﻤﻰ ﻣﺮﺕﺒﺖ( و ﻧﻮرى ﺷﻤﺎ را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﻨﺪ آﻪ ﺑﺪان ﻧﻮر راﻩ )ﺑﻬﺸﺖ اﺑﺪ( ﭘﻴﻤﺎﻳﻴﺪ و از ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻤﺎ درﮔﺬرد‪ ،‬و ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٢٥١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ر ﺖ و ﻞ ا ﯽ ﺐ آ ن ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﺌَﻼ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻫ‪‬ﻞُ اﻟْﻜﺘَﺐِ أَﻻ ﻳ‪‬ﻘْﺪ‪‬ر‪‬ونَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻀﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬أَنﱠ اﻟْﻔَﻀﻞَ ﺑِﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذُو اﻟْﻔَﻀﻞِ‬

    ‫اﻟْﻌ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢِ)‪ -29‬اﻟﺤﺪﻳﺪ ( ‪ ‬‬

    ‫ﺕﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ اﺳﻼم ﻧﻴﺎوردﻧﺪ از اهﻞ آﺘﺎب ﺑﺪاﻧﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ هﻴﭻ ﺑﻪ رﺣﻤﺖ و ﻓﻀﻞ اﻝﻬﻰ دﺳﺘﻰ ﻧﺪارﻧﺪ و هﺮ ﻓﻀﻠﻰ و رﺣﻤﺘﻰ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ‪،‬‬

    ‫آﻪ او ﺑﻪ هﺮ آﻪ ﺧﻮاهﺪ ﻣﻰﺑﺨﺸﺪ و ﺧﺪا داراى ﻓﻀﻞ و رﺣﻤﺖ ﺑﺰرگ و ﺑﻰاﻧﺘﻬﺎ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ر ﺪرت ﻖ را آ ﻨﺎن ن ﯽ دﺪ ﺸﺎ ﺪه ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﺧْﺮَج‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦْ أَﻫ‪‬ﻞِ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﻳ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻷَو‪‬لِ اﻟﺤﺸﺮِ ﻣ‪‬ﺎ ﻇﻨَﻨﺘُﻢ‪ ‬أَن ﻳﺨْﺮُﺟ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻇﻨﱡﻮا أَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﺣ‪‬ﺼﻮﻧﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺘَﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻗَﺬَف ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺮﱡﻋ‪‬ﺐ ﻳﺨْﺮِﺑ‪‬ﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻮﺗﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﺎﻋ‪‬ﺘَﺒﺮُوا ﻳ‪‬ﺄُوﻟﻰ اﻷَﺑ‪‬ﺼﺮِ)‪ -2‬اﻟﺤﺸﺮ ( ‪ ‬‬

    ‫اوﺳﺖ ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ آﺎﻓﺮان اهﻞ آﺘﺎب را )ﻳﻌﻨﻰ ﻳﻬﻮد ﺑﻨﻰ ﻧﻀﻴﺮ را آﻪ ﺑﻪ ﻣﻜﺮ‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﻗﺘﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺮاى اوﻝﻴﻦ‬

    ‫ﺑﺎر هﻤﮕﻰ را از دﻳﺎرﺷﺎن ﺑﻴﺮون آﺮد و هﺮﮔﺰ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰآﺮدﻳﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ از دﻳﺎر ﺧﻮد ﺑﻴﺮون روﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ هﻢ ﺣﺼﺎرهﺎى ﻣﺤﻜﻢ‬

    ‫ﺧﻮد را ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺧﻮد از )ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( ﺧﺪا ﻣﻰﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ )ﻋﺬاب( ﺧﺪا از ﺁﻧﺠﺎ آﻪ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰﺑﺮدﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﻓﺮا رﺳﻴﺪ و در دﻝﺸﺎن )از ﺳﭙﺎﻩ‬

    ‫اﺳﻼم( ﺕﺮس اﻓﻜﻨﺪ ﺕﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد و ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺧﺎﻧﻪهﺎﺷﺎن را وﻳﺮان ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اى هﻮﺷﻴﺎران ﻋﺎﻝﻢ ﭘﻨﺪ و ﻋﺒﺮت ﮔﻴﺮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﻏ ﻪ ﻖ ﻄ ﻦ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَر‪‬ﺳﻞَ ر‪‬ﺳﻮﻟَﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬ‪ُ‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬د‪‬ﻳﻦِ اﻟﺤﻖّ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻈﻬِﺮَه‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻛﻠﱢﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛَﺮِه‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛُﻮنَ)‪ -9‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اوﺳﺖ ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ رﺳﻮﻝﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ( را ﺑﻪ هﺪاﻳﺖ ﺧﻠﻖ و اﺑﻼغ دﻳﻦ ﺣﻖ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺕﺎ ﺁن را هﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫ﺧﻮش ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﺮ هﻤﻪ ادﻳﺎن ﻋﺎﻝﻢ ﻏﺎﻝﺐ ﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٥٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻮار ﻮن ا ﯽ ﻮﺪ و ﺪا وﺪ آ ا ﻮﯾﺪ و ﻮر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻛُﻮﻧُﻮا أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧﺼﺎرِى إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺤﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻮنَ ﻧﺤ‪‬ﻦُ‬

    ‫أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺌَﺎﻣ‪‬ﻨَﺖ ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﻛَﻔَﺮَت ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻓَﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺻﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﻇﻬِﺮِﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﺼﻒ( ‪ ‬‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ هﻢ ﻳﺎران ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ ﭼﻨﺎن آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺣﻮارﻳﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬آﻴﺴﺖ ﻣﺮا ﺑﺮاى ﺧﺪا ﻳﺎرى آﻨﺪ؟ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﻳﺎران‬

    ‫ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪ .‬ﭘﺲ )ﺑﺎ ﺁن هﻤﻪ ﻣﻌﺠﺰات( ﻃﺎﻳﻔﻪاى از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ و ﻃﺎﻳﻔﻪاى آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﺎن را آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﻣﺆﻳﺪ و‬

    ‫ﻣﻨﺼﻮر ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺕﺎ ﺑﺮ دﺷﻤﻨﺸﺎن ﻇﻔﺮ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫از ﮐﻼم ا ﯽ ﭘﻨﺪ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﺘَﺬْﻛ‪‬ﺮَةٌ ﻟﱢﻠْﻤ‪‬ﺘﱠﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪ -48‬اﻟﺤﺎﻗﻪ ( ‪ ‬‬

    ‫و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﻨﺪ و ﺕﺬآﺮ ﭘﺮهﻴﺰآﺎران ﻋﺎﻝﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ﺮ ﻮا ﺖ ا ﯽ ﺮ آ ن ا ﺖ ‪:‬‬ ‫اﻃ ﻨﺎن ﯽ ﯾﺎ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜﻢ ﻣ‪‬ﻦ ذُﻧُﻮﺑِﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﺆَﺧﱢﺮْﻛُﻢ‪ ‬إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ إِنﱠ أَﺟ‪‬ﻞَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺆَﺧﱠﺮُ ﻟَﻮ‪ ‬ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -4‬ﻧﻮح( ‪ ‬‬

    ‫)و از راﻩ ﺧﻴﺮ ﺧﻮاهﻰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻰﮔﻮﻳﻢ( آﻪ ﺧﺪاى را ﺑﻪ ﻳﻜﺘﺎﻳﻰ ﺑﭙﺮﺳﺘﻴﺪ و از او ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و ﭘﺮهﻴﺰآﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﻣﺮا ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫و ر رااز دل ﻮ ﻨﺎن ﮐﻼم ا ﯽ ادﯾﺎن ﺳ ﻒ داﯾﺪ ‪:‬‬ ‫ا ﻤﺎن ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ﻦ آ ن اﯾﺪ و‬ ‫•‬

    ‫‪٢٥٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ( ‪ ‬‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻝﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻝﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺕﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻝﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺟﻬﺎﻝﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺕﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺿﻼﻝﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻝﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫از ﺴﺎ رت و زﯾﺎن ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ ‪ ‬‬

    ‫‪ ‬ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ ‪ ‬‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪  (1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪  (2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪  (3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺳﻮل ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻝﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻝﺴّﻼم(‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٥٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭼ ا از ف ﺪا ﺶ ‪،‬آ ﯽ او زل ﺸﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬و‪ ‬ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻗَﻮ‪‬مٍ ﻫ‪‬ﺎد‪ -7)‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و ﺑﺎز آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﭼﺮا از ﺧﺪاﻳﺶ ﺑﺮ او ﺁﻳﺖ و ﻣﻌﺠﺰﻩاى ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻥﺸﺪ؟ )ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻥﻨﺪ آﻪ( ﺕﻨﻬﺎ وﻇﻴﻔﻪ ﺕﻮ اﻥﺪرز و‬

    ‫ﺕﺮﺳﺎﻥﻴﺪن )ﺧﻠﻖ از ﻥﺎﻓﺮﻣﺎﻥﻰ ﺧﺪا( اﺳﺖ و هﺮ ﻗﻮﻣﻰ را )از ﻃﺮف ﺧﺪا( رهﻨﻤﺎﻳﻰ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت و ﺖ ﻖ را ﮐﺎ ﯽ ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗُﻞْ إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧَﺎب)‪ -27‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﻣﻜﻪ( ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺖ و ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ از ﺧﺪا ﺑﺮ )اﺛﺒﺎت ﻥﺒﻮت( او ﻥﺎزل ﻥﺸﺪ؟ﺕﻮ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﺑﮕﻮ آﻪ )ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻗﺮﺁن و‬

    ‫ﻣﻌﺠﺰات دﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪ اآﻨﻮن( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﮔﻤﺮاﻩ و هﺮ آﻪ را آﻪ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﺕﻀﺮع و اﻥﺎﺑﻪ آﻨﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰآﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﯽ از آﯾﺎت ﻖ را ‪،‬ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻳ‪‬ﻔْﺮَﺣ‪‬ﻮنَ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﺣ‪‬ﺰَابِ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨﻜ‪‬ﺮُ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻀﻪ‪ ‬ﻗُﻞْ إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أُﻣ‪‬ﺮْت أَنْ أَﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻻ أُﺷﺮِك ﺑِﻪ‪‬‬

    ‫إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَد‪‬ﻋ‪‬ﻮا و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺌَﺎبِ)‪ -36‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و ﺁﻥﺎن آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ آﺘﺎب ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺆﻣﻨﺎن اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺴﻠﻤﺎﻥﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ )آﺘﺎب ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ ﻗﺮﺁن( آﻪ ﺑﺮ ﺕﻮ ﻥﺎزل ﺵﺪ ﺑﺴﻴﺎر‬

    ‫ﺧﻮﺵﻮﻗﺘﻨﺪ‪ ،‬و ﺝﻤﺎﻋﺘﻰ از ﺁﻥﻬﺎ )ﻣﺎﻥﻨﺪ آﻔﺎر اهﻞ آﺘﺎب و ﻗﺮﻳﺶ( ﺑﺮﺧﻰ ﺁﻳﺎت را اﻥﻜﺎر ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ ﻣﺄﻣﻮرم آﻪ ﺧﺪاى ﻳﻜﺘﺎ را ﭘﺮﺳﺘﻢ و‬

    ‫هﺮﮔﺰ ﺑﻪ او ﺵﺮك ﻥﻴﺎورم‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻮى او دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻢ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى اوﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ت ‪،‬ﺣﺎﺻ ﯽ ﯽ آورد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺻﺮﱠﻓْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺬﱠﻛﱠﺮُوا و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺰِﻳﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪ -41‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫‪٢٥٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن اﻥﻮاع ﺳﺨﻨﺎن را ﻥﻴﻜﻮ ﺑﻴﺎن آﺮدﻳﻢ ﺕﺎ ﺧﻠﻖ ﻣﺘﺬآﺮ ﺵﻮﻥﺪ و از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮﻥﺪ و ﻝﻴﻜﻦ ﺑﺪان را ﺑﻪ ﺝﺰ ﻥﻔﺮت ﺣﺎﺻﻠﻰ ﻥﻤﻰاﻓﺰاﻳﺪ‬

    ‫ا ﺮﺷﺎن ‪ ،‬از از ﺰ ا ﻨﺎع ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺻﺮﱠﻓْﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ ﻓَﺄَﺑﻰ أَﻛْﺜﺮُ اﻟﻨﱠﺎسِ إِﻻ ﻛﻔُﻮراً)‪ -89‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫و هﻤﺎﻥﺎ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻥﻪ ﻣﺜﺎل ﺁوردﻳﻢ )ﺕﺎ ﻣﮕﺮ هﺪاﻳﺖ ﺵﻮﻥﺪ( ﻝﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺝﺰ از آﻔﺮ و ﻋﻨﺎد از هﺮ ﭼﻴﺰ اﻣﺘﻨﺎع‬

    ‫آﺮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﺨﺎ ﺖ و ا ﮑﺎر ﺪﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﺮِف ﻓﻰ و‪‬ﺟ‪‬ﻮه‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا اﻟْﻤ‪‬ﻨﻜﺮَ ﻳ‪‬ﻜﺎد‪‬ونَ ﻳ‪‬ﺴﻄﻮنَ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﺘْﻠُﻮنَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻗُﻞْ أَ‬

    ‫ﻓَﺄُﻧَﺒ‪‬ﺌُﻜُﻢ ﺑِﺸﺮﱟ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻟ‪‬ﻜﻢ‪ ‬اﻟﻨﱠﺎر‪ ‬و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﺎ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺑِﺌْﺲ اﻟْﻤ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪-72‬اﻟﺤﺞ(‬

    ‫و هﺮﮔﺎﻩ ﺑﺮ اﻳﻦ آﺎﻓﺮان ﻣﻌﺎﻥﺪ ﺁﻳﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ ﺕﻼوت ﺵﻮد در ﭼﻬﺮﻩ ﺁن آﺎﻓﺮان ﺑﻪ ﺣﺪى اﺛﺮ ﻣﺨﺎﻝﻔﺖ و اﻥﻜﺎر ﻣﺸﺎهﺪﻩ آﻨﻰ آﻪ ﻥﺰدﻳﻚ اﺳﺖ‬

    ‫)از ﻓﺮط ﻏﻀﺐ( ﺑﺮ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥﻰ آﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ ﺁﻥﺎن ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺣﻤﻠﻪور ﺵﻮﻥﺪ‪) ،‬ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ( ﺑﮕﻮ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاﺑﻰ ﺑﺪﺕﺮ از اﻳﻦ ﺧﺒﺮ‬

    ‫دهﻢ؟ﺁن ﺁﺕﺶ دوزخ اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪا ﺁن را ﺑﻪ آﺎﻓﺮان وﻋﺪﻩ دادﻩ اﺳﺖ و ﺁﻥﺠﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ ﺑﺎزﮔﺸﺘﮕﺎهﻰ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﻘﺎ ﻞ آن ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮِﻳﻦَ ﺑِﻪ‪ ‬ﺳﻤ‪‬ﺮاً ﺗَﻬ‪‬ﺠ‪‬ﺮُونَ)‪ -67‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫در ﺣﺎﻝﺘﻰ آﻪ ﺑﻪ هﺬﻳﺎن و اﻓﺴﺎﻥﻪهﺎى ﺵﺒﺎﻥﻪ ﺧﻮد )از ﺵﻨﻴﺪن آﻼم ﺧﺪا( ﺕﻜﺒﺮ و دورى ﻣﻰآﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪم ﺖ از ﻮای ﺲ آ ن ‪:‬‬ ‫ا اض از ﻖ ‪ ،‬ﻋ‬ ‫•‬

    ‫‪٢٥٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔَﺴﺪ‪‬ت‪ ‬اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت و‪ ‬اﻷَر‪‬ض و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻴﻬِﻦﱠ ﺑ‪‬ﻞْ أَﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺬ‪‬ﻛﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪-71‬‬

    ‫اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺣﻖ ﺕﺎﺑﻊ هﻮاى ﻥﻔﺲ ﺁﻥﺎن ﺵﻮد هﻤﺎﻥﺎ ﺁﺳﻤﺎﻥﻬﺎ و زﻣﻴﻦ و هﺮ آﻪ در ﺁﻥﻬﺎﺳﺖ ﻓﺎﺳﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺵﺪ‪) .‬و آﺎﻓﺮان از ﺝﻬﻞ ﻥﺴﺒﺖ ﺝﻨﻮن ﺑﻪ‬

    ‫رﺳﻮل ﻣﺎ دادﻥﺪ؛ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺎ اﻥﺪرز ﻗﺮﺁن ﺑﺰرگ را ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺁﻥﺎن از اﻳﻦ اﻥﺪرز ﺧﻮد اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ‬

    ‫ﻦا ﺖ‪:‬‬ ‫ﻮ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮَةً ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -13‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻣﺎ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر روﺵﻦ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ اراﺋﻪ ﺵﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ ﺳﺤﺮ ﺑﻮدﻥﺶ روﺵﻦ و ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آن ﮐﺎ ﺪه وا ا ء ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓﻰ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ أَنْ إِذَا ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜْﻔَﺮُ ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰَأُ ﺑﻬ‪‬ﺎ ﻓَﻼ ﺗَﻘْﻌ‪‬ﺪ‪‬وا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﻳﺨُﻮﺿﻮا ﻓﻰ ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪‬‬

    ‫ﻏَﻴﺮِه‪ ‬إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬إِذاً ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎﻣ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻨَﻔ‪‬ﻘ‪‬ﻴﻦَ و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ ﻓﻰ ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﻨﱠﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً)‪ -140‬اﻟﻨﺴﺎ(‬

    ‫و ﻣﺤﻘﻘًﺎ ﺧﺪاوﻥﺪ در آﺘﺎب ﺧﻮد اﻳﻦ ﺣﻜﻢ را ﺑﺮ ﺵﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را ﺵﻨﻴﺪﻳﺪ آﻪ ﺑﺪان آﺎﻓﺮ ﺵﻮﻥﺪ و اﺳﺘﻬﺰا آﻨﻨﺪ ﭘﺲ ﺑﺎ ﺁن ﮔﺮوﻩ‬

    ‫)ﻣﻨﺎﻓﻖ( ﻣﺠﺎﻝﺴﺖ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﺕﺎ در ﺣﺪﻳﺜﻰ دﻳﮕﺮ داﺧﻞ ﺵﻮﻥﺪ‪ ،‬آﻪ )اﮔﺮ ﺑﺎ ﺁﻥﺎن هﻤﻨﺸﻴﻦ ﺵﻮﻳﺪ( ﺁن ﮔﺎﻩ ﺵﻤﺎ هﻢ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﺁﻥﺎن هﺴﺘﻴﺪ‪ .‬و ﺧﺪا ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن را ﺑﺎ‬

    ‫آﺎﻓﺮان در ﺝﻬﻨﻢ ﺝﻤﻊ ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ر ﻮل ﻖ را ‪ ،‬ﻪ و ﯽ د و وﻏ ﻮ ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ اﻟْﻤ‪‬ﻸُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨﺮَات ﻓﻰ ﺳﻔَﺎﻫ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨَﻈﻨﱡﻚ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻜَﺬ‪‬ﺑِﻴﻦَ)‪ -66‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫ﻣﻬﺘﺮان ﻗﻮﻣﺶ آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻥﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺕﻮ را ﺳﻔﻴﻪ و ﺑﻰﺧﺮد ﻣﻰﻳﺎﺑﻴﻢ و ﮔﻤﺎن ﻣﻰآﻨﻴﻢ آﻪ ﺕﻮ ﺳﺨﺖ از دروﻏﮕﻮﻳﺎن ﺑﺎﺵﻰ‪.‬‬

    ‫‪٢٥٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫دﯾ ان ﻮ ﻨﺪ ‪:‬ا ﻦ ه ا ﻤﺎن ﺪا ﯿﮏ از ﻤﺎ ‪ ،‬ا ود ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِﻟَﺖ ﺳﻮر‪‬ةٌ ﻓَﻤ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ أَﻳ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ز‪‬اد‪‬ﺗْﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬ‪‬ه‪ ‬إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً ﻓَﺄَﻣ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻓَﺰَاد‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺒ‪‬ﺸ‪‬ﺮُونَ)‪-124‬‬

    ‫اﻟﺘﻮﺑﻪ (‬

    ‫و هﺮﮔﺎﻩ ﺳﻮرﻩاى ﻥﺎزل ﺵﻮد ﺑﺮﺧﻰ )از هﻤﻴﻦ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن( هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن آﺪام ﻳﻚ از ﺵﻤﺎ اﻓﺰود؟ﺁﻥﺎن آﻪ ﺑﻪ‬

    ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ اهﻞ اﻳﻤﺎﻥﻨﺪ هﻤﻪ را ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻴﻔﺰود و ﺵﺎدﻣﺎن و ﻣﺴﺮور ﺵﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴﺪ ﻦ ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -40‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻗﺮﺁن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ و ﺑﺮﺧﻰ اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁورﻥﺪ‪ ،‬و ﺧﺪاى ﺕﻮ ﺣﺎل ﺕﺒﻬﻜﺎران را ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻰداﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮی ا ﯽ ﻮد ﯽ ﺘﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﻨﱠﺎس ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﻦِ اﻫ‪‬ﺘَﺪ‪‬ى ﻓَﺈِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ى ﻟ‪‬ﻨَﻔْﺴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺿﻞﱠ ﻓَﺈِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧَﺎ‬

    ‫ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﺑِﻮ‪‬ﻛﻴﻞٍ)‪ -108‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اى ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ )آﺘﺎب و رﺳﻮل( ﺣﻖ از ﺝﺎﻥﺐ ﺧﺪاﻳﺘﺎن ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﭘﺲ هﺮ آﺲ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﻥﻔﻌﺶ ﺑﺮ ﺧﻮد اوﺳﺖ و هﺮ آﺲ‬

    ‫ﺑﻪ راﻩ ﮔﻤﺮاهﻰ ﺵﺘﺎﻓﺖ زﻳﺎﻥﺶ ﺑﺮ ﺧﻮد اوﺳﺖ و ﻣﻦ ﻥﮕﻬﺒﺎن ﺵﻤﺎ )از ﻣﺆاﺧﺬﻩ ﺧﺪا( ﻥﻴﺴﺘﻢ‪.‬‬

    ‫ا ﺮ آ ﮫﺎ از ﻖ ا اه دارﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬ﺟِﻨﱠﺔُ ﺑ‪‬ﻞْ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬أَﻛﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻛَﺮِﻫ‪‬ﻮنَ)‪ -70‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫‪٢٥٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ رﺳﻮل را ﺝﻨﻮﻥﻰ ﻋﺎرض ﺵﺪﻩ )آﻪ دﻋﻮى رﺳﺎﻝﺖ ﻣﻰآﻨﺪ( ؟ )ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ دﻳﻦ ﺣﻖ را ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺁوردﻩ و ﻝﻴﻜﻦ‬

    ‫اآﺜﺮ ﺁﻥﻬﺎ از ﺣﻖ روﮔﺮدان و ﻣﺘﻨﻔﺮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫آ ا وغ ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ ﯽ دا ﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺎ ﯿ ﻪ ﻇﻠ ﯽ رگ و ﯽ ﻖ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪ ‬اﻓْﺘﺮَات‪ ‬و‪ ‬أَﻋ‪‬ﺎﻧَﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ء‪‬اﺧَﺮُونَ ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ز‪‬وراً)‪ -4‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ اﻳﻦ آﺘﺎب )آﻪ ﻣﺤﻤّﺪ و ﺣﻴﺶ ﻣﻰﺵﻤﺮد( ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺑﻪ دروغ از ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ و دﻳﮕﺮان )از اهﻞ آﺘﺎب( ﻥﻴﺰ )در ﻗﺼﺺ و‬

    ‫ﻖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ‬
    ‫اﺣﻜﺎم( ﺑﻪ او آﻤﻚ آﺮدﻩاﻥﺪ ﺑﭽﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬و اﻝﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ آﺎﻓﺮان ﻇﻠﻤﻰ ﺑﺰرگ )درﺑﺎرﻩ ﻗﺮﺁن اﻝﻬﻰ( و ﻥﺴﺒﺘﻰ ﻥﺎ ﺣﻖ )در ﺣ ّ‬

    ‫ﺧﺪا( اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ا ا ﺴﺎ ﯽ ﯽ دا ﻨﺪ ﺢ و ﺷﺎم ‪ ،‬او ﻮ اﺪه ﯽ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ اﻛﺘَﺘَﺒ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﻬِﻰ‪ ‬ﺗُﻤ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻜﺮَةً و‪ ‬أَﺻ‪‬ﻴﻼً)‪ -5‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب اﻓﺴﺎﻥﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن و ﺣﻜﺎﻳﺎت ﺳﺎﺑﻘﻴﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺧﻮد از ﺁﻥﻬﺎ ﻥﺴﺨﻪ ﺑﺮداﺵﺘﻪ و )اﺻﺤﺎﺑﺶ( ﺻﺒﺢ و ﺵﺎم ﺑﺮ او اﻣﻼ‬

    ‫و ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﻰآﻨﻨﺪ )ﺕﺎ آﺎﻣﻞ و ﺁراﺳﺘﻪ ﮔﺮداﻥﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫‪ ،‬ﻞ ا ﯽ را ﻮا ﻨﺪ ﯾﺎ ‪:‬‬ ‫آ ﻨﺎن ﺮ ا ﯽ ﭘﺎی ﯽ ﻨﺪ دﯾ‬ ‫•‬

    ‫اﻧﻈﺮْ ﻛﻴ‪‬ﻒ ﺿﺮَﺑ‪‬ﻮا ﻟَﻚ اﻷَﻣ‪‬ﺜَﻞَ ﻓَﻀﻠﱡﻮا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنَ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -9‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺑﻨﮕﺮ ﺕﺎ ﭼﻪ داﺳﺘﺎن و ﻣﺜﻠﻬﺎ ﺑﺮاى ﺕﻮ زدﻥﺪ؟ﭘﺲ ﭼﻨﺎن ﮔﻤﺮاﻩ ﺵﺪﻥﺪ آﻪ دﻳﮕﺮ هﻴﭻ راﻩ رﺵﺪ و هﺪاﻳﺘﻰ ﻥﺘﻮاﻥﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﻔ و ﻞ ﯽ ﻨﺪ ﯽ ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٥٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﺴﺐ أَنﱠ أَﻛﺜﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮنَ أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺎﻷَﻧْﻌ‪‬ﻢِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺿﻞﱡ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -44‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﻳﺎ ﭘﻨﺪارى آﻪ اآﺜﺮ اﻳﻦ آﺎﻓﺮان ﺣﺮﻓﻰ ﻣﻰﺵﻨﻮﻥﺪ ﻳﺎ ﻓﻜﺮ و ﺕﻌﻘﻠﻰ دارﻥﺪ؟اﻳﻨﺎن )در ﺑﻰﻋﻘﻠﻰ( ﺑﺲ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎﻥﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ )ﻥﺎدانﺕﺮ و(‬

    ‫ﮔﻤﺮاﻩﺕﺮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﺑﺎ ا ﮑﺎ ر آن‪ ،‬ﻮد ﻇﻠﻢ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪-14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻥﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﻥﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻥﺨﻮت و ﺳﺘﻤﮕﺮى اﻥﻜﺎر ﺁن آﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺕﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺁن‬

    ‫ﻣﺮدم ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻥﺠﺎﻣﻴﺪ )و ﭼﮕﻮﻥﻪ هﻼك ﺵﺪﻥﺪ( ؟‬

    ‫ﺪ ﯽ ﻮﺪ‪ ،‬ﻮن آ ا از ﭘﺪران ﻮد ه اﺪ‪ ،‬ا ﻦ ﺘﺎر و د ﻮی ‪ ،‬و ا ﺮا ا ﺖ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -36‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭼﻮن ﻣﻮﺳﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ﺁﻳﺎت ﻣﺎ آﻪ )ﺣﻘﺎﻥﻴﺘﺶ( ﺑﺮ هﻤﻪ روﺵﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻥﻴﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﺎز )ﺁن ﻗﻮم ﺧﻮد ﺳﺮ و ﻝﺠﻮج ﻥﺎدان( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ‬

    ‫ﻣﻌﺠﺰات ﺕﻮ ﺝﺰ ﺳﺤﺮى آﻪ ﺳﺎﺧﺘﮕﻰ ﺕﻮﺳﺖ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻥﻴﺴﺖ و ﻣﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر و دﻋﻮى آﻪ ﺕﻮ دارى هﻴﭻ از ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻨﻤﺎن )اﻣﻢ ﺳﺎﺑﻘﻪ(‬

    ‫ﻥﺸﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫آ ﮫﺎ ھﻢ ﮐﺎ ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫ا ﯽ ﻮن ﺬ ﻪ ﯽ ﻃ ﻨﺪ ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ‬

    ‫ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -48‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪٢٦٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ )رﺳﻮل( ﺣﻖ از ﺝﺎﻥﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﻪ اﻳﻦ رﺳﻮل ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﻣﻌﺠﺰاﺕﻰ )ﻥﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و ﻳﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻝﻮاح‬

    ‫ﺕﻮرات( دادﻩ ﻥﺸﺪ؟ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺮدم از اﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻥﺸﺪﻥﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺕﻮرات( ﺳﺤﺮ و‬

    ‫ﺝﺎدوﮔﺮى اﺳﺖ آﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻥﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻰاﻳﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩاﻳﻢ؟‬

    ‫ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮن از ﻮای ﺲ ﻮد ﭘ ﺮوی ﻨﺪ‪ ،‬د ﻮت ﻖ را اﺟﺎ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺕﻘﺎﺽﺎى ﺕﻮ ﺝﻮاب ﻥﺘﻮاﻥﻨﺪ داد در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﺪان آﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺕﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻥﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺳﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺕﺮ از ﺁن‬

    ‫آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻥﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺳﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺕﻤﺎم ﺣﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪاﻳﺖ ﻥﺨﻮاهﺪ‬

    ‫آﺮد‪.‬‬

    ‫ھ ﻨﺎن ﻨﺎ‪ ،‬ﺿﻼ ﯽ ﻣﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰِ ﻋ‪‬ﻦ ﺿﻠَﻠَﺘ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِن ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻓَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ – 53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺕﻮ ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ آﻮر )دل و آﺎﻓﺮ( هﺴﺘﻨﺪ ﻥﺘﻮاﻥﻰ از ﺽﻼﻝﺘﺸﺎن ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺁرى‪ ،‬ﺕﻨﻬﺎ ﺕﻮ ﺁﻥﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ و در‬

    ‫ﭘﻰ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺕﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﻣﺎ ﺵﻮﻥﺪ ﺕﻮاﻥﻰ )هﺪاﻳﺖ آﻨﻰ و ﺳﺨﻦ ﺧﺪا را( ﺑﻪ ﮔﻮش هﻮﺵﺸﺎن ﺑﺮﺳﺎﻥﻰ‪.‬‬

    ‫آ ا و ﯿ ﻪ ﻮا ﺪن ﺧ ﻖ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻞ و او م ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﺮَﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ و‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟِﺌْﺘَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻟﱠﻴ‪‬ﻘُﻮﻟَﻦﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -58‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن )ﻋﻈﻴﻢ( ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻥﻪ ﻣﺜﻞ زدﻳﻢ و اﮔﺮ ﺕﻮ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻥﻪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻴﺎورى ﺑﺎز آﺎﻓﺮان‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘﺎ )از روى ﻋﻨﺎد( ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺵﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ و رﺳﻮﻝﺘﺎن ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ و اوهﺎم ﻣﻰﺧﻮاﻥﻴﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٦١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺮ ن ‪ ،‬ﻮد را رﺳﺎ آ ن ﮐﺎ ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -34‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ رﺳﻮل ﺑﻴﻢ دهﻨﺪﻩاى در دﻳﺎرى ﻥﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺛﺮوﺕﻤﻨﺪان ﻋﻴّﺎش ﺁن دﻳﺎر )ﺑﻪ رﺳﻮﻻن( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺳﺎﻝﺖ ﺁن‬

    ‫ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻥﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫آ ن را اﺧﻼل د ﻦ ﭘﺪرا ﺸﺎن‪ ،‬ﮫﻢ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻛُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -43‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﭼﻮن )ﺕﻮﺳﻂ رﺳﻮل( ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺁﻳﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ ﺕﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺵﺨﺺ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﻣﺮدى اﺳﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاهﺪ ﺵﻤﺎ را از ﺁﻥﭽﻪ‬

    ‫ﭘﺪراﻥﺘﺎن ﻣﻰﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻥﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻥﺪ هﻴﭻ ﻣﺰﻳّﺖ دﻳﮕﺮى ﻥﺪارد‪ .‬و ﻥﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥﺶ هﻢ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ )و ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻥﺴﺒﺖ‬

    ‫ﻖ ﺑﺮ )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺳﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى‬
    ‫ﻣﻰدهﺪ( ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻥﺒﺎﺵﺪ‪ .‬و آﺎﻓﺮان ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﺣ ّ‬

    ‫ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﯽ ا ﺖ ‪،‬ﮐﻼم ﻖ را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫آ ﻨﺎن‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻠَﻐُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺸﺎر‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ر‪‬ﺳﻠﻰ ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻧَﻜ‪‬ﻴﺮِ)‪ -45‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و آﻔﺎر ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻥﺸﺎن را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ و اﻳﻦ آﺎﻓﺮان اﻣﺖ ﺕﻮ ﺑﻪ ﻋﺸﺮ ﺁﻥﭽﻪ ﺑﻪ ﺁن ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن دادﻳﻢ )از ﺛﺮوت و ﺝﺎﻩ(‬

    ‫ﻥﺮﺳﻴﺪﻥﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻥﻬﺎ آﻪ رﺳﻮﻻن ﻣﺮا ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ ﭼﮕﻮﻥﻪ ﺑﻪ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺵﺪﻥﺪ )اﻳﻨﺎن هﻢ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﺁﻥﺎن ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻣﻰرﺳﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫‪٢٦٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢﺑ‪‬ﺖ ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ و‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺮْﺟ‪‬ﻊ‪ ‬اﻷُﻣ‪‬ﻮر‪ -4)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ ﻏﻤﻴﻦ ﻣﺒﺎش( اﮔﺮ ﺕﻮ را اﻳﻦ اﻣﺖ )ﻥﺎدان( ﺕﻜﺬﻳﺐ آﻨﻨﺪ ﭘﻴﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ را ﻥﻴﺰ )اﻣﺘﻬﺎﺵﺎن( ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ اﻣﻮر‬

    ‫ﺧﻠﻖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪاﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮا ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫آ ﻨﺎن ﻮر ﺘﺎن ر و ﻇﻠ ﺖ و ر ﻪ اﺪ ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -19‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ )آﺎﻓﺮ ﺕﺎرﻳﻚ ﺝﺎن( آﻮر و )ﻣﺆﻣﻦ روﺵﻦ روان( ﺑﻴﻨﺎ ﻳﻜﺴﺎن ﻥﻴﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻠُﻤ‪‬ﺖ و‪ ‬ﻻ اﻟﻨﱡﻮر‪ -20)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﻴﭻ ﻇﻠﻤﺖ ﺑﺎ ﻥﻮر ﻣﺴﺎوى ﻥﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻻ اﻟﻈﻞﱡ و‪ ‬ﻻ اﻟﺤﺮُور‪ -21)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺁﻓﺘﺎب و ﺳﺎﻳﻪ هﻢ رﺕﺒﻪ ﻥﺒﺎﺵﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻻ اﻷَﻣ‪‬ﻮ‪‬ت إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻓﻰ اﻟْﻘُﺒ‪‬ﻮرِ)‪ -22‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و اﺑﺪا زﻥﺪﮔﺎن )ﻋﻠﻢ و اﻳﻤﺎن( ﺑﺎ ﻣﺮدﮔﺎن )ﺝﻬﻞ و ﻋﺼﻴﺎن( ﺑﺮاﺑﺮ ﻥﻴﺴﺘﻨﺪ‪) .‬اى رﺳﻮل ﺑﺪان آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺑﺨﻮاهﺪ ﺵﻨﻮا )ى آﻼم ﺣﻖ(‬

    ‫ﺳﺎزد و اﻣﺎ ﺕﻮ ﺁن آﺲ را آﻪ در ﮔﻮرﺳﺘﺎن )آﻔﺮ و ﺝﻬﺎﻝﺖ و ﺵﻬﻮت ﭘﺮﺳﺘﻰ( ﻓﺮو رﻓﺘﻪ هﺮﮔﺰ ﺵﻨﻮا ﻥﺘﻮاﻥﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪٢٦٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫آﯾﺎت و ات و ﺐ ودﻻ ﻞ رو ﻦ ‪ ،‬ای ﺪا ﺸﺎن آﺪه ‪،‬ھ ﻪ را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺑِﺎﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -25‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و اﮔﺮ اﻣﺖ ﺕﻮ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﻮد را آﻪ ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و آﺘﺐ و ﺣﺠّﺘﻬﺎى روﺵﻦ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺘﺸﺎن ﺁﻣﺪﻥﺪ هﻤﻪ‬

    ‫را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ‬

    ‫ﺨﺎ ﺖ و ﺸﺎن اﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬‬

    ‫ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و )ﻣﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻣﺤﻜﻢﺕﺮﻳﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻥﺎم ﺧﺪا ﻳﺎد ﻣﻰآﺮدﻥﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺝﺎﻥﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻥﻬﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ از هﺮ ﻳﻚ از اﻣﻢ‬

    ‫)ﻳﻬﻮد و ﻥﺼﺎرى زودﺕﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﭼﻴﺰى ﺝﺰ ﻣﺨﺎﻝﻔﺖ و ﻥﻔﺮت ﻥﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ و دن ﯽ ﻨﺪ و ﻣ اﺪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺝﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺕﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻥﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻥﺪﻳﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺵﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺝﺰ ﺑﺮ ﺻﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻥﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ هﻼك ﺵﻮﻥﺪ اﻥﺘﻈﺎرى دارﻥﺪ؟و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻥﺪﻳﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻥﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻝﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺕﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﻥﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﮑﺎر آﯾﺎت ﻨﺪ و ﺎﯿﭘ ﺮان را وﻏ ﻮ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٦٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺗَﻜْﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮنَ)‪ -15‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺵﻤﺎ ﺝﺰ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﺸﺮى هﺴﺘﻴﺪ ﻣﻘﺎم دﻳﮕﺮى ﻥﺪارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺧﺪاى رﺣﻤﺎن ﭼﻴﺰى را ﻓﺮو ﻥﻔﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ و ﺝﺰ اﻳﻨﻜﻪ ﺵﻤﺎ‬

    ‫ﻣﺮدم دروﻏﮕﻮﻳﻰ هﺴﺘﻴﺪ هﻴﭻ در آﺎر ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﻈﺎ ا ﯽ را ل ﺪ ﺮﺪ و آ ا ﮫﺪﯾﺪ ر ﺞ و‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺎز ﻣﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ وﺝﻮد ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از اﻳﻦ دﻋﻮى( دﺳﺖ ﺑﺮ ﻥﺪارﻳﺪ اﻝﺒﺘﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎرﺕﺎن ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد و از ﻣﺎ ﺑﻪ ﺵﻤﺎ‬

    ‫رﻥﺞ و ﺵﻜﻨﺠﻪ ﺳﺨﺖ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻈﺎ ا ﯽ را ا ا و ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَةً ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -30‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫واى ﺑﺮ ﺣﺎل اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن )ﮔﻤﺮاﻩ ﻝﺠﻮج( آﻪ هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﺁﻥﻬﺎ ﻥﻴﺎﻣﺪ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ او را ﺑﻪ ﺕﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ذ ا ﯽ و ان ﻦ را‪ ،‬ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﱠﻤ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻟﺸﻌ‪‬ﺮَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻨﺒ‪‬ﻐ‪‬ﻰ ﻟَﻪ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮٌ و‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬انٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪-69‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و ﻥﻪ ﻣﺎ او را )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ را( ﺵﻌﺮ ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﻢ و ﻥﻪ ﺵﺎﻋﺮى ﺵﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﻘﺎم اوﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﭼﻴﺰى ﺝﺰ ذآﺮ‬

    ‫اﻝﻬﻰ و ﻗﺮﺁن روﺵﻦ ﺑﻴﺎن ﺧﺪا ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫‪٢٦٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭘﻨﺪ ﻧ ﺮﺪ‪ ،‬ﻮن زﺪه دل ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺕﺎ هﺮ آﻪ را زﻥﺪﻩدل اﺳﺖ )ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺕﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺧﺪا و ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻥﺪ و ﺑﺮ آﺎﻓﺮان )ﻥﻴﺰ ﺑﻪ اﺕﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و ﻻزم ﮔﺮدد‬

    ‫ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻻ إِﻟَﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮُونَ)‪ -35‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫ﻻ اﻝﻠّﻪ )آﻠﻤﻪ ﺕﻮﺣﻴﺪ( ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺵﺪ )از ﻗﺒﻮل ﺁن( ﺳﺮآﺸﻰ ﻣﻰآﺮدﻥﺪ‪.‬‬
    ‫ﺁﻥﻬﺎ ﺑﻮدﻥﺪ آﻪ ﭼﻮن ﻻ اﻝﻪ ا ّ‬

    ‫ﻘﺪﺪ ﺧﺎ وی ﯽ ﻮد د ﺖ از ﺪا ﯾﺎن ﻮد ‪ ،‬دا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ أَ ﺋﻨﱠﺎ ﻟَﺘَﺎرِﻛُﻮا ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﺸﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنِ)‪ -36‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫و ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺵﺎﻋﺮ دﻳﻮاﻥﻪاى دﺳﺖ از ﺧﺪاﻳﺎن ﺧﻮد ﺑﺮدارﻳﻢ؟!‬

    ‫ﻈﺎ ا ا ﯽ را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ؛ ھ ﻨﺎﻧ ﻪ ﻮم ﻮح وﻋﺎد و ﻮن ا ﺠﺎم دادﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ ذُو اﻷَو‪‬ﺗَﺎد‪ -12)‬ص(‬

    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻣﺸﺮآﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻥﻮح و ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻋﺎد )ﻗﻮم هﻮد( و ﻓﺮﻋﻮن )و ﻓﺮﻋﻮﻥﻴﺎن( ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺪرت ﻥﻴﺰ ﺕﻜﺬﻳﺐ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﺪا( آﺮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﻨﺪه ای ﻮا ﻨﺪ دا ﺖ ‪:‬‬ ‫ا ﯽ ﻮا ﻨﺪ ﻣﺎ ﺪ ‪ ،‬ﺷﺎ ﯽ دﯾ ‪ ،‬ﺪا‬ ‫•‬

    ‫‪٢٦٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ذ‪‬ﻛْﺮِ اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪ -23)‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ (و ﻥﻴﻜﻮﺕﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺧﺪا) اﺳﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺁﻳﺎﺕﺶ هﻤﻪ (در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز) ﺑﺎ هﻢ‬

    ‫ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺖ و در ﺁن ﺛﻨﺎى ﺧﺪا (و ﺧﺎﺻﺎن ﺧﺪا) ﻣﻜﺮر ﻣﻰﺵﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺕﻼوت (ﺁﻳﺎت ﻗﻬﺮ) ﺁن ﺧﺪا ﺕﺮﺳﺎن را ﻝﺮزﻩ ﺑﺮ اﻥﺪام اﻓﺘﺪ و (ﺑﺎ ﺁﻳﺎت‬

    ‫رﺣﻤﺖ) ﺑﺎز ﺁرام و ﺳﻜﻮﻥﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ و دﻝﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ (آﺘﺎب) هﻤﺎن (رﺣﻤﺖ و) هﺪاﻳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺑﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دﻳﮕﺮ هﻴﭻ هﺪاﻳﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻥﺨﻮاهﺪ داﺵﺖ‬

    ‫ﺑﺎ ﻞ ﺪل ﻨﺪ‪ ،‬ﻖ را ﭘﺎ ﻤﺎل ﺳﺎزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬اﻷَﺣ‪‬ﺰَاب ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻛﻞﱡ أُﻣ‪‬ﺔِ ﺑِﺮَﺳﻮﻟﻬِﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺄْﺧُﺬُوه‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ‬

    ‫ﻓَﺄَﺧَﺬْﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -5‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫)اﮔﺮ اﻣﺖ ﺕﻮ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ ﻏﻢ ﻣﺪار آﻪ( ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻥﻮح و ﻃﻮاﻳﻒ ﺑﻌﺪ از ﻥﻮح ﻥﻴﺰ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان را( ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ و هﺮ اﻣﺘﻰ‬

    ‫هﻤّﺖ ﮔﻤﺎﺵﺖ آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را دﺳﺘﮕﻴﺮ )و هﻼك( ﮔﺮداﻥﺪ و ﺝﺪل و ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺕﺎ ﺑﺮهﺎن ﺣﻖ را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﺳﺎزد‪ ،‬ﻣﻦ هﻢ ﺁﻥﻬﺎ‬

    ‫را )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﻔﺮ( ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﭼﮕﻮﻥﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺳﺨﺖ آﺮدم!‬

    ‫آﯾﺎت رو ﻦ ﻖ را‪،‬ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻜَﻔَﺮُوا ﻓَﺄَﺧَﺬَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻗَﻮِى‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -22‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻳﻦ هﻼآﺖ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺑﻮد آﻪ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻥﺸﺎن ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ادﻝّﻪ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻰﺁﻣﺪﻥﺪ و ﺁﻥﺎن )از ﺝﻬﻞ و ﻋﻨﺎد( آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻥﺪ‪ ،‬ﺧﺪا هﻢ‬

    ‫ﺁﻥﺎن را )ﺑﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ( ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺘﺪر و ﺳﺨﺖ آﻴﻔﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٢٦٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﺳﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -23‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و هﻤﺎﻥﺎ ﻣﻮﺳﻰ را ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و ﺣﺠّﺖ ﺁﺵﻜﺎر ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ا ﺮ دم ﻪ ﯿﺎ ﺖ ‪،‬ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔَ ﻻَﺗ‪‬ﻴ‪‬ﺔٌ ﻻ ر‪‬ﻳ‪‬ﺐ ﻓ‪‬ﻴﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -59‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻰهﻴﭻ ﺵﻚ ﻣﻰﺁﻳﺪ و ﻝﻴﻜﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم )ﺕﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺮگ ﺑﻪ ﺁن( اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁورﻥﺪ‬

    ‫آ ﻪ از ﻋ ﻮم د آ ن ا ﺖ ‪،‬دل ﻮش دارﺪ و اد رو ﻦ را ﭙﺬ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﻜُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَى ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﻨﻜ‪‬ﺮُونَ)‪ -81‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺧﺪا ﺁﻳﺎت )ﻗﺪرت و رﺣﻤﺖ( ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺵﻤﺎ اراﺋﻪ دهﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺪام ﻳﻚ از ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ را اﻥﻜﺎر ﺕﻮاﻥﻴﺪ آﺮد؟‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ و‪ ‬ﺣ‪‬ﺎقَ ﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -83‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ رﺳﻮﻻﻥﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻝّﻪ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪﻥﺪ ﺁن ﻣﺮدم )ﻥﺎدان( ﺑﻪ داﻥﺶ و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﺵﺎد و ﻣﻐﺮور ﺵﺪﻥﺪ و‬

    ‫وﻋﺪﻩ ﻋﺬاﺑﻰ آﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰآﺮدﻥﺪ هﻤﻪ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‬

    ‫ﻏ ﻪ آن ‪ ،‬ﻦ ا ﯽ ﻮش ا د ﻨﺪ و ﻨﺎن ﻮ و ﺑﺎ ﻞ آن ا ﻘﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا ﻟﻬَِﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ و‪ ‬اﻟْﻐَﻮ‪‬ا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻜﻢ‪ ‬ﺗَﻐْﻠ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -26‬ﻓﺼﻠﺖ (‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﮔﻮش ﻓﺮا ﻥﺪهﻴﺪ و ﺳﺨﻨﺎن ﻝﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ در ﺁن اﻝﻘﺎء آﻨﻴﺪ ﺕﺎ ﻣﮕﺮ ﺑﺮ او ﻏﺎﻝﺐ ﺵﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٦٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ای ﺪم ا ﻤﺎ ﺸﺎن ‪ ،‬ﺬر ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ‬

    ‫ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺎت اﻳﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺵﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻥﻴﺎﻣﺪ )ﺕﺎ ﻣﺎ ﻗﻮم‬

    ‫ﻋﺮب اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁﻳﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺳﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻥﺎزل ﻣﻰﺵﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁرﻥﺪ( ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺵﻔﺎﺳﺖ و اﻣﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁرﻥﺪ ﮔﻮﺵﻬﺎﻳﺸﺎن )از ﺵﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻮﺝﺐ آﻮرى )ﺝﻬﻞ و ﺽﻼﻝﺖ( اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻥﺎدان ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻥﻤﻰدارﻥﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻥﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺳﻌﺎدت و اﻳﻤﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺵﻮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫و ر ﻤﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﺆ ﻨﺎن ادﯾﺎن ﺬ ﻪ‪ ،‬ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬إِنﱠ‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻥﭙﻴﻤﻮدﻥﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻥﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺝﺎﻥﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻝﻴﻜﻦ داﻥﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺕﻌﺪى و‬

    ‫ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻥﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻝﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻥﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺕﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺕﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻥﻜﻨﺪ( اﻝﺒﺘﻪ‬

    ‫ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺵﺪ‪ .‬و ﺁﻥﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺵﺪﻥﺪ )ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻥﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺳﺨﺖ در ﺵﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻥﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﻖ را ه ﺮﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺒﻰٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -7‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺮ ﻣﺮدم هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﻥﻤﻰﺁﻣﺪ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ او را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ )و اﻥﻜﺎر( ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٦٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭘ ﺮوی از آ ﻦ ا ﺪا دی ﻮد ‪،‬ادا د ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ أُﻣ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬ونَ)‪-23‬‬

    ‫اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ در هﻴﭻ ﺵﻬﺮ و دﻳﺎرى ﻥﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ اهﻞ ﺛﺮوت و ﻣﺎل ﺁن دﻳﺎر ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ ﭘﺪران‬

    ‫ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁﻳﻴﻦ و ﻋﻘﺎﻳﺪى ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁﻥﻬﺎ اﻝﺒﺘﻪ ﭘﻴﺮوى ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

    ‫آ ا ﻤﺎرﺪ و ﺸﺎء ا ﯽ آ ا ‪،‬ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﺘﱠﻌ‪‬ﺖ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﺤﻖﱡ و‪ ‬ر‪‬ﺳﻮلٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -29‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و ﻣﻦ ﺕﻌﺠﻴﻞ در ﻋﻘﻮﺑﺖ آﺎﻓﺮان ﻥﻜﺮدم( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻥﺎن و ﭘﺪراﻥﺸﺎن را )ﻣﻬﻠﺖ دادﻩ و از ﻋﻤﺮ( ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ آﺮدم ﺕﺎ ﺁﻥﻜﻪ دﻳﻦ ﺣﻖ و رﺳﻮل ﻣﺒﻴﻦ ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﺤﻖﱡ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪-30‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺣﻖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ )ﻗﺮﺁن( ﺳﺤﺮ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺑﻪ )وﺣﻰ ﺑﻮدن( ﺁن اﻳﻤﺎن ﻥﺪارﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻘﺪﺪ ﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ رﮔﺎن ﻮم زل ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻧُﺰﱢلَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انُ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻘَﺮْﻳ‪‬ﺘَﻴﻦِ ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -31‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﺁن ﻣﺮد ﺑﺰرگ ﻗﺮﻳﻪ ﻣﻜّﻪ و ﻃﺎﻳﻒ )وﻝﻴﺪ و ﺣﺒﻴﺐ ﻳﺎ ﻋﺮوة ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮد( ﻥﺎزل ﻥﺸﺪ؟‬

    ‫‪٢٧٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬أَو‪ ‬ﺗﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ ﺿﻠَﻞٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -40‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺕﻮ اﻳﻦ آﺮان را ﺳﺨﻨﻰ ﺕﻮاﻥﻰ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﻳﺎ اﻳﻦ آﻮران )ﺑﺎﻃﻦ( و ﺁن را آﻪ داﻥﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﻣﻰرود هﺪاﻳﺖ ﺕﻮاﻥﻰ آﺮد؟‬

    ‫آﯾﺎت را ه و ا ا ﺮ ﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِذَا ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -47‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺁورد ﺁن را ﻣﺴﺨﺮﻩ آﺮدﻩ و ﺑﺮ او ﺧﻨﺪﻳﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮا ا ﯽ را ﻋ ﺪا ﻦ ﺖ و ﺖ ﻇﺎ ی ‪ ،‬ﯽ ﭘﺬ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺳﻮِر‪‬ةٌ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻫ‪‬ﺐٍ أَو‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔُ ﻣ‪‬ﻘْﺘﺮِﻧ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و اﮔﺮ ﻣﻮﺳﻰ رﺳﻮل ﺧﺪاﺳﺖ( ﭼﺮا )او را دﺳﺘﮕﺎهﻰ ﻥﻴﺴﺖ و( ﻃﻮق زرﻳﻦ ﺑﺮ دﺳﺖ ﻥﺪارد ﻳﺎ ﭼﺮا ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﺁﺳﻤﺎن هﻤﺮاﻩ او ﻥﻴﺎﻣﺪﻩاﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺎﺳﺘَﺨَﻒ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻃﺎﻋ‪‬ﻮه‪ ‬إِﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻓَﺴ‪‬ﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪ -54‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و )ﺑﻪ اﻳﻦ ﺕﺒﻠﻴﻐﺎت دروغ و ﺑﺎﻃﻞ( ﻗﻮﻣﺶ را ذﻝﻴﻞ و زﺑﻮن داﺵﺖ ﺕﺎ هﻤﻪ ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن وى ﺵﺪﻥﺪ آﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﻣﺮدﻣﻰ ﻓﺎﺳﻖ و ﻥﺎﺑﻜﺎر ﺑﻮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫از ﻖ ا اض ﻨﺪ ور ﻮل را ﻌﻠﻢ ﻮن ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮ‪‬ا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻠﱠﻢ‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -14‬اﻟﺪﺧﺎن(‬

    ‫ﭘﺲ )از ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﺁﻳﺎت( ﺑﺎز از او اﻋﺮاض آﺮدﻥﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺵﺨﺺ دﻳﻮاﻥﻪاى اﺳﺖ آﻪ )ﻣﺮدم ﻗﺮﺁن را( ﺑﻪ او ﺁﻣﻮﺧﺘﻪاﻥﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٧١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻢ ﻦ ن ﻖ آﯾﺎت رو ﻦ ا ﯽ ا ﺖ ‪ ،‬ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻳﺎت ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺕﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺕﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا و ﺁﻳﺎت روﺵﻦ او دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﺮهﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ؟‬

    ‫ا ﺘ ﺒﺎر ﻮد آن ﻨﺎن ﭘﺎی ﯽ ﺮﺪ ‪ ،‬ﻮ ﯽ ﮐﻼم ﻖ را ه اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺕﻼوت ﻣﻰﺵﻮد ﺵﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺕﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺻﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻥﻜﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁﻳﺎت را ﻥﺸﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ آﺴﺎﻥﻰ‬

    ‫را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻥﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫آ ﻪ از آﯾﺎت دا ﻨﺪ ‪ ،‬ه ﺮﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪ -9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﭼﻮن از ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﭼﻴﺰى ﺑﺪاﻥﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻥﻴﺎ و ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب ذﻝّﺖ و ﺧﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻦ ﺪ‪:‬‬ ‫آا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -7‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺁﻳﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺕﻼوت آﻨﻨﺪ ﺁﻥﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻥﺪ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ ﺁﻣﺪ ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺳﺤﺮ ﺁﺵﻜﺎراﻳﻰ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت ا ﻪ را ا ﺮا ﻖ ﯽ ﻤﺎرﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٧٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﻗُﻞْ إِنِ اﻓْﺘﺮَﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻮنَ ﻟﻰ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗُﻔ‪‬ﻴﻀﻮنَ ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪‬ا ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻰ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪‬‬

    ‫و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﻐَﻔُﻮر‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢ‪-8)‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ )ﻣﺤﻤّﺪ( ﺧﻮد اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﻓﺮا ﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﻣﻦ از ﺧﻮد ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺵﻢ ﺵﻤﺎ از ﻗﻬﺮ ﺧﺪا هﻴﭻ‬

    ‫ﻗﺪرت ﺑﺮ ﻥﺠﺎت ﻣﻦ ﻥﺪارﻳﺪ‪ ،‬او ﺑﻪ اﻓﻜﺎرى آﻪ در ﺁن ﻓﺮو ﻣﻰروﻳﺪ داﻥﺎﺕﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﮔﻮاﻩ ﻣﻴﺎن ﻣﻦ و ﺵﻤﺎ هﻢ او آﺎﻓﻰ اﺳﺖ و اوﺳﺖ ﺧﺪاى ﺑﺴﻴﺎر‬

    ‫ﺁﻣﺮزﻥﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن‪.‬‬

    ‫ﺎﺘﺸﯿﭘزی دم ﻋﺎدی ا ﻤﺎن وی را‪ ،‬د ﻞ ﻄﻼن ﻘﺎ ﺎﯿﭘ ﺮ ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ﺧَﻴﺮاً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺒ‪‬ﻘُﻮﻧَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِذْ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺴﻴ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻓْﻚ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﻢ‪ -11)‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﮔﺮ دﻳﻦ اﺳﻼم ﺑﻬﺘﺮ )از ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﻰ( ﺑﻮد ﻣﺮدم )ﻓﻘﻴﺮ زﺑﻮﻥﻰ( از ﻣﺎ در اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﺳﺒﻘﺖ ﻥﻤﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬و ﺁﻥﻬﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ ﻗﺮﺁن‬

    ‫هﺪاﻳﺖ ﻥﻤﻰﺵﻮﻥﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب دروﻏﻰ از ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﺘﺎر ﻖ ﻮش ﯽ ﻨﺪ آ ا ﺑﺎ ا ﻞ ﻋﻠﻢ‪ ،‬ا ﺒﺎب و ا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ﺧَﺮَﺟ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ك ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ذَا ﻗَﺎلَ ء‪‬اﻧ‪‬ﻔﺎً أُوﻟَﺌﻚ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻃﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ‬

    ‫ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮا أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ -16)‬ﻣﺤﻤﺪ(‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ از ﻣﺮدم ﻣﻨﺎﻓﻖ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎرت آﺎﻣﻼ ﮔﻮش ﻣﻰدهﻨﺪ ﺕﺎ وﻗﺘﻰ آﻪ از ﺣﻀﻮرت ﺧﺎرج ﺵﻮﻥﺪ ﺑﺎ اهﻞ ﻋﻠﻢ )اﺻﺤﺎﺑﺖ ﺑﻪ ﺕﻤﺴﺨﺮ و اهﺎﻥﺖ(‬

    ‫ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬رﺳﻮل ﺑﺎز از ﺳﺮ ﻥﻮ ﭼﻪ ﮔﻔﺖ؟اﻳﻨﺎن هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا ﺑﺮ دﻝﻬﺎﺵﺎن ﻣﻬﺮ )ﻗﻬﺮ( ﻥﻬﺎد و ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻥﻔﺲ ﺧﻮد ﮔﺮدﻳﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫د ﻮی رﺳﺎ از ف ﯽ ﻇﺎ ا ﻋﺎدی را‪ ،‬ﯿﺎر ﻋ ﺐ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻋﺠِﺒ‪‬ﻮا أَن ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻫ‪‬ﺬَا ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻋﺠِﻴﺐ‪ -2)‬ق(‬

    ‫‪٢٧٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫)آﻪ ﻣﻨﻜﺮان اﻳﻤﺎن ﻥﻴﺎوردﻥﺪ( ﺑﻠﻜﻪ از ﺁﻣﺪن رﺳﻮﻝﻰ از ﺧﻮدﺵﺎن آﻪ ﺁﻥﻬﺎ را هﺸﺪار و اﻥﺪرز دهﺪ ﺑﻪ ﺵﮕﻔﺖ ﺁﻣﺪﻩ و آﻔﺎر )ﻥﺎدان( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ‬

    ‫)دﻋﻮى رﺳﺎﻝﺖ و ﺧﺒﺮ از ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰ ﻋﺠﻴﺒﻰ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻖ را ﺣﺎ ﯽ ب و ﺮ دان ‪،‬ﺗ ﺬ ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺮِﻳﺞٍ)‪ -5‬ق(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﭼﻮن )رﺳﻮل( ﺣﻖ ﺁﻣﺪ او را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ و )در آﺎر ﺑﺰرگ رﺳﺎﻝﺖ و ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ( در ﺣﺎﻝﻰ ﻣﻀﻄﺮب و ﺳﺮﮔﺮدان‬

    ‫ﻣﺎﻥﺪﻥﺪ )ﮔﺎهﻰ از ﺝﻬﻞ‪ ،‬اﻓﺴﺎﻥﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺵﻤﺮدﻥﺪ و ﮔﺎهﻰ ﺳﺤﺮ و ﺵﻌﺮ ﭘﻨﺪاﺵﺘﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ھ ﻪ ادوار ‪ ،‬ﻈﺎ ا ﻪ ﺗ ﺬ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪-12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭼﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻥﺪ( و ﻗﻮم ﺛﻤﻮد هﻢ ﺕﻜﺬﻳﺐ رﺳﻮﻻن آﺮدﻥﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻥﻮح و اﺻﺤﺎب ر ّ‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪ -13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻝﻮط‪.‬‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪ -14)‬ق(‬

    ‫و اﺻﺤﺎب اﻳﻜﻪ )اﻣﺖ ﺵﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺕﺒّﻊ )ﭘﺎدﺵﺎﻩ ﻳﻤﻦ( هﻤﻪ رﺳﻮﻻن ﺣﻖ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ ﺕﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻥﺎن ﺣﺘﻢ و واﺝﺐ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٧٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را ک ﻧ ده دﯾ ان را ھﻢ ‪،‬روی دان ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪-8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺵﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻥﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻥﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻥﻴﺎﻓﺘﻪ ﺵﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻥﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪ -9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از اﻳﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺵﺎﻳﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻥﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ور ﺟﺎه و ﻘﺎم د ﻮی ‪ ،‬ﺮ ﯽ ده ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ را ﺳﺎ و د ﻮا ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻓﻰ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ إِذْ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﻪ‪ ‬إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ﺑِﺴﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -38‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻥﻴﺰ در )رﺳﺎﻝﺖ( ﻣﻮﺳﻰ )ﺁﻳﺖ ﻋﺒﺮت اﺳﺖ( آﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻥﻴﺎﻥﺶ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺘَﻮ‪‬ﻟﻰ ﺑِﺮُﻛْﻨ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎلَ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -39‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻪ ﻏﺮور ﻣﻠﻚ و ﻗﺪرت )از ﻃﺎﻋﺖ ﺣﻖ( ﺳﺮآﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻮﺳﻰ ﺳﺎﺣﺮ ﻳﺎ دﻳﻮاﻥﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ھ‬
    ‫ﯽا ﺖ‪:‬‬ ‫ﺳﺎ و د ﻮا ﻮ ا ﺪن ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَﺗﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺳﺎﺣ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -52‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫هﻤﭽﻨﺎن )آﻪ ﺕﻮ را اى رﺳﻮل ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ( هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﺑﺮ اﻣﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻥﻴﺎﻣﺪ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ )او را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻩ و( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺳﺎﺣﺮ ﻳﺎ دﻳﻮاﻥﻪ‬

    ‫اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٢٧٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﯿﺎﻻت ﺑﺎﻃ ﺸﺎن آ ﮫﺎ را وا ﯿﺪا رد ﺗ ﺬ ﻖ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗَﺄْﻣ‪‬ﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻬ‪‬ﻢ ﺑﻬ‪‬ﺬَا أَم‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻃﺎﻏُﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺁﻳﺎ زﻳﺮآﻰ و ﺧﻴﺎﻻت ﺑﺎﻃﻠﺸﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ وا ﻣﻰدارد )آﻪ ﺕﻜﺬﻳﺐ ﺕﻮ آﻨﻨﺪ( ﻳﺎ )از ﺝﻬﻞ و آﺒﺮ و ﻥﺨﻮت( ﺧﻮد ﻗﻮﻣﻰ ﺳﺮآﺶ و ﻥﺎﻓﺮﻣﺎﻥﻨﺪ؟‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺗَﻘَﻮ‪‬ﻟَﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻞ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪-33‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬او ﻗﺮﺁن را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ )ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻥﻬﺎ اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁورﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﺑﺎ و ﻮدی ﮫﻢ آﯾﺎت ا ﯽ آ ﮫﺎ آﺳﺎن ا ﺖ ‪،‬از آن ﭘﻨﺪ ﯽ ﺮﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺮْﻧَﺎ اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻟ‪‬ﻠﺬﱢﻛْﺮِ ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﺪ‪‬ﻛ‪‬ﺮٍ)‪ -22‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را ﺑﺮاى وﻋﻆ و اﻥﺪرز ﺑﺮ ﻓﻬﻢ ﺁﺳﺎن آﺮدﻳﻢ ﺁﻳﺎ آﺴﻰ هﺴﺖ آﻪ از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮد؟‬

    ‫ﭘ ﺮوی از ﯽ ﻮن ﻮد را ‪ ،‬ا ﯽ و ﻮن ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ و‪‬ﺣ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ إِذاً ﻟﱠﻔ‪‬ﻰ ﺿﻠَﻞٍ و‪ ‬ﺳﻌ‪‬ﺮٍ)‪-24‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺳﺰد آﻪ ﻣﺎ ﻳﻚ ﺑﺸﺮى از ﺝﻨﺲ ﺧﻮدﻣﺎن را ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﻢ؟در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ و ﺝﻨﻮن ﺳﺨﺖ در اﻓﺘﺎدﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻘﺎم و ﺟﺎ ﮕﺎه ﺘﺎده ﻖ را ا ﮑﺎر ده اورا وﻏ ﻮ ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ء‪‬ﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻛَﺬﱠاب‪ ‬أَﺷ‪‬ﺮٌ)‪ -25‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫‪٢٧٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺕﻨﻬﺎ ﺑﺮ او وﺣﻰ رﺳﻴﺪ؟! )ﭼﻨﻴﻦ ﻥﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ او ﻣﺮد دروﻏﮕﻮى ﺑﻰﺑﺎك و ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪى اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ء‪‬الَ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ اﻟﻨﱡﺬُر‪ -41)‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﺑﺮ ارﺵﺎد ﻓﺮﻋﻮﻥﻴﺎن هﻢ رﺳﻮل و ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛﻠﱢﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺄَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺧْﺬَ ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٍ ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬رٍ)‪ -42‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻥﻬﺎ هﻤﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻗﺘﺪار ﺧﻮد از ﺁﻥﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﻣﺆاﺧﺬﻩ آﺮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﯿﺎری راه ﻖ و ﺒﺎ ﮑﺎری ﺘﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻥﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻥﺪاﻥﺸﺎن ﻥﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻥﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و‬

    ‫ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً و‪‬‬

    ‫ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻥﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ اﻥﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ( او‬

    ‫رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻥﻰ ﻥﻬﺎدﻳﻢ و ﻝﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻥﻴّﺖ و ﺕﺮك دﻥﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻥﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ رﺽﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٧٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻥﺠﻴﻞ( ﻥﻨﻮﺵﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻥﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺵﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻥﻜﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ ﭘﺎداش و اﺝﺮﺵﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻝﻴﻜﻦ از ﺁﻥﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺕﺒﻬﻜﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﺎﯿﭘ ﺮی ﻮر او و ﺪه داده ﺪه ﻇﺎ ﻮد‪ ،‬آ ا آ ﮑﺎر ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ ﻣ‪‬ﻦ‬

    ‫ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻥﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺵﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻥﻴﺖ آﺘﺎب ﺕﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ اﺳﺖ‬

    ‫ﺕﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻥﻴﺰ )ﺵﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻥﺎﻣﺶ )در اﻥﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺣﻤﺪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫را ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻛُﻮﻧُﻮا أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧﺼﺎرِى إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺤﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻮنَ ﻧﺤ‪‬ﻦُ أَﻧﺼﺎر‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺌَﺎﻣ‪‬ﻨَﺖ ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﻛَﻔَﺮَت ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻓَﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺻﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﻇﻬِﺮِﻳﻦَ)‪-14‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺵﻤﺎ هﻢ ﻳﺎران ﺧﺪا ﺑﺎﺵﻴﺪ ﭼﻨﺎن آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺣﻮارﻳﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬آﻴﺴﺖ ﻣﺮا ﺑﺮاى ﺧﺪا ﻳﺎرى آﻨﺪ؟ﺁﻥﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﻳﺎران ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ﭘﺲ )ﺑﺎ ﺁن هﻤﻪ ﻣﻌﺠﺰات( ﻃﺎﻳﻔﻪاى از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ و ﻃﺎﻳﻔﻪاى آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻥﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺁﻥﺎن را آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ ﻣﺆﻳﺪ و‬

    ‫ﻣﻨﺼﻮر ﮔﺮداﻥﻴﺪﻳﻢ ﺕﺎ ﺑﺮ دﺵﻤﻨﺸﺎن ﻇﻔﺮ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ ادﯾﺎن ﺬ ﻪ ‪،‬ﺧﻼف ﮫﺪ ﻋﻤﻞ ﻮده ‪،‬آﯾﺎت ا ﯽ را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٧٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟْﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺎرِ ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ أَﺳﻔَﺎر‪‬ا ﺑِﺌْﺲ ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ‬

    ‫ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫وﺻﻒ ﺣﺎل ﺁﻥﺎن آﻪ ﻋﻠﻢ ﺕﻮرات ﺑﺮ ﺁﻥﺎن ﻥﻬﺎدﻩ ﺵﺪ )و ﺑﺪان ﻣﻜﻠﻒ ﺵﺪﻥﺪ( وﻝﻰ ﺁن را ﺣﻤﻞ ﻥﻜﺮدﻥﺪ )و ﺧﻼف ﺁن ﻋﻤﻞ ﻥﻤﻮدﻥﺪ( در ﻣﺜﻞ ﺑﻪ‬

    ‫ﺣﻤﺎرى ﻣﺎﻥﺪ آﻪ ﺑﺎر آﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ آﺸﺪ )و از ﺁن هﻴﭻ ﻥﻔﻬﻤﺪ و ﺑﻬﺮﻩ ﻥﺒﺮد( ‪ ،‬ﺁرى ﻣﺜﻞ ﻗﻮﻣﻰ آﻪ ﺣﺎﻝﺸﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را ﺕﻜﺬﻳﺐ‬

    ‫آﺮدﻥﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ اﺳﺖ و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را )ﺑﻪ راﻩ ﺳﻌﺎدت( رهﺒﺮى ﻥﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ را اﺳﺎ ﺮ او ﻦ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -15‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺕﻰ آﻪ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ او ﺕﻼوت آﻨﻨﺪ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻥﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺗ ﺬ ﮐﻼم ﻖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَنﱠ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ ﻣ‪‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ)‪-49‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻣﻰداﻥﻴﻢ آﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺕﻜﺬﻳﺐ ﺁن ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫روی ش ﻨﺪ و ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ و آ ا ﺘﺎر ﺮی ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻧَﻈﺮَ)‪ -21‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺑﺎز اﻥﺪﻳﺸﻪ آﺮد‪.‬‬

    ‫‪٢٧٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺲ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺴﺮَ)‪ -22‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و )ﺑﻪ اﻇﻬﺎر ﺕﻨﻔّﺮ از اﺳﻼم( رو ﺕﺮش آﺮد و ﭼﻬﺮﻩ در هﻢ آﺸﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ و‪ ‬اﺳﺘَﻜْﺒﺮَ)‪ -23‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﺁنﮔﺎﻩ روى ﮔﺮداﻥﻴﺪ و ﺕﻜﺒﺮ و ﻥﺨﻮت ﺁﻏﺎز آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ ﻳ‪‬ﺆْﺛَﺮُ)‪ -24‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺖ‪:‬اﻳﻦ )ﻗﺮﺁن( ﺑﻪ ﺝﺰ ﺳﺤﺮ و ﺑﻴﺎن ﺳﺤﺮاﻥﮕﻴﺰى آﻪ )از ﺳﺎﺣﺮان ﮔﺬﺵﺘﻪ( ﻥﻘﻞ ﻣﻰﺵﻮد هﻴﭻ ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﻗَﻮ‪‬لُ اﻟْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪-25‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺶ ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﺳﺄُﺻﻠ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺳﻘَﺮَ)‪-26‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﻣﻦ اﻳﻦ )ﻣﻨﻜﺮ و ﻣﻜﺬّب ﻗﺮﺁن( را ﺑﻪ ﺁﺕﺶ دوزخ دراﻓﻜﻨﻢ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﻗ ﻮ ﺸﺎن ض ا ﺖ‪ ،‬ا ﺠﺎد ﻪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٨٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻥﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻥﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻥﻬﺎ را ﺝﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻥﻮزدﻩ( ﻥﮕﺮداﻥﻴﺪﻳﻢ ﺕﺎ ﺁﻥﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺕﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﻋﺎﻝﻢ ﻥﺒﻮدﻩ و اﻝﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻥﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺵﻚ و رﻳﺒﻰ ﻥﻤﺎﻥﺪ و ﺕﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻝﻬﺎﺵﺎن ﻣﺮض )ﺵﻚ و ﺝﻬﺎﻝﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻥﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻥﻮزدﻩ ﺵﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻥﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺵﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺕﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺽﻼﻝﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻥﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻝﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻥﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺝﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻥﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﻮن ﺖ ا ﻤﺎن روز ﺴﺎب ﺪا رﺪ ‪،‬آﯾﺎت را ﺖ ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺟ‪‬ﻮنَ ﺣ‪‬ﺴﺎﺑﺎً)‪ -27‬اﻟﻨﺒﺎء(‬

    ‫زﻳﺮا ﺁﻥﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻣﻴﺪ ﺑﻪ روز ﺣﺴﺎب ﻥﺪاﺵﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛ‪‬ﺬﱠاﺑﺎً)‪ -28‬اﻟﻨﺒﺎء(‬

    ‫و ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺳﺨﺖ ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫از ﻖ روی دان ﺪه ﻋ ﻪ او ﮫﺪ و ﻮ ﺶ ﺰﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٨١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻓَﻜَﺬﱠب و‪ ‬ﻋ‪‬ﺼﻰ)‪ -21‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫ﻓﺮﻋﻮن ﺕﻜﺬﻳﺐ و ﻥﺎﻓﺮﻣﺎﻥﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻰ)‪ -22‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫از ﺁن ﭘﺲ )آﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻣﻮﺳﻰ دﻳﺪ( ﺑﺎز روى از ﺣﻖ ﺑﮕﺮداﻥﻴﺪ و )ﺑﺮاى دﻓﻊ ﻣﻮﺳﻰ( ﺑﻪ ﺝﻬﺪ و آﻮﺵﺶ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﻞ ا ﻤﺎن ﯽ ﻨﺪﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫هﻤﺎﻥﺎ )در دﻥﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺧﻨﺪﻳﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ را ﻢ ﻦ و ا ا ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪ -30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺵﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺳﺘﻬﺰا ﻣﻰﻥﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺢ ﺮﭘدازﺪ ‪:‬‬ ‫ﺣ ﻪ ھ ا ن ﻮد‪ ،‬ﺑﺎ ﺤ ﻪ ﻮ ﻨﺎن‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﻮى آﺴﺎن ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻥﻜﻮهﺶ ﻥﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺕﻔﺮﻳﺢ ﻣﻰآﺮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻨﺎن را اه ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٨٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ ﺑﺮ ﻛﺎﻓﺮان‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدﻳﺪﻥﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺧﻼف ﮫﺪ و ﺜﺎق ﻮد ‪ ،‬ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ زﻣﺎن ﻮ ﺶ را ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﻧَﺼﺮَى أَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻴﺜَﻘَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻨَﺴﻮا ﺣ‪‬ﻈ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ذُﻛﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻏْﺮَﻳ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬او‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ و‪‬‬

    ‫ﺳﻮ‪‬ف ﻳ‪‬ﻨَﺒ‪‬ﺌُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﺼﻨَﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -14‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و از ﺁﻥﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ آﻴﺶ ﻋﻴﺴﻰ هﺴﺘﻴﻢ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺮو آﺘﺎب و رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﺎﺵﻨﺪ( ﺁﻥﺎن ﻥﻴﺰ از ﺁﻥﭽﻪ )در اﻥﺠﻴﻞ( ﭘﻨﺪ دادﻩ ﺵﺪﻥﺪ‬

    ‫ﻥﺼﻴﺐ ﺑﺰرﮔﻰ را از دﺳﺖ دادﻥﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻋﻤﻠﺸﺎن( ﺁﺕﺶ ﺝﻨﮓ و دﺵﻤﻨﻰ را ﺕﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎن ﺁﻥﻬﺎ اﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ زودى ﺧﺪا ﺁﻥﻬﺎ را ﺑﺮ‬

    ‫)ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑ ِﺪ( ﺁﻥﭽﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬

    ‫‪٢٨٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ا م ا ﯽ از ﺪﮐﺎران ﻋﺎﻟﻢ ﺒﺪ ﻞ ﻮا ﺪ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا اﺳﺘَﻴ‪‬ﺌَﺲ اﻟﺮﱡﺳﻞُ و‪ ‬ﻇﻨﱡﻮا أَﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﻛﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮا ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺼﺮُﻧَﺎ ﻓَﻨُﺠ‪‬ﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮَد‪ ‬ﺑ‪‬ﺄْﺳﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻦِ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟْﻤ‪‬ﺠ‪‬ﺮِﻣ‪‬ﻴﻦَ)‪-110‬‬

    ‫ﻳﻮﺳﻒ(‬

    ‫)ﻣﺮدم ﺑﺎ اﻧﺒﻴﺎء ﭼﻨﺪان ﺿﺪﻳﺖ آﺮدﻧﺪ( ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ آﻪ رﺳﻮﻻن ﻣﺄﻳﻮس ﺷﺪﻩ و ﮔﻤﺎن آﺮدﻧﺪ آﻪ وﻋﺪﻩ ﻧﺼﺮت ﺧﺪا ﺧﻼف ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ )ﻳﺎ ﮔﻤﺎن‬

    ‫آﺮدﻧﺪ آﻪ دﻳﮕﺮ هﻴﭻ آﺲ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد( در ﺁن ﺣﺎل ﻳﺎرى ﻣﺎ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻓﺮا رﺳﻴﺪ ﺗﺎ هﺮ آﻪ ﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ ﻧﺠﺎت دادﻩ ﺷﺪ‪ ،‬و ﻧﻴﺰ ﻗﻬﺮ و‬

    ‫اﻧﺘﻘﺎم ﻣﺎ از ﺑﺪآﺎران ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﺪﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﯿﺪی از ﻒ ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻘْﻨَﻂ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -56‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺑﻪ ﺝﺰ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاﻩ ﭼﻪ آﺴﻰ از ﻟﻄﻒ ﺧﺪاى ﺧﻮد ﻧﻮﻣﻴﺪ ﻣﻰﺷﻮد؟‬

    ‫ﺧﻼف و اع ﺑﺎ ﺣﮑﻢ ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺗﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ -69‬اﻟﺤﺞ(‬

    ‫ﺧﺪا در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ در ﺁﻧﭽﻪ )ﺑﺎ ﻣﻦ( ﺧﻼف و ﻧﺰاع ﻣﻰآﺮدﻳﺪ ﺣﻜﻢ ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﻣﻮد‪.‬‬

    ‫ﯽ ﯽ ﻮا ﺪ ﺣﺎ ﻆ او ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ر‪‬ء‪‬ﻳ‪‬ﺖ ﻣ‪‬ﻦِ اﺗﺨَﺬَ إِﻟَﻬ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗَﻜُﻮنُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻛﻴﻼً)‪ -43‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫‪٢٨٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ﺁﻳﺎ دﻳﺪى ﺣﺎل ﺁن آﺲ را آﻪ )از ﻏﺮور( هﻮاى ﻧﻔﺴﺶ را ﺧﺪاى ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ؟ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺣﺎﻓﻆ و ﻧﮕﻬﺒﺎن او )از هﻼآﺖ( ﺗﻮاﻧﻰ ﺷﺪ؟‬

    ‫ﯾﺪ ﻋﺎ ﺖ ﮐﺎرﺷﺎن را ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺳﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ‬

    ‫ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و ﭼﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺷﺪﻧﺪ( ؟‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺮ ﺪا ا ﯽ ار ﻮا ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻢ‪ ِ‬اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎى ﺗﻮ ﺝﻮاب ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ داد در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﺑﺪان آﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺳﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮ از ﺁن‬

    ‫آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺳﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪاﻳﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ‬

    ‫آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻢ و ﺪا ﺘﺎر ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗُﻠْﺘُﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻮﺳﻰ ﻟَﻦ ﻧﱠﺼﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻃﻌ‪‬ﺎمٍ و‪‬ﺣ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﺎد‪‬ع‪ ‬ﻟَﻨَﺎ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳﺨْﺮِج‪ ‬ﻟَﻨَﺎ ﻣﻤ‪‬ﺎ ﺗُﻨﺒِﺖ اﻷَر‪‬ض ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻘْﻠ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻗ‪‬ﺜﱠﺎﺋﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻓُﻮﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪‬‬

    ‫ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺳ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺼﻠ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ أَ ﺗَﺴﺘَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮنَ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَد‪‬ﻧﻰ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺧَﻴﺮٌ اﻫ‪‬ﺒِﻄﻮا ﻣ‪‬ﺼﺮاً ﻓَﺈِنﱠ ﻟَﻜﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺄَﻟْﺘُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺿﺮِﺑ‪‬ﺖ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺬﱢﻟﱠﺔُ و‪‬‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺴﻜﻨَﺔُ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺎء‪‬و ﺑِﻐَﻀﺐٍ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺘُﻠُﻮنَ اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻴﻦَ ﺑِﻐَﻴﺮِ اﻟْﺤ‪‬ﻖّ ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﺼﻮا و‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا‬

    ‫ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -61‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫‪٢٨٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫و )ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁرﻳﺪ( وﻗﺘﻰ آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ اﻋﺘﺮاض آﺮدﻳﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﻳﻚ ﻧﻮع ﻃﻌﺎم ﺹﺒﺮ ﻧﺨﻮاهﻴﻢ آﺮد‪ ،‬از ﺧﺪاى ﺧﻮد ﺑﺨﻮاﻩ ﺗﺎ ﺑﺮاى ﻣﺎ از‬

    ‫زﻣﻴﻦ ﻧﺒﺎﺗﺎﺗﻰ ﺑﺮﺁورد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺒﺰى و ﺧﻴﺎر و ﺳﻴﺮ و ﻋﺪس و ﭘﻴﺎز‪ .‬ﻣﻮﺳﻰ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺁﻳﺎ ﻣﻰﺧﻮاهﻴﺪ ﻏﺬاى ﺑﻬﺘﺮى را آﻪ دارﻳﺪ ﺑﻪ ﭘﺴﺖﺗﺮ از ﺁن‬

    ‫ﺗﺒﺪﻳﻞ آﻨﻴﺪ؟ )ﺣﺎل آﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎى ﺷﻤﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ( ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﺼﺮ ﻓﺮود ﺁﻳﻴﺪ آﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻧﭽﻪ درﺧﻮاﺳﺖ آﺮدﻳﺪ ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‪ .‬و ﺑﺮ ﺁنهﺎ ذﻟّﺖ و‬

    ‫ﺧﻮارى ﻣﻘﺪّر ﮔﺮدﻳﺪ‪ ،‬و ﭼﻮن دﺳﺖ از ﺳﺘﻤﻜﺎرى و ﻋﺼﻴﺎن ﺑﺮﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ و اﻧﺒﻴﺎ را ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ آﺸﺘﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﺑﺎر ﺑﻪ‬

    ‫ﺧﺸﻢ و ﻗﻬﺮ ﺧﺪا ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻘﺎب ﺪا آ ن ﯿﺎر ﺖ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻞْ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ ﻛَﻢ‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔِ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔٍ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪‬لْ ﻧ‪‬ﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺔَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻪ‪ ‬ﻓَﺈِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻘَﺎبِ)‪-211‬‬

    ‫اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﺆال آﻦ آﻪ ﻣﺎ ﭼﻘﺪر ﺁﻳﺎت و ادﻟّﻪ روﺷﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁوردﻳﻢ!و هﺮ آﺲ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻧﻌﻤﺖ و هﺪاﻳﺘﻰ آﻪ ﺧﺪا‬

    ‫ﺑﻪ او داد ﺁن را ﺑﻪ آﻔﺮ ﻣﺒﺪّل آﻨﺪ )ﺑﺪاﻧﺪ آﻪ( ﻋﻘﺎب ﺧﺪا ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ن را ﺬا ب د ک ﺸﺎرت ده ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺘُﻠُﻮنَ اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻴﻦَ ﺑِﻐَﻴﺮِ ﺣ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺘُﻠُﻮنَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﺄْﻣ‪‬ﺮُونَ ﺑِﺎﻟْﻘ‪‬ﺴﻂ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْﻫ‪‬ﻢ ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ‬

    ‫أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -21‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﻮﻧﺪ و اﻧﺒﻴﺎء را ﺑﻰﺝﺮم و ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﺑﻜﺸﻨﺪ و ﺁن ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ )ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و ﻋﺪل ﺧﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ا ﯽ ﺖ و دور‪ ،‬ا ﺘﺎده اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٨٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐِ اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﻧﺰَلَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻠَﺌ َﻜﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻛُﺘُﺒِﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻠ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻻَﺧ‪‬ﺮِ ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﻞﱠ ﺿﻠَﻼ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪاً)‪ -136‬اﻟﻨﺴﺎ(‬

    ‫اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ )ﺑﻪ زﺑﺎن( اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﺪ‪) ،‬ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ و از دل هﻢ( اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺪا و رﺳﻮل او و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺑﻪ رﺳﻮل ﺧﻮد ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ و‬

    ‫آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﭘﻴﺶ از او ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ )ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ( ‪ .‬و هﺮ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن و آﺘﺎﺑﻬﺎ )ى ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ( و رﺳﻮﻻن او و روز ﻗﻴﺎﻣﺖ آﺎﻓﺮ ﺷﻮد‬

    ‫ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﺳﺨﺖ و دور )از ﺳﻌﺎدت( دراﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫از ﺖ ﻖ وم ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫روز ﯿﺎ ﺖ ‪،‬آ ﺶ ﻪ و د ﯽ آ ﮫﺎ ا و ﻪ دد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟَﺖ‪ ‬اﻟْﻴﻬ‪‬ﻮد‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻐْﻠُﻮﻟَﺔٌ ﻏُﻠﱠﺖ أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟُﻌ‪‬ﻨُﻮا ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﺪ‪‬اه‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺴﻮﻃﺘَﺎنِ ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻖُ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً و‪ ‬أَﻟْﻘَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻛﻠﱠﻤ‪‬ﺎ أَو‪‬ﻗَﺪ‪‬وا ﻧَﺎراً ﻟﱢﻠْﺤ‪‬ﺮْبِ‬

    ‫أَﻃﻔَ َﺄﻫ‪‬ﺎ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻮ‪‬نَ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻓَﺴﺎداً و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﺐ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -64‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و ﻳﻬﻮد ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ!ﺑﻪ واﺳﻄﻪ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر )دروغ( دﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﻟﻌﻦ ﺧﺪا ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ دو‬

    ‫دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﮔﺸﺎدﻩ اﺳﺖ و هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ )ﺑﺮ ﺧﻠﻖ( اﻧﻔﺎق ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﮔﺸﺖ ﺑﺮ آﻔﺮ و ﻃﻐﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎرى از‬

    ‫اهﻞ آﺘﺎب ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و ﻣﺎ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﺁن( ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﺗﺶ آﻴﻨﻪ و دﺷﻤﻨﻰ را در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮاى ﺝﻨﮓ )ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن( ﺁﺗﺸﻰ‬

    ‫ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ ﺧﺪا ﺁن ﺁﺗﺶ را ﺧﺎﻣﻮش ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬و ﺁﻧﻬﺎ در روى زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻓﺴﺎدآﺎرى ﻣﻰآﻮﺷﻨﺪ‪ ،‬و هﺮﮔﺰ ﺧﺪا ﻣﺮدم ﺳﺘﻤﻜﺎر ﻣﻔﺴﺪ را دوﺳﺖ‬

    ‫ﻧﻤﻰدارد‪.‬‬

    ‫ﺣﺎل آ ن ﻒ ﻮر ﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٨٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟَﺴﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗُﻘ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ‬

    ‫أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً ﻓَﻼ ﺗَﺄْس ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -68‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﮕﻮ‪:‬اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺷﻤﺎ ارزﺷﻰ ﻧﺪارﻳﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ‬

    ‫ﻗﻴﺎم آﻨﻴﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ از ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻧﺎزل ﺷﺪ )ﺑﻪ ﺝﺎى ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ آﻔﺮ و ﺳﺮآﺸﻰ ﺑﺴﻴﺎرى از ﺁﻧﺎن ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫اﻓﺰود‪ ،‬در اﻳﻦ ﺹﻮرت )ﺗﻮ اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﺮ ﺣﺎل آﺎﻓﺮان ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﺄﺳﻒ ﺧﻮرى‪.‬‬

    ‫ﻇﺎﻟ ﻦ را ﻓﻼ ﯽ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻇﻠَﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻓْﺘﺮَى ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﺬ‪‬ﺑﺎً أَو‪ ‬ﻛَﺬﱠب ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻔْﻠ‪‬ﺢ‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -21‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫و آﻴﺴﺖ ﺳﺘﻤﻜﺎرﺗﺮ از ﺁن آﺲ آﻪ ﺑﺮ ﺧﺪا دروغ ﺑﺴﺖ ﻳﺎ ﺁﻳﺎت او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮد؟هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را رﺳﺘﮕﺎرى ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫گ از ﻖ ﻮا ﺖ ر ﻮع د ﯿﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫و‬ ‫•‬

    ‫ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻮ‪‬ت ﻗَﺎلَ ر‪‬ب ار‪‬ﺟِﻌ‪‬ﻮنِ)‪ -99‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫)آﺎﻓﺮان در ﺝﻬﻞ و ﻏﻔﻠﺘﻨﺪ( ﺗﺎ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ وﻗﺖ ﻣﺮگ هﺮ ﻳﻚ از ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮا رﺳﺪ‪ ،‬در ﺁن ﺣﺎل ﮔﻮﻳﺪ‪:‬ﺑﺎراﻟﻬﺎ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫راه ر ‪ A‬ﮕﺎری ﻮا ﻨﺪ ﯾﺎ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻧﻈﺮْ ﻛﻴ‪‬ﻒ ﺿﺮَﺑ‪‬ﻮا ﻟَﻚ اﻷَﻣ‪‬ﺜَﻞَ ﻓَﻀﻠﱡﻮا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنَ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -9‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﭼﻪ داﺳﺘﺎن و ﻣﺜﻠﻬﺎ ﺑﺮاى ﺗﻮ زدﻧﺪ؟ﭘﺲ ﭼﻨﺎن ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﺪﻧﺪ آﻪ دﻳﮕﺮ هﻴﭻ راﻩ رﺷﺪ و هﺪاﻳﺘﻰ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫‪٢٨٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻋﺎ ﺖ ﺣﺎل آن دم را ﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺳﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ‬

    ‫ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و ﭼﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺷﺪﻧﺪ( ؟‬

    ‫ﺪا وﺪ ﻮم ﻇﺎﻟ ﻦ را ﺪا ﻮا ﺪ د ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎى ﺗﻮ ﺝﻮاب ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ داد در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﺑﺪان آﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺳﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮ از ﺁن‬

    ‫آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺳﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪاﻳﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ‬

    ‫آﺮد‪.‬‬

    ‫آ ﮫﺎ ﺬا ب ﻦ ﻮا ﻨﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺘﺮِى ﻟَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱠ ﻋ‪‬ﻦ ﺳﺒِﻴﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻋ‪‬ﻠْﻢٍ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪-6‬‬

    ‫ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺳﺪ ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻀﺮ ﺣﺎرث( آﺴﻰ اﺳﺖ آﻪ ﮔﻔﺘﺎر و ﺳﺨﻨﺎن ﻟﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ را )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺼّﻪهﺎى دروغ و‬

    ‫اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﺷﻬﻮتاﻧﮕﻴﺰ ﻣﻔﺴﺪ اﺧﻼق و ﺳﺮود ﻣﻄﺮب( ﺑﻪ هﺮ وﺳﻴﻠﻪ ﺗﻬﻴّﻪ ﻣﻰآﻨﺪ ﺗﺎ )ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺝﻬﺎﻟﺖ از راﻩ ﺧﺪا )و ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﻋﻠﻮم و‬

    ‫ﻣﻌﺎرف ﻗﺮﺁن( ﮔﻤﺮاﻩ ﺳﺎزد و ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰا ﮔﻴﺮد‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺳﺪ آﺎﻓﺮ( ﺑﻪ ﻋﺬاب‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﻮارى و ذﻟّﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٢٨٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫آ ن را ﺬا ب ا ﻢ ﺸﺎرت ده ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ و‪‬ﻟﻰ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻛَﺄَنﱠ ﻓﻰ أُذُﻧَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -7‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺷﻮد ﭼﻨﺎن ﺑﺎ ﻏﺮور و ﺗﻜﺒّﺮ ﭘﺸﺖ ﮔﺮداﻧﺪ آﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁن ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ را ﻧﺸﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﻨﺪارى از هﺮ دو ﮔﻮش‬

    ‫آﺮ اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﻦ آﺲ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫آ ن ﺬا ب د ک ﻮا ﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺳﻌ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺠِﺰِﻳﻦَ أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺟ‪‬ﺰٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -5)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﺁﻧﺎن آﻪ )از آﻔﺮ و ﻋﻨﺎد( در )ﻣﺤﻮ و ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎﺧﺘﻦ( ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺳﻌﻰ و آﻮﺷﺶ آﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ )رﺳﻮل ﻣﺎ را( ﻧﺎﺗﻮان آﻨﻨﺪ )و از ﻗﻬﺮ و‬

    ‫ﻗﺪرت ﻣﺎ ﺑﻴﺎﺳﺎﻳﻨﺪ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﺬاب ﺳﺨﺖ دردﻧﺎك ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﺨﺎ ﺖ و ﺸﺎن ا وده ﻮد‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬‬

    ‫ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و )ﻣﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻣﺤﻜﻢﺗﺮﻳﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا ﻳﺎد ﻣﻰآﺮدﻧﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ از هﺮ ﻳﻚ از اﻣﻢ‬

    ‫)ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى زودﺗﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺰى ﺝﺰ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ و ﻧﻔﺮت ﻧﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫ﺮ ﭙﺬ د ‪:‬‬ ‫ﻮن ا ﻢ ﺬ ﻪ هﻼک ﻮﺪ ؛ز ا ﻖ ﻖ‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫‪٢٩٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺝﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺗﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪﻳﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺷﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺝﺰ ﺑﺮ ﺹﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ هﻼك ﺷﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻟﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫و ﺪه ﺬا ب آ ن ‪ ،‬ﻢ و ﻻزم ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺗﺎ هﺮ آﻪ را زﻧﺪﻩدل اﺳﺖ )ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺧﺪا و ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺮ آﺎﻓﺮان )ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و ﻻزم‬

    ‫ﮔﺮدد‪.‬‬

    ‫ای آ ن‪ ،‬ﺬا ب ا ﻢ ﭘﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻻ إِﻟَﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮُونَ)‪ -35‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫ﻻ اﻟﻠّﻪ )آﻠﻤﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ( ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺷﺪ )از ﻗﺒﻮل ﺁن( ﺳﺮآﺸﻰ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ آﻪ ﭼﻮن ﻻ اﻟﻪ ا ّ‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﺬَاﺋﻘُﻮا اﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ اﻷَﻟ‪‬ﻴﻢِ)‪ -38‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫ﺷﻤﺎ )آﻪ او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻳﺪ اﻣﺮوز( ﻋﺬاب ﺳﺨﺖ و دردﻧﺎك ﺧﻮاهﻴﺪ ﭼﺸﻴﺪ‪.‬‬

    ‫آ ﻪ ﯽ ﻨﺪ‪ ،‬ﺠﺎزات ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗﺠ‪‬ﺰَو‪‬نَ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -39‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫‪٢٩١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﺝﺰ ﺑﻪ آﺮدارﺗﺎن ﻣﺠﺎزات ﻧﻤﻰﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮز ﺬا ب ا ﯽ را ﯿﺪه اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ء‪‬ﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِى ﺑ‪‬ﻞ ﻟﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺬُوﻗُﻮا ﻋ‪‬ﺬَابِ)‪ -8‬ص(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﻣﻴﺎن هﻤﻪ ﻣﺎ )ﺑﺰرﮔﺎن ﻋﺮب( ﻗﺮﺁن )ﻣﺨﺼﻮﺹﺎ( ﺑﺮ او ﻓﺮود ﺁﻣﺪ؟ )در ﺹﻮرﺗﻰ آﻪ او هﻴﭻ اﻣﺘﻴﺎزى ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺪاﺷﺖ!( ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ آﺎﻓﺮان‬

    ‫از )وﺣﻰ( ﻗﺮﺁن ﻣﻦ در ﺷﻚ و رﻳﺒﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ هﻨﻮز ﻋﺬاب )ﻗﻬﺮ( ﻣﺮا ﻧﭽﺸﻴﺪﻩاﻧﺪ )آﻪ دﺳﺖ از آﻔﺮ ﺑﺮ ﻧﻤﻰدارﻧﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﯾﺎد وا ﺮ آورﺪ وای ﻣﺎ ﺟﺎ ا ا ﯽ را و ﺬا ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَن ﺗَﻘُﻮلَ ﻧَﻔْﺲ‪ ‬ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَﺗﻰ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﺎ ﻓَﺮﱠﻃﺖ ﻓﻰ ﺟ‪‬ﻨﺐِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬إِن ﻛُﻨﺖ ﻟَﻤ‪‬ﻦَ اﻟﺴﺨ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -56‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺗﺎ ﻣﺒﺎدا آﺴﻰ ﻓﺮﻳﺎد واﺣﺴﺮﺗﺎ ﺑﺮ ﺁرد و ﮔﻮﻳﺪ‪:‬اى واى ﺑﺮ ﻣﻦ آﻪ ﺝﺎﻧﺐ اﻣﺮ ﺧﺪا را ﻓﺮو ﮔﺬاﺷﺘﻢ و وﻋﺪﻩهﺎى ﺧﺪا را ﻣﺴﺨﺮﻩ و اﺳﺘﻬﺰا‬

    ‫ﻧﻤﻮدم‪.‬‬

    ‫ﻮن ﺬا ب ا ﯽ را ‪ ،‬ﻮ ﻨﺪ ﮐﺎش ﺑﺎر دﯾ ﺑﺎز ﯽ ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَو‪ ‬ﺗَﻘُﻮلَ ﻟَﻮ‪ ‬أَنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﺪ‪‬ات ﻟَﻜﻨﺖ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺘﱠﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪ -57‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ )از ﻓﺮط ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻰ در ﭘﻰ ﺁرزوى ﻣﺤﺎل ﺁﻳﺪ و( ﮔﻮﻳﺪ‪) :‬اﻓﺴﻮس( اﮔﺮ ﺧﺪا ﻣﺮا )ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺧﺎص( هﺪاﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮدى ﻣﻦ ﻧﻴﺰ از اهﻞ‬

    ‫ﺗﻘﻮا ﺑﻮدم‪.‬‬

    ‫أَو‪ ‬ﺗَﻘُﻮلَ ﺣ‪‬ﻴﻦَ ﺗَﺮَى اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب ﻟَﻮ‪ ‬أَنﱠ ﻟﻰ ﻛﺮﱠةً ﻓَﺄَﻛُﻮنَ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺤ‪‬ﺴ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -58‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫‪٢٩٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭼﻮن ﻋﺬاب )ﺧﺪا( را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﺸﺎهﺪﻩ آﻨﺪ ﮔﻮﻳﺪ‪) :‬اى ﻓﺮﻳﺎد( آﺎش ﺑﺎر دﻳﮕﺮ )ﺑﻪ دﻧﻴﺎ( ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻢ ﺗﺎ از ﻧﻴﻜﻮآﺎران ﻣﻰﺷﺪم‪.‬‬

    ‫ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮ‬ ‫•‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬اﻷَﺣ‪‬ﺰَاب ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻛﻞﱡ أُﻣ‪‬ﺔِ ﺑِﺮَﺳﻮﻟﻬِﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺄْﺧُﺬُوه‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ‬

    ‫ﻓَﺄَﺧَﺬْﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -5‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫)اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﻏﻢ ﻣﺪار آﻪ( ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﻮاﻳﻒ ﺑﻌﺪ از ﻧﻮح ﻧﻴﺰ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان را( ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و هﺮ‬

    ‫اﻣﺘﻰ هﻤّﺖ ﮔﻤﺎﺷﺖ آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را دﺳﺘﮕﻴﺮ )و هﻼك( ﮔﺮداﻧﺪ و ﺝﺪل و ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺮهﺎن ﺣﻖ را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﺳﺎزد‪ ،‬ﻣﻦ هﻢ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ را )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﻔﺮ( ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺳﺨﺖ آﺮدم!‬

    ‫ا ﯽ از ف ﺪا وﺪ ﺘﺪ ر آ ﮫﺎ را اﺣﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻜَﻔَﺮُوا ﻓَﺄَﺧَﺬَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻗَﻮِى‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -22‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻳﻦ هﻼآﺖ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺑﻮد آﻪ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ادﻟّﻪ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﺎن )از ﺝﻬﻞ و ﻋﻨﺎد( آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪،‬‬

    ‫ﺧﺪا هﻢ ﺁﻧﺎن را )ﺑﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ( ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺘﺪر و ﺳﺨﺖ آﻴﻔﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﺎر ﯿﺎﯾﺪ ‪:‬‬ ‫ﯿﺪ ﮐﺎ ان ﺿﻼ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا اﻗْﺘُﻠُﻮا أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﺤ‪‬ﻴ‪‬ﻮا ﻧ‪‬ﺴﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ إِﻻ ﻓﻰ‬

    ‫ﺿﻠَﻞٍ)‪ -25‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫‪٢٩٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ او از ﺝﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺹﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪ )ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﺮوﻳﺪ ﭘﺴﺮان ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ‬

    ‫اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﺑﻜﺸﻴﺪ و زﻧﺎﻧﺸﺎن را زﻧﺪﻩ ﮔﺬارﻳﺪ )ﺗﺎ ﺿﻌﻴﻒ و ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬و ﻣﺎ ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﻮى آﺮدﻳﻢ( ﺁرى ﻣﻜﺮ و ﺗﺪﺑﻴﺮ آﺎﻓﺮان ﺝﺰ در‬

    ‫ﺿﻼﻟﺖ )و ﺧﺴﺮاﻧﺸﺎن( ﺑﻪ آﺎر ﻧﻴﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺗ ﺮ و ﻮت ﺰی دل ﺪا رﺪ و آرزوی دل ھﻢ ﻮا ﻨﺪ ر ﯿﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﺳﻠْﻄﻦٍ أَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬إِن ﻓﻰ ﺻﺪ‪‬ورِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺒﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻐ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻓَﺎﺳﺘَﻌ‪‬ﺬْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬‬

    ‫اﻟﺴﻤ‪‬ﻴﻊ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -56‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ در ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﺑﻰهﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﺑﺮهﺎن آﻪ ﺁﻧﺎن را ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ راﻩ اﻧﻜﺎر و ﺝﺪل ﭘﻴﻤﺎﻳﻨﺪ ﺝﺰ ﺗﻜﺒﺮ و ﻧﺨﻮت )و ﻗﺼﺪ رﻳﺎﺳﺖ( ﭼﻴﺰى‬

    ‫در دل ﻧﺪارﻧﺪ آﻪ ﺑﻪ ﺁرزوى دل هﻢ ﺁﺧﺮ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻮ )از ﺷﺮ و ﻓﺘﻨﻪ ﺁﻧﻬﺎ( ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﺮ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺷﻨﻮا و ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻄﻼن زﯾﺎن ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ر‪‬ﺳﻼً ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺼﺼﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻧَﻘْﺼﺺ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ‬

    ‫إِﻻ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺈِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﻣ‪‬ﺮُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗُﻀﻰ‪ ‬ﺑِﺎﻟﺤﻖّ و‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮَ ﻫ‪‬ﻨَﺎﻟ‪‬ﻚ اﻟْﻤ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -78‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ رﺳﻮﻻن ﺑﺴﻴﺎرى ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ اﺣﻮال ﺑﻌﻀﻰ را ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﻜﺎﻳﺖ آﺮدﻳﻢ و ﺑﺮﺧﻰ را ﻧﻜﺮدﻳﻢ و هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺝﺰ ﺑﻪ‬

    ‫ﻖ و ﻣﺤﻮ ﺑﺎﻃﻞ( ﻓﺮا رﺳﺪ ﺁن روز )ﺑﺮ هﻤﻪ( ﺑﻪ ﺣﻖ ﺣﻜﻢ‬


    ‫اﻣﺮ ﺧﺪا ﻧﺸﺎﻳﺪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ )ﺑﺮاى اﻣﺖ( ﺑﻴﺎورد‪ ،‬و ﭼﻮن ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا )ﺑﺮ ﻏﻠﺒﻪ ﺣ ّ‬

    ‫آﻨﻨﺪ و ﺁﻧﺠﺎ آﺎﻓﺮان ﻣﺒﻄﻞ زﻳﺎﻧﻜﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫آ ﻪ ا ا ﻪ اﺪ آ ﮫﺎ را ا ﯽ ﺮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ و‪ ‬ﺣ‪‬ﺎقَ ﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -83‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫‪٢٩٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭘﺲ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ رﺳﻮﻻﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻟّﻪ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان( ﺑﻪ داﻧﺶ و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﺷﺎد و ﻣﻐﺮور‬

    ‫ﺷﺪﻧﺪ و وﻋﺪﻩ ﻋﺬاﺑﻰ آﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ هﻤﻪ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﻘﺎب ا ﻢ ا ﯽ ﺸﺎن ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺝﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺹﺎﺣﺐ ﻗﻬﺮ‬

    ‫و ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ آ ن ﻮ ﺐ ﻮری ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺎت اﻳﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺷﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻧﻴﺎﻣﺪ )ﺗﺎ ﻣﺎ ﻗﻮم‬

    ‫ﻋﺮب اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁﻳﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺳﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻧﺎزل ﻣﻰﺷﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ( ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺷﻔﺎﺳﺖ و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺸﺎن )از ﺷﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺝﺐ آﻮرى )ﺝﻬﻞ و ﺿﻼﻟﺖ( اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﻤﻰدارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺳﻌﺎدت و اﻳﻤﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮد ‪:‬‬ ‫ان و ﻮران دا ﻪ ا ﯽ ﺮوﺪ ﻮان ﺪا‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬أَو‪ ‬ﺗﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ ﺿﻠَﻞٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -40‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺗﻮ اﻳﻦ آﺮان را ﺳﺨﻨﻰ ﺗﻮاﻧﻰ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﻳﺎ اﻳﻦ آﻮران )ﺑﺎﻃﻦ( و ﺁن را آﻪ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﻣﻰرود هﺪاﻳﺖ ﺗﻮاﻧﻰ آﺮد؟‬
    ‫‪٢٩٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺬا ب ﺘﺎر ﯽ ﻮﺪ ﻣ از آن راه ﺑﺎز دﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِذَا ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -47‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁورد ﺁن را ﻣﺴﺨﺮﻩ آﺮدﻩ و ﺑﺮ او ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺮِﻳﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﻛﺒﺮُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﺧْﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬أَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -48‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻤﻰﻧﻤﻮدﻳﻢ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ از ﺁﻳﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ )و در دﻻﻟﺖ ﺑﺮ ﻧﺒﻮت ﻣﻮﺳﻰ روﺷﻦﺗﺮ( ﺑﻮد )اﻣﺎ هﻤﻪ را‬

    ‫ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( و ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ )ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪا( ﺑﺎز ﺁﻳﻨﺪ‪.‬‬

    ‫آ ن ا ﺘ ﺒﺎر ﻮد ﺮﺪ ﺬا ب ا ﻢ ﺸﺎرت ده ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﻣﻰﺷﻮد ﺷﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺗﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺹﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁﻳﺎت را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ‬

    ‫آﺴﺎﻧﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﻦ د ﯽ را ﺬا ب ا ﻢ ﯿﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪ -9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﭼﻮن از ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﭼﻴﺰى ﺑﺪاﻧﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب ذﻟّﺖ و ﺧﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺪا وﺪ روز ﯿﺎ ﺖ ﻮرد آ ﻪ آ ن دا ﻪ ﺧﻼف و اع اﻧ ﺰﺪ داوری ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٩٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﻣ‪‬ﺮِ ﻓَﻤ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻘْﻀﻰ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ -17‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن ﻗﻮم ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات روﺷﻦ در اﻣﺮ )دﻳﻦ و ﻧﻈﻢ دﻧﻴﺎ( ﻋﻄﺎ ﻧﻤﻮدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻼف و ﻧﺰاع ﺑﺮ ﻧﻴﻨﮕﻴﺨﺘﻨﺪ ﻣﮕﺮ داﻧﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺮاى‬

    ‫ﻇﻠﻢ و ﺗﻌﺪّى ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﺑﻴﻦ ﻧﺰاع و اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺁﻧﻬﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ داورى ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫آ ن ﮐﺎ ﻮﺪ و راه ا ﯽ را ﻮی دﯾ ان ﺪ ﻨﺪ و ﺣﺎل ﺮﺪ ‪ ،‬ﻮده ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺻﺪ‪‬وا ﻋ‪‬ﻦ ﺳﺒِﻴﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎﺗُﻮا و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛُﻔﱠﺎر‪ ‬ﻓَﻠَﻦ ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ -34)‬ﻣﺤﻤﺪ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ و راﻩ ﺧﺪا را )ﺑﻪ روى ﺧﻠﻖ( ﺑﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺣﺎل آﻔﺮ ﻣﺮدﻧﺪ دﻳﮕﺮ اﺑﺪا ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ‪.‬‬

    ‫و ﺪه ﺬا ب ا ﯽ آ ن ‪ ،‬ﻢ ووا ﺐ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪ -14)‬ق(‬

    ‫و اﺹﺤﺎب اﻳﻜﻪ )اﻣﺖ ﺷﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺗﺒّﻊ )ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻤﻦ( هﻤﻪ رﺳﻮﻻن ﺣﻖ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﺗﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺣﺘﻢ و واﺝﺐ‬

    ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺘﺪر ار ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮرد ﺆا ﺬه ﺪا وﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ء‪‬الَ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ اﻟﻨﱡﺬُر‪ -41)‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﺑﺮ ارﺷﺎد ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن هﻢ رﺳﻮل و ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٢٩٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛﻠﱢﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺄَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺧْﺬَ ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٍ ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬رٍ)‪ -42‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ هﻤﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻗﺘﺪار ﺧﻮد از ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﻣﺆاﺧﺬﻩ آﺮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫راه ﻖ و ﺒﺎ ﮑﺎری ﯽ ﺘﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻧﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‬

    ‫و ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺿﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺷﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و اﺝﺮﺷﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫از ﻏ ﻪ ا ﯽ ا اه دارﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَر‪‬ﺳﻞَ ر‪‬ﺳﻮﻟَﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬ‪ُ‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬د‪‬ﻳﻦِ اﻟﺤﻖّ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻈﻬِﺮَه‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻛﻠﱢﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛَﺮِه‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛُﻮنَ)‪ -9‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫‪٢٩٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫اوﺳﺖ ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ رﺳﻮﻟﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺹﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( را ﺑﻪ هﺪاﻳﺖ ﺧﻠﻖ و اﺑﻼغ دﻳﻦ ﺣﻖ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺁن را هﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫ﺧﻮش ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﺮ هﻤﻪ ادﻳﺎن ﻋﺎﻟﻢ ﻏﺎﻟﺐ ﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪا و ﺪ ﺆ ﻨﺎن را ﻨﺪ د ﻨﺎن ﯾﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻛُﻮﻧُﻮا أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧﺼﺎرِى إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺤﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻮنَ ﻧﺤ‪‬ﻦُ‬

    ‫أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺌَﺎﻣ‪‬ﻨَﺖ ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﻛَﻔَﺮَت ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻓَﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺻﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﻇﻬِﺮِﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ هﻢ ﻳﺎران ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ ﭼﻨﺎن آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺣﻮارﻳﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬آﻴﺴﺖ ﻣﺮا ﺑﺮاى ﺧﺪا ﻳﺎرى آﻨﺪ؟ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﻳﺎران‬

    ‫ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪ .‬ﭘﺲ )ﺑﺎ ﺁن هﻤﻪ ﻣﻌﺠﺰات( ﻃﺎﻳﻔﻪاى از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ و ﻃﺎﻳﻔﻪاى آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﺎن را آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﻣﺆﻳﺪ‬

    ‫و ﻣﻨﺼﻮر ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺮ دﺷﻤﻨﺸﺎن ﻇﻔﺮ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪا وﺪ آ ﻪ ﻨﺪ آﮔﺎه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻦ ﻳ‪‬ﺆَﺧﱢﺮَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﻔْﺴﺎً إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﺟ‪‬ﻠُﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺧَﺒِﻴﺮُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -11‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ اﺝﻞ هﻴﭻ آﺲ را از وﻗﺘﺶ آﻪ ﻓﺮا رﺳﺪ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻧﻴﻔﻜﻨﺪ و ﺧﺪا ﺑﻪ هﺮ ﭼﻪ آﻨﻴﺪ ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺗ ﺬ ﮐﻼم ا ﯽ ﺑﺎ ﺚ ﺮت ﮐﺎ ﻦ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﺤ‪‬ﺴﺮَةٌ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -50‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و ﺗﻜﺬﻳﺒﺶ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻣﺎﻳﻪ ﻧﺪاﻣﺖ آﺎﻓﺮان اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫زﻣﺎن آ ﻪ آ ﮫﺎ و ﺪه داده ﺪه ﻋﻠﻢ ا ﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٢٩٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻗُﻞْ إِنْ أَد‪‬رِى أَ ﻗَﺮِﻳﺐ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗُﻮﻋ‪‬ﺪ‪‬ونَ أَم‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞُ ﻟَﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑﻰ أَﻣ‪‬ﺪاً)‪ -25‬اﻟﺠﻦ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ ﺧﻮد ﻧﺪاﻧﻢ آﻪ ﻋﺬاب ﻣﻮﻋﻮد ﺷﻤﺎ وﻗﺘﺶ ﻧﺰدﻳﻚ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺧﺪا ﺗﺎ ﺁن روز ﻣﺪﺗﻰ )ﺑﺴﻴﺎر( ﻗﺮار دادﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ﮕﺎه و ﺪه ا ﯽ و ﻮع ﻮﯿﭘﺪد ‪ ،‬راه ﺠﺎ ﯽ ﯿﺎ ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﺗَﺘﱠﻘُﻮنَ إِن ﻛَﻔَﺮْﺗﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬ﻣﺎً ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞُ اﻟْﻮِﻟْﺪ‪‬نَ ﺷ‪‬ﻴﺒﺎً)‪ -17‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ آﺎﻓﺮ ﺷﻮﻳﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ )از ﻋﺬاب ﺣﻖ( ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻴﺪ در روزى آﻪ آﻮدك از هﻮل و ﺳﺨﺘﻰ ﺁن ﭘﻴﺮ ﺷﻮد؟‬

    ‫ﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻔَﻄ‪‬ﺮُ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛﺎنَ و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻣ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻮﻻً)‪ -18‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و ﺁﺳﻤﺎن از وﺣﺸﺖ ﺁن ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺷﻮد و وﻋﺪﻩ اﻟﻬﻰ ﺑﻪ وﻗﻮع اﻧﺠﺎﻣﺪ‪.‬‬

    ‫وای ﺣﺎل آ ن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﻮ‪‬ﻣ‪‬ﺌﺬ‪ ‬ﻟﱢﻠْﻤ‪‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﻤﺮﺳﻼت(‬

    ‫واى ﺁن روز ﺑﻪ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ )ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را( ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺤ ﻪ ﺆ ﻨﺎن ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠُﻮا ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﺣ‪‬ﻔ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻦَ)‪ -33‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫در ﺹﻮرﺗﻰ آﻪ ﺁن ﺑﺪان را ﻣﻮآّﻞ آﺎر و ﻧﮕﻬﺒﺎن اﻋﻤﺎل ﻣﺆﻣﻨﺎن ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ )ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﭘﺮدازﻧﺪ( ‪.‬‬

    ‫‪٣٠٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻓَﺎﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻜُﻔﱠﺎرِ ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪-34‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫ﭘﺲ اﻣﺮوز هﻢ اهﻞ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ آﻔﺎر ﻣﻰﺧﻨﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫آ ﻪ ﻮا ﻨﺪ ﯿﺪ و ﻣ ورزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﻮ‪‬لٌ ﻓَﺼﻞٌ)‪ -13‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫آﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ آﻼم ﺝﺪا آﻨﻨﺪﻩ )ﺣﻖ از ﺑﺎﻃﻞ( اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬﺰْلِ)‪ -14‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺳﺨﻦ هﺰل ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜ‪‬ﻴﺪ‪‬ونَ ﻛَﻴ‪‬ﺪاً)‪ -15‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫دﺷﻤﻨﺎن اﺳﻼم هﺮ ﭼﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آﻴﺪ و ﻣﻜﺮ )ﺑﺮ ﻣﺤﻮ اﺳﻼم( ﻣﻰآﻨﻨﺪ‬

    ‫ﺴﺎرت و زﯾﺎن ا ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫‪٣٠١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﺮاض ازﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺳﻮل ﺹﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻟﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴّﻼم( ‪.‬‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٣٠٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ و دﺷﻤﻨﺎن در ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫د ﺪا ی ﻮد ا ﻔﺎر ﯿﺪ و ﮔﺎه او ﻮ ﻤﺎ ‪ ،‬ﻤﺎ ر ﺖ اوان ر ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘَﻮ‪‬مِ اﺳﺘَﻐْﻔ‪‬ﺮُوا ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬ﺗُﻮﺑ‪‬ﻮا إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮْﺳ‪‬ﻞِ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬اراً و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰِد‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗُﻮ‪‬ةً إِﻟﻰ ﻗُﻮ‪‬ﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﺗَﺘَﻮ‪‬ﻟﱠﻮ‪‬ا‬

    ‫ﻣﺠ‪‬ﺮِﻣ‪‬ﻴﻦَ)‪ -52‬ﻫﻮد(‬

    ‫و اى ﻗﻮم‪ ،‬از ﺧﺪاى ﺧﻮد ﺁﻣﺮزش ﻃﻠﺒﻴﺪ و ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﺗﻮﺑﻪ آﻨﻴﺪ ﺗﺎ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮ ﺷﻤﺎ رﺣﻤﺖ ﻓﺮاوان ﻧﺎزل ﮔﺮداﻧﺪ و ﺑﺮ ﻗﻮت و‬

    ‫ﺗﻮاﻧﺎیﻰ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻔﺰایﺪ‪ ،‬و زﻧﻬﺎر ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻜﺎرى و ﻋﺼﻴﺎن روى ﻣﮕﺮداﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ای ا ﻞ ﺘﺎب ‪،‬ﭼ ا ﻖ را ﺑﺎ ﻞ ﯽ ﭘﻮﺷﺎ ﯿﺪ و آ ا ﭘﻮ ﯿﺪه ﯽ دارﯾﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻠْﺒِﺴﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ و‪ ‬ﺗَﻜْﺘُﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -71‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﭼﺮا ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﺸﺘﺒﻪ ﺳﺎزیﺪ )ﺗﺎ ﭼﺮاغ ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎد ﺷﺒﻬﺎت ﺧﺎﻣﻮش آﻨﻴﺪ( و ﺣﻖ را ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻣﻰداریﺪ در‬

    ‫ﺹﻮرﺗﻰ آﻪ )ﺑﻪ ﺣﻘّﺎﻧﻴّﺖ ﺁن( ﺁﮔﺎهﻴﺪ؟!‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﺗَﻠْﺒِﺴﻮا اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ و‪ ‬ﺗَﻜْﺘُﻤ‪‬ﻮا اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -42‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﭙﻮﺷﺎﻧﻴﺪ و ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﭘﻨﻬﺎن ﻧﺴﺎزیﺪ و ﺣﺎل ﺁﻧﻜﻪ )ﺑﻪ ﺣﻘّﺎﻧﻴّﺖ ﺁن( واﻗﻔﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ آﯾﺎت ا ﯽ ﮐﺎ ﻮﺪ و ا ﯿﺎ را ﻖ ﺑ ﻨﺪ‪ ،‬ﺬا ب د ک ﺸﺎرت ده ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺘُﻠُﻮنَ اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻴﻦَ ﺑِﻐَﻴﺮِ ﺣ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺘُﻠُﻮنَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﺄْﻣ‪‬ﺮُونَ ﺑِﺎﻟْﻘ‪‬ﺴﻂ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْﻫ‪‬ﻢ‬

    ‫ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -21‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﺁیﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﻮﻧﺪ و اﻧﺒﻴﺎء را ﺑﻰﺟﺮم و ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﺑﻜﺸﻨﺪ و ﺁن ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ )ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و ﻋﺪل‬

    ‫ﺧﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫‪٣٠٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ و دﺷﻤﻨﺎن در ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺪا وﺪ ﺪﯾﺪ ا ﻘﺎب ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻞْ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ ﻛَﻢ‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔِ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔٍ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪‬لْ ﻧ‪‬ﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺔَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻪ‪ ‬ﻓَﺈِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻘَﺎبِ)‪-211‬‬

    ‫اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﺆال آﻦ آﻪ ﻣﺎ ﭼﻘﺪر ﺁیﺎت و ادﻝّﻪ روﺷﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁوردیﻢ!و هﺮ آﺲ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻧﻌﻤﺖ و هﺪایﺘﻰ آﻪ‬

    ‫ﺧﺪا ﺑﻪ او داد ﺁن را ﺑﻪ آﻔﺮ ﻣﺒﺪّل آﻨﺪ )ﺑﺪاﻧﺪ آﻪ( ﻋﻘﺎب ﺧﺪا ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫د ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫ز ﯽ و ﺪ ﮐﺎری‪ ،‬ﻤﺎ را آن ﯽ رد ﻨﺎ ﯽ از ﻞ و دا ﯽ ‪ ،‬ﺪا‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﻣ‪‬ﺮُﻛُﻢ ﺑِﺎﻟﺴﻮء‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻔَﺤ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬أَن ﺗَﻘُﻮﻟُﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻻ ﺗَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -169‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ایﻦ دﺷﻤﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دﺳﺘﻮر زﺷﺘﻰ و ﺑﺪآﺎرى ﻣﻰدهﺪ و ﺑﺮ ﺁن ﻣﻰﮔﻤﺎرد آﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﻰ از روى ﺟﻬﻞ و ﻧﺎداﻧﻰ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ‬

    ‫دهﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ا د ﻮی ا ﻤﺎن دارﯾﺪ‪ ،‬ﭼ ا ﺎﯿﭘ ﺮان ﻦﯿﺸﯿﭘ را ﻞ ﯽ رﺳﺎﺪﯾﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻧُﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﻤ‪‬ﺎ و‪‬ر‪‬اء‪‬ه‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻓَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻘْﺘُﻠُﻮنَ أَﻧﺒِﻴ‪‬ﺎء‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ إِن ﻛُﻨﺘُﻢ ﻣ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -91‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ یﻬﻮد ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ایﻤﺎن ﺁریﺪ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺦ دهﻨﺪ آﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻮرات آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ ایﻤﺎن ﺁوریﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ‬

    ‫ﻏﻴﺮ ﺗﻮرات آﺎﻓﺮ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬در ﺹﻮرﺗﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن آﺘﺎب ﺣﻖ اﺳﺖ و آﺘﺎب ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﺼﺪیﻖ ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ در دﻋﻮى ایﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﻮرات‬

    ‫راﺳﺘﮕﻮیﻴﺪ ﭘﺲ ﭼﺮا ﭘﻴﻐﻤﺒﺮهﺎن ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﻣﻰآﺸﺘﻴﺪ؟‬

    ‫آﯾﺎ ﻮن ﺎﯿﭘ ﺮان ﺧﻼف ﺲ و ﻮای ﻤﺎ اوا ی آورﺪ‪ ،‬ا ﺘ ﺒﺎر ورزﯾﺪه و ﯽ را ﺗ ﺬ و ﯽ را ﻞ ﯽ رﺳﺎ ﯿﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫‪٣٠٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ و دﺷﻤﻨﺎن در ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﺑِﺎﻟﺮﱡﺳﻞِ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦَ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﻪ‪ ‬ﺑِﺮُوح اﻟْﻘُﺪ‪‬سِ أَ‬

    ‫ﻓَﻜﻠﱠﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛُﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮلُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻻ ﺗﻬ‪‬ﻮ‪‬ى أَﻧﻔُﺴﻜُﻢ‪ ‬اﺳﺘَﻜْﺒﺮْﺗُﻢ‪ ‬ﻓَﻔَﺮِﻳﻘﺎً ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻓَﺮِﻳﻘﺎً ﺗَﻘْﺘُﻠُﻮنَ)‪ -87‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ آﺘﺎب ﺗﻮرات ﻋﻄﺎ آﺮدیﻢ و از ﭘﻰ او ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ و ﻋﻴﺴﻰ ﭘﺴﺮ ﻣﺮیﻢ را ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻝّﻪ روﺷﻦ‪ ،‬ﺣﺠﺘﻬﺎ‬

    ‫دادیﻢ و او را ﺑﻪ واﺳﻄﻪ روح اﻝﻘﺪس ﺗﻮاﻧﺎیﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪیﻢ‪ .‬ﺁیﺎ هﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى آﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا اواﻣﺮى ﺑﺮ ﺧﻼف هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺷﻤﺎ ﺁرد ﮔﺮدﻧﻔﺮازى‬

    ‫و ﺳﺮﭘﻴﭽﻰ ﻧﻤﻮدﻩ و )از راﻩ ﺣﺴﺪ( ﮔﺮوهﻰ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻩ و ﺟﻤﻌﻰ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻰرﺳﺎﻧﻴﺪ؟!‬

    ‫د ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﯿﺪ ﻨﺪ ﻏﺎﻓ ﻨﺪ‪ ،‬و آﻣﺎل ﻮد را ﺪا‬ ‫وای ﺴﺎ ﯽ از ﺖ ﮐﻼم ا ﯽ‪ ،‬ﻮد را آن‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أُﻣ‪‬ﻴ‪‬ﻮنَ ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ إِﻻ أَﻣ‪‬ﺎﻧﻰ‪ ‬و‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻳ‪‬ﻈﻨﱡﻮنَ)‪ -78‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﻓَﻮ‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﻜْﺘُﺒ‪‬ﻮنَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺸﺘﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻨﺎً ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً ﻓَﻮ‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﺖ‬

    ‫أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬و‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻜْﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -79‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ ﻋﻮام یﻬﻮد آﻪ ﺧﻮاﻧﺪن و ﻧﻮﺷﺘﻦ هﻢ ﻧﺪاﻧﻨﺪ ﺗﻮرات را ﺟﺰ ﺁﻣﺎل ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﻧﭙﻨﺪارﻧﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎﺑﺴﺖ ﺧﻴﺎﻻت ﺧﺎم و ﺑﻴﻬﻮدﻩ‬

    ‫ﺧﻮیﺸﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﭘﺲ واى ﺑﺮ ﺁن آﺴﺎﻧﻰ آﻪ از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد آﺘﺎب را ﻧﻮﺷﺘﻪ و ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻣﺘﻌﺎل ﻧﺴﺒﺖ دهﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺎى اﻧﺪك ﺑﻔﺮوﺷﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ واى ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫از ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪهﺎ و ﺁﻧﭽﻪ از ﺁن ﺑﻪ دﺳﺖ ﺁرﻧﺪ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ﯽ دا ﻨﺪ ﺪا ﭘ ﮫﺎن و آ ﮑﺎر آﮔﺎه ا ﺖ ؟‬ ‫•‬

    ‫أَ و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ أَنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴ‪‬ﺮﱡونَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -77‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﺁیﺎ ﻧﻤﻰداﻧﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﭘﻨﻬﺎن داﺷﺘﻪ و یﺎ ﺁﺷﻜﺎر آﻨﻨﺪ ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ؟‬

    ‫‪٣٠٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ و دﺷﻤﻨﺎن در ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ا ن ﯽ از ر ﺖ ا ﯽ ا ﯿﺪ ﯽ ﻮد ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻘْﻨَﻂ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -56‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاﻩ ﭼﻪ آﺴﻰ از ﻝﻄﻒ ﺧﺪاى ﺧﻮد ﻧﻮﻣﻴﺪ ﻣﻰﺷﻮد؟‬

    ‫ﺖ ﮑﺎر از ﯽ ﺘﺬ آﯾﺎت ﺪا ﺶ ﺳﺎزﺪ و ﺑﺎز از آ ﮫﺎ ا اض ﻨﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻇﻠَﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ذُﻛﱢﺮَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻋ‪‬ﺮَض ﻋ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻧَﺴﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﻳ‪‬ﺪ‪‬اه‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑِﻬِﻢ‪ ‬أَﻛﻨﱠﺔً أَن ﻳ‪‬ﻔْﻘَﻬ‪‬ﻮه‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً و‪ ‬إِن ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ اﻟْﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻓَﻠَﻦ ﻳﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا إِذاً أَﺑ‪‬ﺪاً)‪ -57‬اﻟﻜﻬﻒ(‬

    ‫و آﻴﺴﺖ ﺳﺘﻤﻜﺎرﺗﺮ از ﺁن آﺴﻰ آﻪ ﻣﺘﺬآﺮ ﺁیﺎت ﺧﺪایﺶ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ و ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﭘﻨﺪش دادﻧﺪ و ﺑﺎز از ﺁﻧﻬﺎ اﻋﺮاض آﺮد و از اﻋﻤﺎل زﺷﺘﻰ‬

    ‫آﻪ آﺮدﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ آﻠﻰ ﻓﺮاﻣﻮش آﺮد و ﻣﺎ )ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( ﺑﺮ دﻝﻬﺎیﺸﺎن ﭘﺮدﻩهﺎ )ى ﺟﻬﻞ و ﻗﺴﺎوت( اﻧﺪاﺧﺘﻴﻢ ﺗﺎ دیﮕﺮ ﺁیﺎت ﻣﺎ را ﻓﻬﻢ‬

    ‫ﻧﻜﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﮔﻮش ﺁﻧﻬﺎ را )از ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺨﻦ ﺣﻖ( ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ و اﮔﺮ ﺑﻪ هﺪایﺘﺸﺎن ﺑﺨﻮاﻧﻰ دیﮕﺮ اﺑﺪا هﺪایﺖ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ یﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﺪا ﯾﺎ ا ﺖ ﻦ‪ ،‬ان را ﮐ ﯽ ﻮر ر دﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺮﱠﺳﻮلُ ﻳ‪‬ﺮَب إِنﱠ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻰ اﺗﺨَﺬُوا ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺠ‪‬ﻮراً)‪ -30‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫در ﺁن روز رﺳﻮل )ﺑﻪ ﺷﻜﻮﻩ از اﻣﺖ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ رب اﻝﻌﺰّﻩ( ﻋﺮض آﻨﺪ‪:‬ﺑﺎراﻝﻬﺎ )ﺗﻮ ﺁﮔﺎهﻰ آﻪ( اﻣّﺖ ﻣﻦ ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ آﻠّﻰ ﻣﺘﺮوك و رهﺎ‬

    ‫آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﺬا ر ﺪا د ﻢ ‪ ،‬ﯽ را هﻼک ﻧ د ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻫ‪‬ﻠَﻜْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻟﻬ‪َ‬ﺎ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪‬ونَ)‪ -208‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫‪٣٠٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ و دﺷﻤﻨﺎن در ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫و ﻣﺎ اهﻞ هﻴﭻ دیﺎرى را ﺗﺎ رﺳﻮﻻﻧﻰ ﺑﻪ هﺪایﺖ و اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدیﻢ هﻼك ﻧﻜﺮدیﻢ‪.‬‬

    ‫ا ﯽ ﻮا ﯿﺪ ‪ ،‬ﺮ از ﮐﻼم ا ﯽ ﺰی ای ﺪا ﺧ ﻖ ﯿﺎورﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻓَﺄْﺗُﻮا ﺑِﻜ‪‬ﺘَﺐٍ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻤ‪‬ﺎ أَﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﭘﺲ ﺷﻤﺎ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮیﻴﺪ آﺘﺎﺑﻰ آﻪ از ایﻦ دو آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ )ﺗﻮرات و ﻗﺮﺁن( ﺧﻠﻖ را ﺑﻬﺘﺮ هﺪایﺖ آﻨﺪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا‬

    ‫ﺑﻴﺎوریﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ از ﺁن ﭘﻴﺮوى آﻨﻢ‪.‬‬

    ‫ﺪا ﯿﮏ از آﯾﺎت ا ﯽ را ا ﮑﺎر ﻮا ﯿﺪ د؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﻜُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَى ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﻨﻜ‪‬ﺮُونَ)‪ -81‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺧﺪا ﺁیﺎت )ﻗﺪرت و رﺣﻤﺖ( ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اراﺋﻪ دهﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺪام یﻚ از ﺁیﺎت اﻝﻬﻰ را اﻧﻜﺎر ﺗﻮاﻧﻴﺪ آﺮد؟‬

    ‫ﺮ ﯽ د‪ ،‬ﯽ ﺖ؟‬ ‫آﯾﺎ اه از ﯽ‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ أَ ر‪‬ء‪‬ﻳ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬إِن ﻛﺎنَ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬ﻛﻔَﺮْﺗﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ ﺷ‪‬ﻘَﺎقِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -52)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)آﺎﻓﺮان را( ﺑﮕﻮ‪:‬ﭼﻪ ﻣﻰﭘﻨﺪاریﺪ اﮔﺮ )ﻗﺮﺁن( از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ و ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺁن آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺁیﺎ ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮ از ﺁن آﺲ آﻪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ‬

    ‫ﺷﻤﺎ( ﺑﻪ آﻔﺮ و ﺷﻘﺎق دور )از راﻩ ﺳﻌﺎدت( اﺳﺖ در ﺟﻬﺎن آﺴﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻮد؟‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ را ﭘﺲ از ن ﮐﻼم ا ﯽ ا ﺘ ﺒﺎر ا ﺮار ﻮرزﺪ ‪ ،‬ﺬا ب ا ﻢ ﺸﺎرت ده ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫‪٣٠٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ و دﺷﻤﻨﺎن در ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁیﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﻣﻰﺷﻮد ﺷﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺗﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺹﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﮔﻮیﻰ هﻴﭻ ﺁیﺎت را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪،‬‬

    ‫ﭼﻨﻴﻦ آﺴﺎﻧﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ا ا ﻦ ان را از ﻮد ﺑﺎ ﻪ ﺑﺎ ﻢ ﻤﺎ از ﺪا ‪ ،‬ﺪر ﯽ ﺠﺎت ﻦ ﺪا رﯾﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﻗُﻞْ إِنِ اﻓْﺘﺮَﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻮنَ ﻟﻰ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗُﻔ‪‬ﻴﻀﻮنَ ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪‬ا ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻰ‬

    ‫و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﻐَﻔُﻮر‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -8)‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ آﻪ )ﻣﺤﻤّﺪ( ﺧﻮد ایﻦ ﺁیﺎت ﻗﺮﺁن را ﻓﺮا ﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﻣﻦ از ﺧﻮد ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﺷﻤﺎ از ﻗﻬﺮ‬

    ‫ﺧﺪا هﻴﭻ ﻗﺪرت ﺑﺮ ﻧﺠﺎت ﻣﻦ ﻧﺪاریﺪ‪ ،‬او ﺑﻪ اﻓﻜﺎرى آﻪ در ﺁن ﻓﺮو ﻣﻰرویﺪ داﻧﺎﺗﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﮔﻮاﻩ ﻣﻴﺎن ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ هﻢ او آﺎﻓﻰ اﺳﺖ و اوﺳﺖ‬

    ‫ﺧﺪاى ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن‪.‬‬

    ‫ﻦ او ﻦ ﺎﯿﭘ ﺮ ﻢ و ﯽ دا ﻢ ﺑﺎ ﻦ و ﻤﺎ ‪،‬ﻋﺎ ﺖ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺖ ﺑِﺪ‪‬ﻋﺎً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺮﱡﺳﻞِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَد‪‬رِى ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻞُ ﺑﻰ و‪ ‬ﻻ ﺑِﻜﻢ‪ ‬إِنْ أَﺗﱠﺒِﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻮﺣ‪‬ﻰ إِﻟﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧَﺎ إِﻻ ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪-9‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ از ﺑﻴﻦ رﺳﻮﻻن‪ ،‬اوﻝﻴﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻧﻴﺴﺘﻢ )آﻪ ﺗﺎزﻩ در ﺟﻬﺎن ﺁوازﻩ رﺳﺎﻝﺖ ﺑﻠﻨﺪ آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻢ ﺗﺎ ﺗﻌﺠﺐ و اﻧﻜﺎر آﻨﻴﺪ( و ﻧﻤﻰداﻧﻢ‬

    ‫آﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﭼﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ؟ﻣﻦ ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ وﺣﻰ ﻣﻰﺷﻮد ﭘﻴﺮوى ﻧﻤﻰآﻨﻢ و ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﺑﻴﺎن روﺷﻦ )ﺧﻠﻖ را ﺁﮔﺎﻩ آﻨﻢ و از ﺧﺪا(‬

    ‫ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻢ وﻇﻴﻔﻪاى ﻧﺪارم‪.‬‬

    ‫د‪:‬‬ ‫ﺖ ﺪا ﻤﺎ ا ﺖ ﻤﺎ را ﻮی ا ﻤﺎ ن ﺪا‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱡﻮنَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ أَنْ أَﺳﻠَﻤ‪‬ﻮا ﻗُﻞ ﻻ ﺗَﻤ‪‬ﻨﱡﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ‪ ‬إِﺳﻠَﻤ‪‬ﻜﻢ ﺑ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻦﱡ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬أَنْ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ات‪ ‬ﻟ‪‬ﻼﻳﻤ‪‬ﻦِ إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪-17‬‬

    ‫اﻟﻔﺘﺢ(‬
    ‫‪٣٠٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ و دﺷﻤﻨﺎن در ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪن ﻣﻨّﺖ ﻣﻰﮔﺬارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﺷﻤﺎ ﺑﻪ اﺳﻼم ﺧﻮد ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻨّﺖ ﻣﻨﻬﻴﺪ ﺑﻠﻜﻪ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮیﻴﺪ )و ایﻤﺎن ﺣﻘﻴﻘﻰ‬

    ‫داریﺪ( ﺧﺪا ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻨّﺖ دارد آﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺳﻮى ایﻤﺎن هﺪایﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺧ ﻖ را ﺘﺬ ﺳﺎز ‪ :‬ﻌ ﺖ ﺮﭘوردﮔﺎرت ‪ ،‬ﻮن ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺬَﻛﺮْ ﻓَﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻨ‪‬ﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺖ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﺑِﻜﺎﻫ‪‬ﻦٍ و‪ ‬ﻻ ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٍ)‪ -29‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﭘﺲ )اى رﺳﻮل ﻣﺎ‪ ،‬ﺧﻠﻖ را( ﻣﺘﺬآﺮ ﺳﺎز آﻪ ﺑﻪ ﻧﻌﻤﺖ ﭘﺮوردﮔﺎرت از ﺟﻨﻮن و آﻬﺎﻧﺖ هﻴﭻ در ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ﯽ ﺖ از ﮐﻼم آﺳﺎن ا ﯽ ﭘﻨﺪ ﺮد؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺮْﻧَﺎ اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻟ‪‬ﻠﺬﱢﻛْﺮِ ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﺪ‪‬ﻛ‪‬ﺮٍ)‪-22‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را ﺑﺮاى وﻋﻆ و اﻧﺪرز ﺑﺮ ﻓﻬﻢ ﺁﺳﺎن آﺮدیﻢ ﺁیﺎ آﺴﻰ هﺴﺖ آﻪ از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮد؟‬

    ‫ﺮﭘوردﮔﺎرا‪ ،‬ﻣﺎ را ﻣﺎ ﻪ ﮐﺎ ان ﻣ دان ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻻ ﺗﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا و‪ ‬اﻏْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻨَﺎ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ إِﻧﱠﻚ أَﻧﺖ اﻟْﻌ‪‬ﺰِﻳﺰُ اﻟﺤﻜ‪‬ﻴﻢ‪ -5)‬اﻟﻤﻤﺘﺤﻨﻪ(‬

    ‫ﭘﺮوردﮔﺎرا‪ ،‬ﻣﺎ را ﻣﺎیﻪ ﻓﺘﻨﻪ و اﻣﺘﺤﺎن آﺎﻓﺮان ﻣﮕﺮدان و ﭘﺮوردﮔﺎرا‪ ،‬ﻣﺎ را ﺑﻴﺎﻣﺮز آﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮیﻰ آﻪ )ﺑﺮ هﺮ آﺎر( ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺘﺪرى‬

    ‫و )ﺑﻪ ﺹﻼح ﺧﻠﻖ( آﺎﻣﻼ ﺁﮔﺎهﻰ‪.‬‬

    ‫ﺧﻼف آن ﻋﻤﻞ ﯽ ﯿﺪ؟‬ ‫ﭼ ا ﺰی ﯽ ﻮ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻣ‪‬ﺎ ﻻ ﺗَﻔْﻌ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -2‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫‪٣٠٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ و دﺷﻤﻨﺎن در ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫اﻻ اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻩایﺪ‪ ،‬ﭼﺮا ﭼﻴﺰى ﺑﻪ زﺑﺎن ﻣﻰﮔﻮیﻴﺪ آﻪ در ﻣﻘﺎم ﻋﻤﻞ ﺧﻼف ﺁن ﻣﻰآﻨﻴﺪ؟‬

    ‫ا وز ﺬر ﻮا ﯽ ﻧ ﯿﺪ‪ ،‬آ ﻪ ﻋﻤﻞ ده ا ﯾﺪ‪ ،‬ﺠﺎزات ﯽ ﻮﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﻌ‪‬ﺘَﺬ‪‬ر‪‬وا اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﺗﺠ‪‬ﺰَو‪‬نَ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -7‬اﻟﺘﺤﺮﻳﻢ(‬

    ‫)ﺑﻪ آﺎﻓﺮان ﮔﻮیﻨﺪ( اى آﺎﻓﺮان‪ ،‬اﻣﺮوز ﻋﺬرﺧﻮاهﻰ ﻣﻜﻨﻴﺪ )آﻪ ﭘﺬیﺮﻓﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ( ﺗﻨﻬﺎ ﺁﻧﭽﻪ )در دﻧﻴﺎ( ﻣﻰآﺮدﻩایﺪ ﺑﻪ ﺁن ﻣﺠﺎزات‬

    ‫ﻣﻰﺷﻮیﺪ‪.‬‬

    ‫ﭼ ﻮ ﻮای ﺲ ﻮد ﺣﮑﻢ ﯽ ﯿﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﺗﺤ‪‬ﻜُﻤ‪‬ﻮنَ)‪-36‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺷﻤﺎ را ﭼﻴﺴﺖ؟ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﻤﺎ )ایﻦ ﭼﻨﻴﻦ( ﺣﻜﻢ )ﻇﺎﻝﻤﺎﻧﻪ( ﻣﻰآﻨﻴﺪ؟‬

    ‫أَم‪ ‬ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺐ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺗَﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮنَ)‪ -37‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺷﻤﺎ را آﺘﺎﺑﻰ اﺳﺖ )ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ( آﻪ در ﺁن ایﻦ ﺣﻜﻢ ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ؟‬

    ‫إِنﱠ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟﻤ‪َ‬ﺎ ﺗﺨَﻴﺮُونَ)‪ -38‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫آﻪ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺎ را ﻓﺮاهﻢ اﺳﺖ؟‬

    ‫ز ﻣﺎن ﺬا ب ا ﯽ را ‪ ،‬ﻦ ﺰ ﺪا ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣١٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ و دﺷﻤﻨﺎن در ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﻗُﻞْ إِنْ أَد‪‬رِى أَ ﻗَﺮِﻳﺐ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗُﻮﻋ‪‬ﺪ‪‬ونَ أَم‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞُ ﻟَﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑﻰ أَﻣ‪‬ﺪاً)‪ -25‬اﻟﺠﻦ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ ﺧﻮد ﻧﺪاﻧﻢ آﻪ ﻋﺬاب ﻣﻮﻋﻮد ﺷﻤﺎ وﻗﺘﺶ ﻧﺰدیﻚ اﺳﺖ یﺎ ﺧﺪا ﺗﺎ ﺁن روز ﻣﺪﺗﻰ )ﺑﺴﻴﺎر( ﻗﺮار دادﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫دﺪ ‪:‬‬ ‫وای ﺣﺎل آ ن آ ﯾﺎت ا ﯽ را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫و‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﻮ‪‬ﻣ‪‬ﺌﺬ‪ ‬ﻟﱢﻠْﻤ‪‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﻤﺮﺳﻼت(‬

    ‫واى ﺁن روز ﺑﻪ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ )ﺁیﺎت ﺧﺪا را( ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﭘﺲ از آﯾﺎت ا ﯽ ‪ ،‬ﺪا م ﺪ ا ﻤﺎن ﯽ آورﯾﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -50‬اﻟﻤﺮﺳﻼت(‬

    ‫)ایﻦ آﺎﻓﺮان( ﭘﺲ از ﺁیﺎت ﺧﺪا )آﻪ ﺁن را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺎز ﺑﻪ آﺪاﻣﻴﻦ ﺣﺪیﺚ ایﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫‪٣١١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﻘﺶ ﺧﺮد و ﻋﻘﻞ در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻳﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮ ﺖ ﺮ ای د ﺒﺎل ﻧ د ن آ ﻪ آن ﻋﻠﻢ و اﻃ ﻨﺎن ﺪا رد‬ ‫•‬

    ‫َو ﻻ ﺗَﻘْﻒ ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻴ‪‬ﺲ ﻟَﻚ ﺑِﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬إِنﱠ اﻟﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼﺮَ و‪ ‬اﻟْﻔُﺆَاد‪ ‬ﻛﻞﱡ أُوﻟَﺌﻚ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﺌُﻮﻻً)‪ -36‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫و )اى اﻧﺴﺎن( هﺮﮔﺰ ﺁﻧﭽﻪ را آﻪ ﺑﺪان ﻋﻠﻢ و اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻧﺪارى دﻧﺒﺎل ﻡﻜﻦ آﻪ چﺸﻢ و ﮔﻮش و دل هﻤﻪ ﻡﺴﺌﻮﻝﻨﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺑﺎﯾﺪ ﺐ ا ﯽ ﻞ د ﻘﺎ ﻖ ک ﻮﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَﻧﺰَﻟْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛﺘَﺒﺎً ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ذ‪‬ﻛْﺮُﻛُﻢ‪ ‬أَ ﻓَﻼ ﺗَﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -10‬اﻻﻧﺒﻴﺎ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ ﻡﺎ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺵﻤﺎ اﻡﺖ آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﻡﺎیﻪ ﺵﺮاﻓﺖ و ﻋﺰت ﺵﻤﺎﺱﺖ ﻓﺮﺱﺘﺎدیﻢ‪ ،‬ﺁیﺎ ﻧﺒﺎیﺪ در ایﻦ آﺘﺎب ﺑﺰرگ ﺕﻌﻘﻞ آﺮدﻩ و ﺣﻘﺎیﻖ ﺁن را‬

    ‫ﻓﻬﻢ آﻨﻴﺪ؟ ‪ ‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺪون ﻞ ک ﺖ ﻨﺎی ﮐﻼم ا ﯽ ﺮ ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻳ‪‬ﻨْﻌ‪‬ﻖُ ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻻ ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ د‪‬ﻋ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻧ‪‬ﺪ‪‬اء‪ ‬ﺻﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻜْﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ)‪-171‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻡﺜﻞ آﺎﻓﺮان )در ﺵﻨﻴﺪن ﺱﺨﻦ اﻧﺒﻴﺎء و درك ﻧﻜﺮدن ﻡﻌﻨﺎى ﺁن( چﻮن ﺣﻴﻮاﻧﻰ اﺱﺖ آﻪ ﺁوازش آﻨﻨﺪ و او از ﺁن ﺁواز )ﻡﻌﻨﺎیﻰ درك‬

    ‫ﻧﻜﺮدﻩ و( ﺟﺰ ﺻﺪایﻰ ﻧﺸﻨﻮد‪ ،‬آﻔّﺎر هﻢ )از ﺵﻨﻴﺪن و دیﺪن ﺣﻖ( آﺮ و ﮔﻨﮓ و آﻮرﻧﺪ‪ ،‬زیﺮا ﺕﻌﻘﻞ ﻧﻤﻰآﻨﻨﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ان‪ ،‬ﮐﻼم ا ﯽ را ﯽ ﻮﺪ و ک ﯽ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﺴﺐ أَنﱠ أَﻛﺜﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮنَ أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺎﻷَﻧْﻌ‪‬ﻢِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺿﻞﱡ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -44‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫یﺎ ﭘﻨﺪارى آﻪ اآﺜﺮ ایﻦ آﺎﻓﺮان ﺣﺮﻓﻰ ﻡﻰﺵﻨﻮﻧﺪ یﺎ ﻓﻜﺮ و ﺕﻌﻘﻠﻰ دارﻧﺪ؟ایﻨﺎن )در ﺑﻰﻋﻘﻠﻰ( ﺑﺲ ﻡﺎﻧﻨﺪ چﻬﺎر ﭘﺎیﺎﻧﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ )ﻧﺎدانﺕﺮ و(‬

    ‫ﮔﻤﺮاﻩﺕﺮﻧﺪ‪  .‬‬

    ‫‪٣١٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﻘﺶ ﺧﺮد و ﻋﻘﻞ در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻳﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻦ دارﺪ ﮐﻼم ا ﯽ را ﻤﺎی دم ا ﺖ‬ ‫ا ﻞ دا ﺶ و‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮَى اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟﻰ ﺻ‪‬ﺮَط‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺰِﻳﺰِ اﻟﺤﻤ‪‬ﻴﺪ‪-6)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﺁﻧﺎن آﻪ اهﻞ داﻧﺶ و ﻡﻌﺮﻓﺖ ﮔﺮدیﺪﻧﺪ )یﻌﻨﻰ ﻡﺆﻡﻨﺎن و ﻧﻴﻜﺎن اهﻞ آﺘﺎب( یﻘﻴﻦ دارﻧﺪ آﻪ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﺎزل ﺵﺪﻩ اﺱﺖ از ﺟﺎﻧﺐ‬

    ‫ﭘﺮوردﮔﺎر ﺕﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻧﺎزل ﮔﺮدیﺪﻩ اﺱﺖ و رهﻨﻤﺎى ﺥﻠﻖ ﺑﻪ راﻩ ﺥﺪاى ﺑﻰهﻤﺘﺎى ﺱﺘﻮدﻩ ﺻﻔﺎت اﺱﺖ‪  .‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫‪ A‬ﮕﺎم ﻮر ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ‪ ،‬دم ﻋﻠﻢ ﻮد ور ﺪه و از ﺮ ﻖ دور ﯽ ا‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ و‪ ‬ﺣ‪‬ﺎقَ ﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -83‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ رﺱﻮﻻﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﻡﻌﺠﺰات و ادﻝّﻪ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻡﺪﻧﺪ ﺁن ﻡﺮدم )ﻧﺎدان( ﺑﻪ داﻧﺶ و ﻋﻘﺎیﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺥﻮد ﺵﺎد و ﻡﻐﺮور‬

    ‫ﺵﺪﻧﺪ و وﻋﺪﻩ ﻋﺬاﺑﻰ آﻪ ﻡﺴﺨﺮﻩ ﻡﻰآﺮدﻧﺪ هﻤﻪ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪  .‬‬

    ‫‪  :‬‬ ‫آ ﮕﺎه ﺖ رو ﻦ ا ﯽ ﻇﺎ ﻮد‪ ،‬ﮐﺎ ان دور از د ﻞ و ن‪ ،‬آ ا ا ﮑﺎر ﯽ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -24‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁن رﺱﻮل ﻡﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ چﻪ ﻡﻦ ﺑﻪ ﺁیﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دیﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺵﻤﺎ را هﺪایﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺕﻘﻠﻴﺪ ﻡﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﭘﺎﺱﺦ دادﻧﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺕﻘﺪیﺮ( ﻡﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺱﺎﻝﺖ ﺁن ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮیﻢ‪  .‬‬

    ‫‪  :‬‬ ‫ﻮد‬ ‫آ ن دا ﻪ ﺮ ا ﯽ ﮔﺎم ﯽ ﻨﺪ ‪ ،‬ﯽ ﻮان ﺮ ا ﯽ ﺪا‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬أَو‪ ‬ﺗﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ ﺿﻠَﻞٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -40‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺕﻮ ایﻦ آﺮان را ﺱﺨﻨﻰ ﺕﻮاﻧﻰ ﺁﻡﻮﺥﺖ یﺎ ایﻦ آﻮران )ﺑﺎﻃﻦ( و ﺁن را آﻪ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﻡﻰرود هﺪایﺖ ﺕﻮاﻧﻰ آﺮد؟ ‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٣١٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﻘﺶ ﺧﺮد و ﻋﻘﻞ در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻳﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪:‬‬ ‫ﺪون ﻔ و ﻞ‪ ،‬دم ا ﺮ و ﻊ دم ﻖ و ﮑﺎر ﻮﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺳﻮِر‪‬ةٌ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻫ‪‬ﺐٍ أَو‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔُ ﻣ‪‬ﻘْﺘﺮِﻧ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و اﮔﺮ ﻡﻮﺱﻰ رﺱﻮل ﺥﺪاﺱﺖ( چﺮا )او را دﺱﺘﮕﺎهﻰ ﻧﻴﺴﺖ و( ﻃﻮق زریﻦ ﺑﺮ دﺱﺖ ﻧﺪارد یﺎ چﺮا ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﺁﺱﻤﺎن هﻤﺮاﻩ او ﻧﻴﺎﻡﺪﻩاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺎﺳﺘَﺨَﻒ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻃﺎﻋ‪‬ﻮه‪ ‬إِﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻓَﺴ‪‬ﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪ -54‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و )ﺑﻪ ایﻦ ﺕﺒﻠﻴﻐﺎت دروغ و ﺑﺎﻃﻞ( ﻗﻮﻡﺶ را ذﻝﻴﻞ و زﺑﻮن داﺵﺖ ﺕﺎ هﻤﻪ ﻡﻄﻴﻊ ﻓﺮﻡﺎن وى ﺵﺪﻧﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻡﺮدﻡﻰ ﻓﺎﺱﻖ و ﻧﺎﺑﻜﺎر ﺑﻮدﻧﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫آﯾﺎت ا ﯽ‪ ،‬رو ﻦ ﻦ د ﻞ ﻘﺎ ا ﯽ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ایﻨﻬﺎ ﺁیﺎت ﺥﺪاﺱﺖ آﻪ ﻡﺎ ﺑﺮ ﺕﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺕﻼوت ﻡﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺥﺪا و ﺁیﺎت روﺵﻦ او دیﮕﺮ ﺑﻪ چﻪ ﺑﺮهﺎن ایﻤﺎن ﻡﻰﺁورﻧﺪ؟ ‪ ‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮ ﯿﺎران ﻋﺎﻟﻢ زﻣﺎن ‪،‬از ﻏ ﻪ و ﺪرت ﺆ ﻦ ﭘﻨﺪ و ﺮت ﯽ ﺮﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﺧْﺮَج‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦْ أَﻫ‪‬ﻞِ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﻳ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻷَو‪‬لِ اﻟﺤﺸﺮِ ﻣ‪‬ﺎ ﻇﻨَﻨﺘُﻢ‪ ‬أَن ﻳﺨْﺮُﺟ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻇﻨﱡﻮا أَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﺣ‪‬ﺼﻮﻧﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺘَﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻗَﺬَف ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺮﱡﻋ‪‬ﺐ ﻳﺨْﺮِﺑ‪‬ﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻮﺗﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﺎﻋ‪‬ﺘَﺒﺮُوا ﻳ‪‬ﺄُوﻟﻰ اﻷَﺑ‪‬ﺼﺮِ)‪ -2‬اﻟﺤﺸﺮ(‬

    ‫اوﺱﺖ ﺥﺪایﻰ آﻪ آﺎﻓﺮان اهﻞ آﺘﺎب را )یﻌﻨﻰ یﻬﻮد ﺑﻨﻰ ﻧﻀﻴﺮ را آﻪ ﺑﻪ ﻡﻜﺮ‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﻗﺘﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺮاى اوﻝﻴﻦ‬

    ‫ﺑﺎر هﻤﮕﻰ را از دیﺎرﺵﺎن ﺑﻴﺮون آﺮد و هﺮﮔﺰ ﺵﻤﺎ ﻡﺴﻠﻤﻴﻦ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰآﺮدیﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ از دیﺎر ﺥﻮد ﺑﻴﺮون روﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ هﻢ ﺣﺼﺎرهﺎى ﻡﺤﻜﻢ‬

    ‫ﺥﻮد را ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺥﻮد از )ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( ﺥﺪا ﻡﻰﭘﻨﺪاﺵﺘﻨﺪ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ )ﻋﺬاب( ﺥﺪا از ﺁﻧﺠﺎ آﻪ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰﺑﺮدﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﻓﺮا رﺱﻴﺪ و در دﻝﺸﺎن )از ﺱﭙﺎﻩ‬

    ‫اﺱﻼم( ﺕﺮس اﻓﻜﻨﺪ ﺕﺎ ﺑﻪ دﺱﺖ ﺥﻮد و ﺑﻪ دﺱﺖ ﻡﺆﻡﻨﺎن ﺥﺎﻧﻪهﺎﺵﺎن را ویﺮان ﻡﻰآﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اى هﻮﺵﻴﺎران ﻋﺎﻝﻢ ﭘﻨﺪ و ﻋﺒﺮت ﮔﻴﺮیﺪ‪  .‬‬
    ‫‪٣١٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺮوان ادﻳﺎن ﺑﺎ ﻧﻈﻢ اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﭼﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﮐﻼم ا ﯽ ‪،‬آز ﻮ ﯽ ا ﺖ ای ﺪا دن ﭘ ﺮوان ﯽ ‪،‬از آ ن ﺐ د ﯽ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻜُﻢ‪ ‬أُﻣ‪‬ﺔً و‪‬ﺳﻄﺎً ﻟﱢﺘَﻜﻮﻧُﻮا ﺷﻬ‪‬ﺪ‪‬اء‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻨﱠﺎسِ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻜُﻮنَ اﻟﺮﱠﺳﻮلُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪاً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ اﻟْﻘ‪‬ﺒ‪‬ﻠَﺔَ اﻟﱠﺘﻰ ﻛُﻨﺖ‬

    ‫ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ إِﻻ ﻟ‪‬ﻨَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬اﻟﺮﱠﺳﻮلَ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨﻘَﻠ‪‬ﺐ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِن ﻛﺎﻧَﺖ ﻟَﻜَﺒِﻴﺮَةً إِﻻ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻀ‪‬ﻴﻊ‪‬‬

    ‫إِﻳﻤ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻨﱠﺎسِ ﻟَﺮَء‪‬وف‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ – 143)‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻤﭽﻨﺎن ﺷﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ( را ﺑﻪ ﺁیﻴﻦ اﺱﻼم هﺪایﺖ آﺮدیﻢ و ﺑﻪ ﺱﻴﺮت ﻥﻴﻜﻮ ﺑﻴﺎراﺱﺘﻴﻢ ﺕﺎ ﮔﻮاﻩ ﻣﺮدم ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻥﻴﺰ ﮔﻮاﻩ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ‬

    ‫)ﺕﺎ ﺷﻤﺎ از وى ﺑﻴﺎﻣﻮزیﺪ( ‪ .‬و )اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﻣﺎ ﻗﺒﻠﻪاى را آﻪ ﺑﺮ ﺁن ﺑﻮدى ﺕﻐﻴﻴﺮ ﻥﺪادیﻢ ﻣﮕﺮ ﺑﺮاى ایﻨﻜﻪ ﺑﻴﺎزﻣﺎیﻴﻢ و ﺟﺪا ﺱﺎزیﻢ ﮔﺮوهﻰ را آﻪ‬

    ‫از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪا ﭘﻴﺮوى ﻣﻰآﻨﻨﺪ از ﺁﻥﺎن آﻪ ﻋﻘﺒﮕﺮد آﻨﻨﺪ و )ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻝﻔﺖ او ﺑﺮﺧﻴﺰﻥﺪ( ‪ ،‬و ایﻦ ﺕﻐﻴﻴﺮ ﻗﺒﻠﻪ ﺑﺴﻰ ﺑﺰرگ ﻥﻤﻮد ﺟﺰ در ﻥﻈﺮ هﺪایﺖ‬

    ‫یﺎﻓﺘﮕﺎن ﺧﺪا‪ .‬و ﺧﺪاوﻥﺪ اﺟﺮ ﭘﺎیﺪارى ﺷﻤﺎ را در راﻩ ایﻤﺎن ﺕﺒﺎﻩ ﻥﮕﺮداﻥﺪ آﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺧﻠﻖ ﻣﺸﻔﻖ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺱﺖ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﯽ د ﻨﺪ‬ ‫ﯽ از ا ﻞ ﺘﺎب ﻮ ﻨﺪ ‪ :‬ای ﻣﺎ و ﯿ ﻪ ‪ ،‬ﻮردن ﻣﺎل ﺮ ﻨﺎ ﯽ ﺪا رد و آن را وغ ﺪا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻫ‪‬ﻞِ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻣ‪‬ﻦْ إِن ﺗَﺄْﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺑِﻘ‪‬ﻨﻄﺎرٍ ﻳ‪‬ﺆَد‪‬ه‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦْ إِن ﺗَﺄْﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺑِﺪ‪‬ﻳﻨَﺎرٍ ﻻ ﻳ‪‬ﺆَد‪‬ه‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ د‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗَﺎﺋﻤﺎً‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻴ‪‬ﺲ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻓﻰ اﻷُﻣ‪‬ﻴ‪‬ﻴﻦَ ﺳﺒِﻴﻞٌ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟْﻜَﺬ‪‬ب و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ – 75‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺑﻌﻀﻰ از اهﻞ آﺘﺎب )ﺑﻪ ﺁن ﺣﺪ درﺱﺘﻜﺎرﻥﺪ آﻪ( اﮔﺮ ﻣﺎل ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﺑﺴﭙﺎرى ر ّد اﻣﺎﻥﺖ آﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﺮﺧﻰ دیﮕﺮ از اهﻞ آﺘﺎب )ﺕﺎ ﺁن‬

    ‫اﻥﺪازﻩ ﻥﺎدرﺱﺘﻨﺪ آﻪ( اﮔﺮ یﻚ دیﻨﺎر ﺑﻪ او اﻣﺎﻥﺖ دهﻰ رد ﻥﻜﻨﻨﺪ ﺟﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺑﺮ ﻣﻄﺎﻝﺒﻪ ﺁن ﺱﺨﺖﮔﻴﺮى آﻨﻰ‪ ،‬از ایﻦ رو آﻪ ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ﺑﺮاى ﻣﺎ )ﭘﻴﺮوان‬

    ‫ﺕﻮرات( ﺑﻪ هﺮ وﺱﻴﻠﻪ ﺧﻮردن ﻣﺎل اﻣﻴّﺎن )ﻏﻴﺮ اهﻞ ﺕﻮرات( ﮔﻨﺎهﻰ ﻥﺪارد‪ ،‬و ایﻦ ﺱﺨﻦ را ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻥﺴﺒﺖ دهﻨﺪ در ﺻﻮرﺕﻰ آﻪ‬

    ‫ﻣﻰداﻥﻨﺪ )آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻥﺴﺒﺖ دروغ ﻣﻰدهﻨﺪ(‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫د ﯽ ان ﮐﺎ ﺪ ‪ ،‬ھﻤﺎ ﮫﺎ ﯽ ﻨﺪ ﺎﯿﭘ ﺮان ﻞ ھﻢ ﮐﺎ ﺪﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا‬

    ‫ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ - 48‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪٣١٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺮوان ادﻳﺎن ﺑﺎ ﻧﻈﻢ اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﭼﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ )رﺱﻮل( ﺣﻖ از ﺟﺎﻥﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬چﺮا ﺑﻪ ایﻦ رﺱﻮل ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻣﻮﺱﻰ ﻣﻌﺠﺰاﺕﻰ )ﻥﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و یﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻝﻮاح‬

    ‫ﺕﻮرات( دادﻩ ﻥﺸﺪ؟ﺁیﺎ ایﻦ ﻣﺮدم از ایﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻮﺱﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ ایﻦ ﻣﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻥﺸﺪﻥﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺕﻮرات( ﺱﺤﺮ و‬

    ‫ﺟﺎدوﮔﺮى اﺱﺖ آﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن یﻜﺪیﮕﺮﻥﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ ایﻨﻬﺎ ﺱﺨﺖ ﺑﻰایﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩایﻢ؟ ‪ ‬‬

    ‫ﺮع و آ ﻦ ای دم ھﻤﺎ ﺖ ﺎﯿﭘ ﺮان ﻦﯿﺸﯿﭘ آن ﻔﺎرش دﺪ ‪.‬ﭘ ﺮوان ادﯾﺎن ﺒﺎﯾﺪ و ا ﺘﻼف د ﻦ ﻨﺪ‪  :‬‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ ِإﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ - 13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁیﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎیﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺱﺖ آﻪ ﻥﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺱﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺕﻮ ﻥﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدیﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺱﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺱﻔﺎرش ﻥﻤﻮدیﻢ آﻪ دیﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ داریﺪ و هﺮﮔﺰ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دیﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى یﮕﺎﻥﻪ و ﺕﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻝﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻥﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁیﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻥﻜﺎر ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪیﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺱﺎﻝﺖ ﺧﻮیﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰیﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺕﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁیﺪ هﺪایﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎیﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫آﯾﺎت رو ﻦ ا ﯽ را ‪،‬دا ﻪ ای ﻇﻠﻢ و ﻌﺪی ﻮق ﯾ ﺪﯾ ﮐﺎ ر ﯽ ﺮﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﻣ‪‬ﺮِ ﻓَﻤ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻘْﻀﻰ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ - 17‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﻥﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن ﻗﻮم ﺁیﺎت و ﻣﻌﺠﺰات روﺷﻦ در اﻣﺮ )دیﻦ و ﻥﻈﻢ دﻥﻴﺎ( ﻋﻄﺎ ﻥﻤﻮدیﻢ و ﺁﻥﻬﺎ ﺧﻼف و ﻥﺰاع ﺑﺮ ﻥﻴﻨﮕﻴﺨﺘﻨﺪ ﻣﮕﺮ داﻥﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺮاى‬

    ‫ﻇﻠﻢ و ﺕﻌﺪّى ﺑﻪ ﺣﻘﻮق یﻜﺪیﮕﺮ‪ .‬اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﺑﻴﻦ ﻥﺰاع و اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺁﻥﻬﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ داورى ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻤﺎم ر ﻮﻻن را ﺘﺎد ﻢ اﻣﺎ ﭘ ﺮوان آ ﮫﺎ ﺪ ﺖ اﻧ ﻨﺪ و اﻋﺎت ﻌﺎ ﻢ ﻧ دﺪ و ﯿﺎری ﺰ راه ﻖ و ﮑﺎری ﺘﺎ‬ ‫•‬

    ‫‪٣١٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺮوان ادﻳﺎن ﺑﺎ ﻧﻈﻢ اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﭼﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ - 27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻥﺎن ﺑﺎز رﺱﻮﻻن دیﮕﺮ و ﺱﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮیﻢ را ﻓﺮﺱﺘﺎدیﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ اﻥﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدیﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻥﻰ ﻥﻬﺎدیﻢ و ﻝﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻥﻴّﺖ و ﺕﺮك دﻥﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻥﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺟﺰ ﺁﻥﻜﻪ رﺽﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻥﺠﻴﻞ( ﻥﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻥﻬﺎ چﻨﺎن آﻪ ﺑﺎیﺪ و ﺷﺎیﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻥﻜﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻥﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ ﭘﺎداش و اﺟﺮﺷﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدیﻢ و ﻝﻴﻜﻦ از ﺁﻥﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺕﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﺆ ﻨﺎن ﮑ ﻒ ﺪﺪ‪ ،‬و ﯽ ﺧﻼف آن ﻋﻤﻞ دﺪ ؛ ﺪ ﻦ ﺳﺎن ر ﺮی ﺸﺪﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟْﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺎرِ ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ أَﺳﻔَﺎر‪‬ا ﺑِﺌْﺲ ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ - 5‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫وﺻﻒ ﺣﺎل ﺁﻥﺎن آﻪ ﻋﻠﻢ ﺕﻮرات ﺑﺮ ﺁﻥﺎن ﻥﻬﺎدﻩ ﺷﺪ )و ﺑﺪان ﻣﻜﻠﻒ ﺷﺪﻥﺪ( وﻝﻰ ﺁن را ﺣﻤﻞ ﻥﻜﺮدﻥﺪ )و ﺧﻼف ﺁن ﻋﻤﻞ ﻥﻤﻮدﻥﺪ( در ﻣﺜﻞ ﺑﻪ‬

    ‫ﺣﻤﺎرى ﻣﺎﻥﺪ آﻪ ﺑﺎر آﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ آﺸﺪ )و از ﺁن هﻴﭻ ﻥﻔﻬﻤﺪ و ﺑﻬﺮﻩ ﻥﺒﺮد( ‪ ،‬ﺁرى ﻣﺜﻞ ﻗﻮﻣﻰ آﻪ ﺣﺎﻝﺸﺎن ایﻦ اﺱﺖ آﻪ ﺁیﺎت ﺧﺪا را ﺕﻜﺬیﺐ‬

    ‫آﺮدﻥﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ اﺱﺖ و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﺱﺘﻤﻜﺎران را )ﺑﻪ راﻩ ﺱﻌﺎدت( رهﺒﺮى ﻥﺨﻮاهﺪ آﺮد‪  .‬‬

    ‫‪ :‬‬ ‫ﻮای ﺲ ﻮد و ﻨﺎم ﺘﺎب ﺣﮑﻢ ﯽ ﻨﺪ‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﺗﺤ‪‬ﻜُﻤ‪‬ﻮنَ)‪ - 36‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺷﻤﺎ را چﻴﺴﺖ؟چﮕﻮﻥﻪ ﺷﻤﺎ )ایﻦ چﻨﻴﻦ( ﺣﻜﻢ )ﻇﺎﻝﻤﺎﻥﻪ( ﻣﻰآﻨﻴﺪ؟‬

    ‫‪٣١٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭘﻴﺮوان ادﻳﺎن ﺑﺎ ﻧﻈﻢ اﻟﻬﻲ و ﻛﻼم ﺣﻖ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﭼﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ‪ ‬‬ ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬

    ‫أَم‪ ‬ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺐ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺗَﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮنَ)‪ - 37‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺷﻤﺎ را آﺘﺎﺑﻰ اﺱﺖ )ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ( آﻪ در ﺁن ایﻦ ﺣﻜﻢ ﻣﻰﺧﻮاﻥﻴﺪ؟‬

    ‫إِنﱠ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟﻤ‪َ‬ﺎ ﺗﺨَﻴﺮُونَ)‪-38‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫آﻪ هﺮ ﺁﻥﭽﻪ ﺑﻪ هﻮاى ﻥﻔﺲ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺎ را ﻓﺮاهﻢ اﺱﺖ؟‬

    ‫‪٣١٨‬‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ - 3‬اﻳﻤﺎن و ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫صفحه‬
    ‫‪٣١٩‬‬ ‫‪ ١ – ٣‬مؤمنين چه صفاتی دارند؟‬
    ‫‪٣٢٧‬‬ ‫‪ ٢ – ٣‬چه کسانی ايمان می آورند؟‬
    ‫‪٣٣٨‬‬ ‫‪ ٣ – ٣‬داليل ايمان مؤمنين چيست ؟‬
    ‫‪٣٤٦‬‬ ‫‪ ٤ – ٣‬وظيفه مؤمنين‬
    ‫‪٣٥٩‬‬ ‫‪ ٥ – ٣‬نتايج ايمان‬
    ‫‪٣٧٥‬‬ ‫‪ ٦ – ٣‬مؤمنان و سنت اليتغير الھی‬
    ‫‪٣٧٦‬‬ ‫‪ ٧ – ٣‬مؤمنين چگونه در معرض امتحان قرار می گيرند؟‬
    ‫‪٣٨٦‬‬ ‫‪ ٨ – ٣‬انذار به مؤمنين‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻪ ﺻﻔﺎﺗﻲ دارﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﮔﺎه ا ﯽ ‪:‬‬ ‫ﺮع و ا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗُﻞْ إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧَﺎب)‪ -27‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﻣﻜﻪ( ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺖ و ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ از ﺧﺪا ﺑﺮ )اﺛﺒﺎت ﻥﺒﻮت( او ﻥﺎزل ﻥﺸﺪ؟ﺗﻮ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﺑﮕﻮ آﻪ )ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻗﺮﺁن‬

    ‫و ﻣﻌﺠﺰات دﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪ اآﻨﻮن( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﮔﻤﺮاﻩ و هﺮ آﻪ را آﻪ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﺗﻀﺮع و اﻥﺎﺑﻪ آﻨﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰآﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺘﺬ ﻮﺪ و ﭘﻨﺪ ﺮ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺻﺮﱠﻓْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺬﱠﻛﱠﺮُوا و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺰِﻳﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪ -41‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫و ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن اﻥﻮاع ﺳﺨﻨﺎن را ﻥﻴﻜﻮ ﺑﻴﺎن آﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﺧﻠﻖ ﻣﺘﺬآﺮ ﺵﻮﻥﺪ و از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮﻥﺪ و ﻟﻴﻜﻦ ﺑﺪان را ﺑﻪ ﺝﺰ ﻥﻔﺮت ﺣﺎﺻﻠﻰ‬

    ‫ﻥﻤﻰاﻓﺰاﻳﺪ‬

    ‫زﻣﺎن ‪ ،‬ﺴ ﻢ ا ا ﯽ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻳ‪‬ﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ إِﻧﱠﺎ ﻛُﻨﱠﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﻢ آﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻖ از ﺝﺎﻥﺐ ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﺎ ﻥﺎزل ﺵﺪﻩ‪ ،‬ﻣﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻥﻴﺰ‬

    ‫ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا ﺑﻮدﻳﻢ‬

    ‫ھ ﻪ ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -52‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺁﻥﺎن آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ‪ ،‬آﺘﺎب )ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺗﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ را( ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﺮوان ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺁﻥﻬﺎ( ﺑﻪ اﻳﻦ )آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﻗﺮﺁن( اﻟﺒﺘﻪ ﺁﻥﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ‪.‬‬

    ‫‪٣١٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻪ ﺻﻔﺎﺗﻲ دارﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫از ﻨﺎن ﻮ ا اض ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا اﻟﻠﱠﻐْﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﺮَﺿﻮا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﺳﻠَﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻻ ﻧَﺒ‪‬ﺘَﻐ‪‬ﻰ اﻟْﺠ‪‬ﻬِﻠ‪‬ﻴﻦَ)‪ -55‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺳﺨﻦ ﻟﻐﻮى )از دﺵﻤﻨﺎن دﻳﻦ( ﺑﺸﻨﻮﻥﺪ از ﺁن اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ و ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻋﻤﺎل ﻣﺎ از ﻣﺎ و اﻋﻤﺎل ﺵﻤﺎ از ﺵﻤﺎ‪ ،‬ﺑﺮوﻳﺪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺎﺵﻴﺪ‪،‬‬

    ‫آﻪ ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﻣﺮدم )هﺮزﻩ ﮔﻮى( ﻥﺎدان را ﻥﻤﻰﻃﻠﺒﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ﻔﺎو ﯽ ﯿﺎن ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ﻞ ﺸﺪه و زﻣﺎن ‪ ،‬ﺴ ﻢ ﻣﺎن ﺪا وﺪﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠﻰ إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻴﻞَ و‪ ‬إِﺳﺤ‪‬ﻖَ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘُﻮب و‪ ‬اﻷَﺳﺒ‪‬ﺎط‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪‬‬

    ‫ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ و‪ ‬اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻮنَ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻻ ﻧُﻔَﺮﱢقُ ﺑ‪‬ﻴﻦَ أَﺣ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻧَﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -84‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻋﺎﻟﻢ و ﺵﺮﻳﻌﺖ و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻥﺎزل ﺵﺪﻩ و ﺁﻥﭽﻪ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب و ﻓﺮزﻥﺪاﻥﺶ ﻥﺎزل‬

    ‫ﺵﺪﻩ و ﺁﻥﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان دﻳﮕﺮ از ﺝﺎﻥﺐ ﭘﺮوردﮔﺎرﺵﺎن دادﻩ ﺵﺪﻩ )ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﻢ( ﻓﺮﻗﻰ ﻣﻴﺎن هﻴﭻ ﻳﻚ از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان‬

    ‫ﻥﮕﺬارﻳﻢ و ﻣﺎ ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﺘَﻎ ﻏَﻴﺮَ اﻻﺳﻠَﻢِ د‪‬ﻳﻨﺎً ﻓَﻠَﻦ ﻳ‪‬ﻘْﺒ‪‬ﻞَ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ اﻻَﺧ‪‬ﺮَةِ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﺨَﺴ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -85‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫هﺮ آﺲ ﻏﻴﺮ از اﺳﻼم دﻳﻨﻰ اﺧﺘﻴﺎر آﻨﺪ هﺮﮔﺰ از وى ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻥﻴﺴﺖ‪ ،‬و او در ﺁﺧﺮت از زﻳﺎﻥﻜﺎران اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ وﮐﻼم ﺮی ‪ ،‬ﻔﺎ وت ﻞ ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻗَﺪ‪ ‬ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﻟَﻮ‪ ‬ﻧَﺸﺎء‪ ‬ﻟَﻘُﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻫ‪‬ﺬَا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -31‬اﻻﻧﻔﺎل(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﺮ ﺁﻥﺎن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺵﻨﻴﺪﻳﻢ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺎ هﻢ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﺁن ﻣﻰﮔﻔﺘﻴﻢ‪ ،‬اﻳﻦ ﭼﻴﺰى ﺝﺰ اﻓﺴﺎﻥﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫‪٣٢٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻪ ﺻﻔﺎﺗﻲ دارﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﻘﺪ ‪،‬از د ﻦ ﭘﺪرا ﺸﺎن ﭘ ﺮوی ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻻ ﺗَﺘﱠﺨ‪‬ﺬُوا ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛُﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬ﻧَﻜُﻢ‪ ‬أَو‪‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬إِنِ اﺳﺘَﺤ‪‬ﺒ‪‬ﻮا اﻟْﻜﻔْﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻻﻳﻤ‪‬ﻦِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺘَﻮ‪‬ﻟﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﻜُﻢ‪ ‬ﻓَﺄُوﻟَﺌﻚ ﻫ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -23‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺵﻤﺎ ﭘﺪران و ﺑﺮادران ﺧﻮد را ﻥﺒﺎﻳﺪ دوﺳﺖ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ اﮔﺮ آﻪ ﺁﻥﻬﺎ آﻔﺮ را ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﮕﺰﻳﻨﻨﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ از ﺵﻤﺎ ﺁﻥﺎن را‬

    ‫دوﺳﺖ ﮔﻴﺮد ﭼﻨﻴﻦ آﺴﺎﻥﻰ ﺑﻰﺵﻚ ﺳﺘﻤﻜﺎرﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮرﺪ وﺪی را ﯿ ﯽ ﭘﺎ ﺦ ﻮ ﻨﺪ و از روزی ﻮد ‪،‬ا ﻔﺎق ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﺆْﺗَﻮ‪‬نَ أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺮﱠﺗَﻴﻦِ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺻﺒﺮُوا و‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ء‪‬ونَ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﺴﻨَﺔِ اﻟﺴﻴ‪‬ﺌَﺔَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ز‪‬ﻗْﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -54‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻳﻨﺎن را دو ﺑﺎر ﭘﺎداش ﻥﻴﻜﻮ دهﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺻﺒﺮ و ﺛﺒﺎت )در دﻳﻦ ﺧﻮد و اﺳﻼم هﺮ دو( ورزﻳﺪﻥﺪ و ﺑﺪى را ﺑﻪ ﻥﻴﻜﻰ دﻓﻊ ﻣﻰآﻨﻨﺪ و از ﺁﻥﭽﻪ‬

    ‫روزى ﺁﻥﻬﺎ آﺮدﻳﻢ اﻥﻔﺎق ﻣﻰآﻨﻨﺪ‬

    ‫ﻮا ﺖ ﻖ‪ ،‬زﺪه دل ﻣﺎ ﻨﺪ و ﻮا ﻮﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻻ اﻷَﻣ‪‬ﻮ‪‬ت إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻓﻰ اﻟْﻘُﺒ‪‬ﻮرِ)‪ -22‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و اﺑﺪا زﻥﺪﮔﺎن )ﻋﻠﻢ و اﻳﻤﺎن( ﺑﺎ ﻣﺮدﮔﺎن )ﺝﻬﻞ و ﻋﺼﻴﺎن( ﺑﺮاﺑﺮ ﻥﻴﺴﺘﻨﺪ‪) .‬اى رﺳﻮل ﺑﺪان آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺑﺨﻮاهﺪ ﺵﻨﻮا )ى آﻼم‬

    ‫ﺣﻖ( ﺳﺎزد و اﻣﺎ ﺗﻮ ﺁن آﺲ را آﻪ در ﮔﻮرﺳﺘﺎن )آﻔﺮ و ﺝﻬﺎﻟﺖ و ﺵﻬﻮت ﭘﺮﺳﺘﻰ( ﻓﺮو رﻓﺘﻪ هﺮﮔﺰ ﺵﻨﻮا ﻥﺘﻮاﻥﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺗﺎ هﺮ آﻪ را زﻥﺪﻩدل اﺳﺖ )ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺧﺪا و ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻥﺪ و ﺑﺮ آﺎﻓﺮان )ﻥﻴﺰ ﺑﻪ اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و ﻻزم‬

    ‫ﮔﺮدد‬

    ‫‪٣٢١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻪ ﺻﻔﺎﺗﻲ دارﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را ﯽ ﭘﺬ ﺪ‪ ،‬از ا ﯽ ﻃﺎ ﻊ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻥﻤﻰﺵﻮد ﺝﺰ ﺁﻥﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺵﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﻬﺮ‬

    ‫و ﻋﻘﺎب دردﻥﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﺸﺎن ان ﺖ ود ﻮت ﻖ را ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺎت اﻳﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺵﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻥﻴﺎﻣﺪ )ﺗﺎ ﻣﺎ ﻗﻮم‬

    ‫ﻋﺮب اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁﻳﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺳﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻥﺎزل ﻣﻰﺵﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁرﻥﺪ( ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺵﻔﺎﺳﺖ و اﻣﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁرﻥﺪ ﮔﻮﺵﻬﺎﻳﺸﺎن )از ﺵﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻮﺝﺐ آﻮرى )ﺝﻬﻞ و ﺽﻼﻟﺖ( اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻥﺎدان ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻥﻤﻰدارﻥﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻥﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺳﻌﺎدت و اﻳﻤﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺵﻮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﮔﺎه ا ﯽ ﺮع وا ﻨﺪ ‪ ،‬ﺮ ﺪا ا ﯽ ار ﯽ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺵﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻥﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻥﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻥﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫‪٣٢٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻪ ﺻﻔﺎﺗﻲ دارﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻥﻪ و ﺗﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻥﻈﺮﺵﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻥﻜﺎر ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫و ر ﯽ آ ﻪ از ف ﻖ زل ﯽ ﻮد‪ ،‬ا ﻤﺎن ﯽ آور ﺪ‪:‬‬ ‫از ﻮای ﺴﺎ ﯽ دم ﭘ ﺮوی ﯽ ﻨﺪ و زﻣﺎن‪ ،‬ﯽ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻥﭙﻴﻤﻮدﻥﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻥﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺝﺎﻥﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻟﻴﻜﻦ داﻥﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺗﻌﺪى و‬

    ‫ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻥﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻟﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻥﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻥﻜﻨﺪ( اﻟﺒﺘﻪ‬

    ‫ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺵﺪ‪ .‬و ﺁﻥﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺵﺪﻥﺪ )ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻥﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺳﺨﺖ در ﺵﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻥﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻓَﺎد‪‬ع‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﻘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﻤ‪‬ﺎ أُﻣ‪‬ﺮْت و‪ ‬ﻻ ﺗَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺘَﺐٍ و‪ ‬أُﻣ‪‬ﺮْت ﻷَﻋ‪‬ﺪ‪‬لَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﻻ ﺣ‪‬ﺠ‪‬ﺔَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -15‬ﺷﻮري(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺗﻮ هﻤﻪ را )ﺑﻪ دﻳﻦ اﺳﻼم و آﻠﻤﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ( دﻋﻮت آﻦ و ﭼﻨﺎﻥﻜﻪ ﻣﺄﻣﻮرى ﭘﺎﻳﺪارى آﻦ و ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻥﻔﺲ ﻣﺮدم ﻣﺒﺎش و ﺑﮕﻮ‬

    ‫آﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎد )ﻗﺮﺁن( اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩام و ﻣﺄﻣﻮرم آﻪ ﻣﻴﺎن ﺵﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﺪاﻟﺖ ﺣﻜﻢ آﻨﻢ‪ ،‬ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻥﻪ ﭘﺮوردﮔﺎر هﻤﻪ ﻣﺎ و ﺵﻤﺎﺳﺖ‪،‬‬

    ‫)ﭘﺎداش( ﻋﻤﻞ ﻣﺎ ﺑﺮ ﻣﺎ و ﻋﻤﻞ ﺵﻤﺎ ﺑﺮ ﺵﻤﺎﺳﺖ )و ﭘﺲ از ﺗﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻟﺖ( دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﮔﻔﺖ و ﮔﻮﻳﻰ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ و ﺵﻤﺎ ﺑﺎﻗﻰ ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬ﺧﺪا‬

    ‫)روز ﺝﺰا ﺑﺮاى ﺣﻜﻢ ﺣﻖ( ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﺝﻤﻊ ﻣﻰآﻨﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ هﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﻮى اوﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﻮ ﺶ ﻢ ﯽ ﻨﺪ ‪ ،‬ﺘﺬ ﮐﻼم ا ﯽ ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﻨَﻀﺮِب ﻋ‪‬ﻨﻜُﻢ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛﺮَ ﺻﻔْﺤﺎً أَن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻣ‪‬ﺴﺮِﻓ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬اﻟﺰﺧﺮف(‬
    ‫‪٣٢٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻪ ﺻﻔﺎﺗﻲ دارﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﻣﺎ از ﻣﺘﺬآﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺵﻤﺎ )ﺑﻪ ﻗﺮﺁن( ﭼﻮن )ﺑﻪ اﻥﻜﺎر ﺁن( ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺘﻢ ﻣﻰآﻨﻴﺪ ﺻﺮف ﻥﻈﺮ آﻨﻴﻢ؟‬

    ‫آﯾﺎت رو ﻦ ا ﯽ را ﻦ ن ﻖ ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻳﺎت ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺗﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا و ﺁﻳﺎت روﺵﻦ او دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﺮهﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ؟‬

    ‫ﻮن ﮐﻼم ا ﯽ را ﯽ ﻮﺪ‪ ،‬ا ﺘ ﺒﺎر ﯽ وزرﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﻣﻰﺵﻮد ﺵﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺗﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺻﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻥﻜﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁﻳﺎت را ﻥﺸﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ‬

    ‫آﺴﺎﻥﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻥﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﻨﺎت ا ﯽ ﻄﺎ ﻮد آن ﺧﻼف ‪ ،‬ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﻣ‪‬ﺮِ ﻓَﻤ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻘْﻀﻰ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ -17‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﻥﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن ﻗﻮم ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات روﺵﻦ در اﻣﺮ )دﻳﻦ و ﻥﻈﻢ دﻥﻴﺎ( ﻋﻄﺎ ﻥﻤﻮدﻳﻢ و ﺁﻥﻬﺎ ﺧﻼف و ﻥﺰاع ﺑﺮ ﻥﻴﻨﮕﻴﺨﺘﻨﺪ ﻣﮕﺮ داﻥﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺮاى‬

    ‫ﻇﻠﻢ و ﺗﻌﺪّى ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﺑﻴﻦ ﻥﺰاع و اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺁﻥﻬﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ داورى ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺷﺎ ﻪ ﮫﻢ ا ﯽ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٢٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻪ ﺻﻔﺎﺗﻲ دارﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪ -9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از اﻳﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺵﺎﻳﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻥﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﺘﻼف ﻦ ﺑﺎز ﯽ ﻣﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺵﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻥﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻥﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻥﻴﺎﻓﺘﻪ ﺵﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻥﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻗ ﻮ ﺸﺎن را و ﺑﺎ ﯽ ا ﺖ ورﺿﺎی ا ﯽ ﻃ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪ ‬ﻫﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻥﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ اﻥﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻥﻰ ﻥﻬﺎدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻥﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻥﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻥﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ رﺽﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻥﺠﻴﻞ( ﻥﻨﻮﺵﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻥﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺵﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻥﻜﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ ﭘﺎداش و اﺝﺮﺵﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ از ﺁﻥﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮای ا ﯽ ﭘ ﻪ ده اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺮَﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﻔْﻠَﻴﻦِ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬ﻧُﻮراً ﺗَﻤ‪‬ﺸﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -28)‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫‪٣٢٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻪ ﺻﻔﺎﺗﻲ دارﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫اى آﺴﺎﻥﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﮔﺮوﻳﺪﻳﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻚ ﺧﺪاﺗﺮس و ﻣﺘّﻘﻰ ﺵﻮﻳﺪ و ﺑﻪ رﺳﻮﻟﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( ﻥﻴﺰ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

    ‫ﺵﻤﺎ را از رﺣﻤﺘﺶ دو ﺑﻬﺮﻩ ﻥﺼﻴﺐ ﮔﺮداﻥﺪ )ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ دﻳﻦ رﺳﻮل ﺧﺘﻤﻰ ﻣﺮﺗﺒﺖ( و ﻥﻮرى ﺵﻤﺎ را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﻨﺪ آﻪ ﺑﺪان ﻥﻮر راﻩ )ﺑﻬﺸﺖ اﺑﺪ( ﭘﻴﻤﺎﻳﻴﺪ و از ﮔﻨﺎﻩ ﺵﻤﺎ درﮔﺬرد‪ ،‬و ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻥﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﺼﺎر ا ﯽ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻛُﻮﻧُﻮا أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧﺼﺎرِى إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺤﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻮنَ ﻧﺤ‪‬ﻦُ‬

    ‫أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺌَﺎﻣ‪‬ﻨَﺖ ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﻛَﻔَﺮَت ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻓَﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺻﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﻇﻬِﺮِﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺵﻤﺎ هﻢ ﻳﺎران ﺧﺪا ﺑﺎﺵﻴﺪ ﭼﻨﺎن آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺣﻮارﻳﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬آﻴﺴﺖ ﻣﺮا ﺑﺮاى ﺧﺪا ﻳﺎرى آﻨﺪ؟ﺁﻥﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﻳﺎران‬

    ‫ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪ .‬ﭘﺲ )ﺑﺎ ﺁن هﻤﻪ ﻣﻌﺠﺰات( ﻃﺎﻳﻔﻪاى از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ و ﻃﺎﻳﻔﻪاى آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻥﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺁﻥﺎن را آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ ﻣﺆﻳﺪ‬

    ‫و ﻣﻨﺼﻮر ﮔﺮداﻥﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺮ دﺵﻤﻨﺸﺎن ﻇﻔﺮ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫آ ﻪ ﮐﺎ ان ﻮ ﻨﺪ ﻮر وﺷ ﺒﺎ ﻨﺪ و از آ ن ‪،‬دوری ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﺻﺒﺮْ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ و‪ ‬اﻫ‪‬ﺠ‪‬ﺮْﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺠ‪‬ﺮاً ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻼً)‪ -10‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و ﺑﺮ ﻃﻌﻦ و ﻳﺎوﻩﮔﻮﻳﻰ آﺎﻓﺮان و ﻣﻜﺬّﺑﺎن ﺻﺒﻮر و ﺵﻜﻴﺒﺎ ﺑﺎش و ﺑﻪ ﻃﺮزى ﻥﻴﻜﻮ )آﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎى ﻣﺪارا و ﺣﻠﻢ و ﺑﺰرﮔﻮارى اﺳﺖ( از ﺁﻥﺎن‬

    ‫دورى ﮔﺰﻳﻦ‪.‬‬

    ‫‪٣٢٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ اﻳﻤﺎن ﻣﻲ آورﻧﺪ ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺆ ﻦ ادﯾﺎن ﺬ ﻪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -52‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ‪ ،‬آﺘﺎب )ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را( ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﺮوان ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺁﻧﻬﺎ( ﺑﻪ اﻳﻦ‬

    ‫)آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮﺁن( اﻟﺒﺘﻪ ﺁﻧﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫آ ن ﺶﯿﭘ از ا ﻦ ﺰ ‪ ،‬ﺴ ﻢ ا ا ﯽ ﻮده اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻳ‪‬ﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ إِﻧﱠﺎ ﻛُﻨﱠﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺕﻼوت ﺷﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﻢ آﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻖ از ﺝﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ‬

    ‫ﻧﻴﺰ ﺕﺴﻠﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا ﺑﻮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﻘﺎ ﻞ ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ‪ ،‬ﺮ ﺴ ﻢ و د ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ)‪ -3‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻟﱢﻠﻨﱠﺎسِ و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟْﻔُﺮْﻗَﺎنَ إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٌ ذُو اﻧﺘ‪‬ﻘَﺎمٍ)‪-4‬آل‬

    ‫ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺁن ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ راﺳﺘﻰ ﺑﺮ ﺕﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺕﺼﺪﻳﻖ آﻨﻨﺪﻩ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺒﻞ از ﺧﻮد اﺳﺖ و )ﭘﻴﺶ از ﻗﺮﺁن( ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را‬

    ‫ﻓﺮﺳﺘﺎد‪،‬‬

    ‫ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﻣﺮدم‪ ،‬و ﻧﻴﺰ آﺘﺎب ﺝﺪا آﻨﻨﺪﻩ ﻣﻴﺎن ﺣﻖ و ﺑﺎﻃﻞ )ﻳﻌﻨﻰ ﻗﺮﺁن( را ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ .‬هﻤﺎﻧﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﻋﺬاب ﺳﺨﺘﻰ اﺳﺖ‪ ،‬و ﺧﺪا ﻣﻘﺘﺪر و آﻴﻔﺮ آﻨﻨﺪﻩ ﺳﺘﻤﻜﺎران اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٣٢٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ اﻳﻤﺎن ﻣﻲ آورﻧﺪ ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺆ ﻨﺎ ﯽ ﯿﺎن ﯿﮏ از ﺎﯿﭘ ﺮان‪ ،‬ﯽ ﻧ ﺬا رﺪ و ھ ﻪ ﺴ ﻢ ا ﺪا وﺪﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠﻰ إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻴﻞَ و‪ ‬إِﺳﺤ‪‬ﻖَ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘُﻮب و‪ ‬اﻷَﺳﺒ‪‬ﺎط‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ‬

    ‫و‪ ‬اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻮنَ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻻ ﻧُﻔَﺮﱢقُ ﺑ‪‬ﻴﻦَ أَﺣ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻧَﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -84‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻋﺎﻟﻢ و ﺷﺮﻳﻌﺖ و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ‬

    ‫و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان دﻳﮕﺮ از ﺝﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎرﺷﺎن دادﻩ ﺷﺪﻩ )ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﻢ( ﻓﺮﻗﻰ ﻣﻴﺎن هﻴﭻ ﻳﻚ از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان‬

    ‫ﻧﮕﺬارﻳﻢ و ﻣﺎ ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪.‬‬

    ‫آ ن د ﻮرات ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ﯿﺎم ﯽ ﻨﺪ‪ ،‬آ ﻪ ﭘﺲ از آن ﺰاز ف ﻖ زل ﻮد‪ ،‬ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟَﺴﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗُﻘ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ‬

    ‫أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً ﻓَﻼ ﺗَﺄْس ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -68‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﮕﻮ‪:‬اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺷﻤﺎ ارزﺷﻰ ﻧﺪارﻳﺪ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ‬

    ‫ﻗﻴﺎم آﻨﻴﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺕﻮ از ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻧﺎزل ﺷﺪ )ﺑﻪ ﺝﺎى ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ آﻔﺮ و ﺳﺮآﺸﻰ ﺑﺴﻴﺎرى از ﺁﻧﺎن ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫اﻓﺰود‪ ،‬در اﻳﻦ ﺹﻮرت )ﺕﻮ اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﺮ ﺣﺎل آﺎﻓﺮان ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺕﺄﺳﻒ ﺧﻮرى‪.‬‬

    ‫زﺪه د ﻻ ن ﻋﺎﻟﻢ‪ ،‬ﻮش ﻮا دارﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺐ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮنَ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻮ‪‬ﺗﻰ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻌ‪‬ﺜﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮْﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -36‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫ﺕﻨﻬﺎ زﻧﺪﻩ دﻻن ﻋﺎﻟﻢ آﻪ ﮔﻮش ﺷﻨﻮا دارﻧﺪ اﺝﺎﺑﺖ ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﺮدﮔﺎن را ﺧﺪا ﺑﺮﻣﻰاﻧﮕﻴﺰد‪ ،‬ﺁن ﮔﺎﻩ ﺧﻼﻳﻖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺣﻖ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪﻩ‬

    ‫ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٣٢٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ اﻳﻤﺎن ﻣﻲ آورﻧﺪ ؟ ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺮ وﺷ ﺒﺎ ﯽ ﯽ ﻨﺪ و رﺿﺎی ا ﯽ را آ ﻦ ﻪ ﻋ ﻮد‪ ،‬ﯽ ﻮ ﻨﺪ‪:‬‬ ‫ا ادی از ﻖ ﻃ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻨﻘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ إِﻻ أَنْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻨَﺎ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ أَﻓْﺮِغْ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺻﺒﺮاً و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻓﱠﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪-126‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫و آﻴﻨﻪ و اﻧﺘﻘﺎم ﺕﻮ از ﻣﺎ ﺕﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺝﺮم ﺁن اﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﭼﻮن ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﻣﺎ ﺁﻣﺪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﻢ‪ ،‬ﺑﺎر ﺧﺪاﻳﺎ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺎ ﺹﺒﺮ و‬

    ‫ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻰ دﻩ و ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻦ اﺳﻼم )ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺎ ﺕﺴﻠﻴﻢ و رﺿﺎى ﺑﻪ ﺣﻜﻢ ﺧﺪا( ﺑﻤﻴﺮان‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ا ﺬا رات رو ﻦ ﻖ ‪ ،‬ﯽ ا ﺪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻔَﻜﱠﺮُوا ﻣ‪‬ﺎ ﺑِﺼﺎﺣ‪‬ﺒﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﺟِﻨﱠﺔٍ إِنْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬إِﻻ ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -184‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﻓﻜﺮ ﻧﻜﺮدﻧﺪ آﻪ ﺹﺎﺣﺐ ﺁﻧﻬﺎ )ﻳﻌﻨﻰ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ( هﺮﮔﺰ ﺝﻨﻮﻧﻰ در او ﻧﻴﺴﺖ؟او ﻓﻘﻂ ﺕﺮﺳﺎﻧﻨﺪﻩ ﺧﻠﻖ اﺳﺖ )از اهﻮال ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺎﻧﻰ روﺷﻦ‪.‬‬

    ‫ﻣﻠ ﻮت ﺳ ﻮات وارض وآ ﻪ ﺪا وﺪ آ ﯾﺪه ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫دﯽ‬ ‫•‬

    ‫أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُوا ﻓﻰ ﻣ‪‬ﻠَﻜُﻮت‪ ‬اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت‪ ‬و‪ ‬اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺧَﻠَﻖَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬و‪ ‬أَنْ ﻋ‪‬ﺴﻰ أَن ﻳ‪‬ﻜُﻮنَ ﻗَﺪ‪ ‬اﻗْﺘﺮَب أَﺟ‪‬ﻠُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺒِﺄَى‬

    ‫ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -185‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﻓﻜﺮ و ﻧﻈﺮ در ﻣﻠﻜﻮت ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ و در هﺮ ﭼﻪ ﺧﺪا ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﻧﻜﺮدﻧﺪ و در اﻳﻦ آﻪ اﺝﻞ و ﻣﺮگ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺎ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﺴﻴﺎر‬

    ‫ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟ﭘﺲ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺣﺪﻳﺜﻰ ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ )آﺘﺎب ﻣﺒﺎرك ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ( اﻳﻤﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد؟‬

    ‫ﻋﻠﻤﺎء ادﯾﺎن ﺳ ﻒ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜُﻦ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔً أَن ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﺆُا ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ)‪ -197‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺧﻮد ﺁﻳﺖ و ﺑﺮهﺎن روﺷﻨﻰ )ﺑﺮ آﺎﻓﺮان( ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ )از آﺘﺐ اﻧﺒﻴﺎء ﺳﻠﻒ( ﺑﺮ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺁﮔﺎهﻨﺪ؟‬

    ‫‪٣٢٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ اﻳﻤﺎن ﻣﻲ آورﻧﺪ ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﺶﯿﭘ از ا ﻦ‪ ،‬ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ا ﺸﺎن ﺘﺎده ﺪه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -52‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ‪ ،‬آﺘﺎب )ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را( ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﺮوان ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺁﻧﻬﺎ( ﺑﻪ اﻳﻦ‬

    ‫)آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮﺁن( اﻟﺒﺘﻪ ﺁﻧﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ھﻤﺎ ﯽ ھ ﻪ ﺴ ﻢ ﻣﺎن ﺪا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻳ‪‬ﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ إِﻧﱠﺎ ﻛُﻨﱠﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺕﻼوت ﺷﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﻢ آﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻖ از ﺝﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ‬

    ‫ﻧﻴﺰ ﺕﺴﻠﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا ﺑﻮدﻳﻢ‬

    ‫ﻨﺬر ﻦ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنْ أَﻧﺖ إِﻻ ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ)‪ -23‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺕﻮ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ )ﺧﻠﻖ را از آﻴﻔﺮ اﻋﻤﺎل ﺑﺪ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻰ ﺑﻪ آﺎرى ﻣﺄﻣﻮر ﻧﻴﺴﺘﻰ‪.‬‬

    ‫آﻧ ﺲ زﺪه دل ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺕﺎ هﺮ آﻪ را زﻧﺪﻩدل اﺳﺖ )ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺕﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺧﺪا و ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺮ آﺎﻓﺮان )ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺕﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و ﻻزم‬

    ‫ﮔﺮدد‪.‬‬

    ‫‪٣٣٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ اﻳﻤﺎن ﻣﻲ آورﻧﺪ ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫آ ن از ﺒﺎء ﻢ ا اض ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻧَﺒ‪‬ﺆٌا ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢ‪ -67)‬ص(‬

    ‫ﺑﮕﻮ ﺁن )ﺣﻜﺎﻳﺖ آﻪ از ﻗﻴﺎﻣﺖ و اهﻞ ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺁوردم( ﺧﺒﺮ ﺑﺰرگ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪ -68‬ص(‬

    ‫)و درﻳﻐﺎ آﻪ( ﺷﻤﺎ از ﺷﻨﻴﺪن ﺁن ﺧﺒﺮ ﺑﺰرگ اﻋﺮاض ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫را ﻖ ﻮا ﺪ ‪ ،‬ر ﺮی ﻣﺎﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ذ‪‬ﻛْﺮِ‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪ -23)‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ (و ﻧﻴﻜﻮﺕﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺧﺪا) اﺳﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺁﻳﺎﺕﺶ هﻤﻪ (در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز) ﺑﺎ هﻢ‬

    ‫ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺖ و در ﺁن ﺙﻨﺎى ﺧﺪا (و ﺧﺎﺹﺎن ﺧﺪا) ﻣﻜﺮر ﻣﻰﺷﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺕﻼوت (ﺁﻳﺎت ﻗﻬﺮ) ﺁن ﺧﺪا ﺕﺮﺳﺎن را ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ اﻧﺪام اﻓﺘﺪ و (ﺑﺎ ﺁﻳﺎت‬

    ‫رﺣﻤﺖ) ﺑﺎز ﺁرام و ﺳﻜﻮﻧﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ و دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ (آﺘﺎب) هﻤﺎن (رﺣﻤﺖ و) هﺪاﻳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺑﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دﻳﮕﺮ هﻴﭻ هﺪاﻳﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‪.‬‬

    ‫آ ﻧ ﻪ آﯾﺎت ﻖ را ﺸﺎ ﺪه ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﻜُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَى ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﻨﻜ‪‬ﺮُونَ)‪ -81‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺧﺪا ﺁﻳﺎت )ﻗﺪرت و رﺣﻤﺖ( ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اراﺋﻪ دهﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺪام ﻳﻚ از ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ را اﻧﻜﺎر ﺕﻮاﻧﻴﺪ آﺮد؟‬

    ‫‪٣٣١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ اﻳﻤﺎن ﻣﻲ آورﻧﺪ ؟ ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﻘﺪا ن ﻮدن ﺸﺎء ادﯾﺎن ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺕﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺝﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺹﺎﺣﺐ‬

    ‫ﻗﻬﺮ و ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﻮ ﮫﺎ ﺸﺎن ای ن ﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬ان ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺎت اﻳﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺷﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻧﻴﺎﻣﺪ )ﺕﺎ ﻣﺎ‬

    ‫ﻗﻮم ﻋﺮب اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁﻳﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺳﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻧﺎزل ﻣﻰﺷﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ( ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺷﻔﺎﺳﺖ و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺸﺎن )از ﺷﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺝﺐ آﻮرى )ﺝﻬﻞ و ﺿﻼﻟﺖ( اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﻤﻰدارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺳﻌﺎدت و اﻳﻤﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫آ ن ﮐﻼم وو ﺖ ا ﯽ را ﻋﻤﻞ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫آ ن ا ﻨﺪ‪ ،‬ﺪا ﯽ ﻮﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪-13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫‪٣٣٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ اﻳﻤﺎن ﻣﻲ آورﻧﺪ ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺕﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺕﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫آ ن ﻘﺎد ﻋﻠﻢ و ن ا ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺝﺎﻧﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻟﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺕﻌﺪى‬

    ‫و ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻟﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺕﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺕﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ(‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺷﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺳﺨﺖ در ﺷﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﻮ ﺶ ﻢ ﯽ ﻨﺪ و ﺘﺬ ﯽ ﻮﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﻨَﻀﺮِب ﻋ‪‬ﻨﻜُﻢ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛﺮَ ﺻﻔْﺤﺎً أَن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻣ‪‬ﺴﺮِﻓ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﻣﺎ از ﻣﺘﺬآﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺷﻤﺎ )ﺑﻪ ﻗﺮﺁن( ﭼﻮن )ﺑﻪ اﻧﻜﺎر ﺁن( ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺘﻢ ﻣﻰآﻨﻴﺪ ﺹﺮف ﻧﻈﺮ آﻨﻴﻢ؟‬

    ‫و ر روا ﯽ دارﺪ ‪:‬‬ ‫آ ن ﺳﺎ ﺖ ﯿﺎ ﺖ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﻟﱢﻠﺴﺎﻋ‪‬ﺔِ ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﺘﺮُنﱠ ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنِ ﻫ‪‬ﺬَا ﺻ‪‬ﺮَطٌ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻘ‪‬ﻴﻢ‪ -61)‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫‪٣٣٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ اﻳﻤﺎن ﻣﻲ آورﻧﺪ ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و )ﻧﺰول( ﻋﻴﺴﻰ ﻋﻠﻢ و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ اﺳﺖ )و ﻣﺒﺸﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤّﺪ ﺹﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد( ‪ ،‬زﻧﻬﺎر در ﺁن‬

    ‫ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻚ و رﻳﺐ روا ﻣﺪارﻳﺪ و )اﻣﺮ( ﻣﺮا ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ آﻪ راﻩ راﺳﺖ هﻤﻴﻦ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ آﯾﺎت ا ﯽ را‪ ،‬ن رو ﻦ ﻖ ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻳﺎت ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺕﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺕﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا و ﺁﻳﺎت روﺷﻦ او دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﺮهﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫ا ادی د ر ﻘﺎ ﻞ آﯾﺎت ا ﯽ‪ ،‬ا ﺘ ﺒﺎر ﯽ ورزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺕﻼوت ﻣﻰﺷﻮد ﺷﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺕﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺹﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁﻳﺎت را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ‬

    ‫آﺴﺎﻧﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ا ﺘﻼف ﻦ‪ ،‬ﺑﺎز ﯽ ﻣﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺷﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺷﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫آ ن ﺷﺎ ﻪ ﮫﻢ ﮐﻼم ا ﯽ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪ -9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از اﻳﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬


    ‫‪٣٣٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ اﻳﻤﺎن ﻣﻲ آورﻧﺪ ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﮐﻼم ا ﯽ را ک ده و ﺘﺬ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺮْﻧَﺎ اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻟ‪‬ﻠﺬﱢﻛْﺮِ ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﺪ‪‬ﻛ‪‬ﺮٍ)‪ -22‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را ﺑﺮاى وﻋﻆ و اﻧﺪرز ﺑﺮ ﻓﻬﻢ ﺁﺳﺎن آﺮدﻳﻢ ﺁﻳﺎ آﺴﻰ هﺴﺖ آﻪ از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮد؟‬

    ‫د ﯽ ﻗ ﻮ ﺸﺎن را و ر ﺖ ا ﺖ و رﺿﺎی ا ﯽ را ﯽ ﻃ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪ ‬ﻫﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان‬

    ‫)ﺣﻘﻴﻘﻰ( او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺕﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺿﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا‬

    ‫را ﻃﻠﺒﻨﺪ )در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺷﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و‬

    ‫اﺝﺮﺷﺎن را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺕﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﻞ ﻮی ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺮَﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﻔْﻠَﻴﻦِ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬ﻧُﻮراً ﺗَﻤ‪‬ﺸﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ – 28)‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﮔﺮوﻳﺪﻳﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻚ ﺧﺪاﺕﺮس و ﻣﺘّﻘﻰ ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﻪ رﺳﻮﻟﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺹﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( ﻧﻴﺰ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ ﺕﺎ ﺧﺪا‬

    ‫ﺷﻤﺎ را از رﺣﻤﺘﺶ دو ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺼﻴﺐ ﮔﺮداﻧﺪ )ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ دﻳﻦ رﺳﻮل ﺧﺘﻤﻰ ﻣﺮﺕﺒﺖ( و ﻧﻮرى ﺷﻤﺎ را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﻨﺪ آﻪ ﺑﺪان ﻧﻮر راﻩ )ﺑﻬﺸﺖ اﺑﺪ( ﭘﻴﻤﺎﻳﻴﺪ و از ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻤﺎ درﮔﺬرد‪ ،‬و ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٣٣٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ اﻳﻤﺎن ﻣﻲ آورﻧﺪ ؟ ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ د ﻮت ﺮت ا ﯽ را ﯿﮏ ﻮ ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻛُﻮﻧُﻮا أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧﺼﺎرِى إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺤﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻮنَ ﻧﺤ‪‬ﻦُ‬

    ‫أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺌَﺎﻣ‪‬ﻨَﺖ ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﻛَﻔَﺮَت ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻓَﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺻﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﻇﻬِﺮِﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ هﻢ ﻳﺎران ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ ﭼﻨﺎن آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺣﻮارﻳﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬آﻴﺴﺖ ﻣﺮا ﺑﺮاى ﺧﺪا ﻳﺎرى آﻨﺪ؟ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﻳﺎران‬

    ‫ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪ .‬ﭘﺲ )ﺑﺎ ﺁن هﻤﻪ ﻣﻌﺠﺰات( ﻃﺎﻳﻔﻪاى از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ و ﻃﺎﻳﻔﻪاى آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﺎن را آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﻣﺆﻳﺪ‬

    ‫و ﻣﻨﺼﻮر ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺕﺎ ﺑﺮ دﺷﻤﻨﺸﺎن ﻇﻔﺮ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﻖ ﻮا ﺖ ﻖ ﻋﻤﻞ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟْﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺎرِ ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ أَﺳﻔَﺎر‪‬ا ﺑِﺌْﺲ ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫وﺹﻒ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ ﻋﻠﻢ ﺕﻮرات ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ )و ﺑﺪان ﻣﻜﻠﻒ ﺷﺪﻧﺪ( وﻟﻰ ﺁن را ﺣﻤﻞ ﻧﻜﺮدﻧﺪ )و ﺧﻼف ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ( در ﻣﺜﻞ ﺑﻪ‬

    ‫ﺣﻤﺎرى ﻣﺎﻧﺪ آﻪ ﺑﺎر آﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ آﺸﺪ )و از ﺁن هﻴﭻ ﻧﻔﻬﻤﺪ و ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺒﺮد( ‪ ،‬ﺁرى ﻣﺜﻞ ﻗﻮﻣﻰ آﻪ ﺣﺎﻟﺸﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را ﺕﻜﺬﻳﺐ‬

    ‫آﺮدﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ اﺳﺖ و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را )ﺑﻪ راﻩ ﺳﻌﺎدت( رهﺒﺮى ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﻮا ﺪ ﻨﺪه آﯾﺎت ا ﯽ ﻮل زﻣﺎن را ک ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫‪٣٣٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ اﻳﻤﺎن ﻣﻲ آورﻧﺪ ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺝﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺹﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺕﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺝﻬﺎﻟﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺕﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺿﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺝﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫آ ن از ﺮان اﺪی ا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺳﻮل ﺹﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻟﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴّﻼم( ‪.‬‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٣٣٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﻨﺎت و ﺘﺎب و ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬اﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬أَﻧﺰَﻟْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ اﻟﺬﱢﻛﺮَ ﻟ‪‬ﺘُﺒ‪‬ﻴﻦَ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺰﱢلَ إِﻟَﻴﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻔَﻜﱠﺮُونَ)‪ -44‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫)ﻣﺎ هﺮ رﺳﻮﻟﻰ را( ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و آﺘﺐ و ﺁﻳﺎت وﺣﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﺮ ﺗﻮ اﻳﻦ ذآﺮ )ﻳﻌﻨﻰ ﻗﺮﺁن( را ﻥﺎزل آﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺮاى ﻣﺮدم ﺁﻥﭽﻪ را آﻪ‬

    ‫ﺑﻪ ﺁﻥﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻴﺎن آﻨﻰ و ﺑﺮاى ﺁﻥﻜﻪ ﻋﻘﻞ و ﻓﻜﺮت آﺎر ﺑﻨﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫آ ﻪ ﻖ ای ا ﺸﺎن آورده ‪ ،‬ﺘﺬ ﯽ ﻮﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬و‪‬ﺻﻠْﻨَﺎ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻘَﻮ‪‬لَ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﺬَﻛﱠﺮُونَ)‪ -51‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و هﻤﺎﻥﺎ ﻣﺎ ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( اﻳﻦ ﻣﺮدم )ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را( ﺳﺨﻦ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺮﺗﺐ و ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﻌﺎدت دﻥﻴﺎ و ﺁﺥﺮت ﺥﻠﻖ( ﺁوردﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ‬

    ‫ﻣﺘﺬآﺮ )ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺁن( ﺷﻮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ا‬ ‫ا‬ ‫ﺴ ھ‬
    ‫ﻢ ﯽ ار ده ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻳ‪‬ﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ إِﻧﱠﺎ ﻛُﻨﱠﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و چﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺗﻼوت ﺷﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﻢ آﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻖ از ﺝﺎﻥﺐ ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﺎ ﻥﺎزل ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻣﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻥﻴﺰ‬

    ‫ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎن ﺥﺪا ﺑﻮدﻳﻢ‬

    ‫آﯾﺎت ﻨﺎت ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَﻧﺰَﻟْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُ ﺑِﻬ‪‬ﺎ إِﻻ اﻟْﻔَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -99‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺎ )ﺑﺮاى اﺛﺒﺎت ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى ﺗﻮ( ﺁﻳﺎت و دﻻﻳﻞ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪ ،‬و ﺑﺠﺰ ﻓﺎﺳﻘﺎن )و اهﻞ ﻋﻨﺎد( آﺴﻰ اﻥﻜﺎر ﺁن ﻥﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫‪٣٣٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻴﺴﺖ؟ ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را ﺪق ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ﻮد ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ)‪ -3‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻟﱢﻠﻨﱠﺎسِ و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟْﻔُﺮْﻗَﺎنَ إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٌ ذُو اﻧﺘ‪‬ﻘَﺎمٍ)‪ -4‬آل‬

    ‫ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺁن ﺥﺪاﻳﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ راﺳﺘﻰ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ آﻨﻨﺪﻩ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﻗﺒﻞ از ﺥﻮد اﺳﺖ و )ﭘﻴﺶ از ﻗﺮﺁن( ﺗﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ را‬

    ‫ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ ،‬ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﻣﺮدم‪ ،‬و ﻥﻴﺰ آﺘﺎب ﺝﺪا آﻨﻨﺪﻩ ﻣﻴﺎن ﺣﻖ و ﺑﺎﻃﻞ )ﻳﻌﻨﻰ ﻗﺮﺁن( را ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ .‬هﻤﺎﻥﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺥﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻥﺪ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ‬

    ‫ﻋﺬاب ﺳﺨﺘﻰ اﺳﺖ‪ ،‬و ﺥﺪا ﻣﻘﺘﺪر و آﻴﻔﺮ آﻨﻨﺪﻩ ﺳﺘﻤﻜﺎران اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻷُﺣ‪‬ﻞﱠ ﻟَﻜﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺾ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﺣ‪‬ﺮﱢم‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓَﺎﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫أَﻃ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنِ)‪ -50‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫و )ﺁﻣﺪﻩام( در ﺣﺎﻟﻰ آﻪ آﺘﺎب ﺗﻮرات ﺷﻤﺎ را ﺗﺼﺪﻳﻖ آﻨﻢ و ﺣﻼل ﮔﺮداﻥﻢ ﺑﻌﺾ چﻴﺰهﺎﻳﻰ را آﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﺮام ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬و از ﻃﺮف ﺥﺪاوﻥﺪ‬

    ‫ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺠﺰى ﺁوردﻩام‪ ،‬ﭘﺲ )اى ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ( از ﺥﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻋﻠﻤﺎی ادﯾﺎن ﻞ را آن آﮔﺎه ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜُﻦ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔً أَن ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﺆُا ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ)‪ -197‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺥﻮد ﺁﻳﺖ و ﺑﺮهﺎن روﺷﻨﻰ )ﺑﺮ آﺎﻓﺮان( ﻥﻴﺴﺖ آﻪ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ )از آﺘﺐ اﻥﺒﻴﺎء ﺳﻠﻒ( ﺑﺮ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺁﮔﺎهﻨﺪ؟‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ ﺑﺎ آﯾﺎت رو ﻦ ﻖ ﻇﺎ ﯽ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -36‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪٣٣٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻴﺴﺖ؟ ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫چﻮن ﻣﻮﺳﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ﺁﻳﺎت ﻣﺎ آﻪ )ﺣﻘﺎﻥﻴﺘﺶ( ﺑﺮ هﻤﻪ روﺷﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻥﻴﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﺎز )ﺁن ﻗﻮم ﺥﻮد ﺳﺮ و ﻟﺠﻮج ﻥﺎدان(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﺗﻮ ﺝﺰ ﺳﺤﺮى آﻪ ﺳﺎﺥﺘﮕﻰ ﺗﻮﺳﺖ چﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻥﻴﺴﺖ و ﻣﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر و دﻋﻮى آﻪ ﺗﻮ دارى هﻴﭻ از ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻨﻤﺎن )اﻣﻢ‬

    ‫ﺳﺎﺑﻘﻪ( ﻥﺸﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ا ﻤﺎن ﮐﻼم ا ﯽ ادوار ﻞ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -52‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺁﻥﺎن آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ‪ ،‬آﺘﺎب )ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺗﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ را( ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﺮوان ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺁﻥﻬﺎ( ﺑﻪ اﻳﻦ )آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﻗﺮﺁن( اﻟﺒﺘﻪ ﺁﻥﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ھ ﻪ ﮐﻠﻤﺎت ا ﯽ وﺎﯿﭘ ﺮان ﻞ‪ ،‬آ ا ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻛُﺘُﺐٍ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮﻧﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻚ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ)‪ -44‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫در ﺹﻮرﺗﻰ آﻪ ﻣﺎ هﻴﭻ آﺘﺎب و ﺳﻨﺪى آﻪ ﺁن را ﺑﺨﻮاﻥﻨﺪ )و ﺑﻪ ﺁن ﺳﻨﺪ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺗﻮ آﻨﻨﺪ( و ﻳﺎ رﺳﻮﻟﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ )آﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل او ﺑﺮ ر ّد ﺗﻮ‬

    ‫دﻟﻴﻞ ﺁرﻥﺪ( ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺸﺮآﺎن ﻥﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ا ﺬا ر ﻖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنْ أَﻧﺖ إِﻻ ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ)‪ -23‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺗﻮ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ )ﺥﻠﻖ را از آﻴﻔﺮ اﻋﻤﺎل ﺑﺪ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻥﻰ ﺑﻪ آﺎرى ﻣﺄﻣﻮر ﻥﻴﺴﺘﻰ‪.‬‬

    ‫‪٣٤٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻴﺴﺖ؟ ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫زﺪه د ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺗﺎ هﺮ آﻪ را زﻥﺪﻩدل اﺳﺖ )ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺥﺪا و ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻥﺪ و ﺑﺮ آﺎﻓﺮان )ﻥﻴﺰ ﺑﻪ اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و ﻻزم ﮔﺮدد‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت و ﺖ آ ﮑﺎر ﻖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﺳﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -23‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﺠﺖ ﺁﺷﻜﺎر ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬


    ‫و هﻤﺎﻥﺎ ﻣﻮﺳﻰ را ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و ﺣ ّ‬

    ‫ارا آﯾﺎت ﻖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﻜُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَى ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﻨﻜ‪‬ﺮُونَ)‪ -81‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺥﺪا ﺁﻳﺎت )ﻗﺪرت و رﺣﻤﺖ( ﺥﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اراﺋﻪ دهﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺪام ﻳﻚ از ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ را اﻥﻜﺎر ﺗﻮاﻥﻴﺪ آﺮد؟‬

    ‫آن ﺰی ﺘﺎر ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ﺬ ﻪ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻥﻤﻰﺷﻮد ﺝﺰ ﺁﻥﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺥﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺹﺎﺣﺐ ﻗﻬﺮ‬

    ‫و ﻋﻘﺎب دردﻥﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٣٤١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻴﺴﺖ؟ ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺷﺮَع ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺥﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻥﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻥﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻥﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺥﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺥﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺥﺪاى ﻳﮕﺎﻥﻪ و ﺗﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻥﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻥﻜﺎر ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺥﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺥﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺥﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺥﺪا ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮش ﻮا و ﻢ ﻨﺎ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬چﺮا ﺁﻳﺎت اﻳﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺷﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻥﻴﺎﻣﺪ )ﺗﺎ ﻣﺎ ﻗﻮم‬

    ‫ﻋﺮب اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁﻳﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺳﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻥﺎزل ﻣﻰﺷﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁرﻥﺪ( ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺷﻔﺎﺳﺖ و اﻣﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁرﻥﺪ ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺸﺎن )از ﺷﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻮﺝﺐ آﻮرى )ﺝﻬﻞ و ﺽﻼﻟﺖ( اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻥﺎدان ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻥﻤﻰدارﻥﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻥﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺳﻌﺎدت و اﻳﻤﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺷﻮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﺸﺎ ﺪه ﻋﻠﻢ و ن ﻖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫‪٣٤٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻴﺴﺖ؟ ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺥﺘﻼف ﻥﭙﻴﻤﻮدﻥﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻥﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺝﺎﻥﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻟﻴﻜﻦ داﻥﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺗﻌﺪى و‬

    ‫ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺥﺘﻼف آﺮدﻥﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻟﻄﻒ( ﺥﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻥﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻥﻜﻨﺪ( اﻟﺒﺘﻪ‬

    ‫ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺷﺪ‪ .‬و ﺁﻥﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺷﺪﻥﺪ )ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻥﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺳﺨﺖ در ﺷﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻥﺪﻥﺪ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻳﺎت ﺥﺪاﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺗﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺥﺪا و ﺁﻳﺎت روﺷﻦ او دﻳﮕﺮ ﺑﻪ چﻪ ﺑﺮهﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ؟‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁﻳﺎت ﺥﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﻣﻰﺷﻮد ﺷﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺗﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺹﺮار ﻣﻰآﻨﺪ چﻨﺎﻥﻜﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁﻳﺎت را ﻥﺸﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬چﻨﻴﻦ‬

    ‫آﺴﺎﻥﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻥﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ا ﺘﻼف ﻦ ﺑﺎز ﯽ ﻣﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺷﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻥﺎدان( در اﺥﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻥﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻥﻴﺎﻓﺘﻪ ﺷﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺥﻮاﻥﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫دل ﭘ ﺮوان ا د ﯾﺎن از ﻮی ﻖ را و ﺑﺎ ﯽ ﮫﺎده ﻮد‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٤٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻴﺴﺖ؟ ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪ ‬ﻫﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻥﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ اﻥﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻥﻰ ﻥﻬﺎدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻥﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻥﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺥﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻥﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ رﺽﺎ و ﺥﺸﻨﻮدى ﺥﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻥﺠﻴﻞ( ﻥﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻥﻬﺎ چﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺷﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻥﻜﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ ﭘﺎداش و اﺝﺮﺷﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ از ﺁﻥﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮ ای ا ﯽ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺮَﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﻔْﻠَﻴﻦِ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬ﻧُﻮراً ﺗَﻤ‪‬ﺸﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -28)‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫اى آﺴﺎﻥﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﮔﺮوﻳﺪﻳﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻚ ﺥﺪاﺗﺮس و ﻣﺘّﻘﻰ ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﻪ رﺳﻮﻟﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺹﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( ﻥﻴﺰ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ ﺗﺎ ﺥﺪا‬

    ‫ﺷﻤﺎ را از رﺣﻤﺘﺶ دو ﺑﻬﺮﻩ ﻥﺼﻴﺐ ﮔﺮداﻥﺪ )ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ دﻳﻦ رﺳﻮل ﺥﺘﻤﻰ ﻣﺮﺗﺒﺖ( و ﻥﻮرى ﺷﻤﺎ را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﻨﺪ آﻪ ﺑﺪان ﻥﻮر راﻩ )ﺑﻬﺸﺖ اﺑﺪ( ﭘﻴﻤﺎﻳﻴﺪ و از ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻤﺎ درﮔﺬرد‪ ،‬و ﺥﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻥﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺸﺎرات ا ﯽ ﯽ ﻮر ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫‪٣٤٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻴﺴﺖ؟ ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻥﺎ رﺳﻮل ﺥﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻥﻴﺖ آﺘﺎب ﺗﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ اﺳﺖ‬

    ‫ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻥﻴﺰ )ﺷﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻥﺎﻣﺶ )در اﻥﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺣﻤﺪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬چﻮن ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮى ﺥﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺷﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺸﺎ ﺪه ﻮا ﺪ و ﯽ ا ﯽ‪ ،‬از ﺧﻼل ﯿﺎ ت ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺥﺎزﻥﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻥﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻥﻬﺎ را ﺝﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻥﻮزدﻩ( ﻥﮕﺮداﻥﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻥﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺹﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻥﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺥﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻥﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻥﻤﺎﻥﺪ و ﺗﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺝﻬﺎﻟﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻥﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺥﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻥﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻥﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( چﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ چﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺥﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺽﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺥﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻥﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻥﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺝﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻥﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﺪا ﺪن ﻖ از ﺑﺎ ﻞ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﻮ‪‬لٌ ﻓَﺼﻞٌ)‪ -13‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫آﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ آﻼم ﺝﺪا آﻨﻨﺪﻩ )ﺣﻖ از ﺑﺎﻃﻞ( اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬﺰْلِ)‪ -14‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺳﺨﻦ هﺰل ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻥﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫‪٣٤٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺒ ﻎ ﻦ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِن ﺗُﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮا ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛﺬﱠب أُﻣ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺮﱠﺳﻮلِ إِﻻ اﻟْﺒ‪‬ﻠَﻎُ اﻟْﻤ‪‬ﺒِﻴﻦُ)‪ -18‬ﻧﻤﻞ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺷﻤﺎ )ﻡﺮدم ﻡﻜﻪ‪ ،‬رﺳﺎﻟﺖ اﻳﻦ ﭘﻴﺎﻡﺒﺮ را( ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻡﻰآﻨﻴﺪ )ﻋﺠﺒﻰ ﻥﻴﺴﺖ زﻳﺮا( ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ هﻢ ﺏﺴﻴﺎرى از اﻡﻢ )ﭘﻴﻤﺒﺮان ﺧﻮد را(‬

    ‫ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ‪ ،‬و ﺏﺮ رﺳﻮل ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺏﻪ ﺁﺷﻜﺎر ﺗﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻟﺖ آﻨﺪ ﺗﻜﻠﻴﻔﻰ ﻥﻴﺴﺖ‬

    ‫ﺧ ﻖ را ﻮی ﺮﭘوردﮔﺎر ﻮا ﺪن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻧﱠﻚ ﻋ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬إِذْ أُﻧﺰِﻟَﺖ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬اد‪‬ع‪ ‬إِﻟﻰ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻻ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛﻴﻦَ)‪(87‬‬

    ‫و زﻥﻬﺎر!آﺎﻓﺮان ﺗﻮ را از )ﺗﺒﻠﻴﻎ( ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﭘﺲ از ﺁﻥﻜﻪ ﺏﺮ ﺗﻮ ﻥﺎزل ﺷﺪ ﻡﻨﻊ ﻥﻜﻨﻨﺪ‪ ،‬و )هﻤﻴﺸﻪ ﺧﻠﻖ را( ﺏﻪ ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت دﻋﻮت آﻦ‬

    ‫و از ﻡﺸﺮآﺎن )و هﻢ ﻋﻘﻴﺪت و ﺧﻮى ﺁﻥﺎن( ﻡﺒﺎش‪.‬‬

    ‫ا ﻤﺎن ﺪا ‪ A ،‬ﮕﺎن ‪،‬ﮐﻼم ا ﯽ و ﺘﺎدﮔﺎن ﻖ ‪ ،‬روز ﯿﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐِ اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﻧﺰَلَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻛُ ُﺘﺒِﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻠ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻻَﺧ‪‬ﺮِ ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﻞﱠ ﺿﻠَﻼ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪاً)‪ -136‬ﻧﺴﺎ(‬

    ‫اى آﺴﺎﻥﻰ آﻪ )ﺏﻪ زﺏﺎن( اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﺪ‪) ،‬ﺏﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ و از دل هﻢ( اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ ﺏﻪ ﺧﺪا و رﺳﻮل او و آﺘﺎﺏﻰ آﻪ ﺏﻪ رﺳﻮل ﺧﻮد ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ و‬

    ‫آﺘﺎﺏﻰ آﻪ ﭘﻴﺶ از او ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ )ﺗﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ( ‪ .‬و هﺮ آﻪ ﺏﻪ ﺧﺪا و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن و آﺘﺎﺏﻬﺎ )ى ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ( و رﺳﻮﻻن او و روز ﻗﻴﺎﻡﺖ آﺎﻓﺮ ﺷﻮد‬

    ‫ﺏﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﺳﺨﺖ و دور )از ﺳﻌﺎدت( دراﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﺻ ﻮه‪ ،‬ادای زﮐﺎت‪ ،‬ا ﻤﺎن ﺘﺎدﮔﺎن ﻖ و ا از آ ن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٤٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَﺧَﺬَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻴﺜَﻖَ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺜْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﺛْﻨﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﺸﺮَ ﻧَﻘ‪‬ﻴﺒﺎً و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﻰ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦْ أَﻗَﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬اﻟﺼﻠَﻮةَ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﺘُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﺰﱠﻛﻮةَ و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺘُﻢ ﺑِﺮُﺳﻠﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺰﱠر‪‬ﺗُﻤ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻗْﺮَﺿﺘُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺮْﺿﺎً ﺣ‪‬ﺴﻨﺎً ﻷُﻛﻔﱢﺮَنﱠ ﻋ‪‬ﻨﻜُﻢ‪ ‬ﺳﻴ‪‬ﺌَﺎﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻷُد‪‬ﺧ‪‬ﻠَﻨﱠﻜﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺖ‪ ‬ﺗﺠ‪‬ﺮِى ﻣ‪‬ﻦ ﺗﺤ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ‬

    ‫اﻷَﻧْﻬ‪‬ﺮُ ﻓَﻤ‪‬ﻦ ﻛﻔَﺮَ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ‪ ‬ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﻞﱠ ﺳﻮ‪‬اء‪ ‬اﻟﺴﺒِﻴﻞِ)‪ -12‬ﻣﺎﺋﺪه(‬

    ‫و هﻤﺎﻥﺎ ﺧﺪا از ﺏﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺖ و از ﻡﻴﺎن ﺁﻥﻬﺎ دوازدﻩ ﻥﻔﺮ ﺏﺰرگ ﺏﺮاﻥﮕﻴﺨﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺸﻮاى هﺮ ﺳﺒﻄﻰ ﺏﺎﺷﻨﺪ( و ﺧﺪا ﺏﻨﻰ‬

    ‫اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﮔﻔﺖ آﻪ ﻡﻦ ﺏﺎ ﺷﻤﺎﻳﻢ هﺮ ﮔﺎﻩ ﻥﻤﺎز ﺏﻪ ﭘﺎ دارﻳﺪ و زآﺎت ﺏﺪهﻴﺪ و ﺏﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﻡﻦ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ و ﺁﻥﻬﺎ را اﻋﺰاز و ﻳﺎرى آﻨﻴﺪ و‬

    ‫ﺧﺪا را ﻗﺮض ﻥﻴﻜﻮ دهﻴﺪ‪ ،‬در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﮔﻨﺎهﺎن ﺷﻤﺎ ﺏﻴﺎﻡﺮزم و ﺷﻤﺎ را در ﺏﻬﺸﺘﻰ داﺧﻞ ﮔﺮداﻥﻢ آﻪ زﻳﺮ درﺧﺘﺎﻥﺶ ﻥﻬﺮهﺎ ﺝﺎرى اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ‬

    ‫هﺮ آﺲ از ﺷﻤﺎ ﭘﺲ از ﻋﻬﺪ ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﺪ ﺳﺨﺖ از راﻩ راﺳﺖ دور اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﻘﺎ ﺖ ا ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬أَﻧﻔُﺴﻜُﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻀﺮﱡﻛُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﺿﻞﱠ إِذَا اﻫ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻳ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً ﻓَﻴ‪‬ﻨَﺒ‪‬ﺌُﻜُﻢ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪‬‬

    ‫ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -105‬ﻣﺎﺋﺪه(‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ )اﻳﻤﺎن( ﺧﻮد را ﻡﺤﻜﻢ ﻥﮕﺎﻩ دارﻳﺪ‪ ،‬آﻪ اﮔﺮ هﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﻮﻥﺪ و ﺷﻤﺎ ﺏﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺏﺎﺷﻴﺪ زﻳﺎﻥﻰ از ﺁﻥﻬﺎ ﺏﻪ ﺷﻤﺎ‬

    ‫ﻥﺮﺳﺪ‪ .‬ﺏﺎزﮔﺸﺖ هﻤﻪ ﺷﻤﺎ ﺏﻪ ﺳﻮى ﺧﺪاﺳﺖ و هﻤﻪ ﺷﻤﺎ را ﺏﻪ ﺁﻥﭽﻪ آﺮدﻳﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﻡﻰﺳﺎزد‪.‬‬

    ‫ﺘﺬ ﻣﺎﺪن ﮐﻼم ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬و‪‬ﺻﻠْﻨَﺎ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻘَﻮ‪‬لَ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﺬَﻛﱠﺮُونَ)‪ -51‬ﻧﻤﻞ(‬

    ‫و هﻤﺎﻥﺎ ﻡﺎ ﺏﺮاى )هﺪاﻳﺖ( اﻳﻦ ﻡﺮدم )ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را( ﺳﺨﻦ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ )ﻳﻌﻨﻰ ﻡﺮﺗﺐ و ﻡﺮﺏﻮط ﺏﻪ ﺳﻌﺎدت دﻥﻴﺎ و ﺁﺧﺮت ﺧﻠﻖ( ﺁوردﻳﻢ ﺗﺎ ﻡﮕﺮ‬

    ‫ﻡﺘﺬآﺮ )ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺁن( ﺷﻮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫‪٣٤٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ا ﻘﺎ ﺖ ا ‪ ،‬ر ﻊ ﺪی ﺑﺎ ﯿ ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﺆْﺗَﻮ‪‬نَ أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺮﱠﺗَﻴﻦِ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺻﺒﺮُوا و‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ء‪‬ونَ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﺴﻨَﺔِ اﻟﺴﻴ‪‬ﺌَﺔَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ز‪‬ﻗْﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -54‬ﻧﻤﻞ(‬

    ‫اﻳﻨﺎن را دو ﺏﺎر ﭘﺎداش ﻥﻴﻜﻮ دهﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺻﺒﺮ و ﺛﺒﺎت )در دﻳﻦ ﺧﻮد و اﺳﻼم هﺮ دو( ورزﻳﺪﻥﺪ و ﺏﺪى را ﺏﻪ ﻥﻴﻜﻰ دﻓﻊ ﻡﻰآﻨﻨﺪ و از ﺁﻥﭽﻪ‬

    ‫روزى ﺁﻥﻬﺎ آﺮدﻳﻢ اﻥﻔﺎق ﻡﻰآﻨﻨﺪ‬

    ‫ا اض از ﻨﺎن ﻮ ﺟﺎهﻼن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا اﻟﻠﱠﻐْﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﺮَﺿﻮا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﺳﻠَﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻻ ﻧَﺒ‪‬ﺘَﻐ‪‬ﻰ اﻟْﺠ‪‬ﻬِﻠ‪‬ﻴﻦَ)‪ -55‬ﻧﻤﻞ(‬

    ‫و چﻮن ﺳﺨﻦ ﻟﻐﻮى )از دﺷﻤﻨﺎن دﻳﻦ( ﺏﺸﻨﻮﻥﺪ از ﺁن اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ و ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻋﻤﺎل ﻡﺎ از ﻡﺎ و اﻋﻤﺎل ﺷﻤﺎ از ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﺏﺮوﻳﺪ ﺳﻼﻡﺖ ﺏﺎﺷﻴﺪ‪،‬‬

    ‫آﻪ ﻡﺎ هﺮﮔﺰ ﻡﺮدم )هﺮزﻩ ﮔﻮى( ﻥﺎدان را ﻥﻤﻰﻃﻠﺒﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ﯾﺎری ﺳﺎﺪن ﮐﺎ ان ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺖ ﺗَﺮْﺟ‪‬ﻮا أَن ﻳ‪‬ﻠْﻘَﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﻜﺘَﺐ إِﻻ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻓَﻼ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻇﻬِﻴﺮاً ﻟﱢﻠْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -86‬ﻧﻤﻞ(‬

    ‫و ﺗﻮ ﺧﻮد اﻡﻴﺪ ﺁﻥﻜﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺏﺰرگ )ﻗﺮﺁن( ﺏﺮ ﺗﻮ ﻥﺎزل ﺷﻮد ﻥﺪاﺷﺘﻰ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﻟﻄﻒ و رﺣﻤﺖ ﺧﺪا ﺗﻮ را ﺏﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺏﺮﮔﺰﻳﺪ‪ ،‬ﭘﺲ )ﺏﻪ‬

    ‫ﺷﻜﺮاﻥﻪ اﻳﻦ رﺣﻤﺖ( هﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﺏﻪ آﺎﻓﺮان ﻥﺼﺮت و ﻳﺎرى ﻡﻜﻦ‪.‬‬

    ‫د ﻮت ﺧ ﻖ ﻮی ﺮﭘوردﮔﺎر‪ ،‬ﯽ آﻧ ﻪ ﻮا ﻨﺪ وی را از آن ﺑﺎ ز دارﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻧﱠﻚ ﻋ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬إِذْ أُﻧﺰِﻟَﺖ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬اد‪‬ع‪ ‬إِﻟﻰ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻻ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛﻴﻦَ)‪ -87‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و زﻥﻬﺎر!آﺎﻓﺮان ﺗﻮ را از )ﺗﺒﻠﻴﻎ( ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﭘﺲ از ﺁﻥﻜﻪ ﺏﺮ ﺗﻮ ﻥﺎزل ﺷﺪ ﻡﻨﻊ ﻥﻜﻨﻨﺪ‪ ،‬و )هﻤﻴﺸﻪ ﺧﻠﻖ را( ﺏﻪ ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت دﻋﻮت آﻦ‬

    ‫و از ﻡﺸﺮآﺎن )و هﻢ ﻋﻘﻴﺪت و ﺧﻮى ﺁﻥﺎن( ﻡﺒﺎش‪.‬‬

    ‫‪٣٤٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺒ ﻎ آ ﮑﺎر ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِن ﺗُﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮا ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛﺬﱠب أُﻣ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺮﱠﺳﻮلِ إِﻻ اﻟْﺒ‪‬ﻠَﻎُ اﻟْﻤ‪‬ﺒِﻴﻦُ)‪ -18‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺷﻤﺎ )ﻡﺮدم ﻡﻜﻪ‪ ،‬رﺳﺎﻟﺖ اﻳﻦ ﭘﻴﺎﻡﺒﺮ را( ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻡﻰآﻨﻴﺪ )ﻋﺠﺒﻰ ﻥﻴﺴﺖ زﻳﺮا( ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ هﻢ ﺏﺴﻴﺎرى از اﻡﻢ )ﭘﻴﻤﺒﺮان ﺧﻮد را(‬

    ‫ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ‪ ،‬و ﺏﺮ رﺳﻮل ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺏﻪ ﺁﺷﻜﺎر ﺗﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻟﺖ آﻨﺪ ﺗﻜﻠﻴﻔﻰ ﻥﻴﺴﺖ‬

    ‫ا ﻤﺎن ﮐ ﻪ ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ﺬ ﻪ‪ ،‬ﻋ ا ﻤﺎن ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﺗﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا أَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜﺘَﺐِ إِﻻ ﺑِﺎﻟﱠﺘﻰ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﺣ‪‬ﺴﻦُ إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻇﻠَﻤ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻮﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻨَﺎ‬

    ‫ﻢ و‪‬ﺣ‪‬ﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -46‬ﻧﻤﻞ(‬


    ‫و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻜُ ‪‬‬

    ‫و ﺷﻤﺎ ﻡﺴﻠﻤﺎﻥﺎن ﺏﺎ اهﻞ آﺘﺎب )ﻳﻬﻮد و ﻥﺼﺎرى و ﻡﺠﻮس( ﺝﺰ ﺏﻪ ﻥﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺏﺤﺚ و ﻡﺠﺎدﻟﻪ ﻡﻜﻨﻴﺪ ﻡﮕﺮ ﺏﺎ ﺳﺘﻤﻜﺎران از ﺁﻥﻬﺎ‪ ،‬و‬

    ‫)ﺏﺎ اهﻞ آﺘﺎب( ﺏﮕﻮﻳﻴﺪ آﻪ ﻡﺎ ﺏﻪ آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺏﺮ ﻡﺎ ﻥﺎزل ﺷﺪﻩ و ﺏﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺷﻤﺎ ﺏﻪ هﻤﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﻢ و ﺧﺪاى ﻡﺎ و ﺷﻤﺎ ﻳﻜﻰ‬

    ‫اﺳﺖ و ﻡﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ و ﻡﻄﻴﻊ ﻓﺮﻡﺎن اوﻳﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ﺮوی از د ﻦ ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺄَﻗ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﻚ ﻟ‪‬ﻠﺪ‪‬ﻳﻦِ ﺣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻔﺎً ﻓ‪‬ﻄﺮَت اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﱠﺘﻰ ﻓَﻄﺮَ اﻟﻨﱠﺎس ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ ﻻ ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻞَ ﻟ‪‬ﺨَﻠْﻖِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦُ اﻟْﻘَﻴ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -30‬ﻧﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺗﻮ ﻡﺴﺘﻘﻴﻢ روى ﺏﻪ ﺝﺎﻥﺐ ﺁﻳﻴﻦ ﭘﺎك اﺳﻼم ﺁور در ﺣﺎﻟﻰ آﻪ از هﻤﻪ آﻴﺸﻬﺎ روى ﺏﻪ ﺧﺪا ﺁرى‪ ،‬و ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ از ﻃﺮﻳﻘﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا آﻪ‬

    ‫ﻓﻄﺮت ﺧﻠﻖ را ﺏﺮ ﺁن ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﭘﻴﺮوى آﻦ آﻪ هﻴﭻ ﺗﻐﻴﻴﺮى در ﺧﻠﻘﺖ ﺧﺪا ﻥﺒﺎﻳﺪ داد‪ ،‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﺁﻳﻴﻦ اﺳﺘﻮار ﺣﻖ‪ ،‬و ﻟﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﻡﺮدم )از‬

    ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺁن( ﺁﮔﺎﻩ ﻥﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٣٤٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ا ﻤﺎن آﯾﺎت ا ﯽ و ﺴ ﻢ ا او ﺪن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰِ ﻋ‪‬ﻦ ﺿﻠَﻠَﺘ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِن ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻓَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -53‬ﻧﻤﻞ(‬

    ‫و ﺗﻮ ﻡﺮدﻡﻰ را آﻪ آﻮر )دل و آﺎﻓﺮ( هﺴﺘﻨﺪ ﻥﺘﻮاﻥﻰ از ﺿﻼﻟﺘﺸﺎن ﺏﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺁرى‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺁﻥﺎن را آﻪ ﺏﻪ ﺁﻳﺎت ﻡﺎ اﻳﻤﺎن ﻡﻰﺁورﻥﺪ و‬

    ‫در ﭘﻰ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻡﺮ ﻡﺎ ﺷﻮﻥﺪ ﺗﻮاﻥﻰ )هﺪاﻳﺖ آﻨﻰ و ﺳﺨﻦ ﺧﺪا را( ﺏﻪ ﮔﻮش هﻮﺷﺸﺎن ﺏﺮﺳﺎﻥﻰ‪.‬‬

    ‫ﺢ و ﺘﺎ ﺶ ﮐﻼم ا ﯽ و ﺪم ﺮ ﯽ ﻘﺎ ﻞ ﻣﺎن ﻖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ إِذَا ذُﻛﺮُوا ﺑﻬ‪‬ﺎ ﺧَﺮﱡوا ﺳﺠ‪‬ﺪاً و‪ ‬ﺳﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﺑﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮُونَ )‪ -15‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫ﺗﻨﻬﺎ آﺴﺎﻥﻰ ﺏﻪ ﺁﻳﺎت ﻡﺎ اﻳﻤﺎن ﻡﻰﺁورﻥﺪ آﻪ چﻮن ﻡﺘﺬآّﺮ ﺁﻳﺎت ﻡﺎ ﺷﻮﻥﺪ ﺏﻪ ﺳﺠﺪﻩ رخ ﺏﺮ ﺧﺎك ﻥﻬﻨﺪ و ﺗﺴﺒﻴﺢ و ﺗﻨﺰﻳﻪ و ﺳﺘﺎﻳﺶ ﭘﺮوردﮔﺎر‬

    ‫آﻨﻨﺪ و اﺏﺪا ﺏﻪ آﺒﺮ و ﻥﺨﻮت ﺳﺮ از ﻓﺮﻡﺎن ﺣﻖ ﻥﻜﺸﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﺬا ر ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺗﺎ هﺮ آﻪ را زﻥﺪﻩدل اﺳﺖ )ﺏﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺧﺪا و ﻗﻴﺎﻡﺖ( ﺏﺘﺮﺳﺎﻥﺪ و ﺏﺮ آﺎﻓﺮان )ﻥﻴﺰ ﺏﻪ اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و ﻻزم‬

    ‫ﮔﺮدد‬

    ‫ر‪‬ﻓ‪‬ﻴﻊ‪ ‬اﻟﺪ‪‬ر‪‬ﺟ‪‬ﺖ‪ ‬ذُو اﻟْﻌ‪‬ﺮْشِ ﻳ‪‬ﻠْﻘ‪‬ﻰ اﻟﺮﱡوح‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻣ‪‬ﺮِه‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪‬ه‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﺘﱠﻼقِ)‪ -15‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫آﻪ او داراى ﺷﺌﻮن و ﻡﺮاﺗﺐ رﻓﻴﻊ و ﺻﺎﺣﺐ ﻋﺮش )ﻋﻈﻴﻢ( اﺳﺖ‪ ،‬روح )هﻤﺎن ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺝﺎن ﺏﺨﺶ( را از اﻡﺮ ﺧﻮد ﺏﺮ هﺮ آﻪ از‬

    ‫ﺏﻨﺪﮔﺎﻥﺶ ﺏﺨﻮاهﺪ ﻡﻰﻓﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﺧﻠﻖ را از روز ﻡﻼﻗﺎت )ﺛﻮاب و ﻋﻘﺎب( ﺏﺘﺮﺳﺎﻥﺪ‪.‬‬

    ‫‪٣٥٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫آرام ﻦ از ﮐﻼم ﻖ و ذ او ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ذ‪‬ﻛْﺮِ‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪ -23)‬زﻣﺮ(‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺏﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ (و ﻥﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﺧﺪا) اﺳﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺏﻰ آﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ هﻤﻪ (در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز) ﺏﺎ هﻢ‬

    ‫ﻡﺸﺎﺏﻪ اﺳﺖ و در ﺁن ﺛﻨﺎى ﺧﺪا (و ﺧﺎﺻﺎن ﺧﺪا) ﻡﻜﺮر ﻡﻰﺷﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺗﻼوت (ﺁﻳﺎت ﻗﻬﺮ) ﺁن ﺧﺪا ﺗﺮﺳﺎن را ﻟﺮزﻩ ﺏﺮ اﻥﺪام اﻓﺘﺪ و (ﺏﺎ ﺁﻳﺎت‬

    ‫رﺣﻤﺖ) ﺏﺎز ﺁرام و ﺳﻜﻮﻥﺖ ﻳﺎﺏﻨﺪ و دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن ﺏﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻡﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ (آﺘﺎب) هﻤﺎن (رﺣﻤﺖ و) هﺪاﻳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺏﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻡﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺏﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دﻳﮕﺮ هﻴﭻ هﺪاﻳﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻥﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‬

    ‫ﺖ از ﮐﻼم ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا أَﺣ‪‬ﺴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞِ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب ﺑ‪‬ﻐْﺘَﺔً و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻻ ﺗَﺸﻌ‪‬ﺮُونَ)‪ -55‬زﻣﺮ(‬

    ‫و ﺏﻬﺘﺮﻳﻦ دﺳﺘﻮر آﺘﺎﺏﻰ را آﻪ ﺏﺮ ﺷﻤﺎ از ﺝﺎﻥﺐ ﺧﺪاﻳﺘﺎن ﻥﺎزل ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ ﭘﻴﺶ از ﺁﻥﻜﻪ ﻋﺬاب )ﻗﻬﺮ ﺧﺪا ﺏﻪ آﻴﻔﺮ ﮔﻨﺎهﺎن( ﺏﺮ‬

    ‫ﺷﻤﺎ ﻥﺎﮔﻬﺎن ﻓﺮود ﺁﻳﺪ و ﺷﻤﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﻥﺒﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ ﺪل ﻧ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬لُ ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﻐْﺮُر‪‬ك ﺗَﻘَﻠﱡﺒﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ اﻟْﺒِﻠَﺪ‪ -4)‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و )ﺏﺪان اى رﺳﻮل آﻪ( در ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺴﻰ ﺏﻪ )اﻥﻜﺎر و( ﺝﺪل ﺝﺰ ﻡﺮدم آﺎﻓﺮ ﺏﺮﻥﺨﻴﺰد ﭘﺲ ﺗﻮ از اﻳﻨﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﺏﺮ ﺷﻬﺮ و دﻳﺎرهﺎ ﻡﺴﻠﻂ‬

    ‫و ﻡﺘﺼﺮّﻓﻨﺪ دل ﻥﺒﺎزى )آﻪ اﮔﺮ ﺏﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﻡﻬﻠﺘﻰ دادﻳﻢ ﻡﻮﻗﻊ اﻥﺘﻘﺎم ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ( ‪.‬‬

    ‫اﺧﻼص ﻮا ﺪن ﺮﭘوردﮔﺎر ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٥١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﻓَﺎد‪‬ﻋ‪‬ﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣﺨْﻠ‪‬ﺼ‪‬ﻴﻦَ ﻟَﻪ‪ ‬اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛَﺮِه‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -14‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺧﺪا را ﺏﺨﻮاﻥﻴﺪ در ﺣﺎﻟﻰ آﻪ دﻳﻦ را ﺏﺮاى او ﺧﺎﻟﺺ آﺮدﻩ ﺏﺎﺷﻴﺪ هﺮ چﻨﺪ آﺎﻓﺮان ﻥﺨﻮاهﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻆ اﺻﺎ ﮐﻼم ا ﯽ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا ﻟﻬَِﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ و‪ ‬اﻟْﻐَﻮ‪‬ا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻜﻢ‪ ‬ﺗَﻐْﻠ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -26‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﺏﻪ ﻡﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺏﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﮔﻮش ﻓﺮا ﻥﺪهﻴﺪ و ﺳﺨﻨﺎن ﻟﻐﻮ و ﺏﺎﻃﻞ در ﺁن اﻟﻘﺎء آﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻡﮕﺮ ﺏﺮ او ﻏﺎﻟﺐ ﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫آن ﻨﺪا ﻦ ‪:‬‬ ‫ا د ﻮدن ﮐﻼم ا ﯽ ﺮ زﻣﺎن و ا ﺘﻼف و‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬ﺷﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺏﺮاى ﺷﻤﺎ ﻡﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻡﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻥﻮح را هﻢ ﺏﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺏﺮ ﺗﻮ ﻥﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺏﻪ اﺏﺮاهﻴﻢ و ﻡﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻥﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺏﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻡﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻡﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺏﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻥﻪ و ﺗﺮك ﺏﺘﺎن دﻋﻮت ﻡﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺏﺴﻴﺎر در ﻥﻈﺮﺷﺎن ﺏﺰرگ ﻡﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺏﺎرى از اﻥﻜﺎر ﺁﻥﻬﺎ ﻡﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺏﺨﻮاهﺪ ﺏﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻡﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺏﺮﻡﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺏﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺏﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺏﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻡﻰﻓﺮﻡﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫د ﻮت ﮐﻠ ﻪ ا ﯽ و ا ﻘﺎ ﺖ آن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻓَﺎد‪‬ع‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﻘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﻤ‪‬ﺎ أُﻣ‪‬ﺮْت و‪ ‬ﻻ ﺗَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺘَﺐٍ و‪ ‬أُﻣ‪‬ﺮْت ﻷَﻋ‪‬ﺪ‪‬لَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﻻ ﺣ‪‬ﺠ‪‬ﺔَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -15‬ﺷﻮري(‬

    ‫‪٣٥٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺏﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺗﻮ هﻤﻪ را )ﺏﻪ دﻳﻦ اﺳﻼم و آﻠﻤﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ( دﻋﻮت آﻦ و چﻨﺎﻥﻜﻪ ﻡﺄﻡﻮرى ﭘﺎﻳﺪارى آﻦ و ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻥﻔﺲ ﻡﺮدم ﻡﺒﺎش و ﺏﮕﻮ‬

    ‫آﻪ ﻡﻦ ﺏﻪ آﺘﺎﺏﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎد )ﻗﺮﺁن( اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩام و ﻡﺄﻡﻮرم آﻪ ﻡﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺏﻪ ﻋﺪاﻟﺖ ﺣﻜﻢ آﻨﻢ‪ ،‬ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻥﻪ ﭘﺮوردﮔﺎر هﻤﻪ ﻡﺎ و ﺷﻤﺎﺳﺖ‪،‬‬

    ‫)ﭘﺎداش( ﻋﻤﻞ ﻡﺎ ﺏﺮ ﻡﺎ و ﻋﻤﻞ ﺷﻤﺎ ﺏﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ )و ﭘﺲ از ﺗﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻟﺖ( دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﮔﻔﺖ و ﮔﻮﻳﻰ ﺏﻴﻦ ﻡﺎ و ﺷﻤﺎ ﺏﺎﻗﻰ ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬ﺧﺪا‬

    ‫)روز ﺝﺰا ﺏﺮاى ﺣﻜﻢ ﺣﻖ( ﻡﻴﺎن ﻡﺎ ﺝﻤﻊ ﻡﻰآﻨﺪ و ﺏﺎزﮔﺸﺖ هﻤﻪ ﺏﻪ ﺳﻮى اوﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺘﺬ ﺪن ﮐﻼم ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﻨَﻀﺮِب ﻋ‪‬ﻨﻜُﻢ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛﺮَ ﺻﻔْﺤﺎً أَن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻣ‪‬ﺴﺮِﻓ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬زﺧﺮف(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﻡﺎ از ﻡﺘﺬآﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺷﻤﺎ )ﺏﻪ ﻗﺮﺁن( چﻮن )ﺏﻪ اﻥﻜﺎر ﺁن( ﺏﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺘﻢ ﻡﻰآﻨﻴﺪ ﺻﺮف ﻥﻈﺮ آﻨﻴﻢ؟‬

    ‫ﺪا ﺧ ﻖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -24‬زﺧﺮف(‬

    ‫ﺁن رﺳﻮل ﻡﺎ ﺏﻪ ﺁﻥﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ چﻪ ﻡﻦ ﺏﻪ ﺁﻳﻴﻨﻰ ﺏﻬﺘﺮ از دﻳﻦ )ﺏﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻥﺘﺎن ﺷﻤﺎ را هﺪاﻳﺖ آﻨﻢ )ﺏﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻡﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻥﻬﺎ‬

    ‫ﭘﺎﺳﺦ دادﻥﺪ )ﺏﻪ هﺮ ﺗﻘﺪﻳﺮ( ﻡﺎ ﺏﻪ ﺁﻥﭽﻪ ﺷﻤﺎ را ﺏﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻥﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﺮت ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ذ ا ﯽ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮَةً و‪ ‬ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐٍ)‪ -8‬ق(‬

    ‫ﺗﺎ ﻡﻮﺝﺐ ﺏﺼﻴﺮﺗﻰ ﺏﺎﺷﺪ )در ﺏﺮهﺎن اﻟﻬﻴّﺖ( و ﺗﺬآﺮى ﺏﺮاى هﺮ ﺏﻨﺪﻩاى آﻪ رو ﺏﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺁرد‪.‬‬

    ‫‪٣٥٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺮْﻧَﺎ اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻟ‪‬ﻠﺬﱢﻛْﺮِ ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﺪ‪‬ﻛ‪‬ﺮٍ)‪ -22‬ﻗﻤﺮ(‬

    ‫و ﻡﺎ ﻗﺮﺁن را ﺏﺮاى وﻋﻆ و اﻥﺪرز ﺏﺮ ﻓﻬﻢ ﺁﺳﺎن آﺮدﻳﻢ ﺁﻳﺎ آﺴﻰ هﺴﺖ آﻪ از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮد؟‬

    ‫را و ر ﺖ ‪،‬ﻃ رﺿﺎی ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪ ‬ﻫﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬ﺣﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻥﺎن ﺏﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻡﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺏﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ اﻥﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻡﻬﺮﺏﺎﻥﻰ ﻥﻬﺎدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻥﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻥﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺏﺪﻋﺖ اﻥﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻡﺎ ﺏﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ رﺿﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻥﺠﻴﻞ( ﻥﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺏﺎز ﺁﻥﻬﺎ چﻨﺎن آﻪ ﺏﺎﻳﺪ و ﺷﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻡﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻥﻜﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﻡﺎ هﻢ ﺏﻪ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ ﭘﺎداش و اﺝﺮﺷﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ از ﺁﻥﻬﺎ ﺏﺴﻴﺎرى ﺏﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮا ﯽ‪:‬‬ ‫ﻮای ا ﯽ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺮَﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﻔْﻠَﻴﻦِ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬ﻧُﻮراً ﺗَﻤ‪‬ﺸﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -28)‬ﺣﺪﻳﺪ(‬

    ‫اى آﺴﺎﻥﻰ آﻪ ﺏﻪ ﺣﻖ ﮔﺮوﻳﺪﻳﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻚ ﺧﺪاﺗﺮس و ﻡﺘّﻘﻰ ﺷﻮﻳﺪ و ﺏﻪ رﺳﻮﻟﺶ )ﻡﺤﻤّﺪ ﻡﺼﻄﻔﻰ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( ﻥﻴﺰ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

    ‫ﺷﻤﺎ را از رﺣﻤﺘﺶ دو ﺏﻬﺮﻩ ﻥﺼﻴﺐ ﮔﺮداﻥﺪ )ﻳﻜﻰ ﺏﺮ اﻳﻤﺎن ﺏﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﻳﻜﻰ ﺏﺮ اﻳﻤﺎن ﺏﻪ دﻳﻦ رﺳﻮل ﺧﺘﻤﻰ ﻡﺮﺗﺒﺖ( و ﻥﻮرى ﺷﻤﺎ را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﻨﺪ آﻪ ﺏﺪان ﻥﻮر راﻩ )ﺏﻬﺸﺖ اﺏﺪ( ﭘﻴﻤﺎﻳﻴﺪ و از ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻤﺎ درﮔﺬرد‪ ،‬و ﺧﺪا ﺏﺴﻴﺎر ﺁﻡﺮزﻥﺪﻩ و ﻡﻬﺮﺏﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٣٥٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﭘﻨﺪ ﻦ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﺧْﺮَج‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦْ أَﻫ‪‬ﻞِ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﻳ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻷَو‪‬لِ اﻟﺤﺸﺮِ ﻣ‪‬ﺎ ﻇﻨَﻨﺘُﻢ‪ ‬أَن ﻳﺨْﺮُﺟ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻇﻨﱡﻮا أَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﺣ‪‬ﺼﻮﻧﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺘَﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻗَﺬَف ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺮﱡﻋ‪‬ﺐ ﻳﺨْﺮِﺑ‪‬ﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻮﺗﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﺎﻋ‪‬ﺘَﺒﺮُوا ﻳ‪‬ﺄُوﻟﻰ اﻷَﺑ‪‬ﺼﺮِ)‪ -2‬ﺣﺸﺮ(‬

    ‫اوﺳﺖ ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ آﺎﻓﺮان اهﻞ آﺘﺎب را )ﻳﻌﻨﻰ ﻳﻬﻮد ﺏﻨﻰ ﻥﻀﻴﺮ را آﻪ ﺏﻪ ﻡﻜﺮ‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﻗﺘﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ آﺮدﻥﺪ( ﺏﺮاى اوﻟﻴﻦ‬

    ‫ﺏﺎر هﻤﮕﻰ را از دﻳﺎرﺷﺎن ﺏﻴﺮون آﺮد و هﺮﮔﺰ ﺷﻤﺎ ﻡﺴﻠﻤﻴﻦ ﮔﻤﺎن ﻥﻤﻰآﺮدﻳﺪ آﻪ ﺁﻥﻬﺎ از دﻳﺎر ﺧﻮد ﺏﻴﺮون روﻥﺪ و ﺁﻥﻬﺎ هﻢ ﺣﺼﺎرهﺎى ﻡﺤﻜﻢ‬

    ‫ﺧﻮد را ﻥﮕﻬﺒﺎن ﺧﻮد از )ﻗﻬﺮ و اﻥﺘﻘﺎم( ﺧﺪا ﻡﻰﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻥﻜﻪ )ﻋﺬاب( ﺧﺪا از ﺁﻥﺠﺎ آﻪ ﮔﻤﺎن ﻥﻤﻰﺏﺮدﻥﺪ ﺏﺪاﻥﻬﺎ ﻓﺮا رﺳﻴﺪ و در دﻟﺸﺎن )از ﺳﭙﺎﻩ‬

    ‫اﺳﻼم( ﺗﺮس اﻓﻜﻨﺪ ﺗﺎ ﺏﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد و ﺏﻪ دﺳﺖ ﻡﺆﻡﻨﺎن ﺧﺎﻥﻪهﺎﺷﺎن را وﻳﺮان ﻡﻰآﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اى هﻮﺷﻴﺎران ﻋﺎﻟﻢ ﭘﻨﺪ و ﻋﺒﺮت ﮔﻴﺮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫دﻋﺎ ﮔﺎه ا ﯽ ‪ ،‬ﺖ ا ﻪ ﻣﺎ را ﻣﺎ ﻪ ﮐﺎ ان ﻣ دا ﺪ و ﻮرد ت ﻮد ار د ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻻ ﺗﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا و‪ ‬اﻏْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻨَﺎ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ إِﻧﱠﻚ أَﻧﺖ اﻟْﻌ‪‬ﺰِﻳﺰُ اﻟﺤﻜ‪‬ﻴﻢ‪ -5)‬ﻣﻤﺘﺤﻨﻪ(‬

    ‫ﭘﺮوردﮔﺎرا‪ ،‬ﻡﺎ را ﻡﺎﻳﻪ ﻓﺘﻨﻪ و اﻡﺘﺤﺎن آﺎﻓﺮان ﻡﮕﺮدان و ﭘﺮوردﮔﺎرا‪ ،‬ﻡﺎ را ﺏﻴﺎﻡﺮز آﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮﻳﻰ آﻪ )ﺏﺮ هﺮ آﺎر( ﺏﺴﻴﺎر ﻡﻘﺘﺪرى و )ﺏﻪ‬

    ‫ﺻﻼح ﺧﻠﻖ( آﺎﻡﻼ ﺁﮔﺎهﻰ‪.‬‬

    ‫ﻮدت ﺑﺎ د ﻨﺎ ن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻋ‪‬ﺴﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬أَن ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻋ‪‬ﺎد‪‬ﻳ‪‬ﺘُﻢ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮ‪‬د‪‬ةً و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﺮٌ و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -7)‬ﻣﻤﺘﺤﻨﻪ(‬

    ‫اﻡﻴﺪ اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪا دوﺳﺘﻰ ﻡﻴﺎن ﺷﻤﺎ و دﺷﻤﻨﺎﻥﺘﺎن )ﺏﻪ ﻓﺘﻮﺣﺎت اﺳﻼم و اﻳﻤﺎن آﻔّﺎر( ﺏﺮﻗﺮار ﮔﺮداﻥﺪ و ﺧﺪا ﻗﺎدر و ﺧﺪا ﺏﺴﻴﺎر ﺁﻡﺮزﻥﺪﻩ و‬

    ‫ﻡﻬﺮﺏﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٣٥٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ا ﻤﺎ ن ﻘﺎ ﮐﻼم ا ﯽ ﻮل ر ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬ﺻﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻡﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻡﺮﻳﻢ ﺏﻪ ﺏﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻡﻦ هﻤﺎﻥﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺏﻪ ﺳﻮى ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺏﻪ ﺣﻘﺎﻥﻴﺖ آﺘﺎب ﺗﻮرات آﻪ ﻡﻘﺎﺏﻞ ﻡﻦ اﺳﺖ‬

    ‫ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻡﻰآﻨﻢ و ﻥﻴﺰ )ﺷﻤﺎ را( ﻡﮋدﻩ ﻡﻰدهﻢ آﻪ ﺏﻌﺪ از ﻡﻦ رﺳﻮل ﺏﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻥﺎﻡﺶ )در اﻥﺠﻴﻞ ﻡﻦ( اﺣﻤﺪ اﺳﺖ ﺏﻴﺎﻳﺪ‪ .‬چﻮن ﺁن رﺳﻮل ﻡﺎ‬

    ‫ﺏﺎ ﺁﻳﺎت و ﻡﻌﺠﺰات ﺏﻪ ﺳﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻡﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺷﻜﺎر اﺳﺖ‬

    ‫ز ه ﯾﺎران ا ﯽ ﻣﺎﺪن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻛُﻮﻧُﻮا أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧﺼﺎرِى إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺤﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻮنَ ﻧﺤ‪‬ﻦُ‬

    ‫أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺌَﺎﻣ‪‬ﻨَﺖ ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﻛَﻔَﺮَت ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻓَﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺻﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﻇﻬِﺮِﻳﻦَ)‪ -14‬ﺻﻒ(‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ هﻢ ﻳﺎران ﺧﺪا ﺏﺎﺷﻴﺪ چﻨﺎن آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻡﺮﻳﻢ ﺏﻪ ﺣﻮارﻳﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬آﻴﺴﺖ ﻡﺮا ﺏﺮاى ﺧﺪا ﻳﺎرى آﻨﺪ؟ﺁﻥﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻡﺎ ﻳﺎران‬

    ‫ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪ .‬ﭘﺲ )ﺏﺎ ﺁن هﻤﻪ ﻡﻌﺠﺰات( ﻃﺎﻳﻔﻪاى از ﺏﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺏﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ و ﻃﺎﻳﻔﻪاى آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻥﺪ‪ ،‬ﻡﺎ هﻢ ﺁﻥﺎن را آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ ﻡﺆﻳﺪ‬

    ‫و ﻡﻨﺼﻮر ﮔﺮداﻥﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺏﺮ دﺷﻤﻨﺸﺎن ﻇﻔﺮ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻋﻤ ﻞ ﮑ ﻒ ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟْﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺎرِ ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ أَﺳﻔَﺎر‪‬ا ﺑِﺌْﺲ ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬ﺻﻒ(‬

    ‫وﺻﻒ ﺣﺎل ﺁﻥﺎن آﻪ ﻋﻠﻢ ﺗﻮرات ﺏﺮ ﺁﻥﺎن ﻥﻬﺎدﻩ ﺷﺪ )و ﺏﺪان ﻡﻜﻠﻒ ﺷﺪﻥﺪ( وﻟﻰ ﺁن را ﺣﻤﻞ ﻥﻜﺮدﻥﺪ )و ﺧﻼف ﺁن ﻋﻤﻞ ﻥﻤﻮدﻥﺪ( در ﻡﺜﻞ ﺏﻪ‬

    ‫ﺣﻤﺎرى ﻡﺎﻥﺪ آﻪ ﺏﺎر آﺘﺎﺏﻬﺎ ﺏﺮ ﭘﺸﺖ آﺸﺪ )و از ﺁن هﻴﭻ ﻥﻔﻬﻤﺪ و ﺏﻬﺮﻩ ﻥﺒﺮد( ‪ ،‬ﺁرى ﻡﺜﻞ ﻗﻮﻡﻰ آﻪ ﺣﺎﻟﺸﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را ﺗﻜﺬﻳﺐ‬

    ‫آﺮدﻥﺪ ﺏﺴﻴﺎر ﺏﺪ اﺳﺖ و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را )ﺏﻪ راﻩ ﺳﻌﺎدت( رهﺒﺮى ﻥﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬
    ‫‪٣٥٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺮ و ﺷ ﺒﺎ ﯽ د ر ا ﻦ وﯾﺎوه ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﺻﺒﺮْ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ و‪ ‬اﻫ‪‬ﺠ‪‬ﺮْﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺠ‪‬ﺮاً ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻼً)‪ -10‬ﻣﺰﻣﻞ(‬

    ‫و ﺏﺮ ﻃﻌﻦ و ﻳﺎوﻩﮔﻮﻳﻰ آﺎﻓﺮان و ﻡﻜﺬّﺏﺎن ﺻﺒﻮر و ﺷﻜﻴﺒﺎ ﺏﺎش و ﺏﻪ ﻃﺮزى ﻥﻴﻜﻮ )آﻪ ﻡﻘﺘﻀﺎى ﻡﺪارا و ﺣﻠﻢ و ﺏﺰرﮔﻮارى اﺳﺖ( از ﺁﻥﺎن‬

    ‫دورى ﮔﺰﻳﻦ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ذَر‪‬ﻧﻰ و‪ ‬اﻟﻤ‪ُ‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ أُوﻟﻰ اﻟﻨﱠﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﻠْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً)‪ -11‬ﻣﺰﻣﻞ(‬

    ‫و آﺎر ﺁن آﺎﻓﺮان ﻡﻐﺮور ﻥﻌﻤﺖ و ﻡﺎل )ﺣﺮام( را ﺏﻪ ﻡﻦ واﮔﺬار و اﻥﺪك زﻡﺎﻥﻰ ﺏﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﻡﻬﻠﺖ دﻩ )ﺗﺎ وﻗﺖ اﻥﺘﻘﺎم ﺏﻪ زودى ﻓﺮا رﺳﺪ( ‪.‬‬

    ‫ور ‪:‬‬ ‫ا ا ﺶ ا ﻤﺎن ‪ ،‬ﯽ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬ﻣﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻡﺎ ﺧﺎزﻥﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻥﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻥﻬﺎ را ﺝﺰ ﺏﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻡﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻥﻮزدﻩ( ﻥﮕﺮداﻥﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻥﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻡﻄﺎﺏﻖ ﺗﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺏﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺏﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻥﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻥﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻡﺶ ﺏﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻥﺪ( و ﺁن ﺏﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻡﺆﻡﻨﺎن هﻢ ﺏﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻡﺆﻡﻨﺎن ﺏﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻥﻤﺎﻥﺪ و ﺗﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻡﺮض )ﺷﻚ و ﺝﻬﺎﻟﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻥﻴﺰ )ﺏﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻡﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻥﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻥﻪ‬

    ‫ﺏﻴﺶ و آﻢ( چﻪ ﻡﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺏﻠﻰ اﻳﻦ چﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺏﻪ ﺿﻼﻟﺖ ﺏﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻥﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺏﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻥﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺝﺰ ﺏﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻡﻮﻋﻈﻪ ﺏﺸﺮ ﻥﺨﻮاهﺪ ﺏﻮد‪.‬‬

    ‫‪٣٥٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﯿ ﻮﮐﺎری ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻔﺎرش ﯾ ﺪﯾ ﻖ و ﺮ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫ا‪‬نﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺏﻪ ﻋﺼﺮ )ﻥﻮراﻥﻰ رﺳﻮل ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻟﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴّﻼم( ‪.‬‬

    ‫آﻪ اﻥﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻡﮕﺮ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻥﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻥﺪ و ﺏﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫‪٣٥٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ا ﻘﺎن‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗُﻞْ إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧَﺎب)‪ -27‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﻣﻜﻪ( ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺖ و ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ از ﺧﺪا ﺑﺮ )اﺛﺒﺎت ﻥﺒﻮت( او ﻥﺎزل ﻥﺸﺪ؟ﺗﻮ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﺑﮕﻮ آﻪ )ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ ﻣﺎﻥﻨﺪ ﻗﺮﺁن و‬

    ‫ﻣﻌﺠﺰات دﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪ اآﻨﻮن( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﮔﻤﺮاﻩ و هﺮ آﻪ را آﻪ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﺗﻀﺮع و اﻥﺎﺑﻪ آﻨﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰآﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﯿﺪواری ر ﺖ ا ﯽ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻘْﻨَﻂ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -56‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺑﻪ ﺝﺰ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاﻩ ﭼﻪ آﺴﻰ از ﻟﻄﻒ ﺧﺪاى ﺧﻮد ﻥﻮﻣﻴﺪ ﻣﻰﺵﻮد؟‬

    ‫ﺮ و ﺒﺎت د ﻦ و ﻘﺎ ﺑ ﻪ ﯿ ﯽ ﺑﺎ ﺪی ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﺆْﺗَﻮ‪‬نَ أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺮﱠﺗَﻴﻦِ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺻﺒﺮُوا و‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ء‪‬ونَ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﺴﻨَﺔِ اﻟﺴﻴ‪‬ﺌَﺔَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ز‪‬ﻗْﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -54‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻳﻨﺎن را دو ﺑﺎر ﭘﺎداش ﻥﻴﻜﻮ دهﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺻﺒﺮ و ﺛﺒﺎت )در دﻳﻦ ﺧﻮد و اﺱﻼم هﺮ دو( ورزﻳﺪﻥﺪ و ﺑﺪى را ﺑﻪ ﻥﻴﻜﻰ دﻓﻊ ﻣﻰآﻨﻨﺪ و از ﺁﻥﭽﻪ‬

    ‫روزى ﺁﻥﻬﺎ آﺮدﻳﻢ اﻥﻔﺎق ﻣﻰآﻨﻨﺪ‬

    ‫ﺒﺎت ﺪم ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أَن ﺛَﺒ‪‬ﺘْﻨَﻚ ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﻛ‪‬ﺪت ﺗَﺮْﻛﻦُ إِﻟَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً)‪ -74‬اﻻﺳﺮي(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ ﺗﻮ را ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺪم ﻥﻤﻰﮔﺮداﻥﻴﺪﻳﻢ ﻥﺰدﻳﻚ ﺑﻮد آﻪ ﺑﻪ ﺁن ﻣﺸﺮآﺎن اﻥﺪك ﺗﻤﺎﻳﻞ و اﻋﺘﻤﺎدى ﭘﻴﺪا آﻨﻰ‪.‬‬

    ‫‪٣٥٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫اﻃ ﻨﺎن و ﺪه ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ اﻟﻀﻠَﻠَﺔِ ﻓَﻠْﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪‬د‪ ‬ﻟَﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺪا‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ر‪‬أَو‪‬ا ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻮﻋ‪‬ﺪ‪‬ونَ إِﻣ‪‬ﺎ اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب و‪ ‬إِﻣ‪‬ﺎ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔَ ﻓَﺴﻴ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ ﻣ‪‬ﻦْ‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺷﺮﱞ ﻣ‪‬ﻜﺎﻧﺎً و‪ ‬أَﺿﻌ‪‬ﻒ ﺟ‪‬ﻨﺪاً)‪ -75‬ﻣﺮﻳﻢ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ آﻪ هﺮ آﺲ آﻪ ﺑﻪ راﻩ آﻔﺮ و ﺽﻼﻟﺖ رﻓﺖ ﺧﺪاى ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻪ او ﻣﻬﻠﺖ ﻣﻰدهﺪ ﺗﺎ ﺁن ﺱﺎﻋﺖ آﻪ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ‬

    ‫آﻪ ﻳﺎ ﻋﺬاب )ﻗﺘﻞ و اﺱﻴﺮى( ﭼﺸﺪ ﻳﺎ ﺱﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ وى را ﻓﺮا رﺱﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺎﻓﺮان ﺑﻪ زودى ﺧﻮاهﻨﺪ داﻥﺴﺖ آﻪ )از ﻣﺆﻣﻦ و آﺎﻓﺮ( آﺪام ﻳﻚ‬

    ‫روزﮔﺎرش ﺑﺪﺗﺮ و ﺱﭙﺎهﺶ ﺽﻌﻴﻒﺗﺮ اﺱﺖ!‬

    ‫ﺮ و ا ﻘﺎ ﺖ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﺆْﺗَﻮ‪‬نَ أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺮﱠﺗَﻴﻦِ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺻﺒﺮُوا و‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ء‪‬ونَ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﺴﻨَﺔِ اﻟﺴﻴ‪‬ﺌَﺔَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ز‪‬ﻗْﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -54‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻳﻨﺎن را دو ﺑﺎر ﭘﺎداش ﻥﻴﻜﻮ دهﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺻﺒﺮ و ﺛﺒﺎت )در دﻳﻦ ﺧﻮد و اﺱﻼم هﺮ دو( ورزﻳﺪﻥﺪ و ﺑﺪى را ﺑﻪ ﻥﻴﻜﻰ دﻓﻊ ﻣﻰآﻨﻨﺪ و از ﺁﻥﭽﻪ‬

    ‫روزى ﺁﻥﻬﺎ آﺮدﻳﻢ اﻥﻔﺎق ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫آ ن را اﺪو ﯽ ﻮا ﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ا‪‬نﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺎد‪‬وا و‪ ‬اﻟﺼﺒِﺌُﻮنَ و‪ ‬اﻟﻨﱠﺼﺮَى ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻦَ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻻَﺧ‪‬ﺮِ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻞَ ﺻﻠ‪‬ﺤﺎً ﻓَﻼ ﺧَﻮ‪‬ف‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻫ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﻳﺤ‪‬ﺰَﻧُﻮنَ)‪ -69‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ هﺮ آﺲ از ﮔﺮوﻳﺪﮔﺎن ﺑﻪ اﺱﻼم و ﻳﻬﻮدان و ﺱﺘﺎرﻩﭘﺮﺱﺘﺎن و ﻥﺼﺎرى آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا و روز ﻗﻴﺎﻣﺖ اﻳﻤﺎن ﺁورد و ﻥﻴﻜﻮآﺎر ﺵﻮد هﺮﮔﺰ‬

    ‫ﺁﻥﺎن را ﺗﺮﺱﻰ و اﻥﺪوهﻰ )در ﻋﺎﻟﻢ ﺁﺧﺮت( ﻥﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﻮت ﮫﺪ و ﺜﺎق ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٦٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬أَﻧﻔُﺴﻜُﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻀﺮﱡﻛُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﺿﻞﱠ إِذَا اﻫ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻳ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً ﻓَﻴ‪‬ﻨَﺒ‪‬ﺌُﻜُﻢ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪‬‬

    ‫ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -105‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺵﻤﺎ )اﻳﻤﺎن( ﺧﻮد را ﻣﺤﻜﻢ ﻥﮕﺎﻩ دارﻳﺪ‪ ،‬آﻪ اﮔﺮ هﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﻤﺮاﻩ ﺵﻮﻥﺪ و ﺵﻤﺎ ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺑﺎﺵﻴﺪ زﻳﺎﻥﻰ از ﺁﻥﻬﺎ ﺑﻪ ﺵﻤﺎ‬

    ‫ﻥﺮﺱﺪ‪ .‬ﺑﺎزﮔﺸﺖ هﻤﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺧﺪاﺱﺖ و هﻤﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﺁﻥﭽﻪ آﺮدﻳﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﻰﺱﺎزد‪.‬‬

    ‫از ﺪا ﭘﺎداش ﯿﮏ ﺮﺪ و ﮔﺎه اﺪوه ﻦ ﻮا ﻨﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺎد‪‬وا و‪ ‬اﻟﻨﱠﺼﺮَى و‪ ‬اﻟﺼﺒِﺌ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻦَ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻻَﺧ‪‬ﺮِ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻞَ ﺻﻠ‪‬ﺤﺎً ﻓَﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺧَﻮ‪‬ف‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺰَﻧُﻮنَ)‪ -62‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫هﺮ ﻳﻚ از ﻣﺴﻠﻤﺎﻥﺎن و ﻳﻬﻮد و ﻥﺼﺎرى و ﺻﺎﺑﺌﺎن (ﭘﻴﺮوان ﺣﻀﺮت ﻳﺤﻴﻰ) آﻪ از روى ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا و روز ﻗﻴﺎﻣﺖ اﻳﻤﺎن ﺁورد و‬

    ‫ﻥﻴﻜﻮآﺎرى ﭘﻴﺸﻪ آﻨﺪ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﺁﻥﻬﺎ از ﺧﺪا ﭘﺎداش ﻥﻴﻚ ﻳﺎﺑﻨﺪ و هﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﺑﻴﻤﻨﺎك و اﻥﺪوهﮕﻴﻦ ﻥﺨﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﺴ ﻢ ا ا ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِنْ ﺣ‪‬ﺎﺟ‪‬ﻮك ﻓَﻘُﻞْ أَﺳﻠَﻤ‪‬ﺖ و‪‬ﺟ‪‬ﻬِﻰ‪ ‬ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻦِ و‪ ‬ﻗُﻞ ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻷُﻣ‪‬ﻴ‪‬ﻴﻦَ ء‪ ‬أَﺳﻠَﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬ﻓَﺈِنْ أَﺳﻠَﻤ‪‬ﻮا ﻓَﻘَﺪ‪‬‬

    ‫اﻫ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا و‪ ‬إِن ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮ‪‬ا ﻓَﺈِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﺒ‪‬ﻠَﻎُ و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ ﺑِﺎﻟْﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪ -20)‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﺎ ﺗﻮ )ﺑﺮاى ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ دﻳﻦ ﺣﻖّ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ( اﺣﺘﺠﺎج آﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ و ﭘﻴﺮواﻥﻢ ﺧﻮد را ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﺧﺪا ﻥﻤﻮدﻩاﻳﻢ‪ .‬و ﺑﮕﻮ ﺑﺎ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب و ﺑﺎ اﻣّﻴﺎن‪:‬ﺁﻳﺎ ﺵﻤﺎ هﻢ )ﭼﻮن ﺣﻖ ﭘﺪﻳﺪار ﺵﻮد( ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺣﻖ ﺵﺪﻩ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ؟و ﭼﻨﺎﻥﭽﻪ اﻳﻤﺎن ﺁرﻥﺪ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻥﺪ و اﮔﺮ )از ﺣﻖ( روى‬

    ‫ﮔﺮداﻥﻨﺪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﭼﻴﺰى ﺝﺰ ﺗﺒﻠﻴﻎ )دﻳﻦ ﺧﺪا( ﻥﻴﺴﺖ و ﺧﺪاوﻥﺪ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺑﻴﻨﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮل ﮐ ﻪ ا ﮑﺎم ا ﯽ ‪ ،‬ﺨﺎ ﻒ ﻘﺎ ﯾﺪ و ﻦ ﻞ ﺑﺎ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٦١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻷُﺣ‪‬ﻞﱠ ﻟَﻜﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺾ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﺣ‪‬ﺮﱢم‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓَﺎﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫أَﻃ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنِ)‪ -50‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫و )ﺁﻣﺪﻩام( در ﺣﺎﻟﻰ آﻪ آﺘﺎب ﺗﻮرات ﺵﻤﺎ را ﺗﺼﺪﻳﻖ آﻨﻢ و ﺣﻼل ﮔﺮداﻥﻢ ﺑﻌﺾ ﭼﻴﺰهﺎﻳﻰ را آﻪ ﺑﺮ ﺵﻤﺎ ﺣﺮام ﺵﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬و از ﻃﺮف‬

    ‫ﺧﺪاوﻥﺪ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﻣﻌﺠﺰى ﺁوردﻩام‪ ،‬ﭘﺲ )اى ﺑﻨﻰ اﺱﺮاﺉﻴﻞ( از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺱﻴﺪ و ﻣﺮا اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻣﺎل و ﺟﺎن ﻮ ﺶ ﻮرد ا ﺤﺎن ار ﯽ ﺮﺪ و از ﺮﮐﺎن ‪،‬ز ﻢ زﺑﺎن ﯿﺎر ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟَﺘُﺒ‪‬ﻠَﻮ‪‬نﱠ ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﻮ‪‬ﻟ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﻔُﺴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﺘَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺷﺮَﻛُﻮا أَذًى ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً و‪ ‬إِن‬

    ‫ﺗَﺼﺒﺮُوا و‪ ‬ﺗَﺘﱠﻘُﻮا ﻓَﺈِنﱠ ذَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﺰْمِ اﻷُﻣ‪‬ﻮرِ)‪ -186‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘًﺎ ﺵﻤﺎ را در ﻣﺎل و ﺝﺎن ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ آﺮد و از ﺁﻥﻬﺎ آﻪ ﭘﻴﺶ از ﺵﻤﺎ آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ دادﻩ ﺵﺪ و از ﻣﺸﺮآﺎن زﺧﻢ زﺑﺎن‬

    ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮاهﻴﺪ ﺵﻨﻴﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺻﺒﺮ ﭘﻴﺸﻪ آﺮدﻩ و ﭘﺮهﻴﺰآﺎر ﺵﻮﻳﺪ )اﻟﺒﺘﻪ ﻇﻔﺮ ﻳﺎﺑﻴﺪ( آﻪ ﺛﺒﺎت و ﺗﻘﻮا ﺱﺒﺐ ﻗﻮت ارادﻩ در آﺎرهﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﻤﺎن ا ﻦ ‪ ،‬اﺳﺎس ادﯾﺎن ا ﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐِ اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﻧﺰَلَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَ ‪‬ﺘﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻛُﺘُﺒِﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻠ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻻَﺧ‪‬ﺮِ ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﻞﱠ ﺿﻠَﻼ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪاً)‪ -136‬اﻟﻨﺴﺎ(‬

    ‫اى آﺴﺎﻥﻰ آﻪ )ﺑﻪ زﺑﺎن( اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﺪ‪) ،‬ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ و از دل هﻢ( اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺪا و رﺱﻮل او و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺑﻪ رﺱﻮل ﺧﻮد ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ و‬

    ‫آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﭘﻴﺶ از او ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ )ﺗﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ( ‪ .‬و هﺮ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا و ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن و آﺘﺎﺑﻬﺎ )ى ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ( و رﺱﻮﻻن او و روز ﻗﻴﺎﻣﺖ آﺎﻓﺮ ﺵﻮد‬

    ‫ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﺱﺨﺖ و دور )از ﺱﻌﺎدت( دراﻓﺘﺎدﻩ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﺖ ﻋﻤﻞ ا ﮑﺎم‪ ،‬ﯿﺎم ﻤﺎﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٦٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟَﺴﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗُﻘ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ‬

    ‫أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً ﻓَﻼ ﺗَﺄْس ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -68‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﮕﻮ‪:‬اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺵﻤﺎ ارزﺵﻰ ﻥﺪارﻳﺪ ﺗﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺑﻪ دﺱﺘﻮر ﺗﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁﻥﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺵﻤﺎ از ﺝﺎﻥﺐ ﺧﺪا ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ ﺵﺪﻩ‬

    ‫ﻗﻴﺎم آﻨﻴﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻥﺎ ﻗﺮﺁﻥﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ از ﺱﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻥﺎزل ﺵﺪ )ﺑﻪ ﺝﺎى ﺁﻥﻜﻪ ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁرﻥﺪ( ﺑﺮ آﻔﺮ و ﺱﺮآﺸﻰ ﺑﺴﻴﺎرى از ﺁﻥﺎن ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫اﻓﺰود‪ ،‬در اﻳﻦ ﺻﻮرت )ﺗﻮ اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﺮ ﺣﺎل آﺎﻓﺮان ﻥﺒﺎﻳﺪ ﺗﺄﺱﻒ ﺧﻮرى‪.‬‬

    ‫ﺮ و ا ﻘﺎ ﺖ و ﭘﺎ ﺦ ﺪی ﯿ ﯽ و ا ﻔﺎق ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﺆْﺗَﻮ‪‬نَ أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺮﱠﺗَﻴﻦِ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺻﺒﺮُوا و‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ء‪‬ونَ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﺴﻨَﺔِ اﻟﺴﻴ‪‬ﺌَﺔَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ز‪‬ﻗْﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -54‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻳﻨﺎن را دو ﺑﺎر ﭘﺎداش ﻥﻴﻜﻮ دهﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺻﺒﺮ و ﺛﺒﺎت )در دﻳﻦ ﺧﻮد و اﺱﻼم هﺮ دو( ورزﻳﺪﻥﺪ و ﺑﺪى را ﺑﻪ ﻥﻴﻜﻰ دﻓﻊ ﻣﻰآﻨﻨﺪ و از ﺁﻥﭽﻪ‬

    ‫روزى ﺁﻥﻬﺎ آﺮدﻳﻢ اﻥﻔﺎق ﻣﻰآﻨﻨﺪ‬

    ‫ا اض از ﻨﺎن ﻮ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا اﻟﻠﱠﻐْﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﺮَﺿﻮا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﺳﻠَﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻻ ﻧَﺒ‪‬ﺘَﻐ‪‬ﻰ اﻟْﺠ‪‬ﻬِﻠ‪‬ﻴﻦَ)‪ -55‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺱﺨﻦ ﻟﻐﻮى )از دﺵﻤﻨﺎن دﻳﻦ( ﺑﺸﻨﻮﻥﺪ از ﺁن اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ و ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻋﻤﺎل ﻣﺎ از ﻣﺎ و اﻋﻤﺎل ﺵﻤﺎ از ﺵﻤﺎ‪ ،‬ﺑﺮوﻳﺪ ﺱﻼﻣﺖ ﺑﺎﺵﻴﺪ‪،‬‬

    ‫آﻪ ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﻣﺮدم )هﺮزﻩ ﮔﻮى( ﻥﺎدان را ﻥﻤﻰﻃﻠﺒﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ﯾﺎری ﺳﺎﺪن ﮐﺎ ان ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺖ ﺗَﺮْﺟ‪‬ﻮا أَن ﻳ‪‬ﻠْﻘَﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﻜﺘَﺐ إِﻻ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻓَﻼ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻇﻬِﻴﺮاً ﻟﱢﻠْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -86‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪٣٦٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و ﺗﻮ ﺧﻮد اﻣﻴﺪ ﺁﻥﻜﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺑﺰرگ )ﻗﺮﺁن( ﺑﺮ ﺗﻮ ﻥﺎزل ﺵﻮد ﻥﺪاﺵﺘﻰ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﻟﻄﻒ و رﺣﻤﺖ ﺧﺪا ﺗﻮ را ﺑﻪ رﺱﺎﻟﺖ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ‪ ،‬ﭘﺲ )ﺑﻪ‬

    ‫ﺵﻜﺮاﻥﻪ اﻳﻦ رﺣﻤﺖ( هﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ آﺎﻓﺮان ﻥﺼﺮت و ﻳﺎرى ﻣﻜﻦ‪.‬‬

    ‫ﺒ ﻎ ﮐﻼم ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻧﱠﻚ ﻋ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬إِذْ أُﻧﺰِﻟَﺖ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬اد‪‬ع‪ ‬إِﻟﻰ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻻ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛﻴﻦَ)‪ -87‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و زﻥﻬﺎر!آﺎﻓﺮان ﺗﻮ را از )ﺗﺒﻠﻴﻎ( ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﭘﺲ از ﺁﻥﻜﻪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻥﺎزل ﺵﺪ ﻣﻨﻊ ﻥﻜﻨﻨﺪ‪ ،‬و )هﻤﻴﺸﻪ ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺱﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت دﻋﻮت آﻦ‬

    ‫و از ﻣﺸﺮآﺎن )و هﻢ ﻋﻘﻴﺪت و ﺧﻮى ﺁﻥﺎن( ﻣﺒﺎش‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِن ﺗُﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮا ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛﺬﱠب أُﻣ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺮﱠﺳﻮلِ إِﻻ اﻟْﺒ‪‬ﻠَﻎُ اﻟْﻤ‪‬ﺒِﻴﻦُ)‪ -18‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺵﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻣﻜﻪ‪ ،‬رﺱﺎﻟﺖ اﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ را( ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻣﻰآﻨﻴﺪ )ﻋﺠﺒﻰ ﻥﻴﺴﺖ زﻳﺮا( ﭘﻴﺶ از ﺵﻤﺎ هﻢ ﺑﺴﻴﺎرى از اﻣﻢ )ﭘﻴﻤﺒﺮان ﺧﻮد را(‬

    ‫ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻥﺪ‪ ،‬و ﺑﺮ رﺱﻮل ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ ﺑﻪ ﺁﺵﻜﺎر ﺗﺒﻠﻴﻎ رﺱﺎﻟﺖ آﻨﺪ ﺗﻜﻠﻴﻔﻰ ﻥﻴﺴﺖ‬

    ‫اﻃﺎ ﺖ از ﻣﺎن ا ﯽ و ا ﻤﺎن ﮐ ﻪ ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﺗﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا أَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜﺘَﺐِ إِﻻ ﺑِﺎﻟﱠﺘﻰ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﺣ‪‬ﺴﻦُ إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻇﻠَﻤ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻮﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻨَﺎ‬

    ‫و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪‬ﺣ‪‬ﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -46‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺵﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥﺎن ﺑﺎ اهﻞ آﺘﺎب )ﻳﻬﻮد و ﻥﺼﺎرى و ﻣﺠﻮس( ﺝﺰ ﺑﻪ ﻥﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺤﺚ و ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﺱﺘﻤﻜﺎران از ﺁﻥﻬﺎ‪ ،‬و‬

    ‫)ﺑﺎ اهﻞ آﺘﺎب( ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻥﺎزل ﺵﺪﻩ و ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ ﺵﻤﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﻢ و ﺧﺪاى ﻣﺎ و ﺵﻤﺎ ﻳﻜﻰ‬

    ‫اﺱﺖ و ﻣﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ و ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن اوﻳﻴﻢ‪.‬‬

    ‫‪٣٦٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﭘ ﺮوی از ت ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺄَﻗ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﻚ ﻟ‪‬ﻠﺪ‪‬ﻳﻦِ ﺣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻔﺎً ﻓ‪‬ﻄﺮَت اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﱠﺘﻰ ﻓَﻄﺮَ اﻟﻨﱠﺎس ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ ﻻ ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻞَ ﻟ‪‬ﺨَﻠْﻖِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦُ اﻟْﻘَﻴ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -30‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺗﻮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ روى ﺑﻪ ﺝﺎﻥﺐ ﺁﻳﻴﻦ ﭘﺎك اﺱﻼم ﺁور در ﺣﺎﻟﻰ آﻪ از هﻤﻪ آﻴﺸﻬﺎ روى ﺑﻪ ﺧﺪا ﺁرى‪ ،‬و ﭘﻴﻮﺱﺘﻪ از ﻃﺮﻳﻘﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا آﻪ‬

    ‫ﻓﻄﺮت ﺧﻠﻖ را ﺑﺮ ﺁن ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺱﺖ ﭘﻴﺮوى آﻦ آﻪ هﻴﭻ ﺗﻐﻴﻴﺮى در ﺧﻠﻘﺖ ﺧﺪا ﻥﺒﺎﻳﺪ داد‪ ،‬اﻳﻦ اﺱﺖ ﺁﻳﻴﻦ اﺱﺘﻮار ﺣﻖ‪ ،‬و ﻟﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﻣﺮدم )از‬

    ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺁن( ﺁﮔﺎﻩ ﻥﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﺑﻼغ ﮐﻼم ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰِ ﻋ‪‬ﻦ ﺿﻠَﻠَﺘ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِن ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻓَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺗﻮ ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ آﻮر )دل و آﺎﻓﺮ( هﺴﺘﻨﺪ ﻥﺘﻮاﻥﻰ از ﺽﻼﻟﺘﺸﺎن ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺁرى‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺁﻥﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ و‬

    ‫در ﭘﻰ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﻣﺎ ﺵﻮﻥﺪ ﺗﻮاﻥﻰ )هﺪاﻳﺖ آﻨﻰ و ﺱﺨﻦ ﺧﺪا را( ﺑﻪ ﮔﻮش هﻮﺵﺸﺎن ﺑﺮﺱﺎﻥﻰ‪.‬‬

    ‫ﺢ و ﺰ ﺮﭘوردﮔﺎر ﺮﭘدازﺪ و ا ﺘ ﺒﺎر ﻮرزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ إِذَا ذُﻛﺮُوا ﺑﻬ‪‬ﺎ ﺧَﺮﱡوا ﺳﺠ‪‬ﺪاً و‪ ‬ﺳﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﺑﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮُونَ )‪ -15‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫ﺗﻨﻬﺎ آﺴﺎﻥﻰ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻥﺪ آﻪ ﭼﻮن ﻣﺘﺬآّﺮ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺵﻮﻥﺪ ﺑﻪ ﺱﺠﺪﻩ رخ ﺑﺮ ﺧﺎك ﻥﻬﻨﺪ و ﺗﺴﺒﻴﺢ و ﺗﻨﺰﻳﻪ و ﺱﺘﺎﻳﺶ ﭘﺮوردﮔﺎر‬

    ‫آﻨﻨﺪ و اﺑﺪا ﺑﻪ آﺒﺮ و ﻥﺨﻮت ﺱﺮ از ﻓﺮﻣﺎن ﺣﻖ ﻥﻜﺸﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا د ﻮدن ﺖ ادﯾﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻛُﺘُﺐٍ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮﻧﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻚ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ)‪ -44‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫‪٣٦٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﻣﺎ هﻴﭻ آﺘﺎب و ﺱﻨﺪى آﻪ ﺁن را ﺑﺨﻮاﻥﻨﺪ )و ﺑﻪ ﺁن ﺱﻨﺪ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺗﻮ آﻨﻨﺪ( و ﻳﺎ رﺱﻮﻟﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ )آﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل او ﺑﺮ ر ّد ﺗﻮ‬

    ‫دﻟﻴﻞ ﺁرﻥﺪ( ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺸﺮآﺎن ﻥﻔﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻮ ا ﺬا رات ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺗﺎ هﺮ آﻪ را زﻥﺪﻩدل اﺱﺖ )ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺧﺪا و ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺘﺮﺱﺎﻥﺪ و ﺑﺮ آﺎﻓﺮان )ﻥﻴﺰ ﺑﻪ اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و ﻻزم‬

    ‫ﮔﺮدد‬

    ‫آرا ﺶ و ﺳ ﻮن ﯾﺎ ﻨﺪ و د ﮫﺎ ﺸﺎن ذ ا ﯽ ﻮل ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ذ‪‬ﻛْﺮِ‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠ ‪‬ﻪ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪ -23)‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺱﺘﺎد آﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ (و ﻥﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﺱﺨﻦ ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ ﺧﺪا) اﺱﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ هﻤﻪ (در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز) ﺑﺎ هﻢ‬

    ‫ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺱﺖ و در ﺁن ﺛﻨﺎى ﺧﺪا (و ﺧﺎﺻﺎن ﺧﺪا) ﻣﻜﺮر ﻣﻰﺵﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺗﻼوت (ﺁﻳﺎت ﻗﻬﺮ) ﺁن ﺧﺪا ﺗﺮﺱﺎن را ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ اﻥﺪام اﻓﺘﺪ و (ﺑﺎ ﺁﻳﺎت‬

    ‫رﺣﻤﺖ) ﺑﺎز ﺁرام و ﺱﻜﻮﻥﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ و دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ (آﺘﺎب) هﻤﺎن (رﺣﻤﺖ و) هﺪاﻳﺖ ﺧﺪاﺱﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺑﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دﻳﮕﺮ هﻴﭻ هﺪاﻳﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻥﺨﻮاهﺪ داﺵﺖ‬

    ‫اﻃ ﻨﺎن و ﺪه ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬لُ ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﻐْﺮُر‪‬ك ﺗَﻘَﻠﱡﺒﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ اﻟْﺒِﻠَﺪ‪ -4)‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و )ﺑﺪان اى رﺱﻮل آﻪ( در ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺴﻰ ﺑﻪ )اﻥﻜﺎر و( ﺝﺪل ﺝﺰ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ ﺑﺮﻥﺨﻴﺰد ﭘﺲ ﺗﻮ از اﻳﻨﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﺑﺮ ﺵﻬﺮ و دﻳﺎرهﺎ ﻣﺴﻠﻂ‬

    ‫و ﻣﺘﺼﺮّﻓﻨﺪ دل ﻥﺒﺎزى )آﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻬﻠﺘﻰ دادﻳﻢ ﻣﻮﻗﻊ اﻥﺘﻘﺎم ﺧﻮاهﺪ رﺱﻴﺪ( ‪.‬‬
    ‫‪٣٦٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﻮل ﺣﮑﻢ ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ر‪‬ﺳﻼً ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺼﺼﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻧَﻘْﺼﺺ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ‬

    ‫إِﻻ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺈِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﻣ‪‬ﺮُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗُﻀﻰ‪ ‬ﺑِﺎﻟﺤﻖّ و‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮَ ﻫ‪‬ﻨَﺎﻟ‪‬ﻚ اﻟْﻤ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -78‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و هﻤﺎﻥﺎ ﻣﺎ رﺱﻮﻻن ﺑﺴﻴﺎرى ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ آﻪ اﺣﻮال ﺑﻌﻀﻰ را ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﻜﺎﻳﺖ آﺮدﻳﻢ و ﺑﺮﺧﻰ را ﻥﻜﺮدﻳﻢ و هﻴﭻ رﺱﻮﻟﻰ ﺝﺰ ﺑﻪ‬

    ‫ﻖ و ﻣﺤﻮ ﺑﺎﻃﻞ( ﻓﺮا رﺱﺪ ﺁن روز )ﺑﺮ هﻤﻪ( ﺑﻪ ﺣﻖ ﺣﻜﻢ‬


    ‫اﻣﺮ ﺧﺪا ﻥﺸﺎﻳﺪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ )ﺑﺮاى اﻣﺖ( ﺑﻴﺎورد‪ ،‬و ﭼﻮن ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا )ﺑﺮ ﻏﻠﺒﻪ ﺣ ّ‬

    ‫آﻨﻨﺪ و ﺁﻥﺠﺎ آﺎﻓﺮان ﻣﺒﻄﻞ زﻳﺎﻥﻜﺎر ﺵﻮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﻨﺎن ﻮ وﺑﺎ ﻞ ﮐﻼم ا ﯽ ا ﻘﺎ ﻧ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا ﻟﻬَِﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ و‪ ‬اﻟْﻐَﻮ‪‬ا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻜﻢ‪ ‬ﺗَﻐْﻠ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -26‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﮔﻮش ﻓﺮا ﻥﺪهﻴﺪ و ﺱﺨﻨﺎن ﻟﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ در ﺁن اﻟﻘﺎء آﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ ﺑﺮ او ﻏﺎﻟﺐ ﺵﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺸﺎء ﮐﻼم ا ﯽ را ﻮل ر ‪ ،‬دا ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺱﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻥﻤﻰﺵﻮد ﺝﺰ ﺁﻥﭽﻪ ﺑﻪ رﺱﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺵﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺣﺐ‬

    ‫ﻗﻬﺮ و ﻋﻘﺎب دردﻥﺎك اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ﻖ ای ا ﻞ ا ﻤﺎن‪ ،‬ﺪا و ﻔﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪ْ ‬ﺆﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫‪٣٦٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺎت اﻳﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺵﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻥﻴﺎﻣﺪ )ﺗﺎ ﻣﺎ ﻗﻮم‬

    ‫ﻋﺮب اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁﻳﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺱﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻥﺎزل ﻣﻰﺵﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁرﻥﺪ( ﺑﻪ ﺁﻥﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺵﻔﺎﺱﺖ و اﻣﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﻥﻤﻰﺁرﻥﺪ ﮔﻮﺵﻬﺎﻳﺸﺎن )از ﺵﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺱﺖ و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻮﺝﺐ آﻮرى )ﺝﻬﻞ و ﺽﻼﻟﺖ( اﺱﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻥﺎدان ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻥﻤﻰدارﻥﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻥﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺱﻌﺎدت و اﻳﻤﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺵﻮﻥﺪ‪.‬‬

    ‫ﮔﺎه ا ﯽ ‪:‬‬ ‫ﻮ ﻞ وا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔْﺘُﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻓَﺤ‪‬ﻜْﻤ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻛﻠْﺖ و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أُﻧ‪‬ﻴﺐ)‪ -10‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﺁﻥﭽﻪ در ﺁن اﺧﺘﻼف و ﻥﺰاع آﺮدﻳﺪ ﺣﻜﻢ ﺁن ﺑﻪ ﺧﺪا )و اﺣﻜﺎم ﺧﺪا( راﺝﻊ اﺱﺖ‪ ،‬هﻤﺎن ﺧﺪا )ى ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ ﻋﺎﻟﻢ و ﺁدم( ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﻦ اﺱﺖ‬

    ‫آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻮآﻞ آﺮدﻩ و ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺮدم‪.‬‬

    ‫ﻮدن اﺳﺎس ادﯾﺎن ا ﯽ ‪:‬‬ ‫ا د‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺵﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺱﺖ آﻪ ﻥﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺱﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻥﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺱﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺱﻔﺎرش ﻥﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻥﻪ و ﺗﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻥﻈﺮﺵﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻥﻜﺎر ﺁﻥﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺱﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫د ﻮت ﺧ ﻖ ﻮی ﻖ و ا ﻘﺎ ﺖ آن و ﺪم ﭘ ﺮوی از ﻮای ﺲ دم ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٦٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻓَﺎد‪‬ع‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﻘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﻤ‪‬ﺎ أُﻣ‪‬ﺮْت و‪ ‬ﻻ ﺗَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺘَﺐٍ و‪ ‬أُﻣ‪‬ﺮْت ﻷَﻋ‪‬ﺪ‪‬لَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﻻ ﺣ‪‬ﺠ‪‬ﺔَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -15‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺱﺒﺐ ﺗﻮ هﻤﻪ را )ﺑﻪ دﻳﻦ اﺱﻼم و آﻠﻤﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ( دﻋﻮت آﻦ و ﭼﻨﺎﻥﻜﻪ ﻣﺄﻣﻮرى ﭘﺎﻳﺪارى آﻦ و ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻥﻔﺲ ﻣﺮدم ﻣﺒﺎش و ﺑﮕﻮ‬

    ‫آﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺱﺘﺎد )ﻗﺮﺁن( اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩام و ﻣﺄﻣﻮرم آﻪ ﻣﻴﺎن ﺵﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﺪاﻟﺖ ﺣﻜﻢ آﻨﻢ‪ ،‬ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻥﻪ ﭘﺮوردﮔﺎر هﻤﻪ ﻣﺎ و ﺵﻤﺎﺱﺖ‪،‬‬

    ‫)ﭘﺎداش( ﻋﻤﻞ ﻣﺎ ﺑﺮ ﻣﺎ و ﻋﻤﻞ ﺵﻤﺎ ﺑﺮ ﺵﻤﺎﺱﺖ )و ﭘﺲ از ﺗﺒﻠﻴﻎ رﺱﺎﻟﺖ( دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﮔﻔﺖ و ﮔﻮﻳﻰ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ و ﺵﻤﺎ ﺑﺎﻗﻰ ﻥﻴﺴﺖ‪ .‬ﺧﺪا‬

    ‫)روز ﺝﺰا ﺑﺮاى ﺣﻜﻢ ﺣﻖ( ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﺝﻤﻊ ﻣﻰآﻨﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ هﻤﻪ ﺑﻪ ﺱﻮى اوﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﺪا وﺪ ﻨﺎ ن او ﻗﻠﻢ ﻮ ﺸﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَ ﻟَﻚ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻘَﺪ‪‬م‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ذَﻧﺒِﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺄَﺧﱠﺮَ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧ‪‬ﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺘَﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻚ ﺻ‪‬ﺮَﻃﺎً ﻣ‪‬ﺴﺘَﻘ‪‬ﻴﻤﺎً)‪ -2‬اﻟﻔﺘﺢ(‬

    ‫ﺗﺎ ﺧﺪا از ﮔﻨﺎﻩ ﮔﺬﺵﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺗﻮ در ﮔﺬرد )ﻣﻔﺴﺮﻳﻦ در اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﻣﺮاد از ﮔﻨﺎﻩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﮔﻨﺎﻩ او ﺑﻮد ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﺸﺮآﺎن آﻪ دﻋﻮت او را‬

    ‫ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺧﺪا ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ او ﻣﻰﺵﻤﺮدﻥﺪ و ﻣﻘﺼﻮد از ﮔﻨﺎﻩ ﮔﺬﺵﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ دﻋﻮت ﻗﺒﻞ از هﺠﺮت و ﺑﻌﺪ از هﺠﺮت ﺑﻮد( و ﻥﻌﻤﺖ ﺧﻮد را‬

    ‫ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﺪ آﻤﺎل رﺱﺎﻥﺪ و ﺗﻮ را ﺑﻪ راﻩ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ )ﺵﺮع اﺱﻼم ﺑﻪ وﺣﻰ ﺧﻮد( هﺪاﻳﺖ آﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮت ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮَةً و‪ ‬ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐٍ)‪ -8‬ق(‬

    ‫ﺗﺎ ﻣﻮﺝﺐ ﺑﺼﻴﺮﺗﻰ ﺑﺎﺵﺪ )در ﺑﺮهﺎن اﻟﻬﻴّﺖ( و ﺗﺬآﺮى ﺑﺮاى هﺮ ﺑﻨﺪﻩاى آﻪ رو ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺁرد‪.‬‬

    ‫ﺘﺬ ﺪن ﮐﻼم ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺮْﻧَﺎ اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻟ‪‬ﻠﺬﱢﻛْﺮِ ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﺪ‪‬ﻛ‪‬ﺮٍ)‪ -22‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫‪٣٦٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را ﺑﺮاى وﻋﻆ و اﻥﺪرز ﺑﺮ ﻓﻬﻢ ﺁﺱﺎن آﺮدﻳﻢ ﺁﻳﺎ آﺴﻰ هﺴﺖ آﻪ از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮد؟‬

    ‫راه ﻖ ﺪا ﯾﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻥﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻥﺪاﻥﺸﺎن ﻥﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻥﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‬

    ‫و ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪا وﺪ د ﮫﺎ ﺸﺎن را و ر ﺖ ﮫﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪ً ‬ﺔ اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻥﺎن ﺑﺎز رﺱﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺱﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ اﻥﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻥﻰ ﻥﻬﺎدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻥﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻥﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻥﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻥﻬﺎ ﺝﺰ ﺁﻥﻜﻪ رﺽﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻥﺠﻴﻞ( ﻥﻨﻮﺵﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻥﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺵﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻥﻜﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻥﺪ ﭘﺎداش و اﺝﺮﺵﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ از ﺁﻥﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪا س و ﯽ ﻮﺪ و ﺪد ا ﻮار ا ﯽ‪ ،‬راه ﺪا ﯾﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا اﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺮَﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﻔْﻠَﻴﻦِ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬ﻧُﻮراً ﺗَﻤ‪‬ﺸﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -28)‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫‪٣٧٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫اى آﺴﺎﻥﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﮔﺮوﻳﺪﻳﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻚ ﺧﺪاﺗﺮس و ﻣﺘّﻘﻰ ﺵﻮﻳﺪ و ﺑﻪ رﺱﻮﻟﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ( ﻥﻴﺰ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬

    ‫ﺵﻤﺎ را از رﺣﻤﺘﺶ دو ﺑﻬﺮﻩ ﻥﺼﻴﺐ ﮔﺮداﻥﺪ )ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ رﺱﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﻳﻜﻰ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ دﻳﻦ رﺱﻮل ﺧﺘﻤﻰ ﻣﺮﺗﺒﺖ( و ﻥﻮرى ﺵﻤﺎ را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﻨﺪ آﻪ ﺑﺪان ﻥﻮر راﻩ )ﺑﻬﺸﺖ اﺑﺪ( ﭘﻴﻤﺎﻳﻴﺪ و از ﮔﻨﺎﻩ ﺵﻤﺎ درﮔﺬرد‪ ،‬و ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻥﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮل ﻞ و ر ﺖ ا ﯽ ﻮ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﺌَﻼ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻫ‪‬ﻞُ اﻟْﻜﺘَﺐِ أَﻻ ﻳ‪‬ﻘْﺪ‪‬ر‪‬ونَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻀﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬أَنﱠ اﻟْﻔَﻀﻞَ ﺑِﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﺗ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذُو اﻟْﻔَﻀﻞِ‬

    ‫اﻟْﻌ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢِ)‪ -29‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫ﺗﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ اﺱﻼم ﻥﻴﺎوردﻥﺪ از اهﻞ آﺘﺎب ﺑﺪاﻥﻨﺪ آﻪ ﺁﻥﻬﺎ هﻴﭻ ﺑﻪ رﺣﻤﺖ و ﻓﻀﻞ اﻟﻬﻰ دﺱﺘﻰ ﻥﺪارﻥﺪ و هﺮ ﻓﻀﻠﻰ و رﺣﻤﺘﻰ ﺑﻪ دﺱﺖ‬

    ‫ﺧﺪاﺱﺖ‪ ،‬آﻪ او ﺑﻪ هﺮ آﻪ ﺧﻮاهﺪ ﻣﻰﺑﺨﺸﺪ و ﺧﺪا داراى ﻓﻀﻞ و رﺣﻤﺖ ﺑﺰرگ و ﺑﻰاﻥﺘﻬﺎ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫از ر ﺆ ﻨﺎن و ان ﭘﻨﺪ و ﺮت ﺮ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﺧْﺮَج‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦْ أَﻫ‪‬ﻞِ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﻳ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻷَو‪‬لِ اﻟﺤﺸﺮِ ﻣ‪‬ﺎ ﻇﻨَﻨﺘُﻢ‪ ‬أَن ﻳﺨْﺮُﺟ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻇﻨﱡﻮا أَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﺣ‪‬ﺼﻮﻧﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺘَﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻗَﺬَف ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺮﱡﻋ‪‬ﺐ ﻳﺨْﺮِﺑ‪‬ﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻮﺗﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﺎﻋ‪‬ﺘَﺒﺮُوا ﻳ‪‬ﺄُوﻟﻰ اﻷَﺑ‪‬ﺼﺮِ)‪ -2‬اﻟﺤﺸﺮ(‬

    ‫اوﺱﺖ ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ آﺎﻓﺮان اهﻞ آﺘﺎب را )ﻳﻌﻨﻰ ﻳﻬﻮد ﺑﻨﻰ ﻥﻀﻴﺮ را آﻪ ﺑﻪ ﻣﻜﺮ‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﻗﺘﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ آﺮدﻥﺪ( ﺑﺮاى اوﻟﻴﻦ‬

    ‫ﺑﺎر هﻤﮕﻰ را از دﻳﺎرﺵﺎن ﺑﻴﺮون آﺮد و هﺮﮔﺰ ﺵﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﮔﻤﺎن ﻥﻤﻰآﺮدﻳﺪ آﻪ ﺁﻥﻬﺎ از دﻳﺎر ﺧﻮد ﺑﻴﺮون روﻥﺪ و ﺁﻥﻬﺎ هﻢ ﺣﺼﺎرهﺎى ﻣﺤﻜﻢ‬

    ‫ﺧﻮد را ﻥﮕﻬﺒﺎن ﺧﻮد از )ﻗﻬﺮ و اﻥﺘﻘﺎم( ﺧﺪا ﻣﻰﭘﻨﺪاﺵﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻥﻜﻪ )ﻋﺬاب( ﺧﺪا از ﺁﻥﺠﺎ آﻪ ﮔﻤﺎن ﻥﻤﻰﺑﺮدﻥﺪ ﺑﺪاﻥﻬﺎ ﻓﺮا رﺱﻴﺪ و در دﻟﺸﺎن )از ﺱﭙﺎﻩ‬

    ‫اﺱﻼم( ﺗﺮس اﻓﻜﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ دﺱﺖ ﺧﻮد و ﺑﻪ دﺱﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺧﺎﻥﻪهﺎﺵﺎن را وﻳﺮان ﻣﻰآﺮدﻥﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اى هﻮﺵﻴﺎران ﻋﺎﻟﻢ ﭘﻨﺪ و ﻋﺒﺮت ﮔﻴﺮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪٣٧١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﻮدت ﺑﺎ د ﻨﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻋ‪‬ﺴﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬أَن ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻋ‪‬ﺎد‪‬ﻳ‪‬ﺘُﻢ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮ‪‬د‪‬ةً و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﺮٌ و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻔُﻮر‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -7)‬اﻟﻤﻤﺘﺤﻨﻪ(‬

    ‫اﻣﻴﺪ اﺱﺖ آﻪ ﺧﺪا دوﺱﺘﻰ ﻣﻴﺎن ﺵﻤﺎ و دﺵﻤﻨﺎﻥﺘﺎن )ﺑﻪ ﻓﺘﻮﺣﺎت اﺱﻼم و اﻳﻤﺎن آﻔّﺎر( ﺑﺮﻗﺮار ﮔﺮداﻥﺪ و ﺧﺪا ﻗﺎدر و ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻥﺪﻩ و‬

    ‫ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﯽ را ﯿﺎت ﺸﺪ‪ ،‬ﻞ آن ا ﺖ ھ ﻪ دم را ﯿﺎت ﯿﺪه ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦْ أَﺟ‪‬ﻞِ ذَﻟ‪‬ﻚ ﻛﺘَﺒ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ أَﻧﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺘَﻞَ ﻧَﻔْﺴﺎ ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻧَﻔْﺲٍ أَو‪ ‬ﻓَﺴﺎد‪ ‬ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻓَﻜَﺄَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺘَﻞَ اﻟﻨﱠﺎس ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً و‪‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻨَﺎ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬إِنﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ‬ ‫ﻣ‪‬ﻦْ أَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎﻫ‪‬ﺎ ﻓَﻜَﺄَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ اﻟﻨﱠﺎس ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً‬

    ‫ﻟَﻤ‪‬ﺴﺮِﻓُﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺱﺒﺐ ﺑﺮ ﺑﻨﻰ اﺱﺮاﺉﻴﻞ ﺣﻜﻢ ﻥﻤﻮدﻳﻢ آﻪ هﺮ آﺲ ﻥﻔﺴﻰ را ﺑﺪون ﺣﻖ و ﻳﺎ ﺑﻰﺁﻥﻜﻪ ﻓﺴﺎد و ﻓﺘﻨﻪاى در زﻣﻴﻦ آﺮدﻩ‪ ،‬ﺑﻜﺸﺪ ﻣﺜﻞ ﺁن ﺑﺎﺵﺪ‬

    ‫آﻪ هﻤﻪ ﻣﺮدم را آﺸﺘﻪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ ﻥﻔﺴﻰ را ﺣﻴﺎت ﺑﺨﺸﺪ )از ﻣﺮگ ﻥﺠﺎت دهﺪ( ﻣﺜﻞ ﺁن اﺱﺖ آﻪ هﻤﻪ ﻣﺮدم را ﺣﻴﺎت ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ‪ .‬و هﺮ ﺁﻳﻨﻪ‬

    ‫رﺱﻮﻻن ﻣﺎ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺁﻥﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات روﺵﻦ ﺁﻣﺪﻥﺪ ﺱﭙﺲ ﺑﺴﻴﺎرى از ﻣﺮدم ﺑﻌﺪ از ﺁﻣﺪن رﺱﻮﻻن ﺑﺎز روى زﻣﻴﻦ ﺑﻨﺎى ﻓﺴﺎد و ﺱﺮآﺸﻰ را‬

    ‫ﮔﺬاﺵﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮر آ ن ﺸﺎرت داده ﺪه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫ا ﻤﺎن ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺤﺸﺮ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺱﺮاﺉﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻥﺎ رﺱﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﺱﻮى ﺵﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻥﻴﺖ آﺘﺎب ﺗﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ اﺱﺖ‬

    ‫ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻥﻴﺰ )ﺵﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺱﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻥﺎﻣﺶ )در اﻥﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺣﻤﺪ اﺱﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺁن رﺱﻮل ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺱﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺱﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺱﺖ‬

    ‫‪٣٧٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺮ و ﺷ ﺒﺎ ﯽ ا ﻪ ی ان ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﺻﺒﺮْ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ و‪ ‬اﻫ‪‬ﺠ‪‬ﺮْﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺠ‪‬ﺮاً ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻼً)‪ -10‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و ﺑﺮ ﻃﻌﻦ و ﻳﺎوﻩﮔﻮﻳﻰ آﺎﻓﺮان و ﻣﻜﺬّﺑﺎن ﺻﺒﻮر و ﺵﻜﻴﺒﺎ ﺑﺎش و ﺑﻪ ﻃﺮزى ﻥﻴﻜﻮ )آﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎى ﻣﺪارا و ﺣﻠﻢ و ﺑﺰرﮔﻮارى اﺱﺖ( از ﺁﻥﺎن‬

    ‫دورى ﮔﺰﻳﻦ‪.‬‬

    ‫ﻮا ﺖ ا ﯽ ﺪا ﯾﺎ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻥﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻥﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻥﻬﺎ را ﺝﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻥﻮزدﻩ( ﻥﮕﺮداﻥﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻥﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻥﺠﻴﻞ اﺱﺖ ﺑﺎ ﺁﻥﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺱﻤﺎﻥﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻥﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺱﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻥﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺱﻼم هﻴﭻ ﺵﻚ و رﻳﺒﻰ ﻥﻤﺎﻥﺪ و ﺗﺎ ﺁﻥﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺵﺎن ﻣﺮض )ﺵﻚ و ﺝﻬﺎﻟﺖ( اﺱﺖ و آﺎﻓﺮان ﻥﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻥﻮزدﻩ ﺵﻤﺮدﻩ اﺱﺖ ﻥﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺵﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺽﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻥﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻥﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺝﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻥﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫دوری از ﺴﺎرت و زﯾﺎن اﺪی‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫‪٣٧٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻤﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻥﻮراﻥﻰ رﺱﻮل ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺱﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻟﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴّﻼم( ‪.‬‬

    ‫آﻪ اﻥﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻥﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻥﻴﻜﻮآﺎر ﺵﺪﻥﺪ و ﺑﻪ درﺱﺘﻰ و راﺱﺘﻰ و ﭘﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺱﻔﺎرش آﺮدﻥﺪ‪.‬‬

    ‫‪٣٧٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﺎن و ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﮫﺎ م ﻣﺎ ا ﻤﺎن آﯾﺎت ا ﯽ ا ﺖ ‪ .‬ﺪا و ﺪا ﺮ و ﺷ ﺒﺎ ﯽ ده ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻨﻘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ إِﻻ أَنْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻨَﺎ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ أَﻓْﺮِغْ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺻﺒﺮاً و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻓﱠﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -126‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫و آﻴﻨﻪ و اﻧﺘﻘﺎم ﺗﻮ از ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺟﺮم ﺁن اﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﭼﻮن ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﻣﺎ ﺁﻣﺪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﻢ‪ ،‬ﺑﺎر ﺧﺪاﻳﺎ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺎ ﺻﺒﺮ و‬

    ‫ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻰ دﻩ و ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻦ اﺳﻼم )ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ و رﺿﺎى ﺑﻪ ﺣﻜﻢ ﺧﺪا( ﺑﻤﻴﺮان‪.‬‬

    ‫ﻣﺎل و ﺟﺎن ا ﺤﺎن ﻮا ﯿﺪ ﺪ و از ﺮﮐﺎن ز ﻢ زﺑﺎن ﻮا ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫*ﻟَﺘُﺒ‪‬ﻠَﻮ‪‬نﱠ ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﻮ‪‬ﻟ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﻔُﺴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﺘَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺷﺮَﻛُﻮا أَذًى ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً و‪ ‬إِن‬

    ‫ﺗَﺼﺒﺮُوا و‪ ‬ﺗَﺘﱠﻘُﻮا ﻓَﺈِنﱠ ذَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﺰْمِ اﻷُﻣ‪‬ﻮرِ)‪ -186‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘًﺎ ﺷﻤﺎ را در ﻣﺎل و ﺟﺎن ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ آﺮد و از ﺁﻧﻬﺎ آﻪ ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ دادﻩ ﺷﺪ و از ﻣﺸﺮآﺎن زﺧﻢ زﺑﺎن ﺑﺴﻴﺎر‬

    ‫ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻨﻴﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺻﺒﺮ ﭘﻴﺸﻪ آﺮدﻩ و ﭘﺮهﻴﺰآﺎر ﺷﻮﻳﺪ )اﻝﺒﺘﻪ ﻇﻔﺮ ﻳﺎﺑﻴﺪ( آﻪ ﺛﺒﺎت و ﺗﻘﻮا ﺳﺒﺐ ﻗﻮت ارادﻩ در آﺎرهﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﺎ ﺮت ﺆ ﻦ ﻢ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻘﺎ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻧَﺼﺮُ‬ ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ر‪‬ﺳﻼً إِﻟﻰ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻓﺠ‪‬ﺎء‪‬وﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺎﻧﺘَﻘَﻤ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -47‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﻰ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻗﻮﻣﺸﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻝﻪ روﺷﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺁوردﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ از آﺎﻓﺮان ﺑﺪآﺎر اﻧﺘﻘﺎم آﺸﻴﺪﻳﻢ‪ ،‬و‬

    ‫ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺼﺮت و ﻳﺎرى اهﻞ اﻳﻤﺎن ﺣﺘﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٣٧٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻣﻌﺮض اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ا ﺪا را ﭘﺎره ﭘﺎره ده‪ ،‬آ ﻪ د ﻮد ﭘ ﻨﺪﺪ دل ﻮش دارﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺘَﻘَﻄﻌ‪‬ﻮا أَﻣ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ز‪‬ﺑ‪‬ﺮاً ﻛﻞﱡ ﺣ‪‬ﺰْبِ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻟَﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮنَ)‪ -53‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺁنﮔﺎﻩ ﻣﺮدم )ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺳﻔﺎرش ﺧﺪا( اﻣﺮ )دﻳﻦ( ﺧﻮد را ﭘﺎرﻩ ﭘﺎرﻩ آﺮدﻧﺪ )و در ﺁﻳﻴﻦ‪ ،‬ﻓﺮﻗﻪ ﻓﺮﻗﻪ ﺷﺪﻧﺪ( و هﺮ ﮔﺮوهﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺰد‬

    ‫ﺧﻮد ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻧﺪ دﻟﺨﻮش ﮔﺸﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻘﺎ ﻤﺎ را ﻣﺎل وﺟﺎن آزﻣﺎ ﺶ ﻮا ﻨﺪ د وز ﻢ زﺑﺎن ﯿﺎر‪ ،‬ﻮا ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟَﺘُﺒ‪‬ﻠَﻮ‪‬نﱠ ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﻮ‪‬ﻟ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﻔُﺴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﺘَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺷﺮَﻛُﻮا أَذًى ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً و‪ ‬إِن‬

    ‫ﺗَﺼﺒﺮُوا و‪ ‬ﺗَﺘﱠﻘُﻮا ﻓَﺈِنﱠ ذَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﺰْمِ اﻷُﻣ‪‬ﻮرِ)‪ -186‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘًﺎ ﺷﻤﺎ را در ﻣﺎل و ﺟﺎن ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ آﺮد و از ﺁﻧﻬﺎ آﻪ ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ دادﻩ ﺷﺪ و از ﻣﺸﺮآﺎن زﺧﻢ زﺑﺎن‬

    ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻨﻴﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺻﺒﺮ ﭘﻴﺸﻪ آﺮدﻩ و ﭘﺮهﻴﺰآﺎر ﺷﻮﻳﺪ )اﻟﺒﺘﻪ ﻇﻔﺮ ﻳﺎﺑﻴﺪ( آﻪ ﺛﺒﺎت و ﺕﻘﻮا ﺳﺒﺐ ﻗﻮت ارادﻩ در آﺎرهﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﯿﺎم ﮫﺪ ﺜﺎق ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﻧَﺼﺮَى أَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻴﺜَﻘَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻨَﺴﻮا ﺣ‪‬ﻈ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ذُﻛﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻏْﺮَﻳ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬او‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫و‪ ‬ﺳﻮ‪‬ف ﻳ‪َ ‬ﻨﺒ‪‬ﺌُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﺼﻨَﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -14‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و از ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ آﻴﺶ ﻋﻴﺴﻰ هﺴﺘﻴﻢ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺮو آﺘﺎب و رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻨﺪ( ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ از ﺁﻧﭽﻪ )در اﻧﺠﻴﻞ( ﭘﻨﺪ دادﻩ ﺷﺪﻧﺪ‬

    ‫ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺰرﮔﻰ را از دﺳﺖ دادﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻋﻤﻠﺸﺎن( ﺁﺕﺶ ﺟﻨﮓ و دﺷﻤﻨﻰ را ﺕﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ اﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ زودى ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ‬

    ‫)ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑ ِﺪ( ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬

    ‫ﻆ ا ﻤﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٧٦ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻣﻌﺮض اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬أَﻧﻔُﺴﻜُﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻀﺮﱡﻛُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﺿﻞﱠ إِذَا اﻫ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻳ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً ﻓَﻴ‪‬ﻨَﺒ‪‬ﺌُﻜُﻢ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪‬‬

    ‫ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -105‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ )اﻳﻤﺎن( ﺧﻮد را ﻣﺤﻜﻢ ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ‪ ،‬آﻪ اﮔﺮ هﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﻮﻧﺪ و ﺷﻤﺎ ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺑﺎﺷﻴﺪ زﻳﺎﻧﻰ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬

    ‫ﻧﺮﺳﺪ‪ .‬ﺑﺎزﮔﺸﺖ هﻤﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪاﺳﺖ و هﻤﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ آﺮدﻳﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﻰﺳﺎزد‪.‬‬

    ‫ﻤﻞ ﺪا ﺪ و ﻦ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺒﻰٍ إِﻻ أَﺧَﺬْﻧَﺎ أَﻫ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﺎ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﺄْﺳﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﻀﺮﱠاء‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻀﺮﱠﻋ‪‬ﻮنَ)‪ -94‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى ﺑﻪ هﻴﭻ ﺷﻬﺮ و دﻳﺎرى ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ اهﻠﺶ را ﺑﻪ ﺷﺪاﻳﺪ و ﻣﺤﻦ ﻣﺒﺘﻼ ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ ﺕﺎ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺕﻀﺮع و زارى‬

    ‫آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ز ﮫﺎر ﮐﺎ ان ﻮ را از آﯾﺎت ا ﯽ ‪ ،‬ﻊ ﻧ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻧﱠﻚ ﻋ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬إِذْ أُﻧﺰِﻟَﺖ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬اد‪‬ع‪ ‬إِﻟﻰ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻻ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛﻴﻦَ)‪ -87‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و زﻧﻬﺎر!آﺎﻓﺮان ﺕﻮ را از )ﺕﺒﻠﻴﻎ( ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﺎزل ﺷﺪ ﻣﻨﻊ ﻧﻜﻨﻨﺪ‪ ،‬و )هﻤﻴﺸﻪ ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت دﻋﻮت آﻦ‬

    ‫و از ﻣﺸﺮآﺎن )و هﻢ ﻋﻘﻴﺪت و ﺧﻮى ﺁﻧﺎن( ﻣﺒﺎش‪.‬‬

    ‫ﺠﺎد ﻧ دن ﺑﺎ ا ﻞ ﺘﺎب ‪ ،‬ﯿ ﻮ ﻦ و ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﺗﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا أَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜﺘَﺐِ إِﻻ ﺑِﺎﻟﱠﺘﻰ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﺣ‪‬ﺴﻦُ إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻇﻠَﻤ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻮﻟُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻨَﺎ‬

    ‫و‪ ‬إِﻟَﻬ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪‬ﺣ‪‬ﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -46‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪٣٧٧ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻣﻌﺮض اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎ اهﻞ آﺘﺎب )ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى و ﻣﺠﻮس( ﺟﺰ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻮﺕﺮﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺤﺚ و ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﺳﺘﻤﻜﺎران از ﺁﻧﻬﺎ‪ ،‬و‬

    ‫)ﺑﺎ اهﻞ آﺘﺎب( ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﻢ و ﺧﺪاى ﻣﺎ و ﺷﻤﺎ ﻳﻜﻰ‬

    ‫اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺕﺴﻠﻴﻢ و ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن اوﻳﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ھ‬
    ‫ﭘ ﺮوی ﯽ از ﻖ د ﻦ ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺄَﻗ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﻚ ﻟ‪‬ﻠﺪ‪‬ﻳﻦِ ﺣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻔﺎً ﻓ‪‬ﻄﺮَت اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﱠﺘﻰ ﻓَﻄﺮَ اﻟﻨﱠﺎس ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ ﻻ ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻞَ ﻟ‪‬ﺨَﻠْﻖِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦُ اﻟْﻘَﻴ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -30‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺕﻮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ روى ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺁﻳﻴﻦ ﭘﺎك اﺳﻼم ﺁور در ﺡﺎﻟﻰ آﻪ از هﻤﻪ آﻴﺸﻬﺎ روى ﺑﻪ ﺧﺪا ﺁرى‪ ،‬و ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ از ﻃﺮﻳﻘﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا آﻪ‬

    ‫ﻓﻄﺮت ﺧﻠﻖ را ﺑﺮ ﺁن ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﭘﻴﺮوى آﻦ آﻪ هﻴﭻ ﺕﻐﻴﻴﺮى در ﺧﻠﻘﺖ ﺧﺪا ﻧﺒﺎﻳﺪ داد‪ ،‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﺁﻳﻴﻦ اﺳﺘﻮار ﺡﻖ‪ ،‬و ﻟﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﻣﺮدم )از‬

    ‫ﺡﻘﻴﻘﺖ ﺁن( ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﻘﺎی ﻨﺎن ﻮو ﺑﺎ ﻞ ﮐﻼم ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا ﻟﻬَِﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ و‪ ‬اﻟْﻐَﻮ‪‬ا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻜﻢ‪ ‬ﺗَﻐْﻠ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -26‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﺪهﻴﺪ و ﺳﺨﻨﺎن ﻟﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ در ﺁن اﻟﻘﺎء آﻨﻴﺪ ﺕﺎ ﻣﮕﺮ ﺑﺮ او ﻏﺎﻟﺐ ﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪم ا ﺠﺎد و ا ﺘﻼف ﮐﻼم وا ﺪ ا ﯽ‪ ،‬ﻮل زﻣﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺕﻮ وﺡﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺡﺐ ﻗﻬﺮ‬

    ‫و ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٣٧٨ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻣﻌﺮض اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺡﻘﺎﻳﻖ و اﺡﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺡﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺕﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺕﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮ و ا ﺘﻼف ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻘﺎ ﮐﻼم ا ﯽ‪:‬‬ ‫ور‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺟﺎﻧﺐ ﺡﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻟﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺕﻌﺪى و‬

    ‫ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺡﻤﺖ( از )ﻟﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺕﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺕﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ( اﻟﺒﺘﻪ‬

    ‫ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺡﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺷﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺷﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺳﺨﺖ در ﺷﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ا د ﺎﯿﭘم آور ﺪﯾﺪ ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -24‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫‪٣٧٩ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻣﻌﺮض اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ چﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دﻳﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺷﻤﺎ را هﺪاﻳﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺕﻘﻠﻴﺪ ﻣﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺕﻘﺪﻳﺮ( ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ا ﺠﺎد ﺧﻼف و اع ﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬ﺪ ﻇﻠﻢ و ﻌﺪی ﻮق ﯾ ﺪﯾ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﻣ‪‬ﺮِ ﻓَﻤ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻘْﻀﻰ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ -17‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن ﻗﻮم ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات روﺷﻦ در اﻣﺮ )دﻳﻦ و ﻧﻈﻢ دﻧﻴﺎ( ﻋﻄﺎ ﻧﻤﻮدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻼف و ﻧﺰاع ﺑﺮ ﻧﻴﻨﮕﻴﺨﺘﻨﺪ ﻣﮕﺮ داﻧﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺮاى‬

    ‫ﻇﻠﻢ و ﺕﻌﺪّى ﺑﻪ ﺡﻘﻮق ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﺑﻴﻦ ﻧﺰاع و اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺁﻧﻬﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ داورى ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺖ ﮫﺎدن ﻖ‪ ،‬ﻋ ا ﻤﺎن ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱡﻮنَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ أَنْ أَﺳﻠَﻤ‪‬ﻮا ﻗُﻞ ﻻ ﺗَﻤ‪‬ﻨﱡﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ‪ ‬إِﺳﻠَﻤ‪‬ﻜﻢ ﺑ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻦﱡ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬أَنْ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ات‪ ‬ﻟ‪‬ﻼﻳﻤ‪‬ﻦِ إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪-17‬‬

    ‫اﻟﻔﺘﺢ(‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺕﻮ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪن ﻣﻨّﺖ ﻣﻰﮔﺬارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﺷﻤﺎ ﺑﻪ اﺳﻼم ﺧﻮد ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻨّﺖ ﻣﻨﻬﻴﺪ ﺑﻠﻜﻪ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ )و اﻳﻤﺎن ﺡﻘﻴﻘﻰ دارﻳﺪ(‬

    ‫ﺧﺪا ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻨّﺖ دارد آﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺳﻮى اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺗ ﺬ ﺎﯿﭘ ﺮان زﻣﺎن ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ -12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ چﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ( و ﻗﻮم ﺛﻤﻮد هﻢ ﺕﻜﺬﻳﺐ رﺳﻮﻻن آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و اﺻﺤﺎب ر ّ‬

    ‫‪٣٨٠ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻣﻌﺮض اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ؟‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪ -13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻟﻮط‪.‬‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪ -14)‬ق(‬

    ‫و اﺻﺤﺎب اﻳﻜﻪ )اﻣﺖ ﺷﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺕﺒّﻊ )ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻤﻦ( هﻤﻪ رﺳﻮﻻن ﺡﻖ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﺕﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺡﺘﻢ و واﺟﺐ‬

    ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﺘﻼف ﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﺪن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺷﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪﻳﺪ )و ﺡﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺡﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺷﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺡﺮش ﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﺪم ک ﺢ‪:‬‬ ‫رو دان ﺪن از ﮐﻼم ا ﯽ‪ ،‬ﻋ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪ -9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از اﻳﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ک ﻔﺎ ﻢ ﯽ ﮐﻼم ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺮْﻧَﺎ اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻟ‪‬ﻠﺬﱢﻛْﺮِ ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﺪ‪‬ﻛ‪‬ﺮٍ)‪ -22‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را ﺑﺮاى وﻋﻆ و اﻧﺪرز ﺑﺮ ﻓﻬﻢ ﺁﺳﺎن آﺮدﻳﻢ ﺁﻳﺎ آﺴﻰ هﺴﺖ آﻪ از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮد؟‬
    ‫‪٣٨١ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻣﻌﺮض اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ‪  :‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ک ﻘﺎم و ﺟﺎ ﮕﺎه ﺘﺎده ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ و‪‬ﺣ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ إِذاً ﻟﱠﻔ‪‬ﻰ ﺿﻠَﻞٍ و‪ ‬ﺳﻌ‪‬ﺮٍ)‪ -24‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺳﺰد آﻪ ﻣﺎ ﻳﻚ ﺑﺸﺮى از ﺟﻨﺲ ﺧﻮدﻣﺎن را ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﻢ؟در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ و ﺟﻨﻮن ﺳﺨﺖ در اﻓﺘﺎدﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫أَ ء‪‬ﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻛَﺬﱠاب‪ ‬أَﺷ‪‬ﺮٌ)‪ -25‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺕﻨﻬﺎ ﺑﺮ او وﺡﻰ رﺳﻴﺪ؟! )چﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ او ﻣﺮد دروﻏﮕﻮى ﺑﻰﺑﺎك و ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪى اس‬

    ‫ﺮ ا ﯽ و دوری از ا اف و اﻋﺎت ﮐﻼم ا ﯽ ‪:‬‬ ‫ﻆ‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪ ‬ﻫﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺡﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺕﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺽﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ چﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺷﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و اﺟﺮﺷﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺕﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﻤﺎن و ا د ﺪرت ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٨٢ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻣﻌﺮض اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ‪:‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﺧْﺮَج‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦْ أَﻫ‪‬ﻞِ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﻳ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻷَو‪‬لِ اﻟﺤﺸﺮِ ﻣ‪‬ﺎ ﻇﻨَﻨﺘُﻢ‪ ‬أَن ﻳﺨْﺮُﺟ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻇﻨﱡﻮا أَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﺣ‪‬ﺼﻮﻧﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺘَﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻗَﺬَف ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺮﱡﻋ‪‬ﺐ ﻳﺨْﺮِﺑ‪‬ﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻮﺗﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﺎﻋ‪‬ﺘَﺒﺮُوا ﻳ‪‬ﺄُوﻟﻰ اﻷَﺑ‪‬ﺼﺮِ)‪ -2‬اﻟﺤﺸﺮ(‬

    ‫اوﺳﺖ ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ آﺎﻓﺮان اهﻞ آﺘﺎب را )ﻳﻌﻨﻰ ﻳﻬﻮد ﺑﻨﻰ ﻧﻀﻴﺮ را آﻪ ﺑﻪ ﻣﻜﺮ‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﻗﺘﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺮاى اوﻟﻴﻦ‬

    ‫ﺑﺎر هﻤﮕﻰ را از دﻳﺎرﺷﺎن ﺑﻴﺮون آﺮد و هﺮﮔﺰ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰآﺮدﻳﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ از دﻳﺎر ﺧﻮد ﺑﻴﺮون روﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ هﻢ ﺡﺼﺎرهﺎى ﻣﺤﻜﻢ‬

    ‫ﺧﻮد را ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺧﻮد از )ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( ﺧﺪا ﻣﻰﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ )ﻋﺬاب( ﺧﺪا از ﺁﻧﺠﺎ آﻪ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰﺑﺮدﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﻓﺮا رﺳﻴﺪ و در دﻟﺸﺎن )از ﺳﭙﺎﻩ‬

    ‫اﺳﻼم( ﺕﺮس اﻓﻜﻨﺪ ﺕﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد و ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺧﺎﻧﻪهﺎﺷﺎن را وﻳﺮان ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اى هﻮﺷﻴﺎران ﻋﺎﻟﻢ ﭘﻨﺪ و ﻋﺒﺮت ﮔﻴﺮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮﭘوردﮔﺎرا ﻣﺎ را ا ﺒﺎب ﻪ ﮐﺎ ان‪ ،‬ﻣ دان ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻻ ﺗﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا و‪ ‬اﻏْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻨَﺎ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ إِﻧﱠﻚ أَﻧﺖ اﻟْﻌ‪‬ﺰِﻳﺰُ اﻟﺤﻜ‪‬ﻴﻢ‪ -5)‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫ﭘﺮوردﮔﺎرا‪ ،‬ﻣﺎ را ﻣﺎﻳﻪ ﻓﺘﻨﻪ و اﻣﺘﺤﺎن آﺎﻓﺮان ﻣﮕﺮدان و ﭘﺮوردﮔﺎرا‪ ،‬ﻣﺎ را ﺑﻴﺎﻣﺮز آﻪ ﺕﻨﻬﺎ ﺕﻮﻳﻰ آﻪ )ﺑﺮ هﺮ آﺎر( ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺘﺪرى و )ﺑﻪ‬

    ‫ﺻﻼح ﺧﻠﻖ( آﺎﻣﻼ ﺁﮔﺎهﻰ‪.‬‬

    ‫ک ﺸﺎرات ﻈﺎ ﻘﺪ ﻮرد ﻮر ﻌﺪ و ا ﻤﺎن و ﺴ ﻢ ﻘﺎ ﻞ ر ﻮل ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻧﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺡﻘﺎﻧﻴﺖ آﺘﺎب ﺕﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ اﺳﺖ‬

    ‫ﺕﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻧﻴﺰ )ﺷﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻧﺎﻣﺶ )در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺡﻤﺪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬چﻮن ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺷﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٣٨٣ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻣﻌﺮض اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ‪  :‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺮت ا ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻛُﻮﻧُﻮا أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧﺼﺎرِى إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺤﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻮنَ ﻧﺤ‪‬ﻦُ‬

    ‫أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺌَﺎﻣ‪‬ﻨَﺖ ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﻛَﻔَﺮَت ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻓَﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺻﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﻇﻬِﺮِﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ هﻢ ﻳﺎران ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ چﻨﺎن آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺡﻮارﻳﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬آﻴﺴﺖ ﻣﺮا ﺑﺮاى ﺧﺪا ﻳﺎرى آﻨﺪ؟ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﻳﺎران‬

    ‫ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪ .‬ﭘﺲ )ﺑﺎ ﺁن هﻤﻪ ﻣﻌﺠﺰات( ﻃﺎﻳﻔﻪاى از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ و ﻃﺎﻳﻔﻪاى آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﺎن را آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﻣﺆﻳﺪ‬

    ‫و ﻣﻨﺼﻮر ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺕﺎ ﺑﺮ دﺷﻤﻨﺸﺎن ﻇﻔﺮ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻋﻤﻞ ا ﮑﺎم و ﻌﺎ ﻢ ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟْﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺎرِ ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ أَﺳﻔَﺎر‪‬ا ﺑِﺌْﺲ ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫وﺻﻒ ﺡﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ ﻋﻠﻢ ﺕﻮرات ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ )و ﺑﺪان ﻣﻜﻠﻒ ﺷﺪﻧﺪ( وﻟﻰ ﺁن را ﺡﻤﻞ ﻧﻜﺮدﻧﺪ )و ﺧﻼف ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ( در ﻣﺜﻞ ﺑﻪ‬

    ‫ﺡﻤﺎرى ﻣﺎﻧﺪ آﻪ ﺑﺎر آﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ آﺸﺪ )و از ﺁن هﻴﭻ ﻧﻔﻬﻤﺪ و ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺒﺮد( ‪ ،‬ﺁرى ﻣﺜﻞ ﻗﻮﻣﻰ آﻪ ﺡﺎﻟﺸﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را ﺕﻜﺬﻳﺐ‬

    ‫آﺮدﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ اﺳﺖ و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را )ﺑﻪ راﻩ ﺳﻌﺎدت( رهﺒﺮى ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ا ﺒﺎت ﻮد و ﻮدت ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺎد‪‬وا إِن ز‪‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻜُﻢ‪ ‬أَو‪‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺘَﻤ‪‬ﻨﱠﻮ‪‬ا اﻟﻤﻮ‪‬ت إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اى ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻳﻬﻮد‪ ،‬اﮔﺮ ﭘﻨﺪارﻳﺪ آﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺡﻘﻴﻘﺖ دوﺳﺘﺪاران ﺧﺪاﻳﻴﺪ ﻧﻪ ﻣﺮدم دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﭘﺲ ﺕﻤﻨّﺎى ﻣﺮگ آﻨﻴﺪ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮ و ﺷ ﺒﺎ ﯽ ﻘﺎ ﻞ ﺨﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٨٤ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻣﻌﺮض اﻣﺘﺤﺎن ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ ‪:‬‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫و‪ ‬اﺻﺒﺮْ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ و‪ ‬اﻫ‪‬ﺠ‪‬ﺮْﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺠ‪‬ﺮاً ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻼً)‪ -10‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و ﺑﺮ ﻃﻌﻦ و ﻳﺎوﻩﮔﻮﻳﻰ آﺎﻓﺮان و ﻣﻜﺬّﺑﺎن ﺻﺒﻮر و ﺷﻜﻴﺒﺎ ﺑﺎش و ﺑﻪ ﻃﺮزى ﻧﻴﻜﻮ )آﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎى ﻣﺪارا و ﺡﻠﻢ و ﺑﺰرﮔﻮارى اﺳﺖ( از ﺁﻧﺎن‬

    ‫دورى ﮔﺰﻳﻦ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻞ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ذَر‪‬ﻧﻰ و‪ ‬اﻟﻤ‪ُ‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ أُوﻟﻰ اﻟﻨﱠﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﻠْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً)‪ -11‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و آﺎر ﺁن آﺎﻓﺮان ﻣﻐﺮور ﻧﻌﻤﺖ و ﻣﺎل )ﺡﺮام( را ﺑﻪ ﻣﻦ واﮔﺬار و اﻧﺪك زﻣﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻬﻠﺖ دﻩ )ﺕﺎ وﻗﺖ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﻪ زودى ﻓﺮا رﺳﺪ( ‪.‬‬

    ‫ور ‪:‬‬ ‫ک اﺷﺎرات ﮐﻼم ا ﯽ و دوری از‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺻﺎﺡﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺡﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺕﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺟﻬﺎﻟﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( چﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ چﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺕﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺽﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺡﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫‪٣٨٥ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﻪ ﻖﻣ ﻦ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻓَﻼ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﻤ‪‬ﺘﺮِﻳﻦَ)‪ -147‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﺣﻖ هﻤﺎن اﺳﺖ آﻪ از ﻃﺮف ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺗﻮ ﺁﻣﺪ‪ ،‬ﭘﺲ هﻴﭻ ﺷﺒﻬﻪ ﺑﻪ دل راﻩ ﻣﺪﻩ‪.‬‬

    ‫ﭘ ﺮوی از ﮐﻼم ا ﯽ ﯿﺪ ‪ ،‬ﺬا ب ا ﯽ ﻤﺎ را ﻧ ﺮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا أَﺣ‪‬ﺴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞِ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب ﺑ‪‬ﻐْﺘَﺔً و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻻ ﺗَﺸﻌ‪‬ﺮُونَ)‪ -55‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و ﺑﻬﺘﺮیﻦ دﺳﺘﻮر آﺘﺎﺑﻰ را آﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪایﺘﺎن ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﺬاب )ﻗﻬﺮ ﺧﺪا ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﮔﻨﺎهﺎن( ﺑﺮ‬

    ‫ﺷﻤﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻓﺮود ﺁیﺪ و ﺷﻤﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ﻖ‪ ،‬ھ ﻪ زﻣﺎ ﮫﺎ‪ ،‬ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪایﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﻬﺮ‬

    ‫و ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺖ ادﯾﺎن ا ﯽ ا ﺖ ‪ ،‬آن ا ﺘﻼف و ا ﺠﺎد ﻧ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁیﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎیﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدیﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدیﻢ آﻪ دیﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ داریﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دیﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫‪٣٨٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى یﮕﺎﻧﻪ و ﺗﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻝﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁیﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪیﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻝﺖ ﺧﻮیﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰیﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁیﺪ هﺪایﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎیﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﺘﻼف و اع ﯿﺎﻧ ﺰ ﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﻣ‪‬ﺮِ ﻓَﻤ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻘْﻀﻰ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ -17‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن ﻗﻮم ﺁیﺎت و ﻣﻌﺠﺰات روﺷﻦ در اﻣﺮ )دیﻦ و ﻧﻈﻢ دﻧﻴﺎ( ﻋﻄﺎ ﻧﻤﻮدیﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻼف و ﻧﺰاع ﺑﺮ ﻧﻴﻨﮕﻴﺨﺘﻨﺪ ﻣﮕﺮ داﻧﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺮاى‬

    ‫ﻇﻠﻢ و ﺗﻌﺪّى ﺑﻪ ﺣﻘﻮق یﻜﺪیﮕﺮ‪ .‬اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﺑﻴﻦ ﻧﺰاع و اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺁﻧﻬﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ داورى ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ا ﺘﻼف ﻦ ﺑﺎز ﻤﺎ ﯿﺪ؛ ز ا از ﻖ روی دان ﻮﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺷﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪیﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺷﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻧﺪیﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪ -9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از ایﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺷﺎیﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﮫﻢ ﮐﻼم ا ﯽ آﺳﺎن ا ﺖ ‪،‬از آن ﭘﻨﺪ ﺮﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺮْﻧَﺎ اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻟ‪‬ﻠﺬﱢﻛْﺮِ ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﺪ‪‬ﻛ‪‬ﺮٍ)‪ -22‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫‪٣٨٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫و ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را ﺑﺮاى وﻋﻆ و اﻧﺪرز ﺑﺮ ﻓﻬﻢ ﺁﺳﺎن آﺮدیﻢ ﺁیﺎ آﺴﻰ هﺴﺖ آﻪ از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮد؟‬

    ‫ﺮی از ﺲ ﻣﺎا ﺖ ‪،‬اﻣﺎ ﻘﺎم وﺟﺎ ﮕﺎه او‪ ،‬ﺮ او ﺖ ‪:‬‬ ‫ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ و‪‬ﺣ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ إِذاً ﻟﱠﻔ‪‬ﻰ ﺿﻠَﻞٍ و‪ ‬ﺳﻌ‪‬ﺮٍ)‪ -24‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁیﺎ ﺳﺰد آﻪ ﻣﺎ یﻚ ﺑﺸﺮى از ﺟﻨﺲ ﺧﻮدﻣﺎن را ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﻢ؟در ایﻦ ﺻﻮرت ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ و ﺟﻨﻮن ﺳﺨﺖ در اﻓﺘﺎدﻩایﻢ‪.‬‬

    ‫أَ ء‪‬ﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻛَﺬﱠاب‪ ‬أَﺷ‪‬ﺮٌ)‪ -25‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ او وﺣﻰ رﺳﻴﺪ؟! )چﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ او ﻣﺮد دروﻏﮕﻮى ﺑﻰﺑﺎك و ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪى اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫از ﮐﻼم ﻖ‪ ،‬ﭘ ﺮ وی ﯿﺪ و از ﻮد ‪ ،‬ﺪ ﺖ ﻣ ﺬا رﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎ ‪‬ﻧﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دیﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮیﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدیﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدیﻢ و ﻝﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺽﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺷﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ چﻨﺎن آﻪ ﺑﺎیﺪ و ﺷﺎیﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و اﺟﺮﺷﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدیﻢ و ﻝﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫از ﺮ ﻮ ﺖ ﮐﺎ ا ن‪ ،‬ﭘﻨﺪ و ﺮت ﺮ ﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٨٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﺧْﺮَج‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦْ أَﻫ‪‬ﻞِ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ﻳ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻷَو‪‬لِ اﻟﺤﺸﺮِ ﻣ‪‬ﺎ ﻇﻨَﻨﺘُﻢ‪ ‬أَن ﻳﺨْﺮُﺟ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻇﻨﱡﻮا أَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫ﺣ‪‬ﺼﻮﻧﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺘَﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻗَﺬَف ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺮﱡﻋ‪‬ﺐ ﻳﺨْﺮِﺑ‪‬ﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻮﺗﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﺎﻋ‪‬ﺘَﺒﺮُوا ﻳ‪‬ﺄُوﻟﻰ اﻷَﺑ‪‬ﺼﺮِ)‪ -2‬اﻟﺤﺸﺮ(‬

    ‫اوﺳﺖ ﺧﺪایﻰ آﻪ آﺎﻓﺮان اهﻞ آﺘﺎب را )یﻌﻨﻰ یﻬﻮد ﺑﻨﻰ ﻧﻀﻴﺮ را آﻪ ﺑﻪ ﻣﻜﺮ‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﻗﺘﻞ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺮاى اوﻝﻴﻦ‬

    ‫ﺑﺎر هﻤﮕﻰ را از دیﺎرﺷﺎن ﺑﻴﺮون آﺮد و هﺮﮔﺰ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰآﺮدیﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ از دیﺎر ﺧﻮد ﺑﻴﺮون روﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ هﻢ ﺣﺼﺎرهﺎى ﻣﺤﻜﻢ‬

    ‫ﺧﻮد را ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺧﻮد از )ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم( ﺧﺪا ﻣﻰﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ )ﻋﺬاب( ﺧﺪا از ﺁﻧﺠﺎ آﻪ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻰﺑﺮدﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﻓﺮا رﺳﻴﺪ و در دﻝﺸﺎن )از ﺳﭙﺎﻩ‬

    ‫اﺳﻼم( ﺗﺮس اﻓﻜﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد و ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺧﺎﻧﻪهﺎﺷﺎن را ویﺮان ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اى هﻮﺷﻴﺎران ﻋﺎﻝﻢ ﭘﻨﺪ و ﻋﺒﺮت ﮔﻴﺮیﺪ‪.‬‬

    ‫از ﻖ ﻮ ا ﯿﺪ ﻤﺎ را‪ ،‬ﻣﺎ ﻪ ﮐﺎ ان ﻣ دا ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻻ ﺗﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا و‪ ‬اﻏْﻔ‪‬ﺮْ ﻟَﻨَﺎ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ إِﻧﱠﻚ أَﻧﺖ اﻟْﻌ‪‬ﺰِﻳﺰُ اﻟﺤﻜ‪‬ﻴﻢ‪ -5)‬اﻟﻤﻤﺘﺤﻨﻪ(‬

    ‫ﭘﺮوردﮔﺎرا‪ ،‬ﻣﺎ را ﻣﺎیﻪ ﻓﺘﻨﻪ و اﻣﺘﺤﺎن آﺎﻓﺮان ﻣﮕﺮدان و ﭘﺮوردﮔﺎرا‪ ،‬ﻣﺎ را ﺑﻴﺎﻣﺮز آﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮیﻰ آﻪ )ﺑﺮ هﺮ آﺎر( ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺘﺪرى و )ﺑﻪ‬

    ‫ﺻﻼح ﺧﻠﻖ( آﺎﻣﻼ ﺁﮔﺎهﻰ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ‪ ،‬ای ﻋﻤﻞ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟْﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺎرِ ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ أَﺳﻔَﺎر‪‬ا ﺑِﺌْﺲ ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫وﺻﻒ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ ﻋﻠﻢ ﺗﻮرات ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ )و ﺑﺪان ﻣﻜﻠﻒ ﺷﺪﻧﺪ( وﻝﻰ ﺁن را ﺣﻤﻞ ﻧﻜﺮدﻧﺪ )و ﺧﻼف ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ( در ﻣﺜﻞ ﺑﻪ‬

    ‫ﺣﻤﺎرى ﻣﺎﻧﺪ آﻪ ﺑﺎر آﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ آﺸﺪ )و از ﺁن هﻴﭻ ﻧﻔﻬﻤﺪ و ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺒﺮد( ‪ ،‬ﺁرى ﻣﺜﻞ ﻗﻮﻣﻰ آﻪ ﺣﺎﻝﺸﺎن ایﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺁیﺎت ﺧﺪا را ﺗﻜﺬیﺐ‬

    ‫آﺮدﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ اﺳﺖ و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را )ﺑﻪ راﻩ ﺳﻌﺎدت( رهﺒﺮى ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫‪٣٨٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫از ﻪ ی ﮐﺎ ان دوری ﯿﺪ و ﻮر ﺑﺎ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﺻﺒﺮْ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ و‪ ‬اﻫ‪‬ﺠ‪‬ﺮْﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺠ‪‬ﺮاً ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻼً)‪ -10‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و ﺑﺮ ﻃﻌﻦ و یﺎوﻩﮔﻮیﻰ آﺎﻓﺮان و ﻣﻜﺬّﺑﺎن ﺻﺒﻮر و ﺷﻜﻴﺒﺎ ﺑﺎش و ﺑﻪ ﻃﺮزى ﻧﻴﻜﻮ )آﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎى ﻣﺪارا و ﺣﻠﻢ و ﺑﺰرﮔﻮارى اﺳﺖ( از ﺁﻧﺎن‬

    ‫دورى ﮔﺰیﻦ‪.‬‬

    ‫ﺗ ﺬ ﻨﺪﮔﺎن ﮐﻼم ا ﯽ را‪ ،‬ﻖ وا ﺬا رﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ذَر‪‬ﻧﻰ و‪ ‬اﻟﻤ‪ُ‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ أُوﻟﻰ اﻟﻨﱠﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﻠْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً)‪ -11‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و آﺎر ﺁن آﺎﻓﺮان ﻣﻐﺮور ﻧﻌﻤﺖ و ﻣﺎل )ﺣﺮام( را ﺑﻪ ﻣﻦ واﮔﺬار و اﻧﺪك زﻣﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻬﻠﺖ دﻩ )ﺗﺎ وﻗﺖ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﻪ زودى ﻓﺮا رﺳﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻖ زﻣﺎن‪ ،‬ﺷﺎ ﺪ اﻋﻤﺎل ﻤﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻻً ﺷﻬِﺪاً ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪ -15‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ )اﻣﺖ ﺁﺧﺮ زﻣﺎن( رﺳﻮﻝﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ آﻪ ﺷﺎهﺪ اﻋﻤﺎل )و ﺣﺠﺖ آﺎﻣﻞ( ﺷﻤﺎﺳﺖ چﻨﺎﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﻓﺮﻋﻮن هﻢ رﺳﻮل ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ‪.‬‬

    ‫ﻖ‪،‬آ ن را ﻮا ﺪ ﺪا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادیﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪیﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ یﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ ایﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻝﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻝﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬
    ‫‪٣٩٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻧﺬار ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫اﻳﻤﺎن وﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و ایﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ یﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰایﺪ و دیﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و ریﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺗﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻝﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺟﻬﺎﻝﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از ایﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( چﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ ایﻦ چﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺽﻼﻝﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪایﺖ ﻧﻤﺎیﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻝﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و ایﻦ )ﺁیﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫‪٣٩١‬‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ - 4‬اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫صفحه‬
    ‫‪ ١ – ٤‬خصوصيات ‪،‬انديشه ھا ‪،‬اعمال و صفات منکرين در زمان ظھور پيامبران الھی ‪٣٩٢‬‬
    ‫‪٤٣١‬‬ ‫‪ ٢ – ٤‬منکرين پيامبران الھی چه کسانی ھستند ؟در صدر آنان چه افرادی قرار دارند؟‬
    ‫‪٤٤٨‬‬ ‫‪ ٣ – ٤‬داليل انکار پيامبر الھی و عدم ايمان به وی از سوی منکرين‬
    ‫‪٤٧٣‬‬ ‫‪ ٤ – ٤‬منکرين در باره رسول حق و کالم الھی چه می گويند؟‬
    ‫‪٤٨٧‬‬ ‫‪ ٥ – ٤‬منکرين چگونه از پيامبر الھی خشنود خواھند شد؟‬
    ‫‪٤٨٨‬‬ ‫‪ ٦ – ٤‬مواجھه با پيامبر الھی و انکار حق چه نتيجه ای برای آنان به بار می آورد؟‬
    ‫‪٥٠٨‬‬ ‫‪ ٧ – ٤‬تعداد منکران و کافران‬
    ‫‪٥١٢‬‬ ‫‪ ٨ – ٤‬خطاب مؤمنين به کافران در کالم الھی‬
    ‫‪٥١٦‬‬ ‫‪ ٩ – ٤‬سنت ال يتغير الھی در انکار‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫آﯾﺎت و ﺸﺎ ی آﺳﻤﺎن و ز ﻦ ﯽ ﺬرﺪ و از آن روی ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺄَﻳ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ ﻓﻰ اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت‪ ‬و‪ ‬اﻷَر‪‬ضِ ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺮﱡونَ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪ -105‬ﻳﻮﺳﻒ(‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ أَﻛﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻻ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺸﺮِﻛُﻮنَ)‪ -106‬ﻳﻮﺳﻒ(‬

    ‫و )اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺑﻰﺧﺮد( ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮ ﺁﻳﺎت و ﻧﺸﺎﻧﻪهﺎ )ى ﻗﺪرت ﺣﻖ( در ﺁﺱﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ ﻣﻰﮔﺬرﻧﺪ و از ﺁن روى ﻣﻰﮔﺮداﻧﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و اآﺜﺮ ﺧﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺸﺮك ﺑﺎﺵﻨﺪ )و ﺟﺰ ﺧﺪا اﻣﻮر دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﻣﺆﺙﺮ در اﻧﺘﻈﺎم ﻋﺎﻝﻢ داﻧﻨﺪ(‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗُﻞْ إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧَﺎب)‪ -27‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﻣﻜﻪ( ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺖ و ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ از ﺧﺪا ﺑﺮ )اﺙﺒﺎت ﻧﺒﻮت( او ﻧﺎزل ﻧﺸﺪ؟ﺕﻮ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻮ آﻪ )ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮﺁن‬

    ‫و ﻣﻌﺠﺰات دﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪ اآﻨﻮن( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﮔﻤﺮاﻩ و هﺮ آﻪ را آﻪ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﺕﻀﺮع و اﻧﺎﺑﻪ آﻨﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰآﻨﺪ‪.‬‬

    ‫از ﻮای ﻮد ﺖ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ أَﻧﺰَﻟْﻨَﻪ‪ ‬ﺣ‪‬ﻜْﻤﺎً ﻋ‪‬ﺮَﺑِﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻟَﺌﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﺖ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ك ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻚ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ و‪‬ﻟﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻻ و‪‬اقٍ)‪-37‬‬

    ‫اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را آﺘﺎﺑﻰ ﺑﺎ ﺣﻜﻤﺖ و ﻓﺼﺎﺣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ آﻪ ﺑﺮ ﺕﻮ ﺁﻣﺪ ﺑﺎز ﭘﻴﺮو ﻣﻴﻞ ﺟﺎهﻼﻧﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺵﺪى دﻳﮕﺮ ﻣﺪد و ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﻰ از )ﻗﻬﺮ( ﺧﺪا ﻧﺨﻮاهﻰ داﺵﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮرد و ﻮراک و ﻮی و ﻮس ﺮ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ذَر‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺄْﻛﻠُﻮا و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻤ‪‬ﺘﱠﻌ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﻬِﻬِﻢ‪ ‬اﻷَﻣ‪‬ﻞُ ﻓَﺴﻮ‪‬ف ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -3‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫‪٣٩٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫)اى رﺱﻮل ﻣﺎ( اﻳﻦ آﺎﻓﺮان )ﻝﺠﻮج( را واﮔﺬار ﺕﺎ ﺑﻪ ﺧﻮرد و ﺧﻮاب ﻃﺒﻴﻌﺖ و ﻝﺬات ﺣﻴﻮاﻧﻰ ﺱﺮﮔﺮم ﺑﺎﺵﻨﺪ و ﺁﻣﺎل و اوهﺎم دﻧﻴﻮى ﺁﻧﺎن‬

    ‫را ﻏﺎﻓﻞ ﮔﺮداﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ )ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ آﺎﻣﺮاﻧﻰ ﺑﻴﻬﻮدﻩ را( ﺑﻪ زودى ﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ را د ﻮا ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻧُﺰﱢلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ إِﻧﱠﻚ ﻟَﻤ‪‬ﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -6‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اى آﺴﻰ آﻪ )ﻣﺪﻋﻰ ﺁﻧﻰ آﻪ( ﻗﺮﺁن از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﺎزل ﺵﺪﻩ ﺕﻮ )ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﺎ( ﻣﺤﻘﻘﺎ دﻳﻮاﻧﻪاى‪.‬‬

    ‫ﻤﺎ ﺸﺎن را آﯾﺎت ا ﯽ ﯽ ﻨﺪ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻓَﺘَﺤ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ ﺑ‪‬ﺎﺑﺎً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻓَﻈﻠﱡﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺮُﺟ‪‬ﻮنَ)‪ -14‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ آﺎﻓﺮان اﻣﺘﺖ درى از ﺁﺱﻤﺎن ﺑﮕﺸﺎﻳﻴﻢ ﺕﺎ داﺋﻢ ﺑﺮ ﺁﺱﻤﺎﻧﻬﺎ ﻋﺮوج )ﻳﺎ ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰول( آﻨﻨﺪ‪،‬‬

    ‫ﻟَﻘَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﺳﻜﱢﺮَت أَﺑ‪‬ﺼﺮُﻧَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﺤ‪‬ﻮر‪‬ونَ)‪ -15‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﺑ‪‬ﺮُوﺟﺎً و‪ ‬ز‪‬ﻳ‪‬ﻨﱠﻬ‪‬ﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﻈ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -16‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫ﺑﺎز هﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺎ را ﻓﺮو ﺑﺴﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ در ﻣﺎ ﺱﺤﺮ و ﺟﺎدوﻳﻰ ﺑﻪ آﺎر ﺑﺮدﻩاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ در ﺁﺱﻤﺎن آﺎﺧﻬﺎى ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮاﻓﺮاﺵﺘﻴﻢ و ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﺑﻴﻨﺎﻳﺎن ﻋﺎﻝﻢ ﺁن آﺎﺧﻬﺎ را ﺑﻪ زﻳﺐ و زﻳﻮر ﺑﻴﺎراﺱﺘﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ﺖ از ﻮای ﺲ ‪ ،‬ﺮت و ا ﯽ ﺮ ﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺮُك إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺳﻜْﺮَﺗﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻬ‪‬ﻮنَ)‪ -72‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫‪٣٩٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫)اى ﻣﺤﻤﺪ( ﺑﻪ ﺟﺎن ﺕﻮ ﻗﺴﻢ آﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم دﻧﻴﺎ هﻤﻴﺸﻪ ﻣﺴﺖ ﺵﻬﻮات ﻧﻔﺴﺎﻧﻰ و ﺑﻪ ﺣﻴﺮت و ﻏﻔﻠﺖ و ﮔﻤﺮاهﻰ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ را اﺳﺎ ﺮ او ﻦ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَﻧﺰَلَ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -24‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫و هﺮﮔﺎﻩ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم )ﻣﺴﺘﻜﺒﺮ( ﮔﻔﺘﻪ ﺵﻮد آﻪ ﺧﺪاﻳﺘﺎن ﭼﻪ ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ؟ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺁﻳﺎت هﻤﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ ا ﺸﺎن‪ ،‬ت ﯿﺎ اﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺻﺮﱠﻓْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺬﱠﻛﱠﺮُوا و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺰِﻳﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪ -41‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫و ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن اﻧﻮاع ﺱﺨﻨﺎن را ﻧﻴﻜﻮ ﺑﻴﺎن آﺮدﻳﻢ ﺕﺎ ﺧﻠﻖ ﻣﺘﺬآﺮ ﺵﻮﻧﺪ و از ﺁن ﭘﻨﺪ ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﻝﻴﻜﻦ ﺑﺪان را ﺑﻪ ﺟﺰ ﻧﻔﺮت ﺣﺎﺹﻠﻰ‬

    ‫ﻧﻤﻰاﻓﺰاﻳﺪ‬

    ‫ﮫﺎ ﺎﯿﭘ ﺮ ﯽ د ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﺿﺮَﺑ‪‬ﻮا ﻟَﻚ اﻷَﻣ‪‬ﺜَﺎلَ ﻓَﻀﻠﱡﻮا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنَ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -48‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫ﺑﻨﮕﺮ ﺕﺎ ﭼﻪ ﻧﺴﺒﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﺕﻮ ﻣﻰدهﻨﺪ!ﭘﺲ ﮔﻤﺮاﻩ ﺵﺪﻧﺪ و هﻴﭻ راﻩ ﺧﻼﺹﻰ ﻧﻤﻰﻳﺎﺑﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻢ ﻨﺎ ﺪا رﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬ‪‬ه‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ ﻓَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ اﻻَﺧ‪‬ﺮَةِ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ و‪ ‬أَﺿﻞﱡ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -72‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫هﺮ آﺲ در اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ )ى آﻔﺮ و ﺟﻬﻞ و ﺽﻼﻝﺖ( اﺱﺖ در ﻋﺎﻝﻢ ﺁﺧﺮت ﻧﻴﺰ )از ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﺑﻬﺸﺘﻴﺎن و ﺵﻬﻮد و ﺟﻤﺎل ﺣﻖ( ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ و‬

    ‫ﮔﻤﺮاﻩﺕﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫‪٣٩٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫آﯾﺎت ﻨﺎت ﻃ ﻨﺪ ‪،‬اﻣﺎ آن ﺸﺎ را ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻨَﺎ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﺗَﺄْﺗﻬِﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔُ ﻣ‪‬ﺎ ﻓﻰ اﻟﺼﺤ‪‬ﻒ‪ ‬اﻷُوﻟﻰ)‪ -133‬اﻻﻧﺒﻴﺎ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا )ﻣﺤﻤﺪ( ﺁﻳﺖ و دﻝﻴﻠﻰ روﺵﻦ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى ﻣﺎ ﻧﻤﻰﺁورد؟ﺁﻳﺎ ﺁﻳﺎت ﺑﻴّﻨﻪ آﺘﺐ ﭘﻴﺸﻴﻦ )ﭼﻮن ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و‬

    ‫ﺹﺤﻒ آﻪ در هﻤﻪ ذآﺮ اوﺹﺎف ﻧﺒﻮت هﺴﺖ( ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪ؟‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را ﻮاب ی ﺒﺎ و ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ را‪ ،‬ﺷﺎ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻗَﺎﻟُﻮا أَﺿﻐَﺚ أَﺣ‪‬ﻠَﻢِ ﺑ‪‬ﻞِ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺷﺎﻋ‪‬ﺮٌ ﻓَﻠْﻴ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻛﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻞَ اﻷَو‪‬ﻟُﻮنَ)‪-5‬اﻻﻧﺒﻴﺎ(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم )ﻏﺎﻓﻞ ﻧﺎدان( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﺱﺨﻨﺎن ﻗﺮﺁن ﺧﻮاب و ﺧﻴﺎﻝﻰ ﺑﻰاﺱﺎس اﺱﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ آﻠﻤﺎت را ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﻠﻜﻪ ﺵﺎﻋﺮ ﺑﺰرﮔﻰ‬

    ‫اﺱﺖ وﮔﺮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﮔﺬﺵﺘﻪ ﺁﻳﺖ و ﻣﻌﺠﺰﻩاى ﺑﺮاى ﻣﺎ ﺑﻴﺎورد‪.‬‬

    ‫ﻮن ان‪ ،‬ا ﺬا ر ﻖ را ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أُﻧﺬ‪‬ر‪‬ﻛﻢ ﺑِﺎﻟْﻮ‪‬ﺣ‪‬ﻰِ و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬اﻟﺪ‪‬ﻋ‪‬ﺎء‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻨﺬَر‪‬ونَ)‪ -45‬اﻻﻧﺒﻴﺎ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ آﻪ ﻣﻦ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ وﺣﻰ ﺧﺪا )از ﻋﺬاﺑﺶ( ﻣﻰﺕﺮﺱﺎﻧﻢ وﻝﻰ ﮔﻮش آﺮ هﻨﮕﺎم وﻋﻆ و اﻧﺪرز‪ ،‬ﺱﺨﻦ و دﻋﻮت ﺣﻖ را ﻧﻤﻰﺵﻨﻮد‪.‬‬

    ‫ﻮن آ ن آﯾﺎت ا ﯽ ﻮ اﺪه ﻮ د ‪،‬آ ر ﺨﺎ ﺖ و ا ﮑﺎر ه آ ن ﺪی ا ﺖ دﯾﮏ ا ﺖ ﺗﻼوت ﻨﺪﮔﺎن ﻤ ﻪ ور ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﺮِف ﻓﻰ و‪‬ﺟ‪‬ﻮه‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا اﻟْﻤ‪‬ﻨﻜﺮَ ﻳ‪‬ﻜﺎد‪‬ونَ ﻳ‪‬ﺴﻄﻮنَ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﺘْﻠُﻮنَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻗُﻞْ أَ‬

    ‫ﻓَﺄُﻧَﺒ‪‬ﺌُﻜُﻢ ﺑِﺸﺮﱟ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻟ‪‬ﻜﻢ‪ ‬اﻟﻨﱠﺎر‪ ‬و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﺎ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺑِﺌْﺲ اﻟْﻤ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -72‬اﻟﺤﺞ(‬

    ‫‪٣٩٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫و هﺮﮔﺎﻩ ﺑﺮ اﻳﻦ آﺎﻓﺮان ﻣﻌﺎﻧﺪ ﺁﻳﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ ﺕﻼوت ﺵﻮد در ﭼﻬﺮﻩ ﺁن آﺎﻓﺮان ﺑﻪ ﺣﺪى اﺙﺮ ﻣﺨﺎﻝﻔﺖ و اﻧﻜﺎر ﻣﺸﺎهﺪﻩ آﻨﻰ آﻪ ﻧﺰدﻳﻚ‬

    ‫اﺱﺖ )از ﻓﺮط ﻏﻀﺐ( ﺑﺮ ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﻰ آﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺣﻤﻠﻪور ﺵﻮﻧﺪ‪) ،‬ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ( ﺑﮕﻮ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاﺑﻰ ﺑﺪﺕﺮ از اﻳﻦ‬

    ‫ﺧﺒﺮ دهﻢ؟ﺁن ﺁﺕﺶ دوزخ اﺱﺖ آﻪ ﺧﺪا ﺁن را ﺑﻪ آﺎﻓﺮان وﻋﺪﻩ دادﻩ اﺱﺖ و ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ ﺑﺎزﮔﺸﺘﮕﺎهﻰ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﻮن آ ن آﯾﺎت ا ﯽ ﺗﻼوت ﻮد ‪،‬واﭘﺲ ﯽ روﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺪ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘﻰ ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻓَﻜُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ أَﻋ‪‬ﻘَﺒِﻜﻢ‪ ‬ﺗَﻨﻜ‪‬ﺼﻮنَ)‪ -66‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫زﻳﺮا هﻤﺎﻧﺎ ﺁﻳﺎت ﻣﻦ ﺑﺮ ﺵﻤﺎ ﺕﻼوت ﻣﻰﺵﺪ و ﺵﻤﺎ واﭘﺲ ﻣﻰرﻓﺘﻴﺪ )و ﺑﺮ آﻔﺮ ﻣﻰاﻓﺰودﻳﺪ(‬

    ‫ﻖ را ﻊ ﻮای ﺲ ﻮد ﯽ ﻮا ﻨﺪ و از ذ ا ﯽ ا اض ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔَﺴﺪ‪‬ت‪ ‬اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت و‪ ‬اﻷَر‪‬ض و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻴﻬِﻦﱠ ﺑ‪‬ﻞْ أَﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺬ‪‬ﻛﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪-71‬‬

    ‫اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺣﻖ ﺕﺎﺑﻊ هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺁﻧﺎن ﺵﻮد هﻤﺎﻧﺎ ﺁﺱﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ و هﺮ آﻪ در ﺁﻧﻬﺎﺱﺖ ﻓﺎﺱﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺵﺪ‪) .‬و آﺎﻓﺮان از ﺟﻬﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺟﻨﻮن ﺑﻪ‬

    ‫رﺱﻮل ﻣﺎ دادﻧﺪ؛ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺎ اﻧﺪرز ﻗﺮﺁن ﺑﺰرگ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ و ﺁﻧﺎن از اﻳﻦ اﻧﺪرز ﺧﻮد اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ‬

    ‫ﺘﺎده ا ﺖ ؟‬ ‫ﻮ ﻨﺪ ا ﻦ ا ﺖ آن ﯽ ﺪا رﺳﺎ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ك إِن ﻳ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬُوﻧَﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﺰُواً أَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟﱠﺬ‪‬ى ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺚ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪ -41‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫اﻳﻦ آﺎﻓﺮان هﺮﮔﺎﻩ ﺕﻮ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ )از ﺣﺴﺪ( آﺎرى ﻧﺪارﻧﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺕﻮ را ﺕﻤﺴﺨﺮ آﺮدﻩ )و ﮔﻮﻳﻨﺪ( ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺮد هﻤﺎن اﺱﺖ آﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ رﺱﺎﻝﺖ‬

    ‫ﺑﺮ ﺧﻠﻖ ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ؟‬

    ‫‪٣٩٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﯽ ﻮ ﺪ و ﯽ اﺪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﺴﺐ أَنﱠ أَﻛﺜﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮنَ أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺎﻷَﻧْﻌ‪‬ﻢِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺿﻞﱡ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -44‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﻳﺎ ﭘﻨﺪارى آﻪ اآﺜﺮ اﻳﻦ آﺎﻓﺮان ﺣﺮﻓﻰ ﻣﻰﺵﻨﻮﻧﺪ ﻳﺎ ﻓﻜﺮ و ﺕﻌﻘﻠﻰ دارﻧﺪ؟اﻳﻨﺎن )در ﺑﻰﻋﻘﻠﻰ( ﺑﺲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎﻧﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ )ﻧﺎدانﺕﺮ و(‬

    ‫ﮔﻤﺮاﻩﺕﺮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﮫﺎ از ﻮای ﺲ ﻮد ﭘ ﺮوی ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺕﻘﺎﺽﺎى ﺕﻮ ﺟﻮاب ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ داد در اﻳﻦ ﺹﻮرت ﺑﺪان آﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺕﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺱﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺕﺮ از ﺁن‬

    ‫آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺱﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺕﻤﺎم ﺣﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪاﻳﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ‬

    ‫آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻤﺎ ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮان را ﻨﺎت و ﺐ آوردﺪ ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢب ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬اﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -184‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺕﻮ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ )ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﺒﺎش آﻪ( ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ هﻢ آﻪ ﻣﻌﺠﺰات و زﺑﻮرهﺎ و آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ روﺵﻦ ﺁوردﻧﺪ ﻧﻴﺰ‬

    ‫ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻨﺎن د ﻦ ﺪﯾﺪ ز ﻢ زﺑﺎن ز ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٩٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﻟَﺘُﺒ‪‬ﻠَﻮ‪‬نﱠ ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﻮ‪‬ﻟ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﻔُﺴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﺘَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺷﺮَﻛُﻮا أَذًى ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً و‪ ‬إِن‬

    ‫ﺗَﺼﺒﺮُوا و‪ ‬ﺗَﺘﱠﻘُﻮا ﻓَﺈِنﱠ ذَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﺰْمِ اﻷُﻣ‪‬ﻮرِ)‪ -186‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘًﺎ ﺵﻤﺎ را در ﻣﺎل و ﺟﺎن ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ آﺮد و از ﺁﻧﻬﺎ آﻪ ﭘﻴﺶ از ﺵﻤﺎ آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ دادﻩ ﺵﺪ و از ﻣﺸﺮآﺎن زﺧﻢ زﺑﺎن‬

    ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮاهﻴﺪ ﺵﻨﻴﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺹﺒﺮ ﭘﻴﺸﻪ آﺮدﻩ و ﭘﺮهﻴﺰآﺎر ﺵﻮﻳﺪ )اﻝﺒﺘﻪ ﻇﻔﺮ ﻳﺎﺑﻴﺪ( آﻪ ﺙﺒﺎت و ﺕﻘﻮا ﺱﺒﺐ ﻗﻮت ارادﻩ در آﺎرهﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮان زﻣﺎن ﻮد را ه و ا ا ء ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬اﺳﺘﻬ‪‬ﺰِئَ ﺑِﺮُﺳﻞٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓَﺤ‪‬ﺎقَ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺳﺨ‪‬ﺮُوا ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -10‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ هﻢ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﻮد را ﺱﺨﺖ اﺱﺘﻬﺰاء آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﺎن را آﻴﻔﺮ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ داﻣﻨﮕﻴﺮ ﺵﺪ‪.‬‬

    ‫ﺗ ﺬ ﺎﯿﭘ ﺮان ﻨﺎ ﯽ ﻮ ﻨﺪ ا ﺸﺎن را ا ﺮده و ﻤ ﻦ ﺳﺎزد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺪ‪ ‬ﻧَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﺤ‪‬ﺰُﻧُﻚ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻓَﺈِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮﻧَﻚ و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬ونَ)‪ -33‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﺕﺤﻘﻴﻖ ﻣﻰداﻧﻴﻢ آﻪ آﺎﻓﺮان در ﺕﻜﺬﻳﺐ ﺕﻮ ﺱﺨﻨﺎﻧﻰ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺕﻮ را اﻓﺴﺮدﻩ و ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﻰﺱﺎزد‪) .‬دل ﺵﺎد دار( آﻪ ﺁن ﺱﺘﻤﻜﺎران ﻧﻪ‬

    ‫ﺕﻮ را ﺕﻜﺬﻳﺐ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را اﻧﻜﺎر ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺰی را ا ﮑﺎر ﻨﺪ آن اﺣﺎ ﺪا رﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻴﻄﻮا ﺑِﻌ‪‬ﻠْﻤ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻬِﻢ‪ ‬ﺗَﺄْوِﻳﻠُﻪ‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ‬

    ‫اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -39‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ اﻧﻜﺎر ﭼﻴﺰى را ﻣﻰآﻨﻨﺪ آﻪ ﻋﻠﻤﺸﺎن ﺑﻪ ﺁن اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ و ﺣﻘﻴﻘﺖ و ﺑﺎﻃﻦ ﺁن هﻨﻮز ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﺮﺱﻴﺪﻩ اﺱﺖ‪ ،‬ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن هﻢ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ‬

    ‫رﺱﻞ و ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﻋﺎﻗﺒﺖ آﺎر ﺱﺘﻤﻜﺎران ﻋﺎﻝﻢ ﺑﻪ آﺠﺎ آﺸﻴﺪ!‬

    ‫‪٣٩٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﯿﺎری از دم ﭘﺲ از ﻮر ﭘﺒﺎ ﺮان ا ﯽ ‪ ،‬ﻨﺎی ﺮ ﯽ و ﺴﺎد ﺑ ﺬا رﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦْ أَﺟ‪‬ﻞِ ذَﻟ‪‬ﻚ ﻛﺘَﺒ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ أَﻧﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺘَﻞَ ﻧَﻔْﺴﺎ ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻧَﻔْﺲٍ أَو‪ ‬ﻓَﺴﺎد‪ ‬ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻓَﻜَﺄَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺘَﻞَ اﻟﻨﱠﺎس ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً و‪‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻨَﺎ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬إِنﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ‬ ‫ﻣ‪‬ﻦْ أَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎﻫ‪‬ﺎ ﻓَﻜَﺄَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ اﻟﻨﱠﺎس ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً‬

    ‫ﻟَﻤ‪‬ﺴﺮِﻓُﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺱﺒﺐ ﺑﺮ ﺑﻨﻰ اﺱﺮاﺋﻴﻞ ﺣﻜﻢ ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ هﺮ آﺲ ﻧﻔﺴﻰ را ﺑﺪون ﺣﻖ و ﻳﺎ ﺑﻰﺁﻧﻜﻪ ﻓﺴﺎد و ﻓﺘﻨﻪاى در زﻣﻴﻦ آﺮدﻩ‪ ،‬ﺑﻜﺸﺪ ﻣﺜﻞ ﺁن ﺑﺎﺵﺪ‬

    ‫آﻪ هﻤﻪ ﻣﺮدم را آﺸﺘﻪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ ﻧﻔﺴﻰ را ﺣﻴﺎت ﺑﺨﺸﺪ )از ﻣﺮگ ﻧﺠﺎت دهﺪ( ﻣﺜﻞ ﺁن اﺱﺖ آﻪ هﻤﻪ ﻣﺮدم را ﺣﻴﺎت ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ‪ .‬و هﺮ ﺁﻳﻨﻪ‬

    ‫رﺱﻮﻻن ﻣﺎ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺁﻧﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات روﺵﻦ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺱﭙﺲ ﺑﺴﻴﺎرى از ﻣﺮدم ﺑﻌﺪ از ﺁﻣﺪن رﺱﻮﻻن ﺑﺎز روى زﻣﻴﻦ ﺑﻨﺎى ﻓﺴﺎد و ﺱﺮآﺸﻰ را‬

    ‫ﮔﺬاﺵﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫د ﻮر ز ﯽ و ﺪ ﮐﺎری ﯽ د ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﻣ‪‬ﺮُﻛُﻢ ﺑِﺎﻟﺴﻮء‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻔَﺤ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬أَن ﺗَﻘُﻮﻟُﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻻ ﺗَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -169‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫اﻳﻦ دﺵﻤﻦ اﺱﺖ آﻪ ﺑﻪ ﺵﻤﺎ دﺱﺘﻮر زﺵﺘﻰ و ﺑﺪآﺎرى ﻣﻰدهﺪ و ﺑﺮ ﺁن ﻣﻰﮔﻤﺎرد آﻪ ﺱﺨﻨﺎﻧﻰ از روى ﺟﻬﻞ و ﻧﺎداﻧﻰ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ دهﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﯿﺎ را ﻖ ﺑ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺘُﻠُﻮنَ اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻴﻦَ ﺑِﻐَﻴﺮِ ﺣ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺘُﻠُﻮنَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﺄْﻣ‪‬ﺮُونَ ﺑِﺎﻟْﻘ‪‬ﺴﻂ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْﻫ‪‬ﻢ ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ‬

    ‫أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -21‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺵﻮﻧﺪ و اﻧﺒﻴﺎء را ﺑﻰﺟﺮم و ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﺑﻜﺸﻨﺪ و ﺁن ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ )ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ درﺱﺘﻰ و ﻋﺪل ﺧﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺘﻞ رﺱﺎﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﻖ‪ ،‬ﺒﺎس ﺑﺎ ﻞ ﯽ ﭘﻮﺷﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٣٩٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻠْﺒِﺴﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ و‪ ‬ﺗَﻜْﺘُﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -71‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﭼﺮا ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﺸﺘﺒﻪ ﺱﺎزﻳﺪ )ﺕﺎ ﭼﺮاغ ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎد ﺵﺒﻬﺎت ﺧﺎﻣﻮش آﻨﻴﺪ( و ﺣﻖ را ﭘﻮﺵﻴﺪﻩ ﻣﻰدارﻳﺪ در ﺹﻮرﺕﻰ‬

    ‫آﻪ )ﺑﻪ ﺣﻘّﺎﻧﻴّﺖ ﺁن( ﺁﮔﺎهﻴﺪ؟!‬

    ‫ﻮن آﯾﺎت ا ﯽ را ﻮﺪ‪ ،‬ﺪا ن ورزﯾﺪه وآن را ا اء ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓﻰ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ أَنْ إِذَا ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜْﻔَﺮُ ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰَأُ ﺑﻬ‪‬ﺎ ﻓَﻼ ﺗَﻘْﻌ‪‬ﺪ‪‬وا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﻳﺨُﻮﺿﻮا ﻓﻰ‬

    ‫ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻏَﻴﺮِه‪ ‬إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬إِذاً ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎﻣ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻨَﻔ‪‬ﻘ‪‬ﻴﻦَ و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ ﻓﻰ ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﻨﱠﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً)‪ -140‬اﻟﻨﺴﺎ(‬

    ‫و ﻣﺤﻘﻘًﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ در آﺘﺎب ﺧﻮد اﻳﻦ ﺣﻜﻢ را ﺑﺮ ﺵﻤﺎ ﻓﺮﺱﺘﺎد آﻪ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را ﺵﻨﻴﺪﻳﺪ آﻪ ﺑﺪان آﺎﻓﺮ ﺵﻮﻧﺪ و اﺱﺘﻬﺰا آﻨﻨﺪ ﭘﺲ ﺑﺎ ﺁن‬

    ‫ﮔﺮوﻩ )ﻣﻨﺎﻓﻖ( ﻣﺠﺎﻝﺴﺖ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﺕﺎ در ﺣﺪﻳﺜﻰ دﻳﮕﺮ داﺧﻞ ﺵﻮﻧﺪ‪ ،‬آﻪ )اﮔﺮ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن هﻤﻨﺸﻴﻦ ﺵﻮﻳﺪ( ﺁن ﮔﺎﻩ ﺵﻤﺎ هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺎن هﺴﺘﻴﺪ‪ .‬و ﺧﺪا ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن‬

    ‫را ﺑﺎ آﺎﻓﺮان در ﺟﻬﻨﻢ ﺟﻤﻊ ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫زﻣﺎن ‪،‬ﺎﯿﭘ ﺮان ﻮد را ﺖ ا اء ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬اﺳﺘﻬ‪‬ﺰِئَ ﺑِﺮُﺳﻞٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓَﺤ‪‬ﺎقَ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺳﺨ‪‬ﺮُوا ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -10‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ هﻢ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﻮد را ﺱﺨﺖ اﺱﺘﻬﺰاء آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﺎن را آﻴﻔﺮ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ داﻣﻨﮕﻴﺮ ﺵﺪ‪.‬‬

    ‫ﺗ ﺬ ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ﻨﺎ ﯽ ﻮ ﻨﺪ ا ﺸﺎن را ا ﺮده و ﻤ ﻦ ﺳﺎزد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺪ‪ ‬ﻧَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﺤ‪‬ﺰُﻧُﻚ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻓَﺈِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮﻧَﻚ و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬ونَ)‪ -33‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﺕﺤﻘﻴﻖ ﻣﻰداﻧﻴﻢ آﻪ آﺎﻓﺮان در ﺕﻜﺬﻳﺐ ﺕﻮ ﺱﺨﻨﺎﻧﻰ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺕﻮ را اﻓﺴﺮدﻩ و ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﻰﺱﺎزد‪) .‬دل ﺵﺎد دار( آﻪ ﺁن ﺱﺘﻤﻜﺎران ﻧﻪ‬

    ‫ﺕﻮ را ﺕﻜﺬﻳﺐ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را اﻧﻜﺎر ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٠٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﺪا وغ ﻨﺪﺪ و آﯾﺎت ا ﯽ را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻤ‪‬ﻦْ أَﻇﻠَﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻓْﺘﺮَى ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﺬ‪‬ﺑﺎً أَو‪ ‬ﻛَﺬﱠب ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺼ‪‬ﻴﺒﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻨَﺎ‬

    ‫‪‬ﻳﺘَﻮ‪‬ﻓﱠﻮ‪‬ﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا أَﻳ‪‬ﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮنَ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺿﻠﱡﻮا ﻋ‪‬ﻨﱠﺎ و‪ ‬ﺷﻬِﺪ‪‬وا ﻋ‪‬ﻠﻰ أَﻧﻔُﺴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬أَﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻛَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -37‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫ﭘﺲ آﻴﺴﺖ ﺱﺘﻤﻜﺎرﺕﺮ از ﺁن آﺲ آﻪ ﺑﺮ ﺧﺪاى دروغ ﺑﻨﺪد ﻳﺎ ﺁﻳﺎت او را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﻨﺪ؟ﺁﻧﺎن از آﺘﺎب )ﻗﻀﺎ و ﻗﺪر اﻝﻬﻰ ﻳﺎ از ﻧﺎﻣﻪ اﻋﻤﺎل( ﺑﻪ‬

    ‫ﺑﻬﺮﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ رﺱﻴﺪ‪ ،‬ﺕﺎ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻓﺮﺱﺘﺎدﮔﺎن ﻣﺎ )ﻣﻠﻚ اﻝﻤﻮت و ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﻗﺒﺾ روح( ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻓﺮا رﺱﻨﺪ آﻪ ﻗﺒﺾ روح ﺁﻧﺎن آﻨﻨﺪ ﺑﻪ‬

    ‫ﺁﻧﺎن ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﭼﻪ ﺵﺪﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎﻳﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺟﺎى ﺧﺪا ﺑﻪ رﺑﻮﺑﻴﺖ ﻣﻰﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺘﺎن ﺟﻤﺎدى و ﻏﻴﺮ ﺟﻤﺎدى و هﻮاهﺎى ﻧﻔﺴﺎﻧﻰ( ؟ﭘﺎﺱﺦ دهﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫هﻤﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ و ﻧﺎﺑﻮد ﺵﺪﻧﺪ‪ .‬و ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ زﻳﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﮔﻮاهﻰ دهﻨﺪ آﻪ آﺎﻓﺮ ﺑﻮدﻩاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﻘﺎ ا ﯽ ‪،‬آ ا ﻤﺎن ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﻓُﻮﻧَﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﻓُﻮنَ أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬إِنﱠ ﻓَﺮِﻳﻘﺎً ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻜْﺘُﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -146‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﮔﺮوهﻰ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ آﺘﺎب ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ‪) ،‬ﻣﺤﻤﺪ ﺹﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺱﻠّﻢ و ﺣﻘّﺎﻧﻴّﺖ( او را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﻣﻰﺵﻨﺎﺱﻨﺪ هﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ آﻪ ﻓﺮزﻧﺪان‬

    ‫ﺧﻮد را‪ ،‬و ﻝﻜﻦ ﮔﺮوهﻰ از ﺁﻧﺎن )از راﻩ ﻋﻨﺎد( ﺣﻖ را آﺘﻤﺎن ﻣﻰآﻨﻨﺪ در ﺹﻮرﺕﻰ آﻪ ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ﺁن دارﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮن آﯾﺎت ا ﯽ ﺗﻼوت ﻮد‪ ،‬آ ا ا ﺴﺎ ﯽ از ﺬ ‪ A‬ﮕﺎن ﺪ آ ﮫﺎ ھﻢ ﻮن آن‪ ،‬ﻮا ﻨﺪ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻗَﺪ‪ ‬ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﻟَﻮ‪ ‬ﻧَﺸﺎء‪ ‬ﻟَﻘُﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻫ‪‬ﺬَا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -31‬اﻻﻧﻔﺎل(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺕﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺵﻨﻴﺪﻳﻢ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺎ هﻢ ﻣﻰﺧﻮاﺱﺘﻴﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁن ﻣﻰﮔﻔﺘﻴﻢ‪ ،‬اﻳﻦ ﭼﻴﺰى ﺟﺰ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻖ را ﺑﺎ ﻞ ﭘﻮﺷﺎ ﻨﺪ وآ ا ﭘ ﮫﺎن ﺳﺎزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﺗَﻠْﺒِﺴﻮا اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ و‪ ‬ﺗَﻜْﺘُﻤ‪‬ﻮا اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -42‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫‪٤٠١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫و ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﭙﻮﺵﺎﻧﻴﺪ و ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﭘﻨﻬﺎن ﻧﺴﺎزﻳﺪ و ﺣﺎل ﺁﻧﻜﻪ )ﺑﻪ ﺣﻘّﺎﻧﻴّﺖ ﺁن( واﻗﻔﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻘﺎن ا ﮑﺎر ﻨﺎت ﻧ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَﻧﺰَﻟْﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُ ﺑِﻬ‪‬ﺎ إِﻻ اﻟْﻔَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -99‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺎ )ﺑﺮاى اﺙﺒﺎت ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى ﺕﻮ( ﺁﻳﺎت و دﻻﻳﻞ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺕﻮ ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ‪ ،‬و ﺑﺠﺰ ﻓﺎﺱﻘﺎن )و اهﻞ ﻋﻨﺎد( آﺴﻰ اﻧﻜﺎر ﺁن ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را ا ﺮا ﻖ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﻗُﻞْ ﻓَﺄْﺗُﻮا ﺑِﺴﻮر‪‬ةٍ ﻣ‪‬ﺜْﻠ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اد‪‬ﻋ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻦِ اﺳﺘَﻄﻌ‪‬ﺘُﻢ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -38‬اﻟﺘﻮﺑﻪ (‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ ﻗﺮﺁن را )ﻣﺤﻤﺪ( ﺧﻮد ﺑﺎﻓﺘﻪ اﺱﺖ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ راﺱﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ ﺵﻤﺎ ﺧﻮد و هﻢ از هﺮ آﺲ ﻧﻴﺰ ﻣﻰﺕﻮاﻧﻴﺪ آﻤﻚ ﺑﻄﻠﺒﻴﺪ‬

    ‫و ﻳﻚ ﺱﻮرﻩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁن ﺑﻴﺎورﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺑﺎ ﺪا و ﻣﻼﺋ ﻪ و ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ و ﺮ ﻞ و ‪ A‬ﮑﺎ ﻞ د ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣﻦ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ا ﻟﱢﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻠ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﺟِﺒﺮِﻳﻞَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻴﻜَﺎت‪ ‬ﻓَﺈِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪ ‬ﻟﱢﻠْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -98‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫هﺮ آﺲ ﺑﺎ ﺧﺪا و ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن و رﺱﻮﻻن او و ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ و ﻣﻴﻜﺎﺋﻴﻞ دﺵﻤﻦ اﺱﺖ )ﻣﺤﻘﻘﺎ آﺎﻓﺮ اﺱﺖ و( ﺧﺪا هﻢ دﺵﻤﻦ آﺎﻓﺮان اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﯿﺪی ﺮ ﺪ ‪:‬‬ ‫ﺿﻼ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐِ اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﻧﺰَلَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻠَﺌ َﻜﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻛُﺘُﺒِﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻠ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻻَﺧ‪‬ﺮِ ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﻞﱠ ﺿﻠَﻼ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪاً)‪ -136‬اﻟﻨﺴﺎ(‬

    ‫‪٤٠٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ )ﺑﻪ زﺑﺎن( اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﺪ‪) ،‬ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ و از دل هﻢ( اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺪا و رﺱﻮل او و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺑﻪ رﺱﻮل ﺧﻮد ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ و‬

    ‫آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﭘﻴﺶ از او ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ )ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ( ‪ .‬و هﺮ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا و ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن و آﺘﺎﺑﻬﺎ )ى ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ( و رﺱﻮﻻن او و روز ﻗﻴﺎﻣﺖ آﺎﻓﺮ ﺵﻮد‬

    ‫ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﺱﺨﺖ و دور )از ﺱﻌﺎدت( دراﻓﺘﺎدﻩ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫د ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮد‬ ‫آﯾﺎت ﻖ آ ن‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ ﺗَﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬أَ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻫ‪‬ﺬَا و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻔْﻠ‪‬ﺢ‪ ‬اﻟﺴﺤ‪‬ﺮُونَ)‪ -77‬اﻟﺘﻮﺑﻪ (‬

    ‫ﻣﻮﺱﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺣﻖ آﻪ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﺁﻣﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺱﺤﺮ ﻣﻰدهﻴﺪ؟ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺱﺤﺮ اﺱﺖ و ﺣﺎل ﺁﻧﻜﻪ ﺱﺎﺣﺮان را هﺮﮔﺰ ﻓﻼح و‬

    ‫ﻓﻴﺮوزى ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد؟!‬

    ‫ده و ﺪا وغ ﻨﺪﺪ ‪:‬‬ ‫ا ﻦ ﻇﺎﻟﻤﺎن آﯾﺎت ا ﯽ را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻇﻠَﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻓْﺘﺮَى ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﺬ‪‬ﺑﺎً أَو‪ ‬ﻛَﺬﱠب ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻔْﻠ‪‬ﺢ‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪-21‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫و آﻴﺴﺖ ﺱﺘﻤﻜﺎرﺕﺮ از ﺁن آﺲ آﻪ ﺑﺮ ﺧﺪا دروغ ﺑﺴﺖ ﻳﺎ ﺁﻳﺎت او را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮد؟هﺮﮔﺰ ﺱﺘﻤﻜﺎران را رﺱﺘﮕﺎرى ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﺮای آ ت و ﺖ را ﮫﺎ از آن ﻮد دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ إِن ﻛﺎﻧَﺖ ﻟَﻜﻢ‪ ‬اﻟﺪ‪‬ار‪ ‬اﻻَﺧ‪‬ﺮَةُ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺧَﺎﻟ‪‬ﺼﺔً ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺘَﻤ‪‬ﻨﱠﻮ‪‬ا اﻟْﻤ‪‬ﻮ‪‬ت إِن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -94‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻦ ﻳ‪‬ﺘَﻤ‪‬ﻨﱠﻮ‪‬ه‪ ‬أَﺑ‪‬ﺪ‪‬ا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪‬ﻣ‪‬ﺖ أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻴﻢ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -95‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ ﺱﺮاى ﺁﺧﺮت را )ﺑﺎ ﺁن هﻤﻪ ﻧﻌﻤﺖ( ﺧﺪا ﺑﻪ ﺵﻤﺎ اﺧﺘﺼﺎص دادﻩ دون ﺱﺎﻳﺮ ﻣﺮدم‪ ،‬ﺑﺎﻳﺴﺘﻰ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﺁرزوﻣﻨﺪ ﺑﺎﺵﻴﺪ اﮔﺮ‬

    ‫راﺱﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٠٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺁرزوى ﻣﺮگ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ آﺮد‪) ،‬زﻳﺮا ﻋﺬاب ﺱﺨﺖ( ﺑﻪ واﺱﻄﻪ آﺮدار ﺑﺪ ﺧﻮد )ﺑﺮاى ﺧﻮد در ﺁﺧﺮت ﻣﻬﻴﺎ آﺮدﻩاﻧﺪ( ‪ ،‬و ﺧﺪا ﺁﮔﺎﻩ‬

    ‫ﺑﻪ ﺱﺘﻤﻜﺎران اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻦ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﺧُﻞَ اﻟْﺠ‪‬ﻨﱠﺔَ إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻫ‪‬ﻮداً أَو‪ ‬ﻧَﺼﺮَى ﺗ‪‬ﻠْﻚ أَﻣ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﺎﺗُﻮا ﺑ‪‬ﺮْﻫ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬إِن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -111‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻳﻬﻮد ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻧﺮود ﺟﺰ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻳﻬﻮد‪ ،‬و ﻧﺼﺎرى ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺟﺰ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻧﺼﺎرى‪ .‬اﻳﻦ ﺕﻨﻬﺎ ﺁرزوى ﺑﺎﻃﻞ ﺁﻧﻬﺎﺱﺖ‪ ،‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﺑﺮ اﻳﻦ‬

    ‫دﻋﻮى ﺑﺮهﺎن ﺁورﻳﺪ اﮔﺮ راﺱﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻦ ﺪ‪:‬‬ ‫ﯽ ا ﺘﺎب ا ﯽ را ﻟ ﺲ ﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎز آ ا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻧَﺰﱠﻟْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻓﻰ ﻗ‪‬ﺮْﻃﺎسٍ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺴﻮه‪ ‬ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﻘَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -7‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ آﺘﺎﺑﻰ ﺑﺮ ﺕﻮ ﻓﺮﺱﺘﻴﻢ در آﺎﻏﺬى آﻪ ﺁن را ﺑﻪ دﺱﺖ ﺧﻮد ﻝﻤﺲ آﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎز آﺎﻓﺮان ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺱﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر‪.‬‬

    ‫ﻘﺎ ﻞ ﻤﺎ ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ اوا ی ﺧﻼف ﻮای ﺲ آ ن آرﺪ ا ﺘ ﺒﺎر ورزﯾﺪه ﺗ ﺬ ﺸﺎن ﻨﺪ و ﯽ را ﻞ رﺳﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﺑِﺎﻟﺮﱡﺳﻞِ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦَ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﻪ‪ ‬ﺑِﺮُوح اﻟْﻘُﺪ‪‬سِ أَ ﻓَﻜﻠﱠﻤ‪‬ﺎ‬

    ‫ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛُﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮلُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻻ ﺗﻬ‪‬ﻮ‪‬ى أَﻧﻔُﺴﻜُﻢ‪ ‬اﺳﺘَﻜْﺒﺮْﺗُﻢ‪ ‬ﻓَﻔَﺮِﻳﻘﺎً ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻓَﺮِﻳﻘﺎً ﺗَﻘْﺘُﻠُﻮنَ)‪ -87‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺱﻰ آﺘﺎب ﺕﻮرات ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و از ﭘﻰ او ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ و ﻋﻴﺴﻰ ﭘﺴﺮ ﻣﺮﻳﻢ را ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻝّﻪ روﺵﻦ‪ ،‬ﺣﺠﺘﻬﺎ دادﻳﻢ‬

    ‫و او را ﺑﻪ واﺱﻄﻪ روح اﻝﻘﺪس ﺕﻮاﻧﺎﻳﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪﻳﻢ‪ .‬ﺁﻳﺎ هﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى آﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا اواﻣﺮى ﺑﺮ ﺧﻼف هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺵﻤﺎ ﺁرد ﮔﺮدﻧﻔﺮازى و‬

    ‫ﺱﺮﭘﻴﭽﻰ ﻧﻤﻮدﻩ و )از راﻩ ﺣﺴﺪ( ﮔﺮوهﻰ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻩ و ﺟﻤﻌﻰ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻰرﺱﺎﻧﻴﺪ؟!‬

    ‫وه ﻂ ر ﻮل زﻣﺎن ﻮد را ﻖ دا ﻨﺪ و ﺘﺎده ا ﯽ ﻌﺪ از او‪ ،‬ﮐﺎ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤٠٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫َ إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻧُﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﻤ‪‬ﺎ و‪‬ر‪‬اء‪‬ه‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗُﻞْ‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻘْﺘُﻠُﻮنَ أَﻧﺒِﻴ‪‬ﺎء‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ إِن ﻛُﻨﺘُﻢ ﻣ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -91‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﻳﻬﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ‪ ،‬ﭘﺎﺱﺦ دهﻨﺪ آﻪ ﺕﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺕﻮرات آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺵﺪﻩ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ ﻏﻴﺮ‬

    ‫ﺕﻮرات آﺎﻓﺮ ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ‪ ،‬در ﺹﻮرﺕﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن آﺘﺎب ﺣﻖ اﺱﺖ و آﺘﺎب ﺁﻧﻬﺎ را ﺕﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ ﺵﻤﺎ در دﻋﻮى اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺕﻮرات‬

    ‫راﺱﺘﮕﻮﻳﻴﺪ ﭘﺲ ﭼﺮا ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﻣﻰآﺸﺘﻴﺪ؟‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮی ا ﻤﺎن ﯿﺎور ﻢ ‪ ،‬او ﺑﺎ ﯽ ای آورد آ ﺶ ﻮزد ‪:‬‬ ‫ﻮ ﻨﺪ ﺪا از ﻣﺎ ﭘ ﻤﺎن ﻪ‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻬِﺪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ أَﻻ ﻧُﺆْﻣ‪‬ﻦَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ ﺣ‪‬ﺘﻰ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻘُﺮْﺑ‪‬ﺎنٍ ﺗَﺄْﻛﻠُﻪ‪ ‬اﻟﻨﱠﺎر‪ ‬ﻗُﻞْ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛُﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠﻰ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى ﻗُﻠْﺘُﻢ‪ ‬ﻓَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺘَﻠْﺘُﻤ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -183‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺧﺪا از ﻣﺎ ﭘﻴﻤﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ آﻪ ﺑﻪ هﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎورﻳﻢ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ او ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻰ ﺁورد آﻪ در ﺁﺕﺶ ﺑﺴﻮزد‪ .‬ﺑﮕﻮ آﻪ ﭘﻴﺶ از ﻣﻦ‬

    ‫رﺱﻮﻻﻧﻰ ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁوردﻩ و اﻳﻦ را هﻢ آﻪ ﺧﻮاﺱﺘﻴﺪ ﺁوردﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اﮔﺮ راﺱﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ ﭼﺮا ﺁن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان را آﺸﺘﻴﺪ؟!‬

    ‫ﺮﭘده د ﮫﺎ ﺸﺎن ا ﺖ و ﯽ ﻮ ﮫﺎ ﺸﺎن ﻮن ﻦ ا ﯽ را ﻮﺪ ﮫﻢ آن ﻮا ﻨﺪ د و ﺖ ا ﮑﺎر ﻘﺎم ﺠﺎد آ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬أَﻛ‪‬ﻨﱠﺔً أَن ﻳ‪‬ﻔْﻘَﻬ‪‬ﻮه‪ ‬و‪ ‬ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﺮَو‪‬ا ﻛﻞﱠ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑﻬ‪‬ﺎ‬

    ‫ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪‬وك ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮﻧَﻚ ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -25‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ از ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﺱﺨﻦ ﺕﻮ ﮔﻮش ﻓﺮا دارﻧﺪ‪ ،‬وﻝﻰ ﻣﺎ ﭘﺮدﻩ ﺑﺮ دﻝﻬﺎﺵﺎن ﻧﻬﺎدﻩاﻳﻢ آﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ آﺮد و در ﮔﻮﺵﻬﺎى ﺁﻧﻬﺎ ﺱﻨﮕﻴﻨﻰ‬

    ‫ﻧﻬﺎدﻩاﻳﻢ‪ ،‬و اﮔﺮ هﻤﻪ ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ را ﻣﺸﺎهﺪﻩ آﻨﻨﺪ ﺑﺎز ﺑﺪان اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ ﺕﺎ ﺁﻧﺠﺎ آﻪ ﭼﻮن ﻧﺰد ﺕﻮ ﺁﻳﻨﺪ در ﻣﻘﺎم ﻣﺠﺎدﻝﻪ ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻩ‪ ،‬ﺁن آﺎﻓﺮان‬

    ‫ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﭼﻴﺰى ﺟﺰ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﻞ ﺘﺎب ‪،‬ﺑﺎ و ﻮدﯾ ﻪ ﺻﺪق آن ﻮا ﻨﺪ ‪ ،‬آﯾﺎت ﺪا ﮐﺎ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤٠٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﺸﻬ‪‬ﺪ‪‬ونَ)‪ -70‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﭼﺮا ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺵﻮﻳﺪ و ﺣﺎل ﺁﻧﻜﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﻪ ﺹﺪق ﺁن ﮔﻮاهﻴﺪ؟!‬

    ‫د ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﺆ ﻦ ادﯾﺎن ﻞ ﻮ ﻨﺪ ‪ :‬ای ﻣﺎ ﻮردن ﻣﺎ ل ﺮ ﻨﺎ ﯽ ﺪا رد وآ ا وغ ﺪا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻫ‪‬ﻞِ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻣ‪‬ﻦْ إِن ﺗَﺄْﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺑِﻘ‪‬ﻨﻄﺎرٍ ﻳ‪‬ﺆَد‪‬ه‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦْ إِن ﺗَﺄْﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺑِﺪ‪‬ﻳﻨَﺎرٍ ﻻ ﻳ‪‬ﺆَد‪‬ه‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ د‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗَﺎﺋﻤﺎً‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻴ‪‬ﺲ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻓﻰ اﻷُﻣ‪‬ﻴ‪‬ﻴﻦَ ﺳﺒِﻴﻞٌ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟْﻜَﺬ‪‬ب و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -75‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺑﻌﻀﻰ از اهﻞ آﺘﺎب )ﺑﻪ ﺁن ﺣﺪ درﺱﺘﻜﺎرﻧﺪ آﻪ( اﮔﺮ ﻣﺎل ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﭙﺎرى ر ّد اﻣﺎﻧﺖ آﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﺮﺧﻰ دﻳﮕﺮ از اهﻞ آﺘﺎب )ﺕﺎ ﺁن‬

    ‫اﻧﺪازﻩ ﻧﺎدرﺱﺘﻨﺪ آﻪ( اﮔﺮ ﻳﻚ دﻳﻨﺎر ﺑﻪ او اﻣﺎﻧﺖ دهﻰ رد ﻧﻜﻨﻨﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﻣﻄﺎﻝﺒﻪ ﺁن ﺱﺨﺖﮔﻴﺮى آﻨﻰ‪ ،‬از اﻳﻦ رو آﻪ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺑﺮاى ﻣﺎ )ﭘﻴﺮوان‬

    ‫ﺕﻮرات( ﺑﻪ هﺮ وﺱﻴﻠﻪ ﺧﻮردن ﻣﺎل اﻣﻴّﺎن )ﻏﻴﺮ اهﻞ ﺕﻮرات( ﮔﻨﺎهﻰ ﻧﺪارد‪ ،‬و اﻳﻦ ﺱﺨﻦ را ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ دهﻨﺪ در ﺹﻮرﺕﻰ آﻪ‬

    ‫ﻣﻰداﻧﻨﺪ )آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ دروغ ﻣﻰدهﻨﺪ(‬

    ‫ھ ﻪ آﯾﺎت ا ﯽ را ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﻞﱡ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ ﺣ‪‬ﺘﻰ ﻳ‪‬ﺮَو‪‬ا اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب اﻷَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -97)‬اﻟﺘﻮﺑﻪ (‬

    ‫اﮔﺮ ﭼﻪ هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ و ﺁﻳﺘﻰ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ ،‬ﺕﺎ وﻗﺘﻰ آﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﺸﺎهﺪﻩ آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫د ﺖ ﺪا را ﻪ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟَﺖ‪ ‬اﻟْﻴﻬ‪‬ﻮد‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻐْﻠُﻮﻟَﺔٌ ﻏُﻠﱠﺖ أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟُﻌ‪‬ﻨُﻮا ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﺪ‪‬اه‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺴﻮﻃﺘَﺎنِ ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻖُ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً و‪ ‬أَﻟْﻘَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻛﻠﱠﻤ‪‬ﺎ أَو‪‬ﻗَﺪ‪‬وا ﻧَﺎراً ﻟﱢﻠْﺤ‪‬ﺮْبِ‬

    ‫أَﻃﻔَ َﺄﻫ‪‬ﺎ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻮ‪‬نَ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻓَﺴﺎداً و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﺐ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -64‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫‪٤٠٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫و ﻳﻬﻮد ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬دﺱﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﺑﺴﺘﻪ اﺱﺖ!ﺑﻪ واﺱﻄﻪ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر )دروغ( دﺱﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺵﺪﻩ و ﺑﻪ ﻝﻌﻦ ﺧﺪا ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ دو‬

    ‫دﺱﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﮔﺸﺎدﻩ اﺱﺖ و هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ )ﺑﺮ ﺧﻠﻖ( اﻧﻔﺎق ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺕﻮ ﻧﺎزل ﮔﺸﺖ ﺑﺮ آﻔﺮ و ﻃﻐﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎرى از‬

    ‫اهﻞ آﺘﺎب ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و ﻣﺎ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﺁن( ﺕﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﺕﺶ آﻴﻨﻪ و دﺵﻤﻨﻰ را در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮاى ﺟﻨﮓ )ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن( ﺁﺕﺸﻰ‬

    ‫ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ ﺧﺪا ﺁن ﺁﺕﺶ را ﺧﺎﻣﻮش ﺱﺎﺧﺖ‪ ،‬و ﺁﻧﻬﺎ در روى زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻓﺴﺎدآﺎرى ﻣﻰآﻮﺵﻨﺪ‪ ،‬و هﺮﮔﺰ ﺧﺪا ﻣﺮدم ﺱﺘﻤﻜﺎر ﻣﻔﺴﺪ را دوﺱﺖ‬

    ‫ﻧﻤﻰدارد‪.‬‬

    ‫ﺞ آ ای از آﯾﺎت ا ﯽ ا ﺸﺎن ﯿﺎﯾﺪ‪ ،‬آﻧ ﻪ ا اض ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬ر‪‬ﺑﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﻋ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿ‪‬ﻴﻦَ)‪ -4‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫و هﻴﭻ ﺁﻳﺘﻰ از ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ ﺑﺮ اﻳﻨﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ )از روى ﺟﻬﻞ و ﻋﻨﺎد( از ﺁن روى ﮔﺮداﻧﻴﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را ا اء ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴﻮ‪‬ف ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬أَﻧﺒ‪‬ﺆُا ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -5‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫ﺣﻖ را آﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﺟ ّﺪًا ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻪ زودى ﺧﺒﺮ ﺁﻧﭽﻪ آﻪ ﺁن را ﺑﻪ ﺱﺨﺮﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻣﻰرﺱﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﻮاﯾﺎن ‪،‬ا ﻇﺎ ا ﮐﻼم ا ﯽ را ﻮش ﻨﺪ ‪،‬اﻣﺎ آن ﯽ اﺪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮنَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -42‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫ﺑﺮﺧﻰ از اﻳﻦ ﻣﻨﻜﺮان )ﭼﻮن ﻗﺮاﺋﺖ ﻗﺮﺁن آﻨﻰ( ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﺑﻪ ﺕﻮ ﮔﻮش آﻨﻨﺪ )وﻝﻰ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻧﻤﻰﺵﻨﻮﻧﺪ( ﺁﻳﺎ ﺕﻮ آﺮان را ﮔﺮ ﭼﻪ هﻴﭻ ﻋﻘﻞ و‬

    ‫ادراآﻰ ﻧﺪارﻧﺪ از آﻼم ﺧﺪا ﺕﻮاﻧﻰ ﭼﻴﺰى ﺑﺸﻨﻮاﻧﻰ؟‬

    ‫‪٤٠٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ا ا ﯽ را ‪ ،‬ﻪ و ﯽ د ﻮا ﻨﺪ و وی را وﻏ ﻮ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ اﻟْﻤ‪‬ﻸُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨﺮَات ﻓﻰ ﺳﻔَﺎﻫ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨَﻈﻨﱡﻚ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻜَﺬ‪‬ﺑِﻴﻦَ)‪ -66‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫ﻣﻬﺘﺮان ﻗﻮﻣﺶ آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺕﻮ را ﺱﻔﻴﻪ و ﺑﻰﺧﺮد ﻣﻰﻳﺎﺑﻴﻢ و ﮔﻤﺎن ﻣﻰآﻨﻴﻢ آﻪ ﺕﻮ ﺱﺨﺖ از دروﻏﮕﻮﻳﺎن ﺑﺎﺵﻰ‪.‬‬

    ‫ﮕﺎه ﯽ ﻨﺪ و ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻻ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮُونَ)‪ -43‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﻨﻜﺮان )هﻨﮕﺎم ﺕﻼوت ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻇﺎهﺮ( در ﺕﻮ ﻣﻰﻧﮕﺮﻧﺪ )وﻝﻰ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﺑﺎﻃﻦ ﺕﻮ ﭘﻰ ﻧﻤﻰﺑﺮﻧﺪ( ﺁﻳﺎ ﺕﻮ آﻮران را ﮔﺮ ﭼﻪ‬

    ‫هﻴﭻ ﻧﺒﻴﻨﻨﺪ هﺪاﻳﺖ ﺕﻮاﻧﻰ آﺮد؟‬

    ‫آﯾﺎت و ا ﺬا ر ا ﯽ‪ ،‬آ ﮫﺎ ﻮد ﻨﺪ ﯽ ا ﺘﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞِ اﻧﻈﺮُوا ﻣ‪‬ﺎ ذَا ﻓﻰ اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت‪ ‬و‪ ‬اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗُﻐْﻨﻰ اﻻَﻳ‪‬ﺖ و‪ ‬اﻟﻨﱡﺬُر‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬مٍ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -101‬اﻟﺘﻮﺑﻪ (‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬در ﺁﺱﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﺕﺎ ﭼﻪ ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪ .‬و )ﮔﺮ ﭼﻪ( ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ اﻳﻤﺎن ﺁورﻧﺪ دﻻﻳﻞ و ﺁﻳﺎت و ﺑﻴﻢ دادﻧﻬﺎى‬

    ‫اﻝﻬﻰ هﺮﮔﺰ ﺱﻮدﻣﻨﺪ ﻧﻤﻰاﻓﺘﺪ‪.‬‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮ را ﻋ د ﻮی رﺳﺎ ‪ ،‬ﻮن ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬ﺟِﻨﱠﺔُ ﺑ‪‬ﻞْ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬أَﻛﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻛَﺮِﻫ‪‬ﻮنَ)‪ -70‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ رﺱﻮل را ﺟﻨﻮﻧﻰ ﻋﺎرض ﺵﺪﻩ )آﻪ دﻋﻮى رﺱﺎﻝﺖ ﻣﻰآﻨﺪ( ؟ )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ دﻳﻦ ﺣﻖ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁوردﻩ و‬

    ‫ﻝﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﺁﻧﻬﺎ از ﺣﻖ روﮔﺮدان و ﻣﺘﻨﻔﺮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٠٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫زﻣﺎن ﻤﺎم ﺎﯿﭘ ﺮان ‪ ،‬ﻮن ﯾ ﺪﯾ ﻦ ﻮ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ اﻷَو‪‬ﻟُﻮنَ)‪ -81‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ هﻢ هﻤﺎن ﺱﺨﻦ آﺎﻓﺮان ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﮔﻔﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻨﺪ آ ﮫﺎ را د ﯿﺎ ﺑﺎز دا ﺪ ‪:‬‬ ‫زﻣﺎن گ ‪،‬از ﻖ ﻃ‬ ‫•‬

    ‫ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻮ‪‬ت ﻗَﺎلَ ر‪‬ب ار‪‬ﺟِﻌ‪‬ﻮنِ)‪ -99‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫)آﺎﻓﺮان در ﺟﻬﻞ و ﻏﻔﻠﺘﻨﺪ( ﺕﺎ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ وﻗﺖ ﻣﺮگ هﺮ ﻳﻚ از ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮا رﺱﺪ‪ ،‬در ﺁن ﺣﺎل ﮔﻮﻳﺪ‪:‬ﺑﺎراﻝﻬﺎ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ده اﺪ ‪:‬‬ ‫ﮐﻼم ا ﯽ را وغ ﺎﯿﭘ ﺮ ﻮا ﺪه ؛ ﻮ ﻨﺪ دﯾ ان ﺰ او‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪ ‬اﻓْﺘﺮَات‪ ‬و‪ ‬أَﻋ‪‬ﺎﻧَﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ء‪‬اﺧَﺮُونَ ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ز‪‬وراً)‪ -4‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ اﻳﻦ آﺘﺎب )آﻪ ﻣﺤﻤّﺪ و ﺣﻴﺶ ﻣﻰﺵﻤﺮد( ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ دروغ از ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ و دﻳﮕﺮان )از اهﻞ آﺘﺎب( ﻧﻴﺰ )در ﻗﺼﺺ‬

    ‫و اﺣﻜﺎم( ﺑﻪ او آﻤﻚ آﺮدﻩاﻧﺪ ﺑﭽﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬و اﻝﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺱﺨﻦ آﺎﻓﺮان ﻇﻠﻤﻰ ﺑﺰرگ )درﺑﺎرﻩ ﻗﺮﺁن اﻝﻬﻰ( و ﻧﺴﺒﺘﻰ ﻧﺎ ﺣﻖ )در ﺣ ّ‬
    ‫ﻖ‬

    ‫ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪا( اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را اﺳﺎ ﺮ او ﻦ ﺪ ﻪ داری ﺪه و او ﺢ و ﺐ اﻣﻼ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ اﻛﺘَﺘَﺒ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﻬِﻰ‪ ‬ﺗُﻤ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻜﺮَةً و‪ ‬أَﺻ‪‬ﻴﻼً)‪ -5‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن و ﺣﻜﺎﻳﺎت ﺱﺎﺑﻘﻴﻦ اﺱﺖ آﻪ ﺧﻮد از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮداﺵﺘﻪ و )اﺹﺤﺎﺑﺶ( ﺹﺒﺢ و ﺵﺎم ﺑﺮ او‬

    ‫اﻣﻼ و ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﻰآﻨﻨﺪ )ﺕﺎ آﺎﻣﻞ و ﺁراﺱﺘﻪ ﮔﺮداﻧﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫‪٤٠٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﭼ ا ر ﻮل ﻮ ن ا ﺴﺎ ﯽ ﻋﺎد ی زﺪ ﯽ ﯽ ﻨﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ لِ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟﺮﱠﺳﻮلِ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ اﻟﻄﻌ‪‬ﺎم‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺸﻰ ﻓﻰ اﻷَﺳﻮ‪‬اقِ ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻠَﻚ‪ ‬ﻓَﻴ‪‬ﻜُﻮنَ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮاً)‪ -7‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﺑﺎز آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا اﻳﻦ رﺱﻮل )اﮔﺮ ﺑﻪ راﺱﺘﻰ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪاﺱﺖ( ﻏﺬا ﺕﻨﺎول ﻣﻰآﻨﺪ و در )آﻮﭼﻪ و( ﺑﺎزارهﺎ راﻩ ﻣﻰرود؟ﭼﺮا ﻓﺮﺵﺘﻪ‬

    ‫ﻣﺤﺴﻮس و ﻇﺎهﺮى ﺑﺮ او ﻧﺎزل ﻧﺸﺪﻩ ﺕﺎ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ او ﺑﻴﻢ دهﺪ )و ﮔﻮاﻩ ﺹﺪق او ﺑﺎﺵﺪ( ؟‬

    ‫أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﻘَﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻛﻨﺰٌ أَو‪ ‬ﺗَﻜُﻮنُ ﻟَﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺔٌ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ إِن ﺗَﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻼً ﻣ‪‬ﺴﺤ‪‬ﻮراً)‪ -8‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﻳﺎ ﭼﺮا ﺑﺮ اﻳﻦ رﺱﻮل ﮔﻨﺠﻰ ﻓﺮو ﻧﻴﻔﺘﺪ ﻳﺎ ﭼﺮا ﺑﺎﻏﻰ ﻧﺪارد آﻪ از ﻣﻴﻮﻩهﺎﻳﺶ ﺕﻨﺎول آﻨﺪ؟و ﺱﺘﻤﻜﺎران )ﭘﺲ از اﻳﻦ هﻤﻪ ﭼﻮن و ﭼﺮاهﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﺵﻤﺎ ﭘﻴﺮوى ﻧﻤﻰآﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﻣﺮدى را آﻪ ﺱﺤﺮ و ﺵﻌﺒﺪﻩ از راهﺶ ﺑﺮدﻩ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫اﻧﻈﺮْ ﻛﻴ‪‬ﻒ ﺿﺮَﺑ‪‬ﻮا ﻟَﻚ اﻷَﻣ‪‬ﺜَﻞَ ﻓَﻀﻠﱡﻮا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنَ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -9‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺑﻨﮕﺮ ﺕﺎ ﭼﻪ داﺱﺘﺎن و ﻣﺜﻠﻬﺎ ﺑﺮاى ﺕﻮ زدﻧﺪ؟ﭘﺲ ﭼﻨﺎن ﮔﻤﺮاﻩ ﺵﺪﻧﺪ آﻪ دﻳﮕﺮ هﻴﭻ راﻩ رﺵﺪ و هﺪاﻳﺘﻰ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ای ﺎﯿﭘ ﺮی د ﯽ از ﺲ ﺪﮐﺎران ار داده ﺪه ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻧَﺒﻰٍ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺠ‪‬ﺮِﻣ‪‬ﻴﻦَ و‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﺮَﺑ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺎد‪‬ﻳﺎً و‪ ‬ﻧَﺼ‪‬ﻴﺮاً)‪ -31‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ ﺑﺮاى هﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى دﺵﻤﻨﻰ از ﺟﻨﺲ ﺑﺪآﺎران )اﻣّﺘﺶ( ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬و ﺕﻨﻬﺎ ﺧﺪاى ﺕﻮ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ و ﻧﺼﺮت و ﻳﺎرى ﺕﻮ‬

    ‫آﻔﺎﻳﺖ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮ ﺜﺎل ﺑﺎ ﻞ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗُﻮﻧَﻚ ﺑِﻤ‪‬ﺜَﻞٍ إِﻻ ﺟِﺌْﻨَﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬أَﺣ‪‬ﺴﻦَ ﺗَﻔْﺴ‪‬ﻴﺮاً)‪ -33‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫‪٤١٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﺑﺮ ﺕﻮ هﻴﭻ ﻣﺜﻞ )ﺑﺎﻃﻞ و اﻋﺘﺮاض ﻧﺎﺣﻖ( ﻧﻴﺎورﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮاى ﺕﻮ ﺱﺨﻦ ﺣﻖ را ﺑﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﭘﺎﺱﺦ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺁرﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻮای ﺲ را ﺪا ی ﻮد ﺳﺎزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ر‪‬ء‪‬ﻳ‪‬ﺖ ﻣ‪‬ﻦِ اﺗﺨَﺬَ إِﻟَﻬ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗَﻜُﻮنُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻛﻴﻼً)‪ -43‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺁﻳﺎ دﻳﺪى ﺣﺎل ﺁن آﺲ را آﻪ )از ﻏﺮور( هﻮاى ﻧﻔﺴﺶ را ﺧﺪاى ﺧﻮد ﺱﺎﺧﺘﻪ؟ﺁﻳﺎ ﺕﻮ ﺣﺎﻓﻆ و ﻧﮕﻬﺒﺎن او )از هﻼآﺖ( ﺕﻮاﻧﻰ ﺵﺪ؟‬

    ‫ﺑﺎ آﻧ ﻪ ﮐﻼم ﻖ ﻦ دارﺪ‪ ،‬از ﺮو ﻮت آ ا ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺱﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺱﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺕﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ‬

    ‫ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺱﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و ﭼﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺵﺪﻧﺪ( ؟‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ را و ا ﺮا دا ﻨﺪ و ﻮ ﻨﺪ ا ﻦ ﺘﺎر و د ﻮی را از ﭘﺪران ﻮد ه اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -36‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭼﻮن ﻣﻮﺱﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ﺁﻳﺎت ﻣﺎ آﻪ )ﺣﻘﺎﻧﻴﺘﺶ( ﺑﺮ هﻤﻪ روﺵﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺱﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﺎز )ﺁن ﻗﻮم ﺧﻮد ﺱﺮ و ﻝﺠﻮج ﻧﺎدان(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﺕﻮ ﺟﺰ ﺱﺤﺮى آﻪ ﺱﺎﺧﺘﮕﻰ ﺕﻮﺱﺖ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر و دﻋﻮى آﻪ ﺕﻮ دارى هﻴﭻ از ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻨﻤﺎن )اﻣﻢ‬

    ‫ﺱﺎﺑﻘﻪ( ﻧﺸﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫از ﭘﺒﺎ ﺮ ا ﯽ ‪ ،‬ات ﺧﺎرق ا ﻌﺎده ﻃ‬ ‫•‬

    ‫‪٤١١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا‬

    ‫ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -48‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ )رﺱﻮل( ﺣﻖ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﻪ اﻳﻦ رﺱﻮل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺱﻰ ﻣﻌﺠﺰاﺕﻰ )ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و ﻳﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻝﻮاح‬

    ‫ﺕﻮرات( دادﻩ ﻧﺸﺪ؟ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺮدم از اﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻮﺱﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺕﻮرات( ﺱﺤﺮ و‬

    ‫ﺟﺎدوﮔﺮى اﺱﺖ آﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺱﺨﺖ ﺑﻰاﻳﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩاﻳﻢ؟‬

    ‫ﻮ آﯾﺎ ت ا ﯽ را ﯽ ده ‪ ،‬ﻮا ﻨﺪ ﺖ ﻤﺎ ﺧ ﻖ را ﺑﺎ ﻞ ﯽ ﻮا ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘﭙ‪‬ﺪ‪ ‬ﺿﺮَﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ و‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟِﺌْﺘَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻟﱠﻴ‪‬ﻘُﻮﻟَﻦﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪-58‬‬

    ‫اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن )ﻋﻈﻴﻢ( ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺜﻞ زدﻳﻢ و اﮔﺮ ﺕﻮ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻴﺎورى ﺑﺎز‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﺤﻘﻘﺎ )از روى ﻋﻨﺎد( ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺵﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ و رﺱﻮﻝﺘﺎن ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ و اوهﺎم ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ای ا ﯽ از ﺮ ﻖ ‪ ،‬ﺘﺎ ر و ﻨﺎن ﻮ و ﺑﺎ ﻞ ﺪا رک دﯾﺪه ‪،‬آﯾﺎت ا ﯽ را ا ا ء ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺘﺮِى ﻟَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱠ ﻋ‪‬ﻦ ﺳﺒِﻴﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻋ‪‬ﻠْﻢٍ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪-6‬‬

    ‫ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺱﺪ ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻀﺮ ﺣﺎرث( آﺴﻰ اﺱﺖ آﻪ ﮔﻔﺘﺎر و ﺱﺨﻨﺎن ﻝﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ را )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺼّﻪهﺎى دروغ و‬

    ‫اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﺵﻬﻮتاﻧﮕﻴﺰ ﻣﻔﺴﺪ اﺧﻼق و ﺱﺮود ﻣﻄﺮب( ﺑﻪ هﺮ وﺱﻴﻠﻪ ﺕﻬﻴّﻪ ﻣﻰآﻨﺪ ﺕﺎ )ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻝﺖ از راﻩ ﺧﺪا )و ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﻋﻠﻮم و‬

    ‫ﻣﻌﺎرف ﻗﺮﺁن( ﮔﻤﺮاﻩ ﺱﺎزد و ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ ﺕﻤﺴﺨﺮ و اﺱﺘﻬﺰا ﮔﻴﺮد‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺱﺪ آﺎﻓﺮ( ﺑﻪ ﻋﺬاب‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﻮارى و ذﻝّﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺵﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮن آﯾﺎت ا ﯽ ﺗﻼوت ﻮد‪ ،‬آ ﻨﺎن ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ ‪ ،‬ﻮ ﯽ ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤١٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ و‪‬ﻟﻰ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻛَﺄَنﱠ ﻓﻰ أُذُﻧَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -7‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮ او ﺕﻼوت ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺵﻮد ﭼﻨﺎن ﺑﺎ ﻏﺮور و ﺕﻜﺒّﺮ ﭘﺸﺖ ﮔﺮداﻧﺪ آﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁن ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ را ﻧﺸﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﻨﺪارى از هﺮ دو ﮔﻮش‬

    ‫آﺮ اﺱﺖ‪ ،‬اﻳﻦ آﺲ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﻮد را ﻣ م ﺖ از راه و روش ا ﺪا د ﻮد ﯽ دا ﻨﺪ ‪ ،‬آ ن را آ ﺶ دوزخ ر ﻮن ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ اﻟﺸﻴ‪‬ﻄﻦُ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ﻋ‪‬ﺬَابِ‬

    ‫اﻟﺴﻌ‪‬ﻴﺮِ)‪ -21‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم )اهﻞ ﺟﺪل و ﻋﻨﺎد( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ از آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺟﻮاب دهﻨﺪ ﻣﺎ ﺕﻨﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻘﻰ آﻪ ﭘﺪران‬

    ‫ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁن ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ﭘﻴﺮوى ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ .‬ﺁﻳﺎ هﺮ ﭼﻨﺪ ﺁﻧﺎن را ﺵﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﺁﺕﺶ دوزخ ﺑﺨﻮاﻧﺪ )ﺑﺎز ﭘﻴﺮو ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ( ؟‬

    ‫ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫ﺎﯿﭘ ﺮ و ﻘﺎ ﻖ ا ﯽ را ‪ ،‬ا ا ء و‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻫ‪‬ﻞْ ﻧَﺪ‪‬ﻟﱡﻜﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٍ ﻳ‪‬ﻨَﺒ‪‬ﺌُﻜُﻢ‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺰﱢﻗْﺘُﻢ‪ ‬ﻛﻞﱠ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺰﱠقٍ إِﻧﱠﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧَﻠْﻖٍ ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺪ‪ -7)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﺕﻤﺴﺨﺮ و اﺱﺘﻬﺰاء ﻣﺆﻣﻨﺎن‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻳﺎ ﻣﻰﺧﻮاهﻴﺪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﺮدى رهﺒﺮى آﻨﻴﻢ آﻪ ﺵﻤﺎ را ﺧﺒﺮ ﻣﻰدهﺪ آﻪ‬

    ‫ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮدﻳﺪ و ذرّات ﺟﺴﻤﺘﺎن ﻣﺘﻔﺮق و ﭘﺮاآﻨﺪﻩ ﮔﺮدﻳﺪ از ﻧﻮ ﺑﺎز زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺵﺪ‪.‬‬

    ‫ﻔﺎر ھ ﻪ و ‪،‬ﺎﯿﭘ ﺮا ﺸﺎن را ﺗ ﺬ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻠَﻐُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺸﺎر‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ر‪‬ﺳﻠﻰ ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻧَﻜ‪‬ﻴﺮِ)‪ -45‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و آﻔﺎر ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و اﻳﻦ آﺎﻓﺮان اﻣﺖ ﺕﻮ ﺑﻪ ﻋﺸﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺁن ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن دادﻳﻢ )از ﺙﺮوت و ﺟﺎﻩ(‬

    ‫ﻧﺮﺱﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ آﻪ رﺱﻮﻻن ﻣﺮا ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺵﺪﻧﺪ )اﻳﻨﺎن هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻣﻰرﺱﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫‪٤١٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺑِﺎﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -25‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و اﮔﺮ اﻣﺖ ﺕﻮ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﻮد را آﻪ ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و آﺘﺐ و ﺣﺠّﺘﻬﺎى روﺵﻦ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺘﺸﺎن ﺁﻣﺪﻧﺪ‬

    ‫هﻤﻪ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮد راﺷﺎ ﻪ ﻦ ان ا ﯽ ﯽ ﻮا ﻨﺪ‪ ،‬و ﻮن آن ﻪ ا ر ﺪ ‪ ،‬ﺨﺎ ﺖ و ت آ ﮫﺎ ﯽ ا اﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬‬

    ‫ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و )ﻣﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻣﺤﻜﻢﺕﺮﻳﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا ﻳﺎد ﻣﻰآﺮدﻧﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ از هﺮ ﻳﻚ از اﻣﻢ‬

    ‫)ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى زودﺕﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺰى ﺟﺰ ﻣﺨﺎﻝﻔﺖ و ﻧﻔﺮت ﻧﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ وﻣ اﻋﻤﺎل ﺪ اﺪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺱﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺕﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪﻳﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺵﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺟﺰ ﺑﺮ ﺹﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ هﻼك ﺵﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺱﻨّﺖ اﻝﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺕﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫و ﻮد ﺆ ﻦ را ل ﺪ ﻪ آ ﮫﺎ را ﺴﺎر ور ﺞ و ‪ ،‬ﮫﺪﯾﺪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫‪٤١٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﺑﺎز ﻣﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ وﺟﻮد ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از اﻳﻦ دﻋﻮى( دﺱﺖ ﺑﺮ ﻧﺪارﻳﺪ اﻝﺒﺘﻪ ﺱﻨﮕﺴﺎرﺕﺎن ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد و از ﻣﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﺵﻤﺎ رﻧﺞ و ﺵﻜﻨﺠﻪ ﺱﺨﺖ ﺧﻮاهﺪ رﺱﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻃﺌﺮُﻛُﻢ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬أَ ﺋﻦ ذُﻛﺮْﺗُﻢ ﺑ‪‬ﻞْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﺮِﻓُﻮنَ)‪ -19‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫رﺱﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁن ﻓﺎل ﺑﺪ آﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ اﮔﺮ ﺑﻔﻬﻤﻴﺪ و ﻣﺘﺬآﺮ ﺵﻮﻳﺪ )ﺁن ﺟﻬﻠﻰ اﺱﺖ آﻪ( ﺑﺎ ﺧﻮد ﺵﻤﺎﺱﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺵﻤﺎ ﻣﺮدم ﻣﺴﺮف )و ﭘﺮ هﻮا‬

    ‫و هﻮس( هﺴﺘﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ر ﻮ ﯽ ﯿﺎ ﯾﺪ آﻧ ﻪ او را ا اء ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَةً ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -30‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫واى ﺑﺮ ﺣﺎل اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن )ﮔﻤﺮاﻩ ﻝﺠﻮج( آﻪ هﻴﭻ رﺱﻮﻝﻰ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ او را ﺑﻪ ﺕﻤﺴﺨﺮ و اﺱﺘﻬﺰا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻘﺎ ﻞ ﮐﻠ ﻪ ﻮ ﯿﺪ‪ ،‬ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻻ إِﻟَﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮُونَ)‪ -35‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫ﻻ اﻝﻠّﻪ )آﻠﻤﻪ ﺕﻮﺣﻴﺪ( ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺵﺪ )از ﻗﺒﻮل ﺁن( ﺱﺮآﺸﻰ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ آﻪ ﭼﻮن ﻻ اﻝﻪ ا ّ‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ‪ :‬آﯾﺎ ﺧﺎ ﺷﺎ ی ﻮن‪ ،‬از ﺪا ﯾﺎن ﻮد د ﺖ دار ﻢ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ أَ ﺋﻨﱠﺎ ﻟَﺘَﺎرِﻛُﻮا ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﺸﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنِ)‪ -36‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫و ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺵﺎﻋﺮ دﻳﻮاﻧﻪاى دﺱﺖ از ﺧﺪاﻳﺎن ﺧﻮد ﺑﺮدارﻳﻢ؟!‬

    ‫‪٤١٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﮐﺎ ان ‪ ،‬ﯽ ﺪل آﯾﺎت ا ﯽ ﭙﺮدازد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬لُ ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﻐْﺮُر‪‬ك ﺗَﻘَﻠﱡﺒﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ اﻟْﺒِﻠَﺪ‪ -4)‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و )ﺑﺪان اى رﺱﻮل آﻪ( در ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺴﻰ ﺑﻪ )اﻧﻜﺎر و( ﺟﺪل ﺟﺰ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ ﺑﺮﻧﺨﻴﺰد ﭘﺲ ﺕﻮ از اﻳﻨﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﺑﺮ ﺵﻬﺮ و دﻳﺎرهﺎ ﻣﺴﻠﻂ‬

    ‫و ﻣﺘﺼﺮّﻓﻨﺪ دل ﻧﺒﺎزى )آﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻬﻠﺘﻰ دادﻳﻢ ﻣﻮﻗﻊ اﻧﺘﻘﺎم ﺧﻮاهﺪ رﺱﻴﺪ( ‪.‬‬

    ‫ھ ﻪ ﮔﺎه دم ﺎﯿﭘ ﺮان ﻮد را ﺗ ﺬ ﻨﺪ و د ﺘ ﺮی آ ن‪ ،‬ھ ﺖ رﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬اﻷَﺣ‪‬ﺰَاب ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻛﻞﱡ أُﻣ‪‬ﺔِ ﺑِﺮَﺳﻮﻟﻬِﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺄْﺧُﺬُوه‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ‬

    ‫ﻓَﺄَﺧَﺬْﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -5‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫)اﮔﺮ اﻣﺖ ﺕﻮ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﻏﻢ ﻣﺪار آﻪ( ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﻮاﻳﻒ ﺑﻌﺪ از ﻧﻮح ﻧﻴﺰ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان را( ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و هﺮ‬

    ‫اﻣﺘﻰ هﻤّﺖ ﮔﻤﺎﺵﺖ آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را دﺱﺘﮕﻴﺮ )و هﻼك( ﮔﺮداﻧﺪ و ﺟﺪل و ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺕﺎ ﺑﺮهﺎن ﺣﻖ را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﺱﺎزد‪ ،‬ﻣﻦ هﻢ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ را )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﻔﺮ( ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺱﺨﺖ آﺮدم!‬

    ‫ﭘﺲ از ﻮر‪ ،‬ا ﺪا م ﻦ ﭘ ﺮان ﺆ ﻦ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا اﻗْﺘُﻠُﻮا أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﺤ‪‬ﻴ‪‬ﻮا ﻧ‪‬ﺴﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ إِﻻ ﻓﻰ‬

    ‫ﺿﻠَﻞٍ)‪ -25‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ او از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺹﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪ )ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﺮوﻳﺪ ﭘﺴﺮان ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺱﻰ‬

    ‫اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﺑﻜﺸﻴﺪ و زﻧﺎﻧﺸﺎن را زﻧﺪﻩ ﮔﺬارﻳﺪ )ﺕﺎ ﺽﻌﻴﻒ و ﻧﺎﺑﻮد ﺵﻮﻧﺪ‪ .‬و ﻣﺎ ﺑﺎﻝﻌﻜﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﻮى آﺮدﻳﻢ( ﺁرى ﻣﻜﺮ و ﺕﺪﺑﻴﺮ آﺎﻓﺮان ﺟﺰ در‬

    ‫ﺽﻼﻝﺖ )و ﺧﺴﺮاﻧﺸﺎن( ﺑﻪ آﺎر ﻧﻴﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺗ ﺮ و ﻮت ‪ ،‬ﺰی دل ﺪا رﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤١٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﺳﻠْﻄﻦٍ أَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬إِن ﻓﻰ ﺻﺪ‪‬ورِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺒﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻐ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻓَﺎﺳﺘَﻌ‪‬ﺬْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬‬

    ‫اﻟﺴﻤ‪‬ﻴﻊ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -56‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ در ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﺑﻰهﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﺑﺮهﺎن آﻪ ﺁﻧﺎن را ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺵﺪ راﻩ اﻧﻜﺎر و ﺟﺪل ﭘﻴﻤﺎﻳﻨﺪ ﺟﺰ ﺕﻜﺒﺮ و ﻧﺨﻮت )و ﻗﺼﺪ رﻳﺎﺱﺖ( ﭼﻴﺰى‬

    ‫در دل ﻧﺪارﻧﺪ آﻪ ﺑﻪ ﺁرزوى دل هﻢ ﺁﺧﺮ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ رﺱﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺕﻮ )از ﺵﺮ و ﻓﺘﻨﻪ ﺁﻧﻬﺎ( ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﺮ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺵﻨﻮا و ﺑﻴﻨﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫دم ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔَ ﻻَﺗ‪‬ﻴ‪‬ﺔٌ ﻻ ر‪‬ﻳ‪‬ﺐ ﻓ‪‬ﻴﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -59‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﺱﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻰهﻴﭻ ﺵﻚ ﻣﻰﺁﻳﺪ و ﻝﻴﻜﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم )ﺕﺎ ﺱﺎﻋﺖ ﻣﺮگ ﺑﻪ ﺁن( اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻋﻠﻢ ﻮد ﻘﺎ ﻞ آﯾﺎت ا ﯽ‪ ،‬ﺷﺎد و ور ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ و‪ ‬ﺣ‪‬ﺎقَ ﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -83‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ رﺱﻮﻻﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻝّﻪ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان( ﺑﻪ داﻧﺶ و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﺵﺎد و ﻣﻐﺮور‬

    ‫ﺵﺪﻧﺪ و وﻋﺪﻩ ﻋﺬاﺑﻰ آﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ هﻤﻪ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ‪ ،‬ﻨﺎن ﻮ ا ﻘﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا ﻟﻬَِﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ و‪ ‬اﻟْﻐَﻮ‪‬ا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻜﻢ‪ ‬ﺗَﻐْﻠ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -26‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﺪهﻴﺪ و ﺱﺨﻨﺎن ﻝﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ در ﺁن اﻝﻘﺎء آﻨﻴﺪ ﺕﺎ ﻣﮕﺮ ﺑﺮ او ﻏﺎﻝﺐ ﺵﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ا اد ا ﯽ ﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺎ ﯿ ﻪ ﻮ ﮫﺎ ﺸﺎن ان ا ﺖ ؛ ﻮ ﯽ از ﮑﺎن ﯿﺎر دور آن د ﻮت ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤١٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺎت اﻳﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺵﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻧﻴﺎﻣﺪ )ﺕﺎ ﻣﺎ ﻗﻮم‬

    ‫ﻋﺮب اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁﻳﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺱﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻧﺎزل ﻣﻰﺵﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ( ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺵﻔﺎﺱﺖ و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ ﮔﻮﺵﻬﺎﻳﺸﺎن )از ﺵﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺱﺖ و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ آﻮرى )ﺟﻬﻞ و ﺽﻼﻝﺖ( اﺱﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﻤﻰدارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺱﻌﺎدت و اﻳﻤﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ای ﻌﺪی و ﻇﻠﻢ ‪،‬راه و ا ﺘﻼف ﭘ ﻤﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و ر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﺆ ﻦ ادﯾﺎن ا ﯽ ‪ ،‬ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺟﺎﻧﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻝﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺕﻌﺪى و‬

    ‫ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻝﻄﻒ( ﺧﺪا ﺱﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺕﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺕﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ( اﻝﺒﺘﻪ‬

    ‫ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺱﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺵﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﺵﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﺱﺨﺖ در ﺵﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻖ ﻮ ﺶ ﻢ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﻨَﻀﺮِب ﻋ‪‬ﻨﻜُﻢ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛﺮَ ﺻﻔْﺤﺎً أَن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻣ‪‬ﺴﺮِﻓ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﻣﺎ از ﻣﺘﺬآﺮ ﺱﺎﺧﺘﻦ ﺵﻤﺎ )ﺑﻪ ﻗﺮﺁن( ﭼﻮن )ﺑﻪ اﻧﻜﺎر ﺁن( ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺱﺘﻢ ﻣﻰآﻨﻴﺪ ﺹﺮف ﻧﻈﺮ آﻨﻴﻢ؟‬

    ‫‪٤١٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ر ﻮ ﯽ ﯿﺎﯾﺪ‪ ،‬آﻧ ﻪ او را ا ا ء ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺒﻰٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -7‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺮ ﻣﺮدم هﻴﭻ رﺱﻮﻝﻰ ﻧﻤﻰﺁﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ او را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ )و اﻧﻜﺎر( ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮ ن ھ ﻪ ﮔﺎه ﮐﻼم ا ﯽ ﮐﺎ ﺪه ﻮ ﻨﺪ ﻣﺎ از ﻘﺎﯾﺪ وآ ﻦ ﭘﺪران ﻮد ‪،‬ﭘ ﺮوی ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ أُﻣ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -23‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ هﻴﭻ رﺱﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ در هﻴﭻ ﺵﻬﺮ و دﻳﺎرى ﻧﻔﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ ﺙﺮوت و ﻣﺎل ﺁن دﻳﺎر ﺑﻪ رﺱﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ‬

    ‫ﭘﺪران ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁﻳﻴﻦ و ﻋﻘﺎﻳﺪى ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁﻧﻬﺎ اﻝﺒﺘﻪ ﭘﻴﺮوى ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -24‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁن رﺱﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دﻳﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺵﻤﺎ را هﺪاﻳﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺕﻘﻠﻴﺪ ﻣﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﭘﺎﺱﺦ دادﻧﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺕﻘﺪﻳﺮ( ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺱﺎﻝﺖ ﺁن ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ‪ :‬ﭼ ا ان رﮔﺎن ﻮم زل ﺸﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻧُﺰﱢلَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انُ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻘَﺮْﻳ‪‬ﺘَﻴﻦِ ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -31‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﺁن ﻣﺮد ﺑﺰرگ ﻗﺮﻳﻪ ﻣﻜّﻪ و ﻃﺎﻳﻒ )وﻝﻴﺪ و ﺣﺒﻴﺐ ﻳﺎ ﻋﺮوة ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮد( ﻧﺎزل ﻧﺸﺪ؟‬

    ‫‪٤١٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﻮن ان و ﻮران دا ﻪ ا ﯽ ﯽ روﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬أَو‪ ‬ﺗﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ ﺿﻠَﻞٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -40‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺕﻮ اﻳﻦ آﺮان را ﺱﺨﻨﻰ ﺕﻮاﻧﻰ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﻳﺎ اﻳﻦ آﻮران )ﺑﺎﻃﻦ( و ﺁن را آﻪ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﻣﻰرود هﺪاﻳﺖ ﺕﻮاﻧﻰ آﺮد؟‬

    ‫آﯾﺎت ﻖ را ﺤ ﻪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻼﻳﻪ‪ ‬ﻓَﻘَﺎلَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ ر‪‬ب اﻟْﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -46‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﻣﺎ ﻣﻮﺱﻰ را ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰاﺕﻰ آﻪ ﺑﻪ او دادﻳﻢ ﺑﻪ ﺱﻮى ﻓﺮﻋﻮن و اﺵﺮاف ﻗﻮﻣﺶ )ﺑﻪ رﺱﺎﻝﺖ( ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ‪ ،‬او ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ رﺱﻮل‬

    ‫ب اﻝﻌﺎﻝﻤﻴﻨﻢ‪.‬‬
    ‫ر ّ‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِذَا ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -47‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁورد ﺁن را ﻣﺴﺨﺮﻩ آﺮدﻩ و ﺑﺮ او ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺮِﻳﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﻛﺒﺮُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﺧْﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬أَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -48‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻤﻰﻧﻤﻮدﻳﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ از ﺁﻳﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ )و در دﻻﻝﺖ ﺑﺮ ﻧﺒﻮت ﻣﻮﺱﻰ روﺵﻦﺕﺮ( ﺑﻮد )اﻣﺎ هﻤﻪ را‬

    ‫ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( و ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﺮدﻳﻢ ﺕﺎ ﻣﮕﺮ )ﺑﻪ ﺱﻮى ﺧﺪا( ﺑﺎز ﺁﻳﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮم ﻮ ﺶ را ذ ﻞ و ز ﻮن ﻨﺪ ﻊ ﻣﺎن آ ن ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺎﺳﺘَﺨَﻒ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻃﺎﻋ‪‬ﻮه‪ ‬إِﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻓَﺴ‪‬ﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪-54‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫‪٤٢٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫و )ﺑﻪ اﻳﻦ ﺕﺒﻠﻴﻐﺎت دروغ و ﺑﺎﻃﻞ( ﻗﻮﻣﺶ را ذﻝﻴﻞ و زﺑﻮن داﺵﺖ ﺕﺎ هﻤﻪ ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن وى ﺵﺪﻧﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮدﻣﻰ ﻓﺎﺱﻖ و ﻧﺎﺑﻜﺎر ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت رو ﻦ ا ﯽ‪ ،‬ﺮ ﻦ ن ﻖ ا ﺖ ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻳﺎت ﺧﺪاﺱﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺕﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺕﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا و ﺁﻳﺎت روﺵﻦ او دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﺮهﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫ﺑﺎ و ﻮد ن آﯾﺎت ا ﯽ‪ ،‬ا ﺘ ﺒﺎر ﻮد ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺕﻼوت ﻣﻰﺵﻮد ﺵﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺕﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺹﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁﻳﺎت را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﺱﺖ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ‬

    ‫آﺴﺎﻧﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﺰی از آﯾﺎت ا ﯽ دا ﻨﺪ ‪،‬آ ا ه ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪ -9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﭼﻮن از ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﭼﻴﺰى ﺑﺪاﻧﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب ذﻝّﺖ و ﺧﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ای ﻇﻠﻢ و ﻌﺪی ﻮق ﯾ ﺪﯾ ‪ ،‬آﯾﺎت ﻨﺎت ا ﺘﻼف اﻧ ﺰﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻷَﻣ‪‬ﺮِ ﻓَﻤ‪‬ﺎ اﺧْﺘَﻠَﻔُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻘْﻀﻰ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫ﻓ‪‬ﻴﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻳﺨْﺘَﻠ‪‬ﻔُﻮنَ)‪ -17‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫‪٤٢١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁن ﻗﻮم ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات روﺵﻦ در اﻣﺮ )دﻳﻦ و ﻧﻈﻢ دﻧﻴﺎ( ﻋﻄﺎ ﻧﻤﻮدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻼف و ﻧﺰاع ﺑﺮ ﻧﻴﻨﮕﻴﺨﺘﻨﺪ ﻣﮕﺮ داﻧﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺮاى‬

    ‫ﻇﻠﻢ و ﺕﻌﺪّى ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ‪ .‬اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﺑﻴﻦ ﻧﺰاع و اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺁﻧﻬﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ داورى ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻦ ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫آﯾﺎت ا ﯽ را‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -7‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺁﻳﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺕﻼوت آﻨﻨﺪ ﺁﻧﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ ﺁﻣﺪ ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺱﺤﺮ ﺁﺵﻜﺎراﻳﻰ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫وا‬ ‫ا ﻦ ﺖ ﮐﻼم ا ﯽ ﻮش ﻨﺪ آ ا ﺑﺎ ا ﻞ ﻋﻠﻢ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ﺧَﺮَﺟ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ك ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ذَا ﻗَﺎلَ ء‪‬اﻧ‪‬ﻔﺎً أُوﻟَﺌﻚ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻃﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮا أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ -16)‬ﻣﺤﻤﺪ(‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ از ﻣﺮدم ﻣﻨﺎﻓﻖ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎرت آﺎﻣﻼ ﮔﻮش ﻣﻰدهﻨﺪ ﺕﺎ وﻗﺘﻰ آﻪ از ﺣﻀﻮرت ﺧﺎرج ﺵﻮﻧﺪ ﺑﺎ اهﻞ ﻋﻠﻢ )اﺹﺤﺎﺑﺖ ﺑﻪ ﺕﻤﺴﺨﺮ و‬

    ‫اهﺎﻧﺖ( ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬رﺱﻮل ﺑﺎز از ﺱﺮ ﻧﻮ ﭼﻪ ﮔﻔﺖ؟اﻳﻨﺎن هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا ﺑﺮ دﻝﻬﺎﺵﺎن ﻣﻬﺮ )ﻗﻬﺮ( ﻧﻬﺎد و ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺣﺎ ﯽ ب و ﺮ دان‪ ،‬ﻖ را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺮِﻳﺞٍ)‪ -5‬ق(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﭼﻮن )رﺱﻮل( ﺣﻖ ﺁﻣﺪ او را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و )در آﺎر ﺑﺰرگ رﺱﺎﻝﺖ و ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ( در ﺣﺎﻝﻰ ﻣﻀﻄﺮب و ﺱﺮﮔﺮدان‬

    ‫ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ )ﮔﺎهﻰ از ﺟﻬﻞ‪ ،‬اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺵﻤﺮدﻧﺪ و ﮔﺎهﻰ ﺱﺤﺮ و ﺵﻌﺮ ﭘﻨﺪاﺵﺘﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ھ ﻪ و ﮐﺎ ان ﺎﯿﭘم آوران ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫‪٤٢٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ -12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭼﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ( و ﻗﻮم ﺙﻤﻮد هﻢ ﺕﻜﺬﻳﺐ رﺱﻮﻻن آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و اﺹﺤﺎب ر ّ‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪ -13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻝﻮط‪.‬‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪ -14)‬ق(‬

    ‫و اﺹﺤﺎب اﻳﻜﻪ )اﻣﺖ ﺵﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺕﺒّﻊ )ﭘﺎدﺵﺎﻩ ﻳﻤﻦ( هﻤﻪ رﺱﻮﻻن ﺣﻖ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﺕﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺣﺘﻢ و واﺟﺐ‬

    ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ را ﺷﺎ ﻪ ﮫﻢ ا ﯽ ‪ ،‬رو دان ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪ -9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از اﻳﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺵﺎﻳﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و ﯽ ﺮﺶ و ﻣﺎ ﻨﺪ ﯾﺎ ز ﯽ و ﯿﺎﻻت ﺑﺎﻃ ﺸﺎن‪ ،‬ا ﻦ وا ﯿﺪا رد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗَﺄْﻣ‪‬ﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻬ‪‬ﻢ ﺑﻬ‪‬ﺬَا أَم‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻃﺎﻏُﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺁﻳﺎ زﻳﺮآﻰ و ﺧﻴﺎﻻت ﺑﺎﻃﻠﺸﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ وا ﻣﻰدارد )آﻪ ﺕﻜﺬﻳﺐ ﺕﻮ آﻨﻨﺪ( ﻳﺎ )از ﺟﻬﻞ و آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت( ﺧﻮد ﻗﻮﻣﻰ ﺱﺮآﺶ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻨﺪ؟‬

    ‫‪٤٢٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﯽ ﻮا ﻨﺪ ﻮر ﺪا را ﺘﺎر ﻮ ﺶ ﺧﺎ ﻮش ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ُرِﻳﺪ‪‬ونَ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻄﻔ‪‬ﺌُﻮا ﻧُﻮر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﺄَﻓْﻮ‪‬ﻫ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧُﻮرِه‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺮِه‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -8‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﻰﺧﻮاهﻨﺪ ﺕﺎ ﻧﻮر ﺧﺪا را ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ )و ﻃﻌﻦ و ﻣﺴﺨﺮﻩ( ﺧﺎﻣﻮش آﻨﻨﺪ و اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻧﻮر ﺧﻮد را هﺮ ﭼﻨﺪ آﺎﻓﺮان ﺧﻮش ﻧﺪارﻧﺪ‬

    ‫آﺎﻣﻞ و ﻣﺤﻔﻮظ ﺧﻮاهﺪ داﺵﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را ﻮای ﺲ ﻮد ‪ ،‬ﻨﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﺗﺤ‪‬ﻜُﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -36‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺵﻤﺎ را ﭼﻴﺴﺖ؟ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺵﻤﺎ )اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ( ﺣﻜﻢ )ﻇﺎﻝﻤﺎﻧﻪ( ﻣﻰآﻨﻴﺪ؟‬

    ‫أَم‪ ‬ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺐ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺗَﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮنَ)‪ -37‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺵﻤﺎ را آﺘﺎﺑﻰ اﺱﺖ )ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ( آﻪ در ﺁن اﻳﻦ ﺣﻜﻢ ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ؟‬

    ‫إِنﱠ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟﻤ‪َ‬ﺎ ﺗﺨَﻴﺮُونَ)‪ -38‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫آﻪ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﺵﻤﺎ را ﻓﺮاهﻢ اﺱﺖ؟‬

    ‫آ ﻪ ﯽ ‪ ،‬ﻘﺎ ﮐﻼم ا ﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻻ ﺗُﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮُونَ)‪ -39‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﻮ‪‬لُ ر‪‬ﺳﻮلٍ ﻛَﺮِﻳﻢٍ)‪ -40‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬


    ‫‪٤٢٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫و ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫آﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ )وﺣﻰ ﺧﺪا و( آﻼم رﺱﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى اﺱﺖ‬

    ‫ﻘﺎ ﻞ ﮐﻼم ا ﯽ‪ ،‬روی ش ﻨﺪ و ه ھﻢ ﻨﺪ و ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻧَﻈﺮَ)‪ -21‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺑﺎز اﻧﺪﻳﺸﻪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺲ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺴﺮَ)‪ -22‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫)ﺑﻪ اﻇﻬﺎر ﺕﻨﻔّﺮ از اﺱﻼم( رو ﺕﺮش آﺮد و ﭼﻬﺮﻩ در هﻢ آﺸﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ و‪ ‬اﺳﺘَﻜْﺒﺮَ)‪ -23‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﺁنﮔﺎﻩ روى ﮔﺮداﻧﻴﺪ و ﺕﻜﺒﺮ و ﻧﺨﻮت ﺁﻏﺎز آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ ﻳ‪‬ﺆْﺛَﺮُ)‪ -24‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺖ‪:‬اﻳﻦ )ﻗﺮﺁن( ﺑﻪ ﺟﺰ ﺱﺤﺮ و ﺑﻴﺎن ﺱﺤﺮاﻧﮕﻴﺰى آﻪ )از ﺱﺎﺣﺮان ﮔﺬﺵﺘﻪ( ﻧﻘﻞ ﻣﻰﺵﻮد هﻴﭻ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﻗَﻮ‪‬لُ اﻟْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -25‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫‪٤٢٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﺳﺄُﺻﻠ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺳﻘَﺮَ)‪ -26‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﻣﻦ اﻳﻦ )ﻣﻨﻜﺮ و ﻣﻜﺬّب ﻗﺮﺁن( را ﺑﻪ ﺁﺕﺶ دوزخ دراﻓﻜﻨﻢ‪.‬‬

    ‫د ﮫﺎ ﺸﺎن ض ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺱﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺹﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻝﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻝﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺱﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺱﻼم هﻴﭻ ﺵﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺕﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻝﻬﺎﺵﺎن ﻣﺮض )ﺵﻚ و ﺟﻬﺎﻝﺖ( اﺱﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺵﻤﺮدﻩ اﺱﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺵﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺕﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺽﻼﻝﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻝﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫آ ن از ﻤﺎز اران ﻮده‪ ،‬ﺑﺎ ا ﻞ ﺑﺎ ﻞ ﻄﺎ ﺮﭘدازﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻠَﻜﻜﻢ‪ ‬ﻓﻰ ﺳﻘَﺮَ)‪ -42‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫آﻪ ﺵﻤﺎ را ﭼﻪ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﻋﺬاب دوزخ در اﻓﻜﻨﺪ؟‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻢ‪ ‬ﻧَﻚ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺼﻠﱢﻴﻦَ)‪ -(43‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫‪٤٢٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﺁﻧﺎن ﺟﻮاب دهﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ از ﻧﻤﺎزﮔﺰاران ﻧﺒﻮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻛﻨﱠﺎ ﻧﺨُﻮض ﻣ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺨَْﺎﺋﻀ‪‬ﻴﻦَ)‪ -45‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺑﺎ اهﻞ ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ ﺑﻄﺎﻝﺖ ﻣﻰﭘﺮداﺧﺘﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ن ا ﯽ را ﯽ ﭘﺬ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -50‬اﻟﻤﺮﺳﻼت(‬

    ‫)اﻳﻦ آﺎﻓﺮان( ﭘﺲ از ﺁﻳﺎت ﺧﺪا )آﻪ ﺁن را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺎز ﺑﻪ آﺪاﻣﻴﻦ ﺣﺪﻳﺚ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫روز ﺴﺎب ﯽ ا دﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺟ‪‬ﻮنَ ﺣ‪‬ﺴﺎﺑﺎً)‪ -27‬اﻟﻨﺒﺎء(‬

    ‫زﻳﺮا ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻣﻴﺪ ﺑﻪ روز ﺣﺴﺎب ﻧﺪاﺵﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛ‪‬ﺬﱠاﺑﺎً)‪ -28‬اﻟﻨﺒﺎء(‬

    ‫و ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺱﺨﺖ ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺗ ﺬ و ﻣﺎ ﯽ ﻨﺪ و از ﻖ روی دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻜَﺬﱠب و‪ ‬ﻋ‪‬ﺼﻰ)‪ -21‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫‪٤٢٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﻓﺮﻋﻮن ﺕﻜﺬﻳﺐ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻰ)‪ -22‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫از ﺁن ﭘﺲ )آﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻣﻮﺱﻰ دﻳﺪ( ﺑﺎز روى از ﺣﻖ ﺑﮕﺮداﻧﻴﺪ و )ﺑﺮاى دﻓﻊ ﻣﻮﺱﻰ( ﺑﻪ ﺟﻬﺪ و آﻮﺵﺶ ﺑﺮﺧﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﻗ ﻮ ﺸﺎن آ ﻪ ﺐ ده اﺪ ‪،‬ﺣﮑﻢ ﯽ را ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫َﻛﻼ ﺑ‪‬ﻞْ ر‪‬انَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﻜْﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -14‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻇﻠﻤﺖ ﻇﻠﻢ و ﺑﺪ آﺎرﻳﻬﺎﺵﺎن ﺑﺮ دﻝﻬﺎى ﺕﻴﺮﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﻏﻠﺒﻪ آﺮدﻩ اﺱﺖ )آﻪ ﻗﺮﺁن را اﻧﻜﺎر ﻣﻰآﻨﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻦ را ﺤ ﻪ ﻨﺪ و ا اء آ ن ﺑﺎ ﯾ ﺪﯾ ‪ ،‬ﺢ ﺮﭘدازﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪ -30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺵﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺱﺘﻬﺰا ﻣﻰﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺱﻮى آﺴﺎن ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺱﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻧﻜﻮهﺶ ﻧﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺕﻔﺮﻳﺢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٢٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻤﻄﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدﻳﺪﻧﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮا ﻨﺪ ﯿﺪ و ﻣ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜ‪‬ﻴﺪ‪‬ونَ ﻛَﻴ‪‬ﺪاً)‪ -15‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫دﺵﻤﻨﺎن اﺱﻼم هﺮ ﭼﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آﻴﺪ و ﻣﻜﺮ )ﺑﺮ ﻣﺤﻮ اﺱﻼم( ﻣﻰآﻨﻨﺪ‬

    ‫ﺴﺎرت و زﯾﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺱﻮل ﺹﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺱﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻝﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻝﺴّﻼم( ‪.‬‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺵﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺱﺘﻰ و راﺱﺘﻰ و ﭘﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺱﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٢٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت‪,‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻫﺎ‪,‬اﻋﻤﺎل و ﺻﻔﺎت ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮ ﻳﻦ‬

    ‫ﮫﺪ و ﭘ ﻤﺎن ا ﯽ را ﺾ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ و‪ ‬ﻛﻠﱠﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪‬وا ﻋ‪‬ﻬ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺒ‪‬ﺬَه‪ ‬ﻓَﺮِﻳﻖٌ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻞْ أَﻛْﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -100‬ﺑﻘﺮه(‬

    ‫ﺑﺮاى ﭼﻪ هﺮ ﻋﻬﺪ و ﭘﻴﻤﺎن آﻪ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﮔﺮوهﻰ ﺁن را ﻣﻰﺵﻜﻨﻨﺪ؟ )ﻧﻪ اﻳﻨﺎن( ﺑﻠﻜﻪ اآﺜﺮ ﺁﻧﻬﺎ اﺹﻼ اﻳﻤﺎن ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺁورد‪.‬‬

    ‫‪٤٣٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺮان ﻮم ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻤ‪‬ﻸُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَات إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﺜْﻠَﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَات اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻚ إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَر‪‬اذ‪‬ﻟُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﺎد‪‬ى اﻟﺮﱠأْىِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَى‬

    ‫ﻟَﻜُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻀﻞِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﻈﻨﱡﻜُﻢ‪ ‬ﻛَﺬ‪‬ﺑِﻴﻦَ)‪ -27‬ﻫﻮد(‬

    ‫ﺳﺮان آﺎﻓﺮان ﻗﻮﻣﺶ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺗﻮ را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮد ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﻰداﻧﻴﻢ و در ﺑﺎدى ﻧﻈﺮ‪ ،‬ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﻴﺮو ﺗﻮاﻧﺪ اﺵﺨﺎﺻﻰ ﭘﺴﺖ و‬

    ‫ﺑﻰﻗﺪر ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺎ هﻴﭻﮔﻮﻧﻪ ﻣﺰیﺘﻰ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺵﻤﺎ را دروﻏﮕﻮ ﻣﻰﭘﻨﺪاریﻢ‪.‬‬

    ‫دم اه ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻘْﻨَﻂ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -56‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاﻩ ﭼﻪ آﺴﻰ از ﻝﻄﻒ ﺧﺪاى ﺧﻮد ﻧﻮﻣﻴﺪ ﻣﻰﺵﻮد؟‬

    ‫ا اد ﺪون ﻔ و ﻞ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﺴﺐ أَنﱠ أَﻛﺜﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮنَ أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺎﻷَﻧْﻌ‪‬ﻢِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺿﻞﱡ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -44‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫یﺎ ﭘﻨﺪارى آﻪ اآﺜﺮ ایﻦ آﺎﻓﺮان ﺣﺮﻓﻰ ﻣﻰﺵﻨﻮﻧﺪ یﺎ ﻓﻜﺮ و ﺗﻌﻘﻠﻰ دارﻧﺪ؟ایﻨﺎن )در ﺑﻰﻋﻘﻠﻰ( ﺑﺲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﻬﺎر ﭘﺎیﺎﻧﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ )ﻧﺎدانﺗﺮ و(‬

    ‫ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺘ ﺮان ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَﻧﺰَلَ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -24‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫و هﺮﮔﺎﻩ ﺑﻪ ایﻦ ﻣﺮدم )ﻣﺴﺘﻜﺒﺮ( ﮔﻔﺘﻪ ﺵﻮد آﻪ ﺧﺪایﺘﺎن ﭼﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ؟ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﺁیﺎت هﻤﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٤٣١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺴﺪ ﻦ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ یﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺳﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ‬

    ‫ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و ﭼﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺵﺪﻧﺪ( ؟‬

    ‫ﺖ ﻨﺪﮔﺎن از ﻮای ﺲ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎى ﺗﻮ ﺟﻮاب ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ داد در ایﻦ ﺻﻮرت ﺑﺪان آﻪ ایﻦ ﻣﺮدم ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺳﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮ‬

    ‫از ﺁن آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪایﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺳﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪایﺖ‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮ را ﻮن زﺪ ﻮد ﯽ ﻨﺎ ﻨﺪ اﻣﺎ ﻮد را زﯾﺎن ا ﺪا ﻪ ‪،‬ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﻓُﻮﻧَﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﻓُﻮنَ أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺧَﺴ‪‬ﺮُوا أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -20‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﻣﺎ آﺘﺎب ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ‪ ،‬او را )یﻌﻨﻰ ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ را( ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﻣﻰﺵﻨﺎﺳﻨﺪ‪ .‬ﺁﻧﺎن آﻪ ﺧﻮد‬

    ‫را ﺑﻪ زیﺎن اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ )ﺑﻪ او( ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻨﺎن ادﯾﺎن ﺬ ﻪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤٣٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻟَﺘُﺒ‪‬ﻠَﻮ‪‬نﱠ ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﻮ‪‬ﻟ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﻔُﺴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﺘَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺷﺮَﻛُﻮا أَذًى ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً و‪ ‬إِن‬

    ‫ﺗَﺼﺒﺮُوا و‪ ‬ﺗَﺘﱠﻘُﻮا ﻓَﺈِنﱠ ذَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﺰْمِ اﻷُﻣ‪‬ﻮرِ)‪ -186‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘًﺎ ﺵﻤﺎ را در ﻣﺎل و ﺟﺎن ﺁزﻣﺎیﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ آﺮد و از ﺁﻧﻬﺎ آﻪ ﭘﻴﺶ از ﺵﻤﺎ آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ دادﻩ ﺵﺪ و از ﻣﺸﺮآﺎن زﺧﻢ زﺑﺎن‬

    ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮاهﻴﺪ ﺵﻨﻴﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺻﺒﺮ ﭘﻴﺸﻪ آﺮدﻩ و ﭘﺮهﻴﺰآﺎر ﺵﻮیﺪ )اﻝﺒﺘﻪ ﻇﻔﺮ یﺎﺑﻴﺪ( آﻪ ﺙﺒﺎت و ﺗﻘﻮا ﺳﺒﺐ ﻗﻮت ارادﻩ در آﺎرهﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟَﺴﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗُﻘ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ‬

    ‫أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً ﻓَﻼ ﺗَﺄْس ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -68‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﮕﻮ‪:‬اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺵﻤﺎ ارزﺵﻰ ﻧﺪاریﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺵﻤﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺵﺪﻩ‬

    ‫ﻗﻴﺎم آﻨﻴﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ از ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻧﺎزل ﺵﺪ )ﺑﻪ ﺟﺎى ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺁن ایﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ آﻔﺮ و ﺳﺮآﺸﻰ ﺑﺴﻴﺎرى از ﺁﻧﺎن ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫اﻓﺰود‪ ،‬در ایﻦ ﺻﻮرت )ﺗﻮ اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﺮ ﺣﺎل آﺎﻓﺮان ﻧﺒﺎیﺪ ﺗﺄﺳﻒ ﺧﻮرى‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ د ﺖ ﺪا را ﻪ ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟَﺖ‪ ‬اﻟْﻴﻬ‪‬ﻮد‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻐْﻠُﻮﻟَﺔٌ ﻏُﻠﱠﺖ أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟُﻌ‪‬ﻨُﻮا ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﺪ‪‬اه‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺴﻮﻃﺘَﺎنِ ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻖُ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً و‪ ‬أَﻟْﻘَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻛﻠﱠﻤ‪‬ﺎ أَو‪‬ﻗَﺪ‪‬وا ﻧَﺎراً ﻟﱢﻠْﺤ‪‬ﺮْبِ‬

    ‫أَﻃﻔَ َﺄﻫ‪‬ﺎ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻮ‪‬نَ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻓَﺴﺎداً و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﺐ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -64‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و یﻬﻮد ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ!ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ایﻦ ﮔﻔﺘﺎر )دروغ( دﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺵﺪﻩ و ﺑﻪ ﻝﻌﻦ ﺧﺪا ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮔﺮدیﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ دو‬

    ‫دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﮔﺸﺎدﻩ اﺳﺖ و هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ )ﺑﺮ ﺧﻠﻖ( اﻧﻔﺎق ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﮔﺸﺖ ﺑﺮ آﻔﺮ و ﻃﻐﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎرى از‬

    ‫اهﻞ آﺘﺎب ﺑﻴﻔﺰایﺪ و ﻣﺎ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﺁن( ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﺗﺶ آﻴﻨﻪ و دﺵﻤﻨﻰ را در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮاى ﺟﻨﮓ )ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن( ﺁﺗﺸﻰ‬

    ‫ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ ﺧﺪا ﺁن ﺁﺗﺶ را ﺧﺎﻣﻮش ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬و ﺁﻧﻬﺎ در روى زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻓﺴﺎدآﺎرى ﻣﻰآﻮﺵﻨﺪ‪ ،‬و هﺮﮔﺰ ﺧﺪا ﻣﺮدم ﺳﺘﻤﻜﺎر ﻣﻔﺴﺪ را دوﺳﺖ‬

    ‫ﻧﻤﻰدارد‪.‬‬

    ‫‪٤٣٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﺪا و ‪ A‬ﮕﺎ ن و ﺘﺎ ﮫﺎ و ر ﻮﻻن وروز ﯿﺎ ﺖ ‪،‬ا ﻤﺎن ﺪا رﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺳﻮﻟ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐِ اﻟﱠﺬ‪‬ى أَﻧﺰَلَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻠَﺌ َﻜﺘ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻛُﺘُﺒِﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺳﻠ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻻَﺧ‪‬ﺮِ ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﻞﱠ ﺿﻠَﻼ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪاً)‪ -136‬اﻟﻨﺴﺎ(‬

    ‫اى آﺴﺎﻧﻰ آﻪ )ﺑﻪ زﺑﺎن( ایﻤﺎن ﺁوردﻩایﺪ‪) ،‬ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ و از دل هﻢ( ایﻤﺎن ﺁوریﺪ ﺑﻪ ﺧﺪا و رﺳﻮل او و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺑﻪ رﺳﻮل ﺧﻮد ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ‬

    ‫و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﭘﻴﺶ از او ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ )ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ( ‪ .‬و هﺮ آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا و ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن و آﺘﺎﺑﻬﺎ )ى ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ( و رﺳﻮﻻن او و روز ﻗﻴﺎﻣﺖ آﺎﻓﺮ‬

    ‫ﺵﻮد ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﺳﺨﺖ و دور )از ﺳﻌﺎدت( دراﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ن ﻗ ﻮ ﺸﺎن ض ا ﺖ ﺒﺎ ﻮد ﯽ ا ا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻣ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬ﻓَﺰَاد‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬رِﺟ‪‬ﺴﺎً إِﻟﻰ رِﺟ‪‬ﺴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎﺗُﻮا و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -125‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ دﻝﻬﺎﺵﺎن ﺑﻪ ﻣﺮض )ﺵﻚ و ﻧﻔﺎق( ﻣﺒﺘﻼﺳﺖ هﻢ ﺑﺮ ﺧﺒﺚ ذاﺗﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺒﺎﺙﺘﻰ اﻓﺰود ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل آﻔﺮ ﺟﺎن دادﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪﮐﺎران ا ﺖ زﻣﺎن ھ ﻪ ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻧَﺒﻰٍ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺠ‪‬ﺮِﻣ‪‬ﻴﻦَ و‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﺮَﺑ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺎد‪‬ﻳﺎً و‪ ‬ﻧَﺼ‪‬ﻴﺮاً)‪ -31‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ ﺑﺮاى هﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى دﺵﻤﻨﻰ از ﺟﻨﺲ ﺑﺪآﺎران )اﻣّﺘﺶ( ﻗﺮار دادیﻢ‪ ،‬و ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪاى ﺗﻮ ﺑﺮاى هﺪایﺖ و ﻧﺼﺮت و یﺎرى ﺗﻮ‬

    ‫آﻔﺎیﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ن ﻮای ﺲ را ﺪا ی ﻮد ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ر‪‬ء‪‬ﻳ‪‬ﺖ ﻣ‪‬ﻦِ اﺗﺨَﺬَ إِﻟَﻬ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗَﻜُﻮنُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻛﻴﻼً)‪ -43‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺁیﺎ دیﺪى ﺣﺎل ﺁن آﺲ را آﻪ )از ﻏﺮور( هﻮاى ﻧﻔﺴﺶ را ﺧﺪاى ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ؟ﺁیﺎ ﺗﻮ ﺣﺎﻓﻆ و ﻧﮕﻬﺒﺎن او )از هﻼآﺖ( ﺗﻮاﻧﻰ ﺵﺪ؟‬

    ‫‪٤٣٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﯽ ﻮﺪ و ﻞ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﺴﺐ أَنﱠ أَﻛﺜﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮنَ أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺎﻷَﻧْﻌ‪‬ﻢِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺿﻞﱡ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -44‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫یﺎ ﭘﻨﺪارى آﻪ اآﺜﺮ ایﻦ آﺎﻓﺮان ﺣﺮﻓﻰ ﻣﻰﺵﻨﻮﻧﺪ یﺎ ﻓﻜﺮ و ﺗﻌﻘﻠﻰ دارﻧﺪ؟ایﻨﺎن )در ﺑﻰﻋﻘﻠﻰ( ﺑﺲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﻬﺎر ﭘﺎیﺎﻧﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ )ﻧﺎدانﺗﺮ و(‬

    ‫ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻘﺎ ﮐﻼم ا ﯽ اﻃ ﻨﺎن دارﺪ ‪ ،‬ا ﻣﺎ ﺑﺎز آ ا ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﺴﺪ ﯽ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫(‪ ١٤‬و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ یﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺳﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ‬

    ‫ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و ﭼﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺵﺪﻧﺪ( ؟‬

    ‫ﺮان ﻮم و ﺣﺎ ن زﻣﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -36‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭼﻮن ﻣﻮﺳﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ﺁیﺎت ﻣﺎ آﻪ )ﺣﻘﺎﻧﻴﺘﺶ( ﺑﺮ هﻤﻪ روﺵﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﺎز )ﺁن ﻗﻮم ﺧﻮد ﺳﺮ و ﻝﺠﻮج ﻧﺎدان(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﺗﻮ ﺟﺰ ﺳﺤﺮى آﻪ ﺳﺎﺧﺘﮕﻰ ﺗﻮﺳﺖ ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺎ ایﻦ ﮔﻔﺘﺎر و دﻋﻮى آﻪ ﺗﻮ دارى هﻴﭻ از ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻨﻤﺎن )اﻣﻢ‬

    ‫ﺳﺎﺑﻘﻪ( ﻧﺸﻨﻴﺪﻩایﻢ‪.‬‬

    ‫آ ن از ر ﻮل ﻖ ‪ ،‬ات ﺧﺎرق ا ﻌﺎده ﯽ ﻃ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا‬

    ‫ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -48‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪٤٣٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ )رﺳﻮل( ﺣﻖ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﻪ ایﻦ رﺳﻮل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﻣﻌﺠﺰاﺗﻰ )ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و یﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻝﻮاح‬

    ‫ﺗﻮرات( دادﻩ ﻧﺸﺪ؟ﺁیﺎ ایﻦ ﻣﺮدم از ایﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ ایﻦ ﻣﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺗﻮرات( ﺳﺤﺮ و‬

    ‫ﺟﺎدوﮔﺮى اﺳﺖ آﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن یﻜﺪیﮕﺮﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ ایﻨﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻰایﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩایﻢ؟‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﭘ ﺮو ﻮای ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎى ﺗﻮ ﺟﻮاب ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ داد در ایﻦ ﺻﻮرت ﺑﺪان آﻪ ایﻦ ﻣﺮدم ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺳﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮ از‬

    ‫ﺁن آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪایﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺳﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪایﺖ‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﮐﺎ ا ﯽ ﺑﺎ و ﻮ د آﯾﺎت آ ﮑﺎ ر ﻖ‪ ،‬ﻘﺪ ﺪ ر ﻮﻻن ‪ ،‬دم را ﺑﺎ ﻞ ﯽ ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﺮَﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ و‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟِﺌْﺘَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻟﱠﻴ‪‬ﻘُﻮﻟَﻦﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪-58‬‬

    ‫اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ در ایﻦ ﻗﺮﺁن )ﻋﻈﻴﻢ( ﺑﺮاى )هﺪایﺖ( ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺜﻞ زدیﻢ و اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﺮ ایﻦ ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁیﺘﻰ ﺑﻴﺎورى ﺑﺎز‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﺤﻘﻘﺎ )از روى ﻋﻨﺎد( ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺵﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ و رﺳﻮﻝﺘﺎن ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ و اوهﺎم ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﯽ ﺮ ﺪ‪:‬‬ ‫دم ار داده‪ ،‬آﯾﺎت ا ﯽ را‬ ‫ﯽ از د ﯽ ﻨﺎن ﻮ را و ﯿ ﻪ ﮫﺎ‬ ‫•‬

    ‫‪٤٣٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺘﺮِى ﻟَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱠ ﻋ‪‬ﻦ ﺳﺒِﻴﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻋ‪‬ﻠْﻢٍ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪-6‬‬

    ‫ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺳﺪ ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻀﺮ ﺣﺎرث( آﺴﻰ اﺳﺖ آﻪ ﮔﻔﺘﺎر و ﺳﺨﻨﺎن ﻝﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ را )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺼّﻪهﺎى دروغ و‬

    ‫اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﺵﻬﻮتاﻧﮕﻴﺰ ﻣﻔﺴﺪ اﺧﻼق و ﺳﺮود ﻣﻄﺮب( ﺑﻪ هﺮ وﺳﻴﻠﻪ ﺗﻬ ّﻴﻪ ﻣﻰآﻨﺪ ﺗﺎ )ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻝﺖ از راﻩ ﺧﺪا )و ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﻋﻠﻮم و‬

    ‫ﻣﻌﺎرف ﻗﺮﺁن( ﮔﻤﺮاﻩ ﺳﺎزد و ﺁیﺎت ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰا ﮔﻴﺮد‪ ،‬ایﻦ ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺳﺪ آﺎﻓﺮ( ﺑﻪ ﻋﺬاب‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﻮارى و ذﻝّﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺵﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺘ ﺮان ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ و‪‬ﻟﻰ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻛَﺄَنﱠ ﻓﻰ أُذُﻧَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -7‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﺁیﺎت ﻣﺎ ﺵﻮد ﭼﻨﺎن ﺑﺎ ﻏﺮور و ﺗﻜﺒّﺮ ﭘﺸﺖ ﮔﺮداﻧﺪ آﻪ ﮔﻮیﻰ هﻴﭻ ﺁن ﺁیﺎت اﻝﻬﻰ را ﻧﺸﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﻨﺪارى از هﺮ دو‬

    ‫ﮔﻮش آﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ایﻦ آﺲ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﺮ ن زﻣﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -34‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ رﺳﻮل ﺑﻴﻢ دهﻨﺪﻩاى در دیﺎرى ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدیﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺙﺮوﺗﻤﻨﺪان ﻋﻴّﺎش ﺁن دیﺎر )ﺑﻪ رﺳﻮﻻن( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺳﺎﻝﺖ‬

    ‫ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮیﻢ‪.‬‬

    ‫د ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮان را ‪،‬اﺧﻼل ﻨﺪﮔﺎن د ﻦ ﭘﺪران ﻮد ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻛُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -43‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫‪٤٣٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و ﭼﻮن )ﺗﻮﺳﻂ رﺳﻮل( ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺁیﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﺵﺨﺺ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮدى اﺳﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاهﺪ ﺵﻤﺎ را از ﺁﻧﭽﻪ‬

    ‫ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﻣﻰﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻧﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ هﻴﭻ ﻣﺰیّﺖ دیﮕﺮى ﻧﺪارد‪ .‬و ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﻗﺮﺁﻧﺶ هﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ )و ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ‬

    ‫ﻖ ﺑﺮ )هﺪایﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺳﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى‬
    ‫ﻣﻰدهﺪ( ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى ﻧﺒﺎﺵﺪ‪ .‬و آﺎﻓﺮان ﭼﻮن ﺁیﺎت ﺣ ّ‬

    ‫ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﺚ ﺑﺎ آ ﻪ از وت وﺟﺎه ﺸﺎن ﺪه ا ﺖ‪ ،‬ر ﻮﻻن را ﺗ ﺬ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﺴﺎ ﯽ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻠَﻐُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺸﺎر‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ر‪‬ﺳﻠﻰ ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻧَﻜ‪‬ﻴﺮِ)‪ -45‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و آﻔﺎر ﭘﻴﺶ از ایﻨﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ و ایﻦ آﺎﻓﺮان اﻣﺖ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻋﺸﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺁن ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن دادیﻢ )از ﺙﺮوت و ﺟﺎﻩ(‬

    ‫ﻧﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ آﻪ رﺳﻮﻻن ﻣﺮا ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺵﺪﻧﺪ )ایﻨﺎن هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻣﻰرﺳﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫د ﯽ ﻮن دﮔﺎن ﻮر ﺘﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻮِى اﻷَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻻ اﻷَﻣ‪‬ﻮ‪‬ت إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻓﻰ اﻟْﻘُﺒ‪‬ﻮرِ)‪ -22‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و اﺑﺪا زﻧﺪﮔﺎن )ﻋﻠﻢ و ایﻤﺎن( ﺑﺎ ﻣﺮدﮔﺎن )ﺟﻬﻞ و ﻋﺼﻴﺎن( ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪) .‬اى رﺳﻮل ﺑﺪان آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺑﺨﻮاهﺪ ﺵﻨﻮا )ى آﻼم‬

    ‫ﺣﻖ( ﺳﺎزد و اﻣﺎ ﺗﻮ ﺁن آﺲ را آﻪ در ﮔﻮرﺳﺘﺎن )آﻔﺮ و ﺟﻬﺎﻝﺖ و ﺵﻬﻮت ﭘﺮﺳﺘﻰ( ﻓﺮو رﻓﺘﻪ هﺮﮔﺰ ﺵﻨﻮا ﻧﺘﻮاﻧﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﻮد را ﺮ ﻦ ان ﺪا ا ﯽ ﯿﺪا ﻨﺪ ‪،‬اﻣﺎ زﻣﺎن ﻮر ﺨﺎ ﺖ و ت ﻮد‪ ،‬ﯽ ا ا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬‬

    ‫ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و )ﻣﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻣﺤﻜﻢﺗﺮیﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا یﺎد ﻣﻰآﺮدﻧﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪایﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎیﺪ از هﺮ یﻚ از‬

    ‫اﻣﻢ )یﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى زودﺗﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪایﺖ یﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺰى ﺟﺰ ﻣﺨﺎﻝﻔﺖ و ﻧﻔﺮت ﻧﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫‪٤٣٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺘ ﺮان و ﮑﺎران ارض ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪیﻦ ﺟﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺗﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪیﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺵﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺟﺰ ﺑﺮ ﺻﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁیﺎ ایﻨﺎن ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮیﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ هﻼك ﺵﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮیﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪیﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﻰ یﺎﻓﺖ و ﻃﺮیﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻝﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬیﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ یﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫د ﯽ ﺟﺎ ﮕﺎ ه و ه ر ﻮل ا ﯽ را‪ ،‬ﯽ ﭘﺬ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺗَﻜْﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮنَ)‪ -15‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺵﻤﺎ ﺟﺰ ایﻨﻜﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﺸﺮى هﺴﺘﻴﺪ ﻣﻘﺎم دیﮕﺮى ﻧﺪاریﺪ و هﺮﮔﺰ ﺧﺪاى رﺣﻤﺎن ﭼﻴﺰى را ﻓﺮو ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ و ﺟﺰ ایﻨﻜﻪ‬

    ‫ﺵﻤﺎ ﻣﺮدم دروﻏﮕﻮیﻰ هﺴﺘﻴﺪ هﻴﭻ در آﺎر ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫رﮔﺎن و ﺻﺎ ﺒﺎن ا ﯿﺎز زﻣﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ء‪‬ﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِى ﺑ‪‬ﻞ ﻟﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺬُوﻗُﻮا ﻋ‪‬ﺬَابِ)‪ -8‬ص(‬

    ‫ﺁیﺎ ﻣﻴﺎن هﻤﻪ ﻣﺎ )ﺑﺰرﮔﺎن ﻋﺮب( ﻗﺮﺁن )ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ( ﺑﺮ او ﻓﺮود ﺁﻣﺪ؟ )در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ او هﻴﭻ اﻣﺘﻴﺎزى ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺪاﺵﺖ!( ﺑﻠﻜﻪ ایﻦ‬

    ‫آﺎﻓﺮان از )وﺣﻰ( ﻗﺮﺁن ﻣﻦ در ﺵﻚ و ریﺒﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ هﻨﻮز ﻋﺬاب )ﻗﻬﺮ( ﻣﺮا ﻧﭽﺸﻴﺪﻩاﻧﺪ )آﻪ دﺳﺖ از آﻔﺮ ﺑﺮ ﻧﻤﻰدارﻧﺪ( ‪.‬‬

    ‫ا ﻮام ﺘ ﻒ و ﺻﺎ ﺒﺎن ﺪرت زﻣﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ ذُو اﻷَو‪‬ﺗَﺎد‪ -12)‬ص(‬

    ‫‪٤٣٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﭘﻴﺶ از ایﻦ ﻣﺸﺮآﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﺎیﻔﻪ ﻋﺎد )ﻗﻮم هﻮد( و ﻓﺮﻋﻮن )و ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن( ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺪرت ﻧﻴﺰ ﺗﻜﺬیﺐ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﺪا( آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬اﻷَﺣ‪‬ﺰَاب ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻛﻞﱡ أُﻣ‪‬ﺔِ ﺑِﺮَﺳﻮﻟﻬِﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺄْﺧُﺬُوه‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ‬

    ‫ﻓَﺄَﺧَﺬْﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -5‬ص(‬

    ‫)اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ ﻏﻢ ﻣﺪار آﻪ( ﭘﻴﺶ از ایﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﻮایﻒ ﺑﻌﺪ از ﻧﻮح ﻧﻴﺰ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان را( ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ و هﺮ‬

    ‫اﻣﺘﻰ هﻤّﺖ ﮔﻤﺎﺵﺖ آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را دﺳﺘﮕﻴﺮ )و هﻼك( ﮔﺮداﻧﺪ و ﺟﺪل و ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺮهﺎن ﺣﻖ را ﭘﺎیﻤﺎل ﺳﺎزد‪ ،‬ﻣﻦ هﻢ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ را )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﻔﺮ( ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺳﺨﺖ آﺮدم!‬

    ‫ا ادی ﻋﻠﻢ و دا ﺶ ﻮد زﻣﺎن ﻮر‪ ،‬ﯽ ﺑﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ و‪ ‬ﺣ‪‬ﺎقَ ﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪-83‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ رﺳﻮﻻﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻝّﻪ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان( ﺑﻪ داﻧﺶ و ﻋﻘﺎیﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﺵﺎد و‬

    ‫ﻣﻐﺮور ﺵﺪﻧﺪ و وﻋﺪﻩ ﻋﺬاﺑﻰ آﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ هﻤﻪ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‬

    ‫آ ن دم را از ن ﮐﻼم ا ﯽ ﻊ ده و آن ﻨﺎن ﻮ و ﺑﺎ ﻞ ‪،‬ا ﻘﺎ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا ﻟﻬَِﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ و‪ ‬اﻟْﻐَﻮ‪‬ا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻜﻢ‪ ‬ﺗَﻐْﻠ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -26‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ایﻦ ﻗﺮﺁن ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﺪهﻴﺪ و ﺳﺨﻨﺎن ﻝﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ در ﺁن اﻝﻘﺎء آﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ ﺑﺮ او ﻏﺎﻝﺐ ﺵﻮیﺪ‪.‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪-43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫‪٤٤٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺵﻮد ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺵﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪایﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺣﺐ‬

    ‫ﻗﻬﺮ و ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﮫﺎ ﺮا ﯽ ﻮ ﮫﺎ ﺸﺎن ان ا ﺖ ؛ ﻮ ﯽ از ﮑﺎ ﯽ د ور ﻮی ﻖ ﻮ اﺪه ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁیﺎت ایﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺵﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻧﻴﺎﻣﺪ )ﺗﺎ ﻣﺎ‬

    ‫ﻗﻮم ﻋﺮب ایﻤﺎن ﺁوریﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁیﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺳﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻧﺎزل ﻣﻰﺵﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ( ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ ایﻤﺎن هﺪایﺖ و ﺵﻔﺎﺳﺖ و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ ﮔﻮﺵﻬﺎیﺸﺎن )از ﺵﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺳﺖ و ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ آﻮرى )ﺟﻬﻞ و ﺿﻼﻝﺖ( اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان ﺑﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﻤﻰدارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮیﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺳﻌﺎدت و ایﻤﺎن( ﺑﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪر ﻨﺪا ن زﻣﺎن ‪ ،‬ﺮ د ﻦ ﭘﺪران ﻮ د را ﯽ ﭘﺬ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ أُﻣ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -23‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ در هﻴﭻ ﺵﻬﺮ و دیﺎرى ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدیﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ ﺙﺮوت و ﻣﺎل ﺁن دیﺎر ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ‬

    ‫ﭘﺪران ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁیﻴﻦ و ﻋﻘﺎیﺪى یﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁﻧﻬﺎ اﻝﺒﺘﻪ ﭘﻴﺮوى ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -24‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫‪٤٤١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁیﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دیﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺵﻤﺎ را هﺪایﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺗﻘﺪیﺮ( ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺳﺎﻝﺖ ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮیﻢ‪.‬‬

    ‫ﻮران و ا ﯽ د ا ﻪ ا ﯽ ﯽ روﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬أَو‪ ‬ﺗﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ ﺿﻠَﻞٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -40‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺗﻮ ایﻦ آﺮان را ﺳﺨﻨﻰ ﺗﻮاﻧﻰ ﺁﻣﻮﺧﺖ یﺎ ایﻦ آﻮران )ﺑﺎﻃﻦ( و ﺁن را آﻪ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﻣﻰرود هﺪایﺖ ﺗﻮاﻧﻰ آﺮد؟‬

    ‫ﺻﺎ ﺒﺎن ﺪرت وا ﺮاف زﻣﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻼﻳﻪ‪ ‬ﻓَﻘَﺎلَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ ر‪‬ب اﻟْﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -46‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﻣﺎ ﻣﻮﺳﻰ را ﺑﺎ ﺁیﺎت و ﻣﻌﺠﺰاﺗﻰ آﻪ ﺑﻪ او دادیﻢ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮن و اﺵﺮاف ﻗﻮﻣﺶ )ﺑﻪ رﺳﺎﻝﺖ( ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ‪ ،‬او ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ رﺳﻮل‬

    ‫ب اﻝﻌﺎﻝﻤﻴﻨﻢ‪.‬‬
    ‫ر ّ‬

    ‫دم ﻖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺎﺳﺘَﺨَﻒ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻃﺎﻋ‪‬ﻮه‪ ‬إِﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻓَﺴ‪‬ﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪ -54‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و )ﺑﻪ ایﻦ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت دروغ و ﺑﺎﻃﻞ( ﻗﻮﻣﺶ را ذﻝﻴﻞ و زﺑﻮن داﺵﺖ ﺗﺎ هﻤﻪ ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن وى ﺵﺪﻧﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮدﻣﻰ ﻓﺎﺳﻖ و ﻧﺎﺑﻜﺎر ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫آ ن ﻮن ﺰی از آﯾﺎت ا ﯽ ﺪا ﻨﺪ ‪،‬آ ا ه ﯿ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪ -9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫‪٤٤٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و ﭼﻮن از ﺁیﺎت ﻣﺎ ﭼﻴﺰى ﺑﺪاﻧﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب ذﻝّﺖ و ﺧﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻦ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ا ادی آﯾﺎت ا ﯽ را‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪-7‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺁیﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﺁﻧﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ ﭼﻮن ﺁیﺎت اﻝﻬﻰ ﺁﻣﺪ ﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺳﺤﺮ ﺁﺵﻜﺎرایﻰ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫دﻣﺎ ﯽ ﻮد را از ﺴﺎ ﯽ ﯿﺪا ﻨﺪ ا ﻤﺎن ر ﻮل ا ﯽ ‪ ،‬آ ن ﺖ ﯽ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ﺧَﻴﺮاً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺒ‪‬ﻘُﻮﻧَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِذْ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺴﻴ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻓْﻚ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﻢ‪-11)‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﮔﺮ دیﻦ اﺳﻼم ﺑﻬﺘﺮ )از ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﻰ( ﺑﻮد ﻣﺮدم )ﻓﻘﻴﺮ زﺑﻮﻧﻰ( از ﻣﺎ در ایﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﺳﺒﻘﺖ ﻧﻤﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬و ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺮﺁن هﺪایﺖ ﻧﻤﻰﺵﻮﻧﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب دروﻏﻰ از ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫د ﯽ از ھ ﻪ ا ﻮام ‪ ،‬ﻮل زﻣﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪-12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭼﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ( و ﻗﻮم ﺙﻤﻮد هﻢ ﺗﻜﺬیﺐ رﺳﻮﻻن آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از ایﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و اﺻﺤﺎب ر ّ‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪ -13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻝﻮط‪.‬‬

    ‫‪٤٤٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ا ﺘﻼف ﻦ ﺑﺎز ﯽ ﻣﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺵﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪیﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺵﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻧﺪیﺪ( ‪.‬‬

    ‫د ﯽ ﺷﺎ ﻪ ﮫﻢ ﮐﻼم ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪ -9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از ایﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺵﺎیﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺻﺎ ﺒﺎن ﻣﻠﮏ و ﺪرت ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺘَﻮ‪‬ﻟﻰ ﺑِﺮُﻛْﻨ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎلَ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -39‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻪ ﻏﺮور ﻣﻠﻚ و ﻗﺪرت )از ﻃﺎﻋﺖ ﺣﻖ( ﺳﺮآﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻮﺳﻰ ﺳﺎﺣﺮ یﺎ دیﻮاﻧﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺮﺸﺎن و ﻣﺎ ن‪ ،‬ز ﯽ و ﯿﺎﻻت ﺑﺎﻃ ﺸﺎن ا ﻦ وا ﯿﺪا رد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗَﺄْﻣ‪‬ﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻬ‪‬ﻢ ﺑﻬ‪‬ﺬَا أَم‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻃﺎﻏُﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺁیﺎ زیﺮآﻰ و ﺧﻴﺎﻻت ﺑﺎﻃﻠﺸﺎن ﺑﺮ ایﻦ وا ﻣﻰدارد )آﻪ ﺗﻜﺬیﺐ ﺗﻮ آﻨﻨﺪ( یﺎ )از ﺟﻬﻞ و آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت( ﺧﻮد ﻗﻮﻣﻰ ﺳﺮآﺶ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻨﺪ؟‬

    ‫ﯿﺎری از ا اد و ا ﻮام زﻣﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ ‬ﺑِﺎﻟﻨﱡﺬُرِ)‪ -23‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫‪٤٤٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻗﻮم ﺙﻤﻮد هﻢ ﺁیﺎت ﺣﻖ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻧﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮار دادیﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪایﺖ‬

    ‫یﺎﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ ادﯾﺎن ﻞ‪ ،‬ﻂ ﻮ ا دو ﺘﺪا ر ﯽ ﺪا ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺎد‪‬وا إِن ز‪‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻜُﻢ‪ ‬أَو‪‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺘَﻤ‪‬ﻨﱠﻮ‪‬ا اﻟﻤﻮ‪‬ت إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اى ﺟﻤﺎﻋﺖ یﻬﻮد‪ ،‬اﮔﺮ ﭘﻨﺪاریﺪ آﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ دوﺳﺘﺪاران ﺧﺪایﻴﺪ ﻧﻪ ﻣﺮدم دیﮕﺮ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻤﻨّﺎى ﻣﺮگ آﻨﻴﺪ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮیﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﻞ ﺘﺎب ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫آ ﮫﺎ ﯽ د ﮫﺎ ﺸﺎن ض ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادیﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪیﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ یﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ ایﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻝﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻝﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و ایﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ یﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰایﺪ و دیﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺵﻚ و ریﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺗﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫‪٤٤٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫دﻝﻬﺎﺵﺎن ﻣﺮض )ﺵﻚ و ﺟﻬﺎﻝﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از ایﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺵﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺵﺖ؟ﺑﻠﻰ ایﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺿﻼﻝﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪایﺖ ﻧﻤﺎیﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻝﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و ایﻦ )ﺁیﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫د ﯽ ﺑﺎ ا ﻞ ﺑﺎ ﻞ ‪ ،‬ﻄﺎ ﺬرا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻠَﻜﻜﻢ‪ ‬ﻓﻰ ﺳﻘَﺮَ)‪ -42‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫آﻪ ﺵﻤﺎ را ﭼﻪ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﻋﺬاب دوزخ در اﻓﻜﻨﺪ؟‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻢ‪ ‬ﻧَﻚ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺼﻠﱢﻴﻦَ)‪ -43‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن ﺟﻮاب دهﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ از ﻧﻤﺎزﮔﺰاران ﻧﺒﻮدیﻢ‬

    ‫و‪ ‬ﻛﻨﱠﺎ ﻧﺨُﻮض ﻣ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺨَْﺎﺋﻀ‪‬ﻴﻦَ)‪-45‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺑﺎ اهﻞ ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ ﺑﻄﺎﻝﺖ ﻣﻰﭘﺮداﺧﺘﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ﺻﺎ ﺒﺎن ﺪرت و ﻮذ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻜَﺬﱠب و‪ ‬ﻋ‪‬ﺼﻰ)‪ -21‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫ﻓﺮﻋﻮن ﺗﻜﺬیﺐ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫‪٤٤٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ در ﺻﺪر آﻧﺎن ﭼﻪ اﻓﺮادي ﻗﺮاردارﻧﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻰ)‪-22‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫از ﺁن ﭘﺲ )آﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻣﻮﺳﻰ دیﺪ( ﺑﺎز روى از ﺣﻖ ﺑﮕﺮداﻧﻴﺪ و )ﺑﺮاى دﻓﻊ ﻣﻮﺳﻰ( ﺑﻪ ﺟﻬﺪ و آﻮﺵﺶ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫د ﯿ ﻪ ﻇﻠ ﺖ ﻇﻠﻢ و ﺪﮐﺎر ﺸﺎن د ﮫﺎی آ ن ﻏ ﻪ ده ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫َﻛﻼ ﺑ‪‬ﻞْ ر‪‬انَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﻜْﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -14‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻇﻠﻤﺖ ﻇﻠﻢ و ﺑﺪ آﺎریﻬﺎﺵﺎن ﺑﺮ دﻝﻬﺎى ﺗﻴﺮﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﻏﻠﺒﻪ آﺮدﻩ اﺳﺖ )آﻪ ﻗﺮﺁن را اﻧﻜﺎر ﻣﻰآﻨﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﺪ ﮐﺎرا ﯽ ا ﻞ ا ﻤﺎن ﯽ ﻨﺪﺪ وﺑﺎ ا اء آ ن ﺣ ﻪ دو ﺘﺎن ﻮد ‪ ،‬ﺢ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ ایﻤﺎن ﻣﻰﺧﻨﺪیﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪ – 30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺵﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺳﺘﻬﺰا ﻣﻰﻧﮕﺮیﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﻮى آﺴﺎن ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻧﻜﻮهﺶ ﻧﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺗﻔﺮیﺢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدیﺪﻧﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٤٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺖ‪:‬‬ ‫او ﻮن ﻣﺎ‪ ،‬ﺮی‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻤ‪‬ﻸُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَات إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﺜْﻠَﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَات اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻚ إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَر‪‬اذ‪‬ﻟُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﺎد‪‬ى اﻟﺮﱠأْىِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَى‬

    ‫ﻟَﻜُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻀﻞِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﻈﻨﱡﻜُﻢ‪ ‬ﻛَﺬ‪‬ﺑِﻴﻦَ)‪ – 27‬ﻫﻮد(‬

    ‫ﺳﺮان آﺎﻓﺮان ﻗﻮﻣﺶ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺗﻮ را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮد ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﻰداﻧﻴﻢ و در ﺑﺎدى ﻧﻈﺮ‪ ،‬ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﻴﺮو ﺗﻮاﻧﺪ اﺵﺨﺎﺻﻰ ﭘﺴﺖ و‬

    ‫ﺑﻰﻗﺪر ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺎ هﻴﭻﮔﻮﻧﻪ ﻣﺰیﺘﻰ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺵﻤﺎ را دروﻏﮕﻮ ﻣﻰﭘﻨﺪاریﻢ‪.‬‬

    ‫ای ﻣﺎ د ﯿ ﯽ ﯿﺎوری‪،‬از ﺪا ﯾﺎن ﻮد د ﺖ ﯽ ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﻮد‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟِﺌْﺘَﻨَﺎ ﺑِﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔٍ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﺑِﺘَﺎرِﻛﻰ ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻟ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻚ ﺑِﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬ﻫﻮد(‬

    ‫ﻗﻮم هﻮد وى را ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ آﻪ اى هﻮد‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺮاى ﻣﺎ دﻝﻴﻠﻰ )روﺵﻦ ﺑﺮ دﻋﻮى رﺳﺎﻝﺖ ﺧﻮد( ﻧﻴﺎوردى و ﻣﺎ هﺮﮔﺰ از ﺧﺪایﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ‬

    ‫ﻣﺠﺮد ﺣﺮف ﺗﻮ دﺳﺖ ﻧﻤﻰآﺸﻴﻢ و ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺗﻮ ایﻤﺎن ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﺁورد‪.‬‬

    ‫ﭼ ا از ﻮی ﺪا ﺶ اوآ ﯽ ﺘﺎده ﺸﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬و‪ ‬ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻗَﻮ‪‬مٍ ﻫ‪‬ﺎد‪ -7)‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و ﺑﺎز آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ﭼﺮا از ﺧﺪایﺶ ﺑﺮ او ﺁیﺖ و ﻣﻌﺠﺰﻩاى ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻧﺸﺪ؟ )ﺑﺎیﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ آﻪ( ﺗﻨﻬﺎ وﻇﻴﻔﻪ ﺗﻮ اﻧﺪرز و‬

    ‫ﺗﺮﺳﺎﻧﻴﺪن )ﺧﻠﻖ از ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ ﺧﺪا( اﺳﺖ و هﺮ ﻗﻮﻣﻰ را )از ﻃﺮف ﺧﺪا( رهﻨﻤﺎیﻰ اﺳﺖ‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗُﻞْ إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧَﺎب)‪ -27‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﻣﻜﻪ( ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁیﺖ و ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ از ﺧﺪا ﺑﺮ )اﺛﺒﺎت ﻧﺒﻮت( او ﻧﺎزل ﻧﺸﺪ؟ﺗﻮ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻮ آﻪ )ﺣﺠﺖ ﻗﺎﻃﻌﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮﺁن و‬

    ‫ﻣﻌﺠﺰات دیﮕﺮ ﺁﻣﺪ اآﻨﻮن( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﮔﻤﺮاﻩ و هﺮ آﻪ را آﻪ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﺗﻀﺮع و اﻧﺎﺑﻪ آﻨﺪ هﺪایﺖ ﻣﻰآﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٤٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ا و را ر ﻮل ﻖ ﯽ د ا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟَﺴﺖ ﻣ‪‬ﺮْﺳﻼً ﻗُﻞْ ﻛﻔَﻰ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪‬ا ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻰ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ه‪ ‬ﻋ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ)‪ -43‬اﻟﺮﻋﺪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﺑﺮ ﺗﻮ اﻋﺘﺮاض آﻨﻨﺪ آﻪ ﺗﻮ رﺳﻮل ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺘﻰ‪ ،‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﺗﻨﻬﺎ ﮔﻮاﻩ ﺑﻴﻦ ﻣﻦ و ﺵﻤﺎ ﺧﺪا و ﻋﺎﻝﻤﺎن ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺑﻪ آﺘﺎب )ﺧﺪا آﻪ اﻧﺒﻴﺎء و‬

    ‫اوﻝﻴﺎء و ﻋﻠﻤﺎء رﺑّﺎﻧﻴﻨﺪ( آﺎﻓﻰ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫وی را د ﻮا ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻧُﺰﱢلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ إِﻧﱠﻚ ﻟَﻤ‪‬ﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -6‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اى آﺴﻰ آﻪ )ﻣﺪﻋﻰ ﺁﻧﻰ آﻪ( ﻗﺮﺁن از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﺵﺪﻩ ﺗﻮ )ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﺎ( ﻣﺤﻘﻘﺎ دیﻮاﻧﻪاى‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را اﺳﺎ ﺮ او ﻦ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَﻧﺰَلَ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -24‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫و هﺮﮔﺎﻩ ﺑﻪ ایﻦ ﻣﺮدم )ﻣﺴﺘﻜﺒﺮ( ﮔﻔﺘﻪ ﺵﻮد آﻪ ﺧﺪایﺘﺎن ﭼﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ؟ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﺁیﺎت هﻤﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺪا ای ﻣﺎ ﯽ آورد؟‬ ‫ﭼ ا آ ﯽ از ﺟﺎ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻨَﺎ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﺗَﺄْﺗﻬِﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔُ ﻣ‪‬ﺎ ﻓﻰ اﻟﺼﺤ‪‬ﻒ‪ ‬اﻷُوﻟﻰ)‪ -133‬ﻃﻪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا )ﻣﺤﻤﺪ( ﺁیﺖ و دﻝﻴﻠﻰ روﺵﻦ از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى ﻣﺎ ﻧﻤﻰﺁورد؟ﺁیﺎ ﺁیﺎت ﺑﻴّﻨﻪ آﺘﺐ ﭘﻴﺸﻴﻦ )ﭼﻮن ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و‬

    ‫ﺻﺤﻒ آﻪ در هﻤﻪ ذآﺮ اوﺻﺎف ﻧﺒﻮت هﺴﺖ( ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪ؟‬

    ‫‪٤٤٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻮش ی ﻮا ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أُﻧﺬ‪‬ر‪‬ﻛﻢ ﺑِﺎﻟْﻮ‪‬ﺣ‪‬ﻰِ و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬اﻟﺪ‪‬ﻋ‪‬ﺎء‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻨﺬَر‪‬ونَ)‪ -45‬اﻻﻧﺒﻴﺎ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ آﻪ ﻣﻦ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ وﺣﻰ ﺧﺪا )از ﻋﺬاﺑﺶ( ﻣﻰﺗﺮﺳﺎﻧﻢ وﻝﻰ ﮔﻮش آﺮ هﻨﮕﺎم وﻋﻆ و اﻧﺪرز‪ ،‬ﺳﺨﻦ و دﻋﻮت ﺣﻖ را ﻧﻤﻰﺵﻨﻮد‪.‬‬

    ‫ﻨﺎن او ﻮاب و ﯿﺎ ﯽ ﯽ اﺳﺎس ا ﺖ و ﻮن ﺎﯿﭘ ﺮان ﺬ ﻪ‪ ،‬ﺑﺎ ﯾﺪ آ ﯽ ای ﻣﺎ ﯿﺎورد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻗَﺎﻟُﻮا أَﺿﻐَﺚ أَﺣ‪‬ﻠَﻢِ ﺑ‪‬ﻞِ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺷﺎﻋ‪‬ﺮٌ ﻓَﻠْﻴ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻛﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻞَ اﻷَو‪‬ﻟُﻮنَ)‪ -5‬اﻻﻧﺒﻴﺎ(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ ایﻦ ﻣﺮدم )ﻏﺎﻓﻞ ﻧﺎدان( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﻗﺮﺁن ﺧﻮاب و ﺧﻴﺎﻝﻰ ﺑﻰاﺳﺎس اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ایﻦ آﻠﻤﺎت را ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﻠﻜﻪ ﺵﺎﻋﺮ ﺑﺰرﮔﻰ‬

    ‫اﺳﺖ وﮔﺮﻧﻪ ﺑﺎیﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﮔﺬﺵﺘﻪ ﺁیﺖ و ﻣﻌﺠﺰﻩاى ﺑﺮاى ﻣﺎ ﺑﻴﺎورد‪.‬‬

    ‫ا ﺪا ﯽ ﻮا ﺖ ر ﻮ ﯽ ﺘﺪ ‪،‬از ﺲ ‪ A‬ﮕﺎن ﯽ ﺘﺎد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺆُا اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻜﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺘَﻔَﻀﻞَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺷﺎء‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻷَﻧﺰَلَ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ‬

    ‫ﺑﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪-24‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫اﺵﺮاف ﻗﻮم او آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ )ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ ﺵﺨﺺ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺸﺮى اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺵﻤﺎ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاهﺪ ﺑﺮ ﺵﻤﺎ ﺑﺮﺗﺮى یﺎﺑﺪ ﻓﻀﻴﻠﺖ‬

    ‫دیﮕﺮى ﻧﺪارد و اﮔﺮ ﺧﺪا ﻣﻰﺧﻮاﺳﺖ )رﺳﻮل ﺑﺮ ﺑﺸﺮ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ( هﻤﺎﻧﺎ از ﺝﻨﺲ ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎد‪ ،‬ﻣﺎ ایﻦ ﺳﺨﻨﺎﻧﻰ آﻪ ایﻦ ﺵﺨﺺ ﻣﻰﮔﻮیﺪ‬

    ‫در ﻣﻴﺎن ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺧﻮد هﻴﭻ ﻧﺸﻨﻴﺪﻩایﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟْﻤ‪‬ﻸُ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﻠ‪‬ﻘَﺎء‪ ‬اﻻَﺧ‪‬ﺮَةِ و‪ ‬أَﺗْﺮَﻓْﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ اﻟﺤﻴ‪‬ﻮةِ اﻟﺪ‪‬ﻧْﻴ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻜﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ‬

    ‫ﺗَﺄْﻛﻠُﻮنَ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﺸﺮَب ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﺗَﺸﺮَﺑ‪‬ﻮنَ)‪ -33‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫‪٤٥٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و ﺑﺎز اﺵﺮاف و اﻋﻴﺎن ﻗﻮم وى آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ و ﻋﺎﻝﻢ ﺁﺧﺮت را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ و ﻣﺎ ﻣﺘﻨﻌّﻤﺸﺎن در ﺣﻴﺎت دﻧﻴﺎ آﺮدﻩ ﺑﻮدیﻢ )ﺑﻪ ﻣﺮدم(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ ﺵﺨﺺ ﺑﺸﺮى ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺵﻤﺎ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ از هﺮ ﭼﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﺸﺮ ﻣﻰﺧﻮریﺪ و ﻣﻰﺁﺵﺎﻣﻴﺪ او هﻢ ﻣﻰﺧﻮرد و ﻣﻰﺁﺵﺎﻣﺪ‪.‬‬

    ‫ا و از ا ﺴﺎ ی ﻦﯿﺸﯿﭘ ﻪ داری ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ اﻛﺘَﺘَﺒ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﻬِﻰ‪ ‬ﺗُﻤ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻜﺮَةً و‪ ‬أَﺻ‪‬ﻴﻼً)‪ -5‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن و ﺣﻜﺎیﺎت ﺳﺎﺑﻘﻴﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺧﻮد از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮداﺵﺘﻪ و )اﺻﺤﺎﺑﺶ( ﺻﺒﺢ و ﺵﺎم ﺑﺮ او‬

    ‫اﻣﻼ و ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﻰآﻨﻨﺪ )ﺗﺎ آﺎﻣﻞ و ﺁراﺳﺘﻪ ﮔﺮداﻧﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﭼ ا ﻮن ﯾﮏ ا ﺴﺎن زﺪ ﯽ ﯽ ﻨﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ لِ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟﺮﱠﺳﻮلِ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ اﻟﻄﻌ‪‬ﺎم‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺸﻰ ﻓﻰ اﻷَﺳﻮ‪‬اقِ ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻠَﻚ‪ ‬ﻓَﻴ‪‬ﻜُﻮنَ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮاً)‪ -7‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﺑﺎز آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ایﻦ رﺳﻮل )اﮔﺮ ﺑﻪ راﺳﺘﻰ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪاﺳﺖ( ﻏﺬا ﺗﻨﺎول ﻣﻰآﻨﺪ و در )آﻮﭼﻪ و( ﺑﺎزارهﺎ راﻩ ﻣﻰرود؟ﭼﺮا‬

    ‫ﻓﺮﺵﺘﻪ ﻣﺤﺴﻮس و ﻇﺎهﺮى ﺑﺮ او ﻧﺎزل ﻧﺸﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ او ﺑﻴﻢ دهﺪ )و ﮔﻮاﻩ ﺻﺪق او ﺑﺎﺵﺪ( ؟‬

    ‫ﭼ ا ر ﻮل ‪ ،‬ا ﯽ ﻮ ن ﺎﯿﭘ ﺮ ﻞ دا د ه ﺸﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا‬

    ‫ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -48‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ )رﺳﻮل( ﺣﻖ از ﺝﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﻪ ایﻦ رﺳﻮل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﻣﻌﺠﺰاﺗﻰ )ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و یﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻝﻮاح‬

    ‫ﺗﻮرات( دادﻩ ﻧﺸﺪ؟ﺁیﺎ ایﻦ ﻣﺮدم از ایﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ ایﻦ ﻣﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺗﻮرات( ﺳﺤﺮ و‬

    ‫ﺝﺎدوﮔﺮى اﺳﺖ آﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن یﻜﺪیﮕﺮﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ ایﻨﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻰایﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩایﻢ؟‬

    ‫‪٤٥١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﭼ ا ر ﻮل ﺞ و ﺑﺎ ﯽ ﺪا رد؟‬ ‫•‬

    ‫أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﻘَﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻛﻨﺰٌ أَو‪ ‬ﺗَﻜُﻮنُ ﻟَﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺔٌ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ إِن ﺗَﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻼً ﻣ‪‬ﺴﺤ‪‬ﻮراً)‪ -8‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫یﺎ ﭼﺮا ﺑﺮ ایﻦ رﺳﻮل ﮔﻨﺠﻰ ﻓﺮو ﻧﻴﻔﺘﺪ یﺎ ﭼﺮا ﺑﺎﻏﻰ ﻧﺪارد آﻪ از ﻣﻴﻮﻩهﺎیﺶ ﺗﻨﺎول آﻨﺪ؟و ﺳﺘﻤﻜﺎران )ﭘﺲ از ایﻦ هﻤﻪ ﭼﻮن و ﭼﺮاهﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﺵﻤﺎ ﭘﻴﺮوى ﻧﻤﻰآﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﻣﺮدى را آﻪ ﺳﺤﺮ و ﺵﻌﺒﺪﻩ از راهﺶ ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮدن آﯾﺎت ا ﯽ‪ ،‬رو ﻦ و آ ﮑﺎر ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮَةً ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -13‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻣﺎ ﭼﻮن ﺁیﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر روﺵﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ اراﺋﻪ ﺵﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ ﺳﺤﺮ ﺑﻮدﻧﺶ روﺵﻦ و ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﯽ ﮫ ﻨﺪ و ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻳ‪‬ﻨْﻌ‪‬ﻖُ ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻻ ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ د‪‬ﻋ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻧ‪‬ﺪ‪‬اء‪ ‬ﺻﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻜْﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -171‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺜﻞ آﺎﻓﺮان )در ﺵﻨﻴﺪن ﺳﺨﻦ اﻧﺒﻴﺎء و درك ﻧﻜﺮدن ﻣﻌﻨﺎى ﺁن( ﭼﻮن ﺣﻴﻮاﻧﻰ اﺳﺖ آﻪ ﺁوازش آﻨﻨﺪ و او از ﺁن ﺁواز )ﻣﻌﻨﺎیﻰ درك‬

    ‫ﻧﻜﺮدﻩ و( ﺝﺰ ﺻﺪایﻰ ﻧﺸﻨﻮد‪ ،‬آﻔّﺎر هﻢ )از ﺵﻨﻴﺪن و دیﺪن ﺣﻖ( آﺮ و ﮔﻨﮓ و آﻮرﻧﺪ‪ ،‬زیﺮا ﺗﻌﻘﻞ ﻧﻤﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺖ آ ا د ر ک ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻴﻄﻮا ﺑِﻌ‪‬ﻠْﻤ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻬِﻢ‪ ‬ﺗَﺄْوِﻳﻠُﻪ‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ‬

    ‫اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -39‬اﻟﺘﻮﺑﻪ (‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ اﻧﻜﺎر ﭼﻴﺰى را ﻣﻰآﻨﻨﺪ آﻪ ﻋﻠﻤﺸﺎن ﺑﻪ ﺁن اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ و ﺣﻘﻴﻘﺖ و ﺑﺎﻃﻦ ﺁن هﻨﻮز ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن هﻢ ایﻦ ﭼﻨﻴﻦ‬

    ‫رﺳﻞ و ﺁیﺎت ﺧﺪا را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﻋﺎﻗﺒﺖ آﺎر ﺳﺘﻤﻜﺎران ﻋﺎﻝﻢ ﺑﻪ آﺠﺎ آﺸﻴﺪ!‬

    ‫‪٤٥٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﭘﺎ ﺖ ﯿﺎ ﻻ ت ﺧﺎم و ﻮده ﻮ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أُﻣ‪‬ﻴ‪‬ﻮنَ ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ إِﻻ أَﻣ‪‬ﺎﻧﻰ‪ ‬و‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻳ‪‬ﻈﻨﱡﻮنَ)‪ -78‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﻓَﻮ‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﻜْﺘُﺒ‪‬ﻮنَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺸﺘﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻨﺎً ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً ﻓَﻮ‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﺖ أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪‬‬

    ‫و‪ ‬و‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻜْﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -79‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ ﻋﻮام یﻬﻮد آﻪ ﺧﻮاﻧﺪن و ﻧﻮﺵﺘﻦ هﻢ ﻧﺪاﻧﻨﺪ ﺗﻮرات را ﺝﺰ ﺁﻣﺎل ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﻧﭙﻨﺪارﻧﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎﺑﺴﺖ ﺧﻴﺎﻻت ﺧﺎم و ﺑﻴﻬﻮدﻩ‬

    ‫ﺧﻮیﺸﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﭘﺲ واى ﺑﺮ ﺁن آﺴﺎﻧﻰ آﻪ از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد آﺘﺎب را ﻧﻮﺵﺘﻪ و ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻣﺘﻌﺎل ﻧﺴﺒﺖ دهﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺎى اﻧﺪك ﺑﻔﺮوﺵﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ واى ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ از ﺁن‬

    ‫ﻧﻮﺵﺘﻪهﺎ و ﺁﻧﭽﻪ از ﺁن ﺑﻪ دﺳﺖ ﺁرﻧﺪ‪.‬‬

    ‫د ﮫﺎ ﺸﺎن ض ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻣ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬ﻓَﺰَاد‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬رِﺟ‪‬ﺴﺎً إِﻟﻰ رِﺟ‪‬ﺴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎﺗُﻮا و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﻔ‪‬ﺮُونَ)‪-125‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ دﻝﻬﺎﺵﺎن ﺑﻪ ﻣﺮض )ﺵﻚ و ﻧﻔﺎق( ﻣﺒﺘﻼﺳﺖ هﻢ ﺑﺮ ﺧﺒﺚ ذاﺗﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺒﺎﺛﺘﻰ اﻓﺰود ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل آﻔﺮ ﺝﺎن دادﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪ ﺪا د ر د ه ی ا ‪ ،‬آ ﮫﺎ آﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓﻰ ﻇﻠَﻞٍ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻐَﻤ‪‬ﺎمِ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔُ و‪ ‬ﻗُﻀﻰ‪ ‬اﻷَﻣ‪‬ﺮُ و‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺮْﺟ‪‬ﻊ‪ ‬اﻷُﻣ‪‬ﻮر‪ -210)‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﺁیﺎ آﺎﻓﺮان ﺝﺰ ایﻦ اﻧﺘﻈﺎر دارﻧﺪ آﻪ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﻼﺋﻜﻪ در ﭘﺮدﻩهﺎى اﺑﺮ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ در ﺁیﺪ و ﺣﻜﻢ )ﻗﻬﺮ ﺧﺪا ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﺎﻓﺮان( ﻓﺮا رﺳﺪ؟و آﺎرهﺎ‬

    ‫هﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪا ﺑﺎز ﮔﺮدد‪.‬‬

    ‫از آﺳﻤﺎن ﺘﺎ ﯽ ﻣﺎ و د آ و ر ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤٥٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺪا را ﻢ ﻣﺎ آ ﮑﺎ ر ﻤﺎ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﺌَﻠُﻚ أَﻫ‪‬ﻞُ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ أَن ﺗُﻨﺰﱢلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺳﺄَﻟُﻮا ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَﻛْﺒﺮَ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻟ‪‬ﻚ ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَرِﻧَﺎ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺮَةً ﻓَﺄَﺧَﺬَﺗْﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﺼﻌ‪‬ﻘَﺔُ ﺑِﻈﻠْﻤ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬اﺗﺨَﺬُوا اﻟْﻌ‪‬ﺠ‪‬ﻞَ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ ﻓَﻌ‪‬ﻔَﻮ‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻦ ذَﻟ‪‬ﻚ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺳﻠْﻄﻨﺎً ﻣ‪‬ﺒِﻴﻨﺎً)‪ -153‬اﻟﻨﺴﺎ(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( اهﻞ آﺘﺎب از ﺗﻮ درﺧﻮاﺳﺖ آﻨﻨﺪ آﻪ از ﺁﺳﻤﺎن آﺘﺎﺑﻰ )یﻜﺠﺎ( ﺑﺮاى ﺁﻧﺎن ﻓﺮود ﺁورى‪ ،‬هﻤﺎﻧﺎ از ﻣﻮﺳﻰ ﻧﻴﺰ درﺧﻮاﺳﺘﻰ‬

    ‫ﺑﺎﻻﺗﺮ از ایﻦ آﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺧﺪا را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﺎ ﺁﺵﻜﺎر ﺑﻨﻤﺎ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ایﻦ ﺝﻬﻞ و ﺳﺮآﺸﻰ ﺻﺎﻋﻘﻪ ﺳﻮزان ﺁﻧﻬﺎ را درﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬و ﭘﺲ از ﺁن‬

    ‫هﻤﻪ ﺁیﺎت روﺵﻦ‪ ،‬ﺑﺎز ﮔﻮﺳﺎﻝﻪﭘﺮﺳﺘﻰ اﺧﺘﻴﺎر آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎز ﻣﺎ از ایﻦ آﺎر )زﺵﺖ ﺁﻧﺎن( درﮔﺬﺵﺘﻴﻢ و ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ ﺣﺠّﺘﻰ ﺁﺵﻜﺎر ﺑﺨﺸﻴﺪیﻢ‪.‬‬

    ‫ﺪا ﯿﺎ ﺪ ؟‬ ‫ﭼ ا ا و آ ﯽ آ ﮑﺎر ا ز ﺟﺎ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻘُﻞْ إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ اﻟْﻐَﻴ‪‬ﺐ ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺎﻧﺘَﻈ‪‬ﺮُوا إِﻧﻰ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﻨﺘَﻈ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -20‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﺮ او ﺁیﺖ و ﻣﻌﺠﺰى از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪایﺶ ﻧﻴﺎﻣﺪ )آﻪ ﻗﻬﺮا ﻣﺮدم ﻣﻄﻴﻊ ﺵﻮﻧﺪ( ؟ﭘﺎﺳﺦ دﻩ آﻪ داﻧﺎى ﻏﻴﺐ ﺧﺪاﺳﺖ و ﺑﺲ‪ ،‬ایﻨﻚ‬

    ‫ﺵﻤﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ )ﻋﺬاب ﺧﺪا( ﺑﺎﺵﻴﺪ ﻣﻦ هﻢ ﺑﺎ ﺵﻤﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ )ﻧﺼﺮت او( ﻣﻰﺑﺎﺵﻢ‪.‬‬

    ‫ﺷ ﻦ ﮫﺪ و ﭘ ﻤﺎن ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ و‪ ‬ﻛﻠﱠﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪‬وا ﻋ‪‬ﻬ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺒ‪‬ﺬَه‪ ‬ﻓَﺮِﻳﻖٌ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻞْ أَﻛْﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -100‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﺑﺮاى ﭼﻪ هﺮ ﻋﻬﺪ و ﭘﻴﻤﺎن آﻪ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﮔﺮوهﻰ ﺁن را ﻣﻰﺵﻜﻨﻨﺪ؟ (ﻧﻪ ایﻨﺎن) ﺑﻠﻜﻪ اآﺜﺮ ﺁﻧﻬﺎ اﺻﻼ ایﻤﺎن ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺁورد‪.‬‬

    ‫ا ﺠﺎج ﺑﺎ ﻞ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِنْ ﺣ‪‬ﺎﺟ‪‬ﻮك ﻓَﻘُﻞْ أَﺳﻠَﻤ‪‬ﺖ و‪‬ﺟ‪‬ﻬِﻰ‪ ‬ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻦِ و‪ ‬ﻗُﻞ ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻷُﻣ‪‬ﻴ‪‬ﻴﻦَ ء‪ ‬أَﺳﻠَﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬ﻓَﺈِنْ أَﺳﻠَﻤ‪‬ﻮا ﻓَﻘَﺪ‪‬‬

    ‫اﻫ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا و‪ ‬إِن ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮ‪‬ا ﻓَﺈِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﺒ‪‬ﻠَﻎُ و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ ﺑِﺎﻟْﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪ -20)‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫‪٤٥٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﺎ ﺗﻮ )ﺑﺮاى ﻣﺨﺎﻝﻔﺖ ﺑﺎ دیﻦ ﺣﻖّ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ( اﺣﺘﺠﺎج آﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ و ﭘﻴﺮواﻧﻢ ﺧﻮد را ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﺧﺪا ﻧﻤﻮدﻩایﻢ‪ .‬و ﺑﮕﻮ ﺑﺎ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب و ﺑﺎ اﻣّﻴﺎن‪:‬ﺁیﺎ ﺵﻤﺎ هﻢ )ﭼﻮن ﺣﻖ ﭘﺪیﺪار ﺵﻮد( ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺣﻖ ﺵﺪﻩ و ایﻤﺎن ﺁریﺪ؟و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ایﻤﺎن ﺁرﻧﺪ هﺪایﺖ یﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ و اﮔﺮ )از ﺣﻖ( روى‬

    ‫ﮔﺮداﻧﻨﺪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﭼﻴﺰى ﺝﺰ ﺗﺒﻠﻴﻎ )دیﻦ ﺧﺪا( ﻧﻴﺴﺖ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫او ر ا ﻪ و د روﻏ ﻮ ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ اﻟْﻤ‪‬ﻸُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨﺮَات ﻓﻰ ﺳﻔَﺎﻫ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨَﻈﻨﱡﻚ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻜَﺬ‪‬ﺑِﻴﻦَ)‪ -66‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫ﻣﻬﺘﺮان ﻗﻮﻣﺶ آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺗﻮ را ﺳﻔﻴﻪ و ﺑﻰﺧﺮد ﻣﻰیﺎﺑﻴﻢ و ﮔﻤﺎن ﻣﻰآﻨﻴﻢ آﻪ ﺗﻮ ﺳﺨﺖ از دروﻏﮕﻮیﺎن ﺑﺎﺵﻰ‪.‬‬

    ‫ﻖ را ﺒﺎس ﺑﺎ ﻞ ﭘﻮﺷﺎ ﻨﺪ و آ ا ﻤﺎن ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻠْﺒِﺴﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ و‪ ‬ﺗَﻜْﺘُﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -71‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﭼﺮا ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﺸﺘﺒﻪ ﺳﺎزیﺪ )ﺗﺎ ﭼﺮاغ ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎد ﺵﺒﻬﺎت ﺧﺎﻣﻮش آﻨﻴﺪ( و ﺣﻖ را ﭘﻮﺵﻴﺪﻩ ﻣﻰداریﺪ در‬

    ‫ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ )ﺑﻪ ﺣﻘّﺎﻧﻴّﺖ ﺁن( ﺁﮔﺎهﻴﺪ؟!‬

    ‫از د ﻮت ﻖ ﺻﺪا ﯽ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻳ‪‬ﻨْﻌ‪‬ﻖُ ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻻ ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ د‪‬ﻋ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻧ‪‬ﺪ‪‬اء‪ ‬ﺻﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻜْﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -171‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺜﻞ آﺎﻓﺮان )در ﺵﻨﻴﺪن ﺳﺨﻦ اﻧﺒﻴﺎء و درك ﻧﻜﺮدن ﻣﻌﻨﺎى ﺁن( ﭼﻮن ﺣﻴﻮاﻧﻰ اﺳﺖ آﻪ ﺁوازش آﻨﻨﺪ و او از ﺁن ﺁواز )ﻣﻌﻨﺎیﻰ درك‬

    ‫ﻧﻜﺮدﻩ و( ﺝﺰ ﺻﺪایﻰ ﻧﺸﻨﻮد‪ ،‬آﻔّﺎر هﻢ )از ﺵﻨﻴﺪن و دیﺪن ﺣﻖ( آﺮ و ﮔﻨﮓ و آﻮرﻧﺪ‪ ،‬زیﺮا ﺗﻌﻘﻞ ﻧﻤﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ر ا ﺖ‪:‬‬ ‫ا ﮑﺎر‬ ‫•‬

    ‫‪٤٥٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢب ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬اﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -184‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ )ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﺒﺎش آﻪ( ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ هﻢ آﻪ ﻣﻌﺠﺰات و زﺑﻮرهﺎ و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ روﺵﻦ ﺁوردﻧﺪ ﻧﻴﺰ‬

    ‫ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻣﺎ ﻂ ﻮرات ا ﻤﺎن آور ﻢ و ﺮ آن‪ ،‬ﮐﺎ ﻮ ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫َ إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻧُﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﻤ‪‬ﺎ و‪‬ر‪‬اء‪‬ه‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗُﻞْ‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻘْﺘُﻠُﻮنَ أَﻧﺒِﻴ‪‬ﺎء‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ إِن ﻛُﻨﺘُﻢ ﻣ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -91‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ یﻬﻮد ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ایﻤﺎن ﺁریﺪ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺦ دهﻨﺪ آﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻮرات آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺵﺪﻩ ایﻤﺎن ﺁوریﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ ﻏﻴﺮ‬

    ‫ﺗﻮرات آﺎﻓﺮ ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن آﺘﺎب ﺣﻖ اﺳﺖ و آﺘﺎب ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﺼﺪیﻖ ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ ﺵﻤﺎ در دﻋﻮى ایﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﻮرات‬

    ‫راﺳﺘﮕﻮیﻴﺪ ﭘﺲ ﭼﺮا ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﻣﻰآﺸﺘﻴﺪ؟‬

    ‫ا ﻦ ر ﻮل ر ا ﻮن ﻋﺎ ر ض ﺪ ه ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬ﺟِﻨﱠﺔُ ﺑ‪‬ﻞْ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬أَﻛﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻛَﺮِﻫ‪‬ﻮنَ)‪ -70‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫یﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ایﻦ رﺳﻮل را ﺝﻨﻮﻧﻰ ﻋﺎرض ﺵﺪﻩ )آﻪ دﻋﻮى رﺳﺎﻝﺖ ﻣﻰآﻨﺪ( ؟ )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ دیﻦ ﺣﻖ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁوردﻩ و‬

    ‫ﻝﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﺁﻧﻬﺎ از ﺣﻖ روﮔﺮدان و ﻣﺘﻨﻔﺮﻧﺪ‬

    ‫ﻖ ر ا ﻊ ﻮای ﻮ د ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔَﺴﺪ‪‬ت‪ ‬اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت و‪ ‬اﻷَر‪‬ض و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻴﻬِﻦﱠ ﺑ‪‬ﻞْ أَﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺬ‪‬ﻛﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪-71‬‬

    ‫اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫‪٤٥٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و اﮔﺮ ﺣﻖ ﺗﺎﺑﻊ هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺁﻧﺎن ﺵﻮد هﻤﺎﻧﺎ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ و هﺮ آﻪ در ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﻓﺎﺳﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺵﺪ‪) .‬و آﺎﻓﺮان از ﺝﻬﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺝﻨﻮن ﺑﻪ‬

    ‫رﺳﻮل ﻣﺎ دادﻧﺪ؛ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺎ اﻧﺪرز ﻗﺮﺁن ﺑﺰرگ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ و ﺁﻧﺎن از ایﻦ اﻧﺪرز ﺧﻮد اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ‬

    ‫از ا ﻦ و ﺪه ﯿﺎ ر ﻣﺎ و ﭘﺪرا ﻤﺎن داد ه ﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟَﻘَﺪ‪ ‬و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻧﺤ‪‬ﻦُ و‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻧَﺎ ﻫ‪‬ﺬَا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -83‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫از ایﻦ وﻋﺪﻩهﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﻣﺎ و ﭘﻴﺶ از ایﻦ ﺑﻪ ﭘﺪران ﻣﺎ دادﻩ ﺵﺪ وﻝﻰ ایﻨﻬﺎ ﺝﺰ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﺖ‪:‬‬ ‫ا ﻦ ﻨﺎن‪ ،‬وغ از ﻮد ﺑﺎ ﻪ ای‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪ ‬اﻓْﺘﺮَات‪ ‬و‪ ‬أَﻋ‪‬ﺎﻧَﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ء‪‬اﺧَﺮُونَ ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ز‪‬وراً)‪ -4‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ ایﻦ آﺘﺎب )آﻪ ﻣﺤﻤّﺪ و ﺣﻴﺶ ﻣﻰﺵﻤﺮد( ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ دروغ از ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ و دیﮕﺮان )از اهﻞ آﺘﺎب( ﻧﻴﺰ )در‬

    ‫ﻗﺼﺺ و اﺣﻜﺎم( ﺑﻪ او آﻤﻚ آﺮدﻩاﻧﺪ ﺑﭽﻴﺰ دیﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬و اﻝﺒﺘﻪ ایﻦ ﺳﺨﻦ آﺎﻓﺮان ﻇﻠﻤﻰ ﺑﺰرگ )درﺑﺎرﻩ ﻗﺮﺁن اﻝﻬﻰ( و ﻧﺴﺒﺘﻰ ﻧﺎ ﺣﻖ )در‬

    ‫ﻖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪا( اﺳﺖ‪.‬‬


    ‫ﺣّ‬

    ‫ﮐﻼم او‪ ،‬ا ﺴﺎ ی ﺬ ‪ A‬ﮕﺎن ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ اﻛﺘَﺘَﺒ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﻬِﻰ‪ ‬ﺗُﻤ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻜﺮَةً و‪ ‬أَﺻ‪‬ﻴﻼً)‪ -5‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن و ﺣﻜﺎیﺎت ﺳﺎﺑﻘﻴﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺧﻮد از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮداﺵﺘﻪ و )اﺻﺤﺎﺑﺶ( ﺻﺒﺢ و ﺵﺎم ﺑﺮ او‬

    ‫اﻣﻼ و ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﻰآﻨﻨﺪ )ﺗﺎ آﺎﻣﻞ و ﺁراﺳﺘﻪ ﮔﺮداﻧﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫‪٤٥٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ا ﺮ ﺷﺎ ن ﯽ ﯽ ﻮﺪ و ﻔ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﺴﺐ أَنﱠ أَﻛﺜﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮنَ أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺎﻷَﻧْﻌ‪‬ﻢِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺿﻞﱡ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -44‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫یﺎ ﭘﻨﺪارى آﻪ اآﺜﺮ ایﻦ آﺎﻓﺮان ﺣﺮﻓﻰ ﻣﻰﺵﻨﻮﻧﺪ یﺎ ﻓﻜﺮ و ﺗﻌﻘﻠﻰ دارﻧﺪ؟ایﻨﺎن )در ﺑﻰﻋﻘﻠﻰ( ﺑﺲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﻬﺎر ﭘﺎیﺎﻧﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ )ﻧﺎدانﺗﺮ و(‬

    ‫ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﻦ آ ﮑﺎ ر ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮَةً ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪-13‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻣﺎ ﭼﻮن ﺁیﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر روﺵﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ اراﺋﻪ ﺵﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ ﺳﺤﺮ ﺑﻮدﻧﺶ روﺵﻦ و ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ا از ﭘﺪران ﻮد ه ا ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -36‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭼﻮن ﻣﻮﺳﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ﺁیﺎت ﻣﺎ آﻪ )ﺣﻘﺎﻧﻴﺘﺶ( ﺑﺮ هﻤﻪ روﺵﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﺎز )ﺁن ﻗﻮم ﺧﻮد ﺳﺮ و ﻝﺠﻮج ﻧﺎدان(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﺗﻮ ﺝﺰ ﺳﺤﺮى آﻪ ﺳﺎﺧﺘﮕﻰ ﺗﻮﺳﺖ ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺎ ایﻦ ﮔﻔﺘﺎر و دﻋﻮى آﻪ ﺗﻮ دارى هﻴﭻ از ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻨﻤﺎن )اﻣﻢ‬

    ‫ﺳﺎﺑﻘﻪ( ﻧﺸﻨﻴﺪﻩایﻢ‪.‬‬

    ‫ﻤﺎ دم را ﺑﺎ ﻞ واو م ﯽ ﻮا ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﺮَﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ و‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟِﺌْﺘَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻟﱠﻴ‪‬ﻘُﻮﻟَﻦﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪-58‬‬

    ‫اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪٤٥٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ در ایﻦ ﻗﺮﺁن )ﻋﻈﻴﻢ( ﺑﺮاى )هﺪایﺖ( ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺜﻞ زدیﻢ و اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﺮ ایﻦ ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁیﺘﻰ ﺑﻴﺎورى ﺑﺎز‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﺤﻘﻘﺎ )از روى ﻋﻨﺎد( ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺵﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ و رﺳﻮﻝﺘﺎن ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ و اوهﺎم ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻣﺎ ﮫﺎ از ﻖ ﭘﺪ ر ان ﻮد ﭘ ﺮوی ﯽ ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ اﻟﺸﻴ‪‬ﻄﻦُ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ﻋ‪‬ﺬَابِ‬

    ‫اﻟﺴﻌ‪‬ﻴﺮِ)‪ -21‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ایﻦ ﻣﺮدم )اهﻞ ﺝﺪل و ﻋﻨﺎد( ﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ﺑﻴﺎیﻴﺪ از آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺝﻮاب دهﻨﺪ ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮیﻘﻰ آﻪ‬

    ‫ﭘﺪران ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁن یﺎﻓﺘﻪایﻢ ﭘﻴﺮوى ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ .‬ﺁیﺎ هﺮ ﭼﻨﺪ ﺁﻧﺎن را ﺵﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﺁﺗﺶ دوزخ ﺑﺨﻮاﻧﺪ )ﺑﺎز ﭘﻴﺮو ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ( ؟‬

    ‫ان و ﯽ ا ﯽ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟ‪‬ﺘُﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻣ‪‬ﺎ أَﺗَﺎت‪‬م ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -3‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫ﻖ و راﺳﺘﻰ از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪا‬


    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ ﻗﺮﺁن را او از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد )ﺑﻰﻣﺪد وﺣﻰ ﺧﺪا( ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ‪) .‬ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁن ﺑﻪ ﺣ ّ‬

    ‫ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺵﺪﻩ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻗﻮﻣﻰ را آﻪ رﺳﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ )از ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺧﺪا( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻰ‪ ،‬ﺑﺎﺵﺪ آﻪ راﻩ هﺪایﺖ ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻨﺎ ﺶ ﺮ ﻞ ﺑﺎ و ر ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻫ‪‬ﻞْ ﻧَﺪ‪‬ﻟﱡﻜﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٍ ﻳ‪‬ﻨَﺒ‪‬ﺌُﻜُﻢ‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺰﱢﻗْﺘُﻢ‪ ‬ﻛﻞﱠ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺰﱠقٍ إِﻧﱠﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧَﻠْﻖٍ ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺪ‪ -7)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰاء ﻣﺆﻣﻨﺎن‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﺁیﺎ ﻣﻰﺧﻮاهﻴﺪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﺮدى رهﺒﺮى آﻨﻴﻢ آﻪ ﺵﻤﺎ را ﺧﺒﺮ ﻣﻰدهﺪ آﻪ‬

    ‫ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮدیﺪ و ذرّات ﺝﺴﻤﺘﺎن ﻣﺘﻔﺮق و ﭘﺮاآﻨﺪﻩ ﮔﺮدیﺪ از ﻧﻮ ﺑﺎز زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺵﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٥٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫او ﯽ ﻮا ﺪ ﻣﺎ را از د ﻦ ﭘﺪ ر ا ﻤﺎ ن ﺑﺎ ز دارد‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻛُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -43‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﭼﻮن )ﺗﻮﺳﻂ رﺳﻮل( ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺁیﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﺵﺨﺺ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮدى اﺳﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاهﺪ ﺵﻤﺎ را از ﺁﻧﭽﻪ‬

    ‫ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﻣﻰﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻧﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ هﻴﭻ ﻣﺰیّﺖ دیﮕﺮى ﻧﺪارد‪ .‬و ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﻗﺮﺁﻧﺶ هﻢ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ )و ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ‬

    ‫ﻖ ﺑﺮ )هﺪایﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺳﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى‬
    ‫ﻣﻰدهﺪ( ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى ﻧﺒﺎﺵﺪ‪ .‬و آﺎﻓﺮان ﭼﻮن ﺁیﺎت ﺣ ّ‬

    ‫ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻛُﺘُﺐٍ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮﻧﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻚ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ)‪ -44‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﻣﺎ هﻴﭻ آﺘﺎب و ﺳﻨﺪى آﻪ ﺁن را ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ )و ﺑﻪ ﺁن ﺳﻨﺪ ﺗﻜﺬیﺐ ﺗﻮ آﻨﻨﺪ( و یﺎ رﺳﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ )آﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل او ﺑﺮ ر ّد‬

    ‫ﺗﻮ دﻝﻴﻞ ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ ایﻦ ﻣﺸﺮآﺎن ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدیﻢ‪.‬‬

    ‫از ا ﻦ ﺰ ‪ ،‬ﻖ ﮐﺎ ﻮدﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﻛﻔَﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺬ‪‬ﻓُﻮنَ ﺑِﺎﻟْﻐَﻴ‪‬ﺐِ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -53)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ از ایﻦ ﺑﻪ ﺣﻖ آﺎﻓﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و از ﺝﺎیﻰ دور )از ﻣﻘﺎم ﻋﻠﻢ و یﻘﻴﻦ( ﻧﺴﺒﺖ ﻧﺎروا )ى ﺝﻨﻮن و ﺳﺤﺮ و آﺬب ﺑﻪ‬

    ‫رﺳﻮل ﺣﻖ( ﻣﻰدادﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮان ﻦﯿﺸﯿﭘ را ﺰ ﺗ ﺬ ﯽ دﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢﺑ‪‬ﺖ ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ و‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺮْﺟ‪‬ﻊ‪ ‬اﻷُﻣ‪‬ﻮر‪ -4)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫‪٤٦٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ ﻏﻤﻴﻦ ﻣﺒﺎش( اﮔﺮ ﺗﻮ را ایﻦ اﻣﺖ )ﻧﺎدان( ﺗﻜﺬیﺐ آﻨﻨﺪ ﭘﻴﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ را ﻧﻴﺰ )اﻣﺘﻬﺎﺵﺎن( ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ‬

    ‫اﻣﻮر ﺧﻠﻖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪاﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮد را ان ﺪا ا ﯽ ﻮا ﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ زﻣﺎن ا ﺬا ر ﺨﺎ ﺖ و ﺸﺎن ا وده ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬‬

    ‫ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و )ﻣﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻣﺤﻜﻢﺗﺮیﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا یﺎد ﻣﻰآﺮدﻧﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪایﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎیﺪ از هﺮ یﻚ از‬

    ‫اﻣﻢ )یﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى زودﺗﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪایﺖ یﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺰى ﺝﺰ ﻣﺨﺎﻝﻔﺖ و ﻧﻔﺮت ﻧﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫ﺘ ﺮان ا ر ﻨﺪ وﻣ ﻨﺪﮔﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪیﻦ ﺝﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺗﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪیﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺵﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺝﺰ ﺑﺮ ﺻﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁیﺎ ایﻨﺎن ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮیﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ هﻼك ﺵﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮیﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪیﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﻰ یﺎﻓﺖ و ﻃﺮیﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻝﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬیﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ یﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﻤﺎ ﻞ ﻣﺎ ﮫﺎ ﯾﮏ ﺮ ﻮ ﯽ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺗَﻜْﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮنَ)‪ -15‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫‪٤٦١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺵﻤﺎ ﺝﺰ ایﻨﻜﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﺸﺮى هﺴﺘﻴﺪ ﻣﻘﺎم دیﮕﺮى ﻧﺪاریﺪ و هﺮﮔﺰ ﺧﺪاى رﺣﻤﺎن ﭼﻴﺰى را ﻓﺮو ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ و ﺝﺰ‬

    ‫ایﻨﻜﻪ ﺵﻤﺎ ﻣﺮدم دروﻏﮕﻮیﻰ هﺴﺘﻴﺪ هﻴﭻ در آﺎر ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫و ﻮد ﻤﺎ ر ا ل ﺪ ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺎز ﻣﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ وﺝﻮد ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از ایﻦ دﻋﻮى( دﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﺪاریﺪ اﻝﺒﺘﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎرﺗﺎن ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد و از ﻣﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﺵﻤﺎ رﻧﺞ و ﺵﻜﻨﺠﻪ ﺳﺨﺖ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺧﺎ ﺷﺎ د ﻮا ای د ﺖ از ﺪا ﯾﺎن ﻮد دار ﻢ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ أَ ﺋﻨﱠﺎ ﻟَﺘَﺎرِﻛُﻮا ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﺸﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنِ)‪ -36‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫و ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁیﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺵﺎﻋﺮ دیﻮاﻧﻪاى دﺳﺖ از ﺧﺪایﺎن ﺧﻮد ﺑﺮداریﻢ؟!‬

    ‫آﯾﺎ ﯿﺎ ن ﻣﺎ ﻂ ا و ﮐﻼم ا ﯽ زل ﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫أَ ء‪‬ﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِى ﺑ‪‬ﻞ ﻟﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺬُوﻗُﻮا ﻋ‪‬ﺬَابِ)‪ -8‬ص(‬

    ‫ﺁیﺎ ﻣﻴﺎن هﻤﻪ ﻣﺎ )ﺑﺰرﮔﺎن ﻋﺮب( ﻗﺮﺁن )ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ( ﺑﺮ او ﻓﺮود ﺁﻣﺪ؟ )در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ او هﻴﭻ اﻣﺘﻴﺎزى ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺪاﺵﺖ!( ﺑﻠﻜﻪ ایﻦ‬

    ‫آﺎﻓﺮان از )وﺣﻰ( ﻗﺮﺁن ﻣﻦ در ﺵﻚ و ریﺒﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ هﻨﻮز ﻋﺬاب )ﻗﻬﺮ( ﻣﺮا ﻧﭽﺸﻴﺪﻩاﻧﺪ )آﻪ دﺳﺖ از آﻔﺮ ﺑﺮ ﻧﻤﻰدارﻧﺪ(‬

    ‫د ﺒﺎل ﮫﺎ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤٦٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁیﺎت ایﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺵﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻧﻴﺎﻣﺪ )ﺗﺎ ﻣﺎ‬

    ‫ﻗﻮم ﻋﺮب ایﻤﺎن ﺁوریﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁیﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺳﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻧﺎزل ﻣﻰﺵﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ( ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ ایﻤﺎن هﺪایﺖ و ﺵﻔﺎﺳﺖ و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ ﮔﻮﺵﻬﺎیﺸﺎن )از ﺵﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺳﺖ و ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺝﺐ آﻮرى )ﺝﻬﻞ و ﺽﻼﻝﺖ( اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان ﺑﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﻤﻰدارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮیﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺳﻌﺎدت و ایﻤﺎن( ﺑﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ای ﻌﺪی و ﻇﻠﻢ آن ا ﺘﻼف ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دیﻦ( راﻩ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺝﺎﻧﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻝﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺗﻌﺪى‬

    ‫و ﻇﻠﻢ ﺑﻪ یﻜﺪیﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻝﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ(‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺵﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺵﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ یﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺳﺨﺖ در ﺵﻚ و ریﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﻞ وت و ﻣﺎل ‪ ،‬ﻮ ا ن ﭘ ﺮوی ا ز ﯿﺪ ه ﭘﺪران ﻮ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ أُﻣ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -23‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫‪٤٦٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ در هﻴﭻ ﺵﻬﺮ و دیﺎرى ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدیﻢ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ ﺛﺮوت و ﻣﺎل ﺁن دیﺎر ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ‬

    ‫ﭘﺪران ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁیﻴﻦ و ﻋﻘﺎیﺪى یﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁﻧﻬﺎ اﻝﺒﺘﻪ ﭘﻴﺮوى ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -24‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁیﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دیﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺵﻤﺎ را هﺪایﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎﺳﺦ‬

    ‫دادﻧﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺗﻘﺪیﺮ( ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺳﺎﻝﺖ ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮیﻢ‪.‬‬

    ‫ا ﺖ و آن ا ﻤﺎ ن ﺪا ر ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﺤﻖﱡ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -30‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺣﻖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ )ﻗﺮﺁن( ﺳﺤﺮ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺑﻪ )وﺣﻰ ﺑﻮدن( ﺁن ایﻤﺎن ﻧﺪاریﻢ‪.‬‬

    ‫ﭼ ا ان رﮔﺎن ﻮم زل ﺸﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻧُﺰﱢلَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انُ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻘَﺮْﻳ‪‬ﺘَﻴﻦِ ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -31‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﺁن ﻣﺮد ﺑﺰرگ ﻗﺮیﻪ ﻣﻜّﻪ و ﻃﺎیﻒ )وﻝﻴﺪ و ﺣﺒﻴﺐ یﺎ ﻋﺮوة ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮد( ﻧﺎزل ﻧﺸﺪ؟‬

    ‫ا ﯽ آ ﮑﺎرﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬أَو‪ ‬ﺗﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ ﺿﻠَﻞٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -40‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺗﻮ ایﻦ آﺮان را ﺳﺨﻨﻰ ﺗﻮاﻧﻰ ﺁﻣﻮﺧﺖ یﺎ ایﻦ آﻮران )ﺑﺎﻃﻦ( و ﺁن را آﻪ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﻣﻰرود هﺪایﺖ ﺗﻮاﻧﻰ آﺮد؟‬

    ‫‪٤٦٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﭼ ا ﻮ ق زر ﻦ ﺪا رد و ‪ A‬ﮕﺎن آﺳﻤﺎن ھ اه او ﯿﺎ ﺪه اﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺳﻮِر‪‬ةٌ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻫ‪‬ﺐٍ أَو‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔُ ﻣ‪‬ﻘْﺘﺮِﻧ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و اﮔﺮ ﻣﻮﺳﻰ رﺳﻮل ﺧﺪاﺳﺖ( ﭼﺮا )او را دﺳﺘﮕﺎهﻰ ﻧﻴﺴﺖ و( ﻃﻮق زریﻦ ﺑﺮ دﺳﺖ ﻧﺪارد یﺎ ﭼﺮا ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﺁﺳﻤﺎن هﻤﺮاﻩ او ﻧﻴﺎﻣﺪﻩاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫د ﻮ ا ای ا ﺖ او آ ﻮ ﻪ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮ‪‬ا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻠﱠﻢ‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -14‬اﻟﺪﺧﺎن(‬

    ‫ﭘﺲ )از ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﺁیﺎت( ﺑﺎز از او اﻋﺮاض آﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺵﺨﺺ دیﻮاﻧﻪاى اﺳﺖ آﻪ )ﻣﺮدم ﻗﺮﺁن را( ﺑﻪ او ﺁﻣﻮﺧﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﺘ ﺒﺎ ر ا ﺮار ﯽ ورزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁیﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﻣﻰﺵﻮد ﺵﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺗﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺻﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﮔﻮیﻰ هﻴﭻ ﺁیﺎت را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ‬

    ‫آﺴﺎﻧﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ای ه ﻦ آ ا ﯽ ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪ -9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﭼﻮن از ﺁیﺎت ﻣﺎ ﭼﻴﺰى ﺑﺪاﻧﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب ذﻝّﺖ و ﺧﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﻦ ﮐﻼم‪ ،‬آ ﮑﺎر ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤٦٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -7‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺁیﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﺁﻧﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ ﭼﻮن ﺁیﺎت اﻝﻬﻰ ﺁﻣﺪ ﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺳﺤﺮ ﺁﺵﻜﺎرایﻰ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫او ﺷﺎ ی ﻣﺎ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺷﺎﻋ‪‬ﺮٌ ﻧﱠﺘﺮَﺑ‪‬ﺺ ﺑِﻪ‪ ‬ر‪‬ﻳ‪‬ﺐ اﻟْﻤ‪‬ﻨُﻮنِ)‪ -30‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ )آﺎﻓﺮان ﻧﺎدان( ﮔﻮیﻨﺪ‪) :‬ﻣﺤﻤّﺪ( ﺵﺎﻋﺮى اﺳﺖ ﻣﺎهﺮ و ﻣﺎ ﺣﺎدﺛﻪ ﻣﺮگ او را اﻧﺘﻈﺎر داریﻢ‪.‬‬

    ‫ﯿﺎ ﻻت ﺑﺎﻃ ﺸﺎن ا ﻦ وا ﯿﺪا رد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗَﺄْﻣ‪‬ﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻬ‪‬ﻢ ﺑﻬ‪‬ﺬَا أَم‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻃﺎﻏُﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺁیﺎ زیﺮآﻰ و ﺧﻴﺎﻻت ﺑﺎﻃﻠﺸﺎن ﺑﺮ ایﻦ وا ﻣﻰدارد )آﻪ ﺗﻜﺬیﺐ ﺗﻮ آﻨﻨﺪ( یﺎ )از ﺝﻬﻞ و آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت( ﺧﻮد ﻗﻮﻣﻰ ﺳﺮآﺶ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻨﺪ؟‬

    ‫ﯽﺸﯿﭘ ﻦ دﻣﺎ ن ﻋﺎدی‪ ،‬ا ﻤﺎن وی ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ﺧَﻴﺮاً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺒ‪‬ﻘُﻮﻧَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِذْ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺴﻴ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻓْﻚ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﻢ‪-11)‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﮔﺮ دیﻦ اﺳﻼم ﺑﻬﺘﺮ )از ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﻰ( ﺑﻮد ﻣﺮدم )ﻓﻘﻴﺮ زﺑﻮﻧﻰ( از ﻣﺎ در ایﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﺳﺒﻘﺖ ﻧﻤﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬و ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺮﺁن هﺪایﺖ ﻧﻤﻰﺵﻮﻧﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب دروﻏﻰ از ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫د ﻮی رﺳﺎ از ﻮی ﯽ ﻮن ﻮد ﻣﺎ ‪ ،‬ﺰ ﻋ ﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻋﺠِﺒ‪‬ﻮا أَن ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻫ‪‬ﺬَا ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻋﺠِﻴﺐ‪ -2)‬ق(‬
    ‫‪٤٦٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫)آﻪ ﻣﻨﻜﺮان ایﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻧﺪ( ﺑﻠﻜﻪ از ﺁﻣﺪن رﺳﻮﻝﻰ از ﺧﻮدﺵﺎن آﻪ ﺁﻧﻬﺎ را هﺸﺪار و اﻧﺪرز دهﺪ ﺑﻪ ﺵﮕﻔﺖ ﺁﻣﺪﻩ و آﻔﺎر )ﻧﺎدان( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ‬

    ‫)دﻋﻮى رﺳﺎﻝﺖ و ﺧﺒﺮ از ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰ ﻋﺠﻴﺒﻰ اﺳﺖ‬

    ‫ب و ﺮ دان ﻣﺎ ﺪﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺮِﻳﺞٍ)‪ -5‬ق(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﭼﻮن )رﺳﻮل( ﺣﻖ ﺁﻣﺪ او را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ و )در آﺎر ﺑﺰرگ رﺳﺎﻝﺖ و ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ( در ﺣﺎﻝﻰ ﻣﻀﻄﺮب و ﺳﺮﮔﺮدان‬

    ‫ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ )ﮔﺎهﻰ از ﺝﻬﻞ‪ ،‬اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺵﻤﺮدﻧﺪ و ﮔﺎهﻰ ﺳﺤﺮ و ﺵﻌﺮ ﭘﻨﺪاﺵﺘﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ا ﺘﻼف ﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﺪ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺵﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪیﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺵﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻧﺪیﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﺷﺎ ﻪ ﮫﻢ آن ﻮدﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪ -9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از ایﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺵﺎیﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮ ﯽ ور ﻣﻠﮏ و ﺪرت ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺘَﻮ‪‬ﻟﻰ ﺑِﺮُﻛْﻨ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎلَ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -39‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫‪٤٦٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻪ ﻏﺮور ﻣﻠﻚ و ﻗﺪرت )از ﻃﺎﻋﺖ ﺣﻖ( ﺳﺮآﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻮﺳﻰ ﺳﺎﺣﺮ یﺎ دیﻮاﻧﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ر ﻮ ﯽ ﯿﺎ ﺪ آ ﻧ ﻪ ا و ر ا ﺳﺎ و د ﻮ ا ﻮ اﺪ ﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَﺗﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺳﺎﺣ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -52‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫هﻤﭽﻨﺎن )آﻪ ﺗﻮ را اى رﺳﻮل ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ( هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﺑﺮ اﻣﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ )او را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻩ و( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺳﺎﺣﺮ یﺎ دیﻮاﻧﻪ‬

    ‫اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ﻣﺎ ا ا د ﺮ ﮫﺎ ا و و ﯽ ر ﯿﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫أَ ء‪‬ﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻛَﺬﱠاب‪ ‬أَﺷ‪‬ﺮٌ)‪ -25‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ او وﺣﻰ رﺳﻴﺪ؟! )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ او ﻣﺮد دروﻏﮕﻮى ﺑﻰﺑﺎك و ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪى اس‬

    ‫ﺸﺎرت ر ﻮل ا ﯽ را ﻮ ر د ﻮ ر ﻌﺪ د ﯾﺪ ه ﯽ ﺮ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮیﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻧﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺵﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ آﺘﺎب ﺗﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ اﺳﺖ‬

    ‫ﺗﺼﺪیﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻧﻴﺰ )ﺵﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻧﺎﻣﺶ )در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺣﻤﺪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎیﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁیﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ‬

    ‫ﭘ ﺮوان اد ﯾﺎ ن ﻞ‪ ،‬ﯽ ﭘﻨﺪا رﺪ ﮫﺎ آ ﮫﺎ د و ﺘﺪ ا ر ﯽ ﺪا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤٦٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺎد‪‬وا إِن ز‪‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻜُﻢ‪ ‬أَو‪‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺘَﻤ‪‬ﻨﱠﻮ‪‬ا اﻟﻤﻮ‪‬ت إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اى ﺝﻤﺎﻋﺖ یﻬﻮد‪ ،‬اﮔﺮ ﭘﻨﺪاریﺪ آﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ دوﺳﺘﺪاران ﺧﺪایﻴﺪ ﻧﻪ ﻣﺮدم دیﮕﺮ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻤﻨّﺎى ﻣﺮگ آﻨﻴﺪ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮیﻴﺪ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ﺮی ﯽ ﻮا ﺪ ﻣﺎ را ﺪا ﻨﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻪ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬وﻧَﻨَﺎ ﻓَﻜَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮا و‪ ‬اﺳﺘَﻐْﻨﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻨﻰ‪ ‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪-6)‬‬

    ‫اﻟﺘﻐﺎﺑﻦ(‬

    ‫ایﻦ )ﻋﺬاب( ﺑﺮاى ﺁن ﺑﻮد آﻪ رﺳﻮﻻن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ادﻝّﻪ و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮیﺸﺎن ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ )ﺑﻪ ﺗﻜﺬیﺐ و ﻃﻌﻦ( ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁیﺎ ﺑﺸﺮهﺎیﻰ‬

    ‫ﻰ ﺑﺎﻝﺬّات و‬
    ‫)ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ( رهﻨﻤﺎیﻰ ﻣﺎ ﺗﻮاﻧﻨﺪ آﺮد؟ﭘﺲ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ و روى ﮔﺮداﻧﻴﺪﻧﺪ و اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا )از آﻔﺮ و ایﻤﺎن ﺧﻠﻖ( ﺑﻰﻧﻴﺎز اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪا ﻏﻨ ّ‬

    ‫ﺳﺘﻮدﻩ ﺑﻪ ﺝﻤﻴﻊ ﺻﻔﺎت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﻦ ﻨﺎن ﻪ ی ﺬ ‪ A‬ﮕﺎن ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -15‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﭼﻮن ﺁیﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ او ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﮔﻮیﺪ‪:‬ایﻦ ﺳﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﻦ ‪ ،‬ﻨﺎن ﯾﮏ ﺷﺎ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺑِﻘَﻮ‪‬لِ ﺷﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً ﻣ‪‬ﺎ ﺗُﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -41‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و ﺁن ﻧﻪ ﺳﺨﻦ ﺵﺎﻋﺮى )و ﮔﻔﺘﺎر ﺧﻴﺎﻝﻰ و ﻣﻮهﻮﻣﻰ( اﺳﺖ )ﮔﺮ ﭼﻪ( اﻧﺪآﻰ از ﺵﻤﺎ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺁن ایﻤﺎن ﻣﻰﺁوریﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﻦ ‪ ،‬ﺘﺎ ر ﮐﺎ ﻦ ا ﺖ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤٦٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﺑِﻘَﻮ‪‬لِ ﻛﺎﻫ‪‬ﻦٍ ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺬَﻛﱠﺮُونَ)‪ -42‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و ﻧﻪ ﺣﺮف آﺎهﻦ ﻏﻴﺒﮕﻮﺳﺖ )ﮔﺮ ﭼﻪ( اﻧﺪآﻰ از ﺵﻤﺎ ﻣﺮدم ﻣﺘﺬآﺮ ﺣﻘﺎیﻖ ﺁن ﻣﻰﺵﻮیﺪ‬

    ‫ا ﻦ ﻨﺎن‪ ،‬ﯿﺎن اﻧ ﺰ ﺰی ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻧَﻈﺮَ)‪ -21‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺑﺎز اﻧﺪیﺸﻪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺲ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺴﺮَ)‪-22‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و )ﺑﻪ اﻇﻬﺎر ﺗﻨﻔّﺮ از اﺳﻼم( رو ﺗﺮش آﺮد و ﭼﻬﺮﻩ در هﻢ آﺸﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ و‪ ‬اﺳﺘَﻜْﺒﺮَ)‪ -23‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﺁنﮔﺎﻩ روى ﮔﺮداﻧﻴﺪ و ﺗﻜﺒﺮ و ﻧﺨﻮت ﺁﻏﺎز آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ ﻳ‪‬ﺆْﺛَﺮُ)‪ -24‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺖ‪:‬ایﻦ )ﻗﺮﺁن( ﺑﻪ ﺝﺰ ﺳﺤﺮ و ﺑﻴﺎن ﺳﺤﺮاﻧﮕﻴﺰى آﻪ )از ﺳﺎﺣﺮان ﮔﺬﺵﺘﻪ( ﻧﻘﻞ ﻣﻰﺵﻮد هﻴﭻ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﻦ آﯾﺎت ‪ ،‬ﺘﺎر ﺮی ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤٧٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﻗَﻮ‪‬لُ اﻟْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -25‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ایﻦ ﺁیﺎت ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﺳﺄُﺻﻠ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺳﻘَﺮَ)‪ -26‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﻣﻦ ایﻦ )ﻣﻨﻜﺮ و ﻣﻜﺬّب ﻗﺮﺁن( را ﺑﻪ ﺁﺗﺶ دوزخ دراﻓﻜﻨﻢ‪.‬‬

    ‫ﺑﺎ ا ﻞ ﺑﺎ ﻞ‪ ،‬ﻌﺎ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻠَﻜﻜﻢ‪ ‬ﻓﻰ ﺳﻘَﺮَ)‪ -42‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫آﻪ ﺵﻤﺎ را ﭼﻪ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﻋﺬاب دوزخ در اﻓﻜﻨﺪ؟‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻢ‪ ‬ﻧَﻚ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺼﻠﱢﻴﻦَ)‪ -(43‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن ﺝﻮاب دهﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ از ﻧﻤﺎزﮔﺰاران ﻧﺒﻮدیﻢ‬

    ‫و‪ ‬ﻛﻨﱠﺎ ﻧﺨُﻮض ﻣ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺨَْﺎﺋﻀ‪‬ﻴﻦَ)‪ -45‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺑﺎ اهﻞ ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ ﺑﻄﺎﻝﺖ ﻣﻰﭘﺮداﺧﺘﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ﻗ ﻮ ﺸﺎن آ ﻪ ﺐ ده اﺪ‪ ،‬ﺣﮑﻢ ﯽ را ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫َﻛﻼ ﺑ‪‬ﻞْ ر‪‬انَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﻜْﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -14‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻇﻠﻤﺖ ﻇﻠﻢ و ﺑﺪ آﺎریﻬﺎﺵﺎن ﺑﺮ دﻝﻬﺎى ﺗﻴﺮﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﻏﻠﺒﻪ آﺮدﻩ اﺳﺖ )آﻪ ﻗﺮﺁن را اﻧﻜﺎر ﻣﻰآﻨﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫‪٤٧١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫دﻻﻳﻞ اﻧﻜﺎرﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ و ﻋﺪم اﻳﻤﺎن ﺑﻪ وي ازﺳﻮي ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺆ ﻨﺎن را اه ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ ایﻤﺎن ﻣﻰﺧﻨﺪیﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪-30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺵﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺳﺘﻬﺰا ﻣﻰﻧﮕﺮیﺴﺖ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪-31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﻮى آﺴﺎن ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻧﻜﻮهﺶ ﻧﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺗﻔﺮیﺢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻤﻄﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدیﺪﻧﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٧٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻣﺎ ﻮ را ﻣﺎ ﻨﺪ ﻮد ‪ ،‬ﺮی ﯽ دا ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻤ‪‬ﻸُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَات إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﺜْﻠَﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَات اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻚ إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَر‪‬اذ‪‬ﻟُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﺎد‪‬ى اﻟﺮﱠأْىِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَى‬

    ‫ﻟَﻜُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻀﻞِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﻈﻨﱡﻜُﻢ‪ ‬ﻛَﺬ‪‬ﺑِﻴﻦَ)‪ -27‬ﻫﻮد(‬

    ‫ﺳﺮان آﺎﻓﺮان ﻗﻮﻣﺶ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺗﻮ را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮد ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﻰداﻧﻴﻢ و در ﺑﺎدى ﻧﻈﺮ‪ ،‬ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﻴﺮو ﺗﻮاﻧﺪ اﺵﺨﺎﺻﻰ ﭘﺴﺖ و‬

    ‫ﺑﻰﻗﺪر ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺎ هﻴﭻﮔﻮﻧﻪ ﻣﺰیﺘﻰ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺵﻤﺎ را دروﻏﮕﻮ ﻣﻰﭘﻨﺪاریﻢ‪.‬‬

    ‫ای ﻣﺎ د ﯿ ﯽ ﯿﺎ و ردی و ﻣﺎ از ﺪا ﯾﺎن ﻮد ﺧﺎ ﻮ‪ ،‬د ﺖ ﯽ ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﻮد‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟِﺌْﺘَﻨَﺎ ﺑِﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔٍ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﺑِﺘَﺎرِﻛﻰ ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻟ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻚ ﺑِﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬ﻫﻮد(‬

    ‫ﻗﻮم هﻮد وى را ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ آﻪ اى هﻮد‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺮاى ﻣﺎ دﻝﻴﻠﻰ )روﺵﻦ ﺑﺮ دﻋﻮى رﺳﺎﻝﺖ ﺧﻮد( ﻧﻴﺎوردى و ﻣﺎ هﺮﮔﺰ از ﺧﺪایﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ‬

    ‫ﻣﺠﺮد ﺣﺮف ﺗﻮ دﺳﺖ ﻧﻤﻰآﺸﻴﻢ و ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺗﻮ ایﻤﺎن ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﺁورد‪.‬‬

    ‫وی را د ﻮ ا ﻮ ا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻧُﺰﱢلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ إِﻧﱠﻚ ﻟَﻤ‪‬ﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪-6‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اى آﺴﻰ آﻪ )ﻣﺪﻋﻰ ﺁﻧﻰ آﻪ( ﻗﺮﺁن از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﺵﺪﻩ ﺗﻮ )ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﺎ( ﻣﺤﻘﻘﺎ دیﻮاﻧﻪاى‪.‬‬

    ‫ﻓَﺘَﻮ‪‬ﻟﻰ ﺑِﺮُﻛْﻨ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎلَ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -39‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻪ ﻏﺮور ﻣﻠﻚ و ﻗﺪرت )از ﻃﺎﻋﺖ ﺣﻖ( ﺳﺮآﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻮﺳﻰ ﺳﺎﺣﺮ یﺎ دیﻮاﻧﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٤٧٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ را ا ﺴﺎ ی ﭘ ﯿﺎن ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَﻧﺰَلَ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪-24‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫و هﺮﮔﺎﻩ ﺑﻪ ایﻦ ﻣﺮدم )ﻣﺴﺘﻜﺒﺮ( ﮔﻔﺘﻪ ﺵﻮد آﻪ ﺧﺪایﺘﺎن ﭼﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ؟ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﺁیﺎت هﻤﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا آ ﯽ ﺦ ﻮد و آ ﯽ دﯾ آورده ﻮد آ ا ا ﺮا ﻤﺎرﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺑ‪‬ﺪ‪‬ﻟْﻨَﺎ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔً ﻣ‪‬ﻜﺎنَ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻨﺰﱢلُ ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮِ ﺑ‪‬ﻞْ أَﻛْﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -101‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫و ﻣﺎ هﺮﮔﺎﻩ ﺁیﺘﻰ را )از راﻩ ﻣﺼﻠﺤﺖ( ﻧﺴﺦ آﺮدﻩ و ﺑﻪ ﺝﺎى ﺁن ﺁیﺘﻰ دیﮕﺮ ﺁوریﻢ‪-‬در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﺧﺪا ﺑﻬﺘﺮ داﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ )ﺑﻪ ﺻﻼح‬

    ‫ﺧﻠﻖ( ﻧﺎزل آﻨﺪ‪) -‬آﺎﻓﺮان اﻋﺘﺮاض ﺑﺮ ﻧﺴﺦ ﺁیﻪ آﺮدﻩ و( ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ ﺗﻮ )ﺑﺮ ﺧﺪا( هﻤﻴﺸﻪ اﻓﺘﺮا ﻣﻰﺑﻨﺪى‪) .‬ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ اآﺜﺮ ایﻨﻬﺎ ﻧﻤﻰداﻧﻨﺪ‬

    ‫)آﻪ ایﻦ ﻧﺰول ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﺳﺖ( ‪.‬‬

    ‫ﺖ‪:‬‬ ‫ان را ر ﻮل ﯽ آ ﻮزد ﺮی‬ ‫ﻮ ﻨﺪ ﯽ ﻄﺎ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﻧَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠﱢﻤ‪‬ﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻟﱢﺴﺎنُ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻳ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﺪ‪‬ونَ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَﻋ‪‬ﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﺬَا ﻟ‪‬ﺴﺎنٌ ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -103‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫و ﻣﺎ آﺎﻣﻼ ﺁﮔﺎهﻴﻢ آﻪ آﺎﻓﺮان )ﻣﻌﺎﻧﺪ( ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ﺁن آﺲ آﻪ ﻣﻄﺎﻝﺐ ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ رﺳﻮل ﻣﻰﺁﻣﻮزد ﺑﺸﺮى اﺳﺖ‪) ،‬ﻣﻘﺼﻮدﺵﺎن ﺑﻠﻌﺎم‬

    ‫ﺗﺮﺳﺎ یﺎ ﻋﺎیﺶ یﺎ یﻌﻴﺶ یﺎ ﻏﻼم روﻣﻰ یﺎ ﺳﻠﻤﺎن ﻓﺎرﺳﻰ ﺑﻮد( در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ زﺑﺎن ﺁن آﺲ آﻪ ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ او ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻰدهﻨﺪ اﻋﺠﻤﻰ‬

    ‫)ﻏﻴﺮ ﻓﺼﻴﺢ( اﺳﺖ و ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﻰ ﻓﺼﻴﺢ و روﺵﻦ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ها ﻢ‪:‬‬ ‫ﻨﺎن ا ﻦ د را‪ ،‬از ﭘﺪران ﻮد‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺆُا اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻜﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺘَﻔَﻀﻞَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺷﺎء‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻷَﻧﺰَلَ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ‬

    ‫ﺑﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -24‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫‪٤٧٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫اﺵﺮاف ﻗﻮم او آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ )ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ ﺵﺨﺺ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺸﺮى اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺵﻤﺎ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاهﺪ ﺑﺮ ﺵﻤﺎ ﺑﺮﺗﺮى یﺎﺑﺪ ﻓﻀﻴﻠﺖ‬

    ‫دیﮕﺮى ﻧﺪارد و اﮔﺮ ﺧﺪا ﻣﻰﺧﻮاﺳﺖ )رﺳﻮل ﺑﺮ ﺑﺸﺮ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ( هﻤﺎﻧﺎ از ﺝﻨﺲ ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎد‪ ،‬ﻣﺎ ایﻦ ﺳﺨﻨﺎﻧﻰ آﻪ ایﻦ ﺵﺨﺺ ﻣﻰﮔﻮیﺪ‬

    ‫در ﻣﻴﺎن ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺧﻮد هﻴﭻ ﻧﺸﻨﻴﺪﻩایﻢ‪.‬‬

    ‫ا ﻦ ﮐﻼم از ﻄﺎن ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻨﺰﱠﻟَﺖ ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺸﻴ‪‬ﻄ‪‬ﻴﻦُ)‪ -210‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫و ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﺵﻴﺎﻃﻴﻦ ﻓﺮود ﻧﻴﺎوردﻧﺪ )ﺑﻠﻜﻪ ﺝﺒﺮﺋﻴﻞ اﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻓﺮﺵﺘﻪ ﺧﺪا ﻧﺎزل ﺳﺎﺧﺘﻪ( ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم وی‪ ،‬آ ﮑﺎر ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮَةً ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -13‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻣﺎ ﭼﻮن ﺁیﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر روﺵﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ اراﺋﻪ ﺵﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ ﺳﺤﺮ ﺑﻮدﻧﺶ روﺵﻦ و ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮد را ای ﻦ آﯾﺎ ﯽ ﻮن ﮐﻼم وی‪ ،‬ﻮا ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻗَﺪ‪ ‬ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﻟَﻮ‪ ‬ﻧَﺸﺎء‪ ‬ﻟَﻘُﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻫ‪‬ﺬَا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -31‬اﻻﻧﻔﺎل(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺁیﺎت ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ﺵﻨﻴﺪیﻢ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺎ هﻢ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁن ﻣﻰﮔﻔﺘﻴﻢ‪ ،‬ایﻦ ﭼﻴﺰى ﺝﺰ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻪ ی ﻮد ﺑﺎ دﯾ ان‪ ،‬آ ا ﺮ و ﻒ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤٧٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻓَﺄَﻣ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻓَﺰَاد‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪‬‬ ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِﻟَﺖ ﺳﻮر‪‬ةٌ ﻓَﻤ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻘُﻮلُ أَﻳ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ز‪‬اد‪‬ﺗْﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬ‪‬ه‪ ‬إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﺘَﺒ‪‬ﺸ‪‬ﺮُونَ)‪-124‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و هﺮﮔﺎﻩ ﺳﻮرﻩاى ﻧﺎزل ﺵﻮد ﺑﺮﺧﻰ )از هﻤﻴﻦ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن( هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺑﻪ دیﮕﺮان ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﺳﻮرﻩ ﺑﺮ ایﻤﺎن آﺪام یﻚ از ﺵﻤﺎ اﻓﺰود؟ﺁﻧﺎن‬

    ‫آﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اهﻞ ایﻤﺎﻧﻨﺪ هﻤﻪ را ﺑﺮ ایﻤﺎن ﺑﻴﻔﺰود و ﺵﺎدﻣﺎن و ﻣﺴﺮور ﺵﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ر ﻮل را‪ ،‬ﻮن ﻋﺎرض ﺪه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬ﺟِﻨﱠﺔُ ﺑ‪‬ﻞْ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬أَﻛﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻛَﺮِﻫ‪‬ﻮنَ)‪ -70‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫یﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ایﻦ رﺳﻮل را ﺝﻨﻮﻧﻰ ﻋﺎرض ﺵﺪﻩ )آﻪ دﻋﻮى رﺳﺎﻝﺖ ﻣﻰآﻨﺪ( ؟ )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ دیﻦ ﺣﻖ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁوردﻩ و‬

    ‫ﻝﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﺁﻧﻬﺎ از ﺣﻖ روﮔﺮدان و ﻣﺘﻨﻔﺮﻧﺪ‬

    ‫ﭼ ا ﻖ ﻊ ﻮ ا ی ﻣﺎ ﺖ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔَﺴﺪ‪‬ت‪ ‬اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت و‪ ‬اﻷَر‪‬ض و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻴﻬِﻦﱠ ﺑ‪‬ﻞْ أَﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺬ‪‬ﻛﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪-71‬‬

    ‫اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺣﻖ ﺗﺎﺑﻊ هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺁﻧﺎن ﺵﻮد هﻤﺎﻧﺎ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ و هﺮ آﻪ در ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﻓﺎﺳﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺵﺪ‪) .‬و آﺎﻓﺮان از ﺝﻬﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺝﻨﻮن ﺑﻪ‬

    ‫رﺳﻮل ﻣﺎ دادﻧﺪ؛ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺎ اﻧﺪرز ﻗﺮﺁن ﺑﺰرگ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ و ﺁﻧﺎن از ایﻦ اﻧﺪرز ﺧﻮد اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ا ﻦ و ﺪه ﯿﺎر ﻣﺎ و ﭘﺪران ﻣﺎ داده ﺪه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ اﻷَو‪‬ﻟُﻮنَ)‪ -81‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ ایﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ هﻢ هﻤﺎن ﺳﺨﻦ آﺎﻓﺮان ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﮔﻔﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٧٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻟَﻘَﺪ‪ ‬و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻧﺤ‪‬ﻦُ و‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻧَﺎ ﻫ‪‬ﺬَا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪-83‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫از ایﻦ وﻋﺪﻩهﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﻣﺎ و ﭘﻴﺶ از ایﻦ ﺑﻪ ﭘﺪران ﻣﺎ دادﻩ ﺵﺪ وﻝﻰ ایﻨﻬﺎ ﺝﺰ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ده اﺪ‪:‬‬ ‫آ ﻪ ر ﻮل‪ ،‬ﮐﻼم ا ﯽ اش ﻮا ﺪ وغ از ﻮد ا ﺑﺎ ﻪ ﺣﺎ ﯿ ﻪ دﯾ ان ﺰ او‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪ ‬اﻓْﺘﺮَات‪ ‬و‪ ‬أَﻋ‪‬ﺎﻧَﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ء‪‬اﺧَﺮُونَ ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ز‪‬وراً)‪ -4‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ ایﻦ آﺘﺎب )آﻪ ﻣﺤﻤّﺪ و ﺣﻴﺶ ﻣﻰﺵﻤﺮد( ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ دروغ از ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ و دیﮕﺮان )از اهﻞ آﺘﺎب( ﻧﻴﺰ )در ﻗﺼﺺ‬

    ‫ﻖ‬
    ‫و اﺣﻜﺎم( ﺑﻪ او آﻤﻚ آﺮدﻩاﻧﺪ ﺑﭽﻴﺰ دیﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬و اﻝﺒﺘﻪ ایﻦ ﺳﺨﻦ آﺎﻓﺮان ﻇﻠﻤﻰ ﺑﺰرگ )درﺑﺎرﻩ ﻗﺮﺁن اﻝﻬﻰ( و ﻧﺴﺒﺘﻰ ﻧﺎ ﺣﻖ )در ﺣ ّ‬

    ‫ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪا( اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﻦ ﺘﺎب‪ ،‬ﻪ ی ﺬ ‪ A‬ﮕﺎن ا ﺖ ﻪ داری ﺪه و ﺢ و ﺐ او اﻣﻼ ﯿ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ اﻛﺘَﺘَﺒ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﻬِﻰ‪ ‬ﺗُﻤ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻜﺮَةً و‪ ‬أَﺻ‪‬ﻴﻼً)‪ -5‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن و ﺣﻜﺎیﺎت ﺳﺎﺑﻘﻴﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺧﻮد از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮداﺵﺘﻪ و )اﺻﺤﺎﺑﺶ( ﺻﺒﺢ و ﺵﺎم ﺑﺮ او‬

    ‫اﻣﻼ و ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﻰآﻨﻨﺪ )ﺗﺎ آﺎﻣﻞ و ﺁراﺳﺘﻪ ﮔﺮداﻧﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪-13‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫آﻪ ﺑﺮ او ﭼﻮن ﺁیﺎت ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮیﺪ‪:‬ایﻦ ﺳﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -15‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫‪٤٧٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﭼﻮن ﺁیﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ او ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﮔﻮیﺪ‪:‬ایﻦ ﺳﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﭼ ا ﻮ ن ا ﺴﺎ ﯽ زﺪ ﯽ ﯽ ﻨﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ لِ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟﺮﱠﺳﻮلِ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ اﻟﻄﻌ‪‬ﺎم‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺸﻰ ﻓﻰ اﻷَﺳﻮ‪‬اقِ ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻠَﻚ‪ ‬ﻓَﻴ‪‬ﻜُﻮنَ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮاً)‪ -7‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﺑﺎز آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ایﻦ رﺳﻮل )اﮔﺮ ﺑﻪ راﺳﺘﻰ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪاﺳﺖ( ﻏﺬا ﺗﻨﺎول ﻣﻰآﻨﺪ و در )آﻮﭼﻪ و( ﺑﺎزارهﺎ راﻩ ﻣﻰرود؟ﭼﺮا‬

    ‫ﻓﺮﺵﺘﻪ ﻣﺤﺴﻮس و ﻇﺎهﺮى ﺑﺮ او ﻧﺎزل ﻧﺸﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ او ﺑﻴﻢ دهﺪ )و ﮔﻮاﻩ ﺻﺪق او ﺑﺎﺵﺪ( ؟‬

    ‫ﭼ ا ﻣ ﺖ ﻇﺎ ی ﺪا رد؟‬ ‫•‬

    ‫أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﻘَﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻛﻨﺰٌ أَو‪ ‬ﺗَﻜُﻮنُ ﻟَﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺔٌ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ إِن ﺗَﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻼً ﻣ‪‬ﺴﺤ‪‬ﻮراً)‪ -8‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫یﺎ ﭼﺮا ﺑﺮ ایﻦ رﺳﻮل ﮔﻨﺠﻰ ﻓﺮو ﻧﻴﻔﺘﺪ یﺎ ﭼﺮا ﺑﺎﻏﻰ ﻧﺪارد آﻪ از ﻣﻴﻮﻩهﺎیﺶ ﺗﻨﺎول آﻨﺪ؟و ﺳﺘﻤﻜﺎران )ﭘﺲ از ایﻦ هﻤﻪ ﭼﻮن و ﭼﺮاهﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﺵﻤﺎ ﭘﻴﺮوى ﻧﻤﻰآﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﻣﺮدى را آﻪ ﺳﺤﺮ و ﺵﻌﺒﺪﻩ از راهﺶ ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺘﺎده ا ﺖ؟‬ ‫ﺑﺎ ﻮ ﻨﺪ ا ﻦ ا ﺖ آن ﯽ ﺪا رﺳﺎ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ك إِن ﻳ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬُوﻧَﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﺰُواً أَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟﱠﺬ‪‬ى ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺚ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪ -4‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ایﻦ آﺎﻓﺮان هﺮﮔﺎﻩ ﺗﻮ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ )از ﺣﺴﺪ( آﺎرى ﻧﺪارﻧﺪ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺗﻮ را ﺗﻤﺴﺨﺮ آﺮدﻩ )و ﮔﻮیﻨﺪ( ﺁیﺎ ایﻦ ﻣﺮد هﻤﺎن اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ‬

    ‫رﺳﺎﻝﺖ ﺑﺮ ﺧﻠﻖ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ؟‬

    ‫ا ﻦ ﺘﺎر و د ﻮی را از ﭘﺪرا ﻤﺎن ه ا ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -36‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪٤٧٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﭼﻮن ﻣﻮﺳﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ﺁیﺎت ﻣﺎ آﻪ )ﺣﻘﺎﻧﻴﺘﺶ( ﺑﺮ هﻤﻪ روﺵﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﺎز )ﺁن ﻗﻮم ﺧﻮد ﺳﺮ و ﻝﺠﻮج ﻧﺎدان(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﺗﻮ ﺝﺰ ﺳﺤﺮى آﻪ ﺳﺎﺧﺘﮕﻰ ﺗﻮﺳﺖ ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺎ ایﻦ ﮔﻔﺘﺎر و دﻋﻮى آﻪ ﺗﻮ دارى هﻴﭻ از ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻨﻤﺎن )اﻣﻢ‬

    ‫ﺳﺎﺑﻘﻪ( ﻧﺸﻨﻴﺪﻩایﻢ‪.‬‬

    ‫ﭼ ا ر ﻮل ا ﯽ ﻮ ن دﯾ ﺎﯿﭘ ﺮان داده ﺸﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا‬

    ‫ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪-48‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ )رﺳﻮل( ﺣﻖ از ﺝﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﻪ ایﻦ رﺳﻮل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﻣﻌﺠﺰاﺗﻰ )ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و یﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻝﻮاح‬

    ‫ﺗﻮرات( دادﻩ ﻧﺸﺪ؟ﺁیﺎ ایﻦ ﻣﺮدم از ایﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ ایﻦ ﻣﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺗﻮرات( ﺳﺤﺮ و‬

    ‫ﺝﺎدوﮔﺮى اﺳﺖ آﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن یﻜﺪیﮕﺮﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ ایﻨﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻰایﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩایﻢ؟‬

    ‫ﻤﺎ ﺧ ﻖ را ا و م ﯽ ﻮ ا ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﺮَﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ و‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟِﺌْﺘَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻟﱠﻴ‪‬ﻘُﻮﻟَﻦﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪-58‬‬

    ‫اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ در ایﻦ ﻗﺮﺁن )ﻋﻈﻴﻢ( ﺑﺮاى )هﺪایﺖ( ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺜﻞ زدیﻢ و اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﺮ ایﻦ ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁیﺘﻰ ﺑﻴﺎورى ﺑﺎز‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﺤﻘﻘﺎ )از روى ﻋﻨﺎد( ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺵﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ و رﺳﻮﻝﺘﺎن ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ و اوهﺎم ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ر ﻮل ‪،‬ا ﻦ ﮐﻼم را ﯽ ﺪ د و ﯽ ا ﯽ از ﻮ د ا ﺑﺎ ﻪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟ‪‬ﺘُﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻣ‪‬ﺎ أَﺗَﺎت‪‬م ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -3‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫‪٤٧٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻖ و راﺳﺘﻰ از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪا‬


    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ ﻗﺮﺁن را او از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد )ﺑﻰﻣﺪد وﺣﻰ ﺧﺪا( ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ‪) .‬ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁن ﺑﻪ ﺣ ّ‬

    ‫ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺵﺪﻩ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻗﻮﻣﻰ را آﻪ رﺳﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ )از ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺧﺪا( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻰ‪ ،‬ﺑﺎﺵﺪ آﻪ راﻩ هﺪایﺖ ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ﻮا ﯿﺪ ﻤﺎ را دی ر ﺮی ﻢ ﯿ ﻮ ﯾﺪ ﭘﺲ از گ از ﻮ زﺪه ﻮا ﯿﺪ ﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻫ‪‬ﻞْ ﻧَﺪ‪‬ﻟﱡﻜﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٍ ﻳ‪‬ﻨَﺒ‪‬ﺌُﻜُﻢ‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺰﱢﻗْﺘُﻢ‪ ‬ﻛﻞﱠ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺰﱠقٍ إِﻧﱠﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧَﻠْﻖٍ ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺪ‪ -7)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰاء ﻣﺆﻣﻨﺎن‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﺁیﺎ ﻣﻰﺧﻮاهﻴﺪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﺮدى رهﺒﺮى آﻨﻴﻢ آﻪ ﺵﻤﺎ را ﺧﺒﺮ ﻣﻰدهﺪ آﻪ‬

    ‫ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮدیﺪ و ذرّات ﺝﺴﻤﺘﺎن ﻣﺘﻔﺮق و ﭘﺮاآﻨﺪﻩ ﮔﺮدیﺪ از ﻧﻮ ﺑﺎز زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺵﺪ‪.‬‬

    ‫ا و ﯽ ﻮا ﺪ ﻤﺎ ر ا از آ ﻪ ﭘﺪرا ﺘﺎن ﯽ ﺮﭘ ﯿﺪﺪ ‪،‬ﺑﺎز دا ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻛُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى ‪‬و ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -43‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﭼﻮن )ﺗﻮﺳﻂ رﺳﻮل( ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺁیﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﺵﺨﺺ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮدى اﺳﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاهﺪ ﺵﻤﺎ را از ﺁﻧﭽﻪ‬

    ‫ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﻣﻰﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻧﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ هﻴﭻ ﻣﺰیّﺖ دیﮕﺮى ﻧﺪارد‪ .‬و ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﻗﺮﺁﻧﺶ هﻢ ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ )و ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ‬

    ‫ﻖ ﺑﺮ )هﺪایﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺝﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺳﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى‬
    ‫ﻣﻰدهﺪ( ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى ﻧﺒﺎﺵﺪ‪ .‬و آﺎﻓﺮان ﭼﻮن ﺁیﺎت ﺣ ّ‬

    ‫ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﯿﺪ و ﻘﺎم دﯾ ی ﺪا رﯾﺪ ‪:‬‬ ‫ﻤﺎ ﻮن ﻣﺎ ‪ ،‬ﺮی‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺗَﻜْﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮنَ)‪ -15‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺵﻤﺎ ﺝﺰ ایﻨﻜﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﺸﺮى هﺴﺘﻴﺪ ﻣﻘﺎم دیﮕﺮى ﻧﺪاریﺪ و هﺮﮔﺰ ﺧﺪاى رﺣﻤﺎن ﭼﻴﺰى را ﻓﺮو ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ و ﺝﺰ ایﻨﻜﻪ ﺵﻤﺎ‬

    ‫ﻣﺮدم دروﻏﮕﻮیﻰ هﺴﺘﻴﺪ هﻴﭻ در آﺎر ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬


    ‫‪٤٨٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و ﻮ د ﻤﺎ را ل ﺪ ﻪ ا ﻢ‪ ،‬ﺬا از ﻣﺎ ﻤﺎ ﺬ اب ا ﻢ ﻮ ا ﺪ ر ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺎز ﻣﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ وﺝﻮد ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از ایﻦ دﻋﻮى( دﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﺪاریﺪ اﻝﺒﺘﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎرﺗﺎن ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد و از ﻣﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﺵﻤﺎ رﻧﺞ و ﺵﻜﻨﺠﻪ ﺳﺨﺖ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺧﺎ ﺷﺎ ی ﻮن د ﺖ از ﺪا ﯾﺎن ﻮد دار ﻢ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ أَ ﺋﻨﱠﺎ ﻟَﺘَﺎرِﻛُﻮا ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﺸﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنِ)‪ -36‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫و ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁیﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺵﺎﻋﺮ دیﻮاﻧﻪاى دﺳﺖ از ﺧﺪایﺎن ﺧﻮد ﺑﺮداریﻢ؟!‬

    ‫ﭼ ا ﯿﺎن ھ ﻪ ﻣﺎ ﮐﻼم ا ﯽ ا و ود آﺪ و رﮔﺎن ﻮم ؟‬ ‫•‬

    ‫أَ ء‪‬ﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِى ﺑ‪‬ﻞ ﻟﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺬُوﻗُﻮا ﻋ‪‬ﺬَابِ)‪ -8‬ص(‬

    ‫ﺁیﺎ ﻣﻴﺎن هﻤﻪ ﻣﺎ )ﺑﺰرﮔﺎن ﻋﺮب( ﻗﺮﺁن )ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ( ﺑﺮ او ﻓﺮود ﺁﻣﺪ؟ )در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ او هﻴﭻ اﻣﺘﻴﺎزى ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺪاﺵﺖ!( ﺑﻠﻜﻪ ایﻦ‬

    ‫آﺎﻓﺮان از )وﺣﻰ( ﻗﺮﺁن ﻣﻦ در ﺵﻚ و ریﺒﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ هﻨﻮز ﻋﺬاب )ﻗﻬﺮ( ﻣﺮا ﻧﭽﺸﻴﺪﻩاﻧﺪ )آﻪ دﺳﺖ از آﻔﺮ ﺑﺮ ﻧﻤﻰدارﻧﺪ( ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻧُﺰﱢلَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انُ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻘَﺮْﻳ‪‬ﺘَﻴﻦِ ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -31‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﺁن ﻣﺮد ﺑﺰرگ ﻗﺮیﻪ ﻣﻜّﻪ و ﻃﺎیﻒ )وﻝﻴﺪ و ﺣﺒﻴﺐ یﺎ ﻋﺮوة ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮد( ﻧﺎزل ﻧﺸﺪ؟‬

    ‫ﺸﺎء ا ﯽ آن ‪،‬ا ﻤﺎ ن ﺪ ار ﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤٨١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﺘﱠﻌ‪‬ﺖ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﺤﻖﱡ و‪ ‬ر‪‬ﺳﻮلٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -29‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و ﻣﻦ ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﻘﻮﺑﺖ آﺎﻓﺮان ﻧﻜﺮدم( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻧﺎن و ﭘﺪراﻧﺸﺎن را )ﻣﻬﻠﺖ دادﻩ و از ﻋﻤﺮ( ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ آﺮدم ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ دیﻦ ﺣﻖ و رﺳﻮل ﻣﺒﻴﻦ ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﺤﻖﱡ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -30‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺣﻖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ )ﻗﺮﺁن( ﺳﺤﺮ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺑﻪ )وﺣﻰ ﺑﻮدن( ﺁن ایﻤﺎن ﻧﺪاریﻢ‪.‬‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺗَﻘَﻮ‪‬ﻟَﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻞ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -33‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ‪:‬او ﻗﺮﺁن را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻧﻬﺎ ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﻗُﻞْ إِنِ اﻓْﺘﺮَﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻮنَ ﻟﻰ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗُﻔ‪‬ﻴﻀﻮنَ ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪‬ا ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻰ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪‬‬

    ‫و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﻐَﻔُﻮر‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -8)‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ آﻪ )ﻣﺤﻤّﺪ( ﺧﻮد ایﻦ ﺁیﺎت ﻗﺮﺁن را ﻓﺮا ﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﻣﻦ از ﺧﻮد ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺵﻢ ﺵﻤﺎ از ﻗﻬﺮ ﺧﺪا هﻴﭻ‬

    ‫ﻗﺪرت ﺑﺮ ﻧﺠﺎت ﻣﻦ ﻧﺪاریﺪ‪ ،‬او ﺑﻪ اﻓﻜﺎرى آﻪ در ﺁن ﻓﺮو ﻣﻰرویﺪ داﻧﺎﺗﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﮔﻮاﻩ ﻣﻴﺎن ﻣﻦ و ﺵﻤﺎ هﻢ او آﺎﻓﻰ اﺳﺖ و اوﺳﺖ ﺧﺪاى ﺑﺴﻴﺎر‬

    ‫ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ت ر ا ﺤ ﻪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِذَا ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -47‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫‪٤٨٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﭼﻮن ﺁیﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁورد ﺁن را ﻣﺴﺨﺮﻩ آﺮدﻩ و ﺑﺮ او ﺧﻨﺪیﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﭼ ا ر ﻮل ا ﯽ ﺟﺎ ﮕﺎ ه و ﺰ و ه ای ﺪا رد و ‪ A‬ﮕﺎ ن آﺳﻤﺎن ھ اه او ﯿﺎ ﺪه اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺳﻮِر‪‬ةٌ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻫ‪‬ﺐٍ أَو‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔُ ﻣ‪‬ﻘْﺘﺮِﻧ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و اﮔﺮ ﻣﻮﺳﻰ رﺳﻮل ﺧﺪاﺳﺖ( ﭼﺮا )او را دﺳﺘﮕﺎهﻰ ﻧﻴﺴﺖ و( ﻃﻮق زریﻦ ﺑﺮ دﺳﺖ ﻧﺪارد یﺎ ﭼﺮا ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﺁﺳﻤﺎن هﻤﺮاﻩ او ﻧﻴﺎﻣﺪﻩاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ر ﻮل را د ﻮ ا ا ی ﻮ ا ﻨﺪ ا و آ ﻮ ﻪ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮ‪‬ا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻠﱠﻢ‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -14‬اﻟﺪﺧﺎن(‬

    ‫ﭘﺲ )از ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﺁیﺎت( ﺑﺎز از او اﻋﺮاض آﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺵﺨﺺ دیﻮاﻧﻪاى اﺳﺖ آﻪ )ﻣﺮدم ﻗﺮﺁن را( ﺑﻪ او ﺁﻣﻮﺧﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را آ ﮑﺎ ر ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -7‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺁیﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﺁﻧﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ ﭼﻮن ﺁیﺎت اﻝﻬﻰ ﺁﻣﺪ ﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺳﺤﺮ ﺁﺵﻜﺎرایﻰ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﭼ ا دم ا ﻤﺎ ن ر ﻮل از ﻣﺎ ﯽﺸﯿﭘ ﻪ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ﺧَﻴﺮاً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺒ‪‬ﻘُﻮﻧَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِذْ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺴﻴ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻓْﻚ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﻢ‪-11)‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫‪٤٨٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﮔﺮ دیﻦ اﺳﻼم ﺑﻬﺘﺮ )از ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﻰ( ﺑﻮد ﻣﺮدم )ﻓﻘﻴﺮ زﺑﻮﻧﻰ( از ﻣﺎ در ایﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﺳﺒﻘﺖ ﻧﻤﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬و ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺮﺁن هﺪایﺖ ﻧﻤﻰﺵﻮﻧﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب دروﻏﻰ از ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ﺰاوار ا ﺖ از ﺮی ﻮن ﻮد ﭘ ﺮوی ﻢ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ و‪‬ﺣ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ إِذاً ﻟﱠﻔ‪‬ﻰ ﺿﻠَﻞٍ و‪ ‬ﺳﻌ‪‬ﺮٍ)‪ -24‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁیﺎ ﺳﺰد آﻪ ﻣﺎ یﻚ ﺑﺸﺮى از ﺝﻨﺲ ﺧﻮدﻣﺎن را ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﻢ؟در ایﻦ ﺻﻮرت ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ و ﺝﻨﻮن ﺳﺨﺖ در اﻓﺘﺎدﻩایﻢ‪.‬‬

    ‫ﭼ ﻮ ﻣﺎ ‪ ،‬ﻂ او و ﯽ ر ﯿﺪه ا ﺖ ؟‬ ‫•‬

    ‫أَ ء‪‬ﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻛَﺬﱠاب‪ ‬أَﺷ‪‬ﺮٌ)‪ -25‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ او وﺣﻰ رﺳﻴﺪ؟! )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ او ﻣﺮد دروﻏﮕﻮى ﺑﻰﺑﺎك و ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪى اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻦ ﺪ‪:‬‬ ‫ﯽ ا ﺸﺎرات ا ﯽ را ﻮرد ﻮر ﻌﺪ ﻢ ‪ ،‬ﺑﺎز آ ا‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮیﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻧﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺵﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ آﺘﺎب ﺗﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ اﺳﺖ‬

    ‫ﺗﺼﺪیﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻧﻴﺰ )ﺵﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻧﺎﻣﺶ )در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺣﻤﺪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎیﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁیﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را ﺘﺎ ر ﺮی ﻮ ا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٤٨٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻧَﻈﺮَ)‪ -21‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺑﺎز اﻧﺪیﺸﻪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺲ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺴﺮَ)‪-22‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و )ﺑﻪ اﻇﻬﺎر ﺗﻨﻔّﺮ از اﺳﻼم( رو ﺗﺮش آﺮد و ﭼﻬﺮﻩ در هﻢ آﺸﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ و‪ ‬اﺳﺘَﻜْﺒﺮَ)‪-23‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﺁنﮔﺎﻩ روى ﮔﺮداﻧﻴﺪ و ﺗﻜﺒﺮ و ﻧﺨﻮت ﺁﻏﺎز آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ ﻳ‪‬ﺆْﺛَﺮُ)‪-24‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺖ‪:‬ایﻦ )ﻗﺮﺁن( ﺑﻪ ﺝﺰ ﺳﺤﺮ و ﺑﻴﺎن ﺳﺤﺮاﻧﮕﻴﺰى آﻪ )از ﺳﺎﺣﺮان ﮔﺬﺵﺘﻪ( ﻧﻘﻞ ﻣﻰﺵﻮد هﻴﭻ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﻗَﻮ‪‬لُ اﻟْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪-25‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ایﻦ ﺁیﺎت ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﺳﺄُﺻﻠ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺳﻘَﺮَ)‪-26‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﻣﻦ ایﻦ )ﻣﻨﻜﺮ و ﻣﻜﺬّب ﻗﺮﺁن( را ﺑﻪ ﺁﺗﺶ دوزخ دراﻓﻜﻨﻢ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ ﻢ ﻦ و ا ا ء ﻧ ﺪ وآ ن ر ا ا ﯽ ﺪ ﻮ ﺐ ﺢ و ﺮ ﯽ ا ﺸﺎن ﯽ ﻮ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ ایﻤﺎن ﻣﻰﺧﻨﺪیﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٨٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ در ﺑﺎره رﺳﻮل ﺣﻖ و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪ -30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺵﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺳﺘﻬﺰا ﻣﻰﻧﮕﺮیﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﻮى آﺴﺎن ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻧﻜﻮهﺶ ﻧﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺗﻔﺮیﺢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدیﺪﻧﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٨٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ ﺧﺸﻨﻮد ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ا ﻖ ﻊ ﻮ ای ﺲ آ ن ﺪه‪ ،‬و ﭘ ﺮوی از آ ﻦ آ ن ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗَﺮْﺿﻰ ﻋ‪‬ﻨﻚ اﻟْﻴﻬ‪‬ﻮد‪ ‬و‪ ‬ﻻ اﻟﻨﱠﺼﺮَى ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﻠﱠﺘﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗُﻞْ إِنﱠ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﻬ‪ُ‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﻟَﺌﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﺖ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى‬

    ‫ﺟ‪‬ﺎء‪‬ك ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻚ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ و‪‬ﻟﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻧَﺼ‪‬ﻴﺮٍ)‪ -120‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫هﺮﮔﺰ ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى از ﺗﻮ راﺿﻰ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺮوى از ﺁﻳﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ آﻨﻰ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬راهﻰ آﻪ ﺥﺪا ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ راﻩ ﺣﻖ ﺗﻨﻬﺎ‬

    ‫هﻤﺎن اﺳﺖ؛و اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ از ﻣﻴﻞ و ﺥﻮاهﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺮوى آﻨﻰ ﺑﻌﺪ از ﺁﻧﻜﻪ ﻃﺮﻳﻖ ﺣﻖ را درﻳﺎﻓﺘﻰ‪ ،‬دﻳﮕﺮ از ﺳﻮى ﺥﺪا ﻳﺎر و ﻳﺎورى ﻧﺨﻮاهﻰ‬

    ‫داﺷﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔَﺴﺪ‪‬ت‪ ‬اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت و‪ ‬اﻷَر‪‬ض و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻴﻬِﻦﱠ ﺑ‪‬ﻞْ أَﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺬ‪‬ﻛﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪-71‬‬

    ‫اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺣﻖ ﺗﺎﺑﻊ هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺁﻧﺎن ﺷﻮد هﻤﺎﻧﺎ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ و هﺮ آﻪ در ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﻓﺎﺳﺪ ﺥﻮاهﺪ ﺷﺪ‪) .‬و آﺎﻓﺮان از ﺟﻬﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺟﻨﻮن ﺑﻪ‬

    ‫رﺳﻮل ﻣﺎ دادﻧﺪ؛ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺎ اﻧﺪرز ﻗﺮﺁن ﺑﺰرگ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺁﻧﺎن از اﻳﻦ اﻧﺪرز ﺥﻮد اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ‬

    ‫ا ﻮن ﯾﮏ ا ﺴﺎن‪ ،‬ﺑﻠ ﻪ ﻮن ﯾﮏ ﻪ زﺪ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ لِ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟﺮﱠﺳﻮلِ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ اﻟﻄﻌ‪‬ﺎم‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺸﻰ ﻓﻰ اﻷَﺳﻮ‪‬اقِ ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻠَﻚ‪ ‬ﻓَﻴ‪‬ﻜُﻮنَ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮاً)‪ -7‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﺑﺎز آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا اﻳﻦ رﺳﻮل )اﮔﺮ ﺑﻪ راﺳﺘﻰ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺥﺪاﺳﺖ( ﻏﺬا ﺗﻨﺎول ﻣﻰآﻨﺪ و در )آﻮﭼﻪ و( ﺑﺎزارهﺎ راﻩ ﻣﻰرود؟ﭼﺮا‬

    ‫ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻣﺤﺴﻮس و ﻇﺎهﺮى ﺑﺮ او ﻧﺎزل ﻧﺸﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ او ﺑﻴﻢ دهﺪ )و ﮔﻮاﻩ ﺹﺪق او ﺑﺎﺷﺪ( ؟‬

    ‫أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﻘَﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻛﻨﺰٌ أَو‪ ‬ﺗَﻜُﻮنُ ﻟَﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺔٌ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ إِن ﺗَﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻼً ﻣ‪‬ﺴﺤ‪‬ﻮراً)‪ -8‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﻳﺎ ﭼﺮا ﺑﺮ اﻳﻦ رﺳﻮل ﮔﻨﺠﻰ ﻓﺮو ﻧﻴﻔﺘﺪ ﻳﺎ ﭼﺮا ﺑﺎﻏﻰ ﻧﺪارد آﻪ از ﻣﻴﻮﻩهﺎﻳﺶ ﺗﻨﺎول آﻨﺪ؟و ﺳﺘﻤﻜﺎران )ﭘﺲ از اﻳﻦ هﻤﻪ ﭼﻮن و ﭼﺮاهﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺮوى ﻧﻤﻰآﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﻣﺮدى را آﻪ ﺳﺤﺮ و ﺷﻌﺒﺪﻩ از راهﺶ ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٤٨٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﮐﻠ ﻪ ﻖ و ﻮع ﯽ ﻮﯿﭘﺪد ‪ :‬دوزخ را از ﻦ و ا ﺲ ﺮﭘ ﻮاھﻢ ﺳﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻟ‪‬ﺬَﻟ‪‬ﻚ ﺧَﻠَﻘَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻤ‪‬ﺖ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔُ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻷَﻣ‪‬ﻸَنﱠ ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﻨﱠﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﺠِﻨﱠﺔِ و‪ ‬اﻟﻨﱠﺎسِ أَﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻴﻦَ)‪ -119‬ﻫﻮد(‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁن آﺲ آﻪ ﺧﺪاى ﺗﻮ ﺑﺮ او رﺣﻢ ﺁورد و ﺑﺮاى هﻤﻴﻦ ﺁﻓﺮﻳﺪﺷﺎن‪ ،‬و آﻠﻤﻪ )ﻗﻬﺮ( ﺧﺪاى ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﺘﻢ و ﻝﺰوم ﭘﻴﻮﺳﺖ آﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ دوزخ‬

    ‫را از آﺎﻓﺮان ﺟﻦ و اﻧﺲ ﭘﺮ ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﻠ ﻪ ﻮن ه ﻪ ‪ ،‬ﺒﺎت و اری ﺪا رد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺜَﻞُ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٍ ﺧَﺒِﻴﺜَﺔٍ ﻛَﺸﺠ‪‬ﺮَةٍ ﺧَﺒِﻴﺜَﺔٍ اﺟ‪‬ﺘُﺜﱠﺖ ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻮ‪‬قِ اﻷَر‪‬ضِ ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻬ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺮَارٍ)‪ -26‬اﺑﺮاﻫﻴﻢ(‬

    ‫و ﻣﺜﻞ آﻠﻤﻪ آﻔﺮ )و روح ﭘﻠﻴﺪ( ﻣﺎﻧﻨﺪ درﺧﺖ ﭘﻠﻴﺪى اﺳﺖ آﻪ رﻳﺸﻪاش ﺑﻪ ﻗﻠﺐ زﻣﻴﻦ ﻧﺮود ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻻى زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺪ و )زود ﺧﺸﻚ ﺷﻮد و(‬

    ‫هﻴﭻ ﺙﺒﺎت و ﺑﻘﺎﻳﻰ ﻧﺪارد‪.‬‬

    ‫آ ن را ﻮد وا ﺬا ر ﻔ ‪ ،‬ﻮر و ﻮاب و ﻊ ﻣﺎ دی ﻮل ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ذَر‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺄْﻛﻠُﻮا و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻤ‪‬ﺘﱠﻌ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﻬِﻬِﻢ‪ ‬اﻷَﻣ‪‬ﻞُ ﻓَﺴﻮ‪‬ف ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -3‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( اﻳﻦ آﺎﻓﺮان )ﻝﺠﻮج( را واﮔﺬار ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻮرد و ﺧﻮاب ﻃﺒﻴﻌﺖ و ﻝﺬات ﺣﻴﻮاﻧﻰ ﺳﺮﮔﺮم ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺁﻣﺎل و اوهﺎم دﻧﻴﻮى ﺁﻧﺎن‬

    ‫را ﻏﺎﻓﻞ ﮔﺮداﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ )ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ آﺎﻣﺮاﻧﻰ ﺑﻴﻬﻮدﻩ را( ﺑﻪ زودى ﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﯿﺪی از ﻒ ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻘْﻨَﻂ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -56‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاﻩ ﭼﻪ آﺴﻰ از ﻝﻄﻒ ﺧﺪاى ﺧﻮد ﻧﻮﻣﻴﺪ ﻣﻰﺷﻮد؟‬

    ‫‪٤٨٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻤﺎ ﯽ ﺑﺎر ﻦ ﻨﺎه ﻮد ‪،‬و ﯽ از ﺑﺎر ﻨﺎه ﺴﺎ ﯽ از ﻞ روز ﯿﺎ ﺖ ا ﺸﺎن دﺪ ‪ ،‬دوش ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا أَو‪‬ز‪‬ار‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛَﺎﻣ‪‬ﻠَﺔً ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَو‪‬ز‪‬ارِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻠﱡﻮﻧَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻋ‪‬ﻠْﻢٍ أَﻻ ﺳﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺰِر‪‬ونَ)‪ -25‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺁﻧﺎن )در ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻧﻜﺎر روز ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺎر ﺳﻨﮕﻴﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد را آﺎﻣﻼ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻰ از ﺑﺎر ﮔﻨﺎﻩ آﺴﺎﻧﻰ آﻪ از ﺟﻬﻞ ﮔﻤﺮاهﺸﺎن آﺮدﻧﺪ ﺑﻪ‬

    ‫دوش ﻧﻬﻨﺪ‪) ،‬ﻋﺎﻗﻼن( ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ آﻪ ﺁن ﺑﺎر وزر و ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ ﻋﺎﻗﺒﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺪا وﺪ‪ ،‬ﻨﺎی را زﻣﺎن از ﭘﺎ و ان ﻨﺪ‪ ،‬و ﺬا ب ا ﯽ از ﺟﺎ ﯽ ﯽ ﮫ ﻨﺪ ‪ ،‬آ ﮫﺎ ا ر ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻜﺮَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺗﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻨْﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻘَﻮ‪‬اﻋ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﺨَﺮﱠ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺴﻘْﻒ ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻮ‪‬ﻗ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺸﻌ‪‬ﺮُونَ)‪ -26‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺁن آﺎﻓﺮاﻧﻰ آﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﻴﺰ )ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﻨﻬﺎ( ﻣﻜﺮهﺎ )ﺑﺮاى ﭘﺎﻣﺎل آﺮدن ﺣﻖ( اﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻧﺪ ﻝﻴﻜﻦ ﺧﺪا ﺑﻨﺎى ﺁﻧﻬﺎ را از ﭘﺎﻳﻪ وﻳﺮان‬

    ‫آﺮد و ﺳﻘﻒ ﺑﺮ ﺳﺮﺷﺎن ﻓﺮو رﻳﺨﺖ و ﻋﺬاب ﺧﺪا از ﺟﺎﻳﻰ آﻪ ﻧﻤﻰﻓﻬﻤﻴﺪﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮا رﺳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪا ﯿﺎ ﻨﺪ‪:‬‬ ‫ﺮﭘده د ﮫﺎ ﺸﺎ ن ﮫﺎ ده ﻮ د و دﯾ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻇﻠَﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ذُﻛﱢﺮَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻋ‪‬ﺮَض ﻋ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻧَﺴﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪‬ﻣ‪‬ﺖ ﻳ‪‬ﺪ‪‬اه‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑِﻬِﻢ‪ ‬أَﻛﻨﱠﺔً أَن ﻳ‪‬ﻔْﻘَﻬ‪‬ﻮه‪ ‬و‪ ‬ﻓﻰ‬

    ‫ء‪‬اذَاﻧﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً و‪ ‬إِن ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ اﻟْﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻓَﻠَﻦ ﻳﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا إِذاً أَﺑ‪‬ﺪاً)‪ -57‬اﻟﻜﻬﻒ(‬

    ‫و آﻴﺴﺖ ﺳﺘﻤﻜﺎرﺗﺮ از ﺁن آﺴﻰ آﻪ ﻣﺘﺬآﺮ ﺁﻳﺎت ﺧﺪاﻳﺶ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ و ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﭘﻨﺪش دادﻧﺪ و ﺑﺎز از ﺁﻧﻬﺎ اﻋﺮاض آﺮد و از اﻋﻤﺎل زﺷﺘﻰ آﻪ‬

    ‫آﺮدﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ آﻠﻰ ﻓﺮاﻣﻮش آﺮد و ﻣﺎ )ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( ﺑﺮ دﻝﻬﺎﻳﺸﺎن ﭘﺮدﻩهﺎ )ى ﺟﻬﻞ و ﻗﺴﺎوت( اﻧﺪاﺧﺘﻴﻢ ﺗﺎ دﻳﮕﺮ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﻓﻬﻢ ﻧﻜﻨﻨﺪ‪ ،‬و‬

    ‫ﮔﻮش ﺁﻧﻬﺎ را )از ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺨﻦ ﺣﻖ( ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ و اﮔﺮ ﺑﻪ هﺪاﻳﺘﺸﺎن ﺑﺨﻮاﻧﻰ دﻳﮕﺮ اﺑﺪا هﺪاﻳﺖ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫اﻧﻈﺮْ ﻛﻴ‪‬ﻒ ﺿﺮَﺑ‪‬ﻮا ﻟَﻚ اﻷَﻣ‪‬ﺜَﻞَ ﻓَﻀﻠﱡﻮا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنَ ﺳﺒِﻴﻼً)‪-9‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫‪٤٨٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﭼﻪ داﺳﺘﺎن و ﻣﺜﻠﻬﺎ ﺑﺮاى ﺗﻮ زدﻧﺪ؟ﭘﺲ ﭼﻨﺎن ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﺪﻧﺪ آﻪ دﻳﮕﺮ هﻴﭻ راﻩ رﺷﺪ و هﺪاﻳﺘﻰ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎى ﺗﻮ ﺟﻮاب ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ داد در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﺪان آﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺳﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮ از ﺁن‬

    ‫آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺳﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪاﻳﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ‬

    ‫آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺪا وﺪ آ ن ﮫ د ﺪ و ﺪه ﺬا ب را ﻢ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ اﻟﻀﻠَﻠَﺔِ ﻓَﻠْﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪‬د‪ ‬ﻟَﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺪا‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ر‪‬أَو‪‬ا ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻮﻋ‪‬ﺪ‪‬ونَ إِﻣ‪‬ﺎ اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب و‪ ‬إِﻣ‪‬ﺎ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔَ ﻓَﺴﻴ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ ﻣ‪‬ﻦْ‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺷﺮﱞ ﻣ‪‬ﻜﺎﻧﺎً و‪ ‬أَﺿﻌ‪‬ﻒ ﺟ‪‬ﻨﺪاً)‪ -75‬ﻣﺮﻳﻢ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ آﻪ هﺮ آﺲ آﻪ ﺑﻪ راﻩ آﻔﺮ و ﺿﻼﻝﺖ رﻓﺖ ﺧﺪاى ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻪ او ﻣﻬﻠﺖ ﻣﻰدهﺪ ﺗﺎ ﺁن ﺳﺎﻋﺖ آﻪ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ‬

    ‫آﻪ ﻳﺎ ﻋﺬاب )ﻗﺘﻞ و اﺳﻴﺮى( ﭼﺸﺪ ﻳﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ وى را ﻓﺮا رﺳﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺎﻓﺮان ﺑﻪ زودى ﺧﻮاهﻨﺪ داﻧﺴﺖ آﻪ )از ﻣﺆﻣﻦ و آﺎﻓﺮ( آﺪام ﻳﻚ‬

    ‫روزﮔﺎرش ﺑﺪﺗﺮ و ﺳﭙﺎهﺶ ﺿﻌﻴﻒﺗﺮ اﺳﺖ!‬

    ‫گ‪ ،‬از ﺪا ﻮا ﻨﺪ د ﯿﺎ ﺑﺎز دﺪ ‪:‬‬ ‫و‬ ‫•‬

    ‫ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻮ‪‬ت ﻗَﺎلَ ر‪‬ب ار‪‬ﺟِﻌ‪‬ﻮنِ)‪ -99‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫)آﺎﻓﺮان در ﺟﻬﻞ و ﻏﻔﻠﺘﻨﺪ( ﺗﺎ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ وﻗﺖ ﻣﺮگ هﺮ ﻳﻚ از ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮا رﺳﺪ‪ ،‬در ﺁن ﺣﺎل ﮔﻮﻳﺪ‪:‬ﺑﺎراﻝﻬﺎ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٩٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫آﯾﺎ ﻮ ﺣﺎ ﻆ وﻧ ﺒﺎن آن ﺲ ﻮای ﺴﺶ را ﺪا ی ﻮد ﺳﺎ ﻪ ‪ ،‬ﻮا ﯽ ﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫أَ ر‪‬ء‪‬ﻳ‪‬ﺖ ﻣ‪‬ﻦِ اﺗﺨَﺬَ إِﻟَﻬ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗَﻜُﻮنُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻛﻴﻼً)‪ -43‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺁﻳﺎ دﻳﺪى ﺣﺎل ﺁن آﺲ را آﻪ )از ﻏﺮور( هﻮاى ﻧﻔﺴﺶ را ﺧﺪاى ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ؟ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺣﺎﻓﻆ و ﻧﮕﻬﺒﺎن او )از هﻼآﺖ( ﺗﻮاﻧﻰ ﺷﺪ؟‬

    ‫ﯾﺪ ﻋﺎ ﺖ ﮐﺎر آ ن ﺠﺎ ا ﺠﺎ ﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺳﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ‬

    ‫ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و ﭼﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺷﺪﻧﺪ( ؟‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻫ‪‬ﻠَﻜْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻟﻬ‪َ‬ﺎ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪‬ونَ)‪ -208‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫و ﻣﺎ اهﻞ هﻴﭻ دﻳﺎرى را ﺗﺎ رﺳﻮﻻﻧﻰ ﺑﻪ هﺪاﻳﺖ و اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ هﻼك ﻧﻜﺮدﻳﻢ‬

    ‫ﻢ و ﺪا ﺘﺎر ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗُﻠْﺘُﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻮﺳﻰ ﻟَﻦ ﻧﱠﺼﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻃﻌ‪‬ﺎمٍ و‪‬ﺣ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﺎد‪‬ع‪ ‬ﻟَﻨَﺎ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳﺨْﺮِج‪ ‬ﻟَﻨَﺎ ﻣﻤ‪‬ﺎ ﺗُﻨﺒِﺖ اﻷَر‪‬ض ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻘْﻠ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻗ‪‬ﺜﱠﺎﺋﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻓُﻮﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪‬‬

    ‫ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺳ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺼﻠ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ أَ ﺗَﺴﺘَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮنَ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَد‪‬ﻧﻰ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺧَﻴﺮٌ اﻫ‪‬ﺒِﻄﻮا ﻣ‪‬ﺼﺮاً ﻓَﺈِنﱠ ﻟَﻜﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺄَﻟْﺘُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺿﺮِﺑ‪‬ﺖ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺬﱢﻟﱠﺔُ و‪‬‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺴﻜﻨَﺔُ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺎء‪‬و ﺑِﻐَﻀﺐٍ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺘُﻠُﻮنَ اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻴﻦَ ﺑِﻐَﻴﺮِ اﻟْﺤ‪‬ﻖّ ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﺼﻮا و‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا‬

    ‫ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -61‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫‪٤٩١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و )ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁرﻳﺪ( وﻗﺘﻰ آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ اﻋﺘﺮاض آﺮدﻳﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﻳﻚ ﻧﻮع ﻃﻌﺎم ﺻﺒﺮ ﻧﺨﻮاهﻴﻢ آﺮد‪ ،‬از ﺧﺪاى ﺧﻮد ﺑﺨﻮاﻩ ﺗﺎ ﺑﺮاى ﻣﺎ از‬

    ‫زﻣﻴﻦ ﻧﺒﺎﺗﺎﺗﻰ ﺑﺮﺁورد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺒﺰى و ﺧﻴﺎر و ﺳﻴﺮ و ﻋﺪس و ﭘﻴﺎز‪ .‬ﻣﻮﺳﻰ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺁﻳﺎ ﻣﻰﺧﻮاهﻴﺪ ﻏﺬاى ﺑﻬﺘﺮى را آﻪ دارﻳﺪ ﺑﻪ ﭘﺴﺖﺗﺮ از ﺁن‬

    ‫ﺗﺒﺪﻳﻞ آﻨﻴﺪ؟ )ﺣﺎل آﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎى ﺷﻤﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ( ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﺼﺮ ﻓﺮود ﺁﻳﻴﺪ آﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻧﭽﻪ درﺧﻮاﺳﺖ آﺮدﻳﺪ ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‪ .‬و ﺑﺮ ﺁنهﺎ ذﻝّﺖ و‬

    ‫ﺧﻮارى ﻣﻘﺪّر ﮔﺮدﻳﺪ‪ ،‬و ﭼﻮن دﺳﺖ از ﺳﺘﻤﻜﺎرى و ﻋﺼﻴﺎن ﺑﺮﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ و اﻧﺒﻴﺎ را ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ آﺸﺘﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﺑﺎر ﺑﻪ‬

    ‫ﺧﺸﻢ و ﻗﻬﺮ ﺧﺪا ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻖ ﻮ ﺶ ﻢ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻈﻠ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻨﱠﺎس ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ اﻟﻨﱠﺎس أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -44‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺳﺘﻢ ﻧﻤﻰآﻨﺪ وﻝﻰ ﻣﺮدم ﺧﻮد در ﺣﻖ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺘﻢ ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻖ و را ﯽ راه ﯿﺎ ﻪ ﺑﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﻊ ﭘﺪران ﻮد ﻮا ﻨﺪ ﻣﺎﺪ ؛‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻟْﻔَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً و‪ ‬ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -170‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﭼﻮن آﻔﺎر را ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﭘﻴﺮوى از ﺷﺮﻳﻌﺖ و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺦ دهﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ ﭘﻴﺮو آﻴﺶ ﭘﺪران ﺧﻮد ﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﺁﻳﺎ‬

    ‫ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎﺑﻊ ﭘﺪران ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺁن ﭘﺪران ﺑﻰﻋﻘﻞ و ﻧﺎدان ﺑﻮدﻩ و هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺣﻖ و راﺳﺘﻰ راﻩ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟‬

    ‫ﻮد را زﯾﺎن ا ﺪا ز ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﻓُﻮﻧَﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﻓُﻮنَ أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺧَﺴ‪‬ﺮُوا أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -20‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﻣﺎ آﺘﺎب ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪ ،‬او را )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ را( ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﻣﻰﺷﻨﺎﺳﻨﺪ‪ .‬ﺁﻧﺎن آﻪ ﺧﻮد‬

    ‫را ﺑﻪ زﻳﺎن اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ )ﺑﻪ او( اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٤٩٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫د وزخ ﺟﺎوﯾﺪ ﻮ ا ﻨﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻜْﺒﺮُوا ﻋ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ أُوﻟَﺌﻚ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻬ‪‬ﺎ ﺧَﻠ‪‬ﺪ‪‬ونَ)‪ -36‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫و ﺁﻧﺎن آﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻩ و از ﺳﺮآﺸﻰ و ﺗﻜﺒﺮ ﺳﺮ ﺑﺮ ﺁن ﻓﺮود ﻧﻴﺎوردﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ اهﻞ دوزﺧﻨﺪ و در ﺁن ﺟﺎوﻳﺪ )ﻣﻌﺬب( ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﻋﻤ ﺸﺎن ﺒﺎه ﻮد و آ ت از زﯾﺎ ﮑﺎران ﺑﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬أُﺣ‪‬ﻞﱠ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬اﻟﻄﻴ‪‬ﺒ‪‬ﺖ و‪ ‬ﻃﻌ‪‬ﺎم‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺣ‪‬ﻞﱞ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻃﻌ‪‬ﺎﻣ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﺣ‪‬ﻞﱞ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻤ‪ُ‬ﺤ‪‬ﺼﻨَﺖ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻤ‪ُ‬ﺆْﻣ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻤ‪ُ‬ﺤ‪‬ﺼﻨَﺖ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬إِذَا ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﺘُﻤ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻦﱠ أُﺟ‪‬ﻮر‪‬ﻫ‪‬ﻦﱠ ﻣﺤ‪‬ﺼ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ ﻏَﻴﺮَ ﻣ‪‬ﺴﻔ‪‬ﺤ‪‬ﻴﻦَ و‪ ‬ﻻ ﻣ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬ‪‬ى أَﺧْﺪ‪‬انٍ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ‬

    ‫ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮْ ﺑِﺎﻻﻳﻤ‪‬ﻦِ ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺣ‪‬ﺒِﻂ ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ اﻻَﺧ‪‬ﺮَةِ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟ َْﺨﺴ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -5‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫اﻣﺮوز هﺮ ﭼﻪ ﭘﺎآﻴﺰﻩ اﺳﺖ ﺷﻤﺎ را ﺣﻼل ﺷﺪ و ﻃﻌﺎم اهﻞ آﺘﺎب ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ و ﻃﻌﺎم ﺷﻤﺎ ﺑﺮاى ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻼل اﺳﺖ‪ .‬و ﻧﻴﺰ ﺣﻼل ﺷﺪ ﻧﻜﺎح‬

    ‫زﻧﺎن ﭘﺎرﺳﺎى ﻣﺆﻣﻨﻪ و زﻧﺎن ﭘﺎرﺳﺎى اهﻞ آﺘﺎب در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﺷﻤﺎ اﺟﺮت و ﻣﻬﺮ ﺁﻧﺎن را ﺑﺪهﻴﺪ و ﭘﺎآﺪاﻣﻦ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻧﻪ زﻧﺎآﺎر و رﻓﻴﻖﺑﺎز‪ .‬و‬

    ‫هﺮ آﺲ ﺑﻪ اﻳﻤﺎن )دﻳﻦ اﺳﻼم( آﺎﻓﺮ ﺷﻮد ﻋﻤﻞ او ﺗﺒﺎﻩ ﺷﺪﻩ و در ﺁﺧﺮت از زﻳﺎﻧﻜﺎران ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﺮ ﯽ از ﻣﺎن ﺪا ‪ ،‬ﻮل ر ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠﻰ إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻴﻞَ و‪ ‬إِﺳﺤ‪‬ﻖَ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘُﻮب و‪ ‬اﻷَﺳﺒ‪‬ﺎط‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪‬‬

    ‫ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ و‪ ‬اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻮنَ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻻ ﻧُﻔَﺮﱢقُ ﺑ‪‬ﻴﻦَ أَﺣ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻧَﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -84‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻋﺎﻝﻢ و ﺷﺮﻳﻌﺖ و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻧﺎزل‬

    ‫ﺷﺪﻩ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان دﻳﮕﺮ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎرﺷﺎن دادﻩ ﺷﺪﻩ )ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﻢ( ﻓﺮﻗﻰ ﻣﻴﺎن هﻴﭻ ﻳﻚ از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان‬

    ‫ﻧﮕﺬارﻳﻢ و ﻣﺎ ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪.‬‬

    ‫‪٤٩٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫آﯾﺎ ﺪﯾﺪﯾﺪ ﺶﯿﭘ از ا ﺸﺎن ﺴﺎ ﯽ هﻼک ﺪﺪ ؟ﺣﺎل اﻧ ﻪ ز ﻦ آ ﮫﺎ ‪ ،‬ﺪرت و ﻤ ﻦ داد ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮَو‪‬ا ﻛَﻢ‪ ‬أَﻫ‪‬ﻠَﻜْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺮْنٍ ﻣ‪‬ﻜﱠﻨﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻢ‪ ‬ﻧُﻤ‪‬ﻜﱢﻦ ﻟﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬اراً و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ‬

    ‫اﻷَﻧْﻬ‪‬ﺮَ ﺗﺠ‪‬ﺮِى ﻣ‪‬ﻦ ﺗﺤ‪‬ﺘﻬِﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﻫ‪‬ﻠَﻜْﻨَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺬُﻧُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﺸﺄْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺮْﻧﺎً ء‪‬اﺧَﺮِﻳﻦَ)‪ -6‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ ﭘﻴﺶ از اﻳﺸﺎن ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﺮوهﻰ را هﻼك ﻧﻤﻮدﻳﻢ و ﺣﺎل ﺁﻧﻜﻪ در زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺪرت و ﺗﻤﻜّﻨﻰ دادﻩ ﺑﻮدﻳﻢ آﻪ ﺷﻤﺎ را‬

    ‫ﻧﺪادﻩاﻳﻢ؟و از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎران )رﺣﻤﺖ ﻇﺎهﺮ و رﺣﻤﺖ ﺑﺎﻃﻦ آﻪ آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﺳﺖ( ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﻧﻬﺮهﺎ در زﻣﻴﻦ ﺟﺎرى‬

    ‫ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﭼﻮن ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ آﺮدﻧﺪ ﺁنهﺎ را هﻼك ﻧﻤﻮدﻳﻢ و ﮔﺮوهﻰ دﻳﮕﺮ ﺑﻌﺪ از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﺁوردﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﯾﺪ ﻋﺎ ﺖ ﺖ آ ن ﭼ ﻮ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﺳ‪‬ﻴﺮُوا ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﺛُﻢ‪ ‬اﻧﻈﺮُوا ﻛﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ)‪ -11‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫ﺑﮕﻮ )اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( آﻪ در روى زﻣﻴﻦ ﺑﮕﺮدﻳﺪ ﺁن ﮔﺎﻩ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ آﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺳﺨﺖ ﺁﻧﻬﺎ آﻪ ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻮد!‬

    ‫از راه را ﺖ دور ا ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَﺧَﺬَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻴﺜَﻖَ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺜْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﺛْﻨﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﺸﺮَ ﻧَﻘ‪‬ﻴﺒﺎً و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﻰ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦْ أَﻗَﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬اﻟﺼﻠَﻮةَ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﺘُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﺰﱠﻛﻮةَ و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺘُﻢ ﺑِﺮُﺳﻠﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺰﱠر‪‬ﺗُﻤ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻗْﺮَﺿﺘُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺮْﺿﺎً ﺣ‪‬ﺴﻨﺎً ﻷُﻛﻔﱢﺮَنﱠ ﻋ‪‬ﻨﻜُﻢ‪ ‬ﺳﻴ‪‬ﺌَﺎﺗ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻷُد‪‬ﺧ‪‬ﻠَﻨﱠﻜﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺖ‪ ‬ﺗﺠ‪‬ﺮِى ﻣ‪‬ﻦ ﺗﺤ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ‬

    ‫اﻷَﻧْﻬ‪‬ﺮُ ﻓَﻤ‪‬ﻦ ﻛﻔَﺮَ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ‪ ‬ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﻞﱠ ﺳﻮ‪‬اء‪ ‬اﻟﺴﺒِﻴﻞِ)‪ -12‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪا از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺖ و از ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ دوازدﻩ ﻧﻔﺮ ﺑﺰرگ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺸﻮاى هﺮ ﺳﺒﻄﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ( و ﺧﺪا ﺑﻨﻰ‬

    ‫اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﻳﻢ هﺮ ﮔﺎﻩ ﻧﻤﺎز ﺑﻪ ﭘﺎ دارﻳﺪ و زآﺎت ﺑﺪهﻴﺪ و ﺑﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﻣﻦ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را اﻋﺰاز و ﻳﺎرى آﻨﻴﺪ و‬

    ‫ﺧﺪا را ﻗﺮض ﻧﻴﻜﻮ دهﻴﺪ‪ ،‬در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﮔﻨﺎهﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎﻣﺮزم و ﺷﻤﺎ را در ﺑﻬﺸﺘﻰ داﺧﻞ ﮔﺮداﻧﻢ آﻪ زﻳﺮ درﺧﺘﺎﻧﺶ ﻧﻬﺮهﺎ ﺟﺎرى اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ‬

    ‫هﺮ آﺲ از ﺷﻤﺎ ﭘﺲ از ﻋﻬﺪ ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﺪ ﺳﺨﺖ از راﻩ راﺳﺖ دور اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ‬

    ‫‪٤٩٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫د ﺖ آ ن ﻪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟَﺖ‪ ‬اﻟْﻴﻬ‪‬ﻮد‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻐْﻠُﻮﻟَﺔٌ ﻏُﻠﱠﺖ أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟُﻌ‪‬ﻨُﻮا ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﺪ‪‬اه‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺴﻮﻃﺘَﺎنِ ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻖُ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً و‪ ‬أَﻟْﻘَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻛﻠﱠﻤ‪‬ﺎ أَو‪‬ﻗَﺪ‪‬وا ﻧَﺎراً ﻟﱢﻠْﺤ‪‬ﺮْبِ‬

    ‫أَﻃﻔَ َﺄﻫ‪‬ﺎ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻮ‪‬نَ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻓَﺴﺎداً و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﺐ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -64‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و ﻳﻬﻮد ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ!ﺑﻪ واﺳﻄﻪ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر )دروغ( دﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﻝﻌﻦ ﺧﺪا ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ دو‬

    ‫دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﮔﺸﺎدﻩ اﺳﺖ و هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ )ﺑﺮ ﺧﻠﻖ( اﻧﻔﺎق ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﮔﺸﺖ ﺑﺮ آﻔﺮ و ﻃﻐﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎرى از‬

    ‫اهﻞ آﺘﺎب ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و ﻣﺎ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﺁن( ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﺗﺶ آﻴﻨﻪ و دﺷﻤﻨﻰ را در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮاى ﺟﻨﮓ )ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن( ﺁﺗﺸﻰ‬

    ‫ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ ﺧﺪا ﺁن ﺁﺗﺶ را ﺧﺎﻣﻮش ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬و ﺁﻧﻬﺎ در روى زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻓﺴﺎدآﺎرى ﻣﻰآﻮﺷﻨﺪ‪ ،‬و هﺮﮔﺰ ﺧﺪا ﻣﺮدم ﺳﺘﻤﻜﺎر ﻣﻔﺴﺪ را دوﺳﺖ‬

    ‫ﻧﻤﻰدارد‪.‬‬

    ‫ا د ﻮرات ا ﯽ زﻣﺎن ﻋﻤﻞ ﻧ ﻨﺪ ارز ﯽ ﺪا رﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟَﺴﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗُﻘ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ‬

    ‫أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً ﻓَﻼ ﺗَﺄْس ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -68‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﮕﻮ‪:‬اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﺷﻤﺎ ارزﺷﻰ ﻧﺪارﻳﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ‬
    ‫ﻗﻴﺎم آﻨﻴﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ از ﺳﻮى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻧﺎزل ﺷﺪ )ﺑﻪ ﺟﺎى ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ آﻔﺮ و ﺳﺮآﺸﻰ ﺑﺴﻴﺎرى از ﺁﻧﺎن‬
    ‫ﺧﻮاهﺪ اﻓﺰود‪ ،‬در اﻳﻦ ﺻﻮرت )ﺗﻮ اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﺑﺮ ﺣﺎل آﺎﻓﺮان ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﺄﺳﻒ ﺧﻮرى‪.‬‬

    ‫ﺪا ﯿﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﺮﱠﺳﻮلُ ﺑ‪‬ﻠﱢﻎْ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ و‪ ‬إِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻔْﻌ‪‬ﻞْ ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻠﱠﻐْﺖ رِﺳﺎﻟَﺘَﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺼ‪‬ﻤ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ‬

    ‫ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -67‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫‪٤٩٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ‪ ،‬ﺁﻧﭽﻪ از ﺧﺪا ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﺷﺪ )ﺑﻪ ﺧﻠﻖ( ﺑﺮﺳﺎن آﻪ اﮔﺮ ﻧﺮﺳﺎﻧﻰ ﺗﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻝﺖ و اداء وﻇﻴﻔﻪ ﻧﻜﺮدﻩاى‪ ،‬و ﺧﺪا ﺗﻮ را از‬

    ‫)ﺷﺮ( ﻣﺮدﻣﺎن ﻣﺤﻔﻮظ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ‪) ،‬و دل ﻗﻮى دار آﻪ( ﺧﺪا آﺎﻓﺮان را )ﺑﻪ هﻴﭻ راﻩ ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﻰ( راهﻨﻤﺎﻳﻰ ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ر ‪ A‬ﮕﺎری ﻮا ﻨﺪ ر ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﻇﻠَﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻓْﺘﺮَى ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﺬ‪‬ﺑﺎً أَو‪ ‬ﻛَﺬﱠب ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻔْﻠ‪‬ﺢ‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -21‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫و آﻴﺴﺖ ﺳﺘﻤﻜﺎرﺗﺮ از ﺁن آﺲ آﻪ ﺑﺮ ﺧﺪا دروغ ﺑﺴﺖ ﻳﺎ ﺁﻳﺎت او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮد؟هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را رﺳﺘﮕﺎرى ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﯿﺎر زﯾﺎن ده اﺪ و راه ﯿﺎ ﻪ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﺸﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺜُﻮا إِﻻ ﺳﺎﻋ‪‬ﺔً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﻬ‪‬ﺎرِ ﻳ‪‬ﺘَﻌ‪‬ﺎر‪‬ﻓُﻮنَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﻠ‪‬ﻘَﺎء‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا‬

    ‫ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -45‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و روزى آﻪ هﻤﻪ ﺧﻼﻳﻖ را ﺟﻤﻊ ﺁرد ﮔﻮﻳﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺳﺎﻋﺘﻰ از روز ﺑﻴﺶ درﻧﮓ ﻧﻜﺮدﻩاﻧﺪ‪) ،‬در ﺁن روز( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را آﺎﻣﻼ ﻣﻰﺷﻨﺎﺳﻨﺪ‪ ،‬ﺁﻧﺎن‬

    ‫آﻪ ﻝﻘﺎى ﺧﺪا را اﻧﻜﺎر آﺮدﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎن آﺮدﻩاﻧﺪ و هﺮﮔﺰ راﻩ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫دﯾ از ﻮی ﺪا وﺪ ﯾﺎر و ﯾﺎوری ﻮا ﻨﺪ دا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗَﺮْﺿﻰ ﻋ‪‬ﻨﻚ اﻟْﻴﻬ‪‬ﻮد‪ ‬و‪ ‬ﻻ اﻟﻨﱠﺼﺮَى ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺗَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﻠﱠﺘﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗُﻞْ إِنﱠ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﻬ‪ُ‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﻟَﺌﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﺖ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى‬

    ‫ﺟ‪‬ﺎء‪‬ك ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻚ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ و‪‬ﻟﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﻧَﺼ‪‬ﻴﺮٍ)‪ -120‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫هﺮﮔﺰ ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى از ﺗﻮ راﺿﻰ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺮوى از ﺁﻳﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ آﻨﻰ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬راهﻰ آﻪ ﺧﺪا ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ راﻩ ﺣﻖ ﺗﻨﻬﺎ‬

    ‫هﻤﺎن اﺳﺖ؛و اﻝﺒﺘﻪ اﮔﺮ از ﻣﻴﻞ و ﺧﻮاهﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺮوى آﻨﻰ ﺑﻌﺪ از ﺁﻧﻜﻪ ﻃﺮﻳﻖ ﺣﻖ را درﻳﺎﻓﺘﻰ‪ ،‬دﻳﮕﺮ از ﺳﻮى ﺧﺪا ﻳﺎر و ﻳﺎورى ﻧﺨﻮاهﻰ‬

    ‫داﺷﺖ‪.‬‬

    ‫‪٤٩٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻨﺎن ا ه ﻮﺪ دﯾ راه ر ﺪ و ﺪا ﯽ ﯿﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻧﻈﺮْ ﻛﻴ‪‬ﻒ ﺿﺮَﺑ‪‬ﻮا ﻟَﻚ اﻷَﻣ‪‬ﺜَﻞَ ﻓَﻀﻠﱡﻮا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنَ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -9‬اﻟﻤﻮﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﭼﻪ داﺳﺘﺎن و ﻣﺜﻠﻬﺎ ﺑﺮاى ﺗﻮ زدﻧﺪ؟ﭘﺲ ﭼﻨﺎن ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﺪﻧﺪ آﻪ دﻳﮕﺮ هﻴﭻ راﻩ رﺷﺪ و هﺪاﻳﺘﻰ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﻋﺎ ﺖ ﮐﺎر آ ن ﺠﺎ ا ﺠﺎ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺳﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ‬

    ‫ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و ﭼﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺷﺪﻧﺪ( ؟‬

    ‫ﺪا وﺪ ﻮم ﻇﺎﻟ ﻦ را ﺪا ﻮا ﺪ د ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎى ﺗﻮ ﺟﻮاب ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ داد در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﺪان آﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺳﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮ‬

    ‫از ﺁن آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺳﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪاﻳﺖ‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫راه ﺪا آوری ‪:‬‬ ‫آ ن را ﻮا ﯽ از ﺿﻼ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰِ ﻋ‪‬ﻦ ﺿﻠَﻠَﺘ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِن ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻓَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪٤٩٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و ﺗﻮ ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ آﻮر )دل و آﺎﻓﺮ( هﺴﺘﻨﺪ ﻧﺘﻮاﻧﻰ از ﺿﻼﻝﺘﺸﺎن ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺁرى‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺁﻧﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ و‬

    ‫در ﭘﻰ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﻣﺎ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﻮاﻧﻰ )هﺪاﻳﺖ آﻨﻰ و ﺳﺨﻦ ﺧﺪا را( ﺑﻪ ﮔﻮش هﻮﺷﺸﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻰ‪.‬‬

    ‫ﺘﺎر ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫ﺬا ﯽ ﺑﺎ ﻮاری و ذ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺘﺮِى ﻟَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱠ ﻋ‪‬ﻦ ﺳﺒِﻴﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻋ‪‬ﻠْﻢٍ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪-6‬‬

    ‫ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺳﺪ ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻀﺮ ﺣﺎرث( آﺴﻰ اﺳﺖ آﻪ ﮔﻔﺘﺎر و ﺳﺨﻨﺎن ﻝﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ را )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺼّﻪهﺎى دروغ و‬

    ‫اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﺷﻬﻮتاﻧﮕﻴﺰ ﻣﻔﺴﺪ اﺧﻼق و ﺳﺮود ﻣﻄﺮب( ﺑﻪ هﺮ وﺳﻴﻠﻪ ﺗﻬﻴّﻪ ﻣﻰآﻨﺪ ﺗﺎ )ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻝﺖ از راﻩ ﺧﺪا )و ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﻋﻠﻮم و‬

    ‫ﻣﻌﺎرف ﻗﺮﺁن( ﮔﻤﺮاﻩ ﺳﺎزد و ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰا ﮔﻴﺮد‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺳﺪ آﺎﻓﺮ( ﺑﻪ ﻋﺬاب‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﻮارى و ذﻝّﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫آ ن ﺬا ب و ز ا ﻢ ﻮا ﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ و‪‬ﻟﻰ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻛَﺄَنﱠ ﻓﻰ أُذُﻧَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -7‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺷﻮد ﭼﻨﺎن ﺑﺎ ﻏﺮور و ﺗﻜﺒّﺮ ﭘﺸﺖ ﮔﺮداﻧﺪ آﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁن ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ را ﻧﺸﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﻨﺪارى از هﺮ دو‬

    ‫ﮔﻮش آﺮ اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﻦ آﺲ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺳﻌ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺠِﺰِﻳﻦَ أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺟ‪‬ﺰٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -5)‬ﺳﺒﺎ (‬

    ‫و ﺁﻧﺎن آﻪ )از آﻔﺮ و ﻋﻨﺎد( در )ﻣﺤﻮ و ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎﺧﺘﻦ( ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺳﻌﻰ و آﻮﺷﺶ آﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ )رﺳﻮل ﻣﺎ را( ﻧﺎﺗﻮان آﻨﻨﺪ )و از ﻗﻬﺮ و ﻗﺪرت‬

    ‫ﻣﺎ ﺑﻴﺎﺳﺎﻳﻨﺪ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﺬاب ﺳﺨﺖ دردﻧﺎك ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫‪٤٩٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﻣﻰﺷﻮد ﺷﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺗﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺻﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁﻳﺎت را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ آﺴﺎﻧﻰ‬

    ‫را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪ -9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﭼﻮن از ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﭼﻴﺰى ﺑﺪاﻧﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب ذﻝّﺖ و ﺧﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‬

    ‫ﺨﺎ ﺖ و ﺸﺎن ا وده ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬‬

    ‫ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و )ﻣﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻣﺤﻜﻢﺗﺮﻳﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا ﻳﺎد ﻣﻰآﺮدﻧﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ از هﺮ ﻳﻚ از‬

    ‫اﻣﻢ )ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى زودﺗﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺰى ﺟﺰ ﻣﺨﺎﻝﻔﺖ و ﻧﻔﺮت ﻧﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ا ﯽ ﺮ ﻮا ﺪ ﭘﺬ‬ ‫ﻮن ا ﻢ ﺬ ﻪ هﻼک ﻮﺪ ‪،‬ز ا‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺗﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪﻳﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺷﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺟﺰ ﺑﺮ ﺻﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ هﻼك ﺷﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻝﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫‪٤٩٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫وای ﺣﺎل ا ﻦ ﻨﺪﮔﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَةً ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -30‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫واى ﺑﺮ ﺣﺎل اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن )ﮔﻤﺮاﻩ ﻝﺠﻮج( آﻪ هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ او را ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و ﺪه ﺬا ب‪ ،‬آ ن ﻢ و ﻻزم دد‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺗﺎ هﺮ آﻪ را زﻧﺪﻩدل اﺳﺖ )ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺧﺪا و ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺮ آﺎﻓﺮان )ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺗﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و ﻻزم‬

    ‫ﮔﺮدد‬

    ‫ﺬا ب ا ﻢ ﻮا ﻨﺪ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﺬَاﺋﻘُﻮا اﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ اﻷَﻟ‪‬ﻴﻢِ)‪ -38‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫ﺷﻤﺎ )آﻪ او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻳﺪ اﻣﺮوز( ﻋﺬاب ﺳﺨﺖ و دردﻧﺎك ﺧﻮاهﻴﺪ ﭼﺸﻴﺪ‪.‬‬

    ‫دارﺷﺎن‪ ،‬ﺠﺎزات ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗﺠ‪‬ﺰَو‪‬نَ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -39‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫و ﺟﺰ ﺑﻪ آﺮدارﺗﺎن ﻣﺠﺎزات ﻧﻤﻰﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮز ﺬا ب ﻖ را ﯿﺪه اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٥٠٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫أَ ء‪‬ﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِى ﺑ‪‬ﻞ ﻟﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺬُوﻗُﻮا ﻋ‪‬ﺬَابِ)‪ -8‬ص(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﻣﻴﺎن هﻤﻪ ﻣﺎ )ﺑﺰرﮔﺎن ﻋﺮب( ﻗﺮﺁن )ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ( ﺑﺮ او ﻓﺮود ﺁﻣﺪ؟ )در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ او هﻴﭻ اﻣﺘﻴﺎزى ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺪاﺷﺖ!( ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ‬

    ‫آﺎﻓﺮان از )وﺣﻰ( ﻗﺮﺁن ﻣﻦ در ﺷﻚ و رﻳﺒﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ هﻨﻮز ﻋﺬاب )ﻗﻬﺮ( ﻣﺮا ﻧﭽﺸﻴﺪﻩاﻧﺪ )آﻪ دﺳﺖ از آﻔﺮ ﺑﺮ ﻧﻤﻰدارﻧﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﺖ ‪:‬‬ ‫ﻮ‬ ‫•‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬اﻷَﺣ‪‬ﺰَاب ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻛﻞﱡ أُﻣ‪‬ﺔِ ﺑِﺮَﺳﻮﻟﻬِﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺄْﺧُﺬُوه‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ‬

    ‫ﻓَﺄَﺧَﺬْﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -5‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫)اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﻏﻢ ﻣﺪار آﻪ( ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﻮاﻳﻒ ﺑﻌﺪ از ﻧﻮح ﻧﻴﺰ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان را( ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و هﺮ‬

    ‫اﻣﺘﻰ هﻤّﺖ ﮔﻤﺎﺷﺖ آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را دﺳﺘﮕﻴﺮ )و هﻼك( ﮔﺮداﻧﺪ و ﺟﺪل و ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺮهﺎن ﺣﻖ را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﺳﺎزد‪ ،‬ﻣﻦ هﻢ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ را )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﻔﺮ( ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺳﺨﺖ آﺮدم!‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻜَﻔَﺮُوا ﻓَﺄَﺧَﺬَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻗَﻮِى‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -22‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻳﻦ هﻼآﺖ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺑﻮد آﻪ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ادﻝّﻪ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﺎن )از ﺟﻬﻞ و ﻋﻨﺎد( آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺪا هﻢ‬

    ‫ﺁﻧﺎن را )ﺑﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ( ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺘﺪر و ﺳﺨﺖ آﻴﻔﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﺎ ر ﯿﺎ ﯾﺪ ‪:‬‬ ‫ﻣ و ﺪ ﺮﺷﺎن ﺿﻼ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا اﻗْﺘُﻠُﻮا أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﺤ‪‬ﻴ‪‬ﻮا ﻧ‪‬ﺴﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ إِﻻ ﻓﻰ ﺿﻠَﻞٍ)‪-25‬‬

    ‫ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫‪٥٠١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ او از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪ )ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﺮوﻳﺪ ﭘﺴﺮان ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ اﻳﻤﺎن‬

    ‫ﺁوردﻧﺪ ﺑﻜﺸﻴﺪ و زﻧﺎﻧﺸﺎن را زﻧﺪﻩ ﮔﺬارﻳﺪ )ﺗﺎ ﺿﻌﻴﻒ و ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬و ﻣﺎ ﺑﺎﻝﻌﻜﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﻮى آﺮدﻳﻢ( ﺁرى ﻣﻜﺮ و ﺗﺪﺑﻴﺮ آﺎﻓﺮان ﺟﺰ در‬

    ‫ﺿﻼﻝﺖ )و ﺧﺴﺮاﻧﺸﺎن( ﺑﻪ آﺎر ﻧﻴﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﮫﺎ ﺘﺎ ﺰ آرزوی دل ﻮا ﻨﺪ ر ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﺳﻠْﻄﻦٍ أَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬إن ﻓﻰ ﺻﺪ‪‬ورِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺒﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻐ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻓَﺎﺳﺘَﻌ‪‬ﺬْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬‬

    ‫اﻟﺴﻤ‪‬ﻴﻊ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪- 56‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ در ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﺑﻰهﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﺑﺮهﺎن آﻪ ﺁﻧﺎن را ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ راﻩ اﻧﻜﺎر و ﺟﺪل ﭘﻴﻤﺎﻳﻨﺪ ﺟﺰ ﺗﻜﺒﺮ و ﻧﺨﻮت )و ﻗﺼﺪ رﻳﺎﺳﺖ( ﭼﻴﺰى‬

    ‫در دل ﻧﺪارﻧﺪ آﻪ ﺑﻪ ﺁرزوى دل هﻢ ﺁﺧﺮ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻮ )از ﺷﺮ و ﻓﺘﻨﻪ ﺁﻧﻬﺎ( ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﺮ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺷﻨﻮا و ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ز ﯾﺎ ن ﮐﺎ ر ﻮ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ر‪‬ﺳﻼً ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺼﺼﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻧَﻘْﺼﺺ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‪ ‬ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ‬

    ‫ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪َ ‬ﻓﺈِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﻣ‪‬ﺮُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗُﻀﻰ‪ ‬ﺑِﺎﻟﺤﻖّ و‪ ‬ﺧَﺴ‪‬ﺮَ ﻫ‪‬ﻨَﺎﻟ‪‬ﻚ اﻟْﻤ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -78‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ رﺳﻮﻻن ﺑﺴﻴﺎرى ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﻪ اﺣﻮال ﺑﻌﻀﻰ را ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﻜﺎﻳﺖ آﺮدﻳﻢ و ﺑﺮﺧﻰ را ﻧﻜﺮدﻳﻢ و هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﺟﺰ ﺑﻪ اﻣﺮ‬

    ‫ﻖ و ﻣﺤﻮ ﺑﺎﻃﻞ( ﻓﺮا رﺳﺪ ﺁن روز )ﺑﺮ هﻤﻪ( ﺑﻪ ﺣﻖ ﺣﻜﻢ آﻨﻨﺪ‬


    ‫ﺧﺪا ﻧﺸﺎﻳﺪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ )ﺑﺮاى اﻣﺖ( ﺑﻴﺎورد‪ ،‬و ﭼﻮن ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا )ﺑﺮ ﻏﻠﺒﻪ ﺣ ّ‬

    ‫و ﺁﻧﺠﺎ آﺎﻓﺮان ﻣﺒﻄﻞ زﻳﺎﻧﻜﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و ﺪه ﺬا ﯽ ه ﯽ ﻨﺪ‪،‬آ ﮫﺎ را ا ﯽ ﺮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ و‪ ‬ﺣ‪‬ﺎقَ ﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -83‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫‪٥٠٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﭘﺲ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ رﺳﻮﻻﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻝّﻪ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان( ﺑﻪ داﻧﺶ و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﺷﺎد و ﻣﻐﺮور‬

    ‫ﺷﺪﻧﺪ و وﻋﺪﻩ ﻋﺬاﺑﻰ آﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ هﻤﻪ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‬

    ‫و ﻘﺎب ا ﻢ ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﻬﺮ و‬

    ‫ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﺐ ﻮری و ﺿﻼ ای آ ﮫﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁﻳﺎت اﻳﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺷﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻧﻴﺎﻣﺪ )ﺗﺎ ﻣﺎ‬

    ‫ﻗﻮم ﻋﺮب اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁﻳﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺳﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻧﺎزل ﻣﻰﺷﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ( ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺷﻔﺎﺳﺖ و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺸﺎن )از ﺷﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ آﻮرى )ﺟﻬﻞ و ﺿﻼﻝﺖ( اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﻤﻰدارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺳﻌﺎدت و اﻳﻤﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫آ ن را ﺪا ﻮان ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬أَو‪ ‬ﺗﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ ﺿﻠَﻞٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -40‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺗﻮ اﻳﻦ آﺮان را ﺳﺨﻨﻰ ﺗﻮاﻧﻰ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﻳﺎ اﻳﻦ آﻮران )ﺑﺎﻃﻦ( و ﺁن را آﻪ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﻣﻰرود هﺪاﻳﺖ ﺗﻮاﻧﻰ آﺮد؟‬

    ‫‪٥٠٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫آ ن را ﺬا ب و ﺑﻼﯾﺎ ﺘﺎر ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺮِﻳﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﻛﺒﺮُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﺧْﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬أَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻮنَ)‪-48‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻤﻰﻧﻤﻮدﻳﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ از ﺁﻳﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ )و در دﻻﻝﺖ ﺑﺮ ﻧﺒﻮت ﻣﻮﺳﻰ روﺷﻦﺗﺮ( ﺑﻮد )اﻣﺎ هﻤﻪ را ﺗﻜﺬﻳﺐ‬

    ‫آﺮدﻧﺪ( و ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ )ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪا( ﺑﺎز ﺁﻳﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﺣﺎل ﺮﺪ‪ ،‬دﯾ ﮕﺎه ﺪا وﺪ آ ا ﻮا ﺪ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺻﺪ‪‬وا ﻋ‪‬ﻦ ﺳﺒِﻴﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎﺗُﻮا و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛُﻔﱠﺎر‪ ‬ﻓَﻠَﻦ ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ -34)‬ﻣﺤﻤﺪ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ و راﻩ ﺧﺪا را )ﺑﻪ روى ﺧﻠﻖ( ﺑﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺣﺎل آﻔﺮ ﻣﺮدﻧﺪ دﻳﮕﺮ اﺑﺪا ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻪ و ﻮ د ﺑﺎ د ﯽ وغ ﻨﺪ د ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﺘ‪‬ﻞَ اﻟ َْﺨﺮﱠﺻﻮنَ)‪ -10‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﺸﺘﻪ ﺑﺎد و ﻧﺎﺑﻮد ﺁﻧﺎن آﻪ دروغ ﺑﻨﺪﻧﺪ )و ﻗﺮﺁن را ﺳﺤﺮ و ﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﺮﺧﻮاﻧﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻮرد ﺆا ﺬه ار ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛﻠﱢﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺄَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺧْﺬَ ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٍ ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬رٍ)‪ -42‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ هﻤﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻗﺘﺪار ﺧﻮد از ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﻣﺆاﺧﺬﻩ آﺮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪٥٠٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻮی ﻖ و ﺪﮐﺎری ﺘﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻧﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪاﻳﺖ‬

    ‫ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا آ ن را ﻮش ﯿﺎ ﯾﺪ‪،‬د ﻦ ا ﯽ ﻏ ﻪ ﯾﺎ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَر‪‬ﺳﻞَ ر‪‬ﺳﻮﻟَﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬ‪ُ‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬د‪‬ﻳﻦِ اﻟﺤﻖّ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻈﻬِﺮَه‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻛﻠﱢﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛَﺮِه‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛُﻮنَ)‪ -9‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اوﺳﺖ ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ رﺳﻮﻝﺶ )ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﺼﻄﻔﻰ ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ( را ﺑﻪ هﺪاﻳﺖ ﺧﻠﻖ و اﺑﻼغ دﻳﻦ ﺣﻖ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺁن را هﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫ﺧﻮش ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﺮ هﻤﻪ ادﻳﺎن ﻋﺎﻝﻢ ﻏﺎﻝﺐ ﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪا ﻇﺎﻟ ﻦ را ر ﺮی ﻮا ﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟْﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺎرِ ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ أَﺳﻔَﺎر‪‬ا ﺑِﺌْﺲ ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪-5‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫وﺻﻒ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ ﻋﻠﻢ ﺗﻮرات ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ )و ﺑﺪان ﻣﻜﻠﻒ ﺷﺪﻧﺪ( وﻝﻰ ﺁن را ﺣﻤﻞ ﻧﻜﺮدﻧﺪ )و ﺧﻼف ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ( در ﻣﺜﻞ ﺑﻪ‬

    ‫ﺣﻤﺎرى ﻣﺎﻧﺪ آﻪ ﺑﺎر آﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ آﺸﺪ )و از ﺁن هﻴﭻ ﻧﻔﻬﻤﺪ و ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺒﺮد( ‪ ،‬ﺁرى ﻣﺜﻞ ﻗﻮﻣﻰ آﻪ ﺣﺎﻝﺸﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را ﺗﻜﺬﻳﺐ‬

    ‫آﺮدﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ اﺳﺖ و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را )ﺑﻪ راﻩ ﺳﻌﺎدت( رهﺒﺮى ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪..‬‬

    ‫ﻋﺎ ﺖ‪،‬ﻣﺎ ﺪا ﺖ آ ن ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﺤ‪‬ﺴﺮَةٌ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -50‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫‪٥٠٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و ﺗﻜﺬﻳﺒﺶ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻣﺎﻳﻪ ﻧﺪاﻣﺖ آﺎﻓﺮان اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫دﯾ ﭼ ﻮ ﺠﺎ ت ﯾﺎ ﻨﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﺗَﺘﱠﻘُﻮنَ إِن ﻛَﻔَﺮْﺗﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬ﻣﺎً ﻳﺠ‪‬ﻌ‪‬ﻞُ اﻟْﻮِﻟْﺪ‪‬نَ ﺷ‪‬ﻴﺒﺎً)‪ -17‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ آﺎﻓﺮ ﺷﻮﻳﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ )از ﻋﺬاب ﺣﻖ( ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻴﺪ در روزى آﻪ آﻮدك از هﻮل و ﺳﺨﺘﻰ ﺁن ﭘﻴﺮ ﺷﻮد؟‬

    ‫ﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻔَﻄ‪‬ﺮُ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛﺎنَ و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻣ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻮﻻً)‪ -18‬اﻟﻤﺰﻣﻞ(‬

    ‫و ﺁﺳﻤﺎن از وﺣﺸﺖ ﺁن ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺷﻮد و وﻋﺪﻩ اﻝﻬﻰ ﺑﻪ وﻗﻮع اﻧﺠﺎﻣﺪ‪.‬‬

    ‫دﯾ ﺪا ﻦ ﺪ ا ﻤﺎن آرﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪-50‬اﻟﻤﺮﺳﻼت(‬

    ‫)اﻳﻦ آﺎﻓﺮان( ﭘﺲ از ﺁﻳﺎت ﺧﺪا )آﻪ ﺁن را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺎز ﺑﻪ آﺪاﻣﻴﻦ ﺣﺪﻳﺚ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫ﺤ ﻪ ﻮ ﻨﺎ ن ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺎﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻜُﻔﱠﺎرِ ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -34‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫ﭘﺲ اﻣﺮوز هﻢ اهﻞ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ آﻔﺎر ﻣﻰﺧﻨﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮا ﻨﺪ ﯿﺪ و ﻣ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٥٠٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﻟﻬﻲ واﻧﻜﺎر ﺣﻖ ﭼﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻲ آورد ؟‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜ‪‬ﻴﺪ‪‬ونَ ﻛَﻴ‪‬ﺪاً)‪ -15‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫دﺷﻤﻨﺎن اﺳﻼم هﺮ ﭼﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آﻴﺪ و ﻣﻜﺮ )ﺑﺮ ﻣﺤﻮ اﺳﻼم( ﻣﻰآﻨﻨﺪ‬

    ‫ﺮان ﻮا ﻨﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫ﺴﻢ ﺮ‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺳﻮل ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻝﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻝﺴّﻼم( ‪.‬‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٠٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻌﺪاد ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ و ﻛﺎﻓﺮان‪ ‬در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ا ﺮ دم ا ﻤﺎن ﯿﺎورده و و ﻨﺎ د ﻮا ﻨﺪ ورزﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻛﺜﺮُ اﻟﻨﱠﺎسِ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺣ‪‬ﺮَﺻﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -103‬ﻫﻮد( ‪ ‬‬

    ‫و ﺗﻮ هﺮ ﭼﻨﺪ ﺟﻬﺪ و ﺗﺮﻏﻴﺐ در اﻳﻤﺎن ﻣﺮدم آﻨﻰ ﺑﺎز اآﺜﺮ ﺁﻧﺎن اﻳﻤﺎن ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺁورد )دل ﭘﺎآﺖ را زﻳﺎد رﻧﺠﻪ ﻣﺪار(‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺄَﻳ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ ﻓﻰ اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت‪ ‬و‪ ‬اﻷَر‪‬ضِ ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺮﱡونَ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪-105‬ﻳﻮﺳﻒ(‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ أَﻛﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻻ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺸﺮِﻛُﻮنَ)‪-106‬ﻳﻮﺳﻒ(‬

    ‫و )اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺑﻰﺥﺮد( ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮ ﺁﻳﺎت و ﻧﺸﺎﻧﻪهﺎ )ى ﻗﺪرت ﺣﻖ( در ﺁﺱﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ ﻣﻰﮔﺬرﻧﺪ و از ﺁن روى ﻣﻰﮔﺮداﻧﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و اآﺜﺮ ﺥﻠﻖ ﺑﻪ ﺥﺪا اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺸﺮك ﺑﺎﺵﻨﺪ )و ﺟﺰ ﺥﺪا اﻣﻮر دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﻣﺆﺙﺮ در اﻧﺘﻈﺎم ﻋﺎﻝﻢ داﻧﻨﺪ(‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺻﺮﱠﻓْﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ ﻓَﺄَﺑﻰ أَﻛْﺜﺮُ اﻟﻨﱠﺎسِ إِﻻ ﻛﻔُﻮراً)‪ -89‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺜﺎل ﺁوردﻳﻢ )ﺗﺎ ﻣﮕﺮ هﺪاﻳﺖ ﺵﻮﻧﺪ( ﻝﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺟﺰ از آﻔﺮ و ﻋﻨﺎد از هﺮ ﭼﻴﺰ‬

    ‫اﻣﺘﻨﺎع آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﺮ دم ﮫﺪ و ﻤﺎن ﻮد را ﯽ ﺷ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ و‪ ‬ﻛﻠﱠﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪‬وا ﻋ‪‬ﻬ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺒ‪‬ﺬَه‪ ‬ﻓَﺮِﻳﻖٌ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻞْ أَﻛْﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -100‬اﻟﺒﻘﺮه( ‪ ‬‬

    ‫‪٥٠٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻌﺪاد ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ و ﻛﺎﻓﺮان‪ ‬در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺑﺮاى ﭼﻪ هﺮ ﻋﻬﺪ و ﭘﻴﻤﺎن آﻪ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﮔﺮوهﻰ ﺁن را ﻣﻰﺵﻜﻨﻨﺪ؟ )ﻧﻪ اﻳﻨﺎن( ﺑﻠﻜﻪ اآﺜﺮ ﺁﻧﻬﺎ اﺻﻼ اﻳﻤﺎن ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺁورد‪.‬‬

    ‫ﯿﺎری از دم ﻌﺪ از ﻮر ﺎﯿﭘ ﺮان ‪ ،‬ﺴﺎ د و ﺮ ﯽ ادا ﯽ د ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦْ أَﺟ‪‬ﻞِ ذَﻟ‪‬ﻚ ﻛﺘَﺒ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ أَﻧﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺘَﻞَ ﻧَﻔْﺴﺎ ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻧَﻔْﺲٍ أَو‪ ‬ﻓَﺴﺎد‪ ‬ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻓَﻜَﺄَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺘَﻞَ اﻟﻨﱠﺎس ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً و‪‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻨَﺎ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬إِنﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ‬ ‫ﻣ‪‬ﻦْ أَﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎﻫ‪‬ﺎ ﻓَﻜَﺄَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ أَ ‪‬ﺣﻴ‪‬ﺎ اﻟﻨﱠﺎس ﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻌﺎً‬

    ‫ﻟَﻤ‪‬ﺴﺮِﻓُﻮنَ)‪-32‬اﻟﻤﺎﺋﺪه( ‪ ‬‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺱﺒﺐ ﺑﺮ ﺑﻨﻰ اﺱﺮاﺋﻴﻞ ﺣﻜﻢ ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ هﺮ آﺲ ﻧﻔﺴﻰ را ﺑﺪون ﺣﻖ و ﻳﺎ ﺑﻰﺁﻧﻜﻪ ﻓﺴﺎد و ﻓﺘﻨﻪاى در زﻣﻴﻦ آﺮدﻩ‪ ،‬ﺑﻜﺸﺪ ﻣﺜﻞ ﺁن ﺑﺎﺵﺪ‬

    ‫آﻪ هﻤﻪ ﻣﺮدم را آﺸﺘﻪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ ﻧﻔﺴﻰ را ﺣﻴﺎت ﺑﺨﺸﺪ )از ﻣﺮگ ﻧﺠﺎت دهﺪ( ﻣﺜﻞ ﺁن اﺱﺖ آﻪ هﻤﻪ ﻣﺮدم را ﺣﻴﺎت ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ‪ .‬و هﺮ ﺁﻳﻨﻪ‬

    ‫رﺱﻮﻻن ﻣﺎ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺁﻧﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات روﺵﻦ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺱﭙﺲ ﺑﺴﻴﺎرى از ﻣﺮدم ﺑﻌﺪ از ﺁﻣﺪن رﺱﻮﻻن ﺑﺎز روى زﻣﻴﻦ ﺑﻨﺎى ﻓﺴﺎد و ﺱﺮآﺸﻰ را‬

    ‫ﮔﺬاﺵﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﺮ دم‪ ،‬از ﻖ رو دان و ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺑِﻪ‪ ‬ﺟِﻨﱠﺔُ ﺑ‪‬ﻞْ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬أَﻛﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻛَﺮِﻫ‪‬ﻮنَ)‪ -70‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن( ‪ ‬‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ رﺱﻮل را ﺟﻨﻮﻧﻰ ﻋﺎرض ﺵﺪﻩ )آﻪ دﻋﻮى رﺱﺎﻝﺖ ﻣﻰآﻨﺪ( ؟ )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ دﻳﻦ ﺣﻖ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁوردﻩ و‬

    ‫ﻝﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﺁﻧﻬﺎ از ﺣﻖ روﮔﺮدان و ﻣﺘﻨﻔﺮﻧﺪ‬

    ‫ا ﺮ دم از آ ﻦ ا ﯽ آﮔﺎه ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺄَﻗ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﻚ ﻟ‪‬ﻠﺪ‪‬ﻳﻦِ ﺣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻔﺎً ﻓ‪‬ﻄﺮَت اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﱠﺘﻰ ﻓَﻄﺮَ اﻟﻨﱠﺎس ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ ﻻ ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻞَ ﻟ‪‬ﺨَﻠْﻖِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦُ اﻟْﻘَﻴ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -30‬اﻟﻨﻤﻞ( ‪ ‬‬

    ‫‪٥٠٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻌﺪاد ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ و ﻛﺎﻓﺮان‪ ‬در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﭘﺲ ﺗﻮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ روى ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺁﻳﻴﻦ ﭘﺎك اﺱﻼم ﺁور در ﺣﺎﻝﻰ آﻪ از هﻤﻪ آﻴﺸﻬﺎ روى ﺑﻪ ﺥﺪا ﺁرى‪ ،‬و ﭘﻴﻮﺱﺘﻪ از ﻃﺮﻳﻘﻪ دﻳﻦ ﺥﺪا آﻪ‬

    ‫ﻓﻄﺮت ﺥﻠﻖ را ﺑﺮ ﺁن ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺱﺖ ﭘﻴﺮوى آﻦ آﻪ هﻴﭻ ﺗﻐﻴﻴﺮى در ﺥﻠﻘﺖ ﺥﺪا ﻧﺒﺎﻳﺪ داد‪ ،‬اﻳﻦ اﺱﺖ ﺁﻳﻴﻦ اﺱﺘﻮار ﺣﻖ‪ ،‬و ﻝﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﻣﺮدم )از‬

    ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺁن( ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﯽ ﺪا ﯾﺎ ﻪ و ﯿﺎری ﻖ و ﺪ ﮐﺎری ﺘﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪-26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ( ‪ ‬‬

    ‫و اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻧﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺥﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‬

    ‫و ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ( ‪ ‬‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺱﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺱﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدﻳﻢ و ﻝﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺥﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺿﺎ و ﺥﺸﻨﻮدى ﺥﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺵﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺵﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و اﺟﺮﺵﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻝﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﮫﺎ اﺪ ﯽ از دم‪ ،‬ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺑِﻘَﻮ‪‬لِ ﺷﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً ﻣ‪‬ﺎ ﺗُﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -41‬اﻟﺤﺎﻗﻪ( ‪ ‬‬

    ‫و ﺁن ﻧﻪ ﺱﺨﻦ ﺵﺎﻋﺮى )و ﮔﻔﺘﺎر ﺥﻴﺎﻝﻰ و ﻣﻮهﻮﻣﻰ( اﺱﺖ )ﮔﺮ ﭼﻪ( اﻧﺪآﻰ از ﺵﻤﺎ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺁن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥١٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻌﺪاد ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ و ﻛﺎﻓﺮان‪ ‬در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﮫﺎ اﺪ ﯽ از دم ‪ ،‬ﺘﺬ ﻘﺎ ﻖ ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﺑِﻘَﻮ‪‬لِ ﻛﺎﻫ‪‬ﻦٍ ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺬَﻛﱠﺮُونَ)‪ -42‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و ﻧﻪ ﺣﺮف آﺎهﻦ ﻏﻴﺒﮕﻮﺱﺖ )ﮔﺮ ﭼﻪ( اﻧﺪآﻰ از ﺵﻤﺎ ﻣﺮدم ﻣﺘﺬآﺮ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺁن ﻣﻰﺵﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥١١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﻄﺎب ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻛﺎﻓﺮان در ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻪ و ا م ﻤﺎ ‪ ،‬ﮫﺎ م ا ﻤﺎن ﻣﺎ آﯾﺎت ا ﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻨﻘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ إِﻻ أَنْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻨَﺎ ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ أَﻓْﺮِغْ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺻﺒﺮاً و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻓﱠﻨَﺎ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -126‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫و آﻴﻨﻪ و اﻧﺘﻘﺎم ﺗﻮ از ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺟﺮم ﺁن اﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﭼﻮن ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﻣﺎ ﺁﻣﺪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻳﻢ‪ ،‬ﺑﺎر ﺧﺪاﻳﺎ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺎ ﺻﺒﺮ و‬

    ‫ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻰ دﻩ و ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻦ اﺳﻼم )ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ و رﺿﺎى ﺑﻪ ﺣﻜﻢ ﺧﺪا( ﺑﻤﻴﺮان‪.‬‬

    ‫ان ﺖ ﻋﻠﻤﺎی ا ﯿﺎء ﻞ آن ﮔﺎ ﻨﺪ ؟‬ ‫آﯾﺎ ا ﻦ ﺸﺎ رو ﻦ ﻘﺎ‬ ‫•‬

    ‫أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜُﻦ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺔً أَن ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﺆُا ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ)‪ -197‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺧﻮد ﺁﻳﺖ و ﺑﺮهﺎن روﺷﻨﻰ )ﺑﺮ آﺎﻓﺮان( ﻧﻴﺴﺖ آﻪ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ )از آﺘﺐ اﻧﺒﻴﺎء ﺳﻠﻒ( ﺑﺮ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺁﮔﺎهﻨﺪ؟‬

    ‫اﻋﻤﺎل ﻣﺎ از ﻣﺎ واﻋﻤﺎل ﻤﺎ از ﻤﺎ ؛ﻣﺎ دم دان را ﯽ ﻃ ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا اﻟﻠﱠﻐْﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﺮَﺿﻮا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﺳﻠَﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻻ ﻧَﺒ‪‬ﺘَﻐ‪‬ﻰ اﻟْﺠ‪‬ﻬِﻠ‪‬ﻴﻦَ)‪ -55‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺳﺨﻦ ﻝﻐﻮى )از دﺷﻤﻨﺎن دﻳﻦ( ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ از ﺁن اﻋﺮاض آﻨﻨﺪ و ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻋﻤﺎل ﻣﺎ از ﻣﺎ و اﻋﻤﺎل ﺷﻤﺎ از ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﺑﺮوﻳﺪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪،‬‬

    ‫آﻪ ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﻣﺮدم )هﺮزﻩ ﮔﻮى( ﻧﺎدان را ﻧﻤﻰﻃﻠﺒﻴﻢ‪.‬‬

    ‫ل ﺪ ﺑﺎ ﻮد ﻤﺎ ﺖ ﻮ ﯽ ﺮ ﯿﺪ ؛ ا د ﻣﺎ ﺎﯿﭘ ﺮ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺎز ﻣﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ وﺟﻮد ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از اﻳﻦ دﻋﻮى( دﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﺪارﻳﺪ اﻝﺒﺘﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎرﺗﺎن ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد و از ﻣﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﺷﻤﺎ رﻧﺞ و ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺳﺨﺖ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥١٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﻄﺎب ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻛﺎﻓﺮان در ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻃﺌﺮُﻛُﻢ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬أَ ﺋﻦ ذُﻛﺮْﺗُﻢ ﺑ‪‬ﻞْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﺮِﻓُﻮنَ)‪ -19‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫رﺳﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁن ﻓﺎل ﺑﺪ آﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ اﮔﺮ ﺑﻔﻬﻤﻴﺪ و ﻣﺘﺬآﺮ ﺷﻮﻳﺪ )ﺁن ﺟﻬﻠﻰ اﺳﺖ آﻪ( ﺑﺎ ﺧﻮد ﺷﻤﺎﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮدم ﻣﺴﺮف )و ﭘﺮ هﻮا‬

    ‫و هﻮس( هﺴﺘﻴﺪ‪.‬‬

    ‫دﺪ ‪:‬‬ ‫از ا ﻦ ﺰ ھ ﻪ ا ﻮام‪ ،‬ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ ذُو اﻷَو‪‬ﺗَﺎد‪ -12)‬ص(‬

    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻣﺸﺮآﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻋﺎد )ﻗﻮم هﻮد( و ﻓﺮﻋﻮن )و ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن( ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺪرت ﻧﻴﺰ ﺗﻜﺬﻳﺐ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﺪا( آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪا ﯿﮏ از آﯾﺎت ا ﯽ را ا ﮑﺎر ﻮا ﯿﺪ د؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮِﻳﻜُﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَى ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﻨﻜ‪‬ﺮُونَ)‪ -81‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺧﺪا ﺁﻳﺎت )ﻗﺪرت و رﺣﻤﺖ( ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اراﺋﻪ دهﺪ‪ ،‬ﭘﺲ آﺪام ﻳﻚ از ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ را اﻧﻜﺎر ﺗﻮاﻧﻴﺪ آﺮد؟‬

    ‫آ ﻪ ر ﻮل ا ﯽ و ﯽ ﻮد‪ ،‬ھﻤﺎن ا ﺖ ﻤﺎ ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ زل ﺪه ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺗﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﻬﺮ‬

    ‫و ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا ا ﻦ ﮐﻼم ﺪا ﺑﺎ ﺪ‪ ،‬آﯾﺎ اه از ﻤﺎ ﯽ ﺖ ؟‬ ‫•‬

    ‫‪٥١٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﻄﺎب ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻛﺎﻓﺮان در ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻗُﻞْ أَ ر‪‬ء‪‬ﻳ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬إِن ﻛﺎنَ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬ﻛﻔَﺮْﺗﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ ﺷ‪‬ﻘَﺎقِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -52)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)آﺎﻓﺮان را( ﺑﮕﻮ‪:‬ﭼﻪ ﻣﻰﭘﻨﺪارﻳﺪ اﮔﺮ )ﻗﺮﺁن( از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ و ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺁن آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮ از ﺁن آﺲ آﻪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﺎ( ﺑﻪ‬

    ‫آﻔﺮ و ﺷﻘﺎق دور )از راﻩ ﺳﻌﺎدت( اﺳﺖ در ﺟﻬﺎن آﺴﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻮد؟‬

    ‫ﻣﺎ ا ﻤﺎن آورﺪﮔﺎن ﮐﻼم ﺪا ﻢ ؛ﻋﻤﻞ ﻣﺎ ﻣﺎ وﻋﻤﻞ ﻤﺎ ﻤﺎ ؛ ﺪا ﻣﺎ و ﻤﺎ ﺣﮑﻢ ﯿ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻓَﺎد‪‬ع‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﻘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﻤ‪‬ﺎ أُﻣ‪‬ﺮْت و‪ ‬ﻻ ﺗَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺘَﺐٍ و‪ ‬أُﻣ‪‬ﺮْت ﻷَﻋ‪‬ﺪ‪‬لَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﻨَﺎ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻟَﻜُﻢ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻜﻢ‪ ‬ﻻ ﺣ‪‬ﺠ‪‬ﺔَ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜُﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻨَﺎ و‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -15‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺗﻮ هﻤﻪ را )ﺑﻪ دﻳﻦ اﺳﻼم و آﻠﻤﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ( دﻋﻮت آﻦ و ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻣﺄﻣﻮرى ﭘﺎﻳﺪارى آﻦ و ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺲ ﻣﺮدم ﻣﺒﺎش و ﺑﮕﻮ‬

    ‫آﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎد )ﻗﺮﺁن( اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩام و ﻣﺄﻣﻮرم آﻪ ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﺪاﻝﺖ ﺣﻜﻢ آﻨﻢ‪ ،‬ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ ﭘﺮوردﮔﺎر هﻤﻪ ﻣﺎ و ﺷﻤﺎﺳﺖ‪،‬‬

    ‫)ﭘﺎداش( ﻋﻤﻞ ﻣﺎ ﺑﺮ ﻣﺎ و ﻋﻤﻞ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ )و ﭘﺲ از ﺗﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻝﺖ( دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﮔﻔﺖ و ﮔﻮﻳﻰ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ و ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻗﻰ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺧﺪا‬

    ‫)روز ﺟﺰا ﺑﺮاى ﺣﻜﻢ ﺣﻖ( ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﺟﻤﻊ ﻣﻰآﻨﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ هﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﻮى اوﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ﻮن ﻤﺎ ﻮد ﻢ ﯿ ﯿﺪ‪ ،‬از ﺘﺬ ﺳﺎ ﻦ ﻤﺎ ﺮف ﻢ ؟‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﻨَﻀﺮِب ﻋ‪‬ﻨﻜُﻢ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛﺮَ ﺻﻔْﺤﺎً أَن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻣ‪‬ﺴﺮِﻓ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﻣﺎ از ﻣﺘﺬآﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺷﻤﺎ )ﺑﻪ ﻗﺮﺁن( ﭼﻮن )ﺑﻪ اﻧﻜﺎر ﺁن( ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺘﻢ ﻣﻰآﻨﻴﺪ ﺻﺮف ﻧﻈﺮ آﻨﻴﻢ؟‬

    ‫ا ﻦ ﺎﯿﭘ ﺮ او ﻦ ﺎﯿﭘ ﺮ ﺖ و ازآ ﻪ و ﯽ ا ﯽ ا ﺖ ‪،‬ﭘ ﺮوی ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺖ ﺑِﺪ‪‬ﻋﺎً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺮﱡﺳﻞِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَد‪‬رِى ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻞُ ﺑﻰ و‪ ‬ﻻ ﺑِﻜﻢ‪ ‬إِنْ أَﺗﱠﺒِﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻮﺣ‪‬ﻰ إِﻟﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧَﺎ إِﻻ ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪-9‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫‪٥١٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺧﻄﺎب ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻛﺎﻓﺮان در ﻛﻼم اﻟﻬﻲ‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ از ﺑﻴﻦ رﺳﻮﻻن‪ ،‬اوﻝﻴﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻧﻴﺴﺘﻢ )آﻪ ﺗﺎزﻩ در ﺟﻬﺎن ﺁوازﻩ رﺳﺎﻝﺖ ﺑﻠﻨﺪ آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻢ ﺗﺎ ﺗﻌﺠﺐ و اﻧﻜﺎر آﻨﻴﺪ( و ﻧﻤﻰداﻧﻢ آﻪ ﺑﺎ‬

    ‫ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﭼﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ؟ﻣﻦ ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ وﺣﻰ ﻣﻰﺷﻮد ﭘﻴﺮوى ﻧﻤﻰآﻨﻢ و ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﺑﻴﺎن روﺷﻦ )ﺧﻠﻖ را ﺁﮔﺎﻩ آﻨﻢ و از ﺧﺪا(‬

    ‫ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻢ وﻇﻴﻔﻪاى ﻧﺪارم‪.‬‬

    ‫ﺖ دو ﺘﺪا ر ﺪا ﯿﺪ‪ ،‬ﭼ ا ﻨﺎی گ ﯽ ﯿﺪ ؟‬ ‫ا ﯽ ﭘﻨﺪا رﯾﺪ ﻂ ﻤﺎ‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺎد‪‬وا إِن ز‪‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻜُﻢ‪ ‬أَو‪‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺘَﻤ‪‬ﻨﱠﻮ‪‬ا اﻟﻤﻮ‪‬ت إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اى ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻳﻬﻮد‪ ،‬اﮔﺮ ﭘﻨﺪارﻳﺪ آﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ دوﺳﺘﺪاران ﺧﺪاﻳﻴﺪ ﻧﻪ ﻣﺮدم دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻤﻨّﺎى ﻣﺮگ آﻨﻴﺪ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺘﺎب ا ﯽ ‪ ،‬ﺰی ذ ی ای ﻋﺎﻟ ﯿﺎن ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮٌ ﻟﱢﻠْﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -52‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫در ﺣﺎﻝﻰ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب اﻝﻬﻰ ﺟﺰ ذآﺮ و ﭘﻨﺪ و ﺣﻜﻤﺖ ﺑﺮاى ﻋﺎﻝﻤﻴﺎن هﻴﭻ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﭘﺲ از آﯾﺎت ا ﯽ ﺪا ﻦ ﺪ ا ﻤﺎن ﯽ آورﯾﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -50‬اﻟﻤﺮﺳﻼت(‬

    ‫)اﻳﻦ آﺎﻓﺮان( ﭘﺲ از ﺁﻳﺎت ﺧﺪا )آﻪ ﺁن را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺎز ﺑﻪ آﺪاﻣﻴﻦ ﺣﺪﻳﺚ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫‪٥١٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻨﺪ ﺐ ا ﻤﺎن دم ﯽ‪ ،‬ا ﺮ آ ﮫﺎ ا ﻤﺎ ن ﻮا ﻨﺪ آورد‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻛﺜﺮُ اﻟﻨﱠﺎسِ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺣ‪‬ﺮَﺻﺖ ﺑِﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -103‬ﻳﻮﺳﻒ(‬

    ‫و ﺗﻮ هﺮ ﭼﻨﺪ ﺟﻬﺪ و ﺗﺮﻏﻴﺐ در اﻳﻤﺎن ﻣﺮدم آﻨﻰ ﺑﺎز اآﺜﺮ ﺁﻧﺎن اﻳﻤﺎن ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺁورد )دل ﭘﺎآﺖ را زﻳﺎد رﻧﺠﻪ ﻣﺪار‪(.‬‬

    ‫ﯿﺎر آﯾﺎت او آﺳﻤﺎ ﮫﺎ و ز ﻦ ﯽ ﺬرﺪ و از آن روی ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺄَﻳ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ ﻓﻰ اﻟﺴﻤ‪‬ﻮ‪‬ت‪ ‬و‪ ‬اﻷَر‪‬ضِ ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺮﱡونَ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪ -105‬ﻳﻮﺳﻒ(‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ أَﻛﺜﺮُﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻻ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺸﺮِﻛُﻮنَ)‪ -106‬ﻳﻮﺳﻒ(‬

    ‫و )اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺑﻰﺥﺮد( ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮ ﺁﻳﺎت و ﻧﺸﺎﻧﻪهﺎ )ى ﻗﺪرت ﺣﻖ( در ﺁﺱﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ ﻣﻰﮔﺬرﻧﺪ و از ﺁن روى ﻣﻰﮔﺮداﻧﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و اآﺜﺮ ﺥﻠﻖ ﺑﻪ ﺥﺪا اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺸﺮك ﺑﺎﺵﻨﺪ )و ﺟﺰ ﺥﺪا اﻣﻮر دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﻣﺆﺙﺮ در اﻧﺘﻈﺎم ﻋﺎﻝﻢ داﻧﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ر ﻮ ﯽ دم ﯽ آﺪ آﻧ ﻪ ا ای او ﯽ ﺮﭘدا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -11‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫و هﻴﭻ رﺱﻮﻝﻰ ﺑﺮ ﺁن ﻣﺮدم ﻧﻤﻰﺁﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ اﺱﺘﻬﺰاى او ﻣﻰﭘﺮداﺥﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬اﺳﺘﻬ‪‬ﺰِئَ ﺑِﺮُﺳﻞٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓَﺤ‪‬ﺎقَ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺳﺨ‪‬ﺮُوا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪-41‬اﻻﻧﺒﻴﺎ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﺑﻪ رﺱﻮﻻن ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺱﺘﻬﺰاء ﺵﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ آﻴﻔﺮ ﺁن اﺱﺘﻬﺰاء ﺑﻪ ﺁن اﺱﺘﻬﺰا آﻨﻨﺪﮔﺎن اﺣﺎﻃﻪ آﺮد‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬اﺳﺘﻬ‪‬ﺰِئَ ﺑِﺮُﺳﻞٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓَﺤ‪‬ﺎقَ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺳﺨ‪‬ﺮُوا ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -10‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫‪٥١٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ هﻢ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺥﻮد را ﺱﺨﺖ اﺱﺘﻬﺰاء آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﺎن را آﻴﻔﺮ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ داﻣﻨﮕﻴﺮ ﺵﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ك إِن ﻳ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬُوﻧَﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﺰُواً أَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟﱠﺬ‪‬ى ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺚ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪ -41‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫اﻳﻦ آﺎﻓﺮان هﺮﮔﺎﻩ ﺗﻮ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ )از ﺣﺴﺪ( آﺎرى ﻧﺪارﻧﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺗﻮ را ﺗﻤﺴﺨﺮ آﺮدﻩ )و ﮔﻮﻳﻨﺪ( ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺮد هﻤﺎن اﺱﺖ آﻪ ﺥﺪا ﺑﻪ رﺱﺎﻝﺖ‬

    ‫ﺑﺮ ﺥﻠﻖ ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ؟‬

    ‫ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَةً ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -30‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫واى ﺑﺮ ﺣﺎل اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن )ﮔﻤﺮاﻩ ﻝﺠﻮج( آﻪ هﻴﭻ رﺱﻮﻝﻰ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ او را ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺱﺘﻬﺰا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺒﻰٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -7‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺮ ﻣﺮدم هﻴﭻ رﺱﻮﻝﻰ ﻧﻤﻰﺁﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ او را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ )و اﻧﻜﺎر( ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪ -9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﭼﻮن از ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﭼﻴﺰى ﺑﺪاﻧﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻧﻴﺎ و ﺁﺥﺮت( ﻋﺬاب ذﻝّﺖ و ﺥﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺥﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥١٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪ -30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺵﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺱﺘﻬﺰا ﻣﻰﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺱﻮى آﺴﺎن ﺥﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺱﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻧﻜﻮهﺶ ﻧﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺗﻔﺮﻳﺢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدﻳﺪﻧﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫دم د ﯿﺎ ‪ ،‬ھ ﻪ ﺖ ا ﯿﺎل ﺴﺎ ﯽ و ﺮت و ﻔ ﻮا ﻨﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺮُك إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺳﻜْﺮَﺗﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻬ‪‬ﻮنَ)‪ -72‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫)اى ﻣﺤﻤﺪ( ﺑﻪ ﺟﺎن ﺗﻮ ﻗﺴﻢ آﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم دﻧﻴﺎ هﻤﻴﺸﻪ ﻣﺴﺖ ﺵﻬﻮات ﻧﻔﺴﺎﻧﻰ و ﺑﻪ ﺣﻴﺮت و ﻏﻔﻠﺖ و ﮔﻤﺮاهﻰ ﺥﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫‪،‬از ﺰ ا ﻨﺎع ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ا ﺮ دم‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺻﺮﱠﻓْﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ ﻓَﺄَﺑﻰ أَﻛْﺜﺮُ اﻟﻨﱠﺎسِ إِﻻ ﻛﻔُﻮراً)‪ -89‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺜﺎل ﺁوردﻳﻢ )ﺗﺎ ﻣﮕﺮ هﺪاﻳﺖ ﺵﻮﻧﺪ( ﻝﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺟﺰ از آﻔﺮ و ﻋﻨﺎد از هﺮ ﭼﻴﺰ‬

    ‫اﻣﺘﻨﺎع آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥١٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻮر آﯾﺎت ا ﯽ آورده ﺪ‪ ،‬آ ا ا ﮑﺎر دﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻨَﺎ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﺗَﺄْﺗﻬِﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔُ ﻣ‪‬ﺎ ﻓﻰ اﻟﺼﺤ‪‬ﻒ‪ ‬اﻷُوﻟﻰ)‪ -133‬ﻃﻪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا )ﻣﺤﻤﺪ( ﺁﻳﺖ و دﻝﻴﻠﻰ روﺵﻦ از ﺟﺎﻧﺐ ﺥﺪا ﺑﺮاى ﻣﺎ ﻧﻤﻰﺁورد؟ﺁﻳﺎ ﺁﻳﺎت ﺑﻴّﻨﻪ آﺘﺐ ﭘﻴﺸﻴﻦ )ﭼﻮن ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و‬

    ‫ﺻﺤﻒ آﻪ در هﻤﻪ ذآﺮ اوﺻﺎف ﻧﺒﻮت هﺴﺖ( ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪ؟‬

    ‫ﺪا ﺸﺎن ﯿﺎ ﺪ آﻧ ﻪ آ ا ه و ﺑﺎز ﻮ و ﺐ ‪،‬ﻋ ﯽ ﺬرا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ذ ی از ﺟﺎ‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛﺮٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻬِﻢ ﻣﺤ‪‬ﺪ‪‬ث‪ ‬إِﻻ اﺳﺘَﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﻌ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -2‬اﻻﻧﺒﻴﺎ(‬

    ‫اﻳﻦ ﻣﺮدم ﻏﺎﻓﻞ را هﻴﭻ ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺗﺎزﻩاى از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎرﺵﺎن ﻧﻴﺎﻳﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺁن ﭘﻨﺪ را ﺵﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺎز ﺑﻪ ﺑﺎزى دﻧﻴﺎ و ﻝﻬﻮ و ﻝﻌﺐ‬

    ‫ﻋﻤﺮ ﻣﻰﮔﺬراﻧﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﮐﺎ ان ﻮم د ر زﻣﺎن‪ ،‬ر ﻮﻻن ﻖ را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ -42)‬اﻟﺤﺞ(‬

    ‫و اﮔﺮ آﺎﻓﺮان اﻣﺖ‪ ،‬ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﻨﻨﺪ )اﻓﺴﺮدﻩ ﺥﺎﻃﺮ ﻣﺒﺎش آﻪ( ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻋﺎد و ﺙﻤﻮد ﻧﻴﺰ )رﺱﻮﻻن ﺣﻖ را( ﺗﻜﺬﻳﺐ‬

    ‫آﺮدﻧﺪ‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻟُﻮط‪ -43)‬اﻟﺤﺞ(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻗﻮم اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻗﻮم ﻝﻮط‪.‬‬

    ‫‪٥١٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ ﻣ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻦَ و‪ ‬ﻛُﺬﱢب ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻓَﺄَﻣ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﺖ ﻟ‪‬ﻠْﻜﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ ﺛُﻢ‪ ‬أَﺧَﺬْﺗُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻧَﻜ‪‬ﻴﺮِ)‪ -44‬اﻟﺤﺞ(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ )ﻗﻮم ﺵﻌﻴﺐ( اﺻﺤﺎب ﻣﺪﻳﻦ )هﻤﻪ رﺱﻮﻻن ﺥﻮد را ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻧﻤﻮدﻧﺪ( و ﻣﻮﺱﻰ ﻧﻴﺰ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺵﺪ و ﻣﻦ هﻢ آﺎﻓﺮان را )ﺑﺮاى اﻣﺘﺤﺎن(‬

    ‫ﻣﻬﻠﺖ دادم ﺱﭙﺲ ﺁﻧﻬﺎ را )ﺑﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ( ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ ،‬و ﭼﻘﺪر ﻣﺆاﺥﺬﻩ و ﻋﻘﺎب ﻣﻦ )ﺑﺮ آﺎﻓﺮان( ﺱﺨﺖ اﺱﺖ!‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ر‪‬ﺳﻠَﻨَﺎ ﺗَﺘﺮَا ﻛﻞﱠ ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أُﻣ‪‬ﺔً ر‪‬ﺳﻮﻟﻬ‪َ‬ﺎ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮه‪ ‬ﻓَﺄَﺗْﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻀﻬ‪‬ﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻀﺎً و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺣ‪‬ﺎد‪‬ﻳﺚ ﻓَﺒ‪‬ﻌ‪‬ﺪاً ﻟﱢﻘَﻮ‪‬مٍ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -44‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺱﭙﺲ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺥﻮد را ﭘﻰ در ﭘﻰ ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ و هﺮ ﻗﻮﻣﻰ آﻪ رﺱﻮل ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﺁن رﺱﻮل را ﺗﻜﺬﻳﺐ و اﻧﻜﺎر آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﻬﺎ را از ﭘﻰ‬

    ‫ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ هﻤﻪ را هﻼك آﺮدﻳﻢ و داﺱﺘﺎﻧﻬﺎى هﻼك ﺁن اﻗﻮام را ﻋﺒﺮت دﻳﮕﺮان ﺱﺎﺥﺘﻴﻢ‪ ،‬آﻪ ﻗﻮم ﺑﻰاﻳﻤﺎن را )از رﺣﻤﺖ ﺥﺪا( دورى ﺑﺎد‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِن ﺗُﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮا ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛﺬﱠب أُﻣ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟﺮﱠﺳﻮلِ إِﻻ اﻟْﺒ‪‬ﻠَﻎُ اﻟْﻤ‪‬ﺒِﻴﻦُ)‪-18‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﺵﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻣﻜﻪ‪ ،‬رﺱﺎﻝﺖ اﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ را( ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻣﻰآﻨﻴﺪ )ﻋﺠﺒﻰ ﻧﻴﺴﺖ زﻳﺮا( ﭘﻴﺶ از ﺵﻤﺎ هﻢ ﺑﺴﻴﺎرى از اﻣﻢ )ﭘﻴﻤﺒﺮان ﺥﻮد را(‬

    ‫ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و ﺑﺮ رﺱﻮل ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺁﺵﻜﺎر ﺗﺒﻠﻴﻎ رﺱﺎﻝﺖ آﻨﺪ ﺗﻜﻠﻴﻔﻰ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢب ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬اﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -184‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ )ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﺒﺎش آﻪ( ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ هﻢ آﻪ ﻣﻌﺠﺰات و زﺑﻮرهﺎ و آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ روﺵﻦ ﺁوردﻧﺪ ﻧﻴﺰ‬

    ‫ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻗَﺪ‪ ‬ﻧَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﺤ‪‬ﺰُﻧُﻚ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻓَﺈِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮﻧَﻚ و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬ونَ)‪- 33‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫‪٥٢٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﻰداﻧﻴﻢ آﻪ آﺎﻓﺮان در ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺗﻮ ﺱﺨﻨﺎﻧﻰ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺗﻮ را اﻓﺴﺮدﻩ و ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﻰﺱﺎزد‪) .‬دل ﺵﺎد دار( آﻪ ﺁن ﺱﺘﻤﻜﺎران ﻧﻪ‬

    ‫ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻳﺎت ﺥﺪا را اﻧﻜﺎر ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻴﻄﻮا ﺑِﻌ‪‬ﻠْﻤ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻬِﻢ‪ ‬ﺗَﺄْوِﻳﻠُﻪ‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ‬

    ‫اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -39‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ اﻧﻜﺎر ﭼﻴﺰى را ﻣﻰآﻨﻨﺪ آﻪ ﻋﻠﻤﺸﺎن ﺑﻪ ﺁن اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ و ﺣﻘﻴﻘﺖ و ﺑﺎﻃﻦ ﺁن هﻨﻮز ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﺮﺱﻴﺪﻩ اﺱﺖ‪ ،‬ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن هﻢ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ‬

    ‫رﺱﻞ و ﺁﻳﺎت ﺥﺪا را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﻋﺎﻗﺒﺖ آﺎر ﺱﺘﻤﻜﺎران ﻋﺎﻝﻢ ﺑﻪ آﺠﺎ آﺸﻴﺪ!‬

    ‫أَم‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﻓُﻮا ر‪‬ﺳﻮﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻜ‪‬ﺮُونَ)‪ -69‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ اﻳﻨﺎن رﺱﻮل ﺥﻮد را ﻧﺸﻨﺎﺥﺘﻪاﻧﺪ آﻪ او را اﻧﻜﺎر و ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻛُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻗَﺎلَ ا ﱠﻟﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ - 43‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﭼﻮن )ﺗﻮﺱﻂ رﺱﻮل( ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺁﻳﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺵﺨﺺ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮدى اﺱﺖ آﻪ ﻣﻰﺥﻮاهﺪ ﺵﻤﺎ را از ﺁﻧﭽﻪ‬

    ‫ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﻣﻰﭘﺮﺱﺘﻴﺪﻧﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ هﻴﭻ ﻣﺰﻳّﺖ دﻳﮕﺮى ﻧﺪارد‪ .‬و ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁﻧﺶ هﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺥﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ )و ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺥﺪا ﻧﺴﺒﺖ‬

    ‫ﻖ ﺑﺮ )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺱﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺱﺖ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى‬
    ‫ﻣﻰدهﺪ( ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻧﺒﺎﺵﺪ‪ .‬و آﺎﻓﺮان ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﺣ ّ‬

    ‫ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫‪٥٢١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻛُﺘُﺐٍ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮﻧﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻚ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ)‪ - 44‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﻣﺎ هﻴﭻ آﺘﺎب و ﺱﻨﺪى آﻪ ﺁن را ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ )و ﺑﻪ ﺁن ﺱﻨﺪ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺗﻮ آﻨﻨﺪ( و ﻳﺎ رﺱﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ )آﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل او ﺑﺮ ر ّد ﺗﻮ‬

    ‫دﻝﻴﻞ ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺸﺮآﺎن ﻧﻔﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢﺑ‪‬ﺖ ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ و‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺮْﺟ‪‬ﻊ‪ ‬اﻷُﻣ‪‬ﻮر‪ -4)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫)اى رﺱﻮل ﻣﺎ ﻏﻤﻴﻦ ﻣﺒﺎش( اﮔﺮ ﺗﻮ را اﻳﻦ اﻣﺖ )ﻧﺎدان( ﺗﻜﺬﻳﺐ آﻨﻨﺪ ﭘﻴﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ را ﻧﻴﺰ )اﻣﺘﻬﺎﺵﺎن( ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ‬

    ‫اﻣﻮر ﺥﻠﻖ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺥﺪاﺱﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﻛﻔَﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺬ‪‬ﻓُﻮنَ ﺑِﺎﻟْﻐَﻴ‪‬ﺐِ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -53)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺣﻖ آﺎﻓﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و از ﺟﺎﻳﻰ دور )از ﻣﻘﺎم ﻋﻠﻢ و ﻳﻘﻴﻦ( ﻧﺴﺒﺖ ﻧﺎروا )ى ﺟﻨﻮن و ﺱﺤﺮ و آﺬب ﺑﻪ‬

    ‫رﺱﻮل ﺣﻖ( ﻣﻰدادﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺑِﺎﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -25‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺥﻮد را آﻪ ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و آﺘﺐ و ﺣﺠّﺘﻬﺎى روﺵﻦ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺘﺸﺎن ﺁﻣﺪﻧﺪ‬

    ‫هﻤﻪ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ ذُو اﻷَو‪‬ﺗَﺎد‪ -12)‬ص(‬

    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻣﺸﺮآﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻋﺎد )ﻗﻮم هﻮد( و ﻓﺮﻋﻮن )و ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن( ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺪرت ﻧﻴﺰ ﺗﻜﺬﻳﺐ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺥﺪا( آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٢٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬اﻷَﺣ‪‬ﺰَاب ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻛﻞﱡ أُﻣ‪‬ﺔِ ﺑِﺮَﺳﻮﻟﻬِﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺄْﺧُﺬُوه‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ‬

    ‫ﻓَﺄَﺧَﺬْﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -5‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫)اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﻏﻢ ﻣﺪار آﻪ( ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﻮاﻳﻒ ﺑﻌﺪ از ﻧﻮح ﻧﻴﺰ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان را( ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و هﺮ‬

    ‫اﻣﺘﻰ هﻤّﺖ ﮔﻤﺎﺵﺖ آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺥﻮد را دﺱﺘﮕﻴﺮ )و هﻼك( ﮔﺮداﻧﺪ و ﺟﺪل و ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺮهﺎن ﺣﻖ را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﺱﺎزد‪ ،‬ﻣﻦ هﻢ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ را )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﻔﺮ( ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺱﺨﺖ آﺮدم!‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ﺧَﻴﺮاً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺒ‪‬ﻘُﻮﻧَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِذْ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺴﻴ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻓْﻚ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﻢ‪-11)‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﮔﺮ دﻳﻦ اﺱﻼم ﺑﻬﺘﺮ )از ﺑﺖﭘﺮﺱﺘﻰ( ﺑﻮد ﻣﺮدم )ﻓﻘﻴﺮ زﺑﻮﻧﻰ( از ﻣﺎ در اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﺱﺒﻘﺖ ﻧﻤﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬و ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺮﺁن هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﻰﺵﻮﻧﺪ ﺥﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب دروﻏﻰ از ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺮِﻳﺞٍ)‪ -5‬ق(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﭼﻮن )رﺱﻮل( ﺣﻖ ﺁﻣﺪ او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و )در آﺎر ﺑﺰرگ رﺱﺎﻝﺖ و ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ( در ﺣﺎﻝﻰ ﻣﻀﻄﺮب و ﺱﺮﮔﺮدان‬

    ‫ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ )ﮔﺎهﻰ از ﺟﻬﻞ‪ ،‬اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺵﻤﺮدﻧﺪ و ﮔﺎهﻰ ﺱﺤﺮ و ﺵﻌﺮ ﭘﻨﺪاﺵﺘﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ -12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺥﻮد را ﺑﻪ ﭼﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ( و ﻗﻮم ﺙﻤﻮد هﻢ ﺗﻜﺬﻳﺐ رﺱﻮﻻن آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و اﺻﺤﺎب ر ّ‬

    ‫‪٥٢٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪ -13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻝﻮط‪.‬‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪ -14)‬ق(‬

    ‫و اﺻﺤﺎب اﻳﻜﻪ )اﻣﺖ ﺵﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺗﺒّﻊ )ﭘﺎدﺵﺎﻩ ﻳﻤﻦ( هﻤﻪ رﺱﻮﻻن ﺣﻖ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﺗﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺣﺘﻢ و واﺟﺐ‬

    ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺗَﻘَﻮ‪‬ﻟَﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻞ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -33‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬او ﻗﺮﺁن را از ﭘﻴﺶ ﺥﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ اﺱﺖ )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ ‬ﺑِﺎﻟﻨﱡﺬُرِ)‪ -23‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﻗﻮم ﺙﻤﻮد هﻢ ﺁﻳﺎت ﺣﻖ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ء‪‬الَ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ اﻟﻨﱡﺬُر‪ -41)‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﺑﺮ ارﺵﺎد ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن هﻢ رﺱﻮل و ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛﻠﱢﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺄَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺧْﺬَ ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٍ ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬رٍ)‪ -42‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫‪٥٢٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ هﻤﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻗﺘﺪار ﺥﻮد از ﺁﻧﻬﺎ ﺱﺨﺖ ﻣﺆاﺥﺬﻩ آﺮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻪ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬وﻧَﻨَﺎ ﻓَﻜَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮا و‪ ‬اﺳﺘَﻐْﻨﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻨﻰ‪ ‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪-6)‬‬

    ‫اﻟﺘﻐﺎﺑﻦ(‬

    ‫اﻳﻦ )ﻋﺬاب( ﺑﺮاى ﺁن ﺑﻮد آﻪ رﺱﻮﻻن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ادﻝّﻪ و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺱﻮﻳﺸﺎن ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ )ﺑﻪ ﺗﻜﺬﻳﺐ و ﻃﻌﻦ( ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺑﺸﺮهﺎﻳﻰ‬

    ‫ﻰ ﺑﺎﻝﺬّات و‬
    ‫)ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ( رهﻨﻤﺎﻳﻰ ﻣﺎ ﺗﻮاﻧﻨﺪ آﺮد؟ﭘﺲ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ و روى ﮔﺮداﻧﻴﺪﻧﺪ و اﻝﺒﺘﻪ ﺥﺪا )از آﻔﺮ و اﻳﻤﺎن ﺥﻠﻖ( ﺑﻰﻧﻴﺎز اﺱﺖ آﻪ ﺥﺪا ﻏﻨ ّ‬

    ‫ﺱﺘﻮدﻩ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺻﻔﺎت اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَنﱠ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ ﻣ‪‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻣﻰداﻧﻴﻢ آﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﺮﺥﻰ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺁن ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺥﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺱﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻝﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻝﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺥﺪاﺱﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺱﻼم هﻴﭻ ﺵﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺗﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻝﻬﺎﺵﺎن ﻣﺮض )ﺵﻚ و ﺟﻬﺎﻝﺖ( اﺱﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺥﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺵﻤﺮدﻩ اﺱﺖ ﻧﻪ‬

    ‫‪٥٢٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺵﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺥﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺽﻼﻝﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺥﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻝﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -50‬اﻟﻤﺮﺳﻼت(‬

    ‫)اﻳﻦ آﺎﻓﺮان( ﭘﺲ از ﺁﻳﺎت ﺥﺪا )آﻪ ﺁن را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( ﺑﺎز ﺑﻪ آﺪاﻣﻴﻦ ﺣﺪﻳﺚ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫ﻓَﻜَﺬﱠب و‪ ‬ﻋ‪‬ﺼﻰ)‪ -21‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫ﻓﺮﻋﻮن ﺗﻜﺬﻳﺐ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻰ)‪ -22‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫از ﺁن ﭘﺲ )آﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻣﻮﺱﻰ دﻳﺪ( ﺑﺎز روى از ﺣﻖ ﺑﮕﺮداﻧﻴﺪ و )ﺑﺮاى دﻓﻊ ﻣﻮﺱﻰ( ﺑﻪ ﺟﻬﺪ و آﻮﺵﺶ ﺑﺮﺥﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﺎ ان ﻮم‪ ،‬ﻮن ﯾ ﺪﯾ ﻦ ﻮ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ اﻷَو‪‬ﻟُﻮنَ)‪ -81‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ هﻢ هﻤﺎن ﺱﺨﻦ آﺎﻓﺮان ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﮔﻔﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫‪٥٢٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺥﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪ -30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺵﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺱﺘﻬﺰا ﻣﻰﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺱﻮى آﺴﺎن ﺥﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺱﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻧﻜﻮهﺶ ﻧﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺗﻔﺮﻳﺢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدﻳﺪﻧﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ﻖ را ‪،‬ا ﺴﺎ ی ﺬ ‪ A‬ﮕﺎن ﺪ وآ ا آ ﮑﺎ ر دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟَﻘَﺪ‪ ‬و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻧﺤ‪‬ﻦُ و‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻧَﺎ ﻫ‪‬ﺬَا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -83‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫از اﻳﻦ وﻋﺪﻩهﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﻣﺎ و ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﭘﺪران ﻣﺎ دادﻩ ﺵﺪ وﻝﻰ اﻳﻨﻬﺎ ﺟﺰ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻧَﺰﱠﻟْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻓﻰ ﻗ‪‬ﺮْﻃﺎسٍ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺴﻮه‪ ‬ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﻘَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -7‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ آﺘﺎﺑﻰ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻓﺮﺱﺘﻴﻢ در آﺎﻏﺬى آﻪ ﺁن را ﺑﻪ دﺱﺖ ﺥﻮد ﻝﻤﺲ آﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎز آﺎﻓﺮان ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺱﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر‪.‬‬

    ‫‪٥٢٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻛُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻗَﺎلَ ا ﱠﻟﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ - 43‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﭼﻮن )ﺗﻮﺱﻂ رﺱﻮل( ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺁﻳﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺵﺨﺺ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮدى اﺱﺖ آﻪ ﻣﻰﺥﻮاهﺪ ﺵﻤﺎ را از ﺁﻧﭽﻪ‬

    ‫ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﻣﻰﭘﺮﺱﺘﻴﺪﻧﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ هﻴﭻ ﻣﺰﻳّﺖ دﻳﮕﺮى ﻧﺪارد‪ .‬و ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁﻧﺶ هﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺥﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ )و ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺥﺪا ﻧﺴﺒﺖ‬

    ‫ﻖ ﺑﺮ )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺱﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺱﺖ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى‬
    ‫ﻣﻰدهﺪ( ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻧﺒﺎﺵﺪ‪ .‬و آﺎﻓﺮان ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﺣ ّ‬

    ‫ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﻛﻔَﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺬ‪‬ﻓُﻮنَ ﺑِﺎﻟْﻐَﻴ‪‬ﺐِ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -53)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺣﻖ آﺎﻓﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و از ﺟﺎﻳﻰ دور )از ﻣﻘﺎم ﻋﻠﻢ و ﻳﻘﻴﻦ( ﻧﺴﺒﺖ ﻧﺎروا )ى ﺟﻨﻮن و ﺱﺤﺮ و آﺬب ﺑﻪ‬

    ‫رﺱﻮل ﺣﻖ( ﻣﻰدادﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠﱠﻤ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻟﺸﻌ‪‬ﺮَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻨﺒ‪‬ﻐ‪‬ﻰ ﻟَﻪ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮٌ و‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬انٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -69‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و ﻧﻪ ﻣﺎ او را )ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺱﻠّﻢ را( ﺵﻌﺮ ﺁﻣﻮﺥﺘﻴﻢ و ﻧﻪ ﺵﺎﻋﺮى ﺵﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﻘﺎم اوﺱﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﭼﻴﺰى ﺟﺰ‬

    ‫ذآﺮ اﻝﻬﻰ و ﻗﺮﺁن روﺵﻦ ﺑﻴﺎن ﺥﺪا ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ أَ ﺋﻨﱠﺎ ﻟَﺘَﺎرِﻛُﻮا ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﺸﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنِ)‪ -36‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫و ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺥﺎﻃﺮ ﺵﺎﻋﺮ دﻳﻮاﻧﻪاى دﺱﺖ از ﺥﺪاﻳﺎن ﺥﻮد ﺑﺮدارﻳﻢ؟!‬

    ‫‪٥٢٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -7‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺁﻳﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﺁﻧﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ ﺁﻣﺪ ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺱﺤﺮ ﺁﺵﻜﺎراﻳﻰ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -15‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ او ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺱﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ای ﺎﯿﭘ ﺮی ‪،‬د ﯽ از ﺲ ﺪﮐﺎران ا ر داد ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻜﻞّ ﻧَﺒﻰٍ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺠ‪‬ﺮِﻣ‪‬ﻴﻦَ و‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﺮَﺑ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺎد‪‬ﻳﺎً و‪ ‬ﻧَﺼ‪‬ﻴﺮاً)‪ -31‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ ﺑﺮاى هﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى دﺵﻤﻨﻰ از ﺟﻨﺲ ﺑﺪآﺎران )اﻣّﺘﺶ( ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬و ﺗﻨﻬﺎ ﺥﺪاى ﺗﻮ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ و ﻧﺼﺮت و ﻳﺎرى ﺗﻮ‬

    ‫آﻔﺎﻳﺖ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﻦ ﻨﺎن را از ﭘﺪرا ﻤﺎن ه ا ﻢ ؛ آ ﻪ از ﻞ ﻣﺎ زل ﺪه‪ ،‬ا ﻤﺎن ﯿﺎور ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -36‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭼﻮن ﻣﻮﺱﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ﺁﻳﺎت ﻣﺎ آﻪ )ﺣﻘﺎﻧﻴﺘﺶ( ﺑﺮ هﻤﻪ روﺵﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺱﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﺎز )ﺁن ﻗﻮم ﺥﻮد ﺱﺮ و ﻝﺠﻮج ﻧﺎدان(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﺗﻮ ﺟﺰ ﺱﺤﺮى آﻪ ﺱﺎﺥﺘﮕﻰ ﺗﻮﺱﺖ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر و دﻋﻮى آﻪ ﺗﻮ دارى هﻴﭻ از ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻨﻤﺎن )اﻣﻢ‬

    ‫ﺱﺎﺑﻘﻪ( ﻧﺸﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪٥٢٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻧُﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﻤ‪‬ﺎ و‪‬ر‪‬اء‪‬ه‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗُﻞْ‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻘْﺘُﻠُﻮنَ أَﻧﺒِﻴ‪‬ﺎء‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ إِن ﻛُﻨﺘُﻢ ﻣ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -91‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﻳﻬﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺥﺪا ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ‪ ،‬ﭘﺎﺱﺦ دهﻨﺪ آﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻮرات آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺵﺪﻩ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ ﻏﻴﺮ‬

    ‫ﺗﻮرات آﺎﻓﺮ ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن آﺘﺎب ﺣﻖ اﺱﺖ و آﺘﺎب ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ ﺵﻤﺎ در دﻋﻮى اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﻮرات‬

    ‫راﺱﺘﮕﻮﻳﻴﺪ ﭘﺲ ﭼﺮا ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﻣﻰآﺸﺘﻴﺪ؟‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ اﻟﺸﻴ‪‬ﻄﻦُ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ﻋ‪‬ﺬَابِ‬

    ‫اﻟﺴﻌ‪‬ﻴﺮِ)‪ -21‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم )اهﻞ ﺟﺪل و ﻋﻨﺎد( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ از آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺥﺪا ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺟﻮاب دهﻨﺪ ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻘﻰ آﻪ ﭘﺪران‬

    ‫ﺥﻮد را ﺑﺮ ﺁن ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ﭘﻴﺮوى ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ .‬ﺁﻳﺎ هﺮ ﭼﻨﺪ ﺁﻧﺎن را ﺵﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﺁﺗﺶ دوزخ ﺑﺨﻮاﻧﺪ )ﺑﺎز ﭘﻴﺮو ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ( ؟‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻛُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ - 43‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﭼﻮن )ﺗﻮﺱﻂ رﺱﻮل( ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺁﻳﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺵﺨﺺ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮدى اﺱﺖ آﻪ ﻣﻰﺥﻮاهﺪ ﺵﻤﺎ را از ﺁﻧﭽﻪ‬

    ‫ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﻣﻰﭘﺮﺱﺘﻴﺪﻧﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ هﻴﭻ ﻣﺰﻳّﺖ دﻳﮕﺮى ﻧﺪارد‪ .‬و ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁﻧﺶ هﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺥﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ )و ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺥﺪا ﻧﺴﺒﺖ‬

    ‫ﻖ ﺑﺮ )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺱﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺱﺖ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى‬
    ‫ﻣﻰدهﺪ( ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻧﺒﺎﺵﺪ‪ .‬و آﺎﻓﺮان ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﺣ ّ‬

    ‫ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫‪٥٣٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ أُﻣ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -23‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ هﻴﭻ رﺱﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ در هﻴﭻ ﺵﻬﺮ و دﻳﺎرى ﻧﻔﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ ﺙﺮوت و ﻣﺎل ﺁن دﻳﺎر ﺑﻪ رﺱﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ‬

    ‫ﭘﺪران ﺥﻮد را ﺑﺮ ﺁﻳﻴﻦ و ﻋﻘﺎﻳﺪى ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁﻧﻬﺎ اﻝﺒﺘﻪ ﭘﻴﺮوى ﺥﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -24‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁن رﺱﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دﻳﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺵﻤﺎ را هﺪاﻳﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﭘﺎﺱﺦ دادﻧﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺗﻘﺪﻳﺮ( ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺱﺎﻝﺖ ﺁن ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ان ھ ﻪ از ﺘﺎدﮔﺎن ا ﯽ ‪ ،‬ه ﻃ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا‬

    ‫ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -48‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ )رﺱﻮل( ﺣﻖ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﻪ اﻳﻦ رﺱﻮل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺱﻰ ﻣﻌﺠﺰاﺗﻰ )ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و ﻳﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻝﻮاح‬

    ‫ﺗﻮرات( دادﻩ ﻧﺸﺪ؟ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺮدم از اﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻮﺱﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺗﻮرات( ﺱﺤﺮ و‬

    ‫ﺟﺎدوﮔﺮى اﺱﺖ آﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺱﺨﺖ ﺑﻰاﻳﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩاﻳﻢ؟‬

    ‫و دﯾﺎری ﺘﺎ د ه ﺸﺪ ‪ ،‬ا ﻪ اه ﺶ ﺪا ﺪ و ﻦ ﺘﻼ ﺪﺪ ‪:‬‬ ‫ﺎﯿﭘ ﺮی‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺒﻰٍ إِﻻ أَﺧَﺬْﻧَﺎ أَﻫ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﺎ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﺄْﺳﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﻀﺮﱠاء‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻀﺮﱠﻋ‪‬ﻮنَ)‪ -94‬اﻻﻋﺮاف(‬

    ‫‪٥٣١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى ﺑﻪ هﻴﭻ ﺵﻬﺮ و دﻳﺎرى ﻧﻔﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ اهﻠﺶ را ﺑﻪ ﺵﺪاﻳﺪ و ﻣﺤﻦ ﻣﺒﺘﻼ ﺱﺎﺥﺘﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺥﺪا ﺗﻀﺮع و زارى‬

    ‫آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫آ ﯽ از آﯾﺎت ا ﯽ ﯿﺎ ﯾﺪ ‪ ،‬آ ﻧ ﻪ از آن‪،‬روی دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬ر‪‬ﺑﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﻋ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿ‪‬ﻴﻦَ)‪ -4‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫و هﻴﭻ ﺁﻳﺘﻰ از ﺁﻳﺎت اﻝﻬﻰ ﺑﺮ اﻳﻨﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ )از روى ﺟﻬﻞ و ﻋﻨﺎد( از ﺁن روى ﮔﺮداﻧﻴﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮر دﻻ ن‪،‬از ﺿﻼ ﺸﺎ ن راه ﺪا ﯿﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰِ ﻋ‪‬ﻦ ﺿﻠَﻠَﺘ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِن ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻓَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺗﻮ ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ آﻮر )دل و آﺎﻓﺮ( هﺴﺘﻨﺪ ﻧﺘﻮاﻧﻰ از ﺽﻼﻝﺘﺸﺎن ﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺁرى‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺁﻧﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ و‬

    ‫در ﭘﻰ ﺁن اﻳﻤﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﻣﺎ ﺵﻮﻧﺪ ﺗﻮاﻧﻰ )هﺪاﻳﺖ آﻨﻰ و ﺱﺨﻦ ﺥﺪا را( ﺑﻪ ﮔﻮش هﻮﺵﺸﺎن ﺑﺮﺱﺎﻧﻰ‪.‬‬

    ‫ا ﺬا ر د ﻨﺪه ای ﯿﺎ ﺪ‪ ،‬آﻧ ﻪ ﺮ ن آن ﮐﺎ ﺪﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -34‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ رﺱﻮل ﺑﻴﻢ دهﻨﺪﻩاى در دﻳﺎرى ﻧﻔﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺙﺮوﺗﻤﻨﺪان ﻋﻴّﺎش ﺁن دﻳﺎر )ﺑﻪ رﺱﻮﻻن( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺱﺎﻝﺖ‬

    ‫ﺁن ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ أُﻣ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -23‬اﻟﺰﺧﺮف(‬
    ‫‪٥٣٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ هﻴﭻ رﺱﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ در هﻴﭻ ﺵﻬﺮ و دﻳﺎرى ﻧﻔﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ ﺙﺮوت و ﻣﺎل ﺁن دﻳﺎر ﺑﻪ رﺱﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ‬

    ‫ﭘﺪران ﺥﻮد را ﺑﺮ ﺁﻳﻴﻦ و ﻋﻘﺎﻳﺪى ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁﻧﻬﺎ اﻝﺒﺘﻪ ﭘﻴﺮوى ﺥﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -24‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁن رﺱﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دﻳﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺵﻤﺎ را هﺪاﻳﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﭘﺎﺱﺦ دادﻧﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺗﻘﺪﻳﺮ( ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺱﺎﻝﺖ ﺁن ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻮد را ان ﺪا ا ﯽ دا ﻨﺪ‪ ،‬ا ﻣﺎ ﻮن ا ﺬا ر ﻮﺪ ﺸﺎن ا ﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬‬

    ‫ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و )ﻣﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻣﺤﻜﻢﺗﺮﻳﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺥﺪا ﻳﺎد ﻣﻰآﺮدﻧﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺟﺎﻧﺐ ﺥﺪا ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ از هﺮ ﻳﻚ از‬

    ‫اﻣﻢ )ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى زودﺗﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺰى ﺟﺰ ﻣﺨﺎﻝﻔﺖ و ﻧﻔﺮت ﻧﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫ا ﯽ ا ﮑﺎر‪ ،‬ﺮ ﭘﺬ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺥﻮاﺱﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺗﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪﻳﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺵﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺟﺰ ﺑﺮ ﺻﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ هﻼك ﺵﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺥﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺱﻨّﺖ اﻝﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫‪٥٣٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮ را ﺮی ﻮن ﻮ د دا ﻨﺪ ﻘﺎم و ه ای ﺪا رد و ﺬ ب ﯿ ﻮ ﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺗَﻜْﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮنَ)‪ -15‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺵﻤﺎ ﺟﺰ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﺸﺮى هﺴﺘﻴﺪ ﻣﻘﺎم دﻳﮕﺮى ﻧﺪارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺥﺪاى رﺣﻤﺎن ﭼﻴﺰى را ﻓﺮو ﻧﻔﺮﺱﺘﺎدﻩ اﺱﺖ و ﺟﺰ اﻳﻨﻜﻪ‬

    ‫ﺵﻤﺎ ﻣﺮدم دروﻏﮕﻮﻳﻰ هﺴﺘﻴﺪ هﻴﭻ در آﺎر ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻨﺎن ﻮ ﻨﺪ ا د ﺖ از ا ﻤﺎ ﺘﺎن ﺪا رﯾﺪ ‪ ،‬ﺴﺎر ﻮﯾﺪ و ﭘ ﺮا ﺘﺎن را ﺑ ﻢ و ﺬا ب ا ﻢ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺎز ﻣﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ وﺟﻮد ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از اﻳﻦ دﻋﻮى( دﺱﺖ ﺑﺮ ﻧﺪارﻳﺪ اﻝﺒﺘﻪ ﺱﻨﮕﺴﺎرﺗﺎن ﺥﻮاهﻴﻢ آﺮد و از ﻣﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﺵﻤﺎ رﻧﺞ و ﺵﻜﻨﺠﻪ ﺱﺨﺖ ﺥﻮاهﺪ رﺱﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا اﻗْﺘُﻠُﻮا أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﺤ‪‬ﻴ‪‬ﻮا ﻧ‪‬ﺴﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ إِﻻ ﻓﻰ‬

    ‫ﺿﻠَﻞٍ)‪-25‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ او از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪ )ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﺮوﻳﺪ ﭘﺴﺮان ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺱﻰ‬

    ‫اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﺑﻜﺸﻴﺪ و زﻧﺎﻧﺸﺎن را زﻧﺪﻩ ﮔﺬارﻳﺪ )ﺗﺎ ﺽﻌﻴﻒ و ﻧﺎﺑﻮد ﺵﻮﻧﺪ‪ .‬و ﻣﺎ ﺑﺎﻝﻌﻜﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﻮى آﺮدﻳﻢ( ﺁرى ﻣﻜﺮ و ﺗﺪﺑﻴﺮ آﺎﻓﺮان ﺟﺰ در‬

    ‫ﺽﻼﻝﺖ )و ﺥﺴﺮاﻧﺸﺎن( ﺑﻪ آﺎر ﻧﻴﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﻘﺎ ﻞ ﮐﻠ ﻪ ﻮ ﯿﺪ‪ ،‬ا ﺘ ﺒﺎ ر ورزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻻ إِﻟَﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮُونَ)‪ -35‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫ﻻ اﻝﻠّﻪ )آﻠﻤﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ( ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺵﺪ )از ﻗﺒﻮل ﺁن( ﺱﺮآﺸﻰ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ آﻪ ﭼﻮن ﻻ اﻝﻪ ا ّ‬

    ‫‪٥٣٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫از ﺒﺎء ﻢ ا اض ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻧَﺒ‪‬ﺆٌا ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢ‪ -67)‬ص(‬

    ‫ﺑﮕﻮ ﺁن )ﺣﻜﺎﻳﺖ آﻪ از ﻗﻴﺎﻣﺖ و اهﻞ ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﺁوردم( ﺥﺒﺮ ﺑﺰرگ ﻋﺎﻝﻢ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿﻮنَ)‪ -68‬ص(‬

    ‫)و درﻳﻐﺎ آﻪ( ﺵﻤﺎ از ﺵﻨﻴﺪن ﺁن ﺥﺒﺮ ﺑﺰرگ اﻋﺮاض ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫آ ن آﯾﺎت ا ﯽ ﺠﺎ د ﻨﺪ‪ ،‬ﺗ ﺮ و ﻮت ﺰی دل ﺪا رﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﺳﻠْﻄﻦٍ أَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬إِن ﻓﻰ ﺻﺪ‪‬ورِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺒﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻐ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻓَﺎﺳﺘَﻌ‪‬ﺬْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬‬

    ‫اﻟﺴﻤ‪‬ﻴﻊ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -56‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ در ﺁﻳﺎت ﺥﺪا ﺑﻰهﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﺑﺮهﺎن آﻪ ﺁﻧﺎن را ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺵﺪ راﻩ اﻧﻜﺎر و ﺟﺪل ﭘﻴﻤﺎﻳﻨﺪ ﺟﺰ ﺗﻜﺒﺮ و ﻧﺨﻮت )و ﻗﺼﺪ رﻳﺎﺱﺖ( ﭼﻴﺰى‬

    ‫در دل ﻧﺪارﻧﺪ آﻪ ﺑﻪ ﺁرزوى دل هﻢ ﺁﺥﺮ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ رﺱﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻮ )از ﺵﺮ و ﻓﺘﻨﻪ ﺁﻧﻬﺎ( ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺥﺪا ﺑﺮ‪ ،‬آﻪ ﺥﺪا ﺵﻨﻮا و ﺑﻴﻨﺎﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ا ﺮ دم ﻮم ﯿﺎ ﺖ ‪،‬ا ﻤﺎ ن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔَ ﻻَﺗ‪‬ﻴ‪‬ﺔٌ ﻻ ر‪‬ﻳ‪‬ﺐ ﻓ‪‬ﻴﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -59‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﺱﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻰهﻴﭻ ﺵﻚ ﻣﻰﺁﻳﺪ و ﻝﻴﻜﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم )ﺗﺎ ﺱﺎﻋﺖ ﻣﺮگ ﺑﻪ ﺁن( اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‬

    ‫زﻣﺎن ﻮر‪،‬ﻋﻠﻢ دم ‪ ،‬ﺠﺎب ا ﻤﺎ ﺸﺎ ن ﻮا ﺪ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٥٣٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ و‪ ‬ﺣ‪‬ﺎقَ ﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -83‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ رﺱﻮﻻﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻝّﻪ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺱﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان( ﺑﻪ داﻧﺶ و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺥﻮد ﺵﺎد و ﻣﻐﺮور‬

    ‫ﺵﺪﻧﺪ و وﻋﺪﻩ ﻋﺬاﺑﻰ آﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ هﻤﻪ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‬

    ‫و ر ﻤﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﺆ ﻨﺎن ادﯾﺎن ﺬ ﻪ ‪ ،‬ﻮر ﺪﯾﺪ‪ ،‬ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺥﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺟﺎﻧﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻝﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺗﻌﺪى و‬

    ‫ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺥﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻝﻄﻒ( ﺥﺪا ﺱﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ( اﻝﺒﺘﻪ‬

    ‫ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺱﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺵﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﺵﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﺱﺨﺖ در ﺵﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﭼ ا ر ﻮل ا ﯽ ﺟﺎ ﮕﺎه و ه ای ﺪا رد و ﻮ ن ﯾﮏ ا ﺴﺎن ﻇﺎ ﺪه ا ﺖ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺳﻮِر‪‬ةٌ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻫ‪‬ﺐٍ أَو‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔُ ﻣ‪‬ﻘْﺘﺮِﻧ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و اﮔﺮ ﻣﻮﺱﻰ رﺱﻮل ﺥﺪاﺱﺖ( ﭼﺮا )او را دﺱﺘﮕﺎهﻰ ﻧﻴﺴﺖ و( ﻃﻮق زرﻳﻦ ﺑﺮ دﺱﺖ ﻧﺪارد ﻳﺎ ﭼﺮا ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﺁﺱﻤﺎن هﻤﺮاﻩ او ﻧﻴﺎﻣﺪﻩاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ر ﻮل ا ﯽ را د ﻮ ا ای ﻮا ﻨﺪ او آ ﻮ ﻪ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮ‪‬ا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻠﱠﻢ‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -14‬اﻟﺪﺧﺎن(‬

    ‫ﭘﺲ )از ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﺁﻳﺎت( ﺑﺎز از او اﻋﺮاض آﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺵﺨﺺ دﻳﻮاﻧﻪاى اﺱﺖ آﻪ )ﻣﺮدم ﻗﺮﺁن را( ﺑﻪ او ﺁﻣﻮﺥﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٣٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫و‪ ‬ﻓﻰ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ إِذْ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﻪ‪ ‬إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ﺑِﺴﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -38‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ در )رﺱﺎﻝﺖ( ﻣﻮﺱﻰ )ﺁﻳﺖ ﻋﺒﺮت اﺱﺖ( آﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺱﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎﻧﺶ ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺘَﻮ‪‬ﻟﻰ ﺑِﺮُﻛْﻨ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎلَ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪-39‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻪ ﻏﺮور ﻣﻠﻚ و ﻗﺪرت )از ﻃﺎﻋﺖ ﺣﻖ( ﺱﺮآﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻮﺱﻰ ﺱﺎﺣﺮ ﻳﺎ دﻳﻮاﻧﻪ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَﺗﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺳﺎﺣ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -52‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫هﻤﭽﻨﺎن )آﻪ ﺗﻮ را اى رﺱﻮل ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( هﻴﭻ رﺱﻮﻝﻰ ﺑﺮ اﻣﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ )او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻩ و( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺱﺎﺣﺮ ﻳﺎ دﻳﻮاﻧﻪ‬

    ‫اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ر ﺮ ﻦ ه ا ﯽ آﯾﺎت ﻨﺎت ا و ﺖ ‪،‬ﮐﺎ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻳﺎت ﺥﺪاﺱﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺗﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺥﺪا و ﺁﻳﺎت روﺵﻦ او دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﺮهﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫ﻮن آﯾﺎ ت ا ﯽ ﻮا ﺪه ﻮد ا ﺘ ﺒﺎر ﻮد ا ﺮار ورزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁﻳﺎت ﺥﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﻣﻰﺵﻮد ﺵﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺗﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺻﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁﻳﺎت را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﺱﺖ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ‬

    ‫آﺴﺎﻧﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫‪٥٣٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ا ا ﻦ د ﻦ ﺮی ا ﺖ‪ ،‬ﭼ ا دم ﻋﺎ د ی ا ﻤﺎ ن ا و‪ ،‬از ﻣﺎ ﺖ ﻪ اﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ﺧَﻴﺮاً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺒ‪‬ﻘُﻮﻧَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِذْ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺴﻴ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻓْﻚ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﻢ‪-11)‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﮔﺮ دﻳﻦ اﺱﻼم ﺑﻬﺘﺮ )از ﺑﺖﭘﺮﺱﺘﻰ( ﺑﻮد ﻣﺮدم )ﻓﻘﻴﺮ زﺑﻮﻧﻰ( از ﻣﺎ در اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﺱﺒﻘﺖ ﻧﻤﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬و ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺮﺁن هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﻰﺵﻮﻧﺪ ﺥﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب دروﻏﻰ از ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﭘ ﺮوی از ا ﺴﺎ ﯽ ﻮن ﻮد ﻣﺎ ‪ ،‬ا ﯽ و ﻮن ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ و‪‬ﺣ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ إِذاً ﻟﱠﻔ‪‬ﻰ ﺿﻠَﻞٍ و‪ ‬ﺳﻌ‪‬ﺮٍ)‪ -24‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺱﺰد آﻪ ﻣﺎ ﻳﻚ ﺑﺸﺮى از ﺟﻨﺲ ﺥﻮدﻣﺎن را ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﻢ؟در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ و ﺟﻨﻮن ﺱﺨﺖ در اﻓﺘﺎدﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ھ ﻪ ﻣﺎ ﻂ ا و و ﯽ ﺮ ﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫أَ ء‪‬ﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻛَﺬﱠاب‪ ‬أَﺷ‪‬ﺮٌ)‪ -25‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ او وﺣﻰ رﺱﻴﺪ؟! )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ او ﻣﺮد دروﻏﮕﻮى ﺑﻰﺑﺎك و ﺥﻮدﭘﺴﻨﺪى اﺱﺖ‬

    ‫ا ﺮ آ ﮫﺎ ﻮی ﻖ و ﺪ ﮐﺎری ﺘﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻧﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺥﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‬

    ‫و ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٣٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺱﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺱﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ( او‬

    ‫رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدﻳﻢ و ﻝﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺥﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺽﺎ و ﺥﺸﻨﻮدى ﺥﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺵﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺵﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و اﺟﺮﺵﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻝﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺸﺎرات ﻮر ﻌﺪ را ﻮن ا ر ﺪ ‪،‬ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺱﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻧﺎ رﺱﻮل ﺥﺪا ﺑﻪ ﺱﻮى ﺵﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ آﺘﺎب ﺗﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ اﺱﺖ‬

    ‫ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻧﻴﺰ )ﺵﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺱﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻧﺎﻣﺶ )در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺣﻤﺪ اﺱﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺁن رﺱﻮل ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺱﻮى ﺥﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺱﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺱﺖ‬

    ‫اراده ده اﺪ ﻮر ﺪا را ﺘﺎر ﺑﺎ ﻞ‪ ،‬ﺧﺎ ﻮش ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ُرِﻳﺪ‪‬ونَ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻄﻔ‪‬ﺌُﻮا ﻧُﻮر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﺄَﻓْﻮ‪‬ﻫ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧُﻮرِه‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺮِه‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -8‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﻰﺥﻮاهﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻮر ﺥﺪا را ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ )و ﻃﻌﻦ و ﻣﺴﺨﺮﻩ( ﺥﺎﻣﻮش آﻨﻨﺪ و اﻝﺒﺘﻪ ﺥﺪا ﻧﻮر ﺥﻮد را هﺮ ﭼﻨﺪ آﺎﻓﺮان ﺥﻮش ﻧﺪارﻧﺪ‬

    ‫آﺎﻣﻞ و ﻣﺤﻔﻮظ ﺥﻮاهﺪ داﺵﺖ‪.‬‬

    ‫‪٥٣٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺳﻨﺖ ﻻ ﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ دراﻧﻜﺎر‬ ‫اﻧﻜﺎر و ﻣﻨﻜﺮﻳﻦ‬

    ‫ﻮر ﺪﯾﺪ‪ ،‬ﺆ ﻨﺎن ﻮر ﻞ‪ ،‬ﻂ ﻮد را دو ﺘﺪا ران ﯽ ا ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺎد‪‬وا إِن ز‪‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻜُﻢ‪ ‬أَو‪‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺘَﻤ‪‬ﻨﱠﻮ‪‬ا اﻟﻤﻮ‪‬ت إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اى ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻳﻬﻮد‪ ،‬اﮔﺮ ﭘﻨﺪارﻳﺪ آﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ دوﺱﺘﺪاران ﺥﺪاﻳﻴﺪ ﻧﻪ ﻣﺮدم دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻤﻨّﺎى ﻣﺮگ آﻨﻴﺪ اﮔﺮ راﺱﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺪ ﮐﺎران ا ﻞ ا ﻤﺎن ﯽ ﻨﺪ ﺪ و ﺑﺎره آ ن ‪،‬ﺑﺎ ھﻢ ﺢ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺥﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪ -30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺵﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺱﺘﻬﺰا ﻣﻰﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺱﻮى آﺴﺎن ﺥﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺱﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻧﻜﻮهﺶ ﻧﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺗﻔﺮﻳﺢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدﻳﺪﻧﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮ ا ﻨﺪ ﯿﺪ و ﻣ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜ‪‬ﻴﺪ‪‬ونَ ﻛَﻴ‪‬ﺪاً)‪ -15‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫دﺵﻤﻨﺎن اﺱﻼم هﺮ ﭼﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آﻴﺪ و ﻣﻜﺮ )ﺑﺮ ﻣﺤﻮ اﺱﻼم( ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٤٠‬‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ - 5‬اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫صفحه‬
    ‫‪٥٤١‬‬ ‫‪ ١ – ٥‬تکرارانکار و کفر در گذشته و حال‬
    ‫‪٥٦٦‬‬ ‫‪ ٢ – ٥‬اعراض و مقابله با آيات الھی در طول زمان‬
    ‫‪٥٨١‬‬ ‫‪ ٣ – ٥‬نحوه مواجھه با پيامبران وپيام الھی آنان از گذشته تا حال‬
    ‫‪٦١٣‬‬ ‫‪ ٤ – ٥‬شواھد از زمان ظھور حضرت محمد)ص(‬
    ‫‪٦٢٤‬‬ ‫‪ ٥ – ٥‬کالم الھی خطاب به مؤمنين اديان گذشته‬
    ‫‪ ‬‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﺮان ﻮم ‪ :‬ﭘ ﺮوان ﺘﺎدﮔﺎن ا ﯽ‪ ،‬دﻣﺎن ﭘ ﺖ و ﯽ ﻘﺪا رﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻤ‪‬ﻸُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَات إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﺜْﻠَﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَات اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻚ إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَر‪‬اذ‪‬ﻟُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﺎد‪‬ى اﻟﺮﱠأْىِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَى‬

    ‫ﻟَﻜُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻀﻞِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﻈﻨﱡﻜُﻢ‪ ‬ﻛَﺬ‪‬ﺑِﻴﻦَ)‪ -27‬ﻫﻮد(‬

    ‫ﺳﺮان آﺎﻓﺮان ﻗﻮﻣﺶ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺗﻮ را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮد ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﻰداﻧﻴﻢ و در ﺑﺎدى ﻧﻈﺮ‪ ،‬ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﻴﺮو ﺗﻮاﻧﺪ اﺵﺨﺎﺻﻰ ﭘﺴﺖ و‬

    ‫ﺑﻰﻗﺪر ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺎ هﻴﭻﮔﻮﻧﻪ ﻣﺰیﺘﻰ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺵﻤﺎ را دروﻏﮕﻮ ﻣﻰﭘﻨﺪاریﻢ‪.‬‬

    ‫ﭼ ا ای ﻣﺎ آ ﯽ از ﻖ ﯽ آورد ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻨَﺎ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻪ‪ ‬أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﺗَﺄْﺗﻬِﻢ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔُ ﻣ‪‬ﺎ ﻓﻰ اﻟﺼﺤ‪‬ﻒ‪ ‬اﻷُوﻟﻰ)‪ -133‬ﻃﻪ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا )ﻣﺤﻤﺪ( ﺁیﺖ و دﻝﻴﻠﻰ روﺵﻦ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى ﻣﺎ ﻧﻤﻰﺁورد؟ﺁیﺎ ﺁیﺎت ﺑﻴّﻨﻪ آﺘﺐ ﭘﻴﺸﻴﻦ )ﭼﻮن ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و‬

    ‫ﺻﺤﻒ آﻪ در هﻤﻪ ذآﺮ اوﺻﺎف ﻧﺒﻮت هﺴﺖ( ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪ؟‬

    ‫ده و ﯽ را ﻞ رﺳﺎ ﯿﺪ؟‬ ‫آﯾﺎ ر ﻮ ﯽ ﺧﻼف ﻮای ﺲ ﻤﺎ ا و ا ی آرد ‪ ،‬دن ازی و ﺮ ﭘ ﯽ ﯿﺪ و و ﯽ را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﺑِﺎﻟﺮﱡﺳﻞِ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦَ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﻪ‪ ‬ﺑِﺮُوح اﻟْﻘُﺪ‪‬سِ أَ ﻓَﻜﻠﱠﻤ‪‬ﺎ‬

    ‫ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛُﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮلُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻻ ﺗﻬ‪‬ﻮ‪‬ى أَﻧﻔُﺴﻜُﻢ‪ ‬اﺳﺘَﻜْﺒﺮْﺗُﻢ‪ ‬ﻓَﻔَﺮِﻳﻘﺎً ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻓَﺮِﻳﻘﺎً ﺗَﻘْﺘُﻠُﻮنَ)‪ -87‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ آﺘﺎب ﺗﻮرات ﻋﻄﺎ آﺮدیﻢ و از ﭘﻰ او ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ و ﻋﻴﺴﻰ ﭘﺴﺮ ﻣﺮیﻢ را ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻝّﻪ روﺵﻦ‪ ،‬ﺡﺠﺘﻬﺎ دادیﻢ‬

    ‫و او را ﺑﻪ واﺳﻄﻪ روح اﻝﻘﺪس ﺗﻮاﻧﺎیﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪیﻢ‪ .‬ﺁیﺎ هﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى آﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا اواﻣﺮى ﺑﺮ ﺧﻼف هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺵﻤﺎ ﺁرد ﮔﺮدﻧﻔﺮازى و‬

    ‫ﺳﺮﭘﻴﭽﻰ ﻧﻤﻮدﻩ و )از راﻩ ﺡﺴﺪ( ﮔﺮوهﻰ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻩ و ﺟﻤﻌﻰ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻰرﺳﺎﻧﻴﺪ؟!‬

    ‫ا ﻦ د ﻮی ﺻﺎدق‬ ‫ﻮن ﻪ ﻮد ر ﻮل ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد ا ﻤﺎن آورﯾﺪ ﻮ ﻨﺪ ﻣﺎ ﮫﺎ آ ﻪ ﺬ ﻪ زل ﺪه ا ﻤﺎن آور ﻢ ا‬ ‫•‬

    ‫‪٥٤١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫َ إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻧُﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﻤ‪‬ﺎ و‪‬ر‪‬اء‪‬ه‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗُﻞْ‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻘْﺘُﻠُﻮنَ أَﻧﺒِﻴ‪‬ﺎء‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ إِن ﻛُﻨﺘُﻢ ﻣ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -91‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ یﻬﻮد ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ایﻤﺎن ﺁریﺪ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺦ دهﻨﺪ آﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻮرات آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺵﺪﻩ ایﻤﺎن ﺁوریﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ ﻏﻴﺮ‬

    ‫ﺗﻮرات آﺎﻓﺮ ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن آﺘﺎب ﺡﻖ اﺳﺖ و آﺘﺎب ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﺼﺪیﻖ ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ ﺵﻤﺎ در دﻋﻮى ایﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﻮرات‬

    ‫راﺳﺘﮕﻮیﻴﺪ ﭘﺲ ﭼﺮا ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﻣﻰآﺸﺘﻴﺪ؟‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ أُﻣ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -23‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ در هﻴﭻ ﺵﻬﺮ و دیﺎرى ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدیﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ ﺛﺮوت و ﻣﺎل ﺁن دیﺎر ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ‬

    ‫ﭘﺪران ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁیﻴﻦ و ﻋﻘﺎیﺪى یﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁﻧﻬﺎ اﻝﺒﺘﻪ ﭘﻴﺮوى ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻮن ﻮ ﻨﺪ از آ ﻪ ﺪا وﺪ زل ﻮده ﺖ ﯿﺪ‪ ،‬ﭘﺎ ﺦ د ﻨﺪ ﻣﺎ ﺣﺎل ﭘ ﺮو ﺶ ﭘﺪران ﻮد ﻮا ﻢ ﻣﺎﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻟْﻔَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً و‪ ‬ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -170‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﭼﻮن آﻔﺎر را ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ﭘﻴﺮوى از ﺵﺮیﻌﺖ و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺦ دهﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ ﭘﻴﺮو آﻴﺶ ﭘﺪران ﺧﻮد ﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﺁیﺎ ﺑﺎیﺴﺖ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎﺑﻊ ﭘﺪران ﺑﺎﺵﻨﺪ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺁن ﭘﺪران ﺑﻰﻋﻘﻞ و ﻧﺎدان ﺑﻮدﻩ و هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺡﻖ و راﺳﺘﻰ راﻩ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺵﻨﺪ؟‬

    ‫ﭘﺎ ﺦ د ﻮت ﻖ ﻮ ﻨﺪ‪ ،‬ﮫﺎ از ﻖ ﭘﺪران ﻮد ﭘ ﺮوی ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٥٤٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ اﻟﺸﻴ‪‬ﻄﻦُ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ﻋ‪‬ﺬَابِ‬

    ‫اﻟﺴﻌ‪‬ﻴﺮِ)‪ -21‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ایﻦ ﻣﺮدم )اهﻞ ﺟﺪل و ﻋﻨﺎد( ﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ﺑﻴﺎیﻴﺪ از آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺟﻮاب دهﻨﺪ ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮیﻘﻰ آﻪ ﭘﺪران‬

    ‫ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁن یﺎﻓﺘﻪایﻢ ﭘﻴﺮوى ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ .‬ﺁیﺎ هﺮ ﭼﻨﺪ ﺁﻧﺎن را ﺵﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﺁﺗﺶ دوزخ ﺑﺨﻮاﻧﺪ )ﺑﺎز ﭘﻴﺮو ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ( ؟‬

    ‫ﯽ آﻧ ﻪ ﺧ ﻞ د ﻦ ﭘﺪرا ﺸﺎن ا ﺪا زد ‪ ،‬آن ﯽ ‪:‬‬ ‫ﮐﻼم ﺘﺎده ا ﯽ را ﺬب ﻮا ﻨﺪ و دا ﻨﺪ و‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻛُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى ‪‬و ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -43‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﭼﻮن )ﺗﻮﺳﻂ رﺳﻮل( ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺁیﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮیﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﺵﺨﺺ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮدى اﺳﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاهﺪ ﺵﻤﺎ را از ﺁﻧﭽﻪ‬

    ‫ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﻣﻰﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻧﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ هﻴﭻ ﻣﺰیّﺖ دیﮕﺮى ﻧﺪارد‪ .‬و ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﻗﺮﺁﻧﺶ هﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ )و ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ‬

    ‫ﻖ ﺑﺮ )هﺪایﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺳﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى‬
    ‫ﻣﻰدهﺪ( ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى ﻧﺒﺎﺵﺪ‪ .‬و آﺎﻓﺮان ﭼﻮن ﺁیﺎت ﺡ ّ‬

    ‫ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻨﺎن از ﺮﮐﺎن و ﻘﺪا ن ادﯾﺎن ﺬ ﻪ ‪،‬ز ﻢ زﺑﺎن ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟَﺘُﺒ‪‬ﻠَﻮ‪‬نﱠ ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﻮ‪‬ﻟ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﻔُﺴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﺘَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻦﱠ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺷﺮَﻛُﻮا أَذًى ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً و‪ ‬إِن‬

    ‫ﺗَﺼﺒﺮُوا و‪ ‬ﺗَﺘﱠﻘُﻮا ﻓَﺈِنﱠ ذَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﺰْمِ اﻷُﻣ‪‬ﻮرِ)‪ -186‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣﺤﻘﻘًﺎ ﺵﻤﺎ را در ﻣﺎل و ﺟﺎن ﺁزﻣﺎیﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ آﺮد و از ﺁﻧﻬﺎ آﻪ ﭘﻴﺶ از ﺵﻤﺎ آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ دادﻩ ﺵﺪ و از ﻣﺸﺮآﺎن زﺧﻢ زﺑﺎن‬

    ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮاهﻴﺪ ﺵﻨﻴﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺻﺒﺮ ﭘﻴﺸﻪ آﺮدﻩ و ﭘﺮهﻴﺰآﺎر ﺵﻮیﺪ )اﻝﺒﺘﻪ ﻇﻔﺮ یﺎﺑﻴﺪ( آﻪ ﺛﺒﺎت و ﺗﻘﻮا ﺳﺒﺐ ﻗﻮت ارادﻩ در آﺎرهﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻨﺪ ﮔﺎن ﮐﻼم ا ﯽ زﻣﺎن ‪ ،‬ﻮن ﯾ ﺪﯾ ر ﺘﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﺗﺬ‬ ‫•‬

    ‫‪٥٤٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢب ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬اﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -184‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ )ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﺒﺎش آﻪ( ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ هﻢ آﻪ ﻣﻌﺠﺰات و زﺑﻮرهﺎ و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ روﺵﻦ ﺁوردﻧﺪ ﻧﻴﺰ‬

    ‫ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻨﺎن‪ ،‬ﮫﺪ و ﺜﺎق ا ﯽ را ﯽ ﺷ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﻧَﺼﺮَى أَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻴﺜَﻘَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻨَﺴﻮا ﺣ‪‬ﻈ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ذُﻛﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻏْﺮَﻳ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬او‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ و‪‬‬

    ‫ﺳﻮ‪‬ف ﻳ‪‬ﻨَﺒ‪‬ﺌُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﺼﻨَﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -14‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و از ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ آﻴﺶ ﻋﻴﺴﻰ هﺴﺘﻴﻢ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺮو آﺘﺎب و رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﺎﺵﻨﺪ( ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ از ﺁﻧﭽﻪ )در اﻧﺠﻴﻞ( ﭘﻨﺪ دادﻩ ﺵﺪﻧﺪ‬

    ‫ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺰرﮔﻰ را از دﺳﺖ دادﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻋﻤﻠﺸﺎن( ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ و دﺵﻤﻨﻰ را ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ اﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ زودى ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ‬

    ‫)ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑ ِﺪ( ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻨﺎن ادﯾﺎن ﻞ‪ ،‬ﻮد را زﯾﺎ ن ا ﺪا ﻪ ‪،‬ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﻓُﻮﻧَﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﻓُﻮنَ أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺧَﺴ‪‬ﺮُوا أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -20‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﻣﺎ آﺘﺎب ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ‪ ،‬او را )یﻌﻨﻰ ﻣﺤﻤّﺪ ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ را( ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﻣﻰﺵﻨﺎﺳﻨﺪ‪ .‬ﺁﻧﺎن آﻪ ﺧﻮد‬

    ‫را ﺑﻪ زیﺎن اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ )ﺑﻪ او( ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺬ ‪ A‬ﮕﺎن ﺰ‪ ،‬ﺎﯿﭘ ﺮان ﻮد را ﺖ ا ا ء ده اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬اﺳﺘﻬ‪‬ﺰِئَ ﺑِﺮُﺳﻞٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓَﺤ‪‬ﺎقَ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺳﺨ‪‬ﺮُوا ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -10‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ هﻢ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﻮد را ﺳﺨﺖ اﺳﺘﻬﺰاء آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﺎن را آﻴﻔﺮ ایﻦ ﻋﻤﻞ داﻣﻨﮕﻴﺮ ﺵﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٤٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -11‬اﻟﺤﺠﺮ(‬

    ‫و هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﺑﺮ ﺁن ﻣﺮدم ﻧﻤﻰﺁﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﻬﺰاى او ﻣﻰﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَةً ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -30‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫واى ﺑﺮ ﺡﺎل ایﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن )ﮔﻤﺮاﻩ ﻝﺠﻮج( آﻪ هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﺑﺮاى هﺪایﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ او را ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺒﻰٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -7‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺮ ﻣﺮدم هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﻧﻤﻰﺁﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ او را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ )و اﻧﻜﺎر( ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِذَا ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -47‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﭼﻮن ﺁیﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁورد ﺁن را ﻣﺴﺨﺮﻩ آﺮدﻩ و ﺑﺮ او ﺧﻨﺪیﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪ -9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و ﭼﻮن از ﺁیﺎت ﻣﺎ ﭼﻴﺰى ﺑﺪاﻧﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب ذﻝّﺖ و ﺧﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬اﺳﺘﻬ‪‬ﺰِئَ ﺑِﺮُﺳﻞٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓَﺤ‪‬ﺎقَ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺳﺨ‪‬ﺮُوا ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -10‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ هﻢ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﻮد را ﺳﺨﺖ اﺳﺘﻬﺰاء آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﺎن را آﻴﻔﺮ ایﻦ ﻋﻤﻞ داﻣﻨﮕﻴﺮ ﺵﺪ‪.‬‬
    ‫‪٥٤٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﮕﺎ ه د ﻞ ر ﻮل ﻖ را د ﻮی ﻮد ﭙﺬ ﻪ ‪ ،‬ﺣﺎ ﺮ ﯽ ﻮﺪ از ا دات ﺒ ﯽ ﻮدد ﺖ دارﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﻮد‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟِﺌْﺘَﻨَﺎ ﺑِﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔٍ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﺑِﺘَﺎرِﻛﻰ ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻟ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻚ ﺑِﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -53‬ﻫﻮد(‬

    ‫ﻗﻮم هﻮد وى را ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ آﻪ اى هﻮد‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺮاى ﻣﺎ دﻝﻴﻠﻰ )روﺵﻦ ﺑﺮ دﻋﻮى رﺳﺎﻝﺖ ﺧﻮد( ﻧﻴﺎوردى و ﻣﺎ هﺮﮔﺰ از ﺧﺪایﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ‬

    ‫ﻣﺠﺮد ﺡﺮف ﺗﻮ دﺳﺖ ﻧﻤﻰآﺸﻴﻢ و ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺗﻮ ایﻤﺎن ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﺁورد‪.‬‬

    ‫ﻮد‪ ،‬ﯽ ‪:‬‬ ‫ﻮ ﻨﺪ ﻣﺎ ﯽ ﻤﺎ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻤ‪‬ﻸُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَات إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﺜْﻠَﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَات اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻚ إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَر‪‬اذ‪‬ﻟُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﺎد‪‬ى اﻟﺮﱠأْىِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَى‬

    ‫ﻟَﻜُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻀﻞِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﻈﻨﱡﻜُﻢ‪ ‬ﻛَﺬ‪‬ﺑِﻴﻦَ)‪-27‬ﻫﻮد(‬

    ‫ﺳﺮان آﺎﻓﺮان ﻗﻮﻣﺶ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺗﻮ را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮد ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﻰداﻧﻴﻢ و در ﺑﺎدى ﻧﻈﺮ‪ ،‬ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﻴﺮو ﺗﻮاﻧﺪ اﺵﺨﺎﺻﻰ ﭘﺴﺖ و‬

    ‫ﺑﻰﻗﺪر ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺎ هﻴﭻﮔﻮﻧﻪ ﻣﺰیﺘﻰ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺵﻤﺎ را دروﻏﮕﻮ ﻣﻰﭘﻨﺪاریﻢ‪.‬‬

    ‫آ ای از آﯾﺎت ا ﯽ ﯿﺎﯾﺪ آﻧ ﻪ از آن روی دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬ر‪‬ﺑﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﻋ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿ‪‬ﻴﻦَ)‪ -4‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫و هﻴﭻ ﺁیﺘﻰ از ﺁیﺎت اﻝﻬﻰ ﺑﺮ ایﻨﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ )از روى ﺟﻬﻞ و ﻋﻨﺎد( از ﺁن روى ﮔﺮداﻧﻴﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻤﺎ ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ﺑﺎ و ﻮ د ﯾ ﻪ ﺑﺎ آﯾﺎت ﻨﺎ ت ﻇﺎ ﻮ ﺪ‪ ،‬از ف آ ن ﺗ ﺬ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢب ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬اﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -184‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫‪٥٤٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ )ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﺒﺎش آﻪ( ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ هﻢ آﻪ ﻣﻌﺠﺰات و زﺑﻮرهﺎ و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ روﺵﻦ ﺁوردﻧﺪ ﻧﻴﺰ‬

    ‫ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ ذُو اﻷَو‪‬ﺗَﺎد‪ -12)‬ص(‬

    ‫ﭘﻴﺶ از ایﻦ ﻣﺸﺮآﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﺎیﻔﻪ ﻋﺎد )ﻗﻮم هﻮد( و ﻓﺮﻋﻮن )و ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن( ﺻﺎﺡﺐ ﻗﺪرت ﻧﻴﺰ ﺗﻜﺬیﺐ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﺪا( آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬اﻷَﺣ‪‬ﺰَاب ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻛﻞﱡ أُﻣ‪‬ﺔِ ﺑِﺮَﺳﻮﻟﻬِﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺄْﺧُﺬُوه‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ‬

    ‫ﻓَﺄَﺧَﺬْﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -5‬ص(‬

    ‫)اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ ﻏﻢ ﻣﺪار آﻪ( ﭘﻴﺶ از ایﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﻮایﻒ ﺑﻌﺪ از ﻧﻮح ﻧﻴﺰ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان را( ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ و هﺮ‬

    ‫اﻣﺘﻰ هﻤّﺖ ﮔﻤﺎﺵﺖ آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را دﺳﺘﮕﻴﺮ )و هﻼك( ﮔﺮداﻧﺪ و ﺟﺪل و ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺮهﺎن ﺡﻖ را ﭘﺎیﻤﺎل ﺳﺎزد‪ ،‬ﻣﻦ هﻢ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ را )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﻔﺮ( ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺳﺨﺖ آﺮدم!‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ -12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭼﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ( و ﻗﻮم ﺛﻤﻮد هﻢ ﺗﻜﺬیﺐ رﺳﻮﻻن آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از ایﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و اﺻﺤﺎب ر ّ‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪ -13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻝﻮط‪.‬‬

    ‫‪٥٤٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪ -14)‬ق(‬

    ‫و اﺻﺤﺎب ایﻜﻪ )اﻣﺖ ﺵﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺗﺒّﻊ )ﭘﺎدﺵﺎﻩ یﻤﻦ( هﻤﻪ رﺳﻮﻻن ﺡﻖ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ ﺗﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺡﺘﻢ و واﺟﺐ‬

    ‫ﮔﺮدیﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻓﻰ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ إِذْ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﻪ‪ ‬إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ﺑِﺴﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -38‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ در )رﺳﺎﻝﺖ( ﻣﻮﺳﻰ )ﺁیﺖ ﻋﺒﺮت اﺳﺖ( آﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎﻧﺶ ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺘَﻮ‪‬ﻟﻰ ﺑِﺮُﻛْﻨ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎلَ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -39‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻪ ﻏﺮور ﻣﻠﻚ و ﻗﺪرت )از ﻃﺎﻋﺖ ﺡﻖ( ﺳﺮآﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻮﺳﻰ ﺳﺎﺡﺮ یﺎ دیﻮاﻧﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَﺗﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺳﺎﺣ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -52‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫هﻤﭽﻨﺎن )آﻪ ﺗﻮ را اى رﺳﻮل ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ( هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﺑﺮ اﻣﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ )او را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻩ و( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺳﺎﺡﺮ یﺎ دیﻮاﻧﻪ‬

    ‫اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ ‬ﺑِﺎﻟﻨﱡﺬُرِ)‪ -23‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﻗﻮم ﺛﻤﻮد هﻢ ﺁیﺎت ﺡﻖ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٤٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ و‪‬ﺣ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ إِذاً ﻟﱠﻔ‪‬ﻰ ﺿﻠَﻞٍ و‪ ‬ﺳﻌ‪‬ﺮٍ)‪ -24‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁیﺎ ﺳﺰد آﻪ ﻣﺎ یﻚ ﺑﺸﺮى از ﺟﻨﺲ ﺧﻮدﻣﺎن را ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﻢ؟در ایﻦ ﺻﻮرت ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ و ﺟﻨﻮن ﺳﺨﺖ در اﻓﺘﺎدﻩایﻢ‪.‬‬

    ‫أَ ء‪‬ﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻛَﺬﱠاب‪ ‬أَﺷ‪‬ﺮٌ)‪ -25‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ او وﺡﻰ رﺳﻴﺪ؟! )ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ او ﻣﺮد دروﻏﮕﻮى ﺑﻰﺑﺎك و ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪى اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ء‪‬الَ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ اﻟﻨﱡﺬُر‪ -41)‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﺑﺮ ارﺵﺎد ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن هﻢ رﺳﻮل و ﺁیﺎت اﻝﻬﻰ ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛﻠﱢﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺄَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺧْﺬَ ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٍ ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬رٍ)‪ -42‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ هﻤﻪ ﺁیﺎت ﻣﺎ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻗﺘﺪار ﺧﻮد از ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﻣﺆاﺧﺬﻩ آﺮدیﻢ‪.‬‬

    ‫ﺪ و ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ را ﺳﺎ و د ﻮا دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫آﯾﺎت ﻖ را‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ ﺗَﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬أَ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻫ‪‬ﺬَا و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻔْﻠ‪‬ﺢ‪ ‬اﻟﺴﺤ‪‬ﺮُونَ)‪ -77‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫ﻣﻮﺳﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬ﺁیﺎ ﺑﻪ ﺁیﺎت ﺡﻖ آﻪ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﺁﻣﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﺤﺮ ﻣﻰدهﻴﺪ؟ﺁیﺎ ایﻦ ﺳﺤﺮ اﺳﺖ و ﺡﺎل ﺁﻧﻜﻪ ﺳﺎﺡﺮان را هﺮﮔﺰ ﻓﻼح و‬

    ‫ﻓﻴﺮوزى ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد؟!‬

    ‫‪٥٤٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -7‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺁیﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﺁﻧﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ ﭼﻮن ﺁیﺎت اﻝﻬﻰ ﺁﻣﺪ ﮔﻮیﻨﺪ آﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺳﺤﺮ ﺁﺵﻜﺎرایﻰ اﺳﺖ‪ .‬ى‬

    ‫ﻣُﻮﺳﻰ ِإ ْذ َأرْﺳ ْﻠ َﻨ ُﻪ‬

    ‫إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ﺑِﺴﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -38‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ در )رﺳﺎﻝﺖ( ﻣﻮﺳﻰ )ﺁیﺖ ﻋﺒﺮت اﺳﺖ( آﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎﻧﺶ ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺘَﻮ‪‬ﻟﻰ ﺑِﺮُﻛْﻨ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎلَ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -39‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻪ ﻏﺮور ﻣﻠﻚ و ﻗﺪرت )از ﻃﺎﻋﺖ ﺡﻖ( ﺳﺮآﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻮﺳﻰ ﺳﺎﺡﺮ یﺎ دیﻮاﻧﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَﺗﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺳﺎﺣ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -52‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫هﻤﭽﻨﺎن )آﻪ ﺗﻮ را اى رﺳﻮل ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ( هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﺑﺮ اﻣﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ )او را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻩ و( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺳﺎﺡﺮ یﺎ دیﻮاﻧﻪ‬

    ‫اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ن ﺪ ﺪا وﺪ ﺑﺎ ﻣﻼﺋ ﻪ ﻮ ﺶ‪ ،‬ﺮﭘده ی ا ﻇﺎ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻫ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓﻰ ﻇﻠَﻞٍ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻐَﻤ‪‬ﺎمِ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠَﺌﻜﺔُ و‪ ‬ﻗُﻀﻰ‪ ‬اﻷَﻣ‪‬ﺮُ و‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺮْﺟ‪‬ﻊ‪ ‬اﻷُﻣ‪‬ﻮر‪ -210)‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﺁیﺎ آﺎﻓﺮان ﺟﺰ ایﻦ اﻧﺘﻈﺎر دارﻧﺪ آﻪ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﻼﺋﻜﻪ در ﭘﺮدﻩهﺎى اﺑﺮ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ در ﺁیﺪ و ﺡﻜﻢ )ﻗﻬﺮ ﺧﺪا ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﺎﻓﺮان( ﻓﺮا رﺳﺪ؟و آﺎرهﺎ‬

    ‫هﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪا ﺑﺎز ﮔﺮدد‪.‬‬

    ‫‪٥٥٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫‪:‬‬ ‫ا ﺪا وﺪ ﯽ را ﻘﺎ ﻞ ﯽ دﯾ ﯽ اﻧ ﺖ ‪ ،‬ﺴﺎد روی ز ﻦ را ا ﯽ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻬ‪‬ﺰَﻣ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺈِذْنِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺘَﻞَ د‪‬او‪‬د‪ ‬ﺟ‪‬ﺎﻟُﻮت و‪ ‬ء‪‬اﺗَﺎت‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻠْﻚ و‪ ‬اﻟﺤ‪ِ‬ﻜﻤ‪‬ﺔَ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﱠﻤ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ د‪‬ﻓْﻊ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﻨﱠﺎس‬

    ‫ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻀﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺒ‪‬ﻌ‪‬ﺾٍ ﻟﱠﻔَﺴﺪ‪‬ت‪ ‬اﻷَر‪‬ض و‪ ‬ﻟَﻜﻦﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذُو ﻓَﻀﻞٍ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -251‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﭘﺲ ﺑﻪ یﺎرى ﺧﺪا آﺎﻓﺮان را ﺵﻜﺴﺖ دادﻧﺪ و داود )ﻋﻠﻴﻪ اﻝﺴّﻼم( اﻣﻴﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎﻝﻮت را آﺸﺖ و ﺧﺪایﺶ ﭘﺎدﺵﺎهﻰ و ﻓﺮزاﻧﮕﻰ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮد و‬

    ‫از ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺪو ﺑﻴﺎﻣﻮﺧﺖ‪ .‬و اﮔﺮ ﺧﺪا ﺑﺮﺧﻰ ﻣﺮدم را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻌﻀﻰ دیﮕﺮ ﺑﺮ ﻧﻤﻰاﻧﮕﻴﺨﺖ ﻓﺴﺎد روى زﻣﻴﻦ را ﻓﺮا ﻣﻰﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬و‬

    ‫ﻝﻴﻜﻦ ﺧﺪا‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﻀﻞ و آﺮم ﺑﺮ هﻤﻪ اهﻞ ﻋﺎﻝﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ن آﯾﺎت ا ﯽ ﮐﺎ ﺪه ‪،‬ا ﯿﺎ ء را ﻖ ﻞ رﺳﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺘُﻠُﻮنَ اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻴﻦَ ﺑِﻐَﻴﺮِ ﺣ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺘُﻠُﻮنَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﺄْﻣ‪‬ﺮُونَ ﺑِﺎﻟْﻘ‪‬ﺴﻂ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْﻫ‪‬ﻢ ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ‬

    ‫أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -21‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﺁیﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺵﻮﻧﺪ و اﻧﺒﻴﺎء را ﺑﻰﺟﺮم و ﺑﻪ ﻧﺎﺡﻖ ﺑﻜﺸﻨﺪ و ﺁن ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ )ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و ﻋﺪل ﺧﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ه ﻨﺪ و ﺑﺎ و ﻮد ﻨﺎت ‪،‬ﺑﺎز ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫زﻣﺎن ا ﻞ ﺘﺎب از ﺘﺎدﮔﺎن ا ﯽ ﻃ‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﺌَﻠُﻚ أَﻫ‪‬ﻞُ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ أَن ﺗُﻨﺰﱢلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺳﺄَﻟُﻮا ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَﻛْﺒﺮَ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻟ‪‬ﻚ ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَرِﻧَﺎ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺮَةً ﻓَﺄَﺧَﺬَﺗْﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﺼﻌ‪‬ﻘَﺔُ ﺑِﻈﻠْﻤ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬اﺗﺨَﺬُوا اﻟْﻌ‪‬ﺠ‪‬ﻞَ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ ﻓَﻌ‪‬ﻔَﻮ‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻦ ذَﻟ‪‬ﻚ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺳﻠْﻄﻨﺎً ﻣ‪‬ﺒِﻴﻨﺎً)‪ -153‬اﻟﻨﺴﺎ(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( اهﻞ آﺘﺎب از ﺗﻮ درﺧﻮاﺳﺖ آﻨﻨﺪ آﻪ از ﺁﺳﻤﺎن آﺘﺎﺑﻰ )یﻜﺠﺎ( ﺑﺮاى ﺁﻧﺎن ﻓﺮود ﺁورى‪ ،‬هﻤﺎﻧﺎ از ﻣﻮﺳﻰ ﻧﻴﺰ درﺧﻮاﺳﺘﻰ ﺑﺎﻻﺗﺮ‬

    ‫از ایﻦ آﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺧﺪا را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﺎ ﺁﺵﻜﺎر ﺑﻨﻤﺎ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ایﻦ ﺟﻬﻞ و ﺳﺮآﺸﻰ ﺻﺎﻋﻘﻪ ﺳﻮزان ﺁﻧﻬﺎ را درﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬و ﭘﺲ از ﺁن هﻤﻪ‬

    ‫ﺁیﺎت روﺵﻦ‪ ،‬ﺑﺎز ﮔﻮﺳﺎﻝﻪﭘﺮﺳﺘﻰ اﺧﺘﻴﺎر آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎز ﻣﺎ از ایﻦ آﺎر )زﺵﺖ ﺁﻧﺎن( درﮔﺬﺵﺘﻴﻢ و ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ ﺡﺠّﺘﻰ ﺁﺵﻜﺎر ﺑﺨﺸﻴﺪیﻢ‪.‬‬

    ‫‪٥٥١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا‬

    ‫ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -48‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ )رﺳﻮل( ﺡﻖ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﻪ ایﻦ رﺳﻮل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﻣﻌﺠﺰاﺗﻰ )ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و یﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻝﻮاح‬

    ‫ﺗﻮرات( دادﻩ ﻧﺸﺪ؟ﺁیﺎ ایﻦ ﻣﺮدم از ایﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ ایﻦ ﻣﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺗﻮرات( ﺳﺤﺮ و‬

    ‫ﺟﺎدوﮔﺮى اﺳﺖ آﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن یﻜﺪیﮕﺮﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ ایﻨﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻰایﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩایﻢ؟‬

    ‫ﮐﺎ ان ھ ﻪ و ‪ ،‬ﻮن ﯾ ﺪﯾ ﻦ ﻮ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ اﻷَو‪‬ﻟُﻮنَ)‪ -81‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ ایﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ هﻢ هﻤﺎن ﺳﺨﻦ آﺎﻓﺮان ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﮔﻔﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﮫﺎ ﺰی ا ﺴﺎ ی ﭘ ﯿﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟَﻘَﺪ‪ ‬و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻧﺤ‪‬ﻦُ و‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻧَﺎ ﻫ‪‬ﺬَا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -83‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫از ایﻦ وﻋﺪﻩهﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﻣﺎ و ﭘﻴﺶ از ایﻦ ﺑﻪ ﭘﺪران ﻣﺎ دادﻩ ﺵﺪ وﻝﻰ ایﻨﻬﺎ ﺟﺰ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -15‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﭼﻮن ﺁیﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ او ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﮔﻮیﺪ‪:‬ایﻦ ﺳﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -13‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫‪٥٥٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫آﻪ ﺑﺮ او ﭼﻮن ﺁیﺎت ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮیﺪ‪:‬ایﻦ ﺳﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺑﺎ و ﻮد ﻨﺎت ‪،‬ﮐﻼم ا ﯽ را ﺳﺎ ﺘ ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -36‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭼﻮن ﻣﻮﺳﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ﺁیﺎت ﻣﺎ آﻪ )ﺡﻘﺎﻧﻴﺘﺶ( ﺑﺮ هﻤﻪ روﺵﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﺎز )ﺁن ﻗﻮم ﺧﻮد ﺳﺮ و ﻝﺠﻮج ﻧﺎدان(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﺗﻮ ﺟﺰ ﺳﺤﺮى آﻪ ﺳﺎﺧﺘﮕﻰ ﺗﻮﺳﺖ ﭼﻴﺰ دیﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺎ ایﻦ ﮔﻔﺘﺎر و دﻋﻮى آﻪ ﺗﻮ دارى هﻴﭻ از ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻨﻤﺎن )اﻣﻢ‬

    ‫ﺳﺎﺑﻘﻪ( ﻧﺸﻨﻴﺪﻩایﻢ‪.‬‬

    ‫ﻮری از آ ن ﻮا ﻪ ﺪه ا ﺮ از ﮐﻼم ا ﯽ ﺮاغ دارﺪ ‪ ،‬ﯿﺎ ورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻓَﺄْﺗُﻮا ﺑِﻜ‪‬ﺘَﺐٍ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻤ‪‬ﺎ أَﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﭘﺲ ﺵﻤﺎ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮیﻴﺪ آﺘﺎﺑﻰ آﻪ از ایﻦ دو آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ )ﺗﻮرات و ﻗﺮﺁن( ﺧﻠﻖ را ﺑﻬﺘﺮ هﺪایﺖ آﻨﺪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﻴﺎوریﺪ ﺗﺎ‬

    ‫ﻣﻦ از ﺁن ﭘﻴﺮوى آﻨﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺽﺎى ﺗﻮ ﺟﻮاب ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ داد در ایﻦ ﺻﻮرت ﺑﺪان آﻪ ایﻦ ﻣﺮدم ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺳﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮ از ﺁن‬

    ‫آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪایﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺳﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺡﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪایﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ‬

    ‫آﺮد‪.‬‬

    ‫‪٥٥٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ا ﺮ دم از آ ﻦ ا ﻮار ﻖ ﯽ ﺧ ﺖ ا ﺖ ‪،‬ﭘ ﺮوی ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺄَﻗ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﻚ ﻟ‪‬ﻠﺪ‪‬ﻳﻦِ ﺣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻔﺎً ﻓ‪‬ﻄﺮَت اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﱠﺘﻰ ﻓَﻄﺮَ اﻟﻨﱠﺎس ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬ‪‬ﺎ ﻻ ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻞَ ﻟ‪‬ﺨَﻠْﻖِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦُ اﻟْﻘَﻴ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -30‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺗﻮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ روى ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺁیﻴﻦ ﭘﺎك اﺳﻼم ﺁور در ﺡﺎﻝﻰ آﻪ از هﻤﻪ آﻴﺸﻬﺎ روى ﺑﻪ ﺧﺪا ﺁرى‪ ،‬و ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ از ﻃﺮیﻘﻪ دیﻦ ﺧﺪا آﻪ‬

    ‫ﻓﻄﺮت ﺧﻠﻖ را ﺑﺮ ﺁن ﺁﻓﺮیﺪﻩ اﺳﺖ ﭘﻴﺮوى آﻦ آﻪ هﻴﭻ ﺗﻐﻴﻴﺮى در ﺧﻠﻘﺖ ﺧﺪا ﻧﺒﺎیﺪ داد‪ ،‬ایﻦ اﺳﺖ ﺁیﻴﻦ اﺳﺘﻮار ﺡﻖ‪ ،‬و ﻝﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﻣﺮدم )از‬

    ‫ﺡﻘﻴﻘﺖ ﺁن( ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮد ‪:‬‬ ‫دم ده و ﻮا را ﻮان ﺪا‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِﻧﱠﻚ ﻻ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻮ‪‬ﺗﻰ و‪ ‬ﻻ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬اﻟﺪ‪‬ﻋ‪‬ﺎء‪ ‬إِذَا و‪‬ﻟﱠﻮ‪‬ا ﻣ‪‬ﺪ‪‬ﺑِﺮِﻳﻦَ)‪ -52‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﻖ( ﺑﺸﻨﻮاﻧﻰ و دﻋﻮت ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮔﻮش )ایﻦ( آﺮان آﻪ )ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ از ﺗﻮ ﺑﻪ‬


    ‫ﭘﺲ ﺗﻮ )ایﻦ ﻣﺮدم( ﻣﺮدﻩ )دل ﺑﻰایﻤﺎن( را ﻧﺘﻮاﻧﻰ )ﺳﺨﻦ ﺡ ّ‬

    ‫آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت( رو ﻣﻰﮔﺮداﻧﻨﺪ ﺑﺮﺳﺎﻧﻰ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺖ ﺑِﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰِ ﻋ‪‬ﻦ ﺿﻠَﻠَﺘ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِن ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻓَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -53‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺗﻮ ﻣﺮدﻣﻰ را آﻪ آﻮر )دل و آﺎﻓﺮ( هﺴﺘﻨﺪ ﻧﺘﻮاﻧﻰ از ﺽﻼﻝﺘﺸﺎن ﺑﻪ راﻩ هﺪایﺖ ﺁرى‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺁﻧﺎن را آﻪ ﺑﻪ ﺁیﺎت ﻣﺎ ایﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ و‬

    ‫در ﭘﻰ ﺁن ایﻤﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﻣﺎ ﺵﻮﻧﺪ ﺗﻮاﻧﻰ )هﺪایﺖ آﻨﻰ و ﺳﺨﻦ ﺧﺪا را( ﺑﻪ ﮔﻮش هﻮﺵﺸﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻰ‪.‬‬

    ‫آ ﯽ آ ن ﯿﺎ ﯾﺪ ﺑﺎز ﻮ ﻨﺪ‪ ،‬ﻤﺎ دم را ﺑﺎ ﻞ و ا و م ﯽ ﻮا ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﺮَﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ و‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟِﺌْﺘَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻟﱠﻴ‪‬ﻘُﻮﻟَﻦﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪-58‬‬

    ‫اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫‪٥٥٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ در ایﻦ ﻗﺮﺁن )ﻋﻈﻴﻢ( ﺑﺮاى )هﺪایﺖ( ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺜﻞ زدیﻢ و اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﺮ ایﻦ ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁیﺘﻰ ﺑﻴﺎورى ﺑﺎز‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﺤﻘﻘﺎ )از روى ﻋﻨﺎد( ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺵﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ و رﺳﻮﻝﺘﺎن ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ و اوهﺎم ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﮕﺎه ﺮ ن زﻣﺎ ن‪ ،‬د ﻮت ﻖ را د ر ز ﻣﺎن ﻮد‪ ،‬ﯿﮏ ﻧ ﻪ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -34‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ رﺳﻮل ﺑﻴﻢ دهﻨﺪﻩاى در دیﺎرى ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدیﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﻋﻴّﺎش ﺁن دیﺎر )ﺑﻪ رﺳﻮﻻن( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺳﺎﻝﺖ‬

    ‫ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮیﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ أُﻣ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -23‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ هﻴﭻ رﺳﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ در هﻴﭻ ﺵﻬﺮ و دیﺎرى ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدیﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ ﺛﺮوت و ﻣﺎل ﺁن دیﺎر ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ ﭘﺪران‬

    ‫ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁیﻴﻦ و ﻋﻘﺎیﺪى یﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁﻧﻬﺎ اﻝﺒﺘﻪ ﭘﻴﺮوى ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

    ‫ده اﺪ ‪:‬‬ ‫ﻔﺎر از ا ﻦ ﺰ ‪،‬ﺎﯿﭘ ﺮا ﺸﺎن را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻛُﺘُﺐٍ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮﻧﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻚ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ)‪ -44‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﻣﺎ هﻴﭻ آﺘﺎب و ﺳﻨﺪى آﻪ ﺁن را ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ )و ﺑﻪ ﺁن ﺳﻨﺪ ﺗﻜﺬیﺐ ﺗﻮ آﻨﻨﺪ( و یﺎ رﺳﻮﻝﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ )آﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل او ﺑﺮ ر ّد ﺗﻮ‬

    ‫دﻝﻴﻞ ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ ایﻦ ﻣﺸﺮآﺎن ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدیﻢ‪.‬‬

    ‫‪٥٥٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻠَﻐُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺸﺎر‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ر‪‬ﺳﻠﻰ ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻧَﻜ‪‬ﻴﺮِ)‪-45‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و آﻔﺎر ﭘﻴﺶ از ایﻨﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ و ایﻦ آﺎﻓﺮان اﻣﺖ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻋﺸﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺁن ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن دادیﻢ )از ﺛﺮوت و ﺟﺎﻩ(‬

    ‫ﻧﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ آﻪ رﺳﻮﻻن ﻣﺮا ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺵﺪﻧﺪ )ایﻨﺎن هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻣﻰرﺳﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢﺑ‪‬ﺖ ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ و‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺮْﺟ‪‬ﻊ‪ ‬اﻷُﻣ‪‬ﻮر‪-4)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ ﻏﻤﻴﻦ ﻣﺒﺎش( اﮔﺮ ﺗﻮ را ایﻦ اﻣﺖ )ﻧﺎدان( ﺗﻜﺬیﺐ آﻨﻨﺪ ﭘﻴﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ را ﻧﻴﺰ )اﻣﺘﻬﺎﺵﺎن( ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ‬

    ‫اﻣﻮر ﺧﻠﻖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪاﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺑِﺎﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪-25‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﻮد را آﻪ ﺑﺎ ﺁیﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و آﺘﺐ و ﺡﺠّﺘﻬﺎى روﺵﻦ ﺑﺮاى هﺪایﺘﺸﺎن ﺁﻣﺪﻧﺪ‬

    ‫هﻤﻪ را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ت و ﺨﺎ ﺸﺎن ا ﯾﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮن آن ﺲ ﺸﺎرت آﺪ ﺶ د اد ه ﺪه ‪ ،‬ﯿﺎ ﯾﺪ؛‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬‬

    ‫ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و )ﻣﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻣﺤﻜﻢﺗﺮیﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا یﺎد ﻣﻰآﺮدﻧﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪایﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎیﺪ از هﺮ یﻚ از اﻣﻢ‬

    ‫)یﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى زودﺗﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪایﺖ یﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺰى ﺟﺰ ﻣﺨﺎﻝﻔﺖ و ﻧﻔﺮت ﻧﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫ﻪ ا ﻢ ﺬ ﻪ هﻼک ﻮﺪ‪ ،‬ا ری دارﺪ ؟‬ ‫ا ﻨﺎن آﻧ ﻪ‬ ‫•‬

    ‫‪٥٥٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪیﻦ ﺟﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺗﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪیﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺵﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺟﺰ ﺑﺮ ﺻﺎﺡﺒﺶ‬

    ‫اﺡﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁیﺎ ایﻨﺎن ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮیﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺵﺘﻪ هﻼك ﺵﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮیﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪیﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﻰ یﺎﻓﺖ و ﻃﺮیﻘﻪ ﺡﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻝﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬیﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ یﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﺟﺎ ﮕﺎه و ﻘﺎم ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ را ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺗَﻜْﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮنَ)‪ -15‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺵﻤﺎ ﺟﺰ ایﻨﻜﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﺸﺮى هﺴﺘﻴﺪ ﻣﻘﺎم دیﮕﺮى ﻧﺪاریﺪ و هﺮﮔﺰ ﺧﺪاى رﺡﻤﺎن ﭼﻴﺰى را ﻓﺮو ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ و ﺟﺰ ایﻨﻜﻪ‬

    ‫ﺵﻤﺎ ﻣﺮدم دروﻏﮕﻮیﻰ هﺴﺘﻴﺪ هﻴﭻ در آﺎر ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮر ﺎﯿﭘ ﺮان را ل ﺪ ﻪ ‪ ،‬ا ﺸﺎن را ﮫﺪﯾﺪ ر ﺞ و و ﺴﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺎز ﻣﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ وﺟﻮد ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از ایﻦ دﻋﻮى( دﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﺪاریﺪ اﻝﺒﺘﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎرﺗﺎن ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد و از ﻣﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﺵﻤﺎ رﻧﺞ و ﺵﻜﻨﺠﻪ ﺳﺨﺖ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻘﺎ ﻞ ﮐﻠ ﻪ ﻮ ﯿﺪ‪ ،‬ﺮ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻻ إِﻟَﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮُونَ)‪ -35‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫ﻻ اﻝﻠّﻪ )آﻠﻤﻪ ﺗﻮﺡﻴﺪ( ﺑﻪ ایﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺵﺪ )از ﻗﺒﻮل ﺁن( ﺳﺮآﺸﻰ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ آﻪ ﭼﻮن ﻻ اﻝﻪ ا ّ‬

    ‫‪٥٥٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ أَ ﺋﻨﱠﺎ ﻟَﺘَﺎرِﻛُﻮا ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﺸﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنِ)‪ -36‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫و ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁیﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺵﺎﻋﺮ دیﻮاﻧﻪاى دﺳﺖ از ﺧﺪایﺎن ﺧﻮد ﺑﺮداریﻢ؟!‬

    ‫ه اﺪ ‪ ،‬ا ﯽ ﺘﺎر ﺪﺪ ‪:‬‬ ‫ھ ﻪ ﺴﺎ ﯽ ﻮل ر ﺎﯿﭘ ﺮان را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻜَﻔَﺮُوا ﻓَﺄَﺧَﺬَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻗَﻮِى‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -22‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ایﻦ هﻼآﺖ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺑﺪیﻦ ﺳﺒﺐ ﺑﻮد آﻪ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﺁیﺎت و ادﻝّﻪ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﺎن )از ﺟﻬﻞ و ﻋﻨﺎد( آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ‪،‬‬

    ‫ﺧﺪا هﻢ ﺁﻧﺎن را )ﺑﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ( ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺘﺪر و ﺳﺨﺖ آﻴﻔﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﺎﯿﭘ ﺮان ﻇﺎ ﻮ ﺪ ﮐﺎ ان ﻮ ﻨﺪ ﭘ ﺮان ﺆ ﻦ را ﺑ ﯿﺪ و ز ﺸﺎن را زﺪه ﺬا رﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﺳﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -23‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﻮﺳﻰ را ﺑﺎ ﺁیﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و ﺡﺠّﺖ ﺁﺵﻜﺎر ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا اﻗْﺘُﻠُﻮا أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﺤ‪‬ﻴ‪‬ﻮا ﻧ‪‬ﺴﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ إِﻻ ﻓﻰ ﺿﻠَﻞٍ)‪-25‬‬

    ‫ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ او از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﺪق و ﺡﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪ )ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﺮویﺪ ﭘﺴﺮان ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ ایﻤﺎن‬

    ‫ﺁوردﻧﺪ ﺑﻜﺸﻴﺪ و زﻧﺎﻧﺸﺎن را زﻧﺪﻩ ﮔﺬاریﺪ )ﺗﺎ ﺽﻌﻴﻒ و ﻧﺎﺑﻮد ﺵﻮﻧﺪ‪ .‬و ﻣﺎ ﺑﺎﻝﻌﻜﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﻮى آﺮدیﻢ( ﺁرى ﻣﻜﺮ و ﺗﺪﺑﻴﺮ آﺎﻓﺮان ﺟﺰ در‬

    ‫ﺽﻼﻝﺖ )و ﺧﺴﺮاﻧﺸﺎن( ﺑﻪ آﺎر ﻧﻴﺎیﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٥٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫زﻣﺎن ای ﺪم ا ﻤﺎ ﺸﺎ ن ﺎﯿﭘ ﺮ‪ ،‬ﺬرو ﮫﺎ ای آرﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺁیﺎت ایﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺵﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻧﻴﺎﻣﺪ )ﺗﺎ ﻣﺎ ﻗﻮم‬

    ‫ﻋﺮب ایﻤﺎن ﺁوریﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁیﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺳﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻧﺎزل ﻣﻰﺵﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ( ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ ایﻤﺎن هﺪایﺖ و ﺵﻔﺎﺳﺖ و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ ﮔﻮﺵﻬﺎیﺸﺎن )از ﺵﻨﻴﺪن آﻼم ﺡﻖ( ﮔﺮان اﺳﺖ و ایﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ آﻮرى )ﺟﻬﻞ و ﺽﻼﻝﺖ( اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان ﺑﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺡﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﻤﻰدارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮیﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺳﻌﺎدت و ایﻤﺎن( ﺑﻪ ایﻦ آﺘﺎب ﺡﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫دم ﻮم ﯿﺎ ﺖ ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﺴﺎﻋ‪‬ﺔَ ﻻَﺗ‪‬ﻴ‪‬ﺔٌ ﻻ ر‪‬ﻳ‪‬ﺐ ﻓ‪‬ﻴﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ أَﻛﺜﺮَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -59‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻝﺒﺘﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻰهﻴﭻ ﺵﻚ ﻣﻰﺁیﺪ و ﻝﻴﻜﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم )ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺮگ ﺑﻪ ﺁن( ایﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‬

    ‫ور ﻤﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫وا ر ن ﺐ آﺳﻤﺎ ﯽ ﺬ ﻪ‪ ،‬ﺖ د ر‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دیﻦ( راﻩ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺟﺎﻧﺐ ﺡﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻝﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺗﻌﺪى و‬

    ‫ﻇﻠﻢ ﺑﻪ یﻜﺪیﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺡﻤﺖ( از )ﻝﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ( اﻝﺒﺘﻪ‬

    ‫ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺡﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺵﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺵﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ یﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺳﺨﺖ در ﺵﻚ و ریﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٥٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫آﯾﺎت ﺖ ﻖ را ﭘﺲ از دﯾ ی ﺸﺎ ﺪه ﻤﺎ ﻨﺪ ‪ ،‬ا ﮑﺎر ﺮﭘدازﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺮِﻳﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﻛﺒﺮُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﺧْﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬أَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -48‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁیﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻤﻰﻧﻤﻮدیﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ از ﺁیﺖ دیﮕﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ )و در دﻻﻝﺖ ﺑﺮ ﻧﺒﻮت ﻣﻮﺳﻰ روﺵﻦﺗﺮ( ﺑﻮد )اﻣﺎ هﻤﻪ را‬

    ‫ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ( و ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب و ﺑﻼیﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﺮدیﻢ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ )ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪا( ﺑﺎز ﺁیﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ایﻨﻬﺎ ﺁیﺎت ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺡﻖ ﺗﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا و ﺁیﺎت روﺵﻦ او دیﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﺮهﺎن ایﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫ﻮ ﯽ را ز ﻮن ﻨﺪ د ر ﻖ ‪ ،‬ﻊ ﻣﺎن آ ن ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺎﺳﺘَﺨَﻒ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻃﺎﻋ‪‬ﻮه‪ ‬إِﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻓَﺴ‪‬ﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪ -54‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و )ﺑﻪ ایﻦ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت دروغ و ﺑﺎﻃﻞ( ﻗﻮﻣﺶ را ذﻝﻴﻞ و زﺑﻮن داﺵﺖ ﺗﺎ هﻤﻪ ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن وى ﺵﺪﻧﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮدﻣﻰ ﻓﺎﺳﻖ و ﻧﺎﺑﻜﺎر ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ﺎﯿﭘ ﺮ آ ﻮ ﻪ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮ‪‬ا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻠﱠﻢ‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -14‬اﻟﺪﺧﺎن(‬

    ‫ﭘﺲ )از ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﺁیﺎت( ﺑﺎز از او اﻋﺮاض آﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺵﺨﺺ دیﻮاﻧﻪاى اﺳﺖ آﻪ )ﻣﺮدم ﻗﺮﺁن را( ﺑﻪ او ﺁﻣﻮﺧﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮن آﯾﺎت ا ﯽ را ﻮﺪ ا ﺘ ﺒﺎر ﻮد ا ﺮار ورزﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫‪٥٦٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁیﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﻣﻰﺵﻮد ﺵﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺗﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺻﺮار ﻣﻰآﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﮔﻮیﻰ هﻴﭻ ﺁیﺎت را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﻨﻴﻦ‬

    ‫آﺴﺎﻧﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﯿﺪ ﺪ ‪:‬‬ ‫آﯾﺎت را ﮐﻼم ﻮد ا و ﻮ ا ﻨﺪ ﺪا‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﻗُﻞْ إِنِ اﻓْﺘﺮَﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻮنَ ﻟﻰ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗُﻔ‪‬ﻴﻀﻮنَ ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪‬ا ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻰ و‪‬‬

    ‫ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﻐَﻔُﻮر‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -8)‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮیﻨﺪ آﻪ )ﻣﺤﻤّﺪ( ﺧﻮد ایﻦ ﺁیﺎت ﻗﺮﺁن را ﻓﺮا ﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ ایﻦ ﻗﺮﺁن را ﻣﻦ از ﺧﻮد ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺵﻢ ﺵﻤﺎ از ﻗﻬﺮ ﺧﺪا‬

    ‫هﻴﭻ ﻗﺪرت ﺑﺮ ﻧﺠﺎت ﻣﻦ ﻧﺪاریﺪ‪ ،‬او ﺑﻪ اﻓﻜﺎرى آﻪ در ﺁن ﻓﺮو ﻣﻰرویﺪ داﻧﺎﺗﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﮔﻮاﻩ ﻣﻴﺎن ﻣﻦ و ﺵﻤﺎ هﻢ او آﺎﻓﻰ اﺳﺖ و اوﺳﺖ ﺧﺪاى‬

    ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن‪.‬‬

    ‫ﺣﺎ ﯽ ب و ﺮ دان ‪ ،‬ﺗ ﺬ ﻖ ﺮﭘدازﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺮِﻳﺞٍ)‪ -5‬ق(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﭼﻮن )رﺳﻮل( ﺡﻖ ﺁﻣﺪ او را ﺗﻜﺬیﺐ آﺮدﻧﺪ و )در آﺎر ﺑﺰرگ رﺳﺎﻝﺖ و ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ( در ﺡﺎﻝﻰ ﻣﻀﻄﺮب و ﺳﺮﮔﺮدان‬

    ‫ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ )ﮔﺎهﻰ از ﺟﻬﻞ‪ ،‬اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺵﻤﺮدﻧﺪ و ﮔﺎهﻰ ﺳﺤﺮ و ﺵﻌﺮ ﭘﻨﺪاﺵﺘﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ا ﺘﻼف ﻦ ﺑﺎ ز ﻣﺎ ﻨﺪ و دﯾ ان را ھﻢ روی دان ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺵﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪیﺪ )و ﺡﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺡﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺵﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺡﺮش ﺧﻮاﻧﺪیﺪ( ‪.‬‬

    ‫‪٥٦١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪ -9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از ایﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺵﺎیﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ھ ﻪ ر ﻮ ﻻ ا ﺘﺎد ﻢ را و ﺑﺎ ﯽ د ر دل ﭘ ﺮوا ﺸﺎ ن ﻢ ؛ آ ﮫﺎ آ ﻧ ﻪ رﺿﺎ و ﻮدی ا ﯽ را ﻃ ﻨﺪ ﻮ ﻢ ؛ اﻣﺎ‬ ‫•‬

    ‫ﯿﺎری راه ﻖ و ﺒﺎ ﮑﺎری ﺘﺎ ‪:‬‬


    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻧﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮار دادیﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺡﻖ هﺪایﺖ یﺎﻓﺘﻨﺪ‬

    ‫و ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دیﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮیﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدیﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدیﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺡﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدیﻢ و ﻝﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺽﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺵﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺎن آﻪ ﺑﺎیﺪ و ﺵﺎیﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و اﺟﺮﺵﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدیﻢ و ﻝﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻦ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮن ﺎﯿﭘ ﺮی ﺑﺎ آﯾﺎت ﻨﺎت ﻇﺎ ﻮد و ﻘﺎ ﮐﻼم ا ﯽ ﻞ را ﺪ ﻖ ﻤﺎﯾﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ز آ ا‬ ‫•‬

    ‫‪٥٦٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮیﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻧﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺵﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺡﻘﺎﻧﻴﺖ آﺘﺎب ﺗﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ اﺳﺖ‬

    ‫ﺗﺼﺪیﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻧﻴﺰ )ﺵﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻧﺎﻣﺶ )در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺡﻤﺪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎیﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁیﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ایﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ‬

    ‫ار ا د ه آ ﮫﺎ ﺧﺎ ﻮش د ن ﻮر ا ﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ُرِﻳﺪ‪‬ونَ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻄﻔ‪‬ﺌُﻮا ﻧُﻮر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﺄَﻓْﻮ‪‬ﻫ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧُﻮرِه‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺮِه‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -8‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﻰﺧﻮاهﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻮر ﺧﺪا را ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ )و ﻃﻌﻦ و ﻣﺴﺨﺮﻩ( ﺧﺎﻣﻮش آﻨﻨﺪ و اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻧﻮر ﺧﻮد را هﺮ ﭼﻨﺪ آﺎﻓﺮان ﺧﻮش ﻧﺪارﻧﺪ‬

    ‫آﺎﻣﻞ و ﻣﺤﻔﻮظ ﺧﻮاهﺪ داﺵﺖ‪.‬‬

    ‫ز ﻣﺎن و ﯽ از ﺆ ﻦ‪ ،‬ﻂ ﻮد را دو ﺖ د ا ر ﯽ ﺪا وﺪ ﯽ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺎد‪‬وا إِن ز‪‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻜُﻢ‪ ‬أَو‪‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺘَﻤ‪‬ﻨﱠﻮ‪‬ا اﻟﻤﻮ‪‬ت إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اى ﺟﻤﺎﻋﺖ یﻬﻮد‪ ،‬اﮔﺮ ﭘﻨﺪاریﺪ آﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﻪ ﺡﻘﻴﻘﺖ دوﺳﺘﺪاران ﺧﺪایﻴﺪ ﻧﻪ ﻣﺮدم دیﮕﺮ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻤﻨّﺎى ﻣﺮگ آﻨﻴﺪ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮیﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ده و ﻘﺎ ﺸﺎ ن را ا ﮑﺎر ﻨﺪ‪:‬‬ ‫ﻮل ر ‪ ،‬ﺎﯿﭘ ﺮان را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻧَﺒ‪‬ﺆُا اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻓَﺬَاﻗُﻮا و‪‬ﺑ‪‬ﺎلَ أَﻣ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -5)‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫ﺁیﺎ ﺡﻜﺎیﺖ ﺡﺎل ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺵﻤﺎ ﻧﺮﺳﻴﺪ؟آﻪ )هﻢ در دﻧﻴﺎ( ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﺮدارﺵﺎن رﺳﻴﺪﻧﺪ و )هﻢ در ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﺎن ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٥٦٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻪ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬وﻧَﻨَﺎ ﻓَﻜَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮا و‪ ‬اﺳﺘَﻐْﻨﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻨﻰ‪ ‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪-6)‬‬

    ‫اﻟﺘﻐﺎﺑﻦ(‬

    ‫ایﻦ )ﻋﺬاب( ﺑﺮاى ﺁن ﺑﻮد آﻪ رﺳﻮﻻن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ادﻝّﻪ و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮیﺸﺎن ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ )ﺑﻪ ﺗﻜﺬیﺐ و ﻃﻌﻦ( ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁیﺎ ﺑﺸﺮهﺎیﻰ‬

    ‫ﻰ ﺑﺎﻝﺬّات و‬
    ‫)ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ( رهﻨﻤﺎیﻰ ﻣﺎ ﺗﻮاﻧﻨﺪ آﺮد؟ﭘﺲ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ و روى ﮔﺮداﻧﻴﺪﻧﺪ و اﻝﺒﺘﻪ ﺧﺪا )از آﻔﺮ و ایﻤﺎن ﺧﻠﻖ( ﺑﻰﻧﻴﺎز اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪا ﻏﻨ ّ‬

    ‫ﺳﺘﻮدﻩ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺻﻔﺎت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ر ا ﺖ‪:‬‬ ‫ﺗ ﺬ ﻖ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَنﱠ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ ﻣ‪‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و اﻝﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻣﻰداﻧﻴﻢ آﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺗﻜﺬیﺐ ﺁن ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ را ﺤ ﻪ ده و آ ن را اه دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ھ ﻪو‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻴﻦ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ ایﻤﺎن ﻣﻰﺧﻨﺪیﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪ -30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺵﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺳﺘﻬﺰا ﻣﻰﻧﮕﺮیﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫‪٥٦٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺗﻜﺮار اﻧﻜﺎر و ﻛﻔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﻮى آﺴﺎن ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻧﻜﻮهﺶ ﻧﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺗﻔﺮیﺢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و ﭼﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدیﺪﻧﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ایﻨﺎن ﺑﻪ ﺡﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻦ‪ ،‬دﯾ دﻣﺎ ن ﺮان و زﯾﺎ ﻨﺪ‪:‬‬ ‫ھ ﻪ ﻮل ر‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺳﻮل ﺻﻠّﻰ اﻝﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻝﻪ و ﺳﻠّﻢ یﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻝﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻝﺴّﻼم( ‪.‬‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زیﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ ایﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺵﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎیﺪارى )در دیﻦ( یﻜﺪیﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٦٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﺲ د ر ا ﻦ ﮫﺎ ن ﻨﺎ ﺖ ‪،‬د ر آ ت ﺰ ﻨﺎ و ا ه ﻮا ﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬ‪‬ه‪ ‬أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ ﻓَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ اﻻَﺧ‪‬ﺮَةِ أَﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ و‪ ‬أَﺿﻞﱡ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -72‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫هﺮ آﺲ در اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ )ى آﻔﺮ و ﺟﻬﻞ و ﺿﻼﻟﺖ( اﺳﺖ در ﻋﺎﻟﻢ ﺁﺧﺮت ﻧﻴﺰ )از ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﺑﻬﺸﺘﻴﺎن و ﺷﻬﻮد و ﺟﻤﺎل ﺣﻖ( ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ و‬

    ‫ﮔﻤﺮاﻩﺕﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫ﺪا وﺪ ﻮم ﮑﺎر را ﺪا ﻮا ﺪ د ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﺠِﻴﺒ‪‬ﻮا ﻟَﻚ ﻓَﺎﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﺗﱠﺒ‪‬ﻊ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى‬

    ‫اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -50‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺕﻘﺎﺿﺎى ﺕﻮ ﺟﻮاب ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ داد در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﺪان آﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺕﻨﻬﺎ ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺴﻨﺪ و آﻴﺴﺖ )ﺳﺘﻤﮕﺮ و( ﮔﻤﺮاﻩﺕﺮ از ﺁن‬

    ‫آﺴﻰ آﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﺧﺪا را رهﺎ آﺮدﻩ و از هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوى آﻨﺪ؟اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻗﻮم ﺳﺘﻤﻜﺎر را )ﭘﺲ از اﺕﻤﺎم ﺣﺠﺖ( هﺮﮔﺰ هﺪاﻳﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ‬

    ‫آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ آﯾﺎت ا ﯽ ﮐﺎ ﺪﺪ ‪ ،‬ﺬا ب ﯽ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ)‪ -3‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻟﱢﻠﻨﱠﺎسِ و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟْﻔُﺮْﻗَﺎنَ إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٌ ذُو اﻧﺘ‪‬ﻘَﺎمٍ)‪ -4‬آل‬

    ‫ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺁن ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ راﺳﺘﻰ ﺑﺮ ﺕﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺕﺼﺪﻳﻖ آﻨﻨﺪﻩ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺒﻞ از ﺧﻮد اﺳﺖ و )ﭘﻴﺶ از ﻗﺮﺁن( ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را‬

    ‫ﻓﺮﺳﺘﺎد‪،‬‬

    ‫‪٥٦٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﻣﺮدم‪ ،‬و ﻧﻴﺰ آﺘﺎب ﺟﺪا آﻨﻨﺪﻩ ﻣﻴﺎن ﺣﻖ و ﺑﺎﻃﻞ )ﻳﻌﻨﻰ ﻗﺮﺁن( را ﻓﺮﺳﺘﺎد‪ .‬هﻤﺎﻧﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﻋﺬاب ﺳﺨﺘﻰ اﺳﺖ‪ ،‬و ﺧﺪا ﻣﻘﺘﺪر و آﻴﻔﺮ آﻨﻨﺪﻩ ﺳﺘﻤﻜﺎران اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ن آﯾﺎت ا ﯽ ﮐﺎ ﺪﺪ و ا ﯿﺎ را ﻖ ﻨﺪ ‪ ،‬دﯾ ﺑﺎر ﻢ و ﺪا ﺘﺎر ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗُﻠْﺘُﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻮﺳﻰ ﻟَﻦ ﻧﱠﺼﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻃﻌ‪‬ﺎمٍ و‪‬ﺣ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﺎد‪‬ع‪ ‬ﻟَﻨَﺎ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻳﺨْﺮِج‪ ‬ﻟَﻨَﺎ ﻣﻤ‪‬ﺎ ﺗُﻨﺒِﺖ اﻷَر‪‬ض ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻘْﻠ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻗ‪‬ﺜﱠﺎﺋﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻓُﻮﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪‬‬

    ‫ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺳ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺼﻠ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ أَ ﺗَﺴﺘَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮنَ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَد‪‬ﻧﻰ ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺧَﻴﺮٌ اﻫ‪‬ﺒِﻄﻮا ﻣ‪‬ﺼﺮاً ﻓَﺈِنﱠ ﻟَﻜﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺄَﻟْﺘُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺿﺮِﺑ‪‬ﺖ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺬﱢﻟﱠﺔُ و‪‬‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺴﻜﻨَﺔُ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺎء‪‬و ﺑِﻐَﻀﺐٍ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺘُﻠُﻮنَ اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻴﻦَ ﺑِﻐَﻴﺮِ اﻟْﺤ‪‬ﻖّ ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﺼﻮا و‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا‬

    ‫ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -61‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و )ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁرﻳﺪ( وﻗﺘﻰ آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ اﻋﺘﺮاض آﺮدﻳﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﻳﻚ ﻧﻮع ﻃﻌﺎم ﺻﺒﺮ ﻧﺨﻮاهﻴﻢ آﺮد‪ ،‬از ﺧﺪاى ﺧﻮد ﺑﺨﻮاﻩ ﺕﺎ ﺑﺮاى ﻣﺎ از‬

    ‫زﻣﻴﻦ ﻧﺒﺎﺕﺎﺕﻰ ﺑﺮﺁورد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺒﺰى و ﺧﻴﺎر و ﺳﻴﺮ و ﻋﺪس و ﭘﻴﺎز‪ .‬ﻣﻮﺳﻰ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺁﻳﺎ ﻣﻰﺧﻮاهﻴﺪ ﻏﺬاى ﺑﻬﺘﺮى را آﻪ دارﻳﺪ ﺑﻪ ﭘﺴﺖﺕﺮ از ﺁن‬

    ‫ﺕﺒﺪﻳﻞ آﻨﻴﺪ؟ )ﺣﺎل آﻪ ﺕﻘﺎﺿﺎى ﺷﻤﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ( ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﺼﺮ ﻓﺮود ﺁﻳﻴﺪ آﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻧﭽﻪ درﺧﻮاﺳﺖ آﺮدﻳﺪ ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‪ .‬و ﺑﺮ ﺁنهﺎ ذﻟّﺖ و‬

    ‫ﺧﻮارى ﻣﻘﺪّر ﮔﺮدﻳﺪ‪ ،‬و چﻮن دﺳﺖ از ﺳﺘﻤﻜﺎرى و ﻋﺼﻴﺎن ﺑﺮﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ و اﻧﺒﻴﺎ را ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ آﺸﺘﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﺑﺎر‬

    ‫ﺑﻪ ﺧﺸﻢ و ﻗﻬﺮ ﺧﺪا ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫زﻣﺎن ﺴ ﻢ ا ا ﯽ ﻮﺪ‪ ،‬از آ ن ﭘﺬ ﻪ ﺖ و آ ت از زﯾﺎ ﮑﺎران اﺪ ‪:‬‬ ‫ﺴﺎ ﯽ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﺘَﻎ ﻏَﻴﺮَ اﻻﺳﻠَﻢِ د‪‬ﻳﻨﺎً ﻓَﻠَﻦ ﻳ‪‬ﻘْﺒ‪‬ﻞَ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ اﻻَﺧ‪‬ﺮَةِ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﺨَﺴ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -85‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫هﺮ آﺲ ﻏﻴﺮ از اﺳﻼم دﻳﻨﻰ اﺧﺘﻴﺎر آﻨﺪ هﺮﮔﺰ از وى ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬و او در ﺁﺧﺮت از زﻳﺎﻧﻜﺎران اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫آ ﺶ ﮓ و د ﯽ ‪ ،‬ﻮم ﯿﺎ ﺖ‪ ،‬ﺴﺎ ﯽ ﮫﺪ و ﺜﺎ ق ا ﯽ و د ا ر ﻤﺎ ﺪ ه ا ﺪ‪ ،‬ار ﺑﺎ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٥٦٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﻧَﺼﺮَى أَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻴﺜَﻘَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻨَﺴﻮا ﺣ‪‬ﻈ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ذُﻛﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻏْﺮَﻳ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬او‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫و‪ ‬ﺳﻮ‪‬ف ﻳ‪َ ‬ﻨﺒ‪‬ﺌُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﺼﻨَﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -14‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و از ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ آﻴﺶ ﻋﻴﺴﻰ هﺴﺘﻴﻢ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺮو آﺘﺎب و رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻨﺪ( ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ از ﺁﻧﭽﻪ )در اﻧﺠﻴﻞ( ﭘﻨﺪ دادﻩ ﺷﺪﻧﺪ‬

    ‫ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺰرﮔﻰ را از دﺳﺖ دادﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻋﻤﻠﺸﺎن( ﺁﺕﺶ ﺟﻨﮓ و دﺷﻤﻨﻰ را ﺕﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ اﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ زودى ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ‬

    ‫)ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑ ِﺪ( ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬

    ‫گ ﻮ ﻨﺪ ‪ :‬ﺑﺎ ر ا ﮫﺎ ا د ﯿﺎ ﺑﺎز دان‪:‬‬ ‫ان و‬ ‫•‬

    ‫ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﻮ‪‬ت ﻗَﺎلَ ر‪‬ب ار‪‬ﺟِﻌ‪‬ﻮنِ)‪ -99‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫)آﺎﻓﺮان در ﺟﻬﻞ و ﻏﻔﻠﺘﻨﺪ( ﺕﺎ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ وﻗﺖ ﻣﺮگ هﺮ ﻳﻚ از ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮا رﺳﺪ‪ ،‬در ﺁن ﺣﺎل ﮔﻮﻳﺪ‪:‬ﺑﺎراﻟﻬﺎ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ر ﻮل ا ﯽ از ا ﻪ ا ﺖ او ان را ﮐ ﯽ ﺮوک و ر دﺪ ‪ ،‬د ر ﺎﮕﺸﯿﭘه ا ﯽ ﺷ ﻮه ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺮﱠﺳﻮلُ ﻳ‪‬ﺮَب إِنﱠ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻰ اﺗﺨَﺬُوا ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺠ‪‬ﻮراً)‪ -30‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫در ﺁن روز رﺳﻮل )ﺑﻪ ﺷﻜﻮﻩ از اﻣﺖ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ رب اﻟﻌﺰّﻩ( ﻋﺮض آﻨﺪ‪:‬ﺑﺎراﻟﻬﺎ )ﺕﻮ ﺁﮔﺎهﻰ آﻪ( اﻣّﺖ ﻣﻦ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ آﻠّﻰ ﻣﺘﺮوك و‬

    ‫رهﺎ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺣﺎ ﻆ ﯽ ﻮای ﺴﺶ ﺪا ی او ﺖ ‪ ،‬ﻮان ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ر‪‬ء‪‬ﻳ‪‬ﺖ ﻣ‪‬ﻦِ اﺗﺨَﺬَ إِﻟَﻬ‪‬ﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬ات‪ ‬أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗَﻜُﻮنُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻛﻴﻼً)‪ -43‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺁﻳﺎ دﻳﺪى ﺣﺎل ﺁن آﺲ را آﻪ )از ﻏﺮور( هﻮاى ﻧﻔﺴﺶ را ﺧﺪاى ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ؟ﺁﻳﺎ ﺕﻮ ﺣﺎﻓﻆ و ﻧﮕﻬﺒﺎن او )از هﻼآﺖ( ﺕﻮاﻧﻰ ﺷﺪ؟‬

    ‫‪٥٦٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫د ﯽ ا ﺬ ار ﺸﺪﺪ‪،‬هﻼک ﻧ دﯾﺪﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻫ‪‬ﻠَﻜْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻟﻬ‪َ‬ﺎ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪‬ونَ)‪ -208‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫و ﻣﺎ اهﻞ هﻴﭻ دﻳﺎرى را ﺕﺎ رﺳﻮﻻﻧﻰ ﺑﻪ هﺪاﻳﺖ و اﺕﻤﺎم ﺣﺠﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ هﻼك ﻧﻜﺮدﻳﻢ‬

    ‫ﻋﺎ ﺖ دم ﺪ ﺠﺎ ا ﺠﺎ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺳﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺕﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ‬

    ‫ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و چﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺷﺪﻧﺪ( ؟‬

    ‫ﻣﺎ ﺮت ﺆ ﻦ ﻢ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ر‪‬ﺳﻼً إِﻟﻰ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻓﺠ‪‬ﺎء‪‬وﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺎﻧﺘَﻘَﻤ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا و‪ ‬ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻘﺎ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻧَﺼﺮُ‬

    ‫اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -47‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﭘﻴﺶ از ﺕﻮ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﻰ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻗﻮﻣﺸﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻟﻪ روﺷﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺁوردﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ از آﺎﻓﺮان ﺑﺪآﺎر اﻧﺘﻘﺎم آﺸﻴﺪﻳﻢ‪،‬‬

    ‫و ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺼﺮت و ﻳﺎرى اهﻞ اﻳﻤﺎن ﺣﺘﻢ اﺳﺖ‬

    ‫د ﯿ ﻪ آﯾﺎت ا ﯽ را ا ا ء ﺮ ﺪ‪ ،‬ﺬا ب ﻦ ﺘﺎر ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺘﺮِى ﻟَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱠ ﻋ‪‬ﻦ ﺳﺒِﻴﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻋ‪‬ﻠْﻢٍ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪-6‬‬

    ‫ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫‪٥٦٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺳﺪ ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻀﺮ ﺣﺎرث( آﺴﻰ اﺳﺖ آﻪ ﮔﻔﺘﺎر و ﺳﺨﻨﺎن ﻟﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ را )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺼّﻪهﺎى دروغ و‬

    ‫اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﺷﻬﻮتاﻧﮕﻴﺰ ﻣﻔﺴﺪ اﺧﻼق و ﺳﺮود ﻣﻄﺮب( ﺑﻪ هﺮ وﺳﻴﻠﻪ ﺕﻬﻴّﻪ ﻣﻰآﻨﺪ ﺕﺎ )ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻟﺖ از راﻩ ﺧﺪا )و ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﻋﻠﻮم و‬

    ‫ﻣﻌﺎرف ﻗﺮﺁن( ﮔﻤﺮاﻩ ﺳﺎزد و ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ ﺕﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰا ﮔﻴﺮد‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺳﺪ آﺎﻓﺮ( ﺑﻪ ﻋﺬاب‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﻮارى و ذﻟّﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫آ ﯽ ﻘﺎ ﻞ آﯾﺎت ا ﯽ ا ﺘ ﺒﺎر ورزﯾﺪﺪ‪ ،‬ﺬا ب ا ﻢ ﺸﺎرت ده ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ و‪‬ﻟﻰ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻛَﺄَنﱠ ﻓﻰ أُذُﻧَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -7‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮ او ﺕﻼوت ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺷﻮد چﻨﺎن ﺑﺎ ﻏﺮور و ﺕﻜﺒّﺮ ﭘﺸﺖ ﮔﺮداﻧﺪ آﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁن ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ را ﻧﺸﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﻨﺪارى از هﺮ دو ﮔﻮش‬

    ‫آﺮ اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﻦ آﺲ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ا ﮑﺎر آﯾﺎت ا ﯽ ﯽ و ﻮ ﺶ دﺪ ‪ ،‬ﺬا ب د ک ﻮا ﻨﺪ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺳﻌ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺠِﺰِﻳﻦَ أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺟ‪‬ﺰٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪-5)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و ﺁﻧﺎن آﻪ )از آﻔﺮ و ﻋﻨﺎد( در )ﻣﺤﻮ و ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎﺧﺘﻦ( ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺳﻌﻰ و آﻮﺷﺶ آﺮدﻧﺪ ﺕﺎ ﻣﮕﺮ )رﺳﻮل ﻣﺎ را( ﻧﺎﺕﻮان آﻨﻨﺪ )و از ﻗﻬﺮ و‬

    ‫ﻗﺪرت ﻣﺎ ﺑﻴﺎﺳﺎﻳﻨﺪ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﺬاب ﺳﺨﺖ دردﻧﺎك ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫دﺪ ﺬا ب ﻖ ﺘﺎر ﺪﺪ ‪:‬‬ ‫ھ ﻪ ا ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻠَﻐُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺸﺎر‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ر‪‬ﺳﻠﻰ ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻧَﻜ‪‬ﻴﺮِ)‪ -45‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و آﻔﺎر ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و اﻳﻦ آﺎﻓﺮان اﻣﺖ ﺕﻮ ﺑﻪ ﻋﺸﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺁن ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن دادﻳﻢ )از ﺛﺮوت و ﺟﺎﻩ(‬

    ‫ﻧﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ آﻪ رﺳﻮﻻن ﻣﺮا ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ چﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪﻧﺪ )اﻳﻨﺎن هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻣﻰرﺳﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫‪٥٧٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ا ﯽ ﻮرد ان و ﺿﺎن ‪ ،‬ﺒﺪ ﻞ ﻮا ﺪ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﺳﺘ‪‬ﻜْﺒ‪‬ﺎراً ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻜْﺮَ اﻟﺴﻴﻰ و‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﻴﻖُ اﻟْﻤ‪‬ﻜْﺮُ اﻟﺴﻴﺊُ إِﻻ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﻨﻈﺮُونَ إِﻻ ﺳﻨﱠﺖ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ ﻓَﻠَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﺗَﺒ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻼً و‪ ‬ﻟَﻦ ﺗﺠِﺪ‪ ‬ﻟ‪‬ﺴﻨﱠﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﻮِﻳﻼً)‪ -43‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ در زﻣﻴﻦ ﺕﻜﺒﺮ و ﮔﺮدﻧﻜﺸﻰ آﻨﻨﺪ و ﻣﻜﺮ در اﻋﻤﺎل ﺑﺪ اﻧﺪﻳﺸﻨﺪ‪ ،‬و ﻣﻜﺮ زﺷﺖ و ﻓﻜﺮ ﺑﺪآﺎرى ﺟﺰ ﺑﺮ ﺻﺎﺣﺒﺶ‬

    ‫اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻜﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻳﺎ اﻳﻨﺎن ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﻣﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ هﻼك ﺷﻮﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎرى دارﻧﺪ؟و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺧﺪا )در هﻼك ﺑﺪاﻧﺪﻳﺸﺎن( را هﺮﮔﺰ ﻣﺒﺪّل‬

    ‫ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ و ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻖ )و ﺳﻨّﺖ اﻟﻬﻰ( را هﺮﮔﺰ ﺕﻐﻴﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺨﻮاهﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫وای ﺣﺎل ا اء ﻨﺪﮔﺎن ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَةً ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -30‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫واى ﺑﺮ ﺣﺎل اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن )ﮔﻤﺮاﻩ ﻟﺠﻮج( آﻪ هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ او را ﺑﻪ ﺕﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﮐﺎ ان و ﺪ ه ﺬ اب‪ ،‬ﻢ وﻻزم دﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟﱢﻴ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻖﱠ اﻟْﻘَﻮ‪‬لُ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -70‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺕﺎ هﺮ آﻪ را زﻧﺪﻩدل اﺳﺖ )ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺕﺶ ﭘﻨﺪ دهﺪ و از ﺧﺪا و ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺮ آﺎﻓﺮان )ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺕﻤﺎم ﺣﺠﺖ( وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﺣﺘﻢ و ﻻزم‬

    ‫ﮔﺮدد‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﺬَاﺋﻘُﻮا اﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ اﻷَﻟ‪‬ﻴﻢِ)‪ -38‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫ﺷﻤﺎ )آﻪ او را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻳﺪ اﻣﺮوز( ﻋﺬاب ﺳﺨﺖ و دردﻧﺎك ﺧﻮاهﻴﺪ چﺸﻴﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٧١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫أَ ء‪‬ﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِى ﺑ‪‬ﻞ ﻟﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺬُوﻗُﻮا ﻋ‪‬ﺬَابِ)‪ -8‬ص(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﻣﻴﺎن هﻤﻪ ﻣﺎ )ﺑﺰرﮔﺎن ﻋﺮب( ﻗﺮﺁن )ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ( ﺑﺮ او ﻓﺮود ﺁﻣﺪ؟ )در ﺻﻮرﺕﻰ آﻪ او هﻴﭻ اﻣﺘﻴﺎزى ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺪاﺷﺖ!( ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ آﺎﻓﺮان‬

    ‫از )وﺣﻰ( ﻗﺮﺁن ﻣﻦ در ﺷﻚ و رﻳﺒﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ هﻨﻮز ﻋﺬاب )ﻗﻬﺮ( ﻣﺮا ﻧﭽﺸﻴﺪﻩاﻧﺪ )آﻪ دﺳﺖ از آﻔﺮ ﺑﺮ ﻧﻤﻰدارﻧﺪ( ‪.‬‬

    ‫دارﺷﺎن‪ ،‬ﺠﺎزات ﯽ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫ان‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗﺠ‪‬ﺰَو‪‬نَ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -39‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫و ﺟﺰ ﺑﻪ آﺮدارﺕﺎن ﻣﺠﺎزات ﻧﻤﻰﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﻨﺪه ای ﻮا ﺪ دا ﺖ ‪:‬‬ ‫آن ﺲ اه ﻮد ‪،‬دﯾ ﺪا‬ ‫•‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ذ‪‬ﻛْﺮِ‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪ -23)‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺳﺘﺎد آﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ)و ﻧﻴﻜﻮﺕﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺧﺪا( اﺳﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺁﻳﺎﺕﺶ هﻤﻪ )در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز( ﺑﺎ هﻢ‬

    ‫ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺖ و در ﺁن ﺛﻨﺎى ﺧﺪا )و ﺧﺎﺻﺎن ﺧﺪا( ﻣﻜﺮر ﻣﻰﺷﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺕﻼوت )ﺁﻳﺎت ﻗﻬﺮ( ﺁن ﺧﺪا ﺕﺮﺳﺎن را ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ اﻧﺪام اﻓﺘﺪ و )ﺑﺎ ﺁﻳﺎت‬

    ‫رﺣﻤﺖ( ﺑﺎز ﺁرام و ﺳﻜﻮﻧﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ و دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ )آﺘﺎب( هﻤﺎن )رﺣﻤﺖ و( هﺪاﻳﺖ ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺑﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دﻳﮕﺮ هﻴﭻ هﺪاﻳﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‬

    ‫ﺖ ا ﺖ از ﮐﻼم ﻖ ﭘ ﺮوی ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا أَﺣ‪‬ﺴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞِ أَن ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب ﺑ‪‬ﻐْﺘَﺔً و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻻ ﺗَﺸﻌ‪‬ﺮُونَ)‪ -55‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫‪٥٧٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ دﺳﺘﻮر آﺘﺎﺑﻰ را آﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاﻳﺘﺎن ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﺬاب )ﻗﻬﺮ ﺧﺪا ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﮔﻨﺎهﺎن( ﺑﺮ‬

    ‫ﺷﻤﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻓﺮود ﺁﻳﺪ و ﺷﻤﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬

    ‫أَن ﺗَﻘُﻮلَ ﻧَﻔْﺲ‪ ‬ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَﺗﻰ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻣ‪‬ﺎ ﻓَﺮﱠﻃﺖ ﻓﻰ ﺟ‪‬ﻨﺐِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬إِن ﻛُﻨﺖ ﻟَﻤ‪‬ﻦَ اﻟﺴﺨ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -56‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺕﺎ ﻣﺒﺎدا آﺴﻰ ﻓﺮﻳﺎد واﺣﺴﺮﺕﺎ ﺑﺮ ﺁرد و ﮔﻮﻳﺪ‪:‬اى واى ﺑﺮ ﻣﻦ آﻪ ﺟﺎﻧﺐ اﻣﺮ ﺧﺪا را ﻓﺮو ﮔﺬاﺷﺘﻢ و وﻋﺪﻩهﺎى ﺧﺪا را ﻣﺴﺨﺮﻩ و اﺳﺘﻬﺰا‬

    ‫ﻧﻤﻮدم‪.‬‬

    ‫أَو‪ ‬ﺗَﻘُﻮلَ ﻟَﻮ‪ ‬أَنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﺪ‪‬ات ﻟَﻜﻨﺖ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺘﱠﻘ‪‬ﻴﻦَ)‪ -57‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ )از ﻓﺮط ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻰ در ﭘﻰ ﺁرزوى ﻣﺤﺎل ﺁﻳﺪ و( ﮔﻮﻳﺪ‪) :‬اﻓﺴﻮس( اﮔﺮ ﺧﺪا ﻣﺮا )ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺧﺎص( هﺪاﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮدى ﻣﻦ ﻧﻴﺰ از اهﻞ‬

    ‫ﺕﻘﻮا ﺑﻮدم‪.‬‬

    ‫أَو‪ ‬ﺗَﻘُﻮلَ ﺣ‪‬ﻴﻦَ ﺗَﺮَى اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب ﻟَﻮ‪ ‬أَنﱠ ﻟﻰ ﻛﺮﱠةً ﻓَﺄَﻛُﻮنَ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻤ‪‬ﺤ‪‬ﺴ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -58‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﻳﺎ ﺁﻧﻜﻪ چﻮن ﻋﺬاب )ﺧﺪا( را ﺑﻪ چﺸﻢ ﻣﺸﺎهﺪﻩ آﻨﺪ ﮔﻮﻳﺪ‪) :‬اى ﻓﺮﻳﺎد( آﺎش ﺑﺎر دﻳﮕﺮ )ﺑﻪ دﻧﻴﺎ( ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻢ ﺕﺎ از ﻧﻴﻜﻮآﺎران ﻣﻰﺷﺪم‪.‬‬

    ‫ﯽ دﯾﺪﺪ ‪:‬‬ ‫ھ ﻪ آ ن ﺑﺎﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ زﻣﺎن ﻮد ﺨﺎ ﺖ دﺪ‪ ،‬ﻮ‬ ‫•‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬اﻷَﺣ‪‬ﺰَاب ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻛﻞﱡ أُﻣ‪‬ﺔِ ﺑِﺮَﺳﻮﻟﻬِﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺄْﺧُﺬُوه‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ‬

    ‫ﻓَﺄَﺧَﺬْﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -5‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫‪٥٧٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫)اﮔﺮ اﻣﺖ ﺕﻮ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﻏﻢ ﻣﺪار آﻪ( ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﻮاﻳﻒ ﺑﻌﺪ از ﻧﻮح ﻧﻴﺰ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان را( ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و هﺮ‬

    ‫اﻣﺘﻰ هﻤّﺖ ﮔﻤﺎﺷﺖ آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را دﺳﺘﮕﻴﺮ )و هﻼك( ﮔﺮداﻧﺪ و ﺟﺪل و ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺕﺎ ﺑﺮهﺎن ﺣﻖ را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﺳﺎزد‪ ،‬ﻣﻦ هﻢ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ را )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﻔﺮ( ﮔﺮﻓﺘﻢ و چﮕﻮﻧﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺳﺨﺖ آﺮدم!‬

    ‫ﺪا وﺪ ﺪﯾﺪ ا ﻘﺎ ب ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻜَﻔَﺮُوا ﻓَﺄَﺧَﺬَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻗَﻮِى‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -22‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫اﻳﻦ هﻼآﺖ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺑﻮد آﻪ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ادﻟّﻪ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﺎن )از ﺟﻬﻞ و ﻋﻨﺎد( آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪،‬‬

    ‫ﺧﺪا هﻢ ﺁﻧﺎن را )ﺑﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ( ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺘﺪر و ﺳﺨﺖ آﻴﻔﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﮐﺎر ﯿﺎﯾﺪ ‪:‬‬ ‫ﯿﺪ ﮐﺎ ان ‪ ،‬ﺿﻼ‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا اﻗْﺘُﻠُﻮا أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﺤ‪‬ﻴ‪‬ﻮا ﻧ‪‬ﺴﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ إِﻻ ﻓﻰ‬

    ‫ﺿﻠَﻞٍ)‪ -25‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ او از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪ )ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﺮوﻳﺪ ﭘﺴﺮان ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ‬

    ‫اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﺑﻜﺸﻴﺪ و زﻧﺎﻧﺸﺎن را زﻧﺪﻩ ﮔﺬارﻳﺪ )ﺕﺎ ﺿﻌﻴﻒ و ﻧﺎﺑﻮد ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬و ﻣﺎ ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﻮى آﺮدﻳﻢ( ﺁرى ﻣﻜﺮ و ﺕﺪﺑﻴﺮ آﺎﻓﺮان ﺟﺰ در‬

    ‫ﺿﻼﻟﺖ )و ﺧﺴﺮاﻧﺸﺎن( ﺑﻪ آﺎر ﻧﻴﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ای آ ن آﯾﺎت ا ﯽ را ه ﺮ ﺪ ‪ ،‬ﺬا ب ﻦ ﯿﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪ -9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و چﻮن از ﺁﻳﺎت ﻣﺎ چﻴﺰى ﺑﺪاﻧﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬چﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب ذﻟّﺖ و ﺧﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٥٧٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺮِﻳﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﻛﺒﺮُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﺧْﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬أَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -48‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻤﻰﻧﻤﻮدﻳﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ از ﺁﻳﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ )و در دﻻﻟﺖ ﺑﺮ ﻧﺒﻮت ﻣﻮﺳﻰ روﺷﻦﺕﺮ( ﺑﻮد )اﻣﺎ هﻤﻪ را‬

    ‫ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( و ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﺮدﻳﻢ ﺕﺎ ﻣﮕﺮ )ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪا( ﺑﺎز ﺁﻳﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺴﺎ ﯽ ﻋﻠﻢ ﻮد ﻘﺎ ﻞ آﯾﺎت ا ﯽ ور ﻮﺪ و ﺪه ﺬا ﯽ ه ﯿ ﻨﺪ‪ ،‬ا ﺸﺎن وارد ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ و‪ ‬ﺣ‪‬ﺎقَ ﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -83‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ رﺳﻮﻻﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادّﻟﻪ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان( ﺑﻪ داﻧﺶ و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﺷﺎد و ﻣﻐﺮور‬

    ‫ﺷﺪﻧﺪ و وﻋﺪﻩ ﻋﺬاﺑﻰ آﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ هﻤﻪ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

    ‫ﺪا وﺪ‪ ،‬ﺻﺎ ﺐ ﺬا ب ا ﻢ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻘَﺎلُ ﻟَﻚ إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻗَﺪ‪ ‬ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟ‪‬ﻠﺮﱡﺳﻞِ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ إِنﱠ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟَﺬُو ﻣ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَةٍ و‪ ‬ذُو ﻋ‪‬ﻘَﺎبٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -43‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ( ﺑﺮ ﺕﻮ وﺣﻰ ﻧﻤﻰﺷﻮد ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر داراى ﺁﻣﺮزش و ﺑﺨﺸﺶ و هﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﻬﺮ‬

    ‫و ﻋﻘﺎب دردﻧﺎك اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ا آ ﻪ آن ﮐﺎ ﺪه اﯾﺪ ﮐﻼم و ﯽ ا ﯽ ﺑﺎ ﺪ ‪ ،‬آﯾﺎ اه از ﻤﺎ ﯽ ﻮا ﺪ ﻮد ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ أَ ر‪‬ء‪‬ﻳ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬إِن ﻛﺎنَ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬ﻛﻔَﺮْﺗﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أَﺿﻞﱡ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ ﺷ‪‬ﻘَﺎقِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -52)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫)آﺎﻓﺮان را( ﺑﮕﻮ‪:‬چﻪ ﻣﻰﭘﻨﺪارﻳﺪ اﮔﺮ )ﻗﺮﺁن( از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ و ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺁن آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺮاﻩﺕﺮ از ﺁن آﺲ آﻪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﺎ( ﺑﻪ‬

    ‫آﻔﺮ و ﺷﻘﺎق دور )از راﻩ ﺳﻌﺎدت( اﺳﺖ در ﺟﻬﺎن آﺴﻰ ﺕﻮاﻧﺪ ﺑﻮد؟‬

    ‫‪٥٧٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫آن ﺲ دا ﻪ ا ﯽ ﺮود‪ ،‬ﺪا ﻮان د‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻓَﺄَﻧﺖ ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺼﻢ‪ ‬أَو‪ ‬ﺗﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻓﻰ ﺿﻠَﻞٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ – 40‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺕﻮ اﻳﻦ آﺮان را ﺳﺨﻨﻰ ﺕﻮاﻧﻰ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﻳﺎ اﻳﻦ آﻮران )ﺑﺎﻃﻦ( و ﺁن را آﻪ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ ﻣﻰرود هﺪاﻳﺖ ﺕﻮاﻧﻰ آﺮد؟‬

    ‫ﺬا ب ا ﻢ از آن ﯽ ا ﺖ ا ﺘ ﺒﺎر ﻮد ا ﺮار ورزد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺕﻼوت ﻣﻰﺷﻮد ﺷﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺕﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺻﺮار ﻣﻰآﻨﺪ چﻨﺎﻧﻜﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁﻳﺎت را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬چﻨﻴﻦ‬

    ‫آﺴﺎﻧﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﮐﺎ ا ﯽ ﺣﺎل ﺮ ﺪ ‪ ،‬ﺪا وﺪ آ ا ﻮ ا ﺪ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺻﺪ‪‬وا ﻋ‪‬ﻦ ﺳﺒِﻴﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎﺗُﻮا و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛُﻔﱠﺎر‪ ‬ﻓَﻠَﻦ ﻳ‪‬ﻐْﻔ‪‬ﺮَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ -34)‬ﻣﺤﻤﺪ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ و راﻩ ﺧﺪا را )ﺑﻪ روى ﺧﻠﻖ( ﺑﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺣﺎل آﻔﺮ ﻣﺮدﻧﺪ دﻳﮕﺮ اﺑﺪا ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﮐﺎ ان ‪ ،‬ب و ﺮ دان ﻣﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺮِﻳﺞٍ)‪ -5‬ق(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان چﻮن )رﺳﻮل( ﺣﻖ ﺁﻣﺪ او را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و )در آﺎر ﺑﺰرگ رﺳﺎﻟﺖ و ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ( در ﺣﺎﻟﻰ ﻣﻀﻄﺮب و ﺳﺮﮔﺮدان‬

    ‫ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ )ﮔﺎهﻰ از ﺟﻬﻞ‪ ،‬اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺷﻤﺮدﻧﺪ و ﮔﺎهﻰ ﺳﺤﺮ و ﺷﻌﺮ ﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫دﺪ ‪،‬آ ﻪ ﻖ و ﺪه داده ا ﺖ ‪ ،‬ﻖ ﻮد ‪:‬‬ ‫ﻤﺎ ﯽ ﺴﺎ ﯽ ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ را ﻮل زﻣﺎن ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫‪٥٧٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪-12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ چﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ( و ﻗﻮم ﺛﻤﻮد هﻢ ﺕﻜﺬﻳﺐ رﺳﻮﻻن آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و اﺻﺤﺎب ر ّ‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪ -13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻟﻮط‪.‬‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪ -14)‬ق(‬

    ‫و اﺻﺤﺎب اﻳﻜﻪ )اﻣﺖ ﺷﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺕﺒّﻊ )ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻤﻦ( هﻤﻪ رﺳﻮﻻن ﺣﻖ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﺕﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺣﺘﻢ و واﺟﺐ‬

    ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮد ﺑﺎد آن ﺲ وغ ﻨﺪد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﺘ‪‬ﻞَ اﻟ َْﺨﺮﱠﺻﻮنَ)‪ -10‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﺸﺘﻪ ﺑﺎد و ﻧﺎﺑﻮد ﺁﻧﺎن آﻪ دروغ ﺑﻨﺪﻧﺪ )و ﻗﺮﺁن را ﺳﺤﺮ و ﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﺮﺧﻮاﻧﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫آ ن آﯾﺎت ا ﯽ را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪ ،‬و ا ﺘﺪا ر ا ﯽ ﺆا ﺬه ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛﻠﱢﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺄَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺧْﺬَ ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٍ ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬رٍ)‪ -42‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ هﻤﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻗﺘﺪار ﺧﻮد از ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﻣﺆاﺧﺬﻩ آﺮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪٥٧٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﻢ ﮐﺎران ‪ ،‬ﺪا ﻮا ﻨﺪ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟْﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺎرِ ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ أَﺳﻔَﺎر‪‬ا ﺑِﺌْﺲ ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫وﺻﻒ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ ﻋﻠﻢ ﺕﻮرات ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ )و ﺑﺪان ﻣﻜﻠﻒ ﺷﺪﻧﺪ( وﻟﻰ ﺁن را ﺣﻤﻞ ﻧﻜﺮدﻧﺪ )و ﺧﻼف ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ( در‬

    ‫ﻣﺜﻞ ﺑﻪ ﺣﻤﺎرى ﻣﺎﻧﺪ آﻪ ﺑﺎر آﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ آﺸﺪ )و از ﺁن هﻴﭻ ﻧﻔﻬﻤﺪ و ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺒﺮد( ‪ ،‬ﺁرى ﻣﺜﻞ ﻗﻮﻣﻰ آﻪ ﺣﺎﻟﺸﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را‬

    ‫ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ اﺳﺖ و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را )ﺑﻪ راﻩ ﺳﻌﺎدت( رهﺒﺮى ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﯿﺪ آﮔﺎه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫ﺪا وﺪ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻦ ﻳ‪‬ﺆَﺧﱢﺮَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﻔْﺴﺎً إِذَا ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬أَﺟ‪‬ﻠُﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺧَﺒِﻴﺮُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -11‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ اﺟﻞ هﻴﭻ آﺲ را از وﻗﺘﺶ آﻪ ﻓﺮا رﺳﺪ ﺕﺄﺧﻴﺮ ﻧﻴﻔﻜﻨﺪ و ﺧﺪا ﺑﻪ هﺮ چﻪ آﻨﻴﺪ ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫دارﺷﺎن ر ﯿﺪﺪ و آ ﻪ ﯿ دﺪ ﺠﺎزات ﺪﺪ ‪:‬‬ ‫ھ ﻪ آ ن ﻮل ر ﮐﺎ ﺪﺪ ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫أَ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻧَﺒ‪‬ﺆُا اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻓَﺬَاﻗُﻮا و‪‬ﺑ‪‬ﺎلَ أَﻣ‪‬ﺮِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -5)‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺣﻜﺎﻳﺖ ﺣﺎل ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺮﺳﻴﺪ؟آﻪ )هﻢ در دﻧﻴﺎ( ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﺮدارﺷﺎن رﺳﻴﺪﻧﺪ و )هﻢ در ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﺎن ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻪ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬وﻧَﻨَﺎ ﻓَﻜَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮا و‪ ‬اﺳﺘَﻐْﻨﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻨﻰ‪ ‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪-6)‬‬

    ‫اﻟﺘﻐﺎﺑﻦ(‬

    ‫‪٥٧٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫اﻳﻦ )ﻋﺬاب( ﺑﺮاى ﺁن ﺑﻮد آﻪ رﺳﻮﻻن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ادﻟّﻪ و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺸﺎن ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ )ﺑﻪ ﺕﻜﺬﻳﺐ و ﻃﻌﻦ( ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺑﺸﺮهﺎﻳﻰ‬

    ‫ﻰ ﺑﺎﻟﺬّات و‬
    ‫)ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ( رهﻨﻤﺎﻳﻰ ﻣﺎ ﺕﻮاﻧﻨﺪ آﺮد؟ﭘﺲ آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ و روى ﮔﺮداﻧﻴﺪﻧﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا )از آﻔﺮ و اﻳﻤﺎن ﺧﻠﻖ( ﺑﻰﻧﻴﺎز اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪا ﻏﻨ ّ‬

    ‫ﺳﺘﻮدﻩ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺻﻔﺎت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﻌ‪‬ﺘَﺬ‪‬ر‪‬وا اﻟْﻴ‪‬ﻮ‪‬م‪ ‬إِﻧﱠﻤ‪‬ﺎ ﺗﺠ‪‬ﺰَو‪‬نَ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -7‬اﻟﺘﺤﺮﻳﻢ(‬

    ‫)ﺑﻪ آﺎﻓﺮان ﮔﻮﻳﻨﺪ( اى آﺎﻓﺮان‪ ،‬اﻣﺮوز ﻋﺬرﺧﻮاهﻰ ﻣﻜﻨﻴﺪ )آﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ( ﺕﻨﻬﺎ ﺁﻧﭽﻪ )در دﻧﻴﺎ( ﻣﻰآﺮدﻩاﻳﺪ ﺑﻪ ﺁن ﻣﺠﺎزات ﻣﻰﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺗ ﺬ آﯾﺎت ا ﯽ ‪،‬ﻋﺎ ﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺪا ﺖ ﮐﺎ ان ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَنﱠ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ ﻣ‪‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺑﻪ راﺳﺘﻰ ﻣﻰداﻧﻴﻢ آﻪ از ]ﻣﻴﺎن[ ﺷﻤﺎ ﺕﻜﺬﻳﺐآﻨﻨﺪﮔﺎﻧﻰ هﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﺤ‪‬ﺴﺮَةٌ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -50‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و ﺕﻜﺬﻳﺒﺶ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻣﺎﻳﻪ ﻧﺪاﻣﺖ آﺎﻓﺮان اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫وای ﺣﺎل ﺗ ﺬ ﻨﺪﮔﺎن ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﻮ‪‬ﻣ‪‬ﺌﺬ‪ ‬ﻟﱢﻠْﻤ‪‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ)‪ -47‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫واى ﺁن روز ﺑﻪ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ )ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را( ﺕﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٥٧٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫اﻋﺮاض وﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آﻳﺎت اﻟﻬﻲ در ﻃﻮل زﻣﺎن‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﮐﺎ ان ﺮ ر ‪ ،‬ھ ﻪ ﺴﺎرت و زﯾﺎن ﻮا ﻨﺪدﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺳﻮل ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻟﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴّﻼم( ‪.‬‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻣﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و ﭘﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٨٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﻣ ا ﺪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻜﺮَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺗﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻨْﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻘَﻮ‪‬اﻋ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﺨَﺮﱠ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬اﻟﺴﻘْﻒ ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻮ‪‬ﻗ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬أَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺬَاب ﻣ‪‬ﻦْ ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﺚ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺸﻌ‪‬ﺮُونَ)‪ -26‬اﻟﻨﺤﻞ(‬

    ‫ﺁن آﺎﻓﺮاﻧﻰ آﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﻴﺰ )ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﻨﻬﺎ( ﻣﻜﺮهﺎ )ﺑﺮاى ﭘﺎﻣﺎل آﺮدن ﺣﻖ( اﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻧﺪ ﻟﻴﻜﻦ ﺧﺪا ﺑﻨﺎى ﺁﻧﻬﺎ را از ﭘﺎﻳﻪ وﻳﺮان آﺮد‬

    ‫و ﺳﻘﻒ ﺑﺮ ﺳﺮﺵﺎن ﻓﺮو رﻳﺨﺖ و ﻋﺬاب ﺧﺪا از ﺟﺎﻳﻰ آﻪ ﻧﻤﻰﻓﻬﻤﻴﺪﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮا رﺳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫د ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﯿﺎ ﻻ ت ﺑﺎ ﻞ ﻮد را ﺪا ی ﻌﺎل‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أُﻣ‪‬ﻴ‪‬ﻮنَ ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ إِﻻ أَﻣ‪‬ﺎﻧﻰ‪ ‬و‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻳ‪‬ﻈﻨﱡﻮنَ)‪ -78‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﻓَﻮ‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﻜْﺘُﺒ‪‬ﻮنَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺸﺘﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻨﺎً ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً ﻓَﻮ‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﺖ أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪‬‬

    ‫و‪ ‬و‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻜْﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -79‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ ﻋﻮام ﻳﻬﻮد آﻪ ﺧﻮاﻧﺪن و ﻧﻮﺵﺘﻦ هﻢ ﻧﺪاﻧﻨﺪ ﺗﻮرات را ﺟﺰ ﺁﻣﺎل ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﻧﭙﻨﺪارﻧﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎﺑﺴﺖ ﺧﻴﺎﻻت ﺧﺎم و ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﺧﻮﻳﺸﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﭘﺲ واى ﺑﺮ ﺁن آﺴﺎﻧﻰ آﻪ از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد آﺘﺎب را ﻧﻮﺵﺘﻪ و ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻣﺘﻌﺎل ﻧﺴﺒﺖ دهﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺎى اﻧﺪك ﺑﻔﺮوﺵﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ واى ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ از ﺁن‬

    ‫ﻧﻮﺵﺘﻪهﺎ و ﺁﻧﭽﻪ از ﺁن ﺑﻪ دﺳﺖ ﺁرﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮان را اﺧﻼل ﻘﺎ ﯾﺪ ﭘﺪران ﻮد ﮫﻢ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا أَ ﺟِﺌْﺘَﻨَﺎ ﻟ‪‬ﺘَﻠْﻔ‪‬ﺘَﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ و‪ ‬ﺗَﻜُﻮنَ ﻟَﻜُﻤ‪‬ﺎ اﻟْﻜ‪‬ﺒﺮِﻳ‪‬ﺎء‪ ‬ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻜُﻤ‪‬ﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -78‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ آﻪ ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺁﻣﺪﻩاى آﻪ ﻣﺎ را از ﻋﻘﺎﻳﺪ و ﺁداﺑﻰ آﻪ ﭘﺪران ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁن ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﻰ ﺗﺎ ﺧﻮد و ﺑﺮادرت هﺎرون در زﻣﻴﻦ‬

    ‫ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻳﺎﺑﻴﺪ و ﺑﺮ ﻣﺎ ﺣﻜﻤﻔﺮﻣﺎ ﺵﻮﻳﺪ؟ﻣﺎ هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺵﻤﺎ اﻳﻤﺎن ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﺁورد‪.‬‬

    ‫‪٥٨١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﻖ را ﻤﺎن ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﻓُﻮﻧَﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﻓُﻮنَ أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬إِنﱠ ﻓَﺮِﻳﻘﺎً ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻜْﺘُﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -146‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﮔﺮوهﻰ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ آﺘﺎب ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪) ،‬ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ و ﺣﻘّﺎﻧ ّﻴﺖ( او را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﻣﻰﺵﻨﺎﺳﻨﺪ هﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ آﻪ ﻓﺮزﻧﺪان‬

    ‫ﺧﻮد را‪ ،‬و ﻟﻜﻦ ﮔﺮوهﻰ از ﺁﻧﺎن )از راﻩ ﻋﻨﺎد( ﺣﻖ را آﺘﻤﺎن ﻣﻰآﻨﻨﺪ در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ﺁن دارﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺻﺪق آن ﻮا ﻨﺪ ‪ ،‬آن ﮐﺎ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﺸﻬ‪‬ﺪ‪‬ونَ)‪ -70‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬چﺮا ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺵﻮﻳﺪ و ﺣﺎل ﺁﻧﻜﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﻪ ﺻﺪق ﺁن ﮔﻮاهﻴﺪ؟!‬

    ‫ﻖ ‪ ،‬ﺒﺎس ﺑﺎ ﻞ ﯽ ﭘﻮﺷﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻠْﺒِﺴﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ و‪ ‬ﺗَﻜْﺘُﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -71‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬چﺮا ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﺸﺘﺒﻪ ﺳﺎزﻳﺪ )ﺗﺎ چﺮاغ ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎد ﺵﺒﻬﺎت ﺧﺎﻣﻮش آﻨﻴﺪ( و ﺣﻖ را ﭘﻮﺵﻴﺪﻩ ﻣﻰدارﻳﺪ در ﺻﻮرﺗﻰ‬

    ‫آﻪ )ﺑﻪ ﺣﻘّﺎﻧﻴّﺖ ﺁن( ﺁﮔﺎهﻴﺪ؟!‬

    ‫ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ و و ﯽ را ﺗ ﺬ و ﯽ را ﻞ رﺳﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﺑِﺎﻟﺮﱡﺳﻞِ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦَ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﻪ‪ ‬ﺑِﺮُوح اﻟْﻘُﺪ‪‬سِ أَ ﻓَﻜﻠﱠﻤ‪‬ﺎ‬

    ‫ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛُﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮلُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻻ ﺗﻬ‪‬ﻮ‪‬ى أَﻧﻔُﺴﻜُﻢ‪ ‬اﺳﺘَﻜْﺒﺮْﺗُﻢ‪ ‬ﻓَﻔَﺮِﻳﻘﺎً ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻓَﺮِﻳﻘﺎً ﺗَﻘْﺘُﻠُﻮنَ)‪ -87‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫‪٥٨٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ آﺘﺎب ﺗﻮرات ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و از ﭘﻰ او ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﻋﻴﺴﻰ ﭘﺴﺮ ﻣﺮﻳﻢ را ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻟّﻪ روﺵﻦ‪ ،‬ﺣﺠﺘﻬﺎ دادﻳﻢ‬

    ‫و او را ﺑﻪ واﺳﻄﻪ روح اﻟﻘﺪس ﺗﻮاﻧﺎﻳﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪﻳﻢ‪ .‬ﺁﻳﺎ هﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى آﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا اواﻣﺮى ﺑﺮ ﺧﻼف هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺵﻤﺎ ﺁرد ﮔﺮدﻧﻔﺮازى و‬

    ‫ﺳﺮﭘﻴﭽﻰ ﻧﻤﻮدﻩ و )از راﻩ ﺣﺴﺪ( ﮔﺮوهﻰ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻩ و ﺟﻤﻌﻰ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻰرﺳﺎﻧﻴﺪ؟!‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮ ﻖ ز ﻣﺎن ﻮد را ﯽ ﭘﺬ ﺪ و ﻮد را از د ﻦ ﻮرو ﯽ ‪ ،‬ﺮ آن ﮐﺎ دا ﻨﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫َ إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻧُﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﻤ‪‬ﺎ و‪‬ر‪‬اء‪‬ه‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗُﻞْ‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻘْﺘُﻠُﻮنَ أَﻧﺒِﻴ‪‬ﺎء‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ إِن ﻛُﻨﺘُﻢ ﻣ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪ -91‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و چﻮن ﺑﻪ ﻳﻬﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺦ دهﻨﺪ آﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻮرات آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺵﺪﻩ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ ﻏﻴﺮ‬

    ‫ﺗﻮرات آﺎﻓﺮ ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن آﺘﺎب ﺣﻖ اﺳﺖ و آﺘﺎب ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ ﺵﻤﺎ در دﻋﻮى اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﻮرات‬

    ‫راﺳﺘﮕﻮﻳﻴﺪ ﭘﺲ چﺮا ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﻣﻰآﺸﺘﻴﺪ؟‬

    ‫ه ای ﯿﺎورد او ا ﻤﺎن ﯿﺎور ﻢ ‪:‬‬ ‫ﮫﺎ آورﺪ ﮫﺪ و ﭘ ﻤﺎن ﻣﺎ ﺑﺎ ﺪا وﺪ ا ﻦ ا ﺖ‬ ‫•‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻬِﺪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ أَﻻ ﻧُﺆْﻣ‪‬ﻦَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ ﺣ‪‬ﺘﻰ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻘُﺮْﺑ‪‬ﺎنٍ ﺗَﺄْﻛﻠُﻪ‪ ‬اﻟﻨﱠﺎر‪ ‬ﻗُﻞْ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛُﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠﻰ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى ﻗُﻠْﺘُﻢ‪ ‬ﻓَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺘَﻠْﺘُﻤ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ -‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -183‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺧﺪا از ﻣﺎ ﭘﻴﻤﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ آﻪ ﺑﻪ هﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎورﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ او ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻰ ﺁورد آﻪ در ﺁﺗﺶ ﺑﺴﻮزد‪ .‬ﺑﮕﻮ آﻪ ﭘﻴﺶ از ﻣﻦ‬

    ‫رﺳﻮﻻﻧﻰ ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁ وردﻩ و اﻳﻦ را هﻢ آﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻴﺪ ﺁوردﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ چﺮا ﺁن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان را آﺸﺘﻴﺪ؟!‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢب ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬اﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -184‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ )ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﺒﺎش آﻪ( ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ هﻢ آﻪ ﻣﻌﺠﺰات و زﺑﻮرهﺎ و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ روﺵﻦ ﺁوردﻧﺪ ﻧﻴﺰ‬

    ‫ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫‪٥٨٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا‬

    ‫ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -48‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭘﺲ هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ )رﺳﻮل( ﺣﻖ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬چﺮا ﺑﻪ اﻳﻦ رﺳﻮل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﻣﻌﺠﺰاﺗﻰ )ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و ﻳﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻟﻮاح‬

    ‫ﺗﻮرات( دادﻩ ﻧﺸﺪ؟ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺮدم از اﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺗﻮرات( ﺳﺤﺮ و‬

    ‫ﺟﺎدوﮔﺮى اﺳﺖ آﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻰاﻳﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩاﻳﻢ؟‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻓَﺄْﺗُﻮا ﺑِﻜ‪‬ﺘَﺐٍ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻤ‪‬ﺎ أَﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﭘﺲ ﺵﻤﺎ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ آﺘﺎﺑﻰ آﻪ از اﻳﻦ دو آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ )ﺗﻮرات و ﻗﺮﺁن( ﺧﻠﻖ را ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ آﻨﺪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﺗﺎ‬

    ‫ﻣﻦ از ﺁن ﭘﻴﺮوى آﻨﻢ‪.‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﺌَﻠُﻚ أَﻫ‪‬ﻞُ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ أَن ﺗُﻨﺰﱢلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺴﻤ‪‬ﺎء‪ ‬ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺳﺄَﻟُﻮا ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَﻛْﺒﺮَ ﻣ‪‬ﻦ ذَﻟ‪‬ﻚ ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَرِﻧَﺎ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺮَةً ﻓَﺄَﺧَﺬَﺗْﻬ‪‬ﻢ‪‬‬

    ‫اﻟﺼﻌ‪‬ﻘَﺔُ ﺑِﻈﻠْﻤ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬اﺗﺨَﺬُوا اﻟْﻌ‪‬ﺠ‪‬ﻞَ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ ﻓَﻌ‪‬ﻔَﻮ‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻦ ذَﻟ‪‬ﻚ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺳﻠْﻄﻨﺎً ﻣ‪‬ﺒِﻴﻨﺎً)‪ -153‬ﻧﺴﺎ(‬

    ‫)اى ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ( اهﻞ آﺘﺎب از ﺗﻮ درﺧﻮاﺳﺖ آﻨﻨﺪ آﻪ از ﺁﺳﻤﺎن آﺘﺎﺑﻰ )ﻳﻜﺠﺎ( ﺑﺮاى ﺁﻧﺎن ﻓﺮود ﺁورى‪ ،‬هﻤﺎﻧﺎ از ﻣﻮﺳﻰ ﻧﻴﺰ درﺧﻮاﺳﺘﻰ ﺑﺎﻻﺗﺮ از‬

    ‫اﻳﻦ آﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺧﺪا را ﺑﻪ چﺸﻢ ﻣﺎ ﺁﺵﻜﺎر ﺑﻨﻤﺎ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﻳﻦ ﺟﻬﻞ و ﺳﺮآﺸﻰ ﺻﺎﻋﻘﻪ ﺳﻮزان ﺁﻧﻬﺎ را درﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬و ﭘﺲ از ﺁن هﻤﻪ ﺁﻳﺎت‬

    ‫روﺵﻦ‪ ،‬ﺑﺎز ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﭘﺮﺳﺘﻰ اﺧﺘﻴﺎر آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎز ﻣﺎ از اﻳﻦ آﺎر )زﺵﺖ ﺁﻧﺎن( درﮔﺬﺵﺘﻴﻢ و ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ ﺣﺠّﺘﻰ ﺁﺵﻜﺎر ﺑﺨﺸﻴﺪﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﻮر ﺪﯾﺪ آ ﮑﺎر ﻮد‪ ،‬ﮫﺪ و ﭘ ﻤﺎ ﯽ ﺑﺎ ﺪا وﺪ ﻪ اﺪ ا ﻮش ده او ﮐﺎ ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﻧَﺼﺮَى أَﺧَﺬْﻧَﺎ ﻣ‪‬ﻴﺜَﻘَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻨَﺴﻮا ﺣ‪‬ﻈ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ذُﻛﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺄَﻏْﺮَﻳ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬او‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ‬

    ‫و‪ ‬ﺳﻮ‪‬ف ﻳ‪َ ‬ﻨﺒ‪‬ﺌُﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﺼﻨَﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -14‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫‪٥٨٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و از ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ آﻴﺶ ﻋﻴﺴﻰ هﺴﺘﻴﻢ ﻋﻬﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ )آﻪ ﭘﻴﺮو آﺘﺎب و رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﺎﺵﻨﺪ( ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ از ﺁﻧﭽﻪ )در اﻧﺠﻴﻞ( ﭘﻨﺪ دادﻩ ﺵﺪﻧﺪ‬

    ‫ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺰرﮔﻰ را از دﺳﺖ دادﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻋﻤﻠﺸﺎن( ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ و دﺵﻤﻨﻰ را ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ اﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ زودى ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ‬

    ‫)ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑ ِﺪ( ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ را ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ ﺗَﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬أَ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻫ‪‬ﺬَا و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻔْﻠ‪‬ﺢ‪ ‬اﻟﺴﺤ‪‬ﺮُونَ)‪ -77‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫ﻣﻮﺳﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺣﻖ آﻪ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﺁﻣﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﺤﺮ ﻣﻰدهﻴﺪ؟ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺳﺤﺮ اﺳﺖ و ﺣﺎل ﺁﻧﻜﻪ ﺳﺎﺣﺮان را هﺮﮔﺰ ﻓﻼح و‬

    ‫ﻓﻴﺮوزى ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد؟!‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -36‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫چﻮن ﻣﻮﺳﻰ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ﺁﻳﺎت ﻣﺎ آﻪ )ﺣﻘﺎﻧﻴﺘﺶ( ﺑﺮ هﻤﻪ روﺵﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﺎز )ﺁن ﻗﻮم ﺧﻮد ﺳﺮ و ﻟﺠﻮج ﻧﺎدان(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﺗﻮ ﺟﺰ ﺳﺤﺮى آﻪ ﺳﺎﺧﺘﮕﻰ ﺗﻮﺳﺖ چﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر و دﻋﻮى آﻪ ﺗﻮ دارى هﻴﭻ از ﭘﺪران ﭘﻴﺸﻴﻨﻤﺎن )اﻣﻢ‬

    ‫ﺳﺎﺑﻘﻪ( ﻧﺸﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -7‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺁﻳﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ را ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﺁﻧﺎن آﻪ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ چﻮن ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ ﺁﻣﺪ ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺳﺤﺮ ﺁﺵﻜﺎراﻳﻰ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -15‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ چﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ او ﺗﻼوت آﻨﻨﺪ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٥٨٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -13‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫آﻪ ﺑﺮ او چﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮﻳﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﭼ ا ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ ﻮن ﺮی زﺪ ﯽ ﯿ ﻨﺪ و ﺟﺎ ﮕﺎ ه و ه ای ﺪا رد؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ لِ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟﺮﱠﺳﻮلِ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ اﻟﻄﻌ‪‬ﺎم‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﻤ‪‬ﺸﻰ ﻓﻰ اﻷَﺳﻮ‪‬اقِ ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻠَﻚ‪ ‬ﻓَﻴ‪‬ﻜُﻮنَ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮاً)‪ -7‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﺑﺎز آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬چﺮا اﻳﻦ رﺳﻮل )اﮔﺮ ﺑﻪ راﺳﺘﻰ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪاﺳﺖ( ﻏﺬا ﺗﻨﺎول ﻣﻰآﻨﺪ و در )آﻮچﻪ و( ﺑﺎزارهﺎ راﻩ ﻣﻰرود؟چﺮا ﻓﺮﺵﺘﻪ‬

    ‫ﻣﺤﺴﻮس و ﻇﺎهﺮى ﺑﺮ او ﻧﺎزل ﻧﺸﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ او ﺑﻴﻢ دهﺪ )و ﮔﻮاﻩ ﺻﺪق او ﺑﺎﺵﺪ( ؟‬

    ‫أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻠْﻘَﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻛﻨﺰٌ أَو‪ ‬ﺗَﻜُﻮنُ ﻟَﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﺔٌ ﻳ‪‬ﺄْﻛﻞُ ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ إِن ﺗَﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻮنَ إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻼً ﻣ‪‬ﺴﺤ‪‬ﻮراً)‪ -8‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﻳﺎ چﺮا ﺑﺮ اﻳﻦ رﺳﻮل ﮔﻨﺠﻰ ﻓﺮو ﻧﻴﻔﺘﺪ ﻳﺎ چﺮا ﺑﺎﻏﻰ ﻧﺪارد آﻪ از ﻣﻴﻮﻩهﺎﻳﺶ ﺗﻨﺎول آﻨﺪ؟و ﺳﺘﻤﻜﺎران )ﭘﺲ از اﻳﻦ هﻤﻪ چﻮن و چﺮاهﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﺵﻤﺎ ﭘﻴﺮوى ﻧﻤﻰآﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﻣﺮدى را آﻪ ﺳﺤﺮ و ﺵﻌﺒﺪﻩ از راهﺶ ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻞ ﺑﺎ ﻞ و روا ز ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺄْﺗُﻮﻧَﻚ ﺑِﻤ‪‬ﺜَﻞٍ إِﻻ ﺟِﺌْﻨَﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬أَﺣ‪‬ﺴﻦَ ﺗَﻔْﺴ‪‬ﻴﺮاً)‪ -33‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﺑﺮ ﺗﻮ هﻴﭻ ﻣﺜﻞ )ﺑﺎﻃﻞ و اﻋﺘﺮاض ﻧﺎﺣﻖ( ﻧﻴﺎورﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮاى ﺗﻮ ﺳﺨﻦ ﺣﻖ را ﺑﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺑﻴﺎن ﭘﺎﺳﺦ ﺁﻧﻬﺎ ﺁرﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ﻤﺎ د م ر ا ﺑﺎ ﻞ ﯽ ﻮا ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٥٨٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﺮَﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ و‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟِﺌْﺘَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻟﱠﻴ‪‬ﻘُﻮﻟَﻦﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪-58‬‬

    ‫اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن )ﻋﻈﻴﻢ( ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺜﻞ زدﻳﻢ و اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻴﺎورى ﺑﺎز‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﺤﻘﻘﺎ )از روى ﻋﻨﺎد( ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺵﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ و رﺳﻮﻟﺘﺎن ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ و اوهﺎم ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫آﯾﺎت ا ﯽ را‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺘﺮِى ﻟَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱠ ﻋ‪‬ﻦ ﺳﺒِﻴﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻋ‪‬ﻠْﻢٍ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪-6‬‬

    ‫ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺳﺪ ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻀﺮ ﺣﺎرث( آﺴﻰ اﺳﺖ آﻪ ﮔﻔﺘﺎر و ﺳﺨﻨﺎن ﻟﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ را )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺼّﻪهﺎى دروغ و‬

    ‫اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﺵﻬﻮتاﻧﮕﻴﺰ ﻣﻔﺴﺪ اﺧﻼق و ﺳﺮود ﻣﻄﺮب( ﺑﻪ هﺮ وﺳﻴﻠﻪ ﺗﻬﻴّﻪ ﻣﻰآﻨﺪ ﺗﺎ )ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻟﺖ از راﻩ ﺧﺪا )و ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﻋﻠﻮم و‬

    ‫ﻣﻌﺎرف ﻗﺮﺁن( ﮔﻤﺮاﻩ ﺳﺎزد و ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰا ﮔﻴﺮد‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺳﺪ آﺎﻓﺮ( ﺑﻪ ﻋﺬاب‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﻮارى و ذﻟّﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺵﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً اﺗﺨَﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪ -9‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫و چﻮن از ﺁﻳﺎت ﻣﺎ چﻴﺰى ﺑﺪاﻧﺪ ﺁن را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰﮔﻴﺮد‪ ،‬چﻨﻴﻦ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ را )در دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت( ﻋﺬاب ذﻟّﺖ و ﺧﻮارى ﻣﻬﻴّﺎﺳﺖ‬

    ‫و ا ا ء ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫ھ ﻪ ﺎﯿﭘ ﺮ ا ن را‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَةً ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -30‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫واى ﺑﺮ ﺣﺎل اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن )ﮔﻤﺮاﻩ ﻟﺠﻮج( آﻪ هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ او را ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺳﺘﻬﺰا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٨٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺒﻰٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -7‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺮ ﻣﺮدم هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﻧﻤﻰﺁﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ او را ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ )و اﻧﻜﺎر( ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ إِذَا ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -47‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫چﻮن ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁورد ﺁن را ﻣﺴﺨﺮﻩ آﺮدﻩ و ﺑﺮ او ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺑﺎ ور وﺗ ﺮ ‪ ،‬آﯾﺎت ا ﯽ ﭘ ﺖ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ و‪‬ﻟﻰ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻛَﺄَنﱠ ﻓﻰ أُذُﻧَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -7‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺵﻮد چﻨﺎن ﺑﺎ ﻏﺮور و ﺗﻜﺒّﺮ ﭘﺸﺖ ﮔﺮداﻧﺪ آﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁن ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ را ﻧﺸﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﻨﺪارى از هﺮ دو ﮔﻮش‬

    ‫آﺮ اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﻦ آﺲ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ﻣﺎ ﻂ از ﻖ ﭘﺪران ﻮد ﭘ ﺮوی ﻢ‪ ،‬و ﻘﺪ ‪ ،‬آ ﻪ ﻤﺎ را رﺳﺎ آن ﺘﺎده اﺪ‪ ،‬ﮐﺎ ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ اﻟﺸﻴ‪‬ﻄﻦُ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ﻋ‪‬ﺬَابِ‬

    ‫اﻟﺴﻌ‪‬ﻴﺮِ)‪ -21‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و چﻮن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم )اهﻞ ﺟﺪل و ﻋﻨﺎد( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ از آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺟﻮاب دهﻨﺪ ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻘﻰ آﻪ ﭘﺪران‬

    ‫ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁن ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ﭘﻴﺮوى ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ .‬ﺁﻳﺎ هﺮ چﻨﺪ ﺁﻧﺎن را ﺵﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﺁﺗﺶ دوزخ ﺑﺨﻮاﻧﺪ )ﺑﺎز ﭘﻴﺮو ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ( ؟‬

    ‫‪٥٨٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻓﻰ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ إِﻻ ﻗَﺎلَ ﻣ‪‬ﺘﺮَﻓُﻮﻫ‪‬ﺎ إِﻧﱠﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ أُﻣ‪‬ﺔٍ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -23‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺎ هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ در هﻴﭻ ﺵﻬﺮ و دﻳﺎرى ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ ﺙﺮوت و ﻣﺎل ﺁن دﻳﺎر ﺑﻪ رﺳﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ‬

    ‫ﭘﺪران ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁﻳﻴﻦ و ﻋﻘﺎﻳﺪى ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ و از ﺁﻧﻬﺎ اﻟﺒﺘﻪ ﭘﻴﺮوى ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻬِﻢ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٌ ﻳ‪‬ﺮِﻳﺪ‪ ‬أَن ﻳ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛﺎنَ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻛُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪‬‬

    ‫ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -43‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و چﻮن )ﺗﻮﺳﻂ رﺳﻮل( ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺁﻳﺎت روﺵﻦ ﻣﺎ ﺗﻼوت ﺵﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺵﺨﺺ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮدى اﺳﺖ آﻪ ﻣﻰﺧﻮاهﺪ ﺵﻤﺎ را از‬

    ‫ﺁﻧﭽﻪ ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﻣﻰﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻧﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ هﻴﭻ ﻣﺰﻳّﺖ دﻳﮕﺮى ﻧﺪارد‪ .‬و ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁﻧﺶ هﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ )و ﺑﻪ دروغ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ‬

    ‫ﻖ ﺑﺮ )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺳﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ چﻴﺰ دﻳﮕﺮى‬
    ‫ﻣﻰدهﺪ( چﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻧﺒﺎﺵﺪ‪ .‬و آﺎﻓﺮان چﻮن ﺁﻳﺎت ﺣ ّ‬

    ‫ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -24‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ چﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دﻳﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺵﻤﺎ را هﺪاﻳﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺗﻘﺪﻳﺮ( ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﻨﺎم د ﻦ‪ ،‬ر ﻮل ا ﯽ را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻛُﺘُﺐٍ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮﻧﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ إِﻟَﻴﻬِﻢ‪ ‬ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻚ ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ)‪ -44‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﻣﺎ هﻴﭻ آﺘﺎب و ﺳﻨﺪى آﻪ ﺁن را ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ )و ﺑﻪ ﺁن ﺳﻨﺪ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺗﻮ آﻨﻨﺪ( و ﻳﺎ رﺳﻮﻟﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ )آﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل او ﺑﺮ ر ّد ﺗﻮ‬

    ‫دﻟﻴﻞ ﺁرﻧﺪ( ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺸﺮآﺎن ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫‪٥٨٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ر ﻮل ا ﯽ را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻠَﻐُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺸﺎر‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ر‪‬ﺳﻠﻰ ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻧَﻜ‪‬ﻴﺮِ)‪ -45‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫و آﻔﺎر ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻧﺸﺎن را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و اﻳﻦ آﺎﻓﺮان اﻣﺖ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻋﺸﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺁن ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن دادﻳﻢ )از ﺙﺮوت و ﺟﺎﻩ(‬

    ‫ﻧﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ آﻪ رﺳﻮﻻن ﻣﺮا ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ چﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺵﺪﻧﺪ )اﻳﻨﺎن هﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﻣﻰرﺳﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫رو ا د ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺪ‪ ‬ﻛﻔَﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘْﺬ‪‬ﻓُﻮنَ ﺑِﺎﻟْﻐَﻴ‪‬ﺐِ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -53)‬ﺳﺒﺎ(‬

    ‫در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺣﻖ آﺎﻓﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و از ﺟﺎﻳﻰ دور )از ﻣﻘﺎم ﻋﻠﻢ و ﻳﻘﻴﻦ( ﻧﺴﺒﺖ ﻧﺎروا )ى ﺟﻨﻮن و ﺳﺤﺮ و آﺬب ﺑﻪ‬

    ‫رﺳﻮل ﺣﻖ( ﻣﻰدادﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ھ ﻪ و ‪،‬ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢﺑ‪‬ﺖ ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ و‪ ‬إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺮْﺟ‪‬ﻊ‪ ‬اﻷُﻣ‪‬ﻮر‪ -4)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫)اى رﺳﻮل ﻣﺎ ﻏﻤﻴﻦ ﻣﺒﺎش( اﮔﺮ ﺗﻮ را اﻳﻦ اﻣﺖ )ﻧﺎدان( ﺗﻜﺬﻳﺐ آﻨﻨﺪ ﭘﻴﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ را ﻧﻴﺰ )اﻣﺘﻬﺎﺵﺎن( ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ‬

    ‫اﻣﻮر ﺧﻠﻖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪاﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِن ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛَﺬﱠب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺑِﺎﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -25‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﻮد را آﻪ ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و آﺘﺐ و ﺣﺠّﺘﻬﺎى روﺵﻦ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺘﺸﺎن ﺁﻣﺪﻧﺪ‬

    ‫هﻤﻪ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٩٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ ذُو اﻷَو‪‬ﺗَﺎد‪ -12)‬ص(‬

    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻣﺸﺮآﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻋﺎد )ﻗﻮم هﻮد( و ﻓﺮﻋﻮن )و ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن( ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺪرت ﻧﻴﺰ ﺗﻜﺬﻳﺐ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﺪا( آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻗَﻞَ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺄَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪﺗﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻛﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُر‪‬ﺳ‪‬ﻠْﺘُﻢ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -24‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ‪:‬اﮔﺮ چﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻨﻰ ﺑﻬﺘﺮ از دﻳﻦ )ﺑﺎﻃﻞ( ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﺵﻤﺎ را هﺪاﻳﺖ آﻨﻢ )ﺑﺎز هﻢ ﭘﺪران را ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﻰآﻨﻴﺪ( ؟ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎﺳﺦ‬

    ‫دادﻧﺪ )ﺑﻪ هﺮ ﺗﻘﺪﻳﺮ( ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺁن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩاﻧﺪ آﺎﻓﺮﻳﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺮِﻳﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬أَﻛﺒﺮُ ﻣ‪‬ﻦْ أُﺧْﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬أَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﻌ‪‬ﺬَابِ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮْﺟِﻌ‪‬ﻮنَ)‪ -48‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﻣﺎ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻤﻰﻧﻤﻮدﻳﻢ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ از ﺁﻳﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ )و در دﻻﻟﺖ ﺑﺮ ﻧﺒﻮت ﻣﻮﺳﻰ روﺵﻦﺗﺮ( ﺑﻮد )اﻣﺎ هﻤﻪ را ﺗﻜﺬﻳﺐ‬

    ‫آﺮدﻧﺪ( و ﻣﺎ هﻢ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺬاب و ﺑﻼﻳﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ )ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﺪا( ﺑﺎز ﺁﻳﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺮِﻳﺞٍ)‪ -5‬ق(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان چﻮن )رﺳﻮل( ﺣﻖ ﺁﻣﺪ او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و )در آﺎر ﺑﺰرگ رﺳﺎﻟﺖ و ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ( در ﺣﺎﻟﻰ ﻣﻀﻄﺮب و ﺳﺮﮔﺮدان‬

    ‫ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ )ﮔﺎهﻰ از ﺟﻬﻞ‪ ،‬اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺵﻤﺮدﻧﺪ و ﮔﺎهﻰ ﺳﺤﺮ و ﺵﻌﺮ ﭘﻨﺪاﺵﺘﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ -12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ چﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ( و ﻗﻮم ﺙﻤﻮد هﻢ ﺗﻜﺬﻳﺐ رﺳﻮﻻن آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و اﺻﺤﺎب ر ّ‬

    ‫‪٥٩١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪ -13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻟﻮط‪.‬‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪ -14)‬ق(‬

    ‫و اﺻﺤﺎب اﻳﻜﻪ )اﻣﺖ ﺵﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺗﺒّﻊ )ﭘﺎدﺵﺎﻩ ﻳﻤﻦ( هﻤﻪ رﺳﻮﻻن ﺣﻖ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﺗﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺣﺘﻢ و واﺟﺐ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ ‬ﺑِﺎﻟﻨﱡﺬُرِ)‪ -23‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﻗﻮم ﺙﻤﻮد هﻢ ﺁﻳﺎت ﺣﻖ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪ ‬ء‪‬الَ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ اﻟﻨﱡﺬُر‪ -41)‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﺑﺮ ارﺵﺎد ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن هﻢ رﺳﻮل و ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛﻠﱢﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺄَﺧَﺬْﻧَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺧْﺬَ ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٍ ﻣ‪‬ﻘْﺘَﺪ‪‬رٍ)‪ -42‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ هﻤﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﻗﻬﺮ و اﻗﺘﺪار ﺧﻮد از ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﻣﺆاﺧﺬﻩ آﺮدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَنﱠ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ ﻣ‪‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫‪٥٩٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻣﻰداﻧﻴﻢ آﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺁن ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮن ا ﺬا ر د ﻨﺪه ای ﻇﺎ ﻮد ‪ ،‬آ ﮫﺎ ﺰی ﺨﺎ ﺖ و ت اﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬‬

    ‫ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و )ﻣﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻣﺤﻜﻢﺗﺮﻳﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا ﻳﺎد ﻣﻰآﺮدﻧﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ از هﺮ ﻳﻚ از اﻣﻢ‬

    ‫)ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى زودﺗﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ چﻴﺰى ﺟﺰ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ و ﻧﻔﺮت ﻧﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫ﺟﺎ ﮕﺎ ه و ﻘﺎم و ه ﺎﯿﭘ ﺮ ا ﯽ را ﺗ ﺬ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺗَﻜْﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮنَ)‪ -15‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺵﻤﺎ ﺟﺰ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﺸﺮى هﺴﺘﻴﺪ ﻣﻘﺎم دﻳﮕﺮى ﻧﺪارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺧﺪاى رﺣﻤﺎن چﻴﺰى را ﻓﺮو ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ و ﺟﺰ اﻳﻨﻜﻪ‬

    ‫ﺵﻤﺎ ﻣﺮدم دروﻏﮕﻮﻳﻰ هﺴﺘﻴﺪ هﻴﭻ در آﺎر ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮرﺎﯿﭘ ﺮان را ل ﺪ ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺎز ﻣﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ وﺟﻮد ﺵﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از اﻳﻦ دﻋﻮى( دﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﺪارﻳﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎرﺗﺎن ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد و از ﻣﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﺵﻤﺎ رﻧﺞ و ﺵﻜﻨﺠﻪ ﺳﺨﺖ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫د ر ﻘﺎ ﻞ ﮐﻠ ﻪ ﻮ ﯿﺪ ‪ ،‬ﺮ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٥٩٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻻ إِﻟَﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮُونَ)‪ -35‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫ﻻ اﻟﻠّﻪ )آﻠﻤﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ( ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺵﺪ )از ﻗﺒﻮل ﺁن( ﺳﺮآﺸﻰ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ آﻪ چﻮن ﻻ اﻟﻪ ا ّ‬

    ‫ر ﻮل ا ﯽ را ‪،‬ﺷﺎ ی ﻮن ﻮا ﻨﺪ ﺧﺎ وی‪،‬د ﺖ از ﺪا ﯾﺎن ﻮد ﻮا ﻨﺪ دا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ أَ ﺋﻨﱠﺎ ﻟَﺘَﺎرِﻛُﻮا ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﺸﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنِ)‪ -36‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫و ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺵﺎﻋﺮ دﻳﻮاﻧﻪاى دﺳﺖ از ﺧﺪاﻳﺎن ﺧﻮد ﺑﺮدارﻳﻢ؟!‬

    ‫ﭼ ا ھ ﻪ ﻣﺎ‪ ،‬ﮐﻼم ا ﯽ ﻂ او و د آﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫أَ ء‪‬ﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ذ‪‬ﻛْﺮِى ﺑ‪‬ﻞ ﻟﱠﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺬُوﻗُﻮا ﻋ‪‬ﺬَابِ)‪ -8‬ص(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﻣﻴﺎن هﻤﻪ ﻣﺎ )ﺑﺰرﮔﺎن ﻋﺮب( ﻗﺮﺁن )ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ( ﺑﺮ او ﻓﺮود ﺁﻣﺪ؟ )در ﺻﻮرﺗﻰ آﻪ او هﻴﭻ اﻣﺘﻴﺎزى ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺪاﺵﺖ!( ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ آﺎﻓﺮان‬

    ‫از )وﺣﻰ( ﻗﺮﺁن ﻣﻦ در ﺵﻚ و رﻳﺒﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ هﻨﻮز ﻋﺬاب )ﻗﻬﺮ( ﻣﺮا ﻧﭽﺸﻴﺪﻩاﻧﺪ )آﻪ دﺳﺖ از آﻔﺮ ﺑﺮ ﻧﻤﻰدارﻧﺪ( ‪.‬‬

    ‫ده و ﺑﺎ ﻞ ﺪل ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ھ ﻪ و ‪،‬ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬اﻷَﺣ‪‬ﺰَاب ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻛﻞﱡ أُﻣ‪‬ﺔِ ﺑِﺮَﺳﻮﻟﻬِﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺄْﺧُﺬُوه‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ‬

    ‫ﻓَﺄَﺧَﺬْﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -5‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫)اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﻏﻢ ﻣﺪار آﻪ( ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﻮاﻳﻒ ﺑﻌﺪ از ﻧﻮح ﻧﻴﺰ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان را( ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و هﺮ‬

    ‫اﻣﺘﻰ هﻤّﺖ ﮔﻤﺎﺵﺖ آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را دﺳﺘﮕﻴﺮ )و هﻼك( ﮔﺮداﻧﺪ و ﺟﺪل و ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺮهﺎن ﺣﻖ را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﺳﺎزد‪ ،‬ﻣﻦ هﻢ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ را )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﻔﺮ( ﮔﺮﻓﺘﻢ و چﮕﻮﻧﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺳﺨﺖ آﺮدم!‬

    ‫‪٥٩٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﺆ ﻦ را ﻞ رﺳﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﺳﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -23‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﻮﺳﻰ را ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات و ﺣﺠّﺖ ﺁﺵﻜﺎر ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا اﻗْﺘُﻠُﻮا أَﺑ‪‬ﻨَﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﺤ‪‬ﻴ‪‬ﻮا ﻧ‪‬ﺴﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻛﻴ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮِﻳﻦَ إِﻻ ﻓﻰ‬

    ‫ﺿﻠَﻞٍ)‪ -25‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ او از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﺪق و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪ )ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮﻣﺶ ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﺮوﻳﺪ ﭘﺴﺮان ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ‬

    ‫اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﺑﻜﺸﻴﺪ و زﻧﺎﻧﺸﺎن را زﻧﺪﻩ ﮔﺬارﻳﺪ )ﺗﺎ ﺽﻌﻴﻒ و ﻧﺎﺑﻮد ﺵﻮﻧﺪ‪ .‬و ﻣﺎ ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﻮى آﺮدﻳﻢ( ﺁرى ﻣﻜﺮ و ﺗﺪﺑﻴﺮ آﺎﻓﺮان ﺟﺰ در‬

    ‫ﺽﻼﻟﺖ )و ﺧﺴﺮاﻧﺸﺎن( ﺑﻪ آﺎر ﻧﻴﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ ﺪل ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﺳﻠْﻄﻦٍ أَﺗَﺎت‪‬م‪ ‬إِن ﻓﻰ ﺻﺪ‪‬ورِﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺒﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻐ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻓَﺎﺳﺘَﻌ‪‬ﺬْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪‬‬

    ‫اﻟﺴﻤ‪‬ﻴﻊ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﺼ‪‬ﻴﺮُ)‪ -56‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ در ﺁﻳﺎت ﺧﺪا ﺑﻰهﻴﭻ ﺣﺠﺖ و ﺑﺮهﺎن آﻪ ﺁﻧﺎن را ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺵﺪ راﻩ اﻧﻜﺎر و ﺟﺪل ﭘﻴﻤﺎﻳﻨﺪ ﺟﺰ ﺗﻜﺒﺮ و ﻧﺨﻮت )و ﻗﺼﺪ رﻳﺎﺳﺖ( چﻴﺰى‬

    ‫در دل ﻧﺪارﻧﺪ آﻪ ﺑﻪ ﺁرزوى دل هﻢ ﺁﺧﺮ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ رﺳﻴﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻮ )از ﺵﺮ و ﻓﺘﻨﻪ ﺁﻧﻬﺎ( ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﺮ‪ ،‬آﻪ ﺧﺪا ﺵﻨﻮا و ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻘﺎ ﺑ ﻪ ﺑﺎ ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ‪ ،‬دا ﺶ ﻮد ﺷﺎد و ور ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﺮِﺣ‪‬ﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢِ و‪ ‬ﺣ‪‬ﺎقَ ﺑِﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -83‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫‪٥٩٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﭘﺲ ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ رﺳﻮﻻﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻟّﻪ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان( ﺑﻪ داﻧﺶ و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﺵﺎد و ﻣﻐﺮور‬

    ‫ﺵﺪﻧﺪ و وﻋﺪﻩ ﻋﺬاﺑﻰ آﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ هﻤﻪ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ ﮐﻼم ا ﯽ ﻮش ا ﺪ ﯿﺪ و د ر آن ‪ ،‬ﻦ ﺑﺎ ﻞ ا ﻘﺎ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا ﻟﻬَِﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ و‪ ‬اﻟْﻐَﻮ‪‬ا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻜﻢ‪ ‬ﺗَﻐْﻠ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -26‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﺪهﻴﺪ و ﺳﺨﻨﺎن ﻟﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ در ﺁن اﻟﻘﺎء آﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ ﺑﺮ او ﻏﺎﻟﺐ ﺵﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﺬر و ﮫﺎ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬چﺮا ﺁﻳﺎت اﻳﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺵﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻧﻴﺎﻣﺪ )ﺗﺎ ﻣﺎ ﻗﻮم‬

    ‫ﻋﺮب اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁﻳﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺳﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻧﺎزل ﻣﻰﺵﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ( ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺵﻔﺎﺳﺖ و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ ﮔﻮﺵﻬﺎﻳﺸﺎن )از ﺵﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ آﻮرى )ﺟﻬﻞ و ﺽﻼﻟﺖ( اﺳﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﻤﻰدارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺳﻌﺎدت و اﻳﻤﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺵﻮﻧﺪ‬

    ‫ر ﻮل ا ﯽ را د ﻮا ای ﻮ ا ﻨﺪ او آ ﻮ ﻪ اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮ‪‬ا ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻠﱠﻢ‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -14‬اﻟﺪﺧﺎن(‬

    ‫ﭘﺲ )از ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﺁﻳﺎت( ﺑﺎز از او اﻋﺮاض آﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺵﺨﺺ دﻳﻮاﻧﻪاى اﺳﺖ آﻪ )ﻣﺮدم ﻗﺮﺁن را( ﺑﻪ او ﺁﻣﻮﺧﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٥٩٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫آ ﻨﺎن ا ﺘ ﺒﺎر ﻮد ﺮ ﺪ ‪ ،‬ﻮ ﯽ آﯾﺎت ا ﯽ را ه اﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺗ‪‬ﻠْﻚ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺘْﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻓَﺒِﺄَى ﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -6‬اﻟﺠﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫اﻳﻨﻬﺎ ﺁﻳﺎت ﺧﺪاﺳﺖ آﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺗﻼوت ﻣﻰآﻨﻴﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا و ﺁﻳﺎت روﺵﻦ او دﻳﮕﺮ ﺑﻪ چﻪ ﺑﺮهﺎن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ؟‬

    ‫ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -8‬ﺟﺎﺛﻴﻪ(‬

    ‫ﺁن آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را آﻪ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﻣﻰﺵﻮد ﺵﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺮ ﺗﻜﺒﺮ و ﻃﻐﻴﺎن اﺻﺮار ﻣﻰآﻨﺪ چﻨﺎﻧﻜﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁﻳﺎت را ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬چﻨﻴﻦ‬

    ‫آﺴﺎﻧﻰ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‬

    ‫د ﺪ‪:‬‬ ‫ﻮ ﻨﺪ ر ﻮل ‪،‬ﮐﻼم ﻮد را وغ ﺪا‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﻗُﻞْ إِنِ اﻓْﺘﺮَﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻮنَ ﻟﻰ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗُﻔ‪‬ﻴﻀﻮنَ ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪‬ا ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻰ و‪‬‬

    ‫ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﻐَﻔُﻮر‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -8)‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ )ﻣﺤﻤّﺪ( ﺧﻮد اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﻓﺮا ﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﻣﻦ از ﺧﻮد ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺵﻢ ﺵﻤﺎ از ﻗﻬﺮ ﺧﺪا‬

    ‫هﻴﭻ ﻗﺪرت ﺑﺮ ﻧﺠﺎت ﻣﻦ ﻧﺪارﻳﺪ‪ ،‬او ﺑﻪ اﻓﻜﺎرى آﻪ در ﺁن ﻓﺮو ﻣﻰروﻳﺪ داﻧﺎﺗﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﮔﻮاﻩ ﻣﻴﺎن ﻣﻦ و ﺵﻤﺎ هﻢ او آﺎﻓﻰ اﺳﺖ و اوﺳﺖ ﺧﺪاى‬

    ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن‪.‬‬

    ‫‪:‬‬ ‫ا ا ﻦ د ﻦ ﻖ ﻮد ‪ ،‬دم از ﻣﺎ ا ﻤﺎن ‪ ،‬ﺖ ﯽ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ﺧَﻴﺮاً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺒ‪‬ﻘُﻮﻧَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِذْ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺴﻴ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻓْﻚ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﻢ‪-11)‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫‪٥٩٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﮔﺮ دﻳﻦ اﺳﻼم ﺑﻬﺘﺮ )از ﺑﺖﭘﺮﺳﺘﻰ( ﺑﻮد ﻣﺮدم )ﻓﻘﻴﺮ زﺑﻮﻧﻰ( از ﻣﺎ در اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﺳﺒﻘﺖ ﻧﻤﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬و ﺁﻧﻬﺎ چﻮن ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺮﺁن هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﻰﺵﻮﻧﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب دروﻏﻰ از ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫دﯾ ان را از ﮐﻼم ا ﯽ ‪،‬رو دان ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺵﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺵﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪ -9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از اﻳﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺵﺎﻳﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺘﺎده ا ﯽ را ﺳﺎ و د ﻮا ﻮ ا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻓﻰ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ إِذْ أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﻪ‪ ‬إِﻟﻰ ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نَ ﺑِﺴﻠْﻄﻦٍ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٍ)‪ -38‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻧﻴﺰ در )رﺳﺎﻟﺖ( ﻣﻮﺳﻰ )ﺁﻳﺖ ﻋﺒﺮت اﺳﺖ( آﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ روﺵﻦ ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎﻧﺶ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺘَﻮ‪‬ﻟﻰ ﺑِﺮُﻛْﻨ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺎلَ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -39‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫و ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻪ ﻏﺮور ﻣﻠﻚ و ﻗﺪرت )از ﻃﺎﻋﺖ ﺣﻖ( ﺳﺮآﺸﻴﺪ و ﮔﻔﺖ آﻪ ﻣﻮﺳﻰ ﺳﺎﺣﺮ ﻳﺎ دﻳﻮاﻧﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﺎ أَﺗﻰ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺳﺎﺣ‪‬ﺮٌ أَو‪ ‬ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنٌ)‪ -52‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫‪٥٩٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫هﻤﭽﻨﺎن )آﻪ ﺗﻮ را اى رﺳﻮل ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ( هﻴﭻ رﺳﻮﻟﻰ ﺑﺮ اﻣﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ )او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻩ و( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬او ﺳﺎﺣﺮ ﻳﺎ دﻳﻮاﻧﻪ‬

    ‫اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ز ﯽ و ﯿﺎ ل ﺑﺎ ﻃ ﺸﺎ ن‪ ،‬ﺮ ﯽ و ﻣﺎ ﯽ و ا دارد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗَﺄْﻣ‪‬ﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻬ‪‬ﻢ ﺑﻬ‪‬ﺬَا أَم‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻃﺎﻏُﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻳﺎ زﻳﺮآﻰ و ﺧﻴﺎﻻت ﺑﺎﻃﻠﺸﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ وا ﻣﻰدارد )آﻪ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺗﻮ آﻨﻨﺪ( ﻳﺎ )از ﺟﻬﻞ و آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت( ﺧﻮد ﻗﻮﻣﻰ ﺳﺮآﺶ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻨﺪ؟‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ را‪ ،‬ﻮد ﺳﺎ ﻪ د ا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺗَﻘَﻮ‪‬ﻟَﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻞ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -33‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬او ﻗﺮﺁن را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ )چﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁور‬

    ‫آﯾﺎ ﺷﺎ ﻪ ا ﺖ از ﺮی ﻮن ﻮد ﭘ ﺮوی ﻢ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ و‪‬ﺣ‪‬ﺪاً ﻧﱠﺘﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِﻧﱠﺎ إِذاً ﻟﱠﻔ‪‬ﻰ ﺿﻠَﻞٍ و‪ ‬ﺳﻌ‪‬ﺮٍ)‪ -24‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺳﺰد آﻪ ﻣﺎ ﻳﻚ ﺑﺸﺮى از ﺟﻨﺲ ﺧﻮدﻣﺎن را ﭘﻴﺮوى آﻨﻴﻢ؟در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻰ و ﺟﻨﻮن ﺳﺨﺖ در اﻓﺘﺎدﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ﻣﺎ ﻂ او و ﯽ ﯽ ر ﺪ؟‬ ‫•‬

    ‫أَ ء‪‬ﻟْﻘ‪‬ﻰ‪ ‬اﻟﺬﱢﻛْﺮُ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻛَﺬﱠاب‪ ‬أَﺷ‪‬ﺮٌ)‪ -25‬اﻟﻘﻤﺮ(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ او وﺣﻰ رﺳﻴﺪ؟! )چﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ او ﻣﺮد دروﻏﮕﻮى ﺑﻰﺑﺎك و ﺧﻮدﭘﺴﻨﺪى اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٥٩٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﯿﺎری ﻮی ﻖ و ﺪ ﮐﺎری ﺘﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬أَر‪‬ﺳﻠْﻨَﺎ ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ذُر‪‬ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬِﻤ‪‬ﺎ اﻟﻨﱡﺒ‪‬ﻮ‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﻜﺘَﺐ ﻓَﻤ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪ ‬و‪ ‬ﻛﺜ‪‬ﻴﺮٌ ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -26‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و در ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻧﺒﻮت و آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‬

    ‫و ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ ﻓﺴﻖ و ﺑﺪآﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻠﻰ ء‪‬اﺛَﺮِﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺮُﺳﻠ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻌ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦِ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻪ‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ و‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮبِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮه‪ ‬ر‪‬أْﻓَﺔً و‪ ‬ر‪‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺔً‬

    ‫و‪ ‬ر‪‬ﻫ‪‬ﺒ‪‬ﺎﻧ‪‬ﻴ‪‬ﺔً اﺑ‪‬ﺘَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ اﺑ‪‬ﺘ‪‬ﻐَﺎء‪ ‬رِﺿﻮ‪‬نِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬ﻋ‪‬ﻮ‪‬ﻫ‪‬ﺎ ﺣ‪‬ﻖﱠ رِﻋ‪‬ﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﺌَﺎﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺟ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮٌ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺴ‪‬ﻘُﻮنَ)‪ -27‬اﻟﺤﺪﻳﺪ(‬

    ‫و از ﭘﻰ ﺁﻧﺎن ﺑﺎز رﺳﻮﻻن دﻳﮕﺮ و ﺳﭙﺲ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ او آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ اﻧﺠﻴﻞ را ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و در دل ﭘﻴﺮوان )ﺣﻘﻴﻘﻰ(‬

    ‫او رأﻓﺖ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻬﺎدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ رهﺒﺎﻧﻴّﺖ و ﺗﺮك دﻧﻴﺎ را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﺪﻋﺖ اﻧﮕﻴﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ رﺽﺎ و ﺧﺸﻨﻮدى ﺧﺪا را ﻃﻠﺒﻨﺪ‬

    ‫)در آﺘﺎب اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﻨﻮﺵﺘﻴﻢ و ﺑﺎز ﺁﻧﻬﺎ چﻨﺎن آﻪ ﺑﺎﻳﺪ و ﺵﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮاﻋﺎت ﺁن را ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎ هﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﭘﺎداش و اﺟﺮﺵﺎن را‬

    ‫ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و ﻟﻴﻜﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎرى ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ و ﺗﺒﻬﻜﺎرى ﺵﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﺸﺎرات ا ﯽ را ﻮرد ﻮر ﺪﯾﺪ‪ ،‬ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻣﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻣﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻣﻦ هﻤﺎﻧﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺵﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ آﺘﺎب ﺗﻮرات آﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ اﺳﺖ‬

    ‫ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﻢ و ﻧﻴﺰ )ﺵﻤﺎ را( ﻣﮋدﻩ ﻣﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻧﺎﻣﺶ )در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻦ( اﺣﻤﺪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬چﻮن ﺁن رﺳﻮل ﻣﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺵﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٦٠٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﯽ ﻮا ﻨﺪ ﻮر ﺪا را ﺑﺎ ﺘﺎ ر ﺑﺎ ﻞ ‪،‬ﺧﺎ ﻮش ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ُرِﻳﺪ‪‬ونَ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻄﻔ‪‬ﺌُﻮا ﻧُﻮر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﺄَﻓْﻮ‪‬ﻫ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧُﻮرِه‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺮِه‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -8‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﻰﺧﻮاهﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻮر ﺧﺪا را ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ )و ﻃﻌﻦ و ﻣﺴﺨﺮﻩ( ﺧﺎﻣﻮش آﻨﻨﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا ﻧﻮر ﺧﻮد را هﺮ چﻨﺪ آﺎﻓﺮان ﺧﻮش ﻧﺪارﻧﺪ‬

    ‫آﺎﻣﻞ و ﻣﺤﻔﻮظ ﺧﻮاهﺪ داﺵﺖ‪.‬‬

    ‫ﭘ ﺮوان ادﯾﺎ ن ﻞ‪ ،‬ﻂ ﻮ د را د و ﺖ دار ﯽ ﺪا وﺪ ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺎد‪‬وا إِن ز‪‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻜُﻢ‪ ‬أَو‪‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺘَﻤ‪‬ﻨﱠﻮ‪‬ا اﻟﻤﻮ‪‬ت إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اى ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻳﻬﻮد‪ ،‬اﮔﺮ ﭘﻨﺪارﻳﺪ آﻪ ﺵﻤﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ دوﺳﺘﺪاران ﺧﺪاﻳﻴﺪ ﻧﻪ ﻣﺮدم دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻤﻨّﺎى ﻣﺮگ آﻨﻴﺪ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ﺮی را ﻤﺎ ﯽ ﻣﺎ ﻮ ا ﺪ د ؟‬ ‫•‬

    ‫ذَﻟ‪‬ﻚ ﺑِﺄَﻧﱠﻪ‪ ‬ﻛﺎﻧَﺖ ﺗﱠﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻓَﻘَﺎﻟُﻮا أَ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬وﻧَﻨَﺎ ﻓَﻜَﻔَﺮُوا و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮا و‪ ‬اﺳﺘَﻐْﻨﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻏَﻨﻰ‪ ‬ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻴﺪ‪-6)‬‬

    ‫اﻟﺘﻐﺎﺑﻦ(‬

    ‫اﻳﻦ )ﻋﺬاب( ﺑﺮاى ﺁن ﺑﻮد آﻪ رﺳﻮﻻن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ادﻟّﻪ و ﻣﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺸﺎن ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ )ﺑﻪ ﺗﻜﺬﻳﺐ و ﻃﻌﻦ( ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﺑﺸﺮهﺎﻳﻰ‬

    ‫)ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ( رهﻨﻤﺎﻳﻰ ﻣﺎ ﺗﻮاﻧﻨﺪ آﺮد؟ﭘﺲ آﺎﻓﺮ ﺵﺪﻧﺪ و روى ﮔﺮداﻧﻴﺪﻧﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﺧﺪا )از آﻔﺮ و اﻳﻤﺎن ﺧﻠﻖ( ﺑﻰﻧﻴﺎز اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪا ﻏﻨ ّ‬
    ‫ﻰ ﺑﺎﻟﺬّات و‬

    ‫ﺳﺘﻮدﻩ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺻﻔﺎت اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮای ﺲ ﻮد‪ ،‬ﺣﮑﻢ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﺗﺤ‪‬ﻜُﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -36‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺵﻤﺎ را چﻴﺴﺖ؟چﮕﻮﻧﻪ ﺵﻤﺎ )اﻳﻦ چﻨﻴﻦ( ﺣﻜﻢ )ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ( ﻣﻰآﻨﻴﺪ؟‬

    ‫‪٦٠١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫أَم‪ ‬ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺐ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺗَﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮنَ)‪ -37‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺵﻤﺎ را آﺘﺎﺑﻰ اﺳﺖ )ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ( آﻪ در ﺁن اﻳﻦ ﺣﻜﻢ ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ؟‬

    ‫إِنﱠ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟﻤ‪َ‬ﺎ ﺗﺨَﻴﺮُونَ)‪ -38‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫آﻪ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﺵﻤﺎ را ﻓﺮاهﻢ اﺳﺖ؟‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ ‪ ،‬ﻪ ا ﺠﺎد ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺵﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺗﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺵﺎن ﻣﺮض )ﺵﻚ و ﺟﻬﺎﻟﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺵﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺵﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( چﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺵﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ چﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺽﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫روی دا ﻨﺪ و ﻮ ﺶ ﺰ ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٦٠٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﻓَﻜَﺬﱠب و‪ ‬ﻋ‪‬ﺼﻰ)‪ -21‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫ﻓﺮﻋﻮن ﺗﻜﺬﻳﺐ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻰ)‪ -22‬اﻟﻨﺎزﻋﺎت(‬

    ‫از ﺁن ﭘﺲ )آﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻣﻮﺳﻰ دﻳﺪ( ﺑﺎز روى از ﺣﻖ ﺑﮕﺮداﻧﻴﺪ و )ﺑﺮاى دﻓﻊ ﻣﻮﺳﻰ( ﺑﻪ ﺟﻬﺪ و آﻮﺵﺶ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺎن را ﺤ ﻪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺆ ﻨﺎن را ﻢ ﻦ و ا ا ء ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪-30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و چﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺵﺘﻨﺪ ﺑﻪ چﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺳﺘﻬﺰا ﻣﻰﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫ﺆ ﻨﺎن را ﻮ ﻮع ﺢ ﻮد ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و چﻮن ﺑﻪ ﺳﻮى آﺴﺎن ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻧﻜﻮهﺶ ﻧﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺗﻔﺮﻳﺢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٦٠٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﺆ ﻨﺎن را ا ن ﻮا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و چﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدﻳﺪﻧﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﯿﺪ وﻣ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜ‪‬ﻴﺪ‪‬ونَ ﻛَﻴ‪‬ﺪاً)‪ -15‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫دﺵﻤﻨﺎن اﺳﻼم هﺮ چﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آﻴﺪ و ﻣﻜﺮ )ﺑﺮ ﻣﺤﻮ اﺳﻼم( ﻣﻰآﻨﻨﺪ‬

    ‫‪ ،‬از ھ ﻪ ﺰ ا ﻨﺎع ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺻﺮﱠﻓْﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ ﻓَﺄَﺑﻰ أَﻛْﺜﺮُ اﻟﻨﱠﺎسِ إِﻻ ﻛﻔُﻮراً)‪ -89‬اﻻﺳﺮاء(‬

    ‫و هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺜﺎل ﺁوردﻳﻢ )ﺗﺎ ﻣﮕﺮ هﺪاﻳﺖ ﺵﻮﻧﺪ( ﻟﻴﻜﻦ اآﺜﺮ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺟﺰ از آﻔﺮ و ﻋﻨﺎد از هﺮ چﻴﺰ‬

    ‫اﻣﺘﻨﺎع آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺑﺎ ﻨﺎن ﺑﺎ ﻞ ‪ ،‬ﺪل ﺑﺎ ﻖ ﺮﭘدازﺪ وآ ا ا ا ء ﺮﺪ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧُﺮْﺳ‪‬ﻞُ اﻟْﻤ‪‬ﺮْﺳﻠ‪‬ﻴﻦَ إِﻻ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮِﻳﻦَ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬رِﻳﻦَ و‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬لُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ و‪ ‬اﺗﺨَﺬُوا ء‪‬اﻳ‪‬ﺘﻰ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺬ‪‬ر‪‬وا‬

    ‫ﻫ‪‬ﺰُواً)‪ – 56‬اﻟﻜﻬﻒ(‬

    ‫و ﻣﺎ رﺳﻮﻻن را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﺑﺸﺎرت )ﻧﻴﻜﺎن( و ﺗﺮﺳﺎﻧﻴﺪن )ﺑﺪان( ﻧﻤﻰﻓﺮﺳﺘﻴﻢ و آﺎﻓﺮان ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎن ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﻰﺧﻮاهﻨﺪ ﺟﺪل آﺮدﻩ و‬

    ‫ﺣﻖ را ﭘﺎﻳﻤﺎل آﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﺁﻳﺎت ﻣﺮا و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮاى ﺗﻨﺒﻴﻪ و اﻧﺬارﺵﺎن ﺁﻣﺪ ﺑﻪ اﺳﺘﻬﺰاء ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫‪٦٠٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ و و ﯽ را ﺗ ﺬ و و ﯽ را ﻞ رﺳﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻗَﻔﱠﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬ﺑِﺎﻟﺮﱡﺳﻞِ و‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦَ ﻣ‪‬ﺮْﻳ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﻪ‪ ‬ﺑِﺮُوح اﻟْﻘُﺪ‪‬سِ أَ ﻓَﻜﻠﱠﻤ‪‬ﺎ‬

    ‫ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛُﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮلُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﻻ ﺗﻬ‪‬ﻮ‪‬ى أَﻧﻔُﺴﻜُﻢ‪ ‬اﺳﺘَﻜْﺒﺮْﺗُﻢ‪ ‬ﻓَﻔَﺮِﻳﻘﺎً ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻓَﺮِﻳﻘﺎً ﺗَﻘْﺘُﻠُﻮنَ)‪ -87‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻰ آﺘﺎب ﺗﻮرات ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ و از ﭘﻰ او ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﻋﻴﺴﻰ ﭘﺴﺮ ﻣﺮﻳﻢ را ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰات و ادﻟّﻪ روﺵﻦ‪ ،‬ﺣﺠﺘﻬﺎ دادﻳﻢ‬

    ‫و او را ﺑﻪ واﺳﻄﻪ روح اﻟﻘﺪس ﺗﻮاﻧﺎﻳﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪﻳﻢ‪ .‬ﺁﻳﺎ هﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى آﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا اواﻣﺮى ﺑﺮ ﺧﻼف هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺵﻤﺎ ﺁرد ﮔﺮدﻧﻔﺮازى و‬

    ‫ﺳﺮﭘﻴﭽﻰ ﻧﻤﻮدﻩ و )از راﻩ ﺣﺴﺪ( ﮔﺮوهﻰ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻩ و ﺟﻤﻌﻰ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻰرﺳﺎﻧﻴﺪ؟!‬

    ‫د ﺪ‪:‬‬ ‫ﻮ ﻨﺪ ا ﻦ ﮐﻼم ﻮد او ﺖ‪ ،‬ﺪا‬ ‫•‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﻗُﻞْ ﻓَﺄْﺗُﻮا ﺑِﻌ‪‬ﺸﺮِ ﺳﻮ‪‬رٍ ﻣ‪‬ﺜْﻠ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮَﻳ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬اد‪‬ﻋ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻦِ اﺳﺘَﻄﻌ‪‬ﺘُﻢ ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪-13‬‬

    ‫ﻫﻮد(‬

    ‫ﺁﻳﺎ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺧﻮد او ﺑﻪ هﻢ ﺑﺎﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻰدهﺪ؟!ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ ﺵﻤﺎ هﻢ ﺑﺎ آﻤﻚ هﻤﻪ ﻓﺼﺤﺎى‬

    ‫ﻋﺮب ﺑﺪون وﺣﻰ ﺧﺪا دﻩ ﺳﻮرﻩ ﺑﺮﺑﺎﻓﺘﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﻴﺎورﻳﺪ‪.‬‬

    ‫از د ﻮ ت ﺎﯿﭘ ﺮان ‪ ،‬ﺻﺪا ﯽ ﺪ و آن ﻨﺪ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻳ‪‬ﻨْﻌ‪‬ﻖُ ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻻ ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻻ د‪‬ﻋ‪‬ﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻧ‪‬ﺪ‪‬اء‪ ‬ﺻﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻜْﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ)‪ -171‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﻣﺜﻞ آﺎﻓﺮان )در ﺵﻨﻴﺪن ﺳﺨﻦ اﻧﺒﻴﺎء و درك ﻧﻜﺮدن ﻣﻌﻨﺎى ﺁن( چﻮن ﺣﻴﻮاﻧﻰ اﺳﺖ آﻪ ﺁوازش آﻨﻨﺪ و او از ﺁن ﺁواز )ﻣﻌﻨﺎﻳﻰ درك‬

    ‫ﻧﻜﺮدﻩ و( ﺟﺰ ﺻﺪاﻳﻰ ﻧﺸﻨﻮد‪ ،‬آﻔّﺎر هﻢ )از ﺵﻨﻴﺪن و دﻳﺪن ﺣﻖ( آﺮ و ﮔﻨﮓ و آﻮرﻧﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﺗﻌﻘﻞ ﻧﻤﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫د ﺖ ﺪا را ﻪ دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٦٠٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟَﺖ‪ ‬اﻟْﻴﻬ‪‬ﻮد‪ ‬ﻳ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻐْﻠُﻮﻟَﺔٌ ﻏُﻠﱠﺖ أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟُﻌ‪‬ﻨُﻮا ﺑﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻳ‪‬ﺪ‪‬اه‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺴﻮﻃﺘَﺎنِ ﻳ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻖُ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴﺰِﻳﺪ‪‬نﱠ ﻛَﺜ‪‬ﻴﺮاً‬

    ‫ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻃﻐْﻴ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻛُﻔْﺮاً و‪ ‬أَﻟْﻘَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ةَ و‪ ‬اﻟْﺒ‪‬ﻐْﻀﺎء‪ ‬إِﻟﻰ ﻳ‪‬ﻮ‪‬مِ اﻟْﻘ‪‬ﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺔِ ﻛﻠﱠﻤ‪‬ﺎ أَو‪‬ﻗَﺪ‪‬وا ﻧَﺎراً ﻟﱢﻠْﺤ‪‬ﺮْبِ‬

    ‫أَﻃﻔَ َﺄﻫ‪‬ﺎ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻌ‪‬ﻮ‪‬نَ ﻓﻰ اﻷَر‪‬ضِ ﻓَﺴﺎداً و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﺤ‪‬ﺐ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -64‬اﻟﻤﺎﺋﺪه(‬

    ‫و ﻳﻬﻮد ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ!ﺑﻪ واﺳﻄﻪ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر )دروغ( دﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺵﺪﻩ و ﺑﻪ ﻟﻌﻦ ﺧﺪا ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ دو‬

    ‫دﺳﺖ )ﻗﺪرت( ﺧﺪا ﮔﺸﺎدﻩ اﺳﺖ و هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ )ﺑﺮ ﺧﻠﻖ( اﻧﻔﺎق ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬و هﻤﺎﻧﺎ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﮔﺸﺖ ﺑﺮ آﻔﺮ و ﻃﻐﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎرى از‬

    ‫اهﻞ آﺘﺎب ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و ﻣﺎ )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ ﺁن( ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﺗﺶ آﻴﻨﻪ و دﺵﻤﻨﻰ را در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ‪ ،‬هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮاى ﺟﻨﮓ )ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن( ﺁﺗﺸﻰ‬

    ‫ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ ﺧﺪا ﺁن ﺁﺗﺶ را ﺧﺎﻣﻮش ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬و ﺁﻧﻬﺎ در روى زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻓﺴﺎدآﺎرى ﻣﻰآﻮﺵﻨﺪ‪ ،‬و هﺮﮔﺰ ﺧﺪا ﻣﺮدم ﺳﺘﻤﻜﺎر ﻣﻔﺴﺪ را دوﺳﺖ‬

    ‫ﻧﻤﻰدارد‪.‬‬

    ‫ﺗ ﺬ ر ﻮل ا ﯽ ﻨﺎ ﯽ ﻮ ﻨﺪ وی را ون ﺳﺎزد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺪ‪ ‬ﻧَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﺤ‪‬ﺰُﻧُﻚ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻓَﺈِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﻜَﺬﱢﺑ‪‬ﻮﻧَﻚ و‪ ‬ﻟَﻜ‪‬ﻦﱠ اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬ونَ)‪ -33‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﻰداﻧﻴﻢ آﻪ آﺎﻓﺮان در ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺗﻮ ﺳﺨﻨﺎﻧﻰ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺗﻮ را اﻓﺴﺮدﻩ و ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﻰﺳﺎزد‪) .‬دل ﺵﺎد دار( آﻪ ﺁن ﺳﺘﻤﻜﺎران ﻧﻪ‬

    ‫ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻣﻰآﻨﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را اﻧﻜﺎر ﻣﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﯽ ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ و ﯽ ا ﻤﺎن ﯽ آورﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﺎﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -40‬اﻟﺘﻮﺑﻪ(‬

    ‫و ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻗﺮﺁن اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺁورﻧﺪ و ﺑﺮﺧﻰ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪ ،‬و ﺧﺪاى ﺗﻮ ﺣﺎل ﺗﺒﻬﻜﺎران را ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻰداﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﭘ ﺮوان ر ﻮل ا ﯽ را ا ﺨﺎ ﯽ ﭘ ﺖ و ﯽ ﻘﺪا ر دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪٦٠٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻤ‪‬ﻸُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَات إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮاً ﻣ‪‬ﺜْﻠَﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَات اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻚ إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَر‪‬اذ‪‬ﻟُﻨَﺎ ﺑ‪‬ﺎد‪‬ى اﻟﺮﱠأْىِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻧَﺮَى‬

    ‫ﻟَﻜُﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻀﻞِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﻈﻨﱡﻜُﻢ‪ ‬ﻛَﺬ‪‬ﺑِﻴﻦَ)‪ -27‬ﻫﻮد(‬

    ‫ﺳﺮان آﺎﻓﺮان ﻗﻮﻣﺶ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ آﻪ ﻣﺎ ﺗﻮ را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮد ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﻰداﻧﻴﻢ و در ﺑﺎدى ﻧﻈﺮ‪ ،‬ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﻴﺮو ﺗﻮاﻧﺪ اﺵﺨﺎﺻﻰ ﭘﺴﺖ و‬

    ‫ﺑﻰﻗﺪر ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺎ هﻴﭻﮔﻮﻧﻪ ﻣﺰﻳﺘﻰ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺵﻤﺎ را دروﻏﮕﻮ ﻣﻰﭘﻨﺪارﻳﻢ‪.‬‬

    ‫از آن روی دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬ر‪‬ﺑﻬِﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﻋ‪‬ﻨﻬ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺮِﺿ‪‬ﻴﻦَ)‪ -4‬اﻻﻧﻌﺎم(‬

    ‫و هﻴﭻ ﺁﻳﺘﻰ از ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ ﺑﺮ اﻳﻨﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ )از روى ﺟﻬﻞ و ﻋﻨﺎد( از ﺁن روى ﮔﺮداﻧﻴﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﻨﺪ از ا ﻦ و ﺪه ﻣﺎ و ﭘﺪران ﻣﺎ زﯾﺎد داده ﺪه ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻟَﻘَﺪ‪ ‬و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻧﺤ‪‬ﻦُ و‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎؤُﻧَﺎ ﻫ‪‬ﺬَا ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -83‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫از اﻳﻦ وﻋﺪﻩهﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﻣﺎ و ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﭘﺪران ﻣﺎ دادﻩ ﺵﺪ وﻟﻰ اﻳﻨﻬﺎ ﺟﺰ اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ده اﺪ ‪:‬‬ ‫ا ﻦ ﮐﻼم ﻮد او ﺖ ‪ ،‬ﺣﺎ ﯿ ﻪ دﯾ ان ﺰ او‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ إِﻓْﻚ‪ ‬اﻓْﺘﺮَات‪ ‬و‪ ‬أَﻋ‪‬ﺎﻧَﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ء‪‬اﺧَﺮُونَ ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ز‪‬وراً)‪ -4‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ اﻳﻦ آﺘﺎب )آﻪ ﻣﺤﻤّﺪ و ﺣﻴﺶ ﻣﻰﺵﻤﺮد( ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ دروغ از ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ و دﻳﮕﺮان )از اهﻞ آﺘﺎب( ﻧﻴﺰ )در ﻗﺼﺺ و‬

    ‫ﻖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ‬
    ‫اﺣﻜﺎم( ﺑﻪ او آﻤﻚ آﺮدﻩاﻧﺪ ﺑﭽﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬و اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ آﺎﻓﺮان ﻇﻠﻤﻰ ﺑﺰرگ )درﺑﺎرﻩ ﻗﺮﺁن اﻟﻬﻰ( و ﻧﺴﺒﺘﻰ ﻧﺎ ﺣﻖ )در ﺣ ّ‬

    ‫ﺧﺪا( اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫‪٦٠٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ ﻟ‪‬ﺘُﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻗَﻮ‪‬ﻣﺎً ﻣ‪‬ﺎ أَﺗَﺎت‪‬م ﻣ‪‬ﻦ ﻧﱠﺬ‪‬ﻳﺮٍ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪ -3‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫ﻖ و راﺳﺘﻰ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ‬


    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ ﻗﺮﺁن را او از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد )ﺑﻰﻣﺪد وﺣﻰ ﺧﺪا( ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ‪) .‬چﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁن ﺑﻪ ﺣ ّ‬

    ‫ﺵﺪﻩ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻗﻮﻣﻰ را آﻪ رﺳﻮﻟﻰ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ )از ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺧﺪا( ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻰ‪ ،‬ﺑﺎﺵﺪ آﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﻦ ﮐﻼم‪ ،‬ﻪ ی ﭘ ﯿﺎن ا ﺖ ﻪ داری ﺪه ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ اﻛﺘَﺘَﺒ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻓَﻬِﻰ‪ ‬ﺗُﻤ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻜﺮَةً و‪ ‬أَﺻ‪‬ﻴﻼً)‪ -5‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن و ﺣﻜﺎﻳﺎت ﺳﺎﺑﻘﻴﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺧﻮد از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮداﺵﺘﻪ و )اﺻﺤﺎﺑﺶ( ﺻﺒﺢ و ﺵﺎم ﺑﺮ او اﻣﻼ و‬

    ‫ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﻰآﻨﻨﺪ )ﺗﺎ آﺎﻣﻞ و ﺁراﺳﺘﻪ ﮔﺮداﻧﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﺘﺎده ا ﺖ ؟‬ ‫ﻮ ﻨﺪ ‪ :‬ا ﻦ ا ﺖ آﻧ ﻪ ﺪا رﺳﺎ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ك إِن ﻳ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬُوﻧَﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﺰُواً أَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟﱠﺬ‪‬ى ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺚ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﺳﻮﻻً)‪-41‬اﻟﻔﺮﻗﺎن(‬

    ‫اﻳﻦ آﺎﻓﺮان هﺮﮔﺎﻩ ﺗﻮ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ )از ﺣﺴﺪ( آﺎرى ﻧﺪارﻧﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺗﻮ را ﺗﻤﺴﺨﺮ آﺮدﻩ )و ﮔﻮﻳﻨﺪ( ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺮد هﻤﺎن اﺳﺖ آﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ‬

    ‫ﺑﺮ ﺧﻠﻖ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ؟‬

    ‫از ﺮو ﻮت آ ا ا ﮑﺎر ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺳﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ‬

    ‫ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و چﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺵﺪﻧﺪ( ؟‬

    ‫‪٦٠٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫آﯾﺎت ا ﯽ ﺪل ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻳﺠ‪‬ﺪ‪‬لُ ﻓﻰ ء‪‬اﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﻐْﺮُر‪‬ك ﺗَﻘَﻠﱡﺒﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ اﻟْﺒِﻠَﺪ‪ -4)‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫و )ﺑﺪان اى رﺳﻮل آﻪ( در ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺴﻰ ﺑﻪ )اﻧﻜﺎر و( ﺟﺪل ﺟﺰ ﻣﺮدم آﺎﻓﺮ ﺑﺮﻧﺨﻴﺰد ﭘﺲ ﺗﻮ از اﻳﻨﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﺑﺮ ﺵﻬﺮ و دﻳﺎرهﺎ ﻣﺴﻠﻂ و‬

    ‫ﻣﺘﺼﺮّﻓﻨﺪ دل ﻧﺒﺎزى )آﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻬﻠﺘﻰ دادﻳﻢ ﻣﻮﻗﻊ اﻧﺘﻘﺎم ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﺎﯿﭘ ﺮان را د ﺘ ﺮ ده و ای ﭘﺎ ﻤﺎل دن ن ﻖ ‪ ،‬ﺪل و ﺘﺎر ﺑﺎ ﻞ ﮐﺎر ﺮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬اﻷَﺣ‪‬ﺰَاب ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺖ ﻛﻞﱡ أُﻣ‪‬ﺔِ ﺑِﺮَﺳﻮﻟﻬِﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺄْﺧُﺬُوه‪ ‬و‪ ‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻟُﻮا ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺪ‪‬ﺣ‪‬ﻀﻮا ﺑِﻪ‪ ‬اﻟﺤﻖﱠ‬

    ‫ﻓَﺄَﺧَﺬْﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻜَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘَﺎبِ)‪ -5‬ﻏﺎﻓﺮ(‬

    ‫)اﮔﺮ اﻣﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﻏﻢ ﻣﺪار آﻪ( ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و ﻃﻮاﻳﻒ ﺑﻌﺪ از ﻧﻮح ﻧﻴﺰ )ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان را( ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و هﺮ اﻣﺘﻰ‬

    ‫هﻤّﺖ ﮔﻤﺎﺵﺖ آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را دﺳﺘﮕﻴﺮ )و هﻼك( ﮔﺮداﻧﺪ و ﺟﺪل و ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺮهﺎن ﺣﻖ را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﺳﺎزد‪ ،‬ﻣﻦ هﻢ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫را )ﺑﻪ آﻴﻔﺮ آﻔﺮ( ﮔﺮﻓﺘﻢ و چﮕﻮﻧﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺳﺨﺖ آﺮدم!‬

    ‫ﻮل ﮐﻼم ا ﯽ ﺷﺎن ﯿﺎر رگ ﯽ آﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪ ‬ﻻ‬

    ‫ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪-13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺵﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺵﻤﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻣﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻣﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻣﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮآﺎن‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺗﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻣﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺵﺎن ﺑﺰرگ ﻣﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺗﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫‪٦٠٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و ر ﻤﺎ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫ﻮل ﮐﻼم ا ﻪ‪ ،‬ﺖ‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﻔَﺮﱠﻗُﻮا إِﻻ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﺑ‪‬ﻐْﻴ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻛﻠ‪‬ﻤ‪‬ﺔٌ ﺳﺒ‪‬ﻘَﺖ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻟﻰ أَﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻰ ﻟﱠﻘُﻀﻰ‪ ‬ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬إِنﱠ‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُورِﺛُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺷﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺮِﻳﺐٍ)‪ -14‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫و ﻣﺮدم )در دﻳﻦ( راﻩ ﺗﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف ﻧﭙﻴﻤﻮدﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻢ و ﺑﺮهﺎن )از ﺟﺎﻧﺐ ﺣﻖ( ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ و ﻟﻴﻜﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﺗﻌﺪى و‬

    ‫ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف آﺮدﻧﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺁن آﻠﻤﻪ )رﺣﻤﺖ( از )ﻟﻄﻒ( ﺧﺪا ﺳﺒﻘﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )آﻪ( ﺗﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ )ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﺬاب ﻧﻜﻨﺪ( اﻟﺒﺘﻪ‬

    ‫ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم )ﺳﺘﻤﻜﺎر( ﺣﻜﻢ )ﺑﻪ هﻼك( ﻣﻰﺵﺪ‪ .‬و ﺁﻧﺎن آﻪ ﭘﺲ از ﮔﺬﺵﺘﮕﺎن وارث آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺵﺪﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرا( در ﺁن آﺘﺎب‬

    ‫ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺳﺨﺖ در ﺵﻚ و رﻳﺐ ﺑﻤﺎﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﻦ ا ﺖ و ﻣﺎ آ ن ﮐﺎ ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻣ‪‬ﺘﱠﻌ‪‬ﺖ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬و‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﺣ‪‬ﺘﻰ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﺤﻖﱡ و‪ ‬ر‪‬ﺳﻮلٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -29‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫)و ﻣﻦ ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻋﻘﻮﺑﺖ آﺎﻓﺮان ﻧﻜﺮدم( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻧﺎن و ﭘﺪراﻧﺸﺎن را )ﻣﻬﻠﺖ دادﻩ و از ﻋﻤﺮ( ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ آﺮدم ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ دﻳﻦ ﺣﻖ و رﺳﻮل ﻣﺒﻴﻦ ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﺤﻖﱡ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﺑِﻪ‪ ‬ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -30‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و چﻮن ﺣﻖ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻣﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ )ﻗﺮﺁن( ﺳﺤﺮ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺑﻪ )وﺣﻰ ﺑﻮدن( ﺁن اﻳﻤﺎن ﻧﺪارﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ﭼ ا ﮐﻼم ا ﯽ رﮔﺎن ﻃﺎ ﻪ زل ﺸﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻧُﺰﱢلَ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انُ ﻋ‪‬ﻠﻰ ر‪‬ﺟ‪‬ﻞٍ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﻘَﺮْﻳ‪‬ﺘَﻴﻦِ ﻋ‪‬ﻈ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -31‬اﻟﺰﺧﺮف(‬

    ‫و ﺑﺎز ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬چﺮا اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﺁن ﻣﺮد ﺑﺰرگ ﻗﺮﻳﻪ ﻣﻜّﻪ و ﻃﺎﻳﻒ )وﻟﻴﺪ و ﺣﺒﻴﺐ ﻳﺎ ﻋﺮوة ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮد( ﻧﺎزل ﻧﺸﺪ؟‬

    ‫‪٦١٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫آﺪﺪ ‪:‬‬ ‫از آﺪن ر ﻮ ﯽ از ﻮدﺷﺎن ‪،‬‬ ‫•‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻋﺠِﺒ‪‬ﻮا أَن ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻫ‪‬ﺬَا ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻋﺠِﻴﺐ‪ -2)‬ق(‬

    ‫)آﻪ ﻣﻨﻜﺮان اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻧﺪ( ﺑﻠﻜﻪ از ﺁﻣﺪن رﺳﻮﻟﻰ از ﺧﻮدﺵﺎن آﻪ ﺁﻧﻬﺎ را هﺸﺪار و اﻧﺪرز دهﺪ ﺑﻪ ﺵﮕﻔﺖ ﺁﻣﺪﻩ و آﻔﺎر )ﻧﺎدان( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ‬

    ‫)دﻋﻮى رﺳﺎﻟﺖ و ﺧﺒﺮ از ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺴﻴﺎر چﻴﺰ ﻋﺠﻴﺒﻰ اﺳﺖ‬

    ‫رو ش ﻨﺪ و ا ﺘ ﺒﺎر ورزﺪ و آ ا و ﮐﻼم ﺮی دا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻧَﻈﺮَ)‪ -21‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﭘﺲ ﺑﺎز اﻧﺪﻳﺸﻪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺒ‪‬ﺲ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺴﺮَ)‪ -22‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و )ﺑﻪ اﻇﻬﺎر ﺗﻨﻔّﺮ از اﺳﻼم( رو ﺗﺮش آﺮد و چﻬﺮﻩ در هﻢ آﺸﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺛﻢ‪ ‬أَد‪‬ﺑ‪‬ﺮَ و‪ ‬اﺳﺘَﻜْﺒﺮَ)‪ -23‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﺁنﮔﺎﻩ روى ﮔﺮداﻧﻴﺪ و ﺗﻜﺒﺮ و ﻧﺨﻮت ﺁﻏﺎز آﺮد‪.‬‬

    ‫ﻓَﻘَﺎلَ إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳﺤ‪‬ﺮٌ ﻳ‪‬ﺆْﺛَﺮُ)‪ -24‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﮔﻔﺖ‪:‬اﻳﻦ )ﻗﺮﺁن( ﺑﻪ ﺟﺰ ﺳﺤﺮ و ﺑﻴﺎن ﺳﺤﺮاﻧﮕﻴﺰى آﻪ )از ﺳﺎﺣﺮان ﮔﺬﺵﺘﻪ( ﻧﻘﻞ ﻣﻰﺵﻮد هﻴﭻ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫‪٦١١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫روش و ﻧﺤﻮه ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ آﻧﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫إِنْ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﻗَﻮ‪‬لُ اﻟْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -25‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﮔﻔﺘﺎر ﺑﺸﺮى ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﺳﺄُﺻﻠ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺳﻘَﺮَ)‪ -26‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫ﻣﻦ اﻳﻦ )ﻣﻨﻜﺮ و ﻣﻜﺬّب ﻗﺮﺁن( را ﺑﻪ ﺁﺗﺶ دوزخ دراﻓﻜﻨﻢ‪.‬‬

    ‫‪٦١٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺷﻮاﻫﺪي از اﻧﻜﺎر رﺳﻮل و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ)ص(‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ‪ ‬أُﻣ‪‬ﻴ‪‬ﻮنَ ﻻ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ إِﻻ أَﻣ‪‬ﺎﻧﻰ‪ ‬و‪ ‬إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻳ‪‬ﻈﻨﱡﻮنَ)‪- 78‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫ﻓَﻮ‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳ‪‬ﻜْﺘُﺒ‪‬ﻮنَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺑِﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺸﺘﺮُوا ﺑِﻪ‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻨﺎً ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً ﻓَﻮ‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻛَﺘَﺒ‪‬ﺖ أَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻬِﻢ‪‬‬

    ‫و‪ ‬و‪‬ﻳ‪‬ﻞٌ ﻟﱠﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻜْﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -79‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ ﻋﻮام ﻳﻬﻮد آﻪ ﺧﻮاﻧﺪن و ﻧﻮﺷﺘﻦ هﻢ ﻧﺪاﻧﻨﺪ ﺗﻮرات را ﺟﺰ ﺁﻣﺎل ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﻧﭙﻨﺪارﻧﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎﺑﺴﺖ ﺧﻴﺎﻻت ﺧﺎم و ﺑﻴﻬﻮدﻩ‬

    ‫ﺧﻮﻳﺸﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ﭘﺲ واى ﺑﺮ ﺁن آﺴﺎﻧﻰ آﻪ از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد آﺘﺎب را ﻧﻮﺷﺘﻪ و ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻣﺘﻌﺎل ﻧﺴﺒﺖ دهﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺎى اﻧﺪك ﺑﻔﺮوﺷﻨﺪ‪ ،‬ﭘﺲ واى ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ از ﺁن‬

    ‫ﻧﻮﺷﺘﻪهﺎ و ﺁﻧﭽﻪ از ﺁن ﺑﻪ دﺱﺖ ﺁرﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ)‪ -3‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻟﱢﻠﻨﱠﺎسِ و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟْﻔُﺮْﻗَﺎنَ إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٌ ذُو اﻧﺘ‪‬ﻘَﺎمٍ)‪ -4‬آل‬

    ‫ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺁن ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ راﺱﺘﻰ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻓﺮﺱﺘﺎد آﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ آﻨﻨﺪﻩ آﺘﺐ ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﻗﺒﻞ از ﺧﻮد اﺱﺖ و )ﭘﻴﺶ از ﻗﺮﺁن( ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را‬

    ‫ﻓﺮﺱﺘﺎد‪،‬‬

    ‫ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﻣﺮدم‪ ،‬و ﻧﻴﺰ آﺘﺎب ﺟﺪا آﻨﻨﺪﻩ ﻣﻴﺎن ﺣﻖ و ﺑﺎﻃﻞ )ﻳﻌﻨﻰ ﻗﺮﺁن( را ﻓﺮﺱﺘﺎد‪ .‬هﻤﺎﻧﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﻋﺬاب ﺱﺨﺘﻰ اﺱﺖ‪ ،‬و ﺧﺪا ﻣﻘﺘﺪر و آﻴﻔﺮ آﻨﻨﺪﻩ ﺱﺘﻤﻜﺎران اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫َ إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻧُﺆْﻣ‪‬ﻦُ ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﻤ‪‬ﺎ و‪‬ر‪‬اء‪‬ه‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗُﻞْ‬

    ‫ﻓَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻘْﺘُﻠُﻮنَ أَﻧﺒِﻴ‪‬ﺎء‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ إِن ﻛُﻨﺘُﻢ ﻣ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻴﻦَ)‪-91‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫‪٦١٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺷﻮاﻫﺪي از اﻧﻜﺎر رﺳﻮل و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ)ص(‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و چﻮن ﺑﻪ ﻳﻬﻮد ﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ ﻗﺮﺁن آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺱﺘﺎدﻩ اﻳﻤﺎن ﺁرﻳﺪ‪ ،‬ﭘﺎﺱﺦ دهﻨﺪ آﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻮرات آﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ ﻏﻴﺮ‬

    ‫ﺗﻮرات آﺎﻓﺮ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬در ﺹﻮرﺗﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن آﺘﺎب ﺣﻖ اﺱﺖ و آﺘﺎب ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻰآﻨﺪ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ در دﻋﻮى اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﻮرات‬

    ‫راﺱﺘﮕﻮﻳﻴﺪ ﭘﺲ چﺮا ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﻣﻰآﺸﺘﻴﺪ؟‬

    ‫اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻬِﺪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻨَﺎ أَﻻ ﻧُﺆْﻣ‪‬ﻦَ ﻟ‪‬ﺮَﺳﻮلٍ ﺣ‪‬ﺘﻰ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻘُﺮْﺑ‪‬ﺎنٍ ﺗَﺄْﻛﻠُﻪ‪ ‬اﻟﻨﱠﺎر‪ ‬ﻗُﻞْ ﻗَﺪ‪ ‬ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻛُﻢ‪ ‬ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠﻰ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪‬‬

    ‫ﺑِﺎﻟﱠﺬ‪‬ى ﻗُﻠْﺘُﻢ‪ ‬ﻓَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺘَﻠْﺘُﻤ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -183‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺁﻧﺎن آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺧﺪا از ﻣﺎ ﭘﻴﻤﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ آﻪ ﺑﻪ هﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮى اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎورﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ او ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻰ ﺁورد آﻪ در ﺁﺗﺶ ﺑﺴﻮزد‪ .‬ﺑﮕﻮ آﻪ ﭘﻴﺶ از‬

    ‫ﻣﻦ رﺱﻮﻻﻧﻰ ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁوردﻩ و اﻳﻦ را هﻢ آﻪ ﺧﻮاﺱﺘﻴﺪ ﺁوردﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ اﮔﺮ راﺱﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ چﺮا ﺁن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان را‬

    ‫آﺸﺘﻴﺪ؟‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﺸﻬ‪‬ﺪ‪‬ونَ)‪ -70‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬چﺮا ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﻮﻳﺪ و ﺣﺎل ﺁﻧﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺹﺪق ﺁن ﮔﻮاهﻴﺪ؟!‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻠْﺒِﺴﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻞِ و‪ ‬ﺗَﻜْﺘُﻤ‪‬ﻮنَ اﻟْﺤ‪‬ﻖﱠ و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﻌ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -71‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬چﺮا ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﺸﺘﺒﻪ ﺱﺎزﻳﺪ )ﺗﺎ چﺮاغ ﺣﻖ را ﺑﻪ ﺑﺎد ﺷﺒﻬﺎت ﺧﺎﻣﻮش آﻨﻴﺪ( و ﺣﻖ را ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻣﻰدارﻳﺪ در ﺹﻮرﺗﻰ‬

    ‫آﻪ )ﺑﻪ ﺣﻘّﺎﻧﻴّﺖ ﺁن( ﺁﮔﺎهﻴﺪ؟!‬

    ‫ﻗُﻞْ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُﻧﺰِلَ ﻋ‪‬ﻠﻰ إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬إِﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻴﻞَ و‪ ‬إِﺳﺤ‪‬ﻖَ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘُﻮب و‪ ‬اﻷَﺳﺒ‪‬ﺎط‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪‬‬

    ‫ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ و‪ ‬اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻮنَ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻻ ﻧُﻔَﺮﱢقُ ﺑ‪‬ﻴﻦَ أَﺣ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻧَﺤ‪‬ﻦُ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -84‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻋﺎﻟﻢ و ﺷﺮﻳﻌﺖ و آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺱﻤﺎﻋﻴﻞ و اﺱﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻧﺎزل‬

    ‫ﺷﺪﻩ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺱﻰ و ﻋﻴﺴﻰ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان دﻳﮕﺮ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎرﺷﺎن دادﻩ ﺷﺪﻩ )ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩاﻳﻢ( ﻓﺮﻗﻰ ﻣﻴﺎن هﻴﭻ ﻳﻚ از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان‬

    ‫ﻧﮕﺬارﻳﻢ و ﻣﺎ ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﺘَﻎ ﻏَﻴﺮَ اﻻﺳﻠَﻢِ د‪‬ﻳﻨﺎً ﻓَﻠَﻦ ﻳ‪‬ﻘْﺒ‪‬ﻞَ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻓﻰ اﻻَﺧ‪‬ﺮَةِ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟْﺨَﺴ‪‬ﺮِﻳﻦَ)‪ -85‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫‪٦١٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺷﻮاﻫﺪي از اﻧﻜﺎر رﺳﻮل و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ)ص(‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫هﺮ آﺲ ﻏﻴﺮ از اﺱﻼم دﻳﻨﻰ اﺧﺘﻴﺎر آﻨﺪ هﺮﮔﺰ از وى ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬و او در ﺁﺧﺮت از زﻳﺎﻧﻜﺎران اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﻧَﺰﱠلَ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻚ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬اﻻﻧﺠِﻴﻞَ)‪ -3‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻟﱢﻠﻨﱠﺎسِ و‪ ‬أَﻧﺰَلَ اﻟْﻔُﺮْﻗَﺎنَ إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺰِﻳﺰٌ ذُو اﻧﺘ‪‬ﻘَﺎمٍ)‪ -4‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﺁن ﺧﺪاﻳﻰ آﻪ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ راﺱﺘﻰ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻓﺮﺱﺘﺎد آﻪ ﺗﺼﺪﻳﻖ آﻨﻨﺪﻩ آﺘﺐ ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﻗﺒﻞ از ﺧﻮد اﺱﺖ و )ﭘﻴﺶ از ﻗﺮﺁن( ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را‬

    ‫ﻓﺮﺱﺘﺎد‪،‬‬

    ‫ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﻣﺮدم‪ ،‬و ﻧﻴﺰ آﺘﺎب ﺟﺪا آﻨﻨﺪﻩ ﻣﻴﺎن ﺣﻖ و ﺑﺎﻃﻞ )ﻳﻌﻨﻰ ﻗﺮﺁن( را ﻓﺮﺱﺘﺎد‪ .‬هﻤﺎﻧﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﻋﺬاب ﺱﺨﺘﻰ اﺱﺖ‪ ،‬و ﺧﺪا ﻣﻘﺘﺪر و آﻴﻔﺮ آﻨﻨﺪﻩ ﺱﺘﻤﻜﺎران اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫ﻓَﺈِن ﻛﺬﱠﺑ‪‬ﻮك ﻓَﻘَﺪ‪ ‬ﻛُﺬﱢب ر‪‬ﺳﻞٌ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻠ‪‬ﻚ ﺟ‪‬ﺎء‪‬و ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬و‪ ‬اﻟﺰﱡﺑ‪‬ﺮِ و‪ ‬اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ اﻟْﻤ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺮِ)‪ -184‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫ﭘﺲ اﮔﺮ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ )ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﺒﺎش آﻪ( ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ هﻢ آﻪ ﻣﻌﺠﺰات و زﺑﻮرهﺎ و آﺘﺎب ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ روﺷﻦ ﺁوردﻧﺪ ﻧﻴﺰ‬

    ‫ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫اﻧﻈﺮْ ﻛﻴ‪‬ﻒ ﺿﺮَﺑ‪‬ﻮا ﻟَﻚ اﻷَﻣ‪‬ﺜَﻞَ ﻓَﻀﻠﱡﻮا ﻓَﻼ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻄ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنَ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -9‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ چﻪ داﺱﺘﺎن و ﻣﺜﻠﻬﺎ ﺑﺮاى ﺗﻮ زدﻧﺪ؟ﭘﺲ چﻨﺎن ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﺪﻧﺪ آﻪ دﻳﮕﺮ هﻴﭻ راﻩ رﺷﺪ و هﺪاﻳﺘﻰ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺮﱠﺳﻮلُ ﻳ‪‬ﺮَب إِنﱠ ﻗَﻮ‪‬ﻣ‪‬ﻰ اﺗﺨَﺬُوا ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انَ ﻣ‪‬ﻬ‪‬ﺠ‪‬ﻮراً)‪ -30‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫در ﺁن روز رﺱﻮل )ﺑﻪ ﺷﻜﻮﻩ از اﻣﺖ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ رب اﻟﻌﺰّﻩ( ﻋﺮض آﻨﺪ‪:‬ﺑﺎراﻟﻬﺎ )ﺗﻮ ﺁﮔﺎهﻰ آﻪ( اﻣّﺖ ﻣﻦ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ آﻠّﻰ ﻣﺘﺮوك و‬

    ‫رهﺎ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗﺤ‪‬ﺴﺐ أَنﱠ أَﻛﺜﺮَﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮنَ أَو‪ ‬ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻘ‪‬ﻠُﻮنَ إِنْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻛﺎﻷَﻧْﻌ‪‬ﻢِ ﺑ‪‬ﻞْ ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺿﻞﱡ ﺳﺒِﻴﻼً)‪ -44‬اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن(‬

    ‫ﻳﺎ ﭘﻨﺪارى آﻪ اآﺜﺮ اﻳﻦ آﺎﻓﺮان ﺣﺮﻓﻰ ﻣﻰﺷﻨﻮﻧﺪ ﻳﺎ ﻓﻜﺮ و ﺗﻌﻘﻠﻰ دارﻧﺪ؟اﻳﻨﺎن )در ﺑﻰﻋﻘﻠﻰ( ﺑﺲ ﻣﺎﻧﻨﺪ چﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎﻧﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ )ﻧﺎدانﺗﺮ و(‬

    ‫ﮔﻤﺮاﻩﺗﺮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٦١٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺷﻮاﻫﺪي از اﻧﻜﺎر رﺳﻮل و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ)ص(‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫و‪ ‬ﺟ‪‬ﺤ‪‬ﺪ‪‬وا ﺑﻬ‪‬ﺎ و‪ ‬اﺳﺘَﻴ‪‬ﻘَﻨَﺘْﻬ‪‬ﺎ أَﻧﻔُﺴﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻇﻠْﻤﺎً و‪ ‬ﻋ‪‬ﻠُﻮ‪‬ا ﻓَﺎﻧﻈﺮْ ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻘ‪‬ﺒ‪‬ﺔُ اﻟْﻤ‪‬ﻔْﺴ‪‬ﺪ‪‬ﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫و ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﻧﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺪاﺱﺖ ﺑﺎز از آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت و ﺱﺘﻤﮕﺮى اﻧﻜﺎر ﺁن آﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ‬

    ‫ﺁن ﻣﺮدم ﻓﺎﺱﺪ ﺑﻪ آﺠﺎ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ )و چﮕﻮﻧﻪ هﻼك ﺷﺪﻧﺪ( ؟‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻘَﺪ‪ ‬ﺿﺮَﺑ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﻠﻨﱠﺎسِ ﻓﻰ ﻫ‪‬ﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﻞّ ﻣ‪‬ﺜَﻞٍ و‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟِﺌْﺘَﻬ‪‬ﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻟﱠﻴ‪‬ﻘُﻮﻟَﻦﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﻄ‪‬ﻠُﻮنَ)‪-58‬‬

    ‫اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ در اﻳﻦ ﻗﺮﺁن )ﻋﻈﻴﻢ( ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺜﻞ زدﻳﻢ و اﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺮدم هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰ و ﺁﻳﺘﻰ ﺑﻴﺎورى ﺑﺎز‬

    ‫آﺎﻓﺮان ﻣﺤﻘﻘﺎ )از روى ﻋﻨﺎد( ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ‪:‬ﺷﻤﺎ )ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ و رﺱﻮﻟﺘﺎن ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ و اوهﺎم ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺘﺮِى ﻟَﻬ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱠ ﻋ‪‬ﻦ ﺳﺒِﻴﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑِﻐَﻴﺮِ ﻋ‪‬ﻠْﻢٍ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺘﱠﺨ‪‬ﺬَﻫ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺰُواً أُوﻟَﺌﻚ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬ﻣ‪‬ﻬِﻴﻦٌ)‪-6‬‬

    ‫ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺱﺪ ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻀﺮ ﺣﺎرث( آﺴﻰ اﺱﺖ آﻪ ﮔﻔﺘﺎر و ﺱﺨﻨﺎن ﻟﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ را )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺼّﻪهﺎى دروغ و‬

    ‫اﻓﺴﺎﻧﻪهﺎى ﺷﻬﻮتاﻧﮕﻴﺰ ﻣﻔﺴﺪ اﺧﻼق و ﺱﺮود ﻣﻄﺮب( ﺑﻪ هﺮ وﺱﻴﻠﻪ ﺗﻬﻴّﻪ ﻣﻰآﻨﺪ ﺗﺎ )ﺧﻠﻖ را( ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻟﺖ از راﻩ ﺧﺪا )و ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﻋﻠﻮم و‬

    ‫ﻣﻌﺎرف ﻗﺮﺁن( ﮔﻤﺮاﻩ ﺱﺎزد و ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺱﺘﻬﺰا ﮔﻴﺮد‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﺮدﻣﺎن )ﻓﺎﺱﺪ آﺎﻓﺮ( ﺑﻪ ﻋﺬاب‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﻮارى و ذﻟّﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ و‪‬ﻟﻰ ﻣ‪‬ﺴﺘَﻜﺒﺮاً ﻛَﺄَن ﻟﱠﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﺎ ﻛَﺄَنﱠ ﻓﻰ أُذُﻧَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮاً ﻓَﺒ‪‬ﺸﺮْه‪ ‬ﺑِﻌ‪‬ﺬَابٍ أَﻟ‪‬ﻴﻢٍ)‪ -7‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و هﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺮ او ﺗﻼوت ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺷﻮد چﻨﺎن ﺑﺎ ﻏﺮور و ﺗﻜﺒّﺮ ﭘﺸﺖ ﮔﺮداﻧﺪ آﻪ ﮔﻮﻳﻰ هﻴﭻ ﺁن ﺁﻳﺎت اﻟﻬﻰ را ﻧﺸﻨﻴﺪ‪ ،‬ﭘﻨﺪارى از هﺮ دو‬

    ‫ﮔﻮش آﺮ اﺱﺖ‪ ،‬اﻳﻦ آﺲ را ﺑﻪ ﻋﺬاب دردﻧﺎك ﺑﺸﺎرت دﻩ‪.‬‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺑ‪‬ﺸﺮٌ ﻣ‪‬ﺜْﻠُﻨَﺎ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﻦ ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬إِنْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬إِﻻ ﺗَﻜْﺬ‪‬ﺑ‪‬ﻮنَ)‪ -15‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺷﻤﺎ ﺟﺰ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﺸﺮى هﺴﺘﻴﺪ ﻣﻘﺎم دﻳﮕﺮى ﻧﺪارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺧﺪاى رﺣﻤﺎن چﻴﺰى را ﻓﺮو ﻧﻔﺮﺱﺘﺎدﻩ اﺱﺖ و ﺟﺰ اﻳﻨﻜﻪ‬

    ‫ﺷﻤﺎ ﻣﺮدم دروﻏﮕﻮﻳﻰ هﺴﺘﻴﺪ هﻴﭻ در آﺎر ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬
    ‫‪٦١٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺷﻮاﻫﺪي از اﻧﻜﺎر رﺳﻮل و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ)ص(‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﺑﺎز ﻣﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻣﺎ وﺟﻮد ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از اﻳﻦ دﻋﻮى( دﺱﺖ ﺑﺮ ﻧﺪارﻳﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﺱﻨﮕﺴﺎرﺗﺎن ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد و از ﻣﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﺷﻤﺎ رﻧﺞ و ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺱﺨﺖ ﺧﻮاهﺪ رﺱﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻃﺌﺮُﻛُﻢ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬أَ ﺋﻦ ذُﻛﺮْﺗُﻢ ﺑ‪‬ﻞْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﺮِﻓُﻮنَ)‪ -19‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫رﺱﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁن ﻓﺎل ﺑﺪ آﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ اﮔﺮ ﺑﻔﻬﻤﻴﺪ و ﻣﺘﺬآﺮ ﺷﻮﻳﺪ )ﺁن ﺟﻬﻠﻰ اﺱﺖ آﻪ( ﺑﺎ ﺧﻮد ﺷﻤﺎﺱﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮدم ﻣﺴﺮف )و ﭘﺮ‬

    ‫هﻮا و هﻮس( هﺴﺘﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺴﺮَةً ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻌ‪‬ﺒ‪‬ﺎد‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﺄْﺗ‪‬ﻴﻬِﻢ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺳﻮلٍ إِﻻ ﻛﺎﻧُﻮا ﺑِﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘﻬ‪‬ﺰِء‪‬ونَ)‪ -30‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫واى ﺑﺮ ﺣﺎل اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن )ﮔﻤﺮاﻩ ﻟﺠﻮج( آﻪ هﻴﭻ رﺱﻮﻟﻰ ﺑﺮاى هﺪاﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ او را ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و اﺱﺘﻬﺰا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬ﻻ إِﻟَﻪ‪ ‬إِﻻ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺴﺘَﻜْﺒﺮُونَ)‪ -35‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫ﻻ اﻟﻠّﻪ )آﻠﻤﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ( ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰﺷﺪ )از ﻗﺒﻮل ﺁن( ﺱﺮآﺸﻰ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ آﻪ چﻮن ﻻ اﻟﻪ ا ّ‬

    ‫و‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ أَ ﺋﻨﱠﺎ ﻟَﺘَﺎرِﻛُﻮا ء‪‬اﻟ‪‬ﻬ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻟ‪‬ﺸﺎﻋ‪‬ﺮٍ ﻣﺠ‪‬ﻨُﻮنِ)‪ -36‬اﻟﺼﺎﻓﺎت(‬

    ‫و ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁﻳﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺎﻋﺮ دﻳﻮاﻧﻪاى دﺱﺖ از ﺧﺪاﻳﺎن ﺧﻮد ﺑﺮدارﻳﻢ؟!‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻧَﺰﱠلَ أَﺣ‪‬ﺴﻦَ اﻟﺤﺪ‪‬ﻳﺚ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺒﺎً ﻣ‪‬ﺘَﺸﺒِﻬﺎً ﻣ‪‬ﺜَﺎﻧﻰ‪ ‬ﺗَﻘْﺸﻌ‪‬ﺮﱡ ﻣ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻳﺨْﺸﻮ‪‬نَ ر‪‬ﺑﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﺗَﻠ‪‬ﻴﻦُ ﺟ‪‬ﻠُﻮد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻗُﻠُﻮﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ذ‪‬ﻛْﺮِ‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ذَﻟ‪‬ﻚ ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﺑِﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻀﻠ‪‬ﻞِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﻤ‪‬ﺎ ﻟَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫ‪‬ﺎد‪ -23)‬اﻟﺰﻣﺮ(‬

    ‫ﺧﺪا ﻗﺮﺁن را ﻓﺮﺱﺘﺎد آﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ (و ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﺱﺨﻦ ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﺧﺪا) اﺱﺖ‪ ،‬آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺁﻳﺎﺗﺶ هﻤﻪ (در آﻤﺎل ﻓﺼﺎﺣﺖ و اﻋﺠﺎز) ﺑﺎ هﻢ‬

    ‫ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺱﺖ و در ﺁن ﺙﻨﺎى ﺧﺪا (و ﺧﺎﺹﺎن ﺧﺪا) ﻣﻜﺮر ﻣﻰﺷﻮد‪ ،‬آﻪ از ﺗﻼوت (ﺁﻳﺎت ﻗﻬﺮ) ﺁن ﺧﺪا ﺗﺮﺱﺎن را ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ اﻧﺪام اﻓﺘﺪ و (ﺑﺎ ﺁﻳﺎت‬

    ‫رﺣﻤﺖ) ﺑﺎز ﺁرام و ﺱﻜﻮﻧﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ و دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ذآﺮ ﺧﺪا ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ (آﺘﺎب) هﻤﺎن (رﺣﻤﺖ و) هﺪاﻳﺖ ﺧﺪاﺱﺖ آﻪ هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ‬

    ‫ﺑﻪ ﺁن رهﺒﺮى ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ،‬و هﺮ آﺲ را ﺧﺪا ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﻴﺶ واﮔﺬارد دﻳﮕﺮ هﻴﭻ هﺪاﻳﺖ آﻨﻨﺪﻩاى ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻻ ﺗَﺴﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻮا ﻟﻬَِﺬَا اﻟْﻘُﺮْء‪‬انِ و‪ ‬اﻟْﻐَﻮ‪‬ا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻜﻢ‪ ‬ﺗَﻐْﻠ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -26‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫‪٦١٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺷﻮاﻫﺪي از اﻧﻜﺎر رﺳﻮل و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ)ص(‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و آﺎﻓﺮان )ﺑﻪ ﻣﺮدم( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﺪهﻴﺪ و ﺱﺨﻨﺎن ﻟﻐﻮ و ﺑﺎﻃﻞ در ﺁن اﻟﻘﺎء آﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﮕﺮ ﺑﺮ او ﻏﺎﻟﺐ ﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﻪ‪ ‬ﻗُﺮْء‪‬اﻧﺎً أَﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺎ ﻟﱠﻘَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ ﻓُﺼﻠَﺖ ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ء‪ ‬اﻋﺠ‪‬ﻤ‪‬ﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﺮَﺑﻰ‪ ‬ﻗُﻞْ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻫ‪‬ﺪ‪‬ى و‪ ‬ﺷ‪‬ﻔَﺎء‪ ‬و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻻ‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ ﻓﻰ ء‪‬اذَاﻧ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬و‪‬ﻗْﺮٌ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤﻰ‪ ‬أُوﻟَﺌﻚ ﻳ‪‬ﻨَﺎد‪‬و‪‬نَ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻜﺎنِ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﺪ‪ -44)‬ﻓﺼﻠﺖ(‬

    ‫و اﮔﺮ ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺠﻢ ﻣﻰﻓﺮﺱﺘﺎدﻳﻢ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬چﺮا ﺁﻳﺎت اﻳﻦ آﺘﺎب ﻣﻔﺼﻞ و روﺷﻦ )ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮب( ﻧﻴﺎﻣﺪ )ﺗﺎ ﻣﺎ‬

    ‫ﻗﻮم ﻋﺮب اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﻢ( ؟اى ﻋﺠﺐ ﺁﻳﺎ آﺘﺎب ﻋﺠﻤﻰ ﺑﺮ رﺱﻮل و اﻣﺖ ﻋﺮﺑﻰ ﻧﺎزل ﻣﻰﺷﻮد؟! )اآﻨﻮن آﻪ ﺑﺪون ﻋﺬر اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ( ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮاى اهﻞ اﻳﻤﺎن هﺪاﻳﺖ و ﺷﻔﺎﺱﺖ و اﻣﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁرﻧﺪ ﮔﻮﺷﻬﺎﻳﺸﺎن )از ﺷﻨﻴﺪن آﻼم ﺣﻖ( ﮔﺮان اﺱﺖ و اﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ‬

    ‫ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ آﻮرى )ﺟﻬﻞ و ﺽﻼﻟﺖ( اﺱﺖ‪ ،‬ﺁن ﻣﺮدم )ﻧﺎدان ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ ﮔﻮش ﻓﺮا ﻧﻤﻰدارﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻳﻰ آﻪ( از ﻣﻜﺎﻧﻰ ﺑﺴﻴﺎر دور )از‬

    ‫ﺱﻌﺎدت و اﻳﻤﺎن( ﺑﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب ﺣﻖ دﻋﻮت ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ اﻓْﺘﺮَات‪ ‬ﻗُﻞْ إِنِ اﻓْﺘﺮَﻳ‪‬ﺘُﻪ‪ ‬ﻓَﻼ ﺗَﻤ‪‬ﻠ‪‬ﻜُﻮنَ ﻟﻰ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﻴ‪‬ﺌﺎً ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻋ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺑِﻤ‪‬ﺎ ﺗُﻔ‪‬ﻴﻀﻮنَ ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﻔَﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﺷﻬِﻴﺪ‪‬ا ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨﻰ و‪‬‬

    ‫ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬اﻟْﻐَﻔُﻮر‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢ‪ -8)‬اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ )ﻣﺤﻤّﺪ( ﺧﻮد اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﻓﺮا ﺑﺎﻓﺘﻪ اﺱﺖ‪ .‬ﺑﮕﻮ‪:‬اﮔﺮ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﻣﻦ از ﺧﻮد ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﺷﻤﺎ از ﻗﻬﺮ ﺧﺪا‬

    ‫هﻴﭻ ﻗﺪرت ﺑﺮ ﻧﺠﺎت ﻣﻦ ﻧﺪارﻳﺪ‪ ،‬او ﺑﻪ اﻓﻜﺎرى آﻪ در ﺁن ﻓﺮو ﻣﻰروﻳﺪ داﻧﺎﺗﺮ اﺱﺖ‪ ،‬ﮔﻮاﻩ ﻣﻴﺎن ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ هﻢ او آﺎﻓﻰ اﺱﺖ و اوﺱﺖ ﺧﺪاى‬

    ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺮزﻧﺪﻩ و ﻣﻬﺮﺑﺎن‪.‬‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻣ‪‬ﺎ ﻛُﻨﺖ ﺑِﺪ‪‬ﻋﺎً ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺮﱡﺳﻞِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَد‪‬رِى ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻔْﻌ‪‬ﻞُ ﺑﻰ و‪ ‬ﻻ ﺑِﻜﻢ‪ ‬إِنْ أَﺗﱠﺒِﻊ‪ ‬إِﻻ ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻮﺣ‪‬ﻰ إِﻟﻰ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻧَﺎ إِﻻ ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪-9‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬ﻣﻦ از ﺑﻴﻦ رﺱﻮﻻن‪ ،‬اوﻟﻴﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻧﻴﺴﺘﻢ )آﻪ ﺗﺎزﻩ در ﺟﻬﺎن ﺁوازﻩ رﺱﺎﻟﺖ ﺑﻠﻨﺪ آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻢ ﺗﺎ ﺗﻌﺠﺐ و اﻧﻜﺎر آﻨﻴﺪ( و ﻧﻤﻰداﻧﻢ آﻪ ﺑﺎ‬

    ‫ﻣﻦ و ﺷﻤﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ چﻪ ﻣﻰآﻨﻨﺪ؟ﻣﻦ ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ وﺣﻰ ﻣﻰﺷﻮد ﭘﻴﺮوى ﻧﻤﻰآﻨﻢ و ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﺑﻴﺎن روﺷﻦ )ﺧﻠﻖ را ﺁﮔﺎﻩ آﻨﻢ و از ﺧﺪا(‬

    ‫ﺑﺘﺮﺱﺎﻧﻢ وﻇﻴﻔﻪاى ﻧﺪارم‪.‬‬

    ‫‪٦١٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺷﻮاﻫﺪي از اﻧﻜﺎر رﺳﻮل و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ)ص(‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫و‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ ﺧَﻴﺮاً ﻣ‪‬ﺎ ﺳﺒ‪‬ﻘُﻮﻧَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬إِذْ ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬وا ﺑِﻪ‪ ‬ﻓَﺴﻴ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻓْﻚ‪ ‬ﻗَﺪ‪‬ﻳﻢ‪-11)‬‬

    ‫اﻻﺣﻘﺎف(‬

    ‫و آﺎﻓﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﮔﺮ دﻳﻦ اﺱﻼم ﺑﻬﺘﺮ )از ﺑﺖﭘﺮﺱﺘﻰ( ﺑﻮد ﻣﺮدم )ﻓﻘﻴﺮ زﺑﻮﻧﻰ( از ﻣﺎ در اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺁن ﺱﺒﻘﺖ ﻧﻤﻰﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬و ﺁﻧﻬﺎ چﻮن ﺑﻪ‬

    ‫ﻗﺮﺁن هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﻰﺷﻮﻧﺪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ آﻪ اﻳﻦ آﺘﺎب دروﻏﻰ از ﮔﻔﺘﺎر ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺴﺘَﻤ‪‬ﻊ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻚ ﺣ‪‬ﺘﻰ إِذَا ﺧَﺮَﺟ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ك ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟ‪‬ﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻌ‪‬ﻠْﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ذَا ﻗَﺎلَ ء‪‬اﻧ‪‬ﻔﺎً أُوﻟَﺌﻚ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻃﺒ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪‬‬

    ‫ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ‪ ‬و‪ ‬اﺗﱠﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻮا أَﻫ‪‬ﻮ‪‬اء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ -16)‬ﻣﺤﻤﺪ(‬

    ‫و ﺑﻌﻀﻰ از ﻣﺮدم ﻣﻨﺎﻓﻖ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﺎرت آﺎﻣﻼ ﮔﻮش ﻣﻰدهﻨﺪ ﺗﺎ وﻗﺘﻰ آﻪ از ﺣﻀﻮرت ﺧﺎرج ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎ اهﻞ ﻋﻠﻢ )اﺹﺤﺎﺑﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ و‬

    ‫اهﺎﻧﺖ( ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬رﺱﻮل ﺑﺎز از ﺱﺮ ﻧﻮ چﻪ ﮔﻔﺖ؟اﻳﻨﺎن هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا ﺑﺮ دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻣﻬﺮ )ﻗﻬﺮ( ﻧﻬﺎد و ﭘﻴﺮو هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻋﺠِﺒ‪‬ﻮا أَن ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪ ‬ﻣ‪‬ﻨْﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻘَﺎلَ اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻫ‪‬ﺬَا ﺷﻰ‪‬ء‪ ‬ﻋﺠِﻴﺐ‪ -2)‬ق(‬

    ‫)آﻪ ﻣﻨﻜﺮان اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎوردﻧﺪ( ﺑﻠﻜﻪ از ﺁﻣﺪن رﺱﻮﻟﻰ از ﺧﻮدﺷﺎن آﻪ ﺁﻧﻬﺎ را هﺸﺪار و اﻧﺪرز دهﺪ ﺑﻪ ﺷﮕﻔﺖ ﺁﻣﺪﻩ و آﻔﺎر )ﻧﺎدان( ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ‬

    ‫)دﻋﻮى رﺱﺎﻟﺖ و ﺧﺒﺮ از ﻗﻴﺎﻣﺖ( ﺑﺴﻴﺎر چﻴﺰ ﻋﺠﻴﺒﻰ اﺱﺖ‬

    ‫ﺑ‪‬ﻞْ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ ﻟَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓﻰ أَﻣ‪‬ﺮٍ ﻣ‪‬ﺮِﻳﺞٍ)‪ -5‬ق(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ آﺎﻓﺮان چﻮن )رﺱﻮل( ﺣﻖ ﺁﻣﺪ او را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ و )در آﺎر ﺑﺰرگ رﺱﺎﻟﺖ و ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ( در ﺣﺎﻟﻰ ﻣﻀﻄﺮب و ﺱﺮﮔﺮدان‬

    ‫ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ )ﮔﺎهﻰ از ﺟﻬﻞ‪ ،‬اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺷﻤﺮدﻧﺪ و ﮔﺎهﻰ ﺱﺤﺮ و ﺷﻌﺮ ﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﺖ ﻗَﺒ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻧُﻮحٍ و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﺮﱠس و‪ ‬ﺛَﻤ‪‬ﻮد‪ -12)‬ق(‬

    ‫س )آﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ چﺎﻩ اﻓﻜﻨﺪﻧﺪ( و ﻗﻮم ﺙﻤﻮد هﻢ ﺗﻜﺬﻳﺐ رﺱﻮﻻن آﺮدﻧﺪ‪.‬‬
    ‫ﭘﻴﺶ از اﻳﻨﺎن هﻢ ﻗﻮم ﻧﻮح و اﺹﺤﺎب ر ّ‬

    ‫‪٦١٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺷﻮاﻫﺪي از اﻧﻜﺎر رﺳﻮل و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ)ص(‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و‪ ‬ﻋ‪‬ﺎد‪ ‬و‪ ‬ﻓ‪‬ﺮْﻋ‪‬ﻮ‪‬نُ و‪ ‬إِﺧْﻮ‪‬نُ ﻟُﻮط‪ -13)‬ق(‬

    ‫و ﻗﻮم ﻋﺎد و ﻓﺮﻋﻮن و ﻗﻮم ﻟﻮط‪.‬‬

    ‫و‪ ‬أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻷَﻳ‪‬ﻜَﺔِ و‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﺗُﺒ‪‬ﻊٍ ﻛﻞﱞ ﻛَﺬﱠب اﻟﺮﱡﺳﻞَ ﻓﺤ‪‬ﻖﱠ و‪‬ﻋ‪‬ﻴﺪ‪ -14)‬ق(‬

    ‫و اﺹﺤﺎب اﻳﻜﻪ )اﻣﺖ ﺷﻌﻴﺐ( و ﻗﻮم ﺗﺒّﻊ )ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻤﻦ( هﻤﻪ رﺱﻮﻻن ﺣﻖ را ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ ﺗﺎ وﻋﺪﻩ ﻋﺬاب ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺣﺘﻢ و واﺟﺐ‬

    ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺷﻤﺎ )ﻣﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺱﺨﻦ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺱﻮل ﺣﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺷﻌﺮ و ﺱﺤﺮ و ﺱﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻳ‪‬ﺆْﻓَﻚ ﻋ‪‬ﻨْﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ أُﻓ‪‬ﻚ)‪-9‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫از اﻳﻦ ﻗﺮﺁن هﺮ آﻪ را ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻓﻬﻢ ﺁن ﻧﺒﻮد هﻢ ﺁﺧﺮ روﮔﺮدان آﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫أَم‪ ‬ﺗَﺄْﻣ‪‬ﺮُﻫ‪‬ﻢ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻠَﻤ‪‬ﻬ‪‬ﻢ ﺑﻬ‪‬ﺬَا أَم‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻃﺎﻏُﻮنَ)‪ -32‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺁﻳﺎ زﻳﺮآﻰ و ﺧﻴﺎﻻت ﺑﺎﻃﻠﺸﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ وا ﻣﻰدارد )آﻪ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺗﻮ آﻨﻨﺪ( ﻳﺎ )از ﺟﻬﻞ و آﺒﺮ و ﻧﺨﻮت( ﺧﻮد ﻗﻮﻣﻰ ﺱﺮآﺶ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻨﺪ؟‬

    ‫أَم‪ ‬ﻳ‪‬ﻘُﻮﻟُﻮنَ ﺗَﻘَﻮ‪‬ﻟَﻪ‪ ‬ﺑ‪‬ﻞ ﻻ ﻳ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ)‪ -33‬اﻟﻄﻮر(‬

    ‫ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ‪:‬او ﻗﺮﺁن را از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﻓﺮاﺑﺎﻓﺘﻪ اﺱﺖ )چﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ( ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻰﺁورﻧﺪ‪.‬‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺎد‪‬وا إِن ز‪‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻜُﻢ‪ ‬أَو‪‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺘَﻤ‪‬ﻨﱠﻮ‪‬ا اﻟﻤﻮ‪‬ت إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪-6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اى ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻳﻬﻮد‪ ،‬اﮔﺮ ﭘﻨﺪارﻳﺪ آﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ دوﺱﺘﺪاران ﺧﺪاﻳﻴﺪ ﻧﻪ ﻣﺮدم دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻤﻨّﺎى ﻣﺮگ آﻨﻴﺪ اﮔﺮ راﺱﺖ ﻣﻰﮔﻮﻳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫‪٦٢٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺷﻮاﻫﺪي از اﻧﻜﺎر رﺳﻮل و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ)ص(‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫ﻣ‪‬ﺎ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛَﻴ‪‬ﻒ ﺗﺤ‪‬ﻜُﻤ‪‬ﻮنَ)‪ -36‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺷﻤﺎ را چﻴﺴﺖ؟چﮕﻮﻧﻪ ﺷﻤﺎ )اﻳﻦ چﻨﻴﻦ( ﺣﻜﻢ )ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ( ﻣﻰآﻨﻴﺪ؟‬

    ‫أَم‪ ‬ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻛ‪‬ﺘَﺐ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﺗَﺪ‪‬ر‪‬ﺳﻮنَ)‪ -37‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ را آﺘﺎﺑﻰ اﺱﺖ )ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ( آﻪ در ﺁن اﻳﻦ ﺣﻜﻢ ﻣﻰﺧﻮاﻧﻴﺪ؟‬

    ‫إِنﱠ ﻟَﻜﻢ‪ ‬ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻟﻤ‪َ‬ﺎ ﺗﺨَﻴﺮُونَ)‪ -38‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫آﻪ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ هﻮاى ﻧﻔﺲ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺎ را ﻓﺮاهﻢ اﺱﺖ؟‬

    ‫و‪ ‬أُﻣ‪‬ﻠﻰ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬إِنﱠ ﻛَﻴ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﺘ‪‬ﻴﻦٌ)‪ -45‬اﻟﻘﻠﻢ(‬

    ‫و ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﻬﻠﺖ دهﻢ آﻪ اﻟﺒﺘﻪ آﻴﺪ ﻣﻦ ﻗﻮى و ﺑﺴﻴﺎر ﺱﺨﺖ اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻻ ﺗُﺒ‪‬ﺼ‪‬ﺮُونَ)‪ -39‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﻮ‪‬لُ ر‪‬ﺳﻮلٍ ﻛَﺮِﻳﻢٍ)‪ -40‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫و ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫آﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ )وﺣﻰ ﺧﺪا و( آﻼم رﺱﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى اﺱﺖ‬

    ‫و‪ ‬إِﻧﱠﺎ ﻟَﻨَﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬أَنﱠ ﻣ‪‬ﻨﻜﻢ ﻣ‪‬ﻜَﺬﱢﺑِﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﺤﺎﻗﻪ(‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٦٢١‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺷﻮاﻫﺪي از اﻧﻜﺎر رﺳﻮل و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ)ص(‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﻣﻰداﻧﻴﻢ آﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﺁن ﻣﻰآﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨ ًﺎ و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬ﻣﺪﺛﺮ(‬

    ‫و ﻣﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻣﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺱﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺹﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺱﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻣﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺱﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﻪ اﺱﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺗﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻣﺮض )ﺷﻚ و ﺟﻬﺎﻟﺖ( اﺱﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺱﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( چﻪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ چﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺗﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺽﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺟﺰ ﺑﺮاى ﭘﻨﺪ و ﻣﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻛﺎﻧُﻮا ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺟ‪‬ﻮنَ ﺣ‪‬ﺴﺎﺑﺎً)‪ -27‬اﻟﻨﺒﺎء(‬

    ‫زﻳﺮا ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻣﻴﺪ ﺑﻪ روز ﺣﺴﺎب ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﻛ‪‬ﺬﱠاﺑﺎً)‪ -28‬اﻟﻨﺒﺎء(‬

    ‫و ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺱﺨﺖ ﺗﻜﺬﻳﺐ آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫إِنﱠ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أَﺟ‪‬ﺮَﻣ‪‬ﻮا ﻛﺎﻧُﻮا ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻳ‪‬ﻀﺤ‪‬ﻜُﻮنَ)‪ -29‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫هﻤﺎﻧﺎ )در دﻧﻴﺎ( ﺑﺪ آﺎران ﺑﺮ اهﻞ اﻳﻤﺎن ﻣﻰﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻣ‪‬ﺮﱡوا ﺑﻬِﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺘَﻐَﺎﻣ‪‬ﺰُونَ)‪ -30‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫‪٦٢٢‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﺷﻮاﻫﺪي از اﻧﻜﺎر رﺳﻮل و ﻛﻼم اﻟﻬﻲ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ)ص(‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و چﻮن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ چﺸﻢ ﻃﻌﻦ و اﺱﺘﻬﺰا ﻣﻰﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ‬

    ‫و‪ ‬إِذَا اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا إِﻟﻰ أَﻫ‪‬ﻠ‪‬ﻬِﻢ‪ ‬اﻧﻘَﻠَﺒ‪‬ﻮا ﻓَﻜ‪‬ﻬِﻴﻦَ)‪ -31‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و چﻮن ﺑﻪ ﺱﻮى آﺴﺎن ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻰﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺱﺨﻦ ﻣﺰاح و ﻓﻜﺎهﻰ )ﺑﻪ ﻧﻜﻮهﺶ ﻧﻤﺎز و ﻃﺎﻋﺖ ﻣﺆﻣﻨﺎن( ﺑﺎ هﻢ ﺗﻔﺮﻳﺢ ﻣﻰآﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ر‪‬أَو‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِنﱠ ﻫ‪‬ﺆُﻻء‪ ‬ﻟَﻀﺎﻟﱡﻮنَ)‪ -32‬ﻣﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫و چﻮن ﻣﺆﻣﻨﺎن را ﻣﻰدﻳﺪﻧﺪ ﻣﻰﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺮدم ﮔﻤﺮاهﻰ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﻮ‪‬لٌ ﻓَﺼﻞٌ)‪ -13‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫آﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ آﻼم ﺟﺪا آﻨﻨﺪﻩ )ﺣﻖ از ﺑﺎﻃﻞ( اﺱﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬﺰْلِ)‪ -14‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺱﺨﻦ هﺰل ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜ‪‬ﻴﺪ‪‬ونَ ﻛَﻴ‪‬ﺪاً)‪ -15‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫دﺷﻤﻨﺎن اﺱﻼم هﺮ چﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آﻴﺪ و ﻣﻜﺮ )ﺑﺮ ﻣﺤﻮ اﺱﻼم( ﻣﻰآﻨﻨﺪ‬

    ‫‪٦٢٣‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ادﻳﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫آ ﻪ زل ﺪه ا ﻤﺎ ن آو ر ﯾﺪ ؛ ز ا ﺘﺎب آﺳﻤﺎ ﯽ ﻞ از ﻮد را ﺪ ﻖ ﯽ ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أَﻧﺰَﻟْﺖ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﺗَﻜُﻮﻧُﻮا أَو‪‬لَ ﻛﺎﻓ‪‬ﺮِ ﺑِﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻻ ﺗَﺸﺘﺮُوا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘﻰ ﺛَﻤ‪‬ﻨﺎً ﻗَﻠ‪‬ﻴﻼً و‪ ‬إِﻳ‪‬ﻰ‪ ‬ﻓَﺎﺗﱠﻘُﻮنِ)‪ -41‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و ﺑﻪ ﻗﺮﺁﻧﻰ آﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدم اﻳﻤﺎن ﺁورﻳﺪ آﻪ ﺕﻮرات ﺷﻤﺎ را ﺕﺼﺪﻳﻖ ﻡﻰآﻨﺪ‪ ،‬و اوّل آﺎﻓﺮ ﺑﻪ ﺁن ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬و ﺁﻳﺎت ﻡﺮا ﺑﻪ ﺑﻬﺎى اﻧﺪك ﻧﻔﺮوﺷﻴﺪ‪ ،‬و ﺕﻨﻬﺎ‬

    ‫از ﻗﻬﺮ ﻡﻦ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮ ﯽ ﺘﺎب و ن ﻄﺎ د ﻢ ﺪا ﻮﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻔُﺮْﻗَﺎنَ ﻟَﻌ‪‬ﻠﱠﻜُﻢ‪ ‬ﺗﻬ‪‬ﺘَﺪ‪‬ونَ)‪-53‬اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫و )ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورﻳﺪ( وﻗﺘﻰ آﻪ ﺑﻪ ﻡﻮﺳﻰ آﺘﺎب و ﻓﺮﻗﺎن ﻋﻄﺎ آﺮدﻳﻢ‪ ،‬ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﺑﻪ راﻩ ﺣﻖ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﺑﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻘﺪر آﯾﺎت رو ﻦ ا ﯽ ﻤﺎ آورد ﻢ وآ ا ﺒﺪ ﻞ دﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻞْ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ ﻛَﻢ‪ ‬ء‪‬اﺗَﻴ‪‬ﻨَﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦْ ء‪‬اﻳ‪‬ﺔِ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺔٍ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪‬لْ ﻧ‪‬ﻌ‪‬ﻤ‪‬ﺔَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﺗْﻪ‪ ‬ﻓَﺈِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺷﺪ‪‬ﻳﺪ‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﻘَﺎبِ)‪-211‬‬

    ‫اﻟﺒﻘﺮه(‬

    ‫)اى پﻴﻐﻤﺒﺮ( از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﺆال آﻦ آﻪ ﻡﺎ ﭼﻘﺪر ﺁﻳﺎت و ادﻟّﻪ روﺷﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁوردﻳﻢ!و هﺮ آﺲ پﺲ از ﺁﻧﻜﻪ ﻧﻌﻤﺖ و هﺪاﻳﺘﻰ آﻪ ﺧﺪا‬

    ‫ﺑﻪ او داد ﺁن را ﺑﻪ آﻔﺮ ﻡﺒﺪّل آﻨﺪ )ﺑﺪاﻧﺪ آﻪ( ﻋﻘﺎب ﺧﺪا ﺑﺮ آﺎﻓﺮان ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫از ف ﺪا وﺪ آﯾﺎت ا ﯽ ﻤﺎ آورده ام و آ ﻪ از ﻮرات د ر د ﻤﺎ ﺖ ‪ ،‬ﺪ ﻖ ﯽ ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻷُﺣ‪‬ﻞﱠ ﻟَﻜﻢ ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺾ اﻟﱠﺬ‪‬ى ﺣ‪‬ﺮﱢم‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺟِﺌْﺘُﻜﻢ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺔٍ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜﻢ‪ ‬ﻓَﺎﺗﱠﻘُﻮا اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫أَﻃ‪‬ﻴﻌ‪‬ﻮنِ)‪ -50‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫‪٦٢٤‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ادﻳﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و )ﺁﻡﺪﻩام( در ﺣﺎﻟﻰ آﻪ آﺘﺎب ﺕﻮرات ﺷﻤﺎ را ﺕﺼﺪﻳﻖ آﻨﻢ و ﺣﻼل ﮔﺮداﻧﻢ ﺑﻌﺾ ﭼﻴﺰهﺎﻳﻰ را آﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﺮام ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬و از ﻃﺮف‬

    ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻡﻌﺠﺰى ﺁوردﻩام‪ ،‬پﺲ )اى ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ( از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و ﻡﺮا اﻃﺎﻋﺖ آﻨﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﭼ ا آﯾﺎت ا ﯽ ﮐﺎ ﺪﯾﺪ‪ ،‬ﺣﺎل آﻧ ﻪ ﺻﺪق آن ﻮا ﯿﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻫ‪‬ﻞَ اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐِ ﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺗَﻜْﻔُﺮُونَ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪ ‬أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﺗَﺸﻬ‪‬ﺪ‪‬ونَ)‪ -70‬آل ﻋﻤﺮان(‬

    ‫اى اهﻞ آﺘﺎب‪ ،‬ﭼﺮا ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا آﺎﻓﺮ ﺷﻮﻳﺪ و ﺣﺎل ﺁﻧﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺹﺪق ﺁن ﮔﻮاهﻴﺪ؟!‬

    ‫ا ﻞ د ﯾﺎری را ر ﻮ ﻻ ﯽ آ ﮫﺎ ﺘﺎد ﻢ هﻼک ﻧ د ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ أَﻫ‪‬ﻠَﻜْﻨَﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺮْﻳ‪‬ﺔٍ إِﻻ ﻟﻬ‪َ‬ﺎ ﻣ‪‬ﻨﺬ‪‬ر‪‬ونَ)‪ -208‬اﻟﺸﻌﺮا(‬

    ‫و ﻡﺎ اهﻞ هﻴﭻ دﻳﺎرى را ﺕﺎ رﺳﻮﻻﻧﻰ ﺑﻪ هﺪاﻳﺖ و اﺕﻤﺎم ﺣﺠﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ هﻼك ﻧﻜﺮدﻳﻢ‬

    ‫آ ﮕﺎه ﻮ ﯽ )ع( ﺰ ﺑﺎ آ ﯾﺎت رو ﻦ ا ﯽ ﻇﺎ ﺪ‪ ،‬آ ا ﻮا ﺪه و ا ﻦ د ﻮی را از ﭘﺪران ﻮد ه ا ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻨَﺎ ﺑ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﺬَا إِﻻ ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﻔْﺘﺮًى و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺳﻤ‪‬ﻌ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻬ‪‬ﺬَا ﻓﻰ ء‪‬اﺑ‪‬ﺎﺋﻨَﺎ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -36‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﭼﻮن ﻡﻮﺳﻰ ﺑﺎ ﻡﻌﺠﺰات و ﺁﻳﺎت ﻡﺎ آﻪ )ﺣﻘﺎﻧﻴﺘﺶ( ﺑﺮ هﻤﻪ روﺷﻦ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻮى ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن ﺁﻡﺪ ﺑﺎز )ﺁن ﻗﻮم ﺧﻮد ﺳﺮ و ﻟﺠﻮج ﻧﺎدان(‬

    ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﻡﻌﺠﺰات ﺕﻮ ﺝﺰ ﺳﺤﺮى آﻪ ﺳﺎﺧﺘﮕﻰ ﺕﻮﺳﺖ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻧﻴﺴﺖ و ﻡﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر و دﻋﻮى آﻪ ﺕﻮ دارى هﻴﭻ از پﺪران پﻴﺸﻴﻨﻤﺎن )اﻡﻢ‬

    ‫ﺳﺎﺑﻘﻪ( ﻧﺸﻨﻴﺪﻩاﻳﻢ‪.‬‬

    ‫ر ﻮل ﻮ ﻨﺪ ﭼ ا ﻮن ﻮ ﯽ ا ﯽ ﯽ اوری ؟ آﯾﺎ ا ﻦ دم ﻮ ﯽ ﻢ ﮐﺎ ﺸﺪﺪ ؟‬ ‫•‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫‪٦٢٥‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ادﻳﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪ ‬‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟْﺤ‪‬ﻖﱡ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻗَﺎﻟُﻮا ﻟَﻮ‪ ‬ﻻ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﺜْﻞَ ﻣ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ أَ و‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜﻔُﺮُوا ﺑِﻤ‪‬ﺎ أُوﺗﻰ‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒ‪‬ﻞُ ﻗَﺎﻟُﻮا‬

    ‫ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮَانِ ﺗَﻈﻬ‪‬ﺮَا و‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺑِﻜﻞّ ﻛَﻔ‪‬ﺮُونَ)‪ -48‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫پﺲ هﻨﮕﺎﻡﻰ آﻪ )رﺳﻮل( ﺣﻖ از ﺝﺎﻧﺐ ﻡﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻡﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﭼﺮا ﺑﻪ اﻳﻦ رﺳﻮل ﻡﺎﻧﻨﺪ ﻡﻮﺳﻰ ﻡﻌﺠﺰاﺕﻰ )ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺼﺎ و ﻳﺪ ﺑﻴﻀﺎ و اﻟﻮاح‬

    ‫ﺕﻮرات( دادﻩ ﻧﺸﺪ؟ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻡﺮدم از اﻳﻦ پﻴﺶ ﺑﻪ ﻡﻮﺳﻰ هﻢ )ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﻡﻌﺠﺰات( آﺎﻓﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ آﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ دو )ﻗﺮﺁن و ﺕﻮرات( ﺳﺤﺮ و‬

    ‫ﺝﺎدوﮔﺮى اﺳﺖ آﻪ پﺸﺘﻴﺒﺎن ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻡﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻰاﻳﻤﺎن و ﺑﻰﻋﻘﻴﺪﻩاﻳﻢ؟‬

    ‫ﺘﺎ ﯽ ﺮ از ا ﻦ د و ﺘﺎب آﺳﻤﺎ ﯽ ﯿﺎ و ر ﯾﺪ ﺧ ﻖ را ﺪا ﻨﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻓَﺄْﺗُﻮا ﺑِﻜ‪‬ﺘَﺐٍ ﻣ‪‬ﻦْ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻤ‪‬ﺎ أَﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻪ‪ ‬إِن ﻛﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -49‬اﻟﻨﻤﻞ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬پﺲ ﺷﻤﺎ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻡﻰﮔﻮﻳﻴﺪ آﺘﺎﺑﻰ آﻪ از اﻳﻦ دو آﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ )ﺕﻮرات و ﻗﺮﺁن( ﺧﻠﻖ را ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ آﻨﺪ از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﺕﺎ‬

    ‫ﻡﻦ از ﺁن پﻴﺮوى آﻨﻢ‪.‬‬

    ‫ﻮن دم ﻮ ﻨﺪ از آ ﻪ ﺪا زل ﻮده ﺖ ﯿﺪ‪ ،‬ﻮاب د ﻨﺪ ﻣﺎ ﻂ از د ﻦ ﭘﺪران ﻮد ﭘ ﺮوی ﻢ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذَا ﻗ‪‬ﻴﻞَ ﻟﻬ‪ُ‬ﻢ‪ ‬اﺗﱠﺒِﻌ‪‬ﻮا ﻣ‪‬ﺎ أَﻧﺰَلَ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﺑ‪‬ﻞْ ﻧَﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﺑ‪‬ﺎء‪‬ﻧَﺎ أَ و‪ ‬ﻟَﻮ‪ ‬ﻛﺎنَ اﻟﺸﻴ‪‬ﻄﻦُ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟﻰ ﻋ‪‬ﺬَابِ‬

    ‫اﻟﺴﻌ‪‬ﻴﺮِ)‪ -21‬ﻟﻘﻤﺎن(‬

    ‫و ﭼﻮن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻡﺮدم )اهﻞ ﺝﺪل و ﻋﻨﺎد( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ از آﺘﺎﺑﻰ آﻪ ﺧﺪا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ پﻴﺮوى آﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺝﻮاب دهﻨﺪ ﻡﺎ ﺕﻨﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻘﻰ آﻪ پﺪران‬

    ‫ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺁن ﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ پﻴﺮوى ﻡﻰآﻨﻴﻢ‪ .‬ﺁﻳﺎ هﺮ ﭼﻨﺪ ﺁﻧﺎن را ﺷﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﺁﺕﺶ دوزخ ﺑﺨﻮاﻧﺪ )ﺑﺎز پﻴﺮو ﺁﻧﻬﺎ ﻡﻰﺷﻮﻧﺪ( ؟‬

    ‫م ﺪا ﺴﻢ ﯾﺎ د ﯿ دﺪ ﺮ ﻦ ا ن ﺪا ﻨﺪ ‪،‬اﻣﺎ آ ﮕﺎه ا ﺬ ار ﺪﺪ ‪ ،‬ت و ﻪ ا ودﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫‪  ‬‬

    ‫‪ ‬‬
    ‫‪٦٢٦‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ادﻳﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫‪ ‬‬

    ‫و‪ ‬أَﻗْﺴﻤ‪‬ﻮا ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺟ‪‬ﻬ‪‬ﺪ‪ ‬أَﻳ‪‬ﻤ‪‬ﻨﻬِﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻟﱠﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ أَﻫ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦْ إِﺣ‪‬ﺪ‪‬ى اﻷُﻣ‪‬ﻢِ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧَﺬ‪‬ﻳﺮٌ ﻣ‪‬ﺎ ز‪‬اد‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻧُﻔُﻮراً)‪-42‬‬

    ‫ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫و )ﻡﺸﺮآﺎن ﻋﺮب( ﻡﺤﻜﻢﺕﺮﻳﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا ﻳﺎد ﻡﻰآﺮدﻧﺪ آﻪ اﮔﺮ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى از ﺝﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاى )هﺪاﻳﺖ( ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ از هﺮ ﻳﻚ از اﻡﻢ‬

    ‫)ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎرى زودﺕﺮ و( ﺑﻬﺘﺮ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬و ﺁن ﮔﺎﻩ آﻪ ﺑﻴﻢ آﻨﻨﺪﻩاى ﺁﻡﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻴﺰى ﺝﺰ ﻡﺨﺎﻟﻔﺖ و ﻧﻔﺮت ﻧﻴﻔﺰود‪.‬‬

    ‫و ﻮد ر ﻮل ا ﯽ را ل ﺪ ﯽ ﺮﯾﺪ ا ﮫ ﯿﺪ و ﺘﺬ ﻮﯾﺪ ‪،‬آن ل ﺪ ﺑﺎ ﻮد ﻤﺎ ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا إِﻧﱠﺎ ﺗَﻄﻴﺮْﻧَﺎ ﺑِﻜُﻢ‪ ‬ﻟَﺌﻦ ﻟﱠﻢ‪ ‬ﺗَﻨﺘَﻬ‪‬ﻮا ﻟَﻨﺮْﺟ‪‬ﻤ‪‬ﻨﱠﻜﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻤ‪‬ﺴﻨﱠﻜﻢ ﻣ‪‬ﻨﱠﺎ ﻋ‪‬ﺬَاب‪ ‬أَﻟ‪‬ﻴﻢ‪ -18)‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫ﺑﺎز ﻡﻨﻜﺮان ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻪ ﻡﺎ وﺝﻮد ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻓﺎل ﺑﺪ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ )از اﻳﻦ دﻋﻮى( دﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﺪارﻳﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎرﺕﺎن ﺧﻮاهﻴﻢ آﺮد و از ﻡﺎ ﺑﻪ‬

    ‫ﺷﻤﺎ رﻧﺞ و ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺳﺨﺖ ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻗَﺎﻟُﻮا ﻃﺌﺮُﻛُﻢ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬أَ ﺋﻦ ذُﻛﺮْﺗُﻢ ﺑ‪‬ﻞْ أَﻧﺘُﻢ‪ ‬ﻗَﻮ‪‬م‪ ‬ﻣ‪‬ﺴﺮِﻓُﻮنَ)‪ -19‬ﻓﺎﻃﺮ(‬

    ‫رﺳﻮﻻن ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺁن ﻓﺎل ﺑﺪ آﻪ ﻡﻰﮔﻮﻳﻴﺪ اﮔﺮ ﺑﻔﻬﻤﻴﺪ و ﻡﺘﺬآﺮ ﺷﻮﻳﺪ )ﺁن ﺝﻬﻠﻰ اﺳﺖ آﻪ( ﺑﺎ ﺧﻮد ﺷﻤﺎﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﻡﺮدم ﻡﺴﺮف )و پﺮ‬

    ‫هﻮا و هﻮس( هﺴﺘﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﺮع و آ ﻦ ا ﺳﻼم ھﻤﺎ ﺖ ﻮح وا ا ﻢ و ﻮ ﯽ و ﯽ ﺰ ‪ ،‬زل ﺪه ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺷﺮَع‪ ‬ﻟَﻜُﻢ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺪ‪‬ﻳﻦِ ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻰ ﺑِﻪ‪ ‬ﻧُﻮﺣﺎً و‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ى أَو‪‬ﺣ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺎ إِﻟَﻴ‪‬ﻚ و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ و‪‬ﺻﻴ‪‬ﻨَﺎ ﺑِﻪ‪ ‬إِﺑ‪‬ﺮَﻫ‪‬ﻴﻢ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻮﺳﻰ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ أَنْ أَﻗ‪‬ﻴﻤ‪‬ﻮا اﻟﺪ‪‬ﻳﻦَ و‪‬‬

    ‫ﻻ ﺗَﺘَﻔَﺮﱠﻗُﻮا ﻓ‪‬ﻴﻪ‪ ‬ﻛَﺒﺮَ ﻋ‪‬ﻠﻰ اﻟْﻤ‪‬ﺸﺮِﻛ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﺎ ﺗَﺪ‪‬ﻋ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻳﺠ‪‬ﺘَﺒﻰ إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى إِﻟَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻨ‪‬ﻴﺐ)‪ -13‬اﻟﺸﻮري(‬

    ‫ﺧﺪا ﺷﺮع و ﺁﻳﻴﻨﻰ آﻪ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻡﺴﻠﻤﻴﻦ ﻗﺮار داد ﺣﻘﺎﻳﻖ و اﺣﻜﺎﻡﻰ اﺳﺖ آﻪ ﻧﻮح را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺳﻔﺎرش آﺮد و ﺑﺮ ﺕﻮ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن را وﺣﻰ‬

    ‫آﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻡﻮﺳﻰ و ﻋﻴﺴﻰ هﻢ ﺁن را ﺳﻔﺎرش ﻧﻤﻮدﻳﻢ آﻪ دﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﺮ پﺎ دارﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺕﻔﺮﻗﻪ و اﺧﺘﻼف در دﻳﻦ ﻡﻜﻨﻴﺪ‪ .‬ﻡﺸﺮآﺎن‬

    ‫‪٦٢٧‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ادﻳﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫را آﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاى ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﺕﺮك ﺑﺘﺎن دﻋﻮت ﻡﻰآﻨﻰ )ﻗﺒﻮﻟﺶ( ﺑﺴﻴﺎر در ﻧﻈﺮﺷﺎن ﺑﺰرگ ﻡﻰﺁﻳﺪ‪) .‬ﺑﺎرى از اﻧﻜﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻡﻴﻨﺪﻳﺶ آﻪ( ﺧﺪا هﺮ آﻪ را‬

    ‫ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد )و ﻡﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ( ﺑﺮﻡﻰﮔﺰﻳﻨﺪ و هﺮ آﻪ را ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺕﻀﺮّع و دﻋﺎ ﺑﺎز ﺁﻳﺪ هﺪاﻳﺖ ﻡﻰﻓﺮﻡﺎﻳﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﺘﻼف ﻦ ﺑﺎ ز ﻣﺎ ﺪ ﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻜﻢ‪ ‬ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﻗَﻮ‪‬لٍ ﻣﺨْﺘَﻠ‪‬ﻒ‪ -8)‬اﻟﺬارﻳﺎت(‬

    ‫آﻪ ﺷﻤﺎ )ﻡﺮدم ﻧﺎدان( در اﺧﺘﻼف ﺳﺨﻦ ﺑﺎز ﻡﺎﻧﺪﻳﺪ )و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮﺁن و رﺳﻮل ﺣﻖ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺷﻌﺮ و ﺳﺤﺮ و ﺳﺎﺣﺮش ﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﻮر و ﯽ ﻮ ﻦ ﺪﺪ و و ﯽ ﮐﺎ ‪ .‬ﺪا وﺪ ا ﻤﺎن آورﺪﮔﺎن را ‪ ،‬ﺆﯾﺪ و ﻮر دا ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻛُﻮﻧُﻮا أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻛَﻤ‪‬ﺎ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠْﺤ‪‬ﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻴﻦَ ﻣ‪‬ﻦْ أَﻧﺼﺎرِى إِﻟﻰ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻗَﺎلَ اﻟﺤﻮ‪‬ارِﻳ‪‬ﻮنَ ﻧﺤ‪‬ﻦُ‬

    ‫أَﻧﺼﺎر‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻓَﺌَﺎﻣ‪‬ﻨَﺖ ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻣ‪‬ﻦ ﺑ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ و‪ ‬ﻛَﻔَﺮَت ﻃﺎﺋﻔَﺔٌ ﻓَﺄَﻳ‪‬ﺪ‪‬ﻧَﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻋ‪‬ﺪ‪‬و‪‬ﻫ‪‬ﻢ‪ ‬ﻓَﺄَﺻﺒ‪‬ﺤ‪‬ﻮا ﻇﻬِﺮِﻳﻦَ)‪ -14‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫اى اهﻞ اﻳﻤﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ هﻢ ﻳﺎران ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ ﭼﻨﺎن آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻡﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺣﻮارﻳﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬آﻴﺴﺖ ﻡﺮا ﺑﺮاى ﺧﺪا ﻳﺎرى آﻨﺪ؟ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﻡﺎ ﻳﺎران‬

    ‫ﺧﺪاﻳﻴﻢ‪ .‬پﺲ )ﺑﺎ ﺁن هﻤﻪ ﻡﻌﺠﺰات( ﻃﺎﻳﻔﻪاى از ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ او اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ و ﻃﺎﻳﻔﻪاى آﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻡﺎ هﻢ ﺁﻧﺎن را آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ ﻡﺆﻳﺪ‬

    ‫و ﻡﻨﺼﻮر ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺕﺎ ﺑﺮ دﺷﻤﻨﺸﺎن ﻇﻔﺮ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

    ‫دﺪ‪ ،‬ﺪا ﻮا ﻨﺪ ﺪ ‪:‬‬ ‫آ ن آﯾﺎ ت ا ﯽ را ﺗ ﺬ‬ ‫•‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬ﺛﻢ‪ ‬ﻟَﻢ‪ ‬ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮﻫ‪‬ﺎ ﻛَﻤ‪‬ﺜَﻞِ اﻟْﺤ‪‬ﻤ‪‬ﺎرِ ﻳﺤ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ أَﺳﻔَﺎر‪‬ا ﺑِﺌْﺲ ﻣ‪‬ﺜَﻞُ اﻟْﻘَﻮ‪‬مِ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﺬﱠﺑ‪‬ﻮا ﺑِﺌَﺎﻳ‪‬ﺖ‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬و‪‬‬

    ‫اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻻ ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى اﻟْﻘَﻮ‪‬م‪ ‬اﻟﻈﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻦَ)‪ -5‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫‪٦٢٨‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ادﻳﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫وﺹﻒ ﺣﺎل ﺁﻧﺎن آﻪ ﻋﻠﻢ ﺕﻮرات ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ )و ﺑﺪان ﻡﻜﻠﻒ ﺷﺪﻧﺪ( وﻟﻰ ﺁن را ﺣﻤﻞ ﻧﻜﺮدﻧﺪ )و ﺧﻼف ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ( در ﻡﺜﻞ ﺑﻪ‬

    ‫ﺣﻤﺎرى ﻡﺎﻧﺪ آﻪ ﺑﺎر آﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﺮ پﺸﺖ آﺸﺪ )و از ﺁن هﻴﭻ ﻧﻔﻬﻤﺪ و ﺑﻬﺮﻩ ﻧﺒﺮد( ‪ ،‬ﺁرى ﻡﺜﻞ ﻗﻮﻡﻰ آﻪ ﺣﺎﻟﺸﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ آﻪ ﺁﻳﺎت ﺧﺪا را ﺕﻜﺬﻳﺐ‬

    ‫آﺮدﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪ اﺳﺖ و ﺧﺪا هﺮﮔﺰ ﺳﺘﻤﻜﺎران را )ﺑﻪ راﻩ ﺳﻌﺎدت( رهﺒﺮى ﻧﺨﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬

    ‫ا ا ﯽ ﭘﻨﺪا ر ﯾﺪ ﻂ ﻤﺎ ا و ﯿﺎی ا ﯽ ﯿﺪ ‪،‬ﭘﺲ ﻨﺎ ی گ ﯿﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﻗُﻞْ ﻳ‪‬ﺄَﻳﻬ‪‬ﺎ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻫ‪‬ﺎد‪‬وا إِن ز‪‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺘُﻢ‪ ‬أَﻧﱠﻜُﻢ‪ ‬أَو‪‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺎء‪ ‬ﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ د‪‬ونِ اﻟﻨﱠﺎسِ ﻓَﺘَﻤ‪‬ﻨﱠﻮ‪‬ا اﻟﻤﻮ‪‬ت إِن ﻛُﻨﺘُﻢ‪ ‬ﺻﺪ‪‬ﻗ‪‬ﻴﻦَ)‪ -6‬اﻟﺠﻤﻌﻪ(‬

    ‫ﺑﮕﻮ‪:‬اى ﺝﻤﺎﻋﺖ ﻳﻬﻮد‪ ،‬اﮔﺮ پﻨﺪارﻳﺪ آﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ دوﺳﺘﺪاران ﺧﺪاﻳﻴﺪ ﻧﻪ ﻡﺮدم دﻳﮕﺮ‪ ،‬پﺲ ﺕﻤﻨّﺎى ﻡﺮگ آﻨﻴﺪ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻡﻰﮔﻮﻳﻴﺪ‪.‬‬

    ‫ﻮن ﺎﯿﭘ ﺮان ا ﯽ ﻮر ﻌﺪ ﺸﺎرت د ادﺪ‪ ،‬آ ﮕﺎه ر ﻮل ﺑﺎ آﯾﺎ ت ا ﯽ ﻇﺎ ﺪ ‪ ،‬آ ا آ ﮑﺎ ر ﻮ ا ﺪ ﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬إِذْ ﻗَﺎلَ ﻋ‪‬ﻴﺴﻰ اﺑ‪‬ﻦُ ﻣ‪‬ﺮْﻳﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﻨﻰ إِﺳﺮء‪‬ﻳﻞَ إِﻧﻰ ر‪‬ﺳﻮلُ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬إِﻟَﻴ‪‬ﻜﻢ ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ﻗﺎً ﻟﱢﻤ‪‬ﺎ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻳ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺘﱠﻮ‪‬ر‪‬ات‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺒ‪‬ﺸﺮَا ﺑِﺮَﺳﻮلٍ ﻳ‪‬ﺄْﺗﻰ ﻣ‪‬ﻦ‬

    ‫ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪‬ى اﺳﻤ‪‬ﻪ‪ ‬أَﺣ‪‬ﻤ‪‬ﺪ‪ ‬ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﺎء‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎﻟْﺒ‪‬ﻴ‪‬ﻨَﺖ‪ ‬ﻗَﺎﻟُﻮا ﻫ‪‬ﺬَا ﺳ‪‬ﺤ‪‬ﺮٌ ﻣ‪‬ﺒِﻴﻦٌ)‪ -6‬اﻟﺼﻒ(‬

    ‫و هﻨﮕﺎﻡﻰ آﻪ ﻋﻴﺴﻰ ﻡﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻡﻦ هﻤﺎﻧﺎ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻮى ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ آﺘﺎب ﺕﻮرات آﻪ ﻡﻘﺎﺑﻞ ﻡﻦ اﺳﺖ‬

    ‫ﺕﺼﺪﻳﻖ ﻡﻰآﻨﻢ و ﻧﻴﺰ )ﺷﻤﺎ را( ﻡﮋدﻩ ﻡﻰدهﻢ آﻪ ﺑﻌﺪ از ﻡﻦ رﺳﻮل ﺑﺰرﮔﻮارى آﻪ ﻧﺎﻡﺶ )در اﻧﺠﻴﻞ ﻡﻦ( اﺣﻤﺪ اﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺁن رﺳﻮل ﻡﺎ‬

    ‫ﺑﺎ ﺁﻳﺎت و ﻡﻌﺠﺰات ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻠﻖ ﺁﻡﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺤﺮى ﺁﺷﻜﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﺪا و ﺪ را ﻮا ﺪ ﺿﻼ ﺑ ﺬا رد و را ﻮا ﺪ‪ ،‬ﺪا ﻤﺎ ﯾﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ أَﺻﺤ‪‬ﺐ اﻟﻨﱠﺎرِ إِﻻ ﻣ‪‬ﻠَﺌﻜَﺔً و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠْﻨَﺎ ﻋ‪‬ﺪ‪‬ﺗﻬ‪‬ﻢ‪ ‬إِﻻ ﻓ‪‬ﺘْﻨَﺔً ﻟﱢﻠﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُوا ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺴﺘَﻴ‪‬ﻘ‪‬ﻦَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺰْد‪‬اد‪ ‬اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ‬

    ‫ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا إِﻳﻤ‪‬ﻨﺎً و‪ ‬ﻻ ﻳ‪‬ﺮْﺗَﺎب اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ أُوﺗُﻮا اﻟْﻜ‪‬ﺘَﺐ و‪ ‬اﻟْﻤ‪‬ﺆْﻣ‪‬ﻨُﻮنَ و‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻘُﻮلَ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ﻓﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺮَض‪ ‬و‪ ‬اﻟْﻜَﻔ‪‬ﺮُونَ ﻣ‪‬ﺎ ذَا أَر‪‬اد‪ ‬اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﺑﻬ‪‬ﺬَا‬

    ‫ﻣ‪‬ﺜَﻼً ﻛَﺬَﻟ‪‬ﻚ ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﻞﱡ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻳﻬ‪‬ﺪ‪‬ى ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻳ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻢ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨُﻮد‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ إِﻻ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻰ‪ ‬إِﻻ ذ‪‬ﻛْﺮَى ﻟ‪‬ﻠْﺒ‪‬ﺸﺮِ)‪ -31‬اﻟﻤﺪﺛﺮ(‬

    ‫‪٦٢٩‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ادﻳﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و ﻡﺎ ﺧﺎزﻧﺎن دوزخ را ﻏﻴﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن )ﻋﺬاب( ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﻢ و ﻋﺪد ﺁﻧﻬﺎ را ﺝﺰ ﺑﺮاى ﻓﺘﻨﻪ و ﻡﺤﻨﺖ آﻔّﺎر )ﻧﻮزدﻩ( ﻧﮕﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺕﺎ ﺁﻧﻜﻪ اهﻞ‬

    ‫آﺘﺎب هﻢ ﻳﻘﻴﻦ آﻨﻨﺪ )آﻪ ذآﺮ اﻳﻦ ﻋﺪد ﻡﻄﺎﺑﻖ ﺕﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺹﺎﺣﺐ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ آﺘﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺒﻮدﻩ و اﻟﺒﺘﻪ آﻼﻡﺶ ﺑﻪ وﺣﻰ‬

    ‫ﺧﺪاﺳﺖ و اﻳﻤﺎن ﺁرﻧﺪ( و ﺁن ﺑﺮ ﻳﻘﻴﻦ ﻡﺆﻡﻨﺎن هﻢ ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و دﻳﮕﺮ در دل اهﻞ آﺘﺎب و ﻡﺆﻡﻨﺎن ﺑﻪ اﺳﻼم هﻴﭻ ﺷﻚ و رﻳﺒﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ و ﺕﺎ ﺁﻧﺎن آﻪ در‬

    ‫دﻟﻬﺎﺷﺎن ﻡﺮض )ﺷﻚ و ﺝﻬﺎﻟﺖ( اﺳﺖ و آﺎﻓﺮان ﻧﻴﺰ )ﺑﻪ ﻃﻌﻨﻪ( ﮔﻮﻳﻨﺪ آﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﻡﺜﻞ )آﻪ ﻋﺪد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻋﺬاب را ﻧﻮزدﻩ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ‬

    ‫ﺑﻴﺶ و آﻢ( ﭼﻪ ﻡﻨﻈﻮر داﺷﺖ؟ﺑﻠﻰ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ )ﻗﺮار داد ﺕﺎ( هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺽﻼﻟﺖ ﺑﮕﺬارد و هﺮ آﻪ را ﺧﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و هﻴﭻ آﺲ‬

    ‫از )ﻋﺪﻩ ﺑﻰﺣﺪ( ﻟﺸﻜﺮهﺎى پﺮوردﮔﺎرت ﻏﻴﺮ او ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ )ﺁﻳﺎت ذآﺮ دوزخ( ﺝﺰ ﺑﺮاى پﻨﺪ و ﻡﻮﻋﻈﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

    ‫آﯾﺎ ت ا ﯽ اﺳﺎ ﺮ او ﻦ ﺖ ؛ﺑﻠ ﻪ آ ﻪ ﺐ ده اﯾﺪ ﻗ ﻮ ﺘﺎ ن ﺣﮑﻢ ﯽ را ﺪ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِذَا ﺗُﺘْﻠﻰ ﻋ‪‬ﻠَﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ء‪‬اﻳ‪‬ﺘُﻨَﺎ ﻗَﺎلَ أَﺳﻄ‪‬ﻴﺮُ اﻷَو‪‬ﻟ‪‬ﻴﻦَ)‪ -13‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫آﻪ ﺑﺮ او ﭼﻮن ﺁﻳﺎت ﻡﺎ ﺕﻼوت ﺷﻮد ﮔﻮﻳﺪ‪:‬اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن اﻓﺴﺎﻧﻪ پﻴﺸﻴﻨﻴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻛﻼ ﺑ‪‬ﻞْ ر‪‬انَ ﻋ‪‬ﻠﻰ ﻗُﻠُﻮﺑﻬِﻢ ﻣ‪‬ﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﻜْﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻮنَ)‪ -14‬اﻟﻤﻄﻔﻔﻴﻦ(‬

    ‫ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﻇﻠﻤﺖ ﻇﻠﻢ و ﺑﺪ آﺎرﻳﻬﺎﺷﺎن ﺑﺮ دﻟﻬﺎى ﺕﻴﺮﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﻏﻠﺒﻪ آﺮدﻩ اﺳﺖ )آﻪ ﻗﺮﺁن را اﻧﻜﺎر ﻡﻰآﻨﻨﺪ( ‪.‬‬

    ‫ﮐﻼم ا ﯽ‪ ،‬ﺪا ﻨﺪ ه ﻖ از ﺑﺎ ﻞ ا ﺖ ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫إِﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﻘَﻮ‪‬لٌ ﻓَﺼﻞٌ)‪ -13‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫آﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ آﻼم ﺝﺪا آﻨﻨﺪﻩ )ﺣﻖ از ﺑﺎﻃﻞ( اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫و‪ ‬ﻣ‪‬ﺎ ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻬﺰْلِ)‪ -14‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫‪٦٣٠‬‬
    ‫‪ ‬‬
    ‫ﻛﻼم اﻟﻬﻲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ادﻳﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﻧﻜﺎر در ادﻳﺎن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺎل‬

    ‫و هﺮﮔﺰ ﺳﺨﻦ هﺰل ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

    ‫إِﻧﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳ‪‬ﻜ‪‬ﻴﺪ‪‬ونَ ﻛَﻴ‪‬ﺪاً)‪ -15‬اﻟﻄﺎرق(‬

    ‫دﺷﻤﻨﺎن اﺳﻼم هﺮ ﭼﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آﻴﺪ و ﻡﻜﺮ )ﺑﺮ ﻡﺤﻮ اﺳﻼم( ﻡﻰآﻨﻨﺪ‪.‬‬

    ‫ا ﻮر ﺪ ﯾﺪ ا ﻤﺎن ﯿﺎ ور ﯾﺪ ﺮان ﻮا ﯿﺪ ﻮد ‪:‬‬ ‫•‬

    ‫ﺳﻮرة اﻟﻌﺼﺮ‬

    ‫ﺑِﺴﻢِ اﻟﻠﱠﻪ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻤ‪‬ﻦِ اﻟﺮﱠﺣ‪‬ﻴﻢِ‬

    ‫و‪ ‬اﻟْﻌ‪‬ﺼﺮِ)‪(1‬‬

    ‫إِنﱠ اﻻﻧﺴﻦَ ﻟَﻔ‪‬ﻰ ﺧُﺴﺮٍ)‪(2‬‬

    ‫إِﻻ اﻟﱠﺬ‪‬ﻳﻦَ ء‪‬اﻣ‪‬ﻨُﻮا و‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﻠُﻮا اﻟﺼﻠ‪‬ﺤ‪‬ﺖ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟْﺤ‪‬ﻖّ و‪ ‬ﺗَﻮ‪‬اﺻﻮ‪‬ا ﺑِﺎﻟﺼﺒﺮِ)‪(3‬‬

    ‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ )ﻧﻮراﻧﻰ رﺳﻮل ﺹﻠّﻰ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ و ﺳﻠّﻢ ﻳﺎ دوران ﻇﻬﻮر وﻟﻰ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴّﻼم( ‪.‬‬

    ‫آﻪ اﻧﺴﺎن هﻢ در ﺧﺴﺎرت و زﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

    ‫ﻡﮕﺮ ﺁﻧﺎن آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ و ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ درﺳﺘﻰ و راﺳﺘﻰ و پﺎﻳﺪارى )در دﻳﻦ( ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺳﻔﺎرش آﺮدﻧﺪ‪.‬‬

    ‫‪٦٣١‬‬

    You might also like