India Jurnal Fisioterapi dan Terapi Pekerjaan Satu perbandingan saliran autogenic dan kitaran aktif teknik pernafasan

pada pesakit dengan kepahitan akut penyakit paru-paru obstruktif kronik Author (s): Jamal Ali Moiz, Kamal Kishore, D.R. Belsare Vol. 1, No 2 (2007-04 - 2007-06) Jamal Ali Moiz (1), Kamal Kishore (2), D.R. Belsare (3) (1) Post - graduan pelajar, Cardiopulmonary Terapi Fizikal, Hamdard University, New Delhi (2) Ketua fisioterapi, Jabatan Fisioterapi, Pengiring Hospital dan Pusat Penyelidikan, Faridabad, (3) Dalam Pusat Pemulihan caj, Majeedia Hospital New Delhi Cetak halaman-ISSN: 0973-5666; Elektronik - ISSN: 0973-5674 ABSTRAK Tujuan: Kesan rawatan jangka pendek saliran autogenic (AD) dan kitaran aktif teknik pernafasan (ACBT) telah dinilaikan dalam pesakit dengan kepahitan akut penyakit pulmonari obstruktif kronik (COPD) Kaedah: Tiga puluh pesakit COPD lelaki dengan kepahitan akut terlatih dan secara rawak kepada dua kumpulan dan mereka melakukan teknik masingmasing pada hari-hari berturut-turut di dalam tempoh tertakluk rawak dua hari menyeberang reka bentuk. Eksperimen telah dijalankan di wad / IMCU dalam Pengiring hospital, Faridabad. Berikutan pemboleh ubah bersandar diukur sebelum rawatan, semasa rawatan, dengan serta-merta selepas rawatan dan 30 minit selepas rawatan, kahak kelantangan, SpO2, kadar jantung, PEFR, kadar pernafasan, VAS dan keutamaan pesakit. Results: Data dianalisis menggunakan SPSS 11.5 bagi versi window. Antara rawatan ertinya dianalisis bagi perbezaan menggunakan ttest berpasangan. Ketua model linear mengulangi ukuran varians (ANOVA) telah digunakan untuk memeriksa perubahan dalam pemboleh ubah bersandar; tahap kepentingan yang telah ditetapkan pada p <0.05. Terdapat perbezaan statistik yang signifikan SpO2, HR, dan VAS antara rawatan namun tiada perubahan ini klinikal yang ketara. Dalam analisis rawatan menunjukkan kedua-dua rawatan adalah samasama berkesan dalam mengeluarkan rembesan, meningkatkan pengoksigenan dan dengan itu mengurangkan nafas yg sulit. Kesimpulan: Keputusan kajian ini menunjukkan AD yang berkesan sebagai ACBT akut penjelasan rembesan dan meningkatkan ketepuan oksigen tanpa menyebabkan sebarang kesan yang tidak diingini di tengah-tengah kadar pernafasan kadar dan sesak nafas dalam pesakit dengan kepahitan akut COPD. Teknik-teknik ini boleh digunakan dalam exacerbations COPD mengikut kepada keutamaan pesakit dan ahli fisioterapi '. Kata kunci: Autogenic saliran, kitaran aktif teknik pernafasan, kepahitan akut COPD, teknik pembersihan saluran pernafasan PENGENALAN

Penyakit obstruktif kronik paru-paru (COPD) adalah punca utama morbiditi dan mortaliti. Ia memberi kesan kepada kira-kira 4-10% daripada population1 global. Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) menganggarkan bahawa COPD menyebabkan 4.7 juta kematian setiap tahun, menjadikan keadaan punca kelima utama global mortility.2 Kira-kira 18 juta India 5 peratus lelaki dan 2,75 peratus wanita di atas 30 tahun sudah menderita akibat rokok ini disease.3 merokok adalah faktor yang paling penting untuk COPD: 15-20% daripada perokok membangunkan saluran udara klinikal penting obstruction.4 Inisiatif global penyakit paru-paru obstruktif kronik (EMAS) 5 ditakrifkan COPD sebagai "keadaan penyakit yang dicirikan oleh had aliran udara yang tidak sepenuhnya balik. Had Aliran udara biasanya kedua-dua progresif dan dikaitkan dengan tindak balas yang abnormal radang paru-paru kepada zarah atau gas berbahaya ". Di samping itu kepada pesakit penyakit kronik mereka dengan COPD sering mengalami kepahitan tetap akut (biasanya sekitar 2-3 setahun) .10,11 Anthonisen et al12 pada tahun 1987, ditakrifkan kepahitan akut COPD (AECOPD). Takrif ini adalah berdasarkan kepada kehadiran gejala-gejala tertentu dalam pesakit COPD, iaitu meningkat nafas yg sulit, kahak kelantangan dan purulence kahak. Airway mukus hyper rembesan ciri kardinal COPD. Rembesan mukus hyper, yang tersirat di dalam bronkitis kronik jangka panjang, adalah salah satu entiti fisiologi yang terdiri daripada COPD. Mukus yang meningkat adalah berkaitan dengan hiperplasia sel piala dan hipertropi kelenjar submucosal. Bilangan sel feniks mata dan panjang ciliary menurun dalam pesakit kronik bronchitis6. Keabnormalan yang digandingkan dengan rembesan hyper mukus yang berkaitan dengan mengurangkan pelepasan mukus dan halangan saluran udara. Rembesan saluran pernafasan yang tertangguh boleh membentuk palam dan membuang mukus bronkial yang tidak boleh dipecat oleh batuk. Airway memasang menyebabkan pengudaraan yang cacat, menyebabkan pengudaraan yang lebih rendah - nisbah-perfusi. Peningkatan saluran udara rintangan kepada aliran udara dan hasil udara yang memerangkap hyperinflation dada dan beban inspiratory otot pernafasan, yang membawa kepada fatigue.7 Fisioterapi dada (CPT) adalah berkesan dalam penjelasan rembesan dari paruparu pesakit dengan rembesan yang banyak. Rawatan konvensional selama bertahun-tahun adalah saliran postur (PD) dengan perkusi. Kesan mudarat telah dikaitkan dengan teknik manual termasuk desaturation arteri, bronchospasm, atelectasis, penggunaan oksigen meningkat dan kaedah baru metabolik dan hemodynamic disturbances.8 Dalam tahun-tahun kebelakangan ini telah diterima pakai di kalangan yang saliran Autogenic (AD) dan kitaran aktif teknik pernafasan (ACBT ). AD telah berbanding dengan saliran postur dan bertepuk tangan dada dan telah membuat kesimpulan bahawa AD adalah kurang berkemungkinan menghasilkan desaturation oksigen mungkin lebih baik dibiarkan oleh pesakit sementara menghasilkan yang sama benefits.9 kesan

jangka pendek saliran postur (PD), berdebar-debar dan tamat dengan celah suara terbuka dalam postur sisi (ELTGOL) berbanding dalam kepahitan akut bronkitis kronik dan membuat kesimpulan bahawa semua rawatan yang selamat dan berkesan dalam mengeluarkan rembesan yang menyebabkan kesan yang tidak diingini pada ketepuan oksigen tetapi berdebar-debar dan teknik ELTGOL lebih berkesan dalam memanjangkan penyingkiran rembesan daripada PD method.10 Savci et al. mengkaji kesan rawatan jangka panjang AD dan ACBT dalam 30 pesakit COPD lelaki yang stabil dan membuat kesimpulan AD yang berkesan sebagai ACBT dalam penjelasan rembesan dan meningkatkan paruparu function11 Kesusasteraan adalah mengelirukan dengan perbandingan di antara dan di kalangan rejimen membuat tafsiran sukar. Tiada kajian-kajian setakat ini hanya menentukan keberkesanan dan yang kedua-dua teknik ini lebih tinggi untuk meningkatkan ketepuan oksigen, pengeluaran kahak, fungsi paru-paru, toleransi pesakit dan pilihan pesakit rawatan dalam kepahitan akut COPD. Kajian ini adalah bertujuan untuk membandingkan kesan jangka pendek AD dan ACBT dalam kepahitan akut COPD. Berdasarkan penemuan, teknik pembersihan saluran pernafasan yang sesuai boleh digunakan dalam pesakit-pesakit ini. Kaedah Pesakit: Tiga puluh pesakit COPD lelaki kumpulan umur 41-65 tahun dengan min SD umur 54,46 7,69 yrs, ketinggian 1,68 6,45 m, dan berat 63 7,07 kg. Semua telah dimasukkan di hospital untuk rawatan exacerbations sana akut dimasukkan dalam kajian ini. Kekesalan akut COPD adalah ditakrifkan sebagai "1 3 gejala iaitu menjadi lebih buruk akibat nafas yg sulit; peningkatan dalam purulence kahak; peningkatan dalam volume12 kahak serta 1 berikut: atas Jangkitan saluran pernafasan dalam 5 hari yang lalu; demam tanpa sebab yang jelas; meningkat berdehit, batuk meningkat; atau meningkatkan kadar pernafasan atau denyutan jantung sebanyak 20% di atas garis asas "Tiga belas mata pelajaran yg hidup bersama dengan masalah perubatan seperti angina, defisit neurologi, ortopedik yang tidak normal, kencing manis atau darah tinggi yang tidak terkawal, TBC, asma, bronchiectasis, petunjuk bagi sokongan ventilatory , ketidakstabilan hemodynamic, buset pulmonale, EMAS peringkat iv, embolisme pulmonari, pembedahan perut lepas, hernia, pneumothorax, polycythemia, CHF, telah dikecualikan daripada kajian. Campur tangan: Pada saliran autogenic hari dilakukan pesakit adalah dinasihatkan untuk duduk dan berehat dengan leher dipanjangkan sedikit. Beliau juga diminta untuk mengosongkan saluran pernafasan atas (hidung atau tekak) dengan huffing atau menghembus hidung pesakit bermula dengan melaksanakan bernafas dgn diafrakma di paru-paru rendah kelantangan inspirasi lambat dengan jeda tiga saat, dan tamat tempoh yang telah dilakukan sebagai mengeluh dengan celah suara yang terbuka dan dengan halaju tinggi yang mungkin tetapi tidak tamat tempoh yang terpaksa. Semasa pernafasan

kelantangan ini paru-paru yang rendah, tamat tempoh adalah digalakkan turun ke jumlah rizab expiratory. Apabila pesakit merasa rembesan untuk bergerak, jumlah inspirasi menjadi lebih mendalam dan tamat tempoh tidak turun jauh sebagai jumlah rizab expiratory. Sebagai rembesan bergerak pokok bronkial untuk saluran pernafasan besar pesakit melakukan pernafasan paru-paru kelantangan yang lebih tinggi, jumlah pasang surut kepada jumlah rizab inspiratory. Hanya apabila rembesan dirasai setinggi mungkin tidak Meludah berlaku. Para pesakit diajar untuk menindas batuk untuk membenarkan ini, kitar senaman pernafasan yang berulang-ulang sepanjang sesi rawatan 30 minit Pada ACBT hari itu dilaksanakan, kedudukan pesakit duduk dengan kembali disokong. ACBT dilakukan beberapa kali, bermula dengan pernafasan kelantangan pasang surut dengan dada yang lebih rendah (kawalan pernafasan) selama kira-kira enam nafas, diikuti oleh inspirasi 3-4 dalam kapasiti penuh, dan kemudian satu lagi tempoh bernafas kawalan. Akhirnya, pesakit melakukan satu atau dua terpaksa penutupan (huffs) dari pertengahan kepada kelantangan yang paru-paru yang rendah. Jika rembesan dirasai cukup tinggi dalam saluran pernafasan proksimal marah-marah telah dilakukan pada isipadu paru-paru yang lebih tinggi. Pesakit digalakkan untuk batuk dan Meludah hanya jika rembesan yang cukup tinggi. Selepas merasa sakit hati dan / atau batuk tempoh yang lebih lembut dada yang lebih rendah pernafasan kawalan telah dilaksanakan, dan kitaran ini berulang-ulang sepanjang sesi rawatan 30 minit. Pemerolehan data dan ukuran: Mata pelajaran mesyuarat kriteria kemasukan / pengecualian menerima latihan AD dan ACBT. Latihan adalah satu hingga dua sesi satu jam awal dengan atau tanpa 1-3 minit 30-40 susulan sesi. Sebagai mata pelajaran yang terlatih, telah secara rawak untuk kumpulan. Mata pelajaran di dalam 'Kumpulan A' yang dirawat dengan AD pada hari ujian pertama dan ACBT pada hari ujian kedua. Mata pelajaran di 'Kumpulan B' dirawat dengan ACBT pada hari ujian pertama dan AD pada hari ujian kedua. Semua sesi rawatan yang telah dilakukan di bawah pengawasan dan pada masa yang sama hari ini. Semua ubat-ubatan yang biasa ditadbir sepanjang hari-hari kajian; rawatan dihidu dan / atau nebulised diseragamkan dan ditadbir sebelum campur tangan kajian dan yang sama pada semua hari kajian. Berikutan pemboleh ubah bersandar telah dikumpulkan sebelum rawatan, 15 minit selepas rawatan, selepas sahaja rawatan dan 30 minit selepas rawatan. Kahak Expectorated Mana-mana kahak yang dihasilkan semasa dan berikut sama ada rawatan tersebut dikumpulkan ke dalam bikar plastik yang sama (dilabel mL skala) dan isi padu yang diukur dalam mililiter. Ketepuan oksigen arteri dan kadar jantung kandungan oksigen yang digabungkan dengan hemoglobin dalam darah arteri dan kadar rusa jantan diukur dengan standard nadi oximeter (NANOX 2).

Kadar aliran puncak expiratory (PEFR) Meter Aliran Peak Mini A Writ ini telah digunakan. Semua mata pelajaran digalakkan untuk menghasilkan usaha maksimal dan prosedur yang telah ditunjukkan. Meter itu dibuat kepada sifar. Mata pelajaran ditanya menyedut sepenuhnya, dengan cepat tempat meter aliran puncak ke dalam mulut dan untuk membuat suatu meterai sekitar pelekap mulut dengan bibir. Ia telah dibuat pasti bahawa mokrofon lalu melalui gigi pesakit dan tidak occluded oleh lidah. Dengan serta-merta maka mata pelajaran exhaled sepenuhnya dengan daya maksimal pembacaan telah diambil seperti yang ditunjukkan dalam Meter Aliran Peak. Ukuran ini telah diulangi dua kali lebih. Yang terbaik telah diambil untuk rekod. Kadar pernafasan (RR) Kadar pernafasan dicatatkan sebagai pemerhatian bilangan lawatan torasik untuk satu minit. Skor Analog Visual (VAS) Sebelum sahaja kepada rawatan subjek menerima arahan yang sama dalam menggunakan skala 10 cm visual analog mendatar dengan perihalan utama 'Tidak pada semua sesak nafas' dan 'teruk sesak nafas'. Tertakluk kemudiannya diminta untuk mengadar keamatan sesak nafas mereka dengan menandakan satu titik on-line. Ini telah diulang rawatan dengan segera berikut tanpa subjek melihat rakaman awal Keutamaan pesakit Pada akhir mata pelajaran pada hari kedua rawatan ditanya rawatan yang mereka lebih suka dan direkodkan. Analisis data Analisis data dilakukan dengan menggunakan pakej perisian SPSS for windows versi 11,5 (SPSS Inc, Chicago, Amerika Syarikat) dan STATA 7,0. STATA telah digunakan untuk mencari min dan sisihan piawai Umur, Height dan BMI semua pesakit dan pemboleh ubah. Yang berpasang ujian-t digunakan untuk membandingkan Jilid Kahak, Heart Rate, PEFR, Kadar pernafasan, VAS antara kedua-dua rawatan (AD dan ACBT) Sebelum Rawatan, Ketika Rawatan Sebaik sahaja Selepas Rawatan, 30 Minit Selepas Rawatan (tertakluk reka bentuk yang sama). Yang berpasang ujian-t digunakan untuk membandingkan skor VAS sebelum dan selepas rawatan bagi kedua-dua teknik. Model linear umum, langkah diulangi analisis varians (ANOVA) telah digunakan untuk memeriksa perubahan dalam semua pemboleh ubah bersandar dalam faktor tertakluk adalah masa yang diukur pada empat selang: sebelum rawatan, semasa rawatan, serta-merta selepas rawatan dan 30 minit. selepas rawatan. Paras signifikan yang ditetapkan untuk kajian ini adalah 95% (p <0.05). Keputusan Jilid kahak: Jumlah dagangan min kahak expectorated semasa AD adalah lebih besar daripada ACBT itu dan tidak terjejas oleh perintah itu di mana rawatan diberikan (Rajah 1) tetapi perbezaan ini adalah sangat kecil dan mendapati

secara statistik tidak signifikan (p> 0.05) . Walau bagaimanapun, antara rawatan pelbagai perbandingan dari segi pasangan telah dibuat iaitu post hoc analisis yang telah dilakukan yang menunjukkan bahawa kedua-dua rawatan adalah sama-sama berkesan dalam penyingkiran rembesan tahap kepentingan yang sama untuk AD (p = 0,00) serta ACBT (p = 0,00) . Ketepuan Oksigen arteri (SpO2): SpO2 lelaki secara beransur-ansur meningkat semasa rawatan. Sebaik sahaja selepas rawatan SpO2 min untuk AD dan ACBT 94,2 dan 92,7 masing-masing. Perbezaan di antara dua rawatan ini adalah statistik yang signifikan dengan p = 0,043 (Rajah 2) Dalam analisis rawatan menunjukkan peningkatan yang ketara dalam SpO2 dalam kedua-dua rawatan jika dibandingkan dengan nilai-nilai asas (p <0.05). Kadar Jantung (HR): Kadar jantung min meningkat secara beransur-ansur semasa rawatan. (Fig.3) Walau bagaimanapun, peningkatan dalam HR AD daripada dalam ACBT bermakna 83.7and 82,2 masing-masing. Perbezaan ini adalah sangat kecil tetapi mendapati statistik yang signifikan (p = 0,043). Kadar denyutan jantung cenderung untuk mengurangkan secara beransur-ansur selepas rawatan dan pada 30 minit selepas rawatan ia hampir sampai ke baseline. Kadar Aliran puncak Expiratory (PEFR): Terdapat tiada perbezaan yang signifikan dalam PEFR membandingkan kedua-dua rawatan. (Fig.4) Dalam tempoh rawatan analisis menunjukkan peningkatan yang ketara dalam PEFR semasa ACBT (p = 0,000) Walau bagaimanapun, ia tidak ketara semasa rawatan AD (p> 0.05). Kadar pernafasan (RR): Tiada perbezaan yang signifikan di antara rawatan bagi kadar pernafasan dengan perbandingan dari segi pasangan p> 0.05 (Fig.5), rawatan analisis pelbagai antara yang dibuat yang post hoc analisis yang telah dilakukan yang menunjukkan perubahan yang tidak ketara dalam kadar pernafasan dalam kedua-dua rawatan dengan serta-merta selepas rawatan. Kadar pernafasan ketara berkurangan 30 minit selepas rawatan berbanding dengan nilai-nilai garis dasar mereka, dalam tahap kepentingan AD dan ACBT adalah p = 0.001 dan p = 0,016 masing-masing. Skala Visual Analog (VAS): yang berpasang ujian-t digunakan untuk membandingkan skor berehat VAS dengan serta-merta selepas rawatan VAS skor untuk kedua-dua rawatan. (Fig.6) Dalam AD dan ACBT selepas skor VAS rawatan berkurangan dengan ketara dengan tahap signifikan p = 0,000 dan p = 0.008 masing-masing. Pada AD skor min VAS mengurangkan lebih daripada ACBT perbezaan ini adalah statistik yang signifikan dengan p = 0,007. Keutamaan Pesakit: Dua belas pesakit saliran autogenic pilihan, empat belas pesakit pilihan ACBT, tiga pesakit lebih suka kedua-duanya, dan satu pesakit tidak mempunyai keutamaan (Fig.7). Rajah 1 Perbandingan Jumlah dagangan Kahak Antara Dua Rawatan

Rajah 4 Perbandingan Peak Expiratory Kadar aliran Antara Dua Rawatan Rajah 2 Perbandingan Oksigen arteri Ketepuan Antara Dua Rawatan Rajah 5 Perbandingan Kadar pernafasan Antara Dua Rawatan Rajah 3 Perbandingan Kadar Jantung Antara Dua Rawatan Fig.6 Perbandingan Visual Analog Skor Antara Dua Rawatan Rajah 7 Pesakit 'Keutamaan untuk rawatan Perbincangan Kajian ini adalah bertujuan untuk membandingkan keberkesanan dua teknik pembersihan saluran pernafasan dalam kepahitan akut COPD. Ia adalah satu kajian crossover rawak. Keputusan menunjukkan dengan jelas bahawa tidak ada ke atas semua perbezaan antara kedua-dua rawatan. Dalam kajian ini, keduadua rawatan yang dijumpai sama-sama berkesan dalam pembersihan kahak Walau bagaimanapun, tiada perbezaan yang signifikan didapati dalam jumlah kahak antara rawatan. Pemerhatian yang serupa telah dilaporkan oleh Millar et al14 membandingkan AD dengan ACBT dalam pesakit cystic fibrosis, diperhatikan tiada perbezaan yang signifikan dalam berat badan kahak di antara kedua-dua kaedah ini. Dalam kes ini, jumlah kahak kajian diukur kerana ia bukan invasif yang mudah jangka pendek hasil langkah-langkah klinikal keberkesanan teknik pembersihan saluran pernafasan. Ia telah mencadangkan agar volume kahak atau berat badan mengelirukan, sebagai kuantiti yang tidak diketahui air liur boleh included.15 Radio aerosol tracer16 kaedah telah dicadangkan untuk menilai kebenaran rembesan, tetapi ia menimbulkan persoalan etika yang serius dan oleh itu, yang digunakan dalam sangat sedikit pusat. Ia seterusnya mencadangkan bahawa kelantangan kahak mengelirukan kerana ia boleh ditelan atau individu mempunyai kesukaran dalam expectorating.17 subjek dalam kajian ini telah biasa dengan sesi kahak dan rawatan expectorating diselia oleh ahli fisioterapi yang tidak menggalakkan mata pelajaran daripada menelan kahak. Kita tidak boleh mengatakan sama ada perubahan yang terdapat dalam kajian kita bebas daripada rawatan, walaupun kita cari peningkatan yang jelas dalam pembersihan saluran udara dan bukannya hanya perubahan. Dalam mata pelajaran kajian ini telah menunjukkan peningkatan yang ketara dalam ketepuan oksigen di dalam kedua-dua rawatan. Walau bagaimanapun, kecenderungan ke arah ketepuan oksigen yang lebih tinggi dengan AD daripada

ACBT dan oleh itu, perbezaan mendapati statistik yang signifikan. Ini adalah sangat mengikut untuk mencari Savci et al11 yang mendapati bahawa dalam rawatan AD, peningkatan dalam ketepuan oksigen adalah jauh lebih tinggi daripada di ACBT. Sebaliknya, Miller et al14 mendapati tiada perbezaan penting dalam ketepuan oksigen antara rawatan pada pesakit cystic fibrosis. Walau bagaimanapun, tiada pesakit jatuh ketepuan dalam salah satu kaedah. Peningkatan dalam ketepuan oksigen mungkin telah keputusan penyingkiran palam mukus yang tertangguh dari saluran udara, menyebabkan pengudaraan alveolar yang lebih baik, dioptimumkan pengudaraan-perfusi tidak sepadan, dan oksigen yang akhirnya bertambah baik pengangkutan ke tisu. Elizabeth Dean.18 Tambahan pula, sebab ketepuan oksigen yang agak meningkat semasa AD tidak terkenal. Walau bagaimanapun, ia boleh disyorkan bernafas dgn diafrakma pada isipadu paru-paru yang berbeza mungkin telah hasil daripada peningkatan ketegangan oksigen alveolar disebabkan oleh tanah runtuh karbon dioksida dari hyperventilation keseluruhan Sebagai satu keputusan, kadar jantung meningkat dalam kedua-dua rawatan ketara. Peningkatan ini tidak mempunyai kesan klinikal yang ketara dan tidak lama kemudian menunjukkan trend kembali ke arah garis dasar, seperti yang dilihat oleh pemantauan berterusan kadar jantung. Perbandingan kadar jantung antara dua rawatan menghasilkan perbezaan kecil tetapi signifikan (p = 0,043) tetapi perbezaan ini tidak mempunyai kaitan klinikal kerana selepas sahaja cara rawatan AD dan ACBT 83,70 bpm dan 81,26 bpm masing-masing. Ia menunjukkan bahawa kedua-dua rawatan ini tidak memberi tekanan yang cukup untuk menyebabkan peningkatan yang besar dalam kadar jantung. Sebab peningkatan ini dalam kadar jantung boleh dijelaskan oleh teori ini yang mengatakan bahawa 'pada tahap yang rendah senaman, denyutan jantung bertambah hampir secara eksklusif melalui pengeluaran vagal, dengan sedikit bukti untuk peningkatan sistemik dalam aktiviti saraf simpatetik sehingga keamatan senaman atau di atas state117 maksimal mantap, 19. Dalam teknik pembersihan saluran pernafasan PEFR adalah ukuran hasil berguna apa-apa perubahan dalam halangan saluran udara berikutan campur tangan jangka pendek. Kedua-dua FEV1 dan PEFR yang digunakan secara meluas dan langkah-langkah yang diulang yang tamat tempoh berkuat kuasa. FEV 1and PEFR korelasi tetapi FEV1 tidak mengukur purata kadar aliran ke atas jumlah yang besar berbanding PEFR.20 Terdapat melihat peningkatan yang ketara di PEFR dalam kedua-dua rawatan. AD, ini peningkatan dalam PEFR didapati tidak signifikan. Walau bagaimanapun, ACBT menunjukkan peningkatan yang lebih besar dalam PEFR daripada AD. Tiada perbezaan yang signifikan didapati membandingkan kedua-dua rawatan. Penemuan yang serupa telah dilaporkan oleh Savci et al11 membandingkan AD dengan ACBT dalam pesakit yang stabil COPD mereka mendapati PEFR meningkat dalam kedua-dua rawatan, dan PEFR meningkat lebih pada AD berbanding dengan ACBT.

Sebenarnya masih wujud kontroversi yang banyak bagi korelasi pelepasan kahak dan fungsi paru-paru. Hypersecretion mukus boleh menjadi satu faktor penting yang menyumbang kepada halangan saluran udara. Terdapat sedikit keraguan bahawa kahak yang banyak rintangan peningkatan saluran udara untuk aliran udara dan dengan menyekat rembesan bronkial boleh menjejaskan pertukaran gas dalam paru-paru. Dalam pesakit dengan kahak yang banyak, pelbagai langkah rintangan aliran udara boleh diperbaiki dengan saluran udara pelepasan Clarke et al.21 Subjek kita telah didapati mempunyai sebarang perubahan ketara dalam kadar pernafasan semasa rawatan. Walau bagaimanapun, kedua-dua rawatan yang menunjukkan terdapat penurunan kecil tetapi ketara dalam kadar pernafasan 30 minit selepas rawatan, mencerminkan bahawa kedua-dua rawatan yang tidak menyebabkan peningkatan kadar pernafasan dan oleh itu boleh selamat dalam kepahitan akut. Sesak nafas dengan ketara menurun dalam kedua-dua rawatan selepas penyingkiran rembesan. Walau bagaimanapun, penurunan ini adalah lebih pada AD berbanding dengan ACBT. Walaupun perbezaannya adalah kurang tetapi mendapati statistik yang signifikan. Perbezaan ini tidak mempunyai kesan klinikal yang ketara kerana perbezaan min adalah sangat kurang. Penyelidikan masa depan Untuk memberi rawatan asas yang lebih mendalam penyelidikan masa depan amalan perlu dijalankan dengan mengambil sampel yang besar termasuk keduadua pesakit lelaki dan perempuan. Oleh kerana ketiadaan sumber kajian ini tidak boleh termasuk radio aerosol mengesan, pemantauan tekanan darah berterusan, ECG semasa rawatan, dan PFT lengkap, kajian masa depan boleh memulakan dengan dokumentasi ini bacaan. Kesimpulan Keputusan kajian ini menunjukkan AD yang berkesan sebagai ACBT akut penjelasan rembesan dan meningkatkan ketepuan oksigen tanpa menyebabkan sebarang kesan yang tidak diingini di tengah-tengah kadar pernafasan kadar dan sesak nafas dalam pesakit dengan kepahitan akut COPD. Teknik-teknik ini boleh digunakan dalam exacerbations COPD mengikut kepada keutamaan pesakit dan ahli fisioterapi '. Rujukan 1. Tombak kerajaan RJ. Isonaka S, Iqbal A. (2003) Interpreting anggaran kelaziman COPD: Apakah beban yang benar penyakit? Dada: 123:1684-1692. 2. Pertubuhan Kesihatan Sedunia. Laporan Kesihatan Sedunia 2002 Geneva: Dunia HealthOrganization, 2002, www.who/int/ whr/2002/en / 3. Ketua, Jabatan Perubatan Pulmonari, Prof SK Jindal, TribuneNewsService, Chandigarh, November14, 2004, www.tribuneindia.com/2004/ 20041115/chd.htm 4. Sherrill DL, Le Bowitz MD, Burros B, (1990) Epidemiologi penyakit kronik pulmonari obstruktif. Clin dada Med, 11:375-388. 5. Gold bengkel laporan (2005 update), Strategi Global untuk Diagnosis, Pengurusan, dan Pencegahan Penyakit Pulmonari Kronik Obstructive.

www.gold.copd.org. 6. Wanner A (1977) aspek klinikal pengangkutan mucociliary. Am.Rev. Respir. Dis: 116: 73-125. 7. King, M: Rubin Bk.Mucus fisiologi dan Pathophysiology dalam: JP Derenne, Whiterlaw Wilayah Persekutuan, Similowski, Editor. Kegagalan pernafasan akut dalam penyakit kronik pulmonari obstruktif. New York: Dekker1996 pp391-405. 8. Connors A, Hammon W, Martin R, Rogevs RM, (1980) terapi fizikal Dada: Kesan serta-merta ke atas oksigen di dalam pesakit yang mempunyai sakit akut. Dada: 78:559-64. 9. Giles DR, Wagener JS, Accurso FJ, Buttler-Simon N. (1995) kesan jangka pendek saliran postur dengan bertepuk tangan berbanding saliran autogenic ketepuan oksigen dan pemulihan kahak dalam pesakit cystic fibrosis. Dada: 108:952-954. 10. Bellone A, Lascioli R, Raschi S. Guzzi L., Adone R, (2000) Dada terapi fizikal pada pesakit dengan kepahitan akut bronkitis kronik: Keberkesanan tiga kaedah. Arch Phys Med Rehab: 81:558-60. 11. Savci, Sema, Ince Deniz Inal; Arkan, Hlya; (2000) Perbandingan saliran autogenic dan kitaran aktif Teknik pernafasan pada pesakit yang mempunyai penyakit paru-paru obstruktif kronik, Jurnal Rehab Cardiopulmonary 20: 36-43. 12. Anthonisen getah asli, Manfreda J, Warren CPW, Hershfield ES, Harding GK, Nelson NA, (1987) Antibiotik terapi kepahitan penyakit kronik pulmonari obstruktif. Ann Pelatih Med: 106:196-206 13. McCory DC, Brown C, Gelfand SE, Bach PB (2001) Pengurusan kepahitan akut COPD: Ringkasan dan penilaian keterangan yang diterbitkan. Dada: 1191190-1209 14. Miller S, DO Hall, Clayton CB, Nelson R (1995) Dada fisioterapi di cystic fibrosis: satu kajian perbandingan saliran autogenic dan kitaran aktif Teknik pernafasan dengan saliran postur. Toraks: 50: 165:169 15. Rossaman CM, Waldes R, D Sampson, Newhouse M (1985) Kesan fisioterapi dada pada penyingkiran lendir dalam pesakit cystic fibrosis. Am Rev Respir Dis 126: 131-135 16. Thomson ML, Pavia D. Mc Nicol MW (1973) kajian awal kesan guaiphenesin pada pelepasan mucociliary dari paru-paru manusia. Toraks: 28: 742-7 17. Fagard R, Broeke C, A Amery, (1989) Left dinamik ventrikular semasa latihan dalam pelari maraton elit. J Am Coll Cardiol: 14: 112 18. Elizabeth Dekan (1996), pengangkutan oksigen: asas terapi fizikal pulmonari kardio. Dalam Frownfelter D, Dekan E (ed), prinsip dan amalan terapi fizikal yang tajam, 3 ed. Mosby tahun Buku Inc p 3-21 19. Fisher AG, Adams TD, Yanowitz FG, et al (1989): penilaian Noninvasive atlet bertaraf dunia yang terlibat dalam mod latihan yang berbeza. Am J Cardiol: 63: 337 20. Smith M, Ball V (2005) Buku Teks Tunai Fisioterapi Kardiovaskular / pernafasan, Penerbit Elsevier, India

21. Clarke SW, Cochrane GM, Webber B (1973) Kesan kahak pada fungsi paruparu, Toraks 28: 262.

Undo edits New! Click the words above to view alternate translations. Dismiss Google Translate for Business:Translator ToolkitWebsite TranslatorGlobal Market Finder Turn off instant translationAbout Google TranslateMobilePrivacyHelpSend feedback