KRONİK HEPATİ T B ve

C’ Lİ H AST ALARD A
SER UM SCD14
DÜ ZEYLERİ
Nuray Öztaşan, Mustafa Altındiş, Gürsel Acartürk,
Raike Kalaycı, Yusuf Akcan

AKU Tıp Fakültesi

Fizyoloji, Mikrobiyoloji ve Gastroenteroloji AD.
Afyonkarahisar

4. Hepatogastroenteroloji Kongresi (Antalya)

Genel Bilgi
• Hepatit B ve C virus(HBV, HCV);
asemptomatik taşıyıcılıktan, akut,
kronik, fulminan, hepatosellüler
karsinoma ve siroz formlarına
kadar değişebilen patolojiler yapan
yaygın enfektif etkenlerdir.
• HBV ve HCV; konak immün
sisteminde komplike biyokimyasal,
immunolojik (spesifik/nonspesifik)
ve histolojik değişikliklere neden
olabilir.
Genel Bilgi
• Soluble CD14; sepsis ön tanısında
CRP ile korele prediktif değeri olan,
romatoid artrit ve reaktif artritte
anlamlı yükselen ve karaciğerden
IL6 uyarısı ile sentezlenen bir akut
faz reaktanıdır.
• Çeşitli uyaranlar tarafından aktive
edilmiş monositlerde de sCD14
salınım artışı gözlenmektedir.
Amaç
• Bu çalışmada replikasyonlu /
replikasyonsuz kronik HBV ve HCV
enfeksiyonlarında sCD14
seviyelerinin araştırılması ve bir
replikasyonu destekleyen gösterge
olup olamayacağının belirlenmesi
amaçlanmıştır. Seçilen hastaların
özellikle bu dönemde başka bir
enfektif veya enflamatuar, otoimmun
rahatsızlıklarının olmamasına dikkat
edilmiştir.
 Materyal ve Metot
• Hepatit testleri belirlenmiş 20 replikatif
/ 20 nonreplikatif HBV taşıyıcısı ile 20
HCV RNA pozitif kronik hepatitli birey
yanı sıra 20 sağlıklı kontrol grubundan
alınan kanlardan elde edilen
serumlarda sCD14 seviyeleri ELISA
yöntemi ile(Biosource Europe Inc,
Belçika) araştırılmıştır. Grupların yaş
ve cinsiyet açısından anlamlı farklılığı
bulunmamıştır.
Materyal ve Metot
• Hastaların tamamının Hepatit
testleri(HBsAg, AntiHBs, HBeAg,
AntiHBe ve antiHCV)mikro ELISA
yöntemi ile(Diapro, Italya); HBV
DNA ve HCV RNA’ları ise
Rotorgene Real Time PCR sistemi
ile kantitatif Qiagen kitleri
kullanılarak belirlenmiştir.
Materyal ve Metot
• CDC önerileri doğrultusunda HBV
DNA ve HCV RNA kopya miktarları
1000 ve üzeri olan hastalar pozitif
kabul edilmiştir.
• Sonuçlar, ortalama ± SD olarak
belirlenmiş, Kruskal Wallis istatistik
yöntemi ile değerlendirilmiş, p<0.05
anlamlı kabul edilmiştir.
Bulgular
• Replikatif HBV hastalarının beşi
hariç tamamı HBeAg(+),
AntiHBe(-);
• Nonreplikatif hastaların da
sadece ikisi hariç diğerleri
HBeAg(-), antiHBe(+)
bulunmuştur.
Bulgular
• Serum sCD14 konsantrasyonu;
• Replikatif HBV’li hastalarda 65.25 ±
11.2 (47–86) ng/dL;
• Nonreplikatif HBV taşıyıcısı
hastalarda 60.17 ± 9.3 (40–87)
ng/dL;
• HCV RNA pozitif grupta 75.11 ±
12.4 (58–90) ng/dL ve
• Kontrol grubunda 50.37 ± 7.2 (34–
67) ng/dL olarak bulunmuştur.
 HCV ve HBV’li hastalarda sCD14 düzeyleri

Gruplar sCD14 seviyesi(ng/dL)

Ortalama Standart Minimum Maksimum

Sapma
HCV 75.11 12.4 58 90

Replikatif HBV 65.25 11.2 47 86

Nonreplikatif 60.17 9.3 40 87

HBV
Kontrol 50.37 7.2 34 67
Bulgular
• Serum sCD14 seviyeleri, HCV RNA
pozitif grupta; HBV DNA replikatif
gruba göre anlamlı yüksek;
• Replikatif HBV grubunda da
nonreplikatif HBV ve kontrol grubuna
göre anlamlı yüksek bulunmuştur
(P< 0.01 ve P < 0.05).
• Ayrıca nonreplikatif HBV
hastalarında sCD 14 seviyesi kontrol
grubuna göre yüksek saptanmıştır.
Tartışma
• Steyaert ve ark. HBV’li hastalarda
HBsAg varlığında ve yokluğunda
sCD14, lipopolysaccharide binding
protein ve CRP çalışmışlar, sCD14’ü
sağlıklı bireylere göre kronik HBV’li
hastalarda anlamlı yüksek bulmuşlar,
fakat HBsAg varlığı ve kantitasyonu ile
bir korelasyon gösterememişlerdir.
• Lipopolysaccharide binding protein ve
CRP, akut HBV’li hastalarda kontrol
grubuna göre de yüksek bulunmuştur.
Ayrıca sCD14 ve CRP, sirotik olan HBV
li hastalarda olmayan HBV’li hastalara
göre yine yüksek gösterilmiştir.
Steyaert S et al. J Med Virol. 2003;71:188-94.
Tartışma
• Meuleman P ve ark da deneysel bir
modelde primer insan hepatositleri
implante ettikleri fareleri HBV yada HCV
ile enfekte etmişler; karaciğerin
oluştuğunu immunohistokimyasal olarak
gösterdikten sonra plazmalarında insan
sCD14 varlığını araştırmışlardır. KC
aktarılmayan kontrol grubunda sCD14’e
rastlanmazken, aktarılan grupta başarı
ile sCD4 test edilebilmiş; ancak sCD4
düzeyleri açısından HBV ve HCV
enfekte farelerde olmayanlar arasında
anlamlı bir farklılık bildirmemişlerdir.
» Meuleman P et al. Clin Chim Acta.
2006;366:156-62.
Tartışma
Meiler C ve ark ise alkolik KC hastalığı ve
HCV’de sCD14’de oluşacak gen
polimorfizmini araştırıp bunun KC
hastalığı, stage ve surveyinde
transaminazlarla beraber bir belirleyici
marker olup olmayacağını araştırmışlar,
önemli bir veri olarak KC fibrosizi ve
sirozda sCD14’nün çok arttığını fakat
sCD14 de polimorfik değişim olmadığını
göstermişlerdir.

Meiler C.World J Gastroenterol. 2005 Oct 14;11(38):6031-7.

Sonuç
• Kronik HBV ve özellikle HCV’li
olgularda serum sCD14 seviyesinin
belirlenmesi replikasyonu
destekleyen bir gösterge olabilir.
• Bu konunun daha ileri vaka kontrol
çalışmaları irdelenmesinin yararlı
olacağı kanısındayız.
Karahisar Kalesi, Afyon

Teşekkürler