Εργασία 2η

Η κυριότερη μορφή λαθεμένης έκφρασης θρησκευτικότηταςείναι ο

θρησκευτικός φανατισμός.

Οι μορφες του θρησκευτικου φανατισμου ΣΕ ΑΤΟΜΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ειναι ο

πουριτανισμος,ο προσηλυτισμος,η συντηρητικοτητα και η δεισιδαιμονια.

Σε ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ειναι ο ιερος πολεμος και η θεοκρατια.

Ας αναλυσουμε ομως μια-μια τις εννοιες.

Πουριτανισμος ειναι η ακριτη-παραλογη εμμονη στην ηθικη καθαροτητα.Τετοια

παραδειγματα εχουμε πολλα στην ιστορια.Ο Καλβινος στη Γενευη ειχε ιδρυσει
αστυνομικο κρατος για να μη παρεκτρεπονται ηθικα οι πολιτες.Τα αβατα επισης
ειναι παραδειγματα πουριτανισμου.Πολλες γυναικες,ακομα και στην εποχη
μας,διακατεχονται απο πουριτανισμο.Ετσι διατηρουν κωτσο στα μαλλια,φουστα
κατω απο το γονατο,αξυριστα ποδια κ.τ.λ.Στο Ισλαμ το φαινομενο με το φερετζε
ειναι κλασσικο παραδειγμα και πουριτανισμου αλλα και συντηρητικοτητας.

Προσηλυτισμος ειναι η προσπαθεια καποιου να φερει τους συνανθρωπους του

κοντα στις δικες του θρησκευτικες αποψεις ,χρησιμοποιωντας δολια μεσα και
καταστρατηγωντας την προσωπικη ελευθερια του ατομου.Τετοιο παραδειγμα
αποτελουν πολλες αιρεσεις(χιλιαστες ή μαρτυρες του Ιεχωβα),που διακινουν το
υλικο τους απο σπιτι σε σπιτι μολονοτι αυτο απαγορευεται
συνταγματικα.Εννοειται οτι προσηλυτισμο εχουμε και σε περιπτωσεις
χρηματισμου,ιδιαιτερα οταν το ατομο βρισκεται σε δεινη οικονομικη θεση για
λογους υγειας,παραβασης νομου κ.τ.λ.

Συντηρητικοτητα ειναι η τυφλη προσκολληση σε οτιδηποτε ερχεται απο το

παρελθον και η αρνηση apriori,καθε καινοτομιας η νεωτερισμου.η σημερινη
εκκλησια και η γλωσσα που χρησιμοποιει,νομιζω ειναι τελειο παραδειγμα.

Δεισιδαιμονια θα πει κατα λεξη φοβαμαι το Θεο(απροσωπο δει+δαιμων=Θεος).Ο

δεισιδαιμων προσκολλαται στα δευτερευοντα στοιχεια της θρησκειας απο το
φοβο πιθανης τιμωριας,εξαιτιας της θειας οργης.
ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ,

Ιερος πολεμος(πχ τζιχαντ ,Σταυροφορίες)ειναι η προσπαθεια βιαιης εξαπλωσης

μιας θρησκειας σε αλλους ανθρωπους.Η εξαπλωση του Ισλαμ με το
ξιφος(ΑΡΑΒΕΣ,ΣΕΛΤΖΟΥΚΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ,ΟΘΩΜΑΝΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ)ειναι το
χαρακτηριστικοτερο των παραδειγματων.

Θεοκρατια ειναι το συστημα στο οποιο διοικουν οι θρησκευτικοι ηγετες(υπαρχει

ταυτιση θρησκευτικης με την πολιτικη ηγεσια),με βαση θρησκευτικουσ
νομους,οπως η παπικη εκκλησια το μεσαιωνα και το Ιραν σημερα οπου κυβερνουν
ουσιαστικα οι ΑΓΙΑΤΟΛΛΑΧ με βαση το θρησκευτικο νομο ΣΑΡΙΑ.

πηγή : http://www.124sold.gr/forum/showthread.php?t=861

Σας παραθέτω και τις απόψεις του αρχιεπίσκοπου Τιράνων και πάσης
Αλβανίας Αναστάσιου για την λαθεμένη έκφραση θρησκευτικότητας.

"Θεωρώ τον θρησκευτικό φανατισμό ως παρέκκλιση του γνήσιου θρησκευτικού

βιώματος. Ο φανατισμός αυτός, που συχνά εξελίσσεται σε μισαλλοδοξία,
αναπτύσσεται είτε από σπέρματα θρησκευτικού τύπου είτε από μη θρησκευτικές
ρίζες, όπως από παράγοντες πολιτικούς, εθνικιστικούς, που ζητούν να
χρησιμοποιήσουν τη θρησκεία για άλλες επιδιώξεις..."

"...Είναι γνωστή η ισλαμική τρομοκρατία που δεσπόζει σήμερα στο διεθνές

προσκήνιο. Οι περιπτώσεις φανατισμού και βίας βεβαίως δεν περιορίζονται στις
εξτρεμιστικές μουσουλμανικές ομάδες. Είχαμε επίσης τις συγκρούσεις μεταξύ
προτεσταντών και ρωμαιοκαθολικών στην Ιρλανδία, καθώς και των σουνιτών και
σιιτών στο Ιράκ. Μέχρι το 1994, το ένα τρίτο των τρομοκρατικών ομάδων, 16
από τις 49, θα μπορούσαν να ταξινομηθούν ως θρησκευτικές και ως προς τον
χαρακτήρα και ως προς τα κίνητρά τους. Κατά τα επόμενα χρόνια η αναλογία
είχε φθάσει περίπου στο μισό, 26 από τις 56. Αλλά και η άμυνα εναντίον αυτών
των φαινομένων συχνά σχετίζεται με μία έξαρση ξενοφοβίας και ρατσισμού.

Εκτός όμως από τον φανατισμό, που εκδηλώνεται με βίαιο τρόπο, με όπλα, οι
διάφοροι φανατικοί χρησιμοποιούν και άλλα μέσα: συκοφαντικά δημοσιεύματα,
παραχάραξη κειμένων, περιφρονητικούς χαρακτηρισμούς και διάφορες
υποτιμητικές ετικέτες, για να πλήξουν τους αντιφρονούντες και να
παραπλανήσουν τους απλοϊκούς. Ο θρησκευτικός φανατισμός αυτού του είδους
δυστυχώς εμφανίζεται και σε ορισμένους 'ορθόδοξους' κύκλους. Η επίσημη θέση
της Ορθόδοξης Εκκλησίας, πάντως, έχει διατυπωθεί με σαφήνεια στο μήνυμα των
ορθόδοξων προκαθημένων στα Ιεροσόλυμα το 2000: 'Η Ορθόδοξος Εκκλησία',
διακήρυξαν, 'απορρίπτει την μισαλλοδοξίαν και καταδικάζει τον θρησκευτικόν
φανατισμόν, οποθενδήποτε ήθελον εκδηλωθή τοιάυτα φαινόμενα'.

Γενικά πιστεύω ότι ο φανατισμός αποτελεί επικίνδυνη αλλοίωση του

θρησκευτικού συναισθήματος με οδυνηρές επιπτώσεις. Η υγιής θρησκευτική
συνείδηση καλείται να αντισταθεί, ώστε να μείνει το θρησκευτικό βίωμα στον
ιερό ρόλο του, την ειρήνευση, την καταλλαγή, τη συγγνώμη, την αυθόρμητη
αλληλεγγύη."

πηγή : http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=1284

ΕΡΓΑΣΙΑ 1Η

ΕΙΧΕ ΜΟΝΟ ΦΩΤΟΓΑΦΙΕΣ

ΕΡΓΑΣΙΑ 3η
ΑΓΓΕΛΟΙ

ΟΡΙΣΜΟΣ

Η έννοια άγγελος μπορεί να σημαίνει:

1. Γενικά, αυτόν που φέρνει ειδήσεις
 2. Τα αόρατα όντα που διαβιβάζουν ειδήσεις ή λειτουργικά πνεύματα
Στην αρχαία Ελλάδα η έννοια άγγελος χαρακτήριζε κάποιον ο οποίος μετέδιδε
ειδήσεις, πληροφορίες ή αγγελίες. Ο Όμηρος στα έργα του ήδη εμφανίζει τη λέξη
με αυτή την έννοια, ενώ και οι Ηρόδοτος[1], Ξενοφώντας[2] την χρησιμοποιεί για
να περιγράψει ειδικούς απεσταλμένους μεταφοράς μηνυμάτων ή πληροφοριών.
Επίσης οι άγγελοι χρησιμοποιούνται και σε άλλα καθήκοντα, όπως σύναψη
συνθηκών ή είσπραξη χρημάτων. Ως θεϊκή ή υπερβατική παρουσία η έννοια
άγγελος εμφανίζεται για πρώτη φορά στο πρόσωπο του Ερμή, ο οποίος
προσφωνείται ως άγγελος της Περσεφόνης από τον Όμηρο[3]. Επίσης κατά
τον Πλάτωνα[4] ο Κάτω Κόσμος έχει τους αγγέλους του, οι οποίοι καλούνται
«άγγελοι καταχθόνιοι».
Στα Εβραϊκά η αντίστοιχη λέξη ‫ מלא‬mal'akh χρησιμοποιείται για να δηλώσει
είτε θείο είτε ανθρώπινο αγγελιαφόρο. Η λατινική εκδοχή, εντούτοις, διακρίνει
τον θείο ή πνευματικό αγγελιαφόρο από τον άνθρωπο με τις
έννοιες angelus (δάνειο από την Ελληνική γλώσσα) και legatus «απεσταλμένος