***1***

Hay naku, siraulo talaga yung tao na yan. Akalain mong ibato sa akin yung ballpe
n niya? Mukhang metal pa man
din! Kapag ako nagkabukol nito, kasalanan niya. Pasalamat siya kahit teacher siy
a close kami.
"Ang sakit nun ah!" hinawakan ko naman yung noo ko.
"Hindi ka na naman nakikinig sa akin. Ilang beses ko nang inexplain sa 'yo." sab
i niya sa akin tapos pinulot niya
yung ballpen niya sa ilalim.
"Naiintindihan ko." tumango-tango naman ako pero sa totoo lang, hindi ko talaga
naintindihan, "Para Sports
Curriculum lang naman! Ano namang mahirap intindihin dun?"
"O sige, ulitin mo nga yung sinabi ko?"
"Uhmmm, yung sports kagaya nung mga regular classes eh considered.. academic ng
sports curriculum. Yung
ibang activities, extra-curricular."
"Yan yung shorter version."
Narinig ko namang nag-alarm na. Ngumiti ako sa kanya ng nakakaloko.
"Akalain mo yun, na-save ako ng alarm! Paano ba yan, alis na ko! Alam ko namang
tanggap na ako doon sa
sinalihan ko! Ayoko yatang ma-late!"
Tumakbo na ako palabas nun. Sumigaw pa siya ng pahabol.
"Sa susunod nga magsuot ka naman ng blouse! Hindi pa kita nakikita magsuot ng bl
ouse!"
"Alis na ako!"
Nung nakalabas na ako ng Guidance Office, inayos ko naman yung sumbrero ko at na
lalaglag na yung buhok ko.
Nagpunta lang ako doon sa Guidance para maintindihan ko yung terms. Isa pa, gali
ng kasi ako sa Computer
Curriculum. Nag-iba yung interest ko kaya lumipat ako sa Sports.
Pagdating ko doon sa room na kung saan nila sinabi na doon daw magkita-kita, nau
po ako doon para maghintay.
Please lang sana nakuha ako.. please lang...
Tinignan ko yung relo ko. Anak ng tinapay! Sinabihan nila ako na sharp pumunta d
ito tapos sila yung wala!
Kakainis na mga yun.
Nagsisimula na akong mabwisit nun hanggang sa nakita kong may tatlong lalaki na
naglalakad ng mabilis. Yung
dalawa doon eh namumukhaan ko dahil sila yung nagpatry-out sa akin at sinabi nil
a na ok na ok daw ako. Aba,
mukhang malaking pag-asa!
Yung isa naman na hindi ko kilala eh masyado namang seryoso at naupo doon sa tab
le na nasa harapan ko.
Narinig ko yung pinag-uusapan nila nung dumaan sila.
"Bro, sinasabi ko sa iyo itong Chris? Magaling!" sabi nung isa na katabi niya.
Bumulong naman yung isa.
"Oo nga bro, kahit anong mangyari.. isipin mo.. yung Chris.. magaling!" naki-oo
naman yung isa.
Mukhang nairita yata yung isa kaya huminto, sa harapan ko pa.
"Kayong dalawa, bakit ba ang weird niyo kumilos ngayon? Kung i-brainwash niyo ak
o parang nakagawa kayo ng
kasalanan. Kung magaling yung Chris, e di magaling!"
Teka.. parang kilala ko na yung pinag-uusapan nila.
Nag-bye naman yung dalawang nagpatry-out sa akin at ang naiwan na lang doon sa l
oob eh ako at yung lalaking
seryoso. Nagtingin-tingin siya sa paligid niya tapos natigil siya sa akin.
"Excuse me, busy kami ngayon so mamaya na lang po kayo mang-istorbo."
Napataas yung kilay ko.
Tumayo naman ako sa harapan niya.
"Late na yung Chris na yun, kasasabi lang na dumating dito ng sharp. Ayoko pa na
man ng mga late!"
Excuse me? Ayaw daw niya ng late eh nauna pa ako sa kanya dito! Sapakin ko kaya
'to.
"Miss, labas na." tinuro niya yung pinto.
"Pinapunta-punta niya ako dito ng 3 o' clock sharp tapos pinapaalis mo ako? Ang
gulo talaga ng mga
lalaki!" tumalikod ako para lumabas ng pinto.
Hinwakan naman niya ako sa braso ko.
"I'm sorry?" tinignan niya ako ng nagtataka, "Bakit ka naman namin papupuntahin
dito?"
"Eh kasi po, yung mga kasamahan mo sinabi nila pumunta daw ako dito dahil pasok
daw ako from try-outs pero
kailangan ka pa kausapin."
"Teka-teka, isa lang yung nakapasok from try-outs. At ang pangalan eh Chris. You
're not Chris."
Ooh... parang alam ko na yung iniisip nito.
"Chris nga pala." inextend ko yung kamay ko pero hindi niya tinanggap.
Pigilan niyo ko!! Tinalikuaran ba naman ako.
"A girl? Skateboarding? No way!" aba-aba, anong masama kung babae ka! "Kung hind
i ko lang alam, nilagay mo
lang na Chris yung pangalan mo para makuha ka dahil alam mong hindi kami tatangg
ap ng babae."
Sasampalin ko 'to eh!
"Kasalanan ko ba kung Chris ang pangalan ko? Chrisandra Orellana nga pala.. Chri
s for short." nag-iinit talaga
yung ulo ko.
"Nobody mentioned that.. you're a girl."
"Napansin ko nga!!!"
Nanahimik kami parehas doon at walang nagsalita. Siya naman, nakatingin doon sa
table niya. Naisipan din
naman niyang magsalita. Finally..
"Alam mo naman na mahirap tumanggap ng babae. Isa pa, skateboarding yun!"
"Ano namang problema kung babae ako?" hinigpitan ko lalo yung sumbrero ko. "Kaya
ko naman eh."
"Iba kasi ang mga babae sa mga lalaki. Mas mabilis kayong mag-panic."
Yun lang?!? Gusto kong matawa sa kanya.
"Hindi kita pwedeng tanggapin."
Napatayo ako ng mabilis.
"Hindi pwede yan! Magrereklamo ako sa Guidance! Sa Principal! Kahit kanino! Alam
mo ba kung anong ginagawa
mo? Sexual discrimination! At bawal yan sa school rules, code 3, paragraph 4, li
ne 2!"
"Ok-ok! Huwag mo nang sabihin sa akin yung history ng rules ng school! Fine.. yo
u're in!"
Nagtatatalon naman ako sa tuwa. Pasok na ako! I can't believe it.
May kinuha siyang papel doon sa drawer niya, nagsusulat ng kung anu-ano.
"Pirmahan mo na lang dito at ipapasa ko yan sa office." mukhang iritado pa rin s
iya. "Pwede ka na rin. Sabi
naman nila magaling ka saa isa pa..." tinignan niya ako mula ulo hanggang paa..
"You look like one of us."
Pinirmahan ko naman yung papel na kung ano man yun. Saka naman nung natapos kami
eh may nag-ingay doon
sa labas.
"Yes! yes! Thanks bro!"
"Huwag kayong lumapit sa akin at may atraso pa kayo!"
Nagtawanan naman yung dalawa.
"Welcome sa team Chris." ngumiti naman ako.
"Ako nga pala si Slasher!" tapos pumorma naman sa harapan ko. "Codename ko."
"Ako naman si Black Panther!" isa pa yun, pumorma din na akala mo naman totoo.
"Ok naman pala ang codenames niyo eh!" tinapik ko yung isa sa balikat.
Tumayo naman yung kaninang kasigawan ko. Mukhang ito ang pinakamasungit sa kanil
ang lahat eh. Pumunta
siya doon sa pintuan pero hinabol siya ni Slasher daw.
"At ito naman si Ash!" inakbayan naman niya.
"Aba.." naisipan ko namang purihin at baka bumait, "Maganda rin ang codename mo
ha! Ash! Parang... kapag
may apoy.. at may sinunog ka.. 'di ba? Yung sa Digimon ba yun?"
"It's Pokemon not Digimon." tuluyan na siyang lumabas. "And it's not my codename
... it's my real name."
Tinakpan ko na lang yun bibig ko.
"Sabi ko nga!" sumigaw na lang ako at sana lang eh narinig niya.
Ngumiti na lang ako mag-isa at nakita ako nung dalawang kanina pa nangungulit. N
ung nandito silang tatlo, lahat
sila mga lalaki. Sana ma-enjoy ko ito. Syempre, bagong experience. Hindi naman a
ko magaling mag-skateboard
eh. Naisipan ko lang. Sabi nila magaling daw ako.. ewan ko.
Pero syempre, bakit naman ako matatakot mag-try ng pang-lalaki 'di ba? Sila lang
ba yung mya kaya nun? At
kung tutuusin, kayang-kaya kong pumorma at kumilos gaya nila.
Katulad ngayon...
Nung tatlo silang kasama ko dito sa loob... parang hindi ako kakaiba. Isa pa, ma
tagal ko naman nang naririnig sa
mga tao sa school na ito..
'Ahh.. si Chris ba? Sino namang magkakagusto dun?'
'Eh mas maangas pa yata sa akin yun eh!'
***2***
Lumabas na ako doon sa loob nung room at naglakad na rin. Tinignan ko yung papel
na copy ko nung
pinapirmahan niya sa akin. Pagkabasa ko eh ito yung nakasulat sa handwriting niy
a.
Skateboarding Team
Hmmm.. bakit kaya R-13? Kung sabagay at kung meron pa siguro silang ibang member
s na hindi ko nakikilala
maliban doon sa tatlo, ewan ko na. Mukhang makukulit kasi sila eh.
Isa sa nagustuhan ko dito sa Sports Curriculum eh yung uniform. Jogging pants ka
si ang regular. Syempre ako,
kumuha ako ng Large na T-shirt at XL na pants. Gusto ko kasi malaki eh. Isa pa,
yun naman yung nakasanayan
ko.
Nung nasa Computer Curriculum ako, skirt at blouse naman yung regular uniform. P
ero ako eh kumuha ng
pagkahaba-habang skirt na talagang aabot sa ankle ko, at hindi ako bumili ng blo
use. T-shirt din na malaki yung
binili ko pero school related. Tapos naka rubber shoes ang madalas kong attire w
ith sumbrero. Hindi ko kasi ma-
imagine na naka-blouse ako. Kaya nga sa Guidance kanina sinabihan ako na mag-blo
use daw ako paminsanminsan.
Yun na nga yung problema eh, wala ako nun.
Hinanap ko na yung classroom ko. Malapit na din naman ng mag-uwian kaya ok lang
kahit hindi na ako pumasok.
Nung nahanap ko na yung room number ko, tumingin muna ako sa bintana at mukhang
ang ingay-ingay nila sa
loob. Yun pala eh mag nagsasayawan doon at palakpakan naman yung iba. Wala kasin
g teacher.
Nung lumapit ako ng kaunti... alam ko na kung sino. Kung hindi lang din naman si
Shalyna Salinas, ang
pinakamaarte sa lahat ng pinakamaarte. Alam ko exaggerated na masyado, pero kahi
t kailan talaga hindi ko siya
magustuhan.
Kung sa movies at may nakikita kayong popular girls na mean, at sa totoong buhay
eh hindi naman sa lahat ng
school eh may ganun, dito sa school namin eh meron at usong-uso. Palibhasa kasi
malakas siya sa principal ng
school.
Naghintuan naman silang magpalakpakan at parang alam ko na kung bakit. Nakatingi
n si Shalyna sa akin.
"Hindi ako makapaniwala na may isa pa pala akong fan na nasa labas? Bakit hindi
niyo
papasukin!" nagkukunwari lang naman siya nun pero nagtawanan yung iba. Paglabas
niya eh tumingin siya sa
akin, "Ooh, I thought you're a guy! Oops, my bad! Malay ko ba na si Chris pala!"

"Really? Ang labo na pala ng mata mo. Mag salamin ka kung may problema ka sa pan
ingin. Ay hindi pala,
contacts na lang. You look like one of the geeks kapag salamin eh. So, why not t
ry faking it?" dumaan ako at
nabangga ko yung isang balikat niya.
Nag-cheer naman yung iba sa akin. Akala niya ha! Excuse me? Ako Shalyna?! In you
r face!
Dumaan na ako dun at naghanap ako ng bakanteng upuan. Nakakita naman ako sa band
ang dulo at syempre,
nadaanan ko yung iba.
"Hi Chris!"
Nakipag-tapikan lang din ako sa kanila gaya ng ginagawa ng mga lalaki. Panay pa
ang sabi nila sa akin ng 'Bro
musta na?'..
Naupo ako doon sa dulong upuan at yung mga katabi eh malalayo so mag-isa lang ak
o doon. Nag-chewing gum
pa nga ako eh. Tapos dumating yung isang teacher. Dahil ako lang yung nakasumbre
ro, napansin ako kaagad.
"I can see na may bago pala tayong makakasama.."
"Yeah, a bubblehead freak!"
Hindi ko na pinasin si Shalyna nun. May teacher kasi kaya hindi na muna ako papa
tol.
"Mr... I mean Miss.. uhmm.. pwede tumayo ka dito at magpakilala ka?" see? Pati t
eacher nagkakamali sa akin sa
unang tingin.
Kapag hindi mo kasi ako kilala at isang beses mo lang akong tinignan, siguro nga
lalaki ang tingin mo. Pero
kapag ilang beses mo akong titignan, mapapansin mo na babae pala ako.
Even in the inside.
Pumunta ako doon sa harapan, nagchewing gum pa rin.. tapos nagsalita.
"Chris Orellana." yun lang yung sinabi ko tapos umalis na ako sa harapan.
Nagulat yata sila sa akin dahil ang ikli nung sinabi ko. Ano bang pakialam nila?

Tapos nanghina na lang yung tuhod ko nung may bumati sa akin sa pagbalik ko sa u
puan.
" 'Zup Chris! Welcome sa Sports Curriculum!" it's Chester.
Siguro nga kakaiba pero tuwing nakikita ko yan, lagi akong pumapalpak. Kung hind
i matatapon yung iniinom ko,
mauuntog, o kaya naman...
"Hey.. ok ka lang?" inalalayan niya akong tumayo dahil nadapa ako. Sinasabi ko n
a nga ba papalpak na naman
ako eh.
"Ok lang pare!"
Tinawanan na naman ako. Akala ko dala lang nung pagkakadapa ko ng nanghihina kon
g tuhod, nakita ko si
Shalyna. Nakataas yung kilay niya sa akin, at yung paa niya eh nasa daan.
Away ito!
Tinuloy ko na lang yung pagbalik ko at hinintay ko yung uwian. Kaya nga nung nag
-alarm kahit na nagsasalita pa
yung teacher eh wala na kaming pakialam lahat at lumabas na kami. Si Shalyna nam
an, inabangan pa talaga ako
sa labas.
"You don't belong here! Look at you! Doon ka dapat sa geek people curriculum?!?"
with matching swing pa siya
ng hair niya.
May umakbay naman sa balikat ko at hinigpitan pa kaya napalapit ako sa kanya ng
de-oras. Tumama pa nga yung
sumbrero ko kaya nag-panic ako at baka mahulog.
Pagtingin ko, yung lalaki pala kanina.
"Shalyna, that's so rude! She's on my team. So if you wanna' mess up with her, y
ou should mess up with me."
"How pathetic Ash! Magsama pa kayo!" tapos tinalikuran niya kami parehas at suma
ma na doon sa barkada niya.
Nakatayo lang kami parehas ni Ash dun at hindi kami nagsasalita habang pinapanoo
d namin na makalayo si
Shalyna.
Tapos naisipan ko rin magsalita...
"I hate her." nagtinginan kaming dalawa.
***3***
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya dahil nagkatitigan kami. Siya rin naman eh nap
ansin niya yun kaya iniba na
lang niya yung usapan.
"Ash Jerell Valdez," sabi niya tapos nagsimula na rin siyang maglakad nung nagla
kad ako, "Hindi pa pala ako
nakakapagpakilala kanina..."
"Oo nga eh. Lumabas ka na lang bigla." tapos naisip ko naman yung form na biniga
y niya kanina, "So, ikaw ba
ang captain ng R-13 Skateboarding Team?"
Nagulat naman siya sa sinabi ko.
"R-what?!?"
Napaatras naman ako dahil humarap siya sa akin.
"13? Hindi ba yun yung pangalan ng Skateboarding Team niyo?"
Umiling naman siya tapos medyo ngumiti.
"It's R-B. Not R-13."
"Ooh," hinanap ko sa bag ko yung papel at tinignan ko, R-13 talaga yung nakasula
t, "See? R-13?"
Nakitingin din naman siya pero hindi niya kinuha yung papel sa akin.
"That's B, not 13."
Kaya pala napagkamalan kong 13 yung B eh magkahiwalay kasi yung pagkakasulat niy
a. Parang 1, tapos 3.
Magkadugtong pala yun. Hindi kasi ganun kagaling ang penmanship eh. Pero yung pi
rma naman niya sa baba
ang cute.
"Si Miss Lansangan kasi hindi masyadong ayusin yung pagsulat..." sabi ko nga yun
g teacher ang nagsulat nun
at hindi siya!
Tumango na lang ako nun.
"Hindi pa kita nakikitang mag-skateboard..." mahinahon pa yung pagkakasabi niya
pero nagulat na lang ako
nung hawakan ako sa dalawang balikat ko ng mahigpit, "Magaling ka ba talaga?"
"Hey..easy lang bro!" tapos inalis ko yung kamay niya sa akin, "Nakakagawa ako n
g bagay-bagay sa skateboard.
Yun nga lang, hindi ko alam ang tawag doon."
"Ok, siguraduhin mo lang. Dalhin mo yung skateboard mo bukas at titignan ko yung
gagawin mo.. tapos
susubukan kitang i-train ng tama. Sige, una na ko."
Hindi man lang nag-bye sa akin basta umalis na lang! Mahilig talaga siya sa maag
ang pag-alis.
Dahil wala na akong gagawin sa school, nagsimula na akong maglakad pauwi ng baha
y namin. Magaan naman
yung bag ko kaya hindi naman ako nahirapan at hindi rin naman sumakit yung likod
ko.
Dumaan muna ako doon sa isang tindahan sa kanto para bumili ng chewing gum at wa
la na akong stock sa bag
ko. Nagmumukha na nga akong kambing kakanguya eh. Nagchewing gum lang naman ako
kapag trip ko. Hindi
naman sa lahat ng oras.
"Manang pabili nga po.." tumingin naman yung ale sa akin, "Doublemint."
Nung babayaran ko na, may dumating naman sa gilid ko kaya naharangan yung sikat
ng araw. Pagtingin ko, sino
pa nga ba?
"Anong ginagawa mo dito?"
Hindi niya siguro inaakala na kakausapin ko siya at hindi rin niya napansin na n
andun ako.
"Bumibili." oo nga naman Chris, bumibili!
"I mean, bakit ka nandito?"
Nakuha na niya yung binili niya at yung sa akin eh wala pa. Nauna pa siya sa aki
n. Bakit ganun?
"Sinagot ko na nga, bumibili." tapos nung paalis na siya tumingin siya sa akin,
"Anong ginagawa mo dito?"
"Bumibili."
Ngumiti na naman siya sa sinabi ko. Nung nakuha ko na yung binili ko, tinawag ni
ya ako doon sa kintatayuan
niya at may tinuro.
"Dito kami nakatira, bahay namin yun!" tinuro niya yung isang bahay doon.
Teka, kilala ko yung nakatira doon ah!
"Anak ka ni Dr. Valdez?"
"Yeah, I think so." aba, hindi niya alam?? "Ikaw san ka?"
"Sa kabilang kanto pa ako. Dumaan lang ako para bumili. Pauwi na rin kasi ako."
"Gusto mo ng kasabay?"
Napaatras ako bigla.
"Oh no. Ok lang ako. Saka marami pa akong istasyon bago makauwi ng bahay. Maiini
p ka lang. Sige... uwi na
ko!"
Nag-wave na lang ako sa kanya at lumakad ako ng mabilis. Sinasabi pa niya sa aki
n na ok lang daw kahit marami
pa akong pupuntahan, pero hindi ako bumalik. Nung nakalagpas ako ng kaunti at hi
ndi na niya ako kita, tumakbo
na ako.
Kaya in 2 minutes time, nasa bahay na ako.
"NANDITO NA KO!!!" sumigaw na lang ako para dinig ng buong bahay.
"TUMAHIMIK KA NGA NATUTULOG YUNG TAO EH!" Kuya ko yun, si Christopher.
May bumaba naman sa hagdan.
"Bakit ganyan yang itsura mo?" ito naman yung isa kong Kuya, si Christian.
Tingnan mo nga naman, lahat kami may Chris no?
"Wala, tumakbo kasi ako. Si Tatay?"
"Wala pa, hindi pa umuuwi. Baka mamaya pa yun."
Umakyat na ako sa taas nun para magpalit ng damit. Gaya ng mga sinusuot ko sa sc
hool, walan kaibahan yung
mga sinusuot ko sa bahay. Malalaki, mahahaba at syemrpe, hindi mukhang pambabae.
Matutulog na nga lang
ako ganito rin ang suot ko. Hindi kasi uso ang pajamas sa akin, pati ang nightgo
wns.
Dumating na yung tatay namin eksaktong kumakain na kami. Umupo lang siya doon at
nakisali na sa aming
kumain.
Matapos ang mahaba-habang seremonyas, nagsitayuan na sila at sa akin naiwan yung
pagliligpit ng plato.
***
Maaga akong nagising kinabukasan at hindi ko talaga kinalimutan dalhin yung skat
eboard ko. Alam niyo na, baka
magalit si Captain Ash!
Nakita ko yung iba kong classmate sa Computer Curriculum at binati rin nila ako
na namimiss na daw nila ako.
Mga ganung bagay. Pero sa totoo lang, sa lahat ng sinasabi nila, hindi ko alam k
ung ano ang totoo sa hindi.
Simula kasi na nag-aral ako, wala naman talaga akong naging close friend na tala
ga... close kami. Meron man,
paiba-iba pagkatapos ng ilang months.
Dahil sa kabilang side yung Sports Curriculum, naupo na ako doon mag-isa sa upua
n ko nung makarating ako.
Mabuti na lang kahit maaga eh wala pa si Shalyna at nakakapag-init talaga ng ulo
yung babaeng yun.
"Chris!" hinanap ko naman kung sino yung sumisigaw.
Pagtingin ko sa bintana, si Black Panther ba yun?
"Bakit?"
"Ang ganda ng skateboard mo!" tapos nagthumbs up siya sa akin.
"Thanks Black Panther." hindi ko naman alam kasi yung pangalan niya.
"Kian." tapos nag-bye na siya sa akin.
Ilang minuto lang din, nag-alarm na at pumasok na sa classroom yung grupo ni Sha
lyna. Kasama pa doon si
Chester... and..
Ash?
Dumeretso siya sa kabilang side kaya lang inunahan siya nung isa, kaya wala siya
ng choice kundi umupo doon
sa kaabing upuan ko.
"May nakaupo?"
Umiling lang ako.
"Kasama ka sa grupo nila?"
"Ako? Hindi no!" galit ba 'to? Hindi nga daw eh! "I used to."
Gusto ko pa sanang itanong kung bakit, pero nagsimula na yung teacher nun magsal
ita kaya nanahimik na lang
ako. As usual dahil nakasumbrero ako, tinawag na naman ako para magpakilala. Kah
apon kasi, yung last subject
lang yata yung naabutan ko.
Nung breaktime naman, isa ako sa nauna sa cafeteria at kumain na lang ako mag-is
a. Sa loob dun, ang ingay
ingay talaga ng grupo nila. Syempre, kilala niyo na kung sino ang nangunguna.
Dahil macaroni and cheese yung binili ko, nalimutan kong kumuha ng paminta. Iniw
an ko na lang yung gamit ko
at bumalik ako doon sa stall sa gitna. Kumuha ako ng 1 pepper shaker at bumalik
na ako sa upuan ko. Kaya lang,
panay lead na ng lapis yung nandun.
Nakatingin si Shalyna sa direksiyon ko, at alam kong siya yun.
"Give it up, looser!" tapos nag-sign siya ng L sa daliri niya.
Kinuha ko naman yung ice tea ko sa table ko at lumapit ako sa kanya. Nakangiti p
a ako nun.
Wala akong sinabi sa kanya kundi, binuhos ko sa ulo niya yung ice tea ko. Nagtit
itili siya doon sa cafeteria kaya
ang sakit talaga sa tenga.
"What is happening around here?" sabi nung isang teacher na narinig si Shalyna.
"Ask that menace! Arrggghhh!" kumuha siya ng tissue at pinunasan niya yung mukha
niya. Tiyak malagkit yun.
"Anong ginawa mo... Mr.. I mean Miss..?"
"Kung anong itsura ng ginawa ko, yun na yun. She started it. Nilagyan niya ng le
ad yung pagkain ko."
Napuno yata yung teacher sa amin lalo na nung simulang magreklamo si Shalyna. Ta
pos sumigaw siya
ng...'REFERRALS!!!'
Imbis na malungkot ako doon sa referral na natanggap ko, natuwa pa ako. I think
it's worth it.
Lumabas na ako ng cafeteria, bumalik sa classroom, at syempre... nagklase.
Pero bago pa yun... naramdaman kong mag nag-tap sa likod ko.
"Good job!"
Sabi nga nila, never-ever as in never messed up with the queen dahil nga parusa
ang aabutin mo. Dito siguro sa
Sports Curriculum, si Shalyna ang considered QUEEN. Alam kong hindi siya basta-b
asta magpapatalo sa akin,
kaya ano mang oras niyan eh gaganti na siya.
Pero umabot nun yung hapon eh wala pa rin talaga siyang ginagawa sa akin. Instea
d, masasamang tingin lang
talaga. Siguro nga inover-estimate ko siya na gaganti siya, she'as weak!! Akala
niya huh!
Nung breaktime uli namin ng hapon at hindi ako lumabas, pumasok si Ash na ang du
mi-dumi ng damit.
Dumeretso pa nga siya doon sa CR at may dala-dala siyang shirt. Hindi ko na lang
pinansin. Instead, nabaling
yung attention ko kay Shalyna.
"Hey people! Practice time na natin ngayon 'di ba? So labas na! Chupi!" tapos na
gsilabasan naman yung iba.
Ako rin naman lalabas na kaya lang may isang babae na kumausap sa akin.
"Chris, pwede mo bang kunin yung bola ng volleyball doon sa dulo. Ikaw kasi pina
kamalapit eh."
"Ooh.. ok." pumunta naman ako doon sa dulo.
Nung nakuha ko na yung bola, bigla ba naman silang nagsilabasan at sinara yung p
into. Napatakbo ako ng deoras
kaya lang nailock na nila sa labas.
"Sorry! Ako pa kasi pinili mong kalabann eh!"
In short, yung babae kanina eh kunwari pinapakuha lang niya yung bola para lumay
o ako sa pintuan at hindi ako
makalabas. Ngayon.. ako lang yung mag-isa dito na naka-lock! Practice period pa
naman daw!
Grrrr!!! Nagiinit talaga yung ulo ko doon.
Dahil wala naman akong magagawa at nakakandado doon sa labas, umupo na lang ako
at kinuha ko yung gitara.
Malay ko kung sino ang may-ari nun. Tutugtog na sana ako eh bigla-bigla na lang
may ingay akong narinig sa
CR. Hindi pa naman ako nakakita ng multo pero nakakatakot kung may ingay na gany
an at ako lang ang tao dito.
Kaya ang ginawa ko eh nagdahan-dahan akong lumakad at pumunta doon sa CR. Medyo
naka-bukas kasi kaya
nung binuksan ko... biglang sumara ng malakas.
Tumakbo nga ako doon sa board. May multo nga yata dito.
Tapos narinig ko na lang may sumigaw...
"Hindi na ba pwedeng magpalit dito ng walang nakikialam???" whoa.. may tao pa pa
la??
***4***
Hindi rin nagtagal, lumabas na siya sa CR at napansin kong iba na yung suot niya
ng t-shirt.
"Nasaan na sila? At bakit ikaw lang ang nandito?" yan ang unang mga tanog niya s
a akin.
Sasagot na sana ako kaya lang nung makaramdam siya eh ang bilis ba namang tumakb
o mula sa dulo hanggang
sa pintuan. Sinubukan naman niyang buksan kaya lang wala rin diyang magawa. Pagk
atapos niyang sipain yung
pinto sa inis niya, huminto na rin siya.
"Siraulo talaga yang si Shalyna!" sinabi mo pa!
Naku, yan tuloy nadamay pa siya sa akin.
"Pasensya ka na ah!"
"Para saan?" tumingin siya sa akin.
"Kasi nadamay ka pa sa akin. Akala siguro nila ako na lang yung tao dito sa loob
. HIndi naman nila alam na
nandiyan ka pa sa CR."
Tinaas naman niya yung paa niya at nag relax doon sa upuan niya. Tama ba yun?
"Anong gagawin natin?"
"Anong gagawin? Wala. Maghihintay na bumalik sila mamaya." yung boses niya eh mu
khang iritado.
"Anong oras ba sila babalik?" hay Chris! Ang daming tanong!
"Dahil practice period, an hour an a half."
Grabe, ang tagal nun ah!
"Bakit hindi tayo mag-ingay? Baka may makarinig na teacher sa atin."
"O sige sayangin mo oras mo. Dulong classroom 'to, malayo sa kabihasnan."
Sabi ko nga eh.
Dahil ang tahimik namin parehas, medyo na-bored naman ako. KUng titignan mo kasi
siya, tulog na yata eh.
Tinuloy ko na lang yung balak kong pagtugtog ng gitara. At syempre dahil ayokong
makaistorbo sa natutulog,
hininaan ko na lang yung pagkanta ko.
"I need a love that grows
I don't want it unless I know
But with each passin hour
Someone, somehow
Will be there, ready to share"
Humarap naman ako doon sa bintana sa opposite ng side nya kaya hindi ko na siya
nakikita.
"I need a love that's strong
I'm so tired of being alone
But will my lonely heart
Play the part
Of the fool again, before I begin"
Aba, isang malaking himala! Ngayon lang ako nakakanta ng totoo sa school. Usuall
y kasi, tagatugtog lang ako ng
gitara o kaya kung pakantahin man ako, sinasabi ko lagi na hindi ako marunong.
"Foolish heart, hear me calling
Stop before you start falling
Foolish heart, heed my warning
You've been wrong before
Don't be wrong anymore"
Nag-simple pause lang ako at kakantahin ko na sana yung second bit ng kanta, umi
kot na uli ako at nakita ko
namang gising si Ash at nakikinig sa akin.
Nabitawan ko na lang bigla-bigla yung gitara.
"Oh, bakit tumigil ka?" nakangiti pa siya talaga.
"I..uh.. ayoko na. Nagbago na yung isip ko." binalik ko na yung gitara sa pinagk
uhanan ko.
"Bakit naman? Nahihiya ka? You don't have to be. Honestly, you have one great vo
ice."
Ewan ko kung bakit nairita na lang ako sa sinabi niya.
"Yeah right!!!" sarcastic pa yung pagsagot ko sa kanya.
"I'm serious." tumayo siya sa upuan niya at umupo doon sa lamesa ng teacher, "Yo
u know what, you're
surprising me. Unang-una, nagtry-out ka sa skateboarding team eh sa history ng S
ports Curriculum wala pang
babae na sumubok nun. Tapos ngayon, marunong kang maggitara at magaling kang kum
anta. How many hidden
talents do you have?"
"Wala akong talent. Suwerte lang yung iba, tsamba yung ilan."
Nginitian naman niya ako.
"For a girl, you're such a mystery."
Ewan ko kung totoo ba yung sinabi niya na yun o hindi pero wala pang nagsasabi s
a akin nun dati.
I am a mystery?
"No offense but, are you always wearing those clothes?" napatingin naman ako sa
damit ko kahit alam ko naman
yung tinutukoy niya.
"I've been wearing this long as I can remember."
Tumawa naman siya sa akin. May nakakatawa ba? Sakalin ko kaya 'to???
"What about yung sumbrero mo? Naisipan mo bang tanggalin man lang?" tapos umarte
siya na kunwari may
sumbrero rin siya.
"Sa bahay inaalis ko."
"I mean, dito sa school."
Napahawak ako bigla sa sumbrero ko.
"No, never."
" 'Coz, I'm curious..." tumingin siya uli, "Nah, never mind."
Tumahimik siya uli at nakaisip naman ako ng idea. World War III pala ang habol n
i Shalyna ha, then ibibigay ko sa
kanya!
"Anong ginagawa mo?"
"Magda-drawing." ngumiti ako sa kanya. "Ngayon, ano na nga bang itsura ni Shalyn
a???"
***
"Aaaaaaahhhhhh!!!!" ang lakas talaga ng tili ni Shalyna at feeling ko lahat ng m
alapit sa kanya eh pwedengpwede
nang mabasag ang eardrums.
"I'm sorry! May nakalimutan ba ako sa portrait mo?" nagsitawanan naman yung iba.
"Oo nga pala, hindi
masyadong malago yung mustache mo no! Dagdagan natin!"
Halata kong init na init na yung ulo niya dahil pulang-pula na yung mukha niya.
Tapos humarap siya sa akin at
gusto niyang kalmutin yung mukha ko ng mahahaba niyang kuko.
"Feeling mo naman natatakot ako sa 'yo? Hindi mo pa alam kung ano yung kaya kong
gawin." lumapit ako sa
kanya at siya naman yung napaatras-atras. Tinulak-tulak ko pa nga siya, "Alam mo
, napapagod na ako sa 'yo eh!
Kung naghahanap ka ng away, pinili mo yung taong hindi ka aatrasan!" pinalo-palo
naman niya yung kamay ko.
"Don't you dare touch me!"
"I just did!" tinulak-tulak ko pa siya lalo.
Nag-iinit na rin yung ulo ko sa kanya at ano mang oras ngayon baka masuntok ko n
a talaga itong babae na ito.
Kaya lang nung gagawin ko na, may yumakap sa akin sa likuran pero ginawa lang ni
ya yun para hindi ko
magalaw yung dalawang kamay ko. Dahil nabuhat na niya ako, pinagsisisipa ko na l
ang yung paa ko at gustung
gusto ko talagang saktan yung babae na yun.
May lumapit din naman kay Shalyna at umiyak pa ang bruha at halatang drama lang
naman. Si Chester pa yung
lumapit sa kanya.
Saglit lang din at nag-uwian, binaba naman ako nung taong bumuhat sa akin. Siya
na naman.
"Ano bang problema mo?" tinulak ko rin siya, "Nakikialam ka naman eh!"
Tumalikod na ako.
"Gusto mo siyang awayin sa ganung paraan?! Sana sinabi mo sa akin ng maaga para
binigyan ko kayo ng tigisang
kutsilyo!"
Napahinto naman ako dahil seryoso na siya.
"Sinubukan niyang i-scratch ako sa mukha! Anong feeling mo tatayo lang ako doon?
"
"Nilayo na kita doon dahil ikaw yung may malaking possibility na masaktan! Nandu
n yung grupo niya kung hindi
mo alam!"
Iniwan na niya akong nakatayo doon.
Umuwi na naman ako mag-isa nun at sinabihan ako ni Ash na dalhin ko raw yung ska
teboard ko dahil hindi
natuloy yung panonood niya sa akin. Normal lang naman yung gabi ko. Bukod sa ako
na naman ang naghugas
ng plato eh sumakit yung ulo ko sa sobrang lakas ng music ni Kuya Christian. Si
Kuya Christopher at si Tatay eh
hindi pa dumarating.
Binasa ko na naman uli yung lumang fairytale book na lagi kong dala-dala. Nasaul
o ko na nga yata bawat linya
nun eh.
'Di tulad kahapon, tinanghali ako ng gising kaya late naman akong dumating sa kl
ase ko. May teacher na nun at
syempre eh pinagalitan ako. Napansin ko na may hawak silang lahat na orange na p
apel at dahil kadarating ko
lang eh hindi ko alam kung para saan yun.
"Ano yan?" tinanong ko si Ash na seryoso namang makinig.
"Dress code ng Sports Curriculum. May dinagdag yata sila."
Lumapit naman yng teacher sa akin at binigyan ako ng sarili kong copy. Tinanggal
ko na yung bag ko sa balikat
ko nun. Hinihingal-hingal pa ako dahil sa pagtakbo ko pero hindi na masyado.
Babasahin ko na sana yung papel kaya lang nagtaas ng kamay si Shalyna.
"Yes Miss Salinas?" sabi nung teacher sa kanya.
"Hindi po ba approved na itong bagong dress code?" ang arte talaga ng boses kaya
napairap na lang ako.
"Approved na nga."
"Eh kung approved na po, nabasa ko lang kasi sa Dress code #6 na hindi daw allow
ed ang head coverings such
as bandanas, bonnets, including... BALL CAPS." tumingin siya ng nakakainis sa ak
in.
This is not good.
"Kung ganun po eh dapat alisin dapat ni Chris yung sumbrero niya 'di ba?"
"Miss Orellana, tanggalin mo na yung sumbrero mo."
"Hindi ba pwedeng... ayoko. Kaya lang naman nila sinama yun sa dress code para m
aiwasan yung mga students
na nagdadala ng sigarilyo, drugs, or harmful objects na tinatago nila sa sumbrer
o nila. Wala akong tinatago.
Please.."
"Wala ka naman palang tinatago so walang problema na alisin mo yan.."
Someone help me!
"Pwede bang.."
"Tanggalin mo na Miss Orellana at kung araw-araw mong gagawin yan, araw-araw ka
rin sa cafeteria duty!"
I guess, wala na akong ibang choice kundi alisin itong sumbrero ko. Grrrr! Shaly
na!!!!
Dahan-dahan ko namang inalis yung sumbrero ko kahit ayaw ko. At nung natanggal k
o na, bumagsak na lang
yung buhok ko sa balikat ko hanggang sa likuran ko.
Lahat yata nagulat eh.
'Whoa!' naring kong sinabi nung ibang lalaki doon sa gilid.
Nahihiya na talaga ako nun. That stinky dress code!
Tumingin ako sa gilid kaya lang nakuha ko yung tingin ni Ash. Yung expression ng
mukha niya eh kakaiba.
"Don't look at me like that!"
Nung breaktime namin hanggang lunch, hindi ako lumabas ng classroom at ayokong m
akita nila ako na ganito
yung itsura ko. Gutom na gutom na nga ako nun at binato lang sa akin ni Slasher,
a.k.a Ben, ang isang hotdog
sandwich.
Imbis na mapahiya ako sa ginawa ni Shalyna, mas marami pang bumabati sa akin nga
yon. Mostly, about my hair.
To be honest, I don't care about it.
Nung practice period namin, hinintay ko muna umalis lahat bago ako lumabas ng cl
assroom. Tumakbo ako sa
skateboarding arena at si Ash lang ang nandun.
"You're late." sabi niya sa akin nung dumating ako.
"Alam ko." tapos binaba ko yung skateboard ko.
Umupo ako doon sa gilid para ayusin yung knee, elbow pads, at pati na rin yung h
elmet ko. Hindi pa ako tapos
mag-ayos eh tumabi naman siya sa akin. Saglit lang din, humawak siya sa buhok ko
. 'Di ko siya tinignan pero
nagsalita ako.
"Get your hands off my hair.. baka makikita mo putol na yang kamay mo."
Tumayo naman ako bigla-bigla.
"Simulan na nga ito para matapos na!"
Tumayo siya pero nakangiti siya sa akin. Ayoko yung tingin na yun.
"I don't see a reason why a girl would hide her nice long hair in a ball cap."
Tinignan ko siya ng masama.
"Ano bang pakialam mo?"
"Kahapon lang curious ako kung ano bang itsura ng buhok mo. Kung boy cut ba tala
ga, curly, short.. now I know
it's long and straight."
"Pumunta ako dito para sa practice alam mo?!"
"Keep you hair like that, it looks better that way." binaba niya yung skateboard
niya, "Maybe I hate Shalyna, but
thanks to her I don't have to be curious now."
Kung buhok ko lang din naman ang pag-uusapan namin... wala na akong gana. Teka,
bakit ba ako lagi ang issue?
Bakit hindi siya?
"Bakit mo nga pala 'hate' si Shalyna? I know obvious naman 'di ba, pero ako tala
ga may reason. Ikaw?"
Tumungtong siya sa skateboard niya at nagsimulang mag warm-up.
"I have my own reasons too.." tapos binilisan na niya yung pag-andar niya.
"She's my ex."
***5***
Narinig ko ba ng tama yun? Si Shalyna? Of all girls?
"Ex mo siya? As in 'X' " gumawa pa ako ng Letter X sa daliri ko, " X as in like,
X-Men?"
Hindi siya tumingin sa akin nun.
"I'm not sure. I think.."
Huh?!? Ang gulo niya no? Bakit hindi yata siya sigurado? Itanong ko kaya? Hmmm,
mukhang wala siyang balak
magkwento eh. Huwag na nga lang.
"Game na nga, manood ka na sa akin..."
Pinakita ko naman sa kanya yung skateboarding tricks na kaya ko. Hindi ko alam y
ung tawag sa mga yun eh.
Tahimik lang siya doon at mukhang inoobserbahan ako. Mukhang ok naman yung perfo
rmance ko kasi hindi
naman niya ako nilait. Alam ko rin na naghahanap yan ng ikakapalpak ko dahil nga
may sexual discrimination pa
rin yan sa utak at ayaw ng babae. It turned out, wala siyang makitang ikaka-down
ko.
Nung uwian na, binalik ko na yung sumbrero ko at tinago ko na uli yung buhok ko.
Hindi naman na nila ako
bibigyan ng referral dahil dito dahil tapos naman na ang school hours. Umuwi ako
sa bahay at syempre, normal
pa rin naman.
Binasa ko yung fairytale book na lagi-lagi kong dala. Lumang-luma na nga eh at f
eeling ko baka bigla na lang
mapunit yun. Pero hindi naman siguro. As long as ako lang ang humahawak nito, ha
rmless.
Dahil nga na-late ako kahapon, inagahan ko yung paggising ko kinabukasan. Dahil
nga tinanggal ko na yung
sumbrero ko nung nakapasok na ako sa school, nagtinginan yung iba sa akin. Hndi
pa kasi sila sanay na ganito
yung itsura ko. Ako nga rin hindi pa sanay eh.
Laking pasasalamat ko talaga nung makarating ako sa building ng Sports Curriculu
m. Akala ko ok na lahat pero
hanggang doon may nakatingin pa rin sa akin. Nag-iinit na talaga yung mukha ko s
a sobrang pagkailang, pero
wala naman akong magagawa. Pero ang pinakanagtaka ako sa lahat eh...
'Chris! Congratulations!', 'Congrats'
Yan yung mga sinabi sa akin nung mga nakasalubong ko. Yun na ba ang bagong 'Good
Morning' ngayon?
Congratulations for what? Sa Hair ko? Bwisit!!!
Nung malapit na ako sa classroom ko, nandun si Kian.
"Hi Chris! Totoo pala yung sinabi nila, wala ka nang sumbrebro!"
"Oo nga eh! It's still me!"
"Hindi ko alam na mahaba pala yung buhok mo, hindi kasi halata kapag nakasumbrer
o ka. Now I know kung bakit
akala ko may bukol ka, buhok pala." tapos tumawa naman siya. "Sige pala, malapit
na mag-time baka ma-late ako
sa klase ko. Kita na lang tayo mamaya..."
"Bye bro!"
"Bye.. Congrats nga pala!"
Magtatanong sana ako, kaya lang tumakbo na siya. Pumasok na ako sa loob ng class
room at syempre, nandun si
Shalyna at nadaanan ko.
"Tama lang yan, Chris. Para makita ng lahat na talunan ka.." tapos winave pa niy
a yung buhok niya.
Empty naman yung pinagsasabi niya. Ano daw? Hindi ko na nga lang pinansin.
Nakinig naman ako sa klase namin. Trigonometric functions yung diniscuss at wala
man lang akong
naintindihan. May mga sin, cos at tangent pang pinagsasasabi.
Nakasandal na nga ako sa desk at balak ko na sanang matulog nung mag-alarm. Napa
angat na lang bigla yung
ulo ko kaya tinawanan ako ni Ash.
"Kanina ka pa mukhang inaantok sa lesson ah.." sabi nya sa akin nung napansin ko
ng breaktime na, "Tingnan
mo, triangle lang nasa notes mo."
"Hindi ko mahal ang Calculus.." tumayo na ako para makakain na rin ako.
Tumayo rin siya at kahit na inaantok-antok ako nun, sumabay naman siya sa akin.
Lumabas naman kami ng sabay at nandun na din sa labas sina Kian at Ben na tinapi
k-tapik pa si Ash sa balikat
niya.
"Ano, sabay ka sa aming kumain Chris?"
"Sure. Basta ba libre niyo ko." sabi ko kay Ben.
"Dapat nga ikaw ang manlibre eh, syempre nakuha ka." sabi nya sa akin na nakangi
ti pa.
"Teka nga teka nga, nakuha saan?" baka yun yung reason na binabati nila ako ng c
ongratulations kanina.
"Number 3 ka sa votes ah!"
Votes ng alin?
"I'm lost. Votes ng ano?" nagtinginan naman yung tatlo.
"Votes? Oh yeah.. kuha ko na. San mo nakita?"
"Nabasa ko sa Announcement Board."
Yung mukha ni Ash nun eh parang nagdududa.
"Nagbabasa ka ng Announcement Board?"
"Teka, nasaan ba yung Announcement Board?" tinaas ko yung kilay ko.
"Meron tayong Announcement Board?"
Lahat kami eh sabay-sabay tumingin kay Ben. Umatras naman siya.
"Meron pala.." tapos ngumiti siya ng alanganin.
Hindi ko alam kung ano ba yung tinutukoy nila dahil nga bago pa lang ako sa Spor
ts Curriculum.
Sinamahan naman nila ako sa so-called, Announcement Board. Ang daming nakadikit
doon. At tinuro naman ni
Kian yung sinasabi niya.
Annual Sports Curriculum Pageant Nominees
Girls1. Salinas, Shalyna
2. Lopez, Patricia
3. Orellana, Chisandra
4. Perez, Gladys Anne
5. Murphy, Claudine
At may 5 pang pangalan sa bandang baba at lalaki naman yung nandun.
Binasa ko pa yung nakasulat doon.
Congratulations nominees (blah...blah...). Take note that this announcement may
vary due to the votes.
Hindi ako makakilos doon sa kinatatayuan ko.
"Sabi ko sa 'yo nominated ka eh."
May tumawag naman sa kanilang tatlo kaya lang si Kian at Ben lang ang umalis. Na
g-stay naman si Ash doon sa
tabi ko.
"Annual Pageant yan ng Sports Curriculum. Nominated ka, at kapag mataas yung mag
iging votes mo for the next
three days, pasok ka. Number 3 ka ngayon, ibig sabihin marami ring bumoto sa 'yo
sa office."
Napanganga lang ako doon.
"Who the heck would nominate me?"
Tumawa lang siya sa akin. Napatigil siya nung nakita niyang nanlilisik yung mata
ko.
"Bakit wala ka diyan? Dapat nominated ka rin ah!" sinuntok ko nga pero hindi nam
an malakas sa balikat niya.
"Ako yung nanalo last year, so ako yung magpapasa ng crown. Hindi na ako pwedeng
sumali."
Kaya naman pala eh. King daw? Asus!
Gustong sumabog ng buong katawan ko. Ako sasali sa Pageant? Anong suot nun? Gown
s? Shorts? Make-up?
Eeew! Ni-hindi ko pa nga nasubukan mag-blouse yun pa kaya?
Huminto na lang ako.
"Ok ka lang?"
"Hindi ako ok. Mukha ba akong ok?" winave ko yung kamay ko sa mukha ko. "Ayokong
sumali dun! Pwede ba
mag-drop?"umupo ako doon sa bench sa tapat ng garden.
"Hindi pwede."
Umupo din siya doon sa bench. Konti na lang yung tao doon at baka yung iba eh na
sa cafeteria na rin.
"Ayoko. Mukha ba akong pang-pageant? Yung mga damit dun.. basta! Magmumukha lang
akong ewan
doon.." parang pakiramdam ko gusto kong umiyak ah.
Pero hindi ko gagawin. Never pa akong umiyak sa school at never na may nakakita
sa akin.
"Of course you won't." masyado namang positive thinker 'to.
Sumandal ako doon sa railings at nakatalikod ako sa kanya dahil siya nakaupo doo
n sa bench.
"Si Shalyna hindi pa nananalo sa Pageant? Himala yata!" nakakapagtaka kasi at ka
sali siya ngayon.
"Hindi siya sumali last year. Maaga umalis ng bakasyon." nakikinig naman ako sa
kanya kahit nakatalikod
ako, "Mabuti nga hindi siya sumali."
"Hindi ko pa rin lubos maisip na naging girlfriend mo yung bruha na yun! Imagine
niligawan mo siya? Yuck!" o
sige laitin mo!
"Actually, hindi ko siya niligawan."
Napalingon na lang ako bigla sa kanya.
"Naging kayo pero hindi mo siya niligawan? Paano nangyari yun?"
Seryoso naman siya nakaupo doon.
"Bago lang ako dito last year. Nag-transfer ako. Si Shalyna ang unang-unang kuma
usap sa akin. She's nice..
really nice."whoa! siya nice? "Naging member ako ng grupo nila. One of the 'cool
' guys. Every month, may dare
kami sa grupo. Kung sino yung matapatan, may gagawin ka. That time, natapat yung
dare sa akin. Dapat daw eh
i-kiss ko si Shalyna, sa lips. Sinabi ko ayoko, kaya hindi ko ginawa. Pinalitan
nila ng ibang dare, may kinalaman
yung teacher namin kaya nagawa ko naman." huminga siya ng malalim, "Ayun, nagkar
oon ng tuksuhan sa amin
simula nun. Bagay daw kami ni Shalyna, dapat daw maging kami.. mga ganun. Siya n
aman eh walang sinasabi,
pangiti-ngiti lang. Tapos one day, dahil nga mabait siya sa akin, na-realize ko
na may gusto ako sa kanya. Anong
ginawa niya? Tumayo sa harapan ng stage at sinabi niyang: 'Ash, I want a break-u
p. Narinig niyo, ako yung
nakikipagbreak sa kanya'. Nagulat ako, kasi hindi ko naman alam na kami na. I me
an, kailan pa? Hindi ko alam
kung sineryoso ba niya yung mga tuksuhan. Tapos sinabi niya sa akin na yung pagi
ging mabait niya sa akin,
kaya siya nakipagkaibigan, dare lang lahat. Ngayon dahil nga nagkagusto ako sa k
anya, nanalo siya. Lahat sila
alam nila yung sa dare, maliban sa akin. That day, I withdrew from the group."
Napaisip naman ako. Ouch! Kung sa akin lang din naman ginawa yun, talagang masas
aktan ako. Kaya pala
ganun na lang niya kainisan si Shalyna. Nagpanggap lang palang mabait ang bruha!

"In short, parang hindi rin naging kayo. Eh bakit ex ang tawag mo sa kanya?"
"Parang ganun na rin yung kinalabasan, since ang akala ng lahat naging kami."
That's wicked! Ang sarap sipain ng babaeng yun.
Tumalikod uli ako sa kanya. Ang lakas na ng hangin nun.
"Ngayon ang gusto kong mangyari, maranasan niya yung ginawa niya sa akin. Gusto
ko lang siyang maturuan ng
lesson. Na may nasasaktan din sa ginagawa niya."
Naki-ayon naman ako.
"Tama ka diyan. Anong plano mo?"
"Iniisip ko nga na kunwari may liligawan ako, syempre kapag magiging seryoso ako
, maiinsecure siya. Gusto
niya kasi lahat ng lalaki may gusto sa kanya. So kapag nangyari yun at umamin si
ya sa akin, I'll dump her in front
of everybody."
Lumingon ako at nag-iba na siguro yung expression ng mukha ko.
"That sounds EVIL!!!" tapos ngumiti ako, "But 100%, nasa likod mo ako." tumaliko
d uli ako, "Sinong kakausapin
mo diyan?"
"Tulungan mo ako maghanap."
"Sure!"
Ginala ko naman yung paningin ko. Mga teachers lang yung nandun at wala pa yung
iba dahil nga nasa cafeteria
sila. Gusto ko rin matuto ng leksiyon si Shalyna, para naman maramdaman niya yun
g mga ginagawa niya. Sobrasobra
na kasi.
Kakaisip ko, narinig kong nagsalita si Ash.
"Congratulations Ash, may candidate ka na."
"Talaga? Saan?" tumingin uli ako baka may dumaan na sinabi niya.
Yung dalawang teacher lang ang nandun. Lumingon ako sa kanya.
"Sino??"
Pero nakatingin siya sa akin at nakangiti ng nakakaloko. Medyo nalaman ko na yun
g iniisip niya.
"I think it's a terrible idea!" or maybe not. Kanina lang 100% nasa likod niya a
ko.
"Please Chris.. we'll make a deal!"
Bumaba na ako sa railings nun. Umiling-iling ako sa kanya at sinimulan ko nang t
umakbo. Kaya lang tumayo siya
at humabol sa akin.
Sinigawan ko na nga lang siya..
"I'm not doing it Ash!! NEVER!" siraulong 'to! Ako pa?
***6***
Kasasabi ko pa lang sa kanya na hindi ko gagawin, tumakbo ako habang nakalingon
ako sa kanya. Ang bilis
tumakbo!
Dahil hindi ako nakatingin sa dinadaanan ko, narinig ko na lang siya..
"Chris! Stop!"
At bakit naman ako hihinto? Para maabutan niya ako? Na-uh.
Pero hindi talaga ako huminto. Pagharap ko, alam ko na kung bakit niya ako pinap
ahinto.
Nauntog ako doon sa poste sa gitna. Napatumba tuloy ako. Hinawakan ko yung noo k
o. Ang sakit nun ah.
Pakiramdam ko mahihilo na lang ako bigla. Nakakahiya naman yun! Jackpot naman yu
ng nakuha ko! Bigla na
lang may nag-offer ng kamay sa akin.
"Chris, ok ka lang?" sabi niya sa akin na para bang nag-aalala.
I swear.. I would give up a million pesos to be outta' here!
"I"m great... ayos lang naman!" tumayo na ako nung kinuha ko yung kamay niya at
pinagpag ko yung jogging
pants ko na nadumihan.
"Gusto mo dalhin kita sa clinic?"
Napailing-iling na lang ako. Grabe, nagiging weird yung itsura ko kapag si Chest
er nasa harapan ko.
Naweirduhan yata sa akin kasi napakunot-noo siya.
"O-K. Sige una na ko."
Dumating naman si Ash sa pagkakatakbo niya at hinihingal-hingal pa. Sumandal pa
siya doon sa poste.
"Pare, ako na bahala."
Tumango lang si Chester at naglakad na papalayo. Hindi naman nakapagsalita kaaga
d si Ash, peor nung
nakahinga na siya.. tumawa ba naman ng tumawa.
Nainis nga ako. Binatukan ko nga.
"Tawa ka ng tawa! Kung hindi mo naman ako hinabol hindi naman sana ako mapapahiy
a kay--" nadulas ba
ako???
Tinignan niya ako. Alam ko yun ngiti na yan, pati yung style ng mata niya. The W
OLF LOOK!
"Si Chester pala ang mahiwagang lalaki sa nag-iisang Chrisandra." nag-drama pa s
a harapan ko.
"Shut up."
"I told you we'll make a deal." lumakad-lakad siya back and forth sa harapan ko,
"Mag-pretend ka lang na ikaw
yung nililigawan ko.."
"Bakit ko naman gagawin? As if my benefit ako."
"Syempre meron! Kaya nga deal 'di ba?" sabi niya sa akin na nakangiti pa, "Sabi
mo sa akin na worried ka na...
you'll make a fool of yourself sa pageant. I'll tell you what, I'll pay for ever
ything. Make-up, gowns.. and basta
lahat! Please.."
"Hay naku! Hindi pa naman sigurado na makukuha ako diyan sa pageant na yan. Sabi
nga, makukuha ka lang
kapag consistent." tapos tumalikod ako, "Why bother?"
"Then, I'll make sure it's consistent."
Humarap ako sa kanya.
"ANO?!? Blackmailer!!"
"Hndi naman magiging blackmail kung papayag ka. Deal na nga eh. Besides, mas mar
ami kang magiging benefit
sa akin. Ako si Shalyna lang. Ikaw, yun pageant, si Shalyna... and Chester!"
Tinulak ko nga ng malakas.
"Sino namang maysabi na may gusto ako dun? Ikaw lang!" teka, siya nga lang ba an
g maysabi?
"May mata ako at common sense para malaman ko na yung tingin, pagiging nerbiyosa
mo sa harap niya eh...
normal lang. 'Di ba?"
Mukhang talo talaga ako dito sa taong 'to. Ang bilis gumana ng utak. Parang fact
ory.
Sabagay, deal naman. Hindi naman totoo. Saka, may benefits talaga.
"Fine. Pero magkakaroon tayo ng certain rules."
"Sure."
Tumakbo naman siya at kumuha ng papel at ballpen.
"Para saan yan?"
"Ililista ko yung rules. Tapos gagawa ako ng contract.. pipirmahan mo. Wala nang
atrasan."
Hindi rin siya mapanigurado eh no?
"Rule number 1, walang dapat makakaalam na may deal tayo." tumingin siya sa akin
habang naglalakad.
"Of course! Kapag nalaman nila, e di sira lahat!"
Nagisip-isip naman siya. Eh ako naman yung may naisip.
"Rule 2: No physical contacts."
Nagulat yata sa akin. Tinaasan ba naman ako ng boses.
"Paano namang magiging kapani-paniwala kung walang physical contacts???" nainis
yata sa akin, "Pwedeng
umakbay, pwedeng humawak sa kamay.."
Arrggghhh! Kailangan ba siya lagi ang masusunod?
"OK! Masyado kang hot. No kissing!"
"Feeling ka ha!" tapos sinulat din niya.
"Mas mabuti na ang sigurado. Delikado kang tao ka."
Nilagay naman niya yung ballpen niya sa ulo niya.
"3rd Rule: Hatid-sundo ka dapat."
Tumayo naman ako.
"Yan naman ang hindi pwede! Kayang-kaya kong umuwi at pumunta sa classroom ng hi
ndi ako naliligaw! Hindi
ko na kailangan ang tulong mo.. thank you very much!" hatid-sundo? Yuck.
"Yung mga guys, minsan style namin kapag nanliligaw, hatid-sundo yung girl na gu
sto namin. So kapag nakita
kitang naglalakad diyan, hindi kita papansinin. Wow, very convincing!"
"Rule number 4 na nga!!" lagi na lang ganun.. bwisit! "Kailangan natin magpalita
n ng personal information.
Kailangan may alam ako sa 'yo.."
"Tama." sinulat naman niya ng mabilis. "Rule 5, hanggang Pageant lang tatagal yu
ng deal. After that, tapos na."
"Sa wakas. Sa lahat ng sinabi mo, so far, yan pa lang ang medyo nagustuhan ko."
nag-isip naman ako, "Rule 6,
kapag si Shalyna eh pakalat-kalat, dapat direct to the plan tayo."
"Sure.. so as when Chester's around."
"He doesn't like me!!!" inaasar lang yata ako nito eh.
"He will if you trust me. Yun yung rule 7. Akong bahala sa make-over mo."
Tinignan ko ng masama.
"Yun nga yung problema, I don't trust you! At anong pinagsasasabi mong make-over
! I'm not going in a makeover!"
"Syempre kailangan! Palitan lang natin yung damit mo. Yung mas... pambabae." tap
os nilista niya yung sinabi
niya, "Pero damit lang naman. Yung the rest ng make-over, sa pageant na lang. Ba
ka ma-bankrupt ako sa 'yo."
Insulto ba yun? Ok, I'll take that as a joke.
"Rule 8... kailangan may texts yung phones natin. Kahit quotes lang. Baka mamaya
may tumingin ng phone mo.."
Umagree na naman siya.
Kaka-disscuss namin nung mga rules ng bwisit na deal, umabot kami ng twelve at w
ala na kaming maisip.
"Teka meron pa pala.." sabi niya sa akin, "Huwag na nga lang. Parang may kapareh
as." tapos tumingin siya sa
akin.
Inirapan ko na lang.
Pumasok kami ng classroom nun. Dahil ang usapan namin eh bukas pa magsisimula. A
ayusin pa daw niya yung
papel at bibigyan niya ako ng copy na kailangan ko pirmahan. Mukhang hindi yata
magandang idea 'to ah. Bakit
ba tinanggap ko?
Nagklse kami uli pagkatapos nung breaktime. Dahil katabi ko si Ash, panay ang ng
iti ng loko. Nung hapon nga,
nag-practice kami pero hindi naman na niya inopen yung pinag-usapan namin. Mabut
i na lang, sumasakit na
yung ulo ko.
Saglit lang din.. lumapit si Shlayna sa akin.
"You little sneak! Alam ko na ikaw yung naglagay nung butiki sa bag ko!"
Little sneak?
"Shut up little freak! Bakit ko naman lalagyan ng butiki yung bag mo?" totoo nam
an eh, hindi ko ginawa.
Baka naman marami pang may galit sa kanya maliban sa famous Chris and Ash???
Lumapit naman si Ash sa amin. Nakatungtong siya sa skateboard niya.
"Ano na naman Shalyna? Busy kami sa practice!"
"Itong bwisit na ito, nilagyan ng butiki yung bag ko!"
"Hindi ko nilagyan yung bag mo!" bintangerang ito!
"Pagsabihan mo nga yan Ash!"
Umakbay na naman si Ash sa akin. Gusto ko sanang sikuhin, kaya lang... baka masi
ra yung plano namin bukas.
"Kapag sinabi niyang hindi, hindi niya ginawa. Naniniwala ako."
"Na-brainwash ka na no? At bakit madalas mo siyang inaakbayan?"
"I'm courting her."
Nagulat naman si Shalyna. Tumakbo si Kian at Ben sa direksiyon namin. Kahit ako
nagulat eh. Ang usapan eh
bukas pa.. bakit sinabi na niya! Asar talaga!
Umalis si Shalyna at napahiya yata. Nung nakalayo na siya, inalis ko yung kamay
niya at nilayo ko siya kina-Ben
para hndi kami marinig.
"Akala ko ba bukas pa! Bwisit ka!"
"Bukas pa nga.. sinabi ko lang sa kanya.."
"Para tuloy na talaga..."
***7***
Tinulak ko nga ng malakas si Ash. Kung may sigurista na lang din naman sa lahat
ng sigurista, siya na ang
pinaka-sigurista.
Ok, that sounds odd.
Umuwi na ako pagkatapos nun. Binalik ko uli yung sumbrero ko nung papauwi na ako
ng bahay.
Nung naglalakad na ako pauwi, naramdaman kong may sumusunod sa akin. Tuwing lili
ngon ako, wala naman.
Dahil medyo kinakabahan ako, iniba ko yung daan ko at tumakbo ako. Liko dito at
liko doon ang ginawa ko. At
lalo kong binilisan yung pagtakbo ko.
Nung napansin kong wala na, dumeretso na ako doon sa kanto namin. Napalayo pa tu
loy ako. Nagulat na lang
ako nung may nagtanggal ng sumbrero ko.
Paglingon ko..
"Ikaw lang pala yung sumusunod sa akin tinakot mo pa ako!" hinampas ko nga siya.

"Aray ko! Ikaw ha, sadista ka masyado! Kung hindi mo ako itutulak, hahampasin mo
ako. Masakit ha!" hinimashimas
niya yung braso niya.
"Anong drama mo at sinusundan mo ko?" inagaw ko yung sumbrero ko pero tinaas niy
a kaya hindi ko maabot.
Hinampas ko uli sa tiyan kaya binigay niya.
"Gusto ko malaman kung saan yung bahay niyo.." sumabay siya maglakad sa akin.
"E di sana sinabi mo."
Saglit lang eh huminto na kami sa tapat ng bahay namin. Hindi naman yun malaki k
umpara sa kanila. Palibhasa
kasi, anak ng doctor.
"Ito na bahay namin... tawa na." binuksan ko naman yung gate.
Nakatingala naman siya. Kahit maliit yung bahay namin, up and down din naman.
Hindi ordinary sa akin na nagdadala ng kaibigan sa bahay. Wala naman talaga akon
g naging kaibigan na...
kaibigan talaga.
Pagpasok namin sa loob, nanood ng TV si Kuya Christian. Katatapos lang ng exams
niyan kaya easy-easy na.
"Kuya!" lumingon naman siya.
Bumulong naman si Ash sa akin, 'May kuya ka pala?'
"Oo meron, at dalawa pa. Hindi pa kabilang ang tatay ko."
Tumayo naman si Kuya Christian sa pag-upo niya.
"Kuya, schoolmate, classmate, at captain ng skateboarding team.. si Ash. Anak ni
Dr. Valdez."
Ngumti naman si Kuya Christian.
"Chris nga pala pare.." sabi niya tapos nakipagkamay kay Ash.
Halata kong nagulat din si Ash.
"Chris ka rin?"
Tumawa kami parehas ni Kuya.
"Lahat kaming magkakapatid eh Chris. Panganay si Kuya Christopher, nasa trabaho
pa, tapos ako Christian,
tapos si Chrisandra."
"Ahh.. Chris pala lahat." ngumiti naman siya pero parang kakaiba yun.
"Anong nangyari sa buhok mo? Laglag yata ngayon?"
"Eh kasi... yung ibang tao diyan!!!" pinarinig ko kay Ash, "Inalis yung sumbrero
ko."
"Magtatagal ka ba? Anong gagawin niyo?"
Sumingit naman na ako.
"Sa katunayan Kuya, uuwi na si Ash. Napadaan lang siya. 'Di ba?" binigyan ko siy
a ng warning look.
"Naisip ko lang, may homework pala tayo. Hindi ko kasi alam yung Calculus eh."
"Kasasabi mo lang kanina, gagabihin ka umuwi sa inyo." tinignan ko siya at binig
yan ko ng meaning yun.
"Ok lang naman sa parents ko kung gabihin ako. Sa katunayan, sa kabilang kanto l
ang ako. Walking distance
lang."
"E di kung ganun, sa taas na lang kayo. Maingay dito eh. Nanonood kasi ako."
Sinimulan ko nang umakyat ng bahay namin. Unfortunately, kabuntot ko si Ash. Sye
mpre, dumeretso kami sa
kwarto ko. Ganun naman kapag may kanya-kanyang bisita.
Panay ang ikot ng mata ni Ash. Kaya nga nung dumating kami sa kwarto, pinaupo ko
na.
"Dalawa pala ang kapatid mo no.." sabi niya nung relax na siya, "Ikaw lang ang b
abae?"
"Oo. Si Kuya Christopher, fresh graduate pa lang yun. 21 na siya. Si Kuya Christ
ian, 3rd year college. Ako mag16,
alam mo na kung anong year ko." nakapansin naman ako, "Bakit ka naman interesado
?"
"Kasali sa rules. Kailangan natin mag-exchange ng personal information ng bawat
isa."
Oo nga pala, nakalimutan ko na yung bagay na iyon. Sana naman hindi nila malaman
yun dito sa bahay.
"Saan parents mo?"
"Tatay ko, nagpapasada pa siguro. Maya-maya pa yun darating. Jeepney driver yun
eh. Ang sipag nga
nun!" pinagmalaki ko naman yung tatay ko, "Nanay ko, hindi ko siya na-meet."
Umayos naman siya sa pag-upo niya.
"Ok lang ba itanong kung bakit?"
"Ahh, oo naman. Nung baby pa kasi ako, nag-Japan siya. Hindi daw niya kaya na i-
support yung tatlong anak. So
ayun, umalis. Hindi ko nga alam ang itsura nun eh." umupo na rin ako.
"Wala man lang picture or something?"
"Yung una daw na naging bahay namin, nasunog. Ang naiwan lang sa akin ng nanay k
o, yung locket, kaya lang
nawala ko na yun.. so ang remembrance ko lang, yung fairytale book. Sabi kasi ni
tatay yun daw madalas niyang
basahin sa akin no."tapos tumawa naman ako, "Parang telenovela buhay ko no? Kaso
hindi eh."
"Hindi na siya bumalik?"
Umiling na lang ako. Yun yung point, wala kaming balita sa kanya. Hindi na rin s
iya bumalik.
"No offense, pero kaya pala ganyan ka kumilos eh lumaki ka sa household na panay
lalaki. Tatay mo.. tapos
dalawang Kuya mo. Hindi ka ba nahirapan?"
"Sus! Hindi no. Kaming mga Orellana, close kami." pinagdikit ko naman yung index
fingers ko.
Nanahimik kami parehas. Tapos nagulat na lang ako nung ngumiti siya mag-isa. Bal
iw???
"Anong nginingiti-ngiti mo?"
"Wala. Nakakahiya."
"Nandito ka sa bahay namin kahit ayaw kitang papuntahin, ngayon ka pa nahiya. An
o yun?"
"O sige, sabi mo eh." ngumiti siya sa akin, sabi ko nga dapat hindi ko na pinush
yung iniisip niya, "I wonder kung
anong nangyari nung.. unang beses kang.."
"Unang beses???" na ano?
"Alam mo yung sa girls. Na every month period?"
Kinilabutan namana ko.
"Whoa! Nakakatakot. Let's not go there..." binato ko nga ng unan. "Actually, nak
akahiya nga pero memorable
yung araw na yun."
Tinignan niya yung mga libro ko doon sa gilid.
"Akala ni Kuya Christian nasugat ako nun kaya biniyan ako ng isang box ng band-a
id. Si Kuya Christopher
naman na mas may sense, parang nalaman na niya. Kaya ang ginawa nila ni tatay, l
umabas sila at dinala nila
yung jeep sa pharmacy. Bumili ng 50 packs ng you-know-what. Nag-panic ba naman s
ila pare-parehas."
Tumawa ng tumawa si Ash hanggang sa namumula na yung mukha niya. Bakit ba ganun
'to tumawa? Parang
walang problema ah!
"Ako rin siguro magpapanic. Wala akong alam sa ganun."
Napaisip naman ako. At least yung general information sa family ko eh alam na ni
ya. Dapat siya naman.
"Ikaw naman magsabi tungkol sa family mo."
"Ako? Hmm.. may Mommy at Daddy. Parehas doctors. May isang Kuya."
Tumigil na rin siya. Inaabangan ko pa yung karugtong pero hindi na siya nagsalit
a.
"Yun lang?"
"Aba, at least alam mo na yung tungkol sa family ko."
"Anong pangalan?"
"Yung Mommy ko, Elisa. Daddy ko naman eh si Eric. Jericho talaga, pinaikli lang.
Kuya ko, si Lawrence." inalogalog
niya yung snow ball ko.
Napatingin ako sa bintana nung makarinig ako ng ingay. Pagsilip ko, si Tatay ko
pala dumating na.
Hinila ko si Ash nun... at pinakilala ko na siya. As a friend.
***
Wala namang masyadong nangyari sa school. Yung usual na pang-aasar ko kay Shalyn
a eh nandun pa rin. Pero
yun nga, masama ang tingin niya sa amin ni Ash at hindi siya makapaniwala na ako
yung liligawan niya.
Kahit kunwari lang...
O sige.. parang lalamunin ako sa galit n Shalyna eh.
Maagang dumating si Ash sa school at isang papel kaagad ang nilapag sa harapan k
o. Akala ko kung ano eh
yung 12 rules pala na pinag-usapan namin kahapon. Pinapipirmahan naman niya. Dah
il nga alam ko naman na
yun, pinirmahan ko na rin.
Medyo nakukuha ko na yung trigonometric functions. Iniba kasi ni Ash yung drawin
g sa notebook ko at iba yung
style niya kaya mas maliwanag kaysa yung complicated na pagtuturo ng teacher nam
in. The usual practice.. at
iba't ibang tinginan.
Busy naman ako sa classroom nun at nagsusulat ng lessons. Nagulat na lang ako nu
ng may pumasok at umupo
sa harapan ko. Tinanggal yung notebook ko sa desk at naggitara sa harapan ko.
Yumuko na lang ako nun. Nakakahiya talaga.
Let me elaborate.
Kapag hindi mo siguro kilala si Ash, unang magiging impression mo sa kanya eh si
ya yung isa sa mga guys na..
snob. Pero makulit din. He's the kind of guy na kulang yung isang tingin. Pareha
s sila ni Chester. Pero nung
unang-una, kaya ko lang napansin si Chester eh kasama siya ng grupo ni Shalyna.
And what am I? Nakalugay na nga siguro yung buhok ko pero yung suot ko ganun pa
rin. I don't think someone
will believe na nanliligaw nga talaga ang isang Valdez sa akin.
'Nanliligaw ka pala kay Chris? Hindi ko alam yun ah!'
Sabi ko nga, walang maniniwala.
Nung nag-alarm na nung uwian, isa ako sa mga naunang lumabas. Ang bilis-bilis ko
ng lumakad nun. Nilagay ko
na uli yung sumbrero ko at pauwi naman na. Kaya lang, may nakasandal doon sa pad
er na nahihintay sa akin.
Hinila ako.
"Saan tayo pupunta?"
"Mall."
"Anong gagawin natin?"
"Shopping."
Paisa-isa lang talaga yung sagot niya. Next thing na alam ko, nakasakay ako sa j
eep papunta ng mall.
Dahil nga malapit sa school yung mall, mga 5 minutes lang siguro nandun na kami.

"We have to get rid of this... shirt." hinawakan niya yung gilid ng shirt ko.
"Ayoko nga!"
"Rule number... something. Akong bahala sa make-over."
That rule stinks!!!
Syempre, doon kami nagpunta sa bilihan ng damit. Take note, doon pa kami sa wome
n's section na branded. May
lumapit naman na babae sa amin.
"Can I help you Sir?"
"Uhmm.. yeah. We're looking for casual blouses and shorts for ladies. And skirts
.. I forgot."
Blouses.. and shorts? Skirts? Narinig ko yun ng tama???
"Para sa girlfriend??"
"Nope. It's for her." tinuro naman niya ako.
Halatang-halata ko na tumingin yung babae sa akin. Nagulat yata at hindi niya in
eexpect na babae pala yung nasa
harapan niya.
Yung babae naman at mukhang alam yun gagawin niya, hinawakan ako sa braso ko. Um
upo si Ash doon sa
malapit sa pintuan at nagsimulang magbasa nung mga magazine na nakalagay doon sa
gilid.
"Good luck!!" tapos nag thumbs up siya sa akin.
I hate that kid!
Hindi ko alam kung gaano kami katagal na nagkukukuha ng mga blouses doon. At ang
nakakainis na part,
kumuha ba naman ng denim na shorts na super... SHORT???
"I'm not wearing it!" sabi ko doon sa babae.
"Pero tiyak cute ito tignan sa iyo. Sige na Miss.."
Sumilip ako doon sa pinagbibihisan ko. Tinuro ko si Ash doon sa babae.
"Alam mo yung lalaking yun? Hindi ka dapat nakikinig sa kanya. Kapag sinabi niya
ng blouse, t-shirt yun. Kapag
short, capri length short ang tinutukoy niya. Bading kasi eh... sshhh... wag ka
maingay!"
Tumingin din yung babae.
"Ganun ba? Sayang gwapo pa naman. O sige na miss try mo na 'to.." binigay niya u
li yung short sa akin.
Akala ko pa naman eh ok na. Hindi rin pala mabenta.
Sa sobrang tagal namin nag-try doon at alam kong mukha na akong ewan... naiinis
na talaga ako nun sobra.
Nagbundok na nga yung damit sa labas nung fitting area. Nilapag din doon yung da
mit ko na malaki pati yung
jogging pants ko.
Nung natapos na ako sa pinakahuling na-try ko, hinanap ko na yung kanina ko pa s
uot. Wala doon.
"Miss! Nasaan na yung damit ko?"
Medyo worried yung mukha ng babae.
"Sorry po Mam, kinuha po nung kasama niyo. Hindi ko alam saan niya nilagay."
Pakiramdam ko eh sasabog na lang ako ng de-oras. Wala na akong pakialam sa makak
arinig.
"AAAAAAAASSSSHHHHHHHHHH!!!"
Tumakbo naman siya ng mabilis. Ulo lang ang nilabas ko since hindi pa ako nakabi
his.
"What?!?"
"Nasaan yung damit ko?"
"Binibilihan na nga kita ng bago.. naisip ko lang hindi mo na kailangan yun."
"Yung damit ko!!!" halata niyang asar na asar na ako nun.
"Wala na tinapon ko na! Doon sa trash can nung nagtitinda ng ice cream!" ngumiti
siya sa akin, "Gamitin mo na
lang muna yung isa sa mga yan.."
Para akong bata na gustung-gustong magdabog doon. Tinapon doon pa sa trash can n
g nagtitinda ng ice
cream?!? E di panay lagkit na yun. Tapos ngayon kailangan ko suutin itong mga it
o...
No choice talaga ako. Kinuha ko yun isa doon... pati yung skirt. Oh God, help me
.
Nung nakapagbihis na ako, sumilip yung babae na nagaassist sa akin kanina pa. Na
kasumbrero uli ako at medyo
nilalaglag ko yung buhok ko sa mukha ko para walang makakilala sa akin.
"Miss, bagay po sa inyo."
"Oh yeah right!!!" sarcastic pa yung pagkakasabi ko.
"Tara na po, labas na kayo. Nabayaran na po nung kasama niyo yung mga kinuha niy
o."
Narinig kong lumabas yung babae at kinausap si Ash. Ang ang pinakaayaw ko sa lah
at eh may sinabi pa siya...
"Talaga pong kakaiba yung kasama niyo! Magugustuhan niyo.."
"Chris labas na!" narinig kong sumigaw si Ash.
Kailangan ba talagang lumabas? Ok na ako tumira dito!
"Ayoko!" sumigaw naman ako sa kanya.
"Get your cute butt outta' here!" sabi niya akin.
"Ayoko!" panay ayoko na lang sinasabi ko doon.
Nag-threat naman siya sa akin.
"Kapag hindi ka lumabas, papasok ako diyan." naaalarma naman ako, "Then I'll get
your sorry butt outta'
here." sorry butt???
"Ayoko sabi! Bilihan mo ko ng ibang damit! Yung t-shirt!"
Nakaramdam naman ako na may gumagalaw sa labas. Akala ko si Ash yung nag-open nu
ng curtain, yung babae
pala.
Pumasok din siya sa loob at tinulak ako. Ako naman eh sinayad ko yung paa ko par
a mahirapan siya. Humawak
pa ako doon sa handlebar sa gilid, sa kurtina.. na natanggal...
Kaya lang... nakalabas na rin ako.
Buti na lang nakatalikod si Ash nung natumba ako.
"Ok.. ok.. nasa labas na ako! Ang kulit naman kasi eh!" tinanggal nung babae yun
g kamay niya at pinagpag ko
yung damit ko. "Alam ko mukha akong ewan, kasi ang pilit-pilit masyado!"
Lumingon naman si Ash nun. Siguro mga 5 minutes, nakatayo lang siya doon at wala
ng sinasabi. Nararamdaman
ko na.. anong oras man ngayon eh tatawa na siya sa outfit ko.
"Whoa Chris!!!"
Tinignan niya ako mula uli hanggang paa. Tinanggal nung babae yung sumbrero ko d
ahil hindi daw tama. Kainis
nga eh, kasabwat ang bruha! Binato niya kasi kay Ash.
Simula ulo, hanggang pababa. Ok naman yung obserbasyon niya. Pagdating sa paa...

"Beep! Beep! Emergency! Rubber shoes?" sabi niya nung tinuro niya yung paa ko. "
Good thing nakabili na ko."
"Hindi ko isusuot yan!"
"O sige.. ikaw lang naman yung mukhan ewan. Blouse and skirt.. tapos, sporty na
rubber shoes? Wow, match!"
Inirapan ko nga siya. Lumapit ako at inagaw ko yung binili niyang sandals ba yun
. Buti na lang walang heels.
Sinuot ko rin naman. Tapos nakapamewang ako sa harap niya.
"Now, laugh!" sabi ko sa kanya, "Pwede ka nang tumawa at laitin ako. Yun naman g
usto mo 'di ba? Makita ako na
katawa-tawa?"
"Nah.. yun ang original plan. Pero ngayon 'di ko makuhang tumawa. Akalain mo yun
..."
"Maganda ka pala talaga??"
***8***
Dahil na wala ako ng damit eh napilitan naman akong isuot yung binili na yun kah
it na hindi ako sanay na ganun
kaliit at ganun kaikli na lang. Panay nga ang hila ko sa skirt eh. Si Ash nga pa
nay ang tawa sa akin.
"Paano mo nga pala nalaman ang size ng paa ko?" na-realized ko lang nung nasa la
bas na kami.
Siya kasi yung bumili ng sandals.
"Nakita ko yung sapatos mo sa bahay niyo, '7' ang nakalagay. Tinanong ko rin yun
g Kuya mo."
Sabi ko nga eh alam niya talaga...
Ang dami-dami naming dala parehas na plastic. Hindi ko mabilang yung sa akin at
ganun din yung sa kanya.
Napapisip tuloy ako sa kanya. Ang yaman siguro nila no? Akalain mong ibili niya
sa akin lahat ng ito? To think na
hindi ko naman isusuot...
Saglit lang din eh nasa harap na kami ng bahay namin. Hinihintay ko siya na ibig
ay niya sa akin yung hawakhawak
niyang mga plastic kaya lang hindi niya ginawa.
"Wala ka bang balak na ibigay sa akin yung mga pinamili na yan?" tinuro ko yung
mga plastic na hawak niya.
"Nah, I'll keep this."
"Pambabaeng damit?" mukhang tama yata ako kanina, bading yata 'to!
"Alam ko. Sabi ko itatago ko, hindi ko sinabing isusuot ko."
"Sabi mo eh. Sige pala, pasok na ko."
"Bye." tapos sumigaw siya, "Masasanay ka rin Chris!"
Dinilaan ko naman siya bago ako pumasok ng bahay. Siya naman eh nag-wave lang sa
akin habang nakangiti at
nagsimula na ring maglakad pauwi ng bahay nila.
***
"WHAT IS THAT?!?" tinuro niya yung damit ko. Nag-shower pa nga siya nung iniinom
niyang ice tea sa
halamanan nung makita niya ako.
"Uniform! Ano pa nga ba?!?"
"Alam kong uniform yan! Ang ibig sabihin ko eh.. ANONG NANGYARI SA BINILI KO???"

"Hello?" nag-telephone pa ako sa kamay ko, "Narinig mo na ba yung salitang 'dres
s code'? bawal kaya!"
Mukhang kunsumido na talaga siya sa akin.
"Sports Curriculum students are allowed to dress out of the code every Thursdays
and Fridays. Anong araw
ngayon?"hinila niya ako doon sa gilid para walang makarinig na nagsisigawan kami
ng dalawa.
"Date ngayon? I think..." napa-isip naman ako.
"No! Not that! It's Friday today. What're you wearing?!?"
"Uniform nga! Naku ha paulit-ulit na lang! Kailangan ko ba i-record para sa 'yo?
" ang kulit din niya no?
Hinawakan niya ako sa kamay ko, yeah.. sa kamay ko, at hinila niya ako doon sa h
arapan ng mga lockers sa
hallway. Inikot-ikot naman niya yung combination ng lock niya tapos may nilabas
siyang plastic.
"Susuotin mo 'to.." nilabas niya yung damit doon sa plastic.
"Says who?!?"
"AKO!"
"Ayoko nga eh! Bakit ko naman isusuot yan!" sa school? Ayoko!
Tinalikuran ko naman siya.
"You are.. and you will!"
"Hindi ko isusuot yan!" talaga naman eh, hindi niya ako mapapasuot.
"Chris, I am really really sorry about this, pero matigas kasi yung ulo mo..."
Hindi ko alam kung ano yung pinagsasasabi niya, pero nalaman ko rin.
Tinapunan niya yung damit ko nung ice tea na iniinom niya.
"Oh no you didn't!" basa na talaga yung damit ko.
Hindi ako nainis sa kanya, nagalit ako. Tinulak ko siya ng malakas.
"Ano bang problema mo?!"
"Chris, isuot mo na. Hindi naman kita pipilitin kung hindi ok tignan sa 'yo. I s
wear, you really look good. Please.."
Sa sobrang inis ko, inagaw ko sa kanya ng malakas yung damit. Pero pagkatapos nu
n, hinampas ko uli siya sa
braso niya ng malakas.
Tama lang yun sa kanya...
Pumasok ako doon sa CR ng mga babae. Meron naman sa classroom namin kaya lang hi
ndi ko kaya magpalit
doon. Walang lock kasi. Nakatayo siya doon sa labas at naghihintay yata. Kaya pa
la sinabi niya na siya
magtatago nung iba, para may dala-dala siya. Sigurista talaga siya!!!
Nakita ko naman yung binigay niya. It's not bad at all. It's capri and a simple
blouse. Hindi naman ganun kasama
unlike yung skirt kahapon.
Nagulo naman yung buhok ko nung nagpalit ako. Mabuti na lang hindi nabasa yung u
ndies ko nung tinapunan
niya ako ng ice tea. Konti na lang kasi yung laman.
Sumilip lang ako doon sa pintuan at nakatayo pa rin siya doon sa labas. Tahimik
nga lang siya doon eh. Katulad
sa fitting room kahapon, ulo lang ang una kong nilabas. Tapos lumabas din ako. K
inalabit ko siya sa balikat nung
nasa likod na niya ako.
Tumingin siya uli sa akin.
"You look... good."
Inirapan ko nga.
"Pasalamat ka talaga Friday ngayon dahil kung hindi talaga, sasapukin kita!" nag
simula na kaming maglakad at
papunta na kami sa arena para sa practice.
"Ano ka ba, no kidding... you look good."
Habang naglalakad kami, may mga tumingin din naman. Pero ang hindi ko inaasahan
sa lahat eh nung makita ko
si Chester.
"Hey bro, sino yun kasama mo?" nakayuko kasi ako nun dahil natanggal yung sintas
ko.
"Sino pa.. si Chris!"
Tumingin siya uli sa akin. Pangalawang beses. Hindi yata siya makapaniwala.
"Chris?!?" patanong pa yung mukha niya, "Chris! Oh.. si Chris!"
"Yeah.. Chris."
"It's just that. uh... you look, different." nagkamot siya ng ulo niya.
"I know, she looks good isn't she?!" siniko ko nga sa sikmura kaya napaatras siy
a.
Lumapit naman si Chester sa akin.
"Pwede ka sumabay sa lunch sa akin?" napatingala naman ako.
"Hindi pwede eh, she's eating with me."
"Chris??" hindi yata niya narinig yung sinabi ni Ash.
"Kasabay kita 'di ba?"
"I am not eating with anyone! I'm eating alone." nagpilit ngiti lang ako at nagl
akad na uli.
Katulad nga ng kinaiinisan ko, hindi nila ako makilala sa unang tigin. Pero kapa
g inulit nila, saka nila nalalaman
na.. si Chris lang pala.
Nandun na kami sa arena at nagsimula na kaming mag-practice. Nakita kong may poo
dle doon sa arena. Sa
teacher daw yun.
"Bakit nandito yan?" tanong ni Ash kina-Kian.
"Iniwan ni Mam dito eh. Babalikan na lang daw niya."
Binaba ni Ash yung skateboard niya at yung usual warm-up 'kuno'. Binigay niya sa
akin yung mga usual
protection sa katawan at ready na rin ako.
"Chris, this is OLLIE." nag-skateboard pa rin siya.
Napatingin naman ako doon sa aso. Ollie pala ang name.
Umupo naman ako at hinimas-himas ko.
"Hi Ollie!"
Tumingin naman si Ash sa akin.
"I meant the skateboarding trick! Ollie ang tawag!"
"Ooh.. akala ko yung aso." pahiya naman oh!
Ginaya-gaya ko naman siya. Sa skateboarding kasi, parang yung Ollie ang lumalaba
s na basic trick. Kapag
marunong ka nun, yun na rin yung bridge para sa ibang trick.
Nag-slide naman kami doon sa ramp at kung anu-anong practice na ginagawa. Maya-m
aya lang parang may
bagyong dumating. Si Shalyna eh paparating sa loob at mukhang badtrip.
"So it's true?!?"
Bumaba kami sa ramp at humarap sa kanya.
"Ano na naman?!?"
"Na kakaiba raw ang itsura mo ngayon. Narinig-rinig ko. I can't imagine how a si
mple dress will turn a frog into
a..."
"Princess? Thanks." tapos ngumiti naman ako, "Pero mali yata yun, the story's th
e Frog Prince, not princess.. if
you don't mind."
"You're a geek.. not a celebrity." tapos tumingin siya kay Ash, then sa akin uli
, "Mas mukhang lalaki ka pa nga
kay Ash, ewan ko kung bakit nililigawan ka niya."
"Oh yeah... unique no? At least ako mukhang lalaki na naging babae.. eh kaysa na
man yung iba.. babae pero
mukhang bading."
"Are you insulting me?" sabi niya sa akin na nakahalata naman.
"Effective ba?"
"Arrrggghhh! You'll see! You're going down Chrisandra Orellana!" tapos tumakbo s
iya palabas.
Humarap naman ako doon sa tatlo na nasa likod ko.
"Back to practice na nga..." sabi ko sa kanila.
"Grabe Chris! Panalo ka..." sabi ni Ben sa akin.
"Alam ko!" nabaling yung atensiyon ko kay Ash, "May laban ba ang R-13?"
"It's R-B... and yeah, may laban yata na darating."
Narinig naman namin yung alarm at breaktime na yata. Pare-parehas naming tinangg
al yung mga nasa katawan
namin. Binuhat ko naman yung skateboard ko.
Nauna na si Kian at Ben maglakad sa amin. Si Ash naman, talagang hinintay pa ako
.
"Anong ibig sabihin ng R-B?" naisip ko naman.
"It's horrible. It means, Rated Boys." tumawa siya, "Kaya nga ayaw ko ng babae s
a team eh. Pero hindi kami
makaka-compete kung 1 player short kami."
Dahil malapit lang ang arena sa cafeteria, saglit lang din eh nandun na kami. Ka
kabukas pa lang namin ng
pintuan eh, maraming tingin na bumaling.
I am not CHRIS! The heck.
Umupo si Ash doon sa isang upuan at akala niya eh susunod ako. Nilagpasan ko nam
an siya. Umupo ako doon
sa kabilang upuan.
Dahil nga pasaway siya, sumunod doon sa table ko.
"Yung deal??"
"What about it?" halata niyang babarahin ko lang siya.
"Never mind." hawak niya yung bag niya at nilabas niya yung sarili niyang copy n
g rules.
"Ayokong magbasa niyan ngayon. Please lang, nagugutom na ako."
Tatayo na sana ako, tapos nakita ko yung papel na hawak niya.
R-1, R-2, so on ang nilagay niya hanggang sa 12. Naalala ko naman yung tawag sa
team, R-13. That gives me an
idea...
"Ash... may idadagdag ako sa rules."
"Pero tapos ko na nagawa 'to ah.."
"You just have to agree with me. Hindi na kailangan isulat pa." seryoso naman ak
o pero bumulong ako sa kanya.
Yung iba eh sinusundan kami ng tingin.
"Everyone thinks the same.. but not me. Rule 13, ang pinakamahalaga sa lahat."
"Hindi tayo pwedeng magkaroon ng rule 13!" sinabi niya sa akin.
"Pwede no. Rule 13..."
Am I afraid or what? Siguro nga. Pero mas makakasiguro ako kung may rule na sinu
sunod. At least may
boundaries...
Siguro kapag sinabi ko, iisipin niya na feeling na naman ako. Wala na akong paki
alam, basta kailangan ng rule
13.
"We're not allowed to fall in love with each other.."
***9***
"WHAT?!?" napaatras ako sa kanya dahil ang lakas ng boses niya, "I.. I mean, bak
it may rule-13? H-hindi pwede
magkaroon ng rule 13."
"Pwede, meron na nga eh. 'Di ba?" tinaasan ko siya ng kilay ko.
"Ahh... I think."
"Great! Kakain na ko." kumuha na ako ng tray at pumila na rin ako.
Sumunod din naman siya sa akin.
Hindi kami nag-usap ni Ash hanggang sa nakabili na kami ng pagkain. Nanahimik di
n naman siya eh. Ang
nakakainis pa eh tuwing lilingon ako sa likuran ko, may mga nakatingin tapos hal
atang-halata na bigla nilang
ibabaling yung tingin nila.
Sa inis ko talaga, binato ko nga sila ng French Fries.
"Bakit mo ginawa yun? Mali naman yata yun.." sabi ni Ash nung binaba ko na yung
carton nung fries ko.
"Eh nakakainis eh. Akala mo nasa circus!"
Tumawa naman siya.
"Mali talaga yung ginawa mo. Tingnan mo, nasayang tuloy yung fries."
Eh kung sampal-sampalin ko kaya itong tao na ito, matauhan kaya?
Nag-lean siya doon sa table.
"Oo nga pala, mamayang hapon.. may gagawin tayo." kumain siya ng burger niya.
"Ano na naman?" nagdududa na talaga ako, "Baka bibili ka na naman ng mga damit n
a ayoko.. hindi ako
sasama."
"Hoy sobra ka na ah.. ang dami ko nang binili sa 'yo," alam ko naman nagbibiro s
iya, "Hindi yun... iba."
Kinakabahan naman ako dito. Takasan ko kaya ito mamaya at hindi ako sumama? Baka
kasi may kung ano na
namang balak na masama eh.
"Sigurado ka bang wala kang balak na masama?"
"Hoy! Pagtatangkaan ko na si Kian bago ikaw no!"
Tumawa naman kaming dalawa. Sa katunayan, kami yung pinakamaingay doon na tawa n
g tawa. Hindi na siguro
ako magtataka kung bakit nakatingin sila.
They should mind their own business! At tama yan Ash, work it out! Usap lang kam
i ng usap ng walang
kakwenta-kwentang mga bagay.
Nakakatuwa din kumain si Ash. Nilagay ba naman niya yung spoon niya sa gilid ng
table at nilagyan niya ng
chocolate. Tapos ihi-hit niya yung dulo para tumalsik at susubukan niyang kainin
.
Hirap nun ah! So far out of all the chocolate na nasa pack niya, 4 lang ang naka
in niya. Sinasabihan pa ako na
sinayang ko yung fries, siya rin pala.
Pagkatapos ng eventful na pagkain ko sa cafeteria sa first week ko dito sa Sport
s Curriculum, bumalik na kami sa
classroom at nag regular class na. As usual, nagsipag na naman akong makinig doo
n. Nung nasa Computer
Curriculum ako, usually isa ako sa mga nakakakuha ng top marks. Ewan ko lang dit
o. Madalas na kasi akong
tinatamad eh.
Nag-alarm din naman kaagad. Sinuot ko na yung sumbrero ko pero unlike before, ba
bae na ang tingin nila sa
akin. Si Ash ang may kasalanan. Papatayo pa lang ako eh muntik na akong matumba
nung hinila ba naman yung
strap ng bag ko.
"ANO?!?" hindi ako galit, ninerbiyos lang ako at muntik na akong mag-backward.
"Yung sinabi ko sa cafeteria kanina?"
Napaisip naman ako.
"Which one?" tinanggal na niya yung kamay niya sa bag ko, "Ang dami na kaya. Yun
g sinabi mo ba na natutulog
ka dati at ginagawa mong kumot yung punda ng unan mo, o yung nagdamit pambabae k
a dahil pinilit ka nung
batang binaby-sit mo?"
Tumayo na siya at sinukbit niya yung bag sa balikat niya.
"Yung sinabi kong babatukan ko yung babaeng mahilig mang-asar," nagkunwari pang
babatukan ako pero hindi
tinuloy,"Sinabi ko kanina, may gagawin tayo."
"Ahh... yung pagkidnap mo sa akin? Payo lang tsong, kung hihingi ka ng ransom mo
ney sa tatay ko, huwag
mong lalagpasan ng 5000 pesos, kasi yung 3000 uli, expenses na namin." seryoso p
a ako nun.
Dahil nga madalas manloko, tinanggal ba naman yung sumbrero ko. Nalaglag na nama
n yung buhok ko. Siya
naman ang nagsuot ngayon ng sumbrero ko.
Paglabas naman namin ng school, akala ko eh sasakay na kami ng jeep. Nandun pala
yung driver nila. Teka, may
driver sila?
Tinulak naman niya ako kaya napaupo na lang ako ng de-oras doon sa likuran. Siya
naman eh nakangiti lang at
hawak-hawak yung pinto. Hindi siya pumasok.
"Hey, ano?"
Pero hindi niya ako kinausap. Yung driver lang ang binilinan niya.
"Manong, pag natapos ihatid mo siya sa kanila ah. Alam mo na yung bahay. Kinausa
p ko na si Angela, sabi niya
siya na daw ang bahala.." tinapik niya ng dalawang beses yung gilid. "Sige... by
e Chris! I'll take it as a suprise! Sa
monday ko na lang titignan!"
Titignan ang alin??
Umuusog na ako nun para bumaba kaya lang sinara ni Ash yung pinto at pinaandar n
aman nung driver yung
sasakyan. Ano 'to? Kidnap nga yata eh! Sino naman si Angela..
Kinausap ko na lang yung driver. Masaya nama pala itong matandang 'to. May edad
na pero naka bonnet pa yan
at shades. Kulay red pa ang bonnet niya!
Hindi naman niya sinabi sa akin kung saan pupunta. Hindi ko na lang din tinanong
. Abnormal talaga yun si Ash.
Sabi niya may gagawin kami, tapos ngayon hindi siya kasama?
Finally, huminto kami sa tapat ng..
"SALON?!?" nag-panic ako nung binuksan yung pintuan, "NO WAY!! Hindi ako bababa
Manong!"
"Dali na po Mam, papagalitan ako ni Ash eh," teka nga, Ash lang tawag niya? "Ple
ase po.."
Nakakaawa naman si Manong, mapapahamak pa ng dahil sa akin. O siya sige na nga,
bababa na ako.
Ang bigat ng mga hakbang ko habang papalapit ako doon sa salon. Sinamahan naman
ako ni Manong at siya pa
ang nagbukas ng pintuan para sa akin. Tapos kakapasok ko pa lang eh...
"Good afternoon Mam!" nakatodo ngiti pa yung babae sa akin, "I'm Angela. Ako po
yung na-assign sa iyo.."
"Nung sinabi mo bang assign.. you don't mean.."
Hindi pa tapos yung sasabihin ko eh hinila na niya ako sa loob at pinaupo ako do
on sa harap. Binalutan ako ng
mga kung anu-ano at tinulak yung upuan ko sa may lababo nila.
Thean.. shampoo-shampoo naman ang ginawa sa akin.
"Hey... anong balak mo?" ano ba 'to?
"Trust me Mam, you'll look great!" tapos pinunasan yung buhok ko, "Nice hair!"
Nung natapos yun eh pinaupo nila ako doon sa tapat ng salamin. May dumating na d
alawa pang babae at yun isa
eh kinuha yung kamay ko, yung isa naman eh sa paa ko. Foot spa?!?
"Excuse me Miss, wala kang ima-manicure sa akin. Sister ako eh, hindi mahaba yun
g kuko."
Pero sinabi niya sa akin na ipupush lang daw niya tapos lalagyan daw niya ng sty
le yung nails ko. Yung mga
dinidikit na kung ano. Pinapili pa nga ako kung anong design, pinili ko yug pina
kamaliit dahil maliliit yung kuko
ko.
Maya-maya lang din, ganun din yung ginawa sa paa ko pagkatapos ang Foot Spa. Yun
g Angela naman eh narinig
kong nanguha na ng gunting.
Tatayo na sana ako kaya lang sabay-sabay nila akong hinila para paupuin.
"Huwag po kayong malikot para hindi lumiko.." tinignan ko yung gunting sa gilid
ko.. papalapit na...
Nagupit yung buhok ko. Waaaa! Wala na.
Feeling ko malulungkot talagaa ko. Wala pang gumugupit ng buhok ko maliban sa ta
tay ko at sa mga kuya ko.
Lagi kasing straight cut yun eh. Tapos ngayon... sinira na nila!!!
Nung natapos yata siya at 'di ko hindi ko na makita yung sarili ko dahil pinatal
ikod ako sa salamin, may kung
anu-ano namang pinahid sa buhok ko. Binalutan pa nga at dinala ako doon sa gilid
at nilagay yung ilalim ng ulo
ko sa mahiwagang bolang crystal. 'Di ko nga alam kung ano yun. Basta uminit yung
pakiramdam ko sa ulo ko.
Hindi naman ako nadadalo sa salon kaya hindi ko alam ang mga gamit dito.
After so many hours, o kahit hindi, pakiram ko ang daming na-damage sa akin. Bin
low-dry yung buhok ko at
sinuklay suklay nung Angela. Yung kuko ko eh may kung anong design na. Nung nata
pos siya, inikot niya yung
upuan ko para makita ko yung bago kong buhok sa salamin.
Pagtingin ko...
"WAAAAAAAAAHHHHHHHHHH!!!"
***
Nung gabi na iyon eh hinatid ako hanggang sa bahay namin nung Manong driver nila
Ash. Dahil wala yung
sumbrero ko sa akin eh no choice ako kundi lugay yung buhok ko. Pagpasok na pagp
asok ko sa loob ng bahay
eh nagsitayuan yung tatlo kong kasamang lalaki sa bahay at nasamid pa si Kuya Ch
ristopher. Hinihintay ko na
may magsalita dahil nakatayo lang ako doon sa pintuan.
"No comment." sabi ni Kuya Christian.
Ano ba yun!
Yung inis ko sa ginawa nila sa buhok ko eh dinaan ko na lang sa pagkain. Nakataa
s pa yung paa ko nun sa
upuan at nagkamay ako. Si Tatay ko nga eh pinapanood ako at parang isang batalyo
n daw yata ang laman ng
tiyan ko kaya ganun na lang ako kung kumain.
Umakyat ako sa kwarto ko at nagpalit. Mabuti naman at hindi ako binangungot. Nag
-stay lang ako sa loob ng
bahay pero dapat eh nasa court ako. Baka may makakita pa ng buhok ko, malasin pa
ako.
Monday. Ayoko talagang pumasok sa school dahil alam kong pagtatawanan lang nila
ako. Ilang beses nang
kumatok yung tatay ko sa kwarto ko at pinipilit na akong lumabas. Sinubukan kong
humiram ng sumbrero kay
Kuya Christian at kay Kuya Christopher kaya lang ang dadamot at hindi nagpahiram
. Gusto yata talaga nila na
maglugay ako sa school.
Nakayuko ako nung naglakad ako sa corridor. Dumaan pa nga ako sa gilid ng Comput
er Curriculum para
makarating sa building namin. Bakit ba maaga akong pumasok ngayon?? Si Tatay kas
i eh.
Kung nagtinginan sila sa pagpapalit ko ng damit nung Friday, mas nagtinginan sil
a ngayon. Naka-uniform pa rin
ako ng malaki pero iba na yung style ng buhok ko. Hindi ko tinignan yung iba at
wala akong balak na makipagusap.
Nung dumating ako sa room, nagsigawan ba naman. Para saan naman yun???
Uupo na sana ako sa desk ko eh may nakita akong note saka rose na pink sa desk k
o. Nakalagay eh...
'Good Morning Chris!'
Nakakahiya talaga sobra. Sino namang siraulo ang maglalagay pa ng rose dito???
Si Shalyna eh umirap sa akin. Inirapan ko nga rin.
Pumasok naman si Chester at tinutulak pa siya nung ibang mga lalaki. Mukhang aya
w pa nga niya nung simula
eh. Napansin ko na lang eh tinulak siya hanggang sa likuran, sa side ko.
Hindi pa siya mapakali nun.
"Hi... Chris!" papaalis na sana siya kaya lang pinigilan siya nung mga kasama ni
ya. "Nahihiya ako, gusto ko
private!" sabi niya doon sa mga kasama niya sa gilid.
Pinilit-pilit naman siya nung mga kasama niya. Nag-steady naman siya sa pagtayo.

"Gusto ko lang sabihin..." ganito ba siya palagi???
Hindi halatang mahiyain siya eh.
Dumating naman si Ash. Dahil nga katabi ko lang yun, nilapag niya yung bag niya
sa upuan niya.
"Ano yung sasabihin mo Chester?" bwisit na 'to, istorbo!
Pinagilid naman ni Chester si Ash dahil tinakpan niya ako. Gumilid din si Ash.
"Chris... gusto kong sabihin.. uh... Good Morning."
Nyek, Good Morning lang?
"Tapos na ba, ok, upo na!"
Pero hindi pa rin siya umalis doon. Narinig kong sinabi ng mga kasama niya, 'Ita
nong mo na kasi..'
"Uhmm.. Chris.."
Nag-lean ba naman sa desk ko. Si Ash naman eh lumingon at kakaiba na ang express
ion ng mukha. Saka lang
siya napatingin sa akin. Halata kong nagulat din siya... kasalanan niya yung nan
gyari sa akin.
Hindi ako nakatingin kay Chester kahit na siya ang nasa harapan ko. Si Ash na na
sa likuran niya ang nabalingan
ko ng atensiyon. Kaya nga hindi ko alam na darating 'to...
"Can you go out on a date with me, Saturday night?"
***10***
Date? Hindi pa ako nakakaranas ng date. Hello? Ako?
"I.. uh.."
Sumingit naman si Ash sa akin.
"Date... niyayaya mo siya? Teka.. teka, anong meron?"
Katulad kanina, hindi na naman siya pinansin ni Chester. That is so rude!
"Sorry." yun na lang nasabi ko sa kanya.
"Sorry?" halata kong hindi niya maintindihan, o talagang hindi niya lang siguro
iniintindi. "Was that supposed to
be No?"
Tumango lang ako.
"Pasensya na bro, ayaw eh."
"Bakit hindi pwede?" sabi niya sa akin.
"Hindi ako nakikipag-date."
Nagtawanan naman yung mga nasa gilid. Napangiti din naman si Chester. Si Ash nam
an, seryoso masyado sa
buhay niya.
Eh ano naman kung hindi ako nakikipag-date?
"Yun lang ba? Nahihiya ka? Ok sige, ganito na lang.." sabi niya tapos lumingon s
iya sa likuran niya, "Double-
date. Ikaw at ako... si Ash saka si... psst! Shalyna!"
Napaatras naman si Ash at nag-No sign siya sa daliri niya.
"Oh No. I'm not going on a date with HER." talagang inemphasize pa niya yung 'HE
R', "Isa pa, si Chris ang
niliigawan ko, sino sa tingin mo ang gusto kong makasama?"
Nag-iinit na talaga yung ulo ko nun.
Dumating naman na yung teacher.
"Then.. it's a three-some. Me, Chris, and you." sabi niya kay Ash.
Umoo na ba ako at nagdedesisyon na sila???
Lumakad na si Chester papunta sa upuan niya.
"Hoy Ash! Ayoko!" hininaan ko yung boses ko, "Hindi ako sasama!"
"Ano yun Chris?!?" nilagay niya yung kamay niya sa tenga niya at nilakasan niya
yung boses niya, kunwari
nakikinig sa akin.. "Ahhh.. three-some daw Chester!!!"
Nagthumbs-up lang si Chester at tinignan ko ng masama si Ash. May sinabi ba akon
g three-some? Iniba pa niya!
"I hate you." sumandal ako doon upuan ko.
"I love you too!" tapos tumawa siya doon sa upuan niya.
Hindi ko naman sinabing I Love you ah! Buti na lang hindi narinig nung mga class
mate namin. 'I Love you too' ba
naman ang sinagot, baka isipin ng makakarinig sinabihan ko pa siya ng I Love you
.
Yuck.
Nagsisimula nang dumaldal yung teacher namin. Diretso na ako sa board nakatingin
nun. Narinig kong magsalita
si Ash.
"Angela did a very good job.."
Tinignan ko siya. Hindi siya nakatingin sa akin at diretso lang siya makatingin.

"Yung mga pakana mo hindi ko nagugustuhan eh.." hinawakan ko yung dulo ng buhok
ko, "Kung anu-anong
ginawa nila sa buhok ko!"
"Ginupitan ka lang saka nag-hot oil kung anu-ano nang ginawa?" tumingin siya sa
akin pero mabilisan lang, "Isa
pa, hindi na nila kailangan gumawa ng kung anu-ano sa buhok ko... maganda naman
eh."
Hindi ako masyadong mahilig sa compliments especially when it comes to my looks.
Usually kapag pinupuri ako
o pinapansin pa lalo yung itsura ko, lalo lang akong naiirita. Pero ngayon...
hindi yata masyado.
Hindi na lang ako nagsalita.
Pagtingin ko sa desk ko, nandun pa rin nakalapag yung rose saka yung note kanina
. Nabasa ko uli, 'Good
Morning Chris!'
Halatang-halata naman na kay Chester galing 'to. Kanina lang binati niya ako ng
mahiwagang 'Good Morning'
niya.
Tinulugan ko lang yung klase namin. Wala naman ako sa mood makinig sa pagdidiscu
ss ng simpleng
Propaganda. Alam ko naman na ang meaning nun sa dictionary.
Binilihan ako ni Ash ng pagkain nung breaktime na namin. Pero hindi naman nakaka
busog yun dahil chips lang
at tubig. Binilihan pa ako kung ganito lang din naman.
Yun pala eh may reason siya.
"Mamaya may practice tayo, baka bumaliktad ang sikmura mo. Alam mo na ang mangya
yari."
Sabi ko nga eh bawal mabusog.
Naupo ako doon mag-isa at kinuha ko yung fairytale book na galing sa Nanay ko. M
edyo napunit na nga yung
gilid at ang lambot-lambot na ng pages sa sobrang luma. Dahil wala akong ginagaw
a, binasa ko na naman.
May umupo naman sa harapan ko. Sino pa kundi ang wicked witch in the city.
"WHAT?!?" sinabihan ko kaagad siya dahil nakatingin siya sa fairytale book ko.
"What is that filthy thing?" mukhang nandidiri pa siya doon sa hawak ko.
"This filthy thing is a book." tinaas ko naman at pinakita ko yung cover, "And t
his filthy thing also means alot to
me than any thing in this room. Kung maiinsulto ka, umalis ka na."
"You're reading a fairytale book? That is so lame!"
Ang arte talaga niya magsalita!!!
"OH yeah?!?" nagpakaarte din ako magsalita dahil ginagaya ko siya, "You know the
way you talk?? That is so
lame!"
May tumawag naman sa akin sa pintuan.
"Chris, pratice!"
Tumayo na ako at isang mataray look naman ang binigay ko kay Shalyna. Hindi nama
n an siya nagsalita.
Pumunta na naman kami sa skateboarding arena at siguro eh may ituturo na naman i
tong tao na ito sa akin.
Pinag-ready na niya ako, (ako lang dahil kami lang ang nandito), at simula na ri
n kami. Nandun kami sa tapat
nung malaking ramp.
"Magwarm-up ka muna. Tuturuan kita ng bagong trick."
Nag-stretching naman ako doon at konting andar-andar sa skateboard ko. Ano kayan
g ituturo niya ngayon??
Ollie kasi nung nakaraan na akala kong pangalan ng aso... sana naman ngayon ok.
Pinanood ko naman siyang nag-skateboard doon sa ramp. Akala niya nakatalikod pa
rin ako kaya hindi niya
napansin na pinapanood ko na siya.
Oh men, may talent talaga siya.
Una eh simpleng slide up, slide down lang ang ginagawa niya. Maya-maya lang sa s
lide up niya, may mga twists
na siyang ginagawa. Umiikot-ikot pa. Mukhang complicated tignan para sa akin, pe
ro parang simpleng-simple
lang sa kanya.
"Wow ang galing mo ah!" binati ko naman siya.
Pero nagkamali yata ako. Oras na binati ko siya, bigla na lang siyang natumba at
nag-crash doon sa gitna.
Napatakbo naman ako.
"Hoy, ok ka lang? May nabali ka bang buto?"
"Ok lang ako," tumayo naman siya, "Yung knee pads ko naman yung tumama kaya wala
lang." tumingin siya sa
akin."Don't do that."
"Do what?!"
"Bigla ka na lang magsasalita. Hindi ko naman alam na nanonood ka. Nakakailang.
Magsasabi ka nga."
Nakakailang?!? Kailangan alam niya kapag may nanonood sa kanya?
"Sorry... SIR!!!"
Tinayo niya yung skateboard niya at umayos na rin.
"Gagawin natin yung 900. Ilang araw nating ipa-practice yun para ma-perfect. Yun
yung ginawa ko kanina. Sina
Ben marunong na, si Kian 'di pa masyado. Ikaw, huling-huli na." aba, pinapasama
pa ako! Huli na nga sinasabi
pa!
"Ulitin mo na lang uli, tapos susubukan kong obserbahan ka."
Umalis na ako doon at siya naman eh pumorma na akala mo eh nasa movie.
"Ito yung 900"
Nabibilib talaga ako sa kanya. Ilang beses niyang inulit yun at nawala ako sa sa
rili ko eh tapos na pala siya.
Pinasubukan niya sa akin at ilang beses akong nag-crash. Hindi naman masakit.
"Ok lang yan, hindi ko naman ineexpect na perfect mo na sa unang try."
Sinubukan ko pa rin. Medyo maganda naman yung mga sumunod na landing ko, then yu
ng sumunod, another
crash. Sumakit nga yung kamay ko eh. Siguro nga required talaga ang practice par
a dito.
Nagpalit lang kami ng damit nun sa kanya-kanyang locker at bumalik kami sa klase
. Saglit lang naman yun at
nagsi-uwian na rin naman. As usual, may balak na naman siya.
"Sa amin ka magdi-dinner ngayon. Sinabi ko na sa Kuya mo, nasalubong ko siya kan
inang umaga. Hindi ka
pwedeng humindi, nasabi ko na sa Mommy ko."
"Dinner??? Sa inyo???" heck no..
"Yeah. Syempre kung may deal lang din tayo, dapat kapani-paniwala. Nakita kasi n
g Mommy ko yung mga
pambabae na damit sa kwarto ko. Sabi niya para saan daw yun. Akala niya bading a
ko.. tapos sinabihan ko nga
na 'Si Chris po ang may-ari niyan'." tapos iniwas niya yung tingin niya, "Gusto
ka daw niya makilala."
"Siraulo ka naman kasi eh. Sino kasing maysabi na dalhin mo pa iyon sa inyo! Ako
yung napapahamak sa 'yo
eh."
Nagsimula na kaming maglakad nun. Nagusap-usap lang kami ng mga seryosong bagay
at paminsan-minsan eh
tumatawa.
"Huwag ka kayang kabahan. Mabait yun si Mommy. Isa pa, wala pa yun sa bahay. Mam
ayang mga 7 pa yun
darating so may time ka pa mag-prepare. Hindi ko naman sinabi sa kanya yung tung
kol sa 'ligaw kunwari' part.
Hindi yun mag-iisip ng kung anu-ano."
Siguraduhin niya lang. Teka, anong ibig sabihin niya sa hindi mag-iisip yun ng k
ung anu-ano? Eh yung kuya ko
nga, may dumating lang na lalaki sa bahay kung anu-ano na iniisip. Magulang pa k
aya?
"Dati sinabi mo sa akin na may reason ka kung bakit galit ka kay Shalyna... baki
t nga ba?" na-curious din pala
siya.
"Long story. Mamaya ko na lang ikukuwento. Malapit na tayo sa bahay niyo oh.." t
inuro ko yung bahay nila.
Ang laki pala talaga ng bahay nila kapag malapitan. Mag-doctor na lang kaya ako
kapag magtatrabaho na ako?
Baka yumaman ako ng ganito.
Akala ko bubuksan na niya yung gate para pumasok, kaya lang may pinindot siya sa
gilid.
"Manang, ako 'to. Buksan niyo na yung gate." sabi niya doon sa kulay puti na kun
g ano man yun.
Sumagot naman: 'Ok po Ash.'
Ash lang din ang tawag niya?
Bumukas naman na yung gate nila.
"Teka, huwag mong sabihing voice activated ang gate ng bahay niyo?" ang yaman na
man nila kapag ganun.
"Hindi no." ngumiti siya, "Parang telepono yan. Para hindi kaagad nakakapasok an
g unwanted visitors."
"Bakit, meron ba kayo nun?"
"Oo, gaya niyan.." tapos tinuro niya yung nasa daan.
Yung unwanted visitors pala na tinutukoy niya eh yung mga aso na basta-bats na l
ang pumapasok sa bahay ng
may bahay at mag-iiwan ng you-know-what.
"Nandidiri kasi si Mommy. Noon kasi nagkaroon sa grass niya..."
Pumasok na kami sa loob. Tama nga siya. Malaki nga siguro yung bahay nila kung t
itignan, pero simple pa rin
kung tutuusin. Hindi naman yun yung katulad ng mga bahay na maraming eleganteng
kagamitan nasa labas ka
pa lang.
Ang linis din nung pumasok kami sa loob. May matandang babae na nagbukas pa ng p
into para sa amin.
"Good afternoon po."
"Good afternoon din hija." ngumiti siya sa akin.
Tumingin naman si Ash sa hagdan nila.
"Nandito na siya?"
"Opo, kanina pa."
ANO? Nandito na yung Mommy niya? Akala ko ba mamayang 7 pa ang dating! Naman oh!
Sinungaling ba talaga
itong si Ash?
Maya-maya lang, may lumabas na magandang babae at tumayo doon sa kahoy sa hagdan
nila. Nakangiti pa siya.
Mukhang teenager lang din.
"Ash!!!" sabi niya tapos tumakbo pababa.
Nakangiti rin si Ash nun. Lumakad siya sa dulo nung hagdan. Sumunod na lang na a
lam ko, yumakap sa kanya
yung babae at hinalikan siya sa magkabilang pisngi niya.
Ang tagal din nilang dalawa na magkayakap doon. Napako na yata yung paa ko doon
sa sahig nila at hindi ko
alam ang sasabihin ko.
Humarap din naman siya sa akin.
"Chris, may gusto nga pala akong ipakilala sa 'yo."
Nakatingin na yung magandang babae sa akin. Naka-pink siya na skirt at white na
blouse. Nag-wave lang siya sa
akin.
"Chris, this is Nathalie. Nathalie, this is Chris."
Lumapit naman yung babae sa akin at nakipag-kamay. Gosh, ang ganda niya.
"Alam ko wala kang idea kung sino siya Chris, pero ang magandang nasa harapan mo
eh ang nag-iisang future
MRS. VALDEZ."
Ano daw???
Mrs. Valdez?? May girlfriend na siya???
***11***
Future Mrs. Valdez??? Bakit... ang gulo! 'Di ba may Mommy na siya? Imposible nam
ang magpapakasal yung
Daddy niya. Mahiya nga siya sa balat niya, ilang taon lang 'to! Mas matanda lang
siguro ito sa akin ng mga ilang
taon.
Girlfriend nga siguro ni Ash. Kaya pala hindi na siya masyadong apektado kay Sha
lyna.
"Hi!" sabi ko na lang doon.
"Nice to meet you."
Tinuro ni Ash yung sofa nila at doon kami naupo. Umalis naman siya at iniwan niy
a kami ni Nathalie doon.
Actually, ok din naman ang taste ni Ash sa babae pagdating sa looks. Si Shalyna
kahit abnormal yung bruha na
yun, aaminin ko na maganda rin siya. Si Nathalie... ganun din.
Nung nabaling ko yung tingin ko sa picture frame sa gilid, biglang nagsalita si
Nathalie.
"Na-meet mo na ba parents niya?" tanong niya sa akin kaya lumingon pa ako.
"Hindi pa. Actually, ngayon pa lang. Minsan nakikita ko yung Dad niya, pero 'di
pa kami nagmi-meet."
Nakangiti na naman siya. Hindi kaya siya nauubusan ng smile?
"Mamaya pa darating yung Mommy niya eh. Sanay na rin ako. Madalas din akong nand
ito.."
Itanong ko kaya? Hindi huwag na. Baka isipin pa niya na nagseselos ako or someth
ing. Feeling ni Ash ha!
Nanood naman kami ng TV at lumabas na si Ash. Iba na ngayon yung suot niya. Yung
buhok niya eh medyo
magulo yata ngayon, pero bagay naman.
"Anong pinapanood niyo?" tapos tumingin siya doon sa screen, "Yuck, cartoons!!!"
nakiupo siya sa sofa, "Ilipat
na nga yan sa Oprah!"
Bading ba 'to? Sabay kami tumingin ni Nathalie sa kanya at parehas nakataas yung
kilay namin.
"Joke lang! Hindi kayo mabiro. Favorite kasi ni Manang yun eh! Hindi ako nanonoo
d ng women's show no!"
"Siguraduhin mo lang!"
Nanood kaming tatlo doon ng 1-hour show ni Oprah. Ang episode ngayon eh yung mga
obese na nagpapapayat.
Nakakabilib din naman kasi ang laki ng pinagbago nila. Nung medyo dumilim-dilim
na, may naaninag kaming ilaw
doon sa labas saka busina.
"Nakauwi na rin si Mommy.." tapos tumayo siya sa upuan niya at pumunta doon sa p
intuan.
Ewan ko ba kung bakit magbabayad ako ng malaking pera makauwi lang ako ng bahay.
Yun ang pakiramdam ko
ngayon.
May nakita naman akong babae sa pintuan at humalik kay Ash. Mommy niya na nga si
guro yun.
Tumayo si Nathalie kaya tumayo na rin ako. Ano ba yan, hindi ako sanay ng formal
ity ng mga may kaya sa buhay.
Sa bahay namin, kahit nakataas ang paa mo kapag kumakain ka sign pa rin ng forma
lity yun. As long as walang
masasamang salita kang sinasabi.
"Mom, si Nathalie nandito..." tumingin siya kay Nathalie tapos nag-kiss sa pisng
i, "Si Chris, yung sinasabi ko sa
'yo na may-ari nung mga damit."
Nung nakita niya ako, halata kong nagulat siya sa akin. Akala k kung bakit, gani
to na ba ka-monster like ang
itsura ko?
"How are you Chris?" ngumiti siya sa akin, "You reminded me of somebody. Hindi k
o lang matandaan kung
sino.."
Naku, yung aswang lang doon sa labas ang naaalala niya sa akin.
"I like your hair."
"Thanks."
Dahil nasa likod si Ash nun, pangiti-ngiti lang siya at hindi siya nakikita ng M
ommy niya.
Saglit lang din, nagkayayaan na kumain. Kung anu-ano yung nakalapag sa table nil
a. May malaking bowl, may
maliit, may malaking pinggan, may medium-sized, may pinakamaliit... super dami!
Mabuti na lang 'di tulad sa
hotel na maraming kutsara at tinidor pa in all-sizes, dito isang kutsarita, mala
king kutsara, isang tinidor at isang
steak knife lang ang nandun.
"So Nathalie, saan niyo balak magbakasyon?" tinanong naman ng Mommy ni Ash si Na
thalie habang kumakain
kami.
"Hindi ko pa nga po alam eh. Baka po sa Tagaytay na lang..."
"Sabi ko nga sa kanya Boracay.."
Ano ba naman yan, mag-uusap lang din sila yung hindi ko pa alam.
"Kayo ni Daddy, dapat magbakasyon din kayo. Masaya yun 'di ba?" nakangiti na nam
an siya ng nakakaloko.
"Hay naku Ash, alam ko na yang pinaplano mo." binaling niya yung tingin niya sa
akin, "Ganyan din ba siya sa
school niyo Chris?"
Tinitinidor ko pa yung patatas nung beef stew nila..
"Uhmm.. yeah. Always.." nakitawa lang din ako.
"Thanks Chris.." pero yung pagkakasabi niya, medyo sarcastic pero pabiro.
Actually, simple lang yung dinner nila. Naka-survive naman ako. Pinakwento lang
nila ako ng pinakwento tungkol
sa akin at sinabi ko nga rin yung tungkol sa family ko. Sabi nila na baka daw ma
hirap para sa akin na lumaki
kasama ang mga lalaki.
Nung matapos kaming kumain, umakyat yung Mommy ni Ash at magpapalit na daw siya
ng damit. Si Nathalie,
ewan ko ba kung saan nagpunta at bigla na lang nawala. Naupo ako doon sa bench s
a garden nila at busog na
busog talaga ako. Kailangan ko rin magpahinga.
Ang hangin pa nga nun eh. Masarap dahil hindi mainit. Bigla na lang may nagsalit
a sa likod ko..
"Pagpasensyahan mo na yung Mommy ko, matanong lang talaga yun." naglakad siya pa
palapit doon sa bench na
kinauupuan ko.
"Ok lang yun, yung tatay ko rin ganyan dati." sabi ko naman sa kanya. "Nasaan na
si Nathalie?"
"Nasa terrace yata sa taas mag-isa.."
Tinignan ko nga ng masama.
"Bakit hindi mo samahan?" ang sama ng ugali niya no?
"Pupunta ako sa gusto kong samahan." umupo siya sa tabi ko.
"Sorry kung medyo mabagal ako, kasi hindi ko masyadong na-gets nung sinabi mong.
.. future Mrs. Valdez.
Girlfriend mo ba siya?"
Tumawa naman siya sa akin.
"Yep." girlfriend nga niya.
"Really???"
"No."
Hay.. ang gulo naman kausap. Ano ba talaga?
"She's not my girlfriend. Expression lang yung 'future Mrs. Valdez.' Girlfriend
siya ng Kuya ko. 3 years na rin kasi
sila."ooh.. sabi ko nga eh.
"Nasaan yung Kuya mo?"
"Ewan ko ba dun. Parating na rin yun maya-maya."
Sumandal na ako ng maayos.
"Ikwento mo na sa akin kung bakit naging kaaway mo si Shalyna. Sabi mo long stor
y eh.." seryoso naman na
siya nun.
"Hindi naman talaga long story. Sabi ko lang yun," huminga ako ng malalim, "We u
sed to be close friends nung
grade school.."
"Are you kidding me?" nagulat naman siya sa akin.
"Hindi. Close friends talaga kami... parang bestfriends na rin. Pero, I like the
term, close friends." iniisip ko
naman,"Pumupunta ako sa bahay nila, tapos siya sa akin. Nagtutulungan kami sa ho
meworks, inaaway niya yung
mga kaaway ko, ako rin ganun sa kanya... nagsasabihan ng secrets..." ngumiti ako
, "Those times were the best."
"Anong nangyari?" nakakuknut-noo pa siya.
"Hindi ko nga rin alam eh. Mayroon kasing girlscout camping nun. Eh ilang days y
ata, hindi kayang bayaran ng
tatay ko so sinabi ko sa kanya na hindi ako sasama. Syempre siya kaya namang bay
aran ng parents niya,
sumama siya sa camping. Dahil ilang araw siyang mawawala, may mga drama pa kamin
g yakapan na yan."
Humarap si Ash sa akin.
"Tapos yun na, hindi ko na alam kung anong nangyari sa camping. Pagbalik niya, g
alit na galit na siya sa akin.
Sinabi niya lahat ng secrets ko. Sinigaw niya sa lahat. Nung tinatanong ko kung
ano bang problema, hindi siya
nakikinig." naalala ko na naman yun. Muntik-muntikan na akong umiyak sa school.
"That's odd. Bakit naman siya magagalit sa iyo ng walang dahilan?" nag-isip din
siya, "Kung hindi ko lang kilala
si Shalyna sa kwento mo, iaapply ko yung attitude niya ngayon. Sinubukan mo ba s
iyang kausapin?"
"Sinubukan ko, ilang beses. Pumunta ako sa bahay nila, pero sinarahan niya ako n
g pintuan. Tinawagan ko,
binabaan ako ng telepono. Kaya nga ang ginawa ko, binigyan ko muna siya ng time
baka yun lang yung
kailangan niya. After ilang days, sinabi na lang sa akin nasa America na siya."
Nanahimik kami parehas at walang sinasabi sa isa't isa. Baliw nga siguro si Shal
yna kung tutuusin, pero naging
kaibigan ko rin siya noon.
"Tingin ko, may nangyari sa camp na nagkapagpalit ng tingin niya sa 'yo..." tini
gnan ko si Ash.
"Yun nga rin ang iniisip ko eh. Pero sa ngayon, hindi ko siya kayang kausapin. N
gayong high school lang kami
nagkita uli eh. Tignan mo nga naman, hindi kami makapaglapit na dalawa ng hindi
nagbabangayan.." tumawa
ako.
"Anong ginawa mo nung umalis siya?"
"Ano pa, e di wala. Alangan namang sundan ko siya.. wala kaming pera. Hindi man
lang siya nag-iwan ng
address, or telephone number.. wala talaga. At dahil nga ang sama-sama ng pakira
mdam ko nun... tumakbo ako
doon sa park sa tapat ng bahay nila. Doon ako nag-iiyak at sinipa ko yung maliit
na puno ng bayabas.." para
talaga akong sira nun.
Nakatingin si Ash sa akin na akala mo eh multo ako. Parang nagtatanong eh..
"Oo Ash, marunong akong umiyak."
"Hindi, hindi yun. Kawawa naman yung puno ng bayabas." ngumiti siya.
"Basta, malas talaga yung araw na yun. Nung araw na rin na yun nawala ko yung lo
cket na may nag-iisang
picture ng Nanay ko. Tapos nung araw din na yun may nadis---, nawala ko yung loc
ket ng Nanay ko."
Naging interesado naman siya. Humawak siya sa braso ko.
"Locket? Meron kang locket?"
"Yung sinabi ko sa iyo dati. Sa kwarto ko. Saka wala na yun, tagal na eh."
"Ahh.. yun pala yun. May karugtong pa yung kwento mo eh.. tuloy mo na.."
Inirapan ko nga.
"Tama na ang drama. Ayokong pag-usapan si Shalyna at lalung-lalo na ang history
ng buhay ko. Gabi na, uuwi
na rin ako sa amin."
Nakitayo rin siya sa akin.
"Ihahatid na nga kita."
Kaya ko naman nang umuwi mag-isa dahil sa kabilang kanto lang yung street namin.
Mapilit naman siya, so
pumayag na ako.
Naglakad na kaming dalawa. Hindi naman siguro ako papagalitan dahil nagpaalam na
man daw si Ash. Saka kung
galit si Tatay, kanina pa ako tinawagan nun sa phone.
Nanahimik lang din si Ash nung kasabay ko siya. Nagsasalita pero hindi na masyad
o.
Mabilis din naman kaming nakarating sa bahay namin. Nakatayo lang siya doon at m
edyo nakayuko.
"Ayos ka lang? Bigla kang tumahimik ah.."
Tinaas na niya yung ulo niya.
"Yeah.. I'm fine. See you tomorrow."
Tumalikod na siya at nagsimula nang maglakad pauwi ng bahay nila.
Is it just me.. or he's kinda... weird?
***
"Aray ko! Masakit yun ah!" sabi ko naman at hinawakan ko yung ulo ko. "Sinong na
nghampas sa akin?"
"Gumising ka na raw sabi ni Tatay. May pasok ka pa."
"Eh bakit kailangan mo ko batukan gamit yang kaldero na yan?"
Mabuti na lang talaga hindi malakas.
"Ang hirap mo kasing gisingin eh..."
Mabilis naman akong kumilos nun. Wala naman akong masyadong kaartehan sa buhay k
aya para akong lalaki
kung mag-ready papunta ng school.
Nung bumaba na ako, kumakain na sila. Sumabay na lang din ako at nung matapos ak
o, lumabas na ako ng
bahay.
Kaya lang may tao doon..
"Hoy.. ang aga-aga mo yatang mambwi-bwisit ngayon.." ganyan ang tamang pag-good
morning. "Anong
ginagawa mo dito?"
"Sinusundo kita. Yun yung rule..."
"Yeah. yeah right. Huwag mo nang sabihin yung rule number at napag-usapan nga na
nandun yun."
Nung nakarating na kami sa school, konti na lang yun nagtitinginan nun. Nasanay
na rin sila sa akin siguro.
Kilala naman kasi si Ash bukod sa captain siya ng skateboarding team, siya pa yu
ng King nung pageant last
year.
Nasa academic curriculum building pa lang kami, nasilaw naman ako at may nag-fla
sh na lang bigla sa harapan
ko.
"Good Morning Chris! Hi Ash!" sabi nung lalaki na may hawak ng camera.
"Para saan yan?" tinuro ko yung camera niya.
"Yearbook, saka sa school paper. Ilalagay namin sa gossip section.."
Bigla yatang nag-apoy yung ulo ko.
"Get away from me or I'll punch you.."
Hinila naman na ako ni Ash nun. Mabuti na lang dahil baka kung ano talagang maga
wa ko dun. Ni-hindi pa nga
ako napapasama sa school paper sa buong buhay ko, gossip section pa kaya?
Pagdating namin sa building namin, walang tao.
"Nasaan sila?" tanong ni Ash doon sa isang lalaki.
"Field. May graded performance yata kayo sa baseball ngayon eh."
Tumakbo naman kaming dalawa at hindi ko naman aakalain na late na pala kami. Ano
ng oras na ba?
Pagtingin ko.. 7:10 na. 10 minutes late na kami.
Hinihingal-hingal pa ako nung makarating ako sa field. Naka Sports Curriculum sh
orts yung iba, yung iba naman
eh hindi na nagpalit. Kami naman eh ganito na lang siguro.
Nanguha na ako ng sarili kong batt at si Ash naman eh kumuha ng bola at iba't ib
ang protective gear. Hindi ako
magaling sa baseball eh.
"Tingnan mo nga naman, magkasama na ngang dumating.. mag-partner pa!" sabi ni Sh
alyna doon sa gilid namin.
"Bakit naiinggit ka naman?"
"Sa dami ng kaiingitan, ikaw pa?"
"Eh bakit nagrereklamo ka? Ano naman sa 'yo kung kasama ko siya?"
Tinuro niya kami ni Ash.
"Kasi hindi kayo bagay. Basura ka lang ng school eh."
Binaba ko naman yung bat ko at humarap ako sa kanya.
"Kung may mas basura sa atin, ikaw na yun. Itsura mo pa lang hindi ko na magustu
han."
Dahil nga pikon si Shalyna sa ganitong mga asaran, sumunod na lang na alam ko eh
binato niya sa akin yung
bola ng baseball. Tumama sa gilid ng ulo ko. Ang tigas nun, kaya nahilo ako.
Napahawak na lang ako doon sa damuhan nung nakayuko na ako. Pakiramdam ko magsus
uka ako.
"What's the matter with you?!?"
Tumakbo naman si Ash sa akin.
"I didn't--she started it."
Yumuko si Ash sa akin.
"Ok ka lang Chris?"
Hindi na ok yung pakiramdam ko. Nung hinawakan ko yung gilid ng ulo ko, dumudugo
na.
"Dadalhin kita sa clinic.." seryosong-seryoso na siya nun.
"Hindi kaya ko.. ako na lang. Sabihin mo na lang kay coach.."
Sinubukan kong tumayo nun. Pero nung nakatayo ako, parang lumilipad yung pakiram
dam ko. Medyo blurry.. at
umiikot. Kapag tinamaan ka ba ng bola ng baseball, nahihilo ka ba? Siguro nga..
ganito yung nangyari sa akin...
Napahawak ako doon sa bakal sa gilid. Bigla-bigla na lang akong nagsuka.
Lumapit yung coach namin at hindi ko na maintindihan yung ibang sinasabi nila. M
ay nagbuhat na lang sa akin.
Huli ko na lang na narinig...
"If something happened to her... I won't forgive you Shalyna." ang hina na ng bo
ses niya, "Kung nakilala ko si
Chris noon pa, and if it's a choice between you and her..."
"I wonder kung pipiliin pa kita..."
***12***
Ang sakit ng ulo ko nung magising ako. Pakiramdam ko ilang araw na akong nakahig
a. Medyo blurry pa yung
paningin ko nun kaya inangat ko yung sarili ko gamit yung siko ko. Pagdilat ko n
g mata ko...
"Are you alright?"
"Aaaaahhhhh!" WAPPAAAAAKK!
Ganun talaga yung tunog eh no? Nasampal ko tuloy siya. Tama bang ilapit yung muk
ha niya ng ganun sa akin.
Nahulog tuloy siya doon sa kama at hawak niya yung pisngi niya.
"Ang sakit nun ah! Bakit mo ko sinampal?" unti-unti na siyang tumayo.
"Bakit naman nilapit mo yung mukha mo sa akin? Ikaw ba naman kagigising mo tapos
may bubungad sa 'yong
mukha hindi ka mag-panic?" tumingin ako dun sa gilid, "Nasan ako?"
"Hospital. Actually, nasa clinic ka kanina. Kaya lang naisip nila baka may head
concussion ka na kaya dinala ka
dito. So far nung tinanong ko yung doctor kanina, ang sinabi lang niya na nainti
ndihan ko eh... cells, tissues,
head, brain, x-ray, test saka... she'll be fine. Kaya ayun.. ok ka lang?"
Paisa-isang word lang pala naintindihan niya eh!
"Yeah. Pero masakit yung gilid ng ulo ko." hinawakan ko, may bandage! "Ano 'to?"

"Bandage. Dumugo nga yan kanina eh! Hapon na, kanina pa ko nandito. Hindi na ko
umattend ng klase.."
Awww... that is so...
"WRONG!" nyek, parang hindi yun yung sasabihin ko.
"Huh?!?" nagulat siya sa akin.
"Bakit nandito ka? Dapat pumasok ka. Parang ikaw pa ang nagkaroon ng brain damag
e!"
"Hoy, kahit hindi ka naman binato ni Shalyna ng baseball.. malaki na yung brain
damage mo. Actually, itetest ka
nila. Kung ok yung vision mo, pati verbal communication.. mga ganun. Kapag pumas
a ka, ok naman. May X-Ray
ka nga eh. Gusto mo makita skull mo?"
"Ayoko. Uuwi na ko."
Tinanggal ko yung nakalagay sa akin. Tumayo ako.
"Hey.. TUMAWAG KAYO NG DOCTOR!! MALAKI YUNG BRAIN DAMAGE NG PATIENT DITO!!!"
Nagsisisigaw ba naman. Kabwisit na 'to! Ok naman ako eh. Obvious ba?
"Ayos na ako. Magkakabukol ng ako siguro pero ok lang. Dati rin nung nauntog ako
sa bahay namin, nahilo ako
pero wala namang nangyari sa akin." naalala ko na naman yung araw na yun, "Ganun
yata kapag naaalog utak
mo eh!" pabiro ko naman sinabi.
Ganun ba yun?
Dahil ayaw akong paalisin ni Ash doon, naupo ako hanggang sa dumating yung docto
r. Alam na rin nila Taty at
Kuya sa bahay pero hindi na sila nagpunta dahil alam naman nila na magiging ok n
a ako.
Nagkaroon ng simple test sa akin. Sabi nung doctor eh sundan ko raw ng tingin ko
yung kamay niya.. tapos
panay ang tanong niya sa akin. So far, nasagot ko naman at nasundan ko yung pina
gsasasabi niya. Nagsulat
lang siya ng nagsulat ng kung ano.
Pinauwi na rin naman ako. Sabi sa amin in case daw na may maramdaman akong kung
ano o kaya magsuka daw
ako uli, sabihin daw kaagad sa kanila at baka may serious damage daw. Ikaw ba na
man batuhin nun! Ang tigastigas
ng bola ng baseball.
As usual, si Ash na naman ang naghatid sa akin. Nagiging habit na nga niya eh. K
ung wala lang naman sa rules
na kailangan ihatid niya ako, hindi naman ako papayag. Huminto na naman siya sa
tapat ng gate.
"Hey.. thanks nga pala ah."
"You're not welcome. Pero mabait ako kaya yun.."
"Ganun?!?" hinampas ko pero mahina lang, "Umuwi ka na nga."
"Huwag mo na nga uulitin yun!"
"Ang alin na naman?" napataas yung kilay ko.
"The vomit, dizzy, and pale facial expresion style. Nananakot ka." seryoso niyan
g sinabi yun.
"Feeling mo naman sinadya ko yun!"
Naalala ko na naman na sinampal ko siya kanina.
"Sorry nasampal kita, ikaw kasi eh." at isa pa, "Kumain ka na ba?"
"Err, not yet. Simula pa kaninang umaga. Pero kung yayayain mo ko kumain, kakali
mutan kong sinampal mo
ko.."
Kinuha ko yung kamay niya, at nagkunwaring nakipag shake hands ako.
"It's a deal!" tumawa naman kami.
***
Nahirapan akong maligo kinabukasan dahil sa bandage ko. Paano ba naman eh may op
en wound ako. Ewan ko
ba, parang hindi bola yung tumama sa ulo ko eh. Parang batong matulis!
Nung nakapagbihis na ako, si Kuya ko ang nag-ayos sa akin ng bandage. Kahit na g
anyan yang Kuya ko, kunwari
pa yan pero concern din naman. Aba ok ito, parang royal treatment. Lahat sa baha
y ayaw akong gumawa ng
gawaing-bahay.
"Kapag gumaling ka na, ikaw na uli ang tagahugas ng pinggan.." sabi ko nga!
Ganyan talaga yang si Kuya Christopher. Hindi makakalimot.
Nung lumabas ako ng bahay, isang malaking himala at hindi nanundo si Ash. Ayos l
ang naman, hindi ko naman
siya nirerequire. Pagtingin ko doon sa gilid ng pintuan namin, merong note.
'Sorry 'di kita nasundo. May gagawin kasi akong mahalagang bagay.'
Tinanggal ko lang sa pagkakadikit yung note niya at nagsimula na akong maglakad.

Kahit na tahimik ako doon, halata kong nakatingin yung ibang mga tao na nakasalu
bong ko. Kung sabagay, ilang
tao ba naman ang masasalubong mo sa isang araw na nakabandage ang ulo. Baka nga
sa araw nila ngayon, ako
lang.
Ganun din sa school. Yung ibang hindi ko kilala nakatingin na sa akin. Yung iba
nga tinanong pa ako kung ok
daw ba ang pakiramdam ko, syempre natuwa naman ako at may concern din pala.
Yung treatment na yun eh nagpatuloy hanggang sa Sports Curriculum Building. Si C
hester nga eh siya pa ang
nagbuhat ng bag ko hanggang sa classroom namin. Sinabihan niya ako na mali naman
daw talaga yung ginawa
ni Shalyna.
Nung sumunod na mga oras, parang lahat ng mga nangyayari at mga tao eh in-favor
sa akin. Paano ba naman
nung breaktime, binuhos nila yung mga chili sauce nila sa jogging pants ni Shaly
na. Yung iba naman eh
tinapunan siya ng juice.
Pagpasok namin sa classroom, may drawing naman sa board namin na nakalagay eh...
'Evil Shalyna' tapos may
picture siya na may sungay.
Habang nagka-klase kami, dumating yung Guidance Counselor namin na kasundo ko at
tinawag si Shalyna. Ayun
nga dahil maraming witness at dahil siguro pinapaburan niya ako, may 2 months de
tention siya sa cafeteria duty.
Hindi siya maeexpel dahil nakipagsagutan din naman ako nung simula. But the poin
t is... may detention siya!!!
Nung practice period namin, pinanood ko lang sila Ash, Kian at Ben na gawin yung
900. Hindi na nila ako pinasali
hanggat may injury pa daw ako. Syempre nung natapos kami, sabay-sabay kaming lum
akad sa corridor namin.
Pero hindi ko inaasahan na maraming tao na nagkukumpulan sa gitna.
"Anong meron?" ang dami kasing tao eh.
"Ewan ko. Tignan natin.."
Pinagilid ni Ben yung mga nandun at nakita na namin kung ano. Nasa bench yung is
ang retainer at pair ng
contact lenses. Bakit naman nandun yun?
May coupon bond pa sa gitna... 'Kay Shalyna 'to!'
Sobra naman na yata...
"Hey hey!" pinagilid ko sila. "Tama na ok?!? Tingin ko naman sa naranasan niya n
gayon, nag pay-off na
siya." kinuha ko yung plastic ng retainers niya saka yung contacts, "Nasaan siya
?"
Dumating naman si Shalyna. Mukhang inis na yung itsura.
"Give me that!!!" inagaw niya sa akin yung hawak ko, "Gusto mo lang lumabas na i
kaw yung bida rito tapos ako
yung villain!" tinalikuran niya ako at umalis na.
Siya na nga yung pinagtatanggol, ang sama pa ng ugali!
Dahil wala nang mapapanood doon sa corridor, nagsialisan na sila. Naiwan na nama
n ako doon na nakatayo at
syempre si Ash.
"I think she deserves everything that happened to her." umupo ako doon sa bench,
"Yung chili kanina sa
cafateria saka yung ice tea... wala ka kasi eh. Tinapon nila sa damit niya."
"Talaga?!?" mukhang excited pa siya.
"Yeah. Tapos yung board, nag-drawing pa sila."
"For real?" bakit ba parang masaya siya?
"Tapos yang retainer at contacts niya." tumingin ako sa sapatos ko, "Then may de
tention pa siya for one
month..."
"It's two."
"Right, two." tinama pa niya ako.
May binulong naman siya sa gilid kaya lang narinig ko.
"It should be three..'
"Anong sabi mo?"
Nagkunwari naman siya sa akin.
"May detention siya?!?" inulit na naman niya.
Nagdududa na talaga ako. Tinaas ko yung isang kilay ko.
"What did you do?"
Humarap naman siya sa akin. Sinasabi ko na nga ba may kinalaman ito eh.
"The chili thing and the ice tea, binrain wash ko yung mga nandun sa cafeteria.
Umagree naman sila na mali yun.
Paano nga kung nagkaroon ka ng major brain damage.." tapos nag-isip siya, "Yung
drawing, sinabihan ko si
Kaye na mag-drawing. Magaling naman siya." ngumiti siya sa akin, "Yung detention
naman, one month lang yun
dapat. Sinasabihan ko nga yung Guidance Counselor na three months, so ginawa na
lang niya na two... so yun
na lahat."
Akala niya makakaligtas siya sa akin. May nakalimutan yata siya??
"Eh yung retainer and contacts?"
Yumuko naman siya at hindi na makatingin sa akin. Then nag-grin siya ng nakakalo
ko.
"I nicked it from the girls locker room."
HE DID NOT!!!
"You did WHAT?!?"
Tinakpan niya yung bibig ko.
"Hey, wala namang tao doon. So safe naman pumasok." tinanggal niya yung kamay ni
ya uli.
"Then you should be in detention too!"
Tumayo naman ako at niloloko ko siya na irereport ko...
Kaya lang nung tumayo ako, hinawakan niya ako sa kamay kaya napaikot ako. Tumama
naman ako sa dibdib
niya.
"Sorry about the last one.."
"I did that for you."
**13***
Pinipigilan kong tumawa nun. Grabe naman kaseryoso si Ash. Konti na lang talaga
maniniwala na ako eh! Ang
galing mag-joke.
"Ayos ka tsong! Pwede ka na sa Theater. Konting-konti na lang talaga muntik na k
ong maniwala.." nagsimula na
rin akong maglakad nun.
"But... never mind." sumabay na lang din siya sa akin.
Nakita ko naman si Shalyna na mag-isa sa graden. Kasama niya rin yung ibang kaba
rkada niya kaya lang hindi
rin naman siya kinaausap.
"Dapat mag-sorry ka sa kanya," sabi ko kay Ash nung dumadaan kami, "Personal ite
ms niya yun, kahit ako
naman mapapahiya."
"Ako magso-sorry? Sa kanya? Hindi no. Ayoko nga! Tingnan mo nga yung ginawa niya
sa 'yo???"
Tinignan ko naman siya. Huminto rin.
"Yeah, ok.. may ginawa nga siya. Nangyari na yun hindi na mababalik. BIG DEAL! P
ero mag-sorry ka pa rin.."
Mukhang ayaw pa rin niya pero tinulak ko siya. Nag-lean siya doon sa railings at
bigla na lang tinaas ni Shalyna
yung ulo niya. Namumula na nga yung ilong niya nun eh.
"Shalyna.. err... I uh... I'm sorry. Halos lahat ng nangyari sa araw na ito ako
yung may gawa. I don't know what I'm
thinking.. I'm really sorry."
Nakita kong medyo ngumiti siya kahit na umiiyak pa rin.
"Thanks Ash, you're so sweet." tapos tumingin siya sa akin dahil nasa likod ako
ni Ash, "Pero kung nag-sorry ka
dahil sinabi niya, bawiin mo na lang."
"Actually, sinabi nga niya.. pero hindi ko babawiin. Magagalit siya sa akin kapa
g hindi ako nag-sorry."
Inirapan lang ako ni Shalyna at tumalikod na rin. Si Ash naman eh humarap na sa
akin at tinaas yung dalawang
balikat niya na para bang sinasabing.. 'I tried!'
May naisip naman akong ewan ko kung saan nanggaling...
"Shalyna.." tama siguro yun, "Alam ko maraming nangyari sa iyo para sa simpleng
pagbato mo sa akin.."
Tinignan ko ng masama si Ash nung nag-comment ba naman ng 'Simple?!?'
"Kung gusto mo..." lumingon ako kay Ash pero hindi siya nakatingin, "Sumama ka s
a amin sa Saturday. Double-
date. Ayoko rin naman ng three-some."
Narinig yata ni Ash eh..
"WHAT?!?" humawak siya sa wrist ko, "Tell me you didn't invite her!"
Hindi ko pinansin si Ash. Ang OA talaga niya no?
"Ikaw na pumili kung sino. Chester or Ash."
Sa wakas, lumingon uli si Shalyna sa direksiyon namin. Mukhang mas ok na ang exp
ression ng mukha niya
ngayon.
"Ash."
Halata kong asar na asar na si Ash. Wala na siyang magagawa. Binulungan ko siya
ng.. 'Makisakay ka na lang. 'Di
ba ang gusto mo eh magkagusto siya sa 'yo para ikaw naman ang gagawa nun sa kany
a? Mukhang interesado
naman eh!'
Isang masamang tingin galing kay Ash, tapos sinabi niyang.
"Saturday night Shalyna, susunduin kita sa inyo."
***
The next few days, medyo ok na yung pakiramdam ko sa ulo ko. Medyo masakita pa r
in at nahilo ako ng isang
beses pero wala naman na yun. Siguro dahil sa kakahawak ko lang.
Pinayagan na rin akong maki-practice ni Ash sa kanila pero yung mga simple lang
ang pinagagawa niya sa akin.
Ayaw daw niya na mag-practice ako ng mga complicated hanggang may bandage pa ako
sa ulo. Kapag wala na
yun, sisimulan na uli namin yung 900.
Nung Thursday/Friday, nagsuot na ako ng mahiwagang damit na binili ni Ash. No ch
oice din naman ako dahil
tiyak may gagawin at gagawin siyang paraan para magsuot ako nun. Remember last t
ime? Sinadya ba naman
niyang tapunan ng ice tea yung uniform ko magpalit lang ako. Para na rin maka-sa
ve ng time para sa ganung
pagtatalo, nagdamit na ako.
Saturday na nga pala ngayon. Sa katunayan, medyo kinakabahan ako. Wala naman ako
ng experience sa so-
called 'date' simula pa noon. Ni-wala pa ngang nagyaya sa akin. Si Chester lang
ang nauna.
Mamaya pa namang 5 pa naman niya ako susunduin at magkikita-kita na lang daw kam
ing apat sa beach. Yep,
beach. Hindi ko nga alam sino sa dalawang lalaki ang may pakana nun.. kaya eto n
aghahanap ako ng isusuot ko.
Nakakita naman ako ng shorts na isa sa binili ni Ash. Hindi ako pwedeng magsuot
ng mahabang pantalon dahil
mababasa lang yun. Isa pa, baka tawanan lang nila ako.
May sleeveless din doon na ayoko talagang isuot. Pero nung dumaan si Kuya Christ
ian sa hallway at napansin
yata na kanina pa ako naghahalungkat ng drawer ko, yung sleeveless din ang inabo
t niya sa akin. Wala naman
siyang comment na kung ano.
May dala lang akong maliit na backpack na pampalit in-case na magkaroon ng basaa
n or something. Naka-shorts
na ako doon at kahit labag sa kalooban ko na mag flip-flops, sinuot ko na rin. Y
ung rubber shoes ko kasi eh
tinago na naman nung dalawang kapatid ko. Mukhang pinagkakakaisahan nila ako na
magsuot pambabae nitong
mga huling araw. Iisa ba talaga ang takbo ng utak ng mga lalaki?
Nung nakikipagtalo pa ako doon sa dalawa at panay lang ang tawa ng tatay ko, may
narinig naman na kaming
kumatok sa pintuan namin. Nagsimula na akong kabahan nun. Si Chester na nga sigu
ro yun.
Si Tatay ko naman ang nagbukas ng pintuan. Kinausap lang niya si Chester (alam k
o na dahil sa boses) at
lumapit na ako sa pintuan. Katatayo ko pa lang doon eh..
"You don't look like Chris at all. More like, Chrisandra!"
Nagpapatawa ba siya? Hindi ako natawa eh.
"Alis na kami!"
Nag-wave lang ako kina-Kuya at nung makita ko, nakakaloko yung mga itsura nila.
Halatang nang-aasar kahit na
wala silang sinabi.
Simple lang din yung suot ni Chester. Naka-shirt lang siya at Hawaiian short. Ts
inelas lang din siya. May shades
pa nga siya pero hindi naman niya suot.
May kotse naman na naghihintay sa amin. Nung tinanong ko kung sa kanila yun, sab
i niya hindi daw. Sa may car
service daw yun nung resort. Mas nakabuti naman na yun, ayokong sumakay ng jeep
na ganito yung suot ko.
Mala-alien na yata eh!
Inabot yata kami ng 30 mins sa kotse dahil may traffic at nagbanggaan yata. Pero
ayun, nakarating din naman
kami. Papalubog na rin yung araw. Konti lang yung tao doon, kadalasan pa mga nag
tratrabaho. Pagtingin ko
doon sa beach...
WOW! Ang ganda talaga ng view. Pero wala naman akong balak maligo.
Saglit lang din, may narinig kaming tumatawag sa amin. Sabay kaming lumingon ni
Chester at nakita namin si
Ash at Shalyna sa likuran. Si Shalyna eh naka-pink na blouse pero nakita kong ma
y strap siya na nakapaikot sa
leeg at halatang naka two-piece ang bruha. Shorts lang din ang suot niya. Si Ash
naman, naka blue Hawaiian
polo na nakabukas at white shirt sa loob. Denim shorts na knee-length lang ang s
uot niya.
Nung dumarating sila, medyo nag-iinit yung mukha ko pero natawa ako. Si Ash kasi
eh nakaiwas yung tingin
habang si Shalyna eh relax na relax na naka-cling yung kamay sa braso niya.
"Hi Chester!" naka-todo ngiti pa siya.
Hindi man lang niya ako binati as if hindi niya ako nakita. Ang saya naman.
"Anong ginawa niyo nung wala ako?"
"Wala."
"Naglakad-lakad! Naghahanap kasi kami ng shells eh!"
Shells? Ako kaya maghanap para sa 'yo at ikaw ang ikulong ko sa shells!
"Ni-ready niyo na yung place?"
"Actually, naglatag pa lang kami at nilagay na namin yung ibang gamit.. hindi pa
masyadong maayos."
Nagpasama naman si Shalyna kay Chester at aayusin daw nila yung lugar. Tumayo na
lang kami ni Ash doon at
hihintayin na lang namin sila. Nung nakalayo na sila, saka namulot ng bato si As
h at binato ng malakas sa dagat.
"Yung babae na yun!!!" sabi niya tapos sumipa pa, "Kanina pa pinag-iinit ang ulo
ko. Nagyaya ba naman doon sa
batuhan tapos sasabihin niya sa akin na hindi siya makaakyat! Nagpabuhat pa eh a
ng bigat-bigat niya!"
Tinawanan ko naman siya.
"Hayaan mo na. Magtataka ka pa ba? Si Shalyna yun eh.." nakiupo rin ako sa kanya
.
May hinahanap naman siya sa bulsa niya na hindi ko malaman kung ano. Maya-maya l
ang may nilabas siyang
naka-plastic. Inabot naman niya sa akin.
"Ano 'to?" nilabas ko naman at nakakita ako ng bracelet. "Bracelet na may shells
?"
"Tangek! Anklet yan. Hindi ka naga-anklet?" sabi niya tapos tumingin siya sa paa
ko, "Ang galing ko talaga. Akin
na nga.."kinuha naman niya sa akin at inikot-ikot niya yung screw.
Pumunta naman siya sa harapan ko at siya yung naglagay. Pati ba naman paa nilala
gyan ng bracelet? Este,
anklet.
"There. Now it looks cute."
Nanood lang kami ng sunset nun. Unti-unti na ring dumidilim kaya yung mga poste
doon sa beach na may ilaw
eh binuksan na nila. Hawak-hawak na ni Shalyna yung tsinelas niya habang patakbo
sa direksiyon namin.
Tumayo na kami ni Ash at sumunod sa kanila. Akala ko kung ano yung sinasabi nila
ng lugar eh resto naman
pala. May mga cottages doon at may maliit na stage kung saan may mga tumutugtog.
May pagkain na rin doon at
syempre, panay seafoods. Nakita ko namang panay crabs yung recipe.. at nakalimut
an kong sabihin na hindi ako
kumakain nun. Tinignan ko si Shalyna. Ang sama na naman niya. Gusto niya yata ak
ong patayin eh no? Alam
naman niya na alergic ako doon. O talaga lang na nakalimutan niya?
Inabot nila sa akin yung crabs at pati na rin yung rice. Si chester pa ang nagla
gay sa akin. Katabi ko naman siya
at katapat ko si Shalyna.
"Anong problema? Hindi mo ginagalaw yung pagkain mo?"
Tumingin din si Ash sa akin na katatapos lang niyang magsandok ng kanin niya.
"I.. I don't eat crabs."
"Masarap yan!" tapos kumuha siya ng isa, "Ako magbabalat para sa iyo gusto mo? Y
un lang ba ang problema?"
"Ahh.. hindi yun. I'm allergic." tumingin ako sa kanya, "Sorry, nakalimutan kong
sabihin. Last minute na kasi
nung binanggit niyo sa akin na beach pala, kaya nawala sa isip ko."
"Allergic ka pala sa crabs Chris? Hindi mo kasi sinabi kaagad eh! Sana lang 'di
ba iniba ko yung order! Panay
crabs pa man din ang recipe ngayon!"
In short, siya pala ang umorder nitong mga ito! Sinadya niya kaya?
Inorderan na lang nila ako ng fish fillets kaya ako lang yung naiiba sa kanila.
Nag-iingat nga ako na may mahalog
crabs sa kinakain ko dahil tuwing nakakakain ako nun, nagpapantal ako buong kata
wan at pulang-pula pa. 24
hours pa yun bago mawala.
Masarap naman yung kinain namin. Hindi ako masyadong nabusog pero ayos lang. Nak
inig kami doon sa banda
at nakikipalakpak lang din kaming apat.
Dumarami na rin yung tao nun. Tapos nung tumigil yung banda, nagtanong naman sil
a sa audience.
"Sino bang ma birthday dito at kakantahan namin.." sabi nung vocalist nila.
Wala namang sumasagot sa audience. Maya-maya lang, nagturo naman si Chester. At
sa dinami-dami ng ituturo..
"It's her birthday!"
It's not my birthday.
"Anong name mo Miss?"
"Uhmm.. Chris."
Tinulak ko nga si Chester pero tumatawa lang siya. Si Ash naman, pangiti-ngiti.
Si Shalyna, hay naku huwag niyo
nang itanong.
'Happy Birthday to you..
Today is your birthday!!!'
At yun nga, kinantahan nila ako ng Happy Birthday kahit hindi naman totoo. At an
g pinakamasaklap naman sa
lahat, pinatayo pa ako at sumali raw ako sa kanila.
May mga kung anu-anong pinagawa sa akin sa stage. Nakakahiya talaga. Sabi nila m
ag ocho-ocho raw ako!
Ewan! Pinapakanta pa nga nila ako, pero hindi ko ginawa. Instead, tinuro ko si A
sh na nasa table namin. Panay
lang ang iling niya tapos hinila siya nung babaeng vocalist sa stage. Tinignan n
iya lang ako at kasalanan ko daw
yun.
At yun nga.. kumanta rin naman siya.
"All day staring at the ceiling
Making friends with shadows on my wall
All night hearing voices telling me
That I should get some sleep
Because tomorrow might be good for something"
Marunong naman palang kumanta eh, nag-iinarte lang.
Teka... marunong siya?
"Hold on
Feeling like I'm headed for a breakdown
And I don't know why"
Yung ibang teenagers doon sa resort eh nakikikanta rin naman sa kanya. Si Shalyn
a nga tumayo pa eh.
"But I'm not crazy, I'm just a little unwell
I know right now you can't tell
But stay awhile and maybe then you'll see
A different side of me
I'm not crazy, I'm just a little impaired
I know right now you don't care
But soon enough you're gonna think of me
And how I used to be...me"
Nung kumanta ako nun na nakulong kami sa classroom, wala man lang siyang binaggi
t sa akin na kumakanta
siya. Kahit na ayaw ko itong date na ito, it's still something. May natutuklasan
ka pa rin.
Kumanta lang siya ng kumanta doon sa stage. Finally, doon na siya sa last bit nu
ng kanta... 'How I used to
be...I'm just a little unwell'
Nagpalakpakan din naman sa audience at bumalik na siya sa table nung matapos mag
thank you sa kanya yung
banda. Si Chester nga may comment pa sa kanya..
"Naks pare, pageant king nga! Walang kupas! Kumanta ka rin sa talent portion las
t year 'di ba?"
"Yeah. But I don't wanna' talk about it."
Nung nakaraming kanta na yung banda, umalis na rin sila sa stage at nag-bye na.
Tumugtog na lang ng slow
music at nagsitayuan na yung audience. Nakayayaan namang sumayaw. Si Chester at
ako.. at kilala niyo na yung
dalawa pa.
Si Chester naman ewan ko kung bakit pero parang hindi ko masyadong ma-feel nung
nakikisayaw ako sa kanya.
Paano ba naman, lingon ng lingon tapos tawa ng tawa. Ni-hindi nga tumitingin sa
akin. Ok tumingin din naman
siya, pero nung nag-ring yung phone ni Shalyna na naka-strap sa belt niya, humin
to sila parehas.
"Really? Saan? That is so COOL! Now? I--I can't." tumingin siya kay Ash tapos ti
nakpan niya yung phone
niya, "Do you wanna' go with me?"
"Huh? Saan?"
"Sa bahay ni Rufa! May bagong kotse daw doon na binili ng Daddy niya. Hindi pa s
iya allowed mag-drive pero
ayun, may party daw sila sa S.F cliff. Wala naman makakaalam na wala siyang lice
nse eh. Pwede tayong sumama
sa party kaysa dito.."
"Si Rufa? Punta tayo..."
Sabay naman kaming umiling ni Ash. Delikado naman yung mga binabalak nila.
"Ok lang sa inyo?"
"Sure.. go for it. Pauwi na rin siguro kami maya-maya.."
Tumakbo naman yung dalawa pababa malapit doon sa beach at ewan ko kung bakit the
n umalis na sila. Kami
naman ni Ash eh naiwang nakatayo doon sa dance floor at nag-cross arm na lang ak
o at siya eh nagkamot ng ulo
na para bang naiilang. Tapos tumugtog ba naman...
'Every now and then
We find a special friend
Who never let's us down..'
Crap! Ano 'to Casper???
"Do you want to dance?"
Alangan namang tumayo ako doon, pumayag na ako. Kaya lang hindi naman pala kami
doon sasayaw, hinila niya
ako doon sa baba sa may buhanginan. May puno kasi doon at sa ilalim, may nakalat
ag na kung ano mang beach
rag. Naririnig pa rin yung tutog hanggang doon.
"Sina Shalyna ang nag-ayos niyan. Kahit pala ganun yung dalawang yun, may naitut
ulong din pala."
Nilagay niya yung kamay ko sa balikat niya. I don't like this at all. I swear!
'I know you can't stay
A part of you will never ever go away
Your heart will stay..
I'll make a wish for you
And hope it will come true
That life would just be kind
To such a gentle mind
If you lose your way
Think back on yesterday
Remember me this way
Remember me this way'
"Yeah.. Chris. When all of this is over, Remember me this way." tapos ngumiti la
ng din siya.
Naupo na kami nung natapos yung kanta. Unlike kay Chester, si Ash eh tumingin ta
laga sa akin, ako naman yung
hindi. Weird no?
Humiga ako doon sa beach rag na nilatag nila Shalyna. Inaantok-antok na rin ako.
Gabi na rin kasi eh. Yung bag
ko eh nasa gilid lang malapit sa puno.
Nakitabi lang din naman si Ash sa akin. Tinakpan niya yung mata niya nung braso
niya kaya hindi ko na nakita
kung natulog siya. Parehas na lang kaming nanahimik nun.
Kung anu-anong pumapasok sa isip ko. Siguro nga nakatulog ako pero hindi ko alam
. Nagulat na lang ako nung
naramdaman kong para akong umangat. Nanaginip nga siguro ako. Masarap naman kasi
ng matulog sa beach.
Nung dinilat ko yung mata ko, hindi pala ako nananaginip. Totoo palang mag bumuh
at sa akin.
"Siraulo ka talaga.. IBABA MO KOOOOOOOOO!!!!!" napasigaw na lang ako nung bigla-
bigla na lang niya akong
binato doon sa dagat.
Basang-basa na ako nun. Gabing-gabi na eh... wala na akong balak magbasa pero et
o.. baliw na yun.
Pero akala niya ako lang yung mababasa. Dahil nga naka polo siya, hinila ko yun
dahil bukas kaya siya eh
napasubsob din at nasama na rin siyang mabasa.
Tawa ako ng tawa kasi nung nabasa yung buhok niya, bumagsak na lang sa mukha niy
a.
He's right. He's my friend. And when all of this is over... the whole deal thing
...
I will remember him this way...
***14***
Nang-amoy dagat na nga siguro kami parehas paano ba naman eh ilaglag daw ba ako
sa dagat. Tuwing patayo
nga ako at pabalik sa gamit ko, lagi niya ako hihilahin. Pumasok pa nga yata yun
g tubig sa mata ko kaya sumakit
eh. Ang hapdi super.
Syempre may restrooms naman doon sa resort, kanya-kanyang pasok na lang kaming d
alawa para mag-shower
at magbihis na rin. Grabe, nanginginig na nga yung baba ko nun dahil giniginaw a
ko. Ang lakas kasi ng hangin
nung umahon kami sa tubig.
Masaya rin naman yung naging gabi kahit yung dalawang abnormal eh bigla na lang
sumibat. Nung kinausap nga
ni Ash yung isang lalaki doon sa resort para yata sa car service nila, ang tugto
g pa eh 'Loving You'. Mapag-asar
din sila eh no!
Gabing-gabi na nga kaming umuwi nun. Nakatulog na nga ako doon sa kotse at kung
hindi pa siguro ako ginising
ni Ash, hindi ko na alam kung nasaan ako. Sumakit nga yung leeg ko eh, paano ba
naman eh pinili kong isandal
yung ulo ko sa gilid sa may salamin kaysa naman sa balikat niya. Hello? Hindi na
man ganun kakapal ang mukha
ko.
Sa sobrang pagod ko na rin siguro eh umakyat lang ako sa taas at nagpalit ng hin
di ko man lang napansin kung
sino yung nagbukas ng pinto para sa akin. Saglit lang din, mala-boxing na akong
na knock-out.
Dumaan naman ang Sunday ng wala namang nangyari kakaiba...
***
Nakatingin naman yung mga classmates namin sa akin, as usual, nung dumadaan ako
sa classroom. Parang
nalaman ko na kung bakit dahil na rin nalaman nga nila nung tinanong ako ni Ches
ter kung pwede daw bang
sumama ako sa kanya. Obvious ba, hindi naman yun sikreto.
Nandun na naman yung ritwal na rose na galing kay Chester at may kung anik-anik
na naman na sulat at ang
nakalagay eh walang kamatayang 'Good Morning'.
Pero sa lahat ng hindi ko inaasahan, pinatawag nila ako si Shalyna, si Chester,
yung isa pa naming classmate, at
si Ash na natutulog para sa hindi ko malamang dahilan. Ewan ko ba kung bakit nap
uyat yun. Akala ko kung para
saan yung pagtawag nila sa amin, kukuhanan pala kami ng picture para sa pesteng
Pageant na yan. Nandun din
yung mga kasali na galing sa ibang section. Pinag-tube pa nga yung mga babae at
may binigay sa amin na kumot
para daw ang effect ng picture eh half naked pero may cover up. Sa guys naman, h
indi ko alam. Hindi naman kasi
namin sila kasama sa picture taking eh. Ayoko talaga yung idea nung photographer
. Hindi naman yun ordinary
picture so, seryoso talaga yung itsura namin. May solo pa nga eh.
Gusto yatang sumakit ng ulo ko nung nakalabas na ako. Si Ash nga eh baliktad pa
yung damit nung lumabas ng
kabilang room. Hatang puyat nga siya kasi nung sinabihan kong baliktad yung dami
t niya, tinanggal ba naman
doon sa hallway. Tinulak ko nga kaya napapasok siya bigla-bigla doon sa room at
doon na siya nagpatuloy
magbihis.
Si Shalyna, kinakausap naman na niya ako. Mabait, pero sarcastic effect so hindi
pa rin talaga totoo lahat. Nung
may free time nga kami, naisipan ba naman kaming interviewhin ni Ash. Si Ash, ay
un, walang pakialam. Tinapik
ko nga sa gilid eh. Interesado naman din yung iba.
"Nanliligaw si Ash sa 'yo 'di ba?" sabi ni Shalyna na nakaupo doon sa table ng t
eacher.
"Bakit tinatanong mo pa?"
"Wala lang. Kasi kung ganun, dapat alam niya yung bagay-bagay sa 'yo." tinapik n
iya si Ash na nag-angat naman
ng ulo,"Hey.. gising!"
"Anong meron?" nag-stretch pa yan ng kamay niya at tinamaan pa ko sa mukha.
"Anong favorite color ni Chris?"
Sinusubukan yata talaga kami nitong babaeng ito.
Say Black.. Say Black Ash... or red.. either one.
"Syempre alam ko no. It's pink."
Pink? Tingin ba niya mahilig ako sa pink.
Balak na sana niyang bumalik sa pagtulog, pero tinanong ako ni Shalyna.
"Anong favorite color ni Ash, Chris?"
Wala nang isip-isip.
"Orange!"
Biglang tumayo si Ash sa pagkakasandal niya sa desk. Nagulat yata sa sinabi ko e
h.
"Marami akong alam kay Chris. Favorite songs niya? Love Songs. Mas gusto niya cl
assical. Mahilig siya sa mga
operas... theater plays.."
Hindi ko pinahalatang tinitignan ko siya ng masama... nananadya ba 'to?
"Si Ash naman, hindi niyo alam pero mahilig siya sa cartoons. Ayaw niya kasi ng
anime eh. Yung mga may crush
sa kanya diyan, regaluhan niyo siya ng something that concerns Winnie The Pooh!"

Tawa naman ng tawa yung classmates namin sa amin. Isama mo na si Shalyna.
"Anong favorite food mo Chris?"
"Lasagna/Beef Steak!"
Nagtinginan kaming dalawa.
"Beef Steak/Lasagna!"
HOLY COW.
"Oh... dalawa pala no."
"Yeah! Dalawa. And Ash loves... kare-kare!" ngumiti ako.
"Nakalimutan ko na yung birhday mo chris.. ano bang birthday niya Ash?"
"Its on..." hindi niya alam ang birthday ko!
Nag-alarm naman na at at nagsitayuan na sila. Ang bibilis nagsialisan nung mga c
lassmates namin. Sumigaw
naman si Ash.
"I'll tell you tomorrow Shalyna!" todo-ngiti pa yan.
Nung kami na lang yung tao doon sa classroom, para kaming mga bull na nag-uusok
ang mga ilong sa isa't isa.
Ewan ko kung anong nangyari sa amin para mag-asaran na lang ng ganun.
"I hate pink!" sabi ko sa kanya. "Tingin mo naman ako yung tipong mahilig sa pin
k?"
"Orange? you think orange is my favorite color? That's gay!"
Sumigaw kaming dalawa sa isa't isa kaya lang sabay na naman kami.
"It's Black!"
Nanahimik kami uli. Tinakpan ko yung bibig ko tapos dinagdag ko.
"And red." yumuko ako ng kaunti. "I don't like operas.. theater plays.."
"Me too! Do you think I love Winnie the Pooh?"
"Ano bang favorite mo na pagkain?"
"Hindi ako kumakain ng kare-kare. I hate peanut butter. Favorite ko na ulam, men
udo."
"Ok then. Actually... it's Lasagna."
Ngumiti lang din siya nun. Para kami ng sira na dalawa. Sa susunod tuloy sa hara
p ng ibang tao, kailangan
naming pangatawanan yung pinagsasasabi namin kanina kahit mali-mali.
"I don't know when's your birthday.." sabi niya sa akin.
"Hindi ko rin alam ang birthday mo."
Tumahimik kami parehas. Tumango siya sa akin at parang sign na sasabihin na niya
.
"Mine's.."
"September 20." you've got to be kidding me!
***15***
At that very moment, walang makakilos sa aming dalawa. Walang nagsasalita rin sa
amin. Ang ginawa lang
namin eh nagtitigan lang doon at parang nagulat kami sa mga nangyari. Ka-birthda
y ko siya?
Mabuti na lang naisipan din niyang gumalaw at sinandal niya yung dalawang kamay
niya doon sa desk.
Nakatingin siya sa dalawang kamay niya kaya ang itsura niya eh medyo nakayuko.
"Is this some kind of a joke? Kasi kung OO, you got me really bad." seryoso nama
n niyang sinabi yun.
Yun din ang iniisip ko. Kung joke man niya ito sa akin, nahuli niya rin ako kasi
maniniwala na ako ano mang oras
kapag hindi niya yun babawiin. Pero sabay kaming nagsalita, hindi naman pwedeng
ginaya niya ako. Alangan
namang nagbabasa siya ng isip.. imposible.
"Hindi ako nagbibiro, September 20 talaga ang birthday ko." yun na lang yung sin
agot ko sa kanya.
Sa totoo lang, paran kinilabutan ako. Teka, tama ba yung word sa naramdaman ko??
?
Tumayo na rin siya ng maayos. Tumingin siya sa akin.
"Uh.. well.. ayos pala eh. Ngayon hindi na natin makakalimutan ang birthday ng i
sa't isa in case na tanungin man
tayo."iniwas niya yung tingin niya pero binalik din... "Mag-16 ka na this Septem
ber?"
"Yeah."
Kinuha niya yung bag niya doon sa upuan niya at kinuha niya rin yung bag ko at n
ilagay niya sa isang balikat
niya.
"That's what I thought.. me too." nagsimula na siyang maglakad, "Uuwi na tayo."
Normal lang siguro sa akin na makipagtalo sa kanya kapag sinasabi niyang sasabay
siya sa aking umuwi. Pero
ngayon, parang umurong yung dila ko at hindi ko makuhang makipagtalo sa kanya.
Hinatid nga niya ako sa bahay namin. Ewan ko ba kung bakit parang nailang na lan
g ako nung nalaman ko na
parehas kami ng birthday. Siguro, na-shock lang ako kasi hindi ko naman inaasaha
n. Sa dami naman ng
makakaparehas ko ng birthday... siya pa.
Nung nakarating kami ng tapat ng bahay namin, siya na rin ang nagsabi na hindi n
a raw siya papasok. Nung
kukunin ko na yung bag ko sa kanya, ini-slide niya kaya medyo naalis yung shirt
niya sa shoulder niya. Kaya lang
may napansin akong line..
"What's that?!?" tinuro ko naman kaya lang tinakpan niya, nahiya siguro "Scar?"
Tumango lang siya. Hindi ko alam na may scar pala siya sa braso niya. Parang lin
e kasi eh.
Nag-bye na lang ako sa kanya at umalis na rin siya. Tama nga siguro yung nangyar
i, bakit ko ba iniisip.
Coincidence lang yun... ano pa nga ba?
Pumasok na ako sa kwarto ko nun. Nung nag-aayos ako ng bag, kinuha ko yung fairy
tale book na naman ng
nanay ko. May nahulog nga eh. Yung rules pala na ginawa ni Ash na pinimahan ko e
h doon ko pala inipit. Hindi
ko na nga alam kung saan napadpad yun.. nandito lang pala.
Nilagay ko na lang yung papel na yun sa drawer ko, baka kasi mawala eh. Mabuti n
ang may proof in case na may
suwayin si Ash doon.
***
"Right Chris.. right Chris?!!!" ang lakas ng boses ni Ash nun kaya napatingin ak
o.
Kakapasok ko pa lang ng classroom at nasa harapan niya si Shalyna.
"Tama ka saan?" sabi ko naman at hindi ko alam kung ano yung sinasabi niya.
"It's September 20 right?!?" ay sus, birthday lang pala.
Nakangiti pa talaga siya nun.
"Oo na po."
Tumingin lang si Shalyna sa akin, pero walang sinabi.
Nung papaupo ako, may rose na naman sa desk ko. Nung lumingon nga ako sa gilid k
o, nagkatinginan kami ni
Chester. Kumaway lang din siya.
Ok lang naman yung naging klase namin. Sumabay na naman si Ash sa akin kumain at
nagtanungan na kami
kung saka-sakaling maisipang magtanong ni Shalyna sa amin. Mabuti na yung tama a
ng sasabihin namin.
Nalaman na ni Ash yung mga interest ko. Kung anong kind ng movie yung pinapanood
ko, anong songs, libro.. at
kung anu-ano pa. Nalaman ko naman yung hilig niyang panoorin. Hindi daw madalas
pero minsan nanonood siya
ng mga horror, mystery, cop shows and detective stuffs. Parang isa lang yung pin
upunto ng mga gusto niyang
panoorin.
Laking pasasalamat ko nung huling klase na namin sa hapon at uwian na rin naman.
Kaya lang ibang teacher
yung pumasok sa room namin.
"Good afternoon class, I'm Miss Lalaine and I will be you religion teacher."
Religion teacher? Oh yeah.. ganun naman parati. Sa loob ng isang linggo, 4 days
nun Values teacher namin ang
magtuturo. Pero isang araw sa isang linggo, religion day. At sa pagkakaalam ko s
a ngayon, tuesday ang araw na
iyon.
Syempre dahil religion nga, pinagdasal kami bago magsimula yung klase. Yung iba
naman na Protestant ang
religion eh libreng lumabas in case na ayaw nilang makisali sa discussion. So yu
ng iba, nag-stay doon sa bench
sa garden.
"The Seven Sacraments.." sabi nung Miss Lalaine at nagsulat doon sa board, "Ano
nga ba ang Seven
Sacraments?"
Walang nagtaas ng kamay kahit isa sa klase. Napaghahalataang relihiyoso kaming l
ahat dito ah.
"Anyone? Opinion niyo lang.. walang maling sagot."
Nung sinabi niya yun, nagdalawang isip ako na magtaas ng kamay. Opinion naman da
w eh... so ok lang na magtaas.
At ginawa ko nga.
"Ok.. Miss?" anak ng tinapay.. Miss na ako ngayon ah! dati Mr...
"Chris, Chris Orellana." ngumiti yung teacher sa akin, "Para sa akin, yung sacra
ments eh.. sign. Binigay sa atin
yun ni Jesus para... para uh.. maging parte ng buhay natin. Kung paano natin tin
atanggap yung mga turo niya."
Alam ko naman na hindi yun ganoon ka tama. Kasalanan ko ba kung yun ang alam ko
tungkol doon?
"That's right." akalain mo yun? "Sacrament is an outward sign given to us by Chr
ist. It is based upon a
Scripture.."hanggang sa marami pa siyang sinabi.
Sabi nga nila kapag may kinalaman daw sa church or religion ang topic, walang pa
nahon ang mga teenagers.
Usually, naboboring daw sila. I guess it's right. Yung mga classmates ko eh mga
nakasandal na sa desk nila pero
hindi naman natutulog. Pero kapag nasa mall yung mga yan, active na active.
Bakit kaya ganun no?
Interesado naman ako nun sa topic. Aaminin ko, minsan nabobore din ako kapag gan
ito yung usapan. Siguro
nga in nature na yun. Pero sa ngayon, interesadong-interesado ako sa topic.
Dinisscuss namin yung 5 sacraments. Baptism, Confirmation, Eucharist, Recociliat
ion, Anointing the sick.. at
ngayon eh nasa dalawang last sacraments na kami.
Pang-6 na kami ngayon. Which is.. Marriage.
"Ano naman ang Marriage?"
Ngayon naman, may mga nagtaas na rin ng mga kamay nila para sumagot. Sinabi nila
na ang marriage daw eh
union ng babae at lalaki para mag-share ng responsibilities at i-fulfill daw ang
mission kay GOD. Kaya lang kapag
ganito yung topic.. medyo umiinit. May nag-comment kasi na classmate namin na ba
bae.
"Oo nga Mam. Dapat share ng responsibilities pero usually yung mga babae ang mas
mahirap ang ginagawa
kaysa sa lalaki."
Syempre naman, may mga umangal na mga lalaki. Nakangiti lang yung teacher namin
sa amin, pinatayo kaming
lahat at pinaghiwalay ang babae sa lalaki. Sa left side kaming mga babae at sa r
ight side naman yung mga lalaki.
Yung simpleng discussion namin, napunta sa debate.
"Mas mahirap maging lalaki no. Kasi kami naman yung nagtratrabaho kadalasan para
may pagkain sa bahay."
"Actually, yung mga babae ngayon, even single moms, eh kaya na nilang mag-work p
ara sa mga anak nila and at
the same time, nagagawa rin nila yung House chores nila. Kadalasan sa mga guys n
gayon, pero hindi ko naman
sinasabi lahat, hindi marunog gumawa ng gawaing-bahay."
"Marunong ako no!" syempre yung iba rin kunwari marunong sila.
I wonder kung totoo.
"Pero kung iisa-isahin natin yung mga gawain ng babae, kami yung nagluluto, nagl
alaba, namamalantsa,
naglilinis ng bahay, tagahugas ng plato.. at marami pa. Eh kayo usually pupunta
kayo sa trabaho niyo, uuwi
tapos maghihintay ng pagkain."
Nagtawanan naman yung mga babae.
"Well, that's the point. Babae kayo. Your nature is to help us and vice-versa. P
ero ginawa tayo with certain
responsibilities.. and wives.. will always be wives."
Napaisip naman ako doon sa sinabi nila.
"Wives will always be wives.. ok.. but the same thing.. husbands will always be
husbands. Big deal." sabi ko
naman tapos umupo ako. "But when it comes to kids, mas marami kaming alam at mas
marunong kaming magalaga
kaysa sa inyo. Mas naipapakita namin yung gusto naming iparating sa kanila. We k
now how to express our
emotions.. as wives.. by doing stuffs that you guys can't do."
Ewan ko ba, pero si Ash naman ang sumagot sa side ng guys.
"First of all, lalaki nga siguro kami. We know how to express our emotions.. or
even our love to our family. HIndi
nga lang siguro madalas na makikita kaming umiiyak, but we do. Kids are our way
of expressing our love for
each other. Nandito ba sila kung wala kami?"
Nung sinabi niya yun.. nagtawanan talaga kaming lahat. Good point.
"Tingin ko naman mas essential ang babae sa marriage. Kapag wala namang babae mi
nsan, magulo yung bahay..
mga ganun. So kadiri talaga."
Napataas lang yung kilay ko kay Shalyna. Pero ok na rin yun, this time, we're on
the same ship.
"Isa pa nga pala kung bakit nagkakaroon ng leak ang marriage... guys tend to che
at. Sa mga asawa nila."
"Mga babae rin naman ah!"
"Well, hindi naman kasing common 'di gaya ng sa inyo. Marriage is more than what
you call.. 'SEX'. Kaya ng may
union na sinasabi. It's just a part of it. Kapag nagkaroon ng cheating, ang reas
on ng guys.. nasa nature na namin
yun. Pero bakit kapag sa babae... parang lumalabas na masama kami?"
Nag-cheer naman yung iba sa akin. Eh kung tumutulong na lang kaya sila eh no?
"Isa rin naman sa problema ng mga babae kaya nagkakaroon ng leak ang marriage..
girls love to talk and talk and
talk and talk. Kahit na wala namang issure whether it's a co-worker or a friend,
nagiging biggy na sa kanila. Wives
should know when to stop."
"Of course! Hindi naman kami magsasalita kung wala kaming nakikitang butas sa in
yo! It's like saying do nothing
and hear nothing."
Ngumiti si Ash sa akin nun. Ngumiti rin ako at nag-incline yung ulo ko.
"At kung wala namang cheating... at napapag-usapan lahat 'di gaya ng mga lalaki
na panay ang excuses.. e di
dapat nagkakaintindihan at nagwo-work ang marriage. There will be no separation
or divorce!!!"
"Yeah. Lahat naman nadadaan sa usapan! Bakit kailangan pa mag-away?!?"
On-fire ako nun. So may idadagdag pa sana ako..
"Isa pa, dapat once in a while magkusa naman yung mga lalaki na tumulong---" may
narealize ako, "Wait up, so..
we're agreeing here?"
Saka naman nag-step yung teacher namin nung napansin niya na nagkaroon ng agreem
ent. That is so odd. Hindi
siya nagsalita, kundi nakinig lang siya.
"Since we run out of time, that's your homework. You can pick your partner, whic
hever way basta babae at lalaki,
and you two will pretend that you are married. Tell something that you will do,
in case you are on that stage
already. How will marriage work? Kahit anong style niyo.. to be presented or rep
orted in front of the
class." kinuha niya yung gamit niya. "Oh and by the way, with exception.."
Nag-alarm na nun kaya umalis na yung iba. Kinuha ko na yung bag ko pero tinuro a
ko nung teacher namin. Si
Ash din eh huminto.
"I want you two to be partners." the heck why?
***16***
Ako?!? Siya?!? Kami?!? Bakit... bakit ganun?
Kung sabagay ok na rin siguro yun. Kung saka-sakali rin naman na pipiliin ng par
tner, isang malaking possibility
na solo flight ako. Ayos na itong si Ash.
"Ayos naman pala eh, I want you to be my WIFE and I'll be your HUSBAND ." nakang
iti siya doon.
"Ok then. I want to WIPE you off and I'll make sure there's a TRASH CAN."
"Ang galing naman ng asawa ko!"
Tinignan ko naman siya ng masama..
"Ang galing naman ng sweetheart ko.."
Tinaas ko yung isang kilay ko..
"Ang galing naman ng honey ko.."
Nakapamewang na ako..
"Ang galing naman ng baby ko?"
"ASH!!!"
Tumawa lang din siya. Tinaas niya ung isang kamay niya.
"Ok.. ok.. titigil na ako." tapos bumulong siya kaya lang narinig ko, "Ang galin
g talaga ng MAHAL ko.."
"Kapag hindi ka tumigil diyan.." nag-threat na ako at tinaas ko yung fist ko, "N
akikita mo itong kamay ko?
Lumilipad 'di ba? Lumilipad sa classroom. Kapag nawalan na siya ng control sa br
akes, baka mag-crash... san
ang landing?" tinuro ko yung mukha niya.
"Nagloloko lang ako eh!" umatras siya, "Ang lakas ng pandinig nito!"
"Anong sabi mo?!?"
"Wala." nagsimula na siyang maglakad.
"Narinig ko eh. Sabi mo ang lakas ng pandinig ko."
"Eh bakit tinatanong mo pa??"
Asar na ito. May point naman siya. Bakit ko nga ba tinatanong kung narinig ko na
man na?
Sumabay na ako maglakad sa kanya. Reporting o presentation? Paano mo naman gagaw
in yun? Anak ng
sacramento naman oh!
"Kailangan natin ng magandang show para sa marriage..." sabi niya.. seryoso pa y
an..
Nanahimik din ako at hindi ako nagsalita.
"Nag-iisip ka ba ng plano?"
"Hindi."
Binatukan ko nga ng malakas.
"Seryosong-seryoso yung itsura mo hindi ka naman pala nag-iisip." teka nga bakit
ang kulit niya yata
ngayon? "Bakit parang iba ka ngayon?"
Naglalakad pa rin kami nun. Kung tutuusin, pauwi na kami ng bahay. Nag-uusap lan
g kami ngayon para di
sayang ang oras. Mukhang nag-iisip na siya ngayon.
"Chris.." lumingon naman ako sa kanya.
"Yeah?"
"Ilang anak ang gusto mo?"
Hindi niyo lang alam kung gaano kalakas ko siyang naitulak pero hindi siya natum
ba.
"What?!?" dinaan na lang niya sa ngiti, "I'm talking about the project. Kunwari
may anak tayo.."
"Eh kasi naman yung style mo.. arrggghh! Bakit ba hindi mo alam kung kelan ang s
eryoso sa biro? Ang hirap
ah!"
"O sige na nga.. saka na muna yun. Sa susunod na linggo pa naman yun eh.." lumin
gon siya sa gilid niya, "Now
tell me the story after you found out Shalyna's gone.."
Sinimangutan ko nga.
"Kinuwento ko na sa 'yo 'di ba?"
"Yeah.. but not that part. The park part.."
Napaisip naman ako. Bakit ba gustung-gusto niyang malaman yung nangyari nun? Ayo
ko na ngang balikan
hangga't maaari eh.
"Fine.. pero 'wag mo sasabihin kahit kanino." umupo ako doon sa damuhan ng bahay
ng may bahay. Umupo rin
siya, "Yun nga, nagpunta ako sa park at doon ako nag-iiiyak. Syempre, grade scho
ol pa ko nun.. iyakin pa ko.
Sinipa ko yung puno ng bayabas na nandun.."
Tumawa na naman siya..
"Basta may nakita ako nun. Nagsisisigaw na ako nun at tumakbo sa bahay namin. Na
gtago na ako. Nakita ko..
maraming tao na sa labas. Umiiyak pa rin ako nun, di ko alam kung para saan na.
Sa nakita ko ba, o dahil kay
Shalyna. The worst bit, nawala ko yung locket ko. May picture pa man din ako nun
nung baby ako at nung Nanay
ko."
Dahil saglit lang ako nagkwento, tumayo rin ako kaagad at pinagpag ko yung joggi
ng pants ko. Siya naman eh
nakaupo pa rin doon at tinitigan lang ako.
"Don't stare at me like that!!!"
"Ooh." natauhan yata siya, "Sorry."
Sinabayan lang niya ako magalakad nun. Malapit naman na kami sa bahay namin. Nag
ulat ako sa kanya.. kaya
lang biglang nag-iba na naman.
Nag-bye na ako sa kanya at papasok na ako sa bahay namin. Bigla ba namang sumiga
w ng..
"PSSST! SEXY!"
Asar na ako nun. Ayokong tinatawag ako ng sexy eh. Lumingon ako.
"Huwag mo akong tatawaging sexy ah! Ayoko no!"
"Eh bakit lumingon ka?" tumawa naman siya.
"Kasi po, pinagbabawalan kita."
Tinalikuran ko na siya nun at hawak k na yung knob ng front door namin. Seryoso
na siya nun.
"Chris... kung saka-sakali ba gusto mong ma-meet yung Nanay mo?"
"Yeah. Kahit makita ko man lang siya."
"I'll pray for you.."
Nginitian ko na lang siya nun..
"Thanks."
Nagsimula na syang maglakad nun. For some reason.. hindi pa rin ako pumasok nun
at hinihintay ko siya. Pero
hindi siya tumuloy.. pumasok sa gate namin uli at pumunta sa harap ko.
"Ano na naman? Akala ko uuwi ka na?"
"I just want to tell you something.." hinawakan niya yung dalawang kamay ko.. "T
ingin ko kasi ang dami mong
dinadala masyado sa sarili mo. But.. when you got yourself handful.."
"You can always count on me.. WIFE!" di ko alam kung biro ba yun o ano,.. pero n
apatawa niya ko.
***17***
Matapos yung klase namin nun, sinabihan ko si Ash na pupunta ako sa National Boo
k Store para bumili ng mga
Art materials na pwede naming gamitin para sa Project namin sa Marriage thingy.
Sabi pa nga niya sasama daw
siya, sabi ko eh kaya ko na iyon.
Pumunta ako sa mall nun. Nasa harapan naman yung National kaya pumasok na ako ka
agad. Nung dumaan ako
doon sa mga colored papers, kumuha ako ng iba't ibang kulay. Kung tutuusin, wala
pa kaming idea ni Ash kung
papaano namin gagawin yung project namin pero bili na ako ng bili ng art materia
ls. Kumuha ako ng mga tela.. at
kung anu-ano pa. Pati nga iba't ibang markers nakuha ko na yata.
Nakakita naman ako ng mga libro doon sa gilid. Binabasa ko naman at naghahanap d
in ako ng magandang
message kaya lang may narinig akong nagsasalita.
'Ito bang bear.. o yung pig? Ayos naman yung bear, cute yung pig? Alin sa dalawa
?'
Lumingon ako kung sino yung nagsasalita. Pagtingin ko, may lalaki na nakatayo do
on sa stuff toy section ng
National at may hawak na dalawang stuff toys. Ang tangkad nga niya eh.
Tumingin lang ako doon sa hawak niya tapos nakialam naman ako..
"Kung ako tatanungin mo, mas pipiliin ko yung bear."
Hindi naman siya lumingon sa akin. Nakatingin pa rin siya doon sa dalawang stuff
toys.
"Tingin mo?" tinaas niya yung bear at binalik niya yung baboy, "Bear it is."
Bumalik na ako doon sa pagtitingin ng libro kaya lang narinig kong may naglalaka
d. Siya pala uli. Nginitian ko
lang siya nung nakatayo na siya doon sa dulo.
"Hey, thanks. Hindi talaga ako makapag-decide kanina pa eh. Mabuti na lang may b
abae dito, kung hindi ewan ko
na talaga."
Nilingon ko naman na siya ng diretso.
"Your welcome. Ang cute naman tignan na may lalaki pala na hindi makapili kung a
nong stuff toy ang bibilihin
niya.."binalik ko yung libro na kinuha ko sa shelf.
Mukhang nagulat siya sa akin, pero ngumiti lang.
"Sa girlfriend ko kasi." tinitigan naman niya ako kaya nailang ako ng kaunti, "Y
ou look familiar."
"Ganun? Itong ganito ang mukha?" inikot ko yung daliri ko sa mukha ko, "Common.
Kaya familiar. Baka
kamukha ko yung nagtitinda ng isda sa suki niyo sa palengke."
Tumawa naman siya sa akin. Dinala ko na yung basket na pinaglagyan ko ng art mat
erials at sumabay na siya sa
akin.
"Ang dami niyan ah.." napansin niya yung basket ko.
"Oo, may project kasi kami nung partner ko. About Marriage. Wala pa nga kaming i
dea eh."
Binayaran naman namin isa-isa yung kanya-kanya naming binili. Actually, marami y
ung akin, pen lang at stuff toy
yung kanya. Nung makalabas na nga kami, nakisabay pa uli siya sa akin.
"Gusto mong kumain?" sabi niya sa akin, "Don't worry.. it's not a date. Just, a
friendly remark. More like.. an
encounter at the mall." nagtataka ako sa kanya tapos dinagdag niya, "Hindi pa ka
si ako kumakain kanina pang
tanghali. Treat ko."
Hindi bagay sa akin na makisabay sa stranger lalo ka kung kumain. Pero dahil muk
hang harmless naman siya at
naghahanap nga ng stuff toy sa National, sumabay na rin ako. Kung tutuusin, naka
kahiya nga umorder pero siya
pa rin yung nagbayad.
Halata ngang gutom siya kasi nung kumain kami sa Jollibee.. naubos niya kaagad y
ung buger niya. Natatawa nga
ako kasi mukhang ang sarap-sarap niyang kumain. Eh ako isang kagat pa lang nun.
Nag-ring naman yung phone niya. Kinuha pa niya sa bulsa niya at sinagot din nama
n niya.
"Hello?" tapos nagsalubong yung kilay niya, "Oo nakabili na ako sa National! Shu
t up!" binaba naman niya
kaagad.
Kakagulat naman siya. That's not the right way to talk to his girlfriend? Oh wel
l, ayoko nang makialam.
"How come ikaw lang ang bumibili ng project niyo eh 'di ba dapat sinasamahan ka
ng partner mo?"
Kumagat naman ako.
"Ako yung nag-insist na kaya ko na.. so hindi na siya sumama."
"Pero kung ako sa kanya, sasama pa rin ako."
Mabuti na lang talaga hindi ikaw siya.
"Anong year mo na?" naubos na niya yung spaghetti niya. Grabe... ang bilis niya.

"4th year high school. Ikaw?"
"2nd year college." ngumiti siya sa akin.
Nakitawa na lang din ako sa kanya. Kung tutuusin, hindi ko alam ang ikukuwento k
o sa kanya. Hindi ko naman
kasi siya kilala eh.
Hindi rin kami nagtagal doon, lumabas na kami. Ok lang daw sa kanya maghatid, pe
ro sinabi ko na huwag na.
"O sige, ikaw bahala." nagsimula na akong maglakad nun, "Hey Miss! Anong pangala
n mo?"
Lumingon ko sa kanya.
"It's Chris!"
"Chris?!?" alam ko magtataka yan.. kasi panlalaki.
"Chrisandra."
"Ooh.." parang may na-realize siya, "Nice to meet you Chrisandra Orellana!"
Nag-wave na lang din ako sa kanya.
Dahil nga may jeep kaagad na dumaan, sumakay na ako dala-dala ko yung mga pinagb
ibibili ko. Grabe, nabusog
ako doon sa kinain ko ah.
Naisip ko naman yung itsura nung lalaki kanina. Teka lang...
Tinawag niya ako sa buo kong pangalan???
***
"Ano 'tong mga pinagbibibili mo?" kinuha niya yung mga art materials sa plastic,
"May idea ka na ba? Kasi kung
ako ang tatanungin mo, tatayo lang talaga ako sa harap sa Tuesday."
Hindi naman ako nakikinig sa sinasabi ni Ash nun. Ewan ko ba, kahapon pa ako wal
a sa sarili ko. Nag-snap
naman siya sa harapan ko.
"How did you know that?!?" yun na lang yung nasabi ko kaya tinakpan ko yung bibi
g ko.
"How did I know WHAT?"
"Wala. Nag-daydream ako." nagpalusot na lang ako.
"Sabi mo eh."
Breaktime namin nun. Lumapit naman si Shalyna sa amin at siya yata ang Mrs. Ches
ter sa project. Panay pa ang
swing niya ng buhok niya.
"I love your watch Shalyna!" sumigaw ako nung malapit na siya.
"I know!" tinaas niya yung kilay niya, "Mas mahal pa ito sa iyo."
Pigilan niyo ko sisipain ko itong babaeng 'to!
Medyo nainis lang ako kay Shalyna nun at pumasok na kami sa classroom namin. Ayu
n nga, nagklase lang din
kami.
Nung hapon naman na at practice period namin, dinala ako ni Ash sa hagdanan. Per
o yun yung steps sa may
malapit sa garden namin. Doon daw kami mag-practice. Nagtaka naman ako...
"Gagawin natin yung kickflip. Ngayon, ganito ang gagawin mo.."
Nag-step siya pa-forward sa akin at ginawa naman na niya. Nag-buwelo pa nga siya
sa malayo at umikot pa yung
skateboard niya nung tumama na sa stairs. Simple, yet cool.
Pinasubok naman niya sa akin. Unlike yung 900 trick na complicated, nakuha ko na
man ito mga sampung try
lang naman. Mahirap din siya, pero ayos lang. Habang tumatagal, napapamahal na a
ko sa skateboarding.
Tawa lang ng tawa si Ash sa akin dahil ilang beses din akong natumba. Pero ganun
talaga eh. Sumakit nga yung..
braso ko kasi patalikod lagi ang bagsak ko.
Nung pinagpapawisan na ako medyo at sinusubukan kong gawin yung trick uli, bigla
na lang akong hinila ni Ash
at sinandal niya yung likod ko sa pader. Nag-lean siya sa akin kaya akala mo yun
g position niya eh... alam niyo
na. Ang lapit talaga ng mukha niya sa akin. Hindi na ako makakilos nun at mukha
lang niya yung nakikita ko.
Biglang may nag-flash.
"Umalis ka na dito... kilala kita." sabi niya na seryosong-seryoso yung mukha ni
ya.
Hindi naman ako yung kausap niya.
"Kukuhanan ko lang siya ng picture."
"UMALIS KA NA DITO!!!"
Natakot yata yung kung sino man yun at tumakbo na. Saka lang umalis si Ash sa ha
rapan ko. Grabe, kinabahan
naman ako sa kanya. Akala ko kung anong gagawin niya.
"Ano yun?" hindi ko talaga maintindihan kung anong nangyayari.
"A jackass newspaper staffer." staffer? "Gusto kang kuhanan ng picture."
Bakit naman niya ako gustong kuhanan ng picture?
"Kunin mo yung gamit mo, babalik tayo sa room."
Nung nakuha ko yung skateboard ko, nakaramdam na ako ng kaba. Kakaiba kasi yung
pagkaseryoso ni Ash.
Nung malapit na kami sa classroom, ang daming tao kaagad na sumalubong sa amin.
Si Shalyna eh umiiyak pa
nga.
What's happening?
"I can't believe you! Thief!" tinulak ako ng malakas ni Shalyna.
"What's wrong with you?"
"What's wrong with me? What's wrong with you?!" sabi niya sa akin. "You stole my
watch!"
"Ako? Bakit ko naman nanakawin yun?!"
Gumilid naman yung iba at pinadaan kami ni Ash.
"Nakita namin sa pocket ng bag mo yun! Kaninang umaga lang nagagandahan ka! Tapo
s ngayon.." umiyak-iyak
siya uli doon.
Tinignan ko yung pocket ng bag ko. Bukas nga yun at nandun na.
Ako nanakawin ko yun? I didn't do it.
Gusto kong umiyak nun pero hindi ko magawa. Lahat sila nakatingin sa akin as if.
. ako nga yung magnanakaw
dito. Pumasok naman yung guidance counselor at hindi rin siya makapaniwala sa ak
in.
"Chris, uhmm.. we need to take your picture."
"But I didn't do it!"
Yung iba naman eh sinagot pa ako kung paano daw yun napunta sa bag ko. Sinabihan
pa nga nila ako ng
magnanakaw.
Yun pala ang ibig sabihin nung pagtakip ni Ash sa akin kanina. Ayaw niyang makuh
anan ako ng picture.
Lalakad na sana ako kasma nung Guidance Counselor. Bakit naman pagbibintangan ak
o?
"Hold it!" sabi ni Ash na nakayuko na. "Wala siyang kasalanan."
"May alam ka Mr. Valdez?"
Hindi siya tumitingin sa akin nun.
"Wala siyang ginawa. I did it."
Nagulat naman kaming lahat. Tama, kaming lahat.
"Eveyone knows I'm courting her. Nung sinabi niya kaninang umaga na maganda yung
relo ni Shalyna, naisipan
kong nakawin para sa kanya. Nilagay ko sa bag niya para ma-surprise siya.. think
ing na wala namang
makakaalam." Tumingin siya sa akin pero saglit lang, "Kung may picture ninuman n
a dapat kayong kunin, ako
dapat."
Siya yung may gawa?
"Ash... i-ikaw?" humawak si Shalyna sa braso niya.
Tinanggal naman ni Ash.
"It's me."
"Ok Mr. Valdez, I think you should come with me."
Nung lumabas si Ash nun sa room namin kasama yung Guidance counselor, hindi ako
makahinga nun. Dahil
ayokong may makakita na naluluha na ako, tumakbo ako sa bathroom namin.
Humarap ako doon sa salamin at doon ako nag-iiiyak. I don't think so.. hindi niy
a yun ginawa. He wouldn't steal
someone else's stuff.
Nag-alarm naman na. Uwian na rin kung saka-sakali. PInakinggan ko kung wala nang
mga tao doon sa room at
ayokong makita nila na namumula yung mata ko. Ayokong makita nila na.. si Chris?
Si Chris Orellana umiiyak?
Paglabas ko nun, may nakatayo doon sa pintuan. Inabot niya sa akin yung panyo ni
ya.
"Ok ka lang?"
Lalo lang akong naluha nun.
"Hindi! Tingin mo ok ako?!?" gnamit ko naman yung panyo niya. "Hindi mo ginawa y
un 'di ba?"
"Ako gumawa nun. Nilagay ko sa bag mo."
Sinuntok ko siya sa braso niya pero nakatingin lang siya sa akin.
"Sinungaling!"
"Paano mo malalaman kung nagsisinungaling ako?" sinabi niya yun pero seryoso siy
a.
"Hindi ko alam.. pero alam ko hindi mo ginawa. May tiwala naman ako sa 'yo eh. I
kaw magnanakaw?"
HInawakan niya ako sa dalawang balikat ko nun at hinarap niya ako.
"Fine. Promise you won't tell anyone." inangat niya yung ulo ko. "I didn't do it
. Alam kong hindi rin ikaw. Sinalo
ko lang dahil ayokong masama ka sa may mga records dito. Ma-disqualify ka pa sa
pageant kapag may record
ka."
"You jerk!" hinampas-hampas ko siya, "Sasabihin ko sa kanila na ako yung may gaw
a! Siraulo ka! I don't care
about that stupid pageant! Why did you do that?"
"Why did I do that? Kasi ayokong sa 'yo napupunta yung sisi kahit wala kang gina
wa! Why? Dahil mag-iiba yung
tingin ng tao sa 'yo. Why? Kasi ayokong nasasaktan ka.." huminto siya. "Ang you
know why?"
"Because I care about you!!!"
**18***
"Anong sabi mo?!?" nagulat ako sa kanya.
"Sabi ko... I care about you."
Gustung-gusto ko sana siyang saktan para matauhan siya. Hindi ba siya nag-iisip?
Siguro nga magkakaroon ako
ng record sa Guidance pero hindi pa naman nila napo-prove na ako nga ang may gaw
a nun at malaki yng chance
na lumabas na set-up lang lahat. Pero ngayon? Umamin siya sa kasalanan na hindi
naman niya ginawa. Wala
nang reason yung office para alamin pa kung siya nga kundi bigyan siya ng record
.
Sinuntok-suntok ko siya sa dibdib niya pero hindi malakas.
"Bakit ba hindi ka nag-iisip? Nakakainis ka na!"
Nung tumingin ako sa kanya, nakangiti siya sa akin. Parang walang nangyari. Mukh
ang ok lang siya.
"Siguro nga may record ako... but it was worth it." umakbay siya sa akin, "Tara
na nga, uwi na tayo."
Habang naglalakad kami nun, hindi mo rin maiwasan na may nakatingin sa amin. Sig
uro kahit sila, hindi rin
naniniwala na si Ash yung nagnakaw nun. Mas iisipin pa nga nila na ako yun.
Wala naman kay Ash kung may nakatingin sa kanya. May tumawag pa nga sa kanya kay
a nag-excuse siya sa
akin.
"Oh Hi!" seryoso pa rin siya nun, "He's not good at that?!?" narinig kong sinabi
niya, "Hindi ko alam kung paano
niya ginawa, lucky guess?"
Nakipag-usap lang siya doon. Kahit papaano, ngumingiti na rin siya. Binaba rin n
aman niya hindi rin nagtagal.
"Nathalie." nilagay na niya sa bulsan niya yung phone niya, "Nabingi yata ako sa
kanya. Sigaw ng sigaw eh."
"Bakit naman?"
"Masyado lang siyang masaya." ibubuka na niya sana yung bibig niya para magkwent
o, kaya lang natigilan siya.
Iba pa rin yung pakiramdam ko nung mga oras na iyon. Feeling ko kasi, ako yung d
apat sisihin. Kasi ang
lumalabas eh ikaw dapat ang nabagsakan ng sisi, napunta pa sa iba. Ang nangyayar
i ngayon, ikaw yung
nakokonsensya.
Parang ngayon..
"Are you going?!?"
Huh?!? May tinatanong siya?
"Ano yun? Sorry, hindi ko narinig." nawala na naman ako sa sarili ko.
"Sabi ko, dahil maraming nangyari nitong araw na ito.. bakit hindi na lang tayo
mag-enjoy. Niyaya kasi ako ni
Nathalie na sumama daw tayo sa kanila ni Kuya. May fair kasi sa kabilang town. L
ike, night market.. and may
rides and all those."
"Ooh.." saka lang pumasok sa utak ko, "Are you going?"
Ngumiti lang siya sa akin.
"Kung sasama ka.. oo."
"Sure."
Umuwi lang ako doon sa amin. Medyo nanghihina pa ang pakiramdam ko nun eh. Magpa
pakasaya kami kahit na
masama yung naging araw namin! At magpapakasaya kami kahit na wala pa kaming nas
isimulan sa project.
Ok lang. Mas mabuti na rin siguro yun. Nagpaalam na ako sa tatay ko na maaga nam
ang umuwi. Pumayag naman
siya. Hindi naman yan yung tipong strict sa akin. May tiwala naman yan.
Hinintay lang ako ni Ash sa labas. Nag-blouse lang ako na isa sa binili niya at
boot-cut na pants. Nag-shoes na
rin ako at tiyak eh maglalakad kami ng maglalakad doon at wala akong balak na ma
g-heels.
Paglabas ko, kinuha ko yung sumbrero ko at sinuot ko. This time, hindi ball cap
yung suot ko kaya nilabas ko
yung buhok ko sa butas.
Nag-salute lang siya sa akin. Ngayon naman, papunta kami sa bahay nila at siya n
aman ang magbibihis. Tiyak
din eh nandun na si Nathalie. Pagdating namin doon sa bahay nila, hindi na kinai
langang magsalita ni Ash doon
sa gate nila 'di gaya ng dati dahil bukas na at may naka-park na pulang kotse sa
harapan nila. Niyaya lang niya
ako sa loob at pinaupo niya ako doon sa sofa nila.
Hindi nga ako nagkamali. Kauupo ko pa lang eh bumaba na sa hagdan si Nathalie at
open arms ba naman akong
niyakap. Ang bait talaga nitong babae na ito sa akin.
"Mabuti naman kasama ka sa amin!!!" ang higpit-higpit talaga ng yakap niya sa ak
in.
"Oo nga eh.." sabi ko na lang.
May nilabas naman siyang kung ano sa likuran niya.
"Tingnan mo!" niyakap naman niya yun, "Ang cute-cute 'di ba! Ang galing talaga n
iyang pumili ng regalo!"
Huh? Nino? Saka.. nakita ko na yung bear na yun ah!
"Oo nga.. ang galing ko talagang pumili ng regalo.." tapos nag-wink siya sa akin
.
Wait... am I missing anything? Bakit nandito yung guy na nakita ko sa National?
Bumaba naman siya sa hagdan.
"Lawrence Valdez nga pala Miss Chrisandra Orellana.. older bro ni Ash."
Ooh.. I can't believe it. Kilala nga niya ako. Kaya pala sinabihan niya ako na f
amiliar ako.. and.. alam niya yung
buong pangalan ko.
Pero.. hindi pa kami nag-meet before.
"Hi!" speechless ako kaya Hi na lang sinagot ko.
"Nabanggit ka na ni Ash sa akin before. And.. he's right." about what?
Lumabas na si Ash nun at syempre nagkayayayaan na umalis ng bahay nila. Hapon na
nun at almost 6 na rin.
Malakas na yung kutob ko na gabing-gabi na naman kaming makakauwi nito.
Yung Kuya ni Ash ang nasa driver's seat, at si Ash ang umupo sa harapan. Kaming
dalawang babae ang pinaupo
nila sa likuran.
"Seatbelts gals..." sabi ni Ash na lumingon sa amin sa likuran.
Sabi ko nga, safety first.
Hindi naman pala kalayuan yung sinasabi nilang 'other town'. Siguro 15 minutes a
way lang namin nag-drive.
Siguro nga hindi ko pansin na malayo, parang eroplano kung magpaandar ng kotse y
ung Kuya ni Ash eh.
Lawrence.. yeah, Lawrence ang name. Kaya pala pinagseat-belt kami.
Malayo pa lang kami doon sa fair, ang dami nang ilaw na nakikita mo. Ang dami ri
ng tao. Nagkalat ang mga
stands, at kitang-kita mo rin yung mga rides na nasa gilid.
"Chris.." bumulong si Ash sa akin nung nasa tabi ko siya, "Did I mention this is
our project?"
"Ano?"
"About Marriage. Dito natin malalaman ang ideas natin sa Project."
Nagtaka naman ako sa kanya.
"How is that possible?"
"You'll see."
Nasa likuran kami nila Nathalie at Lawrence nun at silang dalawa ang nangunguna.
Holding hands pa nga eh.
Nakatingin ako doon sa kamay nila, tapos pagtingin ko kay Ash, nakatingin din si
ya sa akin.
Iniwas ko nga yung tingin ko. Baka magkaroon pa ng idea yan na di maganda.
"Marriage fact number 1." tumingin uli ako sa kanya, "Couples have to show their
intimacy to each other. Like
that.." tinuro niya yung kamay nung Kuya niya at ni Nathalie, "They are not marr
ied couples, but the same thing.
Dapat hindi ka takot na ipakita mo kung gaano mo siya kamahal. Actions.. or word
s... either way."
Wow. Sabi ko nga may ieexpect ka sa simpleng pagbisita sa Fair. Nandito nga sigu
ro yung project namin.
Nag-stop si Lawrence at Nathalie at lumingon doon sa amin. Kami rin eh huminto.
"Saan tayo?"
"Let's go shopping!" sumagot naman si Nathalie.
"Nathalie, pwede tayong mag-shopping mamaya. Mag-rides kaya tayo?"
"Shopping muna bago rides."
Nagtinginan kami ni Ash nun. Sa unang tingin, parang mag-aaway yung dalawa ah. B
umulong na naman si Ash
sa akin.
"Marriage fact number 2. Decisions."
Nagtatalo pa rin yung dalawa pero hindi naman yung tipong sigawan na.
"Kapag may gusto kang isang bagay, so as the other party at hindi kayo makapag-d
esisyon kung anong gagawin
niyo.. it leads to.. arguments. In short, the other one should.."
Natigilan naman siya. Narinig ko si Lawrence nagsalita.
"O sige na nga, shopping na muna."
Nag-yehey naman si Nathalie na parang bata. Ako naman nagtapos nung statement na
sinasabi ni Ash.
"The other one should give way for the other."
"Right."
Ganun pa rin kami, pasunud-sunod doon sa dalawa. Habang tumatagal kahit na palak
ad-lakad lang din kami
doon, naeenjoy ko na rin yung sinasabi nilang 'shopping.' Hindi kasi ako matiyag
a sa ganito noon, unlike any
other girls. Ang daming binili ni Nathalie na accessories para sa kanya at para
kay Lawrence. Tawa lang kami ng
tawa.
Si Ash naman eh nagpunta doon sa gilid sa may matanda. Mamaya lang, may dala-dal
a na siyang plastic na may
laman ding kung ano.
"Bracelet." sabi niya tapos nilabas niya, inabot niya sa akin.
"Binilihan mo na naman ako ng bracelet?"
"Nah.. yung last one anklet yun remember? Not bracelet."
Ganun na rin yun. Basta binilihan din niya ako.
Nung nilabas niya, dalawa pala yun. Isa sa kanya, isa sa akin. Napansin ko naman
na may design yung kanya, a
key. Yung sa akin naman, parang maliit na lock. Otherwise, hindi naman siya de-l
ock. Design lang talaga.
"Marriage fact number 3. One can't work out without the other."
Grabe, saan niya kinukuha yung mga sinasabi niya sa akin?
Pero parang alam ko na yung sinasabi niya.
"Ang ibig mong sabihin, sa marriage.. para mag-work smoothly.. the wife needs he
r husband.. and vice versa.
Parang sa lock, it won't open kung wala yung key." sabi ko naman.
"No. Actually.. binili ko lang ito. More yet, a symbol. I got the key to someone
's heart."
Tinaasan ko naman siya ng kilay ko tapos ngumiti siya.
"I'm just kidding. Tama ka."
Nung nag-iikot kami at panay na rin ang bili namin, may nakita naman akong cap n
a naging sanhin ng pag-ikot
ng mata sa akin ni Ash pero pabiro lang. Kulang yung pera ko, so dinagdagan niya
. Nalaman ko na rin ang
Marriage fact number 4. Money daw. Dapat daw eh marunong mag-manage at mag-share
ng pera ang couples. In
that way, walang sumbatan na nangyayari.
Naupo kami doon sa benches at sumakit daw yung paa ni Nathalie. May mga bata pa
nga doon sa gilid. Hindi rin
nagtagal, natutunan ko na rin yung Marriage fact number 5, which is.. Kids. Ang
kids daw kasi eh magandang
result ng marriage. It's like.. a gift. Well.. not 'like' .. it's really a gift.

Nung nakapamili na kami ng kaunti, napunta kami doon sa part na panay tayaan na.
Perya nga eh no?!? May mga
matatanda pa nga doon na umiinom eh. At syempre.. may mga pera na involved.
"Marriage fact number 6, Drinking.. gambling.. and girls."
Narinig naman ako ni Lawrence.
"Ginagawa niyo pala project niyo ah. Tama yan."
Tumingin si Ash sa akin.
"Ok, your right. Mas madalas kasi magkaroon ng bisyo yung mga lalaki.. drinking,
gambling.. and alright.. girls.
Pero take note, hindi naman lahat."
Sabi nga nila, maganda pala na nakikita mo sa sarili mong observation yung mga b
agay-bagay. Mukhang
naniniwala na ako. This fair thing, although masama yung start ng araw, maganda
rin pala ang maidudulot sa
amin.
May mga tindera naman doon sa gilid na panay ang daldal para may customers na bu
mili sa kanila. Yung tingin
ni Ash sa akin nun ng nakakaloko. Parang alam ko na yung Marriage fact number 7.
It's about girls... who love to
talk.
Nagpunta kami doon sa hotdog stand sa may gilid para kumain ng kaunti. Nung hini
hintay namin yung inorder
namin, may sumisigaw naman sa taas namin. Pagtingin namin...
"Oh my god! Tatalon siya?!?" naunahan ako ni Nathalie mag-react.
"That's bungee jumping. Tatalian ka nila sa waist mo... some body protection.. t
hen tatalon ka. Yung iba
ginagawa nila yan sa bridge.. pero dito.. platform eh. About 250 ft."
Parang tumatatak sa isip ko yung sinasabi ni Lawrence. Napatingala ako doon sa t
umalon. Ang taas nun.
"You can't do that!" sabi ni Ash sa akin na nakatingalan din sa taas.
"Kaya ko no! Hindi ako takot!"
"No.. you don't."
Sinusubukan nga yata niya ako eh no? Oh well, para tatalon ka lang ng ganyan ka
taas! Kaya ko yan. Tapos
tipong... babaliktad yung buong katawan mo? Sus!
Binilisan ko yung lakad ko. Walang pila doon kasi konti lang yung nagta-try. Nar
inig ko naman na sumisigaw si
Ash.
"Chris! Huwag na! I'm telling you!" dire-diretso pa rin ako. "Hindi kita dina-da
re na gawin mo!
CCCHHHRRRIIISSS!!!"
Lumapit ako doon sa lalaki na nagaassist doon sa mga nagtatry. Tinanong ko kung
magkano.. sabi niya P35 lang
daw. Kaya ayun, nagbayad naman ako at syempre.. sinimulan niya ako lagyan ng str
ap.
Sa totoo lang, medyo nanginginig na rin ako nun. Kaya lang, minsan nga yung mga
kinatatakutan mo eh
pinakamagandang adventure sa lahat. Isa na siguro ito.
After ilang minutes ng paglalagay ng strap sa akin at pagse-secure nila... ready
na rin ako. Hihintayin ko na lang
yun tamang signal nila... tatalon ako.
Nung sinabi ko na ok na ako.. bigla ba namang may lumapit sa akin at ini-strap n
iya yung tali niya sa akin.
"Ash!" magkaharap na kami nun at siya rin eh naka-strap.
"Hindi ka tatalon ng wala ako."
"Kaya ko na 'to!"
Nag-signal siya doon sa lalaki na magkasama daw kaming tatalon. Magkaharap na ka
mi nun. Tumaas na ng
tumaas yung platform.. at syempre.. kabado na ako.
Tumataas na at tipong.. ang liit na nung mga tao sa baba. Huminga ako ng malalim
.
"Marriage fact 8, 9 and 10."
"Hanggang nagyon ba naman yan pa rin ang iniisip mo?" sobrang lakas na ng tibok
ng puso ko.
"Number 8, Honesty. Sana sinabi mo sa akin na natatakot ka.. hindi mo tinatago y
ung emotions mo. Pwede pa
tayong mag back-out kung gusto mo."
"Hindi tayo magba-back-out." humawak ako sa braso niya dahil kaharap ko lang nam
an siya. "Tatalon tayo. Scary
stuffs are usually one great adventure."
"Pero kung natatakot ka... dito lang ako. Kumpait ka lang. That's number 9.. Tru
st." yumakap siya sa akin. "Ilagay
mo yung kamay mo sa likod ko.." ginawa ko naman, huminga rin siya ng malalim, "R
emember.. humawak ka lang
sa akin. Huwag kang magdududa... Trust me.. I'll hold you."
Hinihintay na kami nung lalaki na tumalon. Dahil open yun.. pwedeng-pwede na. Sa
pinakababa.. may malaking
balloon na pwedeng sumalo sa amin. Mukhang malambot naman.
Nag-step forward na kami ni Ash. Ito na yun.
"This is the hardest part among all. Number 10."
"Inaamin ko na.. kinakabahan na talaga ako." humawak na ako ng mahigpit sa kanya
.
Nag-incline na kami at kung may tumulak man sa amin ngayon.. eh mahuhulog na kam
i.
"In marriage you'll realized.. when everything's seemed to fall apart.. the hard
est part is to let your love one
to.." humawak siya sa akin ng mahigpit.. "GO."
That same moment he said go... doon kami tumalon. It sounds crazy but...
It was the weirdest feeling ever!
***19***
Para akong lumilipad nun. Basta, parang ganun yung nangyari.
Unfortunately nung nakababa kami doon, medyo hilo pa ako at wala ako sa sarili.
Weird pala talaga sa
pakiramdam kapag nag bungee jumping ka. Bukod sa parang naiwan yung puso mo sa t
aas at bumagsak ka ng
pabaligtad na pakiramdam mo eh hindi tumitigil sa pag-spin ang mundo... worth it
naman lahat. Tinanggal nga
nila yung strap namin kaya nahulog kami doon sa malaking balloon sa baba. Hindi
naman masakit. Tawa lang
kami ng tawa ni Ash nun.
Nagpahinga lang kami ng kaunti at narinig namin na lumapit si Nathalie at si Law
rence. Panay ang sigaw ni
Nathalie sa amin.
"Ano ba kayo?!? Nakakainis naman kayong dalawa! Bakit niyo ginawa yun? Aatakihin
pa ko niyan sa puso! Ang
taas-taas nun! Ano bang nasa utak niyo?"
Inakbayan naman siya ni Lawrence.
"Nathalie, tama na. Tapos na nga eh. Nakatalon na sila.. and they're both fine.
So what's the fuzz all about?"
Medyo kakaiba pa yung pakiramdam ko sa tiyan ko at inalalayan ako ni Lawrence na
tumayo since si Ash eh
hawak-hawak yung ulo niya. Kung ano siguro pakiramdam ko ngayon, ganun din sa ka
nya.
"You should try that Nathalie... one time."
"Ako?!? Hindi ko ita-try yan! Ano ba yan?!?"
"Flying!" sabi ni Ash.
See? He felt it. Pakiramdam niya lumilipad din siya siguro. Kahit na hindi ko si
guro tanungin, parehas kami ng
naramdaman.. parehas kami ng iniisip.
Teka, may inisip nga ba ako nun? Wala eh. Basta ang alam ko, blank yung utak ko
at kung ang alam ko lang eh
weird ng pakiramdam ko.
Inabot nila sa akin yung hotdog sandwich na inorder namin kanina. Pero ako naman
, panay lang ang sabi na wala
na akong gana.
Well... sino ba?
Nag-rides na nga kami doon. At yun nga, prang yung kaba ko sa heights kanina eh
nawala na. Ganun pala yun
no? Kapag na-try mo na yung isang bagay na iniisip mong nakakatakot at nasubukan
...pakiramdam mo kaya mo
na lahat.
Nag-ferris Wheel nga kaming apat eh. Two-some. Pero unlike sa bungee-jumping, so
-so na ang ang pakiramdam
ko. Naeenjoy ko na yung hangin.
"Grabe.. hindi ako makapaniwala na tinalon natin yun!" sabi ko sa kanya na naka-
todo ngiti pa ako.
"Yeah.. me too." sabi naman niya. "Yung sumbrero mo nga nawala eh."
Napahawak naman ako sa ulo ko. Oo nga pala, nalimutan ko na yung sumbrero ko. Ka
ilan pa ba ako walang
suot? Sayang yun ah! Binili ko pa man din yun sa SM.
Sumakay din kami nung rollercoaster nila. Actually nakakatakot nga kasi feeling
mo baka masira na lang yun.
Alam mo naman kapag perya, hindi ganun ka-safe. Pero so far, wala namang nangyar
ing masama sa amin nung
bumaba kami.
Dahil masyado kaming nag-eenjoy lahat, sinubukan naming tumaya doon sa perya. Ta
wa ako ng tawa kay
Lawrence paano nanonood siya nung color game.. sumunod na lang na nakita namin e
h naglagay ng isang
buong P100. Pipigilan sana namin dahil sayang yun kapag natalo siya. Pero lumaba
s na triple yung color niya...
kaya pagbalik niya eh may P400 na siya. Grabe.. tsamba? O nag-observe? Siguro ng
a lucky pick. Nung nanalo
siya nun, umalis na kami at nag-rides uli.
Para kaming mga bata nun na naghihilahan sa rides. Kami ni Nathalie eh pabili la
ng ng pabili sa dalawang lalaki...
yaya ng yaya kung saan o kaya naman eh uutusan namin gawin ang isang bagay.
Overall... masaya lahat. Ngayon lang yata ako nakaramdam ng ganito. First time n
a naramdaman ko na... may
mga kaibigan ako. Kahit na malaki yung possibility, one-night time lang ang laha
t.
"Horror House tayo!" narinig kong sinabi ni Lawrence kay Ash.
"Oo nga! Doon tayo!"
Naglalakad kami ng isang line nun. Kaming dalawang babae eh nasa gitna at nasa g
ilid naman namin yung
dalawang lalaki. Nag-appear pa nga sila sa taas namin. Para kasing Twin Tower yu
ng dalawa. Akala mo eh laging
may stock ng growth hormones sa katawan.
Hindi naman ako takot sa Horror House. Sus para yun lang!
Nagbayad pa kami ng tumataginting na P30 bawat isa. Pumasok kaming apat doon at
syempre.. kanya-kanyang
lakad na. Dahil si Nathalie eh nasa kanan ko, sigaw siya ng sigaw. May mga bagay
din doon sa loob na ikinagulat
ko.
May mga coffins, may mananaggal pa nga eh, may puno doon na may kapre, duwende,
may vampire, at kung
anu-ano pa. May kung ano ngang mabalahibo na humawak sa paanan ko kaya nagulat a
ko at napatalon ako bigla.
Sa totoo lang, may nahawakan akong braso ng may braso. Hindi ko alam kung kanino
. May mga lalaki pa nga na
sumisigaw ng... 'Yung mga nanghahawak nga diyan, pwede pakialis yung kamay niyo?
!?'
Excuse me? Kung siya man yung nahawakan ko, hindi ko siya hinihipuan. Ang kapal
naman ng mukha niya kahit
hindi ko siya makita!
Wala ngang masyadong kwenta yung horror house. Pero sa simpleng perya, napabilib
din nila ako kahit konti sa
effects nila. Nung nakakita na naman kami ng maraming ilaw, tawa ng tawa yung da
lawang magkapatid sa amin.
Lalung-lalo na si Lawrence na hawak pa niya yung tiyan niya saka yung tuhod niya
.
"Nakakatawa ka Nathalie!" sabi niya na namumula na yung mukha niya kakatawa, "Si
gaw ka ng sigaw!"
Nananahimik lang ako doon. Tumingin ako kay Ash at siya naman eh halatang nagpip
igil ng tawa niya. Iniwas
niya yung tingin niya sa akin.
"Bakit, may nakakatawa ba?"
Hindi naman ako sumigaw eh. At least alam kong hindi.
Teka, hindi nga ba?
"Hindi naman ako sumigaw 'di ba?" ako sisigaw? That is so not me.
"Bro, kailangan kong bumili ng hearing aid." sabi niya sa kapatid niya saka tumi
ngin siya sa akin, "And a cast for
my left arm."
Hinampas sila parehas ni Nathalie ng purse niya. Yun sagot niya, isa lang ang ib
ig sabihin nun... sumigaw nga
ako. At higit sa lahat, siya yung nahawakan ko. Oh well, fair enough.
Nung gabi na rin nun at syempre eh napagod na rin kaming lahat kakalakad at kaka
-try ng mga rides, naisipan na
rin naming umuwi at tiyak eh puyat na rin kami kinabukasan. May pasok pa man din
kami.
Inaantok-antok na rin ako nun pero pinigilan ko. Nakita na namin yung kotse ni L
awrence at isa-isa na naman
kaming sumakay doon. At parang airplane nga kung magpaandar... saglit lang eh na
sa tapat na ako ng bahay
namin.
Nag-goodnight lang ako sa kanila.. at pumasok na ako ng bahay namin.
***
Pumipikit-pikit pa yung mata ko nung makarating ako sa school kinabukasan. Ikaw
ba naman eh umuwi na ng
almost 12 tapos gigising ka ng 5 o' clock! Tama ba naman yun? Pero at least, ok
naman yung araw na iyon.
Pumasok ako sa Ladies Restroom at naiihi na ako nung mga oras na iyon. Nung nata
pos ako eh nag-flush na
ako. Bubuksan ko na sana yung pinto kaya lang may narinig akong pumasok.
"Ilang beses ko bang sasabihin hindi ko nga alam kung sino ang may gawa nun!" sa
bi ni Shalyna at naririnig ko
yung crew niya sa gilid. "Nung nalaman ko nga na nasa bag pala niya, akala ko ng
a si Chris talaga yung
nagnakaw."
Narinig kong may mga kung anu-anong bagay silang nilabas.
"Tingin mo si Ash nagnakaw talaga nun?" sabi nung isang girl na hindi ko naman m
abosesan kung sino.
"Of course not! Si Ash magnanakaw? I really like Ash! He's super hot. I can't be
lieve I dumped him last year." "
But he's still stupid. If I know, sinalo lang niya yung kasalanan ni Chris! Pero
tingin ko hindi rin si Chris ang may
gawa nun. Magkasama silang nagpa-practice buong maghapon eh. Sinadya ko lang na
isisi sa kanya para ma-
disqualify siya sa contest. Hello? Humahabol na siya sa votes ko." makasarili ta
laga yung bruha na ito, "Ang
gusto ko ngang malaman eh sino naman yung galit sa kanya para iset-up siya 'di b
a?" ikaw lang naman ang galit
na galit sa akin, "It's the kind of thing that I will do, But I didn't."
Narinig kong sinabi nung isa na naiihi siya. Nagsisibukasan na yung pintuan kaya
kinabahan ako at baka makita
nila ako na nandidito. Mabuti na lang at nagyaya si Shalyna na lumabas na kaya s
umunod na yung mga kasama
niya.
Saka lang ako lumabas ng stall nun. Kung hindi si Shalyna ang may gawa nun... si
no?!?
Lumakad na ako nun pabalik sa classroom namin. Saglit lang din at nagtitingin-ti
ngin ako sa mga classrooms,
may humarang na naman sa haapan ko at parang na-blind ako sa flash ng camera.
"What?!?" sabi ko na lang at kinuhanan na naman ako ng picture, "Para saan yan?"

"School paper. Alam mo yung movie na Wrongfully Accused? May article kasi kami t
ungkol doon. At syempre,
mali yung ikaw yung napagbintangan. Ano nga pala masasabi mo kay Ash dahil nanli
ligaw siya ngayon 'di ba?
Turn-on ba na sinabi niya yung totoo, o turn-off dahil nagnakaw siya?"
Tinulak ko naman yung lalaki na yun. Susuntukin ko na talaga siya.
"Ooh!" narinig kong may nagsalita sa likuran ko, "Chris Orellana making a new sc
ene again?"
Dahil wala akong panahon sa ganyang bagay ngayon, tinalikuran ko lang siya.
"Naduduwag?!?"
Dahil ayoko ng tinatawag ako na naduduwag, humarap ako sa kanya.
"What's your problem?" nakataas na yung kilay ko nun.
Ginaya naman niya yung position ko.
"The problem is, I don't like you. At ayokong nandito ka!"
"Well, kung ayaw mo ko, e di mag-transfer ka sa ibang curriculum!"
"Hey girls.. tama na nga! Lagi na lang kayong nag-aaway na dalawa!" dumating na
naman si Chester.
"Sabihan mo nga yang babae na yan! Sa dami naman kasi ng maka-crushan yung pangi
t pa na yan!"
Lalo akong hindi makakilos nun. Si Chester?
"Simula naman ng dumating siya dito, trouble na siya eh. I bet she inherited it
from her Dad!" sabi ni Shalyna.
"Huwag mo ngang idadamay yung tatay ko dito!" dahil napikon ako, tinulak ko tala
ga siya ng malakas at
nasampal ko pa nga siya.
In return, sinampal din niya ako.
Walang sabunutan na nagyari sa amin. Pure sampalan lang talaga. Usually kasi ang
ginagawa ko, nanununtok
ako. Ewan ko kung anong nangyari sa akin ngayon.
Saglit lang din, may umawat na sa likuran ko at may umawat din kay Shalyna. Si C
hester ang may hawak sa
kamay ko, at Ash naman eh hawak-hawak si Shalyna.
"Ano na naman 'to?" sabi niya na mukhang naiinis rin.
"Why don't you ask that freaky girl! Warfreak!"
Ako pa ngayon ang warfreak?!? Hindi ko na nga siya pinansin, ako pa ngayon ang m
apapasama!
Umiyak na si Shalyna doon sa shirt ni Ash. Tinaas pa nga ni Ash yung dalawang ka
may niya na akala mo eh,
nandidiri.
"Tinulak niya ko.. then she slapped me!"
Tumingin si Ash sa akin.
"You did?!?"
"I was just..." ikukuwento ko sana yung nangyari, kaya lang naisip ko.. why both
er? "Yeah I did!" tinanggal ko
yung pagkakahawak ni Chester sa kamay ko.
Hindi talaga ako umiyak 'di gaya ni Shalyna. Tinigasan ko pa lalo yung mukha ko.
Hindi ako papatalo sa kanya.
At that very moment, parang stunned si Ash sa akin na hindi ko maintindihan. Tit
ingin siya sa akin, tapos kay
Shalyna. Sa akin, then kay Shalyna.
Para saan naman yun?
Inalis ko yung pagkakahawak ni Chester sa kamay ko at tumalikod na ako para umal
is. Ang aga-aga, sira na
naman yun araw ko. Mabuti na lang walang teachers at nasa teacher's lounge pa si
la.. dahil kung hindi, baka may
detention na ako ngayon.
Binilisan ko yung lakad ko. Hindi ko nga alam kung saan ako pupunta eh. Pero sag
lit lang din, may humawak na
sa braso ko.
"Anong palabas yun?" sabi niya sa akin.
"Anong palabas? Wala. Warfreak nga ako 'di ba?" dire-diretso pa rin ako maglakad
, "Bakit hindi ka na lang
bumalik doon?!?Alam mo ba kung anong narinig ko na sinabi ni Shalyna kaninang um
aga? She thinks you're
super HOT! Wow, I'm happy for you. The deal's working isn't it? The deal's worki
ng on your part!" sarcastic pa
yung pagkakasabi ko sa kanya.
Nagisip-isip naman siya. Hindi siya nakatingin sa akin. Hindi siya mapakali nun.
Ewan ko ba.
Bigla na lang siyang yumakap sa akin. Tinutulak ko siya nun.
"Keep your distance will you? Baka nakakalimutan mo yung Rule-13!!!"
Hindi pa rin niya ako binitawan nun.
"Bakit ba lagi mong pinaniniwalaan yung Rule-13 na sinabi mo? Huh?" narinig ko n
a lang na sinabi niya, "The
deal's not working on my part if you keep believing that!"
"Hindi ako rule breaker! Please... let me GO!!!"
Ang higpit talaga niyang yumakap nun. Naguguluhan na ako sa kanya nung mga oras
na yun. Kagabi lang ok
kami, ngayon naman inaaway ko siya.
Ano ba talaga?
"Our deal's on paper!"
"Sinabi ko na yung rule-13! At umagree ka!" tinulak ko na talaga siya nun at tum
ayo lang siya sa harapan ko.
"I know your not a rule breaker. Your not. The deal's in that paper I gave you.
You know that!" sabi niya sa akin
tapos tumalikod na siya, "At gusto ko lang liwanagin lahat... sana maalala mo yu
ng araw na sinabi mo yung rule13..."
"I can't remember I said YES to it."
***20***
Matapos niyang sinabi yun, iniwan niya akong nakatayo at dumire-diretso na siya
sa pag-alis niya. Ako naman eh
tumalikod din sa kabilang direksiyon at nagsimulang maglakad papunta sa garden.
At least doon walang tao at
tahimik.
Nung nakaupo na ako mag-isa sa bench, saka na ako nagisip-isip kung ano ba talag
a yung deal na pinasok ko.
Forget about the whole 'Rules' thing, gusto ko lang pag-isipan eh yung Deal in g
eneral.
Para saan nga ba yun???
I know this deal means alot to him. Si Shalyna, selfish naman yung bruha na yun.
Gusto niya lahat ng attention
nasa kanya. Lalo pa ngayon at ako yung archenemy niya na bigla na lang nabigyan
ng atensiyon galing sa
skateboarding captain, parang sinaksak na rin siya sa likuran niya dahil lumalab
as na pinagpalit siya ni Ash sa
akin. Then... she'll realized she likes Ash. Oh wow! Big deal! Lahat naman yata
gusto niya. Tapos anong gagawin
ni Ash? Gaganti sa kanya? I like the idea... so case closed.
Eh ako naman... para saan? Isa na siguro sa reason ko eh si Chester. Ok, I like
him. May crush na ako sa kanya
dati pa. Hindi ko lang inaamin sa sarili ko. Pero dahil si Shalyna nga ang lagi
niyang kasama, parang tinatamaan
na rin ako. In short, nagkabaliktad kaming dalawa. And of course, the pageant th
ing. I don't want to look stupid in
front of everybody. Ilang beses na akong nagmukhang ewan sa kanila, ayoko nang m
asama pati yung ibang
guests sa araw na iyon. And it's a chance to prove na Chris... is Chrisandra. Mo
re of a Miss... not Mister...
I don't care about those 12 rules. Ni-hindi ko na nga sila matandaan eh! Rule-13
lang talaga ang pinapakialaman
ko. Hindi nga ba siya pumayag noon? Hindi ko na matandaan. Pero sinabi niya eh.
Ang masaklap pa sa lahat,
wala pa yun sa papel na sinulat niya. Bakit ba hindi ko yun naisip noon?
At ano nga ba si Ash sa akin? Natatakot ba ako sa kanya kaya ganun ko na lang ka
gusto na may distance sa
aming dalawa? Ewan ko ba. Ang gulo ng utak ko ngayon.
Nag-alarm na at magsisimula na yung first class. Tumayo na ako doon sa bench at
pumunta na ako sa
classroom.
Naupo ako doon at dinaanan ko pa si Ash. Hindi kami nag-usap na dalawa. Papalipa
s oras na lang muna kami
siguro.
Nagklase kami ng walang imikan. Ganun din ako sa kanya. Mukhang hindi nga rin si
ya nakikinig nun kagaya ko.
Paano ba naman nung tinignan ko siya sa kabilang table nagda-drawing lang siya s
a notebook niya. Narinig ko
na lang na sinabi niya ng mahina...
"Cinderella.." ano daw?
Hindi naman siya ganun kagaling mag-drawing pero kitang-kita mo na may babae doo
n na naka-gown tapos may
lalaki na naka-kabayo.
"Cinderella?"
Ngumiti lang siya sa akin.
"Kita mo sa drawing na niyayaya siya nung Prince 'di ba? Pero nagdadalawang isip
siya. Sabi nga ni
Cinderella, 'Do you love me because I am beautiful, or am I beautiful because yo
u love me?' "
Nagtataka naman ako sa kanya.
"Yeah.. so?"
"Hindi niya kasi naiintindihan. Bakit nga naman magugustuhan ng Prince yung isan
g tulad niya? She's nothing
more but a servant. Pero dahil nagkakilala sila at naipakita niya yung personali
ty niya, kahit na short term lang
silang nagkakilala... that made her special among others. So ang nangyari, mahal
siya ng Prince hindi dahil
maganda siya, kung hindi maganda siya sa paningin niya dahil mahal niya siya."
Siguro kung ganito yung mga sinasabi sa akin, normal lang sa akin na malito. Per
o ngayon, parang naiintindihan
ko.
"Sounds cool.." kinuha ko yung papel, "Para saan naman 'to?" tinaas ko yung pape
l niya.
"Wala lang.." tumingin siya uli sa akin, "Just.. something."
Nung sinabi niya sa akin yun, napaisip ako lalo. Hindi yun wala lang... mas pina
niwalaan ko pa yung pangalawa.
It'ssomething.
Medyo peace na kaming dalawa nun. Actually, hindi naman talaga kami nag-away. Na
gkailangan siguro.. oo.
Walang masyadong nangyari sa klase maliban sa nakakuha ako ng masamang tingin ga
ling kay Shalyna at
tinanong niya ako tungkol doon sa 'cute' bracelet na suot ko. Nung sinabi kong g
aling kay Ash yun, parang nagusok
ang ilong sa akin.
Lunch break na namin nun at kumakain ako sa cafeteria. Saglit lang eh tumabi na
naman si Ash sa akin at
nilapag ba naman yung skateboard niya sa lamesa kaya pinababa ko. Tinignan ko la
ng siya.
"Paano natin ipe-present yung Marriage natin?"
"You mean.. paano natin maipe-present yung report about Marriage.. hindi 'Marria
ge natin'" tinama ko pa
siya, "Yung regular reporting na lang." sabi ko sa kanya habang kumakain ako ng
spaghetti.
"O sige. Magdadala na lang ako ng laptop para makagawa tayo ng Powerpoint Presen
tation.. then projector.
Kung gusto mo gawan natin ng small script."
"O sige. Paano?"
Lumapit naman siya sa akin para walang makarinig sa sasabihin niya. As if naman
may manggagaya pa sa amin
eh wala namang kwenta yung presentation namin.
"Kunwari yun nga, married na tayo. And then meron tayong small couple conference
.. at yung mga classmates
natin ang audience. In short habang pine-present natin yung report, may kaunting
drama lang tayo." saka lang
siya lumayo.
"Oo na bahala ka na.. wala talaga akong maisip ngayon."
Nag-order na rin siya ng kakainin niya at bumalik din naman siya kaagad. Natapos
din naman akong kumain at
siya naman eh nagsusulat pa nung script na kung ano ba yun.
"Nakita ko sa hospital si Mrs. Salinas dati, nagpapacheck-up. Kauuwi lang galing
ng States.." hindi naman siya
nakatingin sa akin.
"Sino?"
"Yung Mommy ni Shalyna. Nagmana nga siguro si Shalyna sa Daddy niya eh, paano yu
ng Mommy niya mabait
naman."
"Kauuwi lang galing ng States? You mean, bumalik si Shalyna mag-isa dito sa Pili
pinas?" kawawa naman din
pala siya kung ganun.
"Oo. Ayaw niya daw doon. Sa bahay nga yata nila, mag-isa lang siya kasi yung par
ents niya nasa America
parehas." tapos tinabi rin niya yung sinusulat niya para kumain na rin, "Hindi k
o pa nga na-meet yung Mommy
niya dati."
"Ako rin, hindi ko siya na-meet. Although kaibigan ko siya before, madalas din w
ala yung parents niya sa bahay
nila. No wonder wala siyang parental guidance."
Biglang nanahimik si Ash. Ewan ko ba kung anong nangyari sa kanya at bigla na la
ng nag-iba yung itsura niya.
Gaya na naman kanina.
"Bakit ganyan yung itsura mo? May sakit ka ba?" hinawakan ko siya sa noo, wala n
aman. "Ash, can I tell you a
secret?"
"Sure." sabi niya sa akin pero kakaiba pa rin siya tumingin.
"Wala pa akong napapagsabihan nito. Kahit isa sa mga Kuya ko o sa Tatay ko." hum
inga ako ng malalim, "Di ba
nabanggit ko sa 'yo na may nakita ako sa park nung araw na umalis si Shalyna?"
"Yeah.. at hindi mo pa sinasabi sa akin ano." tuloy pa rin siya sa pagkain niya.

"I did see somebody that day. Lalaki. Nakadapa sa damuhan... may dugo yung damit
. Dahil grade school nga ako,
inisip ko patay na. Kinabahan ako at baka ako yung pagbintangan kung saka-sakali
. Tumakbo ako at
nagsisisigaw. Na-shock siguro ako kasi lalo akong nag-iiyak eh. Pagbalik ko sa b
ahay namin, binalita sa akin ng
Tatay ko na may ambulansiya daw kanina kaya may traffic."
Nakikinig lang si Ash sa akin nun, pero tahimik lang siya.
"Hindi ko alam kung anong nangyari. Hanggang ngayon nga dala-dala ko pa rin sa k
onsensya ko yun eh.
Pakiramdam ko sana man lang may ginawa ako para tulungan siya. Instead, tinakbuh
an ko. Alam mo yun! Ang
gulu-gulo na kasi ng utak ko nun. Halu-halo na." sumandal ako doon sa upuan, "Si
nisisi ko nga yung sarili ko
minsan. Iniisip ko baka may nangyari pa lalong masama doon."
Na-choke naman si Ash kaya inabot ko sa kanya yung ice tea niya.
"You what?!?"
"Sabi ko sinisisi ko yung sarili ko minsan. Pero matagal na yun..."
Ngumiti lang siya sa akin ng nakakaloko.
"Bakit mo naman sisisihin yung sarili mo? Bata ka pa nun, anong malay mo sa baga
y-bagay?"
"Promise me you won't tell anyone. Baka kasi isipin nila.. ang sama-sama kong ta
o." tumingin ako sa
kanya, "Baka nga ikaw iniisip mo sana may ginawa man lang ako."
"Ako?!?" tinuro pa niya yung sarili niya, "Nah, I wouldn't think that. Nangyari
na yun.. hindi na maibabalik."
Nag-lean naman siya sa table at humawak siya sa kamay ko.
"Trust me, I won't tell anyone." sabi niya sa akin, "Mas nakakagaan kung nagsha-
share ka ng mga nasa 'yo.
Kagaya ngayon."
"Ok.." sab ko naman sa kanya.
"Huwag kang matakot magsabi sa akin. Kaya nga nandito ako eh. I'm your boyfriend
!"
Napalunok ako bigla at inalis naman niya yung kamay niya sa kamay ako at umatras
siya para sumandal sa
upuan niya. Parehas kaming nagulat parehas.
Honestly, moment na yun na seryoso tapos bigla na lang napasok yung ganun.
"Anong sabi mo?" mali lang siguro yung dinig ko.
"I uh... I'm your..."
"GUY FRIEND!! You know what I mean.." tapos nun, uminom siya ng ice tea niya.
***21***
Ang weird talaga niya no? Pero parang may napapansin na rin ako sa kanya. Hindi
naman ako innocent sa
ganitong bagay. Pakiramdam ko nga may malaking possibility na ma-break niya yung
Rule-13.
Teka teka.. ma-break yung rule 13? sa akin? Ang kapal ko naman siguro. Kung anu-
ano na naman iniisip ko.
Nung hapon din nung araw na iyon eh nagpunta ako sa bahay nila para mag-practice
kami nung presentation
namin about Marriage. Umakyat naman siya sa hagdan nila at magpapalit daw siya n
g shirt dahil naiinitan na
siya.
Sakto namang lumabas si Lawrence nun na mukhang kagigising lang yata. Hindi nga
niya ako napansin na
nakaupo doon dahil nagdire-diretso siya sa paglalakad niya at hawak-hawak pa niy
a yung ulo niya na akala mo
eh nagkakamot ng ulo.
"Ash! Nakita mo ba yung pain reliever? Masakit yung ulo ko ngayon." sumigaw siya
doon nung nasa dining table
siya.
"Nasa drawer! Kunin mo na lang!"
Tumayo naman si Lawrence at naghanap ng pain reliever daw.
"Saang drawer?" sabi niya tapos binuksan niya yung isa.
Saka lang niya ako nakita nun.
"Hi Chris. Nandito ka pala, hindi kita nakita." ngumiti pa siya sa akin.
"Hello."
Lumabas naman na si Ash nun at binuksan niya yung kabilang drawer kaya naiabot n
a niya kay Lawrence. Saglit
lang din eh umupo na siya sa sofa kasama ko.
"Hindi yan pumasok ngayon eh.. kanina pang umaga masakit yung ulo." sabi niya ta
pos inalis niya yung
papel. "So.. simulan na natin?"
"Sure." sabi ko naman sa kanya, "Doon na muna tayo sa script natin. Yung Powerpo
int naman madali na yun
dahil ilalagay lang naman natin bawat slide yung 10 Marriage facts."
"Ok ok. Sige simulan na lang natin yung script."
Tumayo naman kami parehas nun at hindi ko pa alam kung anong script ang gagawin
namin.
"O sige ganito. Ang simula natin eh papasok ako ng classroom. Ikaw kunwari eh na
ka-apron nung dumating ako.
Magpo-polo na lang ako nun para kunwari galing ako sa trabaho. Lalabas doon sa p
rojector, Couple have to
show their intimacy to each other. Then ang mangyayari, sasalubungin mo ako at k
unwari eh yayakapin mo ako."
Tinignan ko siya ng masama nun. Pero kailangan eh. Mas mabuti nang yakap, kaysa
maiba pa.
"O sige.. yayakapin kita at sasabihin ko na kumusta ang trabaho chuvaness. Ok I
got that part." sabi ko naman at
tinignan ko yung papel niya. "Decisions yung next."
"The same thing sa second one. Lalabas sa projector yung Decisions. Syempre kunw
ari magpapahinga ako at
uupo ako sa harapan. Magsasabi ako tungkol sa bahay at lupa na gusto kunwari nat
ing bilihin sa kabilang town.
Ikaw naman, mag-disagree ka sa akin. Sasabihin mo mas gusto mo na sa tinitirahan
natin. But in the end, ako na
yung mag-give way na papayag na mag-stay na tayo sa bahay natin." grabe, planado
na nga niya talaga ito. Alam
na alam na niya kasi yung sasabihin niya eh.
Nakaisip naman ako ng idea doon sa number 3. Yung one can't work out without the
other.
"Sa number 3 naman, ganito na lang. Sasabihin mo sa akin na masarap kunwari yung
niluto ko. Syempre,
matutuwa naman ako kunwari. Papasok yung idea mo na, 'Your the best wife thing.'
Then I'll say something na
rin. Parang sinasabi natin na wife duties ako, husband duties ka naman. Na ngwo-
work tayo ng tama according
sa nature natin."
Ngumiti naman siya sa akin.
"Ok ok wife."
Inapakan ko nga siya nun ng malakas kaya nasaktan naman. Nag-proceed na kami sa
number 4. Napag-usapan
namin sa Money na kunwari eh magsasabi ako tungkol sa bills ng bahay. At syempre
, sasabihin ko na kulang na
yung pera namin sa pangbahay. Mag-disagree ng kaunti, then marerealize namin na
dapat mag-share kami ng
pera at huwag magsumbatan kung kanino nanggagaling yun.
Sa number 5 naman, Kids, magsasabi na lang kami ng kung ano na kunwari eh tulog
na yung dalawang anak
namin. In short, naipapakita na may girft yung family namin.
"Sa number 6, kunwari papagalitan mo ako dahil napapadalas yung pag-inom ko, pag
-smoke at kunwari eh
nagseselos ka sa kasamahan kong babae sa trabaho. Magagalit din ako sa 'yo dahil
maingay ka
masyado," nanlisik yung mata ko nun,"Pumasok na rin yung number 7. Then, we'll s
ort it out. Sasabihin ko na
hindi na ko iinom.. mga ganung bagay."
"At ako naman eh sasabihin ko na maninigurado muna ako bago magsasalita. Ok fine
!!!"
Tinignan niya uli yung papel niya. Number 8 eh Honesty. Kunwari eh aaminna ako s
a kanya sa script namin na
nangutang nga ako doon sa kapitbahay namin para sa pambili ko ng make-up. Magaga
lit siya uli, pero
magkakaayos. Lagi namang ganun!
Sa number 9, Trust, papayagan ko siya sa party na pupuntahan niya sa bar kasama
nung mga kasamahan niya sa
trabaho. Trust dahil hindi mo iisipin na mambababae siya doon.
Finally nung umabot kami ng 10 at hindi pa kami umaabot ng 15 minutes sa discuss
ion, may yakapan na naman
na mangyayari (sabi niya kasi), at sasabihin namin na mahal namin ang isa't isa
at hinding-hindi namin
hahayaang magkahiwalay kami. Dahil nga, letting go is the hardest part of all.
Nag-practice lang din kami ng kaunti, ginawa yung Powerpoint Presentation.. at r
eady na kami sa Tuesday.
Planado na namin yung script.
***
Dumating din naman ang Tuesday at umaga pa lang eh dala na ni Ash yung projector
at yung laptop niyang sarili
galing sa bahay nila. Hindi naman na ako masyadong kinakabahan at tiyak ko rin e
h siya dahil ready naman na
kami.
Sa 'di mo malamang dahilan, umagang-umaga pa lang eh mukhang masayang-masaya na
siya. Nung tinanong ko
naman siya kung bakit, sabi ba naman niya eh hindi daw bawal maging masaya.
Last period namin yung Religion class. Yung ibang classmates namin eh may dala-d
alang mga cartolina at kung
anu-anong mga bagay-bagay para sa presentation nila. Yung mga binili ko nga sa N
ational na kung anu-ano eh
useless din pala dahil hindi rin namin nagamit. Pera nga ni Ash ginamit ko doon
eh, ayaw kasi niya pabayaran. In
the end, binigay niya rin sa akin lahat. Extra art materials daw kung kakailanga
nin.
Panay ang practice nung iba naming classmae doon. Kanya-kanyang style naman kasi
ng presentation. Yung isa
ko ngang classmate eh hinawakan pa ako sa kamay at ang lamig-lamig talaga ng pal
ad niya. Pasmado nga yata
siya eh sa sobrang kaba.
Nilagay ko na yung apron ko nung pumasok yung religion teacher namin at si Ash e
h nakabihis na rin ng polo
niya kanina pa. Ang gwapo nga niya tignan nun eh. Ang haba pa nung sleeves niya
kaya pinatupi pa niya sa akin
kaya naman yung ibang classmates namin eh inasar pa kami at kinakarir na raw nam
in yung Marriage thing. Sa
isip-isip ko naman, para tinupi ko lang yung sleeves niya may malisya na kaagad?
??
"Ok class, opening prayer muna tayo tapos sisimulan na natin yung presentation n
iyo. Mukhang ready kayong
lahat ah.."
Nagdasal nga kami pare-parehas at syempre eh sinimulan din kaagad yung presentat
ion. Dahil nasa bandang
unahan si Shalyna, siya at yung patner niya na si Chester ang unang-unang tumayo
.
May malaking illustration board sila na may drawing ng simbahan. Kunwari eh ikak
asal pa lang sila nun. Kaya
pala nakaputi ang bruha.
Syempre pagkatapos nun, inisa-isa nila yung vows ng mag-asawa. Dapat ganito, dap
at ganyan. Binuhat pa nga
siya ni Chester nun at kunwari eh mag-honeymoon na sila. Doon natapos yung prese
ntation nila. Maganda rin
naman, pero mas maganda yung sa amin. Akala nila ha!
Yung sumunod na mga presentation eh wala namang kwenta. May nagbasa lang sa hara
pan at super boring
talaga. Hindi pa kami tinatawag ni Ash nun. Sa bagay nasa likuran naman kami.
May nag-present naman ng card. Ang ginawa eh papabasa sa klase yung nakasulat ga
ya ng LOVE...CARE at
kung anu-ano pa na kailangan daw sa Marriage. Nauubos na silang lahat at syempre
eh nauubos na rin yung oras
nun hindi pa kami nakakapag-perform.
Finally nung last 15 minutes na lang yata ng time eh kami na ni Ash. Huling-huli
sa nag-perform.
Ni-ready na namin yung projector at naka-automatic na yun para dire-diretso yung
slide. Nagpunta ako sa
kabilang dulo sa left side, at siya naman eh lumabas dahil kunwari eh papasok ng
a siya, According sa script
namin. Sinara pa niya yung pinto ng room.
Maya-maya lang, kumatok na siya. Kunwari eh pinunas ko yung kamay ko sa apron ko
at binuksan ko yung pinto
para sa kanya.
"Hello honey..." kunwari eh papagpagin niya yung sapatos niya, "Kumusta ang araw
mo?"
Alam ko medyo corny itong presentation namin, pero ika-nga, sa corny nakakakuha
ng mataas na grade.
"Mabuti naman." sabi ko at lumapit ako sa kanya.
Lumabas na yung slide na nakalagay eh COUPLES HAVE TO SHOW THEIR INTMACY TO EACH
OTHER. I hate
this part. Ito na yung time na kunwari eh yayakapin ko siya at tatanungin ko yun
g araw niya sa trabaho. Inalis
niya yung polo niya at lumapit din siya sa akin. Naka puting shirt na lang siya
ngayon at pagkatapos..
hinalikan niya ako sa pisngi ko.
Nang-asar naman ng kaunti yung audience namin pero tumahimik din kaagad.
Now, why did he do that? Sa script namin eh yakap.. hindi kiss.
"Uhmm.. uh.. kumusta naman ang trabaho mo?" binigyan ko siya ng masamang tingin
at nakangiti lang siya.
Mukhang sinadya nga yata niya yun.
"It's great. Maraming clients ngayon.." sabi niya sa akin.
Nakita ko na lumabas na yung DECISIONS sa slide. Naisipan ko nang simulan yung t
ungkol doon sa bahay na
pagdidis-agreehan namin.
"Oo nga pala sa Friday.." sabi naman niya.
Sumagot namana ko.
"Yung bah--?"
Hindi ko naman natapos yung sasabihin ko dahil nagsalita na naman siya. Ano ba n
aman 'tong tao na ito? Nag-
practice kami 'di ba?
"Sa Friday.. may date tayo. Anniversary natin 'di ba?"
The heck? That's not on the script either. Date? What date?
"Hindi tayo magda-date. Tungkol doon sa bahay--"
"Magda-date tayo. Friday nga 'di ba?" wolf look na naman yung pinapakita niya.
Ang tagal kong nakipagtalo sa kanya na walang date, siya naman eh sinasabi niyan
g meron. Mabuti na lang
angkop pa yung pinagsasasabi niya sa script. Minsan nagle-lead to arguments.. ka
gaya ngayon. This isn't a
script at all... this is real!!! So I have to give way for him???
"Ok.. it's a date. Friday."
Binigyan ko na naman siya ng anong-pinaggagagawa-mo look pero parang wala lang s
a kanya. Nakaupo pa rin
siya doon sa upuan niya.
"You know what honey? I'm lucky to have you as my wife. Who knows hindi ako magi
ging ganito kung wala ka?"
Hindi ko maintindihan yung sinasabi niya. Wala talaga ito sa script. Lumabas na
sa slide yung ONE CAN'T WORK
OUT WITHOUT THE OTHER.
"Kung hindi siguro kita makikilala, I wouldn't function well. I mean, I'm not th
e same Ash. I'm a better Ash. I work
out pretty well 'coz you're here with me."
Wala akong maisipang isagot sa kanya kung hindi.
"Really? Ako rin eh."
Lagot talaga sa akin itong lalaki na ito. Iniiba niya lahat!!!
"Oo nga pala, yung bill natin sa.."
"Sa date natin? Never mind that. Ako nang bahala doon."
Grrrr! Nasa Money part na kami ng presentation. At ang sasabihin ko sana eh bill
namin sa kuryente.. tubig at
telepono. Pero ngayon naman..
Bill daw sa date?
Natatakot na akong magsalita tungkol doon sa number 5, KIDS. Baka kasi kung ano
na naman yung sabihin niya.
"Alam mo ba, WIFE" talagang inemphasize niya pa yun, "yung gift na pinakamagpapa
kasaya sa akin eh yung
magiging anak natin. 'Di bale, within 6 months naman manganganak ka na. Anong ip
apangalan natin?
Gusto ko sana siyang sigawan ng 'You fiend!' pero hindi ko ginawa. Sa script nam
in may anak na kami, hindi ako
buntis. Ang sarap niyang sakalin!
Naiinis na talaga ako nung mga oras na yun. Hindi ko lang maipahalata dahil nasa
harapan pa kami.
"Oo nga pala HONEY.." medyo sarcastic na yun, "It's about your drinking, smoking
--"
"What about it? I don't drink. I don't smoke." sabi niya sa akin. Nawalan na nam
an ako ng line na sasabihin, "And
definitely I won't cheat on you. Bakit pa?" akala ko tapos na siya magsalita eh.

Lumabas na sa slide yung.. GIRLS TALK TO MUCH.
"Ok lang din kung magdaldal ka sa akin ngayon. I totally understand. Moody talag
a ang mga naglilihi.."
I swear I need a gun and I'll shoot this guy!
"TALAGA??? Actually magdadaldal nga ako eh.. MAMAYA."
Alam ko medyo nakukuha na niya yung sinasabi ko. Ano bang nangyari at binabago n
iya?
Tumayo na siya doon sa pagkakaupo niya. Mabuti na lang talaga last 3 na lang kam
i. Honesty muna ngayon...
"Oo nga pala, nangutang ako sa kapitbahay natin kanina pinambili ko ng make-up.
Yung pera kasi natin pambili
ng ulam nagastos ko eh.." sabi ko naman at for the first time.. may nasabi ako n
a on the script.
"Ayos lang yun. I love the fact that your honest with me. Pero masasabi ko lang,
you don't need make-up to make
yourself beautiful.. you already are.."
Nanukso na naman yung audience. Nag-iinit na ng kaunti yung mukha ko nun. Nakuha
pa niyang tumayo sa
harapan ko. Susuntukin ko talaga siya pagkatapos nito!!!! Arrrgggghhh!
Nawala na ako sa sarili ko nun. Lumabas na yung TRUST sa slide.
"Trust me, I'll take care of you." sa script namin, ako yung mag-tatrust sa kany
a for the reason na pupunta siya
sa bar. Pero ngayon, iba pa rin.
Yumakap na naman siya sa akin. For the first time, nasa script yun. ANg higpit n
ga eh.
"It's really hard to let you go.. so I won't. I love you Chris."
Pagkatapos nun, lumabas na sa slide yung The END.
Nagpalakpakan naman yung mga classmates namin including yung Religion teacher na
min.
Saka lang umalis si Ash sa pagkakayakap niya.
"Very good. Ms. Orellana, and Mr. Valdez, FULL MARKS."
Whoa! Nakuha namin yung highest grade! Nagtatatalon ako doon at hinawakan ko yun
g kamay ni Ash sa
sobrang tuwa. Saka ko naalala na malaki pala yung atraso niya kaya binitawan ko
rin kaagad ng malakas.
Nag-alarm na rin nun. Kanya-kanyang alisan na ng classroom. Dahil nga naka-plug
pa yung mga ginamit namin,
hindi rin siya umalis doon. Tumayo ako doon sa gilid niya.
"What's up with all the drama? Iniba mo yung script natin!"
"I know. Isn't it great?!?"
"Anong great great ka diyan? It's terrible. Hindi ko alam yung sasabihin ko in m
ost parts!!"
Humarap siya sa akin nun ng seryoso.
"Dapat bang alam mo? Hindi naman 'di ba? you should speak for yourself... what y
ou feel.. what you think. That's
what makes a good script... SPECIAL."
Medyo asar pa rin ako nun. Kailangan ba siya lagi ang tama.
"You made the whole thing up? Kulang na lang suntukin kita kanina!"
"I made the whole thing up? Probably. I didn't plan it, to be honest with you. Y
ung mga sinabi ko kanina.. hindi ko
yun pinag-isipan."
"So what's that? Lumabas na lang out of thin air!??"
Binaba niya yung laptop niya saka yung prjector. Dahil nakaupo ako doon sa lames
a, lumapit siya sa akin.
Humawak siya sa dalawang balikat ko, at seryoso na talaga siya ngayon.
"Hindi yun lumabas sa hangin! Ewan ko kung saan nanggaling! Alam mo kung anong p
roblema sa 'yo? You don't
know the difference between fantasy and reality. Tingin mo yung mga sinabi ko eh
nahugot ko sa isang fairytale
book? You want to know something? This is not a fairytale..."
Lumayo siya sa akin. Kinuha na niya yung gamit niya at tinalikurana ko. Hindi ko
alam yung sasabihin ko. Hindi
na rin ako makakilos.
"This time, it's for real."
***22***
Seryosong-seryoso siya nun at ako rin eh seryosong-seryosong nakatingin sa kanya
. For some moment,
nagtitigan lang kaming dalawa doon. Finally nung marealize ko, tumawa na lang ak
o ng malakas at tinapik ko
siya sa balikat niya. Sumakit nga yung tiyan ko kakatawa eh.
"Good one Ash! Ang galing mo talagang magbiro.." sabi ko tapos hinawakan ko na y
ung tiyan ko.
"Ooh.. right." sabi na lang niya tapos tinalikuran niya rin ako.
Tama ba yun? Hindi man lang ako sinabayan sa pagtawa ko?
Nauna na siyang lumabas sa akin at naiwan ako doon sa loob. Dala-dala na niya yu
ng mga gamit niya. Nung
nalaman ko na talagang ako na lang yung tao doon, yumuko ako.
What's up with him? He couldn't be... I mean.. with me? He can't.. can he?
Crap.
"Hey, pick you up at 3?" nahulog na lang ako doon sa inuupuan kong able.
Bakit ba bigla-bigla na lang siyang nagsasalita? Akala ko pa naman wala na siya?

"3? Anong 3?" hindi ako makapag-isip ng maayos nun, "Bahala ka na."
Nakita kaya niya na nag-iisip ako doon? Nakakahiya naman kung ganun.
Tumayo na ako at kinuha ko na yung bag ko para umuwi na rin ako. Hindi ko na lan
g iisipin yung presentation.
Naabutan ko naman siyang naglalakad at hawak pa niya yung laptop niya sa kaliwan
g braso niya. Napansin lang
niya ako nung sumabay ako at may kausap siya sa phone.
"Yeah Mom.. I know." halatang naiirita din siya, "Just tell Dad he's not doing g
ood this past few days..."
After ng ilang sinasabi niya, binaba na rin niya yung phone at tumingin sa akin.

"Mommy ko. Masyado na namang worried sa mga bagay-bagay. Especially Lawrence. Me
dyo namumutla nga
siya kagabi pa.""May sakit ba siya?""Dati rin nagkakaganyan siya. Sasakit yung u
lo... namumutla... pero ilang
araw lang din, balik na siya sa dati." kahit hindi niya masyadong pinapakita, ha
lata mong concerned pa rin siya
sa kapatid niya.
Nilagay niya yung isang kamay niya sa bulsa niya at nakita kong may connecting c
hain siya sa pocket niya. Eh
sa dress code namin, bawal na yun. Baka daw kasi magkaroon ng idea yung mga estu
dyante na gamitin sa kung
ano yun.
"Hey.. may connecting chain ka sa back pocket mo? Bawal na yan ah!"
Napatingin din naman siya sa likuran niya. Napahawak siya doon sa back pocket ni
ya.
"Ahh.. yan ba? Nalimutan ko kasing alisin eh.." tapos tinignan niya yung laptop
niya,"M-may email ka ba?""Wala.
Wala akong panahon sa ganyan."
Naglakad lang kami ng naglakad nun. Umuwi siya sa kanila para iwan yung gamit ni
ya. Ako naman eh umuwi na
sa amin at nanood ako ng TV kahit hindi naman ako makapag-concentrate. Maya-maya
lang eh sinabihan ako ni
Kuya Christian na nasa labas nga daw si Ash at hinahanap ako.
Lumabas naman ako kaagad. Medyo madilim na rin nun at nandun pa siya sa labas na
min at nakangiti na naman.
"Tara dito!" niyaya naman niya akong lumabas.
"Gabi na nga eh!" sabi ko naman sa kanya.
"So?" tinaas niya yung dalawang kamay niya, "Lakad-lakad tayo."
Wala talaga akong balak maglakad nun at medyo tinatamad na rin ako. Mukhang desp
erado ng kasama si Ash
kaya pumayag na rin ako. Hiniram ko yung bike ni Kuya Christian at pumayag naman
na siya.
Paglabas ko, napaatras si Ash sa akin at 'di mo maintindihan yung expression ng
mukha niya nung makita yung
bike.
"Bakit ganyan ka makatingin sa bike?" sinuot ko naman yung helmet, "Wala akong b
alak maglakad. Gusto mo
sumabay ka sa akin."
Dahil nga matangkad naman siya, malalaki naman yung hakbang niya kaya halos matc
h lang din sa mabagal na
pag-bike ko. Wala nang tao sa daan nun at nakabukas na yung mga ilaw sa poste da
hil madilim na. Tumingin pa
nga ako sa langit nun eh. It sounds cheesy but, I love the sky. Lalo na kung mar
aming stars... even the moon.
Sinabi sa akin ng Tatay ko na maraming tao daw ang namamangha sa langit. Hindi n
a ako nagtataka. Pero
sinasabi rin niya sa akin na kahit maraming tao ang pare-parehas na namamangha s
a langit, iba-iba pa rin yung
pakiramdam nila at interpretation nila.
Ang tagal kong nakatingalan nun. Pagtingin ko kay Ash, nakatitig na naman siya s
a akin kaya na-distract ako at
na out of balance. Natumba tuloy ako.
"Aaaaahhh!""Hey Chris ok ka lang?" tumakbo naman siya sa direksiyon ko.
Hinawakan niya ako sa braso ko para tumayo pero inalis ko naman.
"I'm fine." tinignan ko siya mula ulo hanggang paa, "Na... na-distract lang ako.
"
Tinayo ko yung bike at hindi na ako sumakay. Naglakad na lang ako sa gilid at ha
wak-hawak ko na lang.
"Gusto mo i-try?" tinuro ko yung bike sa kanya.
Katulad kanina... napaatras na naman siya.
"H-hindi na. A-ayoko." sabi niya sa akin.
"Huwag mong sabihin sa akin na hindi ka marunong mag-bike?" sabi ko naman sa kan
ya na nang-aasar pa.
"Err ako? Marunong ako. It's just that.. I don't want to ride." naglakad pa rin
siya nun pero mabagal lang.
"Bakit naman?""A-ayoko lang."
Napangiti naman ako. Siya? Ayaw mag-bike?
"Bakit nga?" kukulitin ko talaga ito.
Umupo siya doon sa gilid sa may damuhan na naman. Nasa tapat na kami ng kung kan
inong bahay.
"Tatawanan mo lang ako." sabi niya sa akin.
"Ako tatawa?" tinuro ko yung sarili ko. "Cross my heart hindi. Pero kapag sinabi
mo sa akin na ayaw mo dahil
hindi mo abot yung pedal??? Tatawa ako.""Well.. it's a lil' bit worse." sabi niy
a sa akin, "I have this bike phobia
ever since I was a kid."
Napatingin ako sa kanya at seryoso pa yung mukha ko nun. Pero hindi ko rin napig
ilan, humagalpak na talaga
ako sa pagtawa.
"Thanks alot Chris." seryoso pa rin siya, "It's not funny."
Tumigil na ako sa pagtawa ko nun.
"Oh please! Ikaw? Takot mag-ride ng bike? You look like a monster.. tapos simple
ng bike takot ka na? Anong
height mo? 5'9? 5'10? ""5'11.""Yeah.. that. Unusual lang." hindi talaga bagay sa
kanya, "Paano ka naman nagkaphobia?""
Nag-crash kasi ako nung bata pa ako.""Normal lang naman mag-crash ah! Ako nga il
ang beses nang
tumumba. Sa skateboard nga ilang beses ko nang mapilayan yung sarili ko.. pero h
indi naman ako nagkaphobia."
Nakiupo na rin ako doon sa kanya sa damuhan at napansin kong tumingin din siya s
a sa langit. Saglit lang... sa
akin na rin.
"Chris?""Yeah?""What do you feel about the sky?"
At that very moment na tinanong niya ako, nabaling yung tingin ko sa kanya.
"Marami. Minsan pakiramdam ko miracle siya na nandiyan. Sometimes.. hope. Kapag
titignan mo nga yung
moon, parang mother and child yung nandun. It kinda' hit me. I never met my mom.
"
Nakatingin lang din siya sa akin nun. Tapos tumingala lang din siya.
"I don't know. Sometimes I feel like I have certain connection with the sky. The
whole thing's fabulous. It's just...
wow!" tinitignan ko siya nun habang nagsasalita, "It's like LOVE. There are some
things that aren't meant for you
to explain. Like uh... how will I put this? It's like... MAGIC."
Napahawak na lang ako bigla sa dibdib ko nun at iniwas ko yung tingin ko sa kany
a.
"Have you ever had any other girlfriends?" ewan ko kung anong pumasok sa isip ko
at tinanong ko yun.
"You mean besides Shalyna?" tumango lang ako nun. "Nah."
Isa na naman yun sa hindi ko aakalain paniniwalaan ko.
"Ikaw?"
Hay! Tinanong pa niya? Eh comment nga lagi sa akin mas maangas pa ako sa mga lal
aki? Ineexpect ba niya na
meron?
"Nagpapatawa ka ba?""Wala pala." ngumti lang siya.
"Oo wala! Sino namang magkakamali?" tumawa ako nun pero hindi masyado.
Medyo yumuko siya nun at tinignan niya yung sapatos niya.
"Chester.""Huh?!?" nilingon ko siya.
"He talked to me this morning sa Men's room. He wished me good luck dahil nga al
am nila niliigawan kita. And he
told me 'The best guy wins.' "
Humarap na ako sa kanya nun.
"Ok, i'm totally lost. Let's start nung nakausap mo siya."
Seryoso na naman siya nun.
"He told me he's going to court you. Hindi ko alam kung natanong ka na niya. Per
o sa reaction mo, mukhang
hindi pa.""Ako? Whoa!" medyo sarcastic remark na yung pagkakasabi ko, "Masyado n
a akong inoverestimate
niyan.""It's true." ngumiti siya pero hindi masyado, "Kapag tinanong ka niya kun
g saka-sakali... papayag ka ba?"
Hindi ko alam yung isasagot ko. Hindi pa naman ako natanong ng ganito dati pa.
"Ewan. Hindi ko talaga alam. Siguro.."
Dumiretso na siya ng tingin nun.
"Yeah. Siguro. You like him right? So.. why not give him a chance?"
Nung sinabi niya sa akin yun, i felt like i was stabbed on my chest.
"Uhh... it's just a stupid crush.""One more question.."
Tumayo na siya sa pagkakaupo niya. Tumayo siya sa harapan ko.
"Kung hindi tayo nagkaroon ng deal at tatanungin kita kung pwede akong manligaw.
.. papayag ka?"
Nagulat ako sa tanong niya nun kaya hindi ko na siya matignan ng diretso. Ibubuk
a ko na sana yung bibig ko
para sumagot kaya lang nagsalita siya uli.
"Nah.. never mind. Huwag mo nang sagutin. I don't want to know the answer."tumin
gin siya sa magkabilang side
niya, "Tara na, iuuwi na nga kita."
Hindi pa rin ako nagsasalita habang naglalakad kami. Siya rin naman eh ganun. Hi
ndi ko nga napansin na nasa
harap na nga kami ng bahay namin eh. Huminto lang siya doon sa harap ko at ngumi
ti.
"Sige.. good night na pala. At congratulations sa atin para sa mataas na grade."

Nung hindi ako sumagot, nagsimula na siyang maglakad papauwi sa kanila matapos s
iyang mag-wave sa akin.
Naisipan ko na lang...
"Ash!" lumingon din siya sa akin.
Yung expression ng mukha niya eh parang nagtatanong.
"Good night."
Tinaas niya uli yung isang kamay niya para mag-bye sa akin. Tumalikod siya uli p
ara maglakad.
"Ash!" huminto na naman siya pero nakatalikod sa akin. Huminga ako ng malalim."T
he answer's Yes, it's
possible."
Nakatayo lang siya doon pero hindi siya kumikilos. Bakit ko ba sinabi yun?
Hindi man lang siya lumingon sa akin at dumiretso na siya sa paglalakad. Nakalay
o na siya nun at malapit na siya
sa may kanto sa may likuan nung naisipan kong pumasok na sa bahay namin.
Hindi ko pa nabubuksan yung door knob namin dahil sa sobrang bagal kong maglakad
at kumilos nun...
Saglit lang din eh naramdaman ko...
May yumakap sa akin sa sa likuran ko.
***23***
Hindi ako gumalaw nung mga oras na iyon. Narinig ko na lang sinabi niya na 'Than
ks'tapos humiwalay na rin siya
at umalis na talaga. Ngumiti lang siya sa akin at ako naman eh napangiti na lang
din sa sarili ko.
What's wrong with me? Nitong mga huling araw... I was acting kinda', odd?
Pumasok na ako sa bahay namin at syempre eh ginawa ko na yung mga ritwal ko kapa
g gabi. Sinabihan pa nga
ako ni Kuya Christian na mukha daw akong ewan at nakangiti daw ako mag-isa. Sabi
ko naman sa kanya, uso na
ngayon yun kaya huwag siyang makialam.
Maaga akong nagising kinabukasan at dahil nga doon eh maaga rin akong nakaalis n
g bahay at nakapasok ng
school. Hindi ko alam kung dumaan ba si Ash sa bahay dahil hindi ko na siya hini
ntay at nauna na akong
pumasok sa school.
Nung nasa corridor na ako ng room curriculum namin, napansin ko na makakasalubon
g ko si Chester kaya ang
ginawa ko eh tumalikod ako para hindi ko siya makasalubong.
Kaya lang..
"Hey! Chrissy! Wait!"
Huminto ako nun at humarap sa kanya. Napataas yung kilay ko nung tinawag niya ak
o Chrissy.
Parang napansin niya siguro na naghihintay ako ng explanation, kaya nagsalita na
rin siya.
"Everyone is calling you... Chris. Naisip ko lang para maiba naman, I'll call yo
u Chrissy. Ok lang naman na
tawagin kitang Chrissy 'di ba?"
Ayoko! Ayoko ng Chrissy because it's too girly?
Naks, rhyme yun ah!
"Sure!" wow, irony is everywhere!
"Great! Papunta ka na ba ng room?" tinuro niya yung nasa likod niya, "Pwede kita
ng sabayan."
Papunta naman na talaga ako sa room..
"Actually pupunta ako sa library, kasi may naiwan ako." sabi ko lang yun! Hindi
nga ako nagpupunta ng library
eh.
"Really? Dala ko yung library book ni Shalyna. Pinapasoli na niya sa akin. Nalim
utan ko na nga na dala ko
pala.""Nakalimutan ko rin! Pupunta nga pala ako sa cafeteria. Parang narinig ko
si Mrs. Valderama kanina..
sinasabi niya sa akin na may cafeteria duty yata ako.""Tutulungan kita kung gust
o mo."
Ano ba naman itong lalaking ito? Hindi ba siya nakakahalata na umiiwas ako?
"Thanks.. pero... pupunta muna ako sa CR ng BABAE." ngayon ewan ko lang kung mak
asama ka pa sa akin sa
loob.
"Sige pala.. hintayin kita sa labas."
Grrrr! Sabi nga nila, may own ways daw ang guys. I guessed it's proven.
Nagpakatagal talaga ako doon sa loob ng CR para naman mapagod siya sa kakahintay
. Kaya lang nag-alarm
naman na at kailangan ko rin namang lumabas.
Pagsilip ko at ulo ko lang ang nilabas ko, wala na siya doon. Aba, napagod yata!
Yehey!
"Are you looking for me?" kinalabit niya ako sa likod ko.
"Yes.. uhm.. no.. yes.." nakakainis naman!
Ngumiti lang siya sa akin at sinabayan nga niya akong maglakad hanggang sa class
room namin. Nagkatinginan
pa nga yung mga classmates namin dahil kasama ko ang nag-iisang CHESTER ng Sport
s Curriculum. May mga
meaning nga yung mga tingin eh. Hindi ko lang mawari kung ano.
Laking pasasalamat ko talaga nung humiwalay din siya sa akin para umupo siya sa
desk niya at ako naman eh sa
bandang likuran. Si Ash eh nakatingin lang sa akin pero walang sinabi.
After that... nagklase na kami.
Hindi naman dumating yung Physics teacher namin nung second period at wala ring
substitute na dumating kaya
may free period kami. Breaktime naman na ang next dito kaya didiretso na lang ak
o sa cafeteria. Pero katulad
nga ng dati, niyaya naman ako ni Ash.
Naglalakad na kami doon sa corridor nung may tumabi naman sa left side ko.
"Oh hey, kakain ka na sa cafeteria?"
Parang sa lahat ng lugar nandun siya ah!
"Yeah." ganun kaikli lang yung sinabi ko.
"Pwede sumabay?" naman!
Pero may nag-react naman na nakatayo sa bandang kanan ko.
"Actually, we're eating together.""Malalaki naman yung mga table sa cafeteria, e
'di sabay tayong tatlo."
Hindi ko alam kung kaya ko pang ngumiti ng mga oras na yun kaya sinabayan ko na
lang din sila sa paglakad.
Hindi pala, sila nga pala ang sumabay sa akin. At syempre, kung pwede ko lang si
la paalisin sa tabi ko, ginawa
ko na.
Pinili ba naman ni Chester yung table doon sa bandang gitna kaya doon kami napau
po. Tatayo na sana ako para
umorder kaya lang hinawakan ako ni Ash sa balikat at pinaupo ako uli.
"Anong gusto mo?" tinanong naman niya ako.
"Ako na lang bibili.""Hindi ako na. Anong gusto mo?""Cheeseburger." sabi ko na l
ang.
Humirit naman si Chester.
"Anong inumin ang gusto mo?" nilabas na niya yung wallet niya.
"Ito yung pera.." inaabot ko sa kanya kasi kung siya naman ang bibili, "Coke."
Nakataas lang yung kamay ko sa hangin at tinalikuran naman na niya ako para bumi
li ng iinumin. Sabi ko nga eh
mapapahiya ako.
Dahil may mga nakatingin pa rin nun, nilabas ko yung fairytale book ng nanay ko
at binasa ko na naman. Mahal
na mahal ko pa man din yun.
Hindi rin nagtagal, nakabalik na kaagad si Chester dala-dala yung inumin. Sumuno
d naman si Ash na dala-dala
yung Burger ko.
Kinuhanan pa nga nila ako ng plato at kung anu-anong pagkain na hindi ko naman k
ayang ubusin.
Kakagat na sana ako nung burger ko kaya lang napansin ko na nakatingin silang da
lawa sa akin. Nasa tapat ko
kasi sila parehas at sila ang magkatabi. Nailang tuloy ako.
"Hindi ba kayo kakain na dalawa?" hindi ko tinuloy yung pagkagat ko.
"Go ahead, hindi naman ako gutom.""Papanoorin ka na lang namin."
Sana lang hindi niya sinabi yun 'di ba? Ayoko nang tinititigan ako habang kumaka
in.
"Chrissy, you should try this. Hindi ko alam kung anong straw ang gamit mo, kaya
dalawa na yung kinuha ko.
Yung spiral ba, o yung plain?"
Tumingin naman si Ash sa kanya. Alam ko na kung bakit.. narinig niya kasi yung '
Chrissy' part.
"Yung plain na lang. I am not into spiral straws."
Iinom na sana ako, kaya lang si Ash naman ang nanggulo.
"Chris, kumuha ako ng plato mo. I know you don't like plates that has designs on
it.. pero kinuha ko na yung
dalawa. Ano bang gusto mo, red or pink? i'm sure it's RED."inabot naman niya sa
akin at kinuha ko.
"Thanks Ash."
Tumayo naman yung dalawa at mukhang may kinuha na naman doon sa bilihan. Ewan ko
ba kung ano na yun.
"Bumili ako ng pudding, vanilla pudding." wow! Ang tagal ko nang hindi nakakakai
n ng vanilla pudding ah!
"Ako rin bumili ng pudding, chocolate pudding." my favorite!
Kumuha ako ng tig-isang sandok nung pudding at tinikman ko rin naman. Nilagay ko
pa nga sa bowl ko eh.
"Masarap 'di ba?" tanong naman ni Chester sa akin.
"Yeah.. masarap.""Ubusin mo na pala itong vanilla pudding oh.. CHRISSY." sinando
k niya yung vanilla pudding
at nilagay niya sa bowl ko.
"Favorite mo yung chocolate 'di ba.. CHRIS?" sinandok din iya yung chocolate pud
ding at nilagay niya sa bowl
ko.
"Thanks guys."
Medyo nabubusog na rin naman na ako nun kaya nung naubos ko yung pudding eh kont
i na lang yung kagat ko
sa cheesburger at lalung-lalo na hindi na rin ako makainom. Yung dalawa talaga e
h nakatingin pa rin sa akin.
"Mahilig ka ba sa basketball Chrissy?"
I can honestly say that Chester's cute.. but the whole Chrissy thing? I'm gettin
g annoyed.
Sasagot na sana ako kaya lang si Ash ang sumagot.
"Hindi siya mahilig. She loves skateboarding more than basketball."
Tama naman si Ash.
"Yeah.. pero naglalaro rin ako ng basketball. Minsan nakikipag one-on-one pa nga
ako sa mga guys eh." sabi ko
naman at sumandal na ako.
"Talaga? One-on-one tayo sa gym mamayang practice period!"
May sound na narinig ako galing kay Ash pero hindi ko alam kung ano yun.
"She's a girl! Hindi kayo match!" sabi ni Ash sa kanya.
"Great idea. One-on-one tayo mamaya!"
Nanahimik na lang ako doon sa upuan ko. Yung dalawa eh magkaharap na at magkalap
it yung mukha.
"Kayang-kaya naman kitang talunin sa basketball eh.""Says who?" sabi naman ni As
h at tinaas niya yung isang
kilay niya, "Even though your a varsity, kayang-kaya kita.""Oh yeah? You seemed
to have a problem with me
kapag may kinalaman si Chrissy?"bakit na naman ako nasama diyan! "Huwag kang sel
fish Ash!"
Tumingin si Ash sa direksiyon ko pero binalik niya uli kay Chester.
"Yeah, I have a problem with you when it comes to Chris. Ikaw rin naman sa akin
ah. You treat girls as a
property.. as possession.. not as a person!" sabi ni Ash.
Bigla na lang tumayo si Chester at hinawakan niya si Ash sa collar ng polo niya.

"I am.. but I'm not anymore. Chrissy's different!" mukhang galit na rin siya nun
, "At ikaw? Anong tingin mo?
Dahil ba sa pegeant King ka at ikaw yung captain ng skateboarding team feeling m
o lahat ng babae head over
heels sa 'yo? Well, guess what? You are going down!"
Tumayo naman si Ash at tinulak niya si Chester.
"First of, huwag na huwag mong hahawakan ng ganyan yung polo ko. Second, I total
ly agree with you that Chris
is different. Third, I don't care about those girls. I don't even know them! Fou
rth, I don't like you. I don't even like
you near her. And fifth..."tumingin siya uli sa akin then kay Chester uli, "You'
re on!"
Nakatingin na yung mga tao sa cafeteria sa amin. Pinipilit kong itago yung yung
mukha ko pero sino pa bang
Chris ang tinutukoy? Ngayon naaapreciate ko yung pagtawag sa akin ng Chrissy ni
Chester. At least, it's more of
a disguise.
Gosh.. I'm dead.
"Will you two shut up?!?" yun na lang ang nasabi ko at tumingin sila sa akin, "E
wan ko ba kung bakit sumabay
ako sa inyo kumain. Mas gusto ko nga mag-isa eh. I don't care about your stupid
game!" sinabi ko kay
Chester, "and your stupid opinion on his game either!" sabi ko kay Ash.
Saka lang ako naging mahinahon nun.
"Now... if you'll excuse me.. I'm going out."
Nakanganga yata yung mga tao sa amin nun at dumaan ako sa gilid. Wala na akong p
akialam sa kanila.
Nakakainis naman kasi.
"Chrissy!"
Narinig ko pang sinabi ni Ash.. 'Chrissy?! Hey Chris!'
Hindi pa ako nakakalabas ng cafeteria nun, humabol naman yung dalawa sa akin.
Gustung-gusto ko silang kalbuhin! Bwisit!!! Asar na asar na ko.
"LEAVE ME ALONE!""Leave her alone daw." sabi ni Chester kay Ash.
"She's talking about you." tnuro niya si Chester.
"I'm talking about both of you!!!"
Bubuksan ko na sana yung glass door ng cafeteria, kaya lang hinila ni Chester ka
ya hindi ko mabuksan.
"Look Chrissy, I like you." may mga nag-gasp pa doon sa likuran niya, "Yeah I do
. Kaya nga gusto kita kasama
eh." tumingin siya kay Ash. "Now what's your excuse?!?"
Kinabahan din ako nun. Na-corner naman masyado si Ash. Kahit wala naman siyang s
abihin ok lang sa akin.
Alam naman niya na deal lang lahat. Kahit hindi niya pangatawan yun.. ayos lang.
Lalabas na ako.
Bubuksan ko na sana yung glass door uli para lumabas na ako. Para ma-save na rin
si Ash sa pagsagot. Pero
this time, siya naman ang humila para hindi ko mabuksan.
"Oh come on! You're only attracted to her! There's a big difference between the
word 'Like' and the word 'Love'.
Hindi ko ito ginagamit na excuse Chris.. not like this guy just to soften you up
. As for my answer...""I didn't break
R-13." ouch!
***24***
'Ouch' was supposed to be an inside thought. Pero anong nangyari? Parang naging
doble yung impact noon sa
akin. An inside thought, at the same time... parang na bottled up sa chest ko.
Anong tawag doon? I have no idea.
Tinulak ko na lang yung glass door para makalabas na ako. Alam kong maraming nak
atingin nun pero parang
nawala na yung pakialam ko. Ni-hindi nga nila alam yung ibig sabihin ng R-13...
First of, nasaktan ako sa sinabi niya. Hindi ko malaman kung bakit. Rule 13 stat
es that we are not allowed to fall
in love with each other. Hindi nga yun kasama sa paper pero sinabi ko. Binanggit
niya sa akin na hindi sya
umagree doon sa Rule. Pero bakit ganun? Sinasabi niya na hindi niya binreak yung
rule? Does that mean
pumapayag na siya doon sa sinabi ko?
More likely. Ngayon naman... nalilito na ako. Malaki yung possibility na ako na
yung maging rule breaker dito.
Oh please STOP! Ako magiging rule breaker? Hindi pwede. At least please... not w
ith Ash.
Bumalik na ako sa classroom. Binuksan ko na naman yung fairytale book ng nanay k
o pero hindi ko binasa.
Naiinis ako nung mga oras na yun. Saglit lang din eh may dumating sa loob... sin
o pa nga ba? Ang wicked witch
Shalyna. Umupo na naman siya sa upuan sa harapan ko.
"Two popular guys like you?" sabi niya na talagang yung expression ng mukha eh h
indi makapaniwala, "Well, I'm
not sure about Ash. May codename pa kayong nalalaman. What in the world is R-13?
""Mind your own business
Shalyna.""Kung may gusto nga sila sa 'yo... it's unusual. I mean.." tinignan niy
a ako ng parang nandidiri, "Look at
you! There's nothing special about you. Mukha ka ngang lalaki dati. Nabihisan ka
lang kaya nagmukhang babae.
They used to like me. Now.. ikaw? Eeew.""Yeah.. mukha nga siguro akong lalaki na
nabihisan at nagmukhang
babae. Well it's a positive right there. But you know what? Get your ugly face o
ut here o baka lalong ma
disarrange yan." tinaas ko yung fist ko.
Tumayo siya doon sa desk at tinignan niya uli yung bracelet ko.
"Saan mo ba nabili yan? Nakakainis!""Bakit hindi ka makabili ng katulad nito? To
o bad.." inasar ko pa siya lalo
kaya napaalis na siya bigla.
Tinignan ko lang yung bracelet at saka ko na lang niyuko yung ulo ko. Ayoko na y
ung pakiramdam ko. Ni-hindi
ko pa nga naranasan ito.
Nung nag-alarm na uli, nagsipasukan naman nayung mga kaklase namin. Isa sa mga h
uling pumasok eh si Ash
at siya ang nahuling umupo sa upuan niya dahil sa likuran pa siya. Wala siyang s
inabi sa akin.
Nagklase kami doon. Naboboring na nga ako nun dahil wala namang pumapasok sa uta
k ko. Dalawang period na
lang nun kaya tuwang-tuwa talaga ako nung nag-alarm na para sa uwian. Tumayo ako
kaagad at maaga akong
umalis.
Lunch break na namin. Usually sa cafeteria ako kumakain pero ngayon eh gusto kon
g umuwi ng bahay. Ayoko
lang mag-stay sa school ngayon.
Dahil walking distance lang yung bahay, mabilis din naman akong nakarating. Nagu
lat nga ako nung nandun sa
bahay si Kuya Christian. Akala ko kasi may pasok siya. Sinabi niya sa akin na 2
pa daw ang pasok niya kaya
nandun pa siya sa bahay namin.
1 hour lang naman ang lunch break namin kaya hindi na ako nagpahinga eh pumasok
na rin ako kaagad. At kung
hindi rin naman magandang view ang makikita mo, nagsisimul na namang tumaas ang
presyon ng dugo ko. Nasa
corridor kasi si Chester at Ash at nung madaanan ko eh pinag-uusapan nila yung o
ne-on-one nila sa basketball.
Hindi ko na nga lang sila pinansin pero hinawakan ako sa braso ni Chester.
"Manonood ka ba sa gym mamaya?" tinanong naman niya ako.
"Would it make any difference kung hindi?""Of course it will. Kahit nga hindi na
manood yung ibang section sa
gym mamaya ok lang basta nandun ka."
What?! Manonood yung ibang section dahil sa basketball nila?
Dinaanan lang ako ni Ash nun. Tapos narinig kong sinabi niya bago siya pumasok s
a room eh.. 'Nasa 'yo yun.
Pero mas ok nga siguro kung nandun ka.'
Lalong dumami yung laman ng utak ko. Maglalaro sila.. ok fine tanggap ko yun! Ma
glalaro sila para sa kanila.
Mag-aaway sila dahil sa kanila. At lalung-lalo na magpasikatan sila sa para sa k
anila. Pero bakit parang
lumalabas kasalanan ko lahat at nagkaroon ng ganitong laro?
Practice period na namin nun. Si Ash eh masyadong seryoso nun at hindi ko pa siy
a nakikitang ganun. Nung
nag-skateboard nga siya, ilang beses siyang gumawa ng skateboarding trick at wal
ang tigil. Parang lalo niya
yatang pinapagod yung sarili niya.
"Bro, magpahinga ka naman." sabi ni Kian sa kanya.
"Oo nga, mag-iisang oras ka nang nasa ramp ah."
Hindi naman sila pinansin ni Ash. Tuluy-tuloy pa rin siya sa pag-slide niya sa r
amp, ilang ikot, ihahawak yung
kamay sa sahig.. slide uli..
Kahit ako mapapagod nun. Pero siya... wala talagang balak tumigil.
Hinawakan siya ni Kian sa likuran niya para tumigil na at namumula na rin yung k
amay niya nun. Pero ang
nangyari, tinanggal lang niya yung kamay at umalis siya doon sa arena mag-isa ha
bang nakasakay sa skateboard
niya.
Nagklase lang kami pagkatapos nun. Naka-uniform na nga si Ash nun. Hindi ko alam
kung anong ginawa niya at
napaka-seryoso niya talaga.
"Ok ka lang?""You know what bugs me?!!" sabi niya na nakataas pa yung dalawang k
ilay niya.
Hindi ko naman siya sinagot. Nagulat lang ako sa kanya at parang galit siya sa m
undo niya.
"Sorry." sabi niya ng mahinahon. "Hindi ko sinasadya."
Parang may napansin ako sa kanang braso niya pero natatakpan. Hindi naman siguro
.
Isa pa sa mga ikinagulat ko sa lahat nug araw na iyon eh nung alarm na ng uwian
eh nagsitakbuhan palabas
yung mga classmate namin. Parang alam ko na kung bakit. Dahil siguro yun sa laba
n nila nila ni Chester.
Masyado talagang big deal yun sa mga tao. Ang captain ng skateboarding team, at
ang captain ng basketball
team. Siguro nga, advantage na yun para sa side ni Chester. Hindi ko pa nga naki
kitang mag-basketball sila
parehas.
Ako lang yung naiwan doon sa loob ng room namin at nakaupo mag-isa. Manonood ba
ko?
Ewan ko kung anong pumasok sa utak ko at tumayo na ako. Iiwan ko na lang dito yu
ng bag ko at hindi naman na
siguro kailangan doon sa gym. Isa pa, mabigat din yan at ayokong magbuhat ng mar
ami.
Naglakad nga ako papuntang gym. Sinuot ko yung sumbrero ko at ginawa ko yung gin
agawa ko dati. Itinago ko
yung buhok ko kaya nagmukhang maikli na naman. Uwian naman na kaya hindi na effe
ctive ang dress code.
Dahil nga panay taga Sports Curriculum yung nandun, maraming nakaupo sa bleacher
s. Nakita kong may mga
limang tao doon sa gitna. May nakared na jersey, si Chester, at si white naman y
ung suot ni Ash. Nakatay lang
siya doon at naka-cross yung kamay niya sa chest niya. Nandun pa rin ako sa entr
ance ng gym nung mapansin
kong...
Lumingon si Ash sa direksiyon ko. Iniwas ko na lang kaagad yung tingin ko kung s
aan. May isang lalaki doon sa
gilid na magrereferee yata as if totoo naman yung game.
"Miss, pwedeng makiupo?" sabi ko doon sa isang babae na nakaupo doon sa gilid.
"Sure." sabi niya pero hindi nakatingin sa akin, "Vacant naman diyan eh." tapos
nabaling yung tingin niya sa
akin, "Chris Orellana! Oh my God!"
Masyadong masaya yung babae nung makita niya ako kaya sinabi ko na tumahimik siy
a. Yun pala eh hindi lang
daw niya inaasahan na makikiupo sa kanya si Chris. As if naman si 'Chris' eh kun
g sinong celebrity. Sagot ba
naman sa akin eh kakaiba lang daw na may nakikiupo sa kanya. Madalas daw kasi eh
wala. Tapos ngayon, yung
babae pa na may pangalang 'Chris' ang nagtatanong sa kanya. Haay Chris.
Teka.. sino bang pinag-uusapan natin dito?
Nagsimula na yung game at syempre eh may mga nagsisigawan. Ito naman ang ayaw ko
sa mga babae. Makakita
lang ng naglalaro ng basketball eh panay na ang sigawan. I mean, what's the poin
t? Si Chester lang yan at si
Ash. They are just... guys.
Siguro nga madadamage sa reputation nila kung matalo sila sa game. Who cares abo
ut it? Siguro nga ginagawa
nila ito para i-prove yung sarili nila. Kung tutuusin, rivals naman silang maitu
turing. In sports curriculum.
Then napansin ko, may nag-cheer na at naka-score na si Chester. 2 points na siya
. Binaba ko yung sumbrero ko
para wala nang makakita sa akin. Saglit lang din, umiscore na rin si Ash.
Nagkaroon ng ilang pito yung referee. Travelling daw.. mga ganun. Hindi ko nga m
aintindihan kung anong
nangyayari sa game. Ang concern ko lang... yung score board. Tumagal ng tumagal,
nasa 15-10 na ang score...
Chester sa lead.
"Nakita ko kayo sa cafeteria kanina ah. Ang swerte mo girl." sabi nung babae sa
akin at sinisiko-siko pa ako sa
tagiliran ko. "I mean.. si Chester yan.. tapos si Ash! Grabe ka!"
I'm not totally happy about it. Hindi na lang ako nagsalita.
Maya-maya lang... isang mahabang pito na naman ang naganap. Nanahimik yung audie
nce nun. Dahil hindi ako
nanonood, hindi ko alam kung ano yung nangyari.
"What happened?!?"
Napatingin ako doon sa gitna. Yung puting jersey ni Ash eh panay dugo na.
"Anong nangyari?!!" kinulit ko pa lalo yung babae.
"Ewan ko ba. Dumudugo yung braso ni Ash eh."
Tumingin uli ako. Nakita kong nag-sign siya na ok lang siya. Tuloy pa rin yung g
ame nila.
Siguro yun yung nakita ko kanina sa polo niya. May bandage siya doon.
Hindi na ko makapanood ng game nun lalo. Nakita kong 15 seconds na lang yung nat
itirang time. 33-31 ang
score.. in favor of chester pa rin.
Tumakbo na langa ko doon sa sa CR sa may loob ng gym na rin. Doon na lang ako na
g-stay. Tumingin ako magisa
sa salamin at saglit lang..
Narinig ko nang nasigawan. Now what is the result???
Hindi pa rin ako lumabas. Narinig kong nagsisialisan na at sobrang ingay sa laba
s. Pero kahit anong mangyari..
hindi ko marinig kung sinong nanalo.
Umupo ako doon sa lababo sa may harap ng salamin. Narinig kong sobrang tahimik n
a sa labas at mukhang wala
nang tao. Narinig kong may sumigaw doon na lalaki.
"May tao pa ba dito at isasara ko na itong gym???"
Anak ng tupa! Si Manong Guard yun!
"Meron pa po!" sumigaw naman ako, "Saglit lang!"
Pinunasan ko yung kamay ko at nagmadali na akong lumabas. Nagdire-diretso ako do
on sa gate at nung
bubuksan ko na...
Crap. It's locked! Oh My God!
Hindi yata ako narinig ni Manong Guard nung sumigaw ako galing sa banyo!
Inalog-alog ko yung gate kaya lang nakachain na siya. Tumalikod naman ako... ako
na lang yung tao doon.
Kinabahan tuloy ako.
Tumakbo ako doon sa kabilang gate saka-sakaling bukas yun. Pero hindi pa ko naka
kalapit eh nakita kong may
nag-aaway doon sa gilid. Hawak-hawak nung isa sa polo yung isa, hawak naman nung
isa sa leeg yung isa.
"SIRAULO KA NAMAN PALA EH!""IKAW ANG MALAKI ANG PROBLEMA! BAKIT HINDI MO MATANGG
AP NA
NANLILIGAW DIN AKO SA KANYA?!?"
It's Ash and Chester.
"You two! Break it up!" nanginginig na ako nun.
Dumudugo na yung labi ni Chester... at si Ash naman eh yung braso pa rin niya. N
agulat sila nung nakita nila
ako.
"Chris! Nandito ka pa?" sabi niya tapos binitawan niya sa leeg si Chester.
"Anong ginagawa mo dito?" binitawan niya si Ash sa polo niya.
Wow! This is great! They have no idea.
"I went to the bathroom bago matapos yung game! Nag-stay ako doon hanggang sa ma
tapos!" tapos naisip
ko, "By the way sinong nanalo?"
Nagtinginan silang dalawa.
"Him/Him."
Oh wow! Another great thing. Nagturuan pa!
Tinaas ko yung kilay ko.
"It's a tie. Sakto kasi sa time eh. Dapat may tie breaker kaya lang sinabihan ka
mi ni Manong Guard na umalis na
raw lahat sa gym at uwian na. Kaya nagsilabasan na."
Bumilis yung tibok ng puso ko nun.
"And speaking of Manong Guard.." lumapit ako doon sa gate ng mahinahon sa may li
kuran nila.. mahinahon na
mahinahon tapos.. "PALABASIN NIYO KO DITO!!! BUKSAN NIYO 'TO!!!" inalog-alog ko
rin yng chain doon.
"What do you mean?""We're locked in! Kasi kayong dalawa.. sigawan kayo ng sigawa
n hindi niyo narinig si
Manong Guard na nagtatawag kung may tao pa!""Actually.. hindi eh." yung itsura n
i Chester nun eh parang nagaalangan.
"Ako rin."
Tumalikod ako sa kanila. Ano ba naman yan! Bwisit! Arrgghhh! Mas mabuti pa nga s
iguro yung kanina. Nung
akala ko na mag-isa lang akong na-lock. Ngayon may kasama pa akong dalwang bwisi
t.
"Phone! Sinong may phone sa inyo?" tinanong ko sila at yung bag ko eh iniwan ko
sa room.
"I uh.. nasa locker room yung bag ko nung nagpalit ako ng jersey.""Nasa room yun
g akin."
Bukod sa bingi na sila, bwisit pa, at ngayon useless na rin!
Baka mag-alala yung tatay ko sa akin nito!
Humarap ako sa kanila.
"Doon ako matutulog sa bleacher sa dulo." tinuro ko yung malayo.
Lumapit si Ash sa akin.
"At HUWAG na HUWAG kayong magkakamaling lumapit sa akin.""Matutulog tayo dito?""
Are you stupid or what?
Wala tayong phone.. walang nakakarinig sa atin. Naka-lock tayo. Do you expect ma
kakauwi ka pa?""Don't call me
stupid you MORON!" hinawakan na naman niya sa collar si Ash.
"Arrrggghhh!" tinalikuran ko sila at tumakbo na ako doon sa pinakadulo.
Tumigil din naman sila sa kakaaway nila. Sa kabilang dulo si Chester umupo.. sa
bandang gitna si Ash sa
kabilang side. Ako lang yung naiba sa kanila.
It's Thursday can you believe it? May pasok pa kami bukas at dito kami matutulog
sa Gym. And now I'm going to
spend the night with this two guys. They kept on fighting when I'm around. Madal
as naman dahil sa akin?
Flattered naman ako doon. At anong ginagawa ko sa kanila? Magalit.
Wow... two guys fighting over me. Hindi pa nangyayari sa history ng mahabang his
tory. Anong kapalit nun?
Sirain ko yung gabi nila kahit parehas na silang injured.
This will be a long night...
Way to go me!
**25***
Nag-stay ako doon sa kabilang dulo ng gym. Aba napakalaki ng tutulugan naming ta
tlo ha. Hindi namin
kailangang magsiksikan sa iisang sulok. Ewan ko ba, medyo naiinis talaga ako sa
kanila ngayong araw na ito.
Abnormal kasi kumilos eh.
Nung tinignan ko sila, nakahiga na si Chester doon sa side niya pero nasa kabila
ng side siya nakaharap kaya
hindi ko makita yung mukha niya kung tulog na ba. Si Ash naman eh lumipat na yat
a sa bandang taas at kitangkita
mula dito na nakaupo lang siya at nakataas yung isang paa.
Ako naman ano bang posisyon ko? Eto, nakasandal yung ulo sa pader. Badtrip naman
oh.
Mabuti na lang talaga eh hindi mainit dito sa gym. Usually kasi eh binubuksan ni
la yung aircon kapag may mga
tao.. pinapatay kung wala na. Sarado ngayon dahil hindi naman nila alam na nandi
to kami. Pero dahil bukas yung
mga bintana sa taas, malamig pa rin.
Dumilim na nun sa loob ng gym. Kahit papaano eh may ilaw pa rin na nanggagaling
sa labas kaya nakikita-kita
mo pa rin yung bagay-bagay sa loob. Dahil nga ang tahimik doon sa loob, narinig
ko kaagad nung may gumalaw
doon sa kabilang side. Nakatalikod naman ako doon kaya hindi ko alam kung sino.
Hindi ko na lang pinansin. Nag-pretend ako na natutulog na ako dahil ang tagal n
a rin naman na namin sa loob.
Yung position ko kasi eh nakaharap doon sa bleachers at nakababa yung paa ko doo
n sa pagitan. Nakayuko lang
ako doon sa upuan na parang kaparehas sa desk namin sa school. Hindi rin nagtaga
l, dumating na kung sino
man yung nandun.
"Alam ko natutulog ka.. at alam kong hindi mo ko naririnig." I should have known
it's Ash, narinig kong umupo
siya doon sa gilid ko, "Sana lang 'di ba masabi ko sa 'yo kapag alam mo? Pero an
o pa nga ba? Unfair ako eh.
Nasasabi ko lang lahat kapag iisipin na hindi totoo yun, pabiro, o kaya naman hi
ndi mo alam."
Kinakausap niya ko?
Obvious ba Chris, wala nang ibang tao dito.
"I know you hate me.. and Chester too." Buti naman alam mo! "We're acting like j
erks this past few days. Hindi
mo lang napapansin noon... pero ngayon hindi na namin maitago. Pero napagisip-is
ip ko na, it's ok if you hate
me. You hate pink too.. so as operas, musicals..and theater plays. You hate alot
of stuff.."
Napangiti na lang ako doon na parang ewan. Mabuti na lang talaga hindi niya ko n
akikita.
"Tinanong kita sa room kanina nung nagulat ka. What bugs me alot? Chester. I don
't know.. I don't trust him. I
just don't. Pero ano namang laban ko 'di ba? Siya yung gusto mo. Gustung-gusto k
ong sabihin sa iyo na huwag
kang magpapaloko sa kanya."huminga siya ng malalim, "Nakipagbasketball ako kanin
a for what? I don't care
about my stupid name in this curriculum. I did it because... uh.." nahihirapan p
a siyang magsalita nun, tapos
narinig kong, 'Ash.. say it! She can't hear you!' he's talking to himself? "I..
I love you Chris. I realized I do."
Nagulat ako doon sa sinabi niya kaya nahulog yung braso ko doon sa sinasandalan
ko. Nahalata kong nagulat
siya dahil bigla na lang siyang nanahimik, pero tuloy pa rin ako sa pag-pretend
na gumalaw lang ako sa pagtulog
ko.
"Hindi ko masabi sa iyo ng totohanan kasi iisipin mo rule breaker ako. At alam k
ong ayaw mo. But I'm not a rule
breaker. I know I'm not. Bakit ba hindi ko masabi sa iyo?" sinuntok niya yung se
mento sa gilid, "Tapos nitong
mga huling araw pa naguguluhan na ako. Ang dami-dami ko nang iniisip. Si Lawrenc
e... he's still sick. Ngayon
dito pa sa school. Si Chester.. si Shalyna.. everyone." alam kong tinaas niya yu
ng paa niya dahil hindi ko na
makita yung rubber shoes niya, "Dumugo na naman yung braso ko kanina. She tried
to get something in your
bag, kaya lang nakita ko siya. She scratched me... that's why I'm bleeding. Afte
r so many years... it's
bleeding again."
Shalyna's going to feel the pain!
Kung pwede lang sana akong tumayo doon at subukan kong i-comfort siya ginawa ko
na. Pero hindi eh.. hindi ko
kaya sa ngayon.
"Sa tuwing magsha-share ka ng bagay-bagay tungkol sa 'yo, may natutuklasan ako.
Pakiramdam ko nga minsan,
we have this certain connection in the past. The day you told me that you saw a
guy at the park, nag-pretend ako
na wala lang sa akin lahat. That guy was my brother."
Hey.. what? Isa lang ang brother niya.. si Lawrence. Teka... naguguluhan na ko.
Narinig kong tumayo na siya doon. Gustung-gusto ko siyang tanungin ng kung anu-a
no... pero hindi ko rin
ginawa. Hindi niya alam na nakikinig ako sa kanya kanina pa. Ngayon naman na may
tanong ako, hindi ko naman
pwedeng itanong sa kanya.
Naramdaman ko na may nilagay siya sa balikat ko. Hindi ko muna tinignan hanggang
sa bumaba siya. Nung
nakatalikod na siya, pasimple kong hinawakan sa gilid ko. Yung polo niya to ah!
"Take care Chris."
Bakit naman ganyan ka Ash? Hindi ka rin ba katulad nung iba na napansin lang ako
simula nung nagbago lang
ako ng damit? Hindi ba yun naman yung sinabi ni Shalyna? Hindi ba yun din yung s
inabi mo kay Chester? He's
only attracted to me 'coz I changed. Dati rati naman isa lang ako sa mga guys. M
r. nga ang tawag sa akin sa
unang tingin 'di ba? Hindi ka ba ganun?
Saka ko naalala yung unang araw na nakilala ko siya. Nung araw na nagkakilala ka
mi dahil sa skateboarding
team.
"Late na yung Chris na yun, kasasabi lang na dumating dito ng sharp. Ayoko pa na
man ng mga late!"
Excuse me? Ayaw daw niya ng late eh nauna pa ako sa kanya dito! Sapakin ko kaya
'to.
"Miss, labas na." tinuro niya yung pinto.
"Pinapunta-punta niya ako dito ng 3 o' clock sharp tapos pinapaalis mo ako? Ang
gulo talaga ng mga
lalaki!" tumalikod ako para lumabas ng pinto.
Hinwakan naman niya ako sa braso ko.
"I'm sorry?" tinignan niya ako ng nagtataka, "Bakit ka naman namin papupuntahin
dito?""Eh kasi po, yung mga
kasamahan mo sinabi nila pumunta daw ako dito dahil pasok daw ako from try-outs
pero kailangan ka pa
kausapin.""Teka-teka, isa lang yung nakapasok from try-outs. At ang pangalan eh
Chris. You're not Chris."
Ooh... parang alam ko na yung iniisip nito.
"Chris nga pala." inextend ko yung kamay ko pero hindi niya tinanggap.
Pigilan niyo ko!! Tinalikuran ba naman ako.
"A girl? Skateboarding? No way!" aba-aba, anong masama kung babae ka! "Kung hind
i ko lang alam, nilagay mo
lang na Chris yung pangalan mo para makuha ka dahil alam mong hindi kami tatangg
ap ng babae."
Sasampalin ko ito eh.
Oh my God. He called me Miss the first time he saw me. Not Mr. Nung unang beses
niya ako tinignan kahit hindi
niya pa ko kilala nun.. Miss ang tinawag niya sa akin. He noticed me as a girl..
kaya ayaw niya akong tanggapin
sa team. Not like any other guys or whoever who always call me Mr. the first tim
e and Miss the second time.
Ash is... different.
***
Nagising ako nung may tumatama na sa araw sa mata ko at mukhang maliwanag na. Si
nasabi ko na nga ba,
nightmare lang lahat. Gigising ako at makikita ko yung exact same white roof ng
kwarto ko... then magreready na
ko for school.
Napatingin ako doon sa nasa itaas ko. It's... brown.
"AAAAAAAHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!" tumili ako ng malakas at nag-echo doon sa buong g
ym.
Nahulog naman si Ash doon sa pagkakahiga niya sa taas. Si Chester, tumayo lang n
aman. Tumakbo naman sila
sa direksiyon ko.
"Chris ok ka lang?""Guys.. nasa gym tayo." sabi ko nun ng wala ako sa sarili ko.

"Yeah.. we know. We got locked in yesterday.""AAAAAAAHHHHHHHHHHH!"
Tinakpan nila parehas yung tenga nila at nabingi yata sila sa akin.
"Anong oras na?""It's 7:30. Actually, nag-time na kanina pa."
Sisigaw sana ako uli kaya lang nagbago na yung isip ko. Tumakbo ako doon sa pint
uan at inalog ko ng inalog
yun. May mga teacher naman na nagkalat sa labas.
Nag-ingay ako ng nag-ingay doon pero parang walang nakakarinig sa akin. Tinignan
ko ng masama yung dalawa
at nakangiti lang sila sa akin.
"I need help here?!?"
Nawala yata sila sa sarili nila pero pagkatapos nun eh nagsabay-sabay kaming sum
igaw para marinig nila.
Sumakit nga yung lalamunan ko eh. Saglit lang din eh narinig kami nung isang tea
cher pero hindi niya alam kung
nasaan nanggagaling yung ingay. Lalo pa kaming nagingay ng nag-ingay. Finally, n
apatingin siya doon sa
pintuan ng gym. Gulat na gulat siya at hinawakan pa niya yung dibdib niya.
"Diyos ko! Anong ginagawa niyo diyan sa loob?"
Umalis yung teacher at alam naming tinawag niya kung sno man ang may susi ng gym
para makalabas na kami
doong tatlo. Ang tagal nga eh at mukhang hinanap pa nila kung sino ang meron. Nu
ng nabuksan naman na,
tinanong lang niya kami kung ano daw ang ginagawa namin sa loob. Sinabi nga nami
n na na-lock kami sa loob at
doon na kami nakatulog na lahat. At nung matapos kami kakakwento, sinabi niya na
hindi daw kaming tatlo ang
unang na-lock doon. Meron na rin daw dati pa.
Sinabihan niya kami na pwede daw kaming umuwi at kakausapin na lang daw yung hom
eroom teacher namin at
ipaalam sa kanila. Dahil nga total wreck ang itsura ko, hindi na ko bumalik sa r
oom para kunin yung bag ko.
Hello? maya-maya lang baka alam na nila na si Chris Orellana kasama ng dalawang
lalaki eh natulog sa gym.
Wow! Whatta' news.
Sinabayan lang ako ni Ash magalakad nun dahil magkalapit nga lang ang bahay nami
n. Pero dahil mauuna
siyang lumiko, sinabihan ko na siya na hindi na niya ako kailangang ihatid. Nagl
akad lang ako ng mabilis at
nakauwi rin naman ako sa bahay namin.
Ano pa nga bang ineexpect ko kundi ganito???
"AT SAAN KA NANGGALING NA BATA KA HA! HINDI KA UMUWI KAGABI! HINDI KA MAN LANG T
UMAWAG!
HINDI MO INIISIP KUNG MAY NAGAALALA BA SA IYO O KUNG MAY NAGHIHINTAY MAN LANG! T
UMAWAG PA
KAMI SA PULIS PARA LANG IPAHANAP KA! ANO BANG INIISIP MO NA BATA KA!" yan ang ta
tay ko, hindi yan
pumasada ngayon.
"Tay! Aksidente pong na-lock kami sa loob ng gym dahil may laro ng basketball ka
hapon. Nasa bathroom ako
nun kaya hindi ako narinig ni Manong Guard. Hindi kami makalabas tapos yung gami
t pa namin nasa room kaya
hindi kami makatawag. Sorry talaga... hindi naman namin sinasadya."
Tumingin lang siya sa akin nun at yung galit niya eh parang nawala.
"Ganun ba anak?!?" lumapit siya sa akin at niyakap ako, "Pasensya ka na sa tatay
at nag-alala lang. Hindi namin
alam kung anong nangyari sa iyo. Pero ang mahalaga ok ka naman pala. Tatawag na
lang ako sa pulis na
nakauwi ka na." sinabi niya sa akin at humiwalay din siya at pumunta sa telepono
.
Nung napatingin ako sa dalawang kuya ko, parehas silang nakatingin ng nakakaloko
sa akin. Katulad ng tatay ko,
hindi rin sila pumasok. Tingnan mo nga naman, concern talaga pamilya ko sa akin
eh!
"Hindi KAMI makalabas???" sabi ni Kuya Christopher.
"Hindi KAMI makatawag?" sabi naman ni Kuya Christian.
"Shut up! Aakyat na ko at may pasok pa ko sa school."
Nahligo naman ako nun at syempre nagpalit ng fresh clean uniform. Grabe, kagabi
lang kakaiba pakiramdam ko
dahil hindi ako nakapagpalit ng pantulog.
Pagkababang-pagkababa ko eh naka-ready na yung almusal ko na niluto talaga ng ta
tay ko. May hotdog doon at
itlog at syempre may fried rice. Masyado nga yata siyang nag-alala kaya tignan m
o ngayon, may fiesta. Kahit na
konti lang yung pagkain sa harapan ko, fiesta pa ring maituturing.
Nag-toothbrush na rin ako nun. Pagkatapos ng ilang pag-aayos sa sarili ko eh nag
paalam na ako sa kanila at
papasok na rin ako sa school. Mukhang hindi pa ready si Ash nun dahil hindi ko s
iya nakita.
Mabilis din akong nakarating sa school at laking pasasalama ko talaga at breakti
me na yung naabutan ko. Ayoko
namang mag walk-in ng may klase at super duper nakakahiya yun. Tiyak eh mang-iin
triga lang yung mga
classmate namin sa amin.
Nandun pa rin yung bag ko sa upuan ko kaya mabuti na lang talaga at walang gumal
aw. Syempre eh tinanongtanong
nila ako kung ano daw ba ang nangyari at narinig daw nila yung mga teacher na na
guusap-usap dahil sa
aming tatlo. At dahil ayokong pinaguusapan kami, sinabi kong no comment ako.
Sumandal lang ako doon sa upuan. Hindi naman ako gutom at kakakain ko lang ng al
musal sa bahay. Narinig ko
na lang...
"Chris! Tara dito!" sabi nung babae kahapon na nakatabi ko sa gym.
"Bakit?" mukhang hinihingal-hingal pa siya.
"Si... uh.. Shalyna. Yung uh.. libro.."
Paputul-putol yung sinasabi niya pero saka ko lang na-realize. Mabilis kong binu
ksan yung bag ko at hinanap ko
yung nag-iisang remembrance ng nanay ko sa akin. Yung fairytale book. Wala na ri
n doon.
Tumakbo ako palabas doon ng sobrang bilis at wala na akong pakialam kung madapa
man ako o ano. Sinabayan
lang ako nung babae at eksakto namang nandun na ako sa garden eh may mga tao doo
n at nandun din si
Shalyna. Nasa harapan niya yung fairytale book ng nanay ko.
"Give that back!" sabi ko sa kanya at galit na galit na ko.
Yung itsura ng mukha ni Shalyna eh nang-aasar.
"Alin? Itong lumang libro na ito? Everyone!" tinawag niya yung mga tao sa gilid,
"Can you imagine Chris
Orellana reading a fairytale book?" nagtawanan naman sila.
"I don't care if you can imagine it or not. Give it back! That's mine!""Eh paano
kung ayoko?!?""Ibabalik mo sa
akin yan Shalyna!!!" please God.. please God.. sana wala siyang gawin doon sa li
bro na yun... please God..
"Oo nga no! Kasi naalala ko sinabi mo dati.. this filthy stuff means alot to me
than anything in this room. How
noble."
Gusto ko sanag sugurin siya at agawin sa kanya ng malakas pero hindi ko pwedeng
gawin yun. Luma na yug
libro at malaki yung possibility na mapunit na yung kung aagawin ko pa.
"Gusto mo itong makuha uli?" inangat niya yung libro, "O baka naman mas gusto mo
itong isa???" tinaas naman
niya yung isa.
Nung makita ko yung nasa kaliwang kamay niya, hawak-hawak niya yung bracelet na
galing kay Ash. Yung
bracelet na binili ni Ash sa fair para sa akin nun at may kaparehas sa kanya.
"Those are mine! Ibalik mo sa akin!""Nah.. ayoko. Naisip ko lang... ibabalik ko
ito sa iyo. Pero hindi pwedeng
dalawa. You have to pick. Yung libro.. o yung bracelet."
Susugurin ko na sana siya kaya lang hinawakan ako nung isang babae sa likod. Ala
m niyang away lang ang
magaganap.
"Ano bang problema mo? Sa akin parehas yan! Tama lang na ibalik mo sa akin!"
Tinapat ni Shalyna yung kamay niya doon sa drainage. Isang bitaw lang niya doon
sa libro at doon sa bracelet,
mahuhulog na yun sa drainage na panay dumi at hindi ko na yun makukuha.
"Hindi ka makapili? E di ihuhulog ko parehas."
Mukhang balak talaga niyang ihulog yung bracelet at yung libro doon sa drainage.
Naiiyak na ako nun pero
ayokong ipakita sa lahat. Kahit mahirap para sa akin.. kailangan kong pumili. Hi
ndi ko makuhang tumingin ng
diretso sa kanya.
"Y-yung L-libro." nanginginig na ako nun.
Ang hirap-hirap pumili nun. Pero kailangang kong gawin. Mas mabuti nang meron, k
aysa wala.
"Oh! Good girl!" sabi niya tapos pumalakpak pa siya. "Does that mean Ash doesn't
mean to you that
much?" nag-step forward siya ng kaunti papunta sa akin. "Here, you can have your
book now." inaabot niya sa
akin yung libro.
Nakatayo lang ako doon at nakatingin sa kanya. Ang sama-sama niya talaga. Bakit
ba niya ginagawa 'to?
Ini-stretch ko na yung kamay ko para abutin yung libro. At least... after all, I
have my mom's book. Kahit yung kay
Ash... wala na.
Kaya lang nung kukunin ko na sa kanya, bigla niyang bintawan ng sabay yung brace
let at libro.
"Oooppss.. sorry. Nag-slip sa kamay ko eh." tinakpan pa niya yung bibig niya.
Nahulog na parehas doon sa drainage.
"What's the matter with you! Mahal na mahal ko yung mga bagay na yon! Hindi mo l
ang alam kung gaano yun
kahalaga sa akin!" tinulak o siya ng malakas.
Lumuhod ako doon sa drainage pero wala naman akong magagawa kundi tignan na lang
doon.
Kahit na gaano kadumi yun... kaya ko sigurong gawin makuha lang parehas.
"Chris huwag na! Tiyak sira na rin parehas yun! Saka delikado!"
Umiyak na lang ako ng umiyak habang nakaluhod ako doon. Hindi talaga ako umalis
doon sa spot na yun. May
nag-comment pa nga doon sa gilid na lalaki.. "Ang baho-baho diyan may balak ka p
ang kunin yun?"
Tinignan ko lang siya ng masama. Blurry na yung paningin ko.
Nakaluhod pa rin ako doon at tuluy-tuloy pa rin yung luha ko. Nag-iisang bagay l
ang yun na nagpapaalala sa akin
sa nanay ko nawala pa ngayon!
Maya-maya lang narinig kong umingay yung mga nasa gilid! Bigla na lang tumumba y
ung lalaki na nang-aasar
kanina at sinuntok siya ni...
"Kung wala kayong magawang mabuti, huwag kayong magpakita sa akin! Alis na!"napa
atras naman yung
iba, "Umalis na kayong lahat!"
Nagsialisan naman sila isa't isa doon at si Shalyna na lang na nandun sa damuhan
an hindi pa tumatayo.
"Ash, hindi mo man lang ba ako itatayo?""Hindi." tapos lumapit siya sa akin at i
ni-offer niya yung kamay niya.
"Ayoko! Ayokong umalis dito! Ayoko!" for the first time, nakita na ng mga tao na
umiiyak ako.
"Tara na chris." mahinahon na siya magsalita nun, "Wala na nga siguro sa iyo yun
g libro, but then.. she'll stay
inside of you. here.." tinuro niya yung puso ko.
"What are you two talking about?"
Hindi naman siya pinansin ni Ash.
"God has better plans for you.. I promise." tapos nilagay niya yung kamay niya s
a balikat ko, "I told you I'll take
care of you."
Tumayo na ako nun kahit umiiyak pa rin ako. NUng papalabas na kami ng garden sin
abi ni Ash...
"Thanks to you Shalyna.." sarcastic yung pagkakasabi niya..
"That book's her only remembrance from her Mom."
***26***
Para akong sira doon na ayaw tumayo siya harapan nung drainage. Nakaluhod lang a
ko doon at parang natanim
na yung dalawang tuhod ko sa lupa. Si Ash eh sinamahan lang ako doon at hinihima
s-himas niya ako sa likod ko.
Si Shalyna eh mukhang wala naman nang magagawa at hindi naman siya papansinin ni
Ash kaya umalis na lang
siya. Hindi ko alam kung anong itsura ko na nung mga oras na iyon. Siguro eh nam
umula na nga yung mga mata
ko. Inioffer naman niya yung puting panyo niya sa akin at hindi ko siya pinansin
. Pero ano pa nga bang
magagawa ko, si Ash siya. Kailangang sundin mo kung ano yung gusto niyang mangya
ri.
"You know what Chris, you're welcome to lean on my shoulders."
Hindi ko pa rin siya pinansin nun. Napagod na yata siya sa akin kaya ang ginawa
niya eh nakiluhod na rin siya sa
akin.
"Kung wala kang balak umalis dito, luluhod din ako kasama mo."
Tinotoo nga niya yung sinabi niya. Saglit lang din eh nakiluhod na siya sa akin
doon sa harap nung drainage.
Hindi pa rin ako makapagsalita.
Kung may makakakita nga sa amin doon, siguro eh para kaming sira na nakaluhod do
on. Umiiyak pa rin ako
hanggang ngayon. Hindi ko naman mapigilan. Saka ko lang na-realized.. ano ba si
Ash sa akin?
"W-wala na yung libro!" yun na lang yung nasabi ko sa kanya.
Hindi ko naman inaasahan na yayakap siya sa akin.
"Alam mo kung anong natutunan ko nitong mga huling araw?" tinignan ko naman siya
at sa drainage din siya
nakatingin, "Kapag ginagawa mong miserable ang buhay ng isang tao, hindi naman y
un nakakapagpagaan ng
buhay mo. I mean, you'll find it amusing on yuor part, but your life won't be an
y better. Isn't it?"
Tama naman siya. Wala namang magbabago kung gagawin mong miserable ang buhay ng
isang tao.
Naisipan ko rin naman ng tumayo. Kakaibang-kakaiba na yung pakiramdam ko nun. In
alalayan lang ako ni Ash at
hindi rin nagtagal eh nag-alarm naman na at tapos na yung breaktime.
Pagpasok na pagpasok namin sa loob ng room eh ang daming nakatingin sa amin. Per
o wala talaga akong
pakialam. BUmuka naman na yung bibig ng iba naming classmate para magsalita.. pe
ro pinigilan sila ni Ash.
"Not a word!" binigyan naman niya ng warning.
"Uh... eh... tatanong ko lang sana kung tuloy ba kayo doon sa date niyo? Kung to
too ba yung presentation?"
Crap. Naalala ko na naman yun.
Tumingin si Ash sa akin at nahalata kong nag-blush siya. Iniwas niya ung tingin
niya sa akin.
"I.. don't--""Of course!" sinabi ko sa kanya, "Tuloy kami bukas." sinabi ko sa k
anya kahit na humihikbi pa ako
nun. "A date is a date! What can I say?""Really?" sabi niya na mukhang nagulat s
a akin.
"Make sure on time ka ha!" dinaan ko na lang sa ngiti kahit nalulungkot ako.
Kahit na malungkot pala ako.. meron pa palang ganitong bagay na nakakapagpasaya
sa akin.
"Thanks.. CHRIS!" bigla na lang niya ako hinalikan sa pisngi ko.
Nag-asaran naman doon yung mga classmate namin. Sabi pa nung isa...
"Naks naman, nagthank you lang si Ash may kiss pa!"
Tumingin si Ash sa kanya na nakatodo-ngiti.
"Sinong maysabi na nag-kiss ako para sa thank you? What can I say?" ginaya niya
yung sinabi ko kanina, "I have
my own reasons."
I think I know what it is. Hindi kaya yun yung sinabi niya sa akin kagabi sa gym
?
Wala nang atrasan Chris... sabi mo nga... a date is a date.
Hindi talaga ako nakinig doon sa klase namin. Ang ginawa ko lang eh sumandal sa
desk ko buong maghapon at
wala akong pakialam kung ano man yung dinidiscuss sa harapan. Si Ash ng eh panay
ang tingin sa akin at tapos
titingin uli sa board. Mukhang siya nga rin eh hindi rin mapakali sa kinauupuan
niya. Bigla na lang niyang nilapag
yung ballpen niya at lumuhod siya sa harapan ko. Wala nga siyang pakialam kahit
na nagsasalita yung teacher
namin nun sa harap.
"Chris, kung hindi ka ok, ilalabas na kita dito. Sabihin mo lang. Kanina ka pa l
umuluha diyan eh."
Hindi ko naman siya sinagot. Basta nakatitig lang ako doon sa baba.
Hindi ko naman siya masyado tinignan pero alam kong tinaas niya yung kamay niya
dahil narinig ko yng teacher
na tinanong siya kung anong kailangan niya.
"Mam, pwede po bang umuwi na? Ihahatid ko lang po si Chris, mukhang 'di maganda
yung pakiramdam niya eh."
Dahil hindi ko na alam yung naririnig ko, naramdaman ko na lang na inaalalayan n
iya na akong tumayo. Pero
siguro nga iniisip na nung mga tao na sobrang arte ko na ngayon. Ako rin hindi k
o ma-explain kung anong
nangyayari sa akin. Masyado lang sigurong mahalaga sa akin yung libro.. pati yun
g bracelet. Ngayon, wala pa
parehas. Nakakapanghina.
Si Ash na ang nagdala ng bag ko. Inikot nga niya yung kamay niya sa likod ko han
ggang sa waist ko para
maalalayan niya ako lalo. Hindi ko pa rin siya kinakausap hanggang sa makalabas
kami ng room. Nagsalita lang
ako nung nasa gate na kami.
"A-ash.. w-wala na yung libro. P-paano ko pa.. paano ko pa makikita yung nanay k
o? N-nag-iisa na nga lang yun
para makilala niya ko. W-wala na.." nanginginig pa rin yung boses ko. "P-pati yu
ng bracelet... w-wala na."
Hinigpitan niya yung hawak niya sa akin. Yung polo niya nun eh nabasa na dahil s
a kakaiyak ko. Nakakahiya na
nga sa kanya eh. Pero ganun pa rin, hawak-hawak pa rin niya ako ng mahigpit.
"Chris, alam kong mahalagang-mahalaga sa iyo yung libro na yun. Someday.. you'll
meet her. Don't mind the
bracelet..."
Sasagot pa sana ako nun pero hindi ko na tinuloy.
Iniuwi na lang niya ako doon sa bahay namin. Nagulat na naman yung tatay ko sa a
kin nung umuwi ako ng
maaga. Kanina lang nandito ako, ngayon naman bumalik na ako. Hindi naman niya ak
o tinanong kung anong
nangyari, instead, umakyat na lang ako sa taas at doon ko na tinuloy yung pag-iy
ak ko. Dumapa ako doon
sa kama ko.
Sa sobrang pagod na rin siguro.. nakatulog na ako.
***
Narinig ko na lang na may kumakatok sa pintuan ko. Dinilat ko naman yung mata ko
at nakita kong naka-uniform
pa rin ako. Yuck, hindi ako nakapagpalit kahapon. ANg sakit-sakit pa ng mata ko.
Tumingin ako doon sa salamin,
medyo maga pa rin siya pero hindi naman ganun ka-worse kaysa kahapon.
Pagkabukas ko ng pintuan ko, nakatayo sa labas si Kuya Christian. Kung pansin ni
yo, mas close ako sa Kuya
Christian ko kaysa kay Kuya Christopher. O baka hindi niyo napansin, dahil pareh
as Chris. Yung ba nga naliliro
na sa amin.
"Bakit?""Pinapagising ka na ni Tatay, may pasok ka pa."
Oo nga pala, nakalimutan ko na yun. Friday na nga pala ngayon. Thank goodness la
st day ng week. And it's...
IT'S FRIDAY... AAAAHHHHHHH!!!!
"Bakit ganyan yang itsura mo? Kumilos ka na nga 6:15 na."
Nagsimula na akong lumakad nun papunta ng banyo. Narinig ko lang si Kuya nagsabi
ng..
"Oo nga pala, iniwan ni Ash yung damit mo." sabi niya nung malapit na siyang bum
aba ng hagdan.
"Damit? Anong damit?""Susuotin mo yata ngayon sa school. Dinala niya yata kagabi
eh. Umakyat siya sa kwarto
mo ah. Akala ko nga nagkausap kayo kasi nakangiti pa nung bumaba. Ang weird niyo
parehas."
Actually, wala namang nangyaring kakaiba nun. Napaka-uneasy nga ng feeling ko eh
habang nagka-klase kami.
Unang-una, mukhang namamaga yung mata ko. Pangalawa, nalaman ko na umakyat si As
h sa kwarto ko nung
tulog ako. At pangatlo, it's Friday! And you know what that means?
"Saan tayo pupunta?" yeah.. it's our date today.
"Actually... I don't know." ngumiti siya sa akin, "But I want you to meet my Dad
. So bago tayo umalis siguro,
dadaan muna tayo sa hospital. On duty kasi yun."
Napalunok na lang ako nun. Imi-meet yung Dad niya?
"Your Dad? You mean... the doctor? I mean.." ano ba yan ang gulo ko, "Si Dr. Val
dez?""Yeah. That's the one."
Oh no. Parang ayoko na yata. Baka kapag kaharap ko na yun, umurong lang dila ko.
Naku naman!
Nagklase naman kami. Nagno-notes nga ako nun habang nagsasalita yung teacher nam
in kaya lang chicken
scratch talaga yung kinalabasan. Wala kasi ako sa sarili ko. Tumingin ako sa rel
o nung hapon, 4:45 na nun.
Iurong ang oras.. please!!!
Ok, baka nagtataka rin kayo. Ano ba yung iniwan ni Ash na damit? Hindi ko rin al
am kung anong nangyari sa
kanya at dinala niya yun sa bahay namin. It's just my plain uniform. XL na joggi
ng pants at Large na Shirt. Other
than that, bagong ball cap. Kaya ngayon, suot ko yun. Hindi lang yung cap kasi b
awal sa school.
Nag-alarm naman na nun. Bumilis na yung tibok ng puso ko nun. Tumayo na si Ash s
a harapan ko at siya na
naman nagdala ng bag ko. HInihila na niya ako nun.
"Alam mo Ash.. gutom na ko eh!" nagkunwari naman ako, "Pwede ka kumain muna tayo
? Tapos pagkatapos
natin sa resto.. punta tayo sa mall. Mga ganun! Ang saya nun 'di ba?""No Chris..
pupunta muna tayo sa Daddy
ko."
Nung makalabas na kami ng school, sumakay na kami sa jeep at may kalayuan naman
ang hospital sa school.
Hanggang doon sa jeep eh kinukulit ko siya na maganda yung bilihan doon sa labas
.. mga ganun.. para magbago
yung isip niya na huwag muna sa hospital. Sa totoo lang, natatakot kasi ako ma-m
eet yung Daddy niya. Ewan ko
ba.
Saglit lang din, nasa harap na kami ng gate sa may hospital. Kabababa lang namin
kaya lang napatigil ako at
hindi na ako makakilos. Talagang hindi ako makakilos. Hinila na naman niya ako p
ero ayoko talaga.
"Chris tara na! Ok lang yan.." hinihila pa rin niya ako.
Hinigpitan niya lalo yung pagkakahawak niya sa wrist ko.
"Papasok tayo? Sure ka bang walang ambulance dito?""This is a hospital Chris. Wh
at do you expect?" sabi niya
na nakukunsumi na sa akin.
"Meron? Ayoko na pala." umatras ako.
Hinila pa rin niya ako kaya napaharap ako sa kanya.
"Ano bang problema? Don't tell me takot ka sa ambulansiya?" ngumiti siya doon at
tumawa ng kaunti.
Seryoso ko naman siyang tinignan nun. Hindi ako tumatawa. Parang naintindihan na
niya yung reaksiyon ko.
"Are you serious?!?" sabi niya sa akin.
"Yeah. Kung may takot ka sa bike... takot ako makakita ng ambulance.""No offense
Chris, but.. that's weird. I
mean, bihira lang ang may takot sa ambulance." sabi niya at seryoso na rin siya.

"Alam ko. Pero kung ang kaso mo naman eh makakita ka ng lalaking duguan tapos hi
ndi mo tinulungan at
makarinig ka ng ambulansiya?? That still haunts me."
Saka ko lang naalala. Si Lawrence nga pala yun. Ano kayang magiging reaksiyon ni
ya? Hindi niya alam na alam
ko na yung tungkol sa bagay na yun.
"That. Who knows, maybe he's alive.. and happy." nakangiti siya sa akin at tinap
ik niya yung balikat ko.
Nginitian ko lang din siya nun.
"Come on, sa likod naman yung mga ambulance eh... hindi ka makakakita."
Pumasok kami doon sa glass door ng hospital. Syempre, ang dami ring tao doon at
may mga nurse din na
nagkalat at kung saan-saan papunta. Huminto kami doon sa front desk.
"Uhmm.. pupunta lang kami sa Daddy ko. Nasa taas ba siya?""Nasa taas na po si Dr
. Valdez.""Thanks."
Hindi talaga binitawan ni Ash yung kamay ko habang umaakyat kami sa hagdan. Hini
hingal-hingal na nga ako eh.
Bukod sa mataas na nga yung hagdan nila, ang bilis pa niyang umakyat. Parang kab
ayo nga eh.
Finally nung nasa kung saang floor na kami, huminto kami. May isang pintuan doon
na kulay puti at may window
lang na maliit at kita mo sa loob. Sa may taas eh nakalagay,Jericho Valdez.
Bago pa kami pumasok, hinawakan niya ako sa dalawang balikat ko. Tumingin lang s
iya sa akin mula ulo
hanggang paa. Asus, tinignan pa niya eh alam naman niya na mukha akong lalaki. M
alaki na yung jogging pants,
malaki pa yung shirt.
Nagthumbs up siya sa akin. Abnormal?
"Isa na lang ang kulang.." sabi niya sa akin. Kinuha niya yung ball cap sa kamay
ko at sinuot niya sa akin. "There.
Perfect.""Why do I have this feeling that you are acting... weird. Perfect.. per
fect ka pang nalalaman.. tingnan mo
nga ako! Alam ko na sasabihin ng Dad mo.. Hi Mr!" umarte pa ako kunwari na nagwa
-wave.
Tumawa lang siya ng malakas.
"Nah. I just want you to be.. Chris." nilagay niya yung kamay niya sa ulo ko, "A
nd.. hindi lang naman si Daddy
ang mami-meet mo. Malaki ang possibility na nandito rin si Mrs. Salinas. Minomon
itor kasi ni Daddy blood
pressure niya."
Hahawakan na sana niya yung door knob kaya lang hinawakan ko siya sa kamay niya.

"Kailangan ba talaga natin 'tong gawin?"
Tumigin lang siya at bago niya binuksan eh kumatok muna siya. Nakayuko na ako nu
n. Pagkabukas na
pagkabukas niya eh ang lamig kaagad sa loob. May nakaupo doon sa may table na na
kaputi at isang babae. Sila
na nga siguro ito.
"Hi Dad!" tapos tumingin si Ash doon sa babae, "Kumusta Mrs. Salinas.." tapos na
g-kiss siya sa cheeks niya.
"Ok naman.. mabuti ang pakiramdam."
Mrs. Salinas?
Tumingin si Ash sa akin. Bago pa siya nagsalita, yung Daddy naman niya ang sumag
ot.
"Hi Miss, anong pangalan mo?"
Miss. He called me Miss too!
"Chris po. Chrisandra Orellana."
Lumapit naman siya sa akin. Makikipagkamay na sana ako kaya lang kiniss din niya
ako sa pisngi ko.
"Ikaw si Chris?" tinuro naman niya ako, "Nice to meet you. Carmen Salinas, mommy
ni Shalyna."
Kiniss din niya ako sa pisngi ko. Honestly, for Shalyna's Mom... she's nice. Niy
akap naman niya ako. Nung
humiwalay siya, umatras ako.
"Nice to meet you po.""Ilang taon ka na?""15 po. Mag-16 sa September." sabi ko n
a lang.
"Ooh. Magkasing-edad lang pala kayo ng anak ko."
Oo nga eh.. unfortunately.
"Pagpasensyahan mo na yung anak ko ha." nagulat naman ako sa kanya, "Alam kong m
edyo binibigyan ka niya
ng hard time..." medyo?!? "Pero hindi naman niya siguro sinasadya yun." Hindi si
nasadya? "Minsan kasi
nadadala lang siya ng emosyon niya."
Excuse me? Nadadala ng emosyon? Emosyon ba iyon na maituturing?
Pero dahil siya naman ang humihingi ng sorry para sa anak niya, might as well ac
cept it.
"Ok lang po yun.""Anyways Dad, dumaan lang kami dahil nga gusto kong makilala mo
si Chris. May pupuntahan
pa kami eh.""Ahh ganun ba? Mabuti dumaan kayo. Eric nga pala Chris. Pinaikling J
ericho. Tito na lang itawag mo
sa akin."
Nginitian ko lang siya. Matapos ang pag-bye namin lumabas na kami doon sa office
nung daddy ni Ash. Saka
lang niya ako kinausap uli.
"So what do you think?" tinanong naman niya ako.
"You're Dad's nice. He called me Miss."
Ngumiti lang siya sa akin.
"Of course you're a girl. Ano pala dapat, Mr.?" sabi niya sa akin.
"Pero.. look at me. I'm.. me. I look like a guy. It's just.. unusual.""Oh come o
n Chris!" sabi niya sa akin, "Every
guy who has eyes can see that you're a girl.""Not everyone."
Nakiayon na lang siya sa akin. Alam niyang ipipilit ko rin naman yung sasabihin
ko. Not everyone. But I'll count
Ash in those guys who noticed that I'm a girl. Oh.. and his dad too.
"Eh si Mrs. Salinas?""She's okay." sabi ko na lang.
"Okay? Not like... really nice? I thnk she's nice." dinagdag pa niya. Hinawakan
niya yung strap ng bag ko.
"Yeah.. I know.. she's nice. Pero.. hello? She's Shalyna's Mom. Hindi mo naman s
iguro ineexpect na magustuhan
ko siya ng ganun-ganon. Kakaiba pa rin yung pakiramdam ko sa kanya. Parang yung
pag-aaway namin ni
Shalyna, barrier.""Yeah.. may point ka doon."
Nakababa na kami doon sa pinakababang-baba. Papalabas na kami ng hospital nung m
ag-bye na si Ash doon sa
nurse na nakausap niya kanina.
"Saan tayo pupunta?" tumingin siya sa akin, "Siguro naman may idea ka na.""Yeah
meron na. Saan tayo
pupunta? Hmmm..." tumingin siya nun ng nakakaloko..
"Ayoko yung tingin na yan..""Don't mind me." sabi niya sa akin, "Nakwento ko na
ba sa iyo yung tungkol sa
babae na kasama yung date niya?""Err no. Ano yun?"
Nagkwento naman siya habang nagpapara siya ng jeep.
"Malungkot kasi yung girl. Syempre, marami siyang problema. Yung guy naman sinam
ahan siya para pasayahin
siya." teka, parang familiar ah.
Tinaas ko yung kilay ko. Parehas sa akin ah.
"It's a story right? Let me finish." sabi niya sa akin. "Then.. nakasakay na sil
a nun sa jeep papunta sa
pupuntahan nila. Mahal kasi nung guy yung girl, pero hindi alam nung girl.""Eh b
akit hindi niya sabihin?" sabi ko
naman at inabot ko yung bayad namin sa driver.
Seryoso pa rin si Ash nun.
"Hindi niya masabi dahil hindi niya alam kung tama ba yun. Pero nung araw na nak
asakay sila sa jeep at tipong
naguumapaw na yung pakiramdam nung guy, makita lang niyang nakaupo yung girl doo
n at relax na relax na
ineenjoy yung hangin sa jeep.. parang naisipan na niyang magtapat. So ang ginawa
niya.. hinawakan niya yung
kamay nung girl.. like this..."
Inexample naman niya sa akin kung paano yung pagkakahawak nung guy sa kwento niy
a. Yung isa eh nasa puso
ko, at yung isa nasa puso niya.
"Sabi niya eh ganito." huminga siya ng malalim, "Maswerte nga siguro yung lalaki
ng unang mamahalin mo... pero
mas magiging maswerte ako kung ikaw ang huling mamahalin ko.""Ooh.. he said that
? Wow." sabi ko
naman. "Anong sinagot nung girl?""Actually... hindi ko alam kung anong sinagot n
ung girl.""You tell me.." what?
***27***
Hindi niya alam yung ending nung story? Sayang naman. Tapos ngayon, ako pa ang m
agke-create ng sariling
ending. Paano ba naman, ako daw magsabi sa kanya. Pero kung ako yung tatanungin.
.. dalawa naman talaga
yung possible ending. Or more.
"Well.. I don't know. Kung wala namang nararamdaman yung girl sa kanya, it's pos
sible na sinagot niya yung guy
na mas mabuti kung friends na lang sila. O pwede ring nagalit siya, so she'll sa
y.. 'Put a sock on it!' " tapos
dinaan ko na lang sa tawa.
Ngumiti lang din siya sa akin.
"Pero kung mahal nung girl yun.." napaisip naman ako, "Hmm.. kung ako siguro yun
at mahal ko yung guy?
Hindi ko alam ang sasabihin ko. Baka yakapin ko lang din siya. Alam na niya ibig
sabihin nun. Kapag yumakap ka
matapos niyang sinabi yun, it means tinatanggap niya. Do I have to say it to him
?" tanong ko naman kay Ash.
"Yeah... you have to say it." tumango naman siya.
Tinignan ko naman siya.
"Corny naman sasabihin pa nung girl?" tinaasan ko siya ng kilay ko.
"What if the guy wanted to hear it from her? Paano niya sasabihin?""Ash, alam ko
yung ending. I wanted to keep
it in my mind. It's a secret. You don't wanna' know."
Hindi naman na siya nakipagtalo sa akin. Wala nga akong idea kung saan ako dadal
hin ni Ash eh. Hindi naman
niya sinabi kung ano ba yung idea na iniisip niya.
Ang sarap pa man din nung hangin lalo pa at ang bilis magpatakbo nug driver. Hin
di naman ako naiinip. Nasa
likod ko kasi si Ash at hindi na rin siya nagsasalita.
Alam ko nga ba talaga yung ending ng story? Siguro. Naguguluhan na rin ako.
Finally napansin ko nag-para na lang bigla si Ash at hinawakan niya ako sa kamay
ko. This is a date right? And a
normal one I guess...
Pero bakit nandito ako sa...
"Dito ang date?" napatingin ako doon sa nasa harapan ko. Binitawan na niya yung
kamay ko. Lisa's Foot Spa and
Body Massage Centre.
Hindi talaga ako makapaniwala nun.
"As in.. dito? Are you serious?""Yeah!" sagot naman niya na ang sound eh masayan
g-masaya.
Pagtingin ko sa kanya, hindi pala kami iisa ng tinitignan. Saka lang siya napati
ngin sa akin nung nakita niya yung
daliri ko na nakaturo sa Lisa's Foot chuvaness Centre. Binaba ko nga.
Lumapit siya sa akin at hinila ako.
"Ano ka ba Chris! Not there!" hinarap niya ako doon sa kabilang direksiyon. "The
re."tapos tinuro niya.
Sabi ko nga hindi doon sa Foot Spa. Akala ko pa naman...
Teka...
"Dito ang date?" sabi ko naman. Parang nag-rewind yung scene ah. Yun din yung di
alogue ko kanina.
"Dito na talaga. Tama na yung tinitignan mo. Unless yung tinitignan mo eh yung '
Mang Buboy's Lechon.' "
Tumalikod naman ako at nagsimula akong maglakad-lakad habang umiiling.
"I'm not going inside."
Hinabol naman ako ni Ash at hinawakan ako sa wrist ko. Napahinto tuloy ako.
"Kaya nga nandito ako eh! Magkasama nga tayo! You don't need to become an expert
.." naging mahinahon
siya, "I'll teach you how.""Ash..ang mga pumapasok lang diyan eh yung mga mayaya
man na may-ari ng mga
yacht, buildings, business, country clubs.. basta mayayaman. Since I'm not rich,
Chris playing golf is like... Chris
playing golf."
Tumawa naman siya sa akin.
"You think I'm rich?" tinuro niya yung sarili niya, "Chris, it's only a golf cou
rse. Para sa lahat yan.. hindi lang sa
may kaya."
Sino namang makakapaniwala? Dadalhin lang din niya ako sa golf course pa! Wala a
kong alam dun! Help!
Anyone?
Sinayad ko pa yung paa ko sa semento para hindi niya ko mahila. Pero ganun talag
a, mapilit siya eh.
Kinakabahan talaga ako hanggang sa makapasok kami doon sa loob. Nakatingin nga y
ung babae sa amin
eh. Panay nakaputi sila. Tapos doon sa loob, aircon nga eh. May mga bolang kulay
puti, at mga whatever na
pamalo.
"Miss, magkano yung set ng game?"
Sasabihin na sana nung babae kaya lang tumingin si Ash sa akin. Then nag-lean si
ya doon sa glass at binulong
nung babae sa kanya.
Aba.. may pabulung-bulong pang nalalaman?
Nilabas ni Ash yung wallet niya at nung ilalabas na niya yung pera niya, inabang
an ko talaga kung magkano yung
ibababayad niya.
Huminto naman siya at nakatingin sa akin. Inikot niya yung daliri niya para mag-
turn ako. GInawa ko naman.
Alam ko na kung bakit niya ginawa yun. Ayaw niyang malaman ko kung gaano kamahal
yung ibabayad niya.
Dahil kanina pa lang sinasabi ko na mahal dito, nagpilit eh! At tinanong pa ko k
ung tingin ko daw mayaman
siya... aba anong gusto niyang isagot ko? Hindi? Ikaw ba naman doctors ang paren
ts mo di ka pa yumaman.
Pagharap ko, nanlaki na lang yung mata ko.
"There's no way!" sabi ko at napaatras ako.
"Nabili ko na. Wala nang atrasan."
Binili niya yung outfit na kaparehas doon sa nakasabit sa taas. Yun yata yung si
nusuot nung mga babae kapag
naggo-golf. Puting shirt.. puting short..
Eh kung white lady lang din pala ang hanap niya.. sinabi niya sana sa akin kanin
a pa.
"Magkano 'to?""Just wear it." inaabot niya sa akin.
"Magkano 'to?" pinilit ko talaga siya.
"If I tell you, will you wear it?""Maybe."
Mukhang nakukulitan na siya sa akin. Ok ok..
"Alright.. susuotin ko. Magkano muna ito?""P750." tapos tinulak niya ko. "Ladies
Room!" tinuro niya yung
pintuan.
Ayoko talaga isuot yung puti na yun. Bwisit! Ito lang P750 na? Para sa puting te
la na ito? Eh baka nga makabili
ako sa palengke ng ganito rin ang itsura P50 lang. Grabe talaga magsayang ng per
a ang tao.
Paglabas ko doon sa Ladies Room, wala nang tao doon sa front desk at yung babae
eh may kausap sa phone.
Nasaan na ba si Ash?
Tumayo lang talaga ako doon. Nakatingin ako sa loob. Lalabas ako ng ganito yung
istura ko? Sa Golf Course?
Anong malay ko diyan? Hindi ko pa yan nasubukan. Inaayos ko yung medyas ko kaya
tinaas ko lang yung paa
ko. Nakatayo ako ng one-foot lang.
"Scared?"
Sa sobrang takot ko siguro, natumba tuloy ako. May bench pala sa likuran ko at h
indi ko napansin na doon
nakaupo si Ash. Nakaputi na rin siya. Infainess bagay sa kanya. Pero siya, putin
g Shirt, puting pants... and puting
cap. Ako kasi, shirt, short at visor. Puti rin lahat.
"Yeah.. I'm scared.. sa 'yo!" naayos ko na yung medyas ko, "White ba ang univers
al color ng golf? Kasi bakit
white na white tayo parehas?""Hindi naman. You can wear anything. Pero syempre,
gusto kita makitang magsuot
niyan. Pwedeng any color, I just picked white. Neat.. simple and clean."
Sinimangutan ko nga.
"Very funny.. gusto mo ko makita magsuot nito? Sana talaga sinabi mo. Daming kon
g puting damit." sarcastic
yung pagkakasabi ko.
Nagsimula na kaming maglakad nun. Ako naman ang medyo nangunguna at may hawak na
akong sariling bola
ko at yung pamalo na malay ko kung anong tawag doon. May mga numbers naman pala
eh. Asus! Kayang-kaya
ito. Titirahin yung bola.. tapos isho-shoot. Yakang-yaka naman pala. Basta nandi
yan si Ash at sasabihin lang niya
yun gagawin ko eh hindi na ako magmukhang ewan.
"Ash?" hahawak sana ako sa gilid ko kaya lang hangin nahawakan ko. "ASH!!!"
Nasaan na yung tao na yun? Bakit biglang nawala. Naku, multo nga talaga yun.
May lumapit naman na matandang lalaki sa akin.
"Hi hija good afternoon." sabi niya tapos may inabot siya sa akin na papel... na
gtaka pa nga ako eh... "Galing yan
kay Ash..."Hello Chris,
I know it's weird... at medyo naguguluhan ka. Don't give me that look! (teka, pa
ano niya nalaman na sisimangot
ako? papel 'to 'di ba?) Sinabi ko sa iyo na wala akong plano sa date at wala ako
ng idea. Well, I lied. I did plan this.
Everything. Bakit golf course? I don't know. Did I mention my dad's a member of
this organization? Kaya kilala na
nila ako. What can I say.. nandito na ako sa resto... umiinom. What you have to
do is to play golf. Each time na
makakatapos ka, bibigyan ka nila ng papel. May 18 na papel.. and may letter bawa
t isa. Kapag natapos mo, it'll
say kung nasaan ako. So.. you have to finish it.
Good luck!
P.S. Sabi ko tuturuan kita, totoo yun. But this time, do it yourself first. I ha
ve better plans after that."Nasaan siya?
Paglalaruin niya ako?"
Hindi naman sinabi sa akin nung matanda. Ano ba naman yan! Papahirapan pa ako.
Pinapunta nila ako doon sa may nakalagay na number 1. Pinalapag yung bola at tir
ahin ko daw.
Yun ang pinakamadali sa lahat sabi nung matanda. Pero kahit na pinakamadali yun,
naka-anim na tira yata ako
bago ko na-shoot. Grabe talaga.. anong alam ko dito.
Inabot niya sa akin yung unang papel.
Chris, Your First letter is..
T-he first I saw you, I can't stop but admire you.
Note: Sorry Chris. I'm not good at poetry. 'You' lang ang naisip kong rhyme. But
hey.. that's true!
Papahirapan ako ng lalaking 'to!!! Grrrr!!!! Ok Chris...
17 more to go...
***28***
17? Gosh! Ang dami nun ah!
Kapag nakita ko talaga yung lalaki na yun humanda siya sa akin! Ang corny niya!
As in! Pwede na siyang
pumasa sa movies. Pero corny man siya o ano sa tingin ko, bihira na sa century n
gayon na may lalaking
gumagawa ng ganyan.
So might as well... go on with the flow.
"Saan na po yung susunod na basket?" teka? basket? basketball yun ah! Oh well..
malay ko ba sa tawag nila sa
golf.
Pumunta na naman ako doon sa kulay green na may nakalagay na number 2. Unlike sa
number 1... hindi ako
inabot ng anim! Improving ito! Nakatatlo lang.. pasok na! Pero syempre nung hind
i nakatingin yung matanda,
tinulak ko para ma-shoot.
H-iding my feelings is so tiring, I realized that it's a hard thing.
Totoo yun Chris. Everyday, tinatago ko sa iyo yung nararamdaman ko... pero ang h
irap pala kapag na bottled-up
sa 'yo yun. Pakiramdam mo, sasabog ka.
Asus, may pabottled-up bottled-up pang nalalaman at sasabog daw? E di kung ganun
, kumuha sana siya ng mas
malaking bote!
Diniretso naman namin hanggang doon sa number 3 and 4. Tumagal nga ako sa 4 eh.
Paano ba naman iba na
yung style. Pagkatira mo, may underground thingy pa. Kainis talaga. Yumuko pa ak
o doon sa babaan nila.
E-verything started on a deal, I didn't know it would change what I feel.
Sino namang mag-aakala na sa deal pala magsisimula lahat? Or.. sa skateboarding
team? Saan nga ba? Well.. it
doesn't matter. Whichever way, I'm still thankful that I met you.
Oh God. Bigla na lang bang nabuhay si Shakespeare?
G-ood friends care for each other, that's why we do things together.
Right. Totally agree. Wait up... friends?
Zip it Chris. Mas ok na yun. Ano bang ineexpect mo?
Nung naglakad kami nung matanda at tipong tinatawanan niya talaga ako, lalo akon
g nahiya at halatang wala
akong alam doon.
"I know.. I know.. I'm not good at this." sabi ko na lang. Ginawa ko pang tungko
d yung pamalo ko.
Teka.. pamalo nga ba 'to?
Dahil hindi ko na talaga ma-shoot sa basket yung bola ng golf (yikes, ang weird
ng mga term ko), nakatayo lang
ako doon. Sabi nung matanda, hindi ko raw matatapos yun kung tatayo lang ako.
Hindi ko naman siya napansin. Kaya lang nag-slip ako doon sa tinutungkuran ko ka
ya bigla-bigla nalang natulak
ko yung bola. Alam ko foul yun, pero hinayaan na niya eh. Na-shoot yung dalawa!
Ayos! Yung pangatlo naman
eh hindi nakasama kaya huminto doon sa gitna. Ayun tuloy kailangan ko pa siyang
paluin ng bat.
Aba, bago yun ah! Bat? Mas ok yun kaysa pamalo.
After 68 years ng pagpalo ko ng bat sa bola ng golf at na shoot ko sa basket, na
kuha ko rin yung tatlong letter.
O-dd things starts to happen, I can even remember when.
Odd things? Eh ikaw nga ang odd dito!
L-ove really is unpredictable, who would have told me that it's you that I would
fall for.
Diyos ko Ash! Walang magsasabi sa iyo! I swear.
F-nding the right person could be a long run, but as of now I felt that you're t
he one.
If I'm not the one then why does... nyek. If you're not the one pala. Hindi pala
If I'm not the one.
Ano ba yan... nahihilo na ko.
I'm on number 8! Number 8 na ko! Oh yeah.. oh yeah..
Sumasayaw pa ako doon na parang sira tapos napahinto ako. May tatlong butas din
doon.
"Saan ako diyan magsho-shoot?" nakita ko naman yung tatlong butas.
"Kahit saan po.. ok lang.""So kapag tatlo rin na-shoot ko.. tatlo na naman makuk
uha ko?" kinulit ko yung
matanda.
"Hindi po. Isa lang. Pwede lang kayong pumili kung saan niyo gusto at isang lett
er lang makukuha mo.""ISA
LANG? TATLO YUNG BUTAS ISA LANG? That's it. I'm outta' here."
Tumalikod na ako at binaba ko na yung bat ko. Naman1 Halu-halong sports pala ang
golf.
Hinabol naman ako nung matanda.
"Hija.. isa lang talaga dapat." tinuloy ko pa rin ang drama ko at dumiretso ako
ng lakad, "O sige, tatlo yung
ibibigay ko. I-skip na natin yung dalawa pa. Pero huwag mong sasabihin kay Ash n
a hinayaan kita?"
Nagtatatalon ako at niyakap ko naman siya.
Ang drama talaga. It works everytime...
C-ourting you may be a part of the deal, but I'm telling you now that I'm doing
it for real.
Ash, don't tell me now that you're doing it for real. Let's stick with the deal.
Paper??? Contract???
O -f course I know you won't agree, but I wanna' know how will it turn out.. I w
anna' hear.. I wanna see.
May tenga lnaman at may mata... asus!
U-nbelievable how I find you unique, that's why you're the one that I picked.
Stop this madness! Sumasakit na yung ulo ko.
Nung binabasa ko naman yung mga letters na nakuha ko. Ito yung lumabas so far...

THEGOLFCOU...
"The Golf... The golf course!" natuwa naman ako at naintindihan ko. "Tapos na ak
o. Wait, 13 letters lang yun.
Dapat 18 'di ba?"
Nasa Golf Course kami. Which means...
Inikot ko yung tingin ko. Ash is somewhere.
Nakangiti naman si Manong sa akin.
"Sorry Manong, hindi ko na gagawin yung R, S, and E. Alam ko naman na yung kasun
od. Doon na tayo sa pang
14. I'm skipping it.""Hija.. hija.. hindi pwede!" pinipigilan niya ako. "Kailang
an mo tapusin.""Manong... SIR... I'm
skipping it." naglakad ako ng mabilis, "I mean, why bother doing it.. kung alam
ko naman na yung letters? Tapos
babasahin ko lang yung makatang sinulat ni Ash... wish mo lang gagawin ko pa!"
Kapag sinabi ko talagang i-skip ko yun... gagawin ko. Wala naman siyang magagawa
, alam ko na. Kapag hindi
siya pumayag, sasabihin ko lang na aalis na ako doon.
So pick one.
"No way!" sabi ko nung makita ko yung pang-14. May gate na malaki, tapos hills a
nd hills chivaness. "Paano ko
naman mapapataas dyan yung bola? Hello?""Kaya mo yan.""Hindi ko kaya yan. Ikaw n
ga Manong.. SIR." pinilit
ko siya na i-try niya dahil mukhang complicated talaga.
Sinubukan naman siya. Siya kasi may experience na sa golf. Pero para sa isang ma
tandang may experience sa
golf, hindi rin niya napaakyat yung bola.
"See? Ikaw nga na nag-golf hindi mo ma-shoot. Paano pa kaya ako?" syempre, kaila
ngan ng kaunting pagbrainwash.
"O sige na nga. Nakakaawa ka naman at mukhang 'di mo nga kakayanin. Yung 14th le
tter eh.." binanggit niya
yung letter pero di ko maintindihan.
B ba ang sinabi niya o D?
"B po?" tanong ko naman.
"Oo.""D?""Oo."
Ano ba yan! ANg weird ng matandang ito.
"B po talaga?" kinulit ko para i-clarify.
"Oo nga bata ka. B nga. B as in DOG."
Ooh.. sabi ko nga B.
Oh well.. The Golf Course D. That doesn't make sense!
Yung mga sumunod na stages eh hindi ko na talaga makuha. Siguro masakit na yung
kamay ko. Tinulak ko na
nga yung isa at si Manong.. SIR eh nakitayo lang sa akin. Baka nga inaantok na s
iya.
Siguro sa sobrang inip niya sa akin, binigay na rin niya yung last 4 letters. At
yun eh ang mahiwagang INER.
THE GOLF COURSE DINER! Why didn't I think of that?
Tatakbo na sana ako papunta doon sa diner kaya lang hinawakan ako ni Manong.
"Hija, binigay ko na sa iyo yung letters. Huwag mong sasabihin kay Ash. Pero ple
ase lang, basahin mo yung
sinulat niya. Mahalaga yata yun.."
Fine.. babasahin ko.
I-can't wait 'till the pageant starts, it's the day the deal will come apart.
Ooh.. I uh... forgot.
N-ever in my life I met someone, so true to herself than anyone.
E -nding of this story is still a mystery to me, 'coz you're the only one who kn
ows how will it be.
Parang yun yung kanina sa jeep ah! Hindi kaya.. hindi kaya ako yung tinutukoy ni
ya?
Nah.. malabo.
R-emember everyday, I always wanted to say...
Napatingin ako kay Manong... SIR.
"Manong.. SIR, bakit putol po yata yung sinabi niya. Nakasulat sa papel, may gus
to siyang sabihin. Pero wala
eh..""Yun na nga hija. Sa diner na niya sasabihin."
Tumakbo na talaga ko ng mabilis doon. Saan nga ba yung diner? Store yung nandun
eh.. Front door.. gate..
diner.. nasaan na yung DINER!!!!
Ano ba naman yan! Bakit ba tinakbuhan ko si Manong .. SIR. Eh siya pa man din an
g nakakaalam kung nasaan
yung Diner. Napagod na ko. Ayoko na. Suko na ko.
"Good evening Mam! I'm glad you made it." nagulat naman ako doon sa nagsalita sa
likuran ko.
"Who are you?"
Nakabihis naman siya ng maayos. Pagtingin ko doon sa taas...
D-I-N-E-R.
Sabi ko nga eh nasa likod ko na yung Diner.
Pawis na pawis ako doon. Pinapasok nila ako sa loob at ang ganda talaga! As in a
ng ganda talaga. Parang ang
linis-linis ng mga bagay-bagay at ang tanging dumi lang siguro sa loob eh ako.
Whoa.. wala yata akong kilala dito ah.
Pagpasok ko doon sa loob eh bigla na lang tumugtog yung mga nasa gitna. May lala
king vocalist pa nga na kung
sino man yun.
There's no one in town I know
You gave us some place to go.
I never said thank you for that.
HOLY COW! Tubig! Kailangan ko ng tubig.
I thought I might get one more chance.
What would you think of me now,
so lucky, so strong, so proud?
I never said thank you for that,
now I'll never have a chance.
Maya-maya lang din nung nakayuko ako, nag-iba na yung boses. Alam kong iba na yu
ng kumakanta.
"May angels lead you in.
Hear you me my friends.
On sleepless roads the sleepless go.
May angels lead you in.
So what would you think of me now,
so lucky, so strong, so proud?"
Alam kong marunong siyang kumanta. Pero hello? Kailangan ba talagang lagi akong
mabibilib sa kanya?
Tinuloy lang niya yun pagkanta niya. Nawawala na nga ako sa sarili ko nun.
"May angels lead you in.
And if you were with me tonight,
I'd sing to you just one more time.
A song for a heart so big,
god wouldn't let it live.
May angels lead you in."
Hindi ko siya tinitignan nun. Ganito ba ang date? Ang alam ko kasi, sa mga napap
anood ko.. pupunta kayo sa
isang lugar.. kakain, mag-mall.. arcade.. ganun naman 'di ba? Pero bakit parang
iba itong ngayon.
Bumaba siya doon sa stage at lumapit siya sa akin. Binigyan niya ako ng pink na
rose. Wait, pink na rose? Inioffer
niya yung kamay niya. Hindi ko nga alam kung tatanggapin ko pa eh.
"This time.. kasama mo na talaga ako.." sabi niya habang nakangiti.
Sinabayan ko naman na siya doon sa paglakad niya.
"Baka gusto mong kumain muna?""Hindi. Parang 'di muna ako makakakain sa ngayon.
Maya-maya na siguro."
Hinila niya ako doon sa pavillion doon lang sa labas ng diner. Naririnig yung mu
sic, pero medyo mahina na.
Tahimik din doon kahit papaano.
"Wow.. for a beginner.. natapos mo lahat ng yun?!?" ganyan ang pambungad niya sa
akin.
"Oh yeah? Napagod nga ako eh. Bwisit na bola yan, hirap i-shoot sa basket! Tapos
nag-slip pa ako doon kanina
sa bat! Badtrip talaga!" sabi ko sa kanya pero pabiro na lang.
"Basket? Bat?""Err... yeah. Huwag mo na i-correct." tumingin naman ako sa kanya.
"So, what's with all the drama
again?""Oh.. ito? Honestly, mahalaga kasi sa akin yung golf course. Sa golf cour
se kasi nag-propose yung
Daddy ko kay Mommy.. hindi nga lang dito." tumingin siya sa akin, "It's his idea
na dalhin ko yung taong mahal
ko dito.""I can't imagine Shalyna in here..." iniwas ko yung tingin ko.
"Your'e the first girl I brought here."
Lalo ko siyang hindi tinignan nun. Bigla na lang siyang pumunta sa harapan ko at
nag-slight na lumuhod.
"Chris.. doon sa last letter, sinabi ko may sasabihin ako at dapat tandaan mo pa
rati. Ok.." huminga siya ng
malalim, "Here it goes."
Mukhang mahaba ito ah...
"I don't care about the deal anymore." WHAT? "Ginagawa ko pa rin, dahil yun ang
napag-usapan. Tutulungan pa
rin kita sa lahat. The pageant's next month. It means, next month din mage-end l
ahat. Pero sana, maging ok pa
rin lahat." lumapit siya lalo sa akin, "You believe in Rule 13.. I do too..""Yea
h.. I believe in Rule 13. Pero pilit mong
bine-break?""You don't understand." Oo hindi ko naiintindihan, "If you will just
open your eyes and look
carefully.. you'll realize..""I'll realize what?""The deal's worth fighting for.
"
Bakit ba ang hirap magsabi ng bagay na gusto mo rin sabihin.
"Ewan ko ba. Naguguluhan na rin ako eh. "Chris..""Hindi ko alam kung ano ba dapa
t ang isipin ko.. ano ba dapat
ang maramdaman ko."hinawakan niya ako sa pisngi ko.
"Chris.." nilapit niya yung mukha niya sa akin.
"Dapat bang paniwalaan ko yung deal? O dapat bang nagkaroon ng deal? The whole t
hing's stupid. Kaya
magulo...""CHRIS!!!"
Saka lang ako natauhan nun. Napansin ko na sobrang lapit na nung mukha niya sa a
kin. Hawak niya yung pisngi
ko. Nagle-lean siya..
Err.. this is awkward.
And then...
"Ouch!" hinawakan niya yung pisngi niya.
"May.. uh.. may.. insekto." bumaba ako doon sa inuupuan ko.
Binilisan ko naman na yung paglakad ko doon pabalik sa diner. Naiilang ba ako o
nahihiya? Bakit ako
nanginginig?
"Chris.."
Hinawakan niya ako sa braso ko at inikot niya ako.
"Alam mo medyo nagu--"
Napatigil ako doon. Hindi na ako makakilos. Pakiramdam ko na-petrify na lang ako
. I felt... different.. pero hindi
awkward.
He kissed me.
***29***
Nagulat din siya sa ginawa niya. Umatras pa nga siya nun eh.
"Sorry." yun na lang yung sinabi niya at niyaya na niya ako doon sa loob para ku
main.
Siguro nga kung nasa tamang pag-iisip ako nung mga oras na iyon eh nasuntok ko n
a siya. Ano bang nangyari
sa akin? Wala man lang akong sinabi? Bakit niya ko hinalikan?
Para akong sira doon na hinihila niya at sumusunod lang sa kanya. Siguro nga, na
-shock lang din ako. Pero para
maging ok ito lahat, dapat siguro umarte na lang ako ng walang nangyari. Tama, g
anun siguro. Uuwi ako
mamaya, papasok uli next Monday... parang walang nangyari. May choice ba ko?
Hindi ko nga namalayan na nakaupo na pala kami uli sa diner. Nagulat na naman ul
i ako nung nag-lean siya sa
table.
"Ok ka lang?" napansin niyang tinitignan ko lang siya, "Look, I'm sorry ok? Hind
i ko talaga sinasadya. Nadala
lang siguro ako..""Beef pasta." sabi ko sa kanya.
"Huh?!?""Order ko beef pasta.""Oh.. right."
Ayoko muna pag-usapan yun. Hello? Anong sasabihin ko? Na first kiss yun? Alam mo
naman na ang mga tao
ngayon, kapag wala kang experience sa ganun geek ka na. But then, I can still sa
y that I'm old fashioned. It's still
important to me.
Habang tumatagal nun, medyo nawawala na yung pagkahiya ko. Nakikitawa na rin ako
. Hindi ko pa nga alam
kung para saan yung mga sobrang tnidor doon pero ang sabi sa akin ni Ash eh mag-
start daw ako sa outer, then
work through the inside. Kasi naman, pwede namang isa lang pinadami pa.
Medyo nabubusog na rin ako nun kaya huminto ako dahil ayoko ng pakiramdam ng blo
ated. Bigla na lang nilang
pinatay yung ilaw at may disco ball pa sa gitna. May babaeng umakyat sa stage at
tumugtog naman yung banda.
Binaba ni Ash yung tinidor niya saka yung kutsilyo at tumayo. At syempre ano pa,
nagyaya sumayaw. Sabi ko
nga 'di ako marunong.
I could lose my heart tonight
If you don't turn and walk away
'Cause the way I feel I might
"Hindi ka marunong sumayaw? Ako rin eh. Sabi nila left-right-left-right lang. Pe
ro umattend ako sa Prom. Paano
ka sumayaw last year?""Hindi ako umattend ng Prom." halata kong nagtataka siya,
"Ineexpect mo ba na pupunta
ako sa Prom at magsusuot na gown? Eew. Never."
Lose control and let you stay
'Cause I could take you in my arms
and never let go
Parang narinig ko na yung kanta na yan? Saan nga ba?
"Yeah. I think you look great." nakangiti pa siya nun.
I could fall in love (--in love--) with you
I could fall in love (--in love--) with you (--you, baby--)
Nang-aasar yata yung tugtog eh! Awayin ko kaya yung kumakanta!
Hindi pa ako sumayaw ng ganito before. Dati kasi nung sumali ako nun sa Dance co
ntest, sinama nila ako sa
Hiphop dance craze ng school. Kaya yung ganitong bagay, bago pa talaga sa akin.
Sumayaw lang kami doon, naging disco pa nga eh. Pati yung ibang crew doon nakisa
li na rin. Hindi rin pala ako
makakaligtas nun dahil pinakanta rin nila ako. Ang dami kong excuse nun na 'di a
ko marunong, o kaya naman
walang organ. Meron pala kaya hindi rin ako nakaligtas.
"Making my way downtown
Walking fast
Faces pass
And I'm home bound
Staring blankly ahead
Just making my way
Making a way
Through the crowd
And I need you
And I miss you
And now I wonder...." nagpapatawa si Ash nun kaya, "Ash!"
Tumawa siya ng tumawa nun kaya sa microphone eh tumatawa na rin ako. Ok lang nam
an, nakikisama rin naman
ang audience.
"If I could fall
Into the sky
Do you think time
Would pass me by
'Cause you know I'd walk
A thousand miles
If I could
Just see you
Tonight"
After an eventful night and a one of a kind date, hinatid din ako ni Ash sa baha
y namin.
"Good night Chris, this is the best night ever." parang lagi na lang best night?
!?
This time, he kissed me on my cheeks. Masyado na yan ah!
Hinintay kong umalis yung kotse (provided doon sa golf course), at pumasok na ri
n ako sa loob. Eksakto namang
pagbukas ko ng pinto, may tinamaan akong matigas at may sumigaw ng.. 'Aray ko!'
ng sobrang lakas.
Dahil madilim sa loob, binukas ko yung ilaw.
"Anong ginagawa niyong dalawa?" nandun yung dalawa kong Kuya sa sahig at hawak-h
awak yung tenga nila.
Si Kuya Christopher eh tahimik lang at ngumiti. Si Kuya Christian naman ang suma
got.
"Eavesdropping." at natuwa pa siya nun!
"Ha-ha.. sobra nakakatawa." sabi ko naman sa kanila at binatukan ko sila parehas
."Sa susunod nga, huwag
kayong papahuli ha."
Papakyat na ako doon sa hagdan nung nag-asar naman silang dalawa. Tumayo si Kuya
Christopher at si Kuya
Christian. Mas matangkad kasi si Kuya Christian kahit na ang pinakamatanda eh si
Kuya Christopher.
"Good night Chris, this is the best night ever!" sabi ni Kuya Christian kay Kuya
Christopher.
Nagkunwaring kikiss din si Kuya Christian kaya lang tinulak siya.
"Hoy dugyot ka Christian! May pagnanasa ka sa akin!" tapos tumingin siya sa akin
,"Naks Chris, nagdadalaga ka
na!""TTTTTAAAAAAAAYYYYYYYYYY!!!!!"
***
Monday na nga pala ngayon. Hindi ko alam kung paano ako magpapakita kay Ash afte
r nung Friday. Ngayon yata
ako inatake ng matinding pagkahiya. Nahiya nga siguro ako nun pero hindi masyado
.
Hinahanap ko yung homework ko nun sa drawer ko at isang papel naman yung bumunga
d sa akin. Dito ko nga
pala nilagay ito. Yung contract.
Gumawa pa ng rules hindi rin naman pala susundin. Totally pointless. Bakit ko ng
a ba tinatabi pa ito? Ewan.
Binalik ko na lang uli yung contract ng deal. Nahanap ko rin naman yung homework
ko at pumasok na ako sa
school.
Kakapasok ko pa lang doon sa room eh lumapit naman yung iba sa akin. 'Anong nang
yari?' 'Kwento naman
diyan?' 'Sweet ba siya?' Akala ko kung ano yung tinutukoy nila. Na-realize ko la
ng nung sinabi nilang, 'Alam
naman ng lahat na date niyo nung Friday eh.'
"Mind your own business." masungit nga siguro yung dating ko, pero hindi naman n
a nila kailangang malaman
kung anong nangyari nung araw na iyon.
That night was between me and Ash. And the golf course crew. And the band. Nyak,
ang dami rin pala. Ah basta,
at least walang nakakaalam sa school.
Lumapit naman si Shalyna sa akin.
"Masaya ka na ba ngayon?" sabi niya sa akin at nakataas yung isang kilay niya.
"Anong ibig mong sabihin?" naupo ako doon sa desk ko.
"Akala mo hindi ko napapansin? You're trying to take everything away from me. Yo
u're taking over my
life!" dinuro-duro pa niya ako sa dibdib ko, "Sa attention. Kay Ash, kay Chester
... classmates.. sa lahat! Now
what? Yung pageant? Dahil nangunguna ka sa votes masaya ka na? What's next? Sabi
hin mo lang!" napaatras
naman ako, "Kaya ka lang sumikat dahil para kang linta na nakadikit kay Ash at a
lam mong mahahatak ka
niya!""Unang-una, wala akong pakialam sa attention. Hindi ko sila sinabihan na p
ansinin nila ako o makilala nila
ako! Hindi ko rin alam na pwesto mo pala yung pagiging pageant Queen. Iyong-iyo
na! Hindi ko inaagaw sa iyo!
At huwag na huwag mong isisisi sa lintang si Chris na kinukuha ko yung buhay mo,
there's nothing special about
it! I have my own, why would I want yours! My life is better that yours inthe fi
rst place.. so don't tell me I'm taking
over your life!" dinuro-duro ko din siya sa dibdib niya, "At kung gusto mo si As
h, sabihin mo sa kanya! Go on!
Hindi naman kami eh! Anong problema mo? Why don't you make your own move!"
Pagkatapos kong sinabi yun eh walang nakapagsalita kahit sino man doon sa loob n
g room. Yung alarm lang ang
ingay at naupo uli ako. Saka ko lang napansin nun na nasa labas pala si Ash at n
akatingin sa bintana.
I felt horrible.
Hindi nga niya ako kinausap nung nagklase kami. Ako rin, hindi na lang nagsalita
. Tama naman yung sinabi ko 'di
ba? Teka..
tama nga ba?
As usual, hindi ako nakinig. Nawala na ako sa mood nun hanggang breaktime at lum
abas lang si Ash ng hindi
nagyayaya tulad ng dati. May umupo naman doon sa upuan niya. Pagtingin ko, si Ch
ester lang pala.
"Chris, pwedeng magtanong?" sabi niya sa akin kaya inangat ko yung ulo ko.
"Sure. Fire it."
Kinamot naman niya yung ulo niya na akala mo eh nag-aalangan na naman. Hindi tal
aga bagay kay Chester ang
mukhang nag-aalangan.
"Naisip ko lang kasi... uh.. sa pageant.. I know it's too early to ask. Can you
be my date?"
What? Pageant may date pa? What kind of contest is that?
Nahalata niya siguro yung expression ng mukha ko.
"Tradition. Bawat contestant na nominated eh required na magkaroon ng date. Pwed
eng yung hindi kasali sa
program mismo, or pwedeng ring kayo-kayo na lang. Pwede ba ikaw na lang?"
Ang gulu-gulo ng utak ko nun at hindi ko na kaya pang isiksik ito ngayon pa.
"Ok lang ba kung pag-isipan ko muna? Magulo kasi utak ko ngayon eh. I'll tell yo
u.. tomorrow.. o kung kailan
convenient para sa akin.""Ok lang, take your time." ngumiti siya nun at umalis n
a rin siya.
Hindi pa rin masyadong nagbabago yung mood ko hanggang parctice period. Chester'
s a nice guy. Sus, para
pageant lang. Matagal-tagal pa naman yun. Marami pang preparation na magaganap.
Sumabay ako kay Chester kumain sa cafeteria. Actually, ako yung nakiupo sa kanya
nung makita ko siya. Magisa
lang kasi siya nun at yung tropa niya eh hindi ko alam kung nasaan. Nagkwentuhan
lang idn naman kami.
Ewan ko ba kung bakit ko yun ginagawa, siguro para makagaanan ko lang din siya n
g loob. Pero sa ngayon
parang maliwanag na sa akin ang lahat. I used to like him. I even tried things t
o impress him. Pero ngayon ang
idea na ma-impress si Chester kay Chris eh parang idea ko pa nung year 1880's. I
t's like history, an idea of the
past. Right now, I can see him as my friend, not more than that.
Hindi masyadong nagbago yung mood ko hanggang practice period. Hindi ko rin alam
kung bakit hindi ako umoo
kaagad kay Chester. O baka naman nagde-deny na naman ako. Hinihintay ko ba si As
h na magtanong sa akin?
Bakit ba lagi na lang kailangang nasa topic si Ash?
May lumapit na naman na babae sa akin.
"Is it true?"
Inaayos ko yung knee pads ko nun.
"Is WHAT true?""Tinanong ka ni Chester kung pwede bang ikaw ang maging date niya
sa Pageant?"
Ni-roll ko naman yung mata ko.
"I'm on practice. Wala akong time sa ganyan ngayon. Sorry." binaba ko na yung sk
ateboard ko nun at nag-slide
ako mag-isa sa ramp.
Nagsialisan din naman na yung mga babae nung sinabihan sila ni Ash na bawal doon
. Kadarating nga lang din
niya eh. Mukhang ok naman siya ngayon. Hindi masyadong makatngin ng diretso sa a
kin.
"Chris, pwede kang kausapin?" malayo ako sa kanya nun kaya napahinto na lang ako
."Privately?"
Nag back-off naman si Kian. Siya lang kasi ang nandun ngayon maliban sa amin ni
Ash.
Naglakad naman na ako nun papunta sa direksiyon ni Ash at hawak-hawak ko yung sk
ateboard ko. Nandun kami
sa pinakgilid para walang makarinig.
"Kung tungkol sa skateboard, I'm working on it ok? Medyo nakukuha ko na.." medyo
irritated pa rin ako nun.
"No, not that. It's about the pageant."
Of all topics na pag-uusapan na naman ito pa?
"Sinabi ko sa 'yo sa deal na tutulungan kita sa pageant. You did your part alrea
dy. They believed us. Ako ang
gagastos sa damit mo. Gowns, casual wear, sports wear.. everything. Just like I
promised you before.." ito lang
pala yung sasabihin niya.. akala ko pa naman...
Akala ko pa naman ano?
"Ok." yun lang ang sinabi ko at tumalikod na ako. Kaya lang hinawakan niya ako s
a kamay ko.
"There's more. Narinig-rinig kong tinanong ka na ni Chester, pero hindi ko narin
ig sa kanila na umoo ka na. I'm
asking you to be my date too."
Bigla ko na lang nabitawan yung skateboard ko at bumagsak sa paa ni Ash. Inangat
niya yung paa niya.
"Ouch! Mabuti na lang athletic shoes 'to kaya hindi masyadong masakit." hawak ni
ya yung paa niya, "Ano?"
Isa pa sa napansin ko nitong mga huling araw eh may malakng pagbabago. Nung may
crush ako kay Chester,
lagi akong palpak sa harap niya. Meron at merong nangyayaring ikapapahiya ko. Ka
y Ash nun, normal ako. Pero
ngayon, kay Chester ako normal, kay Ash ako pumapalpak.
Does that mean..?
Now he's asking me to be his date too. Dalawa na yung nagtanong sa akin. Kahit n
a gusto kong sumagot ng Oo
sa kanya, hindi ko ginawa. Fair lang naman siguro kung sabihin kong...
"Pag-iisipan ko muna. Ok lang?"
Tumango lang siya sa akin nun.
Habang nag-skateboard kami eh lagi akong natutumba. Mabuti na lang hindi nila ak
o tinatawanan. Wala kasi ako
sa concentration. Si Chester ang unang nagtanong sa akin, kaya kapag sinabihan k
o siya na may magiging date
na ko... hindi ba masama yun sa lagay niya? Hindi naman niya alam na wala pang n
agyayaya sa akin. Pero... si
Chris ako. Obvious ba na walang magyayaya.
Si Ash kanina feeling ko pwede na akong umoo sa kanya. Yun nga lang pangalawa si
ya. Hindi ko naman
pwedeng sabihing OO kaagad habang ang sinagot ko kay Chester eh pag-iisipan ko.
Lumalabas na hinihintay ko
nga lang siya. Hindi nga ba?
"Arrrgggghhhhh!" binato ko yung skateboard ko at nagtinginan sila lahat sa akin,
"Ah.." wala akong maisip na
sabihin nun kaya ngumiti na lang ako.
Natapos yung practice period namin at babalik na kami sa classroom. Halos kasaba
y ko lang yung dalwang kateam
ko at naglakad na kami sa corridor. Eksakto nga namang nandun yung grupo ni Shal
yna. Wala naman
siyang sinabi nung dumaan ako pero tumayo siya doon sa bench at siya naman ang p
arag linta kung makahawak
kay Ash.
"Hi Ash! Kumusta ang practice?" hawak niya yung braso ni Ash.
"Err.. ok lang Shalyna." parang naiirita si Ash nun.
Nakatingin lang ako sa kanila nun at tinaasan ko lang sila ng kilay ko. Si Chest
er naman ang humila sa akin sa
loob ng room at walang tao doon na makakakita sa amin. Hindi na ba matatapos ang
hilahan nito?
"Sorry Chris... about sa pageant...""Me first." sabi ko naman na at nabuo na yun
g desisyon ko, "You're one great
guy Chester. But I think..." tumingin ako sa direksiyon ni Ash na nakadikit pa r
in kay Shalyna, "I'm going with
somebody else. Sana ok lang sa 'yo.""Ooh. Sure. Ok lang. It's you're choice. Wha
tever makes you happy, I'm all
for it."
Na-touch naman ako sa sinabi ni Chester kaya tumalon ako at niyakap ko siya ng m
ahigpit.
"You're awesome Chester." ang higpit pa rin ng yakap ko, "Thanks. Don't ask me,
basta.. thanks."
Lalabas na sana ako para tawagin si Ash at sasabihin ko sa kanya na siya na ang
magiging date ko. Kaya lang
nandun pa rin si Shalyna, ayoko namang tawagin siya ng ganun-ganun na lang. Nasa
likod ko pa rin si Chester.
Naangiti pa ako nun sa sobrang saya ko. Kaya lang narinig ko...
'Sure Ash, date mo na ko sa pageant.'
Hey.. hey.. what? Tinanong niya si Shalyna?
Ouch.
Hindi ko na tinuloy yung paglabas ko ng pinto nun. Naiiyak na ko. Para yun lang
ang babaw ko naman! Hindi ako
iiyak.
"Bakit? May problema ba?" sabi ni Chester nung napansin niya ako.
Humarap naman ako sa kanya.
"Actually Chester, I changed my mind."
Nagsalubong yung dalawang kilay niya.
"I'll be your date sa pageant."
**30***
Nakatingin lang si Chester sa akin. Tama ba yung ginawa ko? Parang hindi eh. Lal
o lang yatang sasama yung
pakiramdam ko. Kawawa namn si Chester kung ganun.
"I know what you think, sorry Chester ha. Never mind." napaka-unfair ko naman ka
si sa kanya.
"No.. no, it's ok. Naiintindihan ko na. You love him. You can use me. I'm willin
g to do it."
Umatras naman ako umiling-iling sa kanya.
"Hindi.. hindi pwede. Ang unfair naman nun sa part mo.." kaya lang nag-sink sa u
tak ko yung sinabi niya, "I
DON'T LOVE HIM!!!" napalakas yata yung pag-deny ko kaya hininaan ko, "I don't.""
Halata naman na eh. Hindi mo
lang inaamin sa sarili mo. Chris," humawak siya sa balikat ko, "Sinabi sa akin n
g grandmother ko dati, 'Mas
mabuting mabuhay ka ng nakilala mo yung sarili mo, kaysa mabuhay ka ng nagtatang
gi.' Bakit hindi niyo
subukang dalawa? Malay niyo mag work-out para sa inyo."
Umupo ako doon sa isa sa mga upuan.
"Hindi pwede eh. It's complicated. I can't tell you why.""Ok lang sa akin kung h
indi mo kayang sabihin, pero
isipin mo lang, nandito ako para samahan ka. I'll be your date sa Prom. No hurt
feelings."
Kung hindi ko lang siguro... oh well umamin ka na, kung hindi ko lang siguro mah
al si Ash sa ngayon, baka kay
Chester pa rin ako may gusto. Pero ang problema nga, si Ash nakilala ko.
Chester's right. It's better to live knowing yourself than without knowing your
true self at all. Does that make
sense?
***
Another boing day. Nasa English Class kami ngayon. Nakaupo kami doon sa usual na
mga upuan namin at
dinidiscuss yung librong 'The Little Prince by Antoine De Saint-Exupery'. Nagugu
luhan na nga yung utak ko eh.
Nagbabasa nun si Camille, yung isa sa classmates namin.
"... And he went back to meet the fox. 'Good bye.' he said. 'Good bye,' said the
fox."huminto ng kaunti si Camille
then tinuloy na niya, " 'And here is my secret, a very simple secret: It is only
with the heart that one can see
rightly; what is essential is invisible to the eye.' ""Camille, ihihinto muna ki
ta diyan. 'It is only with the heart that
one can see rightly; what is essential is invisible to the eye.' Ngayon, anong i
big sabihin ni Antoine De Saint-
Exupery diyan? Bakit niya yun sinulat?" walang nagtataas ng kamay, "Opinions? An
yone?"
Ang tahimik pa rin sa buong klase nun at walang gustong mag-share ng opinion. An
o nga bang ibig sabihin nun?
Nilaro-laro ko na lang yung libro ko. Nakakatamad naman kasi eh.
"Orellana! Ano sa tingin mo yung ibig sabihin nung quotation na yun na sinabi ng
fox?""Err.. uh.." Ano ba yan,
hindi ko naman talaga alam, "Ibig sabihin eh, tanging sa puso mo lang makikita k
ung ano ang tama para sa iyo..
para sa lahat. Nasa iyo na yun... walang taong pwedeng magdikta sa iyo... ikaw l
ang ang nakakaalam. Minsan
tanging yung nakikita lang natin ang pinapahalagahan natin. Pero ang hindi natin
alam, ang pinakamahalagang
bagay sa buhay ay yung hindi natin nakikita. Sa mga makamundong bagay umiikot an
g buhay natin, pero sa
bagay na mahalaga at tunay na dahilan ng buhay tayo nagbubulagbulagan."
Nyak.. tama kaya yun???
Nagtawanan naman yung grupo ni Shalyna sa gilid. Napatingin pa nga ako sa kanila
.
"Amen!" tinaas pa niya yung kamay niya.
"May gusto kang sabihin Ms. Salinas?""Uhmmm... wala po. What she said.." tapos t
inuro niya ako.
Buti nga. Akala mo naman kasi kung sinong magaling wla naman palang sasabihin.
Laking pasasalamat ko talaga nung natapos yung klase namin. Medyo inaantok na ng
a ako. Dumaan yung
teacher namin at sinabihan pa nga ako ng goog job kahit na alam kong pampalakas
lang loob yun. Alam naman
natin pare-parehas na hinugot ko lang kung saan yung sinabi ko.
Tinawag ko uli yung teacher ko at gusto kong hiramin yung libro. Sa unang tingin
, mukha siyang children's
book. More like a fairytale. Pero kapag binuksan mo at sinimulan mong basahin, m
ay mga laman na kahit ako eh
hindi ko maipaliwanag.
Si Shalyna naman eh tinaasan yung pitch nung boses niya. Pinarinig pa niya talag
a sa akin.
"Ibig sabihin eh, tanging sa puso mo lang makikita kung ano ang tama para sa iyo
.. para sa lahat. Nasa iyo na
yun... walang taong pwedeng magdikta sa iyo... OH PLEASE!" sabi niya tapos nagta
wanan na naman, "Pwede ka
nang maging madre Chris."Sorry Shalyna, hindi siya pwedeng mag-madre. She'll get
married, someday. Right
Chris?"
Ayoko na ng away nun kaya hindi ko na lang pinansin. Lumabas naman si Ash at may
hawak din siyang libro.
Pagtingin ko, hiniram din pala niya yung The Little Prince.
"Don't worry, your voice doesn't sound like that. It's.. different.""I don't car
e. Sanayan na lang din yan. Pero
minsan may mga sinasabi siya na napupuno rin ako kaya hindi ko rin mapigilan yun
g sarili ko."
Hindi ko siya tinignan nun, hawak ko pa rin yung libro. Binuksan-buksan ko yung
pages pero hindi ko naman
binasa.
"Chris, sasabihin ko sa iyo yun tungkol sa damit mo sa pageant."
Sa wakas, tinignan ko rin siya.
"Hindi ako worried doon." nag-smile ako ng kaunti at napatingin na naman ako sa
back pocket niya, "Nandiyan
na naman yang connecting chain mo. Kapag ikaw nahuli, magkaka-dentention ka."
Tinignan naman niya yung back pocket niya at mabilis niyang tinago sa bulsa niya
.
"Nasanay na kasi ako. T-tapos binawal nila."
Tumayo na ako nun. Uuwi naman na ako. Wala naman akong gagawin sa school eh.
"Una na pala ako." nagsimula na akong maglakad nun.
"Ch--.." narinig kong sinipa niya yung bakal, "Chris!"
Nilingon ko naman siya. Ang gulo niya no. Kung may gusto naman siyang sabihin hi
ndi pa niya sabihin.
Tumatagal pa tuloy.
"So, you're going with Chester?"
Tumango naman ako sa kanya.
"You?" kahit na ayokong itanong yun.
"Shalyna."
Nag-nod lang ako pero hindi masyado.
"We're cool with that?""Yeah." tapos nag-punch kaming dalawa fist-to-fist.
Naglakad na ako nun papunta ng gate. Lalakad naman ako pauwi ng bahay namin. Yun
g hangin ngayon, parang
ang lungkot yata.
Hindi pa ko nakakahakbang ng meydo malayu-layo sa school eh may tumawag na naman
sa akin.
"Chris? Chrisandra?"
Tinignan ko naman kung sino yung tumatawag sa akin. Oh great! Sa dami-rami naman
si Mrs. Salinas pa.
"Hi Mrs. Salinas!" yun na lang ang nasabi ko. "Himala po yata at nadalaw kayo sa
school."
Niyakap niya uli ako at humalik sa pisngi ko. Ngumti naman siya.
"Naku ang bait-bait mo namang bata ka. Ang tangkad mo pa." sabi niya sa akin, I
felt uncomfortable, "Ayaw kasi
ni Shalyna na pumunta ako sa school at sunduin siya. Nakakahiya daw na pumunta a
ko."
Sinabi niya yun sa Mommy niya?
"Bakit naman niya sinasabi yun? I mean, we're teenagers. Normal nga lang siguro
na mahiya kapag dumadalaw
ang parents sa school kasi iisipin nila Daddy's girl o Mommy's girl ka. Honestly
, I would die to have a Mom
visiting me at school. Dapat nga magpasalamat pa siya eh." napansin ko naman na
medyo naluluha na
siya, "Naku Mrs. Salinas! Hindi ko po sinsadya. May nasabi po ba ako?""Wala nama
n hija. Naikwento lang kasi sa
akin ni Ash yung mga ginagawa sa iyo ng anak ko. Hindi ko alam kung bakit kailan
gan niyang gawin pa iyon eh
pwede naman kayong maging mag-bestfriend."
Na-choke naman ako doon.
"B-bestfriend? Malabo po iyon sa ngayon.""Saan ka nga pala papunta?""Pauwi na po
."
Pinunasan naman niya ng panyo niya yung mata niya.
"Pasensya ka na at emosyonal lang ako. Madalas lang mangyari sa akin yun. Alam m
o na, may hypertenshion,
sakit sa puso.." natigilan naman ako.
"May sakit po kayo sa puso?""Oo hija. Kumusta naman pala ang tatay mo at yung mg
a Kuya mo? Nabanggit din
kasi ni Ash sa akin na ikaw lang daw ang babae sa pamilya. Hindi ka ba nahirapan
?"
Ang daldal naman pala ni Ash. Kung magkwento eh history na yata ng buhay. No won
der pati si Lawrence eh
kilala na ako nung nakita ako. Baka ganito rin pinagku-kuwento.
"Ayos lang naman po. Tatay ko pumapasada. Yung panganay po, si Kuya Christopher,
nagtratrabaho na. Si Kuya
Christian, college. Ako naman po. eto.." ngumiti lang ako.
"Mabuti naman pala.""Paano po Mrs. Salinas, uuwi na ako. Medyo pagod eh." kailan
gan ko na rin naman nang
umalis.
"O sige pala hija, mag-iingat ka sa pag-uwi." sabi niya sa akin.
Akala ko yun lang ang gagawin niya, pero kung paano niya ako winelcome kanina eh
ganun din. Kiss and hug.
Parang may hispanic blood nga itong si Mrs. Salinas. Ganun kasi sa mga may lahin
g espanyol, mahilig humalik
at yumakap.
"Kumusta na lang sa lahat."
Nung nakapag-bye na ako eh binilisan ko na yung paglakad ko at baka mahinto na n
aman ako. Gosh, si Mrs.
Salinas madaldal din!
Nakalayu-layo na rin naman na ako. Narinig ko pa ngang lumabas na si Shalyna sa
gate eh. 'Sabi ko naman sa iyo
huwag kang pupunta dito 'di ba! Bakit ba ang kulit-kulit mo?!'
She is so rude. Ni-hindi ko nga kayang kausapin yung tatay ko ng ganun. Pero siy
a...
"Alam ko na kung anong iniisip mo. Bakit siya ganun sa Mommy niya?!?" sino yung
nagsalita?
"Nasaan ka?""I'm here.. way up here."
Tumingala naman ako. Nandun siya nakaupo sa may gate sa mag bleachers.
"Kanina lang nasa room ka 'di ba? Ang bilis mo naman?" nagtaka naman ako sa kany
a.
"Huminto ka doon at nakipag-usap, tingin mo 'di kita maabutan?"
Oo nga naman, may point siya doon.
"As I was saying, alam ko iniisip mo. Bakit ganun na lang niya ituring yung Momm
y niya?""Well..
YEAH!" obvious ba?
"Yan din inisip ko. Pero malay natin, there's more Shalyna than we expected."
Inirapan ko naman siya. Hindi dahil date niya si Shalyna kailangan na niya ipagt
anggol.
"Like.. mabait pala siya in disguise.." nagsimula na akong maglakad, "Bye na ako
Ash. Narinig ko na yung story
na yan.""Who knows?" sabi naman niya, "You used to be friends with her. Somethin
g happened kaya nagbago
lahat. She's not treating you like that dahil gusto niya.""Ginagawa niya yun dah
il gusto niya! Hindi pa ba
maliwanag yun?""Ok sige, siguro nga dahil gusto niya. Maybe there's a reason."
Napagisip-isip ko rin naman. He's right. Dati-rati, ok naman kami. As ok talaga.
Pero ngayon, hindi mo kami
mapagdikit na dalawa dahil baka magkaroon lang ng giyera.
"Right. Thanks." nag-wave lang ako sa kanya dahil hindi naman siya makakasabay s
a akin at nasa loob pa
siya, "Uwi na talaga ako."
Ngumiti lang siya sa akin.
"Wait Chris, may ibibigay ako sa iyo. Nalimutan ko kasi kaninang umaga. Baka nga
nasira na sa bag ko
eh.." tapos may hinalungkat siya doon.
Hinihintay ko naman siya at may nilabas din siya sa bag niya. A rose. A pink ros
e.
Binato naman niya sa akin at sinalo ko naman. Napatingin naman ako.
" ''It is only with the heart that one can see rightly; what is essential is inv
isible to the eye.' " nag-close fist siya at
tinapat niya sa puso niya, "Listen to you heart Chris."
Tinignan ko lang siya nun at wala akong sinabi. A pink rose? Again?
"It's appropriate kung sabihin kong... 'Just letting you know I'm always here fo
r you.' " huminto siya at nagisip,
"or... 'Good day Chris' instead of the usual 'Good Morning.'"ngumiti siya uli. "
Bye Chris. Ingat."
Bumaba na siya nun sa bleachers at hindi ko na siya nakita.
"Ash!" tinawag ko siya pero hindi na siya umakyat uli.
'Good Morning'... it sounds.. familiar. So all this time.. yung rose sa desk...
it's from him? Not from Chester.
How stupid can you get.
Ngumiti ako sa sarili ko na parang ewan. Tama.. sa pageant. Sa pageant na lang.
Nagclose-fist din ako gaya ng ginawa niya. Naalala ko yung kwento niya tungkol d
oon sa guy na nagsabi ng
feelings niya for the girl. Pero hindi niya alam yung sagot nung babae.
It's like this. Right now he's holding his own heart, I'm holding my own. Ganun
yung iniisip namin parehas. But
deep inside, he's holding mine.
Tinapat ko sa puso ko yung kamay ko.
Sa pageant... Ash..
You'll know the ending...
***31***
Umuwi na ako mag-isa sa bahay nun. Medyo ok lang naman na ang pakiramdam ko. Sus
pageant lang! Kailan ba
ako nag-care? Dati-rati nga hindi naman ako sumasali sa ganyan. What's the diffe
rence this time?
Ang gulo pa rin ng utak ko. Ang daming tanong no?
Nung sumunod na araw at pumasok ako sa school, nag-iwan na naman ng rose si Ash
sa desk ko. Nung
tumingin ako sa kanya, hindi niya ko tinignan. Alam kong ayaw niyang marinig yun
g sasabihin ko.
Teka, may sasabihin nga ba ako?
"Hey.. creep.." sabi ni Shalyna sa akin kaya tumingin ako sa kanya.
"What?!?""Nothing. I just want to bug you. Is it working?""Malalaman mo na nagwo
-work yun kapag nag landing
yung kamay ko sa mukha mo."nginitian ko siya ng sarcastic.
"Ooh.." sabi naman niya.. "Napaka-harsh naman. Pero sa itsura mo, hindi na nakak
apagtaka."
Nakakasawa na talaga makipag-away sa kanya! Lagi na lang ba?
"Date ko si Ash sa pageant. Think how funny it is? Ikaw ang nililigawan niya per
o ako yung niyaya niya." naku!!
pinaalala pa niya.
"Oh yeah... hilarious!" binalik ko yung tingin ko sa sinusulat ko.
Si Ash naman ang kinausap ng bruha.
"Ash, I'm wearing a red gown kapag dumating ako.. red din panloob mo sa tux mo?"
humawak siya sa braso ni
Ash, "Para match tayo.""I don't know Shalyna. Hindi ko pa napapagplanuhan. Next
month pa yun."
Akala ko tapos na siya sa akin, kaya lang makati talaga yung dila niya eh.
"Chris, may evening gown doon sa pageant. May sports wear, casual wear.. paano n
aman mababayaran ng tatay
mo yung mga gagamitin mo para sa pageant?" tumawa naman siya, "Siguro yung kikit
ain niya sa pampasada
no? Ano yun? 'Di kayo kakain ng isang buwan? Your dad's a loser. At least my fam
ily can afford almost
anything."
Hindi na ako nakapagpigil nun kaya hinawakan ko siya sa blouse niya. Nag-iinit n
a yung buong mukha ko.
"Chris!"
Hindi ko naman pinansin si Ash.
"Don't call my Dad a loser! Siguro nga jeepney driver siya pero decent job yun!
Maybe your family can afford
almost anything.. but you know what?!! There's one thing they can't afford to ha
ve in their own house anymore.
You. You and your stupid attitude!"tapos tinulak ko siya ng malakas at naupo ako
doon sa desk ko.
"Ash! Bakit hindi mo siya pinigilan? Nalukot tuloy yung damit ko!""I think you d
eserve it." sabi ni Ash at umupo
siya doon sa upuan din niya.
"I'm your date!""Oo. But that doesn't mean I'm in your side.. always."
Sa sobrang inis niya siguro umalis doon sa harapan namin at nagdadadabog. Tuming
in ako kay Ash at umiiling
siya.
"Ang cute niya magdabog kahit ganyan siya..." hindi naman niya napansin pero tin
ignan ko siya ng masama.
Cute? Oo nga cute. Kamukha na nga niya yung terrier na aso ng kapitbahay namin.
"Nakita mo yung buhok ni Chester ngayong umaga? Naka-spike yung buhok niya. Ang
CUTE 'di ba?" sabi ko
naman.
Bwisit na ito!
"Err.. si C-chester? Yeah I noticed." sabi niya tapos tumingin sya sa akin, "Sig
uro nga sakit sa ulo si Shalyna,
pero sweet din naman yan. Hindi lang masyadong halata.""Oo nga eh. Parehas sila
ni Chester. Alam mo yun?
Inalalayan pa ako ni Chester sa cafeteria. How sweet right?!?"
Pwede bang tigilan niya yung topic kay Shalyna at titigilan ko rin yung topic ka
y Chester.
Tinignan naman niya ako ng masama. Tama bang ibagsak niya yung notebook niya?
"Shalyna's pretty. Sikat nga siya sa sports curriculum 'di ba?""So as Chester. C
rush nga ng bayan 'di ba?" tapos
may naisip pa ako idagdag, "And, he's so funny!" ngumiti pa ako.
"Funny? He's hysterical! Right!""He's not hysterical! I said.. FUNNY!"
Tumayo siya sa upuan niya at tumayo rin ako. Nagtinginan kaming dalawa.
Nag-aaway ba kami? Mukha. Ako yata nagsimula nito eh. Pero kung nag-aaway man ka
mi, walang kwenta yung
topic.
"Nakita mo yung uniform niya? Ang linis 'di ba?""Oo nga eh. Si Shalyna din maayo
s na maayos yung uniform
kaya lang nalukot kasi may humawak kanina." sabi niya sa akin.
"Tama lang yun para sa kanya! And you know what? At least we're not that lame. K
ailangan parehas pa ng gown
niya yung panloob mo na tie!" tinalikuran ko nga.
"It's not my idea!" sabi niya sa akin then tumalikod din siya.
Yung isang classmate ko naman eh lumingon sa amin at nakangiti.
"Ano ito LQ?"
Sabay kaming tumingin ni Ash sa kanya.
"SHUT UP!"
Nagulat naman siya at bumalik na sa pag-upo niya ng diretso.
Nag-iinit talaga ulo ko nun. Kung pupurihin lang din naman niya si Shalyna eh da
pat huwag sa harap ko. Alam
naman niyang si Chris at Shalyna eh best friends forever!!! Grr!
Sakto namang nag-alarm. Physics na namin nun. Nakaupo ako doon sa upuan ko at na
kacross-arms at siya eh
tahimik lang din.
Tumawa naman ako.
"Mukha kang ewan kanina!" sabi ko sa kanya.
"You look cute kapag galit.""Anong sinasabi mo parehas kami ni Shalyna? Or kaila
ngan galit ako
parati?"tumatawa-tawa na ako nun.
"Neither. Sinasabi ko lang cute ka magalit."
Dumating na yung teacher namin noon.
"I like the hair bit kay Chester." sabi naman niya, at nakangiti na siya nun.
"I like the pretty bit kay Shalyna. Galing mo mag-pretend.""Sinong maysabi na na
g-pretend ako? That's a real
compliment for her."
Arrrrgggghhhhhhh!!!
"At totoo rin yung hair bit kay Chester."
Naku, simula na naman kami.
"Fine!""Ok Fine!"
Tumingin yung teacher namin sa amin.
"Chris? Ash? Nag-aaway ba kayo diyan?" nagtinginan naman sa amin.
"HINDI--""PO!"
Ipagmalaki niya yung date niya sa akin! Pagmamalaki ko rin yung sa akin! Asar ta
laga!
Tumahimik na naman kami. Nagiging ok na nag-away pa uli.
"Class, kailangan niyo ng Investigatory Project para sa Science Fair natin. Sa O
ctober pa iyon pero mas
magandang simulan niyo ng maaga. Pick your own partner.."
Pick your own partner pala ah.
Nagtinginan kami ni Ash. Nagtitigan ng medyo matagal tapos sumigaw ako ng...
"CHESTER! Partner tayo." sabi ko naman.
Nagulat yata si Chester sa akin.
"SHALYNA, I'll be your partner."
Hmph! Akala niya!
"I can sense na may away yata sa inyong dalawa. I think I'll assign partners for
both of you.""Kung
pagpapartnerin niyo kaming dalawa, forget it.""Tama! Foge--WHAT?"
Umupo siya doon sa upuan niya sa harapan.
"Don't worry Ms. Orellana, ayoko ng lumalalang away. Chris..." tumingin siya sa
right side niya...
"Partner mo si Shalyna!" I think Ash is better!
***32***
Ayaw niya ng lumalalang away? Eh bakit napartner ako kay Shalyna? Anak naman ng
mundo oh! Sabagay, hindi
naman alam ng teacher namin na on-war kami ni Shalyna. Hindi ba pwedeng pick you
r own partner? Magkaka
World War 5 kapag si Shalyna ang partner ko.
"Mam hindi naman--"
Hindi niya ako pinansin.
"Ash, partner mo si Chester. As for the rest of you, pick your own partner."
Tumayo naman ako sa upuan ko.
"Hindi po ba unfair naman yun? Pick your own partner sila tapos kami eh may assi
gned?" nangatwiran pa ako.
"Who's the teacher here Ms. Orellana? I am." tumango-tango siya, "Kaya huwag na
nating i-push pa at baka
bigyan ko kayo parehas ni Mr. Valdez ng referrals. Fighting in class. I believe
you can't afford to have one
because you're qualified in the pageant."
Ganun pala yun? Kapag may record ka hindi ka kasali? Magandang magka-referral ak
o para maalis na ako sa
pageant. Tama. Kaya lang, date ko na si Chester. Ang laki na rin ng atraso ko sa
kanya. Kawawa naman kung
hindi ko pa sisiputin.
Naupo na lang ako doon sa upuan ako.
"Thanks alot Mam." sarcastic yung pagkakasabi ko pero mahina.
"Thanks alot partner ko si Chester." halata kong asar din si Ash.
"Mabuti nga si Chester. And thanks to you partner ko si Shalyna."
Sumabat naman si Shalyna mula sa side niya.
"Thanks alot Chris. Now I have to deal with you." tinignan ko lang siya ng masam
a.
Hindi na ba matatapos ang kaka-thank you?
"Ikaw Chester, may gusto kang pasalamatan?" tumingin lang si Chester at ngumiti.

Inayos ko na lang yung pagkakaupo ko. Wala naman pala eh. Very well then.. 'YOU'
RE WELCOME!!!'
***
"I can't believe it!" hawak ko yung kutsilyo nun at pinagsasasaksak ko yung mano
k na nasa harapan ko. "I
CAN'T-BELIEVE-IT!"
Bumaba ng hagdan si Kuya Christopher at nagbukas ng refrigerator.
"Believe it." tapos uminom siya at nalunod yata, "Chris anong ginawa mo diyan sa
manok? Ititinola ni tatay yan
ah!"
Tumingin ako doon sa manok. Hindi ko na napansin. Kawawa naman.
"I am going to work with the wicked witch of all generation! Si Shalyna!""Wicked
-who? Akala ko ikaw na ang
wicked witch of all generation?""Kuya.. not helping!" tapos sinaksak ko yung man
ok one last time.. naiinis kasi
ako eh,"Kasi si Ash eh. Nag-aaway kami nun kaya binigyan tuloy kami ng assigned
partner. Dapat pick your own
yun eh.""Nag-away kayo ni Ash?" tapos nag-snap siya doon sa gilid. "Naman oh!"
Nagtaka naman ako sa kanya.
"Ano namang ibig sabihin niyan?"
Umupo siya doon sa counter namin.
"Actually Chris, ewan ko kung magagalit ka sa amin ni Christian ha. Kilala na na
min si Ash, kaya boto kami sa
kanya kahit anong mangyari.." nag-eexplain pa siya at kasabay pa yung kamay niya
..
"Kuya!""Teka hindi pa ko tapos. Yun nga, lately.. may mga nagpupunta dito na mga
guys. Ok ok.." tinignan ko
kasi siya ng masama, "Mga classmate mo yata yung mga yun. Baka umaakyat ng ligaw
. Malay namin, first time
'to nangyari eh." nanlisik yung mata ko.
"What did you do?""Ayun.. nilait namin. Yung isa sinabihan namin na hindi siya p
wede kasi ang tigas ng buhok
niya." tapos tumawa siya, "Yung isa sinabihan namin na hindi siya pasado dahil k
ulay itim yung suot niyang
pants. Kahapon nga nung wala ka pa sa bahay sinabihan ko yung isa na hindi siya
pasado kasi hindi pula ang
buhok niya. Nung isang araw sinabuihan namin na kailangan may dragon siyang tato
o bago manligaw. Si Tatay
may naabutan dati, itinanong kung kaya ka daw bang buhayin." Hindi ba maaga nama
n yata masyado para sa
tanong na yun?!?
"Whoa! May nagpupunta dito?!?" yumuko ako, "Guys, you are so embarassing.""Unfor
tunately... YEAH. At kailan
ka pa nahiya?" tumayo na siya uli, "Kinain na nga pala ni Christian yung chocola
tes mo."
Kung ang mga Kuya mo na lang din eh ganito, magiging matino ka pa kaya? Pinaglal
aruan lang pala nila yung
mga pumupunta dito. No wonder wala nang bumabalik.
Umakyat na siya sa taas nun. Ako naman eh nagluto na lang din doon at inexplain
ko sa tatay ko kung anong
nangyari sa manok. Dahil mabait naman yun, nakitawa na lang din.
Pumasok naman ako kinabukasan at tinatamad ako. Kapag naaalala ko kasi na partne
r ko si Shalyna sa IP..
parang wala nang reason na pumasok pa ako. Goobye 'A' na nga siguro sa Physics p
roject at Hello 'F'.
Pagdating ko doon sa room, nakaupo si Shalyna doon sa upuan ni Ash at may hawak
siyang rose na inaalis-alis
niya yung petals isa-isa.
"I'm pretty, Chris is not." tanggal ng petals, "I'm pretty, Chris is not."
Wait, a pink rose? That's.. MINE.
Inagaw ko naman sa kanya yung rose at nagalit talaga ako.
"You're a doofus, Chris is not. You're a freak, Chris is not. You're a dork, Chr
is is not."tapos napansin ko na ubos
na yung petals. "Ooppss, sorry?!? Naglalaro ka ba?""So geek, anong project natin
sa Science?""Magse-search
pa ako. Hindi ko pa alam.""Aba bilis-bilisan mo! Baka kulangin tayo sa oras." an
g kapal ng mukha nito?
"Hindi tayo kukulangin kung tutulong ka eh no?!?"
Bigla namang bumukas ng malakas yung pintuan ng room at pumasok si Ash at Cheste
r. Mukhang yung dalawa
eh hindi rin maganda ang lagay ng kanilang umaga.
"Sabi ko sa iyo hindi pwede sa amin. May sakit yung Kuya ko at makakaistorbo lan
g tayo. Sa inyo na lang kung
gusto mo? Bibili lang tayo ng materials.. mag-search.."kausap niya si Chester na
nakasunod sa likod niya.
"Hindi pwede sa amin. Dumating yung aunt ko from Davao. And trust me, you won't
like her!""Mas valid naman
yung reason ko!"
Naupo si Chester. Magkasalubong na yung kilay niya.
"Gagawa tayo ng tahimik sa bahay niyo! Problema ba yun?" suggestion naman ni Che
ster.
"Hindi pwede. Rest nga ang kailangan ni Lawrence."
Napansin kong nakatingin din si Shalyna sa direksiyon nila.
"You can do it in my house!" nakangiti pa ang bruha.
"Really? Ok lang?" lumingon si Chester sa kanya.
"Yeah. Yung Mommy ko naman pumupunta yun sa hospital. And she wouldn't mind. Mas
gusto niya may
bumibisita doon na guys.." gusto niya? o gusto mo?
"Ok then. Pero tiyak hindi lang one-time project yun. Baka makailang balik kami.
Nakakahiya naman sa inyo.""Ok
lang talaga. Kami lang naman nasa bahay eh. Well except yung dalawang maid namin
, and yung driver.. saka
yung cook.. at kung sunday kayo darating nandun yung laundrywoman.."
Ni-roll ko naman yung mata ko. Nagyayabang ba siya o ano?
"Ok.. Ok i get it. Sige sa inyo na lang." tapos tumingin si Ash sa akin then bin
alik niya kay Shalyna, "So sa bahay
niyo pala kayo gagawa ng project?"
Napatingin si Shalyna sa akin at akala mo eh nalimutan na niya na nandun lang ak
o sa tabi niya.
"Siya? No way.""She's your partner. Kailangan magkasama kayo gumawa ng project.
Kung gusto niyo, sabaysabay
tayo."
Para talaga akong insekto sa paningin ni Shalyna.
"Fine."
Gagawa ng project sa bahay niya? I didn't expect that this will be worse than ha
ving her as a partner.
Hindi na lang ako nag-comment. Ayoko na kasing may masabi pa ako na 'di maganda
eh mag-cause na naman ng
away. As for this time, tatanggapin ko na muna ang pagka-generous ni Shalyna na
sa bahay nila gumawa.
Kahit na hindi ako welcome doon.
Tumango na lang din ako.
"Then... great!" sabi ni Ash at ang sarap talaga niyang batukan.
Ano namang great doon?
Tumayo naman si Ash at lumapit siya sa akin. Hinila naman niya ako doon sa gilid
at masama na naman yung
tingin ni Shalyna. Wala naman siyang magagawa eh.
"Ano na naman po?" hindi ko siya tiitignan nun.
"Tumingin ka nga sa akin.." lalo ko pang inasar at tumingin talaga ako sa direks
iyon na hindi ko siya
nakikita, "Chris...""Sabihin mo na yung sasabihin mo para tapos na..""Tumingin k
a muna..""Ayoko. Naririnig
naman kita."
Ewan ko ba at ayaw ko talaga siyang tignan ng diretso nun sa malapitan. Hinawaka
n niya ako sa magkabilang
pisngi ko at pilit niyang hinaharap yung mukha ko sa kanya. Dahil nga nagpapasaw
ay ako, kahit diretso na yung
mukha ko eh sa kanan ako tumingin. Nagpunta siya sa kanan, tumingin ako sa kaliw
a. Tumingin ako sa kisame,
di ko tinuloy kasi mas matangkad siya makikita ko yung mukha niya. Tumingin ako
sa baba, lumuhod naman
siya.
Naman!
"Ok alright! Ano?!?" tinignan ko siya nun.
"Aaminin ko na, medyo naiinis ako kahapon I'm sorry ok?!? Si Chester kasi lagi m
ong sinasabi eh.."
Nagso-sorry siya sa akin?
"Ok." yun lang ang sinabi ko with matching taas ng dalawang balikat at tumalikod
na ako.
Hinawakan niya ako sa braso ko.
"Ok?!? As in ok!?""Ano bang ibig sabihin ng ok?""Ok, I'll accept that as a yes."
tapos huminto siya, "And one
more, I asked Nathalie to pick your gown and all those dresses na kailangan sa p
ageant. Don't worry hindi ko pa
nakikita at wala akong alam doon. Kakausapin ko na lang siya para magkita kayo."

What? Bibili na siya ng mga gagamitin sa pageant? Ayoko na. Magmumukha talaga ak
ong ewan doon.
"How about tomorrow?""Maglilinis ako ng kwarto ko." sabi ko lang yun.
"The day after tomorrow?""Nah.. lilinisin ko yung kusina namin." another palusot
.
"How about.. the day after the day after tomorrow?" aba nalito na yata ako!
"Hindi rin pwede lilinisin ko yung sala namin."
Magsasalita na sana siya at tiyak sasabihin niya bukas at bukas at bukas lang ya
n... kaya pinigilan ko na.
"Hindi rin pwede sa isa pang bukas dahil lilinisin ko yung banyo. Sa susunod yun
g jeep ng tatay ko. Next eh
yung kwarto ni Kuya Christopher. Pagkatapos yung kay Kuya Christian. The next da
y uli maglalaba ako. Actually
hindi ako vacant kasi pati yung kulungan ng manok ng kapitbahay namin lilinisin
ko.. okay? So don't bother. I'm
fully booked until year 2031." alam naman niya na joke yung 2031.
Teka, hindi ba joke lahat?
Tumalikod na ako.
"Are you done?""Yeah. Basically. So yung gown na iniisip mo sa pageant... not go
nna' happen. Busy nga ako
maglinis.""Yes Chris it will happen. Kahit na hanggang year 2031 pa yan. Sa ayaw
mo man o gusto, magha-hire
na lang ako ng magliinis ng kwarto mo, ng kusina, ng sala, ng banyo, ng jeep, ng
kwarto ng kuya mo, o kahit
kulungan pa ng manok ng kapitbahay niyo. But one thing's for sure..." huminto ri
n siya, ako yata hiningal sa
kanya eh,"You're going in that pageant.""I am?!?""You are.""For real?""Uhuh."
Iniinis ko lang siya para tumigil na. Tinignan ko naman siya..
"You sure?""YEAH! Chris! Ang kulit mo naman eh! If you don't stop.. I'm going to
kiss you ok!!!"
Ang lakas ng pagkakasabi niya kaya nagtinginan yung mga classmate namin.
"---as a friend."
Tumingin ako sa kanya nun kaya lang hindi na ko nagsalita. Joke ba yun?
Seryoso na siya nun. Bigla niyang sinabi ng mahina.
"You know I'm not kidding alright?!?"
***33***
Nag-aalangan na ako magsalita nun. Baka totohanin eh.. natakot ako.
"Ahh.. I think.. uhmm... I'll better shut up then." tapos umarte ako na isi-zip
ko yung bibig ko.
"Ok. Tomorrow then." tapos nilabas niya yung phone niya at nag-dial, "Hey Nathal
ie, it's all set. Tomorrow."
Nakatingin lang ako sa kanya. Paano na yung mga lilinisin ko?
Teka, bakit ko ba pinoproblema yun eh imbento ko lang yun.
Binaba din naman ni Ash kaagad yung phone niya. Tapos tumingin uli sa akin.
"I'll bring boys and girls para maglinis sa inyo.." totohanin niya rin yun? "May
kilala ako sa elementary. Anong
gusto mo? Yung mga tagu-taguan boys o yung lutu-lutuan girls?"
Mga bata ang iha-hire niya?
"I know it's weird.""Really?" sabi ko naman.
"No." tapos tumawa siya, "I'm just kidding... syempre hindi sila."
Hindi ko na kinausap masyado si Ash hanggang sa practice period namin. Siguro ng
a nadaan lang din ako sa
takot sa kanya. Pero para nga akong sira nun na ngumingiti-ngiti mag-isa. Buti n
ga hindi niya ako nakita.
Pagdating ko doon eh si Ash lang ang nandun. Inaayos niya yung mga protection ni
ya sa katawan.
"Nasaan na si Slasher at Black Panther?" sabi ko naman nung napansin kong wala s
i Ben at Kian sa loob.
"Somewhere. Kumakain yata.. hindi ko alam." may inaabot siya sa likod niya, "Chr
is, can you help with that?
Hindi ko kasi ma-strap eh."
Napansin ko naman kung ano yun. May iniirstrap siya sa likod niya. Para saan nam
an kaya yung strap?
"Para saan yan?""Back protector. Medyo delikado yung stunt ko ngayon.." tapos tu
mingin siya sa akin.
Tinulungan ko naman siya. Sa unang impression, mukha siyang 5 year old boy. Pero
hindi ko na lang sinabi.
Sinimulan niya yung practice niya. Katulad nga ng sinabi niya, delikado nga. Pin
aood ko lang siya. Wow, he's
really gifted in skateboarding. Kaya ko kaya yun?
"Paano ka natuto mag-skateboard?" hindi niyaa ko sinagot kaagad.
Huminto din naman siya.
"Self learning. Niregaluhan lang ako nun ng skateboard.. then, ayun.. naging int
erest ko." sinimulan na niya uli.
Pinapanood ko lang siya. Men! How can he do that? Angat dito.. ikot diyan.. back
ward dito.. pwede na siya sa
cheering.
"What do you call that trick?""The Indy Black Flip. Huwag ka muna magtanong, bak
a matumba ako."
Paulit-ulit lang naman niyang ginagawa. From one platform to another.. then sa p
inakamataas iikot siya
pabaliktad.. didiretso sa railings.. then slide..
"Can I try it?""Di ba sabi ko huwag ka muna magtan---what? HECK NO. Hindi mo sus
ubukan!"sinigawan ba
naman ako! Tama ba yun?
"I'm just asking! Bakit galit ka?" high-blood masyado.
"Hindi ako galit. It's just that.. I don't want you to try it." umupo na siya ng
tuluyan dahil hindi siya makapag
concentrate.
"At bakit naman?"
Ngumiti siya sa akin. Tinayo niya yung skateboard niya sa gilid niya.
"I don't think you can do it."
Nainis ako doon. Tingin niya hindi ko kaya! Eh kung sampal-sampalin ko kaya siya
?!?
"Ano??? What makes you think that?!?"
Tumayo siya at humarap na siya sa akin.
"Dati-rati nung nakita kita, so as yung ibang classmates namin.. tingin ko pare-
parehas kami ng iniisip. You're
tough. Even though you look like one.. you're still a girl."
Nakipagtitigan ako sa kanya. Tumayo ako sa harapan niya.
"Well this girl is really tough. Gusto mo masubukan?""Sure? How?" aba dinare pa
ako!
Teka.. paano nga ba?
"Step one!" ini-stomp ko ng malakas yung kanang paa ko at naapakan ko na yung ka
liwang paa niya. "Girls can
be tough too.."
Alam kong nasaktan din siya doon, hindi lang niya masyadong pinahalata.
"Really? Let me try it!" ini-stomp din niya yung paa niya sa kanang paa ko pero
hindi kasing-lakas nung pag-apak
ko sa kanya. "Girls are emotional. What so tough about that?"
Ngayon, hindi namin makilos yung paa namin parehas.
"Oh great.. you wanna' learn step 2? ginamit ko yung kaliwang kamay ko at tinula
k ko siya ng malakas sa
kaliwang balikat niya. "Guys are afraid to show thier emotions.. and that's weak
ness."
Ini-swing lang niya na parang balewala.
"Parang nabasa ko na ito sa libro. I know step 3. It's like this." ini-slide niy
a yung paa niya sa pagitan ng
dalawang paa ko at sinagi niya. "Maybe. But then, crying is also a sign of weakn
ess.."
Napaluhod tuloy ako sa kanang tuhod ko.
"Here's step 4!" hinila ko yung kanang paa din niya kaya napaupo naman siya ng d
i rin sinasadya. "Girls can do
what guys can.""Step 5?" inikot niya yung kamay niya sa leeg ko kaya na-lean ako
. "Not everything Chris.""Oh..
that's not a good move!!!" nailang ako kaya sinuntok ko siya sa tiyan niya pero
di malakas, "That's step 6. Admit
it. Girls are on the league with the guys."
Dahil nakahiga pa rin siya doon sa semento, ginilid niya yung isang kamay niya k
aya natamaan ako doon sa
likod. Hindi naman niya nilalaksan kaya hindi masakit. Napadapa naman ako ngayon
sa semento.
"Step 7 Chris!" ngumiti siya, "Yeah.. I know. But still, guys are superior.""Gre
at, nakadapa ako at nasa taas ka.
Nice.." tapos nakuha ko pa ngumiti, "I learned this from a movie.." binaluktot k
o yung dalawang paa ko para
maipit yung dalawang paa niya. Umikot kami kaya siya na naman ang nakahiga sa sa
hig at ako eh nakaupo sa sa
paanan niya. "Step 8 down.. Ash. Nandito ako sa taas... nakaupo ka na diyan. Wha
t's so superior about that?"
Hinawakan niya ako simula sa likod na parang niyakap kaya napahiga ako sa sa har
apan niya.
"Some things are too dangerious for girls.. and that only the guys can do it. St
ep 9."
Inikot ko yung kamay ko sa likod niya kaya nag-roll kami doon sa semento. Inayos
ko yung position ko, kaya
nasa taas na ako.
Tinaas ko yung kilay ko sa kanya. Hindi na siya kumilos. Napagod na yata. I thin
k I won!
"Step 10 baka nakalimutan mo? Well.. I guessed I prove that girls can be tough t
oo. Even in slight wrestling!"
Ngumiti ng siya.
"Yeah.. I admit it--"
Give up na siya! Yes!
Hinawakan niya ako sa dalawang braso ko at dinaganan niya ng dalawang paa niya y
ung dalawang tuhod ko.
Ang bigat niya. Hindi na talaga ako makakilos kahit anong palag ko.
"I admit it.. there's step 11." nakakaloko na yung tingin niya, "Hindi ka na mak
akilos no? You're a girl Chris. I'm a
guy.. that's the big difference."
Arrgghhh! Hindi na ako makagalaw. Talo na nga siguro ako.
"Let me up! Tatayo na ko.""Nah.. you must admit it."
Ayoko naman sana. Kaya lang mukhang wala siyang balak umalis doon.
"Ayoko.""Then hindi ako aalis dito. Mahaba pa yung oras. Ganito lang tayo.."
Tinignan ko siya ng msama nun. Nakangiti lang siya. Ano pa nga bang magagawa ko?

"Ok fine! You win!" hindi na ko pumalag. "Now, will you let me up?""No."
Grrr!
"Ash! Ano ba!"
Sinigawan ko siya nun na patayuin na niya ako pero niloloko niya ko. Nang0asar p
a nga siya eh. Bwisit talaga.
Pasalamat talaga siya lalaki siya at.... alright. I'm a girl!
Nagulat na lang kami nung may nagsalita..
"Well well.. may movie dito Ben!""Movie ka diyan! Wrestling ito!"
Biglang umalis si Ash doon at umupo sa gilid. Ako naman eh napagod na at hinihin
gal na ko habang nakahiga.
"Anong ginagawa niyo? Gusto niyong pilayan yung isa't isa? Nakita namin kayo doo
n pa lang..""We.. uh..." hindi
makatingin si Ash, "TEAM PRACTICE NA!""Asus! Palusot!""Shut up Kian."
Kinuha ko yung skateboard ko at pinagpag ko yung damit ko. Napagod ako doon. ANg
bigat pa niya!
"Chris.. tuturuan kita ng Indy Back Flip."
Nakayuko na ako nun. Tumingin ako sa kanya at nakangiti na ako.
Tumakbo naman ako at yumakap! Ituturo rin naman pala niya.
"Thanks Ash!" yumakap din siya at tumawa.
"Errr.. ok.."
Inasar kami nung dalawa. Tapos narinig kong bumulong si Ash sa akin.
"But still... you're a girl..""--and a tough special one."
***34***
Sinubukan nga ni Ash na turuan ako doon. Katulad nga ng sinabi niya at mahirap y
un, hindi ko rin naman naperfect.
Pero sabi niya kung aaraw-arawin ko lang din eh masasanay diin naman ako.
Pinatanggal niya uli sa akin yung strap ng back supporter niya at hindi na naman
niya maabot. Nasa pants na
naman niya yung connecting chain. Minsan nga naiisip ko na i-report na siya at m
asyado na kasing pasaway.
Sabagay sa ibang guys kasi kapag may connecting chain ka cool ka tignan.
The next day nung uwian namin, hindi pa ako nakalabas ng room eh nakita kong nas
a labas na si Nathalie.
Naalala ko na sasamahan pala niya ako doon sa gown thingy na yun. Hindi ko pa na
tutuloy yung paglabas ko eh
tumalikod na ako para hindi niya ako makita. Kaya lang may humawak sa shirt ko a
t hinila ako.
"Not so fast Miss Orellana.." humarap naman ako sa kanya at pinalo ko yung kamay
niya kaya tinanggal din niya.
"What?!?""Nathalie's here..." tinuro niya si Nathalie kaya lang hindi niya ko na
kita dahil nakatingin si Nathalie sa
ibang direksiyon.
"Ngayon?! Mag-hi ako don't worry."
Sinimangutan naman niya ako kaya umayos ako ng pagkakatayo.
"Seryosohin mo naman Chris. The pageant is in two weeks! Two weeks ok? Then yung
mga next weekends
gagawa pa tayo ng project. Wala ka nang magiging time."
Sinimangutan ko rin siya.
"Yun nga yung gusto ko eh! Maubusan ng time. At least may excuse na ako.." nag-c
ross arms siya at mukhang
naiinis na sa akin.
Bago pa lumala ang trouble ko nun, tumuloy na akong lumabas at nakita ko na si N
athalie. Niyakap niya ako at
nag-kiss sa pisngi ko.
Hindi sumama si Ash sa amin nung umalis kami. Si Nathalie ang naghanap ng mga ba
gay-bagay para sa akin.
Pati sa gown. Ay naku. Nakasimangot na lang ako. May naka-display doon eh.
"Wow ang ganda naman nito!" tinuro niya yung isang gown na naka-display.
Naki-ayon na lang din ako at naupo.
"Ito na lang sa iyo!""Oh.. No." umiling ako ng umiling.
Sky blue pa nga ang kulay nun.
Syempre dahil mala-Ash din siya, nag-insist pa.
"Miss, pwede ba namin i-try ito?" tinuro niya yung gown.
Lumait naman yung saleslady sa amin.
"Seryoso po kayo na susubukan niyo yan?"
Nagtaka naman si Nathalie kaya umatras siya.
"Bakit naman?""Kasi po, yung dress na yan eh P4,500."
Halata kong nairita si Nathalie.
"So?!? We wanna' try it. I don't care about it's price."
Napilitan yung babae na alisin doon at ako naman eh napanganga na lang. P4500?!?
Eh worth P300 nga na damit
hindi pa ko nakakasuot P4,500 pa?
Hinila ako ni Nathalie doon sa fitting area nila. Syempre nahihiya pa ko magtang
gal ng damit nun. Pero dahil
parehas naman kaming babae, ok lang. Tinulungan pa nga niya ako na magsuot eh.
For some reason nung suot ko na, I think I look stupid.
"Pakiramdam ko kamukha ko na yung fairygodmother ni Cinderella." yung itsura ko
nun eh mukhang nalugi.
Naka-todo ngiti naman siya sa akin at habang suot ko pa yung gown eh sumigaw siy
a ng... 'Miss, we'll take it!'
Hirap na hirap akong kumilos nun. Baka kasi masira ko siya of some sort mapahama
k pa ako.. aba delikado na
kung ganito lang din kamahal ang isusuot mo. Wala akong pambayad ha!
Sumunod nun eh Sports wear. At sa lahat, yun talaga ang pinakainayawan ko. Pero
ganun talaga... pageant daw
yun!
"It's summer Chris.. it looks great!""Yeah I know it's summer.. pero it's not an
excuse para mag show ng... belly
button?! Ayoko na I'm outta' here!" sinubukan kong lumabas pero hinila niya ko.
Casual wear? Yun na lang siguro ang gusto ko. But then.. everything will be grea
t daw. Dalawang gown yung
binili. Isa para sa entrance.. isa para sa evening chuvaness.
At saka ko na-realize... that pageant is my nightmare!
***
The next weekends eh napunta na kami sa bahay nila Shalyna. Nung unang beses eh
sabay-sabay kaming apat
na bumili ng materials. Pero dahil nga on-war kami ni Shalyna nun, hindi namin a
lam kung anong gagawin namin
kaya bumili kami ng mga materials na hindi namin alam kung para saan. May clear
plastic tube kami, may sand,
at kung anu-ano. Si Ash at Chester eh lung capacity ang IP nila. Unfortunately i
sa sa mga nadagdag sa materials
na nabili namin eh fish bowl. Paanong nangyari?
Yung first weekend eh disaster. It happened like this.
"Wala pa akong idea." sabi ni Shalyna sa akin.
Wow a big shocker there! Hindi na nakakapagtaka.
"Sabi ko nga sa iyo pwede tayong gumawa ng bone structure. Bibili lang tayo ng..
ano nga ba yung name nun?
Yung ginagamit sa paggawa ng dentures? Lalagyan mo lang ng tubig titigas na. Bib
ili lang tayo sa lab."
Sinimangutan naman niya ako.
"At paano tayo kukuha ng container nun para i-shape yung buto? Gusto mo ikaw mag
ing model!" tapos tumingin
siya doon sa mga tinda sa hardware.. "Ayun fish bowl.. bilihin natin."
Fish bowl? Paano naman makakatulong sa amin yun? At least mas reasonable pa yung
idea ko!
"Fish bowl? For what?" binibwisit talaga ako nitong babaeng ito. "I'm serious Sh
alyna. Wala tayong matatapos.
Sina Ash at Chester meron na pati materials. Tayo wala pa.""As if I care!" lumak
ad siya ng mabilis, "Oh cool
shades!" pumasok siya doon sa isang stand.
I can tell marami kaming mararating.
Sinubukan uli namin nung sumunod na linggo. This time, may pinrint na ko from th
e web. It's water purifier.
Ipapatest lang namin sa water lab kung magiging effective. Kaya lang ang nangyar
i? Kinuha ni Shalyna yung
pebbles at nilagay niya sa aquarium nila.
Arrgggghhh! Kulang tuloy ng materials nun. Kaya wala kaming magagwa kundi umulit
.
Sina Ash eh sa garden gumagawa. Pumasok nga siya nun at basa yung t-shirt niya.
"What's up girls? Kumusta na project niyo?" nakatingin siya doon sa table namin.

ANg kalat-kalat nun. Panay buhangiinan na sa table. May clay pa kami doon na pin
aglaruan ni Shalyna at
nilagyan niya ng tube. Nung makita ni Ash yun...
"Err.. it looks.. uhmm..." halatang napapangitan siya, "Ok. Ano nga ulit yan?"
Dahil medyo napupuno na ako nun... tumayo na ako.
"WALA PA TAYONG PROJECT! ALAM MO YUN SHALYNA! WE ARE SO SO TOAST! HINDI MO BA AL
AM NA 25%
YUN NG OVERALL GRADE?""I'm not stupid, syempre alam ko."
Lumabas naman si Ash at nakakaamoy na naman siya ng away.
Natapos yung araw na iyon na mukha kaming bruha na dalawa. Nangamoy dagat nga si
guro ako nun eh.
Last attempt na namin nung sumunod na Saturday. Monday kasi eh pageant na at tal
agang wala na kaming time
kung tutuusin. Gusto ko na talagang magseryoso nun at yung dalawang lalaki eh pa
tapos na sa project nila. Ipiprint
na lang nila yung data.. ok na. Kami pa nga yung ginamit nilang pang try eh. Tam
a bang pahingahin kami
doon sa rubber tubing nila?
Naupo si Shalyna doon sa sofa nila at nagbukas ng TV. Hindi man lang siya bother
ed doon sa project.
"Hindi ka man lang ba tutulong?"
Hindi siya lumingon sa akin. Napansin ko na nakangiti siya. Akala ko kung ano yu
ng tinitignan niya. Hindi pala
yung tv. Meron siyang drawing ni Mojacko. Aba.. na-miss ko na yun ah!
"Mojacko!" nakatodo-ngiti siya taps napansin niya na nakangiti din ako, "I mean.
. si Mojacko." nagseryoso
naman.
For 6 long years, ngayon ko lang siya uli nakita na parang bata. Yung tumawa ng
totoo...
"Mojacko. Favorite ko panoorin noon yun eh.." nag-mold na lang ako doon sa clay.

"Ako rin eh.. favorite ko si Mojaroo." ngumiti naman siya, "Ang cute kasi niya."

Naki-mold na rin siya sa clay nun.
"Ooh.. look!" tapos tinuro niya yung ginawa niya, "Kadiri! Parang worm. Eew."
Nung pinagdikit-dikit niya yung ginawa niya, nabigyan niya ako ng idea. Nagkaroo
n ako ng idea dahil kay
Shalyna? That sounds odd.
"You just gave me an idea.." sabi ko naman sa kanya, "Since it's too late na gum
awa pa tayo ng decent project, e
di gumawa na lang tayo ng model ng human brain. Dahil may guys naman, pwede nati
n silang tanungin ng mga
iba't ibang situational questions.. or behavior. Observations. Now we can differ
entiate men's brain from women's.
Mag-search na lang tayo." hinihintay ko yung reaction niya.. lahat kasi ng idea
ko dina-down niya, "It's better
than nothing you know."
Tumingin lang siya sa akin.
"Sounds cool." ngumiti siya ng kaunti, "Anong gagawin ko?""I'll do the big part.
. yung pinaka brain.. ikaw
gumawa ng folds."
Naki-ayon na lang din siya sa akin. Saglit lang din eh nanahimik na siya at pana
y na ang gawa niya ng folds. Ako
naman eh maraming clay ang nagamit ko para lang mabuo yung main struture. Tapos
ginamit ko yung gianwa ni
Shalyna at dinikit ko.
"Mukhang cake yang ginagawa mo!" sabi niya pero hindi yung usual na voice niya n
a nag-criticize.
"Kamukha na nga nung cake ni Mrs. Layac nung grade 4. ANg pangit nung binake niy
a hindi pa masarap!"
Tumawa naman siya.
"Oo nga. Kaya nga hirap na hirap tayong ubusin nun. Tinapon pa natin sa halamana
n niya yun eh. Tapos nahuli
niya tayo kaya nakakahiya." diretso pa rin siya sa pag-clay niya.
"Eh yung isang classmate nga natin nun niloloko tayo na sirena daw siya.. kaya a
ng ginawa natin eh binasa natin
siya ng tubig. Ang nangyari, pinagalitan tayo ng nanay niya dahil nalunod siya."

Teka nga... am I really talking to Shalyna about our elementary years? Grabe kin
ikilabutan ako.
Maya-maya lang pumasok siya sa kwarto niya at kinuha yung laptop. Mag-search na
daw ako tungkol sa brain.
Dahil nga isang brain lang yung nagawa namin, naisip namin na 'Male Brain' Expos
ed na lang ang ita-title namin.
For teenagers it sounds cheesy, but then.. may mga certain explanations pa rin.
Binuksan ko yung laptop niya at nag-search na ako. At syempre, may nakita naman
ako doon. Pinrint ko at dapat
lang siguro na i-try namin doon sa dalawang guys. It'll be interesting kung gaga
wing game 'di ba? So tumayo uli
si Shalyna at nanguha ng papel. Tinawag din namin yung guys.
Habang naghihintay sila at ako naman eh hinayaan kong bukas yung laptop, may nap
ansin ako doon sa walpaper
niya. A picture. Wait up... picture namin yun nung christmas party nung elementa
ry ah! Meron pala siya nito? Ito
yung time na... nadapa ako at natapunan ng strawberry juice. Kaya ayun, mukha ak
ong basang sisiw. Siya naman
dahil gusto niya akong samahan, binuhusan naman niya yung damit niya ng pineappl
e. Parehas na kaming basa.
Yung nanay nung classmate namin nun ang kumuha ng picture... I didn't realized t
hat we are that... close.
May napansin din akong picture frame doon sa gilid. Picture niya din yun nung ba
ta siya at umiiyak pa talaga.
Nakabalik na siya nun.
"Huwag mo na yang tawanan at umiyak ako ng mga panahong yan.. kinuhanan lang ako
ng picture ni
Daddy.""Bakit ka naman umiyak?""Eh paano ba naman yung kalaro ko eh sinuot yung
favorite kong tsinelas at
nasira niya eh bigay mo---basta umiyak ako." hindi niya tinuloy yung sinabi niya
.
Pero parang alam ko na. Binigyan ko siya ng tsinelas nun para sa birthday niya.
At doon sa picture, suot niya
yung isa, hawak niya yung isa.
"Anong nangyari?" bigla ko na lang natanong sa kanya.
"Nangyari saan? Umiyak nga ako." tapos sumigaw siya, "Manang yung pinapaluto kon
g ulam namin ah!!!""I
mean.. anong nangyari sa atin? Bigla na lang.. ewan.. nagbago lahat. Pumunta ka
sa camp nun.. tapos.."
Pumasok naman sa loob ng bahay si Chester at si Ash.
"Oh girls.. ano ba yun? Ayos yung project niyo ah! Mukhang isaw!" hahawakan sana
niya kaya lang pinalo ni
Shalyna yung kamay niya.
"Don't touch it Chester. Ang tagal naming ginawa yan. Nandito kayo kasi tatanung
in namin kayo. Ok? Kailangan
namin sa project."
Binasa ko yung article tungkol doon sa brain. Ganito yung sabi:
Some believe that a guy's corpus callosum is smaller than a woman's. So while ou
r emotional thoughts cruise
between hemisphere's at 90 mph, his may get stuck on gridlock. The upshot: Men o
ften suck at talking about
their feelings because they are less likely than women to translate their emotio
ns into words.
Tinignan ko yung credits sa baba. Cosmopolitan? A magazine? Napailing na lang ak
o. Pwede na rin siguro.
Pinabasa ko kay Shalyna yun at siya na ang nagtanong.
"Are you guys brave enough to tell the girl you love how much you love her? I me
an.. no practice.. no plans.."
Napatingin naman silang dalawa sa amin.
"What project are you doing? In lovelife or something?!?""It's Male Brain Expose
d moron! Sinusubukan naming
i-prove yung mga nakasulat dito."
Nag-isip naman sila.
"Well.. it depends. Ang hirap mag-express ha. Minsan 'di mo alam kung paano mo s
asabihin. Sabihin pa sa iyo
ang corny mo...""Yeah. Kaya minsan kapag aamin na kami sa girl.. naiiba yung sin
asabi namin. Iba na
interpretation.."
Nagtinginan kami ni Shalyna.. sabay pa kaming ngumiti.
Men are able to compartmentalize information, stimulus, and emotions better than
women.... (blah...blah..)
"Kapag may nakita kayong magandang girl sa mall, anong gagawin niyo?""Is this so
me kind of a joke? If it is...
tigilan niyo na." sabi ni Ash at mukhang ayaw sumagot.
"PROJECT!!!""Ako na nga lang sasagot. Syempre.. hmmm.. kausapin. Bigyan ng compl
iment.. hingiin yung
number... kaya lang minsan nagagalit yung babae.. baka masampal ako.."
Ok.. they got it right again. Parehas doon sa sinabi na example.
A man's brain takes less sensory detail than a woman's... (blah.. blah..)
Tumingin si Shalyna at kaya na daw niya i-handle yun. Pumasok siya sa kwarto niy
a at saglit lang eh lumabas na
din. Napansin ko naman na medyo pumula yung pisngi niya. Nag make-up???
"Guys, see anything different? Sa akin?"
Tinitigan siya ni Ash at Chester. Tapos sabay pa sila suagot.
"NO"
Err... sabi ko nga hindi nila mapapansin.
Sinunod-sunod namin yung tanong namin sa kanila. Hindi rin nagtagal, dami na rin
namng nakuhang observation
sa kanila. After that, ni-record na namin yung mga tunay na info sa brain.
Kumuha lang kami ng poster board.. and we're off!
Inayos ko naman yung mga kalat namin. Nagpunta ng kusina si Chester para uminom
at si Ash naman eh
umakyat sa hagdan para gumamit ng bathroom. Si Shalyna eh magpapalit daw ng dami
t.
Dahil mag-isa ako doon, naupo ako mag-isa sa sofa. Nakikiramdam din ako dahila n
g tagal ni Ash sa taas at
naiihi na rin ako. Nung hindi pa siya bumaba, naisipan ko nang umakyat at kumato
k.
Umakyat naman ako doon sa hagdan. Kaya lang napansin ko na bukas naman yung CR a
t wala namang tao sa
loob. Ako naman eh pumasok para gumamit na. Paglabas ko.. narinig kong may nag-u
usap. Pero di ko
maintindihan yung pinag-uusapan.
Pagsilip ko doon sa gilid.. magkayakap si Shalyna at Ash. Hindi ko makita yung i
tsura ni Ash pero si Shalyna eh
nakangiti. Ako naman dahil ayokong makita nila akong nanduon, dahan-dahan akong
bumaba at bumalik sa sala.
Bumalik din si Chester..
"Oh bakit parang namumutla ka?""Err.. wala lang. Gutom na ko.""Really? Masarap u
lam ngayon eh. Yung may
kalabasa na may coconut na kung ano man tawag dun."
Naunang bumaba si Ash kasunod si Shalyna.
"Tara na nga kain na tayo..." tapos tumingin si Shalyna sa akin, "Hey dork, kaka
in na."
Akala ko pa naman ok na kami.. hindi rin pala.
2 days na lang pageant na kinakabahan na ako. Kumain na lang ako doon sa niluto
ng cook nila. Ang sarap nga
eh at naparami yung kain ko.
"Ako nag-request niyan.." at for the first time, may pinili siya na agree ako.
Masarap naman talaga.
Nung malapit na kaming matapos kumain, dumating na si Mrs. Salinas at kiniss kam
ing apat isa-isa. Nag-good
afternoon lang kami at hapon na kasi kami nakakain.
Medyo gumagabi na nga siguro nun dahil nakaramdam ako ng lamok yata na kumagat s
a binti ko. Kumati kasi
eh. Iniwan ko na yung project doon sa kanila at umuwi na rin kami. Hinatid ako n
i Chester at ni Ash sa bahay
namin.
Hindi na ako comfortable sa pakiramdam ko nun. Hindi dahil sa nakita ko si Ash a
t Shalyna na magkayakap... isa
na rin yun pero hindi ako comfortable... literally. Pakiramdam ko eh ang daming
lamok.
Sinabi nga ng tatay ko na namumula nga daw yung mga braso ko pati yung mukha ko.
Kaya ayun, pinatulog na
lang niya ako nun.
Sunday na kinabukasan.. then Monday... the one and only pageant.
Uneasy sleep nga din ako nun eh. Ano bang nangyayari sa akin? Nakakainis naman.
Naramdaman ko nga nun
maaraw na pero parang hindi rin ako nakatulog. Tumayo na lang din ako.
Dahil naiinitan ako, kinuha ko yung rubber band doon sa drawer ko. Bumaba ako ka
agd ng hagdan. Nanonood si
Kuya ng TV nun. Tapos nagulat siya nung nakita niya ako...
"Chris! Anong nangyari sa iyo?" tapos inalalayan niya ako pababa.
"OA ka.. hindi nga ako makatulog eh.. ang dami kasing lamok.""No Chris.. this is
serious. Tignan mo nga yung
kamay mo pati yung binti mo.. tingin mo lamok yan?"
Tinignan ko rin naman yung kamay ko at binti ko. Tama siya. Ang lalaki nga nung
pantal ko.
"Paano ko ito nakuha?" nag-panic ako nun.
"I don't know.. did you eat something?""Kumain lang ako ng gulay kahapon.. tapos
wala na. Wala namang crabs
doon eh.."
This is odd. Kung ganito lang din yung itsura ko... hindi na ako aattend sa page
ant.
Paanong umatake yung allergies ko?
***35***
Kaya pala nangangati ako sa buong katawan ko! Panay pantal na ako. Sa crabs lang
ako may allergy. Hindi talaga
ako aattend ng pageant kung ganito. Mapapahiya lang naman ako doon at tatawanan
kung ganito yung itsura ko.
And nah-uh, hindi makukuha ng make-up..
Paano nangyari? Kinain ko lang na huli eh yung may kalabasa, sitaw, na may cocon
ut.. masarap naman... pero
teka.. akala ko nga isda yung nanduon kahapon.
Crabs ba yun? Oh men! Ang dami ko pa man ding kinain.
This stuff sound more like... SHALYNA!
Sa kwarto lang ako nag-stay. Nakakainis pa man din sa pakiramdam kung ganito. Ku
ng titignan mo, parang
hopeless na talaga. Mapula pa man din. Tinakpan ko na nga ng kumot yung kamay ko
para di ko makamot. Tapos
may isa pang kumot na pinantakip ko sa buong katawan ko.
Alam kong puyat ako pero di ko makuhang matulog. Hindi kasi talaga comfortable.
Saglit lang naalala ko na
tatawagan ko nga pala si Chester. Mabuti nang maaga ko nang maipaalam kaysa nama
n last minute. Kawawa
naman siya. Para naman makahanap siya ng date niya.
Kinuha ko yung phone ko na nasa kama rin at nung magda-dial na ako, para akong b
oksingera na ma
nakapalupot na kumot sa kamay. Tinanggal ko pa uli para lang makapag-dial ako. M
aya-maya lang din eh may
kausap na ako.
"OO NGA ANG KULIT MO NAMAN EH! UMATAKE NGA YUNG ALLERGIES KO AT HINDI NA AKO PUP
UNTA SA
PAGEANT! UULITIN KO PA BA YUN? ASAR NAMAN OH!"
Alam ko na iniisip niyo. Ang rude ko naman kay chester para ganun-ganun ko na la
ng sabihin. Honestly, that's
not Chester. Si Kuya Christopher yun. Nakasampung ulit na yata ako sa phone hind
i pa rin maintindihan yung
sinasabi ko.
"Hello Chester? Si Chris 'to..""Oh.. hey Chris.. what's up?"
Umayos ako ng pagkakaupo ko nun at inexplain ko ng mahinahon kay Chester. Pagkat
apos nun, nanahimik lang
din siya. Tumahimik ako para malaman niyang naghihintay ako ng comment galing sa
kanya. Finally..
"If you're not gong, then I'm not." sabi niya sa akin.
Na-alarma naman ako nun. Kasalanan ko na naman kung bakit hindi siya pupunta.
"Hey.. hey... don't do that! Dadalhin ko pa sa konsensya ko yun eh! Dahil sa aki
n hindi ka makakapunta! Sa tingin
mo naman anong mararamdaman ko nun?!?" huminga ako ng malalim, "Don't worry, kap
ag naging ok, sasabihin
ko kaagad sa iyo."
Binaba din naman niya yung phone. Kung kailan naman aatake yung allergy, wrong t
iming pa talaga. Badtrip!
Si Nathalie ang sumunod kong tinawagan. Sinabihan ko siya na isosoli na lang nam
in yung mga damit na binili
namin para magkaroon ng refund. Sayang naman at hindi rin naman magagamit at ang
mamahal pa man din.
Sinabi pa nga niya na sayang naman daw yun at hindi rin naman pala ako makakapun
ta.
Humiga ako buong maghapon doon sa kama ko. Noon kasi aksidente akong nakakain ng
may crab oil, nagpantal
ako ng kaunti tapos 24 hours lang din eh nawala na. Eh kahapon ang dami kong nak
ain.. gaano kaya tatagal?
Dumating yung tatay ko ng hapon at nakita na niya yung itsura ko. Sabi niya maga
nda pa rin naman daw ang
anak niya kahit anong mangyari. Asus nangbola pa. Pinapalakas lang niya yung loo
b ko at baka saka-sakaling
magbago yung isip ko sa pageant.
Hindi rin ako makakain ng maayos. Nawalan nga rin ako ng gana kaya konti lang ki
nain ko. Medyo maginaw pa
pakiramdam ko kaya hindi na ako naligo nung gabi at baka lumala pa. Pero hindi k
atulad kagabi, nakatulog
naman ako ng maayos. Immune na kasi ako sa kati sa katawan.
Ginising naman ako ni Kuya Christopher kinabukasan. Sabi niya na ready na daw yu
ng almusal at baka lumamig
daw yung sa akin. Tumayo naman ako at kinuha ko yung kumot ko sa kama para takpa
n ko yung braso ko.
Kinakain ko pa lang yung hotdog ko eh kumatok sa pinto. Syempre, may sakit-sakit
an ako kaya may nagbukas
para sa akin. At sino pa nga ba?
"What happened?!?" kapapasok pa lang niya ng pintuan niya, hindi pa siya nakaupo
,"Sinabi sa akin ni Nathalie
na nagbago na naman daw yung isip mo. Chris naman!"
Obviously, hindi niya alam yung details kaya ganyan siya kumilos. At obviously..
. teka.. hindi ba niya napapansin
yung mukha ko?
Dahil salita siya ng salita at walang tigil eh sinubuan ko nga siya ng hotdog. N
apatigil din siya.
"Sarap nun ah..." sabi niya tapos ngumuya din siya, "As I was saying pageant na
mamaya. Ano ba talaga?""Shut
up bonehead!" yun lang sinabi ko sa kanya kasi panay pageant nasa utak eh,"Hindi
nga ako pupunta."
Lumabas na si Kuya Christopher nun at si Tatay. Papasada si Tatay, papasok sa tr
abaho si Kuya Christopher. si
Kuya Christian naman, lumabas at ayaw makisama sa usapan namin ni Ash.
"Bakit? Ready na lahat 'di ba?""Oh yeah... ready na nga lahat ako na lang ang hi
ndi." tinuloy ko pa rin yung
pagkain ko.
"Yun ba yung problema? Sinabi ko sa iyo ako gagastos di ba.. make-up? Gowns? Eve
rything.""I'm not
going!" sinigawan ko nga rin.
"Bakit nga?!?"
Humarap ako sa kanya ng diretso.
"Hindi pa ba obvious sa mukha ko ha?!?" tinuro ko yung mukha ko sa kanya.
Nag-lean naman siya at tinitigan niya yung mukha ko.
"What's wrong with your face? May red spot ka lang dito sa kaliwang pisngi.. oth
er than that you look
normal.""What?!?"
Tumayo naman ako at tinignan ko yung mukha ko sa salamin. Tama nga siya, nawala
na yung mga pantal ko sa
mukha. May pula na lang sa kaliwang pisngi.
"At bakit ba dala-dala mo yang kumot mo? Huwag mong sabihing kagigising mo lang?
"
Umupo ako uli.
"Oo, kagigising ko lang." inubos ko na yung pagkain ko.
"Ano pupunta ka na? Please Chris.. sinisira mo yung plano.""Plano? wala akong pl
ano kaya wala akong
masisira.." yung itsura niya nun eh naiinis na talaga.. "Look Ash.. I'm not feel
ing well."
Umatras naman siya.
"Oh great! Classic Chris! May alibi na naman para hindi gawin ang isang bagay!"
Hinawakan ko siya sa kamay niya para mag-steady siya.
"What I mean is.. this.." tinanggal ko yung kumot na nakapaikot sa akin at pinak
ita ko sa kanya.
Nagulat din siya sa nakita niya.
"A-ano yan?!?" hinawakan niya yung braso ko pero gentle touch lang. Naks.
"Allergies, Nung Saturday 'di ba panay ang reklamo ko sa lamok... hindi pala. Th
en kahapon ng umaga, ayan
lumabas na. Hanggang ngayon hindi pa rin nawawala."tapos tinakpan ko uli yung br
aso ko.
"Saan ka ba may allergy?""Crabs." sabi ko naman.
"Eh paano mo nakuha yan?""I DON'T KNOW! BAKIT HINDI MO TANUNGIN YUNG DATE MO?!?
BAKA MAY
KINALAMAN SIYA." nilakas ko talaga yung boses ko.
"Si Shalyna? No way. She's a pain okay? But she won't try to kill you.."
Tinaasan ko nga ng kilay ko.
"OA ka, allergies lang ikamamatay ko na?""If it's too much.. and it happens freq
uently.. yeah."
Sabi ko nga may balak siyang mag-doctor gaya ng parents niya.
"Siya lang naman nag-request nung pagkain. It's obvious may alam siya.""Yung ula
m na kinain natin? Nalimutan
ko nga tawag doon eh!" tapos nagisip-isip siya.. "OH CRAP! Chris, yung ulam na y
un... it's a crab dish. Bakit ba
hindi ko na-realize yun?!?" crab dish yun? eh walang crab ah!
"Wala ngang crab eh.. alam mo yun?""Yeah.. I know. Ang ginagawa nila eh lulutuin
muna yung crabs.. then,
babasagin yung shell tapos yung laman ng crabs hinahalo sa ulam. Remember may mg
a nakahalo doon na
parang sa isda?"
Yung babae na yun!
"Sinadya niya yun no! Nakakainis talaga yung babaeng yun! Bwisit! Asar! Arrggghh
h!"mabuti na lang walang
kutsilyo sa harapan ko kundi dahil nasaksak ko na yung lamesa namin.
"Wala ka namang proof na ginawa nga niya...""Bakit ba lagi mo pinagtatanggol yun
g date mo? Hindi pa ba clear
sa iyo? Sinadya niya yun para hindi ako makapunta sa Pageant... para siya na! He
llo? And that's a normal
Shalyna to me!""Hindi mo pa napo-prove.. so she's innocent."
Pwede bang ilayo niyo itong lalaki na ito sa akin at baka kung anong magawa ko s
a kanya!!! Nakakainis na
talaga!
"O sige.. ganito na lang, pupunta ako kay Daddy at hihingi ako ng allergy medica
tions. In case na.. mawala pa.
Besides, mukhang hindi naman masama yung lagay mo."
Umarte naman ako.
"Ahh... may lagnat din ako.. ang lamig.""Stop the drama Chris. Sige babalik ako.
"
Lumabas naman na si Ash at nakita kong tumakbo talaga siya. Talagang seryoso siy
ang makarating ako ng
pageant. Ewan ko ba, neutral din ang pakiramdam ko. Part of me wants ME to stay
at home. Part of me wants ME
to go to that pageant. Gusto ko mag-stay ng bahay dahil yung pageant ay hindi na
man para sa akin. So what's
the deal kung manalo si Shalyna? Hindi ba lagi naman? Pero gusto ko rin pumunta.
Si Chester kawawa naman.
And besides.. parang gusto ko rin pumunta para i-prove sa lahat na hindi ako duw
ag. Ganun kasi iisipin nila.. na
natatalo ako.
Pumasok na rin si Kuya Christian at magre-ready na daw siya sa pagpasok niya. Ak
o naman eh nanood ng TV sa
sala. After 15 boring and uneventful minutes, bumalik si Ash. Hinihingal pa.
"Here.. take it. It'll help. Fast relief daw yan.""Do I have to?""Chris.. wala n
a akong time! Anong oras na? 11! Hindi
ka pa ready, hindi rin ako. May allergies ka pa. Anong oras yung simula ng pagea
nt? 6! We're running out of time!
Pupunta pa ako kina-Shalyna at tatanungin ko siya tungkol dito."
Ewan ko ba, nairita ako doon sa sinabi niya.
"Yeah right.. go to your stinky date and wear your tie the same color as hers.."
kumuha ako doon nung isa sa
allergy na gamot at ininom ko.
"She's still my date. Isa pa.." tapos tumigil siya, "Uulit na naman ba tayo dito
?"
Lumunok naman ako.
"And why do I have this feeling na may problema ka at date ko si Shalyna?!?""Ako
may problema? Feeling
ka.." teka.. meron akong problema 'di ba?
Dinaan ko na lang sa ngiti.
"I think so. Tuwing nababanggit kasi yung tungkol doon, either magiging sarcasti
c ka sa akin.. or you'll bring
something about Chester."
Cornered naman na ako masyado nito. O sige na nga aminin na..
"OK FINE! MAY PROBLEMA AKO NA SI SHALYNA YUN DATE MO OK?!? NGAYON ALAM MO NA,
HAPPY?!?" kainis, ang pilit!
"Happy? Half of me, yeah.. half of me.. nope." umupo siya sa tabi ko. "The 'YEAH
' part kasi galing sa 'yo... wow..
the 'NOPE' part, bakit?!?"
Tinignan ko nga ng masama. Ngayon naman iniinterrogate ako?
"Bakit?! Tinatanong mo ko kung bakit?!?" tumango siya sa akin, "Eh kasi nakakain
is ka naman eh! It's like 30
minutes before, niyaya mo ako sa pageant para maging date mo and after so-so min
utes.. may niyaya ka nang
iba! Wala lang sa iyo yun 'di ba? I mean, kailangan mo ng reserba para siguradon
g may date ka?!?" tumayo ako.
"It's not like that! As a matter of fact, malaki rin yung problema ko at si Ches
ter ang date mo. I don't think you
wanna' know why!"
Kung may problema siya na date ko si Chester sa pageant at may problema ako na d
ate niya si Shalyna sa
pageant... bakit separate ways ang kinalabasan?!?
Nagtinginan kaming dalawa.
"NIYAYA KO LANG NAMAN SI SHALYNA DAHIL PUMAYAG KA NA DATE MO SI CHESTER. ANO PAN
G POINT NA
HINTAYIN KO YUNG MAGIGING SAGOT MO KUNG ALAM KO NA RIN NAMAN NA? MIGHT AS WELL F
IND A NEW
ONE RIGHT?!?"
Sinisigawan niya ako?!?
"PUMAYAG NGA AKO NA DATE KO SI CHESTER DAHIL NIYAYA MO SI SHALYNA! BAKIT KO PA H
IHINTAYIN NA
SABIHIN MO NA MAY DATE KA NA KUNG ALAM KO NA RIN NAMAN NA? MIGHT AS WELL SAY YES
SA GUY NA
NAGHIHINTAY SA AKIN 'DI BA?"
Namumula na rin yung mukha niya nun.
"PERO---" natigilan naman siya.
Nagtinginan kami.
"WHAT?" sabay pa kaming nagsalita.
Paano nangyari yun? Sinong nauna?
"Let me clear this, pumayag ka kay Chester dahil niyaya ko si Shalyna. Ako naman
eh niyaya ko si Shalyna dahil
pumayag ka kay Chester. How did that happen?"mahinahon na rin siya.
"I don't know." umupo naman na ako. Hiningal ako doon.
"Ok, ako na mauuna." tumabi na naman siya, "Nung hinila ako ni Shalyna nun, sina
bi niya sa akin yung usapan
niyo ni Chester. Ang sabi mo raw eh pag-iisipan mo pa at bukas mo pa sasabihin.
Pero ang binanggit mo daw ka
Chester, kapag napaaga, that very same day mo siya kakausapin.. that means yes.
That time, nakita ko kayo sa
window. And you know the rest.""YOU FREAK!" tinulak ko nga ng malakas, "Nagpapan
iwala ka sa babaeng yun!
Niyakap ko siya kasi sinasabihan ko siya na good guy siya kasi sinabi ko na I'm
going with somebody else.. and
it turned out nung magye-yes ako sa yo.. date mo na si Shalyna."
Lumabas naman si Kuya Christian at katatapos lang niyang maligo. Nakatingin siya
sa aming dalawa.
"Kayo ngang dalawa, hanggang sa banyo nariring ko kayong magsigawan. Kung mag-aa
minan lang din kayo,
bilis-bilisan niyo na para hindi gumugulo! As for you Chris.. you better go in t
hat pageant or I'll kick your
butt.." pagkatapos niyang sinabi yun, umakyat na siya sa hagdan.
Nanahimik na naman kami uli. As usual. Then, siya uli ang unang nagsalita.
"I guessed it's my bad again."
Sinabi pa niya.
"Ok then.. I'll call Chester.. ako nang bahala sa kanya. Sabit na rin si Shalyna
. Si Nathalie, pupunta yun dito.
Gusto niya siya ang mag-aayos sa iyo." tumayo na siya at papalabas siya ng pintu
an, "As for you Miss Orellana,
you better get well.""I'll pick you up at 6.." then, lumabas na siya.
***36***
Sinabihan ko naman na si Kuya Christian na huwag na huwag siyang aalis ng bahay
hanggat wala pa si Nathalie.
Napagisip-isip ko na rin naman ng maligo at kung nasa banyo ako eh hindi ko mabu
buksan yung pinto para sa
kanya.
Parang totoo nga yung gamot na binigay sa akin ni Ash. Although namumula pa rin,
hindi na makati yung
pakiramdam ko. Mas nakabuti nga.
Nung nag-bathrobe na ako at lumabas ako ng banyo namin, nakita na rin ako ni Nat
halie at nag-sign ako sa
kanya na magbibihis muna ako. Ngumiti lang siya sa akin. Si Kuya Christian eh hi
ndi naman ako nakita dahil
busy naman siyang inentertain si Nathalie. Lumabas naman na ako nung matapos ako
at nasa likod ako ni Kuya.
"*Ahem*" kunwari lang naman yun at humarap si Kuya Christian sa akin, "Nathalie,
this is my older brother
Christian.."
Ngumiti naman si Nathalie kay Kuya.
"At KUYA, this is Nathalie.. Lawrence Valdez's girlfriend."
Nagulat naman si Kuya. Ayan kasi eh may mga moves hindi naman alam kung taken na
yung nasa harapan niya.
Nagsabi lang si Kuya na Nice to mee you chuvaness at may minention siya na girl
named Angelie.
Hindi ko alam kung ano yung sinabi niya. Did I miss something? Parang ako yata y
ung napahiya dito.
"Angelie's my younger sister. Schoolmate ng Kuya mo. I think they're going out."
sabi ko nga eh si Angelie ang
pinopormahan ni Kuya hindi si Nathalie.
"So.." sabi ko naman, "Hindi ko alam kung maganda idea ba ito or what.. hindi ta
laga ako pageant-type na girl."
Tinignan naman niya ako. Tumayo naman siya at umikot naman sa likuran ko. Tapos
humarap sa akin.
"Sa style ng clothes, yeah I think not. But by body, by face, and personality..
you're a pageant queen."
Sa lahat ng older girls na nakilala ko, si Nathalie ang pinakamabait sa akin. Ev
ersince na nakilala niya ako,
talagang winelcome niya ako. She's like an older sister.
Paano namin sinimulan? Sa buhok. Mas maganda daw na wala munang nakaharang sa mu
kha bago ang makeup.
Ewan ko ba kung anong ginawa niya, may mga clips pa siya ng buhok na may bulakla
k. Kinilabutan ako. Sa
buong buhay ko hindi ko man lang nasubukang mag-ayos ng buhok.. tapos ngayon may
bulaklak pa? At ang
kulay.. PINK?!?
"Pinili ni Ash yan eh. Sabi niya kasi you love pink.." napataas naman yung kilay
ko.
I love pink pala ah! Ash loves orange too!
Kinumusta ni Nathalie yung allergies ko. Nung pinakita ko, wala na akong pantal.
Pula-pula na lang. Grabe ang
bilis pala talaga nun. Sabi niya mamaya lang daw, wala na talaga yun. Kaya daw s
a sports wear eh hindi ko
kailangang mamroblema. To think na shorts yun.
Dalawa nga yung gown. Isa sa entrance, isa sa evening gown judging. Yung entranc
e ko at unang-unang isusuot
eh kulay..
"Pink. It's pink again.." nahalata ni Nathalie na yung mukha ko eh paran nangang
ayaw na.
"Yeah, bagay nga sa iyo eh."
I don't like this at all!
Nilabas naman niya yung susuotin kong sandals. White yata yung kulay eh! Hindi a
ko makayuko nun kasi feeling
ko babagsak yung buhok ko sa sobrang bigat. Hindi naman makikita yun sa gown dah
il mahaba.
"Sasama ako sa pageant. Para tutulungan kita magbihis, retouch.. bagong ayos ng
buhok.. akong
bahala!" talagang masaya siya niyan, "Sayang nga hindi makakapunta si Lawrence.
Masakit yung ulo eh."
Masyado na yatang madalas sumakit ulo ni Lawrence.
"Kumusta na nga pala siya? Nung huli akong nagpunta sa kanila, masakit din yung
ulo niya. Ok lang ba
siya?" umupo ako at inayos uli ni Nathalie yung kung anong nilalagay niya sa mat
a ko.
"Yeah, he's alright. Tingin ko nga dahil lang yun sa nangyari sa kanya before.."
"Before?" bakit? ano bang
nangyari sa kanya maliban siya yung guy noon?
"Hindi ba naikwento ni Ash? May blood clot siya sa brain. Something happened to
him nung bata pa siya. Nagkahead
injury kasi siya kaya kapag tatnungin mo siya kung paano niya nakuha yun, he can
't remember it. Sabi nga
ni Tita noon daw nung tinatanong daw nila siya, ang naalala niyang date eh about
one month ago." ooh.. kaya
pala ganun na lang kung sumakit yung ulo ni Lawrence.
I remember that. He's bleeding, right. Sa ulo. Kung may ginawa lang siguro ako n
un, siguro maalala niya pa yun.
How stupid can you get?!?
Pakiramdam ko eh mukha na akong ewan nung matapos si Nathalie. Kinuha na niya yu
ng gown at tinulungan
niya akong isuot yun. May pabango din doon at parang shower na ini-spray niya sa
akin. Nag-cough pa nga ako
nun eh dahil hindi ako makahinga.
Nagsisimula naman nang dumilim. Narinig namin na may kumatok na sa baba. Kinabah
an ako nun. 6 o' clock
sharp? si Ash siguro yun.
Napansin ni Nathalie na kabado ako.
"Don't worry. You look awesome." tapos tumakbo siya sa hagdan kaya lang huminto
siya, "Huwag ka munang
bababa ha. Tatawagin kita. Kailangan may entrance tayo."nyek, may entrance pa?
Tumakbo naman na siya pababa at narinig kong binuksan niya yung pinto namin. Nar
inig ko na yung boses ni
Ash. Napapikit na lang ako.
Hininaan ko yung boses ko.
"Nathalie! Huwag na mag-entrance!" kaya lang ayun, hindi niya ako narinig.
"Ladies and gentlemen, este Gentleman lang pala... the new and improved Chrisand
ra Chris Orellana."
Nung sinabi niya yun, lalo tuloy akong hindi makababa. Instead, tumayo lang tala
ga ako sa taas. Nakakahiya.
Nainip yata sila sa kakahintay sa akin. Narinig kong nag-step forward si Ash.
"Hey Chris.. bumaba ka na nga dito! Matigas na naman ulo mo!" sumigaw siya doon
sa baba ng hagdan.
"Ayoko, mukha akong ewan!"
Then sumigaw naman siya ulit.
"Get your beautiful butt down here!"
Parang napahinto ako doon sa sinabi niya. Kakaiba kasi yung impact nung phrase.
Nung unang beses na
nagpunta kami sa mall at ayaw kong lumabas.. sumigaw din siya. I can't remember
what is it.. but it's something
like.. 'Get your cute butt outta' here!'
Huminga ako ng malalim at sinimulan ko nang bumaba.
Ok, parang fairytale naman ito. Yung tipong Cinderella effect at may slow motion
habang bumababa. Yuck, ang
corny.
Habang bumababa ako eh nakatingin lang si Ash doon sa hagdan. Asus Cinderella da
w?!? Parang ngayon na
naman yata nagbabago yung isip ko.
Namangha yata siya eh. Naks, ang ganda ko yata.
"Wow.."
Tuluy-tuloy pa rin ako doon sa pagbaba. Ok na sana yung entrance kaya lang naapa
kan ko yung gown at muntikmuntik
na akong mahulog sa hagdan.
Ano ba yan, sira poise ito!
"Oh my God!"
Nahawakan naman ako ni Ash sa braso ko kaya ok naman na.
"Are you alright?!?"
Tumango lang ako.
"I think so. Kasi naman eh, may Cinderella effect pa kayong nalalaman eh alam na
man nating hindi ako si
Cinderella... ako yung pumpkin na sinasakyan niya ok?!?"nakatayo na ako ng maayo
s nun.
"Well if that's the case, you are the most beautiful pumpkin I have ever laid my
eyes on."
Imbis na matuwa ako, lalo akong sumimangot at tinaas ko pa yung kilay ko.
"Was that supposed to be a compliment? 'Coz if it is.. it doesn't sound right."
Tumawa sila ng tumawa ni Nathalie. Naki-join na lang din ako.
"Ok, here it goes. We're going at the ball!""Gumagawa ka ba ng story?""Nah.. his
tory." what?!?
"Ano?""History. Before the end of the night, you'll know why." ginugulo niya yun
g utak ko."As for now, I'll escort
my date to the BALL.. or pageant.."
Siya na yung date ko? Akala ko ba...
"Ako nang bahala sa mga damit mo. Ibababa ko na."
Ni-ready ni Nathalie yung mga damit ko at nilagay niya doon sa kotse na nasa lab
as. Hindi ko nga alam na meron
pala eh.
Nung nakaupo ako doon sa sofa namin, nakatitig lang si Ash nun.
"Don't stare at me like that! Nakakailang!" bwisit! Kung makatitig akala mo ngay
on lang ako nakita.
Nagseryoso naman siya.
"Chris, nasa iyo pa rin ba yung contract?!?" tinanong naman niya ako.
Pinaalala niya uli. Ngayon na pala mage-end yung deal namin.
"Yeah.. I think so. Nasa drawer ko. Bakit?""I hope I can tell you why. Paper is
important in making history. May
papel tayo.. yung contract. I told you gagawa ako ng history. Does that make sen
se?""No." Nagulo lang yung
utak ko.
Ngumiti lang siya sa akin.
"Ako rin eh naguluhan. But remember.." huminga siya ng malalim, "Before the end
of the night.."
Bumaba naman na si Nathalie.
"Ok, I'm ready!"
Tumingin lang si Ash tapos tinuloy niya yung sinabi niya as if hindi siya na-int
errupt.
"We all have our eyes to stare, to look.. those stuff. You are looking, probably
staring at it in front of you..""Why
are you telling me this again?!?"
Hindi niya sinagot yung tanong ko. Nalilito na ako sa kanya. Tapos sinabi niya..
.
"At the end of the night you'll realized, you haven't really open your eyes to s
ee.."ngumiti siya, "History." what?!?
***37***
Pagkatapos sinabi ni Ash yun at wala naman akong naintindihan, umalis na kami do
on sa bahay kasama si
Nathalie para dumeretso na sa school. Nasa kotse pa lang ako eh kinakabahan na a
ko.
Nakaupo si Nathalie sa harapan at kami ni Ash sa likod. Siya kasi ang pumili nun
. Mas gusto daw niya sa
harapan. Ang lakas na ng tibok ng puso ko nun at pakiramdam ko eh hindi ko na ma
kukuha pang ngumiti.
"Hey.. ano ka ba.. everything will be just fine." asus, nasasabi niya lang yan d
ahil tapos na siya dito. Pageant
King na siya at ipapasa na lang niya yung crown niya.
Dahil nga walking distance lang yung bahay namin sa school, asahan mong 5 minute
s lang yata eh nasa tapat na
kami ng school. Bumaba na si Ash nun para siya ang magbubukas ng pinto at aalala
yan niya ako. Kaya lang
nagmatigas-ulo na naman ako kaya nagkaroon pa ng madugong paghihilahan mapalabas
lang ako ng kotse.
'Madugo' means... matagal.
Ang daming tao doon sa gate pa lang. Syempre maraming nagtinginan nung dumating
kami kasi kasali kami sa
pageant. Karamihan naman ng nandun eh yung mga nanonood. May kumuha pa nga ng pi
cture namin at hindi ko
alam kung sino yun.
'Ash! Ash! Anong pangalan ng date mo?'
Eh kungh upakan ko kaya siya! Teka, ako ba yun?
"Chris. Chrisandra Orellana."
Sumimangot na lang ako. Ayoko kasing makipag-plastikan eh.
"Hey.. ano ka ba! Huwag ka ngang sisimangot. Everytime na sisimangot ka, nawawal
an ka ng 2 boto.""Oh yeah
right! Ikaw ba naman tanungin sino yung date mo?!? Sabi sa iyo eh mukha akong ew
an." binilisan ko yung lakad
ko.
"Nah. Hindi ka nila nakilala kaya ganun. I mean.. your hair looks different. And
other than that..." tumingin siya sa
akin, "Ilang beses ka na ba nila nakitang nagsuot ng gown?""This will be the fir
st time.""Kaya ang ibig sabihin
eh--?""Hindi na dapat ako magsuot ng gown." tumango pa ako nun.
"No. Wrong. It means, unang beses ka nilang nakita sa gown at hindi ka nila naki
lala kasi ineexpect nila yung
isang Chris."
Nakasunod lang si Nathalie sa amin nun. Naglalakad na kami papuntang loob at doo
n sa may stage malapit doon
sa paggaganapan, may dressing room kaming mga kasali sa pageant. Hindi pa kami n
akakalapit eh parang may
bomba na bigla na lang sumabog sa harapan ko.
And the winner is..
"Anong problema mo Ash Jerell Valdez? You asked me to be your date at the pagean
t and I'm kind enough to
accept it. Now it turned out na si Chester ang dumating sa bahay namin. Ano ito?
!?" sabi ko nga eh.. naka-red
gown siya at nagma-match na sa namumulang mukha niya.
"You've done enough trouble Shalyna. Kung hindi dahil sa devious scheme mo, baka
hindi ko na magiging date
yung gusto ko naman talagang maging date. And please, can we talk about this lat
er 'coz we have a pagent to
win." tumingin si Shalyna sa akin.
"You know I like you alot Ash! Sinasadya mo na ba?" oh gosh, she spilled her bea
ns.
"Oh you do?" mapang-asar din itong si Ash eh. "Ok. You wanna' know my answer to
that? May right time para
doon. As for now.. enjoy the night."
Nagsimula nang maglakad si Ash nun at syempre dahil hawak niya yung kamay ko, na
palakad na rin ako.
Tumingin ako sa gown ni Shalyna. Sa gilid kasi eh may ekis-ekis pang nalalaman a
t parang magkakaroon ka ng
idea na she's not wearing any underwear. But maybe, ganun lang talaga yung desig
n ng gown. Ngumiti na lang
ako sa kanya.
"Nice gown!"
Tumingin si Shalyna sa gown niya at narinig kong.. "Arrrggghhh!" tapos umalis ng
nagdadabog.
Napansin ko rin yung itsura nung stage nun. May dalawang upuan doon sa harapan p
ara sa king and queen ng
pageant last year. Doon siguro uupo si Ash at yung queen na nanalo last year. Te
ka, sino nga ba? Hindi ko yata
siya kilala.
Naupo kami doon sa isang upuan kaya lang hindi pa nagtatagal eh tinawag na rin k
ami para sa entrance daw at
pagpapakilala. Kaya lang na-alarma ako. Teka, pageant 'to 'di ba? Which means...

"Ash.. ash.." hinila ko siya, "We hafta' walk like.. you know.. models?""Not rea
lly.. but yeah."
Ok.. lalakad ako doon? Ni-hindi nga ako makalakad ng diretso sa bahay dito pa ka
ya? Model? Tingin ba nila
model ang dating ko? Hello? Si Tony Hawk ang idol ko!
Nanigas na lang yata ako doon sa kinatatayuan ko.
"Don't tell me YOU DON'T KNOW HOW TO WALK?" model-like or normal-like?
"What do you mean?""What I'm trying to tell you is... just.. walk. Hindi naman k
ailangang classy eh. Just, be
yourself. Have fun.""Thanks." yumakap ako pero hindi naman mahigpit, "Kahit papa
ano nakakatulong."
Nagsimula na uli siyang maglakad nun. Kaya lang hinila ko na naman siya. Ang kul
it ko no?
"Isa pa pala. Gusto ko lang itanong.." huminto naman siya, "It's the pageant nig
ht. You mean, itutuloy mo
yung plano mo kay Shalyna? Are you going to dump her?""Sure. Para naman malaman
niya 'di ba?"
Ewan ko ba. Siguro nga tama lang kay Shalyna yun. But right now, it doesn't feel
so right.
Naglakad na kami doon sa gitna. Hinihintay na lang naming tawagin yung name nami
n. Nung nakita na kami
nung naga-announce.
'And now, our pageant King, Ash Jerell Valdez' sigawan dito at sigawan doon, 'An
d Pageant finalist Chrisandra
Orellana!'
Nung binanggit yung name ko, tumahimik tapos nagkaroon ng bulungan. Then nahuya
na ako nun.. 'di ko
inaasahan, nagpalakpakan. May sumigaw pa nga na galing kung saan ng.. 'I Love yo
u Chris!'
Kung sino man siya, ang corny niya.
Tinawag naman na yung ibang mga kasali. Syempre, 10 lang naman kami. 5 girls, 5
guys. Plus 2 para sa king and
Queen.
Nung tinawag yung name ni Shalyna eh nasa bandang gitna pa kami ni Ash nun. Bigl
a ba naman akong inapakan
kaya masakit pero hindi naman napansin yun ng audience dahil ang hahaba ng gown
namin.
"Hi, I'm Shalyna Salinas" tapos tumingin siya sa akin, "And I will be your pagea
nt Queen for tonight."
Narinig ko namang bumulong si Ash.
"Yeah right."
Hindi ko alam sino yung titignan ko. Yung babae ba na sa tingin niya siya yung m
agiging pageant queen o yung
lalaking iniisip magiging pagean queen ako?
'And now, let's start this special night. You will get the chance to see our fin
alists in their Sports Wear, Casual
Wear, and Evening Gowns/Attire. Our TP and QA will be the last in the row.'
Palakpakan na naman yung mga tao at inisa-isa kami sa pagbaba. Sa lahat ng sinab
i, hindi ko man lang
naintindihan kung codename ba yung TP or QA. Oh well..
Humiwalay na si Ash nun. Siya rin kasi eh magbibihis. Siya ang unang papasok sa
stage kasama yung Queen
then.. kami nang mga finalist. After that, iju-judge ng.. JUDGES. May audience i
mpact din daw.
Tumakbo na ako doon sa dressing room na classroom din naman. May nakalagay sa ta
as na name ko. Chris
Orellana. Doon naman ako pumasok at nanduon na si Nathalie sa loob. Nagmamadali
naman siyang inalis yung
gown ko at pinasuot sa akin yung pinakayaw ko sa lahat. Napaka-sexy kasi masyado
eh hindi naman ako sexy.
Labas na nga yung tiyan ko, ok naman yung pambaba kasi parang lose pants ang dat
ing may props pa ako na..
"Skateboard?" teka, yung suot ko ganito tapos yung imomodel ko eh skateboard?
"It's a style. Sasandal ka lang sa skateboard mo.. konting pose ok na!" ngumiti
siya sa akin, "You can pull it off.
Casual wear? Sisiw. Evening gown? Golden. TP and QA? I think you can do it." tap
os sinuot niya sa akin yung
puting sumbrero.
Dahil nga mabilisan lang yun, oo na lang din ako ng Oo.
Narinig kong nagpapalakpakan naman yung tao sa labas. Malay ko kung anong nangya
yari. Buti na lang last pa
ako. Nagulo pa nga yung buhok ko eh nung sinuot ko. Ok lang daw yun dahil ang gi
nawa ni Nathalie eh tinaggal
yung clip ng buhok ko at sinuklayan.. at isang ponytail lang ang nilagay niya. S
abi ko nga eh yun pala yung
puspose kung bakit marami siyang dala nun.
Alam kong number 4 si Shalyna. Binaliktad kasi nila. Yung pinakamaraming votes a
ng nasa last, second a
pinakamarami ang number 4. So on and so forth. Si Chester, no wonder siya rin an
g number 5.
Nakita ko naman si Shalyna. Naka sleeveless ang bruha na tight fitting at naka s
horts ng black. At nung sinabi
kong shorts... it's really SHORT.
Tinawag na yung pangalan niya at umakyat na siya ng stage. Ang daming nagpalakpa
kan sa kanya at sigawan.
Lalo tuloy nanlamig yung kamay ko. Ano naman kayang mangyayari kung ako na?
"You'll do better than her.." tumingin ako sa gilid ko.
"Chester!" yumakap naman ako sa kanya.
"Gusto mo.. kakausapin ko yung speaker. Sabay tayo. Para entrance 'di ba?"
Dahil ayoko ngang mag-isa ako, umoo na lang ulit ako.
Kinausap niya yung speaker. Syempre.. ano pa nga ba?
'And our top finalists by student votes on their Sports Wear!'
Palakpakan na naman. Grabe, hindi naman nakakasilaw masyado yung spotlight eh no
?
Nag-pose naman si Chester doon sa kabila, at humawak lang ako sa braso niya. Thi
s isn't so bad at all!
HUmawak na lang ako sa bewang ko. Bahala na si Batman!
Pagkatapos ng ilang ikot, ngiti doon at nahilo pa ako.. bumaba na rin naman kami
. Kaya lang nanduon si Shalyna
sa baba.
"Nice play! You won't win Chris."
Hindi ko na lang siya sinagot. Grabe naman ka-competitive itong babaeng ito!
Humiwalay na uli si Chester at siya rin eh magbibihis pa para sa casual wear. Na
kakainis naman masyado! Wala
bang intermission man lang para hindi naman kami nagmamadali ng ganito?
Katulad kanina, ang bilis ding kumilos ni Nathalie. Bihis-dito at doon ang ginan
ap. This time ang ginawa niya sa
buhok ko eh nakapusod. Pero yung pusod na walang design para daw simple lang. Ko
nting powder na talagang
para nang disyerto.. at syempre.. off we go na.
Sabay-sabay pala ang babae sa casual wear. Parang showdown daw na sama-sama kami
. Kanya-kanyang style.
Teka, may style ba ako? Skirt lang naman at blouse ang suot ko.
Nakita ko si Shalyna. And this time, halos parehas kami ng outfit. Oh My God. Ma
gkaiba lang ng design pero sa
first impression, parang iisa.
Nakita ko naman si Ash sa taas. Naka-pants naman siya at shirt. And with matchin
g cap pa yan. Cool!
"You know what Chris!? Are you copying me?""Why would I? May kakopya-kopya ba sa
iyo?"
'The Pageant Finalists on their casual wear. Claudine Murphy, Gladys Anne Perez,
Patricia Lopez, Shalyna
Salinas and Chrisandra Orellana!'
Pumasok kami na parang nakapila. Posing naman ng posing yung apat. Yung isa eh n
agtanggal pa ng sumbrero
at ginilid pa. Yung isa feeling J.Lo. Parehas kami ng outfit ni Shalyna at magka
tabi pa kami. This is weird.
Gumawa naman ng eksena yung bruha. Nagsuot ng shades at umikot.
Ako tatayo lang ba dito?
Nah.. I don't think so. Pero anong gagawin ko?
Napatingin ako doon sa hagdan. kaya mo yan Chris!
Lumakad ako papunta doon sa hagdan at umupo ako. Syempre, cross legs pa yan. Sye
mpre ako lang yung
nakaupo, nabaling yung atensiyon sa akin. Tapos ang ginawa ko, tinaggal ko yung
nakatali sa buhok ko at ang
effect eh, style na tinaggal ko yun.
Pagtingin ko sa audience, nagthumbs up sa akin si Kian. Si Kian nakita ko!
Pagkatapos ng stupid showdown na yun, nagkaroon ng intermission galing sa mga so
phomore. Sa wakas. It's
about time na rin. Teka, evening gown pala yung next kaya pala meron nun. Kailan
gan ng extra time. Which
means.. parang ang bilis yatang matapos ng program?!?
Naglalakad pa lang ako doon sa corridor eh nandiyan na naman si Shalyna.
"I can totally beat you off sa Evening gown and TP and QA. Yun naman ang pinakah
ighlight ng program. Good
luck Chris."
Napataas na lang yung kilay ko. Bigla na lang may humawak sa balikat ko.
"Wow.. you're good!" kaya lang may humila sa kanya kaya hindi rin niya ako nakau
sap.
Pumasok na ako uli doon sa dressing room. Kinuha na ni Nathalie yung evening gow
n ko na kulay Blue. ANd this
time, balak daw niyang ilugay yung buhok ko.
"Nathalie... pwedeng magtanong?""Sure. Ano yun?""Kapag merong isang bagay na gag
awin yung isang
kaibigan mo at naipangako mo nang susuportahan mo siya kahit na mali... anong ga
gawin mo kung... kung..
hindi tama yung pakiramdam mo? Feeling mo--"
May narinig naman akong umiiyak. What? may umiiyak? Galing sa kabilang room.
Lumabas naman ako at tinignan ko sa bintana. Nakita ko si Shalyna sa loob at umi
iyak nga siya. Dahan-dahan
naman niyang pinupunasan yung luha niya. Pero napansin ko..
Gosh she's alone? Siya lang ang nagmamake-up sa sarili niya at nagbihihis mag-is
a? That is so wrong! I felt
sorry for her.
"Nathalie.."
Umiling lang si Nathalie sa akin.
"Kung may mga bagay na nangyayari sa kanya ngayon, that's what you called.. 'kar
ma'."
Siguro nga pero... kawawa naman siya. Wala man lang tumulong?
Inabot yata ng 30 mnutes eh pag-aayos pa lang sa evening gown chuvaness na yun.
Lumabas na ako at ang
haba-haba kasi nung gown. Lahat ng lalaki eh nandun na at yung tatlong babae pa
na kalaban namin ni Shalyna
eh nandun na rin.
"You're going down Chris.""Maybe. Isipin mo na kung anong gusto mong isipin. Gus
to ko lang naman matapos
na ito. Manalo matalo... Wala akong pakialam.""I'm a dancer.. and what are you?"
nagtaka naman ako sa kanya.
Tumawa siya ng malakas at lumapit doon sa mga lalaki. What is she talking about?

Sa evening gown naman eh mauuna yung top sa votes na magpresent ng gown. Which i
s.. me.
Tinawag naman yung name ko at syempre, binagalan ko lang yung paglalakad. Pumunt
a ako sa left, pose..
konting ikot,... sa right, pose konting ikot.. sa gitna.. pose konting ikot.
Tumalikod naman na ako para sa backstage ako bababa. Kaya lang napaatras ako.. m
ay umakyat sa stage
'And that's Chrisandra Orellana in her ocean-blue evening---'
hindi natuloy yung sinabi niya dahil hindi ako nakababa, 'Oh and wait a second,
Chrisandra Orellana is being
escorted by our pageant King!'
Yung mga eksena ko.. it's just.. pure luck.
Bumulong naman si Ash sa akin.
"Hey Chris.. anong talent mo pagkatapos nito?""What? Talent?" meron ba nun?
"Yeah.. talent? TP? talent portion?"
Yun pala ang ibig sabihin ng TP??
"Hindi ako nag-prepare ng kahit ano!"
Bumaba na kami nun at syempre.. kaway na lang din ako kahit kinakabahan na ako.
Si Ash eh mukhang
nagpapanic na rin.
"You mean hindi ka nag-practice?""Hindi ko alam na meron!"
Sunud-sunod naman nang umakyat yung ibang naka-gown. Pinakatumagal lang naman sa
akin eh.
"I don't know really. Kakanta? Acapella na lang." hindi na nagfa-function yung u
tak ko nun.
Umalis na ako doon at si Ash din e iba na yung itsura ng mukha. Mas kinakabahan
pa yata siya sa akin eh.
Kinausap ko si Nathalie na wala akong talent. Syempre, gulat din siya.
Magmumukha akong katawa-tawa sa harap ng maraming tao. May binigay si nathalie s
a akin na simpleng dress
para daw isuot ko.
"Just do what you can. I believe in you."
Parang yung puso ko eh nasa lalamunan ko na sa sobrang lakas ng tibok. Hawak-haw
ak ko na yung microphone
at unang-una ako doon na magpe-perform. Kaya pala sabi ni Shalyna dancer siya...
she's going to dance!
Sa talent portion.. umakyat na ako. Nakatayo lang ako doon sa gitna at para na a
kong naging monument at hindi
ko alam ang gagawin ko.
'Miss Orellana.. we're waiting.'
"Uhmm... ah... I am.. I am.. going to.. going to sing..."
Nagsisimula nang tumawa yung mga tao nun. Grabe, nakakahiya ito. Kung alam ko la
ng ba na may talent portion
eh di nag-practice ako.
"I am going to sing.. A--" nabubulol-bulol pa ko, "AC--"
Ano ba yan Chris! -apella! Hindi mo pa madugtong?
"AC--"
Bigla na lang may nagtapos nung sasabihin ko para sa akin.
"--coustic. Right, She's going to sing.. acoustic. And.. uhmm.. I'm going to sin
g with her."
Napatingin ako kay Ash. Ngumiti lang siya at may hawak siyang gitara. Inabot nam
an niya sa akin. Akala mo eh
nag-kiss siya sa pingi ko pero may binulong lang siya...
"I've got to do what I have to do." bumaba siya sa stage at kumuha ng upuan... p
apaupuin lang pala ako! "History
repeats itself right? Let's just say.. nung nakulong tayo before dahil kay Shaly
na. I think you should show them
your talent. Singing. Let's sing.. 'Tell me'."
Nagsimula na lang akong maggitara nun. Hindi na ko mahihiya. Kaya ko ito. Lalaka
san ko lang ang loob ko.
"There are nights when I can't help but cry
And I wonder why you had to leave me
Why did it have to end so soon
When you said that you would never leave me"
Nakatingin lang si Ash sa akin nun, gaya nung ginagawa niya sa akin kanina sa ba
hay.
"Tell me, where did I go wrong
What did I do to make you change your mind completely
When I thought this love would never end
But if this love's not ours to have
I'll let it go with your goodbye"
Umikot naman siya sa likuran ko at bigla na lang akong inakbayan. Smooth!
"There are nights when I can't help but cry
And I wonder why you had to leave me
Why did it have to end so soon
When you said that you would never leave me"
Ok, I just hate the song. Parang papaiyakin lang ako na kung ano. But other than
that.. he's.. good. Not good...
awesome.
Nagduet naman na kami pagkatapos nun. Medyo mabagal lang ang tempo dahil acousti
c nga.
Yung mga tao sa audience eh parang walang reaksiyon. Ang tahimik nilang lahat. A
ko naman eh nakatingin lang
sa gitara, kay Ash, sa gitara..
"But if this love's not ours to have""if this love's not ours to have""If this l
ove's not ours to have
I'll let it go with your..""let it go with your..."
Nagtinginan kaming dalawa nun. Parang.. parang may sinasabi kasi yung kanta. At
ang masakit pa nun.. tagos...
tagos dito.
"Goodbye.."
Pagkatapos na pagkatapos kong sinabi yun, tumulo na lang yung luha ko. Napahinto
rin si Ash sa akin at nagulat
siya siguro sa nakita niya. Dahil hindi ko na nakayanan, binaba ko lang yung git
ara at tumakbo ako sa backstage.
Stupid deal! Bakit ba meron nun! The worst bit of it is...
"Why do I have to break R-13!!!"
**38***
Nung tumakbo ako sa backstage eh doon na ako umiyak pero pinipigilan ko pa rin y
ung sarili ko dahil nga nasa
pageant ako. Ayoko namang makita nila akong umiiyak. Nakita ko namang pababa na
rin ng stage si Ash kaya
sinimulan ko nang punasan yung luha ko at binilisan ko yung lakad ko in case na
hindi niya ako makita. Pero
hindi rin nagtagal, hinawakan na niya ako sa braso ko.
"Whoa.. whoa.. whoa.. wait." hindi na ako makalakad nun, "What was that all abou
t?"
Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso nun. Sa sahig lang ako nakatingin.
"I.. uh.. babalik na ako sa dressing room. Ok? Pwede ba?"
Hinawakan naman niya ako sa chin ko at inangat niya yung ulo ko.
"Hey Chris.. look at me. Chris.. look at me." tinignan ko na rin siya, "Anong pr
oblema?"
Hindi ko na rin alam kung anong nangyari sa akin at hindi ko na alam yung mga gu
sto kong sabihin.
"Ewan ko! Hindi ko alam kung anong problema! Ako?!? Hindi ko alam kung bakit nga
yon ko lang nare-realize na
hindi naman dapat ako pumayag sa deal na yun eh!"napaatras siya sa akin, "Ash, s
iguro nga tama ka kay
Shalyna. There's more Shalyna than we all expected. Siguro nga hindi naman siya
talaga ganun. Alam mo
kanina? Nakita ko siya nag-iisa! Tapos mamaya anong gagawin natin? Ipapahiya siy
a? Wasn't that
enough?!?""What do you mean? Hindi ko na dapat ituloy?""Ayoko na. Hindi ko na ka
ya." umiling ako sa
kanya, "But don't worry, tatapusin ko yung pageant gaya ng usapan. But please! H
uwag mo nang ituloy
yung plano mo. Naging kaibigan ko rin naman siya!"
Lumapit naman siya sa akin at ako naman ngayon yung umatras.
"Yun ba lahat?" mahinahon na yung boses niya.
"Meron pa. Keep your distance."
Matapos kong sinabi yun eh pumasok na ako doon sa dressing room ko. Hindi ko na
kailangang magpalit dahil
saglit lang naman eh Question and Answer naman na. Alam kong napapansin na ni Na
thalie na hindi na normal
yung mga kilos ko. Pero pinili naman niyang hindi na magtanong.
Naupo lang ako doon mag-isa. Si Nathalie eh nakikinig sa labas in case na tawagi
n na kami pare-parehas.
Tumingin siya sa akin.
"Chris.."
Tumingin naman ako sa kanya.
"Yeah?""Kausap ni Ash si Shalyna. Do you want to go?"
What? Ang gulo na naman!
"Err.. no. I'm fine." yumuko lang ako uli.
Hindi naman nagtagal eh tinawag uli ako ni Nathalie. This time, hindi naman na t
ungkol kay Ash o kaya kay
Shalyna.. or Chester. Tinawag niya ako dahil Question and Answer portion na. Gus
to ko lang tapusin ito para
wala na.
Fine.. you can do it Chris. Answer that question. Let's get this over with tapos
umuwi ka na. Hinga ng malalim.
Umakyat na ako sa stage nun. For the first time ngayong gabi nung umakyat ako, s
aka ko lang na-realize kung
gaano karaming tao yung nasa harap ko at nanood kanina. Pinalakpakan naman nila
ako.
'Each contestant will answer two questions. One from the audience, and one from
one of the assigned Judges.
And now, here's the question from one of our students.'
Narinig ok namang parang pinasa yung microphone. Hindi ko alam kung sino yung na
gtatanong sa akin.
"Miss Chris, gusto ko lang itanong sa iyo kung ano sa tingin mo ang greatest gif
t na pwede--" kaya lang bigla
siyang huminto at nagkaroon ng feedback sa microphone.
Ang sakit sa tenga kaya napahawak ako. Feeling ko mababasag ang eardrums ko.
"Lets change the question.."
Ash?!?
"We all know that you are not a rule breaker. Or probably some of us do. Everyon
e thinks that you're tough..
you're everything a guy would want in a girl. But sometimes, it's really wrong t
o believe that you are breaking a
certain rule when you don't realize that you are afraid on your own boundaries.
I guess what I'm trying to ask
here is, Chris, are you willing to break your own rule? Personal rule? Cross you
r own line?"
For some moment, hindi ako makapagsalita doon at wala akong masabi. Sinasabi ba
niya na takot akong mag-
break ng sarili kong rule? Na ginagawa ko lang na dahilan ang R-13?
"I'm sorry.. but.. NO." it took alot of courage to say that, "I view my personal
rules as universal. And I don't have
any plans to break it.. or even cross the line no matter I wanted to. And I crea
ted my own boundaries to keep
distance... and that distance will keep me away from a new world that I never re
alize existed."
Narinig kong parang binaba na niya yung microphone kung saan kasi biglang uminga
y. Nasaan ba siya?
Masyado naman kasing maliwanag yung ilaw.
'Here's my question for you Miss Orellana.' yung judge na yung nagsasalita, 'For
you, what is a perfect guy? A
perfect man?'
Nag-isip lang ako ng kaunti. Hindi katulad kanina, nakasagot naman ako ng mabili
s.
"We all know that there is no perfect person. But I think that we can create our
own 'perfect guy'. And for me, a
perfect guy doesn't mean great hair, lots of money, nice clothes.. none of that.
A perfect guy is someone who is
not afraid to admit his mistakes, willing to accept corrections, knows how to sh
ow his emotions, and most of all
is unique. By personality. He doesn't care what the crowd is in but rather.. he
believe in himself as HIM. Just the
GUY and will forever be the guy. And that guy will be somewhere around all of us
. By our side." bigla na lang
akong tumigil. "Thank you very much."
Tahimik lang yung audience nung sumagot ako. Walang reaksiyon. After that, pumal
akpak din sila.
Pinagilid naman ako. Nakatayo lang ako doon habang nakikinig ako sa mga tanong a
t sagot nung mga iba pang
contestant. Inuna yung mga babae at pagkatapos eh sumagot din yung mga lalaki. D
ahil nga medyo bare yung
likod ko, giniginaw na ako nun sa sobrang lakas ng hangin. Nakita kong umakyat s
i Ash pero 'di tulad kanina,
hindi na siya nakangiti ngayon.
Sama-sama kaming 12 sa taas ng stage. Yung 10 contestant, tapos yung dalawa na K
ing and Queen last year.
Hinihintay na lang namin yung result kung sino ang nanalo. Hindi katulad kanina,
hindi na ako kinakabahan. The
thing is, I don't care about the result. Masyado nang nagiging mahaba yung gabi
at ang gusto ko lang eh umuwi
na ako at matulog at tapusin na lahat. Hindi rin ako makangiti sa hindi ko malam
ang dahilan. Nanginginig-nginig
na ako nun sa ginaw. Ni-rub ko yung dalawang kamay ko para mag-init.
'And our 4th runner ups, (blah..blah) and Claudine Murphy!' palakpakan naman yun
g mga tao nung nag-step
forward yung dalawa. Nilagyan ng sash.. may trophy.. mga ganun.
Sinubukan kong tignan si Ash. Nakayuko lang din siya. Ano bang nangyari sa kanya
? Dahil sa sinabi ko sa
question period?
'3rd runner ups, (blah blah) and Gladys Anne Perez!' yung usual na cheer ng crow
d.
Pwede bang tawagin na ako para tapos na?
Sumasakit na yung ulo ko. Tapos giniginaw pa ako.
'2nd runner ups, (blah.. blah) and Patricia Lopez!'
Nung inannounce yung 2nd runner up, biglang bumilis yung tibok ng puso ko. Ako n
a lang at si Shalyna. Kami
lang ba talaga yung naglalaban dito? Parang ganun yung lumalabas. Sa mga lalaki,
si Chester na lang at yung
isang guy. Si Chester na tiyak yung mananalo.
Pero ngayon? Bakit ako kinakabahan?
'Who will it be?!' nagtanong pa yung announcer sa audience at syempre eh kanya-k
anyang sagot naman.
Dahil nga katabi ko si Shalyna, humawak na siya kunwari sa kamay ko.
"I guess it's just the two of us now Chris." nakangiti pa siya nun habang bumubu
long-bulong siya.
"Look Shalyna, I don't care about winning at all. It's just.."
Bigla na lang niya akong pinutol.
"What? Ayaw mo i-admit na loser ka kaya ka nagbibigay ng excuse na wala kang pak
ialam? Well you know what?
You're still a loser kahit na manalo ka pa dito.. DOUBLE D." sarcastic yung pagk
akasabi niya.
'---Shalyna Salinas! And our Pageant King and Queen School year 200*-200* is Chr
isandra Orellana and Chester--'
Bigla na lang may humila sa aking babae na at nilalagyan ako ng sash at kung anu
-ano yun. Masyado naman
akong pre-occupied. Ako ba yung nanalo? Ano yung sinabi ni Shalyna?
Nagstep-forward naman si Ash at yung Queen last year para ilipat yung crown nila
sa amin. Saka lang nabaling
yung tingin ko sa kanya kahit na hindi ako yung katapat niya.
Syempre, nagkaroon ng picture taking. Si Shalyna eh nandoon lang sa gilid at nak
angiti pero alam kong hindi
totoo yung ngiti na iyon.
Lumapit naman si Ash sa akin at tinanggal niya yung coat niya at nilagay niya sa
balikat ko.
"Naisip ko lang baka kailangan mo, malamig na kasi." hindi rin naman niya ako ti
nitignan.
"Hey Ash.. I'm sorry ok?""Chris, it's no biggy. It's your decision, and I respec
t it." pose naman kami para sa
picture. "Ikaw naman ang nagsabi na sana hindi mo na ginawa yung deal. Now it's
over. History right? It's now a
part of our past."
Nakatingin lang ako sa kanya, parang umurong yung dila ko at hindi ako makapagsa
lita.
"Naaalala mo pa yung sinabi ko sa iyo kanina? About sa contract? Just.. throw it
away. Huwag mo nang
intindihin yung sinabi ko ok? And isa pa nga pala... kapag naging maliwanag na s
a iyo lahat... isipin mo lang na
hindi ko sinabi sa iyo dahil nag-promise ako. Ok Chris?""Ano bang sinasabi mo?"
Hindi niya ako sinagot. Bigla na lang siyang nag-kiss sa pisngi ko at bumulong n
g.. 'Bye Chris.' at tumakbo na
siya sa backstage.
Hindi man lang niya kinuha yung coat niya sa akin.
"Ash! Ash saan ka pupunta!" sumigaw si Shalyna pero hindi na huminto si Ash. Per
o sumunod na lang na
ginawa niya, "What's the matter with you? Don't you know that he loves you so mu
ch? Or you're still thinking
that he's just doing it because of your stupid deal!"
Nagulat ako sa kanya. Pakiramdam ko namutla na lang yung mukha ko. Alam niya?
"Yeah, alam ko Chris!" humarap siya doon sa audience. "I know about your stupid
deal! At alam mo kung bakit
kita tinawag na Double D? The other D is deal and the other d is.. bakit di mo t
anungin si Chester?"
Tumingin ako kay Chester pero parang siya eh nagulat din.
"I tried to tell you nung day na niyaya kita kaya lang...""WHAT?!? MERON PA BA A
KONG HINDI ALAM NA ALAM
NIYO NA? JUST GET TO THE POINT. WHAT IS IT?!?" tinulak ko siya sa balikat niya.
"I.. I told everyone I like you because.. I had this dare with the guys. But I..
I quit. Hindi ko tinuloy. 'Coz, I'm doing
it not because of the dare.. but because...""You fiend!"
Umiyak na ako nun. Dare? Deal? Yeah.. I know. I'm pathetic.
"I just want to make it up to you. Ako rin yung naglagay nung relo ni Shalyna sa
bag mo.""What?!?" nagsabay pa
kami ni Shalyna.
"Naisip ko lang na kapag napagbintangan ka, sasaluhin ni Ash yun. At kapag inisi
p mo na siya yung nagnakaw
nun, naisip ko na baka hindi mo na siya magustuhan."
Nakatingin lang ako sa kanya nun tapos humarap ako sa audience.
"Sa lahat ng teachers, sa students.. sorry sa inyong lahat." tinanggal ko yung c
rown ko pati yung sash ko, "I
don't deserve this. Hindi ako dapat ang manalo dito sa pageant na ito eh. All th
is time I'm just... pretending. And I
know someone who deserves to have this crown.."
Tumingin ako sa likuran ko.
"You can have it Shalyna. Huwag mong isipin na pinapasa ko dahil naaawa ako sa i
yo. Ikaw ang dapat manalo
dahil ginawa mo lahat ng walang tulong. And other than that... you're my friend.
"
Nagulat din siya sa akin.
"Hey Chris para saan ito? Teka lang makinig ka muna! May sasabihin pa pala ako s
a iyo.."
Kung ano man yung sasabihin ni Shalyna eh hindi ko na narinig dahil tumakbo na r
in ako sa backstage. Umuwi
na kaya si Ash?
Tinignan ko yung dressing room, nakatayo lang si Nathalie doon.
"Uhmm.. he ran away."
Tumakbo naman ako ng mabilis nun. Nasaan na ba si Ash? Sa bahay nila?
Tumakbo lang ako ng tumakbo nun. Suot ko pa rin yung coat niya. Saglit lang din
eh nasa tapat na ako ng bahay
nila Ash. Kaya lang hindi ko rin namang kinayang mag-doorbell man lang o yung in
tercom sa gate nila. Ni-hindi
ko nga alam kung anong sasabihin ko sa kanya.
Dahil hindi ko rin naman kinaya, naglakad na lang ako mag-isa pabalik ng bahay n
amin. Binuksan din naman
kaagad ng tatay ko yung pintuan.
"What.. happened?""I won. Pero ginive-up ko yung crown." nakayuko ako nun, "Tay,
pwede ba bukas na lang
tayo mag-usap? Pagod lang ako."
Tumango lang siya sa akin at ako naman eh ang bagal-bagal kong umakyat doon sa h
agdan. Nakarating din
naman ako kaagad sa kwarto ko at dumapa ako sa kama ko at nag-iiiyak ako. Ang gu
lo-gulo ko naman pala! HIndi
ko na maintindihan yung sarili ko. Hindi ko alam kung anong gusto ko. Ano nga ba
?
Tinanggal ko yung coat ni Ash. Ilang minuto ko lang din naman tinignan at saka k
o na lang binato. Kaya lang
kakaiyak ko, may narinig ako metal na tumama sa dingding.
Lumapit ako doon sa coat ni Ash. Nung inangat ko..
Yung connecting chain niya? Bakit.. nandito?
Wait.. this is not a connecting chain at all. It's my... my... locket.
Nanginginig na yung kamay ko nun. All this time nasa kanya pala ito. All this ti
me, hindi man lang niya binigay sa
akin? Bigla ko na lang naalala yung sinabi ni Ash kanina.
'--kapag naging maliwanag na sa iyo lahat... isipin mo lang na hindi ko sinabi s
a iyo dahil nag-promise ako. Ok
Chris?'
Ito ba yun? Promise? Kanino?
Hindi ko alam kung gusto ko pa bang malaman kung sino yung nasa loob. Pero kahit
papaano, binuksan ko pa
rin.
Nandun pa rin yung baby picture ko. Nung tinignan ko yung nasa kanan na picture,
nabitawan ko na lang yung
locket at hindi ako makahinga.
"Si Mrs. Salinas? This can't be right."
Naupo ako doon sa kama ko at umiyak na lang ako ng umiyak. Shalyna's my sister?
I.. I can't believe it.
Kinuha ko yung locket at dahil nga ayaw ko na siyang makita pa, binuksan ko yung
drawer ko gaya nung ginawa
ko sa contract namin at nilagay ko lang doon. Parang ang dami-dami nang mga baga
y na nasa utak ko. Pero
hindi rin naging maliwanag lahat. Lalong gumulo. Habang may natutuklasan ako, pa
rang mas lalong dumarami
yung tanong kaysa sa mga bagay na nasasagot.
Nakita ko yung Rules ng deal namin ni Ash. 12 Rules. R-1 hanggang R-12. Stupid r
ules.
Hinawakan ko naman yung papel. Ewan ko ba, sabi ni Ash itapon ko na ito. I guess
he's right. Tapos na yung
deal, wala na akong pakialam dito.
Ini-scan ko yung buong papel. Nandun pa yung pirma ko sa baba. Then, may arrow p
a nga kaya inikot ko pa at
binaliktad ko yung contract. May nakasulat sa likod?
Sa lahat ng nangyari ngayong gabi, isa lang yung naging maliwanag sa akin sa lah
at ng sinabi ni Ash.
'At the end of the night you'll realized, you haven't really open your eyes to s
ee.'
Habang naalala ko yung sinabi niya kanina, umiyak na talaga ako ng umiyak at nab
asa na yung papel na hawak
ko.
It does make sense now. He's really right. It's right here. I'm looking at it, p
robably staring.. but I haven't really
open my eyes to see it. Tapos all this time takot ako mag-break ng rules? Tapos
anong sinagot ko sa kanya
kanina? Hindi ako ready mag-cross ng line.
I can't believe myself. Now I know what he mean na hindi kami dapat magkaroon ng
R-13 nung sinasabi ko sa
kanya na dapat meron. 'Coz R-13 does exist. All this time. Hindi ko lang hinayaa
n yung sarili ko na tignan itong
deal na ito. It does exist pero hindi kaparehas doon sa pinaniniwalaan kong R-13
. And it does make sense nung
sinabi niyang, 'Our deals on paper!' Kasi nandito siya talaga.
Right now... it's right in front of me Ash. And I let you down. 'Coz behind thes
e paper is one rule na hindi ko
nakita dati pa...
Continuation:
R-13 -If something unexpected happened to both of us, we should accept it. 'Coz
we all know..
To fall in love is not a crime...
*********************************************
Note: This is not a part of the story. This is just the Author explanation in-ca
se readers are confused. This was
originally posted in teentalk.
~~
Unang-una.. what's DOUBLE D according to Shalyna? Double D stands for DEAL and D
ARE. It's an insult. Deal,
dahil sa deal ni Ash and Chris. Dare dahil sa sinabi nga niChester na sinabi lan
g niya na gusto niya si Chris dahil
nga sa dare. In short, it's an insult galing kay Shalyna dahil lumalabas na wala
naman talagang nagkagusto kay
Chris. But in the end... notice her line was kinda' twisted?
Second, about the locket part. Oh my God. Remember nung nagkwento si Chris kay A
sh na may natagpuan
siyang guy na duguan? That very same day eh nawala rin yung locket niya. That gu
y happened to be Lawrence!
Sa totoo lang, sa mga chaps dito nag-iiwan naman ako ng hint behind their pasts
kaya lang ang kadalasan niyo
lang na napapansin eh yung obvious ones. Example, yung connecting chain na lagng
nasa back pocket ni Ash?
Chris thought it was just an ordinary guy connecting chain. Pang-porma na bawal
sa school. But it so happened
na yung connecting chain eh.. Chris's locket. Nilagay ni Ash yun sa coat niya pa
ra makuha ni Chris ng hindi na
niya kinakailangan pang mag-explain. Then, he ran away. Ok? Paano napunta kay As
h yung locket? Kanino siya
nag-promise at hindi niya sinabi kay Chris? Bakit galit si Shalyna kay Chris? Wh
at about the camp thingy? Well..
masasagot ko lang yan sa mga susunod pang chap.
Third, about the revelation of R-13. Sinabi ni Ash dati na hindi sila pwedeng ma
gkaroon ng R-13 nung nag-
propose si Chris na dapat meron. I left that line open in case na may nakapansin
.. sabi niya.. 'Hindi pwede..'
something.. nung nasa cafeteria sila. Hindi dapat dahil MERON NA. Hindi niya sin
abi kay Chris dahil alam naman
niya na boyish si Chris, hindi papayag sa ganung rule yun! Another hint na iniwa
n ko noon eh yung nag-away si
Shalyna at Chris at ang umawat kay Shalyna eh si Ash. Inaway ni Chris si Ash abo
ut that stinky R-13 kaya lang
ang sagot ni Ash, 'Our deal's on paper!'which is true dahil nanduon yung rule-13
na ginawa niya. And all this time
ang iniisip niyo eh hindi nag-eexist yung R-13... most of you are stuck up on th
at idea.. hehehehe.. well, it's kinda'
true. Chris's version of R-13 DOES NOT EXIST... and Ash's version EXISTS.
Fourth, si Chester ang naglagay nung watch ni Shalyna. All true! Remember narini
g ni Chris na walang alam si
Shalyna doon.. it's Chester. Well.. si Ash ang sumalo thinking na iisipin ni Chr
is na siya nga talaga ang may
gawa. But instead na magalit siya, lalo pa siyang nag-trust kay Ash. The day rin
na kakausapin ni Chris si
Chester na si Ash na magiging date niya, yun dapat yung sasabihin niya. Then pum
ayag si Chester na sila yung
maging date, so Chris can use him. Chester said, 'You can use me, I'm willing to
do it.' Why? Kasi may guilt
feelings pa siya. And anything na pwede niyang magawa kay Chris will ease that g
uilt feeling.
Fifth, si Mrs. Salinas na mom ni Chris at si Shalyna as her sis. Just like my an
swer to number 2, sa next chappy
na lang!
***39***
Binitawan ko na lang yung contract. May R-13? Bakit ko nga ba hindi binasa ito n
oon? Kaya pala ganun na lang
kung magsalita si Ash kapag tungkol dito. 'I didn't break R-13.' Nasaktan pa ako
nun sa sinabi niya. Pero all this
time, ibang R-13 naman pala yung tinutukoy niya.
Tapos ito pang locket. Paanong napunta sa kanya? Kapatid ko si Shalyna? Hindi pw
ede. Malabo 'di ba?
Umiyak na lang ako ng umiyak nun. Pumasok na lang ako sa banyo at doon ko nilini
s yung sarili ko. Magangmaga
na yung mata ko. Monday ngayon. Walang pasok bukas dahil puyat ang mga tao dahil
sa pageant. Siguro
nga panahon na rin para ako naman yung humakbang at alamin yung mag bagay-bagay.
Hindi naman pwedeng
ako na lang yung laging wala sa balita, at kailangan ko pang malaman sa iba. Hin
di rin pwedeng ako na lang lagi
yung nasa gitna at pakiramdam ko ako na lang lagi yung tinitignan, ako na lang l
agi yung nasa spot. Gusto ko
maiba naman. Gusto ko, kaming lahat ang nasa gitna. Hindi na lang ako. Nakakapag
od rin pala.
Liliwanagin ko muna yung bagay-bagay kay Chester. sa kanya ang pinakamadali. The
n, kahit ayoko, si Shalyna.
Kailangang-kailangan ko siyang makausap. Tapos sino? Tatay ko siguro. Pagkatapos
siguro ng tatay ko, my so-
called mother. She need to explain everything. Noon iniisip ko kapag nahanap ko
na siya, parang dream come
true. Pero ngayon parang malayo doon yung nararamdaman ko. Hindi ko alam kung ga
lit ba o ano, pero alam
kong malayo sa pagiging masaya.
Kapag nakausap ko na silang lahat, haharapin ko na si Ash. Sa lahat-lahat naman,
siya ang maraming ginawa
para sa akin. Mas marami pa siyang alam na bagay-bagay sa sarili ko kaysa sa mga
natuklasan ko. Higit sa lahat,
siya ang pinakanasaktan sa lahat ng mga ginawa ko. Tama lang na kausapin ko siya
at makipag-ayos.
Yun ay kung... kakausapin pa niya ako.
***
Maaga akong nagising kinabukasan. Or should I say, hindi naman talaga ako natulo
g at hinintay ko lang magumaga.
Madaling-araw pa lang eh umalis na yung tatay ko para pumasada kaya hindi na kam
i nakita. Ako naman
eh nagluto ng agahan naming tatlong magkakapatid.
As of now, tanggap kong tatlo muna kami.
Naupo ako doon sa dining table namin at hinihintay ko na may lumabas. Bihis na b
ihis na ako nun. Pupunta ako
sa school. Alam kong walang pasok pero kailangan ko pumunta doon para malaman ku
ng ano yung address ng
bahay nila Chester. Hindi sinasagot ni Chester yung phone niya. Si Shalyna naman
sinagot pero hindi
nagsasalita. Si Ash? Unattended. Kagabi pa.
Nakatitig lang ako sa kawalan nun nung may nangharang ng kamay sa mukha ko kaya
natauhan naman ako.
Pagtingin ko, si Kuya Christopher pala. Siya naman ang pinakamatanda sa amin per
o kung sa pagitan ni Kuya
Christian at siya, mas close ako kay Kuya Christian.
"Kuya, anong ilang taon ka ba nung umalis si Nanay? 8? 9?""8 and a half.""Yeah..
about that." sumubo naman
siya ng hotdog, "Naaalala mo pa ba yung itsura niya?""Of course, pero hindi na m
asyado. Nalilimutan ko na.
Wala naman akong picture niya eh. Teka nga, bakit ba bigla ka na lang na-curious
sa kanya?" tumingin siya sa
akin.
"Wala lang. Naisip ko lang." yumuko naman ako.
"Umiyak ka ba?"
Lalo tuloy akong hindi makatingin sa kanya.
"H-hindi."
Hinarap naman niya yung mukha ko sa kanya.
"Yep. Umiyak ka nga.""Wala nga akong teardots paano akong iiyak!"
Bago pa niya ako tanungin eh tumayo na ako at kinuha ko na yung body bag ko sa s
ofa namin at nag-kiss lang
ako sa pisngi niya. Nag-bye na lang din ako. Halata ko namang nagtataka rin sa a
kin yan, pero ayoko na munang
sumagot sa mga tanong na kahit ako eh hindi ko alam. Nagtaka pa nga siya kung ba
kit pupunta daw ako ng
school eh wala naman daw pasok.
Naglakad lang ako ng mabilis para makarating kaagad sa school. Nung napunta ako
doon sa tapat ng kanto
papunta kina-Ash, huminto ako saglit at tumingin ako doon sa bahay nila. Pero hi
ndi rin nagtagal, nagsimula na
uli akong maglakad.
Pagdating ko sa school, napaisip din naman ako. Teka, saan ko naman kaya hahanap
in yung address ni
Chester? Yearbook? Tiyak wala naman doon. Pictures lang ang nanduon saka kung an
u-anong interest and stuff.
Office ng principal? Hindi carry ng powers ko. Guidance Office? Kahit close pa k
ami ng guidance counselor,
hindi yun basta-basta nagbibigay ng records. Isip.. isip...
"Gosh Tama!"
Tumakbo ako doon sa Sports Bulletin. Ang daming nakapost doon na kung anu-ano. H
inanap ko yung papel
kung saan pwede mag sign-up para sa junior varsity ng basketball. Ayun na. May a
ddress kasi doon.
Nasaan na ba si Chester?
At sa kakahanap ko sa sobrang dami ng pangalan, nakita ko rin yung pangalan ni C
hester at ang mahiwagang
#18 Capitulo Street.
Dahil nga mayaman ako sa barya sa wallet ko, nag-tricycle na lang ako papunta sa
kanila. At nilipad-lipad yung
buhok ko. For the first time nitong mga huling araw, pakiramdam ko na-relax ako
kahit na saglit lang. Sinabi ko
lang yung address kay Manong, parang alam na niya yung pupuntahan.
Saglit lang din eh ginising ako ni Manong at nandoon na daw kami. Nakatulog na p
ala ako sa loob. Ang hirap pala
talaga kapag puyat ka. Binayaran ko lang din naman siya at tinignan ko yung addr
ess.
Ito pala ang bahay ni Chester? Well, it looks like a cake!
Tumawag naman ako labas ng bahay nila dahil wala naman silang doorbell. May isan
g babae na lumabas.
"Magandang umaga po, si Chester po ba nandiyan?"
Tinignan lang niya ako nun pero nakangiti siya.
"Anong pangalan mo?""Uhmm.. chris po. Pakisabi po si Chris."
Binuksan naman niya yung pintuan nila at sumigaw siya doon. 'Chester! May bisita
ka dito! Chris! Chris daw!'
Hindi ko alam kung gaano kabilis pero seconds lang talaga ang pagitan eh nasa la
bas na siya. Pinakilala niya sa
akin yung Mommy niya at umalis na kami doon sa bahay nila. Naupos kami doon sa h
arapan.
"Hey.. kumusta na?" parang kagabi lang hindi kami nagkita, "Sorry kagabi ha."
Huminga naman ako ng malalim.
"Tungkol doon talaga yung pinunta ko. Hindi naman talaga ako magtatagal eh, dami
ko pa kasi
pupuntahan." ngumiti lang siya sa akin. "Care to explain.. what.. everything?"
Honestly, hindi kami inabot ng 30 minutes para i-explain niya sa akin kung ano m
an yung gusto niyang sabihin.
Nakinig lang ako sa kanya. Seryosong-seryoso siya, at sa ibang parts, hindi niya
makuhang tumingin sa akin.
Wala nga akong sinabi eh.
"Chris, I think it is the right time to say something?"
Tumingin naman ako sa kanya.
"You mean, nakipag-dare ka sa guys na kailangan mapasagot mo ako for what? Ilan
sila? Dalawa? P500
each?" hindi naman ako galit sa kanya, ewan ko rin kung bakit.
"Yeah. Kasi naisip nila na challenge ka. Alam mo na, you're... TOUGH. But then,
binago ka ni Ash. So.. I really do
like you Chris. At first hindi, pero.. ngayon.. YEAH. Kaya nag-quit ako. Dahil n
ag-quit ako, ako yung nagbayad sa
kanila ng P1000." tinignan ko siya lalo sa mata nun. "Hindi alam yun ni Shalyna.
Nalaman lang niya nung nadulas
yung isa sa barkada namin. Naisip niya na pwedeng gamitin laban sa iyo. Yung tun
gkol sa relo ni Shalyna, alam
mo na yung story. But chris, I'm so sorry. Really. Kaya sa kahit anong bagay na
makakatulong ako, sabihin mo
lang.""It's ok. Naiintindihan ko na. Thanks Chester for being honest with me. Ok
lang, kahit kaya ko na yung sarili
ko. Wala ka nang dapat gawin para sa akin."
Nagpaalaam din ako kay Chester nun. Gusto nga daw niya sumama kung gusto ko pero
sabi ko naman sa kanya
na huwag na at kaya ko na yun gawin personally. Umalis ako sa kanila at sumakay
naman ako ng jeep. This time,
si Shalyna naman ang gusto kong kausapin. Ang dami kong gustong malaman galing s
a kanya. Tingin ko kasi,
mas marami siyang nalaman at mas marami siyang tinatago kaysa sa akin.
Long lost sis. Kung yun man ang dapat kong itawag sa kanya.
Nagdalawang-isip muna ako bago ako mag-doorbell sa bahay nila Shalyna. Ang laki
talaga ng bahay nila. Kung
sa view lang din naman dito sa labas, malabong kapatid ko siya. Hindi talaga tam
a. Wala namang lumalabas
galing sa bahay nila. Saglit lang din eh may narinig akong nagsalita sa likod ko
.
"What are you doing here? I don't want you here.. so you better leave." binuksan
niya yung gate nila at sinarahan
naman ako.
Galing yata siya sa labas eh.
Humawak naman ako sa gate nila.
"Please Shalyna, I need to talk to you. Please! Kailangan ko ba lumuhod?" dire-d
iretso pa rin siya sa paglakad
papunta ng bahay nila. "Why're you always treating me like this? Ang unfair-unfa
ir naman! Hindi ko alam kung
bakit ganyan ka na lang kung makitungo sa akin!"
Hindi naman niya tinuloy yung paglalakad niya. Nakatayo lang siya doon.
"Bakit ako ganyan makitungo sa iyo? Sinabi ko na sa iyo ilang beses yung reason
ko. I don't like you." tumalikod
naman sya at iniwan akong nakatayo doon.
Pero hindi ako dapat maggive-up.
"Talaga? Yun ba yung reason mo? Or does it concern that your mom is my mom?! Huh
!"
Nung sinigaw ko yun, huminto na talaga siya. Iba na yung expression ng mukha niy
a.
"How did you know?" mahinahon na yung boses.
"Because of this.." inangat ko yung locket at hawak-hawak ko sa chain.
"Kay Ash yan, paanong napunta sa iyo?""This is mine, which happened to be na nak
ay Ash almost half of my
life.I lost it the day I found out you left to America."
Lumapit na siya sa gate nun. Binuksan naman niya yung gate para sa akin. Unlike
kanina, mas mukhang
mahinahon na siya ngayon.
Sinabayan ko lang siya maglakad. Hindi ko alam kung saan niya kami gustong mag-u
sap. Pero ako? Sinundan ko
siya doon sa garden nila.
"Nalaman ko yung tungkol sa bagay na iyan bago yung camp. Dahil hindi ka nga pup
unta, naisip ko na hindi na
rin ako pupunta. Ano pang point kung sasama ako sa camp kung yung close friend k
o hindi ko rin naman pala
kasama 'di ba?" nag-iba yung pakiramam ko nung binanggit niya yung term na 'clos
e friend'. "I was on my way to
your house that time, para nga yayain ka sa amin. I heard my dad and my mom, or
should I say, our mom,
arguing about something. Dahil nga bukas yung pinto, nakinig ako. Narinig kong m
ay binanggit si Mommy about
a guy named Chris, or yun ang pagkakaintindi ko dahil hindi ko nga alam na ikaw.
Then I heard Dad talking
about,'Hindi na dapat balikan ang nakaraan dahil may pamilya na siyang bago.' Th
at struck me really hard.
Parang nagka-idea na ako." tumingin siya sa akin at lumuluha na siya nun. "Of co
urse nung narinig ko yung
name na Chris Orellana, nalaman ko na ikaw yung tinutukoy niya. And some guys na
med Chris too. I can't
remember their names.""Christopher.. and Christian."
Tumango lang siya sa akin.
"Sinabi niya kay Daddy na may pamilya siya bago siya umalis ng Pilipinas. The ca
se is, your dad, and our mom
were not married. Nag-meet sila ng Daddy ko sa HongKong. May business yung Daddy
ko nun, at the same time
nagtratrabaho si Mommy sa kanila. They got married sa States. That's why, Salina
s na rin ang last name niya. For
two whole years, hindi sila magkaanak. Probably si Daddy ang may problem. They d
ecided to adopt a baby girl.
That's me."
Hindi ko na napigilan nun, nakisabay na ako sa kanya umiyak. So that's the reaso
n why we're of the same age.
"Laging binabanggit ni Mommy nun na gusto niyang umuwi ng Pilipinas at bumili ng
bahay sa ganitong barangay
or something. My dad thought that she only loves that place. Pero hindi pala niy
a alam, palihim kayong
hinahanap ni Mommy. My dad found out about 8 years ago. Yun yung day na nakita k
o sila na nag-aaway. Akala
ko dapat akong matuwa sa simula, kapatid kita! But I saw their marriage was fall
ing apart. My dad went back to
states. Three days later, he died of car crash. Sabi nila lasing daw siya nung n
angyari yung incident." tinignan
niya ako nun, fierce-look pero parang nahihirapan siyang ipakita, "I got mad at
you. Bakit ikaw lang? Ikaw lang
naman yung nakilala ko. Ikaw yung gustong ikumpara sa akin ni Mommy. Kinuwento n
iya sa akin lahat. Ako
naman, hindi ko sinabi na kilala kita. Then, umalis kami ng America. Doon na ako
nag-stay."
Nahihirapan na akong makahinga nun. Hindi ko alam yung side niya. Pero ngayon, n
arerelize ko, Shalyna's not
that tough. She's crying in front of me.
"Tapos naisip ko, kung ikaw ang isa sa dahilan kung bakit naging ganito yung buh
ay ko, siguro dapat mo ring
maranasan. That's why I'm doing stuffs to pissed you off. But hey, you're tough
as steel.""Not as tough as you
are. Kinaya mo lahat?""I guessed so. Kaya nga nung nakita kita nun sa room, ayaw
ko na kaagad sa iyo. Nung
bumalik si Mommy, sinabihan ko siya na huwag na huwag syang pupunta ng school. A
yokong magkita kayo. I'm
a selfish person Chris. What I have is only mine. Pero naisip ko na mali rin yun
. Lately, dahil kay Ash.""Dahil kay
Ash?!?" ang dami na niyang nagawa para sa akin.
"Yeah. He told me that making your life miserable will not change my life to be
a better one. Siguro nga ako na rin
sumira eh. Sabi niya, marami ka na rin napagdaanan. At least mabuti raw ako naka
kilala ako ng decent parents...
especially.. our mom. Ikaw, ni-hindi mo pa siya nakikita. Yun yung day na niyaka
p ko siya sa kwarto ko sa
itaas." nagulat naman ako sa kanya, "I know you already knew about that. Nakita
kita sa labas."
Nagtinginan kaming dalawa.
"Wow, he's really something isn't he? May kinuwento ba siya sa iyo? Anything at
all?""Kung mag masekreto
siguro ako, mas masekreto yung tao na iyon. Hindi ko nga alam yung tungkol diyan
sa locket na yan. Akala ko
connecting chain niya. Hindi ko pa nga yan nakikita. Last year kasi sabi niya sa
akin, tinatago daw niya yan dahil
hinahanap niya yung may-ari. Gusto daw niya magthank you personally." thank you?
Para saan? Hindi ba dapat
ako naman ang magthank you sa kanya ngayon?
Halata niyang nagtataka rin ako. Ngumiti rin siya sa akin. And it's a real one t
his time.
"I can't belive I wasted so many years trying to prove that I am better than you
are when all this time... we can be
the best of friends." tumingin ako sa kanya nung sinabi niya yung huling part, "
Are we cool?"
Yumakap naman ako sa kanya.
"More than cool." tapos humiwalay din ako, "Everyday I'm praying para sa tatay k
o, para sa mga kuya ko, para
makilala ko na yung nanay ko.. then.. ngayon.... para sa sis ko."
Lalo siyang yumakap sa akin. Ang tagal naming ganun. Para kaming sira na iiyak n
g iiyak, tapos tumawa rin
pagkatapos. Pinunasan ko pa yung mata niya eh.
"So.. may dalawang Kuya pala tayo?""Yeah.. sure. Mas matatanda sila sa atin." pe
ro may naalala pa
ako, "Shalyna, isa pa nga pala.""Ano yun?""Kahit nga pala alam ko na yung tungko
l sa... sa mom natin. You
don't expect me to be.. good at her right?""Of course not. Even if she's my mom
too, she's really wrong to leave
you guys behind." ini-offer niya yung kamay niya para tumayo ako. "Thanks nga pa
la kagabi. For the crown. It
means alot when it came from your sister. And, bakit umalis kayo ni Ash kaagad?
Na-miss niyo tuloy yung last
dance. Tradition. Dates.. and partners.""Speaking of Ash, I really really need t
o talk to him. Balak ko nga sana na
kausapin muna si Nanay at Tatay.. but then, alam ko na kung saan siguro patutung
o yun. Si Ash talaga ng
malaking palaisipan sa akin. Ok lang sa iyo? Aalis muna ako.. then.. we'll make
it up for the whole lots of things
that we missed together." inayos ko uli yung bag ko. Pinunasan ko naman ng panyo
yung mata ko.
"You need help?""Yan din ang offer ni Chester sa akin. Thanks anyway, I think I
need to figure out the puzzle
myself. See ya' later.. sis."
Ngumiti lang siya sa akin. Siya pa ang nagbukas ng gate.
"Oh yeah... good luck nga pala para bukas." napahinto na naman ako.
"For what?!?""Huh? Hindi mo alam? Skateboarding championship bukas. Lalaban ang
R-B di ba? Or is it R
13?""Laban? Bukas?"
Hindi ko alam na may laban kami bukas. Pero sa kaso namin ni Ash ngayon, malabon
g may laban na mangyayari.
Kinuha ko kaagad yung phone ko at sinubukan kong tawagan si Ash. Hindi pa rin ni
ya sinasagot. Sinabi ni
Shalyna na itatry daw niya tawagan at kung may progress daw, sasabihin niya sa a
kin. Kinuha niya yung phone
number ko dahil wala naman siya sa listahan ko.
Binilisan ko na lang pumunta kina-Ash. Hindi rin naman kalayuan. Pero malayu-lay
o rin yung tinakbo ko. Katulad
nung scene kanina, parang kapag tinitignan ko yung bahay nila, nalulungkot na ak
o.
Hinihingal-hingal pa ako nun. Nag-buzz ako doon sa labas nila at may boses naman
na nagsalita.
"Sino po sila?" nakilala ko naman yung boses. Mommy ito ni Ash.
"Tita Elisa? Si Chris po ito. P-pwede.." hinihingal-hingal pa talaga ako.
"Chris? Oh Chris. Teka lang lalabas ako."
Lumabas naman siya at nakangiti din siya sa akin. For a mother of two na paehas
nang binata, she's pretty.
"Si.. si A-ash po?""Naku mukhang hinihingal ka na ah. Saan ka ba galing bata ka
ha!" tapos huminto din
siya, "Remember sinabi ko sa iyo na may nireremind ka sa aking tao? Now I rememb
er. Kamukha mo yung
patient ng asawa ko. Si... uhm.. Mrs. Salinas."
Well, it's kinda' too late for that.
"She's my mom." halata kong nagulat naman siya, "Long story. Ikukuwento ko po sa
inyo kapag may time na. Si
Ash po ba nandiyan?""Sa katunayan naguguluha na nga rin ako sa batang yun. Umuwi
ng madaling araw. Hindi
naman sinabi kung saan galing. Teka lang, iri-ring ko siya sa kwarto niya." nag-
dial naman siya doon sa phone
niya at ni-ring yung landline phone ni Ash.
Narinig ko naman yung familiar voice ni Ash. Nakaspeaker phone pala sila.
"What mom?!?""Anak, nandito si Chris sa baba gusto kang kausapin.""Tell her I'm
not here. Kahit anong lugar
basta wala ako dito."
Para aokng sinaksak nun.
Tumingin yung Mommy niya sa akin.
"Sabihin ko raw sa iyo Chris, wala daw siya dito.""Thanks alot Mom." sarcastic p
a yung pagkakasabi niya.
Alam kong ano mang oras eh ibababa na niya yung phone kaya naisipan ko naman nan
g magsalita. Kapag hindi
ko pa gagawin ngayon, yung salitang 'pag-uusap' eh malayong mangyari.
"Ash! I know you're mad at me.. or whatever you feel about me right now. I know
I made a mistake ok? I'm so
sorry. I didn't know. And you are right, I have my own eyes but I don't really s
ee things. Kaya nga nandiyan ka 'di
ba? To help me throughout things that I don't see. You mean alot to me. And this
time, may isang milyong tanong
siguro sa utak ko na ikaw lang ang makakasagot. I wanna' know your side of the s
tory. Para mabuo na yung
puzzle sa utak ko. More yet sa pagkatao ko. Pero kung hindi mo ko kakausapin, ma
labong mangyari yun. If I did
hurt you in any way... I'm sorry. And I mean it." huminga ako ng malalim at humi
nto ako ng kaunti, "Bukas na nga
pala yung championship ng skateboarding. I don't know if you are going, pero kai
langan ka namin doon. Kung
tinatanggap mo yung sorry ko, pumunta ka bukas. Kapag hindi, ok lang. We'll wait
for you. Or I think it's right
kung sasabihin kong I'll wait for you. Alam kong ikaw na lang lagi yung nagbibig
ay daan sa akin. Ikaw na lang
lagi yung naghihintay... I think time naman na para ako naman yung maghintay sa
iyo."
Pagkatapos kong sinabi yung mga gusto kong sabihin, hindi na siya nagsalita.
He just hung up.
***40***
Ewan ko ba, ang sama-sama ng loob ko hanggang sa maglakad ako papunta sa bahay n
amin. Bakit naman niya
ginawa yun? Pakiramdam ko tuloy ang bigat-bigat ng dibdib ko. Championship na bu
kas. Matagal-tagal na rin
naman na kaming nag-practice at masasayang lang lahat kung hindi siya pupunta. 4
kami sa team. Si Ash, si
Kian, si Ben at ako. Sa Championship, at least 4 ang kailangan mo. Kapag hindi s
iya dumating, matatalo kami ng
hindi man lang kami lumaban.
Gabing-gabi na nun eh hindi pa ako inaantok. Narinig kong dumating yung jeep ng
tatay ko kaya hinintay ko
muna siyang makapasok bago ako umupo doon sa hagdan at nakatingin lang sa kanya.
Ako na lang yung tao
nun sa baba namin.
Nung nakita niya ako, halata kong nagulat siya sa akin. Napahawak pa siya sa dib
dib niya.
"Anak naman, ginulat mo ako.""Matagal mo na bang alam na nandito siya?" yan ang
unang tanong ko na akala
mo eh may conversation kami na tinutuloy ko.
"Sorry anak? Ano?""Matagal mo nang alam na nandito siya sa Pilipinas! Si Nanay!
Hindi mo sinasabi sa akin
ano?!?
Namutla yung tatay ko nun. Lumapit siya sa akin at tumabi doon sa akin sa hagdan
. Umakbay naman siya sabay
tumango-tango.
"Oo, matagal ko nang alam."
Hindi ko na napigilan yung sarili ko, sinuntok-suntok ko siya sa braso niya pero
hindi naman malakas. Bakit hindi
niya sinabi? Bakit ba ang unfair ng lahat?
"Nakita ko siya nun na bumibili malapit sa mall. Akala ko nung una namamalikmata
lang ako, pero siya pala
talaga.""Kinausap mo siya?"
Hindi katulad kanina, umiling naman siya ngayon.
"Bakit? Bakit hindi mo siya kinausap?""Para ano pa? Iniwan niya kayo sa akin at
hindi na siya bumalik. Nagyong
nakita ko na siya, ibang tao na siya sa akin. Ni-hindi ko na nga siya kilala. Pa
ra saan pa? May kanya-kanyang
buhay na tayong lahat!""Alam ko! Alam ko yun tay! Pero hindi ba karapatan ko rin
naman na makilala ko siya?!?
'Di ba?" umiyak na naman ako nun.
"Tama anak, karapatan mo nga. At, doon ako nagkamali." hinarap niya ako sa kanya
,"At ihingi mo ako ng sorry
sa kaibigan mo... si Ash."
Nagtaka naman ako sa kanya. Bakit ko naman siya ihihingi ng sorry kay Ash?
"Bago pa ang lahat, bakit naman kita ihihingi ng sorry sa kanya?!?""Kasi pinilit
ko siyang mangako kahit ayaw
niya. At yung batang yun, hindi niya sinira yung pangakong yun." ngumiti siya sa
akin.
"So you're the one! Ikaw yung sinasabi niya na kaya pala hindi niya sinabi sa ak
in eh nangako siya?!?
Ikaw?" yumuko na lang ako, "Sorry tay, baka hindi na makarating yung sorry mo sa
kanya. He wouldn't even talk
to me."
Yumakap naman yung tatay ko sa akin.
"Alam mo anak kung ako ang tatanungin mo? Si Ash eh isang napakabuting bata. At
tingin ko, kayang-kaya ka
niyang alagaan."
Kahit na seryoso kami ng tatay ko, natatawa naman ako sa kanya.
"Tay naman tagalog na tagalog ka eh! Baka mamaya lumalim ng lumalim yung tagalog
mo, malunod ako!" dinaan
ko na lang din sa ngiti.
Pinunasan naman niya yung luha ko at tumayo na ako. Ginulo pa nga niya yung buho
k ko eh.
"Hindi bale, magkakaroon tayo ng panahon para maayos natin lahat sa nanay mo. Ga
bing-gabi na, matulog ka na
pala. May laban pa kayo bukas.""Paano mo nalaman?""Nakalagay yung banner sa tapa
t ng convention. Doon
yata gaganapin.""Oh.. right."
Sinabayan naman ako ng tatay ko na umakyat. Ang kaibahan lang, sa isang pinto ak
o, sa kabila naman siya.
Hinintay naman niya ako makapasok sa kwarto ko at nag-kiss lang ako sa kanya at
sinarado ko na yung pinto ko.
Nakatayo lang ako sa likod nun eh napaisip naman ako. Binuksan ko uli yung pintu
an ko at nakita ko yung tatay
ko na papasok na rin.
"Tay, tingin mo talaga ok si Ash?!?"
Ngumiti lang yung tatay ko sa akin, at kahit hindi niya sinagot.. alam ko na.
Kahit na maraming mga bagay na nakakapagpalakas ng loob ko ngayon, kinakabahan p
a rin ako bukas. Sana
lang, dumating si Ash.
***
Ang aga-aga kong nagising kinabukasan. Sina Kuya Christopher at Kuya christian a
t ang nag-iisang tatay namin
eh mas maaga pang nagising sa akin. Papanoorin daw nila kami sa laban namin. Sus
uportahan talaga nila kami.
Yun nga lang, hindi ako sigurado kung may magaganap mang labanan. Sus, think pos
itive na lang. Hindi naman
ako kumain ng kung ano dahil may exhibitions kami na gagawin, baka bumaliktad la
ng ang sikmura ko.
Umaga pa lang din eh nakatanggap na ako ng messages galing kay Chester at Shalyn
a. Yung kay chester eh
plain message niya na 'good luck sa laban niyo' at si Shalyna naman eh ilang mga
quotes din yun na panay may
'good luck'. Kinuwento ko na sa kanya yung tungkol kay Ash, at sinabi niya, masa
ya daw siya para sa amin kung
saka-sakali at ipagdadasal daw niya na sana dumating si Ash. Grabe, ang daming t
aon na sinayang. Kung noon
pa man din sana ganito, e di masaya na ako. Isa pa sa kinagulat ko sa lahat ng t
ext niya eh yung pahabol niya.
'Sasama raw si Mommy para manood ng laban ng anak niya..'. Humiga lang ako ng ma
lalim, at kakayanin ko pa
naman siguro.
Nilagay ko na yung helmet ko at pati yung uniform namin. Nandun na rin yung knee
pads and elbow pads ko at
syempre at mahalaga sa lahat eh yung skateboard ko. Dahil nga may jeep naman ang
tatay ko, doon kami
sumakay at nilagay na lang na private para walang mag-para.
Sobrang kabado na ako nun. Sa laban kaya? Tingin ko kasi isa na yun. Pero kabado
ako mostly kay Ash. Hindi ko
alam kung darating siya. Binabaan niya ako ng telepono kahapon, tapos hindi rin
niya sinasagot yung phone
niya. Hindi ko tuloy alam kung tamang idea pa ito.
Dumating din kami nun sa tapat ng convention. Sobrang daming tao doon. Nakalagay
na doon yung isang
malaking board at may 16 na maglalaban-laban. Syempre, match-up match-up muna sa
simula kung sinong
makakalaban namin na school, then kapag mataas yung points mo eh paakyat ng paak
yat yung team niyo.
"Hey Chris! Kinakabahan ka ba?" sinalubong ako ni Kian na naka-uniform na rin.
"Oo no! Sobra. Nasaan na si Ben?""Ayun, nakaupo doon sa dulo. Kabado rin yan. Un
ang laban kasi namin
eh." tapos tumingin-tingin siya sa likuran ko, "Akala ko kasama mo si Ash?!?""Oo
h.. no. Oo nga pala, Kuya ko, si
Christopher and Christian.. tatay ko naman.."tinuro ko yung mga kasama ko, "Guys
, si Kian. Ka-team ko."
Ganun din yung ginawa ko kay Ben na nandun lang nakaupo sa ilalim ng puno. Sinab
ihan ko nga siya na ok lang
yun kaya ayun, medyo gumaan-gaan yata yung pakiramdam niya. Pinakilala ko rin si
na Kuya at yung Tatay ko sa
kanya kagaya kay Kian.
Naupo lang kami pare-parehas doon sa gilid. Hindi rin nagtagal, dumating na si C
hester. Syempre, nagbibigay
suporta rin yan. Napansin ko rin na may mga classmates kami doon na dumaan at ib
ang ka-schoolmate namin na
manonood. Yung iba nga na hindi namin kilala eh nag-goodluck din. Nung tnignan k
o yung oras, 15 minutes na
lang eh magsisimula na yung competition.
May huminto naman na pulang kotse doon sa bandang gitna. Pagtingin ko kung sino,
ang mahiwagang kapatid
ko pala kasama... yung nanay namin. Unlike dati, nakatodo-ngiti siyang bumaba at
yumakap sa akin. Biglang nag
back-off si Kian at Ben. Si Chester, ngumiti lang.
"Oo nga pala Kian at Ben, sister ko nga pala.. si Shalyna.""Sister?!? You mean,
sis as in friends?""No. Sister as
in kapatid."
Nagulat din yung dalawang Kuya ko. Ang alam ko lang, maraming tanong din yan sa
utak nila. Sinabihan sila ni
Tatay na ipapaliwanang na lang sa kanila lahat mamaya. Pero kahit hindi nila ala
m yung story, yumakap din sila
kay Shalyna.
"Hi sis, Kuya Christopher nga pala.""Welcome sa family. Kuya Christian mo ko."
May huminto na naman na kotse sa gitna. This time, si Lawrence at si Nathalie na
man ang bumaba. Nung makita
ko si Lawrence, may bandage pa siya sa ulo niya.
"Hi team, kumusta?" sabi ni Lawrence na nakangiti pa, "Good luck daw pala sabi n
i Mommy at Daddy. May pasok
kasi sila parehas kaya hindi makarating."
Ngumiti na lang din ako.
"Si Ash nga pala..." mukhang malungkot yung expression ng mukha niya.
Siniko naman siya ni Nathalie sa tiyan niya.
Nung napayuko si Lawrence, saka lang nabaling yung atensiyon ko sa nanay namin.
Napansin ko na nakatayo
lang siya doon sa dulo at umiiyak. I know this is a very sentimental moment, kay
a yung naramdaman kong galit
sa kanya kahapon eh parang naisangtabi. Tinignan ko lang siya. Si Kuya Christoph
er nun, hindi na makagalaw sa
kinatatayuan niya. Si Kuya Christian naman, parang wala lang. Hindi ko alam kung
alam ba niya na nanay namin
yung nasa harapan niya.
Isa-isa niya kaming niyakap na tatlo. Hinalikan din niya kami sa pisngi. Kahit a
yoko na namang gawin, umiyak na
naman ako. YUng dalawa kong kuya eh parang bato, hindi umiyak. Siguro dahil lala
ki sila at hindi naman nila
pinapakita yung ganun. Pero deep inside, nalulungkot din sila.
Sinabayan naman ako ni Shalyna sa pag-iyak. Si Chester pa ang umalalay sa kanya.
Nung nagkatapat yung Tatay
ko at Nanay namin, nagtinginan lang silang dalawa bago nagyakapan. It's been alm
ost 16 years.. and now.. here it
is.
Tinawag niya muna kami. Kami ni Kuya Christopher, Christian at kasama rin yung T
atay ko. Si Shalyna eh hindi
sumama sa amin at para magkausap-usap kaming lahat. Pagkatapos nun, kinuwento ni
ya kung ano talaga yung
nangyari.
'Nagpunta ako sa HongKong nun katulad nga ng plano natin. Doon ko nakilala yung
Daddy ni Shalyna. Then..
hindi ko na rin napigilan kaya nagtuluy-tuloy na. Kinasal kami sa America at nag
-ampon din kami pagkatapos ng
dalawang taon.' humihikbi-hikbi na rin siya nun, 'Pinilit ko siyang bumalik kami
sa barangay natin para nga
mahanap ko kayo. Kaya lang, ibang bahay na yung nakatayo doon at wala na rin kay
o. Hindi ko alam kung saan
kayo hahanapin. Naisip ko na bumalik kayo sa probinsiya o ano, o baka nag-asawa
ka na uli kaya tumigil ako sa
paghahanap. Naisip ko rin na may pamilya na rin ako. Kaya lang nalaman ng Daddy
niya. Nag-away kami dahil
doon dahil nagsinungaling daw ako sa kanya. Iniwan niya muna kami ni Shalyna dit
o sa Pilipinas, tapos
nagkaroon siya ng car accident kaya bumalik kami doon. Ngayon pagbalik namin, ni
-wala akong idea na yung
anak ko pala eh kaharap ko na kung hindi lang sinabi sa akin ni Ash.'
Si Ash na naman?!?
Nagpatuloy pa rin yun pag-iyak niya nun. Humihingi daw siya ng tawad sa lahat ng
nagawa niyang pagkakamali
sa amin. Syempre tinuruan naman tayong lahat magpatawad, kaya kahit may galit ka
ming nararamdaman sa
kanya, pinatawad pa rin namin siya. After all, siya pa rin ang nanay namin. At k
ung magkakabalikan man sila ng
Tatay namin, hindi ko alam.
'All participants please report to the front of the convention for your numbers.
We'll start the event within 2
minutes.'
"Hey.. 2 minutes?!?" sabi ko kay Shalyna.
"Yeah."
Tinanong ko sila kung nakita ba nila si Ash. Pero wala talaga eh. Katabi pa ni S
halyna nun si Chester. Nung
walang makapagsabi sa akin kung wala si Ash, lalo akong kinabahan nun. Parang, l
along nagsi-sink yung puso
ko.
Inayos na namin yung mga body protection namin at pumunta na kami tatlo sa harap
an. Apat-apat sa isang team
at kami lang yung team doon na kulang ng member. Ang masaklap pa sa lahat, yung
captain pa.
Nung nagbibigayan na ng number, napunta kami sa number 2 at isa kami sa unang ma
gco-compete. Naiiyak na
ako nun. Talagang wala siyang balak dumating dito. At isa lang ang ibig sabihin
nun, hindi niya tinatanggap yung
sorry ko.
"Hindi pa na-late si Ash before.""Ang sabihin mo, hindi siya nala-late."
Lalo lang nilang pinasama yung loob ko. Kung alam lang nila yung iniisip ko ngay
on.
Tumingin ako sa side nila Shalyna. Nag thumbs up lang siya sa akin. Huminto nama
n yung staff ng contest sa
harapan ko.
"Nasaan yung isang member niyo?""Uhmm.. sir, he's not here.""Then, kapag kulang
kayo hindi kayo pwedeng
lumaban. Apat dapat ang members ng team."
Ang bilis na ng tibok ng puso ko nun. Hinawakan ko sa braso yung matandang lalak
i.
"He'll be here! I know he will!""Siguraduhin niyo lang dahil, matatalo ka niyo n
iyan ng hindi kayo lumalaban.
Decision yun. We'll give you 3 minutes, kapag wala pa, you're off the contest."
Nagtinginan kaming tatlo nila Kian. Nasaan na ba si Ash?!? Siguro nga wala na si
yang pakialam sa
skateaboading team. Pero sana naman nagpakita siya 'di ba? Tumawag man lang?
Binigyan kami ng exact 3 minutes para maghintay. Sina Shalyna eh kitang-kita na
nagda-dial ng phone nila para
i-contact si Ash. Ako naman ang labo na ng paningin ko. Parang lahat, bumabagal.

Pinilit kong hindi umiyak. May oras pa, darating pa siya.
Nung nag 1 minute sa clock, hindi ko na nakayanan kaya tumalikod na ako. Inalala
yan na ako nung dalawa dahil
umupo na ako doon. At dahil sigurado na akong hindi siya darating.. tinawag ko n
a yung lalaki kanina kahit may
ilag second pa.
"We forfeit. Sila na yung nanalo.""WHAT?"
Naglakad na ako ng mabilis nun.
'Winner by forfeit will be The Speeders....' tapos may palakpakan naman.
Even though ang sakit ng nangyari sa akin sa mga oras na ito, at least I have my
family and friends.
Biglang nag-buzzer at eksaktong 3 minutes na. Walang sign ni Ash. Nagsimula nang
tumulo yung luha ko nun.
Niyakap ako ng mahigpit ni Shalyna.
Kung sa fairytale siguro may happy endings. Naghintay kami doon pero hindi siya
dumating. Unfortunately...
This is not a happy ending at all..
**41***
It's been days since nangyari yung championship game na yun. And yeah, you got t
hat one right. DAYS already
passed. Up to now, that day still haunts me. Alam ko OA na pakinggan pero pakira
mdam ko nung mga oras na
iyon, gumuho na yung mundo sa akin. At higit sa lahat, parang wala nang bagay na
makakapagpasaya sa akin.
Hmmm... well...
Not really.
We lost the championship though. Let me tell ya' what REALLY happened after that
incident na hindi nagshow-up
si Ash at nag-forfeit kami ng laban.
Well, crybaby nga ako nung mga huling araw at umiyak lang ako nung umiyak nung b
umalik ako sa side nung
mga dumating para sumuporta sa amin. Dahil nga alam ni Shalyna kung ano yung nan
gyayari, niyakap niya rin
ako at umiyak na naman siya kasama ko. Hinila niya ako sa gilid para naman malay
o ako doon sa iba.
Magkaharap na kami parehas at sa paa ko lang ako nakatingin.
"Hey sis, cheer up." sabi niya sa akin, "Alam ko mas madaling sabihin kaysa gawi
n pero, wala naman na yata
tayong magagawa eh. I'm really sorry about--THIS."
Patuloy pa rin yung pag-iyak ko nun. Hindi siya dumating. Tama na siguro yun par
a makuha ko yung message na
wala talaga siyang pakialam sa amin... o tama sigurong sabihin ko na... sa akin.

"He didn't show up. That sums up everything. I wanna' go home!" tapos dadaan san
a ako sa gilid niya kaya lang
pinigilan niya ako.
Hinawakan niya ako sa magkabilang braso ko kaya hindi ako makalakad ng tuluyan.
Nung tinignan ko siya,
kakaiba na yung expression ng mukha niya.
"If he did show up, what do you want to tell him?"
Pinilit kong tignan si Shalyna nun kahit na blurry na yung paningin ko.
"I don't know. Mostly naman ng gusto kong sabihin nasabi ko na sa kanya nung nag
punta ako sa kanila. But he
hanged up! He's really hurt because of me. Noon kasi mataas din yung pride ko na
mag-sorry sa mga malalaking
kasalanan na ganito. But now, I think it's harder to say... to say..."
Nagtaka naman siya sa akin.
"Say what?""I love you Ash. I realized it. No, that's wrong. I didn't realized i
t. I felt it. Pero ngayon, what's the
point of telling the wind I love him when he can't even hear me?"
Nagulat na lang ako nung mag nagsalita sa likod ko.
"I love you too!"
Napatigil na lang ako sa kinatatayuan ko. Tinignan ko si Shalyna at nakangiti na
siya sa akin. Kaya pala
tinatanong niya ako dahil.. dahil nasa likod ko si Ash?
"I guess my work here is done. I'll leave you two.." pagkatapos niyang sinabi yu
n eh umalis na siya at iniwan niya
ako na nakatayo doon sa harap ng puno.
Alam kong nasa likod ko si Ash nun. Sinubukan kong humarap sa kanya kahit na yun
g buong katawan ko nun eh
nanginginig pa. Nung makita ko siya nun, hindi ko alam kung anong irereact ko. N
ang-aasar ba siya o ano?
Nakangiti siya sa akin ng nakakaloko na hindi mo maintindihan.
Humawak naman siya sa dalawang balikat ko kaya lalo akong yumuko.
"Hey Chris." yun lang yung sinabi niya kaya ewan ko ba, naiyak ako lalo nun.
Tinaas naman niya yung ulo ko para nakatingin ako sa kanya.
"Oh please huwag ka namang umiyak!" kinapa-kapa niya yung pocket nung pants na s
uot niya at naghanap siya
ng panyo. "Wala akong dalang panyo." nakatingin lang ako sa kanya nun, "Fine you
can use my shirt. Just don't-"
Kinuha ko yung T-shirt niya at doon ko talaga pinunas yung luha ko. Natawa ba na
man siya. Pasalamat nga siya
hindi ko pa siningahan.
"I.. I thought you're not coming.""Well, I'm here right?!?" nakangiti pa rin siy
a.
Tinignan ko naman siya ng masama. Pero medyo may halong pagbibiro. Tinakot pa ni
ya ako na hindi siya
darating. Matapos kaming mag-forfeit at matapos ako na kabahan at umiyak.. tapos
ngayon sasabihin niyang--
"What can I say... 'Sorry I'm late?!?' " sinuntok ko nga siya sa dibdib niya.
"Nakakainis ka naman eh!""Ok I'm late. First of all, tinanghali ako ng gising. P
agkatapos mong pumunta sa bahay
namin eh inisip ko lahat ng sinabi mo kaya hindi ako makatulog. Second, tinapon
ko lahat ng skateboarding
gears ko after nung pageant kaya tumakbo pa ako sa shop para bumili ng bago. Thi
rd, nag-jeep ako kaya lalong
natagalan." huminto naman siya,"But technically, kasalanan mo pa rin. Kung pinat
ulog mo ako, hindi sana ako
tatanghaliin ng gising at magkakaroon sana ako ng enough time para bumili ng gea
rs at mag-jeep."
Hindi ko alam yung sasabihin ko kaya yumakap lang ako.
"Thanks. For coming." tapos naisip ko naman yung mga pinagsasabi kosa harap ni S
halyna na sa kanya ko
dapat sasabihin, "Now, do I have to repeat everything I said earlier o hindi na
kailangan dahil narinig mo naman
na lahat?"
Tumingin naman siya sa taas na parang nag-isip.
"Dapat daw ulitin mo lahat. Especially yung last part." sinuntok ko nga sa tiyan
niya,"Ow! Nah, you don't have to
repeat it, narinig ko lahat. And I'm serious about my answer! I've always been..
."
Umakbay naman siya sa akin at humarap na kami doon sa mga tao sa likuran namin.
Nakatingin pala silang lahat
sa direksiyon namin kahit na malayo sila.
"Oh yeah, we have a competition to win.""It's kinda' late for that. We forfeit."
"Says who? Nah.. I'm going to talk to
them. Competition rule: No one can forfeit but the captain. You're not the capta
in?!?"
So.. may chance pa nga pala para sa amin. Kanina lang pakiramdam ko pasan ko na
yung mundo, pero ngayon,
kalahati na lang. Meron pa kasi akong hindi alam eh.
"And.. after ng competition.. we need to talk."
Tumango lang din ako sa kanya.
Ganun nga yung nangyari. Kinausap niya yung isa sa mga staff ng contest at ewan
ko kung ano yung sinabi niya
at nabalik kami sa competition. Katulad nga nung sinabi ko kanina, we lost the g
ame. 1st runner up lang kami.
Well, unang laban naming apat eh 1st runner up na kami. Yung mga nag-champion, 3
years in a row na raw na
hindi nananalo. Well.. it's ok! Now that I feel good, I can accept everything as
a mere OK.
Nagsama-sama kaming lahat at kumain kami doon sa isa sa mga mamahaling restauran
t. Of course, treat ng...
well, Mommy naming magkakapatid. We agreed to call her MOMMY since yun yung naka
sanayan niya for almost
16 years at si Tatay naman as Tatay. Dumating din yung parents nila Ash at naka-
white pa sila parehas galing sa
hospital.
Overall, it was an awesome day. Nag-usap din kami ni Ash tungkol sa side niya sa
story of the past para naman
maliwanagan na ang lahat. Well, I can't remember his exact words, but it's somet
hing like this.
"Lawrence and I had a very huge fight that day. Hindi ko alam ano yung pinag-awa
yan namin. Was it the beach
ball? or the soccer ball? I can't remember. Basta bola."yeah... sabi ko nga eh h
indi ko matandaan yung every
detail nung nagkwento siya."He ran away.""He ran away dahil nag-away kayo sa bol
a?!?" hindi ba ang babaw
naman nun?
"Nah. He ran away because Dad said something really bad about him." seryoso pa s
iya niyan.
Sinuntok ko siya sa braso niya.
"Eh paano napunta yung bola doon sa story kung hindi naman relevant?""Ang sakit
nun ah! Relevant yun kasi
na-guilty ako. Nawawala kasi siya nun mag-iisang araw na. Syempre, bata pa ako.
Kinuha ko yung bike niya...
para hanapin siya."tinignan ko lang siya tapos tumawa ako, "Not a word from you
Chris!" binawalan pa niya
ako. "Wala pa akong bike phonia nun. So I looked for him sa every possible place
I could think of, pero wala
talaga siya. Medyo nalulungkot na ako nun dahil hindi ko siya makita. Then I hea
rd some girl screaming. I wonder
who?!?"
Sa lahat ng nagkwento sa akin tungkol sa nakaraan, siya lang ang dinaan lahat sa
biro.
"Yeah right it's me.""Tapos nun, nag-bike ako syempre kung saan galing yung siga
w. Tapos pagdating ko doon
sa lugar, nakita kong may tumatakbo. Nakita ko rin si Lawrence, duguan na siya."
huminto na siya nun, "Yumuko
ako para tulungan siya, doon ko nakita yung locket mo. Siguro nahulog mo or some
thing."
Napaisip din ako.
"Yeah, siguro nga. Nawala ko kasi nung araw na yun eh.""Ayun nga, nakuha ko yung
locket mo. Thinking na ikaw
yung sumigaw kanina, hinabol kita gamit yung bike ni Lawrence. Para saan? Par ma
g-thank you at para isoli
yung locket mo."
Naguluhan naman ako doon.
"Teka-teka, naiintindihan ko yung 'soli-the-locket-part', pero bakit may 'thank-
you-part' pa?""Thank you dahil
kung hindi ka sumigaw, hindi ko siya siguro nakita that day. And thank you dahil
kung hindi siya nakita nun, he's
probably dead by now.""Pero hindi mo pa naman alam yun!""I'm a kid that time chr
is! So iniisip ko na baka
namatay na nga siya or what." tapos tinuloy niya yung kwento niya, "Back to the
story. Hinabol nga kita. Dahil
nga nagmamadali ako at malaking bike yung gamit ko, I crashed doon sa katapat na
bahay na ang bakod eh
barbed wires. That's how I got..." tinaas niya yung sleeve ng t-shirt niya, "Thi
s.""Ooh. Kaya pala may-scar ka sa
braso mo.""Kaya ngayon, TECHNICALLY, kasalanan mo na naman bakit ako nagkasugat
at nagka-bike phobia.
Kung hindi mo hinulog yung locket mo, hindi kita hahabulin at hindi rin mangyaya
ri yun.""Ok fine kasalanan ko
po.. sir!""And technically," hay ang hilig niya dun! "Kung hindi dahil sa iyo hi
ndi rin siguro tayo magkausap
ngayon."
Yeah, he's probably right about that.
"Ayun nga, ang nangyari eh.. dinala namin si Lawrence sa hospital.. kasama ako..
. and.. THE END."
Napanganga na lang ako sa kanya. The End daw? Hindi yata tama yun!
"Nope.. hindi ka pa tapos. May MGA tanong pa ako." hinawakan ko siya sa braso ni
ya.
"Mga?!?" nagtataka na siya nun.
"Yeah Mr. Valdez. Unang-una, ano yung mga pinagkukuwento mo tungkol sa akin sa n
anay ko at kay
Lawrence?""Sa Nanay mo? Wala. Bagay-bagay tungkol sa iyo. Kinausap ko siya na al
am ko na lahat. Sinabi ko
nga na ikaw yung anak niya since ayaw ni Shalyna. Hindi pa alam ni Shalyna na al
am ko nun. Remember nung
nag-date tayo at gusto kong ipakilala ang daddy ko sa iyo? Alam ko nandun si Mrs
. Salinas kaya gusto kong
makilala mo siya. Kaya nga tinatanong kita kung Ok na ok siya sa iyo. As for Law
rence..." ngumiti naman siya
nun, "That's guy stuff.""I don't wanna' hear about it." nag-isip naman ako, "Paa
no mo sinabi lahat-lahat kay
Shalyna? Bakit sinabi mo yung deal? Bakit ka nangako sa tatay ko? Bakit din--""H
ey.. hey.. hey.. isa lang ako!
one at a time!" hininto naman niya ako, "Paano ko sinabi lahat kay Shalyna? Well
, nung gumawa tayo ng project,
sinabi ko na sa kanya na alam ko na yung tungkol sa mom niyo. Nagulat siya syemp
re, pero niliwanag ko na sa
kanya na makakabuti na magkaayos kayo. She cried a little bit. Pinigilan niya da
hil ayaw niyang ipakita sa inyo.
Kaya niyakap ko siya. Pinakita ko rin yung locket sa kanya, ewan ko lang kung na
-realize niya na locket nga yun."
Naghintay naman ako sa kanya na ituloy niya. Nakapamewang na ako.
"Tinanong ko rin siya about doon sa allergies mo before nung pageant. Kung may k
inalaman ba siya doon. And,
NO, wala siyang kinalaman. Ang instructions niya doon sa cook nila, isda ang ila
gay.. hindi CRABS. So, awayin
mo yung cook...cook.. NIYO."natwa naman ako doon sa term niya, "Bakit ko sinabi
yung deal sa kanya? I have to.
Gusto ko ipakita sa kanya na ayaw mong masaktan siya. Na pinoprotektahan mo siya
. Remember ikaw yung
nakiusap na huwag ko nang ituloy lahat? I told her that. She softened up a bit.
Or maybe alot." ngumiti na naman
siya, "About your Dad, nangako ng ako sa kanya. Sabi niya huwag ko daw sasabihin
sa iyo dahil tiyak
magkakagulo lahat. What he meant by that is, baka kung may pamilya na yung nanay
mo, which is true, at
malaman, baka masira lang. Nag-protest naman ako nun, pero pinilit niya akong ma
ngako. Kaya hindi ko sinabi
sa iyo."
Natigilan naman ako. May tanong pa ba ako?
"Any more questions?" tinaas niya yung dalawang kamay niya.
"How about R-13 at the back of the contract?!?"
Pagkatapos kong tanungin yun, tumawa talaga siya ng malakas.
"The first time I saw you, you're a girl! Ok?!? Kaya nga nung nagkaroon tayo ng
deal, there's a big possibility that
a guy would fall for a girl. I'm just... being ready for the consequences. Eh al
am ko na hindi ka papayag dun, kaya
nilagay ko sa likod. Pumirma ka naman eh, kaya umagree ka."
Wow. He's so smart. Hindi ko maiisip lahat yun sa isang simpleng deal lang.
"Oo nga pala, mali yung naka-print na name sa trophy natin. Nilagay nila R-13. A
s usual, parehas na naman kayo
ng basa. Yung R-B.. ayun. Mas appropriate naman eh. After all, hindi naman lalak
i lahat. Time for a
change.""Teka nga may tanong pa ako!""What?!?" hindi niya rin inaasahan.
"Why did you run away nung pageant?""Because I'm scared that you wouldn't change
your mind. And that I'm
scared to lose you because..." tumigil din siya, "You know that already."
Ngumiti siya sa akin. Tapos nag-lean siya para ibulong yung katuloy.
Well.. alam ko alam niyo na yung karugtong nun.
And that's what REALLY happened that day. Kinda' tricky huh?!? Ako rin eh. I did
n't know that events could turn
up side down.
***
What's Missing 'til the End?
Bigla na lang may bumato ng bola sa amin. Ang sakit nga eh, tinamaan ako sa ulo.

"Yo LOVEBIRDS! Kanina pa kayo magkasama diyan! Volleyball tayo!" si Kuya Christi
an nga pala yun, binato
kami ni Ash dahil nandito kami nasa gilid.
Nasa beach nga pala kami ngayon. And, there's a big event happening right now.
Kanina kasing umaga eh bigla na lang akong nahulog sa kama nung may horn ba nama
n na malakas sa kwarto
ko. It turned out to be my brothers, my mom, my dad and my sister. They were lik
e... : 'HAPPY SWEET 16 CHRIS!"
Yep.. it's my birthday. And if it's my birthday... so as...
"Happy sweet 16 bro!" sabi ni Lawrence kay Ash na kanina pa niya inaasar na swee
t 16 din niya.
Kinilabutan naman siya Ash. Yep, it's really sept. 20 today!
"Grabe, kanina pa ko kinikilabutan sa sweet 16 na yan. It's enough that it's a g
irl thing ok? Happy birthday na
lang ok na. Ang masaklap pa, nag-trumpet siya sa kwarto ko kanina kasama si Momm
y at Daddy at may
homemade banner siya na pang-asar sa akin na nakalagay eh Happy Sweet 16. Ganyan
talaga yang si Lawrence."
Parang pinagkaisahan kami ng mga pamilya namin ah! Yun ba ang reason kung bakit
kami nandito ngayon sa
beach at sama-sama?
Well.. YEAH. It's like a ONE HUGE FAMILY. Nandito rin yung family ni Chester. Si
Kian and Ben pati yung family
nila. Cool huh?!?
Para nga pala sa mga nahuhuli na sa balita, Chester's courting my one and only s
ister Shalyna. Wow! A total
blast. Nung natulog nga ako sa kwarto ni Shalyna, panay ang kwento niya kay Ches
ter. Ako naman... still the
same old Chris. Or not.
Kapag may sister ka kasi na girl na girl, hindi siya papayag na magsuot ako ng m
ga large na shirt. So this time,
medium na lang. I'm kinda' in touch of my feminine side now. Mas bagay daw kasi
sa akin kaysa boyish side ko.
Syempre dahil gabi na, nagkaroon naman ng basaan. Ang ginaw ang ginaw nga eh. Na
gkaroon pa kami ng game
sa beach. Well, kakampi ko si Ash. kakampi ni Shalyna si Chester, kakampi ni Law
rence si Nathalie, at yung
dalawang kuya ko eh Judge lang. Alam niyo na siguro yung game na yun. Knock your
selves up. Dahil nga
nakaupo ako sa balikat ni Ash, at ganun din yung dalawa... natalo pa rin kami.
Ang nanalo? Sina Lawrence. Nakainom pa nga ako ng tubig dagat dahil pabaliktad a
ko nahulog. Kaya ayun, nag-
panic si Ash. Hindi naman ako nalunod. Nakainom lang.
One shocking news nga pala, Ash and I are together.... TODAY. I don't know, birt
hday gift sa isa't isa? CORNY...
but true.
Bago pa nag-twelve nun, tinawag kami ni Mommy at ni Tatay. Katulad ng mga nangya
yari sa amin ngayong araw,
mukhang nagkakaayos na rin ang dalawa. I hope so! May regalo kasi sila sa amin e
h.
"Ok, may regalo kami para kay Ash and Chris. Oh... sabit syempre si Shalyna and
Chester."
Sabay-sabay kaming nagtinginang apat.
"I know it's kinda' early for this but, I bought a small apartment malapit sa un
iversity kung saan kayo papasok.
And all four of you can live together!""SHUT UP MOM!" nagulat din si Shalyna kay
a sinabi niya yun pero pabiro
lang. "Oh My God!"
Nagtatatalon kaming dalawa. Yung dalawang lalaki, dahil nga lalaki, normal lang
ang mga kilos. Hindi naman sila
katulad nung mga girls na... alam niyo na.. MAIINGAY.
"Yeah.. sama-sama kayo. But promise us, NO CRAZY STUFFS.""Nope.""NO DANGEROUS ST
UFFS.""Nope.""No
drinking.""Nope.""No smoking.""Nope."
Hindi naman nakikinig si Chester at si Ash. Nakatayo lang silang dalawa doong gi
lid at akala mo may sariling
mundo.
"And you two, take care of our daughters." sabi naman ng tatay ko.
"Nope."
Binatukan nga naming dalawa ni Shalyna. Saka lang sila natauhan.
"What? Nangangako nga 'di ba? Ano ba yung sinabi?"
Sabi sa inyo eh, hindi sila nakikinig. Nakigaya lang din sila sa sagot namin ni
Shalyna.
Well, what can I say. I have the best family in the world, the best of friends..
the best of everything. There's only
one mystery left to me: Lawrence.
Whatever happened to him that day kaya siya nagkaroon ng head injury at blood cl
ot sa brain, walang
nakakaalam. But lately, sumasakit na naman ang ulo niya at may naalala na siyang
baseball bat or something.
Kung maalala niya man yun... time will tell.
We have our own apartment. Sama-sama kaming apat? How cool is that? Nag-devise n
ga pala kami ng plano ni
Shalyna. CERTAIN RULES. This time.. it's up to 20.
Nahihilig na rin mag-bonding yung dalawang lalaki. Nagbabasketball sila, at si A
sh eh tinuturuan si Chester mag-
skateboard. Pinakita namin sa kanila yung magiging future rules sa apartment sin
ce 4th year high school pa lang
kami ngayon. Tinignan lang nilang dalawa at sabay pa silang sumagot ng: 'Oh.. gr
eatjob girls.'[/i] Pero hindi
naman nila binasa yung rules namin. Pumirma lang din naman sila.
"Sinabi lang namin great job kahit hindi. Pasalamat kayo mahal namin kayo!"
Binato nga namin sila ng unan.
Nagtawanan lang kami ni Shalyna. Tinago namin yung contract rules na bago. 20 Ru
les. Katulad nga ng sinabi
ko... WHAT'S MISSING 'TIL THE END??? R-13. After nung R-12, R-14 na kaagad. Hind
i man lang napansin nung
dalawang boys.
And right now... it's like we're starting... AGAIN. A whole new one.
Hindi naman na namin kailangan isulat siguro yun.. after all...
R-13's always here. *points at my heart*. ALWAYS.