Pg1Pg1

HIS PERSONAL SLAVE.

because being yours was never easy.
Written by Ella L./modernongmariaclara. All Rights Reserved. 2011.
INSPIRED BY: KathNiel/Heartstrings/8th World Wonder
No plagiarism, please.
--------------------------------------------------------------------------------
(No prologue, sorry)
CHAPTER 1.
KATHRYN'S POV
KATHRYN SANTIAGO. 1993 - 2011. MAY I REST IN PEACE.
Hindi. Joke lang yun. Paano naman ako mamamatay eh nakakapagkwento pa nga ako sainyo ngayon.
Maliban na lang kung may internet at Wattpad sa ilalim ng lupa.
Pero seryoso, sana nga namatay na lang ako.
Kaysa naman maging personal slave ako for a month ni Daniel Montenegro! -____-
I mean, malaking kasalanan na ba yung accidentally na nadumihan ko yung polo niya dahil tinabig
ako
nung mga bruhang kaaway ko at nadulas ako tapos lumipad yung kinakain kong spaghetti sa kanya?!
OO NA. Kasalanan ko na yun! Pero diba? Nagsorry naman ako eh. Nakakainis. Feeling ko
papahirapan talaga ako nun.
Eh kasi naman. Dito sa Montenegro University or MU, siya ang pinaka--let's say: Pinakasikat,
Pinakamayaman dahil sa kanila yung school at marami silang kumpanya, Playboy, MVP ng Basketball
Team, Best Swimmer ng Swim Team, Soccer player, Photographer, Painter, Writer, Model, Lahat na!
Pero sa totoo lang, isa siyang mayabang, maangas, loko-loko at isang kilalang bad-boy sa
school! Kasi
Pg2Pg2
lagi siyang nagpapaiyak ng babae, nanununtok ng lalaki, nang-aasar ng mga professor, tapos! Eto
paaaaa
FEELING GWAPO! (kahit gwapo naman siya talaga)
Argh nakakairita talaga! Oo ako na affected! Kasi alam ko ang mga tipong katulad niya! Fake
people! Harujuskoooo. -_______________________-
Tapos nakakairita, lumapit siya sakin pagkatapos ko matapon yung spaghetti sa kanya. Nakangiti
pa siya, TAKE NOTE! Nakangiti. Oh diba?! Akala ko di siya galit eh. Sabi ko nga:
"Uy sorry. Hehe. Uhm. Nadulas kasi ako. Hindi ko sadya! Uhm. Promise yun!"
Nakangiti pa siya nun at lumapit sa akin, habang tinatanggal niya yung spaghetti sa kanya,
palingalinga siya sa paligid. Wala namang tao. THANK GOD. Kasi nakakahiya. Baka may magvideo pa
ng kaengotan at kapalpakan ko.
"What's your name?" Nakangiti pa siya talaga. Nyeeh?! Natapunan ko na siya nakangiti pa? Hmm.
"Ako? Ah bakit? Ano... Kathryn Santiago."
"Anong course? And what's your block?" Bat ba siya tanong ng tanong? Okay medyo
naseselfconscious ako, ampanget ko siguro. Panget naman talaga ako eh.
"Ako? Business Administration major in Marketing Management. 4th year block 1. Bakit? Sorry
talaga--"
"Get ready for your punishment."
"Sige ba." Tekaaaa- Ano?
"Punishment? A-anong pinagsasabi mo?!"
"Don't talk to me like that. Aish. Since you did this to me..." sabay turo sa polo niya. "You
need to pay for it."
Pg3Pg3
"Pay for it?"
"Worth 200, 000 pesos."
"200, 000 PESOS?!"
"Oo. So you better pay for it. Kakasuot ko lang ng polo na 'to for the first time. Tsk. Sayang
naman." Sabay smirk. Aish! Ampupu. Wala akong ganung pera!
I mean, yes may kaya kami pero para lang sa polo? Di pwede!
"Ano? When will you pay me?"
" "
"What?"
" "
"Wala kang perang pambayad? Kawawa ka naman. Tsk. Ang clumsy kasi eh. Di pa kilala kung sinong
binangga mo."
OKAY ANG ARTE NIYA AH!
"Eh kasi wala akong pambayad! Di ko naman kasi sinasadya eh!"
"Okay."
Okay daw?! Haaaa? Di ko na-gets.
"Okay na? D-di ko na kailangan magbayad sayo? Weee salamat! Wala kasi--"
"Hold up! Sinong nagsabing hindi mo na yan pagbabayaran? Pagbabayaran mo yan... in a
Pg4Pg4
different way. I'll give you a punishment. Accept it or you'll face expulsion at makikick-out
ka."
WHAAAAAAT?! Waaaaa. Ano ba kasi 'tong pinasok ko? Gulp. Sakyan mo na lang Kath! >.<
"Uhm... sige. A-ano yun?"
Lumapit siya sakin at tinanggal yung polo niya, crinumple na parang paper tapos binigay sakin.
Nakablack na sando na lang siya at gulp... okay. Badboy ang dating!
"You'll be my personal slave for a month. Okay? Oh eto labhan mo. Bwahahaha. *evil smirk*"
Ah okay yun lang pala eh.
Ano daw?! O____O ANG KAPAL NG MUKHA! Napalayo na siya kaya di na ako nakatanggi. Aish!
Tatanga kasi ako eh. Epal rin kasi nung mga tumulak sakin! Nabasag pa yung salamin ko tuloy.
Hayy.
Yun na nga ang nangyari. Kaya simula bukas. Oo simula bukas!
Ako, si Kathryn Santiago, isang dakilang nerd...
Ay magiging personal slave ni Mr. Daniel Montenegro. aka Mr. Yabang!
Sige na nga, papakamatay na ako.
CHAPTER 2.
KATHRYN'S POV
Monday na. Start na ng araw ko sa pagiging slave. Sakto, first day ng second sem.
Ano ba yan, di pa rin ako makapaniwalang magiging slave ako nung... nung... nung lalaking yun!
Hayy. Bakit hindi rin ba kasi ako tumanggi? Eh bat ako tatanggi? May pambayad ba ako?
Ewan ko ba! Haynako. -_________-
Pg5Pg5
Kumain muna ako ng breakfast, naligo, at syempre nag-ayos. Although hindi ko na kailangan mag-
ayos dahil pangit naman ako. I mean, hindi naman sa pangit. Sabi lang nila pangit ako, paano ba
naman kasi, naka-braces ako, kulot ang buhok ko, nakasalamin na makapal, yung uniform ko, ang
laki, eh payat naman ako. Kasi nga... nerd ako.
Bakit hindi ako nag-aayos? Ayoko eh. Eto kasi yung comfort zone ko, yung pagiging nerd ko. At
least walang pumapansin sakin. Yung mga bruhang umaaway sakin, sila Joanna, yun lang naman yung
mga epal sa buhay ko eh. Ewan ko ba kung anong ginawa ko sa kanila. Nakakabadtrip.
Nilabhan ko nga pala yung shirt nung lalaking yun, nakakainis. Dahil sa pesteng polo na 'to,
magiging slave niya ako. -_- Dami kong satsat. Makapasok na nga.
"Ma. Alis na ako! Bye po." Nagbeso na ko kay mama at lumabas ng gate.
---------------------------------
MONTENEGRO UNIVERSITY
Haynako. Asan ba yung Daniel Montenegro na yun?! Ang laki kasi ng university, teka. Anong
College
Building niya ba? Ang alam ko 4th year na rin yun. Nako naman, babalik ko na kasi yung polo
niya.
Makapagtanong na nga lang. Kanino? Wala naman akong kilala. Aish. Dun na nga lang sa lalaking
yun! Tutal mukhang hindi naman busy eh. Nakatayo lang kasi at nakasandal sa may puno.
"Uhm hello! P-pwedeng magtanong? A-alam mo ba yung building ni D-daniel Montenegro?"
Binigyan lang ako ng weird look nung lalaki. Grabe ang taray ah.
"For what? Mukha ba akong tanungan ng mga nawawalang tao?" Okay ang sungit niya. Tss. Sayang
effort! -________-
"Ay sorry. Nevermind. Sungit." Tumalikod nako nun pero nagulat ako ng hinawakan niya yung kamay
ko.
Ehhhhhhhhhhh?
Pg6Pg6
"Ako masungit? Hindi ah. Bakit ba kasi sakin pa nagtanong? Crush mo ako no? Dinahilan mo lang
si Daniel para makausap ako no? HAHA!"
Ano daw? Crush ko siya? SIYA? Ni hindi nga siya... okay gwapo siya, maputi, oh ano naman? Tss
yabang. -_-
"Hindi ah! Tss. Parang tinatanong ko lang. Aish. Bitawan mo nga ako. Dyan ka na! Nice talking
huh?!"
Tumakbo na ako nun para di niya ako maabutan. Aish. Nababadtrip na naman ako.
Palinga-linga ako sa mga students, aba nakatingin sakin? Nanyare? Mga nakabusangot pa mukha.
"OMG. She talked to him!"
"Aaaaah! She's a flirt!"
"Nerd na nga lumalandi pa!" "How dare she talk to Albie?!" "Flirt nga kasi!"
Hindi ko na lang pinansin. Tsk. Edi makipag-usap rin sila! Nako naman. Sino ba naman kasi yung
kinausap ko? Albie? Wait...
Oh shit. Albie Ravena? Yung... nagbabasketball rin? Yung bestfriend nung Daniel na yun? OMG
Nakakahiya naman! Aaaaaah. Ang fail ko. NAKAKAHIYA!
Nakakahiya talaga! (__ __)
CHAPTER 3.
KATHRYN'S POV
Pumasok na lang ako ng classroom, oh well, invisible ako kaya walang pumansin sakin. Napaka-
self centered kasi ng mga classmates ko. Ewan ko ba.
Maya-maya pumasok na yung professor namin, may kasunod na girl na maganda.
Pg7Pg7
"Okay class, before we start our discussion, I'd just like to welcome our new student here,
ngayong second sem lang siya pumasok because of personal reasons, this is Zharm Sy. Zharm's
father is one of the generous benefactors here in the University so please, be good to her."
"Yes maam."
"Okay please sit at the back besides... Ms. Santiago." Wow. First time kong magkakaroon ng
katabi.
Hahahaha. Baka magpalipat rin 'to, wala namang tumatabi sakin eh. Ampangit ko daw kasi. Tss. -
_-
Umupo na siya sa tabi ko. Nginitian niya ako. Nginitian ko na rin.
"Ah... hello! I'm Zharm." Inabot niya yung kamay niya sakin. Okay mukha naman siyang mabait at
hindi judgemental. :)
"Uhm... Kathryn pala." Nagshake-hands kami. Tumahimik na lang ako nun kasi naman, wala akong
masabi. Hehehe.
"You're pretty by the way."
Napatingin ako sa kanya. Seryoso siya?
"A-ako? Eh ampangit ko nga eh."
"No. Hindi ka lang siguro palaayos."
"Ah. Hehehe. Ganun nga." Nginitian niya lang ako.
Maya-maya nagsalita ulit siya.
"Can I join you for lunch later? Wala pa kasi akong friends eh. Kung okay lang. I don't really
like these girls." sabay turo niya sa mga classmates namin. Puro girls lang kasi kami ngayon sa
course namin. Ewan ko ba bakit wala masyadong magmarketing na lalaki. Nasa ibang block sila.
"Ah. Okay lang... kaso. Sigurado ka?"
Pg8Pg8
Ngumiti siya. "Oo naman. Ano ka ba. I think we'll be very good friends."
Okay ako na natutuwa. May kaibigan nako! (^___^)
*tok tok*
"Wait class." Lumabas si prof tapos may kausap ata sa door. Tapos nagulat ako ng makita ko kung
sino yung kausap niya. Pumasok ba naman sa classroom!
Si Daniel! Naka-topless! O_______O
"AAAAAAAAAH SI DANIEL!" "OMG MAY ABS!"
"6-PACK! NAKAKALAWAY!"
"ANG GANDA NG VIEW!"
Nakatulala pa rin ako habang sumisigaw 'tong mga classmates ko. Ano ba kasi ginagawa neto dito?
At... gulp! Naka-topless pa!
Mukhang may hinahanap si Daniel at biglang napatingin siya sakin. At nagsmirk. Oh no!
"Excuse me Prof. I'll just excuse... her."sabay turo sakin. Napatingin naman sakin yung mga
classmates ko. Gulp.
"Hoy! Yung polo ko dala mo? Akin na. Suot mo sakin ah." sabay lip-bite. Aaaaargh!
A-ano daw?! O.O
"OMG! Did they..." "Uhm..."
"Don't tell me nag-ano na sila?!"
Oh shit. Grabe naman! Di naman porket nasa akin yung t-shirt niya nag... nag-ano na. Di ba
pwedeng
pinalabhan niya lang sakin? Okay pumapraybeyt-benjamin ako ah. Pero kasi naman! Ineembarass
niya
ako eh.
Pg9Pg9
"Oh Ms. Santiago. Ikaw pala hinahanap ni Mr. Montenegro. Sige na."
Tumayo na ako dala-dala yung polo niya. Pagkaharap ko sa kanya, nakita ko siyang nagsmirk kaya
lalo
akong nainis. Ang tangkad niya pa. Kaya nakaharap ako sa... sa abs niya! Err. Tumingin ako sa
kanya.
Pabulong ko na sinabi. "Ano bang problema mo? Nakakainis ka!"
"Eh ang sarap mo inisin eh. Hahaha. Pikon." Tapos tumawa pa. Take-note. Tahimik sa classroom.
Tahimik!
"Prof. Kausapin ko lang si Ms. Santiago. Excuse ko lang siya sa labas."
"Oh sure you can Mr. Montenegro." Tapos hinila ako papalabas ni Daniel. Argh! Paimpress pa yung
prof eh. Haynako!
"Oh ano ba problema mo?"
"Tsk. Hinahanap mo daw ako kanina. Di mo alam building ko? Slave pa naman kita."
"Oo na! Ano ba kasi? Atsaka... bakit ka naman pumunta dito ng... naka-topless! Baka akalain
nila..."
"Sa tingin mo papatulan kita? Swerte mo naman." Yabang neto! Akala mo gusto ko! -_-
"Che! Ang yabang mo. Oh polo mo!" Sabay bato sa kanya ng polo niya sa mukha niya.
"Aba. Binato mo talaga? And you're talking to me like that? Ang--"
"Ewan ko sayo! Tss. Papasok na ako!" Bubuksan ko na yung classroom ko ng biglang hinila niya na
naman ako papaharap sa kanya.
"Ano na naman ba?!"
"Suot mo sakin 'to." sabay abot ng shirt niya sakin. Ano ako nanay niya? Ano siya bata?
Pg10Pg10
"Bahala ka dyan!"
"Woah! Chill. Anong pangalan mo uli?" sinuot niya na yung shirt niya. Thank God.
"Kathryn Santiago nga. Bakit na naman?"
"Okay. Kathryn Santiago. Anong number mo? Wag kang magfeeling. Kailangan ko lang para kapag may
papagawa ako sayo." Tsk. May sinabi ba ako?
"Akin na cell mo." Inabot niya sakin at tinype ko na yung number ko dun.
"Oh." sabi ko pagkabalik ko ng cell niya.
"Text na lang kita. Dun pala ako sa Entrepreneurship Building. Kaya pag tinawagan kita oh
tinext. Pag hinahanap mo ako, dun lang ako. Sabihin mo yung pinakagwapo. HAHAHA. "
"Okay. Tss."
"Ah so naggwapuhan ka nga sakin?" Lumapit pa siya sakin sobrang lapit. Aaaaaaargh! Tinulak ko
nga.
"Ano ba?"
"Tss. Akala mo naman maganda ka." Haynako nanlait pa. -_-
"Ang epal mo. Alam mo yun?" Tumawa lang siya.
"Paano ba? Bye slave." Tapos alam mo yung nakakairita?
Nag-lip bite siya! Err. Naiirita talaga ako! Ano siya nangseseduce?
Pg11Pg11
Haynako. Nakakairita! First day ko pa lang, susuko na ko! Nakakahiya talaga. -_-
CHAPTER 4.
KATHRYN'S POV
LUNCH TIME
Andito kami ni Zharm sa favorite spot ko kapag kumakain, sa may bench sa ilalim ng puno malapit
sa chapel ng University. Ang tahimik kasi dito at walang maiingay na girls na puro boys ang
topic, pati yung mga boys na ang girls rin ang topic. Basta tahimik. Tapos.
"Why are we eating here?" tanong ni Zharm.
"Ayaw mo ba? Eh kasi--"
"No! I like here. I mean, ang peaceful dito." tapos ngumiti siya. "What I mean is, don't you
have other friends? Baka naabala pa kita."
"Hindi naman sa ganon. Okay lang! Sa totoo lang, ikaw pa lang yung naglakas-loob
makipagkaibigan sakin eh."
"Talaga?"
"Oo. Ewan ko ba. Para bang hangin lang ako sa kanila."
Sumimangot naman siya. "Tsk. There are so many spoiled brats here. Pero okay na ako, andyan ka
na rin eh."
"Salamat at nakipag-friends ka pa sakin." tapos ako naman ngumiti sa kanya.
"No worries Kath. Let's eat?" Binuksan ko na yung lunch box ko, sakto meron rin siya. Andami
niyang food! Edi siya na alagang-alaga.
Pg12Pg12
"Want some?"
"Ah nako, wag na. Nakakahiya." umiling lang siya.
"Don't be shy. We're friends now right? Here." Di ko na siya napigilan, nilagyan niya na ng
ulam yung pagkain ko.
Fish lang kasi ulam ko tapos gulay. Okay lang naman yun noh. Hindi naman kasi kami mayaman,
hindi naman mahirap. Sakto lang. Pero gusto ko kasi 'tong food. Lalo na kapag luto ni Mama.
"Thanks." nagsmile lang siya in return.
Nagkwentuhan kami habang kumakain, nagkwento siya tungkol sa past school niya, kung bakit siya
lumipat, yung naghomeschooling pa siya, naghiwalay parents niya. Basta madami. Nagkwento na
rin ako tungkol sa akin.
Pasubo ako ng pagkain ko ng bigla siyang nagtanong ng nakakagulat.
"Anyways, kayo ba nung guy na nag-excuse sayo kanina sa class? Yung Daniel?" Napaubo ako nun
bigla, nabuga ko tuloy yung kinakain ko. Kanin lang!
"Hehe. Hindi ah!" lumaki yung mata niya tapos ngumiti siya. Nyeh?
"Oh. Ganon? Akala ko kayo nung... Daniel. Haha!"
"Hindi nga kasi."
"So you're like, close friends? Kasi diba, gusto pa niyang ikaw magsuot ng shirt niya?" nag-no
sign ako at nagshrug.
"Malay ko dun. Atsaka, hello?! Nang-iinis lang yun. Haynako. Trip kasi ako nun. Personal S--"
Omaygad. Muntik ko pang masabi.
"Anong personal s? Ano yun?"
Pg13Pg13
"H-ha? Wala. I mean, personal s-study partner niya ako! Oo tama yun! Hehe. Gusto niya kasing
magpaturo sakin. Hehe. Nerd daw kasi ako." Buti nakaisip ako kaagad ng dahilan. Kahit ang lame.
-_____-
"You're not a nerd. You know. Ikaw rin kasi. Di ka palaayos."
"Ikaw kasi maganda." Oo maganda siya. Kulot yung hair, maputi, maganda talaga. Pang-model.
"Nah. I'm just... me. Kung maganda sana ako nagustuhan na ako ni--"
"Nino?" nag-no sign lang siya.
"No one. Basta maganda ka. Okay? Ayusan kita you want?"
"Wag na. Okay na ko sa itsura ko. Thank you na lang."
"Ehhhh. >.< Sige na?"
"Hindi na. O-okay lang talaga."
"Okay fine. Pero let's be sisters ha? Gala tayo mamaya gusto mo?"
"Oh sige wala naman akong gagawin."
*bzzt bzzt*
"Wait lang may nagtext." Nilabas ko yung phone ko, sakto may nagtext nga.
From: 09XXXXXXXXX
Oy. Asan ka?
Huh? Sino 'to? Aish. Di ko na lang rereplyan.
"So sino nagtext?"
Pg14Pg14
"Ah wala! Ewan ko. Unknown number eh. So saan tayo punta mamaya?"
"Hmm. Sa--"
*bzzt bzzt*
"Uy sandali lang talaga ah. Tignan ko lang may nagtext na naman eh. Sorry!"
"Okay lang ano ka ba. Take your time."
"Salamat!" Tumayo ako nun at medyo lumayo kay Zharm.
Binuksan ko na yung phone ko. Tsk nagtext na naman yung kanina.
From: 09XXXXXXXXX
Hoy! Ano na? U gonna ignore me? Tssssss. Wer k?
Nireplyan ko nga.
To: 09XXXXXXXXX
hu's this? wrong num ata.
*bzzt bzzt*
From: 09XXXXXXXXX
HEY SLAVE. the f.ck? go at the carpark ryt now! i'm here. tss. bring your bag.
Haaaaa? Ay si Daniel 'to? Aish! Bat ako pupunta dun? Atsaka. Bakit ko dadalhin bag ko? Amp
naman oh. Ano yun sasama ako sa kanya? Haynako. Nilagay ko na siya sa contacts ko. Mr. Yabang!
To: Mr. Yabang
eh may klase pa kaya! err. may class pa kme sa logistic operations eh. tska may quiz p kme!
hehe pwede mmyng uwian n lng? wg na magcutting msma yun!
Pg15Pg15
*bzzt bzzt*
From: Mr. Yabang
Sino prof mo sa class mo na may quiz?
To: Mr. Yabang
ha?! si mdm. cruz. bakit?
"Uy okay ka lang ba?" napalingon ako kay Zharm at ngumiti.
"Ah ayos lang."
"Sino ba katext mo?" sasabihin ko ba? Ay ayos na alam naman niyang personal study partner niya
ako eh. Kahit chorva lang.
"Si Daniel. Hehe." bigla naman siyang nagpout. Anyare?
*bzzt bzzt*
From: Mr.Yabang
Pnta kna carpark! dali. K na. exempted kna sa quiz mo. go!
What the? Exempted ako? Anong ginawa niya? Kinausap? Okay ako na...
Natouch.
Kahit alam kong uutusan rin niya ako mamaya. Haynako! Pero sige na nga.
To: Mr. Yabang
oo na papunta na. thanks pla.
Message Sent.
Lumapit ako kay Zharm na nagtetext rin.
Pg16Pg16
"Zharm. Mauna nako ha?"
"Ha?! Bakit? Uuwi ka na?" Aish.
"Uhm oo eh. Nagtext rin kasi si mama na ano... na kailangan naming ipa-vaccine yung aso
namin... tama yung aso namin! So mauuna nako." Tumayo na siya dala lunchbox niya. Ayoko man
magsinungaling, kailangan. Nakakahiya naman kasi eh. Maging personal slave ako nung Daniel na
yun! Wala rin kasi dapat makaalam eh.
"Ingat ka. Sige mauna na ako sa class." nagnod ako. Dala ko na rin kasi yung backpack ko kaya
di nako babalik sa classroom.
"Ikaw rin Zharm. Next time na lang tayo gumala. Sasama nako promise." ngumiti siya nun. "Yeah
sure. Girl bonding rin tayo Kath next time. Thank you!" then umalis na siya.
Takbo papuntang carpark!
Pagdating kong carpark, nakita ko siya nakasandal sa kotse niya. Mukhang mamahalin kotse niya.
What do you expect? Nakakatakot tuloy sumakay.
"Oh Kath? Tss. Ang tagal mo ah. Sakay na."
"Ha? Ahh! S-sige." Umupo muna ako sa backseat kaso bigla siyang sumigaw.
"Ano ko driver mo? Dito ka!" sabay turo sa seat katabi niya. Gulp. Galit na siya nun?
"Teka. Galit? Haynako."
Umupo ako sa shotgun seat, tapos syempre siya sa driver's seat siya malamang. Pinastart na niya
yung
kotse.
Tahimik lang kami habang nagbbyahe. Saan ba kami pupunta?
"Saan ba tayo pupunta?"
Pg17Pg17
"Sa condo ko."
Ah sa condo pala.
Teka... condo? C-condo niya?
Anong gagawin namin dun? O////////O
CHAPTER 5.
KATHRYN'S POV
CONDO
Nandito na kami sa condo ni Master DJ (oo, sabi niya DJ na lang daw. Pero may Master pa daw
dapat
>.<) at pasakay na kami ng elevator papuntang floor niya. Grabe ha, ang ganda ng condo niya.
May
pools (yes, maraming pool dito) tapos mga courts for basketball and etc. Meron ngang park tapos
basta,
ang laki talaga!
Nalaman ko pang sila rin ang may-ari ng condo na 'to! Grabe. Ang yaman naman nila. Tapos
talagang dito lang siya umuuwi para mabilis lang ang byahe papuntang university. Eh bakit ko ba
kasi
pinoproblema yun?! Ano ba kasing gagawin namin dito?
"Hey sakay na!" hinatak niya ako papasok ng elevator.
"Tss kailangan talagang manghatak?" bulong ko. Napatingin siya sakin at binigyan ako ng death
glare. Tssss! Edi hindi na. Shattap na nga lang ako. -___-
Ngayon ko lang napansin na may dalawang matanda na nakasakay rin sa elevator. At tumitingin
sila
samin, lalo na sa akin. Anong problema? Haynako. Di ko na lang pinansin at napatingin na lang
ako
dun sa nagpapakita kung anong floor na. 5th floor pa lang jusko. Eh pinindot ni DJ yung 15th
floor. 10
floors pa.
"Mga kabataan talaga ngayon ano?"
"Oo nga. Masyado na silang liberated."
Pg18Pg18
Napalingon ako dun sa dalawang matanda. Haaa? Sino bang pinag-uusapan nila? T.T
"Uy iha." biglang sabi nung unang matanda na nakatingin sakin.
"Bakit po?"
"Hinay-hinay naman kayo. Baka mamaya may mabuo, bahala ka. Ambabata niyo pa." Ano raw?!
Napatingin naman si DJ dun sa dalawang matanda na rin.
"What did you just say? We're too... young?" Aish ano ba 'tong si DJ!
"Oo iho, kaya gumamit ka na lang ng proteksyon. Nako kayong mga bata pa naman, napakacurious."
Napanganga ako sa sinabi niya.
"But--"
*ting ting*
"Sige iha at iho, mauna na kami. At kami'y mag-aalaga pa ng bata. Tandaan niyo ang bilin
namin. Mapupusok pa naman kayo." at lumabas na sila ng elevator. Saktong 10th floor pa!
SPELL AWKWARD?
"E-ehem." napatingin ako kay DJ nun na nagkakamot ng ulo.
"A-ano?"
"T-that... you... you know! That! F-forget it! Aish."
"Bakit ko naman tatandaan yun?" Oops mali ata nasabi ko, second death glare incoming! Aish. =_=
"Basta! Don't argue or else..."
Pg19Pg19
"Opps!" winagayway ko yung dalawang kamay ko sa mukha niya. "Oo na sige na! Di na po Master
DJ."
"Good."
*ting ting*
"Oh dali labas na. Tss."
"Oo na! Sungit."
"Anong sabi mo?"
"Wala po Master DJ. Sabi ko ang pangit ko. Saan na ba kasi kayo nakatira?"
"Etong buong 15th floor."
"Ahh..." oo na sige na siya na may buong floor para lang sa kanya. -______-
Inobserbahan ko naman yung condo niya, at oo! Siya na. Ang laki at ang gara. Magkano kaya
ginastos dito? Nako ayoko na malaman.
"So uhm. Ano pong gagawin ko dito Master DJ?"
"Clean all the mess. I'll just do my homework then afterwards, will shower. Basta! Gawin mo na
trabaho mo!"
"O-okay po." Tsk ang sungit! Makapagsimula na nga. Pumunta ako sa may gilid kung saan andun
yung gagamitin kong pang-linis. Walis tapos dustpan natural. =_=
Medyo magulo gamit niya lang sa may center ng kwarto niya, lalo na sa living room niya, kalat
ang
mga wrappers ng mga junkfood, ang daming bote na nakakalat rin. Napatingin pa ko sa kitchen
niya,
grabe ha. Di ba siya marunong maghugas ng mga pinaglutuan niya pati mga pinagkainan niya?
Tssssss.
Pg20Pg20
Kaya mo yan! Go Kathryn! Start na maglinis!
-----------------------------------------------------------
AFTER AN HOUR
Grabe, pagod na pagod nako. NAKAKAINIS. NAKAKAPAGOD TALAGA! Hays. Napaupo na lang ako sa sofa
nung lalaking yun at napapikit. Ang sakit ng katawan ko. Hays. Pero nalinis na ang condo unit
niya! Mukhang pang-tao na! Sana naman eto lang papagawa niya sakin.
"HOY ANONG GINAGAWA MO DYAN?!" napadilat ako kaagad at si mr. sungit lang pala! Tss.
Pero...
Naka-topless na naman siya! tapos may towel na nakapulupot sa bewang niya!
"Ugh ano ba bakit ka nakaganyan?!" tinakpan ko yung dalawang mata ko, kasi naman 'tong si DJ
eh!
"Tss. This is my house. What's your problem? Nadidistract ka ba?"
"HINDI AH!" napabitaw tuloy ako sa kamay ko ng di-oras. Iniwas ko na lang yung tingin ko kasi
naman eh, ang awkward!
"Ang hot ko ba? You're drooling nerd."
"Tss hindi nga sabi eh! Wala nga oh!" nagpunas pa ako ng laway ko kung meron man, aish wala
naman kasi eh! Kairita. >_____<
"Oo na! Sige na magbibihis lang ako." sabay pasok sa kwarto niya. Thank heavens! Nakaka-ano
yung itsura niya. Oo na siya na may pandesal na anim pa!
Ansaaaveh Kath? Behave!
Lumabas na siya after ilang minutes. Tapos tumabi siya sakin.
"Luto ka nga ng food. Dali! Sarapan mo ah. I don't have my chef today. Sabi ko ikaw na
Pg21Pg21
magluluto from now on."
"Ano cook mo na rin ako?!"
"Angal ka? Bayaran mo na yung 200,000!"
"Haynako. Che! Oo na nga!" padabog akong pumuntang kitchen niya. Tsk nakakaasar naman eh.
Haaaaaist.
Ano bang lulutuin ko?! Tinignan ko yung laman ng ref niya pati storage room, hmm. Kumpleto
ingredients! Dahil marunong naman ako magluto, sige na nga. Pagluto na ang masungit na lalaking
yun!
Nagsaing muna ako gamit ang rice cooker, tapos ayun. Ang lulutuin ko na lang ay Adobo at Laing.
Okay na yun! Wag sana siyang magrereklamo. Sana Lord! Bibigyan ko na lang rin siya ng dessert,
ano bang pwede? Aish. May cake naman siya yun na lang! Tapos drinks, orange juice! Okay na yun!
Okay Kath, luto luto rin!
---------------------------------------------
AFTER 2 HOURS
"Oh eto na po, master DJ." Sabay lapag ng mga niluto ko sa table. Yung rice nakahain na rin sa
kanya pati yung orange juice.
Pagkatingin ko sa reaksyon niya:
MASTER DJ -------> -___________________-
"May problema ba?"
"This looks... I don't know. Pagkain ba 'to? Don't you know how to cook Fillet Mignon, Lamb
Stew or even Delmonico Steak?"
Ano ba yan. Nahiya naman ako. (__ __)
Pg22Pg22
"Eh, hehehe. Masarap yan! Adobo at Laing, tapos may dessert pa mamaya! Kain na po kayo Master."
mukhang nag-iisip pa siya ng ilang minuto, ano ba?! Tss.
"You eat first. Get a plate and serve yourself too."
"Ha? Bakit pa?"
"Baka this has poison or something." sabay tingin niya sakin. "Gusto mo ba akong patayin para
di na kita pahirapan?"
"Sira! Haynako dami pang sinabi. Walang lason yan no!" kumuha na ko ng plato at naglagay na ng
niluto ko.
"Oh tignan mo ahh... *nomnomnom*" sabay pakita sa kanya na kumakain ako.
"Aish sige na nga."
Kumain na siya at ako na rin, sumabay. Gutom na pala ako di ko napansin. -_-
Maya-maya, nagulat ako ng nakadalawang rice na siya!
"Masarap luto ko no? Aminin!"
"Tss. Hindi ah. Gutom lang ako." Aysows kunwari pa! Napangiti na lang ako nun.
"Kunwari ka pa!" sabay abot ng dessert sa kanya. Chocolate cake.
"Hey why are you smiling? You're crazy. Tss!" sabay tayo niya at puntang kwarto niya. Napikon?
Haha. Pero natuwa na rin talaga ako, naubos niya luto ko. Ako na proud. Kahit di naubos yung
cake.
Ah basta! Nagustuhan ni Daniel Montenegro ang luto ko? May nabasa kasi ako sa article dati sa
newspaper ng university namin na may personal chef nga si DJ at, hindi siya kumakain ng luto ng
kanino man! Tapos kinain niya yung niluto ko? Nakakataba ng puso. HAHAHA. May future ako!
^______^
Pg23Pg23
Nang natapos na ko kumain, tumayo ako, niligpit ko yung mga platong huhugasan at dinala sa
kitchen para maghugas, pagkatapos. Umupo na lang ako ulit sa sofa. Pagkatingin ko sa watch ko,
5pm na? Ambilis ng oras. Kailangan kong makauwi na. Inaantok na rin ako eh.
Dahil andun si DJ sa kwarto niya, at nahihiya rin akong kumatok, tinext ko na lang siya kung
pwede ng
umuwi.
To: Mr. Yabang
ano na? uwi nko ah. dali... please?
*bzzt bzzt*
From: Mr. Yabang
Wait. 30 minutes lang. hatid na lang kita. baka tatanga ka na naman mawala ka pa. tssss... nuod
ka muna dyan ng tv.
Ah ganon? Mawawala? Ano ako bata? Haynako. Pero tama rin siya, baka mawala ako eh hahaha.
To: Mr. Yabang
kfine master. salamat. :3
Binuksan ko na yung tv, at ayun nanuod na nga. Phineas and Ferb yung palabas. Grabe inaantok na
talaga ako ah.
Di ko namalayan napapakit ako at biglang...
Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
---------------------------------
DANIEL'S POV
"Yeah dude. Oo nga sabi. Tssss! Oo... ge bye."
Aish. Nakakaasar 'tong Albie na 'to. He's asking non-stop about Kath. Like wtf? Kanina kasi
tinanong
ni Kath si Albie kung saan ako, eh mukhang pinagtripan niya ata, ayun, nainis si Kath. Tapos
etong si
Pg24Pg24
Albie gusto ulit makita si Kath. Sarap daw asarin ulit. Sinabi kong andito siya sa condo ko
bilang slave ko (oo alam niya), sabi niya punta daw siya. Sabi ko wag na.
Bakit pa kasi siya pupunta? Tss. He wants to know more about her? Baka natamaan na yun?
Maghanap na lang siya ng ibang pagtitripan niya! Tss.
"Shit." nakaka-isang oras na pala ako dito sa kwarto. Kailangan na palang umuwi ni slave. Okay.
Lumabas nako at aba!
Slave is sleeping.
Mukhang napagod. Hays. Pinagod ko kasi...
Pinagod ko sa pag-uutos ko ah! Kayo. Eh kasi... ang sarap lang niyang badtripin, hahaha. Ang
clumsy pa. Kahit nerd yun, maarte rin pala yun.
Napalapit ako sa kanya at tinignan ko siya. Dahil siguro sa antok niya, napahiga siya sa sofa,
nakanganga pa. Tulo-laway! Tss nakakahiya. Buti ako lang nakakakita dito ngayon.
Teka...
Paano ko siya mahahatid sa bahay niya? Di ko alam. Aish. Dito na lang siya matutulog. No
choice.
-___________________________________________-
Binuhat ko siya, at dinala sa kwarto ko. Kinumutan ko siya at hinawi yung ibang buhok sa mukha
niya. Kahit may pagkagago ako, gentleman rin ako noh!
Tinanggal ko na rin yung eyeglasses niya. Ang ganda naman ng mata niya.
WTF DJ? SERIOUSLY?
"Sleep well slave."
Pg25Pg25
Iniwan ko na lang siya dun at pinatay yung ilaw, nakaaircon naman eh. Dun na lang nga ako sa
sofa.
I watched tv a little bit at ng inantok nako, matutulog nako. Sana maayos tulog nung slave na
yun. Naging pahirap ata ako sa kanya. =_=
Goodnight... slave. Thanks for the food. Naisip ko na lang bigla bago ako pumikit at natulog
na.
CHAPTER 6.
KATHRYN'S POV
THE NEXT DAY
"A-aray..." napahawak ako sa ulo ko. Bakit ang sakit? Ugh. Ang sama ng pakiramdam ko bigla.
Aish. Napaupo ako at nag-unat. Tapos kinuha ko yung eyeglasses ko sa side table. May side table
na pala ako? Color black pa? Hmm.
Teka...
Nasan akooooooooooo?!
"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!" nabato ko yung unan sa kamang hinihigaan ko. Tinignan ko yung ilalim
ng kumot ko.
Naka-damit pa ko! Hays salamat. Teka. Nasan ba ako? Andito pa rin ba ako kela--
"Oh gising ka na pala. Tss. Tulog mantika ka pala nerd!" napalingon ako sa pumasok.
"AAAAAAH ANO BA!!! MAGDAMIT KA NGA!" sabay bato nung isa pang unan habang nakatakip yung mata
ko gamit yung isang kamay ko. Nakakainis kasi eh!
"Bakit? This is my house slave. Ano naman kung naka-boxers lang--"
"Basta magbihis ka! Amp naman eh!"
Pg26Pg26
"BAKIT CONDO MO BA 'TO?!"
Natanggal ko tuloy yung kamay kong nakatakip sa mata ko. "EH BAKIT ANO NAMAN-- AIIISH!" Naka-
boxers pa rin siya. Argh. =_=
"OO NA SIGE NA MAGBIBIHIS NA! ARTE MO DITO KA NA NGA NATULOG EH!"
*blag*
Galit? Err. Ewan ko sa kanya! Bakit kasi hindi man lang niya ako ginising diba? Nako anong oras
na
ba?
Asan ba gamit ko? Cellphone ko? Argh. Nasa bag ko pala. Nasa baba pa. Tss. Makababa nga.
Tatayo na sana ako kaso...
*blag*
"Oh ano na naman?! Magbihis ka na nga kasi nakakailang eh!" Pano pumasok na naman sa kwarto,
naka-boxers pa rin! Argh na-aano ako...
Nasasagwaan! Anong akala niyo?
"Baka magbibihis ako? SA KWARTO KO?! Labas na nga. Aish nakakairita!"
"Oo na ho master sungit!" sabay labas ng pintuan ng kwarto niya. Argh! Naiinis pa din ako. Ang
aga-
aga eh.
Ay hala! Asan na ba bag ko? Baka mamaya tumawag na si mommy! Lagot ako.
Pagtingin ko sa cp ko, oh wow. 8AM na! 9AM pasok ko. Ang galing lang. Eh ang layo layo ng condo
na 'to sa bahay namin eh. Asa naman akong hahatid ako ni DJ sa bahay. -__-
Pg27Pg27
Tinext ko si mommy na uuwi na ko. Aish. Anong sasabihin ko kay mommy? At kay kuya? Eh kasi
napaka-oa nila minsan. Baka pag sinabi kong nakatulog ako sa bahay ng isang lalaki, baka
ipadala ako sa Canada. Doon sa tita ko, laging panakot sakin kapag may ginawa akong masama.
Hayy!
Pero wala namang nangyari! Naka-damit naman ako ah. Basta! Nakatulog lang talaga ako.
Napabuntong-hininga na lang ako at napabulong. "Haist. Ano ba kasing sasabihin ko kay mommy?"
"I already talked to your mom. She called awhile ago." ano ba naman yan! Pasulpot-sulpot 'tong
DJ na 'to. -__-
"T-teka lang... tumawag siya? A-anong sabi mo!"
"Woah chill! Ampanget mo na nga pumapanget ka pa lalo." tss nang-asar pa.
"Ewan ko sayo! Ano nga kasi? Anong sabi?" umupo siya sa kabilang sofa. Bakit hindi siya
nakaschool-uniform? Aish. Ganun pala talaga silang mga may shares sa university. Hindi
required. Ugh. May klase pa pala ako naalala ko na naman.
----------------------------------------------
DANIEL'S POV
"Ewan ko sayo! Ano nga kasi? Anong sabi?" tss. I swear this nerd is getting on my nerves.
Makasigaw parang di babae. Aish! -______-
"Well. Ganito kasi yun. Dahil dun ka nga natulog sa kwarto ko at ako dito sa sofa. Sa SOFA!
Nanunuod ako ng tv nun at biglang tumunog yung cell mo."
"Oh tapos?! Uy anong sabi!" Aish! Sinabi ko na ngang dito ako sa sofa natulog, di man lang
nagalala sa likod ko. Sakit kaya matulog sa sofa! Tss. Siya na nga sa kama ko eh. Sa kama ng
King ng University na pinapasukan niya! Argh, Nafrufrustrate ako. Di ko alam kung bakit!
"What the hell slave? Patapusin mo muna kaya ako magsalita? Baka gusto mong utusan ulit kita
ngayon na?!" sumimangot naman siya nun. HAHAHA. Ano nerd?
Pg28Pg28
"Oo na ho MASTER! Oh ano na? Magkwento ka na!"
"Tss... well..."
Flashback
*riing riing*
Tss. Ano ba yan istorbo. Teka. Galing ata sa bag ni nerdy slave. Sino naman 'tong tatawag?
Boyfriend
niya?
Aish! -____________-
Pagtingin ko sa screen.
Calling: Mommy
Ahh... mommy lang niya pala. Okay!
*answer call*
"Hello? Nak?! 9PM na gabi na. Curfew mo na! Asan ka na? Bakit di ka pa umuuwi?"
"This is not Kath. This is Daniel."
"Anong hindi? T-teka... Daniel? Sino ka? Kasama mo ba anak ko? Anong ginawa mo sa anak ko?!
Kinidnap mo ba? Wala kaming pambayad!"
Parehas sila ni slave. Ang lakas ng boses. Napaka-immature pa. -______-
"Yes. I'm with your daughter. No. Hindi ko siya kinidnap. Mayaman na kami bakit ko pa siya
kikidnapin? Tss. But she's asleep."
Pg29Pg29
"Teka? ASLEEP? BAKIT ANONG--"
"Calm down mommy of Kathryn. I'm Daniel Montenegro, your daughter's... uhm...
friend." Okay na yun. Argh di ako sanay makipag-usap! Fuck. "Study partner ko po siya. May
class kasi kami na ano... na tutulungan niya akong maintindihan. Calculus... oo tama! Calculus
na subject. Okay na ko. Eh nakatulog na po siya kaya di ko na siya nahatid. Pasensya na ho.
Hahatid ko na lang po si sla-- si Kath sa bahay niyo bukas ng umaga." Okay I lied. Eh anong
sasabihin ko? Personal slave ko siya? Ayoko nga!
Matagal bago sumagot yung mommy niya. "Ay ganun ba iho? Nako. Sige. Buti na lang mukha namang
di siya mapapahamak eh. Napagod siguro kakaturo. Kumain na ba yan iho?"
"Opo. Kumain na. Sorry. Hahatid ko na lang siya bukas para magpakilala na rin po ako sa
inyo."
"Nako iho mukhang mabait kang bata ka. At matino! Sige. Alagaan mo yan ha? Hatid mo siya bago
siya pumasok. May klase yan 9AM. Hatid mo na rin siya sa school kung okay lang? Yung kapatid
niyang si Neil, di siya mahahatid. May job interview kasi."
"Hmm... Okay po. Sige po bye."
End of Flashback
"Hayy! Akala ko... kung ano. Uhm... s-sa..." tumingin si Kath sa ilalim ng sofa. Eeeh?
Naka-ganito siya oh --------------> (__ __)
"What?"
"Salamat." di ko alam pero napangiti ako bigla.
Aish ano DJ?! Ngingiti ka dyan?! Tss.
"Ano kakain ka ba?"
"Sa amin na lang ako kakain. Lika na hatid mo na ako."
Pg30Pg30
"Tss. Sige." lumabas na kami ng condo unit tapos ayon sumakay na ng elevator.
-----------------------------------------------------
KATHRYN'S POV
Nung nasa elevator na kami. Napansin ko lang...
Andito na naman yung dalawang chakang matanda kahapon! Aish. -_- Nakatitig na naman sila samin.
"Ehem ehem. Ano iho at iha? Sinunod niyo ba ang payo namin?"
"Oo nga. Kamusta? Di bale ganun pa rin naman ang feeling kapag nag-loving loving kayo eh. May
proteksyon nga lang."
Hayy ano ba yan! "Uhm wala naman po--"
"Nako iha wag na kayong mahiya samin. Alam namin na ganyan na ang kabataan ngayon. Kaya--"
"CAN YOU PLEASE SHUT THE FCK UP?! BOTH OF YOU!"
Dalawang matanda --> (O_____________O)
"Uy DJ wag ka namang sumigaw. Nakakahiya..."
"Aish! Nakakaasar! Let's go!"
*ting ting*
Bumukas na yung elevator, hila-hila niya yung kamay ko papuntang carpark.
Teka bakit nakaholding-hands kami?!
Pg31Pg31
"Uy yung kamay ko." napansin niya naman yun at bigla niyang binitawan yung kamay ko. Galit na
naman siya?
"Sorry. Kung sumigaw ako. Nakakairita kasi eh!"
"Oo na kalma lang! Hayaan mo na."
"Tss... sakay na slave!" sumakay nako sa kotse niya at ayun, pinaandar niya. Ano pa nga ba?
------------------------------------------
KATHRYN'S HOUSE
Andito na kami sa bahay. Ayon... naligo na ako at nagbibihis. Si DJ? Andun sa baba. Kinakausap
ni mommy. Nako buti wala si kuya dito ngayon. Nakakainis baka asarin lang ako nun eh. -____-
Pagbaba ko, nasa may table sila. Ano kakain rin si Master?
"Oh Kath. Umupo ka na dito. Kumain ka na dali malelate ka na." umupo ako sa tabi ni mommy. Bale
kaharap ko si DJ. Aish. Kairita.
Habang kumakain ako. Biglang nagsalita si mommy.
"Humihilik ba ang anak ko DJ? Baka naabala ka pa niya sa tulog mo iho." Argh. Ano ba namang
tanong yan!
"Mommy naman!"
"Opo tita. Humihilik! Nasa kwarto ko na nga po siya tapos ako nasa sofa, rinig ko pa rin--
araaay!" sinipa ko siya sa tuhod niya sa ilalim ng table.
"Ano yun iho? Anong araaay?" natawa na lang ako sa reaksyon niya. Tapos binigyan niya ako ng
death glare ulit.
Pg32Pg32
GULP.
Parang sinasabi ng mata niya na "you're dead meat later, slave."
DOUBLE GULP.
"Ah. mommy! Tapos na po ako kumain. Sige na po mauna nako." sabay kiss sa pisngi ni mommy.
"Eh nak? Hahatid ka ni DJ oh? Hinintay ka pa." sabay turo kay DJ. Nakangiti lang si Dj na
parang sinasabi na "ano slave? akala mo makakatakas ka sa ginawa mo sakin?!"
TRIPLE GULP.
Aish ano ba kanina pa ako gulp ng gulp! >__________<
"Ehhh, hehe. DJ! Uhm... mauna na lang ako sa kotse mo."
"Sure Kathryn. Matatapos na rin ako dito." sabay lip-bite. Argh nakakabanas siya! Nang-aasar ba
talaga siya?
So lumabas na nga ako ng bahay bitbit yung bag ko tapos sumakay sa shotgun seat (tinandaan ko
na
bawal pala siyang magmukhang driver ko) at ayun. Hinintay siya. Bukas yung pinto ng kotse niya
kaya ako nakapasok ah! Baka akalain niyo may lahi akong carjacker. Okay ang corny ko. -____-
*bzzt bzzt*
From: Mommy
nak. I like DJ for you. hmm... lumalove-life na ang anak ko! nagdadalaga na! yiiie! pero uwi ka
pa rin ng maaga ah! papaalam ka na. nabilin na kita kay DJ. ingat kayo!
WHAT THE?! Argh. Si mommy talaga. Aish. Di ko na lang nireplyan. =_=
Maya-maya sumakay na rin si DJ sa kotse niya. Nagulat ako pinaandar niya ng mabilis! Sobrang
bilis!
"Aaaaaaah ano ba!!! W-wag mo naman--AAAAAAAAAH BAGALAN MO NGA!"
Pg33Pg33
"Tss diba malelate ka na! Binibilisan ko na nga eh!"
"Eh kasi naman para kang timang kung magdrive! Ano ba--AAAAAAAAAAAH!"
*screeeeeeeeeeeeeeech*
"Tinakot. mo. ako. Master. T-t-tae. tae ka!" sabay palo sa kanya sa braso.
"Ano ba?! What the fck?!" andito na kami sa gate. Kairita naman! hingal na hingal ako sa ginawa
niyang pagpapatakbo ng sasakyan niya. Argh! What a ride! May humahabol ba samin? Wala naman ah!
"Tss ano? Natakot ka ba? Ganun talaga ako magdrive!"
"Bakit kasi ganun kabilis ha?!"
Nagulat ako bigla niyang nilagay yung dalawa niyang kamay sa shoulders ko, tapos sinandal ako
sa
pinto ng kotse. Ang lapit ng mukha niya sa mukha ko. Yung eyeglasses ko tumama na sa mata niya.
QUADRUPLE GULP?
"A-ano ba?! Bitawan mo nga ako..." linapit pa niya lalo yung mukha niya sa mukha ko. Lapit na
talaga sobra. Yung lips niya... nasa may lips ko na. Onti na lang mahahalikan na ako! Tapos eto
pa. NAGLIP-BITE NA NAMAN SIYA!
Nagulat ako nung nagsalita siya. "Gumanti lang naman ako sa pagsipa mo sakin kanina eh."
kinilabutan ako nun dahil para bang bumulong siya gamit yung lips niya sa lips ko. Kakaiba
yung... yung feeling! Ramdam ko yung hininga niya! Ambango! Aish ano ba Kath! -___-
Di ko alam pero napapikit ako bigla.
1, 2, 3...
What?????
Pg34Pg34
"HAHAHAHAHAHAHAHA!" napadilat ako at nakita ko siyang tawang-tawa, hawak hawak niya pa yung
tyan niya sa sobrang kakatawa.
Huh? O///////O
"Bakit ka pumikit?! HAHAHAHA! You should have seen your face awhile ago! HAHAHAHA! Oh no...
hahahahaha! Anong... anong akala mo? Hahalikan kita? BWAHAHAHAHA!"
Toinks. Oo nga bakit ba kasi ako pumikit? Eh kasi akala ko yung first kiss ko makukuha ko na...
ANO BA KATH! ANO BANG PINAG-IISIP MO DYAN?! LUTANG KA NA NAMAN! NAKAKAHIYA!
O//////////////////O
"A-ano bang trip mo ha?! Akala mo papahalik ako sayo?! L-letse ka! Ang epal mo!"
"HAHAHAHAHAHAHA! GUSTO MO TALAGANG HALIKAN KITA NO? CRUSH MO KO NO?! HAHAHAHAHAHA!" Ano ba
'tong taong 'to. Aish! Namula tuloy ako sa kahihiyan. Di ako makatingin ng diretso.
"Ang kulit mo rin no?! Ano gwapo ka ba para maging crush ko ha?!"
"Oo. Gwapo ako. Ikaw? Maganda ka ba?"
"Argh! Nonsense makipag-usap sayo! Di na ako papahatid sayo! Che!"
"Bakit akala mo gusto kitang ihatid? Mommy mo nagsabi no! Dahil gwapo ako, sinunod ko lang sabi
niya!"
"Eh ano naman kung-- teka! Anong konek nun sa ka-kagwapuhan mo ha?! Aish!" inayos ko yung buhok
ko, tapos yung salamin ko. Napatingin ako sa rearview mirror at wow!
Ampanget ko na nga, mas lalo akong pumanget! Nagmukha akong kambing! -____-
Pg35Pg35
"Ayusin mo nga sarili mo! Aish. Bumaba ka na kaagad ah. Ayokong makita ng iba na kasama kita at
nasa loob ka ng kotse ko. Sa carpark ko 'to ipapark. Nakakahiya ka kanina grabe.
HAHAHAHA!"
"Malamang-- oomph!" tinakpan niya yung bibig ko gamit yung kamay niya.
"Wag ka ng sumagot! Daldal mo rin eh. Tss. Your voice is so loud! It's annoying!" tinabig ko
yung kamay niya tapos tinignan siya ng masama.
"Nakakainis ka! Ang sama ng ugali mo! Kung hindi lang dahil sa pesteng polo na yan! Aaaaargh...
ewan ko sayo!" sabay bukas ng pinto ng kotse niya at lumabas.
Nakapasok na ko ng gate ng bigla siyang sumipol. Alam kong siya yun! Tss. Di ko nga nilingon.
Maya-
maya...
"HOY NERD!" Aish! Ano ba? Hindi ka lilingon Kath!
"HOY NERD! ANO BA LUMINGON KA NGA!" Hindi Kath. Hindi!
"ANG KULIT! HOY GUSTO MO BANG KALADKARIN PA KITA PARA TUMINGIN KA SAKIN?!"
Alam niyo ba nung lumingon ako sa kanya. Alam niyo ba kung anong ginawa niya?
Nakatingin lang siya sakin sa window ng kotse niya, at alam niyo kung anong expression niya?
NAKA-KISS NA EXPRESSION! YUNG NAKAPOUT! ARGH!
"Oh flying kiss ko sayo nerd oh! Catch!"
"Ewan ko sayo!" sabay takbo ko sa loob ng gate.
Argh ano ba! Nakakairita talaga siya! Bakit siya ganun?!
Pg36Pg36
BAKIT GANUN YUN? ANONG AKALA NIYA GUSTO KO SIYANG HALIKAN? DI PORKET KISSABLE YUNG LIPS NIYA
GAGANYAN NA--
ANONG SABI KO? KISSABLE? YUCK! EWAN KO DUN SA DANIEL MONTENEGRO NA YUN! ARGH! BADTRIP! BADTRIP
NA MASTER NA YUN! ARGGGGGGGGH!
CHAPTER 7.
KATHRYN'S POV
*riiiing riiiing!*
Ugh. Ano ba yan. Ang aga-aga eh. Tss. Ang aga namang tumunog ng alarm clock ko! -_____-
Medyo tumayo ako para tignan kung anong oras na.
"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!"
*boogsh*
"Anak?! Oh ano? Anong nangyari?!"
"Kapatid ko! Ano saan yung magnanakaw?! Asan?!"
Ano ba naman 'tong sila Mama at Kuya. Nagpunta pa dito. Si Kuya may dala pang walis tambo.
Hayssss.
"Wala naman... argh. Eh kasi late na pala ako! Di niyo man lang ako ginising." kinuha ko yung
eyeglasses ko sa may cabinet tapos tumayo at nag-unat.
"Eh kasi naman. Mukha ka kayang zombie! Kulang sa tulog. Tss... may boyfriend ka na no?
Asan? Bubugbugin ko at hinahayaan kang mapuyat!" tinignan ko ng masama si kuya at inirapan.
"Magtigil ka kuya. Wala ako sa mood. Teka at maliligo nako! Waaaa. Late nako sa Strategic
Marketing Class ko! Hayssss... lagot ako kay Prof Bernal!"
Pg37Pg37
"Bakit ka ba kasi napuyat anak? Dahil ba yun kakaturo kay Daniel?"
"Teka! Sino yung Daniel? Ano yun boyfriend mo-- aaaaaaaah!" kinurot ko sa pisngi si Kuya. Argh.
Ang ingay eh. -___-
"Study partner ko yun. Kuya layas na! Mama ligo lang po ako."
"Sige kain ka na lang sa baba ha? Bago ka pumasok. Mahirap walang laman ang tyan. Nakooo..."
"Opo mommy." umalis na sila ng kwarto. Ni-lock ko na at ayun, nagsimula ng kumilos.
3 days have passed. Pero grabe... parang isang taong pagod ang naramdaman ko! -__-
Letcheng Daniel Montenegro na yun. Argh! Eh kasi naman eh. -______- Ang daming pinapagawa!
Hays. Luto, laba, linis ng condo, paulit-ulit. Nakakapagod! Bakit ba kasi ganun? Tapos ang
yabang at ang pangit ng ugali niya! Tapos feeling niya ang gwapo gwapo niya.
-----------------------------------------------
MONTENEGRO UNIVERSITY
"... And I have this new bag! Na bigay ni Daddy. Pero di ko talaga gusto. Ewan ko. I'm not into
branded bags. Ikaw? Kathryn? Hello?"
"Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz..."
"KATHRYN!"
"Wh-whaaaa? @___@"
"Hey are you okay? Hala ang laki ng eyebags mo!"
Aish. Di ko namalayang nakatulog pala ako. Ampupu naman. Nakakahiya kay Zharm. Kinakausap ako
ng tao eh. Hays... eh kasi nakakapagod talaga!
Pg38Pg38
"Wala 'to. Kulang lang sa tulog... sorry."
"Okay lang yun! Ano ka ba. Pa-clinic ka muna kaya? Hindi ka nga na-late, sabog ka naman."
"Hindi! Okay lang talaga. Ano, gusto ko kasi yung class na susunod eh. Yung kay Prof Bernal."
"Okay ka lang ba talaga?" she looks worried. Osige ako na natouch.
"Okay lang ako friend. Haha. Wag kang masyadong mag-alala. Di pa ako mamamatay oh!"
"Hahahaha! You're funny. Just sleep later, okay?"
"Sure!" tapos nagthumbs-up sign ako kay Zharm. She's really a good friend.
I hope di kami mag-away neto. She's really a good person.
"CLASS! HURRY UP! GO TO THE ICT LAB #4, BRING YOUR MANUALS! HURRY!" Ano ba naman 'tong prof na
'to. Aish! =______= Kung makasigaw wagas?
"She's..."
"A monster. Alam ko Zharm... alam ko." tapos nagtawanan na lang kami habang papuntang ICT lab.
---------------------------------------------
ICT LAB
"Okay class! Begin by identifying your strategic business unit. This might be an entire
company,
a division, a product line, or a single product, as long as that unit is a separate entity for
planning
purposes. So, start typing your business strategy for your chosen product now. You have an hour
to finalize it!"
"Yes maam!"
Pg39Pg39
Dahil ang napili kong product ay ang brewed coffee. Sinimulan ko na ang marketing strategy ko.
Okay... type type sa computer...
After 20 minutes, natapos ko na yung kalahating part ng marketing strategy ko.
Wait... what the?
Nagulat ako at biglang may nag-pop up sa screen ng computer ko.
WHO'S THIS SLUT?
May picture na nagpop-up rin. Gif pala. Nakatalikod yung girl tapos yung guy...
SI DJ?!
"OMG girls! What's this?" "Oo nga sino 'to?!"
"Ang slutty naman!"
"Makatulak kay DJ eh! And she's in her house?"
"No girls! Nasa condo yan! Alam na! Ang landi!"
Napatingin ako sa computer screens ng mga classmates ko, yung nagpop-up rin na picture ang nasa
screens nila. Bigla akong kinabahan.
Ako kasi yung nakatalikod na girl! Hala. Sa bahay 'to ni DJ! Sa condo niya kahapon. Eh kasi
badtrip na badtrip ako sa kanya kasi nang-aasar pa siya, tapos ayun tinulak ko siya. Pero...
sinong kumuha ng
picture? Hindi naman bukas yung...
BUKAS PALA YUNG BINTANA NON! Pero grabe ah... sa bintana pinicture-an! Aish nakakainis!
"Who's this girl. Do you know her uhm, Kath?"
Pg40Pg40
"Ahh... ehh..." sasabihin ko ba kay Zharm. Aish wag nga muna. -___-
"Hindi ko kilala yan! I don't know. Baka girlfriend niya or something..." napatingin rin sakin
yung iba kong classmates and their looks, parang papatay.
"Diba dati inexcuse ka ni DJ?"
"Oo nga! Baka ikaw--"
"No!!! Hindi ako 'to. Ano ba kayo. Ang curvy eh... eh ako hindi." tumayo pa ako at pinakita
yung sobrang luwag na uniform ko.
"Hmm... hindi nga siya. Eh ampanget niya eh." "Baka masapak siya ni DJ kung ganon."
ABA!
"Hoy girls! Shut the hell up! Wag niyong gaganyanin friend ko kung hindi malilintikan kayo
sakin!" tumigil naman yung ibang girls. Yung iba tinignan lang si Zharm ng masama.
I shot her a grateful look.
"Thank you..."
"Ano ka ba. Your welcome. Bakit ba kasi sinasabi nilang ikaw 'tong girl? Eh diba study partners
lang naman talaga kayo... diba?"
GULP.
"Ah oo! Oo, study partners lang kami. Wala ng iba..." ngumiti naman siya nun.
"CLASS! 25 MINUTES LEFT! STOP TALKING!"
Okay tuloy ko na lang 'to. Kaysa mabadtrip ba ako. Mamaya ko na lang kakausapin si DJ about
this.
Pg41Pg41
---------------------------------------------------------
DISMISSAL
Andito na ako sa mall. Naglalakad. Dahil etong Master DJ ko, nagpabili na naman ng kailangan
"daw" sa Materials Management class nila. Aish. Eh nababadtrip na nga ako dahil dun sa picture
na yun eh! Tapos alam niyo sabi niya?
"Sus! Dapat nga matuwa ka eh. Kahit yang kubang likod mo lang yung nakasama sa picture. Ayaw mo
nun? Privilege na makasama ang katulad ko sa picture? Tss. Bayaran mo ko uy!"
Diba? Diba diba diba? Nakakainis? Ang yabang talaga nun... Ang yabang yabang!
*boogsh*
"Aray! Ang clumsy mo ha?!"
"S-sorry sorry sorry! Di ko sinasad...ya..." Teka... Albie?! O.O
"Teka... Nerd girl?"
"Uhm sige bye bye na mauna na ako." Tumakbo ako papalayo sa kanya pero nahabol naman niya ako.
-_________-
"Ano ba?!"
"Alam mo. Ang sungit mo. Gusto ko lang naman makipag-friends eh. Tss."
"Oo na! Eh kasi naman baka akalain ni Dj na di ko ginagawa yung trabaho ko. Ano uutusan mo rin
ba ako?"
"Ano ka ba! Bakit nagkita ba talaga tayo dito ng planado? Hindi naman ah? Samahan mo na lang
ako. Ako lang mag-isa eh. Please?" Kahit cute siya. Hindi ko makalimutan yung nakakahiyang
encounter ko sa kanya nung sa school!
Pg42Pg42
"Eh kasi bibili pa ako ng kailangan ni DJ eh..."
"Samahan na kita? Dali na. Kaysa magmukha tayong tanga na kakaikot dito mag-isa. Magkakilala
naman tayo. We have a common friend."
"Si DJ? Friend ko? No way!"
"Eh diba magkasama pa nga kayo sa picture--"
"Whaaat?! Paano mo nalaman?!"
"Woah chill! Baka kasi alam kong personal slave ka ni DJ?"
"Ah ganun ba... Ehhh. Wag mong sabihin ha?!"
"Hmm..." nagsmirk siya. Uh-oh.
"Hindi ko sasabihin na ikaw yung girl na nasa picture. Basta... samahan mo ako magmall ngayon.
Atsaka samahan mo rin ako kapag kailangan ko ng kasama. Ano... deal?"
"Whaaat?!"
"Sige ka... pwede na akong magpost sa website ng school na ikaw... Kathryn Santiago ng 4-A ng
BA major in Marketing. Ang kasama ni Daniel Montenegro sa picture. Ano? Sesend ko na--"
"OO NA! DEAL! DEAL..." tapos ngumiti siya.
"Let's go!" tapos hinawakan niya yung kamay ko at naglakad na kami papuntang ewan. More like
tumakbo! O_______O
Teka, holding hands?
"UY YUNG KAMAY KO!"
Pg43Pg43
"ANO WAG NA MAARTE ANG BAGAL MO EH!"
"AISH SIGE NA NGA!" Tss. Kahit ang lambot ng kamay niya... What?! Aish bahala na!
I guess...
I just made a deal with the devil.
CHAPTER 8.
KATHRYN'S POV
MALL
Sumama na nga ako kay Albie. Sabi niya yun na lang tawag ko sa kanya. Ayon. Nag-ikot ikot lang
kami sandali. Nagtime-zone, nag-punta sa Powerbooks, tapos ikot-ikot lang. As in. Nakakatuwa
rin siyang kasama kasi para siyang bata!
Pero nakakairita lang kasi anong oras na oh... nagsabi naman ako kay Mama. Nagtext actually na
malelate ako ng uwi, sabi ko na lang may overtime project ako kasama mga kagroupmates ko.
Kasama si Zharm. Kilala niya na rin kasi si Zharm eh. So ayun, ayoko man magsinungaling.
Kailangan...
Bakit ba ganun?! Simula ng nagtagpo ang landas namin ni Daniel, pati na rin netong si Albie,
lagi na lang akong nagsisinungaling?! Tss...
"Oh anong iniisip mo? May problema ba?" napalingon ako kay Albie, na nagtetext ngayon.
"H-ha? Wala... anong oras na ba?" tumingin siya sa wristwatch niya tapos tumingin sakin.
"Bakit? Ayaw mo na akong kasama?"
"Hindi naman sa ganon. Anong oras na ba kasi? Baka mamaya gabi na--"
"Relax. It's 8pm. Hanggang anong oras ka ba pwede?"
"Uhm... 9pm eh. Hala may bibilhin pa pala ako! Tae nakalimutan ko!"
Pg44Pg44
"What?! Ano yun?"
Shet nawala sa isip ko! O_________O
"Yung mga papabili ni Master DJ sakin. Aish... kailangan niya pala yun! Nawala sa isipan ko.
Hala paano na ba yan..." nagkamot ako ng ulo. Ano ba paano yun! Eh kailangan niya yun ngayong
gabi diba? Ayon sabi niya. Nako malilintikan na naman ako. -_____-
"Ganun ba? Bakit wala ba siyang kamay? Tss hayaan mo yun! Gusto mo itext ko?"
"A-ano... wag na! Samahan mo na lang ako."
"Tapos? Anong gagawin natin sunod?"
"Ha? Wala. Ano, pwede bang ikaw na lang magbigay nito kay Master? Kay DJ? Magjejeep na kasi ako
pauwi."
"Oh sige. Pero hayaan mong ihatid kita. And bawal tumanggi. I'll be mad at you. Sige ka." tapos
ngumiti siya. Aish! Ang stubborn nila talagang magkaibigan. Ako naman 'tong si tanga, di
makatanggi. Eh kasi tanga din ako eh. Maayos na nga lang 'tong eyeglasses ko. Nahuhulog pa eh.
Argh. What's
happening to me? -___-
"Oo na. sige na lika na!"
"Sige. Let's go!" tapos hinawakan na naman niya yung kamay ko.
('',)- - - - - - (,'') ---> ako yan. patingin-tingin sa surroundings ko.
Kasalanan ba kung naself-conscious ako? Aish. Pero wala naman sigurong mag-iisip na kami diba?
Baka isipin pa nila na katulong lang ako o kaya human pet. -____-
-------------------------------
SCHOOL SUPPLY STORE
Pg45Pg45
"Maam. 1,356.50 po ang total ng mga nabili niyo."
"Ah ganun ba? Sige." tapos binigay ko na yung payment. Aish. Nakakainis! 1k lang kasi binigay
sakin ni DJ. Nagtitipid kaya ako. Napagastos pa tuloy ako.
"Ano, let's go? Ang bagal mo para kang pagong."
"Mang-aasar ka pa? Psh sige lika na."
"Teka! Nagugutom ako eh... kain muna tayo. My treat." sigurado siya? O.o
"Okay, pero libre yan ah! Mamaya blackmail material mo na naman yan."
"Tss hindi ah! Promise. Sa gwapo kong 'to? Mukhang blackmailer?"
"Oo." tapos sumimangot siya. Natatawa lang ako sa reaksyon niya!
"Psh. Lika na nga nerd!" tapos kumain na nga kami sa KFC. Ayos. =)) Libre eh.
---------------------------------------
GATE OF KATHRYN'S HOUSE
Nandito na kami sa labas ng bahay ko. Pinapapasok ko si Albie pero ayaw niya, pupuntahan pa daw
niya si DJ para ibigay yung mga pinamili ko.
"So ayun. Sige thank you Albie..."
"Thank you din Kathryn. Ay teka." nagulat ako nung bigla siyang naglean sakin. Bigla niyang
hinawakan yung gilid ng... lips ko.
GULP.
Pg46Pg46
"Ah... ano--"
"Teka wag kang gumalaw. May ketchup pa sa labi mo."
ANOOOOOOOOOOO?!
"Ayan ayos na. Ang messy mo kumain. Fries lang naman yun at burger ah? Haha!" napatulala ako ng
ilang segundo pero ng nakarecover na ako sa kahihiyan ko. Napasigaw ako.
"WAAAAAAAAA NAKAKAHIYA! BAT DI MO SINABI KANINA! WAAAAAAA BAKA YUNG IBANG NASA MALL NAKITA NA
MAY KETCHUP AKO SA LABI! AAAAAH NAKAKAHIYA!"
"HAHAHAHAHAHAHA!" tumigil ako sa pagdadaldal at napatingin sa kanya.
"Bakit ka tumatawa? May nakakatawa?" ayon tawa pa rin siya ng tawa. -_____-
"Hahahaha! Eh kasi... hahahaha! Wait. Ano ba yan! Ang sarap mo pa lang kasama eh! Laughtrip
hahahahaha!"
" "
"Uy joke lang! Haha. Eh kasi naman. Maganda ka pa rin naman kahit may ketchup ka sa labi
eh."
Hindi pa rin nakakatuwa! -_____-
Pero teka...
"Anong sabi mo?" tumigil naman siya sa kakatawa at biglang umiwas ng tingin. Oh anong problema?
"Wala. Sabi ko ang messy mo kumain. Ano... bye na." tapos napakamot siya ng ulo.
Ahhh... "Sige bye na." tapos bumaba na ako ng kotse niya at nagbbye.
Pg47Pg47
"Shit. What the fck." bulong niya pa bago niya i-roll yung windows ng kotse niya. Ano yun?! Bat
siya nagmura? O.o
Pero meron talaga siyang sinabi ehhh! Di ko lang naintindihan. -_-
----------------------------------------
DANIEL'S POV
Ano ba yan! Nasaan na ba yung slave na yun?! Aish. Ang tagal naman niya dumating. Ano di niya
na ako sinunod? Napagod ba siya? Eh yun ang trabaho niya eh! -___-
Matext ko na nga!
*ding dong*
Napa-smirk ako at napatayo para pumunta sa door. Nagdodoorbell na si Kath aka slave. Akala ko
di na siya dadating eh. May aasarin na naman ako. HAHA!
"Hey slave--"
"Oy pare. Musta? Papasok!"
What the fck?! Bakit si Albie nandito? Tss... so it means di nga pupunta si slave dito?
-_______________________-
"Oh ano pare? May food ka ba dyan? O beer? Inom tayo!" Aish nairita ako bigla.
Umupo ako sa couch. Feel at home si Albie ah. Aish. -_-
"What are you doing here?"
Pg48Pg48
"Woah pare. Chill. Bawal na ba pumunta dito?"
"Nope. Pero what do you want? Tss, it's late."
"Bakit may hinihintay ka ba?"
Tss... "Wala. Ano ba kasing ginagawa mo dito?"
"May bibigay lang pala ako sayo." tapos may kinuha siyang plastic bag ng school supply...
Teka?
"What's that?"
"Pinabibigay ni Kath. Sabi niya sakin ako na magbigay sayo nito. Hinatid ko na kasi siya. May
curfew ata yun."
WHAAAAAAAAT?!
"What the? Wait... magkasama kayo?!"
"Oo. Kanina sa mall. Bakit? Teka..."
"Ano?!" argh naiirita ako! Ano magkasama sila? Paano? Kailan pa?
Are they friends now?
"Are you pissed? We're hanging-out lang naman. Pare ayos lang yun diba? You have no interest in
her right?" Wait... what does he think?
"Wala, psh. Bakit interested ka kay slave?"
Ngumiti siya bigla at nagthumbs-up. "Well pare... she's fun to be with. At ang sarap asarin!
Haha.
Pg49Pg49
So I guess, I want to know her more. Pwede naman yun diba? I mean... slave mo lang naman siya
ah."
What the fuck. Shit! -_____-
"Ayos lang. Pero tandaan mo pare, slave ko pa rin yun. Walang talo-talo."
"Chill pare. Ano ka ba... pero pare. Sana wag mo namang pahirapan si Kath. Don't play your
childish games with her. She's a great girl."
"Alam ko. Ayos mukha naman. Bakit akala mo di ko alam?" napatayo siya.
"Ano bang problema pare?! May problema ka ba sa pagiging close namin?" Close? Tss... they're
only friends! Close na sila? -_____-
"Tss wala. Ano, magsstay ka ba dito?"
"Wag na. Mukhang badtrip ka eh. Kahit di ko alam kung bakit. Mauna na ako."
"Lock the door when you leave. I need to sleep." tapos tumayo na ako at naglock ng pinto ng
kwarto ko. Bahala na siya mag-lock ng unit ko! Tss.
"AISSSSSSH!" sabay bato ng cellphone ko sa kama. Argh. Napahiga ako at napasuntok sa pader. Ano
ba! Bakit ba suddenly ang sama ng loob ko. Nababadtrip ako?! Naiinis ako?! Nababanas ako?!
Ano bang nangyayari sakin?
Bakit ba kasi naging close sila kaagad? And why am I suddenly angry? Argh. Wala lang 'to.
Nakakainis lang. Anong gusto niya? Gawin rin niyang slave si Kath? No way!
Why am I over-reacting? Teka, wag mong sabihing interesado na nga ako sa nerdy freak na yun?!
No... ang alam ko...
She's my personal slave! Mine only... mine.
Pg50Pg50
CHAPTER 9.
DANIEL'S POV
MONTENEGRO UNIVERSITY
Argh. Pagod ako. Puyat ako. Putcha...
We have practice today on basketball. And because I'm MVP, you know the rules. Tss... wala
akong
tulog eh. Ewan ko ba! Nababadtrip talaga ako. Bakit ba iniisip ko yung slave na yun? Aish!
Makapagtraining na nga kasama ang mga ugok na 'to.
"OKAY RED LIONS! LET'S START!"
"YES CAPTAIN!"
*whistle*
Start ng training. 10 laps lang muna.
Wait. Tangna. Asan na ba yung gagong yun? Late na naman?
"Sorry guys ngayon lang dumating! Wew, late ba ako?" tss... buti dumating na si Albie. Lagot
'to sakin. Late na naman kasi nagmall pa kagabi eh. Argh! Magkasama pa sila ni slave.
Tinutulungan ba niya si slave? Psh...
"Oo gago late ka na!" sabi ni EJ. Teammate ko.
"Tss oo nga. Dude! Kanina pa kami dito tapos ikaw magpapalate? Ayos mukha!" sabi ni Diego.
Teammate ko rin. 13 kami sa team pero silang tatlo lang barkada ko. Pero ewan... para bang nag-
init kaagad yung dugo ko kay Albie.
"Sorry captain! Alam mo na, kasama ko kasi si Kath kagabi."
"WOAAAAAAAAAAAH!" sabi ng buong team. What the?
Pg51Pg51
"Pare chumichicks ka na ah?" -teammate 1.
"Teka yun yung nerd diba?" -teammate 2.
"Akala ko ba kay captain yun?" -teammate 3.
"Oo nga! Nakikita ko yun kasama ni captain pag umuuwi sila eh. Hinatid pa nga niya nugn isang
araw! Study partner mo yun diba?" -teammate 4.
"Aba captain. One-on-one na 'to!" -teammate 5.
"MGA GAGO! Magsitigil nga kayo! Tss..." Nakakairita. -___-
"Oo nga guys. Walang bastusan. Kaibigan ko yung tao eh. Wag niyong pagchismisan si
Kath."sabi ni Albie. Tss! Ano kailangan niya bang sabihin? Baka mamaya malaman nilang personal
slave ko si Kath! Argh.
"SHUT UP! TSS... ANG GUGULO NIYO! 100 LAPS FOR EVERYONE! AT DAHIL LATE KA ALBIE, 150 LAPS! GO!"
"Captain naman!" -teammate 6.
"Wag niyo na kami idamay dyan!" -teammate 7.
"Oo nga! Hayaan mo na sila! Wag na kami!" -teammate 8.
"Sige na captain magddribbling na lang kami!" -teammate 9.
"SHUT UP YOU GUYS! START! OR ELSE YOU ALL WANNA DIE HUH?!"
"Oo na captain! Chill lang init ng ulo mo sasabog ka na!" sabi ni EJ at Diego. Eh badtrip tss!
"Lika na nga at baka pagtripan pa tayo ni captain! Dali!" nagtitigan kami ni Albie saka siya
tumakbo. Makatingin siya ah. Ano gusto niyang palabasin? I'm the captain here! I can do
whatever I want! Psh...
Pg52Pg52
-------------------------------------------
LOCKER ROOM: VARSITY
Andito kami sa locker room. Kasama ko sila EJ at Diego. Asan na ba yung Albie na yun?!
Kailangan naming mag-usap tungkol kay slave! Ayokong makipagkaibigan siya sa slave ko, at least
hanggang matapos ang one month! Aish. Slave ko eh, slave niya ba? Hindi!
"Wew! Grabe ka captain. Nakakapagod!" - EJ.
"Oo nga. Tss... ano bang problema?" -Diego.
Argh. Hindi ko nga rin alam eh. -____-
"Wala tss! Teka. Asan na ba si Albie? Yung gagong yun!"
"Si Albie? Teka nagmadali yun umalis eh. Ewan ko lang kung bakit. Teka captain, bakit ba?" -
Diego.
"Oo nga. May problema din ba yun?" - EJ.
"Aish. Hindi ko rin alam. Sige hanapin ko lang." tumakbo na ako papalabas ng locker room. Aish.
Teka mamaya ko na lang kausapin yun. -___- Si slave na lang muna sasabihan ko. Kailangan niya
maging serious sa pagiging slave ko!
To: Slave
HOY. Ano? san ka? tss...
After ilang minutes, di pa rin nagrereply. Tss! Mahanap na nga. Lunch time na naman kaya
naglalunch na siguro yun. Sinong kasama nun? May kasama kaya yun? Friend? Tss... bakit ko ba
tinatanong yun?! Why do I even care? -______-
"Shocks si DJ!"
"Oh my god. He's so hot!"
"Totally hot! So rich pa!"
Pg53Pg53
Argh. Seriously? I hate this type of girls. Masyadong maingay. Tss... ang gusto ko simple lang.
Ang gusto ko... teka! Ano ba yan. Mahanap na nga lang si slave!
('',) - - - - - - -- - - - - - - - - - (,'') ----------> ako yan habang hinahanap si slave.
Ayun! Ayun na pala si slave eh. Napasmirk na lang ako habang papalapit sa kanya... Teka?! What
the
hell?!
-----------------------------------------------------
KATHRYN'S POV
*riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing!*
Hays. Salamat bell na at pagod na ako. Ayoko ng mag-aral ng French. Nakakabulol. Etong si Zharm
ang galing mag-French. Halatang sanay na sanay. Palibhasa pavacation-vacation lang siya dun eh.
Haaaar.
"Kath, maglilibrary lang ako. Di kita masasamahan sa lunch, bawi na lang ako!"
"Ganun ba. Okay lang! Ano bang gagawin mo sa library? Samahan na lang kaya kita? Okay lang
naman na hindi na ako mag-lunch eh."
"Kath... you should eat! Kumain na naman ako ng heavy recess kanina kaya it's okay. Eh ikaw?
Hindi pa. So wag ng stubborn friend! I'll meet you na lang later sa Philosophy class
natin."nagsmile na lang ako kay Kath.
"Au revoir Zharm!" oh diba nagffrench ako? It means goodbye. Yun lang alam ko hahahaha!
"Hahaha. Au revoir Kath!" tapos umalis na siya at naiwan ako dito sa classroom. Makakain na
nga.
-------------------
TREE NEAR THE CHAPEL
Pg54Pg54
Nandito lang ako sa favorite place ko at kakain na ng biglang...
"Hey nerd girl!" What the? What is he doing here?
"Ano na naman Albie?" umupo siya sa tabi ko. Aba. Close na kami?
"Wala lang. Naks dito ka pala naglulunch?"
"Hindi. Dito ako nagsswimming."
"Boy pick-up tayo ganun?" inirapan ko lang siya. Ewan ko ba, bakit ba kapag kasama ko siya,
parang
ang sarap niyang irapan, isnabin? Hahaha. Ang weird ko. Para kasing ang sarap rin niyang
kasama.
Pero may pagka-ilang pa rin ako. Bakit ba kasi siya nakikipag-usap pa din sakin hanggang
ngayon?
"Matanong ka nga Albie... bakit ka ba nandito? Magpapasama ka na naman?"
"Hindi. Ang sungit mo! I just want to eat you. That's all."
O______________________________O
"HAHAHAHA! Joke lang Kath! I just want to eat with you, not eat you! HAHAHAHA!" Okay ang corny
ah. Pero kinilabutan ako onti. -______-
"Che. Tss. Kakain ka may pagkain ka bang dala?"
"Wala. Pwedeng maki-share? Kawawa naman ako oh Kath. Sa gwapo kong 'to, di mo ba ako
papakainin?"
"Hindi." sumimangot na naman siya. HAHAHA ANG SARAP ASARIN PARANG BATA! ^___^
"Tss oo na. Oh kainin mo." inabot ko sa kanya yung takip ng lunchbox ko tapos nilagyan yun ng
ulam kong Adobo na niluto ko tapos rice. Madami naman akong naluto kaya okay lang. Kaysa
magutom 'tong isang 'to. Inabot ko na rin yung spoon ko sa kanya. Fork na lang yung akin.
Pg55Pg55
"Naks. Mukhang masarap 'to ah. Teka, may lason ba 'to?!"
"Wag ka ngang maarte! Parehas lang kayo ng kaibigan mo. Argh!" bigla naman niya akong tinignan.
"Oh bakit?!"
"Teka anong sabi mo? Katulad kami ni DJ?"
"Tss, oo! Pinaghinalaan rin kasi yung luto ko. Eh wala naman kasi talagang lason ehhhh. >.<"
"So you cooked for him too?" anong klaseng tanong yan?
"Oo naman. Eh slave niya ako eh. Kailangan ko siyang ipagluto natural!"
"You know Kath, you should start ignoring him. Wag mong hayaang pahirapan ka
niya."nakatingin pa rin siya sakin pero nakasimangot. Nakita kong nagshrug siya tapos nagstart
ng sumubo ng niluto ko.
Anong arte yan?
Sumubo na rin ako ng pagkain ko dahil gutom na gutom na rin ako. Di ko minsan magets si Albie.
Argh. -____-
Maya-maya...
"Kath..." napatingin ako sa kanya.
"Oh? Busog ka na?"
@__________@
"Thank you for this... for letting me share food with you. Ang sarap. Nabusog talaga ako."
Pg56Pg56
"T-teka..." gulp. Nakayakap kasi siya sakin. Sobrang higpit di ako makahinga! Nako baka may
makakita samin. -_-
"Just let me hug you. Kahit ang taba mo pala!"
"Sus nang-asar pa, walang anuman." hinayaan ko na lang na ano, alam niyo na. Kahit medyo
awkward...
"SLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAVE!"
Huh? O_O
Napabitaw ako sa yakap ko at napatingin sa nagsalita. Teka? Anong ginagawa ni DJ dito?
"Oh pare? Andito ka rin pala."
"Yup. At pare sandali lang ah. Kath! Tumayo ka nga dyan."
"Ha? Bakit?"
"Basta... tss!" anong problema niya? Argh. -______-
Inayos ko yung lunchbox ko tapos tumayo na. Tinignan ko si Albie, na nakangiti lang. Ehhhh?
Galit na nga si Dj tatawa pa siya? Ano ba kasing nangyari? Badtrip na naman si master.
"Kath. Let's go!" sabay hawak sa kamay ko... at hinihila na ako papunta saan?
"Where? May klase pa ako! Mamaya mo na ako utusan!"
Tumayo na rin si Albie pero nakasimangot na siya. "Teka pare. Nakakabastos ka naman ata?
Nakita mong magkasama kami ah! Ayos mukha naman!" nagstop kami sandali. Siya lang pala. At
nilapitan si Albie.
Ano bang nangyayari? Clueless ako! Argh! Nagtititigan sila na parang magpapatayan sa talim ng
tingin nila sa isa't-isa eh.
Pg57Pg57
"H-hoy! Wag nga kayong maging ganyan, argh." buti walang tao dito sa kinakainan ko kung hindi
mapagchichismisan na naman kami. More like sila. Normal lang ba sa lalaki magtitigan? Yung
nakakatakot at nakakamatay na titig?
"Back off pare." sabi ni DJ.
"Baka ikaw ang gustong magback-off? Ano bang problema mo? Di naman pwede na ganyan ka umasta
ah. Ano mo ba siya?" teka sinong siya? Ang gulo nila...
"Wala kang pakielam pare. Wag ka munang makielam ha?" sabay hila sakin.
Tinignan ko na lang si Albie habang papaalis kami dun. Argh! Ano ba... saan ba kami pupunta?
May klase pa ako!
Andito na kami sa carpark at papasakay na ng kotse niya ng natapilok ako.
"Master DJ naman! Ano ba! Teka yung salamin ko." nahulog kasi yung salamin ko. Paano ba naman
kasi... nagmamadali 'tong monster na 'to! Anong trip niya?
"Tss. Ang alam ko bulag ka kapag wala kang salamin. Pero di ko alam na bulag ka rin kahit
nakasalamin ka na... tss! Nagpayakap ka naman sa gagong yun..."
"Anooo?! Teka ano bang gusto mong sabihin?! Atsaka ano bang kinagagalit mo na naman?! Lagi ka
na lang ganyan! Atsaka saan na naman tayo pupunta?!" di ko nagets yung huli niyang sinabi.
Pabulong eh... ano kaya yun?!
"Ang gusto kong sabihin, sana gawin mo lang trabaho mo! Okay? Ako lang paglilingkuran mo. Ako
lang! Ni hindi pa nga natatapos yung 1 month. Aatras ka na?"
Gulp.
"T-teka ano ba m-master?!" paano ba naman kasi, kinorner ako! Sinandal ako dun sa may harap ng
kotse niya. Napasandal na talaga ako at naramdaman ko na dikit na yung likod ko dun. Habang
yung
kamay niya nasa gilid ng shoulders ko. At yung mukha niya... at ang labi niya. Ang lapit na
sakin!
Pg58Pg58
Double gulp.
"D-DJ naman..." papalapit na papalapit na siya. OMG. Ano? Wag mong sabihing...
"Tss... sakay na nga! Magmamall tayo." saka siya umalis at nagsmirk. Naiwan ako ng ilang
seconds sa ganung pwesto bago ako naka-recover.
*beep beep!*
"KYAAAA! Ano ba bakit ka nambusina na lang bigla? Nakakagulat ka!"
"Tss, ano di ka pa sasakay? Kakaladkarin na naman ba kita papasok sa kotse ko?" argh! Wag ka
ngang tulala Kathryn! -_-
"Oo na po master!" saka ako sumakay sa shotgun seat ng kotse niya.
Napaisip lang ako...
Bakit ganun? Iba yung... effect niya sakin?
CHAPTER 10.
KATHRYN'S POV
MALL
Alam mo yung feeling na wala ka talaga sa mood magmall, gusto mo lang makinig sa discussion ng
professor niyo, pero dahil gusto ng "master" mo na samahan mo siya sa mall na parang bata, ay
kailangan mong sumunod at ayun nga, maging chaperone...
Ganun ako ngayong araw. -_________-
Nandito na kami sa mall, kakadating lang namin at kaka-park pa lang ni DJ ng kotse niya. Di ko
siya kinakausap dahil hindi rin naman niya ako kinakausap. Ewan ko ba! Naweweirduhan na kasi
talaga ako. Hanebee?
Pg59Pg59
Atsaka akala ba niya aatras ako dun sa 1 month deal namin? Takot ko namang magbayad ng 200, 000
pesos para sa isang polo diba? Argh... atsaka kahit halimaw naman si DJ... somehow...
He's nice.
Naglalakad pa rin kami. Siya lang actually, sinusundan ko lang siya eh. Nang biglang nagstop
siya at
humarap sakin. Medyo nagulat ako kasi naman bigla na lang humarap sakin eh. Nakatitig lang siya
sakin...
"What?"
"Slave..." tapos hinawakan niya yung magkabilang balikat ko.
Bakit ganyan siya? Parang malungkot na ewan yung face niya! Di ko malarawan. Ano ba... tapos
napatingin pa ako sa mga dumadaan, nakatitig dito sa master ko. -_-
Nakakailang...
"Uy slave..."
"Oh, ano ba master? May problema ba?"
"Wala, ano... aish!" napakamot siya ng ulo tapos tumalikod sakin.
Ang weird niya ah! -______-
"No offense DJ pero, alam mo? Ang gulo mo kausap!"
"What did you just say?!" bigla ba namang humarap sakin tapos sinigawan ako. Aish!
"Ewan ko sayo! Ang gulo mo sabi ko? Bingi ka ba bingi?"
"Nakng. Sumasagot ka na ngayon slave?!"
Pg60Pg60
"Alam ko slave mo ako... pero may pangalan ako! Kath okay? Kath!" eh kasi nakakaasar na. Alam
ko slave niya ako pero wag niya naman akong tratuhing maid talaga! Sinusunod ko na nga yung mga
pinapagawa niya eh, kahit parang bata siya. -_-
"Aish..."
BADTRIP AKO NGAYON! DAHIL HINDI AKO NAKA-ATTEND NG CLASS KO NGAYONG
HAPON, ABA! HINDI KITA PAPANSININ MASTER DJ KAHIT ANONG GAWIN MO! -_-
"Bahala ka dyan!" nilagpasan ko siya at naglakad papalayo.
Nakalayo na ako. Di man lang ba ako nun susundan?
AAAAAARGH! Edi wag. Akala naman niya gusto kong magpasunod sa kanya! Tss edi wag! Bwisit.
Sinama-sama pa ako dito babadtripin lang pala ako.
Mag-ikot ikot muna nga dito. Teka... saan ba magandang pumunta? Hmm...
AYUN! DOON! SA BLUE MAGIC!
Pagdating ko dun, waaaaaaaaa! ^o^ Ang cucute ng mga teddy bears! Sobra <3 nawindang ako! Para
bang safe haven ko dito?! Mahilig kasi ako sa teddy bears. Binibili din ako ni dad neto bago pa
siya... mamatay. Namiss ko lang naman.
Bili kaya ako? May pera naman ako. 500 pesos. Kasya pa 'to. Teka, anong bibilhin ko?
Ayun na lang! Lumapit ako dun sa teddy bear na medyo malaki at sobrang cute! Pink siya tapos
basta! Ang cute cute talaga! <3333333333 Naka-batman shirt pa! Eh mahilig kasi ako sa batman
stuffs. Idol ko kasi yun eh. Si Batman!
Ano ba yan. Alam ko nerd ako pero ang cute cute talaga! Kaso... 1, 250 pesos? Argh. Kulang!
Pagiipunan ko na nga lang.
Napabuntong-hininga na lang ako at tumalikod.
Pg61Pg61
"Ahhhhhh!"
"Tss. Ang ingay mo alam mo yun?!" paano ba naman kasi. Andito na naman si DJ. -__-
"Maam... pakihinaan po yung boses. Di lang po kayo yung customers..." sabi nung nagbabantay ng
blue magic. Napa-pout naman ako nun.
"Sorry po."
"Ang ingay mo kasi slave."
"Che. Dyan ka na nga!"
Lumabas na ako nun pero sumabay na siya sakin.
"Gusto mo pala yung mga ganung teddy bear. Tss. Parang bata." napa-stop ako nun at napatingin
sa kanya.
"At least parang bata lang. Eh ikaw? Batang damulag! Bleeeeeh!" lumaki yung mata niya nun tapos
pinitik ako sa noo.
"Aray ano ba?! Kailangan talagang mamitik?!"
"Tss. Iniiba mo yung usapan eh. Bakit di mo binili yung teddybear?"
"Kulang sa budget eh. Kung bigyan mo kaya ako ng sweldo? Hep! Joke lang..." tinignan ako ng
masama eh. Haha. Nagjojoke lang naman. Nagpatuloy na lang kaming maglakad ng...
"Kath..."
O///////////////////O
Tinawag ba niya akong... Kath?! *O*
Pg62Pg62
Napa-stop ulit ako at napatingin sa kanya.
"A-anong sabi mo? P-pakiulit nga?"
"Tss... natuwa ka naman dyan."
"^___________________^"
"Oh ano... Kath? Bakit ka nakangiti dyan? Ampanget mo tss..."
"^___________________^"
"Gusto mo bang utusan kita dito ha?! Nang-aasar ka pa. Slave!"
Natuwa lang naman kasi ako. Di ko mapigilang ngumiti...
"Kath na lang dali na! Hehe. Sorry, nanibago lang. Eh ikaw naman kasi eh. Nakakatuwa lang
talaga! Isa pa nga?"
"Pinagtitripan mo ba ako? Baka gusto mong--"
"Hindi na sige na. Basta Kath tawag mo sakin ah? Mas maganda."
"Oo na... oo na..."
"Ano na master DJ? Saan na tayo pupunta? Bakit ba kasi nagmall pa tayo?"
"Ewan."
-_______________________________-
"Hayy. Ang gulo mo alam mo yun?! Ano na lang, uwi na tayo?"
Pg63Pg63
"Alam ko na. Let's watch a movie. Okay? Let's go." sabay hawak sa kamay ko.
O_______________________O
"Ahh... master?"
"Oh?"
"Kamay ko?"
"Aish..." binitawan naman niya kamay ko.
"Bilisan mo nga Kath! Ambagal mo. Dali. Kung hindi... hahawakan ko kamay mo." anong sinabi
niya? Argh. Masundan na nga lang.
------------------------------------
INSIDE THE CINEMAS
"OH FCK! SHIT! LET'S GET OUT OF HERE!"
"Ano ba naman yan DJ! Wag ka ngang maingay. Tss." Nakakatakot ba yung pinanunuod namin?
Paranormal Activity 3 lang naman ah.
Nakakahiya kaya siya. Kakapasok pa lang namin ganyan na siya. Marami ngang nag-"sssh" sa kanya
eh. Like hello? Lalaki siya diba? Matatakutin pala.
Maya-maya...
"FCCCCCCCCCCCCCCK!"
O_____________________________O
"Uhm, master?"
Pg64Pg64
Paano ba naman, bigla na lang niya ako niyakap tapos binaon yung ulo niya sa braso ko.
Nakakailang... para bang... ewan di ko maexplain! -______-
Na-realize niya ata yung ginawa niya kaya umayos siya sa pagkakaupo.
"E-ehem. Ano ba naman yan Kath... tss. Ambaho mo."
"Ang kapal mo naman psh! Akala mo naman kung sinong matapang. Takot pala sa horror."
"Sino? Ako?!"
"Hindi. Yung katabi mo."
"Tss... hindi naman kasi nakakatakot. Ang pangit kaya ng movie. Kasimpanget mo." nanlait pa.
Argh. Problema niya? -________-
"Okay. Sabi mo eh. Alam mo. Kung tapos ka na magsisigaw dyan. Lika na. Wag na natin tapusin
'tong movie. Di ko na rin naiintindihan eh. Ikaw kasi." tumayo na ako nun at tinapon yung
popcorn bucket sa basurahan.
Sumunod naman siya sa labas. Pagdating dun sabi niya kumain na muna kami.
"Saan ba master?"
"Kahit saan. Ikaw manlibre ah." Kapal talaga. -_____-
"Hmm.. oo na. Saan mo ba gusto master?"
"Saan ba kayo kumain ni Albie kahapon?" huh?!
"Teka, alam mong kasama ko siya kahapon? Ay tanga... oo nga pala. Pinadala ko sa kanya yung
pinabili mo sakin."
Pg65Pg65
"So saan nga?"
"Sa KFC..."
"Edi dun tayo." tapos nauna na siyang maglakad sakin...
ANG WEIRD NIYA TALAGA. -_____-
-----------------------------------------------------
OUTSIDE KATHRYN'S HOUSE
"Sige bye na master. Thanks pala." tapos ngumiti ako. Pababa na ako ng kotse niya ng hinawakan
niya yung kamay ko.
"Oh bakit?" kunot-noo kong tanong sa kanya.
"Kath, gusto mo na bang umatras sa deal natin?"
"Huh?!" napatingin ako sa kanya nun. Ano ba kasing pinag-iisip niya? He's getting weird...
"Just answer me please..."
"Bakit naman aayaw ako? Hindi ako ganun. Okay lang talaga." nagulat ako ng bigla niya akong
hilahin at yakapin.
"DJ ano ba? Huy..."
"Kath..."
"Oh... ano?"
"Sinong mas gusto mong maging master... ako ba o si Albie?"
Pg66Pg66
"Anong klaseng tanong naman yan..."
"Just answer me... tss."
Hmm... kung papapiliin ako kung sinong gusto kong maging master?
Si Albie... mabait naman siya. Medyo nakakabadtrip din. Pero masarap kasama at komportable
kausap. Parang... close friend lang.
Pero si Daniel... kahit ganun ugali niya... kahit ang lakas ng tama sa utak, tapos minsan lagi
akong binabadtrip, nilalait tapos ang yabang pa akala mo kung sino... still...
He's my master.
"Hmm... ikaw." nagulat ako nung bumitaw siya sa yakap ko tapos biglang ngumiti. Ahh? >//<
"Talaga Kath? Ako? Promise?!"
"Para kang bata. Oo nga. Ikaw? Bakit ba? Atsaka makangiti wagas?"
Sumimangot naman siya nun. "Wala tss. I'm just asking. Sige baba ka na! Masyado mo naman atang
mahal 'tong kotse ko pati yung nagddrive. Nawiwili ka ha!"
"Kapal mo, yung kotse pwede pa eh. Kaso yung nagddrive? Haha. Sige na. Bye." tapos bumaba na
ako. Nakita kong nagwave siya sakin sa window ng kotse niya. Tapos umalis na siya.
Medyo masaya ako ngayon ah. Iba eh. Iba 'to. Di ko maexplain...
-----------------------------------------
DANIEL'S POV
Sabi na eh. Mas pipiliin ako ni Kath... woot! Di ko alam kung anong pumasok sa isip ko, bakit
ko
Pg67Pg67
tinanong yun. Pero mabuti ng nalaman ko. Ha!
Masyado akong natutuwa. Ewan ko ba. Ano bang nangyayari sakin? Makabalik ngang mall.
Pumunta ako dun sa Blue Magic, sabay kuha dun sa teddy bear na hawak hawak ni Kath kanina...
Nakakaawa. Paano ba naman kasi... parang bata siya kanina na inagawan ng ice cream. Siguro
sasaya
naman siya kapag binigay ko 'to sa kanya diba? Psh, baka mag-isip siya ng ibang meaning o
ano...
NAGIGING MABAIT NA MASTER LANG AKO!
Pagkabili ko. Dumiretso ako sa university. At dun sa building ni Kath. Iiwan ko na lang sa
upuan niya kasi... baka nga kung anong isipin ng babaeng yun. Atsaka ewan!
Since 5PM na naman. Wala ng masyadong students na pakalat-kalat sa university. Tss buti
naman...
Pumasok na nga ako nun sa room niya at nilagay yung teddy bear sa armchair niya. Paano ko
nalaman na upuan niya yun? Eh may pangalan eh. Basta. Ayokong magkwento. Katamad.
Pero hilig rin niya pala ang Batman ha? Favorite ko rin si Batman eh.
Umuwi na rin ako nun tapos ayun, do my thing. Nag-online ako maya-maya tapos hinanap ko
facebook ni Kath. Ng nahanap ko na. Inadd ko.
Ano ba namang display picture yan! -____- Sino 'to? May kasama kasi siya na lalaki tapos
nakahug sa kanya. Hmm...
Wag mong sabihing boyfriend niya 'to?
CHAPTER 11.
KATHRYN'S POV
MONTENEGRO UNIVERSITY
Pg68Pg68
Maaga akong pumasok ng school kahit inaantok pa ako. Naglakad na lang ako dahil hindi naman ako
sinundo ni master... hmm. Bakit kaya? Oh well. Mabuti na yun at least makakapagpahinga ako
diba? Sana hindi na ako utusan ni DJ!
Pagpasok ko sa classroom, yung mga classmates ko, nakatingin sakin. Ehh? May dumi ba ako sa
mukha?
At dun ako napatingin sa armchair ko...
May teddybear na nakalagay sa armchair ko, color pink na nakasuot ng batman shirt. Eto yung
teddybear na gusto kong bilhin kahapon ah? Imposibleng...
Binili 'to sakin ni DJ? O_O
Umupo ako sa armchair ko at hinawakan yung teddybear. May nakalagay na parang note dun.
HEY SLAVE,
you owe me...
- MASTER
Ehhhhh? So si DJ nga nagbigay sakin nito? Pero bakit?!
Pero sa totoo lang... medyo napangiti ako. Mabait naman pala siya talaga. Kahit ganun yun, may
puso din pala. Binili niya pa ako ng teddybear oh? Sige na, aaminin ko na... natouch ako.
Atsaka alam niyo ba? May collar 'tong teddybear? DJ nakalagay. Ang kapal talaga. Hahaha.
"Uy Kath. Aga mo ah?"
"Ay butiki! Ano ba Zharm. Nakakagulat ka." bigla ba naman kasing tumabi sakin si Zharm.
Nakakagulat lang.
"Hahaha. So, musta?" nilagay niya yung bag niya sa armchair niya. "Wala ka na naman kahapon ah.
Sorry di kita nasamahan kumain."
"Okay nga lang yun Zharm, ano ka ba? Bago ka dumating dito mag-isa na talaga ako kumakain..."
nginitian ko na lang siya.
Pg69Pg69
"Good! So, saan ka pumunta? Hinanap ka kasi ng prof natin. Sabi ko umuwi ka may aasikasuhin ka
lang."
"Uhm sa mall. Hehe. Nagpasama kasi si DJ eh. May.. project kasi siya! Oo tama! Eh ayun may
bibilhin sa school supplies."
Bigla siyang sumimangot na naman. "Ganun ba?" teka bakit ang asim ng mukha niya?
"Oo."
"Okay... wait. Ano 'to? OMG! Oh so cute!" sabay hawak sa teddybear ko. Binigay ko sa kanya muna
at niyakap niya rin. Ang cute cute kasi eh! Promise.
"Haha. Ang cute `no?"
"Oo! Sobraaaaa... wait. Where did you buy it? And what's this? Oh..." nakita kong inangat niya
yung collar tapos DJ yung nakalagay dun. Hala, baka akalain niya...
"DJ? From Daniel? Siya pala bumili nito..."
"Ahh... oo! Kasi ano... naka-uno daw siya sa Marketing Subject nila dahil daw sa... magaling na
study partner niya! Ako! Ako..." sabay turo ko sa sarili ko. Di pa rin siya ngumingiti. Ganun
pa din yung mukha niya... Argh di ko siya magets promise.
"Ganun ba?"
"Teka Zharm. Bakit ganyan itsura mo? Namumutla ka! May sakit ka ba?"
"W-wala 'to... napagod lang ako kahapon. Hahaha. Sige bye muna. Punta muna akong clinic."
tumayo siya at tumayo na rin ako.
"Samahan na kita Zharm..."
"Hindi wag na... wag na." tapos umalis na siya.
Pg70Pg70
Maya-maya dumating na yung Prof namin. Sinabi ko na lang sa kanya na nagpuntang clinic si Zharm
dahil masama yung pakiramdam niya... sana maging okay siya!
What is her problem anyway? Ano bang nangyayari sa kanya?
-------------------------------------------
VACANT PERIOD TIME
May 1 and a half hour akong vacant period ngayong araw. Kaya napag-isipan kong maghanap na lang
muna sa library ng pwedeng basahin. Kaysa nakatunganga lang ako. Umuwi muna ako syempre para
iuwi yung teddybear... inasar pa nga ako ni mama at ni kuya eh. Kanino daw galing yun... sabi
ko kay DJ. Inasar pa nila ako. -______-
--------------------------------------------
LIBRARY
"Hi po! Saan po yung mga books niyo about Marketing Principles?" sabi ko dun sa librarian.
"Right side lang miss. Besides Finance books." tinignan ko yung tinuro niya. Nagnod ako at
nagthank-you at nagpunta na dun.
Wow. Ang daming books. Ano kayang una kong babasahin dito? Erm, eto na nga lang. Kinuha ko yung
unang book na nakita ko at naglakad na papuntang table ng biglang may natamaan akong tao.
"Oops sorry!" sabi ko. Nahulog yung libro na hawak ko pati salamin ko pero kinuha rin naman
niya pati na rin yung libro ko. Pagkasuot ko ng salamin ko. Dalawang taong nakangiti ang nasa
harap ko. Tinitignan nila ako na parang... inaanalyze? Alam niyo yung feeling na yun?
"Ah? Ano yun? May problema ba?"
"Are you Kathryn Santiago?" paano nila nalaman yung pangalan ko?!
"Oo, bakit? Wait! Paano niyo nalaman pangalan ko?"
Pg71Pg71
"Sabi na eh... siya yun dude!"sabi nung guy 1 sa guy 2. Ehhhhh?
Humarap sakin si guy 1 at inabot yung kamay niya sakin.
"Let me introduce myself. Diego Reyes pala." sabi nung guy 1 na may accent saka nakipagshake
hands sakin.
"I'm EJ Cruz naman." sabi nung guy 2 at nakipagshake hands rin sakin.
Ehhhhhhhhh?
"Uhm. Okay?"
"Hahaha she's funny! I like her!" sabi nung EJ.
"Me too. No wonder naging interesado sa kanya yung dalawang siraulong yun!" sabi nung Diego.
"Teka... alam niyo. Hindi ko magets pinagsasabi niyo!"
"Kath... we're friends of Albie..." sabi ni Diego ng nakasmile.
"And Daniel. Or DJ dahil maarte yung ungas na yun." sabi naman ni EJ at pagkatapos, nagwink
sakin.
Ahh... okay. So kaibigan sila ni Albie at ni DJ. Oh...
"So... anong gagawin ko?"
"Wala. It's just nice na nakita at nakilala ka na namin sa wakas." sabi ni EJ.
"Oo nga! And you look cute din pala. Parang bata. Siopao pa pisngi mo!" sabi ni Diego sabay
pisil sa cheeks ko. Argh... ano ba naiilang ako talaga sa dalawang 'to. >.<
Pg72Pg72
"Hey you two! Ano nahanap niyo na yung book? Teka... Kath?!" napatingin ako sa likod ko at sa
nagsalita...
"Oh pare! Dito ka na pala. Tinamad kami eh. Ikaw na lang maghanap..." sabi ni Diego.
"Mauna na kami pare. Kath! Nice to meet you. Samahan mo na lang si DJ dito. Tutal... study
partners naman kayo." sabay wink sa akin ni EJ. Tapos lumabas na sila ng library.
Ang weird nila ah. -_________-
Napatingin ako kay DJ na nakatingin rin sakin. Umiwas siya ng tingin at pumunta sa section ng
library kung saan hahanapin siguro niya yung book na sinasabi nila EJ at Diego. Oh well...
umupo na ako sa isang table at nagstart magbasa.
Maya-maya umupo sa harapan ko si DJ. Napatingin ako sa kanya sandali.
"What? Anong problema mo slave?" aish ang sungit! -____-
"Wala. May sinasabi ba ako?" bakit slave na naman tawag nito sakin?!
Tahimik lang kami habang nagbabasa... o siya lang siguro. Di ko na naiintindihan 'tong binabasa
ko eh. Kasi naman, naalala ko yung teddybear! Ang awkward lang. Ewan ko ba! Tanungin ko kaya
siya
kung... kung bakit. Wala namang masama diba?
"Uhm... DJ?"
"Oh bakit?"
Inhale exhale. "Bakit mo binili sakin yung teddybear na yun? I mean, nanibago lang ako
sayo."umiwas siya ng tingin nun at napaubo.
"Wala lang yun Kath! Naging mabait na master lang ako. Don't even think of any other reason!"
"Ano namang iisipin kong ibang reason diba? Tss makasigaw 'to. Oo na. Uhm DJ?"
Pg73Pg73
"Oh ano na naman?! Look I'm trying to study here--"
"Thank you."
------------------------------------------
DANIEL'S POV
"Thank you."
Anong sabi ni Kath? Thank you daw? Oh...
Medyo nashock ako nun at napanganga. Bigla kong narealize ang kaewanan ko kaya ngumiti na lang
ako sa kanya.
"Thank you."
"Thank you."
"Thank you."
Aish... bakit ba nagrereplay sa utak ko yung sinabi niya? Siguro first time niyang nagthank you
sakin... siya din yung unang taong nagthank you sa buong buhay ko.
"Sus okay lang yun... gwapo naman 'tong master mo oh." sabay pitik sa noo niya.
"Aray ano ba?! Tss... sige na mag-aral ka na dyan. Magbabasa rin ako oh..." sabay turo niya sa
binabasa niya. Okay...
Maya-maya, napapatingin ako sa kanya bigla... mukha siyang nerd... eh nerd na naman siya eh.
Pero may iba sa kanya eh. Parang medyo blooming siya? Aish ano bang pinag-iisip ko! -_____-
Naalala ko yung facebook dp niya. Nacucurious pa rin ako kung sino yun. Gusto ko siyang
tanungin kaso, di kaya medyo weird yung ganon? Aish ewan! Master niya ako kaya may karapatan
akong
malaman... tama!
Pg74Pg74
"Kath..."
"Bakit master?"
"Sino yung kasama mo sa dp mo sa facebook?"
"Huh? Alin dun?"
"Yung... yung guy na kasama mo sa dp mo sa facebook! Aish sagutin mo na lang!"
"Huh? Ay yung dp ko ngayon? Kuya ko. Bakit? Teka nahanap mo fb account ko? Argh andun baby pics
ko! Subukan mong pagtripan ako lagot ka sakin! Lalasunin kita!"
"Tss ano naman? Pangit ka pa rin naman eh. Di ko naman titignan o pagtritripan yung picture
mo... tss." nagbelat lang siya sakin at nagbasa na ulit.
Nagbasa na rin ako pero may ngiting di matago sa labi ko...
Akala ko boyfriend niya. Kuya niya lang pala. Akala ko kung ano na. Napangiti na lang ako nun.
Pero
wait...
Bakit ko ba binibig-deal yung nalaman ko? Aish. Naweweirduhan na ako sa sarili ko! Ano ba
talaga 'to? Interesado na ba talaga ako sa nerd na 'to?!
CHAPTER 12.
KATHRYN'S POV
KATHRYN'S HOUSE
Maaga akong nagising kinabukasan. Kailangan kong pumasok ng maaga eh, kasi syempre, ayoko
namang andito lang sa bahay diba. -____-
*tok tok*
Pg75Pg75
"Ehhh? Sige pasok po." pumasok si Kuya sa kwarto ko at umupo sa may couch.
"Oh bakit kuya?"
"Ryn-ryn..." ehhhhh?! Bakit ako tinatawag ng ganito ni Kuya? Nakapout pa?
"Anong trip mo kuya? Shoo! Baba ka na. Mag-aayos pa ako eh."
"Little sis. Favor?" aish sabi na nga ba eh. May kailangan 'tong si Kuya sakin eh. -___-
"Ano kuya? May hihingin ka na naman? Wala akong pera!"
"Hindi tungkol sa pera! Alam kong kuripot ka. Psh."
"Eh ano?"
"Ganito kasi yun. Pwede ka ba sumama samin ni Yen babes ko?"
"Haaaaa?! Yen babes? Girlfriend mo?!"
"Oo. Sige na. Accompany mo lang naman kami eh... sa Tagaytay? For a day or two? Di kasi
papayag yung magulang niya pati si mama kapag kaming dalawa lang eh. Please?" nagpout pa talaga
si Kuya... aish! Matatanggihan ko ba 'to?
"Makakatanggi pa ba ako kuya? Tss. Pero, a day or two lang ah! Kelan ba yan?"
"Next saturday. Don't worry kasama ni Yen yung pinsan niyang lalaki. Kaya safe kayo samin.
Thanks little sis!" sabay yakap sakin ni Kuya.
"Kuya ah. Kapag nasaktan ka na naman sa babaeng yan..."
Bumitaw si Kuya sa yakap ko at kinurot ako sa pisngi.
"Alam mo Ryn-ryn, panatag naman ang loob ko na hindi ako sasaktan ni Yen eh. Sa gwapo kong
Pg76Pg76
'to?" binato ko ng unan si Kuya at lumabas na siya.
Napangiti na lang ako.
Naligo na ako at nagbihis. Paalis na ako ng...
*bzzt bzzt bzzt bzzt bzzt bzzt bzzt bzzt*
Kinuha ko yung phone ko. Ah okay.
Calling: Master DJ
"Hello? Oh--"
"KATHRYN SANTIAGO! DALA KA LUNCH FOR TWO PERSONS HA?!"
"A-ano? Ha? Para kanino--"
"BASTA! OKAY BYE."
Call ended...
Lunch for two persons? Okay. Ano ba yan papasok nga ako ng maaga eh. No choice, wag galitin si
master. -______-
Baba ako...
Luto-luto...
After an hour.
SUCCESS!!! ^O^
Pg77Pg77
Nilagay ko na sa lunchbox yung niluto kong Nilagang Baka at syempre, rice. Dinamihan ko na yung
kay DJ baka mamaya magreklamo eh. Ang pinagtataka ko lang kung kanino yung isang lunch box pa.
Ano yun yung niluto ko para lang sa kanya? Sa kanya yung dalawang lunch box? -__-
"Ma! Alis na po ako!"
"Oh sige ingat ka!" sabay beso ni mommy sakin. Umalis na ako. Nagjeep na lang ako dahil
tinatamad na akong maglakad eh. Nasanay na rin ako sa sasakyan ni Dj. Hanebeeeeeeeeh.
-----------------------------
MONTENEGRO UNIVERSITY
*riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing*
Bell na. Lunch time naaaaa. Woot. Dadalhin ko pa pala 'tong lunchbox ni DJ. Nasaan ba siya?
"Hey Kath, kakain ka ba?"
"Oo eh. Pero teka may ibibigay lang ako kay DJ." sabay taas nung lunchbox. Medyo sumimangot
naman siya ulit. Seriously, naweweirduhan ako sa kanya.
"Ano yan? Niluto mo para sa kanya?"
"Hindi! Ano. oo pala. Pero t-thank you gift lang 'to sa kanya! Kasi binili niya ako ng teddy
bear eh..." nagsinungaling pa ako. Kumagat ka please!
Ngumiti siya. "Ganun ba? Okay! Kung ganun, samahan na kita!"
Ehhhhhhh?
"Uhm okay. Sige lika na. Nagtext kasi siya na sa cafeteria ko na lang daw 'to ibigay."
"Sure!" nagulat ako ng hawakan ni Zharm yung kamay ko sabay hila sa labas. Okay ang weird
promise. Di siya masyadong excited? Hmm... baka gusto lang din niya mameet si DJ.
Pg78Pg78
She's friendly kasi... too friendly! *O*
----------------------------------------
CAFETERIA
Umupo muna kami sa isang table dun tapos nilapag ko na yung dalawang lunchbox. Tapos ayun...
tinext ko na si DJ na magmadali kasi maglulunch din kami. Sabi niya kumain na kami kasi
malelate daw siya. Sabay daw siya sakin kumain dahil baka mamaya may food poison yung niluto
ko, mamatay siya ng walang kasama. Ang OA ng taong yun! -___- Ay teka, okay lang naman na
kasabay namin si Zharm diba? Pwede naman maging friends yung dalawang yun.
"Kath, bili lang ako ng food. Ikaw?"
"Hindi na Zharm. Busog din kasi ako eh."
"Oh okay! Save me a seat ha?" nagnod ako at pumila na siya.
Kinuha ko yung book na binabasa ko at nagstart ng magbasa. Eto yung librong sobrang favorite
ko.
Actually 14 times ko na 'tong nabasa pero di pa ako nagsasawa. The Hunger Games! Kyaaaaaah
Peeta Mellark my love.
"Hoy Kath!"
"Ay palaka! ANOOO BA! Maka-hoy ka naman! Nagulat kaya ako!" paano ba naman nasa tabi ko na pala
si Albie. Pero teka...
"Bakit nandito ka?"
"Di ba obvious? Eh di sasabayan kang maglunch! Hinanap kita sa may open field pero wala ka eh.
Andito ka lang pala. May kasama ka?"
"Ah--"
Pg79Pg79
"Kath sure ka bang hindi ka kakain-- Albie?!?!" napatingin ako kay Zharm na nakanganga at
mukhang gulat, pati kay Albie na ganun rin yung expression. Ehhh?
"Zharm? O-oy... why are you here?"
"Teka lang. Magkakilala kayong dalawa?" napatingin sila sakin at nagnod.
"Yup..." bumalik yung tingin ni Albie kay Zharm. "Hoy tabachoy, upo ka na nga! Naks.
Magcacampus na ulit tayo? Bumalik ka na pala from States, di ka man lang nagsabi." biglang
sumimangot si Zharm at umupo na rin naman.
"Whatever... I don't know you... you... you freak!"
Tinitignan ko lang sila habang nag-aasaran. Hmm... I smell something fishy ah. *U*
Sa wakas!!!
Nakita kong papalapit na sa table namin si Master DJ.
"Hoy Kath." sabi niya pagdating niya sa table namin. Napatingin lang siya sa dalawang kasama ko
sa table. Saka sumimangot. Anong reaksyon naman yun?!
Umupo siya sa tabi ni Zharm dahil yun na lang yung may empty seat. So bale katapat ko siya.
Ganito oh:
Zharm DJ sungit
--------------------------
Albie Kath
"Hi Daniel!" sambit ni Zharm kay sungit. Di lang siya pinansin ni DJ at tumingin sakin... Ang
rude naman niya. -_______-
"Kath, nasaan na?"
Pg80Pg80
"Ang alin? Ah! Yung lunch? Eto..." sabay bigay sa kanya nung dalawang lunchbox.
"Wow Kath! Nagluto ka pala. Namiss ko luto mo ah! Teka pre akin na yung isa!" sabay kuha ni
Albie dun sa isang lunchbox. Binigyan lang siya ni DJ ng death glare at nag-"tss".
"Albie. Baka magalit yung pagbibigyan ni DJ ng lunchbox na yan. Dalawa kasi pinagawa niya sakin
eh."
"Ah ganun ba? Sorry pre..." sabay bigay ulit ng lunchbox kay DJ. "Pero pre, para kanino yang
isang yan?"
"Sa kanya." sabay turo sakin.
EHHHHHH? Ibibigay niya sakin yung niluto ko?
"Wait..." sabi ni Albie.
"Bakit? Pinag-iisip mo dyan. The fck na naman pre?!"
"Relax pre! Nacurious lang ako. Kaya ka ba nagpaluto kay Kath ng dalawang lunch para sabay kayo
kumain? Kayong dalawa lang?" ano ba naman 'tong si Albie. Nakakahiya. -_____-
"Shut up Albie. Or else I'll stuff this food to your mouth non-stop! Kunin mo na yung isang
lunchbox dami mo pang sinabi." sabay subo ng pagkain na niluto ko. Okay?
Dahil wala naman akong kinakain eh sinubukan akong pakainin ni Albie. Ang kulit nga eh!
Sinusubuan ako. Oo nakakahiya talaga. Lalong nakakahiya sa harapan nila Zharm at ni Master. Si
Master nga
nakatitig lang samin eh... -______-
"Aish... nawalan na ako ng gana. Psh... I'll get out of here." sabay tayo ni DJ at lumabas na
ng cafeteria.
"Wait up Daniel!" sabay tayo din ni Zharm at lumabas din ng cafeteria.
O___________________O
Pg81Pg81
"A-ano yun?" bulong ko kay Albie. Nakasimangot rin siya at mukhang naguguluhan.
"Malay ko ba, hayaan mo na. Ganun talaga sila..."
"Magkakilala rin sila?"
Humarap sakin si Albie at tinapik ako sa braso.
"Kath. Uhm, me, Zharm and Daniel. We know each other since we're kids. And those two, sabi ng
mga parents namin, ay bagay sa isa't-isa. You know, future couple daw. Tss, ewan ko lang kung
gusto pa rin ni tabachoy si DJ. Pero... sabi nga nila. Di mo makakalimutan ang first love mo.
And I guess, that works for me too."
Di ko na inintindi yung huli niyang sinabi. Ang alam ko lang, gusto pala talaga ni Zharm si DJ?
Kaya pala naeexcite siya kapag sinabi kong isasama ko siya... kaya pala nalulungkot siya kapag
sinasabi
kong magkasama kami ni DJ, kaya pala... umiyak siya nung isang araw ng bigyan ako ng
teddybear... Oh my.
Nasasaktan ko na pala yung bestfriend ko. Ang sama ko naman... -_________-
"Wait lang... gusto pa ni Zharm si DJ? Hanggang ngayon?"
"Hmm... I think so? Halata naman eh. Pero di ko lang alam kung gusto din siya ni DJ. Mahirap
alamin kung anong iniisip nung ungas na yun eh." nagnod na lang ako at nag-isip ng ilang
segundo.
Para makabawi ako kay Zharm... maganda kayang... tulungan ko siya kay DJ? Para, magustuhan siya
ni DJ? In that way, sasaya na siya diba? Sasaya na bestfriend ko diba?
Pero anong weird feeling 'tong nararamdaman ko?! Parang medyo... sumama yung pakiramdam ko?
Tama ba yung naisip kong plano?
I mean... hindi ba ako mahihirapan at makakasakit ng tao sa plano kong gawin?
CHAPTER 13.
Pg82Pg82
DANIEL'S POV
THE NEXT DAY CONDO
Fck! What the hell, ano bakit ganun sila kasweet? Argh. Sila na ba? Nakakainis. Nagsusubuan pa!
Oo na. Kahapon pa yun pero hindi ako makaget-over. Okay? I can't help it. Inaagawan ba ako ni
Albie ng slave? I mean, she's mine right?
Tapos etong si Zharm, huh. Nagbalik na pala siya. She's still the same. Annoying as ever. I
said some things to her and I hope tantanan na niya ako. She's just a friend... not more than
that.
Nakakatamad pumasok. Aish! Makainom na nga lang ng juice or anything refreshing... lumapit ako
sa ref at naghahanap ng maiinom. Teka ano 'to?
Tinignan ko yung bote... hmm. Elixir yung name? Color orange siya. Bagong stock siguro sa ref.
Si Ella, yung condo keeper ko siguro naglagay nito. Oh well... mainom na nga. Inamoy ko. Orange
juice nga... Ininom ko lahat ng nasa bote at wala ng natira. Binagsak ko yung bote sa table
counter at umupo na sa couch. Safe naman siguro yung juice na yun. Hindi expired.
Teka, bakit bigla akong nakaramdam ng... ng init? Aish! A-ano ba 'to... makaligo na nga. Baka
galing ibang bansa yung orange juice na yun.
-------------------------------
KATHRYN'S POV
SAME DAY: SCHOOL
Diba sabi ko naman sa sarili ko na tutulungan ko si Zharm? Tutulungan ko siya para mapansin
siya ni DJ? Bakit ngayong araw. biglang di na lang siya namansin?
Wala naman akong ginawa sa kanya ah? Baka nagtampo lang o ewan? Ano ba kasing... nangyari? Di
ko na nga siya nakita for 2 days tapos ngayon na pumasok siya. Wala... parang...
Wala lang ako.
Pg83Pg83
Syempre nalulungkot ako. Bestfriend ko siya eh. Tapos biglang pagpasok niya. Di siya namamansin
tapos parang... hindi niya ako kilala... Aish! Oo na napaparanoid ako. Baka mamaya kasi wala
lang siya sa mood. Pero bakit pakiramdam ko...
May kasalanan ako sa kanya?
Kausapin ko na lang siya mamaya... tama! Oo tama kakausapin ko siya... that's right! Eh? Katabi
ko lang pala siya. Pero nakalingon lang siya sa professor namin.
"Uhm... Zharm?"
No response.
Aish sabi na baka may problema siya sakin ehhhhh! >____<
*riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing!*
Bell na. Parang flash naman 'tong si Zharm. Ang bilis lumabas ng classroom. Masundan na nga
lang. Nakita kong papasok siya ng cr kaya nagmadali akong pumasok pagkapasok niya. Pagkapasok
ko, nabigla siya na andito ako. Pero di siya umimik at tumingin lang sa salamin.
Kausapin ko na nga siya... maybe. She needs a friend.
"Zharm..."
" "
Ano ba yan. Para naman akong nakikipag-usap sa pipi. -_-
"Uy. Zharm? May problema ba?" tinitignan ko lang siya habang siya, nakatingin pa rin sa
salamin. Nagwoworry lang naman ako sa kanya eh.
"Zharm..."
" "
Pg84Pg84
"Zharm? You can talk to me..." sabi ko habang hinawakan yung braso niya. Nagulat ako ng
nagshrug siya at nahulog yung kamay ko. What the?
Tumingin siya sakin at nagsmirk. "Paano ako makikipag-usap sayo Kath, kung ikaw mismo ang
problema ko?"
"Wha...whaaaat? A-anong--"
"Hindi ko aakalain na kaibigan ko pa. Kaibigan ko pa! Ang kaagaw ko sa taong gusto ko."
seryoso lang siyang nakatingin sakin. Ganun din ako. Di ko siya maintindihan!
"Zharm, please explain. Di kita maintindihan."
"Why lie, Kath? Kayo na ni Daniel diba? Girlfriend ka na niya."
"What the? Girlfriend? W-wala akong boyfriend! Ano ka ba Zharm..."
"Huh." nagsmirk siya ulit at nagcross-arms. "Magsisinungaling ka pa. Si Daniel na nga nagsabi.
Gagawin mo pa siyang sinungaling?"
ANOOOOOO?!?!?! SI... SI DJ NAGSABI? What the? H-hindi ko... magets!
"Hindi totoo yun. Ano ka ba Zharm, balak ko pa ngang tulungan ka para mapalapit kay DJ tapos--"
"That's bullshit. You're just a user. A user Kath! Kinaibigan na nga kita tapos malalaman ko
kayo na pala ng taong gusto ko? Dineny mo pa! Study partner? Geez, a lame excuse! Napaniwala mo
naman ako. Siguro mali din ako kasi di ko sinabi sayo na gusto ko si Daniel. Pero it doesn't
change the fact na nagsinungaling ka sakin!"
"Pero--"
"Di ko nga magets kung bakit ikaw pa... di hamak na mas... mas bagay ako sa kanya! Bakit ikaw
pa? Bakit... bakit hindi ako? Nabulag na nga siguro siya... nagkagusto siya... sa isang user at
cheating liar! Ikaw yun Kath. Let's not be friends anymore." sabay labas niya ng cr.
Pg85Pg85
Naiwan ako mag-isa na sobrang speechless. H-hindi niya naiintindihan. Argh ano ba namang ginawa
ni DJ! Nagsinungaling pa siya. Damn it! Hindi nakakatuwa ginawa niya!
Pero, yung mga sinabi ni Zharm. Nasaktan ako. User? Liar? Cheater? G-ganyan na ba ako? Hindi
naman... ang mali ko lang naman eh yung... yung hindi ko pagsabi na slave talaga ako ni DJ. Yun
lang! Pero, bakit ganun na naiiisip niya?
Masyado niya bang gusto si DJ para hindi pakinggan yung kaibigan niya.
We're not friends anymore?
Naramdaman kong parang may tumulong luha sa mata ko... amp naiyak pa ako... tss. Napamahal na
kasi sakin si Zharm... she's my first friend here... and probably the last...
HAYUP NA DJ YUN! MASASAPAK KO YUN! AAAAAAARGH! ANO BA KASING PROBLEMA NIYA? -______-
Pumunta ako sa building nila at nagtanong kung nasaan ba si DJ. Sabi nila di daw pumasok...
argh! Ano ba yan, nasaan siya?
"Uy." napatingin ako sa kumalabit. Akala ko si DJ.
"Albie?"
"Haha. Call me Al na lang. Friends na naman tayo eh. Right?" saka siya ngumiti.
"Ah, okay, Al..."
"So, what are you doing here in our building?" ay oo nga pala!
"Nasaan si DJ? I need to talk to him..."
"Si DJ? Alam ko di siya pumasok. Nasa condo niya lang siguro siya."
Pg86Pg86
"Bakit?"
"Tinamad? Ewan ko, teka bakit? Is there a problem?"
Ano ba yan... kailangan ko siyang kausapin! Hindi na makakapaghintay 'to eh.
"Al... mauna nako ha?"
"Huh? Wait... wait!" di ko na siya nilingon at tumakbo papuntang building namin. Kinuha ko na
yung bag ko. Argh magcucutting na lang ako. Nahahawa na ako sa lalaking yun!
Dumaan ako sa carpark. Alam ko kasing may exit dun papuntang back building. Nagmadali akong
lumabas. Tapos sumakay ng tricycle papuntang condo nila. Amp. Ano bang gulo 'tong ginawa mo
DJ?!
*bzzt bzzt*
From: Albie
Hey... are you alright? San ka? wala ka d2 sa building nyo ah. recess nyo dn db?
Aish dumadagdag pa 'tong isa pa 'to. -__-
To: Albie
cutting ako. wag mo sbhn. bye. ssh!
"Andito na po tayo maam..." sabi nung tricycle driver. Nagbayad na ako kay manong driver tapos
bumaba na.
Kilala na naman ako ni guard sa condo unit nila DJ kaya nakapasok ako. Sumakay na ako ng
elevator.
Ang tagal. Ang tagal naman! I need to teach DJ a lesson! Hindi tama yung sinabi niya kay
Zharm... ako? Girlfriend niya? NO FREAKING WAY!
*tiiiiiiing!*
Pg87Pg87
15th floor. Ha... lagot ka sakin Mr. Daniel Montenegro!
*ding dong*
Ang tagal naman buksan ng kumag na 'to yung pinto niya. -_-
*ding dong*
Wala pa din?
*ding dong*
Aba... ano wala pa rin?
*ding dong*
Andito ba siya? Sabi naman ni Al andito siya diba? Isa pang try... try lang ng try!
*ding dong*
Aish...
*ding dong*
Naiirita na ako ah! >.<
*ding dong ding dong ding dong ding dong ding dong ding dong ding dong ding dong*
"FCK! WHAT THE HELL?!"
" " nakakagulat naman 'tong si DJ. Parang nafrozen ako sa kinakatayuan ko. Eh kasi
naman... yung tingin niya pagbukas niya ng pinto...
Pg88Pg88
MURDEROUS! O___O
"Ah shit. Ikaw lang pala... tss. Istorbo." sabi niya habang nagkakamot ng ulo. Ang messy ng
buhok niya pero ang cute... niya... aaahck! Erase. Erase!
Bakit nga pala ako pumunta dito? Oo tama!
"Ikaw!!!" sabay palo sa kanya, nakapasok ako sa kwarto niya habang pinapalo siya.
"OUCH!!! Shit! what the hell is your problem woman?!"
"Anong sinabi mo kay Zharm ha? Anong problema mo ba?"
"Tss... bitawan mo muna ako..." binitawan ko naman siya nun. Hmm, bakit parang namumutla siya?
"Okay, explain." sabay cross-arms ko.
"Okay fine! Sorry. Sinabi ko kasing girlfriend kita sa kanya para tigilan niya na ako. Dapat
nga mag-thank you ka pa sakin kasi-- AAAAHCK! ANO BA KATH?!" pinagpapalo ko na naman kasi siya.
Kairita eh! Nanggamit pa!
"Bakit kasi ako pa? Ha?! Pwede namang ibang babae eh! Bawiin mo sinabi mo kay Zharm, dali
na!"
"Tss. ayoko nga! She's obsessed with me so much. Mabuti na rin na alam niya na may girlfriend
ako. Kahit hindi kita type!" aba ang kapal ng apog nitong lalaking 'to ah?!
"Hindi mo babawiin sinabi mo ha?"
"Hindi." sabay smirk niya. Aba... talaga! Kahit master ko 'to... gagantihan ko 'to! -____-
"Ah ganon?"
"Oo."
Pg89Pg89
"Are you serious?"
"Hella serious. You should thank me for this opportunity-- AHHHH FCK!"
^__________________^
"What the? Why did you... why did you do "that" to me?!"
'Bakit? Masakit ba? Aww, wawa ka naman. Bagay lang yun sayo!" sinipa ko lang naman kasi siya sa
"ano" niya. Alam niyo na yun.
Tinignan niya ako ng masama saka lumapit sakin.
"You'll regret this Kath. I fcking swear..."
"Don't cuss a lot! And what are you planning you... you manipulative idiot!"
"Manipulative? Ha! You're my slave so whatever I need for you to do, you'll do it."
"Ewan ko sayo! Uwaa lumayo ka sakin!" bigla ba naman kasi siyang lumapit sakin at kinorner ako
sa wall na nasa likod ko. Nagulat ako ng ilagay niya yung dalawa niyang kamay sa magkabilang
side ng ulo ko saka nilapit yung mukha niya sa mukha ko... gulp.
"D-DJ, ano ba. Wag mo akong pagtripan..." nilapit niya pa yung mukha niya sakin, malapit na
ngang tumama yung glasses ko sa kanya eh.
"Gusto kitang... pagtripan eh. Hanggang sa di ka pumapayag." kinuha niya yung dalawa kong kamay
then he pinned it above my head. Oh my god... nacorner na niya ako. Nadedemonyo na siya! Tinry
kong kumawala pero ang lakas ng grip niya sa arms ko. Ang lapit niya na sakin. Naaamoy ko na
siya... ang bango niya. Ah shit! Wait... did I cuss? Argh nababaliw na si DJ!
"Ano ba yun?! Yung kay Z-zharm ba? U-uy!"
"Hmm..." nagulat ako ng binaon niya yung mukha niya sa leeg ko. Nanlaki ang mga mata ko nung
Pg90Pg90
narealize ko kung anong ginagawa niya. Oh my... he's... he's kissing my neck! O_O
I trembled. Nakikiliti ako... my god. Anong feeling 'to?
Hinahalikan pa rin ni DJ yung leeg ko. Through my collarbone, then to my neck again. Naramdaman
ko na parang... parang kinagat niya ako? He's tracing my neck with his lips and his tongue...
into swirling pattern. Nakakakiliti...
"D-DJ... stop..." bulong ko. Tumingin siya sakin sandali pero nagsmirk lang siya at
pinagpatuloy yung ginagawa niya. Hindi ko na kaya...
Humalik siya papataas. Up to my jawline... to my cheeks... to my eyes... to my nose... to my
forehead... to every side of my face. He's tracing it with his lips. His soft lips...
pakiramdam ko naha-high na rin ako. Bakit hindi ako makakibo? Bakit hindi ako makatanggi?
"Stop doing this..." bulong ko ng tumigil siya. Tinignan niya lang ako, hawak niya pa rin yung
dalawang kamay ko above my head. Para pa rin akong nakakulong sa kanya... pero, may problema sa
mukha niya. Para siyang... nakainom? Ewan, tinignan niya lang ako hanggang sa naramdaman kong
nakatingin siya sa... sa labi ko. Oh no... bigla siyang naglip-bite habang nakatingin sakin. Di
ako
makapaniwalang sasabihin ko 'to pero... is he teasing me?
Hahalikan niya ba ako?
Oh my! First kiss ko... wag muna. Wag...
"Kath..."
"W-what?"
"Y-you're... you're turning me on. I can't believe it..." sabay lapit niya sakin. Hahalikan na
nga niya ako dapat pero nakuha ko yung kamay kong hawak niya at tinakpan yung bibig ko. Kaya
nahalikan niya yung kamay ko. Huminga ako ng malalim.
"Kath? Bitaw..."
Nababaliw na nga si DJ. Ano yung turn-me-on na sinasabi niya? Ako din naman ah. OHMY! Hindi...
hindi ako naaakit sa kanya! Sa ginawa niya!
Pg91Pg91
"Kath..." tinatry niyang tanggalin yung kamay na nakashield sa labi ko. Nung natanggal na niya.
Tinulak ko siya ng mahina gamit yung free hand ko. Hawak pa rin niya kasi yung isa above my
head. Argh... higpit...
"DJ... get a grip of yourself!" sabi ko habang hinihingal. "K-kung gusto mo na maging
girlfriend mo ako sa harap ni Zharm... payag na ko! Wag mo lang akong pagtripan ng ganito..."
Binitawan niya ako saka tumingin sakin. A-ano na bang iniisip niya? Sinabi ko na ngang pumayag
na
ako eh.
"Okay." sabay ngiti niya. Lumapit ulit siya sakin. Oh no, there's something behind his smile.
"DJ? Pumayag na ako diba... a-ano ba."
"Oo nga, so..." tumingin siya sakin at nagsmile ng nakakaloko. "Let's better start now." then
he leaned forward and kissed me.
Oh my... god.
Ang first kiss ko! Ang. First. Kiss. Ko.
Naramdaman kong nakalapat na yung labi niya sakin. Nakapikit siya. It's like he's taking
possession of my lips. Di ko alam gagawin ko. Nagulat ako nung gumalaw yung labi niya bigla
then he kissed me
roughly. Naparespond na tuloy ako. I just followed his every move and afterwards, we're
synchronised. He tastes... sweet.
His kiss then turned passionate. Napapikit ako. What is this feeling, parang may sumasabog. He
held me in my waist and pulled me, closer into him. I put my hands on his neck and kissed him
back too. I can't help it. It's like there's nothing important here in this world besides
kissing him. I felt him bit my bottom lip, I didn't do anything, he bit harder. I gasped. He
slipped his tongue inside me, he played with my tongue. Exploring every bits of it. I don't
know what I'm doing or what he's doing... I don't even have experience in kissing! I just go
with the flow. I pushed myself closer to him.
We're still kissing when I felt something twitched between his legs. Is he...?
OH MY GOD! Napabukas yung mata ko at napatingin sa kanya na nakabukas rin yung mata. What is
Pg92Pg92
this? Wha...what's happening?
I pulled away from him, breathless. Anong nangyari ngayon-ngayon lang? Lumaki yung mata ko at
napahawak sa mukha ko.
"Uhm..." tinignan lang niya ako nun, gulat rin. Nawala na yung lasing niyang itsura.
"Shit, sorry Kath..." lumapit siya sakin at niyakap ako ng sobrang higpit. T-teka... ano ba
yung...
tumutusok? Is he... still... uhhhhh. Ay ewan! Nakakailang. Narealize niya naman siguro kaya
bumitaw siya sa yakap sakin at napabuntong-hininga.
"I'm sorry. I don't know what have gotten into me. I'm really sorry." tinignan niya ako at
binigyan ng apologizing look bago siya tumakbo papasok ng kwarto niya.
Oh. my. God.
Nag-ayos ako dahil nagulo na yung buhok ko. Saka lumabas ng condo unit ni DJ.
Habang nasa elevator ako. Biglang bumalik sakin yung nangyari kanina...
AAAHCK! Did it just happened? My god... first kiss ko! W-wala na... nilapastangan na nung...
nung
kissing monster na yun! Napahawak ako sa labi ko at nakita ko sa reflection ko sa glass mirror
ng
elevator na sobrang pulang-pula ang lips ko. May kagat pa... teka. Oo nga pala kinagat niya ako
kanina!
M-malay ko ba... na gusto niyang... anong tawag dun? F-french... aaahck! Erase erase. Damn it.
Napagtripan niya lang ako! Yun lang... napagtripan! At sa malas ko, lips ko pa napagtripan
niya!
Tapos... tapos... anong sabi niya kanina?
Magiging girlfriend niya na ako sa harap ni Zharm diba? Argh... napasubo ako dun ah. Kasi
naman... kung makapang-trip eh. -_-
May isa pa akong problema...
Paano ko siya haharapin bukas sa university pagkatapos ng nangyari kanina? Ang... ang awkward!
WAAAAAAAAA! >.<
Pg93Pg93
CHAPTER 14.
DANIEL'S POV
CONDO
Ah... shit.
Hindi ko makalimutan yung humiliating moment kahapon dito sa condo unit ko. Aish. Ano ba
kasing... pumasok sa isip ko kahapon? Hindi ko talaga alam.
Nakakahiya kay Kath. Aish. Yung... yung alam niyo na. Fck. Nafufrustrate ako. Baka di na ako
pansinin nung nerd na yun! What have gotten into me yesterday? Why did I suddenly kissed her?
Her... her first kiss?
Shit. Papasok ba ako? Oo. Dahil, magsosorry ako kay Kath. Ako yung nag-initiate. Hindi ko alam
kung sinong DJ yung humalik sa kanya kahapon. Ang... ang bad kong master. Siguradong galit na
siya sakin. Pero she kissed me back! Ibig sabihin... aish hindi! Mali ka DJ, kaya. You need to
say sorry. Kahit di talaga ako marunong magsorry. Lalo sa babae... tss. Ang aarte kasi eh.
*ding dong*
Shit!
Si... si Kath ba yon? Oh god. Anong, anong sasabihin ko?
"Hoy slave, sorry na. Lintek tanggapin mo na!"
Aish hindi pwedeng ganun.
"Kathryn, hey. I'm really sorry. I'll do anything to make up to you."
Ang cheesy... putek di ako yun! Hays.
Basta simpleng sorry lang. Ayos na yun. Subukan niya lang na hindi tanggapin ang sorry ko.
Uutusan ko siya. Papahirapan pa. Mwahahaha! *evil laugh*
Pg94Pg94
Pagkabukas ko ng pinto...
"SIR! WAAAAA SIR DANIEL SORRY *HUK* PO!"
What the fuck is she doing here? Argh.
"Oh Ella, why are you here?"
Si Ella yung sinasabi kong condo keeper ko.
"Sir *huk* s-sorry po. Nako sana hindi *huk* niyo nainom yun..."
"Teka. Why are you suddenly crying? Aish sige come in." pumasok naman siya at biglang...
0TL ---> si Ella. Nakaluhod.
"H-hey! Wag ka ngang lumuhod!" hinila ko siya patayo at nagpunas naman siya ng luha niya.
"Sir..."
"Oh? Aish wag mo akong binibitin. Dali na papasok na ako eh. Bakit ka nandito?"
"Sir..."
"What?!" tss nakakainis. Ano bang pinunta nito dito?
"Sorry po! *huk* May mali po akong nalagay sa ref niyo! *huk* Sa kapatid ko po yun *huk* bigla
ko lang *huk* nalagay sa ref niyo ng *huk* nag-lagay po ako ng stock ng pagkain...
wahuhuhuhuhu!"
"Tss. Kalma nga! Ano ba yun?!"
Lumapit siya sa ref at may kinuhang bote... teka. Eto yung orange juice na ininom ko kahapon
ah!
Pg95Pg95
"Sir..." tumingin siya sakin at biglang nagpout at nagpuppy-eyes. Pero may luha pa rin sa mga
mata niya. Aish nababaliw na ba 'to?
"What? Ano ba. Spill it!"
"Uhm, sir. Ininom niyo po ba 'to? Lahat?" tinaas niya yung bote.
"Oo. Elixir yan right? Sarap nga eh." biglang lumaki yung mata niya tapos napahawak siya sa
bibig niya. Aish what the?!
"Teka! Don't tell me expired na yan?"
"Sir... *huk* uwaaaaaa..." ano ba yan umiyak na naman. -_-
"Ano?! Argh diretsuhin mo nga ako!"
"SIR SORRY! TONIC DRINK 'TO HINDI ORANGE JUICE! UWAAAAAAA SISANTIHIN
NIYO NA AKO! HUHUHUHU ANG *HUK* PALPAK KO!" sabay luhod na naman niya. -_____-
Teka... tonic drink?
Kaya ba?
Flashback
Hindi ko alam... bakit ako... nang-init bigla. Aish... ano ba 'tong orange juice na 'to? Tss...
siguro galing ibang bansa. Safe naman 'to diba?
End of Flashback
"Shit..."
"Sir... sorry!" binigyan ko siya ng death glare at napayuko siya. Aish. One mistake. Okay na
nga. Tss.
Pg96Pg96
"Wag mo nang uulitin yun ah." napatingin siya sakin.
"Sir?"
"You're not fired. Condo keeper pa rin kita. Tss... just, don't do the mistake again!" buti na
lang napigilan ko kahapon... naalala ko tuloy yung... aahck. Erase it from your memory Daniel!
"UWAAAAA TALAGA PO?! THANK YOU SIR!" tapos umalis na siya gamit ang pagtakbo. Aish weirdong
babae. 16 pero parang kabute. Pasulpot-sulpot na lang bigla. -___-
Ngayon alam ko na kung bakit. Argh. I really need to say sorry.
--------------------------
MONTENEGRO UNIVERSITY
Hindi ko siya tinext dahil alam niyo na. Ayoko lang. -_- Pero alam kong pumasok siya. Nakita ko
siya eh. Kaya lang... di ko tinawag.
Paano ba ako magsosorry?
Ewan... bahala na!
Pumasok muna ako ng class. Sunduin ko na lang si slave mamaya.
--------------------------------
AFTER CLASS
Alam kong nagji-jeep si Kath pauwi kaya naisip kong maghintay na lang sa kanya sa back gate ng
school. Dun kasi siya sumasakay eh. Yun ang alam ko... wala namang ibang sasakyan pauwi sa
kanila. Basta ang hirap iexplain!
Pg97Pg97
4:30 na ah. Nasaan na ba siya?
5 minutes... aish asan na siya? Be patient DJ...
10 minutes... 20 minutes... 30 minutes... 1 hour...
2 hours... 3 hours...
7:30 na wala pa rin siya?
*plok*
Napatingin ako sa tumama sakin... tubig.
Tumingala ako sa langit. Umuulan na pala.
Nasan na ba siya? Wala pa akong payong oh...
Umuwi na kaya ako? Tss, umasa pa naman akong makikita ko siya dito at makakapagsorry...
Oo, alam kong mali ako kahapon. Aaminin ko yun. Lalaki ako. Dapat naging sensitive ako sa
feelings niya kahit nakainom ako...
30 minutes passed...
8PM na... wala pa rin siya... Basang-basa na ako ng ulan.
Argh...
*achooooooooooo!*
Tss, sinipon pa ako. Kinuha ko yung hanky ko... tss. Basa din. Ang bobo ko.
Pg98Pg98
Bakit kasi walang waiting shed dito?
At... nasaan ba yung babaeng yun? Dito siya sumasakay ha? Hindi kaya...
May naghatid na sa kanya pauwi?
Paano kung oo? Paano kung... si Albie. Tss yung gagong yun! Akala ko ba walang agawan? Slave ko
siya! Sakin muna siya... sakin... pero mukhang, pagkatapos ng nagawa ko kahapon... wala na.
Wala na. Maaagaw na siya sakin...
Nakauwi na siguro siya.
May dumaang jeep. Tumingin sakin yung nagddrive at bigla akong sinabihan na sumakay na ako.
"Nako bata! Umuulan na di ka pa uuwi?"
"I'm waiting for someone..."
Narinig ko siyang nag-"tsk" tapos bumulong ng "Mga kabataang inlove nga talaga..." saka
nagdrive papalayo.
Anong ibig niyang sabihin? Tss...
Aalis na ako ng bigla akong mapatingin sa babaeng nasa harap ko ngayon. Na may dalang payong.
"K-kath..."
"Master! Bakit ba kayo nagpapabasa? Nasaan yung kotse niyo? Nako naman!"
Nakatingin lang ako sa kanya habang nakangiti. Andito siya...
"Kath..."
Pg99Pg99
"Ano ba? Magpapabasa ka pa rin ba? Ha?! Sumilong ka na dito!" hinila niya ako at pinasilong sa
payong niya. Nakangiti pa rin akong nakatitig sa kanya.
"M-master... ano ba. Bakit ka dito sasakay? Di naman dito yung way niyo ahh... teka! Bakit ka
nakatingin s-sakin ng ganyan?" umiwas siya ng tingin. Tss... nahihiya na naman siya sakin.
"Kath, akala ko. Nagpahatid ka na sa iba..." tumingin siya sakin ng nakakunot na noo.
"Anong ibig mong sabihin? Wag ka na ngang magsalita-- DJ? A-anong ginagawa mo?"
Lumapit kasi ako sa kanya at niyakap siya... ng mahigpit. Di ko alam kung bakit... siguro...
nilalamig na ako. Atsaka... gusto ko lang sabihin sa kanya...
"I'm sorry for what happened yesterday. Nakainom ako accidentally. I'm sorry Kath. I'm so
sorry..."
Please accept it Kath... please.
Naramdaman kong pinat niya ako gamit yung free hand niya at nag-sigh.
"Okay lang DJ. Okay lang. I forgive you."
Hindi ko alam pero sa sandaling 'to... I smiled.
There's really something I feel about Kath... something... deep.
CHAPTER 15.
KATHRYN'S POV
CONDO
"Aish *cough* ang*cough* sakit ng lalamunan ko... shit." Tignan mo 'tong lalaking 'to.
Magrereklamo eh siya 'tong may kasalanan kung bat siya nagkaganyan. Bakit kasi siya nagpaulan
diba? -___-
Pg100Pg100
Nandito na pala kami sa condo niya. Oo, hinatid ko na muna siya. Sumakay na lang kami ng jeep
papunta dito. Mukhang may sakit na nga si DJ. Hays.
"Kasi naman eh. Bakit ka ba kasi nagpaulan ha? Bakit ka kasi magcocommute? Wala ba kotse
mo?"
"Meron."
"Eh bat ka nga--"
"Hinintay nga kasi kita*cough* aish."
*pooook!*
"ARAY! ANO BA?!" binatukan ko kasi siya.
"Bakit mo kasi ako hinintay? Aish. Sana kasi nagtext ka man lang diba? Tignan mo tuloy. Ako
pa mapeperwisyo. Hays..." tinignan ko yung watch ko, 8:30PM na. 9PM curfew ko. Lagot na naman
ako kay Mama. Buti si Kuya may trabaho ulit. Overtime. Kaya kung sakaling mapagalitan man ako,
wala siya. -__-
"Ang sakit ng ulo ko *cough* pati katawan ko. Argh."
O///////////////O
"Uyyyy..."
" "
"DJ? Umayos ka nga!"
" "
"DJ NAMAN!"
Pg101Pg101
" "
Hayy. Ano ba yan... bigla ba naman kasing humiga sa braso ko. Parang naka-lean lang naman. Yung
mukha niya nasa may leeg ko. Ramdam ko yung hininga niya. Aish... naalala ko tuloy yung
kahapon...
WAAAAAAAAA ERASE ERASE! >___<
"DJ... isa! Umayos ka ng upo mo sa couch. Dali na... di ka tatayo? FINE!" Inangat ko yung ulo
niya at tinulak sa may armchair ng couch na kinauupuan namin.
Aba, no response? Okay lang sa kanya na matulak?
"Kath..." sabi niya ng nakapikit. Bakit ganun yung boses niya. Ang... ang husky ng dating.
Husky? No way! Pero, teka... bakit ba parang ang lamya niya? Alam ko may ubo siya... pero di
kaya?
Naglean ako ng onti at nilagay ang palad ko sa noo niya.
Oh no... may lagnat siya!
"DJ... may lagnat ka." dumilat siya saka tinaasan ako ng kilay.
"Eh ano naman?!" tss sungit.
"Wala lang. Nagkakalagnat pala ang isang katulad mo." sabay tawa ko.
"Psh. Ewan ko sayo." saka siya pumikit uli. Pikon?
"DJ... DJ gumising ka muna! Wag kang matutulog..."
"Hmm?"
Pg102Pg102
Argh di makausap ng matino. Magtimpi ka Kath... may sakit yung tao!
"DJ... upo ka na muna. Uhm, wag ka muna matutulog please. May lagnat ka kasi."
"Di *cough* ako makatayo."
"Ganun ba? Sige sandali lang." tumayo ako at lumapit sa kanya. Gamit ang lakas ko, inayos ko
ang pwesto niya ng nakaupo sa couch. Malaki naman ang couch niya kaya kasya siya.
"Wag kang tumakas slave!" ang ingay naman neto. Nahanap ko yung thermometer at ginamit yun para
masukat yung body temperature niya. Shet... 39 !C! My god.
"Sinong nagsabing tatakas ako? Tss, nagpaulan ka pa kasi eh. Sandali lang ha, sandali
lang."iniwan ko siya dun at pumunta ng kitchen niya.
Naghanap ako ng soup sa ref niya pagkatapos nagpakulo ako ng tubig, saka ko nilagay yung soup
ingredients. Mas mabuting kumain na muna siya bago uminom ng gamot. Speaking of gamot... nasaan
ba yung medicine kit niya dito?
Bumalik ako sa may sala niya. "DJ, nasaan yung medicine kit mo?"
"S-sa may kwarto *cough*. Aish, punta muna akong kwarto." akmang tatayo siya pero bumagsak din.
Haiiiist.
"Tulungan na kita. Wag kang malikot." tinayo ko siya at inalalayan siya papasok ng kwarto niya.
Aish... basang-basa pa pala 'tong damit niya.
"Hoy wag ka munang humiga. Basa yung damit mo!" umupo na lang siya sa may kama niya habang
nakapikit.
"Kath... ang... ang lamig! *cough* patayin mo yung aircon." adik ba siya? Hindi kaya nakabukas
yung aircon niya. -_-
"Wait lang ulit ah. Wag kang hihiga!" tumakbo ako papuntang kitchen. Pagdating ko dun, ayos na
yung soup. Nilagay ko na sa maliit na bowl tapos dinala na sa kwarto ni master.
Pg103Pg103
Tumabi ako kay DJ na hanggang ngayon, nakapikit pa rin. "DJ..."
"Oh?" dumilat naman siya at ngayon, nakatitig na siya sakin. Haiist. Mukha siyang lasing.
"Kainin mo muna 'to."
"Hindi ko *cough* kaya..."
"Susubuan na lang kita. Say 'aah'..." sinunod naman niya yung sinabi ko. Dahan-dahan ko lang
siya pinakain, baka mabigla. Pagkatapos niyang ubusin yung soup, pinainom ko na siya ng
medicine.
Pagkatapos pinainom ko siya ng tubig. Then after niligpit ko na yung pinagkainan niya.
"Wait, check natin body temperature mo." sinukat ko sa thermometer yung lagnat niya, wow.
38 !C na lang. Bumaba din kahit papano. Pero mataas pa rin siya.
Kumuha ako ng maliit na bowl at nilagyan ng lukewarm water. Pagkatapos pumasok ulit ako sa
kwarto
niya, umupo sa tabi niya. Piniga ko na yung towel sa lukewarm water at dahan-dahang pinunasan
yung
mukha niya.
Nakapikit pa rin siya habang pinupunasan ko. Nakakahiya. Nakaupo pa rin siya habang pinupunasan
ko siya. Bakit ganun... ang gwapo niya kahit ang putla niya... yung... yung lips niya...
"Wag mo naman akong manyakin sa tingin. Kath."
"H-hindi ah! Feeler ka din 'no? Tss, pasalamat ka nga c-concern ako sayo eh..." aish
nakakahiya. >.< Paano niya naman nalaman na minamanyak este... tinitignan ko siya habang
pinupunasan?
Nakapikit naman siya ah. Tss... feeler!
Amoy-pawis pa rin siya kahit napunasan ko na yung mukha niya. Ano ba yan... kailangan na niyang
magpalit ng damit. Pero paano?
"Maghubad ka na."
Dumilat siya na mukhang gulat na gulat at tumingin sakin. "HUBAD?! REREYPIN MO AKO?!"
"Siraulo! Malamang basa damit mo kaya kailangan mong magpalit. Kaya mo ba?"
Pg104Pg104
"H-hindi ko na kaya eh... *cough*" pumikit na siya ulit.. hays. No choice.
Binaba ko muna yung towel na hawak ko saka dahan-dahang tinanggal yung buttons ng polo niya.
1..
2..
3..
4..
5..
6..
7!
Wew. Ano ba yan... akala ko hindi na.. mat..a...tapos...
Gulp.
Oh my god. Lantad na yung... yung katawan niya sakin. Pinagmasdan ko siya, ang hot niya kahit
pawisan siya at nakapikit. Shet... naabnormal na ako! Bakit ko siya pinagnanasaan? Erase erase!
Tinanggal ko na yung soot niyang polo. Kinuha ko na ulit yung towel at binasa. Saka pinunas sa
leeg niya.. sa arms niya.. sa chest... sa gulp... sa six-pack perfectly sculpted abs niya. My
golly... ano ba... bakit ganito Lord? Iniwas ko na lang yung tingin ko. Hmm... yung sa baba din
ba pupunasan ko? Oh no! Ayoko... no way! Move on Kath! Siya na magpalit nun!
Tumayo na ako nun at pumunta sa may closet niya. Kumuha na lang ako ng white sando pati
underwear niya pati boxer shorts. Saka siya niyugyog habang nakaupo siya.
"DJ, magbihis ka muna. Kaya mo na yan. Dali na para makatulog ka na."
"H-hindi ko kaya..."
"Dali na. Sundin mo na ako. Please?" dumilat naman siya nun at tinignan ako.
"Sige na nga, hays. Alalayan mo na lang ako papuntang cr..."
Pg105Pg105
"Sige..." tumayo ulit ako at inalalayan siya. Nasa cr na siya at nagpapalit ng makarinig ako ng
kulog.
Grabe... may bagyo ba? Wala naman siguro diba? Speaking of bagyo, kailangan ko ng umuwi. 9PM na
sakto. Hays... kapag nakatulog na si DJ saka na lang ako aalis.
Lumabas na din si DJ after ilang minutes tapos inalalayan ko na siya pahiga sa kama niya.
Kinumutan ko na rin siya. Kinuha ko na ulit yung thermometer at chineck yung body temperature
niya. 37 !C. Onti na lang mawawala na lagnat niya.
"Okay na ba pakiramdam mo? Ha?"
"Yes. I'm fine, thanks Kath." tinignan niya ako at... wait lang.
Did he just smiled at me?
"Eh? hehe! Buti naman..." sorry naspeechless lang. Hayaan niyo na ako. Kasi naman... si Mr.
Sungit? NGUMITI?!
Nakapikit na siya habang ako nakaupo sa may edge ng kama niya. Mukhang okay na naman siya.
Hays. Makauwi na nga.
Tumayo ako nun pero nagulat ako ng may humawak sa kamay ko. Si DJ...
"Saan ka pupunta Kath?" malumanay niyang tanong. "D-don't leave me here alone..." para siyang
asong nagpapaawa. Naka-puppy eyes pa kasi eh... eh san niya ako balak mag-stay? Dito?
"Mapapagalitan pa ako ni mommy... ayos ka na naman eh."
"H-hindi! I'm not okay... tignan mo *cough* inuubo pa ako! *cough* don't leave. Stay for the
night... please?"
"Pero--"
"It's raining hard. I can't let you go home alone. Baka mamaya ma-stranded ka pa." naisip ko
rin yun kanina pa. Hays...
Pg106Pg106
"Kath?" tinignan ko lang siya. Should I stay?
"Uhm, okay sige na nga." binigyan niya na naman ako ng isang rare smile.
"Text your mom okay?"
"Oo nga pala. Sige, sabihin ko may sakit ka kaya nagmamagandang-loob lang ako."
He chuckled. "Sorry kamo, di ko maiwasan na magkasakit eh." nagnod na lang ako sa kanya.
"Sandali lang." kinuha ko yung phone ko sa may side table tapos nagtext.
To: Mommy
ma... di ako makakauwi. may fever si DJ... ako lang kasama niya. saka lakas ng ulan... i'll
explain tmrw. iloveyou ma.
Message Sent.
"Okay na Kath?"
"Ah oo. Natext ko na. Pero teka, saan ako matutulog?"
Nagulat na lang ako ng tinanggal niya yung kumot niya saka ako hinila pahiga!
"Sht! Ano ba Daniel?!" dahil sa paghila niya, magkatabi na kami at hawak-hawak niya pa rin yung
kamay ko! Naka-side kami pareho. Nakatingin sa isa't-isa. Siya tumatawa, ako binibigyan ko siya
ng infamous death glare ko. -____-
"Haha! Wait did you cuss? Hindi bagay haha!"
"Shut up! You bastard. Nakakagulat ka!" pinipilit kong umalis sa kama pero hinarangan niya yung
paa ko. Dinaganan ba naman yung paa ko! Tapos pinulupot niya yung legs niya sa legs ko! Oh my!
Naka-uniform kaya ako! Skirt pa... argh. Naramdaman kong medyo tumaas yung palda ko. Argh. Buti
naka-shorts ako.
Pg107Pg107
"DJ ano ba?! Umayos ka nga... aaahck di ako makahinga!" paano ba naman kasi, nakayakap siya
sakin ng mahigpit ngayon. Sobraaaaang higpit.
"Wag ka ngang magulo. Kailangan ko ng body heat... para gumaling ako kaagad." B-body heat?
"Nasisiraan ka na ba? Ha?! Umayos ka nga! Kung gusto mo gumaling magkumot ka! H-hindi yung...
hindi yung ako yung gagamitin mong kumot!"
"Tss... ang ingay mo! Ganyan ba talaga ang mga babae? Aray! Wag kang magalaw ano ba?!"
hindi ako makawala. Argh, diba dapat mahina siya kasi may lagnat pa din siya? Eh bakit hindi
ako
makaalis sa yakap niya? Yung mukha ko nasa may dibdib niya... argh. Di ako makahinga ng maayos!
Tinanggal niya yung glasses ko tapos nilagay yun sa may side table. Saka niyakap ako ulit...
argh ano ba! Hindi. Ako. Makahinga. Ng. Maayos!
"DJ naman ehhhh!"
"Sssssh... ano ba Kath. Ang lakas ng boses mo. Haynako.."
"Bitaw na kasi ehhhh!"
"Tss... ayaw. Teka nga yung kumot nahulog! Aish ang sakit ng katawan ko. Ano ba yan." eto na
pagkakataon ko para makawala!
"DJ! Ako na kukuha ng kumot. Teka lang... bitaw muna." bumitaw naman siya. Naglean ako sa
may side niya para makuha yung kumot. Tatayo na dapat ako kaso hinila na naman niya ako, kasama
ng kumot.
"Ano baaaa?!"
"Sabing wag kang tatakas eh. Teka... ang lamig." nagulat ako nung inayos niya yung kumot sa
buong katawan naming dalawa! Bale natatakpan na kami pareho ng kumot. Uh oh... tapos niyakap na
naman niya ako ng mahigpit, pinulupot yung legs niya sa legs ko. Ehhh?
"DJ... kailangan talaga nakaganito tayo? Alam ko nilalamig ka pero--"
*tsup*
Pg108Pg108
"Ang ingay mo slave..." tapos niyakap niya na lang ako ulit ng mahigpit.
Dugdug. Dugdug.
Did he just... kissed me... again?
It's just a peck on the lips, pero. My god... second kiss? W-why? Dahil maingay ako. Yun yung
ginawa niya para ma-shut up ako? Not fair! #_#
"Ang daya mo... ang daya-daya mo." pabulong kong sabi sa kanya. Alam ko di niya ako maririnig
kasi nakapikit na siya, malamang tulog na siya. He's still hugging me, sobrang lapit naman niya
sakin.
Tinry kong makaalis pero wala eh... ang higpit ng yakap niya kahit tulog na siya. Hayaan ko na
nga
lang.
Dugdug. Dugdug.
Hayy ano ba yan! Bigla-bigla na lang tumitibok 'tong pesteng puso ko. Argh... siguro sobrang
inis lang
kay DJ. Habang tinitignan ko siya ngayon... ewan ko ba... di ko kayang mainis o magalit sa
ginawa
niya ngayon-ngayon lang. Bakit? Hindi ba dapat... naiinis ako sa kanya... nag-iisip na ako ng
paraan
kung paano ko siya mumurderin habang tulog siya? Bakit parang... natutuwa pa ako dahil katabi
ko
siya ngayon?
Aish, makatulog na nga lang!
Pumikit na ako at hinayaan ang antok na pumasok sa sistema ko... pero bakit ganun? Bago ako
makatulog... may narinig akong nagsalita... di ako sigurado kung nananaginip o totoo ang
narinig ko... hmmmmm... tapos hinalikan ako sa forehead ko? Nananaginip na siguro ako...
"Goodnight Kath. Sweet dreams."
Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
CHAPTER 16.
KATHRYN'S POV
Pg109Pg109
CONDO
Hmm...
Ang sarap matulog. Ang sarap yakapin 'tong unan na niyayakap ko. Bagong bili ba ni mama? Ayoko
pa dumilat. Ang sarap yakapin!
Hinigpit ko yung yakap ko sa pillow na sobrang soft! Pero bakit ganun... parang, parang naging
matigas na? Kinakapa-kapa ko, parang humihinga? Atsaka... bakit ganun? Niyayakap ako pabalik ng
unan ko? Dumilat na ako.
Goodmorning slave.
OH MY GOD! napatayo ako nun sa kama at tinuro-turo si DJ. A-anong ginagawa mo sa kwarto ko?!
bakit siya... bakit ko siya katabi? At bakit... naka-topless siya!
Kwarto mo? If I remember it right, kwarto ko pa din 'to. Ulyanin ka na Kath... sabay smirk
niya. Nakatayo pa din ako sa kama tapos siya umupo na. Hmm... teka?
Hindi ko naman kwarto to... sayo 'to! Sayo!
Tss... you're so stupid! Malamang nasa condo pa rin kita! Dito ka natulog dahil may bagyo
kagabi diba? Atsaka, inalagaan mo ako kagabi. inalagaan? Teka lang...
Ah... okay tanda ko na, pagpasensyahan niyo na ako. Meron lang talaga siguro akong disorder
tuwing umaga. Pag nagigising ako, hindi ko kaagad matandaan kung ano man yun nangyari kagabi.
Usually, inaabot ng 1 hour yung disorder ko. Kapag may nagpaalala, maaalala ko kaagad. Pero
kapag wala, edi wala. Ewan ko nga eh, sabi ni mama nagka-aksidente kasi ako dati nung 8 years
old
ako. Hindi ko nga naaalala.
Kath!
Ay anak ng tipaklong! ano ba naman 'tong si DJ! Nagulat ako bigla kasi akong binato ng unan.
-_-
Hoy bakit ako naging anak ng tipaklong! Hindi ako hayop!
Pg110Pg110
Eh bakit ka ba kasi sumisigaw na lang bigla dyan? At nambabato ka pa ng unan!
Because I'm talking to you and you're not listening!
Nakakairita ka alam mo yun?!
Ah ganon! Sumasagot ka na ngayon slave? sabay smirk niya. Oh no... argh nakakairita talaga
siya. Ang aga-aga, nambabadtrip.
Ewan ko sayo!
Do you want to die?! aba nanghahamon pa!
Wala kang sense kausap! Argh!
So? I don't care. As long as you're drooling over my hot body. sabay lip-bite niya.
ANG YABANG NIYA! OH ANO NAMAN KUNG... UHM... PERFECTLY SCULPTED YUNG ABS
NIYA?!
Tumayo ka na nga dyan! Magbihis ka nga! Mag... mag-t-shirt ka!
Baka gusto mo munang ayusin sarili mo? Tignan mo palda mo! Nakikita na legs mo hindi
naman pang-model! Puro buto! napanganga ako sa sinabi niya. Dali-dali kong inayos yung palda
ko. My god, nakataas pala! Buti naka-short ako. Kaso... waaaaa! Nakakahiya! Napatingin ako kay
DJ at ayun siya, tawa ng tawa.
MANYAK KA! MANYAK!!!
Sinong manyak? Ako? Ha! Baka ikaw?! Sabihin mo nga... are you trying to seduce me? Alam ko
fake girlfriend kita pagdating kay Zharm pero, sorry. I don't wanna have a relationship right
now. Wag ka munang mangarap! aba... seduce daw? Ang kapal ng mukha niya! Ang...
Ang yabang mo alam mo yun?! Akala mo gwapo ka? Akala mo--
Pg111Pg111
Alam ko gwapo ako.
Teka! Hindi pa ako tapos magsalita diba?! Bastusan?!
Oo na. Oh ano ba yun? Inlove ka na sa akin?
Hindi! Hinding-hindi ako maiinlove sa katulad mo! Napaka-arogante mo! Akala mo kung sino! Ano
naman kung Montenegro ka? Ha! Ni hindi ka nga marunong mag-thank you eh!
Psh... tumayo siya, nagkamot ng ulo at lumapit sakin. Inabot niya sakin yung glasses ko.
Ano 'to suhol? sabi ko pagkakuha ng salamin ko sa kanya.
Concern lang naman ako. Baka bulag ka na naman. Haha!
Nang-asar pa...
A'right... thank you! Thank you sa pag-alaga sakin kagabi. I... argh! Basta salamat! Ano
masaya ka na ha slave?
Sincere ba yan? O napipilitan lang?
Ano ba yan! Naka-glasses ka na di mo pa makita?! Natural sincere ako. Ako pa?
Tss... yabang."
So, are you accepting my thanks? Kapag pumalag ka makakatikim ka sakin.
Makakatikim ng alin?
Ng halik. sabay ngiti niya.
Pg112Pg112
O________O
Ano ba! Wag ka ngang magbiro ng ganyan!
Hindi ako nagbibiro. Tutal, fake girlfriend na naman--
Don't make it a reason! Okay? Manyak ka lang talaga!
Ako manyak? Baka ikaw! Kung makayakap ka sakin kapag natutulog. Ang higpit!
Baka akala ko unan ko yun? Hello?!
May unan bang may abs? sabay turo niya sa... gulp. Sa six na pandesal! Oh my, feeling ko
kumulo yung tyan ko ng nakita ko yun... nagugutom ako!
Magbihis ka nga! Please... nasabi ko na lang saka iniwas yung tingin sa... sa katawan niya!
Nadidistract ako. Argh ano bang nangyayari sakin? Sinasapian ba ako ng masamang kaluluwa at
biglabigla ko na lang napapansin si DJ?
Aminin mo muna na naggwapuhan ka sakin. And... I'm hot. Admit it!
Che!"
Tss. Aminin mo lang naman eh!
Para ano naman? To boost your freaking huge ego? sabay taas ng kilay sa kanya.
Ang arte mo alam mo yun!Basta sabihin mo na! bakit ba kasi hinihingi niya opinion ko? Ang
weird! Ganyan ba talaga ang mga lalaki?
Hindi! Hindi ka gwapo! Hindi ka din hot! sabay ngiti sa kanya. Oh ano? Satisfied?
Mukhang nabadtrip siya. Nakasimangot eh. Hahahaha!
Pg113Pg113
So... you don't find me hot and attractive? Kahit eto? sabay hablot niya sa dalawang kamay ko
at pinwesto sa may...
SA MAY ABS NIYA!
I have muscles. Do you feel it? di ako makagalaw. Feeling ko namumula na ako sa sobrang hiya.
B-bitawan mo nga ako!
Ayoko. Admit that I'm hot first.
Hindi nga sabi eh!"
Ah ganon?
OO! AAAAHCK ANO BAAAAA?! paano ba naman kasi...
Bigla akong tinulak ni DJ sa kama niya. Nakapatong siya sakin. Oh my god... ang awkward naman
ng position namin! >//<
Ano ba DJ! Bitaw!
Admit that I''m hot first. And you find me attractive. nagsmirk na naman siya sabay lapit ng
mukha niya sakin. Ano bang nangyayari kay DJ?! O_O
Masyado ka bang bilib sa sarili mo? Feeling mo lahat ng taong nakapaligid sayo, naggwapuhan at
na-fifind kang 'hot and attractive'? Pwes, ibahin mo ako sa mga yun!
Bakit ganyan ang tingin mo sakin? Hindi naman ako superficial na tao, Kath!
You're acting like one! Para kang spoiled brat alam mo yun? Gusto mo siguro lagi kang
nasasabihan ng 'DJ, you're so hot!' o kaya 'DJ, ang galing galing mo talaga sa lahat ng bagay!'
pero believe me, hindi lahat ng taong yun ganun yung tingin sayo! Minsan kasi, hindi mo naiisip
na may mga nahihirapan na dahil sayo! tuloy-tuloy na sabi ko. Hindi ko alam kung bakit ko
nasabi yun... pero kasi naman eh!
Pg114Pg114
So ganun na yung tingin mo sakin Kath? Nahihirapan ka na ba sakin? sabi niya habang nakatitig
lang sakin/
hindi ako makasagot. Paano ba naman kasi... bakit ganyan yung tingin niya sakin?
Para bang... may nasabi akong mali?
Malamang na-badtrip siya sa sinabi mo Kath! Aish. I'm so stupid sometimes... ang harsh siguro
ng pagkasabi ko sa kanya. Waaaaa. TT_TT
DJ...
Nagulat ako ng bigla siyang tumayo ng kama. Nakatingin lang ako sa kanya habang pumunta siya sa
cabinet niya at nagsuot ng t-shirt. Pagkatapos tumingin siya sakin. Pero pakiramdam ko para
bang may sumaksak sa dibdib ko nung makita ko yung mata niya...
His icy, cold-looking eyes... staring at me.
Kathryn. Hatid na kita sainyo. Baba ka na lang sa carpark kapag ayos ka na.
*boogsh*
Ang pagkabagsak ng pinto ang huli kong narinig sa kanya...
Makapag-ayos na nga muna! Haist... sige na nga. I need to apologize to him later. Oo na, ang
harsh ng pagkakasabi ko. Feeling ko nasaktan siya sa sinabi ko.
Pagkatapos ko mag-ayos ng onti para magmukhang presentable (syempre nagsuklay ako, ampangit ko
kaya, lalo na kapag mukhang pambruha yung buhok ko) eh bumaba na ako kaagad sa carpark.
Nagugutom pa ako. Dapat makauwi na ako. Hindi naman galit si mama, alam naman daw niya kasi na
mapagkakatiwalaan si DJ. Okay... sabi ni mama eh. Di ko nga alam kung bakit ganun na lang ka-
gusto
ni mama si DJ. -_-
Sumakay na ako kaagad sa kotse niya. Walang nagsasalita habang on-the-way na kami sa bahay...
takte. Ang tahimik...
Napapasulyap ako kay DJ habang nagddrive siya. Humahanap ng tyempo para makapag-sorry... hays.
Pg115Pg115
Sa pag-iisip ko, di ko namalayan na nasa tapat na pala kami ng gate namin. Okay Kath... inhale
exhale!
Ah DJ. I'll just... apologize for what I've said kanina. I'm sorry! Nadala lang ako ng
emotions
ko.
Okay. pinapatawad na niya ako? Yehey! Pero bakit ganun. Hindi man lang niya ako tinitignan?
Buti naman. So paano, bye na. Text ka na lang pag may iuutos ka.
Yeah. Bye. bumaba na ako nun. Gulong-gulo.
Galit pa rin ba siya sakin? Nagsorry na naman ako ah! Baka sinusumpong lang, hayaan ko na nga
muna...
Kaso... bago pa ako makapasok ng gate, narinig kong nagsalita si DJ.
Kathryn. Let's just end the contract and our deal. You're free. Happy now? with a hint of
bitterness in his voice. Pagkalingon ko, wala na yung kotse niya. Bakit niya... sinabi yun?
Dahil lang sa sinabi ko kanina, gusto niyang i-end 'tong pagiging personal slave ko sa kanya?
Pero teka... di ba dapat masaya ako? Sa wakas! I'm free! Napangiti na lang ako habang papasok
sa gate
namin.
Kaso... bakit ganun? Para bang... nasasaktan ako? Parang may kung anong tumusok sa puso ko?
Am I feeling... guilt? Or is it something else?
CHAPTER 17.
KATHRYN'S POV
KATHRYN'S HOUSE
*ring ring!*
Pg116Pg116
Aish... panirang alarm clock. Ang sarap ng tulog ko eh. Napadilat ako nun, hmm... nasaan ako?
Tumayo ako at nag-unat. Nasa kwarto nga pala ako. -_-
Tinatamaan na naman ako ng disorder ko. Di ko alam kung anong nangyari kagabi. Argh. Alam ko
nawala na disorder ko nung last year pa? Bakit ba bumalik pa?
Bumaba ako nun at umupo na sa dining table. Nakaupo na rin si Kuya, mukhang puyat. Si mama
naman naghahain ng pagkain.
Oh kayo, kumain kayo. Ang payat payat niyong dalawa! Naku...
Opo mommy. nasabi ko na lang. Maya-maya nagsimula na kaming kumain.
Neil anak, kamusta na pala si Yen?
Okay lang siya mama. Birthday pala ng dad niya ngayon.
Ganun ba? Pakisabi happy birthday.
Sige ma...
Oo nga pala, kailan yung outing niyo ni Yen? Kasama si Kathryn diba? Pati yung pinsan niya?
nag-nod lang si kuya.
Ma... sa friday na po yun.
Friday? Ilang days ulit kayo?
3 days. nabuga ko yung kinakain ko dahil sa gulat.
Kuya naman! Bakit 3 days? Akala ko 1 or 2 days lang! Ehhhh, at bakit ngayong friday na?
Little sister naman! Payag na naman si mama eh! Diba ma?
Pg117Pg117
Basta mag-iingat kayo dun ah! I trust you Neil... wag gagawa ng mali!
Yes maam! tapos nagsaludo si kuya kay mommy.
Ma naman... pwede bang hindi na sumama?
Little sister kailangan mong sumama!
Magtigil ka kuya. Si mama yung tinatanong ko diba? sabay irap sa kanya. Kairita eh!
Kath, you need to have fun! Kailangan mo rin minsang lumabas. Pumapayag naman ako eh. Atsaka
mabuti ng nandun ka para mabantayan mo 'tong kuya mong siraulo.
Kailangang manlait ma?
Hehe joke lang baby Neil ko..
MA! DON'T CALL ME THAT! HINDI NA AKO BABY! sabay pout ni kuya. Ano siya, si John
Lloyd?
Sige na nga. Payag na ako. bigla akong niyakap ni kuya ng sobrang higpit, feeling ko
masusuffocate ako. -_-
Thank you little sister! Waaa I love you very much! Mwa mwa tsup tsup! sabay kiss niya sa
magkabilang pisngi ko. Tinitignan ko lang siya. Para siyang bata, tuwang-tuwa.
Alam mo kuya, para kang bakla. Lumalambot ka na ba?
Asarin mo na ako! Hahaha wala akong paki! Whoo makakasama ko si Yen babes ko! sabay tayo niya
at aba... biglang nag-dougie. ANG IMBA NAMAN!
Neil anak. Umupo ka na. Tapusin mo 'tong pagkain mo. Mamaya ka na magcelebrate. Mag-
impake na rin kayo mamaya pagdating niyo. oo nga pala. Wednesday na ngayon. Which means... 2
days na lang before the outing.
Pg118Pg118
Basta mama. Sobrang bait nung pinsan ni Yen! Kinukwento kasi sakin ni Yen yung pinsan niyang
lalaki.
Sino ba yun kuya?
Hindi ko alam yung name. Di bale little sister, gwapo daw yun!
Hoy Neil! Binubugaw mo ba yung kapatid mo?!
Oo nga kuya! Anong konek ng tanong ko sa kagwapuhan nun? tumawa lang si kuya at ginulo yung
buhok ko.
Ayaw mo nun? May ka-date ka din-- aray! Ano ba?! Hey-- ouch- stop hitting me! oo pinapalo ko
siya. -_-
Kasi kuya! Shut up okay!
Eto naman di mabiro. Haha! Basta masaya ako! Mauna na ako ma, Ryn-ryn. tumayo siya at
hinalikan kami sa pisngi. Susunduin ko pa si Yen babes ko. Hehe. Bye! at parang si flash, ang
bilis niya nawala. -______-
Ang kulit talaga ng kapatid mo nakuuuu. Ang sakit sa ulo.
Oo nga mama. Hays... a-a... aray... bigla akong napahawak sa ulo ko. Sumakit na lang bigla.
Anak, napano ka?! napapikit ako sa sakit. Para kasing binibiyak yung ulo ko.
Ma... ang... ang sakit...
Masakit ulo mo?!
O..o-opo...
Pg119Pg119
Naku! Sandali lang. Kukunin ko lang yung gamot. Sandali... narinig ko yung yabag ng paa ni
mama. Nakapikit pa rin ako, namimilipit sa sakit. Ano bang nangyayari? Bakit... wait. Bakit
ganun? Parang ang labo...
Nak eto na! Uminom ka na ng painkiller. dumilat ako nun at ininom na yung gamot na bigay ni
mama saka uminom ng tubig. Maya-maya... medyo nawala na yung sakit sa ulo ko. Pinunasan ko yung
luha ko, napaiyak na pala ako.
Mama, bakit ganun? Bigla na lang sumakit yung ulo ko? Parang... parang ang labo ng vision
ko... Inaatake na naman ba ako ng disorder ko? niyakap na lang ako ni mama ng mahigpit.
Baka nga... tatanungin natin kay doktora. Pero anong sabi mo nak? May... malabo kang nakikita
nung nakapikit ka?
Oo mama. Uhm... wala lang siguro 'to. Mauna na ako ma ha? Bye! tumayo na ako nun at
nagmadaling lumabas ng gate.
Ayoko lang mapag-usapan yung disorder ko. Ewan... hindi ako komportable. Basta! Bakit ba kasi
ako naaksidente dati? At bakit hindi ko man lang maalala yun?
-------------------------
MONTENEGRO UNIVERSITY MY SPECIAL PLACE
Nandito ako ngayon, kumakain mag-isa. Oo mag-isa. Wala man lang kasi si Albie eh, wala din si
DJ. Galit sakin si Zharm. Teka bakit ko ba sila hinahanap? Argh...
Oo nga pala... napag-isipan ko na tatapusin ko pa rin yung pagiging personal slave ni DJ. Kasi,
naisip
ko, 200,000 yung polo niya. Kahit nalabhan ko na yun at binigay sa kanya, binalik pa rin niya
sakin
kasi daw 'ayaw niya ng nadumihan'. Eh alam niyo na, mabait ako noh! Alam ko kasalanan ko kaya
pagbabayaran ko lang. Siguro hindi na naman siya galit diba? Aish... hinahanap ko siya kanina
kaso
absent daw. Wala din si Albie. Ano ba yan... hindi na ako sanay mag-isa. Anong nangyayari
sakin?
Kumain ka na lang Kath!
Hi. Can I join you for lunch? pagkatingin ko sa nagsalita...
Pg120Pg120
Zharm! napangiti ako. Uh... sure! Sabay ka na sakin. umupo naman siya sa tabi ko.
Nagpatuloy na lang ako sa pagkain, nakakabingi yung katahimikan...
Kath...
Y-yes?
Nagulat ako ng binaba niya yung lunchbox niya at niyakap ako ng sobrang higpit.
I'm sorry! I-I'm sorry for being a bad bestfriend! I'm sorry for saying those stupid words to
you! I'm sorry if I called you those names. Please, forgive me?
Napangiti na lang ako sa sinabi niya. Oo naman. Ikaw pa! bumitaw siya sa yakap namin at
ngumiti. Inayos ko na muna yung lunchbox ko dahil tapos na ako kumain. Siya din.
Akala ko hindi mo na ako papatawarin... sorry talaga! Sorry naging OA ako.
Okay lang yun! I understand. You're inlike with DJ. Normal lang yun!
Argh... naalala ko na naman siya! Ang sakit niya magsalita ah... sumimangot lang siya. Haist.
Bakit ba kasi ang daming nagkakagusto kay DJ?!
Don't mind him.
Eh? Okay. Pero wait lang... bakit parang di mo siya kasama ngayon?
Bakit, dapat ko ba siyang makasama?
Idiot! Natural girlfriend ka niya! tinakpan ko yung bibig niya. Baka may makarinig!
Wag kang maingay Zharm! maya-maya binitawan ko na rin siya. Muntik na yun ah! Bawal
kumalat! Kay Zharm lang kami pwedeng mag-pretend... teka, hmm. Diba sabi ni DJ kahapon, end na
yung contract? Ibig sabihin... hindi na kam mag-bf/gf sa harapan ni Zharm?
Pg121Pg121
Okay okay! So secretly on pala kayo... hmm. Alam mo, may sasabihin ako sayo.
Ano yun?
Feeling ko nakamove-on na ako kaagad.
In just 3 days?!
Yup! Haha baliw na ba ako?
Hindi... pero bakit ang bilis?
Ewan ko nga rin eh. Haha! Yeah I know, I'm weird. Pero kasi, you know our story, right? Our
family and his family and also Albie's are best of friends. Then he moved to Canada with his
family on his 9th birthday. Nagstay sila dun for 5 years. Tapos bumalik na sila dito, dun na
kami
naging close ni Daniel pati ni Albie. Actually ayoko kay Albie. Inaasar niya akong tabachoy. Si
Daniel naman ayaw sakin nun... naiirita daw siya sa boses ko. Atsaka mailap sa babae yun. Pero
dahil sa ugali niya, kaya siguro ako nagkadevelop ng 'crush' sa kanya. And you know...
nagmigrate kami sa America after that summer. Ngayon lang ako bumalik. I'm 17 now, ang bata
ko noh? Is it... weird?
Oo! Tapos 4th year college ka na! Ako nga 18 pa lang eh! Pero ikaw... you're too young to
graduate! Ang bilis.
Haha. Ewan ko nga rin eh. Iba kasi yung education system dun. Medyo advance. Hmm. Si Albie
19 pati na rin si Daniel...
Teka... bakit age na yung topic natin?
Ay oo nga! Haha sorry. So yun nga, dahil nga gusto ko siya. Para bang... gusto kong maging
gusto niya rin ako. Kaso yun nga, naunahan eh. Joke! nag-peace sign siya sakin. Ano ba 'tong
babaeng 'to. >.<
Okay?
Pero seriously Kath. I realized that... masyado akong shallow. Alam mo yun? Di bale! Hahanap
ako ng mas gwapo kay Daniel! MWAHAHAHA! tawa lang siya ng tawa. Ang weird niya nga.
Pg122Pg122
Hmm... pero ngayon gets ko na kung bakit niya nagustuhan si DJ... okay.
Alam mo ba Kath, I'm so happy na ikaw yung napili niya as his first serious girlfriend. Halata
namang serious siya kasi hindi ka naman pang-model na kagandahan, pero diba? Naging kayo?
Are you insulting me?
Hindi sa ganun! Basta ayun. True love... <3
Che. Sabihin mo na kasing hindi ka makapaniwala na ako, isang nerd, naging girlfriend ng isang
kagaya ni DJ...
No no no! Not that... eh kasi. No offense, pero you're not his type kapag gusto niyang
magkaroon ng flings. Sa pagkakaalam ko. ano ba yan. -_-
So sinabi mo ngang hindi ako worth it maging girlfriend niya?
You don't understand Kath. Kahit hindi ka niya type, kahit hindi ikaw yung ideal girl niya,
ikaw pa din yung pinili niya. That's a big achievement! I'm happy for you both. napatulala
lang ako sa sinabi niya. Ay. Fake lang pala kami noh? Okay... edi wala akong problema. Pero
bakit ganun? Hindi pa nagkakagirlfriend si Daniel?
Ganun ba? Hehe thanks... sige Kath! Just play the 'girlfriend pa din ako ni DJ' part. -_-
Anyways Kath, gusto ko talaga makabawi sayo! So... ngumiti siya, wagas ah.
Ano?
Will you let me treat you tomorrow after class? Mag-mall tayo! Hmm... please?
Treat daw. Hmm...
Okay!
Pg123Pg123
Yehey! gumawa ulit siya ng conversation, kaso hindi ko na naiintindihan... pero I'm happy na
bati na kami! Wuhoo!
Ittreat ako ni Zharm bukas? Hmm... paanong treat kaya? Ano sa tingin niyo?
CHAPTER 18.
ZHARM'S POV
ZHARM'S MALL
"Zharm.. anong gagawin natin.. dito? Is this your... your own mall?!" natawa ako sa reaction ni
Kath. Haha!
"Yes. Mini-mall ko 'to. So yeah, let's go shopping!"
"Eh? Wala akong dalang pera."
"Don't worry. This is my treat okay? Kahit gusto mo magbayad or whatever. Treat ko 'to sayo as
my bestfriend. Atsaka, I called my stylist pala para makatulong sa pagttransform mo. Syempre
kasama na ako dun."
"WHAT?! Transform?!"
"Oo nga! Let's go!" hinila ko na siya papasok sa mini-mall ko na gift ni papa last year pa.
Haha.
Basically this mall is one floor lang. Pero complete na for my shopping needs. My dad spoil me
that much so yeah.
Gusto ko lang talagang i-treat si Kath. NO OTHER DIRTY PLANS. Bestfriend ko siya kaya I won't
do bad things to her. It's not my fault kung siya yung pinili ni DJ. It's not like I'm included
in DJ's choice of girls, right? :)
Kaya magmomove-on na lang ako sa puppy love ko. And make myself more productive. Start na ng
pagiging good bestfriend-slash-fairygodsister ko!
-------------------------
Pg124Pg124
KATHRYN'S POV
"Zharm. Seryoso ka talaga?"
"Yup! Okay. Franco! Bigyan mo na siya ng special facial treatment mo... ng special hair
treatment din. And anything! Just make her look more beautiful than she is." si Franco yung
naka-assign na stylist ko. Geez, treat sakin ni Zharm, make-over! -_-
"Aye aye, madamoiselle." sabay halik sa palad ni Zharm. Etong baklang stylist na 'to,
lumalandi.
"Haha. Okay Franco, I'll leave it up to you. Kath... be a good girl okay? I'll leave for a
moment. Magshoshopping lang ako ng mga damit na bagay sayo habang binibigyan ka niya ng make-
over mo. Just trust Franco. "
"Zharm! Kailangan ba talaga 'to?"
"Oo naman! Hindi ka naman kasi palaayos eh. It's time..."
"For what?"
"To produce a princess! Kath ang ganda mo kahit di ka nakaayos. Pero you need to lighten up! Be
a new 'Kath' for a change! Okay ba yun?"
Napag-isipan ko na siguro... hmm. Maganda din 'tong make-over kaek-ekan na gusto ni Zharm para
sakin. I trust her naman. May pagkaisip-bata lang talaga si Zharm. >.<
"Sige na nga. Oo na!"
"Yay! Goodluck bestfriend!" pagkayakap niya sakin, lumabas na siya sa salon at natira na lang
kami ni Franco.
"So, madamoiselle? Let's have your make-over!" argh...
"Okay okay. Pero, ano bang gagawin mo sakin?"
Pg125Pg125
"Hmm... I'll give you my number one facial treatment that will make you glow more! Magiging
soft ang face mo at matatanggal ang impurities sa skin mo. Sa hair mo naman. I'll keep your
hair black, bagay sayo. Lalagyan lang natin ng highlights then I'll give you hair treatment
din. Sa braces mo at sa eyeglasses mo, ako na bahala dun. Just trust me madamoiselle." sabay
halik sa palad ko. Seriously, ang landi ng baklang stylist na 'to! -_-
-------------------------------
AFTER 4 HOURS
"Madamoiselle. Your make-over is done!"
"Thank god."
Grabe. Nakakapagod! Ang daming pinaglalagay sa mukha ko, sa skin ko, sa hair ko. Medyo kinulot
yung hair ko sa dulo, tapos permanent na yung highlights kong burgundy. Binigyan niya rin ako
ng
skin, face, hair and make-up kit for free! Tapos kanina grabe, ang sakit ng ngipin ko.
Tinanggal na yung
braces ko, maayos na yung ngipin ko. Tapos binigyan ako ng contacts na pwede kong suotin. Yung
isa
colorless yung isa color gray. Yung colorless muna yung nilagay sakin kasi di pa ako sanay.
Tinuruan
na rin ako kung paano ba gagamitin yun, etc... nasasanay na naman ako, ang mahalaga, tapos na
ako!
Makakauwi na ako!
"Madamoiselle, you're so beautiful! Ang galing ko talaga!"
"Thank you Franco." ang totoo nyan, hindi ko pa nakikita yung sarili ko sa mirror. Hintayin ko
na muna daw si Zharm.
"Huwaaaa! Sorry I'm late. Okay na ba-- Oh my god!" nanlaki yung mata ni Zharm ng nakita...
ako?
"Ehhh?"
"Ang ganda mo bes! Oh my payakap ako!" lumapit siya sakin at niyakap ako ng mahigpit.
"Zharm? Anong maganda? Wag mo nga akong bolahin..."
Pg126Pg126
"No Kath! Ang ganda ganda mo! I'm very... proud! Grabe lalong maiinlove sayo si DJ niyan!"
O____________O
"Ah... hahaha! Wag ka ngang magbiro ng ganyan! Yung... yung mokong na yun?" di ko alam kung
bakit biglang may kung anong sumipa sa puso ko. Aaaahck!
"Oo naman!"
"Eh... hindi! Hindi ah! Hmm, nga pala, bakit ang tagal mo?" pag-iiba ko ng topic. Kasi
naman... awkward!
"Ah yun ba?" biglang nagkamot ng ulo si Zharm. "Kasi... yung Albie na yun eh! Ang kulit kanina!
Lumabas lang naman ako kanina wala kasing signal yung phone ko. Tapos bigla siyang
tumawag. Inasar-asar lang ako! As in kanina pa ako nakikipag-barahan sa kanya sa phone.
Argh!" nakatingin lang ako kay Zharm habang halatang frustrated siya. Hmm... nagiging close na
ba
sila ni Albie ulit? ^_^
"Haha. Ikaw ah!"
"Anong ako kath?"
"Albie na pala ha-- joke lang!" binatukan ako eh. Haha!
"Nako. Ang kulit mo talaga! Lika na nga sa dressing room, I bought you new clothes na bagay
sayo! Suotin mo yung isa dun. Bibigyan na rin kita ng tips mamaya. Okay? May pupuntahan ka
ba bukas?"
"Meron. May outing kami kasama si Kuya pati yung girlfriend niya. 3 days."
"Oh okay! Sayang mall sana tayo ulit eh. Hehe! Pero okay lang. Pasok ka na ng dressing room. Oh
eto yung susuot mo muna."
"Pero teka... paano 'to?" turo ko sa suot kong jeans at t-shirt.
Pg127Pg127
Nagmake-face si Zharm. "No offense, pero kailangan mo na lang sigurong gawing home clothes
yan. O kaya donate it to charity! You need to be fashionable and classy Kath." nagnod na lang
ako.
"Sige suotin ko lang 'to." sabay turo sa dressing room.
"Franco and I will be waiting here. Go bestfriend!" ang hirap din pala minsan magkaroon ng
bestfriend na sobrang cheerful. >.<
--------------------------------
AFTER 10 MINUTES
Aaahck. Hindi ako sanay! Pinagsuot kasi ako ng cream dress na above the knee. Hanging naman
pero... okay? Buti na lang may vintage necklace na kasama. Tapos yung heels, 2 inches lang.
Paglabas ko, nagsigawan si Zharm at Franco.
"Madamoiselle! You're so so so so very beautiful!"
"Oh my god! You're like a goddess!"
Spell awkward. -_-
"Hindi ko pa nga nakikita sarili ko eh..."
"Oo nga pala! Franco! Blindfold mo si Kath. Dadalhin natin siya sa hall of mirrors ko."
"Hall of Mirrors?"
"Uhuh. It's in here! Puro mirrors at, makikita mo na ang new 'Kathryn Santiago'!" feeling ko
mas excited pa siya sakin eh noh? Silang dalawa ni Franco... geez. Excited na rin naman ako.
May
nagbago ba?
Hawak-hawak lang nila ako habang naglalakad. Step, step, step...
Pg128Pg128
"Andito na tayo. Wait Kath, are you ready?"
"Uhm, oo?"
"Madamoiselle, you're not sure? Ayaw mo makita ang creation ko?"
"Hindi naman sa ganun. Franco... pero, may nagbago ba talaga?"
"Yes madamoiselle! You look like a fine, young lady."
"And thanks to us! Haha. Bestfriend, I'll remove your blindfold..." nung tinanggal na niya yung
blindfold. Hindi pa din ako dumidilat. Ayoko pa... paano kaya kung may magbago?
"Open your eyes. Kath..."
Inhale... Exhale...
Dahan-dahan akong dumilat at sa pagkadilat ko, nakita ko ang isang magandang babae sa mirror.
Sobrang ganda niya. Nakakainggit. May iba pa kaming kasama dito? Ehhhh...
"T-teka..." tinuro ko yung mirror, nakaturo din sakin yung mirror. Oh my god...
"A... a-ako ba yan?!" nakita ko na tumawa si Franco at si Zharm. Nakikita ko reflection nila.
Nagpaikot yung tingin ko, puro mirrors. Pero tanging ako lagi yung nakikita... oh my god.
"I told you Kath, you're so beautiful kapag nag-ayos ka lang."
Hindi ako makapaniwala. Ako? Si Kathryn na lalampa-lampang nerd at hindi naman maganda talaga,
eh nagtransform into... a...
"You're now a princess, madamoiselle."
A PRINCESS?
Pg129Pg129
CHAPTER 19.
KATHRYN'S POV
ZHARM'S CAR
Hindi pa rin ako makapaniwala na sa limang oras, nakapagtransform ako as an ugly nerd into a...
"Ang ganda ganda mo na Kath! Huwaaaa! You're like a princess!" yeah right. A princess.
"Zharm, dyan na lang." turo ko sa may gate namin. Hinatid niya kasi ako pauwi eh.
"Ohhh... that's your house? Ang ganda!"
"Hehe, hindi naman." tinigil niya na yung kotse sa tapat ng gate namin. Bumaba na ako. "Gusto
mo bang pumasok Zharm?"
"Hindi na Kath. Next time na lang! Magshoshopping pa ako ng sakin. Next time na lang."
"Sure ka ba? Thank you ulit ha?"
"Yup. No problem! Ano ka ba... basta gawin mo lahat ng tips ko ha? Wag ka ng maging baduy!
Okay? Smile lang! Papangit ka!"
"Nang-asar ka pa. Huwaaaa..."
"Joke lang bestfriend! Mwa! I love you! Pa-kiss nga!" nagbeso-beso kami sa may car window niya.
"Sige mauna na ako ha? Bye!" at umalis na siya.
Napahawak ako sa mata ko. Ay, wala na pala akong glasses noh? Aaaahck di ako sanay!
Nagdoorbell na rin ako. Maya-maya lumabas si Kuya. Binigyan niya ako ng weird look.
"Uhm... excuse me miss beautiful? May kailangan ka ba?" ehhhh? Anong trip na naman ang
Pg130Pg130
pinapauso ni Kuya? -_-
"Buksan mo na yung gate dali!"
"Huh? Sorry miss beautiful pero hindi kami nagpapasok ng hindi namin kakilala. Mahirap na.
Hehe... atsaka may girlfriend na ako at mahal na mahal ko yun!"
"Siraulo! Anong tingin mo sakin, rereypin kita?"
"Hehe ganun na nga... sorry talaga miss beautiful!" saka niya sinarado yung pinto. Aaaahck! May
topak si kuya! Hindi niya ba ako narerecognize?
Nagdoorbell ako ng nagdoorbell at maya-maya, binuksan niya ulit yung pinto.
"Miss beautiful, ano na naman ba?"
"KUYA NAMAN! BUKSAN MO NA 'TONG GATE!"
"Sorry isa lang kapatid ko. At hmm... hindi naman yun kagandahan katulad mo so paano mo ko
magiging kuya?" ano daw?!
"Nanlait ka pa! Haynako kuya kapag ako nabadtrip! Hindi ako sasama sa outing niyo bukas ni Yen!
Bahala ka! Hindi na kayo matutuloy kung hindi ako kasama! Beeeehlat!"
"Ano miss beautiful hindi matutuloy? Aba paano mo nalaman yang mga yan? Teka... shit. Ikaw ba
yan Ryn-ryn?!" binuksan ni kuya yung gate habang nanlalaki yung mata niya.
"Oo. Ako nga kuya. Ano ba!" binatukan ko siya. Pinitik-pitik sa ulo, aba! Nakatulala pa rin.
"Little sister... a-anong nangyari sayo? Bakit gumanda ka?! Teka, ikaw ba talaga yan o impostor
ka ni Kath? Magrereport ako sa pulis!" binatukan ko ulit siya. Buti umayos na siya.
"Kuya naman... naka-drugs ka ba? Ako 'to! Kapatid mo! Tumigil ka nga! Nakakapagod.
Tss..."nauna na akong pumasok sa bahay, kasunod ko si Kuya. Nakita ko si mama nakaupo sa sofa.
Pg131Pg131
"Hi mommy. Nandito na po ako." sabay kiss sa cheeks niya.
Tumayo siya at tinignan ako habang nakakunot ang noo niya.
"Uhm... iha? Wala naman akong nawawalang anak eh. Isa lang ang anak kong babae."
FACE-PALM!
Pumasok si Kuya at nilapitan kami. Inakbayan ako ni kuya.
"Ah... neil anak?" panimula ni mommy. "Sino 'to? Girlfriend mo? Tinawag akong mommy eh. Di mo
naman sinabi na break na kayo ni Yen."
"Mommy naman! Hindi kami magbbreak ni Yen babes `no!"
"Eh sino ba 'to?" sabay turo sakin. "Kaibigan ka ba ni Neil? O baka kaibigan ka ni Kathryn?
Nako yung batang yun hindi pa umuuwi. Hintayin mo na lang ha?"
"ANO BA KAYONG DALAWA! AKO SI KATHRYN! ARGH!!!" saka ako tumakbo sa kwarto dala-dala yung mga
binigay sakin ni Zharm.
Nakakafrustrate kasi eh. Bakit ganun? Ganun na ba talaga ang epekto ng make-over sakin?
Unrecognizable na ako? Eh ako pa rin 'to ah. Tss... bakit ba ang OA ko mag-react? Siguro
kasi... hindi pa talaga ako sanay.
Lumapit ako sa mirror ko... grabe. Ako ba talaga 'to? Bakit ang ganda ganda ko na? Ganito ba
talaga ako ka-ganda kung nag-aayos lang ako? Wow.
Nagpalit na lang muna ako ng damit pambahay. Tapos inayos ko yung mga binigay sakin ni Zharm sa
closet ko. Grabe ha, ang dami ko ng damit! Dinikit ko na din yung 'tips and tricks to the new
you' list ni Zharm sa sticky board ko. In case may makalimutan ako.
Maya-maya, may kumakatok sa pintuan ko.
"Pasok..." pumasok si Kuya at Mommy. Nakangiti sila saka umupo sa kama ko.
Pg132Pg132
"Ryn-ryn, wag ka ng magtampo. Nagulat lang kami ni mommy..."
"Oo nga anak. Grabe, anong nangyari sayo at bigla kang nagbago?"
"Eh mommy, kuya, treat lang sakin 'to ng bestfriend ko. Ampangit ba? Balik na lang ako sa dati?
Alam ko OA. Hayaan niyo babalik ako sa nerdy look ko. Okay lang ba?"
"NO NO NOOOO!" sabay nilang sabi. Ehhh?
"Anak! Ano ka ba... buti nga nag-ayos ka din. Bagay na bagay sayo. Mana ka na talaga sa
akin!"
"Mommy naman eh! Seriously?"
"Oo! Maganda ka na talaga dati, pero ngayon, lalo ka pang gumanda! Manang-mana ka talaga sa
beauty ko!" ang kulit ni mommy. -_-
"Oo na po..."
"Basta anak... kahit may nagbago sayo physically, wag kang magbabago ha? Be a good girl always.
Wag lalandi! Gumraduate ka muna! Promise me that!"
Ugh... "Yes mama. I promise..."
"Little sister! Payakap nga si kuya!" niyakap ko naman si kuya. "I'm so proud for you Ryn-
ryn... ngayon alam ko na!"
"Na ano?"
"Na magkapatid talaga tayo! Kasi naman ang gwapo ko tapos yung kapatid ko, nerd na
lalampalampa-- ow! Haha joke lang!" kinurot ko siya. Ang sama niya talaga!
"Che! Layas na nga kuya!"
Pg133Pg133
"Nako, kapag may nanligaw sayo, dadaan muna kay mommy pati syempre sa akin! Ha! Lagot sakin mga
manliligaw mo." sabay pakita ng muscles niya sa braso.
"Weh?"
"Oo naman! Sapak you want little sister?"
"Wag kayong mag-away mga anak. Masisira image natin bahala kayo." isa pa 'tong si mama. -
________-
"Basta little sister, sama ka pa rin bukas ha? Nag-impake ka na?"
"Oo. Anong oras ba bukas?"
"8AM. Gumising ka ng mga 7AM! Wag tulog-mantika!"
"Oo na kuya. Sige matutulog na ako. Mommy, kuya, goodnight." nagbeso-beso kami at umalis na
sila ng kwarto ko.
Hmm... my transformation isn't that so bad... makatulog na nga lang.
--------------------------------
THE NEXT DAY
Naka-ready na kaming lahat. Andito na rin si Ate Yen sa bahay. Nakakausap ko siya and she's...
she's sweet. Magkakasundo kami nito. Nararamdaman ko. Bagay naman sila ni Kuya eh. Atsaka, aba!
Fashionista din siya! Bibigyan niya din daw ako ng tips. Nagtanong ako sa kanya kung ano bang
susuotin ko papunta dun sa Tagaytay. Simpleng outfit lang daw. Kaya eto, naka t-shirt ako and
shorts. At oo, hindi ako sanay... -_____-
"Babes ko, nasaan na ba yung pinsan mo? Quarter to 8 na oh." tanong ni kuya kay Ate Yen habang
inaayos niya yung food kasama ni mommy. Hinihintay kasi namin yung pinsan niyang lalaki. Ang
tagal-tagal...
"Nagtext siya... papunta na siya babes."
Pg134Pg134
"Oh okay, buti naman."
"Neil anak, yung utensils niyo? Naka-prepare na ba?"
"Hindi pa pala! Aish nakalimutan ko..."
"Ako na babes. Mommy? Saan po ba yung utensils niyo?" naks nakiki-mommy na rin si Ate Yen.
Ayie! Namula si kuya nun eh. Hahaha! Tumayo na rin siya at lumapit sa kanila.
Nanunuod ako ng tv ng biglang may nag-doorbell.
"Ryn-ryn! Buksan mo yung pinto! Pinsan na ni Yen babes yan!" sigaw ni kuya galing kitchen.
Hmm... buti naman! Gusto ko na rin umalis.
Pagkabukas ko ng pinto, napanganga ako bigla.
"I... I-ikaw?! A-anong ginagawa mo dito?!" sabay turo sa... sa kanya...
CHAPTER 20.
KATHRYN'S POV
KATHRYN'S HOUSE
"I... I-ikaw?! A-anong ginagawa mo dito?!" sabay turo sa... sa kanya...
"Excuse me? I don't know you. Sorry." ehhhh?
"Anong--"
"Hey Daniel!" nakita kong lumapit si Yen samin at niyakap si DJ. Oo si DJ... siya yung pinsan
ni Yen.
"Hey Yen. Wow, ang ganda natin ah."
Pg135Pg135
"Bolero. Teka lang! Are you thirsty?"
"Yup. May water ba dito?"
"Uhuh. Lika, ipapakilala na rin kita kay Neil." at pumunta na silang kitchen. Nilagpasan niya
lang
ako?
Bakit ganun siya? Huwaaaaa! Hindi niya ako kilala? O baka hindi niya lang ako marecognize?
Baka... baka galit pa rin siya sakin sa sinabi ko dati! Huwaaaaa. TT_TT
Oo na, guilty pa din ako. Kasi naman eh... naging harsh ako sa kanya. Hays, makasunod na nga
lang sa
kitchen.
Pagdating ko sa kitchen, nakita kong nag-uusap sila ate Yen, kuya, at si DJ. Umupo ako sa tabi
ni
kuya.
"Huy..." sabi ko sa kanya. Binigyan niya lang ako ng look na parang nagsasabi na
'whothehellareyou?'... argh!
"Ryn-ryn. Bigyan mo naman si Daniel ng tubig. Siya pala yung makakasama natin sa outing natin.
Pinsan ni Yen babes."
"Tss... okay." tumayo ako nun at kumuha ng baso saka nilagyan ng tubig. Saka bumalik sa kitchen
table. Binagsak ko yung baso sa harapan ni DJ at natalsikan siya ng onti. Hmp!
Pagkaupo ko, naramdaman kong kinurot ako ni kuya. Saka bumulong. "Ryn-ryn, ano ba
yun?!"bumubulong siya habang nakangiti kay ate Yen. Plastic ni kuya. -_-
"Ikaw lang naman nakapansin kuya eh. Di ko sinasadya. Hehe!" bulong ko rin. Di naman kasi nila
napansin yung talsik!
"Neil anak... oh! Andito na pala pinsan ni Yen. Daniel iho?!" tumayo si DJ nun at lumapit kay
mommy saka yumakap.
"Hello po tita. Musta na po?" umupo na sila ulit parehas. Hays, plastic din 'tong si DJ! Ako
iniignore
Pg136Pg136
niya... si mama, wow!
"Okay lang ako iho. Coincidence ha. Ikaw pala ang pinsan ni Yen."
"Ah... yes po. Di po ba halata?" sabay ngiti ni DJ.
"Hahaha! Ikaw talaga Daniel, magpinsan talaga kayo dahil pareho kayong may magagandang
lahi!"
"Salamat mommy." sabi ni Ate Yen. Bakit parang feeling ko ako lang na-oop! -_-
"Uhm, tita? Matanong ko lang, si Kathryn. Siya ba yung kasama namin sa outing?" tanong ni DJ.
Ehhh?
"Wait lang Daniel, kilala mo little sister ko?"
"Neil anak, ano ka ba, siya yung study partner ni Kath!"
"Siya ba? Oh. Hey dude! Ayos na pala ang introductions since magkakakilala na naman tayong
lahat." sabay ngiti ni kuya kay DJ.
"That's nice!" sabi pa ni Ate Yen. Seriously, bakit ganun? Sila-sila lang yung nag-uusap.
Daniel is really ignoring me... TT_TT
"Pero, where is she?"
"HAHAHAHA!" sabay na tawa ni mama at ni kuya. Don't tell me...
"Teka, bakit kayo tumatawa?" nakakunot na tanong ni Ate Yen... shit! Hindi talaga ako na-
recognize
ni DJ?!
"Kaharap mo siya iho! Hahaha!" tawang sagot ni mama. Tumingin naman sakin si DJ habang
umiinom siya ng tubig. Maya-maya... nabuga niya yung iniinom niya. Tumingin siya sakin with
wide
eyes.
Pg137Pg137
"K-kathryn? *cough* i-ikaw na yan?! *cough*"
FACE PALM!
Kaya pala iniignore niya ako. Hindi niya din ako narecognize! "Oo ako nga. Hindi mo talaga ako
nakilala?!"
Tawa lang ng tawa sila mama at kuya. Si Ate Yen, naweweirduhan.
"Kathryn. A-anong nangyari sayo? Nasaan yung... g-glasses mo?"
"Teka lang couz. Siya ba yung sinasabi mong nerd na-- oomph!" tinakpan ni DJ yung bibig ni ate
Yen. Ehh?
"Dude, eto kasing little sister ko, minake-over ng bestfriend niya. Ayun! Gumanda. Nagagandahan
ka ba? Bawal ligawan yan!"
"Shut up Neil anak! Iho. Tell us, she's beautiful, right?"
Tinignan ko lang si DJ. Nanlalaki pa rin yung mata niya. Bakit ba ganun reaksyon niya?
"She's... she's beautiful."
Dugdug. Dugdug.
AAAAAHCK! Ano ba 'tong pusong 'to? Bakit biglang tumibok na naman?
"Uhm... labas lang po ako. Aayusin ko lang yung mga baggages sa kotse." sabi ni DJ saka tumayo.
"Ganun ba iho? Kath, tulungan mo na si Daniel. Wala ka na namang gagawin dito. Kaysa magbabad
ka sa panunuod ng tv."
"Susunod na rin kami little sister ni Yen babes mamaya!" argh.. no choice. Lumabas na rin ako
ng bahay kasunod ni DJ.
Pg138Pg138
Paglabas ko, tinulungan ko na si DJ maglagay ng mga baggages sa compartment niya. Pero hindi
kami
nag-uusap. Nakakabingi naman ang katahimikan... pagkatapos maayos yung compartment. Sumandal
siya sa kotse niya (oo, kotse niya yung gagamitin papuntang tagaytay) at naka-cross arms,
nakapikit rin
siya.
Tinitignan ko lang siya habang nakasandal siya. Huwaaa... paano ba ako papansinin nitong
spoiled na 'to este, master ko? Lumapit ako sa kanya, hanggang sa magkaharap na kami. Nakapikit
pa rin siya. DJ... paano mo ba ako papansinin ulit?
"DJ." no response.
"Uy..." tinusok-tusok ko yung pisngi niya. No response.
"DJ naman eh! Sorry na..." no response pa din! Argh...
"Daniel John Ford Montenegro! Sorry na. Sorry sa harsh words na yun. Ang tanga ko talaga. Uy,
ano ba? Pansinin mo na ako oh..." no response.
"DJ! PANSININ MO NA AKO! SORRY NA! HUWAAAAAAA! TATAPUSIN KO YUNG
PAGIGING PERSONAL SLAVE KO BASTA BATI NA TAYO! HINDING-HINDI NA AKO MAGREREKLAMO! HUWAAAA! SIGE
NA NAMAN! GAGAWIN KO NA LAHAT NG GUSTO MO! PROMISE!"
Nagulat ako ng bigla siyang dumilat at tinignan ako ng matagal. Gulp.
"Kathryn... totoo ba yan?"
"Uhm... yung alin?"
"Na gagawin mo lahat ng gusto ko? At hindi ka tatanggi?" bakit parang feeling ko, mali ata
nasabi
ko?
"Kath na lang tawag mo sakin! Binubuo mo pa rin eh. Galit ka pa talaga sakin."
"Okay. Kath. sure ka sa sinabi mo?"
Pg139Pg139
"Uhm... oo?"
"You're not sure. Okay fine..." saka siya pumikit ulit.
ANG STUBBORN TALAGA NETO! >//<
"Oo na! Sige na! Hindi na ako tatanggi! Gagawin ko na lahat ng gusto mo!" dumilat siya ulit at
ngumiti.
"Then you're forgiven."
"Huwaaaaa! Thank you!" napangiti ako nun. Yes! Bati na kami ulit! Pero bakit ba ganito ako
katuwa? Hmm... ayoko lang ng kaaway! Tama!
"Lalo kang gumaganda kapag ngumingiti ka." bulong niya. Ehhhh? Hindi ko narinig!
"Anong sabi mo?!"
"Ha?! Wala ah. Wala akong sinasabi..." iwas na tingin ni DJ. Weird, may narinig ako eh. Aish...
bingi na ba ako?
"Ganun ba? Akala ko may sinabi ka eh. Hehe, sorry."
"Anyways, you said you'll do anything I want you to do. Right?" lumapit siya sakin at hinawakan
ako sa braso. Ano bang ibig sabihin ni DJ?
"Oo. Personal slave mo ako diba?"
"Hmm..." biglang nagflip kami ni DJ. Kaya nagkapalit kami ng position, ako nakasandal sa kotse,
siya sa harapan ko. Nilapit niya sakin yung mukha niya. Oh my... gulp!
"DJ! A-ano na naman ba..." iniwas ko yung tingin ko sa kanya. Nasasapian na naman ba siya?
Nakainom ba siya ng tonic drink ulit? O_O
Pg140Pg140
"Diba sabi mo gagawin mo lahat ng gusto ko?"
"O-oo! Bakit?"
"Then kiss me."
"ANOOOO?!" napatingin ako sa kanya at inches away na lang ang pagitan namin... yung lips niya.
Aaaahck!
"You told me that, right? Kiss me." nilagay niya yung kamay niya sa magkabilang pisngi ko.
Ampupu naman! >//<
"DJ, ano ba. Ayoko. Ayoko talaga..." nagsmirk lang siya at lumayo sakin.
"See? Wag kang magppromise kung hindi mo naman kayang tuparin." saka siya pumasok ng
kotse.
Natulala ako sa sinabi niya. Argh... bakit ganun siya? Para bang ang bitter niya sa mga taong
nagppromise? Hays... seryoso naman ako sa promise ko ah. Pero kasi naman eh! Kiss? Ehh...
Galit na naman ba siya sakin? Isip-bata talaga siya kahit kelan!
----------------------
DANIEL'S POV
Huh! I told her not to promise if she's not serious... tss! Nakakawalang-gana lang. Naalala ko
na naman tuloy yung promise ni... haynako! Forget about it! Past is past. Hindi na naman ako
natatandaan nun eh. Walang kwenta.
Ayos na kasi kami ni Kath... ayoko lang talaga ng mga taong hindi tinutupad yung sinasabi nila.
Tatanga-tanga rin naman kasi ako, bakit ba kiss kaagad yung pumasok sa utak ko na i-request sa
kanya? Damn it!
Should I say sorry to her? Madamdamin pa naman yung nerd na-- wait. Hindi na pala siya nerd.
Pg141Pg141
Ang ganda-ganda na niya.
Ano ba DJ! No thoughts like that! Fck!
*boogsh*
"Kath! You scared me!" pumasok kasi si Kath sa kotse at nilock yung pinto. Katabi ko siya, nasa
shotgun seat siya.
"DJ..."
"What?!" napansin kong nakatitig siya sakin. And wait, is she fidgeting? She's nervous?
"G-galit ka pa rin ba?"
"Hindi. Sorry. Ayoko lang talaga ng mga taong nagppromise, hindi naman tinutupad."
"Ah..." tinignan ko lang si Kath. Bakit ba naka-shorts siya! Argh...
"Bakit naka-shorts ka? Magpalit ka nga!"
"Ayoko nga! Sabi ni Zharm eto daw ang dapat kong suotin."
"Si Zharm?!"
"Oo. Siya nagtreat sakin. Kaya ayun... nagpalit ako ng image. Okay lang ba? Hindi ba OA?"
"Kung alam mo lang." bulong ko. Ang ganda ganda kaya niya. Oo na nagagandahan na ako sa kanya.
She's... she's more beautiful... than she is... aahck ano ba DJ?!
"Kung alam ko lang na alin?" shit narinig niya!
"Wala! Hahaha." muntikan na yun! Nakakahiya kasi.
Pg142Pg142
"Uhm... DJ?"
"What?"
"Hindi naman ako katulad ng ibang tao na nagppromise ng hindi natutupad. Kaya..."
"Kaya alin?"
"Kaya gagawin ko yung gusto mo." then she leaned down and... kissed me? O_O
Hinahalikan ako ni Kath? I... I can't believe it! Nakapikit siya habang ako naka-tulala. What
the fck? Is
this really happening? Naramdaman kong yumakap siya sa leeg ko, napapikit na rin ako. Totally
giving
in...
I hold her in her waist and pushed her closer to me. We're kissing passionately. Sinandal ko na
siya sa window ng kotse ko... hindi pa din siya bumitaw. Shit, ano ba 'tong nararamdaman ko?
1..
2..
3..
4..
5..
6..
7..
8..
9..
*tok tok*
Napabitaw kami kaagad ni Kath nun... nanlaki yung mata niya sa gulat, ako din naman. 9 seconds
of kissing? What the... shit!
"Shit..." bulong ko.
"DJ..."
Pg143Pg143
"Kath? Why did... why did you initiated the kiss? Damn it!" umayos ako ng upo, gulat pa din. Si
Kath ang naunang humalik?
"I was just... just doing my promise." tinignan ko lang siya ulit pero iniwas niya yung tingin
niya sakin. Napatingin ako sa labi niya. Nakita kong nag-lipbite siya...
Dugdug. Dugdug.
Shit ano ba 'tong nararamdaman ko? Aaachk!
*tok tok*
"Oh my god! DJ... sila kuya!" sabay turo sa kuya niya at sa cousin ko. Nasa labas na sila pati
na rin yung mama nila Kath...
"Tinted kotse ko Kath, hindi nila nakita yung... yung--"
"AAAAHCK! Don't even say the word!"
"Tss... nangyari na nga eh. Hinalikan mo ako--"
"SABI NG WAG MONG IPAALALA EH!" natawa ako sa reaksyon niya. Hahaha!
"Oo na. Sige na. Buksan mo na yung door sa likod." binuksan naman niya at pumasok na sila Yen
at Neil sa likod namin. Nagbbye na rin yung mama nila samin at ingat daw kami.
Bago pa ako magsimulang magdrive, nagtanong bigla si Neil.
"Bakit ang tagal niyong buksan yung pinto? Ano bang ginagawa niyo?"
"Naghaha-- oomph!" tinakpan ni Kath yung bibig ko.
"Ah... wala kuya! Hahaha! Naghaha-ha kami! Nagtatawanan! Hahaha!" naghalikan kaya kami.
-_-
Pg144Pg144
Binigyan lang ako ni Kath ng 'warning look'. This girl talaga oh...
"Ganun ba? Ang weird niyo." sabi na lang ni Neil.
Hmm... I think...
This outing will be super... duper... fun. *wink*
CHAPTER 21.
KATHRYN'S POV
TAGAYTAY: 1ST DAY
"Kath. I'm so excited na! Ang ganda dito sa beach house na 'to `no?"
"Yes Ate Yen! Grabe, ang ganda nga." kasalukuyan na kaming nandito sa beach house ng uncle ni
Ate Yen. Dumating kami ng mga 1PM dahil medyo malayo sa amin ang Tagaytay. Kahit pagod,
naguunpack na kami dahil mamaya, wala ng time. Malamang excited si kuya umalis at magsight-
seeing. Yun muna daw gagawin namin for today. Magkatabi kami ni Ate Yen sa room namin, ganun
din sila kuya at DJ. Hmm... nag-uusap naman kaya yung dalawa na yun?
After naming mag-unpack, nagpalit na kami ng damit para sa sight-seeing. Nagshorts na lang ako.
Tapos nag-sleeveless na color pink at nagdala ng jacket. Dinala ko yung 'tips and tricks to the
new you' list ni Zharm eh. Kaya ayun. Similar outfit lang naman kami ni Ate Yen kaya okay na
ako.
"Kath, meet daw natin sila kuya mo sa baba."
"Ganun ba? Okay!" lumabas na kami ng kwarto namin. Ang kwarto namin, hiwalay kela kuya.
Kitang-kita mo yung view ng Taal Volcano. Ang ganda nga sa beach house na 'to eh, parang bahay
lang! 2 floors, sa 1st floor may sala, kitchen, dining room, may library pa ng mga movies! Ang
cool! Sa 2nd floor, 3 rooms. Yung isa hindi pwedeng gamitin kaya sa 2 rooms na vacant kami.
----------------------------------
Pg145Pg145
1ST FLOOR: SALA
"Babes! Ryn-ryn! Over here!" nakita ko si kuya, nakangiti habang nagwawave samin. Siraulo. -_-
Si DJ naman, teka... bakit nakahawak siya sa ulo niya? Lumapit na kami sa kanila.
"Oh babes! Hi!" nagkiss sila sa lips. Huwaaaaaa! Naalala ko na naman yung... ehhhh! Erase!
Ngayon ko lang naisip, ang pangit ng nagawa ko kanina! Nakakahiya. Ako pa talaga nag-initiate.
Eh kasi
naman, tinutupad ko lang naman yung hiling niya eh! Di bale... two weeks na lang!
Hindi na ako personal slave ni DJ! Wuhooooo~! Hindi na ako maguguilty ulit. Tama naman diba?
"Ryn-ryn. Nga pala, hahanap muna kami ni Yen babes ng rent-a-car dito papuntang Tagaytay
Highlands ha? Si Daniel kasi, hindi kayang mag-drive, masakit ang ulo." masakit ulo ni DJ? Kaya
pala... napatingin ako sa kanya. Nakapikit pa rin.
"Teka lang, couz! Wag ka na sumama kung hindi mo kaya." sabi ni Ate Yen kay DJ. Nag-no sign
lang si DJ.
"I'm fine. I just don't like to drive today."
"Dito na muna kayo ni Ryn-ryn, Daniel. Hanap muna kami ng car ha. Sige bye!" at umalis na
sila.
Naiwan kami ni DJ dito sa sala. Err... bakit ganun? Parang may barrier samin ngayon. Eh kasi
naman... aaahck! Erase erase!
Nagwoworry ako sa mokong na 'to. Hays... nako naman! Siya ba naman magdrive for 4 hours
straight!
"DJ..." umupo ako sa edge ng couch na inuupuan niya.
"Hmm..." ungol niya. He doesn't look that well.
"Okay ka lang?"
"Nah. My head hurts a lot."
Pg146Pg146
"Ganun ba? Hmm..."
"Massage my head. Please?" dumilat siya at tinignan ako. Gulp.
"Okay." ehhh? WAIT! Anong sabi ko? Um-oo ako na bigyan ko siya ng massage? Huwaaaa. Sige na
nga. TT_TT
"Teka, lean down a bit." sinunod naman niya yung sinabi ko.
Habang mina-massage ko siya. Napapa-ow siya. Nako, masakit nga ulo nito! Kawawa naman. May
gamot ba ako? Oo meron ata sa bag ko sa room.
"DJ, wait lang kukunin ko lang yung biogesic sa bag ko. Pampawala ng sakit ng ulo yun.
Sandali..." tatayo pa lang sana ako ng biglang hinila niya ako at niyakap.
"Kath... salamat." nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. Nag-thank you siya... ulit?
"Ah, hehe! Okay lang yun..."
"Hmm..." nakayakap pa din siya sakin. Bakit ganun? Diba dapat... ang awkward kapag nakayakap
siya sakin?
Bakit komportable ako kapag malapit sa kanya?
"DJ. Kukunin ko lang yung gamot. Sandali lang..." bumitaw naman siya at pumunta na ako sa
kwarto, kumuha na ako ng 3 biogesic. Para sigurado.
Pagbaba ko, nandun na si kuya at Ate Yen. Nag-hi ako sa kanila, tinanong nila kung para saan
yung biogesic. Sabi ko para kay DJ.
"Oo nga pala dude..." panimula ni kuya. "Maayos ka na?"
"Medyo nawala na yung sakit ng ulo ko. Thanks to Kath." tapos nginitian niya ako. Tinignan ako
ni kuya at Ate Yen na parang nagtatanong na 'anong ginawa mo kath?'. Ehhh...
Pg147Pg147
"Haha! Papainumin ko kasi siya ng biogesic. Oh inom ka na. Kumain ka naman ng breakfast
diba?" nagnod siya at ininom na niya yung gamot. Syempre may bottled water din akong dala.
"Hurry up guys. Naghihintay na si manong sa carpark." sabi ni Ate Yen. Hmm... aalis na kami?
YEHEY! *O*
TAGAYTAY HIGHLANDS! HERE WE COME!
-------------
TAGAYTAY HIGHLANDS
"Babes ko! Kain muna tayo!"
"Yes babes!"
Eto talagang couple na 'to oh... napaka-sweet! Kakadating lang namin ganyan na. Hayy. Tinignan
ko si DJ, wala. Sunod lang siya ng sunod kela kuya at Ate Yen gaya ng ginagawa ko.
"Kuya, saan ba tayo kakain?"
"Sa Leslie's. Dun oh. Let's go!" pagpasok pa lang namin, amoy na amoy kaagad yung native
dishes. Huwaaaa! Nakakagutom. Dito na pala kami maglulunch.
May dumating na waitress. Tinitignan si kuya... Ehh? "Anong order mo?" sabay twirl ng buhok.
Landi! -_______-
"Babes! Ano daw gusto mong orderin?" sabay ngiti ni Ate Yen dun sa waitress. Ha! Mukhang
nadissapoint si waitress ah.
"Ikaw, ano bang gusto mong orderin babes?"
"Hmm... ikaw." natawa ako dun! Bumabanat si Ate Yen ha! Nag-ehem na si waitress.
Pg148Pg148
"Anong order niyong dalawa?"
"We'll just have C1." sagot ni Ate Yen ng nakasmirk.
"Okay. Ikaw?" sabay tingin sakin.
"Ah. C1 na din."
"Okay. Eh ikaw handsome?" sabi ni waitress kay DJ. Di ko alam pero kumulo bigla yung dugo ko!
-___-
"I just want water. That's all." ehhhhh? Umalis na rin yung waitress.
"Sigurado ka couz? Water ka lang?" pag-aalalang tanong ni Ate Yen.
"Yup. I'm not that hungry."
Wait lang... oo nga pala! Hindi pala siya kumakain ng hindi luto ng chef niya o kaya... luto
ko! I almost
forgot...
Pagkatapos naming kumain, hindi pa rin nawawala yung concern ko sa kanya. Diba masakit ulo
niya? Aish! Paano na yan... hindi pa siya nag-lunch. Kung magluto na lang kaya ako mamaya
pagdating sa beach house? Oo tama!
Nag-ikot ikot muna kami. Pumunta kami sa may mini-zoo. Grabe ang daming endangered species!
Kawawa naman. TT_TT Tapos nag-cable car na din kami. Ang ganda ng scenery! I love Taal Volcano!
Grabe... tinitignan ko din si DJ. Nakangiti rin siya. Nagugustuhan niya rin siguro ang Tagaytay
Highlands. I smiled too.
"Guys! Picture-picture!" sabi ni Ate Yen. Nagpicture-picture nga kami.
"Teka lang babes, picture-an mo si Daniel at si Ryn-ryn." ehhh?
"Okay! 1, 2, 3, smile!" ngumiti naman ako pero nagulat ako bigla...
Pg149Pg149
Inakbayan ako ni DJ.
"Omo! Ang cute niyo dito! Tignan niyo!" tinignan ko naman. Oo nga... ang cute...
Huwaaaa! Tell me, bakit ba bigla ko na lang napapansin 'tong mga ganitong moments? Napaparanoid
na ba ako kapag kasama ko si DJ?
---------------------------
BEACH HOUSE
"Whoo! Kapagod! Pero super fun!" sigaw ni Ate Yen. Oo nga nakakapagod. Nag-ikot ikot lang kami
dun. Nakauwi kami, eto. 7PM na!
"Nagugutom ako babes." sabi ni kuya.
"Ako rin eh. Punta tayong restaurant na malapit dito. Favorite ko yung sinigang nila! Couz,
Kath, sama kayo?" tinignan ko lang si DJ. Nag-no sign siya. Hays... oh well! Hayaan ko na muna
sila magdate ni kuya!
"Ako hindi na."
"Little sister naman! Hindi ka kakain?" binigyan ko siya ng look na 'ayaw mo nun masosolo mo si
ate Yen?'. Nagets na naman niya kaya binigyan niya lang ako ng nakakalokong ngiti.
"Magluluto na lang ako. Uhm... bibigyan ko na lang rin si DJ ng niluto ko. Nakakasawa sa
restaurant eh." pagdadahilan ko.
"Ganun ba? Sige sige..." umalis na sila. Naiwan kami ni DJ sa lobby.
"DJ?"
"What?"
Pg150Pg150
"Nagugutom ka na?"
"Hindi." sus nagdahilan pa. -_-
"Alam ko na hindi ka kumakain ng pagkaing hindi luto ng chef mo. Kaya pwede, pagtyagaan mo muna
yung akin?" nakita kong tinitigan niya lang ako. Gulp! Bakit ba ganyan siya makatingin?
"Natatandaan mo pa pala. Hmm..." hala! Anong ibig niyang sabihin? Baka nagfe-feeling na naman
siya ha!
"Kung ayaw mo okay lang--"
"Sure, Kath. Thanks." weh? Pumayag siya?
"Sige wait ka lang dyan." pumunta na ako ng kitchen. Wow, kumpleto ng ingredients!
Napagdesisyunan kong magluto na lang ng chicken curry. Dadamihan ko na lang luto ko, baka kasi
gutom na gutom 'tong si DJ eh.
Luto, luto, luto!
After 30 minutes. Tapos na niluluto ko! Tapos na rin yung fried rice na ginawa ko. Okay, time
to serve it to master DJ!
"Master... andito na yung food. Kain ka na!" nilapag ko na yung food sa dining table. Nakahanda
na naman yung plates eh kaya ayun. Kainan na!
Nakita kong dahan-dahan lang kumain si DJ. Ehh?
"DJ, tapatin mo nga ako. May problema ka ba?"
"Huh? W-wala..."
"Bakit parang feeling ko, hindi ka masyadong nag-eenjoy sa Tagaytay?"
Pg151Pg151
Bigla niya akong tinitigan sa mata ng matagal. "Ayoko lang talaga dito sa Tagaytay. May
naaalala lang ako..." saka siya sumubo ulit ng pagkain.
Anong ibig niyang sabihin? Napaisip ako... aish. Ewan!
"Okay lang ba yung niluto ko? Ha?" tanong ko sa kanya pagkaubos niya ng niluto ko.
"Pwede ng pagtyagaan."
"Ah ganun ba?" ano ba yan. Akala ko masarap niluto ko! Argh!
Tumayo na ako nun at niligpit yung pinagkainan namin. Lumapit na ako sa kitchen sink ng
padabog. Argh! Naffrustrate ako!
Habang naghuhugas ako... hindi ko mapigilang hindi maasar! Aish... anong sabi niya? Pwede ng
pagtyagaan yung niluto ko? Naubos niya nga eh!
Bakit siya ganun? B-bakit... ehhhh?
"D-DJ..." naramdaman kong nakayakap siya sakin from behind. Sobrang higpit. Hindi ako
makagalaw. Naramdaman kong binaon niya yung ulo niya sa braso ko. Nararamdaman ko yung hininga
niya.
"I was just joking, Kath. I enjoyed the food. Thanks a lot." nanlaki yung mata ko sa sinabi
niya.
"N-na... nagustuhan mo yung niluto ko?"
"Oo. Sa higpit ng yakap ko, dun mo malalaman kung gaano ko nagustuhan..." lalo niyang hinigpit
yung yakap niya sakin. Huwaaaa. Ano ba DJ!
Hindi ako makapagsalita. Bakit ganun? Feeling ko? Sasabog yung puso ko sa sobrang... saya?
"Kath..."
Pg152Pg152
"Hmm?"
"Yung tubig sa faucet oh... mag-ooverflow na." napatingin ako sa sink at omo! Malapit ng
mapuno! Pinatay ko siya kaagad. Huwaaaa. Nakakahiya. TT_TT
"You're so funny Kath... now, wash the dishes."
Paano kaya ako makakapaghugas ng matino kapag ganyan ka, DJ? Huwaaa...
CHAPTER 22.
KATHRYN'S POV
TAGAYTAY: 2ND DAY
Tanghali na akong gumising kinabukasan. Argh... pagtingin ko kasi sa cellphone ko, 10am na.
Late na din kasi kami natulog. Paano ba naman, si kuya nagyaya manuod ng movie. 3 Idiots yung
pinanuod namin. Kyaaaa~! Nakakainlove kaya si Rancho! <3
Wow, hindi na ako tinamaan ng disorder ko ha? I felt relieved.
Bumangon na ako, wala na si Ate Yen. Siguro bumaba na rin siya. Oo nga pala, ang gaan na ng
loob ko sa kanya. Sinabi niya sakin na hinding-hindi niya sasaktan ang kuya ko. Mabuti na yun.
Sana lang! Pero nakikita ko naman na masaya sila...
Naligo muna ako, tapos nagbihis ng comfort clothes ko. Oo, naka-jeans ako at white t-shirt.
Namiss ko rin 'to! Huhuhu. Nagpony-tail na din ako.
Pagkatapos ko magmukhang tao, bumaba na ako sa sala. Amoy na amoy ko ang mababangong pancakes!
"Kuya! Ikaw gumawa ng pancakes?" umupo ako sa tabi ni Ate Yen sa dining table.
"Oo! At syempre, si Daniel." lumingon sakin si Daniel ng...
Pg153Pg153
... naka-barney apron?
"Hahaha! Wahahaha!" tawa ko. Hindi ko mapigilan! Hahaha! Mukha siyang bata! Wahaha ang cute!
*O*
"May nakakatawa ba?" binigyan ako ni DJ ng death glare... uh oh. Nagpout na lang ako.
"Hehe... sorry! Kasi naman yung suot-suot mo eh! Hahaha!"
"Aish! I hate this!" tinanggal niya yung apron niya at binato... sa akin? O_O
"Hoy! Bakit ka ba nambabato?!"
"Wala ka na dun! Argh... dude! Nakakainis 'tong kapatid mo!" saka siya tumalikod ulit.
"Ryn-ryn! Wag mo ng asarin! Haha nabadtrip tuloy sayo! Magiging purple na mukha nyan sige ka!
Katulad ni Barney! Hahaha!" pang-aasar pa ni kuya. Wahahaha! Namumula na si DJ pagkaharap niya
samin para ilagay yung pancake sa plato.
"Nako, couz! Alam ko na magkapatid talaga 'tong dalawa na 'to! Grabe mang-asar! Haha! Hayaan mo
na! Loosen up!" sabi ni Ate Yen.
"Ah shit. Whatever." umupo na rin siya sa tapat ko at binigyan ulit ako ng death glare. Tumawa
lang ako. Umupo na rin si kuya sa tapat ni Ate Yen. Kami magkatabi eh.
Hmm... maasar ko nga! Last na!
"May purple bang pancake-- ouch!" sinipa ba naman ako ni DJ sa ilalim ng mesa! -_-
"Oh Kath? Okay ka lang?"
"Ah yes ate Yen! Hehehe..." binigyan ko rin ng death glare si DJ. Nagsmirk lang siya.
Aish... ayoko na nga mang-asar! -_____-
Pg154Pg154
"Nga pala Ryn-ryn, magsosolo muna kami ni Yen babes ha? Magdedate kami. Kaya kayo na
muna ni Daniel magsight-seeing, o kaya dito lang kayo at magswimming. Bahala kayo." ehhhh? Hala
naman! TT_TT
Tinignan ko lang si DJ. Huwaaaa. Bakit ganyan ang tingin niya. Para bang... para bang may
masama siyang balak!
Maya-maya, ng umalis na sila. Nagkulong ako sa kwarto ko. Hindi naman sa ayaw ko makasama si
DJ... pero kasi eh! Baka mamaya utus-utusan niya ako, oo kasi personal slave pa rin niya ako!
Pero paano kung may masama siyang plano? Aish napaparanoid ako...
*tok tok*
"SLAVE! HOY LABAS NA! AALIS TAYO!" huwaaaaa!
"Uhm *cough* masama pakiramdam ko *cough* ikaw na lang!" tumalikod ako nun at nagsign-of-
the-cross. Wag niya na sana akong pilitin. Wag na... after ilang seconds, hindi na naman siya
kumatok! Yes! Hahaha! Free ako today! Whoo free ako--
"WAAAAA ANO BA DJ! IBABA MO AKO! WAAAAA!" pinagpapalo ko siya. Binuhat ba naman ako bigla
galing sa kama ko! Paano niya nabuksan? Ay hindi pala naka-lock! Aaaaahck! Buhat-buhat niya pa
rin ako, yung ulo ko nasa likod niya... Huwaaaa help me! TT_TT
Buhat-buhat pa din niya ako papunta sa parking lot ng beach house. Aish... hindi na naman ako
tatakas eh. Eto naman... maya-maya binaba niya na ako.
"Get in the car."
"Okay fine!" sumakay na ako ulit, shotgun seat. Pinaandar na niya yung kotse niya. Saan ba kami
pupunta neto?
"DJ, saan tayo pupunta?"
"Aba! DJ na lang tawag mo sakin ha... tsk tsk."
"Sorry naman! O yan, master saan ba tayo pupunta?"
Pg155Pg155
"DJ na lang!" tignan mo 'tong taong 'to! Argh! Gulo kausap!
"Ewan ko sayo. Saan ba kasi tayo pupunta?"
"Paintball grounds." oh... okay.
----------------------
PAINTBALL GROUNDS
"Maam, sir, pakisuot po ito..." binigay samin yung parang suit para sa game namin. "Eto naman
po yung mga balloons na may laman na paint. Enjoy!"
Nag-aayos pa lang ako ng...
*POK*
"Uy ano ba! Ang daya mo--"
*POK*
"DJ NAMAN EH! UNFAIR NAMAN--"
*POK*
"DJ! ISA PA MAKAKATIKIM KA NG SAPAK--"
*POK*
*POK*
*POK*
Grabe... punong-puno na ako ng paint. Nakakainis 'to! Hindi pa nga ako tapos mag-ayos ng gear
eh. Letse naman oh. Ang unfair! -___-
Pg156Pg156
"Oh ano Kath? Suko ka na?"
"Ako? Suko? No way!"
"Weh? Eh bakit parang--"
*POK*
"HAHAHAHA! ANO KA NGAYON DJ? HAHAHAHA!" oh yes. Binato ko lang naman siya ng paintball.
Tinignan niya ako... he's smirking. Oh my!
"Lika dito Kath!" huwaaaaa takbo!
------------------------
CAR
"Grabe... nakakapagod!" buntong-hininga ko. Paano ba naman kasi, higit 30 minutes kaming
naghahabulan. Grabe, hingal na hingal na ako! Nakasakay na kami sa kotse niya, at may mga
paintball pa din sa t-shirt ko at sa jeans ko. Ang dumi... huwaaa! Ganun rin si DJ.
"Oo nga. Tss! Ang bagal mo tumakbo!"
"Weh? Di mo nga ako mahabol eh!" di nga naman kasi niya ako nahabol.
"Tss... whatever slave!"
"Hoy! Bakit slave na naman ang tawag mo sakin ha? Ikaw talaga barney!"
"ANONG SABI MO?!"
"BARNEY BARNEY BARNEY!"
Pg157Pg157
"SHUT UP!"
"I LOVE YOU, YOU LOVE ME, LET'S GO OUT AND KILL BARNEY! WITH A BANG BANG SHOTGUN BARNEY ON THE
FLOOR, NO MORE BAKLANG DINOSAUR!
WUHOOOOO~!"
"Ahh, fck! Shut up Kath." tumahimik na din ako. Kath na tawag niya sakin eh. Pikon na talaga
'to.
XD
"Saan na tayo pupunta?"
"Hmm, ano bang gusto mong gawin?"
"What about horseback-riding? Please DJ please?!"
"Aish... sige na nga." yehey!
"Pero teka! Bili muna tayo ng maayos na damit! Dali na!"
"Oo na. Sige, Palace in the Sky na lang. Wait!"
"Oh?"
"Bakit ganun Kath?"
"Anong bakit?"
"Parang ako yung nagiging personal slave mo ha?!" wahaha oo nga `no? Nagsmile lang ako kay
DJ.
"Dali na! Just for this day! Let's have fun! Or else..."
"Or else?"
Pg158Pg158
"BARNEY IS A DINOSAUR FROM OUR IMAGINATION AND--"
"Shit! Oo na! Just shut up will 'ya?"
"Okay!" yehey! Saya-saya! I'm going to go horse-back riding with Barney este Master DJ! *O*
-----------------
DANIEL'S POV
PALACE IN THE SKY
Argh... ang ingay ingay naman ni Kath! Tss!
Tumingin-tingin lang kami ni Kath dito, bumili na rin siya ng damit. Nagpalit na rin ako sa
men's cr. Ang tagal naman niya magpalit!
"DJ!" just in time! Pagkalingon ko kay Kath...
O////////////////////////O
"DJ, okay lang ba?"
" "
"Huy! Ano? Is this okay?"
Shit, why are you doing this to me, Kath?
"DJ, huy! Are you okay?" hinawakan niya ako sa braso. Tinanggal ko kaagad yun at tumalikod sa
kanya.
"You look fine. Let's go." at nauna na ako sa kotse.
Pg159Pg159
Bakit ganun? Simpleng dress lang yung suot niya... floral na above the knee. Parang yung suot
ng mga
babaeng may gusto sakin pero hindi ko pinapansin. pero... bakit... ang lakas ng appeal niya
sakin?
Shit. Ang... ang sexy niya!
ERASE THE THOUGHTS. DJ! ANO BA!
"Huy okay ka lang?"
"Ah fck! You scared me Kath!" nakasakay na siya sa kotse ko habang nakatingin lang siya sakin.
Nagdrive na ako.
"Ang weird mo ha. Anyways, excited na akong maghorseback-riding!"
"Oh tapos?"
"Tss... sungit mo!" nakita ko sa rearview mirror na nakapout siya.
"Sorry ah. Kasi naman Kath eh!"
"Ano na naman?!" napatingin ulit ako sa suot niya... damn it! DJ... focus on driving the car!
"Wala! Bakit ba ganyan ang binili mong damit? Wala ba dun yung t-shirt at jeans lang na gaya ng
suot mo?"
"Wala eh. Eto lang yung pinaka-simple. Cute naman ah! Floral!" haynako Kath. You're seriously
killing me.
-------------------------
HORSE-BACK RIDING LAGOON
Pagkapark ko, lumabas na siya ng kotse kaagad at mukhang excited na excited. Ngayon lang ba
siya
Pg160Pg160
maghohorse-riding? -_-
"Hoy Kath. Sandali lang!" tumakbo ba naman kasi! Argh...
"Dali na DJ! C'mon! Ang bagal mo!" tumakbo na rin ako. Pagdating namin dun sa lobby. Nagbayad
na ako para sa kabayo namin.
White yung napili ni Kath. Black yung akin. Inayos ni manong yung strap sa amin at binigyan
kami ng tips kung paano maayos patakbuhin yung kabayo. Napatingin ako kay Kath... argh!
"Kath! Ayusin mo nga damit mo! Ang iksi-iksi. Masisilipan ka nyan kapag pinatakbo mo na yung
kabayo!"
"Ha? Eh ayos na 'to!" aish tatanga-tanga talaga 'to! -_-
Tinanggal ko yung strap sakin at bumaba sandali. Tinanggal ko yung jacket na suot ko at lumapit
kay
Kath.
"Oh, bakit DJ?"
"Ipatong mo 'to." inabot ko yung jacket sa kanya. Nilagay naman niya yun sa lap niya. Tinignan
ko siya, mukhang hindi na siya masisilipan. Salamat naman! Etong babaeng 'to, bigla na lang ako
pinagaalala. Damn it.
Bumalik na rin ako sa kabayo ko at inayos na yung strap, saka pinatakbo ito ng mabagal, sabay
kay Kath. Anong oras na ba? Hmm, mga 3PM na pala.
Ng medyo nakakalayo na kami, narinig kong sumigaw siya ng napakalakas. Shit ano na naman ba?!
O_O
"Kath! Bakit ka sumigaw?!" katabi ko pa naman siya ha? Nakangiti lang siya.
"Wala lang. Trip ko lang sumigaw. Hehe."
"Stupid..." bulong ko. Akala ko kung ano na.
Pg161Pg161
"Thank you ha? For the jacket."
"Yeah sure." iniwas ko tingin ko sa kanya. Aish... bakit ba feeling ko naiilang ako?
Sinuot ko na lang yung earphones ko sa iPod. Pero hindi ko inopen. Ewan!
"Wow may music ka! Parinig rin ako!" hinablot niya yung right earphone ko at nilagay sa tenga
niya. Biglang kumunot noo niya.
"DJ, bakit walang music?"
Nanlaki mata ko bigla! Shit! "Kakatapos lang. Tss. Akin na yan." sabay hablot sa kanya ng
earphone. Tinago ko na lang yung iPod ko. Grabe... nakakahiya.
"Ay oo nga pala Master Daniel John Ford Montenegro!"
"What?!"
"Teka, galit? May bibigay ako sayo." what? Ibibigay? Nacurious ako at napatingin sa kanya. May
kinukuha siya sa bag niya.
"Teka lang... nasa ilalim pa yata... eto na! Tadaaaa!" nilabas niya ang isang...
"Ano yan?"
"Lucky charm bracelet. Nabili ko lang kanina nung namimili tayo sa Palace in the Sky..." inabot
niya sakin yung... yung bracelet. Simple lang siya, color black na may gold something... charm
ba 'to? Naka-glue lang yung tingin ko sa... sa bracelet.
"Kath, why are you giving this to me?" tinignan ko siya. Nakahinto yung kabayo namin.
"Uhm... kasi diba binigyan mo ako ng batman teddybear dati? So parang... parang gusto ko, may
mabigay din ako sayo. Atsaka, alam mo ba? Sabi nila, ibigay mo daw 'to sa taong importante sayo
at suswertehin ka pati na rin yung pagbibigyan mo. Kaya eto! Hehe, hindi mo ba
nagustuhan? Kung ayaw mo tanggapin okay lang! Balik mo lang sa akin..."
Pg162Pg162
"Noooo! Nagustuhan ko siya. Kath, thank you." hinigpitan ko yung hawak ko sa bracelet na 'to.
This... this is the first time that someone gave me a gift. And she is the first person to do
something like
that.
Pero wait... anong sabi niya? Binigay niya 'to sakin kasi...
"So, importante pala ako sayo?" nakita kong nanlaki yung mata niya.
"Ah! Hahaha! Oo naman! M-master kita d-diba? Hehe! Grabe ang sakit na ng tyan ko! Gutom na ako!
L-lika na master uwi na t-tayo!" at pinatakbo na niya yung kabayo niya.
Nakangiti lang ako habang sinusuot ko yung bracelet sa right arm ko. Binigay 'to sakin ni
Kath... ang sarap ngumiti ngayon ha!
"Importante ka din sakin, Kath. Kung alam mo lang." bulong ko bago ko pinatakbo yung kabayo ko
at humabol sa kanya.
CHAPTER 23.
KATHRYN'S POV
TAGAYTAY: 2ND DAY
Pagkatapos naming magliwaliw, umuwi na kami sa beach house. Kaso 5PM pa lang kaya naisipan
namin na mag-ikot ikot na lang dito sa beach. Malawak talaga ang lugar dito. Marami ring
private
beach houses kagaya ng sa uncle ni Ate Yen. Ang ganda lang talaga. Basta... ako? BALANG
ARAW, MAGKAKA-BEACH HOUSE RIN AKO!
"Anong iniisip mo?" napatingin ako kay DJ nun. Naglalakad kami sa white sand. Ang ganda talaga
dito.
"Wala. Iniisip ko lang kung kelan kaya ako magkaka-beach house. Hehe!" nagsmile ako sa kanya at
napatingin sa wrist niya. Nakakatuwa. Suot niya na yung bigay ko sa kanya.
Pg163Pg163
"Ganun ba? Tss... ikaw? Magkaka-beach house? Malabo."
"A-anong sabi mo?! Magkakaroon ako ng beach house! Promise ko yun sa sarili ko!" binigyan niya
lang ako ng nakakalokong ngiti.
"In just a year?"
"Hala! Grabe naman! Malamang hindi lang sa isang taon! Baka gagraduate pa lang ako ng college
after a year! Hindi pa ako makakabili kaagad ng beach house nun!"
"Wala ka pala eh." argh... seriously nakakairita ah. -_-
"Oo na sige na! One year. In just one year, makakabili ako ng beach house! Kaya ko yan `no!"
Tinignan niya ako, curiousity in his eyes. "With your own salary? After nating grumaduate ng
college, syempre, magtatrabaho ka, pero one year lang, sa tingin mo, makakabili ka na kaagad
ng beach house?! HAHAHAHA! You're funny Kath." napa-stop ako nun at binatukan siya.
"Ano ba Kath?!"
"Ang yabang mo! Tss! Para namang makakabili ka ng beach house after a year din! WIth your own
salary! Tamad ka kaya!" binigyan niya na naman ako ng death glare. -_-
"I can prove to you that you're wrong! Ha! Kayang-kaya ko makabili nun in just a year!"
"Weh? Nako! Magjojoke ka na nga lang di pa nakakatawa!" eh kasi naman eh, akala mo kung sino!
Hmp! Bigla siyang lumapit sakin at hinawakan ako sa magkabilang braso.
"Ano na naman?"
"You wanna bet? Kath? Huh? The first person between us who'll first buy a beach house after a
year will give a punishment to the loser. Ano?!" aba! Nanghahamon 'tong dinosaur na 'to?
"Pero DJ... in a year? Sa tingin mo ganito pa din tayo after a year? Eh... 2 weeks na lang
naman yung pagiging personal slave ko sayo..." nakita kong nagkamot siya bigla ng ulo. Totoo
naman kasi... maging magkaibigan pa rin kaya kami after ng contract?
Pg164Pg164
Sa tingin ko... hindi na.
"Tss... pero ano nga! Wag kang duwag!"
"Alam ko mananalo ako!"
"Don't dream, Kath. I never lose any bet. Remember that." sabay smirk niya. Huwaaaaa!
Nakakairita talaga siya! TT_TT
"Ang yabang mo! Ehhhh! Ikaw ang wag mangarap! Sariling salary talaga? Baka mamaya gamitin mo
lang yung pera ng pamilya mo!"
"Hindi nga sabi eh!" oo nga sabi ko nga. -_-
"Oo na! Basta walang dayaan ha!"
"Oo Kath, tss! So deal?"
"DEAL!"
"Okay then. Let's seal it with a kiss." then he leaned down and... kissed me... again?
Simpleng dampi lang ng labi niya sakin napatulala na ako. Nagulat na lang ako nung nakita ko
siyang tumatakbo. At tumatawa.
WALANGHIYANG DINOSAUR NA YAN! MANYAK!
"HOY BUMALIK KA DITO!" at tumakbo na ako para mahabol siya.
--------------------------------
BEACH
Pg165Pg165
"Sorry na! Eto naman..." nakakainis kasi eh! Ayoko ng ganun...
"Che! Wag mo akong kausapin." sabi ko ng nakasimangot. Nakakairita! Haynako. TT_TT
"Di sayo bagay Kath! Mamansin ka na!" sabay akbay sakin. Tinanggal ko yung braso niya sakin at
inirapan siya.
"Don't talk to me! Leave me alone! Argh!"
Nagmadali akong maglakad dahil bukod sa ayokong kasabay maglakad si DJ, may nakikita akong
maliit na stall. Ang bango!
Isa siyang barbecue-han! Wow! Nakakamiss! Nagugutom ako! Kakain ako! >O<
"Manong, isa nga pong barbecue tapos grilled hotdog. Magkano po lahat?"
"Bente pesos lang iha. Iihawin ko lang ha. Sandali lang." inabot ko na yung bente pesos kay
manong at naghintay. Napalingon ako sa likod ko, nasaan si DJ? Biglang nawala? O_O
Ay, tinaboy ko nga pala siya. Oh well. Bahala siya! Ang layo ng tinakbo ko para lang hindi niya
na ako masundan.
"Hmm, hayaan mo siya!" bulong ko sa sarili ko. Kasi naman...
"Eto na miss. Salamat!" kinuha ko na yung pagkaing lalantakan ko at umupo sa may log malayo sa
barbecue-han. Pahangin lang. Inuna ko muna yung barbecue dahil gusto ko lang. Haha.
Nang sinimulan ko nang lantakan yung grilled hotdog, nagulat ako ng biglang may tumabi sakin.
Dalawang lalaking mukhang gangster. Hmm... nakakatakot sila! At bakit pinag-gitnaan nila ako?
Biglang tumingin sa akin yung gangster 1. "Miss, masarap ba yung hotdog?"
Ehhh? "Uhm... oo. Bakit?" tumawa siya tapos bigla akong inakbayan nung gangster 2!
Pg166Pg166
"Eh miss, nabitin ka ba dyan? Gusto mo pa ba ng hotdog? Meron ako... alam ko masasarapan ka."
teka lang... bakit parang may hidden meaning 'tong mga pinagsasabi ng mga gangster na 'to?!
Mga manyak!
"Bitawan niyo nga ako!" bigla ba naman kasi akong hinawakan sa braso nung gangster 1!
Tumayo ako pero hinatak ako pababa kaya napaupo ulit ako sa gitna nila! Huwaaaaaa! Mommy!
TT_TT
"Miss naman... alam namin gutom ka pa. Ayaw mo ba? Dalawang jumbo hotdog 'to! Diba pre?"
"Oo naman pre! Miss, hindi ka magsisisi. Sa sarap ba naman? Pustahan, magmamaawa ka para sa
round two!"
"Ang mamanyak niyo! Bitawan niyo nga ako!"nagpupumiglas ako pero ang higpit ng hawak nila.
Nasaan ba si DJ?!
"Miss naman. Kailangan lang namin ng sawsawan ng hotdog. Masarap ba yung iyo?" letseng gangster
2 na 'to! Letse sila! Huwaaaaa! TT_TT
"BITAWAN NIYO NGA AKO SABI EH!" pinilit ko ulit tumayo at tumakbo ako. Pero bigla nila
akong hinabol at hinawakan sa beywang ko. Naka-dress pa din ako for christ's sake! Huwaaaaa!
"Miss, dali na! Pasawsaw lang eh!" saka tumawa si gangster 1 at 2. Naramdaman kong tumutulo na
yung luha ko sa nginig at takot. Napapikit ako. Ayoko na... ayoko...
"MGA GAGO BITAWAN NIYO SIYA!" naramdaman kong bumitaw sakin yung dalawang manyak. Teka...
sinong sumigaw? Napadilat ako bigla at... ehh?
"DJ! HUWAAAAAAA!" niligtas niya ako! Whoooo! Nakatingin lang siya sakin at mukhang... mukha
siyang papatay ng tao.
"KATH! ANO BA KASING GINAGAWA MO?! HINDI MO AKO HININTAY! TUMAKBO KA PA! PAANO KUNG MALIGAW
KA?! HA?!"
"HOY BATA! WAG MO NGANG AGAWIN ANG SAWSAWAN NAMIN! MAGHANAP KA NG
IYO!"
Pg167Pg167
"SAWSAWAN? EH MGA GAGO PALA KAYO EH! TANGINA!"
"KAANO-ANO MO BA SIYA HA?!"
"GIRLFRIEND KO! KAYA MAGHANAP KAYO NG IBANG BABASTUSIN O KAYA
HUMANAP KAYO NG KASIMPANGET NIYO!" saka tumalikod siya at tumingin sakin. Pinunasan niya yung
luha ko.
"SORRY NA! HUHUHU! SORRY NAAAA-- DJ SA LIKURAN MO!" napansin ko kasing aambag na ng suntok yung
mga scary gangsters. Huhuhu.
"SHIT! ANO LALABAN KAYO HA?!" nakakatakot si DJ. Ohmy, bigla siyang tumingin sakin.
"KATH! PIKIT!" dali-dali kong sinunod yung sinabi niya. Ayokong makakita ng suntukan...
Nakarinig ako ng mga hindi kanais-nais na salita. Mga mura. Grabe naman! Narinig kong
nagkakagulo na yung tatlo. I feel so helpless.
"Kath, okay na. Let's go." pagkadilat ko. Nakita ko yung dalawang manyak, nakahandusay sa
semento. O_O
"DJ..."
"I said let's go." hinila niya ako, hawak-hawak yung kamay ko. Naglalakad na kami, hawak-hawak
niya pa rin yung kamay ko. Bakit ganun yung mata niya? Napapatingin kasi ako sa kanya eh. Bakit
parang nanginginig siya?
"DJ..."
"What?!"
"Okay ka lang?" ano ba namang tanong yan Kath! Err... nag-stop siya bigla at napabuntong-
hininga. Napa-stop na rin ako. Binitawan niya yung kamay ko tapos biglang nagkamot ng ulo.
"Kath, do you want to kill me? Seriously?!" hinawakan niya ako sa braso, ayan na naman yung
icy, cold look niya.
Pg168Pg168
"What do you mean?"
"Nakakaasar ka Kath! Pinag-alala mo ako! Paano kung nabastos ka na talaga ng mga gagong yun?
Tangina. Hindi ko alam gagawin ko!" nakatingin lang ako sa kanya habang sinasabi niya yun. Nag-
aalala talaga siya sakin. Shocks naman, niligtas niya ako.
"Sorry na. DJ naman, sorry kung nag-alala ka sakin. Hindi ko na uulitin yun. Promise! Hindi na
rin ako mag-tatantrum."
"Aish, subukan mo lang ulit gawin yun! Wag ka ng pupunta kung saan-saan! Wag ka na ring magsuot
ng ganyang damit kung alam mong maraming manyak sa tabi-tabi!"
"Putak ka na naman ng putak dyan! Para kang babae alam mo yun?"
"Basta! Sundin mo lahat ng sinabi ko! Or else..."
"Ayan ka na naman sa 'or else' mo eh! Ano na naman ba?!"
Binigyan niya ako ng nakakalokong ngiti."Hahalikan lang naman kita."
ARGH! NAKAKAINIS SIYA! NAKAKAINIS!
"Bumitaw ka nga sakin! Mas manyak ka pa dun sa mga lalaki kanina eh!" bumitaw naman siya pero
tinignan niya ako ng masama.
"Bakit totoo naman diba?"
"Huh! Are you serious Kath?" nagcross-arms siya at tinaasan ako ng kilay. Aba! Ang taray ni
dinosaur ha! Parang babae... -_-
"Yes! I'm serious. Totoo naman eh! Mas manyak ka pa!"
"Aish! Mas mabuti namang mamanyak ka ng katulad kong sobrang lakas ng sex appeal kaysa sa mga
mukhang patapon!" nanlaki yung mata ko sa sinabi niya.
Pg169Pg169
"Ewan ko sayo! Ang yabang yabang mo! Wag ka kasing magnakaw ng halik!" kumunot bigla yung noo
niya. At... tumawa?
"Nakakatawa ka! Parang halik lang! Napaka-conservative mo! Nagugustuhan mo naman! Ibig sabihin
minamanyak mo rin ako!" huwaaaaaat?! O.O
"Ang kapal ng mukha mo! Ang kapal-kapal talaga!" pinalo ko siya ng pinalo hanggang sa mawala
yung asar ko. Tawa pa din siya ng tawa! Huwaaaaaaa! Curse this guy!
"Kath ha! Di ko alam na may hidden desire ka pala sakin?! HAHAHAHA!" napahawak na lang ako sa
noo ko. This... this crazy person...
I WANT TO THROW HIM TO THE RED SEA! -________-
"Ewan ko sayo!" nagcross-arms ako at nagsimulang maunang maglakad. Teka, deja vu? Parang kanina
lang inuunahan ko rin siya ha.
"Hey Kath! Sandali lang!" tss... nakita kong kasabay ko na siya maglakad. Nako. Nasaan na ba
yung beach house?
"DJ. Saan na yung beach house?"
"Huh? Malayo pa." oo nga pala. Kanina nung naglilibot kami, ang tagal din pala naming naglakad.
Huwaaaa.
Ang sakit-sakit na ng paa ko eh. Buong araw ba naman kasing nagliwaliw diba? Nagsisisi tuloy
ako ng onti, bakit ba kasi lumibot pa kami dito sa beach?
"Bakit mo pala tinatatanong Kath? May problema ba?"
"Huh? Ay wala! Hehe, masakit na kasi paa ko. Lika bilisan na natin." nagmadali na akong
maglakad. Pero ang sakit pa rin ng paa ko. TT_TT Maya-maya nagulat ako ng biglang naunahan na
ako ni DJ sa paglakad. Ang unfair... pero teka...
Bakit siya nakaluhod?
Pg170Pg170
"Kath! Ano?! Ang bagal mo naman!" ehhh?
"Teka bakit ba?" lumapit ako sa kanya. Nakaluhod pa din siya at nakatalikod sakin.
"Stupid! Diba masakit paa mo? Dali! Sakay na sa likod ko!"
"Huh?"
"Dali na! Bago pa magbago isip ko. Argh..." bibigyan niya ako ng piggy-back ride?
Nakatitig lang ako sa likod niya. Nag-iisip. Mabait naman pala si master eh! May puso din...
napangiti na lang ako sa naisip ko.
"Kath! Ano ba?!"
"Ay sorry piggy!"
"What the fck? Piggy naman ngayon?! Bakit?!"
"Eh kasi bibigyan mo ako ng piggy-back ride..."
"Tae naman! Ano? Lokohan tayo?! Ayoko na!" akmang tatayo na siya pero umangkas ako kaagad sa
likod niya.
"Sorry! Eto na eto na!" inangkas niya na ako sa likod niya, hinigpitan ko yung hawak ko sa leeg
niya. "Thank you master. Oink oink!" sabi ko ng nakangiti.
"KATH! BIBITAWAN KITA!"
"Hahaha! Joke lang master! Hindi na! Peace!" nakakatawa pala 'to si DJ kapag napipikon. Hahaha!
---------------------------------------------------
Pg171Pg171
BEACH HOUSE
Pagdating namin dun, aba! Wala pa yung lovebirds. Haiiiist. Where art thou kuya and Ate Yen?
Huhuhu.
"Magpapalit lang ako ng damit." nagnod ako sa kanya. Magpapalit rin ako eh. Pero teka...
"DJ... sandali lang. Ano yan?" sabay hawak ko sa bandang kanang parte ng mukha niya.
"Wala 'to." meron kaya! Dugo! Oh my... nagkaroon siya ng galos kanina sa suntukan?
"DJ! Argh. Dun ka lang sa kwarto mo! Hintayin mo ako. Gagamutin natin yan."
"Kath! Ano ba? Nanay ba kita?"
"Hindi. Pero slave mo pa rin ako! Atsaka, wag ka ng magreklamo! Gagamutin lang naman eh!"
napabuntong-hininga siya.
"Ang kulit mo. Oo na! Tss..." pumasok na siya sa kwarto niya. Makapagpalit na nga rin.
Pagkatapos kong magpalit ng damit (naka-pajamas po ako) eh kinuha ko na yung first aid kit dito
sa beach house at pumunta na sa kwarto nila ni kuya.
*tok tok*
"Yeah, come in." pumasok na ako at nakita kong nakaupo lang si DJ sa kama niya. Nagtetext.
"Gagamutin na kita." sabay pakita ng first aid kit. Nagnod lang siya.
Lumapit ako sa kanya at umupo sa tabi niya. Tinitignan niya lang ako. Anong akala niya sakin,
hindi marunong mag-apply ng first-aid? Naka-B+ kaya ako dati nung nagkaroon kami ng health exam
nung highschool! Kaklase ko pa nga si Eya at Bryan nun. Naalala ko tuloy yung dalawang yun,
grabe
sobrang sweet. Sila pa rin hanggang ngayon. Yun ang alam ko. Sikat na sikat pa din si Bryan!
Iba
talaga ang mga karisma ng mga Lim. Aba nagkwento bigla? (todo promote lang po ako ng Ang
Boyfriend kong Artista. Haha!)
Pg172Pg172
"Kath..."
"Oh bakit?"
"Masakit yan?" sabay turo dun sa gamot na nilalagay ko sa bulak. Eto namang master ko... haha!
"Mahapdi lang siya ng onti. Don't worry. Mawawala rin yung sakit. Oh, umayos ka ng
upo." umayos naman siya kaya sinimulan ko ng ilagay yung gamot sa mukha niya. Habang
nilalagyan
ko ng gamot yung galos niya, napapa-'ow' siya. Natural masakit. Natatawa lang ako. Maya-maya.
hindi
na siya nagsalita. Nakatingin na lang siya sakin habang patuloy kong dinidiin sa mukha niya
yung
bulak.
Bakit ganyan yung tingin niya? Nakakailang. Parang... nanghhypnotize?
"Kath..."
"Oh?" paglingon ko. Ang lapit ng mukha niya sakin. Para bang napako ako sa kinauupuan ko. B-
bakit... bakit ganyan siya makatingin?
"Thank you." sabay ngiti niya.
Dugdug. Dugdug.
HUWAAAAAAA! ANO BA?! PUSO KO BAKIT GANYAN KA?! EHHHH? OO NA MASAYA AKO NAGTHANK YOU SIYA SAKIN
PERO... HUWAAAAAA! TT_TT
"Hehe. Okay lang, niligtas mo naman ako eh."
"So parang ako na ang superhero mo? Ganun? Sino namang superhero?"
Napaisip ako... hmm... alam ko na.
"Si Batman."
Pg173Pg173
"Si Batman?"
"Oo. Si Batman."
"Teka, bakit naman?"
"Kasi..." napabuntong-hininga ako. "Si Batman, mayaman man siya, kahit meron siyang ibang
identity, tumutulong siya sa lahat ng nangangailangan sa kanya. He's saving all these people...
like what you did awhile ago."saka ako ngumiti. "You saved me from those gangsters. And one
more thing... favorite ko siyang superhero! Hehehe."
Nagulat ako ng bigla siyang ngumiti. "Batman? Ako?"
"Ayaw mo ba? Edi si Barney! Oh Mr. Sun, Sun! Mr. Golden Sun! Please shine down on me!"
"Tumigil ka nga!"
"Oh baka naman gusto mo maging cute na pig! Where is the pig? Oink oink oink!"
"Ahhhhhh shut up! Oo na, tss!" natawa lang ako sa reaksyon niya.
"Oh ayan, tapos na." nilagay ko na yung band-aid na may halong purple at pink (coincidence lang
po talaga haha) tapos tumayo na ako at tinapon yung bulak na ginamit ko sa trashcan, saka
tumingin sa
kanya. "Wag kang mag-alala, gagaling na rin yan." nginitian ko siya at naglakad na para umalis
sa
kwarto nila ni kuya.
"KATH!" ehhh? Lumingon ulit ako sa kanya.
"Bakit?" Tumayo siya bigla at lumapit sakin... tapos bigla niya akong... niyakap?
"DJ..."
"Mag-iingat ka na. Don't make me worry again. Ikaw talaga, personal slave kita pero... pero ako
pa yung nag-aasikaso sayo dito. Hayy... pero hindi naman ako nagrereklamo. Basta... wag mo na
ulit akong tatakutin ng ganun. Hindi ko alam ang gagawin ko..." nanlaki yung mata ko sa sinabi
Pg174Pg174
niya.
Uhm... Nakakatouch... nag-alala pala talaga siya sakin.
"Yeah, I will. Sorry DJ. Hindi na mauulit." pagkabitaw niya, nginitian ko na lang siya ulit as
an assurance.
"Sige na master, matutulog na ako." pagkalabas ko ng kwarto niya. Narinig kong sumigaw siya.
"GOODNIGHT BATGIRL!"
Napangiti ako bigla... ganun... so siya na si Batman? Ako na si Batgirl? Hmm... okay.
Nakakatuwa din. Pero alam niyo, hindi ko alam kung bakit masaya ako...
This day with him, my master, my batman, is super fun and... super memorable. Hinding-hindi ko
kakalimutan 'to. I promise... huwaaaa! What the? Kath... bakit ba nagiging cheesy ka mag-isip?
ANONG NANGYAYARI SA AKIN?! O/////////////O
CHAPTER 24.
KATHRYN'S POV
TAGAYTAY: 3RD DAY
"Basta Kath! Your kuya is so sweet! Grabe. I'm falling in love with him everyday!" napangiti
ako sa sinabi ni Ate Yen. Umuwi sila kahapon ng gabi na, pero halatang nag-enjoy sila.
"I'm happy for you both. Masaya ako kasi nahanap na siguro ni kuya yung papakasalan niya."
namula si ate sa sinabi ko. Hahaha!
"Sana nga? Haha. Eh ikaw, make kwento! Anong nangyari sa date niyo ni couz?" biglang nanlaki
yung mata ko sa sinabi niya. Ano?!
"Ah... hehe! Hindi yun date ano ka ba! Ate naman eh..." tumawa lang siya.
Pg175Pg175
"I'm just kidding. Eto naman. Haha! Pero, pansin ko. You two are getting close."
"Close? Eh... parang hindi naman."
"Are you blind? Ngayon ko lang nakita si couz na ngumingiti talaga. At eto pa ha! From all
places, dito pa sa Tagaytay siya nag-enjoy!"
"Uhm, anong meron sa Tagaytay ate? Does he... hate this place?"
Nagshrug lang siya. "Don't know. Basta alam ko ayaw niya lang dito." nagnod na lang ako. Bigla
akong nacurious. Pero baka ayaw lang talaga niya dito.
"Ah. Akala ko kung ano na."
"Pero seriously, Kath. I think you two look good together!"
"What?! A-ate naman. Don't joke! Yung... yung lalaking yun?"
"I'm just saying. Ay wait lang!" kinuha niya yung bag niya tapos parang hinalungkat niya. Ano
kaya?
"Here." inabot niya sakin yung... picture? Namin ni DJ?!
"Para saan 'to ate?" tinitignan ko lang yung picture. Eto yung kuha nung nasa boat kami. Yung
nakaakbay siya sakin...
"Keep it. I insist. Para may memory ka dito. You're good friends naman." napatingin ako kay Ate
Yen. She's... smiling.
"Uhm... thanks? I guess." tumawa lang siya.
"Pero Kath, I'm telling you. I won't change my opinion."
"Opinion on what?"
Pg176Pg176
"Na bagay kayo ni Daniel." parang may kung anong pumitik sa puso ko. Gulat siguro. Nakakahiya.
(_ _)
"Hehehe..."
"Kath! Let's go! This day is our last day here and we should enjoy it! Let's go to the
beach!"nakakatawa siya. Ang cheerful talaga ni Ate Yen.
"Okay. Sige!"
"Hinihintay na tayo sa baba nila kuya mo at ni couz. Magbihis na tayo."
"Okay, pero anong susuotin? Ano bang gagawin natin?"
"Swimsuit, silly girl! Patungan mo na lang ng shirt and shorts." omo... omo!
"Eh ate! Hindi ako nakapagdala ng swimsuit..." ano ba yan! Huhuhu. Ang fail.
"I'll just let you borrow my other swimsuit. Wait." tinitignan ko lang siya habang may
hinahalungkat siya sa travelling bag niya.
"Eto na... tadaaaaa!" sabay pakita sakin ng...
"OH MY GOD!" h-hindi pwede!
"Ano ka ba. This will look good on you. Trust me. Now, magbihis ka na!" at inabot niya na sakin
yung...
YUNG TWO-PIECE BIKINI! HUWAAAAAAA! TT_TT
"A-ate! Wala ka bang ibang swimsuit dyan? Kahit 1-piece?"
"Wala eh. Ano ka ba, magtwo-two piece din ako! Bihis na tayo." napatingin ako ulit dun sa two-
Pg177Pg177
piece bikini. Color red siya, plain. Pero feeling ko mahuhubaran ako sa suot na 'to. Kasi
naman, hindi nga ako sanay!
"Kath. Tapos na ako. Okay lang ba?" napatingin ako kay Ate Yen na sobrang ganda! Bagay na bagay
sa kanya ang color blue. Eh bakit kasi red yung akin? Huhuhu.
"Ang ganda mo ate. I swear." ngumiti lang siya.
"Sige mauna na ako sa baba." nagpatong siya ng t-shirt na loose tapos shorts at bumaba na. Ako?
Huwaaaaa. Ayoko naaa...
Kath, kaya mo yan! Be the new you! Breathe, breathe, breathe!
Nagbihis na ako. Hindi ko na tinignan yung sarili ko sa mirror at nagsuot na ako kaagad ng t-
shirt at shorts at bumaba na.
Pagdating ko sa baba, nakita ko si kuya. Naks ang gwapo! Hahaha. Naka-tshirt at beach shorts
siya. Napatingin din ako kay DJ...
Bakit ganun? Naka-white na sando siya tapos beach shorts... pero... bakit parang ang gwapo
niya? Oo hindi ako magdedeny. Ang gwapo-gwapo niya! Omo... Kath, behave!
"Oy Ryn-ryn! Bakit ka nakatulala kay Daniel?" feeling ko namula ako sa sinabi ni Kuya. HUWAAAAA
NAKAKAHIYA! TT_TT
"Wala! Baliw! H-hindi ko siya tinitignan ng matagal `no!"
"Ganun ba little sister? Akala ko kung ano na eh." eh nakakahiya! Napatingin ako kay DJ...
HE'S SMIRKING?
Ang kapal ng mukha. Argh, at nakakahiya pa. Kill me now.
--------------------------------------------------
Pg178Pg178
BEACH
"Beach volleyball tayo!" yaya ni Ate Yen.
"Teka babes, sino teammate mo?"
"Ikaw! Silly!" tapos nagkiss sila sa lips. Ano ba naman yan... PDA!
"So kayo ni Daniel magka-team. Okay Ryn-ryn?" may magagawa ba ako?
"DJ. Lika na!" pumwesto na kami sa right side ng net. Nakita ko siyang nakangiti.
"Bakit ka nakangiti dyan?"
"Pakielam mo ba?"
"Nagtatanong lang. Sungit!"
"Okay okay! Sorry. Kasi naman si Yen, hindi yan marunong magbeach-volleyball. Kaya alam kong
mananalo tayo. Unless hindi ka marunong? Fck!"
"Excuse me! Marunong ako `no! Anong akala mo sakin? Ako yata ang pinakamagaling na volleyball
player nung highschool kami!"
"Oh? Tapos? Gagawin ko?" nakakainis talaga siya! Wag mo na patulan Kath.
"Ewan ko sayo. Maglaro na nga tayo!"
"Tss. Pikon."
"Che!" nagsmirk lang siya. Haynako. -_-
-------------------------
Pg179Pg179
Pagkatapos ng 3 sets, ang score? 60 - 69. Kami ang nanalo. Haha! Natatawa lang ako sa laro
namin. Naglaro. kumain, nag-videoke, ano pa ba. Madami pa! Inabot na kami ng 5PM dito.
"Swimming na tayo! Whoo!" sabi ni kuya. Teka...
OH NO! AYOKOOOOOOO. NAKAKAHIYA!
"Uhm. ang sakit ng ulo ko. Balik muna ako sa room hehe..." tumalikod ako para tumakas pero
bigla akong hinila pabalik ni Yen kela kuya. Huhuhu. Bakit niya ako binubugaw sa kamalasan? :(
"Kath, this is going to be fun! Loosen up!" nagnod na lang ako kay ate na nakaswim-suit na.
Mapapahiya ako. TT_TT
"Hoy Ryn-ryn! Naka-swimsuit ka?" tanong ni kuya na naka-swimming trunks na. Huwaaaa.
Nakakahiya!
"Ayoko magswimming..." lamunin niyo na ako, oh lupa!
"Wag kang KJ! Teka lang, nasaan na pinsan mo babes?" oo nga nawala bigla si DJ.
"Ayun oh!" lumingon ako sa tinuturo niya at... shet na malagkit!
NAVIVIOLATE ANG MATA KO! HUWAAAAA! O///////O
"Hey guys. Hey, Kath." tinignan niya lang ako. Iniwas ko yung tingin ko, nakakainis!
BAKIT ANG EHEM... HOT NIYA SA SWIMMING TRUNKS NIYA? AT... SHIRTLESS SIYA. HUWAAAA. TT_TT
"Uhm... hehe. Magpapalit lang ako ha?" iniwas ko talaga yung tingin ko sa kanya at nagsimula ng
pumunta sa may changing room. Syempre alangan namang mag-'take it off' drama ako dito sa
harapan
nila diba?
Kaso nagulat ako ng biglang may umakbay sakin.
Pg180Pg180
"Admit it." takte si DJ lang pala. -_-
"Admit what?"
"Na na-aattract ka sakin. Admit it." nanlaki yung mata ko sa sinabi niya at pinalo siya sa
braso niya.
"Ang taas ng confidence mo! Grabe! Sa taas hindi ko na ma-reach!"
"Totoo naman eh. At ano ba? Wag ka ngang nananantsing dyan! Kawawa naman biceps ko."sabay hawak
dun sa parte ng katawan niya na pinalo ko kanina. Aba!
"Dyan ka na nga! Teka magpapalit na ako." saka sinarado yung pintuan para makapagpalit na.
After kong magpalit, magtanggal lang pala ng t-shirt at shorts. Eh lumabas na ako... ng naka-
two piece
bikini. Buti may salamin dito, nakita ko na sarili ko. Feeling ko okay lang naman itsura ko eh.
Kaso...
nakakahiya naman. Pero carry lang yan! Kesa naman naka-jogging pants ako habang nagsswimming
diba?
Pagkalabas ko, nakita ko si DJ na nakasandal sa puno. Hindi ba siya nasasaktan? Weird.
Lumapit ako sa kanya at nag-ehem. "DJ... lika na?"
"K-Kath!" nanlaki yung mata niya bigla at napahawak sa bibig niya. Anong nangyayari sa kanya?
"Bakit? Para kang nakakita ng multo dyan."
"Shit..." ganun pa din expression niya. Nakatulala... may problema ba sakin?
"Master. Huy ano ba?" hinawakan ko siya sa braso niya at tinapik pero bigla siyang umiwas
sakin. Tinanggal yung kamay ko eh! Ano bang problema nito?
"Magpalit ka nga!" nauna na siyang maglakad sakin. Huwaaa. Galit na naman siya? Sabi na ayoko
talagang magsuot ng ganito!
Pg181Pg181
Tumakbo ako papunta sa kanya. "DJ, huy! Bakit galit ka na naman? PMS?"
"Babae ba ako? Ha?!"
"Hehehe hindi! Joke lang naman! Teka tignan mo ko!" tumingin naman siya sakin... yung tingin
niya, pataas-baba. Aish!
"Ano ba? Masagwa ba? Eh kasi naman yung pinsan mo. Huhuhu."
"Aish, ayos na yan! Lika na! Humawak ka lang sakin! Mabastos ka na naman dyan!" hinila niya na
ako papunta sa may beach kung saan nakita kong nagsswimming na sila ate at kuya.
Pagkatingin sakin ni kuya. Bigla siyang sumipol at nag-'witwew'. "Ang sexy mo little sister!"
"Ang OA mo kuya!" tumawa lang siya. Nagthumbs-up si Ate Yen sakin. Aish.
Lumusong na kami sa tubig. Hahaha! Ang sarap magswimming! Basaan lang kami ng basaan. Pero
napapansin kong napapadalas yung tingin sakin ni DJ. Hanubayaaan. Napaparanoid na naman ako.
Nasa may malalim na parte na kami ng beach ng biglang nagstop si DJ sa paglangoy. Wag niyo na
ako tanungin kung bakit ko napansin, di ko rin alam eh.
"DJ, ayos ka lang?"
"Huh? Ayos lang." nakita kong parang hinihilot niya yung likod niya. Ano na naman bang masakit?
"DJ..." lumangoy ako papunta sa kanya. "Masakit ba? Huh? Sabihin mo lang." nagulat ako ng bigla
niya akong tinignan. Yung tingin niya kagabi. Yung nakaka-hypnotize? Gulp.
"Why are you so concerned?"
"Ehhh? Hindi ako concern! Oo na! Sige na. Concern na kung concern. Baka kasi mamaya magka-
cramps ka or something."
"Silly. Hindi yan. Slave, give me a massage." hays eto na naman siya. -_-
Pg182Pg182
"Oo na." pinatalikod ko siya at sinimulang hilutin yung masakit na parte ng likod niya. Hindi
ko alam pero parang may kung anong electricity na pumasok sakin nung nagkalapit kami. Huwaaaa.
Napaparanoid na talaga ako.
Pagkatapos ko siyang hilutin, lumangoy-langoy na lang ako. Kaming dalawa na lang ni DJ ang
natirang nagsswimming dahil nag-solo na naman ang lovebirds. Mag-iikot ikot lang daw sila dito
sa beach.
Hayaan na sila.
Ang sarap-sarap lumangoy talaga! Ang lamig-lamig ng tubig. Huwaaaa. Ang--
"OH MY GOOOOOOOOOOOOOOD! IBABA MO AKO! NOW NA! HUWAAAAA!" takteng DJ na 'to! Bigla ba naman
akong binuhat? Parang nakapiggy-ride na ako sa kanya pero yung paa ko yung nasa may leeg niya.
Huwaaa! Feeling ko mahuhulog ako!
"DJ ANOOOOO BA!"
"Ang sarap mong pagtripan! Hahaha!" hindi ako makagalaw kasi naman eh! Natatakot ako. Huwaaaa.
TT_TT
"SABING IBABA MO NA AKO EH! HINDI NA NAKAKATUWA! PIGNEY NAMAN EHHHHH!"
"Ano?! Anong pigney na naman yan ha?!"
"PIGNEY! PIGGY + BARNEY = PIGNEY!"
"Nang-aasar ka pa huh?!"
"HINDI NA MASTER! IBABA MO NA AKO! DALI NA! HUWAAAA!" napahawak ako bigla sa
ulo niya dahil bigla ba naman siyang naglakad papunta dun sa sobrang lalim talaga! Ano ba!
Huhuhu.
TT_TT
"DJ PLEASE? HINDI NA KITA AASARIN! PROMISE! IBABA MO NA AKO! PLEASE?" pumayag ka please pumayag
ka...
Pg183Pg183
"Okay." yes!
"Eto na bababa na kita." nagulat ako ng bigla niya akong binitawan at tinulak pabaligtad.
Pagkalubog ko sa tubig, napansin ko na ang lalim pala! Lumalabo na yung paningin ko sa sobrang
lalim ng tubig. Letseng DJ 'to. Letse! Hindi ako makahinga! Aahon na sana ako ng biglang
hinatak ako ni DJ pailalim at humawak sa leeg ko at...
Bigla akong hinalikan.
Napapikit ako dahil bukod sa hindi ako makaahon, hindi na ako makahinga. Pilit kong tinatanggal
ang kapit sakin ni DJ pero ang higpit talaga...
DJ... why are you doing this to me?
I don't know what's happening... I just felt like I needed to breathe. When I accidentally
opened my
mouth, he took advantage of the situation and kissed me deeper. He slipped his tongue on me,
like he is giving me air to breathe...
Napadilat ako kaagad nun ng na-realize ko kung anong nangyayari. Oh my god...
Tinulak ko siya ng napakalakas at nagsimulang umahon. Hinga lang ako ng hinga habang inaayos ko
yung buhok ko. Gulat na gulat pa din ako. A-ano ba? Sabayan mo pa na tumitibok yung puso ko ng
sobrang lakas...
"Kath..." napatingin ako kay DJ nun.
"What?!"
"I'm... I'm sorry. Na-carried away lang." saka binigyan ako ng apologetic smile.
"Sorry na naman?! Nakakasawa na! Kasi naman, bakit ba ganun? Bigla ka na lang nanghahalik
dyan?"
"Sorry, did I hurt your lips?" napahawak ako bigla sa lips ko habang nakatingin pa rin siya
sakin. Oh my bakit ko ginawa yun! Baka isipin niya nagustuhan ko! O_O
Pg184Pg184
"Wag na nga nating i-open up yun! Haynako. Please DJ, have self-control. Hindi naman ako kagaya
ng ibang babae na may gusto sayo..." nakita kong ngumiti siya.
"Kasalanan ko ba kung mahal na mahal nila ako? At kasalanan ko ba kung hindi mo rin nacontrol
ang sarili mo? You kissed me back, Kath." saka siya nagsmirk.
ANG HOPELESS NIYA. ARGH! -_______-
"Che! Wag mo muna ako sundan okay? Haynako!" lumangoy ako papalayo sa kanya. Nakakaewan kasi
eh. TT_TT
"Oo na! Sungit! Aminin mo na kasi nagustuhan mo yung underwater kiss natin!" hindi ko na siya
binara dahil nakalayo na naman ako eh. Hmp! Kairita lang.
Napahawak ako sa labi ko... my god. Underwater kiss? Bakit... bakit nangyari yun? Nakakahiya!
Parang ewan lang. Slave niya ako diba? Kasama ba talaga yung... yung... yung kiss? Pwede mag-
cuss? DAMN IT! Ano na bang nangyayari saming dalawa? Bakit ganun? Hindi naman kami diba?
Isip lang ako ng isip. Hmm... kalimutan mo na yun Kath! Delete it from your memory! Okay? Just
think about... the sunset! Tama! Yung sunset!
Nakatingin ako sa paglubog ng araw. Inayos ko ang hibla ng buhok na nakatakip sa mukha ko.
Hindi ko kasi makita ng maayos yung sunset. Pero... ang ganda. Ang ganda ganda.
There's something achingly familiar about this scenery. Kumunot ang noo ko. Bakit ba parang may
nararamdaman akong kakaiba? Parang nangyari na 'to dati...
Naramdaman ko na sumakit yung ulo ko bigla. Napahawak ako sa ulo ko at napangiwi. Ang sakit...
ang sakit sakit... parang binibiyak...
Bigla na lang may parang kung anong sumaksak sa ulo ko... at nagflash na lang sa utak ko ang
isang
imahe... isang batang babae... nakatingin sa sunset... nakangiti... may katabi siyang lalaki...
sino? Ang
labo...
"Aaaahck! H-help me! H-help..." sigaw ko ng biglang naramdaman ko na naman yung sakit. Bigla na
lang akong hindi nakahinga at nawalan ng malay.
Pg185Pg185
CHAPTER 25.
DANIEL'S POV
BEACH
Lumangoy na ako papalayo kay Kath. Ang gulo niya. Nagustuhan naman niya yung kiss. Tss! Anong
gusto niya? Si Albie? Huh. I won't let that happen. She's my slave!
Umupo muna ako sa may buhanginan at tinignan yung sunset. Sunset na pala... pakielam ko?
Ang tagal naman ni Kath! Argh... okay. Sorry kung lagi ko siyang nahahalikan. May rason naman
ako eh. Lalaki ako! I have my needs! Ang ganda ganda niya kaya! Ang iksi lang ng swimsuit niya.
Nakakaasar. Kanina pa siya pinagtitinginan ng mga manyak sa tabi-tabi.
Teka... ano bang pumapasok sa utak ko at puro si Kathryn ang naiisip ko? Fuck...
Nasaan na ba si Kath? Tinignan ko siya sandali, nagsswimming pa din siya. Hmm... tignan ko na
nga lang siya. Baka mamaya may lumapit pang lalaki eh. Mahirap na. -_-
Anong nangyari dun? Bakit biglang nawala na parang bula? Kumunot ang noo ko bigla. Hindi kaya
gusto niya lang ilublob yung sarili niya? Ang alat kaya ng dagat. Ang tanga naman niya.
Pero... bakit ganun? Lagpas 30 seconds na naka-lublob pa din siya sa dagat? Shit! Baka kung ano
na nangyayari sa kanya!
Lumusong ako kaagad sa tubig at nagswimming papunta kay Kathryn. Shit... shit!
"Kath, gumising ka. Kath!" binuhat ko siya at pinapalo sa pisngi. Nakapikit siya at nawalan ng
malay. Shit... kasalanan ko 'to eh!
"Kath, breathe. Kath?! Gumising ka! Shit!" hindi siya humihinga. Ano bang gagawin ko shit!
Lumangoy ako papunta sa may buhangin at hiniga siya dun. Hinawakan ko yung pulso niya,
tumitibok. Buhay pa siya.
Pg186Pg186
"Kath... gumising ka. Kath!" binigyan ko na siya ng CPR. Maya-maya lang, bigla siyang dumilat.
"D-DJ... *cough* S-salamat..." ngumiti pa siya sa lagay niya. Ano ba naman 'tong babaeng 'to!
"Kath naman! Pinag-alala mo na naman ako!" niyakap ko siya ng mahigpit. "Sabi ko sayo, wag
mo na akong pag-aalahanin diba? Ano bang ginagawa mo sakin?! Gusto mong mabaliw ako
ha?!"
"S-sorry DJ *cough*" hinawi ko yung ibang hibla sa mukha niya, namumula yung mata niya. Ang
tanga tanga ko talaga.
"Kung hindi lang sana kita hinalikan kanina, hindi ka mababadtrip at malulunod. Sorry Kath,
sorry." niyakap ko siya ulit ng mahigpit. Ramdam ko ang lakas ng tibok ng puso ko. Kanina, nung
nakita ko siyang nalulunod, pakiramdam ko sasabog yung puso ko sa sobrang kaba. Paano kung
nawala siya? Paano kung... mamatay siya? Hindi pwede yun...
"It's not *cough* your fault, DJ. * cough* Bigla lang sumakit yung ulo ko at nawalan ng malay.
Sorry..."
"Sshhh, wag ka na ulit lalayo sa akin. Kinabahan ako. Baka sinadya mo!"
"Sinadya ko ba? Hindi naman eh. *cough* Ikaw kasi!"
"I'm really sorry Kath." I meant it. Tumingin lang siya sakin at niyakap ako ng mahigpit.
"Let's go." at tinayo ko siya at binuhat papasok ng beach house.
--------------------------------------------------
BEACH HOUSE
Pagpasok namin sa beach house, pinaupo ko muna siya sa sofa. Aish, ano ba 'tong babaeng 'to!
Nakaswimsuit pa din. Bakit kasi red pa? Nakaka... shit erase the thought, Daniel!
Pg187Pg187
"DJ... *cough* ang sakit ng katawan ko..." tapos umubo siya, Nakatayo lang ako habang nakaupo
siya sa sofa. Ano bang dapat gawin ko?
"Teka lang... may cup noodles naman sa kitchen. Sandali." sabi ko saka pumuntang kitchen.
Nilagyan ko na siya ng hot water pagkatapos kumuha ako ng clean towel at dinala lahat kay Kath.
"O towel. Magpunas ka. Maligo at magbihis ka na din mamaya." binigay ko sa kanya yung towel.
"Eto kainin mo."
"N-nanghihina ako. Ayoko kumain h-hindi ko kaya..." tapos pumikit siya. Hays!
Umupo ako sa tabi niya at niyugyog siya. "Ano ba DJ?!"
"Wag ka ng stubborn please. Kainin mo 'to."
"Eh *cough* nanghihina talaga ako..."
"Ako na magpapakain sayo. Kumain ka lang. Sundin mo ako. Please?" dumilat siya at tinignan ako
ng matagal. Bakit ganyan siya makatingin? Tapos yung suot niya pa... shit ano ba?!
"Wag na nga!"
"Joke lang DJ! Sige na *cough* subuan mo na ako." pinapakain ko siya ng dahan-dahan dahil baka
mamaya, masobrahan. At nung naubos, tinapon ko na sa basurahan ang cup noodles at lumapit ulit
sa kanya, nakapikit siya.
"Kath, pumunta ka na sa kwarto mo. Magpahinga ka na."
"Hmm ayoko. Dito na lang ako sa sofa..."
"Ang kulit mo naman! Magbihis ka na lang."
"O-okay lang 'to..." nakapikit pa din siya. Grabe, napagod siguro siya. Bigla ba namang humiga
sa sofa? Nakarinig ako ng 'zzzzzzz'. Tulog na nga.
Pg188Pg188
Pinagmamasdan ko lang siya. Hayy... buti na lang ayos lang ang kalagayan niya. Bakit ba kasi
sumakit yung ulo niya? Ang dami atang iniisip ng babaeng ito.
Teka... ano ba yan. Mapunasan na nga lang siya. Basa pa din eh. Kinuha ko yung towel at lumuhod
sa may sofa. Pupunasan ko na lang siya.
Habang pinupunasan ko ang mukha niya, hindi ko mapigilang hindi mapatingin sa labi niya.
Shit...
hindi ko lang talaga alam kung bakit natetempt ako lagi na halikan siya. Manyak na ba ako
katulad ng
sabi niya? Hindi ah! Ang daming naghahabol sakin na babae, gustong molestiyahin ang labi ko.
Pero...
bakit sa labi lang ako ni Kath natetempt? I have a fair share of ex-girlfriends pero kay Kath
ko lang
naramdaman 'tong ganito... etong... feeling na kapag nahalikan mo siya, sasaya ka? Shit...
pinagnanasaan ko na ata ang personal slave ko. Hindi pwede 'to... pero bakit natetempt ako na
halikan
siya ngayon?
Hindi ko alam kung bakit pero bigla na lang akong nag-lean down sa mukha niya at dinampi ko ang
labi ko sa labi niya. Maya-maya narealize ko yung ginawa ko kaya iniwas ko yung tingin ko sa
kanya... shit! Ano ba 'tong nararamdaman ko?! Shit shit shit!
Aish... bahala na siya magpunas sa sarili niya! Nakakainis. Tumayo ako at nagtext kay Neil sa
nangyari.
-------------------------------------
NEIL'S POV
From: Daniel
Kuya. Kath is already okay. Don't worry.
Shit... akala ko kung ano nang nangyari sa kapatid ko! Nagtext kasi si Daniel na muntik ng
malunod si Ryn-ryn... wala pa ako sa tabi niya. Nakakainis!
"Babes? Hey, okay ka lang?"
"Hindi. Si Ryn-ryn daw kasi muntik ng malunod. Pero maayos na siya. Umuwi na tayo."
"Huh?! What?! Oh my, let's go home!" at tumakbo na kami papunta sa beach house.
Pg189Pg189
Pagdating namin sa beach house, si Daniel kaagad ang nakita ko.
"Kuya Neil! Buti andito na kayo." lumapit ako sa kanya.
"Where is she?"
"She's on the sofa. Natutulog." nagnod ako at pumasok sa loob. Linapitan ko si Ryn-ryn.
Hinawakan ko yung noo niya, wala naman siyang lagnat. Salamat naman.
Lumapit na rin si Yen. "Is she okay?"
"Oo babes. Nanghina siguro. Basa lang siya."
"Bakit hindi siya nagpalit babes?"
"Natulog siya kaagad." sagot ni Daniel sa tanong ni Yen babes.
"Ganun ba couz? Ako na magpapalit sa kanya." sabi ni Yen. I shot her a 'thankful look'.
"Sige Daniel, dalhin ko lang kapatid ko sa kwarto niya ha. Dyan ka muna. May pag-uusapan tayo."
may itatanong ako sa kanya.
Pagkatapos kong buhatin si Kath papunta sa kwarto niya, iniwan ko na sila ni Yen dun para
mabihisan siya. Bumaba na din ako. Nakita ko si DJ, nakaupo sa sofa. Umupo ako sa tabi niya.
"So, Daniel. What happened?"
"Nagpaiwan kasi siya. Nagulat na lang ako ng nawalan siya ng malay, buti na lang at nasagip ko
siya kaagad kundi... di ko alam gagawin ko. Sorry." napabuntong-hininga na lang ako.
"Salamat sa pagsagip sa kapatid ko. Hindi mo kasalanan yun. Pero may pinagtataka lang ako..."
"Ano yun?"
Pg190Pg190
"Bakit bigla na lang siya nalunod? Marunong naman siya lumangoy." ang weird lang kasi talaga.
Si Ryn-ryn? Eh mas magaling pa siyang lumangoy sakin. Kaya nakakapagtaka lang.
"Ang sabi niya lang sakin, bigla na lang daw sumakit yung ulo niya at nawalan ng malay." parang
bigla akong kinabahan sa sinabi niya. Oh no... no way...
Hindi kaya tinatamaan na naman siya ng post-traumatic stress disorder niya? Yung nakuha niya
simula nung... nung aksidente dati kasama si Papa. Kailangan kong masabi 'to kay Mama kaagad.
Nag-aalala ako sa kapatid ko.
May naaalala na kaya siya?
----------------------
KATHRYN'S POV
Hmm... ang lamig lamig naman. Ang sakit na ng ulo ko argh. Ano bang nangyari?
Dinilat ko na ang mga mata ko at ang una kong nakita ay ang mukha ni...
Ni DJ?!
"My god ginulat mo ko!" napaupo ako nun at pinalo siya sa braso niya. Nakatingin lang siya
sakin. Hindi niya ba ako sisigawan? Weird ha.
"Kath, kamusta pakiramdam mo? Humiga ka muna, masakit pa yata ang ulo mo."
"Ah hehe. Maayos na naman-- a-ouch..." napahiga ako bigla at napahawak sa ulo ko. Sumasakit na
naman. Iniinda ko na lang yung sakit.
"Kath masakit na naman ba? Asan ba yung gamot mo?!"
"N-nasa bag..." napapikit ako sa sakit. Maya-maya naramdaman kong may umupo sa kama ko.
"Dumilat ka Kath, inumin mo na `to. Oh..." dumilat ako at kinuha yung gamot, saka uminom ng
Pg191Pg191
tubig.
"S-salamat. Sila kuya?"
"Nandyan sa baba. Nag-alala sila sayo. Ikaw kasi eh." sabay pingot sa tenga ko. Haynako. -_-
Pero teka... napatingin ako sa damit ko... naka-tshirt at shorts na ako ulit? Wala naman akong
natatandaan na nagpalit ako... napatingin ako kay DJ... wag mong sabihing...
"HUWAAAAAAA!"
"Bakit Kath may masakit ba sayo?!" hinawakan niya pa yung mukha ko. Feeling ko namumula na ako.
Hindi pwede... hindi!
"Nakita mo na! Huhuhu! Naiiyak ako..."
"Huh? Ang alin?!"
"Yung katawan ko! Huhuhu, nahihiya ako sa sarili ko. Nahihiya ako-- aray!" binatukan ba naman
ako ni master! -___-
"Hindi ako ang nagbihis sayo! Si Yen!" bigla naman akong nabuhayan nun... yes!
"Akala ko ikaw. Whoo! Salamat naman."
"Anong akala mo sakin? Interesadong makita yang patpatin mong katawan? Huh! Hindi ah!"
"May sinasabi ba ako? Yan ka na naman eh!"
"Ano na naman?!"
"Inaaway mo na naman ako!"
"Hindi kita inaaway! Nag-aalala lang ako sayo!"
Pg192Pg192
"Oo na oo na..." tumahimik ako, tumahimik din siya. Nacurious lang talaga ako...
"DJ?"
"What? May masakit na naman ba sayo?" lumapit siya sakin ulit at hinawakan ang kamay ko.
Parang may kung anong pumitik sa puso ko ng bigla niyang hawakan ang kamay ko... weird talaga.
"Bakit ganun ka na lang mag-alala sakin? I mean, hindi ka naman ganyan ha?"
"Paanong hindi?"
"Eh kasi diba sanay kang sigawan ako? Sanay ka na utusan ako lagi, barahin, awayin. Pero...
bakit ka biglang nag-alala sakin? Para namang mamamatay ako..."
"Do you want to know the reason, Kath?"
"Huh? Oo naman. Bakit nga ba?"
Napabuntong-hininga siya bigla at tinignan ako sa mata.
"Because... I think I like you."
Biglang nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. Hindi kaagad na-process ng utak ko yung sinabi
niya sa akin... wait...
He likes me?
"B-but... you can't like me."
Hindi ko alam kung bakit yun ang lumabas sa bibig ko. Bakit ba?! Nakakailang kasi... nakatingin
pa din siya sakin.
"I can't... like you?" hindi na ako nakapagsalita. Hindi ko rin alam ang sasabihin ko...
Pg193Pg193
Nagulat ako ng bigla siyang tumayo at nagsmirk sakin tapos nagsabi na...
"Forget what I've said awhile ago." sabay bagsak... ng pintuan ko.
Ang pagtalikod niya ang huli kong nakita ngayong gabi. Naguguluhan lang naman ako... gusto ako
ng master ko? Bakit parang natuwa yung puso ko sa sinabi niya? Pero bakit ganun siya? Kalimutan
ko yung sinabi niya? Haynako! Atsaka... bakit ako pa? Ako? Pero bakit ganun...
Naguguluhan na rin ako sa nararamdaman ko.
CHAPTER 26.
KATHRYN'S POV
DANIEL'S CAR
Maaga kaming umalis sa beach house kinabukasan. Tahimik lang kami habang nasa kotse. I mean...
kami lang pala ni DJ. Yung lovebirds? Ganun pa din, parang wala lang kami. Hinayaan ko na lang.
Natulog na lang ako sa kotse at hindi pinansin ang pag-iignore sakin ni master...
Siguro wala lang naman siya sa mood, siguro kakausapin niya din ako.
Maya-maya nagising ako ng may yumugyog sakin. Pagkadilat ko, si DJ pala...
Hindi ko alam pero nagkatinginan lang kaming dalawa. Nakatingin lang ako sa kanya, ganun din
siya. May something sa mga mata niya.
He's sad?
"Kath." parang biglang may kung anong pumitik sa puso ko nung tinawag niya yung pangalan ko.
Kinakausap niya na ulit ako?
"B-bakit?"
Pg194Pg194
"Nandito na tayo. Bumaba ka na." tinignan ko yung likod ng kotse niya, ay, si Ate Yen na lang
nandito. Nakangiti siya.
"Yung kuya mo nasa bahay niyo na. Dala na niya mga gamit niyo. Pinapagising ka lang niya kay
couz. Thank you sa time ha?"
Ngumiti ako. "Thank you din sa invite, Ate Yen. Bye." bababa pa lang ako pero tumingin muna ako
kay DJ...
"Thank you."
Iniwas niya lang yung tingin niya sakin at nag-wave. Wave lang?!
Tulala lang akong umalis sa kotse niya. What is that? Hindi niya lang ba ako aasarin? Hindi
niya lang ba ako uutusan at mag-iinarte bago ako umalis? Isang 'wave' lang talaga?
Napatingin ako sa kotse niya, na kakaalis lang. Habang tinitignan ko sa malayo ang kotse
niya... parang
nanghina ako. Hindi ko alam kung bakit... feeling ko iniwan ako... argh. Napaparanoid lang
siguro ako.
Pagpasok ko sa bahay, isang mahigpit na yakap kaagad ang nakuha ko.
"Anak! Nag-alala ako sayo!"
"Hello din mommy." bumitaw ako sa yakap niya. "Si Kuya?"
"Nasa kwarto niya na, nagpapahinga. Ikaw bata ka, anong nangyari sayo dun ha?! Nung
tumawag sakin ang kuya mo kanina, halos mamatay ako sa kaba! Buti na lang at mukhang okay ka
na." nginitian ko na lang si mommy.
"Wala yun mommy. Ayos na naman ako. Wag ka ng mag-alala."
"Pero anak, bakit ba bigla ka na lang nawalan ng malay? Sabi sakin ng kuya mo sumakit daw ang
ulo mo?"
Kaya ayokong may mangyaring ganun eh. Haynako...
Pg195Pg195
"Ang totoo niyan mommy, may... may nakita kasi ako, malabo lang. Guni-guni lang siguro."
Namutla bigla si mommy... Bakit kaya? "Anak. sabihin mo sakin yung totoo."
"Ano pong totoo?"
"Sa tingin mo bumabalik na naman yung disorder mo? Ha? Anak? Kasi kung oo, magpapacheck tayo sa
doctor mo kung ganun."
"Hindi. Wala lang 'to mommy. Na-stress lang siguro ako."
"Sure ka ba ha anak?"
"Opo. Wag na kayong mag-alala, kayo naman. Sige po pasok na po ako sa kwarto ko."
Pagpasok ko sa kwarto ko, humiga ako kaagad. Napabuntong-hininga ako bigla.
Ayokong sabihin kay mommy na nararamdaman ko na pwedeng bumalik yung post-traumatic stress
disorder ko. Oo, yun ang disorder ko. Nagkaroon daw kasi ako ng car accident dati kasama si
papa... mga 9 years old ako. Wala akong maalala. Ang lagi ko lang naaalala at napapanaginipan
ay si papa, may binigay saking teddy bear, at nakangiti siya. Nasa kotse kami nun at hindi ko
alam ang nangyari pagkatapos nun. Nagising na lang ako...
Wala na si papa.
Kaya simula nun, nagkaroon ako ng PTSD disorder. Okay lang naman, ayoko na naman maalala ang
nakaraan ko... kung ano man yun. I lived normal after the accident., kaso nakakainis lang
talaga, laging sumasakit yung ulo ko. Na-stop lang siya nung 14 years old ako.
And... after 4 years, bumalik na naman.
Hindi ko talaga alam kung bakit ganun, nagbasa ako tungkol dun. Baka daw may nagpa-trigger ng
memory ko, hmm. Ewan. Siguro abnormal na talaga ako.
Pg196Pg196
Pero... hindi ko mapigilang mapaisip.
Sino yung little boy and girl na nakita ko nung nawalan ako ng malay?
----------------------------------------------
THE NEXT DAY
MONTENEGRO UNIVERSITY
Kakapasok ko pa lang ng university madami ng nakatingin sakin. Aish... tapos yung mga tingin
nung mga babae, death glare. Yung sa lalaki, yung tingin nung mga manyak sa Tagaytay? Ganun.
Ano bang problema nila? Siguro akala nila new student ako. Huh.
Nagpalit na din pala ako ng uniform courtesy of Zharm. Sabi niya dapat daw hindi na 'baggy'
yung
uniform ko. Kaya eto, okay lang naman. Kaso parang ang iksi at fit na fit? Huh. Hayaan ko na
lang.
Papasok na ako ng building namin ng biglang may humawak sa kamay ko.
"Kath!" pagkatingin ko. Si Zharm lang pala.
"Oh Zharm? Hello." nag-hug kami at sabay na kaming pumasok ng building namin.
"Kamusta Tagaytay? I heard you had fun!"
"Okay lang. Masaya naman. Pero teka, paano mo nasabing 'I had fun'?"
"Silly girl! Judging by your pictures with your boyfriend, I know you had fun!" then she winked
at me.
Oh... my... god.
"Zharm?" napatigil ako sa paglalakad.
Pg197Pg197
"Yes?" napatilig na rin siya at napatingin sakin.
"What do you mean by the... the pictures?"
"Huh? Ah yun ba? May mga pictures kayo sa underground website ng University. Grabe. sikat
na sikat ka na girl! And I told you! Ang ganda mo kapag nag-ayos. Ang sweet niyo nga ni
Daniel!"
Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. "U-underground Website?!"
"Oo. You don't know? Hot topic kayo!"
"P-pero, paano nakuha yung mga pictures na yun?"
"Galing ata yun sa facebook ni Yen? She uploaded it. Ano ka ba, she's famous here. Malamang
maraming makakakita nun." nagnod ako. Pero grabe, kalat na kalat?!
"Zharm..."
"Oh?"
"Maraming nakakita?"
"Oo. Kalat nga kasi. Meron pa nga sa mga bulletin boards. Wanna check it?" nagnod ako.
Sumunod lang ako sa kanya, may mga nakatingin samin. Particularly sakin. Aish... asan ba si
DJ?!
Argh...
Pagtingin namin sa bulletin board, napahawak ako sa ulo ko. Nakalagay yung mga pictures! Pero
mostly samin ni DJ. Tapos meron pa na nakaswimsuit ako! Huwaaaaaaa. Lamunin mo na ako oh lupa!
TT_TT
"Kath, okay ka lang?"
"Mukha ba akong okay? Huwaaaaaaaa!"
Pg198Pg198
"Ano ka ba Kath! OA na. Pumasok na tayo sa classroom! Ano ka ba. Cheer up! Makakalimutan din
nila yan!" nagnod na lang ako.
Bahala sila sa buhay nila. Basta ako... huwaaaaa! No! Kasi naman eh! Ang plano kay Zharm lang
diba? Pero bakit buong campus pinagkakaguluhan na kami?
--------------------------
AFTER CLASS
Naglalakad ako mag-isa papuntang gate dahil uuwi na ako. Oo! 5PM pa lang at uuwi na ako kaagad.
Walang nangungulit eh. Nasaan ba si DJ? Hindi ko lang talaga siya nakita... haynako. I don't
care! Di
siya namamansin? Fine! Sabi na eh. Nagjojoke lang siya sa sinabi niya. May pa-'I think I like
you' pa
siya ha!
Nakakainis! Nakakaasar! Nakaka--
"Ouch!" napadapa ako sa lakas ng impact ng tumama sakin.
"Miss okay ka lang?"
"Mukha ba akong okay-- Albie?"
"Kath! Ikaw pala yan." tinayo niya ako. Nagpagpag ako ng uniform tapos kinuha niya yung mga
books na nahulog at binigay sakin.
"Thanks."
"Long time no see ha! At wow, ang ganda mo na."
"Weh?"
"Syempre binobola lang kita." sabay wink niya. Pinalo ko lang siya ng mahina.
Pg199Pg199
"Ang corny mo!"
"Kinilig ka naman?"
"Che!" nagtawanan lang kami.
"Pero seryoso Kath, mas lalo kang gumanda. Hindi na kita binobola ha. At, alam mo bang namiss
kita?" napangiti lang ako sa sinabi niya. Namiss ko din siya eh. Syempre, siya lang ang
kaibigan kong lalaki besides kay Kuya at kay DJ... na hindi ako kinikibo ngayon. -_-
"Oo na. Namiss din kita."
"Kinilig ako Kath!" tumawa ako sa reaksyon niya.
"Ang kulit mo."
"Matagal na. Teka, may gagawin ka ba ngayon?"
"Wala naman. Bakit mo natanong?"
"Samahan mo ako sa mall! Dali na, kahit wala na akong pangblack-mail sayo kasi kumalat na
rin naman yung 'latest pictures' niyo na magkasama." oo nga pala, naalala ko na blinack-mail
pala ako nito dati.
"Ayoko nga!"
"Dali na, please? Lilibre kita! Ako bahala sa gastos natin! Dali na... please?" nagpuppy-eyes
pa siya. Haynako...
"Oo na sige na."
"Yes! Lika na! Nasa carpark kotse ko." inakbayan niya ako bigla. Medyo naiilang ako... huwaaa!
Marami pang nakatingin.
Pg200Pg200
Ignore them Kath. Ignore them.
Papasakay pa lang kami sa kotse niya ng biglang may nakita akong babae na nakasandal sa isang
kotse, may kahalikan siya. Yung kamay ng lalaki kung saan-saan napupunta sa katawan ng babae.
They're... they're making-out!
Hindi ko alam pero napako lang yung tingin ko sa kanila. There is something achingly familiar
about the guy... at nalaman ko kung ano yun ng biglang tumingin sakin yung lalaki.
Si... si DJ.
Halos lumuwa yung mata ko ng nalaman ko na si DJ yung kahalikan nung babae. Nakatingin pa rin
siya sakin, expressionless habang hinahalikan siya nung babae sa leeg niya... then he smirked
at me at nakipaghalikan na ulit dun sa babae. They are moaning and they can't keep their hands
over each other and when I can't take it anymore, pumasok na ako sa kotse ni Albie.
"What's up?" tanong ni Albie.
"Wala... wala..." nagsimula na siyang magdrive at dumaan kami dun sa dalawang naglalandian.
Nakita siguro ni Albie kaya alam niya na kung bakit ako naging ganito bigla at hindi na nag-
open up ng
topic.
What is that?! What is happening to him?
----------------------------------------
MALL
Tahimik lang ako habang dumadaldal si Albie. Oo na lang ako ng oo, wala ako sa mood bigla.
Hindi ko
alam kung bakit ako nainis ng ganun sa nakita ko. Bakit ba ako naaapektuhan? Bahala siya sa
buhay
niya!
Nandito kami ulit sa KFC. Kumakain. Syempre libre niya. He insisted.
Tahimik pa din ako ng bigla niyang tinawag yung pangalan ko.
Pg201Pg201
"Kath..."
"Oh?"
"Nasaktan ka sa nakita mo `no?"
"W-what do you mean?"
"Yung nakita mo. DJ kissing some other girl." parang natuyo yung lalamunan ko. Hindi ako
makapagsalita sa sinabi niya.
"H-hindi ah! Wala akong pakielam sa kanya."
"Not convincing, Kath." tapos ngumiti siya.
"Ano ba kasing gusto mong palabasin, Albie? Direstuhin mo nga ako." nakakairita eh!
"Hey! Wag kang magalit sakin. Hindi ako si DJ! Chill." oo nga sabi ko nga. Kumalma ka nga Kath!
-_-
"Sorry, pero ano ba kasing point mo? Ako? Masasaktan? Hahaha!" I faked a laugh. "Bakit naman?"
"Kasi nagseselos ka." tapos tinignan niya ako ng seryoso. Naging seryoso na din ako...
Ako? Magseselos? Never! Hindi... hindi pwede yun.
"Ewan ko sayo." bumalik na lang ako sa pagkain ko.
"Pero Kath, he's getting back in his old ways. He's the old Daniel again." napatingin ako sa
kanya.
"What do you mean?"
Pg202Pg202
"Alam mo naman sigurong notorious womanizer yun? Bumalik na naman siya sa dati, Kath. At may
kutob akong ikaw ang rason." nanlaki yung mata ko sa sinabi niya.
"So you're blaming me?"
"Hindi! Ano ka ba Kath. Hindi pa ako tapos magsalita diba?"
"Ano nga kasi? Be straight to the point ng maintindihan ko."
"I'm just saying na simula nung nakilala ka niya, naiwas na siya sa mga ginagawa niya dati.
Hindi na siya nakikipag-away at sumasali sa gulo, hindi na din siya nambababae, at bumalik na
siya sa dating Daniel na kaibigan ko. Masaya na siya. Hindi mo lang siguro narerealize pero
Kath, you changed him." bigla akong napanganga sa sinabi niya...
"Are you, are you sure?"
"Yup. Pero bumalik na naman siya sa dating ugali niya. A cold, heartless person. Kanina lang
nakipag-suntukan siya samin ng mga ka-team niya eh." nagulat ako dun.
"Grabe naman siya! Pero bakit?"
Tinignan lang ako ni Albie at binigyan ng sad smile. "Baka nasaktan lang yun. May alam ka bang
dahilan kung bakit?"
Hindi kaya...
"B-but... you can't like me."
Dahil dun nasaktan siya? Ang tanga ko! Ang tanga tanga ko... kailangan ko sigurong mag-sorry sa
kanya. If he really, really likes me... alam kong nasaktan siya sa sinabi ko... aish! Sabi niya
Kath forget it! Baka nagjojoke lang yun. Pero bakit ganun? Bakit siya bumalik sa dati? Na
parang hindi kami
magkakilala? Biglang nanikip yung dibdib ko.
"Albie, bilis na. Sasamahan na kitang bumili ng damit mo. May pupuntahan pa ko." tumayo na ako
at hindi-mapakali.
Pg203Pg203
"Sige let's go." at inakbayan niya na lang ako papalabas ng KFC.
-------------------------
LEVI'S
"Kath, do you think this looks good on me?"
"Yes. Bagay sayo yan." nasabi ko na lang. Ang totoo niyan, oo na lang ako ng oo. Ang sama kong
kasama.
DJ... DJ... ginugulo mo utak ko!
"Kath, parang ayaw mo akong kasama." napatingin ako kay Albie na nakasimangot.
Naguguilty tuloy ako! >.<
"Sorry lutang na naman ako. Hays."
"Okay lang. Alam ko naman kung bakit eh." makabuluhang sabi niya. Hindi ako worthy na makasama
ni Albie ngayon. Haynako. Matulungan na nga lang siya!
"Albie, ayun oh! Maganda yun." turo ko dun sa blue v-neck.
"Talaga? Sige, susukatin ko lang." nagnod ako.
Maya-maya lumabas siya suot yun. Ang gwapo niya ha. Nagthumbs-up ako.
"Sige bibilhin ko na." sabay tanggal niya ng v-neck sa harapan ko!
Bakit ganyan sila? Huhuhu. Lagi na lang naviviolate ang mga mata ko. TT_TT
"Kath, dilat na. Okay na." dumilat ako at nakita ko na siyang naka-uniform ulit... at
nakangiti. Siraulo 'to. -_-
Pg204Pg204
"Bilhin mo na nga!" nagchuckle lang siya.
"Sige." at pumunta na siya sa may counter.
Habang hinihintay ko siyang mabayaran ang binili niya, napukaw ng atensyon ko ang isang polo...
kapareho ng polo ni DJ. Dito siya bumili?
Linapitan ko yung rack na yun at kinuha yung polo. Nacurious lang ako bigla. Dito pala bumibili
si DJ ng mga damit niya? Inamoy ko... ang bango. Napatingin ako sa price-tag...
2, 000 PESOS?!
Para akong nabagsakan ng bato sa nakita ko... sorry for cussing pero...
SHIT! AKALA KO BA 200, 000 PESOS YUNG POLO NIYA? KAYA NGA NIYA AKO NAGING PERSONAL SLAVE NIYA
DIBA?!
He... he lied to me?
CHAPTER 27.
KATHRYN'S POV
Badtrip ka Kath. Check!
Masama loob mo Kath. Check!
Naaasar ka Kath. Check!
Naguguluhan ka Kath. Check!
Gusto mo pumatay ng tao Kath. CHECK NA CHECK!
Oo, ganun ako kababaw magalit kaya habang naglalakad ako ngayon sa campus, naglalaro ako ng
check-checkan sa utak kong gulong-gulo. May laro bang ganun? Kung wala, ako nagpauso. Pero
hindi yun yung pinag-uusapan eh. Nasaan na ba si DJ? Pumasok pa naman ako ng maaga ngayon para
makausap siya! Kaso wala eh, nasaan ba siya? Nagtatago? Magtago na siya dahil mamaya itatapon
ko sa mukha niya ang pesteng polo niya! Ang kapal kapal!
Pagkatapos ng klase, hindi talaga ako mapakali. Nasaan ba siya? Alam niyo bang binili ko pa
yung
Pg205Pg205
polo na yun kahapon para lang mapakita sa kanya na alam ko na! Alam ko na nagsinungaling siya
sakin! OA na kung OA pero kung kayo kaya! Malaman niyo na naging personal slave ka dahil lang
dun, tapos akala mo sobrang mahal yun pala 2,000 pesos lang! Kayang bilhin! Nakakaasar!
Nakakaasar ng bonggang-bongga!
Supposedly sasabay ako kay Zharm ngayon pauwi pero nagpaiwan na ako since sabi ng ibang
schoolmates namin ay nandito pa daw si master este yung mokong na yun! Nako! Alam ko nasaktan
ko siya sa sinabi ko nun pero diba? Sinong mas nasaktan sa nalaman? Ako...
Dumaan na muna ako sa building nila, nagtanong-tanong ako sa ibang Entrepreneur students, wala
daw si DJ. May mga usisero pang nagtanong kung ano yung 'thing' samin ni DJ, di ko na lang
pinansin. Ano baaaaaaa. Asan na ba yung sinungaling kong EX-MASTER?!
Hindi kaya nasa carpark?
Naglakad ako papuntang carpark, at pagdating ko dun, si Albie yung nakita ko. Nag-wave siya.
Nagwave na din ako at lumapit sa kanya.
"Oh Kath? Uuwi ka na? Hatid na kita." nag-no sign ako.
"Uhm kasi hinahanap ko si DJ. Nakita mo ba siya?"
"Si DJ? Nakita ko siya kanina sa pool court."
"Pool Court?!"
"Oo Kath. Pool court. Sa tabi ng Basketball court. Baka nakakalimutan mong Team Captain yan ng
swim team ng school natin." ay oo nga pala. -_-
"Thanks sa pagsabi. Sige, bye. Ingat ka pauwi." tumalikod na ako pero biglang sumipol si Albie.
Napatingin ako sa kanya. Nakangiti siya.
"Kath!"
"Oh bakit?"
Pg206Pg206
"Be happy." tapos nag-wave siya saka sumakay sa kotse niya.
Naiwan akong tulala nun. Be happy? Anong ibig niyang sabihin? Masaya naman ako ah.
Ang gulo niya! Tsk. Mapuntahan na nga lang si DJ!
---------------------------
POOL COURT
Pagpasok ko ng pool court. Kitang-kita ko na kaagad si DJ! Ang kapal ng mukha! Akala mo wala
siyang atraso sakin! Paano ba naman kasi...
Nasa may edge siya ng pool, nakahiga... at may nakapatong na babae sa kanya! Naghahalikan sila
and god-knows-what they're doing! Nakaramdam ako ng inis! Sa inis ko lumapit ako sa kanila at
pilit na tinatayo yung babae.
"Aray ano ba?! Get off me!" sabi nung babaeng ang kapal ng lipstick! Mukha siyang bitch!
Nakauniform nga siya ang iksi naman!
"Umalis ka nga! Ang landi mo!" tumayo naman siya pero hinila siya ulit ni DJ pababa at
hinalikan.
ANO BANG NANGYAYARI SAYO EX-MASTER?! ANG HILIG MONG MAKIPAGHALIKAN! SHETTTTTTTTT! -_________-
Dahil sa inis ko, biglang nandilim ang paningin ko at tinulak ko ng malakas yung babae sa pool.
"AAAAAAAAHCK! BABY HELP ME!" nakakainis siya! At ano, baby? Tinatawag niyang baby si DJ? Ang
haliparot nila!
"Ano tutulungan mo pa ba siya ha? Master?!" galit kong tanong kay DJ. Hindi ko alam kung bakit
ako nagagalit ng ganito. Bakit nga ba?!
"The fck Kath?! What the hell is your problem woman?!" pagkasabi ni DJ nun, nainis ako lalo...
ang kapal ng mukha niya!
Pg207Pg207
"MAGSAMA KAYONG DALAWA!" sabay tulak ko ng malakas sa kanya.
"You bitch! You'll pay for this!" sigaw pa nung babae. Ang kapal naman ng babaeng 'to! Sarap
sapakin!
"Hoy wag mo akong tatawaging bitch! Hindi mo ako pinapalamon! Kung maglalandian kasi
kayo pwede wag sa public place?! Nakakasuka kayo!" saka ako tumalikod at tumakbo papalayo sa
lugar na yon.
Nakakainis. Nakakainis. Nakakainis!
"AAAAAAAAAAARGH!" sigaw ko. Umupo na lang muna ako sa bench at napayuko sa may
secluded hallway ng Med Building. Nakakapagod. Ang sikip ng dibdib ko. Hindi ko alam kung
bakit! Nagseselos ba talaga ako dun sa mga babaeng kalandian ni DJ?! Argh! Simula nung
nanghimasok siya sa buhay ko nagulo na yung buhay ko! Ano ba kasing ginagawa niya sakin?!
"Kath." huh?
Pagkalingon ko sa nagsalita...
Si DJ... expressionless.
"What?!" inis kong sabi.
"Why do you keep on meddling in my affairs huh?" napatayo ako sa sinabi niya.
"Grabe ha. Meddling ba tawag dun? Atsaka, bakit ka ba nagkaganyan?! Ayos naman tayo
diba?! Diba?!" lumapit ako sa kanya para makita yung reaction niya. Nakatingin lang siya sakin.
A cold, heartless, stare.
"Anong ginawa mo sa DJ na nakilala ko?" dagdag ko pa. Inis na inis na ako pero I maintain my
composure. Ayokong mag-freak out dito. Dapat malaman ko muna kung ano bang dahilan kung bakit
siya nagkakaganyan.
"Wala ka ng pakielam dun. Atsaka, bakit ba nangingielam ka? Ano ba kita?" sabay smirk niya.
Pg208Pg208
Oo nga naman, ano nga niya ba ako? Diba personal slave niya lang ako? Diba?
Bakit pakiramdam ko may kung anong tumusok sa puso ko? Hindi ako makapagsalita... oo nga naman!
Bakit ba ganyan ka maka-react Kath?
Huminga ako ng malalim at tumingin sa kanya. Bahala na. Bahala na...
"Sorry kung nangingielam ako ha? Sorry kung nag-aalala ako sayo, sorry kung nasaktan ka sa
sinabi ko nung nasa Tagaytay tayo, sorry kung lagi kang naiirita kapag kasama mo ako. Hayaan
mo, lalayo na ako sayo. Kasi personal slave mo lang naman ako diba?" tumulo na yung luha ko.
Nakakainis. Hindi ko alam kung bakit ako naluha.
"Ay oo nga pala bago ko makalimutan..." nilabas ko sa bag ko yung polo at binigay sa
kanya."Alam ko na. Alam ko na hindi naman talaga 200, 000 pesos yung polo na yan. Nakakatawa
ba? Nauto mo ako." I faked a laugh. "Nagpauto naman ako. Pero alam mo? Dapat sisigawan kita
ngayon, dapat mumurahin kita kagaya ng pagmumura mo sakin kanina." naalala ko yung minura niya
ako kanina sa may pool, nasaktan na naman ako.
"What are you trying to say Kath?!" nakita kong nagka-expression na siya. Galit nga lang.
Napangiti ako.
"Ayan. Lumabas na rin yung expression mo. Akala ko forever ka nang magiging stone-hearted eh."
nagpunas ako ng luha. "Ang gusto ko lang sabihin, ay salamat. Salamat kasi nakilala ko ang
isang katulad mo. Akala ko, puro ka lang yabang! Gwapo ka nga, ugali mo naman patapon, sayang
lang! Pero... thankful din ako dun sa araw na natapunan ko yung polo mo, kahit
nagsinungaling ka sakin. Alam mo bakit? Kasi, nagkaroon ako ng chance na makasama ang isang
katulad mo." binigyan ko siya ng tipid na ngiti.
Tama yan Kath. Sabihin mo na lahat ng dinadamdam mo. Tama yan...
"Kaya master DJ? Bago ako lumayo sayo, gusto ko lang talagang sabihin na... Salamat."
"S-salamat?! Nababaliw ka na ba?! Sinaktan na kita tapos salamat ang sasabihin mo?!"hinawakan
niya ako sa braso pero tinanggal ko lang yun.
"Don't touch me. Nandidiri lang ako lalo sayo." sabi ko. Totoo naman eh. Hindi sa nabulag na
ako sa galit ko, pero ayoko na.
Pg209Pg209
I'm thankful that he became a part of my life, but I'm tired of playing his foolish games. It's
time to end
this.
"Daniel.." yes I called him by his first name. Wala na akong karapatang tawagin siyang DJ.
"From now on, let's pretend that we don't know each other." tapos tumalikod na ako.
Wala na... bakit ganun? Diba I should be happy? Diba dapat nagpaparty 'tong puso ko dahil sa
wakas tapos na yung pagiging personal slave ko at pagpapakatangahan sa master ko?
Bakit pakiramdam ko, dinudurog yung puso ko? Hindi ako makahinga. Traydor pa 'tong luha ko,
pinipilit kong punasan pero wala eh. Tuloy-tuloy yung pag-agos nito. Ang sakit... ang sakit--
"HUWAAAA! ANO BA?!" sigaw ko ng naramdaman kong may humila sakin palikod at tinulak ako
sa may pader. Nanlaki yung mata ko nung nakita kong si Daniel pala yung nakahawak sa kamay ko.
"Ang daldal mo kahit kelan! Shut up for a minute will you?!"
"Bitawan mo nga ako!" pilit kong kumakawala sa hawak niya pero ang higpit. Deja vu? Hindi!
Hindi
pwede!
"Makinig ka sakin pwede?! Ha?!" galit na sabi niya. Natakot ako sa tono ng boses niya... ano
bang... ano bang gusto niya?
Tapos etong pesteng luhang 'to tumulo pa... nakakainis! Naiyak ako sa harapan niya. I felt like
a
coward.
"Uy Kath! Shit! Why are you crying?!"
"Hindi ba obvious? Malamang dahil sayo." tinanggal niya yung mahigpit na hawak niya sa kamay ko
at biglang pinunasan yung luha ko. Nakatingin lang ako sa kanya habang ginagawa niya yun. Bakit
mukhang alalang-alala siya sakin?
"I'm sorry..." ano ba talagang gustong palabasin ni DJ? Kanina, parang kulang na lang
ipagtabuyan niya ako. Ngayon, bumalik siya sa dating harmless guy na nag-aalala sakin palagi.
Napansin kong nakatitig lang kami sa isa't-isa. "Daniel Montenegro, sino ka ba talaga?"
Pg210Pg210
Bumalik siya sa dati niyang expression at iniwas yung tingin niya sakin. "Importante ba yun?
Depende naman sayo yun..."
A-anong... "Anong depende sakin? Alam mo, nakakainis ka! Ginugulo mo utak ko! Idagdag mo pa
yung sinabi mo nung nasa Tagaytay tayo! Bakit ka nagjojoke ng ganun? Atsaka, sabi ko sayo
kanina hindi na kita papansinin pero hindi ko mapigilang hindi mainis sayo eh! Nagsinungaling
ka sakin! Grabe, bakit mo ginawa yun ha?!"
"DAHIL NGA GUSTONG-GUSTO KITA KATH!" nagulat ako sa sinabi niya. Bigla niya akong kinorner sa
wall at tinitigan. T-teka...
"H-huy ano ba! Nakainom ka na naman? Ang... ang lapit mo! Lumayo ka nga sakin--
oomph!"magpupumiglas pa sana ako kaso bigla niyang nilagay yung isa niyang kamay sa bibig ko.
"Hindi mo ba ako narinig?" nakikipaglabanan ako ng titig sa kanya. Nakakainis siya! Ano bang
sabi
niya...
Biglang nanlambot yung tingin ko nung naalala ko yung sinabi niya. Gusto niya ako?
"Aamin na ako Kath. Aamin na ako. Kaya tumahimik ka muna pwede ba?" at binitiwan niya na yung
bibig ko. He sighed.
"I like you. I like you a lot. Way before we even met."
"A-ano?!"
"Shit! Sabi ko makinig ka muna sakin diba?"
"Sabi ko nga. Sorry naman." he sighed.
"First year pa lang tayo, gusto na kita. Lagi kitang napapansin nun. Pero invisible lang ata
ako
sa paningin mo, libro lang ata ang nakikita mo." tapos ngumiti siya ng malungkot. "The thing
is,
lahat na ata ng babae, nagkakandarapa sakin. Ikaw lang ang hindi. Ni hindi ko nga alam kung
bakit sayo pa ako naging interesado, siguro inisip ko kasi na challenging ka. Hanggang sa hindi
ko na alam pero nakaramdam ako ng iba kapag nakatingin ako sayo. Kapag nakikita kitang
nagbabasa, parang gusto kong lapitan ka at tabihan para sabay tayong magbasa, kahit makapal
Pg211Pg211
pa yung libro na yun. Kapag kumakain ka mag-isa, parang gusto kong samahan ka, gusto ko na
sabay tayong kumain, gusto ko na subuan mo ako at susubuan rin kita ng pagkaing niluto mo. 3
years, Kath. Hindi mo ako napansin. At ako nababaliw kakaisip kung paano ba kita
kakalimutan. Kasi, bakit sa lahat ng babae, ikaw pa? Ikaw pa na hindi ako nakikita?" bigla
akong napatalon nung hinaplos niya yung mukha ko.
"Kaya nung accidentally natapunan mo ako nung spaghetti, I took that chance. I took that
chance to be close to you. Sorry kung nagsinungaling pa ako sayo. Oo gago ako. Pero kasalanan
ko ba kung gusto kong mapalapit sa babaeng pinapangarap ko?" feeling ko namumula na ako sa mga
pinagsasabi niya. Hindi ako naweweirduhan, sa totoo lang... na-ooverwhelm ako. Ngayon na
sinasabi niya yan, ramdam ko yung lakas ng tibok ng puso ko.
"Pero bakit ako pa?"
"I told you already. I felt a connection with you. Iba ka sa mga babaeng kilala ko. Damn it,
para
akong babae sa pinagsasabi ko. Pero seryoso ako, gusto kita. Gustong-gusto kita..." nakatingin
lang ako kay Daniel habang sinasabi niya yan... what connection? And if he really really likes
me... do I feel the same way?
"Daniel, kung ganon, bakit biglang nagbalik ka sa dati mong ugali? Why are you treating me like
this? Why are you ignoring me?" he gave me a resigned expression on his face.
"I need to... to stay away from you."
"Bakit? Wala naman akong sakit na pwede kang mahawaan."
"Stop being an idiot okay?" sabi ko nga. -_-
"Bakit ba kasi?"
"I need to do it. Para makalimutan na kita. Baka lumalim pa 'tong nararamdaman ko sayo.
Ayoko naman ipilit yung nararamdaman ko. Shit... basta! Ayoko ng masaktan ulit. Naramdaman ko
na 'to dati pero wala, nadissapoint lang ako sa huli. Ayoko na maramdaman yun. Please
understand." tapos bigla siyang tumalikod at naglakad papalayo.
Kakasabi niya lang na gusto niya ako tapos kakalimutan na niya ako kaagad? Hindi pwede yun! H-
hindi... ayoko... ayokong umalis siya.
Pg212Pg212
Tumakbo ako papunta sa kanya at niyakap siya ng mahigpit sa beywang niya... napa-stop naman
siya. Napapikit ako at wala na akong pakielam, basta... basta... I'm embracing my master.
"Kath..." tinanggal niya yung kamay ko na nakapulupot sa beywang niya at nagsimulang maglakad
uli. Ang drama ng lalaking 'to! -_-
"DJ!" oo tinawag ko ulit siyang DJ... mukhang nagulat siya kaya napa-stop siya. Ginamit ko yung
chance na yun para lumapit a humarap sa kanya.
"Ano Kath? Pagtatawanan mo ba ako?" sira-ulo ka DJ! Ginugulo mo ang feelings ko, yun ang gusto
kong sabihin sa kanya.
Pero hindi yun ang importante ngayon, gulong-gulo ang feelings ko kaya kailangan ko ng malaman
kung ano ba talaga ang nararamdaman ko. Gusto ko na din ba siya? Kaya ba ako nagseselos? Kaya
ba ako nalungkot nung iniwasan niya ako? Gusto ko na din ba siya?
One way to find out.
"Kath, ano na naman ba? Gagawin ko na nga yung gusto mo eh. Hindi na tayo mag-uusap. Ano na
naman ba?!" hindi ko na pinansin yung sinabi niya, sa halip, pinulupot ko ang kamay ko sa leeg
niya at nilapit siya sakin.
Nanlaki yung mata niya. "Ano ba Kath?"
"I just... I just want to know what my true feelings are." at isang bagay lang ang kailangan
kong ma-confirm.
"What do you mean? Anong plano mong gawin?"
"This." then I leaned down and kissed him.
I broke the kiss after 3 seconds. And when I looked at his eyes...
I finally know what my true feelings are.
CHAPTER 28.
Pg213Pg213
KATHRYN'S POV
Pagkatapos kong ma-realize ang feelings ko... tumakbo ako.
Oo, tumakbo ako. Nag-ala Cinderella ako, yun nga lang, wala akong heels na made of glass at
hindi ako hinabol ng prince ko este master ko. Okay lang yun, kailangan ko lang naman kasi i-
sort out ang feelings ko. Ayoko muna siya makausap. Siguro nagulat yun, akala siguro
pinagtripan ko lang. Pero... basta, I just need time to think. Kasi naman... you know what
happened when I kissed him?
I realized that I like him.
Pero bakit hindi ko kaagad sinabi sa kanya?
Kasi nga, hindi pa ngayon yung right time. Sabi nga nila, life's a gamble. Humahanap lang ako
ng tamang tyempo. And, you know guys? Pakiramdam ko mas deep pa yung nararamdaman ko kay DJ
eh... hindi ko lang malaman kung ano.
---------------------------
AFTER 3 DAYS
AUDITORIUM
"WUHOOOOOOOO! GO GO GO RED LIONS! GO GO GO!" "I LOVE YOU EJ!"
"DIEGO YOU'RE SO HOT!"
"ALBIE YOU'RE MINE!"
"GO GO GO DANIEL! I LOVE YOUUUUUUUUU~!"
Kung pwede ko lang tanggalan ng lungs yung huling sumigaw, ginawa ko na. Pero syempre hindi
naman ako brutal na tao at hindi ako insecure. Kaya hinayaan ko na lang. Nagtatataka ba kayo
kung anong nangyayari?
May basketball game ngayon. Red Lions versus Blue Hunters. Montenegro University versus
Buenavista University. Ang Buenavista University ang kalaban ng school namin ever since. Hindi
lang
dahil ang dalawang universities na yan ay prominente, magka-laban lang talaga sa lahat ng
aspeto ng
industriya at business ang dalawang makapangyarihang pamilya na Montenegro at Buenavista. Pero
syempre hindi yan ang importante. Ang importante lang sakin ay yung taong kakalabas lang sa
locker
Pg214Pg214
room ng basketball team at ang naglalakad effortlessly na akala mo 'King' ng school, which is
true.
Nakatingin lang ako sa kanya pero syempre hindi niya ako nakikita. Nandito ako sa far edge ng
auditorium. Para kung umexit, madali lang. He really looks handsome in his varsity jersey. Pero
bakit ganun? Kahit sa malayo halata mong pagod siya at mukhang hindi pa kumain. Ano ba yan...
DJ... anong nangyayari sayo?
Nagstart na yung game. Habang nanunuod ako, hindi ko mapigilang mapatingin sa kanya. Miss na
miss na kita, di mo ba alam yun?
Maya-maya, tapos na yung 1st half ng game. 48 - 40. Pabor sa rivalry team. Meron pang 2nd half
kaso nagkaroon ng time-out.
"What's happening to the game?"
"Oo nga. Parang lahat concentrated, si Daniel lang hindi." "Siya pa naman ang nagpapanalo
usually satin."
Napatingin ako dun sa mga nag-uusap. Hmm, hindi concentrated si DJ? Ano ba... pinag-aalala niya
ako.
AISH! KATH! GUMAWA KA NG PARAAN!
Alam ko na gagawin ko. Huminga ako ng malalim at nagmartsa na pababa ng auditorium. Lumapit ako
dun sa announcer. Kinakabahan ako sa gagawin ko dahil hindi talaga ako sanay sa gagawin ko.
Pero dahil life's a gamble...
SUSUGAL AKO!
"Uhm, excuse me po?" tinignan naman ako ng announcer nun.
"Yes miss?"
"Pwede po ba mag-announce? Sobrang importante lang po."
Kumunot ang noo nung babae. "Para saan miss? Naku baka mapagalitan pa ako."
Pg215Pg215
"Importante lang po talaga."
"Sorry miss pero hindi talaga pwede." haynako! Kakainis. Kath, gumawa ka ng paraan!
"Ate!" tinignan ulit ako nung babae.
"Ano na naman?"
"Promise mabilis lang talaga! Promise promise promise! I swear, you'll thank me for this dahil
mananalo tayo sa game kapag nasabi ko na 'tong dapat kong sabihin." tapos binigyan ko siya ng
convincing smile.
"Hmm..." bigla siyang ngumiti. "Sige. Pero totoo yang sabi mo ah?"
"Oo naman po ate! Salamat!" binigay niya na sakin yung mic. Okay Kath... inhale, exhale.
"Hello... uhm. Mic-test?" medyo tumigil yung hiyawan ng mga estudyante at may mga napatingin
sakin. Pero si DJ ata hindi pa ako nakikita.
"DANIEL JOHN FORD MONTENEGRO! MASTER!" tumingin na siya, gulat na gulat. Napangiti ako nun.
"Uhm... nakakahiya siguro 'tong gagawin ko pero wala na akong pakielam! May gusto lang akong
sabihin..." nakita kong papalapit na siya dito. Shet puso mo Kath... puso mo...
"Gusto ko lang sabihin na kahit hindi tayo magkaintindihan dahil total opposites tayo, kahit
hindi ko na masakyan yang ugali mo dahil kung-ano ano yang nasa isip mo, kahit hindi ko na alam
ang gagawin ko sa sira-ulong master ko na katulad mo, kahit lagi akong naiinis sayo dahil
ginugulo mo yung isip ko, gusto ko lang sabihin na, Daniel John Ford Montenegro..." ngayon,
nasa harapan ko na siya. Nakatingin lang sakin.
"Ano yun slave?"
"I like you a lot master..." bulong ko, inalis ko yung mic sa bibig ko. Sana narinig niya kahit
mahina... sana...
Pg216Pg216
Bigla siyang ngumiti. At sa ngiti niya, pakiramdam ko, mahuhulog na ako.
"You like me?"
"Oo nga..." teka ano bang gustong palabasin nitong lalaking 'to?
"Sigurado ka?"
"Oo nga! Ano ba? Hindi ka ba naniniwala sakin? Promise ko yan!"
"Kung gusto mo ako. Isigaw mo nga. Hindi yung ibubulong mo lang. Ayaw mo yatang may makarinig
eh." tapos sumimangot siya.
ARGH NABABALIW NA AKO SA LALAKING 'TO! HUWAAAAAA. TT_TT
Nilapit ko ulit yung mic sa bibig ko. "I LIKE YOU DJ! I LIKE YOU SO MUCH! MANIWALA KA
NA SAKIN!" namula ako pagkatapos nun. Kasi naman eh... bigla pang sumigaw yung mga
estudyante:
"MANINIWALA NA YAN! MANINIWALA NA YAN!"
"DJ naman eh. Gusto mo yatang napapahiya ako." nagpout ako.
Nagulat ako nung kinuha niya yung mic sakin. "KATHRYN SANTIAGO.YOU KNOW I LIKE YOU TOO! WILL
YOU BE MY GIRLFRIEND?"
"AYIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!"
"SASAGUTIN NA YAN! SASAGUTIN NA YAN!"
"KATHRYN SAGUTIN MO NA SI FAFA DANIEL!"
"OO NGA KUNDI AAGAWIN NAMIN SIYA SAYO!"
"DALI NA! DALI NA! DALI NA! DALI NA! DALI NA!"
Nabibingi ako sa naririnig kong hiyawan. Pero kahit ganun pa man, yung tingin ko, na kay DJ
lang...
Pg217Pg217
"You want me to be your girlfriend?" mahina kong sabi. Feeling ko yung puso ko sasabog any
minute...
Binaba niya muna yung mic tapos bigla akong hinila papalapit sa kanya. Sobrang lapit namin pero
wala na akong pakielam.
"Yes. And I want to be your boyfriend." sabay ngiti niya. Pero...
"Hindi mo pa ako nililigawan! Atsaka... masyado pang maaga..."
"Silly. Kapag tayo na, araw-araw kitang liligawan. Ano ka ba? Atsaka, gusto ko akin ka lang.
Gusto ko sakin ka lang titingin. Gusto ko na ako lang ang lalaking gusto mo at mamahalin mo
balang araw. Kung hindi tayo, hindi mapapanatag loob ko. Atsaka, I like you a lot that I am
willing to be someone else's property. At kapag sinagot mo na ako, I'm all yours." tapos
binigyan niya ako ng killer smile.
Tae ka DJ, hindi ata kita matatanggihan eh. Nakakainis! Bakit kasi gustong-gusto ko na 'tong
lalaking nasa harapan ko eh. Hindi ko nga alam kung 'gusto' pa yung term.
Kasi right now? I feel something... deep about him.
"Oo na." biglang nanlaki yung mata niya.
"Oo na alin?"
"Payag na ako na maging girlfriend mo idiot!" sabay belat sa kanya. Kaso hindi niya ata
napansin yung 'idiot' eh. Bigla ba namang kinuha yung mic tapos sumigaw na "KAMI NA! KAMI NA!
WALANG AAGAW NG GIRLFRIEND KO! WHOO!"
Namula ako nun nung nagtawanan yung mga estudyante. Kinurot ko lang sa pisngi si DJ at niyakap
ng mahigpit.
"I love you."
Nanlaki yung mata ko sa binulong niya. He... he loves me?
Pg218Pg218
"I love you kaagad?" umalis ako sa yakap niya.
"Oo. Ano ka ba, joke lang naman yung I like you ko kahapon. I just don't want to freak you out.
I love you okay? Alam ko masyado pang maaga pero, anong magagawa ko? Yan yung sinasabi nito."
sabay turo sa puso niya.
Ngayon, alam ko na din kung ano yung 'something deep' na nararamdaman ko sa kanya. I smiled at
him tenderly.
"I love you too." nanlaki na naman yung mata niya.
"Sigurado ka? P-pero baka sinasabi mo lang yan para hindi ako masaktan ha!"
"Oo nga! Ang kulit mo! Kahit first time ko lang magkaroon ng feelings na ganito, alam kong
mahal na kita!" bigla na naman siyang ngumiti ng nakakaloko. Oh no... ano na namang iniisip
nito?!
"Patunayan mo nga." sabay cross-arms niya. Haynako...
Nginitian ko lang siya at mas lalo ko pang nilapit yung sarili ko sa kanya. "Sabi mo yan ha..."
at kiniss ko siya sa...
SA PISNGI!
Mukhang nagulat siya at mukhang dissapointed. "Bakit sa pisngi ko lang? Bakit hindi
dito?"nagpout siya sabay turo sa lips niya. Binatukan ko nga!
"Kahit tayo na ayoko ng PDA! Kaya shoo! Maglaro ka na. Galingan mo ha!"
"Pero kiss ko?"
"Kapag napanalo mo yung game? I'll kiss you." hep-hep! Saan nanggaling yun?! Oh no!
"Ano pala joke lang--"
Ngumiti siya ng nakakaloko. "Wala ng bawian yan!" saka tumakbo papuntang team nila.
Pg219Pg219
ANO BA GINAWA KO?! HUWAAAA! BAKA MAMAYA KAWAWA NA NAMAN YUNG LIPS KO SA KANYA. HUHUHU. TT_TT
Sus kunwari ka pa Kath... argh! Wag mo akong guluhin oh isip ko! Lamunin mo na ako oh lupa!
Binalik ko na yung mic dun sa announcer at umupo sa tabi niya. Dito na lang ako magsstay kasi
baka mamaya giyerahin ako ng mga pang-aasar ng mga schoolmates ko.
"Grabe! Kinikilig ako sainyo! Kung may gusto ka pang i-announce okay lang!" nagsmile na lang
ako sa announcer. Hindi din pala ako makakaligtas dito. -_-
-----------------------------
AFTER THE GAME
"CONGRATULATIONS RED LIONS!" sigawan lahat at syempre, nagpaparty-party lahat ng estudyante.
Patay na... huwaaaaaaa. Panalo sila eh. Tumayo na ako nun at aalis na sana kaso biglang tumakbo
si DJ papalapit sakin.
"Tatakasan mo ko? Ang sama mong girlfriend! Pinanalo ko na nga yung game para sayo."tapos
nagpout siya na parang bata.
"H-hindi ah! Eto naman..." tinignan niya lang ako at hinawakan yung kamay ko. He intertwined
our hands... nagulat ako dun.
"Lika uwi na tayo." tulala ako habang naglalakad kami papuntang carpark. We're holding hands?
"DJ, yung kamay ko?"
"Masama ba na hawakan ko yung kamay ng girlfriend ko?"
"Feel na feel mo na pagiging boyfriend ko ah?"
Pg220Pg220
"Syempre naman! 3 years akong naghintay para dito, susulitin ko na!" tapos tumigil kami sa
labas ng kotse niya.
"Bakit?" at sinagot niya yung tanong ko nung halikan niya yung knuckles ng kamay ko. Nakatitig
lang ako habang ginagawa niya yun.
"I love you." ang sweet talaga ni DJ.
Ang swerte ko naman!
Simula ngayon, magiging girlfriend na talaga ako ni DJ... Hindi ko man alam kung ano bang
ginagawa ng mag-bf/gf, still... I'll try. And I'll start now.
"DJ..." tinanggal ko yung kamay niya sakin. Nagulat naman siya.
"Ayaw mo ba?"
"Hindi ah. Ano kasi. You know I promised something right?" lumapit ako sa kanya at pinulupot
yung kamay ko sa leeg niya. And then... alam niyo na!
I kissed him.
After 3 seconds, inalis ko na yung pagkakadampi ng labi ko sa kanya and he smiled.
"Akala ko wala na yung kiss ko eh."
"That's our 7th kiss."
"Correction, 8th kiss na natin yun Kath." huh?!
"Ano ka ba! 7th kiss kaya natin 'to!"
"Di mo yata natatandaan lahat Kath..." sabay smirk niya.
Pg221Pg221
Teka lang... ang tanda ko. 1st kiss, yung nalasing siya dahil sa tonic drink na nainom niya.
2nd kiss,
yung nilagnat siya tapos ang daldal ko kaya kiniss niya ako para tumigil ako. 3rd kiss, yung
tinupad ko
yung promise ko sa kanya sa car. 4th kiss, yung sealed kiss dun sa isa pang deal namin about sa
beach
house. 5th kiss, yung underwater kiss. 6th kiss, yung gusto ko lang ma-confirm yung feelings
ko. Yun
lang naman diba? Ehhhhh nakakahiya. Naaalala ko pa. Pero kasi... anong 8th kiss pinagsasabi
neto?
Hindi kaya...
"Wag mong sabihing may kiss na naganap satin na hindi ko alam?"
"Yes. I kissed you in Tagaytay while you were sleeping." sabay ngiti niya ng nakakaloko.
"Sira!" tapos nagtawanan lang kami. "Teka, sama ako sa condo mo?"
"Hindi ko alam na gusto mo na pala akong reypin." binatukan ko nga!
"Gusto ko sanang magluto ng pagkain para sayo kaso puro kababuyan na naman nasa utak mo. Wag na
lang." tatalikod na dapat ako kaso bigla ba naman akong binuhat tapos sinakay sa kotse niya! Sa
shotgun seat syempre.
"Baka nakakalimutan mong personal slave pa din kita! May natitira pang 1 week."
"Eh nagsinungaling ka nga sakin diba?!"
"Kahit na. Pumayag ka pa rin. A deal's a deal."
"Nakakainis ka! Tae ka! Tae tae tae!" sabi ko sa kanya nung pumasok na siya sa kotse niya para
magdrive.
"Tae ka din. Kasi hindi kita kayang paglaruan."
Natameme ako sa banat niya ha. Bakit ang cheesy niya sakin? Huhuhu. Ang sarap pala maging
girlfriend ng master ko...
---------------------------
Pg222Pg222
CONDO
Alam mo yung nagluluto ka ng pagkain para sa mahal mo (naks gumaganyan na ako) kaso hindi ka
makapag-concentrate? Paano ba naman kasi...
"Bilisan mo naman Kath."
"Kasi naman DJ. Ang higpit ng yakap mo!" oo. Nakayakap na naman siya sakin... sobrang higpit na
naman. Nakabaon pa yung ulo niya sa braso ko.
"Inaamoy ko lang naman yung girlfriend ko eh. Hmm... ang bango bango mo naman!" sabay amoy
talaga sa leeg ko! Huwaaaaa. Help me. TT_TT
"DJ, I swear, kapag nasunog 'tong fried chicken na niluluto ko, nako! Ikaw susunugin ko!"
tumawa lang siya.
"Oo na oo na. Namimiss lang naman kita kahit magkasama tayo." umalis na siya sa pagkayakap
sakin at umupo sa may dining room. "Bilisan mo nga slave kong panget!" siraulo. -_-
"Break na tayo! Panget pala ako ha?"
"Joke lang Kath! Eto naman!" lumapit ulit siya sakin at niyakap ako ng mahigpit. "Alam mo
namang para sakin, ikaw lang ang pinakamaganda, pinakasexy, at pinakamamahal kong babae. Wag ka
ng magtampo." pinalo ko siya ng mahina.
"Tss. Oo na bati na tayo." tapos nagngitian lang kami. "Alam mo, di ako sanay na sobrang sweet
natin. Baka mamaya magsawa tayo niyan sa isa't-isa."
"Hinding-hindi ako magsasawa sayo Kath. Pero baka magsawa ako kakahintay dyan..." sabay turo
sa... niluluto ko!
Prinepare ko na yung pagkain at dinala sa dining room. Habang kumakain kami, di ko mapigilang
mapangiti. Kasi naman eh... do I deserve him? Do I deserve his love?
I'll just be a good and caring girlfriend from now on.
Pg223Pg223
"Say aaaaaah!" tumawa lang siya.
"Ano ako? Bata?"
"Wag kang KJ!"
"Oo na oo na. Sweet naman ng girlfriend ko! Ang--" di niya na natuloy yung sasabihin niya kasi
sinubo ko na sa kanya yung fried chicken and rice. Binigyan niya lang ako ng death glare.
Hahaha!
Nagsubuan na lang kami. Pagkatapos nun, naghugas na ako (na nakayakap pa din sakin si DJ) at
umupo na kami sa sofa para manuod ng tv.
Magkayakap lang kami habang nanunuod. Oh my... is this what you call love? This is the best day
of my life! Walang nagsasalita sa amin. We're just comfortable in each others' arms.
Umuulan na din. Nagulat ako ng biglang kumulog at biglang lumakas yung hangin. Nakabukas kasi
yung bintana. Hala...
"DJ?"
"Hmm, bakit Kath ko?"
"Hatid mo na kaya ako? Lumalakas na yung ulan oh." tumayo siya at kiniss yung forehead ko.
"Oh sige sandali lang. Dyan ka lang. Magpapa-gas lang ako."
"Okay sige." lumabas na siya at naiwan ako habang nanunuod ng tv.
Biglang may lumabas na breaking news sa TV. Ayon sa report, may bagyo daw na kakadating lang sa
NCR. Signal #4 kaagad?! Grabe, hindi ko napansin na kanina pa pala malakas yung ulan. Napansin
ko lang nung kumulog. Ang warm kasi kapag kayakap ko si master eh... me ganon?
Maya-maya dumating na rin si DJ, hingal na hingal.
Pg224Pg224
"Kath, mukhang stranded ka na naman dito. May bagyo eh."
"Oo nga, hays. Baka pagalitan ako ni mama."
"I already called her. Buti na lang may signal. Shit, no choice. Dito ka na muna magsstay for
tonight. Pumayag naman siya since ayaw niyang may mangyaring masama sayo." nakatingin lang siya
sakin nun.
"Okay." ano pa bang sasabihin ko diba?
"May generator sa condo kaya hindi naman mawawalan ng kuryente. You're safe here Kath."
tapos hinila niya ako at niyakap ng mahigpit.
T-teka lang...
ANO?! DITO AKO MATUTULOG?! NAKAKAILANG! ALAM KO NATULOG NA RIN AKO
DITO NG ILANG BESES PERO IBA NA NGAYON... GIRLFRIEND NA AKO NI MASTER!
PATAY!
CHAPTER 29.
KATHRYN'S POV
Naiilang ako...
Naiilang ako...
Naiilang ako...
Naiilang ako pero hindi niya napapansin! TT_TT
Kasalukuyan kaming nakaupo sa sofa niya at nanunuod pa din ng tv. Ang higpit pa din ng yakap
niya sakin. Parang mawawala ako sa kanya! Pero syempre aaminin ko... kinikilig ako. Oo na.
Kinikilig na ako. Sobrang kinikilig ako sa ka-sweetan ni DJ. Lumalabas kasi yung ibang side
niya... yung side niya na nagpa-inlove sakin.
Nilalamig ka? napatingin ako sa kanya nun at nag-no sign.
Hindi naman.
Pg225Pg225
Sabagay. Niyayakap ka ba naman ng boyfriend mo lalamigin ka pa? nanlaki yung mata ko nun at
kinurot ko yung pisngi niya.
Grabe ka! Ang yabang.
Totoo naman eh. Sus, dinedeny pa.
Che. Nakakainis ka talaga. tinanggal ko yung yakap niya sakin. May naalala lang akong
nakakawalang gana.
Oh! Ano ba yan! Enjoy na enjoy akong yakapin ang payatot kong girlfriend eh. anong sabi
niya?!
Hindi tayo bati! Ang sama mo naman sakin! May atraso ka pa sakin ha. Akala mo di ko naaalala
yun?! pilit niya akong niyayakap ulit pero pumapalag ako.
Ano na naman ba yun Kath? Nakakainis. Nilalambing na nga kita eh." lambing ba yun?
Eh kasi naman... nakakainis ka! Naalala ko lang yung past few days! Yung... yung mga make-
out sessions niyo nung mga babae mo! Nakakairita! oo nagseselos lang ako kapag naaalala ko
yun. Ewan ko ba. -_-
Wag ka ng magselos!
Sinong nagsasabing nagseselos ako?
Lumapit siya sakin, yung sobrang close, tapos niyakap na ako. Hindi ako makaalis. Aish bahala
na.
Kath naman...
Oh? sabi ko sabay irap.
Hindi ko gusto yung mga babaeng yun. Ano ka ba. Atsaka, kahit halikan ko pa yung mga yun.
bigla niya akong tinignan ng matagal. Gulp.
Pg226Pg226
A-ano?
Ikaw lang ang gusto kong halikan ng ganito. then he leaned down, cupped my face and kissed
me.
Napapikit ako nung naramdaman ko yung pagdampi ng labi niya sa labi ko. Our lips didn't move.
Para bang dinadama muna namin yung... yung moment before...
We kissed passionately.
I intertwined my hands over his neck and pulled him closer to me. Hindi ko na alam ang ginagawa
ko o ginagawa niya. All I know is that we're kissing each other tenderly and I can't stop
myself from falling in love with him even more.
Maya-maya bumitaw na kami sa isa't-isa. Hingal na hingal. Grabe! Feeling ko namumula na talaga
ako... nakatingin kami sa isa't-isa at wala ni isa saming nagsasalita.
Kath, ikaw lang ang hahalikan ko ng ganun. Kasi mahal na mahal kita. tapos niyakap niya ako
ng mahigpit.
It's official. I'm really... really... really blushing! >//<
Nakayakap pa din kami sa isa't-isa ng makaramdam ako ng kakaibang init. Huwaaaaa. Ano ba yan!
Ang lamig lamig dahil sa bagyo... what's happening to me? At bakit ko napapansin ang small
details kagaya na lang ng pagyakap niya sakin ngayon at ang pagkarinig ko ng tibok ng mga puso
namin. Huwaaaaaaaa. TT_TT
Kath... get back to your senses!
Uhm, DJ? bumitaw ako sa yakap niya at tumayo.
Bakit Kath?
K-kailangan kong mag-shower! Tama mag-shower! Ang... ang init kasi eh. Tapos nanlalagkit pa
ako at feeling ko ambaho ko na...
Bakit? Dahil ba niyakap kita? Malagkit ba ako? Mabaho? inamoy-amoy niya pa yung sarili
Pg227Pg227
niya.
Hindi ah. Ang bango bango mo kaya.
Ngumiti siya ng nakakaloko. Talaga?
HALAAAAAAA! ANONG SINABI KO?! AISH NAKAKAHIYA KA KATH! >//<
Kalimutan mo na! Inaasar mo pa ako eh. Basta pa-shower ako! biglang nanlaki yung mata niya.
Ehhhh?
S-shower?
Oo! Alangan namang matulog akong naka-uniform? naka-uniform pa din kasi ako. Kahit natulog na
ako dati dito at naka-uniform, still, feeling ko lalamigin pa din ako sa suot ko.
Napatingin ako sa kanya at eh? Bakit ganun? Mukha siyang lutang? Parang may iniisip... hindi
kaya...
DJ! ANO NA NAMANG INIISIP MO HA?! baka mamaya kasi ano na namang pumasok sa kukote ni master
eh!
Napatayo siya nun. WALA AKONG INIISIP! OKAY?! HINDI KO INIISIP NA SABAYAN KA SA PAG-SHOWER MO!
WALA WALA WALA! huwaaaaaaat?! Eh ano yung kakasabi niya lang! Aaaaaaaaahck!
MANYAK KA MANYAK! sabay palo sa kanya sa braso. Napapa-'ow' siya. ANONG SASABAYAN MO KO SA
PAGSHOWER KO?! ANG MANYAK MO!
Nahawakan naman niya yung kamay ko at di na naman ako makapalag. -_-
Hindi ko nga iniisip yun!
Eh kakasabi mo lang eh! binitawan naman niya yung kamay ko at napakamot ng ulo. Nagcrossarms
ako.
Pg228Pg228
Ano? Idedeny mo pa na nagkakaroon ka ng bad thoughts?! DJ naman eh! Ang bata pa
natin!napasuklay lang siya ng buhok niya gamit yung kamay niya, tapos tumingin na siya sakin.
Oo na oo na. Naisip ko lang naman yun. Pero syempre hindi naman kita sasabayan sa pag-
shower mo dahil baka hindi ako makapagpigil at baka may mangyari satin. ANO DAW?!
ANG MANYAK MO! ANONG MANGYAYARI HA?! kinurot ko ulit siya sa pisngi hanggang sa mapangiwi
siya sa sakit. Feeling ko namumula na ako... sa inis!
Grabe ka. Ang brutal mo naman. kinapa-kapa niya yung pisngi niya. Tapos bigla ba namang
nagpout? Nakakainis. TT_TT
Nakakainis ka kasi eh. Alam ko girlfriend mo na ako pero DJ naman! Yung mga salita mo naman.
tinignan niya ako ng seryoso.
Kath naman. Kahit naiiisip ko man yung mga bagay na yun. Hindi ko naman magagawa yun. I
respect you, okay? nanlambot naman ako sa sinabi niya. Niyakap niya lang ako ng mahigpit.
Tss... oo na! DJ kasi eh. binaon ko lang yung mukha ko sa dibdib niya.
Napaparanoid ka na naman Kath. Mag-shower ka na nga. Ang baho mo na. nang-asar pa. -_-
Che! Oo na. bumitaw na ako sa yakap niya. Pahiram pala ako ng damit.
Nanlaki na naman yung mata niya. D-damit ko? Wala ka bang damit na dala? W-wag mong sabihing
pati... pati u-underw--
MERON AKO NUN DJ! MAY DALA AKOANO KA BA! NAKAKAHIYA NAMAN! iungkat ba naman pati yung u-
underwear... >//<
Sumisigaw ka na naman! Tss. Hoy baka nakakalimutan mong slave pa rin kita! Follow my
rules! tss, anong konek? Siguro naiilang na din 'tong si DJ kaya iniiba na yung topic. Hays.
Hayaan na nga lang.
Saan ba ako mags-shower?
Pg229Pg229
Sa kwarto ko. oo nga pala dun pala talaga yung shower room niya.
Hmm okay? Pero teka, paano yung damit ko?
Bahala ka na kumuha dun. Sige na mag-shower ka na. Bilisan mo ha mag-sshower din
ako. nagnod ako at pumunta na ng kwarto niya. Syempre dala ko na yung underwear ko. Malamang!
Buti na lang yung gym bag ko yung dinala ko. Kundi... ewan ko na lang. Nilapag ko na muna yung
underwear ko tapos yung susuotin kong damit ni DJ. Loose shirt at shorts na above the knee at
siguro
sobrang luwag. Tae hindi siya nag-papajama. Panigurado lalamigin na naman ako nito mamaya.
Pumasok ako ng CR niya at wow! Black and white. Ang ganda lang! Siya na talaga. May curtain
yung shower at parang may divider. Oh well...
SHOWER SHOWER SHOWER!
------------------------------------------------
Pagkatapos kong mag-shower, feeling ko ang sarap mabuhay! Ang presko! Nag-towel na ako at
lumabas ng shower curtain at pumunta dun sa may sink. Tinignan ko yung sarili ko sa salamin.
Huwaaaa. May eyebags ako. Kasalanan 'to ni DJ... siya lang naman ang iniisip ko nung mga
nagdaan araw eh. Pero alam ko na makakatulog na ako simula mamaya...
Kasi naman, alam kong sakin na siya at hindi na ako matotorete kakaisip sa kanya.
May kulang pa talaga eh. Refresh na refresh na naman ako kaso... tama! Hindi pa ako
nakakapagtootbrush!
Eh paano ba yan? Isa lang yung tootbrush dito at sa kanya yun. Kadiri naman kung yun yung
gagamitin ko diba? Eww! Personal hygiene!
Siguro naman may extra toothbrush siya? Matanong nga. Magbibihis na lang muna ako bago ko
bumaba. Ang awkward naman kapag nakita niya akong naka-towel lang. Binuksan ko na yung pinto ng
CR at... ehhhhhh?!
ANONG GINAGAWA NIYA SA LABAS NG CR?!
Pg230Pg230
---------------------------------
DANIEL'S POV
Aish. Ang tagal-tagal naman ni Kath! Gusto ko na siyang mayakap eh. Namimiss ko na lang siya
bigla! Aish, oo na. I love her so much. Putris, kelan pa ako naging cheesy ng ganito?
Kasi naman di ako mapakali dito. Ang tagal naman niya mag-shower! Mag-sshower pa ako ulit eh.
Sabi kong sabay na kami eh.
Shit... DJ snap back to your thoughts! Manuod ka na lang ng TV.
Pinalipat-lipat ko yung channel pero hindi talaga ako mapakali. Damn it! Nadidistract ako sa
tunog ng tubig na nanggagaling sa shower... sa shower! Damn it!
Pinatay ko na yung TV at tumayo. Papasok na lang ako sa kwarto ko. Dun na lang ako manunuod.
Wala akong gagawing masama ah!
Pagpasok ko, nakita ko yung damit niya na nakapatong sa kama ko. Ano yun? Lumapit ako at tinaas
yung fabric? Teka... bra ba 'to?! B-bra ni Kath?! Bakit ang laki? O_O
Ah shit! Binitawan ko kaagad yun at nagkamot ng ulo. Napaparanoid ka na DJ! Argh, aaminin ko,
naiilang ako ngayon! Kasi naman eh... iba na ngayon. Boyfriend niya na ako. Girlfriend ko na
siya.
Pwede na...
Pwede ng manuod ng TV! Shit! Iuntog ko kaya 'tong ulo ko sa pader? May mangyari kaya? Ah shit.
-_-
Teka... nasaan ba yung remote? Nandun pala sa may table katabi ng CR. Lumapit ako dun para
kunin yung remote kaso biglang bumukas yung pinto. Nanlaki yung mata ko sa nakita ko...
Si Kath... wearing only... a towel... and she's dripping wet
Hindi ako makagalaw. Shit... napatingin na din siya sakin at nanlaki yung mata niya. Bakit
ganun? The atmosphere here is getting hot? Shit DJ!
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya at naglakad papalayo sa kanya. Argh, ano bang ginagawa ni
Kath
Pg231Pg231
sakin? Lalaki ako! Bakit siya lumabas ng naka-towel lang? Is she... teasing me?
DJ naman. Akala ko nasa labas ka. oo nga pala. Ako din pala yung may kasalanan.
Pinilit kong tumingin sa kanya ng maayos. Sorry. Ang lamig na kasi sa labas. Kaya pumasok ako
sa kwarto ko. tss... ano ba yang dahilan mo DJ!
Okay lang. Ay oo nga pala! May extra toothbrush ka?
Meron namang toothbrush dyan ha?
Eh sayo yun eh!
Tss nahiya ka pa. We're sharing saliva when we're kissing, remember? pang-aasar ko. Namula
naman siya kaya natawa ako.
Wag ka na nga mang-asar! Bilis! Ikuha mo na ako ng toothbrush! At pwede lumabas ka na muna?
tss.
Yung toothbrush mamaya ko na kukunin kapag tapos na din ako mag-shower. Papasok na ako ng
shower room, magbihis ka na.
Okay. napatingin ako uli sa kanya at hindi ko mapigilang mapangiti.
Ang ganda talaga ng girlfriend ko. Ang sexy pa. Pero syempre nirerespeto ko yan. Gentleman ata
ako... aish ewan! Makakuha na nga lang ng damit at makapag-shower.
-------------------------------------------
KATHRYN'S POV
Ang awkward naman nung kanina, hays. Nakakahiya. Ay ewan! Bakit kasi ganun yung tingin niya?
Siguro napaparanoid lang ako. Makapag-bihis na nga lang.
Pagkatapos kong magbihis. Medyo comfortable na ako sa damit ko. Okay lang naman. Kinuha ko na
Pg232Pg232
yung hairbrush at face powder ko sa gym bag at syempre, nag-ayos din para presko na talaga
kapag natulog ako. Hmm... ang lakas lakas pa din ng ulan. Ang lamig-lamig naman! Medyo na-eewan
na tuloy ako sa suot ko. Nalalamigan pa din ako eh. Huhuhu. Nakakainis. TT_TT
Kath! sigaw ni DJ galing sa loob ng CR.
Ehhh? Oh bakit?
Toothbrush ka na. Sabay na tayo! sabay kami? Napangiti ako bigla nun.
Pumasok na ako ng CR ng nakangiti pero pagkatingin ko sa kanya...
Oh? Nangyari sayo Kath?
O///////////////////////O
Ah hehe! Wala! iniwas ko yung tingin ko sa kanya at humarap sa may sink. Nakakailang naman!
Paano ba naman kasi...
Topless siya. And he's dripping wet. Naka-towel lang siya sa lower body niya kaya kitang-kita
ko yung perfectly-sculpted six-pack abs niya... huwaaaaaa. Ang mga mata ko na naman,
naviviolate.
Bakit ba kasi ang sexy ng boyfriend ko?
Tumingin na lang ako sa salamin. Kath, wag kang papapekto. Kahit nakatabi na sayo si DJ at
inaabot na sayo yung toothbrush na gagamitin mo... yung toothbrush!
Kinuha ko yung toothbrush sa kanya. Uhm, thank you.
Oh, toothpaste. nilagyan niya na yung toothbrush ko ng toothpaste tapos nilagyan niya na din
yung sa kanya.
Kath, okay ka lang ba? hinawakan niya yung pisngi ko kaya napatalon ako bigla sa gulat. Uy
Kath?
Pg233Pg233
Ah wala! Hehe. let's brush our teeth na! Hehehe. tapos nagsimula na akong magtooth-brush.
Argh... ang lame ng excuse mo Kath... kakahiya! >//<
Sige na nga. Sabi mo eh. nagtooth-brush na din siya habang... habang naka-yakap sakin
patalikod! He's back-hugging me. Eeeeeeeeeek! Huwaaaaa. Lamunin mo na ako oh lupa! Bakit mo ako
hinahayaang mamula ng ganito?
Hanggang sa pagbanlaw namin ng bibig namin, nakayakap pa din siya sakin patalikod. Huwaaaa.
Pulang-pula na siguro ako, para na siguro akong nagblush-on. Hngggggggg!
DJ!
Hmm?
T-tapos na tayo mag-toothbrush.
Anong gagawin ko?
Uhm, lalabas na ako? Tapos magbihis ka na? Para matulog na tayo?
Paano kung ayoko? sabay ngiti niya. Oo nakikita ko siya sa salamin. Kitang-kita naman niya
siguro na namumula na ako sa kilig dito diba? >//<
"DJ naman eh!
Oo na oo na. Ang bango-bango lang kasi ng girlfriend ko. sabay amoy na naman sa leeg ko.
Nakikiliti ako... ampupu naman.
DJ!
Eto na po. bumitaw naman siya sakin at hinalikan ako sa pisngi. Sorry, nasasabik lang ako
sayo eh. I love you Kath. nasasabik? Huwaaaaa. Lamunin mo na talaga ako oh lupa! >//<
I... I love you too. pagkatapos kong sabihin yun, nagmadali na akong lumabas ng CR dahil baka
mamaya, maging kakulay na ng kamatis ang pisngi ko. Huhuhu.
Pg234Pg234
Maya-maya lumabas na din si DJ galing CR at naka t-shirt at shorts din siya. Ang gwapo-gwapo
niya
talaga kahit ang gulo ng buhok niya. Grabe lang. Tumabi siya sakin sa kama at hinila ako
papalapit sa
kanya.
Bubusugin mo na naman ba ako ng yakap? tanong ko sa kanya. Eh kasi makayakap, wagas!
Ngumiti siya ng nakakaloko. Gusto mo bang busugin din kita gamit nito? sabay turo niya sa
lips niya. Kissing monster 'to! >.<
Ewan ko sayo! Yan ka na naman eh! seriously, bakit ba ganyan silang mga lalaki? Mahilig sa
mga ganyang bagay? Huwaaaaa.
Eto naman, nagjojoke lang eh. niyakap niya ako ng mahigpit ulit. Pero kung gusto mo sabihin
mo lang ha? Libre lang naman-- aray ano ba?! at oo, pinipingot ko siya.
Ang kulit mo talaga! nagpout siya bigla.
Bakit? Lalaki ako Kath. I have my needs. And I'm your boyfriend. You know? tapos yung kilay
niya nag-up and down... anong gusto niyang palabasin?
Ewan ko sayo! tumayo ako nun. Hindi kita tatabihan matulog! Kaasar ka!
Eto naman tampo kaagad! tumayo din siya. Wala naman akong gagawin ko sayo! Ano ka ba!
Akala mo na-aattract ako sayo? Yang payatot na katawan mo? Huh! Asa ka! aba! Grabe nanlait
pa! Argh!
Saan ka pupunta?! sigaw ko. Lumabas kasi siya. Ano yun, nagtampo? Aba siya pa may ganang
magtampo ah?!
Kukuha lang ako ng dvd! Maghintay ka! ehhh? Okay. -_-
Maya-maya pumasok na rin siya na may dala-dalang dvd's tapos binagsak niya sa kamay ko.
O ayan! Manunuod tayo ng movie! Pumili ka dyan!
Pg235Pg235
Teka bakit?
Kasi naman napaparanoid ka dyan eh! Akala mo may gagawin akong masama sayo! Tss! Bilisan mo na
nga!
Oo na! Che! Sungit mo! nakakainis. Hays! Sinusumpong na naman siya! -_-
Chineck ko yung mga titles ng movies, hmm, ano ba yan. Parang ang boboring naman nito! Puro
sports
movies! Wala bang horror? Malamang wala kasi naman matatakutin 'tong boyfriend mo. Hmm... oh my
gulay!
Eto na lang! inabot ko yung dvd ng Titanic kay DJ. Sa totoo lang, hindi ko pa yan napapanuod!
Huhuhu.
Eto? Baka baduy naman 'to. Ang corny mo pumili!
Kung baduy at corny yan, bakit ka may dvd na ganyan? Kunwari ka pa! bigla siyang namula.
Gusto kong tumawa!
Yung condo-keeper ko naglagay niyan sa mga dvd's ko! H-hindi ako may gusto niyan! ang sarap
niya pagtripan. Ang cute cute niya!
Kunwari ka pa.
Ang kulit mo naman! Sabi kong yung condo-keeper ko naglagay ng dvd na yan sa condo ko eh!
Sabi mo eh. Hahaha. Pero teka, may condo-keeper ka? ngayon ko lang nalaman yun ha.
Meron. Si Ella.
Ano?! Babae?! Akala ko ba ako lang ang personal slave mo ha?! nakakapang-selos naman.
TT_TT
Niyakap niya lang ako ng mahigpit. Ano ka ba, kahit ang ganda nung Ella na condo-keeper ko,
still, condo-keeper ko lang siya. Eh ikaw? Personal slave kita. Personal... natuwa naman ako
nun.
Pg236Pg236
Sige para sa akin maganda na din si Ella! [ay charot nagka-exposure ako hahaha]
Isalang mo na nga yan.
Oo na. umupo na ako sa kama niya habang hinihintay na masalang niya yung dvd. Nung nagsimula
na yung movie, tumabi siya sakin at niyakap ako ng mahigpit. Buti na lang may makapal na
blanket naman kami at least hindi masyadong malamig. Aba, nasasanay na akong kayakap siya
ha. :>
Nilalamig ka pa ba?
Medyo... niyakap pa niya ako lalo ng mahigpit.
Ayan? Still feeling cold? Kasi naman ang iksi ng suot mo. Dapat nag-pajama ka.
Wala ka kayang pajama.
Tss, sa susunod. Bibili na talaga ako. Pati damit mo.
Bakit? Matutulog pa ba ako ulit dito?
Oo. Natural. Girlfriend kita eh. Syempre madalas na magssleep-over ka dito dahil gusto kitang
katabi matulog. Pero syempre depende naman sayo kung gusto mo. namula ako bigla dun. Oh
my... Lord, ganito po ba talaga kapag nagkaroon ng boyfriend? Parang lagi kang papakiligin at
liligawan? Huwaaaa.
Wag ka na ngang maingay. Nagsisimula na yung movie oh. nagchuckle lang siya.
Nanunuod lang kami ng Titanic. Wow, ang sweet naman ni Jack and Rose. Kaso nakakainis yung mga
magulang ni Rose! Nakakainis! Ang KJ!
Maya-maya, dumating na dun sa part na nag-aminan na sila ng feelings nila sa isa't-isa. Pero
teka... bigla silang naghalikan? Gulp. Pakiramdam ko namumula na ako. Bakit bigla kong napansin
yung presence nung katabi ko?
Maya-maya nandun na sa part na nag-take it off na sila Jack and Rose! Huwaaaaa. My eyes! My
eyes!
Grabe sila... mag... maghalikan! At bakit saan-saan na napupunta yung halik ni Jack kay Rose?
At bakit
Pg237Pg237
biglang nag-init dito? Pwede mag-cuss? Shit!
Hindi ko alam kung bakit pero bigla na lang ako napalingon kay DJ... at napalingon din siya
sakin.
Yung puso ko feeling ko sasabog na sa sobrang kaba! Hindi ko maalis yung titig ko sa kanya,
ganun dn siya sakin. Para bang na-hypnotize ako sa titig niya at hindi ako makawala sa spell
niya.
Nagulat na lang ako nung bigla niyang tinaas yung chin ko at sinabing...
I love you.
I don't know what happened. All I know is that when I'm about to respond on his 'I love you'.
He began to cup my face and kissed me. Napapikit na lang ako.
I wrapped my arms around his neck and pulled him closer to me. We're kissing passionately. His
hands
are already on my waist. He began to kiss me deeper, slipping his tongue on me, making the kiss
more
passionate. Hindi ko na alam ang nangyayari basta alam ko lang... mahal na mahal ko talaga
siya.
Hindi ko namalayan na nakahiga na pala kami sa kama. He is on top of me and he's kissing my
neck.
Nakikiliti ako... naalala ko yung hinalikan niya rin ako ng ganito. Iba yung feeling... Maya-
maya
hinalikan niya ako ulit sa labi... we're still kissing passionately. Napansin kong tinanggal
niya yung
shirt niya at lumantad na naman sakin yung katawan niya. Bago pa ako makapag-react, he shut me
up
by kissing me again.
His kisses went rough but still I kissed him. Naramdaman kong nakahawak na siya sa laylayan ng
shirt
ko at sa isang iglap, natanggal na niya yung shirt ko. Ibabalik ko na sana kaso he kissed my
neck again
and my lips... then my neck again... my collarbone... I'm lost... I'm lost... bahala na...
bahala na...
We're still kissing when I felt it again. Something twitched between his legs, napadilat ako
nun bigla at tinulak siya ng malakas para maka-upo ako. Nung una hinabol-habol niya pa yung
lips ko pero
pinigilan ko na.
DJ... biglang nawala yung mata niyang parang lasing at napatingin sakin...
Shit... shit... shit! I'm sorry. inabot niya sakin yung shirt ko. Sinuot ko naman. Nagsuot na
din siya ng shirt niya. Inayos ko din yung buhok ko, nagulo ata.
Bakit ka nagsosorry? Eh... pareho naman tayong nadala sa moment kanina... sabi ko. Napatingin
na lang ako sa sahig. Nakakahiya... anong nangyari? (_ _)
Pg238Pg238
I'm sorry Kath. A-ako yung lalaki, ako dapat yung unang nagpigil. I'm sorry. niyakap niya ako
ng mahigpit at kiniss ang forehead ko. Sincere naman siya sa sorry niya kaya okay na. Atsaka...
aaminin ko. Di ko din napigilan! Eh kasi naman eh... ang attractive ng boyfriend ko.
I'm sorry din DJ.
Teka, CR lang. tumakbo siya papuntang CR. Ehhh? Ano naman kayang gagawin niya dun? Hmm...
Maya-maya bumalik na naman siya at niyakap ako ng mahigpit ulit.
Sa sofa na lang ako matutulog.
Eh bakit?
Kasi naman, basta! Baka maulit. tapos tinignan na naman niya ako. Huwaaa... TT_TT
I trust you DJ.
Pero I don't trust myself! Baka... aish! niyakap ko lang siya ng mahigpit.
Ang lamig-lamig eh! Kawawa ka naman dun.
Mas mabuti na yun!
Tss ang arte mo! Dito ka na matulog. Sa tabi ko. Matutulog lang naman tayo eh. panatag naman
kasi ang loob ko na hindi na mauulit yung nangyari kanina. Nakakapagod. Bwahahaha. De joke
lang... I trust him naman.
Nakakainis. Yung Titanic kasi eh... natawa ako sa sinabi niya.
Malay ba natin na may ano dun. Wag na nga nating pag-usapan yun! nakakahiya din kasi.
I swear, lagot sakin si Ella kapag dumaan ulit siya dito. Pahamak eh. sabay pout niya.
Pg239Pg239
Sinisi mo pa yung condo-keeper mo! Siraulo ka talaga.
Pero seryoso, hindi ko na ulit uulitin yun. I mean, muntik na kasi. namumula niyang sabi.
Muntik na alin?
Alam mo na yun. Yung... yung ano! Tss! Don't make me say it!
Ano ba kasi yun? pagtataka kong tanong. Ano ba kasi kinaka-worry niya?
Yung pag-angkin ko sayo! nagulat ako nun at napanganga.
Pag... pag-angkin?! P-pero hindi pa ako ready!
Aish! Kaya nga hindi na natin uulitin diba? Hindi naman natin gagawin yun eh, hanggang di ka
pa ready.
Hala! Paano ko malalaman kung ready na ba ako o hindi?!
Tss! Ang bobo mo naman. I'll just claim you kapag nagpakasal na tayo! nanlaki yung mata ko sa
sinabi niya.
Grabe! Wala pa ngang 1 day na mag-bf/gf tayo, tapos... tapos kasal kaagad sinasabi mo?
Wag ka ng mareklamo! Aish... basta alam ko ikaw na mapapangasawa ko! Aish. Patayin na nga
natin 'tong Titanic! kinuha niya yung remote at pinatay na yung tv. Good. Kasi may love scene
na naman na pinapakita eh. Ayoko na maulit yun, pero pwede din. Joke! Ayoko nga!
DJ. Inaantok na ako. sabay hikab ko.
Matulog na tayo.
Umayos na ako ng higa at ganun din ang ginawa niya. Magkayakap lang kami ng sobrang higpit at
Pg240Pg240
pinatong niya rin yung legs niya sa legs ko. Ayaw naman niya ng sobrang close?
Goodnight DJ. I love you. Sweet dreams.
Goodnight din Kath. I love you more. Dream of me. then he kissed me on my lips.
I just smiled before I closed my eyes, ready to dream about him.
You know what's great about sleeping with the guy you love? It's the assurance that when you
wake up, you'll be in his arms, holding you tight, never letting go.
CHAPTER 30.
KATHRYN'S POV
DANIEL'S BEDROOM
Hmm...
Ano ba yan, nakikiliti ako sa leeg ko, ano ba yun? Hmm, para bang may humahalik sa leeg ko?
Baka hangin lang, nilalamig lang siguro ako kaso... bakit nakikiliti ako?
Pagkadilat ko... ehhhhhhhh?
D-DJ... mukhang alam niyang nagising niya ako kaya lumayo siya sa leeg ko.
Hi Kath.
Ano bang ginagawa mo? Bakit yung mukha mo nasa leeg ko? Nakikiliti tuloy ako. iniwas niya
lang yung tingin niya sakin.
Ano ba kasing ginagawa niya sakin huh? Hinawakan ko yung leeg ko... bakit ganun? Basa...
laway?!
DJ naman eh! Aish! tumingin siya sakin.
Pg241Pg241
Ano na naman?!
May... may laway mo eh! iniwas niya yung tingin niya sakin.
W-wala akong kinalaman dyan! aish, nagdadahilan pa! -_-
Bahala ka nga sa buhay mo!tumalikod na lang ako. Nakakainis kasi eh. Nagising na nga ako
bigla dahil dun sa nakakakiliting feeling. Argh! Panira ng tulog.
Maya-maya, naramdaman kong may yumakap sa likod ko. Si DJ malamang, aish ewan ko sa kanya.
Kath, uy. bahala ka dyan! -_____-
Kath naman... no response. Bahala ka talaga sa buhay mo!
Kath! Sorry na!
Kasi naman, ano ba kasing ginagawa mo sa leeg ko?
Nilalagyan ng ano, lovebite. nanlaki yung mata ko sa sinabi niya kaya napaharap ako sa kanya.
Nakatingin lang kami sa isa't-isa.
Anong... anong nilalagay mo?
Lovebite nga. huh?
Ano ba yun?
A form of marking your own property. Para hindi na maagaw ng iba. You're already taken.
tapos ngumiti siya ng nakakaloko.
P-property? So, nilagyan mo ako dahil sayo na ako? Ganun ba yun?
Pg242Pg242
Oo. Kaya hindi ka na pwedeng makuha ng iba. Kahit yung Albie na yun. ayan na naman siya.
Pero eh! Nakakahiya naman 'to! Ano itsura nito? madilim kasi kaya kahit kinapa-kapa ko yung
leeg ko, hindi kita.
Basta. Pagkagising naman natin, makikita mo. medyo hindi ko na-gets pero hinayaan ko na.
Pero teka! Bakit ako meron, ikaw wala? nagkamot siya ng ulo.
Kailangan pa ba yun?!
Grabe. Ano? So ganun? Sayo lang ako, pero ikaw? Hindi kita pagmamay-ari?! grabe, anong gusto
niya? Single siya forever? Nakakapagtampo!
Kath naman eh.
Ang arte mo!
Oo na! Kung di lang kita mahal eh. medyo gumilid siya para makita ko yung leeg niya.
Uhm, anong gagawin ko? Hindi ako marunong...
Halikan mo lang. Just mark me all you want. I'm yours, Kath.
So ang ginawa ko ayun. Hinalikan ko lang leeg niya. Ang bango-bango niya talaga! Natatawa nga
ako eh, kasi naman. Hindi siya pumapalag pero tawa siya ng tawa. May kiliti ata siya eh.
O ayan tapos na. Sakin ka lang ha? sabi ko sa kanya.
"Natututo ka na sakin ah. Possessive." kinurot ko nga sa pisngi.
"Wag ka nga!" hinawakan niya bigla yung leeg niya.
Pg243Pg243
Ah shit. Ano ba yan, puro laway! Aish!
Grabe ha!
Joke lang! niyakap niya na lang ako ng mahigpit.
Tahimik lang kami habang yung ulo ko, nasa dibdib niya. Napaka-comfortable naman dito... pero
teka...
HUWAAAAAAAA! TT_TT
Bakit ganun? Bakit ko siya nilagyan... ng... ng lovebite? Ako ba yun? Bakit parang hindi? Ako,
na
walang experience magka-boyfriend, ay marunong ng maglagay nun? Huwaaaaa! Nakakahiya!
Kath, anong problema? sabi niya habang hinahaplos niya yung buhok ko. Argh.
Kasi naman. Bad influence ka kasi eh!
Ako?! What the?
May pa-lovebite lovebite ka pa kasi dyan. Natuto tuloy ako! Huwaaa! binaon ko lalo yung ulo
ko sa dibdib niya. Nakakahiya.
Kath, tayo na naman eh. Ano ka ba? And besides, it's normal in a relationship.
Tinignan ko siya. Sure ka?"
Of course.
Teka, bakit mo ba kasi ako nilagyan nun ng ganitong oras? napatingin ako sa bintana. Eh?
Anong oras na ba?
3AM.
Pg244Pg244
The Devil's Hour?
Aish! Kath, wag ka na nga lang maingay! hmm... kung devil's hour ngayon, yun yung dahilan
kung bakit ko na lang nagawa yung kanina. Hindi naman kasi ako ganito eh! Huhuhu. Ganun ba
talaga kapag mag-bf/gf? Eh, master ko pa din siya.
Pero bakit niya yun nagawa? Hindi kaya...
DJ...
Hmm? Matulog na tayo ulit.
Yung kanina, paraan mo lang ba yun para magising ako? Kasi natatakot ka dahil 3AM na?
Huh? Hindi ah! tss, halata naman eh. Nakalimutan ko na matatakutin pala 'tong master ko.
Hmm... maasar nga 'to!
Kunwari ka pa! Hahaha! Duwag ka duwag!
Ano? Duwag? Halikan kita dyan eh. aish, ayan na naman siya sa panakot niya. -_-
Weh? Aminin mo na kasi na duwag ka lang! Gusto mo lang akong gisingin kasi nagising ka ng
saktong 3AM at natatakot ka! Hahaha! Pft! Hahaha!
ehhh? Pikon?
DJ... joke lang naman eh. niyakap niya na lang ako bigla.
Oo na. Oo na. Kaya yakapin mo lang ako ha? Para di na ako magising. Trabaho mo yun bilang
slave ng puso ko. napangiti ako nun. Pumipick-up line ah. Ako nga din.
Oo na po, master ng buhay ko. Sige na. Goodnight. hinalikan niya ako sa noo.
Goodnight love.
Pg245Pg245
--------------------------------------------------
MORNING
Napadilat ako bigla nung parang may naaaninag ako... hmm... it's sunny again? Wala ng bagyo?
Oh... napatingin ako sa katabi ko. Tulog pa din siya... at nakayakap pa din siya sakin ng
mahigpit.
Hmm, napatingin ako sa boyfriend ko. Grabe... ang gwapo-gwapo niya talaga... kaya ang daming
naghahabol na babae at lalaki sa kanya. Siya na, saka jackpot na eh. Nasa kanya na lahat. At
kahit
inaaway ako nito minsan, tapos napaka-moody pa... nararamdaman ko naman na mahal niya talaga
ako.
Teka... tulog naman siya diba? Wala naman sigurong masama kung... kung pagmasdan ko siya ng mas
matagal?
Kinapa-kapa ko yung mukha niya. Hinawakan ko yung eyebrows niya na lagi na lang kumukunot kung
naiinis siya... yung eyelashes niya na sobrang haba, parang sa babae... yung eyebags niya na
kahit onti
lang, pansin ko pa din,... yung eyes niya na kahit nakapikit, alam kong nakaka-hyponotize...
yung nose
niyang sobrang tangos... yung cheeks niya na sobrang soft, parang baby... at yung... yung lips
niyang
sobrang pula, yung lips niyang kissable... yung lips niyang nagpapa-inlove sakin... yung lips
niyang...
*tsup*
Goodmorning. at yung lips niyang mahalay!
Napaupo ako bigla nun. Argh, namumula na siguro ako sa hiya. Huwaaaaa. Bakit ba? Pinagmamasdan
ko lang naman siya eh. Huhuhu! Bakit niya ako biglang kiniss? Smack lang naman... lang? Pero
kahit na! Huhuhu. >//<
Kath, bakit ka nakaupo? Okay ka lang?
Ah oo!"
Tinititigan mo lang kasi ako, aminin mo na. napaharap ako sa kanya at inirapan siya. Aba,
tumawa lang ang loko!
"Hindi kita tinititigan ha! A-ano ka?! Atsaka, nakakainis ka! Kakagising lang, hinalikan mo na
Pg246Pg246
ako. Nakakagulat ka!"
Tss, halata namang tinititigan mo ako. Okay lang, atsaka, dun sa kiss, ayaw mo nun? Early
breakfast?"
DJ naman! Aish, wag ka na ngang mang-asar! umupo na din siya at inakbayan ako. Napatingin ako
sa kanya, ang messy ng buhok niya, eh bakit ang gwapo-gwapo niya pa rin?! >//<
Joke lang slave ko.
Huh? Slave na naman?! ano ba yang endearment niya sakin... slave?
Oo. Slave kita. Slave kita kasi akin ka lang kaya dapat, ako lang ang master mo. sabay ngiti
niya sakin. Hays, ang weird minsan ng sira-ulong 'to. Pero sige na nga. Sakyan ko na lang...
Uhm okay, master ko?
Good slave. sabay tapik sa ulo ko. Ano ako aso? Tss.
Nagulat ako nung biglang kumulo yung tiyan ko. Narinig siguro ni DJ kaya tumawa lang siya.
Mukhang di ka pa busog sa early breakfast mo ha? Gusto mo pa ba? sabay pakita ng lips niya.
Aish...
Tigilan mo nga ako. Nagugutom na ako! Gusto ko ng kumain.
Tss, oo na! Nilalambing lang kita. Pinapakita ko na nga sweet side ko sayo.
Sweet? Ganyan ba sweet? Nagtetake-advantage ng situation?
Take-advantage? Huh?! Nanghihingi lang naman ako ng kiss! Girlfriend naman kita ha? Ikaw nga
dyan di sweet. tapos nagpout siya...
Nakakainis naman 'tong lalaking 'to, kaya lalo ko siyang minamahal eh.
Pg247Pg247
Oo na master. bigla ba naman siyang ngumiti ng nakakaloko! Tapos biglang pumikit.
Oh, bakit ka nakapikit? dumilat ulit siya.
Diba kikiss mo ko? binatukan ko nga. -_-
Siraulo ka talaga! Cook for me muna! Dali!
Tss, aalilain mo na naman ako. Kung di lang kita mahal.
Dali na! Master ko... nagugutom na si slave! Dali na luto ka na ng favorite kong pancake!
ngumiti ako sa kanya. Ngumiti na din siya.
Nagulat ako nung tumayo siya at bigla na lang akong binuhat galing sa pagkakaupo ko.
Uy ano ba?! Ibaba mo nga ako?! Uyyyyyyyy! binuhat nga kasi ako, yung parang pang-kasal.
Nakatingin lang siya sakin at nakangiti. Binaba ba naman yung mukha niya sa mukha ko kaya
magkalevel na yung mukha namin. Ang lapit-lapit niya.
Wish granted. I'll cook you breakfast. Alam mo na pagkatapos... saka naglip-bite.
HUWAAAAAAAA! KILL ME! KILL ME NOW!
Hindi na lang ako nagsalita habang lumabas na kami ng kwarto niya. Nilapag niya ako sa couch.
Nag-
cross legs na lang ako at nakapangalumbaba. Nakakahiya talaga maging boyfriend si DJ. Ang
naughty
masyado! Nadadamay pa ako. Sabagay lalaki kasi siya. Pero, siguro naman sweet side niya lang
yun?
Kath? Pancake diba? sigaw ni DJ galing sa kitchen.
Oo! may naisip ako. Mwahahaha!
Purple pancake ha! sigaw ko. Bigla siyang sumilip sakin at nakita ko siyang nakasimangot.
Hahaha!
Pg248Pg248
Gusto mo bang mapalayas sa condo ko?!
Brutal mo naman sakin DJ! Tss, joke lang! Hahaha! Namiss ko lang naman kasi ang pagiging
Barney at Pig mo. Oink oink!
Ah, ganun pala ha? lumapit siya sakin habang naka-smirk. Hala! Anong gagawin niya--
HIHIHI! D-DJ NAMAN! WAHIHIHIHI! HUWAAA TAMA NA-- AHIHIHI!
Inaasar mo pa kasi ako, kikilitiin kita lalo! kiniliti niya ulit ako sa may beywang ko habang
hinahalikan yung leeg ko. Huwaaa!
DJ NAMAN-- AHIHIHI! A-AYOKO NA! UY-- AHIHIHI!
Wag mo na kasi akong aasarin. Tss, slave ko talaga oh. kiniliti na naman ako sa may beywang
ko tapos hinahalikan niya yung leeg ko kaya lalo tuloy akong nakikiliti! Di ko na kaya...
HUWAAAA DJ TAMA NA PLEASE! HUHUHU TAMA NA-- HUWAAAA! hagikhik ko. Tumigil na naman siya nung
nasatisfy na siya sa pagkiliti sakin. Pagkatapos kong maka-recover. Binigyan ko siya ng death
glare.
Ano ba?! Anong klaseng trip na naman ang ginagawa mo sakin?
Ikaw kasi eh. Asarin mo pa kasi ako. Ayos lang naman. ngumiti lang siya ng nakakaloko. Argh!
Ewan ko sayo! Magluto ka na nga!
Tss, oo na! tumayo na siya at kinurot yung pisngi ko.
Habang nagluluto siya ng pancake, wala akong magawa. Nakakatamad naman manuod ng TV. Hmm,
magpicture-picture na lang kaya ako? Pero anong gagamitin ko? Parang milagro at bigla akong
napatingin sa side table ng couch, nakapatong yung cellphone niya! Yehey! *O*
Master ko! Pahiram ako ng cellphone! Picture-picture lang ako!
Pg249Pg249
Sige lang slave ko! Wag mo lang lowbatt-in ha. sigaw niya. Ayos!
Kinuha ko na yung cellphone niya. Wow. Siya na may iPhone 4S. Oh well, madali lang naman siya
gamitin kasi may iTouch ako. Blackberry Curve lang talaga ang cellphone ko ngayon. Di ko pa
dala.
-_-
Nagpicture-picture ako nun. Hmm, magpicture din kaya kami ni DJ? Para may memory kami? Siguro
mamaya na lang kasi pinagsisilbihan niya pa ako. Hahaha!
Pagkatapos kong mag-picture, pinuntahan ko na yung mga albums. Ang cute-cute ko naman! Yihee!
Totoo pala yun? Blooming kapag in-love? Ay teka, bakit namumula yung leeg ko? What the?! Eto ba
yung lovebite? Kakahiya naman!
Pero bigla akong nacurious. Ang daming photo albums sa gallery niya. Ano ba 'to? Vain din ba
siya? Matignan nga yung pictures niya! Siguro ang cute cute niya dito!
Clinick ko muna yung photo album na may date nung last week. At halos mapanganga ako sa nakita
ko.
Siya... pati isang babae... naghahalikan! Ni-next ko yung picture, aba! Grabe, are they making-
out? Grabe ha!
Chineck ko yung ibang photo albums at ganun din! Puro halikan, make-out, with different girls!
At ang pinaka-nabadtrip ako, yung photo album niya na kahapon lang yung date! Kahapon! Tapos
yung picture, si DJ pati yung girl... naghahalikan din. Pero nung ni-next ko, may video! Yung
babae pa rin, nagsusubuan sila nung strawberry na may whip cream, tapos biglang kumagat ng
strawberry yung girl at bigla na lang din kinagat ni DJ yung strawberry at nagpatuloy silang
maghalikan!
Pinatay ko kaagad yung cellphone niya at nilagay ulit dun sa side table ng couch, tapos umupo
ako ng maayos pero nandidilim na kaagad ang paningin ko.
Bakit ganun, bakit ganun siya?! Galit ako! Galit na galit! Ngayon pa lang naging kami tapos...
tapos...
gumagawa na siya kaagad ng kabulastugan behind my back? At kahapon pa yung date? Siguro ginawa
nila yun nung akala ko bumaba siya para magpa-gas! Siguro may ibang babae siya! Siguro
pinaglalaruan niya lang ako! Siguro iniisip niya, challenge ako sa kanya! Isa lang ang alam
ko...
GALIT AKO SA KANYA! GALIT NA GALIT!
Pg250Pg250
CHAPTER 31.
KATHRYN'S POV
Galit ako.
Galit na galit ako.
Galit na galit na galit ako.
Galit na galit na galit na galit ako.
Galit na galit na galit na galit na galit ako!
Ewan ko lang kung hindi pa kayo convince na galit na galit na galit na galit na (teka, OA na)
ako.
Basta! Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito. Niloloko niya lang ba ako? Am I simply his past-
time? His toy? Challenge lang ba ako sa kanya? Nakakainis siya! Nakakainis! Damn him!
Malapit na yung pancake, slave ko! siraulo. -_-
Huh. Well two can play the game.
Papaaminin kitang gago ka! Kapag hindi talaga siya umamin, nako, makikipag-break talaga ako sa
kanya! Feeling ko nga maiiyak na ako eh. Pinipigilan ko lang. Asa naman siya!
Papaaminin ko talaga siya. Kung hindi siya umamin? Tss! Badtrip!
Tinago ko muna yung cellphone niya sa bulsa ko. Sakto pumasok siya, dala-dala yung pancake.
Nakangiti pa ang loko!
Ganun ha? Sige, magpakasaya ka lang.
Hi Kath, o ayan! Walang lason yan ha. sabay lapag ng pancake sa table. Umupo naman siya at
magkaharap na kami ngayon.
Ang dami naman. reklamo ko. Di ko siya tinitignan dahil baka bigla ko na lang ibalibag 'tong
plato ng pancake sa mukha niya.
Syempre, gusto kong mabusog ang girlfriend ko. sabay kurot sa pisngi ko.
Pg251Pg251
Hindi ko lang pinansin. Nagsimula na akong kumain.
May problema ba? Uy... sabay hawak sa kamay ko. Aish, nakukuryente na naman ako.
Wala. sabay tanggal ko ng kamay ko na hawak niya. Napatingin ako sa kanya nun, worried siya
sakin. Hays, bakit ba kasi ganun?
Bakit kailangan ko pang makita yung mga pictures na yun?
Sigurado ka?
Oo. Kain na tayo. tahimik na naman kami nun habang kumakain.
Habang kumakain kami, napapasulyap ako sa kanya. Hmm, mahal niya naman ako diba? Diba?
DJ.
Oh?
Kahapon, diba lumabas ka?
Oo. Bakit?
Nagpa-gas ka lang ba talaga? kumunot yung noo niya.
Ano ka ba, wala nga akong nahanap na gasoline station kahapon diba? May bagyo nga kasi.ay oo
nga pala.
Pero, yun lang yung ginawa mo nung lumabas ka?
Oo. Teka, bakit ba? Is there something up?
Wala. Nagtanong lang ako. Ang tagal mo kasi kahapon. dahilan ko. Tss. Nagsinungaling pa siya.
Pg252Pg252
Huli na siya eh. Kahapon yung date nung latest photo album sa cellphone niya.
Sus. Namiss mo naman ako kaagad. sabay wink sakin.
Hindi ah. Malay ko ba, baka may GINAWA kang iba. Wala naman diba? oo diniinan ko talaga yung
'ginawa'. Ano, hindi pa siya aamin?
Wala. Tss. Napaparanoid ka na naman Kath. Kumain ka na nga lang. Say 'aah'! sinubuan naman
niya ako. Sige, hayaan mo na lang Kath, baka sasabihin na naman niya yung totoo.
Kaso, wala eh! Naubos na yung pancake, wala pa din! Ang tibay niya! Hindi siya umaamin?
Kath. Alam mo na. napatingin ako sa kanya. Nag-'up and down' na naman kilay niya.
Anong alam ko na?
Yung alam mo na yun!
Ano nga yun?!
Tss. Eh di yung... yung kiss ko! sabay pout niya.
AISH! ETONG KISSING MONSTER NA 'TO! HAYUUUUUUP! MAY KASALANAN KA PA SAKIN!
Hindi pa rin siya aamin! Tss, edi wag! Akala niya ha. Lagot siya sakin. Ngayon, ipapaalala ko
na yung kabulastugan niyang ginagawa behind my back!
DJ.
Ano?
Meron ka bang strawberry with whip cream dyan?
Pg253Pg253
"Huh? Meron. Bakit? Gusto mo?"
"Oo. Gustong-gusto ko. Eh ikaw? Gusto mo din ba ang strawberry with whip cream?"
Oo! Gusto mo rin nun? Favorite ko yun. sabay ngiti niya.
Oo, gustong-gusto ko yun. Gusto mo, kumain tayo nun? Magsubuan tayo? sabi ko with a hint of
sarcasm. Aba, di niya ata napansin! Nakangiti siya ng nakakaloko! Argh! -_-
Sige. Kunin ko lang. tumayo na siya nun at pumunta na sigurong kitchen.
Nilabas ko na yung cellphone niya, nilagay dun sa latest photo album na may make-out nila nung
babae
niya! Para mamaya itatapon ko 'to sa mukha niya. Makita niya na hindi ako 'easy' na babae. Oo,
tanga
siguro ako kasi sinagot ko kaagad siya. Pero mas tanga siya dahil makikipag-break ako sa kanya!
Dumating na siya. Wow, kumpleto nga. Strawberries, with whip cream, ang sarap!
ANG SARAP IPAKAIN SA KANYA TAPOS MABIBILAUKAN SIYA! SAYA NUN!
Imported pa from ibang bansa 'tong strawberries. Kaya sigurado akong magugustuhan mo 'to. Say
'aah'! tss, sinunod ko na lang siya.
Masarap nga. Kaso, parang napapaklaan ako dahil sa taong nagpapakain sakin.
Oh, your turn naman. susubuan ko na siya kaso may naisip ako...
Ano ba yan. Nasaan na?
Gusto ko ma-enjoy mo yung pagkain ng strawberries... sabay ngiti ko ng nakakaloko sa kanya.
Ano na namang plano mo Kath?
Sumunod ka na lang!
Pg254Pg254
Sungit. Oo na.
Oh. Kagatin mo. binigay ko sa kanya yung strawberry.
Ano ba kasing gagawin mo?
Para kasing mas ma-eenjoy natin yung pagkain ng strawberry with whip cream kapag...
Kapag?
Kapag maghahalikan tayo. sabay smirk.
Forgive me, Father, for I have sinned.
Ang naughty ng slave ko ha. Sarap naman manlambing! Sige, payag ako dyan. sabay kagat ng
strawberry.
HINDI MAN LANG NIYA AKO TATANGGIHAN?! KAKAINIS!
Teka close your eyes. nanlaki yung mata niya.
Huh?! B-bakit?
Para may thrill. sabay wink ko sa kanya.
PUMIKIT NGA! TAE NAMAN! >_<
Tumayo ako nun at dahan-dahang umupo sa lap niya. Pinulupot ko yung kamay ko sa leeg niya.
Nakangiti pa siya. Tss.
Hindi naman ako katulad ng mga babae niya. Ha! Hindi talaga siya aamin? Pwes...
MABILAUKAN SANA SIYA!
Pg255Pg255
Tumayo ako nun at tinulak siya, kaya bigla na lang niya nalulon yung strawberry. Inubo-ubo pa
siya. Bahala siya sa buhay niya!
Aish! *cough* ano ba?! Bakit mo ginawa yun?!
Dahil hindi mo man lang ako nirerespeto! tumayo siya nun at ayan na naman yung mata niya!
Aish! Para namang gulat na gulat siya!
Ako? Hindi kita nirerespeto? Bakit? Dahil gusto ko na mag-subuan tayo ng strawberry?!
Nanlalambing ka diba? Um-oo lang ako dahil dun!
Hindi yun yung kinakagalit ko! Hindi mo kasi talaga ako nirerespeto!
Ano ba kasi? Diretsuhin mo na ako!
OH! AYAN! binato ko sa kanya yung cellphone niya. Nasalo naman niya.
Anong gagawin ko dito?!
EDI TIGNAN MO YANG KABABUYAN MO! SINUNGALING KA! BREAK NA
TAYO! tumakbo ako papasok ng kwarto niya. Ni-lock ko. Parang bahay ko 'no? Tss!
*tok tok tok!*
KATH! BUKSAN MO 'TO!
EWAN KO SAYO! UMALIS KA NA!
Kinuha ko na yung uniform ko para makapagbihis. Nakakainis siya! Nakakainis! Bahala siya!
*tok tok tok!*
ANO BA DJ! IWAN MO NGA AKO!
Pg256Pg256
MAGPAPALIWANAG AKO! PLEASE BUKSAN MO 'TO!
IWAN MO NGA AKO SABI EH!
I-bubutones ko pa lang yung polo uniform ko nung biglang bumukas yung pinto.
KATH NAMAN KA...SI...
AH! ANO BA? LUMABAS KA NGA!
S-SORRY SORRY! lumabas naman siya kaagad nun.
HUWAAAAA! NAKAKAHIYA NAMAN! HUWAAAA!
Inayos ko kaagad yung polo uniform ko. Nakakainis naman! Naka-bra lang ako kanina eh!
Aish. Ewan! Basta ako? Uuwi na ako! Kahit dun na ako maligo. Bahala siya sa buhay niya!
Padabog akong lumabas nun, binalibag ko pa yung pinto. Nung nakita ako ni DJ, lumapit siya
sakin at hinawakan ako sa braso. Tinutulak ko lang siya papalayo sakin.
KATH NAMAN! MAKINIG KA MUNA SAKIN! THOSE PICTURES. IT MEANT NOTHING! MATAGAL NA YUN!
Nag-stop ako nun at tinaasan ko siya ng kilay. Matagal na yun? Wag ka na ngang magsinungaling!
Matagal na pero yung date nung latest album mo, kahapon? Oh c'mon! Hindi ako tanga
DJ! tinalikuran ko na siya nun at lumabas ng condo unit niya.
Nakasakay na ako sa elevator ng bigla niyang pinigilan yung pagsarado nun.
Kath...
Ano na naman ba?!
Pg257Pg257
Don't you trust me? Kahit ngayon lang? I swear I can explain!
Sure! You can explain. napabuntong-hininga siya.
Thank you Kath--
But not now. I'm sorry. pinindot ko na yung 'close' button kaya inalis na rin niya yung kamay
niya na nakaharang sa elevator.
Hindi ko alam kung anong nangyayari sakin. I mean, bakit parang ako pa yung nasaktan dun sa
sinabi
niya? I trust him pero hindi ko alam kung hanggang saan aabutin yung trust ko sa kanya. Kasi
naman...
nasaktan talaga ako dun sa nakita ko. Aaminin ko, para bang feeling ko, papel lang yung puso ko
para
sa kanya? Tapos crinumple lang niya saka tinapak-tapakan, sabay tapon sa basurahan. Parang,
kung
hindi ko pa ipinamukha sa kanya yung ginagawa niya, hindi pa siya mabobother na magpaliwanag
man
lang sakin.
Ewan ko, break na kami diba? Wow. Tumagal din kami ng isang araw.
----------------------------------------------
AFTER 3 DAYS
Hoy Ryn-ryn! Ano ba? Hindi ka ba kakain? ano ba yan, natutulog ako eh.
*tok tok tok!*
RYN-RYN! BUKSAN MO 'TO!
ANO BA KUYA?! KAKAIN AKO MAMAYA! INAANTOK PA KO! binaon ko na lang yung ulo ko sa ilalim ng
unan. Ang sakit-sakit na naman ng ulo ko. Ano ba yan.
TAE NAMAN OH! BASTA MAMAYA BUMABA KA PARA KUMAIN NG DINNER! DI KA
NA NAG-LUNCH. KASI NAMAN RYN-RYN! narinig ko na yung pagbaba niya. Kaya napa-upo
na ako.
Pg258Pg258
Nakatulala lang ako habang iniisip siya, malamang! Hindi nga ako pumasok ngayon eh. Monday pa
naman ngayon. Hays. siya kaya? Pumasok?
Ano ba Kath! Break na kayo diba?! Ni hindi man lang niya tinupad yung pangako niya na
makikipagbati na siya sayo diba? Dumaan na yung weekend, dalawang araw rin yun! Hindi ka man
lang niya tinext, tinawagan, o kaya puntahan man lang para mag-sorry diba? Kaya bakit ganun ka
magisip ha! Aish! Nasabunot ko na lang yung buhok ko in frustration.
Ayoko ng umiyak, kapag naaalala ko yung mga pictures na yun, aish! Okay, move on Kath!
Makatulog na nga lang ulit...
--------------------------
Nagising ako ng biglang may kumakatok sa pintuan ko.
Kath, anak? Baba ka na, kumain ka na. si mommy pala.
Sige po ma. Bababa na din po ako. Magbibihis lang.
Napalingon ako sa bintana ko. Gabi na pala. Grabe lang, ang tagal kong nakatulog. Ang sama kasi
ng pakiramdam ko. Physically, mentally and emotionally. Me ganon? Eh basta.
Nag-shower na din ako para kahit papaano, gumaan pakiramdam ko. Tapos nagbihis na ako at
lumabas na ng kwarto.
Pagbaba ko, halos malaglag yung panga ko sa nakita ko...
D-DJ? A-anong ginagawa mo dito? napanganga talaga ako.
Punong-puno ng red roses yung buong sala namin. Tapos may malaking bouquet of flowers na hawak
si DJ at nakasabit sa braso niya ang isang black guitar.
Si mommy at si kuya naman, nakaupo sa sofa, nakangiti. Nagthumbs-up sila sakin.
Pg259Pg259
Nakatingin lang ako kay DJ. Ganun din siya sakin. Bigla niyang inabot yung red roses sakin.
For you... kinuha ko naman at inamoy ko pa. Ang bango...
DJ, Para saan ba--
You make me happy whether you know it or not. teka... kumakanta ba siya?
Uhm--
We should be happy, that's what I said from the start. sabay wink sakin. Ehh?
DJ ano ba--
Shhhhhhhh. tinakpan niya yung bibig ko. Okay, shattap na nga lang ako.
Kath.
Yes?
I am so happy knowing you are the one,
That I want for the rest of my days, for the rest of my days. Through all of my days.
Ang ganda ganda ng boses niya. Nakaka-inlove.
You're looking so cool, you're looking so fly,
I can't deny that when I'm staring you down right dead in the eye. I wanna try to be the person
you want,
The person you need, it's hard to conceive.
That somebody like you could be with someone like me.
Gustong-gusto ko din naman makasama ang kagaya niya. Siya.
I'm happy knowing that you are mine,
Pg260Pg260
The grass is greener on the other side.
The more I think, the more I wish,
That we could lay here for hours and just reminisce. Uh, oh, oh.
Natawa ako dun. Sana nga. Sana...
"You're lookin' so fresh,
It's catching my eye.
Why, oh why, did I not see this before,
The girl I adore was right in front of me?
And now I'll take a step back and look in your eye, And ask why it took so long to see.
We're meant to be."
Napangiti ako nun. Meant to be? Meant to be nga siguro kami. Bigla niyang hinawakan yung kamay
ko saka hinalikan. Tapos tinignan niya lang ako...
You make me happy whether you know it or not,
We should be happy, that's what I said from the start. I am so happy knowing you are the one,
That I want for the rest of my days, for the rest of my days.
Namumula na naman ako. Tapos tumulo pa yung luha ko. Nakakainis. Pinapaiyak niya ako.
Bakit ka umiiyak Kath? sabay lapit sakin at pinunasan niya luha ko.
Pinalo ko lang siya ng mahina sa braso niya.
Ikaw kasi eh, ampanget ng boses mo. Nakakairita. sumimangot naman siya nun.
Grabe, nag-effort pa ako nito para sayo tapos lalaitin mo lang ako? Ang sakit naman.
Eto. Joke lang! Ikaw na nga ang favorite singer ko eh. ngumiti siya pero tinignan na naman
ako ng seryoso. Binaba niya yung black guitar niya saka hinawakan ako sa magkabilang kamay.
Kath. I'm sorry, those pictures, it was nothing. I swear. Sorry kung nasaktan kita sa
kagaguhan ko. Gago kasi ako eh, gusto kasi kitang kalimutan diba? Kaya nga bumalik ako sa
Pg261Pg261
ganun... napabuntong-hininga siya.
Alam mo Kath, yung latest photo album na nakita mo, it was before na maging tayo. Bago mag-
start yung basketball game! Lumapit yung babaeng yun sakin dahil gusto niya daw pagselosin
yung boyfriend niya. I agree kasi alam ko na douchebag yung lalaking yun at ayoko ng may
masaktan sa mga lalaking katulad ko dati. Kasi alam ko, nasaktan ka na sakin..."napangiti ako
nun.
"Kaya may video pa kami nun, sa tingin mo gagawin ko yun nung umamin na ako sayo? Malamang
hindi. kinurot niya pa ako sa pisngi.
Kath, please trust me, okay? Let's learn to trust each other. I don't want to lose you. tama
nga siya. Trust lang talaga.
Sorry DJ, sorry kung hindi ko man lang hinayaan na magpaliwanag ka. Akala ko kasi,
pinaglalaruan mo lang ako? Ikaw naman kasi! Lagi mong gusto mag-PDA! Eh alam mong conservative
ako diba?
Sorry na, ganun lang kasi ako manlambing. Alam mo naman na tatlong taon din kitang
hinintay. Kaya hindi ako makapagpigil. Kaya gusto ko lagi kang nasa tabi ko. Atsaka, lalaki
ako.
I have my needs. Needs na ang girlfriend ko lang ang makakapagbigay. nanlaki yung mata ko sa
sinabi niya.
Ano naman yun?
Eto naman, syempre, gusto ko alagaan mo ako, kasi ako naman poprotekta sayo.
Sira." kinurot ko lang siya sa pisngi.
Namiss kita." nagulat ako ng bigla niya akong niyakap ng mahigpit.
"Namiss din kita, wag mo na ako papaiyakin ulit ha?"
"Hindi na, hindi na kita sasaktan ulit."
Bigla siyang bumulong sakin. Kath...
Pg262Pg262
Bakit?
Tayo na ulit ha? Hindi tayo nagbreak ha? Para four days na tayo.
Sira. Oo na.
I love you. nangiti ako bigla.
I love you too. at nagyakapan lang kami ng mahigpit.
Ehem ehem. ay ano ba yan. Nagulat naman ako at napabitaw kami sa yakap. Si kuya kasi nasa
harapan namin, naka-cross arms. At nakatingin siya kay DJ.
Ikaw. Kayo na ba ng kapatid ko? para namang law investigator 'tong kuya ko. -_-
Oo dude. Kami na nga. sabay akbay sakin ni DJ.
Ganun ba?
Lumapit na rin si mommy. Neil anak, wag ka na ngang makielam. Magtatanong ka pa eh.natawa
lang ako. Tumingin sakin si mommy.
Dalaga na ang anak ko! Finally! sabay hila at yakap sakin.
Mommy naman. natawa lang siya.
Teka lang! Kailangan kong malaman kung bagay talaga 'tong Daniel na 'to sa kapatid ko.parang
hindi namin nakasama sa Tagaytay 'no?
Kuya naman! Ang epal mo. sabay pout ko. ANTI-EPAL!
Syempre, inaalagaan ko lang naman ang lahi natin.
Pg263Pg263
Magtigil ka kuya!
Haha joke lang Ryn-ryn! Huhuhu dalaga ka na! Wala na akong little sister! sabay yakap sakin
ng mahigpit.
Para kang bata kuya. natawa na lang ako sa kanya. Siguro naweweirduhan na 'tong si DJ sa
pamilya namin.
Daniel, iho. Dito ka na kumain ng dinner ha?
Oo nga, bro-in-law! Dito ka na kumain! Mag-uusap pa tayo tungkol sa mga chicks!
Hoy kuya! Ano?! Sumbong kita kay Yen babes mo eh!
Joke lang! Eto naman! Syempre gusto ko rin makausap ang bro-in-law ko, diba bro-in-law?
Tumawa lang si DJ sabay nakipag-wrestlingan kay kuya. Boys will be boys talaga. -_-
Pero, naisip ko, parang kumpleto na ako? Emotionally. Para bang, basta nandyan ang family,
friends, at syempre, si DJ sa tabi ko? Kahit anong mangyari... I'm happy and contented.
Pagkatapos nilang mag-wrestlingan, lumapit sakin si kuya at ginulo yung buhok ko.
Grabe makatitig 'to kay bro-in-law. Hoy kumain ka muna! Ikaw talaga. Iba talaga kapag
inlove.sabay ngiti sakin ni kuya. Nang-asar pa.
Nakatingin lang sakin si DJ. Ay oo nga pala...
Thank you for the flowers, thank you for the song, and, thank you for being with me. ang
cheesy ko. Pero kasi thankful lang talaga ako kay God. Binigay niya sakin ang lalaking 'to.
No problem Kath. Sabi ko naman sayo diba? Araw-araw kitang liligawan. napangiti ako nun.
Nagholding-hands kami papunta sa dining room ng nakangiti.
Pg264Pg264
Oo na. In-love na ako. In-love na in-love.
CHAPTER 32.
KATHRYN'S POV
AFTER ONE MONTH
DJ! Hindi pwede!
Kath naman. aish. Ang kulit naman ng master ko. -_-
Hindi nga ako payag.
Pero hindi naman ako iinom ng madami! hinarap ko siya.
Saan ka ba pupunta?
Sa bar, pero kaming mga magkaka-team lang naman ang magkakasama.
Anong ginagawa dun?
Umiinom. Pero--
Pero ano? Nagpapaalam ka sakin tapos ikaw naman masusunod? Ayoko na mangyari yung last
week!
Kath, lasing na lasing talaga ako nun kasi nga nag-away tayo nun. Gusto ko lang makalimutan
yung problema natin nun. napaismid ako.
Eh hindi naman tayo magka-away ngayon diba?
Diba sinabi ko naman sayo na birthday lang ng ka-teammate namin, kaya pupunta ako.
natahimik ako nun.
Pg265Pg265
Kasi naman, nung lasing siya dati... argh! Sinundo ko pa, tapos grabe siya kung lasing, parang
hindi
siya. Alam niyo na yun! Nagiging kissing monster. Tapos ang daldal pa, parang babae. Tapos
nakipagbugbugan pa!
Kath, I swear, uuwi kaagad ako after a few drinks. Hindi ako maglalasing.
Pero--
Don't you trust me? sabay pout niya. Aish. Lagi akong napapasubo dahil sa pagpapacute niya
eh!
Please? Kath? Kath ko... tinignan ko lang siya sa mga mata niya. Mukha namang tutuparin niya
yung promise niya...
Aaminin ko, sa one month na relationship namin, hindi naman naging madali. I mean, syempre!
Siya si Daniel Montenegro, anong aasahan mo? Pero, may mga times naman, usually araw-araw, na
pinaparamdam niya sakin na andiyan lang siya sa tabi ko, as in, hindi niya ako iiwan.
Hinawakan ko siya sa magkabilang-braso niya.
Kapag ikaw, may ginawang masama, kapag napahamak ka na naman, kapag may babaeng lumandi sayo
at nagpalandi ka. Lagot ka sakin.
So payag ka na?
Oo. Basta! Limitations...
Hindi naman kita pag-aalahanin. Okay? Atsaka, sinong mag-uuwi sa mga ungas na yun kapag
nalasing rin ako?
Haha! Slave ka pala nila eh! asar ko.
Ah ganon? sabay taas-baba ng kilay niya sakin.
Joke lang! niyakap niya ako ng mahigpit nun. Maya-maya bumitaw siya at sa halip, hinawakan
Pg266Pg266
yung kamay ko.
Let's go. Hatid na kita. maloko ko nga.
Pero, may date ako!
ANOOOOOOOO?! nanlaki pa yung mata niya.
Hindi ko mapigilan. Natawa ako.
HAHAHAHAHA! hawak-hawak ko yung bibig ko. Kasi naman eh, hahaha! Laughtrip!
Sinong ka-date mo?! Asan yung punyetang lalaking yun?!
Wag ka nga mag-cuss! Parang joke lang! binigyan niya ako ng death glare.
Ah ganon? Pinagtitripan mo lang ako? sabay ngiti niya ng nakakaloko.
OH NOOOOOOOOOOOOOO. I KNOW THAT LOOK.
D-DJ. Joke lang naman!
Walang joke-joke pagdating sakin Kath. ayan na siya...
TAKBO! HAHABULIN KA NA NI PIGNEY! HUWAAAAAAA! sabi ko habang tumatakbo ako ng mabilis.
Huwaaaaaaa!
Hindi niya ako mahahabol, hindi niya ako mahahabol. Hindi--
HUWAAAAAA-- AHIHIHI! TAMA NA DJ-- AHIHIHI! kinikiliti na naman kasi ako sabay hinahalikan
yung leeg ko. Huwaaaaaa!
DJ NAMAN! TAMA NA-- AHIHIHI! hindi na ako makapagsalita, hahahaha! Nakikiliti ako wahihihihi!
Pg267Pg267
Maya-maya tumigil na siya na, nakasmirk pa ang loko! Hiningal ako dun ha.
Nakakaasar ka!
Hinawakan niya lang yung kamay ko. Sabi sayo eh, masamang magbiro lalo sa sakin. sabay wink
sakin.
Sira... napatingin ako sa mga schoolmates namin, nakatingin na naman samin. Nakakahiya. (_ _)
DJ, uwi na tayo?
Sige, hatid na kita. nagsimula na kaming lumakad palabas ng gate. Hindi pala siya nagkokotse
minsan kasi mas maganda daw na maglakad kami pag hinahatid niya ako. Para mas matagal daw
kaming magkasama. Ang sweet niya talaga.
Wag mo na nga pansinin yung ibang tao, basta masaya tayo. aish paano niya nabasa naiisip ko?
Sira, oo na. Kasi naman eh, bakit ba kasi ang boyfriend ko, kasing-gwapo mo pa?
Kath, hindi ko kasalanan kung habulin ako ng mga babae. sabay lip-bite na naman... sira-ulo!
Parang biglang lumakas yung hangin dito.
Nagsasabi lang ako ng totoo. yabang talaga.
Ikaw na habulin ng mga babae.
Bakit? Habulin ka na naman ng mga lalaki ah? Ang dami ngang nagkakagusto sayo. Bakit ka pa
kasi nagmake-over? Sira-ulo talaga yung si Zharm. ay oo nga pala, nagkausap na rin sila ni
Zharm. Wala na silang conflict sa isa't-isa. Sa katunayan, nagbobonding din kami minsan kasama
din si Albie. Ewan ko nga sa dalawang yun.
Pero... teka...
Pg268Pg268
Ako? Habulin ng lalaki? Nagpapatawa ka ba?
Oo nga! Tss, iba't-ibang college department. Gusto ko nga ipa-expel eh. binatukan ko siya
nun.
Sira! Ang sama mo talaga!
Pero syempre, bakit ko gagawin yun? Hindi na naman sila makaka-porma sayo. Kasi naunahan ko na
sila. sabay wink sakin.
ANG TAAS NG SELF-CONFIDENCE NIYA. GRABEEEEEEEE. -_-
Uy! Playground! Dun muna tayo! sabay turo ko dun sa mini child's playground dito sa may park
ng subdivision namin.
Sige. Anong oras na ba?
Tinignan ko watch ko. 5:30PM. 30 minutes lang tayo. Teka, anong oras ba yung birthday ni
Kevin? yung Kevin yung ka-teammate niyang may birthday ngayon.
8PM pa yun. Samahan muna kita. Mamaya may maligaw na manyak dito. Tss.
Na-touch naman ako nun! Yieeee! Pakurot nga master ko!
Ano ba, hindi naman tayo bata. sabay pout niya.
ANG CUTE CUTE CUTE CUTE CUTE CUTE NIYA TALAGA! *O*
Ehhhh! Kunwari ka pa! Dali na! Nilalambing ka na ng maganda mong slave! tumawa siya
bigla.
Maganda? Hindi kaya. sira-ulo siya. -_-
Ewan ko sayo! Ganon? Hindi pala ako maganda para sayo? nagcross-arms ako.
Pg269Pg269
Oo. ah ganun...
Che! tumakbo ako papuntang swing. Nakakainis naman siya!
Aayusin ko pa lang yung pag-swing ko nung naramdaman ko na niyakap niya ako sa likod ko.
Hindi tayo bati DJ! mukmok ko.
Joke lang naman yun, you're the most beautiful girl I've ever seen, Kath, don't forget that.
natahimik naman ako nun at biglang napangiti.
Promise? Hindi ka titingin sa ibang babae?
Oo naman. Ang tanga ko naman kung hihiwalayan kita. lalo akong napangiti nun.
Habang nakayakap siya sakin habang nakaupo ako sa swing, bigla akong tumingala para makita
siya. Nakatingin din pala siya sakin at nakangiti.
I love you Kath.
I love you more DJ. then he leaned down and kissed me...
It was an upside-down kiss... and I love it.
Ehem ehem! Bateeet tayo nagtatalikan? napa-stop kami at napatingin sa sobrang cute na batang
babae na may hawak na ice cream... napatingin ako sa katabi niya, isang batang lalaki naman na
may hawak din na ice cream at... naka-holding hands sila.
Uu nga! Ati, tuya, bateeet tayo nag-chup-chup? sabi nung batang lalak sabay demonsrate ng
chup chup niya gamit yung dalawang kamay niyang finold tapos pinagdikit. Chup-chup? As in tsup-
tsup? Laughtrip na bata 'to! HAHAHAHA!
Kasi, ako at si kuya... sabay turo kay DJ. Kami ay mag-boyfriend girlfriend.
Pg270Pg270
Aaaaaahhhhh... sabay pa yung dalawang bata. Ang cute cute nila!
Bagay ba kami? kinurot ko nga si DJ nun. Nagtanong ba naman ng ganun?
Uu tuya! Batay na batay tayo! parang bisaya 'tong batang 'to. Hahaha! Pero ang cute cute
nila!
Habang pinagmamasdan ko sila. Para bang may something akong naramdaman...
Magka-hawak kamay sila, ang cute cute nila, ang saya-saya nila...
A-araaaaaaaay... sigaw ko nung naramdaman ko na naman yung sakit sa ulo ko, napapikit ako...
parang binibiyak.
Kath?! Kaaaaath?! nararamdaman kong niyuyugyog ako ni DJ, pero hindi ako makagalaw... ang
sakit... ang sakit-sakit...
Bakit ganun? A-ang labo... bigla ko na lang nakita yung nakita ko dati nung sa Tagaytay...
batang babae at lalaki, magkaholding-hands, kumakain ng ice cream, nakatingin sa sunset, kahit
ang sakit-sakit na ng ulo ko... nagulat ako sa nakita ko...
Ako yung batang babae...
Pero sino yung batang lalaki? Bakit ang labo niya? Bakit nawawala na siya sa paningin ko...
Hindi ko alam, pero parang nawalan na ako ng malay dahil sa sobrang sakit ng ulo ko...
-------------------------
A-aray, ang sakit ng ulo ko. Napahawak ako sa may noo ko at pinilit na minulat yung mata ko.
Puti... puro puti... nasa hospital siguro ako.
Gising na si Kath. Thank God! sigaw ni mommy. Oo, si mommy at si kuya nandito. Sila yung
nakatayo eh. Pero sino yung nakahawak sa kamay ko?
Pg271Pg271
Pagtingin ko, saktong dilat naman ni... ni DJ.
Kath?! tumayo siya nun at hinawakan ako sa magkabilang braso ko. Okay ka lang ba? Ha?
Oo, sorry pinag-alala pa kita.
Natakot ako nung nahimatay ka Kath. Hindi ko talaga alam ang gagawin ko, kaya dinala na kita
dito. binigyan ko siya ng matipid na ngiti.
Thank you DJ, teka anong oras na?
10PM. hala!
P-pero, diba may party kang pupuntahan? Pumunta ka na! Humabol ka.
Ano ka ba! Bakit kita iiwan dito ha? napabuntong-hininga na lang ako. Naguguilty ako, pero
alam ko naman na okay lang yun sa kanya pati na din sa mga kaibigan niya. Ako kasi yung first
priority niya lagi. Sabi niya.
Sorry DJ."
Don't say sorry. Magpagaling ka. Wag ka muna magpapagod. umupo ulit siya sa tabi ko at
hinawakan yung kamay ko.
I'm sorry.
Okay lang yun.
Tumingin siya kay mommy na kasalukuyang kausap yung doctor at si kuya na kausap rin yung
doctor.
Tita, kuya. tumingin naman sila kay DJ. Sorry po.
Why are you saying sorry? Nagpapasalamat nga kami na nadala mo kaagad dito yung anak ko. Thank
you for not leaving her alone.
Pg272Pg272
Oo nga dude, salamat. Hindi ko alam ang gagawin ko kung makita ko yang kapatid ko na mag-
isa sa playground at nakahandusay lang dun. Baka mamaya tapak-tapakan yan ng mga
naglalaro dung bata.. alam mo namang mukhang semento yan. nagbelat lang ako kay kuya. Nang-
asar pa.
Pero naalala ko na naman yung kaninang vision ko, oh no. Ang imposible naman.
Uhm, doc? panimula ko. Ano po bang nangyari sakin at bakit na lang ako biglang nahimatay?
Base sa examination namin kanina sayo, may possibility na sumakit yung ulo mo dahil
nagkaroon ka ng vision attack. May record ka na din samin dati kaya it's possible. oo, dito
kay Doc ako pinapacheck-up ni mommy, matagal na...
Ganun po ba?
Yes, pero may tanong ako sayo. May naalala ka ba? Or may possibility ba na nagkaroon ka ng
vision attack earlier this day? naalala ko yung kanina, napasinghap ako.
Yes po, kaso po malabo lang po eh. Pero sigurado po akong vision attack yun. Ang sakit nga po
ng ulo ko. nagnod yung doctor. May isinusulat siya sa parang maliit na record book niya.
Doc, bakit po ba siya nagkakaroon ulit ng vision attacks? 5 years simula ng atakihin siya ulit
ng disorder niya. Ngayong year lang bumalik. pag-aalalang tanong ni mommy.
Oo nga... bigla na lang bumalik...
May possibility po kasing may nag-ttrigger sa memory niya. Whether it's a special object, a
special place, or a special person sa past niya. May possibility na bumalik yung mga alaala
niya. Magrereseta na lang ako ng mga gamot na iinumin niya upang medyo mawala yung migraine
niya. But I assure you that it won't affect Kath's memory. Sa katunayan, yung gamot na yun, mas
makakatulong para bumalik yung alaala niya. teka lang...
May nag-ttrigger? Ano yun? Yung sunset kaya? Yung ice-cream? Yung holding-hands? Yung batang
babae at lalaki? Yun kaya yun? Hindi ko alam...
Pg273Pg273
Babalik yung alaala? So may possibility na maalala ko yung nangyari sakin dati?
Humigpit yung hawak sakin ni DJ. Napatingin ako sa kanya na mukhang gulat na gulat sa sinabi ng
doctor, oo nga pala, hindi pa pala niya alam.
Mommy? Kuya? Doc? Pwede po ba na lumabas muna po kayo kahit saglit lang? Mag-uusap lang po
kami ni DJ. mukhang alam naman nila na tungkol dun sa disorder at amnesia ko yung sasabihin ko
kaya lumabas na sila.
What. Was. That. Kath?
DJ... hinawakan ko yung kamay niya. Okay lang sakin na iwanan mo na ako kapag nalaman mo
yung totoo. sumakit yung dibdib ko nung sinabi ko yun. Kasi naman...
Sinong gustong magkaroon ng girlfriend na may sira sa utak?
Ano ba kasi yun Kath? May sakit ka ba? Ha? Sabihin mo sakin para hindi ako mag-alala sayo!
halatang worried siya sakin. DJ naman...
Napasinghap ako nun at tinitigan siya. Okay lang talaga sakin kung makipag-break ka sakin
pagkatapos ng malalaman mo.
Kath naman! Wag ka ngang ganyan! Kahit anong sakit mo, tatanggapin ko. Hindi kita iiwan ano ka
ba? Promise ko yan sayo diba? Ano ba kasi yun?" hinawakan niya ako sa magkabilangbraso ko.
Trust me.
I have amnesia, DJ. It started nine years ago... nanlaki yung mata niya sa sinabi ko.
And?
Huminga ako ng malalim.
And I think I'm starting to remember remnants in my past.
Remnants? Huh?
Pg274Pg274
Memories DJ, memories.
Dahil, alam ko sa sarili ko, nararamdaman ko, malapit ko na talagang malaman ang nakaraan ko.
malapit na malapit na.
CHAPTER 33.
KATHRYN'S POV
AUDITORIUM
"Whooooo! Go DJ!"
"Hindi! Go Albie!"
"DJ DJ DJ!"
"ALBIE ALBIE ALBIE!"
"Eh DJ ako! Ang laki ng ilong ng sayo eh!"
"Mas malapad naman nung noo sayo! May eyebags pa!"
"AH BASTA! DJ DJ DJ!"
"ALBIE ALBIE ALBIE!"
Oo. Nagchi-cheer ako. Syempre para sa master ko. May basketball practice kasi sila ngayon. At
ang training nila ngayon ay one-on-one. Si Albie at DJ ang magkalaban.
At si Zharm ang todo cheer kay Albie.
Wala akong paki! Hahaha! Tinignan ako bigla ni DJ at kinilig ako nung nag-flying kiss siya
sakin! Huwaaaaaaaa! >//<
Pg275Pg275
"Teka, time-out muna tayo sa pagsigaw." sabi ko. "Nakakapagod!"
"Oo nga eh! Parang tayo pa yung naglaro!"
"Hahaha! Ikaw kasi nagsimula! Tuwang-tuwa ka sa laro ng dinedate mo!"
"Wag ka ngang mang-asar!" namula naman 'to. Hahaha! Nang-hampas pa eh. Hahaha!
"Che! Bakit ba ako na naman topic natin, Kath? Echosera ka ha!"
"Hindi ah! Nacucurious lang ako. Magkwento ka naman!" pangungulit ko.
"Tungkol saan?"
"Eh di saan pa? Tungkol sainyo! Kamusta na? Ano? Sasagutin mo na siya?"
Oo. Nililigawan na siya ni Albie. Mag-two weeks na rin eh. Haha! Isang buwan na kayang
nakalipas kaya malamang maraming nangyari. At isa na dun ang pagkalantad na si Zharm pala yung
tinutukoy ni Albie na 'first love' niya. Habang kami ni DJ ay laging magkasama, laging
kinukulit pala ni Albie si Zharm at ayun! Ang bruha, nadedevelop na rin!
I'm happy for them. At least, wala ng conflict between the four of us.
Yung sa amin naman ni DJ? About sa amnesia ko? Hindi niya naman ako iniwan, mas mabuti na daw
yun kasi baka daw may lalaki pala ako dati, kapag bumalik yung alaala ko, iwanan ko siya. Hindi
daw yun pwede. Iuuntog niya daw ako ulit kapag nangyari yun. Sira-ulo talaga! Pero syempre,
nag-aalala rin siya sakin. Nagtanong pa nga kay Doc kung anong gagawin niya kung biglang magka-
vision attack na naman ako. Speaking of that vision attack.
I'm still wondering who that boy is...
Ay ewan, ayoko munang isipin yun.
"Ano na Zharm? Kailan mo siya balak sagutin?"
Pg276Pg276
"Kath, di ko pa alam eh. Wala pa naman kaming months. I mean, ano yun? Sasagutin ko kaagad siya
in just two weeks?"
"Aba, malay ko! Bakit ako tinatanong mo? Ano ba kasing nararamdaman mo?"
"Kinikilig ako?"
"Bakit patanong?"
"Eh nakakahiya kasi. Echosera ka talaga!"
"Dali na! Spill it!" pangungulit ko.
"Argh, okay fine! I think I like him too. Okay? Pero, love? Ewan. Hindi ko pa naman
naexperience mainlove eh. Alam mo naman na kay DJ, eh puppy love lang."
"Pero love rin yun diba?" binatukan niya ako bigla.
"Sira!"
"Nambatok pa."
"Kasi Kath! Puppy love yung kay DJ. Puppy love! Parang crush lang din yun."
"Oh ano ba kay Albie?"
"I don't know, all I know is that I'm happy whenever I'm with him." bigla siyang napangiti.
Oh my, nababaliw na siya sa pag-ibig! Hahaha!
"Basta Zharm, sagutin mo na yun kaagad kapag sa tingin mo, right time na. Wag mo ng pakawalan!"
Pg277Pg277
"Oo na bes, thank you." nagngitian lang kami at nagpatuloy na magkwentuhan.
--------------------------------
Maya-maya natapos na rin yung one-on-one game nila at pumunta na sila dito sa pwesto namin.
Umupo si DJ sa tabi ko at si Albie, kay Zharm. Tinitignan ko sila, ang cute cute nila! Bagay
talaga sila! Kahit nag-aasaran pa yang dalawang yan, sobrang cute nila kapag naging sila!
"Ano Kath? Si Albie na naman tinitignan mo? Tss." napatingin ako kay DJ na ngayon ay
nakasimangot. Hahaha!
"Eto naman! Bagay kasi sila eh. Pansin ko lang." tumingin rin siya sa kanila.
"Oo nga, mas bagay sila. Pero mas bagay tayo." sabay wink sakin.
"Sira, o. Inumin mo." inabot ko sa kanya yung bottled water. Mukhang pagod na pagod siya.
"Sorry ang tagal ng game. Hatid na kita." tumayo na siya kaagad pero hinila ko ulit siya pababa
para maupo siya. Binigyan niya ako ng 'what the hell look'.
Ngumiti lang ako sa kanya. "Pinagpapawisan ka."
"Huh? Wala 'to." kinuha ko yung towel sa bag ko na dinadala ko kapag may practice siya.
Syempre, caring girlfriend here.
"DJ."
"Oh?"
"Pupunasan lang kita."
"Huh? W-wag na." iniwas niya yung tingin niya sakin.
Pg278Pg278
"Sus nahiya pa. Nahiya pa si master. Hahaha!"
"Aish, oo nga pala slave nga pala kita." tss nang-asar pa. -_-
"Hahaha."
"Sige punasan mo ko ah." sabay tanggal niya ng jersey niya.
ANOOOOO BAAAAA... >//<
"Nakatitig ka na naman sakin. Minamanyak mo na naman ako sa mga titig mo."
"H-hindi ah! Sira!" binato ko sa kanya yung towel at nagcross-arms.
"Eto, joke lang naman! Dali na. Lalambingin na niya ako. Ayie!"
"Ehhhhh! Ewan ko sayo!"
"Dali na..." bigla niya akong niyakap at tipong iniipit niya yung mukha ko sa kili-kili niya.
"DJ naman! Pawis na pawis ka! Aaaaahck bitawan mo ako!"
"Kaya nga pupunasan mo ako eh! Dali na!"
"Oo na! Bitawan mo na ako!" bumitaw naman siya at hinalikan ako bigla sa pisngi.
"Hoy, sira-ulo ka! Nagnanakaw ka na naman ng kiss ha!"
"Tss! Punasan mo na lang likod ko!" aish, isip-bata talaga 'to.
Tumalikod naman siya nun. Ano pa nga ba gagawin ko? Eh di punasan, tapos humarap siya ulit
maya-
maya para mas mapunasan ko yung pawis niya, lalo na sa leeg niya. Hayy, siguro pagod 'tong
master
Pg279Pg279
ko... paano ba naman kasi, inalagaan pa ako sa hospital. Tapos, may practice kaagad sila kahit
wala pa
silang game na naka-schedule. Ganun daw kapag varsity ka, parang required kayo mag-practice
twice
in a week.
Pagkatapos nun, binigay ko yung bagong shirt na binili ko kanina para sa kanya. Syempre, ready
ako kapag pinagpawisan siya! Aba, para na akong anghel. Ang bait-bait kong girlfriend!
"Tapos na ba kayong maglambingan?" nang-asar pa `tong bes ko.
"Opo Zharm. Eh kayo ni Albie? Tapos ng magligawan? Zharm, sasagutin mo na ba siya?"
nanlaki yung mata nila pareho.
"Kath!"
"Eto joke lang! Hahaha! Peace!" nag-peace sign ako kay Albie at Zharm. Haha! Parehong namumula!
Umismid lang si Albie. Kunwari pa! "Pre, nice game." nag-shake hands naman sila ni DJ.
Sige na hindi ko na sila aasarin. Haha! Iniiba na yung topic eh. Hayaan ko na lang.
"Teka lang. DJ, ano na palang nangyari?" tanong ni Zharm.
"Nangyari?"
"Alam mo na yun." huh? Anong pinag-uusapan nila ni Zharm?
"Zharm. Don't." singit ni Albie.
"Teka lang kasi Albie." tumingin siya kay DJ. "Daniel. Balitang-balita na naman yung pamilya
niyo ah. Pinapatanong nga ni mommy at daddy sakin kung okay ka lang eh."
"Zharm naman."
"DJ, anong nangyayari? Bakit di mo man lang sinasabi sakin?"
Pg280Pg280
"Kath, wala yun." di ko siya pinansin at tinignan ko si Zharm.
"Ano yun? Sabihin mo sakin."
"Ah kasi..." nagkamot siya ng ulo. "Hindi mo pa ba alam?"
"Hindi! Ano ba kasi yun? ZHAAAAAAARM!"
"Kath. Wala nga yun!"
"DJ tumigil ka. Ikaw ba tinatanong ko ha?" naiinis na talaga ako!
Ano yun? May tinatago sila sakin?
"Zharm naman, ano ba yun? Albie, alam mo rin ba?" napakamot rin ng ulo si Albie. Argh!
"Seriously. What's going on?! Hindi niyo man lang sakin sasabihin?" walang sumasagot sa tanong
ko.
"Okay fine! Keep that to yourselves!" tumalikod ako nun at tumakbo papalabas ng basketball gym.
Nakakabadtrip! Nakakabadtrip! Nakakabadtrip talaga!
Kinukurot ko yung braso ko habang naglalakad. Kasi naman eh! Kung ano man yun, bakit hindi ko
dapat malaman? Problema ng pamilya nila ni DJ yun! Argh, oo na OA na naman ako. Pero kasi
girlfriend niya ako. Kaya ko naman siyang damayan sa problema niya eh...
Nakakainis. Nakakainis. Nakaka--
"ANO BA?!" niyakap na lang kasi ako bigla ni... ni DJ?!
"Kath."
Pg281Pg281
"DJ! Let me go!"
"Kath. I'm sorry." nanghina ako bigla sa sinabi niya.
"Sorry for what?"
"I'm sorry. Kasi ayokong malaman mo yung problema namin. Hindi naman kasi yun importante
Kath."
Bumitaw ako sa kanya at hinawakan yung mukha niya. "Kaya ka ba nagiging haggard ha?"
"Gwapong haggard naman, tss."
Nangiti ako bigla. "Oo na. DJ, tell me. Okay? You can trust me."
"Para kang bata, alam mo yun? Nagtatampo ka pa dahil lang dun."
"Kasi naman! Kayong tatlo alam tapos ako, hindi?"
"Sige, kwento ko sayo." bumitaw siya sa yakap niya sakin at hinawakan na lang yung kamay ko.
Nagsimula na kaming maglakad.
"Kath, okay ka na ba? I mean, sumasakit na naman ba ulo mo?"
"Oo, sumasakit na naman."
"Ha?! Shit! Dali pupunta tayong hospital!" binatukan ko nga.
"Sira, sumasakit kasi yung ulo ko. Kakaisip sa problema mo. Maaayos ba yan?"
"Tss, it's no big deal."
"Ano ba kasi yun?"
Pg282Pg282
Napabuntong-hininga siya. "Balita na naman kasi kami ngayon sa buong Asia."
"Huh? Bakit naman?"
"Humihigpit na naman kasi yung laban ng pamilya namin sa Buenavista. Grabe na yung
kompetisyon." ay oo nga pala, alam ko yun.
"Oh anong bago dun?"
"Kasi yung isang fast-rising company sa Europe, nag-iisip kung saan bang company dapat siya
mag-invest. Ang napili niyang pagpilian, yung sa amin at sa mga Buenavista."
"Oh, anong nangyari? Sino yung pinili?"
"Yung sa Buenavista." nalungkot naman ako bigla dun.
"I'm sorry."
"Tss, hayaan mo na yun. Wala naman akong alam din tungkol sa company ng mga magulang ko.
Nakakainis lang kasi binabalita pa talaga."
"Paano na yun? Naaapektuhan yung funds ng company niyo?"
"Hindi. Nakuha namin yung isang foreign investor galing New York. Yung company nila, naginvest
sa company namin." sabay ngiti niya.
"Oh, fair lang pala kayo eh."
"Kath, there's no such thing as the word 'fair' when it comes to business. Lamangan na kung
lamangan."napaisip ako nun.
"So. I guess, ang problema talaga ay yung walang tigil na paglalaban ng Montenegro sa
Buenavista?"
Pg283Pg283
"Yes, pero Kath. Alam ko Marketing Student ka, at alam ko interesado ka sa mga bagay na
ganito. Pero hindi mo naman siya kailangang problemahin. Okay? Problema namin 'to."
"Eh kasi, kawawa naman yung dad mo pati ikaw."
"Tss. Hayaan mo yung matandang yun. Workaholic masyado. Nung buhay pa naman si mom,
hindi naman siya ganun eh." napaka-competitive nga pala ng dad niya. Kaya siguro maraming
gustong makipagkumpitensiya sa kanila. Pero isa pa rin sila sa pinaka-powerful company sa bansa
at sa buong Asia.
"DJ. Promise me one thing."
"Ano yun?"
"Wag kang magpupuyat ulit. Eyebags mo oh..."
"Tss, bakit ko ikakahiya? Pinagpuyatan ko yan!" sira-ulo. -_-
"Eh basta, gusto ko gwapo pa rin yung boyfriend ko. Ayoko ng mukhang haggard." nanlaki naman
yung mata niya.
"A-ako? Haggard? At bakit? Hindi na ako gwapo? Pagpapalit mo na ako?"
"Joke lang!" niyakap ko siya ng mahigpit. "Ayoko lang na mapagod ka. Okay? And promise me one
thing again."
"Ano yun?"
"Hayaan mong damayan rin kita sa problema mo, gaya ng pagdamay mo sakin. Okay? Trust me
DJ."
Hinalikan niya ako sa noo ko. "Sure, let's trust each other. At subukan mong tumingin sa iba
dahil lang sa pamatay na eyebags na 'to. Nako, mamanyakin ko yang lips mo!"
"Ahhhh sira! Dyan ka na nga!" tumakbo ako ng mabilis papalayo sa kanya.
Pg284Pg284
Lumingon ako sa likod ko. Nakita ko siyang naka-smirk sakin. Oh no...
AATAKE NA NAMAN SI PIGNEY! TAKBOOOOOOOOOOOOO~!
CHAPTER 34.
KATHRYN'S POV
HOUSE
From: Master ko.
Slave ko... may sakit ako. Alagaan mo naman ako... :(
Nagulat ako sa text niya. May sakit siya? Malamang Kath yun nga yung text niya diba? Argh,
siguro
napagod na talaga yun. Tuloy-tuloy kasi yung practices nila sa basketball. Tapos sa swimming
din,
nagppractice siya. Soccer din! Argh, ang sporty talaga niya. Ako nga sa dodge ball lang ako
magaling.
Saturday naman ngayon. Sige na nga, aalagaan ko na ang master ko. Pagod siguro yun talaga.
Hayy... naaawa ako sa boyfriend ko. Dagdag pa sa pagod niya yung sa family problem nila.
Mareplyan ko na nga.
To: Master ko.
sige po... dyan na lang ako magluluto ng food... pagaling ka na...
Pagkabihis ko, biglang tumunog yung phone ko. Pagtingin ko... napangiti ako bigla.
From: Master ko.
Opo... gagaling lang ako kung nandito ka... :)
Pinakilig talaga ako nito! Nako. Makaalis na nga!
Nagpaalam muna ako kay mommy and kuya. Alam naman nila kung bakit ako pupunta dun eh.
Anyways, sumakay na lang ako ng tricycle para mabilis na akong makapunta sa condo nila dahil
Pg285Pg285
aalagaan ko pa ang sakitin kong master.
-----------------------------
CONDO
*tok tok*
Aish... mali ka Kath! Bakit ka kakatok? Baliw! Malamang nakahiga yun dahil may sakit nga eh!
Papatayuin mo pa.
May susi naman ako sa unit niya. Hehehe. Binigyan niya ako eh.
Ininsert ko na yung susi sa door knob, nung bubuksan ko na, nagulat ako ng biglang may humila
nung pinto pabukas at bigla akong hinila papasok. Bago pa ako makasigaw...
Binuhat na ako ni DJ!
"DJ ANO BA?! IBABA MO KOOOOOO!" binuhat nga kasi ako na parang pangkasal... >//<
Nakatitig lang siya sakin at nakangiti. "Namiss kita." bigla akong namula nun.
"DJ, a-ano ba?" nilapit ba naman yung mukha niya sakin! Gulp.
"DJ! Akala ko ba may sakit ka?! Eh bakit nabuhat mo pa ako?"
"Ang daldal mo Kath, namiss lang naman kita eh. Kaya kita pinapunta dito."
Ehhhhhhh?
"DJ naman! Alam mo naman na gusto kong mag-advance reading ngayon eh!"
"Tss! Advance reading ka pa! Saang subject yan?"
Pg286Pg286
"Psych, eh kasi naman. Malapit na naming i-take yung elective na yun."
"Aish, nag-take na kami ng Psych. Dito ka na lang mag-advance reading."
"Uhm sige na nga. Kaso, DJ."
"Oh? Ano ayaw mo akong kasama? Tss."
"Sira, ibaba mo na ako. Please?" bigla na naman siyang nagsmirk. Huwaaaaaa.
"Eh paano kung ayoko?" sabay ngiti pa niya ng nakakaloko.
Huwaaaaaaaa... TT_TT
"DJ naman eh! Dito na nga ako mag-aaral! Basta pahiram ako ng book!"
"Sabi mo yan ah." dinala niya ako sa may sofa tapos binaba niya ako dun. Tumingin siya sakin ng
seryoso. At naka-cross arms.
"Oh ano na naman DJ?"
"Kukunin ko lang yung Psych book ko sa kwarto. Wag kang aalis ha."
"Oo na! Dami pang sinasabi!"
"Bakit ka na naman sumisigaw ha? Ang daldal mo talaga! Halikan kaya kita?!"
Binato ko sa kanya yung unan ng sofa at nasapul naman siya. Binigyan niya ako ng death glare.
Ngumiti lang ako. "Hehehe, hindi ako yun!"
"Sino? Yung pader?" sabay turo dun sa pader sa left side ko.
Pg287Pg287
"Oo! Yung pader! Yung pader yung nambato!" binigyan niya ako ulit ng death glare.
"Ah, yung pader pala yung nambato. Yung pader kung saan kita unang hinalikan?" sabay smirk
niya.
OH NOOOOO! NAALALA KO NA NAMAN! HUWAAAAAAAA!
"DJ NAMAN EH!" binato ko pa sa kanya yung isang unan. "BILISAN MO NA! KAINIS!" tumawa lang siya
saka pumasok sa kwarto niya.
Eh nakakahiya! Huhuhu. Kasi naman, yung... yung pader. Napatingin ako ulit dun sa pader,
aaaaaahck!
Bigla akong namula. Huwaaaaaa. Yung unang beses na nilapastangan niya yung labi ko, ang sakit.
Ang
sakit--
"ARAY NAMAN!" napahawak ako sa ulo ko. Binato ba naman kasi sakin yung dalawang unan! Tumawa
lang ng tumawa si DJ.
"Bakit ka tumatawa? May nakakatawa?"
Tumabi siya sakin habang hawak-hawak yung tiyan niya. "Ang taray naman ng slave ko. Hahaha!
Laughtrip yung mukha mo!"
"Wag ka ngang tumabi sakin!" tinutulak ko siya palayo sakin. "Nakakainis ka!"
"Nagtatampo na ba slave ko? Uyyyyyyy..." pinipindot niya yung braso ko pero hindi ko siya
pinapansin. Manigas siya!
"Kath naman, pansin mo na ko!"
"Che!" nagulat ako nung bigla niya akong hinila papalapit sa kanya at niyakap ako ng mahigpit.
"Sorry na kasi." pinalo ko siya ng mahina sa braso.
"Kasi naman eh! Bakit ka nambabato? Dalawang unan pa?"
Pg288Pg288
"Binato mo rin naman ako ah?"
"Kahit na! Babae ako!" tumawa siya ng malakas.
"Ikaw? Babae? Pft. HAHAHA!" ano daw?!
"Huwaaaa! Ang sama mo sakin! Kainis ka!" kinuha ko yung librong hawak niya at pinagpapalo sa
katawan niya. Napapa-ow siya. Nakakainis kasi eh!
"Ow-- tama na-- aray! Kath naman-- ow!" tinigil ko na nung nakita kong namumula na siya.
"Ang brutal mo naman Kath! Idemanda kaya kita!"
"Ako? Idedemanda mo DJ? Bakit?! Dahil lang sa pinalo kita? Ikaw kasi eh! Hindi ako lalaki
'no!"nagcross-arms ako.
"Sus. Joke lang naman. Malamang babae ka. Bakit kita magugustuhan diba? Pero teka, babae ka
naman talaga diba? Wag mong sabihing lalaki ka! Bubugbugin kita!" binatukan ko siya ng sobrang
lakas dahil sa sinabi niya.
"Ang bobo mo alam mo yun?! Babae ako okay?"
"Naninigurado lang naman, babae ka nga. Ang hina mo mambatok." tss.
"Ang kulit mo kasi! Ano, idedemanda mo pa ako?"
"Oo." nanlaki yung mata ko.
"Bakit?"
"Kasi ninakaw mo yung puso ko. Di mo na binalik." okay...
Namumula ako sa banat niya. Huwaaaaa! >//<
Pg289Pg289
"Weh? Mag-aaral na nga lang ako, tumahimik ka muna!" kinuha ko yung book tapos binuklat na.
Hays, hindi ako makaget-over sa sinabi niya.
"Kath."
"H-huh?" nag-stutter pa ako. Nakangiti lang siya sakin.
"Yung libro mo, baliktad." ehhhhhhhhh?
Napatingin ako sa hawak kong libro at oo nga! Argh, nakakahiya! >//<
Inayos ko kaagad yun at nag-clear throat. "Mag-aaral na ako. Sshhhh!"
Tumawa siya bigla. "Napaghahalataan ka Kath. Kinikilig ka sa mga banat ko."
"Hindi ah! Tss!" tumayo na ako nun at pumunta na lang sa may dining table niya. Dun na lang ako
uupo para makapag-review ako ng maayos.
Wala pa nga akong isang page sa pagbabasa eh biglang umupo si DJ sa tapat ko. Madidistract na
naman ako niyan...
Hindi na lang ako tumitingin sa kanya. Kahit sulyap lang. Kaso nadidistract pa rin ako eh.
Aral lang Kath, aral lang. Concentrate...
Pero paano ako makaka-concentrate kung hawak-hawak na naman ni DJ yung kamay ko? >//<
"DJ?"
"Hmm?" nginitian niya lang ako.
"Kamay ko?"
Pg290Pg290
"Bakit? Gusto kong hawakan eh." pinaglalaruan niya kasi yung kamay ko. Ehhhh... nadidistract
kasi
ako!
"Nag-aaral ako DJ!" hindi niya lang ako pinansin at patuloy lang siya sa paglaro ng kamay ko.
Wag ko na nga lang pansinin. Nagbasa na lang ako ulit. Kaso bakit ganun? Walang pumapasok sa
utak
ko?
"DJ..." sabi ko nung bigla kong naramdamang hinahalikan niya bawat daliri ko. Pati yung
knuckles
ko.
"Napapagod na kasi 'tong kamay mo eh." namula naman ako nun. Bakit kasi ang sweet niya talaga?
Tapos ako, naiilang pa. Hays, eh kasi, hindi ako sanay!
Itinabi ko yung libro niya sa gilid ko at tinignan siya ng matagal. Napakunot yung noo niya.
"Bakit Kath?"
"Aish, dun na nga lang ako sa bahay mag-aaral. Sige na. Namiss din naman kita." ngumiti siya.
"So magdedate lang tayo ngayon?" binatukan ko nga.
"Baliw! Tuwang-tuwa ka naman dyan?" nagsmirk lang siya.
"Baka ikaw yung tuwang-tuwa dyan. Maya-maya, tsansingan mo ko bigla."
"Ang kapal mo rin 'no? Hindi ah! Ano? Aalis na ako? Niloloko mo na naman ako eh!"
"Ikaw talaga! Lagi kang pikon!" pinindot niya yung ilong ko. "Lumalaki tuloy lalo yung butas ng
ilong mo kapag napipikon ka."
"Heh! Sira!"
"Teka lang, bakit ba badtrip ka ngayon? Meron ka ba? Aray!" binatukan ko ulit kasi siya.
Itanong ba naman yun!
Pg291Pg291
"Wala ako ngayon! Badtrip lang talaga ako dahil sayo."
"Sus. Mahal mo naman ako diba? Kaya nga nasasakyan mo yung mga kagaguhan ko eh."
"Don't cuss!"
"Sorry naman. Sige na po. Hindi na." napangiti ako nun.
"Good boy." sabay tapik sa ulo niya.
"Ano ako, aso?"
"Oo! Here little doggie. Arf arf!" tapos kunwari may itatapon akong 'bone' sa gilid niya.
Binigyan niya ako ng death glare.
"Isa pa Kath."
"Ay mali! Si Albie pala yung aso!"
"Dahil cute siya?!"
"Hindi!"
"Eh ano? Wag mong sabihing type mo na siya ngayon ha?! May rabies yun!"
"Siraulo! Malaki kasi butas ng ilong niya. Alam ko may breed na ganun eh. Mukha nga kasi siyang
aso talaga!" tumawa siya. Natawa na rin ako.
Pero, akala niya tapos na ako? Hahaha! Mang-aasar pa ako!
"Ikaw naman DJ. Hindi ganun." binigyan niya ako ng curious look.
Pg292Pg292
"Eh ano?"
"Dapat pala, here piggy piggy! Oink oink! Barney is here! He loves you like he loves me!"
"Ah ganun?" binigyan niya na naman ako ng famous smirk niya.
HUWAAAAAAAA. TT_TT
"Joke lang naman! Hahaha!"
"Hindi ka makaget-over sa pigney na yan?"
"Hindi eh."
"Tss. Pasalamat ka nasa good mood ako ngayon at wala akong time na kilitiin ka hanggang sa
mawalan ka ng hininga." napasinghap naman ako nun. Yes! I'm safe!
"Pero..." halaaaaaa! Ano na naman?! Gulp.
"Pero ano?"
"Maglalaro tayo ng..."
"Ng?"
"Staring game."
"Staring game?"
"Yup." tss. Akala niya papatalo ako? Game na game ako! Magaling yata ako sa game na yan!
"Sige ba!"
Pg293Pg293
"Pero may twist." sabay bigay na naman ng famous smirk niya.
HUWAAAAAAAA! SABI NA EH.
"Ayoko na!"
"Wala pa nga eh! Tss. Wag ka ngang KJ!"
"Okay fine! Ano ba kasi yung twist?"
Ngumiti siya ng nakakaloko. "It's simple. One blink and you're dead."
"Huh? Dead? Oh nooooo! Wag! Ayoko pang mamatay!" binatukan niya ako bigla.
"That's not what I mean."
"Huh, akala ko kung ano na! Eh di ano?"
"You're dead because of the punishment."
"What punishment?"
"Eh di kiss sa lips!" nanlaki yung mata ko bigla sa sinabi niya.
"So you mean, kapag may isang kumurap satin. May kiss kaagad?"
"Oo."
"Eh dahilan mo lang ata yan eh para maka-tsansing ka sakin eh!"
"Sus! Baka magpasalamat ka pa sakin! Alam ko namang kanina mo pa ako gustong halikan.
Nahiya ka pa." sira-ulo! Argh! Umaatake na naman ang pagiging kissing monster niya! Huwaaaaa!
Pg294Pg294
"Baliw! Hindi ah! May pa-twist twist ka pa kasi eh!"
"Duwag ka lang Kath. Duwag duwag duwag!" ah ganon?
"Duwag pala ha? Dali na! Ano? Di ka titingin sakin? Simulan na natin 'to!" nagsmirk lang siya.
"Sabi mo eh." at nagsimula na kaming magtitigan.
Habang nakatitig kami sa isa't-isa, pinipigilan ko yung tawa ko. Kasi naman eh, tumatawa din
siya! Argh, nilapit niya pa yung mukha niya sakin. Hindi ako kukurap! Akala niya lang!
Bigla niyang hinawakan yung batok ko kaya napakunot yung noo ko. Pero hindi pa din ako
kumukurap. Nakita kong nagpipigil pa rin siya ng tawa. Natatawa na tuloy ako. Nagulat ako nung
bigla niyang dinikit yung ilong niya sa ilong ko kaya napakurap ako. At naramdaman ko na
naman...
Ang paglapat ng labi niya sa labi ko.
3 seconds have passed ng na-realize ko kung ano yung nangyari. Tinulak ko siya ng malakas nun.
Natulala pa nga ako eh.
"DJ NAMAN EH!" pinagpapalo ko siya. "ANG UNFAIR MO!"
"Aray Kath! Tama na!" tumigil naman ako nun at tumayo.
"Bakit mo kasi ako dinistract?"
"Kath, wala namang rule sa game natin na hindi pwedeng gumamit ng tricks para mapakurap mo yung
kalaban mo. Kaya be a sport. Okay?" sabay ngiti niya.
Wow ha. Ang inosente ng ngiti niya. NOT!
Kaysa magmukmok ako, kinurot ko na lang siya sa pisngi.
"Ang kulit mo talaga! Hays. Dyan ka muna. Magluluto lang ako."
Pg295Pg295
"Teka! Sama ako!" tatayo na sana siya kaso pinigilan ko.
"Parang awa mo na DJ. Maawa ka naman sakin!"
"Huh? Bakit?"
"Baka kasi hindi ako makapagluto ng maayos kapag nandun ka rin sa kitchen. Alam mo naman!
Nadidistract ako sayo eh!" nagsmirk lang siya.
"Ang dami talagang affected sa charms ko. Bonus pa ang kagwapuhan ko."
"Oo na gwapo ka na! Kaya kapag sumunod ka dun, hindi ka na gwapo!"
"Sinong niloko mo?" argh, ang slow naman niya. -_-
"DJ naman!"
"Oo na! Sige na. Magluto ka na. Dito lang ako. Sana hindi ka abutin ng kagwapuhan ko kahit nasa
kitchen ka na."
"Ang yabang talaga! Bilib na bilib ka sa sarili mo 'no?"
"Syempre!"
"Wow! Grabe! Eh di ikaw na! Basta, behave!"
Nag-salute siya. "Aye aye maam!"
Pumunta na ako sa kitchen na natatawa. Baliw talaga siya. Baliw na baliw sakin. Ay ansaveeeh?
Ang lakas ng self-confidence ko 'no? Haha hayaan niyo na. Minsan lang!
-------------------
Pg296Pg296
Tapos na naman kami kumain ng Adobo na favorite niya. Sarap na sarap yung loko! Nako...
syempre. Ako ata nagluto! Atsaka busog siya. Binubusog ko ng pagmamahal ko eh! Hahaha! Ang
corny ko tae. Hayaan niyo na minsan lang naman. Hahaha!
"Maghuhugas lang ako. Dyan ka lang ulit ha!"
"Oo na, bilisan mo!" nginitian ko lang siya at inayos na yung plato at dinala ko na siya sa may
kitchen sink.
Pagkatapos kong maghugas ng plato, pinunasan ko yung basang kamay ko gamit yung dish towel.
Tumalikod ako pagkatapos kong magpunas kaso parang aatakihin ako sa puso at mapapasigaw na ko
nung nakita ko si DJ na nasa harap ko na ngayon.
"Ano ba DJ? Nakakagulat ka naman!"
"Haha sorry." tinignan niya ako bigla ng seryoso.
"Oh, bakit ganyan ka makatingin?"
"Wala. Uuwi ka na ba?"
"Oo. 5PM na kasi. Alam mo naman na pwede naman tayong mag-date ng mas matagal kaso hindi naman
ako nagpaalam kay mommy eh. Ang paalam ko, nagkasakit ka kaya kita
pupuntahan." napabuntong-hininga siya nun.
"Ganun ba?"
"Oo eh. Hahatid mo ako diba?"
"Oo."
"Lika na." lalagpasan ko na sana siya ng bigla na lang niya akong hinila papalapit sa kanya.
Hinawakan niya ako ng mahigpit sa beywang ko.
"DJ..."
Pg297Pg297
"Kath, hindi ko na talaga mapigilan. Nasasabik na talaga ako sayo." bago pa ako makapagsalita,
hinawakan niya ako sa mukha ko at...
Bigla na lang akong hinalikan.
Naramdaman ko na naman yung feeling. Yung feeling na lunod na lunod na naman ako sa halik
niya. Napapikit ako. Pinulupot ko yung parehas na kamay ko sa leeg niya at nilapit ko siya lalo
sa akin.
Humigpit rin yung hawak niya sa beywang ko. Kung kanina, feeling lang. Ngayon, lunod na lunod
na
ako...
DJ, ano ba 'tong ginagawa mo sakin?
Napadilat ako bigla ng binuhat niya ako at napansin ko na lang na nasa kitchen counter na ako.
Bababa na sana ako dahil sa gulat pero wala na rin akong nagawa. Napapikit na naman ako dahil
lunod na
naman ako. Hindi ko rin mapigilan, parang mamamatay kaming dalawa kapag tumigil kami.
Nakapulupot na yung legs ko sa beywang niya. Ang lapit-lapit niya sakin. Yung kamay niya nasa
likod ko na, pataas-baba yung haplos niya.
"DJ." sabi ko nung bumitaw siya sa labi ko... na bumaba naman sa leeg ko.
"Hmm?" patuloy pa rin siya sa paghalik ng leeg ko... hindi ko na kaya.
"DJ tama na. Nakikiliti ako..." tumingin siya sakin saglit.
"Anong sabi mo? Hindi ko naintindihan..." at bumalik siya sa paghalik sa leeg ko... hanggang sa
napunta sa braso ko... maya-maya sa collarbone... Napapasabunot lang ako sa buhok niya.
I can't stop. He can't stop. I felt something twitched again between his legs. But I can't do
anything...
Nung naramdaman ko na pababa na yung halik niya. Itinulak ko siya ng malakas nun. Tinignan niya
ako, parang lasing na naman siya.
Napakagat na lang ako ng labi at umiwas ng tingin.
Pg298Pg298
"Oh shit. I'm sorry Kath!" tumakbo na naman siya papasok ng kwarto niya. Hays.
Bumaba na ako mula sa pagkakaupo ko sa kitchen counter. Inayos yung damit kong nagulo tapos
nagayos ng buhok. Hayy, ano na naman ba yung nangyari?
Lumabas siya maya-maya at nagkakamot siya ng ulo. Tinignan ko na lang siya nun. Nakatingin rin
siya
sakin.
Bigla na lang kaming tumawa ng sabay. Hahaha! Eh kasi naman ganun talaga kami. Ang weird lang
kasi tinatawanan lang namin yung nakakahiyang nangyari.
Lumapit lang siya sakin at niyakap ako ng mahigpit. "Sorry, kasi naman eh. Nasasabik na naman
ako sayo. Nakalimutan ko na may limitations nga pala."
"Sira, naiintindihan ko naman. Alam mo na, teenage hormones."
Binigyan niya ako ng nakakalokong ngiti. "Gusto mo rin naman yung kanina eh. Ikaw ha..."
"Hindi ah! Nadala lang ako!"
"Oo na. Sorry talaga. I'll try my best to control myself. Hindi na natin uulitin yun. Ikaw kasi
eh!
Ayaw mo pa kasi akong palapitin sayo kanina." kinurot niya yung pisngi ko. "Nagpapamiss ka
kasi. Kaya tuloy..." bigla siyang lumingon sa may kitchen counter. Kaya napalingon na rin ako.
"Bakit DJ?" tumingin siya sakin.
"Naisip ko kasi, hindi ko na matitignan yang kitchen counter gaya dati. Maaalala ko
yung..."tumaas-baba na naman yung kilay niya.
Oo nga 'no? Hindi ko na rin matitignan yun ng normal gaya dati. Parang yung sa pader lang.
Huwaaaaaa! TT_TT
"Wag mo na ngang ipaalala! Uwi na ko!" bumitaw na ako sa yakap niya at kinuha ko na yung bag ko
sa may lamesa. Nakita ko siyang nagkakamot ulit ng ulo.
Pg299Pg299
"Hindi mo na ba ako ihahatid?"
"Gusto sana. Kaso, baka mamaya. Aish! Hahatid na lang kita sa may elevator okay?" oo alam ko
yung sinasabi niya. Hayy, oo nga eh. Tama na yung date namin for today atsaka yung nangyari...
nakakailang rin! At nakakahiya! Baka mamaya sumpungin na naman si DJ, at madala na naman ako...
>//<
"Okay." inakbayan niya na lang ako papalabas ng condo unit niya at nung nakasakay na ako sa
elevator, hinalikan niya na lang ako sa noo ko at nag-wave sa akin.
"Bye, tawagan kita mamayang gabi ha?" ngumiti ako.
"Sige. I love you!"
"I love you too." at ang ngiti niya ang huli kong nakita bago magsarado ang elevator.
Nung lumabas na ako ng elevator. Saka ko lang naalala na nagbake pala ako ng chocolate chip
cookies para kay DJ! Tinignan ko sa bag ko at ayun nga, nandito pa din. Pupunta na lang ako
ulit sa condo unit niya para maibigay 'to. Sayang naman diba?
Sumakay na ako ng elevator. Sasarado na sana ito pero biglang may nag-wave na babae. Sasakay
ata. Kaya pinindot ko muna yung 'hold button' para makasakay siya. Nung nakasakay na siya,
pinindot na niya yung close button at ngumiti sakin.
"Hey, thanks."
"Wala yun." sabi ko. Grabe, ang ganda niya! Para siyang living doll! Model siguro 'to.
Teka, bakit ba nacucurious ako sa kanya? Minsan lang kasi ako makakita ng model eh! Halata
namang model 'to kasi long-legged siya. Ang sexy pa! Naiinggit ako. Bakit kasi ang payatot ko?
Huhuhu.
Pipindutin ko na sana yung 15th floor button ng biglang unahan ako nung babae. Alam niyang dun
ako sa floor na yun?
Mag-tthank you sana ako ng biglang nanlaki yung mata ko sa tanong niya.
Pg300Pg300
"Uhm, miss? 3rd floor na oh." sabay turo dun sa sign na nagpapakita kung anong floor na."Anong
floor ka ba?"
Hindi ko alam pero bigla na lang nanikip yung dibdib ko. "8th floor." nasabi ko na lang.
Ngumiti lang siya sakin at pinindot na yung 8th floor button. Maya-maya, nasa 8th floor na.
Lumabas na ako nun.
Pakiramdam ko, napako yung paa ko sa kinakatayuan ko. Ano yun?
So, sa 15th floor talaga siya papunta? Eh condo unit ni DJ yun. Si DJ yung pupuntahan niya?
At...
Sino yung babaeng yun?
CHAPTER 35.
KATHRYN'S POV
Sino ba yung babaeng yun?
Hindi naman yun si Ella na condo-keeper niya, kasi kilala ko na yun. Nakita ko na yun. Hindi
rin naman mama niya, wala na yung mama niya. Malabo naman na kapatid niya. Wala siyang kapatid.
Baka kaibigan? Ay ewan. Siguro nagkamali lang ng pindot yung babae.
Nagkamali lang naman talaga diba?
Hindi talaga ako mapakali. Argh, naglalakad nga ako pauwi kaso wala eh. Parang gusto kong
bumalik dun. Nakakainis!
Matawagan na nga lang si DJ...
Calling: Master DJ
"Hello?"
Pg301Pg301
"DJ!"
"Kath? Bakit ka napatawag?"
"Ano kasi... may bisita ka ba?"
"H-huh? Ano, wala!" So baka nga nagkamali lang talaga ng pindot yung babae. Nawala yung kabang
nararamdaman ko.
"Akala ko kasi. Anyways, bakit ka sumisigaw dyan?"
"Di kasi kita marinig. Mahina signal may ginagawa kasi ako. Sorry."
"Okay lang. Balik ako ulit dyan ha? May bibigay lang akong chocolate chips."
"Wag na! Busog na ako. Ano, wag na talaga."
"Sayang naman DJ! Don't worry masarap 'tong ginawa kong--"
"Who's that DJ?"
Napako ako sa pwesto ko pagkarinig ko ng boses na yun...
Boses babae.
"Aish, Kath? Hello? Anong sabi mo?"
*toot toot*
Pinatay ko kaagad yung phone ko...
Nanginginig tuhod ko. Gusto kong umupo at umiyak na lang. Hindi siguro alam ni DJ na narinig ko
yung boses nung babae. Yung boses nung babae kanina sa elevator. Dineny niya pa talaga sakin na
wala siyang bisita? Huh. Napangiti ako. Bitter smile. Takte, alam ko, trust. Trust niya mukha
niya!
Pg302Pg302
Nagsinungaling na naman siya sakin! Pero bakit... bakit?!
"DJ, ano na naman ba 'to? Ha?! Ang sakit naman. Ano ba talaga ha?" sigaw ko. Hindi na
makapag-function ng maayos yung utak ko. Sino ba yung babaeng yun? Sino?! Sino yun! Niloloko
niya na naman ba ak--
*screeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeech!*
------------
QUEN'S POV
"...I know, yes. I know. Wag na. Ayokong umattend dun."
"Pero Quen, you know na kailangan mo munang magpa-interview. Alam mo naman na excited ang media
at press people sa pagdating mo. Tapos may VIP party ka pa."
"Kailangan ba talagang umattend sa party na yun? Tss."
"Oo. Kailangan alam nila na ang anak ko, umuwi na galing New York. Para alam nila na successful
ka na."
"Ma naman."
"Sundin mo na ako nak. Okay? Susunod na lang kami ng papa mo mamaya."
"Okay ma. Sige bye."
Pinatay ko na yung phone ko at napasuklay sa buhok ko. Ano ba 'to. Gusto kong magpahinga.
Kakadating ko lang galing New York. Tapos may VIP party pa pala ako mamayang gabi. Damn it.
Inayos ko na yung pagddrive. Anong oras na ba? 5PM? 9PM yung party. Okay, makakatulog muna ako
kahit sandali. May jetlag pa ako galing sa pagsakay sa eroplano namin.
Pg303Pg303
Tumunog bigla yung cellphone ko. Hindi ko pa nga nababasa yung text ng biglang...
*screeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeech!*
May dumaang babae kasi kaya napa-stop ako sa pag-ddrive. Shit, bakit nahulog yung babae?
Nasagasaan ko ba?
Lumabas kaagad ako ng kotse at tumakbo papunta dun sa babae. Shit! Hindi ko nga nasagasaan,
nawalan naman ng malay. Damn it!
"Miss, miss? Uy miss!" tinatampal ko yung pisngi niya. No response.
Binuhat ko na lang siya at nagmadaling sinakay siya sa kotse ko. Sa back seat ko na lang siya
pinahiga. Dadalhin ko na lang siya sa ospital. Nagtanong pa ako kung ano yung pinakamalapit na
ospital kasi hindi ko na kabisado ang Metro Manila.
Nagmadali ako sa pagddrive, binilisan ko na. Pagdating sa ospital, agad ko siyang binuhat
papunta sa emergency room...
"Miss emergency. Nahimatay kasi siya." nanlaki naman yung mata nung nurse.
"Uhh..." huh? Naglalaway siya bigla. Ano ba yan.
"Miss, narinig mo ba yung sinabi ko nahimatay yung babaeng 'to. Ano ba?!"
"Ay sorry sir. Ang gwapo mo kasi hehe! Dito po." kumuha siya ng stretcher tapos nilapag yung
babae dun. Aish, nag-aalala ako sa babaeng 'to bigla. Bakit kasi hindi siya tumitingin sa
dinadaanan
niya kanina? Naka-green kaya yung stoplight. Hays. Dinala naman yung babae sa isang kwarto.
Ichecheck muna daw yung vital signs niya kasi baka raw tumama yung ulo nung nahimatay siya.
Naghintay ako ng ilang minuto bago lumabas yung doctor. Napatayo ako nun.
"Kamusta na po lagay niya?"
Pg304Pg304
"Nagkaroon lang ng onting galos sa mukha niya dahil siguro sa pagkakahimatay niya.
Nonetheless, she's fine. Pwede ka ng pumasok sa kwarto niya, nag-aalala ka siguro sa girlfriend
mo." nginitian lang ako nung doctor bago umalis.
Eh hindi ko naman yun girlfriend. Ano ba yan. Napagkamalan pa akong boyfriend ng babaeng yun.
Pumasok na ako sa kwarto niya at umupo sa may edge ng kama niya. Pinagmamasdan ko lang siya.
Tss, ang ganda nga ng babaeng 'to, kaso, may pagka-tanga. Tumawid kasi ng naka-green light. Ano
ba, hindi ba niya napansin yun?
Hinawi ko yung ibang hibla ng buhok sa mukha niya. Tss, yung cellphone pala niya, nilapag ko na
lang sa tabi niya.
Inaantok talaga ako. Kaso di ko naman pwedeng iwanan 'tong babaeng 'to dito. Aish, ang sakit
talaga ng ulo ko. Iidlip lang ako sandali...
-------------------------------------
KATHRYN'S POV
Napamulat ako nung naramdaman kong ang bigat ng ulo ko. Literally.
Parang may nakadagan eh. Aish, pagkatingin ko, huh? Ulo ng taong tulog?
Napatayo ako kaagad nun at natulak kung sino man yun. Nasaan ako?
"Aray ko naman." huh? Napatingin ako sa nagsalita. Sino 'to?
"S-sino ka?" nagkamot ng ulo yung lalaki.
"I'm Quen." inabot niya yung kamay niya. Makikipagshake-hands siguro. Pero di ko tinanggap.
Napatingin ako sa tabi ko, yung cellphone ko, kinuha ko yun at nilagay sa bulsa ng jeans ko.
"Nasaan ako?"
Pg305Pg305
"Nasa ospital. Nahimatay ka kasi kanina."
"Nahimatay?" inaatake na naman siguro ako ng disorder ko. Wala akong maalala.
"Teka? Wag mong sabihing nagka-amnesia ka? Bakit ka kasi tumawid sa kalsad, naka-green
light kaya! Mabuti hindi kita nasagasaan. Kaya nung nahimatay ka, dinala na lang kita dito sa
ospital."
Naalala ko na. My god, si DJ.
Parang bumalik na naman yung sakit na nararamdaman ko. Nanghihina na naman ako, pero ayoko
naman ipakita sa stranger na 'to. Magpapasalamat na lang ako.
"Wala akong amnesia. Di ko lang kaagad naalala kung bakit. Salamat pala." nagnod siya.
"Okay ka na ba?"
"Yeah. Okay na ako."
"Mabuti naman. 7PM na. Hatid na kita. May pupuntahan pa kasi akong party."
"Huh? Di okay lang, ako na lang uuwi mag-isa."
"No. I insist. Para lang masigurado ko na safe ka na. Mamaya may mangyari pa sayo ulit..."
hays.
"Sige na nga, salamat." tumayo ako nun at inalalayan niya ako palabas. Nakakahiya. Siya pa yung
nagbayad ng pang-ospital ko. Hays, ihahatid niya pa ako.
Inalalayan niya ako papasok ng kotse niya, sa shotgun seat niya ako pinasakay. Grabe, hiyang-
hiya na
ako sa kanya. Napahamak ako dahil sa katangahan ko, naabala ko pa siya. Pinaandar na niya yung
kotse niya.
"Miss, pwede mo ba ituro yung bahay mo? Medyo nakalimutan ko na kasi yung way dito."
Pg306Pg306
"Uhm, malapit na naman bahay ko. Lumiko ka pagdating sa street na yan." tapos tinuro ko na kung
ano pa yung dadaanan niya bago dumating sa bahay namin.
Nilabas ko muna yung cellphone ko, may 28 missed calls. Galing kay DJ. Aish... may 5 text
messages pa galing sa kanya. Pare-pareho ng messages.
From: Master ko.
Slave ko, bakit di mo sinasagot mga tawag ko? Sorry kanina, busy lang talaga ako. Puntahan kita
sa bahay niyo?
Tss. Akala ko magpapaliwanag siya. Aish, aaminin ko, nadidissapoint ako.
Nagreply ako.
To: Master ko.
wala ako sa mood. magpapahinga ako. ge night.
In-off ko na yung cellphone ko, ayoko muna siyang makausap. Ang sama talaga ng loob ko.
Nagseselos ba ako dun sa babaeng yun? Hindi ah. Dapat kasi sinabi niya kung sino yun! Hindi
yung magsisinungaling pa siya... maiintindihan ko naman eh.
Baka yung babaeng yun, yun yung ipapalit niya sakin? Baka hindi niya na ako mahal.
Iniisip ko pa lang, sumasakit na yung puso ko. Hindi ko kaya.
"Miss, okay ka lang ba?" napatingin ako kay Quen.
"Okay lang ako."
"Andito na tayo sa street niyo. Saan na ba bahay niyo?" napatingin ako sa labas.
"Dyan lang." tinuro ko na yung bahay namin. Maya-maya pinatigil na niya yung kotse niya at
pinarada sa tapat ng bahay namin.
"Thank you pala sa paghatid. Sorry talaga sa abala."
Pg307Pg307
"Okay lang. Sa susunod, mag-ingat ka ha."
"Yeah, thanks ulit."
"Ano pala name mo? Baka kasi may mabalitaan na lang ako na may nahimatay ulit, para alam ko
kung ikaw ba yun." sabay ngiti niya. Natawa naman ako nun.
"Kathryn."
"Okay. Kathryn, see you around."
"Hahaha yeah, see you. Thanks ulit Quen." nginitian ko siya nun bago ako bumaba sa kotse niya.
Nag-wave pa ako sa kanya. Ang bait niya. At aaminin ko, gwapo siya.
Pumasok na ako nun at humalik sa pisngi ni mama. Wala si kuya, nakipag-date kay Yen. Yung
malanding kuya ko talaga.
Nagpunta ako kaagad sa kwarto ko at ni-lock yun. Wala talaga ako sa mood, nag-shower ako para
kahit papaano, gumaan yung pakiramdam ko.
Gumaan nga pakiramdam ko. Ang problema, yung sakit na nararamdaman ko, hindi.
Humiga na lang ako sa kama ko habang tinititigan yung cellphone ko. I-on ko na kaya? Aish,
ayoko. Gusto kong marealize niya yung mali niya, saka siya aamin sakin. Huh. Sino ba kasi yung
babaeng yun? Panira ng mood, at anong meron sa kanila at sa condo pa talaga ni DJ siya pumunta?
Si DJ kasi, hindi siya nagpapapunta ng tao sa condo niya maliban sa condo-keeper niya, sa mga
close friends niya at sa akin.
Kinuha ko na lang yung remote sa side table ko at binuksan yung TV. Makapanood na nga lang.
Makanood na nga lang ng news. Boring eh. Ayun, puro yung kay CJ Corona on Trial yung
pinapakita. Maya-maya, may pinapakita na parang party ba 'to? O gathering? Basta halatang pang-
mayayaman. Ang caption pa nga."Tonight is the VIP Party of one of the most richest bachelor in
Asia." bla bla. Hmm, bachelor? Alam ko si DJ bachelor rin eh. Kaso yun nga lang, akin siya.
Pg308Pg308
Akin pa ba siya?
Ewan! Argh, nag-concentrate na lang ako dun sa nagsasalita sa news. Grabe, pati presidente ng
pilipinas, nandun? Sino ba 'tong bachelor na 'to? Biglang nagsalita yung babaeng mukhang in
mid-
fourties. Grabe, ang ganda niya. Elegant. Mukhang mayaman talaga. Sa right side niya, isang
lalaking in-mid fourties rin, at halatang makapangyarihan.
"... And now, let's welcome... our son Enrique Buenavista!" nagpalakpakan yung mga bisita.
Naglakad na sa special red carpet yung...
Yung lalaking nagligtas sakin?!
Si... si Quen? Siya yung nasa TV! Yung Enrique Buenavista! Pero teka...
Buenavista? Yun yung kalaban ng mga Montenegro diba? Anak siya nun?!
CHAPTER 36.
DANIEL'S POV
THAT SAME DAY
Aish, namimiss ko kaagad si Kath. Ano ba yan!
Napakamot lang ako ng ulo at napatingin bigla sa kitchen counter. Tuwing naaalala ko yun, damn
it! Yung babaeng yun kasi, hindi niya alam na ang ganda niya. Hindi tuloy makapagpigil. Lalaki
ako. I have my needs! Pero sobra-sobra talaga ang respeto ko sa kanya. Saka na, kapag handa na
kami
parehas. Kahit gago ako minsan, ayoko namang pilitin siya sa ayaw niya. Pero dapat itanong ko.
Haha joke lang. Kaya ko naman maghintay eh.
*ding dong*
Huh? Sino nag-dodoorbell? Baka si Kath! Sabi na eh. Namiss rin ako nun.
Nagmadali akong pumunta sa may pinto at walang sabi-sabi, binuksan ko ito, hinila ko siya at
napapikit na lang ako habang hinahalikan ko siya.
Pg309Pg309
Grabe namiss ko 'tong babaeng 'to, itanong ko na kaya? Ay hindi pwede. Kailangan mag-control.
Nyeta, humawak pa sa leeg ko, diniinan ko yung halik...
Pero teka, bakit ganun? Bakit parang... parang iba? Parang hindi siya?
Dinilat ko kaagad yung mata ko at nagulat ako sa nakita ko. Hindi si Kath kundi si...
"JULIA?!"
Ngumiti lang siya. "Hi Daniel, hindi ko alam na sobra mo pala akong namiss." kinindatan pa ako.
"Sorry. Akala ko kasi yung girlfriend ko. Kung alam kong ikaw yun, di kita hahalikan."
"Well, okay lang naman. At least, nahalikan kita ulit." kinindatan na naman ako. Putcha. Ang
landi talaga ng babaeng 'to. No offense. Makikita mo pa lang sa suot niya.
"That kiss two years ago was nothing. Ikaw lang nagseryoso nun."
"Huh. Siguro para sayo wala lang yun, pero para sakin, that's the best kiss I ever received. At
simula nun, hindi ko na nakalimutan. Ang sarap mo kasing humalik. And, you know I like you,
right?" lumapit siya sakin at hinawakan ako sa braso.
"Ano bang ginagawa mo dito?" sabay tabig sa kamay niya. "At paano mo nalaman 'tong address
ko?"
"I have connections. Besides, we need to talk about something. I miss you D."
"Well, wala akong pakielam. At kung ano man yung 'something' na sinasabi mo. Please, I'd rather
not talk about it."
"Huh? Bakit? Ayaw mo ba? You know you can't back out."
"I'll find a way. Kaya pwede bang umalis ka na? Tss. Nakakawalang-gana ka." badtrip.
Pg310Pg310
"Napaka-snob mo pa rin talaga! Hindi ka nagbago! Oh well, could you please give me water?
Nakakauhaw."
"Meron sa ref. Ikaw na kumuha." tinaasan niya ako ng kilay.
"Inuutusan mo ko? Bisita mo kaya ako!"
"Bakit? Ako ba yung iinom? Hindi. Atsaka, bisita? Huh. Inimbita ba kita?" saka ako nagsmirk.
Nyeta, nakakairita 'tong babaeng 'to. -_-
"Whatever." naglakad na siya papuntang kitchen.
Tss!
Same Julia. Same spoiled-brat. Same girl two years ago. Hindi talaga nagbago yung babaeng yun.
*riiiiiiing riiiiiiing*
Calling: Slave Kath
Tumatawag pa si Kath. Masagot na nga.
"Hello?"
"DJ!"
"Kath? Bakit ka napatawag?"
"Ano kasi... may bisita ka ba?"
"H-huh? Ano, wala!" ah shit. Di niya pwedeng malaman na nandito 'tong spoiled-brat na 'to.
She's nothing. Baka mamaya mag-isip na naman kasi siya.
Pg311Pg311
"Akala ko kasi. Anyways, bakit ka sumisigaw dyan?"
"Di kasi kita marinig. Mahina signal. May ginagawa kasi ako. Sorry."
"Okay lang. Balik ako ulit dyan ha? May bibigay lang akong chocolate chips."
"Wag na! Busog na ako. Ano, wag na talaga." ayokong nagsisinungaling sa kanya. Pero kasi, baka
mapraning lang si Kath.
"Sayang naman DJ! Don't worry masarap 'tong ginawa kong--"
"Who's that DJ?" shit! Nilayo ko kaagad yung cellphone ko baka narinig ni Kath. Binigyan ko ng
death glare si Julia. Hindi niya naman siguro narinig na nagsalita 'tong maarteng babaeng 'to.
"Aish Kath? Hello? Anong sabi mo?"
*toot toot*
Napatingin ako sa cellphone ko. In-end call niya? Huh? Bakit?
Kilala ko si Kath. Alam ko na kung narinig niya yung boses ni Julia, siguro sasabihin niya
kaagad.
Pero, ano bang nangyari sa kanya? Baka siguro naglalakad siya pauwi, tinago niya na cellphone
niya. Ang dami kayang holdaper dyan sa tabi-tabi.
"Sino ba kasi yun D?"
"Bakit D tawag mo sakin? Hoy Julia, ayusin mo nga ugali mo!"
"Ang arte mo! Gusto ko lang naman eh. Eh di Daniel!"
"Tss. Umalis ka na nga."
"Oo na! Pero gusto ko lang ulitin. You can't back out from the deal. Okay? Bye." lumapit pa
siya sakin at hinalikan ako sa pisngi. Punyeta. -_-
Pg312Pg312
Nung umalis na siya, binalibag ko kaagad yung pinto. Nakakainis. Pinapaalala niya pa. Putcha.
Naiinis
ako!
Bakit kasi ako pa? Banas talaga.
Kailangan ko si Kath. Para kahit papaano, mawala 'tong inis ko. Siya lang naman nagpapasaya
sakin. Alam mo yung pakiramdam na yun? Nababading na ata ako, pero wala eh. Siya lang talaga.
3 oras ko na siyang kino-contact. Bakit ganun? Hindi niya sinasagot. Napakamot na lang ako ng
ulo.
Maya-maya nagreply na siya.
From: Slave ko.
wala ako sa mood. magpapahinga ako. ge night.
Huh? Anong nangyari dun? Baka pagod lang. Wala din sa mood. Kausapin ko na lang bukas.
--------------------
THE NEXT DAY
MONTENEGRO UNIVERSITY
Kanina pa ako naghihintay dito sa building nila. Wala pa din siya. Asan na ba yun? Late na kaya
siya. Usually nagtetext siya kung papasok na ba siya. At usually sinusundo ko siya kaso
pagdating ko dun, nauna na daw. Nasaan na siya?
Nagtetext ako, di nagrereply. Putcha, pinag-aalala ako ni Kath.
Nakita ko si Albie na nagkakamot ng ulo. Nilapitan ko.
"Pare, nakita mo ba si Kath?"
"Ah. Oo. Nakita ko siya kanina sa carpark." iniwas niya yung tingin niya sakin.
"Nasa carpark si Kath? Sige pare salamat." tatalikod na sana ako nung hawakan ako bigla ni
Albie.
Pg313Pg313
Parang pinipigilan ako.
"Oh bakit? May problema ba?"
"Pare, papunta na rin yun dito. Hintayin mo na lang."
Ang sama ng kutob ko. Parang may rason si Albie kaya ayaw niya akong pumunta dun. Tangna, ano
yun?
Tinalikuran ko si Albie at nagmadaling pumunta sa carpark. Nagtataka rin ako, bakit andun si
Kath? May naghatid sa kanya? Putcha, sino?!
Pagdating ko. Napamura ako sa nakita ko.
Bakit kasama siya ni Kath?!
---------------------
KATHRYN'S POV
From: Master ko.
Kath? Nauna ka na daw? Bat dmo ako hinintay? Sabay tayo papasok db?
Haynako. In-off ko na lang ulit yung cellphone ko. Siguro masama na akong girlfriend, kasi
nabulag
ako sa galit ko kagabi. Pero kasi... kung kayo yung nasa kalagayan ko, mababadtrip talaga kayo!
Huwaaaaaaaaa! Namimiss ko na siya! Kaso gusto ko na mag-effort man lang siya para sakin... at
least, magpaliwanag siya diba? Kasi pakiramdam ko, parang ako na lang laging nag-eexert ng
effort para maayos yung relationship namin.
Habang naglalakad ako, nagulat ako nung may nag-stop na kotse sa tapat ko.
Ehhhhhhh?
Lumabas yung taong nasa kotse at halos mapanganga ako sa gulat.
Pg314Pg314
"Uy Quen. Ikaw lang pala yan! Akala ko kung sino. Nagulat tuloy ako."
"I told you I'll see you around. At, wow, nakita nga kita ulit. Kaya pinatigil ko muna yung
kotse ko. Haha. Akala ko mahihimatay ka ulit." hinampas ko siya ng mahina sa braso.
"Grabe ka naman. Ang sama mo! Di na yun mauulit 'no."
"Haha. I know, kasi kung mangyari yun uli? Dadating ako para iligtas ka." pakiramdam ko
nagblush ako ng onti. Onti lang! Eh kasi ang gwapo niya talaga! Pero syempre si DJ pa rin
pinakagwapo. I'm just sayin'. Ang bait niya pa.
"Baliw. Pero teka, bakit ka andito sa street namin?"
"Wala. Ikot-ikot lang. And, to tell you the truth. Nagbabakasakali akong makita ka ulit."
"Huh? Bakit?"
"Ewan. To hang out? Wala naman akong masyadong kilala dito. Well maraming taong
nakakakilala sakin pero di ko sila kilala." oo nga pala, naalala ko na naman yung news.
"Napanuod kita kagabi." nasabi ko bigla. Oops! Nakakahiya! >//<
"Huh? Talaga? So kilala mo na pala ako. Stalker ba kita?"
"Grabe! Akala ko mabait ka. Mahangin ka din pala!" tumawa lang siya. Natawa na rin ako. Ang
kulit ng lalaking 'to.
"Minsan lang naman. Pero seriously, you wanna hang out?"
"Hang out?"
"Oo. Ayaw mo ba? Sige na please. Kasi siguro dahil nanuod ka ng news kahapon, alam mong kakauwi
ko lang galing New York. Boring naman kung ako lang mag-isa diba? Sige na
please?"nagpuppy-eyes pa siya, ang cute niya! Erase erase!
Pg315Pg315
"Eh, bakit ako pa?"
"Bakit hindi ikaw?" tss binalik sakin yung sinabi ko. -_-
"Okay sige." ngumiti siya.
"Lika na!" hinawakan niya yung kamay ko pero bumitaw ako.
"Di pwede! May pasok kaya ako." napatingin ako sa relos ko. "Late na ako!"
"Huh? Ganun ba? Sorry, ang stupid ko. College student ka pa pala."
"Bakit, ikaw hindi na?"
"College student din. Kaso nagtetake na ako ng MBA." ah, nag-mamasteral na pala siya sa
Business Ad. Sabagay, Buenavista siya eh.
"Ah."
"Ikaw?"
"Marketing ako. Oh sige, bye na!"
"Teka!" hinawakan niya ulit yung kamay ko.
"Oh bakit?"
"Late ka na diba? Wag ka na mag-commute! Hahatid na kita."
"P-pero wag na! T-teka!" hinila niya ako papasok ng kotse niya. Argh, no choice tuloy. -_-
Pumasok na rin siya sa kotse niya at pinaandar na yung kotse niya, saka nginitian ako. "Saan ka
nag-
Pg316Pg316
aaral?"
"Sa MU."
"Montenegro University?" tumawa siya.
"May problema ba?"
"Wala. Haha. Ihahatid lang naman kita sa university ng kalaban namin."
Ay! Oo nga pala `no? Huwaaaaaa. Nahiya na naman ako sa kanya. Tae, Buenavista nga pala siya. (_
_)
"Hehe sorry."
"Bakit ka nagsosorry?"
"Uhm kasi, diba Buenavista ka? Kalaban niyo Montenegro diba?"
"Ngayon alam ko na stalker talaga kita." sabay wink sakin.
Hinampas ko ulit siya sa braso ng sobrang lakas. Napa-'ow' siya.
"Aray ko naman."
"Ang yabang mo alam mo yun?" tumawa lang siya.
Bakit ganun? Hindi ako naiinis sa kayabangan ng lalaking 'to? Natatawa at natutuwa pa ako.
Napakacomfortable niya kasing kausap at kasama. Kahit kahapon lang naman kami nagkakilala.
"Thank you ulit Quen. Yung kahapon tapos paghatid pa sakin. Nahihiya tuloy ako sayo, ihahatid
mo pa ako sa school, eh alam ko naman na--"
"Rival namin ang Montenegro ever since? Haha. Don't worry, wala naman akong pakielam sa
mga issues na ganyan. You know, while I was in New York, walang issues na ganito. Gusto ko
Pg317Pg317
dun, simple lang buhay ko. Nag-aaral, nag-paparty minsan, pero yeah. Walang rivalry."
"Bakit ka bumalik dito kung masaya ka na dun?"
"Pinauwi ako. Ewan ko kung bakit. Pero siguro namiss din nila ako. Namiss ko rin naman sila.
Pati yung kapatid ko." napangiti ako nun bigla. Di ko alam kung bakit. Aish, ang weird ko na!
"Oh andito na pala tayo. Teka park ko lang." pinapasok kami kasi nakita ako nung guard. Tapos
ayun, pinark niya sa carpark.
Bumaba na ako kaagad nun. Bumaba rin siya.
"Thank you ha?" nginitian ko siya.
"Yeah, you're welcome. Pero yung utang mo sakin ha?"
"Utang? May utang ako sayo?"
"Oo diba? Let's hang out sometime."
"Ah, sige. Pero teka, kailan?"
"Ikaw bahala Kath. Kailan ka ba free?" hala, midterms pa. Nakakahiya naman sa kanya. Di ko alam
kung kelan ako free!
"Sorry Quen. Kasi, uhm. Hindi ko alam kung kelan eh."
"Exchange numbers na lang tayo? Don't worry, hindi ko naman ipagkakalat na stalker kita."sabay
wink na naman sakin.
"Sira. Oh eto cellphone ko." inabot ko sa kanya yun at inabot niya rin sakin yung cellphone
niya. Nilagay ko na yung cellphone number ko sa phonebook niya.
"Oh." inabot ko na sa kanya. Binigay niya rin yung cellphone niya sakin. Pagkatingin ko...
Pg318Pg318
"Uy. Bakit 'Your Handsome Savior' nakalagay dito?"
"Savior mo ako eh. Wag ka ng umangal, gwapo kaya ako." tss. Yabang talaga neto.
"If you say so."
"Eto pala name mo sa phonebook ko." pinakita niya sakin yung name at binatukan ko siya ng
malakas.
"Bakit 'Miss Stalker' name ko dyan? Huwaaaa palitan mo yan!" tinago niya yung cellphone niya.
Di ko tuloy maabot.
"Hahaha! Abutin mo nga!" tinaas niya yung cellphone niya, aish!
"Eh ayoko! Ang tangkad mo kaya!"
"Hahaha! Liit mo kasi eh."
"Tss dali na! Palitan mo na kasi!"
"Abutin mo muna!" argh, parang bata 'to. Seriously!
Tinaas ko yung kamay ko para maabot yung cellphone niya kaso napatid ako sa sapatos niya kaya
accidentally napahawak ako ng sobrang higpit sa damit niya.
Nagulat ako kasi paglingon ko kay Quen, ang lapit ng mukha niya sakin. Nanlaki yung mga mata
namin.
"Ah sorry." umalis kaagad ako sa awkward position kanina. Nakakahiya. (_ _)
Nagkamot lang siya ng ulo at tumawa. "Grabe, ikaw ata ang pinaka-clumsy na babaeng nakita ko.
Hahaha! Oh papalitan ko na nga." pinalitan na nga niya yung name ko sa phonebook niya. 'Clumsy
Kath' naman nakalagay. Mas mabuti na yun kaysa Miss Stalker 'no!
Pg319Pg319
"KATH!" huh? Napatingin ako sa sumigaw.
Si... si DJ!
Palapit siya dito at mukhang galit na galit siya. Oh no...
"Quen, umalis ka na." sabi ko sa kanya. Nagtetext yata siya kaya di niya napapansin na padating
na si
DJ.
"Huh? Bakit?" kaso huli na ang lahat. Nakalapit na si DJ at inambagan ng suntok si Quen!
"Putcha sino ka-- Daniel?!" nakita kong nagpunas ng dugo si Quen sa labi niya. Pumutok kasi.
"Oo ako nga. Bumalik ka na pala Enrique. Anong ginagawa mo dito ha?! At bakit nilalapitan mo
girlfriend ko?! Aagawin mo?!"
"Eh gago ka pala eh!" umambag din ng suntok si Quen kay DJ. Ano ba 'tong mga lalaking 'to! Puro
suntukan ba talaga ang gagawin nila?!
"Ano ba kayong dalawa! Tumigil nga kayo!" naghanap ako ng tulong kaso walang tao dito sa
carpark. Nagsusuntukan pa din sila hanggang ngayon. Nakakainis!
"HOY SABI KO TUMIGIL NA KAYONG DALAWA!" hinila ko si DJ palayo kay Quen.
Nagtitigan lang sila ng matagal. Walang nagsasalita sa kanila.
Tinignan ko si DJ. Pumutok rin yung labi niya. Ano ba 'tong dalawang 'to! Grabe magsuntukan!
"Anong ginagawa mo dito?" sigaw ni DJ.
"Hinatid ko lang si Kath." nagpunas ng dugo sa labi si Quen at nagsmirk lang kay DJ. "Bakit?
May masama ba?"
"Totoo ba yun Kath?" sabay tingin sakin. Hala, bakit ganyan siya makatingin?! Tapos yung boses
niya, may tone of accusation.
Pg320Pg320
"Oo DJ. Hinatid niya ako. Nakita niya kasi ako sa daan habang naglalakad ako kanina."
"Bakit kasi hindi mo ako hinintay? Hahatid kita diba?! Bakit ka sumama sa lalaking 'to?!" tapos
tinuro niya si Quen. Tumawa lang si Quen.
"Bakit Daniel, masama ba? Hindi ko nga alam na girlfriend mo pala si Kath. Don't worry, wala
akong binabalak na masama. Wala akong pakielam sa rivalry ng mga pamilya natin alam mo
yan.
"Paano mo nakilala si Kath? Huh?! Sabihin mo!"
"DJ, wag ka ngang gumawa ng eskandalo dito please."
"Ikaw na lang magsabi sa akin Kath." tinignan niya ako. "Paano mo nakilala 'tong lalaking 'to?
Huh? May payakap-yakap ka pa sa kanya kanina? Akala mo di ko yun nakita?! Ano ipagpapalit mo na
ba ako sa ungas na 'to?!"
"YOU JERK! SIYA LANG NAMAN YUNG NAGLIGTAS SAKIN KAHAPON NUNG
NAHIMATAY AKO SA KALSADA!" saka siya tinulak ng malakas. Nakakainis siya! Ang lakas ng loob
niyang akusahan ako! Bakit, anong yakap pinagsasabi niya? Napahawak lang ako sa damit ni Quen
kanina! What an asshole!
"Huh? Nahimatay?" binigyan ko ng dissapointed look si DJ. Tapos tinalikuran siya at nilapitan
si
Quen.
"Sorry sa boyfriend ko, nasuntok ka pa. Umuwi ka na. Ako na bahala dito."
"Tss. Pagsabihan mo nga yang boyfriend mo. Masyadong mainitin yung ulo. Sorry, gumanti lang
ako."
"Yeah sure. Sorry talaga."
"Wag mo ng problemahin yun." ginulo niya yung buhok ko. "Goodluck." nag-wave siya tapos pumasok
na sa kotse niya. Maya-maya umalis na siya.
Pg321Pg321
Humarap ako kay DJ. "Ano? Ano pang gusto mong sabihin? Tapos ka na ba ha? Kasi napapagod na ako
sa usapang `to!"
"Kath naman kasi! Bakit ka pa nakikipag-usap dun? Alam mo ba na Buenavista yun?!"
"Ano naman? Bakit, porket magkalaban ang mga pamilya niyo, bawal ko na siya maging kaibigan?!"
"Kath. Hindi naman sa ganun. Pero hindi mo alam, baka mamaya may masamang plano na
yun!"
"Plano?! C'mon DJ! Seriously? Siya? Ni hindi niya nga alam na girlfriend mo ako nung niligtas
niya ako! Atsaka, sa kanya na nanggaling, he doesn't care." tinaasan ko siya ng kilay. "Buti pa
nga siya, niligtas niya ako kung kelan kailangan ko. Hindi siya gumagawa ng dahilan para lang
hindi ako matulungan."
"Damn it, Kath. Anong ibig mong sabihin?!"
"Ang gusto ko lang sabihin, siya, kahit kahapon ko lang siya nakilala, totoo siya! Hindi kagaya
mo!"
"Hindi kita magets! Bakit, nagsisinungaling ba ako sayo? Wala akong ginagawa!"
"Ah ganun? So pinapalabas mong ako pa yung sinungaling? DJ naman! Alam ko na may
babaeng pumunta sa condo mo kahapon! I'm not stupid!" nanlaki yung mata niya. Huh. Anong akala
niya sakin? Tanga? Bobo?
"Kath. Let me explain! Okay?" hinawakan niya yung braso ko pero tinabig ko lang yun.
"Explain? Ano pang i-eexplain mo? You lied to me! Ano ba? Sino ba yung babaeng yun? Babae mo?
Sabihin mo lang kasi makikipag-break na ako sayo ngayon pa lang!"
"Kath naman. She's..."
"Ano DJ? Sabihin mo?!"
Pg322Pg322
"She's nothing! Okay!"
"Nothing? Bakit kailangan mo pang itago sakin kung 'nothing' lang pala siya?"
"Kasi nga, hindi siya importante! Nagulat lang talaga ako pumunta siya kahapon. Unexpected lang
talaga! Kaya di ko na lang sinabi sayo." napawi ng onti yung galit ko.
"Kath naman, trust me okay? Wala talagang namamagitan saming dalawa."
"Totoo ba yan?"
"Oo nga. Lika nga dito." hinila niya ako papalapit sa kanya at niyakap ako ng mahigpit. Namiss
ko talaga siya. Hinampas-hampas ko pa dibdib niya. Nakakainis siya!
"I missed you, Kath." nanlambot ako bigla.
"I missed you too, DJ. Sira ka kasi. May patago-tago ka pa."
"Tss. She's nothing."
"Eh sino ba siya?"
"Julia Buenavista. Kapatid ni Enrique." nanlaki yung mata ko sa sinabi niya.
"P-pero? Bakit siya pumunta sa condo mo?"
"Just to piss me off. Spoiled-brat yung babaeng yun. I don't trust her."
"Ganun? Mukha naman siyang mabait ah. Maganda pa. Akala ko nga ipagpapalit mo na ako dun."
naalala ko yung kahapon sa elevator. Ang ganda talaga nun.
"Tss hindi ah. She's nothing. I told you to trust me. Sorry kung nagsinungaling pa ako, it's
just
that, ayoko ng sabihin kasi di naman importante. Nakalimutan ko, selosa pala girlfriend ko."
Pg323Pg323
"Hindi ah! Kapal mo. Malay ko ba na, baka ipagpalit mo na ako dun." iniwas ko yung tingin ko sa
kanya.
"So nagseselos ka nga." nagtaas-baba yung kilay niya.
"Baliw!" tinignan niya ako ng seryoso.
"I'm serious Kath. Wala namang masama na maging close kayo nung ungas na yun. Hindi mo naman
kailangang iwasan siya. Kaso, mag-ingat ka when you're around him. Alam mo naman, Buenavista
sila. I don't want you to get hurt." nagnod na lang ako.
"Sige DJ."
"At isa pa pala, kung may marinig kang may mga rumors, wag ka kaagad maniniwala ha. Just trust
me, okay?" nagnod ako. Ano naman kaya yun?
"Kath?"
"What?"
"Subukan mo akong ipagpalit kay Enrique. Lagot ka sakin."
"Huh? Anong gagawin mo?"
"Magpapakamatay ako."
Tinignan ko siya ng seryoso. "Huy! Wag ka ngang magbiro ng ganyan. Hindi kita iiwan, ano ka ba?
At hindi mo rin naman ako iiwan diba? Tayo lang forever."
"Malay ko ba kung na-aattract ka sa kanya kasi mas malaki katawan niya. Tss."
Hinampas ko siya sa braso. "Baliw! Hindi 'no!"
"Kung gusto mo, sige sa kanya ka na. Ayaw mo na siguro sakin."
Pg324Pg324
"Nakakainis ka, ipapamigay mo ako dun? Di ka ba makaintindi? Ikaw nga lang eh!" tumalikod ako
nun at nagcross-arms. Nakakainis, parang di niya ako tinatrust.
Napabuntong-hininga ako nung naramdaman ko na niyakap niya ako ng mahigpit mula sa likod ko.
Tapos binaon niya pa yung ulo niya sa may braso ko.
"Kath. I'm sorry sa nasabi ko. I was just... just jealous."
"Why are you jealous?"
"Kasi naman, nung nakita ko kayo, of all people si Enrique pa. Nakaramdam ako ng takot."
Humarap ako sa kanya at piningot ang ilong niya. "Wag ka ngang ganyan, wag kang matakot. Ako
nga dapat matakot eh, ang ganda nung Julia."
"Yung babaeng yun? Hindi ko yun magugustuhan. Maganda nga siya, kaso, wala eh. Ikaw lang
ang nakikita ko ngayon. Ikaw lang pinakamaganda para sakin." sabay wink sakin. Namula naman
ako nun!
"Bolero! Pero, hala! Yung labi mo, dumudugo pa. Gamutin nga natin! Ikaw kasi eh,
nakipagsuntukan kaagad." nagkamot siya ng ulo.
"Sorry na po. Di na yun mauulit."
"Sabi mo yan ah. Oh sige, gamutin muna natin yan. Meron akong first-aid kit sa locker. Late na
naman ako eh, di na lang ako papasok sa first class ko."
"Sorry, ako din di na makakapasok sa first class ko. Mag-aral na lang tayo ng sabay after
school?" nginitian ko siya.
"Sige, sabi mo yan ah. MAG-AARAL tayo." diniinan ko talaga yung 'mag-aaral'. Haha, kasi baka
mamaya, alam niyo na yun! Magkulitan lang kami.
"Oo. Yun lang Kath. Wala na naman tayong gagawin. Maliban na lang kung gusto mong..."nagtaas-
baba yung kilay niya.
Pg325Pg325
Hinampas ko siya ng malakas sa braso. "Ikaw ha! Anong gusto ko? Kung ano man yan, magtigil ka!
Ikaw talaga!"
"Eto naman." hinimas niya yung braso niya na hinampas ko. "Ang brutal mo talaga. Ang ibig kong
sabihin, kung gusto mo lang naman na ano..."
"Ano?!"
"Kumain! Tss." nagpout siya. Hahaha ang cute niya!
"Nagdahilan ka pa. Lika nga dito."
"Huh? Bakit?!"
"Bibigyan kita ng gamot para mawala na kaagad yung sakit sa labi mo."
"Huh? Ano naman yun?"
"Eto..." hinila ko siya papalapit sa akin at agad-agad na dinampi yung labi ko sa labi niya.
Mukhang gulat na gulat siya. Nanlaki yung mata niya eh! Hahaha, namumula rin ako 'no. >//<
"Ikaw talaga Kath." tumawa siya. "Lalo tuloy kitang minamahal."
"Well, may magagawa ba ako? Maganda ako eh." tumawa siya.
"Ang layo ng sagot mo. Nahawa ka na sakin." ako naman natawa.
"Oo nga eh. Nahawa ako sa self-confidence mo. Mayabang na rin ako!"
"Tss ikaw talaga! Lika na nga, gamutin mo na ako slave."
"Yes master!" hinawakan niya yung kamay ko at naglakad na kami papasok ng University.
Pg326Pg326
Grabe, nag-away na naman kami ngayon. Pero gaya ng dati, nagkaayos na rin kami. At least, nag-
effort kami parehas para maayos ang relationship namin. Sapat na mahal talaga namin ang isa't-
isa.
Wala na naman sigurong hahadlang diba?
CHAPTER 37.
KATHRYN'S POV
CONDO
"... Sociology is the study of human social behavior and primarily focuses on studying large-
scale, complex, modern Western societies. Some famous sociologists are?"
"Friedrich Engels, Hubert Spencer, George Herbert Mead, Antonio Gramsci, Michel Foucault and
Marcel Mauss." confident na sagot ni DJ.
"Ang galing naman ng master ko!" sabay yakap sa kanya.
Pareho lang kasi kami ng topic na pinag-aaralan ngayon. Sa Sociology. Ang galing nga eh.
Parehas pala kami ng prof dun. Kaya pwede talaga kaming mag-aral ng sabay.
"Kath, mall naman tayo. Alam ko na naman yang lahat ng topics dyan. Matalino yata 'tong
boyfriend mo." sabay wink sakin.
"Baliw! Mag-aaral lang tayo ngayon. Okay? Midterms na! Mamaya na lang pagkatapos!" nagaaral
kami ngayon sa bahay namin. Wala naman si Mama at Kuya eh. Ayoko muna sa condo niya 'no. Di
lang kami makakapag-aral ng mabuti dun. Ayun, nakaupo kami sa sala. Nakaupo sa couch.
Magkatabi. Puro libro sa may table.
"Eto naman, naglalambing lang!" humaba pa nguso niya.
"Ang cute cute mo talaga master! I love you!" sabay yakap sa kanya ng mahigpit.
Hindi ko alam kung bakit sobra kong sweet ngayong araw. Hahaha! Medyo gumagaling na yung labi
Pg327Pg327
niya. Ginamot ko na kasi kanina. Hays.
"DJ?"
"Bakit?" nakatingin lang siya sakin, nakakunot yung noo.
"Dahil nag-aaral ka ng mabuti ngayon. Sige, ibibigay ko premyo mo!"
"Ano?"
"Eto!" sabay dampi ko ng labi ko sa kanya.
Nagulat siya nun, napanganga pa nga eh.
"Bakit ang sweet mo Kath? May nakain ka ba? Kasi kung meron, payag na akong tumaba ka kakakain
nun." sabay ngiti niya.
"Wala. I'm just happy. Kasi akala ko talaga iiwan mo talaga ako. Ipagpapalit mo ako dun sa
Julia na yun. Pero, wala. Kahit ikaw pa din yung DJ na nakilala ko na nagpapaiyak ng babae,
still, hindi mo ako binigo. Hindi mo ako niloko."
"Bakit naman kita lolokohin?"
"Wala. I'm just saying na thankful ako na ikaw yung boyfriend ko. Alam ko naman na hindinghindi
mo ako sasaktan eh." nginitian ko siya.
Ngumiti din siya sakin pero bakit ganun? Parang, may lungkot sa mga mata niya?
"Master ko, may problema ka ba?"
"Huh? Wala naman slave ko."
"Akala ko meron."
Pg328Pg328
"Paano mo naman nasabi?"
"Eh kasi naman, parang wala ka sa sarili mo. Kanina ngumiti ka, kaso, halatang pilit."
napabuntong-hininga siya.
"DJ, you can tell me anything. Makikinig ako." niyakap niya lang ako ng mahigpit.
"Wag mo ng problemahin yung problema ko. Mag-aral na lang tayo."
Tinignan ko siya. "Sigurado ka?"
"Oo naman." bakit ganun? Para bang may nararamdaman akong mali.
Pero nirerespeto ko privacy niya. Siguro sensitive masyado yung issue na pinagdadaanan niya.
Kaya hahayaan ko na lang muna...
"Basta DJ, kapag gusto mo ng kausap, nandito lang ako." niyakap niya pa ako ng mahigpit.
"Ang swerte ko talaga sayo. Ayoko na tuloy kitang pakawalan." nanlamig bigla yung pakiramdam ko
sa sinabi niya.
"A-anong sabi mo? Ayaw mo na akong pakawalan?"
"Oo."
"Wag mong sabihing may plano kang pakawalan ako?" tinignan ko siya ng matagal.
"Ano ba Kath. Hinding-hindi ko gagawin yun."
"Promise?"
"Promise. Atsaka, ano ka ba, ayokong pakawalan ka kasi ikaw na mapapangasawa ko." namula naman
ako nun. Kinurot ko siya ng mahina sa braso niya.
Pg329Pg329
"Bolero! Wag ka ngang ganyan." tumawa siya.
"Bakit? Kinikilig ka?"
"Oo eh." lalo siyang tumawa. Nahihiya tuloy ako.
"Lika nga dito." umupo siya ng maayos tapos hinila niya ako papalapit sa kanya. Pinaupo niya
ako sa lap niya. Ipinaikot ko yung kamay ko sa leeg niya. Nakayakap naman siya sa akin.
Nakatingin lang
kami sa isa't-isa.
Sanay na naman ako na ganito kalapit sa kanya. Alam niyo yun? Hindi ako naiilang sa pwesto
namin. Sa totoo lang, kinikilig ako, kasi sa lahat ng babaeng pwede niyang titigan ng ganito
kalapit...
Ako yung napili niya.
"Kath, nasabi ko na ba kung gaano kita kamahal?"
"Hmm. Hindi pa."
"Gusto mo ba malaman kung gaano kita kamahal?"
"Oo naman." ngumiti siya.
"Ako kasi yung tipo ng lalaki na hindi kaagad nagtitiwala sa isang tao." sabay halik niya sa
noo
ko.
"Hmm. Ano naman kung hindi ka madaling magtiwala sa isang tao?"
"Pagdating kasi sayo, tiwalang-tiwala ako." sabay halik sa labi ko.
"Hmm, tapos?"
"Ako yung tipo ng lalaki na bulakbol at mahilig sa gulo." sabay halik sa ilong ko.
Pg330Pg330
"Hmm. Ano naman kung lagi kang nasasama sa gulo?"
"Pagdating kasi sayo, ayokong nakikita mo akong nakikipag-away sa kahit kanino. Ayokong mabago
yung tingin mo sakin." sabay halik sa labi ko.
"Hmm, tapos?"
"Ako yung tipo ng lalaki na hindi mahilig mag-aral. Yung mag-aaral talaga ng mabuti." sabay
halik sa kaliwang pisngi ko.
"Hmm. Ano naman kung hindi ka nag-aaral?"
"Pagdating kasi sayo, gusto ko na mapatunayan na matalino rin ako. Na may ibubuga rin ako. Na
hindi lang ako laging umaasa sa pangalan ng pamilya ko." sabay halik sa labi ko.
"Hmm, tapos?"
"Ako yung tipo ng lalaki na mahilig sa babae. Womanizer ako dati pa. hindi ako nagseseryoso ng
babae. Ang dami ko ngang napaiyak na babae." sabay halik sa kanang pisngi ko.
"Hmm. Ano naman kung notorious womanizer ka at marami kang napaiyak?"
"Pagdating kasi sayo, hindi ko magawang magloko. Ayokong nakikitang umiiyak ka. Kasi ikaw lang
talaga ang para sa akin. Wala ng iba." sabay halik sa labi ko.
"Hmm, tapos?"
"Ako yung tipo ng lalaki na hindi marunong magmahal. Ni hindi ko nga alam kung anong ibig
sabihin nun." sabay halik sa labi ko.
"Hmm. Ano naman kung hindi ka marunong magmahal?"
"Pagdating kasi sayo, gusto ko na maramdaman mo na mahal talaga kita. Na ikaw lang ang
babaeng nagparamdam sakin ng ganito. Ikaw ang meaning ng pagmamahal para sakin. Mahal
na mahal talaga kita." sabay halik sa labi ko ng sobrang tagal na punong-puno ng pagmamahal.
Pg331Pg331
Nagngitian lang kami pagkatapos nun.
"Hmm, tapos?"
"Nasabi ko na lahat. Bakit? Halata ka Kath." sabay wink sakin. Aba! Kinurot ko nga siya sa
dalawa niyang pisngi.
"Ang kulit kulit mo talaga! Kaya mahal na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal kita!"
ngumiti siya nun at niyakap lang ako ng mahigpit.
"Alam mo naman kung gaano na kita kamahal Kath. Kaya subukan mong makipaghiwalay
sakin."
"Bakit naman ako makikipaghiwalay sayo ha?"
"Wala. May rerequest ako sayo." tumingin ako sa kanya.
"Ano yun?"
"Walang makikipaghiwalay sa ating dalawa. Unless..."
"Unless?"
"Unless isa sa atin, hindi na mahal ang isa."
"Ano?!"
"I'm just saying. Hindi natin alam kung ano pa mangyayari sa relasyon natin. Gusto ko lang
manigurado na hindi mo ako hihiwalayan dahil naiinis ka sa ugali ko, o kaya makikipaghiwalay
ako sayo dahil sa pagiging sadista mo. Gusto ko may valid reason. Wag kang bibitaw sakin Kath.
Promise mo yan sakin."
"Ikaw talaga. Sige, promise. Pero wala naman akong rason para makipaghiwalay sayo 'no.
Mahal na mahal kaya kita. Alam mo, malayo ako sayo kahit sandali, pakiramdam ko, sasabog na
yung puso ko sa sobrang lungkot."
Pg332Pg332
"Ganun din naman nararamdaman ko Kath." niyakap niya ulit ako.
"DJ?"
"Oh?"
"Aral na tayo para magdate tayo pagkatapos! Sa mall gusto mo diba?" tumawa siya.
"Sige magdedate tayo." umayos na ulit ako ng upo. At magkahawak-kamay lang kami habang nag-
aaral.
---------------------------
MALL
"Kath. Gusto mo ba yan?" sabay turo sa hawak-hawak kong Vans slip-on na color black na may
Batman design.
"Ha? Oo. Cute siya."
"Akin na. Bibilhin ko."
"Wag na!"
Kinuha niya yung shoes sakin at dinala sa counter.
"Eh wag na please! Ayoko na." lumapit ako sa kanya at nagcross-arms ako.
"Bakit? Girlfriend naman kita."
"Ayoko. Baka akalain nila na pineperahan kita."
Pg333Pg333
"Ano ba namang rason yan, wala silang pakielam satin. Tss. Problemahin nila sarili nilang
problema."
"Dami mo namang sinabi. Oh sige, sabi mo yan ah! Pero para hindi ako maguilty masyado."
"Ano?" kunot-noo niyang tanong.
"Bumili ka na rin ng iyo! Para parehas tayo!"
"Kailangan pa ba yun?"
"Oo! Dali na! Para may couple shoes tayo!" meron na kasi kaming couple shirt. Batman rin.
"Sige na nga." kumuha na siya ng size niya at ayun, binili na niya nga.
Ang chaka nga ng cashier girl eh. Nagpapacute pa kay DJ. Porket gwapo boyfriend ko, kailangan
magpa-cute? Eksaherada?!
"Lika na Kath. Humawak ka sa kamay ko." nangiti naman ako sa sinabi niya. Tameme yung cashier
girl! Hahaha!
Ayun, holding-hands kami ulit while walking.
Habang nag-iikot ikot kami dito sa mall, nanlaki yung mata ko sa nakita ko.
"DJ, yun yung Julia Buenavista, diba?" sabay turo ko dun sa babaeng mukhang doll.
"Oo. Lika na bago niya pa tayo makita." eh? Bakit naman siya magtatago dun?
Kaso, huli na ata, napansin niya kami. Palapit na siya dito.
"Daniel! Oh, you're here! I missed you!" lumapit yung Julia sa kanya at hinalikan siya sa
pisngi. Whaaaaat?!
Pg334Pg334
"Tss. Hoy spoiled brat bakit ka nandito?"
"Eh mall 'to eh. Duh! I'm shopping for new dresses! Samahan mo naman ako!" aba! Pinulupot pa
niya yung braso niya sa braso ni DJ!
Napataas ako ng kilay sa babaeng 'to. Aba! Ano 'to? Bastusan? At di niya ba nakikita na
magkasama kami ni DJ?
Lumapit ako sa kanya na hanggang ngayon, naka-hawak pa rin sa braso ni DJ. Badtrip!
"Excuse me, miss. Pero kasi BOYFRIEND ko ang niyayaya mo. At kasama niya ngayon ang GIRLFRIEND
niya. Kaya pwede, maghanap ka na lang ng ibang kasama?" hinila ko si DJ papalapit sakin.
Nakangiti naman siya. Ngiti-ngiti pa siya! Badtrip!
Lalo pa akong nabadtrip nung tinaasan ako ng kilay ng Julia na 'to. "Ikaw yung girl sa
elevator, right? So girlfriend ka pala niya? Huh. Ano naman? I'm his ex-girlfriend."
"Ex-girlfriend?"
"Oo. Ex-girlfriend niya ako two years ago. Alam mo ba naging kami nun dahil sa kiss namin sa
party ko?" huh. Tinignan ko si DJ nun na nagkakamot ng ulo.
Tinignan ko ulit si Julia at tinaasan ng kilay. "So, ex-girlfriend ka pala niya?"
"Yeah. Paulit-ulit?"
"Gusto ko lang kasing malaman kung tama ba yung pagkakarinig ko. So, ex-girlfriend ka pala
niya. EX-GIRLFRIEND."
"Exactly!"
"Exactly my point! EX ka na pala eh. Bakit nagfi-feeling ka ngayon? Ako yung girlfriend. Hindi
ikaw. Gets mo na?"
"Anong sabi mo?!"
Pg335Pg335
"Wala kang karapatang yayain siya na sumama sayo. Okay? At wala ka ring karapatan na hawakan
yung kamay niya, o kaya halikan siya sa pisngi niya. Kasi akin siya!"
"What did you just say to me right now?!"
"EX ka lang. Ako girlfriend niya. Paulit-ulit?"
"Huh. Ang tapang mo ah. Kilala mo ba kung sinong kinakausap mo?!"
"Tama na nga spoiled-brat. Umuwi ka na! Wag mo nga kaming guluhin ng girlfriend ko." sabay
hawak ni DJ sa kamay ko.
"Bakit ako yung uuwi?" sabay irap niya. Sarap tusukin mata nitong babaeng 'to!
"DJ. Tayo na lang umuwi. Hindi kasi ako pumapatol sa bata." hinila ko na papalayo si DJ kaso
tinawag ulit ni Julia si DJ. Napatingin tuloy kami ulit sa kanya.
"Hey! Daniel!"
"Ano?"
"I just want to thank you for the kiss yesterday. I love it." sabay smirk niya.
A-ano daw. Kiss?
"Nag-kiss kayo DJ?"
"Kath, it's not like that--"
"Oh c'mon Daniel! Bakit nahihiya kang sabihin sa kanya?" sabi pa ni Julia.
ANO BA 'TO?!
Pg336Pg336
"DJ, please tell me the truth. Did you kiss her yesterday?"
"Yes but--"
"Magsama kayong dalawa!" tinulak ko siya ng malakas at tumalikod na ako nun pagkatapos.
"Kath, let me explain!" hinawakan niya ako sa magkabilang-braso ko at hinarap sa kanya.
Pakiramdam ko ang dami ng nakatingin samin.
"Ano na naman ha?!"
"I just kissed her dahil akala ko ikaw siya!"
"Ano?! Hindi ko maintindihan! Ipaintindi mo sakin!"
"Kath. Ganito kasi yun--" hindi na niya natuloy yung sasabihin niya dahil bigla kaming nasilaw
sa flash ng maraming camera. Halos hindi na ako makakita nun.
Napausog ako nun at nahiwalay kay DJ. Hahanapin ko na sana siya kaso na-corner na siya ng mga
media at press people.
At pati si Julia, pinagkakaguluhan.
Lumapit ako sa kanila at halos malaglag ang panga ko sa mga sinabi ng reporters.
"Mr. Montenegro, Ms. Buenavista, totoo ba na ipagmemerge na ang companies niyo?"
"Totoo ba ang balitang magkakaayos na ang relasyon ng pamilya niyo? Wala ng away, wala ng
gulo?"
"Kinumpirma na sa amin na ikakasal na kayo after a month para sa pagreready ng merging of
companies ng Montenegro at Buenavista. Lahat kami, nagulat sa balitang ito. Kayo rin ba,
nagulat sa balitang ipapakasal kayong dalawa sa isa't-isa?"
Ngumiti si Julia sa reporters.
Pg337Pg337
"Ako, excited na excited nung nalaman ko na sa kanya pala ako ipapakasal. Last month lang namin
nalaman at alam ko na excited na rin si Daniel. Diba Daniel?" nakita ko si DJ, inis na inis na
sa reporters at tila may hinahanap siya.
At alam ko na ako yung hinahanap niya.
Nung nagtama na yung mga tingin namin, hindi ko mapigilan, may luhang tumulo sa mata ko.
Umalis na kaagad ako nun, at nagpunas ng luha. Kaso, wala eh, patuloy na nadudurog yung puso
ko.
DJ, bakit ganun? Alam mo na pala last month pa na ikakasal ka na. Hindi mo man lang sinabi
sakin? Maiintindihan ko naman eh. Nilihim mo pa talaga sakin.
Ang sakit pala na malaman mo na ikakasal ang taong mahal mo sa ibang babae. Hindi sayo, ang
sakit-
sakit.
CHAPTER 38.
QUEN'S POV
From: Juls
Kuya, punta ka sa mall. There's something interesting here. :)
Ano na naman kaya pakulo nitong kapatid ko?
To: Juls
Yeah. Sige. Behave.
Baka kung ano na naman ang ginagawa ng babaeng 'to. Tss.
From: Juls
Don't be a nagger, kuya. now, bilisan mo. The show is going to start. :)
Nagbihis na ako at sumakay sa kotse ko. At pumunta na sa mall na sinasabi niya.
Pg338Pg338
Eto talagang si Julia, may pagka-isip bata pa din. Pero, don't get me wrong, close kami nyan.
Kami
lang naman kasi magkapatid. Nung nagpunta akong New York, ewan ko na kung anong nangyari dyan.
Pagbalik ko, isang fierce at mature woman na Julia ang nadatnan ko. Hindi na yung sweet and
innocent
Julia na lagi kong inaasar. Iba na eh. College girl na. Next year, gagraduate na siya sa course
niyang
Fashion Design.
Pagbaba ko sa mall, sinuot ko yung shades ko at cap. Mahirap na. Baka may maka-recognize sakin.
I despise attention. Ayoko ng may mga sumusunod saking press people.
Alam ko na minsan, yung magulang ko mismo yung nagrerequest sa mga taga-media na bigyan ako ng
publicity. Aish. Kay Julia ayos lang. kay Daniel Montenegro, sanay na yung ungas na yun. Pero
dahil hot-topic pa din ako, ako laging sinusundan. Lahat nga ng galaw ko, tinitignan. Sana
pwede na akong bumalik ng New York.
Naglibot-libot na ako sa mall, nasaan na ba si Juls? Hmm...
Nakarinig ako ng sigawan sa may bandang kanan ko. Pagkatingin ko, puro flash ng cameras, may
pinapalibutan sila.
Tama nga ang hinala ko. Si Julia. At si Daniel.
That sneaky girl. Siya siguro ang nag-contact sa mga reporters at press people. Di talaga
makapaghintay 'tong babaeng 'to. Oo alam ko, my parents and Daniel's dad will formally announce
the merging on their surprised engagement party next month.
Alam ko, ex-boyfriend ng kapatid ko si Daniel. Kaya nga may grudge pa din ako pagdating sa
kanya, wala akong pakielam sa rivalry ng pamilya ko sa pamilya nila, sinaktan niya si Julia
dati. Kaya siguro nagbago yun. Nakwento sakin ni Julia na tinawag daw siyang 'spoiled-brat',
'inexperienced' at
'unworthy' ni Daniel. Gago talaga yung lalaking yun. Pwede namang makipag-break na lang sa
kapatid ko. Alam ko namang di niya sineryoso si Julia. Di nga sila tumagal ng isang buwan. Eto
namang
kapatid ko, hindi maka-move on. Aish.
Hindi ko naman siya masisisi kasi may ugaling iba talaga si Julia pero kapatid ko pa din yun!
Pero two years ago na yun kaya siguro, lahat na naman, nakamove-on.
Nagkatinginan kami ng kapatid ko, ngumiti siya. Tss. Isip-bata pa din talaga.
Tumalikod na ako nun, uuwi na lang siguro ako. Kaso, sandali.
Pg339Pg339
Si Kath ba yun?! At umiiyak siya?
Ah shit. Nakalimutan ko na girlfriend nga pala siya ni Daniel. Wag mong sabihing ngayon niya
lang nalaman na ikakasal na ang boyfriend niya? Nagtataka ako para sa kanya. Kung alam niyang
ikakasal na si Daniel, bakit di niya pa hiwalayan, diba? Siguro hindi niya talaga alam.
Kaya siguro umiiyak siya ngayon.
Hahabulin ko na sana siya kaso ang bilis niyang maglakad. Maya-maya nawala na siya sa paningin
ko. Nasaan na siya?!
Hindi ko alam kung bakit ang laki ng concern ko para sa babaeng yun. I mean, she's a total
mystery to me. Ang alam ko lang, siya si Kathryn. Yung babaeng niligtas ko nung nahimatay siya
habang
papatawid sa kalsada. Yung babaeng, aaminin ko, simple lang pero maganda. Ang sarap sigurong
kausap nun. Sa totoo lang. I want to know her more. Wala namang masama diba?
Pero teka, nasaan na ba siya?
------------------------------
KATHRYN'S POV
Nakakainis. Ano ba namang luha 'to. Traydor eh. Di ko mapigilang umiyak. Naiinis ako. Naiinis
ako sa kanya. Kay Julia. Sa pamilya niya. Pero higit sa lahat. Naiinis ako sa sarili ko. Kasi
kahit alam ko na sabi niya, pagkatiwalaan namin ang isa't-isa.
I felt betrayed.
Kung kayo kaya yung nasa katayuan ko? Malaman niyong ikakasal sa iba yung boyfriend mo, tapos
sa ex-girlfriend niya pa, tapos alam na niya pala matagal na, diba? Magagalit ka?
Gusto ko ng makalayo sa lugar na 'to.
"Ano ba miss? Tumingin ka nga sa dinadaanan mo!" napatingin ako sa babaeng natamaan ko.
Pg340Pg340
"Sorry po, hindi ko sinasadya. Sorry." lakad lang kasi ako ng lakad, di ko na natitignan kung
sino natatamaan ko.
Snap out of it, Kath. Snap out of it!
Yumuko na lang ako. Baka akalain ng mga tao dito sa mall, baliw ako...
Oo. Baliw na siguro ako. Pinaiyak niya na naman ako, pinaiyak niya na naman ak--
"Aray." muntik na akong mapatid, buti na lang may nagmagandang-loob na pigilan yung pagkahulog
ko.
"Kath. Okay ka lang ba?" huh? Pagkatingin ko sa tumulong sakin...
"Uy. Quen ikaw pala yan." naka-shades at cap lang siya pero alam kong siya yun. I tried to
smile. Pilit nga lang.
"Okay ka lang ba? Di ka tumitingin sa dinadaanan mo." inalalayan niya ako para makatayo ako ng
maayos. Nagpagpag ako ng damit ko.
Tinignan ko si Quen, na ngayon, mukhang nag-alala talaga sakin.
"Yeah, okay na ako. Salamat." tumalikod na ako nun para makauwi na ako sa bahay ng hawakan niya
bigla yung braso ko.
Napaharap tuloy ako sa kanya. "Bakit Quen?"
"May problema ka ba?" iniwas ko yung tingin ko.
"Wala ah. Kailangan ko ng umuwi."
"Kath naman."
"Okay nga lang ako." napayuko ako bigla.
Pg341Pg341
Nagulat ako sa sunod na ginawa niya. Hinawakan niya yung baba ko at tinaas ng dahan-dahan para
mapagmasdan niya ang mukha ko. Iniwas ko yung tingin ko sa kanya kasi naiilang ako...
"Kath. Look at me please." hays.
Tinignan ko siya. Nakatingin siya sakin na parang naaawa siya sakin.
"Kath, alam ko na nasasaktan ka. Alam ko kung bakit. Andito lang ako. Magkaibigan tayo."
"Hindi ko alam kung anong sinasabi mo."
"You don't need to lie, Kath. I'm here for you. Kung gusto mong umiyak, iiyak mo lang yan."
Hindi ko na napigilan, nagbreak-down na ako. Nakakahiya para kay Quen. Ang iyakin ko. Nakikita
niya akong ganito.
Nagulat ako nung niyakap niya ako ng mahigpit. At sa ginawa niyang yun, lalong bumuhos yung
luha
ko.
"Ang unfair niya Quen. Ang unfair niya." pinagpapalo ko yung dibdib niya. Ayokong gawin yun
kaso ang sama na talaga ng loob ko.
"Iiyak mo lang yan. I'm here Kath." patuloy akong umiiyak sa kanya. Nakakainis, iniiyakan ko
yung lalaking yun. Masaya na ba siya ha?!
Kanina lang, ang saya-saya namin. Kaya siguro mukhang problemado siya kanina kasi natatakot
siyang malaman ko yung totoo.
Sa totoo lang, maiintindihan ko naman kaso, wala eh. He didn't mention anything to me about his
arranged marriage. Kahit yung pagmemerge ng companies nila, wala!
Hindi ko na alam kung tama ba 'tong iniisip ko. I mean, nagmumukha akong kawawa, ano ng gagawin
ko? Try to hold on to him? Kung oo, hanggang kailan?
Pg342Pg342
"Quen. Thank you talaga. Thank you." sabi ko sa kanya nung humiwalay na ako sa yakap niya.
Nagpunas pa ako ng luha nun.
"Mukhang kailangan ko ng bumili ng bagong shirt ah. Puro uhog mo na eh." sabay ngiti niya.
Napangiti na rin ako. "Sira. Sorry ha. Kapag minamalas kasi ako, lagi kang nandyan sa tabi ko."
"Oo nga eh. Ako laging sumasalo sayo."
"Salamat talaga ha?" ginulo niya yung buhok ko.
"Wala yun. Feel any better, Kath?"
"Yeah. Thank you talaga."
"Alam mo, paulit-ulit kang nag-tthank you sakin, pakiramdam ko tuloy ang bait ko." tumawa
ako.
"Mabait ka naman talaga Quen. Thank y-- oomph!" tinakpan niya bigla yung bibig ko.
"Tama na Kath. Nakakasawa kapag paulit-ulit." binitawan naman niya bibig ko pagkatapos.
"Haha sabi mo eh. Ay, mauna na ako ha? Thank-- ay, wag na pala. Haha ayaw mo pala ng
paulitulit. Sige mauna na ako." nagwave ako at tumalikod na. Nagsimula na akong maglakad.
Nagulat ako nung tumakbo siya papalapit sa akin. Kumunot yung noo ko.
"Kath. I know kailangan mo ng kausap." napabuntong-hininga ako.
"I guess so."
"Sige makikinig ako. Upo tayo dun." tinuro niya yung bench. Sumunod ako sa kanya at umupo na sa
tabi niya.
Pg343Pg343
"Magkwento ka na." binigyan niya ako ng encouraging smile.
"Ang sakit kasi. Bakit ganun? Ang unfair niya? Di niya sa akin sinabi?" nilabas niya yung panyo
niya at pinunas sa mga luha ko. Nakakahiya naman sa kanya...
"Kath. I'm sure there's a reason. Wag kang umiyak. Ganito na lang. Diba may utang ka sakin?"
"Utang?"
"Oo. Utang na loob. Sasamahan kita ngayon. Para mawala yang sakit na nararamdaman mo. Let's
just consider this as. hanging out." ngumiti siya sakin. Hays...
"Sige." at inakbayan niya na lang ako.
-------------------------------
Kanina pa kami nag-iikot ikot sa mall, mga 2 hours na. Pero bakit ganun? Ang sarap niyang
kasama, kakwentuhan, lahat na! Ang gaan ng loob ko sa lalaking 'to. Para bang matagal na kaming
magkakilala? Ewan ko ba. Ang dali kasing maka-close 'tong lalaking 'to.
Nakaupo ako ulit sa bench, hinihintay si Quen. May binili daw eh.
Maya-maya bumalik na siya, may dala siyang dalawang ice cream.
"Oh Kath." inabot niya sakin yung isang ice cream.
"Wow! Chocolate flavor!" huwaaaaa natutuwa ako! *U*
Umupo siya sa tabi ko at ngumiti. "Buti na lang yan yung flavor na pinili ko. Akala ko nga nung
una, vanilla gusto mo. Kasi usually ang mga babae, gusto ng hindi masyadong messy. Alam mo
na yun." nagnod ako. Sinimulan ko na lang kainin yung ice cream. Siya rin kinakain na yung ice
cream niya.
"Hindi ako maarte pagdating sa pagkain 'no. Basta masarap lamon lang ng lamon!" tumawa
Pg344Pg344
siya.
"That's good to hear." napatingin ako sa kinakain niya.
"Eh bakit vanilla yung sayo? Hindi chocolate?"
"Ayoko ng chocolate. Isipin mo na lang na isa ako dun sa mga babae na ayaw kumain ng messy
foods." ako naman ang natawa sa sinabi niya.
"Alam mo Quen, sa unang tingin, para kang babae. Kasi naman, ang puti mo. Ang kinis pa ng balat
mo! Eh ako, ang itim!"
"Hindi ka maitim. Morena ka. Ang ganda mo nga eh." napatigil ako sa pagkain ng ice cream. Para
ngang nabulunan ako.
A-anong sabi niya? Maganda ako?
"Quen. Wag ka ngang ganyan." ngumiti lang siya.
"Bakit? Totoo naman ah. Maganda ka." pakiramdam ko, parang may spotlight na nakatutok sakin
ngayon. Nahihiya ako promise. >//<
"Eh bahala ka." iniwas ko yung tingin ko sa kanya. Nailang ako ng onti.
Tumawa siya bigla. Napatingin ako sa kanya.
"Bakit ka tumatawa dyan?" kunot-noo kong tanong.
Tumingin naman siya sakin at ngumiti. "Ikaw lang ang babaeng nahiya sakin pagkatapos kong
sabihin na maganda ka. Usually kasi kapag may sinabihan akong babae na maganda siya, makikipag-
flirt na sakin. Sila na gagawa ng next move."
"Hahaha ganun ba? Hahaha!" pinilit kong tumawa. Medyo nawala yung ilang ko. Marami naman siyang
sinabihan diba?
Pg345Pg345
"Alam mo. Halata ka Kath. Naiilang ka na sakin."
"Ha? Hindi ah! Bakit naman ako maiilang sayo?" ngumiti lang siya ng nakakaloko.
"Wag ka ngang mailang sakin. Nagagandahan ako sayo. Yun lang. Okay?" napabuntong-hininga ako
pagkasabi niya nun. Oo nga, bakit ako maiilang sa kanya? Baliw ka talaga, Kath.
"Sorry naman. Hindi kasi ako sanay."
"Sanay na ano?"
"Sanay na sabihan ng maganda."
"You mean, si Daniel lang ang nagsabi sayo na maganda ka?!" nanlaki mata niya bigla. Bakit
naman?
"Oo pati magulang ko. Anong nakakagulat dun?"
"First boyfriend mo si Daniel?"
"Oo."
"Weh?" hinampas ko siya sa braso.
"Oo nga. Wag kang magulat. May pagka-nerd kasi ako dati."
"Ganun ba? Alam mo..." ngumiti siya bigla sakin.
"Ano?"
"Kung dati pa kitang nakilala, magagandahan pa rin ako sayo."
"Wag ka na ngang mang-asar!"
Pg346Pg346
"Totoo sinasabi ko. Walang halong joke." di ko na lang pinansin yung sinabi niya. Nagjojoke na
naman siguro yun. Pinapagaan lang siguro pakiramdam ko...
Kinain ko na lang yung chocolate ice cream ko. Naalala ko na naman si DJ...
Favorite kasi namin parehas ang chocolate flavor...
"Kath?"
"Oh?" napatingin ako sa kanya na nakatingin lang sakin ng seryoso.
Bigla akong kinabahan nung nag-lean down siya, ang lapit na naman ng mukha niya sakin.
Nakatingin siya sa...
Sa labi ko.
Anong gagawin niya?! Wag mong sabihing--
"Kaya ayoko ng chocolate flavor sa ice cream. Ang messy." sabay punas niya ng dahan-dahan sa
ice cream sa labi ko gamit yung thumb niya.
Nagulat ako sa sunod na ginawa niya. Tinikman niya yung ice cream na nasa thumb niya.
"Hmm, masarap din pala ang chocolate flavor. Ma-try nga minsan." sabay ngiti niya sakin.
Nakanganga lang ako habang nakatingin sa kanya.
"Kath, okay ka lang?" snap out of it!
"Ah oo! Okay lang ako." siguro ganun lang talaga siya. Huwaaaa, namula ako bigla. Bakit niya
ginawa yun? Para na tuloy kaming nag-indirect kiss, ano ba Kath! Aish!
"Kath?! Andyan ka lang pala!" napatingin ako sa tumawag sakin.
Pg347Pg347
"At bakit kasama mo yang Enrique na yan?!" si DJ. Nahanap ako ni DJ.
Nandito siya sa harap ko ngayon. Mukhang nag-aalala rin sakin. Nawala na lang kasi ako bigla
diba.
Pero ayoko muna siyang makausap. Sumasakit na naman yung puso ko kapag naalala ko na ikakasal
siya sa iba tapos di niya pa sakin sinabi.
"Kath." hinawakan niya ako sa magkabilang braso ko. "Listen to me. I'll explain everything,
okay?"
"You don't have to explain anything. Alam ko na naman na ikakasal ka."
"Pero Kath, please come with me. Sasabihin ko na sayo lahat-lahat. Please makinig ka naman
sakin"
Kung alam niya lang, gusto ko na talagang sumama sa kanya para makausap siya kasi ayoko naman
na
magkaaway kami. Kaso, masama talaga pakiramdam ko, ayoko munang umiyak. Kahit ngayon lang.
"I'm tired DJ. Next time na lang." tumingin ako kay Quen. "Hahatid mo pa ako diba? Let's go."
nilagpasan ko lang si DJ at sumama kay Quen papalabas ng mall.
Buti na lang di nagtanong si Quen kung bakit gusto kong magpahatid sa kanya at hindi kay DJ.
Nagulat siguro siya. Wala eh. Napasubo na.
Nung nasa kotse na kami. Biglang nagtanong si Quen.
"Kath, gusto ng mag-explain sayo ng boyfriend mo. Bakit ayaw mo pa siyang kausapin?"
"Kasi, ayoko pa. Ayoko pa malaman lahat ng mangyayari. Gusto ko na kunwari, isa lang 'tong
misunderstanding sa aming dalawa. Isang LQ na maaayos rin. Duwag kasi ako eh. Ayoko pang
tanggapin yung katotohanan. Ayokong sabihin niya sakin na ikakasal na siya, na papakawalan
na niya ako, na makikipag-break na siya sakin, na hindi na kami magtatagal. Ayoko pa. Mahal
na mahal ko siya." tumulo na naman yung luha ko. Peste naman 'to. Trinaydor na naman ako ng
luha
ko.
Tinapik niya lang yung balikat ko habang nagddrive pa rin siya. "I understand your reason
perfectly,
Pg348Pg348
Kath. Tahan na, wag ka ng umiyak."
--------------------------------
THAT EVENING
Totoo nga sabi nila, kapag depressed ka. Maraming chocolates and sweets ang karamay mo. Kaya
eto ako ngayon, nasa loob ng kwarto, gabing-gabi, nanunuod ng chick flick movie. If Only yung
title. Romance-Tragedy type of movie. Oo alam ko, bitter ako eh. Tapos kumakain pa ako ng
maraming chocolates, wala akong pakielam kung lumobo ako kakakain nito.
Ganito pala feeling ng heartbroken.
Patuloy lang akong nanunuod ng biglang nakarinig ako ng kaluskos sa bintana ko. Huh?
Baka pusa lang yan Kath, wala lang yan.
Nanunuod pa din ako ng nakarinig na naman ako ng kaluskos sa bintana ko. Ano ba?!
May magnanakaw kaya?! Oh no!
Tumayo ako kaagad nun at pumunta sa cabinet. Naghanap ako ng pwedeng pang-depensa sakin. Sa
wakas nakahanap na ako!
Baseball bat!
Buti na lang natabi ko pa 'to. Last na naglaro ako nito, nung elementary days pa. Hinintay ko
muna yung kaluskos sa bintana ko bago ko bubuksan. Sana wag na, sana wag na.
AYUN! MAY KALUSKOS NA NAMAN!
Tumakbo ako papalapit sa bintana ko at saka binuksan 'to at pinagpapalo yung magnanakaw!
"Langya kang magnanakaw ka! Ako pa aakyatin mo ha?!" sabi ko sabay patuloy na pinapalo yung
magna...nakaw?!
Pg349Pg349
Nabitawan ko yung baseball bat ng nakita ko yung umakyat sa bintana ko. Hindi magnanakaw! Kundi
si...
CHAPTER 39.
KATHRYN'S POV
Oh my god!
Nabitawan ko yung baseball bat ko at hinawakan siya. Muntik na siyang mahulog sa impact ng
pagkakapalo ko sa kanya.
"Huy! Okay ka lang?" sabi ko sa kanya. Tumayo siya at nag-aray bigla.
"Grabe ka ang brutal mo talaga kahit kelan."
"Sorry DJ. Okay ka lang ba? Masakit ba ha?" naguguilty ako. Akala ko kasi magnanakaw.
Niyakap niya lang ako mula sa bintana. "Okay lang, masakit lang ng onti. Bigyan mo na lang ako
ng pain reliever. Nako kahit brutal ka talaga, mahal pa rin kita." nanlambot ako sa sinabi
niya.
"DJ umuwi ka na. Baka marinig ka pa nila mommy at kuya."
Kaso iba ang ginawa niya. Bigla siyang umakyat mula sa bintana ko patungtong sa loob ng kwarto
ko. Tapos sinara niya yung bintana ko at pumunta sa may pintuan ko para i-lock.
"DJ, anong ginagawa mo?!" pinatay niya rin yung TV at lumapit sakin.
"Soundproof ba 'tong kwarto mo?"
"Huh? Oo. Bakit?" hala, bakit niya tinatanong yun?
Lumapit siya sakin at itinaas yung mukha ko gamit yung baba ko. "Para hindi tayo marinig na..."
Pg350Pg350
"Na ano DJ?!" tinanggal ko yung kamay niya na nakahawak sa mukha ko at hinampas siya sa braso.
"Aray naman! Yan ka na naman! Wala naman akong ginagawa! Ang gusto kong sabihin, mas mabuti ng
soundproof 'to para walang makarinig satin habang nag-uusap! Baka kasi sigawan mo ako habang
nag-eexplain ako. Teka ano bang iniisip mong gagawin natin ha?" namula ako sa sinabi niya. Ano
ba kasing pinag-iisip ko?
"W-wala! Wala akong iniisip! Ano ba kasing ieexplain mo? Diba sabi ko ayoko munang kausapin
ka?"
"Hindi ako mapakali Kath. Gusto kong magpaliwanag sayo."
"O-okay." umupo ako sa may edge ng kama ko. Umupo na rin siya sa tabi ko. Nakatingin ako sa
harap. Pero alam kong nakatingin siya sakin.
"Kath." pagkasabi niya ng pangalan ko, tumibok ng sobra yung puso ko.
"A-ano?"
"Look at me."
"Ayoko."
Ayoko talaga. Kasi feeling ko, magbbreakdown na naman ako, iiyak na naman ako, makikita niya na
naman na mahina ako pagdating sa kanya.
Nakayuko lang ako habang kinakalikot ko yung kamay ko. Ano ba 'to, bigla akong kinakabahan.
Nagulat ako nung tumayo siya at pumwesto sa harap ko. Tapos lumuhod sa harapan ko.
"DJ, tumayo ka nga dyan."
"Alam ko na nasaktan kita Kath. Alam ko na galit na galit ka sakin dahil nagsinungaling ako
sayo. I know, I was a jerk pero itatama ko naman lahat. Patawarin mo naman ako. Kahit wag na,
Pg351Pg351
pakinggan mo lang yung sasabihin ko please?" sa sinabi niyang yun, biglang tumulo na naman yung
luha ko.
"Nakakainis ka! Lagi mo na lang akong pinapaiyak! Tumayo ka na nga dyan!" tinakpan ko yung
mukha ko, nakakainis, di matapos-tapos 'tong iyak ko.
"Hindi ako tatayo dito hangga't di mo natatanggap yung sorry ko."
"Oo na sige na! Basta tumayo ka na! Iexplain mo ang lahat sakin!"
Naramdaman kong tumayo siya at umupo ulit sa tabi ko. Hinila niya ako papalapit sa kanya.
Tinanggal niya yung kamay ko na nakatakip sa mukha ko at ibinaon niya ang ulo ko sa dibdib
niya.
"Naiinis ako sa sarili ko. Napakawalang-kwenta kong boyfriend sayo. Umiyak ka na naman
dahil sakin. Saktan mo ako kung gusto mo." iyak pa din ako ng iyak. Hinahampas ko na yung
dibdib niya, paulit-ulit.
Natigil na yung iyak ko ng bigla niya akong kinantahan...
"Sorry na kung nagalit ka di naman sinasadya,
Kung may nasabi man ako init lang ng ulo.
Pipilitin kong magbago pangako sa iyo."
"DJ naman."
"Sorry na nakikinig ka ba? Malamang sawa ka na, Sa ugali kong ito na ayaw magpatalo.
At parang sirang tambutso na hindi humihinto."
Nakikinig lang ako sa kanya, mapapatawad ko pa ba siya? Malamang, mahal ko siya. May
explanation naman siguro siya diba?
"Sorry na talaga kung ako'y medyo tanga, Hindi ako nag-iisip na-uuna ang galit. Sorry na talaga
sa aking nagawa,
Tanggap ko na mali ako wag sanang magtampo."
Pg352Pg352
Hindi naman ako nagtatampo. Naguguluhan lang ako.
"Sorry na,
Sorry na wag kang madadala.
Alam kong medyo nahihirapan ka,
Na ibigin ang isang katulad kong parang timang.
Na paulit-ulit kang hindi sadyang nasasaktan."
Natawa ako sa sinabi niya. Siya? Timang? Siguro nga,pero mahal ko siya eh. Yang timang na yan.
"Sorry na saan ka pupunta?
Please naman wag kang mawawala,
Kapag ako ay iwan mo mamamatay ako.
Pagkat hawak mo sa iyong kamay ang puso ko."
Kinurot ko siya sa kinanta niya. "Mamamatay ka kapag iniwan kita?"
Tumingin lang siya sakin ng seryoso. "Oo. Dahil ikaw lang naman ang dahilan kung bakit may
silbi 'tong buhay ko."
"Sira."
"Mahal kita sobrang mahal kita,
Wala na akong pwedeng sabihin pang iba. Kundi sorry talaga di ko sinasadya,
Talagang sobrang mahal kita.
Wag kang mawawala,
Sorry na."
Natapos yung pagkanta niya. Hayy, bigla akong nakaramdam ng guilt.
"Kath. Sorry na."
"Sorry din DJ. Ang iyakin ko, nasaktan lang naman ako sa nalaman ko. Kasi kanina, ang saya
natin. Tapos malalaman kong may fiancee ka na? Ikakasal ka na? Paano na--" tinakpan niya yung
bibig ko gamit yung daliri niya. At lalong binaon yung ulo ko sa dibdib niya. Ang higpit ng
yakap niya sakin. Parang ayaw niya akong mawala sa tabi niya.
Pg353Pg353
"Kath, ayokong ikasal sa babaeng yun."
"P-pero alam mo na pala last month pa--" diniin niya yung daliri niya sa bibig ko. Sabi ko nga.
Mag-eexplain na siya.
"Oo. Alam ko na last month pa. Pero sabi nila, hindi pa sigurado yun. Kaya binalewala ko lang.
Akala ko plano lang yun na hindi matutuloy. Kaso nalaman ko lang last week na, tuloy na nga ang
kasal namin."
"T-tapos?" di ko napigilang magsalita...
"Hindi ko sinabi sayo dahil akala ko next month pa iaannounce. May plano ako para hindi matuloy
yung kasal. Kaso, wala eh, sinabi na sa media at press people."
"A-anong plano yun?"
"May pera akong natabi, Kath. Enough for the both of us. Marami akong bank accounts in another
name, ayokong ipangalan sakin dahil baka mamaya, kapag na-trace ni Dad yun, ipablock niya. Ayaw
na ayaw niyang susuway ako sa mga utos niya."
Tama ba yung narinig ko? Enough for the... both of us?
"DJ, bakit para sating dalawa yun?" tinanggal niya yung yakap niya sakin, sa halip, pinunasan
niya yung luha ko at hinawakan ako sa mukha. Nakatitig lang kami sa isa't-isa.
"Sa tingin mo gusto kong mahiwalay sayo? Sasama ka sakin kahit saan, diba?"
"A-anong gusto mong sabihin?"
"Kath. Ang mga pamilya namin ay naghahanda na para sa Engagement Party namin ni Julia
next month. Ang plano ko, aattend ako for formality. Pero pagkatapos nun, magtatanan na
tayo."
"Magtatanan? DJ ang bata pa natin! Kaya ba natin yun?" ngumiti lang siya sakin.
Pg354Pg354
"Alam ko, bata pa tayo. Alam ko mahirap. Pero magkasama naman tayo diba? Hindi naman nila
magagalaw yung pamilya mo. Hindi ko hahayaang mangyari yun. Siguro mali yung plano ko. Pero, di
ko kasi masikmura na ikakasal ako sa babaeng yun."
"Ex mo nga siya diba." bitter kong sinabi.
"Kath naman. Alam mo naman na hindi ako nagseseryoso ng babae dati. Isa na siya dun.
Gustong-gusto niya ako, naawa naman ako. Sinagot ko na-- aray naman!" hinampas ko siya ng
malakas sa braso.
"Ang landi mo kasi DJ yan tuloy! Argh!" napasuklay ako sa buhok ko in frustration.
Hinawakan niya lang yung dalawang kamay ko at hinalikan ito. "Ikaw lang naman ang babaeng
sineryoso ko at seseryosohin ko. So, ano? Ayan nakapagpaliwanag na ako sayo. Will you forgive
me now?" kinurot ko siya sa pisngi.
"Sige. I forgive you. Basta, wag mo na ulit uulitin yun ha? Kung maaari, sabihin mo kaagad
sakin. Tutulungan naman kita kaagad sa mga problema mo at maiintindihan ko naman."
"So payag ka na rin na makipag-tanan sakin?"
"Baliw! Wag mo nga munang i-open up yun. Oo. Sasama ako sayo. Pero please, wag muna nating pag-
usapan yun. Ang mahalaga, magkasama pa rin tayo." niyakap niya lang ako ng mahigpit.
"Mahal na mahal kita Kath."
"Mahal na mahal rin kita DJ."
Bumitaw siya sa yakap namin para lang mahalikan ako sa labi.
"Kath. Will you allow me to sleep here with you?"
"Pero baka kasi sila mommy at kuya."
"Aalis ako kaagad pagkagising natin. Miss na miss lang talaga kita Kath." napabuntong-hininga
ako sa sinabi niya.
Pg355Pg355
"Miss na miss din naman kita, sige." sana lang at hindi kami mahuli ni mommy at kuya. Nako...
"Tabi tayo sa kama?" sabi niya ng nakakaloko.
Nako, ayan na naman siya. Ang kissing monster-slash-pigney ko talaga oh...
"Ano pa nga ba?" tumawa lang kaming parehas.
------------------------------------------
Nag-uusap lang kami habang nakayakap siya sakin. Yung likod niya, nasa may headboard ng kama ko
at yung likod ko naman nasa dibdib niya, pinaikot niya lang yung braso niya sa beywang ko.
"Kath, may gusto akong malaman."
"Ano yun?" gusto ko sanang makita yung mukha niya kaso naka-back hug pa rin siya sakin.
"Bakit mo pala ginawa yung kanina? Yung pagsama mo kay Enrique? Ayaw mo ba talaga akong
kausapin kanina? Ganun ka ba talaga kagalit sa akin?"
"Hehehe sorry DJ."
"Alam mo bang gusto ko siyang sapakin? Pakiramdam ko kasi may gusto sayo yung lalaking yun."
umalis ako sa yakap niya at tumayo sa kama. Saka nag-cross arms.
Nakakunot yung noo niya. Nagtataka siguro.
"DJ, walang gusto sakin yun! Sinabihan niya lang naman akong maganda eh. Nagseselos ka lang."
sabay belat sa kanya.
Tumayo rin siya at lumapit sakin. Naka-cross arms at naka-smirk. "Tama ka, nagseselos ako. At
sinabihan ka niyang maganda? Wag kang magpapaniwala sa gagong yun! Nyeta, balak pa
niyang agawin ka sakin ha?" di ako nakatiis, niyakap ko siya ng mahigpit. Nagulat naman siya sa
ginawa ko.
Pg356Pg356
"Eto naman. Sus, wala lang yun. Hayaan mo na. Sinabi ko lang sayo dahil ayokong magtago sayo.
Nagseselos din ako kay Julia, pero hindi ko hinahayaang dahil dun, magalit ako. Ikaw talaga,
alam mo naman na ikaw lang. Siraulo ka talaga."
"Natawag pa akong siraulo." pero niyakap niya din ako ng mahigpit.
"Haha sorry naman."
"Kath, tell me, bakit ayaw mo akong kausapin kanina? Yung totoo, mag-eexplain na naman ako
diba? Bakit parang takot ka sa maririnig mo?"
"Ang totoo kasi nyan, akala ko, makikipagbreak ka sakin. Akala ko, tanggap mo na ikakasal ka
na dun. Maiintindihan ko naman kung ganun. Wag kang mag-alala. Kung ikakasal ka na talaga
sa kanya at hindi mo magagawa yung plano mo, tatanggapin ko na mawawala ka na sakin."
Bumitaw siya sa yakap namin at tinitigan ako. Hinawakan niya yung magkabilang pisngi ko.
"Kath, wag na wag mong iisipin yun. Diba sabi ko sayo kanina nung nag-aaral tayo, walang
makikipagbreak satin kung wala namang valid reason? Pwede bang wag kang bumitaw sakin?
Please? Hinding-hindi ako bibitaw sayo. Ipaglalaban kita, Kath. Kapag nakipaghiwalay ka sakin,
magpapakamatay talaga ako."
"Wag ka ngang ganyan! Hinding-hindi ko gagawin yun. Magpapakamatay na rin ako kapag
nagpakamatay ka."
"Bakit? Ayoko ngang sundan mo ako! Dito ka lang! Para maguilty ka dahil nakipaghiwalay ka
sakin." sabay smirk niya. Sira-ulo talaga 'to.
"Che! Tama na nga. Natatawa ako sa kacornihan natin eh. Wag na nating pag-usapan yang
'pagpapakamatay'. Overrated na yan eh. Gusto ko kayang mabuhay kasama ka!"
"Ako rin naman. Aish, ang daldal natin. Buti na lang talaga soundproof 'tong kwarto mo." bigla
na naman akong kinilabutan sa sinabi niya.
"Hehehe oo nga eh. DJ, tulog na tayo." uupo na sana ako mula sa pagkakatayo kaso hinawakan niya
yung kamay ko.
Pg357Pg357
"Teka wag muna."
"Anong gagawin natin? Magtititigan lang tayo ganun?"
"Eto naman, ngayon lang naman tayo magkakasama dahil magiging busy ako sa pagplano ng
pagtatanan natin eh. Gusto mo naman matulog kaagad."
"Wag mo ngang i-open up yang topic na yan!" kasi naman, naiilang talaga ako, kaming dalawa?
Magtatanan? Kaming dalawa lang?
"Tss, alam ko papayag din ang mommy at kuya mo."
"Matulog na nga lang tayo."
"Sandali lang, payakap muna ng matagal." hinila niya ako papalapit sa kanya at ayun nga,
niyakap ulit ako. Nakatayo pa din kami sa kama.
"Namiss kita." binaon niya yung mukha niya sa may leeg ko.
"Namiss din kita. Grabe 'no? Nakakapagod 'tong araw na 'to. Ang daming nangyari..."
"Oo nga. Hmm." ano ba naman 'tong si DJ. Ang higpit ng yakap sakin. Hays.
"D-DJ..." nakikiliti na naman kasi ako. Hinahalikan niya na naman yung leeg ko.
"Hmm?"
"Nakikiliti ako." di niya pinansin yung sinabi ko. Patuloy pa rin niyang hinahalikan yung leeg
ko... napahawak na ako sa batok niya dahil parang hindi ko na kaya...
Bumaba yung halik niya sa collarbone ko, tapos sa magkabilang braso ko. Naka-sleeveless shirt
na pantulog kaya ako. Hindi ba niya napapansin yun? Nakukuryente na ako...
Pg358Pg358
Biglang tumaas yung halik niya, at bawat parte ng mukha ko, binigyan niya ng halik.
"DJ..." tumingin siya sakin. Mukha na naman siyang lasing...
"Mahal na mahal kita Kath." at hinalikan niya na ako ng tuluyan sa labi ko.
Oh my, he's doing it again. Kissing me like there's no tomorrow...
Hindi ko namalayan ang sunod na nangyari. Nagulat na lang ako ng naramdaman ko yung kamay niya,
nasa loob na ng shirt ko. Aalisin ko na sana yung kamay niya kaso diniinan niya pa yung halik
niya
sakin...
His hands are now roaming my body... pero binaba ko kaagad yung kamay niya nung muntik ng
mapunta sa pinakaiingatan ko. Hindi niya napansin yun. Hindi pa rin siya nagpaawat. Yung kamay
niya, napunta sa likod ko, at bawat haplos niya, nakukuryente ako...
"DJ, stop it..." hindi niya ata ako narinig. Gusto ko rin yung nangyayari pero in the back of
my mind, alam kong mali ito.
Nagulat ako nung naramdaman kong tinanggal niya yung kawit ng bra ko. Natulak ko siya ng
malakas nun kaya na-out balance siya, nahulog siya sa sahig. Agad-agad kong kinabit yung kawit
ng bra ko. This is so embarassing!
Biglang tumayo si DJ at nawala na yung mukha niyang lasing. Nagkamot siya ng ulo. "Kath, I'm
sorry. Nasasabik na naman kasi ako sayo. Aish, sorry."
"Parehas lang naman tayo DJ. Kaso, iwasan na natin muna yun."
"Buti soundproof 'tong kwarto mo. Muntikan nang matuloy." sabi niya. Ehhhhh?
Bumaba ako sa kama at pinaghahampas siya. Napapa-'ow' siya sa sakit.
"Baliw! Anong matutuloy?" shinishield niya yung sarili niya gamit yung dalawa niyang kamay.
"Sorry na! Eto naman, sinasabi ko lang na muntikan na. Tss. Wag na nga nating pag-usapan
yung nangyari. Basta, tandaan mo, hinding-hindi naman natin gagawin yun. Nadala lang talaga
Pg359Pg359
ako. Ang sexy mo kasi ngayon." takte naman, namula pa ako sa sinabi niya!
"Magpapalit nga ako ng pantulog!" kasalanan ko ba kung naka-sleeveless sando ako at naka-
shorts? Eh sa ganito damit ko kapag matutulog eh!
"Aish,wag na Kath! Sa tingin mo may gagawin ako sayo? Hindi kita mamanyakin kahit tulog ka!
Patpatin." sabay tawa niya. Aba, sira-ulo talaga 'to!
"Baliw!"
"Hahaha joke lang. Teka." lumapit siya sa may aircon ko at binuksan ito. Pagkatapos, nilagay
niya yung level ng coldness sa 'high power'.
"Bakit mo binuksan yung aircon?"
"Pampatanggal ng init. Baka mamaya uminit uli. Aish, matulog na nga tayo." na-gets ko yung
sinabi niya ah!
Niyaya niya na akong humiga sa kama ko. Nakayakap lang kami sa isa't-isa. Yung ulo ko, nasa may
dibdib niya.
"Sweet dreams DJ."
"Sweet dreams Kath." hinalikan niya yung noo ko. Pumikit na ako.
Alam ko na makakatulog ulit ako ng maayos ngayong gabi kasi, katabi ko siya.Siya.
Siya na hindi ko kayang mawala sa buhay ko.
Siya na hindi ko kayang pakawalan. Siya na mahal ko.
Walang iba.
Siya lang.
CHAPTER 40.
KATHRYN'S POV
Pg360Pg360
February 10, 2012. Dear Diary,
Busy si DJ simula nung nalaman kong ikakasal na siya. Alam ko naman na pipigilan niya yun, pero
syempre kailangan niyang sumunod sa mga gusto ng dad niya. Hayy, namimiss ko na talaga siya.
Hinahatid-sundo pa rin naman niya ako, at lagi naman kaming nag-uusap. Kaso, alam mo yung
feeling na parang... parang may kulang? Hindi naman sa hindi na kami katulad ng dati. Pero
simula kasi nung nalaman namin na ikakasal siya...
Things aren't the same anymore.
"Bes! Andito ka lang pala!" sinarado ko kaagad yung diary ko pagkadating ni Zharm. Nagulat
naman ako sa babaeng 'to.
"Alam mo, para kang kabute. Pasulpot-sulpot na lang bigla!" tumawa lang siya at umupo sa tabi
ko.
"Kasi naman, akala ko sasabay ka samin ni Albie sa lunch. Eh ang tagal mo, kumain na kami.
Sorry bes!"
"Okay lang, busog na naman ako." may umakbay sakin mula sa kanan ko, pagkatingin ko, si Albie
nandito na rin. Umupo siya sa tabi ni Zharm.
"Ikaw talaga Kath, kumain ka. Lagot kami kay DJ kapag nagkasakit ka. Wag mo ngang gutumin
sarili mo." pinitik pa niya ilong ko.
"Wag na kasi kayong mag-alala sakin. Okay lang ako. Tignan niyo." tumayo ako at umikot sa harap
nila. "Maayos naman ako diba?"
"On the outside. Kath. Pero inside?" talaga 'tong si Zharm, tagos talaga sa puso kung
makapagtanong. -_-
Umupo ako sa tabi nila at napakamot ng ulo. "I really don't know."
"Para ka namang nagququote sa famous shampoo commercial ng Sunsilk! Hahaha! Joke lang. Do all
of our schoolmates still keep pestering you?" tanong ni Zharm.
"Yeah. Pero hindi ko na naman pinapansin. Kaso, hindi ko lang talaga mapigilan na mainis
kapag naglalakad ako mag-isa, tapos maririnig ko. 'Yan yung girlfriend ni Daniel Montenegro!
Pg361Pg361
Yung iiwan niya kapag nagpakasal na siya kay Julia Buenavista!' I mean, isn't it enough that
people are talking behind my back? Kailangan talagang lakasan para marinig ko? Rinding-rindi na
ako."
"Wag mo na lang pansinin yung mga yun Kath. Mga wala silang kwenta. Hindi na nila iniintindi
yung nararamdaman mo. Basta, wag ka lang magpaapekto." para ko na talagang big brother si
Albie. Para ko namang big sister si Zharm.
"Thank you talaga sainyo." niyakap ko silang pareho.
"No problem. Nasaan na ba si Daniel? Akala ko papasok siya?"
"Akala ko rin eh. Busy siya these past few days, pero sabi niya pupunta siya dito. Susunduin
niya
ako."
"Paano yung studies niya Kath? Is he coping up?"
"Umaattend pa rin siya ng classes niya kapag nandito siya. Kaya lang, ngayong week kasi
pinapaayos sa kanya yung engagement party nila ni Julia. Kahit ayaw niya, wala naman siyang
magagawa." napayuko na lang ako.
"He assured you, right?" patanong na sabi ni Zharm. "Alam mo naman na gagawin niya ang lahat
para hindi matuloy yung arranged marriage nila ni Julia. You know? He loves you a lot."
"Alam ko naman yun eh. Hindi ko lang talaga mapigilang malungkot. Kasi, sa totoo lang. I can't
help myself to have doubts. Tinatanong ko sa sarli ko. 'Mapigilan kaya niya yung kasal niya?',
o
kaya, 'Hindi ba masyadong maaga kung matutuloy man yung pagtatanan namin?' Alam ko mali
na magduda pero ewan! Para bang pakiramdam ko, may masamang mangyayari? Hindi ko na
talaga alam." alam din kasi ni Zharm and Albie yung plano ni DJ. Sinabi namin sa kanila.
"Kath." pagsisimula ni Albie. "Alam niyo naman na nandito lang kaming dalawa ni Zharm. Kaya
kung magkaroon ng problema."
"We're here to support you." pagtatapos ni Zharm. Eto talagang dalawang 'to! Hindi pa nagiging
sila hanggang ngayon. Bagay na bagay sila eh!
"Bakit ba ayaw niyo pang maging official couple? You two are total opposites, yet you two think
a-like!" namula silang pareho sa sinabi ko. In-denial pa kasi sila eh! Ang cute kaya nilang
dalawa!
Pg362Pg362
"Ehem! Ikaw kaya topic namin! Kath talaga, iniiba yung topic." tumawa na lang ako kay Zharm.
"Oo na. Sana lang maging kayo na 'no!"
"Oo nga Zharm taba ko. Malapit na mag-Valentines, di mo pa rin ako sasagutin?" natawa ako sa
reaksyon ni Zharm. Hinampas ng malakas sa braso at pinagbabatukan si Albie.
"Kapal mo! Maghintay ka 'no! Nagsasawa ka na? Eh di maghanap ka ng iba!"
"Eto naman! Tampo kaagad! Joke lang! Basta ikaw date ko sa Valentines ha? May plano na ako para
mapasagot kita sa araw na yun." saka nag-wink si Albie kay Zharm. Baliw talaga 'tong
dalawang 'to kahit kailan.
"Ikaw Kath? May plano ba kayo sa Valentines?"
"Huh? Wala pa eh. Ewan ko. Siguro normal lang na date." hindi ko naman kasi alam, wala pa naman
akong boyfriend last Valentines. Ngayon lang.
"Kath? Seryoso ka? Valentines is like, the most special day of the year!"
"Oh? Tapos?" binigyan ako ng death glare ni Zharm. "Joke!" natatawa ako sa kanya!
"Dapat maging romantic ang day na yan para sainyo Kath! Sana may surprise si DJ para sayo."
Zharm talaga, kahit kailan daming naiisip.
"I'm sure may surprise si DJ para sayo Kath. Yung ungas na yun? Mahal na mahal ka nun eh." sabi
ni Albie. Huwaaaa. Meron kaya?
Ano kaya kung may surprise talaga siya sakin? Ano naman kaya yun? Flowers? Chocolates?
Heartshaped balloons? Usually ganun ang gifts kapag Valentines diba?
Naeexcite na tuloy ako sa Valentines Day. *U*
"Andito lang pala kayo. Kanina ko pa kayo hinahanap." pagkatingin ko sa nagsalita. Si DJ
Pg363Pg363
pala."Hi Kath." hinalikan niya ako sa pisngi at tumabi sakin.
"Pre. Akala namin di ka papasok." nagshake-hands lang sila ni Albie.
"Umalis kaagad ako pagkatapos ng pinagawa ni dad. Namiss ko kaya kaagad 'tong patpatin
kong girlfriend-- aray naman." kinurot ko kasi siya sa pisngi niya. Pero nagngitian lang kami.
"Masaya na naman si Kath oh! Iba na talaga kapag in-love!" pang-aasar ni Zharm.
"Ah ganun? Ako inaasar niyo ha?" nanlaki mata ni Zharm at nag-no sign.
"Magpapakabait na ako! Wag!" hahaha! Natatawa talaga ako sa bestfriend ko. Ayaw na ayaw iopenup
ulit yung topic tungkol sa kanila ni Albie eh! Pakipot pa talaga. Hahaha!
"Ano pa lang pinag-uusapan niyo bago ako dumating? Mukha kasing nag-iisip ng malalim 'tong
girlfriend ko. Calculus ba yan?"
"Epal mo! Inaasar mo pa rin ako sa Calculus na yan?! Na-syntax error na nga utak ko dahil sa
subject na yan eh!" tumawa lang siya at niyakap ako ng mahigpit.
"Joke lang, eto naman. Tuturuan kita dun. Ako tutor mo." nag-wink pa sakin. Baliw talaga!
"Che! Nako, ayoko ng magpatutor sayo 'no! Baka mamaya kung ano pa ituro mo sakin!" nanlaki mata
niya.
"Wala ka bang bilib sakin? Sa boyfriend mo?!"
"Meron syempre! Ang gusto kong sabihin, baka ano pang ituro mo sakin kapag nagreview tayo at
ikaw ang tutor ko!" tumawa lang siya.
"Ah. Yun pala ibig mong sabihin. Nagpromise naman ako sayo diba? Wala akong gagawin na hindi mo
gusto." tss. Sabi niya eh.
"Ehem, may tao pa dito." napatingin kami kay Albie at Zharm na nakatingin samin. Natatawa.
Pg364Pg364
"Ay, sorry Albie, di ko napansin ilong mo." sabi ko. Sinamaan ako ng tingin ni Albie! Hahaha!
"Ano ba kasing pinag-uusapan niyo?"
"Wala yun pre, tungkol lang sa Valentines Day. Sa tuesday na yun. May plano ba kayo?"
"Valentines Day?" kunot-noong tanong ni DJ. Nakatingin lang ako sa kanya. Hmm, hindi niya
alam?!
O.O
"Yup Daniel! Valentines Day! The most special day of the year! That's the most special day for
couples like you and Kath!" inulit na naman ni Zharm yung sinabi niya sakin. -_-
"Ah. Ganun ba? Eh araw-araw, special day para samin ni Kath. Di na kailangan nun." inakbayan
lang ako ni DJ. Wait, hindi kailangan?!
"Pero DJ! Ayaw mo ba na magcelebrate tayo? I mean, romantic day yun para sa lahat!" ewan ko
kung bakit ko siya kino-convince, siguro kasi... gusto ko rin maexperience yung pagcecelebrate
ng Valentines 'no! Lalo na with your special someone.
"Pft. Valentines? Gusto mo ng mga ganun Kath? Pft! Hahaha! Ang corny mo!" tawa lang siya ng
tawa, nakahawak pa siya sa tyan niya. Teka, anong nakakatawa sa sinabi ko?!
Napatingin ako kay Zharm at Albie. Nagshake-head sila pareho. Siraulo talaga 'tong si DJ!
Tumayo ako nun at sinipa siya ng malakas. "Corny pala ha? Anong masama sa pagcecelebrate
nun? Palibhasa kasi tamad kang mag-effort! Nakakainis ka! Badtrip!" naglakad na ako papalayo sa
kanila. Nakakainis siya!
"Kath! Wait! Magdate na lang tayo? Gusto mo? Kaaaaaaaath!" napatingin ako sa kanya na nakaupo
pa rin hanggang ngayon.
"MAGHANAP KA NG KA-DATE MO! O KAYA MAKIPAG-DATE KA SA SARILI MO!
BADTRIP KA!" tumakbo na ako papaasok ng classroom. Hindi ko talaga siya papansinin!
Manigas siya! Corny pala ha? Ugh!
Pg365Pg365
------------------
VALENTINE'S DAY
"Love me, Love me,
Say that you love me.
Fool me, Fool me,
Oh how you do me.
Kiss me, Kiss me,
Say that you miss me.
Tell me what I wanna hear, Tell me you love me."
Grabe, kakapasok ko pa lang sa University, puro ganyan na naririnig ko. Tapos puro couples, mga
nagliligawan, mga magkakaibigan, mga together alone at iba pang students ang nagkalat sa mga
hallways sa mga buildings dito sa University. Free day kasi ngayon. At sinunod ko ang dress
code. Anything with the touch of red.
Sa totoo lang, kahit hindi ko kinakausap si DJ ngayon. Nag-eexpect pa din ako. Haynako. Siguro
hindi
papasok yun, baka tinatamad. My god, masama bang mag-assume? Na kahit onti, mag-eeffort siya? I
mean, sure, he's exerting too much effort on our relationship. Kaya nga may plano siya diba?
Pero
kasi...
Today is Valentines Day. And I want to spend this special day with him.
Yun lang hinihingi ko. Maexperience 'tong special day na 'to kasama siya. Corny na kung corny,
pero gusto ko maging isang princess kahit ngayon lang. Mabigyan ng flowers, chocolates, heart-
shaped balloons, kahit man lang isang kanta galing sa kanya! O kaya kahit marinig ko lang sa
boses niya yung 'Happy Valentines Day', ayos na. Gusto ko lang naman siyang makasama. Masama ba
yun?
Naglalakad ako ngayon na hindi kasama si Zharm at Albie. Ewan ko ba sa dalawang yun, nawala
bigla. Malamang nagdedate na yun.
Matext ko na kaya si DJ? Parang ang harsh ko kasi eh, hays. Sige na nga!
Itetext ko na sana ng may kumalabit sakin mula sa likod. Pagtingin ko.
"Quen? Anong ginagawa mo dito?" napangiti ako ng nakita ko siya. "At wow ha! Naka-red outfit ka
rin! Ang gwapo mo ngayon!"
Pg366Pg366
"Bakit dati ba hindi?" natawa lang ako sa pagpout niya.
"Ano pa lang ginagawa mo dito? Hindi 'to Buenavista University uy!" pang-aasar ko.
"Alam mo namang imemerge na yung companies diba? Kaya pwede akong bumisita dito kahit
kelan. Sinunod ko naman yung dress code kahit ang baduy." natawa lang ako sa sinabi niya.
"Ah okay! Buti naman nandito ka."
"Namiss mo ako 'no?" tinaasan ko siya ng kilay. "Haha joke lang!"
"Sira."
"Samahan mo naman ako sa paglilibot sa University niyo."
"Ano ako, tour-guide mo?"
"Eto aayaw-ayaw pa. Dali na!" hmp. Eh kasi naman...
"Baka kasi hanapin ako ni DJ, alam mo na." ayoko naman sabihin sa kanya na nag-eexpect ako kay
DJ ngayon. Nakakahiya. Baka sabihin niya dysfunctional na yung relationship namin ni DJ.
"Ah. Oo nga, Valentines Day pala ngayon. Nasaan na ba siya?"
"Huh? On the way na daw siya eh." nagsinungaling pa ako sa kanya. Ayokong mag-alala siya sakin.
"On the way pa lang pala. Eh di samahan mo muna ako."
"Pero--"
"Ano ka ba, di ko naman aagawin yung magandang date niya." namula ako sa sinabi niya, di ko na
lang pinansin.
Pg367Pg367
"Ah, sige na nga! Bilisan lang natin ah!" ngumiti siya, parang nanalo ng jackpot? Yung ganun?
Baliw talaga 'tong isang 'to. -_-
------------
Pagkatapos ng ilang minutong pagtotour sa kanya, tumigil kami sa rooftop. Haynako. Puro
lovebirds nasa baba eh. Tinitignan lang namin sila.
"Ikaw Quen? May Valentines date ka ba?"
"Wala eh. Meron sana, kaso..."
"Kaso ano?" napatingin ako sa kanya.
"May date na siya eh." yung pagkasabi niya nun, seryosong-seryoso.
Hindi ko alam kung bakit pero iniwas ko kaagad yung tingin ko sa kanya pagkatapos nun.
"Hehe. Sayang naman."
"Oo nga. Sayang na sayang. Nahuli kasi ako ng dating."
"Ah ganun ba?"
"Sa tingin mo ba, kung nauna akong dumating, may chance ako sa kanya?"
"Ah hehehe. Meron yan!" hindi ko alam kung bakit parang naiilang ako sa mga pinagsasabi niya.
"So, may chance pala ako sayo kung nauna ako kay Daniel..." napatingin ako sa kanya.
"Anong sabi mo?"
"Nevermind, Kath. Let's just look at them." tinuro niya yung mga nagkalat na lovebirds.
Pg368Pg368
"O-okay." tinitignan ko na lang sila.
After more than 5 minutes of silence, nagsalita ulit siya.
"Si Daniel ba yun?" tinignan ko yung tinuro niya. Oo nga! Si Daniel yun! Naka-suot din siya ng
black leather jacket with a touch of red tapos may hawak-hawak siyang bouquet of roses! May
hinahanap ata siya? Ako yun!
Sisigaw na sana ako na nandito ako sa taas ng rooftop ng biglang out of nowhere, sumulpot si
Julia na
naka-red din. Napako ako sa kinakatayuan ko ng marinig ko yung sigaw ni Julia habang papalapit
kay
DJ.
"Wow Daniel! Flowers for me? How sweet of you!" pagkalapit ni Julia kay DJ...
Nagyakapan sila.
What the?! Sila ang magkadate ngayon?!
CHAPTER 41.
DANIEL'S POV
VALENTINE'S DAY
"Wow Daniel! Flowers for me? How sweet of you!" lumapit si Julia sakin at niyakap ako. Sige
lang... yayakapin ko na. Tss. Ngayon lang.
Pasalamat ka request ni dad na bigyan man lang kita ng flowers ngayon. Tss. Akala siguro ng
babaeng 'to, matutuloy yung engagement at arranged marriage namin. Hindi ko hahayaan yun.
Si Kath lang papakasalan ko. Walang iba. Siya lang ang hihintayin ko sa harap ng altar at sa
harap ng
Diyos.
Kailan pa ba ako naging banal? Si Kath kasi naimpluwensiyahan na ako. Hindi talaga ako mahilig
sa ganun. Iba na talaga kapag ang girlfriend mo, good influence sayo.
Pg369Pg369
She changed me.
Naging mas mabuti akong tao. Kaya nga hindi ko hahayaang masaktan si Kath. Ayoko na siyang
paiyakin. Masaktan na ako wag lang si Kath.
Bumulong ako kay Julia. "Wag kang assuming spoiled-brat. Tss. Inutos lang 'to sakin ng
matandang yun. Kaya kung pwede, bumitaw ka na sa yakap ko." tumawa lang siya at bumitaw
sakin. Pero bakit ba ganun yung reaksyon niya sa mukha niya? Parang may lungkot? Bahala siya sa
buhay niya.
Tumalikod na ako nun at hahanapin na si Kath. Valentine's Day ngayon. Napag-isip isip ako sa
sinabi niya. Napaka-inconsiderate kong boyfriend sa kanya. Babae pala siya, nakalimutan ko.
Importante sa kanya yung mga ganung okasyon.
Gusto ko rin naman siya makasama. Dami lang talagang sumisingit.
Gaya na lang ng nakita ko ngayon, napamura ako bigla.
Inang yan! Bakit kasama niya si Quen? At saan sila papunta?!
Sila magka-date ngayon?!
------------------
KATHRYN'S POV
"Quen, mauna na ako. W-wala na naman akong gagawin. Wala na rin naman yung hinihintay
ko." tumalikod na ako nun at inilagay yung cellphone sa bulsa ko ng may humawak sa kamay ko.
"Hahatid na kita sainyo, Kath."
"Really? Okay lang ba?"
Pg370Pg370
"Oo naman. At, kung okay lang ako na lang ka-date mo ngayon. Valentines naman. Tutal, sila
naman ata ang magka-date." hala, anong isasagot ko?
"Wag na. I'm okay, really." ngumiti na lang ako kahit peke. Ayoko naman na mag-alala siya
sakin.
Nakatingin lang siya sakin ng seryoso. "Kath. Hayaan mo na lang na ihatid kita kahit sa bahay
mo." ugh...
"Sige." nauna akong maglakad sa kanya dahil ayokong makita niya yung expression sa mukha ko.
Ewan ko ba kung anong narararamdaman ko. Nasasaktan na naman siguro ako.
Naisip ko na baka si Julia lang yung nagfifeeling. Alam niyo naman, hanggang ngayon, hindi
makagetover sa boyfriend ko. Pero kasi...
Bakit niya niyakap pabalik?
Kitang-kita ng dalawang mata ko eh. Hindi naman ako bulag. Ang higpit nga ng yakap ni DJ sa
kanya. May binubulong pa nga siya kay Julia. Kung ano man yun, ayokong malaman.
Wala na, ganda-ganda ng araw ko. Nasira na. Akala ko mag-eeffort siya kahit konti man lang.
Hmp. Akala mo naman kagandahan yung bouquet of roses na dala niya para kay Julia.
OO. AKO NA BITTER. BANAAAAAAAAAS.
Hindi ako iiyak 'no. Kung iiyak ako, hindi dahil kay Julia. Tss. Yung pesteng babaeng yun. Lagi
na lang panira ng araw ko. Ano ba kasing ginawa niya? Ginayuma niya si DJ para mapapayag sa
gusto niya? O talagang si DJ na mismo ang nag-invite? Sinunod niya yung sinabi ko na maghanap
na lang siya ng ibang valentine's day? Ang kapal naman ng mukha niya!
"Hoy Kath? Saan ka pupunta?" ehhhhh?
"Sa kotse mo malamang. Ihahatid mo ako diba?" nagulat ako ng tumawa siya.
"Kath, nalagpasan mo na kotse ko. At bakit papalabas ka na ng carpark? Maglalakad ka?" argh,
lutang na naman ako. Nakakahiya!
Pg371Pg371
Lumapit ako sa kanya at hinampas lang siya ng mahina sa braso. "Eto naman, ang sama mo sakin.
Sorry naman." guguluhin niya sana yung buhok ko pero napigilan ko siya. "Hep hep!"
"Hooray?" bobo. -_-
Nasapok ko ng wala sa oras si Quen. Napa-'ow' siya.
"Bakit mo ginawa yun?!" inis niyang tanong.
"Kasi naman eh. Ang corny mo!"
"Tss." hinila niya na lang ako papasok ng kotse niya.
Pumasok naman ako at natahimik na naman ako. Hays.
DJ. DJ. DJ.
*bzzt bzzt*
Tinignan ko yung cellphone ko kung sino nagtext. Aba, si DJ.
From: Master ko. <3
Kath, kasama mo si Enrique?! Iwan mo na siya ngayon pa lang!
Grabe ah, sa lahat ng pwede niyang itext eto pa?! Badtrip na nga ako nabadtrip pa lalo!
Ang kapal naman ng mukha niya. Ni hindi man lang niya sasabihin na magkadate sila ngayon ni
Julia?
Tss!
Ano ba yan, napapa-tss tuloy ako!
Pinalitan ko muna pangalan niya sa phonebook ko. Grabe wala eh. Badtrip lang kasi.
Pg372Pg372
Makapagreply na nga. Hmp. Pakiramdam ko nga masisira yung keypad ng cellphone ko dahil sa
pagkakadiin ng reply ko eh! Wala akong pake!
To: EYEBAGS MO MALAKI.
Pasensya na ha? Hinatid niya kasi ako pauwi. Wag kang mag-alala, di ko kayo gagambalain ni
Julia sa VALENTINE'S DATE niyo. Mag-enjoy kayo ha? :)
Bahala na kung magulat siya na alam ko, o maasar. Ewan. Kasi naman, sa school pa talaga
ipangalandakan na magkadate sila!
Naramdaman ko na nagvibrate na naman cellphone ko pero di ko na lang pinansin. Kaso, nagvibrate
na naman. Amp!
Tinurn-off ko na lang yung cellphone ko. Ang kulit kasi eh! Sorry kung stubborn ako kaso
nakikisabay siya sa PMS ko! Kapag sobrang inis pa naman ako. Wala talaga.
BAD MOOD ALL THROUGH OUT THE DAY!!!
"Kulang na lang ibato mo yang cellphone mo sa rearview mirror ko, Kath." sabay tawa niya. Isa
pa 'to.
"Che. Wala ako sa mood."
"Hanep mood swings ah? Parang kanina lang seryoso tayo magkausap sa rooftop, tapos ngayon,
kulang na lang patayin mo si Daniel at Julia sa isip mo." sinamaan ko siya ng tingin.
"Argh! Pwede ba, magdrive ka na lang?!" sigaw ko bigla. Nakakainis kasi wala talaga ako sa
mood! Asaaaaaaaar!!!
"Ang sungit mo naman. Ano ka ba, nagpapaapekto ka sa kapatid ko? Sabagay, maganda kasi yun.
Nasa lahi na namin yun." sabay ngiti niya ng nakakaloko.
"Hindi ako nagpapaapekto, at mas lalong hindi ako insecure sa kapatid mo 'no! Hindi mo
maiintindihan kasi wala ka namang relationship ngayon!" inis na inis na ako pero si Quen? Ayunl
tumatawa lang ng mahina. Sarap patayin. Nang-aasar pa.
Pg373Pg373
"Kath. Marami akong naging girlfriends. Sadyang ineenjoy ko muna ang pagiging single ko. Pwede
kang mag-apply kung gusto mo." sinamaan ko siya ulit ng tingin. "Kung gusto mo lang naman."
ngumiti na naman siya ng nakakaloko.
"Wag ka na ngang mang-asar! Ayokong pagbuntungan ka ng inis ko kaya please, wag mo muna akong
kausapin!" argh, magkahalong inis at yung feeling na malapit ka na umiyak? Yun
nararamdaman ko.
Nagulat ako ng ipreno niya yung kotse niya at ipinark sa isang cake shop. Hmm, ano na naman ba
'tong pakulo niya?
"Quen naman, ihatid mo na ako. Kung gusto mo bumili pwede mamaya na pagkahatid mo sakin--
oomph!" ano ba yan, tinakpan pa niya bibig ko.
"Ngayon ko lang nalaman na madaldal ka pala kapag galit na galit ka, Kath. And I find it
cute." sabay wink niya sakin. Sira-ulo 'tong lalaking 'to! Nambola pa! Akala niya matutuwa ako
sa banat niya?!
HINDIIIIIIIIIII!!! BADTRIIIIIIIP AKOOOOOOOO!!!
Kinagat ko yung kamay niya kaya napabitaw siya. Napahawak lang siya sa kamay niya sabay himas
niya.
Tumingin siya sakin ng parang sakit na sakit siya sa ginawa ko.
"May rabies ka ba?" ANOOOO?!
"Hindi ako aso! Sira! Bilis na! Gusto ko ng umuwi!"
"Oo na po! Sungit." sabi ko nga.
Lumabas na siya ng kotse at pumasok sa loob ng cake shop. Maya-maya lumabas naman siya na may
dalang isang box ng cake.
Pumasok siya sa loob ng kotse at inilapag yung box sa may likod ng kotse niya.
Pg374Pg374
"Tara na, uwi na tayo Quen." sabi ko ng mahina. Sa totoo lang, napapagod na ako kakasigaw,
kakasungit, at kakaaway sa kanya.
"Teka dun muna tayo sa likod. Kainin muna natin yung cake. Dali na, binili ko yun para sayo.
Dadamayan naman kita."
"Eh?" makakatanggi ba ako. Err... "Sige." lumabas na kami parehas ng kotse niya at pumwesto sa
back seat.
Binuksan niya yung box ng cake at grabe, natakam ako bigla! Chocolate mousse! *u*
Napangiti ako bigla.
"Sabi na, ngingiti ka rin kapag nakita mo 'tong binili ko eh. Favorite mo ang chocolate flavor
diba?" naalala pa pala niya.
"Oo! Kaya kumain ka na rin kasi baka mamaya maubos ko na 'to!" tumawa lang siya sa sinabi ko.
Ayun, kain lang kami ng kain. Maya-maya, ako na lang yung umuubos nung cake dahil tapos na siya
kumain. Hindi pala siya mahilig sa chocolates ano?
"Alam mo, *nom nom* parang nawawala yung nararamdaman kong inis sa kinakain ko! *nom nom* Ang
sarap eh!"
"Pampatanggal stress yan. Isang klase ng dessert ang cake, Kath. Kaya kapag nasstress ka,
kumain ka ng desserts."
"Hmm? *nom nom* Bakit?"
"STRESSED is DESSERT spelled backwards." ah, nagets ko na.
"Sorry sa inasal ko kanina ha? *nom nom* Wala lang talaga ako sa mood *nom nom* kasi naman alam
mo na *nom nom* yun." bigla siyang tumawa ng sobrang lakas.
"HAHAHA! PFT! HAHAHA!"
Pg375Pg375
"Bakit ka tumatawa? *nom nom* May nakakatawa ba?" kunot-noo kong tanong. May kinuha lang siya
sa bulsa niya. Panyo pala!
At pinunas niya sa may labi ko.
"Ang messy mo talaga kumain. Nagsasalita ka pa habang kumakain. Tumatalsik na kasi yung
kinakain mo kanina kaya natawa ako." ehhhhh? Nakakahiya naman.
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya at binaba na yung spoon, saka dahan-dahang itinanggal yung
kamay niya na may hawak na panyo na nasa may labi ko.
"Naiilang ka na naman ba?" tinignan ko na lang siya ng seryoso.
"Hindi ah. Sa totoo lang, gusto kong sabihin na, thank you Quen. Kahit papano, nawala yung inis
ko ngayon."
"Wala yun. That's what friends do. Right?"
"Haha. Yeah. I think. So paano, hahatid mo na ako?"
"Eto. Masyadong atat makauwi galing sa date natin."
"Ha? Date ka dyan!" tumawa lang siya.
"Oo na, sige na hahatid na kita. Kumapit ka lang ng mahigpit."
"Bakit ako kakapit? Bus ba 'to? Mahuhulog ba ako?" pang-aasar ko.
"Hindi 'to bus. Kaso, baka kasi mahulog ka sakin. Wag kang mag-aalala, sasaluhin naman kita."
hays.
Yan na naman siya sa mga banat niya. Seriously, ganito lang siguro 'tong taong 'to. Masyadong
friendly na lagi na lang akong inaasar kapag nagkikita kami.
Pg376Pg376
----------------
AFTER 3 HOURS
Hmm... 5PM na? Grabe naman... ang tagal ko na pa lang nakatulog. Tss, ako pa mag-isa sa bahay.
Si
mama, nakipagdate kay dad sa cemetery. Binisita na rin naman namin ni kuya si dad kanina pero
si
mama nag-stay. Si kuya naman, ka-date si Ate Yen. Malamang nag-eenjoy yung dalawang yun.
Ang boring ng Valentine's Day. Nakakainis. Akala ko masaya. Ano na kayang ginagawa nila DJ at
Julia
'no?
Siguro nasa isang romantic place sila tapos...
KATH WAG MONG SAKTAN SARILI MO!
Bahala sila! I don't care!
Weh? Sigurado ka ba Kath?
ARGH! KAYA AYOKONG MAG-ISA EH! NAPAPAISIP AKOOOOOOOOOO!
*ding dong*
Huh? Sino yun? Baka si mama na. Makababa nga. Inayos ko na lang yung buhok ko. Yung suot ko
kanina, yun pa rin naman suot ko ngayon. I didn't bother to change. Nakakatamad!
Bumaba ako in double steps at pagkabukas ng pinto, wala namang tao. Huh?
Baka may mga batang palaboy na naman na nantitrip. Pagtripan ko kaya sila? Wala ako sa mood ah.
Pataas na sana ako ng biglang may nagdoor-bell ulit, Pagbukas ko, wala namang tao!
Sinarado ko na yung pinto at ilang segundo pa lang na nakakalipas, may nagdoorbell na naman.
Pg377Pg377
Binuksan ko yung pinto at wala na namang tao! Lumabas na ako ng tuluyan ng gate para silipin
kung sino man yung nagdoorbell. Kaso...
Halos mapanganga na naman ako sa nakikita ko ngayon.
May heart-shaped na korte na pinapalibutan ng iba't-ibang color ng roses. Naka-arranged talaga
siya in that shape. At halos mapanganga na naman ako ng biglang may mga batang nagtatakbuhan
sakin. 15 na bata at may hawak silang mga letters. Bigla silang nag-formation at pagkabasa
ko... 'H-A-P-P-Y V-A-
L-E-N-T-I-N-E-S'. Ang kulit! Ngiting-ngiti yung mga kids sakin eh.
May isa pang bata na lumapit sakin at binigay ang isang heart-shaped balloon. May nakalagay na
'I love you! - Master." alam na kung sinong nagpasimuno nito. *O*
"DANIEL MONTENEGRO! LUMABAS KA NA DYAN!" sigaw ko. Pinipigilan ko yung tawa at
kilig ko.
"Ako ba hinahanap mo? Kathryn Santiago?" ano ba naman 'to. Nakakagulat! Nasa likuran ko pala!
Hinampas ko siya ng mahina pero ngumiti lang siya. "For you, Kath." binigay niya sakin yung
bouquet of red roses. Inamoy ko... ang bango-bango!
"Thank you. Akala ko si Julia lang yung bibigyan mo eh." pang-asar ko. Sumimangot naman siya.
"Kath, yung tatay ko lang nagrequest nun. Atsaka, ano ka ba. Selos ka naman dyan. Ako nga,
iniintindi ko na lang yung paghatid sayo ni Enrique." ay, selos din ang boyfriend ko. Ang cute
niya
naman!
Bakit ganun? Nawala lahat ng badtrip ko ng nakita ko lang siya at nakausap?
"Thank you, nasurprise ako dito. I promise." niyakap ko siya ng mahigpit.
"Sorry kung eto lang napaghandaan ko. I promise Kath. I'll always surprise you. Mahal kita."
parang nawala lahat ng doubts ko sa isang salita niya lang...
"Mahal din kita." inalis niya yung yakap niya sakin at piningot yung ulo ko.
Pg378Pg378
"Teka Kath. Kumpleto na sana lahat. Wala lang akong dalang chocolates."
"Okay lang yun! Bumili si Quen kanina ng chocolate mousse! Ang sarap!" ngiti kong sinabi.
Halaaaaaa, nagtampo ata siya! Sumeryoso yung tingin eh!
"Eto joke lang! Wala nanlibre lang yun ano ka ba."
"Siguraduhin niya lang."
"Wag ka na magselos DJ! Hindi ko ipagpapalit ang roses at heart-shaped balloon na 'to sa kahit
ano pang ibigay ng ibang tao sakin! Okay?"
"Okay. Pero, teka." ngumiti na naman siya ng nakakaloko.
"Ano na naman yang naiisip mo ha?"
"May chocolates pala akong ibibigay dapat sayo. Kaso, nakain ko na." kumunot yung noo ko.
"Sayang naman! Pero bakit mo yan sinasabi sakin?" nag-evil smile siya bigla.
"Meron pa naman sigurong natitirang chocolate flavor sa labi ko. Kung gusto mo lang tikman..."
sabay lip-bite niya.
Baliw talaga 'tong boyfriend ko!
"Ikaw talaga. Basta maka-tsansing eh 'no?" tumawa siya. Natawa na rin ako.
"Eto naman. Hindi mo na nga ako pinansin ng ilang araw eh." nagpout pa siya. Aww! Ang cute niya
talaga!
Hmm, sige na nga.
Pg379Pg379
"Sige na nga master ko. Bibigyan na kita ng special kiss ko! Para happy ka na!" at parang bata,
ngumiti naman siya at lumapit sakin.
"Tatanggapin ko yan ng buong-buo!" pumikit na siya kaya pumikit na rin ako.
Palapit na ng palapit ang mga labi namin ng biglang nakarinig kami ng sigawan.
"HUWAAAAA! ATE KUYA WAG KAYO CHUP-CHUP!" natawa kami biglang pareho nun at napabitaw sa isa't-
isa. Nagkatawanan na lang kami.
"Saan mo ba kasi nahanap yang mga batang yan? Eto talaga! Dinemonyo mo 'no?"
"Hindi ah! Kids, dinemonyo ko raw kayo?" nananakot ba 'tong si DJ? Siraulo talaga kahit kelan.
Hahaha!
Nagshake ng heads yung mga kids at yung isang sobrang chubby na batang lalaki, nagstep-forward
at nagcross-arms. "KUYA. WHERE'S MY 20 PESOS! GIVE IT TO ME! I WANT CORNETTO RIGHT NOW!" aba.
English-speaking 'tong mga batang 'to ah! Hahaha!
Yung ibang bata nakisabay pa. "20 PESOS! 20 PESOS! GIVE US NOW OUR 20 PESOS!"
"Hahaha! Pft! Hahaha may utang ka pala DJ eh! Hahaha!" di ko mapigilan yung tawa ko. Nakakatawa
kasi eh!
Binigyan niya ako ng death glare, pero ngumiti ulit bigla. Actually, hindi ngiti eh.
"HOY ANO NA NAMANG PINAG-IISIP MO DYAN?!" lumapit lang siya sa mga kids at may binulong. Maya-
maya, lahat sila, nag-evil smile sakin.
Uh-oh. Alam ko na 'to ah! Oh no. No. Noooooooo!
"TAKTE KA DJ! WAG MO KONG HABULIN! HUWAAAAAAAA!" oo! Tama nga naiisip niyo!
Hinahabol na naman ako ni Pigney and friends! Huwaaaaaa help!
Pg380Pg380
CHAPTER 42.
KATHRYN'S POV
HOUSE
Pagkagising ko, sumasakit na naman ang ulo ko.
Hayy, inaatake na naman ako ng disorder ko. Kailan ba hindi?
Bumangon na ako at nag-ayos ng onti bago lumabas ng kwarto ko. Wala namang pasok ngayon.
Saturday kasi.
Pagbaba ko sa may living room, nakarinig ako ng taong humihikbi. Pagkatingin ko...
"Kuya?! Bakit ka umiiyak?" napalapit kaagad ako sa kanya.
Umiiyak lang si kuya. Nasasaktan na tuloy ako. Bakit siya umiiyak?
Hindi siya ganito. Lalaki siya kaya hindi siya madaling umiyak. Tama pala yung sinabi ni mommy,
kapag umiyak ang lalaki, 5 times na mas masakit kumpara sa babae.
Nanginginig si kuya. Ano ba kasing nangyayari sa kanya?
"Kuya naman." hindi siya nagsalita. Sa halip, tumingin siya sakin at ngumiti.
"Okay lang ako Ryn-ryn. Okay lang." tapos bigla na naman siyang naiyak. Binaon niya yung mata
niya sa braso niya.
"Kuya. Pwede mo namang sabihin sakin eh. Ano ba yun?" naiiyak na tuloy ako. Ano ba kasi yun?
Biglang dumating si mommy, may dalang paper bag.
"Kath anak, ikaw na muna magpatahan sa kuya mo. Ihahain ko lang 'tong mushroom soup para sa
kuya mo."
Pg381Pg381
"Sige po." pumunta na siya sa kitchen kaya ako naiwan dito.
"Kuya, uy. Kausapin mo naman ako. Please? Ano bang nangyayari sayo?"
Nagpunas siya ng luha bago tumingin sakin. "Ryn-ryn. Wag na wag mong sisisihin ang sarili mo sa
nangyari."
"Huh? Kuya naman. Anong ibig mong sabihin?" ngumiti lang siya sakin at niyakap ako ng mahigpit.
"Mahal na mahal kita Ryn-ryn. Ayokong masaktan ka. Di bale na ako na lang, wag lang
ikaw." with that, tumayo siya at kinurot yung magkabilang pisngi ko bago pumanhik sa kwarto.
T-teka, hala. Anong nangyari kay kuya?!
At bakit, parang may connection sakin yung problema niya? Takte naman oh!
Bumalik si mommy dito sa living room pero sinabi ko na pumanhik na sa kwarto niya si kuya kaya
pupuntahan na muna daw niya.
Maya-maya, bumalik si mommy sa living room at tumabi sakin.
"Mommy, ano bang nangyayari kay kuya? Bakit siya umiiyak? Nagbreak po ba sila ni Ate Yen?"
napabuntong-hininga si mommy at pinunasan yung luha ko.
"Naiiyak ka na rin. Wag kang mag-alala, hindi dahil dun. Pero maaayos din yung problema anak.
Alam mo bang mahal na mahal ka ng kuya mo?" napakunot yung noo ko.
"Bakit naman po?" ngumiti siya sakin at hinaplos yung buhok ko.
"Yung kuya mo, nasisante sa trabaho."
"Whaaaat?! Bakit daw?"
Pg382Pg382
"Sinisante siya ng CEO ng pinagtatrabuhan niya."
"Bakit? Magaling naman na real estate agent si kuya ha? Anong nangyari?" ngumiti si mommy. Pero
halatang bitter smile.
"Sa Buenavista Properties Inc. siya nagtatrabaho, anak." Ano?
BUENAVISTA?!
"What the." bakit naman kasi dun nagtatrabaho si kuya?! At bakit nawalan ng trabaho si kuya?!
Sabi ni DJ hindi maapektuhan yung pamilya namin. Hindi nila kami gagalawin.
Mali pala ako.
Takte naman oh! Sino sa pamilya nila ang may kasalanan? Badtrip!
"Mommy, it's all my fault. I'm sorry. I'll fix this."
"Anak, hindi mo kasalanan yung nangyari. Nag-offer kasi yung CEO ng kumpanya kay Neil."
"Anong offer?"
"Mas mataas na ranggo ang ibibigay sa kuya mo, kapalit ng pagkumbinsi sayo na layuan mo na ang
anak ng mga Montenegro."
Whaaaaaaat?!
Sinong baliw ang gagawa ng ganun? Ano ba yan! Pati pamilya ko dinadamay!
Teka, sino pa nga ba?
Malakas ang pakiramdam ko.
Pg383Pg383
YUNG MAPUTLANG HILAW NA BABAENG YUN ANG MAY PAKANA NG LAHAT!
Julia Buenavista. Ganyan ka na ba lumaban? Hindi patas? Gustong-gusto mo bang agawin si DJ
sakin kaya pati pamilya ko, dinadamay mo?!
ARGH!!!
"Mommy, punta muna po ako sa kwarto."
"Sige anak."
Naligo muna ako at nagbihis. At ginawa ang mga dapat gawin. Pagkatapos, bumaba na ako.
"Mommy, may pupuntahan lang muna ako." humalik ako sa pisngi niya. "Ikaw na muna po bahala kay
kuya ha?"
"Saan ka pupunta anak?"
"Kay DJ po. Sasabihin ko lang po yung problema ni kuya. Baka po makatulong siya."
"Nako sana nga. Kawawa naman ang kuya mo. Sige, mag-ingat ka anak."
"Opo."
Nilabas ko yung cellphone ko at dinial yung number ni DJ.
Hindi siya sumasagot.
Hindi ma-contact! Geez!
Tinext ko na lang siya na kung pwede, magmeet kami sa university. Mamaya ko na lang sasabihin
sa kanya yung nangyari sa kuya ko.
Pg384Pg384
Sana matulungan naman ni DJ si kuya... tutal, involved naman kami sa nangyari.
----------------------------------
MONTENEGRO UNIVERSITY
Naglalakad ako. Hinahanap ko si DJ. Nasaan na ba siya? Putek. Kailangan kong sabihin yung
problema ng kuya ko.
DJ, nasaan ka na naman? Hindi ka rin ma-contact?
Lalagpasan ko na sana yung secluded hallway sa may Asian Studies building ng biglang may 2
familiar faces akong nakitang nag-uusap.
At isa dun si DJ.
Bakit kausap niya si Julia?!
Baka wala lang naman. Pero bakit, parang ang personal ng pinag-uusapan nila?
Nagtago ako sa may punong-kahoy at pinakinggan yung pinag-uusapan nila.
"Julia naman."
"Why Daniel? Are you gonna beg for me to come back to you?" huh? Anong pinagsasabi ng maputlang
hilaw na 'to? Feeling siya ha!
Pero... teka...
Nanlaki yung mata ko sa ginawa ni DJ.
Pg385Pg385
Hinahalikan niya si Julia.
Nakapikit yung mata niya kaya napapikit na rin siguro yung babae.
Nangyayari ba talaga 'to ngayon? At nakikita ng dalawang mata ko?
So, talo na naman ako. Gusto na siguro ni DJ na si Julia ulit ang makasama niya.
Kesa hayaan ko na umiyak ako ngayon dito, tatalikuran ko na lang sila.
Tumakbo ako papalayo sa 'intimate moment' nila. Sa pagkakatakbo ko, bigla pa akong nadapa.
Bigla na lang tumulo yung luha ko. Hindi dahil sa sakit ng pagkadapa ko. Kundi dahil...
Walang tutulong sakin para makabangon ako.
Nagulat ako ng may nagpunas ng luha ko. Pagkatingin ko kung sino...
"Quen?"
"Hi Kath."
"Bakit ka nandito?"
"Na-wrong send ka sakin. Pero kahit ganun, pumunta pa rin ako."
"S-sorry..."
Niyakap niya ako ng sobrang higpit.
"Shhhhh. Wag kang umiyak. I'm here, tell me everything."
Pg386Pg386
Sa sinabi niyang yun, nag-breakdown na naman ako.
--------
DANIEL'S POV
From: Julia
I'll go to your university later. Let's meet-up? Xoxo! :)
Damn. Ano na naman bang gusto ni Julia?!
Wala ako sa mood ngayon. Gusto ko makita si Kath.
Isang linggo na naman kaming hindi nagkita simula nung Valentines. Eto kasing magaling kong
tatay,
gusto na asikasuhin ko muna yung Engagement Party. Putcha, para namang gusto kong matuloy yun!
Makapagreply nga.
To: Julia
MAG-ISA KA.
Huh. Akala mo mapapasunod mo ako? Tss.
*tok tok*
"Come in." pumasok yung butler namin. At nag-bow sakin.
"Ano yun Butler Lee?"
"Tumawag po yung dad niyo galing Chicago."
"Chicago? Akala ko ba nasa L.A. siya ngayon?"
"May important business siya sa Chicago, young master."
Pg387Pg387
"Ah. O anong pinapasabi niya?"
"Tumawag po si Ms. Julia sa kanya. Ipinakikiusap niya sainyo na kung maari, sundin niyo ang
gusto ng fiancee niyo."
"Tss. Sumbungera talaga yung spoiled-brat na yun. Oo na kamo. Basta tuparin niya lang yung deal
namin, pakisabi kay dad." nagnod siya at umalis na.
Napakamot ako ng ulo. Ano ba yan!
Nagvibrate yung cellphone ko, tss. Nagtext na naman si spoiled-brat.
From: Julia
You still coming or not? :)
Nyeta. Badtrip. Tss.
To: Julia
OO. PUPUNTA AKO SPOILED-BRAT.
Nagmadali na ako para mapuntahan si Julia sa university. Sana matapos ng maaga yung gusto
niyang sabihin, namimiss ko na girlfriend ko!
--------------------
UNIVERSITY
"Tss, gusto mo pa talaga dito sa secluded hallway. Nyeta." tumawa lang siya.
"Stop cussing! Bakit? Kinakabahan ka ba? Kasi tayong dalawa lang?"
"Bakit ako kakabahan? Nasisiraan ka na ba? Mas mabuti na rin sigurong dito tayo mag-usap. Para
walang makakita na kasama ko ang isa sa pinakamaarteng babaeng kilala ko." sabay smirk ko sa
kanya. Tss. Anong akala niya sakin?
Pg388Pg388
"Whatever. At least, sinusunod mo naman ang gusto ko. You're under my charms." nag-wink pa
sakin. Tss.
"Hindi ako magpapa-under sayo. At anong charms? Meron ka ba nun?" sumimangot siya.
"Meron kaya!"
"Talaga? Bakit hindi ko napapansin?" nag-smirk ulit ako sa kanya. Haha. Sige, maasar ka lang.
Pahamak kang babae ka.
"Ewan ko sayo! Ugh. Nasisira beauty ko sayo!"
"Beauty? Sa tingin mo maganda ka?"
"OO!"
"Tingin mo lang yun."
"Argh! Please, shut up!"
"Bakit natatamaan ka? Totoo kasi."
"SHUT UP! MAGANDA AKO OKAY?!"
"Hindi yun ang nakikita ko." sabay ngiti ko ng nakakaloko sa kanya. Gantihan lang 'to.
Nagpapakampi kasi sa tatay kong puro pera ang gusto.
"Daniel naman. Ayokong makipagtalo sayo! Stop it!"
"Ano ba kasing pinunta ko dito? Para maipagmalaki mo na maganda ka?" maganda nga siya. Yung
ugali naman, wala ring kwenta.
"Hindi yun. Well, hear me out."
Pg389Pg389
"Oh, ano?"
"I just fired Neil Santiago from our Real Estate Company!" huh?
Teka. Kuya ni Kath yun!
"Bakit mo ginawa yun ha?!"
"Well, since hindi ka pa rin talaga sakin 100%. I asked him if he can convince her ugly sister
to break up with you. Pero hindi siya pumayag so, I fired him!" tuwang-tuwa pa niyang sinabi.
Damn it!
Biglang nag-vibrate yung cellphone ko. Pagkatingin ko, tumatawag si Kath. Shit! Alam niya na
siguro ang ginawa ng babaeng 'to!
"Bakit mo ginawa yun ha?!" lumapit ako sa kanya at kinwelyuhan siya. "Wala akong pakielam kung
babae ka. Bakit mo ginawa yun?!"
"Easy babe." lumayo siya sakin pero nakangiti siya. "You're so hot when you're angry."
"Damn it Julia! Don't call me babe! At bakit mo ginawa yun?! Is this one of your schemes
again?!"
"Anong masama sa ginawa ko? Ikaw naman kasi eh. Ayaw mo pang hiwalayan si Kath. Alam mo
namang nasasaktan ako, bilang FIANCEE mo kapag kasama mo yung girlfriend mo." inosente
niyang sabi.
Kung lalaki 'to, kanina ko pa 'to nabugbog! BADTRIP!
"Bakit ka ba kasi nandadamay pa? Ha? Yung kuya pa ni Kath dinamay mo."
"Montenegro ka ba talaga? Bakit ang bobo mo? Malamang ginawa ko yun para makipag-break na sayo
si Kath!"
Pg390Pg390
"Buenavista ka ba talaga? Bakit napaka-pakielamera mo? Ha?! Sinusunod ko na nga ang gusto ng
tatay ko na ayusin yung engagement natin, kapalit ng hindi niya paggalaw sa pamilya ni Kath
tapos ikaw?! Makikielam ka pa?!"
"I'm sorry. Pero yun ang gusto kong gawin. Kaya wala ka ng magagawa. Now, I'll leave you
alone to think okay? Maiisip mo rin na ako talaga ang para sayo. And besides, I'm your fiancee,
even if you accept it or not."
Shit, ang dami ng nadadamay sa gulong 'to. Ano ba kasing dapat kong gawin?
Isa lang naiisip kong gawin. Kahit ayoko. Kailangan.
Para kay Kath.
"Julia naman."
"Why Daniel? Are you gonna beg for me to come back to you?" hindi ko sinagot yung tanong niya.
Sa halip...
Hinalikan ko siya.
Labag sa loob ko yung ginagawa ko ngayon. Pero, no choice...
Kath, ginagawa ko 'to para sayo.
Bumitaw na ako maya-maya, halatang gulat si Julia sa ginawa ko.
"Daniel. What the hell is that?"
"Alam ko gusto mo yung ginawa ko." expressionless kong sinabi.
Ngumiti siya at lumapit sakin. Ipinaikot niya yung kamay niya sa magkabilang braso ko.
Pg391Pg391
"Well, yeah! Of course. I liked it. But I like you more." hinalikan niya ulit ako. This time, I
didn't respond. Hinayaan ko lang siya mag-isa.
Bumitaw siya maya-maya at nakatingin lang sakin. Curiosity in her eyes.
"Hinayaan mo akong halikan kita? Hahaha! Oh my freaking gosh! You're smitten by me!" tinulak ko
siya ng mahina at tinignan siya ng seryoso.
"Gawin mo na ang lahat ng gusto mo. Kung gusto mo, lagi kitang samahan, gagawin ko. Aakto akong
fiancee mo, gagawin ko. Wag na wag mo lang gagalawin si Kath."
"Hmm. That's a good deal! Okay, sure!"
"Ibalik mo na rin sa trabaho ang kuya ni Kath. At wag na wag mong gagalawin ang pamilya nila,
at kung sino mang malapit sa kanila."
"Okay! I'll do it! And in return..." lumapit siya sakin at niyakap ako ng mahigpit. "Like me."
"Yun lang ang hindi ko magagawa, Julia. Dahil kahit anong mangyari, si Kath lang. Si Kath lang
ang gugustuhin ko at mamahalin ko."
"Whatever! Mawawala pala ako ng one week Daniel. After nun, let's date! Alam ko naman na
mamimiss mo ako. Papayag ka naman diba?" mapipilitan na naman ako nito...
"Oo na."
Kath, kahit anong mangyari, gagawin ko ang lahat para hindi ka na masaktan ulit.
CHAPTER 43.
DANIEL'S POV
AFTER 3 DAYS
To: Slave.
Kath ko, text me back please.
Pg392Pg392
Napakamot na lang ako. Pang-53rd text ko na 'to kay Kath, hindi pa rin siya nagrereply.
Tinatawagan ko siya ng ilang beses, hindi sinasagot. Anong nangyari dun?
"3 days Kath. 3 days na." bulong ko sa sarili ko.
Isang linggo lang mawawala si Julia. At 3 days ng lumipas simula nun. Gusto ko na si Kath lang
ang pagtuunan ko ng pansin.
Next week, engagement na namin ni Julia. At dun ko na gagawin ang plano ko. Nagtitiis na nga
lang ako. Malapit na naman. Hindi ako papayag na ikasal sa babaeng yun.
Pero paano ko maisasagawa yung plano kung mismong si Kath, nawawala?
Hindi siya pumasok. Nag-aalala ako sa kanya. Anong nangyari kay Kath?
Hindi kaya, may ginawa na namang mali si Julia?!
Tangna naman oh. Subukan niya! Hindi ko siya papalampasin!
Pero takte. Nakaramdam ako ng kaba. Putcha, pupuntahan ko na nga lang si Kath!
Nagcutting ako at pumunta na sa carpark. Pinaandar ko kaagad yung kotse ko. Gusto ko ng makita
si
Kath.
---------------------
KATHRYN'S HOUSE
Nagdoorbell ako sa gate nila. Bakit ang tagal naman?
Maya-maya nakita ko na binubuksan na ni Neil yung gate.
"Neil! Si Kath?" imbes na sagutin niya yung tanong ko.
Pg393Pg393
Inambagan niya ako ng suntok.
"GAGO KA! NAGPAKITA KA PA DITO!" sinuntok niya pa ako ulit. Nanlaki yung mata ko sa sinabi
niya.
"Anong problema mo? Wala naman akong ginawa pare!"
"Walang ginawa?" bigla siyang tumawa. "Eh pinapaiyak mo yung kapatid ko! Tangna, yun ba yung
walang ginawa?!"
"Umiiyak si Kath? Bakit?!"
"Sa susunod kasi, kung makikipaghalikan ka lang sa iba, siguraduhin mong hindi kayo makikita ng
kapatid ko." tumalikod siya at isasara na yung gate. Teka. Nakita niya yun?!
"Neil! Teka magpapaliwanag ako!" pinigilan ko siyang makapasok sa gate. "Neil, ginawa ko lang
yun para kay Kath!"
"Para kay Ryn-ryn? Tangna, sabihin mo kung bakit!"
"Dahil yun ang naisip ko para tumigil na si Julia sa mga plano niya!" bigla siyang nagsmirk.
"Kaya pala nabalik na ako sa trabaho. Sige Daniel, salamat na rin. Pero hindi ka dapat sakin
nagpapaliwanag. Sa kapatid ko."
"Teka Neil! Paano ko siya makakausap? Hindi ko siya macontact, hindi naman siya pumapasok!"
"Hindi ko na problema yun." napakamot ako ng ulo ng pumasok na sa bahay si Neil.
Putcha, nakita ni Kath? Damn it!
Ano ng gagawin ko? Aish! Bakit ba naging ganito yung sitwasyon!
Pg394Pg394
"DAMN IT!" nasigaw ko na lang bago ako sumakay ng kotse ko.
Simula ng dumating ang mga Buenavista na yan, hindi na naging maayos ang buhay ko! Langya!
---------
THE NEXT DAY
To: Slave.
Baby, please talk to me please.
Pumasok siya ngayon. Naka-bike pa nga siya. nasa kotse ako kanina kaso tinatawag ko siya, hindi
niya ako pinansin. Tuloy-tuloy lang siya sa pagpasok. Tapos, hinihintay ko siya sa building
nila, wala. Hindi siya lumabas. Hindi siya nagpakita.
Napasinghap na lang ako ng hindi pa rin siya nagrereply, ang dami ko na ring missed calls sa
kanya. Takte naman oh, hindi ko ba siya makakausap ng matino? Psh!
Biglang nagvibrate cellphone ko. Si Kath?!
Binuksan ko kaagad, tss. Akala ko galing sa kanya, kay Albie pala.
Binasa ko at halos mapasigaw ako ng 'yes' ng sinabi niya na pumasok na si Kath. Palabas na daw
sa front gate.
Tumakbo ako ng mabilis para makita ko na si Kath. Alam ko na matampuhin siya, kaya kahit ilang
beses pa akong magpaliwanag, gagawin ko. Basta kausapin niya lang ako ulit.
Sa wakas, nakita ko na rin siya pagkalipas ng ilang araw.
"Kath!" kumaway pa ako sa kanya. Nakangiti siya. Hindi siya galit sakin?
Sisigaw pa sana ako ng isang beses ng bigla na lang may umakbay sa kanya.
Bakit kasama niya si Enrique?!
Pg395Pg395
Naghahampasan sila at mukhang naglolokohan sila. Tss. Nakaramdam ako ng selos.
Ako dapat kasama niya, hindi yang gagong yan!
"Kath!" sumigaw pa ako ng isang beses and this time, tumingin siya sakin.
Biglang napawi yung ngiti niya. At nagkatinginan sila bigla ni Enrique.
May sinasabi si Kath, nakikinig lang ng mabuti si Enrique. At halos malaglag ang panga ko ng
biglang hinila ni Enrique si Kath at niyakap ito.
What the fck?!
Lumapit ako sa kanila at imbes na ambagan ng suntok si Enrique, hinila ko na lang si Kath
papalayo.
"Ano ba bitawan mo ko!" tss, nagpupumiglas pa si Kath. -_-
"Wag ka ngang magulo!"
"Bakit mo ba kasi ako hinihila ha?! Ayoko sumama sayo!"
"Kanino mo gustong sumama ha?! Dun ba sa ungas na yun ha?!"
"Oo!"
Tinignan ko siya ng seryoso. "Mas gugustuhin mo pang sumama kay Enrique? Ganun ba?"
Iniwas niya yung tingin niya sakin. "Wag muna tayo mag-usap. I need space. O kaya, kung gusto
mo..." tumingin siya sa mga mata ko. "Mag-break na tayo."
"Ano ba Kath?! Hindi mo na ba ako mahal ha?!"
Pg396Pg396
"Mahal na mahal kita gago! Ang pagkakaiba lang natin, two-timer ka!" hinila ko siya ulit ng
sobrang lakas para sumakay na siya sa kotse ko.
"Ano ba?! Saan ba tayo pupunta?! Bitawan mo nga ako!" itinulak ko siya ng mahina lang sa
shotgun seat ng kotse at nilagyan siya ng seatbelt, pagkatapos, sumakay na ako.
"Ano ba DJ?!" tatanggalin niya na sana yung seatbelt niya kaya lang pinigilan ko.
"Kath naman! Mag-uusap tayo! Please, wag kang ganyan!"
"Ano pa bang pag-uusapan natin ha?!"
"Marami! Kaya pwede ba wag ka munang magreklamo?!" tumahimik siya pero sinamaan niya lang ako
ng tingin. Hard-headed talaga 'tong si Kath. Nakakainis. Aamuin ko na lang.
Sinimulan ko na mag-drive. Takte naman, hindi ko alam kung paano ko sisimulan yung
pagpapaliwanag ko!
Nakatingin lang siya sa windshield, malungkot. Bakit ganun, parang pumayat siya? At, ang laki
na ng eyebags niya. Iyak na naman siya ng iyak.
Gago ka DJ, sinaktan mo na naman siya.
"Kath, wag mo namang pabayaan sarili mo. Puyat ka ba at hindi kumakain ha?"
"Wala kang pakielam." sagot niya ng di nakatingin sakin.
"Kath, wag ka namang ganyan. Please." hinawakan ko yung kamay niya pero tinabig niya lang yun.
"Kath, ginagawa ko naman lahat! Wag ka namang magmatigas dyan!"
"Nagmamatigas ba ako ha?!" tumingin siya sakin. "Ayoko lang na niloloko ako!"
"Niloloko? Ikaw?! Kath, kung ano man ang nakita mo, hindi totoo yun!"
Pg397Pg397
"Hindi totoo? Hindi ako bulag DJ! Nakita ko with my own eyes! Hinalikan mo si Julia!"
"Kath! Hindi ko ginusto yun! Maniwala ka naman sakin!"
"Stop the car."
"Damn it! Kath naman! Ginawa ko yun para hindi niya na galawin ang pamilya niyo!"
"I SAID STOP THE GODDAMN CAR!" pinahinto ko yung kotse ko.
"Kath, anong gagawin mo?!" tinanggal niya yung seatbelt niya. "Umuulan Kath! Saan ka pupunta?!"
"KUNG SAAN HINDI KA KASAMA!" lumabas siya ng kotse at binalibag ang pinto.
Tae naman. Kath talaga! Ang tigas ng ulo! Ang hirap kausapin! Ang lakas pa ng ulan! Tae naman!
Lumabas na ako ng kotse at hinabol siya.
"Kath! Please naman! Makinig ka sakin! Magpapaliwanag ako!" naglalakad siya ng mabilis papalayo
sakin.
"Kath naman!"
"Wag mo nga akong susundan!"
"Tss! Kath naman! Diba promise natin sa isa't-isa, trust lang? Bakit kung ano yung nakita mo,
yun lang ang pinaniniwalaan mo ha?!" napatigil siya sa paglalakad at tumingin sakin.
"Hindi naman nawala yung trust ko sayo. Ang masakit lang kasi, hindi ko na maintindihan yung
nangyayari. May patutunguhan pa ba 'to DJ? Eh siya na pinili mo eh."
"Hindi ko siya pinili. Kailangan ko lang gawin yun para hindi niya na guluhin yung pamilya mo.
Hindi mo pa rin ba maintindihan?" lumapit ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. "Gagawin ko
Pg398Pg398
ang lahat, wag ka lang mahirapan. Wag ka lang masaktan."
Nagulat ako ng tinulak ako ng malakas ni Kath. Umiiyak ba siya? Hindi ko malaman dahil
sumasabay ang patak ng ulan sa mukha niya. Nanginginig pa siya.
"Kath, lika na ihahatid na kita. Umuwi na tayo." hinila ko siya pero umiwas siya.
"DJ, ayoko na nagsasakripisyo ka para sakin. Ayoko na madamay rin ang pamilya ko. Mas mabuti pa
siguro na magbreak na tayo."
"Kath naman!" tumakbo siya papalayo. "Kath!"
Takte naman oh! Break na kami? Hindi pwede yun!
"Kath!" tumakbo ako papunta sa kanya. Lampas-tuhod na yung tubig. "Kath!"
Nagulat ako ng nakita ko siyang napahiga.
"Kath!" tumakbo ako papunta sa kanya. Nakita ko siyang namimilipit sa sakit.
"D-DJ..."
"Bakit ka ba kasi tumatakbo papalayo sakin ha?! Nadulas ka pa tuloy!" dahan-dahan ko siyang
binuhat. Napapangiwi siya sa sakit. "Saan masakit Kath?"
"Wala."
"Kath naman! Seryoso ako! Saan masakit?!"
"Bakit mo ba ako sinisigawan ha?!"
"Bakit mo ba ako pinapahirapan ha?!"
"Ugh! DJ. Hayaan mo na nga ako!"
Pg399Pg399
"Hahayaan kita? Hindi ko magagawa yun!" napasinghap siya at napatingin sakin.
"Masakit yung paa ko. Napilayan ata ako."
"Ang clumsy mo naman kasi. Hays. Ano pang masakit?"
"Gusto mo ba talagang malaman ha?"
"Oo."
"Masakit yung puso ko. Masaya ka na?" nanghina ako bigla sa sagot niya.
"I'm sorry Kath. Please, let me explain. Wag naman tayong maghiwalay dahil dito." iniwas niya
yung tingin niya sakin.
"Ihatid mo na ako pauwi."
"Kath naman..."
"Please. Ihatid mo na ako." bakit ang cold ng pagkakasabi niya?
Si Kath talaga, grabe kung magtampo. Pero iintindihin ko na lang. Nasaktan ko na naman kasi.
Ang gago mo talaga kahit kailan DJ.
Biglang kumulog ng malakas. Ang dilim na ng langit. Tss. May bagyo na ata eh.
Nasaan na ba yung kotse ko? Tss. Ang layo pala ng napuntahan namin. Tumakbo kasi si Kath.
Ang lakas pa ng ulan. Putcha, hindi ko makita yung kotse! Nasaan na ba kami?!
"DJ, gusto ko ng umuwi!"
Pg400Pg400
"Sandali nga, hindi ko makita yung kotse!"
"Nasaan na ba tayo?" takte naman. Ang labo ng paningin ko dahil sa pesteng ulan na 'to.
"Kath. I think we're stranded here."
CHAPTER 44.
KATHRYN'S POV
"S-stranded?" stranded kami? Kaming dalawa lang?
Nagsimula na siyang maglakad, buhat-buhat pa rin niya ako.
Aish, Kath naman eh! Nababaliw ka na ba? Bakit ba parang naiilang ka na naman na kasama siya?!
Eh boyfriend-- este ex-boyfriend mo naman siya!
Yun na nga yun eh. Kakabreak lang namin kaya naiilang ako! Kailangan ko munang magkaroon ng
alone time diba? Kahit ako lang ang nakipagbreak! Wala na siyang magagawa dun!
Teka! Ano bang nangyayari sakin?
"Kath. May nakikita yata akong bahay dun." tinignan ko yung tinuro niya. Ang layo pa. Bakit
kasi ang lakas ng ulan at lagpas-tuhod na? Nagbblur na pati yung mata ko.
"DJ, hanapin na lang kaya natin yung kotse mo? Hassle kasi tapos--"
"Wag ka ngang stubborn, Kath!" nagulat ako kasi sumigaw siya.
"Hindi ako stubborn! Nakakainis lang kasi!"
"Hindi ko naman ginusto na mastranded tayo ah?"
"Iuwi mo na kasi ako! Ayoko na ma-stranded kasama mo! Dahil panigurado mag-uusap tayo!"
Pg401Pg401
"Bakit ba ang taas ng pride mo? Ayaw mo tanggapin yung paliwanag ko? Nasaan na yung Kath na
laging tinutupad yung promise niya? Diba nagpromise tayo sa isa't-isa na wag mawalan ng trust?
Nasaan na yung trust na yun ha?!"
His words. His words is like a knife that stabbed me in the heart.
Nakatingin lang ako sa kanya. Mukhang pagod na pagod na siya. Nababasa pa siya ng ulan.
"D-DJ..." hindi niya ako pinansin, patuloy lang siyang naglalakad. Papunta na kami dun sa bahay
na sinasabi niya.
Nakatitig lang ako sa kanya. Paulit-ulit na nagrereplay sa utak ko yung sinabi niya.
"Bakit ba ang taas ng pride mo? Ayaw mo tanggapin yung paliwanag ko? Nasaan na yung Kath na
laging tinutupad yung promise niya? Diba nagpromise tayo sa isa't-isa na wag mawalan ng trust?
Nasaan na yung trust na yun ha?!"
Ano na bang nangyari sakin? Bakit ba ang hirap siyang patawarin? Hindi naman nawala yung trust
ko sa kanya kaso hindi ko lang naman alam kung ano yung papaniwalaan ko...
Buti na lang, umuulan. Kaya kahit papaano, pwede akong umiyak ng palihim. Nasasaktan ako. Lalo
na sa mga sinabi niya.
Kath, ano na ba kasing nangyayari sayo?
Hindi ko alam na ganito pala ganito pala yung pakiramdam. Yung pakiramdam na sinabi sayo kung
ano na ang nangyayari sayo.
Nagbago na ba ako? Hindi na ba ako yung dating Kath? Yung dating nerdy girl na may gusto sa
master
niya? Ako na ba yung possessive girlfriend na madaling magselos at madaling mawalan ng trust sa
mahal niya?
Alam ko nasasaktan ako sa mga nangyayari. Pero, hindi ko man lang naisip na nasasaktan na rin
siya. Napaka-selfish ko. Napaka-selfish.
"DJ."
Pg402Pg402
Hindi niya man lang ako binigyan ng second glance. Patuloy lang siyang naglalakad.
Nakikita ko na yung bahay. Maliit lang siya at mukhang yari sa kawayan. Nag-iisang bahay lang
siya sa lugar na 'to.
Pagkarating namin sa tapat ng bahay na tinuro niya, kumatok siya sa pinto.
"Tao po!" ilang segundo ang lumipas bago bumukas yung pinto.
May dalawang matanda na lumabas. Isang babae at isang lalaki. Mukhang mag-asawa.
"Nako! Iho, iha, anong nangyari sainyo?"
"Mawalang-galang na po. Pero, stranded po kasi kami. Malayo po yung narating namin kaya hindi
kami makabalik sa kotse. Kailangan po namin ng matutuluyan ngayong gabi."
"Ganun ba iho, halina pumasok kayo. Grabe basang-basa kayo! Edgar, kumuha ka muna ng
dalawang twalya sa aparador, mukhang nilalamig pa ang dalawang 'to." iniupo ako ni DJ sa may
sofa nilang gawa rin sa kawayan at tumabi siya sakin, pero hindi niya ako tinitignan.
Umupo sa kabilang sofa ang matandang babae.
"Ako nga pala si Carol. At yung lalaki kanina, asawa ko na si Edgar. Pasensya na kung ganito
lang ang tirahan namin ha. Matatanda na rin kasi kami."
"Okay lang po yun. Sorry po talaga sa abala." nasabi ko na lang. Nakakahiya naman kasi sa
kanila.
"Tawagin niyo na lang akong Lola Carol."
"At tawagin niyo na lang akong Lolo Edgar. Eto na ang twalya niyo." dumating na rin si Lolo
Edgar at umupo sa tabi ni Lola Carol.
"Salamat po." inabot ko yung twalya kay DJ. Teka, bakit hindi siya nagsasalita hanggang ngayon?
Pg403Pg403
"Iha, inayos ko na rin ang pwede niyong tulugan. Malamig ang panahon ngayon dahil may
bagyo, kaya kahit wag na kayong mag-electric fan. Pasensya na rin kung wala kaming kuryente
ngayon, brown-out sa lahat ng lugar na naapektuhan ng bagyo."
"Wala pong problema yun lolo. Sorry po talaga sa abala."
"Teka, bakit ba napalayo kayo sa kotse niyo? At mag-ano ba kayo?"
Isasagot ko na sana na mag-ex boyfriend kami. Kaso hindi naman talaga kami nag-break. At kahit
sinabi ko yun, ayoko naman talaga.
"Mag-boyfriend--"
"Mag-asawa po kami." napatingin ako kay DJ. Anong sabi niya?!
"Mabuti naman kung ganun. Pwede kayong magtabi sa kwartong tutulugan niyo. Anong mga pangalan
niyo?"
"Daniel po. Siya naman si Kathryn." sabi niya ng hindi pa rin nakatingin sakin.
Hindi niya ba talaga ako papansinin?
"Sumama ka muna sakin iha, papahiramin kita ng pamalit. Basang-basa ka na."
"Salamat po."
"Edgar, pahiramin mo na lang ng damit mo si Daniel at baka magkasakit pa yan, basang-basa din
siya."
"Alam ko Carol. Maghahanda na rin ako ng hapunan. Alas-syete na ng gabi." 7PM na? Grabe gabi na
pala.
Paano yan, hindi ko macontact si mommy o kaya si kuya. Walang signal phone ko. Yung cellphone
naman ni DJ, naiwan. Hays. Bukas na lang ako magpapaliwanag.
Pg404Pg404
"Lika na iha." sumunod na ako kay lola. Pagkapasok namin ng kwarto nila, pinahiram niya ako ng
underwear at isang daster na may flower design.
"Pasensya na kung yan lang ang mapapahiram ko sayo iha. May makapal na kumot naman sa loob ng
kwarto niyo ng asawa mo kaya magiging komportable pa rin kayo sa pagtulog."
"Nako, wala po yun. Nahihiya po ako sainyo. Salamat po sa pagtanggap niyo sakin."
"Wala yun. Ilang taon na rin na walang dumalaw samin. Yung anak naming babae, nasa ibang bansa
at nagtatrabaho. Mabuti na rin na may panauhin kami kahit minsan."
Napatingin ako bigla sa side table ng kama nila ni lolo. May picture frame nilang dalawa. Black
and white pero teenager pa ata sila nito?
"1972 pa yan iha, 18 years old kami ng nagpakasal ni Edgar. Hanggang ngayon, matatag pa rin
kami." napangiti naman ako sa sinabi ni nanang.
"40 years na po pala kayo. Buti naman po at strong pa po kayo. Hindi po ba kayo nahihirapan?"
"Normal lang na mahirapan sa relasyon, lalo na sa pag-aasawa iha. Kaya ang advice ko sainyo ng
asawa mo, wag kayong bibitaw sa isa't-isa." hindi naman kami mag-asawa eh.
Pero natuwa ako kasi, kahit ngayon lang, pwede kong maging asawa si DJ.
"Salamat po ha? Sige po magbibihis muna po ako."
"Sige maiiwan na muna kita." lumabas na si lola kaya nagbihis na ako. Buti na lang kasya.
Mayamaya, lumabas na rin ako.
Grabe, paglabas ko amoy na amoy ko kaagad ang aroma ng fried fish! Grabe, nagutom ako! >o<
"Umupo ka na iha sa tabi ng asawa mo. Para makapag-hapunan na tayong lahat." tumabi ako kay
Daniel na naka-t shirt at shorts. Pero bakit ganun? Para siyang nanginginig?
"DJ. Nagchi-chills ka ba?" nilagay ko yung kamay ko sa noo niya. "Hala, malapit ka na lagnatin.
Pg405Pg405
Nako. Paano ba 'to..." nakalimutan ko na sakitin pala 'tong master ko. Kaya siguro hindi siya
nakakapagsalita ng maayos. Kanina pa siya nanginginig sa lamig. Naulanan kasi eh.
"May problema ba sa kanya iha?"
"Uhm, opo. May gamot po ba kayo dyan para maiwasan ang lagnat? Kung meron po, pahingi
po. Nagchichills po kasi siya." tumayo kaagad si lola at may kinuha sa cabinet nila. Tapos
binigay
sakin.
"May extra blanket pa kami, kukunin ko mamaya pagkatapos nating kumain. Gamitin niyo yun para
mawala ang chills mo, iho. Uminom ka rin ng maraming tubig ha?"
"S-s-sige po." nanginginig na sabi ni DJ.
Nagdasal muna kami bago kumain. Pagkatapos, pinainom ko na kaagad ng gamot si DJ.
Nagpasalamat muna ako kela lola at lolo bago ko inalalayan si DJ papasok ng kwartong tutulugan
namin.
"Kung may kailangan kayong dalawa, katukin niyo lang kami sa kabilang kwarto ha? Wag kayong
mahihiya."
"Sige po lola. Salamat po." pagpapasalamat ko.
Pinaupo ko si DJ at pinunasan siya sa noo niya.
"DJ. Bakit hindi ka nagsabi na nagchi-chills ka na pala." nakaiwas pa rin yung tingin niya
sakin. Tsk. Ang taas din ng pride ng lalaking 'to eh.
Pero alam ko ako yung OA kanina, kaya hahayaan ko na lang. Nagtatampo siguro.
"DJ, inaantok ka na ba ha? Matutulog ka na? Lika kukumutan na kita." hindi niya ako pinansin,
sa halip, nakaupo pa rin siya patalikod sakin.
Kath kasi eh. Napaka-OA mo talaga! Haist! T^T
Pg406Pg406
"DJ. I'm sorry." niyakap ko siya patalikod. Binaon ko yung ulo ko sa braso niya. "I'm sorry
kung sa tingin mo nagbago na ako. Ako pa rin naman 'to. Nabulag lang siguro ako sa selos at
galit. Alam mo naman ako, first time kong mainlove ng ganito. Hindi ko alam kung kailan ba
dapat magreact o hindi." naramdaman kong nag-loosen up siya.
"DJ..." pinagpatuloy ko yung sasabihin ko sa kanya. "Sorry na rin kung lagi kong kasama si Quen
ngayon. Sa totoo lang, gusto ko lang makuha yung atensyon mo. Gusto ko kasi maramdaman mo yung
nararamdaman ko kapag kasama mo si Julia. Kasi naman, aish. Ewan ko kung anong
nangyayari sakin! Basta sorry na! I'll trust you! Hindi ko na papairalin ang pride
ko!" napasinghap ako.
"Kaya DJ, please. Master naman, wag na pairalin ang pride, please? Wag ka na magtampo, please?"
Hindi man lang siya gumalaw. Parang statwa lang siya. Tss. Nagtampo nga sakin.
O baka dehydrated lang? Kulang pa pala siya sa tubig! Tama. He needs water!
Bumitaw ako nun at tumayo para pumuntang kusina nila lola ng biglang naramdaman kong hinila ako
ni DJ.
"D-DJ..." napaupo ako sa tabi niya.
Hinaplos niya yung buhok ko at niyakap ako ng mahigpit.
"Sorry Kath kung nahihirapan ka na sa sitwasyon natin. Ayokong bumitaw ang isa satin. Alam mo
naman yun diba? Yung kiss na yun, wala lang yun. Ginawa ko lang yun para hindi niya magulo ang
pamilya mo. Nabalik na naman si kuya Neil sa trabaho." teka lang.
"Ikaw ang dahilan kung bakit binalik si kuya sa trabaho niya?"
"Oo."
"At ang kapalit nun ay ang pagkukunwaring fiancee mo kay Julia? Ay, mag-fiancee na nga pala
kayo." sumimangot siya bigla at piningot yung ilong ko.
Pg407Pg407
"Alam mo naman na iiwan ko siya. Hahanap ako ng tyempo, hahanap ako ng butas sa mga
Buenavista para kung sakaling magtanan tayo, hindi pa rin nila magagalaw ang pamilya mo."
"DJ. I'm really sorry if I doubted you. Siguro naapektuhan talaga ako sa mga nangyari kaya
ganun. I'm sorry." niyakap niya ako ulit ng mahigpit.
"Naiintindihan ko. Kahit napaka-unreasonable mo minsan. Basta Kath, subukan mo lang na iwanan
ako nako."
"Eto naman! Bakit kita iiwan? Ayoko nga. Kahit anong mangyari, hindi ako bibitaw."
"Grabe, ang lamig talaga Kath." ay shet! Nakalimutan ko, may chills pala siya!
Tumayo ako pero hinawakan ni DJ yung kamay ko. "Saan ka pupunta?"
"Kukuha lang ako ng tubig. Para hindi ka madehydrate."
"Sama ako."
"Eto naman, tubig lang naman yun. Makikita ko pa naman kahit brown-out. Dyan ka lang okay? Wait
for me." aalis na sana ako ng hilahin na naman niya yung kamay ko.
"Ano na naman?"
"Break na ba talaga tayo? Pwedeng hindi na? Bawiin mo na slave kundi papahirapan
kita!" natawa ako sa sinabi niya. Tignan mo 'tong lalaking 'to, may sakit na nga, nakuha pang
maging childish.
Lumapit ako sa kanya at hinalikan siya sa labi. Sandali lang yun pero pagkatapos nun, natulala
si DJ.
Natawa na lang ako paglabas ko. Namiss ko siya, at namiss nga niya ako.
Kumuha na ako ng pitcher of water at dalawang baso para samin at pumasok na sa kwarto. Nilapag
ko yung kinuha ko sa side table.
Pg408Pg408
"DJ? Inom ka muna tubig oh."
"Mauna ka muna."
"Huh? Bakit?"
"Para may indirect kiss tayo." sabay wink niya.
AYAN NA NAMAN SIYA. BUMALIK NA ANG KISSING MONSTER. HUHUHU.
"DJ, mag-behave ka!"
"Malamig Kath. Gusto ko ng body heat." nanlaki yung mata ko sa sinabi niya.
"Wag ka ngang ganyan DJ! Isa!"
"Dalawa?"
*poink*
"Aray ko naman Kath." hinimas niya yung ulo niya.
"Inumin mo na kasi 'to!"
"Aish sige na nga." ininom naman niya yung tubig. Naka-dalawang baso pa nga siya eh.
Ibinalik niya yung baso sa side table at humiga na sa kamang gawa rin sa kawayan.
"Ang sakit naman sa likod nito. Aish! May pa-takbo takbo ka pa kasing nalalaman. Tss."
"Sorry naman! Kasi naman eh! Oo na ako na may kasalanan!" sige na, ako na lahat.
"Huy Kath! Joke lang!" kinakalabit niya ako. "Kath, joke lang yun ano ka ba. Hindi kita
sisisihin
Pg409Pg409
'no."
"Nagkasakit ka pa dahil sakin. Ano ba yan, napaka-irresponsible kong girlfriend sayo."
"Lika nga dito." hinila niya ako pahiga, papunta sa kanya. Nakahiga na ako sa braso niya.
"Sorry DJ."
"Wag ka ngang mag-sorry. Tss, eto talagang asawa ko oh."
"Oy, oo nga pala! Bakit kanina, sinabi mong mag-asawa tayo sa kanila?" ngumiti lang siya sakin
ng nakakaloko.
"Kapag sinabi ko kasing magboyfriend-girlfriend tayo, hindi tayo pwedeng magtabi. Alam mo naman
ang mga matatanda kung paano mag-isip." hmm, oo nga naman.
"Gusto mo ako makatabi? Ayie! Namiss niya ako!"
"Malamang. Halos isang linggo nga kitang hindi nakita. Nakakainis, sayang yung time."
"Wag ka na sumimangot dyan! Yakapin na lang kita." niyakap ko siya ng mahigpit.
"Teka, nilalamig pa rin ako. Ayusin mo naman yung kumot sating dalawa." inayos ko naman. "Ayan,
eh di parehas tayong hindi lalamigin. Kaso, may kulang pa."
"Ano yun?"
"Edi yung mas mahigpit na yakap." halos hindi na ako makahinga sa yakap niya. Grabe makayakap
eh, wagas.
"Namiss talaga kita Kath." sabay halik niya sa labi ko. Napakagat-labi naman ako nun.
"Namiss din naman kita eh. Sobra-sobra."
Pg410Pg410
"Hmm talaga?"
"Oo naman DJ. I miss you." hinalikan ko siya sa labi niya. "I really miss you."
Ngumiti siya ng malungkot. "Matatapos rin 'to Kath. Soon. Just trust me."
Hindi ko alam kung matutuloy lahat ng plano. Walang kasiguraduhan kasi. Pero, isa lang ang
naiisip ko ngayon. Sapat na talaga na makasama ko siya.
Hindi muna ako bibitaw sa kanya. Hindi muna.
"I love you so much Kath." hinalikan niya ako sa noo.
"I love you too DJ."
And we slept under the same sheets, wishing this moment will never end.
CHAPTER 45.
KATHRYN'S POV
"Kath. Magpakasal na kaya tayo? Para wala ng problema?" nakatikim siya ng hampas sakin.
"DJ, be reasonable! Ang bata pa natin!"
"Nagsusuggest lang naman ako ah. Tss." sumimangot siya. Haist. -_-
Alam ko, worried na worried na siya dahil in three days, engagement party na nila ni Julia.
Tss. Anong magagawa ko?
Sinabi naman niya sakin na handa na lahat. Yung lugar kung saan kami magtatago, kung hanggang
ilang araw kami dun. Yun kasi yung plano niya. Mawala kami temporarily para mapag-isip ang dad
niya sa decision. Matino naman daw yung dad niya kaso when it comes to the real world?
Business is business.
Pg411Pg411
Mas magiging makapangyarihan ang Montenegro kapag minerge na ang Buenavista.
Bakit kasi hindi na lang sila yung magpakasal diba? Dinadamay pa yung master ko. Syempre,
nasasaktan rin ako!
Pero ewan! Kung ano man mangyari sa plano namin, rerespetuhin ko na lang. Let destiny decide
what is best for us.
Napatingin na lang ako sa surroundings dito sa park. Nasa swing kami pareho.
"Kath." tinignan niya ako ng seryoso. "Payag ka talaga na sumama sakin? Kahit saan?"
"Oo naman." niyakap niya ako.
"I'm sorry Kath. Nahihirapan ka dahil sa sitwasyon. Gago kasi yung tatay ko, panira ng buhay."
"Wag ka ngang ganyan! Siguro yun ang tingin ng dad mo na pinaka-best para sayo."
"Best? Tss. Puro pera kasi ang gusto niya. Pera, pera, pera! Simula nung namatay si mama, wala
na siyang inatupag kundi puro pera."
"DJ, intindihin mo na lang yung dad mo."
"Panigurado ako, kapag nameet ka ni dad. Magugustuhan ka nun." nakaramdam ako ng saya sa sinabi
niya.
"Weh? Serious?"
Piningot niya yung ilong ko. "Oo nga."
"Weh? Serious?"
"Oo nga." natawa ako sa expression niya. Last na.
Pg412Pg412
"Weh? Serious?" binigyan niya ako ng famous death glare niya.
"Ang kulit. Halikan kita dyan."
"Weh? Serious-- JOKE LANG!" napatayo ako nun dahil ngumiti na naman siya ng nakakaloko.
"Ang kulit mo talaga Kath! Hinahamon mo ba ako?" umaatras ako sa kanya pero natatawa ako.
"DJ naman! Joke lang naman yun!"
"Hindi eh. Talagang nang-aasar ka." palapit na palapit na siya sakin. Tumakbo ako ng mabilis at
nagtago sa likod ng puno ng Narra. Hindi niya ako makikita dito 'no! Ang payat ko ata! Hahaha!
Bahala siya maghanap. Hindi niya ako mahahanap. Hindi talaga--
"HUWAAAAA! HIHIHI DJ STOP IT!" kinikiliti na naman kasi ako tapos nanghahalik na naman siya sa
leeg!
"Nagtatago ka pa sakin ha?"
"TAMA NA! HUWAAAAAAA!" nakatakas ako sa kanya pero panandalian lang yun, nahabol niya ako at
kinikiliti na naman ako!
"HUWAAAAAAA!" napaupo ako dahil hindi ko na kaya. Hindi na ako makahinga.
Tumigil naman siya nun at binigyan ako ng ngiting nakakaloko.
"May sasabihin ka pa ba?"
"Tae ka. H-huh. Di ako makahinga!" napasandal ako sa may puno. Grabe, hingal na hingal ako!
Tumawa lang ang loko. Tss.
Pg413Pg413
"Tawa ka pa dyan ha? Pigney ka pigney!"
"Ah, ganun ba?" nagsmirk na naman siya.
"Tama na nga! Nakakapagod!" tumawa ulit siya at ginulo yung buhok ko.
"Namiss ko yung ganito, Kath. Yung personal slave pa kita at master mo pa ako."
Ngumiti ako sa kanya. "Ganun pa rin naman tayo ah? Eto naman. Wag ka ngang ma-
nega." lumapit ako sa kanya at niyakap siya. "Matatapos rin lahat 'to, DJ. God will make a
way."
"Tama. Alam naman ni God na ikaw ang babaeng karapat-dapat para sa gwapong katulad ko." sabay
wink sakin.
"Ang yabang mo ah!"
"Totoo naman kasi eh."
"Hmp. Sige, sabi mo eh." nagtawanan lang kami.
Bigla ko na lang napansin yung matulis na bato sa ilalim ng puno.
"DJ! May bato!" kinuha ko yun at ipinakita sa kanya.
"Eh ano naman? Mahilig ka sa bato?"
*poink*
"Aray ano ba?!"
"Ang stupid mo DJ!"
"Eh ano bang silbi ng batong yan? Makakain ba yan?"
Pg414Pg414
*poink*
"Ang brutal mo naman Kath."
"Pwede kasi 'tong pang-ukit sa puno! Gaya nito." sumenyas ako sa kanya na tignan yung gagawin
ko.
Nag-ukit ako ng word na panigurado, maaasar siya.
"Ano yan Kath? P... I... G... N... E... Y? Pigney? Shit!" natawa ako sa reaksyon niya.
Sinamaan niya ako ng tingin at bigla niya na lang akong sinandal sa may puno.
"Trip mo ko Kath?"
"J-j-joke lang naman!" naiilang ako! Huhuhu. Ang lapit na naman niya sakin. Kasi naman, ang
bango niya! >//<
"Pagtripan kaya kita?"
"Joke lang naman yun!"
"Mabubura pa ba yung sinulat mo?" hala!
"Hindi! Nakaukit na kasi siya sa puno. Hehehe." napakagat-labi ako.
Nilapit niya yung mukha niya sakin at kinuha yung bato sa kamay ko.
Tumingin siya sa may puno. "May lalagay ako." tapos nagsmirk siya.
"Teka! Anong ilalagay mo?" umaalis ako sa pagkakasandal kaso ang bigat niya. >//<
Pg415Pg415
Nagulat pa ako, kasi naman eh!
Natatamaan ng mukha ko yung dibdib niya. Ang bango niya kaya!
Masama bang amuyin? Amoy men's perfume na sobrang nakakainlove kasi!
Hmm... ang bango niya... ang bango-bango... nakakaadik!
"Ang bango ko ba?" nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. Ehhhhh! Alam niya?! Huwaaa nakakahiya
naman!
"Hindi ah!"
"Anong hindi?" inamoy-amoy niya yung sarili niya. "Ang bango ko kaya!"
"Mahal kasi pabango mo." paismid kong sagot.
"Hindi yun dahil sa mahal ang pabango ko. Sa nagdadala yan Kath." ang yabang talaga!
Pero sa kayabangan niya naman kaya ako nainlove. Hmm sige na nga!
"Teka lang. Ano pa lang inukit mo?" umalis ako sa pagkakasandal at tinignan yung puno.
"PIGNEY <3 PATPATIN?!" hinampas ko ng malakas si DJ. "Ang sama mo!"
Tumawa siya ng tumawa. "Patpatin ka naman talaga eh! Ayos na yan, para may remembrance tayo sa
punong 'to."
"Che! Ang patpatin, puro buto! May laman naman ako!"
"Cup B ka lang diba?" nanlaki yung mata ko sa sinabi niya.
"ANG KAPAL NG MUKHA MO! HAYUUUUUUP KA!" pinagpapalo ko siya.
Pg416Pg416
Paano niya nalaman?! Huwaaaaaa! Nakakahiya naman yun!
Nahawakan niya yung kamay ko at pinigilan na mapalo siya. "Tama na Kath! Pft. Hahaha!"
Siraulong 'to. Tumigil daw pero siya yung kanina pa tawa ng tawa. -_-
"Ang bastos mo DJ! P-paano mo nalaman? Huwaaaa ang bastos mo!" nagtakip ako ng sarili ko. Tawa
siya ng tawa.
"Kath, pft. Hahaha! Eto naman, hula lang yun! Tama pala! Hahaha!"
FACEPALM.
"Ganun ba? Tss. Kahit na!" nakakahiya naman. Huwaaaaa. T^T
"Joke lang. Eto naman. Lika nga dito." he opened his arms wide. Yayakapin ko siya?
Eh ayoko nga!
"Baka gusto mong lumapit Kath? Yayakapin ka ng master mo!"
Ehhhhhhh. Sige na nga.
Lumapit ako sa kanya at niyakap siya. Kaso bigla siyang tumawa sa tenga ko at sinabing...
"Cup B nga." hayuuuuuuuuup!
Tinulak ko siya ng malakas at tawa na naman siya ng tawa.
"HAHAHA! PFT. HAHAHA! ANG SARAP MO ASARIN KATH!"
"Che! Hindi tayo bati!" parang bata kong sinabi. Eh wala ako sa mood!
Pg417Pg417
Umupo na lang ako sa may bench. Naka-crossed arms.
Kasi naman. Huhuhu. Feeling ko nahubaran ako. Huhuhu. Alam ko di naman kalakihan yung akin pero
eh. Nakakahiya talaga! >//<
Maya-maya umupo siya sa tabi ko at halatang nagpipigil ng tawa.
"Kath, pft. Sorry na. Hahaha!" tignan mo 'tong taong 'to. Nababaliw na.
"DJ. Punta ka ng mental hospital. Bagay ka dun."
"Eto naman. Sorry na! Ang cute cute mo kasi kapag napagtitripan eh!" sabay kurot niya sa pisngi
ko.
"Weh? Serious?" nandilim yung paningin niya. "Joke lang uy!" natatawa ako sa reaksyon niya eh.
"Kath. I wish ganito tayo palagi. Kaya wag kang bibitaw ah."
"Hindi ako bibitaw 'no."
"Good. At wag na wag kang makikipagbreak sakin dahil gusto mo lang. Matatanggap ko lang na
break na tayo kung hindi mo na talaga ako mahal." seryoso niyang sabi.
"DJ naman. Sa tingin mo mawawala pa pagmamahal ko sayo? Malabo na 'no!"
"Tss. Paano mo naman nasabi?"
"Para kang timang. Malamang na sayo na puso ko." ngumiti siya at inakbayan ako.
"Bumabanat ka ha. Kiss kita?"
"Siraulo!" nagtawanan lang kami.
Pg418Pg418
"Pero Kath. Alam mo ba na sumasakit yung katawan ko kanina."
"Ha? Bakit ngayon mo lang sinabi?!" taranta kong tanong.
"Ayokong mag-alala ka. Ang sakit talaga ng katawan ko. Lalo na 'to oh." tinuro niya yung lips
niya. "Masakit talaga. Kiss mo para gumaling?"
Pinitik ko ng malakas yung lips niya kaya napa-'ow' siya. Hahaha!
Tumayo ako nun. "Lika na DJ! Gala tayo! Boring na sa park!"
"Tss. Ano pa nga ba?" ay, sumimangot! Pikon!
"DJ naman eh! Wag ka ng magtampo. Babawi ako sayo mamaya." biglang nagkaroon ng sparks yung
mata niya.
"Paanong bawi? Yung ito kikiss mo?" sabay turo niya sa lips niya. Kahit kelan talaga oh!
"Baliw! Ipagluluto lang naman kita ng favorite mo! Adobo!"
"Ikaw talaga. Girlfriend pa lang kita, para ka ng asawa kung makaalaga sakin. Paano kung maging
asawa na kita? Grabe, baka maspoil mo ko nyan!" pagmamalaki niya.
I smiled at that thought.
Inulit ko yung sinabi niya. "Eh ikaw? Boyfriend pa lang kita, para ka ng asawa kung
makaprotekta sakin. Paano kung maging asawa na kita? Grabe, baka di na ako madapuan ng lamok
nyan!"
"Talagang hindi!" natawa ako sa kaangasan niya.
Nagpalibot-libot lang kami habang nagkukwentuhan, nagtatawanan, at nag-uusap ng masinsinan, ng
biglang may tumigil na itim na van sa may tapat namin.
Nanlaki yung mata ko ng biglang may lumabas na mga lalaking may malalaking katawan at bigla
Pg419Pg419
nilang hinila si DJ.
Pumapalag si DJ at bigla niyang pinagsusuntok yung mga lalaki.
"DJ! Aaaaaaah!" biglang may humawak sakin na dalawang lalaki at nilalayo ako kay DJ!
Biglang tumingin sa direksyon namin si DJ. "Wag niyong gagalawin si Kath!"
"Sumama ka samin, Sir Daniel. At hindi mapapahamak ang girlfriend mo." sabi nung nakahawak
sakin.
"DJ! Saan ka nila dadalhin?! Wag kang sasama!" nagulat ako sa ginawa ni DJ.
Tinaas niya yung magkabilang-kamay niya in a surrender motion.
"Sasama ako sainyo. Bitawan niyo lang si Kath." binitawan ako ng mga lalaking may malalaking
katawan at sumunod kay DJ na kakasakay lang sa van. Maya-maya, nawala na yung van.
My god, anong nangyari? Sino yung mga yun? At saan nila dadalhin si DJ?
Shit! Kinakabahan ako. Hindi nila papatayin si DJ diba? Walang mangyayaring masama sa kanya
diba?
Umuwi ako kaagad nun at nahiga sa kama. Hindi ako mapakali. Tatawagan ko siya!
I dialled his cellphone number. No response. Damn it!
Tinawagan ko si Albie. Maya-maya sinagot niya na ang tawag ko.
"Albie!"
"Kath? Oh bakit ka napata--"
"Help me please! Find DJ! Please..." naiyak na ako. Sobrang kinakabahan ako...
Pg420Pg420
Lord, please. Don't let anything bad happen to DJ. I'm begging you...
"What happened Kath?"
Kinuwento ko yung nangyari kanina sa park. Tatawagan daw niya ako kapag nahanap na nila si DJ.
Napahawak ako sa cellphone ko ng sobrang higpit. Damn it! Bakit ka pa kasi sumama DJ?!
You're always protecting me...
Screw those jerks! Kung sino man sila, they will rot in hell kapag may ginawa silang masama kay
DJ!
Hindi ko alam kung ilang oras ng nakalipas na nakahiga ako sa kama, nakatulala, at hinihintay
na tumawag si DJ.
I want him to call me. So that I'm sure he's okay.
Halos magtatalon ako ng biglang nagring yung cellphone ko, pagkatingin ko. Si DJ!
Sinagot ko kaagad. A sign of relief in my voice.
"DJ! Akala ko kung ano ng nangyari sayo! Anong nang--"
"Shhhhhh. Don't worry. I'm okay..." bakit ganun yung boses niya?
"DJ, anong ginawa nila sayo? At sino sila?"
There's a moment of silence on the other line.
"DJ?"
"Don't worry Kath..."
Pg421Pg421
"DJ! Answer my question! Alam mo bang alalang-alala ako sayo ha?! Halos mabaliw na ako kakaisip
kung ano ng nangyari sayo o kaya kung ano ng ginawa sayo nung mga lalaking yun!" naiyak na
naman ako. Nakakainis kasi eh! Ano bang nangyari sa kanya?!
"Don't cry Kath..."
"Then tell me what happened!"
There's a moment of silence again on the other line before he answered my question.
"Si dad. Inutusan niya yung mga yun para bugbugin ako. Turuan ako ng leksiyon. Ang tigas daw
kasi ng ulo ko. Hindi ko daw siya sinusunod." napahawak ako sa bibig ko sa narinig ko.
"Dad... dad mo?"
"Yeah." he laughed. Pero alam ko na bitter laugh yun. "He knows my plan, Kath. All along, may
hired spy pala ang magaling kong tatay. Kaya nalaman yung plano na pagtatanan natin."
"Nasaan ka? Pupuntahan kita DJ. Baka kung ano ng nangyari sayo..."
"Nabugbog ako Kath. Malayo 'to sa bituka. *cough* Wala 'to."
"Huy, inuubo ka! Uminom ka nga ng gamot mo. Tapos pain reliever na rin! Puntahan na lang kasi
kita sa condo mo."
"Wala ako sa condo, Kath. Andito ako sa bahay ni dad. Hindi ako makakatakas. Bantay-sarado ako.
Sa engagement party pa ako pwedeng lumabas." nanghina ako bigla sa sinabi niya.
"DJ, hey. It's okay. Magkakaayos rin kayo ng dad mo. Okay?"
"Wala na Kath. Hindi na maaayos yung kay dad. Tanggap ko na naman na eh. Natawa nga ako sa
sinabi niya. Babawiin niya daw lahat ng mana ko at kung ano ang meron ako kung susuwayin ko
siya. Pero hindi yun yung masakit."
"Ano daw DJ?"
Pg422Pg422
"Sabi niya, dissapointed siya sakin." biglang nangarag yung boses niya.
"DJ? Umiiyak ka ba?"
"Wala 'to. Masakit lang lalamunan ko. Kumain ka na ba?" iniiba niya pa yung topic.
Alam ko naman na nasasaktan na siya dahil sa ginawa ng dad niya. Nahihirapan na siya. Halata
naman na pagod na pagod na siya.
"DJ, get some rest. Sundin mo dad mo okay?"
"Tss. Ewan. Wala naman siyang pakielam eh. Basta Kath, tuloy pa rin yung plano natin. Please
Kath, kahit anong mangyari, don't break your promise. Wala na akong pakielam kung
kamuhian ako ng tatay ko pagkatapos ng plano ko, o kaya mawala sakin lahat. Basta ikaw, wag
kang mawawala."
"Sige. Ingat ka."
"I love you Kath."
"I love you more DJ."
Napahawak ako sa unan ko pagkatapos ng tawag niya.
Ano 'tong nararamdaman ko? Na parang mali na lahat ng nangyayari? Na para bang, ako yung
sagabal sa buhay niya?
Mahal ko siya. At mahal niya ako. At sa pagmamahalang yun, nadissapoint sa kanya yung dad niya,
at mawawala pa sa kanya lahat kung matuloy man yung plano niya.
Oh my god, ano ba 'tong pinasok namin? Against all the odds ba talaga dapat?
Nahihirapan na siya. Ayoko siyang masaktan. Damn it. Parang nung dumating ako sa buhay niya...
Pg423Pg423
Wala nang nangyaring maganda.
Kahit naman magtanan kami, mahahanap at mahahanap kami. At, kung hindi talaga kami para sa
isa'tisa, hindi talaga.
Siguro ito yung sinasabi nila 'no? Yung moment na narerealize mo na yung mangyayari sa mga
desisyon mo.
I smiled. A bitter one.
I'm sorry DJ. But I have to do this.
Binuksan ko yung cellphone ko, diniretso sa contacts, at dinial ang number ng taong
makakatulong
sakin.
Maya-maya, sinagot na niya yung tawag ko.
"Hello Kath?"
"Hey, are you busy?"
"Kanina. Pero ngayon hindi na. Why?"
Huminga ako ng malalim. Bahala na. Bahala na...
"Quen, I need your help..."
CHAPTER 36.
KATHRYN'S POV
ENGAGEMENT PARTY
One word. WOW.
Pg424Pg424
Ang ganda ng venue ng engagement party nila. Sa hotel ng mga Montenegro ang venue at ang
Buenavista naman ang nag-ayos ng lahat. White and black ang motif. Maraming buffet tables para
sa
mga guests nila, maraming servers at may malaking champagne bowl sa gitna. May malaking
chandelier sa ceiling at maraming crystals sa bawat wall. May malaking banner na nakakabit sa
pagitan
ng stairs nila.
ENGAGEMENT PARTY OF DANIEL MONTENEGRO AND JULIA BUENAVISTA.
Yeah right, ipamukha niyo pa sakin yan. Ako lang siguro ang middle-class dito. Paano ba naman
kasi lahat ng guests nila, elegant and powerful talaga. Marami nga akong nakitang celebrities!
Kaya
malamang, maraming media at press people na nagkalat. Walang-wala ako.
Kasama ko naman sila Zharm and Albie pero syempre, kasama muna sila ng family nila kaya ako
lang naiwan dito, sa may buffet table, umiinom ng cocktail drink. Ayokong makipag-usap sa kahit
sino, feeling ko kasi mapapahiya lang ako.
Pumunta lang naman ako dito dahil kay DJ.
"Kath." nagulat naman ako sa nagsalita. Pagkatingin ko.
"Hey Julia." nginitian ko siya ng pilit lang. Okay, bakit siya tumabi sakin?
"Enjoying the party?"
"Somehow. Why?"
"Wala. You're alone kasi. Wala kang escort?" gusto ko sanang sabihin si DJ kaso wala na naman
akong karapatan na sabihin yun. Escort niya si DJ.
"I don't need an escort Julia. I'm fine, thank you." lumayo ako sa may buffet table pero
nagulat ako ng tawagin ako ni Julia ulit.
Tinignan ko siya. "What?"
Lumapit siya sakin. "We need to talk. In private."
Pg425Pg425
"Sure." kunot-noo akong sumunod sa kanya. Sa may girls' rest room lang pala.
Buti walang tao. Vacant lahat ng cubicle. May maliit na ottoman sa loob ng rest room kaya dun
ako naupo. Tumabi siya sakin.
"You look pretty in blue, Kath." napatingin naman ako sa dress ko. Simpleng blue baby-doll
dress ang outfit ko.
"Thank you. You look pretty too." maganda talaga siya ngayon, color white na may black sequins
at empire-waist pa ang dress niya. Nagmukha na naman siyang living doll.
Pero wait. Ano ba 'to? Bolahan?
"Ano bang pag-uusapan natin Julia?" ngumiti siya sakin. Eh? Why is she smiling? Naweweirduhan
na ako sa kanya.
"Kath. Favor?"
"What?"
"I love Daniel. At gagawin ko ang lahat for him." hinawakan niya yung dalawa kong kamay. "I
promise not to hurt him. Makakaasa ka sakin."
"What are you saying?"
"I'm just assuring you. Ibigay mo na sakin si Daniel. Hindi ko na guguluhin ang family mo.
Please?"
Napanganga lang ako sa ginawa niya. Gusto kong tumawa. Well, tumawa na nga ako.
Tinignan niya lang ako na para bang sinasabi niyang 'nababaliw ka na ba?'
"Bakit ka tumatawa? May nakakatawa ba sa sinabi ko?"
Pg426Pg426
"Meron. Mukha ka kasing tanga. Hindi bagay sayo magpakabait at magmakaawa." tinanggal ko yung
kamay ko na hawak niya at tumayo. "Look, Julia. Kung hihiwalayan ko man si DJ, hindi yun dahil
sayo. At pwede ba, wag kang plastic. Yung mukha mo nga plastic na ugali mo pa
kaya?" nagulat ako ng tumayo siya at sinampal ako. Galit na galit siya.
"How dare you! You... you ugly person! Hindi ako nagpaplastic surgery! At please, wag kang
insecure sakin!"
"Ako? Insecure?" tumawa ako. "Iniiba mo yung topic eh. Tanggapin mo na kasi yung katotohanan."
"What are you saying bitch?"
Lumapit ako sa kanya at tinitigan talaga siya sa mata. At nginitian ko siya ng malungkot.
"Kahit mapasayo si DJ, alam kong hindi ka niya mamahalin. Piece of advice, magbago ka. Kung
mahal mo talaga si DJ gaya ng sinasabi mo, aalisin mo yang masamang ugali mo sayo." with that,
tumalikod na ako at lumabas ng rest room.
Napaupo ako sa pagod. Pagod na pagod na ako. Lagi na lang. Ang daming kumukontra. Konting
panahon na lang naman yung hinihingi ko. Konting araw... oras... minuto... segundo. Hindi pa
ako mabigyan ng tadhana.
Nasasaktan na ako kapag iniisip ko pa lang kung anong gagawin ko. Pakiramdam ko,
napakawalangkwenta kong tao. Ayoko lang naman masaktan ang mahal ko. Ayoko lang. Mas mabuting
ako na lang ang masaktan wag lang siya.
Bigla na lang namatay ang mga ilaw at may lumabas na video sa malaking projector screen na
nakasetup sa left side ng stage.
Video clip ni Daniel at Julia.
Pinapakita yung individual toddler years nila, up to elementary and high school years nila, and
college years rin. May video pa ng magkasama sila dati sa US. Party I think? And they look
happy. Sila pa siguro nito. Yung sumunod at ang last video clip, eh yung shooting ng engagement
pictorial nila. Si DJ, poker face. Si Julia, very mischievous ang ngiti. Hindi naman ako
nasasaktan...
Pg427Pg427
Nalulungkot lang.
Pagkatapos ng video clip, bumukas ang ilaw at biglang naglakad papunta sa stage ang dad ni DJ
at ang mga Buenavista, including Quen.
"Goodevening, ladies and gentlemen, thank you for coming to Julia and my son's engagement
party. This event is an instrument for the Montenegros' and Buenavistas' official merging of
companies..." marami pang sinabi ang dad ni DJ pero hindi ko na pinapakinggan. Kinakabahan ako.
Kinakabahan ako. Kinakabahan ako sa gagawin ko.
Biglang nagvibrate ang cellphone ko, pagkatingin ko.
From: Master ko. <3
Kath, meet u up later sa garden after the dance. be ready.
Pinatay ko ang cellphone ko at napabuntong-hininga. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Tama ba
ang gagawin ko? Ewan, hindi ko na alam...
I'll stick to my plan. Dahil yun na naman talaga dapat...
Ang ginawa ko dati pa.
I'm sorry DJ. I'm sorry.
"... And now, it's my pleasure to present to you, the new engaged couple, Ms. Julia Buenavista
and Mr. Daniel Montenegro!" tumayo ang mga guests at nagpalakpakan. Tumayo na rin ako.
Nakita ko si Zharm at Albie na kumaway sakin mula sa table nila. Ang layo kasi nila. Marami
talaga silang guests ngayon.
Naalala ko pa kanina, may nagtanong sakin, bakit daw ako nandito? Ang sinagot ko na lang?
To support DJ.
Ayoko na ng gulo. Ayoko ng maipit si DJ sa sitwasyong dapat matagal na niyang iniwasan.
Pg428Pg428
Tinignan ko na lang sila DJ at Julia na dahan-dahang bumababa sa magkabilang stairs. Julia
looks sophisticated in her white and black sequined dress, and DJ looks handsome in his three-
piece black suit. They look... good with each other. Bagay na bagay.
Smile Kath... smile.
I can't help it, tumulo ang luha ko ng pumunta sila sa gitna, biglang namatay ulit ang ilaw, at
may spotlight na naka-focus sa kanilang dalawa lang.
And they started to dance...
"Someday when I'm offly low,
When the world is cold.
I can feel the glow.
Just thinking of you,
It's the way you look, tonight."
Buti na lang madilim. Walang nakakakita sakin ngayon na umiiyak. Iisipin siguro nila, nababaliw
na ako. Akalain pa nila na umiiyak ako dahil masaya ako para sa kanilang dalawa.
Nagpunas na ako ng luha. Buti di ako naka-mascara kundi mukha na siguro akong bruha ngayon.
Biglang bumukas ulit ang ilaw at nagsalita si Mrs. Buenavista.
"Please join the new engaged couple in dancing. Enjoy everyone!"
Nagulat na lang ako ng lumapit si Quen sa table ko at inabot ang kamay niya sakin.
"Will you dance with me, Kath?" nagulat ako sa sinabi niya.
"Nakakahiya Quen. At wala pa kasi akong ganang sumayaw."
Ngumiti lang siya sakin. "Pagbigyan mo na ako. Pumayag naman ako sa favor mo. Please?"
"O-okay." tumayo ako nun at inalalayan niya ako papunta sa dance floor. Nadaanan pa namin si
Julia
Pg429Pg429
at DJ na nagsasayaw. Nagkatinginan kami ni DJ for a split second pero iniwas ko yung tingin ko
kaagad.
"Kath. Are you okay?" sabi niya sakin. Nilagay niya yung kamay niya sa beywang ko. Ako naman,
ipinaikot ko yung kamay ko sa leeg niya. Medyo naiilang ako pero okay lang.
"Oo naman."
"Mabuti naman." nginitian ko na lang siya.
Napatingin na naman ako kay DJ, na nakatingin saming dalawa. He looks mad.
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya, sa halip, tinignan ko na lang si Quen.
"Thank you ha? Sa pagpayag mo sa favor ko."
"Okay lang yun. Mamaya mo na ba gagawin yun?"
"Oo." napakagat-labi ako.
"Kath, kailangan mo ba talagang gawin yun? Alam mo naman na masasaktan siya." ngumiti ako sa
kanya ng malungkot.
"Mas mabuti ng gawin ko yun. Kesa mas masaktan siya in the future. Ayokong maging selfish Quen.
Alam mo yan."
"I know. Well, Kath?"
"Bakit?"
Tinignan niya ako ng seryoso. "I really admire you. Be strong, okay? Tutulungan kita. Hindi
naman ako mawawala sa tabi mo." napangiti ako sa assurance niya sakin.
"Thanks Quen." nagpatuloy kami sa pagsasayaw ng biglang may humablot ng kamay ko mula kay
Quen.
Pg430Pg430
"Kath." inis na sabi ni DJ. "Let's go. We need to talk."
"Teka--" bago pa ako makatanggi, hinila niya na ako paalis sa dance floor at dinala ako sa may
garden.
"DJ, ano ba, nasasaktan ako!" binitawan niya ako at bigla niyang sinuntok yung puno. Nagulat
ako sa ginawa niya.
"Ano ba DJ?!" sigaw ko. Nagulat ako ng nagkasugat-sugat yung daliri niya at maraming dugong
lumalabas.
"Kath. Alam mo ba na nag-aalala ako sayo ng hindi ka nagreply kanina? Pinatay mo phone mo,
tapos iniiwasan mo pa ako ng tingin! At tangna, ano yung sayaw niyo ni Quen ha?! May
nararamdaman ka na ba sa kanya?!" sa sinabi niyang yun, sinampal ko siya.
"Ang sakit mo magsalita! For christ's sake, DJ. Stop being a child! Be mature enough!" biglang
nanlambot ang mga mata niya at lumapit sakin. Hinawakan yung mukha ko.
"I'm sorry. Shit. I'm sorry Kath. Hindi ko sinasadya yun. Napapagod lang ako ngayon, tapos
nakita ko pa na magkasayaw kayo nung hayop na yun. Sorry." alam ko naman na nasabi niya yun
dahil nagseselos siya... kaso... ayokong pakinggan...
Para magawa ko na ang dapat kong gawin...
To break his heart.
Wag kang iiyak Kath... wag...
Tinulak ko siya.
"DJ, napapagod na ako. Ayoko na. I'm tired of this! And I'm tired of your childish attitude!
Ayoko na ng ganito. Hindi na ako sasama sayo." nagulat siya at biglang nanlumo yung mukha niya.
"Kath. I'm sorry okay? Magbabago ako kung gusto mo! Sumama ka sakin please..." hinawakan niya
yung kamay ko. Pinilit kong maging stone-hearted sa harap niya.
Pg431Pg431
"Bitawan mo nga ako. Di mo ba naiintindihan? Ayoko na sayo! Let's break up."
Hinawakan niya ulit yung kamay ko at niyayakap ako pero tinutulak ko siya papalayo.
"Kath, please. Wag mo naman gawin sakin 'to. Hindi na ako magseselos ulit! Kath naman.
Mahal na mahal kita, wag mo nang ituloy please..." nagulat ako ng may nakita akong luhang
tumulo sa mata niya. Umiiyak siya? Umiiyak siya ng dahil sakin?
Kath, kailangan mo 'tong gawin. I'm sorry... DJ.
Tinulak ko siya ng malakas at tinignan siya ng mabuti. "DJ, I'm serious. I want a break-up.
Sawangsawa na ako sa relationship na 'to. Nakakasawa ka na."
Lumuhod siya sa harapan ko at hinawakan yung dalawa kong kamay. "Kath. Nagmamaakaawa ako sayo.
Wag ka naman makipagbreak sakin. Mahal na mahal kita..."
Iniwas ko ang tingin ko sa kanya at lumayo sa kanya. "This is over DJ." tumalikod na ako.
Nagulat ako ng niyakap ako sa likod ni DJ. "Kath, nagpromise tayo sa isa't-isa diba? Na walang
makikipagbreak sating dalawa unless yung isa satin, hindi na mahal ang isa. Alam mo yun
Kath... wag mo naman akong iwan. Mahal kita at kailangan kita..." nararamdaman ko yung
panginginig niya dahil umiiyak siya sa may likod ko. Napakagat-labi ako. Pinipigilan ko yung
iyak...
DJ naman, lalo mo akong pinapahirapan. Para naman sayo 'tong ginagawa ko. Para wala ka ng
problema...
Ako ang dapat mawala sa buhay mo.
Humarap ako sa kanya at sinamaan siya ng tingin. "Wag ka ngang umiyak. Para kang tanga."
"Kahit sabihan mo pa ako ng masasakit na salita, wala akong pakielam. Alam kong mahal mo pa rin
ako Kath. Please... don't do this to me. Ayusin natin 'to..." niyakap niya ako ulit.
"Hindi na kita mahal." bigla siyang humiwalay sakin at napahawak sa braso ko.
Pg432Pg432
"Anong... anong sabi mo?"
"Ang sabi ko, hindi na kita mahal." nasasaktan ako sa reaksyon niya. Nasasaktan ko na siya.
"Kath, this is a joke, right? Mahal mo pa rin ako! Alam ko!" ngumingiti pa siya pero alam kong
nasasaktan ko na siya. My god, ayoko na.
"DJ, may mahal na akong iba." bigla siyang napako sa pwesto niya at nabitawan ako. Tinignan
niya lang ako.
"May mahal ka ng... iba?"
"Oo."
"Sino?"
"Kath, nandito ka lang pala. Kanina pa kita hinahanap." saktong pagdating ni Quen na...
inakbayan ako at hinalikan sa pisngi.
Tumingin ako kay Quen. "I miss you. Sorry natapos yung pagsasayaw natin, nag-usap lang kami ni
DJ." napatingin ako kay DJ na halatang gulat na gulat. And pain is visible around his face...
Ayokong gawin 'to DJ... pero kailangan... I'm sorry.
"Si Enrique ba Kath? Siya ba yung mahal mo?" lumapit siya samin. At nagsmirk. "Mukhang masaya
na kayo ha. Kailan niyo pa ako sinimulang lokohin?"
"I'm sorry Daniel. Pero mahal talaga namin ang isa't-isa. Ngayon na ang tamang oras para
malaman mo." sabi ni Quen.
"Eh gago ka pala eh! Akala ko kaibigan ka lang ni Kath. Yun pala, aagawin mo siya sakin! Gago
ka!" kinwelyuhan niya si Quen at inambagan ng suntok.
Nagsusuntukan sila at ako naman, pinipigilan sila. Buti na lang at walang tao rito kundi gulo
na naman.
Pg433Pg433
Kasalanan ko 'to.
"Stop it! DJ! Bitawan mo si Quen!" tinayo ko si Quen nung tumigil na si DJ. Parehas silang may
pasa sa mukha. Lalapitan ko sana si DJ kaso ang sama ng titig niya samin.
"Tangina talaga. Ang sakit ng ginawa niyong panloloko sakin! Lalo ka na Kath..." tinuro niya
ako. "Alam mong mahal na mahal kita pero anong ginawa mo?! Niloko mo ako!" lumapit siya sakin
at hinila ako.
"Ano ba nasasaktan ako!" tinulak niya ako sa may puno at sinandal ako dun.
"Anong pagkukulang ko Kath? Ha?! Ginawa ko naman lahat para hindi tayo magkahiwalay. I trusted
you! Nagsasawa ka sakin? Hindi mo na ba talaga ako mahal?!"
"Oo! Hindi na kita mahal! Si Quen na ang mahal ko!" galit na galit na siya. I know he hates me
right now. Anong magagawa ko...
I need to do this.
Nagulat ako ng binitawan niya ako at napasuntok ulit sa may puno. Pero this time, he gave me
his coldhearted look.
"Sana maging masaya ka sa kanya Kath." with that, umalis na siya.
Napaluhod ako nun at napaiyak. Ang sama-sama kong tao. Sinaktan ko yung taong mahal ko.
Kailangan kong gawin 'to eh. Pero bakit ganun? Mas doble pa yung sakit sakin...
Naramdaman kong may lumuhod sa harap ko at niyakap ako. Lalo akong naiyak.
"Quen..."
"Sssssh. Kath, it's okay. Don't worry. It's okay..." alam kong kinocomfort niya lang ako
kasi...
Alam kong hindi okay ang lahat. Nasaktan ko siya, nasaktan rin ako. Pero alam ko naman na
makakamove-on din siya. Hindi talaga kami yung para sa isa't-isa.
Pg434Pg434
At least ngayon, magpapakasal na siya kay Julia, maaayos yung relationship nila ng dad niya, at
hindi na siya mahihirapan. Same goes with my family.
I hope I did the right thing, kahit alam kong hindi ako masaya sa decision ko.
---------------------------
Nag-rest room muna ako para magretouch, mukha kasi akong namatayan. Ihahatid na lang daw ako ni
Quen sa bahay pagkatapos kong magretouch. Dahil wala na naman akong gagawin dito.
Tapos na yung purpose ko.
Pagkalabas ko, nahulog yung purse ko dahil may natamaan akong guest. Kukunin ko na sana yung
purse ko kaso naunahan ako nung tao. Tumayo ako nun at tumayo na rin siya, at binigay sakin yun
purse.
"Thank you." teka, dad 'to ni DJ ah?
"You're welcome. Enjoying the party?" ngiti sakin ng dad niya. Nako, nahiya ako bigla.
"Yes po. Congratulations po sa engagement ni DJ at ni Julia."
"You must be close to my son iha. What's your name?" nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. Oo
nga, tinawag ko kasing DJ si Daniel Montenegro eh. Pwede bang sabihin na. 'Ako po yung
girlfriend
ng anak niyo?' Wag na. Pero hindi niya alam yung mukha ng girlfriend ni DJ na pinapasundan
niya?
Mabuti na lang. Ayoko na rin ng gulo.
"I'm Kathryn Santiago po. Sige po, mauna na po ako." nginitian ko siya bago ako naglakad ng
mabilis ng biglang may humawak sa braso ko. Pagkatingin ko...
"Bakit po?" anong kailangan sakin ng dad ni DJ?
"Chandria?!" huh?
Pg435Pg435
Tinignan ko siya, anong sabi niya? Chandria?
Chandria...
Biglang sumakit yung ulo ko at nawalan ng malay.
CHAPTER 37.
KATHRYN'S POV
"Chacha! Promise mo sakin babalik ka ha? Magkikita pa tayo!"
Nginitian ko si JJ at kumaway sa kanya pabalik."Oo naman JJ! Promise ko babalik kami ulit dito.
Magkikita ulit tayo."
"Promise?"
"Promise." nagyakapan kami ni JJ sa may bintana ng kotse ni daddy. Tinapik ko siya sa braso.
"Wag
mo kong kakalimutan ha? Ikaw lang ang pinakapaborito kong kalaro JJ! Ikaw ang bestfriend
ko!"
"Hindi kita kakalimutan Chacha. Ikaw lang rin ang bestfriend ko." kinurot ni JJ ang pisngi ko
bago siya nagpaalam.
Mamimiss ko si JJ. Siya kasi yung kalaro ko dito sa Tagaytay! Naging mag-bestfriend rin kami!
Sana maging classmate ko siya kapag grade 3 na ako! >o<
"Daddy. Daddy..." tawag ko kay daddy habang kinakalabit siya. "Gusto ko bumalik sa beach resort
nila JJ! Please balik tayo sa summer! I wanna see the sunset again!" nagpout pa ako kay daddy.
Ngumiti lang siya sakin at ginulo ang buhok ko. "Babalik tayo dun, Chandria. Wag ka munang
magulo at baka mabangga tayo."
"Okay dad!" yehey! *U*
Pg436Pg436
Gusto ko na ulit makabonding ang bestfriend kong si JJ! Kasi naman, sa school ko, wala akong
friends. Lagi nilang inaagaw ang barbie doll ko! Lagi na lang akong umiiyak dun. Buti pa dito,
si JJ, ang baitbait! Tapos lagi niya pa akong pinagtatanggol sa mga bad kids sa resort! Yung
mga nambabato ng
beach ball. Huhuhu. >.<
"Miss mo na ba si mommy at si kuya mo?" tanong sakin ni daddy habang patuloy siyang nagddrive.
"Oo daddy! Miss ko na po sila! Lalo na si kuya! First year highschool na siya sa pasukan! Ako,
grade 3 pa lang. Huhuhu! Daddy I want to be a big girl na!"
"Paano yan Chandria, may gift pa naman sayo si daddy." ngiti niya. Biglang nag-twinkle ang eyes
ko!
"Sige daddy! Little girl mo muna ako. Ano ba yun?" ginulo niya muna ang buhok ko bago niya
kinuha ang isang malaking paper bag sa backseat ng kotse.
"Little girl, eto ang gift sayo ni daddy dahil sinamahan mo ako sa Tagaytay." binigay niya
sakin yung malaking paper bag. Pagkabukas ko...
"Wow teddybear! Thanks daddy! You're the best daddy in the whole world!" nagtiptoe ako at
kumiss sa cheeks ni daddy. Ngumiti lang siya sakin.
"Tandaan mo Chandria, your daddy loves you so much. Hindi kita hahayaang mapahamak. I love you
my daughter." sabay kiss ni dad sa noo ko.
"I love you too daddy!"
Nagpatuloy siya sa pagdrive habang ako niyayakap si teddy! Ang cute cute niya talaga! >//<
Ang bilis ng mga susunod na nangyari...
Nagulat ako ng biglang umikot yung kotse at niyakap ako ni daddy ng mahigpit. Pagkatingin ko sa
harap namin, may kotseng nawawalan ng preno at pasagasa na siya samin.
Wala na akong ibang sinabi kundi "Daddy..."
Pg437Pg437
*screeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeech!*
"Ah! Huh... huh..." napahawak ako sa damit ko ng magising ako. Ano yun. Anong nangyari?! Anong
napanaginipan ko?
Tulala ako ng ilang segundo. JJ? Sinong JJ? Ewan ko! Ang sakit ng ulo ko! Umayos ako ng upo sa
sofa na tinulugan ko.
Grabe, ang bigat ng pakiramdam ko. Nasaan ako? Nasa engagement party pa rin ba ako ni DJ?
Nagpalibot-libot ako ng tingin hanggang sa may makita akong malaking picture frame na nakasabit
sa far end corner ng room na 'to.
Picture ni DJ at ng dad niya.
Ang dad niya...
Naaalala ko na ang lahat. Lahat ng nangyari nung araw na yun. Niligtas ako ng dad ko mula sa
aksidente. Kung hindi niya ako niyakap nun?
Patay na siguro ako.
Kaso, ang pinagtataka ko. Familiar face ang dad ni DJ. I'm sure kilala ko siya dati. Pero...
Sino yung JJ? Siya yung kababata ko na laging nasa visions ko? Yung batang lagi kong kasamang
kumain ng ice cream habang nanunuod ng sunset? Kung siya nga...
Nasaan na siya?
Hindi kaya...
"Gising ka na pala Chandria." napaayos ako ng upo ng biglang pumasok sa room na 'to ang dad ni
DJ. Umupo siya sa kabilang sofa. "Halos 2 oras ka ng walang malay. Are you okay Chandria?"
Pg438Pg438
"Opo. Sorry po sa pag-aabala. Pero, are you my dad's friend? Hindi ko po kayo maalala pero
natatandaan ko po ang mukha mo."
"Yes, I'm your dad's friend. Sa totoo lang, I was surprised to find out na ikaw pala ang
Kathryn Santiago na girlfriend ng anak ko. Hindi mo ba naaalala?"
"Naaalala na ano po?"
"Kami ang mga nakasama niyo bago kayo naaksidente. Ako ang ama ni JJ." bigla akong kinabahan sa
sinabi niya.
"S-so you mean... si DJ at si JJ na kababata ko... ay iisa?"
"Yes. He's JJ."
Oh no...
Halos panghinaan ako ng loob ng narealize ko na hindi ko lang sinaktan ngayon si DJ, dati pa
pala.
Ang sakit para kay DJ yun... akala niya, kinalimutan ko na siya. Hindi niya alam, nakalimutan
ko siya dahil sa amnesia ko.
Ang masakit pa...
I'm his first and last heartbreak.
"I'm sorry tito. Nasaktan ko po si DJ dati sa hindi pagtupad sa promise niya. Tapos ngayon,
sinaktan ko na naman siya." tumulo yung luha ko.
"Ano bang ginawa mo iha?"
"I broke his heart." nagpunas ako ng luha ko bago ako tumayo. "Hindi ko po sinasadya yun.
Ginawa ko lang po yun dahil ayokong mahirapan siya. Sorry po talaga. From now on, hindi na po
ako manggugulo sa pamilya niyo." tumalikod na ako nun at lalabas na sana ng pintuan ng bigla
akong tinawag ng dad ni DJ.
Pg439Pg439
"I'm your Tito Rommel, Chandria. Tutulungan kita sa kinakaharap mo. Para mo na rin akong tatay
dati, ngayon ba hindi na pwede?" ngumiti siya sakin. "Hindi ka nanggugulo, Chandria. Masaya nga
ako at nakita kita ulit. Alam mo bang matagal kitang hinanap?"
"A-ano pong ibig niyong sabihin?" umupo ako sa tabi niya. "Matagal niyo na po akong hinahanap?"
"Oo. Nahanap ko kayo ng mama at kuya mo 6 years ago, may nakapagsabi sakin kung nasaan kayo.
Kaso, hindi ko muna kayo kinausap dahil ang sabi sakin, nagkaroon ka ng amnesia. Ayaw ng mama
mo na maalala mo ang nakaraan mo. Ayaw niyang maalala mo ang car accident. Kaya nga pinalitan
ang pangalan mo at ginawang Kathryn."
Ganun pala ang nangyari. Grabe, hindi ko maisip na Chandria pala talaga ang pangalan ko dati.
Ganun pala ako kamahal ni mommy. Alam kong nasaktan din siya sa nangyari pati si kuya.
"Tito Rommel? Bakit nga po pala kami nasa Tagaytay ni daddy for a month?"
"Magbestfriend kami since highschool at napagpasiyahan namin na magkaroon ng business venture.
Isinama ka dahil nirequest ko at para may makalaro si Daniel."
I can't believe it. Si DJ at JJ ay iisa. At kaharap ko ang bestfriend ng daddy ko. And after 11
years, ngayon ko lang sila naalala.
Malinaw na ang lahat sakin. Malinaw na.
"Chandria, I have something to tell you. Inannounce ko na 'to kanina sa lahat sa guests ng
engagement party."
"Ano po yun?"
"I broke off the engagement of Julia and Daniel and the future merging of Buenavista and
Montenegro." halos malaglag ang panga ko sa narinig ko.
"T-totoo po ba yan? Pero bakit?"
Ngumiti siya sakin. "Tell me Chandria, do you love my son?"
Pg440Pg440
"Yes po tito. I love DJ very much."
"Then I made the right decision." kumunot yung noo ko sa sinabi niya.
"A-ano pong ibig niyong sabihin?!"
"Ikaw ang ipapakasal ko kay Daniel. Dahil ikaw naman talaga ang dapat mapangasawa niya dati
pa."
Wait... what?!
"Huh? Ako? Ipapakasal sa kanya? At ano po yung ibig niyong sabihin na 'dati pa'?" gulong-gulo
na ako. Ang dami kong nalalaman na impormasyon tungkol sa nakaraan ko.
"Iha, kasama sa pinag-usapan namin ng papa mo na kapag legal age na kayo ni Daniel, ang kasal
niyo ang gagamiting 'instrument' para magmerge ang companies namin. And besides, we want to
take care of our business ventures. Mapagkakatiwalaan ang papa mo, at alam kong
mapagkakatiwalaan ka rin when it comes to business."
"Pero, wala na po kaming business. Nabenta na po ang company ni daddy at ang perang nakuha ay
na kay mommy, college fund po namin yun."
Tumayo siya at may kinuha sa cabinet katabi ng sofa. Isang manila envelope.
"Ito ang last will and testament ng papa mo. Nasa akin dahil sakin niya ipinahawak bago siya
mamatay. Hindi ito tinanggap ng mama mo dahil ayaw niya ng magulo ang buhay niyong
magpapamilya. Pero alam ko na ngayon na ang tamang oras para mapasainyo na 'to." ibinigay niya
sakin ang manila envelope. "Basahin mo lahat yan. At mamaya, ipaalam mo na rin sa pamilya mo.
Kakausapin ko na lang din sila."
Binuksan ko at puro makakapal na papel ang nakuha ko. Binasa ko isa-isa.
Investments? Stock funds? Company shares? Land titles? House titles? Company titles?
Santiago Realty Inc.?!
Pg441Pg441
"S-samin 'tong lahat? Lahat 'to?!" hindi ako makapaniwala. Mayaman kami?!
"Yes. At ang Santiago Realty Inc. ay nasa US at Pilipinas."
"US? At sa Pilipinas?"
"I'll explain it sa tamang panahon. Right now, I want to help you and your family to finally
rebuild your father's company. And at the same time, I want you to help our company too. And
the best way to help each other is letting you and DJ get married."
Hindi ako makapaniwala. Pwede kong marebuild ang company ni daddy? At ang nakakagulat...
Pwede na kami ni DJ?
Hindi ko matago ang kasiyahan ko. Niyakap ko si Tito Rommel.
"Thank you! Thank you po talaga! I really love your son. Aayusin ko po ang problema namin."
tinapik niya ako sa braso.
"Mas gusto ko na ikaw ang mapangasawa niya dahil alam kong mahal mo siya. Kahit siraulo ang
anak kong yun, napagtiyagaan mo siya. Besides, hindi pa rin buo ang loob ko sa merging namin ng
mga Buenavista. May instinct kasi ako na baka may gawin sila laban sa company namin. At ayoko
ring ibreak ang promise ko sa papa mo na aalagaan ko kayong lahat kung sakaling
mamatay siya." ngumiti ako sa kanya pagkatapos nun.
"Matutuwa po si mommy kapag bumisita po kayo sa bahay. Para po may makausap rin siya paminsan-
minsan."
"Sige, bibisitahin ko kayo kasama si Daniel. Pero iha, ayusin niyo na muna ang problema niyo ni
Daniel at ng maayos na lahat. Alam kong mahal na mahal ka rin nun. Halata naman sa mga
plano niya."
"Sige po."
"Maiwan muna kita. Kapag tapos ka na mag-ayos, bumaba ka na lang sa may hotel lobby dahil
Pg442Pg442
naghihintay dun ang driver ko na maghahatid sayo pauwi."
"Salamat po talaga Tito Rommel. For clearing up things. Salamat po talaga."
"No problem, Chandria." ngumiti sakin si Tito Rommel bago siya lumabas ng room.
Sobrang saya ko. Ayos na ang problema ko! Ngayon ang kailangan ko na lang ay kausapin si DJ
tungkol dito. Sasabihin ko na rin ang totoo sa kanya at magsosorry.
Nagpunta muna akong cr para makapag-ayos ng onti. Ang gulo ng make-up ko. Kumalat yung mascara.
Kukuha na sana ako ng tissue ng biglang natabig ko yung black and white figurine na design sa
mga
hotel suites nila dito. Bumaba ako para pulutin yun pero nasugatan ako, kaya dumugo ang daliri
ko.
Ang clumsy ko naman, nakabasag pa ako. Pero hindi ko naman yun sinasadya...
Nilinis ko yung nabasag at pagkatapos, pumunta na ako sa may sofa para kunin yung purse ko.
Chineck ko yung cellphone ko, may isang text.
From: Master ko. <3
Hindi ko na kayo guguluhin ni Enrique. Kath. Tandaan mo, mahal na mahal kita. Kahit anong
mangyari, mahal na mahal kita.
Nakaramdam ako ng takot at kaba sa nabasa ko. Ano 'to? Bakit siya nagtext sakin ng ganito?
Parang... may mali.
Umalis na kaagad ako sa hotel room at bumaba na sa may hotel lobby. Tinanong ko yung driver ni
Tito Rommel. Sabi sakin, maghintay na lang daw ako ng ilang minuto.
Nagreply ako kay DJ na kailangan naming mag-usap. Kailangan namin maayos 'to. I need to explain
to him kung bakit ko nagawa yung kanina... para sa kanya yun. At kailangan kong mag-sorry sa
kanya sa pag-iwan ko sa kanya dati... sa pagbreak ko sa promise ko.
Nagulat ako ng papunta sa lobby si Tito Rommel at mukhang hingal na hingal. Napatayo ako nun.
"Tito Rommel, may problema ba?"
Pg443Pg443
"Chandria. Si Daniel..." bigla akong kinabahan.
"Ano pong nangyari kay DJ?!"
"Umalis si Daniel kanina pagkatapos ng first dance nila ni Julia. Wala ng nakakita sa kanya
pagkatapos nun."
"Nasa garden po siya kanina! Nag-usap po kami! Bakit naman po siya mawawala?"
"Hindi yun ang problema, Chandria." pag-aalalang sabi ni Tito Rommel. "May nakakita kay Daniel
na umalis ng hotel at sumakay sa kotse niya. Parang wala na sa sarili."
"Then what? What happened to him Tito Rommel?" hinawakan ko ang braso niya ng mahigpit. "Ano
pong nangyari?"
"I'm sorry Chandria."
"Ano pong nangyari?!" niyuyugyog ko na si Tito Rommel. "Tito naman!"
"May tumawag sakin na mga pulis. Nakita daw nila ang isang kotse na nasusunog sa kahabaan ng QC
na may plate number na NXY 425. Nabangga sa poste. Plate number yun ng kotse ni Daniel."
nanghina ako sa narinig ko.
"He got into a car accident? Puntahan na po natin siya sa ospital ngayon na!" hinila ko si Tito
Rommel pero hindi siya gumalaw. "Tito Rommel, kailangan tayo ni DJ! Kailangan tayo ng anak
niyo!"
"I'm really sorry Chandria. Walang may gusto ng nangyari." hindi ko siya naiintindihan.
"Lika na po puntahan na natin si DJ. Kailangan niya tayo." tumalikod na ako nun at nagsimula ng
maglakad ng hinawakan ako sa braso ni Tito Rommel.
Tumingin siya sakin ng seryoso, may luha sa mga mata niya.
Pg444Pg444
"Bakit po kayo umiiyak? Magiging maayos po si DJ! Alam ko yun! Kailangan na po niya tayo--"
"He's dead, Chandria. My son is already dead."
CHAPTER 48.
KATHRYN'S POV
"I remember the times, we spend together, All those times. We had a million questions, All
about our lives."
"Zharm naman. Wag ka ng magpatugtog ng ganyan. Kita mong tulala na naman si Kath."
"Sorry! Hindi ko sinasadya! Naaadik lang naman kasi ako sa FM Static. Kath, bes." niyuyugyog
ako ni Zharm. "Are you okay?"
"Babe, hindi ka sasagutin ni Kath. Mahirap pinagdadaanan niya. Alam mo namang isang buwan pa
lang nakakalipas simula nung..."
"Albie, sshhhh. Don't even mention it."
"Pero yun nga, alam mo namang laging tulala si Kath simula nun. Hayaan mo na."
"Fine. Kath?" niyugyog ako ni Zharm. "Mauna na kami ha? May klase pa kasi kami. Alam mo namang
one month suspension lang ang binigay ng university to honor DJ's..." napatingin ako sa kanya.
"I'm sorry Kath. I didn't mean it that way. Mauna na kami. Bye. Ingat ka Kath kung saan ka man
pupunta ha? We'll miss you." niyakap niya ako bago nagpaalam sa puntod ni DJ.
Niyakap rin ako ni Albie. "Kath, babantayan ka ni DJ. Alam na alam mo yan. Kahit saan ka
magpunta, nasa tabi mo pa rin siya. Wag kang masyadong malulungkot dun, masasaktan rin si DJ
kung ganyan ka." ginulo niya yung buhok ko at niyakap ulit ako. "Mag-ingat ka, Kath. We will
see you soon."
Umalis na sila. At naiwan ako na nakatitig lang sa kawalan.
Gusto ko naman talaga silang kausapin. Gusto ko nga na icongratulate ang dalawang yun dahil
sila na
Pg445Pg445
finally. Kaso, wala akong masasabi. Ayoko namang kaawaan nila ako sa nangyari. Sa nangyari...
DJ's gone. Dead and gone.
Ang hirap tanggapin. Ang sakit sakit. Parang may malaking butas sa puso ko na hindi na mabubuo
kailanman. Ang dami naming pinagdaanan, ang dami naming binuong mga pangarap, ang daming
masasayang pangyayari samin na mahirap bitawan. Ang hirap niyang bitawan.
Ayoko siyang bitawan.
Flashback
Nagpunta kami sa ospital pagkatapos ng sinabi ni Tito Rommel na patay na siya.
Halos hindi na ako makahinga ng sinabi sakin ng doctor na patay na si DJ at ang katawan niya ay
nilipat na sa morgue. Sunog na daw dahil sa sinapit niyang car accident.
Pagkalapit ko sa... sa katawan ni DJ. Hindi ko na napigilang umiyak.
"Noooooooooooo! DJ. Please, wake up!" pinagpapalo ko ang katawan niya. Sa sobrang iyak ko,
halos mabasa na ang puting kumot na nakapatong kay DJ. "Bakit mo ko iniwan! Ha? Sabi mo hindi
tayo maghihiwalay! Bakit mo ko iniwan... DJ..."
"Chandria. Tama na. Tama na." niyayakap ako ni Tito Rommel.
Tinignan ko siya. "Anong tama na? Tito, kakamatay lang ng anak niyo! Bakit hindi man lang kayo
nagluluksa?!"
"Dahil alam kong ayaw ni Daniel na makita akong mahina! Chandria, anak ko si Daniel!
Nasasaktan din ako!" nagulat ako ng naiyak na lang bigla si Tito Rommel habang nakaupo sa may
gilid.
Lalo akong nasasaktan sa nakikita ko. Umiiyak rin siya...
Dahil wala na si DJ.
Pg446Pg446
Lumapit ako kay Tito Rommel at niyakap siya. "Tito, I'm sorry. Masakit lang po kasi..."
"Alam ko. Chandria, alam ko. Nawala na nga ang asawa ko, pati ba naman ang nag-iisa kong
anak nawala na rin sakin." naiintindihan ko siya. Alam ko kung gaano kasakit mawala ng
kapamilya.
Pero mas masakit yung nararamdaman ko ngayon. Namatay na siya. Wala na siya...
Wala na ang master ko.
End of Flashback
Ilang araw na akong nag-iiyak ng ganito. Ang sakit pala. Akala ko matutuyo na lang ang luha ko
kapag pagod na akong umiyak pero hindi pa rin ako matigil sa pag-iyak.
Hindi ko kasi kayang tanggapin. Na wala na siya.
Wala na siya...
Lumuhod ako sa puntod ni DJ at hinawakan yung lapida niya.
DANIEL JOHN FORD MONTENEGRO
1992 - 2012
REST IN PEACE.
Tumulo na naman yung luha ko ng naalala ko yung sinabi niya dati.
"Magpapakamatay ako kung mawawala ka sakin, Kath. Hindi ko kaya na wala ka sa buhay ko. Mahal
na mahal kita."
"DJ, miss na miss na kita." nagpunas ako ng luha. Nanginginig na naman ako. "Okay ka na ba
dyan? May nag-aalaga ba sayo dyan? Si Papa God, inaalagaan ka ba niya?" sabi ko ng
mahina. "DJ, alam mo, ang hirap mong kalimutan. Pero wala naman akong balak na kalimutan ka eh.
Sobrang sakit lang, naisip ko ngang magpakamatay dahil wala ka na." tumulo na naman luha ko.
"Kaso, alam ko na ayaw mo na gawin ko yun dahil lang wala ka na." nagpunas ako ng luha pero
hindi talaga tumitigil ang pag-agos ng luha ko.
Pg447Pg447
"DJ, mahal na mahal kita. Ang hirap ng wala ka. Araw-araw na lang akong ganito..." tumulo na
naman ang luha ko. "Nakakainis ka. Alam ko naman na may tampo ka pa rin sakin dati nung mga
bata pa tayo. Nung hindi ko natupad yung promise ko sayo na babalikan kita." napakagat-labi
ako. "Bakit mo pa kasi ako iniwan? Hindi mo man lang ako hinayaang magpaliwanag." nagpunas ako
ng luha. "Kung kelan pwede na tayo? Saka ka pa nawala? Ang hirap DJ. Ang hirap ng wala ka."
hinaplos ko ang puntod niya.
"DJ? Ano ng gagawin ko ngayon? Paano na ako mabubuhay ng wala ka?" para akong tanga dahil
hinihintay ko siyang magsalita. "I love you so much that it hurts a lot. Lagi kitang hinahanap.
Lagi
kong iniisip na buhay ka. Lagi kong iniisip na babalikan mo ko at magkakaayos tayo. DJ. I miss
you."
"Anak!" napatingin ako sa tumawag. Si mommy pala. Katabi niya si kuya Neil. Naghihintay sila
sakin.
Nagpunas ako ng luha at tinignan ng huling pagkakataon ang puntod ni DJ.
"DJ, aalis na muna ako ha? Hahanapin ko muna ang sarili ko. Mahirap man pero kakayanin ko.
Ayokong isipin mo na masisira ang mga pangarap natin dahil lang wala ka na. I will do my best
to make you happy, kahit nasa heaven ka na. Mahal na mahal kita DJ." hinalikan ko ang puntod
niya. "Paalam..."
Kahit masama ang loob ko, tumayo na ako at pumunta kay mommy at kuya Neil.
Nung niyakap nila ako. Naiiyak na naman ako.
"Alam ko mahirap Ryn-ryn, pero alam kong kakayanin mo. Tutulungan ka namin. Kung ako si Daniel,
hindi magiging panatag ang loob ko na makita na mahina at walang ganang mabuhay ang
pinakamamahal ko." sabi ni kuya Neil.
"Masakit lang talaga. Ang hirap kasing tanggapin na wala na siya."
"Anak..." panimula ni mommy. "Look at me. Nung namatay ang daddy niyo, sobrang nalungkot ako.
Sobrang sakit ng pinagdaanan ko. Pero nakaya ko naman na mabuhay ng wala siya dahil sainyo.
Alam kong ayaw rin ako makita ng daddy niyo na mahina. At ngayon, Kath, alam ko na ayaw rin ni
Daniel na panghinaan ka ng loob. Nandito naman kami Kath anak. Hinding-hindi ka namin
papabayaan." sa sinabi ni mommy, napahagulgol na talaga ako.
Pg448Pg448
"I'm sorry kung naging mahina ako. Hindi ko lang po talaga matanggap na wala siya."
"Alam ko anak, alam ko." hinaplos lang ni mommy ang buhok ko. "Halika na, at baka malate ka pa
sa flight mo. 3PM flight mo papuntang New York diba? Mag-iingat ka dun."
"Okay ma." nasabi ko na lang.
Inalalayan pa ako ni kuya papasok ng van. Mahal na mahal talaga nila ako. Hinding-hindi ko sila
bibiguin.
Nakasandal ako sa balikat ni kuya habang nakapikit. Pagod na pagod na ako. Ayoko ng ganito.
"Iiyak mo lang yan, Ryn-ryn. Iiyak mo lang." hindi ko na napigilan. Nagbreakdown na naman ako.
Naiisip ko na lang. Para rin naman 'to sa future ko. Kaya ako pupuntang New York...
Nakuha na namin ang mga iniwanan samin ni daddy. Thanks to Tito Rommel na tinulungan kami na
maayos 'to. Nakapag-usap na rin ang mommy at si Tito tungkol sa hindi nila pagkakaunawaan dati.
Buti na lang ayos na sila.
Mas nauna akong nag-graduate sa mga batchmates ko dahil na rin kay Tito Rommel. At dahil na rin
kay Tito Rommel kaya pupunta akong New York. May Santiago Realty Inc. sa New York at ako ang
mag-aayos nun. Si kuya Neil naman, siya yung bahala dito sa Philippines. Mas okay na daw na ako
ang pumunta dun...
Dahil makakatulong yun sa pagmomove-on ko.
Hindi ko kayang kalimutan si DJ. Alam yan ng puso ko. Pero ayokong malungkot siya. Kaya gagawin
ko ang lahat para maging maayos ang buhay ko...
Kahit wala na siya.
"Ryn-ryn, gising na. Nandito na tayo." dumilat ako ng naramdaman kong niyuyugyog ako ni kuya.
Pagkasilip ko sa may van window, nasa airport na nga kami.
Pg449Pg449
Lumabas na ako ng van. Tinulungan ako ni kuya sa mga baggages ko. Sumama na rin si mommy
papasok ng airport.
Alam ko naman na mahirap din sa kanila na mawala ako. Hindi ko alam kung kelan ako babalik.
Doon na ako mag-MBA (Master in Business Administration) at doon na rin ako gagawa ng plano para
maging maayos ang Santiago Realty Inc. sa New York at sa buong US.
Pagdating sa may passengers' entrance, humalik na ako sa pisngi ni mommy at kuya. Niyakap ko
rin sila ng mahigpit.
"Babalik ako. I promise."
"Alam namin anak. Mag-iingat ka dun." niyakap ako ulit ni mommy. "Bibisitahin ka namin dun
kapag naayos na ang visa namin."
"Thank you mommy."
"Ryn-ryn. Tumawag ka pagdating mo dun at wag kang mahihiyang tawagan ako o si mommy
kung nalulungkot ka ha? Mamimiss kita little sister." niyakap ako ni kuya at ginulo ang buhok
ko.
"Mamimiss din kita kuya. Pakisabi kay Zharm, Albie, Ate Yen, Quen at Tito Rommel na mag-
iingat sila ha? Hindi ko kasi sila nakausap ng matino dahil occupied ako sa pag-iisip kay DJ."
"Sige sasabihin ko. Sige na, pumasok ka na at aalis na ang eroplanong sasakyan mo."
"Bye mommy, bye kuya." humalik ako sa pisngi nila sa huling pagkakataon. "Wag niyo pong
pababayaan si DJ..."
"Aalagaan namin ang puntod niya. Lagi namin siyang bibisitahin anak. Sige na, mag-iingat ka."
"Sige po. Goodbye." ngumiti ako bago ako pumasok ng passengers' entrance.
Pupunta na pala talaga akong New York. Bahala na.
I need this. Para maayos naman ang buhay ko.
Pg450Pg450
Nakasakay na ako sa airplane ngayon, nakasilip sa may window.
Nilabas ko yung picture namin ni DJ na kuha ni Ate Yen nung nasa Tagaytay kami. Siya pala si
JJ. Ang kababata ko, at siya rin si DJ. Ang bestfriend at boyfriend ko.
"DJ, I'll try my best to move on. I hope you're okay wherever you are. I love you." niyakap ko
ang picture namin ng sobrang higpit.
I'll never forget you DJ. You will be always in my heart. Forever.
CHAPTER 49.
KATHRYN'S POV
AFTER TWO YEARS
Nagising ako ng naramdaman kong may yumuyugyog sakin.
"Kath, gising na. Nandito na tayo." nagpunas ako ng mata bago ako napatingin sa bintana ng
eroplanong sakay namin.
Grabe. Nag-iba na ang NAIA. Naging modern na ang itsura nito, hindi katulad ng dati.
Kaka-landing lang ng eroplano kaya nakatigil pa rin ito.
Napatingin ako sa katabi ko. Siya. Ang taong tumulong sakin.
Ngumiti ako ng malungkot. "Oo nga. Grabe, hindi ako makapaniwala."
"Kath. Nandito na tayo uli. Ready ka na ba makita sila? Pati siya?" tinignan ko siya. Ang taong
tumulong sakin ng nasa New York ako. Kung wala siya sa tabi ko, baka namatay na ako sa lungkot
dun.
Nagpapasalamat ako sa kanya dahil sumunod siya sakin sa New York. Gusto niya akong damayan.
Pg451Pg451
Besides, taga-New York naman talaga siya bago siya bumalik sa Pilipinas two years ago.
Nginitian ko siya. "Yes, two years have passed. And I think I moved on already. Thanks to you."
"Ano ka ba Kath, masaya nga ako at nahanap kita sa New York."
"Pero seriously Quen, salamat ha? Kung hindi dahil sayo--"
"Hindi ka pa makakamove-on?" ngumiti lang ako sa kanya.
"Ganun na nga."
Inakbayan niya ako. "Kath, nandito lang ako para sayo. Sinabi ko naman sayo diba? Gusto
kita--"
"As a friend? Oo alam ko yun! Ano ka ba." nginitian ko lang siya nun at tumingin ulit sa
bintana.
Napasinghap siya pero hindi ko na lang pinansin. Malalim na naman ang iniisip ko.
Move on? Malabo.
Two years have passed, pero hindi ko pa rin nakakalimutan yung sakit ng pagkawala ni DJ. Oo,
aaminin ko, naghilom ang sugat ng pagkawala niya sakin, pero yung sakit?
Hindi.
Mahal na mahal ko pa rin siya. Siya. Siya pa rin. Hindi ko pa rin siya makalimutan.
Alam ko, para akong tanga. Bakit hindi na lang ako magmahal ng iba? Wala na naman siya diba?
Hindi kasi ganun kadali yun.
Naniniwala kasi ako sa sinasabi nilang 'soulmate'. Sabi nila, ang soulmate daw, once na nahanap
mo na, siya na talaga ang nakalaan para sayo. Siya lang, wala ng iba.
Pg452Pg452
At alam kong soulmate ko si DJ. Kaso...
Wala na siya.
Ang hirap lang talagang tanggapin. Ang sakit pa rin.
Mahal na mahal ko pa rin siya.
Yung unang taon ko sa New York, itinuon ko talaga ang atensyon ko sa pagpapatakbo ng kompanya
namin doon at pag-aaral na rin ng MBA. Aaminin ko, sobrang hirap ng pinagdaanan ko lalo na't
fresh graduate ako ng BA major in Marketing Management pero nakaya ko...
Sa tulong ni DJ.
Lagi ko kasing naiisip na magiging masaya siya kapag naging maayos ang buhay ko. Alam ko kasi
na ayaw niyang masira ang kinabukasan ko dahil lang wala na siya.
Pero... kahit naging maayos ang unang taon ko sa New York, hindi maiiwasan yung pagkalungkot ko
dahil lagi kong namimiss si DJ.
Kaya nga naging masaya ako ng nagpunta rin si Quen sa New York. At ayun, kahit papaano,
nakalimutan ko yung lungkot. Madali kasing pakisamahan si Quen.
Minsan nga, naiisip ko, si Quen yung happy dose ko. Kasi kapag nandyan siya?
Sumasaya ako.
Para sakin kasi, bestfriend ko siya. Ang dami na naming napagdaanan. Nandyan siya sa panahong
umiiyak na lang ako bigla dahil wala na si DJ, nandyan siya sa panahong matutulala na lang ako
dahil naiisip ko yung nangyaring pagsisinungaling namin kay DJ. Basta, para sakin.
Bestfriend ko siya.
Alam ko namang bestfriend rin ang turing niya sakin. Mahal na mahal ko yun! At nandyan rin ako
para
Pg453Pg453
sa kanya, kahit anong mangyari.
"Kath, let's go?" napatingin ako sa kanya na mukhang naiinip na.
Ay, pwede na pala lumabas ng eroplano. Lutang na naman ako. -_-
----------------
Kinuha ko na ang luggage ko at isang baggage na puno ng pasalubong. Para 'to syempre sa family
ko.
May wedding gift rin ako kay Zharm at Albie. Oo, kasal na sila! Hindi ako nakaattend dahil may
business venture ako sa New York that time pero sabi ko naman na babawi ako kaya eto, bumili
ako ng wedding gift para sa kanila.
"Akin na Kath." sabi ni Quen na nakatingin sa mga bitbit ko.
"Thanks but no need! Malakas ata ako! Hindi na ako patpatin 'no!" tumawa lang siya sa sinabi
ko.
Patpatin... Pigney <3 Patpatin.
Bigla ko lang naalala.
"Quen, may susundo ba sayo? Si Julia?" umiling siya.
"Nasa Italy si Julia kasama yung fiancee niya."
Natawa ako. Si Julia talaga.
Hindi man kami naging close, nag-apologize pa rin siya sakin dahil sa nangyari. Well, last
month lang siya nag-apologize nung nagpunta siya sa New York para bisitahin si Quen. Nalaman ko
na engaged na siya sa lalaking nakilala niya sa Italy. Ang nakakatuwa lang sa part niya...
Mahal na mahal siya nung fiancee niyang si Paolo. At least, alam kong, masaya na siya sa buhay
niya.
Pg454Pg454
"Sabay ka na lang kaya sakin? Hindi pa rin naman ako sure kung susunduin ako ni mama at ni
kuya. Hindi sila nagreply sa text ko kanina."
Ngumiti lang siya sakin at inakbayan ako habang naglalakad. "Kath, sa tingin mo makakalimutan
ka nila? Hindi yun mangyayari! Ayun o!" tinignan ko yung tinuro niya.
Halos malaglag ang panga ko sa sobrang saya ko. Kumpleto silang naghihintay sakin. Si mama,
kuya Neil, ate Yen, Zharm at Albie.
Tumakbo na ako para lang mayakap na silang lahat. Naiyak ako ng narealize ko kung gaano ko sila
namiss.
"Miss na miss ko na kayo!" sabi ko sa kanilang lahat.
Pinunasan ni mama yung luha ko at niyakap ako ulit.
"Grabe, nag-mature na ang anak ko! Ang ganda ganda mo na! Mukha ka na talagang businesswoman!"
"Mommy naman, hindi ah! Ako pa rin 'to!" nakakuha ako ng kurot sa ilong kay kuya Neil.
"Ryn-ryn naman! Nandun ka na sa New York, di ka pa rin nagpa-nose lift! Ang laki pa rin ng
ilong mo!"
"Kuya naman! Hindi ka pa rin nagbago! Nang-aasar ka pa rin! Ate Yen kapag nagpropose sayo 'to,
wag mong sagutin ah?"
"Hindi talaga! Manigas siya!" nag-high five kami ni ate Yen sa sinabi niya.
Tinignan ko si Albie at Zharm na nakangiti sakin.
"Hoy Albie, ang laki pa rin ng ilong mo! At Zharm, ang lapad pa rin ng noo mo! Grabe, walang
nagbago sainyo!"
"Grabe manlait 'to babe, akala mo nakapunta sa kasal natin." pagtataray ni Zharm.
Pg455Pg455
"Oo nga eh. Palibhasa pumunta kasi sa New York. Hayaan na natin babe, nakalimot na kasi." isa
pa 'tong si Albie.
"Bakit ko kayo makakalimutan? Wag na kayo magtampo!" niyakap ko sila ng sabay. "May wedding
gift pa naman ako sainyo!"
"Talaga? Nasaan?" natawa ako, sabay pa kasi silang nagsalita.
"Mamaya na!"
"Sabi mo yan ah. Teka, Enrique! Umuwi ka na rin pala. Kamusta pre?" nag-shake hands si Albie at
Quen.
"Maayos lang pre. Kasama ko naman si Kath."
"YUN YUN EH!" nang-asar pa sila.
Nagngitian lang kami ni Quen. Inakbayan ko siya. "Wag niyo nga kaming asarin sa isa't-isa.
Bestfriend ko 'to no! Walang magpapabago nun."
"Haynako, enough of this! Kath! Lika na sa house party mo at ng makuha na namin ni babe ang
wedding gift namin!" hinihila na ako ni Zharm papalabas ng airport.
Kahit papaano, masaya pa rin ako. Wala namang nagbago eh. Okay, lahat kami nag-mature, pero
andun pa rin yung friendship at magandang relationship ko with my family.
Pero kahit anong gawin ko. May kulang pa rin talaga.
May hinahanap pa rin 'tong puso ko.
------------------------------
HOUSE PARTY
Pg456Pg456
"Kath! Thank you talaga dito sa gift mong baby playhouse! Magagamit namin 'to kapag nagkaroon
na kami ng baby. Diba Albie?"
Namula si Albie sa tanong ni Zharm. "A-ah oo! Salamat Kath."
"Hahaha! Halatang nahihiya ka Albie! Nako eto naman, mag-asawa na naman kayo kaya pwede na
kayong magka-baby!"
"Tss." hahaha! Pikon!
"Joke lang Albie!"
"Ang kulit mo talaga. Aalis na pala kami ni Zharm ah? May pupuntahan pa kami. Salamat sa
party." niyakap ko silang dalawa bago sila umalis.
Maya-maya, nagpaalam na rin si ate Yen. Hinatid siya ni kuya Neil.
"Kath, paano ba yan? Aalis na rin ako. Kita na lang tayo bukas."
"Sige Quen. Hatid na kita sa labas." sabay kaming naglakad papalabas ng gate ng mansion namin.
Oo, mansion. May bago na kaming bahay. Yung iniwan rin ni daddy samin.
Humarap sakin si Quen at tinitigan ako.
"Kath..."
"Bakit Quen?" kunot-noo kong tanong sa kanya.
Lumapit siya sakin at tinaas yung baba ko. "Alam kong malungkot ka pa rin dahil wala na si
Daniel. Hindi mo matatago sakin yun. Bibisitahin mo ba siya bago tayo bumalik sa New York next
week?"
"Oo naman." binigyan ko siya ng tipid na ngiti. "Miss na miss ko na rin naman siya."
Pg457Pg457
"Alam ko." ginulo niya yung buhok ko at kinurot ako sa pisngi. "Kath, favor?"
"Sure! Basta kaya ko. Ano ba yun?"
Ngumiti siya sakin. "Wala."
"Ano ba yun? Sabihin mo na sakin!"
"Wala Kath. Hindi pa naman 'to yung right time. Sige mauna na ako ha? Kita tayo bukas."
"Ah. Sige! Bye!" kumaway ako sa kanya bago siya sumakay sa kotse at umalis na.
Pumasok na ako sa bahay at hinanap si mommy. Nasa may dining room siya, naglilinis ng kalat sa
party kanina.
"Mommy, tulungan na kita dyan."
"Wag na anak! Magpahinga ka na. Alam ko namang pagod ka." ngumiti ako kay mommy at niyakap
siya.
"Mommy..."
"Bakit? Gusto mo na ba siyang makausap?"
Napangiti ako sa sagot ni mommy. Totoo nga yun 'no? Mother's instinct. Alam niyang gusto kong
makita si DJ.
"Pero mommy, natatakot kasi ako."
"Bakit ka naman matatakot anak?"
"Kasi naman mommy, after two years, ngayon ko lang ulit mabibisita yung puntod niya. Natatakot
kasi ako, baka mamaya, magbreakdown na naman ako."
Pg458Pg458
"Masakit pa rin ba anak?"
"Opo. Masakit pa rin hanggang ngayon." hinaplos niya lang yung buhok ko.
"Anak, alam kong gusto mong kalimutan yung masakit na nangyari sayo dati, pero hindi natin
matatakasan yan. Kung gusto mong makalimot, face your future. Wag kang magpapatali sa
nakaraan mo."
"Ang hirap niya kasing kalimutan."
"Sino bang nagsabing kakalimutan mo siya? Hindi siya mawawala sa puso mo, anak. Kaya lang,
kailangan mo rin isipin ang kinabukasan mo. Lagi lang naman siyang nandyan para sayo."
Tama naman si mommy. Bakit ako matatakot na makita siya ulit?
"Thanks mommy. I feel better now." ngumiti ako sa kanya. "Mommy, pupunta muna ako sa cemetery.
Bibisitahin ko lang siya."
"Sandali anak..." lumabas siya ng bahay sandali. Pagbalik niya, may fresh flowers siyang
binigay sakin. "Ibigay mo kay DJ."
"Thanks mommy. Sige, alis na po ako." humalik ako sa pisngi ni mama bago ako lumabas ng bahay.
Sumakay na ako sa kotse ko. Oo, marunong na rin akong mag-drive. May sarili na rin akong kotse.
Marami akong natutunan sa New York, dahil na rin yun sa opportunity na ibinigay sakin ni Tito
Rommel.
Speaking of Tito Rommel, bibisitahin ko nga siya bukas. Kukumustahin ko lang, I know he's still
hurting because of DJ's death.
------------------
CEMETERY
Pg459Pg459
Inilapag ko yung flowers sa puntod ni DJ at lumuhod. Hinaplos ko ang lapida niya.
Two years DJ. Two years have passed.
"DJ, sobrang namiss kita. Sorry ngayon lang ako nakadalaw ha? Nasa New York kasi ako, Alam
mo na, working and at the same time, studying." ngumiti ako. "Naging masaya naman ako dun,
DJ. Siya nga pala, wag ka ng magalit kay Quen. Tinulungan niya ako dun eh." ngumiti ulit ako.
"Oo nga pala! Alam mo ba, nakabili na ako ng beach house after a year! Sarili ko pang salary!
Naunahan kita ngayon!" hindi ko alam, pero bigla na lang tumulo ang luha kong kanina ko pa
pinipigilan. "Tinupad ko yung deal natin DJ. Paano ko pala ibibigay sayo yung punishment mo?
Gusto ko kasing makasama ka habambuhay." pinunasan ko yung luha ko.
"DJ, kahit isang yakap lang. Please. Isang yakap lang."
Wala. Walang yumakap sakin. Kailangan ko na rin sigurong tanggapin na hindi ko na siya
makakasama kahit kelan.
"Sorry iniwan kita ha? Hinanap ko lang talaga ang sarili ko. Pero DJ..." napakagat-labi
ako. "Bakit ganun? Kahit alam kong wala ka na. Hinihiling ko pa rin kay Papa God na ibalik ka
sakin?"
Para na naman akong tanga. Naghihintay ng sagot sa tanong ko. Alam ko naman na walang sasagot
ng tanong ko. Wala na yung taong sasagot ng tanong ko.
"Pasensya na ha? Kung lagi na lang akong umiiyak kapag binibisita kita. Pero kasi, hindi ko
talaga matanggap na wala ka na. Hayaan mo..." tumayo ako nun at nagpunas ng luha. "Hindi na
kita hahayaang makita ako ng ganito. Alam ko naman na nasasaktan ka rin kapag nakikita akong
malungkot." pinilit kong ngumiti. "Masaya na ako DJ. Mula ngayon, tatanggapin ko ng wala ka.
Mahal na mahal kita."
Pagkasabi ko nun, tumalikod na ako.
Sa kotse ko iniyak ang lahat. Yung sakit na itinago ko ng dalawang taon, inilabas ko. Ang sakit
talaga. Hindi ko pa rin matanggap na wala na siya. Wala na yung master ko.
Wala na siya.
Pg460Pg460
Dapat siguro hindi na ako bumalik dito sa Pinas. Bumalik lang lahat yung sugat sa puso ko na
pinilit kong buuin noong nasa New York ako.
Bumalik yung sakit ng pagkamatay ni DJ.
Nagsimula na akong magdrive. Puro si DJ na naman ang laman ng isip ko. Bakit niya ba kasi ako
iniwan kaagad?
Paano ba mawawala yung sakit ng puso ko sa pagkawala niya?
Hindi ko na kayang magmahal muli. Yun lang ang alam ko.
"Shit." napamura ako bigla ng biglang may humarang na bus sa tapat ng kotse ko.
Ang bobo ko talaga. Nakalimutan ko na wala na pala ako sa New York. Paano ba naman kasi, naiba
yung way ko. Dire-diretso lang ako. Baka makasuhan pa ako ng reckless driving nito.
Inayos ko yung way ng kotse ko at nasa likod na ako ng bus. Ang tagal mag-green ng stoplight.
May jetlag pa kasi ako. Kailangan kong matulog.
Ang tagal naman ng bus na 'to. Ang daming bumababa, ang daming sumasakay. Teka, ganito pa rin
ba sa Pinas? Kung saan-saan naghahanap ng pasahero? Hindi pa rin talaga nababago ang sistema ng
transportasyon dito.
Ano ba yan, 5 minutes ng nakalilipas at hindi pa rin umaandar ang bus na 'to? Nakakaasar na!
*beep beep!*
Oo, bumusina na ako. Ang tagal talaga!
Maya-maya nag-green light na. Hindi pa rin umaandar yung bus. Ano bang meron?
May bumabang lalaki mula sa bus. Naka-salamin siya at may dala-dalang miniature house. Hmm...
baka siguro natagalan na umandar ang bus ay dahil sa lalaking 'to. Bakit kasi nag-bus pa siya
kung may dala siyang ganung kaimportanteng bagay?
Pg461Pg461
Nagsimula ng umandar yung bus. Nagdrive na rin ako kasunod nun. Kailangan ko ng matulog.
Hindi ko alam kung bakit napatingin ako sa rearview mirror ng kotse ko, at nakita ko ng
malapitan ang lalaking bumaba mula sa bus na yun.
Halos tumilapon ang kotse ko sa biglaan kong pagpreno. Narinig kong may mga bumusina pa sakin.
Hindi ko pinansin ang lahat ng yun. Nanatili akong tulala at halos hindi makahinga sa nakita
ko.
Dahil hindi ko makakalimutan ang mukha ng lalaking yun...
Si DJ.
CHAPTER 50.
KATHRYN'S POV
Buhay si DJ.
Yan ang unang pumasok sa utak ko ng nakita ko siya ngayon. Hindi ko alam kung kamukha lang
pero... yung tibok ng puso ko...
Alam na siya si DJ.
Agad-agad akong lumabas ng kotse, walang pakielam sa mga nambubusina dahil nakaharang ang kotse
ko sa gitna ng kalsada. Wala na akong maisip kundi puntahan siya.
Master...
Nakita kong pasakay na ng jeep si DJ. Kaya dali-dali akong tumakbo para maabutan siya.
"DJ! WAIT! DJ!" hindi siya lumingon sakin kaya binilisan ko ang paglakad papunta sa kanya.
Pasakay na sana siya pero hinablot ko yung collar ng polo niya, kaso lang, bigla akong nahulog
sa
Pg462Pg462
pavement ng kalsada.
"Aray, ang sakit." napapikit ako ng maramdaman ko yung sakit sa likod ko dulot ng pagkahulog
ko.
"Miss, okay ka lang?"
Halos di na ako makahinga ng marinig ko ang pamilyar na boses na yun.
Dumilat ako at nakatingin sakin ang taong lagi kong hinahanap. Kahit nasaan man ako.
"DJ..." hinila ko siya at niyakap ko ng sobrang higpit. Wala akong pakielam kung nakahiga man
ako dito sa kalsada at yakap-yakap ko siya. Ang mahalaga...
Buhay siya.
"Ang sama-sama mo DJ! Bakit hindi ka nagpakita sakin ha?! Alam mo ba kung gaano ako
nasaktan nung akala kong patay ka na! Ha?!" pinagpapalo ko siya habang tumutulo na yung luha
ko.
"Miss..." bigla siyang bumitaw sa yakap ko at tumayo. Inalok niya yung kamay niya sakin kaya
kinuha ko at itinayo niya na rin ako.
Napakagat-labi ako ng nakita ko yung hawak-hawak niyang miniature house kanina, nasa kalsada na
rin at sirang-sira na.
"Sorry for pulling you down there with me. Nasira pa tuloy yung miniature house." napatingin
siya dun sa miniature house na sira-sira na at nagkamot lang ng ulo.
"Lagot na naman ako sa boss ko nito." rinig kong bulong niya.
Inayos niya yung glasses niya at tumingin sakin. "Okay ka na ba miss? Hindi ko alam kung bakit
mo hinila yung collar ng polo ko pero papalagpasin ko na lang yun. Mukhang may problema ka
kasi."
Huh? Anong tawag niya sakin?
Pg463Pg463
"Anong sabi mo? Miss?"
"Oo. Teka lang miss, kotse mo ba yun?" tinuro niya yung kotseng nasa gitna ng kalsada. "Mukhang
nakakaabala kasi sa mga tao. I-park mo muna kaya ng mabuti."
Hindi ko naintindihan yung sinabi niya. Nakatitig lang ako sa kanya.
"Hey, miss? Okay ka lang ba?" winagayway pa niya yung kamay niya sa mukha ko. "Miss, gusto mo
bang dalhin kita sa ospital?"
Miss? Bakit niya ako tinatawag na miss?
"Miss, hindi ka yata okay. Lika dadalhin na kita sa ospital." hinawakan niya yung kamay ko. Sa
ginawa niyang yun...
Bigla na namang tumibok ng mabilis yung puso ko.
"DJ..." hinawakan ko siya sa braso at hinarap sakin. "Bakit mo ba ako tinatawag na miss? Ako
'to, si Kath! Kinalimutan mo na ba ako?"
"Miss, dadalhin na kita sa ospital--"
"Wag mong ibahin yung usapan! Bakit DJ, galit na galit ka ba sakin kaya kinalimutan mo na
ako?!"
Tinitigan niya lang ako ng sobrang tagal.
"Hindi kita kilala. Kaya tinatawag kitang miss. At sinong DJ?"
"Ikaw." sabi ko habang pinipigilan na maluha ulit.
Kumunot yung noo niya at napakamot ng ulo. "Miss, hindi ako yung DJ na tinutukoy mo. John ang
pangalan ko. Hindi rin kita kilala. Miss, baka nagkakamali ka lang."
Pg464Pg464
Ano?! H-hindi siya si DJ?!
"Imposible naman na hindi ka si DJ!" tinanggal ko yung glasses niya. "Yung mga mata mo kay DJ.
Yung ilong mo kay DJ. Yung labi mo kay DJ. Lahat! Kay DJ!"
Kinuha niya yung glasses niya sakin at tinignan niya ako ng seryoso. "Miss, hindi nga kita
kilala. Pwede ba? Nagmamagandang-loob na nga akong dalhin ka sa ospital dahil nahulog ka!
Nasira mo pa yung miniature house na isusubmit ko sa boss ko!"
"DJ naman! Alam kong ikaw yan! Nararamdaman ko! Bakit hindi mo na ako maalala
ha?!" niyakap ko siya ng sobrang higpit. "Kung nagpapanggap ka lang na nakalimot dahil sa
kasinungalingan ko sayo dati. Wag mo ng ituloy. Hindi totoo lahat yun! Magpapaliwanag ako
DJ."
"Miss, nakakahiya. Ang daming nakatingin. Wag kang mag-eskandalo dito." pilit niya akong
inaalis sa kanya pero lalo ko lang hinigpit yung yakap ko sa kanya.
"DJ please. Bumalik ka na sakin. Wag mo na ulit akong iwan gaya ng dati. Hindi ko kakayanin."
napahikbi ako. "Mahal na mahal pa rin kita DJ."
"Miss, bumitaw ka na. Hindi nga kita kilala."
"DJ please, ayoko ng masaktan uli. Please, let me love you again."
Dahan-dahan niya akong itinulak papalayo sa kanya.
"DJ? Hindi mo ba talaga ako maalala?"
"I'm sorry miss. Pero hindi talaga ako yun. John ang pangalan ko. Hindi ako yung tinutukoy mong
DJ. Kamukha ko lang siguro yun."
"Pero, ako 'to. Si Kath! Si Chacha! DJ naman!"
Ngumiti siya ng malungkot sakin. "Kung sino man yung DJ na tinutukoy mo, sana makita mo na
siya. Sige na, paalam."
Pg465Pg465
"DJ! WAIT!" hindi ko na siya napigilan dahil bigla na lang siyang sumakay sa jeep.
Iniwan akong mag-isa. Gulong-gulo ang isipan.
Pero...
Alam kong siya yun. Dahil kanina ng hinawakan niya yung kamay ko. Nakita ko yung birthmark niya
sa kanang braso. Naaalala ko yun dahil lagi ko yung napapansin nung mga bata pa kami.
Gulong-gulo na ako...
Hindi na ako kilala ni DJ?
Kinalimutan na niya ako?
O posible kayang... nakalimutan na niya ako?
Maraming tanong na gumugulo sa utak ko ngayon.
Paano siya nabuhay, bakit hindi siya nagpakita at bakit hindi niya ako maalala?
Hindi na muna yun ang dapat kong intindihin... basta, ngayon, ang importante...
Buhay siya...
Buhay ang master ko.
*END OF BOOK 1*
His Personal Wife
[His Personal Slave Book 2]
-ModernongMariaClara
#www.wattpad.com
Dedicated to my sis na sobrang mahal na mahal ko! Mwa mwa! I love
you Ate Gaile! Dami na nating pinagdaanan. Too many to mention ika
nga. Hahaha! I will always be here for you! Akin na lang pala si King
Romualdez, kahit kabit lang akesh. Hahaha! Papayag na akong maging
kabit ka ni Bryan Lim! Lol lagot ka sa boyfriend mo na si Engineer...
Hahaha! Mwa! <3
---------------------------------------
CHAPTER 10.
KATHRYN'S POV
"Kath, saan ba tayo pupunta?"
"Teka nga, wag ka ng magreklamo!"
"Bakit ba kasi sa park tayo pumunta? Akala ko magmamall tayo."
Tinignan ko siya ng masama. "May sinabi ba akong sa mall tayo pupunta
ha?"
"Psh. Ang init kaya Kath!"
"Eh sus! Kaya mo yan! Naka-shades ka na nga! Tapos pang-kalabaw ata
kutis mo!"
"Nagsalita ang maputi."
Tinignan ko siya ulit ng masama. Tumawa lang siya.
Start na ng OPERATION: BDB. Ang mission: Ipaalala lahat kay DJ ang
mga masasayang moments namin.
"Oo na Kath. Saan ba tayo pupunta?"
"Teka, teka! Uhm, eto na yun!" hinila ko siya dun sa mga hilera ng puno.
Hinanap ko muna yung puno na lagi kong binibisita.
"Eto na DJ. Puno natin." sabay ngiti ko sa kanya.
"Puno? Puno natin yan?"
"Oo. Tignan mo 'to!" hinila ko siya dun sa may tagong parte ng puno.
"Ayan oh."
Tinignan niya lang yung carved sentence sa puno. Pinagmamasdan ko
lang siya. Parang ang lalim na naman ng iniisip niya.
"Pigney Patpatin? Hahaha."
"Teka, bakit ka tumatawa?"
Ngumiti lang siya sakin. "Wala. After two years pala, nandito pa rin 'tong
puno na 'to. Pati yung carving. Pinupuntahan mo ba 'to nung... nung akala
mong namatay ako?"
"Oo naman. Sa totoo lang, umiiyak pa ako nun eh." sumeryoso mukha
niya. "Pero ano ka ba, wag mong sisihin sarili mo. Kasalanan ko rin yun
eh. Kung hindi ko nga nasabi ang mga bagay na yun dati, hindi ka
mawawala sakin. Hindi ka magkakamnesia."
"Naisip ko lang, Kath. Kung naaalala na ba kita, tayo pa rin ba hanggang
ngayon?"
"Ewan ko."
"Paanong ewan mo?"
"Aba, malay ko ba! Hindi na ako makakapagsabi niyan kung tayo pa
talaga sa huli."
"Bakit naman? Diba sabi mo mahal mo ko?"
"Anong konek ng pagmamahal ko sayo sa pagiging tayo hanggang
ngayon?"
"Wala. Naisip ko nga lang Kath. Tayo pa rin kaya kung hindi tayo
naghiwalay at hindi ako nawala? Baka naman mamaya naghanap ka na
ng pamalit sakin ah."
"Sus. Pamalit? Ano ka bagay? Ano ka ba DJ. Kahit nawala ka, hindi pa
rin ako makakahanap ng tulad mo."
Bigla siyang ngumiti. "Ganun pala yun Kath. So, kung niyaya kita dati na
magpakasal sakin, papayag ka?"
Nganga lang ako sa sinabi ni DJ. Para bang, ano. Di ko maexplain. Para
bang sa sinabi niyang yun, imbes na matuwa ako, nalungkot pa ako.
"Oo naman DJ. Papayag ako." sabi ko sabay ngiti ng malungkot.
Sumeryoso ang tingin niya sakin.
"Kath, bakit parang malungkot ka? Nakabusangot mukha mo dyan. Ano
na naman bang problema?"
"Ano ka ba, wala 'to." yumuko ako.
Naramdaman kong itinaas niya ang baba ko. "Sabihin mo kasi kung
anong iniisip mo."
"Wala nga DJ, wala 'to."
"Kath naman, please. Don't make it hard for me please. Bakit ka nga
naging malungkot ha?"
Ngumiti ulit ako ng malungkot. "Kasi..."
"Kasi ano?"
"Naisip ko lang. Engaged nga tayo pero for the wrong reasons. I mean,
oo nga, may past tayo. Pero parang mali kasi. Parang ako lang yung may
gusto na maengage sayo. Parang ikaw, napilitan lang."
"Bakit mo naman naisip yun?"
"Eh kasi sabi mo sakin kanina, kung niyaya mo ba ako magpakasal dati,
papayag ako? Sana ganun lang kadali yun. Yung parehas tayong may
gusto ng kasal. Ngayon kasi, marami ng nagbago. Hindi mo naman ako
naaalala completely. Yun lang naman ang sa akin."
"Wag kang ganyan mag-isip Kath. Gusto ko rin naman eh. Alam mo na,
mas madali kitang maaalala sa ganito. Okay, ngiti ka na ha?" sabay halik
niya sa noo ko.
"Sige."
"Good. O ano, patpatin? Hahaha. Saan ang next?"
"Eh pigney ka talaga. Basta, follow me!"
-------------------------
MONTENEGRO UNIVERSITY
Dahil ang lapit lang ng park sa university, naglakad na lang kami. Grabe,
walang pinagbago ang alma mater namin ni DJ.
"Dito tayo nag-aral?'
"Oo DJ. University niyo kaya 'to!"
"Oo nga daw. Wow, pang-elitista 'to ah."
Natawa ako sa mukha ni DJ. Mukhang manghang-mangha siya sa
university nila ng pamilya niya. Mukhang may amnesia pa nga siya
talaga. Kasi kung wala, magyayabang yan. Syempre, King siya ng
university na 'to.
"Anong course ko dito?"
"Entrepreneurship. Tapos ako, Marketing Management."
"Tinatanong ko ba yung sayo?"
"Sorry naman!" oo nga naman Kath, tinatanong niya ba course mo?
"Hahaha." tumawa pa siya. -_-
"Heh! Teka, mag-MBA ka ah! Enroll ako next week! 3rd year na ako."
"Teka, ako 1st year?!"
"Oo. Hehehe. Depende na lang kung papayagan ka nilang mag-jump ng
year level. Pero alam ko super dami ng kailangan mong i-take na
examinations. Teka, naaalala mo pa ba mga pinag-aralan mo dati?"
"Oo. May reviewer na binigay sakin si dad. Nasagutan ko naman."
"Talaga? Yay!" nagtatalon ako. Pwede kaming maging blockmates!
"Ang galawgaw mo naman!"
"Eh bakit ba? Teka nga DJ, lika na dito!" tinuro ko yung cashier and
registrar's office habang naglalakad papalapit dun.
Sumunod naman siya sakin.
"Anong meron dyan?"
"Malamang office."
Sinamaan niya ako ng tingin. Hahaha! Gumaganti lang ako kanina 'no
hahaha!
"Seryoso na kasi Kath."
"DJ, dito tayo unang nagkakilala."
"Talaga? Ah yung kinwento mo dati na natabig mo ako ng spaghetti?"
"Oo. Ang clumsy ko pa nun!"
Tumawa siya bigla.
"Uy, bakit ka natatawa dyan?" kunot-noo kong tanong.
"Bakit? Nagbago ba pagiging clumsy mo?"
"Anong ibig mong sabihin ha?"
At parang sagot sa tanong ko, bigla na lang akong natulak sa gilid ng
mga taong hindi ko kilala.
Ng mga babae na pinagkakaguluhan si DJ ngayon.
"KYAAAAAAAAA~!"
"OMG! ANG KING NG UNIVERSITY, ANG GWAPO PA RIN!"
"WALANG PINAGBAGO! FAFA DANIEL! PA-KISS!"
Nakangiti lang si DJ sa mga babae. Teka, dinudumog siya ngayon?
Anong nangyayari?
Heartthrob pa rin ba siya hanggang ngayon? Face palm.
Tumayo ako nun at nagcross-arms sa gilid. Maraming babaeng
nagpapapicture sa kanya. Ano ba Kath, malamang Bachelor yan. Pero
hello? FIANCEE HERE!
Napatingin siya sakin at ngumiti ng pang-asar. Binaba niya shades niya,
ngumiti ng nakakaloko sabay sabi ng 'clumsy' sa pamamagitan ng
paggalaw ng bibig niya.
Nakakainis naman! Ako na nga natabig ng mga babaeng yun, nagawa
niya pang mang-asar. Hays!
Nakita kong dumarami ang mga babaeng lumalapit sa kanya. Ano ba
yan. -_-
"KUYA DANIEL! BABALIK NA BA KAYO SA UNIVERSITY NA 'TO? MAG-
MBA BA KAYO?"
"MASAYA KAMI AT BUHAY KA!"
"HUWAAAAAAAA ANG HOT MO TALAGA!"
"Excuse me girls." sabi ko habang nakikisiksik sa mga babaeng
nagpapautograph, nagpapapicture, nagpapayakap at nagpapakiss kay
DJ.
"Ate naman, ang tanda mo na nakikisiksik ka pa samin?" sabi nung isang
babae.
Tinaas ko siya ng kilay. "Excuse me?"
"Eh ate, ang manang mo na eh! Wag mong sabihing makikiagaw ka pa
kay fafa Daniel namin?"
Napanganga lang ako sa sinabi niya.
"Ate, alis ka na po! Mukhang may trabaho ka pa eh!"
"Hahahaha!"
Napatingin ako sa tumawa. Si DJ. Hawak-hawak niya yung tyan niya sa
kakatawa.
"ANG GWAPO NI FAFA DANIEL!"
"HIS LAUGH IS SO CONTAGIOUS!"
"NAKAKAINLOVE! OMG OMG I WANT TO HYPERVENTILATE NA!"
Ako? Manang?
O//////////////////O
Ano bang mga year nitong mga babaeng 'to? 1st year? 2nd year college?
Wtf?
20 years old lang ako! Magtetake nga ako ng 3rd year MBA dito sa
university na 'to eh!
Tawa pa rin ng tawa si DJ. Nakakainis. Mukhang natutuwa pa siya sa
pang-iinis sakin ng mga babaeng 'to ah. -_-
Bahala siya!
Tatalikod na sana ako ng naramdaman kong may humila sakin. Teka, si
DJ?!
"Girls, wag niyong asarin ang magandang binibini na 'to. Dahil fiancee ko
siya." sabay yakap sa beywang ko.
"WHAAAAAT? SIYA YUNG FIANCEE?"
"TEKA, AYAN BA SI KATHRYN SANTIAGO?"
"HALA OO NGA! SIYA NGA! ANG PAYAT NIYA PA RIN!"
"Hahaha. Patpatin." bulong niya sakin.
Kinurot ko ng mahina si DJ. Tawa lang siya ng tawa.
"Lika na nga! Sirain ko shades at headphones mo dyan eh." sabi ko.
Nakatingin lang sakin yung mga babae. Halatang asar sila. Lalo na yung
isang babae na nagsabi sakin na mukhang manang ako. Namumutla na!
Hahaha! Oh well.
"Lika na nga DJ my FIANCEE!" diin ko habang umalis kami dun sa mga
babae.
Tawa lang siya ng tawa sakin.
"Masaya pala dito eh."
"Heh. Tuwang-tuwa ka naman sa atensyon na binibigay nila sayo."
"Hindi ah. Nakakatuwa lang at mukhang agree sila sakin na mukha kang
manang."
"Weh. Epal mo. Malamang mga teenagers pa yang mga yan! 20 years
old lang ako 'no. Eh ikaw?"
"19."
"Ew! Feeling ka! Hahaha! 21 ka na kaya!"
"Eh mukha lang akong 19 eh. Sa gwapo kong 'to? Chick magnet ako
Kath."
"Ang yabang mo talaga!"
"May maipagyayabang kasi ako magandang binibini."
"Magandang binibini? Akala ko ba sabi mo, manang ako?"
"Oo nga. Magandang binibini na mukhang manang."
"Haynako! Ewan ko sayo!" nauna na akong maglakad sa kanya.
Bigla akong napatigil sa paglalakad ng biglang naramdaman kong
niyakap niya ako patalikod.
"Joke lang naman yun magandang binibini ko. Ang ganda ganda mo,
kung alam mo lang."
Bigla akong natulala sa binulong niya sakin. Pwede pamura ng isang
beses? Pakshet! Kinikilig ako!
Napansin kong marami ng nakatingin samin.
"DJ. Bitaw na. Dami ng nakatingin kasi..."
"Hayaan mo sila. Bakit ba? Mainggit sila sakin kasi mahal na mahal ako
ng babaeng yakap-yakap ko."
Napangiti ako sa sinabi niya. Mukhang desidido talaga siyang maalala
ako. Nakakatuwa talaga. Parang bumabalik na yung dating DJ.
Maya-maya, bumitaw na naman siya. Saka kinuha yung kamay ko at
hinawakan ito ng mahigpit saka nagsimulang maglakad.
Teka, holding hands while walking ba 'to? @_@
"DJ?" seryoso siya sa paghawak niya sa kamay ko?
"Bakit Kath?" nakangiting sabi niya sakin. Naniningkit pa mata niya.
"Yung kamay ko?"
"Hmm. Eto ba?" sabay taas niya ng kamay namin na nakaintertwine.
"Mas madali akong makakaalala kapag hawak ko 'to."
Hinayaan ko na lang na hawakan niya ang kamay ko. Grabe, isa lang ang
narealize ko.
Miss na miss ko na talaga si DJ.
------------------------------
PS: Get ready for the BIG TWIST. Soon.
Clue: POV's...
Dedicated to Ate Miq (yourstuly07) na makikita ko na sa wakas sa May
12! Hahaha! At syempre, makikita ko na rin si Ate Roma
(whenitcomestolove)! Excited na ko sa meetup natin mga sistorrrr! Puro
kathNiel pag-uusapan natin nyan hahaha! Mwa <3
-----------------------------
CHAPTER 11.
KATHRYN'S POV
"Kath, saan tayo papunta?" tanong ni DJ habang patuloy kaming
naglalakad. Kakalabas lang namin ng campus ng university. Tuwang-
tuwa ang mokong. Kesyo dami daw nagpapapansin sa kanya.
"Eh manahimik ka na lang dyan. Malapit na tayo!"
"Tss. Ayaw mo lang bitawan ko kamay mo eh."
Binigyan ko siya ng infamous death glare ko sabay belat sa kanya. Oh
how I miss giving him that!
Tinawanan niya lang ako sabay sabing. "Mukha kang timang."
"Weh? Corny! Lika na nga at wag ka ng magreklamo!"
Tumahimik na lang siya pero halatang tawang-tawa pa rin siya.
Totoo naman eh! Ayaw kong bitawan niya kamay ko. Huhuhu.
Tahimik lang niya akong sinusundan. Syempre, kailangan ko ng ituloy
ang OPERATION: BDB ko. Papunta kami sa...
"DJ, andito na tayo."
Tinignan niya lang yung malaking building na nasa harapan niya. Hindi
siya nagsalita.
Hinila ko siya papasok ng building.
"Condo mo 'to DJ."
"Alam ko."
Bigla akong napatigil at napatingin sa kanya. "Alam mo?"
"Malamang Kath. Ayan oh. Montenegro Residences nakalagay." sabay
turo niya sa taas ng building kung saan nakalagay yung pangalan nito.
"Ah. Akala ko kung ano na. Lika na."
Hinila ko na siya papasok ng lobby. Kilala na naman kami ng guard kaya
wala ng inspection.
Pumasok kami ng elevator na magkahawak pa rin ang kamay. Kinikilig
ako! >//<
Isasara ko na sana yung elevator ng biglang may humabol pang
dalawang matandang babae na makikisakay sa elevator. Nginitian ko na
lang sila saka pinindot yung 'close' button at pinindot ko na yung 15th
floor. 10th floor naman yung sa mga matatanda.
Tahimik lang lahat ng biglang nagsalita yung dalawang matandang
babae.
"Iha, ikaw yung babae dati diba?"
"Oo nga mare, siya nga yun! Iha, ikaw yung pinagsabihan namin dati
diba?"
Kumunot yung noo ko sa sinabi nila. T-teka!
Sila nga yung dalawang usisera dati! Nung nagtatrabaho pa ako as
personal slave ni DJ dito sa condo niya! My god ano ba yan. Aasarin na
naman nila ako!
"Hindi po ako yun. Nagkakamali lang po kayo." sabi ko sabay iwas ng
tingin.
"Hindi kami nagkakamali! Kasama mo yang lalaking yan dati!" sabay turo
ng isang matandang babae kay DJ.
"Ako?" kunot-noong tanong ni DJ habang tinuro niya sarili niya.
"Oo! Kayo yung laging nagpupunta dito para gumawa!" sabi nung isa
pang matandang babae.
O/////////////////////////////O
"Gumawa ng alin Kath?" tanong ni DJ.
"W-wala yun! Wag mo ng pansinin!" sabi ko. Tumingin ako sa mga
matatanda. "Mawalang-galang po, pero hindi po kami gumagawa ng
ano!"
"Iha, mukhang ayos lang naman yun dahil legal age na kayo. Pero
tandaan! Gumamit pa rin ng proteksyon! Mahirap na!"
"Pero akalain mo yun, kayo pa rin hanggang ngayon? Aba't, kung kasal
na kayo, go lang! Magpadami ng lahi!"
O///////////////////////////////O
"Kasi--"
*ting ting*
"O sige, mauna na kami at kami ay mag-aalaga pa ng bata!"
"Mag-ingat kayo mga bata pa rin kayo!"
Sabay labas nila sa tenth floor.
Huwaaaaaa! Nakakahiya! Nakakahiya talaga! Pulang-pula na siguro ako!
"Kath..." napatingin ako kay DJ na hindi ko alam kung nang-aasar ba o
natatawa talaga. Laki kasi ng ngiti niya!
"Ano?"
"Ginagawa na pala natin yun?"
"Aaaaaah! Tumigil ka nga!" sabay hampas ko sa kanya. Kita niya
namang namumula na ako sa hiya eh!
"Uy Kath, ang sabi ko, ginagawa na pala natin yung pagpunta dito sa
condo ko! Iniisip mo dyan? Hahaha!"
Huwaaaa! Ano ba Kath! Snap back to your senses! Nakakahiya! (_ _)
Di na lang ako nagsalita. Tawa lang ng tawa si DJ sa gilid.
*ting ting*
Bumukas ang elevator. Alangan namang sumara diba? Hahaha. Pero
yun nga, bumukas ito sa 15th floor. Ang penthouse-slash-condo ni DJ.
Binuksan ko na ito gamit ang susi na binigay sakin ni DJ dati. Pumasok
na kami.
"DJ, buong floor lahat 'to. Condo mo lang."
Nanlaki mata niya. "Etong buong floor na 'to?"
"Oo. Sayo nga 'to."
Inikot niya yung tingin niya sa buong floor. Nakakatuwa naman siya, para
siyang nawawalang bata!
Wala namang pinagbago yung condo niya. Nilinis ko na 'to kaagad
kahapon pa. Wala na si Ella eh. Huhuhu. Pero okay lang. Tinulungan
naman niya ako eh. Tapos, nagstuff na kaagad ako ng food sa ref. In
case lang na magutom si DJ. Kasi pwede naman siyang pumunta dito
eh.
"DJ, gutom ka na ba?"
"Oo eh. Lika alis na tayo?"
"May pagkain ka sa ref. Teka, magluluto ako."
"Panis na yang sa ref Kath! 2 years ba naman nakalipas!"
Ngumiti lang ako. "Ano ka ba, pinalitan ko na kaagad pagkain dito
kahapon pa. Ready ata ako! Sabi ko naman sayo, gusto kong maalala
mo ko diba?"
Hindi siya nagsalita. Nakatingin lang siya sakin.
"Haynako DJ. Lika nga dito." pinapwesto ko siya sa dining room niya.
"Umupo ka dyan. Hintayin mo ko ha? Magluluto lang ako."
"Sige Kath."
Pumunta na ako sa kitchen. Nilabas ko na muna yung ingredients ng
lulutuin ko. Adobo syempre! Tapos Laing! Favorite niya yun diba?
Habang nagluluto ako, biglang may yumakap sa likuran ko.
"Ang bango naman."
Huwaaaaaaa. Ayan na naman siya. Madidistract ako nyan eh. >//<
"DJ naman. Bumalik ka na dun. Masunog pa 'tong niluluto ko."
"Ang bango-bango kasi. Amoy na amoy ko dun."
"Syempre, masarap yata 'tong Adobo ko!"
Bigla niyang ibinaon yung ulo niya sa may batok ko. "Ikaw yung
mabango. Hindi yung niluluto mo."
Teka, namumula na naman ako. Grabe 'tong si DJ! May amnesia na nga,
pinapakilig pa rin ako!
Humarap ako sa kanya at tinulak siya ng mahina.
"Balik na dun, DJ."
"Ayoko."
"Hindi kita papakainin dyan!"
Nagkamot siya ng ulo. "Sige na nga."
Nagpatuloy na lang akong magluto. Pagkatapos, nilagay ko na sa serving
plates yung Adobo at Laing. Sinunod ko na yung fried rice tapos nilabas
ko yung chocolate cake na inorder ko pa from Miq and Roma's Sweets.
Sila talaga ang the best pagdating sa mga pastries. Tapos ang drinks?
Orange juice.
Naalala ko tuloy na ito yung niluto ko para kay DJ nung personal slave
niya pa ako. Inasar niya pa ako nun na baka lasunin ko siya. Sus.
Hahaha!
Pero ngayon, kahit ano na kinakain ni DJ. Buti na lang at nabago rin ang
pananaw niya sa pagkain. Paano kung wala ako sa tabi niya diba? Eh di
hindi siya kakain?
Pumunta na ako sa dining room at inihain na yung mga pagkain.
Pagkatapos, kumuha ako ng dalawang plate and dining utensils para
samin.
Umupo na ako sa tapat niya. Nakatingin lang siya sakin.
"What? Bakit ka nakatingin sakin ng ganyan?"
"Wala. Sige kain na tayo ng niluto mo. Masarap ba 'to?" sabay turo niya
sa pagkain na niluto ko.
"Tikman mo kaya para malaman mo."
Nagsimula na siyang kumain. Mukhang gusto niya luto ko. Napangiti
tuloy ako.
Bigla siyang tumingin sakin. "O ano? Di ka ba kakain dyan?"
"Ah kakain na. Masarap ba niluto ko?"
"Oo."
Yes!
"Alam mo, eto yung unang niluto ko nung naging personal slave mo ko.
Ang pihikan mo pa sa pagkain nun. Naalala mo ba?"
"Hindi."
Sabi ko nga. Kain na lang ako. (_ _)
"Pero sa tingin ko, kung pihikan ako dati sa pagkain, masarap talaga ang
luto mo kaya nagustuhan ko." sabay ngiti niya sakin.
Napangiti ako nun. "Thank you."
"For what?"
"For making me happy sa sinabi mo."
"You make me happy too, Kath."
Huwaaa. Ang saya ko talaga! Maaalala na rin ako ni DJ. Malapit na!
---------------------------
"Saan yung kwarto ko?" tanong niya.
"Ah, dito." hinila ko siya papasok sa pintuan ng kwarto niya. Ganun pa rin
nga ang kwarto niya. Black and white.
Binitawan niya yung kamay ko saka higa sa kama. Nagpagulong-gulong
siya.
"Grabe, ang sarap pala dito!" natatawa na lang ako sa reaksyon niya.
Mukhang tuwang-tuwa eh.
Teka, ano bang pwede kong ipakita kay DJ para maalala niya ko? Ah
gets ko na!
Pumunta ako sa bedside table niya. Binuksan ko yung small keepsake
box niya dun.
"DJ, tignan mo 'to." umupo ako sa tabi niya at binigay sa kanya yung
bracelet.
Umayos siya ng upo at tinignan 'to. "Sakin 'to?"
"Oo. Sayo. Binigay ko yan sayo nung nasa Tagaytay tayo. Naghorse-back
riding tayo nun."
Nakatingin lang siya ng seryoso sa bracelet. Para bang tinatandaan niya
talaga kung ano yun. Sana matandaan mo, sana.
"Kath, bakit mo ba ko binigyan ng bracelet?"
"Kasi nga, naging mabait na master ka sakin dati. Yun. Sinabi ko na
naman yun sayo dati."
"Ikaw gumawa nito?"
"Oo."
Ngumiti siya sakin at isinuot ito sa kaliwang wrist niya. "Sige, suotin ko
'to."
"Dapat lang!"
Tumawa lang siya.
"Kath, alam mo ba na..."
"Ano yun?"
Nagkamot siya ng ulo. "Wala."
"Gulo mo naman. Hays." bigla akong napahikab. 5PM pa lang pero
inaantok nako. "Inaantok na tuloy ako. Uwi na tayo?"
"Wag na. Dito na lang tayo matulog."
"Dito? Eh saan naman ako matutulog dito? Iisang kama lang 'to ah?"
"Tabi tayo." sabay higa niya. "Bakit, nagtatabi naman tayo dati ah?"
Huh? "Teka! Paano mo nalaman?"
"Hula lang. Dali, tabi ka na sakin."
"Ayoko-- aaaahck!" hinila niya kasi ako pahiga. Tapos niyakap ako bigla
ng sobrang mahigpit.
"DJ naman, teka hindi mo ko unan!"
"Matulog ka na. Inaantok ka na diba?"
"Oo." gusto ko rin naman na matulog katabi siya. Kaso, ayoko ng ganito.
Yung tipong hindi niya pa nga ako naaalala. Parang ewan.
"Tulog na tayo." sabi niya habang nakapikit. Pero nakangiti siya.
Sige na nga. Tutal, kung hindi na niya ako maaalala.
I might as well enjoy this moment with him.
"Sleep Kath, sweet dreams."
Pumikit na lang ako with a smile on my face.
------------------------
DANIEL'S POV
Ang himbing ng tulog ni Kath.
Pinagmamasdan ko siya. Ang ganda pala niya. Hindi ko talaga alam na
kung bakit sa lahat ng taong makakalimutan ng isip ko, etong anghel na
katabi ko pa.
Hinawi ko yung ibang hibla ng buhok na nakakatakip sa mala-anghel na
mukha niya ngayon. Kahit tulog, walang pinagbago sa kanya. She still
looks the same kapag gising siya. Maganda. Inside and out.
Masaya ako at nakikita kong ginagawa niya talaga lahat ng paraan para
maalala ko siya. Nakikita ko na nahihirapan na siya, pero hindi pa rin siya
sumusuko.
Ako na nga siguro ang pinakamaswerteng lalaki sa mundo. Bihira lang
ang babaeng mag-eeffort para sa lalaki. Yung tipong, gagawin niya ang
lahat, maalala lang siya ng mahal niya.
Ayoko siyang nakikitang nahihirapan, ayoko siyang nakikitang umiiyak ng
dahil sakin.
Bakit ba kasi nakalimutan siya ng isip ko?
Hinalikan ko siya sa noo niya ng matagal.
"Kath, I'm sorry for many things. Sana, sa huli, tayo pa rin."
---------------------------
PS: Get ready for the BIG TWIST. Soon.
Clue: The mind and heart. Will never part.
Di ko mapigilang di mag-update. Daming kaganapan sa kathNiel. Shet.
Kilig ako mygod. Spread the KV (kathNiel vibes) <3
Dedicated to Ate Roma. Ey, last na 'to. Excited na talaga ako sa meetup
natin nila Ate Miq. Hahaha! Sana may mga kasama pa tayong ibang
kathNiel authors 'no? Like. Ehem. special mention RMz (pilyangRMz) and
Ate Erin (erindizon). Mwahahaha :">
-------------------------
CHAPTER 12.
KATHRYN'S POV
AFTER A WEEK
Ginawa ko na lahat ng pwede kong gawin para makaalala na siya.
Nagmukha na siguro akong desperada eh. Naging nerd ako for a week.
Naging slave talaga ako ni DJ. Naging teddybear ni DJ dahil lagi siyang
nangyayakap. Ewan ko ba dun. Wag mong sabihing nagkakagusto na
siya sa akin? Nakakatuwa naman yun kaso, diba?
Mas magandang magustuhan niya ako ulit ng nakakaalala na siya.
At eto ako ngayon, umiiyak mag-isa sa living room. Nilalamon yung
popcorn habang nanunuod ng 'The Vow'. Grabe, ang dami kong iyak!
Ang unfair kasi eh. Hindi na siya naalala nung babae pero nagkatuluyan
pa rin sila sa huli. Ang saklap pala ng ganun. Naiisip ko, parang ako yung
lalaki. Hintay ng hintay sa taong ni walang kasiguraduhan kung maaalala
ka. Ay ewan! Bakit ba nagdadrama ako ngayon?
Nasaan na ba kasi si DJ? Ang tagal naman niya dumating! Gusto ko ng
sabihin yung surprise ko eh.
*tok tok*
Just in time!
Tumakbo kaagad ako papuntang pintuan para mapagbuksan si DJ.
"Hi." bati ko sa kanya.
"Hi." sabi niya sabay halik sa noo ko. Hays, pagod na naman siya.
Tinapos niya kasi yung 10 days niya sa company namin. Ayaw naman
niya daw na iwanan yun. Grabe, ang sipag!
Pumunta kaagad ako sa ref at inilabas yung pagkain niya. Ininit ko na rin
sa microwave. Pagkatapos pumunta na kaagad ako sa dining room.
Inilapag ko na yung pagkain niya dun tapos tinawag ko na siya. Lumapit
naman siya nun.
"Thanks Kath. Gutom na rin ako eh. Grabe, nakakapagod. Yakapin mo
nga ako!"
Ayan na naman siya sa yakap niya.
Lumapit ako sa kanya. Niyakap ko siya ng mahigpit.
"Eto na DJ. Ang aking powerhuuuuuuuuuuug!" tumawa lang siya ng
mahina at hinalikan ako sa may buhok ko.
"Kath, alam mo ba? Namiss na naman kita kanina."
"Weh? Di nga?"
"Oo nga. Di ko nga alam kung bakit."
Napangiti naman ako sa sinabi niya.
"Ako rin, miss rin kita."
Umalis na ako sa yakap namin para makakain na siya.
"Salamat sa yakap Kath. Ang sweet mo pa rin talaga."
"Huh?"
"Sweet ka sabi ko."
Habang kumakain siya, naisip ko ng sabihin yung plano ko.
"Ah. Teka, pagod ka diba?"
Kunot-noo siyang tumingin sakin. "Oo. Bakit?"
"Tara! Mag-unwind tayo!"
"Unwind?"
"Oo. Plano ko kasi na magpunta tayo sa Tagaytay. Namiss ko na kasi
dun eh. 3 days lang please?"
"Nag-book ka ng 3 days sa Tagaytay? Ayoko!"
"Bakit naman ayaw mo?"
"Ayaw ko lang. Bakit ba? Dito na lang tayo."
"Hindi ako nag-book ng kahit anong hotel DJ. May beach house ako dun."
"Meron kang beach house? Yung sarili mo?"
"Oo. Naaalala mo ba yung deal natin dati?"
"Hindi."
"DJ, dati nagpromise tayo na kung sino ang unang makabili ng beach
house with his/her own salary, siya magbibigay ng punishment sa natalo.
Eh nauna akong bumili. Wala ka pa namang beach house diba?"
"Hindi nga ako nakakaalala diba?"
"Exactly my point! Wala ka pang beach house. Ako meron. With my own
"Exactly my point! Wala ka pang beach house. Ako meron. With my own
salary. Kaya ang punishment ko sayo ay sumama ka sakin sa trip na 'to.
Okay?"
Ilang segundo ang lumipas bago siya nagsalita.
"Kath, bakit ba gustong-gusto mo sa Tagaytay?" seryoso niyang tanong.
"Kasi dun ka umamin na gusto mo ko. At least, alam ko, na totoo na
merong 'tayo' dati. Na hindi lang 'to simpleng panaginip lang na biglang
mawawala."
Natahimik siya bigla.
"Sige na nga. Sama na ko. Tayong dalawa lang ah."
Napangiti ako. "Oo, tayong dalawa lang."
"Bukas na ba? Ako na lang magddrive papunta dun. Bigay mo lang
address ha?"
"Teka, alam mo ba papunta dun?"
"May GPS naman sa kotse ko. Anong oras ba tayo aalis? Dadaan muna
kasi ako kela lola. May bibigay lang akong gamit."
"Mga 2PM? Para mga 4PM nasa Tagaytay na tayo."
"Sige. Tapos na ako kumain. Thanks ulit dito Kath ha? Tulog na tayo?"
"Huhugasan ko na muna 'to." tumayo na ako nun at kinuha yung
pinagkainan niya.
"Ako na. Matulog ka na. Mas mukha ka pang pagod sakin eh." kinuha
niya sakin yung pinagkainan niya saka pumunta na sa may kitchen sink.
Napangiti na lang ako sa ginawa niya. Sweet niya pa rin talaga. Mas
pagod kaya siya sa akin.
---------------------------
THE NEXT DAY
Nilabas ko na yung luggage ko sa may labas. Hihintayin ko na lang si DJ
dun. Pumunta nga siya kela lola diba? Saktong 2PM naman daw darating
na yun.
Maya-maya, nakita ko na kaagad yung kotse niya sa kalsada. Papunta na
dito. Aaaaah! Excited na ako sa trip namin sa Tagaytay!
Fun, fun, fun!
Lumabas na si DJ ng kotse niya. Papalapit na sakin.
"Kath. May sasabihin ako sayo." sabay kamot niya ng ulo.
"Ano? Lika na!" hinila ko na siya pabalik sa kotse niya. "Para makarating
na tayo kaa--"
"Ang tagal niyo naman!" sabi ni...
Ni Bea!
"Anong ginagawa mo dyan?!" hysterical kong sabi kay Bea. Nakaupo
kasi siya sa shotgun seat ng kotse ni DJ!
"Malamang hinihintay kayo." ngiting sagot ni Bea.
"Hinihintay? Bakit? Kasama ka ba sa trip na 'to?"
"Oo. Bakit? Masama bang sumama sa trip na 'to?"
Aba't. Ginaya pa yung huli kong sinabi. Nakakainis ah!
"Teka nga! Ako naguguluhan eh!" tumingin ako kay DJ. "Baka gusto
mong magpaliwanag?"
"Yun nga yung kanina ko pa sinasabi." nagkamot pa siya ulit ng ulo niya.
"Tatanggalan kita ng buhok promise! Lika nga dito!" sabay hila sa buhok
niya.
"Aray naman Kath! Yung anit ko naman! Aray! Bitaw!"
Binitawan ko yung buhok niya nung nakalayo na kami sa kotse niya.
"Ang sakit naman nun Kath!" sabay himas niya sa buhok niya.
"Nakakainis ka! Akala ko ba malinaw na tayong dalawa lang sa trip na
'to?"
"Oo nga. Kaso--"
"Kaso ano? Nakalimutan mo?"
"Hindi. Teka nga! Ganito nga kasi ang nangyari Kath!"
"Ano nga?!"
"Pagdating ko kasi dun, paalis si lola at lolo. Pupunta silang Batangas.
Eh ayaw naman sumama ni Bea. Ayaw naman nilang maiwang mag-isa
si Bea kaya ayun." nagkamot siya ng ulo niya. "Binilin si Bea sa akin."
Napabuntong-hininga ako.
"DJ naman eh. Okay lang naman yun sakin, kaso. Diba trip natin 'tong
dalawa?"
"Oo nga. Kaso wala akong choice. Sorry."
Napayuko ako. Naiiyak ako sa inis! Bakit ba kasi ayaw sumama ni Bea
dun sa Batangas? At bata pa ba si Bea? May isip na yun ah? Kailangan
ibilin pa sa iba? Nafrufrustrate ako!
"Kath naman. Wag ka ng magtampo." naramdaman kong hinila niya ako
papalapit sa kanya at hinalikan yung mata ko. Pagkatapos, niyakap ako
ng mahigpit. "Wag ka ng umiyak. Trip pa rin naman natin 'to eh."
"Yun nga lang. Kasama bestfriend mo."
"Kath, hindi naman manggugulo si Bea. Mabait naman siya."
Mabait? Yung hitad na yun na kung makaasta, akala mo pagmamay-ari
niya si DJ? No way!
Pero hindi ko na lang sinabi sa kanya yun. Baka magalit pa siya. Ewan,
siguro nga. Hindi ko kilala si Bea.
"Sige na DJ. Okay lang na kasama siya." sabi ko na lang kahit hindi
talaga okay sakin.
"Daniel! Kath! Tama na yan! Let's go!" napatingin ako kay Bea na
kakasigaw lang. Naka-crossed arms siya.
"Lika na nga Kath." akmang bibitaw na siya sa yakap namin kaso lalo
kong hinigpit yung yakap ko sa kanya.
"Teka lang. Yakap muna." sabi ko sabay tingin kay Bea. Nakataray lang
si Bea saka umalis na. O ano ka ngayon? Huh! Fiancee ko yata 'to!
Tumawa lang si DJ. "Sweet mo talaga kahit kelan." sabay halik niya sa
buhok ko. "Pero kailangan na natin pumunta sa Tagaytay. Okay? Lika
na." bumitaw na siya pero hawak naman niya kamay ko.
Napangiti na lang ako. Nako, ewan ko na lang kay Bea. Basta, ieenjoy ko
na lang 'tong trip na 'to!
Pagdating namin sa kotse, kinuha na ni DJ yung luggage ko at
kasalukuyang nilalagay sa compartment ng kotse. At nasa shotgun seat
pa rin si Bea.
"Ehem." tikhim ko.
Binaba naman niya shades niya. Taray, naka-shades. Halatang
pinaghandaan ah?
"What?"
"Dyan ako." sabay turo sa inuupuan niya.
"Sorry. Nauna na kasi ako eh." sabay balik niya ng shades niya sa mata
niya.
Pumasok si DJ sa driver's seat. Nakatingin lang ako sa kanya. Tinuro ko
ng palihim si Bea.
Nagkamot lang ng ulo si DJ sabay sabi ng walang tunog na 'hayaan mo
na' gamit ang bibig niya.
Ah, gets. So, hahayaan ko na lang si Bea na nasa shotgun seat, ganon?
Tss.
Tinignan ko si Bea. "Naaarawan ka ba?"
"Hindi."
"Eh hindi naman pala eh. Bakit naka-shades ka pa? Weird mo." sabay
punta sa backseat.
Naiintindihan ko naman si DJ. Si Bea lang hindi. Bakit niya iniimpose na
nauna siya dun? Kung gusto naman niya dun, okay lang eh. Kaso dapat
ako nandun. Ako yung original na kasama 'no!
Ewan. Hindi ko na lang papansinin.
Kakausapin ko sana si DJ kaso naunahan ako ni Bea. Yung topic nila is
about art pieces. Ano ba yan. Hindi kaya ako makarelate!
Pumikit na lang ako at tinry kong umidlip.
"Grabe Daniel! I love that one! Lalo na yung nakita natin before sa art
museum? Grabe! I love it!"
Ang lakas naman ng boses ni Bea!
Dumilat ako. "Pwede ba? Magpatulog kayo? Ang ingay niyo."
"Nag-uusap kami Kath." depensa ni Bea.
"Eh natutulog ako eh. So sino dapat umayos?" sagot ko.
Hindi sumagot si Bea. Napatingin naman ako bigla sa rearview mirror.
Nakatingin si DJ sakin at natatawa.
Sige, tawa ka lang dyan DJ. Nako, kung hindi lang kita mahal! Kanina ka
pa talaga nakalbo!
Pumikit na lang ako ulit and for the 2nd time, tinry na matulog.
Zzzzzzzzzzzzz...
---------------------------
AFTER 2 HOURS
Yes! Nasa Tagaytay na kami! Grabe, puro puno kaagad nakikita ko!
Kanina pa ako gising at nakikinig na lang ng music ng mellow songs sa
iPod. Mas mabuting makinig ng music kesa naman marinig ko pa
hagikhikan nung dalawang mag-bestfriend. -_-
"Kath, kakaliwa ba?"
"Oo. Kakaliwa."
Kinaliwa naman niya. At yun na nga, kitang-kita ko na yung beach house
namin.
"Wow! Ang laki naman ng beach house mo Kath!" sabi ni Bea.
Ngumiti na lang ako. "Syempre, para samin 'to ni DJ eh."
Sumimangot siya. "Pero mas may malaki pang beach house dito. Sa
Palawan!"
Natawa na lang ako sa sinabi niya. Psh. Halata na siya na may
pagkaplastic sakin. Ano ba kasing gusto niyang mangyari? Ayaw niya
ako para sa bestfriend niya? Eh di wag. Care ko ba?
"Siguro nga." nasabi ko na lang.
Tinigil na ni DJ yung kotse niya. "Sige punta lang ako sa compartment.
Kunin ko lang yung gamit."
"Tulungan na kita bestfriend!" sino pa nga ba? Eh di si Bea. -_-
Bahala nga kayo dyan. Tss.
Maya-maya, bumaba na rin ako at nag-unat. Grabe, ang fresh ng air dito!
Sobra! I miss Tagaytay!
"Kath!" huh?
Napatingin ako sa kanan ko kung saan may kakatawag lang. Nanlaki
yung mata ko bigla.
"Quen?!"
Ngumiti lang siya sakin at nag-wave.
He's really here. Fresh from New York.
-----------------------------
PS: Get ready for the BIG TWIST. Soon.
Clue: Temporarily closed.
Thanks kathNiel readers! Spread the love! Happy 1 million reads din pala
sa HPS. GV. <3
Dedicated to him. Hoy Grei! Pinakagwapong ehem, wattpader. Hahaha.
Thank you talaga sa lahat. Alam mo na yun. Hahaha. Pinaiyak mo talaga
ako sa sinabi mo. Salamat sa pagchicheer-up sakin. <3
-----------------------------
CHAPTER 13.
KATHRYN'S POV
Lumapit kaagad ako kay Quen. Teka, naguluhan ako bigla. Anong
ginagawa niya dito?
"Quen? Bakit ka nandito?" kunot-noo kong tanong sa kanya.
Nginitian niya lang ako at kinurot yung ilong ko.
"Namiss na kita eh. Kaya pumunta ako dito."
"Paano mo nalaman na nandito ako?"
"Tinext ko si Zharm. Tinanong ko kung nasaan ka. Sabi niya papunta ka
daw sa beach house mo sa Tagaytay."
"Ang corny mo! Sana nagtext ka man lang 'no! Nagulat kaya ako!"
"Syempre gusto kitang i-surprise."
Kahit kelan talaga 'tong bestfriend ko.
"Ang cute cute mo talaga Quen!" sabay kurot ko sa magkabilang-pisngi
niya. "Namiss din kita!"
"Aray Kath! Bitaw naman!" hahaha! Nangingiwi siya sa sakit.
"Gagantihan kita!"
Kinurot niya rin ako sa magkabilang-pisngi ko.
"Teka Quen! Araaaaaaay! Masakit na!"
"Hindi ka bumibitaw eh!"
"Bibitaw na ako! Ikaw na muna mauna!"
"Ayoko nga baka mamaya di mo naman bitawan pisngi ko!"
"Ehhhhhh! Bitaw na!"
"Ayoko!"
"Isa!"
"Dalawa!"
"Hindi ka bibitaw?!"
"Hindi!"
"Kath. Lika na buksan mo na yung beach house."
Napabitaw ako bigla kay Quen ng narinig ko yung boses niya. Pagtingin
ko sa gilid ko, nandun si DJ.
"Teka, Daniel?" binitawan na rin ni Quen yung pisngi ko. "Kasama ka
dito?"
"Oo. Trip namin 'to. Sino ka ba?" sabay hila sakin ni DJ papunta sa tabi
niya.
"Enrique Buenavista pare. May amnesia ka daw. Di mo ko maalala."
"Itatanong ko ba kung sino ka kung kilala kita?"
Nagsmirk si Quen. "Gusto ko lang makita si Kath. Hindi ko alam na
kasama ka pala."
"Well pare, kasama ako. So, magsstay ka ba?"
Tinignan niya ako. "Pwede ba Kath? Hindi ko pa gusto na bumalik sa
Manila. Gusto ko rin magpahinga. Pero kung ayaw mo naman, okay lang
sakin."
"Oo naman Quen. Lagi ka namang welcome dito eh." sabay ngiti ko.
"Sakto, andyan na rin naman luggage ko sa kotse. Kunin ko lang. Thanks
Kath, and Daniel." sabay talikod niya.
Nakaramdam ako ng kurot sa braso. Si DJ pala. Napatingin ako sa
kanya.
"Bakit?" tanong ko sa kanya.
"Anong bakit? Bakit ka pumayag?"
"Teka lang. Bakit parang inis ka sakin?" yung mukha niya kasi, He's
really pissed. "Bawal ba siya dito?"
"Siya yung nakita kong lalaki nung hiniwalayan mo ko, Kath. Yung sabi
ko sayong naalala ko."
"Oo nga. Siya nga yun. Pero mag-bestfriends lang kami. Inexplain ko na
naman sayo yun diba?"
"Pero Kath, akala ko ba trip natin 'to? Bakit kailangan kasama pa si
Quen? Nababaliw ka na ba Kath?!" galit niyang sabi.
Naiinis na ako sa kanya ah. Kung makapagsalita siya sakin ngayon.
Parang wala rin siyang ginawa ah!
"Pwede ba, nawala na yung trip natin simula ng pumayag kang sumama
yang Bea na yan."
"Teka lang Kath, akala ko ba nagkaintindihan na tayo dun? Wala nga
siyang kasama sa bahay! Mag-isa lang siya!"
"Eh yun nga yun eh! Pumayag na nga ako na kasama mo bestfriend mo
dito sa TRIP nating dalawa diba? Kaya wag kang magagalit sakin kung
pumayag ako na magstay rin dito si Quen."
"DANIEL!" napatingin ako sa tumawag kay DJ.
Oh great, ayan na yung bestfriend niya. Tss.
"What's happening? Di pa ba kayo papasok sa loob? Kath buksan mo na
kasi yung pinto mo sa beach house!"
"Inuutusan mo ko Bea?" inis kong sabi.
"Woah. No pressure. Kasi bakit ba kayo nanditong dalawa? At sino yung
lalaki kanina?" tinignan niya ako. "Siguro boyfriend mo yun 'no? Bagay
kayo!"
Pigilan niyo ko. Putek, naiinis na ako kay Bea. Sobra! Anong boyfriend ko
si Quen? Hindi niya maintindihan na fiancee ko si DJ? Ugh.
"Bestfriend ko yun Bea. At magsstay siya dito. Now if you excuse me,
kailangan ko pang i-entertain yung bestfriend ko." sabay lakad ko
papalayo sa kanila.
Nakakainis silang dalawa. Grabe! Sobrang inis ako!
Pumunta ako sa may kotse ni Quen kung saan kakasarado niya lang ng
compartment ng kotse niya.
"O Kath? Bakit ka nandito? Sana hinintay niyo na lang ako ni Daniel dun."
Nagkamot ako ng ulo. "Bahala sila nung bestfriend niya dun."
Tinignan niya ako ng ilang segundo tapos biglang tumawa.
"Bakit ka tumatawa dyan? Para kang baliw." sabay cross-arms ko.
"Kasi naman, napaghahalataang nagseselos ka eh."
"Ako? Nagseselos? Sa babaeng yun? Wag na uy."
"Yung babaeng yun ba yung kinukwento mo sakin? Yung sabi mong--"
"Aaaaah! Wag mo ng ituloy!" tumawa lang siya.
Nakakahiya kasi eh. Sabi ko kasi sa kanya na si Bea yung babaeng
feeling girlfriend ni DJ. Eh oo na, nagseselos ako. (_ _)
Nagsimula na kaming maglakad patungong beach house.
"Kath, sigurado ka okay lang na kasama ako dito? Parang di ako
welcome eh."
"Ano ka ba, mas okay nga na nandito ka. Feeling ko kasi ma-out of place
ako sa trip na 'to. Alam mo na, magkasama sila eh."
"Pero Kath, hindi pa ba nakakaalala si Daniel?"
"Hindi. Kaya nga ginagawa ko ang lahat para maalala niya ako eh."
"Ah." nagkamot siya ng ulo. "Akala ko nakakaalala na siya. Para kasing
nagseselos siya kanina."
Napatigil ako. "Nagseselos?"
"Oo. Lalaki ako Kath kaya alam ko yung tingin niya kanina."
"Bakit naman siya magseselos? Alam naman niya na siya lang mahal
ko."
"Oo nga eh. Hindi ka na naman magmamahal ng iba diba?"
Bakit ganun yung tono ng pagkasabi niya? Parang... parang ang lungkot
niya.
"May problema ka na naman ba Quen?"
"Wala Kath. O, ayan pala sila. Hinihintay na tayo." sabay turo kay DJ at
Bea na nasa tapat ng beach house.
Binuksan ko na yung pintuan ng beach house at pinapasok na sila.
"Grabe, ang laki ng beach house na 'to! I love it Kath!" sambit ni Bea
sabay hila kay DJ. "Lika libutin natin!"
Napahawak ako sa ulo ko. Sumasakit ulo ko sa kanila.
"Libutin pala eh." tawang-tawa na sabi ni Quen. Tinignan ko siya.
"Nang-asar ka pa."
"Joke lang Kath. Pero maganda yung Bea ah."
"Oo na."
"Pero walang makakatalo sa kagandahan mo Kath. Iba eh." sabay ngiti
niya.
"Iba?"
"Oo. Exotic! Kakaiba-- aray!" piningot ko kasi siya sa tenga niya.
"Exotic pala ah?"
"Hindi na!" binitawan ko na naman siya.
"Good."
"Kath, may pagkain pala akong dala. Para satin sana 'to pero marami
naman 'to kaya kasya siya sating apat. Para di ka na magluto."
"Sige."
Inayos na namin ni Quen yung pagkain. Ang sarap ng pagkain. Chicken
and pork barbecue. Buti at may kasama ng rice. Fully-stocked na naman
ang ref ko kaso nakakatamad kaya magsaing.
Maya-maya bumaba na si DJ at Bea. Hindi maipinta yung mukha ni DJ.
Bakit nakasimangot pa rin siya? Dapat masaya siya kasi kasama niya
bestfriend niya diba? Tss.
"Kain na tayo." sabi ko na lang sabay diretso upo sa dining room.
Umupo sa tabi ko si Quen. Katapat ko naman si DJ at si Bea ang katapat
ni Quen. Tahimik lang kaming kumakain.
Biglang nagsalita si Bea. "Ang sarap nito ah. Saan mo 'to binili Enrique?"
"Sa may Leslie's. Dumaan muna ako bago dumiretso dito."
"Ah. Pero teka lang ah, alam mo Enrique? Bagay kayo ni Kath." sabay
turo sakin. "Ngayong magkatabi kayo, narealize ko na ang cute niyo
tignan!"
"Bea, magbestfriend lang kami ni Quen." sagot ko sa kanya.
"Woah! Sorry naman. Napansin ko lang naman yun."
"Bea, kumain ka na lang dyan." sabi ni DJ.
Himala, nagsalita ang loko.
Bigla siyang tumingin sakin. Iniwas ko yung tingin ko sa kanya.
"Quen, kumain ka pa. Dami pang barbecue." napansin ko kasing ang
hina niya kumain eh.
"Sige Kath."
"Aray!" sigaw ko. Bigla kasing may sumipa sakin sa ilalim ng table eh.
Tinignan ko yung may kasalanan. Sino pa nga ba? Eh di si DJ.
"Ikaw ang kumain Kath, patpatin ka na naman."
Hindi ko na lang siya pinansin.
Akala niya bati na kami? Ayoko nga. Pagkatapos niya kong pagtaasan ng
boses dahil kay Bea? Huh. Manigas siya.
Maya-maya, tapos na kumain ang lahat. Tumayo na ako.
"Ako na lang maghuhugas ng pinagkainan natin."
Tumayo na rin si Quen. "Tulungan na kita Kath."
"Sige."
Nagulat ako ng may umagaw ng mga plato na hawak ko. Pati nung kay
Quen.
"Ako na bahala dito. Tulungan mo na lang ako Kath." seryosong sabi ni
DJ.
Eh galit nga ako sa kanya diba? Ay ewan.
"Sige. Sabi mo eh." sumunod na ako sa kanya sa may kitchen sink. Sa
may kitchen yun, likod ng dining room.
Nilapag na niya yung plato sa may sink. Kumuha na ako ng sponge saka
nilagyan ng dishwashing liquid.
"Ako na magsasabon. Ikaw na bahala sa pagbanlaw." sabi ko.
Nagulat ako ng tinabig niya yung hawak kong sponge. Saka hinila ako
papalapit sa kanya at niyakap ako ng mahigpit.
"DJ..."
"Kath, ayoko ng nararamdaman ko kanina. Ayoko na maramdaman yun
ulit."
Napabuntong-hininga ako.
"Nagseselos ka ba?"
Napasinghap siya.
"Sa lalaking yun? Oo. Kaya hindi mo ko masisisi kung bakit ayoko siya
dito."
Nakaramdam ako ng saya sa sinabi niya.
"Sorry na. Pero hayaan na lang natin siya dito. Para naman malibang si
Quen. Bestfriend ko naman siya eh. Atsaka, nandito rin naman bestfriend
mo."
"Oo na. Wala na rin naman akong magagawa."
"Thank you."
"Wag ka na rin palang magselos kay Bea. Wala ka namang dapat
ipagselos eh."
Tumingala ako sa kanya. "Hindi ako nagseselos 'no."
Ngumiti siya sakin."Halata kaya."
"Hmp. Ewan ko sayo."
Niyakap niya pa ako ng mas mahigpit.
"Tabi tayo matulog ah?"
"Sige DJ."
Hinalikan niya yung noo ko bago ako binitawan. "Sige maghugas na tayo.
Baka magtaka pa sila bakit ang tagal natin dito."
"Okay."
Nagngitian lang kaming dalawa habang naghuhugas. Hayy, kinikilig na
naman ako.
naman ako.
Maya-maya sabay na kaming bumalik sa may living room, kung saan
naghihintay si Bea at Quen.
"Guys? Ayos na tayo ng gamit ah? Dalawa yung kwarto sa taas."
Tumingin sakin si DJ. "Lika na, pumunta na tayo ng kwarto natin." sabay
hawak sa kamay ko.
"Anong kwarto? Magsasama kayo sa isang kwarto?!" hysterical na sabi
ni Bea. "Hindi pwede yun!"
"Bakit naman?" iritang tanong ko.
"Eh di kami ni Quen magtatabi? Ayoko nga! Kami na lang ni Daniel!"
Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya.
"Kath, mas maganda na siguro na kayo na lang ni Bea magtabi. Tapos
kami na lang ni Daniel para walang problema. Okay na?" suhestiyon ni
Quen.
Mukhang ganun na nga dapat ang room arrangement. Okay.
"Bea, lika na. Tayo na tabi." sabi ko sa kanya. "Dalhin mo na luggage
mo."
Nakasunod naman samin si DJ at Quen. Dun sila sa kabilang kwarto eh.
Bago ko isara yung pinto namin. Nagkatinginan kami ni DJ.
Sayang naman. Tabi na sana kami. Di bale, okay lang yun. Baka pwede
na ring magkaayos si Quen at DJ.
Pero kami ng babaeng nasa harapan ko ngayon? Mukhang hindi na.
"Kath, dito ako malapit sa aircon ha?"
"Sige. Go lang."
Ewan ko. Ayoko talaga kay Bea. Para kasing panira siya samin ni DJ eh.
--------------------------
DANIEL'S POV
Talak ng talak 'tong si Enrique. Parang babae. Ang ingay. Tss.
"Pero grabe nangyari sayo Daniel. Retrograde amnesia kamo? Diba ang
liit ng chance na makaalala ka kapag ganung type ng amnesia ang
meron ka?"
"Oo. Sabi ng doctor ko."
"Ah. Pero pare, may tanong ako."
"Ano?"
Nagpakawala muna siya ng buntong-hininga bago siya nagsalita.
"Paano kung hindi ka na makaalala?"
"Anong paano?"
"Paano na si Kath? Anong mangyayari sa kanya?"
Natahimik ako sa tanong niya.
"Siya magmumukhang kawawa Daniel. Lalo na kung papaasahin mo
lang siya."
"Ano bang problema mo?"
"Wala akong problema sayo. Problema ko si Kath. Sa nakikita ko? Mas
dehado siya."
"Anong ibig mong sabihin? Pwede ba, diretsuhin mo na ko."
"Kung hindi ka makakaalala Daniel, masasaktan lang si Kath. Kaya kung
hindi mo siya kayang mahalin dahil lang may amnesia ka. Sana sabihin
mo na. Nakikita ko yung sakit na nararamdaman ni Kath dahil bestfriend
niya ko. Nahihirapan siya."
"Pare, wala akong problema sayo. Pero sana, wag mo kong
pangunahan. Kahit nakalimutan ng isip ko si Kath?" tinuro ko yung puso
ko. "Nararamdaman ng puso ko na kilala ko siya. Na minahal ko siya. At
wag kang mag-alala, maaalala ko rin siya."
Ayoko talaga sa lahat yung pinapangunahan ako. Hindi ko maaalala si
Kath? Huh. Maaalala ko siya. Alam ko sa sarili ko, maaalala ko na rin
siya.
---------------------------
PS: Get ready for the BIG TWIST. Soon.
Clue: 15. 15. 15.
Dedicated to him. Oy salamat sa lahat ma'friend! Hahaha! Grabe sobra
mo rin akong pinangiti sa pagchicheer-up mo sakin. I realized na
maswerte ako kasi nandyan ka for me. Teka ang drama, hahaha. Basta
thank you a lot! Mwa!
Thanks rin kay Ate Denny, Ate Aly, Ate Dom, Ate Claire, Ate Trins, Eydee,
Bonny, Mira, Rayne, Kat, Ate Roma, Ate Miq, Adee, Gabrielle, Kim, Jane,
Ate Caryl, Ate Mara, Kuya Soju, Kuya Alek, Grei, Renatz at madami pang
iba na nagcheer-up sakin nung alam niyong down na down ako. I love
you all sagad.
Daming naging Team KathQuen bigla? Paano na Team KathNiel?
-----------------------------
CHAPTER 14.
KATHRYN'S POV
TAGAYTAY: FIRST DAY
BREAKFAST
"Goodmorning--"
"Goodmorning guys!" napatingin ako kay Bea na kasunod kong bumaba
ng hagdanan. Tinaasan ko siya ng kilay. Ah ganon? Di niya ako
pinatapos mag-goodmorning? Psh.
Buti na lang morning pa lang. I'm a morning person kaya masayahin ako
usually. Kaso kapag nandito si Bea. Ugh. No comment.
"O Kath, Bea. Tapos na pala kayo mag-ayos. Sa labas na tayo kumain
girls." sabi ni Quen habang may dala-dalang kitchen utensils.
Teka? Nasaan si DJ? Ah baka nasa labas na.
Lumabas na rin ako kasabay ni Bea at ayun nga, nakita namin na
kakaset-up lang ni DJ ng table. Galing naman ng fiancee ko! Tapos si
Quen nag-aayos ng pagkain.
Napatingin bigla si DJ sakin, saka binaba yung suot niyang shades at
nginitian ako. Napangiti na rin ako at lumapit sa kanya.
"Hi. Goodmorning." sabi ko.
Niyakap niya ako ng mahigpit sabay bulong sa tenga ko ng.
"Goodmorning beautiful."
Aaaaaaaah! Pwedeng magsisigaw? Kinikilig ako! Huhuhu.
Bumitaw naman kami kaagad at hinawakan niya na lang kamay ko.
Hinila niya na ako papalapit sa table. Nakaupo na si Quen sa may dulo.
Umupo na si DJ sa isang seat. Uupo na sana ako sa tabi niya kaso
biglang umupo si Bea.
Nginitian ako bigla ni Bea at itinuro yung upuan na nasa tapat ni DJ na
katabi ng upuan kung saan nakaupo si Quen.
"Kath, dyan ka na lang. Gaya ng pwesto natin kagabi nung kumain ng
dinner."
Binigyan ko siya ng unbelievable look. "Bakit? Eh dyan ako dapat sa
pwesto mo eh."
"Kath..." napatingin ako sa bumulong. Si DJ. Binigyan niya na naman ako
ng look na sinasabi na 'hayaan mo na'. Aish! Lagi na lang!
Hindi niya ba alam na inis na inis ako kay Bea kagabi dahil talak ng talak
yung babae tungkol sa mga 'art escapedes' kuno nila ni DJ? Putek!
"Whatever." nasabi ko na lang saka umupo sa tabi ni Quen.
"Whatever pala ha." bulong ni Quen. Tinaasan ko siya ng kilay. Natawa
lang siya.
"Anong tinatawa mo dyan ha?"
"Alam mo na yun." sabay tawa niya ulit. Ah nakakainis si Quen! T^T
"Anong meron?" ngiting tanong ni Bea samin. "Ayie. Nagtatawanan kayo
ah!"
"Wala ka na dun." sagot ko. Imbyerna talaga 'tong si Bea.
Hindi na nagsalita si Bea. Sa halip. Pinatunog niya yung baso niya gamit
yung kutsara.
"Kainan na!"
Ano 'to? Champagne party? Psh. Nababanas na talaga ako sa kanya.
Ang sama ko tuloy!
Kumain na kami ng breakfast. Ang sarap naman ng food! American
breakfast. At may mushroom soup pa! Yummy!
Napatingin ako sa katapat kong si DJ. Hindi na naman maipinta yung
reaksyon sa mukha niya.
Tapos na kami kumain kaya bumalik na kami sa loob. Hinayaan na muna
yung table dito sa labas.
"DJ, okay ka lang?" pag-aalalang tanong ko pagkaupo niya sa sofa.
"Oo naman."
Tumabi ako sa kanya.
"Sigurado ka? Eh bakit parang nawala ka sa mood?"
Napabuntong-hininga siya bigla. Sabay hinawakan yung magkabilang-
pisngi ko.
"Kath. Ako lang diba?"
"Anong ibig mong sabihin?"
"Ako lang mahal mo."
Napabuntong-hininga na rin ako.
"Oo naman DJ."
Tinignan niya lang ako ng matagal. Para bang sinusuri niya kung
nagsasabi ba ako ng totoo o hindi.
"Promise?"
"Oo DJ. I promise. Ikaw lang mahal ko."
Ngumiti siya sakin at niyakap ako ng mahigpit. Teka, bakit ang drama
yata ni DJ ngayon?
"May nakain ka ba DJ? Bakit ganyan mga tanong mo?" tanong ko sa
kanya ng bumitaw na kami sa yakap namin.
"Wala ah. Ikaw kakainin ko."
O///////////////////////////O
"Joke lang Kath! Hahaha! You should have seen your face awhile ago!
Hahaha!" sige DJ, tawa. Nagulat kaya ako sa sinabi niya!
"Monster ka DJ. Nakakatakot na monster."
"Mahal mo naman." sabay ngiti niya sakin.
May point siya. Ugh. Kakahiya pamumula ko kanina. (_ _")
"Hi Kath! Can I borrow Daniel for awhile?" napatingin ako sa nagsalita na
kasalukuyang nasa harapan namin ni DJ ngayon.
Si Bea. -_-
"Borrow? Hindi naman bagay si DJ ah?" sarkastiko kong sinabi.
"Haha! I know. Silly." di niya nakuha yung sarcasm? "What I mean is
pwede ba niya ako iaccompany sa mall malapit dito? Alam ko meron eh.
I will buy many things kasi."
"Bakit ka sakin nagpapaalam? Si DJ diba gusto mong makasama? Siya
tanungin mo."
Tinignan ko si DJ na nagkamot ng ulo bigla. Nakatingin rin siya sakin.
Wag kang pumayag DJ, wag kang pumayag. Trip natin 'to!
At ayan na naman siya. Binigyan niya na naman ako ng look na
sinasabing 'hayaan mo na'. Aish! Lagi na lang!
"Sorry Kath." tapos tinignan niya si Bea. "Ngayon mo na ba gustong
magpasama?"
"Oo bestfriend!" sabay ngiti ng hitad. -_-
Ay ewan ko ba. Nawala na naman ako sa mood.
Biglang bumaba si Quen sa hagdanan. Nakakunot-noong nakatingin
samin.
Tumayo na ako at ngumiti sa kanilang pareho. "Enjoy your escapade ha?
Aalis rin kami ni Quen." sabay lapit ko kay Quen at hawak sa braso niya.
"Mag-eenjoy na rin kami ng bestfriend ko. Ciao!"
Hinila ko kaagad papalabas si Quen ng beach house. Dun kami sa may
balcony dumaan.
"Teka lang Kath. Ano na naman bang nangyayari?" sabay kamot niya ng
ulo niya. "Wala ka na naman sa mood?"
"Wala. Kaya sumama ka na lang sa paglilibot ko sa beach kundi
makakatikim ka ng sapak sakin!"
"Woah. Chill lang Kath! Amazona ka na naman eh."
Sumimangot ako. "Nawala kasi ako sa mood eh."
"Dahil sa bestfriend ni Daniel?"
Napasinghap ako. "Oo. Ewan ko ba. Para kasing natthreathen ako sa
presence niya Quen. Para kasing hawak niya sa leeg yung fiancee ko. Na
kahit anong gusto niya, susundin ni DJ."
"Hmm. Naisip ko tuloy Kath. Kung natthreathen ka kay Bea, natthreathen
rin kaya si Daniel sakin?" sabay evil smile niya.
"Hoy! Di ko gusto ngiti mo ah!"
"Joke lang. Lika na nga! Iikutin natin 'to. Namiss ko 'tong beach na 'to."
sabay hawak niya sa kamay ko.
Namiss ko kaholding-hands bestfriend ko. Hays.
Nag-ikot ikot kami at nagtampisaw sa white sand. Nagpagulong-gulong
nga si Quen eh. Nakakatuwa siya!
"Tara Kath! Gumulong ka na rin!"
"Ayoko! Magmumukha akong tanga!"
"Dali na!"
"Ayoko-- aaaaah!" bigla ba naman kasi akong hinila sa paa ko kaya ayun
tuloy, nahulog ako sa white sand.
Sinamaan ko siya ng tingin. "Ang epal mo!"
"Matagal na kong epal sayo, Kath." sabay kuha niya ng white sand at
tinapon sa mukha ko.
"Nakakainis ka *cough* Quen! Eto ang bagay sayo!" sabay bato ko rin ng
white sand sa kanya.
Tawa lang kami ng tawa. Grabe, namiss ko sand fight with Quen! Lagi
namin 'tong ginagawa sa New York eh.
Tumayo na siya at nagpagpag ng damit. Sabay abot niya ng kamay niya
sakin.
"Tayo na Kath. May pupuntahan tayo."
Hinayaan ko naman na itayo niya ako. Nagpagpag na rin ako at
nagsimula na kaming maglakad.
"Saan tayo pupunta Quen?"
"Kung saan pwede kang magpakabaliw. Ay mali, matagal ka na nga
palang baliw."
"Weh! Quen naman eh!"
"Joke lang!" tumawa siya. "Wag ka ng magtanong."
Hila-hila niya pa rin kamay ko hanggang sa nasa tapat na kami ng...
"KTV bar?"
"Oo Kath. Let us sing our problems away!" sabay taas niya ng kamay
niya na parang rockstar kuno ang dating niya.
"Kulit mo kahit kelan. Sige lika na Quen!"
Pumasok na kami sa KTV bar. Si Quen na nagbayad para sa isang KTV
room. May libreng beer pa. Pero since tanghali pa lang naman, eh juice
na lang ang pinili ni Quen para inumin namin.
Pumasok na kami sa KTV bar at nauna na akong lumapit sa song list.
"Ano bang magandang kantahin Quen?"
"Kung ano ba yung nararamdaman mo na hindi mo kayang sabihin sa
isang tao."
"Ah." teka, ano bang nararamdaman ko? At hindi ko kayang sabihin sa
isang tao?
Bigla kong naisip si Bea. Yung babaeng yun. Ugh. Hinanap ko kaagad
yung kantang gusto kong kantahin. Sakto nasa song list.
Kinuha ko na yung mic. Pagkatapos, nilagay ko na kaagad yung number
key at lumabas na sa TV screen yung title ng kakantahin ko which is...
"Kunin mo na ang lahat sa akin! Wag lang, ang aking
mahaaaaaaaaaaaal! Alam kong kaya mong paibigin siya. Sakin maagaw
mo siya! Pakiusap ko sayo magmahal ka na lang ng ibaaaaaaaaaa!"
Sintunado pa boses ko pero wala akong paki. Kanta pa ako ng kanta.
Tawa na ng tawa si Quen pero wala akong pakielam.
"Kunin mo na ang lahat sa akin. Wag lang ang aking
mahaaaaaaaaaaaal! Ikamamatay ng puso ko. Pag sa aki'y inagaw mo
siyaaaaaaaaaa!"
Pagkatapos kong kumanta, nag-bow ako kay Quen. Tawa lang siya ng
tawa pero pumapalakpak siya.
"Pwede ka ng maging recording star Kath! Galing! Pampagising sa mga
lasing!"
"Buhusan kita ng juice dyan eh."
"Joke lang! Haha. Now it's my turn." lumapit siya sa may song list. Ako
naman umupo at uminom ng juice.
Ano kayang ginagawa ni Bea at DJ ngayon? Hays. Nabobother na naman
ako.
Napatigil ako sa pag-iisip ng biglang tumikhim siya sa mic.
"Matagal ko nang itinatago,
Mga ngiti sa munti kong puso.
Batid kong alam mo nang umiibig sa 'yo.
Bakit hindi mo pansin itong aking pagtingin.
Ba't di mo ramdam ang tibok nitong dibdib?
Kaibigan lang pala ang tingin mo sa akin."
Seryoso siyang kumakanta habang nakatingin sakin. Ano ba 'to.
"Kung ako ba siya, mapapansin mo?
Kung ako ba siya, mamahalin mo?
Ano bang mayro'n siya na wala ako?
Kung ako ba siya, iibigin mo?"
Ang seryoso niya. Kanino niya kaya dinedicate 'tong kantang 'to?
"Kung ako ba siya, iibigin mo."
Pagkatapos niyang kumanta, binaba na niya yung mic sa may song list.
Saka ngumiti sakin.
"Kath, kakanta ka pa ba?"
"Ha? Hindi na. Ikot-ikot na lang ulit tayo?"
"Sige."
"Mauna ka na sa labas. Uubusin ko lang 'tong juice."
"Ah sige Kath."
Lumabas na siya at naiwan akong gulong-gulo. Bigla akong nakaramdam
ng ilang kay Quen. Ewan ko ba kung bakit. Malabo naman na ako yung
kinakantahan niya kasi mag-bestfriends lang kami. Oo, gusto niya ako
dati. Pero two years ago pa yun. Naging mag-bestfriends na kami diba?
Kath, wag kang maparanoid dyan. Wala lang yun. Wala lang yun.
Nagdecide na lang ako na wag bigyan ng meaning yung kanta niya.
Lumabas na ako at nakita ko siyang may hawak-hawak na cotton candy.
"Kath, sayo 'tong pink. Akin 'tong blue."
"Thanks Quen. Sakto, takam na takam ako sa sweets."
Naglakad na lang kami habang nagkkwentuhan at kumakain ng cotton
candy. Ang sarap kasama ng bestfriend ko. Parang big brother ko na kasi
siya.
Ilang oras na ang lumipas at napansin namin na gabi na. Nag-lunch
kami, pagkatapos nag-surfing, nagpunta sa iba't-ibang antique and trinket
stores tapos naglakad-lakad sa beach. Nag-dinner na rin kami. All-in-all?
Nakakapagod pero masaya!
"Nasa bahay na siguro sila Daniel pati si Bea." sabi ni Quen ng nakangiti
sakin. "Ready ka na bang mawala sa mood ulit?"
"Nang-asar ka pa!" sabay hampas ko sa braso niya. "Tumahimik ka na
lang dyan!"
"Yes maam!" sabay saludo niya sakin. Natawa na lang ako.
Pumasok na kami ng beach house. Alam namin na nasa may living room
sila kasi ang lakas ng volume ng TV.
"Nandito na pala kayo." sabi ni Bea. "Daniel, nandito na sila."
Tumingin lang si DJ sakin pero sinamaan ko siya ng tingin. Ewan ko ba,
naaalala ko na naman yung pagpayag niyang samahan si Bea. Eh trip
namin 'to. Banas.
Umupo kami ni Quen sa kabilang sofa. Dalawa kasing sofa ang meron
sa living room ko.
"Grabe Kath, nag-enjoy kami ni bestfriend sa pag-iikot namin! Diba
Daniel?" sabay ngiti niya kay DJ.
"Oo. Sobrang saya. Kayo ba? Nag-enjoy?" sarkastikong sabi niya sabay
tingin sakin.
"Oo. Nag-enjoy kami ni Quen. Dami nga naming ginawa eh. Nag-surfing,
nag-sand fighting, nag-KTV pa kami. Diba Quen?" pinanlakihan ko ng
mata si Quen.
"Ah oo! Nag-enjoy kami ni Kath!" sabay akbay sakin.
"Mas nag-enjoy kami ni Bea. Nag-mall kami tapos nagpunta sa Tagaytay
Highlands. Sarap ngang mag-zipline! Nakita pa namin view ng Taal Lake.
Diba Bea?" pinanlakihan rin ng mata ni DJ si Bea.
"Basta ako enjoy na enjoy kasama 'tong bestfriend ko!" sabay ipit ni Bea
kay DJ gamit ang braso niya.
"Tama bestfriend! Tama!"
Mga mukha silang baliw. Ewan ko sa kanila!
"May fireworks display nga pala sa labas. Gusto niyong panuorin?"
"Ako gusto ko. Ngayon na ba?"
"Oo." tumayo si Quen. "Nood tayo Kath?"
"Susunod na lang ako."
"Sige. Ikaw Bea? Manunuod ka na?"
"Oo. Gusto ko na kasing makakita ulit ng fireworks display."
"Sige lika na." yaya ni Quen sa kanya.
"Teka lang, Daniel? Manunuod ka?"
"Ayoko. Kayo na lang."
"Bakit? Sayang naman! Sige. Hintayin mo na lang ako bestfriend ha?
Alam ko mamimiss mo ko kaagad. Haha!"
Naiiinis na ako kay Bea talaga!
Lumabas na si Bea at Quen at naiwan kami ni DJ dito sa living room.
Ewan ko, nabother na naman ako sa katahimikan namin. Magkaaway na
naman kami.
Walang umimik samin ng ilang minuto. Hanggang sa nagsalita siya.
"Kath, bakit si Quen ang kasama mo ngayon?"
Hindi siya makahinga sa narinig niya. Tinanong niya si DJ.
"Bakit? Masama ba? Atsaka, mukhang masaya ka naman na kasama si
Bea."
"Oo. Masaya ako kasama siya. Kagaya na lang ng saya mo na kasama
mo si Quen."
"Eh yun na pala eh. Eh di parehas tayong masaya."
"Kath, akala ko kasi trip natin 'to? Sana sumama ka na lang samin ni Bea
sa mall."
Binigyan ko siya ng unbelievable look. "At ano? Maging chaperone niyo
kong dalawa? No way!"
"Mas mabuti na yun kesa kasama mo si Quen! Sinabi ko naman sayo na
ayoko sa lalaking yun diba?!"
"Teka, sumisigaw ka na naman? Lagi na lang! Lagi mo na lang akong
pinagtataasan ng boses kapag tungkol kay Bea at Quen pinag-uusapan
natin! Nakakasawa na!"
"Kath naman kasi! Bakit mo ba 'to ginagawa sakin ha?!"
"Anong ginagawa ko sayo ha?!"
"Madami Kath! Madami! Ginugulo mo utak ko!"
"Ewan ko sayo!"
Tumayo na ako nun at naglakad na papalayo. Palabas na sana ako ng
beach house ng biglang may yumakap sa likuran ko.
"Nagseselos ako Kath. Gusto ko, ako lang. Akin ka lang."
--------------------
PS: Get ready for the BIG TWIST. Soon.
Clue: Emotionally scarred.
Hi guys! An update before I go AWOL. Haha. This is dedicated to Tine.
Thank you for supporting!
Anyway guys. See you soon! Spread the summer love. <3
----------------------
CHAPTER 15.
KATHRYN'S POV
TAGAYTAY: 1ST DAY
"Nagseselos ako Kath. Gusto ko, ako lang. Akin ka lang."
Gusto niya sa kanya lang ako?
Humarap ako sa kanya at tinignan siya ng seryoso.
"Sayo lang ako? Bakit DJ. Akin ka ba?"
Hindi siya nagsalita. Iniwas niya yung tingin niya sakin.
"Kath naman."
"Bakit DJ? Sabi mo, sayo lang ako? O sige, sabihin na nating sayo nga
lang ako. Pero paano naman ako? Akin ka lang ba?" hinawakan ko yung
pisngi niya. "Bakit hindi ka makatingin sakin?"
"Pinipigilan ko lang sarili ko Kath. Hindi pa 'to yung right time."
"Right time na alin? Bakit mo iniiba yung usapan DJ ha? Sagutin mo ko.
Akin ka lang ba?" pinatingin ko siya sakin. "Alam mo namang
nasasaktan ako diba?"
"Alam ko. Pero nasasaktan rin ako Kath. Hindi mo maintindihan."
"Anong hindi ko maintindihan DJ?"
Tinignan niya ako ng seryoso. "Kath, ayoko lang na nakikita kang kasama
si Enrique. Ayoko."
Binitawan ko pisngi niya. Tumaas na boses ko. "So ganun pala yun?
Hindi ko pwedeng kasama si Quen. Pero ikaw, wow! Pwedeng-pwede na
kasama si Bea!"
Napabuntong-hininga siya. "Kath, bestfriend ko yun. Intindihin mo naman.
Ayoko naman na ma-out of place siya dito."
"In the first place, hindi naman siya kasama dito. Kaya ano naman kung
ma-out of place siya? Call me mean pero trip kasi natin 'to! She keeps on
ruining it!"
"Eh bakit yung bestfriend mo nandito rin naman ah. Kung ayaw mo
palang masira 'tong trip na 'to, sana hindi ka na lang pumayag na nandito
rin siya."
"Pumayag lang naman ako dahil nandito rin naman bestfriend mo. Hindi
ako papayag kung tayong dalawa lang magkasama sa trip natin na 'to!"
"Pero Kath, wag mo naman gawin sakin 'to."
"DJ, hindi mo pa rin ba maintindihan? Nasasaktan ka na kasama ko si
Quen. Pero hindi mo man lang ba naisip na nasasaktan rin ako dahil lagi
ka na lang pumapayag sa gusto ni Bea? Manhid ka ba o nagtatanga-
tangahan lang?"
Hindi siya nakapagsalita kaya inunahan ko na siya.
"DJ, sinong pipiliin mong makasama? Ako o si Bea?"
Tinignan niya lang ako ng matagal. Maaaring nagtataka siya kung bakit
ko yun tinanong.
Gusto ko lang ng assurance. DJ, gusto ko lang ng assurance.
Napabuntong-hininga siya.
"Kath, hindi ko siya pwedeng iwan."
Pakiramdam ko nabagsakan ako ng pinagsamang langit at lupa. Sobrang
bigat ng loob ko sa sinabi niya.
"Okay."
Tumalikod na ako nun at sa halip na samahan pa sa labas si Quen at
Bea para manuod ng fireworks. Tumuloy na lang ako sa kwarto ko.
Pagkahiga ko pa lang sa kama, tumulo na yung luha ko. Ang sakit. Akala
ko susundan niya ako at mag-eexplain siya sakin. Pero wala.
Mukhang pinili niya nga talaga bestfriend niya.
Sino nga lang ba ako? Ako lang naman ang ex-girlfriend turned to fiancee
niya na nakalimutan niya diba?
You are so pathetic Kath. You are so pathetic.
-------------------------
TAGAYTAY: 2ND DAY
"Kath, okay ka lang ba? Mukhang kulang ka sa tulog ah."
Napatingin ako kay Quen na mukhang nag-aalala sakin.
"Okay lang ako." ngumiti na lang ako sa kanya para ma-assure siya.
Buti na lang hindi niya na ako tinanong ulit. Ewan ko. Hindi talaga ako
nakatulog kagabi. Nawala kasi talaga ako sa mood.
Napabuntong-hininga na lang ako. Napatingin ako bigla sa may bintana.
Kung saan masayang naglalaro si Bea at DJ ng volleyball.
Kath, lalo mo lang sinasaktan sarili mo. Umiwas ka na lang. Umiwas ka
na--
"KATH!"
"Aaaaah!" napatingin ako kay Quen nun. Saka ko siya hinampas sa
braso ng malakas.
"Aray naman Kath!"
"Eh kasi naman nagulat ako sayo! Sumigaw ka pa dyan." sabay ismid ko.
"Paano ba naman kasi, para kang namatayan. Bakit ba wala ka na
naman sa mood?"
"Wala 'to."
"Anong wala? Nakabusangot mukha mo dyan. Ang ganda-ganda ng
araw!"
"Oo na. Wala na ko sa mood." sabay cross-arms ko.
"Bakit naman? Dahil na naman dun?" sabay nguso niya sa may bintana.
Napatingin na naman ako sa may bintana. Masaya pa rin sila at
nagtatawanan.
Nagulat ako ng tumingin sa gawi namin si DJ. Sumeryoso ang mukha
niya ng nagtama ang tingin namin. Iniwas ko kaagad dahil ayoko na
muna siyang makita. Nasasaktan na kasi ako.
"Ewan ko sayo." sabi ko kay Quen at tumayo na lang ako. Makabalik na
nga lang sa kwarto.
"Pikon? Tss Kath naman!" habol niyang sabi. Napatingin ako sa kanya.
"Matutulog lang ulit ako."
"Eh kakakain lang natin ng lunch ah?"
"Kaya nga. Matutulog lang ulit ako." poker-face kong sabi.
Napakamot siya ng ulo niya. "Akala ko magsswimming tayong lahat
mamaya? After 1 hour? Sabi ni Bea diba?"
"Kayo na lang tatlo." sagot ko at pumanhik na ng kwarto.
Humiga ako sa kama ko at pinikit ang mga mata ko. Gusto ko na
talagang bumalik sa Manila. Ayoko na dito. Akala ko matutuwa ako kasi
trip namin 'to pero wala eh.
Nasasaktan na talaga ako.
Ayoko na sanang isipin yung nangyari kagabi pero wala eh, tuwing
naaalala ko. Para bang binibiyak yung puso ko ng paunti-unti.
Kath, kalimutan mo na. Kalimutan mo na.
Pero wala eh, trinaydor na naman ako ng isip ko. Naalala ko na naman
yung nangyari kagabi.
*tok tok*
Hays. May istorbo pa. Hindi ko na lang binuksan. Bahala na kung sino
yung kumakatok na yun. Sino pa ba eh di yung roommate ko. Si Bea. -_-
Narinig ko yung pagkapihit ng pintuan. Nagpanggap na lang akong tulog.
"Kath?"
Napaupo ako kaagad at napatingin sa nagsalita. Si DJ? At bakit naka-
swimming trunks na siya?
Iniwas ko kaagad yung tingin ko.
"O-oh bakit? Bakit ka nandito sa k-kwarto ko?" nautal kong sabi.
"Magsswimming na. Sunod ka na lang." sabay sarado niya ng pinto ko.
Hays.
Humiga na lang ako ulit. Ayoko. Wala talaga ako sa mood.
*tok tok*
Ano ba yan. Hays.
Tumayo ako at binuksan ito. Pagkatingin ko. Si Bea pala.
"Wala ka bang susi sa kwarto?" irita kong tanong.
"Wala eh. Naiwan ko sa baba. Anyways Kath, let's swim na. Gusto mo
bang humiram sakin ng swimsuit? Meron akong extra."
"Meron akong sarili, Bea. Atsaka hindi ko nga alam kung magsswimming
pa ako. Ang init."
Ngumiti siya sakin. "Magpahinga ka na lang kung gusto mo Kath. It's
okay. Sasabihin ko na lang sa dalawang boys. Magpapalit lang ako ha?"
sabay pasok niya sa cr ng kwarto namin.
Naiwan akong tulala habang nakatayo. Bakit ganun si Bea? Okay lang sa
kanya? Eh hello? Dapat pinilit niya ako na magswimming. Beach house
ko 'to eh. -_-
Maya-maya lumabas siya. At halos lumuwa yung mata ko sa sa suot
niya.
"Okay lang ba swimsuit ko Kath?"
"You're seriously gonna wear that flimsy thing you call swimsuit?" gulat
kong tanong. Eh paano, halos kita na kaluluwa niya! Rede two-piece na
maraming cuts. Daring kasi masyado kay Bea. Alam niyo yung swimsuit
ni Anne Curtis sa No Other Woman na snake-type? Ganun! Red nga lang
at two-piece pa. -_-
"Kath, ano ka ba. Sanay na ako sa ganito. Besides, bagay naman sakin
diba?" umikot pa siya.
Mukha siyang babaeng nagpopose sa men's magazine. Dahil nga sa red
sexy swimsuit niya. Ewan ko ba sa babaeng ito. Iba ang taste. Grabe!
"Ano Kath?"
"Bagay sayo." labas sa ilong kong sabi.
"Talaga? Thanks! Sige baba na ako ha? Sayang naman at di ka
makakaswim today. Maybe next time?" ngiti niya sabay labas ng pinto.
Nagdalawang-isip tuloy ako. Sige na nga, magsswimming na ako! Eh
kasi, ewan! Basta babantayan ko si DJ at Quen!
Nagpalit na ako kaagad ng swimsuit ko. Red din siya na two-piece pero
mas matino naman yung akin.
Bumaba ako kaagad. Palabas pa lang ako ng pintuan ng nakita ko na
papalapit pa lang si Bea kay Quen at DJ. Nakita ko yung expresyon sa
mukha ni Quen. Nagulat na lahat-lahat. Psh. Lalaki nga talaga bestfriend
ko. -_-
Pero si DJ? Hindi nagulat? Huh. Baka tinatago niya lang na
nagagandahan siya kay Bea.
"Kath!" nagulat ako ng tinawag ako ni Quen. Nakita niya na pala ako.
Tumingin rin sa gawi ko si DJ.
Lumabas na ako ng pintuan at naglakad na papunta sa kanila.
Nagulat ako ng biglang manlaki yung mata ni Quen at ni DJ. Sabay pa
sila. Napaubo pa si DJ pagkalapit ko sa kanila. Pero iniwas ko yung
tingin ko sa kanya.
Napansin kong nakataas rin ng kilay sakin si Bea.
"Hindi pa ba kayo magsswimming?" ngiting tanong ko sa kanila.
"Akala ko ba masama pakiramdam mo Kath?" pagtatakang tanong ni
Bea.
Ngumiti lang ako sa kanya. "I'm okay na. So? Ano na? Hindi pa ba kayo
magsswimming?"
"Magsswimming na. Let's go DJ." seryosong sabi ni Bea. Nagulat ako ng
hilahin niya si DJ papunta sa tubig.
"Sige Bea." tapos tinignan ako ni DJ bago siya sumama sa hitad na yun.
Naiinis na talaga ako. Pinapamukha niya pa sakin na mas pipiliin niya pa
bestfriend niya kesa sakin. Nakakainis. Nalulungkot ako.
"Ganda mo Kath."
Nagulat ako, nandito pa pala si Quen. Tumingin lang ako sa kanya at
ngumiti.
"May mas maganda para sa kanya eh."
Natahimik kaming dalawa. Nakatuon lang ang atensyon namin sa
dalawang taong nagsasabuyan ng tubig. Ang saya-saya naman ni DJ at
Bea.
Wala nga akong laban sa bestfriend niya.
"Kath, naaalala mo ba yung sinabi ko sayo dati? Nung kakarating lang
natin dito from New York?"
"Ano yun? Yung sabi mong may sasabihin ka kaya lang di pa right time?"
Ngumiti siya ng malungkot. "Oo."
"Ano naman tungkol dun?"
"Kath, sana maging masaya ka."
Kumunot yung noo ko sa sinabi niya.
"Huh? Hindi kita maintindihan."
"Wala. Maiintindihan mo na rin yun. Pakiramdam ko nga malapit na eh."
"Baliw. Magswimming na nga lang tayo!" di ko talaga siya maintindihan.
"Sige. Pero teka lang. May tatawagan pa ako. Mauna ka na."
Napasuklay ako ng buhok. "Sige."
Ngumiti muna siya bago siya tumakbo papalayo sakin. Ako naman,
napatingin sa harapan ko. Kung saan nagkukulitan pa rin si Bea at DJ.
Ewan ko sa kanila.
Lumusong na ako sa tubig. Diretso lang ako na naglalakad papunta sa
malalim na part ng beach. Hindi ko sila tinignang dalawa. Hahayaan ko
na lang sila.
Napatingin ako sa may clouds. Mamaya pa mag-sunset. Grabe, nung
nalaman ko na si DJ pala yung kababata ko before? Gusto ko na
makasama siya habang papalubog yung sunset. Watching with him
makes that future moment worth it.
Ang tanga mo kasi Kath, bakit mo kasi pinapili. Ayan tuloy. Sinong talo?
Naalala ko na naman yun. Bigla na naman sumakit yung puso ko. Ayoko
umiyak dito. Babalik na lang ako sa kwarto. Walang-kwenta 'tong trip na
'to.
Aahon na sana ako sa tubig ng biglang naramdaman kong may yumakap
sa may beywang ko.
"Kath..."
"D-DJ?" humarap ako sa kanya. "Bakit na naman ba?"
"Kath, bakit ba ganun? Pinapahirapan mo ko."
Nakatingin lang siya sakin ng seryoso. Kinakausap ako gamit ang titig
niya.
"Nahihirapan ka? Ako rin DJ. Hirap na hirap. Hindi mo lang alam kung
gaano ako nagpapakahirap para lang makaaalala ka. Tapos, pinili mo pa
si Bea kesa sakin."
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya. Pakiramdam ko kasi tutulo luha ko
dahil sa sinabi ko.
"Kath, hindi ako pumili."
"Pero parang ganun na rin yun."
"I'm sorry. pero I just want to know something. Pagod na pagod na rin
kasi ako. Ayoko na. Hindi ko na kaya."
"Ano yun? Bilisan mo na dahil pagod na pagod na ko."
"After all this heartache that I've given to you. Do you still love me?"
Tinitigan ko siya ng matagal. Bahala na kung magmukha akong tanga.
Wala akong pakielam.
"Yes."
Nagulat ako ng ngumiti siya. Hinawakan niya ako sa magkabilang-pisngi
ko. Tapos bumuntong-hininga.
"Wala akong amnesia, Kath."
-------------------
PS: Wait for the BIGGER TWIST. Soon.
Dedicated to her. Hi, thanks sa help sa 100-day deal pig_rabbit. :)
Dear readers. sorry daw sabi ni DJ at napaniwala kayo na may amnesia
siya. Ang dami-dami daw niyang POV na lagi niyang ineexplain na may
amnesia siya tapos na-good time lang kayo. HAHAHAHA! Sisihin niyo
daw sa *ehem* maganda na author na si Ella. (weh di nga? hahaha)
Talagang nagbigay pa ako ng 'sumasakit-ang-ulo/nananaginip' at 'mga
bagay na magpapaalala kay DJ' para lang maconvince kayo na may
amnesia siya talaga! Sorry! I'm trying to be a versatile teen fiction writer
kasi. So yeah, unpredictable talaga ang story na 'to at maraming twists!
At gumana na naman ang writing powers ko! Mwahahaha. Loveyouuuuuu
guys! Naoverwhelm ako sa last chap comments! Almost 1K? Omg. :"*
----------------------------------
CHAPTER 16.
KATHRYN'S POV
Anong... sabi niya?
"W-wala kang amnesia, DJ?" nakatulala lang ako sa kanya. "Bumalik na
alaala mo?"
"Kath, I'm sorry. Pero hindi ako nagka-amnesia kahit kailan."
Pilit kong iniintindi yung sabi niya. Wala siyang amnesia?
"Eh d-diba? S-sabi mo sakin hindi mo ko naaalala?"
Nakikiusap yung mga mata niya. "Kath, I'm sorry."
Nakatitig lang ako sa kanya. Digesting what he had said earlier...
"Hindi ka nagka-amnesia, DJ?" tanong ko. "Kahit kelan?"
"Oo."
Sa sinabi niya, pakiramdam ko binagsakan ako ng langit at lupa.
"Niloko mo ko."
Nanlaki mata niya. "Kath, let me explain."
"EXPLAIN?!" tinulak ko siya ng malakas. "NILOKO MO KO! ANG KAPAL
NG MUKHA MO!"
"Kath, calm down. I'll explain please!"
"AYOKO MARINIG PALIWANAG MO! NILOKO MO KO! PINAGMUKHA
MO KONG TANGA!"
"Kath, may dahilan ako kaya hindi ko sinabi sayo!" bigla niyang
hinawakan yung magkabilang-kamay ko. "Tumigil ka muna!"
"Titigil?" nagpumiglas ako sa hawak niya. "Bitaw."
"Kath naman--"
"BITAW!"
Bumitaw naman siya. Tinalikuran ko siya at mas lumangoy ako papunta
sa malalim na part ng beach.
Ang sama-sama ng loob ko. Wala siyang amnesia? Ano 'to? Ginoodtime
niya ko? Ha? Ang kapal ng mukha niya!
Biglang nagsilabasan yung luha kong kanina ko pa pinipigilan. Kahit
kelan, ang tanga ko. Pinanganak akong matalino pero pagdating kay DJ,
ang tanga-tanga ko!
Kaya pala. Kaya pala minsan pakiramdam ko nakaalala na siya. Kaya
pala minsan pakiramdam ko nagmumkha na akong tanga. Yun pala,
wala naman pala siyang amnesia! Nakakafrustrate!
Gusto kong magpakamatay sa nalaman ko.
"Kath..." nagulat ako ng may nagsalita sa kanan ko. Si DJ.
"Sinundan mo pa ko dito. Hindi ka ba nakakaintindi? Ayoko muna na
makita ka." sabi ko sabay iwas ng tingin ko.
"Kath, wag ka naman maging matigas. I'm sorry. Kamumuhian mo nga
ako siguro dahil sa ginawa ko. Pero please, pakinggan mo muna ako."
Tinignan ko siya. "Bakit DJ? Puro kasinungalingan lang naman
lumalabas sa bibig mo diba?" nagsmirk ako. "Wala ka palang amnesia."
Bumuntong-hininga siya. "Hindi mo kasi naiintindihan nararamdaman
ko."
"Ako pa hindi makaintindi? Wow. O sige, tutal nasabi mo na naman yang
malaking KASINUNGALINGAN mo. Sige, ipaintindi mo sakin ngayon.
Bakit ka nagpanggap na may amnesia?"
"May gusto lang akong patunayan."
"Patunayan na alin?"
"Na ako pa rin ang mahal mo. Na ako lang ang mahal mo."
Nakatingin lang ako sa kanya ng seryoso.
"Yun ang dahilan mo DJ?"
"Oo. Natakot lang ako Kath." napasinghap siya. "Hindi ko alam ang
gagawin ko ng bigla na lang tayong nagkita sa kalsada pagkatapos ng
dalawang taon. Kaya nagkunwari akong hindi kita maalala."
"Nakakainis ka! Nakakainis! Alam mo bang halos magpakamatay na ako
nung nawala ka? Ha?! Dalawang tayo yun DJ. Dalawang taon! Di mo
man lang ba naisip yun?" pinaghahampas ko siya. "Ang sama mo. Ang
sama-sama mo!"
Naiyak na ako ng tuluyan. Niyakap niya ako bigla. Nagpupumiglas ako
pero hindi niya ako binitawan.
"Kath, pakinggan mo ko. Please?"
Napabuntong-hininga ako. Bahala na. Bahala na.
"Kath, gusto kong magpakamatay pagkatapos ng nangyari nung
engagement party ko. Plano ko nga, sa park kung saan nandun yung
puno natin. Sobra akong nasaktan nun. Akala mo ba wala lang yun
sakin? Nagpakalasing ako sa party. Tapos nagdrive ako ng kotse ko.
Hindi ko namalayan kung nasaan na ako. Akala ko itinigil ko yung kotse
ko sa park natin. Malayo na pala narating ko." bumuntong-hininga siya.
"Pagkababa ko pa lang ng kotse, may pumukpok ng bote sa ulo ko. Hindi
ko na alam kung anong nangyari pagkatapos nun. Basta nakita ko na
binuksan nung lalaki yung pintuan ng kotse ko saka siya nagdrive
papalayo. At nawalan na ako ng malay."
Mukhang si Carlo Rodriguez yung tinutukoy niya. Carnapper pala yun.
Yun pala.
"Nagising ako. Nakilala ko kaagad bigla si lola at lolo. Sila nagsagip
sakin. Hindi nila ako namukhaan kaya masaya ako. Alam mo kung
bakit?" ngumiti siya ng malungkot. "Pinatay ko si DJ. Pinatay ko ang
dating ako. Naging si John ako. Kinalimutan ko lahat. Pati nga
pagmamahalan natin, kinalimutan ko. Pero, sa isip lang pala yun." tinuro
niya yung puso niya. "Sa puso ko, hindi."
"Anong ibig mong sabihin?"
"Alam ng Diyos, Kath. Hindi ka nawala sa puso ko. Iniisip ko na ano na
bang nangyayari sayo. Nasaan ka na ba. Kung masaya ba kayo ni
Enrique." sumeryoso mukha niya. "Alam mo bang halos mamatay ako sa
sobrang sakit sa puso nung nalaman kong pinagpalit mo ko sa kanya?
Lagi kong iniisip kung ano ba kulang ko. Ano ba dapat kong ginawa para
hindi mo ko iwan."
"Bakit hindi ka nagpakita sakin DJ? Sabihin mo. Ganun ka ba kagalit
sakin?"
"I already have told you before. Ayaw kong gambalain kayo ni Quen.
Gusto ko maging masaya ka sa kanya." ngumiti siya ng malungkot.
"Nabalitaan ko nga na magkasama kayo sa New York. Kaya akala ko
talaga na siya na yung mahal mo."
"Ikaw nga lang mahal ko DJ. Sinabi ko na sayo yan nung una pa lang
magkrus ang landas natin. Kaya ko nga ginagawa ang lahat para
makaalala ka." tumulo yung luha ko. "Dalawang taon yun DJ. Sa loob ng
dalawang taon, akala namin patay ka na. Akala ko patay ka na. Alam mo
bang ang tagal ko bago ako nakarecover sa pagkamatay mo? Pilit kong
kinakalimutan ka. Pero, wala eh. Sa tuwing naaalala ko na dahil sakin,
namatay ka. Bumabalik yung sakit. Sana hindi mo na lang ginawa yun."
tumulo na naman ang luha ko. "Sana sinabi mo na lang kaagad.
Nagmukha pa kasi akong tanga."
Niyakap niya ako ng sobrang higpit. "I'm sorry. Nakalimutan ko nga siguro
yung pangako natin dati sa isa't-isa. Na tiwala lang. Siguro natakot lang
ako na ngayong nakita mo na ko, sinasabi mong mahal mo ako dahil
naguguilty ka sa nangyari dati. Gusto ko muna mapatunayan na mahal
mo nga talaga ako. Kaya I'm sorry kung akala mo niloko kita. Na ginawa
mo ang lahat para makaalala ako, yun pala wala naman akong amnesia.
I'm sorry. Gusto ko lang rin ng assurance."
Nakikita ko sa mga mata niya yung sakit na naramdaman niya.
Hinawakan niya magkabilang-pisngi ko. "Mapapatawad mo pa ba ako,
Kath?"
Napayuko ako. "Masakit kasi DJ. Masakit pa rin. Sayang yung dalawang
taon."
"Magkasama na naman tayo ngayon Kath. Hinding-hindi na kita
hahayaang mawala sakin. Ayoko na. Pagod na ko. Akin ka lang."
Tinignan ko siya. Nakatingin rin siya sakin. Seryosong nag-uusap ang
mga mata namin.
"Pinapatawad na kita."
"Talaga?"
"Oo. Ayaw mo?"
Bigla siyang ngumiti. "Sabi na. Hindi mo rin ako matitiis."
Pinalo ko siya ng mahina sa braso niya. "Wag na ulit tayo
magsinungaling sa isa't-isa ha? Please? Ayoko na masaktan ulit."
"Hindi na." hinawakan niya ko sa beywang ko. "May tanong ako."
"Ano na naman yun?"
"Mahal mo pa ba ako?"
"Oo naman. Mahal na mahal kita."
Ngumiti siya at nagulat ako sa sunod na ginawa niya.
Hinaliikan niya ako. Ng punong-puno ng pagmamahal.
Napapikit na lang ako at napakapit sa leeg niya. Niyakap niya rin ako ng
mahigpit. Namiss ko siya. Namiss ko talaga siya.
Bumitaw rin siya pagkatapos ng ilang segundo. Saka ngumiti siya.
"Mahal na mahal kita Kath."
Natulala ako.
Halos magtatalon yung puso ko sa sinabi niya. Ang tagal kong hinintay
na sabihin niya yan sakin.
Ngumiti ako. "Akala ko talaga kinalimutan mo na yung dating tayo."
"Magagawa ko ba yun? Sinabi ko naman sayo. Ikaw lang ang babaeng
minahal ko ng ganito. Hinding-hindi na kita sasaktan. Ayoko na
mahiwalay sayo." niyakap niya ako. "Pero itago na muna natin 'to sa
kanila."
Napanganga ako sa sinabi niya. "Sa papa mo?"
"Alam naman niya na nagkukunwari lang ako."
Nanlaki mata ko sa sinabi niya. "Kay lola at lolo?"
"Sasabihin ko pa lang."
"So, kanina natin itatago na nakakaalala ka na? Kela Bea at Quen?"
"Oo. Lalo na kay Bea. Hindi siya pwedeng masaktan."
Napabuntong-hininga ako. "Sige."
Bakit ganun? Bakit naman bawal masaktan si Bea? Naguguluhan ako.
Pero hindi na muna yun ang dapat kong isipin. Masaya ako na
naintindihan na namin ni DJ ang isa't-isa. Sana naman wala ng
mangyaring masama.
"Ayoko na mahiwalay sayo DJ." sabi ko. "Hindi ko na kakayanin."
"Ayoko na rin. I love you Kath."
"I love you too DJ."
------------------------
PS: Wait for the BIGGER TWIST. Soon.
Clue: I will marry you.
Dedicated to her. Thanks! =)
Anyways guys, enjoy the update! Ay, may scene pala dito na teaser ng
isang scene sa isang KathNiel fanfic na marami ding nagbabasa! Kaya I
advice na magbasa rin kayo ng ibang kathNiel fanfics dahil malay niyo,
may HPW teaser na pala dun. Malay niyo lang hahaha =) Collabs!
HAHAHA *evil laugh* Alam niyo yun chi... hahaha! ENJOY the Update. =)
-----------------------------
CHAPTER 17.
KATHRYN'S POV
TAGAYTAY: 2ND DAY
Hindi pa rin kami nagpapansinan ni DJ. Pero syempre sa harapan lang ni
Quen at ni Bea yun. Pagkatapos ng nangyari kanina, pakiramdam ko
kumpleto na ulit ako. Siguro nga masyadong mabilis yung pangyayari.
Natanggap ko siya ulit.
Pero ayoko na kasing mag-inarte. Yung tipong magtatanim pa ako ng
sama ng loob sa kanya dahil lang nagtago siya sakin sa loob ng
dalawang taon. Mahal na mahal ko siya. Mahal na mahal niya rin ako.
Yun ang importante. Atsaka, alam ko na magbabati at magbabati rin
kami. Hindi yata namin matitiis ang isa't-isa. May dahilan naman siya.
Tatanggapin ko yun. Nagkasakitan kami, totoo. Pero ngayon? Ayos na
kami. Ayoko na. Ayoko na mangyari na tiisin ulit namin ang isa't-isa.
Bakit ganun? Pakiramdam ko teenager pa rin ako. Young adult pa lang
ako pero pwede pamura? Shet! Ang saya-saya ko! Nasa akin na ulit ang
master ko.
Pero di ko maiwasan na mabahala. Anong meron kay Bea at bawal
siyang masaktan?
Nagbihis na ako ng t-shirt at shorts. May bonfire daw kasi eh. Ayoko
namang magmukhang KJ kaya sasama ako. Kahit magkunwari muna
kami ni DJ na not-in-good terms. Hayaan ko na muna.
*tok tok*
Binuksan ko yung pinto at nagulat ako ng makita ko kung sino.
SI DJ, nakasandal sa gilid ng pintuan, nakacross-arms at nakangiti sakin.
"Oh DJ? Baka may makakita sayo."
"Nasa labas na sila. Sa may bonfire. Sabi ko susunduin kita dito at sabay
na tayo lalabas."
"Ah. Sige, tapos na naman ako. Lika na?"
"Sandali lang." pumasok siya ng kwarto at sinarado niya yung pinto.
Tapos nilock 'to.
Nanlaki yung mata ko sa ginawa niya. "Ah, DJ? Di pa ba tayo bababa?
Baka hanapin nila tayo."
Nakatingin lang siya sakin at nakangiti ng nakakaloko. "Bakit parang
takot na takot ka sakin?"
"Takot? Hindi ah. Bakit ako matatakot sayo?"
Nagsmirk siya. Oh how I miss his smirk!
"Dahil ngayong alam mo ng wala akong amnesia, hindi ko na kailangang
magpanggap na hindi ako nasasabik sayo." sabay ngiti niya ng
nakakaloko.
"Uhm--" magsasalita na sana ako kaso bigla niya akong hinila papalapit
sa kanya at niyakap ako ng mahigpit. Yung tipong bear hug talaga dahil
sobrang higpit ng yakap niya sakin.
"Namiss kita Kath. Hindi mo alam kung ilang beses kong iniisip 'to. Yung
mayakap kita ng ganito ulit. Yung tipong tayong dalawa lang ang tao
tapos ang gagawin ko, yayakapin lang kita buong magdamag."
Nanlambot ako sa sinabi niya. Niyakap ko rin siya ng mahigpit.
"Bakit kasi bawal nating sabihin kay Bea at Quen?"
Medyo inilayo niya ako sa kanya, yun ay para hawakan ako sa
magkabilang-pisngi ko.
"Kath, kay Quen pwede naman nating sabihin. Kaso mukhang alam na
naman niya kaya wag na."
"Alam ni Quen?" paanong?!?!
"Hindi pa naman ako sure dun. Pero mas mabuting wag na nating
sabihin. Gusto ko muna siyang tawanan habang gumagawa siya ng
paraan para mapansin mo siya na higit pa sa kaibigan." sabay ngiti niya
ng nakakaloko.
"Anong sabi mo?"
"Wala Kath. Wag mo ng isipin yun."
Hindi ko talaga nagets sinabi niya. Psh. Pero wait...
"Eh yung kay Bea? Bakit hindi mo pa pwedeng sabihin na wala kang
amnesia?"
Bumuntong-hininga siya. "Kath, may gusto siya sakin. Sinabi niya sakin
sa harap nila lola at lolo."
What the?! Sabi na! Sabi na! Nung una pa lang!
"Eh so? Alam mo, dapat sabihin mo ng wala kang amnesia. Alam mo
kung bakit? Para maintindihan niya na hindi na kayo pwede. Kasi patuloy
na aasa lang siya. Mag-bestfriend lang naman kayo diba?"
"Kath, hindi ko pwedeng sabihin. Masasaktan siya dahil nagsinungaling
ako sa kanya."
"DJ, masasaktan talaga siya. Parang ako, nasaktan nung una. Pero I
know she'll get over it like me. Kaya please, sabihin mo na."
"Hindi mo kasi maiintindihan. Magdaramdam yun."
"Why? Ipaintindi mo sakin. Hindi ako magagalit."
Napabuntong-hininga siya.
"May sakit siya sa puso."
Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. "Gaano kalala?"
"Sabi niya ng nagpacheck-up siya. May butas na yung puso niya. Pwede
'tong lumaki at pwede siyang mamatay kapag bumigat yung pakiramdam
niya. Kaya hangga't maari Kath, ayokong masaktan siya. Bestfriend ko pa
rin siya. Kaya nag-aalala ako sa kanya. Nakapag-promise ako kay lola at
lolo na aalagaan ko si Bea."
Napabuntong-hininga na rin ako. Nakakaawa naman pala si Bea. I can't
help but feel bad.
"Ang sama ko yata sa kanya, DJ. Feeling ko kasi inaagaw ka niya sakin.
Pero sa aming dalawa, mas kawawa siya. DJ, gawin natin ang lahat para
gumaling siya. Para makahanap na rin siya ng taong mamahalin niya.
Yung taong mamahalin rin siya."
Biglang ngumiti ng abot-tenga si DJ at niyakap ako. "Kaya ikaw ang
mahal ko eh. Naiintindihan mo ko. Kahit ang dami ko ng kasalanan sayo,
nandyan ka pa rin."
"Mahal kasi kita."
"Talaga?" bumitaw siya sa yakap ko. "Kiss mo nga ko?"
"Ayoko nga. Namimihasa ka na! Nagkiss na tayo kanina sa may beach
ah?"
"Eh gusto ko pa!" para siyang batang nagmamaktol. "Isang kiss lang sa
lips, please?"
Pumunta ako sa may pintuan para buksan 'to kaso hinarangan ako ni DJ.
"DJ naman. Bumaba na tayo!" sigaw ko. Nahihiya kasi ako eh.
Nakalimutan ko kissing-monster pala si DJ. >//<
Ngumiti lang siya ng nakakaloko. Sabay inilapit yung mukha niya sakin.
"Sige na. Isa lang?"
"Sige na nga." sabi ko sabay ngiti sa kanya.
Pumikit na ako. Naramdaman ko ng dumikit yung labi niya sa labi ko ng
biglang...
*tok tok*
Napaurong ako kaagad kay DJ. Nagkatinginan lang kami. Ano ba yan!
Sayang yung kiss! >//<
Si DJ na yung nagbukas ng pinto. Pagkatingin, si Bea pala.
"Bakit ang tagal niyo?"
Nagkatinginan kami ni DJ pero iniwas kaagad dahil baka mahalata ni
Bea.
"Wala, Bea. Nagpatulong lang ako kay DJ."
"Nagpatulong? Saan naman?"
"Sa padlock ng CR niyo Bea. Nasira kasi ni Kath. Ang clumsy kasi."
sagot ni DJ. "Mauna ka na Bea sa baba. Bababa na rin kami ni Kath."
Tinignan lang kami ni Bea. "Sige, may game tayo sa baba ah."
"Sige, susunod na lang kami." sabi ko.
Sinarado naman niya yung pinto. Naiwan kami ni DJ sa loob.
Nagkatinginan kami.
"Kath, yung kiss ko--oomph!" hinarang ko yung kamay ko sa bibig niya.
"Hep hep! Wag na! Next time na lang!" sabi ko sabay labas ng pintuan
kaagad.
Nagkamot ng ulo si DJ pagkababa namin ng hagdanan. "Pabitin ka
naman eh."
"Eh wag na! Paghirapan mo muna!" sabay ismid ko.
"Tss. Di bale, marami pa namang next time. Di ko na kailangang
paghirapan kasi alam ko ibibigay mo rin yung gusto kong kiss." sabay
akbay niya sakin. "Ikaw pa. Adik ka sakin eh."
"Wow ah! Parang hindi ka rin adik sakin ah?"
"Wala naman akong sinabi. Hindi mawawala pagkaadik ko sayo Kath."
Napangiti ako sa sinabi niya. "Talaga? Sabi mo yan ah!"
"Oo."
"Pero teka lang DJ, paano na tayo pagbalik natin sa Manila? I mean,
anong work mo? Wala ka naman palang amnesia diba?"
"Don't worry Kath. Nag-MBA ako ng patago. Sa public university nga lang.
Kaya kung mag-eenroll ka sa MU, sabay na tayo. Ako pa rin hari dun."
"Yabang mo! Pero paano nga, di ka magwowork? Ako kasi magwowork
sa company rin."
"Kath, may sarili na kong interior design firm. Si dad nag-ayos ng lahat.
Ngayong hindi ko na kailangan magpanggap sayo, pwede na ako
magstart sa work."
"That's good news DJ."
"Hindi lang yun. May kliyente na ako kaagad. Tinawagan niya ko last
Tuesday. Magpapadesign siya ng bahay sakin."
"Talaga? Sino?"
"Si--"
"KATH! DJ! Lika na!" rinig kong sigaw ni Bea ng nasa may pintuan na
kami. Hindi naman siya masyadong excited?
Nagpanggap na lang kami ulit ni DJ na medyo not-in-good terms.
Tahimik lang kaming pumunta sa may bonfire.
"So, anong game ba lalaruin natin?" tanong ko.
"Well, truth or dare. With a twist nga lang." ngiting sabi ni Bea.
"Gumawa na tayo ng circle." sabi ni Quen.
Tumabi ako kay Quen. Ang isa ko pang katabi ay si Bea. Tapos katapat
ko si DJ.
Kumuha ng bote si Quen at inilagay sa gitna naming lahat.
"Bea, ano bang twist ang gusto mo sa game?" tanong ni Quen kay Bea.
"Imbes na Truth or Dare. Dare or Bare laruin natin!"
"Dare or Bare? Huh? Ano yun?" kunot-noo kong tanong sa kanya.
"Simple. Dare lahat ang gagawin. Kapag hindi kayang gawin yung dare o
ayaw gawin, magtatanggal ng isang suot sa katawan. In short? Bare. So,
game na ba kayo?" excited na sabi ni Bea.
Dapat hindi na siya naglalaro ng ganito eh. May sakit siya sa puso. Hays.
Di ko naman pwedeng sabihin na alam ko dahil baka sabihin niya
kinakaawaan ko siya.
"Game." sabay-sabay naming sabing tatlo sa kanya.
"Okay, I'll spin first!" inispin na ni Bea yung bote at tumapat kay...
"Enrique! Dare ko sayo halikan mo yung babaeng yun." sabay turo dun sa
babaeng kumakain ng balut na kakadaan lang samin.
"Ayoko. Mamaho pa hininga ko." natawa kaming lahat sa sinabi niya.
"Bare na lang."
"Take it off! Take it off!" tawang-tawa na sabi ni Bea.
Nagtanggal ng shirt si Quen. Grabe muscles niya, pati six-pack abs niya
litaw. Iniwas ko yung tingin ko. Nakakailang naman 'tong game na 'to!
"Oh ako naman." sabi ni Quen sabay inispin ulit yung bote. Tumapat
kay...
"Daniel. Dare ko sayo halikan mo yung babaeng tinuro ni Bea kanina."
"What the hell? Ayoko." at kagaya ni Quen, nagtanggal rin si DJ ng shirt.
Naviviolate mata ko. My eyes! Huhuhu! Bakit ganun? Muscles, biceps
tapos perfectly-sculpted pa six-pack abs niya! Huhuhuhu! T^T
Nakita ko in my peripheral vision na nagsmirk si DJ sa reaksyon ko. Eh
ewan ko sa kanya!
"My turn." inispin niya at tumapat sakin yung bote. Bigla siyang ngumiti
ng palihim. Gulp.
"Dare ko sayo na halikan mo yung taong mahal mo dito." sabay ngiti niya
ng nakakaloko.
Grabe, inuutakan niya ako? Grabe! Alam naman niyang siya mahal ko
eh! Gusto talaga magpahalik. Grabe 'tong kissing-monster na 'to. -_-
"Bare na lang ako."
"Bare?!" hysterical na sabi ni DJ. "Pero--"
Hindi na siya nakapagsalita dahil itinapon ko sa kanya yung shirt ko.
Natawa ako sa mukha niya. Priceless! Naka-sleeveless top pa ako 'no.
Hahaha!
"Turn ko naman." inispin ko yung bote at tumapat kay Bea. "Game na
Bea?"
"Game."
"I dare you to tell the truth."
"Truth? About what?"
"Your feelings about DJ. Gusto mo siya diba?"
Alam ko naman na gusto niya si DJ. Gusto ko lang mismong marinig sa
kanya mismo.
Ngumiti siya. "Hindi lang gusto. Mahal ko si Daniel."
Bigla kong nabitawan yung bote dahil sa gulat. Mahal?
Napatingin ako kay DJ na parang na-caught off-guard. Hindi maipinta
yung reaksyon niya sa sinabi ni Bea.
"Kayo naman, para namang ipipilit ko feelings ko sa kanya. Hihintayin ko
na lang na mainlove sakin mismo si Daniel. Hahaha!" sagot ni Bea.
Nakaramdam ako ng inis. Pero pinigilan ko. May sakit siya Kath, may
sakit. Kailangan niya lang ng atensyon.
Kinuha ko yung bote na nahulog ko kanina, buti hindi nabasag. At binigay
ko 'to kay Bea. "Your turn."
Inispin niya yung bote at tumama ulit kay Quen.
"I dare you to kiss Kath."
Nanigas ako sa kinauupuan ko sa sinabi niya.
"What?!" ako yung nagsalita dahil gulat na gulat ako.
"Bakit? Friendly kiss lang naman. Besides, wala naman kayong feelings
sa isa't-isa diba? Am I right?" ngiting tanong ni Bea.
"Wala nga. Pero ang awkward Bea." sabi ko.
"Kung mag-bestfriends lang kayo, wala lang sainyo 'tong kiss. Diba
Quen?"
Nagulat ako ng sumama yung tingin ni Quen. "Bare na lang ako."
Tatayo na sana si Quen pero pinigilan ko siya.
"Friendly kiss lang naman diba? Para lang maintindihan ni Bea na
BESTFRIENDS lang tayo. Nothing more, nothing less." sabay taas ng
kilay ko kay Bea.
She's starting to get on my nerves again!
Napatingin ako kay DJ. Nakaiwas yung tingin niya samin. Sana
maintindihan niya na pinapatunayan ko lang na wala talagang
namamagitan samin ni Quen.
"Kath, wag na." sabi ni Quen.
Hindi ko na siya pinagsalita. Hinalikan ko siya sa lips.
Lumayo kaagad ako pagkatapos. Hindi ako nailang. Wala naman kasi
talaga yun. Alam naman ni Quen na hanggang mag-bestfriends lang
kami. Ang problema ko lang, bakit ganun pa dare ni Bea kay Quen diba?
Binigyan ako ng apologizing look ni Quen. Ngumiti lang ako.
Napatingin ako kay DJ. Kaso nakaiwas yung tingin niya samin.
"Turn ko na." sabi ni Quen. Naturo yung bote kay DJ.
Bumulong siya sakin. "Babawi ako sa ginawa mo."
"Huh?"
Ngumiti lang siya sakin tapos tumingin kay DJ.
"Daniel, I dare you to kiss the girl you love."
Nagets ko na gustong mangyari ni Quen. Alam na niya nga siguro na
nakakaalala si DJ. At alam niya na siguro na ako ang mahal ni DJ kaya
bumabawi siya sakin sa pagsagip ko sa kanya kanina sa dare sa kanya.
Mag-bestfriends nga kami.
Nakatingin lang samin si DJ. Seryoso yung tingin niya. Bakit ganyan siya
makatingin?
"Sige." matigas na sabi ni DJ. Pagkatapos, lumapit siya sa akin.
Pero ang hinalikan niya ay si Bea.
Halos malaglag ang panga ko sa ginawa niya. Bakit niya 'to ginagawa
sakin?
Bumitaw si DJ kay Bea. Nanlaki lang mata ni Bea.
"Ako ang mahal mo, Daniel?" ngiting sabi ni Bea.
Hindi nagsalita si DJ. Tumayo lang siya at tinalikuran kami. Naglalakad
na siya papalayo.
"Wait up, DJ!" tumayo na rin si Bea at tumakbo papunta kay DJ.
Pakiramdam ko hindi na ako makagalaw sa nangyari. Bakit? Bakit niya
hinalikan si Bea?
Akala ko ako ang mahal niya?
Hindi ko alam, pero biglang may tumulong luha sa mga mata ko.
Ano ba talaga DJ? Ayaw mong masaktan si Bea kaya ako ang sasaktan
mo?
Inakbayan ako ni Quen at pinunasan yung luha ko.
"Kath, wag kang umiyak. Nandito naman ako."
----------------------
PS: Get ready for the BIGGER TWIST. Soon.
Clue: Thinking of you.
Dedicated to her. Hi sissy thanks for supporting. :)
Uy guys, grabe! Hahaha. I suggest na magbasa na kayo ng ibang
KathNiel fanfics, sa kadahilanang may ka-collab ako na ilalabas na yung
collaboration namin! Hahaha. And it has something to do with the 'bigger
twist'. Just saying. Hahaha. Kung gusto niyo lang naman mauna sa
happenings. Di ko sasabihin kung anong story yun, it will totally ruin the
suspense. :D
--------------------------
CHAPTER 18.
KATHRYN'S POV
TAGAYTAY: 3RD DAY.
Nagising ako dahil sa isang masamang panaginip.
Iniwan na daw ako ni DJ. Pinagpalit na daw niya ako kay Bea. Naiwan
daw akong mag-isa. Tulala. Pagod na sa kakaiyak.
Pero kahit panaginip lang yun, hindi ko napigilan na mabahala.
Naramdaman ko na naman yung sakit dati. Yung sakit nung nalaman
kong ikakasal siya kay Julia. Yun nga lang, sa ibang babae ko na
nararamdaman yun at sa kamalas-malasan ko pa.
Bestfriend niya 'to na mahal siya. At mahal din siya ni DJ.
Ayoko isipin na totoo yung nangyari kagabi. Ang naisip ko, ayaw niya
lang siguro saktan si Bea dahil nga sa sakit sa puso nito.
Pero ang nangyari, ako naman ang nasaktan.
Hindi niya nga siguro naisip yun. Na masasaktan ako. Kunsabagay,
sanay na siyang saktan ako diba? Lagi niya na lang akong pinapaiyak.
Mas iniisip niya yung mararamdaman ng iba.
Pero hindi ko naman kayang sabihin sa kanya na ako naman ang isipin
niya. Kasi sa kahit anong anggulo mong tignan, kailangan
pagpasensiyahan si Bea. May sakit siya sa puso. Hindi siya pwedeng
masaktan.
Kung ako kaya yung may sakit sa puso, masasaktan kaya ako ng ganito
ni DJ?
Nagdadalawang-isip na tuloy ako kung mahal niya ba talaga ako. Kung
ako lang ba ang mahal niya.
Hindi ko naman malalaman yun. Dalawang taon na ang nakakalipas
diba? Hindi ko alam ang nangyari sa kanilang dalawa. Mag-bestfriends
lang ba talaga sila?
Nagiging paranoid na naman ako. Shit. Ayoko ng ganitong feeling.
Ayoko.
Kakausapin ko si DJ. Ittry kong alamin kung bakit niya ginawa yung
kagabi. Gusto ko lang malaman yung dahilan.
Lumabas ako kaagad dahil wala naman si Bea sa kwarto. Kumatok ako
sa pintuan nila Quen.
Binuksan ni Quen yung pintuan. Halatang kakagising lang dahil ang gulo
ng buhok niya.
"Quen? Si DJ nandyan ba?"
"Wala. Hindi siya natulog dito. Bakit?"
Nakaramdam ako ng lungkot. Parehas na hindi umuwi si Bea at DJ.
Magkasama silang dalawa kagabi?
Totoo kayang mahal nila ang isa't-isa?
"Kath." hinawakan ako sa braso ni Quen. Napatingin ako sa kanya.
"Bakit?"
"Wag mong hayaang saktan ka ng ganyan ni Daniel."
Natulala ako sa sinabi niya.
"Kath, hindi sa lahat ng bagay dapat ikaw ang nag-aayos ng relationship
niyo. Alam ko na nakakaalala na siya. At alam ko na mahal ka niya. Pero
yung gawin niya sayo yung kagabi? Anong dahilan?"
Napasinghap ako.
"Hindi ko alam eh. Siguro dahil ayaw niyang masaktan si Bea."
"Masaktan? Bakit? Anong meron kay Bea?"
"May sakit siya sa puso."
Bigla siyang tumawa. "For real? Eh ang hyper niya ah? Hindi halata na
may sakit siya Kath."
"Nagpa-check up siya Quen. May butas ang puso niya. Kapag nasaktan
siya, posibleng ikamatay niya 'to."
"Kahit kelan ang tanga nitong si Daniel. Kaya hindi kami nagkakasundo
eh."
"Anong ibig mong sabihin?"
"Hindi niya alam na sa ginawa niya kagabi, may isang taong aasa, at
may isang taong masasaktan."
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya. Si Bea yung aasa.
Ako yung masasaktan.
Napabuntong-hininga siya. "Paano ka?"
"Anong paano ako?"
"Paano ka kung patuloy na iconsider ni DJ yung sakit ni Bea? Paano
kung lagi na lang si Bea ang isipin ni DJ, at makalimutan ka na?"
"Alam ko naman na ako yung mahal niya eh."
"Sapat na ba yun Kath?"
Nanghina ako bigla sa sinabi niya.
"Quen, ang gusto ko lang namang mangyari ay mabalik kami sa dati.
Alam ko naman na may sapat na dahilan siya kaya niya nagawa yung
kagabi. At aalamin ko yun."
"Kath, patuloy ka lang niyang sasaktan."
Tinignan ko siya ng seryoso. Naiinis na ko. Dapat kinocomfort niya na
lang ako! Lalo lang akong nababahala.
"Quen, hindi mo ko maiintindihan dahil wala ka namang minamahal
ngayon. Kasi kung meron? Maiintindihan mo na mas ayos ng masaktan,
kaysa mawalan."
Tinalikuran ko na siya. Palakad pa sana ako ng bigla niyang hinila yung
kamay ko.
"Mali ka. Alam ko yan dahil may babae akong minamahal. Yun nga lang,
nasaktan na ko, nawalan pa ko ng chance na masabi sa babaeng yun
kung ano ang tunay na nararamdaman ko."
Tinignan ko siya. Bakas sa expresyon sa mukha niya ang bahagyang
pagkagalit.
"Quen, magkaiba tayo ng sitwasyon. Ako kasi, gagawin ko ang lahat
"Quen, magkaiba tayo ng sitwasyon. Ako kasi, gagawin ko ang lahat
mapasaakin lang ulit ang mahal ko. Sabihin na nating martyr, sabihin na
nating nagpapakatanga ako. Pero kasi, mahal ko yung tao. Mahal ko si
DJ. Ayokong mawala siya sakin."
"Pero Kath, hindi mo ba maintindihan na dapat siya naman ang mag-
effort? Niloko ka na nga niya diba? Hindi niya alam pinagdaanan mo.
Kath, ako mismo nakikita kita. Umiiyak ka mag-isa sa New York. Ang
dami mong iniyak ng dahil sa gagong yun. Tapos ano? Papaiyakin ka na
naman niya ulit? Hindi na ako makakapayag."
"Anong ibig mong sabihin?"
"Kung kailangan kitang agawin sa kanya, gagawin ko. Sasaluhin kita."
Hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya. Naguguluhan na ako sa kanya.
Naguguluhan.
"Excuse me." nasabi ko na lang. Tinalikuran ko na siya dahil sobrang
naguguluhan na ako kay Quen. Anong nakain niya at pinagsasabi niya
yun? Ayoko ng ganun!
Lumabas na lang ako para hanapin sila Bea at DJ. Kaso, sakto.
Paglabas ko pa lang, naaaninag ko na sila.
Nanlaki yung mata ko sa nakikita ko ngayon. Bakit? Hindi sila natulog sa
loob ng beach house tapos makikita ko ngayon, maraming bote ng beer
na nakakalat, nandito sila sa buhanginan, magkayakap at mahimbing
ang tulog?
Biglang may kung anong kumirot sa puso ko.
Aalis na sana ako ng biglang gumalaw si DJ. Dumilat siya at
nagkatinginan kami. Napaupo siya.
"Kath. Magpapaliwanag ak--" hindi niya na natuloy yung sasabihin niya
dahil biglang nagising si Bea, hinawakan ang magkabilang pisngi niya
at...
Hinalikan ito.
"Goodmorning babe. I enjoyed what happened last night." sabay tingin
sakin ni Bea at binigyan ako ng matamis na ngiti.
May... nangyari sa kanila kagabi?
Napahawak ako sa bibig ko bigla. Hindi 'to totoo. Hindi.
"May nangyari sainyo?" naiiyak kong tanong.
Hindi 'to totoo. Hindi.
"Kath--"
Naputol yung sasabihin ni DJ ng si Bea na ang nagsalita.
"Yes Kath. May nangyari samin ng babe ko kagabi." ngumiti siya at
niyakap pa lalo si DJ. "We made love."
Ngayon ko lang napansin na topless pa rin si DJ at topless rin si Bea. Bra
lang ang suot nito sa pang-itaas.
Tumingin si Bea kay DJ.
"Babe, don't you remember how we passionately made love last night?
You're screaming my name. Oh how I love--"
"Stop it Bea." tumayo si DJ at lumapit sakin. "Kath, let me explain--"
*slap!*
Sinampal ko siya. Oo, sinampal ko siya. Nanginginig na ako sa galit.
Nagawa nilang gawin sakin 'to?
"Kath--"
"Don't you dare follow me DJ! I hate you! I hate you both!" tinalikuran ko
na siya. Tumakbo na ako at nag-iiyak. Ang kapal ng mukha niya! Hindi,
ang kapal ng mukha nila ni Bea! Mag-bestfriends? Huh! Siguro sila na
matagal na! At ginawa pa nila yun? Made love? Pamura lang ah?
Putangina nila!
Hindi ko namalayan na napaupo pala ako sa dahilang nadulas ako sa
kakatakbo. Patuloy pa ring tumutulo 'tong pesteng luhang 'to. Ang kapal
ng mukha nila. Ang kapal!
Siguro tinatawanan na ako ni Quen ngayon. Kasi tama siya. Tanga ako.
Tanga! Gusto ko pa kanina na ako yung mag-ayos pero letche lang!
Wala na naman palang aayusin!
Iyak pa rin ako ng iyak ng biglang may humawak sa braso ko.
Pagkatingin ko...
"Kath."
"Ano ba DJ?! Sinabi ko na sayong wag mo kong sundan diba? Ayoko
munang makita ka!"
"Kath, let me explain. Please..." umupo siya sa tabi ko at pilit na inilalapit
ako sa kanya ngunit nagpupumiglas ako sa hawak niya.
"Bitawan mo ko! Anong karapatan mong hawakan ako ha?! Nandidiri ako
sayo!"
"Kath naman! I'm sorry okay?! I'm sorry." niyakap niya ako ng mahigpit.
Hindi na ako nakapalag dahil hindi pa rin matapos 'tong iyak ko.
Ang sakit kasi. Ang sakit-sakit.
"Nagkamali ako kagabi dahil nagselos ako. Nagselos ako sainyo ni
Quen."
Tinignan ko siya ng pa-galit. "Nagselos ka? Hindi mo hinalikan si Bea
dahil sa sakit niya?!"
"Hindi. Nandilim lang paningin ko kagabi Kath. I'm sorry. Bakit mo ba kasi
hinalikan si Quen?"
"Gusto ko lang naman patunayan na mag-bestfriends lang kami!"
"Kasi naman Kath, dapat hindi mo na lang siya hinalikan. Handa na
naman siyang magtanggal ng saplot ng katawan diba? Bakit pumayag ka
pa kung alam mong masasaktan ako?!"
Natulala ako sa sinabi niya.
"DJ, alam mo. Ang gago mo!" tumayo ako nun at pilit na pinunasan yung
luhang tumutulo na naman sa mata ko. "Matatanggap ko na sana kung
dahil sa sakit ni Bea kaya hinalikan mo siya eh. Pero, wow ah? Ginawa
mo yun para makaganti sakin? Grabe ka!"
"Kath, alam ko mali ako kasi nasaktan kita pero nagsosorry na ako."
tumayo siya at hinawakan ako sa magkabilang pisngi ko. "Hinding-hindi
na ako magpapadala sa selos ko. I was selfish, I'm sorry."
Tinabig ko yung kamay niyang nasa magkabilang-pisngi ko.
"Tell me the truth. May nangyari ba sainyo ni Bea?"
Bigla siyang napayuko. Please, tell me no. Please.
"Hindi ko alam Kath. Lasing kami pareho kagabi. Hindi ko matandaan
yung nangyari."
Natulala lang ako sa sinabi niya.
"Pero, naghalikan kayo?"
"I'm sorry Kath."
Napahawak ako sa bibig ko. Lasing siya. Hindi niya maalala. At
naghalikan sila kagabi.
Mukhang may nangyari nga.
"I trusted you DJ." sabi ko bago ako napahikbi. "I trusted you!"
Napahawak na lang ako sa ulo ko. Bigla na lang sumakit. Ano ba 'to...
"Kath, okay ka lang ba?!" hinawakan niya ako sa braso ko.
"Bitawan mo ko."
"Kath naman."
"Bitawan mo ko!" sigaw ko.
Tinignan niya lang ako ng seryoso. Halatang nasasaktan siya sa inasta
ko. "Kath naman. Naging gago ako aminado ako. Lalaki lang ako Kath,
madaling magselos. Kung may nagawa man ako kagabi, hindi ko ginusto
yun. Ano ba dapat gawin ko para mabalik sakin yung tiwala mo? Para
mabalik ka sakin?"
"Gusto mong mabalik ako sayo?"
"Oo Kath."
"Sabihin mo na kay Bea na nakakaalala ka na."
Bigla siyang nag-panic. "Kath, hindi pwede. Masasaktan siya. Alam mo
naman na pwede siyang mamatay."
I laughed. A bitter one. "So ganun pala yun? Aakalain niya na siya ang
mahal mo? O tapos? Ako na lang papatayin mo sa sama ng loob. Ganun
ba?"
"Kath--"
"Sana tuluyan ka na lang nagka-amnesia." sabay tawa ko. "O kaya, mas
mabuti pang namatay ka na lang ng tuluyan."
Biglang sumama yung mukha niya. Napalitan ito ng icy, cold expression
on his face. Nasaktan siya? Eh di patas lang kami. Gantihan gusto niya
diba?
Tinalikuran ko na siya. Naguguilty ako sa sinabi ko pero hindi ko
magawang harapin siya ulit. Nasaktan ako. Di niya alam na sa ginawa
niya...
Pinapatay na rin niya ako.
----------------------
QUEN'S POV
Nakita kong tumakbo siya habang umiiyak. Nasasaktan ako para sa
kanya. Ayoko siyang nakikitang nagkakaganun para lang sa lalaking yun.
Alam ko na buhay si Daniel nung nakaraang taon pa. Nagkataong bago
ako pumunta sa New York para sundan si Kath, nakita ko si Daniel sa
airport. I confronted him. Nalaman ko na pupuntahan na niya si Kath sa
New York.
Yun nga lang, papunta rin akong New York nun. At akala ni Daniel na
kaya ako pupunta dun para magsama na kami ng tuluyan. Kaya hindi na
siya natuloy at sinabi niyang sana alagaan ko si Kath. Dahil mukhang
hindi naman niya kayang ibalik yung pagmamahalan nila dahil ang akala
ni Daniel, ako na ang mahal ni Kath.
Kahit kelan, ang tanga ng lalaking yun.
Hindi ko lang sinabi kay Kath dati na buhay si Daniel dahil ayokong iwan
niya ako. Oo, naging selfish ako. Ilang beses ko ng gustong sabihin kaso
tumitiklop ako. Natatakot kasi ako. Mahal ko yung tao eh.
Mahal ko si Kath.
Pero narealize ko na mamahalin ko na lang siya ng palihim. Dahil alam
ko naman na hindi magbabago yung tingin niya sakin. Para sa kanya, isa
lang naman akong hamak na bestfriend. Nothing more, nothing less.
Pero, hindi naman masamang mangarap diba?
Kaya kung sasaktan ni Daniel si Kath? Handa akong saluhin siya. Kung
kailangan pa, aagawin ko siya.
Nakapikit pa rin ako at nagpapahangin dito sa may balcony. Iniisip kung
magkakaayos na ba si Kath at Daniel. Nakita ko rin kasing iniwan ni
Daniel si Bea at sinundan nito si Kath.
Ang masasabi ko lang. Punyetang pag-ibig 'to. Pampagulo talaga ng
buhay. Pilit kaming pinaglalaruan.
May magpapaka-bayani. May magpaparaya. May aasa. May
magmamahal ng palihim.
Ayoko na munang isipin kung ano na bang mangyayari samin ni Kath.
Sasabihin ko na ba na mahal ko siya? Natatakot ako. Alam kong talo na
ako unang-una pa lang. Ang ayoko lang ay mawala siya sakin.
"Enrique."
Dumilat ako at napatingin ako sa kanan ko kung saan nanggaling yung
boses.
"Bea."
Napansin kong mugto ang mga mata niya. Umiyak siguro.
"Anong problema?"
Tinignan niya lang ako ng seryoso. "Enrique, mahal mo si Kath diba?"
Napako ako sa kinakatayuan ko. Pakiramdam ko nanuyo ang kalamnan
ko sa sinabi niya.
"Wag ka ng magkaila. Alam kong mahal mo siya. At ako, mahal ko rin si
Daniel. kaya..." hinawakan niya ako sa braso ko. "Gagawin natin ang
lahat para lang makuha sila."
"Anong gusto mong mangyari Bea?"
Ngumiti siya. And I don't like the hidden meaning behind her smile.
"Magtulungan tayo, Quen."
---------------------
PS: Get ready for the BIGGER TWIST. Soon.
Clue: Wedding dress.
Dedicated to her. Thanks! Hi pala kay Ashlee, Madz, ate Rance and ate
Heymi na nameet ko kahapon sa SM Naga. Nice meeting you all! :">
Sorry kung yung iba sainyo hindi pa rin masyadong nakuha kung bakit
nagpanggap na may amnesia si DJ when in fact in the previous chapters
he keeps mumbling and convincing himself na wala siyang maalala. Like
what I've said po, pinatay niya yung dating DJ. Not literally. But other -
lly's. Haha. At grabe, muntik na daw mag-trending ang #BEAtch sa
twitter? Hahaha! Grabe kayo. Pati sa fb lalo na sa twitter pinag-uusapan
ang sari-sariling murder plan kay Bea. Pati na rin kay DJ at Quen! Grabe.
At madami ng naging KathQuen? Lalalala~ :)
--------------------------
CHAPTER 19.
QUEN'S POV
TAGAYTAY: 3RD DAY.
Tinignan ko ng seryoso si Bea. Anong sabi niya? Magtulungan?
"Anong plano?"
"Simple lang. May nangyari na samin ni Daniel. Galit si Kath sa kanya
dahil sa nangyari kaya habang magkalayo sila, lapitan mo na si Kath at
maging knight-in-shining armor ka na niya."
Si Bea ba 'tong nagsasalita? Bakit ganun?
"Bea, seryoso ka ba sa sinasabi mo?"
"Oo. Gusto kong magtulungan tayo. Gusto kong mapaghiwalay natin si
Daniel at Kath dahil hindi sila ang para sa isa't-isa. Para sila satin."
Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi ko aakalain na ganito pala mag-isip ang
babaeng 'to.
"Bea, hindi ako makikipagtulungan sayo. At sana, wag mo ng ituloy kung
ano man yang binabalak mo dahil hindi makatarungan yan."
Tumawa siya. "Hindi makatarungan? Eh mas hindi makatarungan yung
nangyari satin! Nagmahal tayo tapos hindi naman mapapasatin ang mga
mahal natin?"
"Bea, hindi yan nadadaan sa ganyang paraan. Kung gusto mong mahalin
ka ni Daniel, dapat yung sincere na dahilan. Hindi yung mamahalin ka
niya dahil sa plano mo."
Tinalikuran ko na siya pero nagsalita siya ulit.
"Enrique naman, binibigyan na nga kita ng chance na mapasayo si Kath
tapos babalewalain mo lang?"
Tinignan ko siya at binigyan ng dissapointed look.
"Nahihibang ka na, Bea. Mahal ko si Kath kaya ilulugar ko ang sarili ko.
Hindi sa lahat ng bagay dapat maging makasarili tayo. Kung mahal mo
talaga si Daniel?"
"Ano?"
"Set him free."
Hindi ko na siya hinayaang makapagsalita dahil umalis na ako.
Kailangan kong makausap si Daniel. Ayoko ng saktan niya si Kath ulit.
Hindi na ako makakapayag.
Nakita ko sa malayo si Daniel. Lumapit kaagad ako dito at inambagan ng
suntok.
Napabalikwas si Daniel at nahulog siya sa buhanginan. Dumudugo ang
labi niya sa impact ng pagkakasuntok ko. Tama lang yun sa kanya!
"Gago ka Enrique! Bakit mo ko sinuntok ha?!"
"Para matauhan ka gago! Wag kang maging tanga!"
Tumayo siya at akmang susuntukin rin ako pero nailagan ko siya. Ako
naman ang tumulak sa kanya na dahilan ng pagkakabagsak niya ulit sa
buhanginan.
"Para 'to sa sakit na dinulot mo kay Kath!"
Sinuntok ko siya ng sinuntok hanggang sa mapagod ang kamao ko.
Napaupo ako sa tabi niya pagkatapos.
"Ano Daniel? Natauhan ka na ba? O tanga ka pa rin?"
Expressionless niya kong tinignan. Tapos napabuntong-hininga siya.
"Salamat."
Nagulat ako sa sinabi niya.
"Salamat saan?"
"Sa pagbugbog sakin. Natauhan na ako sa ginagawa ko." nagpunas siya
ng dugo sa labi. "Hindi ko nakakalimutan yung atraso mo sakin one year
ago. Pero hindi ko papalampasin 'tong wake-up call na ginawa mo."
"Nagpapaka-bayani ka kasi. Kaya hindi mo na naisip yung dapat na
protektahan mo."
"Alam ko. Kaya nga nagpapasalamat ako sayo ngayon. Hindi ko kasi
alam na sa pagprotekta ko kay Bea at sa pagpapadala ko sa selos ko,
nasasaktan ko na pala si Kath."
"Wala yun. Ang ayoko lang ay makitang nasasaktan si Kath. Wag mo na
kasing paguluhin ang sitwasyon. Alam mo naman palang mahal ka ni
Bea, bakit mo hinayaang may mangyari sainyo?"
"Kung may nangyari man kagabi, pinagsisihan ko na lahat yun." tumayo
siya at nagpunas ng labi niya. "Sige, kailangan ko ng ayusin 'tong
katangahan na ginawa ko. Ayokong mawala sakin si Kath."
Patakbo siyang umalis. Napabuntong-hininga na lang ako.
Kath, sana hindi ka na saktan ulit ni Daniel.
I'm setting you free.
--------------------
DANIEL'S POV
Tanga. Makasarili. Seloso. Nakakalimutan kung sino nga ba dapat ang
unahin ko.
Yun lang naman ang narealize ko sa pagsuntok sakin ni Enrique kanina.
Pati na rin yung sinabi ni Kath kanina. Sana nga natuluyan na lang akong
namatay.
Nasasaktan ko na pala talaga si Kath.
Ayoko mang isipin na masasaktan ko si Bea ngayon dahil sasabihin ko
na ang totoo. Wala akong magagawa. Kasiyahan ko muna ang uunahin
ko. Nandito naman ako lagi para sa kanya.
Hinanap ko si Bea. Nakita ko siya sa may veranda ng beach house, may
hawak na papel at mukhang binabasa niya ito. Umupo ako sa tapat niya.
"Bea."
"Oh babe, nandito ka na pala." nakita kong medyo nagulat siya at tinago
niya yung papel sa bulsa niya at hinawakan ako sa kamay. "What's up?"
"Kailangan nating mag-usap sa labas. Let's go." hinila ko na yung kamay
niya papalabas.
Ng medyo nakalayo na kami. Bumuntong-hininga ako at humarap sa
kanya.
"Ayokong masaktan ka. Kaya hangga't maaga pa, sasabihin ko na sayo
yung totoo."
"Anong totoo?"
"Bea, wala akong amnesia."
Ngumiti siya sakin. "Importante ba kung meron o wala?"
Ngayon ako naman ang naguguluhan.
"Hindi ka ba nagulat? Hindi ka ba magagalit sakin?"
Lumapit siya sakin at niyakap ako. "Hindi na importante yun. Ang
mahalaga, mahal mo ko at mahal kita, babe. Kaya nga may nangyari
satin diba?"
Biglang nagsitaasan ang balahibo ko sa sinabi niya. Bakit ba kasi hindi
ko maalala yung nangyari kagabi? Ang tanga mo kahit kelan DJ!
Dahan-dahan kong inilayo sakin si Bea. Tinignan ko siya ng seryoso.
"Bea, kung may nangyari man satin kagabi. I'm sorry."
Nagulat ako ng biglang may tumulong luha sa mata niya. Shit!
"Nagsosorry ka? Ibinigay ko na sayo ang pinakaiingitan ko! Wag mong
sabihing hindi mo pa rin ako mamahalin!"
Pinaghahampas niya ako. Hinayaan ko lang siya. Alam ko naman na
naging makasarili ako eh. Hinayaan ko pa na paasahin siya.
"Bea, please. Mag-bestfriends lang talaga tayo. I'm sorry kung nasabi ko
sayo na mahal kita pero nasabi ko lang yun dahil nagselos ako kay
Enrique kagabi. I'm sorry kung iniisip mo na parang ginamit pa kita."
Tinignan niya ako ng seryoso.
"Tell me, ngayong wala ka naman palang amnesia. Mahal mo pa rin ba si
Kath ha?!"
"Oo. Mahal na mahal ko siya."
*slap!*
I guess I deserved that slap.
"I hate you Daniel! I hate you! You'll pay for this!" sabay talikod niya at
nagtatakbo.
Kahit kelan, ang tanga ko. Nasaktan ko na si Bea. Sana hindi lumala ang
sakit niya.
Ngayon naman, hahanapin ko na ang babaeng nagpapasaya sakin.
Pumasok ako sa beach house. Wala siya sa first floor. Umakyat ako ng
hagdanan. At nakita ko si Kath na nasa balcony. Nakatalikod sakin.
Kath, I hope you'll give me a second chance. I promise I'll never hurt you
again.
--------------------------
KATHRYN'S POV
Nasasaktan pa rin ako sa nangyari kanina.
Kath, smile! Marami pang lalaki dyan! Marami pang lalaki dyan na mas
uunahin ka kaysa sa iba! Yung lalaking hindi ka sasaktan at papaiyakin!
Pero wala eh, siya lang talaga ang makakapagkumpleto sakin.
DJ, ano na bang nangyayari sayo?
Tatalikod na sana ako ng biglang naramdaman kong may yumakap sakin
mula sa likuran. At pinatong yung ulo sa braso ko.
"Kath."
Napasinghap ako sa pagbanggit niya ng pangalan ko. Feeling ko, any
minute, pwedeng tumulo ang luha ko.
Hindi ako nagsalita. Nanatili lang akong nakatayo. Niyakap niya ako ng
mas mahigpit pa sa kanina. At lalo niyang binaon ang ulo niya sakin.
"I wanna make you smile. Whenever you feel sad,
Carry you around when your arthtritis is bad.
All I wanna do, is grow old with you."
Lalong humigpit yung yakap niya sakin.
"I'll get your medicine when your tummy aches,
Build you a fire if the furnace breaks.
Oh it could be so nice, to grow old with you."
Bigla akong nagulat ng may parang tumulo sa may braso ko. Pagtingin
ko, nanlambot ako.
Umiiyak si DJ.
"DJ, bakit ka umiiyak?"
Tumalikod siya. Tapos humarap sakin ng nakangiti.
"Wala 'to Kath. Napuwing lang ako." lumapit siya sakin at hinalikan ako
sa buhok. "Kath?"
"Ano?"
"I'm sorry."
Hindi ko alam, pero sa sinabi niya. Tumulo bigla ang luha ko.
"Ganyan ka naman DJ. Lagi na lang. Sorry ka ng sorry pero sinasaktan
mo pa rin naman ako." pinunasan ko yung luha ko. "Lagi na lang akong
nagmumukhang-tanga."
"Kath, wag ka ng umiyak ng dahil sakin. Nasasaktan ako kapag nakikita
kitang ganyan."
Napayuko ako. "Dahil naman sayo 'to."
Lalong tumulo yung luha ko ng bigla niya kong yakapin.
"Kath, hindi na kita ulit hahayaang masaktan dahil sakin. Hinding-hindi
na."
Hinalikan niya yung mga mata kong kanina pa lumuluha.
"Kath, wag mo na akong iyakan. Maiintindihan ko naman kung gusto mo
na kong lumayo sayo."
Napatingin ako sa kanya nun. Kahit ilang beses akong saktan ng lalaking
'to, mahal na mahal ko talaga siya.
"Wag. Hindi ko kakayanin."
Napabuntong-hininga siya.
"I'm so sorry Kath. Nabulag lang ako sa selos. Nabulag lang ako sa pag-
iisip ng kapakanan ng iba. Hindi ko alam na in the process, nasasaktan
ka na pala." hinalikan niya ako sa buhok ko. "Kath, sinabi ko na ang lahat
kay Bea. Maiintindihan niya sana na ikaw lang ang babaeng mamahalin
ko ng ganito."
Nakaramdam ako ng saya sa sinabi niya. I feel so bad for Bea pero alam
kong time naman namin ni DJ para sa isa't-isa.
"Magpromise ka sakin DJ. Wag mo na ulit gagawin 'to sakin. Wag mo na
ulit akong sasaktan para sa ibang tao. Wala na kong pakielam kung may
nangyari sainyo. Tatanggapin kita kasi mahal kita." napabuntong-hininga
ako. "I'm sorry kung nagselos ka kay Enrique. Pero please, ayoko ng
maramdaman 'tong ganito. Yung parang lagi na lang gantihan ang gusto
mong mangyari."
"I promise. At hindi na ako magiging manhid sa feelings mo. Kath, I love
you." hinalikan niya ako sa ilong ko. Pababa sa kaliwang pisngi ko. Sa
ilong ko. Sa kanang pisngi ko. At tinignan niya ako ng matagal bago siya
nagsalita.
"Let's start anew, Kath. Tayong dalawa lang. Magmahalan na lang tayo.
Mag-extend tayo ng two days dito. Pero para satin lang yun."
Napangiti ako sa sinabi niya. "Sige. Pero paano si Bea at Quen?"
"Eh di sila magdate." natawa ako sa sinabi niya. "Magpapaka-selfish
muna ako, Kath." hinigpitan niya yung hawak niya sa beywang ko. "I love
you. I love you. I love you."
"I love you too."
Nagkatinginan lang kami ng seryoso. Linapit niya na yung mukha niya
sakin. At pumikit na ako.
Parang may sumabog na fireworks sa paglapat ng labi namin sa isa't-isa.
It was a slow one. Pinaparamdam niya kung gaano niya ako kamahal. At
pinaparamdam ko rin kung gaano ko siya kamahal.
Napahawak na ako sa leeg niya. Napadilat ako ng bigla niya akong
buhatin at dalhin sa may sofa at inihiga. Patuloy niya pa rin akong
hinahalikan.
Bumaba na yung halik niya sa leeg ko ng biglang napabalikwas kami
dahil sa lakas ng pagkasarado ng pinto sa may veranda. Nagkatinginan
kaming dalawa.
Sino yun?
"Nakakahiya DJ." paano pala kung si Quen yun? Eh kung si Bea? Baka
atakihin sa puso!
Tumabi siya sakin at niyakap ako ng mahigpit. "Hayaan mo na sila. Sabi
ko naman sayo diba? Simula ngayon. Iisipin ko na lang ang
nararamdaman ko at nararamdaman mo. Tayong dalawa, Kath."
"Promise, JJ?"
Nanlaki yung mata niya sa sinabi ko. Pero ngumiti siya pagkatapos.
"Promise, Chacha."
------------------------
BEA'S POV
Napahawak ako sa bibig ko sa nakita ko kanina. Akala ko
nagsisinungaling lang sakin si Daniel na hindi niya ako mahal. Yun pala,
totoo.
Nandilim yung paningin ko ng nakita ko silang naghahalikan. Ang sarap
patayin ni Kathryn! Mang-aagaw! Kung sana hindi siya dumating ulit sa
buhay ni John! Eh sakin pa rin siya!
Ang sakit eh. Ang sakit-sakit! Mahal na mahal ko si John! Na si Daniel
pala. Magtatapat na sana ako na mahal ko siya pero anong ginawa nung
babaeng yun?! Inagaw niya na naman sakin! Ako na lang laging iniiwan!
Alam ko naman na walang amnesia si Daniel noon pa lang. Nakikita ko
lagi na may hawak na picture si Daniel. Picture ng mang-aagaw na yun.
Yang Kathryn na yan!
Pinagbabato ko yung unan dito sa kwarto. Walanghiya! Mas maganda at
mas maganda ang katawan ko sa patpating babaeng yun! Ang kapal ng
mukha! Ako, kaya kong ibigay kay Daniel ang lahat! Kahit ang sarili ko!
Naibigay ko na sana ang sarili ko kung hindi lang umepal yang Kathryn
na yan!
Mapapasaakin na si Daniel kagabi. Niyaya ko siyang uminom ng
uminom. Ng nalasing na siya, sinimulan ko na ang plano ko.
Hinalikan ko siya. Hinalikan niya rin ako. Kahit lasing siya, pakiramdam
ko. Alam niya yung nangyayari.
Tatanggalin ko na sana yung damit ko ng biglang pinigilan niya ako.
Akala ko dahil ayaw niyang ibigay ang sarili ko sa kanya. Yun pala...
"Nirerespeto kita. I can wait. I love you..." hinaplos niya ako sa pisngi ko
at pumikit. "Kath."
Ah shit! Ayoko ng maalala yun. Kahit lasing na lasing siya, yung
pangalan pa rin ng babaeng yun yung sinasambit niya! Ang sarap sabihin
na ako 'to, si Bea! Babae na nandito para sayo! Hindi yung babaeng yun
na walang kwenta! Magsama na lang sana sila ni Enrique! Parehas
silang tanga! Kaya bagay sila sa isa't-isa!
Hindi ko kayang gawin yung sinasabi ni Enrique na 'set him free'. Putcha,
mahal ko papakawalan ko? Ano ako tanga? Sinasabi ko ng gagawin ko
ang lahat para lang mapasaakin si Daniel! Akin siya!
Kinuha ko ulit ang papel na itinago ko kanina sa bulsa ko. Gusto ko lang
'tong makita bago ko punitin at itapon.
Heart Check-up.
Ms. Bea Salvador.
Result: Negative.
Wala akong sakit sa puso. Pero alam ni DJ na meron. At wala na akong
balak na bawiin ang kasinungalingan ko.
Tumayo na ako at lumabas. Dun ako sa may beach pumunta at unti-
unting pinagpupunit at pinagtatapon ang pwedeng makasira sa plano ko.
Ako lang ang mamahalin mo Daniel. Ako lang.
------------------
PS: Get ready for the BIGGER TWIST. Soon.
Clue: The one that got away.
HIS PERSONAL WIFE.
... because being yours forever was never easy.
Written by Ella L./modernongmariaclara. All Rights Reserved. 2012.
----------------------
(No prologue, sorry)
CHAPTER 1.
KATHRYN'S POV
DANIEL JOHN FORD MONTENEGRO. 1992 - 2012. MAY HE REST IN
PEACE.
Hindi. Hindi totoong patay siya. Kung hindi siya buhay, bakit may Book 2?
At kung hindi siya buhay, hindi na ako makakapagkwento sainyo ngayon.
Dahil baka patay na rin ako.
Pero hindi ako binigyan ng chance na isalaysay ang buhay ko ulit para i-
promote ang pagsusuicide at pagpapakamatay para sa taong mahal mo.
Binigyan ako ng chance dahil, alam ng lahat, na kahit nawala man si
Daniel Montenegro ng 2 taon?
Mahal ko pa rin siya.
At gagawin ko ang lahat para maalala niya ako.
Pagkatapos ng encounter ko sa kanya sa kalsada kanina. Agad-agad na
pumunta ako sa bahay nila Tito Rommel. Pagkapasok ko ng bahay nila,
halos kulang na lang maglupasay ako sa sahig para lang makumbinsi
siya na buhay nga ang anak niya. Buhay nga si DJ.
"Tito, please. Believe me!"
"We don't have proof, Chandria. We don't have proof that he's alive! And
for Christ's sake, baka mamaya guni-guni mo lang yun. Or worse, it's just
a piece of your wide imagination!"
"Tito. Please, believe me. Nakita ko siya with my own eyes! Hindi malabo
ang mata ko! At nakausap ko siya. Don't tell me I'm just imagining
things."
Hinilot niya ang sentido ng ulo niya at napabuntong-hininga. "Chandria. I
know it's hard to accept the fact that Daniel's dead. But please, don't
make it hard for me too."
"Pero tito! I'm not making things up!"
Kinuwento ko lahat, mula sa pagbisita ko sa puntod niya, mula sa
nangyari sa kalsada, at nung nakausap ko siya at sinabi niya na hindi
niya ako kilala.
"Tito Rommel! I'm telling you the truth! DJ is alive! He is alive! Nakita ko
siya kanina! I'm not hallucinating nor imagining things!" pilit kong
kinukumbinsi si Tito Rommel. Hindi siya naniniwala sakin. Akala niya
siguro nagsisinungaling ako. Pero hindi ko naman siya masisisi.
He buried his face in his hands. "Chandria, hindi mo pa rin ba matanggap
na wala na si Daniel? Pilit mo lang na sinasaktan ang sarili mo."
"Tito! Please, believe me! I saw his birthmark okay? I'm not joking or
making things up! May proof ako na siya yun! And Tito..." tinuro ko yung
puso ko. "Naramdaman ko na siya yun. Kahit two years na ang
nakalipas, alam kong siya yun."
Tumayo siya at napasinghap, bago niya nilabas yung cellphone niya. May
dinial siyang number sa cellphone niya, may tatawagan siguro.
Lumabas muna siya ng office niya at naghintay naman ako. Maya-maya,
bumalik na siya at tinignan ako ng mabuti.
"If what you're saying is right, Chandria. Then let's first have a DNA test
on his buried body. Matagal na dapat natin 'tong ginawa. I'm sorry kung
hindi ko naisip yun unang-una pa lang."
"I understand Tito Rommel. Thank you for listening to me." tinapik lang
ako sa braso ni Tito Rommel.
"Sana nga buhay pa ang anak ko. Sana nga."
"Tito, call me kapag may balita na ha? About DJ's DNA test."
"I will Chandria. Now, if you'll excuse me. May mga aayusin pa ako sa
office. Eat first before you leave." um-oo na lang ako at nagpasalamat.
Pagkatapos kong kumain, umalis na ako ng bahay ni Tito Rommel.
Umuwi na lang ako ng bahay at nakita ko si mommy at kuya Neil na
nakaupo sa living room. Si mommy, umiinom ng kape.
"O Ryn-ryn, bakit ganyan mukha mo? Ang saya mo ah." sabi ni kuya Neil.
Umupo ako sa gitna nila.
"Kamusta anak? Kamusta pagbisita mo sa puntod ni Daniel?" nako, pati
pala si mommy. Magugulat sa sasabihin ko.
Tinignan ko sila parehas, at ngumiti ako.
"Buhay si DJ."
Natapon yung kapeng iniinom ni mommy dahil sa gulat.
"A-ano Ryn-ryn?!
"Paano nangyari yun anak?!"
"Nakita ko siya kanina pagkatapos kong pumunta sa cemetery..." at
kinuwento ko na sa kanila ang nangyari sakin kanina.
Parehas silang nagulat. Lalo na si kuya Neil.
"Kung totoong buhay siya, Ryn-ryn. Sino yung nakalibing sa puntod ni
Daniel?"
"Sabi ni Tito Rommel. Ipapacheck niya yung buried body. DNA testing
para lang sigurado." nagsisisi tuloy ako at hindi ko naisip yun.
Masyado sigurong masakit yung nangyari, kaya nakalimutan ko na may
utak pa ako.
"Kung totoo man yan, anak. Na buhay si Daniel. Masaya ako para sayo."
niyakap ako ni mommy.
"Thanks mommy. I just hope that he's really alive. Ayoko na ulit umasa
mommy. Ayoko na ulit bumalik yung sakit na naramdaman ko nung
nawala siya."
"Bakit ako hindi niyo sinasama sa family hug? Sama ako!" yumakap rin si
kuya. Kahit kelan talaga, isip-bata 'to.
After a week, tinawagan ako ni Tito Rommel. Lumabas na daw ang result
ng DNA testing sa buried body sa puntod ni DJ.
At, alam niyo ba kung anong result?
NEGATIVE.
Hindi si DJ ang nakalibing. Hindi katawan niya. Lumabas na isang
nagnangalang 'Carlo Rodriguez' ang may-ari ng katawang yun.
Agad na nireport namin ang kapalpakan ng ospital na pinagdalhan ng
buried body. Humingi naman sila ng patawad samin at tatanggapin nila
ang karapatang parusa sa nagawa nila.
Ang pinagtataka namin, sino yung Carlo Rodriguez na yun? Hindi kilala ni
Tito Rommel. At hindi naman guest ng engagement party nila Julia at DJ
yung lalaking yun.
Naaawa ako sa parents ni Carlo Rodriguez. Pero bakit ganun? Wala man
lang naghanap sa taong yun?
And once the truth finally prevails, the media and press people will make
a scene.
In just three days. Lahat ng balita, tungkol sa balitang buhay si DJ. Puro
interviews si Tito Rommel. At syempre, kasama na rin ako.
Dahil ako ang nakakita. Dahil ako ang nakahanap sa kanya.
Maganda na rin siguro 'to. Dahil sa atensyon na nakukuha ng mga
pamilya namin sa media. Mas madaling mahahanap si DJ.
Maraming nagsasabi na baka nagkaroon ng amnesia si DJ dahil sa
aksidente. Marami namang nagsasabi na baka pagod na si DJ sa mga
problemang kinahaharap nila, na naisipan niyang tumakas sa luma
niyang buhay at mamuhay na lang ng tahimik.
Pero ako? Wala akong pakielam.
Buhay siya.
Kung hindi niya man ako maalala?
Gagawin ko ang lahat. Maging akin lang siya ulit.
--------------------------------
THIS IS THE BOOK 2 OF HIS PERSONAL SLAVE. PLEASE READ THE
FIRST BOOK FIRST AS THIS IS THE CONTINUATION OF THEIR STORY.
THANK YOU.
Dedicated to her. Hi po. Hahaha. Thanks! Anyways, basahin niyo ng
mabuti 'to dahil may connection 'to with my ka-collab. Hanapin niyo yung
clue. Lovelots!
Ay, nga pala. Kitakits sa Grand Fans Day ni DJP on June 4, 5PM, SM
Skydome. I want to meet fellow kathNiel fans there and DeeJ too so
kitakits! =)
Enjoy the update. :D
---------------------
CHAPTER 20.
KATHRYN'S POV
TAGAYTAY: 4TH DAY.
Hmm. Ang sarap ng tulog ko. Hmm...
"Kath! Gising na."
Hmm...
"Kath, uy."
Hmm...
"Kath! Gising na."
"Uwaaa? Teka inaantok pa ko!" itinago ko yung mukha ko sa may unan.
Ang sarap talaga matulog. Ang sarap-sarap--
"HUWAAAAAAAAAAA!" nagulat ako ng bigla akong na-flip at mas lalo
akong nagulat ng biglang pumatong sakin si DJ. Ang bigat niya!
"DJ naman! Ang bigat mo! Alis nga!"
Nagpout siya. "Gusto ko lang punan yung dalawang taon na hindi tayo
magkasama ah."
"Ha? So?"
Ngumiti siya ng nakakaloko. "So, ibabalik natin yung sweetness natin..."
bumaba yung tingin niya sa lips ko. "Slave ko."
Tinulak ko siya sa baba. Napa-'ow' siya.
"Ang brutal mo pa rin kahit kelan Kath!"
Umupo ako sa kama. "Eh kasi naman ang sarap ng tulog ko eh! Teka,
bakit ka ba nasa kwarto ko? Si Bea?"
"Umalis. Mukhang galit pa rin siya sakin." napabuntong-hininga siya.
"Saan pumunta yun?"
"Magpapacheck-up daw siya ulit sa doctor. Mukhang mas lumala daw
yung sakit sa puso niya." lumungkot yung mukha niya. "Kagagawan ko
yun, Kath."
Nalungkot ako sa sinabi niya. "Wag mong sisihin ang sarili mo DJ. Sinabi
mo lang naman yung totoo diba?"
"Oo. Pero parang mas lalo lang lumala yung sitwasyon." nagkamot siya
ng ulo. "Ano na ba kasing nangyayari satin?"
"Anong ibig mong sabihin?"
"Tumatanda tayo dahil sa mga problemang 'to." tumabi siya sakin. "21
lang ako, 20 ka. Tapos ganito tayo kaagad. Dapat nag-eenjoy tayo!
Parang dati, puro kalokohan lang tayo. Go with the flow."
"Ikaw kasi eh! Kung nagpakita ka lang sakin dati, sana wala ng ganitong
issues. Nadadamay tuloy tayo kay Bea."
"Sorry naman."
"Nagpanggap ka pang may amnesia. Nako! Masasapok talaga kita kapag
ginawa mo ulit yun! Napaniwala mo kaya ako!"
"Sinabi ko na sayo, kailangan ko lang ng assurance na mahal mo pa rin
ako. Atsaka natakot ako 'no. Kaya pinaniwala ko lahat ng tao na may
amnesia ako. Pinanindigan ko yun. Nalaman nga ni dad na buhay ako at
wala akong amnesia nung nagkita kami one year ago. Sinabi ko sa
kanya na wag sabihin sa iba.." ngumiti siya. "Iniyakan pala ako ni dad
dati nung akala niya namatay ako?"
"Oo. Gago ka kasi!"
Tumawa siya. Saka tinignan ako ng seryoso.
"Kung sinabi lang sakin ni Enrique ng mas maaga yung totoo. Sana hindi
ko na nakilala si Bea, at sana magkasama na tayo ngayon. Yung gagong
yun. Nasa airport na lahat-lahat. Tss."
Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "Huh?"
"Wala."
Anong pinagsasabi niya? Ang weird naman!
"Ay, nga pala." may kinuha siya sa bulsa ng pantalon niya. "Oh.
Pinabibigay ni Quen sayo."
Kinuha ko yung papel at binuksan.
Huh? Invitation?
Kath,
Meet me at Erin's Infinity Restaurant near Pier 8. 7PM.
I will tell you something important.
Quen.
"Pupunta ka ba?" mahinang tanong ni DJ.
"Oo. Pwede ba?"
Ngumiti siya sakin. "Oo naman. I trust you."
"Thank you."
Ginulo niya yung buhok ko. "Maligo ka na nga. Ang baho mo."
"Oy kapal mo! Bakit mabango ka ba?"
"Oo! Amuyin mo pa ko eh!" sabay yakap niya sakin.
Hala. Ang bango nga niya! *O*
Siniksik ko pa yung sarili ko sa kanya. Ang bango bango niya talaga!
"Tsinatsansingan mo na ko Kath."
Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. "Ako? Hindi ah! Makaligo na nga
lang!"
Tmakbo na ko papasok ng CR at iniwan siya sa loob ng kwarto.
Nag-toothbrush muna ako. Saka ako maliligo.
Binuksan ko na yung tubig sa bath tub. Pati yung soap na pampabula.
Roses! I smell roses!
Nagulat ako ng biglang may yumakap sakin from behind.
"Kath."
"U-uy!" tinanggal ko yung kamay niyang nakapulupot sa beywang ko
kanina. "Anong ginagawa mo dito? Labas!"
"Wala." nagkamot lang siya ng ulo. "Naiinitan kasi ako ulit."
"Oh anong gagawin ko?"
"Sabay tayo maligo?"
"Pinagsasabi mo dyan DJ?"
"Let's conserve water. Kaya let's shower together!"
*poink!*
"Aray ko naman Kath! Nagsusuggest lang naman eh!" sabay himas sa
may noo niya.
"Heh! Ang sabihin mo gusto mo lang akong manyakin!"
"Hoy patpatin, hindi ah! Feeling mo naman may makikita ako sayo."
"Ang kapal ng mukha mo!"
"Tss. Maiwan na nga kita dyan!" lumabas na siya ng CR. Buti naman!
Nagtanggal na ko ng saplot. Saka lumusong sa bath tub. Wow, ang
warm ng tubig.
Pumikit na lang ako at medyo humiga. Ang sarap. Para akong nasa
jacuzzi.
Napadilat ako ng biglang bumukas yung pinto at pumasok si DJ.
"Kath pahiram akong extra tow...el."
"Aaaaah!" sigaw ko. Tinakpan ko kaagad katawan ko. Buti na lang
mabula at least hindi kita kung hindi, nako! Nakakahiya!
Nanlaki bigla yung mata niya ng tignan niya ko. Bakit ganyan siya
makatingin?
"Hoy labas na!"
"A-ah s-sige." iniwas niya yung tingin niya sakin. Saka lumapit sa may
rack na malapit dito sa bath tub. "Ah sige Kath." tinignan niya ulit ako.
"Aalis na a-ako."
Tumalikod siya pero dahil sa katangahan niya, bigla siyang nadulas.
At nagulat ako kung saan siya nahulog.
Sa akin! O////////////O
"Ah shit. Aray ko." nakita kong hinimas ni DJ yung ulo niyang tumama sa
may gilid ng bath tub. Dumilat siya at napatingin sakin.
Nagkatinginan lang kami ng ilang segundo. Sabay nanlaki ang mga mata
namin.
"Shit!" tumayo siya kaagad at umalis ng bath tub. Sabay iwas ng tingin
sakin. "I'm sorry Kath! I slipped!"
Lumabas siya kaagad dala-dala yung extra towel.
Di pa rin ako makaget-over sa nangyari. Lalo kong inilapit yung bubbles
sa katawan ko.
Huhuhu!
Pagkatapos kong magbabad sa bath tub, nagpatuyo na ko. Nagsuot na
lang ako ng simpleng t-shirt at shorts saka lumabas ng CR.
Paglabas ko, nakita ko siyang nakaupo sa kama ko. At nakangisi lang
sakin.
"Bakit ka nakangisi dyan?"
"Wala. Yung kanina kasi..."
Binato ko sa kanya yung alarm clock na nasalo naman niya. "Heh! Wag
mo ng ipaalala yun!"
Tumawa lang siya. Nakakahiya kaya. Huhuhu.
"Hoy DJ! Wag na natin pag-usapan yun ah!"
"Makikita ko rin naman yan eh."
Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya.
"Aba't--"
"Joke lang Kath! Binibiro lang kita. Don't worry. Wala akong nakita."
"Promise?"
"Oo naman." ngumisi siya, saka iniwas yung tingin niya sakin. "Pero may
naramdaman ako."
"Huh? Anong sabi mo?" pabulong kasi yung huling sabi niya eh.
"Wala Kath."
"Ah. okay!"
"Tayong dalawa lang pala nandito sa beach house mo ngayon."
Tumayo siya at lumapit sakin. "Pwede na nating gawin ang ginagawa
natin dati."
"Anong ibig mong sabihin? Ha?" umurong ako ng biglang nagsmirk siya.
"Yung lambingan natin dati. Gusto ko lang naman mabalik yung dating
sweetness natin. Naaalala mo ba lahat yun?"
Paurong ako ng paurong, siya naman palapit ng palapit. Uwaaaa!
Lalabas na sana ako ng biglang hinablot niya ako sa may beywang ko,
sabay pinaharap sa kanya.
"Uy DJ naman. Magiging touchy ka na naman ba?"
"Hindi naman nawala yun Kath eh. Pinigilan ko lang dahil wala ka sa tabi
ko. Sayo ko lang naman gusto maging sweet." sabay ngiti niya sakin.
"And possessive."
"Eh nakakahiya! 2 years ago pa yung... ah basta, dahil boyfriend kita.
Pero ngayon, hindi na tayo teenagers!"
"Nasa early twenties lang tayo Kath. At bakit? Hindi mo pa rin ba ko
boyfriend ngayon? Fiancee mo na nga ako diba?" sabay ngiti niya ng
nakakaloko. "Kath naman eh."
"Ano?"
"Isang kiss lang." sabay pout niya.
Napayuko ako. Nakakahiya naman!
"DJ, hindi na kasi ako marunong eh."
Nagulat ako ng biglang tumawa ng malakas si DJ.
"HAHAHAHA!"
Inirapan ko siya. "Heh! Wag ka ngang mang-asar!"
"Kaya pala parang tuod ka kahapon nung hinalikan kita! Hahaha!"
Para ng baliw si DJ sa kakatawa. Hmp. Kasalanan ko ba yun? Eh kasi
naman nawala siya ng 2 years eh!
"Kung makapang-asar ka ah! Siguro ang dami mong hinalikang babae
para makalimutan mo ko 'no?!"
Tumigil siya sa kakatawa at lumapit sakin. Sabay yakap sa beywang ko.
"Kath naman, di mo ba naalala yung sinabi ko sayo dati?"
"Na alin?"
"Ikaw lang ang babaeng minahal ko ng ganito." dinikit niya yung noo niya
sakin. "Wag kang mag-alala, wala akong hinalikang iba ng naghiwalay
tayo. Ayoko nga. Wala ng makakapantay sa mapupula mong labi. At
matingkad mong ngiti."
Natawa ako sa sinabi niya. "Pansin ko lang, naging makata ka ah? Kanta
yata yang sinasabi mo."
"Ganun talaga." lumayo siya sakin at hinawakan yung kamay ko. "Let me
refresh your memory."
"Memory?"
"Oo. Sasabihin ko sayo yung TOP 5 na favorite kong nangyari sa
relationship natin."
"Sige na nga."
Lumabas kami ng beach house at naglakad sa beach. Swaying each
others' arms.
"Top 5. Nung natapunan mo ko ng spaghetti."
Tinignan ko siya. "Huh? Bakit? Nakakahiya kaya yun!"
"Kung hindi dahil dun, hindi ako mabibigyan ng chance na mapansin
mo." sabay ngiti niya sakin.
"Talaga?"
"Oo naman. At kung hindi dahil dun, hindi kita naging personal slave."
Napangiti ako.
"Anong Top 4 mo?"
"Top 4. Yung Tagaytay trip natin."
"Mukhang alam ko na kung bakit. Dahil halos busugin mo ko ng
sweetness mo nun?"
"Hindi lang yun. Nagkaroon ako ng chance na makasama ka. Tayong
dalawa lang. Gaya ngayon."
Napangiti ako ulit. Lagi na lang akong pinapangiti ng lalaking 'to.
"Top 3 mo?"
"Top 3. Yung sinabi ko sayong mahal kita, at sinabi mong mahal mo ko.
Kaya naging tayo."
"Bakit naman kasama yun?"
"Kasi nga naging tayo. Naging tayo officially. Ibig sabihin, you're mine.
And I'm yours."
Napangiti na naman ako. Binitawan ko yung kamay niya at niyakap siya
ng mahigpit. Saka nakipag-holding hands ulit.
"Top 2?"
"Top 2. Yung ginawa mo ang lahat para lang makaalala ako kahit wala
akong amnesia. Yung kahit ang dami ko ng kasalanan sayo, pinatawad
mo pa rin ako."
"Bakit naman?"
"Kasi ikaw lang ang babaeng nag-effort ng ganito sakin. Yung tipong
gagawin ang lahat para sakin. Iba ka, Kath. At gagawin ko ang lahat para
lang bumawi sayo."
"You don't need to do that. Faithfulness mo lang sakin, okay na."
Lakad pa rin kami ng lakad ng magkahawak-kamay. I miss this. I wish I
could be with him forever.
"DJ?"
"Yes?"
"Ano yung Top 1 mo?"
Tumigil siya at binitawan yung kamay ko. Saka pumunta sa harap ko.
"Wala pa."
Kumunot yung noo ko sa sinabi niya. "Wala pa?"
"Oo. Wala pa. Pero palagay ko ngayon, magkakaroon na."
"What do you mean DJ?"
Ngumiti siya sakin at hinalikan yung noo ko. Nagulat ako sa sunod na
ginawa niya.
He bended down on one knee.
May kinuha siya sa bulsa niya. Isang heart-shaped box. Napahawak ako
sa bibig ko ng narealize ko yung gagawin niya.
Hinawakan niya yung isang kamay ko at pinisil ito. "Kath, I know I'm not
perfect. Hindi ko maaassure sayo na magiging perfect husband ako pero
if you give me this chance?" hinigpitan niya yung hawak sa kamay ko. "I'll
promise I'll do my best just to make you happy."
Nagulat ako sa sinabi niya. At halos magtatalon ang puso ko sa sunod
niyang sinabi.
"Ms. Kathryn Santiago, will you marry me?"
"DJ..." tumulo yung luha ko sa sinabi niya. Hindi ko alam na gagawin niya
'to sakin.
"Kath, wag ka ng umiyak dyan. Sagutin mo naman ang tanong ko."
"DJ naman eh!" pinunasan ko yung luha ko. "Mag-fiancee na tayo diba?"
"Oo nga. Pero ayokong dahil lang dun matali ka sakin. Gusto ko na
magpakasal tayo dahil gusto nating makasama ang isa't-isa
habambuhay." lalo niyang pinisil yung kamay ko. "Dali na Kath,
nangangalay na ko dito oh. Yes or Yes lang isasagot mo!"
Natawa ako sa sinabi niya. "Kahit kelan, di ka pa rin nagbabago.
Mahangin ka pa rin."
"Ano na Kath? Wag mong sabihing kailangan ko pang gamitin yung
punishment ko sayo dati dahil sa deal natin?"
"Anong deal?"
"Yung sa beach house!"
"Eh mas nauna akong bumili sayo ng beach house!"
Ngumisi siya. "Mali ka. Mas nauna akong bumili. Nasa Palawan yun.
With my own salary pa."
Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. "So kung hindi rin naman ako
papayag na ikasal sayo, ikakasal pa rin ako sayo dahil yun ang
punishment mo sakin?"
"Oo! Ayoko ngang mapunta ka sa iba! Soulmate tayo!"
Natawa ako sa sinabi niya. Naniniwala rin pala siya sa 'soulmate'.
"DJ, hindi mo na kailangan gamitin yung punishment mo."
"Bakit?"
"Kasi 'yes' ang sagot ko sa tanong mo."
Biglang nanlaki yung mata niya saka ngumiti.
"Yes! Personal wife na kita! Whoo!"
Nangiti na lang ako sa sinabi niya. From his personal slave, naging his
personal wife niya na ko? Ang saya-saya ko!
"This is yours." sinuot niya sakin yung ring na simple lang, pero ang
ganda. One of a kind. "Keep that ring, Kath. This is a symbol of our love
for each other."
"Thank you DJ. I love you."
"I love you more."
At nagyakapan na lang kami ng matagal.
"Top 1. Pumayag ng ikasal sakin ang babaeng pinapangarap ko dati pa.
At makakasama ko na siya for the rest of eternity." bulong niya sakin.
Napangiti ako sa sinabi niya.
"Alam ko na wedding song natin, DJ."
"Ano?"
Ngumiti ako ng nakakaloko.
"I love you, you love me! Let's go out and kill Pigney! With a bang-bang
shotgun, pigney on the floor! No more Oink Oink dinosaur!"
Sinamaan niya ako ng tingin pero napalitan ito ng smirk. "Ganun pala
Kath ha?"
"Joke lang!"
"Walang joke joke sakin, Mrs. Montenegro. Halika rito!"
"HUWAAAAAAAAAAA!" tumakbo na kaagad ako papalayo sa kanya.
At gaya dati, aatake na naman si Pigney.
Ang future husband ko. Ang forever ko.
------------------------------
PS: Get ready for the BIGGER TWIST. Soon.
Clue: Tick tock. Tick tock. Tick tock.
Whoo! Grabe Chapter 21 kaagad tayo. Hahaha! Ang bilis ng update. Well
yung iba sainyo may pasok na sa 4 so eto treat ko sainyo. Enjoy ha? Ako
September pa. Bummer masyado. -_-
First back-to-back Collaboration with She's What?! 2 of yourstruly07 aka
Ate Miq. Labyu! Ehem. Hahaha. Enjoy peeps! And yes, eto pa lang ang
first. Gaya nga ng sabi ni *toot*, twitter-twitter lang yan. \o/
------------------------------------
CHAPTER 21.
DANIEL'S POV
TAGAYTAY: 4TH DAY
"Kath, okay nga lang na pumunta ka. Dali na magbihis ka na, hinihintay
ka na ni Quen."
"Pero DJ--"
"Wala ng pero pero. Sige na." mahina ko siyang tinulak papasok sa
kwarto nila ni Bea at nilock ko yung pinto.
Binuksan ni Kath yung pinto at tinignan ako. "Sure ka? Baka mamaya
magselos ka."
"Hindi ah. Sige na Mrs. Montenegro, pagbigyan mo na si Quen."
Ngumiti lang siya sakin at kiniss ako sa cheeks. "Uuwi ako kaagad, Mr.
Montenegro." sabay pasok sa kwarto.
Napasinghap na lang ako at napasandal sa pader. Ah shit, okay lang yan
DJ. Mag-uusap lang naman sila ni Enrique.
Ilulugar ko na pagseselos ko. Ayoko na ngang masaktan si Kath dahil
sakin. Hays!
Napangiti na lang ako ng naalala ko yung nangyari kanina. Yung
pumayag na siyang magpakasal sakin. Iba yung feeling. Yung feeling na
nakatama ka sa lotto? Mas masaya pa dun.
I don't deserve her. But still, we're meant to be together.
Kapag kinasal na kami, gagawin ko ang lahat para sumaya siya sa piling
ko. Oo, baduy na kung baduy. Pero ganito ko siya kamahal.
Handa akong maging baduy para sa kanya. Hahaha. De joke, para
naman akong si Trick na matalik kong kaibigan. Kamusta na kaya yung
ungas na yun? Alam ko sila pa rin ni Ellie eh.
Faithful yun kay Ellie. Parang ako kay Kath. Naks. Bumabalik kapilyuhan
ko gaya lang ng dati ah. Hahaha.
"DJ? Okay lang itsura ko?"
Tinignan ko si Kath na kakalabas lang ng pinto. Naikuyom ko ang kamao
ko ng nakita ko kung gaano siya kaganda sa suot niyang dress. Yun nga
lang, hindi ako yung kasama niya sa date niya.
"Oo Kath. Maganda ka." inakbayan ko siya. "Hatid na kita."
"DJ, wag na. Ako na lang bahala. Malapit lang naman yung restaurant
dito eh."
"Sure ka?"
"Oo naman." niyakap niya ako ng mahigpit at ginulo yung buhok ko.
"Kumain ka ng dinner ha. O kung gusto mo, hintayin mo na lang ako."
"Pagluluto mo ko?"
"Oo." ngumiti siya. "Pero teka, ikaw ha. Kinakain mo na pala kahit ano."
"Hindi ah. Luto mo pa rin at luto ng chef ko yung kinakain ko."
"Eh diba kumakain ka na kahit ano?"
"Pinipilit ko lang kainin yung mga yun para hindi ako mahalata na wala
akong amnesia. Yun nga lang, pare-parehas lang ng lasa."
"Lasang?"
"Basura."
Natawa siya sa sinabi ko. "Kawawa ka naman pala DJ ko!"
"Mang-aasar ka na naman ba Kath ko?" sabay ngiti ko sa kanya ng
nakakaloko.
"Hindi na po! Hahaha. Sige alis na ko. Bye."
Hinila ko kamay niya at iniharap sakin. "May nakakalimutan ka yata."
"Ano?"
Tinuro ko yung lips ko. "Goodbye kiss ko?"
"Sige. Pikit ka muna."
Pumikit na ako.
Teka, ilang segundo ng lumilipas wala pa rin?
Dumilat na ako. Takte! Wala na si Kath! Pinaasa ako!
Lagot sakin yan mamaya. Bubusugin ko yan ng halik ko. *evil smile*
Pumunta muna ako sa balcony. Halos mapatalon ako ng nakita ko si Bea
na nasa may railings at mukhang tatalon pa yata!
"Bea!" lumapit ako sa kanya at hinila siya kaagad papalayo sa may
railings. Nakita kong umiiyak siya.
"Nababaliw ka na ba ha? Tatalon ka pa! Alam mo namang pwede kang
mamatay eh!"
Tinignan niya ako with tears on her eyes. "Mamamatay rin naman ako
eh."
Napabuntong-hininga na lang ako at niyakap siya. Hinaplos ko yung likod
niya.
"Sshhh Bea, nandito kami para sayo."
"DJ, ako na lang mahalin mo please. Ako na lang. Nagmamakaawa ako
sayo."
"Bea..." napabuntong-hininga ako. Di ko na lang pinansin yung sinabi
niya.
Niyakap niya ako ng mahigpit. "Wag na wag mo kong iiwan, Daniel.
Please."
Itinayo ko siya at inalalayan papuntang kitchen. Pinaupo ko siya sa isang
stool sa may kitchen counter.
Kumuha ako ng dalawang tubig para sa kanya at para sakin. Mukhang
kailangan kong palakasin ang loob ng bestfriend ko.
Tumabi na ko sa kanya at ibinigay sa kanya yung isang tubig. "Uminom
ka muna."
"Thanks Daniel." uminom siya at pinunasan yung luha niya.
"Ano bang nangyari?"
Napayuko siya. "Daniel, one month na lang daw ang buhay ko. May
taning na ang buhay ko."
Umiyak na naman siya. Hays, naaawa ako sa bestfriend ko.
"Bea, wala tayong magagawa. Kung may taning na ang buhay mo, wag
kang mag-alala." pinunasan ko luha niya. "Papasayahin ka namin."
"Talaga?"
"Oo naman. Teka lang, para maging masaya ka. May chocolate cake sa
may ref. Kainin mo ha?" tumayo ako at pumunta na sa may ref. Saka
nilabas yung cake mismo.
Bumalik ako sa may kitchen at inilapag yung plate na may chocolate
cake. "Kainin mo Bea."
"Thanks. Ay, uminom ka nga ng tubig mo. Mukhang dehydrated ka eh."
Kinuha ko na yung baso ng tubig ko at uminom habang tinitignan si Bea.
Ang bata pa niya para mamatay. Di ko maitatanggi na naging mabuting
kaibigan siya sakin.
"Sige Bea, labas lang ako. Tatawagan ko lang si Kath."
Lumabas na ako at kinuha yung cellphone ko. Kakamustahin ko lang ang
Kath ko. Nakarating na kaya siya dun safely?
Ah shit...
Napahawak ako sa ulo ko. What the hell. Bakit bigla na lang akong
nahilo. Ah shit...
Bigla na lang nandilim ang paningin ko at nawalan ng malay.
------------------------
KATHRYN'S POV
INFINITY RESTAURANT. 7PM.
"Kath, are you comfortable?"
"Uhm. Oo naman." nginitian ko si Quen.
Actually, naiilang ako. Kasi candle-lit dinner ang pinili ni Quen at may
nagviviolin pa sa gilid. Hindi ko alam pero naiilang talaga ako.
Kinukutkot ko yung daliri ko habang hinihintay na magsalita si Quen.
Napansin ko kasing kanina niya pa ko tinititigan.
Biglang may dumating na waiter. Dala-dala na yung main course namin.
Ubos na yung appetizer na soup kanina pa. Nagugutom na rin ako.
"Maam, Sir? Main course is Fillet Mignon. Have a hearty meal."
Nginitian ko na lang yung waiter.
Kumain na kami ng tahimik. Napapansin kong napapadalas yung tingin
sakin ni Quen. At parang he's fidgeting pa. Ano ba kasing meron?
Naghiwa pa siya ng fillet mignon niya sabay subo sakin. Nahiya naman
ako bigla.
Ang tahimik naman! Di ko na kaya 'to!
Uminom na muna ako ng sinerve na red wine at sabay binagsak 'to.
Napatingin sakin si Quen.
"Hoy Quen. Umamin ka nga. Bakit may paganito-ganito ka pa?"
"H-ha? Wala." iniwas niya yung tingin niya sakin. "May dessert pa Kath."
"Forget dessert. Ano na Quen? Ano ba yung 'something important' na
gusto mong sabihin?"
Napasinghap siya. "Promise you won't be angry at me."
"It depends. Ano ba kasi?"
Tinignan niya ako ng seryoso. Saka bumuntong-hininga.
"Kath, nakita ko si Daniel one year ago. May balak siyang sundan ka sa
New York kaso nakita niya ako. At akala niya tayo. Kaya I'm sorry kung
hindi ako naging man enough para ipaliwanag sa kanya ang totoo."
"What?!" hysterical kong sabi. One year ago?!
Susundan ako ni DJ one year ago sa New York. Kung sinabi sana ni
Quen eh di sana hindi na sila nagkakilala ni Bea, sana hindi na
nagpanggap na nakakaalala si DJ, at sana nagkabalikan na kami noon
pa.
Tinignan ko wide-eyed si Quen. I can't hate him easily. Pero
nakakaramdam ako ng onting panghihinayang.
"Bakit mo tinago sakin yun?"
Napayuko siya. "Kasi..."
"Kasi ano?"
Dahan-dahan niyang itinaas yung mukha niya and his piercing eyes met
mine.
"Kasi mahal kita."
Para akong sumakay sa rollercoaster. Yung puso ko, bigla na lang
tumibok ng sobrang lakas. Ano? Mahal niya ako?
"Akala ko ba hindi na?"
"Akala mo lang yun."
"Quen naman."
"Kath, tinanong mo kung bakit ko ginawa yun. Kaya sinabi ko lang yung
dahilan."
"Pero marami namang babae dyan. Bakit ako pa?"
Napabuntong-hininga siya. "Hindi ko alam. Ikaw lang naman kasi tinitibok
nito eh." sabay hawak niya sa puso niya.
Naguguilty ako na ewan. Grabe naman, ayoko ng ganito.
"Mag-ccr lang ako Quen."
Lumungkot yung mata niya. "Sige."
Tumayo na ako at dali-daling nagpunta sa rest room.
Napahawak ako sa may sandalan at napatingin sa mirror. Bakit ba ganito
nararamdaman ko? Parang ang sama-sama ko.
"Tulala ka. Here." napatingin ako sa nagsalita. A pretty girl lending me a
handkerchief.
"I don't need that." sabi ko ng mahina.
"You do. Look at your eyes sweetie. Dali na, take it." I just looked at the
handkerchief. Sige na nga, kunin ko na.
Nginitian ko lang siya habang pinunasan yung nangingilid na luha ko.
"Thanks Kath." sabi ko. Nakita ko kasi sa handkerchief niya na may 'Kath'
na nakalagay. Magkapangalan pala kami.
"No prob, what's with you? Sino nagpaiyak sayo, kelangan mo ba ng
resbak? I'll help you, andiyan ang mga friends ko, wala kaming
inuurungan. Isama mo na rin ang bestfriend kong loko-loko."
Napatigil ako ng narinig ko yung sinabi niyang bestfriend.
"Bestfriend... Guy or girl?"
"Bading, de joke. A guy. Si Alec. Why?"
Napabuntong-hininga ako. Parehas lang naman kaming may bestfriend.
Yun nga lang yung akin kakaamin lang na mahal niya ko.
"Actually, I think he's the reason behind these tears." nasabi ko na lang.
She's asking the reason why I'm crying, and it's because of Quen.
"Oh? Sorry kung FC, ayoko lang kasi ng may umiiyak na babae, lalo na
kung ang rason ay lalaki. What happened?"
"He confessed his feelings for me." then I sighed.
"Ayaw mo nun? I know a couple na dating mag-bestfriend lang tapos
nung umamin si Guy, naging ok sila." she paused for awhile then she
smiled. "Sila hanggang dulo. I super admire their love for each other,
lovers sila and bestfriends pa rin in the end."
Naalala ko tuloy si Trick at Ellie. Lalo na si Ellie. Friends namin sila ni DJ
nung bago pa lang kaming mag-bf/gf. Drinking buddy ni DJ si Trick.
Shopping buddy ko naman si Ellie. Kaso di ko na sila nakausap since
you know, the accident. Kamusta na kaya sila? Ay ano ba 'to, may
problema pa pala ako.
"Hindi kasi yun eh."
"Oh I see, parang alam ko na. Let me guess, umamin sayo si bestfriend
pero alam niyang may mahal kang iba? Tama ba?"
"Huh? How did you know?" pagtatakang tanong ko.
"Tama ako? Haha. Well, parehas sila ng case ng bestfriend kong si Alec,
he confessed that he fell for me pero alam niyang may mahal akong iba."
Wow. Napaka-coincidental naman. Parehas din pala kami ng
pinagdadaanan.
Hindi ko napigilan ang sarili ko. Nakipagkwentuhan ako sa kanya. Girl
talk. And it's so nice. I haven't got one in awhile. Si Bea naman hindi mo
makausap ng matino. And she loves the one I love.
"Eto lang tatandaan mo, whatever your choice is, hindi maiiwasan na
may masasaktan. Pero unahin mo ang para sa sarili mo, kelangan mong
maging masaya, bago ang iba. Trust me, Sabi ko nga non, Been there
and I'm still there." kinindatan niya ako kaya napangiti ako.
"Ikaw naman, patawarin mo na siya. Mahal mo naman diba? There's no
harm in trying again. Malay mo after nito, maging okay na ang
relationship niyo." Bilin ko sa kanya. She has some problem with a guy
he calls 'D'.
"Sana nga. Tara!" hinila niya yung kamay ko papalabas ng CR.
"KATH! Where have you been? Kanina ka pa naming hinihintay, you're
missing all the fun." sabi ng isang babaeng mukhang habulin ng lalaki
dahil sa sobrang ganda.
"Pinagpalit mo na kami sa kanya?" Turo nung mukhang pinaka-bata sa
kanila sakin na sobrang ganda.
"Bunso, hindi ko kayo pinagpalit. Kinailangan niya lang ng kausap." sabi
ni Kath na kausap ko sabay kurot sa pisngi ng bunso nila.
"Really? Really? Ako kausapin mo, tingnan mo bukas hindi mo na
kailangan ng kausap sa dami ng mga kwento ko. Hihi!" sabi ng babaeng
mukhang nakalunok ng happy vitamin sa sobrang ka-hyperan at
kagandahan.
"HAHAHAHA!" sabay-sabay pa nilang tawa.
Nagkatinginan kami ng babaeng hyper. Si Ella 'to ah? Yung condo-
keeper turned to organizer ng mga Montenegro? Kaibigan niya pala 'tong
mga 'to? Nagngitian na lang kami.
"Nakakatuwa naman kayo." sabi ko.
"By the way, they are my ChiKas. Sisters, this is..." tumingin siya sakin at
mukhang na-gets ko kung anong itatanong niya.
"Kathryn. Yun pala dapat din sasabihin ko kanina, nung nakita ko panyo
mo, magkapangalan pala tayo." sabi ko.
"That's nice. Parehas pa kayong maganda. Like me." pakantang-sabi
nung isang babaeng sobrang ganda.
"Ehem! Like you lang?" sabi naman nung isang babaeng mukhang kikay
na sobrang ganda.
"Haha, o sige na para fair. Maganda tayong lahat." sabi naman nung
mukhang ate ng grupo na sobrang ganda.
"Guys, you're scaring her. Isa-isa lang okay?" tumingin sakin si Kath.
"Kath, this is my girls. Roma, Mimi, Ella, Llhavine, Khim and Miq. At eto
naman si Erin na hindi pa nagsasalita. Siya ang fashionista ng grupo at
ang may-ari ng restaurant na 'to." sabay turo sa babaeng mukhang
fashionista nga dahil sa ganda ng porma niya. Maganda pa.
"Nice to meet you all." ngiting sabi ko tapos tumingin ako kay Kath. "It
was nice talking to you Kath, una na ko."
"Sige, mukhang may naghihintay ng desisyon mo." she hugged me and
gave me a thumbs up.
"Don't forget to smile." dagdag ni Erin. Nagsalita na rin siya sa wakas.
Now, I need to clear things up.
Ang bigat ng hakbang ng mga paa ko habang papunta ako sa table
namin ni Quen. Grabe, ayoko na ng ganito!
Bumuntong-hininga ako bago ko siya tinignan ng seryoso.
"Quen, I'm so--"
"Hindi mo na kailangan mag-sorry. Hindi ko naman pinipilit na mahalin
mo ko pabalik." ngumiti siya sakin. "Sapat ng makita kang masaya. Sa
piling nga lang ng iba."
Napabuntong-hininga ako. Hinawakan ko yung kamay niya.
"Quen, I'm sorry kung maling babae pa ang minahal mo. Hayaan mo,
balang araw makakahanap ka rin ng babaeng destined para sayo.
Tandaan mo, I'm always here for you. Okay?"
Tumawa siya at ginulo yung buhok ko. "Friendzoned nga talaga ako."
"Quen naman!"
"Oo na. Hindi na ko mag-eemote. Basta subukan ka lang saktan ni DJ,
aagawin talaga kita sa kanya."
Napabuntong-hininga na naman ako. Patay na.
"Uhm, Quen?"
"Ano?"
Itinaas ko yung ring finger ko. "Ikakasal na ko."
Biglang nanlumo yung mukha niya. Saka nagkamot ng ulo.
"Mukhang wala na nga talaga akong pag-asa."
"Quen naman."
"I get it, Kath. Magmomove-on ako. Don't worry, mag-bestfriends pa rin
tayo."
"Promise?"
Ginulo niya yung buhok ko at tumayo na. "Oo. Promise. Lika na umuwi
na tayo. Mamaya bigla na namang topakin yung fiancee mo."
Natawa ako sa sinabi niya. Tumayo na rin ako and linked my arms to his.
"Thanks Quen for always understanding me."
"Ano pa bang magagawa ko? Eh kargo na kita."
Nagngitian na lang kaming dalawa.
Iniisip ko, kung hindi ko nakilala si DJ? Hindi pa rin ako maiinlove kay
Quen.
Kasi, we're destined to be bestfriends for life.
Maya-maya lang ay umuwi na kami sa beach house. Bakit ganun? Patay
lahat ng ilaw?
"Quen, sumunod kaya si DJ sa resto?"
"Ewan. Eh di dapat nakita natin siya. Baka nagkasalisihan lang?"
"Baka." pumasok na kami sa loob ng beach house. "Teka, si Bea umuwi
na ba?"
"Oo. Kanina pa."
Napatigil ako sa sinabi niya. Hindi kaya magkasama si Bea at DJ?
Di bale na. Mag-bestfriends sila. Diba?
"Quen, magpapalit lang ako ng damit sa kwarto."
"Sabay na tayo pumanhik sa taas. Magpapalit rin ako."
"Sige."
Tumaas na kami. Ng nasa may tapat na ako ng kwarto ko, nginitian ko si
Quen.
"Thank you ulit ha?"
"No problem Kath."
Ngumiti pa ako ulit ng isang beses at tumalikod na para buksan yung
pinto ng kwarto.
Kaso, biglang napawi ang ngiti ko at napalitan ng nganga sa nakikita ko
ngayon.
Si Bea, nakahubad. At nakapatong kay DJ.
-----------------------
PS: Get ready for the BIGGER TWIST. Soon.
Clue: A twist in my story.
Yay update guys! Nadedepress ako naspoil ako sa #3W8L ni Jade.
Huhuhu kakastart ko pa lang tapos alam ko na agad mangyayari. Kainis
mga spoilers. Huhuhu. Tapos di pa ko natuloy sa DJP GFD today :( kiss
niyo ko kay DJ. Anyways, add niyo na si Daniel at Kath sa fb! May
accounts na sila! Makipagkulitan sa kanila!
EXTERNAL LINK ON THE RIGHT SIDE: New DJ'S fb. :) Saka niyo i-add
si Kath mutual friend niya naman 'to eh pati si Bea at Quen. :) Anyhoo,
BOF inspired ang update na 'to. Read na. :) Dedicated pala to her. Hi! Eto
gift ko sayo. Thanks sa lahat <3
---------------------------------------
CHAPTER 22.
DANIEL'S POV
"Ah shit..." napahawak ako sa ulo ko. Ang sakit ng ulo ko. Ano ba 'to. Ano
ba yun, simula ng inumin ko yung tubig kanina bigla na lang akong
nawalan ng malay.
Napadilat ako ng makarinig ako ng music. Huh? Music? Parang mellow
ang dating pero ano ba 'to.
Nasaan ako? Huh? Bakit ang dilim at may candles pa? Si Kath?
"Daniel." napatingin ako sa kanan ko at nanlaki yung mata ko sa nakita
ko.
Si Bea, wearing only a bath robe.
Tatayo na sana ako ng biglang nakita kong naka-handcuffs yung kamay
ko sa may gilid ng kama.
P*ta! Ano 'to?!
Biglang sumampa si Bea sa taas ko. Saka niya unti-unting tinatanggal
yung strap ng bath robe niya.
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya. "Wag."
"Daniel, don't. I'm going to give myself to you for the second time."
hinawakan niya yung mukha ko. "I love you, Daniel."
And in just a snap, natanggal na niya yung bath robe niya.
"Daniel, tignan mo ko. Daniel!"
"Bea, tumigil ka na." iniwas ko yung mga mata ko sa kanya. "Wag mong
ibaba ang sarili mo para sakin."
"Wag mong sabihing wala kang nararamdaman? Lalaki ka. You know
you want me."
Napabuntong-hininga na lang ako. Hindi ko na kilala 'tong babaeng nasa
harap ko. Ano na bang nangyari sa Bea na once kong naging matalik na
kaibigan?
Yes, she's still here. But she's different.
"Bea, I'm not the right guy for you. Please, may iba akong mahal."
Bigla na lang akong nakaramdam ng guilt ng naramdaman kong may
tumulong luha sa damit ko. Umiiyak siya.
"Daniel naman!" hinahampas niya ko ng mahina. "Daniel naman."
"Bea, please. Tumigil ka na."
"Bakit hindi na lang ako? Ha? Bakit kailangan mo pang bumalik sa
babaeng yun! Wala naman siyang ibang ginawa kung hindi saktan ka!"
"Bestfriend kita, Bea." mahina kong sabi. "Tama na."
"Wala akong sakit sa puso Daniel." hinalikan niya ko sa pisngi ko. "Wala!
Kaya kung natatakot ka lang na iwanan kita, wag! Baka nagdadalawang-
isip ka lang kasi na mahalin ako pabalik dahil sa sakit ko."
Halos manigas ako sa sinabi niya.
Niloko niya ko? Wala siyang sakit sa puso?
"ANO 'TO?!"
Napalunok ako ng biglang nakita ko si Kath na nasa may pintuan. At
yung mga mata niya ay nagtatanong.
"Kath, let me explain please. Wag mong paniwalaan ang nakikita mo."
sigaw ko.
"Hindi ko papaniwalaan? Pero bakit hindi ka pa tumayo at hindi mo iwan
yang Bea na yan? Ewan ko sayo."
"Kath! Wait!" sigaw ko. Shit! Namisunderstand na naman ni Kath! Naka-
handcuffs ako!
Tinignan ko si Bea sa mata. "Bea, tanggalin mo na 'tong handcuffs na 'to
kung ayaw mong mag-away tayo."
Kinuha niya na yung susi sa may bedside table niya at binuksan na 'to.
Tumayo ako kaagad pagkatapos nun. Kinuha ko yung kumot sa may
kama at binigay sa kanya.
"Itapis mo sayo."
"Saan ka pupunta? Hindi pa tayo tapos!"
"Anong hindi pa tapos? Bea naman! Wala na pagkakaibigan natin. Kung
ayaw mo mawala pati pagkakakilala ko sayo, tumigil ka na."
Nagulat ako ng bigla siyang lumuhod at niyakap yung paa ko.
Nasasaktan ako para sa kanya. Pero mali na eh.
Sobra na.
"Daniel, please. Give us a try please. Mahal na mahal kita."
"Bea, you deserve someone better."
Umalis na ko. Kailangan kong puntahan si Kath. Kailangan kong mag-
explain sa kanya. I know she still trusts me. Siguro nadala lang siya ng
emotions niya kaya nagawa niyang talikuran ako kanina.
Hinanap ko kaagad si Kath. At sakto nakita ko kaagad yung likod niya sa
may veranda. Lalapitan ko na sana siya ng biglang may yumakap sa
kanya.
"Kath, I'm always here for you. Tandaan mo yan."
"Thanks Quen. Sana si DJ, kagaya mo rin. Hinding-hindi gagawa ng
bagay na makakasakit sakin."
Tumalikod na ko. Ayoko ng marinig pa sasabihin nila.
Oo, lagi ko na lang siyang nasasaktan. P*ta. Ang gago ko!
Pero, nasaktan ako sa sinabi niya. Shit. Ang sakit pala ng ganun.
Ikumpara ka sa iba. Lintek naman!
--------------------------------
KATHRYN'S POV
"Huy Kath! Tulala ka na naman dyan." rinig kong sabi ni Quen sakin.
"Ha? Wala."
Narinig ko siyang napabuntong-hininga at niyakap ako.
"Kath, I'm always here for you. Tandaan mo yan."
I sighed too.
"Thanks Quen. Sana si DJ, kagaya mo rin. Hinding-hindi gagawa ng
bagay na makakasakit sakin."
Nagulat ako ng biglang nakaramdam ako ng pingot sa tenga.
"Aray ko naman! Para saan yun?!"
"Ang drama mo Kath. Nakita mo sila diba?"
"Oo."
"Pero nakita mo ba na si Daniel mismo ang gumagawa ng move?"
"Hindi."
"Eh yun naman pala eh! Mag-eexplain sayo yung gago diba? Eh bakit
parang kung anu-ano pa pinagsasabi mo dyan."
"Hindi mo kasi maintindihan Quen. Kung wala naman palang nangyayari
bakit hindi pa siya tumayo at lumapit na sakin? At iwan yung Bea na
yun?"
"Gaya nga ng sabi niya, ieexplain niya diba? Kaya wag ka ng
sumimangot dyan."
Napabuntong-hininga ako. He's right. Hindi ko kailangan magalit ay DJ.
Ang tanga mo na naman Kath! Pinairal mo na naman yung nakikita mo!
Trust nga diba? Atsaka papakasalan na nga niya ko eh.
Yung Bea na yun! Nako! Namumuro na siya sakin. Kung wala lang
siyang sakit sa puso sasabunutan ko talaga siya! Hindi na tama yun eh!
Kung siya nga ang may pakana ng lahat!
"Quen, I need to find DJ. Okay?"
"Sige."
Tumakbo ako kaagad at nakita ko si DJ na naglalakad sa may
buhanginan.
"DJ!" sigaw ko.
Tumingin siya sakin pero hindi maipinta na naman yung mukha niya.
Lumapit ako sa kanya. "DJ, ano bang nangyari ha? Explain mo nga
sakin."
Iniwas niya yung tingin niya sakin.
"Uuwi na ko ng Manila."
"Ha? Diba sabay tayo? At teka nga, ieexplain mo pa sakin yung
nangyari!"
Hindi niya pinansin yung sinabi ko. Tuloy-tuloy lang siya sa paglalakad
papalayo sakin.
Ano nangyari dun? Hays.
May kailangan pa pala akong kausapin. Si Bea.
Pumunta kaagad ako sa kwarto namin. Nakita ko siyang nakatulala
habang nakaupo sa sahig.
"Bea, itigil mo na 'tong kahibangan mo."
Inangat niya yung mukha niya para tignan ako.
"Mahal ko siya."
"Pero hindi na tama yung pagmamahal mo sa kanya."
"Hindi na tama?" natawa siya. "Kailan pa hindi tamang magmahal?"
"Kapag alam mong aabot ka na sa puntong makakasakit ka ng ibang
tao."
Napabuntong-hininga siya.
"I always hated you. You know? Mahal ka kasi ng taong mahal ko. And
the mere fact that you're trying to convince me to forget my love for him
makes me hate you even more."
"Bea, I don't know what your deal is pero please, hayaan mo na kami.
You don't need to do this stuffs. Hindi mo kailangang magmukhang
desperada. Babae ka."
"Kailan ka pa naging spokesperson ng Gabriella?" tawang tanong niya.
"Sa tingin mo ba may pakielam pa ko sa image ko?"
"Siguro wala, pero kami may pakiealam sayo. You deserve more. Siguro
nagkakaganyan ka dahil sa sakit mo sa puso pero there's no reason para
ipagpatuloy mo yan."
Bigla siyang tumawa ng malakas.
"Sa tingin mo may sakit talaga ako sa puso?"
Kumunot yung tingin ko sa sinabi niya.
"What do you mean?"
"Wala akong sakit sa puso. It was all planned. Sinabi ko na sayo na
gagawin ko ang lahat para lang bumalik sakin si Daniel."
Hindi ko napigilan, lumapit ako sa kanya at sinampal siya ng malakas.
"What the hell Kath?!"
"Gumising ka na, Bea. Paano siya babalik sayo kung kahit kelan naman
hindi siya naging sayo?"
"Kahit na!"
"Hindi ko hahayaang masira mo na ulit kami ni DJ. Ikakasal na kami.
Kaya please, tama na."
"Bakit ako titigil? Natatakot ka ba na maagaw ko siya sayo?"
"Bakit ba hindi mo magets ha? Hindi ka mahal ni DJ! Okay? Itatak mo sa
isip mo yan pero hanggang bestfriend ka lang."
Ngumiti siya. And her smile was something I've never seen before.
An evil smile.
"Don't underestimate me, Kath. You don't know what I'm capable of."
------------------
PS: Get ready for the BIGGER TWIST. Soon.
Clue: Surprise. Surprise. Surprise.
Second Back-to-back collaboration with Hundred Days With You by
whenitcomestolove aka Ate Roms. Hahaha loveyouuuuu! Dedicated rin
ulit sa kanya 'to. <3
External link on the right side: Kath's FB. I-add niyo na siya! Pati yung
ibang cast! Lalo na si Bea at Quen hahaha! Makisaya sa kanilang pbb
teens hahaha.
Sana maliwanagan na kayo sa update na 'to. Love is easy to start with.
What's hard is to stay with it.
--------------------------
CHAPTER 23.
KATHRYN'S POV
MANILA
Yehey! Nandito na kami sa Manila! Masaya ako!
Not. -_-
Sabay kaming umuwi ni Quen. Si DJ? Ayun! Nauna ng umuwi dito
kagabi pa. Psh. Tinotoo nga niya yung sinabi niya.
Si Bea naman, sinabi niya sakin kagabi na titigilan na niya kaming
dalawa. My god, nakahinga ako ng maluwag dun. Akala ko hindi na niya
kami titigilan. Inexplain niya na rin yung nangyari kagabi. Na it's all her
doing. May nilagay siyang gamot na pampatulog sa inumin ni DJ. Sorry
daw. She hopes na wala ng makakaalam ng nangyari.
I don't know kung sincere yung sorry niya. Pero sana oo. Sana tumigil na
siya talaga.
Pero bakit ganun? Parang may something talaga sa sinabi niya kagabi.
Hindi ko talaga makalimutan.
"Don't underestimate me, Kath. You don't know what I'm capable of."
Ay ewan! Don't be too paranoid Kath. Tapos na ang gulo! Whoo! Tumigil
na siya! Grabe ah, isipin niyo naman. Tagaytay trip?
Nung bata pa kami, good and bad memories.
Nung master/slave pa kami, good and good memories.
Ngayong mag-fiancee na kami, bad and bad memories!!!
Nakakaloka! Hindi ko maisip na mangyayari yun samin! Sabi nga ni
Zharm nung kinwento ko sa kanya kanina via phone, parang naging
typical pinoy drama yung nangyari samin sa Tagaytay! Imagine niyo
naman kasi?
Nalaman kong walang amnesia si DJ. Si Bea aka bestfriend sineseduce
ang fiancee ko. Umamin sakin yung bestfriend ko na mahal niya pa rin
ako. Tapos, si Bea aka bestfriend ni DJ ay nagpanggap na may sakit sa
puso para kaawaan siya? Saan ka pa makakakita ng ganun?
Sakto, pagtingin ko sa rearview mirror...
"SA HIS PERSONAL SLAVE AND HIS PERSONAL WIFE LANG YAN!"
Huh? Ano kaya yun? Sinagot yung tanong ko? Is this a sign?
"Kath."
"Peste ka Quen! Nagulat ako!"
Eh kasi 'tong si Quen bigla na lang akong kinurot sa tagiliran. -_-
"Hoy Quen. Magdrive ka na nga lang dyan. Bilis na!"
"Kasi naman ako pa papasamahin mo sayo. Sinasamantala mo
kagwapuhan ko eh."
"Kagwapuhan! Anong kagwapuhan? Wala ka nun!"
"Ikaw talaga! Sasamahan na nga kita sa pugad ng kalaban namin tapos
gaganyanin mo pa ko?"
"Hahaha! Pugad! What a term Mr. Buenavista!" sabay tawa ko. Kasi
naman, di pa sila nakamove-on sa family feud nila.
"Haynako Kath. Bakit kasi hindi ka na lang sumabay kay Daniel. Kanina
ng sinundo kita sa bahay niyo, papunta rin si Daniel sa university nila
ah?"
Sa sinabi niya, napasimangot na naman ako.
"Kasi naman kanina eh!" inis kong sambit. "Si DJ kasi, kanina nagluto
ako ng purple pancake para sa kanya. Hindi niya kinain!"
"Bakit?"
"Ewan ko. Tapos tinry kong kausapin siya. Sinabi ko sa kanya na alam ko
na yung totoo na wala siyang kinalaman sa nangyari kagabi."
"Oh tapos?"
"Eh ayun. Sabi niya. 'Ah, buti naman.' Like what the hell is that? Ang gulo
niya!"
Tumahimik siya. Tapos maya-maya, nagsalita ulit siya.
"Kath, ang lalaki. Hindi gaganyan kung walang nangyari."
"Huh? What do you mean?"
"May nagawa ka bang masama kay Daniel?"
"Wala naman."
"Nasabi?"
"Wala rin."
"Baka bipolar si Daniel?"
*poink!*
"Aray naman Kath!"
"Tumigil ka nga! Hindi bipolar si Daniel!"
"Eh bakit naging ganun yun?"
Napaisip ako. Hmm.
"Quen? Ano usually ang dahilan kapag nagtatampo ang lalaki sa babae?"
"Selos. Tapos yung ikukumpara ka sa ibang lalaki. Sakit sa ego nun."
Kinukumpara? Hala. Accidentally ko siyang nakumpara kay Quen kagabi.
Pero wala lang yun! Nasabi ko lang yun dahil frustrated ako sa nakita ko
kagabi!
Imposible namang narinig niya yun diba? Kasi that time siguro nasa
ilalim pa siya nung hitad na yun. -_-
Ilang minuto lang, nakarating na kami sa MU. Pinark ni Quen yung kotse
niya sa may carpark.
"Kath, naalala mo ba yung two years ago?"
"Yung alin?"
"Yung nagbugbugan kami ni Daniel dito dahil sayo? Those were the
days."
Natawa na lang ako ng naalala ko yun. We're acting like kids that time.
Pero hanggang ngayon naman ganun pa rin eh. Minus niyo lang si Julia,
yung nawala ng parang bula si DJ at dumating yung hitad na Bea na yun.
-_-
Bumaba na kami mula sa kotse niya at naglakad na.
"Sana bumalik na yung dati." then I sighed.
"Hindi rin."
"Bakit naman?"
Tumigil siya sa paglalakad at tinignan ako ng seryoso.
"Ang love, Kath. Hindi yan easy target na madaling lusutan. Na kahit kayo
na ng mahal mo, kayo na habang-buhay. Pwede mong maramdaman
lahat ng sakit makuha lang ang hinihintay na saya sa pagmamahal.
Magiging makasarili ka talaga at magiging tanga pagdating sa 4-letter
word na yun. Isipin mo na lang Kath. Kung hindi nawala si Daniel,
malalaman mo ba yung mali mo dati na pinakawalan mo siya para sa
ibang tao? Kung hindi nagpanggap si Daniel na wala siyang amnesia,
malalaman mo ba na parehas dapat kayong mag-effort sa relationship
niyo? At kung wala kami ni Bea, malalaman niyo ba kung hanggang saan
niyo kayang ipaglaban ang pagmamahalan niyo?"
Natulala ako sa sinabi niya. Para akong nagising sa matagal na
panaginip na hindi ko alam na meron ako.
"So Quen? Anong ibig mong sabihin?"
"Don't get stuck in the past. Sabihin na nating mas masaya ka sa past
mo dahil ang easy lang ng relationship niyo ni Daniel. Pero mali yung
pananaw mo na yun. Be thankful of your present because your present
will determine your future."
Tinatak ko sa puso ko yung words of wisdom niya. Grabe ah, di ako
makapaniwala na siya yung nagsasalita.
"Quen? Bangin ka ba?"
"Hindi."
"Ah. Eh kasi naman ang lalim mo! Di kita mareach!"
Natawa lang siya sa sinabi ko at inakbayan ako.
"Sana naliwanagan ka na Kath. Kaya wag na wag kang manghihinayang.
Oo, nakakapanghinayang talaga yung nasayang na panahon. Pero isipin
mo na lang na mas malaki yung lamang ng makakasama mo siya
habang-buhay kesa hindi."
Napangiti ako sa sinabi niya. "Thank you Quen. Tuparin mo promise mo
sakin ha?"
"Yung alin?"
"Na sa panahong nakahanap ka na ng babaeng tama na mahalin mo,
ipapakilala mo siya sakin. Gusto kong sabihin sa kanya na wag kang
papakawalan dahil napakaswerteng babae niya para mahalin mo."
Nagkamot siya ng ulo. "Bestfriend talaga kita."
"Oo naman!"
Nginitian niya lang ako. Pero alam ko naman sa sarili ko na peke yung
ngiting yun.
Quen, sorry kung naging manhid ako. Sorry. Sana talaga makahanap ka
na ng babae na hindi ka iiwan.
I sighed after that monologue in my head. Pagpasok namin sa MU, nakita
namin kaagad yung malawak na information desk counter ng university.
Wow, daming bago ah. Si Tito Rommel talaga.
"Lika na Quen! Itatanong ko lang kung kailan start ng classes this sem."
"Nag-enroll ka na?"
"Yup! Si kuya Neil nag-enroll sakin. MBA, 3rd year. May sched na rin
ako."
"Kung pwede lang akong mag-MBA ulit. Gagawin ko eh."
"Tanggapin mo na Quen, matanda ka na!" sumimangot siya. "Joke lang
naman yun!"
"Ikaw talaga. Ah, wait lang. Men's room muna ko."
"Sige. Bilisan mo ah!"
Ngumiti lang siya sakin at tumakbo na papaalis. Naihi ang loko. Hahaha!
Habang kinukutkot ko yung daliri ko sa inip, biglang may nagsalita.
"Miss, are you lost?" tanong sakin ng isang lalaki na medyo naglalaway
pero may itsura.
Teka, apat sila ah. Mukhang mga highschoolers. Parang magcocollege
pa lang sila kasi ang bagets pa ng kagwapuhan nila.
Tinignan ko silang lahat at bakit ganun? Napanganga sila? Tumutulo pa
yung laway nung isa.
"Huh? Lost? Ako? I can't be lost. Saulong-saulo ko na 'tong lugar na to."
sabi ko.
"Hindi dahil sinabihan ka ng lost ay nawawala ka na o hindi mo alam
yung daan. Minsan pag sinabing lost it can pertain to other things.
Katulad ngayon. You're Ms. Kathryn Santiago, right? You're fianc"e is
Mr. Daniel Montenegro, pero bakit iba yata ang kasama mo ngayon?"
sabi nung isa na mukhang kalahi yata ni Bob Ong. Kulot nga lang ang
buhok pero may itsura rin. Ano daw?
"Parang masyado yata kayong chismoso." sabi ko.
"Hindi naman po. We're just... curious. Tsaka boto po kasi kami sa inyo
ni Mr. Daniel. Bagay na bagay po kayo. Medyo bagay din naman po kayo
nung kasama nyo kanina, kaso lang po, wala pong spark." sabi nung
isang guy na naka-rayban na may itsura rin.
"Ahahaha. You're so funny. Nakakatuwa kayo kahit mga chismoso kayo."
sabi ko.
"So. Sagutin niyo na lang po ang tanong namin. Bakit hindi nyo po
kasama si Mr. Montenegro?" sabi ng mukhang pinakabata sa kanila na
may itsura rin.
Sasagutin ko na sana yung tanong niya kaso bigla akong napatingin sa
may likuran nila.
Si DJ. And he has this poker-face expression on his face.
"He's too angry to talk to me." malungkot kong sabi.
Naglakad papunta samin si DJ.
"Excuse me."
Ang laki-laki ng space dito pa siya dumaan? Nananadya ba siya?
Padaan pa lang siya, hinawakan ko na kaagad ang kamay niya.
"Let's talk DJ."
Tinignan niya ako ng malungkot.
"Ayoko nang masaktan ka."
Pagkasabi niya nun, umalis na siya. Naiwan akong tulala sa sinabi niya.
Narinig niya nga yung sinabi ko kay Quen kagabi? Oh my god.
Nakaramdam ako ng guilt.
Ayaw nga pala ni DJ na kinukumpara siya sa kahit sino.
"Pst! Tulala! Sampalin mo!"
"Loko! Ikaw kaya ang sampalin ko?!"
May biglang tumapik sa balikat ko. "Ms. Kath, okay lang po ba kayo?"
Tinignan ko lang sila. Nawala ako bigla sa wisyo.
"Ms. Kath! Wag ka na malungkot. Sasayawan ka nalang namin para
hindi ka na malungkot." sabi nung naka-rayban.
"Anong sasayawin natin?!" sabi nung ala-Bob Ong.
"Everybody, lezz do the chicken dance! Wooh!" pagkasabi nung naka-
rayban, sumayaw siya kaagad.
Sumayaw din yung 3 niya pang kasama. Wow, magkakaibigan nga
talaga sila.
"Okay next, let's do the KathNiel dance craze!" sabi niya ulit.
"ANO?! May ganun ba?!" sabi nung pinakabata sa kanila.
"Oo. Yung laging sinasayaw ni Kath at Daniel. Kath at Daniel na katropa
natin ha. Hindi niyo ba tanda? Ganito yun oh. Parang nagjojog in place ka
lang." dinemonstrate nung naka-rayban yung sayaw.
Nagulat na lang ako ng biglang sumayaw silang lahat tapos may hinila pa
silang mga students, tapos ako hinila rin nila. Nakakatuwa naman 'tong
sayaw na 'to!
Kaso... si DJ.
Nagpalakpakan yung mga tao. Ang bibo nila.
Kahit di pa rin ako masaya, nginitian ko sila kahit pilit lang.
"Ano ba yan. Napagod pa tuloy kayo." sabi ko sa kanila.
Biglang lumapit sakin yung lalaking kanina pa naglalaway. Di ko alam
kung bakit.
"Okay lang po. Kung kapalit naman ay makita ang ngiti nyo, kahit
mapagkamatay kami, okay lang."
*PAK*
"ARAY KATS! BAT MO KO BINATUKAN?!" sigaw niya dun sa naka-
rayban.
"Porket kapangalan ni Kath. Gaganyan-ganyan ka na. Sumali sa PBB
Teen Edition 5 ha. Pasok ka agad dun. Wala ng screening screening."
sagot naman nung naka-rayban.
Teka nga, di ko pa sila kilala! Kaya nahihirapan ako mag-explain eh!
"Ano mga pangalan niyo?"
"I'm Lester." sabi nung naglalaway sakin kanina pa. "Eto naman si Kats."
sabay turo sa naka-rayban. "Si Seth naman 'to." sabay tapik kay ala-Bob
Ong. "At si JC naman 'to." sabay hampas niya dun sa pinaka-bata.
"Makahampas ka naman! Porket wala si Daniel dito ah!"
"Daniel?" tanong ko.
"Ah, Ms. Santiago. Ibang Daniel yun. Yung isang katropa namin." sagot
nung ala-Bob Ong.
"Ah." napahiya naman ako dun. Ay ano ba 'to, si DJ kasi eh!
"Ms. Kath. Ngiti na kayo ha? Tandaan niyo lang. Nandito ang Parking 5!
Minus nga lang si Daniel. Pero nandito kami kapag kailangan niyo ng
magpapangiti sainyo."
Napangiti naman ako dun. This time, sincere yung ngiti ko. Nakakatuwa.
Para silang ChiKas.
"Uhm, guys, mauna na ako sa inyo. Salamat sa inyo ha. Goodluck. Sana
dito na kayo mag-aral."
Nagpaalam na ko. Wala ako sa mood na makipag-usap sa babae sa
may info desk. I need to clear things with DJ. Nasaan na ba siya?
Teka, hala. Si Quen pa pala. Psh. Ano ba 'to! Bahala na!
Tumakbo ako kaagad kung saan nakita kong pumunta si DJ.
"DJ!" sigaw ko. Di ko na pala kailangang sumigaw kasi naman papalapit
na siya dito. Tumatakbo nga siya eh.
Nagulat na lang ako ng bigla niyang hablutin yung kamay ko at hilahin.
"Huy DJ ano ba?! Bakit tayo tumatakbo?" napasunod na rin kasi ako sa
kanya eh!
"May humahabol sakin! Bilisan mo!"
"Teka madadapa ako!" hysterical na sabi ko. Napatingin ako sa likod ko.
Bakit ganun? Ang daming babaeng humahabol kay DJ!!!
"KYAAAAAAA~! DANIEL OUR LOVES HALIKA DITO!"
"PAKISS KAMI! WE LOVE YOUUUUUUUUUUUUUUU!"
"AH SI FAFA DANIEL BUMALIK NA! SUGOD MGA DJSTERS!"
Grabe naman mga fangirls nito! Kaloka!
"DJ naman eh! Akala ko ba nagtatampo ka sakin?!"
"Ayokong ikaw ang kuyugin kaya wag ka ng magsalita! Higpitan mo
hawak mo sa kamay ko!"
Patuloy pa rin kaming tumatakbo. Ano ba 'to running marathon? Bakit
ganun? Parang natutuwa pa ko kasi ako yung hawak-hawak niya?
Aaaaah Kath may humahabol sainyo!
"Ow!" napadapla ako. Nakita kong nagpanic si DJ. Agad-agad niya kong
binuhat.
Na parang pang-kasal. O///////////O
"KUKUYUGIN KA NAMIN KATHRYN SANTIAGO!" sabi pa nung mga
fangirls ni DJ. Natakot naman ako dun!
Takbo pa rin ng takbo si DJ habang buhat-buhat ako. Kumaliwa siya at
sakto, may maliit na iskinita sa may abandoned building. Doon pa talaga
siya pumasok. -_-
Binaba niya ako. Magsasalita na sana ako kaso tinakpan niya yung bibig
ko.
"Wag kang maingay." sabi niya. Tapos sumilip siya sa labas. Wew.
Nakawala na nga yata kami sa kanila.
Pagkatapos nun, binitawan na niya yung bibig ko at tinignan ako. Teka,
ngayon ko lang napansin na ilang inches lang pala pagitan namin! Halos
magkadikit na yung katawan namin! >//<
"Uhm--"
"Kath. Wala na sila. Natakasan na natin sila. Kaya lika na."
"Sandali lang DJ." sabi ko.
"Bakit?"
I sighed. "I'm sorry. I know you heard what I said yesterday. Believe me,
hindi ko sinasadya yun."
Natahimik siya. Maya-maya naramdaman kong napabuntong-hininga siya
at tinaas yung mukha ko. His eyes are leveled into mine.
"You don't have to say sorry Kath."
"Pero alam ko nasaktan ka. I know ayaw mong ikinukumpara. I'm sorry,
kasi naman di ko alam irereact ko sa nakita ko kagabi. Pinairal ko na
naman yung nakita ko. Kung hindi pa ako naliwana--"
Nagulat ako ng bigla niya kong hilahin papalapit sa kanya and he kissed
me on the lips.
"I said, you don't have to say sorry."
"Pero kasi DJ--"
He kissed me again on the lips to shut me up. Then he looked at me
again.
"It's my fault. Okay?"
"Pero--"
"Isa pa Kath. Hahalikan kita ulit."
Namula naman ako sa sinabi niya. He laughed at my expression.
"Bakit mo ba kasi ako iniiwasan?"
"Kath, I'm doing you a favor."
"Huh?"
"I'm giving you space."
Tinignan ko siya with a weird look. Sabay pingot sa ilong niya.
"Nababaliw ka na yata eh! Hindi naman ako alien para bigyan mo ng
space!"
"Kath, nahihirapan ka na. Alam ko ayaw mo ng ganitong circumstances.
Kilala kita. Ayaw mo ng pabigat. Kaya bibigyan muna kita ng space
hangga't di ko pa naaayos yung kay Bea. Atsaka..." napasinghap siya.
"Ano nga ba ako kumpara mo kay Enrique? Kung tutuusin, mas bagay
kayo. Hinding-hindi ka niya sasaktan, hinding-hindi ka niya papaiyakin,
tapos mukhang--hmmmmm."
Hindi niya na naituloy yung sasabihin niya because I kissed him.
I kissed him aggressively. Wala na kong pakiealam kung ang sikip-sikip
ng iskinita dito at nagyayakapan na kami. Ipinaramdam ko lahat ng
pagmamahal ko sa kanya sa halik na yun.
Maya-maya ng parehas na kaming nawalan ng hininga, bumitaw na
kami. He buried his face into mine.
"Kath, I don't deserve you."
"Ano ba? Yan ka na naman eh! We're meant for each other okay?
Subukan mo pang magsalita pa ulit ng ganyan. Sasapakin kita. I love you
so much na handa akong makipaglaban para sayo."
"What if may sisira na naman satin? Anong gagawin natin? Ipaglalaban
naman kita Kath kaso paano ka? Ayoko ng masaktan ka. Ayoko ng
maulit yung dati."
"Eh di sabay nating supalpalin yung mga yun." sabi ko. "May KathNiel
power tayo 'no! Pinagsama ang pagmamahalan natin para sa isa't-isa.
Wag na nga nating isipin yun. DJ naman, alam ko naman na
poprotektahan mo ko eh."
"Oo. Sorry ah? Kung naging mahina ako. Hindi kita naprotektahan kay
Bea. I'm sorry."
"Parehas lang naman tayong napaglaruan niya eh. Psh. Sakit sa puso.
What the hell."
"Wag na natin siyang pag-usapan." bigla niya kong hinila papalapit sa
kanya. "Ang importante. Tayo."
"Ano? Hihingi ka pa ng space?"
"Hindi na. Gusto ko ganito tayo ka-close." sabay yakap niya sakin. Yung
mukha ko nasa may dibdib niya. Yung mukha naman niya nasa may
batok ko. Ang sarap sa feeling na ganito kayo ng mahal mo.
"Hoy DJ. Ayan ka na naman ah." sabi ko. Kasi naman bigla na lang
inaamoy yung leeg ko!
"Eh kasi naman Kath, ang bango mo. Nakakaadik. Parang baby. Hmm..."
Nanigas ako bigla ng naramdaman kong hinahalikan niya na naman yung
leeg ko.
"DJ naman! Uwaa!"
"Bakit ba?" bulong niya pero nasa may leeg ko. Naramdaman ko tuloy
yung pagbigkas niya!
"Teka, space muna space." sabi ko. Tumawa naman siya. Hinawakan
niya na lang ako sa may beywang ko.
"DJ, bakit ka pala hinahabol ng mga babaeng yun?"
"Ewan ko. Gusto daw kasi nilang i-PBB teens ko sila. Ano ba yun?"
"What?! PBB Teens? Yun yung show na kinukwento sakin ni Zharm na
napapanuod niya sa tv! Pinakanakakainis daw dun yung Yves pati yung
Myrtle! Puro daw landian dun eh!"
"Talaga? Tanungin kaya natin kung ano ginagawa nila dun tapos gawin
din natin?"
Nakakuha siya ng pitik sa noo sakin.
"Grabe ka naman!"
"Anong grabe?"
"Dali na kasi Kath. I-PBB teens mo na ko!"
"PBB Teens ka dyan! Ayoko nga!"
"Papayag na yan. Dali na nasaktan ego ko kagabi eh! Future misis ko
naman!"
Ngumiti ako sa kanya.
"Sige na nga. I-PPigney teens na kita!"
Bigla na lang siyang tumingin ng masama sakin.
"Ah ganun ha? Humanda ka sakin pagdating natin sa bahay! Lagot ka
sakin patpatin!"
"Wag po bata pa po ako wag po!" sabay takbo ko kaso napigilan ako ni
Pigney at napahiga ako sa may iskinita.
Naglean si DJ sakin at hinalikan ako sa noo.
"I can't wait to marry you."
Napangiti ako sa sinabi niya.
"Me too-- HUWAAAAAAAAAAA!"
Ayan na naman siya! Aatake na naman si Pigney!
I can't wait to marry him too! Kahit naka-baboy na barney suit siya, okay
lang! Basta siya ang papakasalan ko. Siya lang.
----------------------------
PS: Get ready for the BIGGER TWIST. Soon.
Clue: Crashed.
Hi guys! Deleted something on the prev. chap. I feel so bad kasi I
misjudged Myrtle. Si Yves pala talaga ang may kasalanan all along. Oh
well, the irony of love nga talaga. Pero I think Yves will fix this naman.
Naeexcite na ko mamaya sa harapan nila ni Kim. Di ako bitter kayo
talaga. Let's say na naging ako si 'Kim' dati kaya I can totally relate. Long
story. :( :))
Temporarily disabled muna ang fb ng HPS/W characters kasi akala ng fb
poser account. Wattpad fb account lang naman yun. Yung iba di maka-
gets anubeyyy :( Dedicated to Yna. Wag na sad ha?
AT MANUOD TAYONG LAHAT NG GGV SA SUNDAY PLEASE! OMG
FIRST DANCE AND FIRST KISS SA CHEEKS NG KATHNIEL YUN LIVE!
GRABE KILIG KO. LOOK AT THE GIF SA SIDE OH. MORE KV ALL
OVER KATHNIELS. >3<
----------------------------------
CHAPTER 24.
KATHRYN'S POV
MONTENEGRO UNIVERSITY
Hinawakan ni DJ ang kamay ko habang papalabas kami sa masikip na
iskinita na yun. Careful pa rin kami in case na may humabol na naman
samin. Alam niyo na. Fangirls ni DJ. Gwapo talaga ng fiancee ko!
Walang kupas! Mas lalong gumwapo eh!
"DJ ko."
"Bakit Kath ko?" sabay halik sa cheeks ko. Ay anubeyy kinikilig ako! *O*
"Kailan ba date ng kasal natin?" ngiting sabi ko. "Gusto ko na malagay
yung apelyido mo sa pangalan ko eh."
"Gusto mo ngayon na?"
"Grabe! Wag naman. Paghandaan muna natin okay?"
Niyakap niya ko ng pa-side saka hinalikan yung buhok ko. "Opo Kath ko.
Kahit kailan mo naman gusto eh. Susundin kita, prinsesa ko."
"Ang cheesy mo talaga!" kinurot ko pisngi niya. "Ang cute cute mo pa!"
"Kath ko, di ako bata." saka siya dumila.
Hahaha! Di daw bata pero dumila! Haha etong lalaking 'to! My god! <3
*bzzt bzzt*
"Ay wait lang ha?" nilabas ko yung phone ko. Si Zharm pala tumatawag.
"Zharm? Oh? Napatawag ka?"
"Bes! May sasabihin ako sayo!"
"Ano? At bakit ganyan boses mo? Para kang excited na ewan?"
"Uhm, ano kasi..."
"Ano?"
"I'm pregnant!"
Napahawak ako sa bibig ko at nagsisigaw na parang baliw. Ang saya ko
for my bestfriend!
"Hoy Zharmiella! Ninang ako ah? Pati si DJ ninong ha? Grabe
congratulations!"
"Oo naman! And thanks sa congratulations! Grabe feeling ko naglilihi na
ko. I have some mood changes eh. Dumalaw ka ha?"
"Oo naman bes!"
Biglang may kumurot sa tagiliran ko. Si DJ. Nakangiti rin siya.
"May sasabihin lang ako sa kanya."
"Zharm, may sasabihin daw sayo si DJ. Bigay ko lang teka." inabot ko
kay DJ yung cellphone ko at kinuha niya naman.
"Hey Zharm congratulations. Nandyan ba si Albie? Ah sige bigay mo cell
mo." nginitian lang ako ni DJ sabay kiss sa noo ko. Tapos nag-wait sign
sakin. Si Albie na yata nasa kabilang-linya.
"Tangna ka pre! Inunahan mo pa ko! Ayos ilong pre! Hahaha pero grabe,
congrats! Inuman tayo soon sama mo lahat ng Red Lions!" ngumiti siya.
"Oo pre! Hoy hinay-hinay lang! Baka mamaya masundan kaagad anak
niyo lagot na." tumawa siya. "Sige pre, bye. Congrats ulit sainyo ng misis
mo."
Binigay niya sakin yung phone ko. Nasa kabilang-linya pa pala si Albie.
"Hey Albie! Congrats! Tatay ka na!"
"Thanks Kath. Wag kang mag-alala, magiging nanay ka na rin soon."
"Baliw ka pa rin talaga Albie! Kahit kelan!" napangiti ako. "Sige bye na.
Alagaan mo yang si bes ha? Kundi sapak makukuha mo sakin."
"Aye aye maam!"
Pinatay ko na yung phone ko at nilagay sa bulsa ko. Nakita kong
nakangiti lang sakin si DJ.
"Bakit ka nakangiti dyan DJ?"
"Wala. Masaya lang ako para sa kanila. Alam mo, naging tulay din silang
dalawa para maging tayo eh. Kaya masaya ako na masaya na sila."
hinalikan niya ko sa noo. "Wag kang magselos sa kanila ha? Malapit na
tayong magaya sa kanila."
"Lika na nga!" namula ako sa sinabi niya. (_ _)
Papalabas na kami sa may gate ng biglang may nakita kaming mga
estudyante na nagkukumpulan.
"Anong meron?"
"Di ko alam Kath. Tignan natin?"
"Sige." curiosity has gotten into me kaya lumapit kami.
May nakaset-up na projector at may wide-screen na nakadisplay dun.
Tick tock, tick tock, tick tock.
Your time is coming. - SB.
"Pakulo naman ng mga estudyante dito." sabi ko. "Malapit na ba ang
Halloween kaya nananakot sila?"
"Baka trip lang yan. Wag na nga natin pansinin yan. Umuwi na tayo."
Ang weird naman nun. Your time is coming? Ewan.
Naglakad na kami papuntang parking lot ng biglang makarinig kami ng
sigaw ng mga babae. Huh? Bakit?
Pagtingin namin. May parang nagkukumpulan na naman sa isang kotse.
Lumabas sa kotse yung dahilan ng pagtitili nila at pagsisigaw.
Teka, kilala ko 'to ah. Ang KathNiel loveteam ng showbiz!
May show nga pala sila dito sa MU. Si Ella yung nag-organize. Nakita ko
kasi poster sa may gate. Ngayon pala yun.
Grabe, bagay na bagay talaga sila! Ang ganda ni Kathryn Bernardo! At
ang gwapo ni Daniel Padilla! Perfect for each other!
"DJ, grabe! Ang gwapo ni Padills!"
"Psh. Lika na nga." hinihila niya na ko papasok ng kotse.
"Teka lang magpapapicture lang ako sa kanila!" tumakbo kaagad ako
papunta dun sa dalawa. Feeling ko teenager ako! Hahaha!
"Hi, papicture naman ako!"
"Wow, Ms. Kath. Ikaw mismo magpapa-picture saming dalawa? Eh mas
idol namin kayo ni Mr. Daniel eh. Diba DEEJ?"
"Oo nga. Sana ganun rin tayo pagdating ng araw Kath. Handa akong
maghintay para sayo." sabay halik ni Daniel Padilla sa cheeks ni Kathryn
Bernardo. Na nagdahilan para magsigawan yung mga nasa parking lot.
"Ang sweet niyo naman. Magiging kayo rin 'no! Nararamdaman ko na."
Tinignan ako ni DEEJ. "Talaga po?"
"Oo naman. Bagay kaya kayo!"
Ngumiti sakin si DEEJ na parang kinikilig pa. "At dahil dyan, picture time
na! Lika na Kath! Tumabi ka sakin!" hinila niya si Kath patabi samin at
nag-picture na gamit ang phone ko.
I wished them luck sa show nila sa MU. Tapos nag-bbye na ko. Naalala
ko talaga kami ni DJ kay Kath at DEEJ nung 4th year college kami.
Sweet!
Pumunta na ko sa may kotse kung saan nakasakay na si DJ. Sumakay
ako sa shotgun seat. Teka, bakit ganito itsura ni DJ?
"Why are you sulking? Problema mo?"
Di niya ko pinansin. Nagsimula na lang siyang mag-drive.
Teka, parang alam ko na problema nito ah!
"Hoy, nagseselos ka na naman ba?"
"Hindi ah. Tss." hahaha! Confirmed! Nagseselos nga ang loko!
"Weh? Eh bakit ka nakasimangot dyan! Uyyyy nagseselos siya kay
Padills!"
"Hindi nga sabi. Mas gwapo ako dun." sabay 'tss' niya na naman.
Napangiti ako. Nagiging childish na naman siya. Ang cute niya talaga!
"Wag na magselos! Dali na! Gwapo yun pero naka-reserve yun kay Kath!
Parang ako, naka-reserve para sayo."
"Tss." pero nakita ko na lihim siyang napangiti.
Maya-maya nasa bahay na namin kami. Habang tinatanggal niya seatbelt
ko, nakatingin siya sa mga mata ko.
"Uy, bakit?"
*tsup*
"DJ--"
*tsup*
"Uy--"
*tsup*
"Grabe--"
*tsup tsup tsup*
"Tama na!" tinakpan ko yung bibig ko. Tumawa lang siya. Namumula na
kaya ako dito!
Tinanggal na niya yung seatbelt ko saka ako hinalikan sa noo.
"Punishment ko sayo yun for making me jealous. Kaya lagi mo kong
pagselosin ha?" sabay ngiti niya.
Ngingiti-ngiti pa siya dyan! Namumula na nga ako! Lamunin mo ako oh
lupa!
lupa!
"Sira ka talaga. Lika na nga pumasok na tayo sa loob!"
Lumabas na ako at nauna ng pumasok sa loob ng bahay. Magkahiwalay
pa pala kami ng kwarto ngayon. Anyways, pumasok na ko sa kwarto ko.
Parang ang sarap umidlip!
*tok tok*
Binuksan ko. Si DJ, may hawak-hawak na unan.
"Ano yan?"
"Dito na ko matutulog Kath simula ngayon."
"Pero--"
"Wala naman tayong gagawing masama. Matutulog lang tayo like the old
times." sumampa siya sa kama ko at tinapik niya yung space sa tabi
niya. "Lika na dito!"
Ay grabe, ang init naman! Naiinitan ako!
"DJ ligo lang ako ah?" sabi ko.
Tumikhim siya. "Aish! Lalabas na nga muna ako ng kwarto mo! Pasok na
lang ako kapag tapos ka na maligo." tumayo siya at tinignan ako. "Ilock
mo pintuan ng CR mo Kath. Baka... ah shit! Basta ilock mo!"
Lumabas na siya ng kwarto ko. Leaving me breathless. Uwaa namumula
ako! Sana nga lamunin na ako ng lupa ngayon!
Kahit kelan talaga! Argh! Yung lalaking yun!
Anyways, nagsimula na kong maligo. Di na ko nag-bath tub. Natrauma
ako. Kapag naaalala ko yun. Ay wag mong alalalahanin Kath! Mahihiya
ka lang ng mahihiya!
Pagkatapos kong maligo, bigla na lang sumakit puson ko. Oh my god,
wrong-timing pa! Nagkaroon ako! Eh naubusan ako ng stock ng napkin!
Nag-towel ako. Baka matagusan pa ko nito ano ba 'to. Wrong-timing
talaga!
Binuksan ko yung pintuan ng onti. Tatawagan ko na lang si DJ--
"AAAAAAAAAAAAAAAAAAH!" nadulas pa ko! Aray puson ko! Sakit!
Hawak-hawak ko yung tyan ko at pinilit na tumayo. Napilayan pa yata
ako. Ano ba 'to.
"KATH! ANONG NANGYARI?!" napatingin ako sa may pintuan. Si DJ na
mukhang natataranta na.
"Wala, nadulas lang ako--"
Nagulat ako ng biglang binuhat niya ko na parang pang-kasal at dali-
daling bumaba sa may hagdanan.
"Uy DJ ano ba! Ibaba mo ko!"
"Dadalhin kita sa ospital! May dugo sa may sahig kanina! Grabe naman
pagkadulas mo!"
"DJ hindi dahil dun--"
Hindi ko naituloy yung sasabihin ko dahil napansin ko na lang na nasa
may labas na pala kami ng bahay. Nasa may kalsada na!
"Itatakbo na lang kita sa pinakamalapit na ospital! Wag mo kong iiwan
Kath please!"
Napayuko na lang ako at tinakpan yung mukha ko dahil may mga
nakatingin samin. Naka-towel pa ko tapos 'tong si DJ tarantang-taranta
masyado. Lamunin mo na ako oh lupa! (_ _)
"Baka yung paa mo Kath nagkaroon ng external bleeding! Shit dapat
binantayan na lang kita eh!"
"DJMERONAKOANOBA!"
"Huh?" tumigil siya sa paglalakad at tinignan ako. "Anong sabi mo?"
"Meron ako you dimwit!" napayuko ulit ako. "Ngayon lang. Kailangan ko
ng napkin!"
Biglang namula yung mukha niya. Napamura siya bigla at umiling.
"Akala ko kung ano na. M-meron ka lang pala." iniwas niya tingin niya
sakin. "Kakahiya naman 'to putek. Sorry!"
Dinala niya na ko kaagad sa loob ng bahay at binalik sa CR.
"Wait here. Bibili lang ako ng... aish." nagkamot siya ng ulo. "Basta
mabilis lang ako!"
Maya-maya bumalik siya. Napakunot-noo akong napatingin sa kanya.
"Bakit ka bumalik?"
"Ah a-ano kasi, uhm ano yung sayo? Yung may ano ba yun? W-wings?"
nauutal na sabi niya.
O///////////////////////////O
"A-ah oo." napayuko ako.
"S-sige."
Di na ko nagsalita. Lumabas na siya ulit. Nakaupo ako dito sa may toilet
bowl at hiyang-hiya sa nangyari. Napaka ni DJ! Grabe napaka-clueless!
Huhuhu nahihiya talaga ako! Nakita niya pa kong ganito! T_T
Maya-maya bumalik siya na may dala-dalang 3 packs of napkin.
Nakaiwas yung tingin sakin.
"Thanks DJ."
"Ah, wala yun. Sige na magbihis ka na." sabi niya sabay labas ng CR.
Nagbihis na ko at nagpalit. Grabe nakakahiya naman 'to for DJ. Alam
niyo na. Lalaki yun eh.
Nakita kong nakahiga si DJ sa may kama ko. Nakapikit. Namumula ang
loko.
Napangiti ako. Tumabi ako sa kanya at niyakap siya. Binaon ko yung
mukha ko sa may dibdib niya. Naramdaman kong niyakap niya rin ako.
"Thanks DJ. Sorry for making you worry. And for asking you to buy... you
know. Sorry."
"No need to say sorry Kath. Obligasyon ko yun as your future husband."
"Eh kaso nakakahiya yun kasi lalaki ka..." bulong ko.
"Hindi naman. Masama pakiramdam mo?"
"Oo. Yung puson ko masakit."
Napigil ko yung hininga ko for a second ng biglang haplusin ni DJ yung
puson ko.
"Mawawala rin yan Kath. Nandito ako para sayo."
"Cheesy mo talaga." ngiti kong sabi.
Niyakap niya ako ulit ng mahigpit.
"Hayaan mo 9 months kang mawawalan."
Nanlaki mata ko sa sinabi niya.
"Ikaw kung anong pinag-iisip mo! Ang advance mo mag-isip ah!"
"Kath, I'm just telling the truth. Kapag nabuntis ka titigil yan."
"Eh babalik at babalik yun pagpaka-panganak ko!"
"Eh di bubuntisin kita ng bubuntisin."
"Hoy nababaliw ka na naman!" sabay hampas ko sa dibdib niya. "DJ
naman eh. Namumula ako oh!"
Nagchuckle siya. "Gusto ko ng basketball team para happy family."
"Grabe! 12? Di ko kaya yun!"
"Kakayanin mo yan. Every year may basketball team tayo. Pati
cheerleaders kung gusto mo. Sobrang saya nun. Gagawa tayo araw-
araw."
"Hoy grabe! Tama na! Ikaw talaga grabe mag-joke!"
"Ayaw mong maniwala? Gusto mo simulan na natin ngayon!"
Natawa na lang ako sa ka-childishan niya. Sobrang cute talaga ng
fiancee ko na 'to. Kaso grabe ang hiling!
Kinurot ko na lang pisngi niya. "Tulog na tayo."
"Ayoko pa. Kasi it's time..."
"Huh?"
Biglang pumaibabaw si DJ sakin at kiniliti ako.
"IT'S BABY-MAKING TIME!"
"DJ MERON NGA AKOOOOOOOOO!"
-----------------------
PS: Get ready for the BIGGER TWIST. Soon.
Clue: Nug.
Alam niyo yung feeling na nagmamadali ako habang tinatype 'to? Kasi
nanunuod rin ako ng laban ni Pacquiao! Hahaha! Talo amp! Luto eh kasi
may rematch. Wala na kasing gustong lumaban kay Manny. Lol. My
twitter friends can relate to this. Anyhoo. Sulitin niyo na mga chapters na
ganito kasi... :)
Third back-to-back collaboration with Broken Arrow 2:Bandaid of
erindizon aka Ate Erin. Hahaha! Loveyou! <3
-------------------------
CHAPTER 25.
KATHRYN'S POV
AFTER 3 DAYS
"DJ, formal or themed wedding. Ano ba mas gusto mo?" tanong ko kay
DJ habang kumakain kami ng breakfast. May work na siya ngayon eh.
Yung sa firm na binigay sa kanya ng dad niya. Kakausapin niya na daw
yung client niya na si Trick pala!
Ako naman, eto sinusulat na yung mga aayusin para sa wedding namin.
May budget na naman kami. Ang date na napili namin ay June 26. :)
"Ikaw? Ano bang gusto mo?"
"Hmm. Ask ko second-opinion ni Ella. Tatawagan ko na lang siya
mamaya. Siya na rin naman napili kong wedding organizer natin. Basta
gusto ko simple lang pero memorable."
"Sure Kath." sabay kamot niya ng ulo niya.
Tinignan ko yung wedding checklist. Dami pa palang dapat ayusin.
"Motif ng wedding natin DJ? Okay lang na purple? Alam mo naman kung
bakit." sabay ngiti ko sa kanya. "Tapos yung church okay na. Si Quen na
daw bahala. Yung reception okay na rin. Si tito Rommel na daw bahala.
Yung couturierre natin si Julia! Uuwi siya next week."
"Ah. Buti naman."
"Yung invitations si Ate Yen na daw bahala. Photographer and
videographer pati yung musicians si Albie and Zharm na daw
magssponsor. Cake specialist, florist and hair and make-up artist, si
mommy na daw bahala."
"Ah."
"Yung bridal car si kuya na daw bahala. Tapos yung souvenirs siya na rin
daw bahala. So bale onti na lang yung aayusin natin like the food choices
sa reception, kung ilan ba yung taong iinvite natin sa kasal, yung ganun."
Nagkamot na naman siya ng ulo niya sabay buntong-hininga.
"Sige lang Kath. Ikaw na bahala. Wag mo na kong tanungin tungkol
dyan."
Sabay kamot na naman ng ulo niya.
Putek! Anyare sa lalaking 'to? Kanina pa 'to! Parang lutang na
ninenerbiyos na ewan! Kamot ng kamot ng ulo eh!
"Yung totoo DJ, may kuto ka ba?"
"Ha? Wala!"
"Eh wala naman pala eh! Bakit kanina ka pa kamot ng kamot ng ulo
dyan! Kakairita ka! Mas nakakairita ka pa sa pagkatalo ni Pacquiao kay
Bradley eh!" tumayo ako at binagsak sa lamesa yung wedding checklist.
"Teka Kath, bakit ka nagagalit dyan? Wala naman akong ginagawa ah!"
"Eh yun na nga eh! Wala kang ginagawa! Parang wala kang pakielam sa
wedding preparations eh!"
"Nappressure lang ako okay? Para kasing ang bilis!"
"Eh diba ikaw nga may gusto na ikasal na kaagad? Wag mong sabihing
iiwan mo ako sa ere ha?!"
"Hindi kita iiwan sa ere! Naguguluhan lang ako!"
Natahimik ako sa sinabi niya.
"Naguguluhan ka pa? Kung kelan maaayos na ang lahat? Wag mong
sabihing nagdadalawang-isip ka sa pagpapakasal sakin ha?!"
"Hindi ganun Kath. Pero--"
"Just shut up DJ. Kausapin mo na lang ako kung kelan maayos yang
utak mo." and with that, I went upstairs and closed the door of my room.
Leshe! Nakakainis siya! Ang OA ko ba? Eh kasi ayoko ng ganun! Ano
back to base one na naman kami? Ako na naman gagawa ng effort?
Diba dapat parehas mag-eeffort ang magpapakasal? Eto na eh. Last
challenge na 'to before kami mag-forever. Tapos susuko kaagad siya?
Nababanas ako! Gusto ko suntukin si DJ kagaya ng pagkagusto kong
suntukin si Bradley dahil sa pagkatalo ni Pacquiao! Oo ako na bitter!
Bumaba na ko. Pagbaba ko wala na si DJ. Pumunta na siguro sa office
nila. Ay bahala siya!
Biglang may nagtext. Pagtingin ko, si DJ pala.
From: DJ ko.
Kath, I'm sorry kung naguguluhan ako. Di ko na kasi alam.
Putek! Naman oh! Ano ayaw niya na talaga? Kung ayaw niya ako na
mismo magtatapos ng engagement! Ayoko sa taong walang isang-salita!
Grr!
Pupuntahan ko siya sa office niya. Lagot siya sakin!
------------------------------------
DANIEL'S POV
Hindi ko alam nangyayari sakin. Nakakainis! Putcha, ano ba? Alam ko
nasaktan na naman si Kath sa sinabi ko. Baka nga nagalit eh. Pero
ewan!
Nakaramdam kasi ako ng kakaibang feeling. Hindi ko alam tawag dito.
Para kasing nakakatakot ikasal? Ay ewan! DJ ano ba?! Ayusin mo nga
pag-iisip mo!
Biglang nag-vibrate cellphone ko. Pagtingin ko sa caller id, si Trick lang
pala.
Trick Romero. Kaibigan namin ni Kath. Boyfriend ng future Ellie Romero
na kaibigan rin namin way back in college. Ang unang kliyente ko.
Sinagot ko na yung tawag.
"Hello bro!"
"Putcha naman! Lakas ng boses mo sakit sa eardrums! Tss."
"Magkano ba oras mo? Punta ko dyan sa firm niyo."
"Isang libo bawat oras bro."
"Pagwapuhan na lang oh! Magkasing yaman lang tayo oy. Ano na?
Dadagdagan ko pa nga ang yaman mo eh."
"Basta kung ano yung sinabi ko sayong price nung huling nagkausap
tayo. Yun na yun."
"Oo na. Oo na. Langya, wala man lang discount?! Porke BH ka ngayon.
Sige na, on the way na ko. Ha? Anong pasalubong? Yaman yaman mo
eh. Bye na nga, lokohan na 'to!"
Tumawa pa ang loko. Tss. BH pang nalalaman. Hindi ako broken-
hearted! Naguguluhan lang!
Tangna, bakit ba kasi ako naguguluhan?
Maya-maya biglang may kumatok sa pintuan ng office ko. Yung secretary
ko pumasok at kasunod niya si Trick. Lokong 'to. -_-
"KNOCK KNOCK!" sabi pa niya. May pagka-baliw pa rin talaga si Trick.
"Bro, upo ka na." sabi ko habang tinitignan ko yung mga papers sa table
ko. Marami na palang mga clients na naghihintay kasunod dito kay Trick.
Benta talaga kagwapuhan at talent ko. Hahaha.
"Mukhang mamahalin 'tong swivel chair mo ah?"
"Right, bro. Back to business. Anong meron at personal ka pa talagang
pumunta dito?"
Nilagay niya naman sa tapat ko yung plano ng bahay na hawak niya. At
yung mismong picture ng bahay na gusto niya.
"Kakatapos lang niyan matayo last month, wala pang laman. I want your
company to work on it. That is, if you're not busy sa dami ng gustong
kumuha ng services niyo."
"Woah, ang dami namang kwarto nito, Bro? But don't worry, kelan ba ang
deadline mo so I could personally work on this right away?"
"26 days from now."
"What?!" gulat na sabi ko.
"I said 26 days from now. What? You can't do it?" tss nang-asar pa ang
gago. -_-
"Gago. Kelan pa ko humindi. I work with grace under pressure, bro."
confident kong sagot.
"Ah, akala ko, you work with girls under you."
Binato ko siya ng paperweight sa sinabi niya. Etong gagong 'to
namumuro na sakin. Hahaha brutal mag-isip talaga.
"Girls under you ka dyan, loyal 'to noh."
"Really huh? Anyway, I was just joking with the 26 days. Basta inform me
right away kapag okay na." sabi niya. Nag-ikot naman siya sa office ko
looking at my miniature houses na dinesign ko pati na rin mga sketches.
"Para kanino ba 'to, bro? Parang personal mo pang inasikaso talaga?"
tanong ko.
"Sa amin ni Ellie 'yan."
"What?! May bahay na kayo ni Ellie?!"
"OA neto. Hindi pa niya alam. That's why I want you to make it look better
kasi it already looks good. It will look the best kapag nakatira na kami
dyan."
"So you're planning to settle down na pala." sabi ko.
"Yep. And I plan to propose inside that house kapag okay na. Kaya, bilis
bilisan mo ha? I can't wait to finally live everyday of my life with my Ellie."
Gusto ko sanang magcomment ng 'baduy mo pre' kaso bigla ko na
naman naalala si Kath. Hays.
"Huy! Problem, bro?" tanong niya saka umupo ulit sa harapan ko. Putek,
nagtanong pa ang loko.
"Wala."
"Dali na bro! Kahit gaano kabigat yang problema mo dadamayan kita!"
"Baduy mo bro."
"Kasi nga ano ba yun?"
"Paano ko masasabi sayo kung ako mismo, di ko alam kung anong
problema?"
"Ano ba kasing nararamdaman mo? Bakit ganyan ka?"
Napabuntong-hininga na naman ako.
"Ikakasal na rin kasi kami ni Kath."
"Talaga? That's good news bro! Buti di tayo magkapatid kundi sukob yun!
Hahaha!"
"Oo nga eh. Pero parang nagdadalawang-isip ako kung tutuloy ba ko o
hindi."
*PAK!*
"Putris ano ba bro!" sabay hawak ko sa ulo ko. Binatukan ba naman ako.
Psh.
"Bakit ka nagdadalawang-isip? May babae ka 'no?"
"Wala ah. Loyal nga ako kay Kath. Siya lang naman gusto kong
pakasalan."
"Hmm." hinaplos niya yung baba niya. Nag-iisip yata.
"Iniisip mo dyan bro?"
"Mukhang alam ko na problema mo."
"Ano?"
"Wedding jitters lang yan bro! Normal lang yan lalo na sating mga lalaki!"
"Wedding jitters?" takang-tanong ko.
"Oo. Yan yung feeling na parang nakakatakot kang magpakasal kasi
alam mong matatali ka na sa taong papakasalan mo habang-buhay.
Kahit ako nararamdaman ko yan eh. Pero syempre wala ng urungan 'to
kasi alam kong si Ellie na ang buhay ko." ngumiti siya saglit saka
tinignan ako ng seryoso.
"Bro, mahal mo ba si Kath?"
"Oo. Sobra. Higit pa sa buhay ko."
"Eh yun naman pala eh! Eh di wag ka ng matakot dyan! Alam mo para
mawala yan, isipin mo kung anong mararamdaman mo kung wala si
Kath sa tabi mo. Yan lang solusyon dyan."
Napaisip ako sa sinabi niya. Mukhang tama nga siya.
Tumayo na siya. "Gotta go bro. May pupuntahan pa ko."
"Thanks bro." tumayo ako at nakipagkamayan sa kanya. "Dahil sa sinabi
mo, may discount ka sakin."
"Yun yun eh! Hahaha! Thanks rin bro!"
Natawa na lang ako sa sinabi niya. Hinatid ko siya sa labas ng office ko.
Umupo ako sa swivel chair at nag-isip. Ano nga ba mararamdaman ko
kung wala si Kath sa tabi ko?
AH SHIT! AYOKONG ISIPIN! INIISIP KO PA LANG NASASAKTAN NA
KO!
Tama nga siya. Bakit nga ba ako naguguluhan? Fck this wedding jitters.
Kung pwede bukas na pakasalan ko na si Kath gagawin ko!
I need to apologize. Now.
Tatayo na ako ng biglang nag-vibrate ang phone ko. Si Trick na naman.
From: Trick.
Pst, yung future misis mo nandito pala sa firm niyo. Kaso mukhang di na
tutuloy sa office mo. Ayun, pasakay na ng elevator. Ikaw na bahala bro.
Goodluck.
What?! Andito si Kath? Ah shit I need to talk to her!
Agad-agad akong lumabas ng office ko. Dumiretso ako sa may elevators.
Sakto, pasarado yung isang elevator. Hinarang ko yung kamay ko.
At nandun si Kath.
Nanlaki mata ni Kath ng nakita niya ko. Pero napalitan ito ng masamang
tingin.
"Ginagawa mo dyan? Wag ka ngang humarang!"
Di ko siya pinansin. Pumasok ako ng elevator.
Tahimik lang kaming dalawa. Walang nagsasalita samin.
Narinig kong nagsalita siya. At nasaktan ako sa sinabi niya.
"Wag na natin ituloy yung kasal natin."
Hinila ko kaagad si Kath papalapit sakin at niyakap siya ng mahigpit.
"I'm sorry Kath. I'm sorry."
"Nakakainis ka!" hinahampas ako sa dibdib ni Kath. Nararamdaman kong
nababasa na yung polo ko. Pinaiyak ko na naman siya.
"Wag ka ng umiyak. Eto naman oh. Sorry na."
"Eh kasi ang gulo mo eh!" tinulak niya ko tapos pinunasan yung luha
niya. "Ikaw 'tong excited magpakasal pero ikaw 'tong parang walang
pakielam!"
Gusto kong magkamot ng ulo pero wag na lang. Baka sabihin niya may
kuto na naman ako. Baka maoffend na naman siya.
"Sorry Kath. Naguluhan nga lang kasi ako."
"Naguluhan your face! Baka may babae ka! Yun ang rason!"
"Kath, wala akong ibang babae. Ikaw nga lang talaga."
"Eh ano pang rason kung bakit naguguluhan ka? Siguro dahil nagsasawa
ka na sakin 'no! Siguro dahil ang pangit ko na 'no! Nakakainis ka!
Nakakainis ka--hmmmmmm."
I kissed her to shut her up. I encircled my arms to her waist and pulled
her closer to me. I want her to feel that I love her, only her.
Pagkatapos nung kiss, hinalikan ko yung luha niya.
"Kahit umiyak ka, ikaw pa rin ang pinakamagandang patpatin para
sakin."
"Nang-asar pa! Hindi pa tayo bati!"
Natawa ako sa cuteness niya.
"Sorry na, kasi nagka-wedding jitters lang ako gaya ng sabi ni Trick. Hindi
ko sinasadya."
Tinignan niya ko ng matagal.
"Seryoso ka? Wedding jitters lang yan?"
"Oo naman. Sorry. Nagpadala ako sa takot. Di ko alam na mas
nakakatakot pa pala na mawala ka sakin." niyakap ko ulit siya. "Kung
pwede lang bukas na tayo magpakasal. Wala na yung mga wedding
preparations na yan."
"Pero DJ, pagbigyan na natin sila mommy, pati si dad mo. Kasi gusto nila
na talagang memorable yung kasal natin eh."
"Sige na nga. Basta ako na bahala mag-arrange sa honeymoon natin."
ngumiti ako sa kanya ng nakakaloko. Nakatanggap ako ng hampas sa
kanya.
"Sira." ngumiti siya sakin. "Bati na nga tayo!"
"Sabi na, di mo ko matitiis eh." niyakap ko siya ng mahigpit. "I love you. I
love you. I love you!"
"I love you. I love you. I love you!"
Tinaas ko yung mukha niya para matignan ko ang maganda niyang
mukha. Oh how I love this girl.
I lowered my face to kissed her. She closed her eyes. I love her, I love
her, I love--
*ting ting*
Her. -_-
Nagbukas na pala ang elevator. Nasa ground floor na kami. Nakatingin
saming dalawa ni Kath yung mga employees ko.
"Sir Montenegro? A-anong ginagawa niyo?" tanong pa nung isa.
Nginitian ko silang lahat.
"It's none of your business my dear employees. Mag-stairs na lang kayo."
pinindot ko yung closed button at agad na pinindot yung floor ng office ko.
"Teka, bakit babalik tayo sa office mo?"
"May unfinished business pa tayo, Kath." sabay ngiti ko ng nakakaloko.
"Kaya simulan na nating tapusin yun sa office ko."
"Baliw ka talaga kahit kelan! Kissing monster!"
Oh well, alam niyo na nangyari pagkatapos nun. *ngiting tagumpay*
------------------------------
PS: Get ready for the BIGGER TWIST. Soon.
Clue: 28. 28. 28.
Guys, read my footnote ha? If you want to... hahaha :) Sorry kung medyo
napapaenglish ako sa update ko. Nasasanay na. :( Look at the .gif on the
right side! Julia is so pretty talaga! :)
Dedicated to my lovely sissy, Ella Mae aka naughtelluuh of twitter and
xoxofan-girl of tumblr. osha kumpleto, taray diba? Hahaha! Kahit Miami
ka at OKC ako, hahaha. Go OKC! Beat the heat! Chos! Loveyou sissy :*
-------------
CHAPTER 26.
KATHRYN'S POV
AFTER 2 DAYS
J. AVE BRIDAL SHOP
One word. WOW.
Okay, so ang epic talaga ng bridal shop ni Julia. Yes, you read it right.
The one and only future Julia Buenavista-Avelino.
That explains why J. Ave Bridal Shop ang name ng shop niya, obviously
based sa name niya. Excited masyado hahaha. Pero we're not here ni DJ
para makichismis kung bakit ganun yung name ng shop ni Julia.
We're here para magsukat na finally ng susuotin namin sa wedding.
Seriously, I'm so excited!
At eto, nandito kami ni DJ sa sofa sa loob ng bridal shop. Waiting for
Julia. Pinapasok kami ng manager ng shop niya. Syempre dahil ang
fashion line ni Julia ay nasa Italy talaga, di niya namamanage 'tong line
niya sa Pinas. Nakakatouch nga eh, umuwi talaga siya para lang
tulungan kami sa kasal namin ni DJ.
She's really a good friend! A feisty one, If I may add. I'm glad we finally
became friends sa New York last year. And his fiancee, Paulo, is a
gentleman too. Bagay sila.
"Di ko lang gets Kath. Bakit kailangan pa natin mag-ayos para sa kasal?"
Napatingin ako kay DJ na nakasimangot lang. Eto na naman siya.
"Hoy! Napakatamad mo talaga! Ayaw mo na naman magpakasal sakin?
Ganun?"
"Tss hindi ah. Alam mo namang di ako sanay sa ganito. Bakit kasi di na
tayo kaagad magpakasal? Pahirapan pa." nagkamot siya ng ulo. "Tagal
naman mag-26!"
*poink!*
"DJ talaga. Alam mo naman na for the elders 'tong ginagawa natin!
Syempre para sumaya naman sila! I mean, special day natin yun kaya
Syempre para sumaya naman sila! I mean, special day natin yun kaya
dapat special din ang wedding preparations! Kaya wag ka ng
sumimangot dyan. Magsusukat ka lang naman ng three-piece black suit
mo. Ako naman, wedding gown. Yun lang!"
"Useless lang kaya susuotin natin sa wedding, Kath."
"Eh? Bakit naman?"
"Eh huhubarin rin naman natin yun kapag nag-honeymoon na tayo!"
Tinakpan ko bibig niya sa sinabi niya.
"BUNGANGA MO NGA DJ! WALANG PRENO!"
Tumatawa siya sa may kamay ko. Baliw talaga 'tong lalaking 'to! Inirapan
ko siya.
"Kath, namumula ka." ngiting sabi niya sakin.
Putek na 'to! Oo na namumula na ko! Eh kasi naman! Pigney teens siya
eh! Huhuhu!
"DJ, wag ka ng mang-asar please or else..." sabi ko with a threatening
tone in my voice.
"Or else what, Kath?" he said, challenging me.
"Ugh!" kinurot ko pisngi niya ng sobrang diin. "Kakainis ka!"
"Aray tama na Kath! Brutal mo naman!"
"Bagay lang yan sayo!"
"Hello lovebirds!"
Napatingin kami sa nagsalita. And a smile was slowly spreading on our
faces.
"Julia!" tumayo ako and hugged her. Tapos tinignan ko siya from head-to-
toe.
"Wow, may x-ray vision ka na ba Kath?"
"Baliw! Hahaha! Grabe you're so pretty!"
Ngumiti siya and flipped her hair. "Matagal na 'no!"
Nagngitian kami. Siya naman ang tumingin sakin.
"I think I have the perfect gown for your body. It will totally accentuate your
figure!" she clapped happily.
Ang cute talaga ni Julia! Para siyang si Zharm. Actually, kaming 3 ay
naging mag-bestfriends na. So happy na nandito siya!
Tinignan niya si DJ. Lumapit siya at niyakap niya ito.
"Hi Daniel. I missed you."
"Hey! Hands-off! Fiancee ko yan!"
Bumitaw siya kay DJ at tumawa ng malakas. Pero finesse pa rin.
"Hahaha! Don't worry wala na kong balak na agawin si DJ sayo. Although
balita ko kay Quen, may girl daw na pumalit sa trono ko ah?" sabay taas
ng kilay niya. "Bea daw yung name?"
"Si Quen talaga! Kinwento pa talaga siya. Hahaha. Wala na yun. Tumigil
na siya."
"Oh, I see. Pero ikwento mo yan sakin later. We have lots of catching up
to do sister." sabay akbay niya sakin. Then she looked at DJ.
"Ay, Daniel. Si Cocoa na pala bahala sa wedding suit mo okay? Pumunta
ka na dun! Go!" sabay tulak niya sa manager ng bridal shop niya. Si
Cocoa Martin.
Nagkamot ng ulo si DJ. Tapos tinignan ako.
"I love you Kath." sabay halik sa labi ko bago siya pumunta kay CM.
"Oh my gosh! Ang sweet!"
Napahawak ako sa labi ko. Huwaaaaaaa! Kinikilig ako. >//<
"Hi guys!"
Napatingin kami sa nagsalita. Oh, si Ella lang pala.
"Hi Ella! Anong balita?" tanong ko sa kanya.
"Ms. Kath, ayos na lahat! Yung outfit niyo na lang ni Mr. Daniel ang
kulang. Nagsukat na lahat last Thursday pa. Dinala ko na sila dito. Yung
manager na yung bahala." ngumiti siya and looked at Julia. "Ms. Julia.
Nice to see na ikaw na mismo ang mag-aayos kay Kath and Daniel.
That's so sweet."
"Thank you Ella. At oo nga pala! Ikaw ang bahala sa lahat, right?"
"Yup! Why Ms. Julia?"
"I was wondering about the bridal shower. Meron diba?"
"Yup! Meron na ring stripper para satin." ngumiti si Ella. "He's hot Ms.
Julia! From the Strip-Me agency! Nirefer yung agency na yun ni Ella Mae,
yung friend ko. Hot talaga!"
"Really? Give me his number. May mga suggestions ako. Like handcuffs,
rope and perhaps blindfold para kay Kath?"
"Julia naman!"
"What?" tawang tanong niya sakin. "I just want us girls to enjoy the bridal
shower! You know! Hot male stripping in front of us! Dapat special yung
night na yun for you kasi kinabukasan, tali ka na kay DJ!"
"Baliw ka talaga Julia. Bahala ka!" natatawa kong sabi.
Tinignan ko si Ella. "Invited ka ha? Sama mo na rin yung ChiKas sa bridal
shower ko."
"Sure Ms. Kath! Game kami dyan! So si Ms. Zharm, Julia, Ellie at kami
lang ang kasama?"
"Nope. Meron pa. 5 girlfriends ko nung college. Close friends namin ni
DJ. I'll call you later to tell their names."
"Sige Ms. Kath! Mauna na ako ha? Nandito na boyfriend ko." ngumiti siya
samin at pumasok yung guy na sinasabi niyang boyfriend niya.
Nagyakapan sila at nag-kiss sa harapan namin. Napangiti kami ni Julia.
After nung pigney teens moment nila, tumingin samin si Ella pati yung
boyfriend niya.
"Si Alec pala, ang lalaking papakasalan ko."
"Ang sweet mo naman." tapos niyakap pa lalo ni Alec si Ella.
Oh my god. Ang sweet. Anubeyyyy!
"Sige bye po!" nag-wave na si Ella at Alec at lumabas na ng bridal shop
ni Julia.
"Kath, lika na. I'll show the perfect gown for you!"
Dinala niya ko sa may right side ng bridal shop, dun sa may puro
wedding gowns lang. Tapos nilabas niya yung pina-kamagandang
wedding gown na nakita ko sa buong buhay ko.
It was a simple tube gown that has a detailed flowery design. And it's
beautiful.
"Sukat mo na Kath." ngiting sabi ni Julia.
Pumasok na ko sa fitting room. Agad kong sinukat ito and I smiled when I
saw what I looked on the mirror.
The Kath I was before, and still the Kath after.
Lumabas kaagad ako and hugged Julia.
"Thank you for this! Seriously, ang ganda."
Bumitaw muna siya sakin and smiled at me.
"Kath, wow. Mapapanganga si DJ when he sees you wearing that on your
wedding. Pero syempre dapat naka-bun yung hair mo. Although I think
maganda rin na may side-bangs ka..." then she told me kung ano pang
bagay sakin, na dapat kong gawin on my wedding. Grabe, big help talaga
si Julia at si Quen sakin.
I sighed.
"Julia, I'm sorry."
"Hey, why are you saying sorry to me?"
"Nasaktan ko si Quen eh."
She smiled at me. "I know he's my brother, and I know I can't choose who
he falls in-love with. But I'm happy na kahit di kayo magkakatuluyan sa
huli, naging mag-bestfriends kayo. So don't worry okay? I know Quen will
slowly accept the truth."
"Thank you." sabi ko.
"Drama mo Kath! Hahaha! Okay wait ka lang dyan, puntahan ko lang si
Daniel sa kabilang dressing room. I need to check kung okay ba sa kanya
yung suit. At baka minamanyak na siya ni Cocoa eh."
"Sama ako!"
"Magbihis ka na muna dyan! Bawal kayang makita ng groom ang bride
na naka-gown! Or else di matutuloy ang kasal!"
"Ay oo nga pala. Pamahiin. Sige!"
"Just call me kapag may problem ha?"
"Sige."
Pumunta na siya sa kabilang dressing room. Ako naman magbibihis na.
Napangiti ako habang tinitignan ko yung sarili ko sa mirror.
Will I be a perfect bride for DJ? No, scatch that. Will I be good enough to
be his wife?
Teka nga, magbibihis na ko!
Ibababa ko na sana yung zipper ng gown ko sa likod kaso bakit ganun?
Parang na-stuck? Huh?
"Julia? I need you here!" mahinang sigaw ko sa may labas ng pintuan ng
fitting room.
"OUCH!" shocks! Sumabit pa yata yung zipper sa skin ko! Ugh, hapdi!
"KATH ANONG NANGYARI?!"
Biglang nanlaki yung mata ko sa pumasok. Si DJ.
"DJ LABAS!"
"Teka ano bang nangyayari? Narinig kong sumigaw ka ng 'ouch'!"
"Bakit ka nandito?! Kailangan ko si Julia! Tawagin mo siya!"
"Teka bakit ba?! Si Julia kasama si Cocoa may inaayos sa tuxedo ko!
Anong nangyari ba?!"
"Hindi ko maibaba yung zipper eh!"
"Tss yun lang pala! Talikod!"
Magrereklamo pa sana ako kaso bigla niya kong pinatalikod. Napahawak
na lang ako sa mukha ko.
"Ang tanga mo DJ!"
"Bakit na naman ba?!
"Alam mo ba yung pamahiin na baka di matuloy ang kasal ng dalawang
taong ikakasal kapag nakita ng groom ang bride na nakasuot ng wedding
gown?" frustrated kong sabi.
Bumuntong-hininga siya.
"Kath, matutuloy kasal natin. Wag kang magpapaniwala sa pamahiin na
yan. Alam mo kung saan ka dapat maniwala?"
"Saan?"
"Sa pagmamahalan natin."
Kinurot ko siya sa pisngi habang parehas kaming nakatingin sa mirror.
Nakangiti kami pareho.
"Corny mo."
"Tss. Akala ko pa naman I love you, DJ sasabihin mo."
Nagtampo pa ang loko. Ang cute! Pero yung zipper kinakain pa rin yung
skin ko!
"DJ, yung zipper!"
"Oo nga pala. Teka. Freeze ka muna dyan."
Dahan-dahan niyang inayos yung zipper ko. Tapos nung ayos na, dahan-
dahan niyang ibinaba ito.
Namula ako bigla. Parang... uminit dito?
"Ah DJ, okay na yata?" sabi ko. Nababa na kasi yung zipper sa may line
ng hips ko. Hanggang dun lang kasi.
Napatingin ako sa mirror at mas lalo akong namula. Nakikita ko kasi si
DJ sa mirror.
Staring at my bare back.
Haharap na sana ako sa kanya ng bigla niya na lang akong hinawakan
sa beywang ko at hinila papalapit sa kanya.
And then, he started to kiss my back.
Napapikit ako bigla. My knees are starting to weaken because of what
he's doing. I unconsciously arched my back to him.
His kisses, oh my...
"DJ..."
He was starting to kiss my neck ng biglang bumukas yung pintuan ng
fitting room.
"Kath I heard you shouting-- HOLY SHIT!"
Napatalikod ako at napayuko. Same with DJ na nagkamot bigla ng ulo.
Nakakahiya kay Julia. Oh my, lamunin mo ako oh lupa! (_ _)
Biglang tumawa ng malakas si Julia.
"Oh my god guys! Hindi ba kayo makapaghintay sa honeymoon niyo?
Grabe wag dito sa fitting room ko!"
Mas lalo akong napayuko sa sinabi niya. Julia talaga kahit kelan!
"And you Daniel! You're such a hard-headed guy! Bawal makita ng groom
ang bride wearing her wedding gown!"
"Tss. Oo alam ko yun. Pero wala namang pipigil samin ni Kath." tinignan
niya ko. "Sige Kath, hintayin na lang kita sa labas." hinalikan ako ni DJ sa
pisngi bago siya nag-wave kay Julia at lumabas ng fitting room. Leaving
me with a laughing Julia.
"Grabe Kath! Ang intimate niyo naman!"
"Tumigil ka nga."
"Pikon ka sister? Hahaha! Don't worry I won't tell anybody. Except
Zharm."
"Wag! Mas grabe mang-asar yun eh!"
"Hahaha I don't care! Sige na magbihis ka na!" lumabas na siya ng
pintuan ng fitting room pero humirit pa ang bruha.
"By the way Kath. Dami mong lovebites sa likod!"
Namula na lang mukha ko sa sinabi niya.
Nagpalit na ko at ayun. Lumabas na. Umupo na ko sa tabi ni DJ sa may
lounge.
Niyakap niya lang ako sa may beywang ko at binaon yung mukha niya sa
leeg ko.
"DJ, behave nga!" pinalo ko yung kamay niya. Sumimangot siya.
"Nanlalambing lang." tapos nag-pout na naman ang loko.
"Grabe it's better when you're together! Perfect couple!" ngiting sabi ni
Julia samin tapos umupo na siya sa harapan namin.
"Apir tayo pre." sabi ni DJ sa kanya sabay high-five nila. Natawa naman
ako sa kaangasan ng fiancee ko.
"So yung bridal shower Kath ha? Bukas yun diba?"
"Yup!"
"What?! Bridal shower? Kath?!" pasigaw na sabi ni DJ.
"OA mo naman Daniel. Ikaw nga may stag party eh! Hayaan mo na si
Kath!"
Biglang naging bothered mukha ni DJ. Baliw talaga 'tong fiancee ko.
"DJ naman, don't worry. Bridal shower lang yun! Okay?"
"Sure."
Tumayo na kami ni DJ at nagpaalam na kay Julia. Tapos lumabas na
kami.
Sumakay na kami sa kotse. Nagdrive na siya habang nakaintertwined
yung fingers namin.
I never want to let him go.
-------------------
JULIA'S POV
Napapangiti na lang ako kay Kath and Daniel. They are so goddamn
perfect for each other! Namimiss ko tuloy ang fiancee ko! Si Paulo! Nako
kahit minsan ang aggressive nun to the point na parang nababaliw na,
mahal ko pa rin siya! Pero hindi siya bipolar ah. Hahaha!
2 hours have passed na pala. Wow! Naeenjoy ko kasi 'tong pag-aayos sa
gown ni Kath and tuxedo ni DJ. Umuwi na kasi si Cocoa. May date pa
sila ng beau niya. Beau is lover in french. I miss speaking french! And
Italian, of course.
Nakausap ko na pala yung stripper. I told him an unexpected news.
Sayang talaga! His voice is husky pa naman! I bet he is goddamn hot!
I called Daniel's number. After a minute, sinagot na niya.
"Hey you! I talked to the stripper awhile ago and sa agency. I told them na
cancelled na pag-strip niya sa bridal shower ni Kath tomorrow. You owe
me one Mr. Montenegro."
"Whoo! Thanks Julia. Ano gusto mo?"
"Kahit LV bag na lang. Or if you want, a Herm"s Birkin bag? If you can
afford it."
"Of course I can. Who do you think I am? Ipapadeliver ko kaagad yun sa
shop mo early in the morning."
"Sure. Pero DJ? Ikaw ang papalit sa lalaking stripper ah. Kailangan eh."
"WHAT THE HELL?!"
"Stop cussing!"
"Pero damn it! Ayoko!"
"Basta! Kung hindi sasabihin ko kay Kath na ikaw ang dahilan ng
pagkasira ng bridal shower niya!"
"Pero--"
"Byeeeeeeee~!" I said in a sing-song voice then I turned off my phone.
Grabe kasi yung lalaking yun. Halatang mahal na mahal si Kath. Ayaw
makakita ng lalaking hubad. Not exactly hubad pero you know what I
mean. Ako nga kahit may fiancee na, gusto ko pa rin makakita ng ganun
'no! Hahaha!
I smiled to myself. You're so great Julia! Kath's bridal shower tomorrow
will surely be an interesting event!
---------------------------
Akala niyo BIGGER TWIST na naman 'no? Time-out na muna! Until next
chapter, that is. :) Anyways guys, eto na announcement ko! Since namiss
ko magpa-audition (ABKA days), and nagpa-audition si Roma babes sa
HDWY! Makikiuso ako! Hahaha! So okay, here it goes.
Do you want to be one of Kath's 5 college girlfriends na makikigulo sa
bridal shower niya in the next chapter? If yes, then just post on my
message board! Tell me the reason why naging close kayo ni Kath
Santiago and DJ Montenegro during their college days! Pinaka-creative
na maisip ang mapipili! And who knows, baka magkaroon pa kayo ng
heavy role here sa HPW! Goodluck bru's! <3
Pero bago yun, comment muna :) Hahaha. Lovelots. <3
I love you guys. Srsly. Thank you sa mga sumali sa audition! I'm sorry
kung out of 85 entries, 5 lang po talaga kukunin ko. I want nga na lahat
na lang eh kaso it's too much for me. So sorry. :(
Don't worry, it's just the first of many auditions. Dami pang roles, uhm.
You know. Anyways, yung 5 na napili ko, na-pm ko na. And ayun,
welcome to HPW. Enjoy! :)
PS: HPW Bigger twist teaser trailer vid. on the right side. Watch niyo na
para di kayo mapag-iwanan.
Dedicated to her. Hi sis thanks sa comments!
And, whoo! Collaborations again! Nandito ang ibang cast ng She's
What?! 2, Hundred Days With You and Broken Arrow:2 Band-Aid! Enjoy!
------------------------------------
CHAPTER 27.
KATHRYN'S POV
BRIDAL SHOWER
"Oh my gosh ang hotel room! Hngggg~!"
Tinakpan ko ang tenga ko sa sigaw ni Julia habang papasok kami ng
event room. Ouch grabe! Sakit sa eardrums!
"Ang ingay mo naman Julia! Sumipa tuloy yung baby ko!" sabi ni Zharm
sabay haplos sa tyan niya.
"Ay sorry buntis ka nga pala!" ngumiti siya. "Eto rin palang si Ellie buntis!"
"Kaya nga wag kang masyadong maingay! Kung ako si Trick baka nasipa
na kita dyan." ismid ni Ellie kay Julia.
Lumapit si Julia dun sa dalawang buntis at kinurot niya yung pisngi nila.
"Kayo talagang preggy moms! Wag kayong KJ! Enjoy natin 'tong bridal
shower na 'to!"
"Of course mag-eenjoy ako 'no!" sabi ni Zharm sabay upo sa sofa.
"Ako rin! Syempre alam ko namang hot yung stripper na sasayawan si
Kath!" ngiting sabi ni Ellie tapos tumabi na rin kay Zharm.
Hindi pa naman malalaki tyan ni Ellie at Zharm. 2 months pa lang. Bump
pa nga lang eh. Mukhang parehas ng birth month 'tong mga babies nila
ah. Ang cute! Naka-dress nga ang 2 bruha eh kaya halatang mag-eenjoy
sila!
Syempre dress-code today sabi ni Julia ay black dress with matching
heels daw. Para kahit bridal shower lang 'to mukhang heavy party pa rin!
Pero ako daw dapat iba ang color ng dress para marecognize kaagad
ako ng stripper. Kaya red strapless dress with matching heels na lang
outfit ko. Mag-ponytail daw ako. Ewan ko ba!
Uupo na sana ako sa tabi nila dun sa may pahabang sofa/couch kaso
biglang hinarangan ako ni Julia.
"Hindi ka dyan uupo! Dito!" sabay tulak sakin sa wooden chair na nasa
gitna ng event room na treat sakin ni Ellie.
"Huh? Bakit dyan?"
"Duh! Syempre ikaw ang main event ng bridal shower na 'to!"
"Main event? Ano ka ba! Alam ko it's for all of us girls diba?"
"Haynako Kath. Guest mo lang kami 'no. Wag ng killjoy! Ayaw mo na
naman dahil sa fiancee mo?"
"Hindi ah. In fact, mukhang ayos lang sa kanya 'tong bridal shower ko
eh."
"Siguro kasi alam niyang may stag party siya later, so quits lang kayo."
"Pinagtataka ko lang, kanina pa siya pinagpapawisan! Sabi pa niya sakin
kung kailangan ko pa ba ng bridal shower. Tapos para siyang sirang-
plaka! Kasi paulit-ulit niyang binubulong na 'Kaya mo yan DJ' at 'Di ka
mapapahiya DJ'."
"Talaga?"
"Oo! At nagulat nga ako kasi bumulong pa siya ng 'Damn you Julia' eh.
Ano bang meron?"
Natatawang ngumiti sakin si Julia.
"Ano ka ba, wala! Siguro naiinis siya sakin kasi diba ang dami kong
nirequest sa stripper mo? Baka mamaya akala niya ipapa-rape kita dun.
Haha!"
"Julia talaga! Nako. Ayoko ng masyadong wild ah!" sabi ko sabay upo na
sa wooden chair.
She smiled mischievously at me.
"Sweetie, what's a bridal shower without a wild stripper?"
Napahawak na lang ako sa noo ko. Lamunin mo na ako oh lupa! My
friends are crazy as hell!
*tok tok*
"Oh my god baka yung hot stripper na yan!" excited na sabi ni Zharm.
Binuksan ni Julia yung pinto.
"Hi guys!" si Ella lang pala then she looked at me. "Hi Ms. Kath!"
Pumasok siya kasunod ng mga friends niya. Yung ChiKas. Grabe ang
angas ng dating nila!
"Welcome to Kath's bridal shower!" ngiting sabi ni Julia. "Now, ladies.
Greet her first before natin pagpyestahan ang hot stripper later!"
Si Julia talaga. Dinaig pa si Ella sa pagiging event organizer!
Lumapit naman sakin yung ChiKas at nakipagbeso sakin.
"Grabe, sobrang ganda here ah! Kasingganda ko! Hi Kath!" sabi ni Khim
sabay beso sakin.
"Excuse me, makikipagbeso lang ako kay Kath ha? At mas maganda ako
sayo!" pakantang sabi ni Llhavine sabay bunggo kay Khim at
nakipagbeso na sakin.
"Ano ba kayong dalawa? Mas maganda ako sainyo! Ako ang bunso kaya
ako ang fresh-faced sa grupo! Hello Kath!" ngiting sabi sakin ni Mimi
sabay beso sakin.
"Ehem. Ako naman ang pinaka-ate ng grupo kaya malamang ako ang
mas mature ang kagandahan! Hey Kath!" ngising sabi naman sakin ni
Miq at nakipagbeso rin sakin.
"Ako! Ako ang pinakamaganda kasi blooming ako lagi! I'm very happy
'cause I'm Vitamin H! Hi Ms. Kath na kasingganda ko!" patalon-talon na
sabi ni Ella sabay beso sakin.
"Oh no girls, ako ang pinakamaganda sainyo dahil habulin ako ng mga
papables!" ngumiti sakin si Roma at nagbeso sakin. "Hi Kath! Wow
ganda ng outfit mo!"
"Tabi nga dyan Roma!" tulak naman ni Erin sa kanya at nakipagbeso
sakin. "Hmm. Tama nga si Roma! Ang ganda ng outfit mo! Like me!
Fashionista ka rin pala!"
Pumagitna sa kanilang lahat si Kath at sabing... "Teka nga ang dadaldal
niyo! Tignan niyo natatawa na si Kath oh! Di makapagsalita sainyo!"
Natawa ako! Hahaha! Mas fierce talaga siya sa lahat ng mga babaeng
'to!
"Hi Kath!" sabi ko kay Kath. Teka ang weird magkapangalan pala talaga
kami! Hahaha!
"Hey pretty! Wow, you look stunning!" sabi niya sabay beso sakin.
"Oh kamusta? Kayo ni D?"
Ngumiti ng malungkot si Kath. "Wala naman."
Tumahimik yung ChiKas. Mukhang may problema nga si Kath. Parang
nung nakaraan lang tinulungan niya ako kay Quen nung sa restaurant
kung saan nakilala ko sila. May problema na naman siya?
"Ang tahimik naman! My gosh! Tama na nga muna yang lovelife problem
na yan! Let's enjoy!" sabi ni Ella sabay palakpak to get our attention.
"Nagsalita ang walang lovelife problem. If I know--"
Pinutol ni Ella yung sasabihin ni Miq at ngumiti.
"Let's not talk about Alec."
Nakita kong nagkatitigan si Ella at Kath ng matagal. Uhm, okay. This is
awkward.
"Guys! Hahaha! Sige upo na kayo!" ngiting sabi ko.
Sakto may kumatok na naman. Inunahan ko na si Julia sa pagbukas.
Kilala ko na 'to eh.
Pagbukas ko, napangiti ako.
"Pretties!" niyakap ko ang 5 college friends ko na super ganda na talaga!
"I'm glad nakapunta kayo! Halika ipapakilala ko kayo sa kanila!"
Hinila ko sila sa harapan ng friends ko at ng ChiKas.
"Oh my god guys! You're here!" ngiting sabi ni Zharm sabay tayo at beso
sa kanila.
"Guys, sila ang Pretties. Meet Jam, Krisha, Shasha, "
"Hello!" sabi ng girls sa kanilang lima.
"So, paano niyo naman naging kaibigan 'tong 2 bruhang 'to?" ngiting
tanong ni Julia sa kanila.
"Hoy anong bruha! Ikaw porket may bago kang Herm"s Birkin bag dyan
ang yabang mo na! Hmp!" pagtataray ni Zharm.
"Oo nga Julia. Grabe asawa mo ha! Herm"s Birkin bag binigay sayo!
Spoiled-brat ka talaga!"
"Kath, hindi ang asawa ko nagbigay nito 'no."
"What? Talaga sino naman?"
"Secret na namin yun! Hahaha!" tumawa pa si Julia na parang nababaliw
sabay tingin dun sa Pretties. "So, upo na kayo at girl-talk muna tayo!
Kwento niyo muna samin kung paano niyo nakilala 'tong 2 bruhang 'to
bago pa dumating ang hot specie na magpapainit sa gabi ni Kath at sa
atin!"
Shocked naman ako sa sinabi ni Julia. Now I wonder kung hot nga ba
talaga yung stripper na yun? Oh my god. Para naman akong tanga! Uy
may fiancee ka na Kath bawal na yun!
"Actually Julia. Friends talaga sila ni Kath and Daniel. Pinakilala lang nila
sakin 'tong Pretties. So ang itanong mo kung paano nila nameet si Kath
at Daniel. At alam mo bang sobrang unique ng pagkakakilala nila!"
"Talaga? So paano?" tanong naman ni Ellie.
Tumingin kami sa unang pretty. I'm smiling right now, ready to reminisce
again.
"Hi! I'm Jam. Simple lang naman kung paano kami nagkakilala ni Kath.
Ako kasi yung announcer nung basketball game ni Daniel before. Alam
ko kalaban nila that time is yung Buenavista University." nagngitian sila ni
Julia bago nagpatuloy, "So yeah. Humingi ng favor sakin si Kath kung
pwede ba siyang mag-announce. Nung una ayaw ko kaso sabi niya
makakatulong yung iaannounce niya sa pagkapanalo ng university
namin. Naniwala naman ako sa kanya. Inannounce pala niya na mahal
na mahal niya si Daniel so yeah, ayun! Naging sila na that time and they
thanked me for that." ngiting sabi ni Jam at tingin sakin. (iAmPjam15)
"Aw ang sweet naman nun! Pero wow ah." tumingin sakin si Julia. "Ikaw
pala may reason kung bakit natalo kami nun eh!"
Natawa na lang ako sa sinabi niya. Napatingin kami sa susunod na
pretty.
"I'm Krisha pala. Well nameet ko sila kasi ang FC ko nung college! Lahat
kinakausap ko, pati sila! Malamang FC nga eh. Haha! They remind me of
my parents kasi. Nung una di maganda pagkakameet namin kasi
natapunan ko sila ng juice. So in return, ginaya ko yung nangyari sa
kanila! Naging personal slave ako ni Kath at Daniel.. Pero one week lang
yun kasi mabait sila sakin eh. Ayun! Friends na kami. Ako rin pala
nagsuggest na ipadeclare sa buong university na magkaroon ng week
holiday para sa pagrespeto sa pagkamatay ni Daniel." (agentYelloww)
"Ang galing!" sabay na sabi ni Julia at Ellie sabay tumingin sa pangatlong
pretty.
"I'm Eyrenn naman. Well, isa ako sa bumubully kay Kath before. Kasama
ako sa nagtapon ng spaghetti sa kanya. Ako pa nga yung nagpakalat ng
picture niya with Daniel sa ICT lab. Ewan ko ba! Pero yeah, I'm wrong
that time. Kasi sa totoo lang? I want to be her friend. Yun nga lang,
ayokong mabully so nakikibully na lang ako. Pero nung tinakwil na ko ng
mga friends ko? Sila ni Daniel ang nakipagkaibigan sakin. Kaya thank
you Kath." (ItsEyrenn2)
"Grabe ang galing mo naman! Napicturan mo yun sa condo ni Daniel
dati? Ikaw na!" sabi ni Ellie. I agree, ang galing niya eh! Napangiti na lang
ako at tumingin sa pang-apat na pretty.
"My name naman is Sasha naman. Well, let's make it simple okay? Isa
ako sa fangirls ni Daniel before. One time, nung nerdy pa si Kath,
nakabanggaan ko siya. Nagtaray ako at first then yun lumambot din yung
loob ko. Naging friends kami eventhough I'm one of the most popular girl
in school at siya ay isang nerdy girl lang. Isa din akong great spy kaya
nalaman ko na personal slave ni Daniel si Kath. Blinackmail ko si Daniel
na ipagkakalat ko yung bond between the two of them, basta makipag-
close lang siya sa akin. But that was just part of my plan. I know na
Daniel loves Kath. Crush na crush ko siya dati so parang stalker na niya
ako. Lagi ko siyang nahuhuli na pasulyap sulyap kay Kath. Napag-
alaman ko din na grinab niya yung opportunity nung matapunan siya ni
Kath ng spagetti, para maging close sila. I just want to help kaya
blinackmail ko siya. Dahil sakin, natupad ang plano niya. So naging close
ako sa kanila." (Shashabells)
"Talaga? Grabe si Daniel ha. Level-up!" pang-aasar na sabi ni Julia.
"Nako, sinabi mo pa!" dagdag pa ni Zharm.
"Teka nga, eto na. Pakinggan niyo 'to. Eto ang pinaka-unique! Grabe
natatawa pa rin ako kung paano kami nagkakilala."
"I'm Jeanne pala. Well, nagkakilala kami ni Kath kasi binatukan ko sya
sa first meeting namin nung fourth year college at sinabi kong 'Nakita kita
wala kang ulo" pero hindi yun totoo. Trip ko lang talagang mambatok
minsan kesa sabihing 'Hi!'. Tapos binatukan nya rin ako tapos sinabing
'Wala ka ring ulo. Quits na tayo.' Tapos ayun friends na kami. Nagalit pa
nga sakin si Daniel nun kasi bakit ko daw sasabihin ng ganun yung
girlfriend niya. Hahaha! Pero naging close ko na sila because of my
kabaliwan." (Sasay_Severo)
"Grabe walang ulo talaga? Wow! Hahaha!" sabay-sabay na sabi ng
ChiKas pati ng friends ko. Miski ako gulat na gulat talaga kung paano
kami naging friends nito eh.
*bzzt bzzt*
"Wait sagutin ko lang 'to." tumayo si Julia at pumasok sa rest room.
Maya-maya lumabas siya and there's a huge grin on her face.
"Guess what girls! The stripper is here! Paakyat na siya ng event room!"
"Oh my god!!!!!!"
Tinakpan ko yung tenga ko sa sigaw nilang lahat. Grabe ah!
"Enjoy Kath! Just remember. Hayaan mo gagawin sayo ng stripper mo.
Nandito lang kami, manunuod sainyong dalawa!"
"At tatawanan namin yung-- aray naman Julia!" inis na sabi ni Zharm kay
Julia. Pinalo kasi siya sa braso eh.
"Ikaw buntis ka! Wag kang maingay! Mabuko pa plano eh!"
"Plano? Anong plano?" takang-tanong ko.
"Wala Kath! Hahaha! Teka nga may kukunin lang ako." sabi ni Julia
sabay lapit sa bag niya. Nilabas niya ang...
"What the? Handcuffs? Rope? At blindfold?"
"Tama! So Kath umayos ka na ng upo dyan." lumapit na sakin si Julia at
hinawakan yung kamay ko.
"Julia naman! Ano ba 'tong trip mo?"
Ngumiti siya. "Sundin mo ko okay? Mas maeenjoy mo 'tong bridal shower
na 'to with my expertise! Or else..."
"Or else what?"
Tumingin siya sa likod. "ChiKas alam niyo na gagawin kay Kath 'pag di
siya nakisakay sa trip natin!"
Tinignan ko yung ChiKas. Gulp. Oo nga pala girl gangster group pala sila.
Oh my god mamamatay na ko sa hiya nito. Maharap ko pa kaya si DJ
bukas sa kasal namin pagkatapos nito? (_ _)
"Sige na. Ano ba gagawin ko?"
"Don't move okay?" ngiting sabi ni Julia. "Just stay put."
Di naman ako gumalaw. Si Julia, with the help of Ella ay ginawa na kong
prisoner ng wooden chair na 'to. Yung kamay ko nakakabit sa may side
ng chair ko gamit ang handcuffs. Yung paa ko nakatali gamit ang rope sa
baba ng chair. Then lastly, nilagyan na nila ako ng blindfold. Huhuhu. Ang
hirap ng ganito!
"Okay ba Kath?"
"Oo na! Huhuhu. Teka, nasaan na ba yung stripper? Para matapos na 'to.
Gusto ko ng umuwi sa bahay ni mommy."
Di kasi kami pwedeng matulog ni DJ na magkatabi ngayon. Wala naman
sa pamahiin pero kasi diba bukas na kasal namin. So para isahan na
lang, sa bahay na lang ako ni mommy matutulog kasi dun na rin naman
ako aayusan bukas.
Just thinking about the wedding makes me smile. Malapit na maging tayo
forever DJ. Malapit na.
Pero it doesn't change na fact na para akong bulag na nangangapa
ngayon. -.-
At parang sinagot na yung tanong ko kay Julia ng biglang may kumatok
sa pintuan.
"OMG girls! Nandito na ang stripper! OMG get ready!" sigaw ni Julia.
Hays, this is now or never.
Parang ayoko na. Huhuhu! T_T
"Teka, huh? Parking 5?!" rinig kong sigaw ng ChiKas.
"Hi girls! Makikiparty kami sainyo!" teka kilala ko yung boses na 'to! Si
JC!
"Alis! Hindi kayo ang stripper!" sigaw ni Julia. Teka natatawa ako. Pero
bakit nandito sila?!
"Dumaan lang naman kami para icongratulate si Ms. Kath. Hi Ms. Kath!
At teka naka-blindfold pala siya mga bregs! Sayang di niya makikita
kagwapuhan ko-- este natin!" si Kats 'to ah.
"Kapal mo Kats! Mas gwapo ako sayo!" teka sino 'to?!
"Oy Daniel. Ikaw di ka pa kilala ni Ms. Kath nung nagpunta kami sa MU
dahil sinusuyo mo si Kath mo nun. Kaya para kay Ms. Kath, ako ang
pinakagwapo! pagyayabang ni Kats.
"Edi magpapakilala ako. Hi Ms. Kath! Kapangalan mo mahal ko!" sigaw
nung Daniel sa may pintuan.
"Tama na yan mga bregs. Tignan niyo 'tong si Lester naglalaway na
naman. Mahiya ka naman bro!" si Seth 'to ah! Boses palang ala-Bob Ong
na.
"Hihihi hi Ms. Kath! I love you!" sigaw nung Lester.
Natatawa talaga ako sa kanila. Forever tropa eh.
"Kung di sana ako bulag ngayon, pwede ko kayong maentertain kaso
wala eh. Bridal shower ko. Next time na lang guys! Salamat sa pagdaan!"
"Bye Ms. Kath! Congratulations sa kasal niyo!" sigaw nilang lima.
And as usual, Seth will not be Seth without his words of wisdom.
"Sana matuloy na talaga ang kasal niyo. Wala na sanang mangyaring
masama. Goodluck, Ms. Kath."
Pagkatapos nun, narinig kong umalis na sila. Napa-tsk si Julia.
"Yung mga guys na yun, parang kabute! Pasulpot-sulpot na lang! Pero
gwapo ah."
"Utang na loob Julia magcocollege pa lang yun!"
"Kath, gwapo lang naman! Eto naman. Hahaha! Teka steady ka na dyan.
Kasi kakatext lang ng stripper mo at papasok na siya in 5, 4, 3, 2..."
*tok tok*
"OH MY GOD THIS IS IT!" sigaw nilang lahat.
Grabe, feeling ko naiihi ako sa nerbyos. Baka naman sa sobrang
kagwapuhan ng stripper ko, mahimatay ako. Huhuhu!
And from nowhere, biglang napatugtog ang song na Careless Whisper.
Oh my god!
[Right side: Background music. Play para mas maramdaman niyo yung
scene haha!]
I hold my breath waiting for my stripper to come. Teka, bakit ba
pinagpapawisan na ko? Takte naman oh! This is so awkward!
Nafreeze ako ng hawakan ako sa mukha ng stripper. Nagsisigaw yung
mga girls. Di ko alam kung bakit. Tapos bigla silang sumigaw ng 'Take it
off'! Gulp.
Muntik na kong sumigaw ng biglang may fabric na nasa may lap ko na.
Yung t-shirt ba 'to ng stripper o yung... aaaaaaah!
Biglang naramdaman kong may humalik sa noo ko. Pababa sa cheeks
ko. Sa nose ko. Napakagat-labi ako .This guy is teasing me! And I like it.
No Kath! Hindi pwede!
Nagulat ako ng biglang naramdaman kong nasa likod ko na siya. At
hinawakan niya ako sa beywang ko. His hands are roaming around my
waist, up to my hips. I hold my breath when I felt him kissing my neck.
"No..." bulong ko. Nagsigawan pa yung girls. My god, ano ba 'to. Bakit
parang nagugustuhan ko pa ginagawa sakin ng stripper ko? Oh god...
Bumalik siya ulit sa harapan ko while still kissing my neck. May suot ba
'tong shades? Tumatama sa gilid ng mukha ko pero okay lang... Oh my
god Kath tumigil ka!
Then the unexpected thing happened.
He kissed me.
Nagulat ako at itutulak ko na sana siya kaso bigla na lang akong
napasabay sa halik niya. Oh my god... his kisses, his kisses are like
DJ's...
Niyakap niya ako at naramdaman ko yung katawan niya over my body. I
want to wrap my arms around him but this handcuffs, ugh.
There's something achingly familiar about him...
Ng napahawak yung stripper sa buhok ko, dun ko narealize kung bakit
napakafamiliar niya.
Inalis ko yung labi ko sa kanya and I shrieked.
"DJ?!"
"Hahaha nabuking na siya! Hahaha!" tawang-tawa na sabi ni Julia.
"Aish. Fck this." naramdaman kong tinanggal na ni DJ yung blindfold sa
mata ko. Pagtingin ko, nanlaki ang mata ko.
"DJ MAGBIHIS KA!!!"
Eh paano ba naman kasi, yung anim na pandesal niya nakikita! Ayoko!
Ako lang makakita nyan!
Ngumisi sakin si DJ sabay baba ng shades niya. "Ang selfish mo naman,
Kath."
"Ang kapal mo ah! Naka-shades ka pa dyan baliw!" namula ako sa sinabi
niya. Totoo naman kasi. Teka lang...
"HOY JULIA! ANONG TRIP 'TO?! AKALA KO MAY STRIPPER? BAKIT
'TONG FIANCEE KO ANG NAGING STRIPPER?!"
"Blame him. Ayaw niya kasing makakita ka ng katawan ng ibang lalaki."
"Ehhhhh? Ayaw ko rin na may makakita sa katawan niya na ibang
babae!"
"Parehas talaga kayo! Meant-to-be! Pero hindi pa tapos. Hoy
Montenegro! Dali na mag-strip ka na sa harap namin!"
"Tss Julia naman! Binigyan na kita ng bag! Di pa sapat yun?"
"Hindi yun sapat!"
"Aish!" tumingin siya sakin. "Kath, wag mo kong ikakahiya ah."
Tinanggal na ni DJ yung butones ng pantalon niya at ibababa na sana
kaya lang sumigaw ako.
"HEP HEP BAWAL! WAG MONG ITUTULOY YAN DJ DI KITA SISIPUTIN
BUKAS!"
Ngumiti si DJ sakin. "Thanks Kath!" lumapit siya sakin at hinalikan ako sa
lips.
"Yuck ang corny niyong dalawa! Ugh! Dyan nga muna kayo!" tumayo si
Julia at lumapit sakin para tanggalin yung handcuffs at rope sa katawan
ko, tapos tumingin siya sa mga babae. "Girls, let's go! Iwan muna nating
ang lovebirds. Hayaan na natin si Kath na maka'one-on-one ang stripper
niya."
"One-on-one?"
"Kath, enjoy mo na yan! Sayang naman diba kung di ka man lang niya
bigyan ng 'hump hump' niya?"
"Words mo nga bruha!" sigaw ni Zharm sa kanya.
"Eh basta! Balikan ka namin Kath after niyo ni DJ okay? Hahatid ka
namin sa bahay ni mommy mo."
"Sure, thanks Julia. Thank you girls!" sabi ko sa mga pumunta.
Sayang naman ang bridal shower ko! DJ kasi eh! Pero grabe ah,
pinagpawisan talaga ako kahit di nagtake-it-off si DJ.
Speaking of DJ...
"Hoy ikaw. Selos ka na naman dyan. Hmp."
Nagkamot siya ng ulo. "Sorry! Alam mo namang selfish ako pagdating
sayo eh."
"Selfish. Selfish mo mukha mo! Matatali na nga ako sayo bukas eh!
Sana hinayaan mo lang akong ienjoy 'to!"
"Bakit, di mo ba naenjoy yung kanina? Habang hinahalikan kita enjoy na
enjoy ka ah!"
"Eh! Gusto ko yung real thing!"
"Real thing?"
I smiled mischievously. Magpapaka-spoiled brat muna ako.
"Di tayo bati hanggang di ka sasayaw sa harapan ko."
Nanlaki mata niya. "Hindi ako sumasayaw Kath!"
"Eh gusto ko mag-strip ka sa harapan ko eh! Dali na!"
"Kath..."
"Bahala ka. Di talaga kita sisiputin bukas." sabi ko sabay iwas ng tingin
ko sa kanya. Nag-cross arms pa ko.
"Kung di lang kita mahal Kath. Kung di lang kita mahal."
Tinignan ko siya ng palihim. Nakita kong lumapit siya sa may cd player
na nasa gilid at pinatugtog ulit yung Careless Whisper. Saka tumingin
sakin...
I'm never gonna dance again,
guilty feet have got no rhythm.
though it's easy to pretend,
I know you're not a fool...
Hinalikan niya ako sa labi ko bago siya lumayo ng onti sakin. At
nagsimula na siyang magtanggal ng t-shirt niya.
Napakagat-labi ako ng biglang yung pants naman niya yung tinanggal
niya. Naka-boxer shorts na lang siya. Gulp.
Nag-iinit na yung mukha ko. Huhuhu! Eto na, eto na... Sasayaw na si DJ!
Nakatitig lang ako sa kanya habang sumasayaw siya. Oh my god...
NATATAWA AKO!
"HAHAHA! DJ! PFT. HAHAHA!" napahawak ako sa bibig ko sa sobrang
tawa. Grabe, hahaha! Yung mukha ni DJ ang seryoso habang
sumasayaw! Pero yung sayaw niya...
sumasayaw! Pero yung sayaw niya...
"HAHAHAHAHAHAHA!" sigaw ko habang natatawa pa rin. Nanginginig
na yung katawan ko sa sobrang laughtrip! Para siyang pato habang
sumasayaw! Hahaha!
"Tss. Kath naman kasi alam mo namang di ako marunong sumayaw eh!"
sigaw ni DJ. Tawa pa rin ako ng tawa!
"Kath, tama na."
"Pft. Hahaha! D-DJ di ko alam na may ganyan kang talent! Hahaha!"
"Kath, isa..."
"Grabe kung nakita mo lang sarili mo! Para kang si Barney!"
"Dalawa..."
"Barney na may pagka-piggy! Pft! Pigney talaga hahaha!"
"Tatlo..."
Kung navideohan ko lang sana! Ulitin mo nga ulit pigney-hmmmmmmm."
Bigla na lang natigil yung tawa ko ng biglang hawakan ako sa batok ni DJ
at hinalikan. I instantly wrapped my arms around him at nilapit niya pa
ako sa kanya. Di ko namalayan na buhat-buhat niya na pala ako at
naramdaman ko na lang na yung likod ko nasa may wall na.
Wall... pader... like the place where we kissed for the first time.
I wrapped my legs tightly around him and responded eagerly to his
kisses. I felt something twitch between his legs. Oh my god eto na
naman...
"DJ. Stop." tumigil naman siya at parang lasing na tumingin sakin.
Biglang nanlaki mata niya at binaba ako. Inayos niya yung buhok ko.
"Shit. Sorry Kath. Excited lang siguro ako para bukas. Alam mo na..."
namula ako sa sinabi ni DJ. Grabe 'to sisipain ko talaga 'to sa 'ano' niya!
"Sige na alis ka na! Magpapakasal na ko sayo wag kang mag-alala!" ngiti
kong sabi sa kanya.
Tinitigan niya lang ako for seconds. Uhm, naconscious ako bigla. (_ _)
"Bakit ganyan ka makatingin? May dumi ba sa mukha ko?"
He just smiled at me and cupped my face.
"Di lang ako makapaniwala na yung babaeng pinangarap ko dati, ay
makakasama ko na sa pagtanda ko. I love you."
I smiled at him and kissed him. "I love you too. Sige na, alis na! Wag
kang magulo sa stag party mo ah! Pag nakita mo si Julia papuntahin mo
na dito."
"Sige. See you at the altar, patpatin ko."
"I will, pigney ko."
Nagngitian kami bago siya nagbihis at lumabas na ng event room.
I sighed. Grabe, mahal na mahal ko talaga siya. Yung lalaking yun.
"KATH!"
"Ay butiki! Oy ano na naman Julia? At teka, hala! Nandito kayong lahat
ulit!" sabi ko sa girls. Akala ko umuwi na sila.
Hinila kaagad ako ni Julia sa may wooden chair. "Dyan ka lang."
"Ha? Teka ano na naman ba 'to?"
Ngumiti siya. "What happened awhile ago was just a, let's say, the
'patikim' of the event."
"Huh?"
"Kath, hahayaan ko bang mag-enjoy si Daniel sa stag party niya later? No
way! Kung mag-eenjoy siya, pwes tayo rin! And besides sabi mo this is
all for us girls right?"
"Oo."
"Kaya chill ka lang dyan. Kasi eto na ang main event!"
Nanlaki ang mata ko ng biglang may pumasok na 3 strippers sa event
room. Nagsisigawan na ang mga girls dahil laglag-panty naman talaga
kaming lahat sa hotness ng limang 'to! Oh my god! My eyes!
I guess I got my bridal shower after all.
Nagsasayaw na yung mga stripper sa harapan ko, tapos sinasayaw rin
nila yung girls. Grabe nakakailang! Buti di na ko nakatali dito sa wooden
chair! Ang sarap tumakas!
*bzzt bzzt*
Whoo! Buti na lang may nagtext. Nag-excuse muna ako sa kanila para
mabasa yung text. Ang init-init na kasi dun. Grabe, ang papable nila!
Kath, tama na. Ikakasal ka na bukas. Hahaha!
Nakangiti pa rin ako habang binuksan ko yung text. From an unknown
number.
Roses are red, violets are blue.
Take care little bride, before I kill you.
- SB.
Bigla kong nahulog yung cellphone ko pagkabasa ko ng message. Oh my
god. No, wala lang sigurong magawa yung nagtext. Wala.
----------------
PS: Get ready for the BIGGER TWIST. Soon.
Clue: Bang.
Dedicated to Ate Jackie. Thank you for being so nice. God bless! =))
Right side: Kath and DJ on their wedding suits. Enjoy the wedding... :)
-----------------------------
CHAPTER 28.
KATHRYN'S POV
WEDDING DAY
It's our wedding day.
Hindi ko naisip na kakabahan ako sa araw na 'to.
Nandito kami sa room ni mommy. Inaayusan niya ako. At hindi ko
mapigilan na kabahan!
"Anak, don't be nervous. This is perfectly normal."
I sighed loudly. I clasped my hands na kanina pa pinagpapawisan. Oh my
god. I don't know why I'm nervous!
"Mommy, ewan ko ba pero kinakabahan ako!"
Hahawakan ko na sana mukha ko pero pinigilan ako ni mommy.
"Anak, wag mong galawin mukha mo okay? Ayos na make-up mo! Gusto
mo bang ulitin natin mula sa umpisa?"
"Hindi mommy. I just can't help it. Para bang, hindi ko mapigilang mag-
alala? Baka mapahiya ako o baka may mangyaring masama. Baka hindi
ako siputin ni DJ sa kasal kasi--"
"Kath, anak. Listen to me."
Tinignan ko siya habang kinukutkot ko ang daliri ko. Kinakabahan ako.
Kinakabahan ako!
"Ano po yun mommy?"
She smiled at me tenderly and brushed my hair softly.
"I'm very proud of you. You're the best daughter in the whole world. You
know that, Kath. Kaya wag kang mag-alala. This is your wedding day. It's
normal to be nervous. Ganun rin naman ako dati nung kinasal ako sa
daddy mo." ngumiti siya saglit na parang may naaalala, tapos hinaplos
yung pisngi ko. "Anak, be happy. I believe that Daniel is a good man.
Kagaya ng daddy mo, alam kong hindi ka niya bibiguin. Alam kong
aalagaan at papahalagahan ka niya ng higit pa sa buhay niya. I see it in
his eyes, anak. He loves you so much that he is willing to die for you."
I smiled and hugged her.
"Thank you, mommy. You're the best."
"Nako anak, wala yun. Role ko yun as your mommy." hinaplos niya ang
buhok ko and smiled at me. "Nga pala anak, si Tito Rommel mo ang
maghahatid sayo sa altar. Sayang talaga at wala ang daddy mo."
"Sayang talaga mommy. Pero alam ko naman na masaya siya para
sakin."
"Oo naman, anak. He loves you a lot. Remember that."
I squeezed my eyes shut as tears threatened to fall.
"Anak, wag kang iiyak okay? This is a happy day! Smile."
Ngumiti ako.
"Oo nga mommy! Happy day 'to! I'm gonna marry the boy of my dreams!"
"Kawawa naman yung boy of dreams mo Ryn-ryn! Matatali sa babaeng
ang taba ng pisngi!"
Sinamaan ko ng tingin si kuya Neil na kakapasok lang ng room. Lumapit
siya sakin at kukurutin na sana ang pisngi ko kaso hinampas siya ni
mommy sa kamay.
"Ow! Mommy naman!"
"Wag kang magulo! Masisira make-up ni Kath! Tulungan mo na lang ako
na kuhain yung sapphire hair band dyan."
Natawa naman ako sa kanila. I love my family so much.
Nakita ko na binigay naman ni kuya yung sapphire hair band kay
mommy.
"Chin up, anak."
Sinunod ko sabi ni mommy. Maya-maya napansin ko na nilagay na sakin
ni mommy yung sapphire hair band sa curly kong buhok.
"Neil, anak. Labas ka na muna. Magbibihis lang ang kapatid mo."
"Oo nga kuya. Labas na muna!"
"Tsk tsk. Baka naman hindi magkasya sayo yang wedding gown mo--
joke lang!" tumakbo kaagad papalabas si kuya bago ko pa itapon sa
kanya 'tong hairbrush na tinatawag kong deadly weapon.
Tinulungan ako ni mommy sa pagsuot ng wedding gown.
In just an hour, ikakasal na talaga ako. I will not be Kathryn Chandria
Santiago anymore.
I'll be Kathryn Chandria Santiago-Montenegro.
I smiled at the thought. Malapit na tayo maging forever, DJ.
"Sige na anak, tayo ka na. Look at yourself in the mirror."
Tumayo naman ako habang nakapikit at inalalayan ako ni mommy na
tumayo sa tapat ng mirror. Naalala ko yung Hall of Mirrors nung make-
over ko before. Pero this time, it's different.
This will be the turning point of my life.
I opened my eyes and I smiled. I'm beautiful.
Niyakap ko kaagad si mommy. Hindi ko napigilan, may tumulong luha sa
mga mata ko na pinunasan naman niya.
"Tigas ng ulo mo bata ka! Naiiyak na tuloy ako." niyakap lang ulit ako ni
mommy kahit naluluha na rin siya. "This is it, anak. I'm happy for you."
Yes, this is it. This is it! Papakasalan ko na ang Pigney ko! Magsasama
na kami forever!
Nasira ang moment ko ng biglang may epal sa pinto. Epal na mahal ko!
"Tapos na kayo-- woah." napatingin kami kay kuya na mukhang nagulat
sa itsura ko. Pero napangiti siya.
"Kapatid nga talaga kita Ryn-ryn!" natawa ako sa sinabi niya.
"Kuya talaga! Oo na grabe kagwapuhan mo eh! To the highest level!"
Tumawa lang siya pero lumapit sakin. "Ang ganda mo Ryn-ryn. Grabe, di
ako makapaniwala. Ikakasal ka na."
"Kuya, wag kang magdrama! Gusto mo bang umiyak ako ha?"
Ngumiti lang siya at niyakap ako. "Basta, Ryn-ryn. I'm happy for you."
Niyakap ko pabalik ang kuya Neil ko at di ko napigilan na lumuha ng onti.
Buti na lang waterproof ang mascara ko.
"Sira ka talaga kuya. Kahit kelan! Pero thank you!"
"Sabihin mo lang sakin kapag sinaktan ka ni Daniel ah? Makakatikim yun
sakin-- ow!"
"Neil anak, wag mong sirain ang moment! Hindi siya sasaktan ni Daniel
dahil mahal siya ni Daniel." sabi ni mommy sa kanya.
"Sinasabi ko lang naman. Ay teka!" tumingin siya sakin. "Yung bridal car
na maghahatid sayo sa Calaruega Church nasa baba na." wow, eto na
nga talaga 'to. Calaruega Church is in between Batangas and Tagaytay.
Dito kinasal ang parents ko, at would you believe na pati parents ni DJ
dito rin kinasal?
Soulmates talaga kami.
"Yun naman pala Kath, anak. Kaya sige na, baba na tayo. Neil anak,
alalayan mo yung wedding gown ng kapatid mo."
"We'll help too!" sabi nung dalawang babae sa pinto.
"Uy Renee! Mheii! Wow! Umuwi talaga kayo dito from New York! I'm so
happy!" lumapit ako sa kanilang dalawa at niyakap sila. "Grabe, I miss
you girls!"
"Well, of course kailangan nandito kami! Hassle lang kasi you know,
actress kami ni Renee. Pero okay lang kasi special day mo naman 'to!"
ngiting sabi ni Mheii at tinignan ako from head-to-toe. "Wow, you look
stunning!"
"I agree to what Mheii said! Grabe, you look stunning and at the same
time, beautiful! Nakakainggit ka!" ngiting sabi rin ni Renee.
Mheii Celiz and Renee Obligar. Two of my closest friends in New York.
Fil-Am actress pareho and they are both close to me. I'm happy nandito
sila.
"So, sige na! Help me girls." ngiti kong sabi.
Tumulong naman sila sa pag-alalay sakin pababa ng stairs.
At napangiti naman ako ng nakita ko sa baba yung 4 na taong naging
importante ang role sa pagmamahalan namin ni DJ.
Zharm. Albie. Julia. Quen.
Nginitian ko silang lahat. Lumapit muna ako kay Zharm.
"Bes!" niyakap ko siya at bumitaw maya-maya. I smiled at her. "Thank
you ha? Kasi isa ka sa mga taong hindi nahiya na kaibiganin ako kahit
nerd ako dati. Pinagtatanggol mo ko sa lahat. At kahit nagkaroon tayo ng
maliit na gap dahil puppy love mo si DJ dati, still, naayos natin yun. Ang
laki ng utang na loob ko sayo. I hope na maging masaya kayo ni Albie.
Yung magiging anak niyong dalawa, alagaan niyo."
Ngumiti siya sakin. "Wala yun, bestfriends tayo forever you know that!"
Tinignan ko naman si Albie na nakangiti lang samin ni Zharm.
"Ilong este Albie!" niyakap ko siya pero bumitaw rin maya-maya. "Thank
you sa lahat. Kasi isa ka sa guy friend ko na sobrang close sakin at isa
ka sa, let's say, naging daan para malaman namin ni DJ ang true feelings
namin sa isa't-isa. I know you're a good man. Alagaan mo 'tong si noo
este si Zharm na bestfriend ko ha? Kung hindi mawawalan ka ng ilong!"
"Tss. Ilong ka naman ng ilong! Oo na!" natawa na lang kami pareho.
Tinignan ko naman si Julia na nakangiti sakin ng nakakaloko.
"Yes, Kath? I know I'm beautiful."
Natawa ako sa pagiging outspoken niya.
"Julia!" niyakap ko rin siya at bumitaw rin maya-maya. "Kahit isa ka sa
"Julia!" niyakap ko rin siya at bumitaw rin maya-maya. "Kahit isa ka sa
rason kung bakit naghiwalay kami ni DJ, at isa kang spoiled-brat na
walang ginawa kundi paglayuin kami ng boyfriend ko dati, still, thank you.
Thank you for the friendship and the fun. Maganda ka inside and out.
Minus the wild side of yours nga lang pero that makes you lovable. I hope
na kapag nagpakasal na kayo ni Paulo, eh maging masaya ka."
"Oo naman. At ano ka ba, mas wild kaya si Paulo! Mild lang yung pagka-
wild ko 'no!" depensa niya sa sarili niya.
Natawa na lang ako at lumapit naman kay Quen.
I sighed. Niyakap ko siya ng mahigpit. Niyakap niya rin ako pabalik.
"Quen, thank you." bumitaw ako at ngumiti sa kanya. "Nandyan ka lagi
para sakin. I never thought na susundan mo ko sa New York before. And
you helped me move on kahit alam mong hindi ko kaya. You cheered me
up when I was down, and I'm thankful for that. Makakahanap ka rin ng
babaeng para sayo. At kung sino man yung babaeng yun? She's lucky."
Nagulat ako ng halikan niya ko sa noo at kinurot yung ilong ko.
"Aray naman!" sabi ko sabay haplos sa ilong ko. "Dapat yung ilong ni
Albie kinukurot mo!"
"Nasama na naman ako ano ba yan!" sigaw ni Albie. Natawa na lang
kami.
Tinignan ko ulit si Quen. Nakangiti lang siya sakin.
"Masaya ako para sayo, Kath."
Nagngitian na lang kami ng bestfriend ko. I'm happy na nandito pa rin
siya para sakin, kahit anong mangyari.
And he's happy for me.
"So guys, bakit pala di pa kayo dumiretso? Bakit hindi sa church?"
"Si Daniel kasi, nag-text. Dumaan muna raw kami dito bago sa church.
Kailangan daw namin masigurado na makakasakay ka sa bridal car.
Dahil baka daw bigla na lang magbago ang isip mo at hindi siya siputin
sa kasal."
Natawa ako sa sinabi ni Albie. That's ridiculous!
"Si DJ talaga. Napaka-childish kahit kelan. Sige na, umalis na kayo.
Sasakay na ko sa bridal car. See you there guys!"
Niyakap ko ulit silang apat, pati na rin si Mheii at Renee.
Inalalayan naman ako ni mommy at kuya papasakay ng bridal car.
"Okay ka na Ryn-ryn? All settled?"
"Yes kuya."
Lumapit naman si mommy kay manong driver.
"Manong, bagalan mo ang pag-drive okay? Kailangan kami muna ang
mauna bago ang bride. Para maganda ang entrance niya." sabi ni
mommy kay manong driver at nginitian ako. "Sige anak, see you there."
"See you there. I love you guys!" sabi ko kay mommy at kuya at
nagpaalam na.
"Ang ganda mo ngayon, Maam Kath. Congrats ho."
Nginitian ko yung driver. "Nako manong, salamat."
Napangiti na lang ako. Mamaya na, sasabihin ko na ang words na...
"I do." bulong ko.
Biglang nag-ring ang cellphone ko. Oh, si DJ?
"DJ? Bakit ka napatawag?"
"Hi Kath. Hulaan mo kung nasaan ako?"
"Saan?"
"I'm in front of your father."
"What?!"
"Sssh. Wag kang maingay. Baka biglang bumangon dad mo, lagot ako
nito." natawa ako sa sinabi niya.
"Nasaan ka?"
"Nandito sa harapan ng puntod ng dad mo. Since magkatabi lang 'to at
ang Calaruega Church, I decided to visit him."
Napangiti ako sa sinabi niya.
"So, anong sabi mo sa daddy ko?"
"Oh, you know, the usual. Gwapo at mayaman ang mapapangasawa
mo."
Natawa ako. "Hindi ko alam kung maiimpress sayo ang daddy ko sa
kayabangan mo eh."
Natawa rin siya pero biglang sumeryoso ang boses niya.
"Kath, I want to tell your dad how much I love you."
"What do you mean--"
"I'm gonna marry your daughter, and make her my wife. I want her to be
the only girl that I'll love for the rest of my life, give her the best of me till
the day that I die..."
"D--"
"I'm gonna marry your princess, and make her my queen. She'll be the
most beautiful bride I'll ever see. I can't wait to smile, when she walks
down the aisle, on the arms of her father, on the day that I'll marry your
daughter."
I felt my heartbeat quicken because of what he did. I smiled, a teary-eyed
one.
"Tito Dan, your daughter is the most important person to me now. And I
promise that I will love her forever. Hinding-hindi ko siya sasaktan,
pababayaan. Mamahalin ko siya ng higit pa sa buhay ko."
And on cue, biglang tumulo ang luha ko. Oh how I love this boy.
"I love you DJ." nangangarag kong sabi.
"Uy, wag kang umiyak. Sige na, balik na ko sa church. I love you so much
Kath, remember that."
"I love you much, much more. See you at the altar later pigney."
"I will, patpatin."
Pinatay ko na ang cellphone ko. Knowing that any minute, darating na
kami sa church. I'm excited to see him, and be with him forever.
"Maam, yung preno. Yung preno!"
"Ha? Anong preno?!"
Bigla na lang tumilapon yung kotse na nagdahilan upang tumama yung
ulo ko sa side-window. Napahawak ako sa noo ko.
Dugo...
"Manong? Anong nangyari? Manong? Manong?" tanong ko kay manong
na...
Duguan at nawalan ng malay.
Nakita kong tumama kami sa puno. Ano ba 'to, paano na si manong,
paano na ang kasal ko...
Pinilit kong buksan yung pinto at lumabas kahit nandidilim na ang
paningin ko. Tulong... kailangan ko ng tulong...
Hawak-hawak ko ang noo ko habang pinipilit na maghintay ng kotse na
dadaan dito sa kalsada. Tulong...
Biglang may tumigil na van sa harapan ko. Kumatok ako sa pintuan at
pinilit na lakasan ang boses ko.
"Tulong... yung preno ng sasakyan namin.. na... yung kasal ko..." di ko
masabi ng matino. Nahihilo na ako.
Nanlaki ang mata ko ng biglang bumukas yung pinto at may humila
sakin, bago pa ako makapagsalita, tinakpan ako ng panyo na nagdahilan
para mahilo ako lalo...
Nagpupumiglas ako pero hindi ko magawa, hindi ako makahinga...
Mas lalong nanlaki ang mata ko ng nakita ko yung pangalan na
nakalagay sa panyo...
SB.
At bago pa ko tuluyang mawalan ng malay, nakita ko ang may hawak ng
panyo na nakatakip sakin...
Si Bea.
Dedicated to Zelly. Hihihi. Thank you sa lahat sis! :)
Guys, yung previous chapter ay first part of the BIGGER TWIST. And this
is the second part of the BIGGER TWIST. Sorry, kailangan capslock
talaga. Hahaha. Loveyou all guys. :)
Trust...
---------------------------------------
CHAPTER 29.
DANIEL'S POV
WEDDING DAY
"Daniel, calm down. Baka na-late lang yung bridal car ni Chandria."
"Dad, it's been two fvcking hours! Kanina pa ko naghihintay. Mukha na
kong tanga dito kakahintay." hinilamos ko ang mukha ko sa kamay ko at
pinipigilan na magwala.
"Excuse me. Pero matagal pa ba kami maghihintay?" napatingin kami sa
nagsalita. Si Sheeryl, kasama ang kapatid niyang lalaki na si Darcy.
Close friend ng pamilya namin.
"Bakit?" tanong ni dad.
"Darating pa ba ang bride? Kasi may pupuntahan pa kami ng kapatid ko."
Sinamaan ko ng tingin si Darcy. "Darating ang bride. At kung hindi kayo
makapaghintay, pwede na kayong umalis." singhal ko.
Tumalikod ako at tinawagan uli si Kath. Hindi siya sumasagot pero
nagriring ang cellphone niya. Ano ba 'to, ano bang gusto niyang mangyari
ha?!
"Daniel, dapat di mo ginanun ang mga bisita mo. Alam mo namang
naiinip lang ang mga yun."
"Wala akong pakiealam sa kanila dad! Akala ba nila sila ang naiinip?
Ako rin! Pero kahit naiinip na ko, nag-aalala pa rin ako sa kanya!"
"Anak huminahon ka--"
"Ano bang gustong mangyari ni Kath?! Ano, nag-decide siya na hindi na
ko siputin dito?! Na hindi niya na ko papakasalan?! Ayaw niya na bang
makasama ako habang-buhay?!"
Napatingin samin ang ibang bisita pero sinamaan ko lang sila ng tingin.
Hindi ko mapigilang hindi magalit.
Lumapit sakin yung nanay ni Kath. Tinapik niya ko sa balikat.
"Huminahon ka Daniel. Baka nagkaproblema lang yung bridal car. I'm
sure parating na sila dito."
Bumuntong-hininga ako, ayokong isipin na tama ang mga lumabas sa
bibig ko ngayon.
Nakita kong lumapit si Albie sakin. Nandilim bigla ang paningin ko.
"Pare, hindi namin alam na--"
*boogsh!*
Napahiga si Albie sa sahig.
"Babe!" lumapit si Zharm kay Albie at tinignan ako. "Ano ba Daniel?!"
"Sinabi ko na sayo na bantayan niyo si Kath hanggang sa makasakay
siya diba?! Oh ano?! Nasaan na siya ngayon ha?!"
"Daniel, ginawa namin ang inuutos mo! Akala mo ba pinapapabayaan
namin siya ha?!"
"Talaga Enrique? Eh isa ka rin eh! Oh asan siya ngayon?!"
Lumapit na rin si Julia na pumipigil sakin ngayon.
"Wag ka ngang ganyan Daniel! Hindi kasalanan ni Albie o ni Quen yun!
Kahit kami!" sigaw ni Julia sakin.
Tumayo si Albie at nakipagtitigan sakin. "Hindi kita papatulan dahil alam
kong halo-halo ang nararamdaman mo ngayon. Kaya pare? Umayos ka.
Hanapin mo na lang si Kath kaysa magmukmok ka dyan. Wag kang
umasta na para kang nawalan."
"Shut up, pare. Hindi niyo alam nararamdaman ko ngayon. Wala kayong
alam." nanggagalaiti kong sabi.
"Oh Neil? Bakit hingal na hingal ka anak?!" napatingin kaming lahat kay
Neil na papalapit samin.
"Bad news. Nakita na namin yung bridal car. Nawalan daw ng preno ang
kotse sabi nung driver na kanina lang nagkaroon ng malay. Tumama pa
sa puno. Hindi niya daw alam bakit nagkaganun eh kanina naman daw
ayos ang makina nun. Mukhang may nanabotahe."
"Nasaan na si Kath?!" sabi ko sabay lapit kay Neil. "Nasaan siya?!
Papunta na siya?!"
"Daniel, wala si Ryn-ryn sa loob ng bridal car. Yung driver na lang nandun
na sinugod na namin sa ospital kanina."
"What the hell?! Hindi niyo hinanap?!" niyugyog ko si Neil. "Bakit hindi
niyo hinanap?! Ha?!"
Naramdaman kong hinihila nila ako papalayo kay Neil. "Ano ba bitawan
niyo nga ako!"
Binitawan naman nila ako at sinamaan ko silang lahat ng tingin.
"Wag niyo kong pagsabihan na huminahon ako dahil alam niyong lahat
na hindi ko kaya!" sigaw ko. "Alam niyong di ko kayang mabuhay na wala
siya."
Napayuko ako ng naramdaman kong trinaydor na ko ng luha ko. Tinago
ko ang mukha ko, ayokong makita nila akong ganito. Pero, ang sakit na
kasi.
Naramdaman kong niyakap ako ni dad. Lalo pang tumulo ang traydor na
luhang 'to.
"Darating rin siya anak, mahal ka ni Chandria. Saksi ako sa pagmamahal
niya sayo."
"Ang sakit dad. Hindi ko na alam gagawin ko..." tinapik niya lang ako ng
tinapik sa likod ko, pagkatapos, bumitaw siya sakin.
"Hintayin mo lang anak. Baka gumawa na ng paraan si Chandria para
makarating dito. Trust, anak. Trust."
Tumalikod na lang ako para di nila makitang nasasaktan ako. Ayokong
magmukhang mahina. Alam ko sisiputin ako ni Kath. Alam kong mahal
niya ako.
Bigla na lang nag-vibrate ang cellphone ko sa bulsa ko. Agad kong
nilabas sa pag-aakalang si Kath yun. Pagtingin ko. From an anonymous
number.
You're mine.
- SB.
What the hell. Sino na naman 'to?! Biglang nag-ring ang cellphone ko, si
lola tumatawag?!
"Hello la?! Bakit?!"
"Iho, tulungan mo si Bea! Tulungan mo siyang maging maayos!"
"Ha? Anong ibig niyong sabihin?!"
"Ng mga nakaraang araw may sinasamahan si Bea na lalaking mukhang
mayaman. Jhake ang pangalan. At bigla na lang siyang nagkakaroon ng
pera. Pero hindi yun ang nakakagimbal, Daniel. Nakita na lang namin
kanina sa kwarto niya ang pictures ni Kath, tadtad ng hiwa! May
masamang binabalak yata si Bea. Pumunta si Jhake dito kanina at sinabi
yung balak ni Bea. Hindi kami mapakali dito iho! Baka kung anong
mangyari kay Bea at kay Kath na rin!"
Suddenly, all puzzle pieces clicked into place.
SB = Salvador, Bea.
Hawak ni Bea si Kath ngayon.
"Sige ho la. Ako na bahala."
"Mag-iingat ka!"
Binaba ko na ang cellphone ko at kaagad na tumakbo papalabas ng
simbahan. Tinatawag nila ako pero wala akong pakielam.
Sumakay kaagad ako ng kotse at tinrace kaagad yung number ni Bea.
Hindi pa rin siya tumigil. Hindi niya matanggap na hindi siya ang mahal
ko, at hindi ko siya mamahalin kahit kailan!
Kath, hintayin mo ko... Hintayin mo ko...
--------------
KATHRYN'S POV
Nagising ako bigla ng naramdaman kong may bumuhos na tubig sa
mukha ko.
Pagtingin ko, si Bea kaagad ang nakita ko. At ang sama ng ngiti niya
sakin.
"Buti naman at gising ka na."
Nanlaki ang mata ko ng narealize ko kung nasaan ako. Isang abandoned
warehouse. Tatayo na sana ako kaso nakatali pala ako sa upuan.
"Anong ginawa mo sakin ha?!"
"Well, my dear. Sinabi ko naman sayo diba? Don't underestimate me.
You don't know what I'm capable of."
Sinamaan ko siya ng tingin. "Ikaw pala si SB."
"Tama ka. Ako si SB. Pero hindi na importante yun. Ang importante
hostage kita." lumayo siya sakin at nagkunwaring inaadmire ako. "Hmm,
mukhang maganda pagkakatali ko sayo ah? Buti na lang may pera ako.
Thanks to Jhake. Magpasalamat ka kahit yang rope na pinantali ko sayo
mahal."
"Jhake? Sinong Jhake? Pinerahan mo para lang magawa ang
masamang plano mo?!"
Sinampal niya ako ng malakas.
"Oo, ginamit ko si Jhake. Pero hindi ko naman gagawin yun kung
iniwasan mo na si Daniel! Sinabi ko na sayo, akin lang si Daniel!"
"Tanga! Kailan pa ha? Bakit ba hindi mo matanggap na bestfriend ka
lang niya? May sayad ka ba?!"
"Wala akong sayad! Pero ikaw baka gusto mong magkaroon!"
Sinabunutan niya ako at pinigilan ko na lang yung pagsigaw ko. Kahit
masakit, ayokong ipakita sa babaeng 'to na nananalo na siya.
Binitawan niya ang buhok ko maya-maya at sinampal ako ulit. Napangiwi
ako sa sakit.
"Malalaman nilang ikaw ang may gawa nito, Bea."
"Bobo! Hindi! At kung malaman nilang ako ang may gawa, isa ka ng
malamig na bangkay!"
Tinignan ko ang kanan ko, isang pintuan.
"Wag ka ng umasang makakatakas ka dito. Dahil eto na ang huling lugar
na makikita mo bago ka mamatay." lumapit siya sakin at hinablot ang
buhok ko para makita niya pagmumukha ko. "Handa ka na bang
mamatay?"
Dinuraan ko siya sa mukha niya.
"Shit!" lumayo siya sakin at pinunasan yung mukha niya. "Kadiri kang
babae ka!"
"Mas nakakadiri ka Bea. Sa sobrang diri sayo ng mga tao sa paligid mo,
sinusuka ka na nila!"
Sinampal niya ako ulit. Hindi lang isang beses, tatlo, apat, lima, anim...
Hindi ko na alam kung ilang beses, namamanhid na ako sa sakit.
"Araaaaaay!!!" napangiwi ako sa sakit ng biglang sikmuraan ako ni Bea.
Ang sakit, hindi ako makahinga.
Hinawakan niya ang leeg ko ng mahigpit... sa sobrang higpit pakiramdam
ko di na ako makahinga...
"Mamamatay ka Kath. Pero hindi kita papatayin ng ganito." binitawan
niya ang leeg ko at umubo ako ng umubo, ang sakit sa lalamunan.
Hinablot niya na naman ang buhok ko para magtama ang mga tingin
namin.
"Papatayin kita gamit nito." sabay labas ng isang baril at tutok sa akin.
"Saan kaya maganda? Sa ulo, sa tyan, sa paa o sa... puso?"
"Patayin mo man ako, hindi ka pa rin mamahalin ni DJ. Tandaan mo
yan."
Kinakasuklaman ko siya. Kinakasuklaman.
Tumawa lang siya at lumayo sakin. Pumwesto siya sa kabilang corner at
itinutok ang baril sakin.
"Mamahalin rin ako ni Daniel. Sinasabi ko sayo. Mamahalin niya rin ako!"
"Wag kang mangarap. Dahil parehas nating alam kung sino lang ang
mamahalin ni DJ, at ako yun!"
Biglang naningkit ang mga mata niya sa galit. At tinutok niya na ang baril
sa may puso ko.
"Say goodbye, Kath. Sweet dreams."
Napapikit na lang ako.
I love you, DJ. I love you...
Nagulat ako ng narinig kong bumukas yung pintuan at may taong
yumakap sakin...
Sabay putok ng baril ni Bea.
Napadilat ako at halos manlaki ang mata ko sa taong nakita ko ngayon.
"D-DJ..."
Nakangiti lang siya sakin habang hinahalikan yung luha ko.
"Say I do."
"D-DJ..."
"Kath, say I do..."
"I do, DJ..."
Ngumiti siya at halos bumagsak na ang mundo ko sa huling sinabi niya.
"I love you, Kath."
At sa pagsabi niya nun, bigla na lang siyang bumagsak sakin...
Na duguan at wala ng malay.
"DJ, DJ, DJ gumising ka!" niyugyog ko siya kahit nakatali ang kamay ko
sa ilalim ng upuan. Nilagay ko ang tenga ko sa may puso niya.
"No, no, nooooo..."
Hindi na tumitibok ng puso niya.
Wala na si DJ.
Hey guys! Thank you for still supporting HPW! As much as I want to
update everyday, I can't because I'll attend some classes this summer.
Guitar, Piano and Photography classes to be specific. I'll be very
productive this summer before we migrate to US this coming August so
I'm gonna be busy, but not all the time. I'll still update whenever I have the
chance.
So, vote and comment everyone! Anyhoo, I dedicate this to Janica for
making a seperate book cover for HPW. It's for CC so I'm grateful to her.
Please read her story too! 'Boyfriend kita?!' (Kathniel) I'm sure it's good!
I hope you will all vote and comment! No silent readers please? As usual,
200 votes and comments till next chapter! =))
And if you're curious why I'm typing in English in my author's note? Well,
I'm practicing. Bear with me. Lol. Love you guys!
----------------------
CHAPTER 2.
DANIEL'S POV
Sino ba yung babaeng yun?
Nakakawalang-gana. DJ daw pangalan ko. John kaya pangalan ko.
Baka may sira sa utak, o talagang kamukhang-kamukha ko lang talaga
yung sinasabi niya.
Either way, hindi ko siya kilala. She's just a stranger to me.
Dumaan muna ako sa office para humingi ng pasensya sa boss ko.
Nakatanggap na naman ako ng sermon. Kesyo daw tinanggap na nga
niya ako dito kahit wala akong work experience, kahit di ako nakapag-
aral, dahil lang may talent naman ako sa pagdedesign ng miniature
houses. Wala daw akong utang na loob.
Pero sanayan lang yan.
"Boss, gagawa na lang ulit ako. Isusubmit ko sainyo kaagad first thing in
the morning." sabay ngiti ko sa kanya.
Kahit matanda na 'tong boss ko, alam ko na mabait at may puso naman
'to. Napabuntong-hininga lang siya.
"Sabi mo yan John. Kailangan ko na talaga yung miniature house na yun
bukas at ipapakita ko pa yun sa kliyente. Sige, mauna na ako." tinapik
niya lang ako sa balikat.
Pero bago yun, tinignan niya ako ng matagal. Para bang sinusuri niya
yung mukha ko.
"John ba talaga ang pangalan mo?"
"Ha? Opo. Bakit naman po?" umiling lang siya.
"Wala."
Pagkatapos nun, naglakad na ako pauwi. May dala-dala akong
pasalubong para kay Lolo at lola.
"La? Lo? Nandito na po ako!" tinanggal ko muna yung sapatos ko bago
ako pumasok sa bahay. Middle-class na bahay lang ito pero kahit ganun,
masaya na ako at kasama ko sila.
"O iho, mukhang hingal na hingal ka? Halika at maupo ka muna.
Pinaghanda ka namin ng hapunan."
"Salamat po lola Carol. Eto po, pasalubong ko po sainyo ni lolo Edgar."
binigay ko sa kanya yung bucket of chicken na binili ko kanina sa
Jollibee. "Kasya po 'to sating apat."
"Hintayin na lang natin si Bea, iho. Nagpaload daw dahil gusto niya raw
makausap ang ina niya sa Saudi."
"Ganun po ba?" napangiti ako. "Mukhang namimiss na nga niya ang
mama niya."
"Alam ko iho. O siya, pupuntahan ko muna si Edgar sa kwarto. Inatake
na naman kasi sa puso kanina."
"Wag po kayong mag-alala, lola. Ipapacheck-up po natin ulit si lolo."
tatapusin ko na kaagad yung miniature house, pag napasa ko na yun?
Makukuha ko na yung sweldo ko. Mapapagamot ko na si lolo.
Umupo muna ako sa sofa habang nag-iisip kung paano ko tatapusin
'tong miniature house sa loob ng ilang oras lang. Hindi na lang ako
matutulog.
Malaki ang utang na loob ko kay lola Carol at lolo Edgar. Sila yung
kumupkop sakin nung naaksidente ako. Hindi ko alam kung anong
nangyari sakin, pagkagising ko na lang, nasa bahay na nila ako. Dati nga,
bahay-kubo pa ang tinirhan namin. Pero hindi ako nagreklamo kasi
inalagaan pa rin nila ako.
Dumating yung anak nila galing Saudi nung nakaraang taon, at iniwan
kela lola at lolo si Bea. Apo nila. Lumipat ng tirahan sila lolo at lola
kasama si Bea. Pero kahit ganun yung nangyari?
Hindi nila ako pinabayaan.
Sa totoo lang, wala akong maalala sa nakaraan ko. Ni hindi ko nga alam
kung ilang taon na ako eh. Masakit man tanggapin, pero walang
naghanap sakin. Ni isa.
Laking pasasalamat ko na lang kela lola at lolo at hindi nila ako iniwan.
Ang unang kita daw nila sakin, nasa may puno ako, sugatan, puro dugo,
at walang malay. Pagkagising ko, wala na akong maalala.
Sa loob ng dalawang taon. Hindi ko na inisip yung nakaraan ko. Bakit ko
pa aalahanin? Nagka-amnesia na nga ako. Oo, amnesia. Nalaman ko
ang tungkol dun nung minsang pumunta ako sa ospital para magpa-
check up. At positive, may amnesia ako.
Hindi ko na lang inisip yun. Wala rin naman sakin.
Pero may mga oras na iniisip ko yung dating ako. Kung sino ba yung
pamilya ko, kung maayos lang ba sila, kung ano ba yung buhay ko dati.
Hindi naman maiiwasan yun.
Paano ko nalaman na John ang pangalan ko? Nakapangalan yun sa suot
kong tuxedo nung naaksidente ako. Hindi ko nga alam bakit ako
nakasuot ng ganun eh. Pero yun nga, may pangalan yung tuxedo ko.
Para bang ginawa talaga yung suot ko para sakin. Ako lang may ganun.
Mayaman kaya ako dati?
Bahala na. Hindi ko na lang aalamin. Basta, ako si John. At sila ang
pamilya ko ngayon.
Naalala ko tuloy yung babae kanina. Kung paano siya nagmakaawa
sakin na bumalik na ako sa kanya. Sino ba siya?
Kilala niya ba ako talaga?
*tok tok*
"John, pakibuksan naman ang pinto. Baka si Bea na yan."
"Opo lola." tumayo na ako nun at pagbukas ko ng pinto, si Bea nga.
Hingal na hingal siya at mukhang tumakbo siya pabalik dito.
"Anong nangyari sayo?"
"JOHN!" niyakap niya ako ng mahigpit. "Akala ko iniwan mo na kami!"
Anong pinagsasabi niya?
Bumitaw ako sa yakap niya at tinignan siya ng matagal. "Anong ibig
mong sabihin?"
"Lo! La! Pumunta po kayo dito sa sala!" sigaw ni Bea.
Lumabas si lola Carol. "Ang ingay mo naman iha. Nagpapahinga ang lolo
mo."
"Ay, sorry po. Pero importante po kasi 'to."
Kinuha niya yung remote sa may side table at dali-daling binuksan yung
TV.
Halos mapako ako sa kinatatayuan ko dahil mukha ko kaagad yung
nakita ko sa TV.
Sumasakit yung ulo ko sa nabasa kong headline.
"DANIEL MONTENEGRO. BUHAY! MAARI LANG PONG
PAKITAWAGAN ANG NUMERONG ITO KUNG NAKITA NIYO SI
DANIEL." at nakalagay sa TV screen yung numerong tatawagan kung
makita man nila yung hinahanap nila.
Ako?
"John. Hinahanap ka nila. Hinahanap ka na ng pamilya mo." sabi ni Bea.
Tinignan ko sila. Umiiling ako. "Hindi. Hindi totoo yan. Kung sila talaga
ang pamilya ko, bakit ngayon lang nila ako hinahanap?"
"Hindi natin alam iho. Maaaring pamilya mo talaga sila." napasabunot
ako sa buhok ko. Nakakainis!
May matandang lalaking mukhang makapangyarihan na iniinterview sa
news. At hindi ko mapagkakaila...
Kamukha ko siya.
"Kung sakaling may nakakakilala sa anak ko, pakibalik na siya samin."
napakagat-labi ako.
Tatay ko ba 'to?
Nagulat ako ng sunod na ininterview yung babaeng nakita ko sa kalsada
kanina. Hindi ako makapaniwala.
"Please, pakibalik na po samin si DJ. Hindi na po namin kaya na mawala
ulit siya." bigla siyang nagseryoso ng tingin. "John, kung napapanuod mo
man 'to. Please, bumalik ka na samin. I'm begging you..."
"Pero hindi ko nga kayo kilala!" sigaw ko in frustration.
"Iho, may naaalala ako." tinignan ko si lola Carol.
"Ano po yun?"
"Nagtataka kasi ako dati kung bakit parang pamilyar ka sakin. Ikaw pala
yung kasama ng babaeng yan nung dating na-stranded kayo. Sa bahay-
kubo pa kayo nagpalipas ng gabi." nginitian niya ako. "Sila nga ang
pamilya mo."
"Pero, wala po akong maalala! At bakit ako babalik sa kanila? Ni hindi ko
nga sila kilala! Masaya na akong kasama kayo!" sumama pakiramdam
ko bigla.
"Iho, ikaw ang bahala sa desisyon mo. Pag-isipan mo muna." umalis na
si lola at bumalik sa kwarto nila.
Umupo ako sa sofa, masakit ang ulo. Nakakainis! Bakit ngayon pa?
Maayos na buhay ko!
"John..." nagulat ako nung niyakap ako ni Bea habang nakaupo. May
luha sa mga mata niya.
"Bea, bakit ka umiiyak? Wag ka ngang ganyan."
"Eh kasi naman! Paano na yung pangako natin sa isa't-isa na magtatayo
tayo ng art exhibit? Bestfriend pa naman kita pero, iiwanan mo ko!
Nakakainis ka!" pinagpapalo niya ako.
Niyakap ko na lang siya ng mahigpit. "Hindi ako babalik sa kanila dahil
hindi ko sila kilala. Kayo ang pamilya ko."
Tinignan niya ako. "Sigurado ka?"
Kinurot ko yung ilong niya. "Oo nga. Wag ka ng umiyak."
Sumandal lang siya sa balikat ko habang nag-iisip ako.
Ako? Babalik sa pamilya ko? Ni hindi ko na sila maalala.
Pero, kahit pinipigilan ko yung nararamdaman ko...
Alam ko na pamilya ko talaga sila. Para bang, alam ng puso ko na ako
yung hinahanap nila? Lalo na yung babae. May something familiar sa
kanya, pero hindi ko alam kung ano.
Nakakafrustrate naman 'to. Damn it! Ewan! Basta, ang alam ko?
Ayokong iwanan ang pamilya ko ngayon para sa pamilya ko noon.
Masaya na ako bilang John. Hindi yung Daniel na sinasabi nilang 'AKO'.
---------------------
Dumugo ba ilong niyo? Ako rin eh! Hahaha! O ayan, tagalog mode ulit.
Lol. Vomment okay? Kthanksbye! Anyways, Bea Binene as Bea!
HAHAHAHA *evil laugh*
Dedicated to Jade. Hi Jade, mwahaha! Chos lang sistorrr. PBB Teens
tayo forevs haha loveyou! :"*
Daig ko pa womanizer. Sorry sa 700+ na napaiyak ko! Ang gwapo ko
talaga. Wahaha joke! Kilalang-kilala niyo na ko diba? Diba diba diba?
Kalurks. Eto lang ah, ROM-COM writer ako.
Sana naka-black and white attire kayo for the funeral...
-------------------------
CHAPTER 30.
KATHRYN'S POV
WEDDING DAY
DJ please... DJ... Don't leave me...
Tinignan ko ang babaeng may kasalanan ng lahat ng 'to.
"Hayop ka Bea! Napakawalang-hiya mo!" sigaw ko habang hawak-hawak
pa rin si DJ. Tulo ng tulo ang luha ko sa pag-aakalang patay na si DJ.
DJ, please... Don't leave me... Please...
Bigla niyang nabitawan ang baril niya, at napahawak sa bibig niya
habang nakatingin kay DJ.
"Masaya ka na ba?! Ha?! Na pinatay mo ang taong mahal mo?!"
"Di ko sinasadya! Ikaw dapat ang tinamaan hindi siya!
"Kapag namatay si DJ, humanda ka sakin." I said with a threatening
voice.
Nagulat ako ng bigla niyang kuhanin ang baril niya at itutok 'to sa ulo
niya. Tulo ng tulo ang luha sa mga mata niya.
"I'm sorry John..." pero bago niya pa ipaputok 'to, biglang may pumigil kay
Bea na di ko kilalang-lalaki, kasunod sila Tito Rommel at ang ibang pulis.
Nakita kong pinosasan nila si Bea na kanina pa nagwawala. And for the
first time, nakahinga ako ng maluwag.
"Tulong please! Kailangan ko ng tulong!"
Lumapit naman sakin ang isang pulis at pinakawalan ang nakataling
kamay ko. Pagkatapos, agad kong niyakap si DJ.
"DJ please gumising ka... please!" niyugyog ko siya ng niyugyog pero di
siya gumagalaw. Nilagay ko ang tenga ko sa puso niya at hindi pa rin
tumitibok ang puso niya...
No... no... no!
"Hindi mo ko pwedeng iwan please... hindi DJ... Hindi ko kakayanin!
Gumising ka!" para na siguro akong baliw ngayon. Sinisigawan ang
taong nag-aagaw buhay na... Hindi, hindi siya pwedeng mamatay...
"Chandria! Ano pang ginagawa mo?! CPR ang kailangan niya!"
CPR?!
Oo nga pala! Naalala ko na. Pinag-aralan namin 'to. Kapag nagkaroon ng
gunshot wound ang isang victim, kailangan i-cpr at lagyan ng pressure
ang tama ng bala sa katawan.
Agad kong iningatan ang tama ng bala sa right shoulder ni DJ at pumikit
para bigyan siya ng CPR...
Lord, please, help DJ. I can't bear not to spend my life forever with him.
Please.
Nagulat ako ng biglang may kumagat ng labi ko.
Pagkadilat ko, si DJ, nakatingin lang sakin.
Agad akong bumitaw sa kanya at hinampas siya ng malakas sa dibdib
niya.
"Kahit nag-aagaw buhay ka na, ang manyak mo pa rin!"
Ngumiti lang siya. "Ang brutal mo talaga kahit kelan Kath. Kaya mahal na
mahal kita eh."
Sa sinabi niyang yun, tumulo ang luha ko because of relief, worry, and
happiness.
"DJ naman eh!" pinaghahampas ko siya. "Akala ko iniwan mo na ko!
Akala ko patay ka na..."
Bigla niya kong hinila papalapit sa kanya at niyakap ako ng mahigpit,
saka dahan-dahang pinunasan ang mga luha sa mata ko.
"Wag ka ng umiyak Kath. Hindi ko kayang makita kang ganyan..."
"Bakit mo ba kasi yun ginawa ha?!" umalis ako sa yakap niya at dinuro-
duro siya. "Bakit mo sinakripisyo ang sarili mo para sakin?! Di mo ba
alam kung anong naramdaman ko? Akala ko mawawala ka na sakin..."
Tumulo na naman ang traydor kong luha. Burying my face in my hands, I
tried to stop my tears from falling. Tinanggal niya ang kamay kong
nakatakip sa mukha ko at iniharap sa kanya ang mukha ko.
Hinalikan niya ako sa labi ko and smiled at me, a tear falling from his eye
in the process. "You're my miracle, Kath."
New tears fall from my eyes as I snuggled closer to him. Niyakap ko lang
siya ng mahigpit. Wala akong pakiealam kung tinitignan na kami ng
ibang pulis, at kahit si Tito Rommel na hindi ko alam ang reaksyon. Alam
ko lang na relieved siyang buhay si DJ.
"Uso dalhin ako sa hospital, patpatin. Nanghihina pa rin ako.''
"Hala oo nga pala!" tumayo kaagad ako at hinawakan siya sa kamay
niya. "Wag kang matutulog! Baka mamaya hindi ka na magising at
iwanan mo na ko!"
Tumawa lang siya ng mahina pero alam kong nasasaktan siya at pinipilit
niya lang na maging maayos.
"Yes, boss--"
"DJ! DJ GUMISING KA NGA!"
Nahimatay pa ang loko! Ano ba yan!
Tinulungan naman siya ng ibang pulis at nilapitan ko si Tito Rommel.
"Si Bea po?"
"Nasa kamay na ng batas Kath. Wag kang mag-alala, di na niya
magugulo ang buhay niyo."
I sighed in relief.
"Thank you, tito Rommel. Kung wala ka..."
"Chandria, don't thank me. Thank him." at tinuro niya yung lalaki na nasa
gilid, nakaupo, at nakabaon ang dalawang kamay sa kanyang mukha.
Malakas ang loob kong siya si Jhake.
Saka na ko magpapasalamat, kapag kaya ko na talaga. Kapag kaya ko
ng magpatawad.
"Chandria, okay ka lang ba? Bakit parang mag-cocollapse ka na any
minute?"
"Pagod lang po ako. Pinatawag na po ang ambulance?"
"Oo. Nasa labas na. Sumakay ka na kung gusto mong sumama
papuntang hospital. Mukhang malalim ang tama ng bala sa braso ni DJ."
"Sana po maging maayos siya."
Aalis na sana ako ng biglang hawakan ako sa braso ni Tito Rommel.
"Bakit tito?"
Ngumiti siya. "You're his lifeline, Chandria. Without you, wala na siguro
ang anak ko."
"Wala yun, tito. And for the record?" ngumiti ako. "He's my lifeline too."
HOSPITAL
"Tito Rommel? Kamusta na daw po lagay niya?"
"Chandria, let's wait for the doctor. They are now treating him."
Napabuntong-hininga na lang ako at napaupo sa hospital bench.
Nanghihina ako...
Hindi ko makalimutan ang nangyari kanina.
I thought I lost him forever.
I almost died seeing him like that. His heart not beating...
I prayed to God awhile ago. And I almost cried when he heard my
prayers.
His heart started beating again.
There's really a miracle.
Am I his miracle?
"Anak, okay ka na?"
I looked up, and there's my mom, her eyes full of concern.
"Yes ma. Hinihintay ko na lang yung doctor."
Tumabi siya sakin and hugged me.
"Don't worry anak, magiging stable rin ang lagay ni Daniel. Yun pa. Alam
mo namang di ka kayang iwanan nun."
"Natakot lang kasi ako ma."
"Anak, okay lang yan. Naiintindihan kita. Kahit sinong tao ang nasa lugar
mo, matatakot rin."
"Akala ko patay na siya. akala ko di na titibok puso niya, takot na takot
ako kanina, ma." I sighed. "Akala ko mararamdaman ko na naman yung
sakit ng akala kong pagkamatay niya dati."
"I know, anak, I know. Kamusta na pakiramdam mo? Sigurado ka ba na
ayaw mong magpa-confine?"
"No, ma. I'm okay."
"Pero nasaktan ka nung Bea na yun."
Hindi ako nagsalita. Alam kong mukha akong baliw dahil duguan ang
wedding gown ko, at ang gulo ng buhok ko, pati na rin ang mukha ko kasi
yung make-up ko, kalat na kalat na rin.
"Nakulong na raw siya ma?"
"Oo anak. Kawawang bata. Nabulag dahil sa maling pag-ibig."
Hindi na ko nagsalita. Dahil pakiramdam ko sasabog na naman ako sa
galit sa pinaggagawa niya sakin. Hiningan ako ng statement kanina
tungkol sa nangyari. Frustrated murder ang ikinaso sa kanya at
makukulong siya. Hindi ko alam kung gaano katagal. Pero wala na kong
pakielam.
Salamat naman at natapos na ang kahibangan niya.
"Ma, ano na palang nangyari sa kasal?"
"Ang kuya Neil mo na ang bahala dun pati na rin ang mga kaibigan niyo.
Alam mo bang alalang-alala kami sayo kanina ha? Nako, kung
napahamak ka--"
"Ma, mommy ko. Wag na natin pag-usapan ang nangyari. Ayoko ng isipin
yun."
"Sure anak. Wait na lang natin si Dr. Yna Alzate ha? Mukhang matagal
pa sila sa loob ng operating room. Umidlip ka na muna. Lika dito." hinila
niya ko para yung ulo ko, nasa braso na niya. "Sige na anak, alam kong
pagod ka."
I closed my eyes and drifted to sleep. Wishing that DJ will gain
consciousness again and he will be okay.
Nagising ako ng biglang may yumugyog sakin.
"Anak, anak. Gising."
Napatingin ako kay mommy. "Bakit ma? Gising na ba si DJ?"
Hindi siya nagsalita. Napatayo ako ng biglang lumapit sakin yung doctor.
"Dr. Yna. Ano na pong kalagayan ni DJ? Maayos na po ba ang lagay
niya? Gising na po ba siya?"
"Iha, we're really sorry."
Bigla akong nanigas sa sinabi niya.
"Sorry for what po doc? Ano pong nangyari?"
Hindi nagsalita si doc. hinawakan ko siya sa braso niya. "Doc, please, tell
me he's okay."
"I'm sorry to tell you iha, but the bullet from his right shoulder pierced to
his heart. We tried to revive his body but, he wasn't able to recover."
Napigil ko ang hininga ko, processing Dr. Yna's words.
"W-what? You mean..."
"He's dead. We're very sorry."
Hindi ako makahinga ng maayos sa narinig ko. No, no way... No!!!
"DJ, DJ, DJ!" sigaw ko habang papasok ng operating room. Pinipigilan
nila ako pero nagpupumiglas ako.
Halos mamatay na ko sa nakikita ko ngayon.
Nasa isang sulok si Tito Rommel, halatang gulat rin sa nangyari.
DJ, wrapped in a blanket.
Not moving.
Lumapit kaagad ako at tumulo na naman ang luha ko.
Iniwan na niya talaga ako.
Dahan-dahan kong itinaas ang blanket na nakatakip kay DJ, and he is
not breathing, nor moving.
His heart is not beating anymore.
Gusto kong magwala. Iniwan na niya naman ako!
Lagi na lang niya akong iniiwan.
"DJ..."
Wala na... Iniwan na niya ako.
"DJ naman eh! Ano ba?! Gumising ka dyan! Magpapakasal pa tayo!"
pinagpapalo ko siya pero wala, walang response.
Umiyak na talaga ako. Hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya at halos
magwala na ko para lang mabuhay siya.
CPR, Oo tama! CPR!
Ginawa ko ulit ang CPR sa kanya, paulit-ulit, pero walang nangyayari...
Iniwan na nga niya talaga ako.
"Ano ng gagawin ko kung wala ka?" yinakap ko siya ng mahigpit,
nababasa ng luha ko yung blanket pero wala akong pakielam.
Pakiramdam ko...
Namatay na rin ako.
Nagulat ako ng parang may nag-vibrate, pagtingin ko. Huh?
Tyan ni DJ?
Pagkatingin ko sa kanya...
Anakng! Ang loko-loko pinipigilan ang tawa niya!
"Hahaha! Kath naman eh! Pinapatawa mo ko eh! Pft. Hahaha!"
Tulala ako sa reaksyon niya.
"B-buhay ka?!"
"Kath, pft. Hahaha! Mukha ba akong patay? Namumula na nga ako sa
kakatawa eh! Hahaha!"
Tulala pa rin ako at inaanalyze siya.
"T-teka, akala ko ba yung bullet sa right shoulder mo tumagos sa puso
mo? Eh bakit buhay ka pa?"
"Grabe Kath, favor ko lang kay Dr. Yna na mag-joke sayo! Saan ka
nakakita, sa right shoulder tinamaan, tatagos sa puso? Ano yun
tatumbling na lang bigla yung bullet? Hahaha!"
Teka, oo nga 'no. Dapat sa left shoulder kung sakaling tatagos sa puso
yung bullet...
OH MY GOD. PINAGTRIPAN NA NAMAN AKO NI DJ!
"Hayuuuup kang lalaki ka! Pigney ka pigney walanghiya ka!" pinagpapalo
ko siya at umaaray siya sa sakit.
"Tama na Kath! Yung dextrose ko matanggal pa!" napatingin naman ako
sa kanang kamay niya. Oo nga 'no! Bakit di ko napansin?! Pati yung
heart rate monitor?! Meron?!
Putek! Ang shallow ko! Porke't nakita kong nakatakip ng blanket si DJ at
malungkot si Tito Rommel naniwala kaagad ako! Lamunin mo na ako oh
lupa! (_ _")
Teka, si Tito Rommel!
Pagtingin ko sa gilid, nakatawa lang siya at kasama si Dr. Yna na
natatawa na rin.
"Salamat doc! Ang ganda mo talaga! Thanks rin dad!" hyper na sabi ni
DJ kay Dr. Yna at tito Rommel.
Tumawa lang si Dr. Yna at ngumiti samin. "Sige, maiwan na namin kayo.
Mukhang may kailangan kayong pag-usapan eh." at nag-wink siya sakin.
Umalis na si Dr. Yna at Tito Rommel at naiwan kami ni DJ. Si DJ,
mukhang pagod pa rin pero nakangiti lang sakin.
Nag-cross arms ako.
"So, masaya ka na?"
"Masaya saan?" inosente niyang tanong.
"4 times kitang na-CPR! Iba pa yung sa hideout ni Bea ah! Kapal ng
mukha mong lalaki ka!"
"Ha? Talaga?"
"Sige painosente ka pa! Baliw ka talaga! Tinakot mo na naman ako!
Nakakainis ka!" kinurot ko ang ilong niya at kahit mapangiwi pa siya sa
sakit, di ko siya binitawan.
"Aray aray aray tama na!"
"Hmp!" binitawan ko ang almost Albie-ilong niya at niyakap siya.
"Sorry na Kath. Gusto ko lang naman mag-lighten up yung mood sating
lahat. Frankly, this has been a rough day for us."
"Hays, oo nga eh. Si Bea pala nasa kulungan na."
"Sana maging maayos na siya dun."
"Sana nga."
He sighed and kissed my hair. "Wag mo na siya isipin, Kath. Ang
importante, tayong dalawa. Tuloy na kasal natin ah?"
Tinignan ko siya and a smile appeared on my face.
"Oo naman. Kaso, mukhang matatagalan pa ah? Mukhang may hospital
rest ka pa."
"Okay lang yun. Ikaw naman nurse ko eh."
"Sira ka talaga."
"Mahal mo naman." hinila niya ako patabi sa kanya, para tabi kami sa
hospital bed niya. Nakatitig lang siya sakin, ganun rin ako sa kanya.
We're just staring at each other lovingly.
"I love you, Kath ko."
I smiled, and cupped his face.
"I love you too, DJ ko."
And just like that, my worst fear, losing him, came to an end.
--------------
PS: Get ready for the BIGGEST TWIST. Soon.
Dedicated to her. Hi! Thank you MC :)
Mga pigney teens, enjoy niyo mga ganitong scenes ha? Di niyo alam
baka... =)))))
---------------------------------------
CHAPTER 31.
KATHRYN'S POV
HOSPITAL
"DJ, ano ba!"
"Anong 'ano ba'?"
"Painosente ka pa! Sapakin kita dyan eh!"
"Kaya mo yun gawin sakin ha? Pasyente ako!"
"Wag ka kasing mangiliti!"
"Hmm. Sige na nga. Yakapin na lang kita ng mahigpit."
Niyakap niya naman ako ng sobrang mahigpit, sa sobrang higpit hindi na
ako makahinga. Eto talagang si DJ, akala mo iiwan ko siya!
"DJ, wait. Yung dextrose mo!"
"Anong meron sa dextrose ko?"
"Kailangan ng palitan. Wait lang tatawag lang ako ng nurse ha?"
Tatayo na sana ako ng biglang hilahin niya yung kamay ko.
"Bumalik ka kaagad ha?"
"Oo naman." hinalikan ko siya sa noo niya saka ngumiti. "Corny mo pala
kapag baldado ka na."
"Anong baldado! After a week madidischarge na ko!"
"Oo nga. Pero baldado ka pa rin. Bleh!"
Nagsmirk siya bigla. "Nako Kath. Wag kang mag-alala, mababaldado ka
rin kapag tapos na tayo sa honeymoon natin."
Biglang nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Pakiramdam ko nagsitaasan
ang dugo sa mukha ko.
"Bahala ka nga sa buhay mo! Monster ka talaga! Hmp!" inalis ko yung
kamay ko na hawak-hawak niya pagkatapos lumabas ako ng room niya.
Huwaaaaa! Takte, namumula talaga ako. Huhuhu. Nagets ko sinabi niya.
Lamunin mo na ako oh lupa! (_ _")
"Ms. Santiago, is there a problem?"
Pagkatingin ko, ay si Doc Jhoan Sanchez pala 'to. Isa sa doctors ni DJ.
"Kailangan na pong palitan yung dextrose niya, doc Jhoan."
"Well, if that's the case, then I'll ask one of our nurses to assist you.
Anything else Ms. Santiago?"
"That's all doc. Thank you."
Nginitian niya ako at nakita kong may sumunod sa kanyang mga wards
ng hospital.
Pumasok na ko ng room ni DJ. Nakapikit ang loko. Baka nakatulog na.
Umupo ako sa may edge ng kama niya. Staring at him makes me feel
happy.
After a week, kapag nadischarge na siya sa hospital, magpapakasal na
kami. Everything will finally fall into it's right places.
Oh how I love this man.
I traced my fingertips on every detail of his handsome face.
Napakaswerte ko talaga na ako ang minahal ng lalaking 'to. He's
handsome, that's a given. Mayaman, maipagmamalaki mo sa lahat.
But there's something more about him that makes me feel... loved.
Nagulat ako ng biglang may humawak ng kamay ko, si DJ lang pala.
Nakatingin siya sakin at nakangiti.
"Matunaw ako nyan, Kath."
"Sinong nagsabing tinititigan kita? Wag kang assuming."
Natawa lang siya sa sinabi ko, natawa na rin ako.
Nakatitig lang siya sakin habang hinahalikan niya ang palad ko, ang
knuckles ko pati na rin bawat daliri ko. Pagkatapos, hinawakan niya 'to
ng mahigpit.
"Walang bibitaw Kath ha? Promise?"
"Bakit mo naman iniisip na bibitaw ako? Nag-I do na nga ako sayo diba?"
Bigla siyang ngumiti at nilagay ang kamay ko sa may pisngi niya.
"Oo nga pala. Nag-I do ka na sakin."
"Kaya nga wag mong iisipin na bibitawan pa kita."
"Good."
"Pero teka, ang unfair naman! Ako nag-I do tapos... tapos ikaw? Hindi?"
Bigla siyang ngumiti ng nakakaloko.
"Pilitin mo muna ako."
Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya.
"Kapal din ng mukha mo 'no!"
"Bahala ka Kath. Kapag di ako nag-I do, eh di walang kwenta rin yung
kasal natin."
Tinaasan ko siya ng kilay. "Ah ganun? Eh di wag na lang tayo
magpakasal!"
"Joke lang uy!"
"Heh! Bahala ka!"
"Eto naman! Pikon ka kaagad!"
"Am I disturbing you po?"
Napatingin kami ng biglang may pumasok. Ah, yung nurse na pala.
"Hi! I'm Nurse Edlive."
Binitawan ko ang kamay ni DJ at tumayo. Saka ngumiti sa nurse.
"Hi nurse."
"Papalitan lang ng dextrose yung pasyente diba?"
"Yes nurse." sinenyasan ko si DJ na umayos ng higa. Nag-peace sign
siya sakin pero di ko pinansin.
Lumapit siya kay DJ at sinimulan ng palitan yung dextrose. Nagulat ako
ng biglang nagsalita si DJ.
"Nurse, sa tingin niyo, maospital kaya ako kung papakasalan ko ang
isang babaeng ubod ng pikon, at masyadong brutal?"
Nanlaki bigla mata ko sa tanong niya. Aba, sinasadya yata nitong lalaking
'to na asarin ako eh!
"Depende yun sir kung malala ang mangyayari sa katawan niyo."
"Nako nurse, malala talaga. Grabe yung babaeng yun. Pero mahal ko
yun." tinignan niya ako ng seryoso, and he smiled. "Mahal na mahal."
Bigla akong nanlambot sa sinabi niya. A smile slowly creeping up on my
face.
"Nurse Edlive? Pwedeng magtanong?"
Tinignan ako ng nurse na kakatapos lang palitan yung dextrose ni DJ.
"Ano po yun?"
"Pwede ka bang maospital dahil sa overdose?"
"Depende sa overdose, maam. Ano pong klase?"
Ngumiti ako at tumingin kay DJ. "Love overdose."
Biglang naglipat-lipat yung tingin ng nurse sa amin ni DJ.
"Nako, maam, sir. Nakakatuwa naman po kayo. Ang sweet niyo sa isa't-
isa. Maiwan ko na po kayo ha? Call me na lang po 'pag may kailangan
pa kayo. Nasa may nurses' station lang po ako."
"Thank you." sabi ko, not leaving my eyes on DJ. Narinig kong sumarado
na yung pinto. Leaving me and DJ alone.
Para kaming baliw ni DJ. Nakatingin lang kami sa isa't-isa. Nagngingitian
na parang walang bukas.
"Lika nga dito!" sabay tapik niya sa kama niya.
Tumakbo kaagad ako papalapit sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.
"Haynako Kath, ikaw talaga. Dali mong magtampo."
"Ikaw naman kasi eh! Ayaw pang mag--"
"I do, Kath."
Tinignan ko siya, at halos tumalon ang puso ko sa sinabi niya.
"Siguraduhin mo lang na sasabihin mo rin yan sa harap ni Papa God
ha?"
"Of course, Kath. Kung gusto mo sa harapan pa ng buong mundo eh."
Kinurot ko siya sa pisngi niya hanggang sa mangiwi siya sa sakit.
Nagpout lang siya sakin.
"Kath, nagugutom na ko. May pagkain kang dala para sakin diba?"
"Ay oo nga pala. Sandali..." tumayo muna ako at kinuha yung lunchbox.
Prinepare ko yung food niya.
Habang kumakain siya ng prinepare kong Adobo at Laing na favorite
niya, nakangiti siya sakin.
"Subuan mo naman ako!"
"Ikaw talaga. Sige na nga."
Kinuha ko yung tupperware sa kanya at ako na nga ang nagpakain sa
kanya.
"Say aaaaaah!"
--------
Pagkatapos ko siyang pakainin, natulog ulit siya. Sabi nga niya matulog
ulit ako pero hindi pwede. Kailangan ko pa kasing umuwi. Syempre ang
baho ko na 'no! Puro pawis!
Palabas ako ng hospital ng biglang may lalaking nakaagaw ng pansin ko.
Nakasandal siya sa motor niya at parang may hinihintay.
He's... familiar.
Nagulat ako ng marecognize ko kung sino siya.
Si Jhake.
Bigla na lang siyang napatingin sakin at halos mapaatras ako ng bigla
siyang lumapit sakin.
"Hello Kathryn."
"Uhm, hello. Bakit ka nandito?"
"Pwede ka ba makausap?"
---------------
COFFEE SHOP
Medyo nanginginig ako habang umiinom ng kape. Ewan ko ba, bakit
ganito ako.
"Kathryn, wag kang matakot sakin."
Hindi naman sa natatakot ako kay Jhake.
Natatakot ako sa sasabihin niya.
"Jhake, sabihin mo na ang sasabihin mo. Hindi naman sa ayaw kong
marinig pero uuwi pa kasi ako. Kaya--"
"I'm sorry."
Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi ko ineexpect na yun eh. Akala ko baka
mamaya ithreaten niya ako kasi nakulong ang pinakamamahal niyang si
Bea.
"Why are you saying sorry? Hindi naman ikaw ang may kasalanan sakin."
"Alam ko na masyado kang nasaktan sa ginawa ni Bea. At alam kong
alam mo na nagpauto ako sa masamang ginawa niya. Kasalanan ko 'to.
I'm sorry, nagmahal lang ako."
I sighed.
"Alam ko naman na lahat ng tao, nagpapakatanga pagdating sa pag-ibig.
Wag mong sisihin ang sarili mo."
"Gagawin ko ang lahat para makabawi sa kasalanan ko, Kathryn. Just tell
me."
Binigyan ko siya ng matipid na ngiti.
"Take care of Bea. Hindi ko man siya kayang patawarin ngayon,
kailangan niya ng kaibigan. At ikaw yun. Iparamdam mo sa kanya na
mahal mo siya, Jhake. Para maramdaman naman niya na may
nagmamahal sa kanya."
Ngumiti siya at nag-bow sakin. "I'm sorry ulit."
"Wala yun. Sige, mauna na ko ha?"
"Take care, Kathryn."
Tumayo na ako at papalabas na ng coffee shop ng biglang naramdaman
ko na naman yung sakit sa ulo ko.
Huminga ako ng malalim at ininda yung sakit. Stress at fatigue lang
siguro 'to. Lately kasi ang dami kong iniisip kaya ganun eh.
Pagkalabas ko nakita ko na may old couple, around 90's siguro na nasa
kabilang coffee shop. Mukhang masaya sila. Walang iniintindi.
Napangiti ako.
Malapit na DJ... malapit na.
I can't wait to grow old with you.
-------------------
PS: Get ready for the BIGGEST TWIST. Soon.
Clue: Remnants will never be forgotten.
Dedicated to Frances. Hello! :) Salamat ha? Lam mo na yun. Love ko
kayo ni Yna at Trisha. Kayong mga party-girls ng HPS/HPW group haha!
Thanks sa pagbibigay-saya dun sa group.
8 chapters left...
-----------------------
CHAPTER 32.
KATHRYN'S POV
WEDDING DAY
Calaruega Church,
July 26, 2012.
"Heartbeats fast...
Colors and promises...
How to be brave...
How can I love when I'm afraid to fall?"
I smiled and started walking down the aisle. Oh my god. Ang daming
guests. Syempre, Santiago-Montenegro wedding ba naman. Hindi ko
alam pero bigla akong pinagpawisan. This is so...
Surreal.
"But watching you stand alone...
All of my doubt...
Suddenly goes away somehow...
One step closer..."
Napahigpit ang hawak ko kay Tito Rommel, who is smiling at me fondly.
I'm thankful kasi kahit wala si dad, nandito naman siya.
He's like a father to me. And I'm thankful for that.
"I have died every day waiting for you...
Darling don't be afraid...
I have loved you for a thousand years...
I'll love you for a thousand more..."
Nagtama ang tingin namin ni DJ. Who is wearing a three-piece black
suit. He looks perfect, as usual. Pero what makes my heart skipped a
beat is when he smiled at me...
Lovingly.
Wala na 'tong atrasan, Mr. Pigney.
"I have died every day waiting for you...
Darling don't be afraid...
I have loved you for a thousand years...
I'll love you for a thousand more..."
Ng katabi ko na siya, binigay ni Tito Rommel ang kamay ko kay DJ.
Tinapik niya pa 'to sa balikat at sinabing...
"Take care of her, son. I trust you."
"I will, dad. Don't worry."
Nagyakapan sila at pagkatapos, tinignan ako ni DJ. Hinawakan niya ng
mahigpit ang kamay ko.
"Handa ka na, patpatin?"
"Heh pigney ka." binelatan ko siya at narinig kong tumawa ang mga
guests namin.
Ang childish talaga namin. Seryoso na 'to eh tapos nakuha pa naming
magbiruan. Unexpected talaga lahat kapag kasama ko si DJ.
Inalalayan ako ni DJ papunta sa harap ng altar. Parehas kaming
pinagpapawisan. Ano ba yan naisip ko pa 'tong mga ganitong bagay eh
ikakasal na nga ako.
Ngumiti kami kay Father.
Nagkaroon muna ng mass bago nagsalita na ang priest na presider sa
kasal namin.
"Bago magsimula ang kasal, may tututol ba?" a complete silence.
Nagtinginan kami ni DJ. Isa lang naiisip namin.
'Yes wala ng epal!'
Hahahaha sige Kath. Kung anu-ano pa naiisip mo. Seryosong event 'to
tapos di mo kayang magseryoso. Comedy ka ah!
Pinisil ni DJ ang kamay ko para mag-focus ulit sa sasabihin ni father.
Etong titig ni father. Parang nananakot! Pero syempre imagination ko
lang 'to. This is a sacred event. Be serious, Kath.
"Ms. Kathryn Chandria Santiago, do you take Mr. Daniel John Ford
Montenegro as your lawful husband, to have and to hold, from this day
forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in
health, to love and to cherish until death do you part?"
"I do."
"And do you, Mr. Daniel John Ford Montenegro, take Ms. Kathryn
Chandria Santiago as your lawful wife, to have and to hold, from this day
forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in
health, to love and to cherish until death do you part?"
Hindi siya sumagot kaagad. Napatingin ako sa kanya at nakangiti lang
siya ng nakakaloko.
Teka... ano 'to? Hindi siya mag-I I do?!
Pinanlakihan ko siya ng mata pero ganun pa rin expression niya. Ngiting
nang-aalaska. Sapakin ko 'to eh!
"Hoy Montenegro. Anong trip mo na naman ha?" inis na bulong ko sa
kanya.
Nagulat ako ng tumalikod siya, at ngayon nakaharap na siya sa lahat ng
guests namin.
"Bago ang lahat, gusto ko lang sabihin sa lahat kung gaano ko kamahal
ang babaeng 'to." sabay tingin niya sakin.
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. I hold my breath, anticipating for his
speech.
He said his speech while staring at me lovingly.
"Siguro iniisip niyo, ano bang meron sa babaeng 'to na nagustuhan ko? I
was previously known as the most eligible bachelor in our country, yet I
have chosen her. Hindi nga siya yung type ko sa babae eh. Before, gusto
ko yung babaeng perfect. Yung karapat-dapat na itabi sa isang
Montenegro. Paano mo naman magiging type ang isang nerd na hindi
palaayos? At hindi mo maipagmamalaki sa mga kaibigan mo diba?"
What? Teka, nilalait niya pa rin ba ko? Ano ba 'to! Pero binigyan niya ako
ng look na sinasabing 'makinig ka na lang or else...'
Okay, shut up na lang ako!
"But who would've thought that her imperfections will make me fall for
her?"
Nanlambot ako sa sinabi niya. Shocks Kath, di pa 'to right time na
umiyak. Wag kang iiyak...
"Narealize ko na lang na mahal ko na ang babaeng 'to. Kahit nag-ayos na
siya, ang tingin ko pa rin sa kanya ay yung babaeng simple lang pero
kapag nakilala mo na ng lubusan, malalaman mong there's something
more deep around her. She's different, and that's why I love her."
"DJ naman eh..."
"At hindi nga ako nagkamali. Nagbago ako for my own good ng nakilala
ko siya. Siguro iniisip niyo ngayon kung bakit ko pa kailangang mag-
speech sa harapan niyo ngayong obvious naman na kami na talaga ang
para sa isa't-isa at wala ng humahadlang. Gusto ko lang kasing malaman
niyo na..." hinawakan niya ang kamay ko at tumingin sakin, saka hinarap
sa lahat. "Ang swerte ko na ako ang mahal ng babaeng 'to. And I will
forever treasure her. I will be by her side, no matter what happens. I love
her, only her. And even if it takes a lifetime para lang maparamdam ko sa
kanya na mahal ko siya, gagawin ko. I love you, Kathryn Santiago. Grow
old with me."
My heart swelled because of what he said. Oh how I love him.
Pero ang natanggap niya sakin ay pingot sa tenga.
Natawa ang lahat sa ginawa ko. Ginrab ko yung opportunity na yun para
lang mapunasan ng palihim ang luha ko. Nakakainis kasi eh, nag-speech
pa. Alam naman niyang mababaw ang luha ko. (_ _")
Pero mahal ko talaga siya!
"Kath, nag-speech na ko tapos namingot ka pa?"
Nagpout ako habang nakatingin sa kanya.
"Kasi naman eh, para kang tanga. Mag-I I do ka na nga lang, kailangan
mo pa kong paiyakin. Kainis ka!"
Ngumiti siya at hinapit ako sa may beywang ko, saka inilapit sa kanya.
"Alam mo namang cheesy ako diba?"
"Oo. Nakakainis kasi kinikilig ako sa kacheesy-han mo."
Tumawa siya ng mahina pero tinignan ako ng seryoso.
"Kapag nag-I do na ko Kath, matatali ka na sakin. Forever na tayo. Sure
ka bang ako talaga ang--"
Hindi ko napigilan ang sarili ko at binigyan siya ng matamis na halik.
Nagpalakpakan ang lahat sa ginawa ko. Natawa ako sa expression ni DJ.
Gulat na gulat eh! Malamang di pa nga sinasabi ni father ang magical '5-
word' eh hinalikan ko na kaagad siya. I feel fearless 'cause I know he
loves me so much.
Kinurot ko ang ilong niya.
"DJ naman, wag ka ng magdrama ng ganito. Ikaw talaga, pinapahaba mo
pa lalo ang wedding ceremony eh." ipinaikot ko ang kamay ko sa leeg
niya. "Pigney ko, tandaan mo 'tong sasabihin ko sayo..."
"Ano yun, patpatin ko?"
I smiled at him lovingly.
"You're the right kind of wrong for me, DJ. And I will always be happy that
I've met you."
Nagtinginan kami ng ilang segundo bago siya tumingin kay father.
"I do." sabi niya ng mabilis.
Nakatingin lang siya sakin with an intense expression. Jusko, alam ko
naman hinihintay nito eh.
Pero bago yun, we exchanged rings. Binigay samin ng ring-bearer na
super cute. Bugoy ang name nito eh.
"Kathryn and Daniel, you have given and pledged your promises to each
other, and have declared your everlasting love by exchanging the rings.
Your vows may have been spoken in minutes, but your promises to each
other will last until your last breath. As have pledged themselves to meet
sorrow and happiness as one family before God and this community of
friends, I now pronounce you, husband and wife."
Napangiti ako sa sinabi ni father. Pero ano pa nga ba silbi ng
pagkakaroon ng husband na kissing monster?
"Ehem father. Mukhang may nakakalimutan pa po kayo."
Ngumiti na lang si father at nagnod kay DJ.
"You may now kiss the bride."
At mas mabilis pa kay Flash eh hinawakan niya ng mariin ang batok ko
at hinalikan.
A kiss we both don't want to let go.
----------------
RECEPTION
Later the wedding party is in full swing.
Pagkapasok namin sa loob ng reception hall ng hotel nila DJ, agad na
nagpalakpakan ang mga guests. Nakakatuwa talaga at lahat ng
importanteng tao sa buhay namin ay nandito.
Nag-start na ang reception. Since wala si dad, si Tito Rommel ang
nakasayaw ko, then si kuya Neil. Parehas nila akong binigyan ng
wedding wishes nila.
Ang sumunod ay wala ng iba kung hindi ang husband ko lang naman.
Teka, kinikilig ako. Husband, hihihi! Ano ba Kath umayos ka nga!
"Hi sexy." bulong niya sa may tenga ko pagkalapit niya sakin. Namula
ako sa sinabi niya at tinago ko yun sa pamamagitan ng pagkurot sa ilong
niya.
"Sexy ka dyan. Manahimik ka nga."
Natawa lang siya at kinuha ang isang kamay ko para ipatong sa braso
niya, sabay kuha pa ng isang kamay ko para makaholding-hands siya.
Yung free hand niya nasa may beywang ko, pulling me closer to him.
"Mukhang ang saya-saya mo ah?"
"Hindi ba obvious, pigney ko?"
He smiled at me and kissed my cheek. "You're the most beautiful bride,
Kath. I love you."
Teka, bakit ang cheesy na naman niya. Huhuhu! >//<
"Tumigil ka na nga at magsayaw na lang tayo!"
Nagsayaw naman kami habang nagsheshare ng private jokes sa isa't-isa.
Nakakatawa nga kasi alam kong masaya rin siya. Syempre, kasal na siya
sakin. Ang ganda ko kaya. Okay, move on Kath hahaha!
Pagkatapos nun, nag-cake cutting na. Nahiya nga ako kasi may icing sa
may labi ko tapos, ayun. Etong kissing monster na 'to tinake-advantage
yung situation. Huhuhu!
Natapos na ang wine-sharing at sharing of messages na. Pinipigilan
kong maging emotional dahil sa mga messages ng family and friends
namin. Pero the last person who dedicated a message to us made me so
emotional.
Believe it or not, it was my dad.
May video pala si dad before for me. Yes, it wasn't exactly about giving
me best wishes on my wedding.
It was a video of him wishing me happiness.
Sa thought pa lang na yun, naluha na ko. I smiled and listened to the rest
of his speech.
"... Remember my little girl to be yourself. You deserve all the happiness
in the world. Nandito lang si papa para sayo. You know I love you so
much. Be happy, my dear angel, and daddy will be happy too."
Nagkatinginan kami ni mom at ni kuya, a smile on our faces. Yes, dad
may not be present on my special day but God knows he's happy for me.
Maya-maya...
*ting ting ting ting~!*
Napatingin kami ni DJ sa guests who are clinking their champagne
glasses right now.
"KISS KISS KISS KISS~!"
I rolled my eyes, tuwang-tuwa na naman 'tong katabi ko. Nakangiti na
parang naka-jackpot sa lotto.
Tumayo siya at inabot ang kamay sakin. I accepted his hand and guess
what? May death certificate na kaagad lips ko. Minurder ba naman ako
ng lips niya eh. Huhu! >//<
We danced again, then later, nakipagsayaw na kami sa mga guests.
Nakakatuwa nga kasi parang happy family lang kaming lahat. Too many
to mention ang guests pero ang mga alam niyong naging importante sa
buhay namin eh nandito.
And I'm so happy and blessed because of them.
"May I have this dance?"
Halos tumalon ang puso ko sa nagtanong sakin.
"Wow, Jhake. I never thought you would've come. Di kita nakita sa
wedding ceremony kanina."
He gave me an apologetic smile. "I'm sorry. Binisita ko pa si Bea kanina.
Pero nakahabol naman ako. Nice reception, by the way."
Nginitian ko na lang siya kahit nakaramdam ako ng weird feeling sa
kanya. Geez, you're overthinking Kath.
"So, let's dance?" sabi niya for the second time while holding his hand to
mine.
"Sure."
In the traditional dance position, we started to dance. Okay, medyo
redundant yung naiisip ko pero I can't think clearly. Para bang, I got this
weird vibes from him? Ininvite kasi siya ni mom. Okay lang naman sakin
kasi he helped me. And I owe my life to him. Pero di ko talaga ineexpect
na pupunta siya.
"Mrs. Montenegro, huh?"
"Ngayon mo lang narealize, Mr. Jhake Valderama?"
Natawa naman siya sakin. Sinagot ko ba naman ng tanong ang tanong
niya eh.
"Congratulations on your wedding with Mr. Montenegro. Are you happy?"
"What kind of question is that? Of course, I'm happy."
Ngumisi lang siya, pero I can tell that he's thinking something. Ano ba
'tong lalaking 'to, bakit pinipiga niya ako sa pamamagitan ng mga tanong
niya?
"Jhake, how's Bea?"
"Same old Bea I've known. Pero wag kang mag-alala. She's recovering.
Anyways, congratulations daw on your wedding with DJ."
I snorted. "Talaga?"
"Oo naman. She's trying her best to change, Kathryn. All people change."
"Yeah, sure." I shrugged indifferently.
"Ikaw, nagbago ka ba?"
Napatigil ako sa sinabi niya and stared at him.
"Huh?"
"Ah, wala. Nevermind."
Tumagal ang silence sa pagitan naming dalawa, I felt a sign of relief ng
biglang natapos na yung song. Bumitaw ako sa kanya and we smiled at
each other.
"Thanks for coming, Jhake."
"No problem, Kathryn. And nice video of your dad, by the way. Mukhang
happiness rin ang gusto niya para sayo."
I smiled at him. "Of course, he's my dad, after all."
Tatalikod na sana ako ng biglang hawakan niya ko sa braso. Napatingin
naman ako sa kanya.
"Bakit?"
"Wedding gift ko pala." sabay abot niya ng...
Fortune cookie.
"Sige, mauna na ko. Bye, Kathryn."
Alam kong umalis na siya sa reception hall. Pero ang hindi ko magets ay
kung bakit di ko maalis ang tingin ko sa fortune cookie. Para bang may...
naaalala ako dito...
Binuksan ko yung fortune cookie. At nagulat ako sa nakasulat dito.
"If you have lost something in the past, it will soon appear."
Bigla na lang sumakit ang ulo ko. Di ko na lang namalayan na nabitawan
ko na pala yung fortune cookie sa gulat ko. Nanlaki ang mga mata ko ng
may maalala ako. At napaupo ako ng nanginig ang mga tuhod ko.
Jhake is...
"B-bogs?"
-----------------------------
PS: Get ready for the BIGGEST TWIST. Soon.
Clue: Relation...shit?
Guys! I was wrong. Hindi pala 8 chapters left 'to. Pwedeng more or less.
Kakacheck ko lang ng storyline ko eh. =))) Dedicated to Krisha. Gaya ng
sabi ko, love ko kayo nila Yna at Frances. Mwa! ::*
GUYS! Changed the wedding outfits pala of PatNey sa previous chapter.
Check it out. :)
HAPPY KATHNIEL DAY ANNIVERSARY EVERYONE! =))
------------------------------
CHAPTER 33.
KATHRYN'S POV
WEDDING DAY
RECEPTION
No, no way...
"Bogs!"
Tumayo ako at inikot ang tingin ko sa buong hall, looking for signs of
Jhake.
Pero wala na siya.
"Bogs, please..." bulong ko.
Kailangan ko siyang mahanap. I need an explanation!
Palabas na sana ako ng reception hall ng biglang may humila sakin.
"Kath, hey, are you okay?"
Pagkatingin ko, si DJ.
Hindi ko alam pero bigla na lang akong nag-breakdown.
"DJ, si Bogs. Nandito siya..."
"Ssssh baby, it's okay. Calm down."
Niyakap niya ako ng mahigpit, kissing my tears.
Hindi ko napansin na nakatingin na pala samin ang mga guests, ngumiti
lang si DJ sa kanila.
"Naiyak lang ang bride dahil sa kagwapuhan ng groom niya. Don't mind
us." sabi niya.
Pinanlakihan ko siya ng mata. Kapal talaga nito. Seryoso ako tapos
gaganyan siya. Pero thankful ako kasi nag-lighten up ang mood ng mga
guests namin. Umeeksena pa kasi ako eh.
Hinawakan ni DJ ang kamay ko at nag-dance position kami, sayaw lang
kami ng sayaw hanggang sa mapunta kami sa Hall of Roses, a part of
our reception hall.
Pagdating dun, hinila ako ni DJ paupo sa may bench. Pinaglalaruan niya
yung kamay ko habang nakasandal ako sa kanya.
"Kath, nagulat ako ng sumigaw ka ng Bogs. Sino yun? Nandito ba siya?"
I sighed.
"Yes, he's here awhile ago."
"Really? Wala namang Bogs sa list of guests natin. Sponsor rin ba siya?"
"Siya si Jhake, DJ."
Bigla siyang natahimik.
"Ah."
Humarap ako sa kanya. Nakita kong gulong-gulo rin siya sa nangyari.
"DJ..."
Nagulat ako ng may kinuha siya sa bulsa niya at nilagay sa kamay ko.
Yung nahulog kong fortune cookie kanina.
"Importante ba siya sayo, Kath?"
Napapikit na lang ako. Tears flowing from my eyes again.
"Kath, wag kang umiyak please..." pinunasan niya yung luha ko. "Kath
naman. Nag-aalala ako sayo, di mo ba alam ha?"
"Di ko mapigilan eh!" pagmamaktol ko. Eh kasi totoo naman, di ko
mapigilan yung luha ko! Nakakainis!
"Para kang bata. Lika nga dito."
"Saan?" parang bata kong tanong.
"Saan pa? Eh di dito." sabay turo niya sa lap niya.
Para akong bata habang inalalayan niya ako ng mabuti para makaupo sa
lap niya. Buti na lang di masyadong complicated yung wedding gown ko
kung hindi lagot na.
Niyakap ko siya kaagad ng mahigpit, burying my face in his arms.
Hinaplos niya lang ang likod ko habang pinapatahan ako.
"Uhugin ka na."
Sinamaan ko siya ng tingin. "Baliw! sniff* hindi ah."
Piningot niya yung ilong ko habang nakangiti lang sakin. "Cute cute mo
talaga."
"Heh." sabi ko sabay paikot ng kamay ko sa leeg niya. Nakahawak
naman siya sa beywang ko.
Nakatingin lang kami sa isa't-isa. Smiling at each other fondly. Kaso bigla
na lang nawala yung ngiti sa labi niya.
"Sasabihin mo ba sakin kung anong meron sainyo ng... Bogs mo?"
"DJ..."
"Okay lang naman kung may nakaraan kayo, o ano pa man. Kasal ka na
naman sakin, diba?"
Napabuntong-hininga na lang ako. I kissed him briefly on the lips to
remove the tension between us. Nanlaki bigla ang mga mata niya and he
has this questioning look on his face.
"Natatandaan mo ba nung sinabi kong natigil ang post-traumatic disorder
ko nung 14 years old na ako?"
"Oo. Ang alam ko, nagsimula yung disorder mo after your father's
accident. 9 years old ka nun turning to 10 years old. Natigil ang disorder
mo nung 14 years old ka na, and you lived normal after that. Pero teka, di
mo pa nakkwento sakin kung paano mo naalala yung nangyari before the
accident. Paano mo ba nalaman na ako si Little JJ mo?"
"Si Tito Rommel kasi. Tinawag akong Chandria. Ayun, sorry ha? Ako pala
yung rason kung bakit takot ka sa mga taong nagppromise."
Hinalikan niya ko sa noo ko. "Wala yun. Hindi ko naman alam na
naaksidente kayo nun ng dad mo. I'm sorry. Besides, di mo na naman
babaliin yung promise mo sakin na tayo habambuhay, diba?"
Ngumiti ako sa kanya. "Oo naman."
"So, ano na Kath?"
"Nagkaroon kasi ako ng vision attack kanina."
Nanlaki bigla ang mga mata niya. "Okay ka lang ba? Ha?!"
"Oo naman. Wag ka ng mag-alala. Eto na nga..."
Pinakita ko sa kanya yung fortune cookie, at yung laman na letter.
Binasa niya yung letter. "'If you have lost something in the past, it will
soon appear.' Ano 'to?" tinignan niya ako. "Panggulo 'tong Bogs mo ah.
Bogsbogin ko, gusto mo?"
"DJ, mag-eexplain na nga ako, nagpapatawa ka pa."
"Aish. Sorry naman." nilipat niya yung kamay niya sa may likod ko para
mas mapalapit pa ko sa kanya. "Sige na, explain."
"Alam mo naman na naalala ko na lahat ng nangyari before the accident,
right?"
"Oo."
I sighed. "Ngayon naman naalala ko lahat ng nangyari, after the
accident."
He nodded. "Go on."
"12 years old ako ng nakilala ko siya. Hindi ako makapagsalita for 3 years
after ng pagkamatay ni dad." I sighed. "Natatandaan ko, lagi akong mag-
isa sa park nun. May mga batang gustong makipaglaro sakin pero di ko
sila kinakausap. Ewan ko ba kung bakit. Hanggang sa, may isang batang
lalaki na lagi na akong kinukulit. Sa sobrang kulit niya, napalapit ang loob
ko sa kanya."
Bigla siyang huminga ng malalim. "Si Jhake."
"Oo. Si Jhake. Nagpakilala siya as 'Bogs'. Alam mo bang ang saya-saya
ko kapag kinukulit niya ako? At sa onting panahon na nakasama ko siya,
unti-unting bumalik yung batang Chandria noon." I sighed. "Nakapagsalita
ako. Naging masayahin ulit. Kaso, bigla na lang niya akong iniwan after
my 14th birthday. Sa sobrang pagkalungkot ko sa ginawa niya, pinilit
kong kalimutan siya. Kaya siguro hindi ko na maalala yung nangyari
before and after the accident. Natigil temporarily ang disorder ko. I lived
normal after that. Pero di pa rin mawawala yung fact na nakalimutan kita,
at nakalimutan ko siya."
"Wait, iniwan ka niya? Bakit, saan siya pumunta?"
"Ewan ko. Binigyan niya lang ako ng fortune cookie for my birthday. Sabi
niya pa, yung laman ng fortune cookie yung kaugnayan ko sa kanya.
Pagkatapos nun, iniwan na niya ako."
He looked straight into my eyes. "Ano yung laman ng fortune cookie,
Kath?"
Dun ako huminga ng malalim. I shrugged. "Hindi ko matandaan. Kaya
nga gusto kong hanapin si Bogs. Para maliwanagan ako. Alam mo na,
yung kay Bea. Paano niya nakilala si Bea, bakit niya tinulungan yun na
patayin ako pero sa huli siya pa magliligtas sa akin. Gulong-gulo ako sa
nangyayari eh. I need answers, that's why I need to find him and talk to
him."
He sighed and hugged me. "I'm sorry, Kath. Hindi ko alam kung paano ka
matutulungan. Pero okay lang ba na, wag mo muna isipin yun?
Hanggang sa matapos ang honeymoon celebration natin?"
"Oo naman. Siguro by that time, maaalala ko na rin naman yung laman
ng fortune cookie."
"Good." maya-maya binitawan niya ako at tinignan ako ng seryoso. "Hindi
mo naman siya ex diba?"
"Ex."
Nanlaki mata niya. "Aba't--"
"Joke lang pigney! Eto naman. Hahaha!" priceless kasi reaksyon niya eh!
Nagulat ako ng bigla na naman siyang nagsmirk sakin. His oh-so famous
smirk.
"Ah, ganun patpatin, nag-joke ka na nga sakin, tinawag mo pa akong
pigney? Tsk tsk. Wrong move, Kath."
"H-hoy. A-ano naiisip mo na n-naman?!" utal na sabi ko.
"Lagot ka sakin mamaya 'pag nasa Hawaii na tayo. Paalala lang Kath?
Ihanda mo na sarili mo sa gagawin ko sayo."
Bigla na lang akong namula na parang kamatis sa sinabi niya. Hinampas
ko siya ng malakas.
"Ewan ko sayo! Pigney ka pigney!" umalis ako sa pagkakaupo ko sa lap
niya at tumayo na. Inayos ko yung wedding gown ko at tinignan siya.
"Lika na nga! May program pa!"
Tumawa lang siya at tumayo na rin. Putting his arms on my back, umalis
na kami sa Hall of Roses.
"DJ, ganda talaga ng mga roses dito. Sana may ganito tayo sa bahay
natin."
"Oo naman. Para sayo, Kath."
Napangiti na lang ako sa sweetness niya.
---------------------
Bumalik naman sa normal ang lahat. Nag-thank you kami sa lahat ng
guests, especially sa family namin. Ang dami man naming sponsors,
mapa-principal man or secondary, ay napasalamatan namin lahat sila.
Lumapit samin yung maids of honor at best men namin. Oo, tig-dalawa
kami.
Sino pa ba? Eh di si Albie, Quen, Julia at Zharm.
"Naks pare, congrats! Tali ka na!" nagwrestlingan na naman si DJ at si
Albie. Ang bata talaga!
Si Quen naman, nakipag-apir kay DJ. Kahit naman may feud sila before
eh naayos nila. Nirequest ko rin kasi na maging best man rin si Quen,
dahil syempre, close siya sa samin.
Linapitan naman ako ni Zharm at Julia, hugging me tightly.
"Ganda mo girl! Ikaw na, ikaw na talaga!" ngiting sabi ni Zharm.
"Oo nga. Nakakainggit. Di bale, ako na susunod na ikakasal 'no!" sabi ni
Julia sabay sitsit kay Paulo. Lumapit naman si Paulo at nakipagkamay
sakin.
Akala ko ba mukhang drug addict fiancee niya? Hindi naman ah? Gwapo
nga eh! Baliw lang siguro dahil sa kagandahan ni Julia. Hahaha!
Linapitan naman ako ni Quen at inakbayan ako.
"Masaya ka na ba?"
"Oo naman bestfriend."
Ngumiti siya at kinurot yung ilong ko. Teka, saan 'to nakatingin?
Tinignan ko yung tinitignan niya na nasa may buffet table. Aba't, babae?
"Lika nga." hinila ko siya at nilapit dun sa babae. Her name is Andie
Orosa. And she's a good friend of mine.
"Teka Kath! A-ano ba?" inis na sabi ni Quen.
Hindi ko pinansin ang pagmamaktol niya, sa halip, tinulak ko siya kay
Andie.
"Aray naman!" sa muscles ba naman ni Quen, malamang matatamaan
talaga niya si Andie.
Binigyan ako ng shy smile ni Quen, at nag-mouth ng 'Thank you.'
Binigyan ko siya ng encouraging smile.
Nakita kong nagtitigan lang si Andie at Quen. Mukhang may mabubuong
something na ah.
Good job, Kath!
Lumapit na kaagad ako kay DJ after that. He kissed me briefly on the lips
bago siya bumulong na "Throwing of bouquet na. Bilisan na natin ng
matapos na 'to. Para.yung susunod na kaagad... alam mo na."
Ano? Anong susunod sa throwing of bouquet? Baliw talaga 'tong si DJ.
Nagline-up na naman ang mga bridesmaid ko. ChiKas, Pretties, my
college friends, lahat! Nandito sila.
Tumalikod na ako at dahan-dahang itinapon ang purple and pink bouquet
of roses ko. Ang nakasalo?
Si Ella!
Parang hyper kung makatili 'tong babaeng 'to. Nung may humawak ng
bouquet of roses, tinabig niya ba naman! ChiKas nga talaga 'to. Ang
fierce. Grabe!
Nagulat naman ako ng hilahin ako ni DJ para maupo sa chair sa gitna.
Huh? Bakit ako pinaupo dito?
Biglang nagline-up ang mga groomsmen niya, ang Parking 5, Red Lions,
at ang mga college friends din namin.
"Teka, anong meron?"
Ngumiti lang si DJ sakin at sinabing "Something old, something new,
something borrowed, something blue? And a silver sixpence in her
shoe?"
Oo nga pala! Garter-throwing!
Bigla na lang akong namula ng biglang hawakan ni DJ yung right leg ko,
kung nasaan yung garter ko. Shocks, eh nasa above the knee ko kaya
yun! Oh my god!
"Keep still, baby." ngiti niyang sabi sakin sabay taas ng onti ng wedding
gown ko.
At kung totopakin ba naman ang groom ko, imbes na tatanggalin na lang
yung garter sa pamamagitan ng kamay, eh bigla ba namang ginawa yung
traditional way of removing the garter from the bride!
Ano pa nga ba, sa pamamagitan ng ngipin!
Naghiyawan ang lahat ng bigla na lang akong namula dahil sa ginawa ni
DJ. Natakpan siya ng wedding gown ko habang dahan-dahan niyang
binababa yung garter sa leg ko. Oh my god, lamunin mo na ako oh lupa!
The wait is killing me! (_ _")
After the most embarrassing moment of my wedding day, inihagis na ni
DJ yung garter. At ang nakasalo?
Si Alec at Andrew! Oo, dalawa! Teka, paano yun? Silang dalawa ang
magsusuot ng garter kay Ella? Hanggang ankle lang naman sa kanya
pero hello? It's embarrassing rin for her!
Habang pinapanuod namin si Alec at Andrew na nagbabangayan habang
nilalagay yung garter kay Ella na hagikhik ng hagikhik, lumapit si DJ
sakin at pinisil ang braso ko.
"Pakiss naman?"
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. "Ano? Nababaliw ka na naman!"
Tumawa lang siya at kinurot ang pisngi ko. "Namumula ka pa rin dahil sa
kanina? Eto naman, masanay ka na. Wala lang yun kumpara sa
mangyayari satin mamaya."
"Heh! Teka nga, lalapitan ko lang si mom. Magpapalit lang ako ng after-
wedding dress ko. Ikaw rin, magpalit ka na. Pagkatapos nito, eexit na
tayo."
"I love you Kath." sabay ngiti niya ng nakakaloko.
Kahit kelan talaga 'tong lalaking 'to! Hmp!
Nagpalit na naman ako. Simpleng white tube-dress with a touch of gold
and it's overflowing. Pagdating naman sa hotel sa Hawaii, magpapalit
naman ako ng normal clothes para sa pag-iikot namin ni DJ. Excited na
ako! *O*
Paglabas ko, nakabihis na rin si DJ. His outfit mirroring mine. White with
gold. Grabe talaga sex appeal ng asawa ko. Para siyang si Adonis!
Lumapit na ako sa kanya. He smiled widely and kissed me deeply,
earning a round of applause from our guests.
"Ready, Mrs. Montenegro?"
"Ready as I'll ever be, Mr. Montenegro."
Gumawa sila ng arc para sa pag-exit namin. Magkahawak-kamay kami
while our guests are throwing a bunch of roses to us. Ang saya ko. Ang
saya-saya ko.
Inalalayan ako ni DJ papasok ng car niya. Shotgun seat, as usual.
Pagkapasok niya sa driver's seat, pinisil niya yung kamay ko bago
sinimulan magdrive.
"Mukhang ang saya ng bride ko ah?"
"Syempre, masaya ang groom ko. Kaya masaya na rin ako."
Nagngitian kami.
From now on, he is my personal husband, and I'm his personal wife. I
know it sounds redundant, but what can I do? I love the word 'personal'.
He's mine, and I'm his.
Wala ng makakasira samin. Diba?
------------------------
PS: Get ready for the BIGGEST TWIST. Soon.
Clue: A different kind of love.
FACT: I love romantic places. Patulong kayo kay pareng google kung
nacucurious kayo sa itsura ng mga pinupuntahan nila ah? Enjoy. Back-to-
back collaboration with The 13 Hell Shots of Bonitababyy. Hi sissy =))
And for the record? Panuorin niyo The Healing. Grabe mapapaiyak kayo
sa takot! At wag pa rin mapanatag dahil baka mapaiyak na rin kayo sa
takot sa mga upcoming chapters...
---------------------------
CHAPTER 34.
KATHRYN'S POV
HONEYMOON
PRIVATE JET
"Bakit ba kasi ganyan ka? Wala ka bang sweet bone sa katawan mo
ha?"
"Eh kung mabangga kaya tayo kanina 'no? Iniisip mo rin ba yun?"
"Patpatin ka talaga!"
"Pigney ka talaga! Teka nga, ano ba? Tampo ka na naman dyan?"
Nakakainis kasi! Honeymoon namin ngayon. Kanina sa kotse, nagtampo
kasi di ko daw nilalambing. Hello he's driving! Tapos ang nangyari,
pagdating sa airport, inassist na kami sa private jet namin diba? Hindi ba
naman ako hinintay! Nagtampo ang loko!
Tapos ngayon, eto siya, sulking. Sapakin ko 'to eh. -_-
"DJ ano baaaaaaa! Pikit-pikit ka pa dyan!" hinahampas ko na siya sa
braso pero wala, nakapikit pa rin ang loko. Nasa may window seat pa.
Kakainis.
"DJ!"
Hala di talaga ako pinansin!
"Di mo ba talaga ako papansinin ha?" mahina kong sabi.
Nakapikit pa rin siya. Hays, ewan. Naiinis ako na naffrufrustrate!
Nakita ko yung stewardess na papalapit. Faith Rufo alam ko pangalan
nito.
"Miss!"
"Yes ma'am?" she smiled politely at me.
"Water please. Nahihilo kasi ako eh."
Aba, walang effect! Hindi man lang dumilat!
"Here ma'am." sabi nung stewardess sabay abot sakin ng glass of water.
Matutulog na nga lang ako.
Kakapikit ko lang ng biglang bumuntong-hininga si DJ at inilagay yung
ulo ko sa braso niya sabay haplos ng buhok ko. I felt relieved.
"I'm sorry." he said.
I snuggled closer to him.
"Kasi naman eh. Tampo ka pa dya--"
"Ssssh sorry na. Babawi ako sayo. I have a surprise for you."
"Ano yun?"
"We're not going to Hawaii."
Napadilat ako at napatingin sa kanya. "What?!"
He just smiled, a boyish one.
Anong pinaplano nito?
--------------------------------------------
VENICE, ITALY
One word: WOW.
"Sad?"
"Are you kidding me? I'm so happy!"
Niyakap ko siya ng mahigpit.
I remembered I told him that I want to visit Venice. Kasi dito nag-
honeymoon ang dad and mom ko. And it's so romantic. After all, it's
dubbed as 'The Most Romantic Place on Earth'. *O*
"Kath? Hinihintay na tayo ng water taxi natin. Bitaw na or else mag-
hohoneymoon tayo dito." he said in a threatening voice.
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya at napabitaw agad sa kanya. "Grabe
ka naman! Lika na nga!"
Maya-maya natigil na yung water taxi sa harapan ng isang private house.
Wow, it's overlooking the Accademia Bridge at nganga naman talaga ako
sa pagiging classy nito. Inalalayan ako ni DJ paapak ng private house at
maya-maya, nakapasok na rin kami.
Grabe, ang ganda ng loob ng bahay! Normal na two-storey house pero
may romantic effect siya! Huwaaaaa! *O*
"You like it?" rinig kong bulong niya from my behind. I looked at him and
smiled at him.
"I love it."
Paakyat na sana ako ng bigla akong hinarangan ni DJ.
"Bakit?" kunot-noo kong tanong sa kanya.
"A-ah gusto mo munang ikutin buong Venice diba?"
"Oo. Magbibihis lang ak--"
"Dito ka na sa baba magbihis! Yung bedroom kasi..."
"Anong meron sa bedroom DJ? Bakit ayaw mo kong papuntahin dun?"
Bigla niya kong tinignan ng seryoso.
"Kasi baka di ko na mapigilan sarili ko at di na kita palabasin ng kwarto."
O//////////////////////O
"Ang manyak mo!!!"
"Aish Kath. Asawa na kita eh. Ano gusto mo ba talagang pumasok ng
kwarto natin? Okay lang."
"W-wag na!" iniwas ko yung tingin ko sa kanya. "A-ah yung luggage ko!"
nag-dive ako papunta sa luggage ko at binuksan na ito. Ah geez! Bakit ba
ako biglang pinagpawisan?
Kinuha ko na yung damit ko at tumingin kay DJ. Teka, pinagpapawisan
rin siya?
Huwaaaa! Bakit ba biglang uminit! Nakakainis!
"Saan ba ko magpapalit?"
"May CR sa gilid ng living room. Teka hintayin mo na ko, sabay na tayo."
sabi niya sabay lagpas sakin.
"Teka, hoy anong sabay!"
"A-ah este mauna ka na! Tapos susunod ako! Aish bilisan mo na nga!"
Tss kunwari pa siya. Hmp. If I know. Aaaaaahck! Bakit ba nabobother
ako?!?!
Nagpalit na ko ng simpleng sleeveless top and shorts, pagkatapos,
lumabas na ko.
Habang nagpapalit si DJ, tinignan ko yung laman ng luggage ko.
Kumpleto na rin naman eh. Pero teka, oo nga pala! May regalo kasi sakin
si Zharm at Julia nung bridal shower ko. Sabi nila wag ko raw buksan
hanggang pagdating namin sa honeymoon eh. Ano kaya 'to?
Pagtanggal ko ng gift wrap ng box, halos malaglag na ang panga ko sa
laman nito.
Lingeries? What the hell? Chineck ko isa-isa, ano 'to rainbow? Assorted
ang colors? At ang revealing naman nito! Meron pang kasamang
massage oil, bath necessities, blindfold, handcuffs, feather tickler etc?
Huwaaaa mapapatay ko yung dalawang yun! Anong kabaliwan 'to!!!
"Kath?"
Nabitawan ko yung hawak-hawak ko sa luggage at agad na isinarado ito.
"A-ah kanina ka pa ba dyan?!"
"Teka bakit ka sumisigaw?" naglean siya sakin at hinawakan ang pisngi
ko. "Okay ka lang ba?"
"A-ah okay lang ako!" inalis ko kaagad yung kamay niya sa pisngi ko at
mas mabilis pa kay Flash na sinarado yung luggage ko. Tumayo ako
pagkatapos at tinampal-tampal ang pisngi ko. "Grabe ang init dito!"
"Nakabukas naman aircon ha?"
Nanlaki yung mga mata ko. Oo nga 'no. Ah ewan kasi naman 'tong
lalaking 'to eh! (_ _")
"Lika na nga!" hinila ko yung kamay niya papalabas ng bahay. Teka,
paano pala 'to?
"Saan muna tayo DJ?"
Nginitian niya lang ako. Hinila niya lang ako papasakay ng waterbus na
puno ng tourists rin.
Tinawag ni DJ yung driver at sinabing...
"Salve. Favore per favore? Stiamo andando a Piazza San Marco."
"Huh? Ano sinabi mo DJ dun sa driver?"
"Humingi ako ng favor. Sabi ko sa Piazza San Marco tayo ibaba." he
smiled at me fondly.
"Marunong ka palang mag-Italian! Nakakatuwa nam-- hoy ano ba!"
"Haha ang cute-cute naman ng asawa ko!"
"DJ i-delete mo yan!" paano ba naman kasi, bigla na lang akong
pinicturan! May dalang digicam ang mokong!
"Sayang mas clear sana kung dala ko DSLR pero okay na rin 'to! Pang-
wallpaper sa--"
"Shut up!" nag-cross arms ako. Eh kasi naman nakanganga ako dun sa
pic! -_-
"DJ isaaaaa!" tinatry kong agawin sa kanya yung camera pero tinataas
niya pa kamay niya para lang di ko maabot! Kainis!
Nagulat na lang ako ng yakapin ako ni DJ at nag-snapshot ng photo
namin habang nakatingin kami parehas sa isa't-isa.
"Kunwaring stolen?" ngiting sabi niya.
"Ang corny mo! Haynako. Akin na nga yan." kinuha ko yung digicam at
yumakap rin ng mahigpit kay DJ. "1, 2, 3, Smile!"
*tsup*
O///////////////////////O
"Bagay talaga tayo dito Kath. Papa-billboard ko nga 'to." ngiting sabi ni
DJ sabay kuha ng digicam sakin, habang ako nakatulala pa rin.
Aaaaahck nakakahiya! >//< Pagtingin ko ng pic, ayun. Naka-kiss ang
mokong sakin!
"Papa-billboard mo pa ah?! Baka gusto mong itulak kita mula sa taas ng
billboard!"
"Magagawa mo ba yun? Hindi syempre. Mahal mo ko diba?" sabay ngiti
niya ng nakakaloko sakin.
"Ang taas ng self-confidence mo! Mamigay ka nga ng onti kay Quen!"
"Tss. Ano na namang meron at naextra na naman si Quen sa usapan?"
sabay pout niya.
Napangiti naman ako nun. "Nagseselos ka na naman without any valid
reason!"
"Hindi ah! Tss."
"Ayie kunwari ka pa! Ang cute-cute talaga ng asawa ko!" sabay pisil ng
magkabilang-pisngi niya.
Asar na asar siya sa ginagawa ko eh pero halatang natatawa na rin siya.
Cute-cute niya talaga!
Maya-maya dumating na kami sa Piazza San Marco. Wow, grabe! The
square is a home to a lot of romantic restaurants and cafe's with lovely
terraces and it's full of hundreds of pigeons!
"Lika DJ dun tayo sa may pigeons!" hinila ko siya at ayun, nag-picture
taking kami. Naasar pa nga si DJ kasi naman muntik na siyang madapa
dahil sa pigeon eh! Haha! Napa-'Ay pu--' ba naman!
Ikot lang kami ng ikot sa Piazza San Marco. Puro kami picture! Grabe
ang romantic talaga dito! Gosh, the scenery is special. But what makes it
extra special is the man beside me.
"Nagugutom ka na Kath? Lika dun tayo."
Pumasok kami sa Trattoria da Fiore, a restaurant near Piazza San Marco.
Ang romantic ng ambiance grabe!
After we ate Raviolli di Portobello and other Italian cuisines (hindi ko alam
kung paano ko siya napilit kumain, seryoso) sa Rialto Bridge kami
dumiretso. We're sharing private conversations and it's so fun to be with
him! We bought souvenirs for our friends and family too. After that, we
went to Doge's Palace, Dorsoduro district, Chiesa di San Mois", Campo
Dei Frari, Bridge of Sighs, etc.
He's kissing my hair while we're waiting for the 'Romeo and Juliet'
romantic play here in Theater La Fenice.
"Mukhang masaya ka ah?"
Napatingin ako kay DJ na nakangiti ng sincere sakin.
"Oo naman. Kasama kita eh."
He kissed me briefly on the lips, I sighed. Ang swerte ko talaga dahil
kasama ko na ang forever ko.
Maya-maya, nag-start na yung play. As usual, star-crossed lovers ang
peg ni Romeo at Juliet.
And as usual, teary-eyed na naman ako pagkatapos ng play.
"Kath, wag kang umiyak. Lalong nagiging siopao ang pisngi mo eh."
"Ehhhh! Wag ka ngang mang-asar dyan."
"Joke lang. Lika na! 6PM na eh." tumayo na siya at inalalayan ako
pababa ng opera house. Nung nasa may lobby na kami, mag-rest room
lang daw si DJ so maghintay na muna raw ako dito.
Bigla ko na lang naalala yung particular scene ni Romeo and Juliet. Yung
first time nilang nag-sleep together. Bakit ganun? Hiyang-hiya si Juliet?
Parang ako ngayon. (_ _")
Ninenerbyos na tuloy ako para mamaya! Grabe! Ano ba 'to, sheesh. Kasi
after all the, you know. Mamaya na yung...
Ewan! Hindi ko alam gagawin ko eh! >//<
Gagawin ko ba yung ginawa ni Kristen Stewart sa Breaking Dawn? O
kaya ni Jeanie ng It Started With A Kiss? Oh my god di ko na alam
gagawin ko. >//<
"Excuse me miss, are you Pinoy?"
Napatingin ako sa nagsalita. Isang mukhang sophisticated woman
wearing fashionable clothes and an expensive shades.
"Yes I am."
Ngumiti siya. "Hi! I'm Jackie!" inabot niya yung kamay niya sakin. I gladly
took it and smiled at her.
"I'm Kathryn. You're from here?"
"No. Wala naman actually first time ko ngang mapunta dito. Wedding gift
lang samin 'to ng father-in-law ko. Ang yaman 'no? Ang boring dito kung
bakit kasi dito ako dinala ng asawa ko. Haha. Ikaw pala?"
"I'm with my husband. Uhm, honeymoon." I said with a shy smile.
She smiled at me mischievously. "Ooooh. Later na ba ang 'big night'
niyo?"
Namula ako bigla sa sinabi niya. "Uhm, oo eh."
"So excited ka na? Are you ready?"
Nagulat ako sa tanong niya. Teka, mukha naman siyang mabait, at
matulungin. Uhm, teka ano ba 'to...
"Sa totoo lang, kinakabahan ako eh."
"It's perfectly normal. Hmm..." hinawakan niya yung baba niya na parang
nag-iisip, then she snapped her fingers. "Kathryn, do you want me to give
you tips?"
"T-tips?"
"Yup!"
Teka, wala pa naman si DJ eh. Tinignan ko ng seryoso si Jackie and I
nodded.
"Anu-ano yun?"
"Syempre kailangan mo ng sexy negligee. Maganda kung kulay black
para sexy talaga! Mauna ka munang mag shower 'pag siya naman saka
ka pumwesto dun sa kama. Hahaha. Ayos diba? Kung kinakabahan ka
pa din daanin niyo muna sa wine. Alam mo kasi pag andun ka na sa
mismong chuchu madadala ka na eh. Lalo na pag magaling siya.
Hahaha."
Napahawak ako sa bibig ko sa sinabi niya. Grabe, experienced siya dito!
Huhuhu I feel so engot tuloy! (_ _")
"Alam mo Kathryn. The secret of the perfect honeymoon with your
husband is to just be yourself. Wag mong i-pressure ang sarili mo. Pero
honestly. Masarap siya! Hahaha. Ay masakit pala sa una. Hahaha!"
Nganga na lang ako sa sinabi niya. Pero medyo okay na rin. Hays!
Fighting!
"Thank you so much Jackie for the tips."
"What tips, Kath?"
Bigla akong napatayo sa boses na yun. Ano ba naman 'tong si DJ!
Pasulpot-sulpot na lang bigla!
"A-ah wala! Nanghingi kasi ako ng tips para sa a-ano! Para sa song na
kakantahin ng gondolier later! Diba sabi mo sasakay tayo sa gondola?"
Ngumiti lang siya at tumingin kay Jackie. "Thank you Ms. Jackie."
"No problem. Glad to help Kathryn." tumingin siya sakin and mouthed
'good luck' before waving at us goodbye.
Habang papalakad kami sa private gondola namin, bigla na lang tumawa
si DJ ng malakas.
"Bakit ka na naman tumatawa dyan?"
"Kasi naman, di ko alam na mag-aask ka ng honeymoon tips sa taong
kakakilala mo lang. Nagpaturo ka ba kung paano gamitin yung handcuffs
sa luggage mo?"
NAKITA NIYA YUNG SA LUGGAGE KO AT NARINIG NIYA YUNG PINAG-
USAPAN NAMIN? HUWAAAAAA KAKAHIYA! >//<
"Shut up! Wag mo ko kausapin!"
"Pft. Hahaha! Excited ka na mamaya ah!"
"Hoy sinong nagsabing excited ako?! Hindi 'no! Manigas ka!"
"Ang cute-cute mo talaga! Payakap nga!" lumapit siya sakin pero
tinutulak ko siya papalayo.
"Lumayas ka nga sa harapan ko! Pigney ka pigney!"
"Isa Kath..."
"I love you, you love me! Let's go out and kill BARNEY! With a bang-bang
shotgun, BARNEY on the floor! No more baklang dinosaur!!!"
"Dalawa..."
"Piggy piggy oink-oink bleh! Fuchsia!!!"
"Tatlo."
"Akala mo matatakot mo ko hindi 'no! Bleh- HUWAAAAAAA!"
Huwaaa ano ba 'tong si DJ! Kinikiliti na naman ako sabay halik pa sa
leeg ko! >//<
"Pigney pala ah!"
"DJ TAMA NA- HIHIHI! TEKA NAKIKILITI NA KO TAMA NA!"
"Ayoko! Inaasar mo ko eh! Bad girl ka na!"
"AYOKO NA TAMA NA-- HUWAAAAA!"
Di na ko makahinga sa ginagawa niya, at sa kamalas-malasan pa ay di
ko napansin na nasa may Rialto Bridge's edge na kami at ayun...
Nahulog kami parehas sa tubig.
Buti na lang nakalutang kami kaagad. At bago pa mangyari ang
kinakatakutan ko ay agad akong sumampa sa bridge para makatakas sa
notorious kissing monster na nagngangalang DJ!
Patakbo na ko kay manong gondolier ng biglang hawakan ako sa
beywang ni DJ at inikot-ikot ako.
"DJ TAMA NA PLEASE!"
Tawa lang ng tawa si DJ sa sigaw ko. Binaba niya naman ako pero
nakahawak pa rin siya sa beywang ko. Parehas kaming basang-sisiw.
Ang dami tuloy nakatingin samin.
"Kasi naman DJ ang kulit mo eh." sabay pout ko.
Binaon niya lang ang ulo niya sa braso ko at niyakap pa ko ng mas
mahigpit kesa sa kanina.
"Iba ka talaga Kath. Hindi ko alam na ganito pala epekto ng pagmamahal
sakin. You're the definition of love to me, always remember that."
"Pft. Haha! Ang corny mo talaga!" teka natatawa ako! Ang seryoso niya
kasi! Haha!
"Nakakainis ka naman. Binigyan na nga kita ng famous 'banat' ko tapos
gaganyanin mo pa ko."
Humarap ako sa kanya at kinurot ang ilong niya.
"Kahit ang corny mo, mahal pa rin kita."
"Siguraduhin mo lang kundi--"
*tsup*
Nanlaki ang mata niya sa ginawa ko.
"Peace na tayo ha?"
Ngumiti lang siya at inakbayan ako. "Lika na nga. Uwi na tayo. Haynako
magkasakit ka pa. Basang-basa ka na Kath."
Napangiti naman ako sa concern niya.
"Teka lang pala, pinadevelop ko kasi yung pictures natin. Sandali kunin
ko lang dun sa lalaking yun."
Hinintay ko naman siya on the same spot I'm standing while he's getting
the pictures.
Maya-maya, sumakay na kami sa gondola, holding hands while listening
to the gondolier serenading us. The song is 'O Sole Mio'. A famous Italian
song.
"Che bella cosa na jurnata 'e sole,
n'aria serena doppo na tempesta!
Pe' ll'aria fresca pare gi" na festa...
Che bella cosa na jurnata 'e sole."
"DJ, anong ibig sabihin ng kinakanta niya?" tanong ko kay DJ while he's
playing with my hands.
"Hmm..." hinalikan niya muna ang kamay ko bago sumagot. "What a
wonderful thing a sunny day. The serene air after a thunderstorm. The
fresh air, and a party is already going on. What a wonderful thing a sunny
day."
"Ah." natawa siya sa reaksyon ko. Di ko masyadong magets eh!
Kanta pa rin ng kanta yung gondolier ng may naalala ako.
"Teka, patingin naman ako ng pictures natin!"
Ngumiti lang siya sakin. "Mamaya na."
Maya-maya, nag-stop na sa private house namin yung gondola. Nag-
thank you na kami kay manong gondolier for accompanying us.
Inalalayan na ko ni DJ habang papasok ng bahay. Nakakatawa nga eh.
Ayaw niya bitawan ang kamay ko. Kanina niya pa binibigyan ng little
kisses ang knuckles ko.
"Teka DJ, magbibihis lang ako. Nasaan na ba luggages natin?"
"Tinext ko kanina yung caretaker ng bahay na 'to at pinaakyat ko na. Wait
ah? Check ko lang kung maayos na. Dyan ka lang." hinalikan niya ko sa
pisngi ko bago siya tumakbo paakyat ng kwarto namin.
After a few minutes, bumaba na siya at kitang-kita yung malapad niyang
ngiti. Anong nangyari sa kanya? Nabaliw?
"Anong meron?"
Mas lalong lumapad ang ngiti niya. "I'm just happy that you're finally
mine."
"Hmp. Yan ka na naman. Giving subtle hints. Ano ba kasing meron?"
Sinagot niya ang tanong ko sa pamamagitan ng pagsuot sakin ng
blindfold.
"Hiramin ko na muna 'to ah? May pakinabang naman pala si Zharm at
Julia."
Natawa naman ako sa sinabi niya. Kaso, bigla na naman akong
kinabahan.
Hawak-hawak niya yung kamay ko habang inaalalayan niya ko paakyat
ng kwarto. Sa bawat segundong lumilipas, palakas ng palakas ang
kabog ng dibdib ko. Ano ba 'to, ano bang meron?
Narinig kong binuksan niya na yung door ng bedroom namin. Pinalakad
niya pa ko ng onti at nung okay na, dahan-dahan niyang tinanggal ang
blindfold ko.
"Open your eyes."
Dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko at halos maiyak ako sa
nakikita ko ngayon.
Sa effort ni DJ para sakin.
There are tea light candles surrounding the bed, rose petals on the bed, a
bottle of champagne, two wine glasses, romantic music playing in the
background, our pictures scattered everywhere, and do you know what's
the sweetest part?
There's a lettering on the wall that says 'Pigney loves Patpatin'.
Kahit mukhang di sanay si DJ sa ganito, ginawa niya pa rin para sakin.
"Alam mo ba Kath na kaya hindi kita pinaakyat kanina sa kwarto natin
kasi hindi ko pa tapos 'tong surprise ko sayo?"
Hindi ko alam pero tumulo ang luha ko sa sinabi niya. I really thank God
for giving this man to me.
"Oh DJ..." niyakap ko siya ng mahigpit and cried in his arms. "Thank you
so much."
Inangat niya ang mukha ko and kissed my tears. "I love you, my patpatin."
He stared at me, full of longing, full of love. I just smiled at him while I
encircled my arms around his neck.
"I love you too, my pigney."
He smiled before he leaned down to kiss me.
And in that moment, I know I'm going to spend my forever with him.
With my one and only Daniel Montenegro.
----------------------------
Next chapter will be the BS of this story. Private // For fans only // BAWAL
SA BATA.
Don't fan just because of it. Pwede niyong i-skip yun, wala naman kayong
mamimiss eh. =))
HOW TO VIEW THE PRIVATE CHAP (INIBA KO NA PO KASI HASSLE
SA MOBILE READERS)
1. Click the next chapter. Kapag naka-fan po kayo, kita na yan. O kung di
niyo mahanap click the external link on the upper right side of this page.
(basta meron dun nakalagay external link) then after nun, hooray! Okay
na yung chapter.
OR
2. Kung di niyo pa rin magets (hala naman po) e eto na. Haha.
http://www.wattpad.com/6346241-his-personal-wife-35-private
Yun lang. :)
Read at your own risk. Pakinggan niyo yung music sa gilid 'pag sinabi ko
na ha? Para mas mafeel niyo love nila. Enjoy mga pigney teens...
Alam niyo namang wholesome ako diba? =)))
---------------------------
CHAPTER 35.
KATHRYN'S POV
"D-DJ! M-maligo ka kaya muna. B-basa ka na eh." sabi ko pagkaraan ng
ilang minuto habang nakayakap pa rin siya sakin ng mahigpit.
Nandito pa rin kami sa gitna ng kwarto, still wearing our wet clothes from
before.
"Ayoko. Gusto ko kayakap ka." bulong niya sabay higpit ng yakap sa
beywang ko. Napayakap na lang ako sa leeg niya.
Uhh... this is so awkward. (_ _")
"Anong gusto mong mangyari? Nakatayo tayo dito buong magdamag?"
Nagulat ako ng iangat niya yung mukha niya. Nakangiti siya ng
nakakaloko.
"A little impatient, eh?"
"Shut up!" tinulak ko siya ng mahina at nagcross-arms. "Ang romantic na
nga ng atmosphere dito pero hinahaluan mo pa rin ng kabaliwan mo!"
"Kasalanan ko ba kung baliw na baliw ako sayo?" sabi niya sabay kinuha
ang isang kamay ko para halikan ito.
Namula naman ako sa ginawa niya. "DJ naman eh!"
He just chuckled and winked at me. "Ligo na tayo?"
"H-ha? Anong tayo?! I-ikaw nga muna! Hihintayin na lang kita dito." sabi
ko sa kanya.
Tinignan niya ako ng seryoso. "Hintayin mo ko ah. Kapag ako tinulugan
mo, lagot ka sakin."
"Hindi nga promise! Sige na maligo ka na!" sigaw ko habang tinulak siya
papasok ng CR.
Nag-'I'm watching you' hand sign pa siya sakin bago niya nilock yung
pinto. Nakahinga ako ng maluwag pagkatapos nun.
Mas mabilis pa kay Flash, agad akong nag-dive papunta sa luggage ko.
Kinuha ko na lang yung una kong nakitang lingerie at agad na lumabas
ng kwarto. Buti na lang may CR rin dito sa baba! Dun na lang ako
maliligo.
Habang pababa ako ng hagdanan, muntik pa kong madulas dahil naman
windang na windang na ko. Shocks! Ilang beses ko ng gustong
magpalamon sa lupa pero hanggang ngayon hindi pa rin nangyayari
sakin. Swallow me up please. (_ _")
Habang naliligo ako, di ko mapigilang mag-isip kung... aaaah!
Nakakailang kasi eh! Huhuhu!
Hinga Kath... hinga! Whoo!
Teka, bakit ba ang init? Ano ba yan! Hays! Naliligo na nga ako eh!
Pagkatapos kong maligo, tinignan ko yung lingerie na nakuha ko. One-
piece lingerie siya at color red pa. Oh geez, bakit red pa? Nakakailang!
>//< Buti na lang walang mirror dito baka kasi lalo lang akong mahiya sa
sarili ko!
I took a calm, collected breath before I entered our bedroom. Pero teka,
wala pa rin siya?!
This is the perfect opportunity Kath. Dahil mukhang nasa loob pa ng CR
si DJ, gawin mo na yung honeymoon tips na binigay sayo ni Jackie!
Oh my god. I can't believe I'm doing this. (_ _")
Uminom muna ako ng wine bago ako pumwesto sa kama. Okay this is
really awkward! Teka, anong pose ba?
Yung normal lang na nakaupo, yung nakahiga, yung naka-dapa, yung
naka-side view with matching hawak sa ulo? Huwaaaaa ano ba 'to!!!
"Araaaaaaay!" dahil sa kakagalaw ko, di ko namalayan na nahulog na
pala ako sa kama with my back on the floor! Aray ko naman! Clumsy ko
talaga!
"Kath ko! Anong nangya...ri..."
Nanlaki bigla ang mga mata ko ng bigla siyang lumabas ng CR. A towel
wrapped on his waist, and he's dripping wet.
Habang ako, nasa awkward position dito sa sahig, and he's looking at me
with so much longing.
I don't know how many seconds has passed before I found the strength to
talk again.
"DJ--"
And in just a snap, he claimed my lips and kissed me.
Hindi ko alam kung paano siya nakalapit sakin kaagad ng ganun kabilis.
All I know is he's kissing me with so much love, so much longing, that I
didn't even bother to protest. Instead, I kissed him back with the same
intensity. I love him, I love him so much.
Hindi ko namalayan na buhat-buhat na pala niya ako. My legs wrapped in
his waist while he tried his best to pull me more closer to him. He's
planting kisses on every part of my face while I touched his arms, his
broad shoulders and his body. Hindi ko namalayan na nasa towel niya na
pala yung kamay ko and before I realized it, natanggal ko na sa lower
body niya yung towel.
Bigla na lang akong nakaramdam ng init sa tingin niya ngayon sakin.
"You're so cute Kath when you're blushing."
Bago pa ako makapagsalita, he started kissing my neck, to my
collarbone, to my sensitive earlobe and then I lost it. Nababaliw na ko.
Nababaliw na ko sa sensasyon na pinapadama niya sakin.
He's still kissing my neck when I felt it again. That 'something' twitched
again between his legs. Nanlaki bigla ang mga mata ko ng narealize ko
na wala na siyang damit. Ako na lang meron.
He stopped kissing me and then he stared at me. Para na siyang lasing.
"Are you ready Kath? Tell me. Baka di ko na mapigilan ang sarili ko."
I breathed deeply.
He's my one and only. I am his, and he's mine. We're meant for each
other.
We're soulmates.
I smiled and nodded. "I'm ready."
Hindi niya na ko binigyan ng time makapagsalita dahil bigla na lang niya
kong dinala sa kama. And on cue, bigla na lang nagchange yung music
playing on the background.
[PLEASE PLAY THE BACKGROUND MUSIC ON THE RIGHT SIDE FOR
BETTER READING]
Hiniga niya ko dahan-dahan sa bed that's full of rose petals. Napangiti
ako. I love this man. I love him.
He started planting kisses on my face again, down to my mouth, down to
my throat. I sighed and pulled him closer to me.
"DJ..."
Hindi ko namalayan na tinatanggal na niya pala yung lingerie ko.
Tinakpan ko kaagad ang sarili ko ng maramdaman kong wala na kong
saplot sa katawan.
We're. Both. Naked.
Inangat niya yung mukha ko para tignan ang reaksyon ko. "Kath, bakit mo
tinatakpan sarili mo?"
Namula ako lalo sa tanong niya. "A-ah, nahihiya kasi ako."
Nagulat na lang ako ng hinablot niya bigla yung magkabilang-kamay ko
at inipit sa taas ng ulo ko.
"DJ ano ba? Bitawan mo nga..."
Napatigil ako sa pagsasalita ng nakita kong pinagmamasdan niya yung
katawan ko.
He looks at me like he's worshipping me, like I'm very special to him.
"No words can describe how beautiful you are, Kath."
Pakiramdam ko nagsitaasan ang dugo sa mukha ko, grabe namumula na
ko sa pinaparamdam niya sakin.
"Kath..."
"Yes?"
"I love you."
Hindi na ako nakapagrespond dahil bigla na lang niyang hinalikan ang
dibdib ko.
"Ohhhhhhh!"
Napaungol ako sa ginagawa niya. Hindi ako makahinga ng maayos dahil
nababaliw na ko sa sensasyon na pinaparamdam niya sakin. Napapikit
na lang ako, totally giving in.
I moaned when he took one bud into his mouth while caressing the other
with his hand. Halos mawalan na ko ng hininga dahil hindi ko na kaya
ang ginagawa niya.
"DJ... stop..."
Hindi niya pinansin yung sinabi ko, pinagpatuloy niya pa rin yung
ginagawa niya magkabilaan hanggang sa mabaliw na ko at halos di na
ko makahinga sa nararamdaman ko....
Lalo na ng biglang bumaba ang kamay niya sa pinakakaingatan ko.
He caressed me down there. And I felt heated.
"Kath, keep still." bulong niya sa may dibdib ko. Hindi na ko nagsalita at
hinayaan siya.
Bumaba ang halik niya mula sa dibdib ko pababa ng tyan ko. He's
leaving butterfly kisses on every part of my body, from my stomach down
to my legs, down to my inner thighs.
Halos mabaliw na ko when he started kissing me 'there'.
"DJ... DJ... Oh god!!!"
Napasabunot ako sa buhok niya. Hindi ko kaya... hindi ko kaya...
He's kissing every inch of me, every inch of my existence, and I'm panting
and I can't even think clearly. Why is he doing this to me?
"Oh god..."
I wriggled beneath him.
"Keep still, baby."
And he continued what he's doing before.
I'm lost... I'm lost...
I want him. I want him now...
"DJ please... please..."
He leveled his face again on mine and stared at me lovingly.
"Do you trust me, Kath?"
And in that moment, I know this is now or never. He's the right kind of
wrong for me. And I love him for that.
"I trust you."
He positioned himself above me and started to thrust himself.
"Kath, I don't want you to get hurt. I'm sorry. I-I--"
"No! DJ... please..."
"Are you sure?'
"Yes."
I cried when he entered me. Ang sakit. Sobrang sakit. Hindi ko napigilan
yung pagtulo ng luha ko. Nakita kong nag-alala si DJ at akmang tatayo
na pero pinigilan ko siya.
"I'm okay DJ. I'm okay."
"I love you, Kath."
"I love you too DJ."
He kissed my tears before he slowly thrusted into me. I can no longer feel
the pain, instead, I felt the connection boiling inside us.
And now, we are one.
We moved in rhythm until we reached the zenith. Our hearts shared the
same words which is carved into our mind forever.
"I love you Kath!!!"
"I love you DJ!!!"
I'm his. And he's mine.
He pulled me under the sheets and hugged me tightly. He kissed my
forehead.
"Are you okay Kath?"
I smiled at his worrying face. "Never better than before."
Iniunan niya ko sa braso niya. I hugged him tight and I felt happy because
I'm beside him.
"This is one of the best nights of my life Kath. Thank you for sharing this
with me."
I looked at him and gave him a weak smile. "Thanks for sharing this with
me too, DJ."
Suddenly, I remember Marge Piercy's line from her novel before.
We lie in each other's arms, eyes shut and fingers open and all the colors
of the world pass through our bodies like strings of fire...
This way of showing his love to me, I can't even describe how perfect it is.
It's really better when we're together.
Dedicated to Yen. Hi bhem! Thank you sa lahat. See ya' 'pag nag-US na
kami. =))))
Grabe tawa ko sa pang-aasar niyo sa fb nila DJ and Kath M. Haha! Oo
nga pala, malapit na ko magpaiyak. Enjoy...
---------------------------
CHAPTER 36.
KATHRYN'S POV
THE NEXT MORNING
"This is one of the best nights of my life Kath. Thank you for sharing this
with me."
"This is one of the best nights of my life Kath. Thank you for sharing this
with me."
"This is one of the best nights of my life Kath. Thank you for sharing this
with me."
"Kath, gising ka na ba?"
Naalimpungatan ako bigla dahil sa nagsalita. Huh?
Pagkadilat ko, si DJ, nakayakap sakin at...
"Goodmorning Kath."
Bigla ko na lang naalala lahat ng nangyari kagabi.
O//////////////////O
"A-ah, hindi pa ako gising!" sabi ko sabay pikit ko.
Nagulat ako ng tumawa siya ng mahina.
"Kunwari ka pa."
"Hindi nga ako gising." sabi ko habang nakapikit pa rin.
"Talaga?"
"Oo nga!" sigaw ko. Teka mukha naman akong baliw nito, nagsisisigaw
habang nakapikit. -_-
DJ kasi eh!!! Nahihiya ako!!! (_ _")
"Kath, gusto mo magising? May alam akong pampagising."
"Ano?"
"Morning exercise tayo?"
"Ehhhhhhh ewan ko sayo!" hinampas ko siya sa braso niya bago ako
tumalikod sa kanya.
Oo, aware akong nasa iisang kama lang kami. Skin-to-skin. Teka bakit
ba ko nahihiya! Nakakainis naman kasi! Nagjojoke pa siya ng ganun!
Nagulat ako ng dumikit siya sakin at niyakap ako sa beywang ko.
"Joke lang naman yun. Last night was special. Thank you Kath."
"Inaasar mo lang ako eh."
"Hindi ah. Eto naman, nag-aalala nga ako sayo eh."
He kissed my hair and pulled me into an embrace.
"Kath, okay ka na ba? Masakit pa ba ha?"
"H-ha? Uhm, medyo?" wala sa sarili kong sagot.
Medyo masakit at parang naiilang ako na ewan. Pero okay naman ako.
"Kath naman eh. Nag-aalala ako sayo. Baka nasaktan kita o--"
Humarap ako sa kanya at tinakpan yung bibig niya bago pa siya
makapagsalita ulit.
"I'm okay DJ. Don't worry, ako yata si Kathryn Santiago--"
"-- Montenegro." singit niya.
"Exactly. Kaya wag ka ng magtanong ng ganyan ha? Kasi sa totoo lang
naiilang ako."
"Naiilang?"
"Oo."
Hindi ko alam kung ilang segundo ang lumipas bago niya ako binigyan
ng isang nakakalokong ngiti.
"Naiilang ka sa nangyari satin kagabi?"
"U-uhm, oo nga." bigla na lang akong namula. "T-teka, bakit?"
Nakangiti lang siya sakin, yung ngiting nang-aasar.
"Hoy DJ. Isa."
"Dalawa." sabi niya sabay ngiti niya.
"Ewan ko sayo! Nakakainis ka nam--mmmmmmm."
Nanlaki bigla mata ko sa ginawa niya.
Hinalikan na lang niya ako bigla at eto, ayaw na kong bitawan!
Pasalamat siya mahal na mahal ko siya.
Pero kinikilig rin ako. >//<
After the long, lingering kiss we shared. Binaon niya yung mukha niya sa
may leeg ko. Inaamoy-amoy na naman ako. (_ _")
"DJ naman eh! Wag ka nga!"
"Bakit?"
"Nakikiliti kasi ako."
"Ganun? Teka nga..." inangat niya yung mukha niya para tignan ako.
"Diba ikaw si slave patpatin ko?"
"Huh? Oo. Bakit?"
"Sino naman ako?"
"Ikaw si master pigney ko."
Nagulat ako ng ngumiti siya ng nakakaloko.
"Pigney pala ah."
Bago ko pa narealize yung technique niya, bigla na lang siyang sumampa
sakin at kiniliti na ko, throwing the sheets on the floor.
"ETO NA ANG SPECIAL PIGNEY POWER KO!"
"DJJJJJJJJ TAMA NAAAAAAAA!"
At ayun nga, kiniliti niya na naman ako at nabaliw na naman ako sa
ginagawa niya.
DJ TALAGA!!!
Maya-maya, tumigil na siya. Ngumiti lang siya sakin.
"Ngiti-ngiti ka pa dyan! Hingal na hingal na nga ako eh!"
"Sorry Kath. Sarap mo kasing asarin. Ang cute-cute mo talaga, liit-liit
mo!"
"Che! Tabi nga! Maliligo na ko!"
Umalis naman siya sa taas ko kaya nakatayo ako kaagad.
Nagulat ako ng tignan ko siya, nakatitig lang siya sakin.
"Teka DJ, bakit ka nakatitig ng ganyan sakin ha?"
Hindi siya nagsalita. Huh? Anong nangyari sa kanya?
Pero may iba eh. Yung titig niya, yung parang kagabi lang? Yung parang
may pinaparating?
Ngayon ko lang narealize na wala pala akong takip sa katawan ko.
Napatingin ako kay DJ at... at... at...
Teka, bakit biglang nag-init dito! Aish!
"A-ah sige maliligo na ko! Dyan ka lang ah!" sigaw ko sabay takbo agad
papasok ng bathroom.
Nilock ko yung pintuan ng bathroom at ilang minuto yata akong
nakasandal lang sa likod nun dahil sa kaba.
Kath, teka, ano ba. Hinga dali, hinga ng maayos. Whoo, whoo, whoo!
Tinignan ko yung itsura ko sa salamin.
Wow, mukha akong binagyo. Ang gulo ng buhok ko, ang swollen ng lips
ko, ang dami kong lovebites sa buong katawan ko.
Bigla ko na lang naalala yung kagabi.
Last night was... amazing.
Bigla na lang akong namula ng wala sa oras. Kasi naman, si DJ lang ang
may kaya na magpailang sakin ng ganito na natutuwa pa ko.
Na masaya pa ko.
Napatingin ako bigla sa bath tub. Naalala ko yung dati. Oh geez, maka-
shower na nga!
Pumasok na ko sa shower room at pinihit yung shower faucet. Buti na
lang may lukewarm water. Medyo nababawasan na rin yung sakit na
nararamdaman ko.
Nakapikit lang ako habang nagbababad sa shower, remembering what
happened yesterday. I can't even explain how happy I am.
Makabuo na kaya kami ng pamilya?
Magsasabon na sana ako when a husky voice broke me out of my
reverie.
"Kath..."
Napaharap ako kaagad sa kanya. Nanlaki bigla ang mga mata ko. He is
standing here too, wet from the water coming from the shower.
"DJ? Paano--"
"May susi ako sa loob ng bathroom."
Hindi ko alam pero napangiti ako sa sinabi niya.
"Sneaky bastard."
"Dummy, sayo lang ako ganito." ngiti niyang sabi. "Maligo na tayo."
He gently caressed my body with the soap. His every touch makes my
body shudder in anticipation. Napapikit na lang ako.
Alam ko na ang susunod dito.
"Kath..."
"Make love to me DJ."
He claimed my lips and kissed me, pulling me closer to him.
We just made love in the shower.
I love him, I really love him.
What more can I wish for?
-------------------
PIAZZA SAN MARCO
Hindi ko alam kung anong nakain ni DJ kasi ang laki ng ngiti niya sa labi
niya.
"DJ, ano ba? Onti na lang itutulak na kita sa bangin."
"Okay lang kung yung bangin na yun ay diretso sa puso mo."
Napangiti na lang ako sa sinabi niya. Oo na, kinikilig na ko!
Yakap-yakap niya ko sa beywang ko habang paikot-ikot kami dito sa
Piazza San Marco. Wala, lumabas lang kami kasi nakakasawa na rin sa
bahay.
"Napagod ka ba Kath?"
"Wag ka na ngang mang-asar!" sigaw ko sa may tenga niya.
"Bakit? Mag-asawa na naman tayo ah? Bakit ka nahihiya kung hanggang
round 5--"
"Shut up!" tinulak ko siya para matago yung namumula kong mukha.
Nakakainis naman!
Patakbo akong naglakad papunta dun sa mga souvenir shop. Nagpaikot-
ikot ako bago ako nakapasok sa isang variety shop. Ang daming
souvenirs at ang unique talaga ng mga sinesell nila dito.
Kinuha ko pa yung mask na nandun para ilagay sa mukha ko. Namumula
na kaya ako! DJ talaga!
Sa paghahanap ko ng pwedeng mabili (at pagtatago na rin kay Pigney),
something caught my eye and it's so beautiful.
Tinaas ko yung necklace na may heart-shaped pendant. Silver siya at
pwede mo siyang mapa-engrave ng kahit ano.
Ang ganda naman nito...
Teka, si DJ ba yun? Sinundan niya pala ako dito. Kaso bakit palinga-linga
siya dito sa shop?
Ay naka-mask pala ako!
Lumapit ako sa kanya at kinalabit siya.
"DJ."
"ANAK NG MEANT TO BE NGA NAMAN TALAGA OO!" sigaw niya at
lumayo sakin. "SINO KA?"
Tinanggal ko yung mask ko, which is parang clown pala na nakakatakot,
at tinawanan lang si DJ.
"Matatakutin ka nga pala DJ. Nakalimutan ko sorry."
"Hindi ah. Tss."
"Eh bakit ang defensive mo? Corny mo."
"Mas corny ka nga eh. Ikaw pala yung tumitingin nung necklace kanina
dun. Gusto mo yun?"
"Oo. Heart-shaped pendant necklace kaya yun!"
"Binigay ko na puso ko't lahat-lahat, gusto mo pa rin nun?"
"Mga banat mo talaga Montenegro. Kahit kelan, effective!"
Natawa naman siya sa sinabi ko. "Lika na nga."
Hinila na niya ako palabas ng shop na yun. Syempre iniwan ko yung
mask baka mamaya mapagkamalan pa kong magnanakaw. Yung puso
lang naman ni DJ ninakaw ko 'no!
Ay ang corny ko na rin hahaha!
Umikot pa kami ng umikot sa mga souvenir shops when an old lady
called my name.
Oo, nagulat ako. Nasa isang stall siya na may mga nakaset-up na mga
ibat-ibang baraha, mga santo, iba't-ibang bote ng di ko alam kung anong
laman at parang may bolang kristal pa na nasa lamesa niya. Manghuhula
siguro 'to.
Pero teka, pinoy siya?
"Kath, kilala mo ba siya?" tanong ni DJ sakin.
"Hindi DJ. Teka, samahan mo ko sa kanya." dahil nagulat ako at alam
niya ang pangalan ko.
Hindi ko alam pero parang natakot ako sa matanda. Agad niya kasing
hinawakan yung magkabilang-kamay ko at tinitigan ako ng para bang
nagbibigay ng babala.
"Iha, makinig ka sakin. Mag-ingat ka sa mga taong nakapaligid sayo.
Talasan mo ang mga mata mo. Dahil nararamdaman kong may kaibigan
kang tatraydor sayo."
Hindi ko alam pero bigla na lang akong kinabahan sa sinabi niya.
Tatraydor? Sino?
----------------------------
QUEN'S POV
Nakalabas na pala si Bea sa kulungan.
Napahiga na lang ako sa kama ko. Kinuha ko yung bote ng beer na
kanina ko pa iniinom. Ewan ko ba, gusto ko lang maglasing.
Naalala ko na naman si Kath.
Her face, her smile, her voice...
I miss all of it.
I tried dating Andie pero wala talaga. Iba talaga si Kath.
Bakit ba hindi kita nagawang ipaglaban, Kath?
Bakit ba hindi kita magawang kalimutan?
Bakit ba hanggang ngayon hinihiling ko pa rin na mapunta ka sakin?
Bullshit na buhay 'to.
Pagkadilat ko, si Kath nasa isip ko. Kahit nakapikit ako, si Kath pa rin
nasa isip ko.
Ayoko na. Gusto ko na siyang kalimutan. Pero hindi ko talaga kaya...
I'm sorry Kath...
Kinuha ko yung cellphone ko. Hindi ko alam kung ito pa rin yung number
niya, basta. Bahala na.
Nagriring na. Pagkalipas ng isang segundo, sinagot na niya yung tawag
ko.
"Hello?"
Napabuntong-hininga ako. I'm so sorry Kath. Kailangan ko siyang
saktan...
Para mapasaakin ka na.
"Si Enrique 'to."
"Oh, hi. Bakit ka napatawag?"
"Mahal mo pa ba si Daniel?"
Ilang segundo bago siya sumagot.
"Oo. Hindi naman nagbago yun eh. Bakit mo natanong?"
I'm so sorry Kath... So sorry...
"Naalala mo yung sinabi mo sakin dati? Yung magtulungan tayo na
mapasaatin yung mga mahal natin?"
"Oo. Teka bakit?"
Bumuntong-hininga ako.
"Pumapayag na ko." kinuyom ko ang kamao ko. "Magtulungan tayo,
Bea."
-----------------------------------------------------------------
PS: Get ready for the BIGGEST TWIST. Soon.
Clue: Not all stories have happy endings...
Dedicated to Grace Ann. Loveyeaaah! =)))))
Totoo ba guys na nawala daw HPW sa mobile library? Paano nangyari
yun? :( Kainis naman. Ah baka kasi may private chap. Lels. Anyways,
baka pala icombine ko HPS/HPW kapag tapos na siya lahat. At oo,
malapit na matapos 'to. =)))))
----------------------------------------
CHAPTER 37.
BEA'S POV
"Magtulungan?"
"Oo, Bea. Magtulungan tayo."
Alam niyo yung nakakatawa? Kakalabas ko lang ng kulungan dahil
napyansahan na ko at naging mabait na sakin ang pamilya ni Daniel at
Kathryn. Tapos, etong lalaking 'to na never kong inisip na gagawa ng
masama...
Ay tinawagan ako para makipagtulungan para mapasaamin ang mga
mahal namin?
Anong pinagsasabi ng lalaking 'to? Huh. I didn't know na may masamang
ugali rin pala 'tong tinatago.
Looks like not all good guys are perfect.
"Nababaliw ka na ba Quen?"
"Hindi. Magtulungan na tayo Bea. Hindi ko kayang i-give up si Kath."
"Wow, what happened to the "Set him free" speech of yours before?
Binigay mo sakin ang advice na yun pero hindi mo naman iapply sa sarili
mo?"
"Bea. Hindi ako nakikipagbiruan. Magtulungan tayo!"
"Lasing ka ba?"
"Hindi ako lasing! Magtulungan nga tayo!"
"Lasing ka nga."
Natahimik siya at napabuntong-hininga. I did the same thing.
Enrique, Enrique, Enrique... tsk.
"Mahal mo pa si Daniel diba? Mahal ko rin si Kath. Kahit kasal na sila,
pwede natin silang sirain! May plano ako Bea. At alam kong
magtatagumpay tayo."
"Diretsuhin mo na ko Mr. Buenavista. Ano bang plano mo?"
Narinig kong huminga siya ng malalim bago niya ako sinagot.
"Magpakasal tayo."
"WAHAHAHAHAHAHAHA!!!"
Hindi ko alam pero bigla na lang akong tumawa ng tumawa. Sumasakit
na ang tyan ko! Shocks, ang tagal ko ng hindi tumawa ng ganito!
IS HE SERIOUS? HAHAHA!
"Anong nakakatawa Bea ha?"
"Ikaw na si Mr. Buenavista, niyayaya akong magpakasal? Pft. Hahaha!
Shocks grabe ka! Hindi ko alam na comedian ka rin! Papasa ka sa
comedy bar! Hahaha!"
"Isa."
"Dalawa. Hahaha! Teka malalaglag na panga ko sa kakatawa!"
"Seryoso ako Bea."
"Sorry naman. Para ka kasing nasiraan ng bait eh." I sighed. "Bakit ba
magpakasal pa gusto mo mangyari ha? I mean, of all plans you could've
come up with, yun ang naisip mo?"
"Kapag kasal na tayo, magseselos si Kath at Daniel. Iisipin nila na dapat
tayo na lang ang pinakasalan nila."
Natawa na naman ako sa sinabi niya pero syempre hindi masyadong
malakas. Baka maoffend siya.
Naiintindihan ko naman kasi nararamdaman niya.
Mahirap talagang magmove-on.
"Enrique, naaalala mo ba yung sinabi mo sakin dati?"
"Ano?"
I mimicked his voice from before. "Nahihibang ka na, Bea. Mahal ko si
Kath kaya ilulugar ko ang sarili ko. Hindi sa lahat ng bagay dapat maging
makasarili tayo. Kung mahal mo talaga si Daniel? Set him free."
"Pagkatapos ng lahat ng ginawa mo para mapasayo si Daniel, igigive-up
mo na lang siya?"
I sighed. "Enrique, ginagawa ko na yun ngayon kahit mahirap. I'm trying
to set him free. Oo naging bulag ako sa pag-ibig. And believe it or not?
Gusto ko ng magbago. Oo, siguro unbelievable para sayo na ang isang
katulad ko na nagkunwaring may sakit sa puso, na gumawa ng kwento
na may nangyari sa kanila ng bestfriend niya, na nanggamit ng tao para
lang mapatay niya ang babaeng mahal ng mahal niya, ay gusto ng itama
ang mga pagkakamali niya at mamuhay na ng masaya. Oo, Enrique. I'm
trying to change for the best. Nabigyan na ko ng second chance and I
promised to myself that I won't waste it. Gagawin ko na ang dapat ko ng
ginawa dati."
"Ano yun, Bea?"
"Ang tanggapin na not all stories have happy endings. Maaaring hindi
happy ending ang nakuha ko with Daniel, my John. At maaaring hindi rin
happy ending ang nakuha mo with Kath. But it's all for the best. Alam
naman natin parehas na naging extra lang tayo sa buhay nila. Naging
sagabal lang para makamtan nila yung happiness nila. Pero alam mo ba,
I believe na darating rin satin ang taong mamahalin tayo ng buo. Yung
taong kayang tanggapin kung ano mang mali ang nagawa natin in the
past. Oo, Enrique. Nagmahal lang tayo. That's a given. Pero alam mo ba
kung anong narealize ko?"
"Ano?"
I smiled. "Mahalin muna dapat natin ang sarili natin bago ang ibang tao."
Ilang segundo ang lumipas bago siya nagsalita. Akala ko nga di na siya
magsasalita eh.
Pero nagulat ako sa sinabi niya.
"Thank you, Bea."
Natahimik ako bigla.
"Ah, wala yun. Sa totoo lang, sayo nga ako dapat mag-thank you.
Pinigilan mo ko dati nung muntik ko ng gawin ang masamang plano ko--"
"Na ginawa mo rin naman."
I rolled my eyes. "Right." I sighed. "Kaya Enrique, pinipigilan na rin kita
ngayon. Listen to me. May mga bagay talaga na dapat mo ng isuko. Kasi
kapag hindi lalo ka lang masasaktan."
Narinig kong napabuntong-hininga ulit siya.
"I guess I'm wrong, again. Thanks for opening my eyes, Bea. Don't worry,
I'll apologize to Kath. Ang sama ko. Ah shit! Ang sama ko."
"Don't blame yourself."
"............................"
"Hello Enrique? Are you there?"
Wala na kasing sumasagot eh. Pero di pa naman naka-end call. Hays.
Baka nakatulog na sa sobrang kalasingan.
I-eend call ko na sana ng biglang nagsalita ulit siya.
"Call me Quen, Bea. Sweet dreams."
*toot toot*
Hindi ko alam kung bakit bigla na lang tumibok ang puso ko.
At mas lalong hindi ko alam, kung bakit napangiti na lang ako bigla sa
sinabi niya.
I hope maging okay ka na, soon. Quen.
---------------------------------
THE NEXT DAY
DANIEL'S POV
"DJ, bitawan mo nga ako! Ayan ka na naman eh, magluluto na nga ako
kasi nagugutom ka tapos gaganyan ka pa!"
"Ayoko. Ang bango-bango ng asawa ko eh."
"DJ naman eh! Nakikiliti ako!"
Natawa na lang ako, ang galawgaw niya kaya. Niyayakap ko lang naman
siya at inaamoy-amoy ah?
"Hindi kita papakainin DJ, sige ka!"
"Eh di ikaw na lang kakainin ko."
Bigla na lang siyang nanigas sa kinakatayuan niya. Tinignan ko yung
reaksyon niya.
Ang cute! Namumula ang baby Kath ko! Ang cute-cute talaga niya!
"Lika nga dito!" sabi ko sabay yakap ko sa kanya ng mahigpit.
"Nakakainis ka. Kapag umuwi na tayo sa Pinas, sisiguraduhin kong
ipapabugbog kita kay kuya Neil!"
"Eh di ipapabugbog ko rin siya kay Yen para fair. Alam mo namang under
yung kuya mo sa pinsan ko."
Kinurot niya ako bigla sa ilong ko. Aish, 'tong babaeng 'to talaga oo. -_-
"Albie ilong ka na! Haha!"
"Kapag narinig ka ni Zharm, baka sipain ka nun pati na rin baby nila.
Lagot ka Kath."
"Haha! Naiimagine ko na! Pero DJ, alam ko nilalambing mo lang ako
pero magluluto ako ng favorite food mo kaya iwanan mo muna ako dito.
Besides, may imimeet ka pa na investor sa company diba?"
"Ah, oo meron. Sige alis na ko."
Nagulat ako ng bigla na lang akong hinalikan ni Kath.
"Ingat ka. Don't talk to strangers okay? Mahal mo ba ako?"
Bigla na lang akong natawa sa sinabi niya.
"Kung nakakain lang ang pagmamahal na yan. Busog ka na, babaunan
pa kita."
"Corny mo!"
"Wag kang mag-alala, pagbalik ko, mahal pa rin kita." I kissed her on her
forehead. "Subukan mo lang akong lasunin sa lulutuin mo-- Joke!"
nakatanggap na naman kasi ako ng kotong eh. Hahaha.
Umalis na ko ng bahay at dumiretso na sa Piazza San Marco.
Actually, wala talaga akong imimeet na investor. Nag-white lie lang ako
kay Kath.
Naglakad na ko papunta sa souvenir shop na pinuntahan ni Kath
kahapon. Buti na lang sinundan ko siya, kaso tinakot ba naman ako
gamit yung mask na yun. Ayos lang, nakaganti naman ako sa kanya
pagdating sa bahay eh. *evil smile*
Aish teka! Bibilisan ko na nga 'to, kailangan ko ng umuwi. Namimiss ko
kaagad si Kath. Hays.
"Excuse me maam, do you speak English?"
"Yes. What can I do for you?" buti na lang. Nakakatamad mag-Italian lalo
na kung di ko kasama si Kath. Wala akong maiimpress.
"I'll buy this." sabay turo ko dun sa tinitignang necklace ni Kath kahapon.
"Please engrave this on it." sabay bigay ko sa kanya ng words na
papaengrave ko.
Maya-maya, natapos na yung pinaengrave ko. Isang oras ang tinagal.
Nakakainis!
Nagbayad na ko sabay kuha ng necklace. Tinago ko siya ng mabuti sa
bulsa ko.
I'm sure Kath will be happy after I give this to her. Lalo na kung dadalhin
ko siya sa bagong beach house na binili ko para samin sa Tagaytay.
I want to create beautiful memories there, with her.
Nakangiti akong pumasok sa bahay. Dumiretso na ko sa kitchen.
"Kath ko, I'm here!"
Wala si Kath? Saan naman kaya nagpunta yun?
Tinignan ko na sa living room kahit sa dining room, wala. Baka umakyat
siya. Pero bakit di niya ko narinig?
Pag-akyat ko at pagbukas ko ng kwarto, nagulat ako kasi walang Kath na
bumungad sakin.
Hindi kaya nakikipaglaro na naman ng hide-and-seek si Kath?
Napangiti ako. Si Kath talaga.
"Kath, lagot ka sakin 'pag nahanap na kita!" sigaw ko habang pababa ako
ulit ng hagdanan.
Pero saan naman siya magtatago? Hays!
Bumalik ako sa kitchen para macheck ulit kung nandun si Kath, when
something caught my eye.
Yung kutsilyong gamit ni Kath kanina...
May dugo.
At katabi nun, may isang fortune cookie na parang kakabukas pa lang.
Kinuha ko yung papel na nakalagay sa loob...
"Not all stories have happy endings."
Fck! What the hell?! Bakit ganito nakasulat dito?!
"Kath!!!" sigaw ko sa buong bahay.
No response.
Oh no...
Bigla na lang may nagdoorbell.
Agad akong tumakbo papunta sa pintuan. Pagkabukas ko, nagulat ako
sa taong nakita ko.
"Para kang nakakita ng multo, Montenegro?"
----------------------------------------------------
PS: Get ready for the BIGGEST TWIST. Soon.
Clue: Goodbye.
Dedicated to Deny. Hi sistorr, I love you. :*
Happy 1M pala HPW. ;) 2-3 chaps na lang, magpapaiyak na ko. Wag
niyo kong awayin ah? =)))
------------------------------------------
CHAPTER 38.
DANIEL'S POV
Pagkakita ko sa kanya, agad ko siyang niyakap ng mahigpit.
"Akala ko... akala ko..."
"DJ, bakit ba gulat na gulat ka dyan? Multo ba ko?"
Grabe, tinakot niya ako. Akala ko...
Akala ko kung ano ng nangyari sa kanya.
Akala ko iniwan na niya ako.
"Kath talaga, mamamatay ako ng dahil sayo di mo ba alam ha?!"
"Teka DJ, bakit ba?"
Binitawan ko siya at hinawakan sa braso niya. "Okay ka lang ba? Anong
nangyari sayo ha?"
"Teka DJ. Calm down. Papasukin mo kaya ako?"
Pinauna ko na siya sa loob ng bahay. Umupo siya sa sofa sa living room,
kaya umupo na rin ako sa tabi niya.
"Anong nangyari? Bakit ka nawala na lang bigla?"
"Naaalala mo ba yung manghuhula before? Yung sinabing may tatraydor
sakin?"
"Oo. Bakit?"
She sighed.
"Kilala ko na kung sino. Pero bago yun, may sasabihin muna ako."
After she said that, she raised her right hand...
With bandage.
------------------------
KATHRYN'S POV
"Anong nangyari dyan ha?! Kath naman! Clumsy mo talaga. Tsk."
hinawakan niya yung kamay ko. Napangiwi ako bigla sa sakit.
"Grabe naman DJ. Higpit naman ng hawak mo! Kalma lang pwede?!"
"Bakit mo ko sinisigawan na naman ha? Nag-aalala lang ako sayo!"
"Oo nga. Kaya nga i-eexplain ko diba." kasi naman. -_-
Nagkamot siya ng ulo at maya-maya, tinignan na ko ng seryoso.
"Alam mo kasi Kath, para kang piraso ng puzzle. Mawala ka lang,
kailanma'y 'di na ako mabubuo."
I sighed.
Nag-alala na naman siya sakin. Naguilty tuloy ako sa paglabas. Hays.
Naalala ko tuloy yung nangyari kanina nung iniwan niya ako.
"Habang nagpprepare kasi ako ng ingredients ng lulutuin ko, tumawag si
Quen."
"Oh? Bakit?"
"He said sorry."
"Sorry? Bakit? Sinaktan ka niya? Anong ginawa ng hayop na yun sa--
aray naman!" piningot ko kasi siya. Ang daldal eh.
"Sandali lang diba?" tumayo ako. "Seryoso na kasi ako."
"Saan ka pupunta?"
"Sa kitchen. Lilinisan ko lang yung kutsilyong naiwan ko kanina."
Sinundan niya naman ako sa may kitchen at nagkamot na naman ng ulo.
"Bakit nag-sorry sayo si Enrique?"
Kinuha ko muna yung kutsilyo kanina at hinugasan, bago ko sinagot yung
tanong niya.
"Nag-sorry siya kasi..." I sighed. "Kasi muntik na daw niya akong
traydurin."
"Siya yung tinutukoy ng manghuhula?"
"Oo. Buti na lang, di niya tinuloy. Alam mo bang gagawa sana siya ng
paraan para magkahiwalay tayo?"
"What?!" nabitawan ko yung kutsilyo sa sink ng biglang pinaharap niya
ako sa kanya.
"Problema ba ng BESTFRIEND mo? Akala ko ba nakamove-on na yang
BESTFRIEND mo?"
Ehhhhhh? Bakit ineemphasize niya yung bestfriend? Mabait si Quen!
"Excuse me, kasama niya kaya yung dating BESTFRIEND mo sa dapat
na plano niya!"
"Talaga? Eh sa pagkakaalam ko nakakulong yung dating BESTFRIEND
ko dahil muntik ka na niyang saktan ha?"
"Nakalabas na nga yung dating BESTFRIEND mo sa kulungan eh. Kaya
nga yung BESTFRIEND ko, nagsorry na sakin dahil muntik na niya akong
traydurin sa pamamagitan ng plano nila ng dating BESTFRIEND mo."
"Plano nila ng dating BESTFRIEND ko?"
"Oo. Di mo ba alam? Sinabi niya sakin na nagpanggap ang dating
BESTFRIEND mo na may kunwaring nangyari sainyo para lang
mapasakanya ka."
Napatigil siya dun.
"Alam ko namang walang nangyari samin. Pero ano namang plano
ngayon ng BESTFRIEND mo at muntik ka na niyang traydurin?"
Sasagot na sana ako ng may napansin ako.
Yung kamay niya na nasa braso ko kanina, nasa may... nasa may likod
ko na... sa may...
"Teka nga DJ, nakakahalata na ko sayo eh! Yung kamay mo nga!"
"Bakit?"
Tss, painosente pa siya.
"DJ naman eh!"
Nagulat ako ng bigla niya akong binuhat mula sa likod ko kaya
napahawak ako kaagad sa leeg niya. Nagsimula na siyang maglakad.
"Uy saan tayo pupunta ha?"
"Sa kwarto." ngiting sabi niya.
Jusko po, eto na naman siya. (_ _)
Binuhat nga niya ako paakyat ng kwarto. Nung nasa kwarto na kami,
bigla na lang niya akong dinaganan sa kama, yung right hand kong may
bandage di niya dinaganan malamang baka kung ano pang magawa ko
sa kanya.
"Sige, explain mo na kung ano yung plano ng BESTFRIEND mo."
"Baliw ka talaga."
"Baliw na baliw naman sayo." sabi niya sabay halik sa ilong ko. "Dali na,
anong plano ng BESTFRIEND mo?"
"Promise, wag kang tatawa sa plano ng BESTFRIEND ko ah?"
"Depende. Bakit? Nakakatawa ba talaga?"
Napakagat-labi ako. "Oo."
"Ano?"
"Kasi, sabi ng BESTFRIEND ko sa dating BESTFRIEND mo, para
mapaghiwalay tayo, eh..."
"Eh ano? Dali na Kath, ano ba yung plano nila?"
Huminga ako ng malalim. Ihahanda ko na sarili ko sa tawa ni DJ.
"Plano ni Quen na magpakasal sila ni Bea para mapagselos tayo."
Ang tagal sigurong nag-loading kay DJ yung sinabi ko, kasi nakakunot-
noo pa rin siya eh.
"Magpakasal?"
"Oo."
"Para mapagselos tayo?"
Natawa na lang ako. "Oo nga."
Nagulat ako ng bigla na lang siyang naglean sakin...
At maya-maya, nagvibrate na lang bigla ang tyan niya dahil sa kakatawa.
"WAHAHAHAHA! Shit! Yung plano ng BESTFRIEND mo.. Teka, teka,
WAHAHAHAHA!"
"Para ka namang tanga eh. Laway mo nga!"
"Tarantado rin BESTFRIEND mo eh! Haha, shit! Laughtrip! Teka, di ko
mapigilan..." tumayo siya at parang di pa makapaniwalang tinuturo-turo
ako. "Yung.. yung BESTFRIEND mo? Hahahaha!"
Natawa na lang ako sa reaksyon niya. Grabe, kahit ako tawang-tawa eh!
Kaya pinatawad ko na rin si Quen. Kasi alam ko namang di niya kayang
gawin sakin yun, yung traydurin ako.
Thank god for Bea.
I realized that this is the first time...
I come to like her.
Tinignan ko si DJ na parang nababaliw na. Tumatawa kasi na walang
sounds. Laughtrip!
"Tapos ka na ba tumawa dyan DJ?"
"Teka, okay na. Okay na ko. Magpakasal... hahaha!"
Ang OA talaga nito. -_-
Napansin niya yatang naiinis na ko sa kanya kaya lumapit na siya sakin.
Tumabi siya at hinila ako para maupo sa lap niya.
"Aatakihin pa yata ako sa puso dahil sa plano ng BESTFRIEND mo eh."
sabi niya sabay yakap sakin. "Wag ka na ulit mawawala sa paningin ko
ha?"
I smiled. "Opo. Hindi na po."
"Kaya ba nasugatan ka? Dahil sa kakatawa?"
"Oo. Naghihiwa kasi ako ng onion kanina tapos ayun, pagkasabi niya
nun, nabitawan ko pa cellphone ko at nasugatan ako. Naiyak pa ko sa
kakatawa."
"Dahil sa onion at sa sinabi ni Quen, iyak-tawa ka, nasugatan ka pa."
tinaas niya yung right hand ko at hinalikan ito. "Gagaling rin 'to. Malalim
ba yung sugat mo?"
"Medyo. Buti na lang may malapit na drugstore dito. Na-disinfect ko na,
don't worry."
"Good. May kasalanan ka pa sakin."
"Ano yun?"
Binitawan niya ako at tinignan ng seryoso.
"Tinakot mo ko dahil dun sa fortune cookie na yun."
Hala, alam niya. Patay. T_T
"Akala ko dahil kay Jhake aka BOGS mo na mahilig mag-fortune cookie
kaya nawala ka."
"Hehe. Sorry DJ!" nag-peace sign ako sa kanya. "Kasi naman inasar mo
ko kanina na baka lasunin kita sa lulutuin ko. Kaya ayun, napag-isipan
kong pagtripan ka. Alam mo naman yung kapit-bahay natin dito na si
Emma, marunong gumawa ng fortune cookie. Sakto nasugatan pa ko
kanina. Sorry na sa prank ko..." I pouted. "Peace na tayo?"
"Not all stories have happy endings pa ang nilagay mo ah? Di mo ba
alam na kinabahan ako ng sobra sa ginawa mo ha?"
"I'm sorry. Pero alam mo? Binase ko lang naman yung line na 'Not all
stories have happy endings' sa dati eh."
"Dati? Anong ibig mong sabihin?"
I sighed.
"Part yun ng laman ng fortune cookie na binigay sakin ni Bogs bago niya
ako iniwan dati."
---------------------------
2 WEEKS LATER
MONTENEGRO UNIVERISTY
"Oh my god! Ang famous wife ni Daniel!"
"Si Mrs. Montenegro oh! She's so pretty!"
"I love her na! My god ang swerte niya!"
Napailing na lang ako sa mga naririnig ko na sinasabi nila.
Nakakawindang! Ano bang meron at parang artista ang dating ko dito?
Malamang lang Kath, asawa ka ng isang Montenegro, na technically, ay
magiging may-ari na rin ng university na 'to. -_-
Nasaan na ba si DJ?
Pagkagising ko kasi kanina, wala na siya. Nakakainis. Nagtext na lang
siya na mauuna raw siyang pumasok ng university. Baka daw kasi
pagkaguluhan kami kasi syempre, first day namin na papasok ulit dito eh.
Pinagkaguluhan pa rin naman ako eh. (_ _)
2 days na kami nandito sa Manila. As, uhm, new married couple.
Nakakuha lang naman kami ng pang-aasar sa parents namin. Kahit sa
Nakakuha lang naman kami ng pang-aasar sa parents namin. Kahit sa
mga friends namin, nakakuha rin kami ng pang-aasar. Kaloka!
Si Quen nakausap ko na, at ayun, nagkaayos na rin kami. Pero di
nakayanan ni DJ na kausapin siya kasi tumawa siya ng tumawa agad
pagkakita pa lang sa mukha ni Quen. Siraulo talaga.
Si Bea? Wala pa. Di ko pa rin kayang kausapin. Kahit si DJ eh. Siguro,
sa susunod na pagkakataon, pwede na.
Besides, bumait na naman siya. Pinigilan niya si Quen. Kahit napaka-
absurd ng plan na yun.
Nagrereminisce na naman ako. Makapasok na nga ng classroom.
"Mrs. Montenegro!"
Napatingin ako sa tumawag. Girl na mukhang sophomore college student
dito sa university. 'Deny Jamias' nakalagay sa ID niya.
"Bakit?"
"Uhm..." lumapit siya at may inabot na...
Fortune cookie.
"Pinabibigay po ng lalaki sa may back gate. Para daw po sainyo 'to."
"Lalaki?"
"Yes po."
Binuksan ko yung fortune cookie. At ang nakalagay...
"Do you remember me, Bogs?"
"Nasa back gate pa rin ba siya ha?"
"Yes po. Maghihintay daw po siya dun."
Thanks!" I smiled at her before I started to run.
Pagdating ko sa back gate, nandun siya, naghihintay.
At pagkakita niya sa presence ko, he smiled.
A sad one though.
Ngayon, natatandaan ko na yung buong laman ng fortune cookie dati.
"Not all stories have happy endings. I didn't have one, but it's not because
of you, remember that. Find your own happiness, Kath."
At parang echo lang sa binigay niyang fortune cookie sakin kanina,
lumapit siya sakin at sinabing...
"Do you remember me, Bogs?"
He didn't get his happy ending.
He's the guy who lost his mom after the car crash 11 years ago.
------------------------
PS: Get ready for the BIGGEST TWIST. Soon.
7 chapters left...
Hi guys! I have a new KathNiel fanfic entitled "The Rising Star". Dahil
maraming nagrequest eh. Haha. Makakarelate kayo dun alam niyo bakit?
Isipin niyo, paano kung di nag-artista si Daniel Padilla? Ano kayang
mangyayari? =)) I hope suportahan niyo rin yun gaya ng support niyo dito
sa HPS/HPW =)) Aasahan ko kayo hahaha =))
Namnamin niyo bawat salitang binibitawan nila ha?
---------------------------------------
CHAPTER 39.
KATHRYN'S POV
Hindi ko alam kung paano lalapit sa kanya, o kung paano ko siya
iaapproach. Ewan ko ba, parang namimilipit ang dila ko dahil after all
these years, ngayon ko lang siya naalala.
Buti na lang, siya ang unang bumali ng invisible barrier sa aming dalawa.
Dahil bigla niya akong niyakap.
"Bogs..."
Napabuntong-hininga na lang ako.
"Hi, Bogs."
Tinapik ko yung likod niya at maya-maya, bumitaw na siya. Nginitian niya
na lang ako.
"Uhugin ka pa rin ba?"
"Sira."
Natawa na lang siya at nagkamot ng ulo.
"So..."
"Uhm..."
Nagkatinginan na lang kami at natawa.
Namiss ko rin siya.
Si Bogs...
Ang dahilan kung bakit ako nakapagsalita ulit.
Umupo na lang kami sa may bench sa may carpark.
He sighed.
"Ang tagal na 'no? 11 years." malungkot niyang sabi. "Ilang taon ng
nakakalipas since, the accident."
"Oo nga Bogs. 11 years have passed since the accident." tinignan ko
siya. "Masaya naman siguro sila sa heaven 'no?"
He smiled, a sad one. "Oo naman. Baka nga sabay nila tayong
pinapanuod ngayon eh. Reunited ang dalawang taong importante sa
buhay nila."
I sighed. Ilang taon na pala ang nakalipas ng namatay si dad, at ang
mom niya.
Involved kami parehas sa car accident 11 years ago.
"Little girl, eto ang gift sayo ni daddy dahil sinamahan mo ako sa
Tagaytay." binigay niya sakin yung malaking paper bag. Pagkabukas ko...
"Wow teddybear! Thanks daddy! You're the best daddy in the whole
world!" nagtiptoe ako at kumiss sa cheeks ni daddy. Ngumiti lang siya
sakin.
"Tandaan mo Chandria, your daddy loves you so much. Hindi kita
hahayaang mapahamak. I love you my daughter." sabay kiss ni dad sa
noo ko.
"I love you too daddy!"
Nagpatuloy siya sa pagdrive habang ako niyayakap si teddy! Ang cute
cute niya talaga! >//<
Ang bilis ng mga susunod na nangyari...
Nagulat ako ng biglang umikot yung kotse at niyakap ako ni daddy ng
mahigpit. Pagkatingin ko sa harap namin, may kotseng nawawalan ng
preno at pasagasa na siya samin.
Wala na akong ibang sinabi kundi "Daddy..."
*screeeeeeeeeeeeeeech!*
Oo, naaalala ko pa rin lahat yun.
"I'm really sorry, Bogs. Kung hindi lang lasing si mama dati, naging
maayos sana ang pagddrive niya, at hindi niya sana, hindi niya sana..."
he sighed. "Hindi niya sana napatay ang papa mo."
"Wag mong sabihin yan. Hindi kasalanan ng mama mo kung bakit kami
naaksidente."
"Involved pa rin siya, at kahit ako sa aksidente. Alam mo yan."
Naalaala ko yung sinabi niya 11 years ago, after the accident. That time
na sinimulan niya akong bisitahin sa bahay.
Hindi ako nakapagsalita nun dahil sa trauma. Lagi akong binibisita ni
Jhake. Nagpakilala siyang 'Bogs', lagi siyang nakikipaglaro sakin. Nung
una, inisip ko na, sino ba siya? Kapatid ko ba siya? O baka mamaya
talagang childhood friend ko lang siya? Hindi eh.
Kaya niya ginagawa yun dahil gusto niyang bumawi sakin.
"Naaalala ko kinwento mo sakin dati. Kaya naglasing ang mama mo that
night dahil nag-away sila ng papa mo. Nag-away sila dahil sayo, dahil
yung papa mo, gusto na kayong iwan." I sighed. "Dahil may nakilala na
siyang iba."
He smiled bitterly. "Oo, yun nga. At ang magaling kong tatay, gusto
akong isama papuntang America kasama ang babae niya. Wala naman
akong magawa. Kaya ayun. Tinawagan ko si mama. Sabi ko sa kanya na
umuwi siya kaagad dahil miss ko na siya. Hindi ko naman alam na
kakagaling lang niya kela papa at nag-away sila, at hindi ko rin alam na
lasing siya."
"Kaya sinisisi mo ang sarili mo sa nangyari."
"Oo. Kasalanan ko naman talaga eh."
"Alam mo Bogs, wala ka namang kasalanan eh. Alam mo kung bakit?
Wala tayong kontrol sa buhay natin. Everything happens for a reason."
"For a reason? So biglang ganun lang? Namatay siya para magkatuluyan
ang walanghiyang tatay ko at ang kabit niya? Ganun ba?"
"Alam mo Bogs, sapat na yung alam mo na mahal ka ng mama mo.
Kaya nga nagmadali siya para makabalik sayo diba? Sa tingin mo
matutuwa ang mama mo kung sisisihin mo ang papa mo at ang
stepmom mo sa nangyari?"
Hindi siya nagsalita. I know he's emotionally scarred, and I know he's
afraid to admit that, everything really happens for a reason.
"Tell me, sinalbahe ka ba ng stepmom mo?"
He sighed. "Actually, hindi talaga ako makapaniwala na tinatrato nila
akong mabuti."
"Sa buong buhay mo sa America, inalagaan ka niya pati na rin ang papa
mo?"
"Oo."
"Yun naman pala eh."
"Pero--"
"Ganito na lang isipin mo Bogs. Keep in mind that people come and go,
but the memories? Never. Wag mo ng isipin yung masasakit na nangyari
sainyo ng mama mo. Gawin mo yung inspiration para maging maayos
ka. Ayusin mo na rin ang gusot mo between you and your dad, kahit yung
stepmom mo."
"Actually, aayusin ko na naman talaga."
"Talaga? Good! Nasaan ba sila?"
"Nasa America. Alis ko na mamaya. Gusto ko lang makausap ka for the
last time. And thanks to you, narealize ko na, anak pa rin ako ni papa. At
kahit may pagkawalang-hiya at gago yun, tatay ko pa rin siya."
"Basta tatandaan mo Bogs, hindi ka masamang tao. Hindi rin kasalanan
ng mama mo kung bakit nawala si dad."
"I will."
"Pero may kasalanan ka pa sakin."
Huminga siya ng malalim at nagkamot ng ulo. "Oo nga pala. I'm sorry
talaga."
"Ikwento mo nga sakin. Bakit mo tinulungan si Bea?"
"Nagmahal nga lang ako."
"Nagmahal? Eh bakit--"
Bigla niyang tinakpan ang bibig ko.
"Eto na, ieexplain ko na."
Sige na nga, shattap na muna ako. -_-
Binitawan niya naman ang bibig ko at bumuntong-hininga.
"Diba sabi mo, "Everything happens for a reason?" Two months ago,
umuwi ako sa Pinas para magpahinga, at para hanapin ka. Wala, gusto
lang kitang kamustahin. Kaso, nakilala ko bigla si Bea."
"Na-fall ka? Kaya minahal mo siya?"
"Ganun na nga. Kasi iba siya eh. Ang palaban niya. Lagi niyang sinasabi
sakin na, gusto niyang mapasakanya yung taong mahal niya. At dun sa
reason na yun kaya ko siya minahal."
"Kahit hindi ikaw ang lalaking yun?"
"Oo. Ganun naman talaga ang pag-ibig diba? Lahat, nagpapakatanga."
Natahimik ako. Tama naman siya eh.
Kaya mong magpakatanga para sa taong mahal mo.
"Kaya ba pinigilan mo siya, dahil alam mong ako yung gusto niyang
mawala para makuha niya ang mahal niya?"
Tinignan niya ako ng seryoso.
"Oo. Naguilty ako. Kasi tinulungan ko siya para mawala ang taong dapat
ko palang protektahan."
I smiled at him. "Wala na yun, matagal na yun. Bumawi ka naman sakin
eh."
Ngumiti na lang siya sakin. "Sana magkabati pa rin kayo ni Bea."
"Siguro, kapag nawala na yung galit ko sa kanya. Pero paano ka? Mahal
mo siya diba? Magpapaalam ka ba?"
"Hindi na. She deserves someone better than me."
Someone better than Bogs? Sino naman kaya?
Ganun pala talaga ang love, it's complicated.
"Balang araw Bogs, mahahanap mo rin ang babaeng para sayo. Basta
ha? Wag na wag ka na ulit mananakot sa pamamagitan ng fortune
cookie ah? Natakot kaya ako sayo dahil dun."
Natawa siya. "Oo na. Oh, eto nga pala. Bago ako umalis." tumayo siya at
may kinuha sa bulsa niya, sabay abot sa kamay ko. "Basahin mo."
Kinuha ko naman yun at binuksan. At bigla na lang akong napangiti sa
nakalagay.
"Find your own happiness, Kath."
I smiled and stood up, then hugged him. "You too, Bogs."
"Paano ba yan, alis na ko ha? Ayokong malate sa flight ko."
"Ganito kaaga?"
"Oo. Gaya nga ng sabi ko, dumaan lang ako dito para makapag-formal
goodbye sayo. So paano ba yan?" kinurot niya ang pisngi ko. "Till then,
Bogs."
Ngumiti ako. "Till then."
Kumaway na siya habang pasakay na sa kotse niya. At kahit aalis na
siya...
Masaya ako.
Find your own happiness too, Bogs.
"Tapos na ba kayong mag-usap?"
"Ay pu--!" tinakpan ko ang bibig ko dahil nagulat ako sa boses ni DJ.
Huh? Wala naman siya dito ah?
"Hoy patpatin. Wala ako sa tabi mo. Naririnig mo ko dahil sa P.A
system."
Napatingin ako sa upper left ng carpark. Oo nga, may parang speaker
dun, at may CCTV camera pa.
"Narinig mo pala ang usapan namin ha?"
"Oo. Wag kang mag-alala patpatin. Hindi ako nagselos. Sa lalaking yun?
Ha. Mas gwapo ako."
Natawa na lang ako sa sinabi niya.
Teka, parang ang sagwa naman ng ginagawa ko. Nakikipag-usap ako sa
P.A system, sa isang speaker. Abnormal rin 'tong Montenegro na 'to eh.
"Nasaan ka ba ha?"
"Bakit? Miss mo na ko?"
"Hindi ah. Bakit? Masama na ba magtanong?"
"Tss. Bumalik na naman ang ugali mo dati ah? Nerdy slave ko?"
Natawa na naman ako sa sinabi niya.
"Nasaan ka na ba? Ha? Mayabang na master ko?"
"Kung saan tayo unang nagkausap."
"Ha? Sa Tagaytay?"
"Ang tanga mo pa rin talaga minsan. Sa university mismo!"
Maka-tanga naman 'to. -_-
Uyyy... pero namiss ko dating ugali niya.
Nakakamiss ang ugali niyang laging nang-aasar, pero concern na
concern sakin.
"Sige na nga. Punta na ko. Pero bakit?"
"Basta! Pumunta ka na ngayon na! Sige ka, magpapaagaw ako sa mga
babaeng pinagnanasaan ang kagwapuhan ko."
"Mukha mo!"
"Gwapo!"
"Kapal ah!"
Narinig ko siyang tumawa.
"Pero teka, ibig sabihin, naririnig ka ng buong university? P.A system yan
ah?"
"Hi-tech na ngayon sa university natin. Wag kang mag-alala, sa carpark
lang naririnig 'tong gwapong boses ko. Bilisan mo na nga!"
"Sungit! Sige na nga!"
Tumakbo kaagad ako papalabas ng carpark. Para talagang tanga si DJ
minsan. Laging may pasabog!
Papunta nako sa may cashier/registar office. Dito naman kami unang
nagkakilala eh.
Ngayon ko lang naintindihan, na sa pagiging clumsy ko, at sa
pagpapapansin niya...
Kaya naging kami na forever.
Sasambahin ko nga ang floor ng offices ng university na 'to kapag may
time ako. Haha!
Pagkakanan ko, nagulat ako dahil may mga sticky notes na nakadikit sa
floor, at diretso yun sa door kung saan nandun ang cashier/registrar's
office.
Anong pakulo 'to?
Kinuha ko yung 1st sticky note. At napangiti ako sa nakasulat.
"Krayola ka ba? Kasi binigyan mo ng kulay ang buhay ko."
Nakakainis! Ang corny-corny pero kinilig ako? Kinuha ko naman yung
2nd sticky note.
"Oxygen ka ba? Kasi feeling ko mamamatay ako kapag wala ka."
Teka, teka, kinilig ako. DJ naman eh! >//<
Hmm, yung 3rd sticky note nga.
"Hindi ko alam ang katapusan ng universe, pero alam ko, ang simula, U
N I."
Si DJ talaga. Ang corny-corny, pero napangiti ako.
After 22 more sticky notes, binasa ko na yung huli.
"Centrum ka ba? Kasi you make my life complete."
Mga banat talaga ng isang Montenegro. Kahit kelan, nakakakilig.
At nakakainlove.
Hindi ko alam pero parang naiiyak ako. Nakakainis kasi. Kahit sa
ganitong way, pinaparamdam niya talaga na mahal niya ako.
Tinupad niya talaga yung sinabi niya dati.
Na kahit kami na, at kahit mag-asawa na kami, araw-araw niya akong
liligawan.
Naiiyak talaga ako. Nakakainis!
At mas lalo pa kong naiyak pagkapasok ko ng loob ng cashier/registar's
office.
May mga red and white roses sa floor, red and white balloons na
nakaset-up sa bawat gilid, at may tea light candles na ginamit para
magkaroon ng circle sa gitna ng place na 'to.
At may nakatayo pa sa dulo, holding a guitar, ang isa sa inspirations ko...
Si Edwin Mc'Cain.
Paano niya napabalik sa Pinas yan? Grabe, he really is an unpredictable
man.
Pero mahal ko. Mahal na mahal ko siya.
Halos maiyak ako ng lumapit si DJ, at inabot ang kamay sakin.
"Please do me the honor of accepting my hand. Dance with me?"
Nginitian ko siya at inabot ang kamay ko.
"Yes."
Inalalayan niya ako para makapasok sa circle surrounded by tea light
candles, and he kissed my hand before pulling me closer to him.
"Bakit ka umiiyak ha?"
"Sinurprise mo kasi ako. Bakit mo ba 'to ginawa ha?"
Ngumiti siya at pinunasan yung luha ko, sabay halik sa noo ko.
"Kasi mahal kita."
[Click the background music on the right side for better reading]
Nilapit niya ang bibig niya sa may tenga ko. Hinigpitan niya ang hawak sa
beywang ko at nagsimulang kumanta, accompanied pa by Edwin
Mc'Cain.
Habang tuloy-tuloy pa rin ang pag-agos ng luha ko.
"The strands in your eyes that color them wonderful. Stop me and steal
my breath. And emeralds from mountains thrust towards the sky. Never
revealing their depth..."
Napapikit na lang ako. His voice haunting me in every way.
"And tell me that we belong together. Dress it up with the trappings of
love. I'll be captivated, I'll hang from your lips. Instead of the gallows of
heartache that hang from above..."
Bigla niya akong binitawan para hawakan ang magkabilang-kamay ko. At
hinalikan ito.
"And I'll be your cryin' shoulder. I'll be love's suicide. And I'll be better
when I'm older. I'll be the greatest fan of your life."
Pagkatapos nun, hinalikan na niya ako.
Na punong-puno ng pagmamahal.
And I'll be your cryin' shoulder,
I'll be love's suicide.
And I'll be better when I'm older,
I'll be the greatest fan of your life.
I really love this man.
I buried my face on his chest, still crying. Naeewan ako.
"Wag ka ng umiyak Kath ko, naman o. Akala ko sasaya ka."
Tinignan ko siya at hinawakan ang magkabilang-pisngi niya.
"Sinong nagsabing di ako masaya ha? Masayang-masaya ako."
"Promise?"
I smiled at him. "I promise."
He started to lean down to kiss me again ng makaramdam ako ng
kakaibang feeling.
"Huwohh... huh. huh. Wait DJ..."
"Kath, Kath? Anong nangyayari? Bakit ka namumutla?!"
"DJ.. DJ... nasusuka ak-- huwohh..."
"Kath, Kath!"
Hinawakan ko ang tyan ko at ng di ko mapigilan, sumuka ako.
Ano ba 'to, ang ewan ng nararamdaman ko.
Kinuha ko yung handkerchief ko sa bulsa ko at pinunasan yung bibig ko.
Medyo gumaan ang pakiramdam ko dun ha.
Ugh, naeewan ako. Nagutom ako bigla. Shocks. Parang nagcrave ako
bigla sa mangga.
Napatingin ako kay DJ na parang tulala. Teka, bakit?
"Kath..."
"What? Bakit parang tulala ka dyan ha?"
Tinuro niya ako, tapos yung tyan ko. Tapos bigla na lang siyang ngumiti
ng pagkalaki-laki at niyakap ako ng mahigpit.
"Tatay na ko Kath! Tatay na ko!"
Anong sabi niya? Tatay?
WHATTTTTTTTT?!?!?!?!
O///////////////////////O
I'm pregnant?!
-----------------------------------------
PS: Get ready for the BIGGEST TWIST. Soon.
6 chapters left...
Break muna tayo sa pag-eenglish. *O*
Huwaaaaaaaaaaa. Alam niyo yung sobrang kilig ko sa RNK ni Ate Glim?
Tapos kayo, pinapakilig niyo rin ako? Huwaaaaaaaaaaa! 200 votes and
comments lang hinihingi ko last chapter, sobra pa natanggap ko! Grabe,
tears of joy ako! Hindi pa rin kayo nagsasawa sa kalokohan ko. *punas
ng luha*
Trip ko lang magdrama! Huhuhu. Kasi naman eh. Nandito na kami sa La
Union! Holy Week. Well uuwi rin naman ako sa Wednesday kaagad sa
Manila kasi kay daddy naman ako sasama. Haha, gulo ng pamilya ko.
Wag niyo ng intindihin! Kaya baka sa Friday pa ako makapag-update uli.
Dedicated pala kay Joyce! Uy, smile ka na ha? Thank you sa support mo
dito! Wag ka ng iiyak dun sa ex mong baog! Hahaha! Joke lang! Pero
seryoso, goodluck sa lovelife! Hugs!
--------------------------
CHAPTER 3.
KATHRYN'S POV
"...Yes Tito. I will accompany you first thing in the morning. Yes, okay.
Bye." binaba ko kaagad yung telepono dito sa kwarto pagkatapos kong
kausapin si Tito Rommel.
Nakatingin lang ako sa kisame ng kwarto ko habang nakahiga.
Nararamdaman ko yung sakit ng ulo ko. Grabe, nakakapagod pala talaga
yun. Yung naghahanap ka ng taong ayaw naman magpakita.
Isang linggo. Isang linggo ang hinintay namin bago namin nakuha ang
address ni DJ.
It turns out na ang boss ni DJ sa trabaho ang nagturo samin kung nasaan
siya. Nagtataka yung boss niya kung bakit parang pamilyar si DJ, at
mukhang mayaman at may pinag-aralan, pero nagtatrabaho sa kanila as
a miniature house designer. Nagpasalamat na lang ako sa pagtanggap
niya kay DJ at sa pagturo na rin kung nasaan siya. Alam ko private ang
identity ng mga empleyado nila at hindi pwedeng ibigay sa kahit sino ang
personal information nila pero tinulungan pa rin nila kami. Well, may
reason kung bakit pero hindi naman siguro importante kung ano man
yun. I'm just happy na tinuro nila samin si DJ.
And I'm thankful for that.
Bukas ng umaga, pupuntahan na namin si DJ. Kukunin na namin siya
ulit.
Napapangiti ako kapag naiisip ko yun.
We will be together again, master.
Patulog na sana ako ng biglang nag-ring yung telepono. Hindi ko na
tinignan yung caller ID, sinagot ko na lang ng diretso.
"Hello?"
"Kath..."
"O Quen? Bakit ngayon ka lang nagparamdam?" hindi ko na siya nakita o
nakausap man lang ngayong linggo. Kaya nag-aalala ako sa kanya.
"May inasikaso lang ako sa family business."
"Ah..."
SILENCE.
"I missed you." Ehhhhh? Uhm...
"I missed you too Quen."
"Parang hindi naman..." sabi niya ng malungkot.
Hala... anong nangyayari sa kanya?
"Uy. Wag ka ngang ganyan. Namiss nga kita."
"Talaga Kath?"
"Oo naman. Ang drama mo! Hindi na tayo teenagers!" tumawa siya sa
kabilang-linya.
"Oo nga. 22 na ako. 20 ka na. Tapos..."
"Tapos ano?"
"21 na si Daniel."
Hindi ko alam kung bakit, pero parang may hint of bitterness sa boses
niya.
"Kilala kita Quen. Anong meron kay Daniel? Bakit parang hindi ka
masaya na nakita na namin siya?"
"Hindi sa ganun Kath. Wala naman akong sinasabing ganun."
"Ano ngang problema?" narinig kong bumuntong-hininga siya sa
kabilang-linya.
"Kath, hindi na ba tayo babalik ng New York? I thought we're going to
stay there for at least 5 years?" malungkot na sabi niya.
Hala... oo nga. Sinabi ko yun sa kanya. Plano na namin yun. Para
pagkabalik namin dito, maayos na ang lahat.
At sigurado ako na kahit papaano, nakalimutan ko na si DJ.
Pero iba na ngayon. Nakita ko na siya. Nakita ko na siya ulit.
This is where I should be.
"Quen. I'm sorry. Pero kasi--"
"Yeah. I know. No need to explain." nagalit siya?
"Quen naman! Wag kang magalit sakin dahil lang ayoko na munang
bumalik sa New York. Yung pag-take over natin sa New Jersey and Ohio,
makakapaghintay naman yun. Pwedeng si kuya na mag-asikaso."
Hindi siya nagsalita sa kabilang-linya. Nagtampo na naman siya sakin.
"Quen. Kaibigan kita. Alam mo naman kung bakit gusto kong mag-stay
dito. Please... please understand."
Hindi ako makahinga. Hinihintay ko yung sagot niya. Kahit papaano,
naattach na ako kay Quen. Ayoko naman na magalit siya sakin dahil lang
hindi ko na siya masasamahan sa New York.
"Quen?" sabi ko ulit.
"Hindi kita kayang tiisin Kath. Damn it." nakahinga ako ng maluwag sa
sinabi niya.
"Bati na tayo?"
"Ano pa nga ba?" naiimagine ko siya habang sinasabi niya yun. Ang cute
siguro niya!
"Quen, thank you."
Masaya kasi ako kasi naiintindihan niya ako. At nandyan pa rin siya para
sakin.
"Yeah. You're welcome. So, paano na Kath? Babalik ako sa New York
this coming Friday. Pero promise, pagkatapos kong ayusin yung
business dun, babalik ako kaagad dito."
Napangiti ako sa sinabi niya. "Mag-ingat ka Quen. Say hi to my
employees for me."
"I will." ibababa ko na sana yung telepono ng bigla siyang sumigaw sa
kabilang-linya.
"KATH!"
"You scared me Quen! Ano ba yun?"
"Wala lang." ano ba yan. Psh. -_-
"Baliw. Sige na, bye na." binaba ko na yung telepono.
Sa wakas! Makakatulog na ako!
Napangiti na lang ako. Nandyan pa rin si Quen para sakin. Tapos...
Si DJ. Makikita ko ulit bukas. Makikita ko na siya ulit.
I can't wait for tomorrow.
------------------
THE NEXT DAY
"Chandria, why are you fidgeting? Are you nervous?" napatingin ako kay
Tito Rommel na mukhang concern na concern sakin.
Eh kasi naman, kinukutkot ko yung daliri ko. Ganito talaga ako kapag
kabado.
"Sorry tito. Hindi po kasi ako mapakali. Paano kapag wala si DJ dyan?"
"Chandria. Eto yung binigay na address satin nung boss niya. Kaya I'm
sure nandito siya. Wag kang kabahan." um-oo na lang ako kay tito.
Nakakainis. Paano kung nagkita na kami ulit? Diba dapat hindi ako
kabahan kasi alam ko na konting paliwanagan lang, maaayos rin yung
problema?
Eh bakit pakiramdam ko, hindi kami magtatagumpay?
*tok tok*
Huwaaa! Ayan na, kumatok na si Tito Rommel sa bahay niya! Ayoko na
mabuhay! T^T
May nagbukas ng pinto. Babae. Mukhang ka-age lang namin.
Teka... babae?
O______O
"Sino po sila?" tanong niya. Hindi ako makagalaw sa pwesto ko.
May babae. Maganda. Sa bahay ni DJ.
Sa bahay ni DJ!
"I'm Rommel Montenegro. And this is Kathryn Santiago." pakilala niya
sakin. "Nandyan ba ang anak ko?"
"Ah!" mukhang narealize na ng babaeng 'to yung pinunta namin dito.
"Kayo yung nasa TV? Bakit? Anong kailangan niyo sa kanya?"
Eh kung patulan ko kaya ang isang 'to? Napanuod naman pala niya kami
sa TV, nagtatanong pa kung anong kailangan namin dito. Ang yabang
kaya ng pagkakasabi niya! Sino ba kasi 'to?
"Iha, nandito kami para kausapin ang anak ko. Nandyan ba siya?"
"Ah! Kayo yung tatay ni John! Nasa loob po. Sige, pasok po kayo."
pinagbuksan kami ng pinto nung babae.
Nilibot ko yung tingin sa bahay. Middle-class lang siya. Malinis naman at
mukhang alagang-alaga. Pero, wow.
Nakayanang tumira ni DJ sa ganitong bahay? Maarte pa naman yun.
Wahahaha.
Pero, anong alam ko? Two years ko namang hindi siya nakasama. T^T
Oo na, sila na magkasama ng babaeng maganda na to. Psh! Mag-ano
kaya sila?
"Lola! May bisita po!" halos mawala yung kaba ko sa sinabi nung babae.
Ano bang pinag-iisip ko? Hahaha! Gusto kong tumawa. Imposible naman
na palitan ako ni DJ 'no!
Lumabas yung lola, nakangiti saming dalawa.
Teka... parang pamilyar si lola!
"Iha, magtimpla ka ng kape para sa bisita natin." sabi niya dun sa babae.
Pagkatapos, umupo siya sa kabilang sofa. "Magandang umaga po. Ano
pong mapaglilingkod ko sainyo?"
"Kayo ba ang kumupkop kay Daniel?"
"Ay oo iho. Naaksidente siya dati. Inalagaan naman namin siya, kinupkop
na rin namin dahil wala namang naghahanap sa kanya." malungkot na
sabi ni lola. "Mabait na bata si John. Buti na lang at makakabalik na siya
sa pamilya niya."
"Salamat po sa ginawa niyo lola." sabi ko. "Pasensya na po kung hindi
namin siya nahanap kaagad. Akala po kasi namin, patay na siya."
"Nako iha, wala yun sa amin. May katandaan na kami ng asawa ko pero
andito naman ang apo namin para tulungan si John." so, apo pala nila
yung babae kanina.
"Salamat talaga sa pag-alaga sa anak ko." sabi ni tito Rommel. "Dahil sa
pagiging mabait niyo sa anak ko at pagkupkop sa kanya, bibigyan ko
kayo ng reward. Ano bang gusto niyo? Bahay? Lupa? Kotse?"
"Nako! Wag na! Masaya naman kami at nakasama namin si John kahit
saglit lang. Napamahal na siya samin."
"Mawalang-galang na po, pero kung bibigyan niyo po kami ng reward.
Pwede po bang ipagamot niyo na lang ang lolo ko? May sakit kasi siya
sa puso." sabi nung babae. Grabe naman 'to, pasulpot-sulpot na lang
bigla. Binigay niya yung kape sa amin ni tito at umupo sa tabi ni lola.
"Sige iha. Pag-uusapan natin yan. Apo ka ba nila lola?" sabay turo ni tito
Rommel kay lola.
"Opo! Ako po si Bea." ngiting-ngiti yung babae. "At bestfriend po ako ng
anak niyo! Close na close po kami ni John!"
"Daniel." pagtatama ko.
Tumingin lang sakin yung babae, and for one minute, parang tumaas
yung kilay niya. Pero ngumiti siya sakin.
"John ang pagkakakilala ko sa kanya." tumingin ulit siya kay tito Rommel.
"Pasensya na po kung kailangan niyo pa pong maghintay ng ilang minuto
para kay John." itatama ko na sana siya ulit kaso nakakabastos naman
yun. Hayaan ko na nga lang.
Bakit ba naiirita ako suddenly sa BESTFRIEND daw ni DJ?
Ewan ko ba. Siguro kasi, naiinis ako dahil siya yung nakasama ni DJ sa
loob ng dalawang taon. Oo, alam ko. Ang corny ng dahilan ko. Pero yun
ang totoo.
Bestfriend lang naman daw eh, hayaan ko na lang.
"Iha?" nagulat ako ng tinawag ako ni lola.
"Bakit po?"
"Hindi nga ako nagkakamali. Ikaw nga yun. Ikaw yung babaeng kasama
ni John. Naalala mo ba?" napakunot yung noo ko sa tanong niya.
"Hindi po eh. Paki-explain po sakin?"
"Iha, kayo yung nastranded dati sa bahay-kubo namin! Mag-asawa kayo
ni John diba? Ako 'to, si lola Carol!" sabi ni lola na nakangiti.
Teka...
"Lola Carol!" lumapit ako kaagad sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.
"Uwaa lola! Sorry po hindi ko kayo nakilala agad!"
"Wala yun iha. Pero ikaw yun?"
"Opo! Ako po yun! Kamusta na po kayo? Si lolo Edgar po nasaan?"
"Nasa kwarto namin. Nagpapahinga. May sakit sa puso."
Kaya pala yun yung nirerequest nung Bea.
"Nako lola, babawi po ako sa pagpapatuloy niyo samin dati! Grabe, kayo
po pala yung kumupkop kay DJ. Salamat po!" niyakap ko ulit siya.
"Kaybait mo pa ring bata iha. Masaya ka na ngayon at makakasama mo
na uli ang asawa mo?"
"Asawa?!" sabay na sabi ni tito Rommel at Bea.
Tumingin ako kay lola at nagkamot ng ulo. "Lola, hindi pa po kami mag-
asawa."
"Engaged pa lang sila." singit ni tito Rommel.
Tumingin ako kay tito Rommel. Nakangiti siya.
Oo nga pala, kami pala talaga ang dapat ikakasal. Ang saya ko! *O*
"Ganun ba iha? Paano na yan?" ngumiti siya ng malungkot.
"Bakit po? Anong meron?"
"Si John. May amnesia siya. Wala siyang naaalala."
Tumahimik bigla ang paligid. Sa katahimikang 'to, kahit pagtikhim ng
tahimik, maririnig kaagad.
"Ano?" nasabi ko na lang.
"May amnesia si John. Hindi niya na po maalala kahit sino sainyo." sabi
nung Bea.
Oo, nung bea. Hindi ni Bea. Hindi ko siya kilala eh. Hindi ko siya
kailangan iacknowledge.
Pero, anong sabi nilang lahat?
"Paano nangyari yun?"
"Iha, tumama ang ulo niya. Base na rin yun sa resulta ng check-up niya.
Nakita namin si John na nakabulagta sa may puno, duguan, at puno ng
galos. Hindi namin alam kung anong nangyari."
Halos panghinaan ako sa sinabi ni lola. Hindi niya na kami... naaalala?
Kaya pala hindi siya nagpakita ng dalawang taon.
Pero, hindi na rin ako nagulat. Alam ko na may possibility na
magkaamnesia siya.
Tatanggapin ko na lang.
Halatang gulat na gulat si Tito Rommel, pero hindi niya na lang
pinahalata.
Ang importante kasi, buhay si DJ.
"Pwede na ba naming makausap ang anak ko?"
"Pwede na siguro. Halika, sasamahan ko kayo sa taas." tumayo na si lola
kaya tumayo na rin kami ni tito Rommel.
"Wait lang po, isa-isa lang muna po. Baka po kasi mabigla si John."
singit nung Bea.
Takte. Ano siya nurse? Ano ba 'to? Nasa ICU ba kami at bawal ang
bisita? Nakakainis ah.
Tumingin sakin si tito Rommel. "Ako na muna ang kakausap kay Daniel.
Okay lang ba iha?"
Ngumiti ako sa kanya. "Oo naman po. Alam ko naman na miss na miss
niyo na po ang anak niyo."
Tinapik niya ako sa balikat. "Salamat Chandria."
Pumanhik na sila ni lola Carol sa taas.
Napatingin ako dun sa Bea na nakaupo sa sofa.
"Hindi ka ba uupo?" tanong niya sakin.
"Hindi ka ba uupo?" tanong niya sakin.
"Ayoko. Lalabas na lang ako. Salamat na lang sa offer." lumabas na lang
ako ng bahay nila at baka kasi mapatulan ko 'tong Bea na 'to. Hindi ko
alam kung bakit, pero pakiramdam ko sagabal siya sa amin ni DJ! Alam
niyo yung ganung feeling?
Parang masyado siyang takot na malapitan ko si DJ? May nalalaman pa
siyang isa-isa lang. Tss. Alam ko na kasi yung mga ganung tao. May mali
talaga sa kanya.
Ayoko naman magjudge kasi hindi ko ugali yun pero kasi, nakakairita
siya! Yung simpleng pagtataray niya na akala niya di ko napansin. Yung
simpleng pagtawag niya ng 'John' sa DJ ko.
"Fiancee ka pala ni John."
"My god! You scared me to death!" pagtingin ko kasi sa tabi ko, nandun
yung Bea.
"Sorry." ngumiti siya sakin. Hindi ko alam kung sincere na ngiti o ano.
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya. "Okay lang."
Ilang segundo ang lumipas bago siya nagsalita ulit.
"I'm Bea pala. Bea Salvador." binigay niya yung kamay niya sakin. Shake-
hands daw. Nakipagshake-hands na rin ako kahit medyo labag sa loob
ko.
"Kathryn Santiago."
Nagbitaw naman kami kaagad ng kamay. Hindi kami close 'no.
"So, uhm. Kath?" napatingin ako sa kanya.
"Yes?"
"Kukunin niyo na si John pagkatapos nito?"
"Oo." tipid kong sagot.
"Paano kung ayaw niyang sumama sainyo?" tumaas yung kilay ko sa
sinabi niya.
"Wala naman siyang magagawa. Pamilya niya kami."
Nagulat ako ng tumaas rin yung kilay niya.
"Paano yan? Pamilya niya rin kami."
Sabi na eh! Mataray rin ang isang 'to! May tinatagong asar pala 'to samin.
"Kukunin lang naman namin siya ulit. Dahil, in the first place, samin
naman talaga si Daniel. Si DJ."
"Pero nakalimutan niya na kayo! Papahirapan niyo siya? Akala ko ba
pamilya niya kayo?" hindi ko gusto yung tono ng pananalita ng babaeng
'to ah. Nakakainis!
"Teka nga, ano bang ibig mong sabihin? Pinagdadamot mo ba siya?"
"Look. Hindi naman sa pinagdadamot namin si John. Ang sa akin lang,
hindi niyo naisip na mahihirapan si John na makapag-adjust! Hindi niya
naaalala ang nakaraan niya! Papahirapan niyo lang siya!"
"Ano bang pakielam mo? Alam mo ba kung anong nangyari dati ha?
Hindi mo alam! Hindi mo alam na maraming naghihintay kay DJ! Ako! Si
tito Rommel! Kaya wag mo sabihin na papahirapan lang namin siya!
Nahihirapan din kami!"
Nagtitigan lang kami ng babaeng 'to. Ang lakas ng loob na pagsalitaan
ako ng ganyan. Ihambalos ko kaya mukha niya sa sahig at malaman niya
ang lugar niya?!
"Fiancee ka lang ni John. Hindi pa kayo kasal. At bakit, mahal ka ba
niya? Kahit bumalik siya sayo, hindi ka niya na maaalala. Kaming dalawa
ni John, may pinagsamahan."
Anong pinagsasabi ng babaeng 'to? Paano napunta dun?
Hindi ko mapigilan. Ngumiti ako ng pang-asar.
"Ayan! Lumabas na rin mismo sa bibig mo ang gusto mong sabihin.
Natatakot ka! Bakit? Bestfriend ka lang naman niya ah? Hindi ka naman
niya GIRLFRIEND." inemphasize ko talaga yung pagsabi ko ng salita. "Sa
susunod, Bea. Wag mong idadahilan ang feelings mo sa fiancee ko para
lang manatili siya dito. Mapapel ka masyado. Wala ka na sa lugar."
Tumalikod na ako nun at papasok na sana ng bahay nila ng nagsalita ulit
siya.
"Ang sama pala ng ugali mo! Grabe! Nag-aalala lang naman ako sa
kalagayan ni John!"
Humarap ako sa kanya at tinignan siya ng seryoso. "Binabagay ko lang
naman ang ugali ko sa ugali mo." sana naintindihan niya yung ibig kong
sabihin.
GRABE! WALA NA NAMAN AKO SA MOOD! BANAAAAAAAS!
Pumasok na ako sa bahay nila DJ. Paakyat na sana ako ng biglang may
humila sakin.
Nagulat ako at sisigaw na sana kaso natahimik ako bigla.
Biglang tumibok yung puso ko. Sobrang lakas. Dahil nasa harapan ko na
siya ulit.
Ang mahal ko.
"Kathryn Santiago pala pangalan mo."
"D-DJ..."
------------------
RIGHT SIDE GIF = KATH LOOKING AT BEA. HAHAHA. CATFIGHT
CATFIGHT!
Guys, hindi pa ako tapos sa storyline ng HPW. Pero alam ko na ang flow
ng story sa isip ko. Kaya wag na muna po tayo magmadali. Chapter 3 pa
lang o? Alam ko namiss niyo ng todo ang Patney loveteam pero hindi pa
nga tayo sigurado kung magkakabalikan sila diba? May BeNiel at
KathQuen pa. Mwahahaha. *O*
Naiiyak pala ako! Uwaaa! Bakit ganun? Ang ganda ng Princess and I? At
bakit feeling ko KathQuen magkakatuluyan dun? Lol. Wag niyo na ako
pansinin. Okay, vote and comment everyone! 200 ha? No updates until
after Holy Week. Hehehe! Thank you guys!
Malapit na matapos. :) Wag kayo matakot sa biggest twist. Grabe,
naalala niyo ba yung big twist? Diba masaya yun? :) Hohoho. Wag
paranoid guys. Anyways enjoy.
Thanks pala kay Bea at Darcy sa pag-help sakin in writing this chapter.
And FFF. :)
--------------------------------
CHAPTER 40.
KATHRYN'S POV
MONTENEGRO UNIVERSITY
GIRL'S REST ROOM
"Ano Kath? Ano na? Tagal mo naman!"
"Teka lang DJ!"
"Kath naman eh, bilisan mo naman!"
"TEKA NGA KALMA! MAS EXCITED KA PA SAKIN EH!"
Kung pwede lang matunaw 'tong pintuan ng cubicle sa pamamagitan ng
tingin, malamang kanina pa 'to tunaw. -_-
Naiinip na si DJ sa labas, ako rin naman naiinip na. Buti na lang may
mga klase yung mga students kasi baka magfreak-out sila kung nakita
nila si DJ na nasa girl's rest room, hinihintay akong lumabas sa cubicle.
Pinabili ko nga si DJ ng sandamakmak na pregnancy test sa drugstore,
kaya eto, chinecheck ko na nga kung buntis ako o hindi.
Ang dami naman kasi ng pregnancy tests na 'to. Ano ba? Positive or
negative?
Napapikit ako at napasandal sa pintuan. Sa totoo lang, nagpapanic na
ako. Dagdag mo pa yung fact na last week yung due ng monthly period
ko. Grabe, ngayon ko lang naalala at napansin.
Hindi naman sa takot akong mabuntis, ano kasi...
Oo takot nga ako. (_ _)
Alam mo yung parang... ang aga? Na parang 3 and a half weeks palang
kaming kasal tapos ayun nga? Buntis ako?
Excited akong magkapamilya. Pero, kaya ba namin ni DJ? I mean, are
we really fit to be parents?
Hindi ko alam pero bigla na lang akong may naalala.
"Gusto ko ng basketball team para happy family."
"Grabe! 12? Di ko kaya yun!"
"Kakayanin mo yan. Every year may basketball team tayo. Sobrang saya
nun. Gawa tayo araw-araw."
"Hoy grabe! Tama na! Ikaw talaga grabe mag-joke!"
"Ayaw mong maniwala? Gusto mo simulan na natin ngayon!"
Bigla na lang akong namula. Eto kasi prinoproblema ko, kung
magkakaanak kami ngayon pa lang, eh di itutuloy niya yung sinasabi
niyang basketball team? With cheerleaders pa?
Alam niyo naman kung paano mag-isip yung pigney na yun eh. (_ _)
Pero, parang ang sarap ring tumanda kasama siya, nakatingin sa mga
anak namin na kamukha niya at kamukha ko. Tumatakbo sa beach
house, kumakain ng purple pancake, pinapasaya kaming dalawa ni DJ.
Napangiti ako.
Oo nga naman Kath, bakit ka ba nabobother? Kung buntis ka, edi
masaya! At least matutupad na rin yung gusto ni Tito Rommel at ni
mommy na magka-apo na sila habang maaga pa lang.
Atsaka, magkakaroon ka na ng little DJ or little Kath. Pero sana little DJ
para lagi ko yang aalagaan!
Unconciously, napahawak ako sa tyan ko ng dumilat ako.
At napatingin ako sa 5 pregnancy tests na nakapatong sa nakasaradong
toilet bowl.
Lahat, two lines.
Napangiti ako. At pakiramdam ko pwede ng tumulo ang luha ko any
minute.
Thank you Lord. Thank you so much.
Kinuha ko yung 5 pregnancy tests at dahan-dahang binuksan yung
pintuan. Agad akong hinawakan sa magkabilang-braso ni DJ. He looks
anxious.
"Ano Kath? Ano na?"
I bit my lip then smiled at him.
"Tatay ka na."
Napanganga muna siya ng una. Tapos, bigla siyang ngumiti ng
pagkalaki-laki at bumitaw sakin, saka tinuro-turo ako at yung tyan ko.
"Oh shit. Yes! Yes! Tatay na ko!" sinuntok niya pa yung hangin saka
niyakap ako. Saka ako inikot-ikot bigla.
"PRAISE THE LORD! HALLELUJAH!"
Natawa ako sa may dibdib niya habang patuloy niya kaming iniikot.
Naooverwhelm ako. Ang saya niya. Ang saya ko...
Ang saya namin.
"Teka nga DJ, ibaba mo ko. Nahihilo ako!"
"Ay pu--! Sorry Kath!" binitawan niya ako at hinaplos yung tyan ko. "Hala
si baby, baka naalog!"
Natawa ako sa sinabi niya. Tinititigan ko lang siya habang naglean-down
siya sa tyan ko at kinakausap si baby. Hindi naman siya masyadong
masaya at excited 'no?
Naooverwhelm talaga ako.
Maya-maya, tumayo na siya ng maayos at kinurot yung magkabilang-
pisngi ko.
"Punta tayo kay Dr. Yna. Lika na. Mas safe pa rin na magpacheck-up ka."
"Sige."
Palabas na sana ako ng girl's rest room ng bigla niya akong pigilan.
Kumunot yung noo ko sa kanya.
"Bakit DJ?"
"Sa tingin mo hahayaan kitang maglakad?"
At napasigaw na lang ako sa gulat ng bigla niya akong buhatin, yung
buhat na pang-kasal.
"DJ ANO BAAAAAAAAAAAA!"
*tsup*
"Chill ka lang dyan misis."
Napapout na lang ako. Ang sweet talaga ng lalaking 'to.
Pero syempre, di makukumpleto ang moment ng wala siyang dagdag na
pang-asar.
"Mukhang tataba ka na patpatin ah?"
"HEH!"
--------------------------------
HOSPITAL
"...Based on the results of the blood test and the pregnancy urine test you
performed awhile ago, it's confirmed that you're really pregnant, Mrs.
Montenegro. Congratulations."
"Thank you doc." pinisil ko yung kamay ni DJ na nasa may tuhod ko.
"Thank you sa pagconfirm."
"No worries, misis. Gusto mo bang magpa-ultrasound?"
"Ano po yun?"
"It is a test done during pregnancy that uses reflected sound waves to
produce a picture of a fetus. Don't worry misis, di naman maapektuhan
yung baby mo. Kailangan lang para sa medical records mo."
"Sige po."
"Baka mamaya doc, biglang lamunin ng scanner o kung ano pa yan yung
baby namin ah?"
Natawa si doc Yna. "Alalayan mo na lang ang misis mo."
Inalalayan naman ako ni DJ sa may leather na bed behind a screen.
"Lie on your back with your hips slightly raised. Daniel, pakialalayan na
lang si misis."
Biglang nagsmirk si DJ at inalalayan ako. Ano ba yan, mukha niya oh!
Nang-aasar.
"Tigilan mo ko DJ."
"Wala naman akong ginagawa ah?" inosente niyang sabi.
Namumula na ako dito oh!
"Doc, may tanong pala ako."
Napatingin ako kay DJ na nakangisi.
"Ano yun mister?"
"Pwede naman yung... alam niyo na? Kahit buntis yung asawa ko?"
O//////////////////O
"Pwede. Basta dahan-dahanin niyo lang."
GRABE KA DJ!!!!
Nakangiting-tagumpay lang si DJ sakin at kinindatan pa ko. Langyang
lalaki 'to. Pigney!!!
"Transvaginal sonogram ang gagawin natin misis. Relax lang."
Nakatingin lang ako kay doc habang inaayos niya yung parang thick
wand na covered ng latex sleeve. Then she lubricates it with gel, parang
jelly. Eto pala yung mga napapanuod ko sa movies.
Tinignan niya si Daniel at sinita. "Talikod na muna mister. Para mabilis na
matapos 'to."
Nagkamot ng ulo si DJ. "Pero--"
"Dali na DJ! Nahihiya ako!"
Nagulat ako ng bumelat siya sakin at tumalikod na lang. Haha! Pikon!
Kinumutan ako ni doc Yna. Maya-maya nilagay na niya yung vaginal
transducer sakin. Nakaramdam ako ng slight pressure pero di ko na lang
pinansin.
"Sige na mister, tingin na sa screen."
"Hay, salamat nam... an."
Bakit napatigil si DJ? Nakanganga lang siya habang nakatingin sa
screen.
"Finally." nginitian ako ni doc Yna. "Kath, pwede ka ng tumingin sa
screen."
Pagkatingin ko sa screen, napatigil ako.
Color white na may pagka-sepia yung screen, pero kitang-kita ang isang
tiny little black dot na tinuturo ngayon ni doc.
"You're 3 weeks pregnant, misis. Masyado pang maaga para makita yung
heartbeat ng baby pero definitely, buntis ka."
Nakatitig lang ako sa tiny little black dot sa screen.
My baby... my precious baby...
Teary-eyed akong tumingin kay DJ. Na nakangiti rin sakin. He looks...
very happy.
"Sige na misis, ayusin mo na ang sarili mo."
"Thank you po talaga doc Yna."
"Wala yun. Approximately 5 months pa bago natin malaman yung gender
ng baby niyo. Balik na lang kayo for your monthly check-ups okay ba iha?
May bibigay rin pala akong leaflets full of instructions okay? Reresetahan
na rin kita ng prenatal vitamins para sure."
"Sige po doc."
"Congratulations again to you both. Be good parents."
Nagngitian na lang kami ni DJ.
He mouthed 'I love you'.
I love you too, DJ.
Biglang kumirot yung tyan ko. Natawa ako.
"And I love you too, baby." bulong ko ng hinaplos ko ang tyan ko.
------------------------------
HOUSE
"Bawal mo kong paiyakin. Bawal kang gumawa ng kahit anong
ikakasama ng loob ko. Kailangan ibigay mo yung gusto ko. Wow! Ang
daming privileges pala kapag buntis ka 'no?"
"Yes boss."
Natawa ako sa kanya. Binaba ko na muna yung leaflet sa gilid ng kama
at umayos ako sa pagkakaupo ko sa lap niya. Niyakap ko siya ng
mahigpit.
"Ano kayang ipapangalan natin sa baby natin?"
Inangat niya yung ulo niya para tignan ako, saka ngumiti.
"Ikaw, ano bang gusto mo?"
"Hmm." napaisip ako. "Kapag babae, Danielle Chandria ang gusto ko.
Kapag lalaki naman, Daniel Jr."
"Danielle Chandria at Daniel Jr.?" ngumiti siya. "Gusto ko yan."
"Ano kaya sa tingin mo anak natin? Girl or boy?"
Ngumiti siya ng nakakaloko.
"Kath, masyado pang maaga para malaman lahat ng GENDERS ng
magiging anak natin. Pero sana 12 na lalaki tapos the rest, mga babae.
Para may basketball team at cheerleaders tayo."
"Hoy! Grabe naman!"
"Daniel Jr, Daniel the IIi, Daniel the IV, Daniel the V..."
"Hoy!"
"...Kathryn Jr? Kathryn the III? Teka ang sagwa. Kath Chandria the IX?"
Napayuko na lang ako dahil sa hiya. Mga kalokohan niya talaga. (_ _)
"Uy joke lang misis ko. Eto naman, di mabiro."
"Heh. Ewan ko sayo."
"Wag ka ng magtampo misis ko. Pansinin mo na ko."
"Che. Pigney."
Bigla niyang inangat yung mukha ko sabay nagsmirk sakin.
"Pigney ba kamo ha? Patpatin?"
Bago ko pa marealize yung sinabi ko, bigla niya na lang akong kiniliti
sabay halik sa leeg ko.
"HUWAAAAAAAAA DJ TAMA NAAAAAAAAAA!!!"
"Pigney pala ah! Lagot ka sakin ngayon!"
Napahiga ako bigla dahil sa pagkiliti niya. Grabe, nanghihina na ko. Ano
ba naman 'tong si DJ!
"DJ SI BABY WAG MONG DAGANAN!"
Napaangat siya bigla at napa-tsk. "Oo nga pala, may harang na."
"Makaharang naman 'to! Baby natin yan."
"Oo nga. Hays." nagkamot siya ng ulo. "Mag-aagawan ba kami sa
atensyon mo? Patpatin ko?"
"Pinagsasabi mo dyan? Baliw. Lahat ng atensyon ko ibibigay ko sainyong
dalawa ni baby. Kaya wag matigas ang ulo ah?"
Nagnod siya. Then he smiled sheepishly at me.
"Kath?"
"Bakit?"
Tinitigan niya ako ng seryoso. Oh no, I know that look. Sabi na. (_ _)
"Please?"
Napakagat-labi ako. "DJ, buntis ako."
"Pwede naman daw eh. Basta dahan-dahan lang..."
"Pero--"
"Please?"
"DJ kasi--"
*tsup*
"DJ nama--"
*tsup*
"Stop--"
*tsup*
Tinakpan ko yung bibig ko. Pero bumaba naman yung labi niya sa may
leeg ko.
"DJ..."
"I love you Kath."
I sighed. Oh damn it.
"Bahala na nga!"
I started to kiss him passionately at nag-roll over kami para hindi
madaganan si baby.
At maya-maya lang, naging isa ulit kami.
"Tuparin mo yung pangako mo sakin Kath. Wag na wag mo kong iiwan."
I kissed him briefly on the lips and hugged him tight.
"Hindi ako mawawala sayo DJ. I promise."
And with that, I closed my eyes, dreaming of me, DJ, and our baby,
smiling, laughing, and having fun together.
Sorry baby, ganito parents mo. Nagmamahalan eh.
Forever and ever and ever and ever.
----------------------------------
PS: Get ready for the BIGGEST TWIST. Soon.
5 chapters left...
Yung mga conservative at pa-conservative dito, layas please? (haha)
Salamat. Kitakits pala sa September 22. PAI fair bwahahaha team MIGI
=))
------------------------------------------------
CHAPTER 41.
KATHRYN'S POV
5 MONTHS LATER
"DJ!!!"
Nakarinig ako ng mabilis na pagtakbo mula sa bathroom at nakita ko si
DJ, a towel wrapped in his waist, punong-puno ng bula na akala mo
nawalan ng lungs dahil hingal na hingal siya.
Lumapit siya sakin at lumuhod sa may harap ko.
"Kath, bakit? Ayos ka lang ba ha?"
"Huwaaaaa..."
Nag-pout ako habang pinupunasan niya yung luha ko. Naffrufrustrate ako.
>//<
"DJ..."
"Kath," umupo siya sa tabi ko sa kama at niyakap ako. "Bakit ba? Anong
nangyari?"
"DJ *sniff* DJ..."
"Kath, may masakit ba sayo ha? Nag-aalala ako. Ano ba yun?"
Napayuko ako.
"Kath naman, sabihin mo sakin yung problema mo."
"Kasi DJ..."
"Ano yun Kath?"
"Iiwan mo na naman ba ako?"
Nagkamot siya ng ulo. "Kath, may kliyente ako by 9AM. Tapos may board
meeting pa after at baka tumagal ng hanggang 6PM yun."
Nagpout ako. Trabaho na naman. Nababato na ko dito.
"Pero kung gusto mo Kath, I can stay here with you. Wala naman sakin
yun eh."
Tinignan ko siya ng masama.
"Anong tingin mo sakin? Selfish? Hindi ako selfish!"
"Kath, wala naman akong sinasabi na selfish ka--"
"Pero yun ang iniimply mo!"
"Kath ano ba--"
"Heh! Ewan ko sayo!"
Tinulak ko siya papalayo sakin and I crossed my arms. Nakakasama siya
ng loob! >_<
"Kath, wag ka ng magtampo." pinisil-pisil niya pa yung braso ko. "Kath
ko..."
"Wag mo nga akong pisilin! Baka magmarka eh!"
"Haynako Kath. Wala ka na naman ba sa mood?"
"Oo! Nakakainis ka kasi!"
"Bakit ba ang hirap magkaroon ng asawa na buntis?" he said
exasperated.
Tinignan ko siya at naiyak na naman ako. Nanlaki bigla yung mata niya.
"Sorry na Kath. Kahit naman mahirap magkaroon ng asawa na buntis,
ayos lang. Ikaw naman ang asawa ko eh."
"Gusto mo yatang iniiwan ako laging mag-isa eh!"
He sighed. "Kath, calm down. Ano ka ba? Di naman kita iiwan ah?
Magtatrabaho lang ako."
"Magtatrabaho? Lagi ka na lang nagtatrabaho!"
"Para naman kasi satin 'to."
"Baka mamaya may babae ka lang kaya ka ganyan."
"Kath ano ba--"
"Sexy ba yang babae mo ha? Malaman?"
"Kath naman! Ano ba?!" napatayo siya at nagkamot ng ulo. "Bahala ka
nga!"
Nandilim ang paningin ko ng padabog siyang bumalik ng bathroom.
Nakakainis! Bakit siya nagagalit sakin? Eh siya naman may kasalanan
eh. Bakit ba kasi parang atat na atat siyang iwanan ako?!
Bahala nga siya!
Humiga na lang ako at nagpout. Di ba niya ako aamuhin?
Nagugutom pa ko. (_ _)
Hinaplos ko yung tyan ko. Malaki na talaga. 5 months na kong buntis.
"Haynako baby, yung daddy mo, inaaway na naman ako."
Bakit di niya pa rin ako inaamo?
Galit talaga siya sakin?
>/////////////<
Maiiwan na nga naman ako dito mag-isa sa bahay eh. Kasi naman,
etong overprotective kong asawa pinagbawalan akong pumasok o
magtrabaho man lang. Nababato na rin ako!
Pero, galit talaga siya sakin?
TT_TT
Wala naman akong ginawa ah...
Ayokong nagtatampo siya sakin!
Tumayo ako at dahan-dahang naglakad papunta sa may pintuan ng
bathroom. Kumatok ako.
"DJ?"
Nakarinig ako ng pagpatak ng tubig sa sahig ng bathroom. Kapag buntis
ka talaga, sensitive ka talaga sa lahat ng bagay.
"DJ?" pag-uulit ako.
Di niya yata ako naririnig kasi naman, nagbabanlaw na siguro.
Huminga ako ng malalim at binuksan yung pintuan ng bathroom. Nasa
loob pala siya ng shower room.
Malamang Kath, kaya nga may narinig kang paglagaslas ng tubig eh. (_
_)
*tok tok*
"DJ?"
Narinig kong natigil bigla yung tubig sa loob ng shower room. Pinatay
yata ni DJ.
Huminga ako ng malalim.
"DJ--"
Di ko na natuloy yung sasabihin ko dahil bigla na lang bumukas yung
pintuan at agad-agad akong hinila ni DJ papasok sa loob ng shower
room.
"DJ ano ba?!"
Nakatingin lang siya ng seryoso sakin. Yung kamay niya nasa
magkabilang-gilid ko kaya di ako makaalis mula sa pagkakasandal ko sa
wall. Nagulat ako ng bigla niyang nilapit ang basa niyang katawan sakin.
He's naked, naman oh. >//<
"D-DJ--"
"Kath, bakit mo ba iniisip na baka may babae ako?"
I bit my lip. "Kasi naman eh..."
"Kasi ano?" hinalikan niya yung ilong ko. "Sabihin mo nga..." saka
hinalikan niya yung labi ko. "Ano bang dahilan ha?"
"Kasi..."
"Kasi ano?"
"Kasi ano... teka nga tumigil ka nga muna."
Inaamoy niya kasi yung leeg ko eh. Nadidistract ako. Buntis pa ko. >//<
"Ano ba kasi Kath?"
I sighed.
"Baka mamaya nagsasawa ka na sakin kasi ang taba ko na. Para na
kong bilog. Tapos ang pangit-pangit ko na. Tapos haggard na ko. Tapos
para na kong lobo. Tapos--mmmmmmmm..."
Nanlaki yung mata ko ng bigla niya akong hinalikan. Napapikit na lang
ako habang hinayaan siyang ipadama sakin yung security na hindi niya
ako iiwan.
"Mmmmmm..." bulong niya sa may leeg ko habang bumaba yung kamay
niya mula sa likod ko sa may tyan ko.
"DJ maligo ka na, may pasok ka pa..."
"Parang ayoko ng pumasok..." he left little kisses on my neck. "Parang
gusto ko na lang na kasama ka buong araw..."
"Wag, pumasok ka..."
Ewan ko ba kung bakit kanina ayoko siyang umalis pero ngayon gusto ko
na. Baka mamaya sapian na naman 'to gaya ng nangyayari ngayon.
Namumula na ko. Sensitive pa naman ako ngayon. >//<
Hinalikan ako ni DJ sa may tenga ko saka bumulong. "Bathtub?"
Napakagat-labi ako. Baka madaganan si baby. Kasya naman kami sa
bathtub kasi spacious siya pero baka nga alam niyo na...
Kawawa si baby.
Nanlaki yung mga mata ko ng bigla na lang niya akong hilahin papunta
sa may bathtub. Tatanggi na sana ako ng bigla niya akong hinalikan ulit.
"Kath, kailan mo ba marerealize na ikaw lang talaga ang mahal ko?"
Napayuko ako. Alam ko naman yun eh. Atsaka nararamdaman ko rin.
"Di ko lang mapigilang mainsecure."
"Di mo kailangang mainsecure. Ikaw nga lang talaga Kath. Ipagpapalit ko
ba kayo ni baby sa iba? Hindi."
Nagpout ako. "Promise?"
He smiled. "Promise."
Sinamaan ko siya ng tingin. "Di mo lang sinasabi yan para sabay tayong
mag-bathtub?"
Natawa siya sa sinabi ko at nagsmirk.
"Alam ko naman na di ka tatanggi. Ikaw pa. Para namang di kita kilala."
Nanlaki bigla yung mata ko sa sinabi niya.
"Ang kapal ng mukha mo ah!"
"Joke lang. Sabayan mo na ako ah? Para man lang ganahan akong
pumasok sa company."
I smiled. "Sige na nga."
Nakangiti siya habang tinanggal na niya yung t-shirt kong oversized.
Sinimangutan ko siya.
"Wag mo nga akong asarin!"
"Bakit? Di naman kita inaasar ah?"
Pero nakangiti siya ng nakakaloko. >//<
"DJ naman eh!"
"Joke lang! Sige na eto na." binuksan niya yung tubig sa bath tub at
nilagyan ng fragrance oil at kung ano man yung tawag dun sa nilalagay
para bumula. Namumula na tuloy ako.
Humarap siya sakin maya-maya at sinimulan ng tanggalin yung bra ko,
tapos maya-maya yung pajama ko at yung underwear ko.
Halos mahimatay na naman ako ng bigla niya kong bigyan ng 'intense
look' niya. Ano ba yan, naiilang ako. Ang sagwa na siguro ng katawan ko.
"No words can describe how beautiful you are, Kath."
Napapout ako. Honeymoon ba 'to? Ang sweet-sweet niya eh.
Hinila niya ako sa may bathtub. Nakasandal ako sa kanya. Naramdaman
kong minamasahe niya yung braso ko.
"C'mon Kath, give me some credit. Ang hirap rin magtrabaho.
Nakakapagod."
"DJ, si baby..."
Hinalikan niya yung likod ko. "Si baby Daniel Jr.? Nakakapit pa rin sayo."
"Kasi DJ... ano..."
"Hmm?" bulong niya sa may tenga ko. "May sinasabi ka ba?"
"Nagugutom ako..."
"Nagugutom ka?"
"Oo gusto ko ng mang.. ga. D-DJ..."
Napigil ko yung hininga ko ng bigla niyang hinaplos yung dibdib ko.
Napapikit na lang ako.
"Kath, forever."
"Yes DJ, forever."
Pagkaharap ko sa kanya, nagtama agad ang mga labi namin.
And once again, I'm lost.
Lost with him.
---------------------
8 HOURS LATER
"Sige alis na ko Kath, bye! I love you bes!"
Nginitian ko si Zharm mula sa skype at nag-wave. "Bye, I love you too
bes!"
Nag-wave rin ako kay baby Zharmbie bago kami natapos mag-skype.
Napangiti ako. At least happy na ang bestfriend ko with Albie. Lalo na't
may baby girl na sila. Buti na lang di namana yung ilong ni Albie kundi
nako, kawawang baby.
Si kuya Neil at Ate Yen? Nagbabalak ng magpakasal. Hinihintay lang ni
kuya Neil na matapos yung internship ni Ate Yen sa Paris Fashion
Institute sa Paris, France. Balak nga niya pagkabalik ni Ate Yen dito,
surprise wedding eh. Para daw di na talaga makatanggi. Anak ng
tipaklong naman diba? Si kuya talaga loko-loko. Pero mahal ko yan.
Si Julia naman, ayun, kasal na sila ni Paulo. At happy na siya maging
Avelino. Sayang lang di ako nakasama sa bridal shower niya since buntis
ako. Alam mo na, overprotective husband. Balita ko pa naman wild na
wild si Julia nun.
Si Jhake? Ang huling balita ko sa kanya ay maayos na siya kasama ang
pamilya niya sa America. Makakapaghintay naman rin ang 'right girl' and
'the one' for him. At least, na-patch up na yung issue between him, his
dad and his stepmom. Happy family na.
At si Quen? Ayun, may sariling dilemma.
Hinahabol kasi siya ni Bea. Can you believe it? Gusto nga daw ni Quen
na mag-issue ng restraining order laban kay Bea at ipakulong ito dahil
naging stalker na daw ito sa kanya. Natatawa na lang ako sa kanila.
Nakapag-usap na rin kami ni Bea. And, okay naman kami. Kahit
maraming masasakit na nangyari sakin dahil sa kanya, bumabawi
naman siya. Sinasamahan niya nga ako minsan eh. Basta daw tulungan
ko siya kay Quen. Hahaha. Ang cute nila.
Pustahan, magkakatuluyan rin yang dalawa na yan. And believe it or not,
aprub na sakin si Bea for Quen. I'm sure aalagaan niya si Quen at
mamahalin ng buong-buo.
At ako? Eto. Waiting patiently. 4 months na lang.
Makakasama na namin si baby Daniel Jr. ko.
Nagpa-ultrasound scan ako last week kay Dr. Yna at hinatid niya yung
magandang balita. Na lalaki nga ang anak ko.
I can't wait to finally see him. My baby.
My angel.
Hinaplos ko yung tyan ko.
"Kaya baby, kumapit ka lang ng mahigpit kay mommy ha?"
Napangiti ako. Teka, anong oras na ba? 5PM na pala. 6PM darating si
DJ.
Hmm. Ipagluluto ko nga siya ng favorite niyang Adobo at Laing! Kaya ko
naman eh. Di naman ako baldado.
Namula ako bigla ng naalala ko yung word na yun na sinabi niya dati sa
may ospital. Brr. Kath, behave.
Tumayo ako at pumunta sa may kitchen. Binuksan ko yung ref at nakita
kong kulang yung ingredients ko. Bibili na nga lang ako sa may
supermarket. Malapit lang naman yun eh.
Lumabas na ko ng bahay at nagdecide na maglakad na lang papalabas
ng subdivision. Para akong sira. Ngiting-ngiti kasi ako eh. Hihihi. I'm sure
maeexcite na naman si DJ sa luto ko.
Patawid na ko ng bigla na lang akong napako sa kinatatayuan ko sa gitna
ng kalsada.
Kasabay na lang ng pagkawala ng ngiti ko sa may labi ko.
No... no way... no...
Hindi 'to totoo...
Hindi totoo na may kahalikan si DJ sa gilid ng nakaparada niyang
sasakyan.
Bigla na lang tumulo ang luha ko. At nagulat ako ng humiwalay si DJ dun
sa babae, saka nagtama ang mga mata namin.
"KATH--"
Di ko na siya hinayaang magpaliwanag dahil tinalikuran ko kaagad sila at
nagsimulang tumakbo...
Na nagdahilan upang mabangga ako ng kotseng pasagasa na pala
sakin.
*BOOOOGGGGSSSSSSSSSSSSH!!!*
Nandilim bigla ang paningin ko at napapikit, tears falling from my eyes.
Nandilim bigla ang paningin ko at napapikit, tears falling from my eyes.
Baby... no... my baby...
And everything went black.
-------------------------------
PS: Get ready for the BIGGEST TWIST. Soon.
4 chapters left...
Wala akong update next week ah? Dami kong gagawin. Sinasabi ko na
para walang magtanong. Thank you. :) And omaygad, see you tomorrow
sa PAI Fair! Team Gino. Alam na bwahahaha =)))
Sana magsilabasan na ang ghost voters at silent readers. Thank you.
Sensya pala sa cussing parts. =)))
-----------------------------------
CHAPTER 42.
DANIEL'S POV
No...
Hindi pwede...
Kath...
Baby Daniel Jr...
Para akong nasa ibang mundo habang sinusundan ang stretcher sa
ospital kung nasaan si Kath...
Duguan at walang malay.
Lord, please, wag niyong hayaang mawala sila sakin.
Wag niyo silang hayaang mamatay.
Ako na lang, ako na lang ang kunin niyo.
Dinala siya sa E.R. at nakita kong isasarado na nila yung pintuan.
"Papasukin niyo ko tangina!"
"Mr. Montenegro please calm down. Wag kayong magwala dito."
"DON'T TELL ME TO FCKING CALM DOWN! Yung asawa ko nabunggo!
Ano ba?! Ano ng nangyayari sa kanya ha?! Bakit ayaw niyo kong
papasukin?!"
"I'm so sorry Mr. Montenegro pero kailangan niyo munang maghintay dito.
She's in her fragile state. We're sorry but we can't let you in."
"E mga wala rin pala kayong kwenta e! Kailangan ako ng asawa ko!
Hindi niyo ba yun maintindihan ha?!"
"I'm so sorry."
At iniwan ako ng mga nurses sa labas.
Napaupo ako sa sahig.
No... no... no...
Kumapit ka baby ng mahigpit kay mommy ha? Please...
Please...
Napayuko ako. Tangina, tangina talaga!
Tangina...
Tinignan ko ang kamay ko.
Puno ng dugo mula sa katawan ni Kath...
No... please no...
Napapikit na lang ako.
Bakit ba kasi kailangan niya pang makita yun?
Hindi ko sinasadya...
Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko...
Bakit ko siya hinayaan...
"Sir, thanks for the ride."
"Wala yun. Just make sure maayos na yung contract with Mr. De Leon
tomorrow."
"Sure sir."
"O sige alis na ko--"
Biglang nanlaki yung mga mata ko ng biglang halikan ako ng sekretarya
ko. Itutulak ko na sana siya pero parang... parang di ko kinaya...
Pero narealize ko na naghihintay si Kath sakin.
Tinulak ko siya.
"Bianca ano ba?!"
"What? Don't tell me nagpapa-hard to get ka pa rin?!"
"Tigilan mo na ko! May asawa ako alam mo yan!"
Parang may kung anong force na nagpatingin sakin sa harapan ko...
At nagtama ang mga mata namin ni Kath.
Shit!
Oh god, damn it. Damn it!!!
"KATH--"
*BOOOOGGGGSSSSSSSSSSSSH!!!*
I'm so sorry Kath... I'm so sorry.
"HAYOP KANG LALAKI KA!"
Bigla na lang akong napahiga sa sahig ng biglang may sumuntok sakin.
Sinipa-sipa pa ko at walang tigil na sinikmuraan ako.
Pagkadilat ko, si Neil.
Itinayo niya ako at kinwelyuhan.
"Neil--"
Inambagan niya ako ng suntok.
"Anong kagaguhan na naman ang ginawa mo ha?! Bakit? Bakit siya
nabunggo! Punyeta! Bakit di mo siya inalagaan ng maayos ha?!"
"Neil let me explain--"
"Pinagkatiwala namin sayo ang kapatid ko Daniel! Asawa ka niya! Bakit
mo siya pinabayaan? Ha?!"
"Hindi ko siya pinabayaan. Nagulat na lang ako ng nakita ko na siyang
ganun
"NEIL ANAK TAMA NA!"
Nakita kong pinigilan siya ni Tita. Binitawan niya ako at tinuro-tinuro.
"Kapag may nangyaring masama sa kanya, humanda ka. Papatayin kita."
"Tama na anak. Tama na."
Umiling siya.
"Kausapin mo yang lalaking yan ma. Pipilitin ko lang kausapin yung
doktor ni Ryn-ryn."
Tinalikuran na kami ni Neil at umalis.
Napaupo ako sa may upuan at napayuko. Tinakpan ko ang mga mukha
ko gamit ang kamay ko.
Kasalanan ko 'to...
Alam kong iba na ang pinapakita ni Bianca sakin pero binalewala ko
lang.
Lord, please... Give me another chance...
Please...
Biglang may humagod sa likod ko.
"Daniel, iho, ano bang nangyari? Nagulat kami sa text mo kaya pumunta
kami kaagad dito. Pagpasensyahan mo na si Neil. Takot na takot lang
siya sa baka mangyari sa kapatid niya. Kahit ako, takot na takot rin. Ano
bang nangyari iho?"
Dumilat ako at tinignan ko siya. Di ko napigilan, niyakap ko siya.
"I'm so sorry tita. Kasalanan ko... kasalanan ko lahat..."
Napatayo ako ng biglang dumating ang doktor.
"Nandito ba ang asawa ng pasyente?"
"Ako doc. Bakit? Anong nangyari?!"
"Sumama ka sakin."
Nagtinginan na lang kami ni tita. Huminga ako ng malalim bago ako
sumunod kay doc papasok ng E.R.
Halos manlumo ako ng makita ko si Kath. Maraming nakakabit sa
katawan niya.
She looks so... so fragile.
Nakita ko yung heart rate monitor niya.Thank god she's still breathing.
"Mr. Montenegro? Am I right?"
"Yes doc."
"We're very sorry."
Bigla kong napigil ang hininga ko sa sinabi niya.
"Bakit doc? Anong... anong nangyari?"
"Masyadong napalakas ang impact ng pagkabunggo sa misis mo, Mr.
Montenegro. Causing her too much damage in her womb. We tried our
best, but we cannot save them both."
"Doc, nagsisinungaling lang kayo diba?" hinawakan ko ng mahigpit ang
braso niya. "Anong ibig mong sabihin? Anong nangyari sa mag-ina ko?
Ha?!"
"We're really sorry. Kung pwede lang namin silang buhayin pareho,
ginawa na namin. Pero hindi na namin hawak ang buhay nila."
Nabitawan ko siya, bigla na lang may tumulong luha sa mga mata ko.
"Wala na ang anak namin?"
"We're very sorry."
No...
No...
Hindi 'to totoo...
Ang anak namin...
No...
---------------------------
KATHRYN'S POV
"Baby ko, kailangan paglaki mo, maging katulad ka ng daddy mo okay?
Mabait, maaalahanin, at kayang gawin ang lahat para sa mga mahal
niya. At higit sa lahat, sobra kung magmahal. Inaasahan ko yan, okay
baby?"
"........................."
"Baby? Baby bakit di ka sumasagot?"
".........................."
"Baby, saan ka pupunta? Baby! Wag kang tumakbo! Madapa ka pa!"
"I love you, ma."
"Anak, anak! Nasaan ka?!"
"..........................."
Anak wag ka ng magtago sakin!"
".........................."
"Anak! Anak!!!"
Bigla na lang akong napadilat.
Nasaan ako? Pagka-adjust ng mga mata ko, puro puti.
Bakit parang... di ako makagalaw?
Bigla ko na lang naalala yung nangyari sakin.
And I suddenly realized what happened.
Napatingin ako sa tyan ko.
No... no... no...
"Baby... baby ko.. baby ko!!!"
Nanlaki yung mga mata ko ng biglang may pumasok na nurse sa kwarto
ko, nagsisigaw siya na gising na ko. May isang nurse na lumapit sakin
para tigilan ko ang pagpupumiglas ko.
"Wag po kayong magalaw! Hindi pa po kayo ayos!"
"Yung baby ko?! Nasaan ang baby ko?!"
Bigla akong napaiyak sa sinabi niya.
"We're very sorry."
Oh God... please...
Please tell me this is just a dream...
"He's alive, right?"
Hindi totoong patay ang anak ko.
At mas lalo akong naiyak ng bigla siyang umiling.
"Nakunan po kayo."
My baby... my baby Daniel Jr...
He's...
He's gone?
"Noooo! Buhayin niyo ang anak ko! Please! Kahit magkano magbabayad
ako! Buhayin niyo lang siya! Please! Nagmamakaawa ako! Please...
please..."
"We're really sorry."
Iniwan na ako ng nurse mag-isa, tulala.
Ang sakit...
Parang may kung anong sumaksak sa puso ko.
Bigla akong namanhid. Napayuko ako at tuluyang umiyak.
Wala... wala man lang akong nagawa...
Wala man lang akong nagawa para maligtas ang anak ko.
Baby... baby...
"Kath..."
Nagulat ako sa boses ng nagsalita.
Si DJ.
Pagkaangat ko ng mukha ko, nakita ko siya, nakaupo sa kama ko.
At naalala ko ang ginawa niya sakin.
"Ayokong makita ka."
"Kath please--"
"SINABI NG AYOKONG MAKITA KA!"
"Kath... please, wag mo kong ipagtabuyan..."
Kahit masakit, tinignan ko siya.
"Anong ginawa ko sayo ha? DJ?"
Natahimik siya.
"Ginawa ko ang lahat. Naging mabuting asawa ako sayo. Tapos... tapos..
eto pa igaganti mo sakin? Bakit? Bakit mo ginawa yun sakin? Akala ko...
akala ko ako lang?"
"Kath, please let me explain--"
Tinabig ko yung kamay niya.
"Bitawan mo ko."
"Kath--"
"Wala kang karapatang magpaliwanag naiintindihan mo?! Ha?! Ikaw ang
may kasalanan kung bakit nawala ang anak natin!"
"Oo na! Oo na ako na! Pero wag mo naman akong ipagtabuyan! Mag-
asawa pa rin tayo!"
I stared at him, expressionless.
"Mag-asawa? Sa tingin mo, pagkatapos ng ginawa mo sakin,
tatanggapin pa kita ulit?"
Nanlaki bigla ang mga mata niya at lumuhod sa harap ko.
"Kath please... forgive me... please..."
Hinawakan niya ang magkabilang-kamay ko. Napansin kong nababasa
na ang palad ko ng luha niya. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya.
"Wala kang karapatang umiyak Daniel. Hindi ka nawalan ng anak."
Bigla niyang inangat ang mukha ko.
"Hindi ako nawalan? Anak ko rin si baby! Anak natin! Sa tingin mo,
masaya ako? Masaya ako na nakunan ka?!"
"Wala akong pakielam! Sana ako na lang ang namatay! Para kapag
nakita mo ang anak natin, maalala mo yang kawalanghiyaang ginawa mo
sakin!" pinunasan ko yung luha ko. "Suko na ko."
Nabitawan niya ako at halatang nagulat siya.
"Suko ka na?"
"Pagod na pagod na ko. Iwanan mo na ko..."
"Kath please--"
"Putangina naman DJ! Iwanan mo na ko! Sumama ka na sa kabit mo!
Tutal, pinagsawaan mo na ko diba?! Wala ka ng responsibilidad. Wala
na ang anak natin."
"Kath, please--"
"I'll file an annulment. After that, you're free. Masaya ka na ba?"
"Bakit ba ayaw mo kong pakinggan? Ikaw nga lang! Ikaw nga lang ang
mahal ko! Kayo ni baby!"
Iniwas ko ang tingin ko sa kanya.
"It's too late."
Nakita ko for a split-second kung paano nagbago ang reaksyon niya.
From anger to his cold, icy, look.
"Yun ba talaga gusto mo?"
Hindi ako nagsalita.
"Tumingin ka sakin."
Tinignan ko siya ng diretso. Nasasaktan rin siya... pero wala akong
pakielam.
Nawalan ako ng anak.
"Yun ba talaga ang gusto mo, Kath?"
"Oo."
"Sige."
Tatalikod na sana siya ng biglang may ipinatong siya sa kamay ko.
Yung heart-shaped necklace na nakita ko sa Venice.
"Goodbye, Kath."
Pagkalabas niya, nakita ko yung engraving sa pendant.
At halos magbreakdown ako sa nakalagay.
Pigney <3 Patpatin forever.
Patuloy na umagos ang luha ko.
Bakit ba kahit ang gago mo, mahal pa rin kita?
Pero, ayoko na...
Pagod na pagod na ko...
Napapikit na lang ako. Sayang...
Ang baby ko...
Mahal ka ni mommy? Alam mo yun diba?
I sighed.
I love you, anak.
I prayed for my son. At sinimulan kong kantahin yung gusto kong
kantahin para kay baby kung buhay lang sana siya... kahit nagccrack na
ang boses ko, umaasa akong maririnig niya na...
"I love you... you love me... we're a happy... family... with a great big hug...
and a kiss from me... to... you... won't you say... you... love... me... too."
--------------------------------
3 chapters left...
Jusko mga teh, kung kelan pa-end na saka niyo pa ako inaaway sa
storyline ko. Haha kaloka. Mag-1 year na tayo sa November 5 diba? Na-
build up na natin yung trust sa isa't-isa diba? Bakit hindi niyo na lang ako
hayaang gawing epic ang ending nito? Fiction 'to alam niyo yan kaya
alam niyong di naman lahat dito pwedeng mag-end in real life, pero I'm
trying my best to make your reading experience better right? Sana walang
sukuan. Sana wag pangunahan at hayaan niyong ang
#HPWtheLast3Chapters ay pasayahin at paiyakin kayo. Yun lang, thank
you pigney teens! =))))
-------------------------------
CHAPTER 43.
KATHRYN'S POV
TWO WEEKS LATER
CEMETERY
"Hi baby. Namiss mo ba si mommy?"
Ngumiti siya.
Ramdam ko na ngumiti siya.
"May pasalubong si mommy sayo. Eto oh."
Nilabas ko yung car toy na binili ko kanina at nilapag sa puntod niya.
Hinaplos ko 'to at hinalikan.
"I'm sorry I'm late baby. Inayos ko pa kasi gamit ko. Dun muna kasi ako
magsstay kela lola mo."
Nag-thumbs up siya.
Ramdam ko na nag-thumbs up siya.
I sighed and smiled at him. May tumulong luha mula sa mga mata ko
pero I just brushed it off.
Kahit sobrang sakit pa rin ng pagkawala ni baby, di ko kayang makita
niya akong mahina.
"Hay baby. 3 months. 3 months na nga lang bumitaw ka pa."
I bit my lip and sighed again.
"Hayaan mo baby. Makakaget-over rin si mommy. Masyado pa kasing
mahapdi yung sugat. Pero sabi nga nila, it will heal in time. Kaya be
happy with papa God ha? And I'm sure kasama mo na rin si dad dyan
kaya alam ko maaalagaan ka." I smiled. "Wag kang mag-alala baby,
makakasama rin kita when the right time comes. I love you so much,
baby."
"I love you too, mommy."
Ramdam ko na sinabi niya yun.
Hinalikan ko ulit yung puntod ni baby saka pinunasan yung luha ko.
"Ryn-ryn."
Napatingin ako kay kuya na nakatingin lang sakin ng diretso. Halatang
naaawa siya sakin.
"Ayos ka lang ba?"
"Kuya naman e, pinapaiyak mo ko."
Inalalayan niya ako patayo saka niyakap ng mahigpit.
"Sabi ko naman sayo Ryn-ryn, iiyak mo lang yan. Iiyak mo lang yan
hanggang sa gumaan ang pakiramdam mo. Hanggang sa mawala kahit
panandalian man lang yang sakit na nararamdaman mo."
Pagkasabi niya nun, nagbreakdown ako.
Naalala ko na naman siya.
Tuwing naaalala ko siya, sumasasakit na lang bigla ang puso ko.
DJ, bakit mo ba ginagawa 'to sakin?
Bumitaw na ko kay kuya mamaya at pinunasan yung luha ko. Hinalikan
niya ako sa noo at ginulo yung buhok ko.
"Bata ka pa, pero ang dami mo ng pinagdaanan. Samantalang dati ang
pinoproblema mo lang kung paano namin di mahahalata na more than
study partner mo lang si Daniel."
Napangiti ako ng onti sa sinabi ni kuya. Saka ngumiti ng malungkot sa
kanya.
"Di ba pwedeng bumalik na lang lahat sa dati, kuya? Yung panahong ako
pa rin si Kath. Nerd, goody-two shoes. Yung hindi naging asawa at hindi
nawalan ng anak?" napakagat-labi ako. "Kasi kuya, nakakapagod na
talaga. Parang gusto ko na lang gumising kung kelan ayos na ang lahat."
Ginulo niya ang buhok ko.
"Kung may alam lang ako, ginawa ko na para sayo. Kaso wala eh." he
sighed. "Kayo talaga ni Daniel ang inilaan para sa isa't-isa."
Hays. Oo nga naman.
Ganun talaga. Kapag kayo, kayo.
Pero kami nga ba talaga?
"Ryn-ryn, itutuloy mo na ba ang annulment niyo?"
Para akong nabuhusan ng malamig na tubig sa tanong ni kuya.
"Oo."
"Bakit? Ano ba pagsasama niyo, parang basura? Kaya mo na lang itapon
lahat ng ganun-ganun na lang?"
"Kuya--"
Ginulo niya ulit yung buhok ko at hinalikan ako sa noo.
"Alam mo little sister ko, kahit galit na galit ako sa tarantadong asawa
mo, naiintindihan ko siya. Lalaki siya eh. Tatay siya ng anak mo.
Nawalan rin siya."
"Nawalan? Edi sige na. Nawalan rin siya. Pero kuya, iba sakin eh. Iba
yung sakit nung nawala ang anak NAMIN."
"Woah Ryn-ryn, di ako ang kaaway mo. Kumalma ka nga. Nandito pa
tayo sa sementeryo. Sa tingin mo matutuwa si baby dahil sa
paggaganyan mo ha?"
"Sinasabi ko lang kasi kuya na wala naman talagang pakielam samin si
Daniel. Ni hindi man lang ako binisita diba? Kahit sabihin ko sa kanyang
wag na siya magpakita sakin, sana naman kahit text o tawag man lang
nagawa niya. Pero anong ginawa niya?"
"Lalaki nga siya, Ryn-ryn. Gusto ng isang-usapan lang. Ayaw mo na siya
sa buhay mo. Sinunod niya. Bakit di ka masaya? Kasi, hindi yun ang
gusto mo. Yun yung sinasabi ng isip mo pero iba ang sinasabi ng puso
mo."
Yun yung sinasabi ng isip mo pero iba ang sinasabi ng puso mo.
Yun yung sinasabi ng isip mo pero iba ang sinasabi ng puso mo.
Yun yung sinasabi ng isip mo pero iba ang sinasabi ng puso mo.
Sinasabi ng puso ko?
Pagod na ko. Pagod na pagod na.
Huminga ako ng malalim at iniwas ang tingin sa kanya.
"Uwi na nga tayo kuya."
"Sige."
Nakalayo na kami ng parang may kulang pa rin.
"Ay sandali kuya, papaalam lang ulit ako kay baby. Mauna ka na."
"Sige little sister." hinalikan niya ako sa pisngi at ginulo ulit ang buhok ko.
"Wag kang mag-alala, magiging maayos ka rin. Nandito lang kami ni
mama alam mo yan."
"Thanks kuya."
Pakaliwa na sana ako ng parang may silhouette ng isang lalaki na bigla
na lang tumakbo papalayo papalayo sa puntod ni baby. Gabi na kasi
kaya medyo di ko naaninag.
Huh? Sino yun?
Tumakbo ako papunta sa puntod ni baby. Pagkadating ko, nagulat ako sa
nakita ko.
May isang color purple na paper plane na nakalapag dun.
Simpleng paper plane lang siya, pero makikita mong pinaghirapan
talaga.
Hindi ko alam pero bigla na lang tumulo ang luha ko.
Isa lang naman ang nakakaalam na special ang color 'purple' eh.
Si DJ.
Tinignan ko ulit yung paligid kung saan siya tumakbo pero wala na siya.
Napatingin ako kay baby, tears falling from my eyes ng narinig ko yung
sinabi niya.
"Mommy, mahal tayo ni daddy."
Ramdam ko na sinabi niya yun.
----------------------------
SANTIAGO'S HOUSE
"Hi anak, welcome home."
Nginitian ko si mom at niyakap ng mahigpit. "I miss this."
Para daw sa ikabubuti ko, bumalik kami sa dating bahay namin 2 years
ago. Para daw maging clear ang utak ko kahit papaano.
Nag-agree naman ako dun.
Pagkatapos kumain, naghugas na ko ng pinggan. Wow, it's been too
long.
Nakakamiss rin pala ang buhay ganito. Yung simpleng ako. Ako lang.
Pero di ko mapigilang maisip na...
Parang may kulang.
Kath, stop it.
Pagkatapos ko maghugas, pumunta ako sa may sala kung saan nandun
nakatambay si mama at kuya.
"Ma, kuya, akyat na ko."
"Sure ka Ryn-ryn ayaw mo kumain ng dessert? May icecream dyan sa
ref, padala ni Ate Yen mo."
"Ayoko kuya. Pero pakisabi na lang kay Ate Yen, thank you."
"Sige."
Umakyat na ko para makapasok na sa kwarto ko.
Wow, parang na-alien ako sa loob ng mismong kwarto ko. Pati
pananalita ko biglang bumalik.
Ang tagal na kasi e. Ang tagal-tagal na simula ng nakabalik ako dito.
Yung time na di pa complicated ang lahat.
Tinignan ko ang closet ko. Nakalagay pa ang uniform ko nung college,
pati yung eyeglasses ko. Grabe, nandito pa pala ang mga 'to.
At nakita ko pa si DJ.
Si DJ na batman teddy bear.
Di ko alam kung bakit pero kinuha ko siya at dinala sa may kama.
Niyakap pa ng mahigpit.
Memories flooded my mind again.
I sighed.
DJ, bakit mo ba 'to ginagawa sakin?
Binuksan ko yung side-cabinet ko at kinuha yung small notebook ko dun.
Yung notebook na di ko pinakita sa kahit sino, kahit kay DJ.
Nung naging kami kasi, gumawa ako ng parang 'bucket list'. Yung mga
gusto ko sanang gawin kasama siya lalo na kapag mag-asawa na kami.
Akala ko magagawa ko pa naman lahat yun kasama ni DJ.
Hindi na pala.
I closed my eyes. Wishing this was all just a dream.
Hindi naman ako matigas eh. Pagod na talaga ako. Siguro sinarado ko
na nga utak ko sa possibility na meron pa. Alam ko naman na pwede pa
kami eh. Pero talagang pagod na ko. Ayoko na. Paulit-ulit na lang akong
nasasaktan. Gusto ko na lang gumising kung kailan maayos na ang
lahat.
Minsan, inisip ko, kung di ko kaya nakilala si DJ? Anong nangyari sakin?
Alam ko naman ang sagot dun eh.
Kung di ko siya nakilala, hindi ko malalaman ang ibig sabihin ng four-
letter word na inaasam ng lahat.
Love.
Binuklat ko yung notebook ko at binasa yung bucket list ko.
26 Things I want to do before I die with my husband Pigney.
1. Carve our special endearment in our special tree.
2. Have a special and memorable wedding day.
3. Ride a gondola, feed doves, watch a romantic play and enjoy Venice,
Italy.
4. Have a wonderful first night together.
5. Go shower together.
6. Write cute, mushy sticky love notes with pick-up lines to each other.
7. Cuddle under the sheets.
8. Have a special heart-shaped purple pancakes breakfast-in-bed
together.
9. Have a bubble bath together.
10. Surprise tickle-wrestle and a kiss in bed first thing in the morning.
11. Treat each other a relaxing body massage.
12. Wear matching couple shirts together.
13. Go to church to pray and worship Papa God.
14. Go to a drive-in movie and watch Titanic, and then feel breathless
after a kiss in the car.
15. Food fight in a food court in a crowded mall.
16. Get cute, sweet photos taken inside a photobooth.
17. Go horseback-riding on the same horse.
18. Hug while rolling down on a grassy hill.
19. Go to a theme park, and kiss at the top of a ferris wheel.
20. Slow-dance in the rain, then kiss.
21. Go to his beach house and eat spaghetti in the 'Lady and the Tramp'
way.
22. Undress each other, skinny-dip, then make love.
23. Groom each other playfully.
24. Go outside and watch the sunset together.
25. Cuddle under the blanket while lying and gazing at the stars, then
wish.
26. Have a happy family with our future baby.
Wow. Yung #1-7 pala. Nagawa na namin without even knowing. Alam ni
DJ yung sa Venice, Italy pero yung iba?
Meant to be nga talaga.
Sayang yung 19 na natitira. Di na namin magagawa.
Lalo na yung huli.
May future baby na eh. Nawala pa.
Bumitaw pa.
Nilapag ko yung notebook sa side-table at humiga. Kinuha ko sa bulsa ko
yung necklace na bigay niya sakin.
Pigney <3 Patpatin forever.
Pero bakit parang over na?
Bigla akong napaupo ng nakarinig ako ng kaluskos sa bintana ko. Huh?
Baka pusa lang yan Kath, wala lang yan.
Pahiga na ako ulit ng nakarinig ako ng kaluskos sa bintana ko.
Ehhhhhh? Wag mong sabihing may magnanakaw?!
Tumayo ako kaagad at pumunta sa cabinet. Naghanap ako ng pwedeng
pang-depensa sakin. Sa wakas nakahanap na ako!
Baseball bat!
Teka, bakit parang naka-sense ako ng deja vu bigla? Eh parang...
parang...
AYAN! MAY KALUSKOS NA NAMAN!
Tumakbo agad ako papalapit sa bintana ko bitbit yung baseball bat. Ng
buksan ko na, imbes na pagpapaluin yung salarin ng ingay kanina...
Nabitawan ko yung hawak ko.
Kasi nakita ko si DJ. Maraming pasa sa mukha. At may luha sa mga
mata niya.
"Di mo na ba ko kayang tanggapin ulit sa buhay mo, ha?"
Tumulo yung luha ko sa sinabi niya.
"DJ..."
Nagulat ako ng tumalon siya papasok ng kwarto ko at...
Lumuhod sa harap ko.
"Kath, take me back." napapikit siya. "Please, take me back."
"Ayoko na. Pagod na ko."
Nagulat ako ng yakapin niya yung tuhod ko at naramdaman kong
nababasa na 'to ng mga luha niya.
"Kath, di ko kayang mabuhay ng wala ka..."
Napapikit na lang ako. Ang sakit na. Onti na lang, bibigay na ko.
Ilang minuto siguro kaming ganun. Nang di ko na kaya, nagsalita na ko.
"DJ, umuwi ka n--"
Nagulat ako ng tumayo siya at hinawakan ang magkabilang-pisngi ko.
"Kath, nanalo ako sa bet natin dati diba? Yung sa beach house?"
"Ano bang pinagsasabi mo?"
"May punishment pa ako sayo."
Bago pa ako makapagsalita, hinalikan na niya ako.
Passionately.
Nagulat na lang ako ng lumipat yung kamay niya sa batok ko, at mas lalo
pang diniin yung halik niya sakin.
Bumitaw siya at tinignan ako ng puno ng pagmamahal.
"Spend the night with me."
At bago pa ako makatanggi, binuhat na niya ako at dinala sa kama.
-----------------------
BAWAL SA BATA ANG NEXT UPDATE. Pero alam kong di naman kayo
makikinig kaya bahala na kayo. Read at your own risk. :P
2 chapters left...
CHAPTER 44.
DANIEL'S POV
Ang himbing ng tulog niya.
Ramdam ko, ramdam ko ang bawat paghinga niya.
Hindi ko alam pero napangiti na lang ako habang pinagmamasdan ko
siya.
Hinawi ko yung ibang hibla ng buhok na nakakatakip sa mala-anghel na
mukha niya ngayon. Kahit tulog, walang pinagbago sa kanya.
Siya pa rin ang Kath na mahal ko.
Mahal mo pa rin naman ako, diba?
Diba Kath? Kahit marami na tayong pinagdaanan...
Di ka naman talaga susuko sakin diba?
Kaya bakit ayaw mo ng tanggapin yung paliwanag ko? Bakit ayaw mo na
kong makita ulit?
Bakit ayaw mo na kong tanggapin ulit sa buhay mo?
Alam ko, tatanggapin mo ulit ako.
"Tuparin mo yung pangako mo sakin Kath. Wag na wag mo kong iiwan."
"Hindi ako mawawala sayo DJ. I promise."
Tutuparin mo naman yung pangako mo diba?
Kath...
Nawala na si baby...
Pati ba naman ikaw?
Di ko kayang mabuhay ng wala ka.
Kaya gagawin ko ang lahat, bumalik lang tayo sa dati.
Kinuha ko yung notebook na nasa side table pati yung cellphone ko at
kinuhanan ng picture ang sa tingin kong dahilan para bumalik sakin si
Kath.
Akala mo Kath di ko 'to nabasa?
Nabasa ko. Kaya nga tinutupad ko ng paunti-unti.
26 Things I want to do before I die with my husband Pigney.
1. Carve our special endearment in our special tree. -
2. Have a special and memorable wedding day.
3. Ride a gondola, feed doves, watch a romantic play and enjoy Venice,
Italy.
4. Have a wonderful first night together.
5. Go shower together.
6. Write cute, mushy sticky love notes with pick-up lines to each other.
7. Cuddle under the sheets.
8. Surprise tickle-wrestle and a kiss in bed first thing in the morning.
9. Have a bubble bath together.
10. Have a special heart-shaped purple pancakes breakfast-in-bed
together.
Pero ikaw 'tong gusto ng itigil lahat.
Wag kang mag-alala Kath. Gagawin natin 'tong lahat. Kung sakaling
ayaw mo bumalik sakin, kung sakaling di mo na kong tanggapin...
Gusto kong gawin 'to bago man lang tayo maghiwalay.
11. Wear matching couple shirts together.
12. Treat each other a relaxing body massage.
13. Go to church to pray and worship Papa God.
14. Go to a drive-in movie and watch Titanic, and then feel breathless
after a kiss in the car.
15. Food fight in a food court in a crowded mall.
16. Get cute, sweet photos taken inside a photobooth.
17. Go horseback-riding on the same horse.
18. Hug while rolling down on a grassy hill.
19. Go to a theme park, and kiss at the top of a ferris wheel.
20. Slow-dance in the rain, then kiss.
21. Go to his beach house and eat spaghetti in the 'Lady and the Tramp'
way.
22. Undress each other, skinny-dip, then make love.
23. Groom each other playfully.
24. Go outside and watch the sunset together.
25. Cuddle under the blanket while lying and gazing at the stars, then
wish.
26. Have a happy family with our future baby.
Huminga ako ng malalim at tinignan si Kath na mahimbing pa ring
natutulog. Napangiti ako ng onti ng nakita kong nakayakap siya sakin ng
mahigpit.
Pumikit na lang ako at niyakap rin siya ng mahigpit.
"I..." I sighed. "I love you, Kath."
---------------------
KATHRYN'S POV
Hmm...
Ano ba 'to, bakit parang ang sakit ng katawan ko...
"Spend the night with me."
Oh my god.
Dumilat ako, at halos mapaiyak ako ng nakita ko siyang nasa tabi ko.
Yung mga pasa niya...
DJ naman, bakit di mo inaalagaan ang sarili mo ha?
Medyo umayos ako ng higa at dahan-dahang tinanggal yung braso
niyang nakadantay sa may beywang ko. Patayo na sana ako ng bigla
siyang dumilat.
Saka ako hinalikan sa labi.
"Goodmorning patpatin ko!"
Para akong asong nakanganga sa kanya ngayon.
Anong... anong nangyari sa kanya?
"Nathan ikaw ba yan?"
"Oo ako 'to Katerina. Ang lalaking baliw na baliw sayo."
"DJ!!!!!!!!!!!!!!!!!"
Magsasalita na sana ako ng bigla na lang niya akong hinila papahiga sa
kama saka kiniliti.
At nabaliw na naman ako sa kanya.
"Huwaaaaa! DJ stop-- DJ!!! Hihihi oh my DJ!!!"
Tumigil naman siya at nginitian ako, saka bigla akong kiniliti habang
hinahalikan yung leeg ko.
Di na naman ako makahinga dahil sa ginagawa niya. Para siyang
nasasapian. Para naman akong sinasapian. Di ako makapalag.
Pababa ng pababa yung halik niya,
DJ, ano ba... ano ba...
Nagulat ako ng bigla na lang niyang halikan yung tyan ko.
At mas lalo akong nagulat ng humigpit yung hawak ni DJ sa beywang ko.
Pagtingin ko, nanlambot ako.
Umiiyak si DJ.
"DJ, wag kang umiyak."
Di siya nagsalita. Kinagat ko na lang yung labi ko para mapigilan 'tong
iyak ko.
Bakit ba siya ganyan?
"Mommy, mahal tayo ni daddy."
Baby naman, mali pa yung timing mo. Bakit ba ramdam na naman kita
ngayon ha?
Ayoko ng masaktan e. Pero bakit kapag umiiyak si DJ, kapag nakikita ko
siyang nahihirapan...
Mas gusto kong ako na lang masaktan kesa siya.
Gusto na kitang tanggapin ulit DJ...
Pero di na pwede. Di na pwede.
"Mrs. Monteneg-- I mean, Ms. Kathryn, I'm so sorry."
Huminga ako ng malalim at tinignan si doc Yna.
"Bakit doc? Anong balita sakin?"
"Are you sure you want to hear this?"
"Bakit ba doc? Ano bang--"
"There's a possibility that you'll die, Kath."
W-what?
What?
No... di pwede... di pwede...
"B-bakit doc?"
"Alam mong matagal ka ng nagkaproblema sa utak dahil sa aksidente
mo dati pero gumaling ka naman diba? Kaya lang, dahil sa nangyaring
aksidente sayo, natrigger yung tumor sa utak mo. Ilang inches na Kath.
At sobrang lalim na ng bukol to the point na pag inoperahan ka namin,
pwede kang mamatay."
Di ko napansin na pinipigilan ko na pala ang paghinga ko.
May possibility na, mamatay ako?
Huminga ako ng malalim.
"So kailangan ko talagang magpaopera doc?"
"The sooner, the better."
"Pero kapag, kapag nagpaopera ba ako doc, may possibility talagang di
na ko magising at mamatay na lang bigla?"
"Di natin alam kung kaya ba ng katawan mo yung operasyon mo Kath.
Kaya yes, there's a huge possibility na ganun talaga ang mangyari sayo."
"Doc naman... doc..."
"I'm so sorry Kath."
Diba dapat masaya ako?
Kasi kung di man ako magising pagkatapos ng operasyon ko...
Makakasama ko na si baby Daniel Jr.
Pero bakit takot ako?
Takot akong iwanan si DJ mag-isa?
Di ko kaya... di ko kaya...
Kahit galit ako, kahit pagod na pagod na ko...
Mahal ko pa rin siya.
"Di mo pa rin ba ko kayang tanggapin ulit sa buhay mo, ha?"
Di ko napansin na magka-level na pala yung mukha naming dalawa.
Nakatingin lang siya sakin, at halatang nasasaktan siya.
Nasasaktan rin ako.
"Gusto. Pero di na pwede."
Nanlaki yung mga mata niya.
"Gusto mo? Pero di na pwede? Anong ibig mong sabihin?"
DJ, please...
"Kath, tignan mo ko." inangat niya yung mukha ko. "Anong ibig mong
sabihin ha?"
Tinignan ko siya ng diretso.
"Gusto mo ba talagang malaman ha?"
Di siya sumagot.
Kaya sinabi ko na ang totoo.
"I can die anytime, DJ."
Nanigas siya bigla.
"Tatawa na ba ko Kath?" pinilit niyang ngumiti at hinawakan ako sa
mukha ko. "Haha! Tawa tayo Kath. Joke lang yan diba?"
Di ako nagsalita.
"Kath naman, di magandang joke 'to. Kath naman..."
Bigla na lang nagcrack ang boses ko sa sunod na sinabi ko.
"Di ako nagbibiro DJ. May brain tumor ako. Pag inoperahan ako, pwede
akong mamatay any minute."
"Kath, ano ba? Wag mo naman sabihin yan. Di ka pwedeng mamatay.
Nangako ka sakin na di mo ko iiwan diba?"
Tumulo yung luha ko.
"Diba Kath? Di ka naman mawawala sakin diba?"
"I'm sorry."
Para siyang nabuhusan ng malamig na tubig sa sinabi ko.
Biglang di na lang siya nagsalita. Nakatingin lang siya sakin.
Tulala.
"Kath naman. Nawala na nga si baby, mawawala ka pa sakin?"
"I'm so sorry DJ. I'm so..." napahikbi ako. "I'm so sorry..."
Niyakap niya ako ng mahigpit. Sa sobrang higpit pakiramdam ko onti na
lang, magbbreakdown na ko.
Iyak na lang ako ng iyak habang ramdam ko na naiiyak na rin siya. Sinabi
ko ng ayoko siyang masaktan diba?
Pero bakit nasasaktan ko na naman siya?
"DJ, iwan mo na ko."
Nagulat ako ng bigla siyang nanigas. Inangat niya yung mukha niya para
tignan ako.
"Anong sabi mo?"
"Iwan mo na ko. Para di na masakit para sayo kung sakaling iwanan man
kita."
Nagulat ako sa sagot niya.
"Ang tanga mo Kath."
"DJ--"
"Wala namang nagsabi na di ka na magigising kapag naoperahan ka na
Kath... Alam ko... alam ko gigising ka para sakin."
"Pero, paano kung di na ko magising?"
"Wag mong sasabihin yan."
"Pero--"
Di ko na natuloy yung sinabi ko dahil bigla na lang niya akong hinalikan.
"Di ka mamamatay Kath."
"DJ--"
"Shut up Kath."
Napapikit na lang ako ng bigla niya akong halikan.
Ng punong-puno ng pagmamahal.
Aawayin ko sana siya dahil sinabihan niya ako ng 'shut up' pero wag na...
Alam ko naman na sinabi lang niya yun to lighten up the mood.
Parehas kaming basang-basa ng luha ngayon.
Maya-maya, binitawan niya ako at hinalikan sa noo.
"Kath, spend time with me today."
"H-ha?"
"Yung nasa list mo Kath. Tutuparin natin lahat yan. At gagawin natin lahat
yan ngayon."
Napangiti na lang ako kahit may tumulong luha na naman sa mga mata
ko.
Magpapaka-selfish muna ako.
"Okay."
Ngumiti siya. Pero bakas sa ngiti niya yung takot.
Takot na lang na iwanan ko siya ng basta-basta.
Lord, kung sakaling di na ko magising pagkatapos ng operasyon ko...
Di niyo naman hahayaang malungkot si DJ diba?
Please Lord... please...
-------------------------
Get ready for the LAST CHAPTER. Soon.
1 chapter left...
Dedicated to Darcy. Thanks sa lahat!
PS: Last chapter na 'to guys. LAST CHAPTER. WALANG BOOK 3.
Magsilabasan na mga pigney teens! Ok, enjoy. :( Sana maramdaman
niyo ang update ko na 'to. Kasi sa totoo lang, ang lalim ng pinaghugutan
ko dito. Wag madaliin ang pagbabasa okay? Eto na ang
#HPWTheFinalMoment...
-------------------------
HPW previous chapter...
"Kath, spend time with me today."
"H-ha?"
"Yung nasa list mo Kath. Tutuparin natin lahat yan. At gagawin natin lahat
yan ngayon."
Napangiti na lang ako kahit may tumulong luha na naman sa mga mata
ko.
Magpapaka-selfish muna ako.
"Okay."
Ngumiti siya. Pero bakas sa ngiti niya yung takot.
Takot na lang na iwanan ko siya ng basta-basta.
------------------------------
CHAPTER 45.
DANIEL'S POV
"Kath, hey. Hey Kath." tinapik-tapik ko siya sa balikat para magising.
"Nandito na tayo."
Hindi siya dumilat. Nanatili siyang pikit at di gumagalaw sa shotgun seat.
"Kath, nandito na tayo sa drive-in movie theater. Hey, Kath..." nilapitan ko
siya. "Kath?"
Bakit di siya sumasagot?
Oh shit!
"Kath, Kath ano ba sumagot ka!" tinampal-tampal ko siya sa pisngi. "Kath
ano ba?!"
No...
Wag mong sabihing iniwan na niya ako?
"Kath naman e!" niyakap ko siya at nagulat ako ng di na siya humihinga.
Napapikit ako. "Kath ano ba! Wag ka ngang ganyan! Kath!!!"
"Pft..."
Napadilat ako ng narinig ko siyang nag-'pft'. Pagkatingin ko...
Nakangiti siya sakin.
"Joke lang naman yun DJ."
W-what?!
Nanlaki yung mga mata ko sa sinabi niya.
"Joke? Joke yun? Bakit di ako natawa ha?!"
"Hala, bakit ka nagagalit sakin?"
"Talagang tinatanong mo pa sakin kung bakit ha?!"
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya at nasuntok yung manibela sa galit.
"Hindi magandang biro yun Kath."
Damn it. Akala ko...
Akala ko iniwan na niya ako.
Hindi niya ba maintindihan? Kahit alam kong gigising pa rin siya para
sakin...
May malaking takot pa rin ako na pwede na lang niya akong iwan basta-
basta.
"DJ..."
Di ko siya pinansin. Itinuon ko na lang yung pansin ko sa movie screen.
"DJ naman e..."
Nakakainis.
Nagsimula na yung movie na 'Titanic' at ramdam kong di mapakali si
Kath. Huh. Dapat lang. Nakakainis talaga. Di niya ba alam kung gaano
ako natakot ha? Joke joke pa. Banas.
Nangangalahati na yung movie ng napansin ko na kanina pa lunok ng
lunok si Kath. Pagkatingin ko, nakatingin lang siya sa movie screen at
para siyang naiiyak.
Teka, di naman nakakaiyak yung part na 'to ah?
"Oy Kath, bakit ka umiiyak dyan ha?"
Pinunasan niya yung luha niya.
"Napuwing lang ako." sabi niya ng di nakatingin sakin.
Bumuntong-hininga ako.
Talaga naman Kath oh. Talaga naman.
"Sorry na Kath." hinila ko siya papalapit sakin at niyakap ng mahigpit.
"Sorry na."
Pagkasabi ko nun, umiyak siya bigla. Parang di pa siya makahinga.
Talaga 'tong patpatin ko na 'to oh. Napakaiyakin.
"DJ... I'm sor--"
Di ko na siya hinayaang makasagot. Hinalikan ko siya hanggang sa
parehas na kaming naghahabol ng hininga. Gusto ko siyang sumbatan
pero di ko magawa. Unti-unti na lang nawawala yung hinanakit ko sa
kanya.
Maya-maya, bumitaw ako. Leaving her breathless.
Go to a drive-in movie and watch Titanic, and then feel breathless after a
kiss in the car.
Natupad namin yung isang nasa wishlist niya without even knowing it.
Hinawakan ko ng mahigpit yung kamay niya.
"Wag mo na ulit uulitin yun ah. Wag na wag mo na kong tatakutin ng
ganun."
"Opo."
"Good. Sige, manuod na tayo."
Huminga kami parehas ng malalim at binalik na lang yung tingin sa
movie screen. Mahigpit pa rin ang hawak ko sa kamay niya.
Baka mamaya kasi, bigla na lang siyang bumitaw.
Di ko makakaya yun.
Kumapit ka lang Kath... Kumapit ka lang...
Pagkatingin namin sa movie screen, bigla na lang nagkaroon ng parang
nakakailang na hangin samin.
Gulp.
Ano ba 'to, yung pinapakita ngayon. Nakakaano.
"A-ah--"
"U-uhm--"
Nanlaki parehas yung mga mata namin.
"Lika na nga Kath!"
Agad kong pinaharurot yung kotse namin paalis ng drive-in movie theater.
Nagulat ako ng bigla siyang tumawa ng tumawa.
Napangiti tuloy ako habang nakatingin lang sa kanya.
Kath, di ako magsasawa sa tawa mo. Kaya wag na wag kang titigil sa
kakatawa ha?
"Bakit ka ganyan makatingin ha?"
Umiling ako. "Wala. Wag mo na kong pansinin. Saan mo na gusto
pumunta?"
"Sa mall na lang muna tayo, okay lang ba?"
Ngumiti ako. "Basta gusto mo, gagawin ko."
Nagfocus na ko sa pagddrive. Kampante pa rin ako dahil katabi ko pa rin
siya.
Kanina, pagkaalis namin, dumiretso kami sa simbahan.
Go to church to pray and worship Papa God.
Sa totoo lang, di ko nga alam kung nakapagdasal ba ako ng maayos e.
Kasi naman, nakatingin lang ako kay Kath habang nagdadasal siya.
Hindi niya pa panahon, bro. Wag mo muna siyang kunin sakin.
Huminga ako ng malalim. Kaya niya 'to. Alam kong gigising siya para
sakin.
Kanina rin pala ng umaga, bago kami nagpunta sa simbahan, ang ganda
ng bungad sa araw ko.
Treat each other a relaxing body massage.
Relax na relax ako. Lalo na kasama ko pa ang babaeng mahal ko. Ano
pa bang hihilingin ko? Wala na.
Kaya sana, bro. Wag niyong ipagkait sakin 'to. Wag siya. Wag muna.
Please...
Pagka-park ko ng kotse sa may parking lot ng mall, lumabas na ko at
agad na pumunta kay Kath. Binuksan ko yung pintuan niya at inalalayan
siya papalabas.
"Lika na?"
Ngumiti siya at kinuha yung kamay ko.
"Lika na."
Pumasok na kami ng mall, magkaholding-hands. Maraming taong
nakatingin na lang samin. Siguro kasi kilala talaga kami o dahil sa
parehas kami ng suot.
Parehas kasi kaming naka-black and yellow t-shirt, black pants, and vans
slip-on na color black na may batman design.
Yung binili namin two years ago.
Wear matching couple shirts together.
Wala akong pakielam kung magmukha akong baduy dahil may "Pigney"
na nakalagay sa likod ko. Kasama ko naman ang "Patpatin" ko e.
Basta masaya siya, masaya na rin ako.
"Dun tayo DJ!"
Nagpahila na lang ako sa kanya sa may timezone. Ako na sana
magbabayad para sa card pero di siya pumayag. Siya na daw bahala.
Nag-load siya ng 100 at hinila na ko papasok ng photobooth.
Get cute, sweet photos taken inside a photobooth.
"Sorry DJ ah, okay lang ba na photobooth na lang muna gawin natin?
Medyo pagod kasi ako e."
"Oo naman. Tutal, kasama naman 'to sa wishlist mo diba?"
Nagnod siya saka in-swipe na yung card. May mga kung anu-ano pa
siyang pinindot. Maya-maya, bigla na lang niya akong hinila papalapit sa
kanya.
"DJ, ayan na! 1, 2, 3, smile!"
Ngumiti ako habang nakaakbay sa kanya.
*flash!*
May 7 shots pa pala pagkatapos nun. Nagpose-pose lang kami sa kung
anong gusto niya. Wala akong pakielam kung magmukha akong sira
dahil nag-barney pose pa kami. Basta, mapasaya ko siya, okay na ko
dun. Kahit eto man lang, maibigay ko sa kanya.
Ang saya-saya niya. Sana, ganyan siya lagi. Please, please... Wag kang
bumitaw agad sakin.
"Last shot na DJ! 1, 2, 3, Smi--"
I kissed her.
*flash!*
Napangiti na lang siya sa ginawa ko. Pero bakas sa mukha niya yung
lungkot. Pero kahit ganun, di niya ipinakita sakin na nanghihina siya sa
sitwasyon namin. Kinuha niya agad yung pictures at hinila na ko
papalabas.
"Let's eat DJ. Nagugutom ako!"
"Sige Kath."
Nagpahila na lang ako sa kanya sa may foodcourt. Bumili kami ng adobo
at laing sa isang kainan saka umupo na.
"Hala DJ, oo nga pala. Di ka kumakain 'pag luto ng iba diba? Sorry. Uwi
na lang tayo."
Tatayo na sana siya pero pinigilan ko. Hinila ko siya papaupo.
"Ayos lang. Mukhang masarap naman 'to."
Kahit di ako kumakain unless luto niya, sinabayan ko pa rin siya sa
pagkain.
"Mmmm! Sarap! Pero mas masarap pa rin luto mo."
Ngumiti siya.
"Talaga?"
"Oo."
"Talagang-talaga?"
"Oo nga. Bakit ba ayaw mong maniwala?"
Ngumiti siya ng nakakaloko sakin sabay bato ng laing sa mukha ko.
Binato. Niya. Ako. Ng. Laing. Sa. Mukha. Ko.
Talaga 'tong si Kath oh.
"Ganyanan na pala ha?"
Nanlaki yung mata niya at tumayo. "O-oy DJ kung ano man yang iniisip
m-- HUWAAAAAAAAA!!!"
Nakipag-wrestlingan lang naman ako sa kanya sa gitna ng foodcourt
habang kinalat yung laing sa mukha niya.
"DJ!"
Binitawan ko siya maya-maya ng napansin naming tumahimik sa loob ng
foodcourt. Agaw-eksena pala kami. Pero atleast natupad yung isa sa
wish niya diba?
Food fight in a food court in a crowded mall.
Yumuko na lang kami parehas at palihim na tumawa. Nakakahiya. Pero
magkasama naman kami sa pagkapahiya kaya mas masaya diba?
"Lika na at hugasan muna natin yang mukha mo. Mukha ka ng kulangot."
"Kadiri ka!"
"Joke lang. Lika na!"
Maghawak-kamay na lang kaming pumunta sa may restrooms. Kainis. Di
man lang ako pinapasok sa restroom ng mga babae. Malamang lalaki
ako. Pero kasi gusto ko ako ang mag-aayos sa kanya.
Pagkahugas ko ng mukha ko, lumabas na ko ng restroom.
At nagulat ako sa nakita ko.
Shit! Anong ginagawa ni Bianca dito?!
Agad akong pumunta kay Kath at tinago siya sa likuran ko, saka hinarap
si Bianca.
"Anong ginagawa mo dito ha?"
"Sir--"
"DJ, it's okay." hinawakan ako sa braso ni Kath at ngumiti. "Bigla lang
kaming nagkita sa loob ng restroom and you know, nagkapaliwanagan
na rin. I'm okay, don't worry."
"Sigurado ka ha?"
"Oo. Wag kang mag-overreact dyan."
I sighed and looked at Bianca na nakayuko.
"Wag po kayong mag-alala sir, naipasa ko na resignation letter ko. I'm...
I'm so sorry."
"You better be. Let's go Kath."
Hinila ko na si Kath papalayo kay Bianca at dinala siya sa parking lot.
Sinakay ko agad siya sa kotse saka binilisan ang pagpapatakbo ng
kotse.
"Kath, theme park tayo."
Tahimik lang kami habang nasa byahe. Pagkapark ko sa parking lot ng
Enchanted Kingdom, lumabas na agad ako. Inalalayan ko na rin siya
papalabas.
Nagulat ako ng bigla niya kong hinalikan sa pisngi.
"DJ, calm down. I'm fine. Let's forget about it okay?"
Tinignan ko siya ng matagal. Para man lang makakalma ako.
"Sigurado ka ba ha? Baka mamaya..."
"Oo nga DJ. She said sorry. And I understand her. Ganun talaga ang
buhay e. Kailangan na naman nating mag-move on diba?"
"Pero yung anak natin?"
She smiled, a sad one. "Kailangan naman natin matanggap na wala na
siya e. Kahit mahirap, kailangan."she sighed. "Kaya DJ, kung sakaling...
mawawawala ako, sana makapag--"
"Stop it Kath."
"Pero--"
"Tssh psh wushupp!!! Wag ka ng magsalita. Gawin natin yung #19 sa list
mo."
"Sige na nga! Let's go!" ngumiti siya at hinila na ko papasok ng
Enchanted Kingdom.
Habang bumili ako ng ticket namin papasok, nakatingin lang ako sa
kanya. Manghang-mangha siya sa nakikita niya.
Kath, ganyan ka lang ha? Ganyan ka lang dapat.
Sumakay kami ng ilang rides kagaya na lang ng Space Shuttle, Rio
Grande at Ekstreme:Ride Tower. Pakiramdam ko nga naiwan yung
kaluluwa ko dun e.
"Dun tayo DJ!" sabay turo niya sa 'Wheel of Fate'.
"Kath naman, dyan?! DYAN?!"
Nakakalula kaya!
"Oo! Bakit, ayaw mo?"
Nagkamot ako ng ulo. "E kasi, ano, baka mamaya biglang magkalindol
tapos ano, mahulog tayo! Oo tapos biglang magkaka-tsunami at kikidlat
ng malakas tapos biglang magkakahiwalay tayo, patay na!"
"Sus! Dahilan mo. Takot ka lang!"
Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. "Ako? Takot? Huh! Hindi ah!"
"Talaga?"
"Oo nga! Lika na nga ang bagal mo!"
Nauna na ko sa kanya sa upuan sa may wheel of fate. Maya-maya,
tumabi na rin siya sakin.
"Wag ka ng magtampo oh."
Di ko siya tinignan. Kaya lang, maya-maya, bigla na lang niya kong
niyakap ng mahigpit.
"I love you DJ."
Napabuntong-hininga na lang ako at inakbayan siya, saka sinandal yung
ulo niya sa may balikat ko.
"I love you more Kath."
Ganun lang kami habang nakatingin sa scenery ng Laguna habang
magkasama.
Ng nasa may pinakatuktok na kami, I leaned down and kissed her.
Go to a theme park, and kiss at the top of a ferris wheel.
Nafulfill ko na Kath. Onti na lang, mafufulfill ko na lahat ng nasa wishlist
mo. Kumapit ka lang sakin ha?
Maya-maya, umalis na kami sa theme park. At dumiretso na kami sa
Tagaytay.
Napatingin ako kay Kath na nakatingin sa labas ng kotse, nakangiti siya
at para bang kuntento na siya sa nakikita niya.
"Tagaytay, I miss it."
I miss it too, Kath. I miss spending time with you in Tagaytay.
"Kath, horse-back riding muna tayo?"
"Sige! Nakakamiss pumunta dun!"
Pinisil ko na lang yung kamay niya habang papunta kami sa horse-back
riding lagoon na pinuntahan rin namin two years ago.
Pagkapark ko, lumabas siya ng kotse agad at tumakbo dun sa lobby.
"Dali DJ!"
Napangiti na lang ako sa pagiging excited niya.
Nagbayad na ko para sa kabayo namin. Iisang kabayo lang dahil gusto
ko, matupad yung wish niya.
Go horseback-riding on the same horse.
Pinasakay ko na si Kath sa harapan para safe talaga siya. Inayos na ni
manong yung strap sa amin at binigyan kami ng safety tips gaya ng dati.
Maya-maya lang, nagsimula na kaming maghorse-back riding.
"Kath, ayos ka lang ba ha?"
"Oo. Thank you ha? Masaya ako."
Niyakap ko na lang siya ng mahigpit as a response.
Maya-maya, nakakita kami ng hill. Nagkatinginan na lang kami ni Kath.
Saka sinimulang tanggalin yung straps na nakalagay samin.
"Lika na DJ!"
Itinali ko muna yung kabayo sa may puno saka tumakbo papunta kay
Kath na nasa edge ng hill na.
"DJ, bilisan mo!"
Pagkapunta ko sa kanya, agad ko siyang niyakap at hinayaang
magpagulong-gulong kami pababa ng hill na 'to.
Hug while rolling down on a grassy hill.
Natupad na naman Kath, natupad na naman natin ang isa sa wish mo.
Nagulat na lang ako ng biglang umulan ng malakas.
Nagkatinginan na naman kami ni Kath. At nagngitian. Nag-formal bow
ako sa kanya.
"Will you dance with me?"
"Pero walang music DJ."
Ngumiti na lang ako. Kahit mahirap ngumiti sa mga panahong ganito,
kailangan. Para sa kanya.
"Kuntento na ko sa tibok ng puso natin, Kath."
Ngumiti siya saka sumagot ng "Sige na nga." saka kinuha yung kamay
ko.
And slowly, surely, we danced in the rain, with our heartbeats as the
music.
"Kath, I love you. I love you so much."
She smiled. "Buti na lang umuulan, naiyak kasi ako sa sinabi mo."
Napangiti ako sa sinabi niya. Nakatingin lang kami sa isa't-isa habang
sumasayaw.
And in a short while, we shared a kiss. A bittersweet one.
Slow-dance in the rain, then kiss.
I love you, Kath.
Pagkatapos nun, inalalayan ko na siya paakyat para makasakay na kami
sa kabayo para makabalik na kami sa lobby. Ang dungis-dungis ni Kath.
Basang-sisiw pa. Pero kahit ganun, ang ganda pa rin niya. Inside-and-
out.
Pero syempre pinunasan pa rin namin ang isa't-isa. Ang kulit nga e. Mas
lalo tuloy kaming dumungis.
Groom each other playfully.
Pero atleast, natupad yun diba?
Hawak-hawak ko yung kamay niya habang nasa loob kami ng kotse.
"Saan tayo DJ?"
"Beach house natin."
"Beach house natin? Wait, sa beach house mo? Diba nasa Palawan
yung beach house mo?"
Nginitian ko na lang si Kath. "Natin nga e. Beach house natin."
Di na siya nagsalita. Di niya yata alam na dapat dun ko ibibigay yung
necklace na suot niya ngayon e. Ang dami pa kasing nangyari. Hay.
Ng napark ko na yung kotse sa tapat ng beach house 'namin', napangiti
na naman ako. Agad kasing lumabas si Kath at tumakbo papunta sa
gitna ng beach house at beach. Pagkapunta ko sa kanya, niyakap ko siya
sa may likuran.
"Wow DJ. Wow. This is so... beautiful."
"Yeah, so beautiful. You're so beautiful." sabi ko habang nakatingin sa
kanya.
Sakto, napatingin siya sakin, kaya napapout siya.
"Beautiful your face. Nagugutom ako."
Natawa na lang ako sa sinabi niya. "Oo na, kakain na tayo." saka ko siya
hinila papasok ng beach house.
Manghang-mangha siya sa itsura ng loob ng beach house, habang ako,
manghang-mangha sa reaksyon niya.
Lumapit siya sakin at niyakap ako ng mahigpit.
"Thank you DJ."
"No, thank you Kath, for making me happy."
Nagngitian na lang kami pagkatapos nun.
"Spaghetti lulutuin mo Kath diba?"
"Yeap! Meron naman sa ref mo diba? Kaya hintay ka lang dyan okay?
Mabilis lang 'to."
Buti na lang well-stocked pa rin ang ref namin. Hay. Prinepare ko na yung
plato na gagamitin namin at dalawang tinidor sa may dining room atsaka
umupo. Maya-maya, bumalik na siya dala-dala yung kaldero ng spaghetti
at nilagay na sa plato.
"Mukhang masarap yan Kath ha?"
"Oo nga e. Naalala ko tuloy yung first meeting natin. Spaghetti..."
Pakiramdam ko nanuyo yung lalamunan ko sa sinabi niya. Kath naman
e. Hay.
"Kain na nga tayo DJ!"
Ngumiti na lang ako in response.
Kinuha namin yung sari-sarili naming tinidor at nagsimula ng kumain.
Nakatingin lang kami sa isa't-isa habang papalapit na ng papalapit ang
mga labi namin.
At maya-maya lang, natupad na ang #21 sa wishlist ni Kath.
Go to his beach house and eat spaghetti in the 'Lady and the Tramp' way.
Nagulat ako ng biglang may tumulong luha sa mata niya.
"Kath, bakit ka umiiyak ha?"
Umiling lang siya at ngumiti sakin saka hinawakan ng mahigpit yung
kamay ko.
"Masaya lang ako."
Napangiti na lang ako sa sinabi niya.
Pagkatapos naming kumain, nagyaya na si Kath pumunta sa beach.
Maligo daw kami kasi ang dungis na daw namin.
Sigurado siyang gusto niyang gawin ang #22 sa wishlist niya?
"Kath, malamig yata ang tubig ngayon."
Naglakad siya papunta sa may tubig. Tinignan niya ako at nagkamot ng
ulo.
"Oo nga DJ, malamig. Sobrang lamig." she sighed. "Sorry ha? Mukhang
di muna natin magagawa yung #22 sa wishlist ko. Tapos yung #24 natin,
di rin natin magagawa kasi kanina pa lumubog yung araw."
Hinila ko siya at niyakap. "Marami pang araw para tuparin natin yun ng
magkasama, Kath."
Ngumiti na lang siya at niyakap rin ako.
"Ang dungis tuloy natin."
Napangiti na lang ako sa sinabi niya.
"Kath, gusto mo bang tuparin natin ang second to the last wish mo?"
"Yes DJ."
Hinalikan ko siya sa noo niya saka tinuro yung spot sa may ilalim ng
puno na nakaharap sa beach.
"Hintayin mo ko dun Kath. May kukunin lang ako."
Pagka-oo niya, tumakbo ako papasok ng beach house at agad na
kumuha ng 2 blankets. Pagkatapos, lumabas na agad ako at pumunta
kay Kath. Nilapag ko na yung isang blanket saka tinignan si Kath.
"Higa na."
"E ang dumi natin."
Hinila ko na lang siya pahiga saka kinuha pa yung isang blanket at
pinantakip saming dalawa.
Saka tumingin sa mga bituin.
Ramdam ko yung paghinga ni Kath habang nakayakap siya ng mahigpit
sakin.
"DJ..."
Tinignan ko siya. "Bakit Kath?"
"Alam mo ba na nung namatay si dad, naniwala ako na isa siyang bituin
sa langit na binabantayan ako kahit saan ako magpunta? At alam mo
bang naniniwala rin ako na binabantayan rin tayo ni baby ngayon?"
huminga siya ng malalim. "Sabi kasi nila, kapag namatayan ka ng
importanteng tao sa buhay mo, magiging bituin sila sa langit. Laging
nakabantay sayo. Yun lang isipin mo at paniwalaan mo. Dahil totoo
naman talaga na nandyan lang sila para sayo."
Bigla na lang nanuyo yung lalamunan ko sa sinabi niya.
"Bakit mo yan sinasabi sakin ngayon ha? Kath?"
Bigla na lang may pumatak na luha galing sa mga mata niya.
"Kung sakaling mamatay man ako DJ, tandaan mo na isa ako sa mga
bituing nakikita mo ngayon ha? Lagi akong nandyan para sayo. Kahit
anong mangyari, babantayan kita. Di kita iiwan. Kung mawala man ako
sa paningin mo, tandaan mo na nandyan pa rin ako sa puso mo."
Nanigas ako bigla sa sinabi niya.
"Kath, wag ka namang magsalita ng ganyan oh..."
"Nanghihina na kasi ako DJ..."
"Kath, please..." niyakap ko siya. "Wag kang ganyan..."
"DJ, kapag namatay ako, hanapin mo ang happiness mo ha? Maging
masaya ka kahit wala ako. At sana matupad mo ang #26 sa wishlist ko
kahit wala na ko."
"Kath naman e. Magpapakamatay ako kapag wala ka na..."
Di siya nagsalita. Naiyak na lang siya habang yakap ako ng mahigpit.
Naluha tuloy ako. Ang hina-hina ko. Sobrang hina ko.
Natupad nga ang #25 sa wishlist niya...
Cuddle under the blanket while lying and gazing at the stars, then wish.
Pero bakit di ako masaya?
Huminga na lang ako ng malalim. Kaya mo yan DJ. Kaya mo dapat
maging malakas kay DJ.
"Kath, umuwi na tayo."
Naramdaman kong um-oo siya. "Sige DJ. Umuwi na tayo."
Hinayaan ko na lang yung mga blankets saka kinuha ang mga kamay
niya at hinalikan. Magkahawak-kamay kaming pumasok sa kotse ko.
Nakangiti lang siya sakin habang nagsimula na kong magdrive pabalik ng
Metro Manila.
"Kath, I love you."
Pinisil niya yung kamay ko.
"DJ, I love you."
Tinignan ko siya sa may rearview mirror at napangiti.
"Kath, I love you."
"DJ, I love you."
Napatingin ulit ako sa may rearview mirror pero ngayon, nakatingin na rin
siya sakin. Yung ngiting kuntento na sa lahat ng bagay.
"Kath, I love you."
She smiled.
"DJ, I love you."
Hinalikan ko siya ng mabilis sa labi at sa noo niya saka hinawakan ng
mahigpit yung kamay niya habang patuloy pa rin yung pagddrive. Malapit-
lapit na pala kami sa university. Ibig sabihin, malapit-lapit na kami sa park
kung saan nandun yung puno namin.
Ng nakita ko na yung puno namin, agad akong humarap kay Kath na
nakangiti.
Kasabay ng pagkabitaw niya sa kamay ko.
Nanlaki yung mga mata ko ng nakita kong hawak niya yung ulo niya.
"KATH! KATH! KATH!!!"
Napatingin siya sakin, tuloy-tuloy yung pag-agos ng mga luha niya at
halatang nasasaktan siya.
"DJ... DJ..."
"Kath kumapit ka! Wag kang bibitaw please!!!" binilisan ko yung
pagpapatakbo ko ng kotse saka tinignan siya. "Please... Kath..."
Di siya nagsasalita. Napapapikit siya. Kath, Kath ko... please... wag...
Diniretso ko kaagad sa ospital na pinakamalapit saka bumaba ng kotse
at binuhat si Kath papalabas. Parang may vacant look na sa mga mata
niya kaya bigla na lang akong nanghina.
Kath, ano ba, walang iwanan... please...
"Doc! Doc help please!!!"
Para na kong nawawala. Para bang si Kath na lang ang nakikita ko
habang nasa stretcher siya. Ang higpit ng hawak ko sa mga kamay niya.
Yung mata niya... pumipikit... wag please... wag...
"Kath, makinig ka sakin... Kath! Yung #26! Tutuparin pa natin yung #26!
Kath!!!"
She smiled and mouthed "I love you"... then she closed her eyes.
At dinala na siya sa loob ng operating room.
Hindi ko alam kung gaano ako katagal naghintay sa labas. Bakit ba ayaw
nila akong papasukin? Asawa ko ang nasa loob! Yung babaeng mahal
ko! Yung buhay ko!
Maya-maya, biglang lumabas yung doktor. Tinanggal niya yung gloves
niya at napayuko.
"We're very sorry. She's gone."
No... No...
She's not dead.
Right?
Hindi pwede... Hindi siya pwedeng mamatay...
HINDI SIYA PWEDENG MAMATAY!
Paano na ko? Paano na ko ha?
Kath naman e! Kath... Kath ko...
"Do you want to see-"
"No." tinalikuran ko na siya at patakbong lumabas ng ospital.
Ang lakas ng tibok ng puso ko. Ang sama pa ng loob ko. Pakiramdam ko,
namatay na rin ako.
Ayoko... Ayokong makita siyang patay na... Ayoko... Gusto ko maalala ko
siya yung babaeng malakas, yung babaeng nag-I love you pa sakin till her
last breath... Yung ganun...
I don't want to see her... dead.
Hindi ko kayang mabuhay ng wala ka, Kath.
Pumasok ako sa kotse ko at nagdrive papunta sa park... Yung puno...
Puno...
Pagkababa ko sa kotse, dumiretso ako sa may puno namin...
Pigney <3 Patpatin.
Kinuha ko yung isang bato at kahit masakit, kahit nababasa na ng luha
yung mga kamay ko, inukit ko pa rin ang gusto kong mangyari sa aming
dalawa.
'forever'.
Pigney <3 Patpatin forever.
Di ko alam pero bigla ko na lang kinuha yung tali... Yung taling nasa gilid
ng puno... At tinali sa puno...
"Kath... I love you... forever..."
Kath, makakasama ko na kayo ni baby... wait for me...
------------------------
KATHRYN'S POV
"Kath... I love you... forever..."
Hindi ko alam pero bigla na lang lumakas ang tibok ng puso ko.
Nagsalita si DJ? Huh? Ano yun?
Ang sakit... Ang sakit ng ulo ko...
Napadilat ako. At nagulat ako sa nakita ko.
All white... Ceilings... walls... all white...
Mas lalo ko pang dinilat yung mata ko, at nagulat ako sa nakita ko.
Isang nurse.
"Doc! Nabuhay po si Mrs. Montenegro! Nabuhay siya!"
Nabuhay? Huh? Sinong namatay?
Napapikit ako ng naramdaman kong medyo sumakit yung ulo ko. Ano ba
'to, bakit ang sakit?
"Mrs. Montenegro, wow. This is a miracle."
Tinignan ko yung nagsalita. Isang doctor.
"Nasaan ako?"
"We thought you're dead, Ms. Kathryn. Wow, this is a miracle. Brain
tumor surgery that's almost--"
"NASAAN AKO?!"
Huminga ng malalim yung doctor. "Nasa ospital ka Mrs. Montenegro.
You've been unconscious for an hour. Please don't move--"
"Si DJ! Nasaan si DJ!!!"
Di siya sumagot. Napayuko siya.
"Wait, nasaan siya? Alam ba niyang nagising ako ha?"
"No, we told him you're dead."
Oh my god. No...
No...
"Where is he?"
"He left, Mrs. Montenegro."
Di ko alam pero bigla na lang pumasok sa isip ko yung sinabi niya
kanina.
"Kath naman e. Magpapakamatay ako kapag wala ka na..."
No... No... No!!!
Kahit nanghihina ako, tinignan ko ng matigas yung doctor.
"Please, paalisin niyo ko. Kailangan ko siyang puntahan."
"Mrs. Montenegro kakagaling niyo pa lang sa surgery--"
"Wala akong pakielam! Di mo ba naiintindihan ha?! WALA AKONG
PAKIELAM!"
"Please calm down--"
Tinanggal ko yung dextrose na nakakabit sakin at hinigpitan ang hawak
ko sa kanya.
"Doc, please... please... yung asawa ko... Baka... Baka kung ano ng
nangyari sa kanya. Please! I'm begging you, please..."
He sighed.
"Is he in danger?"
I nodded. "Please..."
Huminga siya ng malalim at tumingin sa may pintuan. "Nurse E!"
Maya-maya lang, nakasakay na ko sa kotse ng isang nurse, kahit
napapapikit ako dahil sa fatigue, di dapat ako bumitaw...
DJ.. DJ...
"Ikaliwa niyo please..."
Hindi ko alam pero ramdam kong nasa may park siya. Sa may... sa
may...
"DJ!"
"Ms. Kath!"
Binuksan ko agad yung pinto ng kotse kahit di pa tinitigil nung nurse.
Kahit masakit na paa ko, tumakbo ako papunta sa may puno namin,
tumakbo ako papunta kay...
"DJ..."
Yung puno... yung puno... may dinagdag siya...
Pigney <3 Patpatin forever.
Tinanggal ko agad yung taling nakapaikot sa leeg niya. No... he's not...
He's not breathing...
Niyakap ko siya ng mahigpit. Bakit di siya gumagalaw? Bakit di siya
humihinga?
Pakiramdam ko naging manhid ako.
"DJ... Huy... Wag ka namang ganyan oh..."
Di pa rin siya gumagalaw.
"DJ, gagawin pa natin yung #26 diba? Tutuparin pa natin yun diba?"
Nakapikit siya. At kahit anong gawin ko, wala na...
Wala na siya.
Patay na siya.
Patuloy na umagos yung luha ko.
"Buhay ako DJ buhay ako! Bakit ako ang iniwan mo ha?!"
Iniwan na niya ako...
Iniwan na niya ako mag-isa...
Sana, sana namatay na lang ako...
Kesa maramdaman ko 'tong sakit na nararamdaman ko ngayon sa
pagkawala niya...
Napaupo na lang ako habang yakap-yakap siya. Di ko alam, pero
napapikit na lang ako.
"DJ... I love you more... forever..."
--------------------------
Get ready for the Epilogue - Prologue soon.
A big thanks to everyone who's been supporting me since the rough start
of His Personal Slave. To KathNiel, for being such an inspiration. And to
GOD, who's been there for me alongside this journey.
Bakit kaya sila nakaputi sa gif sa gilid 'no... =))) Hahaha. Pakinggan po
ang background music on the right side para mas mafeel niyo. Here it is
guys, #HPWTheFinale...
--------------------------------
EPILOGUE - PROLOGUE.
...A YEAR LATER.
"Ma'am, itutuloy niyo pa po ba ang meeting niyo with the new investor?"
I smiled at my secretary and nodded. "Yes, around 3PM right?"
"Yes ma'am. How about your meeting with Sir De Guzman concerning
the stock funds of the company last September?"
"Cancel it."
"How about--"
"Cancel everything after the said meeting with the new investor, Ms.
Larena."
"O-okay ma'am."
"Good."
Nginitian ko na lang siya to assure her na di ako galit.
I'm just... tired.
Pagkalabas niya, napapikit na lang ako at siniksik lalo ang sarili ko sa
swivel chair ng office ko.
*bzzt bzzt*
Sheesh, sino na naman ba 'to.
Kinuha ko yung phone ko sa desk at sinagot ito.
"Hello?"
"Hi ma'am, what do you want for lu--"
"I'm not hungry, Ms. Salamat. Thank you for your concern."
"But ma'a--"
*toot toot toot*
I sighed.
Ano bang tingin nila sakin? Bata? Alagain?
I'm 21. 21 years old. At CEO ako ng Santiago Realty Inc. Oo, CEO ako. E
bakit parang tinatrato nila ako na akala mo nawalan ako ng taong
importante sakin?
Huminga ako ng malalim. Inhale, exhale. Inhale, exhale. Inhale, exhale.
Magiging okay ako. Okay naman talaga ako.
Kaya mo yan Kath. Kaya mo yan. Kaya mo yan.
Napahawak ako sa puso ko at napapikit. Okay ako... Okay ako... Okay
ako...
Bumuntong-hininga ako.
Kahit anong pilit kong kumbinsihin ang sarili ko na maayos na ko. Hindi
e. Wala talaga.
Hindi ako okay.
Dumilat ako at napatingin sa calendar na nasa table ko.
October 2013.
I sighed.
It's been a year, Daniel.
Di mo na natupad yung pangako mo sakin.
Sabi nila, kapag nagmahal ka, ibibigay mo ang lahat para sa taong yun.
Magsasakripisyo ka. Gagawin mo ang lahat para mapasaya siya. Kahit
alam mong masasaktan ka in the process.
Ganun naman talaga pag nagmahal ka diba? Hindi ka nanghihingi ng
kapalit. Basta, mapasaya mo lang ang taong mahal mo, masaya ka na.
Basta, maiparamdam mo ang pagmamahal mo sa taong mahal mo,
kuntento ka na.
Ganun nga ang ginawa ni DJ para sakin a year ago.
Hindi ko talaga inexpect na gagawin niya sakin lahat yun, yung tutuparin
niya yung before-I-die list ko. Sure, hindi kumpleto, hindi lahat, pero yung
thought na gagawin niya ang lahat matupad niya lang yun?
That was... surreal.
Hindi ko naman kasi iniisip na special ako. Na may taong gagawin ang
lahat para sakin.
Hindi ko kailanman inisip na maeexperience ko ang tinatawag nilang
love, o pagmamahal. I was once an ordinary girl, walang pakielam sa
mga bagay na ganyan, walang alam sa pagmamahal.
Until, I met him.
Four letters.
Four letters. Not three, nor five letters. Just four.
Four letters changed my life.
LOVE.
I sighed and stared at nothing.
Hindi ko alam kung bakit nanghihina ako...
Kahit buhay naman siya.
Oo, buhay siya. Pero dahil sa nangyari dati, na-comatose siya. At isang
taon na. Isang taon ng nakakalipas...
Di pa rin siya gumigising para sakin.
Dati, sabi niya, gigising ako para sa kanya. Nangako ako. Nangako
akong di ko siya iiwan.
Gumising naman ako diba? Pero bakit siya ang di gumising para sakin?
Bakit takot akong iwanan na lang niya ako bigla?
I mean, he'll definitely wake up for me right?
Biglang nag-ring yung telepono sa desk ko, pagkasagot ko, si mommy
pala. Tinanong niya ako kung bibisitahin ko daw ba si DJ sa ospital. Kasi
kung oo, may ipapadala daw siyang fresh flowers. Sinabi ko na hindi
dahil may mga inaayos pa kong paperworks at may meeting pa ko by
3PM. Naintindihan naman niya. Kaso, ang sabi niya sakin na kinasama
ng loob ko.
"Anak, one week ka ng hindi bumibisita sa kanya. Pagod ka na ba?"
Hindi naman ako pagod e.
At lalong di ako nag-give up.
Ayoko lang na nakikita siyang ganun. Walang malay. Nanghihina kasi
ako dahil bigla na lang pumapasok sa isip ko yung araw na yun. Yung
mga masasayang moments namin, yung pagtupad niya sa mga wishes
ko, yung nasa kotse niya kami, yung I love you's...
Masyadong masakit lalo na alam kong... Alam kong...
Walang kasiguraduhan kung masasabi pa ba namin ang magical three-
letter word na yun sa isa't-isa.
It seems that I'm happy on the outside...
But inside, I'm dying.
Miss na kita DJ. Miss na kita. Please... Gumising ka na please...
Di ko namalayan na ilang oras na pala akong tulala, nakatingin sa
kawalan, hanggang sa may kumatok.
"Come in."
Pagkabukas ng pinto, si Ms. Larena lang pala.
"Maam, tumawag po si Sir P."
"Who's Sir P?"
"Yung new investor po sa company."
"Oh, what did Mr. P said?"
"Since tayo na naman daw po ang kukunin niyang mag-aayos ng land
deed ng bibilhin niyang park malapit sa Montenegro University, is it
possible daw po na sa Montenegro University na lang kayo mag-meet?
He's there po, talking to Sir Rommel about his plan about the renovation
of the park."
"Wait what?!" napatayo ako bigla sa sinabi niya. "I thought ibang park
yung gusto niyang bilhin! Bakit yung park na malapit sa MU ang bibilhin
niya?! No way!"
"Pero ma'am, alam po nating si Sir Rommel ang may-ari ng lupang
kinatitirikan ng park na yun. Tayo lang po ang mag-aayos ng land deed."
"Sa tingin mo di ko alam yun ha?!" I snapped at her. "Father-in-law ko pa
rin si Tito Rommel! I'm sure na hindi niya ibebenta dun sa Mr. P na yun
ang park! Renovate huh? Renovate my ass!"
"Ma'am calm down--"
"Don't tell me to calm down Ms. Larena! Importante sakin yung park na
yun!" naikuyom ko ang kamao ko. Tinignan ko siya ng diretso. "Nasaan
siya? MU?"
"Yes ma'am."
"Tell Mr. P I'm coming and I'm going to talk to him."
"Yes ma'am."
Kinuha ko agad yung bag ko at lumabas ng office. Dumiretso ako agad
sa may kotse ko at nagsimula ng mag-drive.
Ang sama ng loob ko. Hindi pwedeng mapunta sa kahit sino yung park
na yun. Park namin yun. Andun yung puno namin. Yung puno namin!
Dun nawala si DJ sakin.
Kaya sa tingin ng Mr. P na yun ganun-ganun na lang yun? Malaki ang
sentimental value nun. Mas malaki pa sa sentimental value ng buhay
niya!
Huminga ako ng malalim. Kailangan mong kumalma. Kailangan Kath.
Ng malapit na ko sa Montenegro University, nakita ko pa yung park. Yung
puno...
Pigney <3 Patpatin forever.
Pinark ko na agad yung kotse sa tapat ng Montenegro University, wala
akong paki kung magalit man sila dahil di ko pinark ang kotse ko sa
parking lot, wala akong panahon.
Tumakbo agad ako papasok at nakita ko agad si Tito Rommel na may
kausap na lalaki.
Oh damn it! Si Mr. P!
Tumakbo agad ako sa kanila. Nagulat si Tito Rommel ng nakita niya ko.
"Chandria?"
Di ko siya pinansin. Tinuon ko yung atensyon ko dun sa kausap niya na
matandang lalaki.
"With all due respect Mr. P, di ko mapapayagang bilhin mo ang park
namin. Maghanap ka na lang ho ng iba. Marami pa ho dyan, marami ho
kaming mai-ooffer na land deeds ng parks all over the country. Please."
"Excuse me, you have been mistaken. I'm a professor here. Who are
you?"
Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya.
"Chandria, hindi siya si Mr. P. Siya si Mr. Lacson."
What?!
"Nasaan siya tito?"
"Cashier-Registrar's building. May inaasikaso siyang mga--"
Pinutol ko na yung sasabihin niya dahil tumakbo na ko papunta sa
building na yun.
Pagdating ko sa hallway, nagulat ako.
Wala namang tao ah?
Naglakad pa ko papunta sa dulo. Nagbabakasakaling andito pa siya.
Wala na.
Asan na yung Mr. P na yun?!
Patalikod na sana ako ng bigla na lang akong may natamaan out of
nowhere.
At nagulat ako dahil bigla na lang tumapon sakin yung hawak niyang
pagkain.
Isang plato ng spaghetti.
Imbes na sigawan ko siya dahil sa di niya pagtingin sa dinadaanan niya...
Naiyak ako.
"200, 000 pesos rin ba yang blouse mo?"
Mas lalo tuloy bumuhos yung luha sa mga mata ko dahil sa sinabi niya.
Wala na kong pakielam kung kakalat rin sa kanya yung spaghetti na
nagkalat sa blouse ko. Niyakap ko siya agad ng mahigpit.
"Kath..."
I miss his voice... I miss him... I miss him so much...
"DJ..." sniff. "D-DJ..."
"May nagawa akong katangahan isang taon ng nakakalipas. Bumitaw
ako agad sa babaeng mahal ko kahit ako pa ang nagsabing walang
iwanan. At alam kong sobra siyang nasaktan dahil sa ginawa kong yun.
Ngayon, sabihin mo sakin, tatanggapin niya pa kaya ako ulit? Hahayaan
niya pa kayang samahan ko siyang tuparin ang natitirang 3 wishes niya
ng magkasama?"
"Pinapaiyak mo naman ako e!"
Napabuntong-hininga siya.
"Kath. Sagutin mo na lang yung tanong ko."
Bumitaw ako sa kanya at tinignan siya ng diretso sa mga mata niya.
"Tinatanong pa ba yan? Malamang oo!"
Ngumiti siya. Ngumiti siya na para bang masaya siya dahil kahit ang
dami na naming pinagdaanan, eto kami...
Magkasama.
Nagulat ako ng hinila niya ako papalapit sa kanya saka bumulong ng...
"I love you Kath."
Pagkasabi niya nun, bigla na lang akong nagbreakdown. Relief and
happiness washed through me. Halo-halong emosyon ang
nararamdaman ko ngayon. Para bang...
Buo na ulit ako dahil dumating na ang missing piece ng puzzle na
kukumpleto sa buhay ko.
Tinanggal ko yung pagkakayakap ko sa kanya at hinalikan siya ng
matagal.
At puno ng pagmamahal.
Pagkabitaw ko, tinignan ko siya ng diretso at pinunasan ko yung luhang
nangingilid sa parehas na mata niya.
"I love you too DJ. Welcome back."
Nagulat ako ng hawakan niya yung kamay ko at halikan ito.
"Handa ka na ba? Tutuparin pa natin yung natitirang 3 wishes mo
ngayon."
"Ha? E si Mr. P--"
Ngumiti siya. "Ako yun. Mr. Pigney."
Pagkasabi niya nun, ewan ko ba, di man lang ako naasar sa kanya.
Napasaya niya pa ako.
I love this man. I love him. At bilang asawa niya, gagawin ko ang lahat
para sa kanya.
-------------------------
And in just a year and a half, natupad na ang wish #26 ko.
Have a happy family with our future baby.
Daniel John Ford Montenegro Jr. Our baby, our angel. We decided to
keep that name. Para kapag nakikita namin siya, naaalala rin namin si
baby namin na kasama na ni Papa God.
Alam kong magiging mabuti kaming magulang ni DJ sa kanya.
It's been three weeks since nadischarge ako sa ospital, at eto ako,
nagpapahinga sa bahay. Kasama ang mag-ama ko.
Na di mapigilang manggigil kay baby DJ.
"Kath, kamukhang-kamukha ko talaga si baby. Ang gwapo e!"
"Kamukha ko kaya. Tignan mo yung pisngi o. Ang cute-cute! Sarap
pisilin!"
"Yung mata lang namana sayo!"
"Heh! Wag ka ngang lumapit samin! Ang epal mo!"
"Anong epal? Hoy! Wag mo nga akong siraan sa harap ng anak natin!"
Tumayo ako dala-dala si baby DJ at binelatan siya.
"Beh beh beh bleh bleh! Ewan ko sayo!"
"Anakng! Isa!"
"Isa mo mukha mo!"
"Ah ganun pala ah! Gusto mo na yatang ituloy pagbubuo natin ng
basketball team w/ cheerleaders e! Dalawa!"
"DJ tama na! Hawak ko si baby!"
Ngumiti siya ng nakakaloko habang papalapit na sakin. Ano ba 'to, saan
ba ko pupunta?!
"Tatlo!"
"DJ NAMAN E!"
"Joke lang!" niyakap niya ako ng mahigpit. Ng narealize niyang baka
maipit si baby DJ, inakbayan na lang niya ako at hinalikan sa labi.
Napatingin kami kay baby. At nagulat kami sa reaksyon nito.
Nakangiting nakakaloko saming dalawa ni DJ.
Wala pa ngang isang buwan, nahawa na agad sa ama niya?! Ano 'to?
Nagkatinginan na lang kami at nagtawanan.
Maya-maya, napangiti ako.
"I love you Daniel Montenegro. My Master. My Pigney. My Forever."
Nginitian niya rin ako at hinalikan ulit.
"I love you too, Kathryn Montenegro. My Slave. My Patpatin. My Forever."
And in that moment, I swear, I'm the happiest person alive. I'm complete.
Totoo man na 'Not all stories have happy endings', napatunayan naman
namin na di kailangan may happy ending ang isang kwento. Kami ni DJ,
masaya. Pero hindi pa naman ito ang ending ng pagmamahalan namin.
This is just the beginning.
*END OF BOOK 2*
- PART 1 OF THE MONTENEGRO SERIES FINISHED -
-----------------
-K-
Tomboy ako. Tomboy! Walang hilig sa lalaki. At mas lalong walang
planong magkaroon ng ugnayan sa mga baboy na nilalang na laging
nananakit ng mga kababaihan!
Pero bakit bumalik lahat sakin ng sinabi ko? Dahil hindi lang ako
nagkaroon ng ugnayan sa ungas na yun! Sa ungas na nagngangalang
Daniel Montenegro Jr.! Sa ungas na pinag-aagawan ng lahat ng mga
babae! Sa ungas na walang kwenta dahil patapon ang ugali! Mas malala
pa!
Now tell me, why did I, Kathryn De Leon, suddenly end up...
In Bed With Mr. Legacy?!
-------------------------
READ ME:
Get ready for "In Bed With Mr. Legacy?!". TOMORROW. *wink*
Walang BOOK 3. Pero! Makikigulo pa rin ang PatNey loveteam sa
SEQUEL na yun nga, #IBWML. :)
Sana naenjoy niyo ang ending! At sana marami kayong natutunan sa love
story nila! Sana nakagawa ako ng story na hindi niyo makakalimutan.
Pigney <3 Patpatin forever, guys! Kitakits sa sequel pigney teens!
Softcopies? SOON.
SIGNING OFF...
- ELLA.
-END-
Para 'to sa mga nagbasa mula sa umpisa. Thank you guys. And btw
highway, medyo maiiba ang plot ng In Bed With Mr. Legacy. Tanggalin
niyo na muna sa isip niyo yung unang chapter na napost ko. Basahin niyo
'to at maiintindihan niyo kung anong nagbago. =))))) 3 special chapters
and then, IBWML na. =))
PatNey ang nasa gilid anubeyy haha. Bakit ba ganun si Junjun? =))
-------------------------------
HPW 1ST SPECIAL CHAPTER.
KATHRYN'S POV
Ang hirap pala talaga maging magulang.
"Haynako mare. Nakakaloka talaga. Akala ko kapag medyo lumaki na
ang mga batang yan, mawawala na yung sakit ng ulo na bigay nila satin."
"Oo nga mareng Julia. Nakakawindang. Yang tatlong lalaki niyo ang
dahilan kaya madalas umiyak ang baby Zharmbie ko e. Haynako kaloka."
"Hoy Zharmiella, manahimik ka nga dyan. Malamang mga lalaki ang mga
anak namin. Kasalanan ba namin kung yang anak mong si Aria ay
nagsasama dyan sa tatlo? At bakit ba tinatawag mo pa rin yang baby
Zharmbie e 13 years old na silang lahat?"
"Maka-hoy kang babae ka. Excuse me Bea, baka nakakalimutan mong
nag-iisang anak lang namin siya ni Albie kaya talagang baby pa rin namin
siya."
"Hindi rin. Yang anak nga namin ni Quenito na si Jerome, di na namin
binebaby e. Dapat ganun rin kayo."
"Alam mo mareng Bea, naiintindihan ko si Zharmiella. Malamang babae
yung anak nila. Kami ni Paulo, kahit matigas ang ulo ni Francis,
hinahayaan na lang namin. Pero kapag yan sumagot-sagot samin nako,
alam niya mangyayari sa kanya."
"Haynako mga mare, kamusta naman yung anak namin ni Neil diba?
Kaloka. Manang-mana sa tatay. Maloko rin pero kapag nagseryoso, akala
mo mas matanda sa totoong edad niya."
"Nako yang si Dominic naman kasi mareng Yen, may pagkakagaya mo
rin. Kaya wag ka ng magtaka kung bakit ganyan ang anak niyo ni Neil."
Bigla silang nagtinginan sakin ng sabay-sabay. Yung isang kamay pa nila
nakapatong sa table na inuupuan namin ngayon at nakapangalumbaba
silang lahat habang nakatingin pa rin sakin.
"Sabagay mareng Bea, tama ka. Pero alam naman natin kung sino
talaga ang pinaka-nakakaloka dyan sa lima nating mga anak."
"Oo nga, alam na natin kung sino."
"Ang talagang nagmana sa pagka-stubborn ng nanay niya."
"At ang nagmana sa kapilyuhan ng tatay niya."
"Sino pa nga ba?"
"E di si Junjun!"
Yung totoo, sabay-sabay pa silang sumigaw. Etong mga 'to. Parang di
mga nanay e.
"Magsitigil nga kayo!" sinamaan ko sila ng tingin. "Very helpful talaga
kayo. Note the sarcasm."
Natawa silang lahat. Tinapik lang ako sa balikat ni Yen.
"Haynako mare. Nakakaloka. Grabe, hawang-hawa na sa kapilyuhan ni
Junjun si Dom. Kalokang mag-pinsan yan."
"Nako, kahit naman di pinsan ni Francis yang si Junjun, nahahawa pa rin
e."
"Tama ka dyan mareng Julia. Minsan nga minumura na sa isip ni Quenito
si John este si Daniel dahil nga naman nagmana sa kapilyuhan ng tatay
yang si Junjun mo. Nahahawa tuloy ang Jerome namin."
I sighed. "Pasensya naman. Ganun talaga ang anak namin. Pilyo talaga.
Ni hindi ko nga alam kung bakit ganyan ang anak namin e. For 13 years,
pinalaki naman namin siya ng maayos. Alam niyo naman yun diba?"
"Oo naman mareng Kath. Alam na alam namin yun. Nakakapagtaka lang
talaga na parang carbon-copy ni Daniel yang anak niyo. Tignan mo, sa
ganyang edad, hinahabol na agad ng mga babae sa highschool nila?
Kinukwento kaya yan sakin ni baby Zharmbie este Aria ko."
"Mareng Zharm, di na kasalanan ng anak ko kung bakit ganun ang trato
sa kanya ng mga babae sa eskwelahan niya. Kilala ko naman ang anak
ko e. Alam kong di siya mananakit ng mga babae."
"Sabagay tama ka rin. Yang si Junjun pilyo yan pero nakwento sakin ni
Francis na wala pang plano yang magka-girlfriend. Kumbaga, chill-chill
lang siya. Buti nga at kahit matitigas ang ulo ng mga anak natin, alam
nila na bawal silang manloko o manakit ng babae dahil alam nilang
masasaktan tayo. Kasi syempre pinalaki natin sila ng maayos tapos ayan
pa igaganti nila satin."
"Korek mareng Julia. Haynako, buti na lang dito na kayo nag-stay ni
Paulo. At least kumpleto tayong lima."
"Alam ko yang si Bea hindi naman talaga kasali e. Bakit ka ba nasali Bea
ha?"
"Hoy Zharmiella! Tigil-tigilan mo ko dyan at baka ipakidnap kita at barilin.
Nako, ikaw talagang babae ka oo!"
"Joke lang mare! Talaga naman 'to. Alam mo namang kinalimutan na
natin ang lahat ng nangyari dati e. Ibinaon na natin sa limot. Mahal na
mahal na natin ang isa't-isa diba?"
"Tumpak ka dyan mareng Zharm. Haynako, nakakastress talaga maging
magulang, lalo na ang pagiging ina pero kaya naman natin dahil andyan
naman ang mga asawa natin."
"Korek ka dyan mareng Yen! At syempre andyan rin ang ating mga
bagets na di tayo dinidisappoint kahit kelan. Well, tigas nga lang ng ulo
pero kaya naman nating imanage yun. Dahil magaganda tayo."
Natawa ako bigla sa sinabi ni Julia kaya nakisabay na rin ako sa kanila.
"Tama! Tayo ang pinakamagagandang ina sa balat ng lupa!"
Oh jusko, lamunin mo na ako oh lupa! Ang taas ng self-confidence
naming lima!
Palibhasa, masaya kami e. Kuntento.
Nandito kami nila Yen, Zharm, Bea at Julia sa park. Nag-babarbeque
habang wala ang mga mahal naming asawa. At syempre, taga-bantay na
rin kahit papaano sa tatlong itlog, isang anghel at si pasimuno namin.
Syempre, sino pa ba ang pasimuno sa lima, edi yung anak ko. Hay.
"Tignan niyo yang lima nating anak."
Sinunod namin yung sabi ni Bea at napatingin nga kami sa limang
bagets na nagtatakbuhan sa park.
Sa park namin ni Daniel.
Ang saya-saya nila. Kaya masaya na rin ako.
Lalo na dahil masaya rin kahit papano ang anak namin ni DJ.
Si DJ Jr. O mas kilala bilang si Junjun namin.
"Grabe, onting taon na lang hihintayin natin mga mare, magcocollege na
sila. Matutupad na nila ang pangarap nila."
Napangiti na lang ako sa sinabi ni ate Yen na naging kumare na namin.
Tama naman siya.
Onting taon na lang, magiging college student na ang mga anak namin.
Onting taon na lang, makakagawa na sila ng pangalan.
Well, kilalang-kilala na naman silang lima. Maraming gustong
makipagkaibigan sa kanila. Maraming gustong makasama sa grupo nila.
Pero di ko alam, takot silang lima. Takot sila na magpapasok ng kung
sino-sino sa grupo nila.
Dahil rin naman sa amin kaya hirap silang magtiwala sa mga taong nasa
paligid nila.
Dahil sila ang tinatawag na...
LEGACY.
Napatingin ako sa batang tahimik lang pero halatang masaya dahil
kasama niya ang mga kaibigan niya.
Si Francis Elmer Avelino. "Cis". Anak ni Julia Buenavista at ni Paulo
Avelino. Mayaman. Makapangyarihan. Ang kanyang nanay na si Julia ay
may-ari ng kalahati ng shares ng Buenavista Group of Companies na
ipinamana sa kanila ng kuya niyang si Enrique. Idagdag mo pa ang sarili
niyang fashion line sa Italy at Pilipinas na itinaguyod nila ng asawa
niyang si Paulo, ang may-ari ng isang successful manufacturing business
sa Italy.
Sunod naman na napatingin ako sa batang mahilig ngumiti, parang
walang problema, steady lang at masayang nakikipaglaro sa mga
kaibigan niya.
Si Joseph Jerome Buenavista. "Jere". Anak ni Bea Salvador at Enrique
Buenavista. Mayaman. Makapangyarihan. Ang kanyang nanay na si Bea,
kahit marami siyang pagkakamali sa nakaraan niya, nagsikap para
magtayo ng sarili niyang art museum. Nandun nakadisplay ang mga
paintings niya and twice a year, nagkakaroon siya ng art exhibit sa iba't-
ibang parte ng Asya. Si Enrique naman ay may-ari rin ng kalahati ng
shares ng Buenavista Group of Companies na ipinamana sa kanila ng
kapatid niyang si Julia. Idagdag mo pa na siya ang may hawak ng
Buenavista University at ang may hawak sa firm nila sa New York.
Napunta naman ang tingin ko sa batang anghel, madaling umiyak dahil
madalas siyang asarin ng tatlong itlog at si pasimuno namin pero
sobrang bait at talagang di papahuli sa mga kaibigan niya.
Si Zharmbie Aria Ravena. "Aria". Anak ni Zharm Sy at Albie Ravena.
Mayaman. Makapangyarihan. Ang kanyang nanay na si Zharm ay may-ari
ng maraming malls sa buong Pilipinas, at siya ang namamahala sa Sy
Holdings Inc. na ipinamana sa kanya ng magulang niya. Si Albie naman
ay ang may-ari ng pinaka-successful na furniture company, ang Ravena
Furnitures, sa buong Pilipinas.
Napatingin naman ako sa batang mukhang agad na nag-mature sa
kanilang lahat, pero kahit ganun, maloko pa rin lalo na kapag kasama
ang mga kaibigan niya.
Si Dominic Karl Santiago. "Dom". Anak ni Yen Montenegro at Neil
Santiago. Mayaman. Makapangyarihan. Ang kanyang nanay na si Yen ay
may sarili ng fashion line sa Paris na sumikat na rin sa buong Asya. Si
Neil, ang aking kuya, ay ang may-ari ng kalahati ng shares ng Santiago
Realty Inc. na ipinamana samin ng tatay namin na abot hanggang United
States.
Sa kanya naman ako napatingin, sa batang carbon-copy ng tatay niya, sa
batang nahawa sa stubborness ko at sa batang nahawa sa kapilyuhan ng
tatay niya. Ang batang sa unang tingin, alam mong maloko na, pero
kapag naintindihan mo siya, malalaman mong there's more than meets
the eye, lalo na kung para sa mga kaibigan niya.
Si Daniel John Montenegro Jr. "Junjun". Anak ni Kathryn Santiago at ni
Daniel Montenegro. Mayaman. Makapangyarihan. Ang kanyang nanay na
nagngangalang ako ay may-ari ng kalahati ng shares ng Santiago Realty
Inc. na ipinamana samin ng tatay namin na abot hanggang United States.
Si Daniel, o mas kilalang DJ, ay may-ari ng Montenegro Group of
Companies na ipinamana na sa kanya ng tatay niya. Lahat ng klase ng
negosyo, mapa-manufacturing pa yan o telecommunication, ay sakop ng
Montenegro Group Of Companies. At hindi lang sa Pilipinas kundi abot
na rin sa buong mundo ang Montenegro GOC.
Dati ay naglalaban ang Buenavista GOC at Montenegro GOC pero
ngayon, matiwasay na sa pagitan nila. Lalo na't magkakakilala kami,
kaya wala ng higitan, wala ng kumpetisyon, at lalong wala ng parinigan
sa magkabilang-kampo.
Magkakaibigan pa ang mga tagapagmana namin.
Sana talaga wala ng dumating na hadlang. Sana wala ng dumating na
pagsubok na baka makapagbigay hirap saming pamilya, lalo na sa anak
namin na si Junjun.
"Si Junjun!"
Speaking of Junjun, napatingin ako ulit sa kanila. Teka, anong
nangyayari?!
Nawala lang sa paningin ko sandali, biglang may kasuntukan na?!
"Hoy tama na yan!" tumayo ako at agad na tumakbo sa mga bata.
Pinipigilan ng tatlong itlog si Junjun dahil may sinusuntok siyang di-
kilalang bata. Si Aria naman ay umiiyak lang sa tabi.
Agad na pumagitna ako kay Junjun at sa batang sinusuntok niya.
Aabante pa sana si Junjun pero binigyan ko siya ng tingin na alam niyang
gusto kong tumigil na siya.
Tumigil naman siya at sinamaan lang ng tingin yung batang lalaki na
sinuntok niya.
"Junjun naman, ano na naman ba nangyari ha?"
Di siya nagsalita. Ikinuyom niya na lang ang kamao niya para
makakalma.
Napatingin ako dun sa batang lalaking sinuntok niya. Jusko po,
nagdudugo yung labi ng bata.
"Pasensya na iho. Lika gagamutin nati--"
"Anong nangyari sa anak ko?!"
Napatingin ako sa sumigaw na babae.
Patay, yung nanay ng nabugbog ni Junjun.
Huminga ako ng malalim at nag-look of apology sa babae. "Uhm, sorry
ho pero nagkataon lang na nasuntok ng anak ko ang anak niyo. Di bale
ako na ang gagamot sa kanya."
"Anong ikaw?! Bakit? Wala ba siyang nanay? Turuan mo na lang yang
anak mo ng magandang asal! Tignan mo, nambubugbog na lang ng
walang dahilan! Kawawa naman ang anak ko!"
"Anong sabi mo? Nambubugbog ng walang dahilan? Paano mo naman
nasabi misis? Sa tingin mo di ko pinapalaki ng maayos ang anak ko ha?"
"Oo. Ni walang ginagawa ang anak ko sa anak mo! Kanino ba nagmana
yan ha?!"
Bigla na lang pumantig ang tenga ko sa sinabi niya.
"Sa susunod, ayus-ayusin mo yang pananalita mo sa akin lalo na sa
anak ko. Baka di ako makapagtimpi, gawin ko rin sayo ang ginawa ng
anak ko sa anak mo."
Pagkatapos kong sabihin yun, hinila ko na agad si Junjun papalayo dun.
Sinenyasan ko ang mga kumare ko na nakatayo at halatang gulat sa
nangyari na sila na bahala sa mga anak nila.
Mukhang kailangan ko na naman pagalitan 'tong anak ko dahil sa ginawa
niya.
"Ma, san tayo pupunta nam-- ah!!! Aray!!!"
Sinimulan ko kasi siyang pingutin sa tenga.
"Di ka pa rin natututo ha?!"
"Ma! Bitaw na!!! Aray!!!"
"Ano na naman bang pumasok sa isip mo at nakipagbugbugan ka na
naman ha?!"
"Ma tama na!!!"
"Di ka talaga titigil ha? Lagot ka sa tatay mo mamaya!"
"Ma di na mauulit pramis! Ma bitaw na!!!"
Binitawan ko na ang tenga niya at nag-crossed arms.
"Explain yourself Junjun."
"Tss ma naman ang baduy--"
"Sinabi ng explain yourself!"
"Tss. Ma talaga o!" nagkamot siya ng ulo. "Siya naman nagsimula."
"Paanong siya ang nagsimula ha? Iexplain mo ng maayos ng di ako
magsisi na pinagsalitaan ko yung huklubang nanay ng batang yun!"
Nagulat ako ng biglang natawa si Junjun. Natawa siya habang
pinupunasan yung dugo sa may labi niya.
Teka, nasuntok rin siya ng batang yun?!
"Lika nga, umuwi na tayo. Sa bahay mo na lang ipaliwanag lahat ng
nangyari. Subukan mong maayos ang paliwanag mo kundi bubuhusan ko
talaga ng alcohol yang bibig mo habang ginagamot ko yan mamaya!"
"Oo na ma. Relaksssssssss"
"Relax-relax ka dyan. Sakay na ng kotse!"
"Ma naman, wag ka ng masungit. Sorry na. Nabadtrip lang ako dun sa
ungas na yun."
"Bibig mo nga!"
Napabuntong-hininga na lang ako sa anak ko.
Pagkauwi ng bahay, habang ginagamot ko yung sugat sa labi ni Junjun.
Inexplain niya na sakin yung buong nangyari.
Apparently, yung batang lalaking yun, gustong makisali sa laro nila. Di
Apparently, yung batang lalaking yun, gustong makisali sa laro nila. Di
siya pumayag pero wala rin siyang nagawa dahil ayos lang naman dun
sa tatlong itlog at sa anghel. Kaya lang, nung magtataya-tayaan na sila,
bigla na lang itinulak nung batang lalaki si Aria. Nagalit si Junjun kaya
agad na sinugod yung batang lalaki at yun na nga ang dahilan kung bakit
sugatan yung sinuntok niya.
At alam niyo ba ang dahilan niya kung bakit in the first place, ayaw niya
ng pasalihin yung batang lalaki sa laro nila at sa grupo nila?
"Alam ko naman ma na maraming gustong makipagkaibigan samin dahil
mga tagapagmana kami. Lalo na sakin. Kahit bata pa ko, alam ko na
kung sino ang mga dapat kong pagkatiwalaan. Malas lang nila sakin--
aray naman ma!"
Oo, nakakuha na naman siya ng pingot sakin dahil sa sinabi niya.
Nalulungkot ako dahil nga ganun, takot siya, lahat sila na
makipagkaibigan sa kahit sino. Dahil totoo naman talaga, maraming
gagamit at gagamit sa kanila kapag naging open sila sa lahat.
Pero, alam ko naman na balang araw, malalaman niya rin kung sino ang
mga taong totoo sa kanya. Hindi pa siguro ngayon dahil bata pa siya pero
naniniwala akong kung sino man yun?
Magiging tapat rin sa kanya gaya ko kay DJ ko.
Buong maghapon na nagkulong sa kwarto si Junjun. Naglaro ng video
games. Di ko na nga pinansin e. Bata pa talaga siya. Nung umakyat ako
sa kwarto niya kinagabihan, tulog na. Buti nakakain siya ng early dinner
nung bumaba siya kani-kanina dahil kung hindi, nako. Kawawa siya
sakin. Lalo na sa papa niya. Madali pa namang magalit yun kapag
nalilipasan ng gutom si Junjun. Mahirap daw baka maging patpatin
katulad ko. Baliw talaga si pigney.
Kasalukuyan akong naghuhugas ng plato ngayon. Day-off kasi ng mga
maids namin. Ayos na rin dahil namiss ko kumilos sa buong-bahay.
"Hi baby!"
Bigla na lang akong nanigas sa kinakatayuan ko dahil sa boses na yun.
Haharap na sana ako ng bigla na lang niya akong binuhat. Napahawak
na lang tuloy ako sa leeg niya.
Nanlaki yung mga mata ko ng nakita ko si DJ na nakatingin ng
nakakaloko.
"H-hoy ano ba ibaba mo ko!"
"Tulog na ba si Junjun?"
"Oo. Bakit?"
Di siya nagsalita. Nakatingin pa rin siya sakin ng nakakaloko hanggang
sa iakyat niya kami sa kwarto.
Talaga naman 'tong Mr. Pigney na 'to oh! Kahit kelan napakaano! >//<
"Namiss kita." hinalikan niya ako sa labi ko. "Namiss talaga kita."
"DJ naman. Di na tayo teenager. Parents na tayo."
"Eto naman. Nanlalambing lang." binaba niya ako sa may kama namin at
nilock yung pinto. Saka tumabi sakin. "Hay nakakapagod talaga ang
trabaho. Buti na lang nandyan ka pati si Junjun."
Napangiti na lang ako sa sinabi niya.
"Syempre naman. Nandito naman kami para sayo. Alam mo yun."
Ngumiti siya at niyakap ako ng mahigpit habang nakaupo ako. Yung ulo
niya nasa may dibdib ko. Nakapikit siya at parang kuntento na siya na
ganun kami.
Hinaplos ko yung ulo niya at hinilot ng onti yung ulo niya. Hay buhay.
Talaga 'tong pigney ko. Pagod na pagod na.
Nagulat ako ng bigla niyang isiksik yung mukha niya sa dibdib ko.
"Hoy teka nakikiliti ako!"
"Hmm..."
Takteng DJ 'to oh! Nakakahiya!
Namumula na ako. Ano ba. Talaga 'tong isang 'to. Di na nagbago. Ewan
ko dito. Buti na lang tumigil na. Pagod na e. Nakayakap na lang siya ng
mahigpit sakin.
"Ayos ka lang ba ha? May problema na naman ba?"
Di siya nagsalita. Pero maya-maya, bigla na lang siyang bumuntong-
hininga.
"Meron."
"Ano yun?"
He sighed.
"Meron kasing fast-rising company ngayon sa Pilipinas na galing pang
Canada na nakikipagcompete sa Montenegro Group of Companies.
Akala ko wala ng mangyayaring ganun pero hindi e. Nagulat ako
nakikipag-agawan sila ng foreign investors sa atin. Nakuha nila yung sa
Florida natin, Kath. Kaya nag-aalala ako. Baka kung ano pa ang gawin
nila."
"Imposible namang matapakan nila tayo DJ. Sila lang ang mapapahiya
sa ginagawa nila e. Sino ba sila ha?"
"Di ko kilala e. Basta gaya ng sinabi ko sayo, business is business. May
ganito talagang instances. Sana lang tumigil sila dahil kung hindi, di ko
rin sila titigilan. Alam mo yan Kath."
"Hay. Oo naman. Alam ko yun. Pero teka, ano bang pangalan ng
company nila?"
"De Leon Group of Companies."
------------------------------------------------
PS: Get ready for the 2ND SPECIAL CHAPTER. Soon.
POV of Daniel Jr. next chap. May marereveal...
Hi guys! Yung last special chapter (yes last special chapter na) ay ang
1st chapter ng IBWML. =)))) So ipopost ko yun ngayon dun na mismo.
Abangan na lang now na. =)) See you sa In Bed W/ Mr. Legacy guys! =)))
Go Legacies! =)) See you there PatNeys!
Softcopies, SOON!
Signing off...
- ELLA.
Super narrative update! No proofreading so kindly point out the
grammatical errors.
Dapat talaga after Holy Week pa ako mag-uupdate kaso wala ako next
week. Nasa Cavite po ako and mahina po net dun kaya baka di ako
makapag-online talaga. Wahahaha. Kaya eto na! Tandaan, fictional lang
po ang characters ko dito kaya wag masyadong dibdibin. Mwahahaha.
Pwede kayo magreact as long hindi yung actress ang kaiinisan niyo.
Yung character mismo. Okay? Wag si Bea Binene. Si Bea Salvador
dapat. Wahaha labyu guys. :")
Dedicated to Ate Kim. Hi bebe! Thanks sa pagiging supportive sakin!
Hugs! God bless you! :")
----------------------------
CHAPTER 4.
KATHRYN'S POV
Halos di na ako makahinga dahil ang lapit niya sakin. Ngayon ko lang
siya ulit natitigan ng ganito kalapit. Hindi siya naka-eye glasses kaya
kitang-kita ko ngayon ang mga mata niya. Naaamoy ko pa siya. Kahit iba
na ang pabango niyang gamit, grabe.
ANG BANGO NIYA PA RIN. NAKAKAINLOVE! *O*
Ano ba Kath! Tinatanong ka ng taong mahal mo o! Sumagot ka! Wag
kang madistract sa bango niya at sa kagwapuhan niya!
"Oo. A-ako nga." bakit ba nauutal na naman ako? Huwaaaaaa.
Hawak-hawak pa rin niya yung magkabilang kamay ko at tinignan ng
mabuti. "Ikaw pala yung babaeng sinasabi ng tatay ko sa taas kanina. Di
na kita maalala."
Sa sinabi niyang yun, may kirot akong naramdaman sa puso ko. Alam ko
naman yun eh. Pero bakit kailangan niya pang sabihin sakin ng
personal?
"Ganun ba?" nasabi ko na lang.
"Oo. Kahit parte ka ng nakaraan ko, wala ka naman sigurong karapatan
na pakielaman yung mga taong nakasama ko sa loob ng dalawang taon.
Hindi mo sila kilala gaya ng pagkakakilala ko." binitawan niya ang kamay
ko.
Anong sabi niya?!
Nakita kong lumapit si DJ kay Bea na kasalukuyang umiiyak sa gilid.
Kanina naman hindi yan umiiyak ah? Late reaction?
"Okay ka lang ba?" narinig kong tanong niya kay Bea. Yumakap lang si
Bea kay DJ. Inaalo naman ni DJ si Bea.
Tumingin sakin ng seryoso si DJ.
"Sa susunod. Wag mo nang pagsasalitaan ulit si Bea. Wala naman
siyang ginagawa sayo." hayup na DJ 'to. Ako pa nagmukhang masama?
Naiinis ako!
"Pero siya nagsimula!"
"Kahit na! Di ako makapaniwalang minahal ko ang isang babaeng
katulad mo. Ayusin mo nga ugali mo." tumingin siya ulit kay Bea at
pinapatigil ng umiyak.
Grabe. Grabe talaga. Kung pwede ko lang siyang patayin sa sinabi niya.
Ginawa ko na. Hindi na siya yung DJ na nakilala ko.
Dahil hindi ko na mapigilan yung galit ko. Kinuha ko sa bag ko yung
panyo ko at binigay kay DJ. Nagtatakang tinignan niya yung panyo ko
atsaka ako.
"Ano 'to?" nginitian ko lang siya.
"Panyo. Hindi ba obvious?"
"Anong gagawin ko dito?"
"IPUNAS MO SA LUHA NG BABAENG YAN! TAKTE! ANG BOBO MO!
MAGSAMA NGA KAYO!" tinulak ko siya at umalis na ako sa pinto.
Nakakainis!
Nawawala yung poise ko dahil sa kanya. Ang sarap niyang sampalin!
Kung hindi lang ako nakapagtimpi, malamang, pati yung Bea na yun
tinulak ko! Magsama sila!
Ang sakit ng sinabi niya sakin. Hayup siya. Ang kapal ng mukha niya. Di
siya makapaniwalang minahal niya ako? Pwes, ako rin!
Hindi ako makapaniwalang hanggang ngayon, hinahabol ko pa rin siya!
Ano ba namang buhay 'to!
Naglakad na lang ako ng mabilis, di ko alam kung saan ako pupunta pero
wala akong pakielam! Hayup siya! Hayuuuuuuuuuuuup!
Lumiko ako dahil may nakita akong playground dun. Umupo na lang ako
sa may swing. Ano ba 'to, bigla ko na lang naalala yung lagi kaming nasa
playground ng park dati ni DJ.
Pinipigilan kong umiyak pero wala, talo na naman ako. Tumulo na naman
luha ko. Iniiyakan ko na naman siya. Sabi ko sa sarili ko dati, lalaban na
ako. Hindi na ako magpapatalo. Hindi na ako iiyak sa mga walang-
kwentang bagay.
Pero bakit ganun? Pagdating sa kanya? Tumitiklop ako? Letse! Naiiyak
talaga ako!
"I HATE YOU DJ! I HATE YOUUUUU!" sigaw ko ng sobrang lakas.
Pakiramdam ko nga matatanggalan ako ng lungs ng di-oras. Wala akong
paki kung may makarinig sakin. Masama ang loob ko! Masama ang loob
koooooooooo!
Alam ko nagkamali rin naman ako, pero sino bang nagsimula? Yung Bea
Salvador na yun diba? Eh bakit ako pa yung lumabas na masama?
Nakakainis!
Sumakit yung puso ko bigla ng naisip ko na may possibility na may
something sa kanila. Hindi kaya may unconscious feelings na ang
dalawang yun para sa isa't-isa?
LETSE! NAIINIS AKO LETSE! NAWAWALA ANG POISE KO DAHIL SA
KANILA!
"Umiiyak ka?"
Nanigas ang buong katawan ko bigla nung narinig ko yung boses niya.
Slow-motion akong tumingin sa kanya. Nakatayo lang siya at nakalagay
ang mga kamay niya sa bulsa ng pantalon niya. Expressionless lang
siyang nakatingin sakin.
"Ano bang paki mo ha? Bumalik ka na nga sa bestfriend mo!" akala niya
nakakalimutan ko yung mga masasakit na salita na binato niya sakin
kanina? Sapul kaya ako!
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya. Takte, nasa kanya pala yung panyo
ko. Nakakainis! Mukha tuloy akong uhuging bata ngayon. T^T
Nakita ko in my peripheral vision na umupo siya sa katabing swing ng
inuupuan ko. Hmp. Bahala siya. Hindi ko siya papansinin!
"Kathryn..." narinig kong bulong niya.
Ehhhhhh. Hindi kita papansinin! Hindi hindi hindi!
"O, panyo mo. Wag ka ng umiyak."
Kinuha ko yung panyo ko sa kanya pero hindi ko pa rin siya pinapansin.
Manigas siya!
"Kathryn..."
BEH BEH BEH BLEH BLEH! HINDI KITA NARIRINIG!
"Kath, I'm sorry."
Bakit ba ganun? Galit kaya ako! Galit! Pero bakit sa simpleng sorry niya
lang...
Nawala kaagad yung galit ko sa kanya.
Tinignan ko siya. Hindi ko makakaila na namiss ko talaga siya. Hindi man
niya ako maalala, alam ng puso ko na sobrang miss na miss ko na siya.
"Bakit ka nagsosorry?" di ko mapigilang itanong.
"Ang harsh kasi ng pagkakasabi ko sayo. Damn it. Hindi lang kasi ako
makapaniwala na sasabihan mo ng ganun si Bea." umiwas siya ng
tingin. "Ayoko lang ng ginaganun siya."
Natahimik ako bigla. Special ba talaga si Bea para sa kanya?
Malay ko ba, dalawang taon rin na wala siya.
"Sorry din. Sayo. Pero hindi sa kanya. Naoffend niya ako eh." iniwas ko
rin yung tingin ko sa kanya. "Ayoko rin ng ganun."
Walang nagsalita sa amin. Pakiramdam ko rin, nanuyo ang lalamunan
ko. Napagod na ang mata ko sa kakaiyak.
"Naiintindihan kita Kath. Sana lang, wag ka masyadong maging harsh
kay Bea." pinigilan ko yung bibig ko na magsalita. Bahala siya. Sabi niya
eh.
Narinig kong napabuntong-hininga siya. "Sorry ulit."
Napatingin ako sa kanya. "Bakit na naman?"
"Hindi kita maalala."
Naramdaman ko na naman yung kirot sa puso ko.
"May amnesia ka eh." simpleng sagot ko.
Hindi siya nagsalita, nag-iisip muna siguro. Maya-maya napabuntong-
hininga siya.
"Ano ba kita dati?"
Ano ba niya ako dati? Bakit may DATI pa?
Naiiyak na naman ako.
"Girlfriend mo ko."
"Sabi nga rin ni dad. Paano ba tayo nagkakilala?"
"Gusto mong ikwento ko sayo?"
Napakamot siya ng ulo. "Ah, sige."
Pinunasan ko yung luha ko bago ako umupo ng maayos sa swing.
"Magkababata tayo dati DJ. Pero hindi na tayo nagkita pagkatapos nun
dahil namatay ang dad ko sa car accident." ngumiti ako. "Pero wala na
yun. Kaya wag mo na akong kaawaan."
"Tapos?" mukhang interesado naman siyang makinig. Okay, sige.
Ikkwento ko na ng buo.
"Then, unexpectedly, sa university na pagmamay-ari niyo. Dun ako pinag-
aral ni mom. At first, hindi ko pa alam na ikaw pala ang kababata ko.
Natatawa nga ako kapag naaalala ko ang first ever encounter natin."
"Sa university? Anong pangalan?"
"Montenegro University. Ganito kasi yun, nerdy pa ako way back. Tapos
ikaw yung tipo ng lalaki na habulin ng babae! Ang dami mong orgs at ang
dami mong friends. Ikaw si Mr. Heartthrob nun. Eligible bachelor ka rin
and at the same time, laging nasasabak sa gulo. Badboy ka eh."
Halatang gulat na gulat siya sa sinabi ko. Tinuro niya pa ang sarili niya.
"A-ako?"
"Oo. Ikaw nga." napangiti ako ng nararamdaman ko na nagiging
komportable na siyang kausap ako.
Bigla siyang tumawa. "Hahaha! Ako? Eligible bachelor? Miniature house
designer lang ako!"
"Hindi naman ako nagjojoke ah."
Tumigil siya sa kakatawa. "Alam ko. Ayoko lang iadmit sa sarili ko."
"Sorry naman."
"Ayos lang. Tanggap ko na naman na may amnesia ako."
Tumahimik na naman. Ano ba yan, ako naman ang naiilang ngayon.
"Tapos?"
"Dahil clumsy ako dati. Natapunan kita ng spaghetti. Kaya ayun.
Nagpipigil ka ng galit nun pero ang sabi mo sakin, dahil sa nadumihan ko
ang polo mo, babayaran kita ng 200,000 pesos. Wala akong perang
pambayad sayo kaya sabi mo, magiging personal slave mo ako for a
month."
"What the?!"
"Basta yun na yun! Basta, inutusan mo ko. Tapos may time na..." oops!
Muntik ko ng masabi yung sa... sa condo niya. Yung sa pader!
Huwaaaaa.
"Ano?" pangungulit niya.
"Wala. Basta may nagawa ka saking kasalanan nun! Tapos ginantihan
kita. May mga masasakit na salita akong sinabi sayo kaya nagalit ka.
Tapos, hindi mo ko pinansin. After nun, yung kaibigan ko na si Zharm, na
naging kababata mo rin, eh binigyan ako ng makeover."
"Kaya maganda ka na?" sabi niya.
Sinamaan ko siya ng tingin. "Wag mo ng ipangalandakan na pangit ako
dati. May amnesia ka diba? Diba?"
"Pikon ka pala." nagulat ako nung kinurot niya yung pisngi ko.
Halos di ako makahinga dahil nakangiti siya habang ginawa niya yun.
Napansin niya ata na nanigas na lang ako bigla kaya binitawan niya yung
pisngi ko at tinrato na parang wala lang yung nangyari.
"Tapos?"
"Nagkataon na sinama ako ni kuya Neil sa Tagaytay. Sinama niya ako
dahil kailangan nila ng girlfriend niya ng kasama. Hindi kasi siya
papayagan kung wala ako." tumango siya.
"Tapos ako kasama rin?"
"Oo. Paano mo nalaman?" umiling lang siya.
"Di ko rin alam eh. Gut feeling lang."
Wag mong sabihing umuunti na pagkawala ng amnesia niya? Nako sana
nga!
"Pinsan mo kasi yung girlfriend ni kuya. Si Ate Yen. So, yun nga.
Nagpunta tayo ng Tagaytay. Nagkaroon tayo ng alone time..."
"Alone time?"
"Basta!"
"Bakit ba ayaw mong sabihin sakin kung ano yun?"
Huwaaaaa. Malamang nahihiya ako! Kung alam lang niya kung gaano
siya ka-kissing monster dati!
"Basta nga! Tapos, nung last day natin sa Tagaytay, nalunod ako. Niligtas
mo ko. Tapos nung nagising ako, tinanong kita kung bakit ba alalang-
alala ka sakin."
"Tapos?"
"Umamin ka sakin na gusto mo ko."
Tumahimik siya.
"Sorry kung hindi kita maalala."
Ngumiti na lang ako ng malungkot.
"Okay lang. Ang importante, buhay ka."
"Pagkatapos nun, hindi kita pinansin?" nagulat na naman ako sa sinabi
niya.
"Oo! Paano mo nalaman? Nakakaalala ka na?"
Umiling siya. "Hindi. Pakiramdam ko kasi yun yung nangyari."
"Oo. Yun nga. Tapos, nalaman ko na may gusto na pala ako sayo. Tapos,
naging tayo sa huli."
"Yun lang?"
"Naengaged ka sa ka-merge niyo dapat. Si Julia Buenavista. Kaso, ayaw
mo. Gusto mo ngang magtanan tayo nun." napangiti ako. "May mga
private accounts ka pa sa ibang bank. Halatang gusto mo ko makasama
sa huli. Ipaglalaban mo pa talaga ako kahit sa tatay mo. Kaso, nagalit
ang dad mo. Nalaman nila yung tungkol satin. Kaya gumawa ako ng
paraan para hindi ka na mahirapan."
"Anong paraan?"
Ngumiti ako ng malungkot. "I broke up with you. I told you I don't love you
anymore. Sabi ko sayo, si Quen na yung taong mahal ko. Kapatid yun ni
Julia Buenavista. Mainit ang dugo mo sa kanya dahil magkalaban ang
pamilya niyo, kaya alam ko na bibitaw ka sakin kung siya ang dahilan
ko."
Apparently, hindi siya natuwa sa sinabi ko. Sumeryoso lang siya ng
tingin.
Tumayo siya. "Wag mo ng ituloy. Sumasakit lang lalo ulo ko."
Hindi pa nga ako tapos magkwento eh! T^T
Tumayo na rin ako at hinabol siya.
"DJ! May nasabi ba akong mali?" pinigilan ko siya gamit ang paghawak
sa braso niya. "Akala ko ba okay tayo? Ineexplain ko sayo kung anong
nangyari satin dati, diba?"
"Nawala lang ako sa mood. Sobra-sobra pala ang nangyari dati. Hindi ko
kayang intindihin sa isang araw lang."
"I understand DJ. I understand."
"John ang pangalan ko Kath. John hindi DJ."
Ano bang ikinapuputok ng butsi niya? Nakakainis! Nagkkwento lang ako
tapos sasabihin na naman niya na hindi DJ ang pangalan niya!
"Daniel John Ford Montenegro ang full name mo. DJ ang tawag ko sayo.
Hindi John." tinignan niya lang ako ng seryoso.
"Kath. Naappreciate ko naman na gusto mo pa rin akong makaalala.
Pero kasi, hindi pa ako handa. Sabihin mo nang duwag ako pero,
masaya na ako sa pamilya ko ngayon."
"DJ naman. Bumalik ka na samin. I'm sure makakapag-adjust ka naman.
Please..." pakiusap ko sa kanya.
"Hindi ko talaga alam. Gulong-gulo ako. Sorry. Alam na naman ni dad
yun. At naintindihan niya na kailangan ko pa ng oras. Hinihintay ka na
pala ni dad sa kotse. Bumalik ka na lang kung maayos ka na." nagsimula
na siyang maglakad papalayo.
Hindi pwede 'to. Ayokong mawala siya sakin uli! Ayoko na.
"DJ! Wait! Please wait!" tumigil naman siya at kunot-noong tinignan ako.
"Bakit?"
"Alam ko, nakalimutan mo na ako. Pero tandaan mo. Ang isip,
nakakalimot, ang puso, hindi. Makakaalala ka rin. Maaalala mo rin ako."
"Pero hindi na magbabago ang isip ko. I'm sorry." ang stubborn pa rin
niya kahit nagka-amnesia na siya!
"Wait!" humarap siya sakin ulit pero halatang inis na siya.
"Ano na naman ba? Ang kulit mo!"
Pikon pa rin talaga siya. Napangiti tuloy ako.
"I'll offer you a deal. In a month, magstay ka kasama namin. Let's see if
you can adjust well, At kung makaalala ka na after one month, dun ka
magdecide kung babalik ka pa sa pamilya mo dito o magsstay ka ng
kasama namin."
Natahimik kami pareho. Hinihintay ko yung sagot niya. Mukhang nag-iisip
pa siya.
DJ. Pumayag ka... please. Wag mo na kaming pahirapan. Wag mo na
akong pahirapan.
-------------------
DANIEL'S POV
"I'll offer you a deal. In a month, magstay ka kasama namin. Let's see if
you can adjust well at kung makaalala ka na. Pagkatapos ng one month,
dun ka magdecide kung babalik ka pa sa pamilya mo dito."
What?! One month deal? Hindi na magbabago ang desisyon ko. Bakit ba
pinipilit pa ng babaeng 'to yung gusto niya? Tss.
Nakita ko siyang naghihintay ng sagot ko. Takte naman o! Pressured
ako. Hindi ko alam, pero parang gusto ko sumang-ayon sa sinabi niya?
Parang magandang idea 'to. Naaawa kasi ako kay dad. Ang selfish ko
naman kung hindi ako sasama diba? Atsaka, ewan ko ba. May
something talaga sa babaeng 'to pero hindi ko alam kung ano.
Bahala na John. Bahala na!
"Sige. Deal."
Nagulat ako ng ngumiti siya at niyakap ako ng mahigpit.
"DJ! Salamat! Huwaaa ang saya ko!"
Bigla akong napako sa kinakatayuan ko. Takte, naiilang ako. Hindi ako
makagalaw. Ang higpit ng yakap niya sakin. May naramdaman akong
kakaiba sa tyan ko. Gutom na siguro ako.
Bumitaw siya maya-maya at masayang tinignan ako. "I promise DJ, hindi
ka magsisisi na binigyan mo kami ng chance na makasama ka. I
promise, gagawin ko ang lahat, maalala mo lang kami."
"Paano kung di na ako makaalala? Paano kung ikaw mismo na minahal
ko dati, hindi ko na maalala?"
Nagulat ako ng ngumiti siya. "Then I'll make you fall in love with me
again, master."
Nauna siyang naglakad kaysa sakin. Hindi kaagad ako nakagalaw dahil
paulit-ulit na nagrereplay sa isip ko yung sinabi niya.
"Then I'll make you fall in love with me again, master."
"Then I'll make you fall in love with me again, master."
"Then I'll make you fall in love with me again, master."
"Slave..."
--------------------------------------------
SHET! CLIFFHANGER! HAHAHA! MISKI AKO NAGULAT! =))))))
Dapat talaga hindi ko gagamitin ang idea na 1 month deal ulit sa HPW.
Pero since may nagsuggest kaso nakalimutan ko lang yung username ng
reader ko na yun, eh naisipan ko na maganda nga na may twist na ganito
ulit. Parang HPS lang. Wahahaha. Kung sino man yung nagchat sakin at
nagsuggest, message me a? May dedic ka sakin. :") Kilala ko na pala
haha!
Ay! Di na po pala ako mag-quota kung ilang votes and comments po para
hindi na ako mapressure sa update. Kaya please, wag niyo muna ako
kulitin na mag-update kasi hindi ko talaga alam kung kelan hehehe. Pero
magvote and comment pa rin kayo ha? Please? Thank you guys!
Aasahan ko yan! :")
Dedicated to Janelle. Nagkakasundo talaga kami eh. Hahaha! Iloveyouuu
sis! Extra ka pala dito. Mwahahaha. Hugs! >:D< Miss ka na daw ni Pedz.
Hahaha joke! :)
Sa mga nagpapadedic po, wala na muna ha? Sa mga sinabihan ko na
magdededic ako sa kanila, pakihintay na lang ha? Sabog na po yung
message board ko at inbox kaya pasensya na po. T^T
Pakibasa po pala footnote ko okay? Anyways, happy ako kasi ang haba
ng update ko! Almost 3 hours ko siyang tinype. Hindi po ako pucho-
pucho mag-update 'no. Hahaha :)
-------------------------------------
CHAPTER 5.
DANIEL'S POV
"Masyado ka bang bilib sa sarili mo? Feeling mo lahat ng taong
nakapaligid sayo, naggwapuhan at na-fifind kang 'hot and attractive'?
Pwes, ibahin mo ako sa mga yun!"
"Bakit ganyan ang tingin mo sakin? Hindi naman ako superficial na tao,
Kath!"
"You're acting like one! Para kang spoiled brat alam mo yun? Gusto mo
siguro lagi kang nasasabihan ng 'DJ, you're so hot!' o kaya 'DJ, ang
galing galing mo talaga sa lahat ng bagay!' pero believe me, hindi lahat
ng taong yun ganun yung tingin sayo! Minsan kasi, hindi mo naiisip na
may mga nahihirapan na dahil sayo!"
"Ah shit." napahawak ako sa ulo ko ng nagising na ako. Damn.
Napatingin lang ako sa kisame ng kwarto ko.
Anong klaseng panaginip yun? Fck.
Alam ko si Kath yun. Nasabi ko yung pangalan niya sa panaginip ko.
Pero, takte. Totoo nga. Magkakilala kami dati.
Tsaka, anong klaseng panaginip yun? Magkaaway kami? Akala ko ba
kami?
Hindi ko na lang yun inisip. Tumayo na ako at inayos ang kama ko.
Pumunta na ako sa CR para mag-ayos at maligo na rin.
May eyebags na naman ako. Puyat kasi ako. Kakaisip sa mga
nangyayari at nalalaman ko. Isa pa...
Yung babaeng yun. May nararamdaman talaga akong kakaiba sa kanya.
Ni hindi ko nga alam kung bakit lumabas sa bibig ko ang "Slave..." na
yun. Ewan ko, bigla na lang lumabas sa bibig ko. Kasi... ah shit.
Lumabas na ako ng CR at tinignan ang cellphone ko. May unread
message.
From: Dad
Papasundo na kita mamaya sa driver ko. Fix your things. See you later.
Nagreply ako ng 'Okay' saka ko binato yung cellphone ko sa kama.
Takte! Ayoko talagang bumalik muna pero naisip ko, kung hindi ako
babalik, paano pa ako makakaalala? Isa pa...
Um-oo ako sa deal namin ni Kath.
Hindi ko talaga alam pero bigla na lang siyang pumapasok sa isip ko.
Ang bastos!
Inayos ko na ang gamit ko. Nung ayos na. Bumaba na ako dala-dala
yung maleta. Alam na naman nila lola, lolo at Bea na aalis na ako.
Naiintindihan naman nila yun at pwede pa naman akong bumalik dito.
Babalik naman talaga ako kung hindi ko man magustuhan yung buhay ko
dati.
Bahala na.
"La, lo, Bea." bati ko sa kanila. Nakaupo sila sa sofa. Kumakain.
"O John? Este Daniel nga pala. Iho, umupo ka na at nagluto ako ng
masarap na ginataan para may laman ang tyan mo bago umalis." sabi ni
lola.
Umupo ako sa tabi ni Bea na tahimik lang na kumakain.
Problema nito?
Hindi ko na lang muna pinansin at tumingin ako kay lolo. Nakangiti siya
sakin.
"Kamusta na pakiramdam niyo lolo Edgar?"
"Ayos lang naman iho. Nakakakain na naman ako. Pakisabi sa tatay mo,
salamat."
Isang linggo na kasi ang lumipas ng naoperahan si lolo Edgar. Si dad
ang nag-ayos ng lahat sa ospital para lang maoperahan na ang sakit sa
puso nito.
Successful naman ang operasyon at nakahinga kami ng maluwag ng
lumabas si lolo ng maayos ang pakiramdam.
"Mabuti naman po." sagot ko.
Nagsimula na akong kumain. Tahimik lang. Hindi talaga ako sanay sa
mga 'goodbyes'.
"Iho, salamat sa pananatili dito ng mahigit sa dalawang taon ha? Masaya
kami at nakilala namin ang napakabait na katulad mo." sabi ni lola Carol.
Ngumiti ako sa kanya. Binaba ko muna ang pagkain na hawak ko at
yumakap sa kanya.
"Salamat po sa pagkupkop sakin. Kahit hindi niyo ako kilala, tinrato niyo
pa rin ako na parang tunay na anak. Hindi ko po kayo kakalimutan."
nginitian ko na lang si lola at tumingin kay lolo.
"Ingatan niyo na po ulit ang katawan niyo ha? Sumunod na lang po kayo
kay lola. Wag na kayong masyadong magpagod."
"Oo iho. Hindi na. Salamat. Magpakabait ka na at sumunod ka na sa
tatay mo." tinapik ako sa braso ni lolo Edgar.
"Sige po. Gagawin ko yun."
Napatingin naman ako kay Bea na nakatitig lang sa kinakain niya. Hayy,
panigurado. Nagtatampo 'to.
"Sige iho, maiwan ko na kayo ni Bea dyan. Papanhik na kami sa kwarto
at aayusin ko pa ang gamot ng lolo mo. Mag-ingat ka sa daan." sabi ni
lola sabay tayo, at alalay kay lolo.
"Opo. Sige po. Bibisita na lang ako kung pwede na."
"Sige iho." pumanhik na sila sa hagdan at naiwan kami ni Bea.
Mukhang alam ni lolo at lola na kailangan naming mag-usap.
Napabuntong-hininga ako.
"Bea..."
Hindi siya nagsalita. Binaba niya lang ang pagkain niya sa table at
tumayo na.
"Bea!" sigaw ko ng lumabas siya ng bahay.
Patuloy siya sa paglalakad. Pero nahabol ko siya. Hinarap ko siya sakin.
"Bea. C'mon, don't ignore me." pakiusap ko sa kanya.
Nakayuko lang siya.
"Bea..."
Hindi pa rin siya umiimik.
Hindi naman ako tanga at mas lalong hindi ako manhid para hindi
maintindihan ang nararamdaman niya. Alam ko malungkot siya kasi aalis
na ako dito.
Bestfriend niya ako. Kaya naiintindihan ko yun.
Hinila ko na lang siya papalapit sakin at niyakap siya ng mahigpit.
"Bea, wag ka ng umiyak. Please." hinaplos ko yung buhok niya ng
naramdaman kong umiiyak na siya.
Pinagpapalo niya ako pero hinayaan ko lang. Ganito siguro talaga ang
mga babae. Masyadong madamdamin. Hindi ko naman siya masisisi.
Nasama rin naman siya sa gulong 'to eh.
"Nakakainis ka John! Bakit mo ko iiwan ha? Akala ko ba bestfriends
tayo?!" pinagpapalo niya pa ako. Mas malakas kesa kanina.
Hinawakan ko ang magkabilang-kamay niya at pinigilan na siya sa
ginagawa niya.
"John! Wag mo ng pahirapan ang sarili mo. Kung ayaw mo bumalik,
maiintindihan nila yun! Baka mapasama pa sayo kung maaalala mo yung
nakaraan mo. Pakinggan mo naman ako!"
"Bea. I'm sorry. But I need to go back. Para malaman ko kung sino talaga
ako dati. Hindi naman kita kakalimutan eh. Wala namang magbabago."
Tumitig lang siya sakin ng matagal, pagkatapos, tumulo na naman ang
luha niya.
"Pakiramdam ko kasi mawawala na yung pinagsamahan natin! Mamaya,
kalimutan mo na ako dahil sa Kathryn na yun! 2 years tayong nagkasama
John!"
Bakit ba lagi na lang nasasama si Kath? Ewan ko ba dito kay Bea. Pero
siguro, natatakot lang siya na mawala ang pagkakaibigan namin.
"Bea. Look at me." pinunasan ko ang luha niya. Tumingin naman siya
sakin.
"Ano John? Wag ka ng magsorry. Iiwan mo rin naman ako diba? Kagaya
ni mama."
Napabuntong-hininga ako. Alam ko na ayaw niya sa mga taong lagi na
lang siyang iniiwan.
"Bea. Kagaya ng mama mo, bibisita naman ako dito. Wala namang
magbabago. Please, understand my reason."
"Pero kasi--"
"Sshhh..." niyakap ko siya ng mahigpit. "Bestfriend kita. Hindi
magbabago yun. Tutuparin pa rin natin ang mga pangarap natin. Sabay
natin itatayo yung art exhibit na yun. Okay? Bibisitahin pa rin naman kita
sa workplace mo. Pupunta pa rin ako dito."
"Natatakot lang naman kasi ako. Baka mapalitan na ako..." hindi ko
nagets yung sinabi niya pero hindi ko na lang pinansin.
"You're special to me, Bea. You know that." hinalikan ko siya sa noo at
ngumiti."Wag ka ng malulungkot. Lalaki butas ng ilong mo. Sige ka."
Nagpout lang siya at pinitik yung eyebags ko. "Matulog ka dun a!
Kwentuhan mo rin ako. Tawag ka lagi. Wag mo kong kakalimutan kung
hindi, susugurin talaga kita kahit mayaman ka!"
Natawa lang ako sa sinabi niya. Ginulo ko ang buhok niya.
"Ang kulit mo talaga Bea. Kaya mahal kita eh."
Bigla siyang natulala.
"Mahal mo ko?"
"Huh? Oo. Bestfriend kita Bea. Kaya mahal kita." ginulo ko ulit ang buhok
niya.
Malamang, mahal ko siya bilang pinakamatalik kong kaibigan.
Sumimangot siya pero maya-maya, may tinuro siya.
Tinignan ko kung ano. Kotse? Baka ito na yung susundo sakin.
Nagpark sa may harapan ng bahay at lumabas ang isang lalaking naka-
uniporme. Nag-bow sakin.
"Sir Daniel. Ako po ang susundo sayo. Nasaan na ang mga gamit mo?
Ilalagay ko na po sa compartment ng kotse."
"Nako manong, ako na bahala dun."
"Pero sir, magagalit po sakin ang ama niyo. Pakituro na lang po sakin
kung nasaan at ako na ang maglalagay sa compartment."
"Ganun ba? Sige." sumenyas ako na sundan niya ako sa loob. Itinuro ko
ang 3 baggages na puro gamit ko.
"Salamat manong ha?" ngumiti lang sakin si manong at sinimulan ng
bitbitin ang gamit ko sa labas.
Pumanhik muna ako sa hagdanan para magpaalam kay lolo at lola.
Pagkatapos, bumaba na ako at nakita ko si Bea na may hawak na box.
"John, farewell gift ko sayo. Lagi mo yang susuotin ha?"
"Ano ba 'to?"
"Buksan mo na lang mamaya." ngumiti siya. "Sige, hindi na kita
maihahatid sa labas. Baka umiyak na naman ako. Mag-iingat ka ha?"
"Oo naman Bea. Salamat dito." niyakap ko siya ulit ng mahigpit bago ako
nagpaalam sa kanya.
Lumabas na ako dala-dala ang box na bigay sakin ni Bea, saka sumakay
sa kotse.
"Manong, salamat sa pagdrive ha? Pasensya na at naabala ko pa kayo."
"Nako sir, wala yun! Masaya nga ako at buhay kayo! Buti na lang at hindi
kayo napahamak nung naaksidente kayo dati. Akala ng lahat nagkaroon
ka ng amnesia kaya hindi ka bumalik. Nagtago lang pala kayo at nag-isip
isip."
Ano daw? Nagtago? May amnesia kaya ako.
Itatanong ko na lang mamaya kay dad. Mahirap na, baka may hindi ako
alam.
Binuksan ko ang box na bigay sakin ni Bea. Isang black anklet na may
beads na yellow ang laman.
Napangiti naman ako sa binigay niya. Dali-dali ko itong isinuot sa
kaliwang paa ko.
Si Bea talaga. Ang thoughtful kahit kelan.
Maya-maya, tumigil ang kotse sa isang malaking bahay. Hindi pala
bahay, isa itong mansion.
May dalawang guards na nagbukas ng malaking gate sa mansion at
pinasok ni manong ang kotse.
Namangha ako sa nakita ko. Grabe, eto ang klase ng bahay na lagi kong
dinedesign sa miniature house. Tapos, eto pala ang bahay ko dati?!
Isang malaking fountain kaagad na may lion na symbol ang nakita ko.
Nakaukit dito ang 'Montenegro Residences' na pangalan ng mansion na
ito.
Teka, nagdudugo ang ilong ko sa mga sinasabi ko! Basta, malaki ang
bahay na ito! Sobrang laki!
Ganito pala ako kayaman. Hindi ko alam.
"Sir, nandito na po tayo. Ako na po ang bahala sa mga gamit niyo.
Dadalhin ko na lang sa kwarto niyo. Dumiretso na po kayo sa office ni Sir
Rommel. Pagkapasok niyo po sa bahay, sa may kaliwa lang, andun na.
Sige po. Mauna na ako." bumaba siya, kukunin na siguro ang gamit ko.
Bumaba na rin ako. Nakita ko na maraming nagbow sakin. Anak ng
teteng! Ano ba? Hindi ako sanay.
Pumasok na ako sa mansion. Namangha na naman ako sa interior
design ng mansion na ito. Kanina nga, may nakita akong infinity pool sa
labas! Grabe, ano pa kaya ang meron sa mansion na ito? Nganga lang
ako.
Dumiretso na ako sa office ni dad. Nagkataon na bukas ito kaya hindi na
ako kumatok.
"Daniel. Welcome back." lumapit siya sakin at niyakap ako.
"Hello dad." bati ko.
Bumitaw naman siya sa yakap at tinapik ako sa balikat. "I'm glad you're
here."
"Malaki pala ang bahay niyo dad. Grabe, ang laki." tumawa lang siya.
"Hindi na muna importante yan. May mga important matters pa na dapat
nating pag-usapan. Halika, maupo ka." sinarado niya ang pinto at umupo
sa swiveling chair niya.
Umupo ako sa kabilang swiveling chair at napakamot ng ulo.
"Ano ba yun dad?"
"Daniel, ang alam ng lahat, kaya ka nawala ng dalawang taon ay dahil
kailangan mo munang mag-isip sa mga bagay-bagay at tumakas ka sa
previous engagement mo with the Buenavistas'. Hindi nila alam na may
amnesia ka."
"Teka, paano yan kapag may kumausap sakin? Baka malaman nila na
nagsinungaling lang tayo?"
"Just ignore them. Kung may kakausap sayo. Entertain them.
Montenegro by blood ka kaya matalino ka. Kaya mo ng dumiskarte.
Kailangan nating umiwas sa rumors. Baka kasi i-take advantage ng mga
ibang kumakalaban satin ang sitwasyon mo."
"Sige dad."
"Isa pa, pumunta ako sa ospital kung saan ka nagpa-check up dati. Hindi
naman daw severe ang amnesia mo. Retrograde amnesia ang meron ka.
Nagtanong ako kung ano ba ang mga causes and effects nun at kung
ano ang pwedeng mangyari para makaalala ka. Mamaya pagkatapos
mong pumunta sa kwarto mo, bumaba ka at may ipapagawa ako sayo."
"Sige dad. So, pupunta na ba ako sa kwarto ko?"
"Yes please." tumayo na ako nun at lumabas sa office ni dad.
Nagtanong ako sa maid kung saan ang kwarto ko. Sa second floor pala.
Pumanhik na ako sa hagdanan at pagdating ko sa pinto. Bigla akong
kinabahan.
Dahan-dahan kong ipinihit ang seradura ng pintuan sa kwarto.
Grabe, pagkabukas ko. Mas malaki pa ata ang kwarto ko kesa sa bahay
nila lola at lolo!
Hindi ako makapaniwalang ang lawak ng kwarto ko. Hindi ko na siya
madedescribe dahil natulala na ako. Pang-lalaki talaga at walang bakas
ng dumi. Mukhang alagang-alaga ang kwarto ko.
Napansin ko rin na wala akong gamit dito. Yung 3 baggages ko lang at
mga furnitures sa kwarto ang nandito. Nag-eexpect pa naman sana ako
kung may mga bagay ba dito na magpapaalala sakin sa nakaraan ko.
Wala. Baka akala talaga nila, patay na ako kaya nilinis nila 'to. Oh well,
hayaan ko na lang.
Umidlip ako saglit at ng nagising na ako, bumaba na kaagad ako.
Nagtanong ulit ako sa maid kung nasaan na si dad. Nasa labas daw. Sa
may garage.
May garage dito? Maraming kotse si dad?
Lumabas na ako at pumunta sa garage. Grabe, halos 30 cars ang
nandito!
Nakita ko si dad na may hawak na susi. Tinawag niya ako kaya tumakbo
kaagad ako papunta sa kanya.
"Daniel, o. Susi ng kotse mo." inabot niya sakin yung susi.
"Pero, hindi ako marunong magdrive dad. Sayang lang yung kotse."
"Anak, try mo lang idrive. Kung mabangga mo, ayos lang. Gusto ko lang
malaman kung nakakaalala ka ng mga bagay na ginagawa mo dati."
"Sige dad." kinuha ko yung susi sa kanya at lumapit sa itim na kotse na
bigay niya sakin.
Sumakay ako at napabuntong-hininga. Paano ba magdrive?
Pinagmasdan ko ng matagal ang kotse...
Parang alam ko na kung papaano.
Sinunod ko ang instinct ko at halos mabitawan ko na ang manibela ng
narealize kong iniikot ko na ang mansion ni dad.
Gamit ang kotse! Kotse!
Bumalik ako sa garage ni dad with a triumphant smile on my face.
Napark ko pa siya ng maayos. Lumabas ako ng kotse at lumapit kay dad.
"Dad! Marunong akong magdrive! Nagulat ako, marunong ako!"
"Good job son." tinapik niya ako sa braso. "I'll know you'll come around
eventually."
"Thanks dad."
Hindi pa rin ako makapaniwala na nagawa ko magdrive. Para bang,
malakas ang self-confidence ko na magawa yun dahil alam kong kaya
ko? Kasi alam ko... damn it. Clear your mind-set DJ.
"Pasok tayo Daniel. May ipapagawa pa ako sayo. Don't worry. Uuntiin
natin ang pagrecover mo." nangiti ako sa sinabi ni dad.
"Sige po."
Pumasok kami ng mansion. Pinaupo niya ako sa living room. May
kukunin lang daw siya sa office niya.
Ano ba yun? Ang lakas ng anticipation ko sa ipapagawa ni dad.
Bumalik siya na may dala-dalang libro. Nilagay niya ito sa table at inabot
sakin ang isang pen na mukhang mamahalin.
"Daniel, subukan mong sagutan ang mga nakalagay dyan sa
questionnaire."
"Huh?" parang wala sa sarili kong tanong.
"Reviewer yan kapag magtetake ka ng MBA. Since may diploma ka na
nung college ka sa university natin, pwede ka na mag-MBA."
"Pero dad, hindi ko na po alam 'to! Wala nga akong maalala diba dad?"
"Anak, naalala mo nga yung pagdrive sa kotse, eto pa kaya? Hindi
naman ako magagalit kung hindi mo man masagutan ang mga tanong
dyan. Gaya nga ng sabi ko, hindi kita bibiglain. Gusto ko lang malaman
kung nakakakaalala ka kahit papaano."
Naiintindihan ko naman si dad. Pero hindi ba, masyadong mabilis?
Bahala na. Gusto ko rin makabawi kay dad kahit papaano.
Tinignan ko yung mga tanong.
1. If you own your own business you will need to know how to calculate
your profit. Which one is a calculation of profit?
A. Sales-months in a year
B. Sales-expenses
C. Total sales-expenses
D. Monthly sales expenses
Nilagay ko ang sagot ko. Which is letter D. Ewan ko. Gut feeling lang.
Sinagutan ko pa yung iba. Nagulat ako sa sarili ko, hindi ko alam kung
saan nanggagaling ang mga nasasagot ko. Para bang, kabisado ko na
'to?
Pagkalipas lang ng 30 minutes, natapos ko ng sagutan ang 60 questions
sa questionnaire.
Binigay ko 'to kay dad na medyo nagulat dahil tapos na ko.
"Sandali lang. Ipapacheck ko lang sa tauhan ko." may tinawag siya na
mukhang secretary niya at binigay yung questionnaire ko. Medyo
matanda na yung babae. Pero mukhang nakakatakot rin kagaya ni dad.
Maya-maya, ngumiti yung secretary ni dad at tinignan ako na nakangiti
rin.
"Congratulations Sir Daniel. Mukhang kahit nawala ka ng dalawang taon,
refreshed pa rin ang memory mo sa mga napag-aralan mo nung college.
You got 57/60."
Napanganga ako sa sinabi niya. Hindi rin pala alam ng secretary niya na
may amnesia ako kaya akala niya nawala lang ako. Ah. Hahaha. Sarap
mag... Pero teka...
57/60?!
Tumalino ako ah. Este... shit! Lumapit sakin si dad at niyakap ako ng
mahigpit.
"Anak, mukhang hindi mo nakalimutan ang mga ginagawa mo dati."
bulong niya.
"Pero hindi ko kayo matandaan dad." bulong ko rin.
"It's okay. Mas mabuti ng tao ang nakalimutan mo kesa sa mga napag-
aralan mo. Mas mahirap yun maibalik."
Oo nga naman, mahirap yun.
Pero mahirap rin para sakin na hindi sila maalala. Lalo na si...
Ah shit. Pumapasok na naman sa isip ko yung babaeng yun! Nakakainis.
"Thanks dad. Ay, sabi pala ni lolo Edgar, salamat sa pagpapagamot sa
kanya. Malaki ang utang na loob nila sayo."
"That's nothing. I'm glad he's okay. Malaki rin ang utang na loob ko sa
kanila dahil inalagaan ka nila. Sige, bumalik ka na sa kwarto mo at
magpahinga ka na ulit. You need to rest."
"Okay dad. Siya nga pala dad, papasok pa rin ako sa trabaho ko bukas.
May 10 working days pa ako dun dahil nag-cash advance ako dati.
Kailangan kong mabayaran yun."
"Ano ka ba Daniel, ako na bahala magbayad sa cash advance mo."
"Dad, wag na. Okay lang. Gusto ko rin kasi na magpaalam ng maayos sa
boss ko dun."
"Sige. Marunong ka na ba sa daan dun?"
"Di ko alam dad. Pero ttry ko magdrive papunta dun mag-isa."
"O sige. Mag-ingat ka ha." nagpaalam na si dad at bumalik na sa office.
May business matters pa raw siyang kailangang asikasuhin.
Pumasok na ako sa kwarto ko ng nakangiti. Mukhang hindi naman pala
masama na bumalik ako sa buhay ko. Kasama si dad. Pero, in the back
of my mind...
Namimiss ko pa rin ang simpleng buhay ko. Ang pagiging John.
--------------------
THE NEXT DAY
Dumating ako sa office ni boss ng mag-isa. Oo. Mag-isa. Ako lang ang
nagdrive papunta dito. Madali lang pala eh. May drivers' license pala ako.
Pinagawan ako ni dad ng mabilisan, may connections naman siya sa
Land Transportation Office. Grabe, ang daming connections ni dad.
Pumasok ako sa building ni boss ng nakangiti. Pagdaan ko sa HR
department, napansin ko na lahat sila ay abala sa pag-aayos sa desk
nila. Dumaan pa ako sa ibang departments gaya na lang ng Accounting
at Marketing, lahat rin nagkakagulo. Pagdating ko sa department ko
which is Design Department, napansin ko na mas luminis ang office.
Anong nangyayari?!
"John! Ayusin mo na desk mo! Kalat-kalat! Tsk tsk. Mapapagalitan tayo
nyan." buntong-hininga na sabi ni Janelle, officemate ko.
"Oo nga! John, bilisan mo!" dagdag pa ni Garlyn, officemate ko rin.
"Teka, ano bang nangyayari?"
"Malapit na ang big boss natin guys! Maging presentable kayo." sabi ni
boss.
Huh? Akala ko ba siya ang boss?
Sinunod ko na lang ang sinabi nila. Inayos ko yung desk ko kahit may
mga kalat dahil sa mga styrofoam na ginamit ko ng nakaraang nagdesign
ako ng miniature house.
"Okay guys. Chin up, smile! Walang sisimangot kung hindi, bawas yan
sa sweldo niyo!" sabi ni boss.
Nakatayo kaming lahat. Ang taas nga ng tindig ko. Fck this. Pwede
naman... DJ kalimutan mo na. Teka, sino ba yang big boss na yan?
Kinakatakutan siya dito sa company na 'to? Malamang naman John, este
Daniel, big boss nga eh.
Biglang tumahimik ang lahat sa Design Department ng sabay-sabay na
nagreet ang mga taga-ibang departments kapag dumaan na yung big
boss. Takte, pati ako pinagpapawisan eh. Wala naman sanang mapahiya
sa department ko.
Biglang tumunog yung cellphone ko ng malakas. Tinignan ako ng boss
ko ng masama.
"Sorry." nasabi ko na lang.
Yumuko ako para i-off ang cellphone ko. Ano ba yan, wrong timing
naman! Baka mamaya patagalin pa ako dito. Baka mamaya, more than
10 days pa ang natitirang working period ko. Tss.
"Good morning Maam!" sabay-sabay na bati ng mga ka-officemate ko.
Inangat ko ang ulo ko para hindi halatang nalate ako sa pagbati. Baka
pagalitan pa ako ng boss ko!
"Good morning too." narinig kong sabi ni Big Boss.
Teka lang...
Ha? Siya?!
Ngumiti siya saming lahat. Pero pagkatapos nun, napako ang tingin niya
sakin. She looks so beautiful. Napaka-sophisticated ng dating niya at
aaminin ko, mukha siyang makapangyarihan.
"I'm Ms. Kathryn Santiago. The Big Boss of this company. Nice to meet
you all." sabay ngiti niya.
Nakangiti siya sa lahat, pero hindi nawawala ang tingin niya sakin.
At ganun rin ako sa kanya.
Maya-maya, inalis niya ang tingin niya sakin at tumikhim. Napatingin ang
lahat sa kanya.
"I expect that everyone of you is working hard. I'm here to evaluate every
employee working at Santiago Realty Inc. so submit your credentials later
at my office. Goodluck to all of you." dagdag pa niya bago siya lumabas
ng department. Papunta siguro sa office niya na nasa gitna ng lahat ng
departments. Sumunod na rin ang boss namin. Siguro magpapaimpress.
Tss.
Ilang minuto bago ko narealize...
Siya ang big boss namin? What the fck. Ako na nga ang lumalayo eh.
Shit.
-------------------------------------
FOOTNOTE:
Hi guys! PG-13 ang HPS/HPW. Kaya understood naman po na may
mature scenes sila dito diba? College sila sa HPS naexplain ko naman
diba? At ngayon pa na right age na sila, ano pa kaya? I'm an open-
minded author. Alam ng mga readers ko yan. Pero hindi ako lumalagpas
sa kung ano na ang mali. May limitations diba? Think about it. SKIP THE
CHAPTERS NA LANG.
Ayoko po kasi sa mga 'close-minded/makikitid ang utak' na readers na
manlalait na nga lang, wala pa sa tamang edad. Clear naman po tayo
dun diba? I accept criticisms pero sana, bago magcriticize, tignan muna
ang rating ng story. Baka kasi mapahiya lang po kayo. Okay? I'm not
pertaining to everyone. I'm pertaining to those who thinks HPS/HPW are
'malaswa' and 'walang kwenta'.
Demure readers/Underage readers/Close-minded readers, please, get
out of here, leave this story. But if you still want to read this, skip the parts
which you're not comfortable to read. As much as possible kasi ayoko na
mag-explain pero by the looks of it, marami pa ring hindi nakakaintindi sa
point ko.
At isa pa, sa mga nainis dahil may AMNESIA si DJ at walang ibang
ginawa kung hindi magreklamo at laitin pa ang storyline ko.
Magkakasubukan po tayo dyan. I respect you guys kasi pantay-pantay
tayo dito sa wattpad. Pero please, respect me too as a writer and respect
my storyline too. Jsyk, ayos na po ang storyline nito. Meaning? Alam ko
na ang mangyayari from start to the end. Abangan na lang po. Ako rin
naeexcite ng ipaalam sainyo ang lahat ng mangyayari pero hello? Busy
rin po ako. Okay? Kalma lang Kathniels, Beaniels and Kathquens. Ay
may Nielquens na pala akong readers. HAHAHA!
Anyways, ansaveeeh ng last line sa update ko? Hahaha. Wait for the BIG
TWIST. Soon. Hugs! <3
Maganda po yung kanan sa gilid. Hinahanap-hanap kita by Daniel
Padilla. Thanks dre for the official soundtrack of HPS/HPW! Nyahahaha!
Sabog lang po. n_n
Dedicated kay Kuya Zephyrpedz na lagi kong inaasar kay
LiwanagJanelle. Bawal po maglandian sa comment board ko dito.
WAHAHAHA JOKE! Extra kayo hahaha. =)
--------------------------
CHAPTER 6.
DANIEL'S POV
"John, bakit parang hindi ka mapakali dyan?" tanong ni Pedz sakin
habang may inaayos na papeles sa table niya. Kanina pa kasi ako
nagkakamot ng ulo. Sa lahat ba naman ng Big Boss dito, si Kath pa?
"Nako hon, wag mo na lang pansinin yan. Mukhang hindi mo pa kasi
alam ang relasyon nila." pang-aasar ni Janelle habang nakaakbay kay
Pedz ng nakatayo.
Sinamaan ko lang sila ng tingin. "Wag niyo nga akong bwisitin. Ako na
naman napapansin niyo. Kayo talagang mag-syota."
"Che! Kasi naman John. Ay mali, ano ba yun?" nag-iisip kuno si Janelle
at tinuro ako. "Tama! Daniel John Ford Montenegro pala pangalan mo!
Bakit ba naman kasi nagpanggap ka pang mahirap?"
"Hindi nga kasi--" aish. Muntik pa akong madulas na may amnesia ako.
Ayaw nga palang ipasabi ni dad kahit kanino. "Wala."
"Anong klaseng sagot yan 'pre? Wag kang mang-goodtime. Seryoso
kami ng girlfriend ko." pang-aasar pa ni Pedz.
"Pwede ba, wag kayong maingay? Nakakahiya marinig pa ng mga
katrabaho natin."
"Ano ka ba John, este Daniel. Alam na naman ng lahat yung tungkol
sayo. At alam rin nilang lahat na girlfriend at turned-to-be fiancee ka ng
Big Boss natin." sabi ni Janelle na naka-pameywang pa.
"Sabihin mo nga 'pre. Alam ko na-engaged ka dun sa anak ng
Buenavista kaso bigla ka na lang nawala. Patay ka na daw. Yun ang
alam ko sa balita. Siguro magtatanan sana kayo ng Big Boss natin kaso,
di ka sinipot 'no? Kaya ka nagkunwaring patay at nawala ng dalawang
taon 'no? Hahaha!" natatawang sabi ni Pedz.
"Siraulo!" kinaltukan ko ng mahina si Pedz. "Basta wag kayong maingay.
Namomroblema na nga ako kung paano ko haharapin yung babaeng yun
eh."
"Bakit naman? I thought ngayon na magkasama na kayo ulit, okay na
kayo? Wag ka ng maarte. Siguro kahit may personal relationship kayo,
magiging professional pa rin ang pakikitungo niyo dito. Unfair yun samin
'no!" pang-aasar na naman ni Janelle.
Sasagot na sana ako ng biglang tinawag ako ng boss namin. Tumayo
ako at tinignan si boss.
"Bakit po?" tanong ko.
"Pinapatawag ka ng Big boss natin. Parang-awa mo na, wag mong
badtripin si Maam Kath dahil sa kanya nakasalalay ang pagtaas ng
sweldo natin!" babala sakin ni boss.
"Eh bakit mo sakin sinasabi yan?"
Nakakuha ako ng kaltok sa kanya.
"Sir naman.. Makabatok naman kayo." sabay himas sa ulo ko.
"Alam namin na ikaw ang karelasyon niya dati! At malay mo maging
fiancee ka niya! Kaya magpaimpress ka! Utang na loob mo na rin yan
samin dahil tinanggap ka namin dito! Scale model designer ka na nga
lang ng mga miniature house!" tss. Dami namang sinabi ng panot na
boss namin. At fiancee? Masyado pang maaga. Ni hindi ko pa nga
maalala si Kath. Mababadtrip ako pag ganun.
"Oo na ho!" sinamaan ako ng tingin ni boss. "Sir!"
"Mabuti. Sige na, baka mainip yun at mapag-initan pa ko. Dali na!"
Para akong robot na dumiretso sa office ni Kath. Este ni Big Boss.
Putcha, bigla akong kinabahan! Tss. Nakatingin pa sakin 'tong mga
officemate ko. Sarap tusukin mga mata.
Huminga ako ng malalim at kumatok ng dalawang beses.
"Come in." rinig kong sabi sa loob.
Hinawakan ko yung seradura ng pintuan at pinihit ito. Nakita ko si Kath
na nakaupo sa table niya. Mukhang busy dahil maraming papers na
nakakalat sa table niya. Bakit ba siya nagpapakapagod. Hays.
Sinarado ko yung pintuan sa office niya at umupo na sa swiveling chair
sa tapat niya. Napakamot lang ako ng ulo kasi naiilang ako.
"Maam Kath? Anong kailangan niyo?"
Tumingin siya sakin ng ilang segundo bago niya nilabas ang isang
coupon bond at inilagay sa tapat ko.
Tinignan ko yung coupon bond. Huh? One month deal contract?
"Here's a pen. Pirmahan mo na Mr. Montenegro." pormal na sabi ni Kath.
Tinignan ko lang siya. "Bakit may ganito pa?"
"Just to make sure you're not gonna take back what you've said last
week."
"Sa tingin mo ba hindi ko papanindigan yung desisyon ko?"
"Matagal kang nawala so how would I know?"
"Aish." stubborn pala ng babaeng 'to. Tss. Mapirmahan na nga.
"O ayan na. Masaya ka na?" binalandra ko pa sa mukha niya yung
kontrata. Inismidan niya lang ako.
"Baka nakakalimutan mong boss mo ko? Big boss. Di porket mahal kita
pwede mo na akong ganyanin." seryoso niyang sabi. Ayan na naman
siya sa 'mahal kita'. Tss.
"Alam mo. Ang gulo mo rin. Para ka kasing kabute. Bigla ka na lang
sumusulpot sa utak ko para manggulo." bigla ko na lang sinabi.
"So, lagi pala akong laman ng utak mo?" ngiti niyang sabi.
"Hindi ah!"
"Kakasabi mo lang kaya." huh?
Teka. Ah shit! Ano bang lumalabas sa bibig ko! Peste naman!
"Ewan ko sayong babae ka. Kath kasi! Bakit ba ikaw pa ang big boss
namin ha?"
"Anong gagawin ko? Eh company namin 'to. Santiago Realty Inc. 'to no!"
"Ang alam ko lalaki ang big boss namin!"
"Oo nga! Kuya ko! Eh busy siya sa pagbubukas ng company namin sa
Paranaque kaya ako muna dito! Wag ka ngang umangal! Boss mo ko!"
Natahimik naman ako. Ah shit. Ang ingay pala ng babaeng 'to. -_-
"Ano po bang kailangan niyo sakin BIG BOSS? May ipapagawa po ba
kayo BIG BOSS?" pang-aasar kong sabi. Sinimangutan niya lang ako.
"I don't like your attitude Mr. Montenegro. Baka gusto mong hindi ko itaas
ang sweldo ng mga ka-officemate mo dahil sayo?" sabay ngiti niya ng
nakakaloko.
Ah shit! Ano ba 'tong babaeng 'to! Blackmailer na maingay pa!
"Ano nga po kasing ipapagawa niyo?" nasabi ko na lang.
"Make me coffee. Then help me with this." sabay turo niya sa mga
papers.
"Ano ba yan?"
"Credentials of employees. Help me decide on whether or not they need
to stay in this company."
Napakamot na lang ako ng ulo. Ano ba 'to. Tss.
"Sure." nasabi ko na lang bago ako lumabas ng office niya.
Nagtimpla ako ng kape tapos bumalik na sa office niya.
"Maam Kath. Tama na muna yan. Magkape muna kayo." nilapag ko yung
tinimpla ko sa coffee table niya.
"Kapag pangit ng lasa na 'to. Lagot ka sakin."
"Hala maam! Di ko naman alam kung ano bang taste niyo ah! Malay ko
ba!"
"Eh basta. Kapag nasamid ako dito. Lagot ka talaga sakin." aish! Lagot
na!
Tinikman na ni Kath yung kape. Para akong timang na naghihintay dito.
Akala mo mamamatay na ko sa sobrang kaba ko!
Biglang binagsak ni Kath yung tasa ng kape sa table niya tapos
sinamaan ako ng tingin.
"Ang pakla ng lasa Mr. Montenegro! Ganito ba kapangit ang lasa ng kape
dito sainyo! How unprofessional of you guys! Hindi ko na itataas ang
sweldo ng officemates mo! I'm so dissappointed." galit na sabi nito.
Patay na! Ah shit!!!
"Sorry maam. I'll make you a new coffee. Is that okay?" pakiusap ko.
Tinaasan lang ako ng kilay ni Kath. "Are you stupid? Malamang ganun pa
rin lasa nun dahil ikaw ang nagtimpla!"
Aba't! Kung hindi lang 'to babae, kanina ko pa tinampalan bibig nito!
Napakaingay! Argh!
Ano ba kasing problema nito? Gusto ba talaga nito inuubos ang
pasensya ko? Kung hindi lang siya babae at kung hindi lang siya ang
pinaka-boss dito malamang kanina ko pa 'to pinatulan sa sobrang ingay!
Baka hinalikan ko na 'to kagaya... Ah shit!
Tumikhim ako at pinigilan yung inis ko.
"Maam Kath. Sorry na sa kapalpakan ko. Ano po bang magagawa ko
para makabawi?"
"Kahit ano gagawin mo?" sabay taas ng kilay ni Kath.
OO NGA PUTCHA! Sigaw ko sa isip ko.
"Opo maam. Kahit ano." ngumiti lang siya.
"Sige." nilabas niya bigla ang cellphone niya. "Mag-dougie ka."
"Huh? Mag-dougie?!" sigaw ko. Alam ko yung sayaw na yun pero bakit
niya ipapagawa sakin yun?!
"Oo. Mag-dougie. Pero may twist."
"Ano?!?!?!"
"Mag-dougie ka ng..." ngumiti siya ng nakakaloko. "Nakahiga."
O_________O
"A-ano?! Nababaliw ka na ba ha?!" sigaw ko.
"Akala ko ba gagawin mo kahit ano?"
"Nanghahamon ka ba? Kahit babae ka papatulan kita!" sigaw ko.
Tumawa lang siya at nagcross-arms. "Duwag ka 'no! Duwag!"
"SINONG DUWAG?! HALIKAN KITA DYAN EH!"
Napanganga siya sa sinabi ko. Ako rin naman eh. Bakit ko ba nasabi
yun?! Ah shit!!!
"Anong sabi mo?!" sabi ni Kath.
"Wala! Basta! Aish! Oo na gagawin ko na!"
"Ah! Sige! Teka lang yung music pa!" may sinaksak na speaker si Kath
sa cellphone niya. "Teka lang!"
"Ano ba yan! Bilisan mo na dali na!"
"Sandali lang!" tumakbo siya ng mabilis para mabuksan yung pintuan ng
office niya.
"Bakit bukas yan?" kunot-noo kong tanong.
"Para makita rin nila na sumasayaw ka!" ngiti niyang sabi.
"Anong--"
"HEY GUYS! DITO KAYO! PANOORIN NATIN SI DANIEL! GO GUYS!"
sigaw niya.
Nakita ko naman na nagtakbuhan sila papalapit kay Kath. Tss. Mga
paimpress! Pero teka!
"KATH NAMAN! ANO BA 'TO? MAPAPAHIYA AKO NITO!" sigaw ko.
"Ehhhhh! For me? Dali na sabi mo babawi ka!" sabay cross-arms niya.
"AYOKO!"
"Ah ganon?" sabay taas ng kilay niya.
AH SHIT! BLACKMAILER NGA PALA 'TO! HAHALIKAN KO TALAGA 'TO
FCK! AH BAWAL DJ BAWAL!
"Oo na! Psh!" sigaw ko.
Pinatugtog na niya yung Teach Me How to Dougie ng Cali Swag District.
Nagpalakpakan pa yung mga ka-officemate ko. Ano ba sila? Teenager?
Parang mapapahiya ako ng wala sa oras. Tss.
Bahala na Daniel. Bahala na.
Humiga na ako at pumikit na lang. Saka nag-dougie.
"WAHAHAHAHAHA OMG! WAHAHAHAHA! SIGE GALINGAN MO PA!
WHOO! HAHAHAHA!" ah shit. Nakakarindi pala tawa ni Kath. Argh!
Mukha akong caterpillar sa pinaggagawa ko!
-----------------
KATHRYN'S POV
Tawa pa rin ako ng tawa kahit tapos na yung pagsasayaw ni DJ ng
dougie kanina. Ng nakahiga! Hahaha! Ang sama ko talaga pero
nakakatuwa naman kasi!
"Tss. Ang ingay mo." sabi ni DJ na kasalukuyang nagchecheck ng
credentials ng mga employees ko. Siya na lang pinagawan ko kasi hindi
ko talaga mapigilang tumawa sa ginawa niya kanina eh! Hahaha!
Nakakahiya kaya yun! Pero wala eh! Blackmailer ata ako! Hahaha! Pero
sa totoo lang itataas ko naman talaga ang sahod ng mga employees ko.
Naghanap lang ako ng pang-blackmail sa kanya!
At alam niyo ba, gustong-gusto ko kaya ang coffee na tinimpla niya!
Sadyang gusto ko lang mang-asar. Grabe, namiss ko talaga siya.
Napangiti na lang ako habang nakatingin kay DJ. Seryoso siya sa
pinapagawa ko.
Pinagmamasdan ko lang siya. Grabe, gwapo pa rin talaga siya. Pero may
hint of maturity na sa kanya. Pero ganun pa rin siya. Mysteriously
handsome.
"Laway mo tutulo na." napatingin ako sa kanya na nakangiti sakin.
"H-hindi ah! Tss." kapal naman niya. Porket namiss ko kagwapuhan niya!
Ha!
"Weh?" pang-aasar pa ni DJ.
"Wag ka nga! Tss! Kantahan mo nga ako!" bigla ko na lang nasabi.
"Di ako marunong kumanta."
"Marunong ka kaya! Dati nga lagi mo kong kinakantahan!"
"Di ko na maalala eh." tipid na sagot niya sabay balik sa pinapagawa ko
sa kanya.
Tss. Oo nga pala. May amnesia siya. Haynako.
"Okay fine." pumikit na lang ako habang nakaupo dito sa coffee table ko.
Makatulog na nga lang.
Narinig kong napasinghap si DJ pero di ko na lang pinansin.
Aish. Ang ewan niya. Nagrerequest lang naman ako. Hindi pa
mapagbigyan.
Makatulog na nga lang. Masaya pa na isipin ko na lang yung mga yummy
foods na regalo sakin ni kuya mamaya!
Tulog. Tulog. Tulog...
"Adik sayo..."
Biglang nagising yung kaluluwa ko sa narinig ko. Dumilat ako kaagad at
halos mapasigaw ako dahil sa lapit ng mukha sakin ni DJ.
"Awit sa akin...
Bilang sawa na saking mga kwentong marathon...
Tungkol sayo at sa ligayang iyong hatid...
Sa aking buhay tuloy ang bida sa isipan ko'y ikaw."
Bigla niyang hinawakan ang mukha ko gamit ang kamay niya at hinaplos
ito ng mariin.
"Sa umaga't, sa gabi, sa bawat minutong lumilipas...
Hinahanap hanap kita. Hinahanap hanap kita."
Hindi ako makagalaw. Para bang nahypnotize ako sa boses niya at sa
paghaplos niya sa pisngi ko.
"DJ..."
"Sa isip at paniginip, bawat pagpihit ng tadhana...
Hinahanap hanap kita. Hinahanap hanap kita."
Ngumiti lang siya pagkatapos nun at tumayo na. Tulala pa rin ako.
Naaalala ko yung kinakantahan niya ako dati. Para bang... para bang
wala pa ring nagbago?
"DJ..." tumayo ako at niyakap ko siya ng mahigpit. Tumulo na naman
yung luha ko.
"Bakit ka na naman umiiyak?" narinig kong bulong niya sabay haplos sa
buhok ko. "Kinantahan na nga kita."
"Siraulo ka kasi." sabi ko ng nangangarag ang boses. "Naalala ko lang na
kinakantahan mo rin ako dati. Ang sakit lang kasi kahit kinakantahan mo
ko ngayon, wala pa ring magbabago. Hindi mo pa rin naman ako
maaalala."
"Ssssshhh..." rinig kong bulong niya. "Kath, I'm sorry. Maaalala rin kita."
"Sorry iyakin ako. I just missed you."
"I missed you too."
"Huh?" napatingin ako sa kanya. "Anong sabi mo?"
"Ah. Haha. Wala."
"Akala ko naman nakakaalala ka na."
Ngumiti lang siya ng malungkot at bumitaw sa yakap ko.
"I'll try Kath. I'll try to remember you again." sabi niya bago niya ako
hinalikan sa pisngi.
--------------------------------------
PS: Get ready for the BIG TWIST. Soon.
May update. :) Sa mga nagtatanong po kung kelan po ako nag-uupdate
nito, every three days or more siguro bago ko siya maupdate ulit.
Sinasabay ko na kasi dun sa 2 on-going stories ko. :)
Dedicated kay Gilly! Hi po. Mehehehe. :) Hugs! Ayan na! Sa mga
napromise-an ko ng dedic, message niyo po ulit akesh ha? Salamat! n_n
----------------------------
CHAPTER 7.
KATHRYN'S POV
Medyo tulala pa rin ako pagkatapos ng ginawa ni DJ sa akin kanina.
Nagddrive na nga ako pauwi, medyo crisscross pa yung mga mata ko.
Nakakagulat naman kasi diba? I mean, kiss sa cheeks? Tapos yung
sinabi niya...
Sana maalala na niya kami.
Pagdating ko sa bahay namin, nakita ko si tito Rommel at si mommy na
nag-uusap. Wala si kuya Neil, nasa Paranaque.
"Tito? Anong ginagawa niyo dito?" tumingin naman siya sakin, pati na rin
si mommy.
"Hi anak." hinalikan ako sa pisngi ni mommy atsaka pinaupo. "May
sasabihin kasi kami sayo."
"Ha? Ano yun?"
"Well, someone's getting married Chandria." sabay ngiti ni tito Rommel
sakin.
Someone's getting married?! Huh?
Nakangiti sila pareho sakin.
"W-wait. Don't tell me..." tinuro ko sila pareho. "Kayo ang ikakasal?!"
Nagkatinginan lang sila, saka tumawa ng malakas.
"HAHAHAHA! HAHAHAHA!" napakamot ako ng ulo sa reaksyon nila.
Bakit? Ano ba kasing meron?
"Anak, bakit naman kami ikakasal ng tito mo? Ang tanda na namin!
Hahaha!" tawa pa rin ng tawa si mommy.
"At baka multuhin kami ng mga asawa namin kapag nangyari yun!
Hahaha!" dagdag pa ni tito Rommel.
Napakamot na naman ako ng ulo. "Mommy, tito, ano ba kasi yun?"
"Anak, ikaw ang ikakasal."
"Huh? Ako?"
"Oo. Kay Daniel. Madali ka bang makalimot iha? Kayo nga ang gusto
naming ikasal." sabi ni tito Rommel na nakangiti.
Ah, okay. Gets ko na. Pero, diba parang ang bilis?
"Tito, akala ko ba engaged muna kami? Hindi pa nakakaalala si DJ."
"That's my point, actually. Magkakaroon muna ng engagement party para
malaman ng lahat na kayo nga ang ikakasal. Pwede naman ituloy na
yung marriage niyo kapag naalala na ni Daniel ang lahat. Syempre,
naisip ko na mas magandang i-engaged na kayo para mas madaling
marecover ni Daniel ang mga alaala niya."
Siguro, tama naman si tito. Pero kasi, baka magalit si DJ. Lalo na sa
akin. Medyo okay na nga kami kanina diba? In good terms na kami. Pero
bakit ganun? Parang nag-aalangan ako? Baka mas lalong hindi
makaalala si DJ. Baka mas lalong ikasama ng pag-iisip niya yung
mangyayaring engagement sa aming dalawa. Pero, sa totoo lang. Ako
mismo, gusto ko ang sinabi ni tito. Ang inaalala ko lang ay si DJ.
"So Chandria, okay ka na sa engagement plan? Kami na bahala sa
party." kinuha ni tito yung cellphone niya. "Pwede na akong tumawag sa
private organizer namin ngayon para masimulan na. After two days,
pwede na kayong maengage. So, what's your decision?"
"Sure tito. Payag na po ako."
"Good decision Chandria. Okay, aalis na ako para maipaalam ko na sa
private organizer yung plan. I want everything to be perfect." tumingin si
tito Rommel kay mommy. "Min, take care of her. Baka may mangyaring
masama dyan."
"Oo naman Rommel. Makakaasa ka." sabay ngiti ni mommy kay tito.
"Tito, wait!" tumayo ako para mahabol siya na kasalukuyang palabas na
ng pintuan. "Si DJ po ba napapayag niyo na? Baka naman po hindi siya
pumayag sa engagement?"
"Don't worry iha. Di naman niya malalaman. Surprise na rin ito para sa
kanya. Mas mabuti ng hindi niya malaman para hindi na siya umangal."
tinapik ako ni tito Rommel sa balikat. "Chandria, take a rest. Kami na ang
bahala. Okay?"
"Okay po."
"Good." nagpaalam na si tito Rommel saka umalis na.
Lumapit ako kay mommy. "Mommy, tama ba 'tong engagement na 'to?
Baka mapasama pa si DJ..."
"Hindi yan anak. Nararamdaman ko ng mas madali siyang
makakarecover. Okay? Wag ka na munang mag-isip. Take a rest."
"Okay mommy. Thank you." humalik ako sa pisngi ni mommy saka
pumanhik ng hagdanan para makarating na sa kwarto ko.
Pagkahiga ko, nakaramdam na naman ako ng kaba. Hindi kasi ako
mapakali. Bahala na, basta masaya ako. Sana maalala na niya ako.
Bakit ba kasi nasa New York pa si Quen? Kailangan ko kaya ng kaibigan.
----------------------
AFTER TWO DAYS
ENGAGEMENT PARTY
DANIEL'S POV
"Grabe, ang sosyal naman dito John! Nakakatakot na tuloy pumasok!"
masayang sabi ni Bea.
"Oo nga eh. Ang ganda ng venue ng birthday niya."
Ang ganda talaga ng venue ng birthday party ni Kath. Sa isang five-star
hotel na sikat talaga sa buong Asia. Kaya nga pagpasok pa lang namin,
laglag-panga na ako kaagad. Madaming nagsisidatingan na mukhang
mayayaman at importanteng tao. Para bang si dad? Mukhang isinarado
ang hotel na 'to para lang sa birthday ni Kathryn.
Nasa bahay ako nila lola nung tinawagan ako ni dad dahil birthday ni
Kath. Pumunta na daw kaagad ako sa bahay at magpapasukat pa ako ng
suit. Magsama na daw ako. Hindi na nakasama si lolo at lola dahil may
'date' pa sila sa tabing-ilog. Kaya si Bea na lang ang sinama ko sa
birthday party ni Kath.
So, she's turning 21?
"Buti na lang binigyan rin tayo ng suits 'no?" ngiting sabi ni Bea. "Grabe
John, ang ganda ko ba?"
Pinagmasdan ko siya. Nakasuot siya ng red dress. Yun lang napansin ko.
Wala naman akong alam sa mga damit ng mga babae.
"Bagay naman sayo."
Sumimangot siya.
"Bagay lang?"
"Ah." napakamot ako ng ulo. "Maganda ka na. Lika na!"
"Okay!" humawak siya sa braso ko at sabay na kaming pumasok sa
birthday party venue mismo ni Kath.
Sa totoo lang, hindi ako mapakali. Hindi ko na nga napansin si Bea. Bigla
na lang kasi akong kinabahan. Ewan ko. Takte naman.
May mga nagbow samin. Mukhang nagulat naman si Bea,
"Grabe John, ganito pala kapag mayayaman! Para tayong artista!"
"Ah? Haha."
Sumimangot na naman siya.
"Bea, sensya na. Wala lang talaga ako sa wisyo. Ewan ko ba."
napakamot ako ng ulo. "Di kasi ako sanay. Tapos wala akong regalo sa
kanya. Ikaw, may regalo pero parang... tss."
"Anong masama dito?" sabay turo sa box na dala-dala niya. Chocolate
chip cookies siya. "Kahit naman siguro nasunog ang cookies na 'to, okay
lang sa kanya. Nag-effort rin ako dito."
Ang kaso lang kasi, alam ko naman na marunong siyang magbake. Bakit
kaya nasunog pa yung kay Kath? Ewan ko sa babaeng 'to.
"John, let's go!" hinila niya na ako papasok ng venue.
Ang una kong napansin ay yung ambiance. Parang hindi pang-birthday
party?
Pumunta muna kami sa champagne table at kumuha ng wineglass para
uminom muna kami. Nakakatuwa lang kasi parang tuwang-tuwa si Bea
na nakapunta siya sa ganito.
"Daniel!" narinig kong sabi ng lalaking papalapit samin ni Bea.
Sino 'to? Di ko mamukhaan. Ah shit, sabi nga pala ni dad. Bawal
malaman ng iba na may amnesia ako.
"Hello."
"Pare, wag ka ng kabahan dyan. Alam ko naman yung nangyari sayo.
Don't worry, close friend kami ni Kath." ngumiti siya. "At bestfriend mo
ko."
"Ganun ba?" ngumiti na rin ako. "Ano bang pangalan mo?"
"Albie. Albie Ravena." nagkamayan kami.
May babaeng lumapit sa kanya. Babaeng nakasuot ng blue dress.
"Hi Daniel! Zharm pala. Zharm Sy." ngumiti siya at inabot ang kamay
sakin.
"Hello." nakipag-kamayan na rin ako.
Bigla akong kinurot ni Bea. Napatingin ako sa kanya.
"What?" bulong ko.
Tumaas lang ang kilay niya.
Ah, gets ko na sinasabi niya. Oo nga naman Daniel, nakalimutan mo na
naman.
"Zharm, Albie. Si Bea Salvador pala. Bestfriend ko." tumingin ako kay
Bea. "Bea, si Zharm at Albie."
"Nice to meet you Bea." sabi ni Zharm at Albie.
"Nice to meet you too guys!" nakipagkamayan siya.
Tumikhim ako. "So, kayong dalawa ba?"
"Oo pare. Asawa ko na siya." sagot ni Albie sabay yakap kay Zharm.
"Malapit ka na rin naman kaya ayos lang yan!"
"Anong sabi mo?"
"Malapit ka ng ikasal. Ano ka ba, mamaya engaged na kayo!"
"Huh?!" nagulat ako sa sinabi niya. Engaged? What the?
"Oh my god John." biglang napahigpit yung kapit sakin ni Bea.
"Why? What happened?"
"Look." may tinuro siya sa may stage. Isa siyang malaking banner.
ENGAGEMENT PARTY OF DANIEL MONTENEGRO AND KATHRYN
SANTIAGO.
What?! Engagement party?
"Mr. Montenegro?" narinig kong sabi nung babaeng lumapit sakin. May
nametag na Ella sa formal attire niya. "Please, come with me. You're
needed for the announcement."
"Announcement of what?!"
Ngumiti yung Ella sakin. "Announcement of your engagement with Ms.
Santiago."
"What?!" teka. Akala ko ba birthday party 'to?!
So totoo yung nasa banner?! What the hell is happening here?!
KATHRYN'S POV
"Ms. Kath? Are you ready?" sabi sakin ni Ella, yung private organizer ng
engagement party na 'to.
"Yes. I am ready." huminga ako ng malalim. "Si Daniel? Nandyan na?"
"Yes. Nasa kabilang stairs na siya Ms. Kath. Mukhang gulat na gulat siya
pero hindi niya naman siguro sisirain ang engagement party na 'to."
Ayan na nga ba sinasabi ko. Ang sinabi daw kasi ni tito Rommel kay DJ,
birthday party ko lang. Little did he know, engagement party namin 'to.
Ayokong magsinungaling pero kasi, diba? Natatakot kasi ako na maagaw
siya ng iba sakin. Magpapaka-selfish muna ako.
"Ms. Kath, don't worry. You look beautiful."
"Thank you Ella. You too. And am I right? Ikaw ang condo-keeper ni DJ
dati?"
Ngumiti siya. "Yes. Ako nga. Nakita ni Sir Rommel ang galing ko sa pag-
oorganize ng mga parties, at sa iba na ring bagay." makahulugan yung
ngiting ibinigay niya sakin. "So Ms. Kath? Goodluck and congratulations."
"Thank you again, Ella."
Umalis na siya at naiwan ako dito sa left stairs. I'm so nervous. I swear.
Nangangatog na ang kamay ko.
Wala naman akong problema sa dress ko. In fact, I look stunning. White
empire-waist dress na may swirling pattern sa gilid ng fabric. And sure
ako na hindi ako mapapahiya sa lahat. Maraming bisitang business
tycoons and a lot of important people talaga. May media at press people
na nakaabang sa amin. Kumbaga, this is the most huge engagement
party this 2012.
Pero nag-aalala ako kay DJ. Alam ko na dapat walang makaalam na may
amnesia siya kasi, magkakagulo talaga ang lahat dahil dun. Kaya nga
gagawin ko ang best ko para hindi siya mahirapan. I know he's still in
shock.
Malamang Kath, nabigla yun. Ang bilis talaga kasi ng mga nangyari.
Narinig ko na nagsalita na si Tito Rommel.
"Goodevening, ladies and gentlemen. Thank you for coming to Kathryn
and my son's engagement party. This event is not only an instrument for
the Montenegros' and Santiagos' official merging of companies. This
engagement party will be the turning point of their relationship in the
future..." may mga sinabi pa si tito Rommel pero hindi ko na pinakinggan.
Kinakabahan na talaga ako.
"... And now, it's my pleasure to present to you, the new engaged couple,
Ms. Kathryn Santiago and my son, Mr. Daniel Montenegro! Let's give
them a round of applause!"
Narinig kong nagpalakpakan lahat. And on cue, bumaba na ako ng stairs.
Smile Kath... smile.
On my peripheral vision, nakita ko si DJ na naglalakad rin pababa ng
stairs. He looks dashing. Pero hindi maipinta ang emosyon sa mukha
nito.
Nakaramdam tuloy ako ng guilt.
Patuloy pa rin silang nagpalakpakan hanggang makarating kami sa
stage, pinapagitnaan kami ni tito Rommel na may hawak na mic. Binigay
niya ito sakin.
"Goodevening everyone. I hope you enjoy the party. Thank you for
coming." ngumiti ako sa kanilang lahat.
Binigay ko ang mic kay DJ. Tumingin lang siya sakin habang magsasalita
na siya.
"Thank you all for coming to our ENGAGEMENT party. Enjoy." diniin niya
talaga yung engagement sa sinabi niya. Gulp.
Sabi na! Magagalit siya! T^T
Nagpalakpakan ulit ang lahat.
"And now, let's take a seat and watch the new engaged couple for their
first dance."
Dance?!
Nagulat ako ng namatay ang ilaw, at may spotlight sa gitna ng venue.
Lumapit sakin si DJ at kinuha ang kamay ko.
"What?" kunot-noo kong tanong sa kanya.
"Dance daw. Lika na. Wag ka ng mahiya. ENGAGED couple na tayo."
sabay smirk ni DJ.
Nagsmirk siya?! What the?! Hindi ko naman kasalanan kung nag-agree
ako sa engagement party na 'to!
Nasa gitna na kami ng dancefloor ng biglang may pinatugtog na music.
" You are so beautiful, to me...
You are so beautiful, to me...
Can't you see, you're everything I hoped for...
You're everything that I need, you are so beautiful, to me. "
Nagulat ako ng hinapit ni DJ ang beywang ko papalapit sa kanya.
Ipinaikot ko naman ang kamay ko sa leeg niya. Medyo naiilang ako dahil
hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa o matakot sa reaskyon ng
mukha niya ngayon.
"Kath, engaged na tayo. Masaya ka na?" there's a hint of bitterness in his
voice kahit nakangiti na siya sakin.
"DJ. Let me explain..."
"Explain what? Na akala ko okay na tayo sa one month deal na yun?
Pero ang totoo, hindi ko na magagawang magdesisyon dahil matatali na
ako sayo habambuhay?"
"Grabe ka naman magsalita. Para namang sasakalin kita!" ganti ko.
Nagbubulungan lang kami pero pakiramdam ko, onti na lang,
magsisigawan na kami dito sa gitna ng dancefloor.
"Totoo naman Kath. May nalalaman ka pang one month deal. Hindi
naman kasali sa deal yung maengaged na lang ako sayo ng biglaan."
"Si tito Rommel ang nagplano ng lahat DJ Hindi ako!"
"Pero um-oo ka naman." lalo niyang inilapit ang sarili niya sakin.
Magkadikit na ang noo namin. "Hindi mo man lang inisip na mahihirapan
ako."
"Bakit DJ, sa tingin mo ba hindi ko naisip kung mahihirapan ka ba o
hindi?" ganti ko. "Alam kong mas mapapadali ang recovery mo sa
ganitong paraan! Ginagawa ko na nga ang lahat para makaalala ka,
minamasama mo pa intensyon ko."
"Hindi mo kasi naisip na mas lalo akong maguguluhan. Give me a break,
Kath. Masyadong mahirap sakin 'tong mga nangyayari."
"Wala namang mangyayari kung tutunganga ka lang sa isang sulok, DJ!
Sa tingin mo ba, makakaalala ka lalo kung kasama mo ang ibang tao?
And for Christ's sake, adult ka na! May isip ka na. Kahit may amnesia ka,
alam mo naman siguro na mas mabuting maengaged tayo kaagad para
wala ng problema!"
"Hindi yun ang point ko Kath. Damn it!" napasigaw na siya ng onti pero
pinigilan niya. Mas lalo niya akong inilapit sakanya. Naaamoy ko na ang
pinigilan niya. Mas lalo niya akong inilapit sakanya. Naaamoy ko na ang
pabango niya. "Ang point ko dito, sana man lang, sinabi mo sakin
kaagad! Dapat hindi niyo na itinago sakin para hindi ako magmukhang-
tanga!"
"I'm sorry. Okay? Pero hindi kasi kami sigurado kung papayag ka ba o
hindi sa engagement na 'to. And by the looks of it, the way you react,
alam kong ayaw mo. Gets mo na point ko?!"
"Bakit naman kasi ako papayag sa letcheng engagement na 'to? Kung
yung babae naman na itatali sakin, hindi man lang ako tanungin kung
ano ang desisyon ko? Pinapangunahan na lang ako? Ano? Makasarili ka
masyado?"
Oo na. Alam ko na. Nasabi mo na lahat. Letche, ang sakit ng mga sinabi
niya. Oo. Alam ko na. Makasarili ako. SELFISH.
Bumitaw ako sa kanya at pinunasan yung luha na kakatulo pa lang sa
mata ko. Ayokong umiyak dahil sa mga masasakit na salitang binato niya
sakin.
"Oo na. Makasarili na ako. Selfish. Happy?" nagpunas ulit ako ng luha.
"Gusto ko lang naman ng assurance na makakasama pa rin kita kahit di
mo na ako maalala. Ganun kita kamahal eh." ngumiti ako ng peke sa
kanya. "Wag kang mag-alala, I'll cancel the engagement right now."
Tinalikuran ko siya at nagsimula ng maglakad patungo sa stage. Alam ko
nagtataka sila kung anong gagawin ko. Pero wala na, tanggap ko naman
na ayaw niya talaga na maengage sakin. Siguro, masyadong mabilis ang
mga pangyayaring ito para sa kanya. Kasalanan ko rin naman eh. Naging
selfish din ako.
Kinuha ko na yung mic at biglang ngumiti.
"Hello everyone. I have an announcement to make. Me and Daniel--" hindi
ko na natuloy yung sasabihin ko ng biglang may humila ng kamay ko na
may hawak na mic.
Si DJ.
"Don't do it again, Kath. Don't lie to me again." nabitawan ko ang mic na
hawak ko sa sunod niyang ginawa.
Hinapit niya ang beywang ko at bigla na lang akong hinalikan.
-------------
PS: Wait for the BIG TWIST. Soon.
Sa wakas, may update. Hahaha. Sorry nasa Cavite kasi ako. You know,
summer? :) Anyways, chill lang ha? I'll try to update frequently. Thank you
sa votes and comments last chapter! I appreciated it. Tapos lagi pa 'tong
kasama sa Top 3 ng Teen Fiction. Pati yung My Gangster Husband.
Nakakatuwa lang. <3
Thanks a bunch!
Dedicated to Glamourgirl65. Idk your name eh pero thank you sa support!
Enjoy the update guys!
-----------------------------
CHAPTER 8.
KATHRYN'S POV
"Chandria?" hinalikan niya ako.
"Chandria? Iha? Tulala ka?" hinalikan ako ni DJ.
"Chandria, nandito na tayo. Snap back to your senses." hinalikan ako ni
DJ!
"Chandria? Are you deaf?!"
"H-huh?" napatingin ako kay tito Rommel.
"Iha, mukhang pagod ka na dahil sa party. Hindi mo ba narinig ang sinabi
ko?"
Umiling ako.
Tumawa lang si tito Rommel. "Mukhang apektado ka pa rin sa nangyari
kani--"
"Ah hindi tito! Wag mo na pong ipaalala." tumawa lang siya.
"Progress nga yun iha eh. May chance na nakakaalala na siya kahit konti.
At alam kong yung desisyon ko ngayon ay mas makakatulong pa
sainyong dalawa."
Kumunot yung noo ko. "Ano po tito? Di ko po maintindihan."
"Dad ang itawag mo sakin. Iha, magiging daughter-in-law na kita." ginulo
niya ang buhok ko. Para tuloy akong bata. "Ang sabi ko kanina pa,
didiretso ka na sa regalo kong bahay sainyo."
"Bahay? Tito, este dad. May regalo kang bahay?"
"Oo. Sainyong dalawa ni Daniel yun. Two-storey house lang siya pero
fully-furnished na. Congratulatory gift ko sainyo. Wag kang mag-alala,
nakaayos na ang gamit niyo dun. Nilipat na ni Min ang gamit mo, at
ipinaayos ko naman ang gamit ni Daniel sa tauhan ko."
T-t-teka!!!
"Titira kami sa iisang bahay?! Dad naman! Nakakahiya!"
"Bakit nakakahiya? Engaged na kayo. Atsaka, ano ka ba iha. Mas mabuti
nga yun ng magkaapo na ako."
"Dad naman!" nagiging hysterical na ako. Apo? Agad-agad? Uwaa!
Nakakahiya!
"Iha, diba may one month deal kayo ng anak ko? Mas madaling
makakaalala yun kung lagi ka niyang kasama. Take this chance
Chandria."
Napabuntong-hininga ako. "Sige na nga dad."
"Good. O sige, naghihintay na yung chaffeur ko sainyo. Ihahatid niya kayo
ni Daniel sa bago niyong bahay. Mag-ingat kayo ha."
"Sige po dad." tinapik niya na lang ako sa balikat.
Nakita ko yung chaffeur ni tito, este ni dad. Nagbow siya sakin.
Binuksan niya yung pintuan ng backseat. "Maam Kath, pasok na po
kayo."
"Ah sige po manong. Salamat."
Pumasok ako sa loob ng kotse, walang kaalam-alam, na nandito na pala
si DJ.
Nakapikit lang siya at mukhang tulog. Bakit ang gwapo niya?
O////////////////O
Kath naman! Ano ba? Uwaaaaaaa~!
Breathe in... breathe out... whoo, whoo!
Naiilang akong umupo sa tabi niya. Pumasok na rin yung chaffeur at
nagsimula ng mag-drive.
Buti na lang tulog 'tong lalaking 'to. Kung hindi, makikita niya yung
pulang-pula na mukha ko.
Tumingin na lang ako sa car window. Iniisip ko yung nangyari kanina...
Nagulat ako nung hinalikan niya ako. That's a given. Syempre, sinong
hindi magugulat? Eh may amnesia yung tao? Tapos idagdag mo pa yung
sinabi niya kanina na nagpagulo sa isip ko.
"Don't do it again, Kath. Don't lie to me again."
Anong ibig niyang sabihin? Posible kayang nakakaalala na rin siya kahit
konti?
Pero hindi talaga maalis sa isip ko yung nangyari kanina. Pagkatapos
nun, bigla niya akong niyakap ng mahigpit. Maya-maya bumitaw siya at
tinignan ako ng matagal...
Tapos bigla siyang nag-sorry. Hindi niya daw alam ang pumasok sa isip
niya kung bakit niya ginawa yun. Pero wag na lang daw i-cancel ang
engagement. Mapapahiya lang daw ang dad niya.
Pero talagang gulat na gulat ako. Yung tingin niya kasi. Parang, ang
familiar? Kahit hindi na kami nagpansinan hanggang sa natapos ang
party, yung tingin niya...
Para bang nakakaalala na siya?
Ay ewan! Napaparanoid lang siguro ako. Syempre, gusto ko na maalala
na niya ako 'no! Pero promise, todo ilang siguro ako mamaya pagdating
sa bahay namin.
Ang sarap pakinggan, bahay 'namin'. Bahay namin ni DJ.
Pero alam kong nakakailang na naman mamaya. >//<
Maya-maya, tumigil na ang kotse sa tapat ng isang magandang bahay.
Eto siguro magiging bahay namin ni DJ.
"Maam, Sir. Nandito na po tayo. Nakaayos na po ang mga gamit niyo
gaya ng sabi ni Sir Rommel."
"Ah sige po manong."
Bababa na sana ako ng biglang may humawak ng kamay ko.
Napatingin ako kay DJ. Yung mukha ko siguro kasimpula na ng dress ng
bestfriend niya kanina. Yung Bea na yun. Psh. Ay bakit ko ba naalala
yung hitad na yun?
"Kath."
"Bakit?"
"Baba na tayo." nagulat ako ng hinila niya ako pababa ng kotse.
Makahila naman ang isang 'to! Para namang mawawala ako. Pero
kinikilig ako. Wahahaha.
Hinila niya ako papasok ng bahay namin. Napanganga ako sa nakita ko.
Ang ganda ng bahay!
Hawak-hawak niya pa rin ang kamay ko habang nilibot namin yung
bahay. Kumpleto na talaga dito. May garden na, may swimming pool pa!
"Wow." nasabi ko na lang.
"Tara sa taas." napatingin ako sa kanya na para bang... nagmamadali?
Hindi na lang ako umimik. Dumiretso kami sa second floor.
May dalawang kwarto na pinagigitnaan ng isang cr. Magkatapat yung
kwarto.
"Magkahiwalay pala tayo ng kwarto." rinig kong bulong niya.
"Ah. Oo nga. Hehe." nasabi ko na lang.
Walang umimik samin. Nararamdaman ko pa rin yung init galing sa
palad niya. Ngayon ko lang narealize...
Magkahawak pa rin pala kami ng kamay.
Saktong pagkatingin ko sa kanya, nakatingin rin siya sakin. Nagtama ang
mga tingin namin sa isa't-isa.
Bakit ganyan siya makatingin? Nakakailang. Gulp.
"Kath..."
"A-ano?"
"Pumasok ka na ng kwarto mo." sabay bitaw niya sa kamay ko tapos
pumasok na siya ng kwarto niya.
Ano ba yan. Nailang ako bigla. Huhuhu. DJ, ano ba talaga? Bakit
nagiging sweet ka sakin?
Tss. Makaligo na nga muna! Ang init!
---------------------------------
DANIEL'S POV
Ah shit.
Paikot-ikot lang ako dito sa loob ng kwarto. Nag-iisip.
Ano bang nangyayari sakin?
Sa totoo lang, hindi ko alam ang nangyari sakin kanina. Nung nakita ko si
Kath na papalapit na sa stage para sabihin sa lahat na icacancel na yung
engagement. Nakaramdam ako ng takot. Idagdag mo pa yung nakita
kong umiyak siya dahil sakin.
Ayokong masaktan siya ulit.
Pagkatapos ko siyang halikan kanina, nakaramdam na ako ng kakaiba
sa kanya. Para bang, ayokong mahiwalay sa kanya?
Nagulat nga ako sa sarili ko. Hindi ko narealize kanina na hinawakan ko
yung kamay niya. Pero gusto ko naman. Ah shit! Ewan ko ba. Para bang
naaalala ko siya? Pero parang hindi? Ang gulo!
Biglang nagvibrate ang cellphone ko. Pagkatingin ko, si Bea lang pala.
From: Bea.
Bakit mo siya hinalikan John?! Explain it to me!
Isa pa 'to. Bigla ba namang umalis pagkatapos nung nangyari kanina.
Ewan, wala ako sa mood makipag-usap sa kanya.
Kathryn, ginugulo mo isip ko.
Ah shit! Maliligo nga muna ako! Ang init!
Tinanggal ko yung tuxedo ko pati na rin yung sando ko sa loob. Naka-
pants lang akong pumasok sa cr.
Tae, ang init naman!
May pintuan para sa shower room. Pero dahil tinatamad pa ko, dito muna
ako sa may salamin at magtoothbrush na muna.
Kinuha ko yung isang toothbrush at nilagyan na ng toothpaste. Habang
nagtoothbrush ako, may nakita akong nakapatong sa may towel rack.
Ano ba yun?
Nagmumog muna ako. Saka lumapit ako sa towel rack at itinaas yung
nakapatong dun. T-shirt at shorts? Undies? At, teka...
Bra ba 'to? Huh? Cup C? O_O
Bra ni Kath?!?!?!
Saktong bumukas yung shower room. At lumabas si Kath...
Na naka-towel lang.
O///////////////O
"K-Kath..." nasabi ko na lang.
Bigla siyang napatingin sakin. Nanlaki ang mata niya.
"A-anong ginagawa mo dito?! At bakit hawak mo yan?!" tinuro niya yung
hawak ko.
"Sorry! Akala ko kasi kung ano. Ah shit." hinablot niya yun kaagad sakin.
Grabe, ano ba 'tong nararamdaman ko. Lalo atang uminit.
Basang-basa siya. Ang... ang sexy niya.
"B-bakit ka nakatingin ng ganyan sakin ha? Labas!"
"S-sorry Kath!" dali-dali akong lumabas ng cr at dumiretso sa kwarto ko.
Ah shit! Nakakailang naman 'to! Aish! Nakakahiya pa na nakita ko si
Kath ng nakaganun.
Pero grabe, ang ganda-ganda niya. Ang sexy...
Ah shit! Daniel, init lang yan! Iligo mo lang yan!
---------------------
KATHRYN'S POV
Nakakahiya! Huhuhu!
Nakita niya akong naka-towel lang. Tapos, nakita niya pa yung bra ko.
Pinatong ko lang naman yun dun eh! T^T
Pero grabe, nakita ko siyang topless! Uwaa! Namumula na ako. May
anim na pandesal pa rin siya. Nagugutom ako...
Uwaa ano ba Kath?! Nababaliw ka na naman! Stop it!
Ilang minuto siguro akong nagstay sa cr. Tulala. Nakakahiya talaga!
Dali-dali akong nagbihis. Naka-shorts na lang ako at simpleng t-shirt. Buti
na lang at magkahiwalay kami ng kwarto, kasi kung hindi, nakakailang!
Huhuhu.
Nakita ko si DJ na naghihintay sa labas ng cr. Iniwas niya yung tingin
niya sakin. Ganun rin naman ginawa ko. Dumiretso na lang ako sa
kwarto ko.
Nagulat ako ng biglang nagring yung cellphone ko. Pagtingin ko kung
sino yung tumatawag, sinagot ko kaagad.
"Quen!" sigaw ko habang nakangiti.
Tumawa lang siya sa kabilang-linya.
"Missed me, Kath?"
"Baliw ka talaga. Hahaha. Namiss kita! Uy, bakit ngayon ka lang
tumawag?"
"Hmm. Wala lang. Naging busy kasi ako dito sa New York."
"Ah." umupo ako sa kama. "Bakit ka napatawag Quen?"
"Wala. Bawal ka na bang tawagan? Porket engaged ka na..."
"Teka, nagtatampo ka ba?" para kasing malungkot yung boses niya.
"Oo. Hindi mo man lang ako tinawagan. Sana nakapunta ako sa
engagement party mo."
"Sorry. Biglaan kasi eh. Quen naman, wag ka na magtampo."
Napasinghap siya bigla. Naguilty tuloy ako.
"Sayang, wala akong nagawa..." rinig kong bulong niya.
"Huh?"
"Wala Kath. So, nakatira kayo ni Daniel sa iisang bahay?"
"Oo. Teka, paano mo nalaman?"
"Wala lang. Tama ba ako?"
"Oo."
"Ah. Sige, ingat ka." bakit biglang lumungkot boses niya?
"Teka Quen, may problema ba?"
"Wala. Sige, magpahinga ka na. Bye Kath."
"Sige, bye Quen!"
*toot toot*
Nilagay ko na lang cellphone ko sa gilid ng kama ko. Hays, ano bang
nangyayari kay Quen? Siguro nalulungkot lang yun dahil siya lang mag-
isa dun.
Teka, nakaramdam ako ng uhaw! Iinom nga ako ng tubig!
Tumayo ako at nagmamadaling lumabas sa pintuan. Sa pagmamadali
ko, hindi ko napansin na kakalabas lang ni DJ kaya aksidenteng
nagkatamaan kami at nahulog ako kasama siya.
Hawak-hawak niya yung ulo niya. Tumama yata sa sahig.
"D-DJ! Sorry!" sigaw ko.
Bigla lang siyang napatingin sakin at nanlaki yung mata niya.
"Kath?!"
Nagulat ako ng narealize ko yung posisyon namin. Nakapatong ako sa
kanya.
O///////////////////O
Hindi ako makagalaw. dahil na rin sa gulat. Nakatitig lang ako sa kanya.
Siya rin, nakatitig lang sakin.
"Ah sorry." sabi ko. Tatayo na sana ako ng bigla niya akong hilahin
papunta sa kanya.
Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya. "DJ! Teka, patayuin mo ko. Baka
mabigatan ka sakin!"
Bigla niya akong niyakap ng mahigpit.
O//////////////////O
"D-DJ?!"
Hindi siya umiimik. Hinahaplos niya lang ang buhok ko.
Teka, nakakailang yung pwesto namin! Nasa taas niya pa rin ako.
"DJ? Tayo na tayo?"
"Sshhhhh..."
Naramdaman kong hinalikan niya yung buhok ko.
Napayakap na rin ako sa kanya. Sa totoo lang, namiss ko 'to. Namiss ko
siya.
Bigla siyang umalis sa yakap namin. Pero itinaas niya lang yung baba ko
at tinignan ako ng mariin.
"Gusto kitang maalala, Kath." sabay hawak niya sa magkabilang pisngi
ko. Pumikit siya at...
Hinalikan na naman ako.
Napapikit na lang ako. Naramdaman ko na naman yung feeling na
nalulunod. Si DJ lang ang nakakagawa ng ganun sakin. Aaminin ko,
namiss ko siya. Namiss ko siya talaga.
He kissed me tenderly. Para bang ipinaparamdam niya sakin na gusto
niya talaga akong maalala. I'm lost for words, I can't explain this feeling.
Naalala ko yung pagmamahalan namin dati. Naaalala ko lahat...
Nagulat ako ng lumipat yung halik niya sa noo ko. Dumilat ako at nakita
ko siyang nakatingin ng seryoso sakin. Yung kanina niya pang tingin
sakin simula nung nangyari sa engagement party.
"Kath, tumayo ka na nga. Ang bigat mo." rinig kong sabi niya sabay
simangot.
A-ano daw?!
*slap!*
"Ano ba Kath? Bakit mo ko sinampal?"
Tumayo ako nun at dinuro-duro siya.
"Ang kapal mo naman! Inasar mo pa ko! Ako, mabigat?!"
"Oo. Ang bigat mo. Ang sakit tuloy ng likod ko." saka siya tumayo.
"Che! Kanina gusto kong tumayo, ayaw mo. Tapos hinalikan mo pa ko!
Ang gulo mo DJ! May 'gusto kitang maalala, Kath' ka pang nalalaman
dyan!"
Papasok na ako ng kwarto ko ng narinig kong nagsalita siya.
"Kath, seryoso ako. Gusto kitang maalala."
Napatingin ako sa kanya ulit. Kaso, nakapasok na rin siya sa kwarto niya.
Ang gulo niya! Ang gulo-gulo niya!
------------------------------
PS: Get ready for the BIG TWIST. Soon.
Ayie may update ako. Mwahahaha. Kahit nawalan ako ng phone
wapakels lang. mwahahaha. Sana bilhan ako ni inay ng bagong phone,
blackberry please! :") And iwas negativities na lang tayo! Hahaha. You
really can't please everyone. :)
Dedicated to Aleah. mehehe hi! Thank you sa support sis! Mwa!
------------------------------------
CHAPTER 9.
KATHRYN'S POV
Kahit gulong-gulo ako sa kinikilos at sinasabi ni DJ, hindi ko siya matiis.
Naguguilty ako sa pagsampal ko sa kanya. Nakakainis naman kasi.
Akala ko kanina nung nabagok yung ulo niya, nakakaalala na siya. Kasi
diba? Bakit ako makakaramdam ng ganun na parang bumalik na ang
dating DJ?
Nagiging paranoid lang siguro ako. Ay basta, sisimulan ko na ang
OPERATION: BDB.
BDB = Bring Daniel Back.
Gagawin ko ang lahat ng paraan, kung kailangan magluto ako ng
sandamakmak na Adobo na paborito niya, kung kailangan ko pang
matapunan ng spaghetti si DJ ulit para maging personal slave niya ako,
kahit maging nerd ako ulit!
Maalala niya lang ako.
Iba nga talaga ang pag-ibig. Mahirap sumugal lalo na kung hindi ka
naman sigurado kung makukuha mo yung inaasam mo sa huli. Pero
kung magsusumikap ka, makukuha mo ang gusto mo at paniguradong
sasaya ka naman dahil sa pag-ibig na yan.
Simula kasi ng nawala si DJ sakin, parang nawala na rin ako. Oo nga,
buhay ako physically. Pero mentally, emotionally at kung ano pa man na
may -lly sa dulo, PATAY AKO.
Kaya nga ng nalaman kong nabuhay si DJ, pinapangako ko sa sarili ko,
kahit paiyakin niya pa ako, kahit saktan niya pa ako, kahit ipagtabuyan
niya ako dahil hindi niya ako maalala, gagawin ko ang lahat...
Bumalik lang ang pagmamahalan namin sa isa't-isa.
Siya nga kasi ang soulmate ko. Siya lang.
Ano nga bang ikinagagalit ko nung sinabi niyang gusto niya akong
maalala? Siguro kasi, hinahangad ko na maalala na niya ako kaagad.
Mali ako.
Hahayaan ko na lang na ang tadhana na lang ang magdesisyon para
samin.
Basta ngayon, magpapakasaya ako. Kasama ko si DJ! Kasama ko.
Walang hadlang. Pwera na lang yung hitad na Bea na yun na walang
ginawa kundi inisin ako ng palihim. But she's the least of my problems.
DJ, you need to remember me! At sisimulan ko na yung OPERATION:
BDB ko bukas! Dadalhin ko siya sa lahat ng lugar kung saan maaalala
niya na ako talaga! Gagawin ko ang lahat, para maalala niya ako! Go go
go Kath! Fighting!
Lumabas ako ng kwarto at kinatok si DJ sa kwarto niya. Ehhhh? Walang
tao? Ah baka nasa baba.
Bumaba ako sa first floor at nakita ko si DJ, nanunuod ng TV.
Umupo ako sa tabi niya. Nanlaki yung mata niya bigla.
"Kath, akala ko matutulog ka na?"
"Huh? Hindi pa ako inaantok eh."
Walang nagsalita samin. Nakaiwas nga tingin ko sa kanya eh. Hindi ko
kasi alam kung paano ko siya kakausapin. Eh kasi, diba nga? Kailangan
hinay-hinay lang sa plano ko na mapabalik ang alaala niya completely.
Baka kasi mamaya, makulitan siya sakin, magalit siya sakin, eh di mas
lalo akong mahihirapan.
"Uhm--"
"Ah--"
Nagkatinginan kami. Sabay pa kami nagsalita.
Bigla na lang siyang tumawa at hinawakan yung kamay ko.
"Seryoso ako Kath, gusto kitang maalala."
Dugdug. Dugdug.
Ano ba naman 'tong si DJ. Kahit may amnesia, pinapakilig pa rin ako.
>//<
Ngumiti ako sa kanya.
"Sige, tutulungan kitang makaalala."
"Talaga?"
"Oo naman. Gagawin ko ang lahat. I promise."
Tinignan niya ako ng seryoso. "Tutuparin mo ba talaga promise mo?
Ayoko kasi ng mga taong nagppromise, hindi naman tinutupad."
Anong sabi niya?
Naalala ko tuloy yung huling pagkikita namin...
"Kath, nagpromise tayo sa isa't-isa diba? Na walang makikipagbreak
sating dalawa unless yung isa satin, hindi na mahal ang isa. Alam mo
yun Kath. Wag mo naman akong iwan. Mahal kita at kailangan kita..."
"Wag ka ngang umiyak. Para kang tanga."
"Kahit sabihan mo pa ako ng masasakit na salita, wala akong pakielam.
Alam kong mahal mo pa rin ako Kath. Please... don't do this to me...
ayusin natin 'to..."
"Hindi na kita mahal."
Nagsisisi ako sa sinabi kong yun.
Biglang sumama pakiramdam ko. Napabuntong-hininga na lang ako.
"Hindi ko na ulit uulitin yung pagkakamali ko dati, DJ. Hindi na kita iiwan."
"Bakit? Iniwan mo ba ko dati?"
Ngumiti ako ng malungkot sa kanya. "Oo."
Binitawan niya yung kamay ko.
"Para kanino? Sa ibang lalaki?"
"D-DJ..."
"Si Enrique ba?"
"DJ--"
"Sinabi mo sakin na hindi mo na ko mahal diba?"
"DJ naman--"
"Pinagpalit mo ko sa lalaking yun diba?!"
Hindi ako makapagsalita. Natahimik ako sa mga sinasabi niya.
"Bakit ganyan ka magsalita DJ?"
Iniwas niya lang yung tingin niya sakin. Tumayo siya.
"Kath, may naaalala na ako kahit konti. Ang masaklap lang, yung masakit
pa na nangyari satin yung una kong naalala."
Tinalikuran niya ako pagkatapos. Nakatingin na lang ako sa kanya
habang paakyat siya sa kwarto niya.
Isang malakas na sampal yung binigay niya sakin dahil sa sinabi niya.
Kath, kung hindi ka lang nagsinungaling sa kanya dati, hindi mangyayari
ang lahat ng 'to.
Pero para naman sa kanya yun eh. Dahil mahal ko siya.
--------------------------------
THE NEXT DAY
Start na ng OPERATION: BDB.
Maaga akong gumising para magluto ng pancake for breakfast. Oo,
pancake. Actually, purple pancake ang binili ko, imported from States pa.
Sabi ko naman diba, gagawin ko ang lahat maalala ni DJ ang
MASASAYANG pangyayari samin. Hindi yung mga bagay na dapat
matagal ng binaon sa limot
Habang nagluluto ako ng pancake, biglang may yumakap sa likuran ko.
"D-DJ..."
"I'm sorry Kath." lalo niyang hinigpit yung yakap niya sakin. "Kalimutan
mo na mga sinabi ko sayo kagabi. Nasaktan kasi ako ng naalala ko yun
bigla. I'm sorry."
Napakagat-labi na lang ako. Hindi ko napigilan, bigla na lang tumulo yung
luha ko.
Naramdaman niya ata na naiyak ako kasi bigla niya akong hinarap sa
kanya at niyakap na naman ako ng mahigpit. Iyak lang ako ng iyak sa
dibdib niya.
"Kath, wag ka ng umiyak..."
"DJ, I'm sorry. Ginawa ko lang naman yun dahil ayokong mapahamak ka
dahil sakin. I'm really, really sorry."
"Hindi mo kailangang mag-sorry. Pero kailangan mo lang sagutin yung
tanong ko."
Umalis ako sa yakap niya at tinignan siya ng seryoso.
"Anong tanong mo, DJ?"
Hinaplos niya yung pisngi ko.
"Mahal mo pa ba ako?"
Ngumiti ako ng malungkot.
"Hindi naman nawala pagmamahal ko sayo eh."
Nakatingin pa rin siya ng seryoso sakin. Pero nakita ko na ngumiti siya
ng palihim.
"Teka DJ, bakit mo ba natanong yun?"
"Wala lang. Gusto ko lang marinig ulit yun mula sayo."
"Ha? Ulit? Ang gulo mo."
Ngumiti siya ng nakakaloko. "Oo nga eh. Miski ako, naguguluhan na rin.
Anong magagawa ko? Mapipigilan ko ba 'tong nararamdaman ko kapag
kasama kita?"
Bigla akong napangiti sa sinabi niya.
"Maaalala mo rin ako DJ. May pupuntahan tayo pagkatapos natin kumain
ha? T-teka! Yung niluluto ko!"
Sa pagmamadali ko, nabangga ko yung mainit na kawali.
"Ouch!" napahawak ako sa may kaliwang kamay ko. Bigla itong namula.
Nagulat ako ng hilahin ni DJ yung kamay ko at tinutok sa kakabukas niya
lang na water faucet sa may lababo.
"Ang clumsy mo pala talaga Kath." napatingin ako sa kanya nun.
Nakangiti lang siya sakin.
"Ngiti-ngiti ka dyan! Muntik na ngang matusta yung kamay ko eh!"
"Hindi yan." pinatay niya na yung water faucet ng lababo saka kumuha ng
towel at pinunas sa kamay ko. Nakatingin lang ako sa kanya habang
ginagawa niya yun.
"Aso ka ba?"
"Eh? Bakit?"
"Kasi tumutulo yung laway mo kapag nakatingin ka sakin eh."
Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. "Hindi 'no! Emotion ka ba?"
"Bakit?"
"Feeling ka kasi!"
Sinamaan niya lang ako ng tingin. Pero maya-maya, tinignan niya ako ng
seryoso.
"Masakit pa ba 'to?" sabay turo niya sa kamay ko na tumama sa kawali
kanina.
"Medyo."
"Pagalingin na nga natin." sabay halik niya ng matagal sa kamay ko.
O//////////////////O
Maya-maya, binitawan na niya yung kamay ko tapos ginulo yung buhok
ko.
"O Kath, lika na. Kumain na tayo. Sabi mo may pupuntahan pa tayo
diba?"
"A-ah oo. Hehehe. Sige lika na." para akong robot na naghain ng purple
pancake sa dalawang plato tapos inihain ko na sa dining room.
Umupo na kami parehas. Tinititigan niya lang yung purple pancake.
"Bakit purple 'to?"
"Ano, asar ko kasi sayo yung purple pancake. Dahil dun, nabuo yung
Pigney."
"Pigney?"
"Oo. Piggy + Barney = Pigney!"
Nanlaki yung mata niya. "Paano ako naging ganun Kath?!"
"Teka, wag ka ngang magalit! Eh kasi before, nung nasa Tagaytay tayo,
nakasuot ka ng purple na apron nung nagluluto kayo ng pancake ni kuya.
Eh ang cute mo kaya nun! Para kang si Barney!"
"Tss. Eh yung piggy?"
"Pinagtanggol mo ko nun sa mga gangsters dati. Eh tapos nung pauwi na
ako, sumakit yung paa ko. Kaya binigyan mo ko ng piggy-back ride!"
Napangiti na lang ako sa naalala ko.
"Kaya pala inaasar mo kong Pigney dati. Ganun pala yun."
"Oo ganun nga. Hahaha. Namiss ko tuloy na tawagin kang ganun." sabay
ngiti ko ng nakakaloko. Mapagtripan nga 'tong isang 'to.
"Tss. Buti na lang tinigil mo na."
"Oo nga eh. So, kamusta yung breakfast natin, PIGNEY?"
Sinamaan niya ako ng tingin. Natawa na lang ako sa ekspresyon sa
mukha niya.
"Joke lang! Eto namang PIGNEY ko. Ayie magiging purple na mukha mo
nyan! Hahaha!"
"Isa Kath..."
"I love you, you love me! Let's go out and kill PIGNEY! With a shotgun
bang-bang PIGNEY on the floor! No more OINK-OINK DINOSAUR!"
Tawa lang ako ng tawa sa sinabi ko. Hindi ko mapigilan! Wahahaha!
Napatingin ako sa kanya na kasalakuyang nakasimangot.
"Sorry na PIGNEY, di na mauulit! Oink-oink!" sabay pitik sa ilong niya.
"Inaasar mo ba ako Kath?" napipikon na siya. Hahaha!
"Hindi ah. Bakit ko naman aasarin ang PIGNEY ko?"
"Ah pigney talaga tawag mo sakin? Ganun ba Kath?" bigla siyang ngumiti
ng nakakaloko. Teka!
Bigla siyang umalis sa upuan niya at papalapit na sakin. Teka, wag mong
sabihing...
"HUWAAAAAA! DJ TAMA NA HUWAAA! HIHIHI TEKA NAKIKILITI AKO!"
kinikiliti ako n iDJ sabay halik sa leeg ko! O////////O
"DJ TAMA NA! HUWAAAA SORRY NA DI NA MAUULIT!" sa sobrang
kiliti niya sakin, nahulog kami parehas.
Hindi na ako makahinga sa ginagawa niya. Mukha na siguro akong bruha
dahil gulo-gulo na yung buhok ko.
Tumigil siya maya-maya. Napatingin ako sa kanya. Tawa lang siya ng
tawa.
"Pigney pala ha? Wag mo na kasi akong asarin Kath. Di ka mananalo
sakin." hinila niya ako papatayo at kinurot yung pisngi ko. "Sige na
maliligo na ako. Aalis pa tayo diba sabi mo? Sige."
Tinalikuran niya na ako at pumanhik na sa kwarto niya.
Bigla akong natahimik.
Naaalala niya yung ginagawa niya sakin kapag inaasar ko siya? Dati
kasi, ganito rin ginagawa niya sakin. Kinikiliti.
Napangiti na lang ako. Totoo nga yun 'no?
Ang isip nakakalimot, pero ang puso hindi.
---------------------------
Get ready for the BIG TWIST. Soon.
CLUE: Read between the lines.