(Bed)Spacer

Enero 9, 1996kumatok ng napakalakas si Elsa sa aming pinto kasabay ng

napakalakas na pagbuhos ng ulan. Hindi ko pa siya kilala noon. Pinatuloy ko siya sa
loob. Sa harap kasi

ng aming gusali ay nakalagay ang karatulang Bed space,

available here Alam kong kailangan niya ng matutuluyan. Hindi lamang ang malalam
na gabi at napakalakas na ulan ang aking ikinabahala sa kanya, pati na rin ang
kanyang namamagang mata at ang bahid ng dugo sa kanyang pang-itaas na damit.
Wala siyang dalang kagamitan kundi ang kanyang sarili lamang. Natatakot ako. Paano
kung mayroong mga masasamang tao ang humahabol sa kanya at nais siyang patayin,
paano kung malamang narito siya at patayin din nila ako dahil pinatuloy ko ang
babaeng ito.
Ako si Elsa. Bigla niyang sinabi.
Nakuha niya pang magpakilala gayung alam kong nanghihina na siya. Ramdam ko rin
ang kanyang pagkatakot. Nakaramdam ako bigla ng awa.
Elsa. Sagot ko sa kanya.
Ikinuha ko siya ng tuwalya at damit. Inihanda ko na rin ang kuwartong kanyang
pagtutulugan. Kahit na alam kong wala siyang maipambabayad ay hinayaan ko na lang.
Siguro ay bukod sa pagkaramdam ko ng awa, pakiramdam ko ay malapit kami sa isatisa dahil parehas kami ng pangalan.
Bakit may dugo sa iyong damit? hindi ko napigilan ang aking sarili sa pagtatanong.

Siyam taon na siyang nakatira rito.

Tandang-tanda ko pa rin ang araw ng kanyang pagkatok sa pinto habang umuulan ng
napakalakas at ang mga kasagutan sa aking mga katanungan.
Lagi kong binibisita ang kuwarto ni Elsa. Sa loob nito ay mayroong malaking kama.
Maluwag at maaaring magkasya ang dalawang tao. Ngunit malaki ang aking pagtataka
noong una kong pagbisita sa kuwarto ni Elsa. Hindi man lang nagalaw ang pobrekama.
Wala itong lukot. Kung ano ang pagkakaayos noong una ay siya ring pagkakaayos
hanggang ngayon. Tila hindi hinigaan ng isang tao. Hinanap ko si Elsa. Hindi ko siya
nakita. Nakarinig ako ng pag-ungol sa ilalim ng kama. Naroon si Elsa, kasama ng mga
unan at kumot, bumabaling-baling ang kanyang ulo sa kaliwa at kanan habang
umuungol at sumisigaw ng napakalakas na Nanay!
Inilabas ko siya sa ilalim ng kama. Ginising. Limang minuto pa ang lumipas bago siya
tuluyang bumangon. Hingal na hingal. Humagulgol ng iyak. Niyakap ako.
Tahan na, Elsa. Shhhh. Hindi ko maintindihan ang tagpong iyon. Napakalaki ng kama,
bakit sa ilalim siya natutulog? Bakit siya binangungot?
At bigla kong naalala ang sagot niya sa aking tanong. Bakit may dugo sa iyong damit?
Ang araw pala na iyon ay ang araw rin ng kanyang pagtakas sa kanyang ama. Alasonse ng gabi, hindi makatulog si Elsa kayat pumunta siya sa kuwarto ng kanyang mga
magulang. Nasa pintuan pa lamang siya ay naririnig na niya ang malakas na pag-iyak
ng kanyang ina. Pumasok siya at napansing wala ang kanyang ama. Niyakap niya ito.
Binugbog ka na naman ba ni tatay?

Anak, hindi.
Sabi ko naman sayo ay umalis na tayo rito. Tumakas na tayo. Iwan mo na si Tatay.
Anak, hindi puwede.
Habang nag-uusap ay biglang may kumakalabog sa pinto ng kuwarto. Napakalakas na
pagkatok.
Si tatay!
Shhh. Anak, magtago ka sa ilalim ng kama. Kahit anong mangyari, wag kang lalabas.
Naiintindihan mo?
Pero Nay! Wag mo nang pagbuksan ng pinto si tatay. Baka kung ano nang gawin niya
sayo. Baka mas malala. Baka mas masakit. Nanay, hindi ko po kakayanin.
Niyakap ng ina si Elsa. Pinatahan at kinumbinseng kahit na anong mangyari ay huwag
na huwag siyang lalabas.
Kaya ko to. Magiging maayos din ulit kinabukasan. Huwag kang lalabas.
Pigil ang pag-iyak ni Elsa. Pumunta sa ilalim ng napakalaking kama. Hindi alam ang
gagawin. Wala siyang magawa.
Biglang bumukas ang pinto. Ramdam niya ang takot ng kanyang nanay. Kung maaari
lamang na magkasama silang nagtatago sa ilalim ng kama.
Rinig na rinig niya ang malalakas na pagsuntok ng kanyang ama sa katawan ng
kanyang ina. Kahit hindi niya ito nakikita ramdam niya ang sakit na nararamdaman ng

kanyang ina. Natatakot siyang hindi lang pagsuntok ang gawin ng kanyang ama sa
kanyang ina. Natatakot siyang baka mas malala pa ang gawin nito dahil sa epekto ng
droga at matinding pagkalasing.
Nakabibingi ang pagsigaw ng kanyang ina. Nakabibingi ang pagsuntok at pagbayo ng
kanyang ama. Nakabibingi ang nakauuyam na paghalakhak ng kanyang ama na wala
sa katinuan.
At nakabibingi ang biglang katahimikan na sumakop sa buong kuwarto. Hindi maaari.
Nasaan na ang malakas na pag-iyak at pagsigaw ng kanyang ina? Nasaan na ang
sunod-sunod na pagsuntok?
Hikbi. Pigil na pigil na paghikbi.
Huwag kang lalabas kahit na anong mangyari. Kabilinbilinan ng kanyang ina. Huwag
kang lalabas kahit na anong mangyari.
Humalakhak muli ang kanyang ama ngunit kahit na anong tinig mula sa kanyang ina,
wala na siyang marinig.
Si Elsa naman. Si Elsa naman. Sabi ng kanyang ama habang lumalabas ng kuwarto.
Alam niyang hahanapin siya nito sa kanyang kuwarto. Kailangan na nilang tumakas ng
kanyang ina.
Pinakiramdaman niya ang paligid. Nasa ikalawang palapag pa ang kanyang kuwarto
kayat may panahon pa upang makatakas sila ng patago.
Nay? Nay? Tumakas na tayo Bulong niya habang lumalabas sa ilalim ng kama.

Laking gulat niya nang sumbulat sa kanya ang duguang ina sa ibabaw ng kama. Wala
na ang kanyang ina.
Pigil na pag-iyak.
Hayup.
Niyakap niya ang kanyang ina. Walang pigil ang pagpatak ng kanyang luha. Ngunit
wala nang panahon upang magluksa sa harap ng bangkay ng kanyang ina. Alam
niyang sa mga oras na ito ay sinasabihan na siya ng kanyang ina na tumakas at
magmadali.
Bilisan mo. Ikaw na ang susunod Elsa. Sabi niya sa kanyang sarili.
Maingat na lumabas ng kuwarto. Nagbigay ng huling sulyap sa kanyang ina na nasa
ibabaw ng kama.
Nagmadali. Dahan-dahang binuksan ang pinto, dahan-dahang lumabas ng bahay at
dahan-dahang iniwan ang kanyang ina na nakahimlay sa loob ng tahanang kanyang
iiwan.
Mabilis. Mabilis na mabilis na pagtakbo. Humagulgol sa ilalim ng malakas na pag-ulan.
Parang wala sa sariling naghanap ng matutuluyan. Hindi pa rin napapawi ng malakas
na pag-ulan ang bahid ng dugo sa kanyang damit at lalong hindi kayang pawiin ng
napakalakas na ulan ang luha na patuloy na bumubuhos mula sa kanyang mga mata.
Bed Space available here

Kumatok si Elsa at aking pinagbuksan at tinanggap hindi bilang isang estranghero

ngunit isang kaibigan.
Kaya pala sa ilalim ng kama natutulog si Elsa.
Siyam na taon na ang nakararaan ngunit di pa rin niya nakakayanang matulog sa kama.
Habambuhay na ata siyang matutulog sa ilalim ng kama, kasama ng mga unan at
kumot at ang walang hanggang alaala kasama ng kanyang ina.
Tahan na Elsa.
Siyam na taon ko na rin siyang pinapatahan. Paulit-ulit. Paulit-ulit.
Hindi ako magsasawa. Para kay Elsa.