Professional Documents
Culture Documents
P e R F e C T M A T C H
P e R F e C T M A T C H
H
Characters:
CHAPTER1
SAMANTHA! LET'S GO!
Sumigaw naman si kuya nun mula garahe. Ako naman eh nagmadali para
lumabas.
Pagkalabas ko eh nagpaalam muna ako sa parents namin at sumakay nako ng
kotse. Pagka-sakay ko eh pinaandar na ni kuya at kotse at umalis na kami.
Kuya, meron ka ba ngayon?! Ang aga-aga sinisigawan mo ko!
Ano naman koneksyon nun sa pag-sigaw ko sayo?
Oh mi ghawd! So don't tell me, meron ka nga?
Shut up, Sam!
Eh kasi naman noh! Ang sungit mo! Ano ba problema mo? Basted ka?
Ni hindi ko pa nga nililigawan eh! Pano naman ako mababasted?!
Aba malay ko!
Just forget it, okay?
Sabihin mo na kasi sakin kung sino sya, para naman matulungan kita noh!
Wag na! Siraan mo pa ko! Sira na nga eh!
Hindi kaya! Cge na!
Nevermind!
Fine! Ayaw mo? Di wag!
Nanahimik nalang ako nun. Ilang minutes lang eh nakarating na kami sa skul.
Pag dating namin sa gate eh nakita ko na agad ang bestprend kong si Karylle.
KARYLLE!
SAMANTHA!
CHAPTER2
Oh mi ghawd! Sam, this is it!
Napatingin naman ako kay Karylle nun.
Parang kang ewan, loka! Umayos ka nga!
Oh my! He's a hottie!
Inirapan ko nalang nun si Karylle at tinignan ung prof namin na naga-ayos ng
gamit sa may table nya.
Ok class! Good morning!
All: Morning sir!
So, I'll be your new professor for this school year. I hope that all of you will
participate properly.....
Chuva, chuva! Hayy! Di na ko nakinig pa dun sa mahaba nyang intro noh.
Nakaka-antok lang.
Ok! Now, I'll entertain all your questions. Kahit personal, cge.
Nag-smile naman sya nun habang nilalaro nya ung ballpen na hawak nya.
Nag-taas naman ng kamay si Karylle. Ghawd! I don't know her. Sa panahon lang
na to. ahaha!
Sir, may girlfriend ka ba?
Sa ngayon, wala. Bakit?
Wala lang. Sir, sa gwapo nyong yan wala kayong girlprend?
Wala na eh.
Ahhh! Eh sir, naka-ilan na kayo?
Siniko ko naman sya. Tinignan naman nya ko.
*whisper* Pwede ba! Nagta-tanong ako dito.
Magka-kilala kayo?
CHAPTER3
Magka-kilala kayo?
Oo, bakit?
Wala lang. Wala ka naman naba-banggit sakin eh.
Eh hindi ka naman nag-tatanong eh!
Whatever!
Ni-roll ko naman ung eyes ko. Tapos natawa nalang nun si Prof Derek.
Magkapatid kayo?
Sa maniwala ka man o hindi, oo eh!
I think he won't believe you.
Epal! Aber, bakit naman?
Dahil malaki ang difference natin!
Like what?
DUH! Isn't it obvious? Babae ako at lalaki ka. Lalaki ka nga ba?
Batukan kaya kita jan!
No need! Thank you nalang!
Natawa naman nun si Prof Derek. Aba teka nga, kaibigan naman sya ni kuya so I
don't need to call him "prof" na. BWAHAHA!
Anyway, magkaibigan na kami ng kuya mo 2 years ago pa.
Basketball player ako at sya naman eh soccer player like you.
So, sya ung kapatid mo na kinukwento mo sakin?
Walang iba!
So, sya ba ung friend mo na tinutukoy na about the "reminds me of
someone" line mo kanina?
Yea! Tama ka! Kaya pala parang magkahawig kayo!
Yuck! We're not look-alike!
That's not what I mean. Marami lang kayong similarities.
Like what, pare?
Pareho kayong involve sa sports.
Gaya-gaya lang yan noh!
Kapal mo rin ah! Eh kung di mo lang naman ako tinuruan mag-soccer di
naman ako maiinvole sa ganito eh.
CHAPTER4
Derek, samin ka nalang mag-dinner!
Huwatt?! Ano daw? Paki ulit nga?
Lumapit naman si Derek samin.
Ano yun, pare?
Samin ka nalang mag-dinner.
Aba teka! Iba na to! Inulit nga nya.
Hinatak ko naman sya at mejo lumayo kay Derek.
Ano nanaman ba yan?
I'm just inviting him for dinner.
Alam ko! I heard you!
Ayun naman pala eh. Eh ano pa inaarte mo dyan?
Alam mo naman na ayaw ni mommy ng UNexpected guest, diba? Lalo na
pag di nila kilala!
Di kilala? Are you really sure about that, sis?
What do you mean, bro?
Inemphasize ko naman ung "bro". Ni-roll nalang nya ung eyes nya sakin.
They know Derek very well.
What? How come? He never visited our house yet?
Because you weren't here that time.
What?
Eh diba 2 years ago sa Tagaytay ka nag-spent ng summer together with
your friends?
Mom: Nothing! That's good news. Para naman may magbabantay sayo sa
class.
Mom! I'm not a kid anymore. Kanina pa kayo ah. Kahit si kuya.
Mom: Ok! I was just kidding!
Dad: Kumusta naman ang first day?
Ako, masaya!
As always. Girls, going crazy bout you. Airhead friends, throwing corny
jokes. You know, same as before.
That's fame little sis!
Yea! I know, big bro!
Dad: Ok! Cut it off! We're eating!
She started it!
I'm not denying it!
Mom: Here we go again!
Dad: Ok! I said cut it off!
Okay!
Tumahimik naman kami nun. Sina mommy at daddy naman ininterview si Prof
Derek. Di nalang ako nakinig. I'm not even interested to know him. Pagkatapos
kumain eh dumiretso naman ako sa garden at dinial ko sa cordless phone namin
ung number nina Karylle.
*PHONE CONVERSATION*
Yes, hello?
Karylle! It's me Samantha!
Hey Sam! Wazzup?
Kinwento ko naman sa kanya ung tungkol sa kay Prof Derek at kay kuya. At na
dito samin nag-dinner si Prof.
OH MI GHAWD! You're kidding right?
Loka! Syempre hindi noh! Why would I joke about something like that?
That's good!
Bakit ka nga pala nandito? Baka magalit si kuya, kasi iniwan mo sya.
Ayos lang yun. Nandun sya sa kwarto nya eh. Tsaka nagpa-alam nako sa
kanya. Sabi ko aalis nako.
Oh? Eh bat nandito ka pa?
Gusto ko kasi ikaw mag-hatid sakin sa labas.
HA?! Bat ako pa?
May sasabihin kasi ako sayo eh.
Ano yun?
Baka gusto mo muna ako ihatid sa labas?
Tumayo nako nun at naglakad na kami palabas. Nung nasa gate na kami
tinanong ko ulit sya.
So nandito na tayo? Ano na?
Ngumiti lang sya nun at naglakad na. Bigla nalang sya tumakbo nun pero di
masyado mabilis. Bago pa sya tuluyang makalayo nilingon nya ko.
CHAPTER5
WWWHHAAATTT?!
Karylle! Eardrums ko!
Eh kasi naman! Nakakabigla ung mga balita mo sakin! Napaka-big
revelation ng mga yan! Kagabi ka pa!
CHAPTER6
I want you to be the new team captain!
WHAT?!
Napatingin naman ako sa kanya nun na sobrang gulat na gulat ang mukha.
I said I want you to be the new team captain.
Sinabi naman nyan yun ng dahan-dahan. Binatukan ko naman sya.
Aray ko! Bat mo ko binatukan?! Matanda parin ako sayo ah![/color]
Para ka lang kuya ko noh.
Eh bat mo nga ako binatukan?
Eh kasi naman. Anong klaseng joke ba yun? Ha?
Mukha ba kong nagbibiro? Ha?
Oo! Bakit? Hindi nga ba?
Seryoso ako noh! Pwede ba?!
Nako! Pwede ba? Tigilan mo ko sa bagay na yan!
Eh bakit ba? Eh ikaw kong maging captain? Besides, ako masusunod dahil
ako ang coach! Take it or take it!
Shut up!
Ni-roll ko lang ung mata ko nun at iniwan ko na sya sa kinatatayuan nya.
Nilapitan ko na nun Karylle, kinuha ang bag ko sa kanya at hinila ko na sya
palabas ng fields.
Aray ko, bruha ka! Ano ba problema mo?
Don't ask, ok? Just... just walk fast.
CHAPTER7
Why did you tell them?!
Magsasalita na sana sya kaso nagsalita si mommy.
Mommy: Bakit naman nya hindi pwedeng sabihin samin?
Oo nga naman! ang galing nun ah! Wow! Team captain na ang kapatid ko!
Sabay akbay naman si kuya sakin. Ako naman eh tinignan ko lang sya ng
masama. Pagkatapos eh tinignan ko lang ulit nun si Derek.
Ladies, I want you to meet our new team captain, Samantha Corrine
Elizalde!
Tumayo naman ako nun sa harap ng mga teammates ko. Pinalakpakan lang nila
ako nun at nagsasabi sila na ang galing daw pumili ni Derek ng captain.
teammate: You deserve it, Sam!
Salamat!
Ok! So yun lang. You may go now.
Nagsitayuan na nun ung mga teammates ko at nagpaalam na. Tapos kami ni
Derek nalang ang naiwan nun.
May pa-"no, hindi, never, asa ka pa!" na nalalaman eh papayagan ka rin
pala!
Baka gusto mong bawiin ko ung sinabi ko? Ha?
Hindi na pwede noh! Nag-promise ka na! Tsaka pumayag naman ung mga
teammates mo. Besides, may kontrata tayo!
Arrgghh! Jan ka na nga! Anak ka ng tinapa! Kainis!!
Naglakad nako nun palapit kay Karylle. Si Karylle naman eh naka-ngiti pa.
Bat ka naman naka-ngiti jan? Para kang ewan.
Akala ko ba ayaw mo pumayag? Eh anong ung narinig ko na sinabi ni Prof
Derek kanina?
Naglakad lang ako nun at sya naman eh nakasunod lang.
The thing is, I didn't had a choice. Pinilit lang ako, ok?
Explain it please!
Ganito yan, kinausap ako ni mommy last night. Sabi niya pag hindi ko daw
tinaggap ung offer ni Derek na maging team captain, ipapadala nya ko sa
Amerika o kaya ikukulong ako sa kwarto ko habang buhay AT ito pa!
Ipakakasal daw nya ako sa isang nerd na sobrang panget! Eh ayaw ko
naman na may mangyari sa isa man sa mga yun noh. Kaya napilitan akong
pumayag.
Nakuu! May pagka-harsh rin pala si mother-dear noh?
Anong harsh? Sobrang mean nga eh!
Naku! Ikaw talaga! Nagpapalusot pa toh oh! Alam mo nagpapakipot ka lang
siguro nung una. Gusto mo lang makita si Prof Derek sa bahay nyo eh.
Alam mo tigil-tigilan mo nako sa pang-aasar mo sakin jan kay Derek ah!
Isang-isa nalang. Ilalag-lag kita sa bangin!
Eh wala namang bangin dito eh!
Hahanap ako para sayo! Special ka eh!
CHAPTER8
Pero mas special si Prof Derek!
Ano?! May sinasabi ka? HA?!
May narinig ka ba?
Magtatanong ba ako kung wala?
Nako! Kokontra ka pa! Tara na! Ayun na ung kuya mo oh! Cge, babye!
Oi teka! San ka pupunta? Sumabay ka na!
Wag na! May susundo kasi sakin ngayon eh. Nandyan na sya sa labas.
Sigurado ka ha? Ingat ka! See you on Monday!
Kumaway naman ako nun kay Karylle habang tumatakbo sya palayo. Sya rin
naman kumakaway din. Nung nakita ko na may lumapit na sa kanya na lalaki,
pinuntahan ko na si kuya nun. Yun siguro ung sinasabi nyang susundo sa kanya.
Oh? San ka galing?
Sa meeting. Bakit?
Sino ung kasama ni Karylle? Boyfriend nya?
Ewan. Wala naman syang sinasabi sakin na may boyfriend na sya. Bakit?
Selos ka?
Hindi ah!
Anong hindi? Kita mo ung mukha mo, pulang-pula ka. Kayong dalawa ha!
Maloloka na talaga ako sa inyo.
Bat nanaman ako nasali jan?
Eh kasi naman, pareho kayong di nagsasabi ng lablyp nyo sakin. Mukha ba
talaga akong di katiwa-tiwala kaya di kayo nagsasabi sakin ng mga sikreto
CHAPTER9
C H A P T E R 10
Heart to heart talk?
Ha?
Ang ibig kong sabihin, mag-serious talk tayo. Parang ganun ung sinabi ko.
Di mo ba alam un? Buti pa si kuya, alam.
Alam ko kung anong ibig sabihin nun noh!
Ganun naman pala eh. Eh bakit may pa "ha? ha?" ka pang nalalaman jan?
Aba bakit! Kumokontra ka?
Kumokontra ba ko? Nagtatanong lang naman ako ah!
Edi kasi. Teka lang, bakit mo naman gustong mag-"serious" talk tayo?
Wala naman. Kesa naman tumunganga tayo dito kakahintay kay kuya,
diba?
Pwede rin! Bakit hindi.
Ang boring naman nun.
Alam mo, parehong-pareho talaga kayo ng kuya mo. Ayaw na ayaw nyo ng
walang ginagawa. Magkapatid nga kayo!
Nakuu! Kahit i-deny ko ng ilang beses yan at kahit paikut-ikotin ko pa ang
mundo, hindi na magbabago yun noh!
Masyado yatang kasumpa-sumpa ang pagiging kapatid ng isang Christian
Samuel Elizalde?
Nako! Grabeng pressure at depression ang aabutin mo kung ikaw ang nasa
lugar ko.
Bakit naman?
Naku! Basta! Ibang topic nalang pwede. Ikaw naman kaya mag-kwento jan.
Halatang-halatang di nakikinig nung orietation ah. Diba si Karylle pa nagtanong sakin nyan?
Ibig sabihin totoong naka-isa ka pa lang?
Oh ano naman ngayon? Parang shock na shock ka jan ha?
Eh kasi nga wala nga sa itchura mo! Mabibigla ba ko kung nasa itchura
mo? Ha?
Ganun talaga! Habulin eh!
Ang yabang mo naman paaare! Pero seriously speaking, bakit nakaka-isa
ka palang?
Kasi so far, ung girl na un palang ang nakikita kong perfect match dun sa
dreamgirl ko.
Ganun? Gano naman kayo katagal? Tsaka anong nangyari sa relationship
nyo?
Sumeryoso naman sya nun. Tapos parang nag-isip sya. Tinignan ko lang sya
nun.
Bakit? Is there something wrong?
Wa----wala! Umm.. 3rd college ako nung makilala ko sya. 4th year nako
nung naging kami.
Tumigil naman sya nun. After 2 minutes, di parin sya nagsasalita.
Tapos? Anong nangyari?
Nawala na sya.
What do you mean na nawala nsya? Umalis sya? Ganun?
Iniwan na nya ko. Nandun na sya. Sa kabilang buhay.
Oh my! I'm so sorry to hear that! Sorry! Dapat pala hindi na kita tinanong
tungkol dun.
No! Don't say sorry! Ok lang yun noh.
Sorry talaga!
Ok lang! Naku, teka nga! Parang ang tagal naman ata ng kuya mo.
Tumayo naman sya nun. Kaso di ako nakatingin. Napansin ko naman parang di
sya gumalaw dun sa kinatatayuan nya. Kaya tumayo ako. So nasa likod nya ko
nun.
Akala ko ba pu---Napansin ko naman na nandun na si kuya at nakatayo habang hawak-hawak
nya ung mga inumin na binili nya.
Oh kuya? Nandyan ka na pala. Kanina ka pa jan?
Wala namang kumibo sa kanilang dalawa.
Heller! Galaw-galaw baka ma-stroke! Napano kayong dalawa?
Pumagitna naman ako nun sa kanilang dalawa at tinignan ko sila.
Hello?! Buhay pa ba kayo? Ha?
Bigla naman yumuko si kuya nun. Pagkatapos eh tinignan nya ulit si Derek.
C H A P T E R 11
You're still not over her until now?
Nagtaka naman ako nun. You mean, kuya? And the girl? Close? [ano daw?
haha!]
Hayy! Ano ba! Naguguluhan nako! Kanina pa kayong dalawa! Are you
giving a headache?!
Eto na ung inumin oh!
Inabot naman ni kuya samin ung binili nyang inumin. Si Derek naman, para
syang robot. Di alam kung anong gagawin kung di mo pa sya sabihan. Naku!
Para yatang ang tagal mong bumili? San lupalot ba ng village ka napunta?
Ha?
Eh sa naghanap pa ko ng bukas na tindahan eh.
Ayy! Engersz! Edi sana binalikan mo nalang kami dito at sinabing "wala ng
bukas na tindahan eh. Sa bahay nalang tayo uminom".
Eh sa ayaw ko ng tubig eh. Gusto ko ung may lasa.
Ang arte naman!
Whatever! Oh, Derek? Ok ka lang?
Ha? Ah? Oo!
Ngumiti naman sya ng pilit. What's what? My golay-golay!
Oh? Late na. Tara na, uwi na tayo?
Mabuti pa nga. Para makapag-pahinga na tayo.
Should I agree with that?
Oo! Wag ka na kumontra jan! Kontrabida ka talaga!
Ako pa kontrabida ngayon? Epal ka nga eh!
Bakit nanaman?
Ah basta! Tara na, uwi na tayo!
Nag-lakad nako nun. Ung dalawa naman, naiwan pa. Pero nung halos
nmakalabas nako nung court tumakbo narin sila at sumunod sakin.
Nung nakarating nakami sa harap ng gate ng bahay namin, nagpaalam na si
Derek.
Oh cge. Alis nako! Tawagan nalang siguro, pare!
Cge, pare! Ingat sa pag-uwi ah! Maraming aso jan.
Sira! Wala noh! Di lang ito ung unang bese na umuwi ako ng late noh!
Juk lang yun! Ikaw naman. Ocge na! Ingat!
Cge, Derek! Ingat ah! Goodnight!
Cge, goodnight!
Umalis narin sya nun. Hinintay muna namin syang makalayo bago kami
pumasok.
Pagpasok naman namin eh agad naman umakyat si kuya. Pinigilan ko naman
sya nung nasa hagdan palang sya.
Kuya, wait! Sandali!
Pwede ba, bukas nalang. Pagod nako! Gusto ko na mag-pa-hi-nga! OK?
Tumakbo na sya nun pa-akyat sa kwarto nya. Hinabol ko naman sya.
Pagdating ka sa tapat ng kwarto ni kuya, binuksan ko na ung pinto.
Kuya, nasan ka?
Nasa banyo ako. Bakit ba?
May tatanong ako sayo eh.
Ano nanaman ba yan ha?
Eeeh! Basta kuya! Seryoso to, ok?
Don't tell me in-love ka na?
Napaka-imposible! Asa ka pa!
Eh ano nga?
Dalian mo muna jan sa banyo noh. Pwede ba?
Maghintay ka jan! Naghihilamos ako eh.
Fine! Dalian mo!
Sandali nga lang eh!
Nanahimik nako nun. Mga 10-20 minutes din si kuya sa banyo. After nun,
lumabas na sya.
Oh ano ba sasabihin mo?
Nag-cross arms naman ako nun at umupo dun sa kama nya.
Ang tagal mo naman sa banyo!
Yan lang ba sasabihin mo?
Hello! Hindi noh!
Do you something about the girl Derek and I was talking about awhile ago?
CHAPTER12
Do you something about the girl Derek and I was talking about awhile ago?
Eh bat bigla ka naman naging curious jan?
Bakit? Masama? Tinatanong ko lang naman eh.
Eh ano naman ngayon kung kilala ko sya?
Tinignan na nya ako nun at umayos ng upo. Mejo nag-seryoso na kami ng konti
nun.
So you know her nga?
Eh kung wala?
Wala kang silbi! Nakakainis ka! Pianghintay mo ko ng matagal at wala rin
pala akong makukuha sayo.
Ako pa may kasalanan ngayon? Eh ikaw tong gustong mag-antay sakin jan.
Ah ganun ba yun? Oo nga noh! Haha!
Engersz ka rin pala eh!
Oo na! Ano na nga? May alam ka ba sa kanya? O kaya kilala mo?
Ano naman ngayon kung mero? Tsaka bakit bigla ka naman naging
interesado tungkol dun?
Curious lang ako. Naguguluhan kasi ako sa inyo kanina eh. Remember?
Ung "are still not over her" chuva ekerz na line mo!
Ah yun ba? Hmm? Kaibigan ko ung girl na kinwento nya sayo.
Oo nga pala. Teka lang, narinig mo ba ung bong conversation?
Hindi noh! Yung part lang na sinabi sayo ni Derek ung tungkol sa ex nya.
So close kayo nung girl? Kilala ko ba? Ano nga pala pangalan nya?
Ang dami mo namang tanong eh.
Kwento mo na kuya. Cge na, please!
In one condition.
Ano nanaman ba yan? Ang daming arte eh!
Ayaw mo ata eh? Wag nalang!
Eehh! Hindi! Joke lang! Cge na! Ano na?
You won't tell anyone! Kahit si Karylle, di mo sasabihan nito.
Eh yun---HA? Bakit pati si Karylle?
Nagtaka ka pa. Eh alam mo namang madaldal ung babaeng yun. Eh pano
kung nadulas? Patay tayo jan! Besides, private din yun. Sa makatunayan
nga, di ko dapat sasabihin to sayo eh.
Ok! I won't tell anyone! After this, you won't hear anything from me about
that issue. PRO-MISE!
Ok cge! Basta siguradin mo lang ah?
Oo na nga! Ang kulit naman eh! Babatukan na kita!
Asar na asar na talaga ako sa kanya nun kaya pinalo ko sya ng mahina sa
balikat. Kinagat ko naman ung lower lips ko at tinignan ko sya ng masama.
Sshh! Wag ka na maingay! Papagalitan tayo nina mama nyan eh!
Ang dami pa kasing highway na nililikuan eh. Game na kasi!
Eto na nga.
Nag-pause ng saglit nun si kuya at huminga ng malalim. Nagtanong na muna
ako bago pa sya mag-simula.
Gusto mo bang tubig?
Ni-roll naman nya ung mata nya at tinignan ako ng masama.
ANO? Wala naman akong sinabing masama. In fact, concern pa ko sa lagay
na yun.
Cge pa. Umepal ka pa jan!
Say what?!
CHAPTER13
After nung usapan namin ni kuya nung gabing yun, never ko na in-open ang
topic na yun. Maganda narin siguro yun para wala ng problema.
Oo, tama! Kilala ko si Ate Lorz. Siya lang naman ang EX ng kuya ko. Pero after
nung break-up nila, naging matalik na mag-kaibigan sila. Pero besides dun, hindi
ko alam na may sakit sya. At after break-up nila ni kuya, di nako nakapag-catch
Mga 8 narin siguro natapos ung training namin nun. Good thing, friday. At least,
makakapag-pahinga ako bukas.
Paglabas ko naman ng locker room, nakita ko si Derek.
Oh? May kailangan ka? Bat nandito ka pa?
Eto naman! Kanina ka pa. Kapag nalang lalapit ako sayo parating nalang
"may kailangan ka?" ang tanong mo sakin. Nakaka-insulto ka na.
Whatever! Eh bakit ka nga nandito?
Eh kasi po pinapahatid ka sakin ng kuya mo noh! Gabi na daw kasi.
Yah right! Is he on his right mind when he told you that? I'm already a sophomore
college student. For pete sake!
Naglakad nako nun. Si Derek naman sinundan lang ako.
Hoy! San ka pupunta? Sa gusto mo o sa gusto mo, sasama ka sakin at
ihahatid kita sa inyo. OK?
Eh pano kung ayaw ko. May magagawa ka ba?
Meron!
Aber! Ano, cge nga?
CHAPTER14
Naging kayo pala ni ate Lorz?
Napatingin naman sya sakin. Ako naman state of shock parin dahil dun sa sinabi
ko.
Anong sabi mo?
HA?! Wa---wala! Nagjo-joke lang ako. Sabi ko kung naging kayo ba ni Kuya
ko. HAHA! Kakatawa noh! *Sana gumana ung palusot*
narin ako.
Nakaka-inis ka noh!
Bakit nanaman?
Nagtatanong ka pa? Pano mo naman nasabing di ako babae kumilos? HA?!
HA?! Sumagot ka, dali!
Tinignan lang nya ako nun. Pagkatapos eh naglakad na ulit. Hinabol ko na ulit
sya.
HOY! Ikaw DEREK ah! Ano ba?!
Napapano ka ba? Bakit ba ang laki-laki ng problema mo sakin?
Ikaw tong nagbibigay ng problema eh!
Ako nanaman! Mag-lakad ka na nga lang ng mag-lakad!
Napipikon nako sayo ah! Wag mong sasabihin saking professor kita. Dahil
bestfriend ko paring ng kuya ko. At wag na wag mo kong jinujudge. HA?!
Naiintindihan mo ba!
Napansin ko naman na parang di sya nakikinig sakin at sa sobrang bilis nya
maglakad eh mejo napag-iwanan ako. At humabol naman ako. Sakto akong
nakasabay sa kanya, sakto rin syang tumigil. Kaya nauntog ako sa braso nya.
Tangkad kasi eh.
Ano ba?! Bat bigla ka tumigil di ka man nagsasabi. Muntik na tuloy ako sa
dapa at makalayod ang mukha sa semento!
Tinignan nya lang ako nun. After few minutes.
Ano ba?! Magtitinginan nalang ba tayo dito?
Tinignan nya lang ako. At sinabing....
CHAPTER15
Pumasok na kami nun sa bahay nina Chris. Pag pasok namin eh inirapan naman
ako ni Sam at umakyat na sa kwarto nyo. Natawa nalang ako at napa-iling.
Oh pare? Sinasaniban ka na ata jan?
Sabi ni Chris habang paupo ako dito sa may garden nila. Inalok nya ko ng beer.
No thanks pare!
Ano ka ba? Kung kailan inaalok kita dun mo ayaw. Kunin mo na! Ngayon
lang naman eh.
Ocge na nga! Nag-drama ka pa jan!
Kinuha ko na nun ung beer na inabot nya.
Ano nga palang nangyari sainyo kanina ni Sam? Parang badtrip sya kanina
pagka-kita ko sainyo ah? May "lukso ng dugo" pa syang nalalaman.
Naku wala yun! Inaasar ko lang sya. Sarap nyang pikunin eh.
Ikaw ah! Baka naman iba na yan!
Pwede ba! Wag mo bigyan ng ibang kulay ang black and white relationship
namin noh!
Black and white? Bakit naman ganun, aber?
Simple. Dahil di pa namin gaano kakilala ang isa't isa.
Eh kung batukan kaya kita jan? Anong di masyadong kilala? Kahit magQ&A tayo dito cgurado masasgot mo eh.
Hoy, grabe ka! Hindi kaya!
Ah ewan ko sayo. What I see, is what I see! Yun na yun!
CHAPTER16
Ewan ko sayo! FRIENDS lang kami!
Uminom naman ako nun nung beer na hawak ko. Tumabi naman sakin si Chris.
Seriously pare, may gusto ka ba sa kapatid ko?
Anak ng tokwa! Anong tanong naman yan?
Alam mo Chris, studyante ko lang ung kapatid mo noh. At sya rin ang team
captain ng football team ko. Ok?
Anak ng buteke! Wala man lang tumama dun sa tanong ko ung mga sagot
mo eh!
Kakasabi ko lang sayo kanina, wag mo bigyan ng ibang kulay ang relasyon
namin, ok?
Ok! Fine. Pero possible ba na magka-gusto ka sa kanya?
Hmm.. she's pretty and intelligent like you!
Of course! Sakin magma-mana yan noh! HAHA! Then?
Pero pare, she's so young!
Tol, age doesn't matter noh!
And so? One more thing. She's your sister.
Ano naman ngayon kung sister ko sya?
Mahirap na noh! Baka masira friendship natin!
----- SAM'S POV ----Nag-walk out nalang ako nun. Nakaka-inis na si kuya. Kung umarte napakaimmature. Palibhasa lalake! >____<
Kumuha naman ako ng baso at nilagyan ko ng juice. Nabigla naman ako nung
paglingon ko eh nandun na si Derek.
Oh bakit? Kung akala nyo pinang-kukuha ko kayo ng pulutan, asa pa kayo!
Di naman kami umaasa noh!
Infairness diretso pa sya mag-salita. Di pa cguro to lasing.
So what are you doing here?
Kukuha lang ako ng yelo. Bawal ba?
Hmp! Meron jan sa freezer. Maraming cube ng ice. Pakisaksak nalang sa
lalamunan ng kuya para magising sya.
Asar na asar ka sa kuya mo noh?
Halata ba?
Nagtatanong lang eh. Bat ba ang sungit mo?
Next time, wag nyo ko gawing topic ni kuya ha? Then I smiled and went to my
room.
CHAPTER17
Chining! HAHA! Wednesday na ngayon. Nandito ako sa locker room ng soccer
team at kakatapos lang ng training namin. Next week narin kasi ung laban
namin. 6pm na.
Lumabas nako ng locker room nun at naglakad papunta sa may gate dahil
hinihintay ako ni Karylle at si Kuya.
Nabigla naman ako ng biglang may sumabay sakin.
Oh ano? May kailangan ka?
Ayan ka nanaman eh. Pag nalang lumalapit ako sayo parati mo nalang
tinatanong kung may kailangan ako.
Eh sa totoo naman eh, hindi ba?
Ahehe! Ok fine.
CHAPTER18
Anong sasabit? Bakit? Kailan ka pa naging unggoy?
Napatingin naman kaming lahat sa kanya.
What the hell are you talking about? Kanina lang puro tungkol sa pagtawid
sa daan pinag-sasabi mo, ngayon naman naging unggoy si Derek?
Hoy Karylle! Mukha na ba akong unggoy ngayon? Ha? Sagutin mo nga
ako?
Ehe! Well, as a matter of fact, actually, umm? Ang gwapo mo nga sir eh!
Matapos mong tawaging unggoy si Derek tatawagin mo syang "sir"
ngayon?
Hoy! Kahit baliktarin mo man ang mundo, professor parin natin sya. And
besides, marunong pa naman akong gumalang sa matatanda noh!
At kailan pa, aber?
Well, umm? Just a few minutes ago, I think?
Naku! Wagsi-awat na nga kayo dyan! Ang dami nyong daldal eh. Tara na!
Sungit neto! Meron ka ba ngayon?
Oo! Kaya tara na, ok?
Nabigla naman kami kay kuya nun. Kasi galit ung pagkasabi nya dun. Kaya
sumunod na kami sa kanya papunta sa kotse.
*RESTO*
Mga 7:30pm narin cguro nung nakarating nakami dun sa resto kung saan kami
ite-treat ni kuya. Nahalata ko naman na parang badtrip sya.
Kuya? Are you okay?
I'm not! Isn't it obvious?
Aba! Tinarayan ako ng lolo nyo oh! HAHA!
Oh eh wag mo kong sungitan noh! Eh bakit ka nga ba badtrip ha?
Tinignan nya lang ako nun. Tapos tinignan nya si Karylle then si Derek. What's
up with him?
Tol! Hati tayo sa bill ah?
ANO?! Kala ko ba manlilibre ka?
Oo nga! Eh kaso sumabit kanina eh.
Anong sumabit? Ako ba tinutukoy mo? Eh ikaw nagpasama sakin eh!
Oh yun na nga eh! Kaya nga kita sinama para hati tayo sa bill.
Ganun? Maka-alis na nga!
Tatayo na sana si Derek kaso bigla syang hinila ni kuya. Kaya napa-upo sya ulit.
Pare naman oh! Ikaw talaga. Palibhasa alam mong sweldo ko ngayon eh!
Ows? Sweldo mo? Tamang-tama, 1/8 nalang bayaran ko tapos ung natira,
sayo nalang!
Para mo narin sinabing ako nalang mag-bayad ng juice!
Uy hindi kaya! Drinks, ako magbabayad!
Magtigil ka dyan! Hati tayo! Sa gusto mo o sa gusto mo. Kuha?
Tumango nalang nun si kuya habang naka-pout.Nag-tinginan naman kami ni
Karylle.
WOOW! Kung mag-salita ung ibang tao dyan parang wala tayo ah?
Oo nga eh! Nakikita naman siguro nila tayo noh?
Oo nga eh! Tsaka sino kayang nag-yaya dito tapos ngayon sasabihin nila
wala silang pera noh?
Malay ko sayo! Tinext mo lang ako bigla kagabi at sinabi mong lalabas tayo
eh.
Hoy! Kayong dalawa dyan. Nagjo-joke lang ako, ok? Umorder na nga tayo
at wala nang arte jan!
HMP! Chunget talaga!
Binelatan (=P) naman ako ni kuya nun. Umorder nakami at kumain. After naming
kumain eh nag-kwentuhan muna kami. Buti nalang at parang nasa garden part
kami nung resto at solo namin.
Nakuu! Ikaw kuya dear, kanina ka pa tahimik dyan at nakikitawa lang.
CHAPTER19
CHAPTER20
Kanino ba kina Derek at kuya ka nagpapa-cute?
CHAPTER21
I like your brother.
Nanlaki naman ung mata ko at sobrang nabigla sa sinabi nya.
CHAPTER22
Malcolm. Malcolm Ferrera.
Nagkatinginan naman kami ni Karylle.
Cool! Nice name!
So, bago ka lang ba dito? Ngayon ka lang kasi namin parang napansin...?
Ikaw, ngayon mo lang sya napansin. Ako matagal na. You know why? Kasi
parati syang naka-upo dun sa corner habang nakasaksak sa dalawang
tenga nya ang earphones ng kanyang i-pod!
Heck! You really do know something about me huh?
Oh yes I do! Parati ka ba namang naka-upo dun sa sulok eh. Senti mode ka
parati?
Hindi naman. I just wanna stay alone for some moment. Kasi pag ganitong
time lang ako nakakapag-senti. Well, you don't know the real me under this
angelic mask I'm wearing right now.
So you really believe that you look so angelic huh?
Why not? Do I look so devilish to you?
Not really. Haha!
So, kwento ka naman about yourself.
Well, night life is my happiness. Friends or should I say my barkada is my
family. And school? It's just a piece of cake.
What do you mean?
Oh I'm sorry! I was talking to her actually. But you're also cute.
But she's cuter ganon?
Well, yea. You're right about that.
I know. I was never been wrong. As in neber!
Okay. So, can you predict things?
Hoy! Nasa itchura ko ba ang pagiging manghuhula o kaya naman
mangkukulam? HAH?!
Hoy! Wag ka nga ma-praning jan! Napaka-praning mo!
Napra-praning ako sa kanya eh.
Oh well.. ganyan talaga!
Excuse me?
Napataas naman ako ng kilay sa kanya. Oh-ho-kay! Now what?
CHAPTER23
Napa-praning ka sa kagwapuhan ko! At nahuhumaling ka sa napaka-bango
kong pabango!
Napatingin naman ako sa kanya at napahalakhak. AS IN HALAKHAK!
Ok ka lang? Ni hindi ko nga maamoy ung pabango mo eh. Tsaka gwapo?
Ikaw? Mas gwapo pa ata kuya ko sayo eh!
Sino ba kuya mo ha? Di ata ako naniniwala na mas gwapo sya sakin.
Talaga?! Huh! Ang kuya ko lang naman eh walang iba kundi ang star player
ng basketball team. Si christian Samuel Elizalde. At ako naman ang
maganda nyang kapatid na si Samantha Corrine Elizalde.
At ako naman ang girlfr----este best friend ni Samantha Corrine Elizalde na
si Karylle Pauline Samson.
Te--teka! You mean kapatid ka ni Chris?
Oo! Bakit?!
Wala lang. Di halata!
Anong di halata? Di halatang magkapatid kami? Totoo yun. Di talaga halata.
Hindi yun. Kahit baliktarin mo ang earth di mo mapagkakaila na magkapatid
talaga kayo.
Oo na! Hmmp! Oh eh ano ang di halata?
Na ikaw ang star player ng soccer team ng girls division.
Oh shoot! Buti nabanggit mo! Nakalimutan ko may meeting pala kami!!
Sheeez! Tara sa fields!
Hinila ko naman sila nun at tumakbo kami sa may fields. Malayo palang ako nun
eh nakikita ko na ung team na naka-upo dun at parang naiinip na.
PATAY!
HA? Sinong namatay? Ung langgam? Ipis?
Wala! Tumakbo ka na nga lang!
Tumakbo pa kami nun hanggang sa makarating na kami sa aming destination.
Pagod na pagod kami nun. Lahat naman sila eh nakatingin samin na para bang
nagtataka.
Napa-upo naman kami nun sa sobrang pagod. Si Malcolm naman napa-higa sa
damuhan at hingal na hingal.
Nakuu! Bat pa nga ba ako pumayag na sumamang tumakbo sa inyo!
HAAAAAAAAYYYY! Ibang klase!
Shut up!
Guys, pasensya na kung late ako ah!
Nakalimutan nya kasing may usapan kayo ngayon!
mate: Okay lang un. Di man nga ikaw ang late eh. Si coach! Ang tagal nya!
Nagkatinginan naman kami ni Karylle nun at napahiga narin kaming pareho sa
damuhan.
So you mean tumakbo kami ng pagkalayo-layo at pagkabilis-bilis eh yun
pala wala pa ung coach natin na yun?!
Well, tama ka dun!
Hinayupak na yun! Akala ko pa naman ako nalang hinihintay dito!
Hoy Malcolm! Buhay ka pa ba jan?
Sa awa ng Diyos, oo naman! Pahamak kayong dalawa!
Sorry na! Ok? Sorry na!
Basta pangako nyo lang na di nyo na gagawin ulit yun, pwede ba? Kung
may sakit lang ako sa puso malamang inatake nako noh!
Sorry na nga eh! Ok?! Tsaka oo na! Promise na! AS IN PRAAAAMISS!
Napa-upo naman sya nun. Nanahimik naman sila. Kaya umupo narin ako.
Oppsie! Napatingin ako sa nakita ko at pagkatapos kay Karylle.
CHAPTER24
Wala! May na-aninag lang syang masama.
Ahh. Eh ano naman ung na-aninag nyang yun?
Wooow! Ang lalim ng tagalog mo, sir!
Sira ka talaga Karylle! Umayos na nga kayo para makapag-simula na tayo.
Aba teka nga! Kung magsalita ka jan parang di ikaw ung late jan ah!
Lumapit naman sakin ung isa kong ka-team at may binulong sakin.
mate: Kung mag-salita ka jan parang di natin coach ang kausap mo ah.
Haaa? Ehh? Sir! Sorry, sir! Hehe!
So start na tayo. Bat di ko na kayo nakikitang nagt-training?
*pabulong* Nakuu! Patay ako neto! iihh!
Miss team captain. Halata ka jan. Nakabungisngis ka!
Ha?! Eh? Di nuh!
Ikaw nalalagot sakin, di ung mga teammates mo!
Eh kasi naman noh! Pano kami magte-training eh wala naman ung coach
namin na dapat nagbabantay!
Reason is unreasonable. Anyway, 2 weeks from now meron tayong game.
HHHAAAA?! Are you kidding?!
Mukha ba kong nagbibiro? Ha?!
Magtatanong ba ko kung hindi?
*pabulong* Isip bata talaga oh!
CHAPTER25
Hoooyy! Tama na nga yan! Magka-developan nyan kayo jan eh!
Tinignan ko naman sya nun.
Okay ka lang? Ako? Madedevelop jan? Pwede ba?!
Kung magsalita ka jan feeling mo ang ganda mo noh!
Talaga naman! Maganda talaga ako. Diba, sinabi mo nga sakin kanina?
Don't tell me bakla ka?!
Excuse me! Di ako bakla noh! Kapal mo!
Cge nga! Kung di ka bakla, bakit wala kang isang salita?
Todo bangayan naman kami ni Malcolm nun. Non-stop talaga ung sagutan at
barahan namin sa isa't isa.
Pwede ba?! Di ka naman magaling sa ganyan eeh!
Pano mo nalaman? Aber? Nakita mo na ba akong maglaro?
Hindi pa! Pero nasa itchura naman!
Woooh! Wala sa mukha yan! Bakit ikaw? Wala sa itchura mo ang soccer
player.
Alam ko! Dahil sa sobrang kagandahan ko!
PRRRRRRTT! PWEDE BA?! TIGILAN NYO NA YAN!
Hhheeeeehh!
Aba talagang..?! Ayaw nyo ba pumasok ng klase? HA? Malapit na kaya ang
oras at umalis na nga si Sir Derek dahil malapit na ang next class nya!
ALAM NYO BA YUN??!
Si Derek!!
Hoyy!
Bakit? Hindi ba?
Hehe! Bakit? Di ka nga ba badtrip?
Hindi noh! Tara na nga!
HEP! Wait lang. Sa araw-araw nalang ba na ginawa ng Diyos eh sasabay ka
nalang talaga sa amin?
Eh sa malapit ung bahay namin sa inyo eh! Bakit ba?
Anong malapit? Eh para ngang samin ka nakatira eh!
Uyy! Hindi naman ah.
Hindi daw. Eh feel at home ka sa bahay namin eh.
Eh Welcome Home naman ako sa bahay nyo eh!
Sa parents at kuya ko. Pero sakin, bulabog ka sa bahay!
Chris oh! Kapatid mo!
Kung magsumbong ka sakin jan para kang di teacher ng kapatid ko!
Aba! Oo nga noh! Teacher mo ko, hoy!
Neknek mo! Tara na nga!
Pumunta nakami nun ng parking lot. Pagkasakay sa kotse eh tumahimik nako.
Hanggang sa may naisip ako..
CHAPTER26
kuya, aminin mo nabadtrip ka kanina!
Tinignan naman ako ni kuya.
Kuya! Wag mo nga akong tignan ng ganyan. Tsaka your driving, you see?
Tumingin ulit sya sa drive way nun.
Eh kung di mo sana ako kinukulit jan eh!
Di naman kita kinukulit noh!
Eh bat pilit mong tinatanong kung nabadtrip ako?
Ayaw mo nun! Concern ang maganda mong kapatid sayo!
Whatever!
Pare, baka gusto mong tanong kung sino ung guy na kasama nila kanina?
Sino nga ba yun? Baka naman boyfriend ni Riel o kaya nyang kapatid ko.
Excuse me! Mataas ang standards ko ah!
Heh! Ang sabihin mo, mapili ka lang talaga!
Aba! Hindi ah! Excuse me.
Eh sino nga ba yun ha?
Wala. Classmate namin ni Karylle sa isang subject.
Eh bat kasama nyo kanina?
Nahatak ko rin sya nung papunta kami sa fields nun eh.
Ibang klase ka rin pala manghatak ah!
Oo naman! Lakas nyan manghatak. Parang kalabaw!
Binatukan ko nga. Hmmp!
Oyy! Masakit yun ah!
Hinayaan ko nalang sila nun. Tahimik lang ako hanggang sa makarating kami sa
bahay.
*UNIVERSITY FIELDS*
Nandito kami ngayon sa locker area ng team namin. Today is the day. Ang game
namin. Sobrang kabado kaming lahat. 1st time namin to this na lumaban.
Syempre iba ung feeling dahil wala na ung mga seniors last year. At mas lalo
akong kinakabahan pag naiisip ko na ako ang team captain. Grabeng pressure!
Nilapitan naman ako ni Karylle na nandito rin sa locker room.
Uy girl! Ok ka lang? Namumutla ka ah?
I'm ok! Don't worry.
Are you sure? Nagugutom ka ba? Gusto mo ng tubig? Anong gusto mo?
Wala! I'm ok. Chillax, ok?
How can I chill, namumutla ka nga eh.
Kinakabahan kaya ako! Hello! Doble-doble ang pressure na nararamdaman
ko noh!
Nakuu! Kaya mo yan! Ikaw pa? Basta goal ka lang ng goal.
Di naman ganun kadali yun noh. Cgurado maraming haharang sakin.
Suus! Kaya mo yun. Si liit mo yan!
Yun na nga eh. Maliit lang ako. Tas ang mga kalaban ko, malalaki!
Ang maliliit ang mga nakaka-pwing. Tama ba?
Whatever!
Bigla naman nun may kumatok at pinapasok nung ka-teammate ko. Si Derek
pala kasama si kuya.
Nag-gather naman kaming lahat nun sa isang place at nag-team meeting bago
mag-simula ang game.
Ok, team. I know, you've been through a lot of things this past few days and
weeks. Busy kayo sa mga naging exams and all at sinabayan pa ng training
nyo. But after all those things, you've proved that you all deserve this. And
whatever happens, win or lose, we still have each other. And you still have
you families, friends and classmates to support you. Ok? So let's do these!
Nag-cheer naman kami as a team. After nun eh bumalik na kami sa kanyakanyang paghahanda. Si kuya naman nilapitan ako.
Samantha.
Oh kuya?
Ok ka lang? Handa ka na ba?
Yea. I'm fine. Then I smiled.
By the way, tumawag sina mommy--They're not coming, right?
Naiipit daw sa meeting eh.
Yea, sure. I understand. I always do.
Don't worry. Nandito naman ako eh.
Thanks kuya!
No problem. Cge, mag-ready ka na. Game will start in few minutes.
Ok kuya.
Dun lang ako sa tabi ni Derek. Don't worry. Good luck!
color=deeppink]Thanks!
[/color]
CHAPTER27
I felt the pain of my ankle.
Sobrang sakit talaga. Nakahiga nako sa damuhan nun. Tapos pinalibutan ako ng
mga teammates ko.
Aaahhhh! Ang sakit!!
Namamalipit nako sa sobrang sakit nun ng ankle ko. Mangiyak-ngiyak nako nun.
Tas habang dinadaing ko ung sakit eh bigla ko nalang naramdaman na may nagbuhat sakin.
Tara! Dun tayo sa medical corner.
Binuhat nya ko nun. Ung parang sa kinakasal. Ganun. Tapos bago kami
makalapit dun sa medical corner. Lumapit sya dun sa referee.
Bulag ka ba?! Foul yun oh! Nasaktan na nga ung player eh!
Nung sinabi nya un eh makikita mo talaga ung galit nya tsaka ung inis nya.
Dinala na nya ko nun sa medical corner tapos eh pinuntahan na nya ung team.
Dito ka lang ako. Pupunta na ko dun. Aayusin ko muna toh.
Nag-nod nalang ako nun.
Sina kuya naman tsaka Karylle eh papunta na dito kung nasan ako.
Are you okay, Samantha?
Nilapitan ako ni kuya after lagyan ng gamot ung ankle ko at balutin. Lumuhod
sya nun hinawakan ung pisngi ko.
I'm fine, kuya!
Sabi ko habang nangingilid na ung mga luha ko.
Well, kung mapapansin niyo mabait ang kuya ko sakin ngayon. Well, simply
because he's so protective when it comes to me. Ang gusto nya lang kasi sya
lang pwede mang-away sakin ganun. Yea. We can say that he's selfish when it
comes to me. But I understand him. Kuya ko sya at kapatid nya ko. It's normal for
a brother to take care of her little sister right? Anyway, Back to the story.
Are you sure? How's your foot? Masakit parin ba?
Medyo masakit pa pero kaya na sigurong tiisin.
Girl, ok ka na ba? Eto tubig oh! Inabutan nya ko nun ng tubig.
Thanks Karylle!
No problem!
Kuya, balik na tayo dun sa bench namin.
Pe-- pero.. pwede na ba?
Tinignan namin nun ung nurse na nandun at nag-nod lang sya at nag-smile
samin.
Okay na daw kuya.
Ocge na nga. Tara na! Kapit ka ah!
Ok kuya!
Binuhat na nya ako nun binalik sa bench. Nandun rin ung iba kong teammates.
Si Derek, kinakausap pa ung nga referee na nandun. Pati narin ung coach ng
kabilang team. Naka-pamewang pa sya nun ah.
mate1: Sam, are you ok na?
Yea. Don't worry!
mate 2: Sabihin mo nga. Tinakid ka talaga nung malditang player na nagboblock sayo kanina noh?!
Ewan ko eh. Di ko napansin. Basta nalang nangyari.
Ibang klase sila ah. Bakit di sila lumaban ng patas. Score ang
pinaglalabanan dito. Hindi ung singka-dami ng napilayan or whatsoever.
Karylle, ok lang yun. Let's just forget it. Ok?
But--You heard me.
Sam, sumosobra ka na ata sa bait nyan. Ikaw na nga tong nasaktan eh.
Kuya, please.
Tumigil na sila nun. Hinintay lang namin nun matapos makipag-argue ni Derek
dun.
After few minutes bumalik na sya.
They're so bias!! Sabay bagsak ng clipboard nya dun sa upuan.
Anong sabi?
Hindi daw nila nakitang tinakad si Sam. Wala silang nakitang kahit ano.
Hayy! They're not being fair!
Galit na galit si Derek nun.
Hayaan mo nalang. Clumsy lang talaga ako kaya ako natakid.
That's not true! Ang daming nakakita sa nangyari. Even I saw what
happened.
Let's just get back to the game, ok?
Tinignan lang nila akong lahat nun habang naka-upo pa ko sa bench at tinatago
ung sakit ng pakiramdam ko.
Haaa! Ok. Let's go team! Suarez, your in.
Teka! Pano ako?
Anong pano ka? Are you nuts?
Kaya ko parin mag-laro, kuya. Believe me!
Cge na! Just always make goals, ok! Cge! FIGHT!
Bumalik na nun ung mga teammates ko sa fields. Si Derek naman lumapit sakin
at lumuhod sa harapan ko para makapantay ako.
Wag ka nang magpaka-dakila jan. I only assigned as the team captain. Pero
wala sa mga regulasyon mo na mag-laro kahit injured ka na. Ok?
But I want to play this game!
I know you want this, pero Sam. Look at you. Kitang-kita mo yung sakit na
tinatago mo.
Nabigla ako sa sinabi nya.
Wa--what are you talking about?
Kitang-kita ko ung sakit na nararamdaman mo na pilit mo tinatago. Kaya
wag kana magpumilit na maglaro, ok? I know what's best for my team.
Per---No buts. Ok?
Tinignan nya ako ng diresto sa mata nun. *dug dug* Hala! Bakit biglang tumibok
ng mabilis ung puso ko? And I feel those butterflies on my stomach.
Tumayo na sya nun. Ako naman eh tulala parin dahil dun sa naramdaman ko
nung nag-meet ung mga mata namin kanina.
Ano kaya yun?
************************************************************************
Kinuha naman nya nun. And by the time na nabuhat na nya ako..
CHAPTER28
Ouch ang sakit naman ng ulo ko. Bakit ba ang tahimik? Anong oras na kaya?
Dahan-dahan ko naman binuksan ung mga mata ko. Puro white lang ung
nakikita ko. Pag lingon ko sa left, may nakita akong side table na may flowers
tsaka kung anu-ano pa. Tas pagtingin ko sa right, ganun din. Pero may nakita
akong naka-upo sa upuan dun sa may tabi ng higaan ko at nakayuko sa sa may
side ng kama ko.
Ginalaw ko naman ung left hand ko nun ng konti. Nagising naman ung taong un.
Uhh. Sorry!
Matagal bago sya naka-sagot. Parang syang naalimpungatan pero di naman.
Inayos naman nya ung itchura nya nun bago sya naka-sagot.
Ok ka na?
Yea. Medyo ok na. How long have I been sleeping?
Ung usual.7pm tayo nakarating dito sa hospital and it's 9am.
Ah talaga?
Breakfast?
Umm..
Wag kang tatanggi. You need it. Para gumaling ka agad.
Tinanong mo pa ko noh?
Sinasabihan lang kita, actually.
Ok, fine!
Patingin nga kung may lagnat ka pa. Hinawakan naman nya ung noo ko nun.
Ok naman pala eh. Medyo di kana mainit. Nilalamig ka?
Hindi naman, kuya.
Oh wait ka lang jan. May ite-text lang ako.
Ok.
Nag-text naman si kuya nun. After niya magtext eh bumalik ulit sya dun sa upuan
sa tabi ko at tinignan lang ako. Tinaasan ko naman siya ng kilay.
Bat ganyan ka maka-tingin?
Eh wala akong magawa eh.
Edi manood ka ng tv.
Ayoko nga! Walang magandang palabas eh!
Arte neto! Edi nood ka nalang ng MYx.
Backtrax eh. Ayoko un.
Pano mo nalaman, aber? Eh kakagicing mo lang.
Ilang minutes palang ako nakakatulog nun nung nagising mo ko.
Oh sorry noh! Di ko sinasadya eh. Kala ko ba sino tong nasa tabi ko.
Duuh! Sino pa ba ineexpect mo?
Aba! Madami. Madaming magtya-tiyagang bantayan ako dito noh!
Pero wala sila sakin!
Ah ewan!
Ibang klase ah. Parang wala kang sakit kung maka-arte ka jan. Eh kung
tutuusin ang taas-taas ng lagnat mo kagabi. Tapos parati ka pang
naaalimpungatan.
Pasensya. Mataas ang lagnat eh!
Oh ano pa nga ba?
Teka nga lang. Kala ko ba bibili ka ng breakfast?
Ha? Ako?
Hindi man! Malamang ung mga bulaklak nuh!
Che! Tigilan mo nga ako.
Ikaw nga dyan eh. Syempre ikaw ang kausap ko. Tayong dalawa lang
naman ang nandito kanina pa.
Ako? Bibili ng breakfast? Hindi nuh!
Oh bat nagyaya kang kumain ng almusal ngayong di ka naman pala bibili?
Aba'y bakit? Sinabi ko bang ako ang bibili ng almusal?
Oh edi sino?
Napagtaasan ko naman sya ng kilay at nagkatinginan kami.
Bigla namang may kumatok at napatingin kaming pareho sa pinto. Bumukas
naman at sumulpot si----
CHAPTER29
Knock! Knock! Eto na ang almusal!
binabasa nya?
Anong binabasa mo?
Twilight
Nagbabasa ka pala ng ganyan?
Actually, recently ko lang naging hobby ang ganito. May nag-inspire kasi
sakin.
Talaga? Kailan?
I think that was 2 years ago.
Grabe ah. Napaka-recent lang. Parang kahapon lang ung 2 years ago mo
ah.
Exagge ka. Mga 2 days ago siguro.
Natawa naman ako nun.
Huuy! Mag-aral ka nga dyan, Sam. Derek, ano ba?
Sorry boss!
Hayaan mo si kuya. Ngayon lang kasi siya nakapag-aral ng ganyan eh. I
giggled quietly.
Mag-aral ka na nga. Pag-bumagsak ka pa kasalanan ko. Tsaka baka
mawalan pa kami ng captain pag nangyari un noh.
Nakuu! Di mangyayari yun noh!
At bakit?
Easy. Dahil di ako bumabagsak.
Nako! Wag kang magsalit ng patapos dyan. Mag-aral ka na!
Di ako nag-sasalita ng patapos noh.
Ocge nga. What are your reasons?
Reasons?
Kung pano mo ko mapapaniwalang wala kang ibabagsak.
That's easy.
Bakit nga?
Kasee...
Kase?
Dude, matalino ata katabi mo noh!
Yabang!
Ayaw mo maniwala. Edi tignan natin results after ng exams.
Cge ah. Hinahamon kita.
Cge ba. Pustahan yan ah.
Oo ba! Anong kapalit?
Hmm.. pag nanalo ako, you'll tell me EVERYTHING. As in everything about
you.
Hmm.. ok. Pag ako naman nanalo?
Edi vice versa.
I know alot about you.
But you don't know EVERYTHING about me, ayt?
You have a point.
Ofcourse! Coz I'm a genius.
Ang confident mo naman, mare!
Eh kasi totoo.
WhatEver!
Ok na?
Yea. I'm dealing.
Then I smiled and said..
Well then, it's a great deal. I hope you won't back out.
CHAPTER.30
Well then, it's a great deal. I hope you won't back out.
Tinignan naman niya ako nun.
At pano mo naman nasabi na magba-back out ako?
Nagsisigurado lang po ako, professor.
Nakakatakot ka pag tinatawag mo kong ganyan, alam mo ba yun?
Really? How come?
Kasi madalang mo lang ako tawagin ng ganyan. At pag tinatawag mo pa ko
ng ganyan madalas ganito lang ang rason, 1st, may ginawa akong di mo
gusto and 2nd, naiinis ka sakin.
Don't worry. This time, none of the above.
Ang presko ng dating mo ah.
Eh syempre nasa aircon tayo eh.
That's not what I mean.
Then what do you mean?
Nevermind! Just mind your book.
You too!
----------------------------------------------------------------------------------------> FEW DAYS AFTER EXAMS. FRIDAY. DISMISSAL. <---
CHAPTER 31
Hoy Derek!
Nilingon naman niya ko nun.
Nandito kami sa may playground malapit sa clubhouse ng subdivision namin.
Well, ngayon siya nag-decide na tuparin ung napagka-sunduan namin. Well, deal
is a deal sabi nga nila.
Tinawag ko siya kasi bigla nalang siyang tumayo sa may swing. Akala siguro
niya di nako sisipot. Asa siya noh!
At san mo balak pumunta?
Lilipat lang sana ako dun sa isang swing. Bawal ba?
Nilapitan ko na nun siya.
Hindi naman. Kala ko kasi...
Tatakas ako? Pwede ba? Bakla lang ang isang taong walang isang salita
noh!
Aba! Malay ko ba kung middle ka noh.
Asa! Ano na?
Ang ewan mo! Nagsu-sungit ka nanaman. Dinadaig mo pa ko ah!
Sorry noh!
It's ok, it's alright!
Kuya mo?
Hindi siya interested maki-sawsaw this time. Sinabi mo ba sakanya ung
tungkol dito?
Di nga eh! Dinramahan nga ako kanina bago kayo dumating ni Karylle eh.
Yuck! Umandar nanaman topak ng kuya. Ano ba yan!
Hinawa mo kaya.
May sinasabi ka?
Ha? Meron ba kong sinabi? Wala naman eh.
Deny pa toh. Dun na nga tayo sa swing.
Tara!
Pumunta naman kami nun sa may swing at umupo dun.
Oh? Ano pang hinihintay mo dyan. Magsimula ka na!
DUH! Magtanong ka kaya. Ikaw tong may gustong malaman tungkol sakin
eh.
Wag na. Mag-start ka kahit saan.
Kain ka kasi ng kain dyan eh. Magta-tanong ka o aalis ako?
Napatingin naman ako nun sa kanya habang subo ko pa ung kamay ko kasi
kumakain ako ng chips.
Kadiri ka! Nakasubo pa ung daliri mo.
DUH!! Bakit ba ikaw di mo sinusubo ung kamay mo, aber?
Whatever!
See?
Alam mo, magtanong ka nalang dyan, ha?
Hmm.. Simulan natin sa pinaka-una. Ang lovelife!
Wow! Pinaka-una nga! Wala akong lablyp, ok?
Weehh! Wala daw. May nakwento si kuya sakin eh!
Ano?
Na may girlfriend ka daw.
Dati yun noh! Di na ngayon.
Ou nga pala noh! Napagusapan na natin toh dati diba?
[A/N: Read Chapter 10-12. Para ma-refresh kayo. Hehe
CHAPTER 32
Don't tell me kinwento na sayo ng kuya mo ung tungkol dito?
Napatingin naman ako sa kanya nun. Tapos eh nakatingin lang din siya sakin.
Yumuko nalang ako nun habang nakangiti at kinakamot ung ulo ko.
Ano? Umamin ka?
Ha? Anong aaminin ko? Wala naman eh!
Sabihin mo na kasi ung totoo noh. Di ko naman bubugbugin kuya mo, wag
kang mag-alala.
Weeeh? Okay lang skain kahit mag-bugbugan kayo ng kuya mo noh. Wag
niyo lang ako isali.
Hay naku! Sabihin mo na kasi ung totoo.
Ano ngang totoo?!
Ano pa bang pinaguusapan natin?
Oo na! Oo na! Crush na kita!
Sira! Di naman yun eh. Tsaka imposibleng di ka magka-crush sakin noh. Sa
gwapo kong toh!
Wow! Grabe oh! Muntik nakong tangayin ng malakas na hangin na dumaan.
Hurricane ata yun. Grabe oh! Ang LAKAS!
Yabang! Palibhasa matalino ka, magaling na athlete, mayaman, maganda..
Ha! Ha! Alam ko na lahat ng yun. Di mo na kailangan i-enumerate noh!
Ang kapal mo rin! Teka nga, wag mo iniiba ung usapan. Pwede?!
Aba! Di ko naman iniiba ung usapan eh. Lablyp ang usapan diba?
Ou nga!
Oh see? Edi lablyp parin ang topic. Bakit? Ang crush ba di kasama sa
lablyp yun?
Ewan? Kasama nga ba?!
Ewan ko din. Kaya nga tinatanong ko sayo eh.
Ano ba naman yan. Kung san-san tayo napunta.
Aba! Nandito parin naman tayo sa playground dito sa subdivision namin
ah!
Eh ikaw nga napunta ung utak mo sa Pluto eh.
Di ko naman siya sinagot nun. I know he's waiting for my answer. Pero di ko
muna trip sagutin ung tanong niya eh. Tumingala ako. I think it's going to rain.
Sa tingin mo, uulan noh?
How would I know? Di naman ako nanonood ng news this passed few
days.
Prediction lang! Sungit!
So what kung uulan nga?
I wanna play under the rain.
What? Gusto mong maligo sa ulan?
Duh! Magkaiba ang maliligo sa maglalaro!
So tell me, why do want to play under the rain?
To help you!
Help me?
And right after niya sinabi ung sentence na yun. Saktong bumuhos ang malakas
na ulan.
Napatayo naman siya nun. Ako nun fineel ko ung ulan.
Uyy! Tara na! Sumilong tayo dun sa may clubhouse oh! Dali! Magkakasakit
ka pa niyan eh!
No, I won't!
Tumayo ako nun sa swing at pumunta dun sa may damuhan at nagtatalon at
tumawa ng tumawa. Nilapitan naman ako ni Derek.
Ano bang ginagawa mo? Ha?! Gusto mo ba talagang magkasakit?
Magkasakit na kung magkasakit. Basta gusto kong ienjoy ang ulan ngayon
noh!
Bakit ba? Nababaliw ka na ba talaga?
Di ako nababaliw. Tinutulungan lang kita.
Tinutulungan? Saan?
Tumigil ako sa kakatalon. Nag-seryoso ako at tinignan ko siya. Pero nakangiti
parin ako.
Don't worry. She'll be with you while you're crying under the rain. Pretend.
Isipin mo, ang bawat patak ng ulan eh luha niya na dinadamayan ka. By the
way, I won't mind if you cry.
CHAPTER 33
Were still here. Standing under the rain. I was running around and jumping for
joy. Pero siya. He was just standing still. Naka-yuko, at di kumikibo. I didn't
bother to disturb him crying.
Yea. He was crying. He didn't want me to see him like that but I said I don't care if
he's going to cry or not. As long as it will make him feel more better.
Nung medyo naramdaman ko na, na parang ok na sya. I went standing beside
him. Tumingala sya and looked at me.
How are you feeling?
I'm fine. Do I seem not ok?
No.
Thanks!
Thanks for what?
For making me feel more better.
No problem. Anytime.
Obvious ba ko?
What do you mean?
Na umiyak.
Bakit? Umiyak ka ba? Talaga? I didn't notice eh. And I chuckled.
Honestly, di mo napansin?
Promise! I didn't.
Really?
Hello! Umuulan kaya. Malay ko ba kung luha o ulan lang yan nsa mukha mo
ngayon.
You have a point.
Of course I do!
Gusto mo na bang sumilong?
I guess. Napagod narin ako kaka-takbo't kakatawa eh.
Tara!
I smiled at him at naglakad nakami papunta sa clubhouse. I was still raining a bit
hard.
Nag-stay muna kami sa clubhouse hanggang sa humina ung ulan. We were
quiet the whole time were there. Until he broke it.
You're really good at this, aren't you?
Yea. I am. I usually do this to my brother.
Really? I never heard anything about his love life.
He didn't tell me anything, too.
Eh pano mo nalalaman kung anong nararamdaman niya? Kung malungkot,
heart-broken or what ever?
I just can feel it. No. I can see it.
How?
Di naman siguro ako bulag para di mapansin sa mga kilos nya. At di mo
maitatanggi sa mga mata niya.
So that's how you found out what I was feeling awhile ago.
Yea. You're right about that.
Alam mo kanina, nafeel ko na parang ikaw ung teacher at ako ang
studyante.
Well, atleast somehow nafeel mo ulit maging studyante through me, ayt?
Right.
Tumahimik naman ulit kami. Hinintay naman naming humina ang ulan. At nung
CHAPTER 34
Young lady, were have you been?!
Nabigla naman ako sa kanya nun. I was standing like a rock at the foot of the
stairs. I turned around and looked at him, eye to eye.
Well... I guess.
Guess what?
I guess you're right.
Right about what?
About in what I feel.
You feel? For who?
Will you stop doing that!
Doing what?
As if you don't know!
Ok, ok! I will.
Nanahimik naman kami. Tinignan ko sya. And he was looking at me. Seriously.
What?
I'm waiting.
Yumuko naman ako nun. Huminga naman siya ng malalim.
Ok. So answer my questions with a yes or a no. It's just a YES or NO, ok?
No MAYBE and no BUT!
Fine. Whatever!
You have a crush on him?
Huuuuh. Yes.
Do you care about him?
Yes.
Do you care about in what he feels?
Yes.
Worried about what's happening to him every second, every minute or
every hour you don't see him?
I guess... yes.
CHAPTER 35
I guess.. yes I do.
As I said those words, I felt I was kinda relief. In a way.
Feel better now?
Not much. I still feel sick.
Ofcourse you still do. Higa ka na. Take a rest.
Thanks, kuya!
Anytime, lil'sis!
Smile nalang ako nun tas inalalayan nya akong humiga. Kinumutan ako at
lumabas na ng kwarto.
Naging tahimik ung weekend ko. I was sick the whole weekend and no one
bothered to visit. And maybe, my brother really did that in purpose. For me to
have a rest.
Monday na. Nag-ready nako pumasok nun. Nung una, ayaw pa ni kuya na
pumasok ako pero I insisted. And he didn't argue with me any farther.
Papunta na kami ng school ngayon. And I'm thinking kung may sinabihan na ba
sya tungkol dun sa napag-usapan namin.
Cgurado ka bang okay ka lang? Namumutla ka pa eh.
Ok lang ako, kuya. Wag kang mag-alala.
Tas nag-fake ako ng smile. Napatingin ako sa kanya nun. At tinignan nya rin ako
with confusion.
Oh bakit? Are you asking me to turn the car----? I cut him off.
I won't! I just want to ask you something.
Tungkol saan?
Have you....? Umm.. Have... Err.. Hindi ko matapos ung sentence ko.
I didn't tell anyone about our talk lsat friday night.
Seryoso ka, kuya?
Oo naman! At bakit ko naman sasabihin sa kanya noh? Unless you want
me to tell him. Don't you?
Ofcourse I don't! The hell! He's not even inlove with me, you know!
Oh really?
Napatingin naman ako sa kanya nun. I think he knows something that I don't.
What is it?
What's what?
I know that you know something. Aren't you going to tell me?
I won't. You'll know it at the right time.
Demn! And when will that be?
I don't know.
Hey wait. Didn't you tell anyone that I'm sick?
Hindi. Para makapag-pahinga ka ng mabuti. I know your tired.
Oh ok. Thanks, kuya! You're the best! Pero wait! Wala bang tumawag or
nag-text or something----?
We're here!
Sabi nya at sabay tanggal ng seatbelt at labas ng kotse. And next thing I know,
he was already opening my car door.
You're really good at skipping.
I'm an athlete, remember?
But I'm an athlete too!
C'mon! Let's not talk about this.
Fine.
Naglakad nakami nun palabas ng parking lot. Hinatid naman ako ni kuya sa
classroom ko nun. Ewan ko ba anong nakain nya at gusto nya kong ihatid.
Habang naglalakad naman eh naisipan ko siyang tanungin.
Kuya? Anong bang nakain mo ngayon ha?
Worried lang ako noh. Baka himatayin ka bigla.
I told you. I'm feeling better now.
Sinasabi mo lang yan para makapasok ka.
You know how I hate missing something in class.
Yah right. Whatever you say.
Hoy! Alam ko iniisip mo noh. I can live without seeing him you know.
Yah. Just keep denying it. As if you hadn't told me anything.
CHAPTER 36
*KRRRIIIINGGGGG*
Okay. Class dismiss!
Yi-pee! I said then I sighed.
Hey! You okay?
Yea sure.
You don't look ok.
Coz I got sick last weekend that's why I look this pale.
You did?
Shock ka? Parang di ko sinabi sayo ah?
Sorry! Nagka-memory gap ako eh. Eh kasi naman. Di mo pa kinukwento
sakin ung nung Friday.
Hindi mo na kasi kailangang alamin yun. It's kinda....
Private?
I think so. And may complicated.
Ok. I understand your privacy.
Good.
Sinabit ko na nun sa right shoulder ko kung isang strap ng leather backpack ko.
Naglakad nako nun palabas ng room. Pero bago pako makalabas ng room,
merong tumawag sakin.
Hey Sam!
Uhh-ohh! Sabi ko sa sarili ko.
Napatigil naman ako nun sa tapat ng pinto namin. Hindi ako lumingon.
Uhh.. yes sir?
Oh c'mon! Classes are over now!
Uhh. Yea. Sorry.
Anong nangyari sayo this weekend? Tinatanong ko kuya mo pero di niya
ko sinasagot eh.
Huh? Ehh?
Anong sasabihin ko? Uggh. Superman? Are you there?
Sammie girl?
Ugh! Superman. Napahinga ako ng malalim nun.
You were saying my sister?
Nothing. Kanina ka pa?
dugo ko sa kanya.
Samantha, where are you going?!
Hala! Galit na sya sa tone nya. Hmmp! I don't care. Sinundan parin nya ako.
You don't care! Bakit ba nakikialam ka?!
HELLO! Coz' maybe I care! Tsaka binilin ka ng kuya mo sakin noh!
Yea, whatever! Leave me alone! Wag kang mag-alala. Sasabihin ko naman
kay kuya na sinamahan mo ko hanggang parking lot eh. Kaya, LEAVE ME
ALONE!
Naka-catch up na sya sakin nun at ginrab nya ung elbow ko at hinarap nya ako.
Tatawid na sana ako ng daan nun.
Ano bang problema mo?! Bat ba ang init ng dugo mo sakin ngayon?!
You don't have to know the reason. Kasi di mo rin naman maiintindihan eh!
Bakit naman hindi? Ok fine. Di ko maiintindihan. So what? Kahit di ko
maiintindihan, ok lang. Basta sabihin mo lang sakin.
Just... just leave me alone. Will you?
I can't.
Don't say that. You can try. Just do it!
Kumalas nako sa pagkakahawak nya at naglakad na ulit. Tumawid nako nun ng
daan.
Napatigil naman ako sa gitna ng daan nung may sinabi siya ulit.
CHAPTER 37
No! I can't do that! Coz' I think I'm falling..
Napatigil naman ako sa sinabi niya. And I was standing in the middle of the
street. I didn't turn my back to look at him. I didn't have the guts to do that.
What are you talking about?
About falling.
Oh-kay. Don't say stuffs like that just to make me stop.
And I was about to start walking again but he opened his mouth again.
I mean it.
I was frozen. It took me 2 minutes to speak again.
Falling? Falling where?
No. It's not "where". It's "for who?".
I didn't say a word. I was just looking down.
Hanggang sa may narinig akong magbusina sa left side ko. There's a car. A fast
car. A fast-approaching car. It's getting nearer and nearer. Pero hindi ako
makagalaw. Parang may sariling mundo ung mga paa ko at ayaw makisama
sakin. Ayaw akong paalisin sa kinatatayuan ko.
I froze and looked at the car. It was almost near. But suddenly, I felt someone
hold my waist and lift me.
And next thing I know, I was lying on top of Derek. Our eyes met and they were
frozen for few minutes. But then, he was the first one to bring me back to reality
and spoke.
Okay ka lang?
It took me 1 minutes before to answer. Tinignan ko muna sya. Then sumagot
ako.
I'm fine. Tas tumayo nako. At tumayo narin sya nun.
Are you sure?
I told you, I'm fine. Ok?
Bat ba ang sungit mo?
Sorry prof ah? Eh sa masungit talaga po ako eh? May magagawa po ba
kayo dun? Ha?
Tas tinignan ko lang sya. Umiling lang sya nun. Tas nakita ko nalang si kuya na
CHAPTER 38
CHAPTER 39
Nanliligaw ata sya eh.
Nanigas ako dun. I didn't even blink an eye.
I went back to my senses nung sinigawan ako nu kuya.
HOY SAMANTHA! Uy fone! Sayang ung bayad.
Napatingin ako sa kanya tapos bumalik nako sa fone.
Hello?
Nung nangyari sayo?
Wala. Nawala lang ako sa senses ko.
Na-shock ka ba?
Obvious ba? Sino bang hindi?
Teka nga! Ang sungit mo? Meron ka?
Pwede ba?! Wag mo na isama dito pagP-PMS ko. Pwede?
Oh sorry!
Bat wala ka man binabanggit sakin? Di mo man sinabi?!
Eh di ko nga alam eh. Ang gulo. Wala akong maintindihan.
Ano ba? Pano mo nasabing nanliligaw sya sayo?
Tawag sya ng tawag eh. Tas text din ng text. Hindi ung normal. Iba eh.
YUCK! Ganun pala sya manligaw?
Malay ko noh.
Matanong ko nga.
Uyy! Wag mo sabihin sinabi ko sayo. Baka naman sabihin nya ang kapal
ko.
Di yun. Ako bahala. Promise!
CHAPTER 40
Baliw ka sa bestfriend ko?
Nanlaki naman yung mata nya at kulang nalang eh mapatalon siya sa sinabi ko.
ANO?!
Ang OA mo mag-react kuya. Promise!
Ano naman kasing klaseng tanong yan?! Matino ba yan?!
HOY! Matino yun noh. OA ka lang talaga.
OA na kung OA. Magawa mo ba?!
Ok. Chill lang. Ano ba? Mag-usap tayo ng masinsinan, ok?
Ano nanaman yan? Nagseseryoso ka nanaman eh.
Coz this is something to be serious about, kuya!
Ok, fine! I'll be serious but don't make me say something I don't wanna say,
ok?
I'll try.
Ayan ka nanaman sa "I'll try" line mo na yan eh.
Coz I can't promise, kuya. Ewan ko lang. Di ako sure kung mapopromise
ko.
Ok. Fine. I give up. Go on.
Nanahimik muna ako nun. Nag-indian sit naman ako sa couch at humarap sa
kanya. Tinignan niya lang ako nun at parang inoobserban.
Don't look at me like that, ok? Parang ang laki ng kasalanan ko sayo.
Fine. Just say what you want to say, ok?
Easy lang. Ok. Ikaw nga kuya umamin ka sakin. Oo at hindi lang ang sagot
dito. Wala ng iba. Naiintindihan mo?
Oo na! Cge na. Ano na yung tanong mo?
Are deeply inlove with my bestfriend?
HEY! That's too much!
Too much?! Pano?! For Pete sake, kuya!
I'm not deeply inlove with your bestfriend!
CHAPTER 41
I'm just inlove with her!
Tinignan ko naman siya ng masama.
Batukan kaya kita dyan, kuya. Gusto mo?
Ano nanaman ginawa ko? HA?
Pakipot ka pa eh. Sasabunutan kita dyan. Daig mo pa ko!
Anung daig pa kita? Sapak gusto mo?
Sumbong kita kay mommy, gusto mo?
Whatever lil'sis!
Whatever ka dyan! Anung balak mo kay Karylle nyan?
Anung "anong balak ka kay Karylle" question nanaman yan?
DUH! Ano pa nga ba? Anong balak mo? Liligawan? Papahintayin? ANO?!
Eehhh..
Wag mo nga paandarin ung pagiging torpe mo, kuya! Tanda mo na eh.
Graduating ka na nga eh! Kaya pwede ba?!
Eh kasi naman. Ewan ko ba. Natotorpe ako dyan sa kaibigan mo.
Yuck kuya! Sa dinami-dami ng pwede mong ika-torpe bat sa kaibigan ko
pa?
Aba malay ko!
CHAPTER 42
Eh bakit ba? Pano kung niligawan ka ni Derek? Anong gagawin mo?
Tinignan ko naman siya ng masama nun.
Talagang wala kanang matanong na matino noh? Pwede ba!
Pwede ba rin! Nagtatanong ako. Kaya sumagot ka noh. Ako, sinagot ko ung
mga tanong mo. Kesimple nung tanong di mo masagot!
Napaka-non sense na tanong kuya! Pwede ba?!
Pwede ba ulet! Eh pano nalang kung itanong pala toh sa quiz nyo? Anong
isasagot mo?!
Ewaan! Tsaka bat naman toh itatanong sa quiz namin? Anong konesyon?
Aber?
Aba malay mo lang naman eh! Out of the blue biglang lumitaw sa mga
questions, db?
Too impossible!
Cheee! Wag kang mag-predict dyan na hindi mangyayari yun. You'll never
know, lil'sis!
Stop calling me that!
Then answer... my simple question. Nag-grin naman siya nun sakin at
inakbayan ako.
Then what is that simple question of yours my dearest brother?
Yun na nga. Anong gagawin mo pag-nagtanong si Derek sayo kung
liligawan ka niya?
Tinignan ko naman siya ng masama nun. Nagcross-arms lang ako nun tapos
sumimangot. Bakit ba ang kulit neto?!
Alam mo, kung di lang kita kuya, malamang naisip ko na mas kampi ka dun
sa Derek na yun kesa sakin.
Bakit ba? Kesimple lang nung tanong eh!
Spy ka ba nya?
WHAT?! Are you ridiculously asking me that question?!
CHAPTER 43
Oh-kay. I-fast forward na natin ung mga happenings. So December na nga. Yea!
Ayun, wala namang bago. Except nalang sa di ko pinapansin si Derek. Oy! Clear
un ah? Ako ang di pumapansin. Actually, siya rin eh.
Pag klase nya, di ako nagsasalita. Magsasalita lang ako, pagkailangan talaga. Di
na nga rin ako mapakag-recite eh. Basta ang alam ko, di ko siya kinakausap.
Yun na yun.
Kahit pag training. Madalas narin kasi ung training namin ngayon. Sa January
kasi, may laban na kami. Kalaban namin ung mga universities dito sa place.
Kaya ayun, todo training. Pero kahit nandun sya sa training, di ko parin siya
kikibuin. Kahit nasa harapan ko na sya kunwari nalang di ako nakikinig tapos
kakalbitin nalang ako nung teammate ko para makinig daw ako pero ndi parin
ako makikinig kunwari.
Ilang buwan naring ganun eh. Since nga nung "talk" namin ni kuya, naging
ganun na yung ginawa ko. I mean, I really didn't do that on purpose pero, parang
kusa ko nalang ginagawa eh. Alam nyo yun? Hayy.
Sam! Okay ka lang? Parang ang layo ng iniisip mo eh.
Ha--- ha?? Ano yun?
Okay ka lang ba?
Nginitian ko lang siya nun at napatingin sa wrist watch ko. 7pm na pala.
Friday ngayon kaya meron kaming training. Wed.-fri. kasi ung training namin eh.
GUYS, COOLDOWN NA TAYO!
Nag-cool down nakami tapos pumunta nakami ng locker room namin. Tinext ko
naman si kuya na tapos na ko.
Nag-shower ako nun at nag-bihis ng short at simpleng t-shirt. Pauwi narin naman
eh. Nag-paalam nako sa nga teammates ko nun at pinuntahan ko na si kuya sa
malapit sa gate.
Nakita ko naman siya agad kaya pinuntahan ko na sya.
Kanina ka pa? Nag-shower pa ko eh.
Okay lang. Kakatapos ko lang din mag-shower nung nag-text ka.
Nag-ttraining narin sila. Ganun din, sa January na ung laban nila. Katulad lang
nung samin.
Tara na!
Teka lang!
Oh bakit? Anong meron nanaman?
May hinihintay ako.
Hinihintay? Wala na siya dyan. Maaga umuwi yun.
Bat alam mo? Tinext ko siya kanina noh. Tsaka alam mo ba sino tinutukoy
ko?
Oo naman! Sino pa nga ba?
Oh cge nga. Sino?
Edi sino pa, edi si Karylle!
Tinignan ko naman kung sino ung hinihintay niya. UH-OH! I knew this was a bad
idea. Ugh!
Pare, akala ko naman di ka na darating eh.
Bakit ka ba nag-text? Nag-miss call ka pa.
Asan na ung susi? Pinakita ko naman sa kanya ung palm ko habang nakapamewang.
Teka lang. Sandali lang toh. 5 minutes, promise!
Ung susi nga eh?
Maawa ka naman! Ung lisensya ko, baka kunin nina mommy at di nako
makapag-drive!
Gusto mo batukan kita? Mas nag-worry ko mawalan ng lisensya kesa sa
ako na mag-drive mag-isa? Para naman siyang napa-isip nun.
Aba oo nga noh! Pero promise, sandali lang toh! 2 minutes.
2 minutes lang ah?
Yea! Oh pare, tara na! Hahatakin na sana nya si Derek kaso tumigas na parang
bato si Derek dun sa kinatatayuan niya.
Teka, san tayo pupunta?
San pa? Edi sa bahay namin. Tara na!
ANO?
Ano naman gagawin ko sa bahay niyo?
Aba! Bakit? Kailangan pa ba may dahilan para pumunta ka ng bahay? Dati rati
naman kahit walang dahilan bigla ka nalang sumusulpot sa may sala namin ah.
Eehh. Busy ako eh.
Anong busy? Malayo pa ang exams noh! Tara na!
Ehhh.
Time's up na! Di ka pa tapos? Gosh naman!
At ikaw babae, text mo na nga si Karylle kung nasan na sya.
Bakit ba? Tsaka bakit ako? Bat di ikaw?
Di mo ba narinig, magpa-party tayo. Dun siya matutulog.
Aba talaga...!
Ano ba! Tara na! Nasa bahay na si Karylle noh! Mahiya ka nga sa girlfriend
mo. Magpaka-tino ka nga!
Ang bilis naman nya?
Kanina, sabi on the way palang. Kaso dahil pianiral mo naman pagiging
isip-bata mo, nakarating na sya dun.
Ah ganun ba? Oh tara na!
Hi--Cge, humirit ka pa! Sasapakin na talaga kita!
Sabi ko nga sasama na eh!
Nag-lakad na nun kami papunta sa kotse. Wala lang akong imik nun habang
nasa likod ko ung dalawa at nag-aaway parin.
CHAPTER 44
Pagdating namin sa bahay eh wala pa si Karylle. Bwahahaha! One point!
Kala ko ba nandito na si Karylle my labs?
Binatukan ko nga.
My labs ko dyan! Sapakin kita sa susunod pag sinabi mo pa yun eh. Tsaka
hindi mo ba alam ang ibig sabihin ng word "TRICK"?
Ibig sabihin jino-joke mo ko kanina?
Well, obviously kuya dear!
Anung gusto mong gawin ko? Mag-hi sayo ng walang sawa? HELLO!
HELLO! HI! HI! Oh yan, masaya ka na?!
Ang sungit mo 'day! Anung meron sayo?
Walaaa! Tara na nga. Baba na tayo!
Hinatak ko na siya pababa nun.
Nung nasa baba nakami may nakahanda nang food sa dining.
Kain na tayo. Tamang-tama ang timing ah?
Nagluto ka, kuya?
Masama?
Walang lason yan?
Wala noh. Wala naman akong balak lason ang girlfriend ko.
Ah ganun? Kung tayong dalawa lang malamang nalagyan mo na ng lason
yan?
Ang dami mong satsat, lumamon ka nalang!
Eh pano kung ayaw ko?
Batukan kita?
Weeeeh! Scary!
Eh kung naging tatlo nakami?
Eh pano kung ayaw ko talaga?
Shongak! Walang lason yan!
Sinabi ko bang meron?
Umupo ka na!!
Oh-kay. Galit na siya sa tone na yun ah. haha!
Tsaka di naman lason gagamitin ko sayo eh, gagayumahin kita para kay
Derek!
CHAPTER 45.1
Tsaka di naman lason gagamitin ko sayo eh, gagayumahin kita para kay
Derek!
Napatingin naman ako kay kuya nun. Ano daw?!
Anung sabi mo? Gayuma?
Sweetie pie, tigilan mo na kasi tong si Sam ok? Mainit ang ulo eh.
Sweetie pie pala ha?
Oh bakit? Inggit ka lang noh!
Bat naman ako----Samuel, tigilan mo na nga. Kumakain tayo eh. Dapat walang nagaaway.
Tatahimik nako. Nagsalita na siya eh.
So kumain lang kami ng tahimik nun. As in wala ka lang maririnig kundi ung pagsubo, tsaka ung ingay ng spoon at fork pag kumakain ko. Yun lang talaga
maririnig mo.
Una akong tumayo sa hapag-kainan nun at nilagay ko ung pinagkainan ko sa
lababo.
Yaya, paki hugas nalang ah? Thank you!
Tas eh naglakad nako paakyat ng entertainment room.
San ka pupunta?
Tapos ka na?
Tapos nako. Busog nako eh. Sa may entertainment room lang ako.
Pagkatapos eh nagtuloy-tuloy ako sa entertainment room. Bago pa man ako
tuluyang makapasok at masara ang pinto ng room eh narinig ko si kuya na
sinabing,
Magse-senti mode lang yan. Hayaan niyo na muna.
Can we talk?
CHAPTER 45.2
Can we talk?
Napatingin ako sa kanya for a minute. Tapos tumingin nalang ulit ako sa piano at
pumindot ng isang key.
Talk about what? School? Grades?
No. None of the above.
Then what?
Can you play the piano for me first?
Aba! Demanding ang lolo niyo.
Napahinga naman ako ng malalim at umupo naman siya sa right side ko. Medyo
nailang pa nga ako eh. Buti nalang at mahaba ung chair ng piano kaya mga 12
inches pa ang layo niya sakin. Wahahaha! Layo eh?
Anong gusto mong kanta?
Napa-isip naman siya nun.
I heard favorite mo daw i-piano ung songs ni Alicia Keys?
Uh-huh. Hindi parin ako nakatingin sa kanya nun.
Cge. Kahit anong song nalang ni Alicia Keys. Ikaw nalang pumili.
Napatingin nalang ako sa kanya nun.
Nasobrahan ata nung kain. Parang timang eh. Abot hanggang tenga ung ngiti.
What's up with the smile?
Wala lang.
Tsss. Pwede bang wala lang? Napatingin na ulit ako sa piano nun.
Wala lang talaga. Masama bang maging masaya? O kaya ngumiti man lang
ng ganito?
Masama rin bang magtanong? Curious lang sana kasi ako eh noh.
Eh sa masaya ako eh.
Eh bakit nga?
Kasi kinakausap mo nako ulit.
Oh eh ano naman ngayon?
Wala naman. Matagal na tayong hindi naguusap ng ganito eh.
Ewan ko sayo!
Anong tutugtugin mo?
Pakinggan mo nalang.
Pagkasabi ko nun eh sinimulan ko na ung Intro.
Diary (Secrets)
You make me fall for you even harder in what you just did.
CHAPTER 46
You make me fall for you even harder in what you just did.
I froze with what he said. I really didn't know what to say at first. Pero nagmatigas parin ako.
Pwede ba, Derek? Tigilan na natin tong kalokohan na toh?
Hindi naman ako nakikipag-lokohan eh. Akala mo ba nagbibiro lang ako?
Bakit?! Hindi nga ba?? Alam mo, wag mong ginagawang joke ung mga
seryosong bagay na ganyan.
Seryoso ako, Sam. I'm serious. Why will I joke about topics like this?!
Alam mo wag nalang natin tong pag-usapan. Please lang.
Bakit ba ayaw mong pag-usapan?
Kasi wala naman yun patutunguhan eh.
Pano mo naman nasabi yun ha?!
Kasi alam ko. Kaya pwede ba, tigilan na natin toh. Please lang?
Napatayo nako nun sa kinauupuan ko. Kahit siya. Tumalikod ako sa kanya nun
at parang naharap nako sa wall.
I just need to know.
Know what, Derek? Know what??! Sabay harap ko naman sa kanya.
Ano ba talaga nararamdaman mo para sakin?
What the?! Kailangan mo ba talaga malaman yun? Ha?
I just want to know. So please. Tell me the truth?
What's the use? Kahit naman malaman mo ung nararamdaman ko may
magagawa ka ba? HA?! Naiyak nako nun. Ewan ko pero hindi ko na talaga
napigilan eh.
Meron akong magagawa, Sam. Just tell me.. tell me what you really feel?
Derek, please. Stop this!
Just answer my question. Para matapos na toh.
What if I say I don't like you. Anong gagawin mo?
Wala. Parang walang nangyari. Pero expect mo na mahihirapan ako sa
pakikitungo sayo. May possibility rin na..,
Na ano?
Lumayo ako. That I'll stay away from you.
Tinatakot mo ba ko?
No. I'm not.
Napa-isip naman ako dun sa sinabi niya. Hay buhay! Makiramay ka!
What if I say I like you?
I'll work it out.
Huh! Work it out?! How?!
I'll do everything para walang maging problema.
Anung ibig mong sabihin?
Ano ba satingin mo?
We can't be together, Derek. Kahit bali-baliktarin mo man ang mundo.
Againts all odds.
Hindi! Walang "against". Walang "odds". Kung gugustuhin naman nati------Pano kung ayoko? Sabay talikod ko sa kanya.
Bakit? Bakit ayaw mo? Don't you love me?
Hindi tayo pwede. Ayoko ng Student-teacher relationhsip. Besides, bawal
yun sa skul.
Then I'll resign. Napatingin na ulit ako sa kanya nun.
You can't resign!
Decision ko na yun.
Talaga bang gusto mong nahihirapan ako? HA?! Nagtuluy-tuloy parin ung
pag agos ng luha ko.
Eh mas mabuti nga yun eh.
Pag ba nag-resign ka may instant trabaho ka na ba nun? Ayokong maging
rason sa pagkakawalan mo ng trabaho.
Hindi naman ikaw ung reason eh.
Tapos lumakad na siya palapit sa door. Nung bubuksan na sana niya ung pinto..
May sinabi siya. At tuluyan naman akong nag-break down pagkalabas na
pagkalabas niya nung kwartong yun.
Don't worry. From now on, I'll stay away from you.
CHAPTER 47
After nga nung MADAMDAMING CONVERSATION namin ni Derek, todo iwas na
siya sakin. Kahit naman ako eh.
After rin nung incident na yun, hindi na siya pumupunta ng bahay. Pareho narin
kasi namin nakwento sa kanya un eh. After nung incident eh sinabi ko agad kina
kuya at Karylle ung nangyari. Siya naman, kinabukasan.
Ayun, kapag nagkikita sila, sinisigurado ni kuya na wala ako or he really make
sure that hindi kami magkikita. Like for example, pag fridays lumalabas parin sila
ni kuya. Pumupunta siyang subdivision pero hindi sa bahay namin. Didiretso siya
sa basketball court. Dun na ang bago nilang tambay after nung incident na yun.
Kapag uuwi na sila nun, he make sure that hindi na siya dadaan ng bahay
namin. Syempre, umiiwas nga eh. Haaaay!
Hell yea I know I was wrong. Demn wrong. And yes, I'm totally regretting those
things I told that day. I hurted him. And I hurted myself too. Pareho kaming
nasaktan, pareho kaming naghahanap ng daan para makapag-move on. Haaay!
Teammate 1: Hoy Sam! Kanina ka pa namin tinatawag ah? Tawag tayo ni Sir
Tim. May sasabihin daw siya sa team.
Natulala nanaman ako. Hayy! Tumayo nako nun dun sa kinauupuan ko at
lumapit na kung nasan man ung mga teammates ko.
Good afternoon pa, sir!
Good afternoon din sayo, Ms. Captain! You may sit down with your
teammates now. Napangiti nalang ako dun sa sinabi niya.
So, are we settled now? Ok. May importante akong sasabihin sa inyo
ngayon. Wag sana kayong mabigla o magalit. And I hope, you won't judge
someone ng basta-basta nalang. Ok?
Teammate 2: Sir Tim, ano pa ba ung gusto niyong sabihin? May practice pa
po kasi kami eh.
Ok. I just want to tell you that I will be your new coach starting today until
the end of the school year.
Teammate 3: Pero sir? Nasan na po si Coach Derek? May nangyari po ba sa
kanya? Bak--Tama na yan. Coach, pwede kausapin ko muna ung team?
Ocge. Mag-practice na kayo after ah? Tumango nalang ako nun kay Sir Tim.
Tumayo nako nun sa grass at tumayo sa harap ng mga teammates ko.
Teammate 2: Sam, anung nangyari kay coach Derek?
Teammate 4: Bakit siya nag-quit as our coach? May ginawa ba tayong
mali?
Guys, don't worry ok? He's fine. He's totally fine. Wala tayong ginagawang
masama. Wala KAYONG ginagawang masama.
Teammate 1: Eh bakti siya nag-quit?
Uhh. Hi.. h-Hindi ko rin alam eh. Siguro kasi marami na siyang ginagawa
ngayon. Diba? Hm.
CHAPTER 48
At tinupad niya nga ung sinabi niya sakin. Since nun hindi ko na siya nakita. Oh
yea. After that incident dun sa may fields, last thing I heard was that nag-resign
na siya sa university.
Aaminin ko, sobrang naging malungkot ako at parang nawala sa sarili nung
nawala siya sa skul. Yea. I know it's my fault. Pero ganun talaga eh. I have to
face the consequences. I chose this, so I have to deal with it.
Simula nung umalis siya sa skul, wala nakong nabalitaan sa kanya. Kahit na
nagcocommunicate parin sila ni kuya eh wala rin akong alam tungkol dun. Sabi
ko kasi kay kuya, wag na wag siyang magkekwento sakin basta involve siya.
Kaya ayun, sinunod naman ung sinabi ko.
Oh well.. it's been a year since that happen. Yea. Time really is so fast. Summer
ngayon. And sa susunod na pasukan, I'll be on my senior year sa college.
Si kuya, he's a successful call center agent. Grabe nga siyang nage-excel eh.
Akalain niyo yun? Hahaha! XD
Anyway, nandito naman ako ngayon sa garden namin. Senti mode noh? hahaha!
Btw, parents naman namin nasa states na.
Oh? Summer na summer nagkukulong ka dito sa bahay?
Oh kuya? Nandyan ka na pala?
Kakarating ko lang.
Nag-dinner ka na ba? Gusto mo paghanda kita?
Wag na. I'm okay. Tsaka hello, 10pm na.
Eh? 10pm na pero you expect me to be out?
Well, that was the Samantha I know before she met...
Oh yea. Right!
Hindi ka ba bored? Ang alam ko Karylle went bar hopping with some of
your girlfriends? Bat di ka sumama?
Well, obviously, sila pa nga ni Karylle. Going strong eh? Hahaha! Ganun talaga si
kuya. Hindi niya pinaghihigpitan si Karylle. Malaki kasi ung tiwala ni kuya sa
kanya eh. Eto namang si Karylle, ayaw sirain yun kaya ayun. Hahaha!
Naaaah! I passed.
Naku Sam! Bat ba ang hilig mo nagkukulong sa bahay pag ganyan?
Kesa naman magsayang ako ng pera sa mga ganun noh?
Alam mo, basta masaya ka sa pinag-gastusan mo ng pera parang wala
nalang yun sayo eh. Do you get it?
Kuya.. ayoko lang talagang lumabas ng bahay.
Bakit? Natatakot ka na baka makita mo siya? Ha?
Of course not, kuya!
Why don't you go out! Go with your friends. Be a normal person. Be the
Sam that we used to know.
I can't kuya. I can't.
Bakit?
He changed my me. He changed my life.
So? Alam mo, wala kanang magagawa eh. Wala na siya. And its you who
chose this. Ikaw tong nagsabi na hindi mo siya mahal tapos ngayon...
Kuya, please. Wag mo nang ipamukha sakin, okay?
Oh-kay. I'm sorry.
Kuya, tama naman ako diba? Kasi we can never be together. Teacher ko
siya, estudyante niya ko. We can't be together. Tama ako diba? Diba, kuya?
Napa-yuko naman ako nun. Tapos tinignan ko si kuya. Nakatingin rin siya sakin.
Ewan ko, Sam. Hindi ko alam. Alam niyo na mahal niyo ang isa't isa. Pero
bakit hindi niyo pinag-laban? Why didn't you try? Wala namang mawawala
diba? Tsaka malay mo... he's the guy you've been looking for.
Huuh. Sa tingin ko parang nahuli ka na ata para sabihin sakin yan.
Tss. *sabay ngiti* Oo nga noh. Bakit nga ba ngayon ko lang sinabi yun?
Kasi sinabi ko. Akalain mo yun. Sinunod mo ko? Tsss.
Oo nga noh? Ang slow ko talaga. Napangiti nalang siya nun. Then, I faked a
smile.
Tatawagan ko si Karylle ah? I'll tell them to drop by here para naman
malibang ka ng konti.
Pero kuya? Ano naman gagawin namin dito? And besides, they're still
having fun.
Alam mo, sila tong nagsabi na i-text ko sila pag ok na. Kaya pwede ba?
Tsaka alam kong hindi mage-enjoy yun pag hindi ka kasama noh!
Kuya talaga. Kilalang-kilala na si Karylle oh.
Ganun talaga eh. Mahal ko siya eh.
tssss. Bakit ba kailangan pang banggitin ni kuya ung word na "mahal" na yan.
Uhhh!
CHAPTER 49
Uhh. Hello?
Oh? Bat ang tagal bago mo sagutin?
Ha? Nag-CR ako eh. Sorry naman daw.
Sorry naman din daw. Nag-alala ako eh.
Wushuuuu! Tats daw si ako eh! Natawa naman kami pareho nun. Hahaha!
Oh? Bat sabi ni Karylle ayaw mo daw tumanggap ng bwisita?
Bwisit na nga eh. Tatanggapin ko pa?
Ganun? Bwisita nako ngayon??
Ikaw nag-sabi niyan, hindi ako.
Weeh? Di nga?
Bwisita ka naman talaga eh. Diba? Diba??
Oo na! Oo na poh! Panalo ka na!
Kelan ba ko natalo sayo?
Yun na nga eh. Neber pa! Cherloo ah!
Ang bakla talaga eh!
Sayo ko lang natututunan ung mga ganun eh.
Ocge na, ako na ang salarin. Kelan ba naging hindi? Oh diba? Ang kulit
namin? Patapon eh!
OH teka, okay ka lang ba?
Ay DUUUH! Malamang. Inaaway nga kita oh. Tas sasabihin mong di ako
okay?
Aba! Kelan ko ba sinabing hindi ka okay? Tinatanong ko nga lang eh.
Oh sorry! Sorry nga daw eh..
Ay wala! I-shoot! I-shoot na dun oh! Ganyan naman ung sinasabi namin pag
kunwari daw KUNO ayaw patawarin. Hahaha!
Ikaw i-shoot ko dun eh! Ano?!
Meron ka noh??
Angal ka? At yun na ung huli kong narinig dahil nakapasok na sila ng bahay.
Ocge, mag-away lang kayo habang kumakain ha? Wahaha! At sabay balik ng
fone ko sa tenga ko.
Oh anung nangyari?
Oh sorry! Kinausap ko pa si kuya eh. Inaway ko!
Hilig mong mang-away ah? Paskong-pasko! Anu ba yan?! Paulit-ulit eh.
Anu bang meron sa linyang yun ha?
Anung linya? Ung globe ba? Okay naman eh. Taas kaya ng signal!
HAAAAR! I mean the line. As in ung "paskong-pasko" hirit niyo!
Eh pasko naman talaga eh!
Ok fine. Pagbigyan kita. Tutal, paskong-pasko. Diba?
Yaaaan! Ganyan. Tama yan. Wag kang magsungit. Pakabait ka ha?
Opo boss! Sabi mo eh!
Very good! Jahe toh ah! Babatukan ko toh pag nagkita kami eh.
Wag mo kong vinevery good kundi babatukan kita!
Anong gusto mo? Excellent?!
Hindi. PERFECT! Perfect ako eh!
At proud ka pa? Aba't kokontra pa ata? Upakan! hahaha!
Kokontra ka? Eh sa proud ako na perfect ako eh!
Ocge na. Sinusungitan mo na ko. Mananahimik nako. Aba! Nanahimik nga. 1
minute.
Kumain ka na?
Akala ko ba mananahimik ka na?
Ocge na. Syatap na ulet.
Oist! Joke lang. Bwahahaha! Hindi pa ko kumain noh. Kausap kita eh. Pano
ako kakain?!
Sana naman sinabi mo diba? Diba?!
Sungit neto eh! Osiya. Mamaya ka nalang ulit tumawag. Lalamon muna ang
magandang prinsesa. Hahaha!
Di nako kokontra dun. Para makakain kana.
Aba, salamat! Concern?
Hindi. Naririn-----ANDREW EDISON SANDOVAL?!
Byeee! Labyu!
Labyu-hin mo mukha mo! Goodbye! Paalam! Adios! Sabay baba ko na ng
fone.
Sumakit tenga ko dun ah? Anyway, pumasok nako ng bahay nun at sinamahan
sina kuya na lumamon. hahaha!
BTW, si Mr. royalblue font color? Siya si Andrew Edison Sandoval. Kaibigan ko.
Kaibigan ng lahat. At magkaibigan ang parents namin. Siya ang nagpasaya sakin
nung mga panahong nalulumbay ako. [say niyo naman sa tagalog ko? hahaha!]
Inaliw niya ko na para siyang clown at! hmm! We have the same interest. And
that's soccer. OH diba? Magkasundo kami talaga. Walang kokontra! Ang
kumontra, panget! Wahahaha!
C H A P T E R 50
HUUY BRUHA! Congraaaaaaaaaaaaaaaaaats! Daming "a" ah? Hahaha!
Ganyan talaga pagkasabi niya eh. Wahaha!
Hinug ko narin siya. Yipee! Graduate na kami! Salamat naman noh. Nag-release
nako sa hug niya nung nakita ko na si kuya na palapit samin kasama si Drew.
Ayan na ang ever-supporting bachelor mo! Tinignan naman ako ng masama
Ocge na. Pasalamat ka, graduation mo ngayon ah. Ngumiti naman ako tapos
tumingala.
Salamat po!
Mag-mature ka na nga.
Wah-eber, kuya! Nag-roll nalang ako ng eyes sa kanya. Kung magsalita siya
parang siya matured na eh noh? Hahaha!
So what are your plans now? Napatingin naman ako sa kanya.
What do you mean?
Oh c'mon! Don't tell me you don't have any plans? Natawa nalang ako nun.
Are you seriously asking me that? Why don't you ask yourself that
question?
Don't gimme that question back.
Well, I just did. Then I grinned at him. Natawa lang siya sakin.
What are you talking about?
What are YOU talking about? At inemphasize ko pa talaga yung "you". Haha!
What are YOU guys talking about? At makisali daw ba si kuya? Hahaha!
Huh! Nevermind! Sabay roll ko ng aking betipul eyes. Haha!
Naglakad nako nun papuntang parking lot. Kaya sumunod nalang sila. Syempre,
ako sumakay ako dun sa sasakyan ni Drew. Si Karylle naman, kay kuya.
Syempre, couples eh. Tsss.
Habang nagda-drive si Drew eh hindi ko maiwasan na maisip siya. Bagitin ba
naman ni kuya kanina bago graduation. Tsss.
FLASHBACK
Nasa kwarto ako at naghahanda na para sa aking graduation. Tapos bigla
naman may kumatok.
Cge, pasok. Tapos pumasok sa pintuan si kuya.
Oh? Buti dyan mo naisipang pumasok? Nung mga nakaraang araw kasi
parati nalang sa sliding door ka dumadaan eh. Ngayon ata sa main door
na?
Eh yung kwarto ko kasi may sliding door na nagli-lead sa parang mini balcony ng
kwarto ko. Mini lang kasi siya talaga noh. Hahaha!
Naka-ready na kasi ako eh. Baka magusot pa ung damit ko.
Ahsuus! Oh? Bakit? May kailangan ka, kuya? Sumeryoso naman ung mukha
niya nun at umupo sa tabi ko sa kama. Sumeryoso narin ako nun.
May tatanong lang sana ako sayo.
Oh shoot, kuya! Ano yun?
I know you don't wanna talk about him but...
What about him? Ganyan kami ni kuya pag pinaguusapan namin siya. Ayaw ko
pa kasi marinig ung pangalan niya eh. Ewan ko ba bakit. Parang naiirita ako na
ewan.
Hindi mo na ba siya naiisip?
Kuya, alam mo naman diba?
Well, I'm sure his happy for you now. This is one of his wishes for you.
Sabay ngiti niya at pat niya sakin sa ulo.
Have you been... have you been talking to him?
What?
May communication pa ba kayo?
Sammie, we're bestfriends. Ano ba sa tingin mo? Napayuko nalang ako.
Madalas ka niyang tanong sakin pag nagkaka-usap kami. Di ko siya
dinedelay sa balita.
Does he know?
About what? About you and Drew? Oh-kay. Silence. Yea. He knows that
thing too.
So??
Nung una tahimik lang siya. Pero after few minutes, he said that he's happy
for you. After nun, we never talked about that thing anymore. Pero
kinakamusta ka niya, once in a while. Napangiti nalang ako ng pilit.
Nakapag-move on na talaga siya. I'm happy for him.
Sa ex niya, oo. Pero sayo? I don't think so.
Makakalimutan din ako nun noh. Napatingin ulit ako sa kanya at ngumiti.
Sam, what if....? Sabay tingin niya sa labas sa may balcony.
What if? What? Tingin ulit siya sakin.
What if binalikan ka niya? Would you still choose to run away from him?
Would you still deny your feelings for him?
END OF FLASHBACK
Ahhh. Oh kitams? Ang tipid pa sumagot? Sabihin niyo nga, nakidnap ba ung
Drew na kausap ko sa telepono? Parang ibang Drew ata ung kasama ko ngayon
eh.
Huuy Drew! Di ka okay. Tahimik ka. Sinaniban ka noh? Sabihin mo nga,
magsalita ka na! Ngayon na! Hindi ako natatakot sayo!
TOINKS!
Aray! Batukan daw ba ko? Huhuhu..
Tama daw bang mag-inarte?
Eh ang tahimik mo eh. Nakagraduate ka naman last week. Ano pa
pinoproblema mo dyan? Oh yea. Nauna pa siya grumaduate sakin. Ibang
course niya eh.
Wala nga. Nag-iisip ka. Kaya ako din.
Gaya-gaya ka! Walang originality! Humph! Babatukan sana niya ko ulit kaso
inunahan ko siya.
Aray ah! Mas masakit ung batok mo!
Sorry ah! Gumanti lang ako eh.
Eh ano ba kasi ung iniisip mo?
Ano rin ung iniisip mo?
Una akong nag-tanong. Kaya ikaw muna sumagot.
Ako ang babae. Kaya ako dapat ang masusunod. Tama naman, diba? Cge.
Underin si Drew. Hahaha!
Ai hindi. Ako una nagtanong eh. Napa-buntong hininga nalang ako nun.
Humph!
Ocge na nga. Dahil mabait ako ngayon, nanalo ka. Fine! Napatingin naman
siya sakin nun. At buti nalang eh nag-stop light noh.
Waw! Pers tym ko ata toh? Nag-cross arms nalang ako nun.
Ou nga! Kaya mag-rejoice ka na! Wag na head and shoulders!
Huh? I really don't know. Gayahin daw ba ung commercial? As pati ung
pagkakasabi ng "I really don't know" gayang-gaya niya eh. Gaya-gaya kasi!
Hahaha!
Haaaar! Wala ka talagang originality.
Tatanungin sana kita if you want to marry me? Natigilan ako. Sakto naman eh
napag-park na kami. I was only looking at him. Straight to the face.
Sure ka ba? I said without moving. At sure akong wala kang mate-trace na
reaksyon sa mukha ko nung mga oras na yun.
Pretty sure. Bat ngayon?
Alam niyo ba anong araw ngayon? It's not only my graduation. But at the same
time, ito rin ung araw nung iniwan ako ni Derek. 2 years ago..
Ngumiti ako. Naiiyak. Hindi dahil sa nag-propose siya sakin. Kundi dahil nga sa
kung anong meron sa araw na toh. At dahil nga dun, isa lang ang nasabi ko kay
Drew.
EPILOGUE
Well yea. After few years of waiting, ikakasal nako. (Parang ang tagal eh noh?
haha!) Well, isang taon din ung lumipas since nung nag-propose si Drew sakin. I
think to be exact, 1 year, 4 months. Hahaha! How the hell can I forget that day?
Geez!
Wedding gown
pagiging makulit niya. Kahit etong si Karylle, hindi ako nairita sa ingay niya today.
At parang walang nambatok sakin today kaya nanibago talaga ako. Dahil ba sa
ikakasal nako? Ganon? WOOW! Dapat pala araw-araw akong kinakasal noh?
Hahaha!
Anyway, ayun nga. Nung pumwesto nako eh nag-start na mag-play ung music.
Napatingala naman ako ng wala sa oras nung ibang kanta ung nag-play.
Background music
Te... teka, hindi ito ung---- Sabay tulak nalang sakin ni Karylle at bulong sa
tenga ko.
Just walk, bespren. Wag kang titigil kahit anong makita mo, okay? Just
listen to me and everything's going to be, okay. Got it? Oh-kay. That's wierd.
Unang-una, that's the first time Karylle would talk to me in that way. Tapos ganun
kaseryoso? AT! Gusto pa niyang sundan ko ung mga sinabi niya? As if she don't
know me? Pag gusto kong tumigil, titigil talaga ako. Kahit masagasaan pako.
Oh-kay. May naalala ako dun sa part na yun, infairness. Tssk! Past is Past. Wag
nang muling ibalik ang nakaraan. PRESENT IS PRESENT. And this is my
present.
Huminga naman ako ng malalim. And I started walking in the middle aisle.
SLOOOOOOWLY.
Nung una sa sobrang kaba ko, sa baba lang ako nakatingin. Pero nung parang
napansin ko na na mga kakilala ko na ung mga nadadaanan ko eh unti-unti
akong napatingala at nag-smile narin.
Tingin sa kaliwa, tingin sa kanan. Pero I still don't have to guts to look at the altar.
Oh geeez! Bro, bear with me this time around. Will you?
Sa sobrang bagal ko mag-lakad, tinitignan nako ng masama ni bridesmaid. Aba!
Mababatukan ko na talaga tong babaeng to eh. Nung nasa may gitna nako,
tumingin ako sa kaliwa ulit. Tapos sa kanan---- TEKA!
Napatigil naman ako sa nakita ko. Ta... ta.. tama ba tong nakikita ko? Ba... bakit
siya nandun? Hindi ba dapat...?
Si Drew nandun. Sa tabi nung ibang guest. At dalawang tao lang ung
pagitan namin. Pero? Diba siya ung nasa may harap sa tabi ng bestman?
Tabi ni kuya? BAT?
Pasitsit ko paring
Napakunot nalang ako ng noo nun. Tapos hinawakan niya ung balikat ko at
hinarap ako sa may altar.
Pagka-harap ko, nakita ko si Karylle at nakangiti lang siya. Pero unti-unti lang
siyang tumabi nun at... nakita ko siya. Sa tabi ng bestman. Sa tabi ng kuya ko.
Sa may harap ng altar. Nakatingin sakin. Nakangiti.
Pa... paanong? Napalingon ako kay Drew na nakahawak parin sa balikat ko.
Wag kang mag-alala. Mahal din kita. Pero tulad mo, mas mahal ko din ung
iniwan ko sa Italy. Pagkatapos eh tinulak niya ko para makapag-lakad na.
Anong meron sa araw ngayon at ang hilig nilang manulak. Pero bago pa ako
tuluyang maglakad eh lumingon ulit ak kay Drew.
I love you, Drew. I really, really do! Napangiti siya lalo dun sa sinabi ko.
Mahal din kita!
love you".
Malamang oo. Kasi kung hindi, edi kanina pa ko tumakbo, diba? Diba?
Diba? Diba? Tinaasan ko naman siya ng kilay nun tapos tinignan ako.
So mahal mo nga ako?
Ano ba sa tingin mo? Ha?
As in mamahalin mo ko hanggang sa tumanda ka? Sure ka ba talaga na
ako ung gusto mong makasama hanggang sa huling sandali ng buhay mo?
Napa-isip naman ako dun.
May point ka dun. Pero teka. Dapat sayo ko ata itanong yun ah. Ikaw tong
nagpa-handa ng kasal. As if sure na sure ka na papakasalan talaga kita eh
noh?
Eh syempre. Confident ata toh noh. Alam ko ata lahat ng mga
pinanggagawa mo nung wala ako ah. Nabigla naman ako dun sa sinabi
niya. Don't tell me..... Tinignan ko naman ung taong pinaghihinalaan ko. At
walang iba kundi ang aking ever-spporting and loving dearest and sweetest of
them all na todo-todo ang pagmamahal sa taong napaka-lapit sakin bukod sa
kanya at sa pamilya ko pati narin----- OH-KAY. Tama na. Mahaba na yun eh.
Inawat ko na si Ms. Otor. Humahaba tuloy lalo ung epilogue.
KUUUUUYAAA! With the nananalinsik eyes epek pa yan ah.
Wag mo nako pagalitan. Dapat lang yan noh. Para naman maging masaya
kana. Tsaka eto naman talaga gusto mo diba? Kita mo, naunahan mo pa
kami netong si Karylle.
Ambagal mo kasi eh. Di ka pa makapag-propose! Magpo-propose nalang
oh!
Hoy teka nga. Ikaw ba, Miss eh pakakasalan itong groom? Inaamag na ung
mga bisita oh. Nagchismisan pa kayo dyan. Isang tanong, isang sagot.
Papakasal ka ba o hindi?
HIIIIIINDDDDDDDIIIIIII! Tingin naman silang tatlo sakin nun.
Joke lang.
So ayun nga. Kinasal kami ni Derek. Magic noh? Hindi naging kami, pero alam
namin sa isa't isa na nagmamahalan kami. [Singit ako. Nakokornihan ako eh.
Eww! hahaha! Nakornihan daw ba sa sariling update? hahaha!]
Anyway, ayun nga. After nung wedding, dun ko lang nalaman na lahat pala nung
mga times na nalulumbay ako o kaya iniisip ko siya. Basta bawat galaw ko,
sinasabi ni kuya sa kanya. Edi bistado nga ako diba?
Tapos, natanong ko rin sa kanya nung bakit siya lumayo kung alam naman pala
niya na mahal ko siya. Ayun. Dahil daw sa ayaw niya na nahihirapan ako dun sa
about sa student-teacher relationship. Tsaka nag-soul searching muna daw siya
sa iba't ibang lugar. Ang taray diba? Pero hanggang Pilipinas lang naman siya.
Umabot siya ng Singapore at Hongkong pero sandali lang daw siya dun. Ilang
buwan lang. Ayun.
This time around, wala nang hahadlang pa samin. Happy ending? OH yea. We'll
be together, FOR-EVER!