Professional Documents
Culture Documents
T gjith jemi nga Ademi dhe Ademi sht nga dheu. Ky sht
fillimi dhe fundi.
Materia e krijimit ton sht dheu, i cili simbolizon qetsin,
dlirsin, modestin, sinqeritetin dhe gjallrin.
Kur njeriu arrin ta kuptoj realitetin e dheut, e njeh m mir
vetveten. Kur njeh vetveten, e adhuron Zotin, sht modest, i
sjellshm me t gjith, e kupton se sht si t tjert, nga dheu.
Tani e di se kush sht.
Ose do t jesh produktiv e paqeruajts sikurse nna jote tok ose
si gjyshi yt dh, ose do t jesh i palulzuar, nuk do t banohet tek
ti dhe do t jesh doher i that. Do t mbetesh vetm ai q t
tjert do ta shkelin e do ti hedhin uj q t mos ngrihet pluhur.
Dheu i kujton njeriut q t mos bhet mendjemadh, t jet
produktiv, aktiv dhe i gjall n jet. Ndoshta ai mundohet q me
kmbn e tij t shkel materien e vet, por t ket kujdes dhe t
shikoj se ku po shkel. Dheu ia kujton atij q t mos nnmoj
asknd sepse dheu nuk mund ta nnmoj dheun.
Pasuria, pozita, prejardhja familjare, fisi shpeshher bjn q t
harrosh se kush je.
T largohesh nga toka e ti shikosh t tjert sikur jan m t
vegjl, m t dobt, m t varfr e m t prapambetur nuk sht
tjetr vetm se t largohesh nga vetvetja.
Tu bsh t tjerve padrejtsi, ti shtypsh, mashtrosh, tradhtosh,
gnjesh, prqeshsh e nnmosh mos harro se sht t shkelsh
mbi veten tnde. Edhe ata jan prej dheu si ti.
N rrug, shkoll e administrat ti dshiron t jesh i pari, por
harron se me kt shkel t tjert, kurse n realitet po shkel veten
tnde.
Ndrtimi i urave t komunikimit, largimit apo afrimit me t tjert
n baz t lokalizmave sht shenj primitivizmi dhe e s