Professional Documents
Culture Documents
I Love You But You Love Him
I Love You But You Love Him
Bago ko umalis.
Granny (kinurot na naman ang pisngi ko. awts huh.) Apo! Mag-ingat ka ha? May weird thingy kasi
ngayon na malamang mangyari sayo. ^__^ (pabata talaga si lola)
Mandz: Hay lola. Ayan ka na naman ehh..
Granny: Oo nga apo ;) <-- sabay kindat,
Mandz: Tsss. Oh sige na nga po la. Wag nyu na pong pisilin pisngi ko pls?
Granny: Ahy naku. Dalagang dalaga na talaga ang apo k, ayaw ng magpakurot!
Mandz: (di na ko sumagot. Umalis na lang ako. I hate being called Dalaga. )
Grannys Weird Thingy
Saturday Sa tapat ng bahay nila Reah
"Tao po?"
*katok.katok.katok*
(wala pa din...)
*katok.katok.katok*
*engggkkk.-- tunog ng nagbukas na pinto.*
Isang matandang matabang babae ang nagbukas ng pinto. Weew. Ang weird niya. Tingnan niya pa ako
simula taaaaassss pababa. Of course, nakita niya ang isang payatot na babaeng nakasuot ng black
tshirt at nakajeans. Eto na siguro ung sinasabi ni granny na may weird thingy na mangyayari,
eh. weird talaga nung matanda.
"Sinong hanap mo miss?"
"Si Reah po."
"Wala na siya, kanina pa nakaalis. Sabi, pupunta saw sa klasmeyt niya? Matagal pa ata siya dun
Neng."
"Ha? Eh sabi niya...."
"Oo nga. Sabi niya nga na dadalhin ka niya sa Simbahan. Naawa daw kasi siya sayo. Lagi ka daw
nakakulong sa bahay tuwing weekends." (Mukha naman palang mabait si manang. )
"Eh, Papano po kami pupunta niyan?"
Di siya sumagot pero ngumiti yung matanda na halos umabot ng tenga.
Sinara niya yung pinto, at may isang lalaki ang lumabas sa bahay nila.
Matangkad. Ang ganda ng mata. Medyo chinito Maputi. Ang tangos ng ilong.. Ang bango . (Hehe,
Naamoy ko agad yun xD) Ang payat pero hindi naman sobraaa. Tama lang.
"Miss?"
"Yes?"
"Ikaw ba yung friend ni Reah?"
"Yup." (naiilang ako uh.) -_-"
"Churchmate ko siya sabi niya, isama daw kita sa simbahan."
"Huh? bakit??" (wala na naman ako sa sarili ko)
"Hello? Maglilinis syempre? Pwede ba. Hindi niya ba sinabi sa'yo?."
"Uhh. Ehh. Nasabi niya nga sakin... " *nods* (ang suplado.)
"Sige, just follow me."
Graaaabee!! Ang bango ng hininga niya .. (amuyin ?? )
Natulala ako pero di ko pinahalata. Ang suplado kaya. Ito na siguro ang pinakaweird na nangyari
sakin. Napasama ako ng hindi man lang tumatanggi. TAMAAA!!!
Naalala ko yung sinabi ni granny kanina. Tama na naman ung hula niya. Akala ko si Manang na
yung weird.
"Sige, Ma, alis na po kami. "
"Sige, nak. Ingat ka sa babaeng yan.... "
Kiniss ni boy chinito ung Mama niya. Gahhhhd!!! Ibig sabihin????
Napayuko ako, (nagulat kasi ako and for privacy naman nila...)
Titingin na naman ako sa kanila pero.....
Mukha niya yung nakita ko.. 0_0
"Miss, OO KAPATID ako ni Reah."
"Uh? Eh? " (Wala naman akong sinasabi na...)
"Pansin ko kasi, kanina mu pa ko tinitignan. hanggang sa nung nagpaalam na ko kay Mama,
nakatingin ka pa din."
Grabe, Ang weird ng lalaking 'toh. Kanina suplado, ngayon, eto inoobserbahan na pala ako. Sa
lahat namaaaan.. Duhh. Bakit kasi di ako tumangging sumama. Mandz??? Wag mu sabihing??? (You
know what I think Nuh-ohw. A big no. I hate boys since . . . .. wag na nating pag-usapan yun.
"Uhh. Pwede ba pumunta na lang tayo sa Simbahan."
"Sige. Sundan mo na lang ako."
Akala ko naman maglalakad na kami, pero nagulat ako nung makita kong may BIKE pala siya. Gaahd!
Anung akala niya??
"Miss, kung inaakala mong iaangkas kita, well, nagkakamali ka..Sumunod ka na lang Okay? By the
way, I'm PJ."
So, PJ pala ang pangalan ng kapatid ni Reah.
Kyaaah! Di bale, hindi na muna kao maiilingan sa lalaking ito. Alang alang kay Reah.
CHAPTER 3: A Walk to be Overlook
Wala akong magawa kung hindi ang sumunod sa direksyon kung saan siya pupunta. Bagong lipat lang
naman kasi sa baranggay na to at first time ko pa lang din pupunta sa church nila Reah. Hay..
Ang boring kasama ni PJ. Pero, habang tinitgnan ko siya magbike ng nauuna sakin, hindi ko
maiwasang hindi tumingin sa malaki niyang katawan, sa well-formed biceps (na obvious na obvious
naman habang hawak niya yung manibela ng bike) at sa napaka-astig niyang buhok. My gudness.
Ngayon na lang ako naka-appreciate ng ganitong katawaaaaaan!!
*LAKAD.LAKAD*
Mandz: (^~^)
PJ : (-__-)
Mandz: (_^^)
PJ: (-__-)
Nailang na din siguro siya sa katahimikan in between us, so sa wakas! nagsalita din siya.
PJ : So. Your Mandy Loise ?
(ang pormal naman niya magsalita,)
Mandz: Yup! But you can call me Mandz. (sabi ko na halos takot tumingin sa kanya)
PJ: Pwede ba MissMandz: Mandz, just call me Mandz (todo smile pa q)
PJ: Okay Mandz. Pwede ba....
Mandz: Anu yun??> ^__^ <---EXCITED!!!
PJ: Pwede bang wag kang tingin ng tingin sakin. Nakakailang.
Mandz: Ha? Ako tumitingin? Eew. Bakit naman kita titignan.
PJ: So, narinig mu na kaya naman pls lang. (waaah! ang sungit niya...)
Nakakaturn-off yung ugali niya,. Kabaliktaran ng itsura niya. Anyway, wala naman akong
interest , Sabi ko nga. I hate boys. Pinapakisamahan ko lang tong taong to, dahil kay Bespren.
Namaaan! Wag kayung mag-isip ng masama.
Nagvibrate ang Cellphone ko. Aba! Si Reah, tumatawag...
Sagutin ko nga.
Mandz: Aba? At may gana ka pang tumawag.
Reah: Bespren namaaaan.. Biglaan lang naman tong lakad namin. Tsaka, binilin naman kita kay
Mama at kay Kuya Jerico eh..
Mandz: Reah namaaaan. Sana, sinabihan mu pa din ako na di ka pupunta. Yung pinagiwanan mu naman
kasi sakin. Kuya mu pala. pero NAPAKa WEIRD!! Magkapatid nga kayo!
Reah: Bwahaha. *evil.laugh*(ata?) Huwag mu munang husgahan si Kuya. may di ka pa alam sa kanya.
At malalaman mu un pagdating nyu ng church.
Mandz: REAH!!! Grrr. Loka ka talagang babae ka. Alam mu namang ayoko sa Social Life tapos eto
ka, isasama ako sa Youth ng Simbahan.
Reah: ...
Mandz: Idescribe mu na lang kaya kuya mo. *smirk*
Reah: ...
Waaah! Binabaan niya na naman ako?? Ano kayang meron sa Hot este sa Weird niya kuya??
Whahuhuhu. Bakit pagdating pa ng SImbahan ko malalaman. -__Nagtext sa Reah. Aba. Kaloka. Tinext niya ang NSAL ng Kuya niya. Ang weird talaga ni bespren
Eto yung text:
Paulo Jerico Fernandez. M.23, Anywhere. Jeje!
Namaaan.. nagbigay ka pa ng clue. At least i know na seven yrs older siya sakin.
*LAKAD.LAKAD*
Hindi ordinaryong mata ang nakamasid saming dalawa. Habang naglalakad kasi, ang daming Manang
na bumabati sa kanya.
Manang1: Good Mornin hijo? Saan ang lakad mo?
PJ: Sa simbahan po La. (Aba, mukhang mabait siya.. )
Manang 2 na kasama ni Manang1: Apo! Ingat ka. Yung meryenda nyu, ihahatid ko na lang mamaya
duon.
Nakaneng. Bakit sa mga matatanda mabait siya, Aba! *_* Something fishy ba?? Hmm.. Namaaan!
Bakit sakin hindi? Aba. Sana naman hindi siya pumapatol sa matatanda. (grreeeeenny much. Mandz
xdd)
Ayan, akala ko, matatapos na yung kaweirduhan sa pagpunta namin sa simbahan,. Ang dami pa ding
mata na nakatingin samin!! Pero, this time, mga dalaga naman ang tumitingin??? Kung hindi ako
nagkakamali, mga choir sila sa simbahan na nakita ko last Sunday sa binyag ng pinsan ko.
Siguro, galing sila din silang Simbahan.... Yahoo! Ibig sabihin malapit na kami sa Simbahan.
^__^ Pero, bakit ganun,, umismid sakin ung isang member ng choir?? 0_0)v Sa bagay. Kaw ba
naman, Isang hot hunk na mukha pang foreigner ang kasama. Ewan ko lang kung di kayo
pagtinginan.
Napayuko tuloy ako habang naglalakad... sa sobrang kailangan.
Asan na si PJ?????!! Waaah! Nawawala na ba siya? Dammit! Kasi naman tong mga babaeng to, (im
refering to the chismosa's out there). dahil sa kanila, nailang ako maglakad na naging sanhi ng
pagyuko ko while walkin, naaaamaaaan!!! asan na kaya yung lalaking yun?
*pokes*
???: andito na tayo.
(si PJ lang pala.)
PJ: Tinabi ko lang yung bike ko, pasyensya ka na kung nawala ako saglit.
Mandz: Ah. Okay. (tipid na sagot ko)
Sa wakas. Nasa simbahan na din. Meaning, bawal na ang hella words dito. Hehehe.
The Acquaintance (4)
Saturday 7:15 AM
Sa Simbahan (Sa wakas )
Natulala ako sa itsura ng simbahan nila. Parang simpleng miniature ng Simbahan ng Quiapo? (Kung
alam mu, imagine-in mu ) Ang attraction siguro nila dito ay yung Adoration Chapel nila na
halatang pinaglaanan ng ORAS at syempre pera. Ang ganda ng simbahan, yun nga lang, makalat siya
sa ngayon, kailangan talagang linisin.
Kwarto ko nga di ko nalilinis, ito pa kaya?? Namaaaan! Reah kasi eh.
Hindi ko ineexpect na maiipit sa ganiton sitwasyon, Ang MAGLINIS kasama ang WEIRD na yun.
Teka?? Speaking of weird? Nasan na naman yun. Kanina lang pinapasok niya ko sa Simbahan,
ngayon, nawawala na naman siya. Di bale. Weew.
Habang isinusuot ko ng maayos ang black cap ko at while nakatambay na din muna sa may medyo
small lagoon sa simbahan, may narinig ako.
???: PSSSST! Mandz ...
Mandz: Ui?? Carl? Ikaw ba yan??
Carl: Oo Mandz! Kumusta naman? i never expect na makikita kita dito sa "Simbahan" (aba at
nilagyan pa niya ng quote and unquote. )
*exBF ni Reah si Carl*
Mandz: Uh., Niyaya lang kasi ako ng bespren ko dito. Wala naman akong magawa. Nagmakaawa eh.
Carl: Ah.... Si Reah pala kumusta?
Mandz: (Salamat naman at nakita ko si Carl, kung hindi.... Wala na kong nakausap maghapon dito.
Ayoko ngang kausapin yung weird na yun, kahit kapatid pa siya ni Reah ) Uhh.. Hindi ko siya
kasama ngayon. May inasikaso sabi ng nanay niya. Btw, Carl? Anu nga palang balak mu
pagkagraduate?
Carl: Ako ba? Papasok na akong Seminrayo =)
Mandz; Huh? Weehh. Di nga? Kaya ka ba nakipagbreak kay Reah?
Carl: ... (tumingin sa baba
Mandz: ei? (nag-aantay ng sagot... )
Carl: Uhh. Magagalit ka ba kung sabihin kong Oo?
Mandz; Hmm. depende dude. Ayoko kasing mangialam sa inyo. Problema niyu kasi yan. Mahirap
makisingit. confidential. (sabay tapik sa likod niya. )
Para sa di nakakaalam.... Ito yung kwento nun...
*flashback*
Sa isang tagong sulok sa building namin 2 years ago, Nakita ko ang isang babaeng umiiyak.
During the time na nakita ko siya, kasalukuyang kalilipat ko lang ng bahay kina Tita nun.
Kakahiwalay lang kasi ng parents ko, Dahil kay PAPA na ang tagal-tagal na pa lang niloloko si
MAMA. Pero itong si Mama, panay naman ang pagpapaloko. pero at the end, naghiwalay sila. Wala
kong nagawa kundi ang tumira kina Tita.....
Balik tayo sa skul, nandun na nga ko,, ayun, nilapitan ko yung babae, mukhang depress din siya
katulad ko. naisip k lang na baka kailangan niya ng tulong. ^_^ tapos na kasi akosa frustration
ko with my family during that time. =)
Mandz: Miss, panyo oh? (sabay abot ng violet na hanky)
Reah: Salamat *sniffs...sniffs*
Mandz: ano bang problem? Lalaki ba yan? Kasi kung yon, baka makatulong ako.
Reah: Ha? Paano mo nalamaaaan?? Waaaah!!! (Lalo pa siyang umiyak..)
Mandz; Yan naman kasi kadalasang problema ng magagandang babaeng katulad mo eh.?
Reah: *sniff*
Mandz: Miss, kung ako sayo, kalimutan mu na lang yun. Dont waste your time on crap. (Ewan ko ba
kung bakit ko nasabi yun pero,wala lang. Yun din kasi sinabi skain dati ni granny nung
napgkaproblem ako.)
Reah: Salamat na lang. (-_-)
Tumakbo siya palayo sakin. Ako naman, dumiretso na sa room.
Kinabukasan. Pagpasok ni Mam Perez (teacher ko sa History) May dala siyang babae. Tingnan kong
maiigi. Weew. Siya yung nakita ko sa sulok ng skul ahh.
Mam Perez: Good morning class, Meet your new classmate, Reah,
LAHAT: Weloome! ^___^
Dun siya sa tabi ko pinaupo. At nagulat na lang ako nung kinausap niya ko...
Rea: Eto nga pala yung panyo mo, salamat kahapon ha? Alam mo ba kung bakit ako naiiyak kahapon?
Mandz: Oh? Bakit?
Reah: Hindi ko kasi makita yung room na to. (--,)
Mandz: Naaaaamaaan, Yun lan pala. ^__^
Reah: Pero, bukod dun....
(Ang haba na ng usapan namin. lumabas kasi si mam) *__*
Reah: Ive just experienced a tragic break-up with my ex, He's Carl, my churchmate.. Kaya
nakatulong pa din yung Advice mo kahapon. =) Though, that's my 30th day of moaning, i decided
na lang to stop. Narealize ko na walang maitutulong yon. =) Alam mu ba, ikaw lang nakapg-advice
sakin niyan. Wala pa kasi akong kaibigan dito , kalilipat ko lang kasi.
Mandz; Ahh. Yun ba, wala yun. ^_~ by the way, Im Mandz, nice meeting you. Kalimutan mu na yun,
Wala kang mapapala dun. ^_~
Reah: So, from now on "Mandz' Let us be friends ha? (^^.)
Mandz: Sure!
After pala nung year na yun, nagkahiwalay na kami ni Reah ng section at ang naging klasmeyt ko
naman ay si CARL. Hindi konaman alam na yun pala yung Carl natinutukoy ni Reah, at bago ko pa
malaman, naging isa na siya sa friends ke. XD Ok naman kay Reah, kasi as she said, she moved
on/ =)
( And, ayun na nga... )
*End of Flashback*
Mandz: So, kaya ka siguro ay dahil.... Youth ka siguro dito no?
Carl: obviously! Hehe!
(Hindi ako magtataka kung iyakan ni Reah tong si Carl, Dahil bukod sa gwapo, (half-chinese XD )
Thoughtful, Sweet at Caring pa. LOOK! Maka-Diyos pa. Jejeje)
Hay... Salamat ay nakita ko tong si Carl, at least medyo may nakausap ako. Nawala kasi si
Sungit.. Anung oras naman kaya maglilinis dito? Hmmm...
Nagpaalam saglit si Carl, may pupuntahan daw. Si Bro . AL, (Malay ko ba kung sino yun.) Ako na
naman mag-isa. Wala kong magawa, kundi, magpatugotog ng fav kong mp3!~ Now Playing: "The Show"
- by Lenka.
Disaster is a Blessing (5)
Saturday 9:00AM Sa May Small Lagoon ng Simbahan
Madami-dami na din ang nagsipasukang Youth sa gate ng Simbahan. 1-2-3..... Madami nga eh.
nagtatawanan, kwentuhan. Sa dinami-dami nila, wala naman akong kilala. Anyway, Keri ko naman.
nainis lang ako, bakit ba nila kailangang magshorts eh maglilinis lang naman,
Napansin ko na lang na lahat sila nakasuot ng WHiTE Tshirts! Ako lang nakasuot ng black.
Huhuhu. ano to trip? hay namaaaaan. Malas ba talaga ko ? ngayun lang to ah. Baka naman dhil sa
weird na yun. Amp, Naalala ko na naman siya.
"Lahat po ng volunteers, lapit lang po dito sa unahan para madistribute na po yung materials...
Mag-group na lang po into two's para may kahati sa mga gamit," -Sabi ng pari na ayon sa narinig
ko kanina ay in charge ata sa mga Youth.
Sa narinig kong iyon, at least nalaman kong magkakaroon ako ng partner na pwedeng makausap.
Lalapitan ko na nga sana si Carl para kami na lang yung partner , sana. Kaso.
"Sorry Mandz, may partner na kasi ako, si Ronnie. Heheh" sabi niya.
(*Bigo*)
May narinig naman ako ng nagaanounce sa harapan.
"Yung walang partner diyan, lumapit lang po sa harapan."
Lumapit naman ako na tila excited dahl magkakaroon na din ako ng kausap/partner, peroooo...
Father: Oh, PJ, Eto na pala ang partner mo eh.
Mandz: 0_0 (Siya na namannn???!)
PJ: Father? Wala na po bang kayung ibang ipapartner?
Father: sakto na PJ, lahat na sila may patner, meaning, wala ng pwedeng ipalit.
Inabot ni Father ang Walis Tingting at Dustpan sa amin. Kinuha ni PJ yun. Ayaw niya ata
ipahawak sa akin eh. Pagkatapos iabot, umalis na din si father at nagsimula ng magbantay sa mga
Youth. Naiwan kami sa may tapat ng pintuan ng Simbahan.
PJ: Marunong ka naman bang maglinis?
Mandz: Ahhh... Ehhh. Oo namaaan! (di ako nakatingin sa mata niya dahil nagsisinungaling ako
eh )
PJ: well, that's great. Eto, hawakan mu na yung tinting, ako na lang sa dustpan.
Mandz: (Hmp. Tamad din pala tong weird na to! Iasa ba naman sakin?? Wat the...)
PJ: Dun tayo maglinis sa may garden na nasa likod ng sacristy. Sumunod ka sakin,
Samang-sama talaga ang loob kong sumunod sa kaniya, pero nawala iyon ng mapansin ko ang figure
ng katawan niya na halatang halata sa kanyang plain white blue corner t-shirt na bagay sa
kanya, (infairnes.) Mas lalong nagpatingkad ng itsura niya ang pawisin niyang likod.. Oopz! BA-D Mandyyy. Pagnanasa na iyan. Hehehe. Pero, ang ganda ng salamin niya ah? Kanina wala naman
yon, pero, ngayun nakasuot na sa kanya. Anyway, malabo siguro mata niya. Simple lang yung
slocks niya, pero rock!!
Shingk. Shingk. Shingk. <- tunog ng walis.
Hindi talaga ako marunong maglinis! Naman. at dito pa kami sa garden natoka. Wla naman kalat
dito ah? Puro nga lang halaman. Hmmm. baka naman yun ung kalat! Aha! Aha!
"Ano ba naman yan! Damo lang yung wawalisan mo, hindi yung mga tanim!"
"Eh bakit ba? halaman din naman yun. kalat lang yun dito."
"Haynaku. Akin na nga yang walis!"
Nagpumiglas ako . ayaw ko ngang ibaigay sa kanya.
tatakbo sana ako pero paghakbang ko, isang hindi kapansing pansing bato ang aking natapakan,
matutumba na sana ko.....
pero,.....
Nahawakan niya yung kamay ko.
Hindi ako natumba pero i got stuck up on him. Nakakapit siya sa bewang ko, at nahawakan niya ng
mabuti ang braso ko,. (na-imagine nyu?? jeje) Nasalo niya ako pero iba ang pakiramdam ko sa
weird na to.
Napatitig ako sa mata niya. wow, ang pungay *sparkling!*
Anu ba to. Nahulog na yung walis pero ni isa sa samin walang pumulot.,
Kaya naman....
Pagkalaglag ng walis, (mga after 2 minutes) nagising ako sa katotohanan. Dali-dali akong
nagdesisyon na bumitaw sa kaniya! Ewan ko kung bakit ngayon pa na ang tagal tagal na niya
nakahawak sa akin, Pero.. Perooo.. May hindi tama. Tumakbo ako sa ibang lugar, sa loob pa din
ako ng Simbahan mapalayo lang sa kanya. Nakakahiya. =(
CHAPTER 6: THE WHAT
Either exist as u r or be as u look!
Saturday 9:30AM Sa may likod ng Simbahan
Pagkatakbo ko palayo kay PJ, Tumingin ako sa paligid kung may nakakita ba sa amin. Mabuti na
lang wala. Napagdesisyunan ko na lang umupo sa tapat ng opisina ng Simbahan. May 3 upuan sa
labas nun, antayan siguro, kaya naman, umupo na lang ako dun. Bagamat malayo, tanaw ko pa din
si PJ sa pwesto ko,. No choice, wala na kong ibang mapupuntahan, ayoko namang lumyao, baka
makita nila akong di naglilinis.Heheh
Kinalma ko ang sarili ko. Ayoko kasing isipan niya ko ng masama! Namaaaan!~ Mamaya sabihin
niyang gustong gusto ko yung posisyon namin kanina Pero, what is this feeling. Kinakabahan ako
na namumutla? Hala. Huhuhu.Pero, nagustuhan ko yung nangyari kanina. ewan ko lang kung
bakit.......
Is this love kaya? Ayon kasi sa narinig ko. Inlove daw ang isang tao kung..
"Inlove siya pag natutuwa siyang tignan ang isang tao"
"Kahit weird, pinagttyagaan niya pa ding kasama"
"Naiinis sa kanya pero at the end, nakakasundo din naman"
At ang pinakamalupit kong narinig:
"inlove ka kung sa bawat pagtingin mo sa kanya, personal man o sa larawan, may nararamdaman
kang ibang feeling / pitik sa iyong puso. Yung tipong, hindi mo maipaliwanag kung bakit hindi
mo siya matignan ng straight sa mata."
Nag-iisip pa din ako. kasi, feeling ko talaga...
Nagmukmok ako sa upuan pero natigil yun nung may dumating na mga youth. Dalawang babae sila at
tumabi sa tabi sa akin.
Girl1: Miss, may nakaupo ba dito? (Nakaturo sa upuan)
Mandz: Uhh. wala, sige upo na kyo. (sabay tingin sa kasama niya. Weew. Eto yung nakita kong
naka-mini skirt kanina ah. )
Girl1: Salamat!
At umupo na nga sila...
Girl2: Ui! Tingin ka dun girl, si Kuya Jerico yun dba?
(Napatingin din ako. Nagtataka kasi ako kung sino yung Jerico at bakit ba naman hindi ako
mapapatingin eh halos sa tenga ko na sumigaw yung babae. Err. Iskandalo. Nagulat na lang ako
nang makita ko na si PJ pala yung tinuturo nila! MeGAHD!)
(Umiral na naman ang pagka-chismosa ko. Nakinig ako sa usapan nila.)
Girl1: Woah? Si Kuya Jerico nga! Namaaaan,. At kailan pa kaya siya dito? AT BAKIT kaya siya
nandito?
Girl2: Oo nga naman. Hindi naman nila bakasyon ngayon ah? Eh bakit kaya?
Girl1: Hmm. Girl, ang narinig ko kasi, pinagpahinga daw muna siya ng mga formators doon. May
something daw kasi sa ugali niya. Masyado daw siyang tahimik which is uncommon, "daw" para sa
katulad niyang Seminarista...
Blah Blah Blah ang sunod kong narinig. Ang bilis nila mag-change topic! Papano, si father,
pinansin sila.
Pero, di ko matanggap ang sinabi nila. Si PJ? Seminarista?? How come? Sa rude na ugali na
pinakita niya sa akin hindi ko ineexpect na ganun pala siya. Namaaan!~ Hindi ko alam kung ano
ang gagawin ko. Pero ang alam ko, dapat ko na siyang igalang at tawaging kuya. Pero, bakit
ganito ang nararamdaman ko? Iba. Hindi ako natutuwa sa nalaman ko. Ewan ko ba kung bakit!
Naman! Basta ang alam ko, kailangan ko na siyang balikan. baka,malamig na ulo nun...
CHAPTER 7: CONFESSION
Saturday 9:45Am Sa Garden
Pagbalik ko sa garden, andun pa din si PJ. Nagpapahinga, I think dahil tapos niya na ang
paglilinis ng part na pinalinis samin. Nakaupo siya sa may isang side ng garden, katabi ng
walis at dustpan? Eww. Weird talaga.
Mandz: Brother!!!
PJ: Huh? Ako ba tinatawag mo?
Mandz: Opo. Bakit may iba pa po bang tao dito?
PJ: Aba, at nag-iba ata ang ihip ng hangin... Bumait ka ata ngayon?
Mandz; Dati na po akong ganito, Hmmm....
PJ: Sorry sa kanina ah. nailang ka ba sakin?
Mandz: Hindi naman po. No problem po brother.
PJ: So alam mu na siguro...
Mandz; Opo, alam ko na.
At hindi na siya sumagot pa. Panay ang butingting niya sa walis. Namaaaan. Anu bang meron dun.
Mandz: Kuya, ano pong ginagawa niyo sa walis?
PJ; Ah. Wala. Naiinggit lang ako sa kanila.
Mandz: Ha? Bakit naman.
PJ: Buti pa kasi sila. Walang pinoproblema. Yung mga tingting, protektado ng isa't isa dahil
may nagbbbind sa kanila. Ang galing no? Samantalang ako.
Mandz: Anu naman po iyon?
PJ: Ah eh. Wala naman. Kalimutan mo na lang.
Weird talaga.
Ang tahimik na ng paligid namin. at nabasag lang iyon nung may sumigaw:
??: Guys! Meryenda muna!~
Tumayo kami sa pinagkakauouan namin. iniwan niya na ang walis sa tabi ng Dustpan.
Kailangan daw magkatabi yun.(-_-)
PJ: Oi, halika na. Kumain na muna tayo. nakakahiya naman sayo. Mukhang pagod na pagod ka
kakalinis nuh?? (>.<) (sarcism.... errr)
Mandz: Opo naman! Nakakapagod kaya yung ginawa ko! Hehe. Biro lang joke po. (nakisakay
naman... )
Suamama ako sa kanya sa pagpila sa pagkukunan ng pagkain. Nauna siya at sumunod ako sa kanya.
Pero, Nakita ko si Carl, sa may lagoon kaya naman, kay Carl na ako sumama. Di niya na siguro
napansin na nawala ako dahil ang daming naglapitan na Youth sa kaniya. Kasama na dun yung 2
youth na nagchismisan sa tabi ko.
Mandz; Carl! Tabi na ko sayo ha?
Carl: Sige. eto. hati tayo. Di ko kasi mauubos to.
(Alam nyu ba kung anu ung meryenda? Yung tinapay na kung tawagin ay "PUTOK". Malaki nga naman
yon, Pero paras amga taong favorite yun. maliit lang yun.)
Mandz: Thanks Carl.
Carl: Mandz, Siya nga pala. Nakita kong kasama mo si PJ kanina.
Mandz; Oo, partner kasi kaming pinaglinis nung pari. Bakit?
Carl: Alam mo bang napakatahimik nang seminaristang yun.
Mandz: Huh? Parang di naman. Ang ingay2 kaya nun!
Carl: Siguro sa'yo maingay. Pero sa katulad namin, hindi. Ilag siya sa mga Youth. Piling pili
lang mga kinakausap niya dito sa Simbahan. Aba, Maswerte ka huh.
Mandz; At akopa ang maswerte? Kung alam mo lang. . .
Carl: Alam ang alin?
Mandz: Ah Wla! Hehe. Btw, Alam mo bang kakikilala ko lang sa kanya ngayong umaga. Pero,, parang
ang tagal tagal na naming magkakilala. Galing nga eh.. Wala lang...
Habang kumakain kami si Carl, nagtext si Reah.
"Mandz! Nging Gud ba ang morning mu with kuyaat church? xD Hehehe. Ang bait niya nuh?
Pagpasyensyahan mu na at mejo weird. Nsa lahi na namin yan! Alam mo na kung kanino nagmana.
Hehehe. Siya nga pala. Binilin kita sa kanya na ihatid sa bahay. Ok lang ba?? Syempre Ok lng
yun! Yaan mu na si kuya ha! Gueh! Tc"
Hmmm. At isang trip na naman ang sumunod sa plano ni Reah. Pero, di pa pala tapos yung message
niya... dahil sa dulo nakalagay....
"GM''
Waaah! Reah! Lagot kanng bruha ka! Nakanaman!!! Kailangan pa bang ipagkalat yun. Hmmp (Ang
adik.
Carl: Oh Mandz? Sino yang nagtext at mukhang ang asim na mukha mo??
Mandz: ah. Wala. Hmp... Wrong send lang siguro. ( Di ko na sinabi kung sino )
Carl: Ah. Ganun ba! Kawawa naman yung nawrong send sayo. Ang dami-daming pwedeng pagsenda, sayo
pa! Nyaaah ^_^
Mandz; CarL?? Wala ka na bang maayos na sasabihin?
Carl: Meron naman. Tignan mu si Kuya Jerico Oh, kinukuyog ng mga babae! Sana kasing gwapo niya
din ako! Hehe
Mandz; Oo nga nu? (sabay kagat sa tinapay!) Sa bagay. Di mo din masisisi yung mga baliw na
babaeg yan.
Carl: Uhhhyyy. Kaw Mandz a? Anung ibig mung sabihin?? Akala ko ba, galit ka saming mga lalaki??
Ahee!
Mandz; Carl. case to case basis naman yun.
Carl: Sa bagay. Mabait din naman si Kuya. Sabay nga kaming babalik sa Seminaryo eh. Kabatch ko
kasi siya, pero kung di siya nagStop, baka mas nauna siya sakin.
Mandz; Ah. mabuti, at least di o na kayu makikita! Bwahaha..
Sa nalaman ko, dapat ko na sigurong itigil ang pagpapantsya sa Weird na kuya ni Reah, Sa bagay
di naman din kawalan yun? Hehehe! Sana? I hope so. ^~^ Pero, iba eh. T3T
Unang pagkakita ko pa lang sa kanya, Naakit na ko. bagamat weird, nagustuhan ko yun. The way he
looked at me was different. I just loved it. Hindi ko alam kung bakit. Ayoko sa kanya pero
gusto ko ata siya? Alam kong Mali, dahil magpapari siya and ayokong maging isang isakandalo sa
Community nila. Mahirap na. At tsaka, isinumpa ko na nuon na AYOKO MAGKA-BF!! (Kung
makakarating lang naman dun Hay. Mr. Kupido, Iwasan mo naman ako.
ka na ha? Tissue lang dala ko. Bigay lang din sa aking to ng manang na
kanina. Yung nasalaubong nating manang pagpunta natin dito kanina? Yun yon. Siya
niyan. *sabay abot* Eto oh, gamitin mu na.
Sa---lamat.
Nagulat ako. Naka-SMILE na siya ngayun? Ang weird talaga! May ganito pa palang tao? Heheh.
akala ko wala na eh. Salamat naman sa tissue at napunasan ko na ang pawis ko. Hehe! Pero,
tinago ko yung tissue na yun. Akala ko ang pagdadala lang niya ng tissue ang weird, idagdag mu
pa ang bulaklaking payong na binuksan niya habang naglalakad kami. o_o Kagulat. Kalalaking tao
may payong! Megaaahd. Anyway, wala namang masama. Ang init naman kasi. Waaaah!!! Naiimagine nyu
na ba ang scene??
Ako.
Siya
Naglalakad sa kainitan ng araw.
Nakapayong na
"BULAKLAKIN"
Nakakaloka! Anyway. Nakita na namin sa daan. Yung mga Youth na nagsilabasan kanina. HMP. Kanina
pa to lumabas ha? At bakit naabutan pa namin? Kumaway sila kay PJ.
Girl1" Kuya o/ Hello po o/ (sabay nagmano. )
Eerrr. at sunod sunod na silang nagmano? anu to? feeding program pero ang putahe ay so PJ?
Hehehe
PJ: Guys! Bukas na lang ulit. Sa Recollection ha? Sama kayo. Seeyah~
At naglakad kami ulit. Kung dati, tahimik kaming naglalakad, (iniwanan niya yung bike niya sa
Simbahan, kaya lakad muna) Ngayon, nagkkwento siya.
PJ: Alam mo natatawa ako.
Mandz: Ha? Bakit naman?
PJ: Naalala mo yung binigay kong panyo kanina?
Mandz: Yup!
PJ: Nung pumunta kasi ako sa isang Community, Nakalimutan kong magdala ng panyo. Eh di pawis na
pawis ako nun,,,
Mandz: *tango* (*_*) <- Nakikinig
PJ: May manang din na nagbigay ng tissue sakin. Syempre, pawis na ko, kaya ginamit ko na agad.
Mandz; Oh tapos?
PJ: Wala naman. Yung mga maliliit na parts kasi ng tissue, habang pinupunas ko dumidikit na
pala sa mukha ko. Heheh! Lahat ng pinunasan ko gamit yung tissue na yun, naiwanan ng butil
butil ng tissue! Hehehe! Wala lang.
Mandz: Ah!! Hehehe. At least napunasan niyo naman yung pawis nyu.
Aba... Himala. Nagkkwento na siya ngayon. Yun nga lang..... Eh basta, yun na yun.
Ang haba ng nalakad namin. kaya naman, nung nasa kanto na kami ng street na bahay namin,
nagpaiwan na ko.
"Sige po kuya, kaya ko na pong umuwi. Salamat po sa paghatid."
"Sigurado ka? Ayaw mo ba pahatid sa inyo?"
"Opo. K lang." -Mandz. (Ang plastik mo! hahaha)
"Gue, una na ko, May babalikan pa ko sa Simbahan. Ingat "
At. naglakad na siya palayo sa akin. Dumiretso naman ako sa bahay namin. Pagpasok ko sa pinto,
si Tita, andun na naman, Nakahilata sa sala. Wala na namang ginagawa. Papasok na ko ng pinto ng
bahay namin, (wala na si granny,) bigla akong sinigawan ni Tita,
The Unexpected (10)
Ito na naman tayo. Balik na naman sa masalimuot na part ng buhay ko. Ang pagstay sa bahay
tuwing walang pasok.
Tita: Hmmm. Simbahan daw ang pinuntahan, Sabado kaya ngayun. Walang misa. *sabay ismid*
Mandz; Tumulong po ako sa mga Youth 'ta na maglinis ng Simbahan.
Tita: Kung ako sa'yo mag-aral ka na lang dun sa kwarto mo. Hindi yung kung anu-ano na lang yung
inaatupag mu jan. eh papano kung mawala yung shonor mo? feeling mo pag-aaralin pa kita? Aba!
Ayusin mu lang. Kailangan mong gumraduate with Honors. Tignan mu nga ngayon. Second Honor ka na
lang pala. At bakit di mo sinabi sakin? Hmm. Naku. Mandy,. Ayusin mo lang yan. Umasa ka sa
Scholarship na makukuha mo kung gumraduate ka,. Wag mong isiping pag-aaralin kita....
(Pasyensya na readers, ganito sermunan ang lola niyo XD)
Mandz: Ta, alam ko naman po yun. (Di ko hilig ang sumagot sa matanda)
Di ko ugaling sumagot sa kanya. Nagttyaga pa ako eh. Hay. Ang malas, Di bale, naging masaya
naman ako kanina.
Umakyat na ko sa kwarto ko at umupo sa upuan ng aking study table. Kinuha ko ang Cellphone ko
sa bulsa ko. Hmm. May nagtext, si Reah na naman siguro to.
Tama. Si reah nga. Nagtext,
"Mandz! Kumusta naman ? Nakauwi ka na ba ? Pasyensya ka na talaga 'di ako nakasama. Huhuhu.
Alam mo bang batong bato na ako kung nasaan man ako ngayon. T3T Sana naihatid ka na pauwi ni
kuya! Hehehe. Ingat! Uhhhyyy..... Pakopya pala ng assignment sa Math bukas ha?? TY! :* "
At ang palong palong part ng message niya........
"GM"
(a/n GM: msg na sinesend sa lahat ng nasa phonebook, Group message)
Loko noh? Ewan ko ba kung bakit bespren ko yan.
Ipagpapatuloy ko na sana ang aking balak gawin. ANG MAG-ARAL. Balik na sa dati. Wala na ko sa
Simbahan. Nandito na ko sa bahay. Sa mala-impyernong bahay namin at wala akong ibang dapat
gawin kung di mag-aral. Nailabas ko na ang notebook ko sa math. Pero, nagvibrate na naman ang
cellphone ko, May nagtext.
??: Ei, free ka ba tomorrow?" 7:00am bukas ha!
Mandz; Pwede ba. Ayoko ko ng mga trip2.. Sino ka ba?
??: Si Kuya Jerico pala toh! Hehehe. Pinasa kasi ni Reah number mu. Buti pala na-save ko.
Nakalimutan kasi kitang yayain personally sa Recollection bukas sa parish. Sana maka-attend ka
ha?
Mandz: Ahh. Ikaw pala yan. Sorry po sa reply ko. Kasi anu eh. Hay . Sige po! Aattend po ako
bukas.
PJ: Dont worry kasama mo na si Reah bukas! Hehehe. Di ka na mag-iisa.
Mandz: Mabuti naman po. Salamat sa paanyaya.
At ayunnn. Di na siya nagtext. Nagulat ako. Kaya naman pala ng babasahin ko na ang text message
ay may ibang kiliti na naman sa aking puso ?. Di ko ineexpect na sa kabila ng kasungitanniyang
yun eh may kabaitan din pala si kuya.
Kung bukas ay nasa Simbahan na naman ako....
Ibig sabihin...
Makikita ko na naman siya ^_^
Mali.
"Recollection ang pupuntahan mo Mandz, hindi siya. " <- Sabi ng konsyensya ko.
Anyway. Tama na ang pag-iilusyon, balik na sa pag-aaral. PEROOO! WAIT! Di ko magawa ng matino
yung assignment ko. Bakit ganun? Namaaan Eh.siguro, radyo lang katapat nito.
Inopen ko ang radyo sa tabi ng table ko, alam niyo ba kung ano yung tugtog?
Cant take my eyes off you. ^_^
Favorite ko.. Sakto pag tugtog niyan. may nagtext na naman ng quotes, nireplyan ko ng "HU U?"
??: sa bawat text ko ba, hu u na lang lagi ang irereply mo?
(WHAAAAT?? Si Kuya Pj nga pala! Namaaan! Nakalimutan kong isave nag number niya.)
Mandz: Ei, kuya !Pasyensya na po! Di ko pala na-save number niyu kanina. ^_^
PJ: Ah... Pasaway. Oh, bukas ha? Wag kalimutan.
Mandz: Sure. BTW, Anu po pa lang gnagwa niyo? (Di ko alam kung bakit ko natanong sa kaniya yun)
PJ: Ito, nasa duyan sa may garden ng Simbahan! Hehehe. Mahangin kasi dito, tsaka walang
masyadong tao.
Mandz; Ahh. WoW.
PJ: Siya nga pala, may kuya ka ba?
Mandz: Wala po, nag-iisang anak lang po ako.
PJ: Ganun?
Mandz; Opo kuya! Hehehe
PJ: Gusto mo, ako na lang maging kuya mo?
Mandz; Pwede po ba yun?
PJ: Oo naman! Para may kapatid ka na
Mandz; Wow! Sige po "kuya"
PJ: Yan! Be happy lagi, napapansin ko kasing di ka palangiti eh.
Mandz: Hay, ganun lang po ako. Marami kasing problema. Hayyyy
PJ: Share mo kaya sakin. Ok lang
At naikwento ko kay kuya ang aking mga karanasan sa pagtira kina Tita, nagbigay siya ng
meaningful advice, Grabe! Feeling ko talaga ay Kuya ko siya.
KUYA?
Sige na nga. Kuya na lang. Bakit ba ganito. Napapalapit na ako sa kaniya. eh, ilang months na
lang. Babalik na siya sa Seminaryo? Hindi ko alam exactly kung kelan, pero malapit na daw.
But, the good thing this day is. Ang may makilala akong isang WEIRD na tao pero, hindi siya
naging WEIRD para sa puso ko.
Wala na kong natapos na homeworks. Kakatext ko sa kanya. Nakakatawa nga yung radyo, good
timing. puro love songs yung pinapatugtog? Anu ba to?? Nag-aasar? Hehehe..
Akala ko masaya na. Nakahiga na kasi ako sa kama at nagtetext. Pero, biglang may isinigaw si
TITA mula sa baba Excited siya. Scholarship daw.
Dali-dali naman akong bumaba papunta sa kanya.
Preparation for Involvement (11)
Pagkarinig ng sigaw ni Tita mula sa baba, dali-dali naman akong nagtatatakbo papunta sa sala.
Nagulat ako. May madre. At may isang medyo matandang babae na according sa kulay pink na print
ng T-shirt niya, siya ay Social Worker. Nakaupo sila sa pahaba naming sofa. Nag-iintay...
Tita: Oh, Mandy, may bisita ka ata.
Mandz: (facing d madre and her kasama) Uhm. Magandang tanghali po. Ano po ba ang maitutulong ko
sa inyo?
Sister: Magandang umaga Mandy. Ako nga pala si Sister Daisy, from Carmelite Sisters, Nalaman
kasi namin na isa kang diligent student sa kinabibilangan mong school. At batay sa mga sources
namin ay nangangailangan ka daw ng Scholarship para makapag-college, right?
Bago ako sumagot, lumingon muna ako kay Tita,
(^___^) <--- Tita's reaction. Super ngiti naman masyado. Mukhang gustong gusto niya ang
nangyayari aa.. Tsk. Sa bagay. Pera, kasi pinag-uusapan. Weew.
Mandz: Opo. Nakakahiya naman po sa inyo. Pero, sa totoo lang po. Ang tagal ko na pong
naghahanap ng Scholarship kaso nga lang po, walang magawang makapagbigay kasi, pagtingin pa
lamang nila sa bahay namin, umuurong na po agad.
Sister: Neng, ang laki naman kasi ng bahay nyu. Kahi second floor lang ay namumukod tangi ang
bahay nyo sa iba pang bahay dito sa baranggay niyo, kaya wag ka ng magtaka. Anyway, wala naman
kaming pinipili, narinig lang namin na kailangan mo ang Scholarship, at handa naman kaming
tumulong financially. Isa itong projects ng Social Ministry ng Simbahan.
Mandz: Eh, sister, mayroon po ba iyang required grade? Yung iba po kasi meron.
Sister: Wala anak, kung ano lang yung makayanan mo ay okay lang sa amin. Ang importante, magaral ka ng mabuti. Okay ba yun?
Mandz: Uhm. Okay na oks po sis! Pero, nagtataka lang po ako. Sa dami-dami nga estudyante, ako
pa po ang napili niyo.
"Pssst!!!!"
Paglingon ko, si Reah. Patakbo siyang lumapit sa akin. Siguro, inantay niya lang akong
lumingon, bago lumapit sa akin. Hmmm..
Reah: Uhy Mandz! Pasyensya na talaga kahapon ah?
Mandz; Uhh. No problem. Masaya naman palang tumulong sa Simbahan niyo. Lalo na kung walang
naka-mini-skirt.
Reah; Hahah! Si Cherrylou ata yung tinutukoy mu bes? Haha! Trademark niya na yun! Kaw talaga!
Mandz: Err. Whatever. Tara pasok na lang tayo.
Pumasok kami ni Reah. Unang bumungad sa amin ang mga parishioners ng nasabing parish,. May
matatanda, may youth, may mga katulad ko din na parang invited lang. Sa unahan ay kitang kita
ang malaking Ilaw na naggagaling mula sa LCD na connected sa Laptop. At may isang Mamang
nakatayo sa harapan at mukhang balang abala sa pag-aayos ng mga kung anek anek sa harapan.
Hindi ko sana tinapunan ng pansin ang mamang yun, pero, pagkalingon niya, Si PJ pala!
Hawak hawak niya ang mic. "Sound check. Sound check" sabi niya. Umupo kami sa harapan. Tabi
kami ni Reah. Nahihiya nga ako eh. Hindi pa kasi ako ganun kasanay makisalamuha sa madaming tao
at isama mo pa ang katotohanang nakapalda ako. :(
Lumapit si PJ at may binulong kay Reah. Di ko na pinakinggan. Mukhang private eh. Hayy! Nagtaka
lang ako kung bakit napalingon bigla sa akin si Reah at napangiti. Kinabahan ako. dahil last
time na ginanyan niya ako, naguidance ako.
Nagopening prayer na si Father Cruz. After nun, akala ko magsisimula na. Hindi pa pala. May
pumuntang nakasalamin sa harapan bitbit ang gitara. Si PJ, andun din. Hawak ang mike, kanyang
sinabi;
"Okay. Bago po tayo magsimula, magjoyful songs na po muna tayo. Ako po ang mangunguna at ang
kapatid ko naman kasama ang kanyang kaibigan ang paggagayahan ninyo ng Actions. Nakuha po ba?
Palakpakan po muna tayo!" (at nagpalakpakan nga sila)
After niyang Magsalita, tumayo agad si Reah........
Bitbit ako. Err.. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Mukhang isasama ako ng lokang to sa harapan.
Weew. Tama talaga ang hinala ko. Huhuhu... Hatak hatak niya na ako. Kaya pala sa unahan kami
umupo kanina, At alam ko na ngayon kung ano ang pinagbulungan nila ni PJ
Reah: Lika na Mandz, nag-aantay na yung tao, Ganito yung gagawin, naalala monung repost natin?
Yung energizer na "Making Melodies?" Yun yon. Uulitin lang natin dito. Hehe. Wag ka na mahiya.
Isipin mu na lang na nasa Classroom tayo.
Waaah!!! Ang pambatang Making Melodies! Ang kanta na may mga weird steps. =Huh! Sana
"Ignorance" na lang by paramore yung isinasayaw dito para ROCK! Hehe! Nasa simbahan nga pala
ko. Err. Bawal
Mandz: Ahh.Sige na nga .! Siguraduhin mong huli na to REAHH!!!!!!
Reah: Oo nga! Lika na sa harap.
At ayun. Si PJ ang tagakanta. Kami--- tagasayaw. Weew. Tuwang tuwa yung mga bata na member ng
Chilren of Mary sa unahan namin. Sige na nga. Kunwari, natutuwa na din ako. Buti na lang
mukhang mababait naman yung mga tao, at nakikisabay naman sila. EXCEPT sa naka-mini skirt!
Namaaaan! Hanggang dito ba naman? Nakasunod siya? Wew.
Pagkatapos ng sampung minutong kaweirduhan, umupo na kami at pinabalik sa upuan. Salamat naman,
sa likuran na kami umupo ni Reah.
Nang magsimula na ang unang Talk. Hinanap ko si PJ.
Wala sa harapan. Ni sa mga gilid, Hay. Siguro umuwi na . Pero, nagulat na naman ako ng umupo
siya sa tabi ko! Sa tabi namin ni Reah I mean. (MY GAAAD! Temptation XD) Naamoy ko na naman ang
makamandag niyang pabango na I think, bentang benta sa mga kadalagahang kung makapagmano sa
kanya, eh 10 seconds hawak yung kamay niya.
PJ: Reah. Hindi mu sinasabi, magaling pa lang sumayaw tong kaibigan mo
Reah: (bumulong kay PJ, sabay tingin na naman sa akin)
PJ: Wahahaha! Di nga ? (napalingon tuloy si PJ sa akin. Err) Totoo ba yun Mandz:
Reah: OO ka na lang Mandz ! Hahah!
Mandz: Whatever...
Reah: Kuya, saglit lang ha? Puntahan ko lang sina Gary sa labas. May itatanong lang saglit!
Pero pramis! Babalik agad ako
Umalis muna si Reah kahit di pinayagan ng kuya niya, at . eto na namn,
naiwan na naman kaming dalawa.
PJ: By the way Mandz, dumaan ba sila Sister sa inyo kahapon?
Mandz; *tango*
PJ: Hehehe! Oh Anung sabi?
Mandz: Iisponsoran niya daw ako pagkagraduate ng highschool. Bale, sa college na po kuya.
PJ: Ahh! Hehe! Mabuti naman.
SI MINI SKIRT
AKO
Napaka-awkward ng feeling. Naiilang kasi ako sa mga babaeng napakaikli kung magpalda eh. Weew.
Kinabog niya ang palda ko huh? Infairness. Pero, sa postura ng pagkakaupo niya, halatang sanay
na sanay na siya sa mga ganung kasuotan. Akala ko pa naman, uupo lang siya sa gitna namin, pero
hindi lang yon! Sumiksik pa siya kay kuya. *gulps* Grabe. Hindi ko na kinaya. Buti na lang
sinenyasan ako ni Reah sa labas. Kaya bago masuka sa ginagwa or shall i say sa itsura niya,
lumabas na muna ako. Hmm. Buti na lang at nagkaproblema sa Laptop ng speaker kaya pinagbreak
muna yung mga participants. Kaya, wala pang nasisimulan na talk.
Sa Labas ng SImbahan.
Reah: Nakita mo ba yung babaeng naka-mini skirt?
Mandz; OO namaaaaan! As in super close niya nga sa kapatid mo eh.
Reah: EX niya kaya yun,
Mandz: Woah? Di ko akalaing papatol ang kuya mo sa ganun. Wala sa itsura...
Reah: Yun na nga din ang alam ko.
Pagkarinig ko ng sinabi bi ni Reah, parang may konting kirot sa dibdib ko, kaya naman...
Mandz: AYEEEEE.. Tignan mu sila oh. (Sabay turo sa pwesto nila PJ)
Reah: Asan?
Mandz; Huh? Ituturo ko sana sila sayo, kaso mukhang--Reah: Ah. Oo . Baka umalis muna sila saglit.
*silence*
Ayoko ng magtanong about sa girl, baka naman, kung anu-ano lang ang marinig ko na hindi
katanggap tanggap. Umupo na lang kami ni Reah sa may bench na nasa tapat ng office ng Simbahan,
yung inuupuan ko kahapon. Hmm. Sa tuwing nalulungkot talaga ko, napapaupo ako sa bench na 'to,.
Hmm
Reah: Uy! Mandz, bakit di ka na kumibo dyan?
Mandz; Huh? Hindi ah. May iniisip lang ako :P
Reah: Asusss. Ayan ka na naman eh! Napakamasikreto mo talaga. Bahala ka dyan :P (At nagtangka
na siyang tumayo sa kinauupuan namin, pero hinila ko siya pabalik)
Mandz: May tatanong lang ako Reah, (seryoso)
Reah: Sige, anu yon?
Mandz: Normal lang ba sa kuya mo ang .....
Reah: Ang PAGKAWEIRD NIYA?? >XD
Mandz: Hindi naman... Yung maging close sa mga babae, napansin ko lang... Anyway, kung ayaw mo
Reah: Hindi lahat ng sinabi ko TOTOO!! Bahala ka nga dyan Mandz! Drama mo masyado! Oo na ikaw
na ang EMO, pero balik na tayo sa loob, hinahanap na nila nag byuti naten ! Hahah!!
(Sabay hila sa akin papasok ng Simbahan)
Sa mga gilid ng Simbahan, nakita kong nakatayo sa gilid si Kuya at yung Ms. mini Skirt,
Seryoso. Weetweeew. Napalingon sa akin si kuya, pero di na ko kumibo, baka kasi makaistorbo pa
ko. Nakakapagtaka lang, nung mapansin ng babae na napatingin si Kuya sakin, nagpaalam na ata
siya at umalis na din. Hmmm. Bahala siya. Basta kami ni Reah, uupo at makikinig.
Terror Teacher? (15)
At yun na nga ang nangyari kahapon. Akala ko pa naman may mangyayaring maganda. Hmm.
Ayy! Maganda naman yung Talk kahapon. Nakakainpire. NakakaDYAAAHEE lang talaga yung naka-mini
skirt na yun. Anyway. Today is Monday ang I'll be looking forward to a great day! hurray!
Tahahaha. And the long VACATION days are OVER! Balik na sa dating gawain. Balik na sa SCHOOL.
Natuto naman na akong magsimba nung
mga araw na walang pasok kaya naman may nangyari ding
maganda sa bakasyon kong yon .
Sa school.
Nagulat ako kung bakit napakadaming lalaki sa labas
Simpleng Section lang kami. Section 1. Oo simple pa
at hindi mo iisiping pagkakaguluhan ng ganito. Yung
SILIP sa bintana namin, Yung iba naman, nasa pinto.
SI PJ? ANg guest teacher ngayon?? HUWAAAAT? AT KELAN PA? AKALA KO BABAE? WAT THE EF.
Bakit di nya sinabi na nasa school siya namin naka-assign? Naaah!~ Awts
"Good morning class."
"Good morning sir??? 0_0"
(Nagatataka din naman sila sympre,. akala nila Mam yung magiging teacher, eh SIR pala.)
"Sorry class kung nagulat kayo huh? Anyway, Sr.Lorraine should be your teacher here, pero wala
siya ngayon at ako muna papalit sa kana for a while. I think, may pinaghahandaan silang event
ng school niyo for this year, Kaya busy si principal at nawalan ng time magturo. dont worry.
Im your substitute teacher for her for a while."
Whaa? Sir. Kuya PJ? Ambata mu pa kaya para magturo. ay mali! 23 na pala siya! Pwede na din.
Hmm....
Ang cute nya tignan with his checkerd green polo na tinernuhan ng Maong pants. Yup! Maong. Taz,
black shoes? Hmm. Weeird talaga. Hanggang dito ba naman.
"Super late na ba ako? I apologize. Nahirapan lang akong hanapin yung classroom niyo. Akala ko
kasi, yung section nyu yung nasa kabilang dulo."
Siguro di agad siya pinalabas ng mga tao sa section na yun. -_Napakatahimik ng klase namin. Katulad ng pagkatahimik kay Mam Mini Skirt, Eew. Si Reah,
disappointed. Whaha. Di niya ata alam na kuya niya yung substitute.
"Since, wala ng masyadong time. Dismiss ko na kayo ng mas maaga! See yah next week."
"Hurray!:" <--- sabi ng mga classmates kong lalaki. magdodota kasi yang mga yan. kaya excited
umuwi.
Lumabas na si Sir ng room. Without making pansin sa akin? Hm, Baka naman di niya ako nakita.
o baka kaya
di niya lang ako tinignan. Nasa harapan kaya ako. (seating arrangement tuwing religion subject)
Imposibleng di niya mapansin. kahit ngiti man lang sana kuya? Hay. Ewan. Sign na ata to na
dapat ko na siyangkalimutan? Kinakarma na ko oh. Huhuhu.. (remember yung chalk? huhu)
Hush Hush (18)
Dismissal na pero bakit di ka pa din madismiss sa puso ko?
"Bwahaha! Pimipick-up line ka na.Mandz. Kelan pa yan? " <-- konsyensya ko po.
Bakit ganun, si Reah lang ang nakita at pinansin niya? At ayun, sabay pa umuwi ang magkapatid.
Wala tuloy akong kasabay umuwi ngayon... Nuh... Pero.... Di dapat ako magmukmok. Bwahaha!
Susundan ko na lang muna sila, tutal, wala naman akong gagawin ngayon..... (Patunay lang na
matigas ang ulo ni Mandz, tinamaan na ng chalk, ang lakas pa ng loob maggagala.)
Heto na ko't sinusundan sina Reah at PJ, Aba mukhang may lakad ang magkapatid ah? Akala ko
naman kung saan, sa Simbahan pala pupunta...
Nasa labas na ko ng Simbahan at kasalukuyang nagiging detective nang may. . .
*poke*
Di ako tumingin, Alamin niya muna yung meaning ng BUSY bago ko tumingin! hahaha.
*poke.poke.poke*
?!!!!
0_0 <-- Pagtingin ko.. Si Carl? Hala. Namaaan. Nakakahiya naman dito niya pa ko naabutan.
Naabutang maging spiya. Huhuhu. At ang pwesto ko pa ay nakatago sa malalaking damo sa harap ng
Simbahan.
Carl: Uhy! Sinong inaantay mo dito sa labas? Bakit di ka kaya pumasok sa loob nuh??
Mandz: Ah. Eh. Wala naman napadaan lang ako taz eto napatagal. Ah ewan! Basta! bat ka ba
nagtatanong? eh ikaw ba? Bakit ka ba nandito?
Carl: Ahaha! Eh sa gusto ko nga magtanong Ako ba? Andito ako para pumunta ng Orientation para
sa mga upcoming Seminarians na katulad ko.
Mandz: Kayu2 lang ba? Meron pa bang iba?
(Kailangan ding maging usisera paminsan minsan diba? :P)
Carl: Ahy! OO! Naalala ko, kasama din naming pati yung mga babalik sa Seminaryo, Bakit Ate
Mandz?
Mandz: Naaaah! Wag mu nga kong tawaging ATE???!!
Carl: Weeh... Eh ano na nga ba yung ginagawa mo dito?
Mandz: May inaantay ata?.
Carl: Sino? Wag mu sabihing...... Mandz! Grabe ka! Di ko akalaing pati yung papatusin mu pa!
Eew
Mandz: Ohy! Grabe ka naman no! Hindi ako ganong babae! Malinis naman ang konsyensya ko! At .
At--Carl: Relax! naman. Akala ko naman si Kuya Robert ang hinahanap mu. Ayeee. Love much? haha!!
(a/n: Si Kuya Robert po yung baliw na umaali-aligid sa Simbahan namin. Madungis, malamang taong
grasa eh. Weird siya kasi lagi siya may dalang baraha. yung mga gamit sa panghuhula at may
jolen na "bolang kristal daw" hala. Adik! Pero ayon sa mga matatandang naririnig ko nun. Dati
daw Seminarista yun pero hindi lang taga-dito sa amin)
Weew. Akala ko si PJ na yung tinutukoy niya. Tsk. Muntik na. Muntik na. OA much.
Mandz; Namaaan! Wag mung idamay dito yun. Wala na nga dito yung tao , tinutukso niyo pa. Hmp!
Carl: Anung wala? Ayan oh... *sabay turo sa likod ko* Kanina pa kaya siya dyan! haha! Bahala ka
na dyan. Alis na ko! Hohoho.. *sabay takbo papasok ng Simbahan*
Waaaah!!! Kanina pa ba yun dun? Kung kanina pa yun dun, ibig sabihin,.........
*Kami na lang dalawa sa may puitng gate ng Simbahan*
K.Robert:Ineng...Alam ko yang iniisip mo..... *sabay laro sa jolen nya at iniikot2 pa!*
Mandz; Huh? Anung iniisip?
(OA uh. Naaaamaaan.Bakit ba simula ng makilala ko siya napakadaming kaweirduhan na nangyayari
sa akin...)
K.Robert: Yung sinisilip mo dyan miss...
Mandz: Oy. tay. Wala po akong sinisilip no!
(Denial Much! :P )
K.Robert: Weeehh...*Sabay balasa sa mga baraha.* Oh. Eto, bumunot ka ng isang baraha. At tignan
natin kung tama ako. -__(Ano namang mapapala ko dito. Naku naman! PEro, bahala na, Bubunot lang naman)
Mandz: Eto na po. *sabay bunot ng isang baraha.*
K.Robert: Akin na Neng.
*inabot ko naman*
K.Robert:JACK of Hearts ang nabunot mo. Ibig sabihin Tama ang hula ko. *-*
Mandz: Na ano po?
(Napaka weird niya!! Pagkatapos niya ba namang kunin ang baraha sa akin eh dinilaan? Eww. Para
daw mas effective ?)
K.Robert: Neng, MAY MAGANDANG MANGYAYARI SAYO PERO sinasabi ko sayo kung ano man ang pinapasok
mo ngayun, wag mu ng ituloy. *sabay dila ulit sa baraha. eww* Dahil ayon sa lasa ng baraha.
(lasa??) Hindi maganda ang patutunguhan ng binabalak mo........*At napakagat na siya sa
baraha.* Oo at minsan ka na nga lang mainlove pero Neng, kilalanin mo muna yang taong
yan..........
At tuluyan na ngang umalis si Manong. Binato niya yung JOLEN ng wagas at hinabol niya!! Mayyy
Gahad! Mukhang may saltik nga talaga si Manong. Nakakaawa.
Mandz: Pinagsasabi nun? (napatayo ako sa kinauupuan ko sa may gate ng Simbahan, May papasok
kasing karo ng patay. Huhuhu. Harang ako. Waaah! !!! )
6pm na. Ngayon pa lang ako nakauwi ng bahay, pero. Uhmm... Naguguluhan pa din ako sa Matanda
kanina? Dagdag character lang kaya siya oh anu? Baka naman trip lang? Pero hindi. Ah basta.
Accident or Lovecident? (19)
Nakakawindang kahapon nuh? Ano na naman kaya ang weird na mangyayari sa akin?
Last na araw ko na to with Mam Mini Skirt! At salamat makakaraos na din. Bago pa siya
nagpaalam, nagiwan muna ng hindi malunok na quiz. (a/n: malunok: hindi katanggap-tanggap/
mahirap) Panong di mahirap, eh buong Linggo ako di nakinig. Nyaaw. Yaan na! Di yun ang issue.
After Recess.
Pagpasok ko sa classroom, aba? di naman ako late pero mukhang paalis na ata sila?
Pido (class president namin.): Saan ka pupunta Mandz?
(Sabay tingin sa akin mula ulo hanggang paa. Sabay tawa? Hmm)
Mandz: Eto papasok na? Eh kayo bakit mukhang paalis na?
(Bakit ba dala-dala na nila mga bag nila? Pati yung mga dota boys ohh.)
Pido: Tahaha. Uwian na kaya.
Mandz; Weeehhh,.. Mukha mu
Pido: Nyahaha, JOKE. Cut po ang klase natin ngayon. Aattend po kasi tayo ng Mass. Schedule din
pala natin sa choir ngayon kaya ayusin mo na yung mga chenes sa upuan natin. Mauna ka na . OK?
Tapos, ayun. Aattend din yung ibang di kakanta.!
(Minadali niya na akong kausapin,ewan. Manlalalaki ang bruha. Weew. Oo, bading yun. )
Pagkatapos naming magusap. Dumiretso na ko sa Chapel. Namaaan. Napaaga ata ako. Kaya wala pang
tao.
Heto na ko ngayon, inaayos ang upuan. Kelangan pa kasi silang isalansan at iform na parang half
circle, yung pang choir nga diba? Hehe. Monoblocks lang naman kaya hindi na masyadong
kabigatan.
Yapee! Good. Maayos na sila. Papadating na din sina classmates kaya pwede pa kaming
magpractice. Dala2 na nila yung mga Black na Clear Books. Song book po yun.
Kung nagtataka kayo kung bakit ako napasali sa choir,, waaah! Kagagawan to ni Reah. Pero, okay
May fave)
Mandz: Waaah! Hindi ko po alam na ang iingay at ang kukulit niyo po pala.
R; Anu ka ba naman Mandz. Tao din naman kami, natatawa, at nagjojoke din naman kami nuh.
*sighs*
Mandz: Eh Kuya naman, Di ba po pag sinabing Seminarista, ang maiisip agad ng tao, lalo na ako,
eh "katahimikan" seryoso. At kung anu2 pa po.
M; Nakow. Mandz, Pwes, baguhin mo na ang pananaw mo. Sa loob ganun kami pero sa labas.
Helloo??! Kailangan din naman naming maging ganito.^^
PJ: Tama Mandz, Yay! Yaan mo na kami. Mamimiss ka namin pagbalik namin dun.
(Eh bat ang plastik ng Smile moh?)
(Wah! Ang dami nilang sinabi. Pero isa lang ang natatak sa utak ko. Malapit ng umalis si Kuya
PJ sa lugar na to. )
Sa isang Love Story, eto na ata ang saddest part. Ang pagllet go.
Waaah. Pero wala namang naging Love Story nuh? It is just MY Story. Weew.
Kawawang bata.
Nagpaalam muna ako sa mga Kuya at umalis na muna sa may Lagoon, I decided na dumaan na muna
kasy Sister Emmy. Wala lang. Mangangamusta lang naman. o/
Nakikita ko pa din yung mga youth na halatang katatapos lang magmeryenda. Mahahalata mo namang
disiplinado sila kasi after nilang kumain, yung mga balat, nilalagay agad nila sa basurahan and
that what makes our parish clean and green. Cleaner sana kung walang nakaShorts na MAIKLI
super..
Andito na ko kina Sister. Ang linis ng room nila. Weew. Di tulad ng kwarto ko na parang
basurahan Puting puti ang bawat pader at madami din namang designs. Puro framed pictures nila
ata yun,
Nagkwentuhan kami ng kung anu-ano ni Sister, hanggan sa makarating na sa isang misyon...
Misyon?
Whahehe. Hanep si Sister. Ginawa akong secret agent Nyahaha! Ang adik!
Sis: Kilala mo si PJ dba?
Mandz; Opo sister, bakit po?
(Tumayo si Sister at naglakad ng pabalik balik. Hala? detective daw siya. )
Sis: May napapansin kasi ako kay PJ.
Mandz: (Nakikinig)
Sis: Mukhang blooming siya these past few weeks....
Mandz: *gulps* ( Bakit kaya? )
Sis: Yung tipong may inspirarasyon....
Mandz: (Ang weird ni Sister. Lakad pa din ng lakad. Feeling niya talaga detective siya)
Sis: Alam ko yung mga ganyang-ganyang bagay, dahil nagdaan din naman ako sa ganyan.
Mandz: Ano pong bagay2?
Sis: Siguro may babaeng natitipuhan yun.
Mandz: Waaah! Di nga sis? Hala. Magpapari na po siya eh. Pano niyo po nalaman?
Sis: Mandz, naamoy ko, Joke. Nakita ko kasi siya na bumibili ng Pink na Stuff Toy sa may Mall
nung isang araw. Mukhang maypagbibigyan siya nun.
Mandz: Sisterrrr. Anu pong ginagawa niyo naman kasi sa Mall, Ayan ang dami niyo po tuloy
nakikita,
Sis: Mandz, di ako ang topic . Siya
Mandz: Ay. Sorry po 'ter. (a/n: Ter, pinalikling sister)
Sis: Ang misyon mo ngayon ay alamin kung sino ang babaeng yun, baka di siya matuloy magpari sa
pinaggawa niya eh.
Mandz: Waaah!? Okay lang po kayu sister? Eh malay nyu po sa kapatid niya lang po pala ung stuff
toy, hindi sa "babae" niya. Tsaka, pabalik na nga po siya ng Seminaryo after ng Christmas break
eh,
Sis: Mandz, Sabi ko nga sayo. Basta! Iba talaga!. Tsaka matagal ko na yung napansin. Ano, payag
ka ba?
Mandz: Nyaaa~ Sige na nga po sister. (at tumigil din siya kapapalakad ng lakad)
(Pumayag ako para naman malaman ko kung sino yung pinagpapantasyahan ni Kuya. Weew)
At umalis na ko sa room nila sister, pagkatapos naming mag-usap., Nakakatawa din pala si Sister
paminsan2 nuh? Pero ngayun lang yun. Desidido talaga siya na maging pari si Kuya PJ. Ako naman,
nakokonsyensya. Kasi,,,, Waaaaah..My love? Whahaha. Hangadik
Noted na yung activity na yun.
May suspetsa na ko eh.
Baka naman si Lady In Mini Skirt yun?
Diba? diba?
Hmmm..
Lagi ko din silang nakikita na saby kumain ng lunch sa School.
At super serious nila lagi pag nag-uusap,
Pero, namaaaan,
Gulong-gulo na ako.
Ilang araw na lang......
Babalik na ako.
Ano kayang gagawin ko?
Tsssss..
Ito na nga ba ang sinasabi nilang...
Love so Divine?
(a/n: pag di nyu alam yung movie, pakisearch. Pramis. you'll love it ^~^)
Ewan. Bahala na.
Pero, nang tanungin ko naman si Che
(a/n; Si che, yung "BFF" ni Mandz~! Yung si Lady in Mini Skirt)
Gawin ko daw ang gusto ko.
Kung ano ang nasa
puso?
But, paano na ang bokasyon ko?
Hmmm...
Alam ko na.
Malayo pa naman ako.
So why not give a try?
Paglingon ko kay Mandy, tulog siya, ang himbing2 niyang natutulog pero bakas sa mukha niya ang
pagkalito. Kasalanan ko to eh. Tsss. Bahala na kung anong mangyayari.
Susubukan ko sanang tumayo, pero, wala pa kong lakas.
Brrrrrrr..
Awts, Epal tong gutom na to eh. Weew,
Hindi ko namalayang, nagising ko na pala si Mandy!
Hala...
Kaya bumalik agad ako sa dating pwesto.
Pero...
*pokes*
Kinalabit pala ako ni Mandy...
"Kumain ka na muna" -sabi niya sabay abot ng cup noodles kahit nakayuko pa siya, ang cute niya
pa din. "Alam kong kanina ka pa di kumakain." -dagdag niya. Mukhang nagbasa siya ng sent items
Kukunin ko na sana yung cup pero, waaaah! Ang adik na kamay ko, nanginginig. Kinakabahan ako sa
itsura niya. (Bagong gising kasi,) Wala pa din akong energy. Simula pa pala kaninang tanghali
ako walang kain.
Mandy'z POV
*hikab*
Kanina pa pala siya gising
Kunwari pa tong ayaw kuhanin yung cup noodles.
eh gutom na gutom na siya. Hmm
"Kukunin mo ba o hindi?" -sabi ko , pero di siya sumagot kaya kinuha ko yung chopsticks at ako
na lang ang magpapakain sa kanya.
"Pasyensya ka na sa abala ha? Tsaka sa anu..---" -sabi niya,
(Waaah~ Bakit ang cute mo kasi sa bawat facial expression na ipapakita mo sa akin)
"Wala yun, hindi ka na naman iba sa akin eh"
"So alam mo na?"
"Malinaw ang narinig ko , PJ"
"Uhhh......---"
Pinutol ko na yung sasabihin niya, at sinubuan ng noodles!
Sabi ng nattemp ako eh. ang kulit
Hahawakan niya na naman ang kamay ko. pero ako....
AYOKO .
Hindi tama to.
Please lang...
Ayan na yung kamay niya
Slow motion papuntang kamay ko!
Hindi na ako nakapagpigil,
Binitawan ko muna yung cup noodles at tuluyang humawak sa kamay niya.
I love this feeling.
Kakaiba palang.
mainlove? ?
But,
it is still
FORBIDDEN ,
Masarap pala ang bawal.
pero masakit.
Ang tagal naming nag-usap,
5am na pala,
Ang hirap ng masyadong komplikado no?
That's why, we just concluded,
to be M.U
Malabo pa kasi ang lahat,
Natatakot kami
pero at the same time,
mahal namin ang isa't isa.
Sa ngayon, yun na muna.
Pinatulog ko na muna uli siya,
ako naman sa lapag muna humiga.
Okay lang naman sakin
siya naman may sakit eeh,,
Di bale, Christmas party na naman bukas !
Happiness. (24)
Yahu! Parang walang nangyari kagabi. Ito po kami ngayon, kumakain ng agahan. Niluto niya na
yung ref namin. este laman ng ref namin. Parang walang nangyari kagabi nuh. weird nga naman
talaga.
Nakaupo kami ngayon sa lamesa sa kusina. Sa hapag, yung fried eggs at sinangag! Wooh. Yummy.
Magkatapat lang yung inupuan naming upuan. sa bagay, apat lang naman yun. heheh.
Actually, sa itsura niya ngayon, parang nakahinga na siya ng MALUWAG. As in. Super fresh na ng
Mukha niya, di tulad ng kagabi. ano kayang nangyari sa taong to?
Heto, nangungulit na naman.
"kainan na!" -sabi niya, sabay taas pa sa kutsara at tinidor na hawak niya,
"haha! parang wala kang sakit kagabi ah?" -sabi ko, sabay sandok ng sinangag sa lalagyan
"wala naman talaga!hehe, tignan mo, ang lakas2 ko!" -sabay pakita pa ng muscles niya sa braso,
namaaaan.. oo na, kaw na ang hot . hehe.
"haha. whatever, bahala ka nga dyan, basta ako kakain na." sabi ko ulit, sabay subo ng sinangag
"ang konte naman ng kinakain mu, dagdagan natin!" at dinagdagan niya pa ng sinangag yung plato
ko, huhuhu. kaya ko kaya toh?
"waaaaah! alam mo namang mahina ako kumain eh... bahala ka nga dyan" -sabay tulak sa plato,
Pansin ko lang, bat wala pang laman yung plato niya,
"di mo kaya? edi tutulungan kita. " tapos, akalain mo ba namang tumabi pa sa akin at TALAGANG
MAKIKIHATI SIYA SA PLATO KO
"sgurado ka ba nyan? " napatingin talaga ko sa kanya, kasi naman oh, eto na siya nakatabi na
sakin.
"Oo nga eh. bahala ka , kung ayaw mung kumain, edi wag" at, sinandok niya na yung pagkain sa
plato ko, grabeng weird, may sanib ata to eh,
"eeew, ayoko na ngang kumain," sabi ko, tapos nilapit ko na lang sa kanya yung plato ko,
"No-oh-oh, hindi pwde" sabay paWave pa ng hintuturo niya,
"Eh, tignan mu nga oh-----"
wala na, sinubuan niya na ko, sinubo ko naman kasi baka mahulog lang yung pagkain sa sahig,
sayang naman di ba? hehe. (palusot)
Waaaaah!!! Ang SWEET.
Kaso, hanggang kelan naman kaya to?
Mamaya? Bukas?
o Ngayon lang?
Sabi niya kasi sakin,....
devoted talaga siya sa bokasyon niya..
pero..
gusto niya din naman ako?
BASTA MASAYA! DUN NA KO!!!
(a/n; kids, dont try this at home. masama yun.;P This is gawa-gawa lamang, huwag tularan. Super
imposible to mangyari. Pramis.)
At natapos na ang agahan. *bow*
Di ko na sasabihin ang mga sumunod pang eksena kayo na bahala.
Hahaha.... LOL. Basta, ayoko lang ikwento. Namaaan
Umuwi na siya sa kanila, mag-iisip na lang daw siya ng idadahilan niya sa nanay niya pag-uwi.
pero sabi ko sabihin niya na lang yung totoo diba? Wala lang, para masaya, Hehe, Pasaway.
Bwahah! This is the Night, After ng Mass, dumiretso na lahat ng parishioner sa Simabahan. Ang
bobongga nila. Super formal talaga. Samanatalang ako , eto oh, naka Pants at Tshirt na naman.
Wehehe. Di nyo ko mapapapagDress ngayun. ;P Remember? Wala si Tita, kaya walang mangingialam ng
suot ko ngayon.
Hmmm.Hindi ko masyadong maaninag yung decors ng Simabahan ngayun, kasi madilim. Parang....
Uh-., yung sa mga clubs/bar? Pero, simabahn pa din naman. Maganda lang talaga yung effects ng
mga ilaw na pawala2. Bwahaha. at papikit pikit!
Wag na nating ielaborate yung ibang nangyari na di naman connected samin, toinks, i mean sakin.
EXCEPT yung NAKA MINI SKIRT NA NAMAN!!! Magbigti na nga sana siya. Bwahaha.. Piz out yoh!
Eto na ko, nakaupo sa gilid. Oo taong gilid lang naman ako. Haha. whaataaword, taong gilid.
Nagmumuni muni lang naman ako, habang nagsasayawan sila ng TIK TOK sa gitna. May sumasayaw din
sa may stage. Woot! Matatanda. Pero, anyway, wala lang. Nakakatawa si Manang. kinabog ang damit
ni Mini skirt. Weetweew. Kumikinang with glitters ang kanyang mala-Aling Dionisa Dress. :D
Kung kanina, mablis yung beat ng Music, ngayon, bumagal na.
Cant take My Eyes Off You yung kanta, slow Version.
Nagalisan yung mga Youth na kanina ay sumasayaw sa gitna. Tumabi. Napagod siguro, ang bilis ng
kanta eh.
Naunang pumunta sa gitna yung mag-asawang Coordinator ng Family Life.
Sumayaw sila, weeetweeew,
May nainggit! Haha. pumunta din sa gitna. Sumayaw. Matandang mag-asawa yun, na same active sa
simbahan.
Si Father! Sinayaw si Aling Loring, Ayun, si Manang, naloka. Hahaha,,
Nang sumayaw na sa gitna si Father, yung mga brothers na naruon, ay pumagitna na din.
Sina Kuya MArk, kuya Ryan atbp. Kumuha sila ng mga matatandang partner at isinayaw.
Walang malisya mga kapatid. Matatanda naman.
Sarap na sarap akong kumain dito, waaah! Pizza kasi yun snacks nila sa mga nakupo lang sa
table. Well wala kong kasama sa Table ko nuh.
*poke*
Whaaaa, pagtingin ko, lalaki, pero di ko maaninag yung mukha niya, Ang dilim sa gilid eh, sa
gitna lang may ilaw.
TENEN!
Si PJ pala. Weetweew. Semi formal ang suot niya. Di siya naka tshirt ngayun, namaaaan .
"Shall we?"
Yan ang inaantay kong sabihin niya SAKIN, pero hindi. Yung Manang sa likod ko yung niyaya niya!
Woah! Pagtayo ng Manang, tumingin lang siya sa akin na tipong nang-aasar, =_=
"Bleeeh" sabi niya, sabay kindat. -___Waaaah. Ewan ko ba naman kung bakit trip nilang isayaw yung mga nanay sa Simbahan, pero sa
bagay. Madami naman kasi silang ginagawa, they deserve kahit panandaliang "aliw" bwahaha, I
mean, entertainment po. ;) Di bale, nakaranas na naman ako nun sa kanya, kanina
Change song si Manong DJ. Waaaaah..
Anu na naman yung pinapatugtog niya,
Tssss...
Sway. ^_^
SUPER LOVE XDD
by PCD pa pala. Oha, >,<
Nagsialisan ang mga Manang sa gitna, and you know what,
lumpit na siya sa akin,,
"Tumuloy ka bukas."
"Huh?"
"Oo. Yun na nga kasi."
"Sigurado ka?''
''Opo."
"Paano na lang tayo?"
"Ewan."
"Mandz......."
"PO?"
"Ayokong ganyan ka. Please. tutuloy ako sa pupuntahan namin ngayon but i WOULD STILL SPEND TIME
on communicating with you, I promise. Kung ayaw mo., Maghihintay ako..."
''Ang drama niyo po kuya."
"Kuya?"
"Opo nga e. Basta po. Please lang. Tuloy niyo na po yan."
"Bahala na po kayo....."
-end of flashbackAyun na sila, papasakay na g Van, ihahatid na kasi sila sa ariport,.
I waved my last goodbye, without knowing , kung ano na nga ba nag mngayayari samin,
After all,
''THERE IS NO LOVE STORY AT ALL, I THINK IT WAS JUST MY STORY.''
Ako lang naman ang naghangad.
Pero, di ko naman akalaing,
May maghahangad....
"Bbye! "sabi ni sister.
Bbye..... babay! Ayun. Yun na lang ang mga huling salita niya,. halatang malungkot, pero kaya
niya yun.. Nginitian niya ko, pero wala man lang reaksyon yung mukha ko. I wonder why? Ewan!
Nasasaktan ako. Gusto ko naman siyang magpari, yun nga lang....
Arghh. Am i selfish ?
Waah! Ngayung wala na siya..
Paano na ko?
Hayss.
<---- sabi ng
konsyensya ko..
lang yun. super appreciated! hehe.. Nagbilang kasi kami.. Then, kaya naman hindi na kami
nakacelebrate together eh... HELLO.. tago kami! TAGO! Tsaka, may sarili silang celebration
kasama ng iba pa niyang kasamahan. Of course, yun na lang unahin niya. Ang cute niya nung New
Year's eve. Suot niya kasi yung gift ko na polo shirt na checkerd na kulay red at black. =)
Love Love. =)
January 3 na, Monday na... wala akong pasok ngayon, sa january 5 pa.Nakahiga lang ako ngayon at
nagpapakasarap ng buhay sa sala. saby nuod ng tv.
nakatanggap ako ng text mula kay Carl.
"Sama ka Mandz? magpupunta kami sa Quiapo. Wala lang. wala din kaming ginagawa ngayon. Para
naman madaming kasama! Hehehe! PLEAAAAAASEEEEEE... Di niyo pa naman pasukan ngayon eh... "
Hmmm... Oo na . Pumayag na ko. No choice? Medyo. Tsaka, wala namang gagawin nga ngayon eh.
Eto na nga. wag ng ikwento yung di important na details. Nasa jeep na kami ngayon. HAYNAKU.
Kasama pala si PJ, di man lang nila sinabi. TSAKA..SIYA LANG PALA KASAMA... Oo! Dalawa lang
kami ngayon na pupunta sa Quiapo. Naku. carl! Mautak. Ayaw niya daw kasing pumunta ng quiapo.
Ganun? Pero kanina. Hmmm
"Uhhhyyy.. Wag ka na magtampo Mandy. Please? Smile na oh." sabi n PJ tapos, sabay kiliti ng
slight sa bewang ko.
"oo na... Papasama ka lang pala, edi sana sinabi mo na agad. " Di ako tumitingin sa kanya,
nakatingin ako sa labas ng jeep.
"Para kasi to sa uhmmmm Ah basta. Gusto ko lang lumabas... Uhmm. Pero, sina Carl, kinuntsaba
ko lang.
"Sus... Kunwari ka pa."
Naputol yung pag-uusap namin. Nang nasa bandang Kalentong na kami, Nang may biglang sumakay na
couple. OO NA! KAYO NA NGA nakaCOUPLE shirt.
Umupo sila sa tapat namin. Syempre, dalawang side lang naman yung jeep. Left and right. ^_^
(basahing maiigi)
Nagulat lang ako ng konti ng super dumikit yung girl sa guy. Eh ang luwag luwag ng jeep. Anung
tawag sa pagsusumiksik na ginagawa nila? Aysus! Kakaimbyerna. Tumingin na ko sa kanilang dalawa
sabay, "EHEM" tapos, wala pa din, super sweet. Yung kamay ng guy nasa bewang nung girl, tapos
yung head naman ng girl, eh nakatanday sa balikat ng guy.Konti na lang nakahiga na siya dun eh!
WAAAAH! SI PJ sa labas ng jeep nakatingin. Yung sa may pasukan ng jeep? =Kaya ako, tumingin na
lang sa labas din ng jeep, Sa may bintana naman.
Habang nagmumuni muni ako sa jeep, biglang tumugtog yung song na "Lost without You" (please
search it sa Youtube =) ) Oh shocks. Eto yung favorite ko eh. Hay...
Tapos, habang nakatingin ako sa labas ng jeep, naramdaman ko na lang na yung kamay niya, eh,
nilapit niya sa bewang ko, Tapos, yung tipong inilalapit sa kanya?
Tiningnan ko siya ng seryosong tingin pero ang sabi niya lang.
"May sasakay pang pasahero,"
Ahhh. Nagets ko na, Kaya pala huminto yung jeep.
Akala ko, nilapit niya lang ako at iniusog , pero yung kamay niya na yun, hindi niya na inialis
sa bewang ko. Ang sweet
Bumulong siya sakin
"Wag ka ng mainggit sa kanila. Skyflakes."
Wahh.. Bat feeling ko nanlalamig ako? Tae. Nikikilig na ata ako? Hay... Ganito na ba yung tawag
dun? Hmmm... Pero,
Nakapansin ko yung guy at girl sa harap ko, ayun! Kulang na lang ikiss nung lalaki yung cheeks
ng girl sa sobrang dikit ng mukha niya dun
*SCRECCCCCCHHHH
Biglang pumreno yung jeep, then, nasubsob na ng tuluyan yung lips ng guy sa girl.
"Kaw talaga" sabi ng babae sabay palo ng napakapademure na palo sa bf niya. =_= lande.
Tinakpan na pala
"pssssshhh....... Kung san2 ka pa tumitingin, andito naman ako. " sabi niya sabay higpit pa ng
hawak sa bewang ko. ANU BA... Ang mga nerves ko neto nagpupumigtalan eh.
and then, bumaba na din ung magjowa sa harapan ko, tapos, bumaba na din yung nakapagpapasikip
sa line ng upuan namin. Maluwag na so, inialis niya na yung kamy niya sa bewang ko, Until now,
i can feel the tension.... LOL
"Sabi ko naman sayo, wag ka ng titingin sa iba eh."
"Opo, boss"
"Boss ka diyan."
"Edi Tay."
"Hmpfh." nakasimangot na siya promise,
*BANG!*
Putok ba ng baril?
Nagtilian yung mga babaeng natira sa loob ng jeep.
Pagtingin ko, si PJ, nagdudugo na yung tagiliran. Pulang pula na yung gray na damit niya, Mas
lalo pang lumaki ang tensyon ng paligiran ng mga usisero at usisera sa labas ng jeep. Tama.
Nasa pampublikong lugar nga pala kami, Sa may iskinita malapit sa Quiapo,
Dahil na din siguro sa takot, tumakbo yung holdaper. Naiwanan niya yung baril sa lapag.
Ako? Tulala. Hindi ko alam yung gagawin ko, SI PJ nasa gitna ng jeep, Duguan pa din.
"Miss! Dalhin na natin siya sa pinakamlapit ng ospital! Dali!"
sabi nung babaeng niligtas ni PJ mula sa pangmamanyak ni Manong.
Kung di pa niya ko niyugyog, hindi pa ko mahihimasmasan.
"Miss! Ano ba?"
Ako, dali daling nagreact. Tapos na ang pagtutulala. Si PJ duguan. MANDY! ANU NG GAGAWIN MO!
Tumawag yung estudyante ng taxi sa labas, dahil siguro alam ng mga usisero na emergency,
tumulong na sila sa pagsakay ni PJ sa loob ng taxi, sumunod na naman ako, dun ako sa harap ng
taxi umupo, Yung college student yung nasa harapan sa tabi ng driver.
"Check mo kung may pulso pa siya dali!"
Ang dami niyang sinasabi. Kaya pala. Nursing student. Tama.
BLAH BLAH BLAH....
At ginawa ko namang lahat yung sinabi niya.
Oh no. Lord. Please... Save PJ!
Buti na lang, nagemergency wang wang yung taxi, kaya naman mabilis kaming nakarating sa
ospital.
Isinugod siya sa Emergency Room. Si Ate, nakasunod pa din. Oh no Mandz. Wag magselos. EMERGENCY
Toh!
Nang naisakay na si PJ sa gumugulong na kama ata yun. Nakasunod na si ate. Ako din sumunod.
Pero, di na ko pinapasok sa ER. Si Ate lang. NAAAAH!
Nandito na k ngayon sa labas ng ER. Naghihintay. Tinawagan ko na si Carl. And then, sfter a few
minutes, dumating na sila. SILA Ang dami nila. LAhat na ata ng seminarista pumunta......
"Mandz, anong nangyari?"
"Kumusta na siya?"
"Malala ba?"
"San ba siya tinamaan? Nahuli na ba yung bumaril?"
Ang dami nilang tanong. Hindi ko sila masagot. Tulala pa ko. Ayokong magsalita. Naaalala ko pa
din yung itsura ni PJ na duguan. No~ Hindi ko kayang tingan siya ng ganun. Kasalanan ko to!
Kasalanan ko toh... Parusa na ba to sakin ?
"MAAAAAAANDZ SAGOT!"
SI Carl. Sinigawan niya na ko. Seryoso siya this time. No wonders, naging close din sila ni PJ.
Tumingin lang ako kay Carl. Wala akong maisagot. Natatakot pa din ako. Sa putok ng baril , sa
tensyon, sa dugo............
Everybody is praying. Nagrrosary na sila.
Ako? Wala pa din akong kareareaksyon.
Tahimik pa din sa sulok. Nakatingin sa malayo.
Maya maya, dumating na si reah, alalang alala. Kasama niya na yung nanay niya.
Lumapit siya sakin, Naramdaman ko, kasi hinahaplos niya yung likod ko. Pinapakalma.
"Mandy."
Tumingin lang din ako sa kanya. Walang kareareaksyon. Tumingin siya ng isang napakahulugang
tingin. Naintindihan ko na naman siya. Nag-aalala yung tingin siya sakin.
Tinabihan niya ko, habang nag-aantay.
Lumabas na mula sa ER si Ate. Irish pala name niya. Nakita ko sa Nameplate niya.
"Miss, okay na. Nailigtas naman siya. Buti na lang daw at naitakbo siya agad sa ospital."
Di pa din ako nakasagot.
"Salamat po Ate," -Reah. Siya na yung sumagot sa sinabi ni Ate. Hay. Buti naman.
Umalis na din si Ate, nahihiya talaga ko. Siya na kasi ang nagbayad ng bills. Base sa narinig
ko kina Carl, at sa iba pa. Yung nanay ni Reah, Pumasok na sa ER.
3 days. nasa ospital pa din si PJ. Wala kong balita. hindi kasi ako pinapapunta dun. Ako ang
sinisisi kung bakit siya naaksidente. Lalo na nila Sister E.
"Kung di dahil sa'yo, hindi sana siya mapapahamak. Anu ba naman ang tanggihan ang yaya nila?
Alam mo, lalaki sila. Pero sumama ka pa din. Kaya pala hindi mo magawa gawa yung inuutos ko eh
dahil ikaw yun... Ikaw yung babae. Tama ba? "
"Ay. Ang lande. Didikit dikit pa kasi sa kanila. Yan. Yan tuloy ang napala. Buti nga sa kanya.
"
Yan na lang ang lagi kong naririnig for the past few days, Papano, everyone knows na,
MAY. SOMETHING. SAMIN.
Sana inalam muna nila yung something, bago nila ko hinusgahan. Masakit. Kung sila kaya nasa
sitwasyon ko?
Andito tuloy ako. Magisa sa library. Walang ginagawa. Walang makausap. papano, kahit sa skul
namin, KALAT na nga yung issue.
Naging teacher pa kasi namin siya. yan tuloy. INIISIP nila flirt ako. Which is not true.
Hindi na ko makatulog ng maayos. Hindi na din makaaral ng maayos. Ayoko na,.
Pag naglalakad ako sa corrigdor ng skul o sa daan papuntang simbahan. Di ko man naririnig, pero
alam kong pinaguusapan nila ko. Ang sama ng tingin nila sakin.
Kumusta na kaya si Skyflakes? Ni di ko man lang siya madalaw. BAWAL kasi ako DUN. BAWAL. ;
It is something, FORBIDDEN
Nakaub-ob pa din ako sa mesa, tapos, may narinig ako.
"So, mageemote ka na lang jan?" si reah pala. nakita ko.
"Emote ka jan! Di noh!" sabay ayos ng upo. punas ng luha at etc. inayos ko na sarili ko.
ayokong makita nilang affected ako masyado.
Ngumiti ako ng wide. as in. ^________^
Kaso, kinurot ako ni Reah eh.
"PLASTIK!"
"HUH?" sabi ko na lang.
"Wag kang magpakamartir. Alam ko namang walang something2 na ikinakalat nila sa skul pati sa
simbahan eh. Bat ka ba affected sa issue? Naku. Mandz! Hindi ikaw ang mandy na kilala ko! Alam
ko namang naging malapit ka na kay kuya, Bat di mo siya dalawin? Wag mong hayaang makulong ka
sa maduming isipan ng mga tao. Kung saan ka masaya , dun ka. "
"Salamat naman at naiintindihan mo ko. Oo . Tama ka naman eh. Kaso. Naiilang ako sa mga tao. Sa
bawat tingin nila sakin. Sa pangmamaliit. Sa lahat! NAIILANG AKO. FEELING ko napakasama kong
babae. Im A FLIRT. As they say."
"Pero, Mandy, YOU KNOW THEY ARE ALL WRONG."
"Yah. I know."
"So, anu pang hinihintay mo? ^_^" Nginitian na naman ako ng makahulugang ngiti ni Reah. Nagets
ko na naman siya.
"Salamat. Bespren... You're the best. !"
Ngayon, alam ko na yung gagawin ko.
This is it.
Hindi na ko nagpatumpik tumpik pa. Pupuntahan ko na siya. Ayoko na kasi ng nag-iisip ng ganito.
So what kung yun ang inaakala nila? Tsk. Wala akong mapapala kung papansin ko lang yung mga
kritisismo nila..
Pagpunta ko sa ospital which is medyo malapit lang naman. 15 minutes reide kung magjjeep.
Hinanap ko na yung room niya. Tinanong ko na lang sa may nasa information area. Di rin kasi
nila sinasabi sakin at nakalimutan ko namang itanong kay Reah... Room E304. Sabi ng nurse. Tsk.
Nagsinungaling pa ko. Waaaaah. Baka kasi di niya sabihin yung room eh.
Naglalakad na ko ngaun. Paakyat sa third floor. Sa room 4, east.
After ilang minutes, nakita ko na din yung room. Sumilip ako sa may bandang gitna ng pinto kasi
glass-made naman siya at makikita yung nasa loob. Nakita ko si PJ. Nandun. nagpapahinga. May
mga prutas sa may mini table niya, pero walang bawas. Wala rin siyang bantay ng mga oras na
yun.
Hmmm. *Takes a Deep Breath*
Pumasok na ko sa room. Tulog siya. Mukhang peaceful naman yung mukha niya. Parang walang
problema. Ang sarap niyang tingnan.
"Uhyy. Sorry na. Siguro nga kasalanan ko to. Sana. Di na lang ako sumama. Sana hindi ko na lang
pinansin yung invitation niyo.Sana di na lang ako ....-"
"Wala ka ngang kasalanan."
Gising na pala siya. OO. Hinawakan niya yung kamay ko . Tss.
Nilayo ko naman yung tingin PLUS yung kamay ko sa kanya. Mamaya may makakita samin. Kung ano na
naman ang isipin. ++,)
"Kuya. Im so sorry. Kasalanan ko nga siguro."
"Wala ka ngang sinabing kasalanan."
"Meron."
"Wala Please Mandz, My Mandz. Ayoko ng lumalayo ka sakin."
"Ako din naman. Pero, nahihirapan na ko sa sitwasyon natin. MAHIRAP. Yung tingin ng tao, iba.
They are all thinking na haliparot ako. Na ganito. Na ganyan. Ang sama ng tingin nila and i
always feel guilty whenever they are accusing me with that. Ang hirap. Mahirap."
"Akala mo ba ikaw lang ang nahihirapan? Ako din. Di ko alam kung anong deisyon ko. Di ko alam
kung anong tama. Hindi ko din alam kung dapat ko pa bang ituloy to o ewan! Hindi ko alam. Ang
alam ko lang nasisiyahan ako sa kung ano mang meron ngayon. So please wag kang magself pity."
Aray. Ganun pala. We have the same feeling. Kung bakit naman kasi maiinlove sa isang. Hmmmm....
Love is really strange than you'll ever think. ''
Ano na? Angtahimik na naming dalawa. Tssss.. Tapos,
Inakupo!
Kumanta siya. Machete. Ang ganda ng boses niya,. Alam mo yung kanta?
Yung mukha niya. Seryoso. Parang. Yung DATI. Yung lumang PJ. Oo tama.
So kiss me and smile for me
Tell me that you'll wait for me
Hold me like you'll never let me go
Cause I'm leavin' on a jet plane
Don't know when I'll be back again
Oh baby, I hate to go
Para sakin ba yang lyrics mo? Plss. Kung sakin. Sabihin mo, TPero, anu pa nga bang magagawa ko,
kahit sabihin mo. wala ng tayo
Habang kumakanta si Kuya.Nakakatuwa. May nialgay si Carl na lata sa harap niya. Joke ata yun,
pero di eh! Nakalagay sa lata, "Pamasahe lang po." Hehehe.. Adik talaga toh,
Sinakyan naman ng mga nanunuod. May naglagay ng bente, barya at ung nakapalumbaba. Aba! Ang
yaman,
Si ate cherry nagbigay na din. Ako na lang ata hindi,
Kinanta niya na yung chorus. Last na ulit na lang daw.
Ako? Tumayo na ko, tapos, Paglapit ko sa lata sa harapan niya,
May binulong siya
"4 years. Hintayin mo ko."
nabrain freeze ako sa binulong niya, sinabi niya yun nung instrumentals na lang, kaya di
napansin ng mga tao...
Umalis ako agad. Tama na. Ayoko ng maghintay. Pero,pwede din.? Ahy ewan! Binibigyan niya lang
ako ng problema eh. Ano ba yan.
After nun, naguwian na ang lahat, tapos, may binigay siyang letter sakin. Hindi ko yun
babasahin hanggat nakikita ko pa siya. SWEAR Tinanggap ko na lang, since, halos lahat naman ng
taong andun, eh may letter.
Jan18.
Aalis na sila. Tssss, Kahit puyat yung mga tao, Nakuha pa nilang gumising ng maaga para
magpaalam ulit sa kanila. Nagstop over pa kasi sila sa parish.
Dito na kami sa Airport ! Hmm. Iilan lang kamin nakasama.
Walang sawang yakapan.
Iyakan,
Paalalahanan,
Tawanan?
Oops. Ang gulo talaga,
Ako? Bat na naman ako nandito?
Dahil, kina Sister na ko nakatira, =)
at super close na kami. Kaya sinama nila ko. :D
11:00am pa yung flight, pero 7:00am andito pa kami.
Tinawag ako ni PJ, sumunod naman ako, since,last na naman daw yun, tsaka gusto ko na ding
magsorry? Oo. Feeling ko, naging masama ako sa kanya.
Hinayaan lang kami nila Sister. Wala naman daw masama. Basta, saglit lang daw eh
Pumunta kami sa may lobby ng airport. Umupo sa bench
4years Mandy. 4 years.
4 years for what?
For everything!
Are you kiddin?
Im serious.
You fool.
No im not.
Then, whats with 4 years.?
Its for me to know and for you to find out
Ay ambut man sa imo ! Napa-anu na ko . Badtrip . Di mo na lang diretsuhin.
Please?
Di niya na narinig yung sagot ko tinawag na kasi kami, (agad). At, alam kong alam niya na NO
I admit. Im not a good writer. Sorry to have an abrupt ending. I did that because of some
personal reasons. Hope, you continue reading my story. Lee__Miyaki
Sequel:
MY LONG WAIT (ongoing)
Dare to find it in My Works! XD
PAG NABASA NIYO NAMAN PLEASE DROP SOME COMMENTS T3T
O KAYA POSTS SA WALL KO SA WP >:)
LOVE LOTS! SUBAYBAYAN NIYO PO YUNG SEQUEL AH >:X