H ιστορία

Η ιστορία μαςμας
Η ιστορία μας
Ήταν ένα συνηθισμένο καλοκαιρινό βράδυ.
Ήταν ένα συνηθισμένο
Ήταν ένα συνηθισμένο καλοκαιρινό βράδυ.

καλοκαιρινό βράδυ.
 Η εμφάνιση
• Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκε
εκείνη μετά από τόσα χρόνια…
• Η ματιά της έψαξε στο χώρο και
τον βρήκε.
• Πλησίασε το Νικόλα και του είπε
ψιθυριστά :”Με θυμάσαι;”. Τότε κι
εκείνος απάντησε; “Αν σε θυμάμαι...
Και όχι μόνο εγώ...” είπαν όλοι με μία
φωνή:”
 Ξαναγύρισαν στη μνήμη όλων οι εικόνες από τα ξένοιαστα φοιτητικά
χρόνια που είχαν περάσει όλοι μαζί, μια παρέα χαρούμενη, γεμάτη ζωή,
αναζητήσεις... Εκείνη την εποχή κανείς δε φανταζόταν ότι θα έκαναν

τόσα χρόνια να ξαναβρεθούν ..

• Όλοι, λοιπόν, ανταποκρίθηκαν στο
κάλεσμα του Νικόλα, που είχε την ιδέα
για μια συνάντηση όλης της παρέας,
μια “προσπάθεια επανασύνδεσης”
μετά από τόσα χρόνια. Κι έτσι, αυτό το
καλοκαιρινό βράδυ, βρέθηκε και πάλι
όλη η παρέα μαζί.
Αστειεύτηκαν,γέλασαν
αλλά και έκλαψαν,όταν
η Μαρία θυμήθηκε την
παρεξήγηση με τον
Κωστή και την εξαιτίας
της αποχώρησή του
από την παρέα. Τους
έλειπαν οι έξυπνες
ατάκες του και το
πνευματώδες χιούμορ
του.
• Και όμως, κάτι έλειπε... Το αστείο κάπως
αμήχανο. Το γέλιο λιγότερο ξένοιαστο. Το
δάκρυ συγκρατημένο. Τίποτε πια δεν ήταν
το ίδιο...
• Και στο τέλος όλοι αναρωτήθηκαν:
Mήπως είμαστε δέκα εκκολαπτόμενα
ψώνια΄;