Η εθνική μας μοναξιά 1

Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη. 1

Θεσσαλονίκη, σαββατόβραδο κι Απρίλης 1
Ντροπή δεν είναι ν’ αγαπάς 1
Το ποδήλατο 2
Το τόξο 2
Η Λίζα και η κορνίζα 2
Μόνο μια φορά. 3
Ούτ' ένας άνθρωπος 3
Του έρωτα η πνοή 3
Αν μου τηλεφωνούσες 4
Βάζω φωτιά 4

Η εθνική μας μοναξιά

Μητροπάνος Δημήτρης
Μουσική/Στίχοι: Τόκας Μάριος/Γράψας Φίλιππος Αποστολέας: Θανάσης Παν.
Στάλθηκε: 08-12-2002
(3 ψήφοι)

Εδώ που μάθανε τα μάτια μας να κλαίνε

που συνηθίσαμε σε κάλπικους καιρούς
Εδώ θα μείνουμε, γιατί έχουμε και λέμε
ένα φιλότιμο και λόγους σοβαρούς

Γιατί εδώ
Εδώ είν' ο έρωτας που ξέρουμε
Εδώ κι οι πίκρες, που μας θέλουν και τις θέλουμε
Εδώ κι εμείς, για να 'χει πάντα συντροφιά
η εθνική μας μοναξιά
Εδώ κι εμείς, για να 'χει πάντα συντροφιά
η εθνική μας μοναξιά

Εδώ που μάθανε τα χρόνια μας να φταίνε

κι όλοι οι γειτόνοι μας ζητάνε μερτικό
Παίξε το τζόγο σου και βρίσε τους, καημένε
με λεξιλόγιο πολύ ελληνικό

Γιατί εδώ...

Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη.

Μητροπάνος Δημήτρης
Μουσική/Στίχοι: Τόκας Μάριος/Γράψας Φίλιππος Αποστολέας: Το Σκρίπτο του Νέου
Κιθαρωδού
Στάλθηκε: 21-06-1998
(74 ψήφοι)

Αφού με έσπειρε μια μοίρα αυτοκρατόρισσα

μήτρα με γέννησε αρχαία Mακεδόνισσα
Μ’ άδεια φαρέτρα πολεμάω τον χειμώνα
από το κάστρο στην καρδιά του Πλαταμώνα

Αφού με φέρνει μονοπάτι φαναριώτικο

Ένα σοκάκι με κρατάει σαλονικιώτικο
Έλα ένα βράδυ την υπόσχεση να πάρεις
πριν να την σβήσει με σφουγγάρι ο Bαρδάρης

Σ’ αναζητώ, σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα

Λείπει το βλέμμα σου απ’ της αυγής τα χρώματα
Σ’ αναζητώ, σ’ αναζητώ με ένα βιολί κι ένα φεγγάρι
Λείπει το όνειρο, εσύ και το δοξάρι

Αφού μεθάω με ένα κρασί αγιονορείτικο

και μ’ ένα ντέρτι σεκλετίζομαι πολίτικο
Βρες το μαχαίρι που στα δύο μάς χωρίζει
κι έλα δω στων στεναγμών το μετερίζι

Αφού στον Όλυμπο οι θεοί τ’ αποφασίσανε

δώσαν στο κρύο τα κλειδιά κι αυτοκτονήσανε
Μόνη ξυπνά, μόνη κοιμάται τώρα η μέρα
με μηχανάκι, με κομπιούτερ και φλογέρα

Σ’ αναζητώ...

Θεσσαλονίκη, σαββατόβραδο κι Απρίλης

Μητροπάνος Δημήτρης
Μουσική/Στίχοι: Χατζηνάσιος Γιώργος/Ντούμος Κυριάκος Αποστολέας: Viennezos
Στάλθηκε: 01-06-2002
(5 ψήφοι)

Θεσσαλονίκη, σαββατόβραδο κι Απρίλης

και να μου δίνεις τον καημό μ’ απλοχεριά
σε κάποια απόμερη γωνιά της Νέας Κρήνης
με το τζουκ-μποξ να με γυρίζεις στα παλιά

Σε ένα ρεμπέτικο θα ρίξω την ψυχή μου

να ξεγελάσω το χαμένο τον καιρό
Ήτανε κάποτε η άνοιξη δική μου
ήμουνα κάποτε Απρίλης σου εγώ

Θεσσαλονίκη κι απ’ το Κάστρο το βραδάκι

να σ’ αγναντεύω και να λιώνω σαν κερί
δεκαοχτώ χρονών τρελό παλικαράκι
με το μεράκι σου να βγαίνω στη ζωή

Ντροπή δεν είναι ν’ αγαπάς

Μακεδόνας Κώστας
Μουσική/Στίχοι: Νικολόπουλος Χρήστος/Δαβαράκης Άρης Αποστολέας: Λουδοβίκος
Στάλθηκε: 06-12-2004
(2 ψήφοι)

Να η πιο μεγάλη οθόνη

σαν του ονείρου το σεντόνι
έχει απλωθεί, για να σωθεί
και να μ’ ακολουθεί
η εικόνα σου που έχει χαθεί

Ντροπή δεν είναι ν’ αγαπάς, λέει μια ψυχή

ντροπή είναι να φοβάσαι
μονάχος να κοιμάσαι
το φως να μη θυμάσαι
και τη μουσική

Να ξανά το σινεμά μας

σα να μίλαγε η καρδιά μας
λόγια γλυκά, βεγγαλικά
σα δίκιο που ξυπνά
και όλα τ’ άδικα νικά

Ντροπή δεν είναι ν’ αγαπάς...

Το ποδήλατο
Μακεδόνας Κώστας
Αποστολέας: Γρυντάκης Πάνος
Στάλθηκε: 12-11-2000
(34 ψήφοι)

Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ' αδύνατο

κρατάω στο χέρι το κλειδί
Πιάνω το τιμόνι ο σφυγμός μου δυναμώνει
το έργο κάπου το 'χω ξαναδεί

Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά

είχα τ' όνειρο μου το ποδήλατο μου
κι όλα έμοιαζαν σωστά
Έγινα δεκάξι κι όλα ήταν εντάξει
είχα μια ζωή μπροστά

Το ποδήλατό μου ήταν πάντοτε δικό μου

και με πήγαινε πολύ μακριά
Μέσα στη Σαχάρα σαν την πιο βαθιά λαχτάρα
μ' οδηγούσε πέρα απ' τη χαρά

Και τώρα στον αγώνα ξανά απ' την αρχή

Όρτσα στο πετάλι να 'ρθουνε κι οι άλλοι
παμε για ορθοπεταλιές
Τα ποδήλατά μας όπως τα όνειρά μας
ξέρουν από ανηφοριές

Το τόξο
Μακεδόνας Κώστας
Μουσική/Στίχοι: Κραουνάκης Σταμάτης Αποστολέας: z-m
Στάλθηκε: 22-10-2003
(4 ψήφοι)

Μ' αυτό το τόξο θα βγω να διώξω

όλα τα εφήμερα
Έξω θα σπρώξω αισθήματα άγρια
να φαν τα ήμερα

Θα πιω και ξύδια να ‘ρθουνε φίδια

κι ας με τυλίξουνε
Από τη ζήλια που ξένα χείλια
θα σε ρουφήξουνε

Τα φαρμακερά τα βέλη βρήκαν την καρδιά εντέλει -

φτάσανε
Στόχο είχαν μόνο εμένα και τα καθιερωμένα
σπάσανε
Μες στου ποτηριού τον πάτο
μάγια ήπια ένα Σαββάτο - πιάσανε

Και το ξημέρωμα στο σπίτι σου μ' αδειάσανε

τρελό για σένα

Μ αυτό το τόξο θα επιδιώξω

ζημιά τεράστια
Θα μείνω απ' όξω μαύρα μεσάνυχτα
μες στα προάστια
Θα πιω ποτάμια, θα σπάσω τζάμια
κι ας με συλλάβουνε
Σαν τον Απάτσι μπορεί κι οι μπάτσοι
να καταλάβουνε

Τα φαρμακερά τα βέλη βρήκαν την καρδιά εντέλει -

φτάσανε
Στόχο είχαν μόνο εμένα και τα καθιερωμένα
σπάσανε
Μες στου ποτηριού τον πάτο
μάγια ήπια ένα Σαββάτο - πιάσανε

Και το ξημέρωμα στο σπίτι σου μ' αδειάσανε

τρελό για σένα

Η Λίζα και η κορνίζα

Μακεδόνας Κώστας
Μουσική/Στίχοι: Κραουνάκης Σταμάτης Αποστολέας: Νίκος Γρυσπολάκης
Στάλθηκε: 15-07-2007
(2 ψήφοι)

Τηλεφώνησες πάλι, να μου κάνεις κεφάλι

να σου πω να μου πεις
Κοίτα μόνο την ώρα, ούτε χτες ούτε τώρα
θα φανείς συνεπής

Πάλι θα κανονίσεις, να μου ξεκουβαλήσεις

και κανέναν εξτρά
Τον κοντό κολλητό σου, ή κανέναν γνωστό σου
από τα Φιλιατρά

Τηλεφώνησες πάλι απ’ τον κύριο Τσάρλυ

που σου κάνει αγγλικά
Τηλεφώνησες πάλι, και σ’ ακούγανε κι άλλοι
Μίλα ελληνικά

Άμα θες να σε βγάζω και να σε συναρπάζω

να 'σαι πιο ντεκλαρέ
Μου 'χουν πει στο φλιτζάνι, πως μια Λίζα με κάνει
φιλετάκια πουρέ

Πάρτο Λίζα και κάντο κορνίζα

και βάλτο στην πρίζα, να κάνει σουξέ
Το πτυχίο δεν μπαίνει στ’ αρχείο
κορίτσι για δύο, τσιφλίκι μπαξέ

Πάρτο Λίζα και κάντο κορνίζα

και μες στο Ibiza μπορεί να συμβεί
το μοιραίο, κορίτσι λαθραίο
κομμένη στο λέω, όχι άλλη στραβή

Τηλεφώνησες πάλι, όταν έβλεπα Γκάλη

να μου κάνεις ρελάνς
Με κουράζεις ρε Λίζα, θα μου κάψεις τη μίζα
και θα πάρω ρεβάνς

Όλο dear και honey, αϊ σιχτίρι Γιορντάνι

τράβα βρες τον κοντό
Που ’χει βιοτεχνία μες την Νέα Ιωνία
και αμάξι μπορντό

Τηλεφώνησες πάλι απ’ το δίπλα μπακάλη

που τον λένε Μικέ
Δεν γουστάρω Λιζάκι, αλογάκι σε σκάκι
σε αγώνα σικέ

Τηλεφώνα στη Νταίζη, να σου κάνει τραπέζι

με σαμπάνια Καΐρ
Και φωνάξτε την Ντέπυ που ‘χει βίτσιο να βλέπει
μοναχά Ρίτσαρντ Γκηρ

Πάρτο Λίζα και κάντο κορνίζα...

Μόνο μια φορά.

Μακεδόνας Κώστας
Μουσική/Στίχοι: Κραουνάκης Σταμάτης Αποστολέας: Το Σκρίπτο του Νέου
Κιθαρωδού
Στάλθηκε: 21-06-1998
(14 ψήφοι)

Μόνο μια φορά, κρίμα στη χαρά

κάπου κοιταχτήκαμε, μετά ερωτευτήκαμε
κι ύστερα βρεθήκαμε άλλη μια φορά
Πρώτη μου φορά σε θολά νερά
έμαθα κολύμπι και πώς λεν το γιαχαμπίμπι
πρώτη μου φορά

Μόνο μια φορά έκλαψα για σένα πικρά

κι ύστερα κανόνισα και δεν σου τηλεφώνησα | 2x
ούτε μια φορά | 2x

Μόνο μια φορά, κρίμα στη χαρά

θαρθουνε κι οι φίλοι μου να μάθουν το ρεζίλι μου
Μάτωσα τα χείλη μου άλλη μια φορά
Μόνο μια φορά φτάνει, σοβαρά
η καρδιά του ανθρώπου να βρεθεί στο επί τόπου
λιώμα, φανερά

Μόνο μια φορά έκλαψα για σένα πικρά... ] 2x

Ούτ' ένας άνθρωπος
Μακεδόνας Κώστας
Μουσική/Στίχοι: Κραουνάκης Σταμάτης/Νικολακοπούλου Λίνα Αποστολέας: Π.
Βλαχόπουλος
Στάλθηκε: 22-01-2009
(2 ψήφοι)

Είμαι κεράκι
χωρίς φιτίλι
και λιώνω μέσα στη συννεφιά
κι ουτ’ ένας άνθρωπος για να μου στείλει
μια παρουσία, μια συντροφιά

Δεν υποφέρεται
δεν υποφέρεται
ετούτος ο χειμώνας
ετούτη η άβυσσος
δεν υποφέρεται ετούτη η φυλακή
λες και φαγώθηκε ένας αιώνας
και του περίσσεψε μια παλιοκυριακή

Είμαι του κόσμου

μια άδεια σφαίρα
μια σημασία περαστική
κι ουτ’ ένας άνθρωπος για παραπέρα
για ιστορία μοναδική

Δεν υποφέρεται...

Του έρωτα η πνοή

Μακεδόνας Κώστας
Μουσική/Στίχοι: Νικολόπουλος Χρήστος/Δαβαράκης Άρης Αποστολέας: Λουδοβίκος
Στάλθηκε: 06-12-2004
(4 ψήφοι)

Αργά-αργά ανοίγει μια αγκαλιά

κι αυτή η σιγουριά για την ελπίδα
μες την καρδιά σαν άγρια καταιγίδα
ξεσπάει γι’ άλλη μια γερή παρτίδα

Όποιος δε θέλει ν’ αγαπήσει θα χαθεί

θα πληγωθεί δε θα ‘χει τρόπο να γλιτώσει
η μόνη ελπίδα στη ζωή
είναι του έρωτα η πνοή
ένα αεράκι που φυσάει βράδυ πρωί

Αργά-αργά τα ψέματα τελειώσαν

και σβήσανε τα δάκρυα του χειμώνα
απάνω στ’ άγιου Νείλου την εικόνα
αστράφτει σαν αστέρι μια σταγόνα

Όποιος δε θέλει ν’ αγαπήσει θα χαθεί...

Αν μου τηλεφωνούσες
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη http://stixoi.info/
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Άλλες ερμηνείες: Κώστας Μακεδόνας

Θέλω να σου μιλήσω, θέλω να' μαι μαζί σου

Και να σε αποκοιμίσω, να' μαι η αναπνοή σου
Έτσι να με ακούσεις, μη μ' αφήσεις να φύγω
Μ' έρωτα να με λούσεις, αν ερχόσουν για λίγο

Αν μου τηλεφωνούσες θάνατος η φωνή σου

Που δεν ξεχνάω ποτέ
Έτσι που με φιλούσες λες και ήμουν ζωή σου
σαν να 'πες σ' όλα ναι

Πνίγομαι σε πελάγη, χέρι σου πια δε φτάνω

Τόσο μεγάλα λάθη, μα μέσα σου τα χάνω
Θέλω εδώ να μένω, που σ' έχω αγαπήσει
Κι ούτε καταλαβαίνω, αν έχουμε χωρίσει

Βάζω φωτιά
Στίχοι: Νίκος Μητροσύλης
Μουσική: Γιάννης Φακίρης
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Μακεδόνας

Να ταξιδεύω σε κορμιά και μάτια ξένα

να ψάχνω πάντα για να βρω κάτι από σένα
κι όταν τελειώνει το φιλί κι όταν βραδιάζει
να βασανίζομαι στο ίδιο το μαράζι

Δεν με περίμενε η χαρά στην αγκαλιά σου

δε λογαριάστηκα σωστά με τη φωτιά σου
να σε γυρεύω μεσ΄τα γράμματα που καίω
να προσποιούμαι πως για σένα πια δεν καίω

Βάζω φωτιά για να καεί ότι απομένει

σε μια καρδιά που είναι απόψε προδομένη
βάζω φωτιά να γίνουν στάχτη τα όνειρά μου
αφού δεν πρόκειται ποτέ να΄ρθείς κοντά μου

Να ταξιδεύω μεσ΄την πλάνη τη μεγάλη

για να πιστέψω ότι θα γυρίσεις πάλι
να ξενυχτάω με τσιγάρα που ζαλίζουν
για να μη βλέπω όλα αυτά που σε θυμίζουν

Να ταξιδεύω σε κορμιά και μάτια ξένα

να ψάχνω πάντα για να βρω κάτι από σένα
κι όταν τελειώνει το φιλί κι όταν βραδιάζει
να βασανίζομαι στο ίδιο το μαράζι

Βάζω φωτιά για να καεί ότι απομένει

σε μια καρδιά που είναι απόψε προδομένη
βάζω φωτιά να γίνουν στάχτη τα όνειρά μου
αφού δεν πρόκειται ποτέ να΄ρθείς κοντά μου

Οι αστρολόγοι
Νταλάρας Γιώργος
Μουσική/Στίχοι: Ξαρχάκος Σταύρος/Γκάτσος Νίκος Αποστολέας: Ntal-Fan
Στάλθηκε: 10-05-2002
(2 ψήφοι)
Δίσκος: "Τα κατά Μάρκον"

Μελετώντας τους πλανήτες κι όλους τους αστερισμούς

τους πολέμους και τις ήττες και τους δύσκολους χρησμούς
στην παλιά μας τη φυλλάδα που διαβάσαμε ξανά
τέτοιο όνομα Ελλάδα δεν υπάρχει πουθενά
Μόνο σ' ένα καζαμία με περγαμηνό χαρτί
αίμα στάζαν τα σημεία, σαν κομμένη αορτή

Κι όπως ρίχναμε τη σκόνη να στεγνώσει την πληγή

φάνηκαν του Ομήρου οι χρόνοι και των Αχαιών η γη
Λίγα φύλλα παρακάτω καθώς έτρεχε ο καιρός
σαν τη φλεγομένη βάτο πάλι φούντωνε ο χορός
Θερμοπύλες, Μαραθώνες, βγαίναν τώρα στη σκηνή
του Αλεξάνδρου οι Μακεδόνες, του Φωκά οι Βυζαντινοί

Ώσπου χάραξε μια μέρα κι απ' το Σούλι ως τη Γραβιά

όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά
Όμως κύλησαν τα χρόνια και στ' αγέραστα βουνά
γύρισαν τα χελιδόνια κι ήλιος φάνηκε ξανά

Αχ, τελειώσαν οι σελίδες και τι έγινε μετά

δεν το είδα, δεν το είδες, μα ο νους μου αλλού πετά
γιατί γνώρισα ένα νέο, λυπημένο και χλωμό
που ‘χε ζήσει στο Αιγαίο πριν απ' τον κατακλυσμό
Τώρα που θα σταματήσει ο δικός μας ο χορός
θα ‘ρθει να μας τραγουδήσει για μια γέννα πυρός

Οι ρήτορες
Μητσιάς Μανώλης
Μουσική/Στίχοι: Μούτσης Δήμος/Γκάτσος Νίκος Αποστολέας: Μελωδία
Στάλθηκε: 19-07-2005
(3 ψήφοι)

Έρημες κι άδειες οι πλατείες

τα καταστήματα κλειστά
Θεέ μου, σαν πόσες αμαρτίες
του ανθρώπου η μοίρα σου χρωστά

Όλοι τραβούν στην αγορά

κι οι ρήτορες απ' το μπαλκόνι
ποτίζουν τις ψυχές μ' αφιόνι
και κόβουν χέρια και φτερά

Πότε θα βγει να σκούξει κάποιος

Αυτός ο κόσμος είναι σάπιος

Άλλοι κοιτάν αριστερά

κι άλλοι δεξιά γυρνάν το μάτι
και περιμένουν όλοι κάτι
σαν στρατιωτάκια στη σειρά

Και προχωρούν κι οι ποιητές

με χρώματα και ουράνια τόξα
να μοιραστούνε λίγη δόξα
με του λαού τους μαυλιστές

Χελιδόνι σε κλουβί
Νταλάρας Γιώργος

Μουσική/Στίχοι: Χατζιδάκις Μάνος/Γκάτσος Νίκος Αποστολέας: Ntal-Fan

Στάλθηκε: 10-05-2002
(3 ψήφοι)
Δίσκος: "Λαϊκή αγορά"

Πού το πάνε το παιδί, χελιδόνι σε κλουβί

Πού το πάνε το παιδί, και κανείς δεν το 'χει δει
Πού το παν το παλικάρι, κάθε νύχτα με φεγγάρι
Πού το πάνε, τι του λένε, και τ' αδέρφια του το κλαίνε

Στης ψυχής μου τον καθρέφτη ίσκιος άρχισε να πέφτει

Ίδια η μοίρα που με φέρνει, ίδια η μοίρα που με παίρνει

Με κοιτάνε κάθε αυγή και τα μάτια τους πληγή

Με κοιτάνε κάθε αυγή και τα λόγια τους κραυγή
Με κοιτάνε με κοιτάνε και τα μαύρα τους φοράνε
Κι ένας παραπέρα στέκει και κρατάει αστροπελέκι

Στης ψυχής μου τον καθρέφτη...

Πού το πάνε το παιδί, χελιδόνι σε κλουβί

Πού το πάνε το παιδί και κανείς δεν το 'χει δει

Άσπρο περιστέρι
Γαλάνη Δήμητρα
Μουσική/Στίχοι: Χατζιδάκις Μάνος/Γκάτσος Νίκος Αποστολέας: Πογιατζής Μάριος
Στάλθηκε: 26-10-2003
(9 ψήφοι)

Am
Όποιος πόνεσε μέσα στη ζωή
C Bb E Am
όποιος έκλαψε σαν μικρό παιδί
Am
τώρα τίποτα πια δε σου ζητά
C Bb E Am
μόνο στ' όνειρο θα σ' αναζητά

Am Em
Άσπρο περιστέρι μες στη συννεφιά
G Am
μου 'δωσες το χέρι να 'χω συντροφιά
Am Em
Άσπρο περιστέρι μαύρο μου φτερό
G Am
κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ
θα σε καρτερώ

Όταν σήκωσα το βαρύ σταυρό

μου παράγγειλες να 'ρθω να σε βρω
Όταν δάκρυσα σαν την Παναγιά
ήταν Άνοιξη και Πρωτομαγιά

Άσπρο περιστέρι...

Εμείς που μείναμε

Μοσχολιού Βίκυ
Μουσική/Στίχοι: Ξαρχάκος Σταύρος/Γκάτσος Νίκος Αποστολέας: Σωκράτης Σ.
Στάλθηκε: 21-08-2003
(3 ψήφοι)

Εμείς που μείναμε στο χώμα το σκληρό

Για τους νεκρούς θ' ανάψουμε λιβάνι
Κι όταν χαθεί μακριά το καραβάνι
του χάρου του μεγάλου πεχλιβάνη
στη μνήμη τους θα στήσουμε χορό

Εμείς που μείναμε, θα τρώμε το πρωί

μια φέτα από του ήλιου το καρβέλι
Ένα τσαμπί σταφύλι από τ' αμπέλι
Και δίχως πια του φόβου το τριβέλι
μπροστά θα προχωράμε στη ζωή

Εμείς που μείναμε, θα βγούμε μια βραδιά

στην ερημιά να σπείρουμε χορτάρι
Και πριν για πάντα η νύχτα να μας πάρει
θα κάνουμε τη γη προσκυνητάρι
και κούνια για τ' αγέννητα παιδιά