Upotreba i iskoritenje prirodnog plina

Upotreba prirodnog plina je raznovrsna. Plin se upotrebljava u kuanstvu, koristi se kao sredstvo za grijanje, u industriji itd., ali se u zadnje vrijeme sve vie javlja kao i alternativno gorivo prema nafti za pogon motornih vozila, gdje se upotrebljava u jednom od naziva CNG (engl. compressed natural gas) ili ukapljen na temperaturi od -162C LNG (engl. liquefied natural gas). Prednosti upotrebe prirodnog plina za pogon je u tome to motori pogonjeni prirodnim plinom isputaju za polovicu manje tetnih plinova od odgovarajuih dizel motora koji ispunjavaju normu Euro 2. Osim toga, prednost mu se oituje i u injenici nepostojanja krutih estica u ispunoj cijevi, buka je neusporedivo manja kao i nia cijena u odnosu na dizel ili benzin. Prirodni plin je znaajan i u pogledu da su autonomija kretanja i nosivost bitno vei nego kod ostalih alternativnih goriva. Budui da CNG ima visoku oktansku vrijednost (120), upotrebljava se kod motora s Ottovim postupkom sagorijevanja, a to ima neto loije iskoritenje u odnosu na dizel, ali budui da se koristi u reimu siromane smjese razlike nisu velike. Danas u svijetu postoji vie od milijun komercijalnih vozila koja su bivalentna, odnosno koja osim plina mogu koristiti i benzin, ali vozila pogonjena samo plinom imaju bolju iskoristivost. Jedno od najpoznatijih je Sprinter NTG (Natural Gas Technology), koji je opremljen posebnim sustavom za tkz. sekvencijalno ubrizgavanje plina koje dodatno smanjuje buku i koliinu tetnih ispunih plinova kod motora pogonjenih plinom.

Utjecaji na okoli
Emisija CO2
Prirodni je plin esto opisan kao najie fosilno gorivo jer njegovim sagorijevanjem, po dulu energije, nastaje manje ugljinog dioksida nego sagorijevanjem nafte ili ugljena. Takoer nastaje puno manje ostalih zagaivaa okolia. Unato tome, u apsolutnim izrazima, on bitno pridonosi poveanju globalne emisije ugljinog dioksida te se pretpostavlja da e njegov udio i rasti. Prema etvrtom izvjeu IPCC-a ( IPCC Fourth Assessment report), godine 2004., izgaranjem prirodnog plina nastalo je 5,3 milijarde tona ugljinog dioksida, dok ga je izgaranjem ugljena i nafte nastalo 10,6, odnosno 10,2 milijarde tona. Prema novoj verziji izvjea o razvoju emisija plinova SRES B2 bi pak, do godine 2030., prirodni plin bio uzrokom nastanka 11 milijardi tona ugljinog dioksida godinje jer se potranja za tim energentom poveava za oko 1,9 % godinje. Izgaranjem ugljena i nafte nastalo bi pak 8,4, odnosno 17,2 milijarde tona ugljinog dioksida (ukupna emisija ugljinog dioksida godine 2004. procijenjena je na 27 200 milijuna tona). Uz to je prirodni plin sam po sebi stakleniki plin, te kada je isputen u atmosferu djeluje jae na efekt staklenika od samog ugljinog dioksida, ali se on u atmosferu isputa u znatno manjim koliinama. Metan, dodue, oksidira u atmosferi i u njoj ostaje otprilike 12 godina, a u usporedbi s njim ugljini dioksid, koji je sam po sebi ve oksidiran, ima efekt 100 do 500 godina. Prirodni plin se uglavnom sastoji od metana, iji je utjecaj na zraenje 20 puta vei od utjecaja ugljinog dioksida. Zbog takvih svojstava jedna tona metana u atmosferi uhvati jednaku koliinu zraenja kao i 20 tona ugljinog dioksida, ali se zadrava u atmosferi 8 - 40 puta krae. Unato tome, ugljini dioksid privlai puno vie pozornosti nego bilo koji drugi stakleniki plin jer se u atmosferu isputa u puno veim koliinama. Ipak, neizbjeno je istjecanje dijela prirodnog plina u atmosferu tamo gdje se koristi u velikoj mjeri. Metan koji je

nastao sagorijevanjem ugljena i koji nije pohranjen modernim nainima u posebnim spremnicima za spremanje metana jednostavno odlazi u atmosferu. No, unato tome, uzrok veine metana u atmosferi su ivotinje i bakterije, a ne curenja plina koja je izazvao ovjek. Trenutana procjena EPA-e smjeta globalnu emisiju metana na razinu od 3 trilijuna kubinih stopa godinje, to je 3,2 % svjetske proizvodnje. Izravne emisije metana predstavljaju 14,3 % svih svjetskih emisija antropogenih staklenikih plinova godine 2004.

Ostali zagaivai
Sagorijevanjem prirodnog plina nastaju puno manje koliine sumpornog dioksida i duikovih oksida nego sagorijevanjem bilo kojeg drugog fosilnog goriva. Sagorijevanjem prirodnog plina nastaje 117 000 ppm(eng. kratica za "estica po milijunu") ugljinog dioksida, dok sagorijevanjem ugljena nastaje 208 000 ppm ugljinog dioksida. Nadalje, sagorijevanjem prirodnog plina nastaje 40 ppm ugljinog monoksida, naspram 208 ppm sagorijevanjem ugljena. Duikovih oksida nastaje 92 ppm u usporedbi sa 457 ppm koliko ih nastaje sagorijevanjem ugljena. Sumpornog dioksida nastaje 1 ppm naspram 2 591 ppm koji nastaju sagorijevanjem ugljena. Sagorijevanjem prirodnog plina ne nastaje iva, dok je sagorijevanjem ugljena nastaje 0,016 ppm. estice, sitni komadii u krutom ili tekuem agregatnom stanju su takoer veliki doprinos globalnom zatopljenju. Omjer njihova nastanka kod prirodnog plina i ugljena je 7 ppm naspram 2 744 ppm.