Ο μισελληνισμός του Μισέλ,

η προδοσία
και ο «φάκελος της Kύπρου».

[Εικόνα: Αυτά τα μελιτζανί καρκινώματα των σιχαμένων

πούστηδων (= εγγλέζων), πότε θα ξεκουμπιστούν απ’ το μαρτυρικό νησί;
-για να πάρουν σειρά κι οι υπόλοιπες χολέρες της κατοχής: Οηέδες,
γιουζαίοι, γιουδαίοι, μογγόλοι…]
Το 1995 έκανα ιδιαίτερα μαθήματα ελληνικών σε
κάποιο υψηλόβαθμο στέλεχος της ΕΟΚ ή Ευρωπαϊκής
Ένωσης το οποίο υπηρετούσε σε κάποια διευθυντική
θέση στην πατρίδα μας, στον Μισέλ.
Κι αυτός ο Μισέλ, διεπίστωσα προϊόντος του
χρόνου κι αφού γνωριστήκαμε καλλίτερα, ότι
διακατέχονταν από κάποιου είδους μισελληνισμό.
Ο περίεργος μισελληνισμός του Μισέλ,
επικεντρώνονταν θα έλεγα κυρίως όχι τόσο εναντίον της
Ελλάδος, όσο εναντίον της… Κύπρου, υποψόφιας

1
[σωστά διαβάζετε…] προς ένταξιν χώρας, εκείνη την
περίοδο.
Με τίποτε δεν δεχόταν ότι θα μπή η Κύπρος στο
θλιβερό τους κατασκεύασμα, [εννοούσε την ελεύθερη
‘ελληνική’ Κύπρο], δίχως την ταυτόχρονη είσοδο του
τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους! Ή την επίλυση του
χρονίζοντος προβλήματος [κατά τα γνωστά
αγγλοεβραιοτουρκικά ‘συμφέροντα’, εις βάρος φυσικά
των ελληνοκυπρίων].

[Εικόνα: Λευκωσία, Ιούλιος 2004, συλλειτουργώ στον πιο

ψυχοϊστορικό Ιερό Ναό της, πάνω στην αιματοβαμμένη ‘πράσινη’
γραμμή με τον σεβαστό αρχιεπίσκοπο Αγγλίας Γρηγόριο Α΄ και 5 νέους
επιστήμονες που έγινα αιτία να οδηγηθούν στο θυσιαστήριο εκείνη την
ημέρα. Ήταν μια από τις πιο ευτυχισμένες ημέρες της ζωής μου]
Οι συζητήσεις μας πήραν έντονη μορφή, ώσπου στο
τέλος διέκοψε την ελληνομάθειά του. Ωστόσο, στο
διάστημα αρκετών μηνών, είπαμε αρκετά ενδιαφέροντα
πράγματα που κατέγραφα στο ημερολόγιό μου και
νομίζω έχουν ίσως διαχρονική αξία καθώς ο Μισέλ
αυτός, ήταν άριστα καταρτισμένος για τα ‘παρασκήνια’
του Κυπριακού.

2
 Γνώριζε πολλά για την προδοσία και τον
ξεχασμένον πλέον σήμερα «φάκελο της Kύπρου». Ήδη,
συμπληρώνονται φέτος, με τον ερχομό του 2010, τριάντα
έξι χρόνια κατοχής της Κύπρου από τους Τούρκους, ως
αποτέλεσμα του πραξικοπήματος και της εισβολής. Το
πρώτο που συζητήσαμε πολλές φορές ήταν το
πραξικόπημα κατά του Μακαρίου:
*

Εικόνα: Στην μαρτυρική Κύπρο και πάλι. Παρών στην επέτειο μιας
Προδοσίας 30 χρόνων. 1974 ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ 2004. ΟΥΔΕΙΣ ΞΕΧΝΑΕΙ.
Μισέλ –Εσείς φταίγατε που ανακατευθήκατε και
εισβάλατε σε ένα ξένο κράτος
+Απόστολος –Δεν εισβάλεις άμα είσαι εκεί!
είμασταν εκεί, ως εγγυήτρια δύναμις με βάση διεθνείς
συνθήκες κι έχεις λάθος λέγοντας για ‘ξένο κράτος’.
Κανένας έλληνας δεν υπάρχει που να θεωρεί την Κύπρο
ξένο σώμα από τον υπόλοιπο ελληνισμό. Η Κύπρος είναι
Ελλάδα, μια από τις πιο μαρτυρικές περιοχές της
Ελλάδας που απλώς η αγγλική αποικιοκρατία με ιταμό
τρόπο την εμπόδισε να ενωθή με την μητέρα της,
κατάλαβες Μισέλ;

3
 Μισέλ –Υπήρξε πραξικόπημα. Οργανώθηκε και
υλοποιήθηκε από τη χούντα των Αθηνών.
+Απόστολος –Σωστά. Να καταδικαστούν οι
πραξικοπηματίες, όποιοι κι αν είναι αυτοί και να τους
πάρουν το κεφάλι για τις όποιες εγκληματικές τους
ενέργειες. Όμως τέτοιο πράγμα ουδέποτε έγινε Μισέλ.
Επισήμως ή ανεπισήμως καμιά τέτοια δίκη δεν έγινε,
κανείς δεν καταδικάστηκε. Μήπως δεν ήταν σκέττη
‘ελληνική’ ενέργεια αυτό; Εννοώ μήπως το καταραμένο
πραξικόπημα που λές, έστω κι αν εκτελέστηκε από
μερικούς προδότες και ηλίθιους έλληνες, ουσιαστικά
σχεδιάστηκε, διατάχθηκε και εγκρίθηκε από τους
Αμερικανούς τους Βρετανούς και τους Ισραηλινούς;
Μισέλ –Εσείς, η Ελλάδα ήταν ο εισβολέας και η
κυβέρνηση των Αθηνών είχε τον έλεγχο της εισβολής.

Εικόνα: Στο Φινί, στον Ακάμα, στο Νησί του Μαρτυρίου, 2004.
+Απόστολος –Γνωρίζεις ότι συμφώνησαν γι’ αυτό
το ανουσιούργημα και οι Σοβιετικοί, οι άνεργοι
Ελλαδίτες Πωλητικοί και οι Τούρκοι; Αν ήταν έτσι όπως
τα λές γιατί η Αγγλία ως εγγυήτρια δύναμις δεν
αντέδρασε; Μόνο η Τουρκία ώφειλε να αντιδράση σε

4
έναν ‘εισβολέα’; Ούτε η Ελλάδα αντέδρασε Μισέλ! Οι
αμερικανοεβραίοι και οι εβραιομπολσεβίκοι κάνανε την
πάπια επίσης. Διεθνώς όλοι δέχονταν ότι το
πραξικόπημα που λές ήταν μια ‘εσωτερική υπόθεση’ των
ελληνοκυπρίων. Γι’ αυτό δεν αντέδρασαν, κατάλαβες; Η
όποια εισβολή ήταν καθαρά τουρκική.
Μισέλ –Οι τούρκοι σας έδωσαν ένα καλό μάθημα
να μάθετε ποια είναι η θέση σας και να μην
ανακατεύεστε στα εσωτερικά ξένων χωρών. Κι εμείς
μιλάμε γαλλικά, δεν είμαστε γάλλοι, είμαστε βέλγοι.
Εάν εισβάλλουν ας πούμε οι γάλλοι, θα αμυνθούμε…

Εικόνες. Τα λέμε με τον φίλο μου Νταλάρα, απ’ τους καλλίτερους

νεοέλληνες βάρδους, στην μαρτυρική νήσο, 2004
+Απόστολος –Ποιος παρέλυσε την άμυνα του
νησιού που ήδη είχε αποδυναμωθεί με την απόσυρση της
μεραρχίας το 1967 από τον Παπαδόπουλο με πίεση των
Αμερικανών, μπορείς να μου πής Μισέλ; Αυτή η
απόβαση, -ίσως θα ήταν καλλίτερα να το πώ
‘αποβίβαση’ και η εισβολή των Τούρκων, -όπως το
δέχθηκε κι ο ΟΗΕ- εισβολή των τούρκων ότι ήταν και
γι’ αυτό τόσες φορές έχει καταδικαστεί η Τουρκία στα
ψηφίσματα-, -και πάψε να τσαμπουνάς περί εισβολής της
Ελλάδος!-, μήπως δεν σχεδιάσθηκε και δεν υλοποιήθηκε
με την σύμπραξη και την βοήθεια των Αμερικανών, των
σταθμευόντων στην Κύπρο δυνάμεων του ΟΗΕ,
αρκετών Ελλαδιτών χουντικών προδοτών, ορισμένων

5
Κυπρίων καθεστωτικών και των Βρετανών; Έτσι δεν
είναι η αλήθεια;
Μισέλ –Μα εσείς δεν παραδέχεστε ότι υπήρχαν
έλληνες ‘προδότες’, τι μου λές τώρα! Άμα είχατε
προδότες θα τους είχατε δικάσει και καταδικάσει.
Λοιπόν; Ποιοι λες ότι ήταν οι προδότες σας;
+Απόστολος –-Κύττα, το εγκληματικό
πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου, βεβαίως είχε την
σύμφωνη γνώμη μεγίστου μέρους της τότε χούντας των
Αθηνών αλλά απ’ ότι φαίνεται και πάρα πολλών
εξορίστων Ελλαδιτών Πωλητικών, γι’ αυτό οι γελοίοι
αυτοί της ‘Μεταπολίτευσης’ δεν άνοιξαν κάν τον
Φάκελο της ντροπής και της προδοσίας τους, χαζοί ήταν
να δικάσουν τον εαυτό τους;

Εικόνες: αναμνήσεις υπέροχες από το όμορφο νησί. Αριστερά με

την γυναίκα μου, δεξιά με τον Νταλάρα.
Μισέλ –Τι μου τα λές εμένα αυτά; Αυτό δεν λέω
κι εγώ; είτε χουντικοί είτε δημοκράτες, ίδιοι είστε.
Εισβάλατε στην Κύπρο και αλληλοκαλύπτετε τα
αίσχη σας. Απ’ ότι φαίνεται κι ο λαός σας ένα τέτοιο
σκατό είναι –και στην Ελλάδα και στην Κύπρο, αφού
έδωσε άφεση αμαρτιών σε όλους τους προδότες σας.
Όλοι σας είστε προδότες φίλε. Ο λαός σας είναι ένας
αηδιαστικός λαός προδοτών.
+Απόστολος –-Δεν είμαστε αποικιοκράτες αλήτες
σαν τους βέλγους κι αν το δικό σας ξεφτιλισμένο κράτος
3 φορές είπε στους γερμανούς ‘βιλκόμεν’ [=

6
καλωσήρθατε], εμείς κι εκείνους πολεμήσαμε και τους
εγγλέζους πολεμήσαμε στην Κύπρο, αλλά και στους
τούρκους που εισέβαλαν, τόσα παιδάκια πέθαναν,
αξιωματικοί, φαντάροι, ελλαδίτες, κυπραίοι, όλοι, με
πρωτοφανή ηρωϊσμό, αν και ομολογώ ότι ο εισβολέας
δεν συνάντησε την δέουσα αντίσταση εφ’ όσον η
χούντα την απαγόρευσε και η επελθούσα Δειμοκρατία
υπό τους Καραμανλή και Αβέρωφ, εγκατέλειψε και
παρεμπόδισε οποιαδήποτε αντίσταση. Ωστόσο, μεγάλο
μέρος του καταπροδομένου από όλους λαού μας, έκανε
το χρέος του, αληθινοί ήρωες. Αυτό σου λέω.

Μισέλ –Δεν μου λές τίποτα. Αυτοί οι χαζοήρωές

σας που έκαναν το πραξικόπημα ενάντια στην νόμιμη
κυβέρνηση της χώρας ήταν εγκληματίες. Αυτό να μου
πής.
+Απόστολος –-Αφού θες να το ακούσης, θα το
δεχθώ. Ναι ήταν μια παγίδα, ήταν η αφορμή για όσα
επακολούθησαν, ένα θλιβερό γεγονός που το
καταδικάζω. Ωστόσο, ποια δικαιολόγηση υπάρχει για
την δεύτερη επιχείρηση των Τούρκων (τον ΑΤΤΙΛΑΣ
ΙΙ);
Μισέλ –Θέλω να πιστεύω ότι ο Αττίλας 2 υπήρξε
αποτέλεσμα πίεσης των Τούρκων στη Γενεύη για
ολοκλήρωση του αρχικού τους στόχου, να
προστατέψουν την τουρκοκυπριακή κοινότητα απ’
τις δικές σας σφαγές. Γι’ αυτό κι εσείς κάνατε την
πάπια. Ήσασταν ένοχοι. Γι’ αυτό! Μήπως ο

7
δημοκρατικός Καραμανλής σας έρριξε καμμιά
ντουφεκιά και δεν την άκουσα;
+Απόστολος –-Μα σου είπα Μισέλ, αυτό το σίχαμα
ότι ήταν μια απ’ τα ίδια. Τον έφεραν οι προδότες της
Χούντας στην Ελλάδα να ολοκληρώση το
προδιαγεγραμμένο από τους αμερικανοεβραίους σχέδιο
για την Κύπρο. Έτσι λοιπόν ο Αττίλας 2, είχε την
‘σύμφωνη γνώμη’ (αναγκαστικά κατά κάποιον τρόπο)
της ελληνοκυπριακής πλευράς (Μαύρος-Κληρίδης), με
την δέσμευση να μην προβληθεί αντίσταση στην
προέλαση των τούρκων. Φυσικά για να γίνει αυτό, είχε
οπωσδήποτε ενημερωθεί ο αρχιπροδότης Καραμανλής
τουλάχιστον. Γι’ αυτό κι εσείς δεν του δώσατε το
‘βραβείο Καρλομάγνος’; Ξεφτιλισμένα δουλάκια των
αμερικανοεβραίων ήσασταν πάντα κι εσείς όλοι στην
Ευρώπη Μισέλ, γι’ αυτό τα λές αυτά.

Εικόνα: στην Λάρνακα, έξω από τον Ι.Ναό του Αγίου Λαζάρου.
Μισέλ –Ναί; Λάθος κάνεις. Εμείς βραβεύσαμε τον
Καραμανλή για την συνέπεια που έδειξε στην
ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας σας να ενταχθή στην
ευρωπαϊκή κοινότητα και τούτο κατά την γνώμη μου

8
αδίκως. Έπρεπε να μπή στην ΕΟΚ ταυτόχρονα με σας
και η Τουρκία, όπως ακριβώς έγινε και με το ΝΑΤΟ.
Όσο για τους τούρκους που λές ότι ‘προχώρησαν πέρα
από τα συμφωνηθέντα στην Γενεύη (πέραν δηλαδή της
γραμμής Γκιουνές), θα έλεγα ότι ήταν κάτι φυσικό, αφού
δεν συνάντησαν την αντίσταση (που μπορούσε να
προβληθεί) με βάση τα συμφωνηθέντα.

+Απόστολος –-Ωραία ομολογία Μισέλ. Πολύ

βολική για όλους τους ενόχους. Ποιος πλήρωσε το
τίμημα εδώ λομπρόζε; Δεν είναι τα χιλιάδες φανταράκια
που σκοτώθηκαν, έλληνες, κύπριοι, τούρκοι και κούρδοι;
Δεν έχουμε χιλιάδες βιασμένες γυναίκες; Εγκληματικά
δολοφονημένους μαζικά αμάχους, 200 χιλιάδες
πρόσφυγες ξερριζομένους από τα σπίτια τους;
Μισέλ –Παραμύθια της Χαλιμάς, [όπως μού είπες
θα πή χίλιες-μιάς νύχτες], να τα λέμε απλώς για να τα
λέμε. Στην διεθνή πολιτική νομίζεις μετράν αυτά; Και
τι έγινε; Χιλιάδες τούτσοι, βιετναμέζοι, παλαιστίνιοι,
πεθαίνουν σε πολέμους και επαναστάσεις. Είχατε και
σείς κάποιους νεκρούς –έ και τι έγινε; Σκοπός της όλης
σχεδίασης ποτέ δεν ήταν τα όποια ‘παράπλευρα
θύματα’…
+Απόστολος –Σχεδίασης από ποιόν λες εσύ; Και τι
περιελάμβανε αυτή η σχεδίαση; την εξουδετέρωση του
Μακαρίου και την διχοτόμηση της Κύπρου, για ποιόν
λόγο; Μήπως την διπλή ένωση και ένταξη των
κομματιών της διαμελισμένης Κύπρου στο ΝΑΤΟ ώστε
να απομακρυνθή έτσι ο κίνδυνος της απώλειάς της για

9
την Δύση; Αλλά τότε, γιατί οι σοβιετικοί έκλασαν
μέντες;
Μισέλ –Σας διέφυγε πιστεύω όλους παντελώς ότι
μέσα στην ανακατωσούρα και στα όποια άλλα
προβλήματα, το πιο σημαντικό: Η μονιμοποίηση της
παρουσίας των βρετανικών και των αμερικανικών
βάσεων. Κι όσο για τους ρώσσους που λες κάποιο
αντάλλαγμα πήραν ‘αλλού’, συν το ότι προκάλεσαν
ρήγμα στην νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ –είχατε βγεί απ’
το ΝΑΤΟ τότε, έτσι δεν είναι;

Εικόνα: Κύπρος! Γή απίστευτου ηρωϊσμού και θυσίας.

+Απόστολος –Ναι, αλλά μόνο από το στρατιωτικό
σκέλος, όπως οι γάλλοι. Ο προδότης Καραμανλής το
’κανε αυτό, μάλλον για ψηφοθηρικούς λόγους, να ρίξη
στάχτη στα μάτια του λαού ότι τάχαμου αντιδράει στον
αμερικανικό παράγοντα, αλλά στην πράξη ζούσε και
βασίλευε μάλλον και στο κάτω κάτω ο γυιός του
ταγματαλήτη ο Ράλλης το 1980, σε 3-4 χρόνια σαν τον
πούστη έτρεξε να ξαναμπή πριν παραδώση στο Πασόκ.
Μισέλ –-Έπρεπε να φάν κι οι γάλλοι στους
εξοπλισμούς, καταλαβαίνεις. Μίζες χοντρές στους
βρώμικους πολιτικούς σας κι αυτούς που είναι τα
πραγματικά αφεντικά τους, οι έμποροι των όπλων.
Άκουσα ότι μέχρι σήμερα έχουν γίνει κάποιες
‘αποκαλύψεις’ στον εξίσου βρώμικο Τύπο σας, από τις
καταθέσεις στην Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων.

10
Αλλά οι πραγματικοί ένοχοι επιμένουν να μην ανοίγουν
τον ‘Φάκελο της Κύπρου’. Ποιοι δηλαδή; Όλοι
ανεξαιρέτως οι βουλευτές σας από την άκρα δεξιά ως
την άκρα αριστερά και στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
Όλοι τους είναι πουλημένοι! Κατάλαβες; Τρώνε καλά
κι όσο τρώνε, γιατί να μιλάνε; Καημένε Αποστόλη, όλα
γίνονται για το φαί κι ο λαός σας είναι τόσο μαλάκας!
+Απόστολος –-Ότι και να λές Μισέλ, το αίμα
φωνάζει. Εγώ μόνο το ακούω νομίζεις; Υπάρχουν πολλοί
αγνοί άνθρωποι μέσα στον λαό μας που έχει πίσω του
ιστορία χιλιάδων χρόνων, ο αρχαιότερος λαός της γής.
Δεν είμαστε βέλγοι εμείς. Ο Φάκελος της Κύπρου θα
ανοίξει και θα αποδοθεί δικαιοσύνη είμαι βέβαιος

Μισέλ –-Εσύ ότι κι αν λές, λες μπούρδες. Μήπως

περιμένεις να γίνη αποκάλυψη όλων των πρακτικών της
Επιτροπής της Βουλής; Ή κάποια ουσιαστική συζήτηση
στη Βουλή σας, ή ενημέρωση του πανηλίθιου λαού σας
και πολύ περισσότερο, μήπως περιμένεις κάποια
‘άσκηση ποινικής δίωξης κατά της τότε πολιτικής
και στρατιωτικής ηγεσίας στην Ελλάδα για προδοσία
κατά της χώρας με συνέπεια απόσπαση εδαφών από
τον εχθρό’, όπως μού ‘πε ένας ηλίθιος σαν και σένα
προχτές που κατά τύχη συζητούσαμε το ίδιο θέμα;
+Απόστολος –Ά, ώστε συζητούσατε ‘το ίδιο θέμα’!
δεν σου λέει τίποτε αυτό Μισέλ; Όσο υπάρχει κι ένας
έλληνας πάνω στην γή, το αίμα θα φωνάζη κι αν κι αυτός

11
πεθάνη, θα φωνάζουν τα κόκκαλα. Κατά πως πάμε σιγά
σιγά οι τότε σιχαμένοι προδότες αποδρούν
πεθαίνοντας και θα δώσουν προφανώς λόγο στον θεό
που εγώ πιστεύω. Γκιζίκης, Ανδρουτσόπουλος,
Μπονάνος, Γαλατσάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου, ο
κωλοεβραίος ο Ιωαννίδης, ο πρόστυχος Καραμανλής, τα
λαμόγια του, όλοι οι αηδιαστικοί πολιτικοί μας που
σωστά τους περιέγραψες πιο πριν. Κι οι άλλοι κακούργοι
φυσικά, εσείς Μισέλ τα ξεφτιλισμένα όργανα των
τραπεζιτών, οι σύγχρονες δυνάμεις κατοχής της
πατρίδας μου και οι εβραϊκές κουράδες τύπου
Κίσσινγκερ που για τα εγκλήματά του τρέξατε να του
χορηγήσετε το Νόμπελ της Ειρήνης. Σκέφτομαι μόνο
γιατί επιτρέπει ο Θεός να πληρώνη κι ο απλός λαός μας.
Φαίνεται κάποια αμαρτία έχει να πληρώση κι ο λαός όσο
επιτρέπει αδιάφορος τους σημερινούς αλήτες να
χαντακώνουν την χώρα μου και να γιορτάζουν την
αηδιαστική Γιορτή της Δημοκρατίας τους αντί να κάνουν
μνημόσυνο στις ψυχούλες που χάθηκαν άδικα και να
κρεμάσουν τους δεδομένους προδότες και εγκληματίες.

Μισέλ –Μου λες ότι στη ‘συνείδηση’ του λαού σας,

οι ηγέτες σας είναι υπόλογοι για προδοσία. Μ’ αυτό το
πλευρό να κοιμάσαι. Κι αυτοί δηλαδή, κι άλλοι πολλοί
που ανέφερες, τον Κίσσινγκερ, εμάς, τους ευρωπαίους,
δεν ξέρω γω ποιους τέλος πάντων εννοείς. Εντάξει. Μ’
αυτό το πλευρό να κοιμάσαι. Πού ζείς άνθρωπε! Τέτοια
γίνονται από τότε που υπάρχει ο κόσμος. Μη μου λές

12
εμένα για θεούς και τέτοια. Εγώ δεν τα πιστεύω αυτά.
Απλώς υπάρχουν οι έξυπνοι, αυτοί που καταφέρνουν να
αρπάξουν μεγαλλίτερο κομμάτι από την πίττα της γής
και οι ηλίθιοι σαν και σένα, οι ανόητοι - ρωμαντικοί, οι
ανίκανοι και αποτυχημένοι. Πασαλείβετε όλοι εσείς,
βούτυρο στο ψωμί σας, φρούδες ελπίδες και ζείτε μ’
αυτές. Ένα μόνο σου λέω φίλε, κάθε λαός έχει
εξαχρειωμένη ηγεσία, αλλά σε κανέναν λαό η εξουσία
–απ’ την πλευρά που εσύ επιμένεις να βλέπης τα
πράγματα- δεν είναι τόσο αηδιαστική και
εξαχρειωμένη όσο η ηγεσία, η οποιαδήποτε ηγεσία
της Ελλάδας. Να φανταστής, -δεν μπορείς να
φανταστής εννοώ, με πόση περιφρόνηση τους βλέπουμε
στην Ευρώπη. Μόνο που εμείς δεν λέμε στον έλληνα
πρωθυπουργό αυτό που οι πιο κυνικοί από μας, οι
αμερικάνοι πολλές φορές το είπαν ‘γιού έντ γιόρ φάκεν
γκάβερμαντ’, καταλαβαίνεις;

Εικόνες: Δολοφονίες Ισαάκ, Σολομού. Ποιος μπορεί να ξεχνά;

+Απόστολος –Έτσι σκέπτεστε; Καταλαβαίνω ναι
και χαίρομαι που σε ανάγκασα να αποκαλυφθής. Αυτό
θέλω Μισέλ, να ξέρω και να πώ στ’ αδέρφια μου με τι
σκατά έχουμε να κάνουμε, κι όταν λογαριαστούμε με
τους δικούς μας αλήτες εδώ, να γνωρίζουμε και που
αλλού οφείλουμε ‘δανεικά’. Θα πληρωθήτε Μισέλ, να
είσαι βέβαιος ότι θα πληρωθήτε. Εσύ για παράδειγμα.
Δεν πληρώνεις τώρα; Που είσαι Μισέλ; Στην χώρα μου!

13
Τι ζητάς εδώ βρε μαλάκα μόνος και μαγκούφης να
δουλεύης 24 ώρες το 24ωρο για τα συμφέροντα των
εβραίων σαν σκυλί και η γυναίκα σου να γαμιέται με τον
έναν και τον άλλον στις Βρυξέλλες, άσε και τα τρία
ανήλικα κοριτσάκια σου, εσύ μου το είπες ότι τα
ξεκώλωσαν οι παιδεραστές στο δημοτικό σχολείο και θες
να τα φέρης στην Ελλάδα. Δεν έπεσε η κυβέρνησή σας
Μισέλ για το σκάνδαλο Ντιτρού; Σε μένα λες ηλίθιε ότι
δεν υπάρχει Θεός; Δεν είναι πληρωμή αυτό; Και χτές
στην πισίνα που σου ρίχτηκε εκείνος ο ανώμαλος, δεν
το’κανες θέμα γιατί έχει ανώτερη θέση από σένα! Είστε
τελείως σάπιοι Μισέλ, πολύ χειρότερα από τον δικό μου
λαό και την όποια ξεφτιλισμένη ‘ηγεσία’ μας.
Μισέλ –Κύττα Απόστολε, εγώ δεν σου επιτέθηκα
προσωπικά. Συζητούσαμε για την Κύπρο. Αυτό που
κάνεις είναι άτιμο. Γνωρίζεις μερικά πράγματα για μένα,
εγώ στα είπα, προσωπικά μου θέματα και ζητάς να με
πληγώσης, λες και το θέμα είναι αυτό.

14
Ιδού οι απίστευτοι και θλιβεροί προδότες. Γκιζίκηδες Ιωαννίδης κι ο…
+Απόστολος –Εσύ κύττα βλαμμένε που η γυναίκα
σου πηδιέται δεξιά κι αριστερά και τα παιδιά σου στον
γκαμπινέ του σχολείου είναι η χαρά των παιδεραστών.
Νομίζεις δεν θα πληρώσης Μισέλ; Κι εσείς κι όλη η
σκατοφυλή σου που τα κάνατε πλακάκια με το
τσιφουταργιό και γίνατε χειρότεροι από αυτούς! Εάν δεν
είσασταν τέτοιοι δεν θα μου δικαιολογούσες τους
τούρκους εισβολείς και δεν θα έβγαζες τέτοιο
αρρωστημένο μισελληνισμό.
Μισέλ –Εγώ δεν βγάζω κανέναν ‘μισελληνισμό’.
μισελληνισμό ψάξε να βρής στον γυιό του
Πρωθυπουργού σου –εκεί να ιδής τι μισελληνισμός
κρύβεται, όχι δεν κρύβεται! Αφού δημοσίως λέγονται
και γράφονται αυτά;

15
 Εικόνα: ο… Σαμψών, το θλιβερό σίχαμα που έβαλε η χούντα
‘πρόεδρο’ στο νησί. Κάποτε που συναντηθήκαμε του είπα: ‘-Γιατί δεν
έβγαλες το πιστόλι σου να αυτοκτονήσης αλήτη; Αν λες ότι σε
χρησιμοποίησαν, έπρεπε να πάς να υπερασπιστής τον Πενταδάχτυλο’
+Απόστολος –Έ; Τι εννοείς, δεν σε καταλαβαίνω.
Εγώ σου λέω ότι σαπίσατε εντελώς όλοι εσείς στην
Δύση και γίνατε χίλιες φορές χειρότεροι απ’ τους
εβραίους, τα αφεντικά σας κι εσύ μου λές για τον
πρωθυπουργό μας που είναι μια κουραδομηχανή
φυτευμένη από σας εδώ! Προφανώς είναι μια απ’ τα
ίδια, με διαλυμμένη οικογένεια εννοώ, μπασταρδάκια
και πουτάνες τριγύρω του και σκατά στο κεφάλι του να
παραμυθιάζει και να ξεγελά τον λαό μας για χάρι σας.
Δικό σας είναι κι αυτό το καθήκι Μισέλ, όχι δικό μας.
Εβραίος δεν είναι;
Μισέλ –Δεν με νοιάζει εμένα τι είναι. Δικός σας
πρωθυπουργός είναι, έτσι στην τύχη τον παίρνω, όποιον
θέλεις να πάρουμε, να δής. Εσείς δεν τους ψηφίζετε με
τόσο φανατισμό; Διάβασε εδώ τι γράφει σε μια
χαζογκόμενα στην Αμερική ο γυιός του, έτσι να δής

16
δηλαδή την εκτίμηση που έχουν στον λαό σας οι ίδιοι οι
ηγέτες σας και μην μου λές για μας κι όλους τους άλλους
–επειδή βρήκες το προσωπικό μου πρόβλημα, ένα
πάτημα και δεν έχεις τι να μου πής. Άνοιξε τα μάτια σου
και διάβασε εδώ.

Εικόνες: 1. Το βιβλίο του θλιβερού και σιχαμένου προδότη

Αραπάκη, 2. Το γελοίο Ελληνικό Επιτελείο της Τραγωδίας (Μπονάνος,
Παπανικολάου, Αραπάκης, Γαλατσάνος) στην λειτουργία της Ανάστασης
του 1974. Μετά λίγους μήνες έστειλαν την Κύπρο στον "Σταυρό του
Μαρτυρίου"! και 3. ο κωλοεβραίος Ταξίαρχος Μίμης Ιωαννίδης - ο
"αόρατος δικτάτορας" που την κρίσιμη στιγμή ‘υπέκυψε’ στα
κελεύσματα των Αμερικάνων για να γυρίση πίσω ο πιο μέγιστος
προδότης όλων των εποχών, ο εκλεκτός του εβραίου Κίσσινγκερ, ο
εθνοσωτήρας που ίδρυσε την άθλια Σχολή Εθνικής Προδοσίας.
[Ο Μισέλ μου έδωσε απ’ τον χαρτοφύλακά του ένα
περιοδικό που εξέδιδε μια βουλευτίνα του
Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος και περιείχε την
αλληλογραφία μελών της οικογένειας του έλληνα
πρωθυπουργού. Είχε θυμάμαι πολλά ημέηλς και
γράμματα. Κάποιο απ’ αυτά που βρήκα τώρα, σε
φωτοτυπία που είχα κρατημένη από τότε, έδειχνε
πράγματι την ξεφτίλα μιας αμερικανικής οικογένειας και
έλεγε τα εξής: «Είμαι 37 ετών, στην καρδιά της
ελληνικής πολιτικής. Δεν ξέρω αν ο Walter σου είπε για
το υπόβαθρό μου. Είμαι μισός Αμερικανός και μισός
Έλληνας. Γεννημένος στο San Fransisco, είμαι
μετανάστης στην Ελλάδα. Ο παππούς μου και ο πατέρας

17
μου είναι ίσως οι πιο διάσημοι και κακόφημοι πολιτικοί
στην Ελλάδα από το 1900. Αυτήν την στιγμή, ο πατέρας
μου είναι επικεφαλής αυτής της καταραμένης χώρας σαν
πρωθυπουργός για ακόμη μία φορά. Ο αδελφός μου είναι
βουλευτής με το πνεύμα της δεκαετίας του 1960. Η
μητέρα μου προήδρευε και προεδρεύει σε διάφορες
γυναικείες οργανώσεις. Ο γαμπρός μου 100% είναι
πολιτικός για τα πανηγύρια. Περιστασιακά, και εγώ ο
ίδιος στήνω μία παράσταση ως υιός του. Είμαι ένας
μεταμφιεσμένος Έλληνας με αμερικανική καρδιά.
Νίκος Παπανδρέου»].

Εικόνα: Ο σιχαμένος ντονμές και δολοφόνος λαών. Δεξιά οι

άνθρωποί του για όλες τις δουλιές, Γκιζίκης, Καραμανλής κλπ
+Απόστολος –-Και τι μου το δείχνεις αυτό Μισέλ;
Μια ακόμα οικογένεια φυτευμένη εδώ από σας που
εργάζεται για σας και δικαίως το παιδί αγαναχτά με τους
ηλίθιους γονείς του που το ξερρίζωσαν από τον τόπο
του, τον τόπο που γεννήθηκε δηλαδή και τον φέρανε να
σκοτώνη μυίγες σ’ αυτή την αποτυχημένη χώρα –όπως
την λες και σύ-, ένας σαν κι εσένα λούζερ
[αποτυχημένος] είναι, δεν το κατάλαβες; Γι’ αυτό
πιστεύω και κράτησες το γράμμα του! γιατί έχεις μαζί
σου αυτό το γράμμα Μισέλ; Μήπως σου θυμίζει τον δικό
σου αποτυχημένο εαυτό με 4 θηλυκά στην οικογένειά

18
σου που δεν ξέρεις αν η ηρωίνη που παίρνουν είναι
νοθευμένη ή αυτοί οι άγνωστοι αλήτες με τους οποίους
πηδιούνται 3 χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά σου, μπάς κι
έχουνε έητζ. Ίδιος με σένα είναι κι αυτός ο βλάξ Μισέλ
κι όπως όλα τα γουρούνια έχουνε την ίδια μούρη, έτσι
όλοι σας εσείς οι αντίχριστοι κι ανθέλληνες τα ίδια
σκατά είσαστε, τα ίδια τομάρια, που ο ‘παράδεισος’ είναι
το τομάρι σας και μόνο. Μού περηφανεύεσαι κόπανε για
το πόσα λεφτά βγάζεις, εκτός έδρας και υπερωρίες που
δεν ξέρεις δηλαδή τι να τα κάνης! Είστε οι πραιτωριανοί
του πιο εγκληματικού συστήματος καταπίεσης και
ξεζουμισμού των λαών. Τουλάχιστον τα αθώα θύματα
της τουρκικής εισβολής έχουν μια ελπίδα να γίνουν
μάρτυρες και οπωσδήποτε είναι ήρωες Μισέλ τα
προδομένα παιδάκια που πέθαναν για τις αξίες και τα
ιδανικά μας στην εισβολή που κάνατε στην Κύπρο. Εσύ
όμως δεν βιώνης μια συνεχή κόλαση κάθε μέρα; Ή
νομίζεις όλοι αυτοί οι αλήτες που μου λές εισπράττουν
κάτι καλλίτερο. Υπάρχει Θεός Μισέλ και πληρώνει κάς
και με τόκο.

*
[Με άκουγε έχοντας το βλέμμα καρφωμένο στο
παράθυρο. Σκεφτόταν; Τον λυπήθηκα. Το πρόσωπό του
για μισό λεπτό δεν είχε καμμιά έκφραση. Κι εγώ δεν
συνέχισα άλλο την συζήτηση. Έκατσε μαζί μας να φάμε
φακές. Το απόγευμα ήρθε μαζί μου στον Εσπερινό που
έκανα στην ενορία μου 30 χιλιόμετρα, προς την

19
Χαλκιδική. Μού ζήτησε να τον βοηθήσω να βρή ένα
σπίτι κτλ. Έφερε τελικά, αμέσως την επόμενη εβδομάδα
στην Ελλάδα τα παιδιά και την γυναίκα του, σε μια
προσπάθεια να σώση την οικογένειά του. Έμαθα
αργότερα ότι χώρισαν. Λυπήθηκα.
Το ίδιο ή το επόμενο νομίζω βράδυ, ο καημένος,
θέλοντας προφανώς να εξομαλύνη την μεταξύ μας
κατάσταση, μας προσκάλεσε να ‘μας βγάλη έξω’ με την
σύζυγό μου. Μας πήγε σε ένα ‘κέντρο’ με απίστευτα
εκκωφαντική σύγχρονη μουσική και είχε κάποια
‘γομαροκάτουρα’, πανάκριβα οινοπνευματώδη, ένα
μέρος πίττα από ‘κόσμο’, μια σωστή κόλαση. Δεν
μπορούσα να αντέξω ούτε 5 λεπτά.
Έκανα υπομονή τόσο περίπου 5-10 λεπτά.
ντρεπόμουν να τον προσβάλω καθώς καταλάβαινα
επρόκειτο για κάτι ‘πολύ ακριβό’, αλλά εμένα δεν μου
έλεγε τίποτα. Όσο πιο διακριτικά μπορούσα έδειξα ότι
ενοχλήθηκα. Τελικά πήγαμε σε μια ταβερνούλα στην
ακροθαλασσιά και φάγαμε σαν άνθρωποι. Έκτοτε τον
καημένο τον Μισέλ δεν τον ξανάδα. Δεν νομίζω ότι είχε
και την ανάγκη μου πια. Τα ελληνικά του ήταν
περίφημα, σαν τα δικά μου τουλάχιστον, αλλά ίσως να
του ήταν και άχριστα, ίσως να πήγε στην πατρίδα του ή
όπου αλλού για μιαν καινούριαν αρχή, έκανε –πώς να το
πώ- ότι και οι κατατυραγνισμένοι 200 χιλιάδες κύπριοι,
ακριβώς το ίδιο. Κι αυτοί πέτυχαν πάνω στα δάκρυα και
στο αίμα των ηρώων τους να κάνουν μια πολύ λαμπρή
νέα αρχή…

20
 *
Το παρόν, το αφιερώνω με σεβασμό στον
αγαπημένο αδερφό μου ήρωα και μάρτυρα

Τάσσο Παπαδόπουλο,
έναν λαμπρόν ηγέτη του ελληνισμού που έσωσε και
δεν πούλησε την μαρτυρική του Πατρίδα, σήμερα,
Δεκέμβριος 2009, ένα έτος μετά την αποδημία του εις
Κύριον που κάποιοι αντίχριστοι άνοιξαν τον τάφο και
έκλεψαν το σκήνωμά του.
Ο Τάσος Παπαδόπουλος είναι όμως με το πνεύμα
του και την ψυχή του κοντά μας. Καθώς κυττάζω το
τελευταίο γράμμα που μου είχε στείλει, απάντηση σε
δική μου επιστολή, μέσω του αξιοτίμου κ. Χρύση
Παντελίδη, Ειδικού Συμβούλου τού Προέδρου τής
Δημοκρατίας:
*
Προεδρικό Μέγαρο, Αρ. Φακ. 23. 1. 6. 01,
Λευκωσία 10 Ιουνίου 2004...
Αιδεσιμότατε, ο πρόεδρος τής Δημοκρατίας
κύριος Τάσσος Παπαδόπουλος έχει λάβει τήν

21
επιστολή σας μέ ημερομηνία λήψης 8 Ιουνίου 2004
καθώς καί τό βιβλίο πού τού έχετε αποστείλει. […]
Σάς διαβιβάζω τίς ευχαριστίες καί τούς
χαιρετισμούς τού Προέδρου τής Δημοκρατίας... […]
*
λέω, καθώς κυττάζω αυτό το γράμμα κι όλα τα
άλλα αναμνηστικά, έρχονται ξανά, πιο δυνατά στην
καρδιά μου όλα εκείνα που μας ένωναν και το πιο
σπουδαίο, συνειδητοποιώ ότι να πάρη η ευχή βρε
αδερφέ, δεν ήταν όλοι οι ηγέτες του ελληνισμού ‘σκατά’
όπως μου έλεγε ο καημένος ο Μισέλ.
Τάσσο Παπαδόπουλε, τώρα που είσαι κοντά στον
Θεό, προσευχήσου για μας και τον μαρτυρικό λαό Σου.
Έτσι, με μεγάλο σεβασμό θα κάνω τρία πράγματα
στην μνήμη του.
1ον
Θα δημοσιεύσω ευθύς αμέσως τον αλησμόνητο
λόγο Του που είναι υποθήκη για μας και απάντηση στους
κάθε Μισέλ και Μισέλληνες
2ον
Θα αρχίσω να δημοσιεύω απόρρητα και
αδημοσίευτα στοιχεία της σιχαμερής ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ της
Κύπρου από κείνα που ο αλήτης [η Ροζαλία,
καταλαβαίνετε ‘ποιος’ είναι] διέταξε τους έλληνες
αξιωματικούς να κάψουν, αλλά ευτυχώς ο στρατός μας
δεν αποτελείται όλος από προδότες. Φυσικά και
κράτησαν τις εκθέσεις τους κι αυτές κι ό,τι έχω θα το
δημοσιεύσω.
3ον
Άσ’ το για έκπληξη, που άμα ‘πετύχει’ θα’ναι καλό.
Απλώς εδώ και τώρα δεν πρέπει ακόμα να το πώ. Άμα
είναι το Θέλημα του Θεού, θα γίνη –είτε εγώ συντελέσω
σ’ αυτό, είτε όχι. [Εδώ, στο σημείο αυτό είναι η όποια

22
διαφορά μας αγαπητέ και δυστυχισμένε φίλε Μισέλ, αν
τυχόν δηλαδή διαβάσης κάποτε κι εσύ, αυτό το μικρό
δημοσίευμα. Πρόσεξε σε παρακαλώ τι είχε πεί στον λόγο
του ο Τάσσος Παπαδόπουλος τότε].
*
ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΑΣΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ 24ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ
2004
Συμπατριώτισσες, Συμπατριώτες,
Αυτές της εξαιρετικής ιστορικής σημασίας
συνθήκες, νιώθω υποχρέωσή μου να απευθυνθώ σ΄ εσάς:
στον Κυρίαρχο Κυπριακό Λαό. Κάθε λαός διαμορφώνει
και γράφει τη δική του ιστορία. Άλλοτε με
απελευθερωτικούς και κοινωνικούς αγώνες, άλλοτε με
δημοκρατικές διαδικασίες δια της ψήφου του. Τώρα
καλείται ο Κυπριακός Λαός, καλούμαστε ο καθένας
χωριστά και συλλογικά, να γράψουμε την ιστορία του
μέλλοντος της Κύπρου.
Η πατρίδα μας, διέρχεται τις πιο δραματικές ώρες
της μακραίωνης ιστορίας της. Ώρες καθοριστικές όχι
μόνο για το παρόν και τη δική μας γενεά, αλλά και για το
μέλλον και τις γενεές που θα έρθουν. Οι αποφάσεις που
θα πάρουμε εμείς σήμερα, διαμορφώνουν και
καθορίζουν τις τύχες και τα πεπρωμένα και των
επερχόμενων γενεών.
Είμαι πεπεισμένος ότι ολόκληρη η πολιτική ηγεσία
του τόπου, αλλά και η κάθε μια και ο καθένας από σας,
έχει πλήρη επίγνωση της σοβαρότητας της απόφασης
που καλούμαστε να πάρουμε στο Δημοψήφισμα της
24ης του Απρίλη, και ότι συμμερίζεστε το βάρος της
ευθύνης που αναλαμβάνουμε με την ψήφο μας. Αυτή η
απόφαση ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον Κυπριακό

23
Λαό. Ελπίζω οι ξένοι φίλοι μας να σεβαστούν το λαό και
την Κυπριακή Δημοκρατία. Ελπίζω να κατανοήσουν ότι
παρεμβάσεις και πιέσεις προσβάλλουν την αξιοπρέπεια
του Κυπριακού λαού, είναι αντίθετες προς ρητή πρόνοια
του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και,
τελικά, καταλήγουν αντιπαραγωγικές.
Η κρισιμότητα των αποφάσεων που καλούμαστε να
πάρουμε συλλογικά, αλλά και ατομικά, δεν μας επιτρέπει
να αποδυθούμε σε συναγωνισμό για το ποιος είναι
περισσότερο ή λιγότερο πατριώτης. Όλοι έχουμε τον ίδιο
στόχο και όλοι έχουμε την ίδια έγνοια για το μέλλον της
πατρίδας μας.
Υπάρχουν διαφορές στις εκτιμήσεις, στην ανάλυση
των περίπλοκων και, εν πολλοίς, δυσνόητων προνοιών
του Σχεδίου Ανάν και των βραχυπρόθεσμων και
μακροχρόνιων αποτελεσμάτων του. Καλώ όλους να
λειτουργήσουμε σε πνεύμα αλληλοσεβασμού, χωρίς
φανατισμό και προπηλακισμούς.
Δεν πρόκειται για πολιτικές εκλογές όπου τα
Κόμματα καταμετρούν τη δύναμή τους. Δεν θα
αναμετρηθούν τα Κόμματα μεταξύ τους. Θα
αναμετρηθούμε με την ιστορία.
Η διαφύλαξη λοιπόν της ενότητας μας είναι ύψιστο
χρέος προς την πατρίδα μας. Όποιο κι αν είναι το
αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, οφείλουμε να το
σεβαστούμε και η επόμενη μέρα πρέπει να μας βρει
μονιασμένους και δυνατούς. Η Κύπρος θα μας χρειαστεί
όλους. Δεν περισσεύει κανένας.
Σέβομαι και εκτιμώ κάθε καλόβουλη και ειλικρινή
άποψη και προσπαθώ να την κρίνω με αντικειμενικότητα
και να την σταθμίσω, χωρίς προκαταλήψεις, και
ανεπηρέαστος από δογματισμούς ή συναισθηματική
φόρτιση.

24
 Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και εκλεγμένος
εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής κοινότητας φέρω το
αυξημένο βάρος της ευθύνης της διεξαγωγής των
διαπραγματεύσεων και το χρέος να δηλώσω δημόσια, με
ειλικρίνεια και παρρησία τη δική μου αποτίμηση της
κατάληξης και την δική μου απόφαση. Χωρίς καμιά
προσπάθεια επιβολής της δικής μου επιλογής και
θέλησης αλλά ως καθοδήγηση και συνεκτίμηση από σας.
Η τελική απόφαση ήταν πάντα και παραμένει δική σας.
Η ετυμηγορία σας θα εκφραστεί στο Δημοψήφισμα της
24ης του Απρίλη.
Από την ημέρα που επέστρεψα από τη Λουκέρνη,
αφιέρωσα όλο μου το χρόνο για να μελετήσω με τους
συνεργάτες μου και τους λειτουργούς του Κράτους το
τελικό Σχέδιο Ανάν, σε όλες του τις πτυχές. Άκουσα
απόψεις, εκτιμήσεις και αναλύσεις. Παρακολούθησα με
προσοχή τον δημόσιο διάλογο που έχει αναπτυχθεί και
τα επιχειρήματα που οι διάφορες πλευρές παρέθεσαν.
Έχω ζητήσει και έλαβα γνωμοδοτήσεις ξένων
διεθνολόγων και συνταγματολόγων πάνω σε
συγκεκριμένες πτυχές και πρόνοιες του Σχεδίου.
Αξιολόγησα τις δηλώσεις διεθνών παραγόντων με
νηφαλιότητα, ψυχραιμία και αντικειμενικότητα.
Αξιολόγησα τις εκτιμήσεις Ελλαδικών Κομμάτων και
ξένων Κυβερνήσεων με τις οποίες επικοινώνησα.
Αναμένω και θα μελετήσω με προσοχή τις τελικές
αποφάσεις των πολιτικών Κομμάτων της Κύπρου, τα
οποία σέβομαι και εκτιμώ για την προσφορά τους στον
τόπο. Κριτήριο της αξιολόγησής μου ήταν ένα και
μοναδικό: η εξυπηρέτηση των συμφερόντων και
δικαιωμάτων του Κυπριακού Λαού στο σύνολό του,
Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Αυτό μου
επιβάλλει η συνείδησή μου. Αυτό απαιτεί το αξίωμα του

25
Προέδρου της Δημοκρατίας, στο οποίο με τη ψήφο σας
με εκλέξατε.
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Όταν πριν από ένα χρόνο, ζήτησα τη ψήφο σου,
ανέλαβα την δέσμευση ότι θα αγωνιστώ με όλες μου τις
δυνάμεις, σε κάθε επίπεδο και από κάθε βήμα που
προσφέρεται, για να πετύχω, βελτιώσεις στην, τότε,
εκδοχή του Σχεδίου Ανάν, με στόχο να καταστεί
λειτουργικό και, άρα, βιώσιμο. Δεσμεύτηκα ότι οι
απαιτήσεις μας για βελτιώσεις θα ήσαν εντός των
παραμέτρων του Σχεδίου και δεν θα ανέτρεπαν την
γενική φιλοσοφία του Σχεδίου, ούτε θα ανέτρεπαν
ουσιώδεις και βασικές πρόνοιές του ή συμβιβασμούς που
είχαν συμφωνηθεί στις συνομιλίες που είχαν προηγηθεί
της εκλογής μου.
Δεσμεύτηκα, ακόμη, ότι θα επεδίωκα λύση που θα
διασφάλιζε τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων αλλά
και των Τουρκοκυπρίων, στα πλαίσια μιας
επανενωμένης Κύπρου.
Συνεπής στην πάγια πολιτική του Εθνικού
Συμβουλίου, ότι η δική μας πλευρά επιδίωκε
δικοινοτικές διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα του
Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και
ανταποκρινόμενος σε συνεχείς παραινέσεις της
πολιτικής ηγεσίας του τόπου, δεν έπαυσα να επιζητώ και
να πιέζω για επανάληψη της πρωτοβουλίας του Γενικού
Γραμματέα με βάση το Σχέδιο Ανάν και κάτω από τις
προϋποθέσεις που είχαν συμφωνηθεί στο Εθνικό
Συμβούλιο.
Τελικά, ο Γενικός Γραμματέας μας κάλεσε στη Νέα
Υόρκη στις 10 Φεβρουαρίου του 2004, για να
συμφωνήσουμε σε νέα διαδικασία διεξαγωγής των
διαπραγματεύσεων, θέτοντας ως όρο για την ανάληψη

26
νέας πρωτοβουλίας, την αποδοχή διαιτητικού ρόλου του
Γενικού Γραμματέα.
Αν δεν ανταποκρινόμουνα θετικά στην πρόσκληση
του Γενικού Γραμματέα θα ενεργούσα αντίθετα με την
πάγια πολιτική του Εθνικού Συμβουλίου και θα ήμουνα
ασυνεπής στην πάγια θέση μας ότι επιδιώκουμε λύση
του προβλήματος με συνομιλίες υπό την αιγίδα των
Ηνωμένων Εθνών.
Με τη σύμφωνη γνώμη των εκπροσώπων των,
αριθμητικά, μεγαλύτερων πολιτικών δυνάμεων που με
συνόδευσαν στη Νέα Υόρκη και με τη σύμφωνη γνώμη
της, τότε, Κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης
της Ελλάδας, δεχτήκαμε αυτή την αλλαγή της
διαδικασίας. Προσωπικά, δέχτηκα αυτή τη νέα
διαδικασία, εφόσον στη διαιτητική απόφαση του Γενικού
Γραμματέα, ο λαός της Κύπρου με την άμεση και
προσωπική ψήφο του καθενός σε Δημοψήφισμα, θα είχε
τον τελευταίο λόγο.
Μετά από εκτίμηση της πλειοψηφίας του Εθνικού
Συμβουλίου, ότι η από μέρους μας υποβολή
μαξιμαλιστικών θέσεων θα οδηγούσε σε επικρίσεις κατά
της πλευράς μας, υποβάλαμε συναινετικές προτάσεις που
εξυπηρετούσαν και τις δύο Κοινότητες. Διατηρήσαμε το
δικαίωμα να εγείρουμε πρόσθετα θέματα, σχετικά με το
εδαφικό, τις περιουσίες και την επιστροφή των
εκτοπισμένων, αν η Τουρκοκυπριακή πλευρά ήγειρε
τέτοια θέματα. Όντως η Τουρκοκυπριακή πλευρά ήγειρε
τέτοια θέματα και η δική μας πλευρά, με έγγραφα της,
ήγειρε τις ανταπαιτήσεις της, τόσο στην εδαφική πτυχή
όσο και για τα δικαιώματα εκτοπισμένων και
περιουσιών.
Περιοριστήκαμε στον ελάχιστο αλλά πολύ
σημαντικό στόχο: στην επανένωση της πατρίδας μας και

27
του λαού μας. Επιδιώξαμε θεσμικές αλλαγές που, από τη
μια, θα ενίσχυαν τη λειτουργικότητα της λύσης και από
την άλλη θα δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις για
επανένωση θεσμών και λειτουργιών.
Η αρνητική στάση και οι μαξιμαλιστικές θέσεις της
Τουρκικής πλευράς, αλλά και η ανοχή που τα Ηνωμένα
Έθνη επέδειξαν για απαιτήσεις της εκτός των
παραμέτρων του Σχεδίου Ανάν, δεν επέτρεψαν τη
διεξαγωγή ουσιαστικών διαπραγματεύσεων, παρά τη
δική μας καλή θέληση.
Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών,
ασκώντας τη διαιτητική αρμοδιότητα του, κατάρτισε το
Πέμπτο Σχέδιο Ανάν, χωρίς να προϋπάρξει συμφωνία
των μερών σε οποιοδήποτε από τα θέματα που είχαν
εγερθεί στις διαπραγματεύσεις, στη Λευκωσία και στην
Ελβετία.
Στο Πέμπτο Σχέδιο Ανάν, περιέχονται βελτιώσεις
σε σύγκριση με το Τρίτο και Τέταρτο Σχέδιο Ανάν.
Αυτές οι βελτιώσεις δεν ικανοποιούν τις ελάχιστες
απαιτήσεις που είχαμε υποβάλει. Ούτε όσο αφορά τη
λειτουργικότητα του Σχεδίου, ούτε όσο αφορά την
ετοιμότητα εφαρμογής του από την επόμενη των
δημοψηφισμάτων, ούτε όσο αφορά την ουσιαστική
επανένωση της πατρίδας μας στο οικονομικό,
δημοσιονομικό και νομισματικό τομέα.
Αυτή δεν είναι η ώρα ούτε η ευκαιρία να προβώ σε
λεπτομερή ανάλυση του Σχεδίου Ανάν. Αυτό θα γίνει
στις επόμενες μέρες και μέχρι την διεξαγωγή των
δημοψηφισμάτων.
Νομίζω, όμως, ότι είναι χρήσιμο να αναφερθώ, εν
είδει παραδειγμάτων, σε μερικές πτυχές που φαίνεται να
σας προβληματίζουν. Δεν θα επιχειρήσω ούτε
«δαιμονοποίηση» ούτε εξωραϊσμό του Σχεδίου Ανάν.

28
Δεν δέχομαι, όμως, τον ισχυρισμό ότι όποιος επισημαίνει
αδυναμίες του Σχεδίου, αναγκαστικά, επιδίδεται σε
παραπληροφόρηση ή ότι αυτό δεν είναι αντικειμενική
ενημέρωση του Λαού.
Οι προτάσεις μας για διασφάλιση της
λειτουργικότητας, δεν περιορίζονταν και δεν
εξαντλούνταν στη σύνθεση του Προεδρικού Συμβουλίου
ή στην ίδρυση και λειτουργία Πρωτόδικου Δικαστηρίου
ή στη Συμφωνία Συνεργασίας για θέματα Ευρωπαϊκής
Ένωσης.
Αντίθετα, επεκτείνοντο και κάλυπταν και τους επτά
τομείς των προτάσεών μας, δηλαδή, τη νομοθεσία, την
Κεντρική Τράπεζα, την κοινή νομισματική και
δημοσιονομική πολιτική, τη σμίκρυνση των χρονικών
περιόδων ανάκτησης περιουσίας, την σμίκρυνση των
μεταβατικών περιόδων, τη διοικητική διάρθρωση της
Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, την εκλογή των μελών
των Κοινοβουλευτικών Οργάνων, τη νομοθεσία και τους
μηχανισμούς λήψης αποφάσεων από διοικητικά όργανα,
την εδαφική πτυχή, το θέμα των αγνοουμένων, το θέμα
της Καρπασίας και άλλα. Θέλω να τονίσω εμφαντικά,
ότι όλες οι απαιτήσεις μας, που υποβλήθηκαν με πλήρη
τεκμηρίωση, ήσαν εντός των παραμέτρων του Σχεδίου
Ανάν και δεν αφαιρούσαν δικαιώματα που το Σχέδιο
Ανάν παρείχε στους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας.
Αντίθετα, η Τουρκική πλευρά υπέβαλε 11
απαιτήσεις, που επηρεάζουν αρνητικά τα συμφέροντα
των Ελληνοκυπρίων και οι οποίες υιοθετούνται, όλες,
στο τελικό κείμενο του Σχεδίου Ανάν.
Τώρα καλούμαστε να κρίνουμε κατά πόσο το
τελικό Σχέδιο Ανάν ικανοποιεί τους ελάχιστους στόχους
που έχουμε θέσει. Με αντικειμενικότητα και με αίσθημα
ευθύνης, καλούμαστε να κρίνουμε εάν επιτυγχάνεται η

29
επανένωση της πατρίδας μας σε ένα ομόσπονδο κράτος
που θάναι λειτουργικό, βιώσιμο, θα διασφαλίζει τα
βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και θα δημιουργεί
συνθήκες ασφάλειας και οικονομικής ευημερίας τόσο
για τους Ελληνοκύπριους, όσο και για τους
Τουρκοκύπριους.
Κατά πόσο οι πρόνοιες του Σχεδίου Ανάν, όπως
έχουν οριστικά διαμορφωθεί μας επιτρέπουν να
μετέχουμε ενεργητικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να
αξιοποιήσουμε τα οφέλη που θα προκύψουν.
Με πόνο ψυχής καταλήγω στη διαπίστωση ότι
ακόμα και με την πιο ελαστική, την πιο επιεική κρίση, το
τελικό Σχέδιο Ανάν δεν ικανοποιεί τους ελάχιστους
στόχους που θέσαμε. Οι ουσιαστικότερες των
προτάσεών μας δεν έγιναν αποδεκτές. Ακόμη και στις
πρόνοιες που έχουν βελτιωθεί, διαπιστώνουμε
λειτουργικές δυσκολίες, περίπλοκες διαδικασίες και
επικίνδυνες ασάφειες.
Η πιο βασική και θεμελιώδης ανησυχία και αγωνία
μου για το μέλλον της πατρίδας μας εστιάζεται στα εξής:
Η Τουρκοκυπριακή κοινότητα αποκτά όλα τα
βασικά αιτήματα που διεκδίκησε, από την πρώτη ημέρα
εφαρμογής της λύσης. Για την ακρίβεια, 24 ώρες μετά
την διεξαγωγή των Δημοψηφισμάτων.
Παραμένει, ακόμα, αβέβαιο και ασαφές αν θα
υπάρξει επικύρωση της Συνθήκης από το Τουρκικό
Κοινοβούλιο, πριν τεθεί σε εφαρμογή η Ιδρυτική
Συμφωνία.
Αναγνωρίζεται η οντότητά της ως «νόμιμο
συνιστών Κράτος». Διαγράφεται η εισβολή και η
κατοχή. Οι κάτοχοι της Τουρκοκυπριακής υπηκοότητας,
γίνονται αποδεκτοί ως νόμιμοι πολίτες της Ευρωπαϊκής
Ένωσης. Οι Τουρκοκύπριοι εξασφαλίζουν ισότιμη

30
συμμετοχή στη διοίκηση του νέου Ομοσπονδιακού
Κράτους, με το καθεστώς των ισότιμων «συμπροέδρων»
και ισότιμη και ισάριθμη συμμετοχή των εκπροσώπων
του Τουρκοκυπριακού συνιστώντος Κράτους, στο
Συμβούλιο, στην Επιτροπή και σε όλες τις ειδικές
Επιτροπές και Όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αντίθετα, όλα και όσα προσδοκεί να αποκτήσει η
Ελληνοκυπριακή κοινότητα, έστω και από μια κακή και
οδυνηρή λύση, παραπέμπονται χωρίς εγγυήσεις στο
μέλλον και εξαρτώνται από την καλή πίστη της Τουρκίας
να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει.
Υπόκεινται ακόμη, στην προϋπόθεση ότι όλα θα
λειτουργήσουν ομαλά.
Με λίγα λόγια «αγοράζουμε ελπίδα», με μόνο
αντάλλαγμα και διασφάλιση την καλή θέληση της
Τουρκικής πλευράς να τηρήσει τη συμφωνία.
Η επιστροφή των κατεχόμενων δικών μας εδαφών,
θα γίνει σε περίοδο μεταξύ τρεισήμισι μηνών και
τρεισήμισι χρόνων, από την υπογραφή της λύσης, χωρίς
καμία εγγύηση ότι αυτό θα εφαρμοστεί. Η πρότασή μας
όπως υπαχθούν τα εδάφη αυτά υπό τον έλεγχο της
Ειρηνευτικής Δύναμης και όχι του τουρκικού στρατού,
έχει απορριφθεί.
Η απόκτηση περιουσιών ή αποζημιώσεων το
συντομότερο που θα γίνει, είναι σε περίοδο 3 χρόνων
μετά την υπογραφή της λύσης και 5 χρόνων ή,
περισσότερων, κατά απόφαση του Συμβουλίου
Περιουσιών, και μέσα από μια περίπλοκη διαδικασία με
πολλές ασάφειες και δυσμενείς οικονομικές πρόνοιες για
την πλευρά μας. Το κόστος των αποζημιώσεων θα
κληθούν να καταβάλουν στο μεγαλύτερο του μέρος, οι
Ελληνοκύπριοι. Εγείρονται σοβαρά ερωτήματα αν το
Ομοσπονδιακό Κράτος που θα εγγυηθεί το ένα τρίτο των

31
αποζημιώσεων, θα έχει το τεκμήριο έγκυρου εγγυητή για
να μην σημειωθεί πτώση στην αξία των Ομολόγων, όπως
έγινε με το Χρηματιστήριο. Το ίδιο ισχύει και για τον
Οργανισμό δανειοδότησης με υποθήκη για απόκτηση
των περιουσιών Ελληνοκυπρίων που δεν θα
επιστραφούν από Τουρκοκύπριους.
Πρόσφατα έχει αναχθεί σε μεγάλο θέμα και
παρουσιάζεται ως σημαντική παραχώρηση προς τους
Ελληνοκυπρίους, η ευχέρεια απόκτησης δευτερεύουσας
κατοικίας στο Τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος.
Ασφαλώς αυτό το δικαίωμα, θα είχε μεγάλη
σημασία, αν ήταν αυτόματο και γενικό.
Δυστυχώς οι πρόνοιες του σχετικού Συνταγματικού
Νόμου και της Πράξης Προσαρμογής που θα εγκρίνει η
Ευρωπαϊκή Ένωση, καθορίζουν ότι αυτό το δικαίωμα
δεν είναι αυτόματο.
Αντίθετα, το Τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος
έχει δικαίωμα και ευχέρεια, με δικό του νόμο, να
ρυθμίζει και να περιορίζει αυτό το δικαίωμα για μια
δεκαπενταετία ή μέχρις ότου το ακαθάριστο εθνικό
προϊόν του Τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους
φθάσει στο 85% του κατά κεφαλή εισοδήματος του
Ελληνοκυπριακού συνιστώντος κράτους.
Η επιστροφή των προσφύγων υπό Τουρκοκυπριακή
διοίκηση προβλέπεται να γίνει με τέτοια
χρονοδιαγράμματα και ποσοστώσεις που δεν
δημιουργούν συνθήκες ασφάλειας, για να μπορέσουν με
βεβαιότητα οι πρόσφυγες μας να ασκήσουν αυτό το
δικαίωμα, και να έχουν βεβαιότητα ότι θα έχουν
ασφάλεια ή ότι θα έχουν σχολεία για τα 3, 10 ή 20 παιδιά
τους. Και δυστυχώς δεν αποκτούν όλοι οι πρόσφυγές μας
το αναφαίρετο δικαίωμα της επιστροφής. Επιπλέον, οι
Ελληνοκύπριοι που θα ζουν στο Τουρκοκυπριακό

32
συνιστών Κράτος θα στερούνται των πολιτικών τους
δικαιωμάτων, και του δικαιώματος ψήφου για την
Γερουσία, κατά παράβαση κάθε δημοκρατικής αρχής.
Με το τελικό Σχέδιο Ανάν δεν ικανοποιήθηκαν οι
Κύπριοι αλλά ικανοποιήθηκε απόλυτα η επιδίωξη της
Τουρκίας να ελέγχει και να κηδεμονεύει την Κύπρο.
Παραμένουν στην ουσία όλοι οι έποικοι, ενώ μετά από
19 χρόνια, εμφανής είναι η πιθανότητα της κατάργησης
της παρέκκλισης του 5% Ελλήνων και Τούρκων
υπηκόων που θα μπορούν να εγκατασταθούν στην
Κύπρο, με ορατό τον κίνδυνο για νόμιμο μαζικό
εποικισμό της Κύπρου από την Τουρκία. Διότι η
συνέχιση της διασφάλισης του 5%, μετά τα 19 χρόνια,
θα εξαρτάται από την έγκριση νόμου από το Προεδρικό
Συμβούλιο, τη Βουλή και τη Γερουσία, όπου χρειάζεται
και η συναίνεση των αντίστοιχων Τουρκοκυπριακών
μελών αυτών των οργάνων.
Η παραμονή έστω και μικρού αριθμού Τουρκικών
στρατευμάτων μόνιμα στην Κύπρο, με διευρυμένα
παρεμβατικά δικαιώματα στο Ελληνοκυπριακό κρατίδιο
χωρίς εγγυητικούς μηχανισμούς, ενώ εμείς θα έχουμε
διαλύσει την Εθνική Φρουρά, δημιουργεί συνθήκες
ανασφάλειας για τους Ελληνοκυπρίους. Τόσο ο
εποικισμός όσο και η συνεχής παρουσία τουρκικών
στρατευμάτων στην Κύπρο, δεν εξυπηρετεί βέβαια ούτε
τους Ελληνοκύπριους ούτε τους Τουρκοκύπριους, παρά
μόνο την Τουρκία.
Μέσα από προσεκτική μελέτη των οικονομικών
πτυχών του Σχεδίου Ανάν, διαπιστώνουμε ότι είναι
αμφίβολη η οικονομική βιωσιμότητά του. Η εφαρμογή
των σχετικών προνοιών συνεπάγεται δυσβάστακτες
οικονομικές επιπτώσεις για τους Ελληνοκύπριους, ενώ η
όλη δομή του Σχεδίου θα οδηγήσει, αν όχι σε

33
κατάρρευση της Κυπριακής οικονομίας, σίγουρα σε
σοβαρή οικονομική κρίση και επιπτώσεις στο βιοτικό
επίπεδο των Ελληνοκυπρίων που με τόσες θυσίες
οικοδομήσαμε.
Οι λειτουργικές αδυναμίες του Σχεδίου θέτουν,
μεταξύ άλλων, σε κίνδυνο την ομαλή δραστηριότητα και
συμμετοχή της Κύπρου, με μια φωνή, στην Ευρωπαϊκή
Ένωση. Ενώ με πολλές θυσίες οι Ελληνοκύπριοι
κατέκτησαν την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή
Ένωση, πολύ εύκολα μπορεί να οδηγηθούμε σε
«αδρανοποίηση» της ένταξης μέχρι την υιοθέτηση όλων
των απαραίτητων ομοσπονδιακών και περιφερειακών
νομοτυπικών μέτρων ή της απώλειας των ωφελημάτων
της ένταξης ή της αντιμετώπισης εμποδίων στη
συμμετοχή της Κύπρου στην ΟΝΕ και τους άλλους
Ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Με άλλα λόγια, το Σχέδιο Ανάν δεν καταλύει την
de facto διχοτόμηση, αλλά, αντίθετα τη νομιμοποιεί και
την εμβαθύνει. Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι αν
θέλουμε τη λύση και επανένωση της πατρίδας μας. Διότι
σε αυτό το ερώτημα, η καθολική απάντηση είναι «ναι».
Το πραγματικό ερώτημα είναι εάν το Σχέδιο Ανάν
επιφέρει την επανένωση ή αν διαιωνίζει τη διαίρεση και,
μάλιστα, με τη συγκατάθεση και υπογραφή μας.
Το Σχέδιο Ανάν, δεν οδηγεί στην επανένωση των
δύο Κοινοτήτων αλλά αντίθετα προωθεί το μόνιμο
διαχωρισμό με περιορισμούς στη διακίνηση,
εγκατάσταση, στο δικαίωμα κτήσεως περιουσίας, στην
άσκηση πολιτικών δικαιωμάτων και των άλλων
χωριστικών στοιχείων του.
Ενώ η ενοποίηση της οικονομίας θα μπορούσε να
οδηγήσει σε μια ενοποιητική δυναμική, με κοινούς
οικονομικούς στόχους, κοινά οικονομικά προβλήματα,

34
κοινούς αγώνες και ακόμη μελλοντικά οργάνωση των
εργαζομένων σε κοινές συντεχνίες, κάτι που
εξυπηρετούσε την Κύπρο, τελικά επιβλήθηκε χωριστή
οικονομία. Δεν θα υπάρχει κοινή νομισματική,
δημοσιονομική πολιτική και δεν θα επιτρέπονται
επενδύσεις Ελληνοκυπριακών Επιχειρήσεων στο
Τουρκοκυπριακό συνιστών Κράτος.
Ο στόχος της επανένωσης της πατρίδας μας και του
λαού της, δεν επιτυγχάνεται. Με την μετατροπή των
διαιρετικών προνοιών του Σχεδίου σε πρωτογενές δίκαιο
της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκλείπει ακόμη και η αμυδρή
ελπίδα για εξέλιξη και βελτίωση μελλοντικά της λύσης.
Ο στόχος της Τουρκοκυπριακής πλευράς για δύο λαούς,
με δύο κράτη που θα ζουν χωριστά και απλά θα
συνεργάζονται, επιτυγχάνεται απόλυτα.
Είναι σωστό ότι η διαδικασία διαπραγματεύσεων
συνεπάγεται συμβιβασμούς. Μειώνοντας το χάσμα των
διαφορετικών επιδιώξεων και των διαφορών. Μια
διαδικασία «πάρε – δώσε».
Υπάρχουν πολλές πτυχές και πρόνοιες του Σχεδίου
Ανάν, για τις οποίες δεν είμαι ικανοποιημένος από τους
συμβιβασμούς που επιβλήθηκαν, χωρίς καν να
προηγηθεί διαπραγμάτευση και με πλήρη παραγνώριση
των δικών μας τεκμηριωμένων απαιτήσεων.
Δεν είμαι ικανοποιημένος, για παράδειγμα, από την
μείωση του αριθμού των εκτοπισμένων που θα
επιστρέψουν.
Δεν είμαι ικανοποιημένος από τις ποιοτικές και
ποσοστιαίες μειώσεις στα περιουσιακά δικαιώματα των
νομίμων ιδιοκτητών περιουσιών στα κατεχόμενα.
Αυτά αποτελούν δυσμενέστερες πρόνοιες από αυτές
που υπήρχαν στο Σχέδιο Ανάν Τρία ή στο Σχέδιο Ανάν
Τέσσερα που το Εθνικό Συμβούλιο έκρινε ότι δεν ήταν

35
αποδεκτό ως λύση, αλλά μόνο ως βάση για
διαπραγμάτευση, με στόχο τη βελτίωση αυτών των
προνοιών. Τώρα αυτές οι πρόνοιες έχουν γίνει
δυσμενέστερες για τους Ελληνοκύπριους.
Μας ζητούν να δεχτούμε αυτές τις πιο δυσμενείς
προσαρμογές, μέσα στο πνεύμα του συμβιβασμού. Μας
λένε ότι δεν μπορεί να προκύψει λύση, αν δεν γίνουν
τέτοιοι οδυνηροί συμβιβασμοί, και ότι πρέπει να βρεθεί
η μέση λύση.
Όμως, υπάρχουν θέματα αρχών και ανθρώπινων
δικαιωμάτων όπου η «μέση λύση» δεν συνιστά την
σωστή απάντηση. Η ολοφάνερη και σωστή αρχή δεν
είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης να μοιραστεί την περιουσία
του με τον παράνομο εισβολέα ή να διεκδικήσει
αποζημιώσεις για την αποστέρηση της περιουσίας του,
που, μάλιστα, σε τελευταία ανάλυση, θα τις καταβάλει ο
ίδιος, αφού το ένα τρίτο των αποζημιώσεων θα το
εγγυηθεί το Ομοσπονδιακό Κράτος, οι πόροι του οποίου
θα προέρχονται κατά τα εννέα δέκατα από
Ελληνοκύπριους και μόνο το ένα δέκατο από τους
Τουρκοκύπριους.
Το Σχέδιο Ανάν προνοεί ότι, μετά τα 19 χρόνια ή
μέχρι την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση,
όποιο συμβεί πρώτο, οι κατοικούντες αντίστοιχα, σε
κάθε ένα από τα δύο συνιστώντα κράτη οι οποίοι δεν
έχουν ως μητρική γλώσσα την επίσημη γλώσσα του
άλλου συνιστώντος Κράτους, δεν μπορούν να
υπερβαίνουν το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού
εκείνου του συνιστώντος Κράτους.
Δηλαδή οι ομιλούντες την ελληνική γλώσσα σε
καμία περίπτωση δεν θα μπορούν να υπερβαίνουν το 1/3
του συνολικού πληθυσμού του τουρκοκυπριακού
κρατιδίου.

36
 Αυτό αν και είναι θετικό, εν τούτοις αξίζει να
αναφερθεί ότι στα προηγούμενα Σχέδια Ανάν δεν υπήρχε
ούτε ο χρονικός ούτε ο ποσοστιαίος περιορισμός του
ενός τρίτου, από την στιγμή που η Τουρκία θα καθίστατο
μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρόσθετα, σύμφωνα με το Σχέδιο Ανάν, τώρα στο
ένα τρίτο της έκτασης γης που θα μπορούν να
αποκτήσουν οι Ελληνοκύπριοι στο Τουρκοκυπριακό
συνιστών Κράτος (και, αντίστοιχα, οι Τουρκοκύπριοι
στο Ελληνοκυπριακό συνιστών Κράτος) προστίθεται και
το κριτήριο «της αξίας» του ενός τρίτου και η
προϋπόθεση ότι από αυτό το ένα τρίτο, εξαιρούνται οι
περιουσίες στις οποίες δικαιούται ο σημερινός
Τουρκοκύπριος χρήστης.
Οι πιο σοβαρές ανησυχίες και προβληματισμοί μου
για το Σχέδιο Ανάν, δεν εστιάζονται στους
συμβιβασμούς που προτάθηκαν ή επιβλήθηκαν, που
πολλοί κρίνουν ως άδικους για την πλευρά μας.
Άλλωστε, εδώ και πολύ χρόνο, έχω πει ότι η
οποιαδήποτε λύση που θα εξευρεθεί κάτω από τη σκιά
και τα τετελεσμένα της εισβολής και της παρουσίας
35,000 Τουρκικού στρατού στην Κύπρο, δεν μπορούσε
να είναι δίκαιη. Αυτό το τίμημα, είμαστε έτοιμοι να το
καταβάλουμε προκειμένου να βρεθεί λύση στο
Κυπριακό. Αν, όμως, δεν μπορούσε να είναι δίκαιη η
λύση, έπρεπε, να επιδιώξουμε να είναι τουλάχιστο
λειτουργική ώστε να είναι βιώσιμη.
Χωρίς λειτουργικότητα, χωρίς αποτελεσματική
διαδικασία για επίλυση των αδιεξόδων σε ένα καθεστώς
όπου οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται με βάση
ισοτιμίας, δηλαδή 50% με 50%, παρέχεται σε κάθε
πλευρά η ευχέρεια και η δυνατότητα να δημιουργούν

37
αδιέξοδα που θα οδηγούν σε παράλυση τις διοικητικές
λειτουργίες του κράτους.
Μια παράλυση, που όταν συνεχίζεται, αναπόφευκτα
θα οδηγήσει σε διάλυση της κρατικής λειτουργίας,
προτού καν εφαρμοστεί η «νέα κατάσταση πραγμάτων»,
το νέο Κράτος.
Να θυμούμαστε πάντα, ότι εμείς δίνουμε από την
επόμενη των δημοψηφισμάτων όλα και όσα επιδιώκει η
Τουρκοκύπριοι, και το Κράτος μας καταλύεται, ενώ
εμείς θα αναμένουμε να εξασφαλίσουμε τα δικά μας
ανταλλάγματα, όπως, επιστροφή εδαφών, περιουσίες και
εγκατάσταση, στο μέλλον.
Από τριάμισι χρόνια για επιστροφή κατεχόμενων
εδαφών, σε πέντε χρόνια για την επανάκτηση περιουσίας
ή αποζημίωσης για περιουσία στο Τουρκοκυπριακό
συνιστών κράτος και από τρία μέχρι 19 χρόνια για
σταδιακή επιστροφή στο Τουρκοκυπριακό συνιστών
κράτος. Στο μεταξύ η Κυπριακή Δημοκρατία θα έχει
εξαφανιστεί 24 ώρες μετά τα Δημοψηφίσματα.
Οι σοβαρές ανησυχίες μου δεν είναι γι’ αυτά τα
άδικα και αβέβαια.
Οι ανησυχίες μου εστιάζονται και οφείλονται στην
αβεβαιότητα για τη νέα Κύπρο που θα προκύψει από
αυτό το Σχέδιο Ανάν.
Από την ευχέρεια και την δυνατότητα του νέου
κράτους να εγκαθιδρυθεί και να λειτουργήσει. Από την
ικανότητα του να διαδραματίσει τον σωστό ρόλο του
μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως εποικοδομητικό μέλος
και όχι ως ενοχλητικός συνεταίρος. Από την ανησυχία
μου αν το νέο καθεστώς θα μπορεί, λόγω των αδιεξόδων
στη λήψη αποφάσεων, να έχει ρόλο και λόγο στα
Ηνωμένα Έθνη και άλλα διεθνή βήματα.

38
 Από την αγωνία μου αν η Κυβέρνηση του
Ομοσπονδιακού κράτους, θα μπορεί να διασφαλίσει
στους πολίτες του την οικονομική δυνατότητα και τις
ευκαιρίες για ευημερία, ευμάρεια, ειρήνη και ασφάλεια
σε ένα κράτος δικαίου, δημοκρατίας, συναίνεσης, που θα
σέβεται και θα προασπίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα του
κάθε πολίτη.
Αντί αυτού, το Σχέδιο Ανάν, απαιτεί από μένα να
απευθύνω επιστολή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την
οποία να ζητώ να καταστεί η Ιδρυτική Συμφωνία
πρωτογενές Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έτσι που
να εμποδίζεται ο κάθε Κύπριος πολίτης να διεκδικήσει
τα ανθρώπινα δικαιώματα του από το Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ακόμα, απαιτεί, να απευθύνω άλλη επιστολή στο
Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με την οποία να
απαιτώ, απόσυρση όλων των προσφυγών που πολίτες
κατέθεσαν και εκκρεμούν σε αυτό το Δικαστήριο.
Δεν είναι δυνατό ούτε θεωρώ ότι μου είναι
επιτρεπτό, ως θεματοφύλακας των ανθρώπινων
δικαιωμάτων του κάθε πολίτη, να προβώ σε τέτοια
ενέργεια που, στην ουσία, θα αφαιρεί από τον πολίτη το
δικαίωμα να διεκδικήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα του
που είναι κατοχυρωμένα με διεθνείς συνθήκες που έχει
επικυρώσει η Κυπριακή Δημοκρατία.
Με την ίδια υπευθυνότητα που πρέπει να
αξιολογήσουμε τους κινδύνους από την υιοθέτηση του
Σχεδίου Ανάν, πρέπει να μελετήσουμε και τις πιθανές
επιπτώσεις από την απόρριψή του. Δεν συμμερίζομαι τις
υπερβολές και τους εκβιασμούς που οι υποστηρικτές του
Σχεδίου προβάλλουν στο λαό. Πρέπει νάμαστε έντιμοι
και ειλικρινείς έναντι του λαού.

39
 Λογικά υποβάλλεται το ερώτημα, ποιες θα είναι οι
συνέπειες αν ο Λαός στο δημοψήφισμα ψηφίσει «όχι».
Αν ο κυρίαρχος λαός με τη ψήφο του απορρίψει το
Σχέδιο, σε μία εβδομάδα η Κυπριακή Δημοκρατία θα
καταστεί πλήρες και ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής
Ένωσης. Θα πετύχουμε ένα στρατηγικό στόχο που από
κοινού θέσαμε για να αναβαθμίσουμε και να
θωρακίσουμε πολιτικά την Κυπριακή Δημοκρατία.
Είναι δογματισμός και υποδηλεί άγνοια των κανόνων της
διεθνούς πολιτικής, η άποψη ότι αυτή θάναι η τελευταία
πρωτοβουλία για λύση του Κυπριακού. Οι βασικοί
παράμετροι που επέφεραν αυτή την πρωτοβουλία θα
συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά την 25η Απριλίου. Η
ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή
Ένωση θάναι δεδομένη. Η ενταξιακή πορεία της
Τουρκίας επίσης θα συνεχιστεί και έτσι η Άγκυρα θα
βρίσκεται υπό συνεχή αξιολόγηση για την υιοθέτηση και
εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου. Το διεθνές
ενδιαφέρον για εξομάλυνση και ειρήνευση της περιοχής
μας θα συνεχίσει να υπάρχει.
Δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για αναγνώριση του
ψευδοκράτους, από χώρες που έχουν σημασία. Όπως
είναι οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί αυτές,
έχουν, ήδη, υπογράψει με την Κυπριακή Δημοκρατία τη
Συνθήκη Ένταξης που απαγορεύει τέτοια αναγνώριση.
Όσα δε λέγονται για διεθνή απομόνωση αποτελούν
εκβιασμό άνευ περιεχομένου. Η Κύπρος θάναι η μόνη
χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περιοχή της
Ανατολικής Μεσογείου με αναβαθμισμένο ρόλο αλλά
και ευθύνες. Δεν θα επαναπαυτούμε, όμως, με την
ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε για την επίλυση
του Κυπριακού. Η ιστορία δεν τελειώνει την 1η Μαΐου.

40
Θα συνεχίσουμε να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για
λύση και να προωθούμε μέτρα στήριξης των
συμπατριωτών μας Τουρκοκυπρίων.
Απευθυνόμενος στους συμπατριώτες μας
Τουρκοκύπριους, θέλω να υπογραμμίσω την πραγματική
μας έγνοια για μια λύση που να εξυπηρετεί και τα δικά
τους συμφέροντα. Ουδέποτε απέβλεψα σε φαλκίδευση ή
στέρηση των δικαιωμάτων τους. Οι προτάσεις που
κατέθεσα στις συνομιλίες και τα μέτρα στήριξής τους
που εξήγγειλα πριν από ένα περίπου χρόνο, αποτελούν
απτή απόδειξη. Αυτή μου η στάση πηγάζει από την
ειλικρινή μου πεποίθηση, ότι ο σεβασμός της
αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων τους, η παραχώρηση
σ΄ αυτούς ακόμη περισσοτέρων δικαιωμάτων για να
νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια, η αναγνώριση και η
ισοτιμία τους, η ισομερής πρόοδος και ευημερία τους,
αποτελούν θεμελιακές προϋποθέσεις για την ειρήνη και
την ομαλότητα στην Κύπρο. Γι΄ αυτό και θα αποτελούν
μόνιμο στόχο της πολιτικής μας. Εμείς δεν έχουμε
ένσταση, αντίθετα υποστηρίζουμε τις προσδοκίες της
Τουρκίας για καθορισμό σύντομης ημερομηνίας έναρξης
των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Διότι μια Τουρκία
που θα βρίσκεται στη διαδικασία ενταξιακών
συνομιλιών, θα βρίσκεται κάτω από συνεχή πίεση, και
δική μας, να αποδεικνύει συνεχώς ότι συμπεριφέρεται
σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και αρχές της
Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είμαστε πάντα έτοιμοι για μετάλλαξη του
σημερινού Κράτους σε Ομοσπονδία που θα διέπεται
καθοριστικά από δημοκρατικές αρχές και από πλήρη
σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Εγγύηση για την ειλικρίνεια αυτών των
προσανατολισμών μας αποτελεί η ένταξή μας στον

41
πολιτικό σύστημα και τις αρχές δικαίου της Ευρωπαϊκής
Ένωσης. Αυτή η εγγύηση καλύπτει αξιόπιστα και τους
Τουρκοκυπρίους και τις ανάγκες ασφάλειας της
Τουρκίας.
Εκείνο που ζητώ από τους συμπατριώτες μας
Τουρκοκύπριους να κατανοήσουν είναι ότι, όσο δεν
δέχομαι να καταπατηθούν τα δικά τους δικαιώματα και
συμφέροντα, άλλο τόσο οφείλω να υπερασπιστώ τα
δικαιώματα και τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων.
Τις πιθανές συνέπειες από την απόρριψη του
Σχεδίου, πρέπει να τις αντιπαραθέσουμε με τους
κινδύνους που εμπερικλείει το Σχέδιο Ανάν όπως τους
προανέφερα. Θα πρέπει ακόμη να μας προβληματίσει το
τίμημα που καλούμαστε να πληρώσουμε με την αποδοχή
ενός Σχεδίου που αδικεί τον Κυπριακό Ελληνισμό και
δεν παρέχει σοβαρά εχέγγυα λειτουργικότητας και
βιωσιμότητας. Καλούμαστε να καταλύσουμε την
Κυπριακή Δημοκρατία, το μόνο έρεισμα ασφάλειας του
λαού μας και εγγύηση της ιστορικής μας φυσιογνωμίας.
Να καταλύσουμε την διεθνώς αναγνωρισμένη
κρατική μας οντότητα ακριβώς στη στιγμή που
ενισχύεται, η διεθνής πολιτική της βαρύτητα, με την
ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οφείλουμε να
εκτιμήσουμε με σοβαρότητα τους κινδύνους από μια
πιθανή κατάρρευση της νέας κατάστασης πραγμάτων,
γιατί τα δεδομένα που θα δημιουργηθούν δεν θα είναι
αναστρέψιμα. Κατάρρευση του Ομόσπονδου Κράτους
θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σ΄ αυτό που όλοι
θέλουμε να αποφύγουμε: στη διχοτόμηση μέσα από τη
διεθνή αναγνώριση των δύο συνιστώντων Κρατών.
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και εκλεγμένος
εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας, ανέλαβα

42
τη βαριά ευθύνη της διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων.
Αισθάνομαι βαρύ το χρέος να δηλώσω δημόσια, με
ειλικρίνεια και παρρησία τη δική μου αποτίμηση και τη
δική μου απόφαση.
Ανέλαβα εξουσία, με εντολή όπως διαπραγματευθώ
λύση του Κυπριακού προβλήματος βάσει του Σχεδίου
Ανάν, όχι όμως και με εντολή να προσυπογράψω
οποιαδήποτε λύση ήθελε προκύψει από τις
διαπραγματεύσεις.
Εντολή συμμετοχής στη διακυβέρνηση της χώρας,
βάσει του νέου Συντάγματος το οποίο θα προκύψει, δεν
έχω, ούτε θα μπορούσε να μου είχε ανατεθεί τέτοια
εντολή. Ούτε έχω εντολή να προσυπογράψω
οποιοδήποτε νέο Σύνταγμα, το οποίο θα τεθεί προς
κρίση από το λαό. Μόνο Πρόεδρος, στον οποίο ρητά
παρέχεται εντολή να θέσει την προτεινόμενη
μεταμόρφωση της Πολιτείας σε δημοψήφισμα,
δικαιούται να προσυπογράψει το νέο Σύνταγμα, ως
αντικείμενο κρίσης από το λαό. Πέραν τούτου, εντολή
του λαού είναι απαραίτητη για την άσκηση της
συμπροεδρίας στη διακυβέρνηση της χώρας με τους
προτεινόμενους νέους Θεσμούς.
Τα συναισθήματά μου δεν είναι διαφορετικά από τα
δικά σας. Στην υπηρεσία σας έχω τάξει τον εαυτό μου
και πριν αλλά ιδιαιτέρως από την ανάδειξή μου στην
προεδρία της Κυπριακής Πολιτείας. Στόχος και
γνώμονας της κάθε πράξης μου είναι το συμφέρον του
λαού και τίποτε άλλο, με αφοσίωση και πλήρη ανάληψη
των ευθυνών μου και με παρρησία λόγου και έργου. Η
τελική απόφαση ήταν πάντα και παραμένει δική σας. Η
ετυμηγορία σας θα εκφραστεί στο Δημοψήφισμα της
24ης του Απρίλη.

43
 Συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα με ψυχραιμία και
αντικειμενικότητα αλλά και με πλήρη συναίσθηση της
ιστορικότητας των στιγμών και το βάρος της ευθύνης
που μου αναλογεί, λυπούμαι ειλικρινά, γιατί δεν μπορώ
να αποδεχθώ και να υπογράψω το Σχέδιο Ανάν όπως,
τελικά, διαμορφώθηκε.
Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα
παραδώσω «Κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς
και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι
κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της
ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις
δεσμεύσεις της.
Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,
Στις 24 Απριλίου θα τοποθετηθείτε με ένα ΝΑΙ ή
ένα ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν. Θα αποφασίσετε για το παρόν
και το μέλλον της Κύπρου. Για τη γενιά μας, αλλά και
τις γενιές που θα έρθουν μετά από εμάς.
Έχω εμπιστοσύνη στην κρίση σας.
Είμαι βέβαιος ότι δεν σας αγγίζουν ψεύτικα
διλήμματα.
Ότι δεν σας τρομάζουν απειλές για δήθεν διεθνή
απομόνωση.
Ότι δεν σας πείθουν τα περί δήθεν τελευταίας
ευκαιρίας.
Είμαι βέβαιος ότι εξακολουθούν να έχουν για σας
νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού μας, του
πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον
οποίο θέλετε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, δικαιοσύνη,
ελευθερία και ειρήνη.
Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ,
Στη ζυγαριά του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, πολύ βαρύτερες
και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες του ΝΑΙ.
Σε καλώ να απορρίψεις το Σχέδιο Ανάν.

44
 Σε καλώ να πεις στις 24 του Απρίλη ένα δυνατό
ΟΧΙ.
Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την
αξιοπρέπεια και την ιστορία σου.
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην Ιστορία, στο
παρόν και το μέλλον της Κύπρου και του λαού μας, σε
καλώ να μην υποθηκεύσεις το μέλλον στην πολιτική
βούληση της Τουρκίας. Να προασπιστείς την Κυπριακή
Δημοκρατία, λέγοντας ΟΧΙ στη κατάλυσή της. Να
συστρατευτείς για μια νέα πιο ελπιδοφόρα πορεία
επανένωσης της πατρίδας μας μέσα από την Ευρωπαϊκή
Ένωση.
Καλή Ανάσταση σε όλους!
*
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Βρήκα στο διαδίκτυο ένα εξαίρετο άρθρο με πολύ
καλόν ‘προβληματισμό’ γύρω από το απίστευτο γεγονός
ότι εκλάπη η σωρός του προ έτους αποβιώσαντος φίλου
μου. Το συνάπτω εδώ για εκείνους που θέλουν να
εμβαθύνουν στο θέμα. Και πάλι,
Καλή Ανάσταση, αγαπημένε φίλε,
*
16 Δεκ 2009
Ποιοί έκλεψαν τελικά τη σωρό του Τάσσου
Παπαδόπουλου;

45
 Η σύληση του τάφου του Προέδρου Παπαδόπουλου
θέτει σειρά δύσκολων ερωτημάτων, πρώτο εκ των
οποίων το κατά πόσον συνδέεται με το κυπριακό. Με τα
ελάχιστα στοιχεία που ήδη γνωρίζουμε, μόνο υποθέσεις
μπορούμε να κάνουμε, δεν είναι όμως άχρηστο να τις
κάνουμε, διατηρώντας βεβαίως... επιφύλαξη για νεώτερα
στοιχεία.
Ανοησίες και απιθανότητες
1. ‘Ενας παράφρων μπορεί να υπάρχει. Ομάδα
παραφρόνων, με στρατιωτική πειθαρχία, που εκτελούν
καλά σχεδιασμένη μακάβρια επιχείρηση, μοιάζει
περίπου αδύνατη.
2. Αναφέρθηκε η περίπτωση Ελλήνων ακροδεξιών
εθνικιστών, που... θέλουν να ηρωοποιήσουν΅ τον
Παπαδόπουλο. Μοιάζει αφελής ως υπόθεση, προϊόν
΅μανίας΅ του ΑΚΕΛ να βλέπει τον ελληνικό εθνικισμό
ως κύριο εχθρό του. (H ΕΣΣΔ κατέρρευσε γιατί ο
Γκορμπατσώφ νόμισε ως κύριο εχθρό τους
σκληροπυρηνικούς και όχι τη Δύση. Η Κίνα επεβίωσε
γιατί διατήρησε πάντα στον πυρήνα της στρατηγικής της

46
την εικόνα της Δύσης ως εχθρού). Γιατί εθνικιστικοί,
ακροδεξιοί κύκλοι να θέλουν την προσβολή του Τάσσου;
Πρόκειται άλλωστε για ελάχιστους ανθρώπους στην
Κύπρο, υπό ασφυκτική παρακολούθηση. Aν ήταν ένοχοι,
θα τους έπιαναν σε πέντε λεπτά. Tα πολιτικά
προβλήματα τα δημιουργούν τα ίδια τα κόμματα και οι
πολιτικοί στον εαυτό τους και δεν χρησιμεύει σε τίποτα
να κατασκευάζουν εχθρούς για να τους τα αποδώσουν.
Ειρήσθω εν παρόδω, ο ελληνικός ακροδεξιός εθνικισμός
εκ γενετής συνδέεται με ξένες δυτικές υπηρεσίες και
ποτέ δεν εξυπηρέτησε ελληνικά εθνικά συμφέροντα.
Γιατί τέτοιες υπηρεσίες να θέλουν ηρωοποίηση
Παπαδόπουλου;
3. Kλοπή για λύτρα. Να κλέψεις σωρό αρχηγού
κράτους, βάζοντας όλες τις υπηρεσίες του και τον
πληθυσμό να σε κυνηγάει, δεν φαίνεται πολύ έξυπνη ή
ασφαλής ως εγκληματική ενέργεια. «Ακόμα κι αν
πρόκειται για ακραία πράξη οργανωμένου εγκλήματος,
υπό το πρόσχημα λύτρων, δεν θα μπορούσε να συμβεί
χωρίς ένα κλίμα πολιτικών διεργασιών σε υπόγεια
αλληλεπίδραση με την εγκληματική δράση», λέει ο
Καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
Γιάννης Πανούσης. Πίσω από τα λύτρα, πιστεύει,
κρύβεται πολιτική στόχευση.
Οι ΅συμπτώσεις΅
Η κλοπή της σoρού έγινε την παραμονή του
ετήσιου μνημοσύνου και μετά τον τερματισμό της
αξιολόγησης της Τουρκίας, θα συνέπιπτε μάλιστα
κανονικά με αυτή, αν δεν είχε κλείσει το θέμα σε επίπεδο
Υπουργών (με την αξιολόγηση συνέπεσε και η
κορύφωση οικονομικών πιέσεων κατά της Ελλάδας, ένα
είδος «Ιμίων της οικονομίας»). Η κλοπή έγινε στην
αρχή μιας περιόδου λίγων μηνών, στη διάρκεια των

47
οποίων θα κριθεί η ύπαρξη κυπριακού κράτους, η μορφή
«λύσης» και οι προοπτικές της τουρκικής ένταξης
στην ΕΕ. Για να αποδεχθούμε ερμηνείες του κοινού
ποινικού δικαίου θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι όλα αυτά
τα γεγονότα απλώς συμπίπτουν με την κλοπή του
λειψάνου, που είναι επίσης τελείως άσχετη με τον ρόλο
που έπαιξε και τον ισχυρό συμβολισμό που εκπέμπει και
σήμερα ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος, του ‘Όχι στο σχέδιο
Ανάν και τα σχέδια των Μπους, Μπλερ και ΣΙΑ. Σας
φαίνεται πολύ πιθανή η συρροή τόσων ΅συμπτώσεων΅;
(Nα σημειώσουμε επίσης την εμφάνιση, κοντά στο
Προεδρικό Μέγαρο, συνθημάτων “η Κύπρος είναι
τουρκική”, γραμμένων σε τουρκική γραφή που δεν
συνηθίζουν οι Τουρκοκύπριοι…)
Μια “μαφιόζικου” τύπου προειδοποίηση (ποιόν
ωφελεί το έγκλημα)
Αν αποκλείσουμε τους τρελλούς και τους
εγκληματίες ποινικού δικαίου, γυρνάμε στην πολιτική.
Ποιόν ωφελεί το έγκλημα; Τι μήνυμα στέλνει στην
πολιτική ελίτ και την κοινή γνώμη η απαγωγή της σoρού,
παραμονές ολοκλήρωσης των συνομιλιών Χριστόφια-
Talat και εν όψει εμφάνισης νέου σχεδίου που, όλες οι
δημοσκοπήσεις, δείχνουν ότι δεν είναι δημοφιλές. Αν
είσαστε πολιτικός στην Κύπρο και ενδεχομένως θέλατε
να πείτε ¨Όχι, δεν θα σκεφτείτε τις συνέπειες που μπορεί
να έχει αυτό το ¨Όχι σε σας και την οικογένειά σας; Δεν
θα “διαβάζατε” στην απαγωγή το μήνυμα: “θα
κυνηγήσουμε μέχρι τον τάφο κι ακόμα πιο πέρα
όποιον μας φέρει εμπόδια, όποιον πει ‘Όχι, όποιον μας
κοροϊδέψει». Η προειδοποίηση απευθύνεται καταρχήν
στον ίδιο τον κ. Χριστόφια, στην περίπτωση που
διστάσει να “τελειώσει” τη δουλειά, επιλέγοντας να μην
συνυπογράψει ένα αντιδημοφιλές, μη βιώσιμο σχέδιο.

48
Εκτός του κ. Χριστόφια, το ΅μήνυμα΅ απευθύνεται στα
παιδιά του τέως Προέδρου και δύο-τρεις ακόμα
πολιτικούς που σκέφτονται ενδεχομένως να
επαναλάβουν αυτό που έκανε ο Τάσσος το 2004. Είναι
σαν κάποιος να τους λέει: “Ξανασκεφτείτε το,
ξανασκεφτείτε με ποιες δυνάμεις τα βάζετε”.
Το μήνυμα απευθύνεται ευρύτερα στο σύνολο της
ελληνικής πολιτικής τάξης και τον κυπριακό λαό,
επιχειρώντας να “ξυπνήσει” ισχυρά ρεύματα φόβου και
υποτέλειας που διατρέχουν το συλλογικό ασυνείδητο.
«Σταματήστε να κάνετε τον ξύπνιο. Αρκετά μας
πρήξατε το 2004 και μας καθυστερήσατε έξη χρόνια.
Θυμηθείτε τι σας έχουμε κάνει στο παρελθόν, δείτε τι
μπορούμε να κάνουμε στο ίδιο σας το νησί, κάτω από τη
μύτη της αστυνομίας σας, στον ίδιο σας τον Πρόεδρο,
σύμβολο της αντίστασης και της δύναμής σας. Μη
διανοηθείτε να επαναλάβετε τα ίδια. Υπογράψτε να
τελειώνουμε. Το ξέρετε, όλη η ιστορία σας το μαθαίνει,
μπορεί να αργήσουμε, θα βρούμε όμως τον τρόπο να
νικήσουμε. ‘Η μήπως θα σας σώσει μια μπατιρισμένη
Ελλάδα;».
Βεβαίως, η τακτική αυτή είναι “δίκοπο μαχαίρι”,
μπορεί να οδηγήσει στο αντίθετο αποτέλεσμα. Αλλά
αυτό δεν εμποδίζει να τη δοκιμάσουν όσοι τη
χρειάζονται. Στο κάτω-κάτω, εμπειρία δύο αιώνων ξένων
επεμβάσεων στον ελληνικό χώρο δείχνει να επιβεβαιώνει
την μακροχρόνια αποτελεσματικότητα τέτοιων μεθόδων,
ιδίως στο επίπεδο των ΅ελίτ΅. Αν αυτή η υπόθεση
εργασίας είναι σωστή, τότε βρισκόμαστε στην αρχή, τις
πρώτες δοκιμές μιας μελετημένης καμπάνιας
ψυχολογικού πολέμου διεθνών δυνάμεων εναντίον του
κυπριακού λαού και της τωρινής ή δυνάμει ηγεσίας του.

49
 Ο αναγνώστης μπορεί να μας αντιτάξει τρία
ερωτήματα-αντιρρήσεις:
Γίνονται τέτοια πράγματα; Υπάρχει τόσο σοβαρό
διακύβευμα; Δεν υπάρχουν πιο αθώες, πολιτικές μέθοδοι
για τις επιδιώξεις αυτές; Για το πρώτο από τα ερωτήματα
αυτά παραπέμπουμε στο σύνολο της νεώτερης
ελληνικής ιστορίας. Αποτελεί, σε πολύ μεγάλο βαθμό,
μια απίστευτη ιστορία συνωμοσιών, πραξικοπημάτων,
δολοφονιών, εξαγορών με μία κεντρική επιδίωξη: τον
έλεγχο του άφθαστης στρατηγικής αξίας ελληνικού
χώρου.
Τα άλλα δύο ερωτήματα είναι πιο ενδιαφέροντα.
Το διακύβευμα: Τουρκία, Κύπρος, Ευρώπη.
Η τουρκική ένταξη στην ΕΕ παίζει κεντρικό ρόλο
στην ευρωπαϊκή, μεσανατολική, αν όχι και ρωσική
πολιτική ΗΠΑ και Βρετανίας. Οριστικοποιεί τη
μετατροπή της ‘Ενωσης σε υποτελή των ΗΠΑ και του
ΝΑΤΟ ζώνη ελεύθερων ανταλλαγών, υποχείριο των
΅αγορών΅, πολιτικά μη ενοποιήσιμη, στρατηγικά μη
χειραφετήσιμη. Μπορεί να φαίνεται δύσκολα
πραγματοποιήσιμη, όσο όμως δεν συναντά ανυπέρβλητα
εμπόδια, παραμένει κεντρική διεθνής πολιτική ΗΠΑ-
Βρετανίας παράγοντας αποτελέσματα.
Το κυπριακό, η στρατιωτική κατοχή κράτους -
μέλους της ΕΕ συνιστά ακραίο παραλογισμό και το
κυριότερο εμπόδιο στην τουρκική ένταξη, αλλά και τις
ομαλές σχέσεις Δύσης-Τουρκίας. ‘Οσο παραμένει άλυτο
θα αποτελεί τεράστια νάρκη στον δρόμο της Τουρκίας.
Αν λυθεί με λύση τύπου Ανάν, αφαιρώντας από τη
συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων το δικαίωμα να
ασκούν εξουσία στο νησί, δηλαδή το κράτος τους, όπως
προέβλεπε αυτό το σχέδιο και όπου οδηγούν, δυστυχώς,
οι προτάσεις Χριστόφια στις διαπραγματεύσεις, τότε η

50
Τουρκία θα μπει από τώρα στην ΕΕ, η Κύπρος, το πιο
στρατηγικό ίσως σημείο της υφηλίου, με τεράστιο
πιθανώς οικονομικό ενδιαφέρον, θα ξαναπεράσει στον
έλεγχο των αποικιοκρατικών δυνάμεων και η Ελλάδα
θα γίνει προτεκτοράτο.
Σας φαίνονται απίθανα αυτά; Κατανοητό, για δείτε
το όμως καλύτερα. Η Τουρκία θα μπει από τώρα στην
ΕΕ, πρώτον γιατί θα αποκτήσει βαρύνουσα επιρροή στην
ψήφο της Λευκωσίας στα ευρωπαϊκά όργανα δια του
προωθούμενου σχεδίου λύσης, δεύτερον γιατί αν θελήσει
κάποιος να μπλοκάρει στο μέλλον την πλήρη ένταξή της,
θα διακινδυνεύσει μια Βοσνία στο νησί. Τη
δυνατότητα τέτοιας κρίσης εμπεριέχει η σκόπιμη
ασάφεια και το αδόκιμο των συζητούμενων ρυθμίσεων
κυριαρχίας (εκ περιτροπής προεδρία, σταθμισμένη
ψήφος, δύο κράτη σε συσκευασία ενός με δύο
αστυνομίες και άρα δύο ντε φάκτο κυριαρχίες,
κατάργηση δικαιώματος και μέσου αυτοάμυνας του
κράτους). Με άλλα λόγια, οι Ελληνοκύπριοι,
συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού λαού, 82%) θα
καταστούν όμηροι της καλής θέλησης Λονδίνου,
¨Αγκυρας και Ουάσιγκτον, η πρώτη αποικία
παγκοσμίως που θα παραιτηθεί οικειοθελώς και από
τον τύπο της ανεξαρτησίας που απέκτησε με την
επανάσταση του 1955-59.
Καμία ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να
αδιαφορήσει για την ασφάλεια ενός εκατομμυρίου
Ελλήνων. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα είναι ελεύθερη, αν
περάσει τέτοιο σχέδιο, όχι να κάνει πολιτική με τη
Ρωσία, αλλά ούτε να ασκήσει καλά καλά την κυριαρχία
της σε Αιγαίο και Θράκη. Αντί να επιλύσουμε τα
ελληνοτουρκικά, θα κάνουμε πιθανότερη μια γενική, υπό
πολύ δυσμενέστερους όρους σύρραξη με την Τουρκία.

51
 Για τις διεθνείς δυνάμεις που εδώ και αιώνες
θεωρούν την Ανατολική Μεσόγειο δική τους θάλασσα,
το στρατηγικό διακύβευμα είναι κολοσσιαίο. Με
παρόμοια λύση του κυπριακού, ΗΠΑ και Βρετανία
πετυχαίνουν με έναν σμπάρο πολλά τρυγόνια,
επανακτώντας την αποικία τους, που ποτέ δεν
αποδέχθηκαν την έστω και κολοβωμένη ανεξαρτησία
της, εμπεδώνοντας τον έλεγχο επί του ελληνικού χώρου,
που θεωρείται πάντα υποψήφιος «απιστίας» με τους
Ρώσους, οριστικοποιώντας τον ατλαντικό έλεγχο της ΕΕ
και «δένοντας» την Τουρκία στο δυτικό άρμα.
Βεβαίως, Ουάσιγκτον και Λονδίνο, αληθινοί και
διαχρονικοί σκηνοθέτες του κυπριακού είναι
ορθολογικοί παίκτες. Δεν θα το αποτολμούσαν, θα
επεδίωκαν να ικανοποιηθούν με λιγότερα αν έβλεπαν ότι
δεν γίνεται, ή ότι το κόστος από την επιδίωξη μπορεί να
γίνει δυσανάλογο. Αλλά δεν το βλέπουν και δεν το
είδαν επί αιώνες. Δεν διαπιστώνουν σοβαρή αντίσταση
από την ελλαδική και κυπριακή ελίτ που θα αύξανε
υπέρμετρα το κόστος για τους ίδιους παρόμοιων
επιδιώξεων. Ούτε η πολιτική, ούτε η οικονομική ελίτ
των δύο κρατών επιθυμεί να τα βάλει μαζί τους, ακόμα
και για ζητήματα που αφορούν τον πυρήνα εθνικής και
κρατικής κυριαρχίας. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι,
βεβαίως, όχι η βελτίωση των σχέσεων με τους
«συμμάχους», αλλά η πιθανότητα μείζονος κρίσεως.
Γιατί, όπως εύστοχα παρατήρησε ο σημερινός
αρχηγός της ΝΔ το 2004, μόνο όποιος μπορεί να πει όχι,
μπορεί να πει και ναι.
Δεν επαρκούν τα πολιτικά μέσα;
Θα μπορούσαν να περιορισθούν σε κλασικές
προσπάθειες άσκησης πολιτικής επιρροής και αυτό
έκαναν μέχρι τώρα, ιδίως ευνοώντας παντοιοτρόπως

52
την εκλογική ήττα του Παπαδόπουλου το 2008 και
ανεχόμενοι, κατά τρόπο πολύ ασυνήθιστο για την πάγια
πολιτική τους, την ανάδειξη στην εξουσία ενός ΚΚ. Η
επιδίωξή τους είναι η επανάληψη στην Κύπρο του
σεναρίου της Ελλάδας του 1944-45, τηρουμένων των
αναλογιών. (Συνήθως αντιμετωπίζουμε τη δεκαετία του
1940 από τη σκοπιά της εσωτερικής σύγκρουσης, στην
πραγματικότητα όμως πρέπει να θεωρείται απαύγασμα
της βρετανικής στρατηγικής, ένας από τους
συγκλονιστικότερους θριάμβους του Ουίνστον Τσώρτσιλ
και της Βρετανικής Αυτοκρατορίας στην ιστορία της. Οι
Βρετανοί έπρεπε να ανακτήσουν μια χώρα που
ελεγχόταν κατά 90% από ένα ΚΚΕ με πλειοψηφική
πολιτική επιρροή, μεγάλο, εμπειροπόλεμο στρατό και τις
δάφνες της αντίστασης. Κατάφεραν αυτό που δεν θα
μπορούσε ούτε στο όνειρό του να κάνει ο στρατός τους,
βάζοντας τους αντιπάλους τους να δράσουν υπέρ
τους! Τύφλα νάχουν Μακιαβέλι και Ταλλεϋράνδος)
¨Όπως είπαμε ΗΠΑ και Βρετανία διαθέτουν
ικανοποιητική επιρροή στην ελλαδική και κυπριακή
΅ελίτ΅. Δεν υπάρχει λόγος να προσφύγουν σε άλλες, πιο
΅περίεργες΅ μεθόδους. Το πρόβλημα που ανέκυψε όμως
είναι ότι σειρά δημοσκοπήσεων επί πολλούς μήνες
δείχνει ότι οι Ελληνοκύπριοι απορρίπτουν το σχέδιο
και τις προτάσεις των δικών τους ηγετών,
καθιστώντας μια έγκριση σε δημοψήφισμα αμφίβολη, με
τις σημερινές συνθήκες. Αυτό θα αυξήσει και τους
δισταγμούς Χριστόφια που δεν θέλει να πάει σε
δημοψήφισμα και να χάσει.
Πρέπει επομένως να συμβούν, ει δυνατόν,
γεγονότα, που να αλλάξουν το σημερινό κλίμα, να
περιορίσουν τις αντιρρήσεις, να δημιουργήσουν σύγχυση
ως προς το διακύβευμα. Αντί οι Κύπριοι να συζητάνε για

53
τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις του μέλλοντός τους (εκ
περιτροπής προεδρία, σταθμισμένη ψήφο, πώς θα
λειτουργεί αυτό το μόρφωμα και δεν θα καταρρεύσει
όπως οι συμφωνίες του 1960) να συζητάνε ποιος πήρε τη
σωρό του Παπαδόπουλου, αν κάνει καλό ο εθνικισμός,
ίσως αύριο ποιος έβαλε βόμβα ή έκανε απόπειρα,
οτιδήποτε άλλο πέραν του συγκεκριμένου διλήμματος
ενώπιόν τους. Για να μην επαναληφθούν τα καλά του
2004, όταν ανετράπη ολόκληρος ο σχεδιασμός, ο
κυπριακός λαός πρέπει να πάει σε δημοψήφισμα
φοβισμένος, εγκλωβισμένος, εκβιασμένος, διεθνώς
απομονωμένος και εσωτερικά διχασμένος.
Ανεξάρτητα λοιπόν από τι έγινε με την σωρό,
στρατηγικοί αναλυτές δεν αποκλείουν να δούμε σημεία
και τέρατα στο αμέσως προσεχές μέλλον στο νησί.
Συμπέρασμα
Η άμυνα απέναντι σε παρόμοιες απειλές
περιλαμβάνει βεβαίως ένα επιχειρησιακό σκέλος, κυρίως
όμως είναι πολιτική. Με δεδομένο το εύρος των
δυνάμεων που απειλούν την εθνική ανεξαρτησία και
κυριαρχία της Ελλάδας και της Κύπρου, θα χρειαζόταν
εδώ και καιρό η συγκρότηση εθνικού μετώπου. Ορθώς ο
Πρόεδρος της Κύπρου ζητάει λαϊκή και πολιτική
συσπείρωση. Αλλά τέτοιο μέτωπο μπορεί και πρέπει να
συγκροτηθεί μόνο στη βάση της υπεράσπισης του
πυρήνα της κρατικής κυριαρχίας Κύπρου και Ελλάδας.
Δεν είναι δυνατόν εν ονόματι της προστασίας μιας
μειονότητος, της ανάγκης σύντομης επίλυσης του
κυπριακού και των ελληνοτουρκικών, της ανάγκης να
αποφευχθεί μια διχοτόμηση, που εμπεριέχεται άλλωστε
στις σημερινές ελληνικές προτάσεις, να καταλύεται το
κυπριακό κράτος.

54
 Οι πολιτικές αυτές, ειρήσθω εν παρόδω, δεν θα
φτιάξουν, θα καταστρέψουν στο τέλος τις σχέσεις και με
την Τουρκία και με τους ΅΅συμμάχους΅.
Η ΅κόκκινη γραμμή΅ που ξεχωρίζει μια κακή
συμφωνία από μια εθνική καταστροφή είναι η διατήρηση
των Ελληνοκυπρίων, εκεί τουλάχιστο που ζουν, υπό την
προστασία κανονικού, συντεταγμένου, διεθνώς
αναγνωρισμένου κράτους, με κανόνα πλειοψηφίας,
δικαίωμα αυτοάμυνας και στρατό, χωρίς επεμβατικά
δικαιώματα τρίτων. ¨Όπως είχε πει ο Ανδρέας
Παπανδρέου, ΅αν χαθεί η Κύπρος, θα χαθεί και η
Ελλάδα΅.
Αυτά θα μπορούσαν εν τέλει και να εξηγηθούν
στους δυτικούς συμμάχους, γιατί η ιστορία με την
τουρκική ένταξη κινδυνεύει να γίνει το πολιτικο -
διπλωματικό ισοδύναμο του παραλογισμού στο Ιράκ.
Αλλά κανείς δεν θα πάρει στα σοβαρά ηγεσίες κρατών
που δεν παίρνουν στα σοβαρά οι ίδιες τον εαυτό τους, τα
κράτη τους, την κυριαρχία τους.
Το άρθρο αυτό θα δημοσιευτεί στο περιοδικό
"Επίκαιρα" την Παρασκευή 18.12.2009
http://konstantakopoulos.blogspot.com/
Διαβάστε περισσότερα:
http://taxalia.blogspot.com/2009/12/blog-
post_7631.html#ixzz0ZtOjgMu6
*
Δεν ξέρω αν βοηθήση το παρακάτω δημοσίευμα να
κατανοήσουμε γιατί δεν ανοίγει ο Φάκελος της
Προδοσίας. Εγώ πάντως το δημοσιεύω [αφού δεν είναι
απόρρητο]
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΕΙ
Ο ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
(Η Έκθεση για την Εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο)

55
 *
Εκτιμάται πως εάν δημοσίευαν όλα τα άκρως
απόρρητα έγγραφα πριν το πραξικόπημα κατά του
Μακαρίου το 1974 αλλά και μετά, το Κυπριακό θα είχε
άλλη εξέλιξη. Ο κόσμος δικαιούται να γνωρίζει τα
τεκταινόμενα πίσω από κλειστές πόρτες επιτελείων,
υπουργείων, μυστικών υπηρεσιών, σαλονιών ... ειδικά σε
περίεργες περιόδους και ειδικά όταν, τα διαχειρίζονται
επικίνδυνοι άνθρωποι και συμπράττουν προς όφελος
ξένων συμφερόντων. Τότε μόνον η διαφάνεια μπορεί να
διασώσει κάτι.
Την τελευταία ημέρα του 1974 το Γενικό Επιτελείο
Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ) υποβάλλει αναλυτική έκθεση
υπογραμμένη από τον διοικητή του αντιστράτηγο
Καραγιάννη, που είχε τοποθετηθεί στη μεταπολίτευση
από τον Καραμανλή και αντιμετώπισε τον ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ.
Σε εξήντα δύο σελίδες καταγράφονται οι απόψεις
του επιτελείου εθνικής φρουράς Κύπρου στα συμβάντα.
Μόνον από ‘αυστηρώς στρατιωτική πλευρά’,
αποκλείοντας την ευκαιρία να προσεγγισθούν οι
ουσιαστικοί πολιτικοί παράγοντες, της ανάμειξης
Αμερικανών και Βρετανών, του πραξικοπήματος, των
εμπλοκών χουντικών με μακαριακούς, του ρόλου ΕΟΚΑ
Β κ.λ.π.
Με λίγα λόγια η διαταγή, βάσει της οποίας
υποβάλλεται αυτή η αναφορά, απαγορεύει στους
στρατιωτικούς, να αναφερθούν επί της ουσίας των
αιτιών της όλης υπόθεσης του κυπριακού ζητήματος. Το
χαρακτηριστικό για την περιγραφή της προ της εισβολής
κατάστασης στην Κύπρο, είναι η ισοπέδωση των
γεγονότων και η μη προβολή του πραξικοπήματος, ως
του πλέον σημαντικού και καθοριστικού, που έδωσε την
αφορμή στους Τούρκους για την επέμβαση.

56
 Αναφέρει για διαμάχη μεταξύ ελληνικής και
κυπριακής κυβέρνησης, και όχι για υπονόμευση του
Μακαρίου. Αποδίδει στη δημιουργία του Επικουρικού
Σώματος ευθύνη για επιδείνωση της κατάστασης, για
προνομιακή μεταχείριση των μελών του, για
απροκάλυπτη εμπάθεια μεταξύ των ανδρών του έναντι
της ΕΦ (Εθνικής Φρουράς). Καταγράφει την
δυσφημιστική εκστρατεία εναντίον του συνόλου των Ε/Ε
αξιωματικών «…διά του Τύπου και δημοσίως...» Όσο για
την εξαγγελία της μείωσης της στρατιωτικής θητείας από
τον Μακάριο, ενώ την ίδια στιγμή διαφωνεί το ΓΕΕΦ,
αυτά, γράφει, είχαν ως αποτέλεσμα την δημιουργία
‘αντιμιλιταριστικού πνεύματος’. Το πραξικόπημα
αναφέρεται ως «τα γεγονότα της 15-7-74» τα οποία και
υπήρξαν το «...αποκορύφωμα της διαμάχης και η
συμμετοχή της ΕΦ εις ταύτα υπήρξεν απροκαλύπτως
ενεργός».
Έτσι η προσπάθεια για ανατροπή του Μακαρίου, οι
νεκροί του πραξικοπήματος, οι λεηλασίες κ.λ.π. δεν είναι
παρά ‘αποκορύφωμα μιας διαμάχης’. Επομένως η ευθύνη
βαρύνει και τους Κύπριους, συμπεραίνει ο αναγνώστης
της έκθεσης, με τον τρόπο που παρουσιάζεται. Με λίγα
λόγια, ο ανίδεος παραλήπτης της αναφοράς τάσσεται με
την άποψη πως, ήταν αναπόφευκτο το πραξικόπημα,
αφού η διαμάχη πήρε τέτοια έκταση. Όσο για τους
Τούρκους, στην αρχή παρακολουθούσαν τα συμβαίνοντα
με ‘χλιαρή αντίδραση’ «…δηλούντων ότι η εν Κύπρω
αναταραχή αποτελεί εσωτερικόν θέμα των Ε/Κ...».
Παράλληλα κυκλοφορούσαν από αγνώστους διάφορες
φήμες, βασιζόμενες σε δηλώσεις του Κίσιντζερ «...ότι ο
αμερικανικός παράγων ηυνόει τας εν Κύπρω πολιτικάς
εξελίξεις δημιουργουμένου ούτω ενός αισθήματος
ασφαλείας εξ εξωτερικής απειλής...».

57
 Οι Τούρκοι από τις 18 Ιουλίου εκδηλώνουν, κατά
τον συντάκτη της έκθεσης, ανησυχία για την ασφάλεια
των Τουρκοκυπρίων, ενώ άρχισαν να έρχονται και
πληροφορίες για συγκέντρωση στρατευμάτων στις
απέναντι τουρκικές ακτές και τέλος για τον απόπλου των
τουρκικών πλοίων. Η περιγραφή τελειώνει με την
προσεκτική διατύπωση πως η Τουρκία «...ήρχισε να
διαφαίνεται ότι επεδίωκε να εκμεταλλευτεί την
σημειωθείσαν ενδοελληνικήν πολιτικήν κρίσιν εν
Κύπρω...» αλλά εκτιμάτο πως «...η επέμβασις του
αμερικανικού παράγοντος θα απέτρεπε την εισβολήν».

Αναμνηστική φωτογραφία Τούρκων στρατιωτών στην πύλη του

καταληφθέντος Στρατοπέδου της Εθνικής Φρουράς "Σπύρου
Χατζηγιακουμή". Στις κολώνες της πύλης αναγράφεται το "Αμύνεσθαι
περί Πάτρης" και η αλήθεια είναι ότι κάποιοι αμύνθηκαν. Αλλά και
κάποιοι πρόδωσαν!

58
 Κανένα συσχετισμό δεν κάνει ο συντάκτης της
έκθεσης, του απόπλου των Τούρκων στις 19 Ιουλίου με
το προ τεσσάρων ημερών πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου.
Έχουμε απλά ‘ενδοελληνική πολιτική κρίση’, που
εκμεταλλεύονται οι Τούρκοι και τίποτε άλλο.

Ο Τουρκικός στρατός εισβολής με την συνδρομή Τουρκοκυπρίων

ατάκτων μπαίνει θριαμβευτικά σε Ελληνοκυπριακό χωριό. Η συνύπαρξη
ατάκτων με τακτικό στρατό αφήνει μιά μυρωδιά "Μικρασίας".
Εκεί όμως που δεν κρύβονται οι πικρόχολες
παρατηρήσεις και περιγραφές είναι στα αφορούντα τον
οπλισμό (ελλείψεις), το τηλεπικοινωνιακό υλικό (παλαιό,
ανομοιογενές), τα πυρομαχικά (ελλείψεις), την
εκπαίδευση. Δεν αναφέρεται στη πλημμελή συντήρηση
των αρμάτων, η οποία οδήγησε στην ελάχιστη
χρησιμοποίησή τους. Όσο για το ηθικό των Μονάδων
«...προ του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου δεν
ευρίσκετο εις καλήν κατάστασιν λόγω της δεδηλωμένης
εχθρότητος...» όλων στην Κύπρο έναντι των Ελλήνων εξ
Ελλάδος αξιωματικών και της ΕΦ γενικότερα. Είναι έτσι
διατυπωμένο, ως να βελτιώνεται το ηθικό μετά το
πραξικόπημα, αλλά αμέσως μετά συμπληρώνει πως «...η
εμπλοκή της ΕΦ εις το πραξικόπημα επέδρασεν δυσμενώς

59
επί του ηθικού των Μονάδων...» Η μαχητική αξία που
άμεσα συναρτάται με το ηθικό των Μονάδων, με την
εκπαίδευση, τον οπλισμό κ.ο.κ. μέχρι την 15-7-1974
ήταν καλή, αλλά μετά «…την ατυχή έκβασιν των
επιχειρήσεων κατά την 1ην φάσιν, η μαχητική αξία της ΕΦ
κατήλθεν εις κατάστασιν κάτω του μετρίου».

Οι Τούρκοι στην προέλασή τους τις πρώτες 2 μέρες του πολέμου,

προχωρούσαν χωρίς ιδιαίτερες προφυλάξεις. Ίσως κάποιοι τους είπαν ότι
οι Έλληνες δεν θα πολεμήσουν!!!
Μετά δε το πέρας όλων των επιχειρήσεων η
μαχητική αξία της εθνικής φρουράς (ΕΦ) ήταν
‘ανύπαρκτη (του πεζικού), μέτρια των τεθωρακισμένων,
λίαν καλή του πυροβολικού και καλή μέχρι λίαν καλή
των καταδρομών’. Στις παρατηρήσεις και τα
αποτελέσματα της επιστράτευσης σημειώνεται, πως αυτή
απέτυχε γιατί κηρύχθηκε μετά την εκδήλωση της
εχθρικής επίθεσης, η διασπορά δεν έγινε έγκαιρα, οι
έφεδροι πήγαιναν στις μονάδες διασποράς, αλλά ο
οπλισμός ήταν αλλού και με μεγάλες ελλείψεις.
(Τονίζεται πως κατά την επιστράτευση, οι έφεδροι
παρουσιάζονταν στις πλησιέστερες μονάδες, και όχι σ’
εκείνες που ήταν ορισμένοι, ενώ οι αποθήκες οπλισμού

60
και εφοδίων σε αρκετές περιπτώσεις είχαν λεηλατηθεί
κατά το πραξικόπημα. Το αποτέλεσμα είναι αλλού να
περισσεύουν άνδρες και αλλού να λείπουν.)

Ελληνοκύπριοι πολίτες συλλαμβάνονται αιχμάλωτοι. Είναι άοπλοι.

Κανείς δεν θα μάθει τιίποτα γιά την τύχη τους (φωτο από βίντεο Τούρκου
πολεμικού ανταποκριτή)
Στην περιγραφή της κατάστασης των εχθρικών
δυνάμεων δεν είναι μεμψίμοιρη η έκθεση του
Καραγιάννη. Οι Τούρκοι και Τουρκοκύπριοι είχαν
μεγάλο αριθμό ανδρών στις Μονάδες τους, οπλισμό
σύγχρονο, ευάριθμους Τούρκους αξιωματικούς στις Τ/Κ
Μονάδες, άριστες επικοινωνίες, καλή προπαρασκευή
κ.λ.π. Αντίθετα οι Μονάδες της ΕΦ και κυρίως οι ΜΚ
(Μονάδες Καταδρομών) είχαν φύγει από τις θέσεις τους
και οι περισσότερες βρίσκονταν μέσα στη Λευκωσία για
τις ανάγκες του πραξικοπήματος, «...αι πλείσται των
διαταγών εδίδοντο προφορικώς, υπό του Α/ΓΕΕΦ απ’

61
ευθείας εις τους διοικητάς των Μονάδων...», μερικές
Μονάδες είχαν κινηθεί προς Λεμεσό και Πάφο «... την
νύχτα 16/17-7-74 διά την εξουδετέρωσιν αντιστάσεων...»
όσο για τα όπλα ‘ενίων’ επιστρατευομένων Μονάδων
«...ιδία εις την περιοχήν Λεμεσού εχορηγήθη, υπό
συνθήκας πλήρους συγχύσεως, οπλισμός διά τον
εξοπλισμόν προσελθόντων εφέδρων και μελών της ΕΟΚΑ
Β΄, άνευ χρεώσεως...»

Ελληνοκύπριος μαχητής νεκρός στο "μετερίζι" του.

Παράλληλα οι δυνάμεις ασφαλείας
αποδυναμώθηκαν και «...άοπλοι και διηρημέναι,
απετέλουν απλούν θεατήν πάσης φύσεως παρανομίας.
Ανάλογον ηθικήν και ψυχολογικήν αποδυνάμωσιν υπέστη
και η ΕΦ». Η κατάσταση της άμυνας της Κύπρου, όπως
την περιγράφει η έκθεση του ΓΕΕΦ, δεν αφήνει
περιθώρια για αμφιβολίες, όσον αφορά την στρατιωτική
πλευρά. Είναι σαφής και πλήρης. Εκεί που πάσχει είναι
στην προβολή των αιτίων της εισβολής, στην
αποδυνάμωση του πραξικοπήματος ως τέλειας αφορμής

62
και στον επιμερισμό των ευθυνών Μακαρίου / οπαδών
του και των αντιπάλων του χούντας / ΕΦ για την προ του
πραξικοπήματος «ενδοελληνική πολιτική κρίση». Ο
Καραγιάννης και το επιτελείο του θέλουν να μοιράσουν
στη μέση τις ευθύνες, ως να ήταν ο μεν Μακάριος
νομάρχης, η δε Κύπρος ελληνικό νησί με τριβές στο
εσωτερικό του και όχι για ανεξάρτητο κράτος με
κυβέρνηση, πρόεδρο κ.ο.κ.

Προπαγανδιστική φωτογραφία των Τούρκων που εμφανίζει έναν

Yπαξιωματικό τους, να προσφέρει τσιγάρο σε Ελληνοκύπριο που μόλις
έχει συλληφθεί αιχμάλωτος. Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι
αιχμάλωτοι - ιδιαίτερα οι Λοκατζήδες - εκτελούνταν επί τόπου. Όπως
αποδείχθηκε πρόσφατα, ο Ελληνοκύπριος αιχμάλωτος μαζί με τους
άλλους 4 συναδέλφους του, μόλις κάπνισαν το τσιγάρο που τους
προσφέρθηκε, εκτελέσθηκαν εν ψυχρώ, έξω από το Τουρκοκυπριακό
χωριό Τζιάος!
Όσον αφορά τις επιχειρήσεις, καταγράφονται οι
κινήσεις των Τούρκων, οι αδυναμίες και καθυστερήσεις
των Ελλήνων και Ε/Κ, η γενική σύγχυση από την
‘αιφνιδιαστικήν επίθεσιν’, ενώ παρακολουθούσαν λεπτό
προς λεπτό την έλευση της δύναμης απόβασης και
εισβολής «...χαρακτηριστικώς το ΑΕΔ συνίστα
‘αυτοσυγκράτησιν’ προκειμένου να διαπιστωθεί μήπως

63
επρόκειτο διά ρίψιν εφοδίων και ουχί δι’
αλεξιπτωτιστάς...» !!

Σύλληψη 5 άτυχων Ελληνοκυπρίων Εθνοφρουρών του 398 ΤΠ στο

Τζιάος. Οι άτυχοι Εθνοφρουροί μετά από λίγο θα εκτελεσθούν εν ψυχρώ
από "άτακτους της ΤΜΤ' όπως διατείνονται οι Τούρκοι
Μέχρι τότε το ΑΕΔ διαβεβαίωνε το ΓΕΕΦ, πως δεν
πρόκειται για εισβολή αλλά για άσκηση! Στη φάση αυτή
οι δυνάμεις των Ελλήνων «…ήρξαντο την εκκαθάρισιν
των Τ/Κ θυλάκων και εστιών και την περίσχυσιν των
ισχυροτέρων τοιούτων...». Οι άνθρωποι διατάχθηκαν να
κάνουν εθνοκάθαρση υλοποιώντας το ισχύον σχέδιο
αντιμετώπισης εισβολής και την ίδια στιγμή οι Τούρκοι
ισχυροποιούσαν τον θύλακα στην περιοχή αποβάσεως. Η
περιγραφή των δραστηριοτήτων των ελληνικών
δυνάμεων, αναφέρει για διάφορες Μονάδες πως «...αι
διαταχθείσαι ενέργειαι, πλην ασημάντων τοπικών
επιτυχιών εν τω συνόλω τους απέτυχον… το τάγμα…
ουσιαστικώς απεδιοργανώθη του διοικητού του σοβαρώς
τραυματισθέντος ...υπολείμματα τούτου αφίχθησαν εις ...
δεν ηδυνήθη εξαλείψει το προγεφύρωμα λόγω
βομβαρδισμού και της διστακτικότητος (;) του διοικητού

64
του... η επιθετική αναγνώρισις ανεκόπη λόγω εκτεταμένης
πυρκαϊάς εις θαμνώδη έκτασιν ...νυκτερινή ενέργεια
ανεκόπη λόγω καταιγιστικών πυρών... ηναγκάσθησαν να
συμπτυχθούν ...τα τάγματα... διελύθησαν εξ ολοκλήρου...
η Μονάδα ενεκλωβίσθη και διετάχθη να αυτοδιαλυθή... »
Μνημονεύει και τις Τ/Λ 1 και 3 που επιτέθηκαν
αλλά καταστράφηκαν με θυσία του Τσομάκη και του
πληρώματός του, καθώς και τη Νο 2 που ‘εξώκειλεν εις
την ακτήν... εγκαταληφθείσα...’. Όσο για τη δράση των
Τούρκων είναι μια συνεχής παράθεση των ενεργειών
τους με συχνή χρήση των εκφράσεων «...
επολυβόλησαν ... εβομβάρδισαν ...προσήγγισαν...
απεβίβασαν ... αντιτορπιλικά ενεφανίσθησαν...» κ.λ.π.

Έλληνες και Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι & όμηροι στις Φυλακές

Αδάνων στην Τουρκία. Πολλοί παρόλο που εμφανίζονται στις
φωτογραφίες, δεν θα γυρίσουν ποτέ!
Σημειώνει μία επιτυχία «...της καταλήψεως του
χωρίου ΠΥΛΕΡΙ, το οποίον {όμως} ανακατελήφθη υπό
του εχθρού...». Το πυροβολικό είναι το μόνο, όπως και οι
καταδρομείς και τα αντιαεροπορικά, που εμφανίζονται

65
να δρουν αποτελεσματικά. Στις 22 Ιουλίου
καταρρίπτονται δέκα εχθρικά αεροσκάφη. Την ίδια
μέρα και ώρα 16. 00 γίνεται η κατάπαυση του πυρός και
οι ελληνικές δυνάμεις διατάσσονται να
αναδιοργανωθούν στις 18. 30. Δεν επιτρέπει όμως το
ΓΕΕΦ να μετακινηθούν Μονάδες που αντιμετωπίζουν
«...κίνδυνον αποκοπής των συνεπεία διαρροής
τμημάτων...»

Κύπριος ιερέας, μεταφέρεται όμηρος με πλοίο στην Τουρκία

Είναι γνωστό πως οι Τούρκοι εκμεταλλεύτηκαν την
κατάπαυση του πυρός και συνέχισαν τις επιχειρήσεις για
διεύρυνση του προγεφυρώματος και ένωσή του με τον
θύλακα της Λευκωσίας, ενώ οι Έλληνες προσπαθούσαν
να αναδιοργανωθούν. Αυτή είναι και η μεγάλη
προσφορά της κυβέρνησης των Αθηνών διά του
Αραπάκη στους Τούρκους και τους Αμερικανούς.
Δώρο τόσες ώρες συνέχισης μονομερώς των
επιχειρήσεων, όσες ακριβώς χρειάζονταν για να

66
ολοκληρώσουν τον πρώτο τους στόχο και να
αποβιβάσουν την υπόλοιπη δύναμη που δεν είχαν
προλάβει. Την άλλη ημέρα της ανακωχής το πρωί 08. 00
εμφανίζονται ένδεκα πλοία τουρκικά και ένα βρετανικό
ελικοπτεροφόρο «...εγγύς των ακτών της Κυρήνειας...
πλην του βρετανικού, προσήγγισαν το προγεφύρωμα,
απεβίβασαν στρατεύματα, άρματα, οχήματα και υλικά...»

Ελληνοκύπριοι επιστρατευμένοι Εθνοφρουροί συλλαμβάνονται

αιχμάλωτοι από Τούρκους στρατιώτες. Πάρα πολλοί από αυτούς
αγνοούνται έως και σήμερα και το πιθανότερο είναι να έχουν εκτελεστεί
εν ψυχρώ και να έχουν θαφτεί σε ομαδικούς τάφους στα κατεχόμενα.
Στα επιμέρους συμπεράσματα και τις παρατηρήσεις
ο Καραγιάννης και οι επιτελείς του απαριθμούν σειρά
αιτιών όπως: Η αποτυχία της επιστράτευσης, οι
ελλείψεις στο υλικό επιστράτευσης αλλά και τα διπλά
καθήκοντα αξιωματικών του επιτελείου και συγχρόνως
διοικητών Μονάδων επιστράτευσης, (που σημαίνει πως
δεν επαρκούσαν οι αξιωματικοί), η αδυναμία στις
ασύρματες επικοινωνίες, η διστακτικότητα στη λήψη
αποφάσεων «...περισσότερον του δέοντος...» η κίνηση
των Μονάδων την ημέρα και μάλιστα συντεταγμένων με
αποτέλεσμα να τις προσβάλλουν οι Τούρκοι με σοβαρές

67
απώλειες και διάλυση δύο ταγμάτων, ενώ ομολογείται
πως «...ουδεμία συγκεκροτημένη Μονάς ενήργησεν κατά
του Π/Γ {Προγεφυρώματος}.
Να θυμηθούμε πως ο ίδιος ο Καραγιάννης σε
προηγούμενη έκθεση στηλιτεύει την κίνηση τουρκικών
Μονάδων την ημέρα συντεταγμένων και την θεωρεί
απαράδεκτη, αλλά πουθενά δεν μνημονεύει εάν
προσβλήθηκαν εκείνες και διαλύθηκαν, όπως οι
ελληνικές. Σημειώνει ότι «...αι αναμενόμεναι και μη
πραγματοποιούμεναι ενισχύσεις εξ Ελλάδος και ιδία αι
αεροποιρικαί τοιαύται επέφερον πτώσιν του ηθικού...».

Πρωτοσέλιδο της Αγγλικής Εφημερίδας SUN με τον τίτλο

"ΒΑΡΒΑΡΟΙ" που αναφέρεται στον Τουρκικό Στρατό Εισβολής, σε
ανταπόκρισή από την Κύπρο τις πρώτες μέρες της εισβολής

68
 Να υπενθυμίσουμε επίσης εδώ πως, ο τότε αρχηγός
της αεροπορίας Παπανικολάου τιμήθηκε, όπως και ο
αντίστοιχος του ναυτικού Αραπάκης, με τον τίτλο του
επιτίμου αρχηγού του όπλου του, που σημαίνει πως
εκτέλεσε τα καθήκοντά του με άριστο τρόπο. Δεν
υπήρξαν διώξεις, ούτε επίσημες αποκαλύψεις του
ρόλου και των παραλήψεων της ηγεσίας εκείνων των
ημερών. Εν τούτοις λειτούργησαν στρατοδικεία στην
Ελλάδα, με παραπομπή περιορισμένου αριθμού μεσαίου
βαθμού αξιωματικών για την στάση, που τήρησαν την
ώρα της μάχης. Ωσάν να εξαντλείται με τον τρόπο αυτό
η περί δικαίου αντίληψη της πολιτείας από τα συμβάντα
στην Κύπρο. Δεν προκύπτει πως υπήρξαν και καταδίκες.
Με το δίκιο τους επομένως όσοι γνωρίζουν αυτές τις
παραπομπές και κύρια οι στρατιωτικοί, να λένε πως,
πάλι ένστολοι μικρού βαθμού πλήρωσαν (ανεξάρτητα
από τις αθωώσεις) για ότι έγινε στην Κύπρο! Και οι
μαχητές μαζί με το λαό στην Κύπρο περίμεναν τα
αεροπλάνα και τα υποβρύχια από την Ελλάδα να
αναπτερωθεί το ηθικό τους!

Τούρκοι στρατιώτες αποβιβάζονται στο Πεντεμίλι... με

χαρακτηριστική άνεση!

69
 Είναι χρήσιμο το συμπέρασμα, που καταλήγει ο
αναγνώστης της έκθεσης, πως η Κύπρος αφέθηκε
αβοήθητη, οι εκεί δυνάμεις ήταν μέτρια εξοπλισμένες,
βρίσκονταν εκτός των θέσεων για υπεράσπιση του
νησιού λόγω του πραξικοπήματος, πολλές διαλύθηκαν,
το στρατηγείο δεν είχε την ικανότητα/ δυνατότητα/
σθένος να διευθύνει τον αγώνα, το ΑΕΔ βοηθούσε στην
αποδιοργάνωση και διάλυση αντί στην ισχυροποίηση της
άμυνας κ.λ.π. Η ΕΛΔΥΚ, οι καταδρομείς, το πυροβολικό
και τα στελέχη (δηλαδή οι αξιωματικοί και
υπαξιωματικοί, που πουθενά όμως δεν αναφέρονται, σε
αντίθεση με τους αξιωματικούς) κρατούσαν, πολέμησαν
και έκαναν ό,τι μπορούσαν. Αυτή η διαπίστωση
διατρέχει την έκθεση του Καραγιάννη, ο οποίος
παραλαμβάνει καθήκοντα στις 7 Αυγούστου, έχοντας
έλθει από την Ελλάδα στη Λεμεσό το απόγευμα της
προηγουμένης. Εν τω μεταξύ στη Γενεύη διεξάγονται οι
συνομιλίες Ελλήνων, Τούρκων και Κυπρίων
αντιπροσώπων, και στην Ελλάδα ο Καραμανλής έχει
σχηματίσει κυβέρνηση απ’ όλα τα Κόμματα πλην της
αριστεράς.

Απανθρακωμένα πτώματα Ε/Κ από έκρηξη βόμβας ναπάλμ που

ρίχτηκε απο Τουρκικό αεροσκάφος. Σημειωτέον η χρήση του
συγκεκριμένου τύπου βόμβας είναι απογορευμένη από τον ΟΗΕ - αλλά
αυτά γιά τους τούρκους είναι "ψιλά γράμματα"!

70
 Στην περίοδο από 22 Ιουλίου μέχρι 13 Αυγούστου
οι μεν Τούρκοι συνεχίζουν τις επιχειρήσεις, όπου
χρειάζεται, για επέκταση του θύλακα που είχαν
καταλάβει, και το ΓΕΕΦ προσπαθεί, να ανασυγκροτήσει
τις διαλυμένες σχεδόν δυνάμεις της ΕΦ. Στο διάστημα
μέχρι την επόμενη επίθεση των Τούρκων οι προσπάθειες
να ανασυγκροτηθούν οι ελληνικές δυνάμεις φαίνεται
πως αποδίδουν, αλλά όχι σε επιθυμητό επίπεδο. Ως
‘γενική εντύπωση’ κυριαρχεί η «...άμεσος ανάγκη
καταπαύσεως του πυρός προς αποφυγήν ολοσχερούς
διαλύσεως των Μονάδων ΕΦ...»
Η πιο δραματική επισήμανση του προηγούμενου
αρχηγού ΓΕΕΦ εμφανίζεται σε αναφορά / σήμα του προς
ΑΕΔ στις 29 Ιουλίου σύμφωνα με το οποίο οι Μονάδες
έχουν φτάσει στα πρόθυρα αποσύνθεσης,
παρουσιάζονται σοβαρά κρούσματα αυτοδιάλυσης,
που παίρνουν τη μορφή ανταρσίας και εκτιμά πως, εάν
καθυστερήσει η υπογραφή συμφωνίας κατάπαυσης του
πυρός η διάλυση θα είναι πλήρης, το δε στράτευμα
και ο πληθυσμός θα στραφούν κατά των Ελλήνων
αξιωματικών και γενικότερα κατά της Ελλάδας.
Με άλλη αναφορά στις 1 Αυγούστου παρουσιάζει
τον τρόμο, που προκαλούν τα τεθωρακισμένα των
Τούρκων στη θέα των οποίων, τρέπονται σε φυγή και
διαλύονται οι Μονάδες. Δεν είναι παράλογο το
φαινόμενο αφού, και η έκθεση σημειώνει πως τα
τεθωρακισμένα μόνον με Τ/Θ θα μπορούσαν να
αντιμετωπισθούν. Τονίζει πως η δέσμευση του
πυροβολικού για τήρηση της εκεχειρίας, τη στιγμή που
οι Τούρκοι προέβαιναν σε επιχειρήσεις , «...ήτο βασικός
συντελεστής επιτυχίας των εχθρικών ενεργειών...»
Ειδικά αυτή η παρατήρηση ενισχύει την άποψη της
μοιρολατρικής αποδοχής, αν όχι της άτυπης

71
συμφωνίας στο παρασκήνιο, για κατάληψη
συγκεκριμένης περιοχής από τους Τούρκους. Η έκθεση
για την τελευταία φάση των επιχειρήσεων παρουσιάζει
και τα μόνα υπογραμμισμένα σημεία. Το πρώτο είναι
εκείνο της διαταγής του ΑΕΔ μετά τις πρωινές ώρες της
14ης Αυγούστου που έχει αρχίσει ο ΑΤΤΙΛΑΣ- ΙΙ και
καθορίζει « ν’ αποφευχθεί εγκλωβισμός των τμημάτων
Βορ. της γραμμής ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ-ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ»
Αμέσως μετά έπεται η εντολή του ΥΕΘΑ (Αβέρωφ)
να εκδώσει το ΓΕΕΦ τις απαραίτητες διαταγές για «την
απαγγίστρωσιν των τμημάτων και την αποφυγήν της
αιχμαλωσίας των». Είναι καθαρό πως, ο μεν Αβέρωφ
διατάσσει στην ουσία, να υποχωρήσουν όλοι και να
μην προβληθεί πουθενά αντίσταση (η μόνη
περίπτωση που θα υπήρχαν αιχμάλωτοι), ο δε
αρχηγός ενόπλων δυνάμεων καθορίζει τη γραμμή
υποχώρησης, που δεν είναι άλλη από τη σημερινή. Η
συμπλήρωση της γραμμής υποχώρησης βορειοδυτικά
της Λευκωσίας γίνεται με πρόταση του Καραγιάννη ο
οποίος «…επρότεινεν έγκαιρον ωσαύτως
απαγκίστρωσιν των δυνάμεων ΕΦ του Δυτικού
Τομέως (ΜΥΡΤΟΥ- ΛΙΟΡΙΟΣ- ΣΚΥΛΛΟΥΡΑ).
Αυτά τα σημεία αποτελούν ισχυρή ένδειξη, είναι δε
τα πιο σοβαρά της έκθεσης και προκαλούν ερώτημα εάν
υπήρξε αναγκαστική αποδοχή και συνεννόηση στο
παρασκήνιο της Γενεύης για διαίρεση της Κύπρου,
εκεί που είναι σήμερα. Ο δε αποτυπωμένος χάρτης της
Κύπρου σε κάρτες, που βρέθηκαν σε Τούρκους
στρατιώτες στη διάρκεια των επιχειρήσεων και
περιελάμβανε ολόκληρη τη Λευκωσία υπό τουρκική
κατοχή (τυπωμένες οι κάρτες προ της εισβολής)
δείχνουν τον στόχο των Τούρκων για κατάληψη όλης και
όχι της μισής πρωτεύουσας του νησιού.

72
 Έτσι εξηγούνται και οι αλλεπάλληλες επιθέσεις
στον τομέα που κρατήθηκε από το 336 ΤΕ (επιστράτων)
με διοικητή τον Αλευρομάγειρο. Και μόνον η ύπαρξη
τέτοιων διαταγών, αιτιολογεί τη βιασύνη του Αβέρωφ,
να συγκεντρωθούν όλα τα αρχεία και οι εκδοθείσες
διαταγές και να σφραγισθούν και παραδοθούν,
απαγορεύοντας συγχρόνως το άνοιγμα του φακέλου
της Κύπρου. Η απαγόρευση αυτή ήταν από τις πρώτες
του Αβέρωφ και εκδόθηκε αρχές του Οκτώβρη του 1974.
Τονίζεται το σημείο αυτό διότι η έκθεση, που
παρουσιάζουμε εδώ, εκδίδεται τέλος του Δεκέμβρη του
ίδιου χρόνου.
Ο Καραγιάννης θέλει να αποσείσει την ευθύνη του,
για υποχώρηση των δυνάμεων του ΓΕΕΦ και την
αποδίδει στον ΥΕΘΑ και το ΑΕΔ. Οι δικές του ευθύνες
θα μπορούσαν να εντοπισθούν σε επιμέρους σημεία
όσον αφορά την υποχώρηση (π.χ. γιατί εγκαταλείφθηκε
η Αμμόχωστος). Δεν παραλείπει να αναφέρει συνεχώς
για αριθμό λιποτακτών «...εις επικίνδυνον βαθμόν...» για
διάλυση τμημάτων, για άτακτες υποχωρήσεις, για
αποτελεσματική όμως άμυνα της ΕΛΔΥΚ παρά «...τας
επιμόνους επιθέσεις ΠΖ-ΤΘ κατά του στρατοπέδου της...»
Το μόνο όνομα στελέχους που αναφέρει η έκθεση
είναι του λοχαγού Κάτσιου ο οποίος με τμήμα 50
ανδρών εγκαταστάθηκε νύχτα 16 προς 17 μέχρι πρώτο
φως 17 Αυγούστου ανατολικά της αγγλικής βάσης. Στα
συμπεράσματα αυτής της φάσης διαφαίνεται η
προσπάθεια να αιτιολογήσει την εγκατάλειψη της
Αμμοχώστου, που την αποδίδει στην μη έγκαιρη
πρόβλεψη και στην αδυναμία να προετοιμαστεί
κατάλληλη άμυνα. Αλλά τονίζει πως και στις
περιπτώσεις αυτές, πάλι δε θα γινόταν τίποτα αφού
«...ήτο αμφίβολος η υλοποίησίς της λόγω της

73
αποδιοργανώσεως των Μονάδων ΠΖ της ΕΦ και της
πτώσεως του ηθικού τούτων...»
Ο Καραγιάννης πρέπει να είχε συγκεκριμένες
διαταγές κατεβαίνοντας στην Κύπρο και αυτές
υλοποίησε. Μία απ’ όλες, που οδηγεί σε αμυντικό αγώνα
και υποχωρήσεις, είναι να μην υπάρξουν άλλα θύματα
από συγκρούσεις. Από τις 17 Αυγούστου μέχρι της
υποβολής της έκθεσης στις 31 Δεκεμβρίου λίγα είναι τα
αξιόλογα σημεία. Οι Τούρκοι ισχυροποιούν την
παρουσία τους και όπου κρίνουν απαραίτητο
επιτίθενται, οι ελληνικές δυνάμεις προσπαθούν να
αναδιοργανωθούν, ο Καραγιάννης ασχολείται ακόμα και
με την «...συμφιλίωσιν των αντιμαχομένων πολιτικών
παρατάξεων, και την επίτευξιν εσωτερικής ηρεμίας...».
Ένα παρήγορο σημείο εδώ (εκτός του αγώνα του
ΤΕ 336) είναι η μάχη με υψηλό ηθικό και σθένος και η
αντίσταση σε αλλεπάλληλες προσπάθειες υπέρτερων
τουρκικών δυνάμεων να καταλάβουν το χωριό Πυρόϊ,
που τελικά πέτυχαν. Παράλληλα ομάδες της ΕΟΚΑ Β΄
περιφέρονται στην περιοχή κυρίως της Λεμεσού και
«...προβαίνουν εις αυθαιρεσίας...» ενώ οι αστυνομικές
δυνάμεις αδυνατούν να επέμβουν. Ο Αβέρωφ στέλνει
πάλι εντολή ότι σε περίπτωση εχθρικής επίθεσης
«...επιθυμούμεν σοβαράν μεν γνωστήν {;} παρενόχλησιν,
αποφυγήν όμως μάχης εκ παρατάξεως ήτις μοιραίως θα
διεξαχθή υπό δυσμενεστάτας συνθήκας...»
Πώς να ερμηνεύσει κανείς αυτές τις διαβρωτικές
στην ουσία παρεμβάσεις του Αβέρωφ, που είναι και
υπουργός εθνικής άμυνας στην Ελλάδα; Η έκθεση
κλείνει με τα γενικά συμπεράσματα και τις
παρατηρήσεις, που είναι τα όσα μέχρι τέλους
επαναλάμβανε για κακή προετοιμασία, κακό εφοδιασμό,
λίγο και παλαιό υλικό κάθε είδους, πολύπλοκα και

74
σχεδόν ανεφάρμοστα σχέδια, στρατηγικό και τακτικό
αιφνιδιασμό, αποδυνάμωση της άμυνας με τις εντολές
του ΑΕΔ να μην χρησιμοποιηθούν τα Α/Α και το
πυροβολικό τις πρώτες ώρες, την αποτυχία της
επιστράτευσης, το διαλυμένο ηθικό κ.λ.π.
Αξιοσημείωτες είναι οι παρατηρήσεις του για τα εξ
Ελλάδας στελέχη. Ασχολούνται από μακρού λέει ο
Καραγιάννης με «...ευδαιμονιστικάς δραστηριότητας...»
και τα πολιτικά θέματα αντί της στρατιωτικής ασχολίας
τους. Ένα σημαντικό ποσοστό αξιωματικών της ΕΦ ήταν
«...μετρίας ποιότητος ή απροετοίμαστον...» αντιμετώπιζαν
τον πληθυσμό του νησιού με εχθρική διάθεση, που
οδηγούσε σε έλλειψη αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Εν
τούτοις παρά τον κλονισμό του ηθικού και την κάμψη
της αγωνιστικής διάθεσης στην πρώτη φάση σημαντικού
αριθμού αξιωματικών, «...η πλειονότης των εξ Ελλάδος
στελεχών επεδείξατο προσωπικήν ανδρείαν και
αυταπάρνησιν, πολλών αξιωματικών αγωνισθέντων
μόνων επικεφαλής δρακός ανδρών εις πλείστας
περιπτώσεις, καθ’ ας τα τμήματα ετρέποντο εις φυγήν...»
Και έτσι ο Καραγιάννης και το επιτελείο του έχουν
όλους ευχαριστημένους και κύρια τους αξιωματικούς.
Δεν αναφέρει τίποτε για πολιτικούς Κύπρου ή Ελλάδας.
Επίσης όλες του οι αναφορές στους στρατευσίμους και
επιστράτους Κυπρίους εκτός ελαχίστων περιπτώσεων
(καταδρομές) είναι αρνητικές. Απόλυτος είναι στην
εκτίμηση πως, εάν είχαν βοηθήσει αεροπλάνα και
υποβρύχια από την Ελλάδα, όπως όλοι περίμεναν, τα
πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Για την Αμμόχωστο
ξεπερνά πολύ άνετα την εγκατάλειψή της, που έγινε επί
δικής του διοικήσεως. Όπως και όλη η φάση του
ΑΤΤΙΛΑ-ΙΙ και των λοιπών δράσεων από της παραλαβής
του στις 7 Αυγούστου και μετά. Η συνολική εικόνα της

75
έκθεσης ισχυροποιεί την εκτίμηση, πως για την διαίρεση
της Κύπρου στα δύο, υπήρξε στο παρασκήνιο συναίνεση
(έστω αναγκαστική). Αυτό βαραίνει όχι μόνον τους
πρωτεργάτες της δικτατορίας (κύρια τον Ιωαννίδη) αλλά
στρέφει την προσοχή και στους πολιτικούς της εποχής.
Όσο για το ρόλο των Αμερικανών, Βρετανών και
Τούρκων, εκεί δεν πρέπει να μιλάει κανείς για ευθύνες,
αφού η πολιτική πρακτική στη διεθνή σκακιέρα
επιτρέπει τα πάντα, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα
συμφέροντα, όσων κινούν τα νήματα. Αυτοί
υπηρετούσαν δικά τους συμφέροντα. Τα οποία
εξυπηρετούνταν με θυσία των ελληνικών και κυπριακών
καθώς και κάθε αντιστεκόμενου. Πώς λοιπόν ν’ ανοίξει
ο φάκελος της Κύπρου;
Α. Κακαράς, Δρ Νεώτερης Ιστορίας, Αρχιπλοίαρχος ε.α. μέλος
ΚΕΘΑ. Τηλ.6944-535562 Αθήνα 2007 ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
‘ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ της ΕΙΡΗΝΗΣ’
Ανώνυμος είπε...
Νομίζω οτι είναι καθολική απαίτηση του ελληνικού
λαού να ανοιχτεί ο φάκελος της Κύπρου και άν δεν το
κάνει το κράτος, το πάντα άτολμο και αργοπορημένο θα
το κάνουν οι πολίτες. Με διάφορους τρόπους.
Δευτέρα, 21 Ιουλίου 2008
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ Ο ΦΑΚΕΛΟΣ
ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
HYPERLINK
"http://2.bp.blogspot.com/_28qfyrZlT0I/SISMTUem3NI/AAAAAAAAAzs/W9E6kC
WhzWw/s1600-h/grigoriou.jpg" INCLUDEPICTURE
"http://2.bp.blogspot.com/_28qfyrZlT0I/SISMTUem3NI/AAAAAAAAAzs/W9E6kC
WhzWw/s320/grigoriou.jpg" \* MERGEFORMAT

76
 ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ Ο ΦΑΚΕΛΟΣ
ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Ο διαπρεπής νομικός Στέλιος Γρηγορίου
(http://www.gregorioulaw.gr/) τόλμησε!
Κατέθεσε σήμερα ΑΙΤΗΜΑ στον Υπουργό
Δικαιοσύνης!
34 χρόνια από την εισβολή στην Κύπρο, με
ατιμώρητους τους υπεύθυνους για το Κυπριακό
Ολοκαύτωμα, ο Στέλιος Γρηγορίου δίνει τη
δυνατότητα στον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας να
ξεπλύνει μέρος των ντροπών του.
Ολόκληρο το κείμενο, όπως κατατέθηκε και
κοινοποιήθηκε, έχει ως εξής:
Ενώπιον του κου Υπουργού Δικαιοσύνης Σωτ.
Χατζηγάκη
ΑΙΤΗΣΙΣ
Του Στυλιανού Χαρ. Γρηγορίου, δικηγόρου,
Λεωφόρος Αλεξάνδρας 6, Αθήνα.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ ΠΡΟΣ:
1) Τον Πρόεδρον της Ελληνικής Δημοκρατίας κον
Κάρολο Παπούλια

77
 2) Τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κον
Δημήτριο Χριστόφια
3) Τον Πρωθυπουργό της Ελληνικής Δημοκρατίας
κον Κωνσταντίνο Καραμανλή
4) Τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κον Γεώργιο
Παπανδρέου
5) Την Γ.Γ. του ΚΚΕ κα Αλέκα Παπαρήγα
6) Τον Πρόεδρο του ΛΑΟΣ κον Γεώργιο
Καρατζαφέρη
7) Τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κον Αλέκο Αλαβάνο
Αθήνα, 20.7.2008
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ Δικαιοσύνης,
Διά του άρθρου 30 παρ. 2 του Κώδικος Ποινικής
Δικονομίας προβλέπεται η εξουσία του Υπουργού
Δικαιοσύνης να αναστέλει την ποινική δίωξιν επί
ποινικών υποθέσεων, εφ’ όσον εκ της εκδικάσεως αυτών
συντρέχουν λόγοι διαταράξεως των διεθνών σχέσεων
του κράτους.
Δυνάμει της από 3.5.1976 Υπουργικής Αποφάσεως
του Υπουργού Δικαιοσύνης Κων. Στεφανάκη εν
συνδυασμώ προς την υπ’ αρ. 44/7.3.1975 Πράξιν του
Υπουργικού Συμβουλίου ανεστάλη η ποινική δίωξις
κατά απάντων των υπευθύνων της Κυπριακής
τραγωδίας, διότι εκρίθη ότι «…ανακύπτει κίνδυνος να
προκύψουν γεγονότα ικανά να διαταράξουν τας διεθνείς
σχέσεις της Ελλάδος μετ’ άλλων κρατών…».
Η Βουλή των Ελλήνων, κατόπιν πολιτικής
αποφάσεως του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα
Παπανδρέου, απεφάσισε και συνεκρότησε κατά το έτος
1986 Εξεταστική των πραγμάτων Επιτροπή διά την

78
Κυπριακή προδοσία, η οποία διεξήγαγε την σχετική
έρευνα.
Παρότι το συλλεγέν αποδεικτικόν υλικόν ήτο
απολύτως επαρκές, οι μετέπειτα Κυβερνήσεις δεν ήραν
την ισχύουσα αναστολή της ποινικής διώξεως και ως εκ
τούτου δεν ησκήθησαν οι αναγκαίες ποινικές διώξεις
κατά των ποινικώς υπευθύνων της Κυπριακής
τραγωδίας.
Εκτοτε, επί 34 συναπτά έτη ο «φάκελος της
Κύπρου» παραμένει ερμητικά κλειστός και οι ένοχοι της
Κυπριακής τραγωδίας εκφεύγουν της νεμέσεως της
Δικαιοσύνης.
Η ειρημένη απόφασις του Υπουργού Δικαιοσύνης
εμποδίζει την άσκησιν ποινικών διώξεων υπό της
Εισαγγελίας της χώρας μας και, ως εκ τούτου, αποτελεί
τον βασικόν νομικόν λόγον, διά τον οποίον η Κυπριακή
τραγωδία δεν δύναται να ερευνηθεί υπό της δικαιοσύνης
και να καταλογισθούν οι ποινικές ευθύνες εις τους
υπαιτίους αυτής.
Η Δημοκρατία εις την Ελλάδα έχει στέρεα θεμέλια
και ουδείς κίνδυνος συντρέχει να τίθεται εν αμφιβόλω
από την αναμέτρησίν της προς την ιστορικήν αλήθειαν
επί των μειζόνων εθνικών θεμάτων, τα οποία
συγκροτούν την εθνικήν και κοινωνική συνείδησιν του
έθνους μας.
Επειδή εθνικόν είναι ότι είναι αληθές, αυτονόητον
καθίσταται ότι η ποινική τιμωρία των ενόχων της
Κυπριακής τραγωδίας αποτελεί εθνικόν καθήκον,
επιτασσόμενον από την απώλεια του εθνικού εδάφους
των κατεχομένων της Κυπριακής Δημοκρατίας, από τις

79
μνήμες των αδικαίωτων νεκρών, από την κραυγή των
αγνοουμένων και των χιλιάδων προσφύγων.
Η παρέλευσις τοσούτον μακρού χρονικού
διαστήματος, ισοδυναμεί προς την παροχήν,
ανεπιτρέπτως, αμνηστίας εκ μέρους της Ελληνικής
Πολιτείας διά τα εγκλήματα της Κυπριακής τραγωδίας.
Ουδεμία πολιτική ή διεθνής σκοπιμότης και
ουδεμία πολιτική συγκυρία δύναται πλέον να αναστέλλει
την εκπλήρωσιν του εθνικού χρέους.
Ως εκ τούτου, διά την ανάληψιν οιασδήποτε εθνικής
πρωτοβουλίας επί του θέματος τούτου, ως η υποβολή
Μηνύσεων υπό των πολιτών και συναφώς η άσκησις υπό
της Εισαγγελίας της αναγκαίας ποινικής διώξεως,
επιβάλλεται η άμεσος άρσις της κατ’ άρθρον 30 παρ. 2
ΚΠΔ αναστολής της ποινικής διώξεως, η οποία
επεβλήθη δυνάμει της ειρημένης αποφάσεως του
Υπουργού Δικαιοσύνης.
Με την πλήρη βεβαιότητα ότι συμμερίζεσθε την
αγωνία και το περιεχόμενον του υποβαλλομένου διά της
παρούσης αιτήματος.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Υπό την επιφύλαξιν της προσφυγής μου εις το
Ευρωπαικον Δικαστήριον Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
διά την προσβολήν του δικαιώματος της προσβάσεως
εις την Δικαιοσύνη των Ελλήνων πολιτών
αναφορικώς προς την ποινικήν δίωξιν των υπευθύνων
της Κυπριακής τραγωδίας.
ΖΗΤΩ

80
 Την άρσιν της από 3.5.1976, ληφθείσης κατ’
άρθρον 30.2 ΚΠΔ, Υπουργικής Αποφάσεως του
Υπουργού Δικαιοσύνης, δι’ ής ανεστάλη η ποινική
δίωξις κατά απάντων των υπευθύνων της Κυπριακής
τραγωδίας, διότι εκρίθη ότι «…ανακύπτει κίνδυνος
να προκύψουν γεγονότα ικανά να διαταράξουν τας
διεθνείς σχέσεις της Ελλάδος μετ’ άλλων κρατών…».
Μετά σεβασμού και τιμής
Ο ΑΙΤΩΝ Στυλιανός Χαρ. Γρηγορίου
Λαοί που δεν έχουν μνήμη,
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΛΛΟΝ!
Φαντάζομαι να φαντάζεστε την απάντηση των
γελοίων
…
Δευτέρα, 06 Οκτωβρίου 2008
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ! Παραμένουν οι "εθνικοί"
λόγοι για να παραμείνει ΚΛΕΙΣΤΟΣ ο φάκελος της
ΚΥΠΡΟΥ (κυβέρνηση Καραμανλή)

81
 ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ Ο ΦΑΚΕΛΟΣ
ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Ο διαπρεπής νομικός Στέλιος Γρηγορίου τόλμησε!
Κατέθεσε σήμερα ΑΙΤΗΜΑ στον Υπουργό
Δικαιοσύνης!
34 χρόνια από την εισβολή στην Κύπρο, με
ατιμώρητους τους υπεύθυνους για το Κυπριακό
Ολοκαύτωμα, ο Στέλιος Γρηγορίου δίνει τη δυνατότητα
στον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας να ξεπλύνει μέρος των
ντροπών του...
Αυτό το λυτρωτικό "αίτημα" κατατέθηκε στις
21 Ιούλη 2008: Sibilla
ΣΗΜΕΡΑ - 6 Οκτώβρη 2008 - η κυβέρνηση
Καραμανλή αρνήθηκε ν' ανοίξει ο Φάκελος της
προδοσίας!
Η αποκάλυψη της προδοσίας παραμένει
"μυστικό" των στοών και των κυβερνούντων!
Ο Στλέλιος Γρηγορίου ζητούσε το αυτονόητο:
Την ανάκληση της από 3.5.1976 Υπουργικής
Αποφάσεως του Υπουργού Δικαιοσύνης Κων.

82
Στεφανάκη εν συνδυασμώ προς την υπ’ αρ.
44/7.3.1975 Πράξιν του Υπουργικού Συμβουλίου
ανεστάλη η ποινική δίωξις κατά απάντων των
υπευθύνων της Κυπριακής τραγωδίας, διότι εκρίθη
ότι «…ανακύπτει κίνδυνος να προκύψουν γεγονότα
ικανά να διαταράξουν τας διεθνείς σχέσεις της
Ελλάδος μετ’ άλλων κρατών…».
Σήμερα έφθασε η ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ της
κυβέρνησης του Καραμανλή!
Απάντηση στην ίδια γραμμή με τον θείο του
Τριανταφυλλίδη...
Η επίσημη απάντηση, που κοινοποιήθηκε
σήμερα, έχει τα εξής στοιχεία:

Υπουργείο Δικαιοσύνης,
Αρ. Πρωτ: 85146
οικ. ΛΕ/15/9/2008
Απορρίπτοντας το
αίτημα αποκάλυψης της
εθνικής προδοσίας,
επισημαίνει ότι «δεν
εκλείπουν οι λόγοι
αναστολής των λόγων της
ποινικής δίωξης των
83
υπευθύνων για τα
εγκλήματα της Κυπριακής
τραγωδίας»
ΝΤΡΟΠΗ!
«…ανακύπτει κίνδυνος να προκύψουν γεγονότα
ικανά να διαταράξουν τας διεθνείς σχέσεις της Ελλάδος
μετ’ άλλων κρατών…»
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ;
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ
ΔΙΑΤΑΡΑΧΘΟΥΝ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ;
Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν «ΠΩΛΕΙΤΑΙ», η
κυβέρνηση Καραμανλή την έχει ήδη ΠΟΥΛΗΣΕΙ!
Συμπλήρωση:
Αυτή η αηδειαστική ‘καραμανλική’ κυβέρνηση,
γεμάτη από σκάνδαλα και ανικανότητα, η κυβέρνηση
των βατοπαιδιανών της μιζενζήμεν, των
ζαχοπουλοτσέκηδων και της Σαλώμης, των κουμπάρων
και των νταβατζήδων, των δομημένων και των
σοδομημένων, πήγε σύντομα στο διάβολο καθότι ΔΕΝ
ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΑΝΤΕΞΗ όλο το άθλιο κλάμπ των
ενόχων κι ανικάνων που την συγκροτούσε, ούτε 2
χρόνια!
Ουσιαστικά, στις αρχές του Νοέμβρη 2009,
παρέδωσε την σκυτάλη της ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ στην
κυβέρνηση του εβραίου Μινέηκο Ντέ Γκουστάμπα,
πιο γνωστού ως Τζέφρυ ή Γκιόργκο Παπάντριους, τον
γυιό της εβραιοβουλγάρας Μάργκαρετ Τσάντ ή
Τσαντώφ, που είχε ένα και μοναδικό στόχο:

84
 Φωτό: στην ίδια την Τουρκία, έχει γίνει το πρώτο
μπεστσέλλερ! Το ζεύγος ΕΡΝΤΟΓΑΝ είναι
κρυπτοεβραίοι κι αυτοί σαν τους δικούς μας
μπάσταρδους εδώ! Που οδήγησαν την χώρα μας δέσμια
στο ΔΝΤ αφού την κατέκλεψαν και εισήγαγαν πάνω από
3 εκατομμύρια εισβολείς ‘ελληνοποιηθέντες’ στο άψε
σβύσε με νόμο του μπουρδέλου ‘Βουλή’. Οι έλληνες
νέοι καλλούνται ‘πλαγίως’ πλην σαφώς να
ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ την χώρα και να βρούν το ‘μέλλον’
τους ΕΞΩ απ’ την αποτυχημένη, πτωχευμένη,
αναρχοκρατούμενη ‘ισχυρή’ Ελλάδα του κώλου.

85
 Να παραδοθή άνευ όρων η καταχρεωμένη επίτηδες
χώρα στους αλήτες εβραίους του ΔΝΤ, [=Διεθνούς
Νομισματικού Ταμείου] και τους συνεργάτες τους.
Με ψηφοβορία λοιπόν στην ‘βουλή’, [διάβαζε
Ουλή των Ελλήνων], χωρίς καν να υπάρχη το
απαιτούμενο απ’ το Σύνταγμα 180+1, χωρίς την
συγκατάθεση του λαού, οι ‘βουλευτές’ του αυτοκτονικού
Πασόκ ψήφισαν ΝΑΙ στην νέα κατοχή, πλήν 3 που
δήλωσαν ‘παρούσες’.

ΝΑΙ ψήφισε κι η κόρη του Δρακουμέλ, του

γνωστού ως ‘ΕΦΙΑΛΤΗ’ Μητσοσκατάκη –
Μπακογιάννη – Κούβελου…, αυτού που είναι στο Δ.Σ.
Μεγάλης Τουρκικής Τράπεζας…!

Δες: ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ-ΒΟΜΒΑ! Ο Σύζυγος Της

Ντόρας Μπακογιάννη, Ο Ισίδωρος Κούβελος Στο Δ.Σ.
Μεγάλης Τουρκικής Τράπεζας…! November 20th, 2009
· Σχολιάστε (Κανένα σχόλιο)

86
 Μιά φοβερή αποκάλυψη-καταγγελία έκανε (Τρίτη
17/11/2009) από το τηλεοπτικό κανάλι «High» στην
εκπομπή “Τομές” παρέχοντας συνέντευξη προς το
δημοσιογράφο Κώστα Χούντα, ο συνταξιούχος
καθηγητής του Παντείου Νεοκλής Σαρρής:
“Ο Τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων
Εγκεμέν Μπαγίς (1:30 του βίντεο) διόρισε τον σύζυγο
της Ντόρας Μπακογιάννη, Ισίδωρο Κούβελο, στο
Διοικητικό Συμβούλιο μεγάλης Τουρκικής Τράπεζας
στην Τουρκία…!”
Επίσης, σύμφωνα με τον καθηγητή Σαρρή, ο κ.
Μπαγίς προσέφερε ένα ιλιγγιώδες χρηματικό ποσόν σε
στενώτατο συνεργάτη του Giorgakis Παπανδρέου, που
έχει μεγάλο υπουργικό πόστο στην κυβέρνηση…!
Δείτε αυτό το βίντεο, γιατί θα το κρύψουν όλα τα
ΜΜΕ. Η κυρία Ντόρα πρέπει να απαντήση αμέσως. Δεν
είναι δυνατόν να γίνη αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας,
αν όντως ο σύζυγός της χρυσοπληρώνεται για να
προωθή τα Τουρκικά Ανθελληνικά Συμφέροντα.-
Σημ. ΤΩΡΑ, Μάϊος 2010, ο ΕΒΡΑΙΟΣ Ερντογάν ο
… ‘ισλαμιστής’, ήρθε με το υπουργικό συμβούλιό του
στην καταξεφτιλισμένη Ελλάδα, να πάρη τα
συμφωνηθέντα;…
Είδωμεν.
‘Ναί’ λοιπόν κι η κόρη του Εφιάλτη. Κι ως εδώ,
πάει στο διάολο λές, εβραίοι και σοσιαλομαλάκες, όλοι
αυτοί κάνουν πεσκέσι στ’ αφεντικά τους την
ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΗ κι ανύπαρκτη πλέον ‘Ελλάδα’. Αυτό
ας πούμε, το ‘δέχεται’ ο νούς σου.

87
 ΝΑΙ όμως κραυγαλαίο ΨΗΦΙΣΑΝ κι οι
ακραιοδεξιομαλάκες; του ‘ΛΑΟΣ’ [= το κόμμα που κι
εγώ ο ηλίθιος ψήφισα και προώθησα να …βγή, ακριβώς
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΗ αυτό που έκανε, να βάλη την
υπογραφή του, την θετική ψήφο 15 βουλευτών μας στην
εβραϊκή υποδούλωση της χώρας!]
Καημένη Ελλάδα, ούτε να πεθάνης ‘ήσυχη’ δεν σ’
αφήνουν! Σκυλεύουν και κερδοσκοπούν ακόμα κι απ’ το
πτώμα σου, απ’ την ‘οικονομική φούσκα’ που σε
κατάντησαν, αλήτες πάσης φύσης αφύσικης και άφιλης
φυλής. Ενώ, ο ‘λαός’ απαθής μαλάκας στα τεκταινόμενα
κλάνει μέντες και νομίζω πως ούτε θέλει πια να
παρακολουθή!
Ψυχοπλακώνεται λέει με την γκαντραγκύλα.
Κάποιο τμήμα του λαού ωστόσο, βασικά στην Αθήνα, τα

88
κάνει όλα γυαλιά καρφιά, σπάει βιτρίνες [4 νεκροί],
σπάει κεφάλια, κόβει κώλους και κραυγάζη
απεγνωσμένο, ‘-ΝΑ ΚΑΗ, να καή το μπουρδέλλο, η
Βουλή’.
Είδωμεν.
Και είδαμεν. Όντως χθες είδα ένα όνειρο. Έπεσε
λέει στα χέργια μου, από τον ουρανό μια ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
και έλεγε τα εξής ακριβώς:

Διακήρυξη,
Ανοιχτή Επιστολή
στους Συνέλληνες
Μαλάκα ελληνικέ κοπρολαέ,
Σταμάτα για μια φορά το ροχαλητό σου.
Πρίν λίγες μέρες ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ των πωλητικών
για να σε ‘παγώσουν’ και να σε αποπροσανατολίσουν,
δολοφόνησαν 4 έλληνες σε κάποια αστεία ‘διαδήλωση’
που πατρονάρισε ένα μέρος, τάχα ‘αντίθετοι’ των
κυνοβουλευτικών αλητών.
Έλα να δούμε κάποια πράγματα κι αν συμφωνής ότι
έτσι είναι, ΞΕΡΕΙΣ από ένστικτο επιβίωσης τι ΠΡΕΠΕΙ
να κάνης ΤΩΡΑ. Απλώς ακολούθησε το ένστικτό σου.
Έχουμε και λέμε:
Όταν πούλησαν οι γαμημένοι πωλητικοί σου την
Κύπρο, τους τη χάρισες. Δεν βαρυέσαι, ‘μια Κύπρος
είναι’, κάποιες δεκάδες χιλιάδες νεκροί και κάποιες
εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, νέβερ μάϊντ.
Ομοίως, όταν οι γαμημένοι [= πωλητικοί σου,
δειμοκράτες, κυνοβουλευτικοί] ξεπούλησαν τους

89
Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριους, Τενέδιους, Αιγαίο
γενικά, Βόρειο Ήπειρο, Μετανάστες έλληνες, τον όπου
γής ελληνισμό, αιγυπτιώτες, παλαιστινούς έλληνες κτλ,
πάλι έκανες την πάπχια. Επρόκειτο για
‘τουρκόσπορους’, για ‘ρωσοπρόστυχους’, κάποια
εκατομμύρια δηλαδή χαμένων θυμάτων του
εβραιοσταλινισμού.
Η κωλοαθήνα σου έλληνα δεν κινδύνευε. Ότι έγινε
εκεί με τους ζκόμπηδες, παπαντρέηδες, ταγματαλήτες,
ράληδες δωσιλόγους, είναι μια παλιά ξεχασμένη ιστορία.
Έκανες κάποιες φιέστες και χαζοδίκες για τον
Οτσαλάν και το χαρέμι του, για την Σερβία και το Ιράκ,
την Παλαιστίνη και το Τουμπουκτού.
Τώρα μαλάκα πήρε φωτχιά ο κώλος σου.
Αυτές οι σκατόφατσες που έχεις απέναντί σου, όλοι
τους μηδενός εξαιρουμένου, σε κάνανε πεσκέσι στους
εβραίους. Φάγανε σε μίζες συνειδητά τα όνειρά σου, τις
συντάξεις, τους μισθούς σου, τον όποιο πλούτο επί
αιώνες η οικογένειά σου κατόρθωσε με αίμα να κρατήση
από τις συνεχείς ληστρικές επιδρομές τους.
Δεν είναι μόνο αυτό.Φέρανε τους τσιφούτηδες του
ΔΝΤ μέσα στην ίδια την χώρα σε προσχεδιασμένη
δολοφονία σου ενώ ζητούν και την βιολογική σου
εξαφάνιση, οι κρυπτοεβραίοι παπαντρέοι - μινέηκος, οι
μασονοκαραμαναλήτες ζαχοπουλάνθρωποι, οι
δρακουμέλ γκαντέμηδες κι οι συνοδοιπόροι τους
δωσίλογοι πάσης φύσεως μιζάνθρωποι.
Δίχως να σε ρωτήσουν πέρασαν εκατομμύρια
εξαχρειωμένους αλήτες εισβολείς στην χώρα που τους
ελληνοποιούν [!] αβέρτα κουβέρτα και σε σένα δείχνουν
τον δρόμο της εξορίας από την πατρίδα σου για να
επιβιώσης, επειδή αυτοί τα έφαγαν όλα και για να
συνεχίσουν να τρώνε οι γαμημένοι πήραν κάποια

90
ψευτοδάνεια ξανά [ΔΝΤ!] με τα οποία ξεπούλησαν κι
ό,τι δεν είχε ξεπουληθεί ακόμα.
Τι περιμένεις ρε μαλάκα;
Δεν θα ξεσηκωθής να σπάσης στο βρωμόξυλο
όποιο λαμόγιο το παίζει ακόμα ‘πωλητικός’ τριγύρω
σου; Επειδή έχει λέει ακαταδίωκτο, ‘ασυλίες’ του κώλου
και τριτοκοσμικά ‘προνόμια’ μυγοχεσμάτων;
Είναι λίγο να εφαρμώσης το ‘πίσσα και πούπουλα’
[= διαπόμπευση]. Είναι λίγο να εφαρμώσης το ‘ξύλο,
γαμίσι και πρόστιμο’ [= για να γυρίση απλώς τα
κλεμμένα].
Χρειάζεται ‘ΚΡΕΜΑΣΜΑ ανάποδα’ σαν τον
Μουσσολίνι και την πουτάνα του που έκανε ο γειτονικός
ιταλικός λαός. Κι αν κάποιος απ’ αυτούς τους ξεφτίλες
‘δεν είναι και τόσο λαμόγιο’, το λιγότερο που πρέπει να
του συμβή είναι εκείνο που επεφύλαξε ο ρουμανικός
λαός στους φάκεν Τσιασούσκου.
ΤΩΡΑ μαλάκα. Ως αύριο οι γαμημένοι αυτοί θα σε
έχουνε αντικαταστήσει με εισαγόμενους
‘ελληνοποιηθέντες’ άρον άρον και σύ θα είσαι
ψωμοζήτουλος στα μπάρ του Μονάχου.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ. Άμεσα λαϊκά δικαστήρια στις
πλατείες κάθε ελληνικής πόλης, τώρα που υπάρχουν
ακόμα έλληνες. Τώρα ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΦΤΑΣΑΝ να
ολοκληρώσουν τα σχέδια αφελληνισμού μας. Γίνετε
επιτροπές σε κάθε πόλη, δικάστε κι εκτελέστε με
λιντσάρισμα κάθε ‘τοπικό’ σας αλήτη που το παιξε
πωλητικός, διαχειρίστηκε δημόσιο χρήμα και το
καταχράστηκε αποδεδειγμένα.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ. Εσείς μαλάκες Αθηναίοι. Είστε 4-5
εκατομμύρια εξαθλιωμένων. Τι περιμένετε ρέ; Όχι να
σπάτε βιτρίνες κακομοίρηδων που σας ωθούν οι
πράκτορες του συστήματος κουκουλοφόροι άγνωστοι

91
και γνωστοί. ΔΙΚΗ και ΚΑΤΑΔΙΚΗ στην πλατεία
Συντάγματος, μπροστά στο Σύμβολο της
Κλεπτοκρατίας, το Μπουρδέλλο της Βουλής που είναι το
μόνο που πρέπει όχι απλώς να καή, αλλά να γίνη στάχτη.
Στάχτη και μπούρμπουλη οι καργιόληδες. Εκεί
μέσα στο μπουρδέλο αυτό σχεδίασαν τον θάνατό μας,
υπέγραψαν άπειρες προδοτικές συμφωνίες,
δισεκατομμύρια για τους εβραίους τραπεζίτες και χρέη
για τον λαό. Εκεί μέσα οι διαβολάνθρωποι μας έκαψαν
και μέσα εκεί πρέπει να γίνουνε στάχτη κι αυτοί και τα
σχέδιά τους ώστε να εξαφανιστή για πάντα η μνήμη και
η μπόχα της προδοσίας τους.
Οι παπούδες μας δεν είχαν και δεν χρειάζονταν
τέτχοια μπουρδέλλα. Συγκεντρώνονταν στις πλατείες και
στις αγορές όπου ο κελευστής προέτρεπε το ‘τις
βούλεται αγορεύειν’. Τούτο είναι δημοκρατία. Η
καρικατούρα που σου παρουσιάζουν οι δοσίλογοι των
εβραίων τραπεζιτών, οι κλέφτες και βρωμεροί πωλητικοί
είναι δειμοκρατία, από το ελληνικό ‘δείμος’ [= τρόμος],
δηλαδή ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Να μην προλάβουν να φύγουν. Πρώτα θα
εκτελεστούν και τα μολεμένα κουφάργια τους άς τα
στείλουμε εμείς όξω μην μαγαρίζουν άλλο τα προδομένα
μας χώματα. Εάν ωστόσο κάποιοι φύγουν, ας αναλάβουν
οι έλληνες του εξωτερικού να τους εκτελέσουν με τον
πιο πρόσφορο τρόπο, έτσι όπως εκτέλεσαν οι αρμένιοι
τους δικούς τους φονιάδες και προδότες.
Λοιπόν; Θες να τους τη χαρίσης για άλλη μια
φορά μαλάκα; Κάντο και θα είναι η τελευταία. Μετά
απ’ αυτό, σε λίγους μήνες απλώς δεν θα υπάρχης. Θα
έχης εσύ εξαφανιστεί και τα παιδιά σου κι η δουλειά σου
κι η γειτονιά σου. Αυτοί, φρόντισαν να’χουν οφσώρ,
καταθέσεις, δούλους φτηνούς εισαγόμενους, ήσυχους

92
υπήκοους και πλούσια πόστα στο μπουρδέλο της Νέας
Τάξης.
Εσύ μαλάκα το μόνο που σου επιτρέπουν
προσωρινα να έχης είναι η βλακεία σου, ώσπου να σε
καταγαμήσουν εντελώς και να τα τινάξης ανέστιος και
κατεστραμμένος.
Κρέμασέ τους τώρα και φιλοσοφείς μετά. Πρώτα
κρέμασμα και μετά κουβεντολόϊ. Βουβός άρχισε να
τοποθετείς ΚΡΕΜΑΛΕΣ στο Σύνταγμα και σε κάθε
ελληνική πόλη.
Κρεμάλες στις καρδιές και στα όνειρά σας.
Οραματιστήτε τους κρεμασμένους ανάποδα να
αιωρούνται και οι φωτογραφίες τους να τρομοκρατούν
τους υποψήφιους μπάσταρδους του μέλλοντος. Διότι
μόνο εάν τους κρεμάσουμε θα υπάρξη μέλλον.
Τρόχισε μαχαίρια μαλάκα, αν δεν ξέρης να
κρεμάς, και σεις οι γυναίκες αφήστε τα νύχια σας να
είναι μακρουλά και τρώτε τυρί να σκληρύνουν για να
ξεσχίσετε τους μπινέδες με τα νύχια σας, με τα δόντια
σας, μ’ ότι κρατάτε και δεν κρατάτε.
Τώρα τους γαμημένους, τώρα!
*
Δεν χρειάζεται ΥΠΟΓΡΑΦΗ το κείμενο. Είναι
καιρός δράσης κι όχι υπογραφών. Θα υπογράψουμε
αφού ξεπαστρεφτεί κι ο τελευταίος γαμημένος
μπάσταρδος πωλητικός που ευθύνεται για την μεγάλη
απόπειρα εξαφάνισης του ελληνικού έθνους, για το
μεγαλλίτερο έγκλημα που έγινε από ηγέτες δωσίλογους
απέναντι στον μωρόπιστο ελλαδικό λαό.
Δράστε ατομικά, δράστε συλλογικά, δράστε
χαοτικά, δράστε με τάξη. Όπως θέλετε δράστε. Αρκεί
να πληρώσουν οι υπεύθυνοι ντόπχιοι αλήτες σύν τα

93
αφεντικά τους που ειδικά για τους δεύτερους θα
αναλάβουν οι έλληνες του εξωτερικού.
Στο παιγνίδι του φόνου της ελληνικής φυλής άμεσα
σχετίζονται και γι’ αυτό τους στοχοποιούμε: ο σιχαμένος
εβραίος Τρισέ, ο αηδειαστικός εβραίος Μέρντωχ, ο
καταραμένος εβραίος Μπάφετ, κι οι υπόλοιποι
τσιφούτηδες της συμμορίας: ο Σόρος, Γκόλντμαν –
Ζάξ, Μπενράκε, Στρός Κοέν –και κάποιοι εβραίοι
δευτεροκλασσάτοι, μυγοχέσματα τύπου Μέρκελ και
Σαρκοζύ.
Βρέ πράμματα!
Έκατσα να ψάξω καλλίτερα, τι ήθελε να πή η
προκήρυξη. Να’ ναι καλά αυτός ο ανθρωπάκος που με
διαφώτισε. Βρήκα κάποια κείμενά του, πήρα μια ιδέα.
Υπάρχουν ΕΛΛΗΝΕΣ λοιπόν που μπορούν και βλέπουν
ακόμα;! Ο Π. Τραϊανού π.χ. είναι κάποιος που μπορεί.
Όσοι από σας θέλετε να μάθετε τι ακριβώς έγινε,
ιδού. Κι επειδή ζούμε σ’ ανακατεμμένες εποχές, βάζω
ανακατεμμένα κείμενα εις ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ…
Εκείνο που ‘πρόσθεσα’ εγώ, είναι ελάχιστες
φωτογραφίες από τον 128ο τόμο της συλλογής μου
‘Κράξτε τσι πούστηδοι!’, για την καλλίτερη κατανόηση
των κειμένων, ενδεχομένως.

94
 Οι Ψυχο-οικονομικές προοπτικές
[Σε μεσοπρόθεσμο διάστημα 6 μηνών
Για ολόκληρο τον Πλανήτη,
και την ΜπουρδΕΛΛΑΔΑ].
Οι προβλέψεις μου: έως Νοέμβριο 2010
*
+Αποστόλου Κ. Γάτσια, Ψυχοϊστορικού αναλυτή
*
Σάββατο, 08 Μαΐου 2010
Αιωνία η μνήμη σας αδέλφια μας: Νώντα,
Παρασκευή, Αγγελική και μωράκι της Ελλάδος που δεν
γεννήθηκες ποτέ! Πόσο ντρέπομαι Θεέ μου που δεν
ήμουν εκεί να δώσω αέρα από τα πνευμόνια μου για να
ζήσετε...
4 άνθρωποι πέθαναν με τον φρικτότερο θάνατο
γιατί έκαναν το μέγα έγκλημα να πάνε στη δουλειά τους.
Καιγόταν από τους φονιάδες με τις κουκούλες που
πέρισυ όλοι οι "προοδευτικοί" φασίστες βουλευτές και

95
μη αποκαλούσαν αγανακτισμένη νεολαία. Απ' έξω
περνούσαν χιλιάδες άνθρωποι που ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ
ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΩΣΟΥΝ. Όχι
μόνον αυτό αλλά πετούσαν πέτρες στους πυροσβέστες
καθυστερώντας τους για τα πολύτιμα κρίσιμα
δευτερόλεπτα που η έλλειψη αέρα έπαιρνε τη ζωή από
τα νεα αυτά παιδιά των 30 κάτι ετών και από το
αγέννητο μωράκι της Αγγελικής. Κάποιοι φώναζαν
"ΝΑ ΚΑΕΙΤΕ"!!!
Η Ελλάδα παρουσιάστηκε ως Καμπούλ και
Βηρυττός μειώνοντας δραματικά τις πιθανότητες για
πώληση του μοναδικού προϊόντος που ακόμη έχουμε:
του τουρισμού.
Σήμερα λίγοι θυμούνται τα ονόματα της Αγγελικής
και του μωρού της, του Νώντα και της Παρασκευής. Ο
15χρονος Αλέξανδρος πέρισυ έγινε περίπου...
ισαπόστολος και οσιομάρτυρας. (χωρίς βέβαια κανείς να
λέει ότι δεν ήταν επίσης αθώος και αδικοσκοτωμένος).
Περίμενα όλοι μα όλοι οι βουλευτές, αυτά τα
παχύδερμα που κρύβονται ή μάλλον κάθονται στο
σβέρκο ενός ολόκληρου λαού και με το κάλυμμα της
ασυλίας κάνουν ότι γουστάρουν, να πάνε σιωπηλοί,
συντεταγμένοι σ' ένα σώμα στο σημείο της άγριας
δολοφονίας και να καταθέσουν από ένα λουλούδι, μα
κυρίως να πούν ΣΥΓΝΩΜΗΝ σ' όλους εμάς που τόσα
χρόνια ληστεύουν, αρμέγουν και εν τέλει εξαγριώνουν.
Γιατί ηθικοί αυτουργοί είναι όλοι αυτοί που
δημιούργησαν τις συνθήκες, πυροδοτούν καθημερινά
μέσα από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ αυτό το κλίμα της
παράλυσης, της αγωνίας και του φόβου σε όλους μας.
Ηθικοί αυτουργοί είναι όλοι αυτοί οι οκνοί,
αργόσχολοι συνδικαλισταράδες εργατοπατέρες των

96
κομμάτων που ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΙΠΟΤΕ ΝΑ
ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΝ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ.
Και έπρεπε ΟΛΟΙ τους να είναι ήδη
κατηγορούμενοι, αν όχι για άμεση συνέργεια σε 4
θανάτους τουλάχιστον για βαρεία αμέλεια με ενδεχόμενο
δόλο. Κάποιοι "διαδηλωτές" φωτογράφιζαν την τράπεζα
που καιγόταν. Χωρίς επαναλαμβάνω να κανουν ΤΙΠΟΤΕ
ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ.
Οι αρχηγοί των κομμάτων, που είναι; Πότε πήγαν
εκεί για να αποτήσουν φόρο τιμής σ' εκείνους που για να
μην χάσουν έστω τα 50-60 ευρώ του μεροκάματου
πήγαν να δουλέψουν σε εμπόλεμη ζώνη για να μην
γυρίσουν ποτέ πίσω στα σπίτια τους;
Γιατί όσο δικαίωμα είναι η απεργία επίσης ΙΕΡΟ
ΔΙΚΑΙΩΜΑ είναι η εργασία. Αλλά Θεέ μου σε ποιούς
απευθύνομαι; Αφού οι περισσότεροι απο αυτους δεν
έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους.
Αιωνία η μνήμη σας αδέλφια μας: Νώντα,
Παρασκευή, Αγγελική και μωράκι της Ελλάδος που δεν
γεννήθηκες ποτέ.
Πόσο ντρέπομαι Θεέ μου που δεν ήμουν εκεί να
δώσω αέρα από τα πνευμόνια μου για να ζήσετε...
Σήμερα είναι Κυριακή, 09 Μαΐου 2010. Η
δυσοσμία ανυπόφορης πτωμαίνης από ολόκληρο το
εβραιοπλουτοκρατικό ‘σύστημα’ και της εκπορνευμένης
μ’ αυτό, παγκόσμιας οικονομίας, είναι ‘άνευ
προηγουμένου’, εφόσον οι κάθε λογής εβραιόδουλοι, ‘…
τρέμουν επανάληψη της κρίσης του 2008’.
Πιο συγκεκριμμένα, είθισται τούτα τα εβραϊκά
σκατά να έχουν ένα ωραίο, εξωραϊσμένο όνομα.
Ονομάζονται οι βοθρότοποι αυτοί ως ‘αγορές’. Και η
ειδησεογραφία διεθνώς, παραδέχεται ότι ΤΡΕΜΟΥΝ !

97
 -Γιατί τρέμουν; Απ’ ό,τι κατάλαβα κι εγώ, κι οι ίδιοι
οι αλήτες αυτοί το παραδέχονται, εξαιτίας της
Ελλάδας! Γιατί; Τι έχει η Ελλάδα και κάνει τους
εβραίους να τρέμουν;
Φοβούνται λέει οι διαβολάνθρωποι αυτοί να μην
πάθουν την ίδια λαχτάρα που πάθανε πριν από καναδυό
χρόνια; Δηλαδή; Τι έπαθαν οι εβραίοι προ διετίας;
Φαλήρησε ένας απ’ τους μεγαλλίτερους βόθρους τους,
ξεχείλησε κι έπαψε να είναι λειτουργικός, βγήκαν τα
σκατά [= τα χρέη] έξω κι άρχισαν να πνίγουν τους
πάντες, πρώτα τους εβραίους ιδιοκτήτες. Μιλάμε για
την γνωστή Λέμαν Μπρόδερς.
Αυτό συμβαίνει πάλι. Η ουτιδανή Μπουρδελλάδα,
το ξεφτιλισμένο πέρα για πέρα εβραιομάγαζο, από
ιδρύσεώς του, ξεχείλησε κι αυτό. Είναι άλλη μια Λέμαν
Μπράδερς, η Λέμαν ΜπουρδΕΛΛάδερς! Και το
τσιφουταργιό το ξέρει καλλίτερα απ’ τον καθέναν: ‘Η
Ελλάδα σε ρόλο Lehman Brothers’!
Επί της ουσίας.
Άς κυττάξουμε τι συνέβη την βδομάδα που μας
πέρασε. Αν το Τσιφουταργιό έχασε ή κέρδισε, πόσα και
τι;
Μπορούμε να χαρούμε επιτέλους. Οι κωλοεβραίοι
χάνουν κι αυτοί τα κλεμμένα από τον ιδρώτα των λαών
που συσσώρευσαν. Αλληλούϊα. ‘Περίπου 250 δισ.
δολάρια εξανεμίστηκαν από τα ευρωπαϊκά
χρηματιστήρια την τελευταία εβδομάδα’.
Δεν ακούγεται ωραία; Φτωχέ έλληνα που σε
καταγάμησαν τόσα χρόνια, από το 1821 και μετά, αυτοί
οι αλήτες, δεν αισθάνεσαι μια δικαίωση; Τώρα όλο αυτό
το σάπχιο σύστημα των εβραιομασσώνων καταρρέει.
Αυτά τα βαμπίργια που έκλεψαν τις συντάξεις μας, το
μέλλον μας και το αίμα μας, κάθε παραγωγή και κάθε

98
όνειρο, πάν επιτέλους στον διάβολο μαζί με τα κλεμμένα
τους. Ζήτω η Αθάνατος Ελλάς που καμακώνει το θεργιό
με το καμάκι του ήλιου…
Έγινε αυτό; Ναί. Πώς;
Εμείς εδώ, στο γελοίο κρατίδιό μας βλέπουμε
λιγοστά πράγματα, αν κι εμείς τα θεωρούμε
‘συνταρακτικά’. Στην πραγματικότητα είναι χίλιες φορές
πιο συνταρακτικά και ΜΟΝΑΔΙΚΑ απ’ όσο νομίζουμε.
[= Αυτό που ξεκίνησε σαν μια ‘ελληνική κρίση χρέους’,
εξελίσσεται πλέον σε μια πραγματικά παγκόσμια
ανησυχία, καθώς πολλοί σπεύδουν να μιλήσουν για το
δεύτερο επεισόδιο της χρηματοπιστωτικής κρίσης του
2008, με την Ελλάδα να παίζει το ρόλο που τότε
διαδραμάτιζε η Lehman Brothers].
Η ‘εκτίμηση’ αυτή είναι δικιά τους και πρώτο θέμα
στην διεθνή ειδησεογραφία. Τους εβραίους τους έχει
πιάσει κόψιμο κι όπως είπαμε ο βόθρος τους ξεχείλησε
ήδη προ διετίας. Εάν κάνουν το σφάλμα και χεστούν
[από τον φόβο τους], τα ίδια τους τα σκατά θα τους
πνίξουν.
Μα δεν ΚΕΡΔΙΖΑΝ οι εβραίοι; Τόσα χρόνια δεν
στραγγούσαν το αίμα των λαών δίχως καλαμάκι; Τι
έγινε;
Απάντησις: Το τελευταίο κύμα ρευστοποιήσεων
διέγραψε όλα τα κέρδη που είχαν επιτύχει τα διεθνή
χρηματιστήρια από τις αρχές του έτους.
Πιστεύω να μην με ρωτήσετε ‘γιατί’
ρευστοποίησαν. Για τους ίδιους λόγους που όλοι
ρευστοποιούμε για να φάμε, να κινηθούμε, να
διασκεδάσουμε, να γιατρευτούμε, ΣΥΝ κάποια ‘άλλα’
ειδικά έξοδα που ρίξανε τα εβραιομάγαζα όξω. Ήτοι: η
χρηματοδότησις κάποιων πολέμων, στρατευμάτων
κατοχής, βάσεων, βοήθεια στο Ισραήλ, λάδωμα

99
ρουφχιάνων και τέτοιες μαλακίες δηλαδή. Υποθέτω.
Σημασία έχει ότι οι εβραίοι ξεκολλώθηκαν στο ξόδεμα…
Με λίγα λόγια, όλοι οι άνθρωποι δεν είναι κουτοί
να ακουμπάνε στους εβραίους τα λεφτά τους. Δεν τους
έχουνε πλέον καμμιά εμπιστοσύνη. Κι έτσι, κράτη
ολόκληρα [= επενδυτές], πήγαν τα λεφτά τους ‘αλλού’.
Πού αλλού; Ακόμα και στον δάβολο! Μόνο στους
κωλοεβραίους δεν τα δίνουν! Έτσι η Κίνα π.χ. τα ρίχνει
στην ανάπτυξη, οι Εμίρηδες στα χόμπυ και στις μπίζνες,
-ο καθένας προτιμά να τα φάη αυτός απ’ το να του τα
φάνε οι εβραίοι. Τόσο απλό.
Σε περίπτωση που εμπιστευτεί κάποιους να
επενδύση, είναι ‘προσεκτικός’…, όθεν: Η στροφή των
επενδυτών προς πιο ασφαλείς τοποθετήσεις ευθύνεται σε
μεγάλο βαθμό για την αναταραχή που καταγράφεται στα
χρηματιστήρια, τις αγορές ομολόγων, το συνάλλαγμα ή
ακόμα και τη διατραπεζική αγορά. Την ίδια στιγμή,
όμως, αυτή είναι και μία λογική αντίδραση έπειτα από το
ισχυρότερο χρηματιστηριακό ράλι των τελευταίων 70
χρόνων που εδώ και ένα χρόνο εκτυλίσσεται στις
διεθνείς αγορές.
Μια ξέφρενη εβραϊκή παπάρα. Οι αεριτζήδες
κωλοεβραίοι μείναν με τον ‘αέρα’ τους, τις
σκατοτράπεζες και τα δυσσώδη χρηματιστήριά τους
ΑΔΕΙΑ! Αλληλούϊα, [= θα πή ‘δόξα σοι ο Θεός’].
Κι έπαιξε ρόλο σ’ αυτό η Ελλάδα; Ναί! Μόνο η
Ελλάδα μπορούσε με την δικιά της θυσία να πνίξη το
διεθνές εβραϊκό φίδι. Εξηγώ, ή καλλίτερα να πώ αυτό
που λένε αυτοί και κλαίνε: ‘Την ώρα που η βελτίωση
των προοπτικών της παγκόσμιας οικονομίας και η
επιτάχυνση των ρυθμών ανάπτυξης δημιουργούσαν ένα
προσοδοφόρο trade ανάκαμψης στα χρηματιστήρια, οι
επενδυτές είδαν ξαφνικά αυτές τις προοπτικές να

100
κλονίζονται από την απειλή μετάδοσης της ελληνικής
κρίσης’.
Έ; Δεν ακούγεται ωραία; Τους ΜΕΤΑΔΩΣΑΜΕ
την κρίση, χωρίς να’μαστε ‘Κροίσοι’. Μίζεροι είμασταν
ή μίζερους μας κατάντησαν, ΜΙΖΕΡΓΙΑ κι εμείς τους
μεταδώσαμε! Και με τίποτα δεν πρόκειται να ‘σωθούν’,
ούτε με τα 100 δίς που ‘μας δίνουν’, ούτε με
οποιεσδήποτε προσπάθειες πλέον, είναι ΑΡΓΑ.
Αλληλούϊα.
Η λέξη «μετάδοση» έγινε το σύνθημα των ημερών
στις αγορές, καθώς οι επενδυτές αντιλαμβάνονταν ότι το
πακέτο διάσωσης των 110 δισ. ευρώ που συμφώνησαν
να διαθέσουν στην Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Ένωση και το
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν σταματά το ντόμινο
των εξελίξεων.
Ντόμινο; Ναί. Είναι ένα παιγνίδι. Σκουντάς ένα
πιόνι και σωριάνονται ΟΛΑ, άς είναι και χίλια κι ένα
εκατομμύριο. Οι γαμημένοι εβραίοι τα βάλαν με την
Ελλάδα και την σύνταξή ΜΟΥ. Τά’βαλαν με τον ιδρώτα
της μάννας μου και του κάθε κακομοίρη τον καημό, ας
τους πάεη ο διάολος τώρα και κανείς δεν θα κλάψη. Εγώ
θα ‘χάσω’ μια κωλοσύνταξη 500 ευρώ ‘δανεικών’! αυτοί
θα χάσουνε τα πάντα και θα ξαναγίνουν αυτό που ήσαν
προ 3,5 χιλιάδες έτη! Ένας λαός της ερήμου: εβραιόφιδα.
Άς ρίξουμε μια ματιά στην γειτονιά μας… Η απειλή
υποβάθμισης της Πορτογαλίας από τη Moody’s και οι
φήμες που ήθελαν την Ισπανία να ζητά το δικό της
πακέτο διάσωσης ύψους 280 δισ. ευρώ, έκαναν σαφές σε
όλο τον πλανήτη ότι αυτό που έως πρότινος
αποκαλούνταν «ελληνική κρίση» είναι πλέον κρίση του
ευρώ.
Σκασίλα μας για το ευρώ και τα χαμένα κέρδη του
τσιφουταργιού. Να ψοφήση το καταραμένο εβραιοευρώ

101
που δολοφόνησε την δραχμούλα μου που την είχα στο
παντελόνι μου και ήξερα τι έχω.
Άς απολαύσουμε ό,τι συμβαίνει σήμερα: «Οι
πιέσεις της μετάδοσης συνεχίζουν αμείωτες. Οι φλόγες
διαπέρασαν τον τοίχο προστασίας που έστησαν με το
πρόγραμμά τους για την Ελλάδα το ΔΝΤ και η Ε.Ε.»,
εξηγεί ο επικεφαλής οικονομολόγος της Unicredit,
Marco Annunziata.
Ευρωπαϊκές μετοχές και τράπεζες μετρούν πληγές
Με τις ευρωπαϊκές τράπεζες να μετρούν ήδη την
έκθεσή τους στα ελληνικά κρατικά ομόλογα, πολλοί
θυμούνται τον τρόπο με τον οποίο η χρεοκοπία της
Lehman Brothers το Σεπτέμβριο του 2008, απείλησε να
συμπαρασύρει στην κατάρρευση ολόκληρο το
χρηματοοικονομικό σύστημα του πλανήτη.
Μάλιστα, όπως αποκαλύπτει η Wall Street Journal,
αξιωματούχοι του αμερικανικού Υπουργείου
Οικονομικών πιέζουν παρασκηνιακά τους ομολόγους
τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές
Νομισματικό Ταμείο να επιταχύνουν το σχέδιο
διάσωσης της Ελλάδας, προκειμένου να περιορίσουν τη
μετάδοση της κρίσης.
Αυτό που φοβούνται είναι ότι εάν το πρόβλημα δεν
περιοριστεί στην Ελλάδα, ή έστω στην ευρωπαϊκή
περιφέρεια, τα 700 δισ. δολάρια που είχε διαθέσει η
αμερικανική κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της
κρίσης του 2008, θα αποδειχτούν λίγα μπροστά σε αυτά
που θα απαιτηθούν για τη διάσωση των ευρωπαϊκών
χωρών. Πρωτίστως φόβοι υπάρχουν ως προς τις
ευρωπαϊκές αγορές, τον τραπεζικό κλάδο και το ευρώ.
Τα στοιχήματα στην πτώση των ευρωπαϊκών
μετοχών σημείωσαν ρεκόρ στην αγορά παραγώγων, με
τους traders να μεταφέρουν πληροφορίες για τεράστια

102
αύξηση του όγκου συναλλαγών από επενδυτές που
αναζητούν προστασία απέναντι στις ανοιχτές θέσεις που
έχουν στην Ευρώπη.
Θεωρητικά, οι χρηματιστηριακές επενδύσεις δεν
είναι οι πρώτες που επηρεάζονται σε μια κρίση χρέους.
Αυτή τη στιγμή ο ιδιωτικός τομέας βρίσκεται σε φάση
ανάκαμψης και σίγουρα θεωρείται πολύ πιο υγιής από
τον κρατικό. Εντούτοις, στην πράξη, οι ανησυχίες για τη
φερεγγυότητα των ευρωπαϊκών χωρών μεταδίδονται στις
χρηματιστηριακές αγορές κυρίως μέσω του τραπεζικού
κλάδου. Όπως εξηγούν οι αναλυτές της JP Morgan, οι
τράπεζες συνηθίζουν να τηρούν το 10% του ενεργητικού
τους σε κρατικά ομόλογα.
Επιπλέον, το κόστος χρηματοδότησής τους τείνει να
αυξάνεται μαζί με το κόστος δανεισμού της χώρας στην
οποία ανήκουν, αφού στα μάτια των επενδυτών, μια
τράπεζα δεν μπορεί να θεωρείται λιγότερο ριψοκίνδυνη
από την εκάστοτε χώρα. Οι ανησυχίες εντάθηκαν μετά
την προειδοποίηση που εξέδωσε την Πέμπτη η Moody’s,
ότι οι τράπεζες της Ευρωζώνης αντιμετωπίζουν «πολύ
πραγματικές, κοινές απειλές».
Ο οίκος προειδοποίησε ότι τα τραπεζικά συστήματα
της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας, της
Ισπανίας, της Ιρλανδίας, ακόμα και της Μ. Βρετανίας θα
δεχτούν πιέσεις εάν η κρίση κλιμακωθεί. Οι κίνδυνοι
τους οποίους αντιμετωπίζουν οι τράπεζες είναι
«περισσότερο μια συνέπεια των πιέσεων στα κράτη·
δευτερευόντως συνδέονται με τη δική τους
φερεγγυότητα. «Η ψυχολογία στις αγορές μπορεί να
αποδειχτεί αρκετά ισχυρή και με διάρκεια, ώστε να
δημιουργήσει μια δική της πραγματικότητα και να
εκθέσει τις χώρες αυτές σε μια κοινή απειλή», εξήγησαν
οι αναλυτές της Moody’s.

103
 Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η JP Morgan περιμένει
περαιτέρω πιέσεις στον τραπεζικό κλάδο, αφού, όπως
έχει υπολογίσει, για κάθε αύξηση του κόστους
χρηματοδότησης κατά 10 μονάδες βάσης, οι
χρηματοοικονομικές εταιρείες χάνουν 1,7% των κερδών
τους. Με το φόβο να επιστρέφει στα ευρωπαϊκά
χρηματιστήρια και τη μεταβλητότητα να αγγίζει τα
υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 10 μηνών, οι
χαμηλές αποτιμήσεις των μετοχών δεν αρκούν για να
προσελκύσουν μεγάλα χαρτοφυλάκια. «Δεν είμαστε
αγοραστές.
Εάν ο επενδυτικός σου ορίζοντας είναι της τάξης
του ενός έτους, είναι ώρα να αγοράσεις. Όμως, εάν
επενδύεις με ορίζοντα ενός μήνα, είναι ακόμα νωρίς. Οι
διακυμάνσεις θα παραμείνουν έντονες. Η αγορά
κινδυνεύει να κινηθεί προς χαμηλότερα επίπεδα»,
δήλωσε στο Bloomberg ο Romain Boscher, επικεφαλής
μετοχών της Groupama Asset Management στο Παρίσι,
η οποία διαχειρίζεται 120 δισ. δολάρια. Πάντως, τα
στοιχεία των αποτιμήσεων δείχνουν ότι οι ευρωπαϊκές
μετοχές είναι κατά 13% φτηνότερες σε σχέση με τα
διεθνή χρηματιστήρια.
Το ευρώ πρώτο θύμα
Πρώτο θύμα των ανησυχιών για τα χρέη των
ευρωπαϊκών χωρών δεν θα μπορούσε παρά να είναι το
ευρώ. Το κοινό νόμισμα υποχώρησε στα χαμηλότερα
επίπεδα των τελευταίων 14 μηνών έναντι του δολαρίου,
την ώρα που οι ξένοι επενδυτικοί οίκοι υποβαθμίζουν τις
προβλέψεις τους για την ισοτιμία.
Το ευρώ έχει χάσει το 7,5% της αξίας του έναντι
του δολαρίου από τις αρχές του έτους, υποχωρώντας
κάτω από τα 1,28 δολάρια. Η Standard Bank υποβάθμισε
το στόχο της για το νόμισμα στα 1,20 δολάρια από τα

104
1,25 δολάρια και εκτίμησε ότι το ευρώ θα διολισθήσει
μέχρι και στα 1,15 δολάρια τους επόμενους μήνες,
καθώς η ευρωπαϊκή κρίση θα βαθαίνει. «Δεν βλέπουμε
κάποια ένδειξη ότι αυτή η κρίση πλησιάζει στο τέλος
της», γράφει ο επικεφαλής αναλυτής συναλλάγματος της
τράπεζας, Steven Barrow.
Τα τέσσερα μονοπάτια της «μετάδοσης»
«Η Ελλάδα είναι ένα μικροσκοπικό τμήμα της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ακόμα και εάν ολόκληρη η
χώρα εξαφανιζόταν κάτω από τη στάθμη της
θάλασσας αύριο, η παγκόσμια οικονομία δεν θα
ένιωθε το παραμικρό τρέμουλο», έγραφε στους
Financial Times η αρθρογράφος Gillian Tett, την ώρα
που το ελληνικό πρόβλημα γινόταν πρωτοσέλιδο στον
οικονομικό Τύπο ολόκληρου του πλανήτη. Αυτό που
ανησυχεί τη συντάκτρια είναι οι δυσοίωνοι
παραλληλισμοί ανάμεσα στην περίπτωση της Ελλάδας
και εκείνη της Bear Stearns ή της Lehman Brothers.
«Όταν η Bear Stearns κατέρρευσε, την άνοιξη του
2008, ήταν και εκείνη ένα πολύ μικρό κομμάτι του
συνολικού χρηματοοικονομικού συστήματος. Όμως οι
επιπτώσεις ήταν πολύ μεγαλύτερες του δικού της
μεγέθους», εξήγησε η Tett. «Και αυτό γιατί η Bear, όπως
και η Lehman έξι μήνες αργότερα, ήταν συνδεδεμένη με
μια σειρά από οργανισμούς μέσω ενός σύνθετου
πλέγματος συναλλαγών τις οποίες ελάχιστοι άνθρωποι
κατανοούσαν. Το κύμα επιπτώσεων ήταν σημαντικό,
αλλά και άγνωστο».
Επιχειρώντας να αποκρυπτογραφήσει αυτό το
σύνθετο πλέγμα των συναλλαγών, μέσω του οποίου η
Ελλάδα απειλεί σήμερα το διεθνές
χρηματοοικονομικό σύστημα, η JP Morgan κατέληξε
στις τέσσερις οδούς μετάδοσης της κρίσης.

105
 Η πρώτη έχει να κάνει με τις επιπτώσεις της
δημοσιονομικής πολιτικής στην οικονομική
δραστηριότητα και στον ιδιωτικό τομέα. Αν και η
περιφέρεια της Ευρωζώνης (Ελλάδα, Πορτογαλία,
Ιρλανδία και Ισπανία) εφαρμόζει πολύ περιοριστική
δημοσιονομική πολιτική. Εντούτοις αυτή
αντισταθμίζεται μέχρι στιγμής από την αντίθετη τάση
που εξακολουθεί να καταγράφεται στη Γερμανία.
Ο δεύτερος δρόμος για τη μετάδοση της κρίσης
είναι μέσω των ζημιών που προκαλούν σε κάθε είδους
χαρτοφυλάκια οι θέσεις στα ομόλογα της περιφερειακής
Ευρωζώνης. Τα καλά νέα στο μέτωπο αυτό είναι,
σύμφωνα με την JP Morgan, ότι τα 47 δισ. ευρώ που
έχουν χαθεί από τις αρχές του έτους στα ομόλογα της
Ελλάδας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας,
αντισταθμίζονται από τα κέρδη των 52 δισ. ευρώ που
βγάζουν οι επενδυτές από τις θέσεις τους στα υπόλοιπα
κρατικά ομόλογα της Ευρωζώνης.
Το ενδεχόμενο να βάλουν οι δυνάμεις της αγοράς
στο στόχαστρο ακόμα μεγαλύτερα «θύματα»,
θεωρείται το τρίτο σκέλος αυτής της κρίσης. Η τέταρτη
οδός για τη μετάδοση της κρίσης είναι μέσω της
διατραπεζικής αγοράς, όπου έγινε και η μεγαλύτερη
ζημιά μετά τη χρεοκοπία της Lehman Brothers. Τα
επιτόκια έχουν αρχίσει ήδη να ανεβαίνουν, ενώ
ισπανικές και πορτογαλικές τράπεζες αντιμετωπίζουν
δυσκολίες δανεισμού, αν και όχι τόσες, όσες οι
ελληνικές.
Σάββατο, 08 Μαΐου 2010
Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, Η ΠΑΡΑΛΥΣΗ
ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ Ο
ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΔΙΑΦΗΜΙΣΜΕΝΗΣ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

106
 Ο ευρωπαίος επίτροπος και μέχρι χθές ένας εξ
εκείνων που μας υπέβαλλαν στο μαρτύριο του
"Σκωτσέζικου ντους" Όλι Ρέν, λίγο πριν αρχίσει η
σημερινή σύνοδος κορυφής δήλωνε με εμφανή τα
σημάδια του πανικού: "Εάν χρεωκοπήσει η Ελλάδα, θα
παραλύσει η παγκόσμια οικονομία."
Με αιφνίδιο και όπως φαίνεται με βίαιο τρόπο η
Ε.Ε και όσοι λοιδωρούσαν ή χλεύαζαν την Ελλάδα,
αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι το επίκεντρο του
σεισμού δεν ήταν στην χώρα μας αλλά αρκετά πιο
μακρυά. Μας κατηγόρησαν ότι δήθεν η εθνική μας
οκονομία ήταν σαθρή και για αυτό δεν άντεξε στον
"σεισμό" και στις απανωτές "μετασεισμικές δονήσεις".
Τόνισαν με πρόστυχο τρόπο την κακία του
"μερικού" εις βάρος του "όλου" και απαξίωσαν όχι μόνο
την πιστοληπτική μας ικανότητα αλλά και την ίδια την
εθνική μας υπόσταση και αξιοπρέπεια. Επι μήνες
βλέπαμε τις εφημερίδες της Εσπερίας να μας αποκαλούν
τεμπεληδες, απατεώνες, κλέφτες, ανυπόληπτους και τους
πολιτικούς της να γελούν με τα πιστόλια που έβαζε στο
τραπέζι ο Έλληνας πρωθυπουργός.
Τώρα που βλέπουν το "τσουνάμι" να έρχεται με
ταχύτητα και σφοδρότητα εναντίον τους,
πανικοβλημένοι προσπαθούν να στήσουν όπως -όπως
αναχώματα.
Είναι οι ίδιοι που πριν απο 2000 χρόνια θεοποίησαν
το νόμο και ανέστρεψαν την φυσική του σχέση με τον
άνθρωπο και σήμερα που ο "θεός-νόμος" τους απειλεί,
προσπαθούν με ... οικονομικές θυσίες να εξευμενίσουν
την οργή του ως νέοι ειδωλολάτρες. Ούτε εκείνοι αλλά
ούτε και πολλοί εξ ημών έχουν αντιληφθε, έστω και στις
ύστατες τούτες ώρες, ότι ο μόνος νόμος που θά έπρεπε

107
να τους νοιάζει είναι ο πνευματικός νόμος του αληθινού
Θεού.
Αν ακολουθήσουμε αυτή την κατ ουσία
"νεοειδωλολατρική" προσέγγιση της παρούσας κρίσης
και αποδεχθούμε ως ασφαλή την αποτρεπτική
ευρωπαϊκή προσπάθεια, τότε το πιθανώτερο είναι να
γίνουμε μάρτυρες του τέλους της Ευρώπης, γεγονός που
οι σχεδιαστές της χαρακτηρίζουν με σαδιστική
ικανοποίηση ως αναπότρεπτο.
Η ενδεχόμενη διάλυση της Ε.Ε, όπως τουλάχιστον
την περιγράφουν οι οικονομικοί αναλυτές, δεν θα
παράξει μόνο φτώχεια και δυστυχία, κοινωνικές
αναταραχές και συγκρούσεις, αλλά αυτές τις συνθήκες
που θα οδηγήσουν τους ήδη πνευματικά ευνουχισμένους
Ευρωπαίους στην δουλεία κάποιου παγκόσμιου
"μεσσία". Δυστυχώς οι σκέψεις για έναν επερχόμενο
"παγκόσμιο πόλεμο" δεν βρίσκονται πια στο επίπεδο
μιας ευφάντασης εικασίας αλλά κερδίζουν όλο και
περισσότερο έδαφος στο επίπεδο μιας ρεαλιστικής
κριτικής σκέψης.
Πως άραγε θα πραγματοποιηθούν όλες αυτές οι
προαναγγελόμενες γεωπολιτικές αλλαγές ερήμην των
λαών και υπο το κράτος μιας διαλυμένης Ε.Ε ;
Και λέμε "ερήμην των λαών", αφού οι Ευρωπαίοι
πολίτες χωρίς να έχουν ενημερωθεί παρά έλάχιστα
άφησαν τους κυβερνήτες τους να υπογράψουν συνθήκες
όπως εκείνες του Σένγκεν, του Μάαστριχτ, της
Λισσαβώνας , του Άμστερνταμ.
Μια απλή ανάγνωση των συνθηκών αυτών
αναδεικνύει το γεγονός ότι η προσδοκώμενη
"Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση" ήταν στην πραγματικότητα
ένας νεοταξικός χρηστικός όρος ο οποίος υπέκρυπτε τον
πραγματικό στόχο που ήταν ανέκαθεν η εφαρμογή ενός

108
"Ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού", αφού δια των
συνθηκών αυτών δόθηκε μεγάλη βαρύτητα στην
κατασκευή των υποδομών αυτής της νέας δικτατορίας.
Πρώτο μέλημα ήταν να αποδυναμωθούν οι εθνικοί
νόμοι και τα συντάγματα (βλ. συνθήκες Λισσαβώνας και
Άμστερνταμ) ώστε οι λαοί των κρατών-μελών να γίνουν
θέλοντας και μη υποχείρια του νέου και θεοποιημένου
πανευρωπαϊκού νομικού status.
Δεύτερη προϋπόθεση της επιτυχούς πορείας της
"ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης" ήταν να θεσμοθετηθεί και
να επιβληθεί ένα γιγάντιο σύστημα καταγραφής και
επεξεργασίας προσωπικών και μη δεδομένων του κάθε
ενός ευρωπαίου πολίτη.Μετά την επίθεση στους
δίδυμους πύργους αυτή η προϋπόθεση μετεξελίχθηκε
απο επικουρικό σύστημα της ελεύθερης διακίνησης
προσώπων και εμπορευμάτων εντός της Ε.Ε, σε βασικό
"όπλο" εναντίον της διεθνούς "τρομοκρατίας".
α) Δόθηκαν δισεκατομμύρια ευρώ προκειμένου να
εφαρμοστεί και στηνΕυρώπη αυτό το παγκόσμιο
σύστημα καταγραφής και φακελώματος των πολιτών.
β) Αριθμοποιήθηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα
εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίων (στην Ελλάδα
μόλις πριν ένα χρόνο "επαναβαπτισθήκαμε" αποκτώντας
και εμείς τον παγκόσμιο προσωπικό αριθμό που εδώ
ονομάσθηκε ΑΜΚΑ) και πλέον ο κάθε ένας είχε τη
"θεσούλα" του στον κεντρικό υπερυπολογιστή των
Βρυξελλών ο οποίος φυσικά είναι σε άμεση και συνεχή
λειτουργική διασύνδεση με όλους τους κεντρικούς
υπερυπολογιστές των κρατών-μελών και φυσικά με
εκείνον της Αμερικής.
Τρίτο σημείο ήταν η θεσμική υποδούλωση των επι
μέρους εθνικών οικονομιών σε ένα αυστηρό πλαίσιο
όρων και κανόνων ο οποίοι δεν ρύθμιζαν όπως

109
απεδείχθη την αποδοτκότητα του ευρωπαϊκού
νομισματικού συστήματος, ούτε φυσικά διασφάλιζαν την
σταθερότητα της κατ΄επίφαση κοινής οικονομικής
πολιτικής των κρατών -μελών.
Ο στόχος ήταν η προετοιμασία της σημερινής
κρίσης για την οποία τώρα χύνονται κροκοδείλια
δάκρυα.Τα κράτη μέλη πλην εκείνων που ex officio
αποτελούν την ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας,
έπρεπε να υποταχθούν σε ένα σύστημα που έπέβαλλε :
την λαθρόβια ανάπτυξη μέσω επιλεγμένων
επιδοτήσεων ,τον μηδενισμό της οικονομικης
πρωτοβουλίας στον τομέα των εξαγωγών και την
χαλιναγώγηση ή ακόμα και τον περιορισμό στην
εκμετάλευση εγχώριων πλουτοπαραγωγικών πηγών
στους τομείς της γεωργίας του ορυκτού πλουτου κλπ.
Αν συνδυαστούν τα παραπάνω με τον σκοπίμως
πλημμελή έλεγχο της διανομής και χρήσης των όποιων
οικονομικών παροχών απο την Ε.Ε, απο τις εθνικές
κυβερνήσεις-ανδρείκελα, εύκολα θα αντιληφθεί κάποιος
ειδικά μετά την εμπειρία της σημερινής κρίσης ,ότι το
τέλος ήταν προδιαγεγραμμένο και η χρεωκοπία των
εθνικών οικονομιών εξασφαλισμένη αφού μέσω αυτής
της οικονομικής πολιτικής ήταν πρακτικά αδύνατο να
υπάρξουν συνθήκες υγιούς οικονομικής ανάπτυξης.
Αφού πρώτα σε οικονομικο-πολιτικό επίπεδο ο νεο-
φιλελευθερισμός κατ ουσίαν στραγγάλισε μεθοδικά τις
μικρές οικονομίες και σε πνευματικό επίπεδο
εκπόρνευσε τους λαούς με "φτηνό" τραπεζικό χρήμα και
τους διέφθειρε εκπαιδεύοντάς τους στις σύγχρονες αξίες
του ατομισμού και της κατανάλωσης, έρχεται τώρα
συρικνούμενος να τους πετάξει στα πιο πυκνά σκοτάδια
του νέου συστήματος της "παγκόσμιας διακυβέρνησης"

110
την οποία ακόμα και τώρα που πεθαίνει προαναγγέλλει
ως μοναδική σωτηρία του κόσμου.
Εμπρός σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, δεν αρκεί να
επικεντρωθεί ο αγώνας των λαών μόνο εναντίον της
οικονομικής χωροφυλακής της "Νέας Τάξης
Πραγμάτων" όπως αυτή εκφράζεται σήμερα δια της
καταρρέουσας Ε.Ε και του ΔΝΤ, αλλά σε μία καθολική
και σθεναρή αντίσταση εναντίον της επιβολής αυτής της
"παγκόσμιας κυβέρνησης", που αναφέρουν συνεχώς στα
ευχολόγιά τους, ο δικός μας κατοχικός κυβερνήτης ,οι
"ομοούσιοι" του ευρωπαίοι ηγέτες και ο προσωρινός
αντ΄αυτού καίσαρας της pax Americana.
Κυριακή, 07 Μαρτίου 2010
Η Ελληνική οικονομία και η εβραική Goldman
Sachs... Η «Liberation» σε πρωτοσέλιδο άρθρο της
καταγγέλλει, ότι η Goldman Sachs έπαιξε διπλό παιχνίδι
σε βάρος της Ελλάδας.
Η αποκάλυψη των «New York Times» (19.02.2010)
για τη συμμετοχή της Goldman Sachs στην προσπάθεια
της κυβέρνησης Σημίτη να κρύψει το 2001 ελλείμματα
και χρέη, λένε ότι «ήταν γνωστή εδώ και αρκετό καιρό
στην Ελλάδα».
Οι λογιστικές αλχημείες, τα μαγειρέματα δηλαδή
στα μεγέθη του κρατικού προϋπολογισμού, ήταν ένα από
τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιούσε το οικονομικό
επιτελείο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Το 2001, ο
πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας Κώστας Σημίτης
μέσω ενός ομολόγου που βασιζόταν... σε πολύπλοκες
συναλλαγματικές εξισώσεις έκρυψε από τα λογιστικά
βιβλία του κράτους το 2,5% του ΑΕΠ. Αυτό έγινε
γνωστό στα μέσα του 2004, όταν θα ξεκινούσαν οι
πληρωμές των δόσεων στον αμερικανικό
χρηματοπιστωτικό κολοσσό και έγινε

111
επαναδιαπραγμάτευση των όρων. Βέβαια, αυτά είναι
τώρα γνωστά. Αυτό, που δεν λέγεται όμως είναι, πως ο
εβραϊκής καταγωγής πρώην πρωθυπουργός της
Ελλάδας υποθήκευσε το οικονομικό μέλλον της χώρας
του σε μια πολυεθνική εταιρεία εβραϊκών συμφερόντων,
την Goldman Sachs. Ένας χρηματοπιστωτικός
κολοσσός, που εκπροσωπείται τακτικά στις μυστικές
συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, είτε με τους
εκτελεστικούς προέδρους του είτε με τους διεθνείς
συμβούλους του. Το περίεργο είναι, ότι στο παιχνίδι των
αποκαλύψεων μπήκε και η γαλλική εφημερίδα
“Liberation”, που ανήκει στον Γαλλοεβραίο Εντουάρ
de Rothschild, γιο του τραπεζίτη Γκυ de Rothschild. Η
«Liberation» σε πρωτοσέλιδο άρθρο της καταγγέλλει, ότι
η Goldman Sachs έπαιξε διπλό παιχνίδι σε βάρος της
Ελλάδας.
Συγκεκριμένα, η γαλλική εφημερίδα γράφει ότι η
Goldman Sachs από τη μια συμβούλευε την ελληνική
κυβέρνηση και από την άλλη πρότεινε στους πελάτες της
να …αγοράζουν ελληνικά swaps, γιατί, όπως σημειώνει
ένας αρθρογράφος, «προφανώς εκτιμούσε ότι θα ανέβει
η τιμή τους».
Η «Liberation» κάνει και αναφορά στην
συνεργασία της Goldman Sachs με την κυβέρνηση
Σημίτη το 2001, σχετικά με την… «ταχυδακτυλουργική
κάλυψη» του ελλείμματος και την …αλλαγή της εικόνας
των δημοσίων λογιστικών της Ελλάδας.
Η γαλλική εφημερίδα τονίζει, ότι από τον
Ιανουάριο η Goldman Sachs, που "ισορροπεί επικίνδυνα
μεταξύ του μεγάλου φιλοσοφικού ερωτήματος περί
‘Νομίμου και Ηθικού’", είναι ο μεγαλύτερος
κερδοσκόπος σε βάρος της Ελλάδας, μέσω του
αμερικανικού Hudge Fund, Paulson.

112
 Επικαλείται, μάλιστα, ανωνύμως, Ευρωπαίο
τραπεζίτη που σημειώνει το ασυμβίβαστο, λόγω της
σύγκρουσης συμφερόντων: «Είναι ηθικός νόμος του
επαγγέλματός μας να μην μπορούμε από τη μια να
πληρωνόμαστε για να βοηθάμε μια κυβέρνηση και από
την άλλη να κερδοσκοπούμε με τα swap της. Παρ’ όλα
αυτά φαίνεται, ότι η Goldman Sachs το έκανε».
Μετά από λίγο, συνεχίζει η «Liberation», στις 15
Φεβρουαρίου, εν μέσω πλήρους κρίσεως, ο κ. Οtmar
Issing, ανώτατο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής
Τράπεζας συμβουλεύει (;) σε άρθρο του στους
«Financial Times» (για την οποία η γαλλική εφημερίδα
αφήνει κάποιες αιχμές σχετικά με το ρόλο στην κρίση),
ότι οι εταίροι της Ελλάδας …δεν πρέπει να τη
βοηθήσουν.
Κανένας όμως στους «Financial Times» δεν γράφει
την «ιδιότητα» του κ. Οtmar Issing. Ότι, δηλαδή, είναι
… ο σύμβουλος της Goldman Sachs για τη διεθνή
αγορά. Έτσι, η γαλλική εφημερίδα του Rothschild
σημειώνει ακόμη μια εικόνα του διπλού παιχνιδιού της
μεγαλοτράπεζας, εβραϊκών συμφερόντων, σε βάρος της
Ελλάδας.
Σημειώνουμε με έμφαση, ότι η Goldman Sachs,
σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, θεωρείται ένας από
τους οκτώ μετόχους (όπως και οι Rothschilds Λονδίνου
και Βερολίνου) Α΄ Κατηγορίας του Ομοσπονδιακού
Αποθέματος των Ηνωμένων Πολιτειών, που εκδίδει το
νόμισμα της Υπερδύναμης.
Πέμπτη, 18 Μαρτίου 2010
Δ Ρ Α Χ Μ Η …Η μεγάλη "τρομοκράτισσα" του
Πλανήτη. Μπροστά της η Αλ Κάιντα είναι σαν το
κοριτσάκι με τα σπίρτα.

113
 Για να καταλαβαίνει κάποιος τι συμβαίνει στον
κόσμο γύρω του, θα πρέπει να μπορεί ν' αναλύει τα
δεδομένα που αφορούν τον κόσμο αυτόν. Να μπορεί να
καταλαβαίνει τι ακριβώς είναι αυτά που βλέπει. Να
μπορεί ν' αντιλαμβάνεται τα παράδοξα, όταν αυτά
υπάρχουν. Ποια είναι τα παράδοξα και τα περίεργα, που
βλέπουμε σήμερα;
Βλέπουμε τις εβραϊκές ηγεσίες των ευρωπαϊκών
κρατών, όπως είναι ο Παπανδρέου, ο Σαρκοζί ή η
Μέρκελ, ν' αναλαμβάνουν να ηγηθούν του "πολέμου"
ενάντια στη διεθνή κερδοσκοπία. Με τη βοήθεια και τον
συντονισμό της αμερικανικής FED του Εβραίου
Μπενράκε ή της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας του
επίσης Εβραίου Τρισέ, κάνουν "πόλεμο" εναντίον της
κερδοσκοπίας.
Εβραίοι κάνουν "πόλεμο" εναντίον όλου του
κυκλώματος, που στριμώχνει τα κράτη και τα φέρνει σε
κατάσταση απόλυτης αδυναμίας ν' αντιμετωπίσουν την
κερδοσκοπική λεηλασία εις βάρος τους, όπως
διαπίστωσαν πρόσφατα και οι ισπανικές μυστικές
υπηρεσίες. Ενός κυκλώματος, το οποίο διαδίδει άσχημες
"φήμες" για τα κράτη μέσω των εβραϊκής ιδιοκτησίας
διεθνών ΜΜΕ και στη συνέχεια αυτές τις "φήμες" τις
διαχειρίζεται σαν "αλήθειες", για να "σπεκουλάρει" την
κατάσταση. Να τη "σπεκουλάρει" μέσω των "διεθνών"

114
εταιρειών πιστοληπτικής αξιολόγησης κρατών και
εταιρειών, οι οποίες ανήκουν επίσης σε Εβραίους.
Εταιρειών, όπως η Moody’s, η Fitch Rating ή η
Standard & Poor’s. Εταιρειών, που δίνουν το "σύνθημα",
για να ξεκινήσει η κερδοσκοπική λεηλασία.
Σ' αυτήν τη λεηλασία πρωταγωνιστούν οι
κερδοσκόποι. Εβραίοι —στη συντριπτική τους
πλειοψηφία— κερδοσκόποι. Κερδοσκοπικοί
μηχανισμοί, οι οποίοι ποντάρουν σε "πτωχεύσεις"
κρατών, όπως η εβραϊκή Goldman Sachs και
κερδοσκόποι ως φυσικά πρόσωπα, όπως είναι οι
Εβραίοι Μπάφετ, Σόρος κλπ.. Εναντίον αυτών των
κερδοσκόπων κινούνται οι πιο πάνω επίσης Εβραίοι
"ήρωες" της δικαιοσύνης και όψιμοι "προστάτες" της
Ελλάδας. Εβραίοι δηλαδή εναντίον Εβραίων. Είναι
δυνατόν να συμβαίνει αυτό; Πόσο ειλικρινής μπορεί να
είναι ένας τέτοιος εμφύλιος "πόλεμος", όταν όλοι αυτοί
τρώνε από το ίδιο σιωνιστικό "πιάτο" και άρα είναι
υποχρεωμένοι να το "γεμίζουν" από κοινού;
Από αυτό το σημείο και έπειτα δημιουργούνται
εύλογα ερωτήματα. Ερωτήματα, τα οποία δυστυχώς για
κάποιους είναι πολύ αποκαλυπτικά των όσων
πραγματικά συμβαίνουν.
Γιατί να κάνουν οι Εβραίοι έναν τέτοιο πολυδάπανο
πόλεμο εναντίον της κερδοσκοπίας, ο οποίος εκθέτει
τους κερδοσκόπους ομοεθνείς τους στη δημόσια θέα,
όταν μπορούν να συνεννοηθούν φτηνά και μυστικά
μεταξύ τους; Γιατί να δημιουργήσουν πολυδάπανους
ελεγκτικούς μηχανισμούς —όπως είναι το ευρωπαϊκό
ταμείο αλληλεγγύης—, όταν μπορούν να έχουν τα ίδια
αποτελέσματα με ένα απλό τηλεφώνημα σε έναν
ξάδερφο ή έναν θείο;

115
 Βλέπουμε δηλαδή παράξενα πράγματα να
συμβαίνουν. Τόσο παράξενα, που στην κορύφωσή τους
γίνονται σχεδόν παράλογα. Είναι παράλογη η γενική
ανησυχία των ισχυρών Εβραίων και των κατά τόπους
υπαλλήλων τους για την πορεία της ελληνικής
οικονομίας. Δεν μας έχουν συνηθίσει οι Εβραίοι σε
τέτοιες φιλελληνικές και ανθρωπιστικές συμπεριφορές
και είχαν αιώνες στη διάθεσή τους για να το
καταφέρουν.
Οι Εβραίοι, δηλαδή, σε μια αποθέωση
αυταπάρνησης και αλτρουισμού, βλέπουν τους Έλληνες
—και άρα τους εθνικούς τους εχθρούς— να απειλούνται
με οικονομική καταστροφή και αναλαμβάνουν οι ίδιοι να
τους προστατεύσουν. Να τους προστατεύσουν με όλα τα
μέσα και τις διασυνδέσεις που διαθέτουν.
Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για παράλογα
πράγματα. Πράγματα, τα οποία δεν στέκουν σε καμία
σοβαρή ανάλυση. Δεν στέκει, για παράδειγμα, σε καμία
λογική η στάση των ΗΠΑ απέναντι στην Ελλάδα και την
ελληνική οικονομία. Όσο παράλογο είναι να θέλουν οι
Εβραίοι να βοηθήσουν τους Έλληνες, άλλο τόσο
παράλογο είναι να θέλουν οι ΗΠΑ να βοηθήσουν την
Ελλάδα.
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά. Αν
υποθέσουμε ότι οι ΗΠΑ και το δολάριο έχουν
συγκρουόμενα συμφέροντα με την Ευρώπη και το Ευρώ,
τότε θα έπρεπε σήμερα οι Αμερικανοί να είναι ευτυχείς
με την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η
οικονομία της Ελλάδας. Μάλιστα, θα έπρεπε οι ίδιες οι
ΗΠΑ να πρωτοστατούν στις κερδοσκοπικές επιθέσεις
εναντίον της Ελλάδας, εφόσον αυτή θα ήταν ο αδύναμος
κρίκος του Ευρώ.

116
 Αντί όμως της φυσιολογικής συμπεριφοράς, την
οποία επιβάλει η λογική της οικονομίας, βλέπουμε τις
ΗΠΑ να φέρονται "περίεργα". Τις βλέπουμε απόλυτα
ευθυγραμμισμένες με την Ευρώπη. "Αγωνιούν" κι
αυτές για την τύχη της ελληνικής οικονομίας και
σπεύδουν και οι ίδιες να πολεμήσουν τους διεθνείς
κερδοσκόπους. Αυτούς, δηλαδή, που θεωρητικά
απειλούν τους "Ευρωεχθρούς" τους και υπό
φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσαν να εργάζονται επ’
αμοιβή για τους ίδιους.
Αγωνιούν τόσο πολύ, που δεν διστάζουν να το
αποκαλύπτουν ακόμα και από τα πιο επίσημα "χείλη".
Στα υπουργεία των Εξωτερικών —ως γνωστόν— δεν
κατοικούν ποιητές και λογοτέχνες. Ειδικά μάλιστα στα
υπουργεία των ιμπεριαλιστών δεν υπάρχουν τέτοιοι ούτε
για δείγμα. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί στα υπουργεία αυτά
τίποτε δεν λέγεται τυχαία. Όταν λοιπόν η διαβόητη
Χίλαρι Κλίντον αναφέρει στον λόγο της ότι ο Ομπάμα
"αγωνιά" να δει τον Γιωργάκη, αυτό κάτι σημαίνει.
Τον Γιωργάκη δεν αγωνιά να τον δει ούτε καν η μάνα
του που τον γέννησε. Ούτε καν λογοτέχνης —ποιητική
αδεία— μπορεί να το πει αυτό.
Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για παραλογισμούς. Οι
ΗΠΑ θεωρητικά θα έπρεπε να πολεμάνε το Ευρώ και
άρα και τον αδύναμο "κρίκο" του, που είναι η Ελλάδα.
Ακόμα και ο Ομπάμα θα έπρεπε να είναι σε θέση να το
καταλάβει αυτό. Μπορεί ο ίδιος από τύχη να παριστάνει
τον Πλανητάρχη και να μην μαζεύει μπαμπάκι κάπου
στην Αλαμπάμα, αλλά αυτό έπρεπε να είναι σε θέση να
το καταλάβει. Όμως, αντ' αυτού έχουμε το παράδοξο
φαινόμενο το κράτος του δολαρίου να ακολουθεί την
ίδια πολιτική με τη Γερμανία ή τη Γαλλία του Ευρώ.
Μιλάμε για "αγάπη" προς την Ελλάδα. Μέχρι και την

117
ταξιδιωτική βίζα μάς υποσχέθηκαν ότι θα
καταργήσουν για τους Έλληνες, οι οποίοι θέλουν να
ταξιδεύσουν προς τις ΗΠΑ. Στη θεωρητικά πιο δύσκολη
στιγμή της ελληνικής οικονομίας. Στη στιγμή, που, με
βάση τη λογική, πολλοί Συνέλληνες θα ήθελαν να πάνε
για εργασία στις ΗΠΑ και άρα να εκμεταλλευτούν αυτό,
το οποίο ήθελαν επί χρόνια να αποφύγουν οι ΗΠΑ.
Όλα αυτά αντιλαμβανόμαστε ότι είναι όχι απλά
παράξενα, αλλά παράλογα. Εξωφρενικά παράλογα, αν
σκεφτεί κάποιος ότι οι από την εθνική τους "φύση"
ανθέλληνες Εβραίοι είναι αυτοί, οι οποίοι ελέγχουν
σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα τη διπλωματική
στάση των ΗΠΑ. Αν, δηλαδή, είναι μία φορά
παράλογο, που οι ΗΠΑ θέλουν να βοηθήσουν την
οικονομία της Ελλάδας, είναι δύο φορές παράλογο, αν
σκεφτεί κάποιος τον ρόλο των Εβραίων στην πολιτική
των ΗΠΑ. Επειδή λοιπόν παράλογα δεν υπάρχουν σε ένα
σύστημα με λογικά και μεγάλα συμφέροντα, εύλογα
προκύπτουν κάποια ερωτήματα. Τι ακριβώς φοβούνται
τόσο ισχυροί παράγοντες από ένα κράτος, το οποίο
είναι μικρότερο από μια Νέα Υόρκη ή ένα Βερολίνο;
Τι ακριβώς ενώνει παράγοντες, οι οποίοι θεωρητικά
είναι εχθροί μεταξύ τους;
Αυτό, το οποίο φοβούνται όλοι αυτοί, είναι η
ΔΡΑΧΜΗ. Γιατί τους φοβίζει η Δραχμή και όχι το
Λέβ, το Φιορίνι το Ζλότι ή η Κορώνα; Γιατί η Δραχμή
"ακουμπάει" στη Μεσόγειο. Αυτό είναι το μεγάλο
πρόβλημά τους. Ό,τι "ακουμπάει" στη Μεσόγειο, γίνεται
"καταλύτης" οικονομικών εξελίξεων. Μια Δραχμή της
Μεσογείου απειλεί το Ευρώ, το οποίο ακουμπάει κατά
κύριο λόγο στη βιομηχανία της Βορείου Ευρώπης. Η
Μεσόγειος αποδίδει χρυσάφι, είτε λειτουργεί η
οικονομία είτε όχι, ενώ το Ευρώ, για να είναι ισχυρό,

118
πρέπει να υπάρχει παραγωγή. Η Μεσόγειος δίνει
μεροκάματο σε κάποιον, ακόμα κι αν αυτός κάθεται
σταυροπόδι σε κάποια αμμουδιά, ενώ η βιομηχανία
δίνει μεροκάματο μόνον σε κάποιον που ιδρώνει πάνω
σε έναν τόρνο.
Η Κρήτη, η Κέρκυρα, η Ρόδος ή η Μύκονος μπορεί
στη φαντασία του κόσμου να είναι παραμυθένια νησιά,
αλλά στην οικονομία της αριθμητικής είναι μορφές
κεφαλαίου. Κεφαλαίου μεγάλης οικονομικής απόδοσης,
η οποία είναι μετρήσιμη. Όμως, όταν κάτι είναι
μετρήσιμο, είναι ταυτόχρονα και συγκρίσιμο. Άρα η
Κρήτη, η Κέρκυρα και τα άλλα τα νησιά στον
"Πλανήτη" της οικονομίας εκτός από όμορφοι
τουριστικοί προορισμοί είναι και γίγαντες του
κεφαλαίου, όπως είναι η Siemens, η Coca-Cola ή η
Heinz. Όποιος κατέχει αυτό το κεφάλαιο, δεν
κινδυνεύει στον αγώνα της επιβίωσης. Αυτό είναι το
πρόβλημα κάποιων. Το κεφάλαιο της Μεσογείου. Το
καλύτερο και πιο αποδοτικό κεφάλαιο δίπλα στην
πλουσιότερη αγορά του Πλανήτη. Αυτή είναι η δύναμη
της Μεσογείου. Η Μεσόγειος εισπράττει ό,τι υπάρχει —
είτε πολύ είτε λίγο— στις τσέπες του κόσμου, ενώ η
παραγωγή εισπράττει μόνον όταν υπάρχει οικονομική
λειτουργία.
Τώρα, που η οικονομική κρίση έγινε παγκόσμια
και ομοιογενής, οι ισχυροί του συστήματος φοβούνται
τον πρώτο λαό, ο οποίος θα προσπαθήσει να
επιβιώσει, χωρίς να σέβεται τις αρχές του δικού τους
συστήματος. Φοβούνται τον πρώτο λαό, ο οποίος, λόγω
της θέσης του ή της ιδιομορφίας του κεφαλαίου του, θα
λειτουργήσει με έναν "ανορθόδοξο" τρόπο, που θα
αποτελεί κακό "παράδειγμα" για τους υπολοίπους. Σε
μια εποχή παγκόσμιας αβεβαιότητας —και με τη

119
φτώχεια να είναι μια συνεχής και μόνιμη απειλή ακόμα
και για τους λαούς των ισχυρών κρατών— φοβούνται
τον πρώτο λαό, ο οποίος θα λειτουργήσει ιδιόμορφα,
λόγω των ιδιομορφιών του. Με ένα τεράστιο "ποίμνιο",
το οποίο πρέπει να το οδηγήσουν μέσα σε μια
πρωτοφανή "καταιγίδα" φτώχειας και ανεργίας,
φοβούνται το πρώτο "πρόβατο", το οποίο θα πιάσει
"άκρη" και δεν θα τους ακολουθεί, χωρίς όμως να
απειλείται με "καχεξία" εξαιτίας της επιλογής του.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι η Δραχμή δεν είναι
απλό πράγμα. Η Δραχμή μπορεί να γίνει μια "τρύπα"
στο "σκάφος", που λέγεται παγκόσμιο σύστημα. Όμως,
καμία "τρύπα" δεν είναι ασήμαντη …όσο μικρή κι αν
είναι. Η πιο ασήμαντη τρύπα μπορεί να βυθίσει το
μεγαλύτερο "καράβι", αν αυτή δεν προσεχθεί. Ολόκληρο
το παγκόσμιο οικονομικό "οικοδόμημα" κινδυνεύει από
την ασήμαντη Δραχμή της ασήμαντης ελληνικής
οικονομίας. Γι' αυτόν τον λόγο οι πάντες αγωνιούν για
την τύχη αυτής της οικονομίας. Γι' αυτόν τον λόγο οι
πάντες θέλουν να συναντηθούν με τον Γιώργο
Παπανδρέου και να τον "βοηθήσουν". Τρέχουν να
συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Γιατί; Γιατί οι ισχυροί
του ατλαντισμού έχουν κάνει την "πατάτα" όλων των
αιώνων. Παρασυρμένοι από το γυφταριό του σιωνισμού,
έκαναν λάθη αδιανόητα για το σύστημα. Εξανέμισαν το
κεφάλαιό τους και διέλυσαν το πλαίσιο, που καθιστούσε
ελεγχόμενο το κεφάλαιο των εχθρών τους.
Στην πραγματικότητα σήμερα γινόμαστε μάρτυρες
μιας συγκλονιστικής γιγαντομαχίας. Οι ατλαντικές
δυνάμεις δίνουν τον αγώνα τους απέναντι στις δυνάμεις
της Μεσογείου. Οι δυνάμεις των δύο ακτών του
Ατλαντικού δίνουν αγώνα απέναντι στις δυνάμεις των
ακτών της Μεσογείου. Οι δυνάμεις των Αγγλοσαξόνων,

120
των Άγγλων, των Σαξόνων των Φράγκων, των Ούννων
και των Γότθων. Οι κυρίαρχες δυνάμεις των τελευταίων
αιώνων. Οι δυνάμεις, που κάποτε νίκησαν τη Μεσόγειο
και την έλεγξαν απόλυτα στο διάστημα της
παντοκρατορίας τους. Όλοι αυτοί πρέπει να δώσουν
σήμερα τον υπερπάντων αγώνα, εφόσον γνωρίζουν ότι,
αν τον χάσουν, θα χαθούν και οι ίδιοι από το προσκήνιο.
Γιατί; Γιατί —άσχετα αν η μία πλευρά του Ατλαντικού
έχει "επενδύσει" στο Δολάριο και η άλλη έχει
"επενδύσει" στο Ευρώ— και οι δύο τους έχουν
"επενδύσει" στον υπερεθνικό σχεδιασμό της Νέας
Τάξης.
Τόσο το Δολάριο όσο και το Ευρώ έχουν νόημα και
αξία μόνον για όσο διάστημα ισχύει ο υπερεθνικός
σχεδιασμός με τους ίδιους ως κυρίαρχους του κεφαλαίου
του. Οι μεταξύ τους συγκρούσεις έχουν νόημα μόνον για
όσο διάστημα υπάρχει η υπερεθνική "πλατφόρμα", που
φιλοξενεί τους "μονομάχους". Αν το οποιοδήποτε
κράτος απειλήσει αυτόν τον σχεδιασμό, τους
καταστρέφει. Απλά, ο καθένας από αυτούς
καταστρέφεται για διαφορετικούς λόγους.
Οι Αμερικανοί καταστρέφονται, γιατί ένας νέος
εθνικός σχεδιασμός θα τους κάνει να "υποχωρήσουν"
πίσω από τον Ατλαντικό με ανυπολόγιστες ζημιές και
χωρίς την παραμικρή πιθανότητα επανόδου στο
προσκήνιο, ενώ οι Γερμανογάλλοι θα πρέπει να
"ξεχάσουν" τις επενδύσεις της λεηλασίας, τις οποίες
πραγματοποίησαν εις βάρος των υπολοίπων
Ευρωπαίων και να "υποχωρήσουν" στην εσωτερική
ευρωπαϊκή ιεραρχία.
Αυτό είναι πλέον το πρόβλημά τους. Μετακίνησαν
τον ιμπεριαλισμό τους από την παραγωγή στο εμπόριο.
Εκεί, που έλεγχαν όλο τον κόσμο με τα σιδερόφρακτα

121
εργοστάσιά τους, επιχείρησαν να κάνουν το ίδιο με
γύφτικους "πάγκους" της αγοράς. Έχοντας λοιπόν χάσει
—λόγω του εμπορικού σχεδιασμού της Νέας Τάξης—
τον έλεγχο της παραγωγής, έχουν συγκεντρώσει το
σύνολο της ισχύος τους στον έλεγχο της αγοράς. Αυτό
γίνεται μέσω των μεγάλων πολυεθνικών του εμπορίου.
Εταιρείες όπως η ΙΚΕΑ, η Makro, η Lidl, η Aldy, η
Carrefour, η Media Markt, η Praktiker, η Jumbo, η Leroy
Merlin, είναι οι "πλατφόρμες" του νέου εμπορικού
ιμπεριαλισμού. Είναι "άρματα", τα οποία μονοπωλούν
την παγκόσμια αγορά και άρα εισπράττουν τη μερίδα
του λέοντος στα παγκόσμια κέρδη.
Αν όμως στα ταμεία αυτών των εταιρειών βρίσκεται
η δύναμη της εισπρακτικής "μηχανής" των
ιμπεριαλιστών, τότε στα "ράφια" αυτών των εταιρειών
βρίσκεται το πραγματικό μυστικό αυτής της δύναμης.
Στα "ράφια" αυτών των εταιρειών στην πραγματικότητα
δίνουν τη μάχη της επικράτησης —υπό συνθήκες
αθέμιτου ανταγωνισμού— οι δικές τους εταιρείες. Στα
"ράφια" αυτών των εταιριών αποφασίζεται ποια εταιρεία
θα γίνει χρυσοφόρα "Coca-Cola" και ποια θα γίνει
"Τέλος-Κόλα" πριν καν ξεκινήσει. Αυτές οι εμπορικές
εταιρείες - μονοπώλια της αγοράς αποφασίζουν για το
ποιες από τις παραγωγικές εταιρείες θα γιγαντωθούν και
θα επικρατήσουν στους κλάδους τους. Αυτές είναι το
"δίκτυο", που αποφασίζουν ποιος θα "κυκλοφορεί" στην
παγκόσμια αγορά. Αυτές είναι που αποφασίζουν υπέρ
των "ομογάλακτών" τους και εις βάρος όλων των άλλων.
Από αυτήν τη δυνατότητα πήραν το "θάρρος" οι
ιμπεριαλιστές και μετακίνησαν την παραγωγή τους στην
Κίνα. Ήταν σίγουροι ότι με αυτές τις εταιρείες θα
έλεγχαν την παγκόσμια παραγωγή, όποιος κι αν ήταν
αυτός, που πραγματικά θα παρήγαγε. Το αποτέλεσμα

122
αυτής της επιλογής τους ήταν πρωτοφανές για την
παγκόσμια οικονομική ιστορία. Οι "παραγωγικές"
εταιρείες, που μονοπωλούν την αγορά, δεν είναι πλέον
βιομηχανικές εταιρείες. Είναι εταιρείες βιομηχανικού
"χαρτοφυλακίου". Είναι εταιρείες, οι οποίες θεωρητικά
παράγουν, ενώ στην πραγματικότητα απλά διατηρούν
υπό την κατοχή τους τις "πατέντες", οι οποίες επιτρέπουν
τη νόμιμη παραγωγή. Αυτές οι εταιρείες, που
μονοπωλούν το σύνολο της παγκόσμιας αγοράς,
μονοπωλούν και την ελληνική αγορά.
Αν η ελληνική οικονομία —εξαιτίας της σημερινής
της κακής οικονομικής κατάστασης— αναγκαστεί να
υποχωρήσει στο επίπεδο της Δραχμής, όλες αυτές οι
εταιρείες θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την αγορά
της. Γιατί; Γιατί θα χάσουν την ανταγωνιστικότητα τους
μέσα σ' αυτήν. Γιατί απλούστατα τα λειτουργικά τους
έξοδά θα βρίσκονται στο επίπεδο του πανάκριβου Ευρώ
—λόγω της διεθνιστικού τύπου δραστηριότητάς τους—
αλλά τα έσοδά τους θα πρέπει να περιοριστούν στο
επίπεδο της φτηνής Δραχμής. Το πρόβλημα αυτών των
εταιρειών θα είναι ακόμα πιο σοβαρό, γιατί όλα αυτά τα
χρόνια αφήνονταν να αισχροκερδούν, προκειμένου να
εγκατασταθούν εύκολα —και τζάμπα, εφόσον το έκαναν
με τα χρήματα των Ελλήνων— μέσα στην ελληνική
αγορά και να εμφανίζουν μεγάλες κερδοφορίες για τους
μετόχους τους.
Η διαφθορά του ελληνικού κράτους ήταν αυτή, η
οποία τους επέτρεπε αυτήν την τρομερής εντάσεως
αισχροκέρδεια. Η διαφθορά, που οι ίδιες αυτές οι
εταιρείες προκάλεσαν. Η διαφθορά, που είχε ως
αποτέλεσμα η Ελλάδα των χαμηλότερων μισθών της
Ευρώπης να έχει μια από τις πιο ακριβές αγορές της.
Όλα αυτά δεν ήταν τυχαία. Αυτές οι εταιρείες

123
διέφθειραν τις προδοτικές —μητσοτακικές και
σημιτικές— ηγεσίες, οι οποίες επέτρεψαν τα εγκλήματα
εις βάρος των Ελλήνων. Το αποτέλεσμα είναι να
υπάρχουν δεκάδες υποθέσεις κερδοσκοπίας αυτών των
εταιρειών, οι οποίες εκκρεμούν στις αρμόδιες
"ανεξάρτητες" αρχές, "περιμένοντας" υποτίθεται κάποτε
να διερευνηθούν. Κάποιοι θα πρέπει να πάνε φυλακή και
κάποιοι άλλοι θα πρέπει να πληρώσουν τεράστια
πρόστιμα, αν αυτές οι υποθέσεις κάποτε ανοιχθούν και
κριθούν.
Με την είσοδο της Ελλάδος στην Δραχμή όλα αυτά
θα πρέπει υποχρεωτικά να επανεξεταστούν πάνω σε νέα
βάση, γιατί απλούστατα δεν θα μπορούν να συνεχίσουν
να υφίστανται. Δεν θα έχουν λόγο να υφίστανται. Αυτό
όμως είναι ένα πρόβλημα, το οποίο δεν μπορεί να βρει
λύση, που να ικανοποιεί καί τις δύο πλευρές. Το ένα δεν
μπορεί να συντηρήσει το άλλο και το πολυέξοδο
αναγκαστικά θα βάλει "λουκέτο". Η Δραχμή δεν μπορεί
να συντηρήσει εταιρείες, οι οποίες πληρώνουν τα έξοδά
τους σε Ευρώ. Αναγκαστικά οι πολυεθνικές του
εμπορίου θα "χαθούν" από το οικονομικό
"οικοσύστημα" της Ελλάδας, όπως εξαφανίστηκαν οι
δεινόσαυροι από τη φύση, όταν αυτή δεν μπορούσε να
τους συντηρεί.
Αυτό είναι το πρόβλημά τους. Η "υποχώρηση" ενός
κράτους —όπως η Ελλάδα— από τη ζώνη του Ευρώ, θα
τους αναγκάσει να την "εγκαταλείψουν", τη στιγμή που
ο ιμπεριαλισμός τους είναι καθαρά εμπορικός. Αν
υποχωρήσει η Ελλάδα από το Ευρώ, "βυθίζεται" ένα
μέρος της "πλατφόρμας" των πολυεθνικών του εμπορίου
και άρα "σπάει" το μονοπώλιο της αγοράς από τους
ιμπεριαλιστές. Η Ελλάδα, δηλαδή, στην περίπτωση
αυτήν θ' "απαλλαχθεί" από το εμπορικό

124
"νταβατζιλίκι" τους, αλλά ταυτόχρονα δεν θα μπορεί
να πέσει θύμα εκβιασμού τους, εφόσον δεν είναι πλέον
παραγωγοί οι ίδιοι.
Δεν μπορούν να σε απειλήσουν με στέρηση και άρα
να σε εκβιάσουν, γιατί δεν έχουν στα χέρια τους την
παραγωγή. Δεν έχουν στα χέρια τους τα βιομηχανικά
προϊόντα, που έχουν ανάγκη οι αγορές. Η Κίνα πλέον
παράγει τόσο για τους πελάτες τους όσο και για τους
ίδιους. Όταν η Κίνα παράγει σήμερα τη συντριπτική
πλειοψηφία των προϊόντων μεγάλης κατανάλωσης στη
Δύση, εννοείται ότι και στο άμεσο μέλλον θα εξυπηρετεί
όλους τους Δυτικούς και άρα και τους Έλληνες.
Απλά, μεταξύ παραγωγού Κίνας και καταναλώτριας
Ελλάδας δεν θα υπάρχει το ιμπεριαλιστικό εισπρακτικό
"φίλτρο". Ακόμα κι αν δεν μπορεί να της δώσει τα
προϊόντα "πρώτης" ποιότητας, θα την καλύψει με αυτά
της "δεύτερης" ποιότητας. Αυτό ακριβώς είναι το
πρόβλημα. Αν οι πολυεθνικές του εμπορίου δεν μπορούν
να επιβιώσουν στην Ελλάδα λόγω της Δραχμής, τότε
αφήνουν "τρύπα" για τον ιμπεριαλισμό. Αφήνουν ένα
κράτος να καλύπτει τις ανάγκες του, χωρίς ν' αφήνει τον
"οβολό" του στους ίδιους. Αφήνουν ένα κράτος να κάνει
"οικονομία" εις βάρος τους και άρα να γίνεται κακό
παράδειγμα για τα υπόλοιπα θύματά τους.
Το ίδιο και μεγαλύτερο πρόβλημα θα έχουν οι
ιμπεριαλιστές και με όλες τις στρατηγικές "επενδύσεις"
τους στην Ελλάδα …Με την ιμπεριαλιστική "λεηλασία"
να λέμε καλύτερα. Γιατί; Γιατί, για να λειτουργήσει η
νομισματική απομόνωση της Ελλάδας, θα απαιτεί
μεγάλους "χρηματοληπτικούς" μηχανισμούς εντός της
χώρας. Μηχανισμούς τύπου ΟΤΕ, ΕΛΠΕ και ΔΕΗ, οι
οποίοι θα λειτουργούν ως "κυκλοφορικό σύστημα" για
την ανεξάρτητη δραχμική οικονομία. Μηχανισμούς, οι

125
οποίοι θα τροφοδοτούν με χρήμα τα πολυδάπανα
ασφαλιστικά ή άλλα συστήματα κοινωνικής πολιτικής.
Αυτοί οι μηχανισμοί είναι απαραίτητοι, γιατί η ελληνική
οικονομία δεν θα μπορεί να χρηματοδοτείται εκ των έξω,
όπως συμβαίνει σήμερα με το Ευρώ και το οποίο έγινε
το αίτιο και βέβαια το "άλλοθι" να παραδοθεί το δημόσιο
κεφάλαιο σε ξένους.
Αναγκαστικά λοιπόν θα πρέπει το ελληνικό κράτος
—για να επιβιώσει— να επανεξετάσει το θέμα του
δημοσίου κεφαλαίου. Τι να επανεξετάσει όμως, όταν τα
πράγματα είναι εύκολα, λόγω της προηγούμενης
διαφθοράς που προηγήθηκε; Ένας τυχαίος εισαγγελέας
να μπει στον ΟΤΕ και όλοι οι golden, silver και bakiri
Boys της εταιρείας πάνε στη φυλακή. Το ίδιο μπορεί
να συμβεί στα διυλιστήρια των ΕΛΠΕ, στην Αττική Οδό,
στο αεροδρόμιο της Αθήνας κλπ. Τα ζώα της Νέας
Τάξης δεν έκαναν "καθαρή" ούτε μία "δουλειά" τους
στην Ελλάδα.
Θεωρώντας ότι ελέγχουν τα πάντα —και για πάντα
—, δεν φρόντισαν για την παραμικρή τους άμυνα,
πληρώνοντας την ακριβή νομιμότητα. Επιχείρησαν να τα
κάνουν όλα με "διαφθορά" και άρα όλα "τζάμπα",
αγνοώντας ότι οι καιροί έχουν "γυρίσματα". Γερμανούς
εισαγγελείς να καλέσεις να κρίνουν τη συμπεριφορά
των γερμανικών εταιρειών στην Ελλάδα, …και πάλι
θα τους κλείσουν όλους στη φυλακή. Πρωτοετείς
φοιτητές της νομικής να χρησιμοποιήσεις, …και πάλι θα
βρεις την άκρη. Δεν υπάρχει ούτε ένας τομέας της
κρατικής οικονομίας, που να μην υπήρχε ένας
"Γερμανός" Χριστοφοράκος να ταΐζει κάποιον
"Έλληνα" καραγκιόζη, για να κλέβουν από κοινού και
υπέρ των γερμανικών συμφερόντων τον ελληνικό λαό.
Όλη η διαφθορά στην Ελλάδα —που την κατατάσσει

126
στο επίπεδο της Μποτσουάνας— προέρχεται από τους
"αδιάφθορους" της ατλαντικής Ε.Ε., οι οποίοι σήμερα
την καταγγέλλουν.
Η Ελλάδα γι' αυτόν τον λόγο απειλεί θανάσιμα
όλους τους ιμπεριαλιστές ταυτόχρονα. Γι' αυτόν τον
λόγο δώσαμε μεγάλη σημασία στο γεγονός ότι είναι
χώρα της Μεσογείου. Ως τέτοια έχει μεγάλη
χρηματοληπτική ικανότητα από τον περίγυρό της. Έχει
μεγάλη δυνατότητα να "τραβάει" Ευρώ από τον
περίγυρο, εξαιτίας του τουρισμού. Έχει μεγάλη
γεωργική παραγωγή με την ίδια δυνατότητα. Έχει
μεγάλη ναυτιλιακή δραστηριότητα με την ίδια
δυνατότητα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι μπορεί να "ρυθμίσει"
την παραγωγή της με βάση τις δικές της εσωτερικές
ανάγκες και ταυτόχρονα με το συνάλλαγμα, που εκ των
δεδομένων μπορεί να "τραβάει" από την αγορά, να
συναλλάσσεται απευθείας με την Κίνα και άρα έξω από
τα εισπρακτικά "κανάλια" των πολυεθνικών
"νταβατζήδων".
Όμως, αυτό είναι τραγικό για το Ευρώ ή το
Δολάριο. Γιατί; Όχι επειδή είναι μεγάλα τα μεγέθη της
Ελλάδας, αλλά επειδή το μέγεθος της επιτυχίας τής
Ελλάδας μπορεί να γίνει "οδηγός" για τους
μεγαλύτερους "παίκτες" της Μεσογείου. Τα "pigs"
μπορεί να ξεφύγουν το ένα μετά το άλλο από τον
έλεγχο των ισχυρών της Βορείου Ευρώπης. Τι θα
μείνει τότε σ' αυτούς; Παραγωγή δεν έχουν, για να
μπορούν να εκβιάζουν αυτά τα κράτη. Υπηρεσίες
χρυσοφόρες δεν μπορούν να παρέχουν, για να
συντηρούν τη διαφορά τους στον πλούτο από αυτά τα
κράτη. Τι θα κάνουν; Με την "υπερβιομηχανική" Κίνα
να παράγει αυτά, τα οποία έχουν ανάγκη οι
Μεσογειακοί λαοί, τι ακριβώς θα "πουλάει" η

127
Γερμανία, για να παραμείνει στην κορυφή της
Ευρώπης; Πώς θα παραμείνει η "ατμομηχανή" της
Ευρώπης;
"Ατμομηχανή" χωρίς "βαγόνια" δεν νοείται. Αυτό
είναι το πρόβλημά τους. Κινδυνεύει η "ατμομηχανή" της
Ευρώπης να βρεθεί χωρίς "βαγόνια" και άρα χωρίς
πελάτες. Τα "βαγόνια" της Μεσογείου είναι όλα
"αυτοκινούμενα" ή μπορούν να γίνουν τέτοια. Το
"βαγόνι" της Ιταλίας μπορεί να γίνει "αυτοκινούμενο",
γιατί η Λιρέτα "ακουμπάει" στη Μεσόγειο. Το "βαγόνι"
της Ισπανίας μπορεί να γίνει "αυτοκινούμενο", γιατί η
Πεσέτα "ακουμπάει" στη Μεσόγειο. Όλες αυτές οι
οικονομίες μπορούν να επιβιώσουν σε κάθε είδους
οικονομικό περιβάλλον, γιατί απλούστατα έχουν εθνικό
κεφάλαιο με μεγάλη οικονομική απόδοση. Κεφάλαιο
πρωτογενούς τομέα, το οποίο συνδέεται με την παροχή
υπηρεσιών. Κεφάλαιο, το οποίο έχει πάνω του το
Κολοσσαίο ή την Ακρόπολη ή τη Γρανάδα.
Το πρόβλημά τους είναι ότι δεν πρόλαβαν να
"απεθνικοποιήσουν" τα κράτη της Μεσογείου. Δεν
πρόλαβαν δηλαδή να κάνουν μια ενιαία υπερεθνική
Ευρώπη, την οποία να την ελέγχουν απόλυτα. Η
οικονομική κρίση τους βρίσκει με τα συμφέροντα των
λαών ενιαία και ομοιογενή και τα δικά τους
"αφηρημένα" και χαμένα κάπου στους "διαδρόμους" των
Βρυξελών. Τα σχέδιά τους με τη νομιμοποίηση της
λαθρομετανάστευσης δεν έχουν ολοκληρωθεί και δεν
μπορούν να ελέγχουν τη "βούληση" των μεσογειακών
λαών μέσω ψευδοδημοκρατικών διαδικασιών.
Εξακολουθούν μεν να έχουν "δεμένα" τα κράτη με
τεράστια "χάρτινα" χρέη —τα οποία οι ίδιοι τα
δημιούργησαν και ως εκ τούτου τα αναγνωρίζουν οι
διορισμένοι από τους ίδιους δοσίλογοι που τα

128
κυβερνούν—, αλλά αυτό δεν φτάνει. Έπρεπε ήδη αυτά
τα χρέη να έχουν μετουσιωθεί σε υλικό κεφάλαιο μέσα
σ' αυτά τα κράτη και ήδη να μπορούν να εκβιάζονται οι
λαοί. Έπρεπε ήδη το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας να
έχει μεταφραστεί σε αυτό που ακόμα και σήμερα
εξακολουθεί να ορίζεται ως δημόσιο κεφάλαιο. Έπρεπε
ήδη το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας να έχει μετατρέψει
την Ακρόπολη ή τις Μυκήνες σε ιδιόκτητα θεματικά
"πάρκα" κάποιων ανώνυμων νεοταξιτών ιδιοκτητών των
νέων ιδιόμορφων "Disneyland". Νησιά, βουνά, δάση και
αμμουδιές έπρεπε ήδη να είχαν "αξιοποιηθεί",
περνώντας στα χέρια των νέων ιδιοκτητών τους.
Αυτό το πρόβλημα της μη έγκαιρης
ιδιωτικοποίησης των πάντων το αντιμετωπίζουν παντού
στα κράτη του μεσογειακού Νότου και κυρίως στην
Ελλάδα, εξαιτίας του τεράστιου όγκου του δημοσίου
κεφαλαίου της. Χάρη στον σχεδιασμό της εκ των έσω
προδοσίας την υπερχρέωσαν πολύ εύκολα, αλλά δεν
πρόλαβαν αυτά τα χρέη να τα μετακινήσουν στις
"υποθήκες" της ιδιωτικοποίησης του δημοσίου
κεφαλαίου. Τους πρόλαβε η παγκόσμια οικονομική
κρίση άρα χωρίς να προλάβουν να την
"ευθυγραμμίσουν" με τους σχεδιασμούς τους. Ακόμα και
η πρόσφατη κερδοσκοπική τους μανία εναντίον της ήταν
μεγάλο λάθος. Σύντομα θα αποδειχθεί "μπούμερανγκ",
γιατί ωθεί στα άκρα μια κατάσταση, η οποία δεν τους
συμφέρει να πάει στα άκρα πριν προλάβουν να τη
ρυθμίσουν. Απλά πράγματα. Την Ελλάδα την
"κατάπιαν" βιαστικά με στόχο να τη "φάνε" γρήγορα
και χωρίς αντιδράσεις και τώρα η οικονομική κρίση τούς
απειλεί με "εμετό".
Κινδυνεύουν να την "ξεράσουν", χωρίς να έχουν
αλλοιώσει βασικά της χαρακτηριστικά, που θα την

129
καθιστούσαν ελεγχόμενη και άρα "χωνέψιμη". Αυτό
είναι το πρόβλημα. Δεν κατόρθωσαν να διαλύσουν τις
εθνικές "δομές" των ευρωπαϊκών κρατών του
μεσογειακού Νότου, ώστε να καθιστούν αυτοκτονική
κάθε προσπάθεια αυτονόμησής τους. Να καθιστούν
μαθηματικά αδύνατη την ανεξάρτητη επιβίωσή τους. Δεν
κατόρθωσαν να οικειοποιηθούν μέσα σ' αυτά τα κράτη
το σύνολο αυτού που ονομάζουμε δημόσιο κεφάλαιο.
Αυτό ακριβώς είναι η "πέψη" για ένα κράτος. Να
διαλύσουν οι μηχανισμοί που του δίνουν "σχήμα" και
δυνατότητα ανεξάρτητης επιβίωσης. Αν αυτοί οι
μηχανισμοί δεν διαλύσουν εγκαίρως, τότε, σε περίπτωση
μεγάλης οικονομικής κρίσης —όπως είναι η σημερινή—,
υπάρχει κίνδυνος αντίδρασης και αυτό είναι ο "εμετός"
στον οποίο αναφερόμαστε.
Τώρα κάνουν το εξής απλό πράγμα. Αυτό, το οποίο
απεύχονται να τους συμβεί εξαιτίας της Ελλάδας, το
εμφανίζουν σαν απειλή εναντίον της Ελλάδας. Αυτό, το
οποίο δεν θέλουν να το επιχειρήσει μόνη της η Ελλάδα,
προκειμένου να εκμεταλλευτεί τις ιδιομορφίες της και
να σωθεί εύκολα, εμφανίζονται οι ίδιοι να την απειλούν
ότι δήθεν θα της το επιβάλλουν σαν τιμωρία. Το
εμφανίζουν σαν αρνητικό φαινόμενο, ώστε να μην
υπάρχει περίπτωση να σκέφτονται οι Έλληνες να κάνουν
από μόνοι τους κάτι, το οποίο υποτίθεται, αν τους το
έκαναν τρίτοι, θα έμοιαζε με τιμωρία. Γι' αυτόν τον λόγο
παίζουν το "παιχνίδι" του "κακού" και του "καλού"
μπάτσου.
Να φύγει η Ελλάδα από τη ζώνη του Ευρώ και
μάλιστα με τις "κλοτσιές"… φωνάζουν κάποιοι πολύ
"κακοί" Γότθοι. Να μείνουν και θα τους
"βοηθήσουμε"… απαντάνε οι "σώφρονες", "φιλέλληνες"
και "καλοί" Γότθοι. "Παπατζηλίκια" εβραίικα είναι

130
αυτά. Απάτες, οι οποίες μπορούν να ξεγελάσουν
κάποιον αφελή στιγμιαία, αλλά, δεν αποτελούν ισχυρά
μέσα άμυνας, σε περίπτωση που κάποιος δεν είναι
τέτοιος. "Μην ανοίγεις την πόρτα του Ευρώ, γιατί από
πίσω είναι ο μπαμπούλας"… φωνάζουν. Αν την ανοίξεις
όμως, δεν έχουν επιλογές να συνεχίσουν να σε απειλούν,
γιατί απλούστατα δεν υπάρχει "μπαμπούλας".
Επαναλαμβάνουν την ίδια τακτική με αυτήν που
ακολουθούν σήμερα και μας "μαλώνουν", είτε με τα
"κατασκευασμένα" στοιχεία —τα οποία μας έβαλαν στη
ζώνη του Ευρώ— είτε με τα υπερβολικά ελλείμματα του
ελληνικού δημοσίου τομέα —που "απειλούν" την
οικονομία του Ευρώ—. Όλα αυτά είναι απάτες. Γιατί;
Γιατί η είσοδος της Ελλάδας στο Ευρώ συνέφερε
αυτούς, που ήθελαν να την κατασπαράξουν και όχι τους
Έλληνες. Συνέφερε αυτούς, που σήμερα καταγγέλλουν
τον "δόλιο" τρόπο εισόδου της Ελλάδας σ' αυτό. Τους
"καταγγέλλοντες" συνέφερε η αυτοκτονική είσοδος της
Ελλάδας στο Ευρώ και όχι τους "καταγγελλόμενους".
Αυτοί, σε συνεργασία με τους προδότες της
Ελλάδας, "κατασκεύαζαν" τα στοιχεία, προκειμένου να
βάλουν την Ελλάδα στη ζώνη του Ευρώ, για να την
λεηλατήσουν. Να τη βάλουν στο πεδίο εκείνο, στο οποίο
υπερείχαν οι τεράστιες οικονομίες τους και με τα
χρήματά τους να λεηλατήσουν το κεφάλαιο της μικρής
Ελλάδας. Απλά πράγματα. Σήμερα στέλνουν τον
Παπαδήμο σαν τον "αδέκαστο" παράγοντα της
Κεντρικής Τράπεζας της Ευρώπης, για να ελέγξει την
πορεία των μέτρων των "απατεώνων". Ρωτάμε λοιπόν
εμείς, που δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου. Ο Παπαδήμος
δεν ήταν ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, όταν
αυτή η Τράπεζα στην πραγματικότητα "κατασκεύαζε" τα
στοιχεία που μας έβαζαν στη ζώνη του Ευρώ;

131
 Τα ίδια αφορούν και τα ελλείμματα του δημοσίου
τομέα. Οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι σήμερα τα
καταγγέλλουν, είναι οι ίδιοι που ενθάρρυναν την
αυτοκτονική μισθολογική πολιτική του ελληνικού
δημοσίου. Αυτοί "πλήρωναν" με διεθνείς αναγνωρίσεις
και "καταλληλότητες" σκουπίδια σαν τον Σημίτη, για
να ασκούν αυτήν την αυτοκτονική πολιτική. Γιατί; Για
να οδηγήσουν το ελληνικό κράτος στην υπερχρέωση και
από εκεί στη λεηλασία. Δεν έκαναν καν ένα περίεργο ή
σπάνιο κόλπο. Έκαναν το απλό κόλπο των
"γενναιόδωρων" και "αφελών" τραπεζών, που
αναζητούν "έξυπνους" δανειολήπτες, οι οποίοι όμως
στο τέλος χάνουν τις περιουσίες τους. Ο Παπαδήμος
δεν συμμετείχε σ' αυτό το παιχνίδι;
Ο Παπαδήμος δεν ήταν αυτός, που έπρεπε να
ελέγχει τον Σημίτη για τον "υπερδανεισμό" της Ελλάδας;
Όταν λοιπόν αυτός ο Παπαδήμος ήταν υπεύθυνος για
όλα τα "κακά" που μας κατηγορούν σήμερα οι
Ευρωπαίοι, πώς διορίστηκε από τους ίδιους
υποδιοικητής της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας;
Αυτός, ο οποίος έπρεπε να τιμωρηθεί, γιατί
ανταμείφθηκε; Αυτός, ο οποίος έχει να "κρύψει"
στοιχεία από τα προηγούμενα "εγκλήματά" του, γιατί
στέλνεται στην Ελλάδα να ελέγχει την πορεία των
ελέγχων; Μας λένε ένα "παραμύθι" για την "κατασκευή"
στοιχείων και μας στέλνουν να μας ελέγχει αυτός, ο
οποίος από τον νόμο ήταν υπεύθυνος για την
"κατασκευή" τους;
Πάλι καλά που δεν μας είπαν ότι ο
"καταλληλότερος" πρωθυπουργός γι' αυτήν την εποχή
είναι ο Σημίτης. Να ξαναβάλουνε δηλαδή τους
συνενόχους να μας ξανακυβερνήσουν. Να βάλουνε
τους εγκληματίες να στήσουν εκ νέου τη "φάμπρικα".

132
Μιλάμε για πραγματική "φάμπρικα". Ο Σημίτης
δανειζόταν ασυστόλως και υπερχρέωνε το ελληνικό
κράτος, για να "κατασκευάζει" πελάτες για τα
γερμανικά εργοστάσια. Πελάτες όλων των επιπέδων.
Τα γερμανικά εργοστάσια κατασκεύαζαν προϊόντα και ο
Σημίτης "κατασκεύαζε" τους πελάτες τους. Αυτό γινόταν
σχεδόν επί μια δεκαετία. Ο ελληνικός αυτοκτονικός
υπερδανεισμός δεν είχε κανέναν αναπτυξιακό
προσανατολισμό. Δινόταν σε αναίτιες αυξήσεις των
μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, προκειμένου να
εξασφαλίσουν οι Γερμανοί πελάτες για τα ακριβά
προϊόντα τους.
Με δανεικά χρήματα οι δημόσιοι υπάλληλοι
έπαιρναν αυξήσεις, για να μπορούν ν' αγοράζουν
γερμανικά αυτοκίνητα, κουφώματα, κλιματιστικά και
τηλεοράσεις. Όσα περισσότερα έπαιρναν οι υπάλληλοι,
τόσο πιο "σιωπηλοί" γίνονταν στα εγκλήματα κατά του
ελληνικού δημοσίου. Κάθε φορά που το ελληνικό
δημόσιο έπαιρνε από τους "Χριστοφοράκους"
υπερτιμημένα γερμανικά προϊόντα, τσιμπούσαν και
μια αυξησούλα οι δημόσιοι υπάλληλοι για να μην
μιλάνε.
Ο υπερδανεισμός, δηλαδή, που σήμερα
καταγγέλλεται από τους Γερμανούς, μας επιβλήθηκε από
αυτούς. Αυτοί μας ανάγκαζαν να δανειζόμαστε πολλά
χρήματα, για να ξοδεύουμε πολλά, βάζοντας υποθήκη
την πατρίδα μας. Θα παίρναμε εμείς τα γυαλιστερά
γερμανικά "καθρεπτάκια" και οι Γερμανοί θα έπαιρναν
ως "αποζημίωση" την πατρίδα μας. Αυτό ήταν το
κόλπο. Με αυτόν τον τρόπο παρέμεινε στην
πρωθυπουργία ο δοσίλογος Σημίτης. Ο αδερφός του
πράκτορα των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών.
Μόνον έτσι εξηγείται πώς μια μαϊμού κυβέρνησε τόσα

133
πολλά χρόνια έναν λαό, ο οποίος ύμνησε την ανθρώπινη
ομορφιά …Πραγματική μαϊμού …και ψυχικά …και
σωματικά …και πνευματικά.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Ακόμα και το
"δούλεμα" έχει κάποια όρια και κάποιους κανόνες, για
να μην εκτροχιάζεται σε γελοιότητα. Κατάλαβε γιατί
μιλάμε για "παπατζηλίκια"; Τώρα οι εβραιόγυφτοι της
ερήμου τρέμουν μην τους πάρουν "χαμπάρι" οι Έλληνες.
Γι' αυτόν τον λόγο "αγωνιούν" για την πορεία της
ελληνικής οικονομίας. Αν στην παρούσα φάση δεν τα
"καταφέρει" η ελληνική οικονομία να τηρήσει τους
όρους του Ευρώ, οι Εβραίοι κινδυνεύουν να πάθουν
μεγαλύτερη ζημιά, παρά οι ίδιοι οι Έλληνες.
Μια εθελούσια "έξοδος" της Ελλάδας από το
Ευρώ "ακυρώνει" όλες τις απάτες τους. Ακυρώνει
όλα τα κέρδη, τα οποία ονειρεύονταν τόσο εντός όσο και
εκτός Ελλάδας. Η Ελλάδα μπορεί ν' απαλλαγεί από
την "αγχόνη" της χρεοκοπίας, αν εγκαταλείψει το
"ικρίωμα" του Ευρώ. Δεν χρειάζεται καν να δώσει μάχη,
για να επιτύχει τη σωτηρία της. Προβλέπεται ένα τέτοιο
ενδεχόμενο από την ίδια την νομισματική ένωση. Στο
άρθρο 50 της συνθήκης της νομισματικής Ένωσης
περιγράφονται όλα όσα πρέπει να γίνουν σε μια τέτοια
περίπτωση.
Όμως, αυτό είναι ό,τι πιο τραγικό για όλους αυτούς,
οι οποίοι σήμερα "ωρύονται" και βρίζουν τους Έλληνες.
Στην πραγματικότητα βρίζουν τους Έλληνες αυτοί, οι
οποίοι επωφελήθηκαν από τους Έλληνες. Βρίζουν
τους Έλληνες γι' αυτά που έκαναν μόνοι τους οι Έλληνες
εις βάρος των εαυτών τους. Προφανώς τους βρίζουν,
επειδή πήγαν και έβγαλαν μόνοι τους τα "μάτια" τους
και τα τοποθέτησαν στο γερμανικό "καλάθι", χωρίς να
πλένουν πρώτα "χέρια" τους. Όλοι αυτοί οι υποκριτικά

134
υβρίζοντες την Ελλάδα καλό είναι να γνωρίζουν ότι δεν
είναι καλό πάντα να κάνεις ευχές, γιατί πολλές φορές
αυτές πραγματοποιούνται και δεν σε συμφέρει. Όλοι
αυτοί αγνοούν ότι τα κορόιδα δεν μπορεί να είναι για
πάντα τέτοια. Κάποτε ξυπνάνε και τα κορόιδα και
αλίμονο σ' αυτόν που είχε σχεδιάσει το "μέλλον" του
πάνω στη βλακεία τους.
Και να φανταστεί κάποιος ότι αυτό δεν είναι το
χειρότερο σενάριο. Γιατί; Γιατί η Ελλάδα έχει και ένα
άλλο τρομερό πλεονέκτημα, το οποίο την καθιστά
μοναδική περίπτωση ανάμεσα στις χώρες του
Μεσογείου. Η νομισματική της απομόνωση την
αποσυνδέει από το Ευρώ και τη συνεχή —λόγω
ιμπεριαλισμού— "αιμορραγία", αλλά ταυτόχρονα η ίδια
—ως κράτος— έχει "λαμβάνειν" από τους
Γερμανούς. Έχει "λαμβάνειν" από αυτούς τις
αποζημιώσεις του πολέμου.
Το χειρότερο λοιπόν σενάριο για τους Γερμανούς
—και τους Εβραίους, που βρίσκονται από πίσω τους και
μας απειλούν με αποβολή από το Ευρώ— είναι να
ζητήσει η ίδια η Ελλάδα την έξοδό της από τη ζώνη
του Ευρώ και αφού το επιτύχει αυτό στη συνέχεια να
δρομολογήσει τις διαδικασίες για την είσπραξη των
πολεμικών αποζημιώσεων από την Γερμανία. Την
επομένη της εξόδου της από την ευρωζώνη να τις
διεκδικήσει και όχι όπως τώρα, που ανήκει στη ζώνη του
Ευρώ και θα επιτρέψει στους Γερμανούς να "καταπιούν"
τις αποζημιώσεις με "φωτοτυπίες" χρημάτων.
Αυτό σημαίνει ότι, σε περίπτωση εξόδου της από το
Ευρώ, "παγώνει" το χρέος της σε έναν βαθμό και
ταυτόχρονα μπορεί και ξεπληρώνει ένα μεγάλο μέρος
του με τα χρήματα που της χρωστάνε οι Γερμανοί.
Δεν μπαίνουν αυτά τα χρήματα σε μια διαδικασία

135
"απορρόφησης", όπου μέσα από λογιστικούς
"διαδρόμους" μαθηματικών "λαβυρίνθων" θα "χαθούν"
για τους Έλληνες.
Καθαρή "προσθαφαίρεση" θα γίνει και αυτό δεν
συμφέρει τους Γερμανούς, οι οποίοι έχουν κατακτήσει
την Ελλάδα με τους "αλγόριθμους" της Νέας Τάξης.
Τους Γερμανούς, οι οποίοι θα χάσουν από την
υποχώρηση του ιμπεριαλισμού τους και ταυτόχρονα θ'
αναγκαστούν να δώσουν έτοιμα χρήματα στα πρώην
θύματά τους.
Αυτό είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σ'
αυτούς. Να βγει η Ελλάδα από το Ευρώ και να
αναγκαστούν οι Γερμανοί να δώσουν ως αποζημίωση
"αξία" του Ευρώ και όχι "χαρτάκια" από αυτά που
παίζουν τα παιδιά "Monopoly". Να είσαι ως κράτος στη
φτηνή Δραχμή και η γερμανική αποζημίωση να
"αποτιμάται" σε όγκους πετρελαίου, χρυσού ή πρώτων
υλών, αγορασμένους σε ακριβό Ευρώ.
Αν σε αυτά τα άπειρα χρήματα του χρέους
προσθέσει κάποιος και τα επίσης πολλά χρήματα που
προβλέπεται να πάρει ένα κράτος όταν αποχωρεί από
το Ευρώ, αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα … Το
μέγεθος του προβλήματος των άλλων και όχι των
Ελλήνων.
Η συγκυρία της σημερινής παγκόσμιας οικονομικής
κρίσης κάνει αυτήν την "απόσχιση" δελεαστική για τους
Έλληνες. Γιατί; Γιατί έχει αρχίσει η πείνα και στους
Έλληνες δεν αρέσει να πεινάνε και μάλιστα υπό την
ηγεσία κοιλιόδουλων προδοτών, όπως είναι ο εγγονός
του αρχιδοσίλογου των Ναζί Πάγκαλος.
Οι Έλληνες δεν πείνασαν σε πολύ πιο δύσκολες
εποχές και δεν θα ανεχτούν με τίποτε να το υποστούν
σήμερα. Ειδικά σήμερα, που έχουν οι ίδιοι την

136
"εμπειρία" της Ευρώπης και η οποία εμπειρία προφανώς
δεν θα τους άρεσε ιδιαίτερα.
Κάποτε "ζήλευαν" τους Ευρωπαίους, γιατί
απλούστατα δεν είχαν "ζήσει" ποτέ ως τέτοιοι και
υπερεκτιμούσαν τα "καθρεπτάκια" και τις "χάντρες" που
φορούσαν. Κάποτε αισθάνονταν Βαλκάνιοι και ζήλευαν
οτιδήποτε προερχόταν από τη Δύση. Σήμερα έγιναν
Ευρωπαίοι και αυτό δεν τους αρέσει, γιατί απλούστατα
έγιναν φτωχοί Ευρωπαίοι.
Απλά είναι τα πράγματα. Κάποτε ο Έλληνας
έπαιρνε το "σαραβαλάκι" του, αλλά έκανε έναν μήνα
διακοπές στα καλύτερα μέρη της πάμφθηνης
Ελλάδας της Δραχμής.
Σήμερα έχει ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο, αλλά όχι
μόνον δεν μπορεί να πάει πουθενά στην πανάκριβη
Ελλάδα του Ευρώ, αλλά στην πραγματικότητα δεν
μπορεί ούτε με βενζίνη να το γεμίσει. Κάποτε ο
Έλληνας αγόραζε με τα τσουβάλια τα καλύτερα
φρούτα και λαχανικά της Ευρώπης και απλά ζήλευε
τον Βορειοευρωπαίο, ο οποίος είχε ηλεκτρονικό ψυγείο
στο σπίτι του. Σήμερα έχει και ο ίδιος ένα τέτοιο ψυγείο,
αλλά δυστυχώς γι' αυτόν —όταν δεν είναι άδειο— είναι
γεμάτο από τα μεταλλαγμένα "σκουπίδια", τα οποία
προβλέπεται να δίνουν οι πολυεθνικές στην πλέμπα της
Ευρώπης.
Σήμερα, που, λόγω παγκοσμιοποίησης, έγινε και ο
Έλληνας "Βορειοευρωπαίος", δεν του αρέσει. Στην
αρχή του άρεσε, αλλά τώρα δεν του αρέσει. Στην αρχή
του άρεσε, όταν έπαιρνε φτηνά μίξερ, αλλά τώρα, που
δεν έχει φρούτα να βάλει μέσα σ' αυτά, δεν του αρέσει.
Στην αρχή του άρεσε, όταν έπαιρνε φτηνές
φωτογραφικές μηχανές, αλλά τώρα, που δεν μπορεί να
ταξιδεύσει καθόλου, δεν του αρέσει.

137
 Αν αυτός ο Έλληνας, που "χόρτασε" τα gadgets —
αλλά πλέον άρχισε να πεινάει—, αντιληφθεί ότι η
Δραχμή μπορεί να τον ταΐσει και να τον "λιάσει" στον
Ήλιο της Μεσογείου, έχει εγκαταλείψει την Ευρώπη και
το Ευρώ χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Ο αναγνώστης αρχίζει κι αντιλαμβάνεται τι
ακριβώς είναι αυτό που τρομοκρατεί τους Εβραίους,
οι οποίοι κινούν τα παγκόσμια νήματα της Νέας Τάξης.
Τι είναι αυτό που τους αναγκάζει να βάζουν Γερμανούς,
Γάλλους και Αμερικανούς να "προσφέρονται" να
βοηθήσουν την Ελλάδα. Τους τρομάζει μια παγκόσμια
νομισματική κρίση, η οποία μπορεί να εμφανιστεί από
μια ελληνική νομισματική "εκτροπή".
Μια κρίση, η οποία θα είναι ολέθρια, αν το
"πετυχημένο" αρχικό παράδειγμα της Ελλάδας το
ακολουθήσουν κι άλλοι …Πολλοί άλλοι, εφόσον το
Ευρώ έχει σχεδιαστεί για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα
συγκεκριμένων ευρωπαϊκών κρατών και όχι τα
συμφέροντα των λαών της Ευρώπης.
Εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ισχυρών του
ατλαντικού Βορρά εις βάρος των δήθεν ανίσχυρων του
μεσογειακού Νότου. Στην πραγματικότητα όμως, αν ο
Νότος εγκαταλείψει το Ευρώ, τότε ο λασπώδης
ευρωπαϊκός Βορράς εκτός από πολλά λάχανα και
πατάτες θα έχει και πολλές "νομισματοταπετσαρίες"
σε διάφορα "ευρωχρώματα" …Ο συστηματικά
δυσφημισμένος Νότος, τον οποίο τρέμουν οι πάντες.
Γιατί;
Γιατί ο Νότος της Ευρώπης είναι πράγματι
τρομακτικός. Τερατωδώς τρομακτικός στο επίπεδο της
οικονομίας. Τρομακτικός για τους Βόρειους, οι οποίοι
γνωρίζουν ότι, αν χάσουν έστω και στιγμιαία τον
έλεγχό του, "τελείωσαν".

138
 Δεν μιλάμε για τα "πάγια", που μας μαθαίνουν στα
σχολεία …Ότι ο Βορράς, που δίνει υποτίθεται τον
πολιτισμικό "τόνο" στη σύγχρονη Ευρώπη, "δανείζεται"
τα πάντα από τον μεσογειακό ελληνορωμαϊκό πολιτισμό
…Ότι ο Βορράς, που "πουλάει" σε όλο τον κόσμο τον
ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, το κάνει με αρχαία ελληνικά
συγγράμματα …Ότι ο Βορράς, που "διαφημίζει" τον
ευρωπαϊκό πολιτισμό στα παγκοσμίως διάσημα μουσεία
του, στην πραγματικότητα έχει μέσα σ' αυτά εκθέματα
μόνον από τον Νότο.
Δεν μιλάμε για τίποτε από όλα αυτά, εφόσον,
σεβόμενοι τις αρχές της φιλοσοφίας των Ελλήνων,
θεωρούμε τους πάντες συγκληρονόμους στα έργα τους.
Σε αυτό το σημείο μιλάμε για το υλικό κεφάλαιο της
ίδιας της Ευρώπης. Σε αυτό το κεφάλαιο και πάλι
υπερέχει ο "φτωχός" Νότος.
Εκτός από την Κρήτη, την Κέρκυρα, την Ιταλική
Ριβιέρα, την Κυανή Ακτή ή τη Μαγιόρκα, ο Νότος
"τρομοκρατεί" τους πάντες, γιατί έχει και άλλα "όπλα".
Νότος είναι η Ρώμη, η Αθήνα, η Κωνσταντινούπολη,
η Νίκαια, το Μόντε Κάρλο, η Βαρκελώνη κλπ. Νότος
είναι η Ferrari, η Lamborghini, η Maserati, η Alfa
Romeo κλπ.. Νότος είναι η Augusta, η Dukati, η Bimota,
η Aprilia κλπ.. Νότος είναι η Armani, η Versace, η
Gucci, η Prada, η Ferre κλπ.. Νότος είναι όλο το
ελαιόλαδο της Ευρώπης.
Νότος είναι σχεδόν όλα τα φρούτα της Ευρώπης.
Νότος είναι σχεδόν όλο το κρασί της Ευρώπης. Νότος
είναι σχεδόν όλος ο καπνός της Ευρώπης. Νότος είναι η
"εξώπορτα" της Ευρώπης, απ' όπου μπαίνει το
πετρέλαιο, το οποίο έχει ανάγκη. Είναι τόσα πολλά
πράγματα ο Νότος της Ευρώπης, που πρέπει να ψάξεις

139
πολύ για να καταλάβεις τι ακριβώς περισσεύει για τον
Βορρά της.
Απλά ο Νότος είναι νικημένος και γι' αυτό τον
λόγο ανέχεται να τον βρίζουν και να τον προσβάλουν οι
Βόρειοι σε καθημερινή βάση. Η δύναμή του όμως δεν
κρύβεται. Η "φτωχή" Ελλάδα, που δήθεν πρέπει να τη
"σώσουν", παράγει κάθε χρόνο πλούτο ικανό να
ταΐσει τον πληθυσμό της και ταυτόχρονα της
περισσεύει πλούτος, για να "ευεργετήσει" τις πολεμικές
βιομηχανίες των ιμπεριαλιστών. Όλων των
ιμπεριαλιστών.
Η Ελλάδα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος πελάτης
της πολεμικής βιομηχανίας της Γερμανίας, χωρίς να
είναι η Γερμανία η πρώτη επιλογή της Ελλάδας.
Ένα κράτος δέκα εκατομμυρίων μπορεί και
χρηματοδοτεί εξοπλιστικά προγράμματα πιο ακριβά από
αυτά που χρηματοδοτεί η ίδια η Γερμανία για τον εαυτό
της. Ποιο από τα μικρά αλλά "πλούσια" κράτη του
Βορρά μπορεί ν' ανταπεξέλθει σε τέτοια έξοδα;
Μπορεί η Ολλανδία, η Δανία ή το Βέλγιο; Για τους
πρώην Ανατολικούς δεν συζητάμε καν. Αυτοί δεν
έχουν χρήμα ούτε για ν' αγοράσουν μαντήλια για να
κλάψουν. Όλοι όμως ανεξαιρέτως αυτοί οι Βόρειοι
έχουν κοινή άποψη περί Νότου. Εξυπνάδες για τζατζίκια
και σουβλάκια γνωρίζουν να λένε, αλλά τους τόνους των
χρημάτων, που φεύγουν από το Αιγαίο, τους παίρνουν
χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Ακόμα και σήμερα —στην μεγάλη κρίση— η
Ελλάδα εξακολουθεί να "χρηματοδοτεί" τις οικονομικές
ακμές των άλλων. Η Γερμανία κάνει "νάζια", για να
"σώσει" δήθεν την ελληνική οικονομία και μέχρι να
συμβεί αυτό σώζεται η ίδια με τις τεράστιες ελληνικές
παραγγελίες. Η Ελλάδα είναι αυτή, που δήθεν ζητά

140
χρήματα από τη Γερμανία και για έναν
"μυστηριώδη" λόγο η Γερμανία είναι αυτή, που
φεύγει από την Ελλάδα με γεμάτες τις "βαλίτσες"
της. Η Ελλάδα καταγγέλλεται για διαφθορά και η
Γερμανία φυγαδεύει τους "Χριστοφοράκους"
διαφθορείς της. Η Ελλάδα καταγγέλλεται για τεράστια
ελλείμματα και η Γερμανία προσπαθεί ακόμα και τώρα
την ύστατη ώρα να της "φορτώσει" μέχρι και
ελαττωματικά υποβρύχια. Ό,τι προλάβουν ν' αρπάξουν
οι "σωτήρες".
Πάνω στη μεγάλη κρίση φαίνεται και ο
"χαρακτήρας" κάποιων. Τώρα, στη μεγάλη ανάγκη της
Ελλάδας, οι Γερμανοί βιάζονται να τη βάλουν να
"ξεπουλήσει" το δημόσιο κεφάλαιό της. Βιάζονται ν'
αρπάξουν τη ΔΕΗ, τα Ελληνικά Πετρέλαια κλπ. Επειδή
είναι "καλοί" άνθρωποι. Για να μας "βοηθήσουν" το
κάνουν.
Μα, αν τα πάρουν αυτά, πώς θα βοηθήσουν; Θα
τους τα χαρίσουμε, για να μας βοηθήσουν; Βοηθάς
κάποιον, για να μην πουλήσει αυτά, τα οποία δεν πρέπει
να πουλήσει.
Δεν τον βοηθάς, δίνοντας του ψίχουλα και αφού
έχεις πρώτα κρατήσει για λογαριασμό σου την πολύ
ακριβότερη περιουσία του. Σε μια τέτοια περίπτωση
καλύτερα είναι να πουλήσει τα περιουσιακά του στοιχεία
σε τρίτους και να μην τον βοηθήσει κανένας.
Τουλάχιστον να μην χρωστάει χάρες.
Όλα αυτά, όπως αντιλαμβανόμαστε, γίνονται, γιατί
το επιτρέπει η δύναμη του Νότου. Η τεράστια
πλουτοπαραγωγική του δύναμη. Όμως, όπως δεν
κρύβεται η δύναμή του, έτσι δεν κρύβεται και η βία με
την οποία ελέγχεται ο νικημένος. Φόρο κατοχής
εισπράττουν οι Βόρειοι από τον Νότο.

141
 Παίζουν οι Βόρειοι με τα πάθη και τα μίση των
Νότιων και τους εκμεταλλεύονται. Αρκεί να σκεφτεί
κάποιος ότι η Ελλάδα ανήκει υποτίθεται στην Ε. Ε. και
από τον πολεμικό ανταγωνισμό της με την υποψήφια για
ένταξη Τουρκία κερδισμένη είναι η Γερμανία. Δύο
"βαγόνια" της "ουράς" συγκρούονται μεταξύ τους, για να
σπρώχνουν την υποτιθέμενη "ατμομηχανή" του
"συρμού".
Δύο δυνάμεις του Νότου ανταγωνίζονται σαν τα
σκυλιά και τα κέρδη πηγαίνουν στη Γερμανία. Δύο
θηρία "αιμορραγούν" ασύστολα και οι "τενεκέδες"
με το "αίμα" πηγαίνουν κατ’ ευθείαν στο Βερολίνο.
Ένας λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος τι θα πίστευε; Ότι
οι Γερμανοί θα ήθελαν να επικρατήσει ηρεμία στο
Αιγαίο; Ότι οι Γερμανοί θα ήθελαν να υπάρχει ηρεμία
στα "σύνορα" της Ευρώπης;
Η ηρεμία δεν θα τους αποφέρει κέρδη. Αυτοί
θέλουν να βάζουν τα κορόιδα του Νότου να
εμφανίζονται σαν βάρβαροι και οι ίδιοι σαν ειρηνοποιοί
…με το αζημίωτο βέβαια. Τα κορόιδα να ξοδεύουν για
τους "τσαμπουκάδες" και οι πονηροί να εισπράττουν
εκ του ασφαλούς. Άρα, γιατί να μην υποθέσουμε ότι
πίσω από τα ελληνοτουρκικά επεισόδια στην
πραγματικότητα κρύβονται όλοι οι μεγάλοι μας
"προστάτες";
Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για βία. Για ωμή βία σε
όλα τα επίπεδα. Αναγκάζουν τις χώρες του Νότου να
διαχειρίζονται το κεφάλαιό τους εις βάρος των
συμφερόντων των λαών τους. Αναγκάζουν αυτές τις
χώρες να γίνονται οι μεγαλοπελάτες τους, για να
συντηρούν τη βιομηχανία τους. Με απειλές πολεμικών
συρράξεων με την Τουρκία αναγκάζουν τους Έλληνες
να πουλάνε γερμανικές ή ολλανδικές μπύρες στα

142
νησιά του Αιγαίου. Με θερμά "επεισόδια" απειλούν
τους Έλληνες μέχρι να μάθουν ότι δεν μπορείς να
σερβίρεις πρωινό στο Αιγαίο, αν δεν έχεις γερμανικά
λουκάνικα, γαλλικά τυριά και εγγλέζικες σοκολάτες. Με
ταξιδιωτικές "οδηγίες" απειλούν τους Έλληνες, αν
δεν αγοράσουν γερμανικά αυτοκίνητα, για να τα
νοικιάζουν στους τουρίστες.
Αυτά, τα οποία γίνονται με απροκάλυπτο τρόπο
στην Ελλάδα, γίνονται με τον άλφα ή βήτα τρόπο στο
σύνολο του ευρωπαϊκού Νότου. Γι' αυτόν τον λόγο
μιλάμε για φόρο υποτέλειας των νικημένων στους
νικητές.
Όταν τα ολλανδικά κέρδη στο Αιγαίο
συναγωνίζονται τα ελληνικά, τι άλλο εκτός από
"κατοχή" μπορεί να έχουμε; Απλά πράγματα.
Οι Βόρειοι έχουν στήσει "χέρια", "αντλίες"
"απόχες", "δίκτυα" και "φτυάρια" και αρπάζουν όσο
περισσότερο μερίδιο πλούτου μπορούν από την
παραγωγή του Νότου. Όσα περισσότερα κέρδη
παίρνουν από τον Νότο, τόσο πιο "φτωχό" τον βλέπουν.
Αυτό είναι το "παραμύθι" και αυτό θα λένε για όσο
διάστημα δεν αντιδρά κανείς και οι ίδιοι επωφελούνται.

143
 Φωτό: Καημένε λαέ αντί οι ελεεινοί ‘πνευματικοί’
σου ηγέτες να σε προειδοποιούν για τους σταυρωτήδες,
γίνανε κωλοσφούγγια τους και τακιμοιάσαν μαζί τους!
Αυτά βέβαια δεν τα λέμε για να δείξουμε πόσο
"κακοί" είναι οι μεν και πόσο "καλοί" οι δε. Ελάχιστα
μας απασχολεί αυτό, εφόσον σε γενικές γραμμές
θεωρούμε ότι είναι ίδιοι καί οι μεν καί οι δε.
Περιγράφουμε την κατάσταση μόνο και μόνο για να
καταλάβει ο αναγνώστης πώς αυτή λειτουργεί. Απλά
θεωρούμε ότι όλα πάνε με τη σειρά τους. Επί δύο
χιλιάδες χρόνια ο Νότος ταλαιπωρούσε τον Βορρά. Επί
δύο χιλιάδες χρόνια η μεσογειακή Ρώμη σκόρπιζε τον
θρήνο στον ευρωπαϊκό Βορρά.
Τους τελευταίους δύο αιώνες ήταν η σειρά των
Βόρειων να κάνουν το ίδιο. Εκμεταλλεύονται τα
πλεονεκτήματά τους εις βάρος των άλλων, όπως έγιναν
και οι ίδιοι θύματα εκμετάλλευσης άλλων. Nothing
personal …όπως θα έλεγαν και οι Αγγλοσάξονες.

144
 Τώρα, που φτάσαμε στα όρια, όλοι αυτοί
φοβούνται την αντίδραση των θυμάτων τους.
Φοβούνται την αντίδραση αυτών, οι οποίοι θα βρεθούν
στο απόλυτο αδιέξοδο της πτώχευσης και θα δώσουν τη
μάχη της επιβίωσης υπό καθεστώς τρόμου. Φοβούνται
αυτούς, οι οποίοι διαθέτουν το κεφάλαιο, που επιτρέπει
την αυτόνομη επιβίωση. Οι Εβραίοι αυτό το ενδεχόμενο
τρέμουν. Το ενδεχόμενο να "συγκρουστεί" ο Βορράς με
τον Νότο. Εξαιτίας της παρατεταμένης —και δυστυχώς
γι' αυτούς αδιέξοδου— οικονομικής κρίσης, με την
πρόκληση ενός ανεξέλεγκτου πανικού, υπάρχει
κίνδυνος ν' αλλάξουν άρδην τα πράγματα εις βάρος τους.
Αν ανάμεσα στα ευρωπαϊκά κράτη επικρατήσει το
πνεύμα του …"ο σώζων εαυτώ σωθήτω", μπορεί να
διασπαστεί νομισματικά η Ε.Ε.
Αυτός είναι ο μέγας κίνδυνος τώρα. Να διασπαστεί
ο Ατλαντικός Βορράς από τον Μεσογειακό Νότο και ο
καθένας από αυτούς να λειτουργεί κατά βούληση με
βάση το δικό του κεφάλαιο. Να διασπαστεί η θεμελιακή
"υποδομή" της Ευρώπης και να βρεθεί στον "αέρα" η
"ανοδομή" των ιμπεριαλιστών και κατ’ επέκταση τόσο
το Ευρώ όσο και το Δολάριο. Να οδηγηθούμε σε μια
κατάσταση, όπου ο καθένας να θέλει να εκμεταλλευτεί
εις βάρος του άλλου το δικό του κεφάλαιο και σ' αυτήν
την περίπτωση το πλεονέκτημα πλέον το έχει ο Νότος. Ο
Νότος, ο οποίος, αν ανακαλύψει τις δυνατότητές του,
θα θέλει να προστατεύσει αυτό το κεφάλαιο ακόμα
και με τα όπλα του από τους άρπαγες και σφετεριστές
του Ατλαντικού Βορρά.
Οι Εβραίοι, που είναι οι ευνοημένοι —και κατά τη
γνώμη μας από τους βασικούς εμπνευστές του
ατλαντικής εφαρμογής υπερεθνικού παγκόσμιου
νεοταξικού σχεδιασμού—, γνωρίζουν ότι μια τέτοια

145
εξέλιξη όχι απλά δεν τους συμφέρει, αλλά τους απειλεί.
Απειλή θανάσιμη, αν σκεφτεί κάποιος ότι το σύνολο του
πλούτου τους το έχουν τοποθετημένο σε
χρηματοοικονομικά "προϊόντα" συνδεδεμένα άμεσα με
τα υπάρχοντα κυρίαρχα νομίσματα αυτού του κόσμου,
που είναι το Ευρώ και το Δολάριο. Μια νομισματική
κρίση μπορεί να τους τελειώσει μέσα σε λίγες ημέρες.
Γιατί; Γιατί θα μετατρέψει τα χρήματά τους σε απλές
"ταπετσαρίες". Το πιο ακριβό "κομφετί" της
παγκόσμιας ιστορίας. Θα έχουν το άπειρο χρήμα να
σκεπάσουν μια "έρημο", την οποία οι ίδιοι θα πρέπει να
διαβούν ως φτωχοί.
Σε μια επανεμφάνιση του εθνικού σχεδιασμού, οι
Εβραίοι θα την πατήσουν σκληρά. Πολύ σκληρά.
Πάρα πολύ σκληρά. Τα κράτη θα "κλείσουν" τις
οικονομίες τους και οι Εβραίοι —δυστυχώς γι' αυτούς
— δεν θα είναι μέσα σ' αυτές. Ούτε καν ως πρόσωπα
θα είναι μέσα σ' αυτές, εφόσον εδώ και καιρό —και
εξαιτίας των αναγκών της Νέας Τάξης— παριστάνουν
τους πολίτες του κόσμου, χωρίς να έχουν μια φυσική
βάση κάπου συγκεκριμένα. Σε μια τέτοια περίπτωση οι
λαοί, που σήμερα τους χρωστάνε τόνους χρήματα, θα
τους "γράψουν" κανονικά. Οι λαοί μπορούν να ρίξουν
τις "κανονιές" των αιώνων στις εβραϊκές τράπεζες.
Στις τράπεζες των εγκληματιών, οι οποίοι διέπραξαν τα
τελευταία μεγάλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Στις τράπεζες της Goldman Sachs, Deutsche Bank,
Citibank κλπ. Οι λαοί δεν έχουν να φοβούνται τίποτε
από αυτούς.
Μια συμμορία ιδιωτών κερδοσκόπων δεν μπορεί να
απειλήσει κανέναν. Πόσο μάλλον ολόκληρους λαούς,
τους οποίους τους οδήγησαν οι ίδιοι στην πείνα και
την εξαθλίωση. Σε μια τέτοια περίπτωση αυτή η

146
συμμορία κερδοσκόπων —που με τα κλεμμένα χρήματα
των λαών παριστάνουν τους διεθνείς κοσμοπολίτες—
θα είναι παντού ανεπιθύμητοι.
Δυστυχώς γι' αυτούς αυτό είναι και το πιο πιθανό
ενδεχόμενο. Είναι όλοι τους "σεσημασμένοι" ως διεθνείς
κερδοσκόποι και δολοφόνοι οικονομιών και λαών.
Τέτοιους ανθρώπους, που τους ενώνει η κοινή εβραϊκή
καταγωγή, μόνον το Ισραήλ θα είναι διατεθειμένο να
τους φιλοξενήσει. Μόνον με Σέκελ τους βλέπουμε στις
τσέπες στο άμεσο μέλλον. Λίγα Σέκελ, γιατί η
οικονομία του Ισραήλ δεν είναι και ό,τι πιο θηριώδες στη
Μεσόγειο …Στην προσεχώς φανατικά αντισιωνιστική
Μεσόγειο.
Απλά πράγματα. Οι εθνικές οικονομίες αποτελούν
σήμερα "λεία" των Δολαρίων και των Ευρώ, αλλά, αν
αυτές για τον οποιονδήποτε λόγο απομονωθούν, όλοι
όσοι —είτε ιδιώτες είτε κράτη— έχουν σήμερα
Δολάρια και Ευρώ, δεν θα έχουν θέση σε αυτές τις
οικονομίες. Τι σημαίνει αυτό; Ότι σήμερα, εξαιτίας του
σχεδιασμού, όποιος έχει Ευρώ, έχει και το "δικαίωμα" να
το μετατρέπει σε κεφάλαιο μέσα στις χώρες του Ευρώ. Ο
πλούτος του δηλαδή στο υπερεθνικό νόμισμα έχει
αντίκρισμα κεφαλαίου σε όλα τα κράτη όπου αυτό το
νόμισμα ισχύει. Αν αλλάξει αυτός ο σχεδιασμός, χάνεται
αυτό το δικαίωμα. Ευρώ θα εξακολουθείς να έχεις,
αλλά αυτό δεν θα γίνεται οικόπεδο στο Αιγαίο. Όταν
υπάρχει προστατευτική νομισματική πολιτική, όλα αυτά
τα δικαιώματα "περιορίζονται" αυτόματα. Απομονώνεται
το κεφάλαιο από τα "σύμβολα" του πλούτου —όπως
είναι τα χρήματα— και η μεταξύ τους "επαφή" γίνεται
με διαφορετικούς νόμους και κανόνες.
Σε μια τέτοια περίπτωση, αν γενικευτεί μια
νομισματική κρίση, που θα ξεκινήσει από την

147
Ελλάδα, μπορεί να καταστρέψει τους "international"
Εβραίους. Αν την Ελλάδα την ακολουθήσει σε μια
ανάλογη πολιτική μια Ιταλία ή μια Ισπανία, τότε τα
πράγματα θα είναι δύσκολα γι' αυτούς που έχουν τον
πλούτο τους σε χρήμα και δεν το έχουν μεταλλάξει σε
κεφάλαιο. Θα έχουν τόνους νομίσματος μιας
"υπερβατικής" οικονομίας, η οποία δεν θα ανήκει στον
Πλανήτη μας.
Οι εμπορικές εταιρείες, που σήμερα λυμαίνονται τις
αγορές, απλά δεν θα επιβιώσουν. Όσες δεν θα βάλουν
"λουκέτο" μόνες τους, θα αποβληθούν, λόγω των
προστατευτικών μέτρων, που πάντα λαμβάνουν οι
οικονομίες, προκειμένου να προστατεύσουν τα
νομίσματά τους.
Εξαιτίας των λαθών των δυνάμεων του Ατλαντικού
η Μεσόγειος είναι πολύ κοντά σε μια ολική επαναφορά
και νίκη της. Από τον φόβο της ανάκαμψης της
Μεσογείου οι Ατλαντιστές προσπαθούν μέχρι τέλους να
ελέγξουν πάση θυσία τους λαούς της. Αυτοί
χρηματοδοτούν όλα τα "μυγοχέσματα", που την
κυβερνούν εις βάρος των λαών της. Ανθρώπινα
"απολειφάδια" σαν τον Αθνάρ, τον Σημίτη ή τον
Μπερλουσκόνι. Μόνον με τέτοιο κομπλεξικό
"σκουπιδαριό" μπορούσαν να είναι σίγουροι ότι θα την
ελέγχουν. Μόνον με "Γιωργάκηδες" ήταν σίγουροι ότι
θα την ελέγχουν.
Από εκεί και πέρα με κύριο μοχλό τη Γαλλία του
Παρισιού —και όχι τη Γαλλία της Μασσαλίας ή της
Νίκαιας— προσπαθούν να "καπελώσουν" τους πάντες.
Για να διασφαλίσει το Παρίσι την εσωτερική υπεροχή
του έναντι των άλλων γαλλικών πόλεων του Νότου,
"προδίδει" τη Μεσόγειο, εφόσον παραδίδει τη Γαλλία
στην τυφλή συμμαχία των Βόρειων Χωρών.

148
 Στην πραγματικότητα η Γαλλία είναι η μόνη
μεσογειακή δύναμη, η οποία συνειδητά προδίδει τη
Μεσόγειο. Η μόνη μεσογειακή δύναμη, της οποίας η
πρωτεύουσα δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη
Μεσόγειο. Η Γαλλία του Παρισιού. Η "Γαλλία", η οποία
είναι πιο "μακριά" από τη Μεσόγειο απ' ό,τι είναι η
Βαυαρία του Μονάχου.
Η "Γαλλία", η οποία έχει μετατρέψει η ίδια —
οικειοθελώς και εγκληματικώς— τη μεσογειακή της
πλευρά σε "πίσω" αυλή της Γαλλίας. Αυτό ακριβώς
συμβαίνει. Η Γαλλία συμμετέχει συνειδητά σε
παιχνίδια εις βάρος της Μεσογείου και των λαών της.
Όλων των λαών της. Ακόμα και των Γάλλων, οι οποίοι
κατοικούν στις μεσογειακές ακτές της. Των μεσογειακών
Γάλλων, οι οποίοι από την παριζιάνικη γαλλική
επανάσταση και εντεύθεν καθηλώθηκαν μόνιμα στο
περιθώριο της γαλλικής πολιτικής, οικονομικής και
κοινωνικής ζωής.
Γι' αυτόν τον λόγο, ενώ τα πάντα μέσα στην Ε.Ε.
καθορίζονται από τον Γαλλογερμανικό άξονα, η Γαλλία
δεν εμφανίζεται ποτέ στο ίδιο "κάδρο". Δεν εμφανίζεται
ποτέ με την εικόνα που πραγματικά της αντιστοιχεί.
Αφήνει επίτηδες τη Γερμανία να εμφανίζεται ως η
σκληρή αντιμεσογειακή "πρωταγωνίστρια" του
ευρωπαϊκού ατλαντισμού.
Αυτό το κάνει, για να μπορεί η ίδια να
"ανακατεύεται" με τα θύματα της γαλλογερμανικής
πολιτικής. Αυτό το κάνει, για να μπορεί αυτός ο
ατλαντικός άξονας να εκμεταλλεύεται τους
μεσογειακούς λαούς. Ακριβώς, επειδή η Γαλλία του
Παρισιού βολεύεται από τον ατλαντικό σχεδιασμό —
που την κατατάσσει μόνιμα στις Μεγάλες Δυνάμεις—
προδίδει τη Μεσόγειο.

149
 Με αυτόν τον τρόπο ο βάλτος της Βρετάνης
επιβάλλεται στις γαλλικές ακτές της Μεσογείου. Με
αυτόν τον τρόπο λαμπερές πόλεις όπως η Μασσαλία ή
η Νίκαια, οι οποίες άκμαζαν επί αιώνες, βρίσκονται
σε μια μόνιμη "σκιά" πίσω από το ομιχλώδες και
υγρό Παρίσι.
Με αυτόν τον τρόπο οι επί αιώνες avant-garde
"ηλιοκαμένοι" Γάλλοι του Νότου παραμένουν "πίσω"
από τους "χλωμούς" Γάλλους του Βορρά. Αυτό δεν είναι
καινούργιο φαινόμενο. Αυτό το φαινόμενο υπάρχει από
την εποχή του Ναπολέοντα.
Υπάρχει από την εποχή κατά την οποία
"καπελώθηκε" η επανάσταση των λαών και όλοι μαζί
οι Ατλαντιστές χτυπούσαν από κοινού τόσο την
ιταλική χερσόνησο όσο και την Οθωμανική
Αυτοκρατορία και τους λαούς τους. Δεν τάιζαν οι
Βρετανοί τζάμπα τον πιο διάσημο Γάλλο κοντό. Γι'
αυτόν τον λόγο αιώνες μετά εμφανίζεται ένας άλλος
Γάλλος κοντός να τον μιμείται. Εμφανίζεται ο Εβραίος
Κοντοσαρκοζί ν' αναλαμβάνει στο όνομα της Γαλλίας
όλες τις πρωτοβουλίες που αφορούν τη Μεσόγειο.
Η πόλη, η οποία βρίσκεται μισή ώρα μακριά από το
Λονδίνο και πιο βόρεια από το Βερολίνο, αναλαμβάνει
να μπει επικεφαλής των δυνάμεων της Μεσογείου. Η
πόλη, που βλέπει τον ίδιο "Ήλιο" με το Λονδίνο και το
Βερολίνο, θέλει ν' αποφασίζει για τον "Ήλιο" της
Μεσογείου.
Όλα αυτά γίνονται εκ του πονηρού. "Τρέχουν" οι
Εβραίοι από "μπροστά" —παριστάνοντας τους
Γάλλους—, όχι για να οδηγήσουν την κατάσταση, αλλά
για να μην την αφήσουν καν να "ξεκινήσει". Βάζουν και
πάλι τη Γαλλία να ηγηθεί των κινήσεων των κρατών της

150
Μεσογείου, απλά για να μην την ξεκινήσουν κάποιοι
άλλοι, τους οποίους δεν ελέγχουν.
Βάζουν τη Γαλλία να "κινείται", απλά για να μην
υπάρχουν απειλητικές κινήσεις.

Απλά πράγματα, τα οποία δεν μπορούν να γίνουν

απλούστερα. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιες
κινήσεις για όσο διάστημα η Γαλλία λειτουργεί
προβοκατόρικα.
Για να καταλάβει ο αναγνώστης τι σημαίνει
προβοκατόρικη πολιτική, αρκεί να σκεφτεί ότι η
Ατλαντική Γαλλία της Ε.Ε. προκαλεί την Τουρκία για
την ένταξή της στην Ε.Ε. και ταυτόχρονα η ίδια Γαλλία,
ως μεσογειακή χώρα, προσπαθεί να τεθεί επικεφαλής
μιας παμμεσογειακής κίνησης, στην οποία η Τουρκία
αναγκαστικά και από τη φύση της θα πρέπει να
συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πρωταγωνιστές.
Από τη στιγμή που ο Σαρκοζί διαπιστώνει ότι δεν
"ταιριάζουν" τα πολιτισμικά "χνώτα" των Γάλλων
με αυτά των Τούρκων, πώς θα "ενώσει" τις
μεσογειακές δυνάμεις, μπαίνοντας επικεφαλής τους; Πώς
θα ενώσει τις μεσογειακές δυνάμεις, τη στιγμή που οι
μισές τουλάχιστον από αυτές τις δυνάμεις ανήκουν στη
θρησκεία που δεν "χωνεύει" ο Εβραίος;

151
 Όταν αυτός αποδεδειγμένα δεν ανέχεται τους
κοσμικούς κεμαλιστές Τούρκους, πώς είναι δυνατόν να
ανεχθεί τους κοινούς Μωαμεθανούς, οι οποίοι κατοικούν
στα παράλια της Μεσογείου; Γιατί; Προς χάριν της
Μεσογείου; Δεν ταιριάζουν οι Γάλλοι με τους Τούρκους
ως Ευρωπαίοι και ταιριάζουν ως Μεσόγειοι; Δεν
ταιριάζουν αν συναντηθούν με "αυτοκίνητο", ενώ δεν
υπάρχει πρόβλημα αν συναντηθούν με "πλοίο";
Εμείς, ως Έλληνες, δεν ανησυχούμε καθόλου για τις
εξελίξεις. Σε άλλη περίπτωση θα φωνάζαμε με όλες μας
τις δυνάμεις "ΜΗ ΜΑΣ ΣΩΖΕΤΕ". Αφήστε μας να
"καταστραφούμε" αγκαλιά με τη "Δραχμούλα". Διώξτε
μας με τις κλωτσιές από τη ζώνη του Ευρώ.
Τιμωρήστε μας για τα "κατασκευασμένα" στοιχεία
με "αποβολή" από την ευρωζώνη. Τώρα όμως δεν έχει
νόημα να φωνάζουμε τζάμπα. Γιατί;
Γιατί δεν μπορούν να σωθούν ούτε καν οι ίδιοι.
Γιατί είναι χαμένη υπόθεση η σωτηρία της ίδιας της
Νέας Τάξης. Ακόμα κι αν τους "πιάσουν" όλες οι
τακτικές κινήσεις, δεν έχει ζωή η Νέα Τάξη, ώστε να
διαιωνιστεί η κατάσταση υπέρ των Ατλαντικών
συμφερόντων.
Δεν έχουν χρόνο να "αφομοιώσουν" αυτά, τα οποία
ενδεχομένως να έχουν "καταπιεί" εις βάρος των άλλων
λαών. Το "αεροσκάφος", που λέγεται Νέα Τάξη,
"απογειώθηκε" αναίτια, εξαιτίας λανθασμένων
εκτιμήσεων περί παγκοσμιοποίησης και τώρα "πέφτει"
από έλλειψη "καυσίμων". Ό,τι και να κάνουν, δεν το
"σώνουν". Από τη στιγμή που δεν κατάλαβαν το λάθος
του μεθύστακα και βλάκα Τσόρτσιλ το 1945 και αντί
να το διορθώσουν το επιβάρυναν το 1991 με τον επίσης
μεθύστακα και επίσης βλάκα Μπους, δεν έχουν
σωτηρία.

152
 Έπαιξαν και έχασαν. Αυτό ήταν το μέγα λάθος
τους. Δεν είχαν λόγο να παίξουν και όμως έπαιξαν. Δεν
είχαν λόγο να ρισκάρουν το παραμικρό και όμως
ρίσκαραν τα πάντα. Τώρα δεν υπάρχει δρόμος
γυρισμού. Θέμα χρόνου είναι να "καταρρεύσει"
πλήρως η ατλαντική Νέα Τάξη.
Η πρώτη αυτοκρατορική τάξη πραγμάτων, η
οποία απειλείται με κατάρρευση, λόγω βλακείας των
διαχειριστών της. Δεν έχει καμία πιθανότητα
ανάκαμψης. Οι εμπορικοί της "πάγκοι" θα ξηλωθούν από
παντού. Οι βιομηχανίες "χαρτοφυλακίου" δεν θα
επιβιώσουν. Η τεχνογνωσία θα πάψει να προστατεύεται
από διεθνείς νόμους περί Πνευματικών Δικαιωμάτων και
οι πάντες θα προσανατολιστούν στο ζητούμενο της
παραγωγής και άρα της απασχόλησης.
Θέμα χρόνου είναι να φτάσουν στα όρια τους οι
λαοί και ν' αρχίσουν να "κλείνουν" η μία οικονομία μετά
την άλλη. Όταν οι ίδιες οι ΗΠΑ φτάνουν σε σημείο να
χρωστάνε πάνω από 13 τρις δολάρια,
αντιλαμβανόμαστε πόσο αρνητικά είναι τα δεδομένα για
όλους τους υπόλοιπους.
Όταν η ίδια η Βρετανία φοβάται να μην μπει
στην επιτήρηση, αντιλαμβανόμαστε σε τι κακό χάλι
βρίσκονται οι υπόλοιποι. Όταν η Βρετανία δεν διαφέρει
από την Αϊτή, το σύστημα δεν πάει μακριά. Σε μια
τέτοια κατάσταση δεν έχει νόημα το τι κατάφερε
κάποιος την προηγούμενη περίοδο.
Αν κάποτε κατάφερε μια μεγάλη ιμπεριαλιστική
δύναμη ν' αποκτήσει τον έλεγχο ενός τοπικού ΟΤΕ ή
μιας τοπικής ΔΕΗ, σύντομα δεν θα έχει ιδιαίτερη
σημασία. Όταν και αυτή η δύναμη θ' αναγκαστεί να
"κλείσει" την οικονομία της για να σωθεί, αναγκαστικά

153
θα πρέπει να εγκαταλείψει όλες τις "κατακτήσεις"
της.
Από τη στιγμή που εμείς πιστεύουμε ότι η Νέα
Τάξη θα "καταρρεύσει", σημαίνει ότι πιστεύουμε πως
όχι μόνον οι ΗΠΑ αλλά και η Γερμανία θα αλλάξουν το
οικονομικό τους "μοντέλο", προκειμένου να διασωθούν.
Προκειμένου ν' αντιμετωπίσουν το ωστικό κύμα της
κοινωνικής έκρηξης, το οποίο θα απειλήσει με
καταστροφή τα συστήματά τους. Είναι θέμα "ενστίκτων"
για το σύστημα. Όταν το μεγάλο σου πρόβλημα είναι η
ανεργία, αναγκαστικά θα πρέπει να "κλείσεις" την αγορά
σου και ν' αφήσεις ανοικτά μόνον εκείνα τα
"παράθυρα", τα οποία επιτρέπουν στην οικονομία
σου να παράγει. Τίποτε άλλο. Δεν ζητάς δικαιώματα,
γιατί δεν σε συμφέρει να πληρώνεις δικαιώματα. Δεν
ζητάς μερίδια από τις αγορές των άλλων, γιατί δεν
αντέχεις να δίνεις μερίδιο από τη δική σου.
Αυτό θα γίνει και τώρα. Για όσο διάστημα —οι
οσονούπω πρώην ιμπεριαλιστές— δεν το κατανοούν, το
μόνο που θα καταφέρνουν είναι να εκτίθενται
περισσότερο οι ίδιοι και να απειλούν με "ξεσκέπασμα"
όλους τους "δοσίλογους" συνεργάτες τους.
Αν συνεχιστεί, για παράδειγμα, η σημερινή
ιμπεριαλιστική πολιτική του γερμανικού κράτους, δεν θα
αποδώσει κέρδη στη Γερμανία και απλά θα επιβαρύνει
οριακά τη θέση των εδώ προδοτών Χριστοφοράκων,
Βουρλούμηδων και Αθανασόπουλων.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα η γερμανική πολιτική
θα "υποχωρήσει" αναγκαστικά, αλλά οι εν λόγω
δοσίλογοι μπορεί ν' αναγκαστούν να δουν την πλατεία
Συντάγματος λίγο πιο ψηλά από τους υπόλοιπους
Έλληνες. Περίπου δύο μέτρα πιο ψηλά.

154
 Γι' αυτόν τον λόγο δεν ανησυχούμε για τίποτε. Γι'
αυτόν τον λόγο δεν βιαζόμαστε να κάνουμε τίποτε. Δεν
πρόκειται να προλάβουν να κάνουν τίποτε. Για τα λίγα
που ανησυχούμε, αυτά είναι τα δευτερεύοντα. Για τα
μικρά και τα ασήμαντα ανησυχούμε …με τις σημερινές
ραγδαίες εξελίξεις. Έχουμε, για παράδειγμα, "δικό" μας
άνθρωπο, ο οποίος μπορεί να πάθει ζημιά από αυτήν την
κολοσσιαία σύγκρουση συμφερόντων. Τον Εβραίο
Γιωργάκη. Τον γνήσιο απόγονο του Μωϋσή και άλλων
"δημοκρατικών" δυνάμεων της ερήμου.
Ήταν που ήταν λίγο χαζός ο γιος της
Μαργαρίτας, θα τον "αποτελειώσουν" οι
ιμπεριαλιστές με τα πολλά και μακρινά ταξίδια που τον
αναγκάζουν να κάνει. Με τα αλλεπάλληλα κενά αέρος
που έρχεται αντιμέτωπος —εξαιτίας των συχνών
πτήσεων— θ' αρχίσει να το "χάνει" τελείως ο γνωστός
"φελλός" Giorgo. Λογικό είναι αυτό, εφόσον έχει γίνει
εσχάτως ο πιο δημοφιλής "καλεσμένος" όλων των
γνωστών κέντρων εξουσίας.
Ο γιος της Μαργαρίτας ...δημοφιλής; Ο
καρπαζοεισπράκτορας του Κολεγίου ...χαρισματικός;
…Κάπου υπάρχει πρόβλημα …και πολύ φοβόμαστε ότι
αυτό θα κάνει ζημιά στο "παιδί". Αυτό φοβόμαστε, γιατί
τον θέλουμε με "σώας τας φρένας" στην Πλατεία
Συντάγματος.
Τραϊανού Παναγιώτης
Πρόεδρος του ΕΑΜ.Β’
Φωτό: Το αηδειαστικό σχήμα έχει λίγο απ’ όλα.
Ευθέως παραπέμπει στην καταραμένη χούντα με το
μασσωνικό πουλί αλλά αντί για ‘στρατιώτη’ εδώ είναι
ένας τραπεζίτης ‘σκοτεινός’ που πατάει στο
ξεφτιλισμένο κόμμα των ψευτοσοσιαληστών κουήσλιγξ
και Τσολάκογλου που στις 6 Μαίου 2010 με την

155
σύμπραξη της εξωνημένης ακροδεξιάς του Λάος, φέραν
τους νεοκατακτητές του ΔΝΤ στην χρεοκοπημένη
Ελλάδα. Κάτω το λαλίστατο σλόγκαν που ενώνει όλους
αυτούς τους σκατάνθρωπους ή μυγοχέζματα.

Ανοικτή επιστολή στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και

την Ιεραρχία της Ορθόδοξης ελλαδικής Εκκλησίας
Posted on Μαΐου 10, 2010 by manitaritoubounou
Σεβασμιώτατοι

156
 Φτάσαμε ήδη στο χείλος του γκρεμού. “Εμπρός
Γκρεμός και πίσω Ρέμα“. Η ελληνική κοινωνία, ελπίζω
να το έχετε συνειδητοποιήσει, διχάζεται βαθιά. Το
φαινόμενο αυτό έχει ήδη αρχίσει να εισχωρεί και στους
κόλπους της Εκκλησίας. Όχι χωρίς και τη δική σας
ευθύνη, όχι χωρίς και τη δική μας.
Δεν επιθυμώ να κάνω βαθυστόχαστες θεολογικές
αναλύσεις, πράγμα που δεν μου είναι δύσκολο. Η χώρα
οδηγείται μεθοδευμένα προς τη πλήρη πτώχευση.
Έχει προηγηθεί η θεολογική, ειδικά σε θέματα που έχουν
να κάνουν με τα ζητήματα του οικονομικού πλούτου και
ιδιοκτησίας, το ρόλο και τη χρήση της εξουσίας, το
περιεχόμενο της γνώσης και της πληροφόρησης. Οι
θεολογικές αλλοιώσεις δεν αφορούν μόνο τους
«θύραθεν». Αφορούν πρωτίστως το εσωτερικό της
εκκλησίας, ιδιαίτερα στη θεσμική της μορφή, παρά τις
σημαντικές εξαιρέσεις.
Όπως έγραψε πρόσφατα ένας φίλος «το ηφαίστειο
θα σκάση, αυτό είναι αναπόφευκτο και η βία θα έρθει
ανεξέλεγκτη, γιατί σ’ αυτήν θα συμμετάσχουν πρόσωπα
άπειρα στους πολιτικούς αγώνες. Αυτό ανοίγει πόρτες
πολλές σε δυνάμεις σκοτεινές. Όσοι έχουμε λίγη
συνείδηση των πραγμάτων ή λίγη εμπειρία (τι να σου
κάμει κι αυτή) έχουμε λίγη παραπάνω ευθύνη…».
Σεβασμιώτατοι,
προσωπικά είμαι με το ρέμα και όχι με το
γκρεμό. Ο γκρεμός είναι ο χώρος που έχει αποφασιστεί,
δήθεν από την πλειοψηφία της Βουλής, ενώ για τα
ακριβώς αντίθετα έχουν ψηφιστεί. Η χώρα οδηγείται
σιδηροδέσμια στη «χούντα» της Κομισιόν, της Ε.Κ.Τ.
και του Δ.Ν.Τ. Η απόσταση της πολιτικής ηγεσίας και
των τρομοκρατικών διαπλεκόμενων ΜΜΕ με το λαό
είναι πανδήλως ορατή. Οι απολύσεις, η ανεργία και η

157
φτώχεια στο 70% του ελληνικού λαού έρχεται. Όσοι
γνωρίζουν τι έχει συμβεί σε παρόμοιες περιπτώσεις
γνωρίζουν με μαθηματική ακρίβεια το τελικό
αποτέλεσμα.
Δυστυχώς παρακολουθούμε την πλειοψηφία της
ηγεσίας της θεσμικής Εκκλησίας και πάλι να
συναγελάζεται για το δικό της ρόλο με τους υπεύθυνους
του θλιβερού ερχομού ενός πλήρως διαλυμένου
κοινωνικού ιστού. Την ύστατη αυτή ώρα, εάν θέλετε να
μη ξαναβρεθείτε, όπως στη χούντα των συνταγματαρχών
στο στόχαστρο του λαού, όπως συνέβη στις αρχές του
20ου αιώνα στην μετα-ντοστογιεφκική Ρωσία
ανακρούσατε πρύμνη. Ελάτε από τη μεριά του δύσκολου
μεν, αλλά βατού «ρέματος».

Ήδη πάνω από το 1/3 του λαού έχει ήδη

αποφασίσει την στάση πληρωμών «του επαχθούς
χρέους» στους τοκογλύφους (ντόπιους, ευρωπαϊκούς

158
και διεθνείς). Έχει αρχίσει να σκέφτεται την έξοδο από
το μοιραίο ευρώ, έχει αρχίσει να βάζει τις βάσεις στους
σχεδιασμούς του για την ανόρθωση της ελληνικής
οικονομίας και κοινωνίας. Έχει αρχίσει την
αυτοοργάνωσή του, πέρα ή δίπλα απ’ αυτούς που
βρίσκονται στα κόμματα.
Δεν είναι ευλογημένο να έχει αυτός ο λαός τον
κλήρο απέναντι. Και η έλλειψη ευλογίας δεν αφορά
αυτόν, αλλά εσάς. Δεν θα μπορούσε λοιπόν αυτός ο λαός
να αγωνιστεί χωρίς τα πιο γνήσια στοιχεία του τόπου και
της αναστάσιμης ελπίδας.
Ανάμεσα σ’ αυτό τον κόσμο ήδη είμαστε χιλιάδες
λαϊκοί, πιστά μέλη της εκκλησίας.
Εσείς με ποιούς θα βρεθείτε παρέα; Και ΜΗ μας
πείτε ότι ήδη είσαστε μακριά από τους φέροντες τις
αλυσίδες… Προετοιμαστείτε για κοινωνική αλληλεγγύη,
συσσίτια, ιδρύματα τις ώρες της πείνας, μα ετοιμαστείτε
για στήριξη του λαού, ναι αυτού του λαού που η ευθύνη
του είναι η εξατομίκευσή του και η ψευδαίσθησή του
για τη ζωή.
Και εάν εσείς και εμείς έχουμε μεγαλύτερες
ευθύνες, τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας
έχουν;
Εμπρός λοιπόν να μπούμε όλοι μας στον δύσκολο
δρόμο της συλλογικής μετ-άνοιας, στο δρόμο της
συλλογικής αλληλεγγύης, στο δρόμο της χαρμόσυνης
ελπίδας, όχι πέφτοντας στο γκρεμό της υποδούλωσης και
της «νέας κατοχής», αλλά στο ρέμα των δυσκολιών.
Με την ευχή σας ως επισκόπων, ένας πολύτεκνος
πατέρας.
Υστερόγραφο: Μου είναι πολύ εύκολο να
στοιχειοθετήσω τους ισχυρισμούς μου, μα το θέμα δεν

159
είναι πια επιστημονικό, αφού «ο κύβος ήδη ερρίφθη»
στις συνειδήσεις του λαού και της νεολαίας.
«Στώμεν καλώς».
Σπουδές από Απόσταση. Βελτίωσε τις γνώσεις σου.
Διάλεξε το δικό σου πρόγραμμα σπουδών!

Αρχειοθετήθηκε ως: Αλληλεγγύη, Αντιστασιακά,

Αντιϊμπεριαλισμός, Αστοχριστιανισμός, ΔΝΤ, Ε.Ε.,
Επιστολές, Ιερώνυμος Β΄, Καλέσματα, Νέα γενιά, Νέα

160
κατοχή, Νέα μεταπολίτευση, Ορθόδοξη Εκκλησία
«Αντίσταση ΤΩΡΑ στο Συμβόλαιο Ξεπουλήματος της
χώρας
10 σχόλια
Misha, στο Μαΐου 10, 2010 στο 2:06 μμ Είπε:
Eύγε! Συνυπογράφω και αναπαράγω! Αξίζει να
σημειωθεί η σημασία της αξίας της σεμνότητος που
καλούνται να δείξουν οι ιεράρχες αυτή την περίοδο. Οι
στολές και τα εγκόλπια των δεκάδων χιιάδων ευρώ, οι
πολυτελείς λιμουζίνες και τα φαγοπότια των δεσποτάδων
πρέπει να ξεχαστούν και να γίνουν συμπαράσταση στους
ταπεινούς και καταφρονεμένους νεόπτωχους. Αλλιώς ας
μη ξαφνιαστούν αν αντιμετωπίσουν «απαλλοτριώσεις»
εκκλησιαστικών ειδών οι παπάδες μας, από ανθρώπους
που δε θα έχουν φαγητό για τα παιδιά τους. ΧΡΙΣΤΌΣ
ΑΝΈΣΤΗ, φίλε!
theoprovlitos, στο Μαΐου 10, 2010 στο 2:16 μμ
Είπε: Μανιτάρη, Εχω καταλήξει πια στη ζωη σε καποια
συμπερασματα τα οποία μου εχουν γκρεμισει κατα
καιρους αντιλήψεις. Το ενα ειναι οτι εκει που δεν το
περιμενεις και από αυτον που δεν το περιμενεις βλεπεις
το καλο, και μεταμορφωνεται ο αλλος σε κατι ανωτερο
από αυτο που τον ειχες καταταξει (και το αντιθετο).
Το δευτερο ειναι οτι καποιοι αλλο φαινονται και
άλλο ειναι.
Το τριτο ειναι οτι οι ανθρωποι ακομα και εαν
ανηκουν σε συγκεκριμενες ιδεολογιες, ομαδες κλπ
ακομα και μεσα στα δικα τους πλαισια
διαφοροποιουνται. π.χ υπαρχει ο φυλακισμενος για φονο
που ειναι μεσα στις φυλακες μπεσαλης και βοηθαει και
υπαρχει αλλος που εχει κανει το ιδιο αδικημα και ειναι
σκατοψυχος. Υπαρχει ο αντιστασιακός που βγηκε στο
βουνο για να αντισταθει σε μια κατασταση υπαρχει και ο

161
αντιστασιακος εσφαζε τον αντιπαλο του επειδη ειχαν
κτηματικες διαφορες. Υπαρχει ο δεξιος που βεβαιως δεν
αμφισβητει το συστημα γιατι δεν ΜΠΟΡΕΙ ή ειναι
ενταγμενος σε αυτό και υπαρχει ο εγκληματιας λαμογιο
που τρωει απο αυτο το συστημα πατωντας επι
πτωματων.
Αν το δουμε ετσι, ο μακαριστος ο Χριστοδουλος
τον οποίο τον ειχα στη μπουκα και πηγα στην κηδεια του
για να τον συγχωρεσω για αυτα που εκανε και να με
συγχωρεσει για αυτα που τουσερνα εχε χιλια
ελαττωματα και παθη. Πλην όμως αγαπουσε το λαο του
και την πατριδα του. Και ανοιγε το στομα του και
μιλουσε. Και κατηγγειλε διαφορες καταστασεις
επιφανειακα πολιτικες που ειχαν ομως ΑΜΕΣΟ
αντικτυπο στο ποιμνιο που επρεπε να διαποιμανει εστω
και ελλειπως. Ενδεχομενως δε για αυτο να κτυπηθηκε
και από… καρκινο -σαν εκεινους τους Ρωσσους
δημοσιογραφους.
Θυμιζω την προμητορα του Χριστου ΡΑΧΑΒ την
πορνη που για να γλυτωσει η Ιερουσαλημ έδωσε τις
πορνες τις προς τερψη των κατακτητων.
Ετουτος ο Ιερωνυμος ειναι ο δουλος που ενω ειπε
θα παω Κυριε και δεν πηγε ποτε. Εγκλειστος ως γκουρού
εχει αφησει τους λυκους να αλωνιζουν και το ποιμνιο
κατασπαρασσεται. Γι’ αυτο χαρηκαν οι φυλλαδες οταν
εξελεγη;
Για νηστεια και προσευχη εχουμε καλογερους σε
σπηλιες και σε μονες που ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΤΗ
ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ να γινουν δεσποτες και αρχιεπισκοποι.
ΑΡΧΗΓΙΛΙΚΙΑ, ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΔΙΖΟΥΝ ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ.
Επομενως ολες αυτες οι ψευτοπνευματικοτητες και
οι αμπελοφιλοσοφιες για το θεολογικό υπόβαθρο της

162
υπαρξιακής αγωνίας του κουνουπιού και η οντολογικη
μετουσιωση της θέωσης (μη παιδευεστε δεν βγαζουν
νοημα) δεν εχουν να κανουν ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ
ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΗ που καλειται ως ΜΩΥΣΗΣ να
διαδραματησει καποιο ρόλο. Εκτός αν η Εκκλησια ειναι
η θα πρεπει να γινει κατι σαν πολιτισιτκη εταιρία του
Οργανισμου Λαμπρακη.
stinathina, στο Μαΐου 10, 2010 στο 2:51 μμ Είπε:
Αγαπητό Μανιτάρι το κείμενο μου φαίνεται κάπως
μισό… Δε ξέρω… κάτι μου λείπει. Θα το σκεφτώ και
ίσως επανέλθω.
manitaritoubounou, στο Μαΐου 10, 2010 στο 2:59
μμ Είπε: @ Misha Ελπίζω να μη φτάσουμε και σε
ατομικές απαλλοτριώσεις…. Το κείμενο ανήκει σε όλες
και όλους… @ theoprovlitos Μην απελπίζεσαι. Εάν
πολλοί επίσκοποι σιωπήσουν, …”οι λίθοι
κεκράξονται”…. Αλλά και ένας να μπει δίπλα στο λαό,
είανι αρκετό. Εάν μπουν δυο είναι ελπιδοφόρο. Οις τρεις
θα είναι πολλοί…. @ stinathina Μα τι λες αδελφέ μου;
Είναι δυνατόν ένα κείμενο ενός ανθρώπου να είναι
πλήρες; Σε παρακαλώ να επανέλθεις αρχίζοντας με το
άλλο μισό. Είναι ανάγκη όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Κάθε μέρα και κάθε ώρα πια είναι πολύτιμη. Χριστός
ανέστη!
nikisforos, στο Μαΐου 10, 2010 στο 3:22 μμ Είπε:
πολύ σωστά τα είπες ΜτΒ , μετάνοια χρειαζόμαστε, όχι
αυτή την πολυχρησιμοποιημένη λέξη που έχει φτάσει να
δηλώνει υποταγή σε κάτι ανώτερο αλλά την αλλαγή του
τρόπου σκέψης και ζωής, εν ελευθέρω φρονήματι.
Χριστός Ανέστη
Ανοικτή επιστολή στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και
την Ιεραρχία της Ορθόδοξης ελλαδικής Εκκλησίας |
Ιερός Ναός Ανάληψης, στο Μαΐου 10, 2010 στο 4:07 μμ

163
Είπε: [...] από το ΜΑΝΙΤΑΡΙ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ, με το
οποία [...]
π παντελεημων, στο Μαΐου 10, 2010 στο 4:29 μμ
Είπε: Συμφωνώ αγαπητέ. Το ανήρτησα και εγώ.
papailias, στο Μαΐου 10, 2010 στο 4:45 μμ Είπε:
Μανιτάρι Η επιστολή σου καλοζυγισμένη. Εύχομαι να
μην απευθύνεσαι σε νεκροταφείο. Το πόσοι θα
επαρκέσουν δεν είναι θέμα ποσοτικό, αλλά ποιοτικό.
‘Οπως άλλωστε σωστά το υπονοείς. Υπάρχει όμως έστω
και ένας αντάξιος των περιστάσεων; Ο Χριστόδουλος θα
μπορούσε να ήταν. Γι’ αυτό και φρόντισαν, όπως
φαίνεται, να τον πακετάρουν για το υπερπέραν.
manitaritoubounou, στο Μαΐου 10, 2010 στο 6:30
μμ Είπε: @ nikisforos, Ελπίζω να μας αγγίξει σύντομα
με θεία συνέργεια…. @ Ιερός Ναός Ανάληψης
Ηρακλείου Κρήτης Χαρά μου η αναδημσοίευση. @ π
παντελεημων, Είματε δυο, είμαστε τρεις,….. @
papailias, Ποιοτικό βεβαίως, βεβαίως παπά μας. Κάτι θα
αναδείξει και το Θείο Πνεύμα, δεν γίνεται….
δρακουμέλ, στο Μαΐου 10, 2010 στο 8:15 μμ Είπε:
Συμφωνώ και επαυξάνω. Αδέλφια μου, εγώ έχω σαν
πρότυπο ιεράρχη “τους τρισμεγίστους φωστήρες” όλους
τους μαζί και καθέναν ξεχωριστά. Τέρας θεολογίας ο
Ιωάννης, αλλά και ένα στόμα φαρμάκι βρε παιδάκι
μου… Στην τσίτα και την κόντρα με ότι αλαζονικά
εξουσιαστικό και λαϊκά τυρρανικό έτσι; Αμ ο Βασίλειος;
Η θεολογία θεολογία αλλά και η κοινωνική παρουσία
απίστευτη. Έφτιαξε πράγματα που σήμερα κωλώνουμε
να ξεκινήσουμε ακόμη… Ή μήπως ο Γρηγόριος πήγε
πίσω; Ηφαίστειο θεολογικής ενέργειας αλλά και στιβαρή
δράση και άποψη για τον ρόλο και την ζωή της
κοινωνίας και των ανθρώπων της.

164
 Συμφωνώ με τον θεοπρόβλητο, ότι για άσκηση και
νηστεία και ησυχασμό, υπάρχουν και οι σπηλιές και τα
καυσοκαλύβια. Ιεράρχης σημαίνει κυρίως “ποιμαίνειν”
τον λαό του Κυρίου, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής και
πνεύματος. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει μέσα από
“ησυχαστήρια” είτε Μονής Πετράκη είτε Οσίου Λουκά,
αλλά από μπαλκόνια, πλατείες, άμβωνες, γραμμές
παραγωγής, αμφιθέατρα και χωράφια. Η ορθόδοξη
εκκλησία εφηύρε πρώτη τον σοσιαλισμό και απέδειξε ότι
μπορεί να εφαρμοστεί, αρκεί απλά να αγαπάει καθένας
τον διπλανό του. Τόσο απλά.
Ας ετοιμαζόμαστε λοιπόν για την επερχόμενη
“κοινή τράπεζα” της Κυριακής -τουλάχιστον- μετά την
Λειτουργία (κάποιοι κάπου πειραματίζονται περί τούτου,
το μανιταράκι ξέρει…), την βοήθεια και συμπαράσταση
εκάστου κατά την δύναμη αυτού. Το έκαναν και οι
προπαπούδες μας σε κάποιο βαθμό, μεγάλο μάλλον. Ας
το κάνουμε και εμείς. Ευκαιρία μάλιστα μεγάλη με αυτή
την πορεία να “ενσωματώσύμε” πολιτισμικά και
πνευματικά, και τους μετανάστες της χώρας, γιατί μέχρι
τώρα βλέπουν τον έλληνα μόνο ως στυγνό εργοδότη και
πνευματικό παιδί της κάθε Τζούλιας.
Καλή μας αρχή!
Αντίσταση ΤΩΡΑ στο Συμβόλαιο Ξεπουλήματος
της χώρας
Posted on Μαΐου 8, 2010 by manitaritoubounou
Μετά το χθεσινό κοινοβουλευτικό πραξικόπημα
στη Βουλή, που άλλαξαν χωρίς ψηφοφορία και στη
“ζούλα”, την κύρωση με απλή ενημέρωση, αρχίζει να
πουλιέται η χώρα και ο λαός της, δηλαδή εμείς και η
πατρίδα μας πουλιόμαστε σε τιμή ευκαιρίας.
Το σχέδιο είναι παλιότερο. Δείτε μια πρόβλεψη
στην Αποικία Ορεινών Μανιταριών και σ’ αυτή την

165
παράμετρο: «…να εξαγοράσουν, μέσω της
«κατάρρευσης», έναντι ευτελούς τιμήματος τις
παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, όπως και των
άλλων μεσογειακών χωρών, εξασφαλίζοντας έτσι
απρόσκοπτη και μακρόχρονη κερδοφορία των
κεφαλαίου, στα πλαίσια του νέου δόγματος…»
«….Αυτό σημαίνει όπως εξήγησε στο Capital.gr
αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος ότι η χώρα που δέχεται
το δάνειο το εγγυάται με τις κινητές και ακίνητες αξίες
που διαθέτει εντός και εκτός της επικράτειάς της…»
Διαβάστε όλα τα στοιχεία και μια πρώτη ανάλυση
στις 6-5-2010 στο ιστολόγιο του trelogiannis.
blogspot.coml Ads by Google Hire Wordpress
Developers Get free quotes from experts for your project
at reasonable rates! www.Twago.com/Wordpress-
Developers
Αρχειοθετήθηκε ως: Αλυσίδες, Αντιστασιακά,
Αποικία Ορεινών Μανιταριών, Αποκαλυπτικά, ΔΝΤ,
ΛΑΟΣ, Νέα κατοχή, ΠΑΣΟΚ, Πολιτικό σύστημα,
Πράσινη ... ανάπτυξη, Πραξικοπήματα, Προδοσία,
Τρελογιάννης «Ξεκίνησε η ρευστοποίηση του πολιτικού
συστήματος. Ανοικτή επιστολή στον Αρχιεπίσκοπο
Ιερώνυμο και την Ιεραρχία της Ορθόδοξης ελλαδικής
Εκκλησίας »
6 σχόλια
http://tsouknida.blogspot.com/, στο Μαΐου 8, 2010
στο 10:01 μμ Είπε: Απέναντι στην νέα Κατοχή Νέα
Εθνική Αντίσταση. Είμαστε έτοιμοι με αυτόν τον άξονα,
να δούμε τις επόμενες περιφερειακές εκλογές ως
ευκαιρία να δώσουμε την ελπίδα στον λαό, ότι μπορεί να
υπάρξει μια πλατιά προοδευτική πλατφόρμα που θα
μπορεί να ψηφίσει δείχνοντας την έξοδο στους
υποταγμένους!!!

166
 manitaritoubounou, στο Μαΐου 8, 2010 στο 10:29
μμ Είπε: @ http://tsouknida.blogspot.com/ Μπορεί μέχρι
τότε να τους έχουμε ρίξει στη θάλασσα…. και να μη
χρειαστούν εκλογές. Λέω….
expaganus, στο Μαΐου 9, 2010 στο 1:06 πμ Είπε:
Είμαι αισιόδοξος… Ενωμένοι να είμαστε και θα τους
ξεφορτωθούμε όλους!
manitaritoubounou, στο Μαΐου 9, 2010 στο 1:48 μμ
Είπε: @ expaganus με ένα βασικό πυρήνα 10-15 αξόνων
συνεκτικών, κάτι σαν νέο εθνικο-απελευθερωτικό
μέτωπο με όραμα ελπίδας. Η “ενότητα” των πολλαπλών
λαμόγιων θα είναι απέναντι.
vassilip, στο Μαΐου 9, 2010 στο 3:44 μμ Είπε: φιλε
Πανο, μερικες επισημανσεις: το ηφαιστειο θα σκαση,
αυτο ειναι αναποφευκτο και η βια θα ερθη ανεξελεγκτη
γιατι σ’αυτην θα συμμετασχουν προσωπα απειρα στους
πολιτικους αγωνες αυτο ανοιγει πορτες πολλες σε
δυναμεις σκοτεινες οσοι εχουμε λιγη συνειδηση των
πραγματων ή λιγη εμπειρια (τι να σου καμη κι αυτη)
εχουμε λιγη παραπανω ευθυνη… ειναι αναγκη μεγαλη
να στηθουν φραγματα στο αλογο πρεπει απο τωρα να
αναπτυχθουν δικτυα αλληλεγγυης αλληλεγγυη και
ενοτητα κοντρα στο εμφυλιακο κλιμα που καλλιεργουν
οι υιοι του σκοτους (ξερεις καλα γι τι μιλω, εδω τωρα
δεν παιζουμε) καλη δυναμη /βψ Ξεκίνησε η
ρευστοποίηση του πολιτικού συστήματος.
Posted on Μαΐου 7, 2010 by manitaritoubounou
Όλοι πια εκτιμούμε βάσιμα ότι η πορεία της
«ελεγχόμενης χρεοκοπίας» του κράτους, που έχει
αποφασιστεί από μια «χούντα» από τις αρχές του 2009,
οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια προς την πλήρη
χρεοκοπία σε ένα έως τρία χρόνια, εάν ενδιάμεσα δεν

167
μπορέσει ο λαός να πετάξει έξω την τρόικα και τους
ντόπιους «πραξικοπηματίες».
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών είναι πυκνά,
αλλά ταυτόχρονα και αντιφατικά και αποκαλυπτικά.
- Στο επίπεδο της βουλής έχουμε την αραγή
συμπαράταξη του ΛΑΟΣ με το Pa-sok, περιμένοντας να
παίξουν σε πιθανή «κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης» με
ό,τι αυτό συνεπάγεται.
- Εντός του «κυβερνώντος» κόμματος έχει συμβεί
πραξικοπηματική αλλαγή πολιτικής από την ηγετική
ομάδα. Οι περισσότεροι ψηφοφόροι του είναι οργισμένοι
και «κοψοχέρηδες», τα μέλη και τα μικρομεσαία στελέχη
του από αμήχανα έως οργισμένα. Η κατάσταση έχει
φτάσει πολύ ψηλά και η αποστασιοποίηση χθες είναι
μόνο η αρχή.
- Στη ΝΔ υπήρξε «συμφωνημένη» διαγραφή της
Ντόρας, αφού η δική της αποχώρηση θα αποτελούσε
ορατή «αποστασία» με όλες τις μνήμες του ’65 στην
επιφάνεια, μες πιθανό αντάλλαγμα την μη αποχώρηση
τώρα των πολιτικών της φίλων. Εξάλλου ο Α. Σαμαράς,
παρά τη ρητορική του, δεν αγγίζει καθόλου τη θέση του
ΔΝΤ στη χώρα, όπως και της ΕΚΤ, πολύ δε περισσότερο
την «στάση πληρωμών» στους ντόπιους, ευρωπαϊκούς
και διεθνείς τοκογλύφους.
- Και τα δύο κόμματα της «αριστεράς» – ΚΚΕ και
ΣΥΡΙΖΑ και για διαφορετικούς λόγους και αιτίες – παρά
τις αναγκαίες, δίκαιες και προβλέψιμες κριτικές τους,
δεν έχουν τολμήσει καθαρά και ξάστερα να θέσουν το
αναγκαίο πακέτο για μια άμεση νέα στροφή της χώρας
πριν την κατάρρευση και πτώχευση:
1) Να μιλήσουν ανοικτά για κατοχή και
κοινοβουλευτικού τύπου πραξικόπημα.

168
 2) Να μιλήσουν για τη μόνη εναλλακτική πρόταση,
που η αρχή της είναι μόνο η άμεση στάση πληρωμών
στους τοκογλύφους για το «επαχθές χρέος».
3) Να θέσουν άμεσο στόχο για «λαϊκή εξουσία»,
χωρίς τα «σοβιετικά λάθη», με σειρά και άλλων άμεσων
στόχων που αφορούν το Ευρώ, τις τράπεζες, την
πραγματική οικονομία, τις διεθνείς συμμαχίες, την λαϊκή
αυτοοργάνωση, την μετατροπή των συνδικαλιστικών
αγώνων σε πολιτικούς, κλπ.

Ο λαός έδειξε στις 5 Μάη ότι κρατάει τις ελληνικές

παραδόσεις της εθνικής και λαϊκής αντίστασης και
δύναται, υπό όρους και προϋποθέσεις, να πάρει την
υπόθεση στα χέρια του. Υπάρχουν όμως αρκετές ακόμα
δυσκολίες που σύντομα θα ξεκαθαρίσουν:
α) Η φετιχοποίηση της ιδεολογικής αντι-βίας μιας
μικρής ομάδας «μπάχαλων», που αν δεν απομονωθούν
ιδεολογικά, πολιτικά και πρακτικά μπορούν
«προβοκάρουν» θανάσιμα την εξέλιξη του κινήματος. Η
απερισκεψία και η έμμεση αλλά απάνθρωπη δολοφονία

169
τεσσάρων ανθρώπων στην Mar-Fin αποδεικνύει τον
κίνδυνο μέσα από την καρδιά του κινήματος.
β) Η άγνωστη προς το παρόν στρατηγική που θα
ακολουθήσουν ακροδεξιές οργανώσεις, διότι από άλλη
οπτική, θα αντισταθούν στην κατοχή της χώρας από το
ΔΝΤ (βλέπε Ουγγαρία).
γ) Το βάθος της απομόνωσης νεοδεξιών κύκλων
που ήδη έχουν βγει στο κλαρί και προτείνουν άμεσα
(Γιανναράς, Τέλογλου, κλπ) ή έμμεσα αναστολή άρθρων
– διακιωμάτων του συντάγματος (απολύσεις μονίμων
δημ. Υπαλλήλων, κατάργηση απεργιών, διαδηλώσεων,
κλπ).
δ) Το πώς θα διαταχθούν πρόσωπα και
συλλογικότητες στη δομή της Ορθόδοξης – κυρίως –
Εκκλησίας στη χώρα μας, αφού δεν έχει μονολιθική
δομή, ούτε η υπαρκτή κοινωνική θεολογία είναι μία.
ε) Η αργοπορία δημιουργίας νέου υποκειμένου –
αντίστοιχου στις νέες συνθήκες με το ΕΑΜ της
γερμανικής κατοχής - από τα πρόσωπα και
συλλογικότητες που ήδη δρουν έξω από τα υπάρχοντα
πολιτικά μορφώματα, είτε θα απελευθερωθούν από τη
συνεχή ρευστοποίηση του μεταπολιτευτικού πολιτικού
σκηνικού που δεν πρόκειται να διασωθεί ως έχει, σε όλο
το πολιτικό φάσμα.

170
 Τα δυο τελευταία είναι και πάλι η μόνη μας διπλή
αισιόδοξη ελπίδα, παρότι επώδυνη, για μια νέα
αντίσταση και μεταπολίτευση υπέρ του λαού, της χώρας
και των λαών της ευρύτερης περιοχής.
Ads by Google
Μάθε Κινεζικά
Θα μιλάς Κινεζικά Χωρίς Δυσκολία, Ανάλογα Με
Το Ρυθμό Σου. Ενημερώσου
www.MasterD.gr/Chinese

171
 Αρχειοθετήθηκε ως : ΓΑΠ, ΔΝΤ, Ε. Ε., Νέα
κατοχή, Νέα μεταπολίτευση, Νέο Απελευθερωτικό
Μέτωπο, Ορθόδοξη Εκκλησία, ΠΑΣΟΚ
« Και οι τραπεζίτες και το Pa-sok ευθύνονται για
τους νεκρούς Αντίσταση ΤΩΡΑ στο Συμβόλαιο
Ξεπουλήματος της χώρας »
9 σχόλια
Νίκος, στο Μαΐου 7, 2010 στο 1:33 μμ Είπε:
Αντί σχολίου, από την ιστοσελίδα του prime
Yes, we Greeks do have our special problems. And
we are dealing with them.
Still, let this be a
clarioncall
for the wider emergency we are facing.
Weneed
globalgovernance,
globalfinancialgovernance,
and we need it fast.
………
Greece is turning this crisis into an opportunity. I
believe both Europe and the world can make this crisis
an opportunity also, to make globalisation more s t a b l
e, more humane, more green, more equitable.
Νίκος, στο Μαΐου 7, 2010 στο 1:44 μμ Είπε:
….και η μετάφραση
Είναι γεγονός ότι, εμείς, οι Έλληνες, έχουμε τα δικά
μας προβλήματα, τα οποία και αντιμετωπίζουμε. Ας
είναι λοιπόν αυτό, ένα ισχυρό μήνυμα για την ευρύτερη
επείγουσα κατάσταση που αντιμετωπίζουμε.
Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση, παγκόσμια
οικονομική διακυβέρνηση και την χρειαζόμαστε
γρήγορα.
……

172
 Η Ελλάδα μετατρέπει αυτή την κρίση σε μιά
ευκαιρία. Πιστεύω ότι τόσο η Ευρώπη όσο και όλος ο
κόσμος μπορεί επίσης να μετατρέψει αυτή την κρίση σε
μιά ευκαιρία, να κάνουμε την παγκοσμιοποίηση πιό
σταθερή, πιό ανθρώπινη, πιο πράσινη, πιο δίκαιη.
manitaritoubounou, στο Μαΐου 7, 2010 στο 2:34 μμ
Είπε:
@ Νίκος
Εδώ όλη η ομιλία:
Ομιλία Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου
στο Συνέδριο του Economist με θέμα: «Meeting the
challenges through leadership strategy» (28 Απριλίου):
“…. Ας είναι λοιπόν αυτό, ένα ισχυρό μήνυμα για
την ευρύτερη επείγουσα κατάσταση που
αντιμετωπίζουμε. Χρειαζόμαστε παγκόσμια
διακυβέρνηση, παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση και
την χρειαζόμαστε γρήγορα...”
Τα είπε όλα…..
Μακρής Γεώργιος, στο Μαΐου 7, 2010 στο 5:32 μμ
Είπε:
“έχει αποφασιστεί από μια «χούντα» από τις αρχές
του 2009″
Αγαπητό ΜΤΒ τι συνέβη τότε;
manitaritoubounou, στο Μαΐου 7, 2010 στο 5:59 μμ
Είπε:
@ Μακρής Γεώργιος
Τότε είμαστε λίγους μήνες μετά το ξέσπασμα της
παγκόσμιας κρίσης, μιας κρίσης “υπερσυσώρευσης”,
όπως λένε οι οικονομικοί αναλυτές. Η μετακύλιση της
κρίσης σε ένα μεγάλο βαθμό, για να αντέξει ο
καπιταλισμός, αποφασίστηκε να πάει προς δυο
κατυθύνσεις: προς τις περιφερειακές χώρες και προς την
μεσαία και μικρομεσαία ταξη.

173
 Στην Ε.Ε. ήδη υπήρχαν από πριν προβλήματα (η
κρίση είχε ήδη ξεκινήσει και είχε ξεσπασει σε μια σειρά
από άλλες χώρες). Αποφασίστηκε, όπως δείχνουν τα
πράγματα, να μπει ΚΑΙ στην ευρωζώνη. Άρα έπρεπε να
ξεκινήσει από μια χώρα “αδύνατο κρίκο” ή μια “χώρα
πειραματόζωο”.
Η Ελλάδα είχε μια σειρά “αβαντάζ” για να είναι η
πρώτη:
α) Είχε τεράστιο έλλειμα και χρέος, ενώ Γκόλμαν
Σαξ ήξερε όλα τα μυστικα: (ολυμπιακοι αγωνες, μίζες,
χρηματιστηριο, τοξικά ομόλογα, ΣΔΙΤ, εξοπλισμοί, κλπ).
β) Είχε υποψήφιο για την εξουσία ένα Pa-sok και
ένα GAP, πρόεδρο της παγφκόσμιας σοσιαλδημοκρατίας
με οικουμενιστικά χαρακτρηριστικά και
διαπαιδαγωγημένο υμνητή της παγκόσμιας
διακυβερνησης.
γ) Το κόματουείχε ήδη αλλωθει, και ταυτοχρονα
ήλεγχε γραφειοκρατικά τις ηγεσιες των συνδικάτων,
επομένως η αντίδρασή τους δεν θα ήταν ακαριαία.
δ) Το ΚΚΕ είχε διασπάσει τα συνδικάτα, αλλά είχε
ήδη αποδείξει στο Δεκέμβρη ότι δεν είχε τα κότσια να
αντισταθεί καίρια.
ε) Η Ελλάδα είχε και έχει γεωπολιτικά ζητήματα
ανοικτά, πράγμα που σήμαινε φοβίες και καλλιέργεια
φοωιών από τα μεγάλα ΜΜΕ για επαναστατικέ λύσεις.
στ) Ο Δεκέμβρης εδειχνε ότι έαν γινότα πρώτα σε
άλλη Μεσογειακή χώρα του Ευρώ θα ήταν επικίνδυνος
να επαναληφθεί, αλλά με στόχους και όχι τυφλά.
ζ) Η ευμάρεια τους έλεγε ότι οι έλληνες έχουν χάσει
σε μεγάλο βαθμό τον πολιτσμό της ανδρείας και σοφίας,
όπως και μέρη τςη θεσμικής εκκλησίας (βλέπε βατοπέδι
και όχι μόνο), άρα δυσκολίες στην έμπνευση του λαού.

174
 η) Οι διανοούμενοι ήταν σε μεγάλο βαθμό
συστημικοί και άρα “δικοί” τους.
θ) Η ΝΔ-Καραμανλής δεν μπορούσε να είναι δικος
τους, αφου ειχε μονο 151 βουλευτές, και το Pa-sok είχε
ετοιμάσει το δόκανο της προεδρικής εκλογής.
ι) Εμείς ζούσαμε στο ατομικο καλβινό μας κόσμο
και θα αργούσαμε να ξυπνησουμε (τωρα κάτι γινεται).
ια)…. Μπορώ να συνεχίζω και με άλλα ….αλλα δεν
χρειάζεται….
manitaritoubounou, στο Μαΐου 7, 2010 στο 8:44 μμ
Είπε:
Θύελλα αντιδράσεων με αφορμή τροποποίηση
διάταξης για το μηχανισμό στήριξης
“…. Σωρεία αντιδράσεων από όλα τα κόμματα της
Αντιπολίτευσης προκάλεσε τροπολογία με την οποία το
υπουργείο Οικονομικών ζητά εξουσιοδότηση να
εκπροσωπεί το ελληνικό Δημόσιο για να υπογράφει κάθε
μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία, ή σύμβαση δανεισμού
με την Κομισιόν, το ΔΝΤ ή την Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα, χωρίς, ωστόσο, τα τελευταία να εισάγονται στη
Βουλή «προς κύρωση» (όπως προβλεπόταν στο αρχικό
νομοσχέδιο), αλλά προς «συζήτηση και ενημέρωση»,
καθώς θα «ισχύουν και θα εκτελούνται από της
υπογραφής τους». …”
vkp, στο Μαΐου 7, 2010 στο 10:00 μμ Είπε:
καλό είναι η αριστερά να μην είναι πρωτίστως
εναντίον του λαού μόνο και μόνο για να
αυτοικανοποιηθεί. Η παύση πληρωμών είναι σχεδόν
έγκλημα στην πάρούσα φάση. Χρειάζεται
προγραμματισμός και στρατηγική βαθμιαία,
επανατροφοδότηση και ξανά προγραμματισμός. Η
αριστερά πρέπει να είναι πανω από όλα ευέλικτη κάτι
που σίγουρα δεν είναι μιας και αγκυλώνεται στις

175
ιδεολογικές της ρητορίες. Αν δεν ακολουθήσουν
παρόμοιες συνθήκες και στο εξωτερικό, νομίζω ότι θα
περιοριστεί στον συστημικό της ρόλο. Αν υπάρξουν τότε
τίποτα δε θα είναι το ίδιο. Κυρίως η αριστερά και τα
συντηρητικά πρόσωπα πόυ την εκφράζουν.
manitaritoubounou, στο Μαΐου 7, 2010 στο 10:29
μμ Είπε:
@ vkp
Αδελφέ θα συμφωνήσω μαζί σου σε δυο
παρατηρήσεις σου, αλλά με το τρόπο μου:
1) Στο ζήτημα της αυτοϊκανοποίησης της
αριστερας, αλλά και όλων των “παράλληλων
κοινωνιών”.
2) Η παύση πληρωμών από μόνη της δεν μπορεί να
εφαρμοστεί όντως. Μπορεί να αποτελέσει μόνο την αρχή
ενός ευρύτερου στατηγικού πακέτου που όμως θέλει νέο
υποκείμενο, νέο πολιτισμό και το λαό μακρυά από τις
ατομιστικές του αδιέξοδες εμμονές, ώστε και να την
προωθήσει και να την γονιμοποιήσει …
Οφείλω όμως να πω βλέποντας την πλήρη
χρεωκοπία να πλησιάζει, η παύση πληρωμών θα
αποτελέσει σχετικά σύντομα τη μόνη επώδυνη μεν, αλλά
λυτρωτική διέξοδο απέναντι στην απόλυτη φτώχεια και
την παράλληλη τυραννάι του αδιέξοδου.
Tweets that mention Ξεκίνησε η ρευστοποίηση του
πολιτικού συστήματος. « Το Μανιτάρι του Βουνού --
Topsy.com, στο Μαΐου 8, 2010 στο 4:00 μμ Είπε:
[...] This post was mentioned on Twitter by
Ζωντανό Ιστολόγιο. Ζωντανό Ιστολόγιο said: Ξεκίνησε
η ρευστοποίηση του πολιτικού συστήματος.: Όλοι πια
εκτιμούμε βάσιμα ότι η πορεία της «ελεγχόμενης
χρεοκοπ… http://bit.ly/cLujpv [...]
Ανοιξιάτικο πρωινό στην Αγία Λαύρα.

176
 Πρόσφατα Άρθρα!
Τι λαός είμαστε;
Τι λαός είμαστε;
Του Απόστολου Παπαδημητρίου
Η περιπέτεια, στην οποία εισήλθε η χώρα μας λόγω
της αλόγιστης επί τριακονταετία διαχείρισης των
οικονομικών της, είχε ως συνέπεια την έξαρση του
ανθελληνισμού σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με
πρωτεργάτες Γερμανούς, πολιτικούς, δημοσιογράφους
και μέρος του λαού. Στην πρώτη γραμμή της
ανθελληνικής υστερίας το γερμανικό περιοδικό Focus,
το οποίο σε εξώφυλλο τεύχους του έγραψε "Απατεώνας
στην ευρωπαϊκή οικογένεια", υπονοώντας τη χώρα μας!
Read more...
Η παρωδία «δημοκρατίας» και ο «μονόδρομος»
Η παρωδία «δημοκρατίας» και ο «μονόδρομος»
Τάκη Φωτόπουλου
Τα προχθεσινά τραγικά γεγονότα δεν αποτελούν
ούτε «δολοφονία», όπως έσπευσε να δηλώσει ο μόνιμα
και ασύστολα ψευδόμενος αρχηγός της
κοινοβουλευτικής Χούντας που κυβερνά σήμερα την
Ελλάδα, ούτε «προβοκάτσια» όπως μόνιμα χαρακτηρίζει
η παραδοσιακή Αριστερά κάθε εκδήλωση που δεν
ελέγχει. Ήταν τμήμα της λαϊκής αντιβίας που είναι
αδιανόητο ότι θα στόχευε στην αφαίρεση της ζωής
καταπιεσμένων υπαλλήλων (στους οποίους το αφεντικό
τους προφανώς είχε βάλει το δίλημμα «δουλειά ή
απεργία», εξαναγκάζοντας τους, όπως καταγγέλθηκε, να
δουλεύουν κλειδωμένοι σε κτίριο χωρίς πυρασφάλεια)
και προφανώς στρεφόταν, με σημαντική δόση
ανευθυνότητας, κατά της περιουσίας.
Read more...
Μέρες Αργεντινής I

177
 Μέρες Αργεντινής*
Mark Weisbrot**
Ερώτηση: Στην Ελλάδα κύριε καθηγητά, δεν
γνωρίζουμε πολλά για το τι έγινε στην Αργεντινή με το
ΔΝΤ. Το μόνο που θυμάμαι (και μ' έχει σημαδέψει),
είναι ένα πλάνο από κάπου ψηλά, που έδειχνε μία
«αδέσποτη» αγελάδα να τρέχει και κόσμο, πολύ κόσμο,
να την κομματιάζει ενώ ήταν ζωντανή (!) όπως έλεγε ο
σπίκερ, για να εξασφαλίσει κρέας.
Read more...
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
Η ΑΝΑΡΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, ΟΧΙ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
Κείμενο 5 εναλλακτικών εκδοτικών εκδόσεων*
Τον Δεκέμβρη του 2008 κατά τη διάρκεια των
γεγονότων που ακολούθησαν τη δολοφονία του
Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ο αναρχικός-
αντιεξουσιαστικός χώρος απάντησε στις φασιστικές
εκκλήσεις των ΜΜΕ για επιστροφή σε «ησυχία, τάξη
και ασφάλεια» με το αφοπλιστικό σύνθημα «εσείς μιλάτε
για βιτρίνες, εμείς μιλάμε για ζωές».
Ποια επικίνδυνη υποκρισία κάνει τώρα ορισμένους
να μιλάνε για τα ανύπαρκτα μέτρα πυροπροστασίας της
τράπεζας και όχι για τις ζωές που χάθηκαν; Ποια
οργουελική αντιστροφή της πραγματικότητας κάνει
κάποιους να μιλούν για το τραγικό συμβάν σαν να
επρόκειτο για βραχυκύκλωμα;
Read more...
Για τους νεκρούς της Marfin
Για τους νεκρούς της Marfin
Κείμενο 4 μελών της ομάδας Αυτονομία ή
Βαρβαρότητα*

178
 «Οι φασίστες, εκατό εναντίον ενός, δολοφονούν,
ξυλοκοπούν, βασανίζουν, προσβάλλουν γυναίκες,
παιδιά, αδύναμους και ανυπεράσπιστους ανθρώπους,
πυρπολούν, καταστρέφουν περιουσίες που υπήρξαν
προϊόν μεγάλων θυσιών των εργαζομένων, σκλαβώνουν
ολόκληρους πληθυσμούς (...) και παρόλα αυτά, τα
χείριστα, θεωρούνται πολιτικά όντα, αγωνιστές ενός
σκοπού και πολλοί έντιμοι άνθρωποι, που σίγουρα δεν
θα διέπρατταν αυτά τα εγκλήματα, δεν αποστρέφονται
να τους σφίγγουν το χέρι και να διατηρούν επαφές μαζί
τους. Μιλούν πολύ για τη βία και λίγο για την ηθική και
το φυσικό αποτέλεσμα ήταν πως όταν μετήλθαν βίαιων
πράξεων με περισσή ιταμότητα, δεν συνάντησαν ούτε
φυσική αντίσταση, ούτε ηθική καταδίκη.» (...)
«Αν, προκειμένου να νικήσουμε, θα έπρεπε να
στήσουμε κρεμάλες στις πλατείες, θα προτιμούσα να
χάσουμε»
Ερρίκο Μαλατέστα
Read more...
Όραμα Παιδείας για το Σχολείο του Μέλλοντος

179
 Όραμα Παιδείας για το Σχολείο του Μέλλοντος
Της Αμαλίας Κ. Ηλιάδη*
Στις μέρες μας το να μιλήσεις για το σχολείο
του σήμερα φαίνεται εκ προοιμίου περιττό ή
ατελέσφορο. Και τούτο γιατί πολλά λέγονται και
ελάχιστα γίνονται.
Επικρατεί, σε όλα τα επίπεδα της πραγματικότητας,
ένας ακατάσχετος βερμπαλισμός, που εκπέμπεται από

180
πολιτικούς, δημοσιογράφους, συνδικαλιστές,
εκπαιδευτικούς κ.ά., οι οποίοι διαπιστώνουν μεν την
δεινή κατάσταση των εκπαιδευτικών μας πραγμάτων,
εφαρμόζουν μεταρρυθμίσεις, "εκσυγχρονίζουν" το
εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά όμως χρόνια ολόκληρα
θεραπεία δεν έχει βρεθεί.
Κι αυτό γιατί, όπως πολύ εύστοχα, ειλικρινά και
εμπεριστατωμένα επισημαίνει ο καθηγητής και εμβριθής
διανοητής Χρήστος Γιανναράς «στο καθεστώς της
κομματοκρατίας δεν υπάρχει πτυχή του κοινωνικού και
του κρατικού βίου που να μην υπηρετεί πρωτίστως (ή
αποκλειστικά) τα κόμματα.
Read more...
Αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας
Αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας
Ένα ... καθόλου «αθώο» βήμα στην πορεία της
αξιολόγησης - χειραγώγησης των εκπαιδευτικών
Των Χρήστου Κάτσικα - Κώστα Θεριανού*
«Μη δίνετε σημασία στο τι λένε,
προσέξτε καλύτερα τι εννοούν»
Στο Άρθρο 32 παρ. 7 του ν/σ «ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ
ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ - ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ
ΚΑΝΟΝΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»
επισημαίνεται ότι «την αξιολόγηση της δράσης των
σχολικών μονάδων κατά τις διατάξεις του παρόντος
άρθρου ακολουθεί η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, η
οποία πραγματοποιείται σύμφωνα με τις ισχύουσες
διατάξεις».
Read more...
Να φύγει η Ελλάδα από την ΟΝΕ
Να φύγει η Ελλάδα από την ΟΝΕ
Του Πολ Κρούγκμαν

181
 Σε άρθρο του στην εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς»
ο νομπελίστας οικονομολόγος και καθηγητής στο
πανεπιστήμιο Πρίνστον, Πολ Κρούγκμαν, προτείνει την
έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη.

Μεταξύ άλλων, υποστηρίζει ότι «αν και η Ελλάδα

δεν είναι αρκετά μεγάλη, ούτε και αρκετά συνδεδεμένη
ώστε να προκαλέσει πάγωμα των διεθνών αγορών, όπως
έκανε η εταιρεία Lehman το 2008, τα προβλήματά της
όμως είναι μεγαλύτερα από όσο θέλουν να παραδεχτούν
οι Ευρωπαίοι ηγέτες».

182
 Read more...
Πώς μας πούλησαν και μας αγόρασαν
Πώς μας πούλησαν και μας αγόρασαν
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Ανατριχιαστικός είναι ο μηχανισμός με τον οποίον
συγκεκριμένοι τραπεζικοί κολοσσοί κερδοσκόπησαν
εναντίον της χώρας μας, με αποτέλεσμα αυτοί μεν να
κερδίσουν ποσά ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων
ευρώ, η Ελλάδα δε να τεθεί υπό ξένη οικονομική
κηδεμονία. Αξίζει να τον περιγράψουμε σε αδρές
γραμμές.
Το αποφασιστικό εργαλείο στο παιχνίδι που
παίχτηκε εναντίον της Ελλάδας είναι ένα εντελώς
πρόσφατο χρηματοπιστωτικό προϊόν που ονομάζεται
CDS (από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων credit default
swaps).
Read more...
Νιώθω ντροπή για τους πολιτικούς ...
Νιώθω ντροπή για τους πολιτικούς που ευτελίζουν
την πατρίδα μου
Συνέντευξη του Μίκη Θεοδωράκη
στη Δέσποινα Σαββοπούλου
Με την εφηβική ζωντάνια που διαθέτει, τον
αμείωτο πατριωτισμό του, μαζί με το κοφτερό μυαλό του
που έχει την ικανότητα να διεισδύει στις αληθινές αιτίες
των γεγονότων, ο Μίκης Θεοδωράκης παρακολουθεί
όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα του σήμερα, ανησυχεί
βαθιά και δηλώνει αφοπλιστικά «παρών».
Πρωτομαγιά 2010, εν αναμονή των νέων σκληρών
μέτρων που επέβαλε η κυβέρνηση, ο κορυφαίος Έλληνας
συνθέτης παραχώρησε στα «Επίκαιρα» μια συνέντευξη
εφ' όλης της πολιτικής ύλης.
Read more...

183
 Τρία φαντάσματα πλανιούνται πάνω από το κίνημα
Τρία φαντάσματα πλανιούνται πάνω από το κίνημα
Οι «παράπλευρές απώλειες» δεν χωράνε στον
αγώνα για την απελευθέρωση της κοινωνίας από το
κεφάλαιο και το κράτος.
Του Κώστα Σβόλη
Πάνω από 200.000 πήραν μέρος στις απεργιακές
συγκεντρώσεις που έγιναν στην Αθήνα την Τετάρτη 5
Μαΐου, οι δρόμοι του κέντρου κατακλύστηκαν από
δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους οι οποίοι με τον όγκο
τους ενοποίησαν τις τρείς ξεχωριστές συγκεντρώσεις
(Πεδίον του Άρεως, Μουσείο Ομόνοια). Η οργή και η
αποφασιστικότητα του κόσμου για την ανατροπή των
μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση, το ΔΝΤ και η Ε.Ε.
τρόμαξε πραγματικά το πολιτικό σύστημα και τα
δημοσιογραφικά του κοράκια.
Read more...
O Βγενόπουλος... Και μετά;
O Βγενόπουλος ως αυθεντικός καπιταλιστής είναι
εξ ορισμού δολοφόνος. Και μετά;
Άγνωστου σχολιογράφου
Αυτή τη φορά ο τρόμος δεν ήρθε μόνο από τη
φυσική πηγή του, το κράτος και τ' αφεντικά. Επέλασε
μέσα απ' τη δικιά μας μήτρα και δεν ήταν η πρώτη φορά,
ήταν η πρώτη μοιραία φορά. Τα μπουκάλια έφυγαν στο

184
όνομα της δικής μας τάξης, των από κάτω, και έπνιξαν
μέχρι θανάτου ανθρώπους της δικής μας τάξης.
Αδιάφορο αν οι τρεις νεκροί είχαν ή όχι συνείδηση της
ταξικής συνθήκης τους, αν ενέδωσαν στους εκβιασμούς
της μισθωτής σκλαβιάς που από τα γεννοφάσκια της
δολοφονεί για το κέρδος.
Read more...
Στον αγώνα και την αγωνία μου υπάρχω
Στον αγώνα και την αγωνία μου υπάρχω.
Του Γιάννη Ποταμιάνου
Δεν είμαι έτοιμος σου λέω
Φύγε, μη με τραβάς απ' το μανίκι
Ένας ερωτευμένος είμαι
Είναι ιεροσυλία να σκοτώνεις
τον έρωτα
Η ίδια η ζωή είναι ο έρωτας
Read more...
Τα γουρούνια του Ηράκλειτου
Τα γουρούνια του Ηράκλειτου
Του παπα Ηλία Υφαντή
Καθάρσεις! Αυτοκαθάρσεις! Διαφάνειες!
Ανατροπές! Αλλαγές! Και άλλα τέτοια «ηχηρά
παρόμοια» υπόσχονται οι «κατά συρροή» αναξιόπιστοι
πολιτικοί μας.
Και ταυτόχρονα διατείνονται ότι συναισθάνονται τα
σφάλματά τους και πως είναι αποφασισμένοι ν'
αλλάξουν.
Που σημαίνει ότι από τούδε οι λύκοι δίπλα-δίπλα με
τ' αρνάκια θα βοσκάνε χορταράκια.
Read more...
Με τον καθηγητή αναλώσιμο, εκπαίδευση ...
Με τον καθηγητή αναλώσιμο, εκπαίδευση δεν
μπορεί να υπάρξει

185
 Συνέντευξη της Μαρίας Δανιήλ*
Συζήτηση με την πρόεδρο της ΕΛΜΕ Ν. Σμύρνης,
Καλλιθέας, Μοσχάτου Μαρίας Δανιήλ για τα
προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος των
εκπαιδευτικών. Τη συνέντευξη πήρε ο Στάθης
Κουτρουβίδης.
*Τι σημαίνουν τα μέτρα όσον αφορά την παιδεία
και τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση;
Read more...
Τα μέτωπα του πολέμου: ΔΝΤ- ΕΕ
Τα μέτωπα του πολέμου:
Η σημερινή εξέλιξη της κρίσης, τα υπόλοιπα στάδια
της, η επιχειρούμενη μεταφορά «πόρων» στα δημόσια
ταμεία, οι συνέπειες των ΔΝΤ-ΕΕ μέτρων, καθώς επίσης
τα πλεονεκτήματα μίας ελεύθερης Ελλάδας
Του Βασίλη Βιλάρδου*
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, το δεύτερο στάδιο της
«χρηματοπιστωτικής κρίσης» κορυφώθηκε πιθανότατα
το 2008 - ενώ ακόμη δεν γνωρίζουμε την πλήρη έκταση
του. Η «υποψία» μας αυτή οφείλεται στο ότι, η
«διαδικασία» της παροχής πιστώσεων, με ενυπόθηκα

186
δάνεια χαμηλής εξασφάλισης, συνεχίζεται ακόμη και
σήμερα στις Η.Π.Α. - με διάφορα «τεχνάσματα», καθώς
επίσης με τη συμμετοχή των κρατικών κυρίως
τραπεζικών ιδρυμάτων (Freddy Mac και Fannie Mae).
Φυσικά, στο τέλος θα κληθούν ξανά οι αμερικανοί
πολίτες να αναλάβουν τις συνέπειες των «χειρισμών»
της κυβέρνησης τους - κρίνοντας από τα τεράστια
ελλείμματα (άνω του 1,5 τρις $), το «τύπωμα»
χρημάτων, καθώς επίσης από το συνεχώς αυξανόμενο
δημόσιο χρέος της υπερδύναμης.

Read more...
Ελεεινοί θεατρινισμοί σε ευτελές μελόδραμα
Ελεεινοί θεατρινισμοί σε ευτελές μελόδραμα*
Του Γιάννη Στρούμπα
Η διπλωματική κινητικότητα των προηγούμενων
ημερών αναφορικά με την οικονομική κρίση στην
Ελλάδα και τις επιδράσεις της στην Ε.Ε. οδήγησε τελικά
τις ευρωπαϊκές χώρες σε συμφωνία ως προς τον
μηχανισμό οικονομικής στήριξης που θα ενεργοποιείται
στο εξής τόσο σε σχέση με την περίπτωση της ίδιας της
Ελλάδας όσο και κάθε χώρας-μέλους που θ'
αντιμετωπίσει πιθανώς αντίστοιχο πρόβλημα.
* α΄ δημοσίευση: εφημ. «Αντιφωνητής», αρ.
φύλλου 294, 1/5/2010.
Read more...
Η κρίση κι οι αδυναμίες της αριστεράς

187
 Του Γιώργου Ρούση*
Τελικά, η κυβέρνηση σε πλήρη εναρμόνιση με την
Ε.Ε. επέλεξε να εναποθέσει τη λύση του πραγματικού
(1) και κάθε άλλο παρά προσχηματικού (2) προβλήματος
του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δημόσιου
χρέους της χώρας στους συνεργαζόμενους διεθνείς
θεσμικούς τοκογλύφους, ή κατά Μπρεχτ διεθνείς ληστές
(3), που είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή
Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Read more...
Γκουαντανάμο… του παπα Ηλία Υφ.
Γκουαντανάμο...
Του παπα Ηλία Υφαντή
Σήμανε της οργής η ώρα!
Ξεσηκωθείτ' όλοι μαζί...
Ποιος λέει πως το λόγο τώρα
Στο «Διεθνές» το μαγαζί
Δεν έχουνε οι δολοφόνοι
Κι οι ειδεχθείς Νεοναζί!...
Read more...
Μια άλλη οπτική της κρίσης, ευχαριστιακή
Μια άλλη οπτική της κρίσης, ευχαριστιακή.
Της Βασιλικής Νευροκοπλή
Τοπίο θολό. Ομίχλη πυκνή πάνω από τη χώρα.
Συνοφρυωμένα πρόσωπα, τρομαγμένες ψυχές. Ενοχές,
γκρίνιες, κατάρες, απαξίωση. Φόβος, απόγνωση,
απελπισία. Όλα όσα είναι ικανά και αναγκαία για να
συνθέσουν ένα ιδανικό θεατρικό σκηνικό όπου έχει όλες
τις προϋποθέσεις για να παιχτεί έργο κλασικό μεγάλου
συγγραφέα με σπουδαίους πρωταγωνιστές, σοβαρή
πλοκή, ψυχογραφική εμβάθυνση, που θα κρατήσει τις
ανάσες των θεατών μέχρι το τέλος του όπως καιρό είχε

188
να τους συμβεί. Μόνον που εδώ εμείς αποτελούμε τον
χορό και όχι τους θεατές. Κάτι σαν αρχαία τραγωδία.

Read more...
Πρόσφατα στο Φόρουμ της Αποικίας μας...Topic
Author
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ «ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥ».
2009/5/23 22:35
Πρεσβ. Ατώνιος Χρήστου
Topics | Forums
Τυχαίο Άρθρο
«ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΜΑΡΞΙΣΤΕΣ, Ο ΜΑΡΞ
ΗΤΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ!»
Παπάδες της απελευθέρωσης
Συνέντευξη παπάδων της «Παγκληκηρικής
Κίνησης» στη Ντίνα Δασκαλοπούλου*
Θαυμάζουν τον Τσε Γκεβάρα, μελετούν μαρξισμό,
κατεβαίνουν στις πορείες του Πολυτεχνείου, ήταν
παρόντες στη Γένοβα το 2001, έκαναν απεργία πείνας
για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης και
συμφωνούν ότι η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Αυτοί
είναι παπάδες ή εγώ βρίσκομαι σε απόλυτη σύγχυση;
Στο γραφείο που στεγάζει την Κίνησή τους, κάπου
στην πλατεία Κάνιγγος, παθαίνω αλλεπάλληλα σοκ.
Ίσως γιατί δεν πήγα ποτέ στη Λατινική Αμερική, ώστε

189
να συναντήσω κάποιον ιερέα της Θεολογίας της
Απελευθέρωσης, και γιατί ο παπα-Ανυπόμονος του
ΕΛΑΣ είναι για μένα απλώς μια φωτογραφία. Όμως, ο
παπα-Χρήστος Ζαρκαδούλας κι ο παπα-Σταύρος
Παπαχρήστος μοιάζουν μ' εκείνους τους παπάδες που,
ζωσμένοι φισεκλίκια, βγήκαν στα βουνά του κόσμου για
να υπερασπιστούν τους λαούς τους.
Πολλά τέτοια αυτό τον καιρό, όπως τα κάτωθι θα
κυκλοφορήσουν, εάν δεν κυκλοφορούν ήδη... Διαλέγετε
και παίρνετε... (πρόταση - διαβάστε πρώτα το κείμενο
του κου Ξανθούλη που βρίσκεται στο τέλος....)
Μια απάντηση στον Ξανθούλη...
Της Eλευθερίας Τσακιροπούλου
Να ξαναγίνετε φτωχοί χωρίς εμένα. Η δική μου
γιαγιά ήρθε από απέναντι μόνο με το φουστάνι που
φόραγε και κατάφερε δουλεύοντας σκληρά να
μεγαλώσει τα παιδιά της, να προκόψει (έτσι το λέγαμε
τότε) να δει τα εγγόνια της να σπουδάζουν χωρίς να
χρειάζονται ακριβοπληρωμένα φροντιστήρια και μια
φορά το χρόνο - γριά πια - να επιφυλλάσει στον εαυτό
της τη μέγιστη πολυτέλεια ενός ζευγαριού παπουτσίων
από τον Σκλιά.
Εμένα δεν μου άρεσε η λάσπη που κολλούσε στα
παπούτσια μου. Μου άρεσαν οι πικροδάφνες στην
Διονυσίου Αρεοπαγίτου, η μυρωδιά στα Αναφιώτικα, οι
νερατζιές στη Πανεπιστημίου, η θέα της Ακρόπολης από
τη Πατησίων. Μου άρεσε να διαβάζω στο Θέτρο του
Διονύσου Σοφοκλή, Αισχύλο και Ευριπίδη, να βλέπω
παραστάσεις στο υπόγειο του Κουν και στο Ηρώδειο.
Μου άρεσε ο Χατζηδάκης και ο Τσαρούχης. Αυτά
ήταν η πατρίδα μου και αυτά με έκαναν να την
ονειρεύομαι χωρίς λασπόδρομους, ζήτουλες και
ψευδοξανθιές.

190
 Τίμια ήμουν ανέκαθεν και το ίδιο έμαθα και στο
παιδί μου. Δουλέυω από την ημέρα που τελείωσα το
λύκειο. Δούλευα και σπούδαζα χωρίς φοιτητική άδεια
γιατί ο τότε διευθυντής μου έλεγε το αμίμητο «Δεσποινίς
μου πρέπει να διαλέξετε ή φοιτήτρια θα είστε ή
εργαζόμενη».

Και διάλεξα και τα δύο. Και τα κατάφερα και στα

δύο. Και παράλληλα έμαθα και τρεις ξένες γλώσσες. Και
πλήρωνα και πληρώνω σκληρούς φόρους, χωρίς ποτέ μα
ποτέ να έχω κρύψει ούτε δραχμή των εισοδημάτων μου.
Ναι λοιπόν δουλεύω 10 ώρες την ημέρα επί 24
συναπτά έτη και κάποια στιγμή τα κατάφερα και έβγαλα
λεφτά. Πρέπει να ντρέπομαι; Ούτε επιδοτήσεις για
ανύπαρκτες καλλιέργειες πήρα ποτέ, ούτε καμμία
απευθείας ανάθεση, ούτε σε επιτροπή ή Δ.Σ. ή
οργανισμό του δημοσίου ήμουν μέλος, ούτε προαγωγή
πήρα μετά από τηλέφωνο πολιτικού προσώπου. Ότι
έκανα το έκανα μόνη μου. Και τα Μanolo που φοράω
μόνη μου τα πήρα. Και κάθε φορά που ανεβαίνω πάνω
τους θυμάμαι τη γιαγιά μου και τη χαρά της όταν έφερνε
στο σπίτι το περίφημο κουτί από τοsalon sklia και τη

191
περηφάνεια της όταν τα φόραγε και μας έλεγε τι πέρασε
στη ζωή της και πως τα κατάφερε να «προκόψει».
Και δεν θέλω να ξαναβρώ παλιούς εχθρούς, θέλω
μόνο νέους φίλους και συμμάχους για να
πραγματοποιήσουμε το όνειρο μιας δίκαιης,
αξιοκρατικής και προοδευτικής κοινωνίας. Δεν θέλω
καμμιά νοσοκόμα να «συρθεί» στο σπίτι μου όταν
αρρωστήσω. Θέλω να υπάρχει ένα σύστημα υγείας
που θα με περιθάλψει. Αυτό πληρώνω άλλωστε με το
μισό του εισοδήματός μου. Δεν πληρώνω για να τρώνε
τα λαμόγια των νοσοκομείων και οι φαρμακευτικές
εταιρείες.
Και δεν θέλω να ράβω μόνη μου τα ρούχα μου,
γιατί δεν προλαβαίνω και γιατί δεν καταλαβαίνω το λόγο
που πρέπει να σπρώξω στην ανεργία μια μοδίστρα.
Και δεν θέλω στη βεράντα μου να φυτέψω ζαρζαβατικά
(στο ρετιρέ του ο κος Ξανθούλης ας το κάνει ), μου
αρέσουν οι γαζίες μου και οι μυρτιές μου και οι δάφνες
μου.
Και μου αρέσει και ο μανάβης της γειτονιάς μου.
Και μάλιστα πολύ. Γιατί αντί να δώσει το ιδιόκτητο
μαγαζί γωνία που έχει στο κέντρο της Αθήνας για να
γίνει Everest ή Γερμανός, έχει το πείσμα, το κουράγιο
και τη τρέλλα να επιμένει να πουλάει τη πραμάτεια του
υπό τους ήχους κλασσικής μουσικής. Και φυσικά δεν
θέλω να χρησιμιποιήσω βέργες για να σωφρονίσω τη
κόρη μου. Η κόρη μου με κάνει περήφανη και μου δίνει
τη δυνατότητα να ονειρεύομαι μια καλύτερη πατρίδα.
Μια πατρίδα που οι αγρότες της δεν τρώνε
επιδοτήσεις και αποζημιώσεις στα μπουζουκομάγαζα,
οι πολιτικοί της είναι και ηθικοί και νόμιμοι, η άρχουσα
τάξη της δεν αποτελείται από λαμόγια και απατεώνες,

192
ψευτοκουλτουριάδες και δήθεν διανοούμενους που
συναναστρέφονται με κλέφτες πολιτικούς.

Μια πατρίδα με ανθρώπους σα τη γιαγιά μου και τη

κόρη μου, εμένα και τους φίλους μου και όλους αυτούς
που δεν συμμετείχαν στο πάρτυ. Ε λοιπόν όχι δεν
ήμασταν εκεί όταν τρώγανε, όταν έχτιζαν βίλλες ή
αγόραζαν καγιέν. Ούτε τώρα είμαστε με αυτούς που
κρύβουν τις πισίνες τους, φυγαδεύουν τα λεφτά τους στο
εξωτερικό και αγοράζουν ακίνητα όσο-όσο στο Λονδίνο.
Και ναι προερχόμαστε από το Μεγαλέξανδρο, το
Μιλτιάδη, τον Αριστείδη, τον Αλκιβιάδη. Αλλά και από
τον Πλάτωνα και τον Επίκουρο. Το Σοφοκλή και τον
Αριστοφάνη. Και ελπίζω να μην ξαναζήσουμε στην
Ελλάδα εποχές που σε μπαγλάρωναν για ψύλλου
πήδημα.
Και ναι μου αρέσει το ελαιόλαδο, η κορινθιακή
σταφίδα, ο χαλβάς φαρσάλων, τα εσπεριδοειδή, οι
σαρδέλες και τα ραδίκια. Η φτώχεια όμως όχι. Δεν θα
πάρω.
Να δοκιμάσετε χωρίς εμένα.
Του Γιάννη Ξανθούλη
Να ξαναγίνουμε φτωχοί. Όπως ήμασταν πάντα.
Όπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών που οι
γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες

193
πόρνες. Όπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για
να καθίσει ΟΛΗ η ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και
να φάει το σεμνό φαγητό -όσπρια πεντανόστιμα και
ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό- ενώ η γάτα
και ο σκύλος περίμεναν στωικά να 'ρθει η σειρά τους ...
Να ξαναγίνουμε φτωχοί όπως ήμασταν πριν σαράντα και
πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν εν μέσω γκρι,
μπλε και μπεζ χρωμάτων, τότε που καμιά Ελληνίδα δεν
φιλοδοξούσε να γίνει ψευδοξανθιά, τότε που η λάσπη
κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια μας και οι
αυθεντικοί ζήτουλες βρίσκονταν έξω απ' τις εκκλησιές
περιμένοντας το τέλος της λειτουργίας και του
μνημόσυνου.
Να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην τίμιοι, χωρίς
κινδύνους να ξεστρατίσουν οι αρχιμανδρίτες προς την
ψηφιακή παιδοφιλία. Να βρούμε ξανά τις σωστές μας
κλίμακες χωρίς αγωνία παρκαρίσματος και παχυσαρκίας.
Να ξαναβρούμε τη γεύση του «μπατιρόσπορου», των
ελαχιστοποιημένων αναγκών, να ανακαλύψουμε εκ νέου
τον ποδαρόδρομο και το συγκινητικό μοντέλο της
«γυναίκας της Πίνδου». Μόνο με τέτοιες ηρωικές
διαδρομές ενδεχομένως να ακυρώσουμε το κόμπλεξ μας
έναντι του Μπραντ Πιτ και της Ναόμι Κάμπελ.
Να ξαναβρούμε -γιατί όχι- και τους παλιούς καλούς
εχθρούς (κυρίως από τα βόρεια) που σήμερα τους έχουμε
σκλάβους στα παβιγιόν μας. Να ξετρελαθούμε από την
επικοινωνιακή μας υστερία με τα σιχαμένα κινητά
τηλέφωνα που κατάργησαν κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής.
Να σκάψουμε στις αυλές -όσοι έχουν αυλές- και να
κάνουμε παραδοσιακούς ασβεστόλακκους για να
ασπρίζουμε τα δέντρα έτσι για καλαισθησία και υγεία.
Να βρούμε πάλι τη σημασία του χώματος καταργώντας
το καυσαέριο του επάρατου τρέχοντος πολιτισμού. Να

194
εφεύρουμε τις παλιές νοσοκόμες που σέρνονταν από
σπίτι σε σπίτι ρίχνοντας ενέσεις πενικιλίνης στα οπίσθια
ολόκληρου του Έθνους.
Να προσδιορίσουμε ξανά την ντροπή και τον
«σεβασμό» προσέχοντας το βλακώδες λεξιλόγιο των
τέκνων μας. Επιτέλους, όποιο τέρας βρίζει ή
χρησιμοποιεί την πάνδημη και πολυμορφική λέξη
«ΜΑΛΑΚΑΣ» πάνω από εκατό φορές την ημέρα να το
μπουκώνουμε με «κόκκινο πιπέρι εξόχως καυτερό»,
όπως τον καιρό της εξαίρετης φτώχειας μας.

195
 Να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα κουλά μας χέρια
σε δουλειές που σήμερα δίνουμε του κόσμου τα λεφτά,
όπως μεταποίηση ρούχων, αλλαγές γιακάδων στα
πουκάμισα, καρικώματα στις κάλτσες, υδραυλικές και
σχετικές εργασίες. Να απαγορευτεί διά ροπάλου το
γκαζόν που για μας τους πρώην φτωχούς δεν σημαίνει
απολύτως τίποτα. Στη θέση του να φυτευτούν λαχανικά
ή και οπωροφόρα για να μην καλοσυνηθίζουμε την
κάστα των μανάβηδων. Κάποτε ο μαϊντανός, τα
κρεμμύδια και τα σκόρδα ήταν τα βασικά καλλωπιστικά
των κήπων μας.
Να επανακτήσουμε το κύρος μας, χρησιμοποιώντας
βέργες κι ό,τι τέλος πάντων απαιτούσε ο βασικός
σωφρονιστικός κώδικας τα χρόνια της περήφανης
ανέχειας ... Σταματήστε τις ψυχολογίες και τις
παραφιλολογίες για τα «τραύματα» των παιδιών. Μόνο
λύσεις γήινες και πρακτικές -χωρίς ενστάσεις από τον
Ρομπέν της ευαισθησίας, τον ΣΥΡΙΖΑ- θα
αποκαταστήσουν την τρέλα και το χάος που
υπαινίσσονται οι στατιστικές.
Να θυμηθούν οι Νεοέλληνες πως προέρχονται απ'
τον Μεγαλέξανδρο, από τον Μιλτιάδη, τον Αριστείδη
και προφανώς απ' τον... Αλκιβιάδη, πράγμα που σημαίνει
ότι μπορούν να βάλουν σε ενέργεια τον «δίκαιο θυμό»
αν συμπέσουν με ληστές τραπεζών, περιπτέρων, σούπερ
μάρκετ και κοσμηματοπωλείων. Κανένας δισταγμός. Τα
παλιά χρόνια για ψύλλου πήδημα σε μπαγλάρωναν.
Θυμήσου και κόψ' τους τα χέρια ή και τα αχαμνά.
Επιτέλους ας σταματήσουμε την ευρωπαϊκή μας
ψυχοπάθεια
... ΠΟΤΕ κανένας Έλληνας δεν έγινε σωστός
Ευρωπαίος. Ούτε καν ο Αβραμόπουλος ούτε καν ο
Σημίτης και άλλοι τέτοιοι που μου διαφεύγουν. Απ' τον

196
καιρό που σταματήσαμε να θυμώνουμε σωστά, την
πατήσαμε. Σταματήστε το «ντόπινγκ» με το τσουλαριό
των λαϊκών ασματομουλάρων. ΠΟΣΟΥΣ ΠΙΑ
ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΧΩΡΑ Η ΕΛΛΑΣ, κύριοι καναλάρχες
της πλάκας; Δεν είναι καιρός να ξεβρωμίσει ο τόπος απ'
τους εκφραστές του τραγουδιστικού Κάμα Σούτρα;
ΠΟΙΟΣ θα μαζέψει τις ελιές στα περιβόλια όταν ο κάθε
πικραμένος ονειρεύεται να γίνει αφίσα στη Συγγρού;
Ποιος θα καθαρίσει τη Συγγρού απ' το αίσχος της
καψουρικής ταπετσαρίας, κύριοι δήμαρχοι; Οι τραβεστί;
Οι καημένες οι τραβεστί έχουν άλλες υποχρεώσεις ...
Μη φοβάστε τη φτώχεια. Η πατρίδα μας είναι
ευλογημένη έστω κι αν δεν παράγει λαμαρίνες
αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για
τριτοκοσμικούς. Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου,
της κορινθιακής σταφίδας, του χαλβά Φαρσάλων, των
εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των λατρεμένων
ραδικιών. Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί
ζεστό, να φρεσκάρουμε στο μνημονικό μας το παλιό
αναγνωστικό του Δημοτικού. Το ξέρω πως είναι ζόρι να
κόψουμε το σούσι απότομα, όμως ήρθε ο καιρός να
αναβιώσουμε την όπερα της πεντάρας, της δεκάρας και
των άλλων χρηστικών μας αξεσουάρ. Μια δοκιμή
νομίζω πως θα μας πείσει ...
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ και ο θεός των μικρών
πραγμάτων μαζί μας.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ: ΠΩΣ Η
εβραϊκή GOLDMAN SACHS
ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΗΣ
ΕΛΛΑΔΑΣ

197
 Ενδιαφέρον θα ήταν να μάθουμε εάν η Γκόλντμαν
Ζακς διατηρούσε ή και συνεχίζει να διατηρεί κάποιον
"τοποτηρητή" και στα καθ' ημάς και σε ποιο ακριβώς
πόστο. Σε κυβερνητικό ή μήπως σε κρατικό που πάντως
επηρεάζει καθοριστικά κρίσιμες κυβερνητικές
αποφάσεις σχετικά με την οικονομία και τη διαχείριση
των δημοσιονομικών μας προβλημάτων.
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Πως θα σας φαινόταν αν ο προπονητής του
Ολυμπιακού έπαιζε 100 εκατομμύρια στο Προ-Πο,
ποντάροντας στην ήττα και τον υποβιβασμό της ομάδας
του και συνιστώντας στους φίλους του να κάνουν το
ίδιο;
Τι θα έκαναν οι οπαδοί των Ερυθρολεύκων σε
έναν τέτοιο προπονητή;
Αυτό ακριβώς φαίνεται ότι κάνει η τράπεζα
Γκόλντμαν Ζακς, κύριος σύμβουλος επί σειρά ετών των
ελληνικών κυβερνήσεων σε θέματα χρέους και
ιδιωτικοποιήσεων, προνομιακός συνομιλητής των
Πρωθυπουργών και από τους κύριους διαχειριστές του
δημόσιου χρέους μας. Με το ένα χέρι, η τράπεζα
κερδίζει δισεκατομμύρια από τις "συμβουλές" της και τη
διαχείριση του χρέους. Με το άλλο, παίζει στην αγορά
CDS ποντάροντας στη χρεωκοπία της Ελλάδας, σε στενή
συνεργασία με το κερδοσκοπικό χετζ φαντ Πόλσον, που
κέρδισε του κόσμου τα λεφτά στην κρίση του 2008.

198
 H Γκόλντμαν φροντίζει ταυτόχρονα να υπονομεύει
την ελληνική αξιοπιστία, τινάζοντας στον αέρα τα
ελληνικά επιτόκια και οδηγώντας τη χώρα στον γκρεμό!
Αν δεν χρεωκοπήσει η Ελλάδα κερδίζει από τα αυξημένα
επιτόκια, αν χρεωκοπήσει κερδίζει από τη χρεωκοπία.
Κερδίζει στήνοντας τη φούσκα, κερδίζει και
ξεφουσκώνοντας τη φούσκα, πιστή στην αρχή "άρπαξε
το τσεκ πριν σκάσει το καρπούζι". Στην πραγματικότητα
δεν υπάρχει κανένα καρπούζι. Η τράπεζα το παρουσιάζει
ως υπαρκτό, κερδίζει από την πώλησή του και το αφήνει
να σκάσει πριν το πάρει στα χέρια του ο αγοραστής.
Δεν είναι πρώτη φορά που το κάνει, είναι η πάγια
μέθοδός της, χάρη στην οποία κυριάρχησε στην
παγκόσμια χρηματοπιστωτική αγορά, εξοντώνοντας τους
ανταγωνιστές. Η Γκόλντμαν γιγαντώνεται απομυζώντας
τους πελάτες-θύματα, γι' αυτό την ονόμασε βαμπίρ =
βρυκόλακα η Λιμπερασιόν. Τα ίχνη της εντοπίζονται
πίσω από όλες τις φούσκες και οικονομικές καταστροφές

199
(κερδοσκοπία πετρελαίου, μετοχών υψηλής τεχνολογίας
κ.ο.κ.).

Η τράπεζα πρωταγωνίστησε στα σάπια στεγαστικά

δάνεια, οδηγώντας στην καταστροφή του 2008. Τότε, οι
τραπεζίτες ανάγκασαν τις κυβερνήσεις να ξοδέψουν
11.400 δισεκατομμύρια δολλάρια (αν έχετε τρόπο να
φαντασθείτε ένα τέτοιο ποσό) για να καλύψουν τις
νομότυπες ή μη απάτες των τραπεζών. Αφού σώθηκαν
από τη χρεωκοπία, βγάζοντας μάλιστα και κάτι τις, οι
τραπεζίτες επανήλθαν στα ίδια βάζοντας στο στόχαστρο
ευάλωτα κράτη. Και δοκιμάζοντας το ευρώ, προτού
κατοχυρωθεί ως παγκόσμιο αποθεματικό,
υπονομεύοντας την αμερικανική κυριαρχία.
Η ΦΙΡΜΑ: ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ-ΒΑΜΠΙΡ
Οι Αμερικανοί λατρεύουν τα παρατσούκλια. Τη
CIA τη λένε «The Company» (H Εταιρεία). Τη Μαφία
«The Family» (Η Οικογένεια). Την Goldman Sachs «The
Firm» (Η Φίρμα). Γκόλντμαν και Σαξ ήταν δύο
Γερμανοεβραίοι μετανάστες. 'Ιδρυσαν την τράπεζα το
1869, αλλά δεν θα μπορούσαν ίσως να φανταστούν ότι
θα γινόταν σήμερα η μεγαλύτερη στον κόσμο, αλλά και

200
μια πραγματική, αν και αφανής, όσο μπορεί,
υπερκυβέρνηση του κόσμου.
Η Γκόλντμαν δεν έχει απλώς καλές σχέσεις με την
αμερικανική κυβέρνηση, είναι, σε μεγάλο βαθμό, η
κυβέρνηση. Το μυστικό της επιτυχίας της; 'Εσπαγε
πρώτη όλες τις κρατικές ρυθμίσεις και ηθικές
δεοντολογίες, ποντάροντας και κερδίζοντας από την
χρεωκοπία των πελατών της! Μπορούσε να το κάνει,
γιατί είχε ανθρώπους της στην κυβέρνηση και την
κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, σε ευρωπαϊκές
κυβερνήσεις, σε ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και την
ίδια την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επηρεάζει
καθοριστικά τις αποφάσεις που διαμορφώνουν την
τραπεζική αγορά και τις ρυθμίσεις της.
Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία της συνέβαλε στο Κραχ
του 1929. "In God we Trust" γράφει κάθε δολλάριο, ΅In
Goldman Sachs we Trust", παρέφρασε ο Τζων Κένεθ
Γκαλμπρέιθ, που της αφιέρωσε ένα κεφάλαιο του
βιβλίου του για την κρίση. Στις δεκαετίες του
"κρατισμού" που ακολούθησαν, η Γκόλντμαν έγινε πιο
προσεκτική, έφτιαξε το όνομά της και είχε μάλιστα μότο
την "μακροπρόθεσμη απληστία". Διεύρυνε προσεκτικά
την επιρροή της, διεισδύοντας σταδιακά και
"φυτεύοντας" τους ανθρώπους της στα βασικά κέντρα
οικονομικής εξουσίας ΗΠΑ και Ευρώπης, στις
κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες. 'Ωσπου, οι
σταδιακές "απελευθερώσεις" της αγοράς χρήματος
πέρασαν το κρίσιμο σημείο, στα τελευταία χρόνια
Κλίντον, με Υπουργό Οικονομικών τον εβραίο
Ρούμπιν, επιτρέποντας στην τράπεζα να παίξει άγρια το
"μεγάλο παιχνίδι" της, την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας
"Αυτοκρατορίας του Χρήματος"

201
 Η Γκόλντμαν εκμεταλλεύθηκε τις
"απελευθερώσεις" και την κατάργηση των περισσότερων
φραγμών και ρυθμίσεων (που συχνά προκάλεσε η ίδια),
συμπρωταγωνιστώντας στο στήσιμο της μιας φούσκας
μετά την άλλη. Μπόρεσε να το κάνει, γιατί επηρέαζε με
τους ανθρώπους της καθοριστικά την αμερικανική και
ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική.

Η μεγάλη ευκαιρία της ήταν η κρίση του 2008.

Πρωταγωνίστησε στον μπουμ των στεγαστικών δανείων
προς αναξιόπιστους δανειολήπτες, μετά ανακάτεψε τα
"τοξικά δάνεια" με υγιέστερα προϊόντα και τα πούλησε
ως υγιή. Μετά κερδοσκόπησε εις βάρος των αγοραστών
των προϊόντων της στην δευτερογενή αγορά CDS, των
ασφαλιστικών συμβολαίων έναντι αναξιόπιστων χρεών,
επιταχύνοντας την κρίση. Από τη μια κέρδισε
μεταπουλώντας στεγαστικά δάνεια, από την άλλη
ποντάροντας και συμβάλλοντας στην καταστροφή των
προϊόντων της. Κύριο εργαλείο της ήταν η αγορά CDS
(Credit Default Swaps), δευτερογενών
χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ασφαλίστρων έναντι
χρεωκοπίας, μια από τις πιο αδιαφανείς και πιο

202
απορυθμισμένες. Τρεις τράπεζες ελέγχουν το 75% της
αγοράς, Γκόλντμαν, J.P. Morgan και Ντώυτσε Μπανκ.
¨Όταν ξέσπασε η κρίση, η Γκόλντμαν
χρησιμοποιίησε τον άνθρωπό της στην κυβέρνηση, τον
Υπουργό Οικονομιών Πόλσον για να αποτρέψει κάθε
συνδρομή στις τράπεζες, οδηγώντας στη χρεωκοπία τον
κύριο ανταγωνιστή της, τη Λήμαν Μπράδερς. Όταν η
Λήμαν χρεωκόπησε, ο Πόλσον άλλαξε αμέσως ρότα και
έσπευσε να διασώσει τις υπό χρεωκοπία τράπεζες. Η
Γκόλντμαν όχι μόνο απηλλάγη του κύριου ανταγωνιστή,
αλλά και κέρδισε 13 δις δολλάρια από το σχέδιο
σωτηρίας. (Μια εκπληκτική έρευνα για την Γκόλντμαν
Ζακς δημοσιεύεται στο περιοδικό "Τετράδια", τεύχος 57-
58, των εκδόσεων "Στοχαστής"). Σε αυτή την "τράπεζα
που τρομάζει", κατά την έκφραση της Λιμπερασιόν,
ανέθεσαν διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, μετά το
1998, σημαντικό μέρος της διαχείρισης του ελληνικού
χρέους και της εμπιστεύτηκαν το μέλλον του ελληνικού
λαού.
"Η Γκόλντμαν Ζαξ είναι παντού"
H φράση ανήκει στον Ματ Ταιμπι, ερευνητή
δημοσιογράφο, που υπογράφει μια μεγάλη έρευνα για
την Γκόλντμαν στο περιοδικό Rolling Stone. H μέθοδος
της Φίρμας είναι ο . εισοδισμός, τόσο επιτυχής που η
τράπεζα απέκτησε και δεύτερο παρατσούκλι, αφού την
ονομάζουν και "κυβέρνηση Ζακς". Επιλέγει στελέχη της,
τα κάνει εκατομμυριούχους και μετά τους . βρίσκει
δουλειά στις κεντρικότερες θέσεις του παγκόσμιου
οικονομικού συστήματος. Ιδού μερικά από τα αστέρια
του διεθνούς δικτύου της:
Mario Draghi Υπεύθυνος ιδιωτικοποιήσεων στην
Ιταλία (1991-2001), αντιπρόεδρος Ευρώπης της
Goldman Sachs (2001-2006), Διοικητής της Κεντρικής

203
Τράπεζας της Ιταλίας, υποψήφιος για τη θέση του
Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
Otmar Issing Επικεφαλής οικονομολόγος και
αρχιτέκτονας της νομισματικής στρατηγικής της
Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας (1998-06), διεθνής
σύμβουλος της Goldman Sachs, Πρόεδρος του Center for
Financial Studies στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης.
Με πρόσφατο άρθρο του στους Financial Times
συγχαίρει τους Ευρωπαίους ηγέτες για τη σθεναρή
αντίστασή τους στην καταστροφική, όπως την
χαρακτηρίζει, ιδέα μιας ευρωπαϊκής βοήθειας στην
Ελλάδα. Η εφημερίδα αναφέρει όλες τις ιδιότητες του
αρθρογράφου, πλην αυτής του συμβούλου της Goldman
Sachs.
Lloyd Blankfein Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής
της Goldman Sachs. Ο χειρότερος Πρόεδρος και Γενικός
Διευθυντής του 2009 κατά το Forbes, πρόσωπο της
χρονιάς κατά τους Financial Times. Ετήσια αμοιβή 53
εκατομμύρια δολλάρια.
Henry Paulson Μετά από 30 χρόνια στη Φίρμα,
έγινε Υπουργός Οικονομικών του Μπους.
Lawrence Summers Σύμβουλος του Κλίντον, του
Μπους και του Ομπάμα. Αρχιτέκτονας της
φιλελευθεροποίησης του χρηματοπιστωτικού τομέα.
Προστατευόμενος του Ρούμπιν, βετεράνου της Φίρμας
Dan Jester Στην κυβέρνηση Ομπάμα. Αναμείχθηκε
στη διάσωση της ΑΙG, όπου ένα μεγάλο μέρος από το
κεφάλαιο που δαπανήθηκε κατέληξε στην Goldman
Sachs
Η επιχείρηση "Χρεωκοπία της Ελλάδας"

204
 To 1998 η ελληνική κυβέρνηση έθεσε ως κύρια
επιδίωξη την ένταξη στην ΟΝΕ. Τα νούμερα δεν
έβγαιναν. Η Αθήνα θα μπορούσε ίσως να περιορίσει τη
φοροδιαφυγή των μεσαίων-ανώτερων κοινωνικών
στρωμάτων που δεν συνηθίζουν να πληρώνουν φόρους,
αφήνοντας την στήριξη του κράτους στους μισθωτούς
και συνταξιούχους (που ταυτόχρονα κατηγορούν ως
ανεπρόκοπους). Θα μπορούσε να περιορίσει την
παραοικονομία ή το κόστος της διαφθοράς. Θα
μπορούσε να σκεφτεί άλλες αναπτυξιακές στρατηγικές.
Προτίμησε τον εύκολο, αν και πανάκριβο, δρόμο, το
μασκάρεμα του χρέους. Για να το κάνει απευθύνθηκε,
σύμφωνα με τους New York Times και τη Wall Street
Journal, στη διαβόητη Goldman Sachs. Για τη
συνεργασία αυτή την εγκαλεί τώρα και ζητά να
πληροφορηθεί τι έγινε η Κομισιόν. Γράφει σε μια έρευνά
του το γαλλικό Μαριάν:
"Για την πιο μεγάλη τράπεζα του κόσμου, η
πατρίδα της δημοκρατίας μετετράπη σε αγελάδα

205
προς άρμεγμα.¨Όταν ο Γκάρυ Κον προσγειώνεται στο
αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, το 2001, οι έλληνες
αξιωματούχοι τον περιμένουν όπως τον Μεσσία. O
Κώστας Σημίτης αποφασίζει να βάλει τον λύκο μέσα στο
μαντρί". H Γκόλντμαν Σαχς, γράφει το περιοδικό,
"διαφθείρει" την ελληνική κυβέρνηση "πείθοντάς" την
ότι μπορεί με τα προϊόντα της να χρηματοδοτεί τις
δαπάνες της. Η Γκόλντμαν βγάζει 300 εκατομμύρια
δολλάρια, για να κρύψει η ελληνική κυβέρνηση, όλο κι
όλο, ένα δάνειο ενός δις. 30% εις βάρος του ελληνικού
δημοσίου πάει το νταβατζηλίκι. Ο οίκος αξιολόγησης
Μούντις καλύπτει την επιχείρηση αξιολογώντας με
άριστα την Ελλάδα. Η ατιμωρησία οδηγεί σε
μονιμοποίηση των πρακτικών. Το τελευταίο από αυτά τα
προϊόντα είναι ο "Titlospe", δάνειο 5,3 δις το 2009.

Με τη μέθοδο αυτή, η Αθήνα χρησιμοποίησε

διάφορα δομημένα προϊόντα για να κρύψει το
πραγματικό ύψος του χρέους επιτρέποντας στην Ελλάδα
να εκπληρώσει τεχνικά, όχι όμως και ουσιαστικά, τα
κριτήρια του Μάαστριχτ, πρακτική που άρχισε το 1998
και συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 2009. Η Γκόλντμαν,
η Εθνική Τράπεζα και η ελληνική κυβέρνηση
δημιούργησαν ένα "νεφέλωμα" διεθνών εταιρειών που

206
ειδικεύτηκαν στην αγοραπωλησία ελληνικών τίτλων
μετασχηματισμένων σε ιδιόμορφα, δομημένα προϊόντα.
¨Όλα ήταν νόμιμα, υποστηρίζεται σήμερα. Και τα
δάνεια στους άστεγους που ανατίναξαν το τραπεζικό
σύστημα νόμιμα ήταν, δεν ήταν όμως προς το δημόσιο
συμφέρον. H φούσκα που δημιουργήθηκε είναι αυτή
ακριβώς που σκάει σήμερα στα μούτρα μας, έχοντας
οδηγήσει το ελληνικό κράτος στα πρόθυρα της
κατάρρευσης.
Η Κομισιόν πάντως δεν έχει πεισθεί για τη
νομιμότητα ορισμένων από τις διαδικασίες αυτές. ¨Ενα
από τα συνηθέστερα κόλπα της Γκόλντμαν είναι η
έκδοση χρεωγράφων σε άλλο νόμισμα από μια χώρα και
η εν συνεχεία χρήση swaps για κάλυψη από αλλαγές
ισοτιμιών. Το κόλπο, που υποπτεύεται η Κομισιόν ότι
έγινε και εξετάζει τη νομιμότητά του, αρχίζει από κει και
πέρα, με την αυθαίρετη αλλαγή από την κυβέρνηση και
την κεντρική τράπεζα της ισοτιμίας, χωρίς να το
ανακοινώσει σε κανένα, σύμφωνα με το γαλλικό
ρεπορτάζ. Με τον τρόπο αυτό, βελτιώνει την αξία του
χρέους. Η δεύτερη μέθοδος είναι η πρόβλεψη
μελλοντικών εξόδων. Σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, η
Γκόλντμαν πρότεινε στην κυβέρνηση της ΝΔ να
προεξοφλήσει έσοδα των αεροδρομίων, "μειώνοντας"
λογιστικά το χρέος κατά 0,5% του ΑΕΠ. Για την ωραία
αυτή συμβουλή, ένα ακόμα λογιστικό τρικ, το ελληνικό
κράτος πλήρωσε ένα ποσό 200-300 εκατομμυρίων ευρώ.
Τα ήξεραν
Το γεγονός ότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες
προσέτρεξαν στη "δημιουργική λογιστική", σε
νομότυπες απάτες, δεν απαλλάσσει τους ¨Ελληνες
ιθύνοντες των ευθυνών τους, δείχνει όμως τον βαθμό
διάβρωσης και εξάρτησης και άλλων Ευρωπαίων. Είναι

207
πολύ δύσκολο επίσης να πιστέψουμε ότι Βρυξέλλες,
Παρίσι και Φρανκφούρτη δεν ήξεραν και δεν άφησαν να
γίνουν όλα αυτά, προφανώς αποβλέποντας σε μεγάλα
πολιτικά-οικονομικά οφέλη. Η Φρανκφούρτη παίρνει
κάθε χρόνο λεπτομερείς εκθέσεις της Τράπεζας της
Ελλάδας. Γνωρίζει ακριβώς πόσο είναι το χρέος. Το
ξέρανε και το Νοέμβριο, όταν η κυβέρνηση τους
ανακοίνωσε ότι είναι διπλάσιο, όπως το ήξεραν και οι
διεθνείς οίκοι αξιολόγησης και οι τράπεζες, κάνανε
όμως τους έκπληκτους. Η ευθύνη είναι μοιρασμένη,
αλλά οι ¨Ελληνες θα πληρώσουν τη νύφη.

Η υπόθεση δείχνει επίσης πόσο η Ευρώπη είναι

υπονομευμένη εκ των έσω, αφού αναθέτει σε
αμερικανικές τράπεζες τη διαχείριση των πιο
σημαντικών πτυχών και ευάλωτων σημείων των
οικονομικών της (όπως κάνει άλλωστε και στους τομείς
προσωπικών δεδομένων, περιλαμβανομένων των
τραπεζικών λογαριασμών και κάθε άλλης πληροφορίας
που μεταφέρει στις αμερικανικές υπηρεσίες, δήθεν για
την τρομοκρατία). Πρόσφατα, ο ευρωβουλευτής Νίκος
Χουντής αποκάλυψε με ερώτησή του την αναγνώριση,

208
σε κανονισμό της Κομισιόν, του ρόλου των τριων
κυρίως αμερικανικών οίκων αξιολόγησης, την ίδια
στιγμή που το αμερικανικό Κονγκρέσο τους καλεί να
δώσουν εξηγήσεις!
Η Ελλάδα έκρυψε με τον τρόπο αυτό τα
προβλήματα κάτω από το χαλί, ώσπου, στις αρχές του
2009, άρχισαν να έρχονται οι πληροφορίες από τη
Γερμανία για κίνδυνο χρεωκοπίας της Ελλάδας (σχετικά
δημοσιεύματα του Σπήγκελ και άρθρο του Κώστα
Σημίτη στην Ημερησία). Τον Σεπτέμβριο 2009, με
πρωτοβουλία της Γκόλντμαν και μεσολαβητή την
εταιρεία Markit, συγκροτείται κονσόρτσιουμ 12
τραπεζών που δημιουργεί ειδικό ίντεξ στην αγορά CDS
για την κάλυψη αυξημένου ρίσκου του χρέους Ελλάδας,
Ισπανίας και Πορτογαλίας, εν αναμονή του
κερδοσκοπικού παιχνιδιού (iTraxxSovX Western
Europe). Πρόκειται κατ¨ουσίαν για στοίχημα στη
χρεωκοπία των τριων κρατών, που στήνει ο
σύμβουλός μας.

H Goldman γνωρίζει άριστα όλες τις πτυχές του

ελληνικού χρέους. Γνωρίζει επίσης τι πρόκειται να γίνει,

209
αφού η ίδια το ετοιμάζει. Τι κάνει; Περιμένει να περάσει
ένας μήνας από τις εκλογές, να συνειδητοποιήσει η νέα
κυβέρνηση το πρόβλημα που αντιμετωπίζει και στέλνει,
σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, αντιπροσωπεία τραπεζιτών
στην Αθήνα, υπό το Νο 2 της τράπεζας Γκάρι Κον.
Γίνονται δύο συναντήσεις (έχουν γίνει και αρκετές άλλες
στο εξωτερικό). Mία στο Υπουργείο Οικονομικών και
μία στο ξενοδοχείο "Πεντελικόν" της Κηφισιάς.
Προτείνουν ένα ακόμα χαριτωμένο προϊόν τους,
σχεδιασμένο να στείλει στο μέλλον το κόστος του ΕΣΥ.
Λίγο πριν σπρώξουν την Ελλάδα στην Καιάδα,
ετοιμάζονται να της αρπάξουν κάτι ακόμα.
Η τελική επίθεση
Τον Δεκέμβριο, η επίθεση αρχίζει μέσω των οίκων
αξιολόγησης που υποβαθμίζουν την ελληνική
πιστοληπτική ικανότητα, παρόλο που γνώριζαν μια χαρά
εδώ και καιρό την πραγματική κατάσταση. Η ελληνική
αξιοπιστία πλήττεται από παντού. H Goldman
εξακολουθεί πάντως να βγάζει ένα "σκασμό λεφτά",
όπως με την έκδοση του δανείου της 25.1.2010. Ενώ
συνεχίζει να κερδίζει από τη διαχείριση του χρέους,
δεν περιμένει ούτε μια μέρα από την πώληση του
δανείου και ξαναχτυπάει την Ελλάδα μέσω των
Financial Times, προνομιακού εκφραστή και του Σίτι
και της Κομισιόν (τέτοια είναι τα ευρωπαϊκά χάλια).
Παίζοντας έτσι διπλό παιχνίδι και εις βάρος της
Ελλάδας, και εις βάρος των άλλων πελατών της,
αγοραστών του τελευταίου δανείου, που βλέπουν τα
ελληνικά επιτόκια και spread να εκτινάσσονται αμέσως
μετά.
Η λονδρέζικη εφημερίδα γράφει ότι η Αθήνα
θέλει να δανειστεί από την Κίνα μέσω της Γκόλντμαν.
Το δημοσίευμα προκαλεί αμέσως αύξηση του πρίμιουμ

210
για το χρέος. Κανείς δεν πιστεύει ότι η εφημερίδα
μπορούσε να δημοσιεύσει τέτοια είδηση, χωρίς να την
επιβεβαιώσουν από την Γκόλντμαν. Κατ' άλλους την
είδηση την έδωσε η ίδια η Γκόλντμαν όταν
πληροφορήθηκε (άραγε από ποιόν;) ότι ο Γ.
Παπανδρέου σκέφτεται να προχωρήσει σε
διακρατική συμφωνία με την Κίνα προκειμένου οι
Ασιάτες της Cosco που έχουν πάρει το λιμάνι του
Πειραιά να αναλάβουν ένα σημαντικό κομμάτι του
δανεισμού της χώρας. Η τράπεζα δεν περιορίζεται
φυσικά στα κέρδη από το ελληνικό χρέος. Κερδοσκοπεί
αμέσως κατά του ευρώ, πιστή στην αρχή "αγοράζουμε
στη φήμη και πουλάμε στο γεγονός". Μεταξύ 26.1 και
2.2.2010 οι αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες και τα
χετζ φαντ, μεταξύ των οποίων και η Γκόλντμαν,
ρευστοποιούν συμβόλαια αξίας 5,5 δισεκατομμυρίων
ευρώ, περισσότερα από τον Σεπτέμβρη του 2008, στο
απόγειο της οικονομικής κρίσης.
Από την αγορά CDS, παίζοντας δηλαδή τη
χρεωκοπία της Ελλάδας, η Γκόλνtμαν υπολογίζεται ότι
κέρδισε ένα έως τρια δισεκατομμύρια δολλάρια. Οι
χρηματιστές της Γουώλ Στρητ σφυρίζουν αδιάφορα,
δηλώνοντας στους δημοσιογράφους: "η δουλειά μας
είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα
συμβεί στους ¨Ελληνες πολίτες, δεν υπάρχει εξάλλου
νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον
μαλάκα" (δήλωση του Αμίτ Σαρκάρ, επικεφαλής
αμερικανικού επενδυτικού ταμείου, Μαριαν, 20.2.2010)
Το διακύβευμα: υποδούλωση Ελλάδας,
υποδούλωση Ευρώπης
Η Ελλάδα γίνεται προνομιακή δίοδος για τον
έλεγχο της Ευρώπης και την εξασθένηση του ευρώ,
προτού το ευρωπαϊκό νόμισμα καταστεί κύριο

211
αποθεματικό. Επιδιώκεται επίσης να γίνει το νέο
υπόδειγμα μιας Ευρώπης χωρίς κοινωνικό κράτος.
Μέρκελ και Σαρκοζί άρχισαν να καταλαβαίνουν μόλις
αυτό τον μήνα τι συμβαίνει και τις συνέπειες για την
Ευρώπη και παραμένουν βασικά αμήχανοι, παρόλο που
έχουν εύκολες λύσεις, που περιγράφουν αρκετά έντυπα,
όπως έκδοση ευρωομολόγων ή αγορά από την Κεντρική
Ευρωπαϊκή Τράπεζα του ελληνικού χρέους, που θα
τσάκιζε τα πόδια των κερδοσκόπων και θα τους
ανάγκαζε να ξανασκεφτούν πολλές φορές πριν
ξαναεπιτεθούν.
Βερολίνο όμως και Παρίσι παραμένουν δέσμιοι της
ιδεολογίας και της αρχιτεκτονικής του ευρώ που τους
εμποδίζει να αντιδράσουν με άλλο τρόπο, εκτός από το
να απαιτούν περίπου την αυτοκτονία της ελληνικής
κοινωνίας. Η Ευρώπη είναι εκ των ένδον
υπονομευμένη, όπως αποδεικνύει η δραστηριότητα κατά
της Ελλάδας της Ντώυτσε Μπανκ, της PNB Paribas, της
Σοσιετέ Ζενεράλ και των ελβετικών τραπεζών στην
αγορά CDS, αλλά και η στάση των αρμοδίων της
Κομισιόν, των "ευρωπαίων ηλιθίων", όπως τους
αποκαλούν οι Γάλλοι. Η "παγκοσμιοποίηση" είναι
φτιαγμένη από και για τους Αγγλοσάξωνες. ¨Οσο για το
ελληνικό ζήτημα μοιάζει για ορισμένα τουλάχιστο
γαλλικά έντυπα μια μάχη μεταξύ δημοκρατίας και
ολοκληρωτισμού, όπως υποδεικνύει η Λιμπερασιόν
δημοσιεύοντας, δίπλα-δίπλα, τη φωτογραφία της Βουλής
των Ελλήνων και του ουρανοξύστη Goldman Sachs, της
μεγαλύτερης τράπεζας του κόσμου που χρησιμοποιεί
όλη της τη δύναμη εναντίον μιας μικρής ευρωπαϊκής
χώρας.
Το "μυστικό" κράτος της Ευρώπης
ζητά …"γη και ύδωρ"
212
 και απειλεί την Ελλάδα με το εξωτερικό της χρέος.

Λάθος…
…Μέγα Λάθος.
Εδώ είναι ....Σπάρτη και Αθήνα και Μακεδονία
και Κρήτη και....
Έπρεπε να προσέχουν τα λόγια τους...
Συμβαίνει συχνά με τον άνθρωπο το εξής απλό
φαινόμενο. Βλέπει άριστα τις "καμπούρες" των άλλων
και δεν βλέπει καθόλου τη δική του. Σήμερα στο
παγκόσμιο "μικροσκόπιο" βρίσκεται η "καμπούρα" των
Ελλήνων. Όλοι τη βλέπουν, αλλά όχι οι Έλληνες. Όλοι
βλέπουν την "καμπούρα" των Ελλήνων, αλλά όχι τις
δικές τους. Αυτή η επιλεκτική "ορατότητα" είναι ένα
φυσικό φαινόμενο και αυτό θα προσπαθήσουμε να το
εκμεταλλευτούμε, για να εξασφαλίσουμε την καλύτερη
δυνατή "εικόνα" της κατάστασης στην οποία έχει
περιέλθει η πατρίδα μας. Θα δούμε και εμείς ως Έλληνες
τις "καμπούρες" των άλλων, για να κατανοήσουμε τη
δική μας, η οποία είναι όμοια. Σε έναν κόσμο
"καμπούρηδων" οι πάντες μοιάζουν και άρα θα
χρησιμοποιήσουμε τον "απέναντι" ως "είδωλο" δικό μας.
Πριν πούμε όμως οτιδήποτε άλλο, χρήσιμο είναι να
ξεκινήσουμε με μια διαπίστωση, την οποία στη συνέχεια
του κειμένου θα αιτιολογήσουμε. Οι Ευρωπαίοι, που
σήμερα μας "μαλώνουν" για τις "σπατάλες" μας, είναι οι
κύριοι και αποκλειστικοί υπεύθυνοι για το εξωτερικό
μας χρέος. Τα άπειρα χρήματα του εξωτερικού μας
χρέους δεν μπήκαν σε κάποια ελληνικά "σεντούκια".

213
Ευρωπαϊκές τράπεζες τα έδωσαν και ευρωπαϊκές
εταιρείες τα εισέπραξαν. "Πέρασαν" από την ελληνική
οικονομία, αλλά δεν "στάθηκαν" σ' αυτήν. Οι ίδιοι
άνθρωποι, που μας τα έδωσαν, ήταν οι ίδιοι που τα
ξαναπήραν. Τώρα λοιπόν, που οι Βρυξέλες ζητούν
"μέτρα", είναι ευκαιρία να λύσουμε και τις όποιες
εκκρεμότητες υπάρχουν μεταξύ μας.
Αφού έκανε το λάθος ο "κλέφτης" και τα
"τσιράκια" του να φωνάζουν, καλό είναι ο "νοικοκύρης"
να πάρει το "χαρτί" και το "μολύβι". Μας συμφέρει το
"χαρτί" και το "μολύβι", γιατί είμαστε θύματα μιας
κατάστασης, που, αν δεν αντιμετωπίσουμε με τον σωστό
τρόπο, μπορεί να μας καταστρέψει. Είμαστε μέλη της
ευρωπαϊκής οικογένειας και ως τέτοιοι θα λύσουμε τις
όποιες διαφορές μας υπάρχουν με τους υπολοίπους.
Κανένας δεν αμφισβητεί την αναγκαιότητα της ενιαίας
Ευρώπης, αλλά τα πάντα μέσα σ' αυτήν πρέπει να
κινούνται μέσα στα πλαίσια της δικαιοσύνης του
αμοιβαίου σεβασμού και βέβαια της ισότητας μεταξύ
των λαών. Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα ο
οραματιστής από το κορόιδο. Είναι τελείως διαφορετικό
πράγμα η συμμετοχή μας στην Ευρώπη από την …
κατοχή μας από την Ευρώπη.
Αν κάποιοι Ευρωπαίοι εξέλαβαν την ευρωπαϊκή
ενοποίηση σαν τη μεγάλη ευκαιρία, για να καταφέρουν
να κάνουν με χρήματα αυτά τα οποία απέτυχε να κάνει ο
Χίτλερ με τα όπλα, κάνουν λάθος και αυτό το λάθος
σύντομα θα κληθούν να το πληρώσουν. Σ' ό,τι αφορά το
ίδιο το πρόβλημα του ευρώ και της σταθερότητας της
ευρωζώνης έχουμε να πούμε σε όλους όσους
διακατέχονται από "ευρωφοβίες" ότι αυτές δεν
ευσταθούν. Κανενός ευρώ την ασφάλεια δεν θέτει σε
κίνδυνο η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας. Πέραν

214
του γεγονότος ότι η ίδια η οικονομία της Ελλάδας
αντιπροσωπεύει ένα πολύ μικρό μέρος της ευρωπαϊκής
οικονομίας —περίπου το 3%— και άρα μπορεί να
στηριχθεί ανά πάσα στιγμή από την κεντρική ευρωπαϊκή
τράπεζα και πάλι δεν τίθεται θέμα ασφάλειας, για τον
λόγο ότι η ευρωπαϊκή οικονομία έχει άμυνες. Άμυνες
πολύ ισχυρότερες ακόμα και από αυτές των ΗΠΑ, των
οποίων το δολάριο δεν απειλήθηκε από την "πτώχευση"
ενός εκ των ισχυροτέρων "πυλώνων" της αμερικανικής
οικονομίας, όπως είναι η Καλιφόρνια. Η Ευρώπη
αποτελεί την πλουσιότερη αγορά του κόσμου και το
νόμισμα του καταναλωτή είναι πάντα πιο ισχυρό από
αυτό του πωλητή.
Ο δήθεν πανικός και οι υστερίες των Βρυξελών
αποκαλύπτουν πολιτικές αγωνίες και όχι οικονομικές
ανασφάλειες. Ποια είναι η κύρια αγωνία τους; Ότι η
σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση θα αποκαλύψει
τα εγκλήματά τους. Ότι μετά από έναν "μαραθώνιο"
λεηλασίας των ασθενέστερων κρατών από τους
ισχυρότερους εταίρους καταλήξαμε στο τελικό
αποτέλεσμα, το οποίο ήταν γνωστό εκ των προτέρων,
εφόσον είχε εξ’ αρχής δρομολογηθεί γι' αυτόν τον λόγο.
Περί αυτού πρόκειται. Το αποτέλεσμα των ευρωπαϊκών
πολιτικών των Βρυξελών ήταν η "κατάκτηση" των
ασθενέστερων εταίρων από τους ισχυρότερους. Τώρα, με
τις "υστερίες" κατά της Ελλάδας, απλά χτυπάνε το
"σαμάρι" για ν' ακούσει το "γομάρι". Χτυπάνε τον
ασθενέστερο, για ν' ακούσουν και οι υπόλοιποι
αδύναμοι. Χτυπάνε την Ελλάδα, για ν' "ακούσει" η
Ιταλία, η Ισπανία και τα άλλα τα "παιδιά".
Τα εξωτερικά χρέη των κρατών κυρίως της
Μεσογείου αποκαλύπτουν τη ζοφερή πραγματικότητα
για τους λαούς τους. Λεηλατήθηκαν… και τώρα αυτοί,

215
που τα λεηλάτησαν, φοβούνται τις αντιδράσεις τους. Γι'
αυτόν τον λόγο έχουν στήσει μια παράσταση "τρόμου"
και ωμού εκβιασμού. Προκειμένου να μην αντιδράσουν,
θα επιχειρήσουν να τους τρομοκρατήσουν με την
"πτώχευσή" τους. Τα εξωτερικά χρέη των κρατών ήταν
στην πραγματικότητα τα "ουίσκι" και τα "καθρεπτάκια",
που πούλησαν στους "Ινδιάνους", προκειμένου να τους
αφαιρέσουν τη γη τους. Ξαφνικά κυρίαρχοι λαοί
βρέθηκαν να είναι "φιλοξενούμενοι" στις πατρίδες τους.
"Φιλοξενούμενοι", γιατί κάποιοι τραπεζικοί
"βρικόλακες" τους αφαίμαξαν και στη συνέχεια τους
αφαίρεσαν τις ίδιες τις πατρίδες τους.
Απλά και γνωστά πράγματα, τα οποία έχουν γίνει
και στο παρελθόν και γι' αυτόν τον λόγο τρομάζουν
αυτούς που τα εφάρμοσαν. Το οικονομικό έγκλημα
αυτού του τύπου, δηλαδή, δεν είναι μια καινούργια και
άγνωστη πρακτική για το σύστημα. Η δημιουργία χρεών,
προκειμένου να λεηλατηθούν ή να ελεγχθούν κράτη και
λαοί, δεν είναι κάτι το πρωτοφανές. Ολόκληρος ο Τρίτος
Κόσμος με τα τεχνητά χρέη ελέγχεται και λεηλατείται
καθημερινά. Εξαιτίας των χρεών λιμοκτονούν λαοί σε
πατρίδες, οι οποίες θα μπορούσαν να τους θρέψουν με
μεγάλη άνεση. Με λίγη ανθρωπιστική "βοήθεια", ένα
τρακτέρ και μερικούς σπόρους, τούς αφαίρεσαν τις
πατρίδες τους. Με λίγο "χαρτζιλίκι" διαφθοράς σε
προδότες κυβερνήτες παραμένουν κατακτητές, χωρίς να
χρειαστεί να χυθεί αίμα. Το αποτέλεσμα όμως είναι το
ίδιο. Οι περισσότεροι φτωχοί λαοί έχουν χάσει τις
πατρίδες τους.
Το μόνο πρωτότυπο —στην περίπτωση που
αναφερόμαστε— είναι ότι αυτού του είδους την πολιτική
την έκαναν εις βάρος "ανεπτυγμένων" κρατών. Κρατών,
τα οποία ήταν μακριά από τη "ζούγκλα" και τα οποία με

216
τα χρέη και τη διαφθορά φρόντισαν να τα τοποθετήσουν
στο κέντρο της "ζούγκλας". Άλωσαν κράτη, τα οποία
μέχρι τώρα είχαν άμυνες και εξαιτίας της "ενοποίησης"
τις έχασαν. Κράτη, τα οποία είχαν ισχυρές άμυνες μέσα
στα πλαίσια των εθνικών πολιτικών και εντασσόμενα
μέσα σε ευρύτερα πλαίσια τις έχαναν. Είναι η ίδια
εγκληματική τακτική που ακολούθησε η Δυτική
Γερμανία εις βάρος της Ανατολικής. Τι έκαναν; Ένα από
τα πιο ισχυρά κράτη της πάλαι ποτέ Ανατολικής
Ευρώπης λεηλατήθηκε μέσα σε ελάχιστα χρόνια από
τους "αδερφούς" του καπιταλιστές. Με την άνευ
προστατευτικών δικλείδων ενοποίησή τους ο ισχυρός
λεηλάτησε τον ανίσχυρο. Απαξιώθηκε η παραγωγή της
Ανατολικής Γερμανίας και ως εκ τούτου ο πληθυσμός
της βυθίστηκε στην ανεργία. Η ανεργία απαξίωσε το
ανατολικογερμανικό κεφάλαιο και αυτό έδωσε την
ευκαιρία στους Δυτικογερμανούς να το αρπάξουν
τζάμπα. Υποκριτικές "βοήθειες" και υψηλότοκα δάνεια
αναμίχθηκαν και έγιναν μια "μέγγενη", η οποία έπνιξε το
κράτος και τον λαό της πάλαι ποτέ Ανατολικής
Γερμανίας.
Σήμερα οι Ανατολικογερμανοί περιφέρονται στην
ενιαία Γερμανία όμοιοι με τους φτωχούς
λαθρομετάναστες. Άνεργοι και χωρίς καμία περιουσία,
είτε ιδιωτική είτε συλλογική. Ξανθοί "Πακιστανοί" και
"Ινδοί" μέσα σε μια πατρίδα, η οποία τους "ξεζούμισε"
και τώρα πλέον δεν τους "θέλει". Τους βύθισαν στα
δάνεια, στερώντας τους όχι μόνον την περιουσία του
παρελθόντος, αλλά και την ελπίδα να ανακάμψουν
κάποτε στο μέλλον. Τα "αδέρφια" τους με τις λαμπερές
"βιτρίνες" κατάπιαν ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε στην
πατρίδα τους. Οι Ανατολικογερμανοί την "πάτησαν"
όπως τα έντομα, που έλκονται από τους δυνατούς

217
"λαμπτήρες" και πεθαίνουν όταν "αγγίζουν" το "όνειρό"
τους. Σήμερα οι Δυτικοί αδερφοί τους αντιλαμβάνονται
σαν πρόβλημα και σαν "παράσιτα", που επιβαρύνουν την
οικονομία τους. Την οικονομία των "ανεπτυγμένων",
που της στερούν πόρους.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που έχει
διαπράξει ένα κράτος εις βάρος του υποτιθέμενου λαού
του από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά.
Ποιος όμως το διέπραξε; Οι Γερμανοί εις βάρος
Γερμανών; Το γερμανικό κράτος εις βάρος μιας μεγάλης
μερίδας Γερμανών; Όχι βέβαια. Γερμανία —δυστυχώς
για τον λαό της— δεν υπάρχει. Μετά τον Δεύτερο
Παγκόσμιο Πόλεμο δεν υπάρχει ελεύθερη Γερμανία.
Υπάρχει μια εβραιοκρατούμενη Γερμανία, η οποία
καθημερινά προσβάλει, ταπεινώνει και εξευτελίζει τον
γερμανικό λαό για τις συλλογικές του ευθύνες σε ένα
υποτιθέμενο "ολοκαύτωμα". Υπάρχει μια
εβραιοκρατούμενη Γερμανία, η οποία λεηλατεί
καθημερινά τον γερμανικό λαό σε όλα τα μήκη και τα
πλάτη της ενιαίας πλέον Γερμανίας. Μια συμμορία
Εβραίων, η οποία εκμεταλλεύτηκε τις αγωνίες ενός
διχασμένου λαού και τον κατέστρεψε ολοσχερώς.
Αυτή η συμμορία χρησιμοποίησε —για να φέρει εις
πέρας τον σχεδιασμό της— τον πιο διεφθαρμένο
Γερμανό του τελευταίου αιώνα. Τον κοιλιόδουλο Κολ.
Τον χρησιμοποίησε και κατόπιν τον "παρόπλισε", γιατί
της ήταν άχρηστος. Ήταν πολύ βρόμικος και
προκλητικός για ν' αναλάβει να εκφράσει τη μελλοντική
"επεκτατική" πολιτική της Γερμανίας. Αυτή η πολιτική
έπρεπε να έχει χαμηλό "προφίλ" και γι' αυτό επιλέχθηκε
ένα "τίποτε" με το όνομα Μέρκελ. Αυτή η συμμορία,
μετά το "πείραμα" της ενοποίησης της Γερμανίας,
θέλησε —και το κατάφερε— να μεταφέρει την

218
τεχνογνωσία της και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτό
ακριβώς είναι το όλο θέμα. Με την απόλυτη ενοποίηση
της Γερμανίας στην πραγματικότητα έγινε μια πρόβα
τζενεράλε γι' αυτά τα οποία θα έκαναν οι Εβραίοι στην
ενιαία Ευρώπη.
Το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης "οπλίστηκε"
με εμπειρία από τις δοκιμασμένες πρακτικές που
ακολουθήθηκαν στην Ανατολική Γερμανία και εκεί
ακριβώς πόνταρε. Όπως "κρύφτηκε" πίσω από το κράτος
και την οικονομία της Δυτικής Γερμανίας, για να
"καταπιεί" την Ανατολική, έτσι "κρύφτηκε" πίσω από το
κράτος της ενιαίας Γερμανίας, για να "καταπιεί" την
υπόλοιπη Ευρώπη. Οι ίδιοι άνθρωποι, που
εγκλημάτησαν εις βάρος των Γερμανών, επανέλαβαν
τους εαυτούς τους και έκαναν τα ίδια εγκλήματα
εναντίον όλων των Ευρωπαίων. Ισχυροποιήθηκαν με τη
λεηλασία της Ανατολικής Γερμανίας και στη συνέχεια
αυτήν την ισχύ τη χρησιμοποίησαν εις βάρος των
υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών.
Η συμμορία αυτή δεν είναι αγνώστου "διαμονής".
Είναι "συμμορία" με γνωστό "ονοματεπώνυμο" και
γνωστή "κατοικία". Είναι η συμμορία που ελέγχει
απόλυτα την οικονομία της εβραιοκρατούμενης
γερμανικής οικονομίας. Η συμμορία της Deutsche Bank
του Ιωσήφ Άκερμαν. Μια "συμμορία", η οποία εξ’ αρχής
βάδιζε με "σχέδιο". Είχε απέναντι της τους νέους
"Ινδιάνους", οι οποίοι είχαν μια περιουσία που τους
ενδιέφερε και είχε έτοιμα "καθρεπτάκια" και "ουίσκι",
για να τους ξεγελάσει. Σήμερα, που έχει ολοκληρωθεί ο
κύκλος της "κατάκτησης", η επιθυμία τους είναι ν'
αποφύγουν τις αντιδράσεις των θυμάτων τους. Γι' αυτό
"χτυπάνε" την Ελλάδα, προκειμένου να τρομοκρατήσουν
και τους υπόλοιπους.

219
 Η τρομοκράτηση των λαών και των κρατών που
λεηλατήθηκαν είναι το ζητούμενο αυτής της πολιτικής.
Γιατί; Γιατί θέλουν να μας "πουλήσουν" τον τελικό
σχεδιασμό της καταστροφής, χωρίς να υπάρξουν
αντιδράσεις. Θέλουν να μας "ρυθμίσουν" "χαριστικά" τα
δάνεια και τα χρέη, προκειμένου να είμαστε
"ευχαριστημένοι". Προκειμένου να μην αντιδράσουμε
για τη λεηλασία. Προκειμένου να μην ψάξουμε να
βρούμε ποιοι ευθύνονται πραγματικά για τα υπέρογκα
χρέη που "φορτωθήκαμε" και ποιοι επωφελήθηκαν από
αυτά. Η Ελλάδα, για παράδειγμα, χρωστάει πάνω από
μισό τρις ευρώ στο διεθνές και κυρίως στο ευρωπαϊκό
τραπεζικό σύστημα.
Πού πήγαν αυτά τα χρήματα; Τα πήραν οι Έλληνες
και τα έβαλαν στα σεντούκια τους, λεηλατώντας τους
πόρους και βέβαια τον "ιδρώτα" των υπολοίπων
Ευρωπαίων; Τα μετέτρεψαν σε επενδύσεις και άρα
σήμερα ζουν εξαιτίας των κερδών κεφαλαίων, τα οποία
ανήκαν στους υπόλοιπους Ευρωπαίους; Τι έγιναν
δηλαδή τα χρήματα των Ελλήνων αλλά και των
υπολοίπων Ευρωπαίων, που "επενδύθηκαν" στην
Ελλάδα; Τα χρήματα δεν "χάνονται". Τα χρήματα
αφήνουν "ίχνη". Από τη στιγμή που οι Έλληνες τα
πήραν, κάπου υπάρχουν. Αν δεν τα έχουν οι ίδιοι, αυτό
σημαίνει ότι κάποιοι άλλοι τα πήραν για λογαριασμό
τους. Αυτό είναι το αντικείμενο του κειμένου. Η
αναζήτηση των "ιχνών" του χρήματος. Είναι βέβαιον ότι
υπάρχουν "ίχνη". Τόσο μεγάλα ποσά είναι βέβαιον ότι
θα έχουν τεράστια "ίχνη".
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για ν'
αρχίσουμε το "κυνήγι". Η Ελλάδα και οι Έλληνες, όταν
μπήκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είχαν μια πολύ
συγκεκριμένη περιουσία. Μια περιουσία, η οποία

220
μπορούσε να καταμετρηθεί με πολύ απλό τρόπο. Δεν
ήταν αφηρημένη. Υπήρχε η ατομική περιουσία των
Ελλήνων και η συλλογική περιουσία των Ελλήνων. Ο
λαός των Ελλήνων φημίζονταν εκείνη την εποχή για τις
αποταμιεύσεις του. Φημιζόταν για την παθιασμένη
προσκόλλησή του στην ακίνητη περιουσία του. Σε μια
εποχή ευρωπαϊκής ακμής, κατά την οποία οι ισχυροί
ευρωπαϊκοί λαοί "κατανάλωναν" την ακμή τους, οι
Έλληνες "αποταμίευαν" με πάθος. Δεν είχαν την
πολυτέλεια να αφεθούν στην ασφάλεια ενός
συστήματος, που φρόντιζε για τα μέλη του. Αυτά, που
έναν Γερμανό του τα "εγγυούταν" το κοινωνικό κράτος
της Γερμανίας, για τον Έλληνα ήταν κρυμμένα κάτω από
το "μαξιλάρι" του.
Ταυτόχρονα όμως οι Έλληνες, ως λαός, είχαν και
μια τεράστια συλλογική περιουσία. Περιουσία, την
οποία δεν διέθεταν άλλοι λαοί σε συλλογικό επίπεδο.
Περιουσία, η οποία προέκυψε από τις ιδιομορφίες των
πολιτικοκοινωνικών δεδομένων που αφορούσαν την
Ελλάδα. Περιουσία, που δημιουργήθηκε μέσα από
συλλογικές θυσίες. Περιουσία, που σε άλλες χώρες —
πολύ ισχυρότερες— ανήκε στη σφαίρα των ιδιωτικών
συμφερόντων, εφόσον δεν επιτρέπονταν στα κράτη να
κάνουν επενδύσεις σε χώρους οι οποίοι ενδιέφεραν τον
ιδιωτικό τομέα. Το αποτέλεσμα ήταν η συλλογική
περιουσία του ελληνικού λαού να είναι τεράστια και
αμύθητης αξίας.
Εταιρείες-κολοσσοί ανήκαν στους Έλληνες πολίτες.
Εταιρείες όπως η ΕΛΠΕ, η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ, η
ΕΥΔΑΠ, η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, η Εθνική Τράπεζα, η
Ολυμπιακή, οι οποίες, αν ανήκαν σε ιδιώτες, θα τους
καθιστούσαν μεγιστάνες παγκοσμίου βεληνεκούς.
Εταιρίες πανάκριβες με κεφάλαιο όλων των τύπων και

221
μορφών. Με άπειρο κεφάλαιο σε ακίνητη περιουσία —
που απαιτούσαν οι υποδομές τους— αλλά και με
κεφάλαιο σε έμψυχο δυναμικό, με το άρτια
εκπαιδευμένο και εξειδικευμένο προσωπικό τους.
Τόνους χρήματος είχαν ξοδέψει οι Έλληνες όχι μόνον
για να "χτίσουν" αυτές τις εταιρείες, αλλά και για να
εκπαιδεύσουν το προσωπικό τους.
Κοντά σ' αυτό το κεφάλαιο υπήρχε και ένα άλλο
κεφάλαιο εξίσου μυθικής αξίας. Η Ελλάδα, ως φυσικός
χώρος, ήταν πάντα ένα από τα πιο γνωστά "φιλέτα" στον
Πλανήτη. Ήταν ένα "οικόπεδο" στη μέση της
Μεσογείου. Στη μέση του μέσου της Γης. Ένα
ανεκμετάλλευτο "φιλέτο", το οποίο περίμενε ανά πάσα
στιγμή να αποδώσει χρυσάφι από την ανάπτυξή του. Ένα
"φιλέτο", του οποίου η εκμετάλλευση εκείνη την εποχή
ήταν μηδενική και "εκφραζόταν" από τη γριά του rooms
to let και από το καμάκι, που αναζητούσε το εύκολο σεξ.
Το συλλογικό κεφάλαιο των Ελλήνων, το οποίο
αφορούσε την ακίνητη περιουσία του λαού, ήταν
τερατωδών διαστάσεων. Το "μαγαζί" ήταν "γωνία" και
ανήκε εξ’ ολοκλήρου στον ελληνικό λαό. Γι' αυτόν τον
λόγο μιλάμε για ιδιομορφία πολιτικοκοινωνικών
δεδομένων.
Η σύγχρονη Ελλάδα προερχόταν από
"απελευθέρωση" και δεν ήταν η τελική "μετάλλαξη"
κάποιου φεουδαρχικού συστήματος, όπως συνέβαινε με
άλλα ευρωπαϊκά συστήματα. Δεν ήταν το τελικό
αποτέλεσμα μιας δύσκολης "διαπραγμάτευσης" μεταξύ
λαού και "γαλαζοαίματων", όπως συνέβαινε με τη
Βρετανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία ή τη Γερμανία. Τα
βουνά, τα δάση ή οι ακτές της δεν ανήκαν σε κάποιους
"γαλαζοαίματους". Ανήκαν στον λαό της και ήταν
αμύθητης αξίας. Μιας αξίας, η οποία ήταν "ορατή" για

222
εκείνους που έβλεπαν τις οικονομικές εξελίξεις του τότε
άμεσου μέλλοντος. Ήταν "ορατό" για τους γνωρίζοντες
ότι ο τουρισμός θα γινόταν η βαριά βιομηχανία της
επόμενης ημέρας της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Η Ελλάδα μπήκε στην Ευρώπη σαν ένας
βαθύπλουτος κληρονόμος. Πανίσχυρη και με όλα τα
δεδομένα να μπορούν να λειτουργήσουν υπέρ της. Είχε
τεράστιο συλλογικό κεφάλαιο, είχε αποταμιευμένους
πόρους και διάθεση να επενδύσει στην ανάπτυξή του.
Ταυτόχρονα είχε και ένα άλλο προσόν, που έκανε τη
διαδικασία ακόμα πιο εύκολη. Είχε "φθηνά"
λειτουργικά. Είχε έναν κρατικό μηχανισμό πολύ
"σφικτό" στα έξοδά του, σε βαθμό που να
χαρακτηρίζεται "μίζερος". Είχε ανύπαρκτη διαφθορά. Οι
κρατικοί υπάλληλοι ήταν από τους χειρότερα
αμειβόμενους εργαζόμενους στη χώρα και η διαφθορά
τιμωρούνταν σκληρά, με αποτέλεσμα να μην υφίσταται
αυτή στον βαθμό που να δημιουργεί κοινωνικό
πρόβλημα.
Τι έγινε λοιπόν και μέσα σε λίγες δεκαετίες όλα
αυτά άλλαξαν κατά τρόπο τραγικό για τους Έλληνες;
Πώς δηλαδή ένας λαός, με "παράδοση" στη
συγκέντρωση περιουσιακών στοιχείων, εμφανίζεται
"νταντέλα"; Ένας λαός, ο οποίος είχε υπό την κατοχή
του δεκάδες τρισεκατομμύρια δραχμές σε καταθέσεις —
τα οποία μεταφράζονταν σε δισεκατομμύρια του
δολαρίου εκείνης της εποχής—, βρέθηκε να χρωστά
άλλα τόσα και με την υπόλοιπη περιουσία του να έχει
"χαθεί". Τι απέγινε εκείνο το μυθώθες συλλογικό
κεφάλαιο; Πώς ξαφνικά ο ΟΤΕ βρέθηκε υπό γερμανική
ιδιοκτησία; Πώς ξαφνικά το μεγάλο λιμάνι της χώρας
έχει γίνει κινέζικο και το μεγάλο αεροδρόμιο της χώρας
έγινε γερμανικό; Πώς βρέθηκαν πάνω από δύο

223
εκατομμύρια ξένων ατομικών ιδιοκτησιών μέσα σε μια
τόσο μικρή χώρα; Πώς κατάφεραν οι πολυεθνικές του
τουρισμού ν' αποκτήσουν ιδιοκτησίες "πλακών"
χιλιάδων στρεμμάτων πάνω στο "μπαλκόνι" του
Αιγαίου;
Γιατί ξαφνικά οι δημόσιοι υπάλληλοι των "τρεις κι
εξήντα", που δεν διαφθείρονταν όταν ήταν φτωχοί και
είχαν ανάγκη τα χρήματα, άρχισαν να διαφθείρονται
όταν έγιναν υψηλόμισθοι προνομιούχοι; Ποιοι
εισέπραξαν εκείνα τα χρήματα της διαφθοράς;
Καταλαβαίνει ο αναγνώστης τι λέμε; Καταλαβαίνει
τον λόγο που κάποιοι στην Ευρώπη "φωνάζουν";
Φοβούνται μήπως οι Έλληνες "ξυπνήσουν" και "δουν"
αυτά τα οποία δεν πρέπει …Δουν ότι για πέντε δρόμους,
μερικές ψηφιακές συνδέσεις και υποβρύχια που
"γέρνουν" έχασαν ολόκληρη την πατρίδα τους.
Φοβούνται κάποιοι Ευρωπαίοι μην θυμώσουν οι
Έλληνες και κάνουν αυτό το οποίο δεν τους συμφέρει.
Φοβούνται μην κάνουν καταμέτρηση της ζημιάς και τους
αποκαλύψουν. Φοβούνται τον "κερατά" και τώρα τον
απειλούν και με "ξυλοδαρμό".
Η αμερικανική "βιομηχανία"
των "καθρεπτών" και των "χαντρών"
και οι Εβραίοι "έμποροι".
Η πρακτική, που ακολουθήθηκε για την "άλωση"
της Ευρώπης, δεν είναι πρωτοφανής. Απλά πρέπει να
έχει κάποιος γνώση του τι ακριβώς συνέβη και ποιος
κρύβεται πίσω από τις μεθοδεύσεις. Το φαινόμενο της
ήπιας "κατάκτησης", μέσω χρηματοοικονομικών
δεδομένων, ξεκίνησε από τις ΗΠΑ. Οι ίδιες οι ΗΠΑ
ιδρύθηκαν με αυτόν τον τρόπο. Με "καθρέπτες" και
"χάντρες" κάποιοι αφαίρεσαν την πατρίδα των Ινδιάνων

224
από την κατοχή τους. Οι "καθρέπτες" και οι "χάντρες",
που πήραν οι "μεθυσμένοι" Ινδιάνοι, ήταν αυτά που
"νομιμοποίησαν" την παραμονή των Αγγλοσαξόνων στις
ΗΠΑ. Κάποιοι δέχθηκαν να πάρουν "σκουπίδια" προς
αντάλλαγμα κεφαλαίου και από τότε παραμένουν
"κατακτημένοι", χωρίς να υπάρχει επισήμως
"κατακτητής". Όλα νόμιμα. Υπήρχαν "αγοραστές" και
όχι "κατακτητές". Υπήρχαν "πωλητές" και όχι
"κατακτημένοι".
Οι Αμερικανοί, έχοντας εξοικειωθεί με αυτήν τη
πολιτική, την εφάρμοσαν με την ίδια επιτυχία εναντίον
όλων των εχθρών τους. Εναντίον όλων όσων θεωρούσαν
απειλή για την "επιτυχία" τους. Τέτοιοι εχθροί ήταν και
οι μαύροι των ΗΠΑ. Μετά την "απελευθέρωση" των
ΗΠΑ από τους Βρετανούς, εχθροί της κοινωνίας τους
έγιναν οι μαύροι. Οι μαύροι πρώην δούλοι. Η
"απελευθέρωση", δηλαδή, εμφάνισε ένα πολύ μεγάλο
πρόβλημα, το οποίο έπρεπε ν' αντιμετωπιστεί γρήγορα
και αποτελεσματικά, γιατί στην πραγματικότητα θα
γυρνούσε "μπούμερανγκ" γι' αυτούς που την
επιχείρησαν. Θα γινόταν "απελευθέρωση" των πολλών
Αμερικανών και άρα και των πολλών γηγενών Ινδιάνων
και των πολλών μαύρων. Το πρόβλημα το αντιλήφθηκαν
γρήγορα οι WASP. Οι κυρίαρχοι ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ.
Ποιο ήταν αυτό το πρόβλημα; Ήταν πληθυσμιακά
λίγοι, ήταν λευκοί και είχαν υπό την κατοχή τους το
σύνολο του αμερικανικού κεφαλαίου. Απέναντί τους
βρίσκονταν άνθρωποι "λευκοί" και "έγχρωμοι", οι οποίοι
δεν είχαν τίποτε, τους μισούσαν —λόγω της
προηγούμενης συμπεριφοράς τους— και
εποφθαλμιούσαν το κεφάλαιό τους. Τι έκαναν για ν'
αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα; "Κάλεσαν"
συμμάχους, για να τους χρησιμοποιήσουν σαν "ασπίδα".

225
Συμμάχους, οι οποίοι θα τους βοηθούσαν να
διατηρήσουν την κατοχή του κεφαλαίου τους.
Συμμάχους λευκούς, ώστε να δημιουργήσουν μια κοινή
πλατφόρμα φυλετικών συμφερόντων. Άνοιξαν δηλαδή
τις "πόρτες" της μετανάστευσης επιλεκτικά. Στην
πραγματικότητα "κάλεσαν" στις ΗΠΑ την λευκή
αγραμματοσιά της Ευρώπης. Αυτοί οι λευκοί θα
γίνονταν "ένα" με τους υπόλοιπους φτωχούς λευκούς
των ΗΠΑ και θα υπερασπίζονταν τους κεφαλαιοκράτες
λευκούς εναντίον των "απειλητικών" μαύρων.
Εδώ βρίσκεται το λεπτό σημείο. Πώς κοινοί
εργαζόμενοι, έστω και λευκοί, δεν ταυτίστηκαν με τους
μαύρους εργαζόμενους, ώστε να διεκδικήσουν κεφάλαιο;
Πώς δηλαδή μόνον στις ΗΠΑ και πουθενά αλλού οι
κοινοί εργαζόμενοι δεν αντέδρασαν στη μαζική είσοδο
ξένων εργαζομένων στην πατρίδα τους; Ο πληθυσμός
των φτωχών λευκών της Αμερικής δεν αντέδρασε σ'
αυτήν τη φιλομεταναστευτική πολιτική των
κεφαλαιοκρατών ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΩΝ, γιατί πείστηκε ότι
τον συμφέρει αυτή η πολιτική.
Οι φτωχοί λευκοί των ΗΠΑ δεν ήταν μόνον
αγράμματοι, αλλά και ρατσιστές. Κάποιοι από αυτούς
δεν μπορούσαν καν να διανοηθούν ότι θα ερχόταν μια
ώρα, που οι μαύροι θα ήταν ελεύθεροι και το χειρότερο
…ότι θα εργάζονταν στα ίδια εργοστάσια με τους ίδιους
και μάλιστα με τους ίδιους μισθούς. Αρκεί να σκεφτεί
κάποιος ότι δεν πέρασαν μερικές δεκαετίες από σήμερα
από την εποχή εκείνη, που οι λευκοί δεν ήθελαν να
μετακινούνται με τα ίδια λεωφορεία με τους μαύρους.
Δεν ήθελαν να μοιράζονται ούτε καν τις ίδιες τουαλέτες
μ' αυτούς.
Όταν δεν ανέχονται ισότητα σε τέτοια επουσιώδη
και σχεδόν αστεία πράγματα, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν

226
υπήρχε περίπτωση να δεχθούν ισότητα σε θεμελιώδη.
Δεν υπήρχε περίπτωση να δεχθούν ισότητα σε θέμα
εργασίας, μισθοδοσίας και βέβαια εκπαίδευσης ή
υγειονομικής περίθαλψης. Οι λευκοί Αμερικανοί ήταν
ρατσιστές και το "φώναζαν". Οι μαύροι ήταν εχθροί τους
και τους το έδειχναν με όλους τους τρόπους. Ο
ρατσισμός των ΗΠΑ ήταν "δομικό" στοιχείο της
κοινωνίας τους και όχι αποτέλεσμα κακής κοινωνικής
συμπεριφοράς. Στις ΗΠΑ υπήρχε ένας διχασμένος λαός
κυρίων και δούλων και όταν οι κοινωνικές και
οικονομικές συνθήκες —λόγω της βιομηχανικής εποχής
— αναγκαστικά άλλαζαν, έπρεπε να διατηρηθούν οι
προηγούμενες συνθήκες και αυτό επιτεύχθηκε μέσω ενός
χρηματοοικονομικού "τρυκ".
Εφόσον οι Αμερικανοί ήθελαν μια ενιαία τάξη
εργαζομένων, η οποία έπρεπε αναγκαστικά να λειτουργεί
ως τέτοια, αλλά και να φαίνεται ταυτόχρονα ότι δεν είναι
τάξη "ίσων", θα έπρεπε να βρουν μια λύση. Με τον ίδιο
τρόπο, που "ξεγέλασαν" τους Ινδιάνους, θα ξεγελούσαν
και τους Αμερικανούς εργαζομένους όλων των
"χρωμάτων" και κυρίως τους λευκούς. Κάποιους θα
"αδικούσαν" επειδή ήταν εχθροί και κάποιους θα
"ευνοούσαν" επειδή ήταν "όμοιοί" τους λευκοί. Πώς θα
τους ξεγελάσεις; Και πάλι με "καθρέπτες" και "χάντρες".
Θα χρησιμοποιήσεις και πάλι "σκουπίδια", προκειμένου
να "ευνοείς" αυτούς που θα τους τα δίνεις και να αδικείς
αυτούς που θα τους τα στερείς. Άχρηστα "σκουπίδια",
που θα κάνουν ευτυχείς εκείνους που τα παίρνουν και
ταυτόχρονα δεν θα απειλούν τις ισορροπίες της
οικονομίας σου. Της οικονομίας, που στηρίζεται στη
βιομηχανική παραγωγή και λειτουργεί με συγκεκριμένες
προδιαγραφές.

227
 Η βιομηχανία, δηλαδή, και τα δικαιώματα της
εργατικής τάξης ήταν τα δεδομένα που απειλούσαν με
ομογενοποίηση μια διχασμένη κοινωνία "μαύρων" και
"άσπρων" και αυτό όπως είπαμε δεν άρεσε σε κάποιους.
Οι "άσπροι" ήθελαν να παραμείνουν κυρίαρχοι και
ταυτίστηκαν με πρακτικές του συστήματος, που
διατηρούσαν την κοινωνία τους "πολύχρωμη". Οι
"άσπροι" εργαζόμενοι ήθελαν να ξεχωρίζουν από τους
μαύρους "εργαζόμενους" και αυτό γινόταν μόνον με
χρηματοοικονομικά κόλπα. Με κόλπα, τα οποία θα
προσέφεραν "εύνοιες" χωρίς κόστος για την οικονομική
λειτουργία.
Αυτή ήταν η πολιτική των ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΩΝ
στον χειρισμό των εργαζομένων. Έπαιζαν με τα
χρήματα. Θα έδιναν ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ στους
λευκούς εργαζόμενους, αλλά ΟΧΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Για να
ενθαρρύνουν τη μετανάστευση των λευκών προς τις
ΗΠΑ, τους υπόσχονταν ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ, αλλά
ΟΧΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Λογικό είναι αυτό, εφόσον εκεί τους
καλούσαν για να τους εκμεταλλευτούν και όχι για να
τους κάνουν συνεταίρους τους. Για να μην αντιδρούν οι
τοπικοί λευκοί εργαζόμενοι, τούς υπόσχονται ΠΙΟ
ΠΟΛΛΑ χρήματα. Κάθε νέο μεταναστευτικό "κύμα" θα
έμπαινε ανάμεσα στους λευκούς Αμερικανούς και τους
μαύρους Αμερικανούς. Κάθε νέο κύμα θα έκανε τους
γηγενείς λευκούς πιο υψηλόμισθους και άρα
"λευκότερους". Γιατί; Γιατί θα ήταν λευκοί και άρα
ανώτεροι από τους μαύρους. Λευκοί όμως, που δεν
γνώριζαν αγγλικά και άρα θα μετέτρεπαν τους
αγγλόφωνους λευκούς σε "ανώτερους" ενδιάμεσους
μεταξύ των ιδίων και της εργοδοσίας.
Τα κόλπα, δηλαδή, ήταν για να "δουλεύουν" τους
ευνοημένους και όχι για να αδικούν τους αδύναμους. Με

228
αυτό το "τρυκ" συντηρήθηκε στην ουσία ένας
εσωτερικός κοινωνικός "εμφύλιος", ο οποίος διατηρούσε
τους "κατακτημένους" υπό την εξουσία των
"κατακτητών". Ο "εμφύλιος", που διατηρούσε τους
μαύρους στη θέση των πρώην δούλων και τους λευκούς
στη θέση των κυρίων. Ο "εμφύλιος" με το
προκαταδικασμένο αποτέλεσμα, που παρακάμπτει
εύκολα κάθε έννοια συνταγματικής τάξης περί ισότητας
και δικαιοσύνης. Οι ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ τα είχαν
καταφέρει μια χαρά. Μετά από την επιτυχή ήπια
"κατάκτηση" των Ινδιάνων είχαν εφαρμόσει και την ήπια
"υποδούλωση" τόσο των μαύρων "εχθρών" τους όσο και
των λευκών "συμμάχων" τους.

Θα ξεκινήσουμε λοιπόν από τις ΗΠΑ και από τη

δική τους "μήτρα" του χρήματος. Το χρήμα —και άρα το
νόμισμα— στις ΗΠΑ στην πραγματικότητα δεν
ελέγχεται από το κράτος. Ελέγχεται από μια ιδιωτική
επιχείρηση. Μια επιχείρηση με το όνομα FED. Αυτή
είναι η διαβόητη Ομοσπονδιακή Τράπεζα. Αυτή είναι
μια καθαρά ιδιωτική επιχείρηση και οι ιδιοκτήτες της δεν
έχουν μόνον ονοματεπώνυμο, αλλά είναι και μιας
συγκεκριμένης εθνικής καταγωγής. Είναι Εβραίοι.

229
Εβραίοι είναι οι ιδιοκτήτες της και Εβραίοι είναι αυτοί,
οι οποίοι κατά καιρούς εμφανίζονται να τη
διαχειρίζονται. Εβραίος ήταν ο Γκρίνσπαν και Εβραίος
είναι και ο διάδοχός του Μπενράνκε. Τα αφεντικά αυτών
είναι οι ιδιοκτήτες αυτής της δήθεν "ομοσπονδιακής"
τράπεζας.
Περισσότερο από το 50% των μετοχών της Federal
Reserve Bank ανήκαν στις μεγάλες τράπεζες της Νέας
Υόρκης …η National City Bank του Ροκφέλερ, η
National Bank of Commerce, η First National Bank, η
Chase National Bank και η Marine National Bank. Όταν
η National City Bank του Ροκφέλερ συγχωνεύθηκε με
την J.P. Morgan - First National Bank το 1955, ο όμιλος
Ροκφέλερ έλεγχε το 22% των μετοχών της Federal
Reserve Bank of New York. Κοντά στον Ροκφέλερ και ο
έτερος συμμορίτης Ρότσιλντ. Βασικοί μέτοχοι της FED
είναι η Lehman Brothers Bank της Νέας Υόρκης του
συστήματος Ρότσιλντ. Η "Kuhn-Loeb bank" της Νέας
Υόρκης. Η "New York Chase Manhattan Bank" των
Ροκφέλερ. Η "Goldman-Sachs" της Νέας Υόρκης.

230
 Συνιδιοκτήτες όμως αυτής της "αμερικανικής"
τράπεζας δεν είναι μόνον "αμερικανικές" τράπεζες της
εβραϊκής συμμορίας της Νέας Υόρκης. Συνιδιοκτήτες
αυτής της "αμερικανικής" τράπεζας είναι και ξένες
τράπεζες. Ξένοι δηλαδή αποφασίζουν για το αμερικανικό
νόμισμα της αμερικανικής οικονομίας του αμερικανικού
λαού. Κατά μια διαβολική "σύμπτωση" και αυτοί οι
ξένοι μέτοχοι της εβραϊκής FED είναι επίσης εβραϊκά
τραπεζικά ιδρύματα. Οι βασικοί μέτοχοι της Federal
Reserve Bank είναι: 1. Οι Τράπεζες Rothchild του
Λονδίνου και του Βερολίνου. 2. Η επενδυτική Τράπεζα
των αδελφών Lazard του Παρισιού, (Lazard Brothers
Bank, που ανήκει στο σύστημα Rothchild.) 3. Οι
Τράπεζες Warburg Bank του Αμβούργου και του
Άμστερνταμ, που κι αυτές ανήκουν στο σύστημα
Rothchild. 4. Η "Israel Moses Seif Bank" της Ιταλίας
Αυτό το εβραϊκό τραπεζικό κύκλωμα ήταν που
άλωσε την αμερικανική οικονομία. Τι έκανε; Με
"ανύπαρκτο" χρήμα "αγόρασε" τις ΗΠΑ από τους ίδιους
τους Αμερικανούς. Τύπωνε χρήμα και "αγόραζε" τις
ΗΠΑ από τους ιδιοκτήτες τους. Στην πραγματικότητα
χρησιμοποίησε το αμερικανικό κεφάλαιο εις βάρος των
Αμερικανών. Έδινε μέσω φτηνών δανείων χρήματα
στους καταναλωτές και στη συνέχεια τα "μάζευε" μέσω
των αμερικανικών επιχειρήσεων, τις οποίες το ίδιο
χρηματοδοτούσε στις "επενδύσεις" τους. Στο τέλος
έβαλε στο "χέρι" τόσο τους πολίτες αυτής της μεγάλης
χώρας όσο και τις ίδιες τις αμερικανικές επιχειρήσεις.
Όλοι χρωστούσαν στους ίδιους ανθρώπους και όλων οι
περιουσίες στην πραγματικότητα πέρασαν στα "χέρια"
αυτών, που έπαιζαν το παιχνίδι του ψεύτικου χρήματος.
Του ανύπαρκτου χρήματος.

231
 Αυτό ήταν το colpo grosso των Εβραίων στις ΗΠΑ.
Με ψεύτικα χρήματα "χρηματοδότησαν" την
υπερκατανάλωση στις ΗΠΑ. Έδιναν καταναλωτικά
δάνεια με τον τόνο στους καταναλωτές, προκειμένου να
τους εντάξουν σε ένα υποτιθέμενο αμερικανικό "όνειρο".
Τζάμπα ήταν, εφόσον αυτοί έλεγχαν τις "μηχανές" που
τα τύπωναν. Στο ένα πραγματικό δολάριο αυτοί τύπωναν
δέκα και διαχειρίζονταν τα εννιά σαν να ήταν δικά τους.
Τα ψεύτικα χρήματα διοχέτευαν στην αγορά και
αγόραζαν πραγματικό κεφάλαιο μέσα από αυτήν. Αυτά
τα οποία λέμε δεν είναι πρωτοφανή. Αν ψάξει κάποιος
ελάχιστα στο ίντερνετ, θα δει άπειρες "καταγγελίες" γι'
αυτό το παιχνίδι των Εβραίων. Τόσο άπειρες και τόσο
ακριβείς, που υποψιαζόμαστε ότι δίνονται από τους
ίδιους τους Εβραίους, προκειμένου να τις
εξουδετερώσουν. Η γνωστή εβραϊκή συνταγή της
"απόκρυψης" μέσω της "αποκάλυψης".
Έγινε τίποτε, επειδή καταγγέλθηκαν όλα αυτά; Όχι
βέβαια. Γιατί; Γιατί αυτό, το οποίο καταγγέλλεις, δεν
έχει την παραμικρή αξία, αν δεν γνωρίζεις πώς
λειτουργεί. Αν δεν γνωρίζεις πώς πρέπει να το
σταματήσεις, προκειμένου να πάψει να λειτουργεί. Αυτό
είναι κάτι, το οποίο δεν θα το βρεις πουθενά στο
ίντερνετ. Απλά πράγματα. Αν βρεις το πιστόλι του
εγκληματία, μπορείς να τον σταματήσεις, όχι γιατί
γνωρίζεις ότι είναι εγκληματίας, αλλά γιατί γνωρίζεις τη
λειτουργία του πιστολιού. Αν ο ίδιος εγκληματίας
εγκληματεί με μια "αγκινάρα", δεν μπορείς να τον
σταματήσεις, όχι πως δεν κατανοείς ότι είναι
εγκληματίας, αλλά επειδή δεν γνωρίζεις τον τρόπο με
τον οποίο γίνεται θανατηφόρα η "αγκινάρα",
επιτρέποντάς του να συνεχίζει τα εγκλήματά του.

232
 Αυτή ακριβώς είναι η μέθοδος της "απόκρυψης"
μέσω της "αποκάλυψης". Δίνεις ακριβή στοιχεία για ένα
πράγμα, το οποίο κανένας δεν γνωρίζει πώς λειτουργεί.
Του προσθέτεις ψέματα και μυστήριο και το αφήνεις να
χαθεί ανάμεσα στα εκατομμύρια σενάρια συνομωσίας,
που κατά καιρούς εμφανίζονται στον Πλανήτη. Για όσο
διάστημα δεν γνωρίζεις πώς ακριβώς γίνεται το
"έγκλημα", δεν έχει καμία αξία να γνωρίζεις το "όπλο"
του εγκλήματος. Για όσο διάστημα δεν γνωρίζεις πώς
λειτουργεί η FED υπέρ των εγκληματιών, δεν έχει καμία
αξία να γνωρίζεις ότι ελέγχεται απόλυτα από τους
Εβραίους. Στο ίντερνετ λοιπόν "κυκλοφορούν"
πληροφορίες για το "όπλο" του εγκλήματος, ενώ σ' αυτό
το κείμενο θα δείξουμε πώς αυτό "λειτουργεί". Στο
ίντερνετ κυκλοφορούν πληροφορίες για τη FED, αλλά
όχι για το "παιχνίδι" που αυτή η τράπεζα κάνει. Γι' αυτόν
τον λόγο πολλά πράγματα, ενώ τα θεωρούμε γνωστά, θα
διαπιστώσουμε ότι έχουν άγνωστες συνέπειες.
Οι Εβραίοι λοιπόν έπαιξαν με "πέτσινο" χρήμα και
κατόρθωσαν και αγόρασαν τις ΗΠΑ από τους ίδιους
τους Αμερικανούς. Αφαίρεσαν το αμερικανικό κεφάλαιο
από τους ίδιους τους ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ. Στην
πραγματικότητα έκαναν στους Αμερικανούς ό,τι έκαναν
οι ίδιοι οι Αμερικανοί στους Ινδιάνους. Οι Εβραίοι
έδωσαν "καθρέπτες" και "χάντρες" στους Αμερικανούς
και τους πήραν την πατρίδα. Έβαλαν στο "χέρι" την
Τράπεζα που ελέγχει την κοπή νομίσματος και με
ψεύτικο χρήμα αγόρασαν το πραγματικό κεφάλαιο της
χώρας και βέβαια άρπαξαν το πραγματικό χρήμα, που
κυκλοφορούσε στην αγορά.
Όμως, το "παιχνίδι" του χρήματος δεν είναι ένα
εύκολο παιχνίδι. Αν δεν γνωρίζεις τι θέλεις να κάνεις, θα
καταστραφείς. Αν δηλαδή δώσεις σε κάποιους άλλους

233
ανθρώπους τη FED, δεν σημαίνει ότι θα κάνουν τα ίδια
πράγματα με τους Εβραίους, επειδή έχουν τη δυνατότητα
να "τυπώνουν" χρήματα. Αν βρεις σε ένα αεροδρόμιο
ένα τζετ, δεν σημαίνει ότι μπορεί και να "πετάξεις". Δεν
αρκεί δηλαδή μόνον να "τυπώνεις" χρήματα. Δεν αρκεί
να "σκορπάς" χρήματα. Πρέπει να μπορείς να τα
"μαζεύεις" πριν αποκαλύψουν την απάτη.
Για να το καταλάβει κάποιος αυτό, θα πρέπει να
γνωρίζει μερικά βασικά πράγματα περί χρήματος. Το
χρήμα είναι μια επινόηση του ανθρώπου, προκειμένου
να βοηθήσει την οικονομία στη λειτουργία της και να
απλοποιήσει τις συναλλαγές. Το κεφάλαιο παράγει τα
προϊόντα και τα προϊόντα "μετρώνται" σε χρήμα, για να
"πληρωθούν" τόσο οι εργαζόμενοι όσο και οι
κεφαλαιοκράτες. Για να μην δίνεις ως κεφαλαιοκράτης
τυροπαραγωγός τυρί ως αμοιβή στους εργαζόμενούς σου
και συγκεντρώνεις τα κέρδη σου σε κότες και μοσχάρια,
αποτυπώνεις την "αξία" όλων αυτών των προϊόντων σε
χρήμα. Χρήμα δίνεις στους εργαζόμενούς σου και χρήμα
συγκεντρώνεις ως κέρδος. Το κεφάλαιο παραμένει πάντα
το μέσο, που παράγει ή ξοδεύει χρήμα και αυτό είναι το
εργοστάσιο.
Το χρήμα λοιπόν έχει διπλή σημασία. Το έχουν
ανάγκη οι εργαζόμενοι για να ζουν και το έχουν ανάγκη
οι κεφαλαιοκράτες, είτε για ν' αγοράζουν νέο κεφάλαιο
είτε για να διατηρούν σε άριστη κατάσταση αυτό το
οποίο ήδη διαθέτουν. Αυτή η διπλή σημασία του
χρήματος είναι πολύ σημαντική, γιατί αυτή καθορίζει τη
δυναμική της οικονομίας. Αν "παίξεις" με το χρήμα, θα
σε σταματήσει η δυναμική της οικονομίας πολύ πριν σε
αντιληφθεί ο νόμος. Τι σημαίνει αυτό; Αν "τυπώνεις"
χρήμα αυθαίρετα, δεν σημαίνει ότι θα αγοράσεις όλο τον

234
κόσμο. Σε "αντιλαμβάνεται" το κεφάλαιο και επειδή
είναι πιο ισχυρό, αντιδρά και καταστρέφει το χρήμα.
Το κεφάλαιο "αμύνεται". "Τυπώνεις" χρήμα και το
κεφάλαιο "ακριβαίνει". Όσο πιο πολύ "τυπώνεις", τόσο
πιο πολύ το κεφάλαιο ακριβαίνει. Ό,τι μπορούσες ν'
αγοράσεις με μια χούφτα δολάρια πριν αρχίσεις το
"τύπωμα", το ίδιο αγοράζεις και με ένα "κοντέινερ"
δολάρια μετά τη "φάμπρικα" του τυπώματος. Αν δεν
γνωρίζεις δηλαδή τι πρέπει να κάνεις, είναι θέμα χρόνου
το χρήμα σου να έχει μικρότερη αξία από το ίδιο το
χαρτί που απαίτησε η εκτύπωσή του. Το "πέτσινο"
χρήμα, δηλαδή, έχει αξία μέχρι να πέσει πάνω στον
"τοίχο", που λέγεται κεφάλαιο. Είτε αυτό είναι γη είτε
εργοστάσιο είτε πνευματικά δικαιώματα. Όσο πιο πολλά
χρήματα βρίσκονται στην αγορά, τόσο πιο πολύ
ανεβαίνουν οι απαιτήσεις αυτών που διαθέτουν
κεφάλαιο προς πώληση και άρα τόσο πιο "αδύναμο" το
χρήμα.
Οι Εβραίοι σ' αυτό το σημείο απέδειξαν πόσο
πονηροί είναι και πόσο καλά αντιλαμβάνονται την
αγορά. Διαθέτοντας την εξουσία πάνω στην Τράπεζα
που "κόβει" το χρήμα στις ΗΠΑ, κατόρθωσαν και με
ψεύτικο χρήμα αγόρασαν τα πάντα από τους πάντες.
Πώς το κατάφεραν αυτό. Με το να ρίξουν άπειρο χρήμα
στην αγορά, χωρίς όμως να το φέρουν σε "σύγκρουση"
με το κεφάλαιο. Έριχναν τόνους ψεύτικου χρήματος
στην αγορά, αλλά χωρίς να απειλούν την ισορροπία της.
Πώς τα κατάφεραν; Το "εξάτμιζαν" στην κατανάλωση
πριν φτάσει στον "τοίχο" του κεφαλαίου και
αποκαλυφθεί η απάτη τους. Τύπωναν άπειρα φτηνά
χρήματα και δεν τους δημιουργούσαν πρόβλημα, γιατί
μπορούσαν και τα "μάζευαν" με τον έλεγχο της
ακρίβειας.

235
 Σταματούσαν δηλαδή το χρήμα στην κατανάλωση.
Σταματούσαν το χρήμα στο προϊόν, πριν αυτό φτάσει
στο κεφάλαιο. Γιατί; Γιατί το προϊόν δεν είναι κεφάλαιο.
Δεν υπάρχει υπερπολύτιμο προϊόν. Υπερπολύτιμο είναι
μόνον το κεφάλαιο. Υπερπολύτιμο είναι, γιατί σου
επιτρέπει την έπ’ άπειρον εκμετάλλευσή του. Μπορεί να
σε ταΐζει και όταν δεν θα εργάζεσαι. Αυτό δεν μπορεί να
το κάνει ένα προϊόν, ό,τι και όποιο κι αν είναι αυτό. Το
προϊόν στην καλύτερη περίπτωση γι' αυτό μπορεί να
είναι απλά πανάκριβο στην απόκτησή του. Το προϊόν
όμως, από τη στιγμή που κατασκευάζεται, έχει μία και
μοναδική μοίρα. Να χρησιμοποιηθεί και στη συνέχεια να
γίνει ένα σκουπίδι. Άρα; Άρα αυτός, που το απέκτησε
πανάκριβα, στην πραγματικότητα δεν έχει στην κατοχή
του τίποτε παραπάνω από ένα λαμπερό μελλοντικό
σκουπίδι. Όσα χρήματα και να έδωσε για την απόκτησή
του, αυτά —αργά ή γρήγορα— θα "σβήσουν" σε
κάποιον σκουπιδοτενεκέ.
Οι Εβραίοι, κατανοώντας αυτές τις ιδιαιτερότητες
της οικονομίας, έκαναν το εξής απλό. Φρόντιζαν να
ρίχνουν άπειρο "πέτσινο" χρήμα στην αγορά, έχοντας
από πριν εξασφαλίσει το δεδομένο ότι αυτό το χρήμα θα
"αγοράζει" μόνον πανάκριβα σκουπίδια και ποτέ
υπερπολύτιμο κεφάλαιο. Το "πέτσινο" χρήμα θα
"επενδυόταν" σε μελλοντικά "σκουπίδια" και άρα θα
"εξατμιζόταν". Δεν θα απειλούσε αυτούς που το
κυκλοφορούσαν. Στο σημείο αυτό έκαναν χρήση της
ιδιομορφίας της αμερικανικής κοινωνίας, η οποία ήταν
διχασμένη σε κυρίαρχους "άσπρους" και υποτελείς
"μαύρους". Εκμεταλλεύτηκαν τον ρατσισμό μιας
ρατσιστικής κοινωνίας και εκεί έπαιξαν.
Εκμεταλλεύτηκαν την έξυπνη επινόηση των
Αγγλοσαξόνων των ΗΠΑ. "Δούλεψαν" τους

236
"ανώτερους" λευκούς και στην πραγματικότητα
λεηλάτησαν την πατρίδα τους. Ποιο ήταν το "κόλπο"; Το
"κόλπο", το οποίο δεν εφεύραν οι Εβραίοι, αλλά το
εφεύραν οι "άσπροι" Αγγλοσάξονες, για να "δουλεύουν"
τους υπόλοιπους "άσπρους" στις ΗΠΑ.
Τι έκαναν μέχρι τότε οι "άσπροι" Αγγλοσάξονες,
για να δουλεύουν τους επίσης "άσπρους" εργαζόμενους;
Αυτό, το οποίο είπαμε πιο πάνω. Υπόσχονταν στους
λευκούς εργαζόμενους ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ αλλά ΟΧΙ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Στην ίδια κοινωνία και στα ίδια
εργοστάσια για την ίδια δουλειά οι "άσπροι", είτε
γηγενείς είτε "φρέσκοι" μετανάστες, πληρώνονταν
σχεδόν τα διπλάσια χρήματα από τους "μαύρους".
Θεωρούσαν τους εαυτούς τους "ανώτερους" και
"δικαιούνταν" τη διαφορά αυτήν. Οι Αγγλοσάξονες
"αναγνώριζαν" αυτήν την "ανωτερότητα" και δέχονταν
να την πληρώνουν. Όλοι ευχαριστημένοι. Όλοι οι
"άσπροι" υπερέχοντες έναντι όλων των "μαύρων".
Όμως, τα χρήματα προέρχονταν από το ίδιο
κεφάλαιο, που ήταν το αμερικανικό. Άρα; Άρα τα
παραπάνω χρήματα, που έπαιρναν οι "άσπροι", δεν ήταν
"πραγματικά". Ήταν "πέτσινα". Για να προστατεύσεις
όμως αυτό το "πέτσινο" χρήμα, θα πρέπει να το
προστατεύεις από την "πρόσκρουσή" του στο κεφάλαιο.
Δεν δίνεις δηλαδή σε έναν "άσπρο" εργαζόμενο διπλάσιο
μισθό, για να διπλασιάζει την περιουσία του σε σχέση με
τον "μαύρο". Δεν του δίνεις τη δυνατότητα να αγοράζει
διπλάσια σπίτια, να αγοράζει χωράφια και να απειλεί την
ισορροπία του κεφαλαίου. Αν συμβεί αυτό, είναι θέμα
χρόνου να έρθει το χρήμα σε σύγκρουση με το κεφάλαιο
και να το "ακριβύνει". Είναι θέμα χρόνου να διασπαστεί
η εργατική τάξη και κάποιοι να "μετακινηθούν" σε άλλες
ιδιότητες και να επιβιώνουν χωρίς να εργάζονται.

237
 Γίνεται αυτό; Όχι βέβαια. Άρα; Άρα, όταν θα
χρησιμοποιήσουν κάποιοι το χρήμα για "μετακίνησή"
τους, θα πάμε και πάλι στο μηδέν, εφόσον το κεφάλαιο
θα "αμυνθεί". Είναι θέμα χρόνου ν' αποδειχθεί ότι το
χρήμα που δίνεις είναι "πέτσινο". Δίνεις διπλάσιο μισθό
υπό την προϋπόθεση ότι το "εξουδετερώνεις" στην
πορεία. Τι σημαίνει αυτό; Ποια είναι η απαίτηση ενός
εργαζόμενου από τον μισθό του; Να αγοράσει την
Αμερική; Όχι βέβαια. Η απαίτηση του εργαζόμενου από
τον μισθό του είναι να του δίνει τη δυνατότητα όχι απλά
να επιβιώνει μέσω της εξασφάλισης τροφής, αλλά να ζει
αξιοπρεπώς. Να έχει ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο και να
μπορεί να αγοράσει ...ένα παντελόνι.
Για να προστατεύσεις λοιπόν τα "πέτσινα" χρήματα,
κάνεις το εξής απλό. Δεν επιτρέπεις στον "ευνοημένο"
εργαζόμενο ν' αλλάξει ταξική κατηγορία και να
επιχειρήσει μέσω της αποταμίευσης ν' αλλάξει ιδιότητα.
Να επιχειρήσει να γίνει κεφαλαιοκράτης. Να αγοράσει
δηλαδή το μέσον, το οποίο θα του επιτρέπει να ζει, χωρίς
να εργάζεται. Να αγοράσει χωράφια και διαμερίσματα
και να ζει με τα ενοίκια, χωρίς να εργάζεται. Τον θέλεις
εργαζόμενο και τον διατηρείς τέτοιον, γιατί διαφορετικά
καταστρέφεις την ισορροπία της οικονομίας. Άρα, όταν
του δίνεις διπλάσιο μισθό, δεν του δίνεις τη δυνατότητα
να κάνει τα διπλάσια πράγματα, αλλά φροντίζεις τα ίδια
πράγματα να τα κάνει με διπλάσιο κόστος.
Αυτό είναι το όλο κόλπο. Δεν δίνεις στον "άσπρο"
εργαζόμενο τη δυνατότητα να πάρει δύο σπίτια
"μαύρων" με κίνδυνο να επιχειρήσει να ζει με τα ενοίκια
"μαύρων". Τον αναγκάζεις να πληρώσει τα διπλάσια για
το δικό του σπίτι. Δεν του δίνεις τη δυνατότητα να πάρει
δύο αυτοκίνητα. Τον αναγκάζεις να πληρώσει τα
διπλάσια για την κάλυψη της ίδιας ανάγκης. Σ' αυτό το

238
σημείο εκμεταλλεύτηκαν οι Αγγλοσάξονες τον
ρατσισμό. Οι "άσπροι" έμεναν σε "καλές" περιοχές.
"Καλές" …και άρα "ακριβές". Για το ίδιο ακριβώς σπίτι
σε μια "κακή" περιοχή οι "μαύροι" πλήρωναν 50000
δολάρια, ενώ οι "άσπροι" 100000 δολάρια. Για την
κάλυψη της ανάγκης της αυτομεταφοράς οι "μαύροι"
πλήρωναν 5000 δολάρια για ένα Dodge, ενώ οι "άσπροι"
πλήρωναν 10000 δολάρια για ένα Ford. Οι "μαύροι"
φορούσαν παντελόνι των πέντε δολαρίων και οι "λευκοί"
φορούσαν παντελόνι των δέκα δολαρίων.
Μιλάμε δηλαδή για κανονικό "δούλεμα". Οι
"διαφορετικοί" εργαζόμενοι έκαναν τα ίδια ακριβώς
πράγματα με διαφορετικό κόστος. Ένα κόστος, το οποίο
ήταν σε απόλυτη αναλογία με την αναλογία που
χαρακτήριζε τους μισθούς τους. Κανένας —εξαιτίας του
μισθού του— δεν ξέφευγε από την τάξη των
εργαζομένων και όλοι ήταν "ικανοποιημένοι". Οι
"καθρέπτες" και οι "χάντρες" απέδιδαν αποτελέσματα.
Οι "άσπροι" ήταν περήφανοι που ήταν "κυρίαρχοι" και
δεν διαμαρτύρονταν για την "ακρίβεια", γιατί αυτήν τους
προστάτευε από έναν ανεπιθύμητο "μαύρο" γείτονα. Δεν
διαμαρτύρονταν για την "ακρίβεια", γιατί το Ford τούς
ξεχώριζε στον δρόμο από τους "κατώτερους". Δεν
διαμαρτύρονταν για την "ακρίβεια", γιατί το παντελόνι
των δέκα δολαρίων "έδειχνε" ακόμα και στο πεζοδρόμιο
την "ανωτερότητά" τους. Ο ρατσισμός "εξάτμιζε" στην
αγορά την τεχνητή διαφορά που υπήρχε στη μισθοδοσία
των "διαφορετικών" εργαζομένων και δεν επέτρεπε στο
"πέτσινο" χρήμα να συγκρούεται με το κεφάλαιο.
Αυτήν την ηλίθια και ρατσιστική κατάσταση την
βρήκαν οι Εβραίοι στις ΗΠΑ και δεν τη δημιούργησαν
οι ίδιοι. Στις ΗΠΑ με τη συγκεκριμένη οικονομία, η
οποία είχε βυθιστεί στην κρίση του 1929, όταν για

239
πρώτη φορά ήρθε σε σύγκρουση το "πέτσινο" χρήμα με
το κεφάλαιο. Όταν οι Αγγλοσάξονες δεν είχαν καταφέρει
να μαζέψουν αυτό το χρήμα από τα χέρια των
ευνοημένων λευκών εργαζομένων. Όταν κάποιοι λευκοί
εργαζόμενοι νόμισαν ότι με τους μισθούς τους μπορούν
να γίνουν "επενδυτές" και ν' αλλάξουν ιδιότητα, ζώντας
από μερίσματα μετοχών. Το κεφάλαιο τούς
"αντιλήφθηκε" και τους έστειλε ...για συσσίτιο. Οι
πονηροί Εβραίοι ήταν αυτοί οι οποίοι αντιλήφθηκαν
αμέσως την ουσία της κρίσης και άρα γνώριζαν πώς να
την αντιμετωπίσουν.
Το όλο θέμα ήταν να μην κάνουν το λάθος των
Αγγλοσαξόνων και φέρουν ξανά το χρήμα απέναντι στο
κεφάλαιο. Το όλο θέμα ήταν να "εξατμίζεται" το χρήμα
πάση θυσία πριν φτάσει να δοκιμαστεί στην αγορά του
κεφαλαίου και άρα και στο χρηματιστήριο. Ελέγχοντας
οι Εβραίοι την αγορά, μπορούσαν να ελέγχουν τη
"θερμοκρασία" της και άρα να τη διατηρούν στα όρια
της "εξάτμισης". Μόνιμος στόχος τους θα ήταν να
απορροφούν όλο το χρήμα στην κατανάλωση, πριν
φτάσει αυτό να γίνει απόθεμα και άρα επιχειρήσει να
συγκρουστεί με το κεφάλαιο.
Με αυτήν τη γνώση επιχείρησαν να πείσουν τους
Αγγλοσάξονες ότι έχουν "σχέδιο" εξόδου από την κρίση.
"Σχέδιο", το οποίο θα το έφερναν εις πέρας, αν τους
έδιναν τον έλεγχο του νομίσματος και άρα του χρήματος.
Μπορούσαν να τους υποσχεθούν ότι θα προστάτευαν
εύκολα την ασφάλεια του σχεδιασμού τους. Να
υποσχεθούν στους Αγγλοσάξονες ότι θα καταφέρουν
αυτό, το οποίο δεν κατάφεραν οι ίδιοι, γιατί απλούστατα
ανήκαν στις δυνάμεις της παραγωγής και όχι της αγοράς.
Δεν θα άλλαζε δηλαδή ο ρατσιστικός τρόπος με τον
οποίο λειτουργούσε η αμερικανική οικονομία, αλλά θα

240
γινόταν πιο σύνθετος. Τότε λοιπόν οι πονηροί Εβραίοι,
για ν' αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα κέρδη τους,
σκέφτηκαν κάτι το πολύ απλό. Επέκτειναν ακόμα
περισσότερο τα επικίνδυνα δεδομένα της. Σε μια
κοινωνία, που λειτουργεί με "άσπρους" και "μαύρους"
και με "πέτσινο" χρήμα, γιατί να μην επεκτείνουμε το
"χρωματολόγιο";
Είσαι "άσπρος" …αλλά πόσο "άσπρος"; Πρώτη
"ύλη" γι' αυτήν την προσπάθεια υπήρχε άφθονη στις
ΗΠΑ. Ήδη υπήρχαν διαφορετικές "αποχρώσεις" λευκών,
που θα λάτρευαν όποιον τους αναγνώριζε την ιδιαίτερη
"λευκότητά" τους. Οι Εβραίοι, όπως και οι πρώτοι
λευκοί μετανάστες των ΗΠΑ, είχαν σταθεροποιήσει την
παρουσία τους στη ρατσιστική χώρα και γνώριζαν τη
λειτουργία της. Είχαν επωφεληθεί και οι ίδιοι από την
ιδιόμορφη λειτουργία της, που δημιουργούσε
"πυραμίδα" στη μισθοδοσία των εργαζομένων. Μια
"πυραμίδα", που καθιστούσε τις ΗΠΑ μοναδικό
φαινόμενο στην παγκόσμια οικονομία. Αυτήν την
"πυραμίδα" θα ύψωναν οι Εβραίοι σε πρωτοφανή για την
ανθρώπινη οικονομία "ύψη".
Πώς υψωνόταν αυτή η πυραμίδα με τον
αγγλοσαξονικό τρόπο; Υψωνόταν από την κάθε νέα
γενιά λευκών μεταναστών. Γιατί; Γιατί κάθε νέο "κύμα"
μεταναστών έμπαινε πάντα ανάμεσα στους μαύρους και
τους ήδη υπάρχοντες λευκούς. Κάθε νέο "κύμα" λευκών
μεταναστών έδινε αυξήσεις στους προηγούμενους και
άρα τους έκανε "λευκότερους". Κάθε επόμενο "κύμα"
μεταναστών ήθελε να γίνει προηγούμενο, για να πάρει κι
αυτό αύξηση, ώστε να μην γειτνιάζει με τους μαύρους.
Όλοι ήθελαν ν' αποφύγουν τη μισθολογική "επαφή" με
τους μαύρους και αυτό γινόταν με νέα εισαγωγή λευκών
μεταναστών. Αυτή ήταν η ιδιομορφία των ΗΠΑ και γι'

241
αυτόν τον λόγο οι Αμερικανοί εργαζόμενοι δεν
αντιδρούσαν ποτέ με τον πάγιο αρνητικό τρόπο που
αντιδρούν οι εργαζόμενοι απέναντι στο φαινόμενο της
μετανάστευσης. Όλοι ήθελαν ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ χρήματα και
άρα αυξήσεις και αυτό γινόταν με νέα εισαγωγή λευκών
μεταναστών.
Όλα δηλαδή τα προβλήματα της οικονομίας των
ΗΠΑ έχουν προκληθεί από τους μετανάστες και
οφείλονται στον λόγο και στον τρόπο με τον οποίον
έγινε η μετανάστευση στις ΗΠΑ. Στους μετανάστες, οι
οποίοι ήθελαν και οι ίδιοι τα κέρδη των λευκών που
βρήκαν στις ΗΠΑ. Στη μετανάστευση, που ακριβώς γι'
αυτόν τον λόγο ήταν συνεχής και κατά "κύματα". Όταν
όμως σε μια έξυπνη τακτική των "μεγάλων" εμπλέκονται
και τα συμφέροντα των "μικρών", είναι θέμα χρόνου να
χαθεί ο έλεγχος.
Αυτό, το οποίο οι ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ
κεφαλαιοκράτες είχαν ευφυώς εφεύρει για την ασφάλειά
τους, το πήραν οι φτωχοί και το έκαναν "κόλπο" για τους
εαυτούς τους. Αυτό, το οποίο έπρεπε να γίνει μία και
μοναδική φορά, για να "κλειδώσει" η άμυνα των
Αγγλοσαξόνων, έγινε επαναλαμβανόμενη "φάμπρικα",
για να εκμεταλλεύονται οι φτωχοί τις παρενέργείες του.
Όταν ανάμεσα στους μικρούς είναι και οι πονηροί
Εβραίοι, ευνόητο είναι ότι αυτό το κόλπο θα το έφερναν
στα όριά του. Ευνόητο είναι ότι δεν θα απέφευγαν οι
Αγγλοσάξονες το πρόβλημα. Η κατάσταση έγινε ακόμα
πιο σύνθετη, όταν τα παιδιά των πρώτων μεταναστών
είχαν πάει σχολείο και δεν ήταν αγράμματα σαν τους
γονείς τους, αλλά παρέμεναν ρατσιστές, ως "γνήσιοι"
Αμερικανοί.
Σε μια κοινωνία, η οποία είχε ήδη πολλές
"αποχρώσεις" λευκών, λόγω των αλλεπάλληλων

242
μεταναστευτικών "κυμάτων", δημιουργήθηκαν ακόμα
πιο πολλές. Αυτός ο ρατσισμός, που αναπτύχθηκε από τα
παιδιά των πρώτων μεταναστών, έδωσε την ευκαιρία
στους ρατσιστές Εβραίους να τον εκμεταλλευτούν. Στον
αγγλοσαξονικό τρόπο, που ύψωνε την "πυραμίδα" με την
εισαγωγή μεταναστών, προστέθηκε και ο εβραϊκός, ο
οποίος συνδεόταν με την εκπαίδευση. Η ήδη επικίνδυνα
ψηλή "πυραμίδα" θα γινόταν ακόμα πιο ψηλή. Τα
δεδομένα υπήρχαν και τους ευνοούσαν. Τα μορφωμένα
παιδιά των αγράμματων μεταναστών ήταν κι αυτά
ρατσιστές. Έφαγαν γλυκό "ψωμάκι" από τον ρατσισμό
και το γνώριζαν το "κόλπο". Όποιος όμως μεγαλώνει με
άδικο γλυκό "ψωμάκι", στη συνέχεια θέλει η ίδια αδικία
να του αποφέρει "παντεσπάνι".
Αυτό έκαναν τα αμερικανοτραφή παιδιά των
πρώτων μεταναστών. Δεν έβλεπαν σαν "κατώτερους"
μόνον τους μαύρους, όπως έκαναν οι γονείς τους.
Έβλεπαν σαν "κατώτερους" και κάποιους λευκούς.
"Κατώτερους" σε σχέση με τους ίδιους. Ήταν
Αμερικανοί δεύτερης γενιάς; Έβλεπαν σαν
"κατώτερους" όχι μόνον τους μαύρους, αλλά και τους
Αμερικανούς της πρώτης γενιάς. Ήταν μορφωμένοι;
Έβλεπαν σαν "κατώτερους" όχι μόνον τους μαύρους,
αλλά και τους λευκούς που ήταν αμόρφωτοι. Ήταν
μορφωμένοι; Πόσο μορφωμένοι; Με απλό πτυχίο ή με
μεταπτυχιακό; Το πτυχίο τι είδους ήταν; "Ακριβό" από
το ιδιωτικό Χάρβαρντ ή "φτηνό" από το τοπικό δημόσιο
Πανεπιστήμιο;
Ξαφνικά δηλαδή τα παιδιά των λευκών
"τρελάθηκαν". Έβλεπαν "χρώματα" εκεί όπου μέχρι τότε
δεν υπήρχαν. Έβλεπαν άπειρες διαβαθμίσεις του
"λευκού". Έψαχναν να βρουν τι είναι ο "απέναντι", για
να ξέρουν πώς να τον αντιμετωπίσουν. Να τον

243
αντιμετωπίσουν σαν "κατώτερο", "ίσο" ή "ανώτερο"; Τι
ήταν ο "απέναντι"; "Άσπρος" αλλόγλωσσος νεοαφιχθής
μετανάστης; "Ολόασπρος" αγγλόφωνος Αμερικανός
εργάτης; "Κάτασπρος" με πτυχίο; "Ξέξασπρος" με
μεταπτυχιακό; "Golden-άσπρος" με πτυχίο Χάρβαρντ;
Από τη στιγμή που ο "οργανισμός" των ρατσιστών
Αμερικανών το τραβούσε το "δούλεμα", οι Εβραίοι ήταν
διατεθειμένοι να τους "δουλέψουν" ακόμα πιο πολύ.
Μετά την οικονομική κρίση του ρατσιστικού κράτους
των ΗΠΑ το 1929, ανέλαβαν οι Εβραίοι να το κάνουν
ακόμα πιο ρατσιστικό.
Τότε ακριβώς εμφανίστηκαν στο προσκήνιο ως
ιδρυτές και ιδιοκτήτες της FED. Έχοντας τον έλεγχο της
FED, είχαν ένα "καρότο", που θα έβαζαν την
αμερικανική κοινωνία να τρέχει πίσω του. Δεν θα έδιναν
μόνον "καθρεπτάκια" και "χάντρες" στους λευκούς, για
να τους διαχωρίζουν από τους μαύρους, όπως έκαναν οι
Αγγλοσάξονες. Θα έδιναν και "βραχιόλια" και "φτερά"
και "πούπουλα" σε κάποιους λευκούς, για να τους
διαχωρίζουν από τους άλλους λευκούς. Θα έδιναν και
μερικές "κορδέλες" σε κάποιους άλλους ακόμα πιο
"άσπρους". Με το "φτηνό" χρήμα μονιμοποίησαν την
ιδιόμορφη "κινητή" μισθολογική πολιτική στην
αμερικανική οικονομία.
Την "κινητή" μισθολογική πολιτική, που άνοιγε σε
απίθανο βαθμό τη μισθολογική "ψαλίδα" —η οποία
υπήρχε μεταξύ των εργαζομένων στις ΗΠΑ—, οι
Εβραίοι την έλεγξαν πολύ εύκολα. Έριξαν ως έμποροι
πανάκριβα "φτερά" και "πούπουλα" στην αγορά και
ανάγκασαν τους εργαζόμενους να διχαστούν μεταξύ τους
ανάλογα με τα προσόντα τους και άρα με το "δίκιο" τους
σ' ό,τι αφορά την απόκτηση αυτών των "σκουπιδιών".
Τότε ξεκίνησε ο μεγάλος "χορός" της μόδας. Της

244
κατευθυνόμενης από τους Εβραίους μόδας. Της μόδας,
που κατάπινε ό,τι αύξηση κι αν δινόταν σε κάθε λευκή
"απόχρωση".
Οι μορφωμένοι άρχισαν να σέρνουν τον χορό,
εφόσον πρώτοι αντιλήφθηκαν το "δίκιο" τους. Τι στο
καλό. Ολόκληρο Χάρβαρντ είχαν τελειώσει κάποιοι, να
μην πάρουν το "φτερό" που "δικαιούνταν"; Να έχουν
μόνον "καθρεπτάκια", όπως οι υπόλοιποι λευκοί
εργαζόμενοι; Είχαν τελειώσει το Χάρβαρντ και ήθελαν
να φοράνε το "φτερό", για να το δείχνουν. Οι Εβραίοι τα
είχαν καταφέρει. Στο όνομα της ανάπτυξης έδιναν
αφειδώς το "πέτσινο" χρήμα υπό την προϋπόθεση όμως
να μην "αδικηθούν" και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι. Να
πάρουν κι αυτοί το κατιτίς τους για τις σπουδές τους ή το
"χρώμα" τους. Με αυτόν τον τρόπο οι Εβραίοι της FED
απέκτησαν και λαϊκή συμπάθεια. Έδιναν άφθονα
χρήματα στους κεφαλαιοκράτες, αλλά δεν "ξεχνούσαν"
και τα "εκλεκτά" παιδιά των σπουδών. Διατήρησαν τη
διαφορά μεταξύ των "άσπρων" και των "μαύρων", για να
μην ερεθίσουν τον ρατσιστικό πληθυσμό των
Αμερικανών και άρχισαν να παίζουν μόνον με τους
"άσπρους".
Ο "Ολόασπρος" πτυχιούχος θα έπαιρνε πλέον
τριπλάσιο μισθό από τον "μαύρο", αλλά θα κατοικούσε
σε "ολόασπρη" συνοικία, όπου τα σπίτια κόστιζαν
τριπλάσια χρήματα από αυτά των μαύρων. Δεν θα
οδηγούσε Dodge σαν τους μαύρους, αλλά ούτε και Ford
σαν τους υπόλοιπους άσπρους. Θα οδηγούσε ένα
"ολόασπρο" σουηδικό VOLVO. Το παντελόνι του θα
κόστιζε τριπλάσια από αυτά των μαύρων και διπλάσια
από αυτό των υπολοίπων άσπρων. Ο "Κάτασπρος"
μεταπτυχιακός θα έπαιρνε τετραπλάσιο μισθό από τον
"μαύρο", αλλά κι αυτός θα κατοικούσε στη "δική" του

245
συνοικία. Στην "κάτασπρη" συνοικία, όπου τα σπίτια
κόστιζαν τετραπλάσια από αυτά των "μαύρων". Αυτός
δεν θα οδηγούσε ούτε καν "ολόασπρο" VOLVO, αλλά
ένα "κάτασπρο" Mercedes. Δεν θα φορούσε το
"ολόασπρο" παντελόνι, αλλά ένα "κάτασπρο" Armani.
Όλες οι πυραμίδες όμως έχουν μίια κορυφή και η
κορυφή των "άσπρων" ήταν "χρυσή". Εκεί
"κατοικούσαν" τα Golden Boys, οι περισσότερο εκ των
οποίων ήταν Εβραίοι. Οι ευνοημένοι των "θεών". Αυτοί,
παρόλο που ήταν κοινοί εργαζόμενοι, δεν θα
κατοικούσαν κοντά στους υπόλοιπους εργαζόμενους. Θα
κατοικούσαν κοντά στα αγγλοσαξονικά "αφεντικά". Στις
Golden συνοικίες, όπου οι τιμές ήταν απροσδιόριστες.
Θα οδηγούσαν Golden Ferrari και τα παντελόνια τους θα
ήταν ειδική "παραγγελία". Εισέπρατταν μισθούς, που
λίγα χρόνια πριν αντιπροσώπευαν στην αμερικανική
οικονομία την αξία ενός εργοστασίου, ενώ ήταν απλοί
υπάλληλοι. Αγόραζαν για το σπίτι τους έναν καναπέ ίσης
αξίας με το σπίτι του "μαύρου".
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Έριξαν "πέτσινα"
χρήματα στην αγορά, αλλά αυτά δεν επηρέαζαν τη
λειτουργία της οικονομίας. "Καταναλώνονταν" στα ίδια
πράγματα και δεν διασπούσαν την τάξη των
εργαζομένων. Τόνοι χρήματος ξοδεύονταν, για να
καταλήξουν σε σκουπιδοτενεκέδες. Δεν γινόταν κάποιος
Golden και ζώντας ως "μαύρος" ν' αγοράζει με τους
μισθούς του φέουδα και πόλεις ολόκληρες, όπως θα
μπορούσε. Τα "εξάτμιζε" στην ελεγχόμενη αγορά. Όσα
πιο πολλά έπαιρνε, στην πραγματικότητα τόσα πιο
πολλά χρωστούσε. Γιατί; Γιατί αυτόματα τοποθετούνταν
σε πολυδάπανη κοινωνική κατηγορία. Γιατί το σπίτι, που
θα αγόραζε με δάνειο, είχε "εικονική" αξία
εκατομμυρίων δολαρίων. Το αυτοκίνητο, που θα

246
αγόραζε με δάνειο, είχε "εικονική" αξία εκατοντάδων
χιλιάδων δολαρίων.
Όσα πιο πολλά εισέπραττε, τόσο πιο πολλά έπρεπε
να ξοδεύει. Η μόδα είχε αρχίσει ν' αλλάζει με τρομερούς
ρυθμούς, γιατί έπρεπε να "καταβροχθίζει" τόνους
"πέτσινου" χρήματος. Οι γυναίκες των Golden δεν
έπρεπε καν να φοράνε το ίδιο ρούχο δύο φορές. Τα
πάντα έχασαν το νόημά τους και ως εκ τούτου και την
αξία τους. Ο Golden "άσπρος" ξόδευε τεράστιους
μισθούς με απίστευτες ταχύτητες. Αγόραζε πανάκριβα
καταναλωτικά προϊόντα, τα οποία μετά την απόκτησή
τους έχαναν την αξία τους. Ισχύει πάντα αυτό το οποίο
είπαμε πιο πάνω. Τα προϊόντα δεν είναι κεφάλαιο. Η
μοίρα του προϊόντος είναι πάντα τα σκουπίδια. Αυτοί,
που ευνοούνταν, αγόραζαν "φτερά" και "πούπουλα"
άνευ αξίας. Με αυτόν τον τρόπο οι ευνοημένοι "άσπροι"
των ΗΠΑ έγιναν δούλοι των Εβραίων. Χρωστούσαν
τεράστια ποσά στις εβραϊκές τράπεζες και είχαν ανάγκη
τα "πέτσινα" χρήματα της FED.
Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουμε και τα παράδοξα της
σημερινής οικονομικής κρίσης. Βλέπουμε ανθρώπους, οι
οποίοι μέχρι πριν από λίγες ημέρες εισέπρατταν
εκατομμύρια δολάρια σε μισθούς, να χάνουν τις δουλειές
τους και να πηγαίνουν κατ’ ευθείαν στα χαρτόνια και τις
γέφυρες. Βλέπουμε ανθρώπους, οι οποίοι ελάχιστες
ημέρες πριν έπιναν κρασί, που η γουλιά κόστιζε ίσα με
έναν μισθό εργαζομένου, να ζητιανεύουν στους δρόμους.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί απλούστατα τα ποσά, που
εισέπρατταν τα προηγούμενα χρόνια, δεν τα έκαναν
απόθεμα ή κεφάλαιο. Δεν τα έκαναν δέκα διαμερίσματα
ή εκατοντάδες στρέμματα γης, για ζουν από αυτά και
μετά την απόλυσή τους.

247
 Τα χρήματα που εισέπρατταν ήταν "πέτσινα"
χρήματα και έτσι χρησιμοποιούνταν. "Αγόραζαν" ζωή
δισεκατομμυριούχων κεφαλαιοκρατών και ξεχνούσαν
ότι οι ίδιοι ήταν κοινοί εργαζόμενοι. Εισέπρατταν
εκατομμύρια, αλλά είχαν στεγαστικά δάνεια
εκατομμυρίων σε "καλές" περιοχές. Τα χρήματα που
εισέπρατταν τα έκαναν life-style και ανούσια προϊόντα.
Έτρωγαν σε εστιατόρια και πλήρωναν μια περιουσία.
Αγόραζαν ένα αυτοκίνητο, που άξιζε ίσα με μια
πραγματική περιουσία. Αγόραζαν παπούτσια πιο ακριβά
από τα αυτοκίνητα των "μαύρων".
Έχασαν τη δουλειά τους και πήγαν κατ’ ευθείαν στο
μηδέν. Εκεί όπου πηγαίνει ο οποιοσδήποτε εργαζόμενος,
όταν χάσει τη δουλειά του. Στο σημείο όπου
αποκαλύπτεται η αλήθεια. Στο σημείο όπου
διαφοροποιείται ο εργαζόμενος από τον κεφαλαιοκράτη
και άρα αποκαλύπτεται η πραγματική του ιδιότητα, η
οποία για χρόνια μπορεί να "κρύβεται" κάτω από ένα
Armani. Ο εργαζόμενος επιβιώνει χάρη στην εργασία
του και εκεί διαφέρει από τον κεφαλαιοκράτη, ο οποίος
επιβιώνει χάρη στο κεφάλαιό του. Στο σημείο όπου
φαίνεται καθαρά αν αυτό, το οποίο κατέχεις, είναι ένα
"φτερό" με τη μορφή Porsche ή υπερπολύτιμο κεφάλαιο.
Από τη σημερινή τύχη των "κάτασπρων" ανέργων
καταλαβαίνεις ότι δεν διέφεραν ποτέ και σε τίποτε από
τους "μαύρους" συναδέρφους τους. Όποιος από τους δύο
κι αν χάσει τη δουλειά του, κάτω από τις ίδιες γέφυρες
θα καταλήξει.
Αν γνωρίζει δηλαδή κάποιος το "παιχνίδι" του
χρήματος, είναι εύκολο να "δουλεύει" τους
εργαζόμενους, ειδικά όταν αυτοί είναι ρατσιστές και
βλάκες. Τα φτηνά χρήματα, που έδιναν οι Εβραίοι στους
ρατσιστές "άσπρους", τα μάζευαν με τα κάθε φορά πιο

248
ακριβά προϊόντα, που προσέφεραν στους ηλίθιους.
Αυτός ο ελεγχόμενος "καλπασμός" της ακρίβειας ήταν
όλο το μυστικό του σχεδιασμού. Αυτό το παιχνίδι το
έλεγχαν κατ’ αποκλειστικότητα οι Εβραίοι, για να
μπορούν να ελέγχουν την πορεία του χρήματος. Να
ελέγχουν την πορεία του, προκειμένου να μην το βάζουν
στη "δοκιμασία" της σύγκρουσης με το κεφάλαιο και
εξευτελιστεί.
Αυτοί εφεύραν την "κινητή" χωροταξία, το πάθος
για τη μόδα και βέβαια έφεραν στις ΗΠΑ τα ευρωπαϊκά
αυτοκίνητα. Τι σημαίνει "κινητή" χωροταξία; Οι Εβραίοι
έλεγχαν ποιες περιοχές θα είναι κάθε φορά απλά
"άσπρες" ή "ολόασπρες" ή "κάτασπρες". Αν μέχρι την
εμφάνιση των Εβραίων οι λευκοί Αμερικανοί απλά
κατοικούσαν σε διαφορετικές περιοχές από τους
μαύρους, μετά από την επέμβαση των Εβραίων οι
Αμερικανοί "μετακινούνταν" σχεδόν ανά δεκαετία.
Έγιναν πραγματικοί νομάδες. Μετακινούνταν, για ν'
αποφύγουν τους σκουρόχρωμους λευκούς, οι οποίοι
έπαιρναν αυξήσεις και πλησίαζαν απειλητικά τις
γειτονιές τους. Με τις "πέτσινες" αυξήσεις των
"αποχρώσεων" ο ένας "κυνηγούσε" τον άλλο. Οι
Εβραίοι, μέσω του Χόλυγουντ και των εβραϊκών οίκων
μόδας, έλεγχαν απόλυτα τη "μόδα" τόσο στην κατοικία
όσο και στο ντύσιμο και άρα τα χρηματοβόρα "must" για
κάθε "απόχρωση" των ηλιθίων.
Αυτοί εισήγαγαν για τους ίδιους λόγους και τα
ευρωπαϊκά αυτοκίνητα στις ΗΠΑ με την κολοσσιαία
αυτοκινητοβιομηχανία. Γιατί; Γιατί απλούστατα ήταν τα
ιδανικά για τους "άσπρους". Ήταν όμορφα, σπάνια και
βέβαια πανάκριβα. Η κάθε μάρκα, ανάλογα με την
πολυτέλειά της και τον όγκο παραγωγής της, γινόταν το
"φυλετικό" αυτοκίνητο της κάθε "άσπρης" κατηγορίας.

249
Για να σταθεροποιήσουν την κατάσταση, φρόντισαν να
ελέγχουν και τις "μήτρες", που γεννούσαν αυτό το
"χρωματολόγιο". Τις "μήτρες", που παρήγαγαν τον
ρατσισμό μεταξύ των "άσπρων". Έναν ρατσισμό
χειρότερο ακόμα και από τον αυθεντικό κοινωνικό
ρατσισμό των Αμερικανών.
Πιο ρατσιστής ήταν ο "γεννημένος" στο Χάρβαρντ
Αμερικανός απέναντι στους κοινούς "άσπρους" των
δημοσίων Πανεπιστήμιων, παρά οι "άσπροι" απέναντι
στους πραγματικούς "μαύρους". Εβραίοι έλεγχαν το
σύστημα παιδείας, το οποίο παρήγαγε τις "αποχρώσεις"
το λευκού. Οι "μαύροι" στα δημόσια δωρεάν σχολεία και
οι "άσπροι" σε ιδιωτικά σχολεία, που "άσπριζαν" τους
μαθητές τους ανάλογα με τις τσέπες των γονιών τους.
Εδώ πρέπει να προσέξει ο αναγνώστης, γιατί εδώ
βρίσκεται όλο το μυστικό του σημερινού ρατσιστικού
"χρωματολογίου" των ΗΠΑ. Οι διάφορες "αποχρώσεις"
της κοινωνίας τους, όπως είπαμε, προέρχονται από τη
διαφορά που υπάρχει στους μισθούς τους. Τη "δίκαιη"
για τους ρατσιστές διαφορά.
Αυτό το "δίκαιο" όμως δεν ήταν ισχυρό και άρα δεν
άντεχε στην κριτική, προκειμένου ν' ανοίξει την
"ψαλίδα" των μισθών και άρα το εύρος του
"χρωματολογίου". Αυτό το "δίκαιο" δεν θα είχε
μονιμότητα σε μια κοινωνία, η οποία φυσιολογικά θα
ομογενοποιούνταν με τον χρόνο. Αυτό το γνώριζαν οι
Εβραίοι και εκεί έδωσαν τη μάχη τους. Για να
"νομιμοποιήσουν" και να μονιμοποιήσουν τη "δίκαιη"
διαφορά, προσπάθησαν να της δώσουν οικονομική
υπόσταση. Μια υπόσταση, η οποία θα την εμφάνιζε
λογική. Τι έκαναν; "Κοστολόγησαν" την αξία της κάθε
"βαφής". Κοστολόγησαν το "χρώμα" και βέβαια την
κάθε "απόχρωσή" του.

250
 Πώς έγινε αυτό; Με τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, που
γεννούν τις "λευκές" αποχρώσεις. Υπάρχουν φτηνά
Πανεπιστήμια και άρα φτηνές "αποχρώσεις" του
"λευκού" και ακριβά Πανεπιστήμια με ακριβές
"αποχρώσεις" του ιδίου χρώματος. Όταν κάποιος
πληρώνει πολλά χρήματα, για να γίνει "λευκότερος" από
κάποιον άλλο, ευνόητο είναι ότι θα εκφράσει απαιτήσεις
στη μισθοδοσία του, γιατί πρέπει να κάνει απόσβεση των
εξόδων του. Με αυτόν τον τρόπο "εμπλουτίστηκε" η ήδη
περίεργη μισθολογική πολική των ΗΠΑ και οδηγήθηκε
στο μεγάλο "χρωματολόγιο". Κάποιοι πλήρωναν
"πολλά" και δεν θα δέχονταν να εργάζονται για "λίγα".
Και πάλι το ίδιο κόλπο. Κατά έναν μυστήριο τρόπο όλοι
μάθαιναν τα ίδια πράγματα από τα ίδια βιβλία σε
διαφορετική "ποιότητα". Πάλι κάποιοι πονηροί
πλήρωναν διαφορετικά χρήματα, για να πάρουν τα ίδια
πράγματα.
Επειδή οι Εβραίοι ήταν "δημοκράτες", αυτήν τη
δυνατότητα την έδωσαν σε όλους. Για να μην βρουν
αντιδράσεις, δεν απέκλεισαν κανέναν από τη
"λεύκανση". Ούτε καν τα παιδιά των λευκών
μεταναστών, που λίγα χρόνια πριν είχαν φτάσει στις
ΗΠΑ πεινασμένοι. Πώς το κατάφεραν αυτό; Με το
γνωστό εβραϊκό τρόπο. Με δάνεια και πάλι. Ακόμα και ο
πιο ταπεινός "λευκός" μπορούσε να πάρει δάνειο, για να
γίνει "λευκότερος" ακόμα και από τους ίδιους τους
γονείς του και άρα με "δίκαιες" απαιτήσεις, όταν θα
έβγαινε στην παραγωγή. Από τα φοιτητικά δάνεια
ξεκινούν όλα τα σημερινά προβλήματα των ΗΠΑ. Τα
φοιτητικά δάνεια συντηρούν τον δομικό ρατσισμό τους
σε όλα τα μήκη και τα βάθη της κοινωνίας τους. Τα
φοιτητικά δάνεια είναι ο "καρκίνος", ο οποίος
αναπαράγει τον ρατσισμό των ΗΠΑ.

251
 Οι Εβραίοι γι' αυτόν τον λόγο πολέμησαν με πάθος
τα δημόσια Πανεπιστήμια. Δεν ήθελαν με κανέναν τρόπο
αυτά τα Πανεπιστήμια, γιατί δεν ήθελαν "ταβάνι" στην
πολιτική τους. Δημόσια Πανεπιστήμια θα σήμαινε
αξιοκρατία, αλλά και ένα όριο "λεύκανσης". Παραπάνω
"όροφος" δεν θα υπήρχε. Αυτό δεν τους συνέφερε.
Αυτούς τους συνέφερε να "προχωράει" ο καθένας με
βάση την τσέπη του και να μην υπάρχει όριο σ' αυτήν
την "πορεία". Τους συνέφερε οι "αποχρώσεις" ν'
αναπαράγονται με τον ίδιο ακριβή τρόπο και ταυτόχρονα
να μην απειλούνται από τις πιέσεις της βάσης. Κάθε
φορά που υπήρχε ασφυξία στη βάση, την εκτόνωναν από
την κορυφή. Κάθε φορά που κάποιοι νέοι Αμερικανοί
"έσπρωχναν" για να γίνουν "λευκότεροι", οι Εβραίοι
απλά ανέβαζαν τα δίδακτρα στην κορυφή. Κάθε φορά
που γινόταν αυτό στην κορυφή, κάποια νέα "απόχρωση"
Αμερικανών εμφανιζόταν στη βάση.
Η εβραϊκή πολιτική, δηλαδή, δεν διέφερε στην
ουσία της από την προηγούμενη αγγλοσαξονική
πολιτική. Η "πυραμίδα" υψωνόταν και πάλι με νέες
"εισαγωγές" απαιτητικών "λευκών" μεταναστών, οι
οποίοι με την άφιξή τους έδιναν αυξήσεις και στους
υπόλοιπους. Κάθε νέα γενιά Αμερικανών εργαζομένων
θα έμπαινε στην αμερικανική οικονομία σαν
"μετανάστες". Δεν θα διαδεχόταν απλά την προηγούμενη
γενιά εργαζομένων ως όμοια, όπως συνέβαινε στις
υπόλοιπες οικονομίες του κόσμου, αλλά θα την
"προσπερνούσε" σαν "ανώτερη". Η κάθε προηγούμενη
γενιά εργαζομένων θα ήταν οι "μαύροι" μπροστά στους
νέους "λευκούς μετανάστες".
Κάθε νέα γενιά Αμερικανών, που εμφανιζόταν στην
οικονομία, δεν δεχόταν να εργάζεται για τα ίδια χρήματα
με την προηγούμενη και άρα με τους "μαύρους".

252
Απαιτούσε και έπαιρνε πιο πολλά "πέτσινα" χρήματα απ'
όσα έπαιρναν οι προηγούμενοι εργαζόμενοι. Απλά αυτοί
οι νεοεισερχόμενοι "μετανάστες" δεν προέρχονταν από
κάποιες υπαρκτές χώρες, αλλά από φανταστικές χώρες.
Ήταν αυτοί, οι οποίοι "κατάγονταν" από τις "άριες
χώρες" του Χάρβαρντ ή του Γέιλ και οι οποίοι είχαν πιο
πολλές απαιτήσεις από αυτούς, οι οποίοι καταγόταν από
κατώτερες "σκουρόχρωμες χώρες", όπως ήταν τα
δημόσια Πανεπιστήμια ή τα απλά Λύκεια. Μιλάμε για
το θέατρο του παραλόγου. Οι Αμερικανοί, επειδή είχαν
συμφέρον από τον ρατσισμό, είχαν γίνει ρατσιστές
ακόμα και απέναντι στο είδωλό τους. Ως κοινωνία ήταν
ρατσιστική ακόμα κι όταν στεκόταν μπροστά στον
"καθρέπτη". Οι πάντες απέναντί τους ήταν "μαύροι".
Ακόμα και οι προηγούμενοι Αμερικανοί. Οι ίδιοι οι
γονείς τους.
Με αυτόν τον τρόπο η FED μοίραζε "ψεύτικο"
χρήμα, αλλά κατέγραφε πραγματικά χρέη. "Εξάτμιζε" τα
ψεύτικα χρήματα στην κατανάλωση και στις υπεραξίες
της ψευδοπολυτέλειας, χωρίς να προσφέρει σ' αυτούς
τους "πετυχημένους" —που τα κατείχαν— τίποτε
παραπάνω από όσα ήδη απολάμβαναν στην
προηγούμενη ζωή τους. Ένα σπίτι είχαν και πάλι, όπως
όλοι οι εργαζόμενοι. Ένα αυτοκίνητο οδηγούσαν και
πάλι, όπως όλοι οι εργαζόμενοι. Τις ίδιες φορές έτρωγαν
κάθε εβδομάδα στα εστιατόρια. Τις ίδιες ντουλάπες με
τον ανάλογο όγκο ενδυμάτων είχαν και πάλι. Τα πάντα
όμως τα έκαναν με πολλαπλάσιο κόστος και αυτό
αύξανε τα χρέη τους.
Τα χρήματα δηλαδή στην αγορά είχαν συνεχώς
μειωμένη αξία, αλλά τα χρήματα στη λογιστική των
χρεών παρέμεναν σταθερά. Η τεχνητά αυξημένη
κατανάλωση ωθούσε τις υπάρχουσες βιομηχανίες σε

253
αυξημένες επενδύσεις και άρα έσπρωχνε τους ιδιοκτήτες
τους στις τράπεζες για δάνεια. Τα νέα δάνεια αύξαναν τις
τιμές των προϊόντων και στην πραγματικότητα το μόνο
που αύξαναν ήταν τα χρέη τόσο των καταναλωτών όσο
και των βιομηχάνων.
Τα "φρεσκοτυπωμένα" χρήματα των "άσπρων"
εργαζομένων δεν "λίμναζαν" σε καταθέσεις, ώστε να
εξοφλούν προηγούμενα δάνεια ή να μειώνουν την αξία
των νέων "πέτσινων" εκτυπώσεων. Τα
"φρεσκοτυπωμένα" χρήματα των εισπράξεων των
ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΩΝ βιομηχάνων δεν "λίμναζαν" σε
καταθέσεις, αλλά έπρεπε να γίνουν εκ νέου
"επενδύσεις", για ν' ακολουθούν τη μόδα, η οποία
άλλαζε συνεχώς. Οι ίδιοι, δηλαδή, που με ψεύτικο χρήμα
δημιουργούσαν "υπερκατανάλωση", ήταν αυτοί που
χρηματοδοτούσαν τη βιομηχανία, η οποία κάλυπτε
αυτήν την υπερκατανάλωση. Σταδιακά όλοι οι
Αμερικανοί έγιναν "όμηροι" του ίδιου τραπεζικού
συστήματος. Οι Εβραίοι έπαιζαν με "είδωλα" και τους
δούλευαν όλους. Έβαζαν τους λευκούς Αμερικανούς
απέναντι στους ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ Αμερικανούς,
προκαλώντας έναν τρομερής εντάσεως οικονομικό
"εμφύλιο". Τον εμφύλιο των ηλιθίων. Τον "εμφύλιο" των
πιστών της Prada με αυτούς της Armani. Οι πάντες
εναντίον των πάντων.
Τροφοδοτούσαν οι ίδιοι με "πολεμοφόδια" τις
εμπόλεμες πλευρές και εκμεταλλεύονταν την
"αιμορραγία" τους. Το αμερικανικό "όνειρο" έγινε
"εφιάλτης" χρεών για τους πάντες και οι Εβραίοι έτριβαν
τα χέρια τους. Οι μόνοι που απολάμβαναν το "όνειρο"
μέσα στη μεγάλη χριστιανική χώρα. Οι λευκοί
καταναλωτές ήταν βουτηγμένοι στα καταναλωτικά χρέη
και οι ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ ιδιοκτήτες των βιομηχανιών

254
έχαναν το μεγαλύτερο μέρος των ιδιοκτησιών τους από
τους νέους τραπεζικούς συνέταιρους. Η χώρα, η οποία
είχε αναγάγει την ατομική ιδιοκτησία σε εθνική της
θρησκεία, είχε γίνει ένα έθνος κινούμενων "σκηνιτών".
Πραγματικών "σκηνιτών", που σήμερα —στην εποχή
της θεωρητικής παντοδυναμίας τους— μοιάζουν με τους
Ινδιάνους, τους οποίους βρήκε ο Κολόμβος στη Νέα Γη
…Μπροστά σε σκηνές και γύρω από τη φωτιά.
Οι Αμερικανοί, ως λαός πλέον, χρωστούσαν τα
πάντα στους Εβραίους. Εξαιτίας της ιδιωτικής
εκπαίδευσης, τους χρωστούσαν πολύ πριν εισπράξουν το
πρώτο τους δολάριο ως εργαζόμενοι. Όσο πιο πολλά
χρήματα "τύπωναν" οι Εβραίοι, τόσο πιο πολύ κεφάλαιο
έχαναν οι Αγγλοσάξονες. Όσο πιο πολλά χρήματα
έβγαζαν οι Εβραίοι, τόσο πιο πολλά χρωστούσαν οι
Αμερικανοί. Όσο πιο πολλά χρήματα έδιναν οι Εβραίοι
με τους "δίκαιους" μισθούς, τόσο κάλπαζε η "άδικη"
ακρίβεια, που προστάτευε τις εβραϊκές "φωτοτυπίες", τις
οποίες εισέπρατταν οι ίδιοι στα δικά τους high-life
μαγαζιά. Οι Αμερικανοί είχαν "μπλέξει" σε έναν φαύλο
κύκλο χρεών. Χρωστούσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν. Από
το "κινητό" σπίτι που κατοικούσαν —και άλλαζαν κάθε
φορά που έπαιρναν "αύξηση" στους μισθούς τους—,
μέχρι και τον καναπέ που κάθονταν, για να
παρακολουθούν τα νέα σήριαλ του νέου εβραιόπνευστου
life-style, που τους πλάσαραν οι Εβραίοι μέσω του
Χόλυγουντ.
Τίποτε δεν τους ανήκε πραγματικά και το μόνο, που
πραγματικά κληροδοτούσαν στα παιδιά τους, ήταν χρέη.
Τα παιδιά, που τα έβαζαν να ξεκινήσουν τις ζωές τους με
χρέη, εξαιτίας των σπουδών. Ακόμα και το διαμαντένιο
δακτυλίδι, που έβαλαν στην παράδοσή τους, ήταν ένα
τεχνητό εβραϊκό δημιούργημα. Μια γνήσια

255
"αμερικανική" παράδοση, η οποία αποφασίστηκε μεταξύ
κάποιου Εβραίου εμπόρου διαμαντιών της Αμβέρσας και
κάποιου Εβραίου κινηματογραφικού παραγωγού του
Λος Άντζελες. Τους τα είχαν πάρει όλα. Τους
"σκότωσαν" και έπαιρναν προμήθεια ακόμα και από την
"κηδεία" τους. Όλοι χρωστούσαν στους ίδιους Εβραίους
τραπεζίτες, οι οποίοι απλά έλεγχαν το "αίμα" της
οικονομίας και αυτό είναι το νόμισμά της. Πολλοί λένε
—και μάλλον αυτή είναι η αλήθεια— ότι ο Κένεντυ
δολοφονήθηκε, όταν αποφάσισε να πάρει τον έλεγχο του
αμερικανικού εθνικού νομίσματος από τα χέρια της
εβραϊκής FED.
Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουμε το παράδοξο
φαινόμενο του τρομερού χρέους της υπερδύναμης. Αυτό
που συμβαίνει είναι πρωτοφανές.
Υπερδύναμη-"μπατίρης" είναι μοναδικό φαινόμενο στην
ανθρώπινη ιστορία. Η υπερδύναμη, που θεωρητικά και
για πάνω από μισό αιώνα κυβερνά και άρα λεηλατεί τον
κόσμο, όχι μόνον δεν είχε κέρδη από αυτήν τη μοναδική
"επιτυχία" της, αλλά η ίδια χρωστάει ως κράτος σε
βαθμό τέτοιο, που να βρίσκεται στην ίδια μοίρα με το
Μπαγκλαντές. 12 τρισεκατομμύρια δολάρια χρωστάει η
υπερδύναμη και άρα και ο λαός της. Τέτοια
μπατιροϋπερδύναμη δεν πρέπει να έχει ξαναεμφανιστεί
στην ανθρώπινη ιστορία. Ακόμα και τα αγράμματα
στίφη του Ταμερλάνου είχαν καλύτερη οικονομική
διαχείριση από την αυτοκρατορία του Χάρβαρντ.
Τουλάχιστον οι σκηνές τους ήταν γεμάτες θησαυρούς
και μπριζόλες, όταν τα θύματά τους ήταν γυμνά και
πεινούσαν.
Οι σημερινοί "Πλανητάρχες" όχι μόνον δεν
συγκέντρωσαν στα "θησαυροφυλάκια" τους τον πλούτο
όλου του κόσμου, αλλά χρωστάνε ένα αντίστοιχο ποσό.

256
Σε ποιους χρωστάνε; Στους Εβραίους τραπεζίτες. Είναι
υποθηκευμένο όχι μόνον το παρόν τους, αλλά και το
μέλλον τους. Άλλους τέσσερις Πλανήτες να βρουν να
εκμεταλλεύονται οι Αμερικανοί, δεν μπορούν να
"ξεχρεώσουν". Αν βρουν άλλους τέσσερις Πλανήτες,
απλά θα τετραπλασιάσουν τα χρέη τους. Γιατί; Γιατί
"περπατάνε" σε κινούμενη "άμμο".
Όσο πιο πολλά "βγάζουν" ως Αμερικανοί, τόσο πιο
πολλά θα "χρωστάνε" στους Εβραίους. Έπαθαν αυτά, τα
οποία ήθελαν να κάνουν στους άλλους. Οι
ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ την είχαν πατήσει πανηγυρικά.
Έπεσαν οι ίδιοι στην "παγίδα" που είχαν εφεύρει.
Έβγαζαν ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ, αλλά έχασαν σχεδόν το
σύνολο του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ τους και άρα την ίδια την
πατρίδα τους. Ως γνήσιοι Αμερικανοί και άρα ως
"Νεοϊνδιάνοι" γέμιζαν τις αποθήκες τους με ΠΟΛΛΟΥΣ
ΕΒΡΑΪΚΟΥΣ "ΚΑΘΡΕΠΤΕΣ" ΚΑΙ "ΧΑΝΤΡΕΣ".
Πανάκριβους "καθρέπτες" και "χάντρες", που έτειναν
αργά αλλά πολύ σταθερά προς τους σκουπιδοτενεκέδες.
Αυτή είναι η μοίρα του πονηρού και του ρατσιστή.
Πάντα θα βρεθεί απέναντί του ένας ακόμα πιο πονηρός
και πιο ρατσιστής από τον ίδιο, για να τον "δουλέψει".
Όταν θεωρείς "δίκαιο" να αφαιρέσεις την πατρίδα
κάποιων για μερικά "καθρεπτάκια" και μερικές
"χάντρες", είναι θέμα χρόνου να χάσεις τη δική σου για
κάτι ανάλογο. "Δούλεψες" τους Ινδιάνους με μερικά
κασόνια ουίσκι και σε "δούλεψαν" οι Εβραίοι με μερικά
Armani. Αδίκησες τους μαύρους για να τους
εκμεταλλεύεσαι και σε αδίκησαν οι Εβραίοι για τον ίδιο
λόγο. Έφτιαχνες "άσπρους" για να τους δουλεύεις και σε
"σκούραναν" οι Εβραίοι. Έπαθες ό,τι ονειρευόσουν να
κάνεις στους άλλους και αυτό είναι το δίκιο. Ας
πρόσεχες. Οι ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ των ΗΠΑ, με βάση το

257
μέγεθος των απωλειών τους, δικαιούνται τον τίτλο του
μεγαλύτερου κορόιδου της ανθρώπινης ιστορίας. Οι
μεγαλύτεροι ηλίθιοι όλων των εποχών. Αυτοί, οι οποίοι
αυθαίρετα αντιλαμβάνονταν τους εαυτούς τους σαν
κύριους των κυρίων, έπεσαν θύματα των Εβραίων.
Θύματα των γύφτων των γύφτων.
Γιατί αναφερόμαστε σ' αυτούς; Για να δούμε ως
Έλληνες την "καμπούρα" των Αμερικανών. Για να
μάθουμε πώς είναι οι "καμπούρες" αυτών που πιάνονται
κορόιδα. Τα κορόιδα των Εβραίων, που έχασαν τα
πάντα, χωρίς να καταλάβουν τι έχουν πάθει. Γιατί πρέπει
να το μάθουμε; Γιατί δεν είναι μόνον οι Αμερικανοί
"καμπούρηδες". Δεν είναι μόνον οι "Πλανητάρχες"
τέτοιοι. Τέτοιοι είναι και οι "Ευρωπάρχες". Οι Γερμανοί.
Για να καταλάβει όμως κάποιος πόσο "καμπούρηδες"
είναι οι Γερμανοί, θα πρέπει να γνωρίζει την εβραϊκή
τακτική της δημιουργίας της "καμπούρας" και γι' αυτό
περιγράψαμε την αμερικανική περίπτωση. Αν γνωρίζει
κάποιος πώς λειτουργούν τα πράγματα στις ΗΠΑ των
"λευκών" κορόιδων, μπορεί να καταλάβει γιατί και οι
Γερμανοί είναι τέτοια "κάτασπρα" κορόιδα.
Με βάση λοιπόν τη γνώση μας βλέπουμε ότι, για να
εφαρμοστεί ένα τέτοιο χρηματοοικονομικό "τρυκ", θα
πρέπει να υπάρχει διχασμός σε μια κοινωνία. Δεν μπορεί
να εφαρμοστεί μια τέτοια πολιτική σε μια ενιαία και
δημοκρατική κοινωνία. Θα πρέπει να υπάρχει
κοινωνικός διχασμός σε μια κοινωνία, ώστε να
"ευνοηθούν" κάποιοι εις βάρος κάποιων άλλων. Πρέπει
να υπάρχουν "λευκοί" διαθέσιμοι να "ευνοηθούν" εις
βάρος κάποιων "μαύρων" σε μια κοινωνία. Πρέπει να
υπάρχουν οι "έξυπνοι", γιατί αυτοί στο τέλος θα γίνουν
οι "μουντζούρηδες". Ποια ήταν τα δεδομένα στη
Γερμανία και ποιοι ήταν οι "έξυπνοι"; Υπήρχαν "μαύροι"

258
στη Γερμανία; Δεν υπήρχαν, αλλά μετά την ενοποίηση
μπορούσαν κάποιοι να μπουν σε συνθήκες οικονομικού
"σολάριουμ" και να αποκτήσουν το "μαύρο" χρώμα. Οι
"έξυπνοι" ήταν οι "λευκοί" Δυτικογερμανοί και απέναντί
τους είχαν τους "μαύρους" Ανατολικογερμανούς.
Η ιδιομορφία στην περίπτωση της Γερμανίας ήταν
ότι η απομίμηση της αμερικανικής πολιτικής παίχτηκε
την ίδια στιγμή στο σύνολό της και όχι τμηματικά, όπως
συνέβη στις ΗΠΑ. Οι Ανατολικογερμανοί μέσα σε
ελάχιστο χρονικό διάστημα άλλαξαν δύο ιδιότητες. Στην
εποχή της ενοποίησης ήταν "Ινδιάνοι" και την επομένη
αυτής της ενοποίησης έγιναν κατευθείαν "μαύροι".
"Ινδιάνοι" ήταν, γιατί ήταν ιδιοκτήτες μιας πατρίδας, η
οποία ενδιέφερε τους "έξυπνους" της Δυτικής Γερμανίας.
Τους αντιμετώπισαν σαν "Ινδιάνους" και τους
αφαίρεσαν την πατρίδα. Η μόνη διαφορά ήταν στο τι
ακριβώς αντιπροσώπευαν οι "καθρέπτες" και οι
"χάντρες" στην κάθε περίπτωση. Οι Ινδιάνοι της
Αμερικής έχασαν την πατρίδα τους για λίγα κασόνια
ουίσκι και μερικά όπλα, ενώ οι "Ινδιάνοι" της Ευρώπης
έχασαν την πατρίδα τους για μερικά μπλουτζίν και λίγα
Φολκσβάγκεν. Καμία άλλη διαφορά.
Γι' αυτόν τον λόγο άνοιξαν χωρίς όρους και
προϋποθέσεις την ανατολικογερμανική αγορά. Γνώριζαν
ότι θα κατέστρεφαν ανατολικογερμανική παραγωγή,
αλλά είχαν μαζί τους "καθρέπτες" και "χάντρες". Τους
"έδωσαν" χρήμα. Τους έδωσαν δηλαδή την πρώτη "ύλη",
για ν' αγοράσουν μελλοντικά "σκουπίδια". "Σκουπίδια"
τα οποία οι ίδιοι παρήγαγαν και άρα τα χρήματα θα
επέστρεφαν και πάλι στις δικές τους τσέπες. Όσο
περισσότερα χρήματα τους έδιναν, τόσο ακρίβαιναν
αυτά τα "σκουπίδια". Τζάμπα ήταν η ακρίβεια. Τους
πήραν κεφάλαιο και τους έδωσαν "καθρεπτάκια" και

259
"χάντρες". Στη συνέχεια "αγόρασαν" την Ανατολική
Γερμανία από τους ιδιοκτήτες της. "Νόμιμα" …όπως
"αγόρασαν" οι Αμερικανοί τις ΗΠΑ από τους Ινδιάνους.
Οι Δυτικογερμανοί δεν ήταν "κατακτητές", αλλά
"αγοραστές" της Ανατολικής Γερμανίας. Οι
Ανατολικογερμανοί δεν ήταν "κατακτημένοι", αλλά
"πωλητές". Οι Δυτικογερμανοί αγόρασαν την Ανατολική
Γερμανία στο σύνολό της. Με τάνκ να έμπαιναν μέσα
στην Ανατολική Γερμανία, μεγαλύτερο ποσοστό της θα
άφηναν στους κατακτημένους.
Από τη στιγμή που την "αγόρασαν", πέρασαν στο
δεύτερο μέρος του σχεδίου της ενοποίησης. Από τη
στιγμή που ξεγέλασαν τους "Ινδιάνους" με την ιδιαίτερη
πατρίδα, θα έπρεπε να βρουν πώς θα τους εντάξουν στην
νέα ενιαία πατρίδα. Αυτό ήταν εύκολο ν' αντιμετωπιστεί.
Αυτοί, οι οποίοι ήταν προηγουμένως οι "Ινδιάνοι" της
γειτονικής Ανατολικής Γερμανίας, θα γίνονταν οι
"μαύροι" της νέας ενιαίας Γερμανίας. Θα ευνοούνταν
συστηματικά οι "άσπροι" της Δυτικής Γερμανίας, η
οποία όμως θα γινόταν πλέον πανάκριβη για να ζει
κανείς σ' αυτήν. Θα έβρισκαν λόγους να τους
"διαφοροποιήσουν" από τους "μαύρους" και δεν θα
αντιδρούσαν, γιατί οι "μαύροι" δεν θα μπορούσαν να
μπουν στις πανάκριβες "γειτονιές" τους. Απλά πράγματα
για τους Εβραίους.
Οι Εβραίοι ήταν στο στοιχείο τους. Ήταν κυρίαρχοι
στη Δυτική Γερμανία και μπορούσαν και έλεγχαν
απόλυτα το τραπεζικό της σύστημα. Έλεγχαν τα
"εκτυπωτήρια" των μάρκων. Έβαλαν τις "μηχανές" να
δουλεύουν στο φουλ και άρχισαν να μοιράζουν
"πέτσινα" μάρκα. Όσο πιο πολλά μοίραζαν, τόσο
κάλπαζε η ακρίβεια. Επανέλαβαν την ίδια ακριβώς
"αμερικανική" τακτική και στη Γερμανία με στόχο την

260
ενοποίησή της. Απλά στη Γερμανία την τακτική της
εβραϊκής FED τη δρομολόγησε η εβραϊκή Deutsche
Bank. Τι έκανε; Το γνωστό κόλπο με το "πέτσινο" χρήμα
και τον ανοικτό ανταγωνισμό μεταξύ "άσπρων" και
"μαύρων". Τον ανταγωνισμό μεταξύ των
"ασπροδυτικών" Γερμανών και των "μαυροανατολικών"
Γερμανών. Με την ενοποίηση έβαλε τη Δυτική Γερμανία
να "κατακτήσει" την Ανατολική και από εκεί και πέρα
μπορούσε να "δουλεύει" τους "κατακτητές" σε σχέση με
τους "κατακτημένους".
Στο έγκλημα αυτό συνέβαλε ο διεφθαρμένος Κολ.
Έβαλε την Ανατολική Γερμανία εντελώς απροετοίμαστη
μέσα σε ένα ασυναγώνιστο οικονομικό περιβάλλον και
άρα γνώριζε ότι με τον τρόπο αυτόν θα της κατέστρεφε
το σύνολο της παραγωγής. Ούτε μία
ανατολικογερμανική βιομηχανία δεν είχε ελπίδες να
επιβιώσει μέσα σ' αυτό το περιβάλλον. Ήταν θέμα
χρόνου να δημιουργηθούν στρατιές εκατομμυρίων
ανέργων. Για να μην φανεί αυτό το έγκλημα στα θύματα,
που ήταν τα εκατομμύρια των νέων ανέργων, η εβραϊκή
συμμορία "έπαιξε" με το "πέτσινο" χρήμα. Η γνωστή
"φάμπρικα". Άρχισαν να τυπώνουν μέρα και νύχτα
μάρκα. Στερούσε από τους Ανατολικογερμανούς δήθεν
τον μισθό από την απώλεια της εργασίας τους, αλλά τους
έδινε "χρήμα" υπό την μορφή επιδομάτων. Μοίρασε
χρήμα στους —άσχετους με την καπιταλιστική
οικονομία— Ανατολικογερμανούς και τους το πήρε
πίσω μαζί με τις περιουσίες τους.
Με μια ελεγχόμενα "καλπάζουσα" ακρίβεια τούς
πήρε πίσω αυτά που τους έδωσε και τους άφησε με χρέη.
Το αποτέλεσμα ήταν το επιθυμητό για τους Εβραίους.
Με την ανεργία κατέστρεψαν τους Ανατολικογερμανούς
και με την ακρίβεια βύθισαν στα χρέη τους

261
Δυτικογερμανούς. Οι "μαύροι" θα έδιναν τον αγώνα της
επιβίωσης στις "μαύρες" συνοικίες —και με τους
μισθούς των "μαύρων"— και οι "άσπροι" θα έδιναν τον
δικό τους, περιμένοντας εύνοια από την Deutsche Bank.
Περιμένοντας οι ίδιοι να ευνοηθούν με ΠΟΛΛΑ
ΧΡΗΜΑΤΑ, ανάλογα με τη "λευκότητά" τους. Τα
"δικαιούνταν", εφόσον ήταν "λευκοί" Δυτικογερμανοί
μέσα σε μια ενιαία Γερμανία με "μαύρους"
Ανατολικογερμανούς. Η "παγίδα" ήταν έτοιμη. Οι ίδιοι,
ως "ευνοημένοι" εργαζόμενοι, θα έπαιρναν περισσότερα
χρήματα από τους "μαύρους", αλλά θα κατοικούσαν σε
μια πανάκριβη "άσπρη" πλευρά της ενιαίας Γερμανίας.
Αυτός ήταν ο τελευταίος γερμανικός "εμφύλιος". Οι
Γερμανοί αλληλομισούνται, θεωρώντας ο ένας τον άλλο
σαν υπεύθυνο για τη δυστυχία του και οι Εβραίοι τα
πήραν όλα.
Οι Εβραίοι είχαν επαναλάβει την αμερικανική
"επιτυχία" τους και στη Γερμανία. Στη χώρα του Γκαίτε
και του Λούθηρου είχαν στήσει την "παράγκα" του
"Μπάρμπα Θωμά". Ολόκληρο το ρατσιστικό
"οικοδόμημα" των ΗΠΑ μεταφέρθηκε και στη Γερμανία.
"Μαύροι" Γερμανοί οι Ανατολικογερμανοί.
Σκουρόχρωμοι "άσπροι" οι Γερμανοί εργάτες.
Ανοιχτόχρωμοι "άσπροι" οι Γερμανοί που σπούδασαν
στα δημόσια Πανεπιστήμια της Γερμανίας. "Ξέξασπροι"
οι Γερμανοί που σπούδασαν στα ιδιωτικά
πανεπιστημιακά "ασπριστήρια" των ΗΠΑ. Στην κορυφή
αυτής της ξύλινης "πυραμίδας" οι Golden-άσπροι
Εβραίοι. Οι μόνιμα "πετυχημένοι" της Γερμανίας. Οι εκ
γενετής "πετυχημένοι". Οι "καταδικασμένοι" να είναι οι
"πρώτοι" της Γερμανίας.
Με αυτόν τον τρόπο η εβραϊκή συμμορία, η οποία,
εξαιτίας της "αποζημίωσης" του "Ολοκαυτώματος",

262
κυριαρχούσε στο μεταπολεμικό δυτικό μέρος της
κατακτημένης Γερμανίας, κατόρθωσε και έγινε κυρίαρχη
και στην ενιαία Γερμανία. Αυτό το κράτος το ελέγχει
απόλυτα η εβραϊκή συμμορία και αυτό χρησιμοποιεί
πλέον εις βάρος της Ευρώπης. Με τα "πέτσινα" χρήματα,
που "δάνεισε" για την ενοποίηση, δημιούργησε συνθήκες
συνενοχής με το ίδιο το γερμανικό κράτος και τον λαό
της Δυτικής Γερμανίας. "Δάνεισε" στο κράτος της
Γερμανίας τα χρήματα που απαιτούσε η εγκληματική
ενοποίηση και από τότε το ελέγχει απόλυτα. Πόσο
απόλυτα; Τόσο, ώστε να τους επιβάλει ως ηγέτιδα μια
κοινή χαφιέ της Στάζι. Μια γυναίκα, η οποία δεν έχει
προσόντα ούτε για να καθαρίζει τραίνα στη Γερμανία.
Μια θηλυκή Σημίτη. Μια Γερμανία εκατομμυρίων
μορφωμένων και χαρισματικών Γερμανών κυβερνάται
από μια γυναίκα "καρτούν".
Οι Εβραίοι τα είχαν καταφέρει μια χαρά. Μετά τους
ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ των ΗΠΑ προστέθηκαν και οι
ΣΑΞΟΝΕΣ της Γερμανίας στα επιφανή θύματά τους. Οι
Εβραίοι είχαν πάρει σβάρνα όλο το "ανώτερο" "σόι" και
το "δούλευαν" ασυστόλως. Και πάλι με βάση το μέγεθος
των απωλειών οι Γερμανοί καταλαμβάνουν
δικαιωματικά τη δεύτερη θέση των μεγαλύτερων
κορόιδων της ανθρώπινης ιστορίας. Αυτοί, οι οποίοι
αντιλαμβάνονταν τους εαυτούς τους "ueber Alles"
βρέθηκαν κάτω από τους "unter unter Alles" Εβραίους.
Κάτω από τους κατώτερους των κατωτέρων.
Πλανητάρχες και Ευρωπάρχες έγιναν "υπάλληλοι" των
Εβραίων. Από εκεί και πέρα, ως "υπάλληλοι" των ίδιων
"αφεντικών", λογικό είναι να κάνουν τα ίδια πράγματα,
εξαιτίας κοινών εντολών, που προκύπτουν από κοινά
συμφέροντα.

263
 Αφού οι Εβραίοι κατέκτησαν την υπερατλαντική
χώρα και την έβαλαν να "κατακτήσει" τον Πλανήτη για
λογαριασμό τους, σειρά είχαν να βάλουν την
κατακτημένη Γερμανία να "κατακτήσει" την Ευρώπη. Οι
Αμερικανοί θα πολλαπλασίαζαν τα εβραϊκά κέρδη με τις
παγκόσμιες κατακτήσεις τους και οι Γερμανοί θα
πολλαπλασίαζαν τα εβραϊκά κέρδη με τις δικές τους
ευρωπαϊκές κατακτήσεις. Οι μεγαλύτεροι θύτες του
Πλανήτη, οι οποίοι από την κουτοπονηριά τους έγιναν τα
μεγαλύτερα θύματα. Οι λαοί, οι οποίοι ξεκίνησαν
Παγκόσμιους Πολέμους και νίκησαν σε τέτοιους, έχασαν
τις πατρίδες τους με "χάντρες" και "βραχιόλια". Απλά
πράγματα. Οι πονηροί είχαν φορτωθεί "καθρέπτες" και
"χάντρες" και έτρεχαν να εξυπηρετήσουν τα αφεντικά
που τα μοίραζαν.
Αφού λοιπόν είδαμε την "καμπούρα" και των
Γερμανών, φτάνουμε στην "καμπούρα" των υπολοίπων
Ευρωπαίων και άρα και στη δική μας. Αυτό το εβραϊκής
ιδιοκτησίας γερμανόφωνο μόνον κράτος με την απόλυτα
ελεγχόμενη ηγεσία, που κατέστρεψε τον λαό του,
χρησιμοποιήθηκε ως "θηρίο" απέναντι σε όλα τα
αδύναμα κράτη της ευρωζώνης. Ένα "θηρίο" άπληστο
και αρπακτικό, που δεν είχε έλεος απέναντι σε κανέναν.
Ανηλεές, όπως τα πραγματικά του αφεντικά, που είναι οι
Εβραίοι. Ο "εμφύλιος" πλέον άλλαζε επίπεδο και
μεταφερόταν εκτός Γερμανίας. Μετά τον "εμφύλιο"
μεταξύ των Γερμανών ερχόταν ο "εμφύλιος" μεταξύ των
Ευρωπαίων. Η μόνη ιδιομορφία είναι ότι τον ρόλο των
πανίσχυρων επιχειρήσεων, οι οποίες στέκονταν απέναντι
στους καταναλωτές στην περίπτωση του αμερικανικού ή
του γερμανικού "εμφυλίου", για να "μαζεύουν" τα
χρήματα των Εβραίων, θα τον έπαιρναν τα ισχυρά κράτη

264
απέναντι στα αδύναμα. Τα "είδωλα" άλλαζαν στο νέο
παιχνίδι του "εμφυλίου" που θα προκαλούσαν.
Η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα.
Σε έναν τέτοιο μεγάλο "εμφύλιο" ευνόητο είναι ότι
θα υπάρχει ένα "στρατηγείο", που θα τον διευθύνει. Το
"στρατηγείο", που "διευθύνει" τον ευρωπαϊκό "εμφύλιο"
είναι η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα με "στρατηγό" τον
Εβραίο Τρισέ. Η κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα είναι
"χτισμένη" με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και από τους
ίδιους ακριβώς "αρχιτέκτονες", που "έχτισαν" και την
FED. Άσχετα με το πώς εμφανίζεται στα "χαρτιά", στην
πραγματικότητα είναι μια ιδιωτικής φύσης τράπεζα, η
οποία έχει ως κύριο ρόλο την έκδοση και την προστασία
του ευρωπαϊκού νομίσματος. Γιατί είναι ιδιωτικής
φύσεως; Γιατί δεν ελέγχεται από τα κράτη, τα οποία
θεωρητικά και μόνον εμφανίζονται σαν ιδιοκτήτες της.
Ελέγχεται αποκλειστικά από τη διοίκησή της, η οποία
είναι καθαρά εβραϊκή. Ο έλεγχος αυτής της Κεντρικής
Ευρωπαϊκής Τράπεζας δεν ανήκει στα εθνικά
κοινοβούλια. Στην πραγματικότητα είναι μια απλή
θυγατρική του συστήματος Ρότσιλντ –Ροκφέλερ.
Είναι ένας απλός "κρίκος" στη μεγάλη εβραϊκή
"αλυσίδα". Ένα "εργαλείο", από αυτά που
χρησιμοποιούν οι Εβραίοι, για να "αλώσουν" τις
οικονομίες των θυμάτων τους. Αυτά τα "εργαλεία", τα
οποία εξυπηρετούν τους ίδιους στόχους,
αντιλαμβανόμαστε ότι λειτουργούν ως συγκοινωνούντα
"δοχεία". "Δοχεία", που, κάθε φορά που "γεμίζουν",
επιλέγουν νέους στόχους και νέα θύματα. Με τα ίδια
χρήματα κατακτούν τους διαφορετικούς στόχους. Με τα
χρήματα των προηγούμενων θυμάτων τους δημιουργούν
νέα θύματα. Με χρήματα από τα θύματά τους στις ΗΠΑ,
για παράδειγμα, δημιούργησαν τα θύματά τους στην

265
Ανατολική Γερμανία. Με χρήματα από τα θύματά τους
σε ΗΠΑ και Γερμανία δημιούργησαν τα νέα θύματά
τους στην Ενωμένη Ευρώπη.
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ του Εβραίου
Μπενράκε είναι συγκοινωνούντα δοχεία με την
Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα του Εβραίου Τρισέ, την
Παγκόσμια Τράπεζα του Εβραίου Γούλφοβιτς ή την
Ντόιτσε Μπανκ του Εβραίου Άκερμαν. Με αυτό το
δίκτυο των τραπεζών οι Εβραίοι κάνουν το εξής απλό.
Ελέγχουν τα νομίσματα των ισχυρών του Κόσμου και
ελέγχουν τα χρέη των θυμάτων τους. Με τις κεντρικές
τράπεζες, που ελέγχουν, "τυπώνουν" τα χρήματα που
δημιουργούν θύματα και με τράπεζες τύπου Παγκόσμιας
Τράπεζας τα "αλυσοδένουν" στα χρέη. Στρέφουν τους
"λευκούς" εναντίον των "μαύρων" και στη συνέχεια τους
εκμεταλλεύονται όλους μαζί.
Τα πάντα ξεκινούν από τις ΗΠΑ και αυτό είναι
φυσικό, εφόσον αυτές "Πλανηταρχεύουν" και άρα οι
Εβραίοι των ΗΠΑ είναι οι πρώτοι τη τάξη Εβραίοι. Οι
Εβραίοι, οι οποίοι αποφασίζουν και για όλους τους
υπολοίπους. Εκεί πάρθηκαν οι αποφάσεις για την
κατάκτηση της Ευρώπης. Αυτό δεν είναι κάτι το
πρωτοφανές. Η διαβόητη FED δεν είναι η πρώτη φορά
που επιχειρεί να "κατακτήσει" την Ευρώπη. Η ίδια είναι
αυτή που χρηματοδότησε τον Χίτλερ στην προσπάθειά
του να κατακτήσει την Ευρώπη με τις "πλάτες" και
βέβαια το "αίμα" του γερμανικού λαού. Είναι γνωστό ότι
ο Χίτλερ άρχισε να "χτίζει" την πολεμική του "μηχανή"
με χρήματα των Εβραίων Ρότσιλντ. Είναι γνωστό ότι ο
Χίτλερ βύθιζε τα πλοία του Ατλαντικού με υποβρύχια,
τα οποία έπαιρναν πετρέλαιο από τον Εβραίο Ροκφέλερ.
Τότε δεν κατάφεραν οι Εβραίοι να κατακτήσουν την
Ευρώπη και το επανέλαβαν λίγες δεκαετίες αργότερα.

266
Δεν το κατάφεραν με τις σφαίρες και το επιχείρησαν με
τα χρήματα. Πάλι όμως με τις ίδιες γερμανικές "πλάτες"
επιχειρούν να το κάνουν και με τα ίδια θύματα.
Ο Τρισέ, δηλαδή, δεν είναι μόνον συνάδελφος
τραπεζίτης του Μπενράκε, αλλά και ομοεθνής του.
"Πνευματικό" παιδί του Εβραίου Γκρίνσπαν δεν είναι
μόνον ο Μπενράκε, αλλά και Τρισέ. Όλοι αυτοί είναι
Εβραίοι, οι οποίοι προφανώς έχουν έναν κοινό στόχο.
Είναι ομοτράπεζοι σε κοινά σχέδια κοινών
συμφερόντων. Τον στόχο, που περιγράψαμε πιο πάνω.
Μετά τις ΗΠΑ έβαλαν ως στόχο τους να "κατακτήσουν"
και την Ευρώπη. Αυτό, το οποίο δεν κατάφεραν να
κάνουν χρηματοδοτώντας τις βόμβες του Χίτλερ,
φαίνεται ότι το καταφέρνουν χρηματοδοτώντας τις
"Μερσεντές" της Μέρκελ. Αυτό, το οποίο δεν
κατάφεραν να κάνουν με τον "δεκανέα" της Βέρμαχτ, το
δοκίμασαν με τη "χαφιέ" της Στάζι. Ψάχνουν στα
"σκουπίδια" της Γερμανίας και βρίσκουν τους "ηγέτες"
της. Αυτοί οι "ηγέτες" τούς προστατεύουν και οι ίδιοι
παραδίδουν την ισχύ των κρατών τους, για να
προστατεύουν τους εγκληματικούς μηχανισμούς των
Εβραίων.
Μηχανισμούς, οι οποίοι επηρεάζουν τις οικονομίες
ολόκληρων κρατών και Ενώσεων Κρατών, όπως είναι η
Ευρωπαϊκή Ένωση. Μηχανισμούς, οι οποίοι θέτουν σε
κίνδυνο όχι μόνον την οικονομία αυτών των κρατών,
αλλά και την ίδια την ειρήνη. Ένας τέτοιος μηχανισμός
είναι και η Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης. Μια
συμμορία, η οποία μπορεί να βυθίσει την Ευρώπη στην
αθλιότητα και να την οδηγήσει ακόμα και στο
αιματοκύλισμα. Γιατί; Γιατί επηρεάζει το "κυκλοφορικό"
σύστημα ολόκληρης της οικονομίας της Ευρώπης.

267
Επηρεάζει την ποιότητα του "αίματος" αυτού του
οικονομικού συστήματος, που είναι το νόμισμά του.
Φτάνουμε λοιπόν στο κύριο θέμα μας. Στον
σχεδιασμό, που επέβαλε η Κεντρική Τράπεζα πάνω στο
ευρωπαϊκό νόμισμα. Αντικείμενο αυτής της εβραϊκής
Τράπεζας ήταν ο σχεδιασμός του νομίσματος της
Ευρώπης. Από τον σχεδιασμό αυτού του νομίσματος
μπορεί να καταλάβει κάποιος τις προθέσεις της εβραϊκής
συμμορίας, αλλά μπορεί να καταλάβει και κάτι άλλο.
Μπορεί να καταλάβει και τη "βιασύνη" της. Τη
"βιασύνη" να επιτύχει κάποιους στόχους σε πολύ
σύντομο χρονικό διάστημα. Σε διάστημα πολύ μικρότερο
από αυτό το οποίο απαιτήθηκε για την εφαρμογή της
πολιτικής της στις ΗΠΑ του δολαρίου ή στη Γερμανία
του μάρκου.
Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; Το εξής απλό.
Το ευρώ, ως νόμισμα, δεν σχεδιάστηκε από κάποιους
ειδικούς της οικονομίας. Δεν σχεδιάστηκε για να
προστατεύει τους κατόχους του. Δεν σχεδιάστηκε για να
προστατεύει την οικονομία από την ακρίβεια. Δεν
σχεδιάστηκε για να ομογενοποιεί την κοινωνία και τα
κράτη που θα το χρησιμοποιούσαν. Σχεδιάστηκε για
τους ακριβώς αντίθετους λόγους. Το ευρώ σχεδιάστηκε
για να διχάζει την κοινωνία. Να διαφοροποιεί τους
πλούσιους από τους φτωχούς τόσο σε επίπεδο πολιτών
όσο και σε αυτό των κρατών. Να ευνοεί τα φαινόμενα
της αισχροκέρδειας και άρα να δημιουργεί ακρίβεια. Να
δημιουργεί τα φαινόμενα που ευνοούν την εβραϊκή
πολιτική των "αποχρώσεων".
Είναι βέβαιο, δηλαδή, ότι για τη μορφή του —ως
νόμισμα— δεν αποφάσισαν κάποιοι ειδικοί
οικονομολόγοι, οι οποίοι είχαν ως προτεραιότητά τους
τα συμφέροντα των Ευρωπαίων. Σχεδιάστηκε από

268
ειδικούς ψυχολόγους της αγοράς. Σχεδιάστηκε από
ειδικούς, τους οποίους πληρώνουν οι ιδιωτικές εταιρείες,
για να σπρώχνουν τους καταναλωτές στην μέχρι
"αυτοκτονίας" σπατάλη. Σχεδιάστηκε με λίγα λόγια από
τα "τσιράκια" των απατεώνων της αγοράς. Σχεδιάστηκε
από τους εγκληματίες συνεργάτες των Εβραίων.
Σχεδιάστηκε από τον υπόκοσμο.
Ακριβώς, επειδή σχεδιάστηκε από κακοποιούς και
όχι από επιστήμονες, έχει κάποια ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά, που το καθιστούν μοναδικό στο είδος
του. Αρκεί κάποιος να το συγκρίνει με το ομοειδούς
αξίας και ανταγωνιστικό του νόμισμα, που είναι το
αμερικανικό δολάριο. Το αμερικανικό δολάριο έχει τη
"μονάδα" του αποτυπωμένη σε χαρτονόμισμα. Το
σύνολο των διαβαθμίσεών του δεν διαφέρει στο χρώμα ή
το μέγεθος από τη "μονάδα". Τα ακριβώς αντίθετα
δηλαδή από το ευρώ. Το ευρώ δεν έχει αποτυπωμένη τη
"μονάδα" του σε χαρτονόμισμα. Η κάθε διαβάθμισή του
διαφέρει από τις υπόλοιπες τόσο στο χρώμα όσο και στο
μέγεθος. Διαφέρει τόσο πολύ, σαν να επρόκειτο για
παντελώς διαφορετικά νομίσματα.
Θα εξετάσουμε αυτές τις ιδιαιτερότητες του ευρώ,
για να κατανοήσουμε τις συνέπειές τους, ώστε από εκεί
ν' αντιληφθούμε τους στόχους αυτών που το
"κατασκεύασαν". Το ευρώ, όπως είπαμε, είναι το
μοναδικό ισχυρό νόμισμα στον κόσμο —και ίσως στη
σύγχρονη ιστορία της οικονομίας—, που δεν έχει
αποτυπωμένη τη "μονάδα" του σε χαρτονόμισμα. Γιατί
έγινε αυτό; Για να μην έχει άμυνες. Για να μην
αντιλαμβάνονται οι κάτοχοι την πραγματικά μεγάλη αξία
του αντικειμένου που βρίσκεται στα χέρια τους. Άρα;
Άρα γίνονται εύκολα θύματα αυτού, ο οποίος έχει ως
στόχο να τους το αφαιρέσει από τα χέρια. Η έλλειψη

269
δηλαδή χαρτονομίσματος του ενός ευρώ ήταν αυτή, που
οδήγησε στον "καλπασμό" της ακρίβειας στην
ευρωζώνη.
Η μονάδα του ευρώ είναι αποτυπωμένη σε νόμισμα
και το χειρότερο είναι ότι δεν είναι το μεγαλύτερο
νόμισμα του ευρώ. Ποιος ήταν ο στόχος αυτής της
επιλογής; Να δημιουργηθούν τάσεις ακρίβειας, αλλά να
"προστατευτούν" όσο το δυνατόν περισσότερο οι ισχυροί
της ευρωζώνης. Αυτοί, δηλαδή, που είχαν ισχυρό
νόμισμα και ως εκ τούτου είχαν μια τάση να
προστατεύουν και τα μεταλλικά της "παρελκόμενα".
Θύματα αυτής της επιλογής ήταν όλα τα κράτη και οι
λαοί που είχαν αδύναμα νομίσματα και άρα ασήμαντης
αξίας κέρματα. Κράτη όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η
Ιταλία. Τα κράτη-"στόχοι" δηλαδή των Εβραίων. Οι
λαοί, εξαιτίας του κέρματος του ευρώ, δεν είχαν ισχυρές
άμυνες και αδύναμοι λαοί δεν είχαν καθόλου άμυνες.
Καθόλου άμυνα σημαίνει ότι δεν υπάρχει κόκκινη
"γραμμή", η οποία ενεργοποιεί συναγερμούς απέναντι
στην ακρίβεια και στην αισχροκέρδεια. Χαρακτηριστικό
παράδειγμα είναι αυτό, το οποίο έζησαν οι Έλληνες στις
πρώτες ημέρες του ευρώ. Οι Έλληνες στην εποχή της
δραχμής έπιναν έναν καφέ με εκατόν πενήντα δραχμές
—δηλαδή μισό ευρώ— και άφηναν "μπουρμπουάρ"
μερικά ασήμαντα κέρματα και την επόμενη "ημέρα"
έπιναν καφέ με μισό ευρώ και άφηναν "μπουρμπουάρ"
κέρματα των δύο ευρώ, γιατί δεν ήξεραν πώς να
χειριστούν τα κέρματα. Τα κέρματα, τα οποία τα
υποτιμούσαν, γιατί ακριβώς ήταν αδύνατο το νόμισμά
τους και οι άμυνές του ξεκινούσαν από το πρώτο μεγάλο
χαρτονόμισμά του, που ήταν οι εκατό μονάδες.
Μέσα σε λίγες ημέρες οι Έλληνες, χωρίς να
"πλουτίσουν", ξαφνικά φέρονταν σαν "πλούσιοι". Για

270
έναν απλό καφέ άφηναν "μπουρμπουάρ" τέτοιο, που
λίγες ημέρες πριν τους επέτρεπε να φάνε σε ένα
εστιατόριο. Η αγορά "αντιλήφθηκε" αμέσως την
αδυναμία τους να αξιολογήσουν το νέο νόμισμα και
μέσα σε λίγες ημέρες ενσωμάτωσε το "μπουρμπουάρ"
στην τιμή του καφέ. Ο καφές, ελλείψει αμυνών και άρα
χωρίς καμία αντίσταση, πήγε από τις εκατόν πενήντα
δραχμές στα δύο ευρώ και άρα στις επτακόσιες δραχμές.
"Τζάμπα". Ένα "κερματάκι" έδινε ο Έλληνας και έπινε
τον καφέ του. Τα χαρτονομίσματα ήταν καλά
"ασφαλισμένα" στην τσέπη του μέχρι να τα βγάλει και
να πάρει ρέστα κέρματα και να ξαναμπερδευτεί.
Τα ίδια έγιναν παντού. Εκεί που αγόραζε ο Έλληνας
ένα ματσάκι μαϊντανό με είκοσι δραχμές, ξαφνικά, χωρίς
να το καταλάβει, το πλήρωνε τριακόσιες πενήντα
δραχμές. Έδινε ένα νέο νόμισμα δύο φορές μικρότερο
από το εικοσάρικο, αλλά δεκαεπτά φορές ακριβότερο.
Κατάλαβε ο αναγνώστης πώς ένα "περίεργο" νόμισμα
οδηγεί στην ακρίβεια; Το σύνολο των λαών της
ευρωπαϊκής Μεσογείου —και άρα των λαών με τα
ασθενικά νομίσματα— την "πάτησαν". Μόνον οι ισχυροί
δεν την "πάτησαν" σε τέτοιον βαθμό και κυρίως οι
Γερμανοί. Αυτοί δεν την "πάτησαν" το ίδιο, γιατί είχαν
εμπειρία ισχυρού νομίσματος και άρα ισχυρών
κερμάτων. Όπως δύσκολα τους έπαιρνες από τα χέρια τα
φενίκια, έτσι θα τους έπαιρνες δύσκολα και τα νέα
κέρματα.
Ο σχεδιασμός των χαρτονομισμάτων έχει τελείως
διαφορετικούς στόχους. Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι το
ανισομεγέθες, που τα χαρακτηρίζει, έγινε για να
διευκολυνθούν οι τυφλοί στις συναλλαγές τους.
Προφανώς οι τυφλοί στις ΗΠΑ είναι πιο έξυπνοι από
τους Ευρωπαίους. Στην πραγματικότητα αυτό τους το

271
χαρακτηριστικό δεν έγινε για να "βλέπουν" οι τυφλοί,
αλλά για να "βλέπουν" συγκεκριμένα πράγματα αυτοί οι
οποίοι δεν έχουν πρόβλημα όρασης.
Τι σημαίνει αυτό το περίεργο που λέμε; Η
ευρωπαϊκή κοινωνία ήταν η πιο ανεπτυγμένη κοινωνία
του πλανήτη. Η κοινωνία, που μέσα από αγώνες είχε
καταφέρει πράγματα, τα οποία δεν είχαν καταφέρει
άλλες κοινωνίες. Ήταν ομοιογενής. Δεν είχε "μαύρους",
όπως για παράδειγμα είχε η αμερικανική κοινωνία. Οι
κοινωνικές κατακτήσεις είχαν αποδώσει καρπούς και
υπήρχε ένα καθεστώς κοινωνικής δικαιοσύνης και
ισότητας μεταξύ των πολιτών τους.
Όμως, αυτό δεν βόλευε τους Εβραίους, οι οποίοι
ήθελαν να εφαρμόσουν το αμερικανικό μοντέλο των
"χρωματολογίων". Δεν υπήρχαν "μαύροι" και άρα δεν
υπήρχε υποδομή για τις "αποχρώσεις" των "άσπρων".
Αυτοί όμως ήθελαν να μετατρέψουν τους Ευρωπαίους σε
"πολύχρωμους" δούλους τους, γιατί ήθελαν να τους τα
αρπάξουν όλα με τα "πέτσινα" χρήματα. Να τους
λεηλατήσουν με τις απαιτήσεις του κάθε επιπέδου του
κοινωνικού "χρωματολογίου".
Το κάθε νόμισμα, δηλαδή, το έβλεπε ο καθένας με
βάση τη "λευκότητά" του σαν κάτι το διαφορετικό. Οι
εργάτες, όπως ήταν φυσικό, ήταν οι πιο "σκούροι" από
τους "λευκούς". Τόσο "σκούροι", που, εξαιτίας του
ευρώ, έγιναν τελείως "μαύροι". Τι σημαίνει αυτό; Το
εξής απλό. Ο "μαύρος" εργάτης έβλεπε ένα "μπλε" ευρώ,
που αντιπροσώπευε το "μαύρο" μεροκάματό του.
Έβλεπε ένα "γαλάζιο" ευρώ, που αντιπροσώπευε το
"μαύρο" παντελόνι που θα φορούσε. Έβλεπε ένα
"πράσινο" ευρώ, που αντιπροσώπευε το "μαύρο" ενοίκιό
του. Ο "άσπρος" υπάλληλος με το ίδιο νόμισμα έβλεπε
άλλα πράγματα. Έβλεπε το "πορτοκαλί" ευρώ ως το

272
"άσπρο" μεροκάματό του. Έβλεπε το "μπλε" ευρώ ως το
"άσπρο" παντελόνι που θα φορούσε. Έβλεπε το "μωβ"
ευρώ ως το "άσπρο" ενοίκιό του.
Οι συλλογικές άμυνες της κάθε κατηγορίας
"λευκών" ξεκινούσαν, όταν δεν έβλεπαν τα "χρώματα"
που είχαν εκπαιδευτεί να βλέπουν. Ο "μαύρος"
διαμαρτύρονταν όταν δεν έπαιρνε "μπλε" μεροκάματο.
Όταν το παντελόνι του δεν αγοραζόταν με το "γαλάζιο"
νόμισμα. Όταν το ενοίκιο δεν πληρωνόταν με το
"πράσινο" νόμισμα. Καμία σχέση με την άμυνα του
"άσπρου", η οποία γινόταν πολλές βαθμίδες παραπάνω.
Αυτό γινόταν από τη βάση μέχρι την κορυφή του
κοινωνικού συστήματος. Τα Golden Boys της κορυφής
αντιδρούσαν, όταν ένα "μωβ" νόμισμα δεν έφτανε για ν'
αγοράσουν κάλτσες. Παραξενεύονταν όταν ένα "μπλε"
νόμισμα δεν ικανοποιούσε τον παρκαδόρο.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Οι τυφλοί της
Ευρώπης "έβλεπαν" τα νομίσματα, αλλά οι
"ανοιχτομάτηδες" την πάτησαν. Οι Εβραίοι ήταν
ευτυχείς. Είχαν μεταφέρει την αμερικανική νοοτροπία
των "χρωματολογίων" στην άλλοτε ομοιογενή Ευρώπη.
"Δούλευαν" τους εργαζόμενους με "φτερά" και
"πούπουλα", που τους τα έπαιρναν την αμέσως επόμενη
στιγμή. Η ακρίβεια όχι μόνον κάλπαζε, αλλά
διαφοροποιούσε και τους ανθρώπους μέσα στην
κοινωνία. Τα "πέτσινα" χρήματα είχαν αρχίσει να
πλημμυρίζουν την Ευρώπη, χωρίς να απειλείται ο
σχεδιασμός των Εβραίων, εφόσον δεν ερχόταν σε
σύγκρουση με το κεφάλαιο.
Οι "μαύροι" πληρώνονταν με ένα "μπλε" ευρώ την
ημέρα και έκαναν την προβλεπόμενη "μαύρη" ζωή στις
"μαύρες" συνοικίες με τα "μαύρα" σπίτια κι αυτοκίνητα.
Οι "άσπροι" πληρώνονταν με ένα "πορτοκαλί" ευρώ την

273
ημέρα και έκαναν την προβλεπόμενη "άσπρη" ζωή στις
"άσπρες" συνοικίες με τα "άσπρα" σπίτια κι αυτοκίνητα.
Οι "κάτασπροι" με ένα "πράσινο" ευρώ την ημέρα
έκαναν τα ανάλογα στη δική τους "κάτασπρη" ζωή. Οι
"ξέξασπροι" το ίδιο, εφόσον εισέπρατταν κι αυτοί ένα
"βυσσινί" ευρώ την ημέρα, για να κάνουν τα "ξέξασπρα"
πράγματα.
Όλοι ένα "ευρώ" πληρώνονταν και αυτό δεν δίχαζε
την κοινωνία των εργαζομένων. Η ακρίβεια, που
δημιουργούσε το κέρμα μεγάλης αξίας, δίχαζε τους
εργαζόμενους ανάλογα με τα "προσόντα" τους και στη
συνέχεια τα διαφορετικά χαρτονομίσματα τούς
μονιμοποιούσαν στις νέες "συνθήκες" παραμονής. Στις
νέες "συνοικίες" των ηλιθίων και των ρατσιστών.
Κατάλαβε ο αναγνώστης γιατί ποτέ δεν σχεδίασαν
χαρτονόμισμα του ενός ευρώ κοινό για όλους; Όλοι
έκαναν τα ίδια ακριβώς πράγματα με διαφορετικά κόστη,
λόγω των "διαφορετικών" ευρώ που εισέπρατταν. Όλοι
φτωχοί εργαζόμενοι του ενός "ευρώ" είναι στην ουσία.
Ούτε ένας εργαζόμενος, όποιος κι αν ήταν ο μισθός του,
δεν απέκτησε με αυτόν τίποτε παραπάνω από κάποιον
άλλο εργαζόμενο. Ούτε ένας, που εισέπραττε κάποια
πολύ "παρδαλά" ευρώ, δεν απέκτησε ένα σπίτι ή ένα
χωράφι παραπάνω απ' ό,τι είχε.
Οι περισσότεροι έχασαν περιουσιακά στοιχεία και
άρα κεφάλαιο, προκειμένου να εξασφαλίσουν μια
"μετακίνηση" σε "μεγαλύτερη" κατηγορία. Πούλησαν
χωράφια και διαμερίσματα, για ν' αγοράσουν το
μοναδικό τους σπίτι σε "ανώτερη" συνοικία. Στερήθηκαν
φαγητό, για ν' αγοράσουν "ανώτερο" παντελόνι.
Βυθίστηκαν στα χρέη. Όσο πιο πολλά έπαιρναν, τόσο
μεγαλύτερα τα χρέη. Πληρώνονταν "μπλε" ευρώ και
χρωστούσαν "πορτοκαλί". Πληρώνονταν "πορτοκαλί"

274
ευρώ και χρωστούσαν "πράσινα". Πληρώνονταν "μωβ"
και χρωστούσαν χρυσάφι. Πραγματικό χρυσάφι.
Τώρα μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης γιατί οι
ίδιοι Εβραίοι δεν έκαναν τα ίδια πράγματα σε ΗΠΑ και
Ευρώπη. Στις ΗΠΑ δεν είχαν ανάγκη το τρυκ του
νομίσματος, για να δημιουργήσουν "χρώματα" μέσα
στην κοινωνία τους. Προϋπήρχαν τα "χρώματα" μέσα
στη αμερικανική κοινωνία. Το ίδιο πράσινο νόμισμα το
έπαιρναν άνθρωποι, οι οποίοι έβλεπαν ο ένας τον άλλον
με διαφορετικό "χρώμα" πριν το πάρουν στα χέρια τους.
Στην Ευρώπη το νόμισμα ήταν διαφορετικό, για να
"χρωματίζει" αυτούς που το έπαιρναν, γιατί, μέχρι να το
πάρουν στα χέρια τους δεν έβλεπαν διαφορετικά
"χρώματα" μεταξύ τους. Αν η ηλιθιότητα είχε
"χρώμα" θα είχε χρώμα λευκό. Μιλάμε για
πραγματική ηλιθιότητα. Ούτε τις μαϊμούδες δεν τις
"δουλεύεις" τόσο εύκολα. Η ισχυρή μαϊμού θα θελήσει
να φάει καλύτερα από την αδύναμη και όχι τα ίδια σε
"καλύτερο" πιάτο.

Σημίτης και Μητσοτάκης.

Οι δύο μεγάλοι προδότες
του ελληνικού έθνους. Αυτοί, οι οποίοι
έφεραν τους "καθρέπτες" και τις
"χάντρες" στους "ιθαγενείς".
Μετά από αυτήν την —ελπίζουμε ευχάριστη στον
χώρο και στον χρόνο— "διαδρομή", φτάνουμε και στην
Ελλάδα. Αφού είδαμε τις "καμπούρες" των άλλων,
μπορούμε να υποθέσουμε και για το πώς περίπου είναι η
δική μας. Αφού είδαμε τις "καμπούρες" των Αμερικανών
και των Γερμανών, φτάνουμε στη δική μας.

275
"Καμπούρα", όπως αντιλαμβανόμαστε, είναι η
ηλιθιότητα ενός λαού, που τον εκμεταλλεύονται οι
Εβραίοι. Η ηλιθιότητα ενός λαού, ο οποίος, σκεπτόμενος
πονηρά και άρα θέλοντας να αδικήσει κάποιους άλλους,
στο τέλος χάνει ό,τι έχει και δεν έχει. Όχι μόνον δεν
επωφελείται εις βάρος "αφελών" τρίτων, αλλά
γίνεται δούλος τέτοιων τρίτων.
Αυτήν την ελληνική ηλιθιότητα θα περιγράψουμε
τώρα. Την ηλιθιότητα κάποιων ελληνικών κρατικών
παραγόντων, οι οποίοι νόμιζαν ότι θα εκμεταλλευτούν
τα ταμεία της ισχυρής Ευρώπης, για να
ισχυροποιηθούν οι ίδιοι και όταν έκαναν ταμείο", είδαν
ότι χρωστάνε σε όλον τον Πλανήτη και όχι μόνον. Την
ηλιθιότητα κάποιων Ελλήνων, οι οποίοι διεφθάρθηκαν,
προκειμένου να γίνουν πλούσιοι και όταν έκαναν
"ταμείο", βρέθηκαν να είναι σε χειρότερη μοίρα από
αυτήν που βρίσκονταν πριν διαφθαρούν. Τίποτε δεν είναι
όπως νόμιζαν κάποιοι, γιατί δεν κατάλαβαν ότι έμπαιναν
σε μια "παγίδα". "Παγίδα" τόσο για τους ίδιους όσο και
για την πατρίδα μας και την οποία την είχαν "στήσει" οι
έμπειροι στην αθλιότητα Εβραίοι.
Για να καταλάβει κάποιος ένα μεγάλο "κόλπο",
πολλές φορές είναι ευκολότερο να το κάνει μέσω ενός
απλού παραδείγματος. Έτσι κι αλλιώς στην οικονομία τα
φαινόμενα σε όλες τις κλίμακες είναι τα ίδια. Οι
αναλογίες απλά αλλάζουν. Τα κράτη-απατεώνες
ελάχιστα διαφέρουν από τους ανθρώπους-απατεώνες και
άρα το ίδιο όμοιες είναι και οι τακτικές τους. Γι' αυτόν
τον λόγο, αναφερόμενοι στην Ελλάδα —προ της ένταξής
της στην Ευρώπη— την περιγράψαμε ως έναν
ευκατάστατο "κληρονόμο". Άρα, για να καταλάβουμε
την πολιτική των πονηρών "άσπρων" της Ευρώπης εις
βάρος των "μαύρων" της Ελλάδας, τι θα πρέπει να

276
κάνουμε; Να δούμε ποια είναι η πολιτική που ακολουθεί
ένας απατεώνας, όταν έχει απέναντί του έναν
"ευκατάστατο" κληρονόμο. Τι κάνεις όταν έχεις
απέναντί σου έναν τέτοιο κληρονόμο, που θέλεις να του
"φας" την περιουσία;
Τα πράγματα σε μια τέτοια περίπτωση είναι απλά.
Γνώσεις χρειάζεται και όχι σφαίρες. Τον ξεγελάς και δεν
τον απειλείς με όπλο. Για να το κάνεις όμως αυτό, θα
πρέπει να γνωρίζεις άριστα τα δεδομένα της οικονομικής
λειτουργίας, προκειμένου να μπορείς να τα
εκμεταλλεύεσαι. Πρέπει να γνωρίζεις τι σημαίνει
χρήμα και ποια η διαφορά του από το κεφάλαιο.
Πρέπει να γνωρίζεις ποια η διαφορά μεταξύ ανάπτυξης
και "σπατάλης". Πρέπει να γνωρίζεις ποια η διαφορά
μεταξύ "τζόγου" και επένδυσης. Πρέπει να γνωρίζεις
σε τι χρησιμεύει το "πέτσινο" χρήμα και πώς
χρησιμοποιείται. Πρέπει να γνωρίζεις ποια η διαφορά
μεταξύ έξυπνου και βλακώδους.
Όταν λοιπόν έχεις απέναντί σου έναν τέτοιο
"κληρονόμο", τι ακριβώς έχεις ως στόχο και ποιος είναι
ο εχθρός αυτού του στόχου σου; Στόχος πάντα είναι το
κεφάλαιό του και εχθρός σου είναι το χρήμα του.
Γιατί;
Για όσο διάστημα έχει χρήμα να καλύπτει τις
καθημερινές του ανάγκες, δεν πουλάει κεφάλαιο. Δεν
είναι βλάκας ν' ανταλλάξει το υπερπολύτιμο κεφάλαιο
με χρήμα της πλάκας. Άρα;
Άρα σκοπός σου είναι να του αφαιρέσεις το χρήμα
και άρα την άμυνα που προστατεύει το κεφάλαιό του. Τι
κάνεις; Εμφανίζεσαι σαν γενναιόδωρος φίλος. Τον
βοηθάς ν' αναπτύξει το κεφάλαιό του. Γιατί; Για να
γίνει ισχυρότερος και άρα δυσκολότερος αντίπαλος και
πιθανόν ανταγωνιστής; Όχι βέβαια. Αυτό το κάνεις, για

277
να τον παρασύρεις σε οικονομική "αιμορραγία". Για
να κάνει έξοδα, τα οποία σε άλλη περίπτωση δεν θα
έκανε. Όσο πιο πολλά κάνει, τόσο κοντύτερα θα βρεθεί
στην ανάγκη να πουλήσει.
Αν αρχίσει και αγχώνεται με τα έξοδα, μπορείς να
τον παρασύρεις στον τζόγο. Μπορείς, για παράδειγμα,
να τον αφήσεις να κερδίσει μερικές "παρτίδες" στον
παπά και μετά να του πάρεις ό,τι έχει και δεν έχει σε
χρήμα. Να τον "γλυκάνεις" και στο τέλος να τον
παγιδεύσεις. Με τα ανέλπιστα κέρδη μπορεί ν' αρχίσει
να γίνεται υπερκαταναλωτικός. Να αγοράσει νέο
αυτοκίνητο, ενώ δεν θα αγόραζε με τα δικά του χρήματα.
Να αγοράσει νέα ρούχα, ενώ δεν θα αγόραζε με τα δικά
του χρήματα. Μπορεί να μπει σε δάνεια, γιατί θα είναι
σίγουρος για τα κέρδη που έρχονται. Βλέπει άπειρες
"ροές" και δεν φοβάται τα δάνεια, όπως τα φοβόταν.
Είναι τζογαδόρος, είναι πολυέξοδος και κάθεται στο
"τραπέζι".
Όταν φτάσεις σε σημείο να τον έχεις "δέσει" σε
υποχρεώσεις, τότε τον νικάς στην παρτίδα. Αυτόν, που
τον αφήνεις να ψευτοκερδίζει σε όλες τις "γύρες", τον
νικάς στην τελευταία και καθοριστική. Αυτόν, που τον
κάνεις να αισθάνεται "παικταράς", τον εξευτελίζεις στην
παρτίδα που θέλει γνώσεις. Αυτόν, που κερδίζει μάχες,
τον κάνεις να χάσει τον πόλεμο. Αυτό είναι το κόλπο. Τα
χάνει όλα τα χρήματά του και έχει και χρέη. Άρα;
Άρα το κεφάλαιό του έχασε την άμυνά του. Όχι
μόνον δεν έχει χρήματα για να ζήσει, αλλά πρέπει να
πουλήσει κεφάλαιο για να τα καταφέρει. Ο
"κληρονόμος" είναι πλέον αλυσοδεμένος από τους
αλήτες. Χωρίς όπλα και χωρίς απειλές είναι έτοιμος να
χάσει όλη του την περιουσία.

278
 Αυτό ακριβώς έπαθε η Ελλάδα με την είσοδό της
στην Ευρωπαϊκή Ένωση των εγκληματιών Εβραίων.
Αυτό όμως, που για έναν ιδιώτη απαιτεί απλή
ηλιθιότητα, όταν συμβαίνει σε ένα κράτος, απαιτεί
προδοσία. Απαιτείται μια προδοτική ηγεσία, για να
πάρει αυτές τις ολέθριες αποφάσεις, που για έναν απλό
άνθρωπο εξασφαλίζει η ηλιθιότητά του. Ποιοι
κυβερνούσαν την Ελλάδα σ' αυτό το διάστημα; Ο
Σημίτης και ο Μητσοτάκης. Αυτοί οι δύο "Εφιάλτες"
είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Στην
πραγματικότητα αντιπροσωπεύουν τα ίδια συμφέροντα
και ακολουθούν την ίδια ακριβώς πολιτική.
Οι ίδιοι, ως πολιτικά πρόσωπα, λειτουργούσαν σαν
"είδωλα", που παραπλανούσαν τον λαό και τον
παγίδευαν. Εμφανίζονταν ως ηγέτες διαφορετικών
κομμάτων, ενώ εφάρμοζαν την ίδια πολιτική, η οποία
ήταν επιβεβλημένη από τα "αφεντικά" τους. Οι
προσωπικές τους πορείες στο πολιτικό μας σκηνικό ήταν
πανομοιότυπες. Βίοι παράλληλοι σε όλα τα επίπεδα.
Αφού άλωσαν με τις πλάτες των αφεντικών τους τα δύο
μεγάλα λαοφιλή κόμματα της χώρας, στη συνέχεια
απέδωσαν την ίδια τη χώρα στα αφεντικά τους. Στα
εβραϊκά αφεντικά τους. Από το βρόμικο 89, που με τις
"σφαίρες" επέβαλαν ως Πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη,
μέχρι και σήμερα οι ίδιοι είναι που μας κυβερνούν. Ο
Μητσοτάκης και ο Σημίτης. Ακόμα και η κυβέρνηση
Καραμανλή ήταν κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο
πρωθυπουργός της τυρόπιτας και του playstation απλά
παρίστατο. Αυτός ο οποίος κυβερνούσε στην
πραγματικότητα ήταν ο Μητσοτάκης.
Ο Μητσοτάκης τα ξεκίνησε όλα και γι' αυτόν τον
λόγο χύθηκε και αίμα μέχρι ν' αναλάβει την εξουσία. Ο
ελληνικός λαός, είτε από ένστικτο είτε από προαίσθημα,

279
δεν ήθελε να του δώσει την εξουσία. Έπρεπε να
δολοφονηθεί ο Μπακογιάννης, για να εκμεταλλευτεί ο
Μητσοτάκης τα ίχνη "συμπάθειας" ενός λαού και να
"σκαρφαλώσει" στην εξουσία. Ο Μητσοτάκης, που
είναι προφανές —και στη συνέχεια του κειμένου θα
εμφανιστεί ως "αυταπόδεικτο"— ότι είχε πάρει την
εβραϊκή εντολή να καταστρέψει τη χώρα. Ο
Μητσοτάκης με τα δικά του εγκληματικά νομοθετήματα
"άνοιγε" τον δρόμο για τα εφαρμοσμένα εγκλήματα του
Σημίτη. Λειτουργούσαν συμπληρωματικά από
διαφορετικά κόμματα, για να παραπλανούν τον λαό
αυτοί, οι οποίοι έπαιρναν εντολές από ένα κοινό κέντρο
εξουσίας. Το "σύστημα" Μητσοτάκη δεν
"συγκοινωνούσε" απλά με το "σύστημα" Σημίτη. Ήταν
το ίδιο "σύστημα". Τα ίδια πρόσωπα διαφθείρονταν,
ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα θεωρητικά ασκούσε την
εξουσία.
Ο Μητσοτάκης ξεκίνησε τις "ιδιωτικοποιήσεις" της
διαφθοράς με την περίπτωση ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ. Εκείνη
η "ιδιωτικοποίηση" ήταν ο "οδηγός" για όλες τις
ιδιωτικοποιήσεις που έγιναν επί Σημίτη. Ο Μητσοτάκης
άλλαξε το νομοθετικό πλαίσιο για το "άνοιγμα" των
χρηματιστηριακών συναλλαγών σε κάθε βουνό και
ραχούλα της χώρας, προκειμένου ο Σημίτης να
"σπρώξει" τους πάντες στο μεγάλο "σφαγείο" της
χρηματιστηριακής καταστροφής. Ο Μητσοτάκης
απελευθέρωσε νομοθετικά το "αιμοβόρο" τραπεζικό
τέρας και ο Σημίτης του επέτρεψε να "κατασπαράξει"
τους Έλληνες. Ο Μητσοτάκης δημιούργησε τους
καναλάρχες της διαπλοκής και ο Σημίτης τούς έκανε
πλούσιους με δημόσια έργα.
Ο ένας "θεμελίωνε" και ο άλλος "έχτιζε". Ο ένας
"βαστούσε" τους Έλληνες και ο άλλος τους

280
"μαχαίρωνε". Χωρίς τον έναν δεν θα υπήρχε ο άλλος.
Στα πάντα λειτουργούσαν συμπληρωματικά από δήθεν
"αντίθετες" πλευρές. Είχαν εγκλωβίσει τον κόσμο στον
δικομματισμό και δεν του άφηναν επιλογές. Ό,τι και να
ψήφιζε, τα ίδια πράγματα θα πάθαινε. Ήταν
προαποφασισμένη η "σφαγή" του και δεν μπορούσε να
ξεφύγει. Καμία ψήφος δεν του έδινε καμία διέξοδο. Τότε
ακριβώς κατάλαβαν οι Έλληνες ότι τα δύο μεγάλα
κόμματα είναι "ίδια" μεταξύ τους, αλλά δεν
καταλάβαιναν τι ακριβώς σήμαινε αυτό και γιατί
συνέβαινε.

Το εβραϊκό colpo
grosso στην Ελλάδα.
Αυτό λοιπόν, που πρέπει να δούμε τώρα, είναι η
μεθόδευση που ακολουθήθηκε από τους Εβραίους της
Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας και το πού ακριβώς
τους εξυπηρέτησε το κοινό "σύστημα" της διαφθοράς
στην Ελλάδα.
Κατ’ αρχήν ήταν εύκολο να το ξεκινήσουν και είναι
γνωστό ότι …η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
Όταν είσαι αλήτης Εβραίος και ελέγχεις την
Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, αυτό το κάνεις εκ του
ασφαλούς. Έβαλαν την Ελλάδα δήθεν από εταιρική
"αλληλεγγύη" σε μεγάλα επενδυτικά έργα. Επειδή ήταν
"καλοί" άνθρωποι, ανέλαβαν τη συγχρηματοδότηση
των έργων. Γιατί;
Για να ισχυροποιηθεί; Για να τους ανταγωνίζεται
στο μέλλον με ένα από τη φύση του υπερπολύτιμο
κεφάλαιο και εξαιτίας των επενδύσεων υπερπαραγωγικό;
Όχι βέβαια.

281
 Την έβαλαν στη διαδικασία των μεγάλων έργων, για
να τη βάλουν να ξοδεύει το πραγματικό χρήμα που
είχε στην κατοχή της και το οποίο ήταν η άμυνά της.
Η Ελλάδα ξόδευε πραγματικό χρήμα από πραγματικά
ταμεία και οι Εβραίοι έστελναν "πέτσινα" χρήματα
από τα φωτοτυπικά τους μηχανήματα. Έστω και έτσι
η Ελλάδα αναπτυσσόταν, εφόσον αυτά τα έργα ήταν
έργα ανάπτυξης.
Επειδή όμως η ανάπτυξη γινόταν με πραγματικά και
"πέτσινα" χρήματα, ήταν θέμα χρόνου να φανεί το
παιχνίδι των Εβραίων. Έπρεπε να βρεθεί τρόπος να
"εξατμίζεται" το "πέτσινο" χρήμα, γιατί σε διαφορετική
περίπτωση θα αποκαλυπτόταν η απάτη. Η Ευρωπαϊκή
Τράπεζα έστελνε "τόνους" χρήματος και αυτό δεν
φαινόταν να "αδειάζει" κάποια ταμεία της. Χρήματα
έπαιρναν οι πάντες από μια "δεξαμενή", η οποία δεν
άδειαζε.
Χρήματα έπαιρναν οι Ισπανοί, οι Γάλλοι, οι Ιταλοί
και αυτά έδειχναν να μην τελειώνουν.
Ποια είναι η λύση σε μια τέτοια περίπτωση; Να
"μαζεύουν" αυτό το χρήμα πριν τους απειλήσει,
ερχόμενο σε σύγκρουση με το κεφάλαιο. Άρα;
Άρα δημιούργησαν τεχνητή ακρίβεια, που να
"τρώει" το "πέτσινο" χρήμα.
Πώς γίνεται αυτό στο επίπεδο των κρατών;
Με τη διαφθορά.
Αναγκάζουν τα κράτη να κάνουν τα πράγματα με
πολλαπλάσιο κόστος. Απορούν κάποιοι με το μέγεθος
της διαφθοράς στην Ελλάδα. "Απορούν" και οι Εβραίοι
της Κεντρικής Τράπεζας. Αυτοί είναι οι τελευταίοι που
θα πρέπει να απορούν, γιατί απλούστατα αυτοί την
δημιούργησαν.
Γιατί την δημιούργησαν;

282
 Για να πληρώνει τριπλάσια και τετραπλάσια τα
ίδια έργα, ώστε να "εξατμίζονται" τα πέτσινα
χρήματα. Με τη διαφθορά δηλαδή πολλαπλασίαζαν τις
αξίες των έργων και στην πραγματικότητα αυτά γίνονταν
με τα πραγματικά χρήματα των Ελλήνων.
Τα "πέτσινα" χρήματα των πονηρών Εβραίων
"τραβούσαν" τα πραγματικά χρήματα από τις τσέπες των
Ελλήνων και οι διαφορές τους καταγράφονταν σαν
χρέη. Χρέη "πέτσινων" χρημάτων, τα οποία στην
πραγματικότητα δεν χρησιμοποιούνταν πουθενά και άρα
δεν αποκάλυπταν την αλήθεια για την ποιότητά τους. Η
Κεντρική Τράπεζα τραβούσε τα πραγματικά χρήματα
των Ελλήνων και φίλτραρε τα "πέτσινα", για να τους τα
ξαναστείλει, προκειμένου να τους "βοηθήσει" σε νέα και
ακόμα πιο πολυδάπανα έργα. Αυτό έκαναν με τη
διαφθορά. Αν δεν υπήρχε διαφθορά και τα έργα
πληρώνονταν στα πραγματικά τους κόστη, θα έπρεπε η
Κεντρική Τράπεζα να στέλνει πραγματικά ευρωπαϊκά
χρήματα και αυτό προφανώς δεν τους βόλευε.
Πλήρωναν ψίχουλα σε άθλιους προδότες και
ανάγκαζαν τον λαό να πληρώνει τόνους χρυσάφι.
Απλά πράγματα. Απλή αριθμητική είναι. Όταν η
συγχρηματοδότηση ενός έργου είναι μισή-μισή και το
έργο έχει —λόγω διαφθοράς— διπλασιάσει το κόστος
του, στην πραγματικότητα δημιουργείται μόνον με τα
πραγματικά χρήματα του βλάκα.
Αν η διαφθορά έχει τετραπλασιάσει αυτό το
κόστος, ο βλάκας στο ένα έργο που πληρώνει όχι δεν
έχει τη βοήθεια της "συγχρηματοδότησης", αλλά στην
πραγματικότητα "χαρίζει" άλλο ένα.
Στην Ελλάδα ο τετραπλασιασμός των κοστών δεν
ήταν απλά ένα "ταβάνι", αλλά ένα "πάτωμα". Από εκεί
σχεδόν ξεκινούσαν όλα τα έργα. Στα πραγματικά

283
χρήματα που πλήρωναν οι Έλληνες, τους έπαιρναν άλλα
τόσα και με τη συγχρηματοδότηση καταγραφόταν ως
χρέος το σύνολο του ποσού. Τραγικά πράγματα, τα
οποία μόνον εγκληματίες μπορούν να τα
δρομολογήσουν.
Είναι λάθος, δηλαδή, να πιστεύει κάποιος ότι τα
χρήματα της διαφθοράς πήγαν στις τσέπες κάποιων
Ελλήνων, που κατοικούν στα βόρεια προάστια. Αυτοί
πήραν "ψίχουλα", γιατί ήταν βλάκες. Τα πολλά
χρήματα, που δημιούργησαν τα τεράστια χρέη, πήγαν
πίσω σ' αυτούς που δημιούργησαν τη διαφθορά. Στους
Εβραίους, που χρηματοδοτούσαν τη γερμανική Siemens
και η οποία διέφθειρε Έλληνες, για να πληρώνει το
ελληνικό κράτος πενταπλάσια τις προμήθειές του σε
σχέση με το γερμανικό κράτος για παράδειγμα. Οι
Εβραίοι τραπεζίτες, δηλαδή, διευκόλυναν τη Siemens
να λεηλατεί το ελληνικό κράτος και κατόπιν της
έπαιρναν τη λεία από τα χέρια, εφόσον αισχροκερδούσαν
και εις βάρος της. Η γερμανική Siemens έκλεβε το
ελληνικό κράτος και οι Εβραίοι γίνονταν πλούσιοι,
κλέβοντας τη Siemens.
Η Ελλάδα, εξαιτίας των επενδύσεων των
"πέτσινων" συγχρηματοδοτήσεων "αιμορραγούσε"
οικονομικά. Στην πραγματικότητα πλήρωνε μόνη της
έργα, πολλά από τα οποία ήταν περιττά για την
κατάστασή της. Ο "κληρονόμος" είχε μπει στην
περιπέτεια των επενδυτικών εξόδων και αυτό του
στερούσε πόρους. Πόρους, που, αν ξοδεύονταν, θα
άφηναν απροστάτευτο το κεφάλαιό του. Ακόμα όμως κι
αυτό δεν τους έφτανε. Τα μεγάλα έργα, άσχετα με το
ποιος θα τα πλήρωνε, κάποτε τελειώνουν. Δεν θα
φτιάχνεις συνέχεια δρόμους και γέφυρες, επειδή αυτό
ευνοεί τους Εβραίους τραπεζίτες της Κεντρικής

284
Τράπεζας. Κάποτε θα τους ολοκληρώσεις και εκεί θα
σταματήσεις.
Η Ελλάδα και πάλι θα αντιστεκόταν στο
ξεπούλημα του κεφαλαίου της. Γιατί; Γιατί το ελληνικό
κράτος είχε υπό την ιδιοκτησία του τους γίγαντες των
ΔΕΚΟ, που είχαν τεράστια χρηματοληπτική ικανότητα
από την ελληνική κοινωνία. Γίγαντες, που κάθε
τριάντα μέρες γέμιζαν τα ταμεία τους με πραγματικά
χρήματα. Έπρεπε να βρεθεί λύση να ξοδεύει το
ελληνικό κράτος συνεχώς χρήμα, ώστε να απογυμνωθεί
από άμυνες το κεφάλαιό του. Το υπερπολύτιμο κεφάλαιό
του, το οποίο ήταν ο στόχος των Εβραίων.
Ακόμα και το όργιο της σπατάλης των
Ολυμπιακών Αγώνων δεν τους έφτανε. Υπήρχαν
ακόμα άμυνες. Δεν φτάνει ένα μικρό κράτος όπως η
Ελλάδα σε ένα θηριώδες χρέος, που πλησιάζει το ένα
τρις ευρώ, χωρίς εξωφρενική αιμορραγία.
Τι έκαναν;
Εφεύραν οικονομικούς παραλογισμούς.
Θυμάται κανείς την "ισχυρή" Ελλάδα του
προδότη Σημίτη; Την Ελλάδα, που διαρκώς παρουσίαζε
ανεβασμένους δείκτες ανάπτυξης. Τους δείκτες, που
"ζήλευαν" όλα τα κράτη;
Γνωρίζει κανείς τι ήταν αυτοί οι δείκτες; Αυτοί οι
δείκτες ήταν η καταστροφή της Ελλάδας. Γιατί;
Γιατί στην έννοια της "ανάπτυξης" κάποιοι
φρόντισαν να ενσωματώσουν τον συντελεστή της
κατανάλωσης. Στην έννοια της "κατανάλωσης" όμως
υπάρχει και η έννοια της "σπατάλης" και κάπου εκεί
άρχισαν να γράφονται οι τίτλοι του τέλους για την
ελληνική οικονομία. Όταν ακόμα και τη σπατάλη την
εμφανίζεις σαν ανάπτυξη, είναι βέβαιο ότι σε "παίρνει"

285
όχι απλά να εξαντλήσεις την οικονομική σου
ρευστότητα, αλλά ν' αρχίσεις να βυθίζεσαι στα χρέη.
Το πόσο λογική και παράλογη ταυτόχρονα είναι
αυτή η σύνδεση μπορεί να το καταλάβει κάποιος με ένα
απλό παράδειγμα. Είναι σαν να λες ότι το ροδαλό χρώμα
είναι απόδειξη υγείας για έναν άνθρωπο και να έχεις
απέναντί σου έναν άρρωστο, που, προκειμένου ν'
αποδείξεις την υγεία του, να τον χτυπάς μέχρι να
κοκκινίσει από τα χτυπήματα. Τι θέλουμε να πούμε μ'
αυτό; Ανάπτυξη είναι το χτίσιμο νέων εργοστασίων.
Ανάπτυξη είναι το χτίσιμο νέων λιμανιών, για να
εξυπηρετηθούν αυτά τα νέα εργοστάσια. Ανάπτυξη είναι
η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Ανάπτυξη δηλαδή
είναι η ανταγωνιστικότητα, που εξασφαλίζει τη
δημιουργία νέων υγιών επιχειρήσεων, οι οποίες
διεκδικούν πλούτο από την αγορά και άρα εξασφαλίζουν
μερίδιο πλούτου σ' αυτούς που συντελούν στην
παραγωγή τους και άρα στους εργαζόμενους.
Οι ανάγκες των εργαζομένων και η συμμετοχή τους
στη νομή του παραγόμενου πλούτου είναι φυσικό να έχει
"προβολή" στην κατανάλωση. Αυτοί που εργάζονται και
πληρώνονται, πάντα ξοδεύουν. Έχουν να ξοδεύουν και
αυτό κάνουν. Αυτό συμβαίνει σε μια υγιή οικονομία.
Αυτό είναι το "ροδαλό" χρώμα του υγιούς ανθρώπου του
παραδείγματός μας. Είναι φυσικό αποτέλεσμα και ως εκ
τούτου ούτε καν θα έπρεπε ν' αναφέρεται. Είναι σαν να
λες ότι …όταν ο ήλιος βρίσκεται κατά μεσής του
Ουρανού, είναι ημέρα. Κατάχρηση είναι. Αυτή είναι η
σχέση της έννοιας της κατανάλωσης με αυτήν της
ανάπτυξης. Όταν υπάρχει ανάπτυξη, υπάρχει και
κατανάλωση. Φυσικό είναι αυτό και δεν αποδεικνύει
τίποτε περισσότερο από αυτό που αποδεικνύει μόνη της
η ανάπτυξη.

286
 Γιατί όμως κάποιοι έβαλαν τον "δείκτη" της
κατανάλωσης στην έννοια της "ανάπτυξης"; Γιατί ήταν
πονηροί. Γιατί ήθελαν να δείχνουν φαινόμενα
ανάπτυξης, ενώ δεν υπήρχε. Γιατί κατέστρεφαν τις
οικονομίες και προκειμένου να δείχνουν ότι υπήρχε
ανάπτυξη, έπρεπε να "δείχνουν" ό,τι τους συνέφερε.
Αυτοί, που "έκρυψαν" τον "ήλιο", έπρεπε να δηλώνουν
την "ημέρα", γιατί διαφορετικά δεν φαινόταν τίποτα. Οι
νέοι άνεργοι που δημιουργούνταν "σκοτείνιαζαν" την
οικονομία και άρα έπρεπε να εφευρεθεί ένας τεχνητός
τρόπος να εμφανίζουν "φως". Όταν διαρκώς
καταστρέφεις θέσεις εργασίας και χρηματοδοτείς την
κατανάλωση των ανέργων με τραπεζικά δάνεια, στη
πραγματικότητα δημιουργείς τεχνητό "φωτισμό". Η
κατανάλωση δεν αποκαλύπτει την υπανάπτυξη και
διαρκώς τα χρέη αυξάνονται.
Ποιος ήταν ο στόχος τους. Να δημιουργήσουν μέσα
στη μικρή και ομοιογενή Ελλάδα τα δεδομένα, που
χρειαζόταν η "αμερικανικού" τύπου πολιτική. Να
δημιουργήσουν ένα σπάταλο κράτος, το οποίο θα
δημιουργούσε "άσπρους" και "μαύρους" και διαρκώς θα
επιβάρυνε τη θέση του. Να προκαλέσουν έναν ταξικό
"εμφύλιο", ώστε ν' αρχίζει να "καλπάζει" η ακρίβεια, η
οποία θα "εξάτμιζε" το πληθωριστικό χρήμα που θα
δινόταν, ώστε να καταγράφεται ως χρέος, αλλά να μην
δημιουργεί ανεξέλεγκτες συνέπειες στο εσωτερικό της
οικονομίας.
Αυτό ήταν το ζητούμενο. Το "πέτσινο" χρήμα να
μην γίνεται ιδιωτικές επενδύσεις, οι οποίες θα
ισχυροποιούσαν τους Έλληνες ούτε να γίνεται
καταθέσεις. Στόχος ήταν να αυξάνονται οι μισθοί
κάποιων, χωρίς να αυξάνεται αντίστοιχα αυτό το οποίο
"αγοράζει" αυτός ο μισθός. Αρχίσαμε ν' αγοράζουμε με

287
δέκα ευρώ αυτά τα οποία λίγες ημέρες πριν έκαναν ένα
ευρώ. Κάναμε ακριβώς τα ίδια πράγματα, αλλά το
"κοντέρ" του δανεισμού συνεχώς ανέβαινε. Οι Έλληνες
δανείζονταν από τις ελληνικές τράπεζες χρήματα, για να
κάνουν τα πράγματα που μέχρι τότε έκαναν χωρίς δάνεια
και τις ανάγκαζαν να δανείζονται και οι ίδιες από το
διεθνές τραπεζικό σύστημα, για να τους εξυπηρετήσουν.
Έκαναν δηλαδή το κόλπο με την "πλημμύρα" του
"πέτσινου" χρήματος. Ποιο είναι αυτό το κόλπο και πώς
συνδέει το χρήμα με το κεφάλαιο, το οποίο έχει
διαφορετική φύση; "Πλημμυρίζοντας" το ελληνικό
κράτος με "φτηνά" χρήματα χαμηλών επιτοκίων,
εμφάνιζαν τα επίσης τεράστια χρήματα των κερδών των
ΔΕΚΟ σαν "ακριβά" στην "παραγωγή" τους.
Ανεβάζοντας διαρκώς τα έξοδα, τα οποία απαιτούσε η
σπάταλη και εγκληματική δημοσιονομική πολιτική,
τραβούσαν όλο και περισσότερα από αυτά τα
πραγματικά χρήματα για την κάλυψη αυτής της
πολιτικής. Στο τέλος έφτασαν το κράτος μπροστά στις
τρομερές χρηματοδοτικές υποχρεώσεις του να σκέφτεται
να πουλήσει αυτό το κεφάλαιο. Το κεφάλαιο που πριν
μερικά χρόνια όποιος σκεφτόταν να το πουλήσει, θα τον
κρεμούσαν στην πλατεία Συντάγματος.
Το κεφάλαιο, που έβγαιναν οι "πληρωμένοι"
οικονομολόγοι και έλεγαν ότι παράγει "ακριβή" απόδοση
και άρα μας "συνέφερε" να το πουλήσουμε, για να
έχουμε τη φτηνή και μεγάλη "απόδοση" του χρήματος.
Τα κουτορνίθια του Χάρβαρντ και του LSE. Οι
Χριστοδουλάκοι, οι Παπαδήμες και οι Αλογοσκούφηδες.
Τα κουτορνίθια, δηλαδή, τα οποία είχαν εκπαιδευτεί να
αισθάνονται "ξέξασπροι" στην αυθεντική "μήτρα" του
"ασπρίσματος". Αυτοί, με μια τρομακτικής ισχύος
προπαγανδιστική "μηχανή" ΜΜΕ, έκαναν μια τρομερή

288
πλύση εγκεφάλου στους "μαύρους" και λίγο "Ινδιάνους"
Έλληνες. Αυτοί προσπαθούσαν να τον πείσουν ότι
συμφέρει να πουληθεί ένας ΟΤΕ, για παράδειγμα, που
έχει απόδοση Χ σε χρήματα και τα χρήματα από την
πώληση να επενδυθούν στα διάφορα χρηματιστήρια, για
ν' αποδίδουν 2Χ. "Ξέχασαν" όμως να του πούνε ότι ο
ΟΤΕ δεν χάνεται ποτέ, ενώ τα χρήματα "εξατμίζονται"
και χάνονται. "Ξέχασαν" επίσης να του πούνε ότι οι ίδιοι
—ως πρόσωπα— έπαιρναν προμήθειες από αυτούς, οι
οποίοι ήθελαν να μας "απαλλάξουν" από τον ΟΤΕ.
Απαξίωσαν το δημόσιο κεφάλαιο, εφόσον τις
μεγάλες αποδόσεις του τις έκαναν να φαίνονται αστείες
μπροστά στο "πέτσινο" χρήμα, που "έπνιγε" το δημόσιο.
Το χαμηλότοκο χρήμα έφτανε με τους τόνους στο
κράτος, με αποκλειστικό όμως στόχο όχι να επενδύεται
και να δημιουργεί νέο κεφάλαιο, αλλά να "ξοδεύεται"
και άρα να "εξατμίζεται". Το φτηνό για τους Εβραίους
χρήμα ήταν πρακτικά άχρηστο για το ελληνικό κράτος
και την ελληνική κοινωνία, αλλά "καταγραφόταν" σαν
"χρήσιμο" στα ελλείμματα και άρα στο εξωτερικό μας
χρέος. Αυτό το χρέος ήταν μια "ωρολογιακή βόμβα", την
οποία μπορούσαν να ενεργοποιήσουν ανά πάσα στιγμή.
Μια "βόμβα" με την οποία μας απειλούσαν και μας
εκβίαζαν. Μας απειλούσαν κάθε φορά που δεν
ζητούσαμε νέα χρήματα, για να τα "εξατμίζουμε" σε μια
ανεξέλεγκτη αγορά, η οποία τα "επέστρεφε" στις τσέπες
αυτών που μας τα έστελναν.
Ποιο ήταν το πρώτο ζητούμενο γι' αυτούς; Με την
άνευ λόγου και αιτίας παροχή αυξήσεων στους
δημοσίους υπαλλήλους να δημιουργήσουν μια
"καλπάζουσα" ακρίβεια στην αγορά, ώστε να μην τους
δημιουργήσει πρόβλημα η "πλημμύρα" των "πέτσινων"
χρημάτων. Η ακρίβεια ν' απορροφά τα χρήματα, ώστε να

289
μην υπάρχουν συνέπειες γι' αυτούς που τα έστελναν.
Όσο πιο πολλά "ψεύτικα" χρήματα έμπαιναν μέσα στην
αγορά —για τον οποιονδήποτε λόγο—, να μπορεί αυτή
να τα "απορροφά", για να μην δημιουργηθεί το
φαινόμενο της υποβάθμισης του χρήματος, λόγω
αναίτιου πλεονάσματος. Συνεχώς δηλαδή τα "χρέη"
έπρεπε να αυξάνονται, αλλά ταυτόχρονα να αυξάνονται
και οι απαιτήσεις για νέα δάνεια. Η ακρίβεια και η
σπατάλη του χρήματος αφορούσε εξίσου καί το κράτος
καί τους ιδιώτες.
Τότε ήταν που ακούσαμε για πρώτη φορά τις
"θεωρίες" του Σημίτη περί του νέου τύπου ανάπτυξης.
Ως κράτος ξόδευε ασυστόλως, για να διατηρεί τους
δείκτες "ανάπτυξης" ψηλά. Ξόδευε οπουδήποτε για τον
οποιονδήποτε λόγο, προκειμένου η "ανάπτυξη" και η
"ανταγωνιστικότητα" —που φυσιολογικά θα έπρεπε να
βρίσκονται σε άμεση σχέση μεταξύ τους— να
διατηρούνται ψηλά. Τότε αποφάσισαν να τα
"βελτιώσουν" και να τα "αναπτύξουν" όλα με βάση
αυτήν τη λογική. Τότε μάθαμε ότι το σύστημα παιδείας
δεν γίνεται πιο ανταγωνιστικό όταν κατασκευάζεις
καινούργια σχολεία ή αγοράζεις καινούρια εκπαιδευτικά
μέσα —τα οποία μετά την αγορά τους σου μένουν για
πάντα—. Τότε μάθαμε ότι το σύστημα εκπαίδευσης
γίνεται πιο ανταγωνιστικό, αν δώσεις αύξηση στους
εκπαιδευτικούς. Αύξηση, η οποία θα "εξατμιστεί" στην
αγορά και δεν θα μείνει τίποτε στους Έλληνες μετά από
αυτήν τη σπατάλη. Αύξηση, η οποία θα "ξεφορτωθεί" σε
ρεψίματα δημοσίων υπαλλήλων και σκουπιδοτενεκέδες.
Τότε μάθαμε ότι και το σύστημα υγείας γίνεται
"ανταγωνιστικότερο" όχι με την αγορά νέων
μηχανημάτων, αλλά με αυξήσεις στους μισθούς των
γιατρών.

290
 Ό,τι ήθελε "ανάπτυξη", ο Σημίτης το "ανέπτυσσε".
Όλοι οι τομείς του δημοσίου τομέα ήθελαν ν'
"αναπτυχθούν" για το "καλό" του τόπου και ψήφιζαν
Σημίτη. Τα πάντα "αναπτύχθηκαν" για την καλύτερη
"ποιότητα". Τότε "αναπτύχθηκε" στον υπέρτατο βαθμό
και το σύστημα δικαιοσύνης. "Αναπτύχθηκε" τόσο πολύ,
που έκανε άριστα την "ποιοτική" δουλειά του. Οι
δικαστικοί έπαιρναν συνεχώς απίστευτες αυξήσεις, για
να "βελτιώνουν" διαρκώς τα "ποιοτικά" χαρακτηριστικά
τους. Μέσα σε ένα όργιο αθλιοτήτων και διαφθοράς
κανένας δεν πήγε φυλακή. "Άξιοι" των μισθών τους οι
δικαστικοί. Τουλάχιστον δεν μπορεί κανένας να τους πει
αχάριστους. Επίορκους μπορείς να τους πεις.
Αχάριστους όχι. Τους αδικείς.
Ακόμα και ο ιδιωτικός τομέας "αναπτύχθηκε" επί
Σημίτη. Έπαιρναν γριές λίγο πριν από τη
συνταξιοδότησή τους και τις εκπαίδευαν στα
κομπιούτερ, για να γίνουν πιο ανταγωνιστικές. Μιλάμε
για "ανάπτυξη". Δεν υπήρχαν άνεργοι στην Ελλάδα, παρ'
όλο που έκλειναν τα εργοστάσια το ένα μετά το άλλο. Η
κατανάλωση και άρα η "ανάπτυξη" δεν έπεφτε, γιατί οι
Έλληνες μπορεί να μην είχαν μισθούς να ξοδέψουν,
αλλά είχαν επιδόματα επαγγελματικής "εκπαίδευσης".
Υπήρχαν με κρατικά χρήματα "εκπαιδευόμενοι" στα
διαστημόπλοια Έλληνες για τη σημιτική "διαστημική"
εποχή. Γι' αυτόν τον λόγο ένας απεχθείς άνθρωπος ήταν
δημοφιλής στους "άσπρους", οι οποίοι αναπτύσσονταν.
"Αγόραζε" τη συμπάθειά τους. "Αγόραζε" τη συμπάθειά
τους όχι μόνον για λόγους πολιτικών κερδών του ιδίου,
αλλά γιατί αυτό συνέφερε τα αφεντικά του. Είχαν
συμφέρον τα αφεντικά του να δημιουργήσουν τους
"κάτασπρους" της ελληνικής τάξης των εργαζομένων.
Το "σφαγείο" του Χρηματιστηρίου.
291
 Με αυτήν την εξωφρενική "σπατάλη" της
προδοτικής σημιτικής εποχής έφεραν την κατάσταση στα
μέτρα που βόλευαν τους Εβραίους τραπεζίτες.
Υπερχρεώνοντας το κράτος, το ανάγκασαν να
"σκέφτεται" πλέον το ξεπούλημα του δημόσιου
κεφαλαίου. Αυτό όμως δεν ήταν απλό. Το κράτος
χρεωνόταν, αλλά στο παράλληλο διάστημα οι Έλληνες
ήταν ακόμα δυνατοί. Είχαν τις καταθέσεις τους. Αν το
κράτος έβγαζε το δημόσιο κεφάλαιο στο "σφυρί", θα το
έκανε με συγκεκριμένες διαδικασίες. Θα το έβαζε στο
χρηματιστήριο, ώστε να πάρει ό,τι περισσότερο
μπορούσε από την αγορά. Στο σημείο αυτό τους
προβλημάτιζε η οικονομική δύναμη των Ελλήνων
πολιτών. Αν έμπαιναν τα "θηρία" του δημοσίου μέσα
στο χρηματιστήριο, οι Έλληνες θα αγόραζαν μετοχές
τους. Μετοχές ακλόνητης και αιώνιας αξίας, όπως
ακλόνητες και αιώνιες είναι οι εταιρείες που
αντιπροσώπευαν.
Αυτό, όπως αντιλαμβανόμαστε, ήταν πρόβλημα. Οι
Έλληνες θα "αγόραζαν" τις εταιρείες και ό,τι
"περίσσευε" θα ήταν ιδιαίτερα ακριβό για τους
"πλιατσικολόγους". Άρα; Άρα έπρεπε να τους τα
"πάρουν" τα χρήματα πριν βάλουν στο χρηματιστήριο
αυτές τις εταιρείες. Αυτό και έκαναν. Με τεχνητούς
τρόπους και με τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων
έδωσαν "άνοδο" στο χρηματιστήριο, χωρίς να υπάρχει
κανένας λόγος. Με προπαγάνδα σε βαθμό πλύσης
εγκεφάλου "έπεισαν" τους Έλληνες για τις μεγάλες
"αποδώσεις" του. Αποδώσεις "τζόγου" και όχι
πραγματικές, εφόσον δεν είχε αλλάξει τίποτε για τις
μέχρι τότε εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες, που
να δικαιολογούν "έκρηξη" τιμών.

292
 Σ' αυτό το έγκλημα πρωταγωνίστησε ο δήθεν
πανέξυπνος Σόρος. Αυτός και οι συνένοχοί του "έφαγαν"
τα χρήματα των Ελλήνων μέσα στο χρηματιστήριο. Τι
έκαναν; Το μετέτρεψαν σε "καζίνο", γιατί γνώριζαν ότι
θα είχαν τη στήριξη των προδοτών. "Στημένο" ήταν το
παιχνίδι εξ αρχής. Ένα παιχνίδι, το οποίο δεν έγινε μόνον
στην Ελλάδα, αλλά σε όλες τις χώρες που ενδιέφεραν
τους Εβραίους. Δανείζονταν ο Σόρος και οι συνένοχοί
του "τόνους" χρήματος από τους Εβραίους τραπεζίτες
και τα έβαζαν στο κάθε "πεθαμένο" χρηματιστήριο.
Αγόραζαν φτηνά και αφού παρέσερναν μέσω
προδοτικών κυβερνήσεων και πληρωμένων ΜΜΕ τον
κόσμο σ' αυτά, πουλούσαν ακριβά και έφευγαν με
τεράστιες "λείες" στα χέρια τους.
Έτσι έγινε μεγιστάνας ο Σόρος. Με χρήματα των
Ελλήνων, των Ούγγρων, των Ιταλών, των Πολωνών
κλπ.. Λεηλατούσε τα χρηματιστήρια, επέστρεφε τα χρέη
του και κρατούσε τη "λεία", εφόσον ήταν πλέον δική
του. Δανειζόταν χρήματα από την εβραϊκή Κεντρική
Ευρωπαϊκή Τράπεζα με επιτόκιο 2 και 3% και έκανε
παιχνίδια με κέρδη 1000 και 2000%. Μέσα σε λίγα
χρόνια λεηλάτησε τους πάντες. Έμπαινε μέσα στο
παιχνίδι με "πέτσινο" χρήμα και έφευγε με το
πραγματικό, που υπήρχε μέσα στην κάθε οικονομία.
Επαναλάμβανε την ίδια τακτική σε όλα τα ευρωπαϊκά
χρηματιστήρια. Οι Εβραίοι έδιναν το "σύνθημα", ώστε
αυτά ν' "ακολουθούν" το ένα το άλλο στην "ανάπτυξη"
και οι Εβραίοι λεηλατούσαν τα κράτη με τη σειρά. Το
ένα μετά το άλλο, για να μπορούν να συμμετέχουν οι
ίδιοι σε όλα.
Όλα αυτά γίνονταν με τη σύμφωνη γνώμη των
τοπικών κυβερνήσεων και την ενεργή συμμετοχή των
τοπικών εγκληματιών. Αυτών, οι οποίοι προβάλλονταν

293
από τα μέσα της διαπλοκής σαν οι "καταλληλότεροι",
χωρίς ποτέ κανένας να καταλαβαίνει γιατί ακριβώς ήταν
τέτοιοι και ποιους εξυπηρετούσαν. Με τις "πλάτες" όλων
αυτών των προδοτών εισέβαλαν οι δήθεν "επενδυτές" σε
χρηματιστήρια "πεθαμένα" "πεθαμένων" οικονομιών.
Εισέβαλαν, για παράδειγμα, στο ελληνικό χρηματιστήριο
των "πεθαμένων" λόγω της παγκοσμιοποίησης
βιομηχανιών και "επένδυαν" τόνους χρήματος. Γιατί; Για
να "παρασύρουν" το κοινό. Για να βγάλει τα χρήματά
του από τα "σεντούκια" και να τους "ακολουθήσει"
Στο παιχνίδι αυτό συμμετείχαν οι εγκληματίες
συνένοχοί τους. Για να δώσουν "φτερά" στα
χρηματιστήρια, έβαζαν μέσα και τους πόρους των
ασφαλιστικών ταμείων. Ξαφνικά ανύπαρκτες εταιρείες
ανύπαρκτων επιχειρηματιών έπαιρναν τεράστιες αξίες.
Απλά πράγματα. Τζόγος. Οι εταιρείες γίνονταν "άλογα"
και το χρηματιστήριο "ιπποδρόμιο". Κανέναν δεν
ενδιέφερε τι πραγματική αξία είχε μια εταιρεία. Τους
ενδιέφερε πόσο θα την "ανεβάσουν" και πότε θα
"βγουν". Στο χρηματιστήριο μπήκαν εταιρείες, οι οποίες
ως περιουσίες τους δεν είχαν τίποτε παραπάνω από ένα
γραφείο και δύο καρέκλες. Δεν τους ενδιέφερε τίποτε
παραπάνω. Όπως δεν ενδιαφέρει κάποιον τζογαδόρο,
που ποντάρει σε "κούρσες", αν αυτά που τρέχουν είναι
άλογα ή καμήλες ή σκυλιά. Παιχνίδι είναι και όλα είναι
"εικονικά".

294
 Με αυτόν τον τρόπο οι Έλληνες έχασαν τα χρήματά
τους. Αυτό όμως δεν τους έφτανε. Τους εξυπηρετούσε σε
πρώτη φάση, αλλά δεν τους έφτανε. Τους εξυπηρετούσε,
γιατί, όταν θα έμπαιναν τα πραγματικά "τέρατα" στο
χρηματιστήριο, οι Έλληνες δεν θα είχαν χρήματα ν'
αγοράσουν. Δεν τους έφτανε όμως αυτό, γιατί η "αγορά"
τους θα ήταν επισφαλής, αν δεν την θωράκιζαν με έναν
στρατηγικό σχεδιασμό άμυνας. Δεν τους έφτανε δηλαδή
ν' αγοράσουν το "φέουδο" της οικονομίας, αλλά ήθελαν
να εξασφαλίσουν και συμμαχίες. Τότε έκαναν ξανά το
ίδιο έγκλημα. Στο χρηματιστήριο δηλαδή δεν έγινε ένα
έγκλημα μία φορά. Στο χρηματιστήριο έγιναν ΔΥΟ
εγκλήματα σε ΔΥΟ διαφορετικές φάσεις. Στο πρώτο
έγκλημα οι ιδιώτες Έλληνες έχασαν τα χρήματά τους και
στο δεύτερο, που ήταν ακόμα πιο ολέθριο, έχασαν
περιουσιακά τους στοιχεία. Το εβραϊκό "κόσκινο"
δηλαδή "ταλαντεύτηκε" δύο φορές. Δύο φορές
"κοσκινίστηκαν" οι Έλληνες και όχι μία, όπως νομίζουν
οι περισσότεροι. ΔΥΟ φορές "κατέρρευσε" το
χρηματιστήριο και όχι μία.

295
 Ποιος δεν θυμάται τα περίφημα "σπλιτ". Μέχρι και
οι γριές είχαν μάθει τα "μουαγιέ". Το χρηματιστήριο είχε
καταρρεύσει και η προδοτική πολιτική ηγεσία επέμενε
—παντελώς παράνομα για τη χρηματιστηριακή
νομοθεσία— να πάρουν δάνεια για να το στηρίξουν, παρ'
όλο που είχε αποδειχθεί η απάτη. Επέμεναν οι
"Σημίτηδες" να αγοράσει εκ νέου ο κόσμος μετοχές, για
να "ρεφάρει" τη ζημιά. Έδιναν δάνεια με τον τόνο σε
"κατεστραμμένους", για να ξαναμπούν στο
χρηματιστήριο. Γιατί τα έδιναν εκείνα τα δάνεια; Δεν
τους έφταναν τα δισεκατομμύρια που άρπαξαν; Όχι
βέβαια. Ήθελαν να τους βάλουν στα δάνεια, για να τους
πάρουν τις περιουσίες. Γιατί; Για να δημιουργήσουν
απόθεμα ιδιοκτησιών έτοιμα προς πώληση. Οι Έλληνες
ποτέ δεν πουλούσαν ακίνητα. Ακόμα και όταν δεν τα
εκμεταλλεύονταν, δεν τα πουλούσαν. Είχαν τύψεις όταν
πουλούσαν. Είτε γιατί τους τα άφησε ο αγαπημένος τους
παππούς είτε γιατί ήθελαν να συντηρούν τις
"αναμνήσεις" τους, δεν πουλούσαν. Έπρεπε ν'
αναγκαστούν να πουλήσουν και αυτό γινόταν μόνον με
την πίεση χρεών.
Γιατί όμως είχαν ανάγκη τόσο ισχυροί παράγοντες
τη μικρή ιδιοκτησία των Ελλήνων; Γιατί ακριβώς ήταν
ισχυροί και τους τρόμαζε η ισχύς τους. Τους τρόμαζε η
αξία αυτών που λεηλάτησαν και ήθελαν ασπίδα. Απλά
πράγματα. Δέκα ξένοι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να
κρατήσουν σε συνθήκες κοινωνικής πίεσης και
οικονομικής κρίσης την ιδιοκτησία δέκα σύγχρονων
"φέουδων", όπως είναι ο ΟΤΕ ή η ΔΕΗ μέσα σε μια ξένη
και εχθρική κοινωνία. Δεν μπορούν, όπως δεν
μπορούσαν να κρατήσουν δέκα Ρωμαίοι ευγενείς τα
φέουδά τους σε μια Βρετανία, η οποία σε κάποιο παλάτι

296
της Ρώμης χωριζόταν σε δέκα κομμάτια και μοιραζόταν
σε δέκα ανθρώπους.

Τι έκαναν οι Ρωμαίοι, για να επιβάλουν τον

σχεδιασμό τους; Για να προστατεύσουν τη "λεία" των
δέκα ανθρώπων, μετέφεραν εποίκους από όλη την
Ευρώπη. Με ψίχουλα κεφαλαίου δημιουργούσαν
ομοούσιους συνενόχους σε μεγάλο αριθμό. Μπορεί το
φέουδο των ευγενών να μην είχε ποσοτικά καμία σχέση
με το "χέρσο" του εποίκου, αλλά ποιοτικά ήταν ίδιοι.
Ήταν ξένοι ιδιοκτήτες κεφαλαίου μέσα σε μια κοινωνία
που ήταν θύμα τους και ως εκ τούτου τους μισούσε. Άρα
ήταν σύμμαχοι και διατεθειμένοι να θυσιαστούν γι' αυτό
που κατείχαν, έστω κι αν αυτό ποσοτικά δεν είχε σχέση
με τη "λεία" των ισχυρών. Έστω κι αν ποσοτικά ο
έποικος ελάχιστα διέφερε από τον κατακτημένο. Η
ποιοτική σχέση μεταξύ των ξένων ήταν η ισχυρή σχέση.
Το ανάλογο έκαναν και οι σημερινοί "κατακτητές"
της Ελλάδας. Έχουν αρπάξει τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, τα
ΕΛΠΕ, τον ΟΠΑΠ ή το αεροδρόμιο της Αθήνας. Όλα
αυτά είναι "φέουδα" της σύγχρονης οικονομίας. Πώς θα
τα κρατήσουν χωρίς συμμαχίες; Χωρίς ποιοτικά ίδιους
συμμάχους; Αισθάνονται μόνοι και αδύναμοι, όπως
αισθάνονταν οι Αγγλοσάξονες των ΗΠΑ μετά την
"απελευθέρωσή" τους από τους Βρετανούς. Βλέπουν
κίνδυνο στους "Ινδιάνους" και τους "μαύρους" Έλληνες.

297
Τι έκαναν; Ό,τι έκαναν και οι Αγγλοσάξονες στις ΗΠΑ.
Άνοιξαν τις "πόρτες" του ελληνικού κράτους, για να
προσελκύσουν συμμάχους. Όπως οι Αγγλοσάξονες
κάλεσαν τα μιλιούνια των λευκών μεταναστών, για να
προστατεύσουν τα φέουδά τους, έτσι έκαναν και
εξακολουθούν να κάνουν και οι σύγχρονοι κατακτητές
της Ελλάδας εις βάρος των "Ινδιάνων" και των
"μαύρων". Η μόνη διαφορά είναι ότι δεν στηρίζονται στο
κοινό άσπρο χρώμα, όπως έκαναν οι Αγγλοσάξονες,
αλλά στην κοινή ξένη καταγωγή.

Γι' αυτόν τον λόγο δημιούργησαν και τους

σύγχρονους εποίκους. Ο Γερμανός ή Βρετανός
μικροϊδιοκτήτης γης στην Ελλάδα είναι καθαρά
"έποικος". Ένας σύγχρονος έποικος, που η τεχνολογία
και η ανθρώπινη εξέλιξη τού επιτρέπει να κατοικεί
χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την ιδιοκτησία του,
αλλά να "παραμένει" μόνιμα παρών σ' αυτήν. Τα
εκατομμύρια των ξένων μικροϊδιοκτητών στην Ελλάδα
γι' αυτόν τον λόγο δημιουργήθηκαν. Τους δημιούργησαν

298
οι ίδιοι οι "κατακτητές" για τους ίδιους λόγους που
πάντα το κάνουν οι κατακτητές. Για την ασφάλειά τους.
Οι Γερμανοί ή οι Βρετανοί πολίτες αγόρασαν
ιδιοκτησίες στην Ελλάδα με δάνεια, τα οποία τους
έδωσαν οι ίδιες τράπεζες που λεηλατούσαν την ελληνική
οικονομία. Δάνεια, που, αν τα ψάξει ελάχιστα κανείς,
ήταν σχεδόν "χαριστικά" και χωρίς καμία προϋπόθεση.
Αρκεί να αγόραζαν γη στην Ελλάδα και έπαιρναν ό,τι
δάνειο ήθελαν.

Από τη στιγμή που δημιούργησαν εκατομμύρια

τέτοιους εποίκους, με ρυθμούς που δεν θα τολμούσε να
κάνει ούτε ο Χίτλερ στην κατακτημένη Ελλάδα,
θεωρούσαν τον σχεδιασμό τους ασφαλή. Αν οι Έλληνες
αμφισβητούσαν τα εκατομμύρια των μικροϊδιοκτησιών
των ξένων, θα είχαν απέναντί τους τούς ιδιοκτήτες των
"θηρίων" του πρώην δημοσίου κεφαλαίου. Αν οι
Έλληνες αμφισβητούσαν τους λίγους ιδιοκτήτες των

299
λίγων θηριωδών επιχειρήσεων, θα είχαν απέναντί τους
τα εκατομμύρια των μικροϊδιοκτητών. Έτσι λειτουργούν
αυτές οι άμυνες. Αν αμφισβητήσεις τη δύναμη των
"φεουδαρχών", συστρατεύεται μ' αυτήν και ο πληθυσμός
των "εποίκων". Αν αμφισβητήσεις τον πληθυσμό των
ξένων "εποίκων", συστρατεύεται μ' αυτούς και η δύναμη
των "φεουδαρχών".
Οι "φεουδάρχες" κατακτητές "έποικοι" γι' αυτόν τον
λόγο είναι τόσο "ευαίσθητοι" και "τρυφεροί" με τους
λαθρομετανάστες. Για λόγους συμφέροντος το κάνουν.
Ακόμα και ο πιο ασήμαντος ξένος, που για τον
οποιονδήποτε λόγο βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στην
Ελλάδα, είναι "φίλος" τους, γιατί είναι ποιοτικά όμοιός
τους. Είναι ξένος. Ακόμα και ο πεινασμένος
λαθρομετανάστης είναι πιο όμοιος με τους Γερμανούς
ιδιοκτήτες του ΟΤΕ, παρά με τον επίσης φτωχό και
πεινασμένο Έλληνα εργάτη. Η ανθρωπιστική
"ευαισθησία", που "ξεχειλίζει" από τους "αγνούς"
Ευρωπαίους, είναι όλη εκ του πονηρού. Στους
λαθρομετανάστες "βλέπουν" χέρια, τα οποία θα τους
βοηθήσουν στην άμυνα, αν θυμώσουν οι Έλληνες και
θελήσουν να τους πετάξουν με τις "κλωτσιές" από την
πατρίδα τους. Στους φουκαράδες τους λαθρομετανάστες
βλέπουν το φτηνό "κρέας", το οποίο θα μπει πρώτο στη
μηχανή του "κιμά", αν αντιδράσουν βίαια οι Έλληνες
εναντίον των κατακτητών τους.
Κατάλαβε ο αναγνώστης πόσο προδότης ήταν ο
άθλιος Σημίτης; Με τη γνώση όλων αυτών που
ακολούθησαν, ας ψάξει να βρει τα βίντεο της εποχής που
ο "καταλληλότερος" πρότεινε στους Έλληνες να
δανειστούν για να στηρίξουν το χρηματιστήριο. Θα δει
τα μάτια του και θα διαπιστώσει αυτό που γράφουμε.
Γνώριζε πού οδηγούσε τους Έλληνες και δεν το έκανε

300
από άγνοια. Μίσος υπήρχε στα μάτια του και απλά τότε
δεν φαινόταν, γιατί κανένας δεν γνώριζε τις προθέσεις
του. Σήμερα —και εκ των υστέρων— φαίνεται ότι είχε
γνώση της σφαγής των Ελλήνων και είχε συναινέσει να
συνεργαστεί. Ψάξτε να βρείτε τα βίντεο εκείνης της
εποχής, για να δείτε στα μάτια του Σημίτη πώς ήταν τα
μάτια όλων των "Εφιαλτών" της ελληνικής ιστορίας.
Ο ηλίθιος "λευκός"
της "μαύρης" ελληνικής οικογένειας.
Ο αναγνώστης γνωρίζει πώς μέσω του "πέτσινου"
χρήματος η Ελλάδα έχει πλέον κατακτηθεί πλήρως.
Γνωρίζει ποια ήταν η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε.
Οι Έλληνες, ως γνήσιοι "Ινδιάνοι", πήραν τα
"καθρεπτάκια" και τις "χάντρες" τους και παρέδωσαν
την ιδιοκτησία της πατρίδας τους σε ξένους. Αυτήν τη
στιγμή τόσο το ελληνικό κεφάλαιο όσο και η ελληνική
αγορά είναι παραδομένη απόλυτα σ' αυτούς.
Παραδομένη απόλυτα στους λίγους και πανίσχυρους
ξένους. Παραδομένη στον βαθμό που ήταν παραδομένες
οι ΗΠΑ στους Αγγλοσάξονες.

Οι "Αγγλοσάξονες" είχαν ξεγελάσει τους

"Ινδιάνους" για άλλη μια φορά. Είχαν δημιουργήσει

301
μέσα στη νέα "αποικία" τους και το "μπλοκ" των
"εποίκων" που τους βόλευε και είχαν διασφαλίσει στο
τυπικό μέρος την ιδιοκτησία τους. Είχαν "αγοράσει"
νόμιμα τη χώρα και είχαν εξασφαλίσει "άμυνες", για να
προστατεύουν τις αγορές τους. Αυτό, όπως
αντιλαμβανόμαστε, με βάση τη γνώση μας πάνω στο
αγγλοσαξονικό μοντέλο "κατάκτησης", δεν είναι αρκετό.
Γιατί; Γιατί όλοι αυτοί στους οποίους αναφερόμαστε
βρίσκονται από την ίδια πλευρά. Από την πλευρά του
κεφαλαίου. Απέναντί τους είχαν το τεράστιο μπλοκ των
εργαζομένων. Το μπλοκ αυτών, οι οποίοι έπρεπε να
επιβιώσουν με μόνο μέσον την εργασία τους. Έπρεπε
δηλαδή να βρουν τρόπο να τους "δουλεύουν",
προκειμένου να εξασφαλίσουν την καθημερινή
λειτουργία του συστήματος.

302
 Η δουλειά τους δηλαδή είχε ολοκληρωθεί στο
"ήμισυ". Είχαν κατακτήσει την πατρίδα μας και άρα
είχαν νικήσει μόνον τους "Ινδιάνους". Ήταν οι "λευκοί"
ιδιοκτήτες της Ελλάδας. Το πρόβλημά τους πλέον ήταν
οι εργαζόμενοι και άρα οι "μαύροι". Έπρεπε να
"μεταφέρουν" την τεχνογνωσία των ΗΠΑ στο θέμα που
αφορά τον έλεγχο των "μαύρων". Για να ελέγξουν
απόλυτα τους "μαύρους", έπρεπε να δημιουργήσουν
"λευκούς". Αυτό θα περιγράψουμε σ' αυτό το σημείο. Τη
μεθοδολογία του "χρωματισμού". Ο τρόπος με τον οποίο
"βάφεις" κάποιους ανθρώπους, προκειμένου αυτοί να σε
εξυπηρετήσουν. Ποιο ήταν το μέσον τους, για να
ξεκινήσουν το "βάψιμο"; Τα "πέτσινα" χρήματά τους.
Άρα με αυτά θα δημιουργούσαν και τους "λευκούς" που
είχαν ανάγκη.

Αυτός ήταν πλέον ο στόχος τους. Να

εκμεταλλευτούν τα χρήματά τους, για να προκαλέσουν
"εμφύλιο" μέσα στην ελληνική κοινωνία. Να
εκμεταλλευτούν τα χρήματά τους, για να δημιουργήσουν
εσωτερικό κοινωνικό "ρατσισμό" μέσα σε μια μικρή
χώρα με ομοιογενή πληθυσμό και άρα χωρίς ρατσιστικά
φαινόμενα. Έπρεπε, δηλαδή, είτε να βρουν είτε να
δημιουργήσουν μόνοι τους "λευκούς" συμμάχους, οι
οποίοι θα τους προστάτευαν από τους υπόλοιπους

303
εργαζομένους, χωρίς να διεκδικούν το κεφάλαιό τους.
Έπρεπε να βρουν Έλληνες εργαζόμενους, τους οποίους
θα τους έστρεφαν εναντίον Ελλήνων εργαζόμενων κάθε
φορά που θα απειλούσαν τους ίδιους. Έπρεπε να βρουν
ηλίθιους, οι οποίοι θα τους υπερασπίζονταν ακόμα και
εις βάρος των δικών τους συμφερόντων.
Αυτό ήταν εύκολο να γίνει. Υπήρχαν οι δημόσιοι
υπάλληλοι. Γιατί ήταν οι κατάλληλοι γι' αυτούς; Γιατί
μπορούν και πληρώνονται από ένα "αφεντικό", το οποίο
δεν έχει ανάγκη την αγορά. Μπορούν και πληρώνονται
με βάση συμφέροντα εκτός αγοράς. Μπορούν να
πληρώνονται με "πέτσινο" χρήμα, που αυτό το
"αφεντικό" δανείζεται από τους ξένους. Εδώ ακριβώς
παίχτηκε όλο το παιχνίδι. Πάνω στους κρατικοδίαιτους
δημοσίους υπάλληλους στήθηκε όλο το "χρωματολόγιο"
στην Ελλάδα. Το "χρωματολόγιο", το οποίο θα
στηριζόταν στο κρατικό χρήμα και άρα στα "δανεικά".
Οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούσαν να περάσουν σε
φάση τεχνητής "λεύκανσης", όπως συνέβη στις πολιτικές
που ακολουθήθηκαν στις ΗΠΑ και στη Γερμανία με
τους δικούς τους "λευκούς". Αυτοί θα γίνονταν η μεγάλη
και φαρδιά βάση της γνωστής αγγλοσαξονικής
πυραμίδας. Αυτοί θα γίνονταν το θεμέλιο της
αγγλοσαξονικής "παράγκας" του "Μπάρμπα Θωμά"
στην Ελλάδα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούσαν να
γίνουν η "βάση" της νέας "βαφής". Από αυτούς θα
ξεκινούσε η "λευκή" απόχρωση με το κρατικό χρήμα και
θα κατέληγε στη γνωστή "Golden" απόχρωση της
κορυφής.
Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα ήταν εύκολο να
διχαστούν και να οδηγηθούν στην "εμφύλια" σύρραξη.
Οι ιμπεριαλιστές είχαν βρει τα άκρα του
"χρωματολογίου" και μπορούσαν πλέον να παίξουν το

304
γνωστό παιχνίδι τους. Είχαν βρει τα "άκρα" της τάξης
των κοινών εργαζομένων στην Ελλάδα. Μπορούσαν να
τους συνθλίψουν σε ένα αγγλοσαξονικού τύπου
"σάντουιτς". Από τη μία είχαν τους "κατάμαυρους"
λαθρομετανάστες και από την άλλη είχαν έτοιμους
αυτούς που θα παρίσταναν τους απλούς "λευκούς" και
ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Όλοι οι εθνικοί και ταξικοί
τους εχθροί, που ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία
οι Έλληνες εργάτες, θα γίνονταν οι "μαύροι" της
υπόθεσης.
Οι "μαύροι", που δεν έχουν δύναμη ν' αντισταθούν
σε ό,τι και να τους συμβαίνει. Οι "μαύροι", που δεν
ενδιαφέρει κανέναν αν διαμαρτύρονται για τα
εργοστάσια που κλείνουν. Οι "μαύροι", που δεν
ενδιαφέρει κανέναν αν τους πληρώνονται οι
ασφαλιστικές εισφορές ή όχι. Οι "μαύροι", που, πριν
φτάσουν να διαμαρτύρονται στους "Αγγλοσάξονες", θα
έχουν "καπελωθεί" από τις πιο "ανοικτόχρωμες"
κατηγορίες εργαζομένων, που συνεργάζονται μ' αυτούς.
Οι "Αγγλοσάξονες", που αντιμετώπιζαν τους "λευκούς"
με τον πάγιο αγγλοσαξονικό τρόπο. Σαν "αγαπημένα"
παιδιά …έστω και ηλίθια.

305
 Γιατί θεωρούμε τους δημόσιους υπάλληλους τούς
ηλίθιους της υπόθεσης; Κατ’ αρχήν γιατί θεωρούμε
ηλίθιο τον κάθε ρατσιστή και μάλιστα αυτόν ο οποίος εν
αγνοία του εξυπηρετεί συμφέροντα που είναι εις βάρος
του. Οι δημόσιοι υπάλληλοι με "πέτσινα" χρήματα
έγιναν οι ρατσιστές της κοινωνίας των εργαζομένων και
ως εκ τούτου οι ηλίθιοι αυτής της τάξης. Δέχθηκαν να
μπουν σε συνθήκες τεχνητής "λεύκανσης" και αυτό έχει
αποδειχθεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη
και σε όλα τα βάθη της ιστορίας ότι είναι ηλιθιότητα.
Έπαιρναν περισσότερα χρήματα από τους υπόλοιπους
εργαζομένους, νομίζοντας ότι τα δικαιούνται σαν
"ανώτεροι" και δεν έβλεπαν ότι τους "δούλευαν"
κάποιοι.

Έβλεπαν τους υπόλοιπους εργαζομένους σαν

"κατώτερους" και άρα σαν "μαύρους". Είτε έβλεπαν
στον δρόμο έναν λαθρομετανάστη είτε έβλεπαν στο
εργοστάσιο έναν εργάτη, τον έβλεπαν σαν κατώτερο

306
"μαύρο". Μέσα σε λίγα χρόνια απέκτησαν τη νοοτροπία
των ρατσιστών. Συναναστρέφονταν μόνον μεταξύ τους.
Παντρεύονταν μόνον μεταξύ τους. Συζητούσαν τα
προβλήματά τους και βέβαια το θέμα των μισθών τους
μόνον μεταξύ τους. Ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα
άρχισαν να κατοικούν σε ειδικές "άσπρες" συνοικίες. Οι
μισθοί τους ήταν συνήθως το επτασφράγιστο μυστικό
τους. Μόνον μεταξύ τους γνώριζαν πόσα έπαιρναν. Να
μην μαθαίνουν οι "μαύροι". Είχαν γίνει πλέον καθαροί
ρατσιστές και ως εκ τούτου εκ των δεδομένων ηλίθιοι.
Όμως, ηλίθιοι δεν ήταν μόνον για τον ρατσισμό
τους. Ηλίθιοι ήταν και για πιο πρακτικούς λόγους. Ήταν
πιο ηλίθιοι ακόμα και από τους πιο αγράμματους
λευκούς μετανάστες των ΗΠΑ. Γιατί; Για έναν πολύ
απλό λόγο. Γιατί, το να συμμετέχει κάποιος σε ένα
έγκλημα, μπορεί, κάτω από προϋποθέσεις μεγάλων
κερδών, να τον καθιστά έξυπνο. Το να συμμετέχει
κάποιος σε ένα έγκλημα χωρίς κέρδος, τον καθιστά
βλάκα. Το να συμμετέχει όμως σε ένα έγκλημα με ζημιά
για τον ίδιο, τον καθιστά απόλυτα ηλίθιο. Οι Έλληνες
δημόσιοι υπάλληλοι ήταν περισσότερο ηλίθιοι ακόμα και
από τους αγράμματους λευκούς μετανάστες, που τους
"δούλευαν" οι Αγγλοσάξονες στις ΗΠΑ. Γιατί; Γιατί
εκείνοι, εξαιτίας του ρατσισμού τους και της
"συνεργασίας" τους, είχαν κέρδος.
Έφευγαν θεόφτωχοι και πεινασμένοι από τις Ιταλίες
ή τις Ιρλανδίες ή τις Πολωνίες, αλλά ζούσαν πλούσια
μετά τη "συνεργασία" τους με τους Αγγλοσάξονες των
ΗΠΑ. Επιπλέον, το όποιο κέρδος απολάμβαναν ήταν
μόνιμο. Το "δούλεμα" ήταν "μακριά" από την
καθημερινότητά τους. Η καθημερινότητά τους ήταν
βελτιωμένη, εφόσον ήταν σίγουρο ότι έκαναν
περισσότερα πράγματα απ' ό,τι έκαναν στις

307
προηγούμενες πατρίδες τους. Μπορεί στο επίπεδο των
ΗΠΑ και της αμερικανικής οικονομίας να τους
"δούλευαν" οι Αγγλοσάξονες, αλλά το μεγάλο
προσωπικό τους κέρδος ήταν στη διάφορά του επιπέδου
που άφηναν πίσω τους, προκειμένου να φτάσουν στο
επίπεδο των ΗΠΑ. Ήταν ρατσιστές και "συνεργάσιμοι",
αλλά δεν το έκαναν με "ζημιά" για τους εαυτούς τους.
Οι "λευκοί" Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι το
έκαναν με "ζημιά". Το ακόμα χειρότερο ήταν ότι το
έκαναν με "ζημιά", χωρίς καν να εξασφαλίζουν μια
στοιχειώδη μονιμότητα στα "προνόμιά" τους. Η ζημιά,
δηλαδή, ήταν θέμα χρόνου να μετατραπεί σε
καταστροφή. Γιατί; Γιατί τα "προνόμια" των λευκών στις
ΗΠΑ γίνονταν με χρήματα του κεφαλαίου των ΗΠΑ και
άρα αυτό είχε μονιμότητα. Για όσο διάστημα θα υπήρχαν
οι ΗΠΑ και τα δολάριά τους, αυτοί θα τα έπαιρναν.
Μπορεί να ήταν "πέτσινα", αλλά θα τα έπαιρναν. Τα
προνόμια των "λευκών" στην Ελλάδα ήταν με "δανεικά"
από την Ευρώπη και άρα θα τα απολάμβαναν μέχρι του
σημείου που θα τα έδιναν οι Ευρωπαίοι στην Ελλάδα.
Αν σε κάποια στιγμή, όπως συμβαίνει τώρα, οι
Ευρωπαίοι απειλούσαν με παύση δανεισμού, οι "λευκοί"
θα ξαναγίνονταν "μαύροι". Θα έπεφταν στο επίπεδο του
"μαύρου". Αν σου συμβεί αυτό, ελάχιστα σε απασχολεί
αν οι πραγματικοί "μαύροι" πεθαίνουν από την πείνα.

308
 Όλα αυτά έγιναν από την κολοσσιαία άγνοιά τους.
Την άγνοια τόσο τη δική τους όσο και των
συνδικαλιστικών τους οργάνων. Δεν γνώριζαν βασικά
στοιχεία της οικονομίας και του τρόπου λειτουργίας της.
Ήταν εργαζόμενοι και δεν γνώριζαν ως εργαζόμενοι τι
συμφέρει τους εργαζόμενους και τι τους απειλεί.
"Φώναζαν" για ευρωπαϊκούς μισθούς σε μια οικονομία
με συγκεκριμένες δυνατότητες. Δεν κατάλαβαν ότι δεν
μπορείς να είσαι σε ένα πλοίο και να θέλεις να
επωφελείσαι μόνιμα από τη δολιοφθορά του. Μπορεί να
σε συμφέρει στιγμιαία ν' ανοίξεις "τρύπες" στα αμπάρια
του, αλλά είναι θέμα χρόνου να βυθιστείς κι εσύ μαζί
του. Μπορεί κάποιοι άλλοι να "πνιγούν" πρώτοι, αλλά
είναι θέμα χρόνου να τους ακολουθήσεις. Απλά
πράγματα. Όλοι όσοι βρίσκονται στο ίδιο σκάφος,

309
μοιράζονται την ίδια τύχη, άσχετα αν αυτή δεν τους
"συναντά" στον ίδιο χρόνο.
Η απόδειξη αυτού που λέμε είναι ό,τι πιο εύκολο.
Στην οικονομία δεν υπάρχουν μυστήρια. Η αγορά πάντα
"ακολουθεί" την κατάσταση στην οικονομία και ποτέ δεν
"προηγείται". Η "σκιά" πάντα ακολουθεί το αντικείμενο
που την προκαλεί και ποτέ δεν προηγείται. Τι θέλουμε
να πούμε μ' αυτό; Η αγορά έχει μια συγκεκριμένη
λογική, που δεν αλλάζει ποτέ και είναι αποτέλεσμα
δυναμικής. Δεν μπορεί ξαφνικά, για παράδειγμα, ένας
έμπορος ν' αποφασίσει να πουλήσει 100 ευρώ το κιλό το
αρνί, επειδή έτσι τον συμφέρει. Αν το πουλήσει 150
ευρώ τον συμφέρει ακόμα περισσότερο. Γιατί δεν το
κάνει; Δεν το κάνει, γιατί δεν είναι παράλογος. Δεν το
κάνει, γιατί απλούστατα θα "βγει" από την αγορά.
Επανερχόμαστε δηλαδή και πάλι στη δυναμική της
αγοράς.

Η αγορά παρακολουθεί όχι μόνον τις ανάγκες του

κοινού, αλλά και τις δυνατότητές του. Το κοινό αυτό έχει
ανάγκες, αλλά ταυτόχρονα έχει κάποια όρια,
προκειμένου να τις εξυπηρετήσει. Απόλυτα
ιεραρχημένες ανάγκες μέσα σε ένα απόλυτα
προσδιορισμένο όριο δυνατοτήτων. Όταν ένα μεγάλο

310
μέρος της τάξης των εργαζομένων "αποσπάται"
αυθαίρετα από τη μεγάλη μάζα των συναδέρφων του,
μετακινεί αυτήν τη "σκιά". Η αγορά το ακολουθεί και
προσαρμόζεται σ' αυτήν την αλλαγή των δεδομένων της
οικονομίας. Η οικονομία πάντα δίνει αυτό που έχει
ανάγκη ο εργαζόμενος για να ζήσει και όχι για να του
αλλάξει ιδιότητα. Η οικονομία πάντα δίνει αυτό, που
είναι αναγκαίο για να λειτουργήσει η ίδια. Από εκεί και
πέρα η αγορά έχει τάση να "αφαιρεί" από τους
εργαζόμενους και όχι να "προσθέτει". Η οικονομία
θεωρεί ότι πρέπει να τρώει ο εργαζόμενος, γιατί
διαφορετικά δεν μπορεί να λειτουργήσει η ίδια, αλλά η
αγορά θέλει να "κόψει" λίγο από το "πιάτο" του.
Τι σημαίνουν αυτά τα απλά πραγματάκια; Η
ελληνική οικονομία έχει μια συγκεκριμένη δυνατότητα
στο επίπεδο των μισθών που μπορεί να δώσει. Αυτή η
δυνατότητα δεν είναι κάτι που προκύπτει με νόμο, αλλά
κάτι το οποίο προκύπτει από τη δυναμική της
οικονομίας. Μια δυναμική, η οποία προσαρμόζεται κάθε
χρόνο στις νέες προκλήσεις που δέχεται η οικονομία.
Μια δυναμική, που την εκφράζει η συλλογική
διαπραγμάτευση των κοινωνικών εταίρων. Η ετήσια
συλλογική σύμβαση εργασίας είναι η αποτύπωση αυτής
της δυναμικής. Η ελληνική οικονομία μπορεί να δώσει
το ισοδύναμο των 650 ευρώ τον μήνα σε έναν
εργαζόμενο.

311
 Αυτό το ποσό είναι το "μέτρο" της. Η αλλαγή
νομίσματος αυτό το "μέτρο" δεν το αλλάζει. Δεν μπορεί,
αλλά —και όταν μπορεί— δεν πρέπει και να το αλλάζει.
Είτε το δίνεις σε δολάρια είτε σε δραχμές είτε σε
δηνάρια, αυτό δεν αλλάζει ούτε προς τα επάνω ούτε προς
τα κάτω. Γιατί; Γιατί αν δώσει παραπάνω,
καταστρέφεται η οικονομία και αν δώσει παρακάτω, δεν
μπορούν να επιβιώσουν οι εργαζόμενοι, γιατί μπαίνουν
στο "σκιερό" μέρος. Το μυστικό μιας υγιούς οικονομίας
είναι να παραμένουν μόνιμα συσπειρωμένοι οι
εργαζόμενοι κοντά σ' αυτό το μέτρο. Όλοι οι
εργαζόμενοι, μηδενός εξαιρουμένου. Να μην
διασπώνται. Γιατί; Γιατί με τον μεγάλο πληθυσμό τους
και τις πάγιες ανάγκες της ζωής του εργαζομένου δεν
επιτρέπουν στη "σκιά" της αγοράς να τους
"προσπεράσει". Δεν επιτρέπουν στην αγορά, που έχει
τάση να "αφαιρεί", να το κάνει. Δημιουργούν ένα
συμπαγές τείχος, το οποίο δεν μπορεί η αγορά να το
παρακάμψει. Όλοι μαζί "αμύνονται" απέναντι στις
δυνάμεις της αγοράς και την σταματάνε πριν η "σκιά"
τους σκεπάσει και τους κάνει "μαύρους".

312
 Για όσο διάστημα η "σκιά" είναι πίσω τους, είναι
όλοι "λευκοί" και δεν απειλούνται. Για όσο διάστημα ο
γιατρός δημόσιος υπάλληλος "κάθεται" μισθολογικά
κοντά στον εργάτη του εργοστασίου και αυτός δίπλα
στον πωλητή του εμπορικού καταστήματος, κανένας
εργαζόμενος δεν κινδυνεύει. Ο κίνδυνος υπάρχει αν
κάποιος από αυτούς "απομακρυνθεί". Αν αφελώς
προσπαθήσει να μετατρέψει κάποιο πλεονέκτημά του σε
αύξηση μισθού. Το όποιο πλεονέκτημα υπάρχει, δεν
πρέπει να μπαίνει στον μισθό. Μπαίνει στον χώρο
εργασίας. Το πτυχίο του γιατρού σου δίνει τη
δυνατότητα να εργάζεσαι ως γιατρός και ό,τι αυτό
συνεπάγεται στην κοινωνική "αναγνώριση" και όχι μέσο
για να εκβιάζεις και να απειλείς για αύξηση. Αν το
κάνεις αυτό, είναι θέμα χρόνου να ανοίξεις τους ασκούς
του Αιόλου, γιατί θα βρεθούν άλλοι πιο ισχυροί και πιο
πολύτιμοι εργαζόμενοι και θα τραβήξουν ακόμα πιο
πολύ το "πάπλωμα". Είναι θέμα χρόνου να πας για μαλλί
και να βρεθείς κουρεμένος.

Αν το καταλάβει κάποιος αυτό, μπορεί να

καταλάβει και πότε υπάρχει κίνδυνος για τους
εργαζόμενους. Η τεχνητή "λεύκανση" εδώ παίζει ρόλο
και αποκαλύπτει το πόσο καταστροφική είναι για τους
εργαζόμενους. Αυτήν την τεχνητή "λεύκανση" την κάνει
η εξουσία, για να εξασφαλίσει συμμάχους χωρίς κανένα
κόστος για την ίδια και το κεφάλαιο και με απώτερο

313
στόχο να αδικήσει τους πολλούς. Με προνόμια στους
λίγους κερδίζει αυτά που στερούνται οι πολλοί. Τι κάνει;
Μετακινεί προς τα "εμπρός" επιλεκτικά κάποια μάζα
εργαζομένων. Όποια την συμφέρει. Τους λευκούς, τους
πτυχιούχους, τους ψηλούς ή τους κοντούς. Με αυτήν τη
μάζα δημιουργεί "λευκούς".
Η "σκιά" της αγοράς γρήγορα καταλαβαίνει την
αλλαγή και τους "ακολουθεί". Η αγορά τους δίνει και
πάλι αυτό που δίνει η δυναμική της στους εργαζόμενους
για να επιβιώσουν, αλλά μετατρέπει τους υπόλοιπους σε
"μαύρους". Άρα; Άρα οι "λευκοί" δεν παίρνουν τίποτε
παραπάνω από το κεφάλαιο. Παίρνουν τα ίδια με αυτά
που έπαιρναν και δυστυχώς μετατρέπουν σε λιγότερα
αυτά που παίρνουν οι "μαύροι". Κατάλαβε ο
αναγνώστης το κόλπο; Βάζουν κάποιους αφελείς
πολλούς λίγα "μέτρα" μπροστά και μετά αρχίζουν
επιλεκτικά κι απομακρύνουν όποιους θέλουν όσο
θέλουν.

Αν δηλαδή καταφέρουν να δημιουργήσουν

"μαύρους" και "άσπρους", μπορούν μετά να
δημιουργούν όσο λαμπερούς "άσπρους" θέλουν. Στο

314
τέλος βάζουν τα δικά τους εργαζόμενα παιδιά εκεί όπου
τους βολεύει. "Χιλιόμετρα" μπροστά από τους
υπόλοιπους εργαζομένους. Να "καίγονται" στον ήλιο,
όταν οι υπόλοιποι θα "κρυώνουν" από τη φτώχεια. Με
εκατό ευρώ παράλογης αύξησης στους δημοσίους
υπαλλήλους μπορείς και δημιουργείς κρατικές θέσεις
εργασίας των εκατό χιλιάδων ευρώ. Αντιλαμβανόμαστε
ότι η άμυνα των εργαζομένων πάντα πρέπει να γίνεται
στα "χαμηλά", που διχάζουν τη βάση της. Αν δεν
χαλάσουν τα "χαμηλά", δεν "χτίζονται" τα "ψηλά". Αν
δεν διχαστεί η βάση, δεν χτίζεται κορυφή. Οι
εργαζόμενοι αμύνονται στα εκατό ευρώ που διχάζουν
πολλούς από πολλούς και όχι στα χιλιάδες ευρώ, που
διχάζουν τους ελάχιστους με τους άπειρους.

Το ότι διπλασίασαν τους μισθούς τους οι δημόσιοι

υπάλληλοι δεν σήμαινε ότι θα γίνονταν πλούσιοι. Η
δυναμική της οικονομίας απαγορεύει στον μισθό να
γίνεται πλούτος, γιατί ο πλούτος γίνεται κεφάλαιο και
αυτό την απειλεί. Το ότι διπλασίασαν οι δημόσιοι

315
υπάλληλοι τους μισθούς τους σήμαινε ότι θα
διπλασίαζαν τις τιμές των προϊόντων που έχουν ανάγκη
οι εργαζόμενοι για να ζήσουν. Σήμαινε ότι θα
διπλασίαζαν τις τιμές των κατοικιών που έχουν ανάγκη
οι εργαζόμενοι για να κατοικήσουν. Με τις αυθαίρετες
αυξήσεις τους μετακίνησαν τη "σκιά" και άρα δεν
επωφελήθηκαν οι ίδιοι ουσιαστικά, εφόσον η αγορά και
πάλι τους πρόσφερε ό,τι προσφέρει μια αγορά στους
εργαζομένους. Με αυτήν την "κίνησή" τους όμως
κατέστρεψαν όποιους έμειναν "πίσω". Αυτοί οι λίγοι
"λευκοί" θα απολάμβαναν τα ίδια, αλλά οι πολλοί, που
έμεναν "πίσω", θα απολάμβαναν λιγότερα.
Οι ηλίθιοι, που πήγαν "μπροστά", θα απολάμβαναν
τα όσα απολάμβαναν προ των αυξήσεων και οι "πίσω"
θα δυσκολεύονταν στην επιβίωση. Αυτό όμως είναι κάτι
που μετακινεί τη "σκιά" της αγοράς και κάνει αυτούς
που το επιχείρησαν ηλίθιους. Πραγματικό κέρδος,
δηλαδή, δεν είχαν οι ηλίθιοι. Αυτό όμως που τους
καθιστά πρωταθλητές ηλιθιότητας είναι ότι στην
περίπτωση της Ελλάδας η δική τους "μετακίνηση" όχι
μόνο δεν τους προσφέρει κέρδος, αλλά τους απειλεί με
καταστροφή. Γιατί; Γιατί η ανώφελη "μετακίνησή" τους
έγινε με δανεικά. Με δανεικά απολάμβαναν τα ίδια με
αυτά που απολάμβαναν όταν δεν δανειζόμασταν. Αυτό
όμως αυξάνει το εξωτερικό χρέος της χώρας και άρα
απειλεί την ασφάλειά της και την οικονομία της. Το
εξωτερικό χρέος της χώρας προήλθε από τα δανεικά, που
δημιούργησαν τους ηλίθιους "λευκούς" και από την
ανεξέλεγκτη ακρίβεια, που ανάγκασε τους "μαύρους"
Έλληνες να "χρηματοδοτούν" μέσω τραπεζικών δανείων
την αδυναμία τους να επιβιώσουν.

316
 Καταλαβαίνει ο αναγνώστης τι λέμε; Η αγορά έχει
δικούς της νόμους, οι οποίοι δεν παραβιάζονται ποτέ.
Νόμους ακλόνητους, όπως είναι η βαρύτητα. Όπως δεν
υπάρχει νόμος, που να "στέλνει" ένα ποτάμι πίσω στις
πηγές του, έτσι δεν υπάρχει νόμος, που να περιορίζει τη
δυναμική της αγοράς. Η "σκιά" της σε ακολουθεί. Σου
τρώει ό,τι παραπάνω "παίρνεις", γιατί αυτή είναι η
"δουλειά" της. Παίρνεις πέντε ευρώ "αυθαίρετη" αύξηση
και σε περιμένει η αγορά να σου τα αφαιρέσει με
ακριβότερο μαϊντανό. Παίρνεις δέκα; Πάλι θα σε
περιμένει, για να σου τα αφαιρέσει. Η αγορά σε
"καταλαβαίνει" πάντα, γιατί πάντα δοκιμάζει να δει τι
έχεις στην τσέπη σου. Μέρα και νύχτα το κάνει. Θα
δοκιμάζει μέχρι να "καταλάβει" τι έχεις μέσα στην τσέπη
σου και εκεί θα προσαρμοστεί. Δεν την ξεγελάς την
αγορά. Γνωρίζει πόσο αγαπάς το παιδί σου και θα σου
πάρει όσα μπορείς να δώσεις για το γάλα του. Δεν θα
σου πάρει λιγότερα γιατί θα σε λυπηθεί και δεν θα σου
ζητήσει παραπάνω από αυτά που έχεις για να δώσεις.

317
 Η "μετακίνηση" των δημοσίων υπαλλήλων δεν τους
απέφερε κανένα κέρδος. Πήραν "τεράστια" ποσά για
εργαζόμενους, αλλά η αγορά τούς τα πήρε μέχρι δεκάρας
και πολλές φορές παραπάνω απ' όσο έπρεπε. Αν
υποθέσουμε δηλαδή ότι κατά μέσο όρο οι δημόσιοι
υπάλληλοι παίρνουν 1500 ευρώ σε μια οικονομία με
"μέτρο" τα 650 ευρώ, στην πραγματικότητα έκαναν ένα
"θαύμα". Μετέτρεψαν τα 1500 ευρώ σε λιγότερα από
650 και κατέστρεψαν αυτούς που έπαιρναν 650. Γιατί σε
λιγότερα από 650 και όχι σε 650 ευρώ, όπως θα έλεγε η
λογική της αγοράς; Γιατί εκτός από "λευκοί" ήταν και
δημόσιοι υπάλληλοι. Γιατί ήταν αναγκασμένοι, ως
"συνένοχοι", να μην κάνουν καλά τη δουλειά τους ακόμα
κι εκεί που έπρεπε να την κάνουν για τους εαυτούς τους.
Δεν έλεγχαν την αγορά. Την αρπακτική αγορά δεν την
έλεγχαν, όπως είχαν καθήκον από τις κρατικές τους
θέσεις και την έκαναν άπληστη. Το κράτος ελέγχει την
αισχροκέρδεια της αγοράς και όταν οι κρατικοί
υπάλληλοι είναι "λευκοί", απλά δεν την ελέγχουν.
Η απόδειξη αυτών που λέμε είναι ό,τι πιο απλό και
μπορεί κάποιος να το καταλάβει με μικρές καθημερινές
συγκρίσεις. Στα χρόνια της "φτώχειας" των δημοσίων
υπαλλήλων ένας κρατικός μισθός συντηρούσε ένα
νοικοκυριό. Σήμερα δύο μισθοί δεν φτάνουν και

318
αναζητείται έξτρα δουλειά. Στα χρόνια της "φτώχειας"
των δημοσίων υπαλλήλων είχαν πραγματικά ιδιόκτητα
σπίτια. Σήμερα έχουν σπίτια συνεταιρικά με τις τράπεζες
και θα τα χρωστάνε και μετά τον θάνατό τους. Στα
χρόνια της "φτώχειας" είχαν πραγματικά ιδιόκτητα
αυτοκίνητα. Σήμερα έχουν αυτοκίνητα συνεταιρικά και
πάλι με τις τράπεζες. Στα χρόνια τα "φτώχειας" πήγαιναν
διακοπές και γυρνούσαν στα σπίτια τους αναγκαστικά
όταν τελείωνε η άδειά τους. Σήμερα πηγαίνουν πέντε
μέρες και με διακοποδάνεια. Στα χρόνια της "φτώχειας"
σπούδαζαν τα παιδιά τους και στα εικοσιπέντε τους τα
"ξεπροβόδιζαν" να βρουν την τύχη τους. Σήμερα τα
κρατάνε μέχρι τα σαράντα και δεν ξέρουν τι να κάνουν
για να τα βοηθήσουν. Στα χρόνια της "φτώχειας" όλο και
κάποιο χωραφάκι "τσιμπούσαν" …έτσι για να βρίσκεται.
Σήμερα πούλησαν τις κληρονομιές τους, για να
ξεπληρώσουν τις κάρτες τους.
Αυτή είναι ηλιθιότητα. Πήγαν να ξεπεράσουν το
"μέτρο" της οικονομίας και βρέθηκαν "κάτω" από αυτό.
Έτσι είναι όταν είσαι ηλίθιος. Παίρνεις "πέτσινες"
αυξήσεις και φτάνεις στο σημείο να κατοικείς στη χώρα
της ελιάς και να χρειάζεσαι μισό μεροκάματο για ν'
αγοράσεις ένα κιλό λάδι. Παίρνεις "πέτσινες" αυξήσεις
και φτάνεις στο σημείο να κατοικείς στη χώρα με τα
χιλιάδες χιλιόμετρα ακτής και να κάνεις διακοπές σε
δωμάτια που "βλέπουν" στις τουαλέτες των μεθυσμένων
Άγγλων, οι οποίοι για δωμάτιο πρώτη "θέση" πληρώνουν
λιγότερα από τα μισά που πληρώνει ο Έλληνας. Παίρνεις
"πέτσινες" αυξήσεις και φτάνεις στο σημείο να κατοικείς
στη χώρα που θάβει φρούτα και ν' αγοράζεις ένα
συσκευασμένο κεράσι λες και κατοικείς στη Σιβηρία,
όπου ο πλησιέστερος οπωρώνας βρίσκεται σε απόσταση
δεκάδων χιλιάδων χιλιομέτρων.

319
 Το ρεκόρ όμως των Ελλήνων "λευκών" είναι άλλο.
Επειδή αυτό έγινε με δανεικά, κινδυνεύουν με
καταστροφή. Κινδυνεύουν όχι μόνον να συνεχίσουν να
βρίσκονται "κάτω" από το "μέτρο", αλλά να "πέσουν"
κάτω. Κινδυνεύουν να μπουν στη "σκιά". Γιατί; Γιατί η
ανώφελη μετακίνηση έγινε με δανεικά. Τώρα απειλούν
οι Ευρωπαίοι τη δανειοδότηση σε μια αγορά όμως που
έχει "μετακινηθεί" εκεί όπου ήταν τα όρια των δανεικών.
Η "σκιά" θα σκεπάσει κι αυτούς που μέχρι τώρα έστω
και οριακά ήταν "λευκοί". Αναγκαστικά. Αναγκαστικά
θα πρέπει να πέσουν οι μισθοί, γιατί δεν θα έρχονται νέα
δανεικά. Η "σκιά" θα μείνει εκεί όπου έχει
σταθεροποιηθεί και αυτοί που θα υποχωρήσουν θα είναι
οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι δεν θα μπορούν αυτήν
τη φορά να την "παρασύρουν" προς τα "πίσω". Ξανά
"μαύροι" οι ηλιθιότεροι των "λευκών". Η Ελλάδα θα
γίνει "φωτεινή" μόνον για ξένους τουρίστες ή για τους
πιο "λευκούς" Έλληνες.
Ο σχεδιασμός δηλαδή ο αρχικός είχε αποτέλεσμα.
Από τη στιγμή που το σύστημα εξασφάλισε τους
"λευκούς", φρόντισε να κάνει τα δικά του παιδιά
"λευκότερα". Αυτοί θα επιβιώσουν. Θα επιβιώσουν οι
"κάτασπροι" των "κάτασπρων" συνοικιών με τα
"κάτασπρα" αυτοκίνητα, που αναπαράγονται σε
"κάτασπρα" ιδιωτικά σχολεία και έχουν πτυχία
"κάτασπρων" ξένων πανεπιστημίων. Θα επιβιώσουν οι
"Golden-άσπροι" των Golden-άσπρων" συνοικιών με τα
Golden–άσπρα αυτοκίνητα που αναπαράγονται στα
Golden–άσπρα ιδιωτικά σχολεία και έχουν πτυχία
Golden–άσπρων ξένων πανεπιστημίων. Θα επιβιώσουν
οι "Αγγλοσάξονες" της Ελλάδας. Αυτοί, οι οποίοι από
την αρχή προβλεπόταν να επιβιώσουν. Οι ξένοι

320
ιδιοκτήτες της χώρας και οι τοπικοί συνεργάτες τους. Οι
προδότες και οι κλέφτες. Οι δοσίλογοι της νέας εποχής.
Οι "λευκότεροι" των Ελλήνων μισθωτών. Ο Golden
Σημίτης και τα παιδιά του. Ο Golden Μητσοτάκης και τα
δικά του παιδία. Ο Προβόπουλος της Τράπεζας της
Ελλάδας. Ο Αθανασόπουλος της ΔΕΗ. Ο Βουρλούμης
του ΟΤΕ. Ο Χριστοδουλάκης των ΕΛΠΕ. Ο
Χατζηεμμανουήλ του ΟΠΑΠ. Ακόμα και ο
Χριστοφοράκος θα επιβιώσει πλούσια στην Νέα Ελλάδα,
αν τον "ξεχάσουμε" σύντομα. Οι δούλοι" των νέων
"αφεντικών" της πατρίδας μας. Αυτοί, που, όταν δεν
βρίσκουν στην Αθήνα το παπούτσι που θέλουν,
"πετάγονται" μέχρι το Λονδίνο για βόλτα. Αυτοί, που
μας βλέπουν σαν "μαύρους" και δεν θέλουν να μας
συναναστρέφονται, παρ' όλο που τους ταΐζουμε. Αυτοί,
που —"μισθωτοί" και οι ίδιοι— μας εξηγούν σήμερα σε
πόσο δύσκολη θέση είναι η χώρα και άρα το τι πρέπει ν'
"αντέξουμε" ως μισθωτοί και το οποίο προφανώς δεν
αφορά τους ίδιους.
Οι "μυστηριωδώς" και άρα ανεξηγήτως πάμπλουτοι
υπάλληλοι ενός φτωχού κράτους. Οι "υπηρέτες", που
παίρνουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε μισθούς, για να
υπηρετούν "αφεντικά" των 650 ευρώ. Κανένας από
αυτούς δεν πληρώνεται με χρήματα της αγοράς, γιατί η
ελληνική αγορά δεν μπορεί να πληρώνει αυτά τα ποσά.
Η αγορά έχει "μέτρα" και αυτοί είναι "απερίγραπτοι".
Όλοι τους είναι κρατικοδίαιτοι και άρα πλούσιοι από τις
"τσέπες" του φτωχού λαού. Του λαού, που τον έκαναν οι
ίδιοι φτωχό, για να πληρωθούν πλούσια. Γι' αυτούς τους
καραγκιόζηδες κουβαλούσαν το τζάμπα νερό οι
"άσπροι" δημόσιοι υπάλληλοι. Οι προσεχώς
"μαυριδεροί" δημόσιοι υπάλληλοι, που κατέστρεψαν την
ελληνική οικονομία και θα πληρώσουν το τίμημα. Αυτοί,

321
οι οποίοι άνοιξαν "τρύπες" στο "σκάφος" και θα
βουλιάξουν μαζί του. Έτσι απλά και ήσυχα, όπως είναι
πάντα οι πνιγμοί.
Όπως είπαμε σε άλλο σημείο, αναφερόμενοι στις
κρατικές συμπεριφορές και τις ατομικές προδοσίες, το
ίδιο ισχύει και σ' αυτήν την περίπτωση. Αυτό, το οποίο
για το επίπεδο του απλού ανθρώπου προϋποθέτει απλή
ηλιθιότητα, όταν δημιουργεί συλλογική συμπεριφορά,
προϋποθέτει προδοσία. Κάποιοι προδότες, δηλαδή,
μετέτρεψαν τη συλλογική συμπεριφορά των δημοσίων
υπαλλήλων σε συμπεριφορά "ηλιθίου". Ποιοι είναι
αυτοί; Οι συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ. Οι συνήθως
διεφθαρμένοι συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ και ως εκ
τούτου πολύ "λευκότεροι" από αυτούς που
αντιπροσωπεύουν.
Ποια ήταν και εξακολουθεί να είναι η "άποψη"
όλων αυτών για τη μισθολογική πολιτική; Η άποψη του
προδότη Σημίτη. Τι λέει αυτή η άποψη; Τα αντίθετα από
αυτά που λέμε εμείς. Εμείς λέμε ότι πρέπει οι
εργαζόμενοι να παραμένουν πάντα συμπαγείς και κοντά
στο "μέτρο" της οικονομίας, ελέγχοντας σκληρά την
αγορά που τους απειλεί, ενώ αυτοί έλεγαν και λένε τα
αντίθετα. "Τρέξτε" όσο μπορείτε και την ακρίβεια μην
την ελέγχετε, γιατί θα ξαναπάρετε αυξήσεις. "Τρέξτε" οι
"πρώτοι" και το κέρδος για τους τελευταίους θα είναι ότι
θα "παρασυρθούν" μπροστά. Να εκμεταλλευτεί ο
καθένας την "ανταγωνιστικότητα" του και ό,τι αυτό
σημαίνει και να "απομακρυνθεί". Να απομακρυνθούν
μερικά "μέτρα" κάποιοι πτυχιούχοι, για να φύγουν
"χιλιόμετρα" τα κουτορνίθια του Χάρβαρντ.

322
 Ο απόλυτος παραλογισμός. Η απόλυτη προδοσία
της εργατικής τάξης. Οι προδότες τα είχαν καταφέρει μια
χαρά. Δίχασαν τους εργαζομένους και τους
κατέστρεψαν. Τους οδηγούσαν κατ’ ευθείαν στον
"γκρεμό". Ο Σημίτης με το "καρότο" των ευρωπαϊκών
δανεικών και ως "ειδικός" καθηγητής της ηλιθιότητας
τούς παρέσυρε στο "τρέξιμο". Με "στημένους"
κομματικούς συνδικαλιστές έδινε συνεχώς διαφορετικές
αυξήσεις σε διαφορετικούς "δρομείς", προκειμένου να
δημιουργήσει τις απαραίτητες "αποχρώσεις".
Αντιλαμβανόμαστε ότι οι μισθοί και τα προνόμια των
δημοσίων υπαλλήλων δεν αποφασίζονταν σε κάποια
γραφεία της ΑΔΕΔΥ, αλλά στις πρεσβείες των ισχυρών
κρατών, που λεηλατούσαν τη χώρα. Αυτοί έδιναν το
"ραβασάκι" στην εκάστοτε κυβέρνηση των λακέδων
τους και αυτή το μετέφερε ατόφιο στα συνδικαλιστικά
γραφεία σαν δίκαιες "απαιτήσεις". Τα πάντα
εμφανίζονταν σαν "επιτεύγματα" του συνδικαλισμού των
δημοσίων υπαλλήλων, ενώ δεν ήταν.
Οι ιμπεριαλιστές αποφάσιζαν για τις αυξήσεις των
μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, προκειμένου να
οδηγήσουν την ελληνική κοινωνία σε μια "μετάλλαξη".

323
Προκειμένου να την κάνουν ρατσιστική και να τη
"δουλεύουν" με τον τρόπο που περιγράψαμε. Κάποιοι θα
πρέπει ν' αναρωτιούνται για όλους αυτούς τους άθλιους
παράγοντες της ΑΔΕΔΥ και βέβαια για τον πραγματικό
τους ρόλο. Κάποιοι από αυτούς είναι κοινοί αλήτες
διεφθαρμένοι και κάποιοι άλλοι είναι απευθείας
πράκτορες μυστικών υπηρεσιών. Πράκτορες, οι οποίοι
μετά τη μεγάλη "συνδικαλιστική" τους δράση
ανταμείφθηκαν με νέα πόστα και αξιώματα, προκειμένου
να εξυπηρετήσουν τα ίδια αφεντικά. Δεν είναι δηλαδή
τυχαίες οι υπουργοποιήσεις κάποιων πρώην
μεγαλοσυνδικαλιστών. Δεν είναι τυχαίες οι μεγάλες
πολιτικές "καριέρες" κάποιων, οι οποίοι απλά
λεηλατούσαν την κοινωνία, δημιουργώντας αφελείς
"λευκούς" συνενόχους για τους ιμπεριαλιστές.

324
 Πώς όμως έφαγαν οι πάντες το παραμύθι των
"προσόντων"; Οι απλοί εργάτες και εργαζόμενοι στον
ιδιωτικό τομέα δεν αντιλήφθηκαν τη "σκιά" που τους
"πάγωνε" όλο και πιο πολύ. Οι "μαύροι" δεν κατάλαβαν
τίποτε; Έτρεχαν οι "λευκοί" και οι "μαύροι" δεν θίγονταν
από τη στασιμότητά τους; Θίγονταν, αλλά δεν
μπορούσαν ν' αντιδράσουν. Η συνδικαλιστική τους
ηγεσία ήταν κι αυτή στημένη. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος
ότι η ηγεσία της ΓΣΕΕ ήταν πάντα δημόσιοι υπάλληλοι
και μάλιστα πολύ πιο "λευκοί" από τους κοινούς
δημόσιους υπάλληλους. Όταν έχεις ως πρόεδρο της
ΓΣΕΕ έναν δημόσιο υπάλληλο με φορολογική δήλωση

325
που ξεπερνά τα 120.000,- ευρώ τον χρόνο,
αντιλαμβάνεσαι πόσο διατεθειμένος είναι να
υπερασπιστεί τους "μαύρους". "Λευκότερος" θα
επιδιώξει να γίνει ο ίδιος και θα "πουλήσει" τους
"μαύρους".
Η ηγεσία της ΓΣΕΕ πρόδωσε τους εργάτες, των
οποίων τα συμφέροντα υποτίθεται προστάτευε. Αυτή
έβγαινε και "διαφήμιζε" τα "επιτεύγματα" της ΑΔΕΔΥ,
αφήνοντας ψευδώς και εντελώς υποκριτικά να εννοηθεί
ότι ανοίγουν τον "δρόμο" των αυξήσεων και για τους
εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Ποιον "δρόμο"; Οι
εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορούν να
ξεφύγουν από το "μέτρο" της οικονομίας. Ποτέ δεν
μπορούν να "ξεφύγουν", γιατί δεν θα επιβιώσουν οι
εργοδότες τους αν το κάνουν. Οι εργοδότες τους είναι
άνθρωποι της αγοράς και δεν πληρώνουν ηλίθιους με
δανεικά. Αν δεν επιβιώσει αυτός που σε πληρώνει, δεν
θα πάρεις ούτε μισθό, όχι αύξηση. Άρα; Άρα έλεγαν
ψέματα στους εργάτες οι εγκληματίες της ΓΣΕΕ.
Ήταν όμως μόνον αυτοί, που έλεγαν ψέματα στους
εργάτες; Ποιος είναι ο "ειδικός" στην Ελλάδα σ' ό,τι
αφορά τα εργατικά συμφέροντα; Το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ, που
ελέγχει σχεδόν μονοπωλιακά τον συνδικαλιστικό τομέα
και άρα επηρεάζει τη συμπεριφορά τόσο της ΓΣΕΕ όσο
και της ΑΔΕΔΥ. Τα ίδια με τους προδότες αυτών των
συνδικαλιστικών οργάνων δεν έλεγε και το ΚΚΕ; Αυτό
δεν έλεγε ότι ο κάθε κλάδος εργαζομένων πρέπει να
παίρνει ό,τι μπορεί απ' όπου μπορεί, ώστε να
"παρασύρει" και τους υπολοίπους; Πού να τους
"παρασύρει"; Στη δήθεν "επαναστατική" σύγκρουση με
την εργοδοσία; Το "μέτρο" της ελληνικής οικονομίας δεν
το γνωρίζει το ΚΚΕ; Οι εργοδότες "κλέβουν" όταν
δίνουν το "μέτρο"; Γιατί το ΚΚΕ σαν "τίμιος" εργοδότης

326
δεν έδινε το καλό "παράδειγμα" στην Τυποεκδοτική; Ως
εργοδότης γνώριζε το "μέτρο" και ως εργατοπατέρας το
αγνοούσε; Άρα έλεγε ψέματα.
Ψέματα όμως δεν έλεγε μόνον σ' αυτό το θέμα, που
απειλούσε τους εργάτες. Ψέματα έλεγε σε οτιδήποτε
απειλούσε τους εργάτες. Το ΚΚΕ λειτουργούσε μόνιμα
και συστηματικά εναντίον των "μαύρων". Δεν ήταν
μόνον που υπερασπιζόταν τα δικαιώματα των "λευκών"
του δημοσίου τομέα. Το ΚΚΕ —εντελώς παράλογα για
εργατικό κόμμα— υπερασπιζόταν τους "κατάμαυρους"
λαθρομετανάστες, οι οποίοι απειλούν ακόμα και το
φτωχό μεροκάματο των "μαύρων". Τι έκανε δηλαδή το
ΚΚΕ; Στην πραγματικότητα εξυπηρετούσε αυτούς, οι
οποίοι είχαν συμφέρον να μετατρέψουν τους Έλληνες
εργαζόμενους σε "μαύρους". Αυτούς, οι οποίοι, για να το
καταφέρουν αυτό, "λεύκαναν" τους δημόσιους
υπαλλήλους και από "ευαισθησία" πλημμύρισαν τη χώρα
με λαθρομετανάστες. Το ΚΚΕ δηλαδή εξυπηρέτησε τους
Σημίτηδες, τους Μητσοτάκηδες, αλλά και τα "αφεντικά"
τους. Την εβραϊκή συμμορία των τραπεζιτών, που
λεηλατούσαν τον τόπο. Τον Γκρίνσπαν, τον Μπενράκε,
τον Τρισέ ή τον Άκερμαν.
Δεν χρειάζεται λοιπόν ν' αναρωτιόμαστε γιατί το
ΚΚΕ αποφεύγει τον έλεγχο των οικονομικών του. Δεν
χρειάζεται καν να έχουμε μυστικές ή άλλες πληροφορίες.
Ένας "εργαζόμενος" πληρώνεται πάντα από τα
"αφεντικά" του και το ΚΚΕ, ως "εργαζόμενο", δεν
μπορείς να το αδικήσεις. Το ΚΚΕ δεν κάνει "πορείες"
τζάμπα. Κοστίζουν οι επαγγελματίες "διαδηλωσάκηδες"
και όποιος θέλει να τους δώσει "δουλειά" πρέπει να τους
πληρώσει. Εφόσον λοιπόν το ΚΚΕ "εργαζόταν" για την
εβραϊκή συμμορία, είναι βέβαιον ότι έχει πάρει χρήματα
από τον Σόρος και από πολλούς άλλους. Αυτό φοβάται

327
σήμερα και γι' αυτό δεν θέλει να ελεγχθούν τα
οικονομικά του. Είναι ένας προδοτικός μηχανισμός και
έχει πρόβλημα με τα "αργύρια", τα οποία αναγκαστικά
έπρεπε να "καταγράψει" στα ταμεία του.
Η ύπαρξη του "χρεοκοπημένου" ΚΚΕ σε έναν
καθαρά "αγγλοσαξονικό" σχεδιασμό, ο οποίος δεν είχε
ποτέ κομμουνιστικά κόμματα ως παραμέτρους του, δίνει
μια "πρωτοτυπία" στο ελληνικό "χρωματολόγιο". Το
ελληνικό "χρωματολόγιο" είναι λίγο πιο "παρδαλό" από
το κοινό αγγλοσαξονικό "χρωματολόγιο". Εκτός από
τους "λευκούς" στην Ελλάδα υπάρχουν και οι
"κόκκινοι", οι "κοκκινότεροι" αλλά και οι
"κατακόκκινοι". Τι σημαίνει αυτό; Οι ΚΚΕδες, οι οποίοι
είναι "αντικαπιταλιστές" και "εργατοπατέρες" είναι
σχεδόν στην πλειοψηφία τους κρατικοδίαιτοι και άρα
"λευκοί".
Είναι μεν "κόκκινοι" θεωρητικά, αλλά αμείβονται
ως "λευκοί", εφόσον έχουν τα ίδια αφεντικά. Είναι μεν
"εχθροί" του δημοκρατικού κράτους, αλλά από τα ταμεία
του πληρώνονται. Είναι μεν "επαναστάτες", αλλά με
κρατικό μισθό. Από τη στιγμή που συμβαίνει αυτό,
έχουν τις ίδιες "αποχρώσεις" με τους "λευκούς". Οι
απλοί ΚΚΕδες είναι "κόκκινοι" και όσο πιο πολύ
ανεβαίνουν στη μισθολογική κλίμακα "κοκκινίζουν" όλο
και πιο πολύ. Μερικοί από αυτούς είναι Golden-
κόκκινοι. Στην πραγματικότητα είναι ένας παράλληλος
κόσμος "λευκών" άλλου χρώματος. Οι απόλυτοι
υποκριτές, οι οποίοι είναι οι μόνοι που σε συλλογικό
επίπεδο και ως κόμμα αγγίζουν τα όρια, που για τους
υπόλοιπους μόνον συγκεκριμένα πρόσωπα
αντιπροσωπεύουν τους απόλυτους προδότες. Ως κόμμα,
δηλαδή, το ΚΚΕ είναι προδοτικό όσο είναι οι χειρότεροι
προδότες ως πρόσωπα.

328
 Ο θλιβερός Γιωργάκης
και οι εβραϊκές "απειλές"
στα γερμανικά.
Γνωρίζοντας ο αναγνώστης το σύνολο της
μεθόδευσης, μπορεί να καταλάβει κι αυτά που
συμβαίνουν σήμερα. Μπορεί να καταλάβει τον λόγο που
έβαλαν τον Γιωργάκη στη φάση της τελικής διευθέτησης
του θέματος. Ο θλιβερός Γιωργάκης είναι ένας
πραγματικός υπάλληλός τους. Είναι ένας γνήσιος
Εβραίος, ο οποίος ακόμα και την ύπαρξή του τη
"χρωστά" στο εβραϊκό κύκλωμα. Αυτός θα
"αναγνωρίσει" τα χρέη μας και θα πάρει τα "μέτρα", που
έχουν ανάγκη οι Εβραίοι, προκειμένου να
οριστικοποιήσουν τα κέρδη της λεηλασίας τους. Θα
κλείσει τον "κύκλο" των χρεών, που θα θεμελιώσει την
Ελλάδα της Νέας Τάξης. Μια Νέα Ελλάδα με τους
Έλληνες πολίτες στο σύνολό τους φτωχούς και το
ελληνικό κεφάλαιο στο σύνολό του στα "χέρια" των
Εβραίων. Ο Γιωργάκης θα ζητήσει από τους ομοεθνείς
του "έλεος" για λογαριασμό όλων των Ελλήνων. Αυτός
θα παραδώσει "γη και ύδωρ" στους νέους κατακτητές με
αντάλλαγμα να μας "λυπηθούν". Θα μεσολαβήσει, για να
μας "χαριστούν" μέρη αυτών των χρεών και όποιος
δέχεται τέτοιες "χάρες" δεν μπορεί ν' αμφισβητήσει τα
δικαιώματα αυτών που τις προσφέρουν.
Γι' αυτόν τον λόγο τον έβαλαν να διεκδικήσει πάση
θυσία τη νίκη του στις εκλογές, λέγοντας συνειδητά
ψέματα στον ελληνικό λαό. Ήθελαν πάση θυσία έναν
δικό τους άνθρωπο στο κρίσιμο διάστημα της τελικής
διευθέτησης. Γι' αυτόν τον λόγο ο άχρηστος Γιωργάκης
ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ήταν να
συναντηθεί με τον Εβραίο διευθύνοντα σύμβουλο της

329
εβραϊκής Goldman Sachs. Τι περιλαμβάνει αυτή η
συμφωνία; Την παράδοση της χώρας στους νέους
ιδιοκτήτες της. Αυτοί, οι οποίοι θ' αναλάβουν το
υποτιθέμενο "βάρος" των χρεών της, θα είναι οι νέοι
ιδιοκτήτες της. Αυτοί, οι οποίοι θα μας τρομοκρατήσουν
με το "πέτσινο" χρέος και αφού θα μας το
"διευθετήσουν" τζάμπα, εφόσον έγινε με "πέτσινα"
χρήματα, θα μας πάρουν την πατρίδα. Με το "κλειδί"
στο χέρι τη θέλουν και αυτό το "κλειδί" θα τους το
παραδώσει ο δικός τους Εβραίος Πρωθυπουργός της
Ελλάδας.
Ένα είναι βέβαιο. Δεν "τελειώσαμε" ακόμα.
Χτύπησαν τη λάθος πόρτα, τη λάθος ώρα. Σε έναν
κόσμο χρεοκοπημένων κρατών "βροντούν" επιδεικτικά
μόνον την "πόρτα" της χρεοκοπημένης Ελλάδας. ΜΕΓΑ
ΛΑΘΟΣ. Οι Εβραίοι δεν νικήθηκαν από τους
Αμερικανούς στις ΗΠΑ ή από τους Γερμανούς στη
Γερμανία, αλλά στην Ελλάδα θα κινδυνεύσουν. Οι
Έλληνες ήταν αυτοί, οι οποίοι χάρισαν στον κόσμο την
τέχνη της στρατηγικής και δεν πρόκειται να χάσουν τη
μεγάλη "μάχη" τους από περιπλανώμενους γύφτους. Οι
Έλληνες έχουν σταθεί σε "Θερμοπύλες",
αντιμετωπίζοντας πραγματικές αυτοκρατορίες με
πραγματικά όπλα και δεν πρόκειται να νικηθούν από
τους "στρατηγούς" των πάγκων και των σώβρακων.
Δεν πρόκειται οι Έλληνες να χάσουν την πατρίδα τους
για πέντε δρόμους και μερικά τηλεφωνικά κέντρα.
Αυτό θα κάνουμε. Θα "ξυπνήσουμε" και θα
κάνουμε καταμέτρηση της ζημιάς. Θα κάνουμε
επιμερισμό όλων των ευθυνών για όλες τις ζημιές. Τόσο
των δικών μας όσο και των ξένων. Δεν είμαστε μόνον
εμείς που φταίμε. Δεν φταίει η Κεντρική Τράπεζα για τα
εγκλήματα που οδήγησαν σ' αυτό το υπερβολικό

330
εξωτερικό χρέος της Ελλάδας; Κεντρική Ευρωπαϊκή
Τράπεζα δεν είναι; Άρα είναι και τράπεζα των
Ελλήνων. Καθήκον της δεν είναι να προστατεύει την
ευρωπαϊκή οικονομία και άρα και την ελληνική; Όταν
έγινε το έγκλημα του χρηματιστηρίου, δεν γνώριζε τι
συνέβαινε; Δεν είδε τεράστια ποσά να "κινούνται" και να
"επενδύονται" σε παρανόμως εισηγμένες ελληνικές
εταιρείες της μιας καρέκλας και του ενός
θερμοσίφωνα; Γιατί δεν χτύπησε το "καμπανάκι", για να
προστατεύσει τους Έλληνες; Γιατί δεν "σταμάτησε" το
Χρηματιστήριο, πριν μπουν εκεί μέσα οι ελληνικής
καταγωγής Ευρωπαίοι πολίτες και καταστραφούν;
Αυτό δεν είναι το καθήκον της ως Κεντρική Τράπεζα,
που προστατεύει τις ευρωπαϊκές οικονομίες και το
ευρωπαϊκό νόμισμα;
Γιατί δεν προστάτευσε το ευρωπαϊκό νόμισμα από
την απειλή του "τζόγου"; Επειδή δεν γνώριζε τι
συνέβαινε ή επειδή ακριβώς γνώριζε και συμμετείχε
και η ίδια στο έγκλημα; Μήπως γιατί γνώριζε ότι
εκείνοι οι απατεώνες, οι οποίοι κουβαλούσαν το
"πέτσινο" χρήμα που πλημμύριζε το χρηματιστήριο,
ήταν Εβραίοι και είχαν ως στόχο να "φάνε" το
πραγματικό χρήμα των Ελλήνων; Γιατί δεν επέπληξε
τον Σημίτη, ο οποίος εντελώς παράνομα για τη
χρηματιστηριακή λειτουργία ενθάρρυνε τους Έλληνες να
μπουν μέσα σ' αυτό; Γιατί δεν ανάγκασε τον Σημίτη να
κλείσει το Χρηματιστήριο μέχρι να ερευνηθεί τι
συμβαίνει και να στείλει στη φυλακή τους
κερδοσκόπους και τους κλέφτες, πριν αυτοί
απειλήσουν την ελληνική οικονομία και κατ’ επέκταση
το ευρωπαϊκό νόμισμα; Η κερδοσκοπία δεν απειλεί το
νόμισμα; Γιατί η Κεντρική Τράπεζα δεν προστάτευσε
το ευρώ από την κερδοσκοπία της αγοράς στην

331
Ελλάδα; Μήπως γιατί οι περισσότερες "πολυεθνικές"
εταιρείες, που "οδηγούσαν" την κερδοσκοπία, ήταν στην
πραγματικότητα εβραϊκές "μονοεθνικές";
Τα ίδια ισχύουν και για τη Μέρκελ. Πρέπει, λέει η
πρώην χαφιές της Στάζι και νυν υπάλληλος των
Εβραίων, να στρέψουμε το "βλέμμα" μας στην Ελλάδα
…Στη διεφθαρμένη Ελλάδα ...Στην πεινασμένη Ελλάδα,
που, σύμφωνα με τον υπουργό οικονομικών της
Γερμανίας, την ταΐζουν οι Γερμανοί …Στη γελοία
Ελλάδα, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του γερμανικού
τύπου. Βεβαίως και πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας
στην Ελλάδα. Ένας μεγάλο μέρος της "γελοίας"
διαφθοράς στην Ελλάδα η "σοβαρή" γερμανική Siemens
δεν το δρομολόγησε; Τον "γελοίο" διαφθορέα
Χριστοφοράκο η "σοβαρή" γερμανική δικαιοσύνη
δεν τον προστάτευσε; Να φύγουμε από το θέμα της
Siemens; Η "γελοία" ελληνική διαφθορά δεν είναι αυτή,
που έδωσε το Αεροδρόμιο Αθηνών στη "σοβαρή"
γερμανική εταιρεία Hochtief να το εκμεταλλεύεται;
Ακόμα και όταν δεν φτάνει η διαφθορά για τους
"σοβαρούς" κριτές μας, γιατί επιστρατεύουν για τους
ίδιους "γελοίους" λόγους τις απειλές; Γιατί το "σοβαρό"
γερμανικό κράτος της "σοβαρής" Μέρκελ απειλεί την
Ελλάδα να παραλάβει τα "σοβαρά" αλλά γέρνοντα
γερμανικά υποβρύχια;
Να πάρουμε λοιπόν "χαρτί" και "μολύβι" και να
δούμε επιτέλους ποιο είναι το πραγματικό χρέος. Να
κάνουμε αυτό το οποίο έπρεπε να κάνουμε πριν από
χρόνια και δεν το κάναμε ποτέ. Γιατί; Γιατί
"φοβόμασταν". Γιατί μας "έπεισαν" ότι πρέπει να
φοβόμαστε. Γιατί μετά από με μια πολύχρονη και
επίμονη προπαγάνδα —σε βαθμό πλύσης εγκεφάλου—
έκαναν τους Έλληνες να "φοβούνται" να κάνουν

332
ελέγχους, γιατί τους "έπεισαν" ότι "έκλεβαν" τους
Ευρωπαίους. Αυτό εκ των δεδομένων είναι κάτι, το
οποίο δεν μπορεί να ισχύει και άρα εκ των δεδομένων
είναι ψέμα. Στον πόλεμο και άρα και στην οικονομία,
που μοιάζει με τον πόλεμο, είναι κανόνας ότι ο αδύναμος
δεν μπορεί να "δουλεύει" τον ισχυρό. Αν το επιχειρήσει,
θα "κλάψει", γιατί, όποτε τον αντιληφθούν, θα τον
λιώσουν.
Πώς είναι δυνατόν η αδύναμη Ελλάδα να έχει
"κλέψει" την Ευρωπαϊκή Ένωση; Έπρεπε δηλαδή να
φτάσουμε στο σημείο να τα έχουμε χάσει όλα, για να
καταλάβουμε ότι αυτό είναι αδύνατον; Τώρα, που τα
χάσαμε όλα, καταλάβαμε ότι δεν μπορεί κάποιος που
κλέβει να είναι ταυτόχρονα και "μπατίρης"; Άρα;
Άρα κάτι έγινε. Κάποιοι μας "έπεισαν" ότι
"κλέβουμε" και ότι δεν μας "συμφέρει" ούτε να μιλάμε
ούτε να "ελέγχουμε". Τι έγινε; Το γνωστό "τρυκ" των
εμπόρων. Το γνωστό "τρυκ" των γύφτων και των
Εβραίων.
Ποιο είναι αυτό το "τρυκ"; Το "τρυκ" όπου ένας
πανίσχυρος και παμπόνηρος έμπορος αφήνει έναν
φουκαρά να νομίζει ότι τον "κλέβει". Τι κάνει; Δήθεν
από αμέλεια, δήθεν από λάθος, βάζει στη "σακούλα" του
κάτι παραπάνω, που δεν το "βλέπει". Δεν το "βλέπει"
αυτός και το "βλέπει" ο φουκαράς. Ο φουκαράς, που
νομίζει ότι εκείνη τη στιγμή τον "κλέβει". Έχοντας στο
νου του ο φουκαράς να εκμεταλλευτεί το "λάθος" του
εμπόρου, δεν τον ελέγχει. Ο έμπορος τον κλέβει στις
τιμές και ο φουκαράς δεν τον ελέγχει, γιατί δεν θέλει ν'
ανοίξει η "σακούλα" και άρα να χάσει αυτό που θεωρεί
"επιτυχία" του. Ο έμπορος του παίρνει όλα τα χρήματα,
του βάζει και "χρέος" και ο φουκαράς ακόμα νομίζει ότι

333
τον έχει "κλέψει" και αρνείται να τον καταγγείλει, γιατί
δεν θέλει ν' ανοίξει η "σακούλα".
Αυτό έπαθαν οι Έλληνες μέσα στην Ευρωπαϊκή
Ένωση από τους Εβραίους τραπεζίτες. Οι Εβραίοι
τραπεζίτες, οι οποίοι είχαν "ακτινογραφία" της
ελληνικής οικονομίας, τους άφηναν δήθεν να
"κατασκευάζουν" τα οικονομικά τους στοιχεία και άρα
να τους "κλέβουν". Οι Έλληνες νόμισαν ότι τους
"έκλεβαν", όταν έμπαιναν στο ευρώ. Από εκεί και πέρα
δεν ήθελαν να ελέγχουν τίποτε, γιατί νόμιζαν ότι
κινδυνεύουν να χάσουν αυτό, το οποίο εξέλαβαν σαν
"πλεονέκτημα" με ψεύτικα στοιχεία.
Δεν ήθελαν να κινδυνεύσει η "ισχυρή" Ελλάδα του
Σημίτη. Από εκεί άρχισε το δράμα. Ο πονηρός
"έμπορος" χρέωνε εγκληματικά ό,τι ήθελε και ο
φουκαράς ίδρωνε από την αγωνία μήπως αποκαλυφθεί
το δικό του "έγκλημα". Οι Εβραίοι τραπεζίτες χρέωναν
το ελληνικό κράτος ό,τι ήθελαν και όπως ήθελαν, γιατί
απλούστατα κανένας δεν θα τους έλεγχε. Τα "πέτσινα"
χρήματα πλημμύρισαν τα πάντα και έγιναν η αιτία της
γενικής καταστροφής. Τα "πέτσινα" χρήματα
καταγράφονταν σαν πραγματικά χρέη και για την
ελληνική οικονομία "εκτονώνονταν" σε ρεψίματα
δημοσίων υπαλλήλων.
Αυτό το "τρυκ" του "αφελούς" εμπόρου, που τον
"κλέβει" ο φουκαράς, δεν ήταν κάτι το οποίο έγινε τότε
για πρώτη φορά. Έγινε και στα πρώτα χρόνια της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τότε που τα πράγματα ήταν πιο
χαλαρά και τα κράτη δεν "αντάλλασσαν" μεταξύ τους
κεφάλαιο, αλλά μόνον χρήματα. Και πάλι οι Έλληνες
"ξεγελούσαν" τους πανίσχυρους Ευρωπαίους. Απλά εκεί
το παιχνίδι γινόταν με τις γεωργικές αποζημιώσεις.
Έβαζαν οι Έλληνες δέκα κιλά μήλα παραπάνω γι'

334
αποζημίωση και "ξεγελούσαν" τους Ευρωπαίους. Το ότι
οι Ευρωπαίοι τους έλιωναν στην κυριολεξία στη
χρηματοδότηση των μεγάλων έργων, δεν το έβλεπε
κανένας.
Το ότι οι Ευρωπαίοι λειτουργούσαν ως τοκογλύφοι
εκείνη την εποχή, κανένας δεν το κατάγγειλε. Δεν ήθελε
να το ψάξει κανένας, γιατί κινδύνευαν ν' αποκαλυφθούν
τα δέκα κιλά "μήλα". Το ότι οι Ευρωπαίοι
λειτουργούσαν ως κερδοσκόποι της αγοράς κανένας δεν
το κατήγγειλε, για να μην αποκαλυφθούν οι παράνομες
μικροεπιδοτήσεις των αγροτών. Οι "αγνοί" Ευρωπαίοι
δεν καταλάβαιναν ότι οι Έλληνες "διπλομετρούσαν" τα
χωράφια τους, για να πάρουν διπλές αποζημιώσεις, αλλά
ήταν αρκετά πονηροί για να τους πουλάνε
υπερτιμολογημένα τρακτέρ …πιο ακριβά από τα
χωράφια και τις επιδοτήσεις μαζί. Δεν "καταλάβαιναν"
ότι, με βάση την αγροτική επιφάνεια των επιδοτήσεων
που έδιναν, η Ελλάδα "έφτανε" μέχρι τον Ινδό ποταμό.
Κατά έναν μυστηριώδη όμως τρόπο, αγρότες, οι οποίοι
μέχρι τότε δεν χρωστούσαν σε κανέναν και ταυτόχρονα
έπαιρναν διπλές επιδοτήσεις, στο τέλος βρίσκονταν με
υποθηκευμένες περιουσίες και τεράστια χρέη.
Το ίδιο κόλπο έγινε και στην επόμενη φάση. Οι
"αγνοί Ευρωπαίοι άφηναν να "κατασκευάζονται"
στοιχεία, αλλά ήτανε πολύ πονηροί για να
εκμεταλλευτούν εις βάρος μας την νομισματική
ενοποίηση. Οι "αγαθοί" Ευρωπαίοι έδιναν "φτηνά"
χρήματα στον "πονηρό" Σημίτη, ν' "αναπτύξει" τα πάντα.
Απλά τότε δεν πόνταραν στους τόκους, γιατί δεν τους
ενδιέφεραν οι τόκοι. Τότε τους ενδιέφερε να φορτωθεί το
κράτος χρέη και οι τόκοι θα λειτουργούσαν αρνητικά σ'
αυτήν τη φιλοδοξία τους. Χρέωναν το κράτος,
προκειμένου να το οδηγήσουν στη χρεοκοπία και άρα να

335
διευκολυνθούν στη λεηλασία του. Με τα χρήματα,
δηλαδή, δημιούργησαν συνθήκες να λεηλατήσουν το
κράτος. Στόχος τους όμως δεν ήταν μόνον το κράτος.
Στόχος τους ήταν να λεηλατήσουν και τον λαό. Τα ίδια
δηλαδή —και πολλές φορές χειρότερα— έγιναν και στο
επίπεδο της αγοράς. Οι "σοβαρές" ευρωπαϊκές
επιχειρήσεις των "σοβαρών" κρατών πρωταγωνίστησαν
στην αισχροκέρδεια και έκαναν μέσα στην Ελλάδα
εγκλήματα, τα οποία δεν θα τολμούσαν ούτε καν να
σκεφτούν σε κάποιο άλλο ευρωπαϊκό κράτος.
Λεηλάτησαν τους πάντες και τα πάντα. Ό,τι
"δεξαμενή" χρήματος υπήρχε στην Ελλάδα, έγινε στόχος
τους. Κερδοσκοπώντας, αισχροκερδώντας και
διαφθείροντας τους κρατικούς μηχανισμούς
"ασφάλειας", άδειαζαν τα πάντα. Άδειαζαν τις "τσέπες"
του κράτους και άδειαζαν και τις "τσέπες" των πολιτών.
Με λίγο "χαρτζιλίκι" της διαφθοράς στους κρατικούς
"φύλακες" άνοιγαν "πόρτες" και "παράθυρα", που
έπρεπε να είναι απαραβίαστα. Ασφαλιστικά ταμεία,
σύστημα υγείας, στρατιωτικοί εξοπλισμοί, ΔΕΚΟ. Γιατί;
Γιατί γνώριζαν ότι κανένας Έλληνας δεν θα τους έλεγχε,
επειδή τους είχε δήθεν "κλέψει" και είχε επωφεληθεί από
την "αγνότητά" τους. Συνεχιζόταν με την ίδια επιτυχία η
"παράσταση" της εσκεμμένης ευρωπαϊκής "αφέλειας". Η
"παράσταση", η οποία ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή
της ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και
όχι από τη νομισματική ενοποίηση.

336
 Απλά η νομισματική ενοποίηση ήταν η ταφόπλακα
σε ένα ήδη δρομολογημένο έγκλημα. Από την αρχή
"έπεισαν" τους Έλληνες ότι επωφελούνται παρανόμως
ως λαός και ως κράτος και άρα ότι δεν έπρεπε να
ελέγχουν κανέναν, γιατί δεν τους συνέφερε ο έλεγχος. Το
κόλπο των συλλογικών ενοχών, που έπαιξαν στη
Γερμανία με τους Γερμανούς.
Το κόλπο, που ήθελε όλους τους Γερμανούς να
είναι "ένοχοι" και όλοι οι Εβραίοι "θύματά" τους. Τους
Γερμανούς, οι οποίοι "πείστηκαν" ότι δεν τους συνέφερε
ποτέ ν' ανοίξει ο φάκελος "Ολοκαύτωμα", ενώ αυτό ήταν
κάτι το οποίο συνέφερε μόνον τους Εβραίους.
Τους Γερμανούς, οι οποίοι ως πολίτες συμμετείχαν
αναγκαστικά στον εθνικό τους στρατό και αυθαίρετα
"εξισώθηκαν" με τους ναζιστές και τους βασανιστές των
στρατοπέδων. Το ίδιο πράγμα έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι
και με τους Έλληνες.

337
 Τους "έπεισαν" —και σε μεγάλο βαθμό το
κατάφεραν— ότι ΟΛΟΙ οι Έλληνες λίγο-πολύ
επωφελούνται από τα "κατασκευασμένα" στοιχεία —και
άρα κλέβουν τους Ευρωπαίους— και ως εκ τούτου δεν
τους συμφέρει κανένας έλεγχος. ΟΛΟΙ οι Έλληνες
έκλεβαν, εφόσον με "χαλκευμένα" οικονομικά στοιχεία
παρουσιάζονταν σαν πλούσιοι "Γερμανοί", ενώ ήταν
φτωχοί Βαλκάνιοι. ΟΛΟΙ οι Έλληνες είναι κλέφτες, γιατί
ως γεωργοί τούς "έκλεψαν" με μερικές παράνομες
επιδοτήσεις και ως άνεργοι εργάτες τούς "έκλεψαν" με
μερικά παράνομα εκπαιδευτικά χαρτζιλίκια. ΟΛΟΙ οι
Έλληνες "Ναζί" της κλοπής. ΟΛΟΙ οι Έλληνες είμαστε
κλέφτες και προφανώς οι Ευρωπαίοι είναι οι "αγαθοί"
άνθρωποι, που τους κλέβουν. Οι Έλληνες είναι κλέφτες
και είναι "αγαθοί" αυτοί, οι οποίοι ξεκίνησαν δύο
παγκόσμιους πολέμους, για να κλέψουν το σύμπαν.
Αυτό αμφισβητούμε εμείς σ' αυτό το κείμενο.
Θέλουμε να ξεκινήσει ο έλεγχος. Θέλουμε να γίνει
γνωστό το δικό μας εγκληματικό "Ολοκαύτωμα", στο
οποίο "βασανίσαμε" όλους τους Ευρωπαίους. Θέλουμε

338
να "μάθει" όλος ο κόσμος τα "εγκλήματά" μας. Θέλουμε
να μάθει όλος ο κόσμος την "αθλιότητά" μας. Θέλουμε
να "μάθει" όλος ο κόσμος πόσο "απατεώνες" είμαστε.
Θέλουμε να "δικαιωθούν" αυτοί, που μας καταγγέλλουν.
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Ακόμα
και το "δούλεμα" έχει κάποια όρια. Δεν μπορεί η Ελλάδα
να εμφανίζεται σαν "κλέφτης" και ταυτόχρονα οι "τίμιοι"
κατά έναν μυστηριώδη τρόπο να τα έχουν αρπάξει όλα.
Δεν είναι δυνατόν ο "φουκαράς" να έχει "ξεγελάσει" τον
πανίσχυρο "έμπορο" και να έχει χάσει ταυτόχρονα και το
"σπίτι" του. Δεν μπορεί ο αδύναμος να εμφανίζεται σαν
"νικητής" όλων των "μαχών" και το αποτέλεσμα του
πολέμου να είναι απόλυτα καταστροφικό για τον ίδιο.
Κάτι έγινε και σίγουρα δεν είναι αυτό που φαίνεται.
Γι' αυτόν τον λόγο είναι χρήσιμο το "χαρτί" και το
"μολύβι". Να δούμε ποιος τελικά πλήρωσε τα μεγάλα
έργα στην Ελλάδα. Να δούμε τι πήρε η "απατεώνισσα"
Ελλάδα και τι έδωσε στους "τίμιους" Ευρωπαίους. Από
εκεί και πέρα να δούμε και πόσο της "κόστισαν" όλα
αυτά, τα οποία υποτίθεται ότι πήρε. Η Ελλάδα πήρε τις
χρηματοδοτήσεις των μεγάλων έργων …Είδαμε σε άλλο
σημείο πώς τις "πήρε" και πόσο της κόστισαν. Έστω
όμως και έτσι …τις "πήρε". Δεν τις πήρε όμως "τζάμπα".
Έχει δώσει τις δικές της αντιπαροχές. Η Ελλάδα, εκτός
του ότι έχει δώσει ως κράτος τεράστιες εισφορές μέλους
για την παραμονή της στην Ευρώπη, έχει δώσει και
"αντιπαροχές" σε "είδος". Μέρος αυτών των
αντιπαροχών ήταν η πρόσβαση στην ελληνική αγορά
ευρωπαϊκών εμπορικών εταιρειών.
Εταιρειών των "σοβαρών" κρατών. Εταιρείες, όπως
οι γερμανικές Lidl ή Aldi ή η εβραϊκή Carrefour, πέραν
του ότι υπάρχουν και δραστηριοποιούνται στην ελληνική
αγορά ως "αντιπαροχή" των ευρωπαϊκών "πακέτων", δεν

339
δείχνουν και τόσο "σοβαρές" στην καθημερινή τους
λειτουργία. Κατ’ αρχήν είναι εμπορικές εταιρείες και όχι
παραγωγικές. Είναι χρηματοληπτικές εταιρείες και όχι
χρηματοδοτικές. Παίρνουν χρήματα από την ελληνική
κοινωνία ως πωλητές και δεν της δίνουν χρήματα ως
εργοδότες. Τραβάνε από την ελληνική οικονομία
χρήματα και τα βγάζουν έξω από αυτήν. Ένα απλό
σούπερ μάρκετ μπορεί να τραβήξει έξω από την αγορά
χρήμα ίσο με αυτό που μπορούν να τραβήξουν δέκα
βιομηχανίες. Οι βιομηχανίες όμως "επιστρέφουν" στην
οικονομία το χρήμα με τα μεροκάματα των εργαζομένων
τους, ενώ τα σούπερ μάρκετ τα εξάγουν όλα μέσα σε
βαλίτσες. Οι βιομηχανίες απασχολούν χιλιάδες
εργαζόμενους, ενώ ένα σούπερ μάρκετ μπορεί να
λειτουργήσει με πέντε πωλήτριες. Γι' αυτό τον λόγο επί
αιώνες τα κράτη δεν επέτρεπαν σε ξένες εμπορικές
εταιρείες να δραστηριοποιούνται σ' αυτόν τον τομέα.
Αυτές οι εταιρείες μπήκαν στην Ελλάδα ως
"αντιπαροχή" κάποιων "πακέτων". Μπήκαν ξένες
"αντλίες" ελληνικού χρήματος ως αντιπαροχή της
"πλημμύρας" των ευρωπαϊκών "πακέτων". Αυτές όμως
οι "σοβαρές" εταιρείες των "σοβαρών" κρατών δεν
σεβάστηκαν κανέναν από τους όρους, που τις επέτρεψαν
να δραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα. Όχι μόνον
επιχείρησαν —και τελικά κατάφεραν με παράνομα μέσα
— να μονοπωλούν την ελληνική αγορά, αλλά και
αισχροκερδούν εις βάρος των Ελλήνων. Τα ίδια
προϊόντα, που διοχετεύουν στο σύνολο της Ευρώπης,
στην Ελλάδα τα πουλάνε με "καπέλο". Χωρίς καμία
λογική εξήγηση διαθέτουν στην ελληνική αγορά τα
προϊόντα τους στις πιο υψηλές τιμές. Η πιο ακριβή
αγορά στην πιο φτωχή χώρα της Ευρώπης.

340
 "Τόνους" χρήματος αντλούν καθημερινά από την
ελληνική αγορά και οι περισσότεροι από αυτούς τους
"τόνους" είναι παράνομοι, γιατί είναι προϊόν
αισχροκέρδειας. Μια αισχροκέρδεια, η οποία υπάρχει σε
όλους τους τομείς του "γελοίου" κράτους και πίσω από
αυτήν πάντα υπάρχει ένας "σοβαρός" να επωφελείται. Η
"σοβαρή" γερμανική Μπάγερν δεν είναι αυτή, που
πρωταγωνιστεί στην αισχροκέρδεια των φαρμάκων στην
Ελλάδα; Η αισχροκέρδεια στον κλάδο των φαρμάκων
δεν έχει καταστρέψει το εθνικό σύστημα υγείας και
απειλεί να τινάξει στον αέρα και το ασφαλιστικό
σύστημα της Ελλάδας; Πώς γίνεται στη φτωχή Ελλάδα
να διαθέτουν οι "σοβαρές" εταιρείες των "σοβαρών"
κρατών τα φάρμακά τους στις πιο υψηλές τιμές; Γιατί οι
Έλληνες πληρώνουν τα ακριβότερα φάρμακα στην
Ευρώπη και άρα στον κόσμο ολόκληρο;
Είναι φανερό ότι έχουν συνθέσει καρτέλ όλοι αυτοί.
Ένα καρτέλ, το οποίο πίνει το αίμα των Ελλήνων και
τους αποσπά πολλαπλάσια χρήματα απ' ότι αποσπά για
τα ίδια προϊόντα από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
Αυτές οι εταιρείες πώς μπήκαν στην ελληνική αγορά, για
να της πάρουν την "κρέμα"; Δεν μπήκαν ως αντιπαροχή
για την ευρωπαϊκή "βοήθεια"; Άρα, επανερχόμαστε στο
ίδιο και πολύ βασικό ερώτημα. Οι "αντιπαροχές" των
Ελλήνων απέναντι στους Ευρωπαίους είναι φανερό ότι
δόθηκαν και μπορούν να καταμετρηθούν με ακρίβεια
ενός σέντ. Αυτά, τα οποία πήραν οι Έλληνες από τους
Ευρωπαίους, έχουν καταμετρηθεί ποτέ;
"Βοήθησαν" οι Ευρωπαίοι στα μεγάλα έργα ή
μήπως τα φτιάξαμε μόνοι μας; Έστειλαν ποτέ
πραγματικά χρήματα ή μήπως με τη "δημιουργική"
λογιστική έπαιζαν με τα δικά μας; Όλα αυτά τα χρήματα
που "έστειλαν", δεν μπορούν να καταμετρηθούν; Μόνον

341
τα χρήματα που έχουν πάρει οι Έλληνες από την
Ευρώπη μπαίνουν σε κομπιούτερ; Τα χρήματα, τα οποία
έχουν "τραβήξει" αυτές οι εταιρείες από την Ελλάδα, δεν
μπορούν να μετρηθούν; Οι τιμές των προϊόντων δεν
μπορούν να συγκριθούν μεταξύ τους, ώστε να δούμε
πόσα δισεκατομμύρια ευρώ εισέπραξαν παράνομα από
την αισχροκέρδεια δεκαετιών; Δισεκατομμύρια, που
πλήρωσαν "αέρα" οι Έλληνες, χωρίς να πάρουν τίποτε
παραπάνω από αυτά που έπαιρναν οι υπόλοιποι
Ευρωπαίοι; Δισεκατομμύρια σε έξοδα, τα οποία
καταγραφόταν και σαν εξωτερικό χρέος;
Αυτές οι εταιρείες, που μπήκαν στην Ελλάδα ως
"αντιπαροχή", σεβάστηκαν τους όρους και τους κανόνες
της αρχικής συμφωνίας; Σύμφωνα με τα υπάρχοντα
στοιχεία …όχι. Αυτές οι εταιρείες όχι μόνον μπήκαν
στην ελληνική αγορά, αλλά συνέθεσαν καρτέλ. Τα
καρτέλ όμως είναι παράνομα. Πώς μπόρεσαν και το
έκαναν αυτό; Μήπως επειδή είναι μικρές και περνούν
απαρατήρητες από τα ελληνικά ελεγκτικά όργανα; Γιατί
δεν ήρθαν αντιμέτωπες με αυτά, προκειμένου να
σταματήσει τόσο η αισχροκέρδεια όσο και το "στήσιμο"
της αγοράς, το οποίο αντίκειται στους "σοβαρούς"
ευρωπαϊκούς νόμους περί σύστασης καρτέλ; Να
υποθέσουμε ότι δεν τις είδαν οι Έλληνες υπάλληλοι ή να
είμαστε βέβαιοι ότι "γελοίοι" διεφθαρμένοι υπάλληλοι
πήραν "σοβαρά" γερμανικά χρήματα από "σοβαρές"
γερμανικές εταιρείες;
Οι ευρωπαϊκοί νόμοι είναι "σοβαροί" μόνον όταν
τους παραβαίνουν οι Έλληνες; Υπάρχει κάποιος τομέας
στην Ελλάδα, όπου οι "σοβαροί" Ευρωπαίοι να μην
δημιούργησαν στην Ελλάδα "γελοίους" διεφθαρμένους;
Πόσες υποθέσεις καταγγελιών για αισχροκέρδεια και
αθέμιτο ανταγωνισμό εις βάρος "σοβαρών" ευρωπαϊκών

342
εταιρειών κάθονται και "σκονίζονται" στα συρτάρια της
Εθνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού, επειδή οι "σοβαροί"
χαρτζιλικώνουν τους "γελοίους"; Πόσες υποθέσεις
έκλεισαν άρον-άρον, επειδή οι "αδιάφθοροι" απείλησαν
τους "διεφθαρμένους"; Τους περισσότερους Έλληνες
"κουμπάρους" Ευρωπαίοι τους πλήρωναν για την
"κουμπαριά" τους.
Πρόσφατα η "σοβαρή" Γερμανία απείλησε με
διπλωματικό επεισόδιο τις ΗΠΑ, εξαιτίας της πρόθεσης
της General Motors να κλείσει ένα εργοστάσιο της Opel.
Η "σοβαρή" Γερμανία, υπερασπιζόμενη τα συμφέροντά
της, αντέδρασε πολύ φυσιολογικά και δικαίως απέναντι
σε μια απειλή, που θα έκλεινε ένα εργοστάσιο και θα
πρόσθετε νέους ανέργους στην οικονομία της. Γνωρίζει
η "σοβαρή" Γερμανία πόσα εργοστάσια έχουν κλείσει
και άρα πόσοι Έλληνες έχουν μείνει άνεργοι, εξαιτίας
της Lidl ή της Aldi, που κουβαλούν στην ελληνική
αγορά τα προϊόντα τους από όλες τις πλευρές του
Πλανήτη; Η "γελοία" Ελλάδα της διαφθοράς δεν έχει
συμφέροντα Ελλήνων εργαζομένων να προστατεύσει;
Μήπως κάποιες "σοβαρές" πρεσβείες "σοβαρών" κρατών
διαφθείρουν ή εκβιάζουν τις "γελοίες" κυβερνήσεις της,
προκειμένου να μην αντιδρούν φυσιολογικά για τα δικά
τους δίκαια;
Έχει σκεφτεί ποτέ κάποιος πόσα εργοστάσια
επίπλων έχουν κλείσει στην Ελλάδα μόνον από την
είσοδο της ΙΚΕΑ στην αγορά της; Πόσες χιλιάδες
επιπλοποιοί έχουν μείνει άνεργοι για τη "σαβούρα" της
ΙΚΕΑ; Πόσες χιλιάδες ενοικιαζόμενα ελληνικά δωμάτια
έχουν εξοπλιστεί με αυτήν τη "σαβούρα" και όχι με
ελληνικά προϊόντα ελληνικών εταιρειών,
κατασκευασμένα από χέρια Ελλήνων εργαζομένων; Τη
"σαβούρα", που και πάλι οι "γελοίοι" Έλληνες την

343
πληρώνουν με "καπέλο"; Ένας πολιτικός δεν βρέθηκε να
είναι "σοβαρός", για να τους προστατεύσει όλους
αυτούς, όπως έκανε η "σοβαρή" Μέρκελ, όταν
απειλήθηκαν γερμανικά μεροκάματα; Στο όνομα του
ελεύθερου ανταγωνισμού και εξαιτίας "σοβαρών"
νόμων, οι "γελοίες" επιχειρήσεις των "γελοίων" κρατών
κατέρρεαν αβοήθητες. Όταν απειλήθηκαν με
κατάρρευση οι "σοβαρές" επιχειρήσεις των "σοβαρών"
κρατών, οι "σοβαροί" νόμοι πήγαν στο διάολο και
άνοιξαν τα κρατικά ταμεία για βοήθεια. Ο ελεύθερος
ανταγωνισμός και οι "σοβαροί" νόμοι του ισχύουν μόνον
όταν συμφέρουν τα "σοβαρά" κράτη.
Η "γελοία" Ελλάδα είναι γνωστό ότι έχει ένα
τεράστιο εξωτερικό χρέος και δεν διαθέτει
αυτοκινητοβιομηχανία. Πώς ένας "γελοίος" Έλληνας
υπουργός, μεσούσης της παγκόσμιας κρίσης, αποφάσισε
να "επιδοτήσει" με κρατικά χρήματα την αγορά νέων
αυτοκινήτων; Να ξοδέψει κρατικά χρήματα, για να
"ενθαρρύνει" τους Έλληνες να ξοδέψουν άπειρα
χρήματα για μια αναίτια, άκαιρη και πολυδάπανη
αντικατάσταση των αυτοκινήτων τους; Γιατί η Ελλάδα
να στηρίξει τον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας,
εφόσον δεν διαθέτει η ίδια τέτοια; Γιατί να ξοδευτεί
κρατικό χρήμα και άρα να επιβαρυνθεί το έλλειμμα και
ταυτόχρονα να αυξηθεί κι άλλο το εξωτερικό μας χρέος;
Μόνος του το σκέφτηκε ο "γελοίος" ή τον βοήθησαν
κάποιοι "σοβαροί" κάποιων "σοβαρών" πρεσβειών
χωρών, που διαθέτουν αυτοκινητοβιομηχανία; Γιατί με
τον ίδιο τρόπο και με το ίδιο τεράστιο κόστος η "γελοία"
Ελλάδα επιδότησε τη βιομηχανία κλιματιστικών, τη
στιγμή που δεν διαθέτει τέτοια. Ποιος "βοηθά" τους
"γελοίους" να παίρνουν αποφάσεις εις βάρος των
Ελλήνων και υπέρ των "σοβαρών";

344
 Πόσα δισεκατομμύρια ευρώ έχουν πληρώσει οι
Έλληνες —και άρα έχει καταγραφεί στο εξωτερικό τους
χρέος—, για ν' αγοραστούν γερμανικά αυτοκίνητα;
Αυτοκίνητα, τα οποία και πάλι έρχονται με "καπέλο"
στην Ελλάδα. Γιατί; Γιατί τη "σοβαρή" Γερμανία δεν
τολμά να την ελέγξει ένας "γελοίος" Έλληνας. Γιατί την
αδιάφθορη Γερμανία τη συμφέρει η διαφθορά στην
Ελλάδα. Την πληρώνει η Γερμανία τη διαφθορά στην
Ελλάδα. Την πληρώνει, για ν' αγοράζουν οι Έλληνες τα
"καθρεπτάκια" και τις "χάντρες" από τα δάνεια που
δίνουν οι ίδιοι Γερμανοί στο ελληνικό κράτος, που
"αναπτύσσεται" μέσω της αλόγιστης σπατάλης …Που
"αναπτύσσεται" και κάθε φορά που το κάνει, τόσο πιο
"δεμένη" βρίσκεται η Ελλάδα στην "παγίδα" των
"σοβαρών".
Να κάνουμε μια καταγραφή των γερμανικών
επιχειρήσεων, που λειτουργούν στην Ελλάδα και
υπάρχουν, όχι επειδή απλά αντλούν ελληνικά χρήματα,
όπως οι παραπάνω επιχειρήσεις, αλλά επειδή υπάρχουν
εξαιτίας της Ελλάδας; Επιχειρήσεις, για παράδειγμα, οι
οποίες έχουν ως αντικείμενό τους να νοικιάζουν σκάφη,
σέρφ και ξαπλώστρες στην Ελλάδα και το οποίο —όπως
αντιλαμβανόμαστε— το κάνουν εξαιτίας της Ελλάδας
και δεν θα μπορούσαν να το κάνουν αν βρίσκονταν στη
Βαυαρία. Γερμανικές επιχειρήσεις, οι οποίες
θησαυρίζουν, νοικιάζοντας δωμάτια με θέα το Αιγαίο —
και άρα εξαιτίας της Ελλάδας και του κεφαλαίου της—
και δεν θα υπήρχαν καν, αν βρίσκονταν στους κάμπους
της Έσσης.
Στη "σοβαρή" Γερμανία οι δρόμοι είναι ελεύθεροι
και οι "σοβαροί" Γερμανοί δεν πληρώνουν διόδια. Στην
Ελλάδα έχει αρχίσει μια "φάμπρικα" και στήνουν διόδια
κάθε εκατό μέτρα, για να τα παίρνουν από τους

345
"γελοίους" Έλληνες. Ποιος τα παίρνει αυτά τα χρήματα;
Αν ψάξει κάποιος καλύτερα, θα διαπιστώσει ότι τα
παίρνουν οι Τράπεζες σε ποσοστό περίπου στο 80%. Οι
τράπεζες των "σοβαρών". Οι τράπεζες, οι οποίες δήθεν
"χρηματοδότησαν" τα πολλαπλώς πληρωμένα έργα. Οι
"γελοίοι" Έλληνες με δικά τους χρήματα πάνω σε δική
τους γη έχτισαν τους πανάκριβους και
υπερκοστολογημένους αυτοκινητόδρομους και ούτε καν
αυτοί τους έμειναν ως περιουσία. Θα τους πληρώνουν
στους "σοβαρούς" για ακόμα πενήντα χρόνια. Μέχρι να
"χαλάσουν" και αφού τους ξαναφτιάξουμε με δικά μας
χρήματα, τα οποία θα πάρουν οι δικές τους
κατασκευαστικές εταιρείες, θα τους ξαναπληρώνουμε
διόδια, εφόσον θα τους ξαναπαραδώσουμε τους
δρόμους, για να τους εκμεταλλεύονται.
Με εκείνες τις αποζημιώσεις του πολέμου τι
γίνεται; Οι "σοβαροί" Γερμανοί τους Εβραίους τους
αποζημίωσαν τόσο ως άτομα όσο και στο συλλογικό
επίπεδο. Το πρώτο το καταλαβαίνουμε. Το δεύτερο όχι.
Γιατί τους αποζημίωσαν στο συλλογικό επίπεδο τους
απάτριδες; Για τα παπούτσια που χάλασαν στην πορεία
για τα στρατόπεδα; Συλλογική αποζημίωση δόθηκε ποτέ
στην Ελλάδα; Επί πέντε χρόνια ρήμαξαν μια χώρα.
Κατέστρεψαν τις υποδομές της, έκλεψαν τις
αποταμιεύσεις της, οικειοποιήθηκαν τις σοδειές της. Όλα
αυτά καταμετρήθηκαν και βρέθηκαν να αξίζουν
"λιγότερο" από τα παπούτσια των Εβραίων; Στο ατομικό
επίπεδο δεν υπήρχαν αποζημιώσεις; Έκαψαν και
ρήμαξαν ιδιωτικές περιουσίες. Σκότωσαν, βασάνισαν και
βίασαν Έλληνες πολίτες μέσα στο ίδιο τους το "σπίτι".
Αυτά δεν καταμετρήθηκαν; Μόνον οι Εβραίοι, που
υπέστησαν τα ίδια, δικαιούνταν αποζημίωσης; Μόνο

346
αυτοί, που βασανίστηκαν εντός Γερμανίας, δικαιούνται
αποζημίωσης;
Αυτά δεν είναι χρήματα που καταμετρώνται; Ο
χρόνος, που περνάει, δεν έχει συνέπειες γι' αυτούς που
έχουν χρέη; Πάνω από μισός αιώνας πέρασε από τότε,
που έπρεπε να δοθούν οι αποζημιώσεις. Τι γίνεται;
Μόνον στα εβραϊκά χρήματα ο χρόνος δίνει τόκο;
Μόνον τα ελληνικά χρέη τοκίζονται με τον χρόνο; Το
μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι τόκοι και
τόκοι τόκων. Οι τόκοι των ελληνικών χρημάτων δεν
υπάρχουν; Στους Έλληνες δεν δίνονται τα χρήματα που
τους χρωστάνε και όταν αυτά δίνονται δεν ακολουθούν
τους νόμους του χρήματος; Πόσα είναι τα χρήματα που
μας χρωστάνε οι Γερμανοί; Πόσοι είναι οι τόκοι για μισό
αιώνα καθυστέρηση; Φτάνουν για να καλύψουν ένα
μέρος του εξωτερικού μας χρέους; Καταχρηστικά
βέβαια, γιατί αυτά είναι πραγματικά χρήματα και θα
"εξοφλήσουν" χρήματα "πέτσινα".
Να πάρουμε λοιπόν "χαρτί" και "μολύβι"; Ποιους
συμφέρει και ποιους δεν συμφέρει αυτή η απλή
αριθμητική; Καθημερινά η Ελλάδα δέχεται μια
"ομοβροντία" αρνητικών δημοσιευμάτων, που στόχο
έχουν την τρομοκράτηση των Ελλήνων και τη
δυσφήμησή τους στο παγκόσμιο κοινό. Η Liberation του
Εβραίου Σαρκοζί μάς "απειλεί" ότι θα μας διώξουν από
τη ζώνη του ευρώ. Τις ίδιες απειλές που διατυπώνουν
και τα ΜΜΕ του Εβραίου Μέρντοχ, που μας εμφανίζουν
σαν κλέφτες των λαών. Κατά μία περίεργη "σύμπτωση"
όλη η ανθελληνική προπαγάνδα γίνεται από τα διεθνή
μέσα μαζικής ενημέρωσης, που ανήκουν σε Εβραίους.
Πολύ ωραία. Αν φύγουμε εμείς από αυτήν τη ζώνη, θα
φύγουν και οι ευρωπαϊκές εταιρείες από την ελληνική
αγορά; Αν αυτοί κινηθούν νομικά εναντίον των δικών

347
μας "παρανομιών" και με στόχο την είσπραξη του
χρέους, μπορούμε κι εμείς να κινηθούμε νομικά μέσω
των ίδιων νόμων και των ίδιων δικαστηρίων εναντίον
των "σοβαρών" εταιρειών, που εγκλημάτησαν στην
Ελλάδα με έναν ανάλογο στόχο;
Γιατί έχουμε τη βάσιμη "υποψία" ότι, αν η Ελλάδα
επιχειρήσει να καταμετρήσει μόνον το "καπέλο", που
έφαγε όλα αυτά τα χρόνια από τις ευρωπαϊκές
επιχειρήσεις, ξεπληρώνει άνετα το χρέος της; Γιατί είναι
βάσιμη; Γιατί, εξαιτίας της αισχροκέρδειας, δεν μας
δημιούργησαν μόνον ένα μεγάλο μέρος του εξωτερικού
μας χρέους, αλλά μας "έφαγαν" και τα χρήματα που ήδη
είχαμε και ήταν πολλά. Μας "έφαγαν" και τα χρήματα
που παράγαμε ως οικονομία όλα αυτά τα χρόνια και
ήταν επίσης πολλά. Όλα αυτά τα χρόνια η ελληνική
κοινωνία δεν καθόταν, αλλά εργαζόταν κιόλας. Δεν
κατανάλωνε μόνον πλούτο, αλλά και παρήγαγε. Όταν
όλα αυτά τα χρήματα λείπουν, κάπου έχουν πάει.
Κάποιος τα έχει πάρει. Μας οδήγησαν δηλαδή στην
υπερκατανάλωση, που "εξατμίζει" τα χρήματα, αλλά,
επειδή βιάζονταν, επιτάχυναν αυτήν την "εξάτμιση" με
το "καπέλο" και αυτό ήταν λάθος. Λάθος ολέθριο, γιατί
καθιστά την "επιτυχία" τους στην αγορά παράνομη.
Μόνον με τη σύγκριση απλών τιμολογίων για τα
ίδια προϊόντα, που διατέθηκαν στην ευρωπαϊκή αγορά
και στην ελληνική, μπορεί κάποιος να καταγράψει
τεράστια ποσά. Αυτά τα ποσά δεν είναι απαιτητά με
βάση την ευρωπαϊκή νομοθεσία; Αυτός, ο οποίος έχει
πέσει θύμα απάτης, δεν δικαιούται αποζημίωση με βάση
το "σοβαρό" ευρωπαϊκό δίκαιο; Η αισχροκέρδεια δεν
θεωρείται απάτη; Σε ποιους πρέπει να απευθυνθούμε,
προκειμένου να διεκδικήσουμε όχι αυτά που
καταναλώσαμε, αλλά αυτά που μας έκλεψαν γι' αυτά που

348
καταναλώσαμε; Ένα-ένα να καταμετρηθεί το κάθε
σαμπουάν, το κάθε απορρυπαντικό και η κάθε ασπιρίνη,
που έχει πουληθεί στην Ελλάδα με "καπέλο". Δεν
υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από αυτήν την καταμέτρηση.
Παίρνεις τους "σκληρούς" των ξένων σούπερ μάρκετ,
που βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα και
συγκρίνεις τις καταγεγραμμένες τιμές με τις τιμές που
έχουν καταγράψει τα διάφορα "παρατηρητήρια" τιμών
στην Ευρώπη. Πατάς ένα enter στον υπολογιστή και σου
το βρίσκει.
Αν μπορούμε να βρούμε το "καπέλο" στα
ασήμαντα, δεν μπορούμε να το βρούμε στα σημαντικά;
Σε ποιους πρέπει ν' απευθυνθούμε για τους Ευρωπαίους
προμηθευτές του ελληνικού δημοσίου, οι οποίοι το
"έκλεβαν" με κερδοσκοπικές "προσφορές", μοιράζοντας
"χαρτζιλίκια" σε ηλίθιους υπάλληλους; Οι Έλληνες
νοσοκομειακοί γιατροί είναι οι πιο πολυταξιδεμένοι
γιατροί στον κόσμο. Ποιος και για ποιον λόγο τούς
πλήρωνε τα ταξίδια; Οι "σοβαρές" φαρμακευτικές
εταιρείες, για να αγοράζουν τα "γελοία" νοσοκομεία τα
φάρμακά τους σε πενταπλάσιες τιμές; Σε ποιους πρέπει
ν' απευθυνθούμε για τους Ευρωπαίους κατασκευαστές,
οι οποίοι κατασκεύαζαν γέφυρες με οκταπλάσιο κόστος
απ' ό,τι τις κατασκεύαζαν οι ίδιοι σε άλλες γωνιές του
Πλανήτη;
Σε ποιους πρέπει ν' απευθυνθούμε, για να
αποζημιωθούμε για την απάτη του Χρηματιστηρίου;
Δεκάδες τρις δραχμές και άρα πολλά δις ευρώ χάθηκαν
μέσα από αυτήν την απάτη. Πιο πολύς ελληνικός
ιδιωτικός πλούτος χάθηκε από αυτήν την εισβολή των
"επενδυτών", παρά από την εισβολή των Ναζί στην
Ελλάδα. Γνωστοί δεν είναι οι "επενδυτές", οι οποίοι
μετέτρεψαν το ελληνικό Χρηματιστήριο σε "καζίνο";

349
Καταγεγραμμένες δεν είναι οι επενδυτικές "κινήσεις"
τους στους υπολογιστές του Χρηματιστηρίου; Νόμοι,
που να περιγράφουν με απόλυτη σαφήνεια το τι είναι
νόμιμο και τι παράνομο στη λειτουργία του, δεν
υπάρχουν; Άρα; Άρα είναι εύκολο να βρεις ποιοι είναι
αυτοί οι Ευρωπαίοι εβραϊκής καταγωγής, που
μεθόδευσαν την απάτη του Χρηματιστηρίου.
Εύκολα φτάνεις στον Σόρος, ο οποίος "επένδυε"
τόνους χρημάτων στην κάθε απίθανη "ελληνική
βιομηχανία χαρουπιών". Αν δεν μπορεί να μας εξηγήσει
γιατί έφερε τόσα πολλά χρήματα, για να επενδύσει στα
"χαρούπια", εμείς τι να υποθέσουμε; Κέρδισε ο Σόρος
από τα "χαρούπια" και έχασαν όλοι οι υπόλοιποι
Έλληνες; Κέρδισε ο Σόρος και ο μοναδικός "Έλληνας",
που τον μιμήθηκε, ήταν ο Εβραίος Φάις; "Στημένο" δεν
ήταν; Το "στημένο" δεν είναι παράνομο; Γιατί αυτός ο
Εβραίος εγκληματίας διαφεύγει της τιμωρίας και βέβαια
της αποζημιώσεως των θυμάτων του; Μέχρι πότε, κάθε
φορά που ψάχνουμε τον εγκληματία Σόρος, θα
αναζωπυρώνεται το "μακεδονικό" ζήτημα; Με τα
αυθεντικά καζίνο, τα οποία είναι επίσης εβραϊκής
ιδιοκτησίας, τι γίνεται; Ήταν νόμιμα ή παράνομα στη
λειτουργία τους; Πόσους τόνους χρήματος έχουν
αποσπάσει παράνομα από τους Έλληνες;
Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης ότι όλα είναι απλά.
Μπορεί εμείς να ήμασταν ηλίθιοι, που επιτρέψαμε να
γίνουν αυτά τα εγκλήματα εις βάρος της πατρίδας μας,
αλλά κι αυτοί που τα διέπραξαν ήταν εξίσου ηλίθιοι,
γιατί, εξαιτίας της βιασύνης τους και της σιγουριάς τους,
δεν έλαβαν κανένα προστατευτικό μέτρο. Ένα
στοιχειώδες "μέτρο" ασφάλειας, ώστε να μην
κινδυνεύουν να πιαστούν στα "πράσα". Είχαν "λαδώσει"
μερικούς Σημίτες "φύλακες" και νόμιζαν ότι αυτό θα

350
έφτανε, για να μπαινοβγαίνουν στον εθνικό μας "κήπο".
Λάθος. Λάθος τραγικό. Ποιος θα ζημιωθεί από αυτήν
την κατάσταση περισσότερο; Ο αφελής φουκαράς, που
"έκλεψε" ένα "μπλουζάκι" και τον έκλεψαν στα δεκάδες
"προϊόντα", που κάποιοι έβαλαν στη "σακούλα" του; Αν
δεν μας "βοηθήσουν" στο εξωτερικό χρέος και μας
αφήσουν να το αποπληρώσουμε, εκμεταλλευόμενοι
μόνοι μας το εθνικό μας κεφάλαιο και άρα και την
εθνική μας αγορά, ποιος θα "χάσει" περισσότερα;
Στο σημείο αυτό μπορεί να καταλάβει ο
αναγνώστης και τη δομή του κειμένου. Κάναμε όλο αυτό
το "ταξίδι" για έναν απλό λόγο. Η συμμορία, που ελέγχει
τα πάντα, είναι οι Εβραίοι. Η συμμορία του Γκρίνσπαν,
του Μπενράκε, του Τρισέ, του Γούλφοβιτς και του
Άκερμαν. Τους Γερμανούς και τις γερμανικές εταιρείες
τις βάζουν μπροστά μας ως "είδωλα". Βάζουν έναν
ισχυρό λαό να εμφανίζεται σαν εχθρός ενός αδύναμου
λαού. Αυτό είναι "είδωλο". Δεν υπάρχουν γερμανικές
εταιρείες, οι οποίες εκμεταλλεύονται την Ελλάδα.
Υπάρχουν γερμανικά "είδωλα" εταιρειών, τα οποία οι
εβραϊκές τράπεζες τα στρέφουν εναντίον των θυμάτων
τους. Δεν υπάρχουν γερμανικά συμφέροντα, που να
επωφελούνται εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων.
Υπάρχουν "καρτούν" γερμανικά, όπως η
"γερμανίδα" Μέρκελ και οι "γερμανικές" εταιρείας μιας
"Γερμανίας", η οποία επί πενήντα χρόνια δεν υπάρχει. Η
Siemens, η Aldi, η Lidl, η Bayer η Mercedes… είναι όλα
γερμανικά "είδωλα". Πίσω από αυτά τα είδωλα
υπάρχουν Εβραίοι. Οι Εβραίοι τραπεζίτες έχουν
"αλυσοδέσει" με δάνεια αυτές τις εταιρείες και τις
εκμεταλλεύονται. Όσο πιο πολύ "σφίγγουν" τα
χρηματοδοτικά "λουριά", τόσο πιο άγριες και άπληστες
τις κάνουν. Τις αναγκάζουν να κλέβουν, να διαφθείρουν

351
και να διαλύουν κράτη και οικονομίες, γιατί διαφορετικά
δεν επιβιώνουν. Από την "επιτυχία" όλων αυτών των
εταιριών δεν έχει μείνει κανένα κέρδος για τον
γερμανικό λαό ή το γερμανικό κράτος.
Όλες αυτές οι εταιρείες υπάρχουν μόνον για όσο
διάστημα εξυπηρετούν τους Εβραίους. Παρ' όλη την
προηγούμενη "επιτυχία" τους, είναι έτοιμες ανά πάσα
στιγμή για "λουκέτο", εφόσον ελέγχονται από τις
εβραϊκές τράπεζες. Επιβιώνουν μόνον για όσο διάστημα
το επιθυμούν αυτές οι τράπεζες και άρα μόνον για όσο
διάστημα τους φέρνουν "λεία". Δεν υπάρχουν
γερμανικές εταιρείες-"κολοσσοί", γιατί δεν υπάρχει
Γερμανία-"κολοσσός". Υπάρχει μια Γερμανία-"σκιά",
που την ελέγχουν πλήρως και εις βάρος του λαού της οι
Εβραίοι. Τα "παιδιά" του Ρότσιλντ και του Ροκφέλερ. Τα
"παιδιά", που —εδώ και μισό αιώνα— με τις "πλάτες"
των Αμερικανών βιάζουν και λεηλατούν τη Γερμανία
και τον λαό της σε καθημερινή βάση. Ακόμα και ο
περίφημος γαλλογερμανικός άξονας ένα εβραϊκό
παραμύθι είναι. Τι γαλλογερμανικός άξονας μπορεί να
υπάρχει με το εβραϊκό "καρτούν" της Γερμανίας και τον
κοντό Εβραίο της Γαλλίας; Ο "Μπόλεκ" και ο "Λόλεκ"
των Εβραίων συνθέτουν άξονα;
Αυτή η συμμορία λεηλάτησε και την Ελλάδα. Αυτή
η συμμορία έπνιξε με "πέτσινα" χρήματα την ελληνική
οικονομία, για να της αποσπάσει το κεφάλαιο. Αυτή η
συμμορία είναι έτοιμη να μας "λυπηθεί" και να μας
"χαρίσει" τα χρέη, αν αποδεχθούμε το γεγονός ότι δεν
έχουμε πλέον ιδιόκτητη πατρίδα. Αν αποδεχθούμε ως
τετελεσμένο ότι είμαστε "φιλοξενούμενοι" στη γη που
κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας. Αυτό όμως το
τετελεσμένο δεν πρόκειται να το δεχθούμε. Δεν θα το
δεχθούμε, όπως δεν θα το δεχθούν οι ομοιοπαθείς μας

352
Πολωνοί, Βούλγαροι ή Τσέχοι και γενικά όσοι λαοί
έπεσαν θύματα των θλιβερών Εβραίων.
Αυτό, το οποίο δεν εκτίμησαν σωστά όλοι αυτοί,
είναι αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι ίδιοι. Ποιο είναι
αυτό το πράγμα; Οι πατρίδες των λαών έχουν αποκτηθεί
με αίμα. Δεν τους χαρίστηκαν. Είναι "ποτισμένες" με
αίμα και "πλασμένες" με ιδρώτα. Κάνει λάθος όποιος
αντιμετωπίζει τους λαούς σαν "καταναλωτές" και
προσπαθεί να τους ξεγελάσει με εμπορικά τρυκ. Όποιος
προσπαθεί να τους ξεγελάσει με χρήματα και
"καθρεπτάκια". Σ' αυτήν την περίπτωση δεν ισχύει το
γνωστό ότι …μετά την απομάκρυνση από το "ταμείο"
ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Αυτοί πράγματι μπορεί να τα έκαναν όλα "σωστά"
και να ξεγέλασαν τους λαούς με εμπορικά τρυκ. Αυτοί
πράγματι μπορεί να τους δάνεισαν και να έχουν
"νόμιμες" απαιτήσεις. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτε
απολύτως. Δεν χάνει ένας λαός την πατρίδα του μπροστά
σε ένα "ταμείο". Αν το αντιληφθεί το "λάθος", θα
γυρίσει και θα "σπάσει" καί το "ταμείο" καί το κεφάλι
του εμπόρου. Γιατί; Γιατί δεν είναι καταναλωτής. Γιατί
είναι άνθρωπος. Γιατί είναι πατριώτης και μπορεί και
θυσιάζεται για πράγματα που θεωρεί ιερά και κάποιοι
από βλακεία τα έχουν τιμολογήσει, για να τα
"αγοράσουν". Αυτά όλα έπρεπε να το γνωρίζουν ότι δεν
αντέχουν στον χρόνο. Γιατί τα έκαναν; Γιατί αυτοί, οι
οποίοι τα έκαναν, δεν έχουν εμπειρία πατρίδας. Αυτοί, οι
οποίοι τα έκαναν, είναι οι μοναδικοί λαοί που δεν έχουν
αποκτήσει πατρίδα με αίμα και δεν την έχουν ποτίσει με
τον δικό τους ιδρώτα. Το έκαναν οι Αγγλοσάξονες, που
αγόρασαν την πατρίδα τους και το έκαναν οι Εβραίοι,
που τους χάρισαν με εμπορικούς όρους μια πατρίδα.

353
 Σύντομα όλοι αυτοί θα καταλάβουν ότι δεν ισχύουν
αυτά που γνωρίζουν, γιατί απλά δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Έκαναν λάθος, που αντιμετώπισαν τους λαούς σαν
καταναλωτές και τους παγίδευσαν μπροστά στα ταμεία
τους, για να τους "ματώσουν". Οι λαοί "ματώνουν"
μόνον μπροστά στις "Θερμοπύλες" τους και όχι στους
πάγκους των εμπόρων. Εμείς οι Έλληνες είμαστε ακόμα
"ζωντανοί" και η "παράσταση" δεν έχει τελειώσει
ακόμα. Θα τελειώσει όταν το θελήσουμε εμείς. Εμείς…
οι απόγονοι του Αντιόχου του Επιφανούς. Όχι οι
απόγονοι του Περικλή ή του Αλέξανδρου. Οι απόγονοι
του Αντιόχου …και οι Εβραίοι κατανοούν καλύτερα από
τον καθένα γιατί το λέμε αυτό. Μπήκαν στην πατρίδα
του Αντιόχου και θα το πληρώσουν. Το "θηρίο", που
τους κατασπάραξε μία φορά, θα τους κατασπαράξει και
πάλι. Απλά αυτήν τη φορά δεν θα έχουν μέρος για να
κλάψουν.
Οι Έλληνες είναι οι τελευταίοι που θα απειλήσουν
την ενιαία Ευρώπη. Δική τους "εφεύρεση" είναι η ίδια η
Ευρώπη και θα την προστατεύσουν. Δεν έχουν
συμφέρον να φύγουν από την Ευρώπη, γιατί μέσα στην
οικονομία της είναι και τα δικά τους χρήματα. Τα
ευρωπαϊκά δικαστήρια διασφαλίζουν την επιστροφή
αυτών των κλεμμένων χρημάτων. Αυτοί, οι οποίοι θα
έχουν πρόβλημα, είναι οι Εβραίοι στους οποίους
αναφερόμαστε. Οι "αμετανόητοι" της ερήμου. Αυτοί, οι
οποίοι από την έρημο βρέθηκαν στην Ευρώπη και τη
"λέρωσαν", γιατί ήταν βρομιάρηδες. Καλά θα κάνουν να
ετοιμάζουν τα "μπαγκάζια" τους, γιατί και πάλι στην
"έρημο" θα βρεθούν. Αυτήν τη φορά όμως χωρίς
"Μωυσή" και χωρίς "θαύματα". Θα πληρώσουν όχι
μόνον αυτά που χρωστάνε στους Ευρωπαίους, αλλά και

354
αυτά που "χρωστούσαν" στους Αιγυπτίους. Εδώ θα
είμαστε και θα δικαιωθούμε.
Ο κόσμος ποτέ δεν θα χάσει τους "μαύρους". Απλά
οι "μαύροι" του μέλλοντος θα είναι οι Εβραίοι.
Συγκεκριμένα θα "μαυρίσουν" από το ξύλο. Από το ξύλο
που θα φάνε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη.
Από το ξύλο που θα "φάνε" από τους
ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ των ΗΠΑ, οι οποίοι αυτήν τη στιγμή
στην κυριολεξία πεινάνε και από το ξύλο που τους
χρωστάνε οι ΣΑΞΟΝΕΣ της Γερμανίας, που για μισό
αιώνα δέχονται εξευτελισμούς και ταπεινώσεις, χωρίς να
μπορούν ν' αντιδράσουν. Εμείς, ως Έλληνες, μια
"κλωτσιά" θα τους ρίξουμε. Την "πλάκα" μας κάνουμε
με τους γύφτους. Άλλοι είχαν τη μεγαλύτερη ζημιά και
τους αναγνωρίζουμε σειρά προτεραιότητας, για να τους
αρπάξουν από τον λαιμό. Ο χρόνος σύντομα θα μας
δικαιώσει στις "προφητείες" μας.

Το σύστημα, που έστησαν οι Εβραίοι, δεν θα

επιβιώσει επί μακρόν. Γιατί; Γιατί θα καταρρεύσει από
το δικό του βάρος. Γιατί οι γύφτοι ποτέ δεν ήταν καλοί
αρχιτέκτονες. Το σημερινό σύστημα των γύφτων θα
καταρρεύσει πολύ σύντομα, γιατί έχει διαστάσεις
κάστρου και αντοχές αντίσκηνου του παζαριού. Τα

355
πήραν όλα από όλους και τώρα δεν μπορούν να
κρατήσουν τα κλοπιμαία τους. Φαίνονται πλέον αυτοί
οι οποίοι τα πήραν, γιατί δεν είναι δυνατόν όλα τα κράτη
να είναι χρεωμένα και να μην φαίνεται έστω και ένας
ισχυρός, που να του χρωστάνε. Δεν είναι δυνατόν
Πλανητάρχες και "Μπανανίες" να είναι εξίσου
υπερχρεωμένοι και να μην φαίνεται ποιος τα "πήρε".
Το "κρυφό" τραπεζικό "υπερκράτος" των Εβραίων είναι
ορατό πλέον και αυτό το "κράτος" δεν αντέχει σε
επιθέσεις. Στην πραγματικότητα δεν αντέχει ούτε το δικό
του "βάρος".
Το σύστημα, που σχεδιάστηκε να "εξατμίζει"
χρήματα εις βάρος του κεφαλαίου, θα "εξατμίσει" και τα
χρήματα αυτών που το επινόησαν και άρα και των
Εβραίων. Η κρίση δηλαδή η σημερινή είναι απολύτως
όμοια με αυτήν του 1929. Είναι η κρίση της
αμερικανικής οικονομίας σε μια παγκοσμίως
αμερικανοποιημένη οικονομία. Οι Εβραίοι
αποβιομηχάνισαν τον Δυτικό Κόσμο και τον γέμισαν με
"πέτσινα" χρήματα. Μόλις οι άνεργοι "λευκοί" πρώην
εργαζόμενοι του Δυτικού Κόσμου πήγαν ν' αλλάξουν
ιδιότητα και να ζήσουν ως εισοδηματίες με αυτά τα
"πέτσινα" χρήματα, τούς αντιλήφθηκε το κεφάλαιο και
τους στέλνει έναν-έναν για ... συσσίτιο.
Απλά πράγματα. Η αμερικανική οικονομία
"γλίτωσε" ένα κραχ, γιατί εκμεταλλεύτηκε τον Δεύτερο
Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην πραγματικότητα η ίδια τον
προκάλεσε, για να εκτονώσει τις εσωτερικές της πιέσεις,
που θα την οδηγούσαν στην οικονομική κρίση. Οι
Αγγλοσάξονες και οι Εβραίοι της Αμερικής μαζί με τους
Εβραίους της Ευρώπης προκάλεσαν τον πόλεμο στην
Ευρώπη, για να ξεφορτωθεί η Αμερική μακριά από
την οικονομία της το "πέτσινο" χρήμα. Γι' αυτόν τον

356
λόγο το εβραϊκό κύκλωμα, το οποίο μέσω FED έλεγχε
το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα, χρηματοδότησε
τον Χίτλερ. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Όχι μόνον
θα ξεφορτώνονταν τα "περίσσια" και άρα επικίνδυνα
"πέτσινα" χρήματά τους στην Ευρώπη, αλλά με τα ίδια
χρήματα θα την αγόραζαν κιόλας. Έκαναν αυτό, το
οποίο απαγορεύεται να κάνεις σε μια οικονομία.
Αγόρασαν με αμερικανικά "σκουπίδια" το
ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Πλήρωσαν τον Χίτλερ με
"πέτσινα" χρήματα για να γκρεμίσει την Ευρώπη και
όταν αυτή θα ξαναχτιζόταν —επίσης με τα "πέτσινα"
χρήματα της αμερικανικής βοήθειας— θα αποκτούσαν
και την ίδια την Ευρώπη.
Η αμερικανική οικονομία και το εβραϊκό τραπεζικό
της σύστημα "ξεφορτώθηκαν" τα "πέτσινα" χρήματά
τους στην Ευρώπη και την "κατέκτησαν" με
"καθρεπτάκια", όπως επιχειρεί να κάνει σήμερα η
Γερμανία —μέσω των ίδιων εβραϊκών μηχανισμών— με
την Ελλάδα και τις υπόλοιπες μικρές ευρωπαϊκές χώρες.
Γι' αυτόν τον λόγο τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι
Εβραίοι δεν θέλουν για κανέναν λόγο να "ανοίξει" ο
φάκελος "Ολοκαύτωμα". Γι' αυτόν τον λόγο έχουν
νομοθετήσει, προκειμένου αυτό να μην συμβεί ποτέ.
Γιατί; Γιατί από το Ολοκαύτωμα εύκολα πηγαίνεις στη
FED και από εκεί βρίσκεις τα προβλήματα της
αμερικανικής οικονομίας, που επενδύθηκαν στη
"δολοφονία" της Ευρώπης.

357
 Σήμερα όμως δεν υπάρχει χώρος να "εξατμιστούν"
τα χρήματα αυτά και θα καταρρεύσει ολόκληρη η
οικονομία. Η ρατσιστική παγκόσμια οικονομία της
γελοίας "πυραμίδας" των "λευκών". Οι Εβραίοι, αφού
κατόρθωσαν το ακατόρθωτο, πήγαν και
αυτοκτόνησαν. Αφού κατάκτησαν με χρήματα όλο τον
κόσμο —και άρα κατάφεραν αυτό, που δεν κατάφεραν οι
ισχυρότεροι των λαών με τόνους αίματος και άπειρες
σφαίρες— δεν ήξεραν τι να τον κάνουν. Αφού
κατάφεραν και απόσπασαν το κεφάλαιο από τα χέρια
των πιο ισχυρών ιδιοκτητών του κόσμου, μη
γνωρίζοντας τι να το κάνουν, το κατέστρεψαν. Οι
άνθρωποι, που "νίκησαν" τους Αγγλοσάξονες. Οι

358
άνθρωποι, που τους "γκρέμισαν" από το "βάθρο" τους.
Οι απόλυτοι πρωταθλητές της ηλιθιότητας.
Απέκτησαν με χρήματα το πιο μεγάλο "παλάτι" του
κόσμου και ως γνήσιοι γύφτοι πήγαν και έστησαν
"σκηνή" στην "αυλή" του για να κατοικήσουν. Έπαθαν
αυτό, το οποίο είπαμε σε άλλο σημείο για τους άλλους
σε σχέση με τους Εβραίους.
Όπως κανένας δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί το
χρήμα και το εμπόριο με τον επιτυχή τρόπο που το
κάνουν οι Εβραίοι, έτσι και οι Εβραίοι δεν μπορούν να
εκμεταλλευτούν το κεφάλαιο. Δεν κατέχουν τη
λειτουργία του κεφαλαίου, προκειμένου να το
εκμεταλλευτούν όπως πρέπει. Έμποροι ήταν πάντα και
οι έμποροι ποτέ δεν βλέπουν το κεφάλαιο όπως
πραγματικά είναι.
Όταν οι έμποροι βλέπουν ένα εργοστάσιο, στην
πραγματικότητα το βλέπουν σαν μια συναρμολογημένη
"αποθήκη" ανταλλακτικών, τα οποία, αν πωληθούν, θα
αποφέρουν άμεσα χρήμα χωρίς καθόλου κόστος. Δεν το
βλέπουν ως μια "μηχανή", η οποία αναγκαστικά, λόγω
της λειτουργίας της, ξοδεύει χρήμα πολύ πριν παράγει
τέτοιο. Μια μηχανή, η οποία "καθυστερεί" για να φτάσει
στο κέρδος. Με την ασχετοσύνη τους ρευστοποίησαν και
άρα κατέστρεψαν το παγκόσμιο ΚΕΦΑΛΑΙΟ, για να
βγάλουν γρήγορα και ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ.
Είναι θέμα χρόνου να πέσουν θύματα της ίδιας
τους της απληστίας. Δεν θα πάρει πολύ καιρό, που θα
δούμε τη συμμορία να "τρέχει" και πάλι στις "έρημους".
Γιατί στις "έρημους"; Γιατί δεν θα μπορεί να παραμείνει
στην Ευρώπη. Μπορεί κάποιος να συναντήσει σήμερα τη
διαβόητη Λίβνι στο Λονδίνο των ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΩΝ;
Τα πεινασμένα πλέον χριστιανικά "θηρία" θα βγουν
όλα μαζί στο κυνήγι της πονηρής εβραϊκής "αλεπούς"

359
και θα γελάσει ο κάθε πικραμένος. Κάτι εβραϊκό να
"μυρίσουν" θέλουν και θα ξεκινήσουν το κυνήγι. Το
γνωστό κυνήγι, το οποίο έχει επαναληφθεί με την ίδια
πιστότητα πολλές φορές στο παρελθόν.
Μόνον που αυτήν τη φορά θα είναι πραγματικό.
Δεν θα κυνηγάνε με χρήματα των Εβραίων τους
Εβραίους, για να "κονομήσουν" οι ανά τον κόσμο
Ροκφέλερ και Ρότσιλντ.
Θα τους κυνηγήσουν για τελευταία φορά για την
τιμή τους και για τις πατρίδες τους.
Τραϊανού Παναγιώτης
Έλληνας Πολίτης

Βρε βρε, καθε μερα με την εκπληξη της! Μινεϊκο ο

Παπανδρεου, Κοεμτζογλου ο Χρυσοχοϊδης και
Τουρκογλου ο Βενιζελος ! Ωραια κυβερνηση εχουμε !

360
361