Professional Documents
Culture Documents
His Personal Slave
His Personal Slave
lagi siyang nagpapaiyak ng babae, nanununtok ng lalaki, nang-aasar ng mga professor, tapos! Eto
paaaaa
FEELING GWAPO! (kahit gwapo naman siya talaga)
Argh nakakairita talaga! Oo ako na affected! Kasi alam ko ang mga tipong katulad niya! Fake
people! Harujuskoooo. -_______________________Tapos nakakairita, lumapit siya sakin pagkatapos ko matapon yung spaghetti sa kanya. Nakangiti
pa siya, TAKE NOTE! Nakangiti. Oh diba?! Akala ko di siya galit eh. Sabi ko nga:
"Uy sorry. Hehe. Uhm. Nadulas kasi ako. Hindi ko sadya! Uhm. Promise yun!"
Nakangiti pa siya nun at lumapit sa akin, habang tinatanggal niya yung spaghetti sa kanya,
palingalinga siya sa paligid. Wala namang tao. THANK GOD. Kasi nakakahiya. Baka may magvideo pa
ng kaengotan at kapalpakan ko.
"What's your name?" Nakangiti pa siya talaga. Nyeeh?! Natapunan ko na siya nakangiti pa? Hmm.
"Ako? Ah bakit? Ano... Kathryn Santiago."
"Anong course? And what's your block?" Bat ba siya tanong ng tanong? Okay medyo
naseselfconscious ako, ampanget ko siguro. Panget naman talaga ako eh.
"Ako? Business Administration major in Marketing Management. 4th year block 1. Bakit? Sorry
talaga--"
"
"What?"
"
"
"Wala kang perang pambayad? Kawawa ka naman. Tsk. Ang clumsy kasi eh. Di pa kilala kung sinong
binangga mo."
OKAY ANG ARTE NIYA AH!
"Eh kasi wala akong pambayad! Di ko naman kasi sinasadya eh!"
"Okay."
Okay daw?! Haaaa? Di ko na-gets.
"Okay na? D-di ko na kailangan magbayad sayo? Weee salamat! Wala kasi--"
"Hold up! Sinong nagsabing hindi mo na yan pagbabayaran? Pagbabayaran mo yan... in a
Pg4Pg4
different way. I'll give you a punishment. Accept it or you'll face expulsion at makikick-out
ka."
WHAAAAAAT?! Waaaaa. Ano ba kasi 'tong pinasok ko? Gulp. Sakyan mo na lang Kath! >.<
"Uhm... sige. A-ano yun?"
Lumapit siya sakin at tinanggal yung polo niya, crinumple na parang paper tapos binigay sakin.
Nakablack na sando na lang siya at gulp... okay. Badboy ang dating!
"You'll be my personal slave for a month. Okay? Oh eto labhan mo. Bwahahaha. *evil smirk*"
Kumain muna ako ng breakfast, naligo, at syempre nag-ayos. Although hindi ko na kailangan magayos dahil pangit naman ako. I mean, hindi naman sa pangit. Sabi lang nila pangit ako, paano ba
naman kasi, naka-braces ako, kulot ang buhok ko, nakasalamin na makapal, yung uniform ko, ang
laki, eh payat naman ako. Kasi nga... nerd ako.
Bakit hindi ako nag-aayos? Ayoko eh. Eto kasi yung comfort zone ko, yung pagiging nerd ko. At
least walang pumapansin sakin. Yung mga bruhang umaaway sakin, sila Joanna, yun lang naman yung
mga epal sa buhay ko eh. Ewan ko ba kung anong ginawa ko sa kanila. Nakakabadtrip.
Nilabhan ko nga pala yung shirt nung lalaking yun, nakakainis. Dahil sa pesteng polo na 'to,
magiging slave niya ako. -_- Dami kong satsat. Makapasok na nga.
"Ma. Alis na ako! Bye po." Nagbeso na ko kay mama at lumabas ng gate.
--------------------------------MONTENEGRO UNIVERSITY
Haynako. Asan ba yung Daniel Montenegro na yun?! Ang laki kasi ng university, teka. Anong
College
Building niya ba? Ang alam ko 4th year na rin yun. Nako naman, babalik ko na kasi yung polo
niya.
Makapagtanong na nga lang. Kanino? Wala naman akong kilala. Aish. Dun na nga lang sa lalaking
yun! Tutal mukhang hindi naman busy eh. Nakatayo lang kasi at nakasandal sa may puno.
"Uhm hello! P-pwedeng magtanong? A-alam mo ba yung building ni D-daniel Montenegro?"
Binigyan lang ako ng weird look nung lalaki. Grabe ang taray ah.
"For what? Mukha ba akong tanungan ng mga nawawalang tao?" Okay ang sungit niya. Tss. Sayang
effort! -________"Ay sorry. Nevermind. Sungit." Tumalikod nako nun pero nagulat ako ng hinawakan niya yung kamay
ko.
Ehhhhhhhhhhh?
Pg6Pg6
"Ako masungit? Hindi ah. Bakit ba kasi sakin pa nagtanong? Crush mo ako no? Dinahilan mo lang
si Daniel para makausap ako no? HAHA!"
Ano daw? Crush ko siya? SIYA? Ni hindi nga siya... okay gwapo siya, maputi, oh ano naman? Tss
yabang. -_"Hindi ah! Tss. Parang tinatanong ko lang. Aish. Bitawan mo nga ako. Dyan ka na! Nice talking
huh?!"
Tumakbo na ako nun para di niya ako maabutan. Aish. Nababadtrip na naman ako.
Palinga-linga ako sa mga students, aba nakatingin sakin? Nanyare? Mga nakabusangot pa mukha.
"OMG. She talked to him!"
"Aaaaah! She's a flirt!"
"Nerd na nga lumalandi pa!" "How dare she talk to Albie?!" "Flirt nga kasi!"
Hindi ko na lang pinansin. Tsk. Edi makipag-usap rin sila! Nako naman. Sino ba naman kasi yung
kinausap ko? Albie? Wait...
Oh shit. Albie Ravena? Yung... nagbabasketball rin? Yung bestfriend nung Daniel na yun? OMG
Nakakahiya naman! Aaaaaah. Ang fail ko. NAKAKAHIYA!
CHAPTER 3.
KATHRYN'S POV
Pumasok na lang ako ng classroom, oh well, invisible ako kaya walang pumansin sakin. Napakaself centered kasi ng mga classmates ko. Ewan ko ba.
Maya-maya pumasok na yung professor namin, may kasunod na girl na maganda.
Pg7Pg7
"Okay class, before we start our discussion, I'd just like to welcome our new student here,
ngayong second sem lang siya pumasok because of personal reasons, this is Zharm Sy. Zharm's
father is one of the generous benefactors here in the University so please, be good to her."
"Yes maam."
"Okay please sit at the back besides... Ms. Santiago." Wow. First time kong magkakaroon ng
katabi.
Hahahaha. Baka magpalipat rin 'to, wala namang tumatabi sakin eh. Ampangit ko daw kasi. Tss. _Umupo na siya sa tabi ko. Nginitian niya ako. Nginitian ko na rin.
"Ah... hello! I'm Zharm." Inabot niya yung kamay niya sakin. Okay mukha naman siyang mabait at
hindi judgemental. :)
"Uhm... Kathryn pala." Nagshake-hands kami. Tumahimik na lang ako nun kasi naman, wala akong
masabi. Hehehe.
"You're pretty by the way."
Napatingin ako sa kanya. Seryoso siya?
"A-ako? Eh ampangit ko nga eh."
"No. Hindi ka lang siguro palaayos."
Ngumiti siya. "Oo naman. Ano ka ba. I think we'll be very good friends."
Okay ako na natutuwa. May kaibigan nako! (^___^)
*tok tok*
"Wait class." Lumabas si prof tapos may kausap ata sa door. Tapos nagulat ako ng makita ko kung
sino yung kausap niya. Pumasok ba naman sa classroom!
Si Daniel! Naka-topless! O_______O
"AAAAAAAAAH SI DANIEL!" "OMG MAY ABS!"
"6-PACK! NAKAKALAWAY!"
"ANG GANDA NG VIEW!"
Nakatulala pa rin ako habang sumisigaw 'tong mga classmates ko. Ano ba kasi ginagawa neto dito?
At... gulp! Naka-topless pa!
Mukhang may hinahanap si Daniel at biglang napatingin siya sakin. At nagsmirk. Oh no!
"Excuse me Prof. I'll just excuse... her."sabay turo sakin. Napatingin naman sakin yung mga
classmates ko. Gulp.
"Hoy! Yung polo ko dala mo? Akin na. Suot mo sakin ah." sabay lip-bite. Aaaaargh!
A-ano daw?! O.O
"OMG! Did they..." "Uhm..."
"Don't tell me nag-ano na sila?!"
Oh shit. Grabe naman! Di naman porket nasa akin yung t-shirt niya nag... nag-ano na. Di ba
pwedeng
pinalabhan niya lang sakin? Okay pumapraybeyt-benjamin ako ah. Pero kasi naman! Ineembarass
niya
ako eh.
Pg9Pg9
"Oh Ms. Santiago. Ikaw pala hinahanap ni Mr. Montenegro. Sige na."
Tumayo na ako dala-dala yung polo niya. Pagkaharap ko sa kanya, nakita ko siyang nagsmirk kaya
lalo
akong nainis. Ang tangkad niya pa. Kaya nakaharap ako sa... sa abs niya! Err. Tumingin ako sa
kanya.
Pabulong ko na sinabi. "Ano bang problema mo? Nakakainis ka!"
"Eh ang sarap mo inisin eh. Hahaha. Pikon." Tapos tumawa pa. Take-note. Tahimik sa classroom.
Tahimik!
"Prof. Kausapin ko lang si Ms. Santiago. Excuse ko lang siya sa labas."
"Oh sure you can Mr. Montenegro." Tapos hinila ako papalabas ni Daniel. Argh! Paimpress pa yung
"Bahala ka dyan!"
"Woah! Chill. Anong pangalan mo uli?" sinuot niya na yung shirt niya. Thank God.
"Kathryn Santiago nga. Bakit na naman?"
"Okay. Kathryn Santiago. Anong number mo? Wag kang magfeeling. Kailangan ko lang para kapag may
papagawa ako sayo." Tsk. May sinabi ba ako?
"Akin na cell mo." Inabot niya sakin at tinype ko na yung number ko dun.
"Oh." sabi ko pagkabalik ko ng cell niya.
"Text na lang kita. Dun pala ako sa Entrepreneurship Building. Kaya pag tinawagan kita oh
tinext. Pag hinahanap mo ako, dun lang ako. Sabihin mo yung pinakagwapo. HAHAHA. "
"Okay. Tss."
"Ah so naggwapuhan ka nga sakin?" Lumapit pa siya sakin sobrang lapit. Aaaaaaargh! Tinulak ko
nga.
"Ano ba?"
"Tss. Akala mo naman maganda ka." Haynako nanlait pa. -_"Ang epal mo. Alam mo yun?" Tumawa lang siya.
"Paano ba? Bye slave." Tapos alam mo yung nakakairita?
Nag-lip bite siya! Err. Naiirita talaga ako! Ano siya nangseseduce?
Pg11Pg11
Haynako. Nakakairita! First day ko pa lang, susuko na ko! Nakakahiya talaga. -_CHAPTER 4.
KATHRYN'S POV
LUNCH TIME
Andito kami ni Zharm sa favorite spot ko kapag kumakain, sa may bench sa ilalim ng puno malapit
sa chapel ng University. Ang tahimik kasi dito at walang maiingay na girls na puro boys ang
topic, pati yung mga boys na ang girls rin ang topic. Basta tahimik. Tapos.
"Why are we eating here?" tanong ni Zharm.
"Ayaw mo ba? Eh kasi--"
"No! I like here. I mean, ang peaceful dito." tapos ngumiti siya. "What I mean is, don't you
have other friends? Baka naabala pa kita."
"Hindi naman sa ganon. Okay lang! Sa totoo lang, ikaw pa lang yung naglakas-loob
makipagkaibigan sakin eh."
"Talaga?"
"Oo. Ewan ko ba. Para bang hangin lang ako sa kanila."
Sumimangot naman siya. "Tsk. There are so many spoiled brats here. Pero okay na ako, andyan ka
na rin eh."
"Salamat at nakipag-friends ka pa sakin." tapos ako naman ngumiti sa kanya.
"No worries Kath. Let's eat?" Binuksan ko na yung lunch box ko, sakto meron rin siya. Andami
niyang food! Edi siya na alagang-alaga.
Pg12Pg12
"Want some?"
"Ah nako, wag na. Nakakahiya." umiling lang siya.
"Don't be shy. We're friends now right? Here." Di ko na siya napigilan, nilagyan niya na ng
ulam yung pagkain ko.
Fish lang kasi ulam ko tapos gulay. Okay lang naman yun noh. Hindi naman kasi kami mayaman,
hindi naman mahirap. Sakto lang. Pero gusto ko kasi 'tong food. Lalo na kapag luto ni Mama.
"Thanks." nagsmile lang siya in return.
Nagkwentuhan kami habang kumakain, nagkwento siya tungkol sa past school niya, kung bakit siya
lumipat, yung naghomeschooling pa siya, naghiwalay parents niya. Basta madami. Nagkwento na
rin ako tungkol sa akin.
Pasubo ako ng pagkain ko ng bigla siyang nagtanong ng nakakagulat.
"Anyways, kayo ba nung guy na nag-excuse sayo kanina sa class? Yung Daniel?" Napaubo ako nun
bigla, nabuga ko tuloy yung kinakain ko. Kanin lang!
"Hehe. Hindi ah!" lumaki yung mata niya tapos ngumiti siya. Nyeh?
"Oh. Ganon? Akala ko kayo nung... Daniel. Haha!"
"Hindi nga kasi."
"So you're like, close friends? Kasi diba, gusto pa niyang ikaw magsuot ng shirt niya?" nag-no
sign ako at nagshrug.
"Malay ko dun. Atsaka, hello?! Nang-iinis lang yun. Haynako. Trip kasi ako nun. Personal S--"
Omaygad. Muntik ko pang masabi.
"Anong personal s? Ano yun?"
Pg13Pg13
"H-ha? Wala. I mean, personal s-study partner niya ako! Oo tama yun! Hehe. Gusto niya kasing
magpaturo sakin. Hehe. Nerd daw kasi ako." Buti nakaisip ako kaagad ng dahilan. Kahit ang lame.
-_____"You're not a nerd. You know. Ikaw rin kasi. Di ka palaayos."
"Ikaw kasi maganda." Oo maganda siya. Kulot yung hair, maputi, maganda talaga. Pang-model.
"Nah. I'm just... me. Kung maganda sana ako nagustuhan na ako ni--"
"Nino?" nag-no sign lang siya.
"No one. Basta maganda ka. Okay? Ayusan kita you want?"
"Wag na. Okay na ko sa itsura ko. Thank you na lang."
"Ehhhh. >.< Sige na?"
"Hindi na. O-okay lang talaga."
"Okay fine. Pero let's be sisters ha? Gala tayo mamaya gusto mo?"
"Oh sige wala naman akong gagawin."
*bzzt bzzt*
"Wait lang may nagtext." Nilabas ko yung phone ko, sakto may nagtext nga.
From: 09XXXXXXXXX
Oy. Asan ka?
Huh? Sino 'to? Aish. Di ko na lang rereplyan.
"So sino nagtext?"
Pg14Pg14
"Ah wala! Ewan ko. Unknown number eh. So saan tayo punta mamaya?"
"Hmm. Sa--"
*bzzt bzzt*
"Uy sandali lang talaga ah. Tignan ko lang may nagtext na naman eh. Sorry!"
"Okay lang ano ka ba. Take your time."
"Salamat!" Tumayo ako nun at medyo lumayo kay Zharm.
Binuksan ko na yung phone ko. Tsk nagtext na naman yung kanina.
From: 09XXXXXXXXX
Hoy! Ano na? U gonna ignore me? Tssssss. Wer k?
Nireplyan ko nga.
To: 09XXXXXXXXX
hu's this? wrong num ata.
*bzzt bzzt*
From: 09XXXXXXXXX
HEY SLAVE. the f.ck? go at the carpark ryt now! i'm here. tss. bring your bag.
Haaaaa? Ay si Daniel 'to? Aish! Bat ako pupunta dun? Atsaka. Bakit ko dadalhin bag ko? Amp
naman oh. Ano yun sasama ako sa kanya? Haynako. Nilagay ko na siya sa contacts ko. Mr. Yabang!
To: Mr. Yabang
eh may klase pa kaya! err. may class pa kme sa logistic operations eh. tska may quiz p kme!
hehe pwede mmyng uwian n lng? wg na magcutting msma yun!
Pg15Pg15
*bzzt bzzt*
From: Mr. Yabang
Sino prof mo sa class mo na may quiz?
To: Mr. Yabang
ha?! si mdm. cruz. bakit?
"Uy okay ka lang ba?" napalingon ako kay Zharm at ngumiti.
"Ah ayos lang."
"Sino ba katext mo?" sasabihin ko ba? Ay ayos na alam naman niyang personal study partner niya
ako eh. Kahit chorva lang.
"Si Daniel. Hehe." bigla naman siyang nagpout. Anyare?
*bzzt bzzt*
From: Mr.Yabang
Pnta kna carpark! dali. K na. exempted kna sa quiz mo. go!
What the? Exempted ako? Anong ginawa niya? Kinausap? Okay ako na...
Natouch.
Kahit alam kong uutusan rin niya ako mamaya. Haynako! Pero sige na nga.
To: Mr. Yabang
oo na papunta na. thanks pla.
Message Sent.
Lumapit ako kay Zharm na nagtetext rin.
Pg16Pg16
Pagdating kong carpark, nakita ko siya nakasandal sa kotse niya. Mukhang mamahalin kotse niya.
What do you expect? Nakakatakot tuloy sumakay.
"Oh Kath? Tss. Ang tagal mo ah. Sakay na."
"Ha? Ahh! S-sige." Umupo muna ako sa backseat kaso bigla siyang sumigaw.
"Ano ko driver mo? Dito ka!" sabay turo sa seat katabi niya. Gulp. Galit na siya nun?
"Teka. Galit? Haynako."
Umupo ako sa shotgun seat, tapos syempre siya sa driver's seat siya malamang. Pinastart na niya
yung
kotse.
Tahimik lang kami habang nagbbyahe. Saan ba kami pupunta?
"Saan ba tayo pupunta?"
Pg17Pg17
Napalingon ako dun sa dalawang matanda. Haaa? Sino bang pinag-uusapan nila? T.T
"Uy iha." biglang sabi nung unang matanda na nakatingin sakin.
"Bakit po?"
"Hinay-hinay naman kayo. Baka mamaya may mabuo, bahala ka. Ambabata niyo pa." Ano raw?!
Napatingin naman si DJ dun sa dalawang matanda na rin.
"What did you just say? We're too... young?" Aish ano ba 'tong si DJ!
"Oo iho, kaya gumamit ka na lang ng proteksyon. Nako kayong mga bata pa naman, napakacurious."
Napanganga ako sa sinabi niya.
"But--"
*ting ting*
"Sige iha at iho, mauna na kami. At kami'y mag-aalaga pa ng bata. Tandaan niyo ang bilin
namin. Mapupusok pa naman kayo." at lumabas na sila ng elevator. Saktong 10th floor pa!
SPELL AWKWARD?
"E-ehem." napatingin ako kay DJ nun na nagkakamot ng ulo.
"A-ano?"
"T-that... you... you know! That! F-forget it! Aish."
"Bakit ko naman tatandaan yun?" Oops mali ata nasabi ko, second death glare incoming! Aish. =_=
"Basta! Don't argue or else..."
Pg19Pg19
"Opps!" winagayway ko yung dalawang kamay ko sa mukha niya. "Oo na sige na! Di na po Master
DJ."
"Good."
*ting ting*
"Oh dali labas na. Tss."
"Oo na! Sungit."
"Anong sabi mo?"
"Wala po Master DJ. Sabi ko ang pangit ko. Saan na ba kasi kayo nakatira?"
"Etong buong 15th floor."
"Ahh..." oo na sige na siya na may buong floor para lang sa kanya. -______Inobserbahan ko naman yung condo niya, at oo! Siya na. Ang laki at ang gara. Magkano kaya
ginastos dito? Nako ayoko na malaman.
"So uhm. Ano pong gagawin ko dito Master DJ?"
"Clean all the mess. I'll just do my homework then afterwards, will shower. Basta! Gawin mo na
trabaho mo!"
"O-okay po." Tsk ang sungit! Makapagsimula na nga. Pumunta ako sa may gilid kung saan andun
yung gagamitin kong pang-linis. Walis tapos dustpan natural. =_=
Medyo magulo gamit niya lang sa may center ng kwarto niya, lalo na sa living room niya, kalat
ang
mga wrappers ng mga junkfood, ang daming bote na nakakalat rin. Napatingin pa ko sa kitchen
niya,
grabe ha. Di ba siya marunong maghugas ng mga pinaglutuan niya pati mga pinagkainan niya?
Tssssss.
Pg20Pg20
Okay na yun! Wag sana siyang magrereklamo. Sana Lord! Bibigyan ko na lang rin siya ng dessert,
ano bang pwede? Aish. May cake naman siya yun na lang! Tapos drinks, orange juice! Okay na yun!
Okay Kath, luto luto rin!
--------------------------------------------AFTER 2 HOURS
"Oh eto na po, master DJ." Sabay lapag ng mga niluto ko sa table. Yung rice nakahain na rin sa
kanya pati yung orange juice.
Pagkatingin ko sa reaksyon niya:
MASTER DJ -------> -___________________"May problema ba?"
"This looks... I don't know. Pagkain
Stew or even Delmonico Steak?"
Ano ba yan. Nahiya naman ako. (__
Pg22Pg22
__)
"Eh, hehehe. Masarap yan! Adobo at Laing, tapos may dessert pa mamaya! Kain na po kayo Master."
mukhang nag-iisip pa siya ng ilang minuto, ano ba?! Tss.
"You eat first. Get a plate and serve yourself too."
"Ha? Bakit pa?"
"Baka this has poison or something." sabay tingin niya sakin. "Gusto mo ba akong patayin para
di na kita pahirapan?"
"Sira! Haynako dami pang sinabi. Walang lason yan no!" kumuha na ko ng plato at naglagay na ng
niluto ko.
"Oh tignan mo ahh... *nomnomnom*" sabay pakita sa kanya na kumakain ako.
"Aish sige na nga."
Kumain na siya at ako na rin, sumabay. Gutom na pala ako di ko napansin. -_Maya-maya, nagulat ako ng nakadalawang rice na siya!
"Masarap luto ko no? Aminin!"
"Tss. Hindi ah. Gutom lang ako." Aysows
Nang natapos na ko kumain, tumayo ako, niligpit ko yung mga platong huhugasan at dinala sa
kitchen para maghugas, pagkatapos. Umupo na lang ako ulit sa sofa. Pagkatingin ko sa watch ko,
5pm na? Ambilis ng oras. Kailangan kong makauwi na. Inaantok na rin ako eh.
Dahil andun si DJ sa kwarto niya, at nahihiya rin akong kumatok, tinext ko na lang siya kung
pwede ng
umuwi.
To: Mr. Yabang
ano na? uwi nko ah. dali... please?
*bzzt bzzt*
From: Mr. Yabang
Wait. 30 minutes lang. hatid na lang kita. baka tatanga ka na naman mawala ka pa. tssss... nuod
ka muna dyan ng tv.
Ah ganon? Mawawala? Ano ako bata? Haynako. Pero tama rin siya, baka mawala ako eh hahaha.
To: Mr. Yabang
kfine master. salamat. :3
Binuksan ko na yung tv, at ayun nanuod na nga. Phineas and Ferb yung palabas. Grabe inaantok na
talaga ako ah.
Di ko namalayan napapakit ako at biglang...
Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
--------------------------------DANIEL'S POV
"Yeah dude. Oo nga sabi. Tssss! Oo... ge bye."
Aish. Nakakaasar 'tong Albie na 'to. He's asking non-stop about Kath. Like wtf? Kanina kasi
tinanong
ni Kath si Albie kung saan ako, eh mukhang pinagtripan niya ata, ayun, nainis si Kath. Tapos
etong si
Pg24Pg24
Albie gusto ulit makita si Kath. Sarap daw asarin ulit. Sinabi kong andito siya sa condo ko
bilang slave ko (oo alam niya), sabi niya punta daw siya. Sabi ko wag na.
Bakit pa kasi siya pupunta? Tss. He wants to know more about her? Baka natamaan na yun?
Maghanap na lang siya ng ibang pagtitripan niya! Tss.
"Shit." nakaka-isang oras na pala ako dito sa kwarto. Kailangan na palang umuwi ni slave. Okay.
Lumabas nako at aba!
Slave is sleeping.
Mukhang napagod. Hays. Pinagod ko kasi...
Pinagod ko sa pag-uutos ko ah! Kayo. Eh kasi... ang sarap lang niyang badtripin, hahaha. Ang
clumsy pa. Kahit nerd yun, maarte rin pala yun.
Napalapit ako sa kanya at tinignan ko siya. Dahil siguro sa antok niya, napahiga siya sa sofa,
nakanganga pa. Tulo-laway! Tss nakakahiya. Buti ako lang nakakakita dito ngayon.
Teka...
Paano ko siya mahahatid sa bahay niya? Di ko alam. Aish. Dito na lang siya matutulog. No
choice.
-___________________________________________Binuhat ko siya, at dinala sa kwarto ko. Kinumutan ko siya at hinawi yung ibang buhok sa mukha
Iniwan ko na lang siya dun at pinatay yung ilaw, nakaaircon naman eh. Dun na lang nga ako sa
sofa.
I watched tv a little bit at ng inantok nako, matutulog nako. Sana maayos tulog nung slave na
yun. Naging pahirap ata ako sa kanya. =_=
Goodnight... slave. Thanks for the food. Naisip ko na lang bigla bago ako pumikit at natulog
na.
CHAPTER 6.
KATHRYN'S POV
THE NEXT DAY
"A-aray..." napahawak ako sa ulo ko. Bakit ang sakit? Ugh. Ang sama ng pakiramdam ko bigla.
Aish. Napaupo ako at nag-unat. Tapos kinuha ko yung eyeglasses ko sa side table. May side table
na pala ako? Color black pa? Hmm.
Teka...
Nasan akooooooooooo?!
"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!" nabato ko yung unan sa kamang hinihigaan ko. Tinignan ko yung ilalim
ng kumot ko.
Naka-damit pa ko! Hays salamat. Teka. Nasan ba ako? Andito pa rin ba ako kela-"Oh gising ka na pala. Tss. Tulog mantika ka pala nerd!" napalingon ako sa pumasok.
"AAAAAAH ANO BA!!! MAGDAMIT KA NGA!" sabay bato nung isa pang unan habang nakatakip yung mata
ko gamit yung isang kamay ko. Nakakainis kasi eh!
"Bakit? This is my house slave. Ano naman kung naka-boxers lang--"
"Basta magbihis ka! Amp naman eh!"
Pg26Pg26
Asan ba gamit ko? Cellphone ko? Argh. Nasa bag ko pala. Nasa baba pa. Tss. Makababa nga.
Tatayo na sana ako kaso...
*blag*
"Oh ano na naman?! Magbihis ka na nga kasi nakakailang eh!" Pano pumasok na naman sa kwarto,
naka-boxers pa rin! Argh na-aano ako...
Nasasagwaan! Anong akala niyo?
"Baka magbibihis ako? SA KWARTO KO?! Labas na nga. Aish nakakairita!"
"Oo na ho master sungit!" sabay labas ng pintuan ng kwarto niya. Argh! Naiinis pa din ako. Ang
agaaga eh.
Ay hala! Asan na ba bag ko? Baka mamaya tumawag na si mommy! Lagot ako.
Pagtingin ko sa cp ko, oh wow. 8AM na! 9AM pasok ko. Ang galing lang. Eh ang layo layo ng condo
na 'to sa bahay namin eh. Asa naman akong hahatid ako ni DJ sa bahay. -__Pg27Pg27
Tinext ko si mommy na uuwi na ko. Aish. Anong sasabihin ko kay mommy? At kay kuya? Eh kasi
napaka-oa nila minsan. Baka pag sinabi kong nakatulog ako sa bahay ng isang lalaki, baka
ipadala ako sa Canada. Doon sa tita ko, laging panakot sakin kapag may ginawa akong masama.
Hayy!
Pero wala namang nangyari! Naka-damit naman ako ah. Basta! Nakatulog lang talaga ako.
Napabuntong-hininga na lang ako at napabulong. "Haist. Ano ba kasing sasabihin ko kay mommy?"
"I already talked to your mom. She called awhile ago." ano ba naman yan! Pasulpot-sulpot 'tong
DJ na 'to. -__"T-teka lang... tumawag siya? A-anong sabi mo!"
"Woah chill! Ampanget mo na nga pumapanget ka pa lalo." tss nang-asar pa.
"Ewan ko sayo! Ano nga kasi? Anong sabi?" umupo siya sa kabilang sofa. Bakit hindi siya
nakaschool-uniform? Aish. Ganun pala talaga silang mga may shares sa university. Hindi
required. Ugh. May klase pa pala ako naalala ko na naman.
---------------------------------------------DANIEL'S POV
"Ewan ko sayo! Ano nga kasi? Anong sabi?" tss. I swear this nerd is getting on my nerves.
Makasigaw parang di babae. Aish! -______"Well. Ganito kasi yun. Dahil dun ka nga natulog sa kwarto ko at ako dito sa sofa. Sa SOFA!
Nanunuod ako ng tv nun at biglang tumunog yung cell mo."
"Oh tapos?! Uy anong sabi!" Aish! Sinabi ko na ngang dito ako sa sofa natulog, di man lang
nagalala sa likod ko. Sakit kaya matulog sa sofa! Tss. Siya na nga sa kama ko eh. Sa kama ng
King ng University na pinapasukan niya! Argh, Nafrufrustrate ako. Di ko alam kung bakit!
"What the hell slave? Patapusin mo muna kaya ako magsalita? Baka gusto mong utusan ulit kita
ngayon na?!" sumimangot naman siya nun. HAHAHA. Ano nerd?
Pg28Pg28
Flashback
*riing riing*
Tss. Ano ba yan istorbo. Teka. Galing ata sa bag ni nerdy slave. Sino naman 'tong tatawag?
Boyfriend
niya?
Aish! -____________Pagtingin ko sa screen.
Calling: Mommy
Ahh... mommy lang niya pala. Okay!
*answer call*
"Hello? Nak?! 9PM na gabi na. Curfew mo na! Asan ka na? Bakit di ka pa umuuwi?"
"This is not Kath. This is Daniel."
"Anong hindi? T-teka... Daniel? Sino ka? Kasama mo ba anak ko? Anong ginawa mo sa anak ko?!
Kinidnap mo ba? Wala kaming pambayad!"
Parehas sila ni slave. Ang lakas ng boses. Napaka-immature pa. -______"Yes. I'm with your daughter. No. Hindi ko siya kinidnap. Mayaman na kami bakit ko pa siya
kikidnapin? Tss. But she's asleep."
Pg29Pg29
"Tss. Sige." lumabas na kami ng condo unit tapos ayon sumakay na ng elevator.
----------------------------------------------------KATHRYN'S POV
Nung nasa elevator na kami. Napansin ko lang...
Andito na naman yung dalawang chakang matanda kahapon! Aish. -_- Nakatitig na naman sila samin.
"Ehem ehem. Ano iho at iha? Sinunod niyo ba ang payo namin?"
"Oo nga. Kamusta? Di bale ganun pa rin naman ang feeling kapag nag-loving loving kayo eh. May
proteksyon nga lang."
Hayy ano ba yan! "Uhm wala naman po--"
"Nako iha wag na kayong mahiya samin. Alam namin na ganyan na ang kabataan ngayon. Kaya--"
"CAN YOU PLEASE SHUT THE FCK UP?! BOTH OF YOU!"
Dalawang matanda --> (O_____________O)
"Uy DJ wag ka namang sumigaw. Nakakahiya..."
"Aish! Nakakaasar! Let's go!"
*ting ting*
Bumukas na yung elevator, hila-hila niya yung kamay ko papuntang carpark.
Teka bakit nakaholding-hands kami?!
Pg31Pg31
"Uy yung kamay ko." napansin niya naman yun at bigla niyang binitawan yung kamay ko. Galit na
naman siya?
"Sorry. Kung sumigaw ako. Nakakairita kasi eh!"
"Oo na kalma lang! Hayaan mo na."
"Tss... sakay na slave!" sumakay nako sa kotse niya at ayun, pinaandar niya. Ano pa nga ba?
-----------------------------------------KATHRYN'S HOUSE
Andito na kami sa bahay. Ayon... naligo na ako at nagbibihis. Si DJ? Andun sa baba. Kinakausap
ni mommy. Nako buti wala si kuya dito ngayon. Nakakainis baka asarin lang ako nun eh. -____Pagbaba ko, nasa may table sila. Ano kakain rin si Master?
"Oh Kath. Umupo ka na dito. Kumain ka na dali malelate ka na." umupo ako sa tabi ni mommy. Bale
kaharap ko si DJ. Aish. Kairita.
Habang kumakain ako. Biglang nagsalita si mommy.
"Humihilik ba ang anak ko DJ? Baka naabala ka pa niya sa tulog mo iho." Argh. Ano ba namang
tanong yan!
"Mommy naman!"
"Opo tita. Humihilik! Nasa kwarto ko na nga po siya tapos ako nasa sofa, rinig ko pa rin-araaay!" sinipa ko siya sa tuhod niya sa ilalim ng table.
"Ano yun iho? Anong araaay?" natawa na lang ako sa reaksyon niya. Tapos binigyan niya ako ng
death glare ulit.
Pg32Pg32
GULP.
Parang sinasabi ng mata niya na "you're dead meat later, slave."
DOUBLE GULP.
"Ah. mommy! Tapos na po ako kumain. Sige na po mauna nako." sabay kiss sa pisngi ni mommy.
"Eh nak? Hahatid ka ni DJ oh? Hinintay ka pa." sabay turo kay DJ. Nakangiti lang si Dj na
parang sinasabi na "ano slave? akala mo makakatakas ka sa ginawa mo sakin?!"
TRIPLE GULP.
Aish ano ba kanina pa ako gulp ng gulp! >__________<
"Ehhh, hehe. DJ! Uhm... mauna na lang ako sa kotse mo."
"Sure Kathryn. Matatapos na rin ako dito." sabay lip-bite. Argh nakakabanas siya! Nang-aasar ba
talaga siya?
So lumabas na nga ako ng bahay bitbit yung bag ko tapos sumakay sa shotgun seat (tinandaan ko
na
bawal pala siyang magmukhang driver ko) at ayun. Hinintay siya. Bukas yung pinto ng kotse niya
kaya ako nakapasok ah! Baka akalain niyo may lahi akong carjacker. Okay ang corny ko. -____*bzzt bzzt*
From: Mommy
nak. I like DJ for you. hmm... lumalove-life na ang anak ko! nagdadalaga na! yiiie! pero uwi ka
pa rin ng maaga ah! papaalam ka na. nabilin na kita kay DJ. ingat kayo!
WHAT THE?! Argh. Si mommy talaga. Aish. Di ko na lang nireplyan. =_=
Maya-maya sumakay na rin si DJ sa kotse niya. Nagulat ako pinaandar niya ng mabilis! Sobrang
bilis!
"Aaaaaaah ano ba!!! W-wag mo naman--AAAAAAAAAH BAGALAN MO NGA!"
Pg33Pg33
"HAHAHAHAHAHAHAHA!" napadilat ako at nakita ko siyang tawang-tawa, hawak hawak niya pa yung
tyan niya sa sobrang kakatawa.
Huh? O///////O
"Bakit ka pumikit?! HAHAHAHA! You should have seen your face awhile ago! HAHAHAHA! Oh no...
hahahahaha! Anong... anong akala mo? Hahalikan kita? BWAHAHAHAHA!"
Toinks. Oo nga bakit ba kasi ako pumikit? Eh kasi akala ko yung first kiss ko makukuha ko na...
ANO BA KATH! ANO BANG PINAG-IISIP MO DYAN?! LUTANG KA NA NAMAN! NAKAKAHIYA!
O//////////////////O
"A-ano bang trip mo ha?! Akala mo papahalik ako sayo?! L-letse ka! Ang epal mo!"
"HAHAHAHAHAHAHA! GUSTO MO TALAGANG HALIKAN KITA NO? CRUSH MO KO NO?! HAHAHAHAHAHA!" Ano ba
'tong taong 'to. Aish! Namula tuloy ako sa kahihiyan. Di ako makatingin ng diretso.
"Ang kulit mo rin no?! Ano gwapo ka ba para maging crush ko ha?!"
"Oo. Gwapo ako. Ikaw? Maganda ka ba?"
"Argh! Nonsense makipag-usap sayo! Di na ako papahatid sayo! Che!"
"Bakit akala mo gusto kitang ihatid? Mommy mo nagsabi no! Dahil gwapo ako, sinunod ko lang sabi
niya!"
"Eh ano naman kung-- teka! Anong konek nun sa ka-kagwapuhan mo ha?! Aish!" inayos ko yung buhok
ko, tapos yung salamin ko. Napatingin ako sa rearview mirror at wow!
Ampanget ko na nga, mas lalo akong pumanget! Nagmukha akong kambing! -____Pg35Pg35
"Ayusin mo nga sarili mo! Aish. Bumaba ka na kaagad ah. Ayokong makita ng iba na kasama kita at
nasa loob ka ng kotse ko. Sa carpark ko 'to ipapark. Nakakahiya ka kanina grabe.
HAHAHAHA!"
"Malamang-- oomph!" tinakpan niya yung bibig ko gamit yung kamay niya.
"Wag ka ng sumagot! Daldal mo rin eh. Tss. Your voice is so loud! It's annoying!" tinabig ko
yung kamay niya tapos tinignan siya ng masama.
"Nakakainis ka! Ang sama ng ugali mo! Kung hindi lang dahil sa pesteng polo na yan! Aaaaargh...
ewan ko sayo!" sabay bukas ng pinto ng kotse niya at lumabas.
Nakapasok na ko ng gate ng bigla siyang sumipol. Alam kong siya yun! Tss. Di ko nga nilingon.
Mayamaya...
"HOY NERD!" Aish! Ano ba? Hindi ka lilingon Kath!
"HOY NERD! ANO BA LUMINGON KA NGA!" Hindi Kath. Hindi!
"ANG KULIT! HOY GUSTO MO BANG KALADKARIN PA KITA PARA TUMINGIN KA SAKIN?!"
Alam niyo ba nung lumingon ako sa kanya. Alam niyo ba kung anong ginawa niya?
Nakatingin lang siya sakin sa window ng kotse niya, at alam niyo kung anong expression niya?
NAKA-KISS NA EXPRESSION! YUNG NAKAPOUT! ARGH!
"Oh flying kiss ko sayo nerd oh! Catch!"
"Ewan ko sayo!" sabay takbo ko sa loob ng gate.
Argh ano ba! Nakakairita talaga siya! Bakit siya ganun?!
Pg36Pg36
BAKIT GANUN YUN? ANONG AKALA NIYA GUSTO KO SIYANG HALIKAN? DI PORKET KISSABLE YUNG LIPS NIYA
GAGANYAN NA-ANONG SABI KO? KISSABLE? YUCK! EWAN KO DUN SA DANIEL MONTENEGRO NA YUN! ARGH! BADTRIP! BADTRIP
NA MASTER NA YUN! ARGGGGGGGGH!
CHAPTER 7.
KATHRYN'S POV
*riiiing riiiing!*
Ugh. Ano ba yan. Ang aga-aga eh. Tss. Ang aga namang tumunog ng alarm clock ko! -_____Medyo tumayo ako para tignan kung anong oras na.
"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!"
*boogsh*
"Anak?! Oh ano? Anong nangyari?!"
"Kapatid ko! Ano saan yung magnanakaw?! Asan?!"
Ano ba naman 'tong sila Mama at Kuya. Nagpunta pa dito. Si Kuya may dala pang walis tambo.
Hayssss.
"Wala naman... argh. Eh kasi late na pala ako! Di niyo man lang ako ginising." kinuha ko yung
eyeglasses ko sa may cabinet tapos tumayo at nag-unat.
"Eh kasi naman. Mukha ka kayang zombie! Kulang sa tulog. Tss... may boyfriend ka na no?
Asan? Bubugbugin ko at hinahayaan kang mapuyat!" tinignan ko ng masama si kuya at inirapan.
"Magtigil ka kuya. Wala ako sa mood. Teka at maliligo nako! Waaaa. Late nako sa Strategic
Marketing Class ko! Hayssss... lagot ako kay Prof Bernal!"
Pg37Pg37
"A monster. Alam ko Zharm... alam ko." tapos nagtawanan na lang kami habang papuntang ICT lab.
--------------------------------------------ICT LAB
"Okay class! Begin by identifying your strategic business unit. This might be an entire
company,
a division, a product line, or a single product, as long as that unit is a separate entity for
planning
purposes. So, start typing your business strategy for your chosen product now. You have an hour
to finalize it!"
"Yes maam!"
Pg39Pg39
Dahil ang napili kong product ay ang brewed coffee. Sinimulan ko na ang marketing strategy ko.
Okay... type type sa computer...
After 20 minutes, natapos ko na yung kalahating part ng marketing strategy ko.
Wait... what the?
Nagulat ako at biglang may nag-pop up sa screen ng computer ko.
WHO'S THIS SLUT?
May picture na nagpop-up rin. Gif pala. Nakatalikod yung girl tapos yung guy...
SI DJ?!
"OMG girls! What's this?" "Oo nga sino 'to?!"
"Ang slutty naman!"
"Makatulak kay DJ eh! And she's in her house?"
"No girls! Nasa condo yan! Alam na! Ang landi!"
Napatingin ako sa computer screens ng mga classmates ko, yung nagpop-up rin na picture ang nasa
screens nila. Bigla akong kinabahan.
Ako kasi yung nakatalikod na girl! Hala. Sa bahay 'to ni DJ! Sa condo niya kahapon. Eh kasi
badtrip na badtrip ako sa kanya kasi nang-aasar pa siya, tapos ayun tinulak ko siya. Pero...
sinong kumuha ng
picture? Hindi naman bukas yung...
BUKAS PALA YUNG BINTANA NON! Pero grabe ah... sa bintana pinicture-an! Aish nakakainis!
"Who's this girl. Do you know her uhm, Kath?"
Pg40Pg40
"Ahh... ehh..." sasabihin ko ba kay Zharm. Aish wag nga muna. -___"Hindi ko kilala yan! I don't know. Baka girlfriend niya or something..." napatingin rin sakin
yung iba kong classmates and their looks, parang papatay.
"Diba dati inexcuse ka ni DJ?"
"Oo nga! Baka ikaw--"
"No!!! Hindi ako 'to. Ano ba kayo. Ang curvy eh... eh ako hindi." tumayo pa ako at pinakita
--------------------------------------------------------DISMISSAL
Andito na ako sa mall. Naglalakad. Dahil etong Master DJ ko, nagpabili na naman ng kailangan
"daw" sa Materials Management class nila. Aish. Eh nababadtrip na nga ako dahil dun sa picture
na yun eh! Tapos alam niyo sabi niya?
"Sus! Dapat nga matuwa ka eh. Kahit yang kubang likod mo lang yung nakasama sa picture. Ayaw mo
nun? Privilege na makasama ang katulad ko sa picture? Tss. Bayaran mo ko uy!"
Diba? Diba diba diba? Nakakainis? Ang yabang talaga nun... Ang yabang yabang!
*boogsh*
"Aray! Ang clumsy mo ha?!"
"S-sorry sorry sorry! Di ko sinasad...ya..." Teka... Albie?! O.O
"Teka... Nerd girl?"
"Uhm sige bye bye na mauna na ako." Tumakbo ako papalayo sa kanya pero nahabol naman niya ako.
-_________"Ano ba?!"
"Alam mo. Ang sungit mo. Gusto ko lang naman makipag-friends eh. Tss."
"Oo na! Eh kasi naman baka akalain ni Dj na di ko ginagawa yung trabaho ko. Ano uutusan mo rin
ba ako?"
"Ano ka ba! Bakit nagkita ba talaga tayo dito ng planado? Hindi naman ah? Samahan mo na lang
ako. Ako lang mag-isa eh. Please?" Kahit cute siya. Hindi ko makalimutan yung nakakahiyang
encounter ko sa kanya nung sa school!
Pg42Pg42
"H-ha? Wala... anong oras na ba?" tumingin siya sa wristwatch niya tapos tumingin sakin.
"Bakit? Ayaw mo na akong kasama?"
"Hindi naman sa ganon. Anong oras na ba kasi? Baka mamaya gabi na--"
"Relax. It's 8pm. Hanggang anong oras ka ba pwede?"
"Uhm... 9pm eh. Hala may bibilhin pa pala ako! Tae nakalimutan ko!"
Pg44Pg44
"Okay, pero libre yan ah! Mamaya blackmail material mo na naman yan."
"Tss hindi ah! Promise. Sa gwapo kong 'to? Mukhang blackmailer?"
"Oo." tapos sumimangot siya. Natatawa lang ako sa reaksyon niya!
"Psh. Lika na nga nerd!" tapos kumain na nga kami sa KFC. Ayos. =)) Libre eh.
--------------------------------------GATE OF KATHRYN'S HOUSE
Nandito na kami sa labas ng bahay ko. Pinapapasok ko si Albie pero ayaw niya, pupuntahan pa daw
niya si DJ para ibigay yung mga pinamili ko.
"So ayun. Sige thank you Albie..."
"Thank you din Kathryn. Ay teka." nagulat ako nung bigla siyang naglean sakin. Bigla niyang
hinawakan yung gilid ng... lips ko.
GULP.
Pg46Pg46
"Ah... ano--"
"Teka wag kang gumalaw. May ketchup pa sa labi mo."
ANOOOOOOOOOOO?!
"Ayan ayos na. Ang messy mo kumain. Fries lang naman yun at burger ah? Haha!" napatulala ako ng
ilang segundo pero ng nakarecover na ako sa kahihiyan ko. Napasigaw ako.
"WAAAAAAAAA NAKAKAHIYA! BAT DI MO SINABI KANINA! WAAAAAAA BAKA YUNG IBANG NASA MALL NAKITA NA
MAY KETCHUP AKO SA LABI! AAAAAH NAKAKAHIYA!"
"HAHAHAHAHAHAHA!" tumigil ako sa pagdadaldal at napatingin sa kanya.
"Bakit ka tumatawa? May nakakatawa?" ayon tawa pa rin siya ng tawa. -_____"Hahahaha! Eh kasi... hahahaha! Wait. Ano ba yan! Ang sarap mo pa lang kasama eh! Laughtrip
hahahahaha!"
"
"
"Uy joke lang! Haha. Eh kasi naman. Maganda ka pa rin naman kahit may ketchup ka sa labi
eh."
Hindi pa rin nakakatuwa! -_____Pero teka...
"Anong sabi mo?" tumigil naman siya sa kakatawa at biglang umiwas ng tingin. Oh anong problema?
"Wala. Sabi ko ang messy mo kumain. Ano... bye na." tapos napakamot siya ng ulo.
Ahhh... "Sige bye na." tapos bumaba na ako ng kotse niya at nagbbye.
Pg47Pg47
"Shit. What the fck." bulong niya pa bago niya i-roll yung windows ng kotse niya. Ano yun?! Bat
siya nagmura? O.o
Pero meron talaga siyang sinabi ehhh! Di ko lang naintindihan. -_---------------------------------------DANIEL'S POV
Ano ba yan! Nasaan na ba yung slave na yun?! Aish. Ang tagal naman niya dumating. Ano di niya
na ako sinunod? Napagod ba siya? Eh yun ang trabaho niya eh! -___Matext ko na nga!
*ding dong*
Napa-smirk ako at napatayo para pumunta sa door. Nagdodoorbell na si Kath aka slave. Akala ko
di na siya dadating eh. May aasarin na naman ako. HAHA!
"Hey slave--"
"Oy pare. Musta? Papasok!"
What the fck?! Bakit si Albie nandito? Tss... so it means di nga pupunta si slave dito?
-_______________________"Oh ano pare? May food ka ba dyan? O beer? Inom tayo!" Aish nairita ako bigla.
Umupo ako sa couch. Feel at home si Albie ah. Aish. -_"What are you doing here?"
Pg48Pg48
Ngumiti siya bigla at nagthumbs-up. "Well pare... she's fun to be with. At ang sarap asarin!
Haha.
Pg49Pg49
So I guess, I want to know her more. Pwede naman yun diba? I mean... slave mo lang naman siya
ah."
What the fuck. Shit! -_____"Ayos lang. Pero tandaan mo pare, slave ko pa rin yun. Walang talo-talo."
"Chill pare. Ano ka ba... pero pare. Sana wag mo namang pahirapan si Kath. Don't play your
childish games with her. She's a great girl."
"Alam ko. Ayos mukha naman. Bakit akala mo di ko alam?" napatayo siya.
"Ano bang problema pare?! May problema ka ba sa pagiging close namin?" Close? Tss... they're
only friends! Close na sila? -_____"Tss wala. Ano, magsstay ka ba dito?"
"Wag na. Mukhang badtrip ka eh. Kahit di ko alam kung bakit. Mauna na ako."
"Lock the door when you leave. I need to sleep." tapos tumayo na ako at naglock ng pinto ng
kwarto ko. Bahala na siya mag-lock ng unit ko! Tss.
"AISSSSSSH!" sabay bato ng cellphone ko sa kama. Argh. Napahiga ako at napasuntok sa pader. Ano
ba! Bakit ba suddenly ang sama ng loob ko. Nababadtrip ako?! Naiinis ako?! Nababanas ako?!
Ano bang nangyayari sakin?
Bakit ba kasi naging close sila kaagad? And why am I suddenly angry? Argh. Wala lang 'to.
Nakakainis lang. Anong gusto niya? Gawin rin niyang slave si Kath? No way!
Why am I over-reacting? Teka, wag mong sabihing interesado na nga ako sa nerdy freak na yun?!
No... ang alam ko...
She's my personal slave! Mine only... mine.
Pg50Pg50
CHAPTER 9.
DANIEL'S POV
MONTENEGRO UNIVERSITY
Argh. Pagod ako. Puyat ako. Putcha...
We have practice today on basketball. And because I'm MVP, you know the rules. Tss... wala
akong
tulog eh. Ewan ko ba! Nababadtrip talaga ako. Bakit ba iniisip ko yung slave na yun? Aish!
Makapagtraining na nga kasama ang mga ugok na 'to.
"OKAY RED LIONS! LET'S START!"
"YES CAPTAIN!"
*whistle*
Start ng training. 10 laps lang muna.
Wait. Tangna. Asan na ba yung gagong yun? Late na naman?
"Sorry guys ngayon lang dumating! Wew, late ba ako?" tss... buti dumating na si Albie. Lagot
'to sakin. Late na naman kasi nagmall pa kagabi eh. Argh! Magkasama pa sila ni slave.
Tinutulungan ba niya si slave? Psh...
Argh. Hindi ko nga rin alam eh. -____"Wala tss! Teka. Asan na ba si Albie? Yung gagong yun!"
"Si Albie? Teka nagmadali yun umalis eh. Ewan ko lang kung bakit. Teka captain, bakit ba?" Diego.
"Oo nga. May problema din ba yun?" - EJ.
"Aish. Hindi ko rin alam. Sige hanapin ko lang." tumakbo na ako papalabas ng locker room. Aish.
Teka mamaya ko na lang kausapin yun. -___- Si slave na lang muna sasabihan ko. Kailangan niya
maging serious sa pagiging slave ko!
To: Slave
HOY. Ano? san ka? tss...
After ilang minutes, di pa rin nagrereply. Tss! Mahanap na nga. Lunch time na naman kaya
naglalunch na siguro yun. Sinong kasama nun? May kasama kaya yun? Friend? Tss... bakit ko ba
tinatanong yun?! Why do I even care? -______"Shocks si DJ!"
"Oh my god. He's so hot!"
"Totally hot! So rich pa!"
Pg53Pg53
Argh. Seriously? I hate this type of girls. Masyadong maingay. Tss... ang gusto ko simple lang.
Ang gusto ko... teka! Ano ba yan. Mahanap na nga lang si slave!
('',) - - - - - - -- - - - - - - - - - (,'') ----------> ako yan habang hinahanap si slave.
Ayun! Ayun na pala si slave eh. Napasmirk na lang ako habang papalapit sa kanya... Teka?! What
the
hell?!
----------------------------------------------------KATHRYN'S POV
*riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing!*
Hays. Salamat bell na at pagod na ako. Ayoko ng mag-aral ng French. Nakakabulol. Etong si Zharm
ang galing mag-French. Halatang sanay na sanay. Palibhasa pavacation-vacation lang siya dun eh.
Haaaar.
"Kath, maglilibrary lang ako. Di kita masasamahan sa lunch, bawi na lang ako!"
"Ganun ba. Okay lang! Ano bang gagawin mo sa library? Samahan na lang kaya kita? Okay lang
naman na hindi na ako mag-lunch eh."
"Kath... you should eat! Kumain na naman ako ng heavy recess kanina kaya it's okay. Eh ikaw?
Hindi pa. So wag ng stubborn friend! I'll meet you na lang later sa Philosophy class
natin."nagsmile na lang ako kay Kath.
"Au revoir Zharm!" oh diba nagffrench ako? It means goodbye. Yun lang alam ko hahahaha!
"Hahaha. Au revoir Kath!" tapos umalis na siya at naiwan ako dito sa classroom. Makakain na
nga.
------------------TREE NEAR THE CHAPEL
Pg54Pg54
"T-teka..." gulp. Nakayakap kasi siya sakin. Sobrang higpit di ako makahinga! Nako baka may
makakita samin. -_"Just let me hug you. Kahit ang taba mo pala!"
"Sus nang-asar pa, walang anuman." hinayaan ko na lang na ano, alam niyo na. Kahit medyo
awkward...
"SLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAVE!"
Huh? O_O
Napabitaw ako sa yakap ko at napatingin sa nagsalita. Teka? Anong ginagawa ni DJ dito?
"Oh pare? Andito ka rin pala."
"Yup. At pare sandali lang ah. Kath! Tumayo ka nga dyan."
"Ha? Bakit?"
"Basta... tss!" anong problema niya? Argh. -______Inayos ko yung lunchbox ko tapos tumayo na. Tinignan ko si Albie, na nakangiti lang. Ehhhh?
Galit na nga si Dj tatawa pa siya? Ano ba kasing nangyari? Badtrip na naman si master.
"Kath. Let's go!" sabay hawak sa kamay ko... at hinihila na ako papunta saan?
"Where? May klase pa ako! Mamaya mo na ako utusan!"
Tumayo na rin si Albie pero nakasimangot na siya. "Teka pare. Nakakabastos ka naman ata?
Nakita mong magkasama kami ah! Ayos mukha naman!" nagstop kami sandali. Siya lang pala. At
nilapitan si Albie.
Ano bang nangyayari? Clueless ako! Argh! Nagtititigan sila na parang magpapatayan sa talim ng
tingin nila sa isa't-isa eh.
Pg57Pg57
"H-hoy! Wag nga kayong maging ganyan, argh." buti walang tao dito sa kinakainan ko kung hindi
mapagchichismisan na naman kami. More like sila. Normal lang ba sa lalaki magtitigan? Yung
nakakatakot at nakakamatay na titig?
"Back off pare." sabi ni DJ.
"Baka ikaw ang gustong magback-off? Ano bang problema mo? Di naman pwede na ganyan ka umasta
ah. Ano mo ba siya?" teka sinong siya? Ang gulo nila...
"Wala kang pakielam pare. Wag ka munang makielam ha?" sabay hila sakin.
Tinignan ko na lang si Albie habang papaalis kami dun. Argh! Ano ba... saan ba kami pupunta?
May klase pa ako!
Andito na kami sa carpark at papasakay na ng kotse niya ng natapilok ako.
"Master DJ naman! Ano ba! Teka yung salamin ko." nahulog kasi yung salamin ko. Paano ba naman
kasi... nagmamadali 'tong monster na 'to! Anong trip niya?
"Tss. Ang alam ko bulag ka kapag wala kang salamin. Pero di ko alam na bulag ka rin kahit
nakasalamin ka na... tss! Nagpayakap ka naman sa gagong yun..."
"Anooo?! Teka ano bang gusto mong sabihin?! Atsaka ano bang kinagagalit mo na naman?! Lagi ka
na lang ganyan! Atsaka saan na naman tayo pupunta?!" di ko nagets yung huli niyang sinabi.
Pabulong eh... ano kaya yun?!
"Ang gusto kong sabihin, sana gawin mo lang trabaho mo! Okay? Ako lang paglilingkuran mo. Ako
lang! Ni hindi pa nga natatapos yung 1 month. Aatras ka na?"
Gulp.
"T-teka ano ba m-master?!" paano ba naman kasi, kinorner ako! Sinandal ako dun sa may harap ng
kotse niya. Napasandal na talaga ako at naramdaman ko na dikit na yung likod ko dun. Habang
yung
kamay niya nasa gilid ng shoulders ko. At yung mukha niya... at ang labi niya. Ang lapit na
sakin!
Pg58Pg58
Double gulp.
"D-DJ naman..." papalapit na papalapit na siya. OMG. Ano? Wag mong sabihing...
"Tss... sakay na nga! Magmamall tayo." saka siya umalis at nagsmirk. Naiwan ako ng ilang
seconds sa ganung pwesto bago ako naka-recover.
*beep beep!*
"KYAAAA! Ano ba bakit ka nambusina na lang bigla? Nakakagulat ka!"
"Tss, ano di ka pa sasakay? Kakaladkarin na naman ba kita papasok sa kotse ko?" argh! Wag ka
ngang tulala Kathryn! -_"Oo na po master!" saka ako sumakay sa shotgun seat ng kotse niya.
Napaisip lang ako...
Bakit ganun? Iba yung... effect niya sakin?
CHAPTER 10.
KATHRYN'S POV
MALL
Alam mo yung feeling na wala ka talaga sa mood magmall, gusto mo lang makinig sa discussion ng
professor niyo, pero dahil gusto ng "master" mo na samahan mo siya sa mall na parang bata, ay
kailangan mong sumunod at ayun nga, maging chaperone...
Ganun ako ngayong araw. -_________Nandito na kami sa mall, kakadating lang namin at kaka-park pa lang ni DJ ng kotse niya. Di ko
siya kinakausap dahil hindi rin naman niya ako kinakausap. Ewan ko ba! Naweweirduhan na kasi
talaga ako. Hanebee?
Pg59Pg59
Atsaka akala ba niya aatras ako dun sa 1 month deal namin? Takot ko namang magbayad ng 200, 000
pesos para sa isang polo diba? Argh... atsaka kahit halimaw naman si DJ... somehow...
He's nice.
Naglalakad pa rin kami. Siya lang actually, sinusundan ko lang siya eh. Nang biglang nagstop
siya at
humarap sakin. Medyo nagulat ako kasi naman bigla na lang humarap sakin eh. Nakatitig lang siya
sakin...
"What?"
"Slave..." tapos hinawakan niya yung magkabilang balikat ko.
Bakit ganyan siya? Parang malungkot na ewan yung face niya! Di ko malarawan. Ano ba... tapos
napatingin pa ako sa mga dumadaan, nakatitig dito sa master ko. -_Nakakailang...
"Uy slave..."
"Oh, ano ba master? May problema ba?"
"Wala, ano... aish!" napakamot siya ng ulo tapos tumalikod sakin.
Ang weird niya ah! -______"No offense DJ pero, alam mo? Ang gulo mo kausap!"
"What did you just say?!" bigla ba namang humarap sakin tapos sinigawan ako. Aish!
"Ewan ko sayo! Ang gulo mo sabi ko? Bingi ka ba bingi?"
"Nakng. Sumasagot ka na ngayon slave?!"
Pg60Pg60
"Alam ko slave mo ako... pero may pangalan ako! Kath okay? Kath!" eh kasi nakakaasar na. Alam
ko slave niya ako pero wag niya naman akong tratuhing maid talaga! Sinusunod ko na nga yung mga
pinapagawa niya eh, kahit parang bata siya. -_"Aish..."
BADTRIP AKO NGAYON! DAHIL HINDI AKO NAKA-ATTEND NG CLASS KO NGAYONG
HAPON, ABA! HINDI KITA PAPANSININ MASTER DJ KAHIT ANONG GAWIN MO! -_"Bahala ka dyan!" nilagpasan ko siya at naglakad papalayo.
Nakalayo na ako. Di man lang ba ako nun susundan?
AAAAAARGH! Edi wag. Akala naman niya gusto kong magpasunod sa kanya! Tss edi wag! Bwisit.
Sinama-sama pa ako dito babadtripin lang pala ako.
Mag-ikot ikot muna nga dito. Teka... saan ba magandang pumunta? Hmm...
AYUN! DOON! SA BLUE MAGIC!
Pagdating ko dun, waaaaaaaaa! ^o^ Ang cucute ng mga teddy bears! Sobra <3 nawindang ako! Para
bang safe haven ko dito?! Mahilig kasi ako sa teddy bears. Binibili din ako ni dad neto bago pa
siya... mamatay. Namiss ko lang naman.
Bili kaya ako? May pera naman ako. 500 pesos. Kasya pa 'to. Teka, anong bibilhin ko?
Ayun na lang! Lumapit ako dun sa teddy bear na medyo malaki at sobrang cute! Pink siya tapos
basta! Ang cute cute talaga! <3333333333 Naka-batman shirt pa! Eh mahilig kasi ako sa batman
stuffs. Idol ko kasi yun eh. Si Batman!
Ano ba yan. Alam ko nerd ako pero ang cute cute talaga! Kaso... 1, 250 pesos? Argh. Kulang!
Pagiipunan ko na nga lang.
"Ahhhhhh!"
"Tss. Ang ingay mo alam mo yun?!" paano ba naman kasi. Andito na naman si DJ. -__"Maam... pakihinaan po yung boses. Di lang po kayo yung customers..." sabi nung nagbabantay ng
blue magic. Napa-pout naman ako nun.
"Sorry po."
"Ang ingay mo kasi slave."
"Che. Dyan ka na nga!"
Lumabas na ako nun pero sumabay na siya sakin.
"Gusto mo pala yung mga ganung teddy bear. Tss. Parang bata." napa-stop ako nun at napatingin
sa kanya.
"At least parang bata lang. Eh ikaw? Batang damulag! Bleeeeeh!" lumaki yung mata niya nun tapos
pinitik ako sa noo.
"Aray ano ba?! Kailangan talagang mamitik?!"
"Tss. Iniiba mo yung usapan eh. Bakit di mo binili yung teddybear?"
"Kulang sa budget eh. Kung bigyan mo kaya ako ng sweldo? Hep! Joke lang..." tinignan ako ng
masama eh. Haha. Nagjojoke lang naman. Nagpatuloy na lang kaming maglakad ng...
"Kath..."
O///////////////////O
Tinawag ba niya akong... Kath?! *O*
Pg62Pg62
"Ano na master DJ? Saan na tayo pupunta? Bakit ba kasi nagmall pa tayo?"
"Ewan."
-_______________________________"Hayy. Ang gulo mo alam mo yun?! Ano na lang, uwi na tayo?"
Pg63Pg63
"Alam ko na. Let's watch a movie. Okay? Let's go." sabay hawak sa kamay ko.
O_______________________O
"Ahh... master?"
"Oh?"
"Kamay ko?"
"Aish..." binitawan naman niya kamay ko.
"Bilisan mo nga Kath! Ambagal mo. Dali. Kung hindi... hahawakan ko kamay mo." anong sinabi
niya? Argh. Masundan na nga lang.
-----------------------------------INSIDE THE CINEMAS
"OH FCK! SHIT! LET'S GET OUT OF HERE!"
"Ano ba naman yan DJ! Wag ka ngang maingay. Tss." Nakakatakot ba yung pinanunuod namin?
Paranormal Activity 3 lang naman ah.
Nakakahiya kaya siya. Kakapasok pa lang namin ganyan na siya. Marami ngang nag-"sssh" sa kanya
eh. Like hello? Lalaki siya diba? Matatakutin pala.
Maya-maya...
"FCCCCCCCCCCCCCCK!"
O_____________________________O
"Uhm, master?"
Pg64Pg64
Paano ba naman, bigla na lang niya ako niyakap tapos binaon yung ulo niya sa braso ko.
Nakakailang... para bang... ewan di ko maexplain! -______Na-realize niya ata yung ginawa niya kaya umayos siya sa pagkakaupo.
"E-ehem. Ano ba naman yan Kath... tss. Ambaho mo."
"Ang kapal mo naman psh! Akala mo naman kung sinong matapang. Takot pala sa horror."
"Sino? Ako?!"
"Hindi. Yung katabi mo."
"Tss... hindi naman kasi nakakatakot. Ang pangit kaya ng movie. Kasimpanget mo." nanlait pa.
Argh. Problema niya? -________"Okay. Sabi mo eh. Alam mo. Kung tapos ka na magsisigaw dyan. Lika na. Wag na natin tapusin
'tong movie. Di ko na rin naiintindihan eh. Ikaw kasi." tumayo na ako nun at tinapon yung
akong binabadtrip, nilalait tapos ang yabang pa akala mo kung sino... still...
He's my master.
"Hmm... ikaw." nagulat ako nung bumitaw siya sa yakap ko tapos biglang ngumiti. Ahh? >//<
"Talaga Kath? Ako? Promise?!"
"Para kang bata. Oo nga. Ikaw? Bakit ba? Atsaka makangiti wagas?"
Sumimangot naman siya nun. "Wala tss. I'm just asking. Sige baba ka na! Masyado mo naman atang
mahal 'tong kotse ko pati yung nagddrive. Nawiwili ka ha!"
"Kapal mo, yung kotse pwede pa eh. Kaso yung nagddrive? Haha. Sige na. Bye." tapos bumaba na
ako. Nakita kong nagwave siya sakin sa window ng kotse niya. Tapos umalis na siya.
Medyo masaya ako ngayon ah. Iba eh. Iba 'to. Di ko maexplain...
----------------------------------------DANIEL'S POV
Sabi na eh. Mas pipiliin ako ni Kath... woot! Di ko alam kung anong pumasok sa isip ko, bakit
ko
Pg67Pg67
Pg68Pg68
Maaga akong pumasok ng school kahit inaantok pa ako. Naglakad na lang ako dahil hindi naman ako
sinundo ni master... hmm. Bakit kaya? Oh well. Mabuti na yun at least makakapagpahinga ako
diba? Sana hindi na ako utusan ni DJ!
Pagpasok ko sa classroom, yung mga classmates ko, nakatingin sakin. Ehh? May dumi ba ako sa
mukha?
At dun ako napatingin sa armchair ko...
May teddybear na nakalagay sa armchair ko, color pink na nakasuot ng batman shirt. Eto yung
teddybear na gusto kong bilhin kahapon ah? Imposibleng...
Binili 'to sakin ni DJ? O_O
Umupo ako sa armchair ko at hinawakan yung teddybear. May nakalagay na parang note dun.
HEY SLAVE,
you owe me...
- MASTER
Ehhhhh? So si DJ nga nagbigay sakin nito? Pero bakit?!
Pero sa totoo lang... medyo napangiti ako. Mabait naman pala siya talaga. Kahit ganun yun, may
puso din pala. Binili niya pa ako ng teddybear oh? Sige na, aaminin ko na... natouch ako.
Atsaka alam niyo ba? May collar 'tong teddybear? DJ nakalagay. Ang kapal talaga. Hahaha.
"Uy Kath. Aga mo ah?"
"Ay butiki! Ano ba Zharm. Nakakagulat ka." bigla ba naman kasing tumabi sakin si Zharm.
Nakakagulat lang.
"Hahaha. So, musta?" nilagay niya yung bag niya sa armchair niya. "Wala ka na naman kahapon ah.
Sorry di kita nasamahan kumain."
"Okay nga lang yun Zharm, ano ka ba? Bago ka dumating dito mag-isa na talaga ako kumakain..."
nginitian ko na lang siya.
Pg69Pg69
"Good! So, saan ka pumunta? Hinanap ka kasi ng prof natin. Sabi ko umuwi ka may aasikasuhin ka
lang."
"Uhm sa mall. Hehe. Nagpasama kasi si DJ eh. May.. project kasi siya! Oo tama! Eh ayun may
bibilhin sa school supplies."
Bigla siyang sumimangot na naman. "Ganun ba?" teka bakit ang asim ng mukha niya?
"Oo."
"Okay... wait. Ano 'to? OMG! Oh so cute!" sabay hawak sa teddybear ko. Binigay ko sa kanya muna
at niyakap niya rin. Ang cute cute kasi eh! Promise.
"Haha. Ang cute `no?"
"Oo! Sobraaaaa... wait. Where did you buy it? And what's this? Oh..." nakita kong inangat niya
yung collar tapos DJ yung nakalagay dun. Hala, baka akalain niya...
"DJ? From Daniel? Siya pala bumili nito..."
"Ahh... oo! Kasi ano... naka-uno daw siya sa Marketing Subject nila dahil daw sa... magaling na
study partner niya! Ako! Ako..." sabay turo ko sa sarili ko. Di pa rin siya ngumingiti. Ganun
pa din yung mukha niya... Argh di ko siya magets promise.
"Ganun ba?"
"Teka Zharm. Bakit ganyan itsura mo? Namumutla ka! May sakit ka ba?"
"W-wala 'to... napagod lang ako kahapon. Hahaha. Sige bye muna. Punta muna akong clinic."
tumayo siya at tumayo na rin ako.
"Samahan na kita Zharm..."
"Hindi wag na... wag na." tapos umalis na siya.
Pg70Pg70
Maya-maya dumating na yung Prof namin. Sinabi ko na lang sa kanya na nagpuntang clinic si Zharm
dahil masama yung pakiramdam niya... sana maging okay siya!
What is her problem anyway? Ano bang nangyayari sa kanya?
------------------------------------------VACANT PERIOD TIME
May 1 and a half hour akong vacant period ngayong araw. Kaya napag-isipan kong maghanap na lang
muna sa library ng pwedeng basahin. Kaysa nakatunganga lang ako. Umuwi muna ako syempre para
iuwi yung teddybear... inasar pa nga ako ni mama at ni kuya eh. Kanino daw galing yun... sabi
ko kay DJ. Inasar pa nila ako. -______-------------------------------------------LIBRARY
"Hi po! Saan po yung mga books niyo about Marketing Principles?" sabi ko dun sa librarian.
"Right side lang miss. Besides Finance books." tinignan ko yung tinuro niya. Nagnod ako at
nagthank-you at nagpunta na dun.
Wow. Ang daming books. Ano kayang una kong babasahin dito? Erm, eto na nga lang. Kinuha ko yung
unang book na nakita ko at naglakad na papuntang table ng biglang may natamaan akong tao.
"Oops sorry!" sabi ko. Nahulog yung libro na hawak ko pati salamin ko pero kinuha rin naman
niya pati na rin yung libro ko. Pagkasuot ko ng salamin ko. Dalawang taong nakangiti ang nasa
harap ko. Tinitignan nila ako na parang... inaanalyze? Alam niyo yung feeling na yun?
"Ah? Ano yun? May problema ba?"
"Are you Kathryn Santiago?" paano nila nalaman yung pangalan ko?!
"Oo, bakit? Wait! Paano niyo nalaman pangalan ko?"
Pg71Pg71
"Uhm. Okay?"
"Hahaha she's funny! I like her!" sabi nung EJ.
"Me too. No wonder naging interesado sa kanya yung dalawang siraulong yun!" sabi nung Diego.
"Teka... alam niyo. Hindi ko magets pinagsasabi niyo!"
"Kath... we're friends of Albie..." sabi ni Diego ng nakasmile.
"And Daniel. Or DJ dahil maarte yung ungas na yun." sabi naman ni EJ at pagkatapos, nagwink
sakin.
Ahh... okay. So kaibigan sila ni Albie at ni DJ. Oh...
"So... anong gagawin ko?"
"Wala. It's just nice na nakita at nakilala ka na namin sa wakas." sabi ni EJ.
"Oo nga! And you look cute din pala. Parang bata. Siopao pa pisngi mo!" sabi ni Diego sabay
pisil sa cheeks ko. Argh... ano ba naiilang ako talaga sa dalawang 'to. >.<
Pg72Pg72
"Hey you two! Ano nahanap niyo na yung book? Teka... Kath?!" napatingin ako sa likod ko at sa
nagsalita...
"Oh pare! Dito ka na pala. Tinamad kami eh. Ikaw na lang maghanap..." sabi ni Diego.
"Mauna na kami pare. Kath! Nice to meet you. Samahan mo na lang si DJ dito. Tutal... study
partners naman kayo." sabay wink sa akin ni EJ. Tapos lumabas na sila ng library.
Ang weird nila ah. -_________Napatingin ako kay DJ na nakatingin rin sakin. Umiwas siya ng tingin at pumunta sa section ng
library kung saan hahanapin siguro niya yung book na sinasabi nila EJ at Diego. Oh well...
umupo na ako sa isang table at nagstart magbasa.
Maya-maya umupo sa harapan ko si DJ. Napatingin ako sa kanya sandali.
"What? Anong problema mo slave?" aish ang sungit! -____"Wala. May sinasabi ba ako?" bakit slave na naman tawag nito sakin?!
Tahimik lang kami habang nagbabasa... o siya lang siguro. Di ko na naiintindihan 'tong binabasa
ko eh. Kasi naman, naalala ko yung teddybear! Ang awkward lang. Ewan ko ba! Tanungin ko kaya
siya
kung... kung bakit. Wala namang masama diba?
"Uhm... DJ?"
"Oh bakit?"
Inhale exhale. "Bakit mo binili sakin yung teddybear na yun? I mean, nanibago lang ako
sayo."umiwas siya ng tingin nun at napaubo.
"Wala lang yun Kath! Naging mabait na master lang ako. Don't even think of any other reason!"
"Ano namang iisipin kong ibang reason diba? Tss makasigaw 'to. Oo na. Uhm DJ?"
Pg73Pg73
"Thank you."
-----------------------------------------DANIEL'S POV
"Thank you."
Anong sabi ni Kath? Thank you daw? Oh...
Medyo nashock ako nun at napanganga. Bigla kong narealize ang kaewanan ko kaya ngumiti na lang
ako sa kanya.
"Thank you."
"Thank you."
"Thank you."
Aish... bakit ba nagrereplay sa utak ko yung sinabi niya? Siguro first time niyang nagthank you
sakin... siya din yung unang taong nagthank you sa buong buhay ko.
"Sus okay lang yun... gwapo naman 'tong master mo oh." sabay pitik sa noo niya.
"Aray ano ba?! Tss... sige na mag-aral ka na dyan. Magbabasa rin ako oh..." sabay turo niya sa
binabasa niya. Okay...
Maya-maya, napapatingin ako sa kanya bigla... mukha siyang nerd... eh nerd na naman siya eh.
Pero may iba sa kanya eh. Parang medyo blooming siya? Aish ano bang pinag-iisip ko! -_____Naalala ko yung facebook dp niya. Nacucurious pa rin ako kung sino yun. Gusto ko siyang
tanungin kaso, di kaya medyo weird yung ganon? Aish ewan! Master niya ako kaya may karapatan
akong
malaman... tama!
Pg74Pg74
"Kath..."
"Bakit master?"
"Sino yung kasama mo sa dp mo sa facebook?"
"Huh? Alin dun?"
"Yung... yung guy na kasama mo sa dp mo sa facebook! Aish sagutin mo na lang!"
"Huh? Ay yung dp ko ngayon? Kuya ko. Bakit? Teka nahanap mo fb account ko? Argh andun baby pics
ko! Subukan mong pagtripan ako lagot ka sakin! Lalasunin kita!"
"Tss ano naman? Pangit ka pa rin naman eh. Di ko naman titignan o pagtritripan yung picture
mo... tss." nagbelat lang siya sakin at nagbasa na ulit.
Nagbasa na rin ako pero may ngiting di matago sa labi ko...
Akala ko boyfriend niya. Kuya niya lang pala. Akala ko kung ano na. Napangiti na lang ako nun.
Pero
wait...
Bakit ko ba binibig-deal yung nalaman ko? Aish. Naweweirduhan na ako sa sarili ko! Ano ba
talaga 'to? Interesado na ba talaga ako sa nerd na 'to?!
CHAPTER 12.
KATHRYN'S POV
KATHRYN'S HOUSE
Maaga akong nagising kinabukasan. Kailangan kong pumasok ng maaga eh, kasi syempre, ayoko
namang andito lang sa bahay diba. -____*tok tok*
Pg75Pg75
"Ehhh? Sige pasok po." pumasok si Kuya sa kwarto ko at umupo sa may couch.
"Oh bakit kuya?"
"Ryn-ryn..." ehhhhh?! Bakit ako tinatawag ng ganito ni Kuya? Nakapout pa?
"Anong trip mo kuya? Shoo! Baba ka na. Mag-aayos pa ako eh."
"Little sis. Favor?" aish sabi na nga ba eh. May kailangan 'tong si Kuya sakin eh. -___"Ano kuya? May hihingin ka na naman? Wala akong pera!"
"Hindi tungkol sa pera! Alam kong kuripot ka. Psh."
"Eh ano?"
"Ganito kasi yun. Pwede ka ba sumama samin ni Yen babes ko?"
"Haaaaa?! Yen babes? Girlfriend mo?!"
"Oo. Sige na. Accompany mo lang naman kami eh... sa Tagaytay? For a day or two? Di kasi
papayag yung magulang niya pati si mama kapag kaming dalawa lang eh. Please?" nagpout pa talaga
si Kuya... aish! Matatanggihan ko ba 'to?
"Makakatanggi pa ba ako kuya? Tss. Pero, a day or two lang ah! Kelan ba yan?"
"Next saturday. Don't worry kasama ni Yen yung pinsan niyang lalaki. Kaya safe kayo samin.
Thanks little sis!" sabay yakap sakin ni Kuya.
"Kuya ah. Kapag nasaktan ka na naman sa babaeng yan..."
Bumitaw si Kuya sa yakap ko at kinurot ako sa pisngi.
"Alam mo Ryn-ryn, panatag naman ang loob ko na hindi ako sasaktan ni Yen eh. Sa gwapo kong
Pg76Pg76
Nilagay ko na sa lunchbox yung niluto kong Nilagang Baka at syempre, rice. Dinamihan ko na yung
kay DJ baka mamaya magreklamo eh. Ang pinagtataka ko lang kung kanino yung isang lunch box pa.
Ano yun yung niluto ko para lang sa kanya? Sa kanya yung dalawang lunch box? -__"Ma! Alis na po ako!"
"Oh sige ingat ka!" sabay beso ni mommy sakin. Umalis na ako. Nagjeep na lang ako dahil
tinatamad na akong maglakad eh. Nasanay na rin ako sa sasakyan ni Dj. Hanebeeeeeeeeh.
----------------------------MONTENEGRO UNIVERSITY
*riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing*
Bell na. Lunch time naaaaa. Woot. Dadalhin ko pa pala 'tong lunchbox ni DJ. Nasaan ba siya?
"Hey Kath, kakain ka ba?"
"Oo eh. Pero teka may ibibigay lang ako kay DJ." sabay taas nung lunchbox. Medyo sumimangot
naman siya ulit. Seriously, naweweirduhan ako sa kanya.
"Ano yan? Niluto mo para sa kanya?"
"Hindi! Ano. oo pala. Pero t-thank you gift lang 'to sa kanya! Kasi binili niya ako ng teddy
bear eh..." nagsinungaling pa ako. Kumagat ka please!
Ngumiti siya. "Ganun ba? Okay! Kung ganun, samahan na kita!"
Ehhhhhhh?
"Uhm okay. Sige lika na. Nagtext kasi siya na sa cafeteria ko na lang daw 'to ibigay."
"Sure!" nagulat ako ng hawakan ni Zharm yung kamay ko sabay hila sa labas. Okay ang weird
promise. Di siya masyadong excited? Hmm... baka gusto lang din niya mameet si DJ.
Pg78Pg78
tinext ko na si DJ na magmadali kasi maglulunch din kami. Sabi niya kumain na kami kasi
malelate daw siya. Sabay daw siya sakin kumain dahil baka mamaya may food poison yung niluto
ko, mamatay siya ng walang kasama. Ang OA ng taong yun! -___- Ay teka, okay lang naman na
kasabay namin si Zharm diba? Pwede naman maging friends yung dalawang yun.
"Kath sure ka bang hindi ka kakain-- Albie?!?!" napatingin ako kay Zharm na nakanganga at
mukhang gulat, pati kay Albie na ganun rin yung expression. Ehhh?
"Zharm? O-oy... why are you here?"
"Teka lang. Magkakilala kayong dalawa?" napatingin sila sakin at nagnod.
"Yup..." bumalik yung tingin ni Albie kay Zharm. "Hoy tabachoy, upo ka na nga! Naks.
Magcacampus na ulit tayo? Bumalik ka na pala from States, di ka man lang nagsabi." biglang
sumimangot si Zharm at umupo na rin naman.
"Whatever... I don't know you... you... you freak!"
Tinitignan ko lang sila habang nag-aasaran. Hmm... I smell something fishy ah. *U*
Sa wakas!!!
Nakita kong papalapit na sa table namin si Master DJ.
"Hoy Kath." sabi niya pagdating niya sa table namin. Napatingin lang siya sa dalawang kasama ko
sa table. Saka sumimangot. Anong reaksyon naman yun?!
Umupo siya sa tabi ni Zharm dahil yun na lang yung may empty seat. So bale katapat ko siya.
Ganito oh:
Zharm
DJ sungit
-------------------------Albie
Kath
"Hi Daniel!" sambit ni Zharm kay sungit. Di lang siya pinansin ni DJ at tumingin sakin... Ang
rude naman niya. -_______"Kath, nasaan na?"
Pg80Pg80
"Ang alin? Ah! Yung lunch? Eto..." sabay bigay sa kanya nung dalawang lunchbox.
"Wow Kath! Nagluto ka pala. Namiss ko luto mo ah! Teka pre akin na yung isa!" sabay kuha ni
Albie dun sa isang lunchbox. Binigyan lang siya ni DJ ng death glare at nag-"tss".
"Albie. Baka magalit yung pagbibigyan ni DJ ng lunchbox na yan. Dalawa kasi pinagawa niya sakin
eh."
"Ah ganun ba? Sorry pre..." sabay bigay ulit ng lunchbox kay DJ. "Pero pre, para kanino yang
isang yan?"
"Sa kanya." sabay turo sakin.
EHHHHHH? Ibibigay niya sakin yung niluto ko?
"Wait..." sabi ni Albie.
"Bakit? Pinag-iisip mo dyan. The fck na naman pre?!"
"Relax pre! Nacurious lang ako. Kaya ka ba nagpaluto kay Kath ng dalawang lunch para sabay kayo
kumain? Kayong dalawa lang?" ano ba naman 'tong si Albie. Nakakahiya. -_____"Shut up Albie. Or else I'll stuff this food to your mouth non-stop! Kunin mo na yung isang
lunchbox dami mo pang sinabi." sabay subo ng pagkain na niluto ko. Okay?
Dahil wala naman akong kinakain eh sinubukan akong pakainin ni Albie. Ang kulit nga eh!
Sinusubuan ako. Oo nakakahiya talaga. Lalong nakakahiya sa harapan nila Zharm at ni Master. Si
Master nga
nakatitig lang samin eh... -______"Aish... nawalan na ako ng gana. Psh... I'll get out of here." sabay tayo ni DJ at lumabas na
ng cafeteria.
"Wait up Daniel!" sabay tayo din ni Zharm at lumabas din ng cafeteria.
O___________________O
Pg81Pg81
"A-ano yun?" bulong ko kay Albie. Nakasimangot rin siya at mukhang naguguluhan.
"Malay ko ba, hayaan mo na. Ganun talaga sila..."
"Magkakilala rin sila?"
Humarap sakin si Albie at tinapik ako sa braso.
"Kath. Uhm, me, Zharm and Daniel. We know each other since we're kids. And those two, sabi ng
mga parents namin, ay bagay sa isa't-isa. You know, future couple daw. Tss, ewan ko lang kung
gusto pa rin ni tabachoy si DJ. Pero... sabi nga nila. Di mo makakalimutan ang first love mo.
And I guess, that works for me too."
Di ko na inintindi yung huli niyang sinabi. Ang alam ko lang, gusto pala talaga ni Zharm si DJ?
Kaya pala naeexcite siya kapag sinabi kong isasama ko siya... kaya pala nalulungkot siya kapag
sinasabi
kong magkasama kami ni DJ, kaya pala... umiyak siya nung isang araw ng bigyan ako ng
teddybear... Oh my.
Nasasaktan ko na pala yung bestfriend ko. Ang sama ko naman... -_________"Wait lang... gusto pa ni Zharm si DJ? Hanggang ngayon?"
"Hmm... I think so? Halata naman eh. Pero di ko lang alam kung gusto din siya ni DJ. Mahirap
alamin kung anong iniisip nung ungas na yun eh." nagnod na lang ako at nag-isip ng ilang
segundo.
Para makabawi ako kay Zharm... maganda kayang... tulungan ko siya kay DJ? Para, magustuhan siya
ni DJ? In that way, sasaya na siya diba? Sasaya na bestfriend ko diba?
Pero anong weird feeling 'tong nararamdaman ko?! Parang medyo... sumama yung pakiramdam ko?
Tama ba yung naisip kong plano?
I mean... hindi ba ako mahihirapan at makakasakit ng tao sa plano kong gawin?
CHAPTER 13.
Pg82Pg82
DANIEL'S POV
THE NEXT DAY CONDO
Fck! What the hell, ano bakit ganun sila kasweet? Argh. Sila na ba? Nakakainis. Nagsusubuan pa!
Oo na. Kahapon pa yun pero hindi ako makaget-over. Okay? I can't help it. Inaagawan ba ako ni
Albie ng slave? I mean, she's mine right?
Tapos etong si Zharm, huh. Nagbalik na pala siya. She's still the same. Annoying as ever. I
said some things to her and I hope tantanan na niya ako. She's just a friend... not more than
that.
Nakakatamad pumasok. Aish! Makainom na nga lang ng juice or anything refreshing... lumapit ako
sa ref at naghahanap ng maiinom. Teka ano 'to?
Tinignan ko yung bote... hmm. Elixir yung name? Color orange siya. Bagong stock siguro sa ref.
Si Ella, yung condo keeper ko siguro naglagay nito. Oh well... mainom na nga. Inamoy ko. Orange
juice nga... Ininom ko lahat ng nasa bote at wala ng natira. Binagsak ko yung bote sa table
counter at umupo na sa couch. Safe naman siguro yung juice na yun. Hindi expired.
Teka, bakit bigla akong nakaramdam ng... ng init? Aish! A-ano ba 'to... makaligo na nga. Baka
galing ibang bansa yung orange juice na yun.
------------------------------KATHRYN'S POV
SAME DAY: SCHOOL
Diba sabi ko naman sa sarili ko na tutulungan ko si Zharm? Tutulungan ko siya para mapansin
siya ni DJ? Bakit ngayong araw. biglang di na lang siya namansin?
Wala naman akong ginawa sa kanya ah? Baka nagtampo lang o ewan? Ano ba kasing... nangyari? Di
ko na nga siya nakita for 2 days tapos ngayon na pumasok siya. Wala... parang...
Wala lang ako.
Pg83Pg83
Syempre nalulungkot ako. Bestfriend ko siya eh. Tapos biglang pagpasok niya. Di siya namamansin
tapos parang... hindi niya ako kilala... Aish! Oo na napaparanoid ako. Baka mamaya kasi wala
lang siya sa mood. Pero bakit pakiramdam ko...
May kasalanan ako sa kanya?
Kausapin ko na lang siya mamaya... tama! Oo tama kakausapin ko siya... that's right! Eh? Katabi
ko lang pala siya. Pero nakalingon lang siya sa professor namin.
"Uhm... Zharm?"
No response.
"
Ano ba yan. Para naman akong nakikipag-usap sa pipi. -_"Uy. Zharm? May problema ba?" tinitignan ko lang siya habang siya, nakatingin pa rin sa
salamin. Nagwoworry lang naman ako sa kanya eh.
"Zharm..."
"
"
Pg84Pg84
"Zharm? You can talk to me..." sabi ko habang hinawakan yung braso niya. Nagulat ako ng
nagshrug siya at nahulog yung kamay ko. What the?
Tumingin siya sakin at nagsmirk. "Paano ako makikipag-usap sayo Kath, kung ikaw mismo ang
problema ko?"
"Wha...whaaaat? A-anong--"
"Hindi ko aakalain na kaibigan ko pa. Kaibigan ko pa! Ang kaagaw ko sa taong gusto ko."
seryoso lang siyang nakatingin sakin. Ganun din ako. Di ko siya maintindihan!
"Zharm, please explain. Di kita maintindihan."
"Why lie, Kath? Kayo na ni Daniel diba? Girlfriend ka na niya."
"What the? Girlfriend? W-wala akong boyfriend! Ano ka ba Zharm..."
"Huh." nagsmirk siya ulit at nagcross-arms. "Magsisinungaling ka pa. Si Daniel na nga nagsabi.
Gagawin mo pa siyang sinungaling?"
ANOOOOOO?!?!?! SI... SI DJ NAGSABI? What the? H-hindi ko... magets!
"Hindi totoo yun. Ano ka ba Zharm, balak ko pa ngang tulungan ka para mapalapit kay DJ tapos--"
"That's bullshit. You're just a user. A user Kath! Kinaibigan na nga kita tapos malalaman ko
kayo na pala ng taong gusto ko? Dineny mo pa! Study partner? Geez, a lame excuse! Napaniwala mo
naman ako. Siguro mali din ako kasi di ko sinabi sayo na gusto ko si Daniel. Pero it doesn't
change the fact na nagsinungaling ka sakin!"
"Pero--"
"Di ko nga magets kung bakit ikaw pa... di hamak na mas... mas bagay ako sa kanya! Bakit ikaw
pa? Bakit... bakit hindi ako? Nabulag na nga siguro siya... nagkagusto siya... sa isang user at
cheating liar! Ikaw yun Kath. Let's not be friends anymore." sabay labas niya ng cr.
Pg85Pg85
Naiwan ako mag-isa na sobrang speechless. H-hindi niya naiintindihan. Argh ano ba namang ginawa
ni DJ! Nagsinungaling pa siya. Damn it! Hindi nakakatuwa ginawa niya!
Pero, yung mga sinabi ni Zharm. Nasaktan ako. User? Liar? Cheater? G-ganyan na ba ako? Hindi
naman... ang mali ko lang naman eh yung... yung hindi ko pagsabi na slave talaga ako ni DJ. Yun
lang! Pero, bakit ganun na naiiisip niya?
Masyado niya bang gusto si DJ para hindi pakinggan yung kaibigan niya.
We're not friends anymore?
Naramdaman kong parang may tumulong luha sa mata ko... amp naiyak pa ako... tss. Napamahal na
kasi sakin si Zharm... she's my first friend here... and probably the last...
HAYUP NA DJ YUN! MASASAPAK KO YUN! AAAAAAARGH! ANO BA KASING PROBLEMA NIYA? -______Pumunta ako sa building nila at nagtanong kung nasaan ba si DJ. Sabi nila di daw pumasok...
argh! Ano ba yan, nasaan siya?
"Uy." napatingin ako sa kumalabit. Akala ko si DJ.
"Albie?"
"Haha. Call me Al na lang. Friends na naman tayo eh. Right?" saka siya ngumiti.
"Ah, okay, Al..."
"So, what are you doing here in our building?" ay oo nga pala!
"Nasaan si DJ? I need to talk to him..."
"Si DJ? Alam ko di siya pumasok. Nasa condo niya lang siguro siya."
Pg86Pg86
"Bakit?"
"Tinamad? Ewan ko, teka bakit? Is there a problem?"
Ano ba yan... kailangan ko siyang kausapin! Hindi na makakapaghintay 'to eh.
"Al... mauna nako ha?"
"Huh? Wait... wait!" di ko na siya nilingon at tumakbo papuntang building namin. Kinuha ko na
yung bag ko. Argh magcucutting na lang ako. Nahahawa na ako sa lalaking yun!
Dumaan ako sa carpark. Alam ko kasing may exit dun papuntang back building. Nagmadali akong
lumabas. Tapos sumakay ng tricycle papuntang condo nila. Amp. Ano bang gulo 'tong ginawa mo
DJ?!
*bzzt bzzt*
From: Albie
Hey... are you alright? San ka? wala ka d2 sa building nyo ah. recess nyo dn db?
Aish dumadagdag pa 'tong isa pa 'to.
-__-
To: Albie
cutting ako. wag mo sbhn. bye. ssh!
"Andito na po tayo maam..." sabi nung tricycle driver. Nagbayad na ako kay manong driver tapos
bumaba na.
Kilala na naman ako ni guard sa condo unit nila DJ kaya nakapasok ako. Sumakay na ako ng
elevator.
Ang tagal. Ang tagal naman! I need to teach DJ a lesson! Hindi tama yung sinabi niya kay
Zharm... ako? Girlfriend niya? NO FREAKING WAY!
*tiiiiiiing!*
Pg87Pg87
MURDEROUS! O___O
"Ah shit. Ikaw lang pala... tss. Istorbo." sabi niya habang nagkakamot ng ulo. Ang messy ng
buhok niya pero ang cute... niya... aaahck! Erase. Erase!
Bakit nga pala ako pumunta dito? Oo tama!
"Ikaw!!!" sabay palo sa kanya, nakapasok ako sa kwarto niya habang pinapalo siya.
"OUCH!!! Shit! what the hell is your problem woman?!"
"Anong sinabi mo kay Zharm ha? Anong problema mo ba?"
"Tss... bitawan mo muna ako..." binitawan ko naman siya nun. Hmm, bakit parang namumutla siya?
"Okay, explain." sabay cross-arms ko.
"Okay fine! Sorry. Sinabi ko kasing girlfriend kita sa kanya para tigilan niya na ako. Dapat
nga mag-thank you ka pa sakin kasi-- AAAAHCK! ANO BA KATH?!" pinagpapalo ko na naman kasi siya.
Kairita eh! Nanggamit pa!
"Bakit kasi ako pa? Ha?! Pwede namang ibang babae eh! Bawiin mo sinabi mo kay Zharm, dali
na!"
"Tss. ayoko nga! She's obsessed with me so much. Mabuti na rin na alam niya na may girlfriend
ako. Kahit hindi kita type!" aba ang kapal ng apog nitong lalaking 'to ah?!
"Hindi mo babawiin sinabi mo ha?"
"Hindi." sabay smirk niya. Aba... talaga! Kahit master ko 'to... gagantihan ko 'to! -____"Ah ganon?"
"Oo."
Pg89Pg89
"Kath..." tinatry niyang tanggalin yung kamay na nakashield sa labi ko. Nung natanggal na niya.
Tinulak ko siya ng mahina gamit yung free hand ko. Hawak pa rin niya kasi yung isa above my
head. Argh... higpit...
"DJ... get a grip of yourself!" sabi ko habang hinihingal. "K-kung gusto mo na maging
girlfriend mo ako sa harap ni Zharm... payag na ko! Wag mo lang akong pagtripan ng ganito..."
Binitawan niya ako saka tumingin sakin. A-ano na bang iniisip niya? Sinabi ko na ngang pumayag
na
ako eh.
"Okay." sabay ngiti niya. Lumapit ulit siya sakin. Oh no, there's something behind his smile.
"DJ? Pumayag na ako diba... a-ano ba."
"Oo nga, so..." tumingin siya sakin at nagsmile ng nakakaloko. "Let's better start now." then
he leaned forward and kissed me.
Oh my... god.
Ang first kiss ko! Ang. First. Kiss. Ko.
Naramdaman kong nakalapat na yung labi niya sakin. Nakapikit siya. It's like he's taking
possession of my lips. Di ko alam gagawin ko. Nagulat ako nung gumalaw yung labi niya bigla
then he kissed me
roughly. Naparespond na tuloy ako. I just followed his every move and afterwards, we're
synchronised. He tastes... sweet.
His kiss then turned passionate. Napapikit ako. What is this feeling, parang may sumasabog. He
held me in my waist and pulled me, closer into him. I put my hands on his neck and kissed him
back too. I can't help it. It's like there's nothing important here in this world besides
kissing him. I felt him bit my bottom lip, I didn't do anything, he bit harder. I gasped. He
slipped his tongue inside me, he played with my tongue. Exploring every bits of it. I don't
know what I'm doing or what he's doing... I don't even have experience in kissing! I just go
with the flow. I pushed myself closer to him.
We're still kissing when I felt something twitched between his legs. Is he...?
OH MY GOD! Napabukas yung mata ko at napatingin sa kanya na nakabukas rin yung mata. What is
Pg92Pg92
CHAPTER 14.
DANIEL'S POV
CONDO
Ah... shit.
Hindi ko makalimutan yung humiliating moment kahapon dito sa condo unit ko. Aish. Ano ba
kasing... pumasok sa isip ko kahapon? Hindi ko talaga alam.
Nakakahiya kay Kath. Aish. Yung... yung alam niyo na. Fck. Nafufrustrate ako. Baka di na ako
pansinin nung nerd na yun! What have gotten into me yesterday? Why did I suddenly kissed her?
Her... her first kiss?
Shit. Papasok ba ako? Oo. Dahil, magsosorry ako kay Kath. Ako yung nag-initiate. Hindi ko alam
kung sinong DJ yung humalik sa kanya kahapon. Ang... ang bad kong master. Siguradong galit na
siya sakin. Pero she kissed me back! Ibig sabihin... aish hindi! Mali ka DJ, kaya. You need to
say sorry. Kahit di talaga ako marunong magsorry. Lalo sa babae... tss. Ang aarte kasi eh.
*ding dong*
Shit!
Si... si Kath ba yon? Oh god. Anong, anong sasabihin ko?
"Hoy slave, sorry na. Lintek tanggapin mo na!"
Aish hindi pwedeng ganun.
"Kathryn, hey. I'm really sorry. I'll do anything to make up to you."
Ang cheesy... putek di ako yun! Hays.
Basta simpleng sorry lang. Ayos na yun. Subukan niya lang na hindi tanggapin ang sorry ko.
Uutusan ko siya. Papahirapan pa. Mwahahaha! *evil laugh*
Pg94Pg94
Pagkabukas ko ng pinto...
"SIR! WAAAAA SIR DANIEL SORRY *HUK* PO!"
What the fuck is she doing here? Argh.
"Oh Ella, why are you here?"
Si Ella yung sinasabi kong condo keeper ko.
"Sir *huk* s-sorry po. Nako sana hindi *huk* niyo nainom yun..."
"Teka. Why are you suddenly crying? Aish sige come in." pumasok naman siya at biglang...
0TL ---> si Ella. Nakaluhod.
"H-hey! Wag ka ngang lumuhod!" hinila ko siya patayo at nagpunas naman siya ng luha niya.
"Sir..."
"Oh? Aish wag mo akong binibitin. Dali na papasok na ako eh. Bakit ka nandito?"
"Sir..."
"What?!" tss nakakainis. Ano bang pinunta nito dito?
"Sorry po! *huk* May mali po akong nalagay sa ref niyo! *huk* Sa kapatid ko po yun *huk* bigla
ko lang *huk* nalagay sa ref niyo ng *huk* nag-lagay po ako ng stock ng pagkain...
wahuhuhuhuhu!"
"Tss. Kalma nga! Ano ba yun?!"
Lumapit siya sa ref at may kinuhang bote... teka. Eto yung orange juice na ininom ko kahapon
ah!
Pg95Pg95
"Sir..." tumingin siya sakin at biglang nagpout at nagpuppy-eyes. Pero may luha pa rin sa mga
mata niya. Aish nababaliw na ba 'to?
"What? Ano ba. Spill it!"
"Uhm, sir. Ininom niyo po ba 'to? Lahat?" tinaas niya yung bote.
"Oo. Elixir yan right? Sarap nga eh." biglang lumaki yung mata niya tapos napahawak siya sa
bibig niya. Aish what the?!
"Teka! Don't tell me expired na yan?"
"Sir... *huk* uwaaaaaa..." ano ba yan umiyak na naman. -_"Ano?! Argh diretsuhin mo nga ako!"
"SIR SORRY! TONIC DRINK 'TO HINDI ORANGE JUICE! UWAAAAAAA SISANTIHIN
NIYO NA AKO! HUHUHUHU ANG *HUK* PALPAK KO!" sabay luhod na naman niya. -_____Teka... tonic drink?
Kaya ba?
Flashback
Hindi ko alam... bakit ako... nang-init bigla. Aish... ano ba 'tong orange juice na 'to? Tss...
siguro galing ibang bansa. Safe naman 'to diba?
End of Flashback
"Shit..."
"Sir... sorry!" binigyan ko siya ng death glare at napayuko siya. Aish. One mistake. Okay na
nga. Tss.
Pg96Pg96
"K-kath..."
"Master! Bakit ba kayo nagpapabasa? Nasaan yung kotse niyo? Nako naman!"
Nakatingin lang ako sa kanya habang nakangiti. Andito siya...
"Kath..."
Pg99Pg99
"Ano ba? Magpapabasa ka pa rin ba? Ha?! Sumilong ka na dito!" hinila niya ako at pinasilong sa
payong niya. Nakangiti pa rin akong nakatitig sa kanya.
"M-master... ano ba. Bakit ka dito sasakay? Di naman dito yung way niyo ahh... teka! Bakit ka
nakatingin s-sakin ng ganyan?" umiwas siya ng tingin. Tss... nahihiya na naman siya sakin.
"Kath, akala ko. Nagpahatid ka na sa iba..." tumingin siya sakin ng nakakunot na noo.
"Anong ibig mong sabihin? Wag ka na ngang magsalita-- DJ? A-anong ginagawa mo?"
Lumapit kasi ako sa kanya at niyakap siya... ng mahigpit. Di ko alam kung bakit... siguro...
nilalamig na ako. Atsaka... gusto ko lang sabihin sa kanya...
"I'm sorry for what happened yesterday. Nakainom ako accidentally. I'm sorry Kath. I'm so
sorry..."
Please accept it Kath... please.
Naramdaman kong pinat niya ako gamit yung free hand niya at nag-sigh.
"Okay lang DJ. Okay lang. I forgive you."
Hindi ko alam pero sa sandaling 'to...
I smiled.
Nandito na pala kami sa condo niya. Oo, hinatid ko na muna siya. Sumakay na lang kami ng jeep
papunta dito. Mukhang may sakit na nga si DJ. Hays.
"Kasi naman eh. Bakit ka ba kasi nagpaulan ha? Bakit ka kasi magcocommute? Wala ba kotse
mo?"
"Meron."
"Eh bat ka nga--"
"Hinintay nga kasi kita*cough* aish."
*pooook!*
"ARAY! ANO BA?!" binatukan ko kasi siya.
"Bakit mo kasi ako hinintay? Aish. Sana kasi nagtext ka man lang diba? Tignan mo tuloy. Ako
pa mapeperwisyo. Hays..." tinignan ko yung watch ko, 8:30PM na. 9PM curfew ko. Lagot na naman
ako kay Mama. Buti si Kuya may trabaho ulit. Overtime. Kaya kung sakaling mapagalitan man ako,
wala siya. -__"Ang sakit ng ulo ko *cough* pati katawan ko. Argh."
O///////////////O
"Uyyyy..."
"
"
"
"DJ NAMAN!"
Pg101Pg101
"
"
Hayy. Ano ba yan... bigla ba naman kasing humiga sa braso ko. Parang naka-lean lang naman. Yung
mukha niya nasa may leeg ko. Ramdam ko yung hininga niya. Aish... naalala ko tuloy yung
kahapon...
WAAAAAAAAA ERASE ERASE! >___<
"DJ... isa! Umayos ka ng upo mo sa couch. Dali na... di ka tatayo? FINE!" Inangat ko yung ulo
niya at tinulak sa may armchair ng couch na kinauupuan namin.
Aba, no response? Okay lang sa kanya na matulak?
"Kath..." sabi niya ng nakapikit. Bakit ganun yung boses niya. Ang... ang husky ng dating.
Husky? No way! Pero, teka... bakit ba parang ang lamya niya? Alam ko may ubo siya... pero di
kaya?
Naglean ako ng onti at nilagay ang palad ko sa noo niya.
Oh no... may lagnat siya!
"DJ... may lagnat ka." dumilat siya saka tinaasan ako ng kilay.
"Eh ano naman?!" tss sungit.
"Wala lang. Nagkakalagnat pala ang isang katulad mo." sabay tawa ko.
"Psh. Ewan ko sayo." saka siya pumikit uli. Pikon?
"DJ... DJ gumising ka muna! Wag kang matutulog..."
"Hmm?"
Pg102Pg102
"Ganun ba? Sige sandali lang." tumayo ako at lumapit sa kanya. Gamit ang lakas ko, inayos ko
ang pwesto niya ng nakaupo sa couch. Malaki naman ang couch niya kaya kasya siya.
"Wag kang tumakas slave!" ang ingay naman neto. Nahanap ko yung thermometer at ginamit yun para
masukat yung body temperature niya. Shet... 39 C! My god.
"Sinong nagsabing tatakas ako? Tss, nagpaulan ka pa kasi eh. Sandali lang ha, sandali
lang."iniwan ko siya dun at pumunta ng kitchen niya.
Naghanap ako ng soup sa ref niya pagkatapos nagpakulo ako ng tubig, saka ko nilagay yung soup
ingredients. Mas mabuting kumain na muna siya bago uminom ng gamot. Speaking of gamot... nasaan
ba yung medicine kit niya dito?
Bumalik ako sa may sala niya. "DJ, nasaan yung medicine kit mo?"
"S-sa may kwarto *cough*. Aish, punta muna akong kwarto." akmang tatayo siya pero bumagsak din.
Haiiiist.
"Tulungan na kita. Wag kang malikot." tinayo ko siya at inalalayan siya papasok ng kwarto niya.
Aish... basang-basa pa pala 'tong damit niya.
"Hoy wag ka munang humiga. Basa yung damit mo!" umupo na lang siya sa may kama niya habang
nakapikit.
"Kath... ang... ang lamig! *cough* patayin mo yung aircon." adik ba siya? Hindi kaya nakabukas
yung aircon niya. -_"Wait lang ulit ah. Wag kang hihiga!" tumakbo ako papuntang kitchen. Pagdating ko dun, ayos na
yung soup. Nilagay ko na sa maliit na bowl tapos dinala na sa kwarto ni master.
Pg103Pg103
"Maghubad ka na."
Dumilat siya na mukhang gulat na gulat at tumingin sakin. "HUBAD?! REREYPIN MO AKO?!"
"Siraulo! Malamang basa damit mo kaya kailangan mong magpalit. Kaya mo ba?"
Pg104Pg104
"Sige..." tumayo ulit ako at inalalayan siya. Nasa cr na siya at nagpapalit ng makarinig ako ng
kulog.
Grabe... may bagyo ba? Wala naman siguro diba? Speaking of bagyo, kailangan ko ng umuwi. 9PM na
sakto. Hays... kapag nakatulog na si DJ saka na lang ako aalis.
Lumabas na din si DJ after ilang minutes tapos inalalayan ko na siya pahiga sa kama niya.
Kinumutan ko na rin siya. Kinuha ko na ulit yung thermometer at chineck yung body temperature
niya. 37 C. Onti na lang mawawala na lagnat niya.
"Okay na ba pakiramdam mo? Ha?"
"Yes. I'm fine, thanks Kath." tinignan niya ako at... wait lang.
Did he just smiled at me?
"Eh? hehe! Buti naman..." sorry naspeechless lang. Hayaan niyo na ako. Kasi naman... si Mr.
Sungit? NGUMITI?!
Nakapikit na siya habang ako nakaupo sa may edge ng kama niya. Mukhang okay na naman siya.
"DJ ano ba?! Umayos ka nga... aaahck di ako makahinga!" paano ba naman kasi, nakayakap siya
sakin ng mahigpit ngayon. Sobraaaaang higpit.
"Wag ka ngang magulo. Kailangan ko ng body heat... para gumaling ako kaagad." B-body heat?
"Nasisiraan ka na ba? Ha?! Umayos ka nga! Kung gusto mo gumaling magkumot ka! H-hindi yung...
hindi yung ako yung gagamitin mong kumot!"
"Tss... ang ingay mo! Ganyan ba talaga ang mga babae? Aray! Wag kang magalaw ano ba?!"
hindi ako makawala. Argh, diba dapat mahina siya kasi may lagnat pa din siya? Eh bakit hindi
ako
makaalis sa yakap niya? Yung mukha ko nasa may dibdib niya... argh. Di ako makahinga ng maayos!
Tinanggal niya yung glasses ko tapos nilagay yun sa may side table. Saka niyakap ako ulit...
argh ano ba! Hindi. Ako. Makahinga. Ng. Maayos!
"DJ naman ehhhh!"
"Sssssh... ano ba Kath. Ang lakas ng boses mo. Haynako.."
"Bitaw na kasi ehhhh!"
"Tss... ayaw. Teka nga yung kumot nahulog! Aish ang sakit ng katawan ko. Ano ba yan." eto na
pagkakataon ko para makawala!
"DJ! Ako na kukuha ng kumot. Teka lang... bitaw muna." bumitaw naman siya. Naglean ako sa
may side niya para makuha yung kumot. Tatayo na dapat ako kaso hinila na naman niya ako, kasama
ng kumot.
"Ano baaaa?!"
"Sabing wag kang tatakas eh. Teka... ang lamig." nagulat ako nung inayos niya yung kumot sa
buong katawan naming dalawa! Bale natatakpan na kami pareho ng kumot. Uh oh... tapos niyakap na
naman niya ako ng mahigpit, pinulupot yung legs niya sa legs ko. Ehhh?
"DJ... kailangan talaga nakaganito tayo? Alam ko nilalamig ka pero--"
*tsup*
Pg108Pg108
"Ang ingay mo slave..." tapos niyakap niya na lang ako ulit ng mahigpit.
Dugdug. Dugdug.
Did he just... kissed me... again?
It's just a peck on the lips, pero. My god... second kiss? W-why? Dahil maingay ako. Yun yung
ginawa niya para ma-shut up ako? Not fair! #_#
"Ang daya mo... ang daya-daya mo." pabulong kong sabi sa kanya. Alam ko di niya ako maririnig
kasi nakapikit na siya, malamang tulog na siya. He's still hugging me, sobrang lapit naman niya
sakin.
Tinry kong makaalis pero wala eh... ang higpit ng yakap niya kahit tulog na siya. Hayaan ko na
nga
lang.
Dugdug. Dugdug.
Hayy ano ba yan! Bigla-bigla na lang tumitibok 'tong pesteng puso ko. Argh... siguro sobrang
inis lang
kay DJ. Habang tinitignan ko siya ngayon... ewan ko ba... di ko kayang mainis o magalit sa
ginawa
niya ngayon-ngayon lang. Bakit? Hindi ba dapat... naiinis ako sa kanya... nag-iisip na ako ng
paraan
kung paano ko siya mumurderin habang tulog siya? Bakit parang... natutuwa pa ako dahil katabi
ko
siya ngayon?
Aish, makatulog na nga lang!
Pumikit na ako at hinayaan ang antok na pumasok sa sistema ko... pero bakit ganun? Bago ako
makatulog... may narinig akong nagsalita... di ako sigurado kung nananaginip o totoo ang
narinig ko... hmmmmm... tapos hinalikan ako sa forehead ko? Nananaginip na siguro ako...
CONDO
Hmm...
Ang sarap matulog. Ang sarap yakapin 'tong unan na niyayakap ko. Bagong bili ba ni mama? Ayoko
pa dumilat. Ang sarap yakapin!
Hinigpit ko yung yakap ko sa pillow na sobrang soft! Pero bakit ganun... parang, parang naging
matigas na? Kinakapa-kapa ko, parang humihinga? Atsaka... bakit ganun? Niyayakap ako pabalik ng
unan ko? Dumilat na ako.
Goodmorning slave.
OH MY GOD! napatayo ako nun sa kama at tinuro-turo si DJ. A-anong ginagawa mo sa kwarto ko?!
bakit siya... bakit ko siya katabi? At bakit... naka-topless siya!
Kwarto mo? If I remember it right, kwarto ko pa din 'to. Ulyanin ka na Kath... sabay smirk
niya. Nakatayo pa din ako sa kama tapos siya umupo na. Hmm... teka?
Hindi ko naman kwarto to... sayo 'to! Sayo!
Tss... you're so stupid! Malamang nasa condo pa rin kita! Dito ka natulog dahil may bagyo
kagabi diba? Atsaka, inalagaan mo ako kagabi. inalagaan? Teka lang...
Ah... okay tanda ko na, pagpasensyahan niyo na ako. Meron lang talaga siguro akong disorder
tuwing umaga. Pag nagigising ako, hindi ko kaagad matandaan kung ano man yun nangyari kagabi.
Usually, inaabot ng 1 hour yung disorder ko. Kapag may nagpaalala, maaalala ko kaagad. Pero
kapag wala, edi wala. Ewan ko nga eh, sabi ni mama nagka-aksidente kasi ako dati nung 8 years
old
ako. Hindi ko nga naaalala.
Kath!
Ay anak ng tipaklong! ano ba naman 'tong si DJ! Nagulat ako bigla kasi akong binato ng unan.
-_Hoy bakit ako naging anak ng tipaklong! Hindi ako hayop!
Pg110Pg110
So... you don't find me hot and attractive? Kahit eto? sabay hablot niya sa dalawang kamay ko
at pinwesto sa may...
SA MAY ABS NIYA!
I have muscles. Do you feel it? di ako makagalaw. Feeling ko namumula na ako sa sobrang hiya.
B-bitawan mo nga ako!
Ayoko. Admit that I'm hot first.
Hindi nga sabi eh!"
Ah ganon?
OO! AAAAHCK ANO BAAAAA?! paano ba naman kasi...
Bigla akong tinulak ni DJ sa kama niya. Nakapatong siya sakin. Oh my god... ang awkward naman
ng position namin! >//<
Ano ba DJ! Bitaw!
Admit that I''m hot first. And you find me attractive. nagsmirk na naman siya sabay lapit ng
mukha niya sakin. Ano bang nangyayari kay DJ?! O_O
Masyado ka bang bilib sa sarili mo? Feeling mo lahat ng taong nakapaligid sayo, naggwapuhan at
na-fifind kang 'hot and attractive'? Pwes, ibahin mo ako sa mga yun!
Bakit ganyan ang tingin mo sakin? Hindi naman ako superficial na tao, Kath!
You're acting like one! Para kang spoiled brat alam mo yun? Gusto mo siguro lagi kang
nasasabihan ng 'DJ, you're so hot!' o kaya 'DJ, ang galing galing mo talaga sa lahat ng bagay!'
pero believe me, hindi lahat ng taong yun ganun yung tingin sayo! Minsan kasi, hindi mo naiisip
na may mga nahihirapan na dahil sayo! tuloy-tuloy na sabi ko. Hindi ko alam kung bakit ko
nasabi yun... pero kasi naman eh!
Pg114Pg114
So ganun na yung tingin mo sakin Kath? Nahihirapan ka na ba sakin? sabi niya habang nakatitig
lang sakin/
hindi ako makasagot. Paano ba naman kasi... bakit ganyan yung tingin niya sakin?
Para bang... may nasabi akong mali?
Malamang na-badtrip siya sa sinabi mo Kath! Aish. I'm so stupid sometimes... ang harsh siguro
ng pagkasabi ko sa kanya. Waaaaa. TT_TT
DJ...
Nagulat ako ng bigla siyang tumayo ng kama. Nakatingin lang ako sa kanya habang pumunta siya sa
cabinet niya at nagsuot ng t-shirt. Pagkatapos tumingin siya sakin. Pero pakiramdam ko para
bang may sumaksak sa dibdib ko nung makita ko yung mata niya...
His icy, cold-looking eyes... staring at me.
Kathryn. Hatid na kita sainyo. Baba ka na lang sa carpark kapag ayos ka na.
*boogsh*
Ang pagkabagsak ng pinto ang huli kong narinig sa kanya...
Makapag-ayos na nga muna! Haist... sige na nga. I need to apologize to him later. Oo na, ang
harsh ng pagkakasabi ko. Feeling ko nasaktan siya sa sinabi ko.
Pagkatapos ko mag-ayos ng onti para magmukhang presentable (syempre nagsuklay ako, ampangit ko
kaya, lalo na kapag mukhang pambruha yung buhok ko) eh bumaba na ako kaagad sa carpark.
Nagugutom pa ako. Dapat makauwi na ako. Hindi naman galit si mama, alam naman daw niya kasi na
mapagkakatiwalaan si DJ. Okay... sabi ni mama eh. Di ko nga alam kung bakit ganun na lang kagusto
ni mama si DJ. -_Sumakay na ako kaagad sa kotse niya. Walang nagsasalita habang on-the-way na kami sa bahay...
takte. Ang tahimik...
Napapasulyap ako kay DJ habang nagddrive siya. Humahanap ng tyempo para makapag-sorry... hays.
Pg115Pg115
Sa pag-iisip ko, di ko namalayan na nasa tapat na pala kami ng gate namin. Okay Kath... inhale
exhale!
Ah DJ. I'll just... apologize for what I've said kanina. I'm sorry! Nadala lang ako ng
emotions
ko.
Okay. pinapatawad na niya ako? Yehey! Pero bakit ganun. Hindi man lang niya ako tinitignan?
Buti naman. So paano, bye na. Text ka na lang pag may iuutos ka.
Yeah. Bye. bumaba na ako nun. Gulong-gulo.
Galit pa rin ba siya sakin? Nagsorry na naman ako ah! Baka sinusumpong lang, hayaan ko na nga
muna...
Kaso... bago pa ako makapasok ng gate, narinig kong nagsalita si DJ.
Kathryn. Let's just end the contract and our deal. You're free. Happy now? with a hint of
bitterness in his voice. Pagkalingon ko, wala na yung kotse niya. Bakit niya... sinabi yun?
Dahil lang sa sinabi ko kanina, gusto niyang i-end 'tong pagiging personal slave ko sa kanya?
Pero teka... di ba dapat masaya ako? Sa wakas! I'm free! Napangiti na lang ako habang papasok
sa gate
namin.
Kaso... bakit ganun? Para bang... nasasaktan ako? Parang may kung anong tumusok sa puso ko?
Am I feeling... guilt? Or is it something else?
CHAPTER 17.
KATHRYN'S POV
KATHRYN'S HOUSE
*ring ring!*
Pg116Pg116
Aish... panirang alarm clock. Ang sarap ng tulog ko eh. Napadilat ako nun, hmm... nasaan ako?
Tumayo ako at nag-unat. Nasa kwarto nga pala ako. -_Tinatamaan na naman ako ng disorder ko. Di ko alam kung anong nangyari kagabi. Argh. Alam ko
nawala na disorder ko nung last year pa? Bakit ba bumalik pa?
Bumaba ako nun at umupo na sa dining table. Nakaupo na rin si Kuya, mukhang puyat. Si mama
naman naghahain ng pagkain.
Oh kayo, kumain kayo. Ang payat payat niyong dalawa! Naku...
Opo mommy. nasabi ko na lang. Maya-maya nagsimula na kaming kumain.
Neil anak, kamusta na pala si Yen?
Okay lang siya mama. Birthday pala ng dad niya ngayon.
Ganun ba? Pakisabi happy birthday.
Sige ma...
Oo nga pala, kailan yung outing niyo ni Yen? Kasama si Kathryn diba? Pati yung pinsan niya?
nag-nod lang si kuya.
Ma... sa friday na po yun.
Friday? Ilang days ulit kayo?
3 days. nabuga ko yung kinakain ko dahil sa gulat.
Kuya naman! Bakit 3 days? Akala ko 1 or 2 days lang! Ehhhh, at bakit ngayong friday na?
Little sister naman! Payag na naman si mama eh! Diba ma?
Pg117Pg117
Basta mag-iingat kayo dun ah! I trust you Neil... wag gagawa ng mali!
Yes maam! tapos nagsaludo si kuya kay mommy.
Basta mama. Sobrang bait nung pinsan ni Yen! Kinukwento kasi sakin ni Yen yung pinsan niyang
lalaki.
Sino ba yun kuya?
Hindi ko alam yung name. Di bale little sister, gwapo daw yun!
Hoy Neil! Binubugaw mo ba yung kapatid mo?!
Oo nga kuya! Anong konek ng tanong ko sa kagwapuhan nun? tumawa lang si kuya at ginulo yung
buhok ko.
Ayaw mo nun? May ka-date ka din-- aray! Ano ba?! Hey-- ouch- stop hitting me! oo pinapalo ko
siya. -_Kasi kuya! Shut up okay!
Eto naman di mabiro. Haha! Basta masaya ako! Mauna na ako ma, Ryn-ryn. tumayo siya at
hinalikan kami sa pisngi. Susunduin ko pa si Yen babes ko. Hehe. Bye! at parang si flash, ang
bilis niya nawala. -______Ang kulit talaga ng kapatid mo nakuuuu. Ang sakit sa ulo.
Oo nga mama. Hays... a-a... aray... bigla akong napahawak sa ulo ko. Sumakit na lang bigla.
Anak, napano ka?! napapikit ako sa sakit. Para kasing binibiyak yung ulo ko.
Ma... ang... ang sakit...
Masakit ulo mo?!
O..o-opo...
Pg119Pg119
Naku! Sandali lang. Kukunin ko lang yung gamot. Sandali... narinig ko yung yabag ng paa ni
mama. Nakapikit pa rin ako, namimilipit sa sakit. Ano bang nangyayari? Bakit... wait. Bakit
ganun? Parang ang labo...
Nak eto na! Uminom ka na ng painkiller. dumilat ako nun at ininom na yung gamot na bigay ni
mama saka uminom ng tubig. Maya-maya... medyo nawala na yung sakit sa ulo ko. Pinunasan ko yung
luha ko, napaiyak na pala ako.
Mama, bakit ganun? Bigla na lang sumakit yung ulo ko? Parang... parang ang labo ng vision
ko... Inaatake na naman ba ako ng disorder ko? niyakap na lang ako ni mama ng mahigpit.
Baka nga... tatanungin natin kay doktora. Pero anong sabi mo nak? May... malabo kang nakikita
nung nakapikit ka?
Oo mama. Uhm... wala lang siguro 'to. Mauna na ako ma ha? Bye! tumayo na ako nun at
nagmadaling lumabas ng gate.
Ayoko lang mapag-usapan yung disorder ko. Ewan... hindi ako komportable. Basta! Bakit ba kasi
ako naaksidente dati? At bakit hindi ko man lang maalala yun?
------------------------MONTENEGRO UNIVERSITY MY SPECIAL PLACE
Nandito ako ngayon, kumakain mag-isa. Oo mag-isa. Wala man lang kasi si Albie eh, wala din si
DJ. Galit sakin si Zharm. Teka bakit ko ba sila hinahanap? Argh...
Oo nga pala... napag-isipan ko na tatapusin ko pa rin yung pagiging personal slave ni DJ. Kasi,
naisip
ko, 200,000 yung polo niya. Kahit nalabhan ko na yun at binigay sa kanya, binalik pa rin niya
sakin
kasi daw 'ayaw niya ng nadumihan'. Eh alam niyo na, mabait ako noh! Alam ko kasalanan ko kaya
pagbabayaran ko lang. Siguro hindi na naman siya galit diba? Aish... hinahanap ko siya kanina
kaso
absent daw. Wala din si Albie. Ano ba yan... hindi na ako sanay mag-isa. Anong nangyayari
sakin?
Kumain ka na lang Kath!
Hi. Can I join you for lunch? pagkatingin ko sa nagsalita...
Pg120Pg120
Zharm! napangiti ako. Uh... sure! Sabay ka na sakin. umupo naman siya sa tabi ko.
Nagpatuloy na lang ako sa pagkain, nakakabingi yung katahimikan...
Kath...
Y-yes?
Nagulat ako ng binaba niya yung lunchbox niya at niyakap ako ng sobrang higpit.
I'm sorry! I-I'm sorry for being a bad bestfriend! I'm sorry for saying those stupid words to
you! I'm sorry if I called you those names. Please, forgive me?
Napangiti na lang ako sa sinabi niya. Oo naman. Ikaw pa! bumitaw siya sa yakap namin at
ngumiti. Inayos ko na muna yung lunchbox ko dahil tapos na ako kumain. Siya din.
Akala ko hindi mo na ako papatawarin... sorry talaga! Sorry naging OA ako.
Okay lang yun! I understand. You're inlike with DJ. Normal lang yun!
Argh... naalala ko na naman siya! Ang sakit niya magsalita ah... sumimangot lang siya. Haist.
Bakit ba kasi ang daming nagkakagusto kay DJ?!
Don't mind him.
Eh? Okay. Pero wait lang... bakit parang di mo siya kasama ngayon?
Bakit, dapat ko ba siyang makasama?
Idiot! Natural girlfriend ka niya! tinakpan ko yung bibig niya. Baka may makarinig!
Wag kang maingay Zharm! maya-maya binitawan ko na rin siya. Muntik na yun ah! Bawal
kumalat! Kay Zharm lang kami pwedeng mag-pretend... teka, hmm. Diba sabi ni DJ kahapon, end na
yung contract? Ibig sabihin... hindi na kam mag-bf/gf sa harapan ni Zharm?
Pg121Pg121
Okay okay! So secretly on pala kayo... hmm. Alam mo, may sasabihin ako sayo.
Ano yun?
Feeling ko nakamove-on na ako kaagad.
In just 3 days?!
Yup! Haha baliw na ba ako?
Hindi... pero bakit ang bilis?
Ewan ko nga rin eh. Haha! Yeah I know, I'm weird. Pero kasi, you know our story, right? Our
family and his family and also Albie's are best of friends. Then he moved to Canada with his
family on his 9th birthday. Nagstay sila dun for 5 years. Tapos bumalik na sila dito, dun na
kami
naging close ni Daniel pati ni Albie. Actually ayoko kay Albie. Inaasar niya akong tabachoy. Si
Daniel naman ayaw sakin nun... naiirita daw siya sa boses ko. Atsaka mailap sa babae yun. Pero
dahil sa ugali niya, kaya siguro ako nagkadevelop ng 'crush' sa kanya. And you know...
nagmigrate kami sa America after that summer. Ngayon lang ako bumalik. I'm 17 now, ang bata
ko noh? Is it... weird?
Oo! Tapos 4th year college ka na! Ako nga 18 pa lang eh! Pero ikaw... you're too young to
graduate! Ang bilis.
Haha. Ewan ko nga rin eh. Iba kasi yung education system dun. Medyo advance. Hmm. Si Albie
19 pati na rin si Daniel...
Teka... bakit age na yung topic natin?
Ay oo nga! Haha sorry. So yun nga, dahil nga gusto ko siya. Para bang... gusto kong maging
gusto niya rin ako. Kaso yun nga, naunahan eh. Joke! nag-peace sign siya sakin. Ano ba 'tong
babaeng 'to. >.<
Okay?
Pero seriously Kath. I realized that... masyado akong shallow. Alam mo yun? Di bale! Hahanap
ako ng mas gwapo kay Daniel! MWAHAHAHA! tawa lang siya ng tawa. Ang weird niya nga.
Pg122Pg122
Hmm... pero ngayon gets ko na kung bakit niya nagustuhan si DJ... okay.
Alam mo ba Kath, I'm so happy na ikaw yung napili niya as his first serious girlfriend. Halata
namang serious siya kasi hindi ka naman pang-model na kagandahan, pero diba? Naging kayo?
Yehey! gumawa ulit siya ng conversation, kaso hindi ko na naiintindihan... pero I'm happy na
bati na kami! Wuhoo!
Ittreat ako ni Zharm bukas? Hmm... paanong treat kaya? Ano sa tingin niyo?
CHAPTER 18.
ZHARM'S POV
ZHARM'S MALL
"Zharm.. anong gagawin natin.. dito? Is this your... your own mall?!" natawa ako sa reaction ni
Kath. Haha!
"Yes. Mini-mall ko 'to. So yeah, let's go shopping!"
"Eh? Wala akong dalang pera."
"Don't worry. This is my treat okay? Kahit gusto mo magbayad or whatever. Treat ko 'to sayo as
my bestfriend. Atsaka, I called my stylist pala para makatulong sa pagttransform mo. Syempre
kasama na ako dun."
"WHAT?! Transform?!"
"Oo nga! Let's go!" hinila ko na siya papasok sa mini-mall ko na gift ni papa last year pa.
Haha.
Basically this mall is one floor lang. Pero complete na for my shopping needs. My dad spoil me
that much so yeah.
Gusto ko lang talagang i-treat si Kath. NO OTHER DIRTY PLANS. Bestfriend ko siya kaya I won't
do bad things to her. It's not my fault kung siya yung pinili ni DJ. It's not like I'm included
in DJ's choice of girls, right? :)
Kaya magmomove-on na lang ako sa puppy love ko. And make myself more productive. Start na ng
pagiging good bestfriend-slash-fairygodsister ko!
------------------------Pg124Pg124
KATHRYN'S POV
"Zharm. Seryoso ka talaga?"
"Yup! Okay. Franco! Bigyan mo na siya ng special facial treatment mo... ng special hair
treatment din. And anything! Just make her look more beautiful than she is." si Franco yung
naka-assign na stylist ko. Geez, treat sakin ni Zharm, make-over! -_"Aye aye, madamoiselle." sabay halik sa palad ni Zharm. Etong baklang stylist na 'to,
lumalandi.
"Haha. Okay Franco, I'll leave it up to you. Kath... be a good girl okay? I'll leave for a
moment. Magshoshopping lang ako ng mga damit na bagay sayo habang binibigyan ka niya ng makeover mo. Just trust Franco. "
"Zharm! Kailangan ba talaga 'to?"
"Oo naman! Hindi ka naman kasi palaayos eh. It's time..."
"For what?"
"To produce a princess! Kath ang ganda mo kahit di ka nakaayos. Pero you need to lighten up! Be
a new 'Kath' for a change! Okay ba yun?"
Napag-isipan ko na siguro... hmm. Maganda din 'tong make-over kaek-ekan na gusto ni Zharm para
sakin. I trust her naman. May pagkaisip-bata lang talaga si Zharm. >.<
"Sige na nga. Oo na!"
"Yay! Goodluck bestfriend!" pagkayakap niya sakin, lumabas na siya sa salon at natira na lang
kami ni Franco.
"So, madamoiselle? Let's have your make-over!" argh...
"Okay okay. Pero, ano bang gagawin mo sakin?"
Pg125Pg125
"Hmm... I'll give you my number one facial treatment that will make you glow more! Magiging
soft ang face mo at matatanggal ang impurities sa skin mo. Sa hair mo naman. I'll keep your
hair black, bagay sayo. Lalagyan lang natin ng highlights then I'll give you hair treatment
din. Sa braces mo at sa eyeglasses mo, ako na bahala dun. Just trust me madamoiselle." sabay
halik sa palad ko. Seriously, ang landi ng baklang stylist na 'to! -_------------------------------AFTER 4 HOURS
"Madamoiselle. Your make-over is done!"
"Thank god."
Grabe. Nakakapagod! Ang daming pinaglalagay sa mukha ko, sa skin ko, sa hair ko. Medyo kinulot
yung hair ko sa dulo, tapos permanent na yung highlights kong burgundy. Binigyan niya rin ako
ng
skin, face, hair and make-up kit for free! Tapos kanina grabe, ang sakit ng ngipin ko.
Tinanggal na yung
braces ko, maayos na yung ngipin ko. Tapos binigyan ako ng contacts na pwede kong suotin. Yung
isa
colorless yung isa color gray. Yung colorless muna yung nilagay sakin kasi di pa ako sanay.
Tinuruan
na rin ako kung paano ba gagamitin yun, etc... nasasanay na naman ako, ang mahalaga, tapos na
ako!
Makakauwi na ako!
"Madamoiselle, you're so beautiful! Ang galing ko talaga!"
"Thank you Franco." ang totoo nyan, hindi ko pa nakikita yung sarili ko sa mirror. Hintayin ko
na muna daw si Zharm.
"Huwaaaa! Sorry I'm late. Okay na ba-- Oh my god!" nanlaki yung mata ni Zharm ng nakita...
ako?
"Ehhh?"
"Ang ganda mo bes! Oh my payakap ako!" lumapit siya sakin at niyakap ako ng mahigpit.
"Zharm? Anong maganda? Wag mo nga akong bolahin..."
Pg126Pg126
"No Kath! Ang ganda ganda mo! I'm very... proud! Grabe lalong maiinlove sayo si DJ niyan!"
O____________O
"Ah... hahaha! Wag ka ngang magbiro ng ganyan! Yung... yung mokong na yun?" di ko alam kung
bakit biglang may kung anong sumipa sa puso ko. Aaaahck!
"Oo naman!"
"Eh... hindi! Hindi ah! Hmm, nga pala,
naman... awkward!
"Ah yun ba?" biglang nagkamot ng ulo si Zharm. "Kasi... yung Albie na yun eh! Ang kulit kanina!
Lumabas lang naman ako kanina wala kasing signal yung phone ko. Tapos bigla siyang
tumawag. Inasar-asar lang ako! As in kanina pa ako nakikipag-barahan sa kanya sa phone.
Argh!" nakatingin lang ako kay Zharm habang halatang frustrated siya. Hmm... nagiging close na
ba
sila ni Albie ulit? ^_^
"Haha. Ikaw ah!"
"Anong ako kath?"
"Albie na pala ha-- joke lang!" binatukan ako eh. Haha!
"Nako. Ang kulit mo talaga! Lika na nga sa dressing room, I bought you new clothes na bagay
sayo! Suotin mo yung isa dun. Bibigyan na rin kita ng tips mamaya. Okay? May pupuntahan ka
ba bukas?"
"Meron. May outing kami kasama si Kuya pati yung girlfriend niya. 3 days."
"Oh okay! Sayang mall sana tayo ulit eh. Hehe! Pero okay lang. Pasok ka na ng dressing room. Oh
eto yung susuot mo muna."
"Pero teka... paano 'to?" turo ko sa suot kong jeans at t-shirt.
Pg127Pg127
Nagmake-face si Zharm. "No offense, pero kailangan mo na lang sigurong gawing home clothes
yan. O kaya donate it to charity! You need to be fashionable and classy Kath." nagnod na lang
ako.
"Sige suotin ko lang 'to." sabay turo sa dressing room.
"Franco and I will be waiting here. Go bestfriend!" ang hirap din pala minsan magkaroon ng
bestfriend na sobrang cheerful. >.<
-------------------------------AFTER 10 MINUTES
Aaahck. Hindi ako sanay! Pinagsuot kasi ako ng cream dress na above the knee. Hanging naman
pero... okay? Buti na lang may vintage necklace na kasama. Tapos yung heels, 2 inches lang.
Paglabas ko, nagsigawan si Zharm at Franco.
"Madamoiselle! You're so so so so very beautiful!"
"Oh my god! You're like a goddess!"
Spell awkward. -_"Hindi ko pa nga nakikita sarili ko eh..."
"Oo nga pala! Franco! Blindfold mo si Kath. Dadalhin natin siya sa hall of mirrors ko."
"Hall of Mirrors?"
"Uhuh. It's in here! Puro mirrors at, makikita mo na ang new 'Kathryn Santiago'!" feeling ko
mas excited pa siya sakin eh noh? Silang dalawa ni Franco... geez. Excited na rin naman ako.
May
nagbago ba?
Hawak-hawak lang nila ako habang naglalakad. Step, step, step...
Pg128Pg128
Hindi ako makapaniwala. Ako? Si Kathryn na lalampa-lampang nerd at hindi naman maganda talaga,
eh nagtransform into... a...
"You're now a princess, madamoiselle."
A PRINCESS?
Pg129Pg129
CHAPTER 19.
KATHRYN'S POV
ZHARM'S CAR
Hindi pa rin ako makapaniwala na sa limang oras, nakapagtransform ako as an ugly nerd into a...
"Ang ganda ganda mo na Kath! Huwaaaa! You're like a princess!" yeah right. A princess.
"Zharm, dyan na lang." turo ko sa may gate namin. Hinatid niya kasi ako pauwi eh.
"Ohhh... that's your house? Ang ganda!"
"Hehe, hindi naman." tinigil niya na yung kotse sa tapat ng gate namin. Bumaba na ako.
mo bang pumasok Zharm?"
"Gusto
"Hindi na Kath. Next time na lang! Magshoshopping pa ako ng sakin. Next time na lang."
"Sure ka ba? Thank you ulit ha?"
"Yup. No problem! Ano ka ba... basta gawin mo lahat ng tips ko ha? Wag ka ng maging baduy!
Okay? Smile lang! Papangit ka!"
"Nang-asar ka pa. Huwaaaa..."
"Joke lang bestfriend! Mwa! I love you! Pa-kiss nga!" nagbeso-beso kami sa may car window niya.
"Sige mauna na ako ha? Bye!" at umalis na siya.
Napahawak ako sa mata ko. Ay, wala na pala akong glasses noh? Aaaahck di ako sanay!
Nagdoorbell na rin ako. Maya-maya lumabas si Kuya. Binigyan niya ako ng weird look.
"Uhm... excuse me miss beautiful? May kailangan ka ba?" ehhhh? Anong trip na naman ang
Pg130Pg130
pinapauso ni Kuya? -_"Buksan mo na yung gate dali!"
"Huh? Sorry miss beautiful pero hindi kami nagpapasok ng hindi namin kakilala. Mahirap na.
Hehe... atsaka may girlfriend na ako at mahal na mahal ko yun!"
"Siraulo! Anong tingin mo sakin, rereypin kita?"
"Hehe ganun na nga... sorry talaga miss beautiful!" saka niya sinarado yung pinto. Aaaahck! May
topak si kuya! Hindi niya ba ako narerecognize?
Nagdoorbell ako ng nagdoorbell at maya-maya, binuksan niya ulit yung pinto.
"Miss beautiful, ano na naman ba?"
"KUYA NAMAN! BUKSAN MO NA 'TONG GATE!"
"Sorry isa lang kapatid ko. At hmm... hindi naman yun kagandahan katulad mo so paano mo ko
magiging kuya?" ano daw?!
"Nanlait ka pa! Haynako kuya kapag ako nabadtrip! Hindi ako sasama sa outing niyo bukas ni Yen!
Bahala ka! Hindi na kayo matutuloy kung hindi ako kasama! Beeeehlat!"
"Ano miss beautiful hindi matutuloy? Aba paano mo nalaman yang mga yan? Teka... shit. Ikaw ba
yan Ryn-ryn?!" binuksan ni kuya yung gate habang nanlalaki yung mata niya.
"Oo. Ako nga kuya. Ano ba!" binatukan ko siya. Pinitik-pitik sa ulo, aba! Nakatulala pa rin.
"Little sister... a-anong nangyari sayo? Bakit gumanda ka?! Teka, ikaw ba talaga yan o impostor
ka ni Kath? Magrereport ako sa pulis!" binatukan ko ulit siya. Buti umayos na siya.
"Kuya naman... naka-drugs ka ba? Ako 'to! Kapatid mo! Tumigil ka nga! Nakakapagod.
Tss..."nauna na akong pumasok sa bahay, kasunod ko si Kuya. Nakita ko si mama nakaupo sa sofa.
Pg131Pg131
"Anak! Ano ka ba... buti nga nag-ayos ka din. Bagay na bagay sayo. Mana ka na talaga sa
akin!"
"Mommy naman eh! Seriously?"
"Oo! Maganda ka na talaga dati, pero ngayon, lalo ka pang gumanda! Manang-mana ka talaga sa
beauty ko!" ang kulit ni mommy. -_"Oo na po..."
"Basta anak... kahit may nagbago sayo physically, wag kang magbabago ha? Be a good girl always.
Wag lalandi! Gumraduate ka muna! Promise me that!"
Ugh... "Yes mama. I promise..."
"Little sister! Payakap nga si kuya!" niyakap ko naman si kuya. "I'm so proud for you Rynryn... ngayon alam ko na!"
"Na ano?"
"Na magkapatid talaga tayo! Kasi naman ang gwapo ko tapos yung kapatid ko, nerd na
lalampalampa-- ow! Haha joke lang!" kinurot ko siya. Ang sama niya talaga!
"Che! Layas na nga kuya!"
Pg133Pg133
"Nako, kapag may nanligaw sayo, dadaan muna kay mommy pati syempre sa akin! Ha! Lagot sakin mga
manliligaw mo." sabay pakita ng muscles niya sa braso.
"Weh?"
"Oo naman! Sapak you want little sister?"
"Wag kayong mag-away mga anak. Masisira image natin bahala kayo." isa pa 'tong si mama. ________"Basta little sister, sama ka pa rin bukas ha? Nag-impake ka na?"
"Oo. Anong oras ba bukas?"
"8AM. Gumising ka ng mga 7AM! Wag tulog-mantika!"
"Oo na kuya. Sige matutulog na ako. Mommy, kuya, goodnight." nagbeso-beso kami at umalis na
sila ng kwarto ko.
Hmm... my transformation isn't that so bad... makatulog na nga lang.
-------------------------------THE NEXT DAY
Naka-ready na kaming lahat. Andito na rin si Ate Yen sa bahay. Nakakausap ko siya and she's...
she's sweet. Magkakasundo kami nito. Nararamdaman ko. Bagay naman sila ni Kuya eh. Atsaka, aba!
Fashionista din siya! Bibigyan niya din daw ako ng tips. Nagtanong ako sa kanya kung ano bang
susuotin ko papunta dun sa Tagaytay. Simpleng outfit lang daw. Kaya eto, naka t-shirt ako and
shorts. At oo, hindi ako sanay... -_____"Babes ko, nasaan na ba yung pinsan mo? Quarter to 8 na oh." tanong ni kuya kay Ate Yen habang
inaayos niya yung food kasama ni mommy. Hinihintay kasi namin yung pinsan niyang lalaki. Ang
tagal-tagal...
"Nagtext siya... papunta na siya babes."
Pg134Pg134
CHAPTER 20.
KATHRYN'S POV
KATHRYN'S HOUSE
"I... I-ikaw?! A-anong ginagawa mo dito?!" sabay turo sa... sa kanya...
"Excuse me? I don't know you. Sorry." ehhhh?
"Anong--"
"Hey Daniel!" nakita kong lumapit si Yen samin at niyakap si DJ. Oo si DJ... siya yung pinsan
ni Yen.
"Hey Yen. Wow, ang ganda natin ah."
Pg135Pg135
"Ryn-ryn. Bigyan mo naman si Daniel ng tubig. Siya pala yung makakasama natin sa outing natin.
Pinsan ni Yen babes."
"Tss... okay." tumayo ako nun at kumuha ng baso saka nilagyan ng tubig. Saka bumalik sa kitchen
table. Binagsak ko yung baso sa harapan ni DJ at natalsikan siya ng onti. Hmp!
Pagkaupo ko, naramdaman kong kinurot ako ni kuya. Saka bumulong. "Ryn-ryn, ano ba
yun?!"bumubulong siya habang nakangiti kay ate Yen. Plastic ni kuya. -_"Ikaw lang naman nakapansin kuya eh. Di ko sinasadya. Hehe!" bulong ko rin. Di naman kasi nila
napansin yung talsik!
"Neil anak... oh! Andito na pala pinsan ni Yen. Daniel iho?!" tumayo si DJ nun at lumapit kay
mommy saka yumakap.
"Hello po tita. Musta na po?" umupo na sila ulit parehas. Hays, plastic din 'tong si DJ! Ako
iniignore
Pg136Pg136
Paglabas ko, tinulungan ko na si DJ maglagay ng mga baggages sa compartment niya. Pero hindi
kami
nag-uusap. Nakakabingi naman ang katahimikan... pagkatapos maayos yung compartment. Sumandal
siya sa kotse niya (oo, kotse niya yung gagamitin papuntang tagaytay) at naka-cross arms,
nakapikit rin
siya.
Tinitignan ko lang siya habang nakasandal siya. Huwaaa... paano ba ako papansinin nitong
spoiled na 'to este, master ko? Lumapit ako sa kanya, hanggang sa magkaharap na kami. Nakapikit
pa rin siya. DJ... paano mo ba ako papansinin ulit?
"DJ." no response.
"Uy..." tinusok-tusok ko yung pisngi niya. No response.
"DJ naman eh! Sorry na..." no response pa din! Argh...
"Daniel John Ford Montenegro! Sorry na. Sorry sa harsh words na yun. Ang tanga ko talaga. Uy,
ano ba? Pansinin mo na ako oh..." no response.
"DJ! PANSININ MO NA AKO! SORRY NA! HUWAAAAAAA! TATAPUSIN KO YUNG
PAGIGING PERSONAL SLAVE KO BASTA BATI NA TAYO! HINDING-HINDI NA AKO MAGREREKLAMO! HUWAAAA! SIGE
NA NAMAN! GAGAWIN KO NA LAHAT NG GUSTO MO! PROMISE!"
Nagulat ako ng bigla siyang dumilat at tinignan ako ng matagal. Gulp.
"Kathryn... totoo ba yan?"
"Uhm... yung alin?"
"Na gagawin mo lahat ng gusto ko? At hindi ka tatanggi?" bakit parang feeling ko, mali ata
nasabi
ko?
"Kath na lang tawag mo sakin! Binubuo mo pa rin eh. Galit ka pa talaga sakin."
"Okay. Kath. sure ka sa sinabi mo?"
Pg139Pg139
"Uhm... oo?"
"You're not sure. Okay fine..." saka siya pumikit ulit.
ANG STUBBORN TALAGA NETO! >//<
"Oo na! Sige na! Hindi na ako tatanggi! Gagawin ko na lahat ng gusto mo!" dumilat siya ulit at
ngumiti.
"Then you're forgiven."
"Huwaaaaa! Thank you!" napangiti ako nun. Yes! Bati na kami ulit! Pero bakit ba ganito ako
katuwa? Hmm... ayoko lang ng kaaway! Tama!
"Lalo kang gumaganda kapag ngumingiti ka." bulong niya. Ehhhh? Hindi ko narinig!
"Anong sabi mo?!"
"Ha?! Wala ah. Wala akong sinasabi..." iwas na tingin ni DJ. Weird, may narinig ako eh. Aish...
bingi na ba ako?
"Ganun ba? Akala ko may sinabi ka eh. Hehe, sorry."
"Anyways, you said you'll do anything I want you to do. Right?" lumapit siya sakin at hinawakan
ako sa braso. Ano bang ibig sabihin ni DJ?
"Oo. Personal slave mo ako diba?"
"Hmm..." biglang nagflip kami ni DJ. Kaya nagkapalit kami ng position, ako nakasandal sa kotse,
siya sa harapan ko. Nilapit niya sakin yung mukha niya. Oh my... gulp!
"DJ! A-ano na naman ba..." iniwas ko yung tingin ko sa kanya. Nasasapian na naman ba siya?
Nakainom ba siya ng tonic drink ulit? O_O
Pg140Pg140
DANIEL'S POV
Huh! I told her not to promise if she's not serious... tss! Nakakawalang-gana lang. Naalala ko
na naman tuloy yung promise ni... haynako! Forget about it! Past is past. Hindi na naman ako
natatandaan nun eh. Walang kwenta.
Ayos na kasi kami ni Kath... ayoko lang talaga ng mga taong hindi tinutupad yung sinasabi nila.
Tatanga-tanga rin naman kasi ako, bakit ba kiss kaagad yung pumasok sa utak ko na i-request sa
kanya? Damn it!
Should I say sorry to her? Madamdamin pa naman yung nerd na-- wait. Hindi na pala siya nerd.
Pg141Pg141
"Uhm... DJ?"
"What?"
"Hindi naman ako katulad ng ibang tao na nagppromise ng hindi natutupad. Kaya..."
"Kaya alin?"
"Kaya gagawin ko yung gusto mo." then she leaned down and... kissed me? O_O
Hinahalikan ako ni Kath? I... I can't believe it! Nakapikit siya habang ako naka-tulala. What
the fck? Is
this really happening? Naramdaman kong yumakap siya sa leeg ko, napapikit na rin ako. Totally
giving
in...
I hold her in her waist and pushed her closer to me. We're kissing passionately. Sinandal ko na
siya sa window ng kotse ko... hindi pa din siya bumitaw. Shit, ano ba 'tong nararamdaman ko?
1..
2..
3..
4..
5..
6..
7..
8..
9..
*tok tok*
Napabitaw kami kaagad ni Kath nun... nanlaki yung mata niya sa gulat, ako din naman. 9 seconds
of kissing? What the... shit!
"Shit..." bulong ko.
"DJ..."
Pg143Pg143
"Kath? Why did... why did you initiated the kiss? Damn it!" umayos ako ng upo, gulat pa din. Si
Kath ang naunang humalik?
"I was just... just doing my promise." tinignan ko lang siya ulit pero iniwas niya yung tingin
niya sakin. Napatingin ako sa labi niya. Nakita kong nag-lipbite siya...
Dugdug. Dugdug.
Shit ano ba 'tong nararamdaman ko? Aaachk!
*tok tok*
"Oh my god! DJ... sila kuya!" sabay turo sa kuya niya at sa cousin ko. Nasa labas na sila pati
na rin yung mama nila Kath...
"Tinted kotse ko Kath, hindi nila nakita yung... yung--"
"AAAAHCK! Don't even say the word!"
"Tss... nangyari na nga eh. Hinalikan mo ako--"
"SABI NG WAG MONG IPAALALA EH!" natawa ako sa reaksyon niya. Hahaha!
"Oo na. Sige na. Buksan mo na yung door sa likod." binuksan naman niya at pumasok na sila Yen
at Neil sa likod namin. Nagbbye na rin yung mama nila samin at ingat daw kami.
Bago pa ako magsimulang magdrive, nagtanong bigla si Neil.
"Bakit ang tagal niyong buksan yung pinto? Ano bang ginagawa niyo?"
"Naghaha-- oomph!" tinakpan ni Kath yung bibig ko.
"Ah... wala kuya! Hahaha! Naghaha-ha kami! Nagtatawanan! Hahaha!" naghalikan kaya kami.
-_Pg144Pg144
Binigyan lang ako ni Kath ng 'warning look'. This girl talaga oh...
"Ganun ba? Ang weird niyo." sabi na lang ni Neil.
Hmm... I think...
This outing will be super... duper... fun. *wink*
CHAPTER 21.
KATHRYN'S POV
TAGAYTAY: 1ST DAY
"Kath. I'm so excited na! Ang ganda dito sa beach house na 'to `no?"
"Yes Ate Yen! Grabe, ang ganda nga." kasalukuyan na kaming nandito sa beach house ng uncle ni
Ate Yen. Dumating kami ng mga 1PM dahil medyo malayo sa amin ang Tagaytay. Kahit pagod,
naguunpack na kami dahil mamaya, wala ng time. Malamang excited si kuya umalis at magsightseeing. Yun muna daw gagawin namin for today. Magkatabi kami ni Ate Yen sa room namin, ganun
din sila kuya at DJ. Hmm... nag-uusap naman kaya yung dalawa na yun?
After naming mag-unpack, nagpalit na kami ng damit para sa sight-seeing. Nagshorts na lang ako.
Tapos nag-sleeveless na color pink at nagdala ng jacket. Dinala ko yung 'tips and tricks to the
new you' list ni Zharm eh. Kaya ayun. Similar outfit lang naman kami ni Ate Yen kaya okay na
ako.
"Kath, meet daw natin sila kuya mo sa baba."
"Ganun ba? Okay!" lumabas na kami ng kwarto namin. Ang kwarto namin, hiwalay kela kuya.
Kitang-kita mo yung view ng Taal Volcano. Ang ganda nga sa beach house na 'to eh, parang bahay
lang! 2 floors, sa 1st floor may sala, kitchen, dining room, may library pa ng mga movies! Ang
cool! Sa 2nd floor, 3 rooms. Yung isa hindi pwedeng gamitin kaya sa 2 rooms na vacant kami.
---------------------------------Pg145Pg145
Nagwoworry ako sa mokong na 'to. Hays... nako naman! Siya ba naman magdrive for 4 hours
straight!
"DJ..." umupo ako sa edge ng couch na inuupuan niya.
"Hmm..." ungol niya. He doesn't look that well.
"Okay ka lang?"
"Nah. My head hurts a lot."
Pg146Pg146
"Haha! Papainumin ko kasi siya ng biogesic. Oh inom ka na. Kumain ka naman ng breakfast
diba?" nagnod siya at ininom na niya yung gamot. Syempre may bottled water din akong dala.
"Hurry up guys. Naghihintay na si manong sa carpark." sabi ni Ate Yen. Hmm... aalis na kami?
YEHEY! *O*
TAGAYTAY HIGHLANDS! HERE WE COME!
------------TAGAYTAY HIGHLANDS
"Omo! Ang cute niyo dito! Tignan niyo!" tinignan ko naman. Oo nga... ang cute...
Huwaaaa! Tell me, bakit ba bigla ko na lang napapansin 'tong mga ganitong moments? Napaparanoid
na ba ako kapag kasama ko si DJ?
--------------------------BEACH HOUSE
"Whoo! Kapagod! Pero super fun!" sigaw ni Ate Yen. Oo nga nakakapagod. Nag-ikot ikot lang kami
dun. Nakauwi kami, eto. 7PM na!
"Nagugutom ako babes." sabi ni kuya.
"Ako rin eh. Punta tayong restaurant na malapit dito. Favorite ko yung sinigang nila! Couz,
Kath, sama kayo?" tinignan ko lang si DJ. Nag-no sign siya. Hays... oh well! Hayaan ko na muna
sila magdate ni kuya!
"Ako hindi na."
"Little sister naman! Hindi ka kakain?" binigyan ko siya ng look na 'ayaw mo nun masosolo mo si
ate Yen?'. Nagets na naman niya kaya binigyan niya lang ako ng nakakalokong ngiti.
"Magluluto na lang ako. Uhm... bibigyan ko na lang rin si DJ ng niluto ko. Nakakasawa sa
restaurant eh." pagdadahilan ko.
"Ganun ba? Sige sige..." umalis na sila. Naiwan kami ni DJ sa lobby.
"DJ?"
"What?"
Pg150Pg150
"Nagugutom ka na?"
"Hindi." sus nagdahilan pa. -_"Alam ko na hindi ka kumakain ng pagkaing hindi luto ng chef mo. Kaya pwede, pagtyagaan mo muna
yung akin?" nakita kong tinitigan niya lang ako. Gulp! Bakit ba ganyan siya makatingin?
"Natatandaan mo pa pala. Hmm..." hala! Anong ibig niyang sabihin? Baka nagfe-feeling na naman
siya ha!
"Kung ayaw mo okay lang--"
"Sure, Kath. Thanks." weh? Pumayag siya?
"Sige wait ka lang dyan." pumunta na ako ng kitchen. Wow, kumpleto ng ingredients!
Napagdesisyunan kong magluto na lang ng chicken curry. Dadamihan ko na lang luto ko, baka kasi
gutom na gutom 'tong si DJ eh.
Luto, luto, luto!
After 30 minutes. Tapos na niluluto ko! Tapos na rin yung fried rice na ginawa ko. Okay, time
to serve it to master DJ!
"Master... andito na yung food. Kain ka na!" nilapag ko na yung food sa dining table. Nakahanda
na naman yung plates eh kaya ayun. Kainan na!
Nakita kong dahan-dahan lang kumain si DJ. Ehh?
"DJ, tapatin mo nga ako. May problema ka ba?"
"Huh? W-wala..."
Bigla niya akong tinitigan sa mata ng matagal. "Ayoko lang talaga dito sa Tagaytay. May
naaalala lang ako..." saka siya sumubo ulit ng pagkain.
Anong ibig niyang sabihin? Napaisip ako... aish. Ewan!
"Okay lang ba yung niluto ko? Ha?" tanong ko sa kanya pagkaubos niya ng niluto ko.
"Pwede ng pagtyagaan."
"Ah ganun ba?" ano ba yan. Akala ko masarap niluto ko! Argh!
Tumayo na ako nun at niligpit yung pinagkainan namin. Lumapit na ako sa kitchen sink ng
padabog. Argh! Naffrustrate ako!
Habang naghuhugas ako... hindi ko mapigilang hindi maasar! Aish... anong sabi niya? Pwede ng
pagtyagaan yung niluto ko? Naubos niya nga eh!
Bakit siya ganun? B-bakit... ehhhh?
"D-DJ..." naramdaman kong nakayakap siya sakin from behind. Sobrang higpit. Hindi ako
makagalaw. Naramdaman kong binaon niya yung ulo niya sa braso ko. Nararamdaman ko yung hininga
niya.
"I was just joking, Kath. I enjoyed the food. Thanks a lot." nanlaki yung mata ko sa sinabi
niya.
"N-na... nagustuhan mo yung niluto ko?"
"Oo. Sa higpit ng yakap ko, dun mo malalaman kung gaano ko nagustuhan..." lalo niyang hinigpit
yung yakap niya sakin. Huwaaaa. Ano ba DJ!
Hindi ako makapagsalita. Bakit ganun? Feeling ko? Sasabog yung puso ko sa sobrang... saya?
"Kath..."
Pg152Pg152
"Hmm?"
"Yung tubig sa faucet oh... mag-ooverflow na." napatingin ako sa sink at omo! Malapit ng
mapuno! Pinatay ko siya kaagad. Huwaaaa. Nakakahiya. TT_TT
"You're so funny Kath... now, wash the dishes."
Paano kaya ako makakapaghugas ng matino kapag ganyan ka, DJ? Huwaaa...
CHAPTER 22.
KATHRYN'S POV
TAGAYTAY: 2ND DAY
Tanghali na akong gumising kinabukasan. Argh... pagtingin ko kasi sa cellphone ko, 10am na.
Late na din kasi kami natulog. Paano ba naman, si kuya nagyaya manuod ng movie. 3 Idiots yung
pinanuod namin. Kyaaaa~! Nakakainlove kaya si Rancho! <3
Wow, hindi na ako tinamaan ng disorder ko ha? I felt relieved.
Bumangon na ako, wala na si Ate Yen. Siguro bumaba na rin siya. Oo nga pala, ang gaan na ng
loob ko sa kanya. Sinabi niya sakin na hinding-hindi niya sasaktan ang kuya ko. Mabuti na yun.
Sana lang! Pero nakikita ko naman na masaya sila...
Naligo muna ako, tapos nagbihis ng comfort clothes ko. Oo, naka-jeans ako at white t-shirt.
Namiss ko rin 'to! Huhuhu. Nagpony-tail na din ako.
Pagkatapos ko magmukhang tao, bumaba na ako sa sala. Amoy na amoy ko ang mababangong pancakes!
"Kuya! Ikaw gumawa ng pancakes?" umupo ako sa tabi ni Ate Yen sa dining table.
"Oo! At syempre, si Daniel." lumingon sakin si Daniel ng...
Pg153Pg153
"Nga pala Ryn-ryn, magsosolo muna kami ni Yen babes ha? Magdedate kami. Kaya kayo na
muna ni Daniel magsight-seeing, o kaya dito lang kayo at magswimming. Bahala kayo." ehhhh? Hala
naman! TT_TT
Tinignan ko lang si DJ. Huwaaaa. Bakit ganyan ang tingin niya. Para bang... para bang may
masama siyang balak!
Maya-maya, ng umalis na sila. Nagkulong ako sa kwarto ko. Hindi naman sa ayaw ko makasama si
DJ... pero kasi eh! Baka mamaya utus-utusan niya ako, oo kasi personal slave pa rin niya ako!
Pero paano kung may masama siyang plano? Aish napaparanoid ako...
*tok tok*
"SLAVE! HOY LABAS NA! AALIS TAYO!" huwaaaaa!
"Uhm *cough* masama pakiramdam ko *cough* ikaw na lang!" tumalikod ako nun at nagsign-ofthe-cross. Wag niya na sana akong pilitin. Wag na... after ilang seconds, hindi na naman siya
kumatok! Yes! Hahaha! Free ako today! Whoo free ako-"WAAAAA ANO BA DJ! IBABA MO AKO! WAAAAA!" pinagpapalo ko siya. Binuhat ba naman ako bigla
galing sa kama ko! Paano niya nabuksan? Ay hindi pala naka-lock! Aaaaahck! Buhat-buhat niya pa
rin ako, yung ulo ko nasa likod niya... Huwaaaa help me! TT_TT
Buhat-buhat pa din niya ako papunta sa parking lot ng beach house. Aish... hindi na naman ako
tatakas eh. Eto naman... maya-maya binaba niya na ako.
"Get in the car."
"Okay fine!" sumakay na ako ulit, shotgun seat. Pinaandar na niya yung kotse niya. Saan ba kami
pupunta neto?
"DJ, saan tayo pupunta?"
"Aba! DJ na lang tawag mo sakin ha... tsk tsk."
"Sorry naman! O yan, master saan ba tayo pupunta?"
Pg155Pg155
"SHUT UP!"
"I LOVE YOU, YOU LOVE ME, LET'S GO OUT AND KILL BARNEY! WITH A BANG BANG SHOTGUN BARNEY ON THE
FLOOR, NO MORE BAKLANG DINOSAUR!
WUHOOOOO~!"
"Ahh, fck! Shut up Kath." tumahimik na din ako. Kath na tawag niya sakin eh. Pikon na talaga
'to.
XD
"Saan na tayo pupunta?"
"Hmm, ano bang gusto mong gawin?"
"What about horseback-riding? Please DJ please?!"
"Aish... sige na nga." yehey!
"Pero teka! Bili muna tayo ng maayos na damit! Dali na!"
"Oo na. Sige, Palace in the Sky na lang. Wait!"
"Oh?"
"Bakit ganun Kath?"
"Anong bakit?"
"Parang ako yung nagiging personal slave mo ha?!" wahaha oo nga `no? Nagsmile lang ako kay
DJ.
"Dali na! Just for this day! Let's have fun! Or else..."
"Or else?"
Pg158Pg158
I'm going to go horse-back riding with Barney este Master DJ! *O*
----------------DANIEL'S POV
PALACE IN THE SKY
Argh... ang ingay ingay naman ni Kath! Tss!
Tumingin-tingin lang kami ni Kath dito, bumili na rin siya ng damit. Nagpalit na rin ako sa
men's cr. Ang tagal naman niya magpalit!
"DJ!" just in time! Pagkalingon ko kay Kath...
O////////////////////////O
"DJ, okay lang ba?"
"
"
Bakit ganun? Simpleng dress lang yung suot niya... floral na above the knee. Parang yung suot
ng mga
babaeng may gusto sakin pero hindi ko pinapansin. pero... bakit... ang lakas ng appeal niya
sakin?
Shit.
"Noooo! Nagustuhan ko siya. Kath, thank you." hinigpitan ko yung hawak ko sa bracelet na 'to.
This... this is the first time that someone gave me a gift. And she is the first person to do
something like
that.
Pero wait... anong sabi niya? Binigay niya 'to sakin kasi...
"So, importante pala ako sayo?" nakita kong nanlaki yung mata niya.
"Ah! Hahaha! Oo naman! M-master kita d-diba? Hehe! Grabe ang sakit na ng tyan ko! Gutom na ako!
L-lika na master uwi na t-tayo!" at pinatakbo na niya yung kabayo niya.
Nakangiti lang ako habang sinusuot ko yung bracelet sa right arm ko. Binigay 'to sakin ni
Kath... ang sarap ngumiti ngayon ha!
"Importante ka din sakin, Kath. Kung alam mo lang." bulong ko bago ko pinatakbo yung kabayo ko
at humabol sa kanya.
CHAPTER 23.
KATHRYN'S POV
TAGAYTAY: 2ND DAY
Pagkatapos naming magliwaliw, umuwi na kami sa beach house. Kaso 5PM pa lang kaya naisipan
namin na mag-ikot ikot na lang dito sa beach. Malawak talaga ang lugar dito. Marami ring
private
beach houses kagaya ng sa uncle ni Ate Yen. Ang ganda lang talaga. Basta... ako?
BALANG
ARAW, MAGKAKA-BEACH HOUSE RIN AKO!
"Anong iniisip mo?" napatingin ako kay DJ nun. Naglalakad kami sa white sand. Ang ganda talaga
dito.
"Wala. Iniisip ko lang kung kelan kaya ako magkaka-beach house. Hehe!" nagsmile ako sa kanya at
napatingin sa wrist niya. Nakakatuwa. Suot niya na yung bigay ko sa kanya.
Pg163Pg163
Simpleng dampi lang ng labi niya sakin napatulala na ako. Nagulat na lang ako nung nakita ko
siyang tumatakbo. At tumatawa.
WALANGHIYANG DINOSAUR NA YAN! MANYAK!
"HOY BUMALIK KA DITO!" at tumakbo na ako para mahabol siya.
-------------------------------BEACH
Pg165Pg165
"Eh miss, nabitin ka ba dyan? Gusto mo pa ba ng hotdog? Meron ako... alam ko masasarapan ka."
teka lang... bakit parang may hidden meaning 'tong mga pinagsasabi ng mga gangster na 'to?!
Mga manyak!
"Bitawan niyo nga ako!" bigla ba naman kasi akong hinawakan sa braso nung gangster 1!
Tumayo ako pero hinatak ako pababa kaya napaupo ulit ako sa gitna nila! Huwaaaaaa! Mommy!
TT_TT
"Miss naman... alam namin gutom ka pa. Ayaw mo ba? Dalawang jumbo hotdog 'to! Diba pre?"
"Oo naman pre! Miss, hindi ka magsisisi. Sa sarap ba naman? Pustahan, magmamaawa ka para sa
round two!"
"Ang mamanyak niyo! Bitawan niyo nga ako!"nagpupumiglas ako pero ang higpit ng hawak nila.
Nasaan ba si DJ?!
"Miss naman. Kailangan lang namin ng sawsawan ng hotdog. Masarap ba yung iyo?" letseng gangster
2 na 'to! Letse sila! Huwaaaaa! TT_TT
"BITAWAN NIYO NGA AKO SABI EH!" pinilit ko ulit tumayo at tumakbo ako. Pero bigla nila
akong hinabol at hinawakan sa beywang ko. Naka-dress pa din ako for christ's sake! Huwaaaaa!
"Miss, dali na! Pasawsaw lang eh!" saka tumawa si gangster 1 at 2. Naramdaman kong tumutulo na
yung luha ko sa nginig at takot. Napapikit ako. Ayoko na... ayoko...
"MGA GAGO BITAWAN NIYO SIYA!" naramdaman kong bumitaw sakin yung dalawang manyak. Teka...
sinong sumigaw? Napadilat ako bigla at... ehh?
"DJ! HUWAAAAAAA!" niligtas niya ako! Whoooo! Nakatingin lang siya sakin at mukhang... mukha
siyang papatay ng tao.
"KATH! ANO BA KASING GINAGAWA MO?! HINDI MO AKO HININTAY! TUMAKBO KA PA! PAANO KUNG MALIGAW
KA?! HA?!"
"HOY BATA! WAG MO NGANG AGAWIN ANG SAWSAWAN NAMIN! MAGHANAP KA NG
IYO!"
Pg167Pg167
"Ewan ko sayo! Ang yabang yabang mo! Wag ka kasing magnakaw ng halik!" kumunot bigla yung noo
niya. At... tumawa?
"Nakakatawa ka! Parang halik lang! Napaka-conservative mo! Nagugustuhan mo naman! Ibig sabihin
minamanyak mo rin ako!" huwaaaaaat?! O.O
"Ang kapal ng mukha mo! Ang kapal-kapal talaga!" pinalo ko siya ng pinalo hanggang sa mawala
yung asar ko. Tawa pa din siya ng tawa! Huwaaaaaaa! Curse this guy!
"Kath ha! Di ko alam na may hidden desire ka pala sakin?! HAHAHAHA!" napahawak na lang ako sa
noo ko. This... this crazy person...
I WANT TO THROW HIM TO THE RED SEA! -________"Ewan ko sayo!" nagcross-arms ako at nagsimulang maunang maglakad. Teka, deja vu? Parang kanina
lang inuunahan ko rin siya ha.
"Hey Kath! Sandali lang!" tss... nakita kong kasabay ko na siya maglakad. Nako. Nasaan na ba
yung beach house?
"DJ. Saan na yung beach house?"
"Huh? Malayo pa." oo nga pala. Kanina nung naglilibot kami, ang tagal din pala naming naglakad.
Huwaaaa.
Ang sakit-sakit na ng paa ko eh. Buong araw ba naman kasing nagliwaliw diba? Nagsisisi tuloy
ako ng onti, bakit ba kasi lumibot pa kami dito sa beach?
BEACH HOUSE
Pagdating namin dun, aba! Wala pa yung lovebirds. Haiiiist. Where art thou kuya and Ate Yen?
Huhuhu.
"Magpapalit lang ako ng damit." nagnod ako sa kanya. Magpapalit rin ako eh. Pero teka...
"DJ... sandali lang. Ano yan?" sabay hawak ko sa bandang kanang parte ng mukha niya.
"Wala 'to." meron kaya! Dugo! Oh my... nagkaroon siya ng galos kanina sa suntukan?
"DJ! Argh. Dun ka lang sa kwarto mo! Hintayin mo ako. Gagamutin natin yan."
"Kath! Ano ba? Nanay ba kita?"
"Hindi. Pero slave mo pa rin ako! Atsaka, wag ka ng magreklamo! Gagamutin lang naman eh!"
napabuntong-hininga siya.
"Ang kulit mo. Oo na! Tss..." pumasok na siya sa kwarto niya. Makapagpalit na nga rin.
Pagkatapos kong magpalit ng damit (naka-pajamas po ako) eh kinuha ko na yung first aid kit dito
sa beach house at pumunta na sa kwarto nila ni kuya.
*tok tok*
"Yeah, come in." pumasok na ako at nakita kong nakaupo lang si DJ sa kama niya. Nagtetext.
"Gagamutin na kita." sabay pakita ng first aid kit. Nagnod lang siya.
Lumapit ako sa kanya at umupo sa tabi niya. Tinitignan niya lang ako. Anong akala niya sakin,
hindi marunong mag-apply ng first-aid? Naka-B+ kaya ako dati nung nagkaroon kami ng health exam
nung highschool! Kaklase ko pa nga si Eya at Bryan nun. Naalala ko tuloy yung dalawang yun,
grabe
sobrang sweet. Sila pa rin hanggang ngayon. Yun ang alam ko. Sikat na sikat pa din si Bryan!
Iba
talaga ang mga karisma ng mga Lim. Aba nagkwento bigla? (todo promote lang po ako ng Ang
Boyfriend kong Artista. Haha!)
Pg172Pg172
"Kath..."
"Oh bakit?"
"Masakit yan?" sabay turo dun sa gamot na nilalagay ko sa bulak. Eto namang master ko... haha!
"Mahapdi lang siya ng onti. Don't worry. Mawawala rin yung sakit. Oh, umayos ka ng
upo." umayos naman siya kaya sinimulan ko ng ilagay yung gamot sa mukha niya. Habang
nilalagyan
ko ng gamot yung galos niya, napapa-'ow' siya. Natural masakit. Natatawa lang ako. Maya-maya.
hindi
na siya nagsalita. Nakatingin na lang siya sakin habang patuloy kong dinidiin sa mukha niya
yung
bulak.
Bakit ganyan yung tingin niya? Nakakailang. Parang... nanghhypnotize?
"Kath..."
"Oh?" paglingon ko. Ang lapit ng mukha niya sakin. Para bang napako ako sa kinauupuan ko. Bbakit... bakit ganyan siya makatingin?
"Thank you." sabay ngiti niya.
Dugdug. Dugdug.
HUWAAAAAAA! ANO BA?! PUSO KO BAKIT GANYAN KA?! EHHHH? OO NA MASAYA AKO NAGTHANK YOU SIYA SAKIN
PERO... HUWAAAAAA! TT_TT
"Hehe. Okay lang, niligtas mo naman ako eh."
"So parang ako na ang superhero mo? Ganun? Sino namang superhero?"
Napaisip ako... hmm... alam ko na.
"Si Batman."
Pg173Pg173
"Si Batman?"
"Oo. Si Batman."
"Teka, bakit naman?"
"Kasi..." napabuntong-hininga ako. "Si Batman, mayaman man siya, kahit meron siyang ibang
identity, tumutulong siya sa lahat ng nangangailangan sa kanya. He's saving all these people...
like what you did awhile ago."saka ako ngumiti. "You saved me from those gangsters. And one
more thing... favorite ko siyang superhero! Hehehe."
Nagulat ako ng bigla siyang ngumiti. "Batman? Ako?"
"Ayaw mo ba? Edi si Barney! Oh Mr. Sun, Sun! Mr. Golden Sun! Please shine down on me!"
"Tumigil ka nga!"
"Oh baka naman gusto mo maging cute na pig! Where is the pig? Oink oink oink!"
"Ahhhhhh shut up! Oo na, tss!" natawa lang ako sa reaksyon niya.
"Oh ayan, tapos na." nilagay ko na yung band-aid na may halong purple at pink (coincidence lang
po talaga haha) tapos tumayo na ako at tinapon yung bulak na ginamit ko sa trashcan, saka
tumingin sa
kanya. "Wag kang mag-alala, gagaling na rin yan." nginitian ko siya at naglakad na para umalis
sa
kwarto nila ni kuya.
"KATH!" ehhh? Lumingon ulit ako sa kanya.
"Bakit?"
Tumayo siya bigla at lumapit sakin... tapos bigla niya akong... niyakap?
"DJ..."
"Mag-iingat ka na. Don't make me worry again. Ikaw talaga, personal slave kita pero... pero ako
pa yung nag-aasikaso sayo dito. Hayy... pero hindi naman ako nagrereklamo. Basta... wag mo na
ulit akong tatakutin ng ganun. Hindi ko alam ang gagawin ko..." nanlaki yung mata ko sa sinabi
Pg174Pg174
niya.
Uhm... Nakakatouch... nag-alala pala talaga siya sakin.
"Yeah, I will. Sorry DJ. Hindi na mauulit." pagkabitaw niya, nginitian ko na lang siya ulit as
an assurance.
"Sige na master, matutulog na ako." pagkalabas ko ng kwarto niya. Narinig kong sumigaw siya.
"GOODNIGHT BATGIRL!"
Napangiti ako bigla... ganun... so siya na si Batman? Ako na si Batgirl? Hmm... okay.
Nakakatuwa din. Pero alam niyo, hindi ko alam kung bakit masaya ako...
This day with him, my master, my batman, is super fun and... super memorable. Hinding-hindi ko
kakalimutan 'to. I promise... huwaaaa! What the? Kath... bakit ba nagiging cheesy ka mag-isip?
ANONG NANGYAYARI SA AKIN?! O/////////////O
CHAPTER 24.
KATHRYN'S POV
TAGAYTAY: 3RD DAY
"Basta Kath! Your kuya is so sweet! Grabe. I'm falling in love with him everyday!" napangiti
ako sa sinabi ni Ate Yen. Umuwi sila kahapon ng gabi na, pero halatang nag-enjoy sila.
"I'm happy for you both. Masaya ako kasi nahanap na siguro ni kuya yung papakasalan niya."
namula si ate sa sinabi ko. Hahaha!
"Sana nga? Haha. Eh ikaw, make kwento! Anong nangyari sa date niyo ni couz?" biglang nanlaki
yung mata ko sa sinabi niya. Ano?!
"Ah... hehe! Hindi yun date ano ka ba! Ate naman eh..." tumawa lang siya.
Pg175Pg175
"I'm just kidding. Eto naman. Haha! Pero, pansin ko. You two are getting close."
"Close? Eh... parang hindi naman."
"Are you blind? Ngayon ko lang nakita si couz na ngumingiti talaga. At eto pa ha! From all
places, dito pa sa Tagaytay siya nag-enjoy!"
"Uhm, anong meron sa Tagaytay ate? Does he... hate this place?"
Nagshrug lang siya. "Don't know. Basta alam ko ayaw niya lang dito." nagnod na lang ako. Bigla
akong nacurious. Pero baka ayaw lang talaga niya dito.
"Ah. Akala ko kung ano na."
"Pero seriously, Kath. I think you two look good together!"
"What?! A-ate naman. Don't joke! Yung... yung lalaking yun?"
"I'm just saying. Ay wait lang!" kinuha niya yung bag niya tapos parang hinalungkat niya. Ano
kaya?
"Here." inabot niya sakin yung... picture? Namin ni DJ?!
"Para saan 'to ate?" tinitignan ko lang yung picture. Eto yung kuha nung nasa boat kami. Yung
nakaakbay siya sakin...
"Keep it. I insist. Para may memory ka dito. You're good friends naman." napatingin ako kay Ate
Yen. She's... smiling.
"Uhm... thanks? I guess." tumawa lang siya.
"Pero Kath, I'm telling you. I won't change my opinion."
"Opinion on what?"
Pg176Pg176
"Na bagay kayo ni Daniel." parang may kung anong pumitik sa puso ko. Gulat siguro. Nakakahiya.
(_ _)
"Hehehe..."
"Kath! Let's go! This day is our last day here and we should enjoy it! Let's go to the
beach!"nakakatawa siya. Ang cheerful talaga ni Ate Yen.
"Okay. Sige!"
piece bikini. Color red siya, plain. Pero feeling ko mahuhubaran ako sa suot na 'to. Kasi
naman, hindi nga ako sanay!
"Kath. Tapos na ako. Okay lang ba?" napatingin ako kay Ate Yen na sobrang ganda! Bagay na bagay
sa kanya ang color blue. Eh bakit kasi red yung akin? Huhuhu.
"Ang ganda mo ate. I swear." ngumiti lang siya.
"Sige mauna na ako sa baba." nagpatong siya ng t-shirt na loose tapos shorts at bumaba na. Ako?
Huwaaaaa. Ayoko naaa...
Kath, kaya mo yan! Be the new you! Breathe, breathe, breathe!
Nagbihis na ako. Hindi ko na tinignan yung sarili ko sa mirror at nagsuot na ako kaagad ng tshirt at shorts at bumaba na.
Pagdating ko sa baba, nakita ko si kuya. Naks ang gwapo! Hahaha. Naka-tshirt at beach shorts
siya. Napatingin din ako kay DJ...
Bakit ganun? Naka-white na sando siya tapos beach shorts... pero... bakit parang ang gwapo
niya? Oo hindi ako magdedeny. Ang gwapo-gwapo niya! Omo... Kath, behave!
"Oy Ryn-ryn! Bakit ka nakatulala kay Daniel?" feeling ko namula ako sa sinabi ni Kuya. HUWAAAAA
NAKAKAHIYA! TT_TT
"Wala! Baliw! H-hindi ko siya tinitignan ng matagal `no!"
"Ganun ba little sister? Akala ko kung ano na eh." eh nakakahiya! Napatingin ako kay DJ...
HE'S SMIRKING?
Ang kapal ng mukha. Argh, at nakakahiya pa. Kill me now.
-------------------------------------------------Pg178Pg178
BEACH
Pagkatapos ng 3 sets, ang score? 60 - 69. Kami ang nanalo. Haha! Natatawa lang ako sa laro
namin. Naglaro. kumain, nag-videoke, ano pa ba. Madami pa! Inabot na kami ng 5PM dito.
"Swimming na tayo! Whoo!" sabi ni kuya. Teka...
OH NO! AYOKOOOOOOO. NAKAKAHIYA!
"Uhm. ang sakit ng ulo ko. Balik muna ako sa room hehe..." tumalikod ako para tumakas pero
bigla akong hinila pabalik ni Yen kela kuya. Huhuhu. Bakit niya ako binubugaw sa kamalasan? :(
"Kath, this is going to be fun! Loosen up!" nagnod na lang ako kay ate na nakaswim-suit na.
Mapapahiya ako. TT_TT
"Hoy Ryn-ryn! Naka-swimsuit ka?" tanong ni kuya na naka-swimming trunks na. Huwaaaa.
Nakakahiya!
"Ayoko magswimming..." lamunin niyo na ako, oh lupa!
"Wag kang KJ! Teka lang, nasaan na pinsan mo babes?" oo nga nawala bigla si DJ.
"Ayun oh!" lumingon ako sa tinuturo niya at... shet na malagkit!
NAVIVIOLATE ANG MATA KO! HUWAAAAA! O///////O
"Hey guys. Hey, Kath." tinignan niya lang ako. Iniwas ko yung tingin ko, nakakainis!
BAKIT ANG EHEM... HOT NIYA SA SWIMMING TRUNKS NIYA? AT... SHIRTLESS SIYA. HUWAAAA. TT_TT
"Uhm... hehe. Magpapalit lang ako ha?" iniwas ko talaga yung tingin ko sa kanya at nagsimula ng
pumunta sa may changing room. Syempre alangan namang mag-'take it off' drama ako dito sa
harapan
nila diba?
Kaso nagulat ako ng biglang may umakbay sakin.
Pg180Pg180
Tumakbo ako papunta sa kanya. "DJ, huy! Bakit galit ka na naman? PMS?"
"Babae ba ako? Ha?!"
"Hehehe hindi! Joke lang naman! Teka tignan mo ko!" tumingin naman siya sakin... yung tingin
niya, pataas-baba. Aish!
"Ano ba? Masagwa ba? Eh kasi naman yung pinsan mo. Huhuhu."
"Aish, ayos na yan! Lika na! Humawak ka lang sakin! Mabastos ka na naman dyan!" hinila niya na
ako papunta sa may beach kung saan nakita kong nagsswimming na sila ate at kuya.
Pagkatingin sakin ni kuya. Bigla siyang sumipol at nag-'witwew'. "Ang sexy mo little sister!"
"Ang OA mo kuya!" tumawa lang siya. Nagthumbs-up si Ate Yen sakin. Aish.
Lumusong na kami sa tubig. Hahaha! Ang sarap magswimming! Basaan lang kami ng basaan. Pero
napapansin kong napapadalas yung tingin sakin ni DJ. Hanubayaaan. Napaparanoid na naman ako.
Nasa may malalim na parte na kami ng beach ng biglang nagstop si DJ sa paglangoy. Wag niyo na
ako tanungin kung bakit ko napansin, di ko rin alam eh.
"Oo na." pinatalikod ko siya at sinimulang hilutin yung masakit na parte ng likod niya. Hindi
ko alam pero parang may kung anong electricity na pumasok sakin nung nagkalapit kami. Huwaaaa.
Napaparanoid na talaga ako.
Pagkatapos ko siyang hilutin, lumangoy-langoy na lang ako. Kaming dalawa na lang ni DJ ang
natirang nagsswimming dahil nag-solo na naman ang lovebirds. Mag-iikot ikot lang daw sila dito
sa beach.
Hayaan na sila.
Ang sarap-sarap lumangoy talaga! Ang lamig-lamig ng tubig. Huwaaaa. Ang-"OH MY GOOOOOOOOOOOOOOD! IBABA MO AKO! NOW NA! HUWAAAAA!" takteng DJ na 'to! Bigla ba naman
akong binuhat? Parang nakapiggy-ride na ako sa kanya pero yung paa ko yung nasa may leeg niya.
Huwaaa! Feeling ko mahuhulog ako!
"DJ ANOOOOO BA!"
"Ang sarap mong pagtripan! Hahaha!" hindi ako makagalaw kasi naman eh! Natatakot ako. Huwaaaa.
TT_TT
"SABING IBABA MO NA AKO EH! HINDI NA NAKAKATUWA! PIGNEY NAMAN EHHHHH!"
"Ano?! Anong pigney na naman yan ha?!"
"PIGNEY! PIGGY + BARNEY = PIGNEY!"
"Nang-aasar ka pa huh?!"
"HINDI NA MASTER! IBABA MO NA AKO! DALI NA! HUWAAAA!" napahawak ako bigla sa
ulo niya dahil bigla ba naman siyang naglakad papunta dun sa sobrang lalim talaga! Ano ba!
Huhuhu.
TT_TT
"DJ PLEASE? HINDI NA KITA AASARIN! PROMISE! IBABA MO NA AKO! PLEASE?" pumayag ka please pumayag
ka...
Pg183Pg183
"Okay." yes!
"Eto na bababa na kita."
Pagkalubog ko sa tubig, napansin ko na ang lalim pala! Lumalabo na yung paningin ko sa sobrang
lalim ng tubig. Letseng DJ 'to. Letse! Hindi ako makahinga! Aahon na sana ako ng biglang
hinatak ako ni DJ pailalim at humawak sa leeg ko at...
Bigla akong hinalikan.
Napapikit ako dahil bukod sa hindi ako makaahon, hindi na ako makahinga. Pilit kong tinatanggal
"Wag na nga nating i-open up yun! Haynako. Please DJ, have self-control. Hindi naman ako kagaya
ng ibang babae na may gusto sayo..." nakita kong ngumiti siya.
"Kasalanan ko ba kung mahal na mahal nila ako? At kasalanan ko ba kung hindi mo rin nacontrol
ang sarili mo? You kissed me back, Kath." saka siya nagsmirk.
ANG HOPELESS NIYA. ARGH! -_______"Che! Wag mo muna ako sundan okay? Haynako!" lumangoy ako papalayo sa kanya. Nakakaewan kasi
eh. TT_TT
"Oo na! Sungit! Aminin mo na kasi nagustuhan mo yung underwater kiss natin!" hindi ko na siya
binara dahil nakalayo na naman ako eh. Hmp! Kairita lang.
Napahawak ako sa labi ko... my god. Underwater kiss? Bakit... bakit nangyari yun? Nakakahiya!
Parang ewan lang. Slave niya ako diba? Kasama ba talaga yung... yung... yung kiss? Pwede magcuss? DAMN IT! Ano na bang nangyayari saming dalawa? Bakit ganun? Hindi naman kami diba?
Isip lang ako ng isip. Hmm... kalimutan mo na yun Kath! Delete it from your memory! Okay? Just
think about... the sunset! Tama! Yung sunset!
Nakatingin ako sa paglubog ng araw. Inayos ko ang hibla ng buhok na nakatakip sa mukha ko.
Hindi ko kasi makita ng maayos yung sunset. Pero... ang ganda. Ang ganda ganda.
There's something achingly familiar about this scenery. Kumunot ang noo ko. Bakit ba parang may
nararamdaman akong kakaiba? Parang nangyari na 'to dati...
Naramdaman ko na sumakit yung ulo ko bigla. Napahawak ako sa ulo ko at napangiwi. Ang sakit...
ang sakit sakit... parang binibiyak...
Bigla na lang may parang kung anong sumaksak sa ulo ko... at nagflash na lang sa utak ko ang
isang
imahe... isang batang babae... nakatingin sa sunset... nakangiti... may katabi siyang lalaki...
sino? Ang
labo...
"Aaaahck! H-help me! H-help..." sigaw ko ng biglang naramdaman ko na naman yung sakit. Bigla na
lang akong hindi nakahinga at nawalan ng malay.
Pg185Pg185
CHAPTER 25.
DANIEL'S POV
BEACH
Lumangoy na ako papalayo kay Kath. Ang gulo niya. Nagustuhan naman niya yung kiss. Tss! Anong
gusto niya? Si Albie? Huh. I won't let that happen. She's my slave!
Umupo muna ako sa may buhanginan at tinignan yung sunset. Sunset na pala... pakielam ko?
Ang tagal naman ni Kath! Argh... okay. Sorry kung lagi ko siyang nahahalikan. May rason naman
ako eh. Lalaki ako! I have my needs! Ang ganda ganda niya kaya! Ang iksi lang ng swimsuit niya.
Nakakaasar. Kanina pa siya pinagtitinginan ng mga manyak sa tabi-tabi.
Teka... ano bang pumapasok sa utak ko at puro si Kathryn ang naiisip ko? Fuck...
Nasaan na ba si Kath? Tinignan ko siya sandali, nagsswimming pa din siya. Hmm... tignan ko na
nga lang siya. Baka mamaya may lumapit pang lalaki eh. Mahirap na. -_Anong nangyari dun? Bakit biglang nawala na parang bula? Kumunot ang noo ko bigla. Hindi kaya
gusto niya lang ilublob yung sarili niya? Ang alat kaya ng dagat. Ang tanga naman niya.
Pero... bakit ganun? Lagpas 30 seconds na naka-lublob pa din siya sa dagat? Shit! Baka kung ano
na nangyayari sa kanya!
Lumusong ako kaagad sa tubig at nagswimming papunta kay Kathryn. Shit... shit!
"Kath, gumising ka. Kath!" binuhat ko siya at pinapalo sa pisngi. Nakapikit siya at nawalan ng
malay. Shit... kasalanan ko 'to eh!
"Kath, breathe. Kath?! Gumising ka! Shit!" hindi siya humihinga. Ano bang gagawin ko shit!
Lumangoy ako papunta sa may buhangin at hiniga siya dun. Hinawakan ko yung pulso niya,
tumitibok. Buhay pa siya.
Pg186Pg186
"Kath... gumising ka. Kath!" binigyan ko na siya ng CPR. Maya-maya lang, bigla siyang dumilat.
"D-DJ... *cough* S-salamat..." ngumiti pa siya sa lagay niya. Ano ba naman 'tong babaeng 'to!
"Kath naman! Pinag-alala mo na naman ako!" niyakap ko siya ng mahigpit. "Sabi ko sayo, wag
mo na akong pag-aalahanin diba? Ano bang ginagawa mo sakin?! Gusto mong mabaliw ako
ha?!"
"S-sorry DJ *cough*" hinawi ko yung ibang hibla sa mukha niya, namumula yung mata niya. Ang
tanga tanga ko talaga.
"Kung hindi lang sana kita hinalikan kanina, hindi ka mababadtrip at malulunod. Sorry Kath,
sorry." niyakap ko siya ulit ng mahigpit. Ramdam ko ang lakas ng tibok ng puso ko. Kanina, nung
nakita ko siyang nalulunod, pakiramdam ko sasabog yung puso ko sa sobrang kaba. Paano kung
nawala siya? Paano kung... mamatay siya? Hindi pwede yun...
"It's not *cough* your fault, DJ. * cough* Bigla lang sumakit yung ulo ko at nawalan ng malay.
Sorry..."
"Sshhh, wag ka na ulit lalayo sa akin. Kinabahan ako. Baka sinadya mo!"
"Sinadya ko ba? Hindi naman eh. *cough* Ikaw kasi!"
"I'm really sorry Kath." I meant it. Tumingin lang siya sakin at niyakap ako ng mahigpit.
"Let's go." at tinayo ko siya at binuhat papasok ng beach house.
-------------------------------------------------BEACH HOUSE
Pagpasok namin sa beach house, pinaupo ko muna siya sa sofa. Aish, ano ba 'tong babaeng 'to!
Nakaswimsuit pa din. Bakit kasi red pa? Nakaka... shit erase the thought, Daniel!
Pg187Pg187
"DJ... *cough* ang sakit ng katawan ko..." tapos umubo siya, Nakatayo lang ako habang nakaupo
siya sa sofa. Ano bang dapat gawin ko?
"Teka lang... may cup noodles naman sa kitchen. Sandali." sabi ko saka pumuntang kitchen.
Nilagyan ko na siya ng hot water pagkatapos kumuha ako ng clean towel at dinala lahat kay Kath.
"O towel. Magpunas ka. Maligo at magbihis ka na din mamaya." binigay ko sa kanya yung towel.
"Eto kainin mo."
"N-nanghihina ako. Ayoko kumain h-hindi ko kaya..." tapos pumikit siya. Hays!
Umupo ako sa tabi niya at niyugyog siya. "Ano ba DJ?!"
"Wag ka ng stubborn please. Kainin mo 'to."
"Eh *cough* nanghihina talaga ako..."
"Ako na magpapakain sayo. Kumain ka lang. Sundin mo ako. Please?" dumilat siya at tinignan ako
ng matagal. Bakit ganyan siya makatingin? Tapos yung suot niya pa... shit ano ba?!
"Wag na nga!"
"Joke lang DJ! Sige na *cough* subuan mo na ako." pinapakain ko siya ng dahan-dahan dahil baka
mamaya, masobrahan. At nung naubos, tinapon ko na sa basurahan ang cup noodles at lumapit ulit
sa kanya, nakapikit siya.
"Kath, pumunta ka na sa kwarto mo. Magpahinga ka na."
"Hmm ayoko. Dito na lang ako sa sofa..."
"Ang kulit mo naman! Magbihis ka na lang."
"O-okay lang 'to..." nakapikit pa din siya. Grabe, napagod siguro siya. Bigla ba namang humiga
sa sofa? Nakarinig ako ng 'zzzzzzz'. Tulog na nga.
Pg188Pg188
Pinagmamasdan ko lang siya. Hayy... buti na lang ayos lang ang kalagayan niya. Bakit ba kasi
sumakit yung ulo niya? Ang dami atang iniisip ng babaeng ito.
Teka... ano ba yan. Mapunasan na nga lang siya. Basa pa din eh. Kinuha ko yung towel at lumuhod
sa may sofa. Pupunasan ko na lang siya.
Habang pinupunasan ko ang mukha niya, hindi ko mapigilang hindi mapatingin sa labi niya.
Shit...
hindi ko lang talaga alam kung bakit natetempt ako lagi na halikan siya. Manyak na ba ako
katulad ng
sabi niya? Hindi ah! Ang daming naghahabol sakin na babae, gustong molestiyahin ang labi ko.
Pero...
bakit sa labi lang ako ni Kath natetempt? I have a fair share of ex-girlfriends pero kay Kath
ko lang
naramdaman 'tong ganito... etong... feeling na kapag nahalikan mo siya, sasaya ka? Shit...
pinagnanasaan ko na ata ang personal slave ko. Hindi pwede 'to... pero bakit natetempt ako na
halikan
siya ngayon?
Hindi ko alam kung bakit pero bigla na lang akong nag-lean down sa mukha niya at dinampi ko ang
labi ko sa labi niya. Maya-maya narealize ko yung ginawa ko kaya iniwas ko yung tingin ko sa
kanya... shit! Ano ba 'tong nararamdaman ko?! Shit shit shit!
Aish... bahala na siya magpunas sa sarili niya! Nakakainis. Tumayo ako at nagtext kay Neil sa
nangyari.
------------------------------------NEIL'S POV
From: Daniel
Kuya. Kath is already okay. Don't worry.
Shit... akala ko kung ano nang nangyari sa kapatid ko! Nagtext kasi si Daniel na muntik ng
malunod si Ryn-ryn... wala pa ako sa tabi niya. Nakakainis!
"Babes? Hey, okay ka lang?"
"Hindi. Si Ryn-ryn daw kasi muntik ng malunod. Pero maayos na siya. Umuwi na tayo."
"Huh?! What?! Oh my, let's go home!" at tumakbo na kami papunta sa beach house.
Pg189Pg189
"Bakit bigla na lang siya nalunod? Marunong naman siya lumangoy." ang weird lang kasi talaga.
Si Ryn-ryn? Eh mas magaling pa siyang lumangoy sakin. Kaya nakakapagtaka lang.
"Ang sabi niya lang sakin, bigla na lang daw sumakit yung ulo niya at nawalan ng malay." parang
bigla akong kinabahan sa sinabi niya. Oh no... no way...
Hindi kaya tinatamaan na naman siya ng post-traumatic stress disorder niya? Yung nakuha niya
simula nung... nung aksidente dati kasama si Papa. Kailangan kong masabi 'to kay Mama kaagad.
Nag-aalala ako sa kapatid ko.
May naaalala na kaya siya?
---------------------KATHRYN'S POV
Hmm... ang lamig lamig naman. Ang sakit na ng ulo ko argh. Ano bang nangyari?
Dinilat ko na ang mga mata ko at ang una kong nakita ay ang mukha ni...
Ni
DJ?!
"My god ginulat mo ko!" napaupo ako nun at pinalo siya sa braso niya. Nakatingin lang siya
sakin. Hindi niya ba ako sisigawan? Weird ha.
"Kath, kamusta pakiramdam mo? Humiga ka muna, masakit pa yata ang ulo mo."
"Ah hehe. Maayos na naman-- a-ouch..." napahiga ako bigla at napahawak sa ulo ko. Sumasakit na
naman. Iniinda ko na lang yung sakit.
"Kath masakit na naman ba? Asan ba yung gamot mo?!"
"N-nasa bag..." napapikit ako sa sakit. Maya-maya naramdaman kong may umupo sa kama ko.
"Dumilat ka Kath, inumin mo na `to. Oh..." dumilat ako at kinuha yung gamot, saka uminom ng
Pg191Pg191
tubig.
"S-salamat. Sila kuya?"
"Nandyan sa baba. Nag-alala sila sayo. Ikaw kasi eh." sabay pingot sa tenga ko. Haynako. -_Pero teka... napatingin ako sa damit ko... naka-tshirt at shorts na ako ulit? Wala naman akong
natatandaan na nagpalit ako... napatingin ako kay DJ... wag mong sabihing...
"HUWAAAAAAA!"
"Bakit Kath may masakit ba sayo?!" hinawakan niya pa yung mukha ko. Feeling ko namumula na ako.
Hindi pwede... hindi!
"Nakita mo na! Huhuhu! Naiiyak ako..."
"Huh? Ang alin?!"
"Yung katawan ko! Huhuhu, nahihiya ako sa sarili ko. Nahihiya ako-- aray!" binatukan ba naman
ako ni master! -___"Hindi ako ang nagbihis sayo! Si Yen!" bigla naman akong nabuhayan nun... yes!
"Akala ko ikaw. Whoo! Salamat naman."
"Anong akala mo sakin? Interesadong makita yang patpatin mong katawan? Huh! Hindi ah!"
"May sinasabi ba ako? Yan ka na naman eh!"
"Ano na naman?!"
"Inaaway mo na naman ako!"
"Hindi kita inaaway! Nag-aalala lang ako sayo!"
Pg192Pg192
"Oo na oo na..." tumahimik ako, tumahimik din siya. Nacurious lang talaga ako...
"DJ?"
"What? May masakit na naman ba sayo?" lumapit siya sakin ulit at hinawakan ang kamay ko.
Parang may kung anong pumitik sa puso ko ng bigla niyang hawakan ang kamay ko... weird talaga.
"Bakit ganun ka na lang mag-alala sakin? I mean, hindi ka naman ganyan ha?"
"Paanong hindi?"
"Eh kasi diba sanay kang sigawan ako? Sanay ka na utusan ako lagi, barahin, awayin. Pero...
bakit ka biglang nag-alala sakin? Para namang mamamatay ako..."
"Do you want to know the reason, Kath?"
"Huh? Oo naman. Bakit nga ba?"
Napabuntong-hininga siya bigla at tinignan ako sa mata.
"Because... I think I like you."
Biglang nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. Hindi kaagad na-process ng utak ko yung sinabi
niya sa akin... wait...
He likes me?
"B-but... you can't like me."
Hindi ko alam kung bakit yun ang lumabas sa bibig ko. Bakit ba?! Nakakailang kasi... nakatingin
pa din siya sakin.
"I can't... like you?" hindi na ako nakapagsalita. Hindi ko rin alam ang sasabihin ko...
Pg193Pg193
Nagulat ako ng bigla siyang tumayo at nagsmirk sakin tapos nagsabi na...
"Forget what I've said awhile ago." sabay bagsak... ng pintuan ko.
Ang pagtalikod niya ang huli kong nakita ngayong gabi. Naguguluhan lang naman ako... gusto ako
ng master ko? Bakit parang natuwa yung puso ko sa sinabi niya? Pero bakit ganun siya? Kalimutan
ko yung sinabi niya? Haynako! Atsaka... bakit ako pa? Ako? Pero bakit ganun...
Naguguluhan na rin ako sa nararamdaman ko.
CHAPTER 26.
KATHRYN'S POV
DANIEL'S CAR
Maaga kaming umalis sa beach house kinabukasan. Tahimik lang kami habang nasa kotse. I mean...
kami lang pala ni DJ. Yung lovebirds? Ganun pa din, parang wala lang kami. Hinayaan ko na lang.
Natulog na lang ako sa kotse at hindi pinansin ang pag-iignore sakin ni master...
Siguro wala lang naman siya sa mood, siguro kakausapin niya din ako.
Maya-maya nagising ako ng may yumugyog sakin. Pagkadilat ko, si DJ pala...
Hindi ko alam pero nagkatinginan lang kaming dalawa. Nakatingin lang ako sa kanya, ganun din
siya. May something sa mga mata niya.
He's sad?
"Kath." parang biglang may kung anong pumitik sa puso ko nung tinawag niya yung pangalan ko.
Kinakausap niya na ulit ako?
"B-bakit?"
Pg194Pg194
"Nandito na tayo. Bumaba ka na." tinignan ko yung likod ng kotse niya, ay, si Ate Yen na lang
nandito. Nakangiti siya.
"Yung kuya mo nasa bahay niyo na. Dala na niya mga gamit niyo. Pinapagising ka lang niya kay
couz. Thank you sa time ha?"
Ngumiti ako. "Thank you din sa invite, Ate Yen. Bye." bababa pa lang ako pero tumingin muna ako
kay DJ...
"Thank you."
Iniwas niya lang yung tingin niya sakin at nag-wave. Wave lang?!
Tulala lang akong umalis sa kotse niya. What is that? Hindi niya lang ba ako aasarin? Hindi
niya lang ba ako uutusan at mag-iinarte bago ako umalis? Isang 'wave' lang talaga?
Napatingin ako sa kotse niya, na kakaalis lang. Habang tinitignan ko sa malayo ang kotse
niya... parang
nanghina ako. Hindi ko alam kung bakit... feeling ko iniwan ako... argh. Napaparanoid lang
siguro ako.
Pagpasok ko sa bahay, isang mahigpit na yakap kaagad ang nakuha ko.
"Anak! Nag-alala ako sayo!"
"Hello din mommy." bumitaw ako sa yakap niya. "Si Kuya?"
"Nasa kwarto niya na, nagpapahinga. Ikaw bata ka, anong nangyari sayo dun ha?! Nung
tumawag sakin ang kuya mo kanina, halos mamatay ako sa kaba! Buti na lang at mukhang okay ka
na." nginitian ko na lang si mommy.
"Wala yun mommy. Ayos na naman ako. Wag ka ng mag-alala."
"Pero anak, bakit ba bigla ka na lang nawalan ng malay? Sabi sakin ng kuya mo sumakit daw ang
ulo mo?"
Kaya ayokong may mangyaring ganun eh. Haynako...
Pg195Pg195
"Ang totoo niyan mommy, may... may nakita kasi ako, malabo lang. Guni-guni lang siguro."
Namutla bigla si mommy... Bakit kaya? "Anak. sabihin mo sakin yung totoo."
"Ano pong totoo?"
"Sa tingin mo bumabalik na naman yung disorder mo? Ha? Anak? Kasi kung oo, magpapacheck tayo sa
doctor mo kung ganun."
"Hindi. Wala lang 'to mommy. Na-stress lang siguro ako."
"Sure ka ba ha anak?"
"Opo. Wag na kayong mag-alala, kayo naman. Sige po pasok na po ako sa kwarto ko."
Pagpasok ko sa kwarto ko, humiga ako kaagad. Napabuntong-hininga ako bigla.
Ayokong sabihin kay mommy na nararamdaman ko na pwedeng bumalik yung post-traumatic stress
disorder ko. Oo, yun ang disorder ko. Nagkaroon daw kasi ako ng car accident dati kasama si
papa... mga 9 years old ako. Wala akong maalala. Ang lagi ko lang naaalala at napapanaginipan
ay si papa, may binigay saking teddy bear, at nakangiti siya. Nasa kotse kami nun at hindi ko
alam ang nangyari pagkatapos nun. Nagising na lang ako...
Wala na si papa.
Kaya simula nun, nagkaroon ako ng PTSD disorder. Okay lang naman, ayoko na naman maalala ang
nakaraan ko... kung ano man yun. I lived normal after the accident., kaso nakakainis lang
talaga, laging sumasakit yung ulo ko. Na-stop lang siya nung 14 years old ako.
And... after 4 years, bumalik na naman.
Hindi ko talaga alam kung bakit ganun, nagbasa ako tungkol dun. Baka daw may nagpa-trigger ng
memory ko, hmm. Ewan. Siguro abnormal na talaga ako.
Pg196Pg196
"Okay lang. Masaya naman. Pero teka, paano mo nasabing 'I had fun'?"
"Silly girl! Judging by your pictures with your boyfriend, I know you had fun!" then she winked
at me.
Oh... my... god.
"Zharm?" napatigil ako sa paglalakad.
Pg197Pg197
"Ano ka ba Kath! OA na. Pumasok na tayo sa classroom! Ano ka ba. Cheer up! Makakalimutan din
nila yan!" nagnod na lang ako.
Bahala sila sa buhay nila. Basta ako... huwaaaaa! No! Kasi naman eh! Ang plano kay Zharm lang
diba? Pero bakit buong campus pinagkakaguluhan na kami?
-------------------------AFTER CLASS
Naglalakad ako mag-isa papuntang gate dahil uuwi na ako. Oo! 5PM pa lang at uuwi na ako kaagad.
Walang nangungulit eh. Nasaan ba si DJ? Hindi ko lang talaga siya nakita... haynako. I don't
care! Di
siya namamansin? Fine! Sabi na eh. Nagjojoke lang siya sa sinabi niya. May pa-'I think I like
you' pa
siya ha!
Nakakainis! Nakakaasar! Nakaka-"Ouch!" napadapa ako sa lakas ng impact ng tumama sakin.
"Miss okay ka lang?"
"Mukha ba akong okay-- Albie?"
"Kath! Ikaw pala yan." tinayo niya ako. Nagpagpag ako ng uniform tapos kinuha niya yung mga
books na nahulog at binigay sakin.
"Thanks."
"Long time no see ha! At wow, ang ganda mo na."
"Weh?"
"Syempre binobola lang kita." sabay wink niya. Pinalo ko lang siya ng mahina.
Pg199Pg199
kotse, may kahalikan siya. Yung kamay ng lalaki kung saan-saan napupunta sa katawan ng babae.
They're... they're making-out!
Hindi ko alam pero napako lang yung tingin ko sa kanila. There is something achingly familiar
about the guy... at nalaman ko kung ano yun ng biglang tumingin sakin yung lalaki.
Si... si DJ.
Halos lumuwa yung mata ko ng nalaman ko na si DJ yung kahalikan nung babae. Nakatingin pa rin
siya sakin, expressionless habang hinahalikan siya nung babae sa leeg niya... then he smirked
at me at nakipaghalikan na ulit dun sa babae. They are moaning and they can't keep their hands
over each other and when I can't take it anymore, pumasok na ako sa kotse ni Albie.
"What's up?" tanong ni Albie.
"Wala... wala..." nagsimula na siyang magdrive at dumaan kami dun sa dalawang naglalandian.
Nakita siguro ni Albie kaya alam niya na kung bakit ako naging ganito bigla at hindi na nagopen up ng
topic.
What is that?! What is happening to him?
---------------------------------------MALL
Tahimik lang ako habang dumadaldal si Albie. Oo na lang ako ng oo, wala ako sa mood bigla.
Hindi ko
alam kung bakit ako nainis ng ganun sa nakita ko. Bakit ba ako naaapektuhan? Bahala siya sa
buhay
niya!
Nandito kami ulit sa KFC. Kumakain. Syempre libre niya. He insisted.
Tahimik pa din ako ng bigla niyang tinawag yung pangalan ko.
Pg201Pg201
"Kath..."
"Oh?"
"Nasaktan ka sa nakita mo `no?"
"W-what do you mean?"
"Yung nakita mo. DJ kissing some other girl." parang natuyo yung lalamunan ko. Hindi ako
makapagsalita sa sinabi niya.
"H-hindi ah! Wala akong pakielam sa kanya."
"Not convincing, Kath." tapos ngumiti siya.
"Ano ba kasing gusto mong palabasin, Albie? Direstuhin mo nga ako." nakakairita eh!
"Hey! Wag kang magalit sakin. Hindi ako si DJ! Chill." oo nga sabi ko nga. Kumalma ka nga Kath!
-_"Sorry, pero ano ba kasing point mo? Ako? Masasaktan? Hahaha!" I faked a laugh. "Bakit naman?"
"Kasi nagseselos ka." tapos tinignan niya ako ng seryoso. Naging seryoso na din ako...
Ako? Magseselos? Never! Hindi... hindi pwede yun.
"Ewan ko sayo." bumalik na lang ako sa pagkain ko.
"Pero Kath, he's getting back in his old ways. He's the old Daniel again." napatingin ako sa
kanya.
"What do you mean?"
Pg202Pg202
"Alam mo naman sigurong notorious womanizer yun? Bumalik na naman siya sa dati, Kath. At may
kutob akong ikaw ang rason." nanlaki yung mata ko sa sinabi niya.
"So you're blaming me?"
"Hindi! Ano ka ba Kath. Hindi pa ako tapos magsalita diba?"
"Ano nga kasi? Be straight to the point ng maintindihan ko."
"I'm just saying na simula nung nakilala ka niya, naiwas na siya sa mga ginagawa niya dati.
Hindi na siya nakikipag-away at sumasali sa gulo, hindi na din siya nambababae, at bumalik na
siya sa dating Daniel na kaibigan ko. Masaya na siya. Hindi mo lang siguro narerealize pero
Kath, you changed him." bigla akong napanganga sa sinabi niya...
"Are you, are you sure?"
"Yup. Pero bumalik na naman siya sa dating ugali niya. A cold, heartless person. Kanina lang
nakipag-suntukan siya samin ng mga ka-team niya eh." nagulat ako dun.
"Grabe naman siya! Pero bakit?"
Tinignan lang ako ni Albie at binigyan ng sad smile. "Baka nasaktan lang yun. May alam ka bang
dahilan kung bakit?"
Hindi kaya...
"B-but... you can't like me."
Dahil dun nasaktan siya? Ang tanga ko! Ang tanga tanga ko... kailangan ko sigurong mag-sorry sa
kanya. If he really, really likes me... alam kong nasaktan siya sa sinabi ko... aish! Sabi niya
Kath forget it! Baka nagjojoke lang yun. Pero bakit ganun? Bakit siya bumalik sa dati? Na
parang hindi kami
magkakilala? Biglang nanikip yung dibdib ko.
"Albie, bilis na. Sasamahan na kitang bumili ng damit mo. May pupuntahan pa ko." tumayo na ako
at hindi-mapakali.
Pg203Pg203
polo na yun kahapon para lang mapakita sa kanya na alam ko na! Alam ko na nagsinungaling siya
sakin! OA na kung OA pero kung kayo kaya! Malaman niyo na naging personal slave ka dahil lang
dun, tapos akala mo sobrang mahal yun pala 2,000 pesos lang! Kayang bilhin! Nakakaasar!
Nakakaasar ng bonggang-bongga!
Supposedly sasabay ako kay Zharm ngayon pauwi pero nagpaiwan na ako since sabi ng ibang
schoolmates namin ay nandito pa daw si master este yung mokong na yun! Nako! Alam ko nasaktan
ko siya sa sinabi ko nun pero diba? Sinong mas nasaktan sa nalaman? Ako...
Dumaan na muna ako sa building nila, nagtanong-tanong ako sa ibang Entrepreneur students, wala
daw si DJ. May mga usisero pang nagtanong kung ano yung 'thing' samin ni DJ, di ko na lang
pinansin. Ano baaaaaaa. Asan na ba yung sinungaling kong EX-MASTER?!
Hindi kaya nasa carpark?
Naglakad ako papuntang carpark, at pagdating ko dun, si Albie yung nakita ko. Nag-wave siya.
Nagwave na din ako at lumapit sa kanya.
"Oh Kath? Uuwi ka na? Hatid na kita." nag-no sign ako.
"Uhm kasi hinahanap ko si DJ. Nakita mo ba siya?"
"Si DJ? Nakita ko siya kanina sa pool court."
"Pool Court?!"
"Oo Kath. Pool court. Sa tabi ng Basketball court. Baka nakakalimutan mong Team Captain yan ng
swim team ng school natin." ay oo nga pala. -_"Thanks sa pagsabi. Sige, bye. Ingat ka pauwi." tumalikod na ako pero biglang sumipol si Albie.
Napatingin ako sa kanya. Nakangiti siya.
"Kath!"
"Oh bakit?"
Pg206Pg206
"The fck Kath?! What the hell is your problem woman?!" pagkasabi ni DJ nun, nainis ako lalo...
ang kapal ng mukha niya!
Pg207Pg207
Oo nga naman, ano nga niya ba ako? Diba personal slave niya lang ako? Diba?
Bakit pakiramdam ko may kung anong tumusok sa puso ko? Hindi ako makapagsalita... oo nga naman!
Bakit ba ganyan ka maka-react Kath?
Huminga ako ng malalim at tumingin sa kanya. Bahala na. Bahala na...
"Sorry kung nangingielam ako ha? Sorry kung nag-aalala ako sayo, sorry kung nasaktan ka sa
sinabi ko nung nasa Tagaytay tayo, sorry kung lagi kang naiirita kapag kasama mo ako. Hayaan
mo, lalayo na ako sayo. Kasi personal slave mo lang naman ako diba?" tumulo na yung luha ko.
Nakakainis. Hindi ko alam kung bakit ako naluha.
"Ay oo nga pala bago ko makalimutan..." nilabas ko sa bag ko yung polo at binigay sa
kanya."Alam ko na. Alam ko na hindi naman talaga 200, 000 pesos yung polo na yan. Nakakatawa
ba? Nauto mo ako." I faked a laugh. "Nagpauto naman ako. Pero alam mo? Dapat sisigawan kita
ngayon, dapat mumurahin kita kagaya ng pagmumura mo sakin kanina." naalala ko yung minura niya
ako kanina sa may pool, nasaktan na naman ako.
"What are you trying to say Kath?!" nakita kong nagka-expression na siya. Galit nga lang.
Napangiti ako.
"Ayan. Lumabas na rin yung expression mo. Akala ko forever ka nang magiging stone-hearted eh."
nagpunas ako ng luha. "Ang gusto ko lang sabihin, ay salamat. Salamat kasi nakilala ko ang
isang katulad mo. Akala ko, puro ka lang yabang! Gwapo ka nga, ugali mo naman patapon, sayang
lang! Pero... thankful din ako dun sa araw na natapunan ko yung polo mo, kahit
nagsinungaling ka sakin. Alam mo bakit? Kasi, nagkaroon ako ng chance na makasama ang isang
katulad mo." binigyan ko siya ng tipid na ngiti.
Tama yan Kath. Sabihin mo na lahat ng dinadamdam mo. Tama yan...
"Kaya master DJ? Bago ako lumayo sayo, gusto ko lang talagang sabihin na... Salamat."
"S-salamat?! Nababaliw ka na ba?! Sinaktan na kita tapos salamat ang sasabihin mo?!"hinawakan
niya ako sa braso pero tinanggal ko lang yun.
"Don't touch me. Nandidiri lang ako lalo sayo." sabi ko. Totoo naman eh. Hindi sa nabulag na
ako sa galit ko, pero ayoko na.
Pg209Pg209
I'm thankful that he became a part of my life, but I'm tired of playing his foolish games. It's
time to end
this.
"Daniel.." yes I called him by his first name. Wala na akong karapatang tawagin siyang DJ.
"From now on, let's pretend that we don't know each other." tapos tumalikod na ako.
Wala na... bakit ganun? Diba I should be happy? Diba dapat nagpaparty 'tong puso ko dahil sa
wakas tapos na yung pagiging personal slave ko at pagpapakatangahan sa master ko?
Bakit pakiramdam ko, dinudurog yung puso ko? Hindi ako makahinga. Traydor pa 'tong luha ko,
pinipilit kong punasan pero wala eh. Tuloy-tuloy yung pag-agos nito. Ang sakit... ang sakit-"HUWAAAA! ANO BA?!" sigaw ko ng naramdaman kong may humila sakin palikod at tinulak ako
sa may pader. Nanlaki yung mata ko nung nakita kong si Daniel pala yung nakahawak sa kamay ko.
"Ang daldal mo kahit kelan! Shut up for a minute will you?!"
"Bitawan mo nga ako!" pilit kong kumakawala sa hawak niya pero ang higpit. Deja vu? Hindi!
Hindi
pwede!
"Makinig ka sakin pwede?! Ha?!" galit na sabi niya. Natakot ako sa tono ng boses niya... ano
bang... ano bang gusto niya?
Tapos etong pesteng luhang 'to tumulo pa... nakakainis! Naiyak ako sa harapan niya. I felt like
a
coward.
"Uy Kath! Shit! Why are you crying?!"
"Hindi ba obvious? Malamang dahil sayo." tinanggal niya yung mahigpit na hawak niya sa kamay ko
at biglang pinunasan yung luha ko. Nakatingin lang ako sa kanya habang ginagawa niya yun. Bakit
mukhang alalang-alala siya sakin?
"I'm sorry..." ano ba talagang gustong palabasin ni DJ? Kanina, parang kulang na lang
ipagtabuyan niya ako. Ngayon, bumalik siya sa dating harmless guy na nag-aalala sakin palagi.
Napansin kong nakatitig lang kami sa isa't-isa. "Daniel Montenegro, sino ka ba talaga?"
Pg210Pg210
Bumalik siya sa dati niyang expression at iniwas yung tingin niya sakin. "Importante ba yun?
Depende naman sayo yun..."
A-anong... "Anong depende sakin? Alam mo, nakakainis ka! Ginugulo mo utak ko! Idagdag mo pa
yung sinabi mo nung nasa Tagaytay tayo! Bakit ka nagjojoke ng ganun? Atsaka, sabi ko sayo
kanina hindi na kita papansinin pero hindi ko mapigilang hindi mainis sayo eh! Nagsinungaling
ka sakin! Grabe, bakit mo ginawa yun ha?!"
"DAHIL NGA GUSTONG-GUSTO KITA KATH!" nagulat ako sa sinabi niya. Bigla niya akong kinorner sa
wall at tinitigan. T-teka...
"H-huy ano ba! Nakainom ka na naman? Ang... ang lapit mo! Lumayo ka nga sakin-oomph!"magpupumiglas pa sana ako kaso bigla niyang nilagay yung isa niyang kamay sa bibig ko.
"Hindi mo ba ako narinig?" nakikipaglabanan ako ng titig sa kanya. Nakakainis siya! Ano bang
sabi
niya...
Biglang nanlambot yung tingin ko nung naalala ko yung sinabi niya. Gusto niya ako?
"Aamin na ako Kath. Aamin na ako. Kaya tumahimik ka muna pwede ba?" at binitiwan niya na yung
bibig ko. He sighed.
"I like you. I like you a lot. Way before we even met."
"A-ano?!"
"Shit! Sabi ko makinig ka muna sakin diba?"
"Sabi ko nga. Sorry naman." he sighed.
"First year pa lang tayo, gusto na kita. Lagi kitang napapansin nun. Pero invisible lang ata
ako
sa paningin mo, libro lang ata ang nakikita mo." tapos ngumiti siya ng malungkot. "The thing
is,
lahat na ata ng babae, nagkakandarapa sakin. Ikaw lang ang hindi. Ni hindi ko nga alam kung
bakit sayo pa ako naging interesado, siguro inisip ko kasi na challenging ka. Hanggang sa hindi
ko na alam pero nakaramdam ako ng iba kapag nakatingin ako sayo. Kapag nakikita kitang
nagbabasa, parang gusto kong lapitan ka at tabihan para sabay tayong magbasa, kahit makapal
Pg211Pg211
pa yung libro na yun. Kapag kumakain ka mag-isa, parang gusto kong samahan ka, gusto ko na
sabay tayong kumain, gusto ko na subuan mo ako at susubuan rin kita ng pagkaing niluto mo. 3
years, Kath. Hindi mo ako napansin. At ako nababaliw kakaisip kung paano ba kita
kakalimutan. Kasi, bakit sa lahat ng babae, ikaw pa? Ikaw pa na hindi ako nakikita?" bigla
akong napatalon nung hinaplos niya yung mukha ko.
"Kaya nung accidentally natapunan mo ako nung spaghetti, I took that chance. I took that
chance to be close to you. Sorry kung nagsinungaling pa ako sayo. Oo gago ako. Pero kasalanan
ko ba kung gusto kong mapalapit sa babaeng pinapangarap ko?" feeling ko namumula na ako sa mga
pinagsasabi niya. Hindi ako naweweirduhan, sa totoo lang... na-ooverwhelm ako. Ngayon na
sinasabi niya yan, ramdam ko yung lakas ng tibok ng puso ko.
"Pero bakit ako pa?"
"I told you already. I felt a connection with you. Iba ka sa mga babaeng kilala ko. Damn it,
para
akong babae sa pinagsasabi ko. Pero seryoso ako, gusto kita. Gustong-gusto kita..." nakatingin
lang ako kay Daniel habang sinasabi niya yan... what connection? And if he really really likes
me... do I feel the same way?
"Daniel, kung ganon, bakit biglang nagbalik ka sa dati mong ugali? Why are you treating me like
this? Why are you ignoring me?" he gave me a resigned expression on his face.
"I need to... to stay away from you."
"Bakit? Wala naman akong sakit na pwede kang mahawaan."
Tumakbo ako papunta sa kanya at niyakap siya ng mahigpit sa beywang niya... napa-stop naman
siya. Napapikit ako at wala na akong pakielam, basta... basta... I'm embracing my master.
"Kath..." tinanggal niya yung kamay ko na nakapulupot sa beywang niya at nagsimulang maglakad
uli. Ang drama ng lalaking 'to! -_"DJ!" oo tinawag ko ulit siyang DJ... mukhang nagulat siya kaya napa-stop siya. Ginamit ko yung
chance na yun para lumapit a humarap sa kanya.
"Ano Kath? Pagtatawanan mo ba ako?" sira-ulo ka DJ! Ginugulo mo ang feelings ko, yun ang gusto
kong sabihin sa kanya.
Pero hindi yun ang importante ngayon, gulong-gulo ang feelings ko kaya kailangan ko ng malaman
kung ano ba talaga ang nararamdaman ko. Gusto ko na din ba siya? Kaya ba ako nagseselos? Kaya
ba ako nalungkot nung iniwasan niya ako? Gusto ko na din ba siya?
One way to find out.
"Kath, ano na naman ba? Gagawin ko na nga yung gusto mo eh. Hindi na tayo mag-uusap. Ano na
naman ba?!" hindi ko na pinansin yung sinabi niya, sa halip, pinulupot ko ang kamay ko sa leeg
niya at nilapit siya sakin.
Nanlaki yung mata niya. "Ano ba Kath?"
"I just... I just want to know what my true feelings are." at isang bagay lang ang kailangan
kong ma-confirm.
"What do you mean? Anong plano mong gawin?"
"This." then I leaned down and kissed him.
I broke the kiss after 3 seconds. And when I looked at his eyes...
I finally know what my true feelings are.
CHAPTER 28.
Pg213Pg213
KATHRYN'S POV
Pagkatapos kong ma-realize ang feelings ko... tumakbo ako.
Oo, tumakbo ako. Nag-ala Cinderella ako, yun nga lang, wala akong heels na made of glass at
hindi ako hinabol ng prince ko este master ko. Okay lang yun, kailangan ko lang naman kasi isort out ang feelings ko. Ayoko muna siya makausap. Siguro nagulat yun, akala siguro
pinagtripan ko lang. Pero... basta, I just need time to think. Kasi naman... you know what
happened when I kissed him?
I realized that I like him.
Pero bakit hindi ko kaagad sinabi sa kanya?
Kasi nga, hindi pa ngayon yung right time. Sabi nga nila, life's a gamble. Humahanap lang ako
ng tamang tyempo. And, you know guys? Pakiramdam ko mas deep pa yung nararamdaman ko kay DJ
eh... hindi ko lang malaman kung ano.
--------------------------AFTER 3 DAYS
AUDITORIUM
"WUHOOOOOOOO! GO GO GO RED LIONS! GO GO GO!" "I LOVE YOU EJ!"
"DIEGO YOU'RE SO HOT!"
"ALBIE YOU'RE MINE!"
"GO GO GO DANIEL! I LOVE YOUUUUUUUUU~!"
Kung pwede ko lang tanggalan ng lungs yung huling sumigaw, ginawa ko na. Pero syempre hindi
naman ako brutal na tao at hindi ako insecure. Kaya hinayaan ko na lang. Nagtatataka ba kayo
kung anong nangyayari?
May basketball game ngayon. Red Lions versus Blue Hunters. Montenegro University versus
Buenavista University. Ang Buenavista University ang kalaban ng school namin ever since. Hindi
lang
dahil ang dalawang universities na yan ay prominente, magka-laban lang talaga sa lahat ng
aspeto ng
industriya at business ang dalawang makapangyarihang pamilya na Montenegro at Buenavista. Pero
syempre hindi yan ang importante. Ang importante lang sakin ay yung taong kakalabas lang sa
locker
Pg214Pg214
room ng basketball team at ang naglalakad effortlessly na akala mo 'King' ng school, which is
true.
Nakatingin lang ako sa kanya pero syempre hindi niya ako nakikita. Nandito ako sa far edge ng
auditorium. Para kung umexit, madali lang. He really looks handsome in his varsity jersey. Pero
bakit ganun? Kahit sa malayo halata mong pagod siya at mukhang hindi pa kumain. Ano ba yan...
DJ... anong nangyayari sayo?
Nagstart na yung game. Habang nanunuod ako, hindi ko mapigilang mapatingin sa kanya. Miss na
miss na kita, di mo ba alam yun?
Maya-maya, tapos na yung 1st half ng game. 48 - 40. Pabor sa rivalry team. Meron pang 2nd half
kaso nagkaroon ng time-out.
"What's happening to the game?"
"Oo nga. Parang lahat concentrated, si Daniel lang hindi." "Siya pa naman ang nagpapanalo
usually satin."
Napatingin ako dun sa mga nag-uusap. Hmm, hindi concentrated si DJ? Ano ba... pinag-aalala niya
ako.
AISH! KATH! GUMAWA KA NG PARAAN!
Alam ko na gagawin ko. Huminga ako ng malalim at nagmartsa na pababa ng auditorium. Lumapit ako
dun sa announcer. Kinakabahan ako sa gagawin ko dahil hindi talaga ako sanay sa gagawin ko.
Pero dahil life's a gamble...
SUSUGAL AKO!
"Uhm, excuse me po?" tinignan naman ako ng announcer nun.
"Yes miss?"
NA SAKIN!" namula ako pagkatapos nun. Kasi naman eh... bigla pang sumigaw yung mga
estudyante:
"MANINIWALA NA YAN! MANINIWALA NA YAN!"
"DJ naman eh. Gusto mo yatang napapahiya ako." nagpout ako.
Nagulat ako nung kinuha niya yung mic sakin. "KATHRYN SANTIAGO.YOU KNOW I LIKE YOU TOO! WILL
YOU BE MY GIRLFRIEND?"
"AYIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!"
"SASAGUTIN NA YAN! SASAGUTIN NA YAN!"
"KATHRYN SAGUTIN MO NA SI FAFA DANIEL!"
"OO NGA KUNDI AAGAWIN NAMIN SIYA SAYO!"
"DALI NA! DALI NA! DALI NA! DALI NA! DALI NA!"
Nabibingi ako sa naririnig kong hiyawan. Pero kahit ganun pa man, yung tingin ko, na kay DJ
lang...
Pg217Pg217
"You want me to be your girlfriend?" mahina kong sabi. Feeling ko yung puso ko sasabog any
minute...
Binaba niya muna yung mic tapos bigla akong hinila papalapit sa kanya. Sobrang lapit namin pero
wala na akong pakielam.
"Yes. And I want to be your boyfriend." sabay ngiti niya. Pero...
"Hindi mo pa ako nililigawan! Atsaka... masyado pang maaga..."
"Silly. Kapag tayo na, araw-araw kitang liligawan. Ano ka ba? Atsaka, gusto ko akin ka lang.
Gusto ko sakin ka lang titingin. Gusto ko na ako lang ang lalaking gusto mo at mamahalin mo
balang araw. Kung hindi tayo, hindi mapapanatag loob ko. Atsaka, I like you a lot that I am
willing to be someone else's property. At kapag sinagot mo na ako, I'm all yours." tapos
binigyan niya ako ng killer smile.
Tae ka DJ, hindi ata kita matatanggihan eh. Nakakainis! Bakit kasi gustong-gusto ko na 'tong
lalaking nasa harapan ko eh. Hindi ko nga alam kung 'gusto' pa yung term.
Kasi right now? I feel something... deep about him.
"Oo na." biglang nanlaki yung mata niya.
"Oo na alin?"
"Payag na ako na maging girlfriend mo idiot!" sabay belat sa kanya. Kaso hindi niya ata
napansin yung 'idiot' eh. Bigla ba namang kinuha yung mic tapos sumigaw na "KAMI NA! KAMI NA!
WALANG AAGAW NG GIRLFRIEND KO! WHOO!"
Namula ako nun nung nagtawanan yung mga estudyante. Kinurot ko lang sa pisngi si DJ at niyakap
ng mahigpit.
"I love you."
Nanlaki yung mata ko sa binulong niya. He... he loves me?
Pg218Pg218
Ngayon, alam ko na din kung ano yung 'something deep' na nararamdaman ko sa kanya. I smiled at
him tenderly.
"I love you too." nanlaki na naman yung mata niya.
"Sigurado ka? P-pero baka sinasabi mo lang yan para hindi ako masaktan ha!"
"Oo nga! Ang kulit mo! Kahit first time ko lang magkaroon ng feelings na ganito, alam kong
mahal na kita!" bigla na naman siyang ngumiti ng nakakaloko. Oh no... ano na namang iniisip
nito?!
"Patunayan mo nga." sabay cross-arms niya. Haynako...
Nginitian ko lang siya at mas lalo ko pang nilapit yung sarili ko sa kanya. "Sabi mo yan ha..."
at kiniss ko siya sa...
SA PISNGI!
Mukhang nagulat siya at mukhang dissapointed. "Bakit sa pisngi ko lang? Bakit hindi
dito?"nagpout siya sabay turo sa lips niya. Binatukan ko nga!
"Kahit tayo na ayoko ng PDA! Kaya shoo! Maglaro ka na. Galingan mo ha!"
"Pero kiss ko?"
"Kapag napanalo mo yung game? I'll kiss you." hep-hep! Saan nanggaling yun?! Oh no!
"Ano pala joke lang--"
Ngumiti siya ng nakakaloko. "Wala ng bawian yan!" saka tumakbo papuntang team nila.
Pg219Pg219
ANO BA GINAWA KO?! HUWAAAA! BAKA MAMAYA KAWAWA NA NAMAN YUNG LIPS KO SA KANYA. HUHUHU. TT_TT
Sus kunwari ka pa Kath... argh! Wag mo akong guluhin oh isip ko! Lamunin mo na ako oh lupa!
Binalik ko na yung mic dun sa announcer at umupo sa tabi niya. Dito na lang ako magsstay kasi
baka mamaya giyerahin ako ng mga pang-aasar ng mga schoolmates ko.
"Grabe! Kinikilig ako sainyo! Kung may gusto ka pang i-announce okay lang!" nagsmile na lang
ako sa announcer. Hindi din pala ako makakaligtas dito. -_----------------------------AFTER THE GAME
"CONGRATULATIONS RED LIONS!" sigawan lahat at syempre, nagpaparty-party lahat ng estudyante.
Patay na... huwaaaaaaa. Panalo sila eh. Tumayo na ako nun at aalis na sana kaso biglang tumakbo
si DJ papalapit sakin.
"Tatakasan mo ko? Ang sama mong girlfriend! Pinanalo ko na nga yung game para sayo."tapos
nagpout siya na parang bata.
"H-hindi ah! Eto naman..." tinignan niya lang ako at hinawakan yung kamay ko. He intertwined
our hands... nagulat ako dun.
"Lika uwi na tayo." tulala ako habang naglalakad kami papuntang carpark. We're holding hands?
"DJ, yung kamay ko?"
"Masama ba na hawakan ko yung kamay ng girlfriend ko?"
"Syempre naman! 3 years akong naghintay para dito, susulitin ko na!" tapos tumigil kami sa
labas ng kotse niya.
"Bakit?" at sinagot niya yung tanong ko nung halikan niya yung knuckles ng kamay ko. Nakatitig
lang ako habang ginagawa niya yun.
"I love you." ang sweet talaga ni DJ.
Ang swerte ko naman!
Simula ngayon, magiging girlfriend na talaga ako ni DJ... Hindi ko man alam kung ano bang
ginagawa ng mag-bf/gf, still... I'll try. And I'll start now.
"DJ..." tinanggal ko yung kamay niya sakin. Nagulat naman siya.
"Ayaw mo ba?"
"Hindi ah. Ano kasi. You know I promised something right?" lumapit ako sa kanya at pinulupot
yung kamay ko sa leeg niya. And then... alam niyo na!
I kissed him.
After 3 seconds, inalis ko na yung pagkakadampi ng labi ko sa kanya and he smiled.
"Akala ko wala na yung kiss ko eh."
"That's our 7th kiss."
"Correction, 8th kiss na natin yun Kath." huh?!
"Ano ka ba! 7th kiss kaya natin 'to!"
"Di mo yata natatandaan lahat Kath..." sabay smirk niya.
Pg221Pg221
Teka lang... ang tanda ko. 1st kiss, yung nalasing siya dahil sa tonic drink na nainom niya.
2nd kiss,
yung nilagnat siya tapos ang daldal ko kaya kiniss niya ako para tumigil ako. 3rd kiss, yung
tinupad ko
yung promise ko sa kanya sa car. 4th kiss, yung sealed kiss dun sa isa pang deal namin about sa
beach
house. 5th kiss, yung underwater kiss. 6th kiss, yung gusto ko lang ma-confirm yung feelings
ko. Yun
lang naman diba? Ehhhhh nakakahiya. Naaalala ko pa. Pero kasi... anong 8th kiss pinagsasabi
neto?
Hindi kaya...
"Wag mong sabihing may kiss na naganap satin na hindi ko alam?"
"Yes. I kissed you in Tagaytay while you were sleeping." sabay ngiti niya ng nakakaloko.
"Sira!" tapos nagtawanan lang kami. "Teka, sama ako sa condo mo?"
"Hindi ko alam na gusto mo na pala akong reypin." binatukan ko nga!
"Gusto ko sanang magluto ng pagkain para sayo kaso puro kababuyan na naman nasa utak mo. Wag na
lang." tatalikod na dapat ako kaso bigla ba naman akong binuhat tapos sinakay sa kotse niya! Sa
shotgun seat syempre.
"Baka nakakalimutan mong personal slave pa din kita! May natitira pang 1 week."
"Eh nagsinungaling ka nga sakin diba?!"
"Kahit na. Pumayag ka pa rin. A deal's a deal."
"Nakakainis ka! Tae ka! Tae tae tae!" sabi ko sa kanya nung pumasok na siya sa kotse niya para
magdrive.
"Tae ka din. Kasi hindi kita kayang paglaruan."
Natameme ako sa banat niya ha. Bakit ang cheesy niya sakin? Huhuhu. Ang sarap pala maging
girlfriend ng master ko...
--------------------------Pg222Pg222
CONDO
Alam mo yung nagluluto ka ng pagkain para sa mahal mo (naks gumaganyan na ako) kaso hindi ka
makapag-concentrate? Paano ba naman kasi...
"Bilisan mo naman Kath."
"Kasi naman DJ. Ang higpit ng yakap mo!" oo. Nakayakap na naman siya sakin... sobrang higpit na
naman. Nakabaon pa yung ulo niya sa braso ko.
"Inaamoy ko lang naman yung girlfriend ko eh. Hmm... ang bango bango mo naman!" sabay amoy
talaga sa leeg ko! Huwaaaaa. Help me. TT_TT
"DJ, I swear, kapag nasunog 'tong fried chicken na niluluto ko, nako! Ikaw susunugin ko!"
tumawa lang siya.
"Oo na oo na. Namimiss lang naman kita kahit magkasama tayo." umalis na siya sa pagkayakap
sakin at umupo sa may dining room. "Bilisan mo nga slave kong panget!" siraulo. -_"Break na tayo! Panget pala ako ha?"
"Joke lang Kath! Eto naman!" lumapit ulit siya sakin at niyakap ako ng mahigpit. "Alam mo
namang para sakin, ikaw lang ang pinakamaganda, pinakasexy, at pinakamamahal kong babae. Wag ka
ng magtampo." pinalo ko siya ng mahina.
"Tss. Oo na bati na tayo." tapos nagngitian lang kami. "Alam mo, di ako sanay na sobrang sweet
natin. Baka mamaya magsawa tayo niyan sa isa't-isa."
"Hinding-hindi ako magsasawa sayo Kath. Pero baka magsawa ako kakahintay dyan..." sabay turo
sa... niluluto ko!
Prinepare ko na yung pagkain at dinala sa dining room. Habang kumakain kami, di ko mapigilang
mapangiti. Kasi naman eh... do I deserve him? Do I deserve his love?
I'll just be a good and caring girlfriend from now on.
Pg223Pg223
ako...
ako...
ako...
ako pero hindi niya napapansin! TT_TT
Kasalukuyan kaming nakaupo sa sofa niya at nanunuod pa din ng tv. Ang higpit pa din ng yakap
niya sakin. Parang mawawala ako sa kanya! Pero syempre aaminin ko... kinikilig ako. Oo na.
Kinikilig na ako. Sobrang kinikilig ako sa ka-sweetan ni DJ. Lumalabas kasi yung ibang side
niya... yung side niya na nagpa-inlove sakin.
Nilalamig ka? napatingin ako sa kanya nun at nag-no sign.
Hindi naman.
Pg225Pg225
Sabagay. Niyayakap ka ba naman ng boyfriend mo lalamigin ka pa? nanlaki yung mata ko nun at
kinurot ko yung pisngi niya.
Grabe ka! Ang yabang.
Totoo naman eh. Sus, dinedeny pa.
Che. Nakakainis ka talaga. tinanggal ko yung yakap niya sakin. May naalala lang akong
nakakawalang gana.
Oh! Ano ba yan! Enjoy na enjoy akong yakapin ang payatot kong girlfriend eh. anong sabi
niya?!
Hindi tayo bati! Ang sama mo naman sakin! May atraso ka pa sakin ha. Akala mo di ko naaalala
yun?! pilit niya akong niyayakap ulit pero pumapalag ako.
Ano na naman ba yun Kath? Nakakainis. Nilalambing na nga kita eh." lambing ba yun?
Eh kasi naman... nakakainis ka! Naalala ko lang yung past few days! Yung... yung mga makeout sessions niyo nung mga babae mo! Nakakairita! oo nagseselos lang ako kapag naaalala ko
yun. Ewan ko ba. -_Wag ka ng magselos!
Sinong nagsasabing nagseselos ako?
Lumapit siya sakin, yung sobrang close, tapos niyakap na ako. Hindi ako makaalis. Aish bahala
na.
Kath naman...
Oh? sabi ko sabay irap.
Hindi ko gusto yung mga babaeng yun. Ano ka ba. Atsaka, kahit halikan ko pa yung mga yun.
bigla niya akong tinignan ng matagal. Gulp.
Pg226Pg226
A-ano?
Ikaw lang ang gusto kong halikan ng ganito. then he leaned down, cupped my face and kissed
me.
Napapikit ako nung naramdaman ko yung pagdampi ng labi niya sa labi ko. Our lips didn't move.
Para bang dinadama muna namin yung... yung moment before...
We kissed passionately.
I intertwined my hands over his neck and pulled him closer to me. Hindi ko na alam ang ginagawa
ko o ginagawa niya. All I know is that we're kissing each other tenderly and I can't stop
myself from falling in love with him even more.
Maya-maya bumitaw na kami sa isa't-isa. Hingal na hingal. Grabe! Feeling ko namumula na talaga
ako... nakatingin kami sa isa't-isa at wala ni isa saming nagsasalita.
Kath, ikaw lang ang hahalikan ko ng ganun. Kasi mahal na mahal kita. tapos niyakap niya ako
ng mahigpit.
It's official. I'm really... really... really blushing! >//<
Nakayakap pa din kami sa isa't-isa ng makaramdam ako ng kakaibang init. Huwaaaaa. Ano ba yan!
Ang lamig lamig dahil sa bagyo... what's happening to me? At bakit ko napapansin ang small
details kagaya na lang ng pagyakap niya sakin ngayon at ang pagkarinig ko ng tibok ng mga puso
namin. Huwaaaaaaaa. TT_TT
Kath... get back to your senses!
Uhm, DJ? bumitaw ako sa yakap niya at tumayo.
Bakit Kath?
K-kailangan kong mag-shower! Tama mag-shower! Ang... ang init kasi eh. Tapos nanlalagkit pa
ako at feeling ko ambaho ko na...
Bakit? Dahil ba niyakap kita? Malagkit ba ako? Mabaho? inamoy-amoy niya pa yung sarili
Pg227Pg227
niya.
Hindi ah. Ang bango bango mo kaya.
Ngumiti siya ng nakakaloko. Talaga?
HALAAAAAAA! ANONG SINABI KO?! AISH NAKAKAHIYA KA KATH! >//<
Kalimutan mo na! Inaasar mo pa ako eh. Basta pa-shower ako! biglang nanlaki yung mata niya.
Ehhhh?
S-shower?
Oo! Alangan namang matulog akong naka-uniform? naka-uniform pa din kasi ako. Kahit natulog na
ako dati dito at naka-uniform, still, feeling ko lalamigin pa din ako sa suot ko.
Napatingin ako sa kanya at eh? Bakit ganun? Mukha siyang lutang? Parang may iniisip... hindi
kaya...
DJ! ANO NA NAMANG INIISIP MO HA?! baka mamaya kasi ano na namang pumasok sa kukote ni master
eh!
Napatayo siya nun. WALA AKONG INIISIP! OKAY?! HINDI KO INIISIP NA SABAYAN KA SA PAG-SHOWER MO!
WALA WALA WALA! huwaaaaaaat?! Eh ano yung kakasabi niya lang! Aaaaaaaaahck!
MANYAK KA MANYAK! sabay palo sa kanya sa braso. Napapa-'ow' siya. ANONG SASABAYAN MO KO SA
PAGSHOWER KO?! ANG MANYAK MO!
Nahawakan naman niya yung kamay ko at di na naman ako makapalag. -_Hindi ko nga iniisip yun!
Eh kakasabi mo lang eh! binitawan naman niya yung kamay ko at napakamot ng ulo. Nagcrossarms
ako.
Pg228Pg228
Sa kwarto ko. oo nga pala dun pala talaga yung shower room niya.
Hmm okay? Pero teka, paano yung damit ko?
Bahala ka na kumuha dun. Sige na mag-shower ka na. Bilisan mo ha mag-sshower din
ako. nagnod ako at pumunta na ng kwarto niya. Syempre dala ko na yung underwear ko. Malamang!
Buti na lang yung gym bag ko yung dinala ko. Kundi... ewan ko na lang. Nilapag ko na muna yung
underwear ko tapos yung susuotin kong damit ni DJ. Loose shirt at shorts na above the knee at
siguro
sobrang luwag. Tae hindi siya nag-papajama. Panigurado lalamigin na naman ako nito mamaya.
Pumasok ako ng CR niya at wow! Black and white. Ang ganda lang! Siya na talaga. May curtain
yung shower at parang may divider. Oh well...
SHOWER SHOWER SHOWER!
-----------------------------------------------Pagkatapos kong mag-shower, feeling ko ang sarap mabuhay! Ang presko! Nag-towel na ako at
lumabas ng shower curtain at pumunta dun sa may sink. Tinignan ko yung sarili ko sa salamin.
Huwaaaa. May eyebags ako. Kasalanan 'to ni DJ... siya lang naman ang iniisip ko nung mga
nagdaan araw eh. Pero alam ko na makakatulog na ako simula mamaya...
Kasi naman, alam kong sakin na siya at hindi na ako matotorete kakaisip sa kanya.
May kulang pa talaga eh. Refresh na refresh na naman ako kaso... tama! Hindi pa ako
nakakapagtootbrush!
Eh paano ba yan? Isa lang yung tootbrush dito at sa kanya yun. Kadiri naman kung yun yung
gagamitin ko diba? Eww! Personal hygiene!
Siguro naman may extra toothbrush siya? Matanong nga. Magbibihis na lang muna ako bago ko
bumaba. Ang awkward naman kapag nakita niya akong naka-towel lang. Binuksan ko na yung pinto ng
CR at... ehhhhhh?!
ANONG GINAGAWA NIYA SA LABAS NG CR?!
Pg230Pg230
--------------------------------DANIEL'S POV
Aish. Ang tagal-tagal naman ni Kath! Gusto ko na siyang mayakap eh. Namimiss ko na lang siya
bigla! Aish, oo na. I love her so much. Putris, kelan pa ako naging cheesy ng ganito?
Kasi naman di ako mapakali dito. Ang tagal naman niya mag-shower! Mag-sshower pa ako ulit eh.
Sabi kong sabay na kami eh.
Shit... DJ snap back to your thoughts! Manuod ka na lang ng TV.
Pinalipat-lipat ko yung channel pero hindi talaga ako mapakali. Damn it! Nadidistract ako sa
tunog ng tubig na nanggagaling sa shower... sa shower! Damn it!
Pinatay ko na yung TV at tumayo. Papasok na lang ako sa kwarto ko. Dun na lang ako manunuod.
Wala akong gagawing masama ah!
Pagpasok ko, nakita ko yung damit niya na nakapatong sa kama ko. Ano yun? Lumapit ako at tinaas
yung fabric? Teka... bra ba 'to?! B-bra ni Kath?! Bakit ang laki? O_O
Ah shit! Binitawan ko kaagad yun at nagkamot ng ulo. Napaparanoid ka na DJ! Argh, aaminin ko,
naiilang ako ngayon! Kasi naman eh... iba na ngayon. Boyfriend niya na ako. Girlfriend ko na
siya.
Pwede na...
Pwede ng manuod ng TV! Shit! Iuntog ko kaya 'tong ulo ko sa pader? May mangyari kaya? Ah shit.
-_Teka... nasaan ba yung remote? Nandun pala sa may table katabi ng CR. Lumapit ako dun para
kunin yung remote kaso biglang bumukas yung pinto. Nanlaki yung mata ko sa nakita ko...
Si Kath... wearing only... a towel... and she's dripping wet
Hindi ako makagalaw. Shit... napatingin na din siya sakin at nanlaki yung mata niya. Bakit
ganun? The atmosphere here is getting hot? Shit DJ!
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya at naglakad papalayo sa kanya. Argh, ano bang ginagawa ni
Kath
Pg231Pg231
sakin? Lalaki ako! Bakit siya lumabas ng naka-towel lang? Is she... teasing me?
DJ naman. Akala ko nasa labas ka. oo nga pala. Ako din pala yung may kasalanan.
Pinilit kong tumingin sa kanya ng maayos. Sorry. Ang lamig na kasi sa labas. Kaya pumasok ako
sa kwarto ko. tss... ano ba yang dahilan mo DJ!
Okay lang. Ay oo nga pala! May extra toothbrush ka?
Meron namang toothbrush dyan ha?
Eh sayo yun eh!
Tss nahiya ka pa. We're sharing saliva when we're kissing, remember? pang-aasar ko. Namula
naman siya kaya natawa ako.
Wag ka na nga mang-asar! Bilis! Ikuha mo na ako ng toothbrush! At pwede lumabas ka na muna?
tss.
Yung toothbrush mamaya ko na kukunin kapag tapos na din ako mag-shower. Papasok na ako ng
shower room, magbihis ka na.
Okay. napatingin ako uli sa kanya at hindi ko mapigilang mapangiti.
Ang ganda talaga ng girlfriend ko. Ang sexy pa. Pero syempre nirerespeto ko yan. Gentleman ata
ako... aish ewan! Makakuha na nga lang ng damit at makapag-shower.
------------------------------------------KATHRYN'S POV
Ang awkward naman nung kanina, hays. Nakakahiya. Ay ewan! Bakit kasi ganun yung tingin niya?
Siguro napaparanoid lang ako. Makapag-bihis na nga lang.
Pagkatapos kong magbihis. Medyo comfortable na ako sa damit ko. Okay lang naman. Kinuha ko na
Pg232Pg232
yung hairbrush at face powder ko sa gym bag at syempre, nag-ayos din para presko na talaga
kapag natulog ako. Hmm... ang lakas lakas pa din ng ulan. Ang lamig-lamig naman! Medyo na-eewan
na tuloy ako sa suot ko. Nalalamigan pa din ako eh. Huhuhu. Nakakainis. TT_TT
Kath! sigaw ni DJ galing sa loob ng CR.
Ehhh? Oh bakit?
Toothbrush ka na. Sabay na tayo! sabay kami? Napangiti ako bigla nun.
Pumasok na ako ng CR ng nakangiti pero pagkatingin ko sa kanya...
Oh? Nangyari sayo Kath?
O///////////////////////O
Ah hehe! Wala! iniwas ko yung tingin ko sa kanya at humarap sa may sink. Nakakailang naman!
Paano ba naman kasi...
Topless siya. And he's dripping wet. Naka-towel lang siya sa lower body niya kaya kitang-kita
ko yung perfectly-sculpted six-pack abs niya... huwaaaaaa. Ang mga mata ko na naman,
naviviolate.
Bakit ba kasi ang sexy ng boyfriend ko?
Tumingin na lang ako sa salamin. Kath, wag kang papapekto. Kahit nakatabi na sayo si DJ at
inaabot na sayo yung toothbrush na gagamitin mo... yung toothbrush!
Kinuha ko yung toothbrush sa kanya. Uhm, thank you.
Oh, toothpaste. nilagyan niya na yung toothbrush ko ng toothpaste tapos nilagyan niya na din
yung sa kanya.
Kath, okay ka lang ba? hinawakan niya yung pisngi ko kaya napatalon ako bigla sa gulat. Uy
Kath?
Pg233Pg233
Ah wala! Hehe. let's brush our teeth na! Hehehe. tapos nagsimula na akong magtooth-brush.
Argh... ang lame ng excuse mo Kath... kakahiya! >//<
Sige na nga. Sabi mo eh. nagtooth-brush na din siya habang... habang naka-yakap sakin
patalikod! He's back-hugging me. Eeeeeeeeeek! Huwaaaaa. Lamunin mo na ako oh lupa! Bakit mo ako
hinahayaang mamula ng ganito?
Hanggang sa pagbanlaw namin ng bibig namin, nakayakap pa din siya sakin patalikod. Huwaaaa.
Pulang-pula na siguro ako, para na siguro akong nagblush-on. Hngggggggg!
DJ!
Hmm?
T-tapos na tayo mag-toothbrush.
Anong gagawin ko?
Uhm, lalabas na ako? Tapos magbihis ka na? Para matulog na tayo?
Paano kung ayoko? sabay ngiti niya. Oo nakikita ko siya sa salamin. Kitang-kita naman niya
siguro na namumula na ako sa kilig dito diba? >//<
"DJ naman eh!
Oo na oo na. Ang bango-bango lang kasi ng girlfriend ko. sabay amoy na naman sa leeg ko.
Nakikiliti ako... ampupu naman.
DJ!
Eto na po. bumitaw naman siya sakin at hinalikan ako sa pisngi. Sorry, nasasabik lang ako
sayo eh. I love you Kath. nasasabik? Huwaaaaa. Lamunin mo na talaga ako oh lupa! >//<
I... I love you too. pagkatapos kong sabihin yun, nagmadali na akong lumabas ng CR dahil baka
mamaya, maging kakulay na ng kamatis ang pisngi ko. Huhuhu.
Pg234Pg234
Maya-maya lumabas na din si DJ galing CR at naka t-shirt at shorts din siya. Ang gwapo-gwapo
niya
talaga kahit ang gulo ng buhok niya. Grabe lang. Tumabi siya sakin sa kama at hinila ako
papalapit sa
kanya.
Bubusugin mo na naman ba ako ng yakap? tanong ko sa kanya. Eh kasi makayakap, wagas!
Ngumiti siya ng nakakaloko. Gusto mo bang busugin din kita gamit nito? sabay turo niya sa
lips niya. Kissing monster 'to! >.<
Ewan ko sayo! Yan ka na naman eh! seriously, bakit ba ganyan silang mga lalaki? Mahilig sa
mga ganyang bagay? Huwaaaaa.
Eto naman, nagjojoke lang eh. niyakap niya ako ng mahigpit ulit. Pero kung gusto mo sabihin
mo lang ha? Libre lang naman-- aray ano ba?! at oo, pinipingot ko siya.
Ang kulit mo talaga! nagpout siya bigla.
Bakit? Lalaki ako Kath. I have my needs. And I'm your boyfriend. You know? tapos yung kilay
niya nag-up and down... anong gusto niyang palabasin?
Ewan ko sayo! tumayo ako nun. Hindi kita tatabihan matulog! Kaasar ka!
Eto naman tampo kaagad! tumayo din siya. Wala naman akong gagawin ko sayo! Ano ka ba!
Akala mo na-aattract ako sayo? Yang payatot na katawan mo? Huh! Asa ka! aba! Grabe nanlait
pa! Argh!
Saan ka pupunta?! sigaw ko. Lumabas kasi siya. Ano yun, nagtampo? Aba siya pa may ganang
magtampo ah?!
Kukuha lang ako ng dvd! Maghintay ka! ehhh? Okay. -_Maya-maya pumasok na rin siya na may dala-dalang dvd's tapos binagsak niya sa kamay ko.
O ayan! Manunuod tayo ng movie! Pumili ka dyan!
Pg235Pg235
Teka bakit?
Kasi naman napaparanoid ka dyan eh! Akala mo may gagawin akong masama sayo! Tss! Bilisan mo na
nga!
Oo na! Che! Sungit mo! nakakainis. Hays! Sinusumpong na naman siya! -_Chineck ko yung mga titles ng movies, hmm, ano ba yan. Parang ang boboring naman nito! Puro
sports
movies! Wala bang horror? Malamang wala kasi naman matatakutin 'tong boyfriend mo. Hmm... oh my
gulay!
Eto na lang! inabot ko yung dvd ng Titanic kay DJ. Sa totoo lang, hindi ko pa yan napapanuod!
Huhuhu.
Eto? Baka baduy naman 'to. Ang corny mo pumili!
Kung baduy at corny yan, bakit ka may dvd na ganyan? Kunwari ka pa! bigla siyang namula.
Gusto kong tumawa!
Yung condo-keeper ko naglagay niyan sa mga dvd's ko! H-hindi ako may gusto niyan! ang sarap
niya pagtripan. Ang cute cute niya!
Kunwari ka pa.
Ang kulit mo naman! Sabi kong yung condo-keeper ko naglagay ng dvd na yan sa condo ko eh!
Sabi mo eh. Hahaha. Pero teka, may condo-keeper ka? ngayon ko lang nalaman yun ha.
Meron. Si Ella.
Ano?! Babae?! Akala ko ba ako lang ang personal slave mo ha?! nakakapang-selos naman.
TT_TT
Niyakap niya lang ako ng mahigpit. Ano ka ba, kahit ang ganda nung Ella na condo-keeper ko,
still, condo-keeper ko lang siya. Eh ikaw? Personal slave kita. Personal... natuwa naman ako
nun.
Pg236Pg236
Sige para sa akin maganda na din si Ella! [ay charot nagka-exposure ako hahaha]
Isalang mo na nga yan.
Oo na. umupo na ako sa kama niya habang hinihintay na masalang niya yung dvd. Nung nagsimula
na yung movie, tumabi siya sakin at niyakap ako ng mahigpit. Buti na lang may makapal na
blanket naman kami at least hindi masyadong malamig. Aba, nasasanay na akong kayakap siya
ha. :>
Nilalamig ka pa ba?
Medyo... niyakap pa niya ako lalo ng mahigpit.
Ayan? Still feeling cold? Kasi naman ang iksi ng suot mo. Dapat nag-pajama ka.
Wala ka kayang pajama.
Tss, sa susunod. Bibili na talaga ako. Pati damit mo.
Bakit? Matutulog pa ba ako ulit dito?
Oo. Natural. Girlfriend kita eh. Syempre madalas na magssleep-over ka dito dahil gusto kitang
katabi matulog. Pero syempre depende naman sayo kung gusto mo. namula ako bigla dun. Oh
my... Lord, ganito po ba talaga kapag nagkaroon ng boyfriend? Parang lagi kang papakiligin at
liligawan? Huwaaaa.
Wag ka na ngang maingay. Nagsisimula na yung movie oh. nagchuckle lang siya.
Nanunuod lang kami ng Titanic. Wow, ang sweet naman ni Jack and Rose. Kaso nakakainis yung mga
magulang ni Rose! Nakakainis! Ang KJ!
Maya-maya, dumating na dun sa part na nag-aminan na sila ng feelings nila sa isa't-isa. Pero
teka... bigla silang naghalikan? Gulp. Pakiramdam ko namumula na ako. Bakit bigla kong napansin
yung presence nung katabi ko?
Maya-maya nandun na sa part na nag-take it off na sila Jack and Rose! Huwaaaaa. My eyes! My
eyes!
Grabe sila... mag... maghalikan! At bakit saan-saan na napupunta yung halik ni Jack kay Rose?
At bakit
Pg237Pg237
Bakit ka nagsosorry? Eh... pareho naman tayong nadala sa moment kanina... sabi ko. Napatingin
na lang ako sa sahig. Nakakahiya... anong nangyari? (_ _)
Pg238Pg238
I'm sorry Kath. A-ako yung lalaki, ako dapat yung unang nagpigil. I'm sorry. niyakap niya ako
ng mahigpit at kiniss ang forehead ko. Sincere naman siya sa sorry niya kaya okay na. Atsaka...
aaminin ko. Di ko din napigilan! Eh kasi naman eh... ang attractive ng boyfriend ko.
I'm sorry din DJ.
Teka, CR lang. tumakbo siya papuntang CR. Ehhh? Ano naman kayang gagawin niya dun? Hmm...
Maya-maya bumalik na naman siya at niyakap ako ng mahigpit ulit.
Sa sofa na lang ako matutulog.
Eh bakit?
Kasi naman, basta! Baka maulit. tapos tinignan na naman niya ako. Huwaaa... TT_TT
I trust you DJ.
Pero I don't trust myself! Baka... aish! niyakap ko lang siya ng mahigpit.
Ang lamig-lamig eh! Kawawa ka naman dun.
Mas mabuti na yun!
Tss ang arte mo! Dito ka na matulog. Sa tabi ko. Matutulog lang naman tayo eh. panatag naman
kasi ang loob ko na hindi na mauulit yung nangyari kanina. Nakakapagod. Bwahahaha. De joke
lang... I trust him naman.
Nakakainis. Yung Titanic kasi eh... natawa ako sa sinabi niya.
Malay ba natin na may ano dun. Wag na nga nating pag-usapan yun! nakakahiya din kasi.
I swear, lagot sakin si Ella kapag dumaan ulit siya dito. Pahamak eh. sabay pout niya.
Pg239Pg239
Grabe! Wala pa ngang 1 day na mag-bf/gf tayo, tapos... tapos kasal kaagad sinasabi mo?
Wag ka ng mareklamo! Aish... basta alam ko ikaw na mapapangasawa ko! Aish. Patayin na nga
natin 'tong Titanic! kinuha niya yung remote at pinatay na yung tv. Good. Kasi may love scene
na naman na pinapakita eh. Ayoko na maulit yun, pero pwede din. Joke! Ayoko nga!
DJ. Inaantok na ako. sabay hikab ko.
Matulog na tayo.
Umayos na ako ng higa at ganun din ang ginawa niya. Magkayakap lang kami ng sobrang higpit at
Pg240Pg240
pinatong niya rin yung legs niya sa legs ko. Ayaw naman niya ng sobrang close?
Goodnight DJ. I love you. Sweet dreams.
Goodnight din Kath. I love you more. Dream of me. then he kissed me on my lips.
I just smiled before I closed my eyes, ready to dream about him.
You know what's great about sleeping with the guy you love? It's the assurance that when you
wake up, you'll be in his arms, holding you tight, never letting go.
CHAPTER 30.
KATHRYN'S POV
DANIEL'S BEDROOM
Hmm...
Ano ba yan, nakikiliti ako sa leeg ko, ano ba yun? Hmm, para bang may humahalik sa leeg ko?
Baka hangin lang, nilalamig lang siguro ako kaso... bakit nakikiliti ako?
Pagkadilat ko... ehhhhhhhh?
D-DJ... mukhang alam niyang nagising niya ako kaya lumayo siya sa leeg ko.
Hi Kath.
Ano bang ginagawa mo? Bakit yung mukha mo nasa leeg ko? Nakikiliti tuloy ako. iniwas niya
lang yung tingin niya sakin.
Ano ba kasing ginagawa niya sakin huh? Hinawakan ko yung leeg ko... bakit ganun? Basa...
laway?!
DJ naman eh! Aish! tumingin siya sakin.
Pg241Pg241
Ano na naman?!
May... may laway mo eh! iniwas niya yung tingin niya sakin.
W-wala akong kinalaman dyan! aish, nagdadahilan pa! -_Bahala ka nga sa buhay mo!tumalikod na lang ako. Nakakainis kasi eh. Nagising na nga ako
bigla dahil dun sa nakakakiliting feeling. Argh! Panira ng tulog.
Maya-maya, naramdaman kong may yumakap sa likod ko. Si DJ malamang, aish ewan ko sa kanya.
Kath, uy. bahala ka dyan! -_____Kath naman... no response. Bahala ka talaga sa buhay mo!
Kath! Sorry na!
Kasi naman, ano ba kasing ginagawa mo sa leeg ko?
Nilalagyan ng ano, lovebite. nanlaki yung mata ko sa sinabi niya kaya napaharap ako sa kanya.
Nakatingin lang kami sa isa't-isa.
Anong... anong nilalagay mo?
Lovebite nga. huh?
Ano ba yun?
A form of marking your own property. Para hindi na maagaw ng iba. You're already taken.
tapos ngumiti siya ng nakakaloko.
P-property? So, nilagyan mo ako dahil sayo na ako? Ganun ba yun?
Pg242Pg242
Oo. Kaya hindi ka na pwedeng makuha ng iba. Kahit yung Albie na yun. ayan na naman siya.
Pero eh! Nakakahiya naman 'to! Ano itsura nito? madilim kasi kaya kahit kinapa-kapa ko yung
leeg ko, hindi kita.
Basta. Pagkagising naman natin, makikita mo. medyo hindi ko na-gets pero hinayaan ko na.
Pero teka! Bakit ako meron, ikaw wala? nagkamot siya ng ulo.
Kailangan pa ba yun?!
Grabe. Ano? So ganun? Sayo lang ako, pero ikaw? Hindi kita pagmamay-ari?! grabe, anong gusto
niya? Single siya forever? Nakakapagtampo!
Kath naman eh.
Ang arte mo!
Oo na! Kung di lang kita mahal eh. medyo gumilid siya para makita ko yung leeg niya.
Uhm, anong gagawin ko? Hindi ako marunong...
Halikan mo lang. Just mark me all you want. I'm yours, Kath.
So ang ginawa ko ayun. Hinalikan ko lang leeg niya. Ang bango-bango niya talaga! Natatawa nga
ako eh, kasi naman. Hindi siya pumapalag pero tawa siya ng tawa. May kiliti ata siya eh.
O ayan tapos na. Sakin ka lang ha? sabi ko sa kanya.
"Natututo ka na sakin ah. Possessive." kinurot ko nga sa pisngi.
"Wag ka nga!" hinawakan niya bigla yung leeg niya.
Pg243Pg243
ehhh? Pikon?
DJ... joke lang naman eh. niyakap niya na lang ako bigla.
Oo na. Oo na. Kaya yakapin mo lang ako ha? Para di na ako magising. Trabaho mo yun bilang
slave ng puso ko. napangiti ako nun. Pumipick-up line ah. Ako nga din.
Oo na po, master ng buhay ko. Sige na. Goodnight. hinalikan niya ako sa noo.
Goodnight love.
Pg245Pg245
-------------------------------------------------MORNING
Napadilat ako bigla nung parang may naaaninag ako... hmm... it's sunny again? Wala ng bagyo?
Oh... napatingin ako sa katabi ko. Tulog pa din siya... at nakayakap pa din siya sakin ng
mahigpit.
Hmm, napatingin ako sa boyfriend ko. Grabe... ang gwapo-gwapo niya talaga... kaya ang daming
naghahabol na babae at lalaki sa kanya. Siya na, saka jackpot na eh. Nasa kanya na lahat. At
kahit
inaaway ako nito minsan, tapos napaka-moody pa... nararamdaman ko naman na mahal niya talaga
ako.
Teka... tulog naman siya diba? Wala naman sigurong masama kung... kung pagmasdan ko siya ng mas
matagal?
Kinapa-kapa ko yung mukha niya. Hinawakan ko yung eyebrows niya na lagi na lang kumukunot kung
naiinis siya... yung eyelashes niya na sobrang haba, parang sa babae... yung eyebags niya na
kahit onti
lang, pansin ko pa din,... yung eyes niya na kahit nakapikit, alam kong nakaka-hyponotize...
yung nose
niyang sobrang tangos... yung cheeks niya na sobrang soft, parang baby... at yung... yung lips
niyang
sobrang pula, yung lips niyang kissable... yung lips niyang nagpapa-inlove sakin... yung lips
niyang...
*tsup*
Goodmorning. at yung lips niyang mahalay!
Napaupo ako bigla nun. Argh, namumula na siguro ako sa hiya. Huwaaaaa. Bakit ba? Pinagmamasdan
ko lang naman siya eh. Huhuhu! Bakit niya ako biglang kiniss? Smack lang naman... lang? Pero
kahit na! Huhuhu. >//<
Kath, bakit ka nakaupo? Okay ka lang?
Ah oo!"
Tinititigan mo lang kasi ako, aminin mo na. napaharap ako sa kanya at inirapan siya. Aba,
tumawa lang ang loko!
"Hindi kita tinititigan ha! A-ano ka?! Atsaka, nakakainis ka! Kakagising lang, hinalikan mo na
Pg246Pg246
Brutal mo naman sakin DJ! Tss, joke lang! Hahaha! Namiss ko lang naman kasi ang pagiging
Barney at Pig mo. Oink oink!
Ah, ganun pala ha? lumapit siya sakin habang naka-smirk. Hala! Anong gagawin niya-HIHIHI! D-DJ NAMAN! WAHIHIHIHI! HUWAAA TAMA NA-- AHIHIHI!
Inaasar mo pa kasi ako, kikilitiin kita lalo! kiniliti niya ulit ako sa may beywang ko habang
hinahalikan yung leeg ko. Huwaaa!
DJ NAMAN-- AHIHIHI! A-AYOKO NA! UY-- AHIHIHI!
Wag mo na kasi akong aasarin. Tss, slave ko talaga oh. kiniliti na naman ako sa may beywang
ko tapos hinahalikan niya yung leeg ko kaya lalo tuloy akong nakikiliti! Di ko na kaya...
HUWAAAA DJ TAMA NA PLEASE! HUHUHU TAMA NA-- HUWAAAA! hagikhik ko. Tumigil na naman siya nung
nasatisfy na siya sa pagkiliti sakin. Pagkatapos kong maka-recover. Binigyan ko siya ng death
glare.
Ano ba?! Anong klaseng trip na naman ang ginagawa mo sakin?
Ikaw kasi eh. Asarin mo pa kasi ako. Ayos lang naman. ngumiti lang siya ng nakakaloko. Argh!
Ewan ko sayo! Magluto ka na nga!
Tss, oo na! tumayo na siya at kinurot yung pisngi ko.
Habang nagluluto siya ng pancake, wala akong magawa. Nakakatamad naman manuod ng TV. Hmm,
magpicture-picture na lang kaya ako? Pero anong gagamitin ko? Parang milagro at bigla akong
napatingin sa side table ng couch, nakapatong yung cellphone niya! Yehey! *O*
Master ko! Pahiram ako ng cellphone! Picture-picture lang ako!
Pg249Pg249
Sige lang slave ko! Wag mo lang lowbatt-in ha. sigaw niya. Ayos!
Kinuha ko na yung cellphone niya. Wow. Siya na may iPhone 4S. Oh well, madali lang naman siya
gamitin kasi may iTouch ako. Blackberry Curve lang talaga ang cellphone ko ngayon. Di ko pa
dala.
-_Nagpicture-picture ako nun. Hmm, magpicture din kaya kami ni DJ? Para may memory kami? Siguro
mamaya na lang kasi pinagsisilbihan niya pa ako. Hahaha!
Pagkatapos kong mag-picture, pinuntahan ko na yung mga albums. Ang cute-cute ko naman! Yihee!
Totoo pala yun? Blooming kapag in-love? Ay teka, bakit namumula yung leeg ko? What the?! Eto ba
yung lovebite? Kakahiya naman!
Pero bigla akong nacurious. Ang daming photo albums sa gallery niya. Ano ba 'to? Vain din ba
siya? Matignan nga yung pictures niya! Siguro ang cute cute niya dito!
Clinick ko muna yung photo album na may date nung last week. At halos mapanganga ako sa nakita
ko.
Siya... pati isang babae... naghahalikan! Ni-next ko yung picture, aba! Grabe, are they makingout? Grabe ha!
Chineck ko yung ibang photo albums at ganun din! Puro halikan, make-out, with different girls!
At ang pinaka-nabadtrip ako, yung photo album niya na kahapon lang yung date! Kahapon! Tapos
yung picture, si DJ pati yung girl... naghahalikan din. Pero nung ni-next ko, may video! Yung
babae pa rin, nagsusubuan sila nung strawberry na may whip cream, tapos biglang kumagat ng
strawberry yung girl at bigla na lang din kinagat ni DJ yung strawberry at nagpatuloy silang
maghalikan!
Pinatay ko kaagad yung cellphone niya at nilagay ulit dun sa side table ng couch, tapos umupo
ako ng maayos pero nandidilim na kaagad ang paningin ko.
Bakit ganun, bakit ganun siya?! Galit ako! Galit na galit! Ngayon pa lang naging kami tapos...
tapos...
gumagawa na siya kaagad ng kabulastugan behind my back? At kahapon pa yung date? Siguro ginawa
nila yun nung akala ko bumaba siya para magpa-gas! Siguro may ibang babae siya! Siguro
pinaglalaruan niya lang ako! Siguro iniisip niya, challenge ako sa kanya! Isa lang ang alam
ko...
GALIT AKO SA KANYA! GALIT NA GALIT!
Pg250Pg250
CHAPTER 31.
KATHRYN'S POV
Galit
Galit
Galit
Galit
Galit
ako.
na galit
na galit
na galit
na galit
ako.
na galit ako.
na galit na galit ako.
na galit na galit na galit ako!
Ewan ko lang kung hindi pa kayo convince na galit na galit na galit na galit na (teka, OA na)
ako.
Basta! Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito. Niloloko niya lang ba ako? Am I simply his pasttime? His toy? Challenge lang ba ako sa kanya? Nakakainis siya! Nakakainis! Damn him!
Malapit na yung pancake, slave ko! siraulo. -_Huh. Well two can play the game.
Papaaminin kitang gago ka! Kapag hindi talaga siya umamin, nako, makikipag-break talaga ako sa
kanya! Feeling ko nga maiiyak na ako eh. Pinipigilan ko lang. Asa naman siya!
Papaaminin ko talaga siya. Kung hindi siya umamin? Tss! Badtrip!
Tinago ko muna yung cellphone niya sa bulsa ko. Sakto pumasok siya, dala-dala yung pancake.
Nakangiti pa ang loko!
Ganun ha? Sige, magpakasaya ka lang.
Hi Kath, o ayan! Walang lason yan ha. sabay lapag ng pancake sa table. Umupo naman siya at
magkaharap na kami ngayon.
Ang dami naman. reklamo ko. Di ko siya tinitignan dahil baka bigla ko na lang ibalibag 'tong
plato ng pancake sa mukha niya.
Syempre, gusto kong mabusog ang girlfriend ko. sabay kurot sa pisngi ko.
Pg251Pg251
Huli na siya eh. Kahapon yung date nung latest photo album sa cellphone niya.
Sus. Namiss mo naman ako kaagad. sabay wink sakin.
Hindi ah. Malay ko ba, baka may GINAWA kang iba. Wala naman diba? oo diniinan ko talaga yung
'ginawa'. Ano, hindi pa siya aamin?
Wala. Tss. Napaparanoid ka na naman Kath. Kumain ka na nga lang. Say 'aah'! sinubuan naman
niya ako. Sige, hayaan mo na lang Kath, baka sasabihin na naman niya yung totoo.
Kaso, wala eh! Naubos na yung pancake, wala pa din! Ang tibay niya! Hindi siya umaamin?
Kath. Alam mo na. napatingin ako sa kanya. Nag-'up and down' na naman kilay niya.
Anong alam ko na?
Yung alam mo na yun!
Ano nga yun?!
Tss. Eh di yung... yung kiss ko! sabay pout niya.
AISH! ETONG KISSING MONSTER NA 'TO! HAYUUUUUUP! MAY KASALANAN KA PA SAKIN!
Hindi pa rin siya aamin! Tss, edi wag! Akala niya ha. Lagot siya sakin. Ngayon, ipapaalala ko
na yung kabulastugan niyang ginagawa behind my back!
DJ.
Ano?
Meron ka bang strawberry with whip cream dyan?
Pg253Pg253
Sungit. Oo na.
Oh. Kagatin mo. binigay ko sa kanya yung strawberry.
Ano ba kasing gagawin mo?
Para kasing mas ma-eenjoy natin yung pagkain ng strawberry with whip cream kapag...
Kapag?
Kapag maghahalikan tayo. sabay smirk.
Forgive me, Father, for I have sinned.
Ang naughty ng slave ko ha. Sarap naman manlambing! Sige, payag ako dyan. sabay kagat ng
strawberry.
HINDI MAN LANG NIYA AKO TATANGGIHAN?! KAKAINIS!
Teka close your eyes. nanlaki yung mata niya.
Huh?! B-bakit?
Para may thrill. sabay wink ko sa kanya.
PUMIKIT NGA! TAE NAMAN! >_<
Tumayo ako nun at dahan-dahang umupo sa lap niya. Pinulupot ko yung kamay ko sa leeg niya.
Nakangiti pa siya. Tss.
Hindi naman ako katulad ng mga babae niya. Ha! Hindi talaga siya aamin? Pwes...
MABILAUKAN SANA SIYA!
Pg255Pg255
Tumayo ako nun at tinulak siya, kaya bigla na lang niya nalulon yung strawberry. Inubo-ubo pa
siya. Bahala siya sa buhay niya!
Aish! *cough* ano ba?! Bakit mo ginawa yun?!
Dahil hindi mo man lang ako nirerespeto! tumayo siya nun at ayan na naman yung mata niya!
Aish! Para namang gulat na gulat siya!
Ako? Hindi kita nirerespeto? Bakit? Dahil gusto ko na mag-subuan tayo ng strawberry?!
Nanlalambing ka diba? Um-oo lang ako dahil dun!
Hindi yun yung kinakagalit ko! Hindi mo kasi talaga ako nirerespeto!
Ano ba kasi? Diretsuhin mo na ako!
OH! AYAN! binato ko sa kanya yung cellphone niya. Nasalo naman niya.
Anong gagawin ko dito?!
EDI TIGNAN MO YANG KABABUYAN MO! SINUNGALING KA! BREAK NA
TAYO! tumakbo ako papasok ng kwarto niya. Ni-lock ko. Parang bahay ko 'no? Tss!
*tok tok tok!*
KATH! BUKSAN MO 'TO!
EWAN KO SAYO! UMALIS KA NA!
Kinuha ko na yung uniform ko para makapagbihis. Nakakainis siya! Nakakainis! Bahala siya!
*tok tok tok!*
ANO BA DJ! IWAN MO NGA AKO!
Pg256Pg256
KATH NAMAN! MAKINIG KA MUNA SAKIN! THOSE PICTURES. IT MEANT NOTHING! MATAGAL NA YUN!
Nag-stop ako nun at tinaasan ko siya ng kilay. Matagal na yun? Wag ka na ngang magsinungaling!
Matagal na pero yung date nung latest album mo, kahapon? Oh c'mon! Hindi ako tanga
DJ! tinalikuran ko na siya nun at lumabas ng condo unit niya.
Nakasakay na ako sa elevator ng bigla niyang pinigilan yung pagsarado nun.
Kath...
Ano na naman ba?!
Pg257Pg257
Don't you trust me? Kahit ngayon lang? I swear I can explain!
Sure! You can explain. napabuntong-hininga siya.
Thank you Kath--
But not now. I'm sorry. pinindot ko na yung 'close' button kaya inalis na rin niya yung kamay
niya na nakaharang sa elevator.
Hindi ko alam kung anong nangyayari sakin. I mean, bakit parang ako pa yung nasaktan dun sa
sinabi
niya? I trust him pero hindi ko alam kung hanggang saan aabutin yung trust ko sa kanya. Kasi
naman...
nasaktan talaga ako dun sa nakita ko. Aaminin ko, para bang feeling ko, papel lang yung puso ko
para
sa kanya? Tapos crinumple lang niya saka tinapak-tapakan, sabay tapon sa basurahan. Parang,
kung
hindi ko pa ipinamukha sa kanya yung ginagawa niya, hindi pa siya mabobother na magpaliwanag
man
lang sakin.
Ewan ko, break na kami diba? Wow. Tumagal din kami ng isang araw.
---------------------------------------------AFTER 3 DAYS
Hoy Ryn-ryn! Ano ba? Hindi ka ba kakain? ano ba yan, natutulog ako eh.
*tok tok tok!*
RYN-RYN! BUKSAN MO 'TO!
ANO BA KUYA?! KAKAIN AKO MAMAYA! INAANTOK PA KO! binaon ko na lang yung ulo ko sa ilalim ng
unan. Ang sakit-sakit na naman ng ulo ko. Ano ba yan.
TAE NAMAN OH! BASTA MAMAYA BUMABA KA PARA KUMAIN NG DINNER! DI KA
NA NAG-LUNCH. KASI NAMAN RYN-RYN! narinig ko na yung pagbaba niya. Kaya napa-upo
na ako.
Pg258Pg258
Nakatulala lang ako habang iniisip siya, malamang! Hindi nga ako pumasok ngayon eh. Monday pa
naman ngayon. Hays. siya kaya? Pumasok?
Ano ba Kath! Break na kayo diba?! Ni hindi man lang niya tinupad yung pangako niya na
makikipagbati na siya sayo diba? Dumaan na yung weekend, dalawang araw rin yun! Hindi ka man
lang niya tinext, tinawagan, o kaya puntahan man lang para mag-sorry diba? Kaya bakit ganun ka
magisip ha! Aish! Nasabunot ko na lang yung buhok ko in frustration.
Ayoko ng umiyak, kapag naaalala ko yung mga pictures na yun, aish! Okay, move on Kath!
Nakatingin lang ako kay DJ. Ganun din siya sakin. Bigla niyang inabot yung red roses sakin.
For you... kinuha ko naman at inamoy ko pa. Ang bango...
DJ, Para saan ba--
You make me happy whether you know it or not. teka... kumakanta ba siya?
Uhm--
We should be happy, that's what I said from the start. sabay wink sakin. Ehh?
DJ ano ba--
Shhhhhhhh. tinakpan niya yung bibig ko. Okay, shattap na nga lang ako.
Kath.
Yes?
I am so happy knowing you are the one,
That I want for the rest of my days, for the rest of my days. Through all of my days.
Ang ganda ganda ng boses niya. Nakaka-inlove.
You're looking so cool, you're looking so fly,
I can't deny that when I'm staring you down right dead in the eye. I wanna try to be the person
you want,
The person you need, it's hard to conceive.
That somebody like you could be with someone like me.
Gustong-gusto ko din naman makasama ang kagaya niya. Siya.
I'm happy knowing that you are mine,
Pg260Pg260
Eto naman, syempre, gusto ko alagaan mo ako, kasi ako naman poprotekta sayo.
Sira." kinurot ko lang siya sa pisngi.
Namiss kita." nagulat ako ng bigla niya akong niyakap ng mahigpit.
"Namiss din kita, wag mo na ako papaiyakin ulit ha?"
"Hindi na, hindi na kita sasaktan ulit."
Bigla siyang bumulong sakin. Kath...
Pg262Pg262
Bakit?
Tayo na ulit ha? Hindi tayo nagbreak ha? Para four days na tayo.
Sira. Oo na.
I love you. nangiti ako bigla.
I love you too. at nagyakapan lang kami ng mahigpit.
Ehem ehem. ay ano ba yan. Nagulat naman ako at napabitaw kami sa yakap. Si kuya kasi nasa
harapan namin, naka-cross arms. At nakatingin siya kay DJ.
Ikaw. Kayo na ba ng kapatid ko? para namang law investigator 'tong kuya ko. -_Oo dude. Kami na nga. sabay akbay sakin ni DJ.
Ganun ba?
Lumapit na rin si mommy. Neil anak, wag ka na ngang makielam. Magtatanong ka pa eh.natawa
lang ako. Tumingin sakin si mommy.
Dalaga na ang anak ko! Finally! sabay hila at yakap sakin.
Mommy naman. natawa lang siya.
Teka lang! Kailangan kong malaman kung bagay talaga 'tong Daniel na 'to sa kapatid ko.parang
hindi namin nakasama sa Tagaytay 'no?
Kuya naman! Ang epal mo. sabay pout ko. ANTI-EPAL!
Syempre, inaalagaan ko lang naman ang lahi natin.
Pg263Pg263
Magtigil ka kuya!
Haha joke lang Ryn-ryn! Huhuhu dalaga ka na! Wala na akong little sister! sabay yakap sakin
ng mahigpit.
Para kang bata kuya. natawa na lang ako sa kanya. Siguro naweweirduhan na 'tong si DJ sa
pamilya namin.
Daniel, iho. Dito ka na kumain ng dinner ha?
Oo nga, bro-in-law! Dito ka na kumain! Mag-uusap pa tayo tungkol sa mga chicks!
Hoy kuya! Ano?! Sumbong kita kay Yen babes mo eh!
Joke lang! Eto naman! Syempre gusto ko rin makausap ang bro-in-law ko, diba bro-in-law?
Tumawa lang si DJ sabay nakipag-wrestlingan kay kuya. Boys will be boys talaga. -_Pero, naisip ko, parang kumpleto na ako? Emotionally. Para bang, basta nandyan ang family,
friends, at syempre, si DJ sa tabi ko? Kahit anong mangyari... I'm happy and contented.
Pagkatapos nilang mag-wrestlingan, lumapit sakin si kuya at ginulo yung buhok ko.
Grabe makatitig 'to kay bro-in-law. Hoy kumain ka muna! Ikaw talaga. Iba talaga kapag
inlove.sabay ngiti sakin ni kuya. Nang-asar pa.
Nakatingin lang sakin si DJ. Ay oo nga pala...
Thank you for the flowers, thank you for the song, and, thank you for being with me. ang
cheesy ko. Pero kasi thankful lang talaga ako kay God. Binigay niya sakin ang lalaking 'to.
No problem Kath. Sabi ko naman sayo diba? Araw-araw kitang liligawan. napangiti ako nun.
Nagholding-hands kami papunta sa dining room ng nakangiti.
Pg264Pg264
Kasi naman, nung lasing siya dati... argh! Sinundo ko pa, tapos grabe siya kung lasing, parang
hindi
siya. Alam niyo na yun! Nagiging kissing monster. Tapos ang daldal pa, parang babae. Tapos
nakipagbugbugan pa!
Kath, I swear, uuwi kaagad ako after a few drinks. Hindi ako maglalasing.
Pero--
Don't you trust me? sabay pout niya. Aish. Lagi akong napapasubo dahil sa pagpapacute niya
eh!
Please? Kath? Kath ko... tinignan ko lang siya sa mga mata niya. Mukha namang tutuparin niya
yung promise niya...
Aaminin ko, sa one month na relationship namin, hindi naman naging madali. I mean, syempre!
Siya si Daniel Montenegro, anong aasahan mo? Pero, may mga times naman, usually araw-araw, na
pinaparamdam niya sakin na andiyan lang siya sa tabi ko, as in, hindi niya ako iiwan.
Hinawakan ko siya sa magkabilang-braso niya.
Kapag ikaw, may ginawang masama, kapag napahamak ka na naman, kapag may babaeng lumandi sayo
at nagpalandi ka. Lagot ka sakin.
So payag ka na?
Oo. Basta! Limitations...
Hindi naman kita pag-aalahanin. Okay? Atsaka, sinong mag-uuwi sa mga ungas na yun kapag
nalasing rin ako?
Haha! Slave ka pala nila eh! asar ko.
Ah ganon? sabay taas-baba ng kilay niya sakin.
Joke lang! niyakap niya ako ng mahigpit nun. Maya-maya bumitaw siya at sa halip, hinawakan
Pg266Pg266
HUWAAAAAA-- AHIHIHI! TAMA NA DJ-- AHIHIHI! kinikiliti na naman kasi ako sabay hinahalikan
yung leeg ko. Huwaaaaaa!
DJ NAMAN! TAMA NA-- AHIHIHI! hindi na ako makapagsalita, hahahaha! Nakikiliti ako wahihihihi!
Pg267Pg267
Maya-maya tumigil na siya na, nakasmirk pa ang loko! Hiningal ako dun ha.
Nakakaasar ka!
Hinawakan niya lang yung kamay ko. Sabi sayo eh, masamang magbiro lalo sa sakin. sabay wink
sakin.
Sira... napatingin ako sa mga schoolmates namin, nakatingin na naman samin. Nakakahiya. (_ _)
DJ, uwi na tayo?
Sige, hatid na kita. nagsimula na kaming lumakad palabas ng gate. Hindi pala siya nagkokotse
minsan kasi mas maganda daw na maglakad kami pag hinahatid niya ako. Para mas matagal daw
kaming magkasama. Ang sweet niya talaga.
Wag mo na nga pansinin yung ibang tao, basta masaya tayo. aish paano niya nabasa naiisip ko?
Sira, oo na. Kasi naman eh, bakit ba kasi ang boyfriend ko, kasing-gwapo mo pa?
Kath, hindi ko kasalanan kung habulin ako ng mga babae. sabay lip-bite na naman... sira-ulo!
Parang biglang lumakas yung hangin dito.
Nagsasabi lang ako ng totoo. yabang talaga.
Ikaw na habulin ng mga babae.
Bakit? Habulin ka na naman ng mga lalaki ah? Ang dami ngang nagkakagusto sayo. Bakit ka pa
kasi nagmake-over? Sira-ulo talaga yung si Zharm. ay oo nga pala, nagkausap na rin sila ni
Zharm. Wala na silang conflict sa isa't-isa. Sa katunayan, nagbobonding din kami minsan kasama
din si Albie. Ewan ko nga sa dalawang yun.
Pero... teka...
Pg268Pg268
8PM pa yun. Samahan muna kita. Mamaya may maligaw na manyak dito. Tss.
Na-touch naman ako nun! Yieeee! Pakurot nga master ko!
Ano ba, hindi naman tayo bata. sabay pout niya.
ANG CUTE CUTE CUTE CUTE CUTE CUTE NIYA TALAGA! *O*
Ehhhh! Kunwari ka pa! Dali na! Nilalambing ka na ng maganda mong slave! tumawa siya
bigla.
Maganda? Hindi kaya. sira-ulo siya. -_Ewan ko sayo! Ganon? Hindi pala ako maganda para sayo? nagcross-arms ako.
Pg269Pg269
Oo. ah ganun...
Che! tumakbo ako papuntang swing. Nakakainis naman siya!
Aayusin ko pa lang yung pag-swing ko nung naramdaman ko na niyakap niya ako sa likod ko.
Hindi tayo bati DJ! mukmok ko.
Joke lang naman yun, you're the most beautiful girl I've ever seen, Kath, don't forget that.
natahimik naman ako nun at biglang napangiti.
Promise? Hindi ka titingin sa ibang babae?
Oo naman. Ang tanga ko naman kung hihiwalayan kita. lalo akong napangiti nun.
Habang nakayakap siya sakin habang nakaupo ako sa swing, bigla akong tumingala para makita
siya. Nakatingin din pala siya sakin at nakangiti.
I love you Kath.
I love you more DJ. then he leaned down and kissed me...
It was an upside-down kiss... and I love it.
Ehem ehem! Bateeet tayo nagtatalikan? napa-stop kami at napatingin sa sobrang cute na batang
babae na may hawak na ice cream... napatingin ako sa katabi niya, isang batang lalaki naman na
may hawak din na ice cream at... naka-holding hands sila.
Uu nga! Ati, tuya, bateeet tayo nag-chup-chup? sabi nung batang lalak sabay demonsrate ng
chup chup niya gamit yung dalawang kamay niyang finold tapos pinagdikit. Chup-chup? As in tsuptsup? Laughtrip na bata 'to! HAHAHAHA!
Kasi, ako at si kuya... sabay turo kay DJ. Kami ay mag-boyfriend girlfriend.
Pg270Pg270
Kath?! Kaaaaath?! nararamdaman kong niyuyugyog ako ni DJ, pero hindi ako makagalaw... ang
sakit... ang sakit-sakit...
Bakit ganun? A-ang labo... bigla ko na lang nakita yung nakita ko dati nung sa Tagaytay...
batang babae at lalaki, magkaholding-hands, kumakain ng ice cream, nakatingin sa sunset, kahit
ang sakit-sakit na ng ulo ko... nagulat ako sa nakita ko...
Ako yung batang babae...
Pero sino yung batang lalaki? Bakit ang labo niya? Bakit nawawala na siya sa paningin ko...
Hindi ko alam, pero parang nawalan na ako ng malay dahil sa sobrang sakit ng ulo ko...
------------------------A-aray, ang sakit ng ulo ko. Napahawak ako sa may noo ko at pinilit na minulat yung mata ko.
Puti... puro puti... nasa hospital siguro ako.
Gising na si Kath. Thank God! sigaw ni mommy. Oo, si mommy at si kuya nandito. Sila yung
nakatayo eh. Pero sino yung nakahawak sa kamay ko?
Pg271Pg271
Oo nga dude, salamat. Hindi ko alam ang gagawin ko kung makita ko yang kapatid ko na magisa sa playground at nakahandusay lang dun. Baka mamaya tapak-tapakan yan ng mga
naglalaro dung bata.. alam mo namang mukhang semento yan. nagbelat lang ako kay kuya. Nangasar pa.
Pero naalala ko na naman yung kaninang vision ko, oh no. Ang imposible naman.
Uhm, doc? panimula ko. Ano po bang nangyari sakin at bakit na lang ako biglang nahimatay?
Base sa examination namin kanina sayo, may possibility na sumakit yung ulo mo dahil
nagkaroon ka ng vision attack. May record ka na din samin dati kaya it's possible. oo, dito
kay Doc ako pinapacheck-up ni mommy, matagal na...
Ganun po ba?
Yes, pero may tanong ako sayo. May naalala ka ba? Or may possibility ba na nagkaroon ka ng
vision attack earlier this day? naalala ko yung kanina, napasinghap ako.
Yes po, kaso po malabo lang po eh. Pero sigurado po akong vision attack yun. Ang sakit nga po
ng ulo ko. nagnod yung doctor. May isinusulat siya sa parang maliit na record book niya.
Doc, bakit po ba siya nagkakaroon ulit ng vision attacks? 5 years simula ng atakihin siya ulit
ng disorder niya. Ngayong year lang bumalik. pag-aalalang tanong ni mommy.
Oo nga... bigla na lang bumalik...
May possibility po kasing may nag-ttrigger sa memory niya. Whether it's a special object, a
special place, or a special person sa past niya. May possibility na bumalik yung mga alaala
niya. Magrereseta na lang ako ng mga gamot na iinumin niya upang medyo mawala yung migraine
niya. But I assure you that it won't affect Kath's memory. Sa katunayan, yung gamot na yun, mas
makakatulong para bumalik yung alaala niya. teka lang...
May nag-ttrigger? Ano yun? Yung sunset kaya? Yung ice-cream? Yung holding-hands? Yung batang
babae at lalaki? Yun kaya yun? Hindi ko alam...
Pg273Pg273
Babalik yung alaala? So may possibility na maalala ko yung nangyari sakin dati?
Humigpit yung hawak sakin ni DJ. Napatingin ako sa kanya na mukhang gulat na gulat sa sinabi ng
doctor, oo nga pala, hindi pa pala niya alam.
Mommy? Kuya? Doc? Pwede po ba na lumabas muna po kayo kahit saglit lang? Mag-uusap lang po
kami ni DJ. mukhang alam naman nila na tungkol dun sa disorder at amnesia ko yung sasabihin ko
kaya lumabas na sila.
What. Was. That. Kath?
DJ... hinawakan ko yung kamay niya. Okay lang sakin na iwanan mo na ako kapag nalaman mo
yung totoo. sumakit yung dibdib ko nung sinabi ko yun. Kasi naman...
Sinong gustong magkaroon ng girlfriend na may sira sa utak?
Ano ba kasi yun Kath? May sakit ka ba? Ha? Sabihin mo sakin para hindi ako mag-alala sayo!
halatang worried siya sakin. DJ naman...
Napasinghap ako nun at tinitigan siya. Okay lang talaga sakin kung makipag-break ka sakin
pagkatapos ng malalaman mo.
Kath naman! Wag ka ngang ganyan! Kahit anong sakit mo, tatanggapin ko. Hindi kita iiwan ano ka
ba? Promise ko yan sayo diba? Ano ba kasi yun?" hinawakan niya ako sa magkabilangbraso ko.
Trust me.
I have amnesia, DJ. It started nine years ago... nanlaki yung mata niya sa sinabi ko.
And?
CHAPTER 33.
KATHRYN'S POV
AUDITORIUM
"Whooooo! Go DJ!"
"Hindi! Go Albie!"
"DJ DJ DJ!"
"ALBIE ALBIE ALBIE!"
"Eh DJ ako! Ang laki ng ilong ng sayo eh!"
"Mas malapad naman nung noo sayo! May eyebags pa!"
"AH BASTA! DJ DJ DJ!"
"ALBIE ALBIE ALBIE!"
Oo. Nagchi-cheer ako. Syempre para sa master ko. May basketball practice kasi sila ngayon. At
ang training nila ngayon ay one-on-one. Si Albie at DJ ang magkalaban.
At si Zharm ang todo cheer kay Albie.
Wala akong paki! Hahaha! Tinignan ako bigla ni DJ at kinilig ako nung nag-flying kiss siya
sakin! Huwaaaaaaaa! >//<
Pg275Pg275
"Eh di saan pa? Tungkol sainyo! Kamusta na? Ano? Sasagutin mo na siya?"
Oo. Nililigawan na siya ni Albie. Mag-two weeks na rin eh. Haha! Isang buwan na kayang
nakalipas kaya malamang maraming nangyari. At isa na dun ang pagkalantad na si Zharm pala yung
tinutukoy ni Albie na 'first love' niya. Habang kami ni DJ ay laging magkasama, laging
kinukulit pala ni Albie si Zharm at ayun! Ang bruha, nadedevelop na rin!
I'm happy for them. At least, wala ng conflict between the four of us.
Yung sa amin naman ni DJ? About sa amnesia ko? Hindi niya naman ako iniwan, mas mabuti na daw
yun kasi baka daw may lalaki pala ako dati, kapag bumalik yung alaala ko, iwanan ko siya. Hindi
daw yun pwede. Iuuntog niya daw ako ulit kapag nangyari yun. Sira-ulo talaga! Pero syempre,
nag-aalala rin siya sakin. Nagtanong pa nga kay Doc kung anong gagawin niya kung biglang magkavision attack na naman ako. Speaking of that vision attack.
I'm still wondering who that boy is...
Ay ewan, ayoko munang isipin yun.
"Ano na Zharm? Kailan mo siya balak sagutin?"
Pg276Pg276
"Kath, di ko pa alam eh. Wala pa naman kaming months. I mean, ano yun? Sasagutin ko kaagad siya
in just two weeks?"
"Aba, malay ko! Bakit ako tinatanong mo? Ano ba kasing nararamdaman mo?"
"Kinikilig ako?"
"Bakit patanong?"
"Eh nakakahiya kasi. Echosera ka talaga!"
"Dali na! Spill it!" pangungulit ko.
"Argh, okay fine! I think I like him too. Okay? Pero, love? Ewan. Hindi ko pa naman
naexperience mainlove eh. Alam mo naman na kay DJ, eh puppy love lang."
"Pero love rin yun diba?" binatukan niya ako bigla.
"Sira!"
"Nambatok pa."
"Kasi Kath! Puppy love yung kay DJ. Puppy love! Parang crush lang din yun."
"Oh ano ba kay Albie?"
"I don't know, all I know is that I'm happy whenever I'm with him." bigla siyang napangiti.
Oh my, nababaliw na siya sa pag-ibig! Hahaha!
"Basta Zharm, sagutin mo na yun kaagad kapag sa tingin mo, right time na. Wag mo ng pakawalan!"
Pg277Pg277
Umupo si DJ sa tabi ko at si Albie, kay Zharm. Tinitignan ko sila, ang cute cute nila! Bagay
talaga sila! Kahit nag-aasaran pa yang dalawang yan, sobrang cute nila kapag naging sila!
"Ano Kath? Si Albie na naman tinitignan mo? Tss." napatingin ako kay DJ na ngayon ay
nakasimangot. Hahaha!
"Eto naman! Bagay kasi sila eh. Pansin ko lang." tumingin rin siya sa kanila.
"Oo nga, mas bagay sila. Pero mas bagay tayo." sabay wink sakin.
"Sira, o. Inumin mo." inabot ko sa kanya yung bottled water. Mukhang pagod na pagod siya.
"Sorry ang tagal ng game. Hatid na kita." tumayo na siya kaagad pero hinila ko ulit siya pababa
para maupo siya. Binigyan niya ako ng 'what the hell look'.
Ngumiti lang ako sa kanya. "Pinagpapawisan ka."
"Huh? Wala 'to." kinuha ko yung towel sa bag ko na dinadala ko kapag may practice siya.
Syempre, caring girlfriend here.
"DJ."
"Oh?"
"Pupunasan lang kita."
"Huh? W-wag na." iniwas niya yung tingin niya sakin.
Pg278Pg278
master
Pg279Pg279
ko... paano ba naman kasi, inalagaan pa ako sa hospital. Tapos, may practice kaagad sila kahit
wala pa
silang game na naka-schedule. Ganun daw kapag varsity ka, parang required kayo mag-practice
twice
in a week.
Pagkatapos nun, binigay ko yung bagong shirt na binili ko kanina para sa kanya. Syempre, ready
ako kapag pinagpawisan siya! Aba, para na akong anghel. Ang bait-bait kong girlfriend!
"Tapos na ba kayong maglambingan?" nang-asar pa `tong bes ko.
"Opo Zharm. Eh kayo ni Albie? Tapos ng magligawan? Zharm, sasagutin mo na ba siya?"
nanlaki yung mata nila pareho.
"Kath!"
"Eto joke lang! Hahaha! Peace!" nag-peace sign ako kay Albie at Zharm. Haha! Parehong namumula!
Umismid lang si Albie. Kunwari pa! "Pre, nice game." nag-shake hands naman sila ni DJ.
Sige na hindi ko na sila aasarin. Haha! Iniiba na yung topic eh. Hayaan ko na lang.
"Teka lang. DJ, ano na palang nangyari?" tanong ni Zharm.
"Nangyari?"
"Alam mo na yun." huh? Anong pinag-uusapan nila ni Zharm?
"Zharm. Don't." singit ni Albie.
"Teka lang kasi Albie." tumingin siya kay DJ. "Daniel. Balitang-balita na naman yung pamilya
niyo ah. Pinapatanong nga ni mommy at daddy sakin kung okay ka lang eh."
"Zharm naman."
"DJ, anong nangyayari? Bakit di mo man lang sinasabi sakin?"
Pg280Pg280
"Yes, pero Kath. Alam ko Marketing Student ka, at alam ko interesado ka sa mga bagay na
ganito. Pero hindi mo naman siya kailangang problemahin. Okay? Problema namin 'to."
"Eh kasi, kawawa naman yung dad mo pati ikaw."
"Tss. Hayaan mo yung matandang yun. Workaholic masyado. Nung buhay pa naman si mom,
hindi naman siya ganun eh." napaka-competitive nga pala ng dad niya. Kaya siguro maraming
gustong makipagkumpitensiya sa kanila. Pero isa pa rin sila sa pinaka-powerful company sa bansa
at sa buong Asia.
"DJ. Promise me one thing."
"Ano yun?"
"Wag kang magpupuyat ulit. Eyebags mo oh..."
"Tss, bakit ko ikakahiya? Pinagpuyatan ko yan!" sira-ulo. -_"Eh basta, gusto ko gwapo pa rin yung boyfriend ko. Ayoko ng mukhang haggard." nanlaki naman
yung mata niya.
"A-ako? Haggard? At bakit? Hindi na ako gwapo? Pagpapalit mo na ako?"
"Joke lang!" niyakap ko siya ng mahigpit. "Ayoko lang na mapagod ka. Okay? And promise me one
thing again."
"Ano yun?"
"Hayaan mong damayan rin kita sa problema mo, gaya ng pagdamay mo sakin. Okay? Trust me
DJ."
Hinalikan niya ako sa noo ko. "Sure, let's trust each other. At subukan mong tumingin sa iba
dahil lang sa pamatay na eyebags na 'to. Nako, mamanyakin ko yang lips mo!"
"Ahhhh sira! Dyan ka na nga!" tumakbo ako ng mabilis papalayo sa kanya.
Pg284Pg284
CHAPTER 34.
KATHRYN'S POV
HOUSE
From: Master ko.
Slave ko... may sakit ako. Alagaan mo naman ako... :(
Nagulat ako sa text niya. May sakit siya? Malamang Kath yun nga yung text niya diba? Argh,
siguro
napagod na talaga yun. Tuloy-tuloy kasi yung practices nila sa basketball. Tapos sa swimming
din,
nagppractice siya. Soccer din! Argh, ang sporty talaga niya. Ako nga sa dodge ball lang ako
magaling.
Saturday naman ngayon. Sige na nga, aalagaan ko na ang master ko. Pagod siguro yun talaga.
Hayy... naaawa ako sa boyfriend ko. Dagdag pa sa pagod niya yung sa family problem nila.
Mareplyan ko na nga.
To: Master ko.
sige po... dyan na lang ako magluluto ng food... pagaling ka na...
Pagkabihis ko, biglang tumunog yung phone ko. Pagtingin ko... napangiti ako bigla.
From: Master ko.
Opo... gagaling lang ako kung nandito ka... :)
Pinakilig talaga ako nito! Nako. Makaalis na nga!
Nagpaalam muna ako kay mommy and kuya. Alam naman nila kung bakit ako pupunta dun eh.
Anyways, sumakay na lang ako ng tricycle para mabilis na akong makapunta sa condo nila dahil
Pg285Pg285
"Ang daldal mo Kath, namiss lang naman kita eh. Kaya kita pinapunta dito."
Ehhhhhhh?
"DJ naman! Alam mo naman na gusto kong mag-advance reading ngayon eh!"
"Tss! Advance reading ka pa! Saang subject yan?"
Pg286Pg286
"Oo! Yung pader! Yung pader yung nambato!" binigyan niya ako ulit ng death glare.
"Ah, yung pader pala yung nambato. Yung pader kung saan kita unang hinalikan?" sabay smirk
niya.
OH NOOOOO! NAALALA KO NA NAMAN! HUWAAAAAAAA!
"DJ NAMAN EH!" binato ko pa sa kanya yung isang unan. "BILISAN MO NA! KAINIS!" tumawa lang siya
saka pumasok sa kwarto niya.
Eh nakakahiya! Huhuhu. Kasi naman, yung... yung pader. Napatingin ako ulit dun sa pader,
aaaaaahck!
Bigla akong namula. Huwaaaaaa. Yung unang beses na nilapastangan niya yung labi ko, ang sakit.
Ang
sakit-"ARAY NAMAN!" napahawak ako sa ulo ko. Binato ba naman kasi sakin yung dalawang unan! Tumawa
lang ng tumawa si DJ.
"Weh? Mag-aaral na nga lang ako, tumahimik ka muna!" kinuha ko yung book tapos binuklat na.
Hays, hindi ako makaget-over sa sinabi niya.
"Kath."
"Bakit? Gusto kong hawakan eh." pinaglalaruan niya kasi yung kamay ko. Ehhhh... nadidistract
kasi
ako!
"Nag-aaral ako DJ!" hindi niya lang ako pinansin at patuloy lang siya sa paglaro ng kamay ko.
Wag ko na nga lang pansinin. Nagbasa na lang ako ulit. Kaso bakit ganun? Walang pumapasok sa
utak
ko?
"DJ..." sabi ko nung bigla kong naramdamang hinahalikan niya bawat daliri ko. Pati yung
knuckles
ko.
"Napapagod na kasi 'tong kamay mo eh." namula naman ako nun. Bakit kasi ang sweet niya talaga?
Tapos ako, naiilang pa. Hays, eh kasi, hindi ako sanay!
Itinabi ko yung libro niya sa gilid ko at tinignan siya ng matagal. Napakunot yung noo niya.
"Bakit Kath?"
"Aish, dun na nga lang ako sa bahay mag-aaral. Sige na. Namiss din naman kita." ngumiti siya.
"So magdedate lang tayo ngayon?" binatukan ko nga.
"Baliw! Tuwang-tuwa ka naman dyan?" nagsmirk lang siya.
"Baka ikaw yung tuwang-tuwa dyan. Maya-maya, tsansingan mo ko bigla."
"Ang kapal mo rin 'no? Hindi ah! Ano? Aalis na ako? Niloloko mo na naman ako eh!"
"Ikaw talaga! Lagi kang pikon!" pinindot niya yung ilong ko. "Lumalaki tuloy lalo yung butas ng
ilong mo kapag napipikon ka."
"Heh! Sira!"
"Teka lang, bakit ba badtrip ka ngayon? Meron ka ba? Aray!" binatukan ko ulit kasi siya.
Itanong ba naman yun!
Pg291Pg291
"Eh ano?"
"Dapat pala, here piggy piggy! Oink oink! Barney is here! He loves you like he loves me!"
"Ah ganun?" binigyan niya na naman ako ng famous smirk niya.
HUWAAAAAAAA. TT_TT
"Joke lang naman! Hahaha!"
"Hindi ka makaget-over sa pigney na yan?"
"Hindi eh."
"Tss. Pasalamat ka nasa good mood ako ngayon at wala akong time na kilitiin ka hanggang sa
mawalan ka ng hininga." napasinghap naman ako nun. Yes! I'm safe!
"Pero..." halaaaaaa! Ano na naman?! Gulp.
"Pero ano?"
"Maglalaro tayo ng..."
"Ng?"
"Staring game."
"Staring game?"
"Yup." tss. Akala niya papatalo ako? Game na game ako! Magaling yata ako sa game na yan!
"Sige ba!"
Pg293Pg293
3 seconds have passed ng na-realize ko kung ano yung nangyari. Tinulak ko siya ng malakas nun.
Natulala pa nga ako eh.
"DJ NAMAN EH!" pinagpapalo ko siya. "ANG UNFAIR MO!"
"Aray Kath! Tama na!" tumigil naman ako nun at tumayo.
"Bakit mo kasi ako dinistract?"
"Kath, wala namang rule sa game natin na hindi pwedeng gumamit ng tricks para mapakurap mo yung
kalaban mo. Kaya be a sport. Okay?" sabay ngiti niya.
Wow ha. Ang inosente ng ngiti niya. NOT!
Kaysa magmukmok ako, kinurot ko na lang siya sa pisngi.
"Ang kulit mo talaga! Hays. Dyan ka muna. Magluluto lang ako."
Pg295Pg295
Tapos na naman kami kumain ng Adobo na favorite niya. Sarap na sarap yung loko! Nako...
syempre. Ako ata nagluto! Atsaka busog siya. Binubusog ko ng pagmamahal ko eh! Hahaha! Ang
corny ko tae. Hayaan niyo na minsan lang naman. Hahaha!
"Maghuhugas lang ako. Dyan ka lang ulit ha!"
"Oo na, bilisan mo!" nginitian ko lang siya at inayos na yung plato at dinala ko na siya sa may
kitchen sink.
Pagkatapos kong maghugas ng plato, pinunasan ko yung basang kamay ko gamit yung dish towel.
Tumalikod ako pagkatapos kong magpunas kaso parang aatakihin ako sa puso at mapapasigaw na ko
nung nakita ko si DJ na nasa harap ko na ngayon.
"Ano ba DJ? Nakakagulat ka naman!"
"Haha sorry." tinignan niya ako bigla ng seryoso.
"Oh, bakit ganyan ka makatingin?"
"Wala. Uuwi ka na ba?"
"Oo. 5PM na kasi. Alam mo naman na pwede naman tayong mag-date ng mas matagal kaso hindi naman
ako nagpaalam kay mommy eh. Ang paalam ko, nagkasakit ka kaya kita
pupuntahan." napabuntong-hininga siya nun.
"Ganun ba?"
"Oo eh. Hahatid mo ako diba?"
"Oo."
"Lika na." lalagpasan ko na sana siya ng bigla na lang niya akong hinila papalapit sa kanya.
Hinawakan niya ako ng mahigpit sa beywang ko.
"DJ..."
Pg297Pg297
"Kath, hindi ko na talaga mapigilan. Nasasabik na talaga ako sayo." bago pa ako makapagsalita,
hinawakan niya ako sa mukha ko at...
Bigla na lang akong hinalikan.
Naramdaman ko na naman yung feeling. Yung feeling na lunod na lunod na naman ako sa halik
niya. Napapikit ako. Pinulupot ko yung parehas na kamay ko sa leeg niya at nilapit ko siya lalo
sa akin.
Humigpit rin yung hawak niya sa beywang ko. Kung kanina, feeling lang. Ngayon, lunod na lunod
na
ako...
DJ, ano ba 'tong ginagawa mo sakin?
Napadilat ako bigla ng binuhat niya ako at napansin ko na lang na nasa kitchen counter na ako.
Bababa na sana ako dahil sa gulat pero wala na rin akong nagawa. Napapikit na naman ako dahil
lunod na
naman ako. Hindi ko rin mapigilan, parang mamamatay kaming dalawa kapag tumigil kami.
Nakapulupot na yung legs ko sa beywang niya. Ang lapit-lapit niya sakin. Yung kamay niya nasa
likod ko na, pataas-baba yung haplos niya.
"DJ." sabi ko nung bumitaw siya sa labi ko... na bumaba naman sa leeg ko.
"Hmm?" patuloy pa rin siya sa paghalik ng leeg ko... hindi ko na kaya.
"DJ tama na. Nakikiliti ako..." tumingin siya sakin saglit.
"Anong sabi mo? Hindi ko naintindihan..." at bumalik siya sa paghalik sa leeg ko... hanggang sa
napunta sa braso ko... maya-maya sa collarbone... Napapasabunot lang ako sa buhok niya.
I can't stop. He can't stop. I felt something twitched again between his legs. But I can't do
anything...
Nung naramdaman ko na pababa na yung halik niya. Itinulak ko siya ng malakas nun. Tinignan niya
ako, parang lasing na naman siya.
Napakagat na lang ako ng labi at umiwas ng tingin.
Pg298Pg298
"Oh shit. I'm sorry Kath!" tumakbo na naman siya papasok ng kwarto niya. Hays.
Bumaba na ako mula sa pagkakaupo ko sa kitchen counter. Inayos yung damit kong nagulo tapos
nagayos ng buhok. Hayy, ano na naman ba yung nangyari?
Lumabas siya maya-maya at nagkakamot siya ng ulo. Tinignan ko na lang siya nun. Nakatingin rin
siya
sakin.
Bigla na lang kaming tumawa ng sabay. Hahaha! Eh kasi naman ganun talaga kami. Ang weird lang
kasi tinatawanan lang namin yung nakakahiyang nangyari.
Lumapit lang siya sakin at niyakap ako ng mahigpit. "Sorry, kasi naman eh. Nasasabik na naman
ako sayo. Nakalimutan ko na may limitations nga pala."
"Sira, naiintindihan ko naman. Alam mo na, teenage hormones."
Binigyan niya ako ng nakakalokong ngiti. "Gusto mo rin naman yung kanina eh. Ikaw ha..."
"Hindi ah! Nadala lang ako!"
"Oo na. Sorry talaga. I'll try my best to control myself. Hindi na natin uulitin yun. Ikaw kasi
eh!
Ayaw mo pa kasi akong palapitin sayo kanina." kinurot niya yung pisngi ko. "Nagpapamiss ka
kasi. Kaya tuloy..." bigla siyang lumingon sa may kitchen counter. Kaya napalingon na rin ako.
"Bakit DJ?" tumingin siya sakin.
"Naisip ko kasi, hindi ko na matitignan yang kitchen counter gaya dati. Maaalala ko
yung..."tumaas-baba na naman yung kilay niya.
Oo nga 'no? Hindi ko na rin matitignan yun ng normal gaya dati. Parang yung sa pader lang.
Huwaaaaaa! TT_TT
"Wag mo na ngang ipaalala! Uwi na ko!" bumitaw na ako sa yakap niya at kinuha ko na yung bag ko
sa may lamesa. Nakita ko siyang nagkakamot ulit ng ulo.
Pg299Pg299
"I love you too." at ang ngiti niya ang huli kong nakita bago magsarado ang elevator.
Nung lumabas na ako ng elevator. Saka ko lang naalala na nagbake pala ako ng chocolate chip
cookies para kay DJ! Tinignan ko sa bag ko at ayun nga, nandito pa din. Pupunta na lang ako
ulit sa condo unit niya para maibigay 'to. Sayang naman diba?
Sumakay na ako ng elevator. Sasarado na sana ito pero biglang may nag-wave na babae. Sasakay
ata. Kaya pinindot ko muna yung 'hold button' para makasakay siya. Nung nakasakay na siya,
pinindot na niya yung close button at ngumiti sakin.
"Hey, thanks."
"Wala yun." sabi ko. Grabe, ang ganda niya! Para siyang living doll! Model siguro 'to.
Teka, bakit ba nacucurious ako sa kanya? Minsan lang kasi ako makakita ng model eh! Halata
namang model 'to kasi long-legged siya. Ang sexy pa! Naiinggit ako. Bakit kasi ang payatot ko?
Huhuhu.
Pipindutin ko na sana yung 15th floor button ng biglang unahan ako nung babae. Alam niyang dun
ako sa floor na yun?
Mag-tthank you sana ako ng biglang nanlaki yung mata ko sa tanong niya.
Pg300Pg300
"Uhm, miss? 3rd floor na oh." sabay turo dun sa sign na nagpapakita kung anong floor na."Anong
floor ka ba?"
Hindi ko alam pero bigla na lang nanikip yung dibdib ko. "8th floor." nasabi ko na lang.
Ngumiti lang siya sakin at pinindot na yung 8th floor button. Maya-maya, nasa 8th floor na.
Lumabas na ako nun.
Pakiramdam ko, napako yung paa ko sa kinakatayuan ko. Ano yun?
So, sa 15th floor talaga siya papunta? Eh condo unit ni DJ yun. Si DJ yung pupuntahan niya?
At...
Sino yung babaeng yun?
CHAPTER 35.
KATHRYN'S POV
Sino ba yung babaeng yun?
Hindi naman yun si Ella na condo-keeper niya, kasi kilala ko na yun. Nakita ko na yun. Hindi
rin naman mama niya, wala na yung mama niya. Malabo naman na kapatid niya. Wala siyang kapatid.
Baka kaibigan? Ay ewan. Siguro nagkamali lang ng pindot yung babae.
Nagkamali lang naman talaga diba?
Hindi talaga ako mapakali. Argh, naglalakad nga ako pauwi kaso wala eh. Parang gusto kong
bumalik dun. Nakakainis!
Matawagan na nga lang si DJ...
Calling: Master DJ
"Hello?"
Pg301Pg301
"DJ!"
"Kath? Bakit ka napatawag?"
*screeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeech!*
-----------QUEN'S POV
"...I know, yes. I know. Wag na. Ayokong umattend dun."
"Pero Quen, you know na kailangan mo munang magpa-interview. Alam mo naman na excited ang media
at press people sa pagdating mo. Tapos may VIP party ka pa."
"Kailangan ba talagang umattend sa party na yun? Tss."
"Oo. Kailangan alam nila na ang anak ko, umuwi na galing New York. Para alam nila na successful
ka na."
"Ma naman."
"Sundin mo na ako nak. Okay? Susunod na lang kami ng papa mo mamaya."
"Okay ma. Sige bye."
Pinatay ko na yung phone ko at napasuklay sa buhok ko. Ano ba 'to. Gusto kong magpahinga.
Kakadating ko lang galing New York. Tapos may VIP party pa pala ako mamayang gabi. Damn it.
Inayos ko na yung pagddrive. Anong oras na ba? 5PM? 9PM yung party. Okay, makakatulog muna ako
kahit sandali. May jetlag pa ako galing sa pagsakay sa eroplano namin.
Pg303Pg303
Tumunog bigla yung cellphone ko. Hindi ko pa nga nababasa yung text ng biglang...
*screeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeech!*
May dumaang babae kasi kaya napa-stop ako sa pag-ddrive. Shit, bakit nahulog yung babae?
Nasagasaan ko ba?
Lumabas kaagad ako ng kotse at tumakbo papunta dun sa babae. Shit! Hindi ko nga nasagasaan,
nawalan naman ng malay. Damn it!
"Miss, miss? Uy miss!" tinatampal ko yung pisngi niya. No response.
Binuhat ko na lang siya at nagmadaling sinakay siya sa kotse ko. Sa back seat ko na lang siya
pinahiga. Dadalhin ko na lang siya sa ospital. Nagtanong pa ako kung ano yung pinakamalapit na
ospital kasi hindi ko na kabisado ang Metro Manila.
Nagmadali ako sa pagddrive, binilisan ko na. Pagdating sa ospital, agad ko siyang binuhat
papunta sa emergency room...
"Miss emergency. Nahimatay kasi siya." nanlaki naman yung mata nung nurse.
"Uhh..." huh? Naglalaway siya bigla. Ano ba yan.
"Miss, narinig mo ba yung sinabi ko nahimatay yung babaeng 'to. Ano ba?!"
"Ay sorry sir. Ang gwapo mo kasi hehe! Dito po." kumuha siya ng stretcher tapos nilapag yung
babae dun. Aish, nag-aalala ako sa babaeng 'to bigla. Bakit kasi hindi siya tumitingin sa
dinadaanan
niya kanina? Naka-green kaya yung stoplight. Hays. Dinala naman yung babae sa isang kwarto.
Ichecheck muna daw yung vital signs niya kasi baka raw tumama yung ulo nung nahimatay siya.
Naghintay ako ng ilang minuto bago lumabas yung doctor. Napatayo ako nun.
"Kamusta na po lagay niya?"
Pg304Pg304
"Nagkaroon lang ng onting galos sa mukha niya dahil siguro sa pagkakahimatay niya.
Nonetheless, she's fine. Pwede ka ng pumasok sa kwarto niya, nag-aalala ka siguro sa girlfriend
mo." nginitian lang ako nung doctor bago umalis.
Eh hindi ko naman yun girlfriend. Ano ba yan. Napagkamalan pa akong boyfriend ng babaeng yun.
Pumasok na ako sa kwarto niya at umupo sa may edge ng kama niya. Pinagmamasdan ko lang siya.
Tss, ang ganda nga ng babaeng 'to, kaso, may pagka-tanga. Tumawid kasi ng naka-green light. Ano
ba, hindi ba niya napansin yun?
Hinawi ko yung ibang hibla ng buhok sa mukha niya. Tss, yung cellphone pala niya, nilapag ko na
lang sa tabi niya.
Inaantok talaga ako. Kaso di ko naman pwedeng iwanan 'tong babaeng 'to dito. Aish, ang sakit
talaga ng ulo ko. Iidlip lang ako sandali...
-------------------------------------
KATHRYN'S POV
Napamulat ako nung naramdaman kong ang bigat ng ulo ko. Literally.
Parang may nakadagan eh. Aish, pagkatingin ko, huh? Ulo ng taong tulog?
Napatayo ako kaagad nun at natulak kung sino man yun. Nasaan ako?
"Aray ko naman." huh? Napatingin ako sa nagsalita. Sino 'to?
"S-sino ka?" nagkamot ng ulo yung lalaki.
"I'm Quen." inabot niya yung kamay niya. Makikipagshake-hands siguro. Pero di ko tinanggap.
Napatingin ako sa tabi ko, yung cellphone ko, kinuha ko yun at nilagay sa bulsa ng jeans ko.
"Nasaan ako?"
Pg305Pg305
"Uhm, malapit na naman bahay ko. Lumiko ka pagdating sa street na yan." tapos tinuro ko na kung
ano pa yung dadaanan niya bago dumating sa bahay namin.
Nilabas ko muna yung cellphone ko, may 28 missed calls. Galing kay DJ. Aish... may 5 text
messages pa galing sa kanya. Pare-pareho ng messages.
From: Master ko.
Slave ko, bakit di mo sinasagot mga tawag ko? Sorry kanina, busy lang talaga ako. Puntahan kita
sa bahay niyo?
Tss. Akala ko magpapaliwanag siya. Aish, aaminin ko, nadidissapoint ako.
Nagreply ako.
To: Master ko.
wala ako sa mood. magpapahinga ako. ge night.
In-off ko na yung cellphone ko, ayoko muna siyang makausap. Ang sama talaga ng loob ko.
Nagseselos ba ako dun sa babaeng yun? Hindi ah. Dapat kasi sinabi niya kung sino yun! Hindi
yung magsisinungaling pa siya... maiintindihan ko naman eh.
Baka yung babaeng yun, yun yung ipapalit niya sakin? Baka hindi niya na ako mahal.
Iniisip ko pa lang, sumasakit na yung puso ko. Hindi ko kaya.
"Miss, okay ka lang ba?" napatingin ako kay Quen.
"Okay lang ako."
"Andito na tayo sa street niyo. Saan na ba bahay niyo?" napatingin ako sa labas.
"Dyan lang." tinuro ko na yung bahay namin. Maya-maya pinatigil na niya yung kotse niya at
pinarada sa tapat ng bahay namin.
"Thank you pala sa paghatid. Sorry talaga sa abala."
Pg307Pg307
Akin pa ba siya?
Ewan! Argh, nag-concentrate na lang ako dun sa nagsasalita sa news. Grabe, pati presidente ng
pilipinas, nandun? Sino ba 'tong bachelor na 'to? Biglang nagsalita yung babaeng mukhang in
midfourties. Grabe, ang ganda niya. Elegant. Mukhang mayaman talaga. Sa right side niya, isang
lalaking in-mid fourties rin, at halatang makapangyarihan.
"... And now, let's welcome... our son Enrique Buenavista!" nagpalakpakan yung mga bisita.
Naglakad na sa special red carpet yung...
Yung lalaking nagligtas sakin?!
Si... si Quen? Siya yung nasa TV! Yung Enrique Buenavista! Pero teka...
Buenavista? Yun yung kalaban ng mga Montenegro diba? Anak siya nun?!
CHAPTER 36.
DANIEL'S POV
THAT SAME DAY
Aish, namimiss ko kaagad si Kath. Ano ba yan!
Napakamot lang ako ng ulo at napatingin bigla sa kitchen counter. Tuwing naaalala ko yun, damn
it! Yung babaeng yun kasi, hindi niya alam na ang ganda niya. Hindi tuloy makapagpigil. Lalaki
ako. I have my needs! Pero sobra-sobra talaga ang respeto ko sa kanya. Saka na, kapag handa na
kami
parehas. Kahit gago ako minsan, ayoko namang pilitin siya sa ayaw niya. Pero dapat itanong ko.
Haha joke lang. Kaya ko naman maghintay eh.
*ding dong*
Huh? Sino nag-dodoorbell? Baka si Kath! Sabi na eh. Namiss rin ako nun.
Nagmadali akong pumunta sa may pinto at walang sabi-sabi, binuksan ko ito, hinila ko siya at
napapikit na lang ako habang hinahalikan ko siya.
Pg309Pg309
Grabe namiss ko 'tong babaeng 'to, itanong ko na kaya? Ay hindi pwede. Kailangan mag-control.
Nyeta, humawak pa sa leeg ko, diniinan ko yung halik...
Pero teka, bakit ganun? Bakit parang... parang iba? Parang hindi siya?
Dinilat ko kaagad yung mata ko at nagulat ako sa nakita ko. Hindi si Kath kundi si...
"JULIA?!"
Ngumiti lang siya. "Hi Daniel, hindi ko alam na sobra mo pala akong namiss." kinindatan pa ako.
"Sorry. Akala ko kasi yung girlfriend ko. Kung alam kong ikaw yun, di kita hahalikan."
"Well, okay lang naman. At least, nahalikan kita ulit." kinindatan na naman ako. Putcha. Ang
landi talaga ng babaeng 'to. No offense. Makikita mo pa lang sa suot niya.
"That kiss two years ago was nothing. Ikaw lang nagseryoso nun."
"Huh. Siguro para sayo wala lang yun, pero para sakin, that's the best kiss I ever received. At
simula nun, hindi ko na nakalimutan. Ang sarap mo kasing humalik. And, you know I like you,
right?" lumapit siya sakin at hinawakan ako sa braso.
"Ano bang ginagawa mo dito?" sabay tabig sa kamay niya. "At paano mo nalaman 'tong address
ko?"
"I have connections. Besides, we need to talk about something. I miss you D."
"Well, wala akong pakielam. At kung ano man yung 'something' na sinasabi mo. Please, I'd rather
not talk about it."
"Huh? Bakit? Ayaw mo ba? You know you can't back out."
"I'll find a way. Kaya pwede bang umalis ka na? Tss. Nakakawalang-gana ka." badtrip.
Pg310Pg310
"Napaka-snob mo pa rin talaga! Hindi ka nagbago! Oh well, could you please give me water?
Nakakauhaw."
"Meron sa ref. Ikaw na kumuha." tinaasan niya ako ng kilay.
"Inuutusan mo ko? Bisita mo kaya ako!"
"Bakit? Ako ba yung iinom? Hindi. Atsaka, bisita? Huh. Inimbita ba kita?" saka ako nagsmirk.
Nyeta, nakakairita 'tong babaeng 'to. -_"Whatever." naglakad na siya papuntang kitchen.
Tss!
Same Julia. Same spoiled-brat. Same girl two years ago. Hindi talaga nagbago yung babaeng yun.
*riiiiiiing riiiiiiing*
Calling: Slave Kath
Tumatawag pa si Kath. Masagot na nga.
"Hello?"
"DJ!"
"Kath? Bakit ka napatawag?"
"Ano kasi... may bisita ka ba?"
"H-huh? Ano, wala!" ah shit. Di niya pwedeng malaman na nandito 'tong spoiled-brat na 'to.
She's nothing. Baka mamaya mag-isip na naman kasi siya.
Pg311Pg311
"Wag na! Busog na ako. Ano, wag na talaga." ayokong nagsisinungaling sa kanya. Pero kasi, baka
mapraning lang si Kath.
"Sayang naman DJ! Don't worry masarap 'tong ginawa kong--"
"Who's that DJ?" shit! Nilayo ko kaagad yung cellphone ko baka narinig ni Kath. Binigyan ko ng
death glare si Julia. Hindi niya naman siguro narinig na nagsalita 'tong maarteng babaeng 'to.
"Aish Kath? Hello? Anong sabi mo?"
*toot toot*
Napatingin ako sa cellphone ko. In-end call niya? Huh? Bakit?
Kilala ko si Kath. Alam ko na kung narinig niya yung boses ni Julia, siguro sasabihin niya
kaagad.
Pero, ano bang nangyari sa kanya? Baka siguro naglalakad siya pauwi, tinago niya na cellphone
niya. Ang dami kayang holdaper dyan sa tabi-tabi.
"Sino ba kasi yun D?"
"Bakit D tawag mo sakin? Hoy Julia, ayusin mo nga ugali mo!"
"Ang arte mo! Gusto ko lang naman eh. Eh di Daniel!"
"Tss. Umalis ka na nga."
"Oo na! Pero gusto ko lang ulitin. You can't back out from the deal. Okay? Bye." lumapit pa
siya sakin at hinalikan ako sa pisngi. Punyeta. -_Pg312Pg312
Nung umalis na siya, binalibag ko kaagad yung pinto. Nakakainis. Pinapaalala niya pa. Putcha.
Naiinis
ako!
Bakit kasi ako pa? Banas talaga.
Kailangan ko si Kath. Para kahit papaano, mawala 'tong inis ko. Siya lang naman nagpapasaya
sakin. Alam mo yung pakiramdam na yun? Nababading na ata ako, pero wala eh. Siya lang talaga.
3 oras ko na siyang kino-contact. Bakit ganun? Hindi niya sinasagot. Napakamot na lang ako ng
ulo.
Maya-maya nagreply na siya.
From: Slave ko.
wala ako sa mood. magpapahinga ako. ge night.
Huh? Anong nangyari dun? Baka pagod lang. Wala din sa mood. Kausapin ko na lang bukas.
-------------------THE NEXT DAY
MONTENEGRO UNIVERSITY
Kanina pa ako naghihintay dito sa building nila. Wala pa din siya. Asan na ba yun? Late na kaya
siya. Usually nagtetext siya kung papasok na ba siya. At usually sinusundo ko siya kaso
pagdating ko dun, nauna na daw. Nasaan na siya?
Nagtetext ako, di nagrereply. Putcha, pinag-aalala ako ni Kath.
Nakita ko si Albie na nagkakamot ng ulo. Nilapitan ko.
"Pare, nakita mo ba si Kath?"
"Ah. Oo. Nakita ko siya kanina sa carpark." iniwas niya yung tingin niya sakin.
"Nasa carpark si Kath? Sige pare salamat." tatalikod na sana ako nung hawakan ako bigla ni
Albie.
Pg313Pg313
"Uy Quen. Ikaw lang pala yan! Akala ko kung sino. Nagulat tuloy ako."
"I told you I'll see you around. At, wow, nakita nga kita ulit. Kaya pinatigil ko muna yung
kotse ko. Haha. Akala ko mahihimatay ka ulit." hinampas ko siya ng mahina sa braso.
"Grabe ka naman. Ang sama mo! Di na yun mauulit 'no."
"Haha. I know, kasi kung mangyari yun uli? Dadating ako para iligtas ka." pakiramdam ko
nagblush ako ng onti. Onti lang! Eh kasi ang gwapo niya talaga! Pero syempre si DJ pa rin
pinakagwapo. I'm just sayin'. Ang bait niya pa.
"Baliw. Pero teka, bakit ka andito sa street namin?"
"Wala. Ikot-ikot lang. And, to tell you the truth. Nagbabakasakali akong makita ka ulit."
"Huh? Bakit?"
"Ewan. To hang out? Wala naman akong masyadong kilala dito. Well maraming taong
nakakakilala sakin pero di ko sila kilala." oo nga pala, naalala ko na naman yung news.
"Napanuod kita kagabi." nasabi ko bigla. Oops! Nakakahiya! >//<
"Huh? Talaga? So kilala mo na pala ako. Stalker ba kita?"
"Grabe! Akala ko mabait ka. Mahangin ka din pala!" tumawa lang siya. Natawa na rin ako. Ang
kulit ng lalaking 'to.
"Minsan lang naman. Pero seriously, you wanna hang out?"
"Hang out?"
"Oo. Ayaw mo ba? Sige na please. Kasi siguro dahil nanuod ka ng news kahapon, alam mong kakauwi
ko lang galing New York. Boring naman kung ako lang mag-isa diba? Sige na
please?"nagpuppy-eyes pa siya, ang cute niya! Erase erase!
Pg315Pg315
aaral?"
"Sa MU."
"Montenegro University?" tumawa siya.
dun, simple lang buhay ko. Nag-aaral, nag-paparty minsan, pero yeah. Walang rivalry."
"Bakit ka bumalik dito kung masaya ka na dun?"
"Pinauwi ako. Ewan ko kung bakit. Pero siguro namiss din nila ako. Namiss ko rin naman sila.
Pati yung kapatid ko." napangiti ako nun bigla. Di ko alam kung bakit. Aish, ang weird ko na!
"Oh andito na pala tayo. Teka park ko lang." pinapasok kami kasi nakita ako nung guard. Tapos
ayun, pinark niya sa carpark.
Bumaba na ako kaagad nun. Bumaba rin siya.
"Thank you ha?" nginitian ko siya.
"Yeah, you're welcome. Pero yung utang mo sakin ha?"
"Utang? May utang ako sayo?"
"Oo diba? Let's hang out sometime."
"Ah, sige. Pero teka, kailan?"
"Ikaw bahala Kath. Kailan ka ba free?" hala, midterms pa. Nakakahiya naman sa kanya. Di ko alam
kung kelan ako free!
"Sorry Quen. Kasi, uhm. Hindi ko alam kung kelan eh."
"Exchange numbers na lang tayo? Don't worry, hindi ko naman ipagkakalat na stalker kita."sabay
wink na naman sakin.
"Sira. Oh eto cellphone ko." inabot ko sa kanya yun at inabot niya rin sakin yung cellphone
niya. Nilagay ko na yung cellphone number ko sa phonebook niya.
"Oh." inabot ko na sa kanya. Binigay niya rin yung cellphone niya sakin. Pagkatingin ko...
Pg318Pg318
"Ano ba kayong dalawa! Tumigil nga kayo!" naghanap ako ng tulong kaso walang tao dito sa
carpark. Nagsusuntukan pa din sila hanggang ngayon. Nakakainis!
"HOY SABI KO TUMIGIL NA KAYONG DALAWA!" hinila ko si DJ palayo kay Quen.
Nagtitigan lang sila ng matagal. Walang nagsasalita sa kanila.
Tinignan ko si DJ. Pumutok rin yung labi niya. Ano ba 'tong dalawang 'to! Grabe magsuntukan!
"Anong ginagawa mo dito?" sigaw ni DJ.
"Hinatid ko lang si Kath." nagpunas ng dugo sa labi si Quen at nagsmirk lang kay DJ. "Bakit?
May masama ba?"
"Totoo ba yun Kath?" sabay tingin sakin. Hala, bakit ganyan siya makatingin?! Tapos yung boses
niya, may tone of accusation.
Pg320Pg320
"Oo DJ. Hinatid niya ako. Nakita niya kasi ako sa daan habang naglalakad ako kanina."
"Bakit kasi hindi mo ako hinintay? Hahatid kita diba?! Bakit ka sumama sa lalaking 'to?!" tapos
tinuro niya si Quen. Tumawa lang si Quen.
"Bakit Daniel, masama ba? Hindi ko nga alam na girlfriend mo pala si Kath. Don't worry, wala
akong binabalak na masama. Wala akong pakielam sa rivalry ng mga pamilya natin alam mo
yan.
"Paano mo nakilala si Kath? Huh?! Sabihin mo!"
"DJ, wag ka ngang gumawa ng eskandalo dito please."
"Ikaw na lang magsabi sa akin Kath." tinignan niya ako. "Paano mo nakilala 'tong lalaking 'to?
Huh? May payakap-yakap ka pa sa kanya kanina? Akala mo di ko yun nakita?! Ano ipagpapalit mo na
ba ako sa ungas na 'to?!"
"YOU JERK! SIYA LANG NAMAN YUNG NAGLIGTAS SAKIN KAHAPON NUNG
NAHIMATAY AKO SA KALSADA!" saka siya tinulak ng malakas. Nakakainis siya! Ang lakas ng loob
niyang akusahan ako! Bakit, anong yakap pinagsasabi niya? Napahawak lang ako sa damit ni Quen
kanina! What an asshole!
"Huh? Nahimatay?" binigyan ko ng dissapointed look si DJ. Tapos tinalikuran siya at nilapitan
si
Quen.
"Sorry sa boyfriend ko, nasuntok ka pa. Umuwi ka na. Ako na bahala dito."
"Tss. Pagsabihan mo nga yang boyfriend mo. Masyadong mainitin yung ulo. Sorry, gumanti lang
ako."
"Yeah sure. Sorry talaga."
"Wag mo ng problemahin yun." ginulo niya yung buhok ko. "Goodluck." nag-wave siya tapos pumasok
na sa kotse niya. Maya-maya umalis na siya.
Pg321Pg321
Humarap ako kay DJ. "Ano? Ano pang gusto mong sabihin? Tapos ka na ba ha? Kasi napapagod na ako
sa usapang `to!"
"Kath naman kasi! Bakit ka pa nakikipag-usap dun? Alam mo ba na Buenavista yun?!"
"Ano naman? Bakit, porket magkalaban ang mga pamilya niyo, bawal ko na siya maging kaibigan?!"
"Kath. Hindi naman sa ganun. Pero hindi mo alam, baka mamaya may masamang plano na
yun!"
"Plano?! C'mon DJ! Seriously? Siya? Ni hindi niya nga alam na girlfriend mo ako nung niligtas
niya ako! Atsaka, sa kanya na nanggaling, he doesn't care." tinaasan ko siya ng kilay. "Buti pa
nga siya, niligtas niya ako kung kelan kailangan ko. Hindi siya gumagawa ng dahilan para lang
hindi ako matulungan."
"Damn it, Kath. Anong ibig mong sabihin?!"
"Ang gusto ko lang sabihin, siya, kahit kahapon ko lang siya nakilala, totoo siya! Hindi kagaya
mo!"
"Hindi kita magets! Bakit, nagsisinungaling ba ako sayo? Wala akong ginagawa!"
"Ah ganun? So pinapalabas mong ako pa yung sinungaling? DJ naman! Alam ko na may
babaeng pumunta sa condo mo kahapon! I'm not stupid!" nanlaki yung mata niya. Huh. Anong akala
niya sakin? Tanga? Bobo?
"Kath. Let me explain! Okay?" hinawakan niya yung braso ko pero tinabig ko lang yun.
"Explain? Ano pang i-eexplain mo? You lied to me! Ano ba? Sino ba yung babaeng yun? Babae mo?
Sabihin mo lang kasi makikipag-break na ako sayo ngayon pa lang!"
"Kath naman. She's..."
"Ano DJ? Sabihin mo?!"
Pg322Pg322
"Hindi ah! Kapal mo. Malay ko ba na, baka ipagpalit mo na ako dun." iniwas ko yung tingin ko sa
kanya.
"So nagseselos ka nga." nagtaas-baba yung kilay niya.
"Baliw!" tinignan niya ako ng seryoso.
"I'm serious Kath. Wala namang masama na maging close kayo nung ungas na yun. Hindi mo naman
kailangang iwasan siya. Kaso, mag-ingat ka when you're around him. Alam mo naman, Buenavista
sila. I don't want you to get hurt." nagnod na lang ako.
"Sige DJ."
"At isa pa pala, kung may marinig kang may mga rumors, wag ka kaagad maniniwala ha. Just trust
me, okay?" nagnod ako. Ano naman kaya yun?
"Kath?"
"What?"
"Subukan mo akong ipagpalit kay Enrique. Lagot ka sakin."
"Huh? Anong gagawin mo?"
"Magpapakamatay ako."
Tinignan ko siya ng seryoso. "Huy! Wag ka ngang magbiro ng ganyan. Hindi kita iiwan, ano ka ba?
At hindi mo rin naman ako iiwan diba? Tayo lang forever."
"Malay ko ba kung na-aattract ka sa kanya kasi mas malaki katawan niya. Tss."
Hinampas ko siya sa braso. "Baliw! Hindi 'no!"
"Kung gusto mo, sige sa kanya ka na. Ayaw mo na siguro sakin."
Pg324Pg324
"Nakakainis ka, ipapamigay mo ako dun? Di ka ba makaintindi? Ikaw nga lang eh!" tumalikod ako
nun at nagcross-arms. Nakakainis, parang di niya ako tinatrust.
Napabuntong-hininga ako nung naramdaman ko na niyakap niya ako ng mahigpit mula sa likod ko.
Tapos binaon niya pa yung ulo niya sa may braso ko.
"Kath. I'm sorry sa nasabi ko. I was just... just jealous."
"Why are you jealous?"
"Kasi naman, nung nakita ko kayo, of all people si Enrique pa. Nakaramdam ako ng takot."
Humarap ako sa kanya at piningot ang ilong niya. "Wag ka ngang ganyan, wag kang matakot. Ako
nga dapat matakot eh, ang ganda nung Julia."
"Yung babaeng yun? Hindi ko yun magugustuhan. Maganda nga siya, kaso, wala eh. Ikaw lang
ang nakikita ko ngayon. Ikaw lang pinakamaganda para sakin." sabay wink sakin. Namula naman
ako nun!
"Bolero! Pero, hala! Yung labi mo, dumudugo pa. Gamutin nga natin! Ikaw kasi eh,
nakipagsuntukan kaagad." nagkamot siya ng ulo.
"Sorry na po. Di na yun mauulit."
"Sabi mo yan ah. Oh sige, gamutin muna natin yan. Meron akong first-aid kit sa locker. Late na
naman ako eh, di na lang ako papasok sa first class ko."
"Sorry, ako din di na makakapasok sa first class ko. Mag-aral na lang tayo ng sabay after
school?" nginitian ko siya.
"Sige, sabi mo yan ah. MAG-AARAL tayo." diniinan ko talaga yung 'mag-aaral'. Haha, kasi baka
mamaya, alam niyo na yun! Magkulitan lang kami.
"Oo. Yun lang Kath. Wala na naman tayong gagawin. Maliban na lang kung gusto mong..."nagtaasbaba yung kilay niya.
Pg325Pg325
Hinampas ko siya ng malakas sa braso. "Ikaw ha! Anong gusto ko? Kung ano man yan, magtigil ka!
Ikaw talaga!"
"Eto naman." hinimas niya yung braso niya na hinampas ko. "Ang brutal mo talaga. Ang ibig kong
sabihin, kung gusto mo lang naman na ano..."
"Ano?!"
"Kumain! Tss." nagpout siya. Hahaha ang cute niya!
"Nagdahilan ka pa. Lika nga dito."
"Huh? Bakit?!"
"Bibigyan kita ng gamot para mawala na kaagad yung sakit sa labi mo."
"Huh? Ano naman yun?"
"Eto..." hinila ko siya papalapit sa akin at agad-agad na dinampi yung labi ko sa labi niya.
Mukhang gulat na gulat siya. Nanlaki yung mata niya eh! Hahaha, namumula rin ako 'no. >//<
"Ikaw talaga Kath." tumawa siya. "Lalo tuloy kitang minamahal."
"Well, may magagawa ba ako? Maganda ako eh." tumawa siya.
"Ang layo ng sagot mo. Nahawa ka na sakin." ako naman natawa.
"Oo nga eh. Nahawa ako sa self-confidence mo. Mayabang na rin ako!"
"Tss ikaw talaga! Lika na nga, gamutin mo na ako slave."
"Yes master!" hinawakan niya yung kamay ko at naglakad na kami papasok ng University.
Pg326Pg326
Grabe, nag-away na naman kami ngayon. Pero gaya ng dati, nagkaayos na rin kami. At least, nageffort kami parehas para maayos ang relationship namin. Sapat na mahal talaga namin ang isa'tisa.
Wala na naman sigurong hahadlang diba?
CHAPTER 37.
KATHRYN'S POV
CONDO
"... Sociology is the study of human social behavior and primarily focuses on studying largescale, complex, modern Western societies. Some famous sociologists are?"
"Friedrich Engels, Hubert Spencer, George Herbert Mead, Antonio Gramsci, Michel Foucault and
Marcel Mauss." confident na sagot ni DJ.
"Ako yung tipo ng lalaki na bulakbol at mahilig sa gulo." sabay halik sa ilong ko.
Pg330Pg330
"Ano ba namang rason yan, wala silang pakielam satin. Tss. Problemahin nila sarili nilang
problema."
"Dami mo namang sinabi. Oh sige, sabi mo yan ah! Pero para hindi ako maguilty masyado."
"Ano?" kunot-noo niyang tanong.
"Bumili ka na rin ng iyo! Para parehas tayo!"
"Kailangan pa ba yun?"
"Oo! Dali na! Para may couple shoes tayo!" meron na kasi kaming couple shirt. Batman rin.
"Sige na nga." kumuha na siya ng size niya at ayun, binili na niya nga.
Ang chaka nga ng cashier girl eh. Nagpapacute pa kay DJ. Porket gwapo boyfriend ko, kailangan
magpa-cute? Eksaherada?!
"Lika na Kath. Humawak ka sa kamay ko." nangiti naman ako sa sinabi niya. Tameme yung cashier
girl! Hahaha!
Ayun, holding-hands kami ulit while walking.
Habang nag-iikot ikot kami dito sa mall, nanlaki yung mata ko sa nakita ko.
"DJ, yun yung Julia Buenavista, diba?" sabay turo ko dun sa babaeng mukhang doll.
"Oo. Lika na bago niya pa tayo makita." eh? Bakit naman siya magtatago dun?
Kaso, huli na ata, napansin niya kami. Palapit na siya dito.
"Daniel! Oh, you're here! I missed you!" lumapit yung Julia sa kanya at hinalikan siya sa
pisngi. Whaaaaat?!
Pg334Pg334
"Wala kang karapatang yayain siya na sumama sayo. Okay? At wala ka ring karapatan na hawakan
yung kamay niya, o kaya halikan siya sa pisngi niya. Kasi akin siya!"
"DJ, please tell me the truth. Did you kiss her yesterday?"
"Yes but--"
"Magsama kayong dalawa!" tinulak ko siya ng malakas at tumalikod na ako nun pagkatapos.
"Kath, let me explain!" hinawakan niya ako sa magkabilang-braso ko at hinarap sa kanya.
Pakiramdam ko ang dami ng nakatingin samin.
"Ano na naman ha?!"
"I just kissed her dahil akala ko ikaw siya!"
"Ano?! Hindi ko maintindihan! Ipaintindi mo sakin!"
"Kath. Ganito kasi yun--" hindi na niya natuloy yung sasabihin niya dahil bigla kaming nasilaw
sa flash ng maraming camera. Halos hindi na ako makakita nun.
Napausog ako nun at nahiwalay kay DJ. Hahanapin ko na sana siya kaso na-corner na siya ng mga
media at press people.
At pati si Julia, pinagkakaguluhan.
Lumapit ako sa kanila at halos malaglag ang panga ko sa mga sinabi ng reporters.
"Mr. Montenegro, Ms. Buenavista, totoo ba na ipagmemerge na ang companies niyo?"
"Totoo ba ang balitang magkakaayos na ang relasyon ng pamilya niyo? Wala ng away, wala ng
gulo?"
"Kinumpirma na sa amin na ikakasal na kayo after a month para sa pagreready ng merging of
companies ng Montenegro at Buenavista. Lahat kami, nagulat sa balitang ito. Kayo rin ba,
nagulat sa balitang ipapakasal kayong dalawa sa isa't-isa?"
"Ako, excited na excited nung nalaman ko na sa kanya pala ako ipapakasal. Last month lang namin
nalaman at alam ko na excited na rin si Daniel. Diba Daniel?" nakita ko si DJ, inis na inis na
sa reporters at tila may hinahanap siya.
At alam ko na ako yung hinahanap niya.
Nung nagtama na yung mga tingin namin, hindi ko mapigilan, may luhang tumulo sa mata ko.
Umalis na kaagad ako nun, at nagpunas ng luha. Kaso, wala eh, patuloy na nadudurog yung puso
ko.
DJ, bakit ganun? Alam mo na pala last month pa na ikakasal ka na. Hindi mo man lang sinabi
sakin? Maiintindihan ko naman eh. Nilihim mo pa talaga sakin.
Ang sakit pala na malaman mo na ikakasal ang taong mahal mo sa ibang babae. Hindi sayo, ang
sakitsakit.
CHAPTER 38.
QUEN'S POV
From: Juls
Kuya, punta ka sa mall. There's something interesting here. :)
Ano na naman kaya pakulo nitong kapatid ko?
To: Juls
Yeah. Sige. Behave.
Baka kung ano na naman ang ginagawa ng babaeng 'to. Tss.
From: Juls
Don't be a nagger, kuya. now, bilisan mo. The show is going to start. :)
Nagbihis na ako at sumakay sa kotse ko. At pumunta na sa mall na sinasabi niya.
Pg338Pg338
Eto talagang si Julia, may pagka-isip bata pa din. Pero, don't get me wrong, close kami nyan.
Kami
lang naman kasi magkapatid. Nung nagpunta akong New York, ewan ko na kung anong nangyari dyan.
Pagbalik ko, isang fierce at mature woman na Julia ang nadatnan ko. Hindi na yung sweet and
innocent
Julia na lagi kong inaasar. Iba na eh. College girl na. Next year, gagraduate na siya sa course
niyang
Fashion Design.
Pagbaba ko sa mall, sinuot ko yung shades ko at cap. Mahirap na. Baka may maka-recognize sakin.
I despise attention. Ayoko ng may mga sumusunod saking press people.
Alam ko na minsan, yung magulang ko mismo yung nagrerequest sa mga taga-media na bigyan ako ng
publicity. Aish. Kay Julia ayos lang. kay Daniel Montenegro, sanay na yung ungas na yun. Pero
dahil hot-topic pa din ako, ako laging sinusundan. Lahat nga ng galaw ko, tinitignan. Sana
pwede na akong bumalik ng New York.
Naglibot-libot na ako sa mall, nasaan na ba si Juls? Hmm...
Nakarinig ako ng sigawan sa may bandang kanan ko. Pagkatingin ko, puro flash ng cameras, may
pinapalibutan sila.
Tama nga ang hinala ko. Si Julia. At si Daniel.
That sneaky girl. Siya siguro ang nag-contact sa mga reporters at press people. Di talaga
makapaghintay 'tong babaeng 'to. Oo alam ko, my parents and Daniel's dad will formally announce
the merging on their surprised engagement party next month.
Alam ko, ex-boyfriend ng kapatid ko si Daniel. Kaya nga may grudge pa din ako pagdating sa
kanya, wala akong pakielam sa rivalry ng pamilya ko sa pamilya nila, sinaktan niya si Julia
dati. Kaya siguro nagbago yun. Nakwento sakin ni Julia na tinawag daw siyang 'spoiled-brat',
'inexperienced' at
'unworthy' ni Daniel. Gago talaga yung lalaking yun. Pwede namang makipag-break na lang sa
kapatid ko. Alam ko namang di niya sineryoso si Julia. Di nga sila tumagal ng isang buwan. Eto
namang
kapatid ko, hindi maka-move on. Aish.
Hindi ko naman siya masisisi kasi may ugaling iba talaga si Julia pero kapatid ko pa din yun!
Pero two years ago na yun kaya siguro, lahat na naman, nakamove-on.
Nagkatinginan kami ng kapatid ko, ngumiti siya. Tss. Isip-bata pa din talaga.
Tumalikod na ako nun, uuwi na lang siguro ako. Kaso, sandali.
Pg339Pg339
"Sorry po, hindi ko sinasadya. Sorry." lakad lang kasi ako ng lakad, di ko na natitignan kung
sino natatamaan ko.
Snap out of it, Kath. Snap out of it!
Yumuko na lang ako. Baka akalain ng mga tao dito sa mall, baliw ako...
Oo. Baliw na siguro ako. Pinaiyak niya na naman ako, pinaiyak niya na naman ak-"Aray." muntik na akong mapatid, buti na lang may nagmagandang-loob na pigilan yung pagkahulog
ko.
"Kath. Okay ka lang ba?" huh? Pagkatingin ko sa tumulong sakin...
"Uy. Quen ikaw pala yan." naka-shades at cap lang siya pero alam kong siya yun. I tried to
smile. Pilit nga lang.
"Okay ka lang ba? Di ka tumitingin sa dinadaanan mo." inalalayan niya ako para makatayo ako ng
maayos. Nagpagpag ako ng damit ko.
Tinignan ko si Quen, na ngayon, mukhang nag-alala talaga sakin.
"Yeah, okay na ako. Salamat." tumalikod na ako nun para makauwi na ako sa bahay ng hawakan niya
bigla yung braso ko.
Napaharap tuloy ako sa kanya. "Bakit Quen?"
"May problema ka ba?" iniwas ko yung tingin ko.
"Wala ah. Kailangan ko ng umuwi."
"Kath naman."
"Okay nga lang ako." napayuko ako bigla.
Pg341Pg341
Nagulat ako sa sunod na ginawa niya. Hinawakan niya yung baba ko at tinaas ng dahan-dahan para
mapagmasdan niya ang mukha ko. Iniwas ko yung tingin ko sa kanya kasi naiilang ako...
"Kath. Look at me please." hays.
Tinignan ko siya. Nakatingin siya sakin na parang naaawa siya sakin.
"Kath, alam ko na nasasaktan ka. Alam ko kung bakit. Andito lang ako. Magkaibigan tayo."
"Hindi ko alam kung anong sinasabi mo."
"You don't need to lie, Kath. I'm here for you. Kung gusto mong umiyak, iiyak mo lang yan."
Hindi ko na napigilan, nagbreak-down na ako. Nakakahiya para kay Quen. Ang iyakin ko. Nakikita
niya akong ganito.
Nagulat ako nung niyakap niya ako ng mahigpit. At sa ginawa niyang yun, lalong bumuhos yung
luha
ko.
"Ang unfair niya Quen. Ang unfair niya." pinagpapalo ko yung dibdib niya. Ayokong gawin yun
kaso ang sama na talaga ng loob ko.
"Iiyak mo lang yan. I'm here Kath." patuloy akong umiiyak sa kanya. Nakakainis, iniiyakan ko
yung lalaking yun. Masaya na ba siya ha?!
Kanina lang, ang saya-saya namin. Kaya siguro mukhang problemado siya kanina kasi natatakot
siyang malaman ko yung totoo.
Sa totoo lang, maiintindihan ko naman kaso, wala eh. He didn't mention anything to me about his
arranged marriage. Kahit yung pagmemerge ng companies nila, wala!
Hindi ko na alam kung tama ba 'tong iniisip ko. I mean, nagmumukha akong kawawa, ano ng gagawin
ko? Try to hold on to him? Kung oo, hanggang kailan?
Pg342Pg342
"Quen. Thank you talaga. Thank you." sabi ko sa kanya nung humiwalay na ako sa yakap niya.
Nagpunas pa ako ng luha nun.
"Mukhang kailangan ko ng bumili ng bagong shirt ah. Puro uhog mo na eh." sabay ngiti niya.
Napangiti na rin ako. "Sira. Sorry ha. Kapag minamalas kasi ako, lagi kang nandyan sa tabi ko."
"Oo nga eh. Ako laging sumasalo sayo."
"Salamat talaga ha?" ginulo niya yung buhok ko.
"Wala yun. Feel any better, Kath?"
"Yeah. Thank you talaga."
"Alam mo, paulit-ulit kang nag-tthank you sakin, pakiramdam ko tuloy ang bait ko." tumawa
ako.
"Mabait ka naman talaga Quen. Thank y-- oomph!" tinakpan niya bigla yung bibig ko.
"Tama na Kath. Nakakasawa kapag paulit-ulit." binitawan naman niya bibig ko pagkatapos.
"Haha sabi mo eh. Ay, mauna na ako ha? Thank-- ay, wag na pala. Haha ayaw mo pala ng
paulitulit. Sige mauna na ako." nagwave ako at tumalikod na. Nagsimula na akong maglakad.
Nagulat ako nung tumakbo siya papalapit sa akin. Kumunot yung noo ko.
"Kath. I know kailangan mo ng kausap." napabuntong-hininga ako.
"I guess so."
"Sige makikinig ako. Upo tayo dun." tinuro niya yung bench. Sumunod ako sa kanya at umupo na sa
tabi niya.
Pg343Pg343
kasama, kakwentuhan, lahat na! Ang gaan ng loob ko sa lalaking 'to. Para bang matagal na kaming
magkakilala? Ewan ko ba. Ang dali kasing maka-close 'tong lalaking 'to.
Nakaupo ako ulit sa bench, hinihintay si Quen. May binili daw eh.
Maya-maya bumalik na siya, may dala siyang dalawang ice cream.
"Oh Kath." inabot niya sakin yung isang ice cream.
"Wow! Chocolate flavor!" huwaaaaa natutuwa ako! *U*
Umupo siya sa tabi ko at ngumiti. "Buti na lang yan yung flavor na pinili ko. Akala ko nga nung
una, vanilla gusto mo. Kasi usually ang mga babae, gusto ng hindi masyadong messy. Alam mo
na yun." nagnod ako. Sinimulan ko na lang kainin yung ice cream. Siya rin kinakain na yung ice
cream niya.
"Hindi ako maarte pagdating sa pagkain 'no. Basta masarap lamon lang ng lamon!" tumawa
Pg344Pg344
siya.
"That's good to hear." napatingin ako sa kinakain niya.
"Eh bakit vanilla yung sayo? Hindi chocolate?"
"Ayoko ng chocolate. Isipin mo na lang na isa ako dun sa mga babae na ayaw kumain ng messy
foods." ako naman ang natawa sa sinabi niya.
"Alam mo Quen, sa unang tingin, para kang babae. Kasi naman, ang puti mo. Ang kinis pa ng balat
mo! Eh ako, ang itim!"
"Hindi ka maitim. Morena ka. Ang ganda mo nga eh." napatigil ako sa pagkain ng ice cream. Para
ngang nabulunan ako.
A-anong sabi niya? Maganda ako?
"Quen. Wag ka ngang ganyan." ngumiti lang siya.
"Bakit? Totoo naman ah. Maganda ka." pakiramdam ko, parang may spotlight na nakatutok sakin
ngayon. Nahihiya ako promise. >//<
"Eh bahala ka." iniwas ko yung tingin ko sa kanya. Nailang ako ng onti.
Tumawa siya bigla. Napatingin ako sa kanya.
"Bakit ka tumatawa dyan?" kunot-noo kong tanong.
Tumingin naman siya sakin at ngumiti. "Ikaw lang ang babaeng nahiya sakin pagkatapos kong
sabihin na maganda ka. Usually kasi kapag may sinabihan akong babae na maganda siya, makikipagflirt na sakin. Sila na gagawa ng next move."
"Hahaha ganun ba? Hahaha!" pinilit kong tumawa. Medyo nawala yung ilang ko. Marami naman siyang
sinabihan diba?
Pg345Pg345
"Totoo sinasabi ko. Walang halong joke." di ko na lang pinansin yung sinabi niya. Nagjojoke na
naman siguro yun. Pinapagaan lang siguro pakiramdam ko...
Kinain ko na lang yung chocolate ice cream ko. Naalala ko na naman si DJ...
Favorite kasi namin parehas ang chocolate flavor...
"Kath?"
"Oh?" napatingin ako sa kanya na nakatingin lang sakin ng seryoso.
Bigla akong kinabahan nung nag-lean down siya, ang lapit na naman ng mukha niya sakin.
Nakatingin siya sa...
Sa labi ko.
Anong gagawin niya?! Wag mong sabihing-"Kaya ayoko ng chocolate flavor sa ice cream. Ang messy." sabay punas niya ng dahan-dahan sa
ice cream sa labi ko gamit yung thumb niya.
Nagulat ako sa sunod na ginawa niya. Tinikman niya yung ice cream na nasa thumb niya.
"Hmm, masarap din pala ang chocolate flavor. Ma-try nga minsan." sabay ngiti niya sakin.
Nakanganga lang ako habang nakatingin sa kanya.
"Kath, okay ka lang?" snap out of it!
"Ah oo! Okay lang ako." siguro ganun lang talaga siya. Huwaaaa, namula ako bigla. Bakit niya
ginawa yun? Para na tuloy kaming nag-indirect kiss, ano ba Kath! Aish!
"Kath?! Andyan ka lang pala!" napatingin ako sa tumawag sakin.
Pg347Pg347
"At bakit kasama mo yang Enrique na yan?!" si DJ. Nahanap ako ni DJ.
Nandito siya sa harap ko ngayon. Mukhang nag-aalala rin sakin. Nawala na lang kasi ako bigla
diba.
Pero ayoko muna siyang makausap. Sumasakit na naman yung puso ko kapag naalala ko na ikakasal
siya sa iba tapos di niya pa sakin sinabi.
"Kath." hinawakan niya ako sa magkabilang braso ko. "Listen to me. I'll explain everything,
okay?"
"You don't have to explain anything. Alam ko na naman na ikakasal ka."
"Pero Kath, please come with me. Sasabihin ko na sayo lahat-lahat. Please makinig ka naman
sakin"
Kung alam niya lang, gusto ko na talagang sumama sa kanya para makausap siya kasi ayoko naman
na
magkaaway kami. Kaso, masama talaga pakiramdam ko, ayoko munang umiyak. Kahit ngayon lang.
"I'm tired DJ. Next time na lang." tumingin ako kay Quen. "Hahatid mo pa ako diba? Let's go."
nilagpasan ko lang si DJ at sumama kay Quen papalabas ng mall.
Buti na lang di nagtanong si Quen kung bakit gusto kong magpahatid sa kanya at hindi kay DJ.
Nagulat siguro siya. Wala eh. Napasubo na.
Nung nasa kotse na kami. Biglang nagtanong si Quen.
"Kath, gusto ng mag-explain sayo ng boyfriend mo. Bakit ayaw mo pa siyang kausapin?"
"Kasi, ayoko pa. Ayoko pa malaman lahat ng mangyayari. Gusto ko na kunwari, isa lang 'tong
misunderstanding sa aming dalawa. Isang LQ na maaayos rin. Duwag kasi ako eh. Ayoko pang
tanggapin yung katotohanan. Ayokong sabihin niya sakin na ikakasal na siya, na papakawalan
na niya ako, na makikipag-break na siya sakin, na hindi na kami magtatagal. Ayoko pa. Mahal
na mahal ko siya." tumulo na naman yung luha ko. Peste naman 'to. Trinaydor na naman ako ng
luha
ko.
Tinapik niya lang yung balikat ko habang nagddrive pa rin siya. "I understand your reason
perfectly,
Pg348Pg348
Tumayo ako kaagad nun at pumunta sa cabinet. Naghanap ako ng pwedeng pang-depensa sakin. Sa
wakas nakahanap na ako!
Baseball bat!
Buti na lang natabi ko pa 'to. Last na naglaro ako nito, nung elementary days pa. Hinintay ko
muna yung kaluskos sa bintana ko bago ko bubuksan. Sana wag na, sana wag na.
AYUN! MAY KALUSKOS NA NAMAN!
Tumakbo ako papalapit sa bintana ko at saka binuksan 'to at pinagpapalo yung magnanakaw!
"Langya kang magnanakaw ka! Ako pa aakyatin mo ha?!" sabi ko sabay patuloy na pinapalo yung
magna...nakaw?!
Pg349Pg349
Nabitawan ko yung baseball bat ng nakita ko yung umakyat sa bintana ko. Hindi magnanakaw! Kundi
si...
CHAPTER 39.
KATHRYN'S POV
Oh my god!
Nabitawan ko yung baseball bat ko at hinawakan siya. Muntik na siyang mahulog sa impact ng
pagkakapalo ko sa kanya.
"Huy! Okay ka lang?" sabi ko sa kanya. Tumayo siya at nag-aray bigla.
"Grabe ka ang brutal mo talaga kahit kelan."
"Sorry DJ. Okay ka lang ba? Masakit ba ha?" naguguilty ako. Akala ko kasi magnanakaw.
Niyakap niya lang ako mula sa bintana. "Okay lang, masakit lang ng onti. Bigyan mo na lang ako
ng pain reliever. Nako kahit brutal ka talaga, mahal pa rin kita." nanlambot ako sa sinabi
niya.
"DJ umuwi ka na. Baka marinig ka pa nila mommy at kuya."
Kaso iba ang ginawa niya. Bigla siyang umakyat mula sa bintana ko patungtong sa loob ng kwarto
ko. Tapos sinara niya yung bintana ko at pumunta sa may pintuan ko para i-lock.
"DJ, anong ginagawa mo?!" pinatay niya rin yung TV at lumapit sakin.
"Soundproof ba 'tong kwarto mo?"
"Huh? Oo. Bakit?" hala, bakit niya tinatanong yun?
Lumapit siya sakin at itinaas yung mukha ko gamit yung baba ko. "Para hindi tayo marinig na..."
Pg350Pg350
"Na ano DJ?!" tinanggal ko yung kamay niya na nakahawak sa mukha ko at hinampas siya sa braso.
"Aray naman! Yan ka na naman! Wala naman akong ginagawa! Ang gusto kong sabihin, mas mabuti ng
soundproof 'to para walang makarinig satin habang nag-uusap! Baka kasi sigawan mo ako habang
nag-eexplain ako. Teka ano bang iniisip mong gagawin natin ha?" namula ako sa sinabi niya. Ano
ba kasing pinag-iisip ko?
"W-wala! Wala akong iniisip! Ano ba kasing ieexplain mo? Diba sabi ko ayoko munang kausapin
ka?"
"Hindi ako mapakali Kath. Gusto kong magpaliwanag sayo."
"O-okay." umupo ako sa may edge ng kama ko. Umupo na rin siya sa tabi ko. Nakatingin ako sa
harap. Pero alam kong nakatingin siya sakin.
"Kath." pagkasabi niya ng pangalan ko, tumibok ng sobra yung puso ko.
"A-ano?"
"Look at me."
"Ayoko."
Ayoko talaga. Kasi feeling ko, magbbreakdown na naman ako, iiyak na naman ako, makikita niya na
naman na mahina ako pagdating sa kanya.
Nakayuko lang ako habang kinakalikot ko yung kamay ko. Ano ba 'to, bigla akong kinakabahan.
Nagulat ako nung tumayo siya at pumwesto sa harap ko. Tapos lumuhod sa harapan ko.
"DJ, tumayo ka nga dyan."
"Alam ko na nasaktan kita Kath. Alam ko na galit na galit ka sakin dahil nagsinungaling ako
sayo. I know, I was a jerk pero itatama ko naman lahat. Patawarin mo naman ako. Kahit wag na,
Pg351Pg351
pakinggan mo lang yung sasabihin ko please?" sa sinabi niyang yun, biglang tumulo na naman yung
luha ko.
"Nakakainis ka! Lagi mo na lang akong pinapaiyak! Tumayo ka na nga dyan!" tinakpan ko yung
mukha ko, nakakainis, di matapos-tapos 'tong iyak ko.
"Hindi ako tatayo dito hangga't di mo natatanggap yung sorry ko."
"Oo na sige na! Basta tumayo ka na! Iexplain mo ang lahat sakin!"
Naramdaman kong tumayo siya at umupo ulit sa tabi ko. Hinila niya ako papalapit sa kanya.
Tinanggal niya yung kamay ko na nakatakip sa mukha ko at ibinaon niya ang ulo ko sa dibdib
niya.
"Naiinis ako sa sarili ko. Napakawalang-kwenta kong boyfriend sayo. Umiyak ka na naman
dahil sakin. Saktan mo ako kung gusto mo." iyak pa din ako ng iyak. Hinahampas ko na yung
dibdib niya, paulit-ulit.
Natigil na yung iyak ko ng bigla niya akong kinantahan...
"Sorry na kung nagalit ka di naman sinasadya,
Kung may nasabi man ako init lang ng ulo.
Pipilitin kong magbago pangako sa iyo."
"DJ naman."
"Sorry na nakikinig ka ba? Malamang sawa ka na, Sa ugali kong ito na ayaw magpatalo.
At parang sirang tambutso na hindi humihinto."
Nakikinig lang ako sa kanya, mapapatawad ko pa ba siya? Malamang, mahal ko siya. May
explanation naman siguro siya diba?
"Sorry na talaga kung ako'y medyo tanga, Hindi ako nag-iisip na-uuna ang galit. Sorry na talaga
sa aking nagawa,
"Alam ko, bata pa tayo. Alam ko mahirap. Pero magkasama naman tayo diba? Hindi naman nila
magagalaw yung pamilya mo. Hindi ko hahayaang mangyari yun. Siguro mali yung plano ko. Pero, di
ko kasi masikmura na ikakasal ako sa babaeng yun."
"Ex mo nga siya diba." bitter kong sinabi.
"Kath naman. Alam mo naman na hindi ako nagseseryoso ng babae dati. Isa na siya dun.
Gustong-gusto niya ako, naawa naman ako. Sinagot ko na-- aray naman!" hinampas ko siya ng
malakas sa braso.
"Ang landi mo kasi DJ yan tuloy! Argh!" napasuklay ako sa buhok ko in frustration.
Hinawakan niya lang yung dalawang kamay ko at hinalikan ito. "Ikaw lang naman ang babaeng
sineryoso ko at seseryosohin ko. So, ano? Ayan nakapagpaliwanag na ako sayo. Will you forgive
me now?" kinurot ko siya sa pisngi.
"Sige. I forgive you. Basta, wag mo na ulit uulitin yun ha? Kung maaari, sabihin mo kaagad
sakin. Tutulungan naman kita kaagad sa mga problema mo at maiintindihan ko naman."
"So payag ka na rin na makipag-tanan sakin?"
"Baliw! Wag mo nga munang i-open up yun. Oo. Sasama ako sayo. Pero please, wag muna nating pagusapan yun. Ang mahalaga, magkasama pa rin tayo." niyakap niya lang ako ng mahigpit.
"Mahal na mahal kita Kath."
"Mahal na mahal rin kita DJ."
Bumitaw siya sa yakap namin para lang mahalikan ako sa labi.
"Kath. Will you allow me to sleep here with you?"
"Pero baka kasi sila mommy at kuya."
"Aalis ako kaagad pagkagising natin. Miss na miss lang talaga kita Kath." napabuntong-hininga
ako sa sinabi niya.
Pg355Pg355
"Miss na miss din naman kita, sige." sana lang at hindi kami mahuli ni mommy at kuya. Nako...
"Tabi tayo sa kama?" sabi niya ng nakakaloko.
Nako, ayan na naman siya. Ang kissing monster-slash-pigney ko talaga oh...
"Ano pa nga ba?" tumawa lang kaming parehas.
-----------------------------------------Nag-uusap lang kami habang nakayakap siya sakin. Yung likod niya, nasa may headboard ng kama ko
at yung likod ko naman nasa dibdib niya, pinaikot niya lang yung braso niya sa beywang ko.
"Kath, may gusto akong malaman."
"Ano yun?" gusto ko sanang makita yung mukha niya kaso naka-back hug pa rin siya sakin.
"Bakit mo pala ginawa yung kanina? Yung pagsama mo kay Enrique? Ayaw mo ba talaga akong
kausapin kanina? Ganun ka ba talaga kagalit sa akin?"
"Hehehe sorry DJ."
"Alam mo bang gusto ko siyang sapakin? Pakiramdam ko kasi may gusto sayo yung lalaking yun."
umalis ako sa yakap niya at tumayo sa kama. Saka nag-cross arms.
Nakakunot yung noo niya. Nagtataka siguro.
"DJ, walang gusto sakin yun! Sinabihan niya lang naman akong maganda eh. Nagseselos ka lang."
sabay belat sa kanya.
Tumayo rin siya at lumapit sakin. Naka-cross arms at naka-smirk. "Tama ka, nagseselos ako. At
sinabihan ka niyang maganda? Wag kang magpapaniwala sa gagong yun! Nyeta, balak pa
niyang agawin ka sakin ha?" di ako nakatiis, niyakap ko siya ng mahigpit. Nagulat naman siya sa
ginawa ko.
Pg356Pg356
"Eto naman. Sus, wala lang yun. Hayaan mo na. Sinabi ko lang sayo dahil ayokong magtago sayo.
Nagseselos din ako kay Julia, pero hindi ko hinahayaang dahil dun, magalit ako. Ikaw talaga,
alam mo naman na ikaw lang. Siraulo ka talaga."
"Natawag pa akong siraulo." pero niyakap niya din ako ng mahigpit.
"Haha sorry naman."
"Kath, tell me, bakit ayaw mo akong kausapin kanina? Yung totoo, mag-eexplain na naman ako
diba? Bakit parang takot ka sa maririnig mo?"
"Ang totoo kasi nyan, akala ko, makikipagbreak ka sakin. Akala ko, tanggap mo na ikakasal ka
na dun. Maiintindihan ko naman kung ganun. Wag kang mag-alala. Kung ikakasal ka na talaga
sa kanya at hindi mo magagawa yung plano mo, tatanggapin ko na mawawala ka na sakin."
Bumitaw siya sa yakap namin at tinitigan ako. Hinawakan niya yung magkabilang pisngi ko.
"Kath, wag na wag mong iisipin yun. Diba sabi ko sayo kanina nung nag-aaral tayo, walang
makikipagbreak satin kung wala namang valid reason? Pwede bang wag kang bumitaw sakin?
Please? Hinding-hindi ako bibitaw sayo. Ipaglalaban kita, Kath. Kapag nakipaghiwalay ka sakin,
magpapakamatay talaga ako."
"Wag ka ngang ganyan! Hinding-hindi ko gagawin yun. Magpapakamatay na rin ako kapag
nagpakamatay ka."
"Bakit? Ayoko ngang sundan mo ako! Dito ka lang! Para maguilty ka dahil nakipaghiwalay ka
sakin." sabay smirk niya. Sira-ulo talaga 'to.
"Che! Tama na nga. Natatawa ako sa kacornihan natin eh. Wag na nating pag-usapan yang
'pagpapakamatay'. Overrated na yan eh. Gusto ko kayang mabuhay kasama ka!"
"Ako rin naman. Aish, ang daldal natin. Buti na lang talaga soundproof 'tong kwarto mo." bigla
na naman akong kinilabutan sa sinabi niya.
"Hehehe oo nga eh. DJ, tulog na tayo." uupo na sana ako mula sa pagkakatayo kaso hinawakan niya
yung kamay ko.
Pg357Pg357
Biglang tumaas yung halik niya, at bawat parte ng mukha ko, binigyan niya ng halik.
"DJ..." tumingin siya sakin. Mukha na naman siyang lasing...
"Mahal na mahal kita Kath." at hinalikan niya na ako ng tuluyan sa labi ko.
Oh my, he's doing it again. Kissing me like there's no tomorrow...
Hindi ko namalayan ang sunod na nangyari. Nagulat na lang ako ng naramdaman ko yung kamay niya,
nasa loob na ng shirt ko. Aalisin ko na sana yung kamay niya kaso diniinan niya pa yung halik
niya
sakin...
His hands are now roaming my body... pero binaba ko kaagad yung kamay niya nung muntik ng
mapunta sa pinakaiingatan ko. Hindi niya napansin yun. Hindi pa rin siya nagpaawat. Yung kamay
niya, napunta sa likod ko, at bawat haplos niya, nakukuryente ako...
"DJ, stop it..." hindi niya ata ako narinig. Gusto ko rin yung nangyayari pero in the back of
my mind, alam kong mali ito.
Nagulat ako nung naramdaman kong tinanggal niya yung kawit ng bra ko. Natulak ko siya ng
malakas nun kaya na-out balance siya, nahulog siya sa sahig. Agad-agad kong kinabit yung kawit
ng bra ko. This is so embarassing!
Biglang tumayo si DJ at nawala na yung mukha niyang lasing. Nagkamot siya ng ulo. "Kath, I'm
sorry. Nasasabik na naman kasi ako sayo. Aish, sorry."
"Parehas lang naman tayo DJ. Kaso, iwasan na natin muna yun."
"Buti soundproof 'tong kwarto mo. Muntikan nang matuloy." sabi niya. Ehhhhh?
Bumaba ako sa kama at pinaghahampas siya. Napapa-'ow' siya sa sakit.
"Baliw! Anong matutuloy?" shinishield niya yung sarili niya gamit yung dalawa niyang kamay.
"Sorry na! Eto naman, sinasabi ko lang na muntikan na. Tss. Wag na nga nating pag-usapan
yung nangyari. Basta, tandaan mo, hinding-hindi naman natin gagawin yun. Nadala lang talaga
Pg359Pg359
ako. Ang sexy mo kasi ngayon." takte naman, namula pa ako sa sinabi niya!
"Magpapalit nga ako ng pantulog!" kasalanan ko ba kung naka-sleeveless sando ako at nakashorts? Eh sa ganito damit ko kapag matutulog eh!
"Aish,wag na Kath! Sa tingin mo may gagawin ako sayo? Hindi kita mamanyakin kahit tulog ka!
Patpatin." sabay tawa niya. Aba, sira-ulo talaga 'to!
"Baliw!"
"Hahaha joke lang. Teka." lumapit siya sa may aircon ko at binuksan ito. Pagkatapos, nilagay
niya yung level ng coldness sa 'high power'.
"Bakit mo binuksan yung aircon?"
"Pampatanggal ng init. Baka mamaya uminit uli. Aish, matulog na nga tayo." na-gets ko yung
sinabi niya ah!
Niyaya niya na akong humiga sa kama ko. Nakayakap lang kami sa isa't-isa. Yung ulo ko, nasa may
dibdib niya.
"Sweet dreams DJ."
"Sweet dreams Kath." hinalikan niya yung noo ko. Pumikit na ako.
Alam ko na makakatulog ulit ako ng maayos ngayong gabi kasi, katabi ko siya.Siya.
Siya na hindi ko kayang mawala sa buhay ko.
Siya na hindi ko kayang pakawalan. Siya na mahal ko.
Walang iba.
Siya lang.
CHAPTER 40.
KATHRYN'S POV
Pg360Pg360
"Okay lang, busog na naman ako." may umakbay sakin mula sa kanan ko, pagkatingin ko, si Albie
nandito na rin. Umupo siya sa tabi ni Zharm.
"Ikaw talaga Kath, kumain ka. Lagot kami kay DJ kapag nagkasakit ka. Wag mo ngang gutumin
sarili mo." pinitik pa niya ilong ko.
"Wag na kasi kayong mag-alala sakin. Okay lang ako. Tignan niyo." tumayo ako at umikot sa harap
nila. "Maayos naman ako diba?"
"On the outside. Kath. Pero inside?" talaga 'tong si Zharm, tagos talaga sa puso kung
makapagtanong. -_Umupo ako sa tabi nila at napakamot ng ulo. "I really don't know."
"Para ka namang nagququote sa famous shampoo commercial ng Sunsilk! Hahaha! Joke lang. Do all
of our schoolmates still keep pestering you?" tanong ni Zharm.
"Yeah. Pero hindi ko na naman pinapansin. Kaso, hindi ko lang talaga mapigilan na mainis
kapag naglalakad ako mag-isa, tapos maririnig ko. 'Yan yung girlfriend ni Daniel Montenegro!
Pg361Pg361
Yung iiwan niya kapag nagpakasal na siya kay Julia Buenavista!' I mean, isn't it enough that
people are talking behind my back? Kailangan talagang lakasan para marinig ko? Rinding-rindi na
ako."
"Wag mo na lang pansinin yung mga yun Kath. Mga wala silang kwenta. Hindi na nila iniintindi
yung nararamdaman mo. Basta, wag ka lang magpaapekto." para ko na talagang big brother si
Albie. Para ko namang big sister si Zharm.
"Thank you talaga sainyo." niyakap ko silang pareho.
"No problem. Nasaan na ba si Daniel? Akala ko papasok siya?"
"Akala ko rin eh. Busy siya these past few days, pero sabi niya pupunta siya dito. Susunduin
niya
ako."
"Paano yung studies niya Kath? Is he coping up?"
"Umaattend pa rin siya ng classes niya kapag nandito siya. Kaya lang, ngayong week kasi
pinapaayos sa kanya yung engagement party nila ni Julia. Kahit ayaw niya, wala naman siyang
magagawa." napayuko na lang ako.
"He assured you, right?" patanong na sabi ni Zharm. "Alam mo naman na gagawin niya ang lahat
para hindi matuloy yung arranged marriage nila ni Julia. You know? He loves you a lot."
"Alam ko naman yun eh. Hindi ko lang talaga mapigilang malungkot. Kasi, sa totoo lang. I can't
help myself to have doubts. Tinatanong ko sa sarli ko. 'Mapigilan kaya niya yung kasal niya?',
o
kaya, 'Hindi ba masyadong maaga kung matutuloy man yung pagtatanan namin?' Alam ko mali
na magduda pero ewan! Para bang pakiramdam ko, may masamang mangyayari? Hindi ko na
talaga alam." alam din kasi ni Zharm and Albie yung plano ni DJ. Sinabi namin sa kanila.
"Kath." pagsisimula ni Albie. "Alam niyo naman na nandito lang kaming dalawa ni Zharm. Kaya
kung magkaroon ng problema."
"We're here to support you." pagtatapos ni Zharm. Eto talagang dalawang 'to! Hindi pa nagiging
sila hanggang ngayon. Bagay na bagay sila eh!
"Bakit ba ayaw niyo pang maging official couple? You two are total opposites, yet you two think
a-like!" namula silang pareho sa sinabi ko. In-denial pa kasi sila eh! Ang cute kaya nilang
dalawa!
Pg362Pg362
"Ehem! Ikaw kaya topic namin! Kath talaga, iniiba yung topic." tumawa na lang ako kay Zharm.
"Oo na. Sana lang maging kayo na 'no!"
"Oo nga Zharm taba ko. Malapit na mag-Valentines, di mo pa rin ako sasagutin?" natawa ako sa
reaksyon ni Zharm. Hinampas ng malakas sa braso at pinagbabatukan si Albie.
"Kapal mo! Maghintay ka 'no! Nagsasawa ka na? Eh di maghanap ka ng iba!"
"Eto naman! Tampo kaagad! Joke lang! Basta ikaw date ko sa Valentines ha? May plano na ako para
mapasagot kita sa araw na yun." saka nag-wink si Albie kay Zharm. Baliw talaga 'tong
dalawang 'to kahit kailan.
"Ikaw Kath? May plano ba kayo sa Valentines?"
"Huh? Wala pa eh. Ewan ko. Siguro normal lang na date." hindi ko naman kasi alam, wala pa naman
akong boyfriend last Valentines. Ngayon lang.
"Kath? Seryoso ka? Valentines is like, the most special day of the year!"
"Oh? Tapos?" binigyan ako ng death glare ni Zharm. "Joke!" natatawa ako sa kanya!
"Dapat maging romantic ang day na yan para sainyo Kath! Sana may surprise si DJ para sayo."
Zharm talaga, kahit kailan daming naiisip.
"I'm sure may surprise si DJ para sayo Kath. Yung ungas na yun? Mahal na mahal ka nun eh." sabi
ni Albie. Huwaaaa. Meron kaya?
Ano kaya kung may surprise talaga siya sakin? Ano naman kaya yun? Flowers? Chocolates?
Heartshaped balloons? Usually ganun ang gifts kapag Valentines diba?
Naeexcite na tuloy ako sa Valentines Day. *U*
"Andito lang pala kayo. Kanina ko pa kayo hinahanap." pagkatingin ko sa nagsalita. Si DJ
Pg363Pg363
"Meron syempre! Ang gusto kong sabihin, baka ano pang ituro mo sakin kapag nagreview tayo at
ikaw ang tutor ko!" tumawa lang siya.
"Ah. Yun pala ibig mong sabihin. Nagpromise naman ako sayo diba? Wala akong gagawin na hindi mo
gusto." tss. Sabi niya eh.
"Ehem, may tao pa dito." napatingin kami kay Albie at Zharm na nakatingin samin. Natatawa.
Pg364Pg364
"Ay, sorry Albie, di ko napansin ilong mo." sabi ko. Sinamaan ako ng tingin ni Albie! Hahaha!
"Ano ba kasing pinag-uusapan niyo?"
"Wala yun pre, tungkol lang sa Valentines Day. Sa tuesday na yun. May plano ba kayo?"
"Valentines Day?" kunot-noong tanong ni DJ. Nakatingin lang ako sa kanya. Hmm, hindi niya
alam?!
O.O
"Yup Daniel! Valentines Day! The most special day of the year! That's the most special day for
couples like you and Kath!" inulit na naman ni Zharm yung sinabi niya sakin. -_"Ah. Ganun ba? Eh araw-araw, special day para samin ni Kath. Di na kailangan nun." inakbayan
lang ako ni DJ. Wait, hindi kailangan?!
"Pero DJ! Ayaw mo ba na magcelebrate tayo? I mean, romantic day yun para sa lahat!" ewan ko
kung bakit ko siya kino-convince, siguro kasi... gusto ko rin maexperience yung pagcecelebrate
ng Valentines 'no! Lalo na with your special someone.
"Pft. Valentines? Gusto mo ng mga ganun Kath? Pft! Hahaha! Ang corny mo!" tawa lang siya ng
tawa, nakahawak pa siya sa tyan niya. Teka, anong nakakatawa sa sinabi ko?!
Napatingin ako kay Zharm at Albie. Nagshake-head sila pareho. Siraulo talaga 'tong si DJ!
Tumayo ako nun at sinipa siya ng malakas. "Corny pala ha? Anong masama sa pagcecelebrate
nun? Palibhasa kasi tamad kang mag-effort! Nakakainis ka! Badtrip!" naglakad na ako papalayo sa
kanila. Nakakainis siya!
"Kath! Wait! Magdate na lang tayo? Gusto mo? Kaaaaaaaath!" napatingin ako sa kanya na nakaupo
pa rin hanggang ngayon.
"MAGHANAP KA NG KA-DATE MO! O KAYA MAKIPAG-DATE KA SA SARILI MO!
BADTRIP KA!" tumakbo na ako papaasok ng classroom. Hindi ko talaga siya papansinin!
Manigas siya! Corny pala ha? Ugh!
Pg365Pg365
-----------------VALENTINE'S DAY
"Love me, Love me,
Say that you love me.
Fool me, Fool me,
Oh how you do me.
Kiss me, Kiss me,
Say that you miss me.
Tell me what I wanna hear, Tell me you love me."
Grabe, kakapasok ko pa lang sa University, puro ganyan na naririnig ko. Tapos puro couples, mga
nagliligawan, mga magkakaibigan, mga together alone at iba pang students ang nagkalat sa mga
hallways sa mga buildings dito sa University. Free day kasi ngayon. At sinunod ko ang dress
code. Anything with the touch of red.
Sa totoo lang, kahit hindi ko kinakausap si DJ ngayon. Nag-eexpect pa din ako. Haynako. Siguro
hindi
papasok yun, baka tinatamad. My god, masama bang mag-assume? Na kahit onti, mag-eeffort siya? I
mean, sure, he's exerting too much effort on our relationship. Kaya nga may plano siya diba?
Pero
kasi...
Today is Valentines Day. And I want to spend this special day with him.
Yun lang hinihingi ko. Maexperience 'tong special day na 'to kasama siya. Corny na kung corny,
pero gusto ko maging isang princess kahit ngayon lang. Mabigyan ng flowers, chocolates, heartshaped balloons, kahit man lang isang kanta galing sa kanya! O kaya kahit marinig ko lang sa
boses niya yung 'Happy Valentines Day', ayos na. Gusto ko lang naman siyang makasama. Masama ba
yun?
Naglalakad ako ngayon na hindi kasama si Zharm at Albie. Ewan ko ba sa dalawang yun, nawala
bigla. Malamang nagdedate na yun.
Matext ko na kaya si DJ? Parang ang harsh ko kasi eh, hays. Sige na nga!
Itetext ko na sana ng may kumalabit sakin mula sa likod. Pagtingin ko.
"Quen? Anong ginagawa mo dito?" napangiti ako ng nakita ko siya. "At wow ha! Naka-red outfit ka
rin! Ang gwapo mo ngayon!"
Pg366Pg366
"Ah, sige na nga! Bilisan lang natin ah!" ngumiti siya, parang nanalo ng jackpot? Yung ganun?
Baliw talaga 'tong isang 'to. -_------------
Pagkatapos ng ilang minutong pagtotour sa kanya, tumigil kami sa rooftop. Haynako. Puro
lovebirds nasa baba eh. Tinitignan lang namin sila.
"Ikaw Quen? May Valentines date ka ba?"
"Wala eh. Meron sana, kaso..."
"Kaso ano?" napatingin ako sa kanya.
"May date na siya eh." yung pagkasabi niya nun, seryosong-seryoso.
Hindi ko alam kung bakit pero iniwas ko kaagad yung tingin ko sa kanya pagkatapos nun.
"Hehe. Sayang naman."
"Oo nga. Sayang na sayang. Nahuli kasi ako ng dating."
"Ah ganun ba?"
"Sa tingin mo ba, kung nauna akong dumating, may chance ako sa kanya?"
"Ah hehehe. Meron yan!" hindi ko alam kung bakit parang naiilang ako sa mga pinagsasabi niya.
"So, may chance pala ako sayo kung nauna ako kay Daniel..." napatingin ako sa kanya.
"Anong sabi mo?"
"Nevermind, Kath. Let's just look at them." tinuro niya yung mga nagkalat na lovebirds.
Pg368Pg368
babaeng 'to, matutuloy yung engagement at arranged marriage namin. Hindi ko hahayaan yun.
Si Kath lang papakasalan ko. Walang iba. Siya lang ang hihintayin ko sa harap ng altar at sa
harap ng
Diyos.
Kailan pa ba ako naging banal? Si Kath kasi naimpluwensiyahan na ako. Hindi talaga ako mahilig
sa ganun. Iba na talaga kapag ang girlfriend mo, good influence sayo.
Pg369Pg369
"Oo naman. At, kung okay lang ako na lang ka-date mo ngayon. Valentines naman. Tutal, sila
naman ata ang magka-date." hala, anong isasagot ko?
"Wag na. I'm okay, really." ngumiti na lang ako kahit peke. Ayoko naman na mag-alala siya
sakin.
Nakatingin lang siya sakin ng seryoso. "Kath. Hayaan mo na lang na ihatid kita kahit sa bahay
mo." ugh...
"Sige." nauna akong maglakad sa kanya dahil ayokong makita niya yung expression sa mukha ko.
Ewan ko ba kung anong narararamdaman ko. Nasasaktan na naman siguro ako.
Naisip ko na baka si Julia lang yung nagfifeeling. Alam niyo naman, hanggang ngayon, hindi
makagetover sa boyfriend ko. Pero kasi...
Lumapit ako sa kanya at hinampas lang siya ng mahina sa braso. "Eto naman, ang sama mo sakin.
Sorry naman." guguluhin niya sana yung buhok ko pero napigilan ko siya. "Hep hep!"
"Hooray?" bobo. -_Nasapok ko ng wala sa oras si Quen. Napa-'ow' siya.
"Bakit mo ginawa yun?!" inis niyang tanong.
"Kasi naman eh. Ang corny mo!"
"Tss." hinila niya na lang ako papasok ng kotse niya.
Pumasok naman ako at natahimik na naman ako. Hays.
DJ. DJ. DJ.
*bzzt bzzt*
Tinignan ko yung cellphone ko kung sino nagtext. Aba, si DJ.
From: Master ko. <3
Kath, kasama mo si Enrique?! Iwan mo na siya ngayon pa lang!
Grabe ah, sa lahat ng pwede niyang itext eto pa?! Badtrip na nga ako nabadtrip pa lalo!
Ang kapal naman ng mukha niya. Ni hindi man lang niya sasabihin na magkadate sila ngayon ni
Julia?
Tss!
Ano ba yan, napapa-tss tuloy ako!
Pinalitan ko muna pangalan niya sa phonebook ko. Grabe wala eh. Badtrip lang kasi.
Pg372Pg372
Makapagreply na nga. Hmp. Pakiramdam ko nga masisira yung keypad ng cellphone ko dahil sa
pagkakadiin ng reply ko eh! Wala akong pake!
"Kath. Marami akong naging girlfriends. Sadyang ineenjoy ko muna ang pagiging single ko. Pwede
kang mag-apply kung gusto mo." sinamaan ko siya ulit ng tingin. "Kung gusto mo lang naman."
ngumiti na naman siya ng nakakaloko.
"Wag ka na ngang mang-asar! Ayokong pagbuntungan ka ng inis ko kaya please, wag mo muna akong
kausapin!" argh, magkahalong inis at yung feeling na malapit ka na umiyak? Yun
nararamdaman ko.
Nagulat ako ng ipreno niya yung kotse niya at ipinark sa isang cake shop. Hmm, ano na naman ba
'tong pakulo niya?
"Quen naman, ihatid mo na ako. Kung gusto mo bumili pwede mamaya na pagkahatid mo sakin-oomph!" ano ba yan, tinakpan pa niya bibig ko.
"Ngayon ko lang nalaman na madaldal ka pala kapag galit na galit ka, Kath. And I find it
cute." sabay wink niya sakin. Sira-ulo 'tong lalaking 'to! Nambola pa! Akala niya matutuwa ako
sa banat niya?!
HINDIIIIIIIIIII!!! BADTRIIIIIIIP AKOOOOOOOO!!!
Kinagat ko yung kamay niya kaya napabitaw siya. Napahawak lang siya sa kamay niya sabay himas
niya.
Tumingin siya sakin ng parang sakit na sakit siya sa ginawa ko.
"May rabies ka ba?" ANOOOO?!
"Hindi ako aso! Sira! Bilis na! Gusto ko ng umuwi!"
"Oo na po! Sungit." sabi ko nga.
Lumabas na siya ng kotse at pumasok sa loob ng cake shop. Maya-maya lumabas naman siya na may
dalang isang box ng cake.
Pumasok siya sa loob ng kotse at inilapag yung box sa may likod ng kotse niya.
Pg374Pg374
"Tara na, uwi na tayo Quen." sabi ko ng mahina. Sa totoo lang, napapagod na ako kakasigaw,
kakasungit, at kakaaway sa kanya.
"Teka dun muna tayo sa likod. Kainin muna natin yung cake. Dali na, binili ko yun para sayo.
Dadamayan naman kita."
"Eh?" makakatanggi ba ako. Err... "Sige." lumabas na kami parehas ng kotse niya at pumwesto sa
back seat.
Binuksan niya yung box ng cake at grabe, natakam ako bigla! Chocolate mousse! *u*
Napangiti ako bigla.
"Sabi na, ngingiti ka rin kapag nakita mo 'tong binili ko eh. Favorite mo ang chocolate flavor
diba?" naalala pa pala niya.
"Oo! Kaya kumain ka na rin kasi baka mamaya maubos ko na 'to!" tumawa lang siya sa sinabi ko.
Ayun, kain lang kami ng kain. Maya-maya, ako na lang yung umuubos nung cake dahil tapos na siya
kumain. Hindi pala siya mahilig sa chocolates ano?
"Alam mo, *nom nom* parang nawawala yung nararamdaman kong inis sa kinakain ko! *nom nom* Ang
sarap eh!"
"Pampatanggal stress yan. Isang klase ng dessert ang cake, Kath. Kaya kapag nasstress ka,
kumain ka ng desserts."
"Hmm? *nom nom* Bakit?"
"STRESSED is DESSERT spelled backwards." ah, nagets ko na.
"Sorry sa inasal ko kanina ha? *nom nom* Wala lang talaga ako sa mood *nom nom* kasi naman alam
mo na *nom nom* yun." bigla siyang tumawa ng sobrang lakas.
"HAHAHA! PFT! HAHAHA!"
Pg375Pg375
"Bakit ka tumatawa? *nom nom* May nakakatawa ba?" kunot-noo kong tanong. May kinuha lang siya
sa bulsa niya. Panyo pala!
At pinunas niya sa may labi ko.
"Ang messy mo talaga kumain. Nagsasalita ka pa habang kumakain. Tumatalsik na kasi yung
kinakain mo kanina kaya natawa ako." ehhhhh? Nakakahiya naman.
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya at binaba na yung spoon, saka dahan-dahang itinanggal yung
kamay niya na may hawak na panyo na nasa may labi ko.
"Naiilang ka na naman ba?" tinignan ko na lang siya ng seryoso.
"Hindi ah. Sa totoo lang, gusto kong sabihin na, thank you Quen. Kahit papano, nawala yung inis
ko ngayon."
---------------AFTER 3 HOURS
Hmm... 5PM na? Grabe naman... ang tagal ko na pa lang nakatulog. Tss, ako pa mag-isa sa bahay.
Si
mama, nakipagdate kay dad sa cemetery. Binisita na rin naman namin ni kuya si dad kanina pero
si
mama nag-stay. Si kuya naman, ka-date si Ate Yen. Malamang nag-eenjoy yung dalawang yun.
Ang boring ng Valentine's Day. Nakakainis. Akala ko masaya. Ano na kayang ginagawa nila DJ at
Julia
'no?
Siguro nasa isang romantic place sila tapos...
KATH WAG MONG SAKTAN SARILI MO!
Bahala sila! I don't care!
Weh? Sigurado ka ba Kath?
ARGH! KAYA AYOKONG MAG-ISA EH! NAPAPAISIP AKOOOOOOOOOO!
*ding dong*
Huh? Sino yun? Baka si mama na. Makababa nga. Inayos ko na lang yung buhok ko. Yung suot ko
kanina, yun pa rin naman suot ko ngayon. I didn't bother to change. Nakakatamad!
Bumaba ako in double steps at pagkabukas ng pinto, wala namang tao. Huh?
Baka may mga batang palaboy na naman na nantitrip. Pagtripan ko kaya sila? Wala ako sa mood ah.
Pataas na sana ako ng biglang may nagdoor-bell ulit, Pagbukas ko, wala namang tao!
Sinarado ko na yung pinto at ilang segundo pa lang na nakakalipas, may nagdoorbell na naman.
Pg377Pg377
Binuksan ko yung pinto at wala na namang tao! Lumabas na ako ng tuluyan ng gate para silipin
kung sino man yung nagdoorbell. Kaso...
Halos mapanganga na naman ako sa nakikita ko ngayon.
"Teka Kath. Kumpleto na sana lahat. Wala lang akong dalang chocolates."
"Okay lang yun! Bumili si Quen kanina ng chocolate mousse! Ang sarap!" ngiti kong sinabi.
Halaaaaaa, nagtampo ata siya! Sumeryoso yung tingin eh!
"Eto joke lang! Wala nanlibre lang yun ano ka ba."
"Siguraduhin niya lang."
"Wag ka na magselos DJ! Hindi ko ipagpapalit ang roses at heart-shaped balloon na 'to sa kahit
ano pang ibigay ng ibang tao sakin! Okay?"
"Okay. Pero, teka." ngumiti na naman siya ng nakakaloko.
"Ano na naman yang naiisip mo ha?"
"May chocolates pala akong ibibigay dapat sayo. Kaso, nakain ko na." kumunot yung noo ko.
"Sayang naman! Pero bakit mo yan sinasabi sakin?" nag-evil smile siya bigla.
"Meron pa naman sigurong natitirang chocolate flavor sa labi ko. Kung gusto mo lang tikman..."
sabay lip-bite niya.
Baliw talaga 'tong boyfriend ko!
"Ikaw talaga. Basta maka-tsansing eh 'no?" tumawa siya. Natawa na rin ako.
"Eto naman. Hindi mo na nga ako pinansin ng ilang araw eh." nagpout pa siya. Aww! Ang cute niya
talaga!
Hmm, sige na nga.
Pg379Pg379
"Sige na nga master ko. Bibigyan na kita ng special kiss ko! Para happy ka na!" at parang bata,
ngumiti naman siya at lumapit sakin.
"Tatanggapin ko yan ng buong-buo!" pumikit na siya kaya pumikit na rin ako.
Palapit na ng palapit ang mga labi namin ng biglang nakarinig kami ng sigawan.
"HUWAAAAA! ATE KUYA WAG KAYO CHUP-CHUP!" natawa kami biglang pareho nun at napabitaw sa isa'tisa. Nagkatawanan na lang kami.
"Saan mo ba kasi nahanap yang mga batang yan? Eto talaga! Dinemonyo mo 'no?"
"Hindi ah! Kids, dinemonyo ko raw kayo?" nananakot ba 'tong si DJ? Siraulo talaga kahit kelan.
Hahaha!
Nagshake ng heads yung mga kids at yung isang sobrang chubby na batang lalaki, nagstep-forward
at nagcross-arms. "KUYA. WHERE'S MY 20 PESOS! GIVE IT TO ME! I WANT CORNETTO RIGHT NOW!" aba.
English-speaking 'tong mga batang 'to ah! Hahaha!
Yung ibang bata nakisabay pa. "20 PESOS! 20 PESOS! GIVE US NOW OUR 20 PESOS!"
"Hahaha! Pft! Hahaha may utang ka pala DJ eh! Hahaha!" di ko mapigilan yung tawa ko. Nakakatawa
kasi eh!
Binigyan niya ako ng death glare, pero ngumiti ulit bigla. Actually, hindi ngiti eh.
"HOY ANO NA NAMANG PINAG-IISIP MO DYAN?!" lumapit lang siya sa mga kids at may binulong. Mayamaya, lahat sila, nag-evil smile sakin.
Uh-oh. Alam ko na 'to ah! Oh no. No. Noooooooo!
"TAKTE KA DJ! WAG MO KONG HABULIN! HUWAAAAAAAA!" oo! Tama nga naiisip niyo!
Hinahabol na naman ako ni Pigney and friends! Huwaaaaaa help!
Pg380Pg380
CHAPTER 42.
KATHRYN'S POV
HOUSE
Pagkagising ko, sumasakit na naman ang ulo ko.
Hayy, inaatake na naman ako ng disorder ko. Kailan ba hindi?
Bumangon na ako at nag-ayos ng onti bago lumabas ng kwarto ko. Wala namang pasok ngayon.
Saturday kasi.
Pagbaba ko sa may living room, nakarinig ako ng taong humihikbi. Pagkatingin ko...
"Kuya?! Bakit ka umiiyak?" napalapit kaagad ako sa kanya.
Umiiyak lang si kuya. Nasasaktan na tuloy ako. Bakit siya umiiyak?
Hindi siya ganito. Lalaki siya kaya hindi siya madaling umiyak. Tama pala yung sinabi ni mommy,
kapag umiyak ang lalaki, 5 times na mas masakit kumpara sa babae.
Sabi ni DJ hindi maapektuhan yung pamilya namin. Hindi nila kami gagalawin.
Mali pala ako.
Takte naman oh! Sino sa pamilya nila ang may kasalanan? Badtrip!
"Mommy, it's all my fault. I'm sorry. I'll fix this."
"Anak, hindi mo kasalanan yung nangyari. Nag-offer kasi yung CEO ng kumpanya kay Neil."
"Anong offer?"
"Mas mataas na ranggo ang ibibigay sa kuya mo, kapalit ng pagkumbinsi sayo na layuan mo na ang
anak ng mga Montenegro."
Whaaaaaaat?!
Sinong baliw ang gagawa ng ganun? Ano ba yan! Pati pamilya ko dinadamay!
Teka, sino pa nga ba?
Malakas ang pakiramdam ko.
Pg383Pg383
---------------------------------MONTENEGRO UNIVERSITY
Naglalakad ako. Hinahanap ko si DJ. Nasaan na ba siya? Putek. Kailangan kong sabihin yung
problema ng kuya ko.
DJ, nasaan ka na naman? Hindi ka rin ma-contact?
Lalagpasan ko na sana yung secluded hallway sa may Asian Studies building ng biglang may 2
familiar faces akong nakitang nag-uusap.
At isa dun si DJ.
Bakit kausap niya si Julia?!
Baka wala lang naman. Pero bakit, parang ang personal ng pinag-uusapan nila?
Nagtago ako sa may punong-kahoy at pinakinggan yung pinag-uusapan nila.
"Julia naman."
"Why Daniel? Are you gonna beg for me to come back to you?" huh? Anong pinagsasabi ng maputlang
hilaw na 'to? Feeling siya ha!
Pero... teka...
Nanlaki yung mata ko sa ginawa ni DJ.
Pg385Pg385
To: Julia
OO. PUPUNTA AKO SPOILED-BRAT.
Nagmadali na ako para mapuntahan si Julia sa university. Sana matapos ng maaga yung gusto
niyang sabihin, namimiss ko na girlfriend ko!
-------------------UNIVERSITY
"Tss, gusto mo pa talaga dito sa secluded hallway. Nyeta." tumawa lang siya.
"Stop cussing! Bakit? Kinakabahan ka ba? Kasi tayong dalawa lang?"
"Bakit ako kakabahan? Nasisiraan ka na ba? Mas mabuti na rin sigurong dito tayo mag-usap. Para
walang makakita na kasama ko ang isa sa pinakamaarteng babaeng kilala ko." sabay smirk ko sa
kanya. Tss. Anong akala niya sakin?
Pg388Pg388
"Whatever. At least, sinusunod mo naman ang gusto ko. You're under my charms." nag-wink pa
sakin. Tss.
"Hindi ako magpapa-under sayo. At anong charms? Meron ka ba nun?" sumimangot siya.
"Meron kaya!"
"Talaga? Bakit hindi ko napapansin?" nag-smirk ulit ako sa kanya. Haha. Sige, maasar ka lang.
Pahamak kang babae ka.
"Ewan ko sayo! Ugh. Nasisira beauty ko sayo!"
"Beauty? Sa tingin mo maganda ka?"
"OO!"
"Tingin mo lang yun."
"Argh! Please, shut up!"
"Bakit natatamaan ka? Totoo kasi."
"SHUT UP! MAGANDA AKO OKAY?!"
"Hindi yun ang nakikita ko." sabay ngiti ko ng nakakaloko sa kanya. Gantihan lang 'to.
Nagpapakampi kasi sa tatay kong puro pera ang gusto.
"Daniel naman. Ayokong makipagtalo sayo! Stop it!"
"Ano ba kasing pinunta ko dito? Para maipagmalaki mo na maganda ka?" maganda nga siya. Yung
ugali naman, wala ring kwenta.
"Hindi yun. Well, hear me out."
Pg389Pg389
"Oh, ano?"
"I just fired Neil Santiago from our Real Estate Company!" huh?
Teka. Kuya ni Kath yun!
"Buenavista ka ba talaga? Bakit napaka-pakielamera mo? Ha?! Sinusunod ko na nga ang gusto ng
tatay ko na ayusin yung engagement natin, kapalit ng hindi niya paggalaw sa pamilya ni Kath
tapos ikaw?! Makikielam ka pa?!"
"I'm sorry. Pero yun ang gusto kong gawin. Kaya wala ka ng magagawa. Now, I'll leave you
alone to think okay? Maiisip mo rin na ako talaga ang para sayo. And besides, I'm your fiancee,
even if you accept it or not."
Shit, ang dami ng nadadamay sa gulong 'to. Ano ba kasing dapat kong gawin?
Isa lang naiisip kong gawin. Kahit ayoko. Kailangan.
Para kay Kath.
"Julia naman."
"Why Daniel? Are you gonna beg for me to come back to you?" hindi ko sinagot yung tanong niya.
Sa halip...
Hinalikan ko siya.
Labag sa loob ko yung ginagawa ko ngayon. Pero, no choice...
Kath, ginagawa ko 'to para sayo.
Bumitaw na ako maya-maya, halatang gulat si Julia sa ginawa ko.
"Daniel. What the hell is that?"
"Alam ko gusto mo yung ginawa ko." expressionless kong sinabi.
Ngumiti siya at lumapit sakin. Ipinaikot niya yung kamay niya sa magkabilang braso ko.
Pg391Pg391
"Well, yeah! Of course. I liked it. But I like you more." hinalikan niya ulit ako. This time, I
didn't respond. Hinayaan ko lang siya mag-isa.
Bumitaw siya maya-maya at nakatingin lang sakin. Curiosity in her eyes.
"Hinayaan mo akong halikan kita? Hahaha! Oh my freaking gosh! You're smitten by me!" tinulak ko
siya ng mahina at tinignan siya ng seryoso.
"Gawin mo na ang lahat ng gusto mo. Kung gusto mo, lagi kitang samahan, gagawin ko. Aakto akong
fiancee mo, gagawin ko. Wag na wag mo lang gagalawin si Kath."
"Hmm. That's a good deal! Okay, sure!"
"Ibalik mo na rin sa trabaho ang kuya ni Kath. At wag na wag mong gagalawin ang pamilya nila,
at kung sino mang malapit sa kanila."
"Okay! I'll do it! And in return..." lumapit siya sakin at niyakap ako ng mahigpit. "Like me."
"Yun lang ang hindi ko magagawa, Julia. Dahil kahit anong mangyari, si Kath lang. Si Kath lang
ang gugustuhin ko at mamahalin ko."
"Whatever! Mawawala pala ako ng one week Daniel. After nun, let's date! Alam ko naman na
mamimiss mo ako. Papayag ka naman diba?" mapipilitan na naman ako nito...
"Oo na."
Kath, kahit anong mangyari, gagawin ko ang lahat para hindi ka na masaktan ulit.
CHAPTER 43.
DANIEL'S POV
AFTER 3 DAYS
To: Slave.
Kath ko, text me back please.
Pg392Pg392
Napakamot na lang ako. Pang-53rd text ko na 'to kay Kath, hindi pa rin siya nagrereply.
Tinatawagan ko siya ng ilang beses, hindi sinasagot. Anong nangyari dun?
"3 days Kath. 3 days na." bulong ko sa sarili ko.
Isang linggo lang mawawala si Julia. At 3 days ng lumipas simula nun. Gusto ko na si Kath lang
ang pagtuunan ko ng pansin.
Next week, engagement na namin ni Julia. At dun ko na gagawin ang plano ko. Nagtitiis na nga
lang ako. Malapit na naman. Hindi ako papayag na ikasal sa babaeng yun.
Pero paano ko maisasagawa yung plano kung mismong si Kath, nawawala?
Hindi siya pumasok. Nag-aalala ako sa kanya. Anong nangyari kay Kath?
Hindi kaya, may ginawa na namang mali si Julia?!
Tangna naman oh. Subukan niya! Hindi ko siya papalampasin!
Pero takte. Nakaramdam ako ng kaba. Putcha, pupuntahan ko na nga lang si Kath!
Nagcutting ako at pumunta na sa carpark. Pinaandar ko kaagad yung kotse ko. Gusto ko ng makita
si
Kath.
--------------------KATHRYN'S HOUSE
Nagdoorbell ako sa gate nila. Bakit ang tagal naman?
Maya-maya nakita ko na binubuksan na ni Neil yung gate.
"Neil! Si Kath?" imbes na sagutin niya yung tanong ko.
Pg393Pg393
Napasinghap na lang ako ng hindi pa rin siya nagrereply, ang dami ko na ring missed calls sa
kanya. Takte naman oh, hindi ko ba siya makakausap ng matino? Psh!
Biglang nagvibrate cellphone ko. Si Kath?!
Binuksan ko kaagad, tss. Akala ko galing sa kanya, kay Albie pala.
Binasa ko at halos mapasigaw ako ng 'yes' ng sinabi niya na pumasok na si Kath. Palabas na daw
sa front gate.
Tumakbo ako ng mabilis para makita ko na si Kath. Alam ko na matampuhin siya, kaya kahit ilang
beses pa akong magpaliwanag, gagawin ko. Basta kausapin niya lang ako ulit.
Sa wakas, nakita ko na rin siya pagkalipas ng ilang araw.
"Kath!" kumaway pa ako sa kanya. Nakangiti siya. Hindi siya galit sakin?
Sisigaw pa sana ako ng isang beses ng bigla na lang may umakbay sa kanya.
Bakit kasama niya si Enrique?!
Pg395Pg395
"Mahal na mahal kita gago! Ang pagkakaiba lang natin, two-timer ka!" hinila ko siya ulit ng
sobrang lakas para sumakay na siya sa kotse ko.
"Ano ba?! Saan ba tayo pupunta?! Bitawan mo nga ako!" itinulak ko siya ng mahina lang sa
shotgun seat ng kotse at nilagyan siya ng seatbelt, pagkatapos, sumakay na ako.
"Ano ba DJ?!" tatanggalin niya na sana yung seatbelt niya kaya lang pinigilan ko.
"Kath naman! Mag-uusap tayo! Please, wag kang ganyan!"
"Ano pa bang pag-uusapan natin ha?!"
"Marami! Kaya pwede ba wag ka munang magreklamo?!" tumahimik siya pero sinamaan niya lang ako
ng tingin. Hard-headed talaga 'tong si Kath. Nakakainis. Aamuin ko na lang.
Sinimulan ko na mag-drive. Takte naman, hindi ko alam kung paano ko sisimulan yung
pagpapaliwanag ko!
Nakatingin lang siya sa windshield, malungkot. Bakit ganun, parang pumayat siya? At, ang laki
na ng eyebags niya. Iyak na naman siya ng iyak.
Gago ka DJ, sinaktan mo na naman siya.
"Kath, wag mo namang pabayaan sarili mo. Puyat ka ba at hindi kumakain ha?"
"Wala kang pakielam." sagot niya ng di nakatingin sakin.
"Kath, wag ka namang ganyan. Please." hinawakan ko yung kamay niya pero tinabig niya lang yun.
"Kath, ginagawa ko naman lahat! Wag ka namang magmatigas dyan!"
"Nagmamatigas ba ako ha?!" tumingin siya sakin. "Ayoko lang na niloloko ako!"
"Niloloko? Ikaw?! Kath, kung ano man ang nakita mo, hindi totoo yun!"
Pg397Pg397
"Hindi totoo? Hindi ako bulag DJ! Nakita ko with my own eyes! Hinalikan mo si Julia!"
"Kath! Hindi ko ginusto yun! Maniwala ka naman sakin!"
"Stop the car."
"Damn it! Kath naman! Ginawa ko yun para hindi niya na galawin ang pamilya niyo!"
"I SAID STOP THE GODDAMN CAR!" pinahinto ko yung kotse ko.
"Kath, anong gagawin mo?!" tinanggal niya yung seatbelt niya. "Umuulan Kath! Saan ka pupunta?!"
"KUNG SAAN HINDI KA KASAMA!" lumabas siya ng kotse at binalibag ang pinto.
Tae naman. Kath talaga! Ang tigas ng ulo! Ang hirap kausapin! Ang lakas pa ng ulan! Tae naman!
Lumabas na ako ng kotse at hinabol siya.
"Kath! Please naman! Makinig ka sakin! Magpapaliwanag ako!" naglalakad siya ng mabilis papalayo
sakin.
"Kath naman!"
"Wag mo nga akong susundan!"
"Tss! Kath naman! Diba promise natin sa isa't-isa, trust lang? Bakit kung ano yung nakita mo,
yun lang ang pinaniniwalaan mo ha?!" napatigil siya sa paglalakad at tumingin sakin.
"Hindi naman nawala yung trust ko sayo. Ang masakit lang kasi, hindi ko na maintindihan yung
nangyayari. May patutunguhan pa ba 'to DJ? Eh siya na pinili mo eh."
"Hindi ko siya pinili. Kailangan ko lang gawin yun para hindi niya na guluhin yung pamilya mo.
Hindi mo pa rin ba maintindihan?" lumapit ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. "Gagawin ko
Pg398Pg398
Si Kath talaga, grabe kung magtampo. Pero iintindihin ko na lang. Nasaktan ko na naman kasi.
Ang gago mo talaga kahit kailan DJ.
Biglang kumulog ng malakas. Ang dilim na ng langit. Tss. May bagyo na ata eh.
Nasaan na ba yung kotse ko? Tss. Ang layo pala ng napuntahan namin. Tumakbo kasi si Kath.
Ang lakas pa ng ulan. Putcha, hindi ko makita yung kotse! Nasaan na ba kami?!
"DJ, gusto ko ng umuwi!"
Pg400Pg400
"Bakit ba ang taas ng pride mo? Ayaw mo tanggapin yung paliwanag ko? Nasaan na yung Kath na
laging tinutupad yung promise niya? Diba nagpromise tayo sa isa't-isa na wag mawalan ng trust?
Nasaan na yung trust na yun ha?!"
His words. His words is like a knife that stabbed me in the heart.
Nakatingin lang ako sa kanya. Mukhang pagod na pagod na siya. Nababasa pa siya ng ulan.
"D-DJ..." hindi niya ako pinansin, patuloy lang siyang naglalakad. Papunta na kami dun sa bahay
na sinasabi niya.
Nakatitig lang ako sa kanya. Paulit-ulit na nagrereplay sa utak ko yung sinabi niya.
"Bakit ba ang taas ng pride mo? Ayaw mo tanggapin yung paliwanag ko? Nasaan na yung Kath na
laging tinutupad yung promise niya? Diba nagpromise tayo sa isa't-isa na wag mawalan ng trust?
Nasaan na yung trust na yun ha?!"
Ano na bang nangyari sakin? Bakit ba ang hirap siyang patawarin? Hindi naman nawala yung trust
ko sa kanya kaso hindi ko lang naman alam kung ano yung papaniwalaan ko...
Buti na lang, umuulan. Kaya kahit papaano, pwede akong umiyak ng palihim. Nasasaktan ako. Lalo
na sa mga sinabi niya.
Kath, ano na ba kasing nangyayari sayo?
Hindi ko alam na ganito pala ganito pala yung pakiramdam. Yung pakiramdam na sinabi sayo kung
ano na ang nangyayari sayo.
Nagbago na ba ako? Hindi na ba ako yung dating Kath? Yung dating nerdy girl na may gusto sa
master
niya? Ako na ba yung possessive girlfriend na madaling magselos at madaling mawalan ng trust sa
mahal niya?
Alam ko nasasaktan ako sa mga nangyayari. Pero, hindi ko man lang naisip na nasasaktan na rin
siya. Napaka-selfish ko. Napaka-selfish.
"DJ."
Pg402Pg402
Hindi niya man lang ako binigyan ng second glance. Patuloy lang siyang naglalakad.
Nakikita ko na yung bahay. Maliit lang siya at mukhang yari sa kawayan. Nag-iisang bahay lang
siya sa lugar na 'to.
Pagkarating namin sa tapat ng bahay na tinuro niya, kumatok siya sa pinto.
"Tao po!" ilang segundo ang lumipas bago bumukas yung pinto.
May dalawang matanda na lumabas. Isang babae at isang lalaki. Mukhang mag-asawa.
"Nako! Iho, iha, anong nangyari sainyo?"
"Mawalang-galang na po. Pero, stranded po kasi kami. Malayo po yung narating namin kaya hindi
kami makabalik sa kotse. Kailangan po namin ng matutuluyan ngayong gabi."
"Ganun ba iho, halina pumasok kayo. Grabe basang-basa kayo! Edgar, kumuha ka muna ng
dalawang twalya sa aparador, mukhang nilalamig pa ang dalawang 'to." iniupo ako ni DJ sa may
sofa nilang gawa rin sa kawayan at tumabi siya sakin, pero hindi niya ako tinitignan.
Umupo sa kabilang sofa ang matandang babae.
"Ako nga pala si Carol. At yung lalaki kanina, asawa ko na si Edgar. Pasensya na kung ganito
lang ang tirahan namin ha. Matatanda na rin kasi kami."
"Okay lang po yun. Sorry po talaga sa abala." nasabi ko na lang. Nakakahiya naman kasi sa
kanila.
"Tawagin niyo na lang akong Lola Carol."
"At tawagin niyo na lang akong Lolo Edgar. Eto na ang twalya niyo." dumating na rin si Lolo
Edgar at umupo sa tabi ni Lola Carol.
"Salamat po." inabot ko yung twalya kay DJ. Teka, bakit hindi siya nagsasalita hanggang ngayon?
Pg403Pg403
"Iha, inayos ko na rin ang pwede niyong tulugan. Malamig ang panahon ngayon dahil may
bagyo, kaya kahit wag na kayong mag-electric fan. Pasensya na rin kung wala kaming kuryente
ngayon, brown-out sa lahat ng lugar na naapektuhan ng bagyo."
"Wala pong problema yun lolo. Sorry po talaga sa abala."
"Teka, bakit ba napalayo kayo sa kotse niyo? At mag-ano ba kayo?"
Isasagot ko na sana na mag-ex boyfriend kami. Kaso hindi naman talaga kami nag-break. At kahit
sinabi ko yun, ayoko naman talaga.
"Mag-boyfriend--"
"Mag-asawa po kami." napatingin ako kay DJ. Anong sabi niya?!
"Mabuti naman kung ganun. Pwede kayong magtabi sa kwartong tutulugan niyo. Anong mga pangalan
niyo?"
"Daniel po. Siya naman si Kathryn." sabi niya ng hindi pa rin nakatingin sakin.
Hindi niya ba talaga ako papansinin?
"Sumama ka muna sakin iha, papahiramin kita ng pamalit. Basang-basa ka na."
"Salamat po."
"Edgar, pahiramin mo na lang ng damit mo si Daniel at baka magkasakit pa yan, basang-basa din
siya."
"Alam ko Carol. Maghahanda na rin ako ng hapunan. Alas-syete na ng gabi." 7PM na? Grabe gabi na
pala.
Paano yan, hindi ko macontact si mommy o kaya si kuya. Walang signal phone ko. Yung cellphone
naman ni DJ, naiwan. Hays. Bukas na lang ako magpapaliwanag.
Pg404Pg404
"Lika na iha." sumunod na ako kay lola. Pagkapasok namin ng kwarto nila, pinahiram niya ako ng
underwear at isang daster na may flower design.
"Pasensya na kung yan lang ang mapapahiram ko sayo iha. May makapal na kumot naman sa loob ng
kwarto niyo ng asawa mo kaya magiging komportable pa rin kayo sa pagtulog."
"Nako, wala po yun. Nahihiya po ako sainyo. Salamat po sa pagtanggap niyo sakin."
"Wala yun. Ilang taon na rin na walang dumalaw samin. Yung anak naming babae, nasa ibang bansa
at nagtatrabaho. Mabuti na rin na may panauhin kami kahit minsan."
Napatingin ako bigla sa side table ng kama nila ni lolo. May picture frame nilang dalawa. Black
and white pero teenager pa ata sila nito?
"1972 pa yan iha, 18 years old kami ng nagpakasal ni Edgar. Hanggang ngayon, matatag pa rin
kami." napangiti naman ako sa sinabi ni nanang.
"40 years na po pala kayo. Buti naman po at strong pa po kayo. Hindi po ba kayo nahihirapan?"
"Normal lang na mahirapan sa relasyon, lalo na sa pag-aasawa iha. Kaya ang advice ko sainyo ng
asawa mo, wag kayong bibitaw sa isa't-isa." hindi naman kami mag-asawa eh.
Pero natuwa ako kasi, kahit ngayon lang, pwede kong maging asawa si DJ.
"Salamat po ha? Sige po magbibihis muna po ako."
"Sige maiiwan na muna kita." lumabas na si lola kaya nagbihis na ako. Buti na lang kasya.
Nako. Paano ba 'to..." nakalimutan ko na sakitin pala 'tong master ko. Kaya siguro hindi siya
nakakapagsalita ng maayos. Kanina pa siya nanginginig sa lamig. Naulanan kasi eh.
"May problema ba sa kanya iha?"
"Uhm, opo. May gamot po ba kayo dyan para maiwasan ang lagnat? Kung meron po, pahingi
po. Nagchichills po kasi siya." tumayo kaagad si lola at may kinuha sa cabinet nila. Tapos
binigay
sakin.
"May extra blanket pa kami, kukunin ko mamaya pagkatapos nating kumain. Gamitin niyo yun para
mawala ang chills mo, iho. Uminom ka rin ng maraming tubig ha?"
"S-s-sige po." nanginginig na sabi ni DJ.
Nagdasal muna kami bago kumain. Pagkatapos, pinainom ko na kaagad ng gamot si DJ.
Nagpasalamat muna ako kela lola at lolo bago ko inalalayan si DJ papasok ng kwartong tutulugan
namin.
"Kung may kailangan kayong dalawa, katukin niyo lang kami sa kabilang kwarto ha? Wag kayong
mahihiya."
"Sige po lola. Salamat po." pagpapasalamat ko.
Pinaupo ko si DJ at pinunasan siya sa noo niya.
"DJ. Bakit hindi ka nagsabi na nagchi-chills ka na pala." nakaiwas pa rin yung tingin niya
sakin. Tsk. Ang taas din ng pride ng lalaking 'to eh.
Pero alam ko ako yung OA kanina, kaya hahayaan ko na lang. Nagtatampo siguro.
"DJ, inaantok ka na ba ha? Matutulog ka na? Lika kukumutan na kita." hindi niya ako pinansin,
sa halip, nakaupo pa rin siya patalikod sakin.
Kath kasi eh. Napaka-OA mo talaga! Haist! T^T
Pg406Pg406
"DJ. I'm sorry." niyakap ko siya patalikod. Binaon ko yung ulo ko sa braso niya. "I'm sorry
kung sa tingin mo nagbago na ako. Ako pa rin naman 'to. Nabulag lang siguro ako sa selos at
galit. Alam mo naman ako, first time kong mainlove ng ganito. Hindi ko alam kung kailan ba
dapat magreact o hindi." naramdaman kong nag-loosen up siya.
"DJ..." pinagpatuloy ko yung sasabihin ko sa kanya. "Sorry na rin kung lagi kong kasama si Quen
ngayon. Sa totoo lang, gusto ko lang makuha yung atensyon mo. Gusto ko kasi maramdaman mo yung
nararamdaman ko kapag kasama mo si Julia. Kasi naman, aish. Ewan ko kung anong
nangyayari sakin! Basta sorry na! I'll trust you! Hindi ko na papairalin ang pride
ko!" napasinghap ako.
"Kaya DJ, please. Master naman, wag na pairalin ang pride, please? Wag ka na magtampo, please?"
Hindi man lang siya gumalaw. Parang statwa lang siya. Tss. Nagtampo nga sakin.
O baka dehydrated lang? Kulang pa pala siya sa tubig! Tama. He needs water!
Bumitaw ako nun at tumayo para pumuntang kusina nila lola ng biglang naramdaman kong hinila ako
ni DJ.
"D-DJ..." napaupo ako sa tabi niya.
Hinaplos niya yung buhok ko at niyakap ako ng mahigpit.
"Sorry Kath kung nahihirapan ka na sa sitwasyon natin. Ayokong bumitaw ang isa satin. Alam mo
naman yun diba? Yung kiss na yun, wala lang yun. Ginawa ko lang yun para hindi niya magulo ang
pamilya mo. Nabalik na naman si kuya Neil sa trabaho." teka lang.
"Ikaw ang dahilan kung bakit binalik si kuya sa trabaho niya?"
"Oo."
"At ang kapalit nun ay ang pagkukunwaring fiancee mo kay Julia? Ay, mag-fiancee na nga pala
kayo." sumimangot siya bigla at piningot yung ilong ko.
Pg407Pg407
"Alam mo naman na iiwan ko siya. Hahanap ako ng tyempo, hahanap ako ng butas sa mga
Buenavista para kung sakaling magtanan tayo, hindi pa rin nila magagalaw ang pamilya mo."
"DJ. I'm really sorry if I doubted you. Siguro naapektuhan talaga ako sa mga nangyari kaya
ganun. I'm sorry." niyakap niya ako ulit ng mahigpit.
"Naiintindihan ko. Kahit napaka-unreasonable mo minsan. Basta Kath, subukan mo lang na iwanan
ako nako."
"Eto naman! Bakit kita iiwan? Ayoko nga. Kahit anong mangyari, hindi ako bibitaw."
"Grabe, ang lamig talaga Kath." ay shet! Nakalimutan ko, may chills pala siya!
Tumayo ako pero hinawakan ni DJ yung kamay ko. "Saan ka pupunta?"
"Kukuha lang ako ng tubig. Para hindi ka madehydrate."
"Sama ako."
"Eto naman, tubig lang naman yun. Makikita ko pa naman kahit brown-out. Dyan ka lang okay? Wait
for me." aalis na sana ako ng hilahin na naman niya yung kamay ko.
"Ano na naman?"
"Break na ba talaga tayo? Pwedeng hindi na? Bawiin mo na slave kundi papahirapan
kita!" natawa ako sa sinabi niya. Tignan mo 'tong lalaking 'to, may sakit na nga, nakuha pang
maging childish.
Lumapit ako sa kanya at hinalikan siya sa labi. Sandali lang yun pero pagkatapos nun, natulala
si DJ.
Natawa na lang ako paglabas ko. Namiss ko siya, at namiss nga niya ako.
Kumuha na ako ng pitcher of water at dalawang baso para samin at pumasok na sa kwarto. Nilapag
ko yung kinuha ko sa side table.
Pg408Pg408
"Huh? Bakit?"
"Para may indirect kiss tayo." sabay wink niya.
AYAN NA NAMAN SIYA. BUMALIK NA ANG KISSING MONSTER. HUHUHU.
"DJ, mag-behave ka!"
"Malamig Kath. Gusto ko ng body heat." nanlaki yung mata ko sa sinabi niya.
"Wag ka ngang ganyan DJ! Isa!"
"Dalawa?"
*poink*
"Aray ko naman Kath." hinimas niya yung ulo niya.
"Inumin mo na kasi 'to!"
"Aish sige na nga." ininom naman niya yung tubig. Naka-dalawang baso pa nga siya eh.
Ibinalik niya yung baso sa side table at humiga na sa kamang gawa rin sa kawayan.
"Ang sakit naman sa likod nito. Aish! May pa-takbo takbo ka pa kasing nalalaman. Tss."
"Sorry naman! Kasi naman eh! Oo na ako na may kasalanan!" sige na, ako na lahat.
"Huy Kath! Joke lang!" kinakalabit niya ako. "Kath, joke lang yun ano ka ba. Hindi kita
sisisihin
Pg409Pg409
'no."
"Nagkasakit ka pa dahil sakin. Ano ba yan, napaka-irresponsible kong girlfriend sayo."
"Lika nga dito." hinila niya ako pahiga, papunta sa kanya. Nakahiga na ako sa braso niya.
"Sorry DJ."
"Wag ka ngang mag-sorry. Tss, eto talagang asawa ko oh."
"Oy, oo nga pala! Bakit kanina, sinabi mong mag-asawa tayo sa kanila?" ngumiti lang siya sakin
ng nakakaloko.
"Kapag sinabi ko kasing magboyfriend-girlfriend tayo, hindi tayo pwedeng magtabi. Alam mo naman
ang mga matatanda kung paano mag-isip." hmm, oo nga naman.
"Gusto mo ako makatabi? Ayie! Namiss niya ako!"
"Malamang. Halos isang linggo nga kitang hindi nakita. Nakakainis, sayang yung time."
"Wag ka na sumimangot dyan! Yakapin na lang kita." niyakap ko siya ng mahigpit.
"Teka, nilalamig pa rin ako. Ayusin mo naman yung kumot sating dalawa." inayos ko naman. "Ayan,
eh di parehas tayong hindi lalamigin. Kaso, may kulang pa."
"Ano yun?"
"Edi yung mas mahigpit na yakap." halos hindi na ako makahinga sa yakap niya. Grabe makayakap
eh, wagas.
"Namiss talaga kita Kath." sabay halik niya sa labi ko. Napakagat-labi naman ako nun.
"Namiss din naman kita eh. Sobra-sobra."
Pg410Pg410
"Hmm talaga?"
"Oo naman DJ. I miss you." hinalikan ko siya sa labi niya. "I really miss you."
Ngumiti siya ng malungkot. "Matatapos rin 'to Kath. Soon. Just trust me."
Hindi ko alam kung matutuloy lahat ng plano. Walang kasiguraduhan kasi. Pero, isa lang ang
naiisip ko ngayon. Sapat na talaga na makasama ko siya.
Hindi muna ako bibitaw sa kanya. Hindi muna.
"I love you so much Kath." hinalikan niya ako sa noo.
"I love you too DJ."
And we slept under the same sheets, wishing this moment will never end.
CHAPTER 45.
KATHRYN'S POV
"Kath. Magpakasal na kaya tayo? Para wala ng problema?" nakatikim siya ng hampas sakin.
"DJ, be reasonable! Ang bata pa natin!"
"Nagsusuggest lang naman ako ah. Tss." sumimangot siya. Haist. -_Alam ko, worried na worried na siya dahil in three days, engagement party na nila ni Julia.
Tss. Anong magagawa ko?
Sinabi naman niya sakin na handa na lahat. Yung lugar kung saan kami magtatago, kung hanggang
ilang araw kami dun. Yun kasi yung plano niya. Mawala kami temporarily para mapag-isip ang dad
niya sa decision. Matino naman daw yung dad niya kaso when it comes to the real world?
Business is business.
Pg411Pg411
"Wag ka ngang ganyan! Siguro yun ang tingin ng dad mo na pinaka-best para sayo."
"Best? Tss. Puro pera kasi ang gusto niya. Pera, pera, pera! Simula nung namatay si mama, wala
na siyang inatupag kundi puro pera."
"DJ, intindihin mo na lang yung dad mo."
"Panigurado ako, kapag nameet ka ni dad. Magugustuhan ka nun." nakaramdam ako ng saya sa sinabi
niya.
"Weh? Serious?"
Piningot niya yung ilong ko. "Oo nga."
"Weh? Serious?"
"Oo nga." natawa ako sa expression niya. Last na.
Pg412Pg412
"Namiss ko yung ganito, Kath. Yung personal slave pa kita at master mo pa ako."
Ngumiti ako sa kanya. "Ganun pa rin naman tayo ah? Eto naman. Wag ka ngang manega." lumapit ako sa kanya at niyakap siya. "Matatapos rin lahat 'to, DJ. God will make a
way."
"Tama. Alam naman ni God na ikaw ang babaeng karapat-dapat para sa gwapong katulad ko." sabay
wink sakin.
"Ang yabang mo ah!"
"Totoo naman kasi eh."
"Hmp. Sige, sabi mo eh." nagtawanan lang kami.
Bigla ko na lang napansin yung matulis na bato sa ilalim ng puno.
"DJ! May bato!" kinuha ko yun at ipinakita sa kanya.
"Eh ano naman? Mahilig ka sa bato?"
*poink*
"Aray ano ba?!"
"Ang stupid mo DJ!"
"Eh ano bang silbi ng batong yan? Makakain ba yan?"
Pg414Pg414
*poink*
"Ang brutal mo naman Kath."
"Pwede kasi 'tong pang-ukit sa puno! Gaya nito." sumenyas ako sa kanya na tignan yung gagawin
ko.
Nag-ukit ako ng word na panigurado, maaasar siya.
"Ano yan Kath? P... I... G... N... E... Y? Pigney? Shit!" natawa ako sa reaksyon niya.
Sinamaan niya ako ng tingin at bigla niya na lang akong sinandal sa may puno.
"Trip mo ko Kath?"
"J-j-joke lang naman!" naiilang ako! Huhuhu. Ang lapit na naman niya sakin. Kasi naman, ang
bango niya! >//<
"Pagtripan kaya kita?"
"Joke lang naman yun!"
"Mabubura pa ba yung sinulat mo?" hala!
"Hindi! Nakaukit na kasi siya sa puno. Hehehe." napakagat-labi ako.
Nilapit niya yung mukha niya sakin at kinuha yung bato sa kamay ko.
Tumingin siya sa may puno. "May lalagay ako." tapos nagsmirk siya.
"Teka! Anong ilalagay mo?" umaalis ako sa pagkakasandal kaso ang bigat niya. >//<
Pg415Pg415
"Paanong bawi? Yung ito kikiss mo?" sabay turo niya sa lips niya. Kahit kelan talaga oh!
"Baliw! Ipagluluto lang naman kita ng favorite mo! Adobo!"
"Ikaw talaga. Girlfriend pa lang kita, para ka ng asawa kung makaalaga sakin. Paano kung maging
asawa na kita? Grabe, baka maspoil mo ko nyan!" pagmamalaki niya.
I smiled at that thought.
Inulit ko yung sinabi niya. "Eh ikaw? Boyfriend pa lang kita, para ka ng asawa kung
makaprotekta sakin. Paano kung maging asawa na kita? Grabe, baka di na ako madapuan ng lamok
nyan!"
"Talagang hindi!" natawa ako sa kaangasan niya.
Nagpalibot-libot lang kami habang nagkukwentuhan, nagtatawanan, at nag-uusap ng masinsinan, ng
biglang may tumigil na itim na van sa may tapat namin.
Nanlaki yung mata ko ng biglang may lumabas na mga lalaking may malalaking katawan at bigla
Pg419Pg419
Lord, please. Don't let anything bad happen to DJ. I'm begging you...
"DJ! Answer my question! Alam mo bang alalang-alala ako sayo ha?! Halos mabaliw na ako kakaisip
kung ano ng nangyari sayo o kaya kung ano ng ginawa sayo nung mga lalaking yun!" naiyak na
naman ako. Nakakainis kasi eh! Ano bang nangyari sa kanya?!
"Don't cry Kath..."
"Then tell me what happened!"
There's a moment of silence again on the other line before he answered my question.
"Si dad. Inutusan niya yung mga yun para bugbugin ako. Turuan ako ng leksiyon. Ang tigas daw
kasi ng ulo ko. Hindi ko daw siya sinusunod." napahawak ako sa bibig ko sa narinig ko.
"Dad... dad mo?"
"Yeah." he laughed. Pero alam ko na bitter laugh yun. "He knows my plan, Kath. All along, may
hired spy pala ang magaling kong tatay. Kaya nalaman yung plano na pagtatanan natin."
"Nasaan ka? Pupuntahan kita DJ. Baka kung ano ng nangyari sayo..."
"Nabugbog ako Kath. Malayo 'to sa bituka. *cough* Wala 'to."
"Huy, inuubo ka! Uminom ka nga ng gamot mo. Tapos pain reliever na rin! Puntahan na lang kasi
kita sa condo mo."
"Wala ako sa condo, Kath. Andito ako sa bahay ni dad. Hindi ako makakatakas. Bantay-sarado ako.
Sa engagement party pa ako pwedeng lumabas." nanghina ako bigla sa sinabi niya.
"DJ, hey. It's okay. Magkakaayos rin kayo ng dad mo. Okay?"
"Wala na Kath. Hindi na maaayos yung kay dad. Tanggap ko na naman na eh. Natawa nga ako sa
sinabi niya. Babawiin niya daw lahat ng mana ko at kung ano ang meron ako kung susuwayin ko
siya. Pero hindi yun yung masakit."
"Ano daw DJ?"
Pg422Pg422
"Sabi niya, dissapointed siya sakin." biglang nangarag yung boses niya.
"DJ? Umiiyak ka ba?"
"Wala 'to. Masakit lang lalamunan ko. Kumain ka na ba?" iniiba niya pa yung topic.
Alam ko naman na nasasaktan na siya dahil sa ginawa ng dad niya. Nahihirapan na siya. Halata
naman na pagod na pagod na siya.
"DJ, get some rest. Sundin mo dad mo okay?"
"Tss. Ewan. Wala naman siyang pakielam eh. Basta Kath, tuloy pa rin yung plano natin. Please
Kath, kahit anong mangyari, don't break your promise. Wala na akong pakielam kung
kamuhian ako ng tatay ko pagkatapos ng plano ko, o kaya mawala sakin lahat. Basta ikaw, wag
kang mawawala."
"Sige. Ingat ka."
"I love you Kath."
"I love you more DJ."
Napahawak ako sa unan ko pagkatapos ng tawag niya.
Ano 'tong nararamdaman ko? Na parang mali na lahat ng nangyayari? Na para bang, ako yung
sagabal sa buhay niya?
Mahal ko siya. At mahal niya ako. At sa pagmamahalang yun, nadissapoint sa kanya yung dad niya,
at mawawala pa sa kanya lahat kung matuloy man yung plano niya.
Oh my god, ano ba 'tong pinasok namin? Against all the odds ba talaga dapat?
Nahihirapan na siya. Ayoko siyang masaktan. Damn it. Parang nung dumating ako sa buhay niya...
Pg423Pg423
"Hello Kath?"
"Hey, are you busy?"
"Kanina. Pero ngayon hindi na. Why?"
Huminga ako ng malalim. Bahala na. Bahala na...
"Quen, I need your help..."
CHAPTER 36.
KATHRYN'S POV
ENGAGEMENT PARTY
One word. WOW.
Pg424Pg424
Ang ganda ng venue ng engagement party nila. Sa hotel ng mga Montenegro ang venue at ang
Buenavista naman ang nag-ayos ng lahat. White and black ang motif. Maraming buffet tables para
sa
mga guests nila, maraming servers at may malaking champagne bowl sa gitna. May malaking
chandelier sa ceiling at maraming crystals sa bawat wall. May malaking banner na nakakabit sa
pagitan
ng stairs nila.
ENGAGEMENT PARTY OF DANIEL MONTENEGRO AND JULIA BUENAVISTA.
Yeah right, ipamukha niyo pa sakin yan. Ako lang siguro ang middle-class dito. Paano ba naman
kasi lahat ng guests nila, elegant and powerful talaga. Marami nga akong nakitang celebrities!
Kaya
malamang, maraming media at press people na nagkalat. Walang-wala ako.
Kasama ko naman sila Zharm and Albie pero syempre, kasama muna sila ng family nila kaya ako
lang naiwan dito, sa may buffet table, umiinom ng cocktail drink. Ayokong makipag-usap sa kahit
sino, feeling ko kasi mapapahiya lang ako.
Pumunta lang naman ako dito dahil kay DJ.
"Kath." nagulat naman ako sa nagsalita. Pagkatingin ko.
"Hey Julia." nginitian ko siya ng pilit lang. Okay, bakit siya tumabi sakin?
"Enjoying the party?"
"Somehow. Why?"
"Wala. You're alone kasi. Wala kang escort?" gusto ko sanang sabihin si DJ kaso wala na naman
akong karapatan na sabihin yun. Escort niya si DJ.
"I don't need an escort Julia. I'm fine, thank you." lumayo ako sa may buffet table pero
nagulat ako ng tawagin ako ni Julia ulit.
Tinignan ko siya. "What?"
Lumapit siya sakin. "We need to talk. In private."
Pg425Pg425
"Sure." kunot-noo akong sumunod sa kanya. Sa may girls' rest room lang pala.
Buti walang tao. Vacant lahat ng cubicle. May maliit na ottoman sa loob ng rest room kaya dun
ako naupo. Tumabi siya sakin.
"You look pretty in blue, Kath." napatingin naman ako sa dress ko. Simpleng blue baby-doll
dress ang outfit ko.
"Thank you. You look pretty too." maganda talaga siya ngayon, color white na may black sequins
at empire-waist pa ang dress niya. Nagmukha na naman siyang living doll.
Pero wait. Ano ba 'to? Bolahan?
"Ano bang pag-uusapan natin Julia?" ngumiti siya sakin. Eh? Why is she smiling? Naweweirduhan
na ako sa kanya.
"Kath. Favor?"
"What?"
"I love Daniel. At gagawin ko ang lahat for him." hinawakan niya yung dalawa kong kamay. "I
promise not to hurt him. Makakaasa ka sakin."
"What are you saying?"
"I'm just assuring you. Ibigay mo na sakin si Daniel. Hindi ko na guguluhin ang family mo.
Please?"
Napanganga lang ako sa ginawa niya. Gusto kong tumawa. Well, tumawa na nga ako.
Tinignan niya lang ako na para bang sinasabi niyang 'nababaliw ka na ba?'
"Bakit ka tumatawa? May nakakatawa ba sa sinabi ko?"
Pg426Pg426
"Meron. Mukha ka kasing tanga. Hindi bagay sayo magpakabait at magmakaawa." tinanggal ko yung
kamay ko na hawak niya at tumayo. "Look, Julia. Kung hihiwalayan ko man si DJ, hindi yun dahil
sayo. At pwede ba, wag kang plastic. Yung mukha mo nga plastic na ugali mo pa
kaya?" nagulat ako ng tumayo siya at sinampal ako. Galit na galit siya.
"How dare you! You... you ugly person! Hindi ako nagpaplastic surgery! At please, wag kang
insecure sakin!"
"Ako? Insecure?" tumawa ako. "Iniiba mo yung topic eh. Tanggapin mo na kasi yung katotohanan."
"What are you saying bitch?"
Lumapit ako sa kanya at tinitigan talaga siya sa mata. At nginitian ko siya ng malungkot.
"Kahit mapasayo si DJ, alam kong hindi ka niya mamahalin. Piece of advice, magbago ka. Kung
mahal mo talaga si DJ gaya ng sinasabi mo, aalisin mo yang masamang ugali mo sayo." with that,
tumalikod na ako at lumabas ng rest room.
Napaupo ako sa pagod. Pagod na pagod na ako. Lagi na lang. Ang daming kumukontra. Konting
panahon na lang naman yung hinihingi ko. Konting araw... oras... minuto... segundo. Hindi pa
ako mabigyan ng tadhana.
Nasasaktan na ako kapag iniisip ko pa lang kung anong gagawin ko. Pakiramdam ko,
napakawalangkwenta kong tao. Ayoko lang naman masaktan ang mahal ko. Ayoko lang. Mas mabuting
ako na lang ang masaktan wag lang siya.
Bigla na lang namatay ang mga ilaw at may lumabas na video sa malaking projector screen na
nakasetup sa left side ng stage.
Video clip ni Daniel at Julia.
Pinapakita yung individual toddler years nila, up to elementary and high school years nila, and
college years rin. May video pa ng magkasama sila dati sa US. Party I think? And they look
happy. Sila pa siguro nito. Yung sumunod at ang last video clip, eh yung shooting ng engagement
pictorial nila. Si DJ, poker face. Si Julia, very mischievous ang ngiti. Hindi naman ako
nasasaktan...
Pg427Pg427
Nalulungkot lang.
Pagkatapos ng video clip, bumukas ang ilaw at biglang naglakad papunta sa stage ang dad ni DJ
at ang mga Buenavista, including Quen.
"Goodevening, ladies and gentlemen, thank you for coming to Julia and my son's engagement
party. This event is an instrument for the Montenegros' and Buenavistas' official merging of
companies..." marami pang sinabi ang dad ni DJ pero hindi ko na pinapakinggan. Kinakabahan ako.
Kinakabahan ako. Kinakabahan ako sa gagawin ko.
Biglang nagvibrate ang cellphone ko, pagkatingin ko.
From: Master ko. <3
Kath, meet u up later sa garden after the dance. be ready.
Pinatay ko ang cellphone ko at napabuntong-hininga. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Tama ba
ang gagawin ko? Ewan, hindi ko na alam...
I'll stick to my plan. Dahil yun na naman talaga dapat...
Ang ginawa ko dati pa.
I'm sorry DJ. I'm sorry.
"... And now, it's my pleasure to present to you, the new engaged couple, Ms. Julia Buenavista
and Mr. Daniel Montenegro!" tumayo ang mga guests at nagpalakpakan. Tumayo na rin ako.
Nakita ko si Zharm at Albie na kumaway sakin mula sa table nila. Ang layo kasi nila. Marami
talaga silang guests ngayon.
Naalala ko pa kanina, may nagtanong sakin, bakit daw ako nandito? Ang sinagot ko na lang?
To support DJ.
Ayoko na ng gulo. Ayoko ng maipit si DJ sa sitwasyong dapat matagal na niyang iniwasan.
Pg428Pg428
at DJ na nagsasayaw. Nagkatinginan kami ni DJ for a split second pero iniwas ko yung tingin ko
kaagad.
"Kath. Are you okay?" sabi niya sakin. Nilagay niya yung kamay niya sa beywang ko. Ako naman,
ipinaikot ko yung kamay ko sa leeg niya. Medyo naiilang ako pero okay lang.
"Oo naman."
"Mabuti naman." nginitian ko na lang siya.
Napatingin na naman ako kay DJ, na nakatingin saming dalawa. He looks mad.
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya, sa halip, tinignan ko na lang si Quen.
"Thank you ha? Sa pagpayag mo sa favor ko."
"Okay lang yun. Mamaya mo na ba gagawin yun?"
"Oo." napakagat-labi ako.
"Kath, kailangan mo ba talagang gawin yun? Alam mo naman na masasaktan siya." ngumiti ako sa
kanya ng malungkot.
"Mas mabuti ng gawin ko yun. Kesa mas masaktan siya in the future. Ayokong maging selfish Quen.
Alam mo yan."
"I know. Well, Kath?"
"Bakit?"
Tinignan niya ako ng seryoso. "I really admire you. Be strong, okay? Tutulungan kita. Hindi
naman ako mawawala sa tabi mo." napangiti ako sa assurance niya sakin.
"Thanks Quen." nagpatuloy kami sa pagsasayaw ng biglang may humablot ng kamay ko mula kay
Quen.
Pg430Pg430
ako Kath. Please... don't do this to me. Ayusin natin 'to..." niyakap niya ako ulit.
"Hindi na kita mahal." bigla siyang humiwalay sakin at napahawak sa braso ko.
Pg432Pg432
Kasalanan ko 'to.
"Stop it! DJ! Bitawan mo si Quen!" tinayo ko si Quen nung tumigil na si DJ. Parehas silang may
pasa sa mukha. Lalapitan ko sana si DJ kaso ang sama ng titig niya samin.
"Tangina talaga. Ang sakit ng ginawa niyong panloloko sakin! Lalo ka na Kath..." tinuro niya
ako. "Alam mong mahal na mahal kita pero anong ginawa mo?! Niloko mo ako!" lumapit siya sakin
at hinila ako.
"Ano ba nasasaktan ako!" tinulak niya ako sa may puno at sinandal ako dun.
"Anong pagkukulang ko Kath? Ha?! Ginawa ko naman lahat para hindi tayo magkahiwalay. I trusted
you! Nagsasawa ka sakin? Hindi mo na ba talaga ako mahal?!"
"Oo! Hindi na kita mahal! Si Quen na ang mahal ko!" galit na galit na siya. I know he hates me
right now. Anong magagawa ko...
I need to do this.
Nagulat ako ng binitawan niya ako at napasuntok ulit sa may puno. Pero this time, he gave me
his coldhearted look.
"Sana maging masaya ka sa kanya Kath." with that, umalis na siya.
Napaluhod ako nun at napaiyak. Ang sama-sama kong tao. Sinaktan ko yung taong mahal ko.
Kailangan kong gawin 'to eh. Pero bakit ganun? Mas doble pa yung sakit sakin...
Naramdaman kong may lumuhod sa harap ko at niyakap ako. Lalo akong naiyak.
"Quen..."
"Sssssh. Kath, it's okay. Don't worry. It's okay..." alam kong kinocomfort niya lang ako
kasi...
Alam kong hindi okay ang lahat. Nasaktan ko siya, nasaktan rin ako. Pero alam ko naman na
makakamove-on din siya. Hindi talaga kami yung para sa isa't-isa.
Pg434Pg434
At least ngayon, magpapakasal na siya kay Julia, maaayos yung relationship nila ng dad niya, at
hindi na siya mahihirapan. Same goes with my family.
I hope I did the right thing, kahit alam kong hindi ako masaya sa decision ko.
--------------------------Nag-rest room muna ako para magretouch, mukha kasi akong namatayan. Ihahatid na lang daw ako ni
Quen sa bahay pagkatapos kong magretouch. Dahil wala na naman akong gagawin dito.
Tapos na yung purpose ko.
Pagkalabas ko, nahulog yung purse ko dahil may natamaan akong guest. Kukunin ko na sana yung
purse ko kaso naunahan ako nung tao. Tumayo ako nun at tumayo na rin siya, at binigay sakin yun
purse.
"Thank you." teka, dad 'to ni DJ ah?
"You're welcome. Enjoying the party?" ngiti sakin ng dad niya. Nako, nahiya ako bigla.
"Yes po. Congratulations po sa engagement ni DJ at ni Julia."
"You must be close to my son iha. What's your name?" nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. Oo
nga, tinawag ko kasing DJ si Daniel Montenegro eh. Pwede bang sabihin na. 'Ako po yung
girlfriend
ng anak niyo?' Wag na. Pero hindi niya alam yung mukha ng girlfriend ni DJ na pinapasundan
niya?
Mabuti na lang. Ayoko na rin ng gulo.
"I'm Kathryn Santiago po. Sige po, mauna na po ako." nginitian ko siya bago ako naglakad ng
mabilis ng biglang may humawak sa braso ko. Pagkatingin ko...
"Bakit po?" anong kailangan sakin ng dad ni DJ?
"Chandria?!" huh?
Pg435Pg435
Chandria...
Biglang sumakit yung ulo ko at nawalan ng malay.
CHAPTER 37.
KATHRYN'S POV
"Chacha! Promise mo sakin babalik ka ha? Magkikita pa tayo!"
Nginitian ko si JJ at kumaway sa kanya pabalik."Oo naman JJ! Promise ko babalik kami ulit dito.
Magkikita ulit tayo."
"Promise?"
"Promise." nagyakapan kami ni JJ sa may bintana ng kotse ni daddy. Tinapik ko siya sa braso.
"Wag
mo kong kakalimutan ha? Ikaw lang ang pinakapaborito kong kalaro JJ! Ikaw ang bestfriend
ko!"
"Hindi kita kakalimutan Chacha. Ikaw lang rin ang bestfriend ko." kinurot ni JJ ang pisngi ko
bago siya nagpaalam.
Mamimiss ko si JJ. Siya kasi yung kalaro ko dito sa Tagaytay! Naging mag-bestfriend rin kami!
Sana maging classmate ko siya kapag grade 3 na ako! >o<
"Daddy. Daddy..." tawag ko kay daddy habang kinakalabit siya. "Gusto ko bumalik sa beach resort
nila JJ! Please balik tayo sa summer! I wanna see the sunset again!" nagpout pa ako kay daddy.
Ngumiti lang siya sakin at ginulo ang buhok ko. "Babalik tayo dun, Chandria. Wag ka munang
magulo at baka mabangga tayo."
"Okay dad!" yehey! *U*
Pg436Pg436
Gusto ko na ulit makabonding ang bestfriend kong si JJ! Kasi naman, sa school ko, wala akong
friends. Lagi nilang inaagaw ang barbie doll ko! Lagi na lang akong umiiyak dun. Buti pa dito,
si JJ, ang baitbait! Tapos lagi niya pa akong pinagtatanggol sa mga bad kids sa resort! Yung
mga nambabato ng
beach ball. Huhuhu. >.<
"Miss mo na ba si mommy at si kuya mo?" tanong sakin ni daddy habang patuloy siyang nagddrive.
"Oo daddy! Miss ko na po sila! Lalo na si kuya! First year highschool na siya sa pasukan! Ako,
grade 3 pa lang. Huhuhu! Daddy I want to be a big girl na!"
"Paano yan Chandria, may gift pa naman sayo si daddy." ngiti niya. Biglang nag-twinkle ang eyes
ko!
"Sige daddy! Little girl mo muna ako. Ano ba yun?" ginulo niya muna ang buhok ko bago niya
kinuha ang isang malaking paper bag sa backseat ng kotse.
"Little girl, eto ang gift sayo ni daddy dahil sinamahan mo ako sa Tagaytay." binigay niya
sakin yung malaking paper bag. Pagkabukas ko...
"Wow teddybear! Thanks daddy! You're the best daddy in the whole world!" nagtiptoe ako at
kumiss sa cheeks ni daddy. Ngumiti lang siya sakin.
"Tandaan mo Chandria, your daddy loves you so much. Hindi kita hahayaang mapahamak. I love you
my daughter." sabay kiss ni dad sa noo ko.
"I love you too daddy!"
Nagpatuloy siya sa pagdrive habang ako niyayakap si teddy! Ang cute cute niya talaga! >//<
*screeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeech!*
"Ah! Huh... huh..." napahawak ako sa damit ko ng magising ako. Ano yun. Anong nangyari?! Anong
napanaginipan ko?
Tulala ako ng ilang segundo. JJ? Sinong JJ? Ewan ko! Ang sakit ng ulo ko! Umayos ako ng upo sa
sofa na tinulugan ko.
Grabe, ang bigat ng pakiramdam ko. Nasaan ako? Nasa engagement party pa rin ba ako ni DJ?
Nagpalibot-libot ako ng tingin hanggang sa may makita akong malaking picture frame na nakasabit
sa far end corner ng room na 'to.
Picture ni DJ at ng dad niya.
Ang dad niya...
Naaalala ko na ang lahat. Lahat ng nangyari nung araw na yun. Niligtas ako ng dad ko mula sa
aksidente. Kung hindi niya ako niyakap nun?
Patay na siguro ako.
Kaso, ang pinagtataka ko. Familiar face ang dad ni DJ. I'm sure kilala ko siya dati. Pero...
Sino yung JJ? Siya yung kababata ko na laging nasa visions ko? Yung batang lagi kong kasamang
kumain ng ice cream habang nanunuod ng sunset? Kung siya nga...
Nasaan na siya?
Hindi kaya...
"Gising ka na pala Chandria." napaayos ako ng upo ng biglang pumasok sa room na 'to ang dad ni
DJ. Umupo siya sa kabilang sofa. "Halos 2 oras ka ng walang malay. Are you okay Chandria?"
Pg438Pg438
"Opo. Sorry po sa pag-aabala. Pero, are you my dad's friend? Hindi ko po kayo maalala pero
natatandaan ko po ang mukha mo."
"Yes, I'm your dad's friend. Sa totoo lang, I was surprised to find out na ikaw pala ang
Kathryn Santiago na girlfriend ng anak ko. Hindi mo ba naaalala?"
"Naaalala na ano po?"
"Kami ang mga nakasama niyo bago kayo naaksidente. Ako ang ama ni JJ." bigla akong kinabahan sa
sinabi niya.
"S-so you mean... si DJ at si JJ na kababata ko... ay iisa?"
"Yes. He's JJ."
Oh no...
Halos panghinaan ako ng loob ng narealize ko na hindi ko lang sinaktan ngayon si DJ, dati pa
pala.
Ang sakit para kay DJ yun... akala niya, kinalimutan ko na siya. Hindi niya alam, nakalimutan
ko siya dahil sa amnesia ko.
Ang masakit pa...
I'm his first and last heartbreak.
"I'm sorry tito. Nasaktan ko po si DJ dati sa hindi pagtupad sa promise niya. Tapos ngayon,
sinaktan ko na naman siya." tumulo yung luha ko.
"Ano bang ginawa mo iha?"
"I broke his heart." nagpunas ako ng luha ko bago ako tumayo. "Hindi ko po sinasadya yun.
Ginawa ko lang po yun dahil ayokong mahirapan siya. Sorry po talaga. From now on, hindi na po
ako manggugulo sa pamilya niyo." tumalikod na ako nun at lalabas na sana ng pintuan ng bigla
akong tinawag ng dad ni DJ.
Pg439Pg439
"I'm your Tito Rommel, Chandria. Tutulungan kita sa kinakaharap mo. Para mo na rin akong tatay
dati, ngayon ba hindi na pwede?" ngumiti siya sakin. "Hindi ka nanggugulo, Chandria. Masaya nga
ako at nakita kita ulit. Alam mo bang matagal kitang hinanap?"
"A-ano pong ibig niyong sabihin?" umupo ako sa tabi niya. "Matagal niyo na po akong hinahanap?"
"Oo. Nahanap ko kayo ng mama at kuya mo 6 years ago, may nakapagsabi sakin kung nasaan kayo.
Kaso, hindi ko muna kayo kinausap dahil ang sabi sakin, nagkaroon ka ng amnesia. Ayaw ng mama
mo na maalala mo ang nakaraan mo. Ayaw niyang maalala mo ang car accident. Kaya nga pinalitan
ang pangalan mo at ginawang Kathryn."
Ganun pala ang nangyari. Grabe, hindi ko maisip na Chandria pala talaga ang pangalan ko dati.
Ganun pala ako kamahal ni mommy. Alam kong nasaktan din siya sa nangyari pati si kuya.
"Tito Rommel? Bakit nga po pala kami nasa Tagaytay ni daddy for a month?"
"Magbestfriend kami since highschool at napagpasiyahan namin na magkaroon ng business venture.
Isinama ka dahil nirequest ko at para may makalaro si Daniel."
I can't believe it. Si DJ at JJ ay iisa. At kaharap ko ang bestfriend ng daddy ko. And after 11
years, ngayon ko lang sila naalala.
Malinaw na ang lahat sakin. Malinaw na.
"Chandria, I have something to tell you. Inannounce ko na 'to kanina sa lahat sa guests ng
engagement party."
"Ano po yun?"
"I broke off the engagement of Julia and Daniel and the future merging of Buenavista and
Montenegro." halos malaglag ang panga ko sa narinig ko.
"T-totoo po ba yan? Pero bakit?"
Ngumiti siya sakin. "Tell me Chandria, do you love my son?"
Pg440Pg440
"S-samin 'tong lahat? Lahat 'to?!" hindi ako makapaniwala. Mayaman kami?!
"Yes. At ang Santiago Realty Inc. ay nasa US at Pilipinas."
"US? At sa Pilipinas?"
"I'll explain it sa tamang panahon. Right now, I want to help you and your family to finally
rebuild your father's company. And at the same time, I want you to help our company too. And
the best way to help each other is letting you and DJ get married."
Hindi ako makapaniwala. Pwede kong marebuild ang company ni daddy? At ang nakakagulat...
Pwede na kami ni DJ?
Hindi ko matago ang kasiyahan ko. Niyakap ko si Tito Rommel.
"Thank you! Thank you po talaga! I really love your son. Aayusin ko po ang problema namin."
tinapik niya ako sa braso.
"Mas gusto ko na ikaw ang mapangasawa niya dahil alam kong mahal mo siya. Kahit siraulo ang
anak kong yun, napagtiyagaan mo siya. Besides, hindi pa rin buo ang loob ko sa merging namin ng
mga Buenavista. May instinct kasi ako na baka may gawin sila laban sa company namin. At ayoko
ring ibreak ang promise ko sa papa mo na aalagaan ko kayong lahat kung sakaling
mamatay siya." ngumiti ako sa kanya pagkatapos nun.
"Matutuwa po si mommy kapag bumisita po kayo sa bahay. Para po may makausap rin siya paminsanminsan."
"Sige, bibisitahin ko kayo kasama si Daniel. Pero iha, ayusin niyo na muna ang problema niyo ni
Daniel at ng maayos na lahat. Alam kong mahal na mahal ka rin nun. Halata naman sa mga
plano niya."
"Sige po."
"Maiwan muna kita. Kapag tapos ka na mag-ayos, bumaba ka na lang sa may hotel lobby dahil
Pg442Pg442
"Bakit po kayo umiiyak? Magiging maayos po si DJ! Alam ko yun! Kailangan na po niya tayo--"
"He's dead, Chandria. My son is already dead."
CHAPTER 48.
KATHRYN'S POV
"I remember the times, we spend together, All those times. We had a million questions, All
about our lives."
"Zharm naman. Wag ka ng magpatugtog ng ganyan. Kita mong tulala na naman si Kath."
"Sorry! Hindi ko sinasadya! Naaadik lang naman kasi ako sa FM Static. Kath, bes." niyuyugyog
ako ni Zharm. "Are you okay?"
"Babe, hindi ka sasagutin ni Kath. Mahirap pinagdadaanan niya. Alam mo namang isang buwan pa
lang nakakalipas simula nung..."
"Albie, sshhhh. Don't even mention it."
"Pero yun nga, alam mo namang laging tulala si Kath simula nun. Hayaan mo na."
"Fine. Kath?" niyugyog ako ni Zharm. "Mauna na kami ha? May klase pa kasi kami. Alam mo namang
one month suspension lang ang binigay ng university to honor DJ's..." napatingin ako sa kanya.
"I'm sorry Kath. I didn't mean it that way. Mauna na kami. Bye. Ingat ka Kath kung saan ka man
pupunta ha? We'll miss you." niyakap niya ako bago nagpaalam sa puntod ni DJ.
Niyakap rin ako ni Albie. "Kath, babantayan ka ni DJ. Alam na alam mo yan. Kahit saan ka
magpunta, nasa tabi mo pa rin siya. Wag kang masyadong malulungkot dun, masasaktan rin si DJ
kung ganyan ka." ginulo niya yung buhok ko at niyakap ulit ako. "Mag-ingat ka, Kath. We will
see you soon."
Umalis na sila. At naiwan ako na nakatitig lang sa kawalan.
Gusto ko naman talaga silang kausapin. Gusto ko nga na icongratulate ang dalawang yun dahil
sila na
Pg445Pg445
finally. Kaso, wala akong masasabi. Ayoko namang kaawaan nila ako sa nangyari. Sa nangyari...
DJ's gone. Dead and gone.
Ang hirap tanggapin. Ang sakit sakit. Parang may malaking butas sa puso ko na hindi na mabubuo
kailanman. Ang dami naming pinagdaanan, ang dami naming binuong mga pangarap, ang daming
masasayang pangyayari samin na mahirap bitawan. Ang hirap niyang bitawan.
Ayoko siyang bitawan.
Flashback
Nagpunta kami sa ospital pagkatapos ng sinabi ni Tito Rommel na patay na siya.
Halos hindi na ako makahinga ng sinabi sakin ng doctor na patay na si DJ at ang katawan niya ay
nilipat na sa morgue. Sunog na daw dahil sa sinapit niyang car accident.
Pagkalapit ko sa... sa katawan ni DJ. Hindi ko na napigilang umiyak.
"Noooooooooooo! DJ. Please, wake up!" pinagpapalo ko ang katawan niya. Sa sobrang iyak ko,
halos mabasa na ang puting kumot na nakapatong kay DJ. "Bakit mo ko iniwan! Ha? Sabi mo hindi
tayo maghihiwalay! Bakit mo ko iniwan... DJ..."
"Chandria. Tama na. Tama na." niyayakap ako ni Tito Rommel.
Tinignan ko siya. "Anong tama na? Tito, kakamatay lang ng anak niyo! Bakit hindi man lang kayo
nagluluksa?!"
"Dahil alam kong ayaw ni Daniel na makita akong mahina! Chandria, anak ko si Daniel!
Nasasaktan din ako!" nagulat ako ng naiyak na lang bigla si Tito Rommel habang nakaupo sa may
gilid.
Lalo akong nasasaktan sa nakikita ko. Umiiyak rin siya...
Dahil wala na si DJ.
Pg446Pg446
Lumapit ako kay Tito Rommel at niyakap siya. "Tito, I'm sorry. Masakit lang po kasi..."
"Alam ko. Chandria, alam ko. Nawala na nga ang asawa ko, pati ba naman ang nag-iisa kong
anak nawala na rin sakin." naiintindihan ko siya. Alam ko kung gaano kasakit mawala ng
kapamilya.
Pero mas masakit yung nararamdaman ko ngayon. Namatay na siya. Wala na siya...
Wala na ang master ko.
End of Flashback
Ilang araw na akong nag-iiyak ng ganito. Ang sakit pala. Akala ko matutuyo na lang ang luha ko
kapag pagod na akong umiyak pero hindi pa rin ako matigil sa pag-iyak.
Hindi ko kasi kayang tanggapin. Na wala na siya.
Wala na siya...
Lumuhod ako sa puntod ni DJ at hinawakan yung lapida niya.
DANIEL JOHN FORD MONTENEGRO
1992 - 2012
REST IN PEACE.
Tumulo na naman yung luha ko ng naalala ko yung sinabi niya dati.
"Magpapakamatay ako kung mawawala ka sakin, Kath. Hindi ko kaya na wala ka sa buhay ko. Mahal
na mahal kita."
"DJ, miss na miss na kita." nagpunas ako ng luha. Nanginginig na naman ako. "Okay ka na ba
dyan? May nag-aalaga ba sayo dyan? Si Papa God, inaalagaan ka ba niya?" sabi ko ng
mahina. "DJ, alam mo, ang hirap mong kalimutan. Pero wala naman akong balak na kalimutan ka eh.
Sobrang sakit lang, naisip ko ngang magpakamatay dahil wala ka na." tumulo na naman luha ko.
"Kaso, alam ko na ayaw mo na gawin ko yun dahil lang wala ka na." nagpunas ako ng luha pero
hindi talaga tumitigil ang pag-agos ng luha ko.
Pg447Pg447
"DJ, mahal na mahal kita. Ang hirap ng wala ka. Araw-araw na lang akong ganito..." tumulo na
naman ang luha ko. "Nakakainis ka. Alam ko naman na may tampo ka pa rin sakin dati nung mga
bata pa tayo. Nung hindi ko natupad yung promise ko sayo na babalikan kita." napakagat-labi
ako. "Bakit mo pa kasi ako iniwan? Hindi mo man lang ako hinayaang magpaliwanag." nagpunas ako
ng luha. "Kung kelan pwede na tayo? Saka ka pa nawala? Ang hirap DJ. Ang hirap ng wala ka."
hinaplos ko ang puntod niya.
"DJ? Ano ng gagawin ko ngayon? Paano na ako mabubuhay ng wala ka?" para akong tanga dahil
hinihintay ko siyang magsalita. "I love you so much that it hurts a lot. Lagi kitang hinahanap.
Lagi
kong iniisip na buhay ka. Lagi kong iniisip na babalikan mo ko at magkakaayos tayo. DJ. I miss
you."
"Anak!" napatingin ako sa tumawag. Si mommy pala. Katabi niya si kuya Neil. Naghihintay sila
sakin.
Nagpunas ako ng luha at tinignan ng huling pagkakataon ang puntod ni DJ.
"DJ, aalis na muna ako ha? Hahanapin ko muna ang sarili ko. Mahirap man pero kakayanin ko.
Ayokong isipin mo na masisira ang mga pangarap natin dahil lang wala ka na. I will do my best
to make you happy, kahit nasa heaven ka na. Mahal na mahal kita DJ." hinalikan ko ang puntod
niya. "Paalam..."
Kahit masama ang loob ko, tumayo na ako at pumunta kay mommy at kuya Neil.
Nung niyakap nila ako. Naiiyak na naman ako.
"Alam ko mahirap Ryn-ryn, pero alam kong kakayanin mo. Tutulungan ka namin. Kung ako si Daniel,
hindi magiging panatag ang loob ko na makita na mahina at walang ganang mabuhay ang
pinakamamahal ko." sabi ni kuya Neil.
"Masakit lang talaga. Ang hirap kasing tanggapin na wala na siya."
"Anak..." panimula ni mommy. "Look at me. Nung namatay ang daddy niyo, sobrang nalungkot ako.
Sobrang sakit ng pinagdaanan ko. Pero nakaya ko naman na mabuhay ng wala siya dahil sainyo.
Alam kong ayaw rin ako makita ng daddy niyo na mahina. At ngayon, Kath, alam ko na ayaw rin ni
Daniel na panghinaan ka ng loob. Nandito naman kami Kath anak. Hinding-hindi ka namin
papabayaan." sa sinabi ni mommy, napahagulgol na talaga ako.
Pg448Pg448
"I'm sorry kung naging mahina ako. Hindi ko lang po talaga matanggap na wala siya."
"Alam ko anak, alam ko." hinaplos lang ni mommy ang buhok ko. "Halika na, at baka malate ka pa
sa flight mo. 3PM flight mo papuntang New York diba? Mag-iingat ka dun."
"Okay ma." nasabi ko na lang.
Inalalayan pa ako ni kuya papasok ng van. Mahal na mahal talaga nila ako. Hinding-hindi ko sila
bibiguin.
Nakasandal ako sa balikat ni kuya habang nakapikit. Pagod na pagod na ako. Ayoko ng ganito.
"Iiyak mo lang yan, Ryn-ryn. Iiyak mo lang." hindi ko na napigilan. Nagbreakdown na naman ako.
Naiisip ko na lang. Para rin naman 'to sa future ko. Kaya ako pupuntang New York...
Nakuha na namin ang mga iniwanan samin ni daddy. Thanks to Tito Rommel na tinulungan kami na
maayos 'to. Nakapag-usap na rin ang mommy at si Tito tungkol sa hindi nila pagkakaunawaan dati.
Buti na lang ayos na sila.
Mas nauna akong nag-graduate sa mga batchmates ko dahil na rin kay Tito Rommel. At dahil na rin
kay Tito Rommel kaya pupunta akong New York. May Santiago Realty Inc. sa New York at ako ang
mag-aayos nun. Si kuya Neil naman, siya yung bahala dito sa Philippines. Mas okay na daw na ako
ang pumunta dun...
Dahil makakatulong yun sa pagmomove-on ko.
Hindi ko kayang kalimutan si DJ. Alam yan ng puso ko. Pero ayokong malungkot siya. Kaya gagawin
ko ang lahat para maging maayos ang buhay ko...
Kahit wala na siya.
"Ryn-ryn, gising na. Nandito na tayo." dumilat ako ng naramdaman kong niyuyugyog ako ni kuya.
Pagkasilip ko sa may van window, nasa airport na nga kami.
Pg449Pg449
Lumabas na ako ng van. Tinulungan ako ni kuya sa mga baggages ko. Sumama na rin si mommy
papasok ng airport.
Alam ko naman na mahirap din sa kanila na mawala ako. Hindi ko alam kung kelan ako babalik.
Doon na ako mag-MBA (Master in Business Administration) at doon na rin ako gagawa ng plano para
maging maayos ang Santiago Realty Inc. sa New York at sa buong US.
Pagdating sa may passengers' entrance, humalik na ako sa pisngi ni mommy at kuya. Niyakap ko
rin sila ng mahigpit.
"Babalik ako. I promise."
"Alam namin anak. Mag-iingat ka dun." niyakap ako ulit ni mommy. "Bibisitahin ka namin dun
kapag naayos na ang visa namin."
"Thank you mommy."
"Ryn-ryn. Tumawag ka pagdating mo dun at wag kang mahihiyang tawagan ako o si mommy
kung nalulungkot ka ha? Mamimiss kita little sister." niyakap ako ni kuya at ginulo ang buhok
ko.
"Mamimiss din kita kuya. Pakisabi kay Zharm, Albie, Ate Yen, Quen at Tito Rommel na magiingat sila ha? Hindi ko kasi sila nakausap ng matino dahil occupied ako sa pag-iisip kay DJ."
"Sige sasabihin ko. Sige na, pumasok ka na at aalis na ang eroplanong sasakyan mo."
"Bye mommy, bye kuya." humalik ako sa pisngi nila sa huling pagkakataon. "Wag niyo pong
pababayaan si DJ..."
"Aalagaan namin ang puntod niya. Lagi namin siyang bibisitahin anak. Sige na, mag-iingat ka."
"Sige po. Goodbye." ngumiti ako bago ako pumasok ng passengers' entrance.
Pupunta na pala talaga akong New York. Bahala na.
I need this. Para maayos naman ang buhay ko.
Pg450Pg450
"DJ, I'll try my best to move on. I hope you're okay wherever you are. I love you." niyakap ko
ang picture namin ng sobrang higpit.
I'll never forget you DJ. You will be always in my heart. Forever.
CHAPTER 49.
KATHRYN'S POV
AFTER TWO YEARS
Nagising ako ng naramdaman kong may yumuyugyog sakin.
"Kath, gising na. Nandito na tayo." nagpunas ako ng mata bago ako napatingin sa bintana ng
eroplanong sakay namin.
Grabe. Nag-iba na ang NAIA. Naging modern na ang itsura nito, hindi katulad ng dati.
Kaka-landing lang ng eroplano kaya nakatigil pa rin ito.
Napatingin ako sa katabi ko. Siya. Ang taong tumulong sakin.
Ngumiti ako ng malungkot. "Oo nga. Grabe, hindi ako makapaniwala."
"Kath. Nandito na tayo uli. Ready ka na ba makita sila? Pati siya?" tinignan ko siya. Ang taong
tumulong sakin ng nasa New York ako. Kung wala siya sa tabi ko, baka namatay na ako sa lungkot
dun.
Nagpapasalamat ako sa kanya dahil sumunod siya sakin sa New York. Gusto niya akong damayan.
Pg451Pg451
Besides, taga-New York naman talaga siya bago siya bumalik sa Pilipinas two years ago.
Nginitian ko siya. "Yes, two years have passed. And I think I moved on already. Thanks to you."
"Ano ka ba Kath, masaya nga ako at nahanap kita sa New York."
"Pero seriously Quen, salamat ha? Kung hindi dahil sayo--"
"Hindi ka pa makakamove-on?" ngumiti lang ako sa kanya.
"Ganun na nga."
Inakbayan niya ako. "Kath, nandito lang ako para sayo. Sinabi ko naman sayo diba? Gusto
kita--"
"As a friend? Oo alam ko yun! Ano ka ba." nginitian ko lang siya nun at tumingin ulit sa
bintana.
Napasinghap siya pero hindi ko na lang pinansin. Malalim na naman ang iniisip ko.
Move on? Malabo.
Two years have passed, pero hindi ko pa rin nakakalimutan yung sakit ng pagkawala ni DJ. Oo,
aaminin ko, naghilom ang sugat ng pagkawala niya sakin, pero yung sakit?
Hindi.
Mahal na mahal ko pa rin siya. Siya. Siya pa rin. Hindi ko pa rin siya makalimutan.
Alam ko, para akong tanga. Bakit hindi na lang ako magmahal ng iba? Wala na naman siya diba?
ko.
Patpatin... Pigney <3 Patpatin.
Bigla ko lang naalala.
"Quen, may susundo ba sayo? Si Julia?" umiling siya.
"Nasa Italy si Julia kasama yung fiancee niya."
Natawa ako. Si Julia talaga.
Hindi man kami naging close, nag-apologize pa rin siya sakin dahil sa nangyari. Well, last
month lang siya nag-apologize nung nagpunta siya sa New York para bisitahin si Quen. Nalaman ko
na engaged na siya sa lalaking nakilala niya sa Italy. Ang nakakatuwa lang sa part niya...
Mahal na mahal siya nung fiancee niyang si Paolo. At least, alam kong, masaya na siya sa buhay
niya.
Pg454Pg454
"Sabay ka na lang kaya sakin? Hindi pa rin naman ako sure kung susunduin ako ni mama at ni
kuya. Hindi sila nagreply sa text ko kanina."
Ngumiti lang siya sakin at inakbayan ako habang naglalakad. "Kath, sa tingin mo makakalimutan
ka nila? Hindi yun mangyayari! Ayun o!" tinignan ko yung tinuro niya.
Halos malaglag ang panga ko sa sobrang saya ko. Kumpleto silang naghihintay sakin. Si mama,
kuya Neil, ate Yen, Zharm at Albie.
Tumakbo na ako para lang mayakap na silang lahat. Naiyak ako ng narealize ko kung gaano ko sila
namiss.
"Miss na miss ko na kayo!" sabi ko sa kanilang lahat.
Pinunasan ni mama yung luha ko at niyakap ako ulit.
"Grabe, nag-mature na ang anak ko! Ang ganda ganda mo na! Mukha ka na talagang businesswoman!"
"Mommy naman, hindi ah! Ako pa rin 'to!" nakakuha ako ng kurot sa ilong kay kuya Neil.
"Ryn-ryn naman! Nandun ka na sa New York, di ka pa rin nagpa-nose lift! Ang laki pa rin ng
ilong mo!"
"Kuya naman! Hindi ka pa rin nagbago! Nang-aasar ka pa rin! Ate Yen kapag nagpropose sayo 'to,
wag mong sagutin ah?"
"Hindi talaga! Manigas siya!" nag-high five kami ni ate Yen sa sinabi niya.
Tinignan ko si Albie at Zharm na nakangiti sakin.
"Hoy Albie, ang laki pa rin ng ilong mo! At Zharm, ang lapad pa rin ng noo mo! Grabe, walang
nagbago sainyo!"
"Grabe manlait 'to babe, akala mo nakapunta sa kasal natin." pagtataray ni Zharm.
Pg455Pg455
"Oo nga eh. Palibhasa pumunta kasi sa New York. Hayaan na natin babe, nakalimot na kasi." isa
pa 'tong si Albie.
"Bakit ko kayo makakalimutan? Wag na kayo magtampo!" niyakap ko sila ng sabay. "May wedding
"Kath! Thank you talaga dito sa gift mong baby playhouse! Magagamit namin 'to kapag nagkaroon
na kami ng baby. Diba Albie?"
Namula si Albie sa tanong ni Zharm. "A-ah oo! Salamat Kath."
"Hahaha! Halatang nahihiya ka Albie! Nako eto naman, mag-asawa na naman kayo kaya pwede na
kayong magka-baby!"
"Tss." hahaha! Pikon!
"Joke lang Albie!"
"Ang kulit mo talaga. Aalis na pala kami ni Zharm ah? May pupuntahan pa kami. Salamat sa
party." niyakap ko silang dalawa bago sila umalis.
Maya-maya, nagpaalam na rin si ate Yen. Hinatid siya ni kuya Neil.
"Kath, paano ba yan? Aalis na rin ako. Kita na lang tayo bukas."
"Sige Quen. Hatid na kita sa labas." sabay kaming naglakad papalabas ng gate ng mansion namin.
Oo, mansion. May bago na kaming bahay. Yung iniwan rin ni daddy samin.
Humarap sakin si Quen at tinitigan ako.
"Kath..."
"Bakit Quen?" kunot-noo kong tanong sa kanya.
Lumapit siya sakin at tinaas yung baba ko. "Alam kong malungkot ka pa rin dahil wala na si
Daniel. Hindi mo matatago sakin yun. Bibisitahin mo ba siya bago tayo bumalik sa New York next
week?"
"Oo naman." binigyan ko siya ng tipid na ngiti. "Miss na miss ko na rin naman siya."
Pg457Pg457
"Alam ko." ginulo niya yung buhok ko at kinurot ako sa pisngi. "Kath, favor?"
"Sure! Basta kaya ko. Ano ba yun?"
Ngumiti siya sakin. "Wala."
"Ano ba yun? Sabihin mo na sakin!"
"Wala Kath. Hindi pa naman 'to yung right time. Sige mauna na ako ha? Kita tayo bukas."
"Ah. Sige! Bye!" kumaway ako sa kanya bago siya sumakay sa kotse at umalis na.
Pumasok na ako sa bahay at hinanap si mommy. Nasa may dining room siya, naglilinis ng kalat sa
party kanina.
"Mommy, tulungan na kita dyan."
"Wag na anak! Magpahinga ka na. Alam ko namang pagod ka." ngumiti ako kay mommy at niyakap
siya.
"Mommy..."
"Bakit? Gusto mo na ba siyang makausap?"
Napangiti ako sa sagot ni mommy. Totoo nga yun 'no? Mother's instinct. Alam niyang gusto kong
makita si DJ.
"Pero mommy, natatakot kasi ako."
"Bakit ka naman matatakot anak?"
"Kasi naman mommy, after two years, ngayon ko lang ulit mabibisita yung puntod niya. Natatakot
kasi ako, baka mamaya, magbreakdown na naman ako."
Pg458Pg458
"Thanks mommy. Sige, alis na po ako." humalik ako sa pisngi ni mama bago ako lumabas ng bahay.
Sumakay na ako sa kotse ko. Oo, marunong na rin akong mag-drive. May sarili na rin akong kotse.
Marami akong natutunan sa New York, dahil na rin yun sa opportunity na ibinigay sakin ni Tito
Rommel.
Speaking of Tito Rommel, bibisitahin ko nga siya bukas. Kukumustahin ko lang, I know he's still
hurting because of DJ's death.
-----------------CEMETERY
Pg459Pg459
Dapat siguro hindi na ako bumalik dito sa Pinas. Bumalik lang lahat yung sugat sa puso ko na
pinilit kong buuin noong nasa New York ako.
Bumalik yung sakit ng pagkamatay ni DJ.
Nagsimula na akong magdrive. Puro si DJ na naman ang laman ng isip ko. Bakit niya ba kasi ako
iniwan kaagad?
Nagsimula ng umandar yung bus. Nagdrive na rin ako kasunod nun. Kailangan ko ng matulog.
Hindi ko alam kung bakit napatingin ako sa rearview mirror ng kotse ko, at nakita ko ng
malapitan ang lalaking bumaba mula sa bus na yun.
Halos tumilapon ang kotse ko sa biglaan kong pagpreno. Narinig kong may mga bumusina pa sakin.
Hindi ko pinansin ang lahat ng yun. Nanatili akong tulala at halos hindi makahinga sa nakita
ko.
Dahil hindi ko makakalimutan ang mukha ng lalaking yun...
Si DJ.
CHAPTER 50.
KATHRYN'S POV
Buhay si DJ.
Yan ang unang pumasok sa utak ko ng nakita ko siya ngayon. Hindi ko alam kung kamukha lang
pero... yung tibok ng puso ko...
Alam na siya si DJ.
Agad-agad akong lumabas ng kotse, walang pakielam sa mga nambubusina dahil nakaharang ang kotse
ko sa gitna ng kalsada. Wala na akong maisip kundi puntahan siya.
Master...
Nakita kong pasakay na ng jeep si DJ. Kaya dali-dali akong tumakbo para maabutan siya.
"DJ! WAIT! DJ!" hindi siya lumingon sakin kaya binilisan ko ang paglakad papunta sa kanya.
Pasakay na sana siya pero hinablot ko yung collar ng polo niya, kaso lang, bigla akong nahulog
sa
Pg462Pg462
pavement ng kalsada.
"Aray, ang sakit." napapikit ako ng maramdaman ko yung sakit sa likod ko dulot ng pagkahulog
ko.
"Miss, okay ka lang?"
Halos di na ako makahinga ng marinig ko ang pamilyar na boses na yun.
Dumilat ako at nakatingin sakin ang taong lagi kong hinahanap. Kahit nasaan man ako.
"DJ..." hinila ko siya at niyakap ko ng sobrang higpit. Wala akong pakielam kung nakahiga man
ako dito sa kalsada at yakap-yakap ko siya. Ang mahalaga...
Buhay siya.
"Ang sama-sama mo DJ! Bakit hindi ka nagpakita sakin ha?! Alam mo ba kung gaano ako
nasaktan nung akala kong patay ka na! Ha?!" pinagpapalo ko siya habang tumutulo na yung luha
ko.
"Miss..." bigla siyang bumitaw sa yakap ko at tumayo. Inalok niya yung kamay niya sakin kaya
kinuha ko at itinayo niya na rin ako.
Napakagat-labi ako ng nakita ko yung hawak-hawak niyang miniature house kanina, nasa kalsada na
rin at sirang-sira na.
"Sorry for pulling you down there with me. Nasira pa tuloy yung miniature house." napatingin
siya dun sa miniature house na sira-sira na at nagkamot lang ng ulo.
"Lagot na naman ako sa boss ko nito." rinig kong bulong niya.
Inayos niya yung glasses niya at tumingin sakin. "Okay ka na ba miss? Hindi ko alam kung bakit
mo hinila yung collar ng polo ko pero papalagpasin ko na lang yun. Mukhang may problema ka
kasi."
Huh? Anong tawag niya sakin?
Pg463Pg463
"Wag mong ibahin yung usapan! Bakit DJ, galit na galit ka ba sakin kaya kinalimutan mo na
ako?!"
Tinitigan niya lang ako ng sobrang tagal.
"Hindi kita kilala. Kaya tinatawag kitang miss. At sinong DJ?"
"Ikaw." sabi ko habang pinipigilan na maluha ulit.
Kumunot yung noo niya at napakamot ng ulo. "Miss, hindi ako yung DJ na tinutukoy mo. John ang
pangalan ko. Hindi rin kita kilala. Miss, baka nagkakamali ka lang."
Pg464Pg464
"DJ! WAIT!" hindi ko na siya napigilan dahil bigla na lang siyang sumakay sa jeep.
Iniwan akong mag-isa. Gulong-gulo ang isipan.
Pero...
Alam kong siya yun. Dahil kanina ng hinawakan niya yung kamay ko. Nakita ko yung birthmark niya
sa kanang braso. Naaalala ko yun dahil lagi ko yung napapansin nung mga bata pa kami.
Gulong-gulo na ako...
Hindi na ako kilala ni DJ?
---------------------------------------
CHAPTER 10.
KATHRYN'S POV
"Teka, teka! Uhm, eto na yun!" hinila ko siya dun sa mga hilera ng puno.
Hinanap ko muna yung puno na lagi kong binibisita.
"Oo. Tignan mo 'to!" hinila ko siya dun sa may tagong parte ng puno.
"Ayan oh."
Ngumiti lang siya sakin. "Wala. After two years pala, nandito pa rin 'tong
puno na 'to. Pati yung carving. Pinupuntahan mo ba 'to nung... nung akala
mong namatay ako?"
"Oo naman. Sa totoo lang, umiiyak pa ako nun eh." sumeryoso mukha
niya. "Pero ano ka ba, wag mong sisihin sarili mo. Kasalanan ko rin yun
eh. Kung hindi ko nga nasabi ang mga bagay na yun dati, hindi ka
mawawala sakin. Hindi ka magkakamnesia."
"Ewan ko."
"Wala. Naisip ko nga lang Kath. Tayo pa rin kaya kung hindi tayo
naghiwalay at hindi ako nawala? Baka naman mamaya naghanap ka na
"Sus. Pamalit? Ano ka bagay? Ano ka ba DJ. Kahit nawala ka, hindi pa
rin ako makakahanap ng tulad mo."
Bigla siyang ngumiti. "Ganun pala yun Kath. So, kung niyaya kita dati na
magpakasal sakin, papayag ka?"
Nganga lang ako sa sinabi ni DJ. Para bang, ano. Di ko maexplain. Para
bang sa sinabi niyang yun, imbes na matuwa ako, nalungkot pa ako.
Naramdaman kong itinaas niya ang baba ko. "Sabihin mo kasi kung
anong iniisip mo."
"Kath naman, please. Don't make it hard for me please. Bakit ka nga
naging malungkot ha?"
"Kasi ano?"
"Naisip ko lang. Engaged nga tayo pero for the wrong reasons. I mean,
oo nga, may past tayo. Pero parang mali kasi. Parang ako lang yung may
gusto na maengage sayo. Parang ikaw, napilitan lang."
"Wag kang ganyan mag-isip Kath. Gusto ko rin naman eh. Alam mo na,
mas madali kitang maaalala sa ganito. Okay, ngiti ka na ha?" sabay halik
niya sa noo ko.
"Sige."
-------------------------
MONTENEGRO UNIVERSITY
Dahil ang lapit lang ng park sa university, naglakad na lang kami. Grabe,
walang pinagbago ang alma mater namin ni DJ.
"Heh! Teka, mag-MBA ka ah! Enroll ako next week! 3rd year na ako."
"Eh bakit ba? Teka nga DJ, lika na dito!" tinuro ko yung cashier and
registrar's office habang naglalakad papalapit dun.
"Malamang office."
Sinamaan niya ako ng tingin. Hahaha! Gumaganti lang ako kanina 'no
hahaha!
"KYAAAAAAAAA~!"
MBA BA KAYO?"
"MASAYA KAMI AT BUHAY KA!"
"HUWAAAAAAAA ANG HOT MO TALAGA!"
"Hahahaha!"
Ako? Manang?
O//////////////////O
Ano bang mga year nitong mga babaeng 'to? 1st year? 2nd year college?
Wtf?
20 years old lang ako! Magtetake nga ako ng 3rd year MBA dito sa
university na 'to eh!
Bahala siya!
"Girls, wag niyong asarin ang magandang binibini na 'to. Dahil fiancee ko
siya." sabay yakap sa beywang ko.
Nakatingin lang sakin yung mga babae. Halatang asar sila. Lalo na yung
isang babae na nagsabi sakin na mukhang manang ako. Namumutla na!
Hahaha! Oh well.
"Hindi ah. Nakakatuwa lang at mukhang agree sila sakin na mukha kang
manang."
"Weh. Epal mo. Malamang mga teenagers pa yang mga yan! 20 years
old lang ako 'no. Eh ikaw?"
"19."
"Eh mukha lang akong 19 eh. Sa gwapo kong 'to? Chick magnet ako
Kath."
"Joke lang naman yun magandang binibini ko. Ang ganda ganda mo,
kung alam mo lang."
"Hayaan mo sila. Bakit ba? Mainggit sila sakin kasi mahal na mahal ako
ng babaeng yakap-yakap ko."
Hinayaan ko na lang na hawakan niya ang kamay ko. Grabe, isa lang ang
narealize ko.
------------------------------
-----------------------------
CHAPTER 11.
KATHRYN'S POV
Totoo naman eh! Ayaw kong bitawan niya kamay ko. Huhuhu.
Tinignan niya lang yung malaking building na nasa harapan niya. Hindi
siya nagsalita.
"Alam ko."
ako! >//<
"Hindi kami nagkakamali! Kasama mo yang lalaking yan dati!" sabay turo
ng isang matandang babae kay DJ.
"Oo! Kayo yung laging nagpupunta dito para gumawa!" sabi nung isa
pang matandang babae.
O/////////////////////////////O
"Iha, mukhang ayos lang naman yun dahil legal age na kayo. Pero
tandaan! Gumamit pa rin ng proteksyon! Mahirap na!"
"Pero akalain mo yun, kayo pa rin hanggang ngayon? Aba't, kung kasal
na kayo, go lang! Magpadami ng lahi!"
O///////////////////////////////O
"Kasi--"
*ting ting*
"Ano?"
"Uy Kath, ang sabi ko, ginagawa na pala natin yung pagpunta dito sa
condo ko! Iniisip mo dyan? Hahaha!"
*ting ting*
Inikot niya yung tingin niya sa buong floor. Nakakatuwa naman siya, para
siyang nawawalang bata!
"Haynako DJ. Lika nga dito." pinapwesto ko siya sa dining room niya.
"Umupo ka dyan. Hintayin mo ko ha? Magluluto lang ako."
"Sige Kath."
Bigla niyang ibinaon yung ulo niya sa may batok ko. "Ikaw yung
mabango. Hindi yung niluluto mo."
Teka, namumula na naman ako. Grabe 'tong si DJ! May amnesia na nga,
pinapakilig pa rin ako!
"Ayoko."
Naalala ko tuloy na ito yung niluto ko para kay DJ nung personal slave
niya pa ako. Inasar niya pa ako nun na baka lasunin ko siya. Sus.
Hahaha!
Pero ngayon, kahit ano na kinakain ni DJ. Buti na lang at nabago rin ang
pananaw niya sa pagkain. Paano kung wala ako sa tabi niya diba? Eh di
hindi siya kakain?
"Wala. Sige kain na tayo ng niluto mo. Masarap ba 'to?" sabay turo niya
sa pagkain na niluto ko.
"Oo."
Yes!
"Alam mo, eto yung unang niluto ko nung naging personal slave mo ko.
"Hindi."
"Pero sa tingin ko, kung pihikan ako dati sa pagkain, masarap talaga ang
luto mo kaya nagustuhan ko." sabay ngiti niya sakin.
"For what?"
Huwaaa. Ang saya ko talaga! Maaalala na rin ako ni DJ. Malapit na!
---------------------------
"Ah, dito." hinila ko siya papasok sa pintuan ng kwarto niya. Ganun pa rin
nga ang kwarto niya. Black and white.
"Grabe, ang sarap pala dito!" natatawa na lang ako sa reaksyon niya.
Mukhang tuwang-tuwa eh.
Teka, ano bang pwede kong ipakita kay DJ para maalala niya ko? Ah
gets ko na!
"DJ, tignan mo 'to." umupo ako sa tabi niya at binigay sa kanya yung
bracelet.
"Oo. Sayo. Binigay ko yan sayo nung nasa Tagaytay tayo. Naghorse-back
riding tayo nun."
"Oo."
Ngumiti siya sakin at isinuot ito sa kaliwang wrist niya. "Sige, suotin ko
'to."
"Dapat lang!"
"Ano yun?"
"Dito? Eh saan naman ako matutulog dito? Iisang kama lang 'to ah?"
"Tabi tayo." sabay higa niya. "Bakit, nagtatabi naman tayo dati ah?"
"Ayoko-- aaaahck!" hinila niya kasi ako pahiga. Tapos niyakap ako bigla
ng sobrang mahigpit.
"Oo." gusto ko rin naman na matulog katabi siya. Kaso, ayoko ng ganito.
Yung tipong hindi niya pa nga ako naaalala. Parang ewan.
------------------------
DANIEL'S POV
looks the same kapag gising siya. Maganda. Inside and out.
Masaya ako at nakikita kong ginagawa niya talaga lahat ng paraan para
maalala ko siya. Nakikita ko na nahihirapan na siya, pero hindi pa rin siya
sumusuko.
"Kath, I'm sorry for many things. Sana, sa huli, tayo pa rin."
Dedicated to Ate Roma. Ey, last na 'to. Excited na talaga ako sa meetup
natin nila Ate Miq. Hahaha! Sana may mga kasama pa tayong ibang
kathNiel authors 'no? Like. Ehem. special mention RMz (pilyangRMz) and
Ate Erin (erindizon). Mwahahaha :">
-------------------------
CHAPTER 12.
KATHRYN'S POV
AFTER A WEEK
pa rin sila sa huli. Ang saklap pala ng ganun. Naiisip ko, parang ako yung
lalaki. Hintay ng hintay sa taong ni walang kasiguraduhan kung maaalala
ka. Ay ewan! Bakit ba nagdadrama ako ngayon?
*tok tok*
Just in time!
"Hi." sabi niya sabay halik sa noo ko. Hays, pagod na naman siya.
Tinapos niya kasi yung 10 days niya sa company namin. Ayaw naman
niya daw na iwanan yun. Grabe, ang sipag!
Pumunta kaagad ako sa ref at inilabas yung pagkain niya. Ininit ko na rin
sa microwave. Pagkatapos pumunta na kaagad ako sa dining room.
"Weh? Di nga?"
"Huh?"
"Unwind?"
"Hindi ako nag-book ng kahit anong hotel DJ. May beach house ako dun."
"Hindi."
"DJ, dati nagpromise tayo na kung sino ang unang makabili ng beach
house with his/her own salary, siya magbibigay ng punishment sa natalo.
Eh nauna akong bumili. Wala ka pa namang beach house diba?"
"Exactly my point! Wala ka pang beach house. Ako meron. With my own
"Exactly my point! Wala ka pang beach house. Ako meron. With my own
salary. Kaya ang punishment ko sayo ay sumama ka sakin sa trip na 'to.
Okay?"
address ha?"
"May GPS naman sa kotse ko. Anong oras ba tayo aalis? Dadaan muna
kasi ako kela lola. May bibigay lang akong gamit."
"Sige. Tapos na ako kumain. Thanks ulit dito Kath ha? Tulog na tayo?"
"Ako na. Matulog ka na. Mas mukha ka pang pagod sakin eh." kinuha
niya sakin yung pinagkainan niya saka pumunta na sa may kitchen sink.
Napangiti na lang ako sa ginawa niya. Sweet niya pa rin talaga. Mas
pagod kaya siya sa akin.
---------------------------
"Ano? Lika na!" hinila ko na siya pabalik sa kotse niya. "Para makarating
na tayo kaa--"
Ni Bea!
"Teka nga! Ako naguguluhan eh!" tumingin ako kay DJ. "Baka gusto
mong magpaliwanag?"
"Yun nga yung kanina ko pa sinasabi." nagkamot pa siya ulit ng ulo niya.
"Tatanggalan kita ng buhok promise! Lika nga dito!" sabay hila sa buhok
niya.
"Ang sakit naman nun Kath!" sabay himas niya sa buhok niya.
"Ano nga?!"
Napabuntong-hininga ako.
"DJ naman eh. Okay lang naman yun sakin, kaso. Diba trip natin 'tong
dalawa?"
Napayuko ako. Naiiyak ako sa inis! Bakit ba kasi ayaw sumama ni Bea
dun sa Batangas? At bata pa ba si Bea? May isip na yun ah? Kailangan
ibilin pa sa iba? Nafrufrustrate ako!
Pero hindi ko na lang sinabi sa kanya yun. Baka magalit pa siya. Ewan,
siguro nga. Hindi ko kilala si Bea.
"Sige na DJ. Okay lang na kasama siya." sabi ko na lang kahit hindi
talaga okay sakin.
"Daniel! Kath! Tama na yan! Let's go!" napatingin ako kay Bea na
kakasigaw lang. Naka-crossed arms siya.
"Lika na nga Kath." akmang bibitaw na siya sa yakap namin kaso lalo
kong hinigpit yung yakap ko sa kanya.
"Teka lang. Yakap muna." sabi ko sabay tingin kay Bea. Nakataray lang
si Bea saka umalis na. O ano ka ngayon? Huh! Fiancee ko yata 'to!
Tumawa lang si DJ. "Sweet mo talaga kahit kelan." sabay halik niya sa
buhok ko. "Pero kailangan na natin pumunta sa Tagaytay. Okay? Lika
na." bumitaw na siya pero hawak naman niya kamay ko.
Napangiti na lang ako. Nako, ewan ko na lang kay Bea. Basta, ieenjoy ko
na lang 'tong trip na 'to!
"What?"
"Sorry. Nauna na kasi ako eh." sabay balik niya ng shades niya sa mata
niya.
Ah, gets. So, hahayaan ko na lang si Bea na nasa shotgun seat, ganon?
Tss.
"Hindi."
"Eh hindi naman pala eh. Bakit naka-shades ka pa? Weird mo." sabay
punta sa backseat.
"Grabe Daniel! I love that one! Lalo na yung nakita natin before sa art
museum? Grabe! I love it!"
Sige, tawa ka lang dyan DJ. Nako, kung hindi lang kita mahal! Kanina ka
pa talaga nakalbo!
Pumikit na lang ako ulit and for the 2nd time, tinry na matulog.
Zzzzzzzzzzzzz...
---------------------------
AFTER 2 HOURS
Yes! Nasa Tagaytay na kami! Grabe, puro puno kaagad nakikita ko!
Kanina pa ako gising at nakikinig na lang ng music ng mellow songs sa
iPod. Mas mabuting makinig ng music kesa naman marinig ko pa
hagikhikan nung dalawang mag-bestfriend. -_-
"Oo. Kakaliwa."
Sumimangot siya. "Pero mas may malaki pang beach house dito. Sa
Palawan!"
Maya-maya, bumaba na rin ako at nag-unat. Grabe, ang fresh ng air dito!
Sobra! I miss Tagaytay!
"Kath!" huh?
"Quen?!"
-----------------------------
Thanks kathNiel readers! Spread the love! Happy 1 million reads din pala
sa HPS. GV. <3
Dedicated to him. Hoy Grei! Pinakagwapong ehem, wattpader. Hahaha.
Thank you talaga sa lahat. Alam mo na yun. Hahaha. Pinaiyak mo talaga
ako sa sinabi mo. Salamat sa pagchicheer-up sakin. <3
-----------------------------
CHAPTER 13.
KATHRYN'S POV
Lumapit kaagad ako kay Quen. Teka, naguluhan ako bigla. Anong
ginagawa niya dito?
"Ang corny mo! Sana nagtext ka man lang 'no! Nagulat kaya ako!"
"Ayoko!"
"Isa!"
"Dalawa!"
"Hindi ka bibitaw?!"
"Hindi!"
Napabitaw ako bigla kay Quen ng narinig ko yung boses niya. Pagtingin
ko sa gilid ko, nandun si DJ.
"Oo. Trip namin 'to. Sino ka ba?" sabay hila sakin ni DJ papunta sa tabi
niya.
Manila. Gusto ko rin magpahinga. Pero kung ayaw mo naman, okay lang
sakin."
"Oo naman Quen. Lagi ka namang welcome dito eh." sabay ngiti ko.
"Teka lang. Bakit parang inis ka sakin?" yung mukha niya kasi, He's
really pissed. "Bawal ba siya dito?"
"Siya yung nakita kong lalaki nung hiniwalayan mo ko, Kath. Yung sabi
"Oo nga. Siya nga yun. Pero mag-bestfriends lang kami. Inexplain ko na
naman sayo yun diba?"
"Pwede ba, nawala na yung trip natin simula ng pumayag kang sumama
yang Bea na yan."
"Eh yun nga yun eh! Pumayag na nga ako na kasama mo bestfriend mo
dito sa TRIP nating dalawa diba? Kaya wag kang magagalit sakin kung
pumayag ako na magstay rin dito si Quen."
Pigilan niyo ko. Putek, naiinis na ako kay Bea. Sobra! Anong boyfriend ko
si Quen? Hindi niya maintindihan na fiancee ko si DJ? Ugh.
"Bestfriend ko yun Bea. At magsstay siya dito. Now if you excuse me,
kailangan ko pang i-entertain yung bestfriend ko." sabay lakad ko
papalayo sa kanila.
Pumunta ako sa may kotse ni Quen kung saan kakasarado niya lang ng
compartment ng kotse niya.
"O Kath? Bakit ka nandito? Sana hinintay niyo na lang ako ni Daniel dun."
"Ano ka ba, mas okay nga na nandito ka. Feeling ko kasi ma-out of place
ako sa trip na 'to. Alam mo na, magkasama sila eh."
"Hindi. Kaya nga ginagawa ko ang lahat para maalala niya ako eh."
"Oo. Lalaki ako Kath kaya alam ko yung tingin niya kanina."
"Bakit naman siya magseselos? Alam naman niya na siya lang mahal
ko."
Bakit ganun yung tono ng pagkasabi niya? Parang... parang ang lungkot
niya.
"Wala Kath. O, ayan pala sila. Hinihintay na tayo." sabay turo kay DJ at
Bea na nasa tapat ng beach house.
"Grabe, ang laki ng beach house na 'to! I love it Kath!" sambit ni Bea
sabay hila kay DJ. "Lika libutin natin!"
"Nang-asar ka pa."
"Oo na."
"Iba?"
"Good."
"Kath, may pagkain pala akong dala. Para satin sana 'to pero marami
naman 'to kaya kasya siya sating apat. Para di ka na magluto."
"Sige."
Biglang nagsalita si Bea. "Ang sarap nito ah. Saan mo 'to binili Enrique?"
"Ah. Pero teka lang ah, alam mo Enrique? Bagay kayo ni Kath." sabay
turo sakin. "Ngayong magkatabi kayo, narealize ko na ang cute niyo
tignan!"
"Sige Kath."
"Aray!" sigaw ko. Bigla kasing may sumipa sakin sa ilalim ng table eh.
Akala niya bati na kami? Ayoko nga. Pagkatapos niya kong pagtaasan ng
boses dahil kay Bea? Huh. Manigas siya.
"Sige."
Nagulat ako ng may umagaw ng mga plato na hawak ko. Pati nung kay
Quen.
Nilapag na niya yung plato sa may sink. Kumuha na ako ng sponge saka
Nagulat ako ng tinabig niya yung hawak kong sponge. Saka hinila ako
papalapit sa kanya at niyakap ako ng mahigpit.
"DJ..."
Napabuntong-hininga ako.
"Nagseselos ka ba?"
Napasinghap siya.
"Sa lalaking yun? Oo. Kaya hindi mo ko masisisi kung bakit ayoko siya
dito."
"Sorry na. Pero hayaan na lang natin siya dito. Para naman malibang si
Quen. Bestfriend ko naman siya eh. Atsaka, nandito rin naman bestfriend
mo."
"Thank you."
"Sige DJ."
Hinalikan niya yung noo ko bago ako binitawan. "Sige maghugas na tayo.
Baka magtaka pa sila bakit ang tagal natin dito."
"Okay."
naman ako.
Tumingin sakin si DJ. "Lika na, pumunta na tayo ng kwarto natin." sabay
hawak sa kamay ko.
Sayang naman. Tabi na sana kami. Di bale, okay lang yun. Baka pwede
na ring magkaayos si Quen at DJ.
"Sige. Go lang."
Ewan ko. Ayoko talaga kay Bea. Para kasing panira siya samin ni DJ eh.
--------------------------
DANIEL'S POV
"Pero grabe nangyari sayo Daniel. Retrograde amnesia kamo? Diba ang
liit ng chance na makaalala ka kapag ganung type ng amnesia ang
meron ka?"
"Ano?"
"Anong paano?"
siya.
---------------------------
-----------------------------
CHAPTER 14.
KATHRYN'S POV
"Goodmorning--"
Buti na lang morning pa lang. I'm a morning person kaya masayahin ako
usually. Kaso kapag nandito si Bea. Ugh. No comment.
"O Kath, Bea. Tapos na pala kayo mag-ayos. Sa labas na tayo kumain
girls." sabi ni Quen habang may dala-dalang kitchen utensils.
Hindi niya ba alam na inis na inis ako kay Bea kagabi dahil talak ng talak
yung babae tungkol sa mga 'art escapedes' kuno nila ni DJ? Putek!
Hindi na nagsalita si Bea. Sa halip. Pinatunog niya yung baso niya gamit
yung kutsara.
"Kainan na!"
"Oo naman."
Tinignan niya lang ako ng matagal. Para bang sinusuri niya kung
nagsasabi ba ako ng totoo o hindi.
"Promise?"
Ngumiti siya sakin at niyakap ako ng mahigpit. Teka, bakit ang drama
yata ni DJ ngayon?
O///////////////////////////O
"Joke lang Kath! Hahaha! You should have seen your face awhile ago!
Hahaha!" sige DJ, tawa. Nagulat kaya ako sa sinabi niya!
"Hi Kath! Can I borrow Daniel for awhile?" napatingin ako sa nagsalita na
kasalukuyang nasa harapan namin ni DJ ngayon.
Si Bea. -_-
Wag kang pumayag DJ, wag kang pumayag. Trip natin 'to!
"Teka lang Kath. Ano na naman bang nangyayari?" sabay kamot niya ng
ulo niya. "Wala ka na naman sa mood?"
"Joke lang. Lika na nga! Iikutin natin 'to. Namiss ko 'tong beach na 'to."
sabay hawak niya sa kamay ko.
"Dali na!"
"Ayoko-- aaaaah!" bigla ba naman kasi akong hinila sa paa ko kaya ayun
tuloy, nahulog ako sa white sand.
"Matagal na kong epal sayo, Kath." sabay kuha niya ng white sand at
tinapon sa mukha ko.
"Nakakainis ka *cough* Quen! Eto ang bagay sayo!" sabay bato ko rin ng
white sand sa kanya.
Tawa lang kami ng tawa. Grabe, namiss ko sand fight with Quen! Lagi
namin 'tong ginagawa sa New York eh.
"KTV bar?"
"Oo Kath. Let us sing our problems away!" sabay taas niya ng kamay
niya na parang rockstar kuno ang dating niya.
Bigla kong naisip si Bea. Yung babaeng yun. Ugh. Hinanap ko kaagad
yung kantang gusto kong kantahin. Sakto nasa song list.
Pagkatapos kong kumanta, nag-bow ako kay Quen. Tawa lang siya ng
tawa pero pumapalakpak siya.
lasing!"
"Joke lang! Haha. Now it's my turn." lumapit siya sa may song list. Ako
naman umupo at uminom ng juice.
Ang seryoso niya. Kanino niya kaya dinedicate 'tong kantang 'to?
Pagkatapos niyang kumanta, binaba na niya yung mic sa may song list.
Saka ngumiti sakin.
"Sige."
Kath, wag kang maparanoid dyan. Wala lang yun. Wala lang yun.
"Nasa bahay na siguro sila Daniel pati si Bea." sabi ni Quen ng nakangiti
sakin. "Ready ka na bang mawala sa mood ulit?"
Pumasok na kami ng beach house. Alam namin na nasa may living room
sila kasi ang lakas ng volume ng TV.
Umupo kami ni Quen sa kabilang sofa. Dalawa kasing sofa ang meron
sa living room ko.
"Oo. Sobrang saya. Kayo ba? Nag-enjoy?" sarkastikong sabi niya sabay
tingin sakin.
"Oo. Nag-enjoy kami ni Quen. Dami nga naming ginawa eh. Nag-surfing,
nag-sand fighting, nag-KTV pa kami. Diba Quen?" pinanlakihan ko ng
mata si Quen.
"Basta ako enjoy na enjoy kasama 'tong bestfriend ko!" sabay ipit ni Bea
kay DJ gamit ang braso niya.
"Kath, akala ko kasi trip natin 'to? Sana sumama ka na lang samin ni Bea
sa mall."
"Ewan ko sayo!"
--------------------
----------------------
CHAPTER 15.
KATHRYN'S POV
"Kath naman."
"Bakit DJ? Sabi mo, sayo lang ako? O sige, sabihin na nating sayo nga
lang ako. Pero paano naman ako? Akin ka lang ba?" hinawakan ko yung
pisngi niya. "Bakit hindi ka makatingin sakin?"
"Right time na alin? Bakit mo iniiba yung usapan DJ ha? Sagutin mo ko.
Akin ka lang ba?" pinatingin ko siya sakin. "Alam mo namang
nasasaktan ako diba?"
Tinignan niya ako ng seryoso. "Kath, ayoko lang na nakikita kang kasama
si Enrique. Ayoko."
Binitawan ko pisngi niya. Tumaas na boses ko. "So ganun pala yun?
Hindi ko pwedeng kasama si Quen. Pero ikaw, wow! Pwedeng-pwede na
kasama si Bea!"
"In the first place, hindi naman siya kasama dito. Kaya ano naman kung
ma-out of place siya? Call me mean pero trip kasi natin 'to! She keeps on
ruining it!"
"Eh bakit yung bestfriend mo nandito rin naman ah. Kung ayaw mo
palang masira 'tong trip na 'to, sana hindi ka na lang pumayag na nandito
rin siya."
"Pumayag lang naman ako dahil nandito rin naman bestfriend mo. Hindi
ako papayag kung tayong dalawa lang magkasama sa trip natin na 'to!"
Tinignan niya lang ako ng matagal. Maaaring nagtataka siya kung bakit
ko yun tinanong.
Napabuntong-hininga siya.
"Okay."
Pagkahiga ko pa lang sa kama, tumulo na yung luha ko. Ang sakit. Akala
ko susundan niya ako at mag-eexplain siya sakin. Pero wala.
Sino nga lang ba ako? Ako lang naman ang ex-girlfriend turned to fiancee
niya na nakalimutan niya diba?
-------------------------
"Okay lang ako." ngumiti na lang ako sa kanya para ma-assure siya.
Buti na lang hindi niya na ako tinanong ulit. Ewan ko. Hindi talaga ako
nakatulog kagabi. Nawala kasi talaga ako sa mood.
"KATH!"
"Eh kasi naman nagulat ako sayo! Sumigaw ka pa dyan." sabay ismid ko.
"Wala 'to."
"Bakit naman? Dahil na naman dun?" sabay nguso niya sa may bintana.
"Pikon? Tss Kath naman!" habol niyang sabi. Napatingin ako sa kanya.
Ayoko na sanang isipin yung nangyari kagabi pero wala eh, tuwing
naaalala ko. Para bang binibiyak yung puso ko ng paunti-unti.
Pero wala eh, trinaydor na naman ako ng isip ko. Naalala ko na naman
yung nangyari kagabi.
*tok tok*
Hays. May istorbo pa. Hindi ko na lang binuksan. Bahala na kung sino
yung kumakatok na yun. Sino pa ba eh di yung roommate ko. Si Bea. -_-
"Kath?"
Napaupo ako kaagad at napatingin sa nagsalita. Si DJ? At bakit nakaswimming trunks na siya?
Hays.
*tok tok*
"Wala eh. Naiwan ko sa baba. Anyways Kath, let's swim na. Gusto mo
bang humiram sakin ng swimsuit? Meron akong extra."
"Meron akong sarili, Bea. Atsaka hindi ko nga alam kung magsswimming
pa ako. Ang init."
Naiwan akong tulala habang nakatayo. Bakit ganun si Bea? Okay lang sa
kanya? Eh hello? Dapat pinilit niya ako na magswimming. Beach house
ko 'to eh. -_-
"You're seriously gonna wear that flimsy thing you call swimsuit?" gulat
kong tanong. Eh paano, halos kita na kaluluwa niya! Rede two-piece na
maraming cuts. Daring kasi masyado kay Bea. Alam niyo yung swimsuit
ni Anne Curtis sa No Other Woman na snake-type? Ganun! Red nga lang
at two-piece pa. -_-
"Kath, ano ka ba. Sanay na ako sa ganito. Besides, bagay naman sakin
diba?" umikot pa siya.
"Ano Kath?"
Nagpalit na ako kaagad ng swimsuit ko. Red din siya na two-piece pero
mas matino naman yung akin.
"Kath!" nagulat ako ng tinawag ako ni Quen. Nakita niya na pala ako.
Tumingin rin sa gawi ko si DJ.
Ngumiti lang ako sa kanya. "I'm okay na. So? Ano na? Hindi pa ba kayo
magsswimming?"
"Sige Bea." tapos tinignan ako ni DJ bago siya sumama sa hitad na yun.
"Ganda mo Kath."
"Ano yun? Yung sabi mong may sasabihin ka kaya lang di pa right time?"
Ngumiti muna siya bago siya tumakbo papalayo sakin. Ako naman,
napatingin sa harapan ko. Kung saan nagkukulitan pa rin si Bea at DJ.
Ewan ko sa kanila.
Ang tanga mo kasi Kath, bakit mo kasi pinapili. Ayan tuloy. Sinong talo?
Naalala ko na naman yun. Bigla na naman sumakit yung puso ko. Ayoko
umiyak dito. Babalik na lang ako sa kwarto. Walang-kwenta 'tong trip na
'to.
"Kath..."
Nakatingin lang siya sakin ng seryoso. Kinakausap ako gamit ang titig
niya.
"Nahihirapan ka? Ako rin DJ. Hirap na hirap. Hindi mo lang alam kung
gaano ako nagpapakahirap para lang makaaalala ka. Tapos, pinili mo pa
si Bea kesa sakin."
"I'm sorry. pero I just want to know something. Pagod na pagod na rin
kasi ako. Ayoko na. Hindi ko na kaya."
"After all this heartache that I've given to you. Do you still love me?"
"Yes."
-------------------
----------------------------------
CHAPTER 16.
KATHRYN'S POV
"Oo."
"Niloko mo ko."
"Kath, may dahilan ako kaya hindi ko sinabi sayo!" bigla niyang
hinawakan yung magkabilang-kamay ko. "Tumigil ka muna!"
"Kath naman--"
"BITAW!"
Ang sama-sama ng loob ko. Wala siyang amnesia? Ano 'to? Ginoodtime
niya ko? Ha? Ang kapal ng mukha niya!
"Patunayan na alin?"
"Na ako pa rin ang mahal mo. Na ako lang ang mahal mo."
"Oo. Natakot lang ako Kath." napasinghap siya. "Hindi ko alam ang
gagawin ko ng bigla na lang tayong nagkita sa kalsada pagkatapos ng
dalawang taon. Kaya nagkunwari akong hindi kita maalala."
"I already have told you before. Ayaw kong gambalain kayo ni Quen.
Gusto ko maging masaya ka sa kanya." ngumiti siya ng malungkot.
"Nabalitaan ko nga na magkasama kayo sa New York. Kaya akala ko
talaga na siya na yung mahal mo."
"Ikaw nga lang mahal ko DJ. Sinabi ko na sayo yan nung una pa lang
magkrus ang landas natin. Kaya ko nga ginagawa ang lahat para
makaalala ka." tumulo yung luha ko. "Dalawang taon yun DJ. Sa loob ng
dalawang taon, akala namin patay ka na. Akala ko patay ka na. Alam mo
bang ang tagal ko bago ako nakarecover sa pagkamatay mo? Pilit kong
kinakalimutan ka. Pero, wala eh. Sa tuwing naaalala ko na dahil sakin,
namatay ka. Bumabalik yung sakit. Sana hindi mo na lang ginawa yun."
tumulo na naman ang luha ko. "Sana sinabi mo na lang kaagad.
Nagmukha pa kasi akong tanga."
Niyakap niya ako ng sobrang higpit. "I'm sorry. Nakalimutan ko nga siguro
yung pangako natin dati sa isa't-isa. Na tiwala lang. Siguro natakot lang
ako na ngayong nakita mo na ko, sinasabi mong mahal mo ako dahil
naguguilty ka sa nangyari dati. Gusto ko muna mapatunayan na mahal
mo nga talaga ako. Kaya I'm sorry kung akala mo niloko kita. Na ginawa
mo ang lahat para makaalala ako, yun pala wala naman akong amnesia.
I'm sorry. Gusto ko lang rin ng assurance."
Napayuko ako. "Masakit kasi DJ. Masakit pa rin. Sayang yung dalawang
taon."
"Pinapatawad na kita."
"Talaga?"
"Mahal mo pa ba ako?"
Napapikit na lang ako at napakapit sa leeg niya. Niyakap niya rin ako ng
mahigpit. Namiss ko siya. Namiss ko talaga siya.
Natulala ako.
Halos magtatalon yung puso ko sa sinabi niya. Ang tagal kong hinintay
na sabihin niya yan sakin.
"Sasabihin ko pa lang."
Pero hindi na muna yun ang dapat kong isipin. Masaya ako na
naintindihan na namin ni DJ ang isa't-isa. Sana naman wala ng
mangyaring masama.
------------------------
-----------------------------
CHAPTER 17.
KATHRYN'S POV
Nagbihis na ako ng t-shirt at shorts. May bonfire daw kasi eh. Ayoko
namang magmukhang KJ kaya sasama ako. Kahit magkunwari muna
kami ni DJ na not-in-good terms. Hayaan ko na muna.
*tok tok*
"Nasa labas na sila. Sa may bonfire. Sabi ko susunduin kita dito at sabay
na tayo lalabas."
"Uhm--" magsasalita na sana ako kaso bigla niya akong hinila papalapit
sa kanya at niyakap ako ng mahigpit. Yung tipong bear hug talaga dahil
sobrang higpit ng yakap niya sakin.
"Namiss kita Kath. Hindi mo alam kung ilang beses kong iniisip 'to. Yung
mayakap kita ng ganito ulit. Yung tipong tayong dalawa lang ang tao
tapos ang gagawin ko, yayakapin lang kita buong magdamag."
"Kath, kay Quen pwede naman nating sabihin. Kaso mukhang alam na
naman niya kaya wag na."
"Hindi pa naman ako sure dun. Pero mas mabuting wag na nating
sabihin. Gusto ko muna siyang tawanan habang gumagawa siya ng
paraan para mapansin mo siya na higit pa sa kaibigan." sabay ngiti niya
ng nakakaloko.
"Eh yung kay Bea? Bakit hindi mo pa pwedeng sabihin na wala kang
amnesia?"
Bumuntong-hininga siya. "Kath, may gusto siya sakin. Sinabi niya sakin
sa harap nila lola at lolo."
"Eh so? Alam mo, dapat sabihin mo ng wala kang amnesia. Alam mo
kung bakit? Para maintindihan niya na hindi na kayo pwede. Kasi patuloy
na aasa lang siya. Mag-bestfriend lang naman kayo diba?"
"DJ, masasaktan talaga siya. Parang ako, nasaktan nung una. Pero I
know she'll get over it like me. Kaya please, sabihin mo na."
Napabuntong-hininga siya.
"Sabi niya ng nagpacheck-up siya. May butas na yung puso niya. Pwede
'tong lumaki at pwede siyang mamatay kapag bumigat yung pakiramdam
niya. Kaya hangga't maari Kath, ayokong masaktan siya. Bestfriend ko pa
rin siya. Kaya nag-aalala ako sa kanya. Nakapag-promise ako kay lola at
lolo na aalagaan ko si Bea."
"Ang sama ko yata sa kanya, DJ. Feeling ko kasi inaagaw ka niya sakin.
Pero sa aming dalawa, mas kawawa siya. DJ, gawin natin ang lahat para
gumaling siya. Para makahanap na rin siya ng taong mamahalin niya.
Yung taong mamahalin rin siya."
"Eh gusto ko pa!" para siyang batang nagmamaktol. "Isang kiss lang sa
lips, please?"
Pumunta ako sa may pintuan para buksan 'to kaso hinarangan ako ni DJ.
"DJ naman. Bumaba na tayo!" sigaw ko. Nahihiya kasi ako eh.
Nakalimutan ko kissing-monster pala si DJ. >//<
Ngumiti lang siya ng nakakaloko. Sabay inilapit yung mukha niya sakin.
*tok tok*
Napaurong ako kaagad kay DJ. Nagkatinginan lang kami. Ano ba yan!
Sayang yung kiss! >//<
"Sa padlock ng CR niyo Bea. Nasira kasi ni Kath. Ang clumsy kasi."
sagot ni DJ. "Mauna ka na Bea sa baba. Bababa na rin kami ni Kath."
Tinignan lang kami ni Bea. "Sige, may game tayo sa baba ah."
"Hep hep! Wag na! Next time na lang!" sabi ko sabay labas ng pintuan
kaagad.
"Oo."
"Pero teka lang DJ, paano na tayo pagbalik natin sa Manila? I mean,
anong work mo? Wala ka naman palang amnesia diba?"
"Don't worry Kath. Nag-MBA ako ng patago. Sa public university nga lang.
Kaya kung mag-eenroll ka sa MU, sabay na tayo. Ako pa rin hari dun."
"Kath, may sarili na kong interior design firm. Si dad nag-ayos ng lahat.
Ngayong hindi ko na kailangan magpanggap sayo, pwede na ako
magstart sa work."
"Hindi lang yun. May kliyente na ako kaagad. Tinawagan niya ko last
Tuesday. Magpapadesign siya ng bahay sakin."
"Talaga? Sino?"
"Si--"
"KATH! DJ! Lika na!" rinig kong sigaw ni Bea ng nasa may pintuan na
kami. Hindi naman siya masyadong excited?
"Well, truth or dare. With a twist nga lang." ngiting sabi ni Bea.
Tumabi ako kay Quen. Ang isa ko pang katabi ay si Bea. Tapos katapat
ko si DJ.
"Bea, ano bang twist ang gusto mo sa game?" tanong ni Quen kay Bea.
"Simple. Dare lahat ang gagawin. Kapag hindi kayang gawin yung dare o
ayaw gawin, magtatanggal ng isang suot sa katawan. In short? Bare. So,
game na ba kayo?" excited na sabi ni Bea.
Dapat hindi na siya naglalaro ng ganito eh. May sakit siya sa puso. Hays.
Di ko naman pwedeng sabihin na alam ko dahil baka sabihin niya
kinakaawaan ko siya.
"Okay, I'll spin first!" inispin na ni Bea yung bote at tumapat kay...
"Enrique! Dare ko sayo halikan mo yung babaeng yun." sabay turo dun sa
babaeng kumakain ng balut na kakadaan lang samin.
Nagtanggal ng shirt si Quen. Grabe muscles niya, pati six-pack abs niya
litaw. Iniwas ko yung tingin ko. Nakakailang naman 'tong game na 'to!
"Oh ako naman." sabi ni Quen sabay inispin ulit yung bote. Tumapat
kay...
"My turn." inispin niya at tumapat sakin yung bote. Bigla siyang ngumiti
ng palihim. Gulp.
"Dare ko sayo na halikan mo yung taong mahal mo dito." sabay ngiti niya
ng nakakaloko.
Grabe, inuutakan niya ako? Grabe! Alam naman niyang siya mahal ko
eh! Gusto talaga magpahalik. Grabe 'tong kissing-monster na 'to. -_-
"Game."
Nakaramdam ako ng inis. Pero pinigilan ko. May sakit siya Kath, may
sakit. Kailangan niya lang ng atensyon.
"Bakit? Friendly kiss lang naman. Besides, wala naman kayong feelings
sa isa't-isa diba? Am I right?" ngiting tanong ni Bea.
"Kung mag-bestfriends lang kayo, wala lang sainyo 'tong kiss. Diba
Quen?"
Napatingin ako kay DJ. Nakaiwas yung tingin niya samin. Sana
maintindihan niya na pinapatunayan ko lang na wala talagang
namamagitan samin ni Quen.
Lumayo kaagad ako pagkatapos. Hindi ako nailang. Wala naman kasi
talaga yun. Alam naman ni Quen na hanggang mag-bestfriends lang
kami. Ang problema ko lang, bakit ganun pa dare ni Bea kay Quen diba?
Napatingin ako kay DJ. Kaso nakaiwas yung tingin niya samin.
"Huh?"
Nakatingin lang samin si DJ. Seryoso yung tingin niya. Bakit ganyan siya
makatingin?
Halos malaglag ang panga ko sa ginawa niya. Bakit niya 'to ginagawa
sakin?
"Wait up, DJ!" tumayo na rin si Bea at tumakbo papunta kay DJ.
Hindi ko alam, pero biglang may tumulong luha sa mga mata ko.
Ano ba talaga DJ? Ayaw mong masaktan si Bea kaya ako ang sasaktan
mo?
--------------------------
CHAPTER 18.
KATHRYN'S POV
Iniwan na daw ako ni DJ. Pinagpalit na daw niya ako kay Bea. Naiwan
daw akong mag-isa. Tulala. Pagod na sa kakaiyak.
Ayoko isipin na totoo yung nangyari kagabi. Ang naisip ko, ayaw niya
lang siguro saktan si Bea dahil nga sa sakit sa puso nito.
Pero hindi ko naman kayang sabihin sa kanya na ako naman ang isipin
niya. Kasi sa kahit anong anggulo mong tignan, kailangan
pagpasensiyahan si Bea. May sakit siya sa puso. Hindi siya pwedeng
masaktan.
Kung ako kaya yung may sakit sa puso, masasaktan kaya ako ng ganito
ni DJ?
Kakausapin ko si DJ. Ittry kong alamin kung bakit niya ginawa yung
kagabi. Gusto ko lang malaman yung dahilan.
Lumabas ako kaagad dahil wala naman si Bea sa kwarto. Kumatok ako
Binuksan ni Quen yung pintuan. Halatang kakagising lang dahil ang gulo
ng buhok niya.
"Bakit?"
Napasinghap ako.
Bigla siyang tumawa. "For real? Eh ang hyper niya ah? Hindi halata na
may sakit siya Kath."
"Nagpa-check up siya Quen. May butas ang puso niya. Kapag nasaktan
siya, posibleng ikamatay niya 'to."
"Kahit kelan ang tanga nitong si Daniel. Kaya hindi kami nagkakasundo
eh."
"Hindi niya alam na sa ginawa niya kagabi, may isang taong aasa, at
may isang taong masasaktan."
"Mali ka. Alam ko yan dahil may babae akong minamahal. Yun nga lang,
nasaktan na ko, nawalan pa ko ng chance na masabi sa babaeng yun
kung ano ang tunay na nararamdaman ko."
"Pero Kath, hindi mo ba maintindihan na dapat siya naman ang mageffort? Niloko ka na nga niya diba? Hindi niya alam pinagdaanan mo.
Kath, ako mismo nakikita kita. Umiiyak ka mag-isa sa New York. Ang
dami mong iniyak ng dahil sa gagong yun. Tapos ano? Papaiyakin ka na
naman niya ulit? Hindi na ako makakapayag."
Lumabas na lang ako para hanapin sila Bea at DJ. Kaso, sakto.
Hinalikan ito.
"Kath--"
"Babe, don't you remember how we passionately made love last night?
You're screaming my name. Oh how I love--"
*slap!*
"Kath--"
"Don't you dare follow me DJ! I hate you! I hate you both!" tinalikuran ko
na siya. Tumakbo na ako at nag-iiyak. Ang kapal ng mukha niya! Hindi,
ang kapal ng mukha nila ni Bea! Mag-bestfriends? Huh! Siguro sila na
matagal na! At ginawa pa nila yun? Made love? Pamura lang ah?
Putangina nila!
Siguro tinatawanan na ako ni Quen ngayon. Kasi tama siya. Tanga ako.
Tanga! Gusto ko pa kanina na ako yung mag-ayos pero letche lang!
Wala na naman palang aayusin!
"Kath."
"Bitawan mo ko! Anong karapatan mong hawakan ako ha?! Nandidiri ako
sayo!"
"Kath naman! I'm sorry okay?! I'm sorry." niyakap niya ako ng mahigpit.
Hindi na ako nakapalag dahil hindi pa rin matapos 'tong iyak ko.
"Hindi. Nandilim lang paningin ko kagabi Kath. I'm sorry. Bakit mo ba kasi
hinalikan si Quen?"
"DJ, alam mo. Ang gago mo!" tumayo ako nun at pilit na pinunasan yung
luhang tumutulo na naman sa mata ko. "Matatanggap ko na sana kung
dahil sa sakit ni Bea kaya hinalikan mo siya eh. Pero, wow ah? Ginawa
mo yun para makaganti sakin? Grabe ka!"
"Kath, alam ko mali ako kasi nasaktan kita pero nagsosorry na ako."
tumayo siya at hinawakan ako sa magkabilang pisngi ko. "Hinding-hindi
na ako magpapadala sa selos ko. I was selfish, I'm sorry."
"I trusted you DJ." sabi ko bago ako napahikbi. "I trusted you!"
Napahawak na lang ako sa ulo ko. Bigla na lang sumakit. Ano ba 'to...
"Bitawan mo ko."
"Kath naman."
"Oo Kath."
I laughed. A bitter one. "So ganun pala yun? Aakalain niya na siya ang
mahal mo? O tapos? Ako na lang papatayin mo sa sama ng loob. Ganun
ba?"
"Kath--"
"Sana tuluyan ka na lang nagka-amnesia." sabay tawa ko. "O kaya, mas
mabuti pang namatay ka na lang ng tuluyan."
Biglang sumama yung mukha niya. Napalitan ito ng icy, cold expression
on his face. Nasaktan siya? Eh di patas lang kami. Gantihan gusto niya
diba?
----------------------
QUEN'S POV
Yun nga lang, papunta rin akong New York nun. At akala ni Daniel na
kaya ako pupunta dun para magsama na kami ng tuluyan. Kaya hindi na
siya natuloy at sinabi niyang sana alagaan ko si Kath. Dahil mukhang
hindi naman niya kayang ibalik yung pagmamahalan nila dahil ang akala
ni Daniel, ako na ang mahal ni Kath.
Hindi ko lang sinabi kay Kath dati na buhay si Daniel dahil ayokong iwan
niya ako. Oo, naging selfish ako. Ilang beses ko ng gustong sabihin kaso
tumitiklop ako. Natatakot kasi ako. Mahal ko yung tao eh.
Mahal ko si Kath.
Kaya kung sasaktan ni Daniel si Kath? Handa akong saluhin siya. Kung
kailangan pa, aagawin ko siya.
"Enrique."
"Bea."
"Anong problema?"
Ngumiti siya. And I don't like the hidden meaning behind her smile.
Dedicated to her. Thanks! Hi pala kay Ashlee, Madz, ate Rance and ate
Heymi na nameet ko kahapon sa SM Naga. Nice meeting you all! :">
Sorry kung yung iba sainyo hindi pa rin masyadong nakuha kung bakit
nagpanggap na may amnesia si DJ when in fact in the previous chapters
he keeps mumbling and convincing himself na wala siyang maalala. Like
what I've said po, pinatay niya yung dating DJ. Not literally. But other lly's. Haha. At grabe, muntik na daw mag-trending ang #BEAtch sa
twitter? Hahaha! Grabe kayo. Pati sa fb lalo na sa twitter pinag-uusapan
ang sari-sariling murder plan kay Bea. Pati na rin kay DJ at Quen! Grabe.
At madami ng naging KathQuen? Lalalala~ :)
--------------------------
CHAPTER 19.
QUEN'S POV
"Anong plano?"
Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi ko aakalain na ganito pala mag-isip ang
babaeng 'to.
"Bea, hindi yan nadadaan sa ganyang paraan. Kung gusto mong mahalin
ka ni Daniel, dapat yung sincere na dahilan. Hindi yung mamahalin ka
niya dahil sa plano mo."
"Nahihibang ka na, Bea. Mahal ko si Kath kaya ilulugar ko ang sarili ko.
Hindi sa lahat ng bagay dapat maging makasarili tayo. Kung mahal mo
talaga si Daniel?"
"Ano?"
Tumayo siya at akmang susuntukin rin ako pero nailagan ko siya. Ako
naman ang tumulak sa kanya na dahilan ng pagkakabagsak niya ulit sa
buhanginan.
"Salamat."
"Salamat saan?"
"Alam ko. Kaya nga nagpapasalamat ako sayo ngayon. Hindi ko kasi
alam na sa pagprotekta ko kay Bea at sa pagpapadala ko sa selos ko,
nasasaktan ko na pala si Kath."
--------------------
DANIEL'S POV
"Bea."
"Oh babe, nandito ka na pala." nakita kong medyo nagulat siya at tinago
niya yung papel sa bulsa niya at hinawakan ako sa kamay. "What's up?"
"Anong totoo?"
"Bea, please. Mag-bestfriends lang talaga tayo. I'm sorry kung nasabi ko
sayo na mahal kita pero nasabi ko lang yun dahil nagselos ako kay
Enrique kagabi. I'm sorry kung iniisip mo na parang ginamit pa kita."
*slap!*
"I hate you Daniel! I hate you! You'll pay for this!" sabay talikod niya at
nagtatakbo.
Kahit kelan, ang tanga ko. Nasaktan ko na si Bea. Sana hindi lumala ang
sakit niya.
Pumasok ako sa beach house. Wala siya sa first floor. Umakyat ako ng
hagdanan. At nakita ko si Kath na nasa balcony. Nakatalikod sakin.
Kath, I hope you'll give me a second chance. I promise I'll never hurt you
again.
--------------------------
KATHRYN'S POV
Kath, smile! Marami pang lalaki dyan! Marami pang lalaki dyan na mas
uunahin ka kaysa sa iba! Yung lalaking hindi ka sasaktan at papaiyakin!
"Kath."
Hindi ako nagsalita. Nanatili lang akong nakatayo. Niyakap niya ako ng
mas mahigpit pa sa kanina. At lalo niyang binaon ang ulo niya sakin.
Bigla akong nagulat ng may parang tumulo sa may braso ko. Pagtingin
ko, nanlambot ako.
Umiiyak si DJ.
"Wala 'to Kath. Napuwing lang ako." lumapit siya sakin at hinalikan ako
sa buhok. "Kath?"
"Ano?"
"I'm sorry."
Hindi ko alam, pero sa sinabi niya. Tumulo bigla ang luha ko.
Napatingin ako sa kanya nun. Kahit ilang beses akong saktan ng lalaking
'to, mahal na mahal ko talaga siya.
Napabuntong-hininga siya.
"I'm so sorry Kath. Nabulag lang ako sa selos. Nabulag lang ako sa pagiisip ng kapakanan ng iba. Hindi ko alam na in the process, nasasaktan
ka na pala." hinalikan niya ako sa buhok ko. "Kath, sinabi ko na ang lahat
kay Bea. Maiintindihan niya sana na ikaw lang ang babaeng mamahalin
ko ng ganito."
Nakaramdam ako ng saya sa sinabi niya. I feel so bad for Bea pero alam
"I promise. At hindi na ako magiging manhid sa feelings mo. Kath, I love
you." hinalikan niya ako sa ilong ko. Pababa sa kaliwang pisngi ko. Sa
ilong ko. Sa kanang pisngi ko. At tinignan niya ako ng matagal bago siya
nagsalita.
"Let's start anew, Kath. Tayong dalawa lang. Magmahalan na lang tayo.
Mag-extend tayo ng two days dito. Pero para satin lang yun."
Sino yun?
"Nakakahiya DJ." paano pala kung si Quen yun? Eh kung si Bea? Baka
atakihin sa puso!
"Promise, JJ?"
Nanlaki yung mata niya sa sinabi ko. Pero ngumiti siya pagkatapos.
"Promise, Chacha."
------------------------
BEA'S POV
Naibigay ko na sana ang sarili ko kung hindi lang umepal yang Kathryn
na yan!
Hinalikan ko siya. Hinalikan niya rin ako. Kahit lasing siya, pakiramdam
ko. Alam niya yung nangyayari.
"Nirerespeto kita. I can wait. I love you..." hinaplos niya ako sa pisngi ko
at pumikit. "Kath."
Hindi ko kayang gawin yung sinasabi ni Enrique na 'set him free'. Putcha,
mahal ko papakawalan ko? Ano ako tanga? Sinasabi ko ng gagawin ko
ang lahat para lang mapasaakin si Daniel! Akin siya!
Kinuha ko ulit ang papel na itinago ko kanina sa bulsa ko. Gusto ko lang
'tong makita bago ko punitin at itapon.
Heart Check-up.
Ms. Bea Salvador.
Result: Negative.
Tumayo na ako at lumabas. Dun ako sa may beach pumunta at untiunting pinagpupunit at pinagtatapon ang pwedeng makasira sa plano ko.
----------------------
CHAPTER 1.
KATHRYN'S POV
Hindi. Hindi totoong patay siya. Kung hindi siya buhay, bakit may Book 2?
At kung hindi siya buhay, hindi na ako makakapagkwento sainyo ngayon.
Pero hindi ako binigyan ng chance na isalaysay ang buhay ko ulit para ipromote ang pagsusuicide at pagpapakamatay para sa taong mahal mo.
"We don't have proof, Chandria. We don't have proof that he's alive! And
for Christ's sake, baka mamaya guni-guni mo lang yun. Or worse, it's just
a piece of your wide imagination!"
"Tito. Please, believe me. Nakita ko siya with my own eyes! Hindi malabo
ang mata ko! At nakausap ko siya. Don't tell me I'm just imagining
things."
"Tito Rommel! I'm telling you the truth! DJ is alive! He is alive! Nakita ko
siya kanina! I'm not hallucinating nor imagining things!" pilit kong
kinukumbinsi si Tito Rommel. Hindi siya naniniwala sakin. Akala niya
siguro nagsisinungaling ako. Pero hindi ko naman siya masisisi.
"Tito! Please, believe me! I saw his birthmark okay? I'm not joking or
making things up! May proof ako na siya yun! And Tito..." tinuro ko yung
puso ko. "Naramdaman ko na siya yun. Kahit two years na ang
nakalipas, alam kong siya yun."
Tumayo siya at napasinghap, bago niya nilabas yung cellphone niya. May
dinial siyang number sa cellphone niya, may tatawagan siguro.
"If what you're saying is right, Chandria. Then let's first have a DNA test
on his buried body. Matagal na dapat natin 'tong ginawa. I'm sorry kung
hindi ko naisip yun unang-una pa lang."
"I understand Tito Rommel. Thank you for listening to me." tinapik lang
ako sa braso ni Tito Rommel.
"Tito, call me kapag may balita na ha? About DJ's DNA test."
"I will Chandria. Now, if you'll excuse me. May mga aayusin pa ako sa
office. Eat first before you leave." um-oo na lang ako at nagpasalamat.
"O Ryn-ryn, bakit ganyan mukha mo? Ang saya mo ah." sabi ni kuya Neil.
Umupo ako sa gitna nila.
"Buhay si DJ."
"A-ano Ryn-ryn?!
"Sabi ni Tito Rommel. Ipapacheck niya yung buried body. DNA testing
para lang sigurado." nagsisisi tuloy ako at hindi ko naisip yun.
utak pa ako.
"Kung totoo man yan, anak. Na buhay si Daniel. Masaya ako para sayo."
niyakap ako ni mommy.
"Thanks mommy. I just hope that he's really alive. Ayoko na ulit umasa
mommy. Ayoko na ulit bumalik yung sakit na naramdaman ko nung
nawala siya."
"Bakit ako hindi niyo sinasama sa family hug? Sama ako!" yumakap rin si
kuya. Kahit kelan talaga, isip-bata 'to.
After a week, tinawagan ako ni Tito Rommel. Lumabas na daw ang result
ng DNA testing sa buried body sa puntod ni DJ.
NEGATIVE.
Ang pinagtataka namin, sino yung Carlo Rodriguez na yun? Hindi kilala ni
Tito Rommel. At hindi naman guest ng engagement party nila Julia at DJ
yung lalaking yun.
Naaawa ako sa parents ni Carlo Rodriguez. Pero bakit ganun? Wala man
lang naghanap sa taong yun?
And once the truth finally prevails, the media and press people will make
a scene.
In just three days. Lahat ng balita, tungkol sa balitang buhay si DJ. Puro
interviews si Tito Rommel. At syempre, kasama na rin ako.
Buhay siya.
THANK YOU.
---------------------
CHAPTER 20.
KATHRYN'S POV
Hmm...
"Kath, uy."
Hmm...
Nagpout siya. "Gusto ko lang punan yung dalawang taon na hindi tayo
magkasama ah."
"Ha? So?"
Umupo ako sa kama. "Eh kasi naman ang sarap ng tulog ko eh! Teka,
bakit ka ba nasa kwarto ko? Si Bea?"
Nalungkot ako sa sinabi niya. "Wag mong sisihin ang sarili mo DJ. Sinabi
mo lang naman yung totoo diba?"
"Oo. Pero parang mas lalo lang lumala yung sitwasyon." nagkamot siya
ng ulo. "Ano na ba kasing nangyayari satin?"
"Tumatanda tayo dahil sa mga problemang 'to." tumabi siya sakin. "21
lang ako, 20 ka. Tapos ganito tayo kaagad. Dapat nag-eenjoy tayo!
Parang dati, puro kalokohan lang tayo. Go with the flow."
"Ikaw kasi eh! Kung nagpakita ka lang sakin dati, sana wala ng ganitong
issues. Nadadamay tuloy tayo kay Bea."
"Sorry naman."
"Kung sinabi lang sakin ni Enrique ng mas maaga yung totoo. Sana hindi
ko na nakilala si Bea, at sana magkasama na tayo ngayon. Yung gagong
yun. Nasa airport na lahat-lahat. Tss."
"Wala."
"Ay, nga pala." may kinuha siya sa bulsa ng pantalon niya. "Oh.
Pinabibigay ni Quen sayo."
Huh? Invitation?
Kath,
Meet me at Erin's Infinity Restaurant near Pier 8. 7PM.
I will tell you something important.
Quen.
"Thank you."
Ginulo niya yung buhok ko. "Maligo ka na nga. Ang baho mo."
"Tsinatsansingan mo na ko Kath."
Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. "Ako? Hindi ah! Makaligo na nga
lang!"
"Kath."
*poink!*
"Hoy patpatin, hindi ah! Feeling mo naman may makikita ako sayo."
"Tss. Maiwan na nga kita dyan!" lumabas na siya ng CR. Buti naman!
Pumikit na lang ako at medyo humiga. Ang sarap. Para akong nasa
jacuzzi.
Nanlaki bigla yung mata niya ng tignan niya ko. Bakit ganyan siya
makatingin?
"A-ah s-sige." iniwas niya yung tingin niya sakin. Saka lumapit sa may
rack na malapit dito sa bath tub. "Ah sige Kath." tinignan niya ulit ako.
"Aalis na a-ako."
Sa akin! O////////////O
"Ah shit. Aray ko." nakita kong hinimas ni DJ yung ulo niyang tumama sa
may gilid ng bath tub. Dumilat siya at napatingin sakin.
Nagkatinginan lang kami ng ilang segundo. Sabay nanlaki ang mga mata
namin.
"Shit!" tumayo siya kaagad at umalis ng bath tub. Sabay iwas ng tingin
sakin. "I'm sorry Kath! I slipped!"
Huhuhu!
Binato ko sa kanya yung alarm clock na nasalo naman niya. "Heh! Wag
mo ng ipaalala yun!"
"Aba't--"
"Joke lang Kath! Binibiro lang kita. Don't worry. Wala akong nakita."
"Promise?"
"Oo naman." ngumisi siya, saka iniwas yung tingin niya sakin. "Pero may
naramdaman ako."
"Huh? Anong sabi mo?" pabulong kasi yung huling sabi niya eh.
"Wala Kath."
"Ah. okay!"
"Anong ibig mong sabihin? Ha?" umurong ako ng biglang nagsmirk siya.
"Yung lambingan natin dati. Gusto ko lang naman mabalik yung dating
sweetness natin. Naaalala mo ba lahat yun?"
Lalabas na sana ako ng biglang hinablot niya ako sa may beywang ko,
sabay pinaharap sa kanya.
"Hindi naman nawala yun Kath eh. Pinigilan ko lang dahil wala ka sa tabi
ko. Sayo ko lang naman gusto maging sweet." sabay ngiti niya sakin.
"And possessive."
"Ano?"
"HAHAHAHA!"
"Na alin?"
"Ikaw lang ang babaeng minahal ko ng ganito." dinikit niya yung noo niya
sakin. "Wag kang mag-alala, wala akong hinalikang iba ng naghiwalay
tayo. Ayoko nga. Wala ng makakapantay sa mapupula mong labi. At
matingkad mong ngiti."
Natawa ako sa sinabi niya. "Pansin ko lang, naging makata ka ah? Kanta
yata yang sinasabi mo."
"Ganun talaga." lumayo siya sakin at hinawakan yung kamay ko. "Let me
refresh your memory."
"Memory?"
"Sige na nga."
"Talaga?"
"Oo naman. At kung hindi dahil dun, hindi kita naging personal slave."
Napangiti ako.
"Top 3 mo?"
"Top 3. Yung sinabi ko sayong mahal kita, at sinabi mong mahal mo ko.
Kaya naging tayo."
"Kasi nga naging tayo. Naging tayo officially. Ibig sabihin, you're mine.
"Top 2?"
"Top 2. Yung ginawa mo ang lahat para lang makaalala ako kahit wala
akong amnesia. Yung kahit ang dami ko ng kasalanan sayo, pinatawad
mo pa rin ako."
"Bakit naman?"
"Kasi ikaw lang ang babaeng nag-effort ng ganito sakin. Yung tipong
gagawin ang lahat para sakin. Iba ka, Kath. At gagawin ko ang lahat para
lang bumawi sayo."
"DJ?"
"Yes?"
Tumigil siya at binitawan yung kamay ko. Saka pumunta sa harap ko.
"Wala pa."
Ngumiti siya sakin at hinalikan yung noo ko. Nagulat ako sa sunod na
ginawa niya.
May kinuha siya sa bulsa niya. Isang heart-shaped box. Napahawak ako
sa bibig ko ng narealize ko yung gagawin niya.
Hinawakan niya yung isang kamay ko at pinisil ito. "Kath, I know I'm not
perfect. Hindi ko maaassure sayo na magiging perfect husband ako pero
if you give me this chance?" hinigpitan niya yung hawak sa kamay ko. "I'll
promise I'll do my best just to make you happy."
"DJ..." tumulo yung luha ko sa sinabi niya. Hindi ko alam na gagawin niya
'to sakin.
"DJ naman eh!" pinunasan ko yung luha ko. "Mag-fiancee na tayo diba?"
"Oo nga. Pero ayokong dahil lang dun matali ka sakin. Gusto ko na
magpakasal tayo dahil gusto nating makasama ang isa't-isa
habambuhay." lalo niyang pinisil yung kamay ko. "Dali na Kath,
nangangalay na ko dito oh. Yes or Yes lang isasagot mo!"
"Anong deal?"
Ngumisi siya. "Mali ka. Mas nauna akong bumili. Nasa Palawan yun.
With my own salary pa."
Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. "So kung hindi rin naman ako
papayag na ikasal sayo, ikakasal pa rin ako sayo dahil yun ang
punishment mo sakin?"
"Bakit?"
Nangiti na lang ako sa sinabi niya. From his personal slave, naging his
personal wife niya na ko? Ang saya-saya ko!
"This is yours." sinuot niya sakin yung ring na simple lang, pero ang
ganda. One of a kind. "Keep that ring, Kath. This is a symbol of our love
for each other."
"Ano?"
"I love you, you love me! Let's go out and kill Pigney! With a bang-bang
shotgun, pigney on the floor! No more Oink Oink dinosaur!"
Sinamaan niya ako ng tingin pero napalitan ito ng smirk. "Ganun pala
Kath ha?"
"Joke lang!"
Whoo! Grabe Chapter 21 kaagad tayo. Hahaha! Ang bilis ng update. Well
yung iba sainyo may pasok na sa 4 so eto treat ko sainyo. Enjoy ha? Ako
September pa. Bummer masyado. -_-
------------------------------------
CHAPTER 21.
DANIEL'S POV
"Kath, okay nga lang na pumunta ka. Dali na magbihis ka na, hinihintay
ka na ni Quen."
"Pero DJ--"
Binuksan ni Kath yung pinto at tinignan ako. "Sure ka? Baka mamaya
magselos ka."
Ngumiti lang siya sakin at kiniss ako sa cheeks. "Uuwi ako kaagad, Mr.
Montenegro." sabay pasok sa kwarto.
Kapag kinasal na kami, gagawin ko ang lahat para sumaya siya sa piling
ko. Oo, baduy na kung baduy. Pero ganito ko siya kamahal.
Faithful yun kay Ellie. Parang ako kay Kath. Naks. Bumabalik kapilyuhan
ko gaya lang ng dati ah. Hahaha.
"DJ, wag na. Ako na lang bahala. Malapit lang naman yung restaurant
dito eh."
"Sure ka?"
"Oo naman." niyakap niya ako ng mahigpit at ginulo yung buhok ko.
"Kumain ka ng dinner ha. O kung gusto mo, hintayin mo na lang ako."
"Pagluluto mo ko?"
"Oo." ngumiti siya. "Pero teka, ikaw ha. Kinakain mo na pala kahit ano."
"Pinipilit ko lang kainin yung mga yun para hindi ako mahalata na wala
akong amnesia. Yun nga lang, pare-parehas lang ng lasa."
"Lasang?"
"Basura."
"Ano?"
Pumikit na ako.
Lagot sakin yan mamaya. Bubusugin ko yan ng halik ko. *evil smile*
Tinignan niya ako with tears on her eyes. "Mamamatay rin naman ako
eh."
Napayuko siya. "Daniel, one month na lang daw ang buhay ko. May
taning na ang buhay ko."
"Bea, wala tayong magagawa. Kung may taning na ang buhay mo, wag
kang mag-alala." pinunasan ko luha niya. "Papasayahin ka namin."
"Talaga?"
"Oo naman. Teka lang, para maging masaya ka. May chocolate cake sa
may ref. Kainin mo ha?" tumayo ako at pumunta na sa may ref. Saka
nilabas yung cake mismo.
Ah shit...
Napahawak ako sa ulo ko. What the hell. Bakit bigla na lang akong
nahilo. Ah shit...
------------------------
KATHRYN'S POV
Actually, naiilang ako. Kasi candle-lit dinner ang pinili ni Quen at may
nagviviolin pa sa gilid. Hindi ko alam pero naiilang talaga ako.
Naghiwa pa siya ng fillet mignon niya sabay subo sakin. Nahiya naman
ako bigla.
"H-ha? Wala." iniwas niya yung tingin niya sakin. "May dessert pa Kath."
"Kath, nakita ko si Daniel one year ago. May balak siyang sundan ka sa
New York kaso nakita niya ako. At akala niya tayo. Kaya I'm sorry kung
hindi ako naging man enough para ipaliwanag sa kanya ang totoo."
Susundan ako ni DJ one year ago sa New York. Kung sinabi sana ni
Quen eh di sana hindi na sila nagkakilala ni Bea, sana hindi na
nagpanggap na nakakaalala si DJ, at sana nagkabalikan na kami noon
pa.
"Kasi ano?"
Dahan-dahan niyang itinaas yung mukha niya and his piercing eyes met
mine.
"Quen naman."
"Kath, tinanong mo kung bakit ko ginawa yun. Kaya sinabi ko lang yung
dahilan."
"You do. Look at your eyes sweetie. Dali na, take it." I just looked at the
handkerchief. Sige na nga, kunin ko na.
"Thanks Kath." sabi ko. Nakita ko kasi sa handkerchief niya na may 'Kath'
na nakalagay. Magkapangalan pala kami.
"Actually, I think he's the reason behind these tears." nasabi ko na lang.
She's asking the reason why I'm crying, and it's because of Quen.
"Oh? Sorry kung FC, ayoko lang kasi ng may umiiyak na babae, lalo na
kung ang rason ay lalaki. What happened?"
"Oh I see, parang alam ko na. Let me guess, umamin sayo si bestfriend
pero alam niyang may mahal kang iba? Tama ba?"
"Tama ako? Haha. Well, parehas sila ng case ng bestfriend kong si Alec,
he confessed that he fell for me pero alam niyang may mahal akong iba."
"Eto lang tatandaan mo, whatever your choice is, hindi maiiwasan na
may masasaktan. Pero unahin mo ang para sa sarili mo, kelangan mong
maging masaya, bago ang iba. Trust me, Sabi ko nga non, Been there
and I'm still there." kinindatan niya ako kaya napangiti ako.
Nagkatinginan kami ng babaeng hyper. Si Ella 'to ah? Yung condokeeper turned to organizer ng mga Montenegro? Kaibigan niya pala 'tong
mga 'to? Nagngitian na lang kami.
"By the way, they are my ChiKas. Sisters, this is..." tumingin siya sakin at
mukhang na-gets ko kung anong itatanong niya.
"Kathryn. Yun pala dapat din sasabihin ko kanina, nung nakita ko panyo
mo, magkapangalan pala tayo." sabi ko.
"Ehem! Like you lang?" sabi naman nung isang babaeng mukhang kikay
na sobrang ganda.
"Haha, o sige na para fair. Maganda tayong lahat." sabi naman nung
mukhang ate ng grupo na sobrang ganda.
"Guys, you're scaring her. Isa-isa lang okay?" tumingin sakin si Kath.
"Kath, this is my girls. Roma, Mimi, Ella, Llhavine, Khim and Miq. At eto
naman si Erin na hindi pa nagsasalita. Siya ang fashionista ng grupo at
"Nice to meet you all." ngiting sabi ko tapos tumingin ako kay Kath. "It
was nice talking to you Kath, una na ko."
"Quen, I'm sorry kung maling babae pa ang minahal mo. Hayaan mo,
balang araw makakahanap ka rin ng babaeng destined para sayo.
Tandaan mo, I'm always here for you. Okay?"
Tumawa siya at ginulo yung buhok ko. "Friendzoned nga talaga ako."
"Quen naman!"
"Uhm, Quen?"
"Ano?"
"Quen naman."
"I get it, Kath. Magmomove-on ako. Don't worry, mag-bestfriends pa rin
tayo."
"Promise?"
Ginulo niya yung buhok ko at tumayo na. "Oo. Promise. Lika na umuwi
na tayo. Mamaya bigla na namang topakin yung fiancee mo."
Natawa ako sa sinabi niya. Tumayo na rin ako and linked my arms to his.
Iniisip ko, kung hindi ko nakilala si DJ? Hindi pa rin ako maiinlove kay
Quen.
"Sige."
---------------------------------------
CHAPTER 22.
DANIEL'S POV
"Ah shit..." napahawak ako sa ulo ko. Ang sakit ng ulo ko. Ano ba 'to. Ano
ba yun, simula ng inumin ko yung tubig kanina bigla na lang akong
nawalan ng malay.
Nasaan ako? Huh? Bakit ang dilim at may candles pa? Si Kath?
"Daniel, don't. I'm going to give myself to you for the second time."
hinawakan niya yung mukha ko. "I love you, Daniel."
"Bea, tumigil ka na." iniwas ko yung mga mata ko sa kanya. "Wag mong
ibaba ang sarili mo para sakin."
"Wag mong sabihing wala kang nararamdaman? Lalaki ka. You know
you want me."
"Bea, I'm not the right guy for you. Please, may iba akong mahal."
"Wala akong sakit sa puso Daniel." hinalikan niya ko sa pisngi ko. "Wala!
Kaya kung natatakot ka lang na iwanan kita, wag! Baka nagdadalawangisip ka lang kasi na mahalin ako pabalik dahil sa sakit ko."
"ANO 'TO?!"
"Kath, let me explain please. Wag mong paniwalaan ang nakikita mo."
sigaw ko.
"Kath! Wait!" sigaw ko. Shit! Namisunderstand na naman ni Kath! Nakahandcuffs ako!
Kinuha niya na yung susi sa may bedside table niya at binuksan na 'to.
Tumayo ako kaagad pagkatapos nun. Kinuha ko yung kumot sa may
kama at binigay sa kanya.
"Itapis mo sayo."
Sobra na.
Umalis na ko. Kailangan kong puntahan si Kath. Kailangan kong magexplain sa kanya. I know she still trusts me. Siguro nadala lang siya ng
emotions niya kaya nagawa niyang talikuran ako kanina.
Pero, nasaktan ako sa sinabi niya. Shit. Ang sakit pala ng ganun.
Ikumpara ka sa iba. Lintek naman!
--------------------------------
KATHRYN'S POV
"Huy Kath! Tulala ka na naman dyan." rinig kong sabi ni Quen sakin.
"Ha? Wala."
I sighed too.
"Oo."
"Hindi."
"Eh yun naman pala eh! Mag-eexplain sayo yung gago diba? Eh bakit
parang kung anu-ano pa pinagsasabi mo dyan."
Yung Bea na yun! Nako! Namumuro na siya sakin. Kung wala lang
siyang sakit sa puso sasabunutan ko talaga siya! Hindi na tama yun eh!
Kung siya nga ang may pakana ng lahat!
"Sige."
Tumingin siya sakin pero hindi maipinta na naman yung mukha niya.
Lumapit ako sa kanya. "DJ, ano bang nangyari ha? Explain mo nga
sakin."
"Uuwi na ko ng Manila."
Hindi niya pinansin yung sinabi ko. Tuloy-tuloy lang siya sa paglalakad
papalayo sakin.
"Mahal ko siya."
Napabuntong-hininga siya.
"I always hated you. You know? Mahal ka kasi ng taong mahal ko. And
the mere fact that you're trying to convince me to forget my love for him
makes me hate you even more."
"Bea, I don't know what your deal is pero please, hayaan mo na kami.
You don't need to do this stuffs. Hindi mo kailangang magmukhang
desperada. Babae ka."
"Siguro wala, pero kami may pakiealam sayo. You deserve more. Siguro
nagkakaganyan ka dahil sa sakit mo sa puso pero there's no reason para
ipagpatuloy mo yan."
"Gumising ka na, Bea. Paano siya babalik sayo kung kahit kelan naman
"Kahit na!"
Ngumiti siya. And her smile was something I've never seen before.
An evil smile.
"Don't underestimate me, Kath. You don't know what I'm capable of."
--------------------------
CHAPTER 23.
KATHRYN'S POV
MANILA
Not. -_-
I don't know kung sincere yung sorry niya. Pero sana oo. Sana tumigil na
siya talaga.
Pero bakit ganun? Parang may something talaga sa sinabi niya kagabi.
Hindi ko talaga makalimutan.
"Don't underestimate me, Kath. You don't know what I'm capable of."
Ay ewan! Don't be too paranoid Kath. Tapos na ang gulo! Whoo! Tumigil
na siya! Grabe ah, isipin niyo naman. Tagaytay trip?
"SA HIS PERSONAL SLAVE AND HIS PERSONAL WIFE LANG YAN!"
Huh? Ano kaya yun? Sinagot yung tanong ko? Is this a sign?
"Kath."
kagwapuhan ko eh."
"Hahaha! Pugad! What a term Mr. Buenavista!" sabay tawa ko. Kasi
naman, di pa sila nakamove-on sa family feud nila.
"Haynako Kath. Bakit kasi hindi ka na lang sumabay kay Daniel. Kanina
ng sinundo kita sa bahay niyo, papunta rin si Daniel sa university nila
ah?"
"Kasi naman kanina eh!" inis kong sambit. "Si DJ kasi, kanina nagluto
ako ng purple pancake para sa kanya. Hindi niya kinain!"
"Bakit?"
"Ewan ko. Tapos tinry kong kausapin siya. Sinabi ko sa kanya na alam ko
na yung totoo na wala siyang kinalaman sa nangyari kagabi."
"Oh tapos?"
"Eh ayun. Sabi niya. 'Ah, buti naman.' Like what the hell is that? Ang gulo
niya!"
"Wala naman."
"Nasabi?"
"Wala rin."
*poink!*
"Quen? Ano usually ang dahilan kapag nagtatampo ang lalaki sa babae?"
Imposible namang narinig niya yun diba? Kasi that time siguro nasa
ilalim pa siya nung hitad na yun. -_-
Ilang minuto lang, nakarating na kami sa MU. Pinark ni Quen yung kotse
niya sa may carpark.
"Yung alin?"
"Yung nagbugbugan kami ni Daniel dito dahil sayo? Those were the
days."
Natawa na lang ako ng naalala ko yun. We're acting like kids that time.
Pero hanggang ngayon naman ganun pa rin eh. Minus niyo lang si Julia,
yung nawala ng parang bula si DJ at dumating yung hitad na Bea na yun.
-_-
"Hindi rin."
"Bakit naman?"
"Ang love, Kath. Hindi yan easy target na madaling lusutan. Na kahit kayo
na ng mahal mo, kayo na habang-buhay. Pwede mong maramdaman
lahat ng sakit makuha lang ang hinihintay na saya sa pagmamahal.
Magiging makasarili ka talaga at magiging tanga pagdating sa 4-letter
word na yun. Isipin mo na lang Kath. Kung hindi nawala si Daniel,
malalaman mo ba yung mali mo dati na pinakawalan mo siya para sa
ibang tao? Kung hindi nagpanggap si Daniel na wala siyang amnesia,
malalaman mo ba na parehas dapat kayong mag-effort sa relationship
niyo? At kung wala kami ni Bea, malalaman niyo ba kung hanggang saan
niyo kayang ipaglaban ang pagmamahalan niyo?"
"Don't get stuck in the past. Sabihin na nating mas masaya ka sa past
mo dahil ang easy lang ng relationship niyo ni Daniel. Pero mali yung
pananaw mo na yun. Be thankful of your present because your present
will determine your future."
"Hindi."
"Yung alin?"
"Oo naman!"
Nginitian niya lang ako. Pero alam ko naman sa sarili ko na peke yung
ngiting yun.
Quen, sorry kung naging manhid ako. Sorry. Sana talaga makahanap ka
na ng babae na hindi ka iiwan.
"Lika na Quen! Itatanong ko lang kung kailan start ng classes this sem."
"Nag-enroll ka na?"
"Yup! Si kuya Neil nag-enroll sakin. MBA, 3rd year. May sched na rin
ako."
Ngumiti lang siya sakin at tumakbo na papaalis. Naihi ang loko. Hahaha!
"Miss, are you lost?" tanong sakin ng isang lalaki na medyo naglalaway
pero may itsura.
"Hindi naman po. We're just... curious. Tsaka boto po kasi kami sa inyo
ni Mr. Daniel. Bagay na bagay po kayo. Medyo bagay din naman po kayo
nung kasama nyo kanina, kaso lang po, wala pong spark." sabi nung
isang guy na naka-rayban na may itsura rin.
"So. Sagutin niyo na lang po ang tanong namin. Bakit hindi nyo po
kasama si Mr. Montenegro?" sabi ng mukhang pinakabata sa kanila na
may itsura rin.
"Excuse me."
Pagkasabi niya nun, umalis na siya. Naiwan akong tulala sa sinabi niya.
May biglang tumapik sa balikat ko. "Ms. Kath, okay lang po ba kayo?"
"Everybody, lezz do the chicken dance! Wooh!" pagkasabi nung nakarayban, sumayaw siya kaagad.
"Okay next, let's do the KathNiel dance craze!" sabi niya ulit.
Nagulat na lang ako ng biglang sumayaw silang lahat tapos may hinila pa
silang mga students, tapos ako hinila rin nila. Nakakatuwa naman 'tong
sayaw na 'to!
Kaso... si DJ.
"Okay lang po. Kung kapalit naman ay makita ang ngiti nyo, kahit
mapagkamatay kami, okay lang."
*PAK*
"I'm Lester." sabi nung naglalaway sakin kanina pa. "Eto naman si Kats."
sabay turo sa naka-rayban. "Si Seth naman 'to." sabay tapik kay ala-Bob
Ong. "At si JC naman 'to." sabay hampas niya dun sa pinaka-bata.
"Ah, Ms. Santiago. Ibang Daniel yun. Yung isang katropa namin." sagot
nung ala-Bob Ong.
"Ms. Kath. Ngiti na kayo ha? Tandaan niyo lang. Nandito ang Parking 5!
Minus nga lang si Daniel. Pero nandito kami kapag kailangan niyo ng
magpapangiti sainyo."
Napangiti naman ako dun. This time, sincere yung ngiti ko. Nakakatuwa.
Para silang ChiKas.
"Uhm, guys, mauna na ako sa inyo. Salamat sa inyo ha. Goodluck. Sana
dito na kayo mag-aral."
"Huy DJ ano ba?! Bakit tayo tumatakbo?" napasunod na rin kasi ako sa
kanya eh!
"Teka madadapa ako!" hysterical na sabi ko. Napatingin ako sa likod ko.
Bakit ganun? Ang daming babaeng humahabol kay DJ!!!
"Ow!" napadapla ako. Nakita kong nagpanic si DJ. Agad-agad niya kong
binuhat.
Binaba niya ako. Magsasalita na sana ako kaso tinakpan niya yung bibig
ko.
"Wag kang maingay." sabi niya. Tapos sumilip siya sa labas. Wew.
Nakawala na nga yata kami sa kanila.
"Uhm--"
"Bakit?"
I sighed. "I'm sorry. I know you heard what I said yesterday. Believe me,
hindi ko sinasadya yun."
"Pero alam ko nasaktan ka. I know ayaw mong ikinukumpara. I'm sorry,
kasi naman di ko alam irereact ko sa nakita ko kagabi. Pinairal ko na
naman yung nakita ko. Kung hindi pa ako naliwana--"
Nagulat ako ng bigla niya kong hilahin papalapit sa kanya and he kissed
me on the lips.
"Pero--"
"Huh?"
"Ano ba? Yan ka na naman eh! We're meant for each other okay?
Subukan mo pang magsalita pa ulit ng ganyan. Sasapakin kita. I love you
so much na handa akong makipaglaban para sayo."
"Eh di sabay nating supalpalin yung mga yun." sabi ko. "May KathNiel
power tayo 'no! Pinagsama ang pagmamahalan natin para sa isa't-isa.
Wag na nga nating isipin yun. DJ naman, alam ko naman na
poprotektahan mo ko eh."
"Oo. Sorry ah? Kung naging mahina ako. Hindi kita naprotektahan kay
Bea. I'm sorry."
"Parehas lang naman tayong napaglaruan niya eh. Psh. Sakit sa puso.
What the hell."
"Hindi na. Gusto ko ganito tayo ka-close." sabay yakap niya sakin. Yung
mukha ko nasa may dibdib niya. Yung mukha naman niya nasa may
batok ko. Ang sarap sa feeling na ganito kayo ng mahal mo.
"Hoy DJ. Ayan ka na naman ah." sabi ko. Kasi naman bigla na lang
inaamoy yung leeg ko!
"Eh kasi naman Kath, ang bango mo. Nakakaadik. Parang baby. Hmm..."
"Bakit ba?" bulong niya pero nasa may leeg ko. Naramdaman ko tuloy
yung pagbigkas niya!
"Teka, space muna space." sabi ko. Tumawa naman siya. Hinawakan
niya na lang ako sa may beywang ko.
"Ewan ko. Gusto daw kasi nilang i-PBB teens ko sila. Ano ba yun?"
"Talaga? Tanungin kaya natin kung ano ginagawa nila dun tapos gawin
din natin?"
"Grabe ka naman!"
"Anong grabe?"
"Wag po bata pa po ako wag po!" sabay takbo ko kaso napigilan ako ni
Pigney at napahiga ako sa may iskinita.
I can't wait to marry him too! Kahit naka-baboy na barney suit siya, okay
lang! Basta siya ang papakasalan ko. Siya lang.
----------------------------------
CHAPTER 24.
KATHRYN'S POV
MONTENEGRO UNIVERSITY
"DJ ko."
"Bakit Kath ko?" sabay halik sa cheeks ko. Ay anubeyy kinikilig ako! *O*
Niyakap niya ko ng pa-side saka hinalikan yung buhok ko. "Opo Kath ko.
Kahit kailan mo naman gusto eh. Susundin kita, prinsesa ko."
"Ang cheesy mo talaga!" kinurot ko pisngi niya. "Ang cute cute mo pa!"
Hahaha! Di daw bata pero dumila! Haha etong lalaking 'to! My god! <3
*bzzt bzzt*
"Ay wait lang ha?" nilabas ko yung phone ko. Si Zharm pala tumatawag.
"Ano?"
"I'm pregnant!"
"Zharm, may sasabihin daw sayo si DJ. Bigay ko lang teka." inabot ko
kay DJ yung cellphone ko at kinuha niya naman.
"Tangna ka pre! Inunahan mo pa ko! Ayos ilong pre! Hahaha pero grabe,
congrats! Inuman tayo soon sama mo lahat ng Red Lions!" ngumiti siya.
"Oo pre! Hoy hinay-hinay lang! Baka mamaya masundan kaagad anak
niyo lagot na." tumawa siya. "Sige pre, bye. Congrats ulit sainyo ng misis
mo."
Binigay niya sakin yung phone ko. Nasa kabilang-linya pa pala si Albie.
"Baliw ka pa rin talaga Albie! Kahit kelan!" napangiti ako. "Sige bye na.
Alagaan mo yang si bes ha? Kundi sapak makukuha mo sakin."
"Wala. Masaya lang ako para sa kanila. Alam mo, naging tulay din silang
dalawa para maging tayo eh. Kaya masaya ako na masaya na sila."
hinalikan niya ko sa noo. "Wag kang magselos sa kanila ha? Malapit na
tayong magaya sa kanila."
"Anong meron?"
"Baka trip lang yan. Wag na nga natin pansinin yan. Umuwi na tayo."
May show nga pala sila dito sa MU. Si Ella yung nag-organize. Nakita ko
kasi poster sa may gate. Ngayon pala yun.
"Oo nga. Sana ganun rin tayo pagdating ng araw Kath. Handa akong
maghintay para sayo." sabay halik ni Daniel Padilla sa cheeks ni Kathryn
Bernardo. Na nagdahilan para magsigawan yung mga nasa parking lot.
"Ang sweet niyo naman. Magiging kayo rin 'no! Nararamdaman ko na."
Ngumiti sakin si DEEJ na parang kinikilig pa. "At dahil dyan, picture time
na! Lika na Kath! Tumabi ka sakin!" hinila niya si Kath patabi samin at
nag-picture na gamit ang phone ko.
I wished them luck sa show nila sa MU. Tapos nag-bbye na ko. Naalala
ko talaga kami ni DJ kay Kath at DEEJ nung 4th year college kami.
Sweet!
"Hindi nga sabi. Mas gwapo ako dun." sabay 'tss' niya na naman.
Napangiti ako. Nagiging childish na naman siya. Ang cute niya talaga!
"Wag na magselos! Dali na! Gwapo yun pero naka-reserve yun kay Kath!
"Uy, bakit?"
*tsup*
"DJ--"
*tsup*
"Uy--"
*tsup*
"Grabe--"
"Tama na!" tinakpan ko yung bibig ko. Tumawa lang siya. Namumula na
kaya ako dito!
lupa!
*tok tok*
"Ano yan?"
"Pero--"
"Wala naman tayong gagawing masama. Matutulog lang tayo like the old
times." sumampa siya sa kama ko at tinapik niya yung space sa tabi
niya. "Lika na dito!"
Tumikhim siya. "Aish! Lalabas na nga muna ako ng kwarto mo! Pasok na
lang ako kapag tapos ka na maligo." tumayo siya at tinignan ako. "Ilock
mo pintuan ng CR mo Kath. Baka... ah shit! Basta ilock mo!"
Nagulat ako ng biglang binuhat niya ko na parang pang-kasal at dalidaling bumaba sa may hagdanan.
"Dadalhin kita sa ospital! May dugo sa may sahig kanina! Grabe naman
pagkadulas mo!"
"DJMERONAKOANOBA!"
"Meron ako you dimwit!" napayuko ulit ako. "Ngayon lang. Kailangan ko
ng napkin!"
"Akala ko kung ano na. M-meron ka lang pala." iniwas niya tingin niya
sakin. "Kakahiya naman 'to putek. Sorry!"
"Wait here. Bibili lang ako ng... aish." nagkamot siya ng ulo. "Basta
mabilis lang ako!"
"Bakit ka bumalik?"
"Ah a-ano kasi, uhm ano yung sayo? Yung may ano ba yun? W-wings?"
nauutal na sabi niya.
O///////////////////////////O
"S-sige."
"Thanks DJ."
"Ah, wala yun. Sige na magbihis ka na." sabi niya sabay labas ng CR.
"Thanks DJ. Sorry for making you worry. And for asking you to buy... you
know. Sorry."
"No need to say sorry Kath. Obligasyon ko yun as your future husband."
"Kath, I'm just telling the truth. Kapag nabuntis ka titigil yan."
"Huh?"
Alam niyo yung feeling na nagmamadali ako habang tinatype 'to? Kasi
nanunuod rin ako ng laban ni Pacquiao! Hahaha! Talo amp! Luto eh kasi
may rematch. Wala na kasing gustong lumaban kay Manny. Lol. My
twitter friends can relate to this. Anyhoo. Sulitin niyo na mga chapters na
ganito kasi... :)
Third back-to-back collaboration with Broken Arrow 2:Bandaid of
erindizon aka Ate Erin. Hahaha! Loveyou! <3
-------------------------
CHAPTER 25.
KATHRYN'S POV
AFTER 3 DAYS
"DJ, formal or themed wedding. Ano ba mas gusto mo?" tanong ko kay
DJ habang kumakain kami ng breakfast. May work na siya ngayon eh.
Yung sa firm na binigay sa kanya ng dad niya. Kakausapin niya na daw
yung client niya na si Trick pala!
Ako naman, eto sinusulat na yung mga aayusin para sa wedding namin.
May budget na naman kami. Ang date na napili namin ay June 26. :)
"Motif ng wedding natin DJ? Okay lang na purple? Alam mo naman kung
bakit." sabay ngiti ko sa kanya. "Tapos yung church okay na. Si Quen na
daw bahala. Yung reception okay na rin. Si tito Rommel na daw bahala.
Yung couturierre natin si Julia! Uuwi siya next week."
"Ah."
"Yung bridal car si kuya na daw bahala. Tapos yung souvenirs siya na rin
daw bahala. So bale onti na lang yung aayusin natin like the food choices
sa reception, kung ilan ba yung taong iinvite natin sa kasal, yung ganun."
"Ha? Wala!"
"Eh wala naman pala eh! Bakit kanina ka pa kamot ng kamot ng ulo
dyan! Kakairita ka! Mas nakakairita ka pa sa pagkatalo ni Pacquiao kay
Bradley eh!" tumayo ako at binagsak sa lamesa yung wedding checklist.
"Teka Kath, bakit ka nagagalit dyan? Wala naman akong ginagawa ah!"
"Eh yun na nga eh! Wala kang ginagawa! Parang wala kang pakielam sa
wedding preparations eh!"
"Eh diba ikaw nga may gusto na ikasal na kaagad? Wag mong sabihing
iiwan mo ako sa ere ha?!"
"Just shut up DJ. Kausapin mo na lang ako kung kelan maayos yang
utak mo." and with that, I went upstairs and closed the door of my room.
From: DJ ko.
Kath, I'm sorry kung naguguluhan ako. Di ko na kasi alam.
Putek! Naman oh! Ano ayaw niya na talaga? Kung ayaw niya ako na
mismo magtatapos ng engagement! Ayoko sa taong walang isang-salita!
Grr!
------------------------------------
DANIEL'S POV
"Hello bro!"
"Pagwapuhan na lang oh! Magkasing yaman lang tayo oy. Ano na?
Dadagdagan ko pa nga ang yaman mo eh."
"Basta kung ano yung sinabi ko sayong price nung huling nagkausap
tayo. Yun na yun."
"Oo na. Oo na. Langya, wala man lang discount?! Porke BH ka ngayon.
Sige na, on the way na ko. Ha? Anong pasalubong? Yaman yaman mo
eh. Bye na nga, lokohan na 'to!"
Tumawa pa ang loko. Tss. BH pang nalalaman. Hindi ako brokenhearted! Naguguluhan lang!
"Bro, upo ka na." sabi ko habang tinitignan ko yung mga papers sa table
ko. Marami na palang mga clients na naghihintay kasunod dito kay Trick.
Benta talaga kagwapuhan at talent ko. Hahaha.
"Kakatapos lang niyan matayo last month, wala pang laman. I want your
company to work on it. That is, if you're not busy sa dami ng gustong
kumuha ng services niyo."
"Woah, ang dami namang kwarto nito, Bro? But don't worry, kelan ba ang
deadline mo so I could personally work on this right away?"
"I said 26 days from now. What? You can't do it?" tss nang-asar pa ang
gago. -_-
"Really huh? Anyway, I was just joking with the 26 days. Basta inform me
right away kapag okay na." sabi niya. Nag-ikot naman siya sa office ko
looking at my miniature houses na dinesign ko pati na rin mga sketches.
"OA neto. Hindi pa niya alam. That's why I want you to make it look better
kasi it already looks good. It will look the best kapag nakatira na kami
dyan."
"Yep. And I plan to propose inside that house kapag okay na. Kaya, bilis
bilisan mo ha? I can't wait to finally live everyday of my life with my Ellie."
"Huy! Problem, bro?" tanong niya saka umupo ulit sa harapan ko. Putek,
nagtanong pa ang loko.
"Wala."
"Baduy mo bro."
"Talaga? That's good news bro! Buti di tayo magkapatid kundi sukob yun!
Hahaha!"
*PAK!*
"Putris ano ba bro!" sabay hawak ko sa ulo ko. Binatukan ba naman ako.
Psh.
"Wala ah. Loyal nga ako kay Kath. Siya lang naman gusto kong
pakasalan."
"Ano?"
"Wedding jitters lang yan bro! Normal lang yan lalo na sating mga lalaki!"
"Eh yun naman pala eh! Eh di wag ka ng matakot dyan! Alam mo para
mawala yan, isipin mo kung anong mararamdaman mo kung wala si
Kath sa tabi mo. Yan lang solusyon dyan."
Natawa na lang ako sa sinabi niya. Hinatid ko siya sa labas ng office ko.
Tama nga siya. Bakit nga ba ako naguguluhan? Fck this wedding jitters.
Kung pwede bukas na pakasalan ko na si Kath gagawin ko!
From: Trick.
Pst, yung future misis mo nandito pala sa firm niyo. Kaso mukhang di na
tutuloy sa office mo. Ayun, pasakay na ng elevator. Ikaw na bahala bro.
Goodluck.
At nandun si Kath.
Nanlaki mata ni Kath ng nakita niya ko. Pero napalitan ito ng masamang
tingin.
"Eh kasi ang gulo mo eh!" tinulak niya ko tapos pinunasan yung luha
niya. "Ikaw 'tong excited magpakasal pero ikaw 'tong parang walang
pakielam!"
Gusto kong magkamot ng ulo pero wag na lang. Baka sabihin niya may
kuto na naman ako. Baka maoffend na naman siya.
"Naguluhan your face! Baka may babae ka! Yun ang rason!"
"Eh ano pang rason kung bakit naguguluhan ka? Siguro dahil nagsasawa
ka na sakin 'no! Siguro dahil ang pangit ko na 'no! Nakakainis ka!
Nakakainis ka--hmmmmmm."
I kissed her to shut her up. I encircled my arms to her waist and pulled
her closer to me. I want her to feel that I love her, only her.
"Sorry na, kasi nagka-wedding jitters lang ako gaya ng sabi ni Trick. Hindi
ko sinasadya."
preparations na yan."
"Pero DJ, pagbigyan na natin sila mommy, pati si dad mo. Kasi gusto nila
na talagang memorable yung kasal natin eh."
"Sabi na, di mo ko matitiis eh." niyakap ko siya ng mahigpit. "I love you. I
love you. I love you!"
I lowered my face to kissed her. She closed her eyes. I love her, I love
her, I love--
*ting ting*
Her. -_-
Guys, read my footnote ha? If you want to... hahaha :) Sorry kung medyo
napapaenglish ako sa update ko. Nasasanay na. :( Look at the .gif on the
right side! Julia is so pretty talaga! :)
Dedicated to my lovely sissy, Ella Mae aka naughtelluuh of twitter and
xoxofan-girl of tumblr. osha kumpleto, taray diba? Hahaha! Kahit Miami
ka at OKC ako, hahaha. Go OKC! Beat the heat! Chos! Loveyou sissy :*
-------------
CHAPTER 26.
KATHRYN'S POV
AFTER 2 DAYS
J. AVE BRIDAL SHOP
Okay, so ang epic talaga ng bridal shop ni Julia. Yes, you read it right.
The one and only future Julia Buenavista-Avelino.
That explains why J. Ave Bridal Shop ang name ng shop niya, obviously
based sa name niya. Excited masyado hahaha. Pero we're not here ni DJ
para makichismis kung bakit ganun yung name ng shop ni Julia.
She's really a good friend! A feisty one, If I may add. I'm glad we finally
became friends sa New York last year. And his fiancee, Paulo, is a
gentleman too. Bagay sila.
"Di ko lang gets Kath. Bakit kailangan pa natin mag-ayos para sa kasal?"
"Tss hindi ah. Alam mo namang di ako sanay sa ganito. Bakit kasi di na
tayo kaagad magpakasal? Pahirapan pa." nagkamot siya ng ulo. "Tagal
naman mag-26!"
*poink!*
"DJ talaga. Alam mo naman na for the elders 'tong ginagawa natin!
Syempre para sumaya naman sila! I mean, special day natin yun kaya
Syempre para sumaya naman sila! I mean, special day natin yun kaya
dapat special din ang wedding preparations! Kaya wag ka ng
sumimangot dyan. Magsusukat ka lang naman ng three-piece black suit
mo. Ako naman, wedding gown. Yun lang!"
Tumatawa siya sa may kamay ko. Baliw talaga 'tong lalaking 'to! Inirapan
ko siya.
"Hello lovebirds!"
"Julia!" tumayo ako and hugged her. Tapos tinignan ko siya from head-totoe.
"I think I have the perfect gown for your body. It will totally accentuate your
figure!" she clapped happily.
"Si Quen talaga! Kinwento pa talaga siya. Hahaha. Wala na yun. Tumigil
na siya."
"Oh, I see. Pero ikwento mo yan sakin later. We have lots of catching up
"I love you Kath." sabay halik sa labi ko bago siya pumunta kay CM.
"Hi guys!"
"Ms. Kath, ayos na lahat! Yung outfit niyo na lang ni Mr. Daniel ang
kulang. Nagsukat na lahat last Thursday pa. Dinala ko na sila dito. Yung
manager na yung bahala." ngumiti siya and looked at Julia. "Ms. Julia.
Nice to see na ikaw na mismo ang mag-aayos kay Kath and Daniel.
That's so sweet."
"Thank you Ella. At oo nga pala! Ikaw ang bahala sa lahat, right?"
"Yup! Meron na ring stripper para satin." ngumiti si Ella. "He's hot Ms.
Julia! From the Strip-Me agency! Nirefer yung agency na yun ni Ella Mae,
yung friend ko. Hot talaga!"
"Really? Give me his number. May mga suggestions ako. Like handcuffs,
rope and perhaps blindfold para kay Kath?"
"Julia naman!"
"What?" tawang tanong niya sakin. "I just want us girls to enjoy the bridal
shower! You know! Hot male stripping in front of us! Dapat special yung
night na yun for you kasi kinabukasan, tali ka na kay DJ!"
"Sure Ms. Kath! Game kami dyan! So si Ms. Zharm, Julia, Ellie at kami
lang ang kasama?"
"Sige Ms. Kath! Mauna na ako ha? Nandito na boyfriend ko." ngumiti siya
After nung pigney teens moment nila, tumingin samin si Ella pati yung
boyfriend niya.
"Kath, lika na. I'll show the perfect gown for you!"
Dinala niya ko sa may right side ng bridal shop, dun sa may puro
wedding gowns lang. Tapos nilabas niya yung pina-kamagandang
wedding gown na nakita ko sa buong buhay ko.
It was a simple tube gown that has a detailed flowery design. And it's
beautiful.
Pumasok na ko sa fitting room. Agad kong sinukat ito and I smiled when I
saw what I looked on the mirror.
I sighed.
She smiled at me. "I know he's my brother, and I know I can't choose who
he falls in-love with. But I'm happy na kahit di kayo magkakatuluyan sa
huli, naging mag-bestfriends kayo. So don't worry okay? I know Quen will
slowly accept the truth."
"Sama ako!"
"Sige."
Will I be a perfect bride for DJ? No, scatch that. Will I be good enough to
be his wife?
"OUCH!" shocks! Sumabit pa yata yung zipper sa skin ko! Ugh, hapdi!
"DJ LABAS!"
"Teka bakit ba?! Si Julia kasama si Cocoa may inaayos sa tuxedo ko!
Anong nangyari ba?!"
Bumuntong-hininga siya.
"Saan?"
"Corny mo."
Nagtampo pa ang loko. Ang cute! Pero yung zipper kinakain pa rin yung
skin ko!
Dahan-dahan niyang inayos yung zipper ko. Tapos nung ayos na, dahandahan niyang ibinaba ito.
"Ah DJ, okay na yata?" sabi ko. Nababa na kasi yung zipper sa may line
ng hips ko. Hanggang dun lang kasi.
"DJ..."
fitting room.
Mas lalo akong napayuko sa sinabi niya. Julia talaga kahit kelan!
"And you Daniel! You're such a hard-headed guy! Bawal makita ng groom
ang bride wearing her wedding gown!"
"Tss. Oo alam ko yun. Pero wala namang pipigil samin ni Kath." tinignan
niya ko. "Sige Kath, hintayin na lang kita sa labas." hinalikan ako ni DJ sa
pisngi bago siya nag-wave kay Julia at lumabas ng fitting room. Leaving
me with a laughing Julia.
"Tumigil ka nga."
Niyakap niya lang ako sa may beywang ko at binaon yung mukha niya sa
leeg ko.
"Grabe it's better when you're together! Perfect couple!" ngiting sabi ni
Julia samin tapos umupo na siya sa harapan namin.
"Apir tayo pre." sabi ni DJ sa kanya sabay high-five nila. Natawa naman
ako sa kaangasan ng fiancee ko.
"Yup!"
"OA mo naman Daniel. Ikaw nga may stag party eh! Hayaan mo na si
Kath!"
Biglang naging bothered mukha ni DJ. Baliw talaga 'tong fiancee ko.
"Sure."
-------------------
JULIA'S POV
Napapangiti na lang ako kay Kath and Daniel. They are so goddamn
perfect for each other! Namimiss ko tuloy ang fiancee ko! Si Paulo! Nako
kahit minsan ang aggressive nun to the point na parang nababaliw na,
mahal ko pa rin siya! Pero hindi siya bipolar ah. Hahaha!
"Hey you! I talked to the stripper awhile ago and sa agency. I told them na
cancelled na pag-strip niya sa bridal shower ni Kath tomorrow. You owe
me one Mr. Montenegro."
"Kahit LV bag na lang. Or if you want, a Herms Birkin bag? If you can
afford it."
"Of course I can. Who do you think I am? Ipapadeliver ko kaagad yun sa
shop mo early in the morning."
"Sure. Pero DJ? Ikaw ang papalit sa lalaking stripper ah. Kailangan eh."
"Stop cussing!"
"Pero--"
Grabe kasi yung lalaking yun. Halatang mahal na mahal si Kath. Ayaw
makakita ng lalaking hubad. Not exactly hubad pero you know what I
mean. Ako nga kahit may fiancee na, gusto ko pa rin makakita ng ganun
'no! Hahaha!
--------------------------Akala niyo BIGGER TWIST na naman 'no? Time-out na muna! Until next
chapter, that is. :) Anyways guys, eto na announcement ko! Since namiss
ko magpa-audition (ABKA days), and nagpa-audition si Roma babes sa
HDWY! Makikiuso ako! Hahaha! So okay, here it goes.
Do you want to be one of Kath's 5 college girlfriends na makikigulo sa
bridal shower niya in the next chapter? If yes, then just post on my
message board! Tell me the reason why naging close kayo ni Kath
Santiago and DJ Montenegro during their college days! Pinaka-creative
na maisip ang mapipili! And who knows, baka magkaroon pa kayo ng
heavy role here sa HPW! Goodluck bru's! <3
Pero bago yun, comment muna :) Hahaha. Lovelots. <3
I love you guys. Srsly. Thank you sa mga sumali sa audition! I'm sorry
kung out of 85 entries, 5 lang po talaga kukunin ko. I want nga na lahat
na lang eh kaso it's too much for me. So sorry. :(
Don't worry, it's just the first of many auditions. Dami pang roles, uhm.
You know. Anyways, yung 5 na napili ko, na-pm ko na. And ayun,
welcome to HPW. Enjoy! :)
PS: HPW Bigger twist teaser trailer vid. on the right side. Watch niyo na
para di kayo mapag-iwanan.
Dedicated to her. Hi sis thanks sa comments!
And, whoo! Collaborations again! Nandito ang ibang cast ng She's
What?! 2, Hundred Days With You and Broken Arrow:2 Band-Aid! Enjoy!
------------------------------------
CHAPTER 27.
KATHRYN'S POV
BRIDAL SHOWER
"Ang ingay mo naman Julia! Sumipa tuloy yung baby ko!" sabi ni Zharm
sabay haplos sa tyan niya.
"Ay sorry buntis ka nga pala!" ngumiti siya. "Eto rin palang si Ellie buntis!"
"Kaya nga wag kang masyadong maingay! Kung ako si Trick baka nasipa
na kita dyan." ismid ni Ellie kay Julia.
Lumapit si Julia dun sa dalawang buntis at kinurot niya yung pisngi nila.
"Kayo talagang preggy moms! Wag kayong KJ! Enjoy natin 'tong bridal
shower na 'to!"
"Of course mag-eenjoy ako 'no!" sabi ni Zharm sabay upo sa sofa.
Pero ako daw dapat iba ang color ng dress para marecognize kaagad
ako ng stripper. Kaya red strapless dress with matching heels na lang
outfit ko. Mag-ponytail daw ako. Ewan ko ba!
Uupo na sana ako sa tabi nila dun sa may pahabang sofa/couch kaso
biglang hinarangan ako ni Julia.
"Hindi ka dyan uupo! Dito!" sabay tulak sakin sa wooden chair na nasa
gitna ng event room na treat sakin ni Ellie.
"Main event? Ano ka ba! Alam ko it's for all of us girls diba?"
"Hindi ah. In fact, mukhang ayos lang sa kanya 'tong bridal shower ko
eh."
"Siguro kasi alam niyang may stag party siya later, so quits lang kayo."
"Talaga?"
"Oo! At nagulat nga ako kasi bumulong pa siya ng 'Damn you Julia' eh.
Ano bang meron?"
"Ano ka ba, wala! Siguro naiinis siya sakin kasi diba ang dami kong
nirequest sa stripper mo? Baka mamaya akala niya ipapa-rape kita dun.
Haha!"
"Julia talaga! Nako. Ayoko ng masyadong wild ah!" sabi ko sabay upo na
sa wooden chair.
*tok tok*
"Oh my god baka yung hot stripper na yan!" excited na sabi ni Zharm.
"Hi guys!" si Ella lang pala then she looked at me. "Hi Ms. Kath!"
Pumasok siya kasunod ng mga friends niya. Yung ChiKas. Grabe ang
angas ng dating nila!
"Grabe, sobrang ganda here ah! Kasingganda ko! Hi Kath!" sabi ni Khim
sabay beso sakin.
"Excuse me, makikipagbeso lang ako kay Kath ha? At mas maganda ako
sayo!" pakantang sabi ni Llhavine sabay bunggo kay Khim at
nakipagbeso na sakin.
"Ano ba kayong dalawa? Mas maganda ako sainyo! Ako ang bunso kaya
ako ang fresh-faced sa grupo! Hello Kath!" ngiting sabi sakin ni Mimi
sabay beso sakin.
"Ehem. Ako naman ang pinaka-ate ng grupo kaya malamang ako ang
mas mature ang kagandahan! Hey Kath!" ngising sabi naman sakin ni
Miq at nakipagbeso rin sakin.
"Ako! Ako ang pinakamaganda kasi blooming ako lagi! I'm very happy
'cause I'm Vitamin H! Hi Ms. Kath na kasingganda ko!" patalon-talon na
sabi ni Ella sabay beso sakin.
"Oh no girls, ako ang pinakamaganda sainyo dahil habulin ako ng mga
papables!" ngumiti sakin si Roma at nagbeso sakin. "Hi Kath! Wow
ganda ng outfit mo!"
Natawa ako! Hahaha! Mas fierce talaga siya sa lahat ng mga babaeng
'to!
"Hi Kath!" sabi ko kay Kath. Teka ang weird magkapangalan pala talaga
kami! Hahaha!
"Hey pretty! Wow, you look stunning!" sabi niya sabay beso sakin.
"Ang tahimik naman! My gosh! Tama na nga muna yang lovelife problem
na yan! Let's enjoy!" sabi ni Ella sabay palakpak to get our attention.
"Oh my god guys! You're here!" ngiting sabi ni Zharm sabay tayo at beso
sa kanila.
"So, paano niyo naman naging kaibigan 'tong 2 bruhang 'to?" ngiting
tanong ni Julia sa kanila.
"Hoy anong bruha! Ikaw porket may bago kang Herms Birkin bag dyan
ang yabang mo na! Hmp!" pagtataray ni Zharm.
"Oo nga Julia. Grabe asawa mo ha! Herms Birkin bag binigay sayo!
Spoiled-brat ka talaga!"
"Secret na namin
sabay tingin dun
Kwento niyo muna
bago pa dumating
atin!"
Shocked naman ako sa sinabi ni Julia. Now I wonder kung hot nga ba
talaga yung stripper na yun? Oh my god. Para naman akong tanga! Uy
may fiancee ka na Kath bawal na yun!
"Actually Julia. Friends talaga sila ni Kath and Daniel. Pinakilala lang nila
sakin 'tong Pretties. So ang itanong mo kung paano nila nameet si Kath
at Daniel. At alam mo bang sobrang unique ng pagkakakilala nila!"
Tumingin kami sa unang pretty. I'm smiling right now, ready to reminisce
again.
"Hi! I'm Jam. Simple lang naman kung paano kami nagkakilala ni Kath.
Ako kasi yung announcer nung basketball game ni Daniel before. Alam
ko kalaban nila that time is yung Buenavista University." nagngitian sila ni
Julia bago nagpatuloy, "So yeah. Humingi ng favor sakin si Kath kung
pwede ba siyang mag-announce. Nung una ayaw ko kaso sabi niya
makakatulong yung iaannounce niya sa pagkapanalo ng university
namin. Naniwala naman ako sa kanya. Inannounce pala niya na mahal
na mahal niya si Daniel so yeah, ayun! Naging sila na that time and they
thanked me for that." ngiting sabi ni Jam at tingin sakin. (iAmPjam15)
"Aw ang sweet naman nun! Pero wow ah." tumingin sakin si Julia. "Ikaw
pala may reason kung bakit natalo kami nun eh!"
"I'm Krisha pala. Well nameet ko sila kasi ang FC ko nung college! Lahat
kinakausap ko, pati sila! Malamang FC nga eh. Haha! They remind me of
my parents kasi. Nung una di maganda pagkakameet namin kasi
natapunan ko sila ng juice. So in return, ginaya ko yung nangyari sa
kanila! Naging personal slave ako ni Kath at Daniel.. Pero one week lang
yun kasi mabait sila sakin eh. Ayun! Friends na kami. Ako rin pala
nagsuggest na ipadeclare sa buong university na magkaroon ng week
holiday para sa pagrespeto sa pagkamatay ni Daniel." (agentYelloww)
"I'm Eyrenn naman. Well, isa ako sa bumubully kay Kath before. Kasama
ako sa nagtapon ng spaghetti sa kanya. Ako pa nga yung nagpakalat ng
picture niya with Daniel sa ICT lab. Ewan ko ba! Pero yeah, I'm wrong
that time. Kasi sa totoo lang? I want to be her friend. Yun nga lang,
ayokong mabully so nakikibully na lang ako. Pero nung tinakwil na ko ng
mga friends ko? Sila ni Daniel ang nakipagkaibigan sakin. Kaya thank
you Kath." (ItsEyrenn2)
"My name naman is Sasha naman. Well, let's make it simple okay? Isa
ako sa fangirls ni Daniel before. One time, nung nerdy pa si Kath,
nakabanggaan ko siya. Nagtaray ako at first then yun lumambot din yung
loob ko. Naging friends kami eventhough I'm one of the most popular girl
in school at siya ay isang nerdy girl lang. Isa din akong great spy kaya
nalaman ko na personal slave ni Daniel si Kath. Blinackmail ko si Daniel
na ipagkakalat ko yung bond between the two of them, basta makipagclose lang siya sa akin. But that was just part of my plan. I know na
Daniel loves Kath. Crush na crush ko siya dati so parang stalker na niya
ako. Lagi ko siyang nahuhuli na pasulyap sulyap kay Kath. Napagalaman ko din na grinab niya yung opportunity nung matapunan siya ni
Kath ng spagetti, para maging close sila. I just want to help kaya
blinackmail ko siya. Dahil sakin, natupad ang plano niya. So naging close
ako sa kanila." (Shashabells)
"Teka nga, eto na. Pakinggan niyo 'to. Eto ang pinaka-unique! Grabe
natatawa pa rin ako kung paano kami nagkakilala."
"I'm Jeanne pala. Well, nagkakilala kami ni Kath kasi binatukan ko sya
sa first meeting namin nung fourth year college at sinabi kong 'Nakita kita
wala kang ulo" pero hindi yun totoo. Trip ko lang talagang mambatok
minsan kesa sabihing 'Hi!'. Tapos binatukan nya rin ako tapos sinabing
'Wala ka ring ulo. Quits na tayo.' Tapos ayun friends na kami. Nagalit pa
nga sakin si Daniel nun kasi bakit ko daw sasabihin ng ganun yung
girlfriend niya. Hahaha! Pero naging close ko na sila because of my
kabaliwan." (Sasay_Severo)
*bzzt bzzt*
"Guess what girls! The stripper is here! Paakyat na siya ng event room!"
"Oh my god!!!!!!"
"At tatawanan namin yung-- aray naman Julia!" inis na sabi ni Zharm kay
Julia. Pinalo kasi siya sa braso eh.
"Wala Kath! Hahaha! Teka nga may kukunin lang ako." sabi ni Julia
sabay lapit sa bag niya. Nilabas niya ang...
Tumingin siya sa likod. "ChiKas alam niyo na gagawin kay Kath 'pag di
siya nakisakay sa trip natin!"
Tinignan ko yung ChiKas. Gulp. Oo nga pala girl gangster group pala sila.
Oh my god mamamatay na ko sa hiya nito. Maharap ko pa kaya si DJ
bukas sa kasal namin pagkatapos nito? (_ _)
Di naman ako gumalaw. Si Julia, with the help of Ella ay ginawa na kong
prisoner ng wooden chair na 'to. Yung kamay ko nakakabit sa may side
ng chair ko gamit ang handcuffs. Yung paa ko nakatali gamit ang rope sa
baba ng chair. Then lastly, nilagyan na nila ako ng blindfold. Huhuhu. Ang
hirap ng ganito!
"Okay ba Kath?"
"Oo na! Huhuhu. Teka, nasaan na ba yung stripper? Para matapos na 'to.
Gusto ko ng umuwi sa bahay ni mommy."
Just thinking about the wedding makes me smile. Malapit na maging tayo
forever DJ. Malapit na.
"OMG girls! Nandito na ang stripper! OMG get ready!" sigaw ni Julia.
Hays, this is now or never.
"Hi girls! Makikiparty kami sainyo!" teka kilala ko yung boses na 'to! Si
JC!
"Alis! Hindi kayo ang stripper!" sigaw ni Julia. Teka natatawa ako. Pero
bakit nandito sila?!
"Dumaan lang naman kami para icongratulate si Ms. Kath. Hi Ms. Kath!
At teka naka-blindfold pala siya mga bregs! Sayang di niya makikita
kagwapuhan ko-- este natin!" si Kats 'to ah.
And as usual, Seth will not be Seth without his words of wisdom.
"Kath, gwapo lang naman! Eto naman. Hahaha! Teka steady ka na dyan.
Kasi kakatext lang ng stripper mo at papasok na siya in 5, 4, 3, 2..."
*tok tok*
[Right side: Background music. Play para mas maramdaman niyo yung
scene haha!]
Muntik na kong sumigaw ng biglang may fabric na nasa may lap ko na.
Yung t-shirt ba 'to ng stripper o yung... aaaaaaah!
"No..." bulong ko. Nagsigawan pa yung girls. My god, ano ba 'to. Bakit
parang nagugustuhan ko pa ginagawa sakin ng stripper ko? Oh god...
Bumalik siya ulit sa harapan ko while still kissing my neck. May suot ba
'tong shades? Tumatama sa gilid ng mukha ko pero okay lang... Oh my
god Kath tumigil ka!
He kissed me.
"DJ?!"
"Yuck ang corny niyong dalawa! Ugh! Dyan nga muna kayo!" tumayo si
"One-on-one?"
"Kath, enjoy mo na yan! Sayang naman diba kung di ka man lang niya
bigyan ng 'hump hump' niya?"
Sayang naman ang bridal shower ko! DJ kasi eh! Pero grabe ah,
pinagpawisan talaga ako kahit di nagtake-it-off si DJ.
Speaking of DJ...
"Selfish. Selfish mo mukha mo! Matatali na nga ako sayo bukas eh!
Sana hinayaan mo lang akong ienjoy 'to!"
"Real thing?"
"Kath..."
"Bahala ka. Di talaga kita sisiputin bukas." sabi ko sabay iwas ng tingin
ko sa kanya. Nag-cross arms pa ko.
Nag-iinit na yung mukha ko. Huhuhu! Eto na, eto na... Sasayaw na si DJ!
NATATAWA AKO!
"Tss. Kath naman kasi alam mo namang di ako marunong sumayaw eh!"
sigaw ni DJ. Tawa pa rin ako ng tawa!
"Kath, isa..."
"Dalawa..."
"Tatlo..."
Bigla na lang
at hinalikan.
ako sa kanya.
naramdaman ko
Wall... pader... like the place where we kissed for the first time.
"Shit. Sorry Kath. Excited lang siguro ako para bukas. Alam mo na..."
namula ako sa sinabi ni DJ. Grabe 'to sisipain ko talaga 'to sa 'ano' niya!
Tinitigan niya lang ako for seconds. Uhm, naconscious ako bigla. (_ _)
I smiled at him and kissed him. "I love you too. Sige na, alis na! Wag
kang magulo sa stag party mo ah! Pag nakita mo si Julia papuntahin mo
na dito."
"KATH!"
"Ay butiki! Oy ano na naman Julia? At teka, hala! Nandito kayong lahat
ulit!" sabi ko sa girls. Akala ko umuwi na sila.
Ngumiti siya. "What happened awhile ago was just a, let's say, the
'patikim' of the event."
"Huh?"
"Oo."
*bzzt bzzt*
Whoo! Buti na lang may nagtext. Nag-excuse muna ako sa kanila para
mabasa yung text. Ang init-init na kasi dun. Grabe, ang papable nila!
Kath, tama na. Ikakasal ka na bukas. Hahaha!
Dedicated to Ate Jackie. Thank you for being so nice. God bless! =))
Right side: Kath and DJ on their wedding suits. Enjoy the wedding... :)
-----------------------------
CHAPTER 28.
KATHRYN'S POV
WEDDING DAY
"Anak, wag mong galawin mukha mo okay? Ayos na make-up mo! Gusto
mo bang ulitin natin mula sa umpisa?"
"Hindi mommy. I just can't help it. Para bang, hindi ko mapigilang magalala? Baka mapahiya ako o baka may mangyaring masama. Baka hindi
ako siputin ni DJ sa kasal kasi--"
"I'm very proud of you. You're the best daughter in the whole world. You
know that, Kath. Kaya wag kang mag-alala. This is your wedding day. It's
normal to be nervous. Ganun rin naman ako dati nung kinasal ako sa
daddy mo." ngumiti siya saglit na parang may naaalala, tapos hinaplos
yung pisngi ko. "Anak, be happy. I believe that Daniel is a good man.
Kagaya ng daddy mo, alam kong hindi ka niya bibiguin. Alam kong
aalagaan at papahalagahan ka niya ng higit pa sa buhay niya. I see it in
his eyes, anak. He loves you so much that he is willing to die for you."
"Nako anak, wala yun. Role ko yun as your mommy." hinaplos niya ang
buhok ko and smiled at me. "Nga pala anak, si Tito Rommel mo ang
maghahatid sayo sa altar. Sayang talaga at wala ang daddy mo."
Ngumiti ako.
"Oo nga mommy! Happy day 'to! I'm gonna marry the boy of my dreams!"
"Tsk tsk. Baka naman hindi magkasya sayo yang wedding gown mo-joke lang!" tumakbo kaagad papalabas si kuya bago ko pa itapon sa
kanya 'tong hairbrush na tinatawag kong deadly weapon.
"Tigas ng ulo mo bata ka! Naiiyak na tuloy ako." niyakap lang ulit ako ni
mommy kahit naluluha na rin siya. "This is it, anak. I'm happy for you."
Yes, this is it. This is it! Papakasalan ko na ang Pigney ko! Magsasama
na kami forever!
Nasira ang moment ko ng biglang may epal sa pinto. Epal na mahal ko!
Tumawa lang siya pero lumapit sakin. "Ang ganda mo Ryn-ryn. Grabe, di
ako makapaniwala. Ikakasal ka na."
Ngumiti lang siya at niyakap ako. "Basta, Ryn-ryn. I'm happy for you."
"Neil anak, wag mong sirain ang moment! Hindi siya sasaktan ni Daniel
dahil mahal siya ni Daniel." sabi ni mommy sa kanya.
"Sinasabi ko lang naman. Ay teka!" tumingin siya sakin. "Yung bridal car
na maghahatid sayo sa Calaruega Church nasa baba na." wow, eto na
nga talaga 'to. Calaruega Church is in between Batangas and Tagaytay.
Dito kinasal ang parents ko, at would you believe na pati parents ni DJ
dito rin kinasal?
"Yun naman pala Kath, anak. Kaya sige na, baba na tayo. Neil anak,
alalayan mo yung wedding gown ng kapatid mo."
"Uy Renee! Mheii! Wow! Umuwi talaga kayo dito from New York! I'm so
happy!" lumapit ako sa kanilang dalawa at niyakap sila. "Grabe, I miss
you girls!"
"Well, of course kailangan nandito kami! Hassle lang kasi you know,
actress kami ni Renee. Pero okay lang kasi special day mo naman 'to!"
ngiting sabi ni Mheii at tinignan ako from head-to-toe. "Wow, you look
stunning!"
"I agree to what Mheii said! Grabe, you look stunning and at the same
time, beautiful! Nakakainggit ka!" ngiting sabi rin ni Renee.
Mheii Celiz and Renee Obligar. Two of my closest friends in New York.
Fil-Am actress pareho and they are both close to me. I'm happy nandito
sila.
Ngumiti siya sakin. "Wala yun, bestfriends tayo forever you know that!"
"Ilong este Albie!" niyakap ko siya pero bumitaw rin maya-maya. "Thank
you sa lahat. Kasi isa ka sa guy friend ko na sobrang close sakin at isa
ka sa, let's say, naging daan para malaman namin ni DJ ang true feelings
namin sa isa't-isa. I know you're a good man. Alagaan mo 'tong si noo
este si Zharm na bestfriend ko ha? Kung hindi mawawalan ka ng ilong!"
"Oo naman. At ano ka ba, mas wild kaya si Paulo! Mild lang yung pagkawild ko 'no!" depensa niya sa sarili niya.
"Aray naman!" sabi ko sabay haplos sa ilong ko. "Dapat yung ilong ni
"Si Daniel kasi, nag-text. Dumaan muna raw kami dito bago sa church.
Kailangan daw namin masigurado na makakasakay ka sa bridal car.
Dahil baka daw bigla na lang magbago ang isip mo at hindi siya siputin
sa kasal."
"Yes kuya."
"See you there. I love you guys!" sabi ko kay mommy at kuya at
nagpaalam na.
"Saan?"
"What?!"
"Sssh. Wag kang maingay. Baka biglang bumangon dad mo, lagot ako
nito." natawa ako sa sinabi niya.
"Nasaan ka?"
"I'm gonna marry your daughter, and make her my wife. I want her to be
the only girl that I'll love for the rest of my life, give her the best of me till
the day that I die..."
"D--"
"I'm gonna marry your princess, and make her my queen. She'll be the
most beautiful bride I'll ever see. I can't wait to smile, when she walks
down the aisle, on the arms of her father, on the day that I'll marry your
daughter."
"Tito Dan, your daughter is the most important person to me now. And I
promise that I will love her forever. Hinding-hindi ko siya sasaktan,
pababayaan. Mamahalin ko siya ng higit pa sa buhay ko."
And on cue, biglang tumulo ang luha ko. Oh how I love this boy.
"Uy, wag kang umiyak. Sige na, balik na ko sa church. I love you so much
Kath, remember that."
"I love you much, much more. See you at the altar later pigney."
Dugo...
SB.
Si Bea.
---------------------------------------
CHAPTER 29.
DANIEL'S POV
WEDDING DAY
"Daniel, calm down. Baka na-late lang yung bridal car ni Chandria."
"Wala akong pakiealam sa kanila dad! Akala ba nila sila ang naiinip?
Ako rin! Pero kahit naiinip na ko, nag-aalala pa rin ako sa kanya!"
Napatingin samin ang ibang bisita pero sinamaan ko lang sila ng tingin.
Hindi ko mapigilang hindi magalit.
Nakita kong lumapit si Albie sakin. Nandilim bigla ang paningin ko.
*boogsh!*
"Shut up, pare. Hindi niyo alam nararamdaman ko ngayon. Wala kayong
alam." nanggagalaiti kong sabi.
"Oh Neil? Bakit hingal na hingal ka anak?!" napatingin kaming lahat kay
Neil na papalapit samin.
"Bad news. Nakita na namin yung bridal car. Nawalan daw ng preno ang
kotse sabi nung driver na kanina lang nagkaroon ng malay. Tumama pa
sa puno. Hindi niya daw alam bakit nagkaganun eh kanina naman daw
"Daniel, wala si Ryn-ryn sa loob ng bridal car. Yung driver na lang nandun
na sinugod na namin sa ospital kanina."
"What the hell?! Hindi niyo hinanap?!" niyugyog ko si Neil. "Bakit hindi
niyo hinanap?! Ha?!"
Naramdaman kong hinihila nila ako papalayo kay Neil. "Ano ba bitawan
niyo nga ako!"
"Wag niyo kong pagsabihan na huminahon ako dahil alam niyong lahat
na hindi ko kaya!" sigaw ko. "Alam niyong di ko kayang mabuhay na wala
siya."
Naramdaman kong niyakap ako ni dad. Lalo pang tumulo ang traydor na
luhang 'to.
"Ang sakit dad. Hindi ko na alam gagawin ko..." tinapik niya lang ako ng
tinapik sa likod ko, pagkatapos, bumitaw siya sakin.
number.
You're mine.
- SB.
What the hell. Sino na naman 'to?! Biglang nag-ring ang cellphone ko, si
lola tumatawag?!
SB = Salvador, Bea.
"Mag-iingat ka!"
--------------
KATHRYN'S POV
Pagtingin ko, si Bea kaagad ang nakita ko. At ang sama ng ngiti niya
sakin.
"Tama ka. Ako si SB. Pero hindi na importante yun. Ang importante
hostage kita." lumayo siya sakin at nagkunwaring inaadmire ako. "Hmm,
mukhang maganda pagkakatali ko sayo ah? Buti na lang may pera ako.
Thanks to Jhake. Magpasalamat ka kahit yang rope na pinantali ko sayo
mahal."
"Bobo! Hindi! At kung malaman nilang ako ang may gawa, isa ka ng
malamig na bangkay!"
"Shit!" lumayo siya sakin at pinunasan yung mukha niya. "Kadiri kang
babae ka!"
"Mas nakakadiri ka Bea. Sa sobrang diri sayo ng mga tao sa paligid mo,
sinusuka ka na nila!"
Sinampal niya ako ulit. Hindi lang isang beses, tatlo, apat, lima, anim...
Hindi ko na alam kung ilang beses, namamanhid na ako sa sakit.
Hinablot niya na naman ang buhok ko para magtama ang mga tingin
namin.
"Papatayin kita gamit nito." sabay labas ng isang baril at tutok sa akin.
"Saan kaya maganda? Sa ulo, sa tyan, sa paa o sa... puso?"
"Mamahalin rin ako ni Daniel. Sinasabi ko sayo. Mamahalin niya rin ako!"
"Wag kang mangarap. Dahil parehas nating alam kung sino lang ang
mamahalin ni DJ, at ako yun!"
Biglang naningkit ang mga mata niya sa galit. At tinutok niya na ang baril
sa may puso ko.
"D-DJ..."
"Say I do."
"D-DJ..."
"DJ, DJ, DJ gumising ka!" niyugyog ko siya kahit nakatali ang kamay ko
sa ilalim ng upuan. Nilagay ko ang tenga ko sa may puso niya.
Wala na si DJ.
Hey guys! Thank you for still supporting HPW! As much as I want to
update everyday, I can't because I'll attend some classes this summer.
Guitar, Piano and Photography classes to be specific. I'll be very
productive this summer before we migrate to US this coming August so
I'm gonna be busy, but not all the time. I'll still update whenever I have the
chance.
So, vote and comment everyone! Anyhoo, I dedicate this to Janica for
making a seperate book cover for HPW. It's for CC so I'm grateful to her.
Please read her story too! 'Boyfriend kita?!' (Kathniel) I'm sure it's good!
I hope you will all vote and comment! No silent readers please? As usual,
200 votes and comments till next chapter! =))
And if you're curious why I'm typing in English in my author's note? Well,
I'm practicing. Bear with me. Lol. Love you guys!
----------------------
CHAPTER 2.
DANIEL'S POV
"Boss, gagawa na lang ulit ako. Isusubmit ko sainyo kaagad first thing in
the morning." sabay ngiti ko sa kanya.
Kahit matanda na 'tong boss ko, alam ko na mabait at may puso naman
'to. Napabuntong-hininga lang siya.
Pero bago yun, tinignan niya ako ng matagal. Para bang sinusuri niya
yung mukha ko.
"Wala."
"Hintayin na lang natin si Bea, iho. Nagpaload daw dahil gusto niya raw
makausap ang ina niya sa Saudi."
Malaki ang utang na loob ko kay lola Carol at lolo Edgar. Sila yung
kumupkop sakin nung naaksidente ako. Hindi ko alam kung anong
nangyari sakin, pagkagising ko na lang, nasa bahay na nila ako. Dati nga,
bahay-kubo pa ang tinirhan namin. Pero hindi ako nagreklamo kasi
inalagaan pa rin nila ako.
Dumating yung anak nila galing Saudi nung nakaraang taon, at iniwan
kela lola at lolo si Bea. Apo nila. Lumipat ng tirahan sila lolo at lola
kasama si Bea. Pero kahit ganun yung nangyari?
Sa totoo lang, wala akong maalala sa nakaraan ko. Ni hindi ko nga alam
kung ilang taon na ako eh. Masakit man tanggapin, pero walang
naghanap sakin. Ni isa.
Laking pasasalamat ko na lang kela lola at lolo at hindi nila ako iniwan.
Ang unang kita daw nila sakin, nasa may puno ako, sugatan, puro dugo,
at walang malay. Pagkagising ko, wala na akong maalala.
Pero may mga oras na iniisip ko yung dating ako. Kung sino ba yung
pamilya ko, kung maayos lang ba sila, kung ano ba yung buhay ko dati.
Hindi naman maiiwasan yun.
Bahala na. Hindi ko na lang aalamin. Basta, ako si John. At sila ang
pamilya ko ngayon.
*tok tok*
Lumabas si lola Carol. "Ang ingay mo naman iha. Nagpapahinga ang lolo
mo."
Kinuha niya yung remote sa may side table at dali-daling binuksan yung
TV.
Ako?
Tinignan ko sila. Umiiling ako. "Hindi. Hindi totoo yan. Kung sila talaga
ang pamilya ko, bakit ngayon lang nila ako hinahanap?"
Kamukha ko siya.
Tatay ko ba 'to?
"Ano po yun?"
"Nagtataka kasi ako dati kung bakit parang pamilyar ka sakin. Ikaw pala
yung kasama ng babaeng yan nung dating na-stranded kayo. Sa bahaykubo pa kayo nagpalipas ng gabi." nginitian niya ako. "Sila nga ang
pamilya mo."
Umupo ako sa sofa, masakit ang ulo. Nakakainis! Bakit ngayon pa?
Maayos na buhay ko!
"John..." nagulat ako nung niyakap ako ni Bea habang nakaupo. May
luha sa mga mata niya.
Nakakafrustrate naman 'to. Damn it! Ewan! Basta, ang alam ko?
Masaya na ako bilang John. Hindi yung Daniel na sinasabi nilang 'AKO'.
---------------------
Dumugo ba ilong niyo? Ako rin eh! Hahaha! O ayan, tagalog mode ulit.
Lol. Vomment okay? Kthanksbye! Anyways, Bea Binene as Bea!
HAHAHAHA *evil laugh*
Dedicated to Jade. Hi Jade, mwahaha! Chos lang sistorrr. PBB Teens
-------------------------
CHAPTER 30.
KATHRYN'S POV
WEDDING DAY
Nagulat ako ng bigla niyang kuhanin ang baril niya at itutok 'to sa ulo
niya. Tulo ng tulo ang luha sa mga mata niya.
"I'm sorry John..." pero bago niya pa ipaputok 'to, biglang may pumigil kay
Bea na di ko kilalang-lalaki, kasunod sila Tito Rommel at ang ibang pulis.
Nakita kong pinosasan nila si Bea na kanina pa nagwawala. And for the
first time, nakahinga ako ng maluwag.
CPR?!
Lord, please, help DJ. I can't bear not to spend my life forever with him.
Please.
Ngumiti lang siya. "Ang brutal mo talaga kahit kelan Kath. Kaya mahal na
mahal kita eh."
Sa sinabi niyang yun, tumulo ang luha ko because of relief, worry, and
happiness.
"Bakit mo ba kasi yun ginawa ha?!" umalis ako sa yakap niya at dinuroduro siya. "Bakit mo sinakripisyo ang sarili mo para sakin?! Di mo ba
alam kung anong naramdaman ko? Akala ko mawawala ka na sakin..."
Hinalikan niya ako sa labi ko and smiled at me, a tear falling from his eye
in the process. "You're my miracle, Kath."
New tears fall from my eyes as I snuggled closer to him. Niyakap ko lang
siya ng mahigpit. Wala akong pakiealam kung tinitignan na kami ng
ibang pulis, at kahit si Tito Rommel na hindi ko alam ang reaksyon. Alam
ko lang na relieved siyang buhay si DJ.
Tumawa lang siya ng mahina pero alam kong nasasaktan siya at pinipilit
niya lang na maging maayos.
"Yes, boss--"
I sighed in relief.
"Chandria, don't thank me. Thank him." at tinuro niya yung lalaki na nasa
gilid, nakaupo, at nakabaon ang dalawang kamay sa kanyang mukha.
ng magpatawad.
"Bakit tito?"
Ngumiti siya. "You're his lifeline, Chandria. Without you, wala na siguro
ang anak ko."
"Wala yun, tito. And for the record?" ngumiti ako. "He's my lifeline too."
HOSPITAL
"Chandria, let's wait for the doctor. They are now treating him."
Nanghihina ako...
I almost died seeing him like that. His heart not beating...
Am I his miracle?
"Don't worry anak, magiging stable rin ang lagay ni Daniel. Yun pa. Alam
mo namang di ka kayang iwanan nun."
"Anak, okay lang yan. Naiintindihan kita. Kahit sinong tao ang nasa lugar
mo, matatakot rin."
Hindi ako nagsalita. Alam kong mukha akong baliw dahil duguan ang
wedding gown ko, at ang gulo ng buhok ko, pati na rin ang mukha ko kasi
yung make-up ko, kalat na kalat na rin.
"Ang kuya Neil mo na ang bahala dun pati na rin ang mga kaibigan niyo.
Alam mo bang alalang-alala kami sayo kanina ha? Nako, kung
napahamak ka--"
"Ma, mommy ko. Wag na natin pag-usapan ang nangyari. Ayoko ng isipin
yun."
"Sure anak. Wait na lang natin si Dr. Yna Alzate ha? Mukhang matagal
pa sila sa loob ng operating room. Umidlip ka na muna. Lika dito." hinila
niya ko para yung ulo ko, nasa braso na niya. "Sige na anak, alam kong
pagod ka."
Hindi siya nagsalita. Napatayo ako ng biglang lumapit sakin yung doctor.
Hindi nagsalita si doc. hinawakan ko siya sa braso niya. "Doc, please, tell
me he's okay."
"I'm sorry to tell you iha, but the bullet from his right shoulder pierced to
his heart. We tried to revive his body but, he wasn't able to recover."
Not moving.
"DJ..."
Tyan ni DJ?
Pagkatingin ko sa kanya...
"B-buhay ka?!"
"Grabe Kath, favor ko lang kay Dr. Yna na mag-joke sayo! Saan ka
nakakita, sa right shoulder tinamaan, tatagos sa puso? Ano yun
tatumbling na lang bigla yung bullet? Hahaha!"
Teka, oo nga 'no. Dapat sa left shoulder kung sakaling tatagos sa puso
yung bullet...
"Salamat doc! Ang ganda mo talaga! Thanks rin dad!" hyper na sabi ni
DJ kay Dr. Yna at tito Rommel.
Tumawa lang si Dr. Yna at ngumiti samin. "Sige, maiwan na namin kayo.
"4 times kitang na-CPR! Iba pa yung sa hideout ni Bea ah! Kapal ng
mukha mong lalaki ka!"
"Ha? Talaga?"
"Sana nga."
"Sira ka talaga."
"Mahal mo naman." hinila niya ako patabi sa kanya, para tabi kami sa
hospital bed niya. Nakatitig lang siya sakin, ganun rin ako sa kanya.
And just like that, my worst fear, losing him, came to an end.
---------------------------------------
CHAPTER 31.
KATHRYN'S POV
HOSPITAL
"Oo naman." hinalikan ko siya sa noo niya saka ngumiti. "Corny mo pala
kapag baldado ka na."
Pagkatingin ko, ay si Doc Jhoan Sanchez pala 'to. Isa sa doctors ni DJ.
"Well, if that's the case, then I'll ask one of our nurses to assist you.
Anything else Ms. Santiago?"
Nginitian niya ako at nakita kong may sumunod sa kanyang mga wards
ng hospital.
Umupo ako sa may edge ng kama niya. Staring at him makes me feel
happy.
But there's something more about him that makes me feel... loved.
Nakatitig lang siya sakin habang hinahalikan niya ang palad ko, ang
knuckles ko pati na rin bawat daliri ko. Pagkatapos, hinawakan niya 'to
ng mahigpit.
"Bakit mo naman iniisip na bibitaw ako? Nag-I do na nga ako sayo diba?"
"Good."
"Pero teka, ang unfair naman! Ako nag-I do tapos... tapos ikaw? Hindi?"
"Bahala ka Kath. Kapag di ako nag-I do, eh di walang kwenta rin yung
kasal natin."
"Hi nurse."
Nanlaki bigla mata ko sa tanong niya. Aba, sinasadya yata nitong lalaking
'to na asarin ako eh!
"Nako nurse, malala talaga. Grabe yung babaeng yun. Pero mahal ko
yun." tinignan niya ako ng seryoso, and he smiled. "Mahal na mahal."
"Ano po yun?"
"Nako, maam, sir. Nakakatuwa naman po kayo. Ang sweet niyo sa isa'tisa. Maiwan ko na po kayo ha? Call me na lang po 'pag may kailangan
pa kayo. Nasa may nurses' station lang po ako."
"Thank you." sabi ko, not leaving my eyes on DJ. Narinig kong sumarado
na yung pinto. Leaving me and DJ alone.
"Kath, nagugutom na ko. May pagkain kang dala para sakin diba?"
"Ay oo nga pala. Sandali..." tumayo muna ako at kinuha yung lunchbox.
Prinepare ko yung food niya.
"Say aaaaaah!"
--------
Pagkatapos ko siyang pakainin, natulog ulit siya. Sabi nga niya matulog
ulit ako pero hindi pwede. Kailangan ko pa kasing umuwi. Syempre ang
baho ko na 'no! Puro pawis!
He's... familiar.
Si Jhake.
"Hello Kathryn."
"Pwede ka ba makausap?"
---------------
COFFEE SHOP
"I'm sorry."
Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi ko ineexpect na yun eh. Akala ko baka
mamaya ithreaten niya ako kasi nakulong ang pinakamamahal niyang si
Bea.
"Why are you saying sorry? Hindi naman ikaw ang may kasalanan sakin."
I sighed.
"Gagawin ko ang lahat para makabawi sa kasalanan ko, Kathryn. Just tell
me."
Napangiti ako.
-----------------------
CHAPTER 32.
KATHRYN'S POV
WEDDING DAY
Calaruega Church,
July 26, 2012.
"Heartbeats fast...
Colors and promises...
How to be brave...
How can I love when I'm afraid to fall?"
I smiled and started walking down the aisle. Oh my god. Ang daming
guests. Syempre, Santiago-Montenegro wedding ba naman. Hindi ko
alam pero bigla akong pinagpawisan. This is so...
Surreal.
Lovingly.
"Heh pigney ka." binelatan ko siya at narinig kong tumawa ang mga
guests namin.
Hahahaha sige Kath. Kung anu-ano pa naiisip mo. Seryosong event 'to
tapos di mo kayang magseryoso. Comedy ka ah!
"Ms. Kathryn Chandria Santiago, do you take Mr. Daniel John Ford
Montenegro as your lawful husband, to have and to hold, from this day
forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in
health, to love and to cherish until death do you part?"
"I do."
"And do you, Mr. Daniel John Ford Montenegro, take Ms. Kathryn
Chandria Santiago as your lawful wife, to have and to hold, from this day
forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in
health, to love and to cherish until death do you part?"
"Bago ang lahat, gusto ko lang sabihin sa lahat kung gaano ko kamahal
ang babaeng 'to." sabay tingin niya sakin.
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. I hold my breath, anticipating for his
speech.
"Siguro iniisip niyo, ano bang meron sa babaeng 'to na nagustuhan ko? I
was previously known as the most eligible bachelor in our country, yet I
have chosen her. Hindi nga siya yung type ko sa babae eh. Before, gusto
ko yung babaeng perfect. Yung karapat-dapat na itabi sa isang
Montenegro. Paano mo naman magiging type ang isang nerd na hindi
palaayos? At hindi mo maipagmamalaki sa mga kaibigan mo diba?"
What? Teka, nilalait niya pa rin ba ko? Ano ba 'to! Pero binigyan niya ako
ng look na sinasabing 'makinig ka na lang or else...'
"But who would've thought that her imperfections will make me fall for
her?"
"At hindi nga ako nagkamali. Nagbago ako for my own good ng nakilala
ko siya. Siguro iniisip niyo ngayon kung bakit ko pa kailangang magspeech sa harapan niyo ngayong obvious naman na kami na talaga ang
para sa isa't-isa at wala ng humahadlang. Gusto ko lang kasing malaman
niyo na..." hinawakan niya ang kamay ko at tumingin sakin, saka hinarap
sa lahat. "Ang swerte ko na ako ang mahal ng babaeng 'to. And I will
forever treasure her. I will be by her side, no matter what happens. I love
her, only her. And even if it takes a lifetime para lang maparamdam ko sa
kanya na mahal ko siya, gagawin ko. I love you, Kathryn Santiago. Grow
old with me."
Natawa ang lahat sa ginawa ko. Ginrab ko yung opportunity na yun para
lang mapunasan ng palihim ang luha ko. Nakakainis kasi eh, nag-speech
pa. Alam naman niyang mababaw ang luha ko. (_ _")
"Kasi naman eh, para kang tanga. Mag-I I do ka na nga lang, kailangan
mo pa kong paiyakin. Kainis ka!"
Ngumiti siya at hinapit ako sa may beywang ko, saka inilapit sa kanya.
"You're the right kind of wrong for me, DJ. And I will always be happy that
I've met you."
"Kathryn and Daniel, you have given and pledged your promises to each
other, and have declared your everlasting love by exchanging the rings.
Your vows may have been spoken in minutes, but your promises to each
other will last until your last breath. As have pledged themselves to meet
sorrow and happiness as one family before God and this community of
friends, I now pronounce you, husband and wife."
----------------
RECEPTION
Ang sumunod ay wala ng iba kung hindi ang husband ko lang naman.
Teka, kinikilig ako. Husband, hihihi! Ano ba Kath umayos ka nga!
"Hi sexy." bulong niya sa may tenga ko pagkalapit niya sakin. Namula
ako sa sinabi niya at tinago ko yun sa pamamagitan ng pagkurot sa ilong
niya.
Natawa lang siya at kinuha ang isang kamay ko para ipatong sa braso
niya, sabay kuha pa ng isang kamay ko para makaholding-hands siya.
Yung free hand niya nasa may beywang ko, pulling me closer to him.
Pagkatapos nun, nag-cake cutting na. Nahiya nga ako kasi may icing sa
may labi ko tapos, ayun. Etong kissing monster na 'to tinake-advantage
yung situation. Huhuhu!
May video pala si dad before for me. Yes, it wasn't exactly about giving
me best wishes on my wedding.
Sa thought pa lang na yun, naluha na ko. I smiled and listened to the rest
of his speech.
"... Remember my little girl to be yourself. You deserve all the happiness
in the world. Nandito lang si papa para sayo. You know I love you so
much. Be happy, my dear angel, and daddy will be happy too."
Maya-maya...
Tumayo siya at inabot ang kamay sakin. I accepted his hand and guess
what? May death certificate na kaagad lips ko. Minurder ba naman ako
ng lips niya eh. Huhu! >//<
"So, let's dance?" sabi niya for the second time while holding his hand to
mine.
"Sure."
Ngumisi lang siya, pero I can tell that he's thinking something. Ano ba
'tong lalaking 'to, bakit pinipiga niya ako sa pamamagitan ng mga tanong
niya?
"Same old Bea I've known. Pero wag kang mag-alala. She's recovering.
Anyways, congratulations daw on your wedding with DJ."
I snorted. "Talaga?"
"Oo naman. She's trying her best to change, Kathryn. All people change."
"Huh?"
"No problem, Kathryn. And nice video of your dad, by the way. Mukhang
happiness rin ang gusto niya para sayo."
"Bakit?"
Fortune cookie.
Alam kong umalis na siya sa reception hall. Pero ang hindi ko magets ay
kung bakit di ko maalis ang tingin ko sa fortune cookie. Para bang may...
naaalala ako dito...
"If you have lost something in the past, it will soon appear."
Jhake is...
"B-bogs?"
CHAPTER 33.
KATHRYN'S POV
WEDDING DAY
RECEPTION
No, no way...
"Bogs!"
Tumayo ako at inikot ang tingin ko sa buong hall, looking for signs of
Jhake.
"Naiyak lang ang bride dahil sa kagwapuhan ng groom niya. Don't mind
us." sabi niya.
I sighed.
"Really? Wala namang Bogs sa list of guests natin. Sponsor rin ba siya?"
"Ah."
"DJ..."
Nagulat ako ng may kinuha siya sa bulsa niya at nilagay sa kamay ko.
"Kath, wag kang umiyak please..." pinunasan niya yung luha ko. "Kath
naman. Nag-aalala ako sayo, di mo ba alam ha?"
Para akong bata habang inalalayan niya ako ng mabuti para makaupo sa
lap niya. Buti na lang di masyadong complicated yung wedding gown ko
kung hindi lagot na.
"Uhugin ka na."
Piningot niya yung ilong ko habang nakangiti lang sakin. "Cute cute mo
talaga."
Nakatingin lang kami sa isa't-isa. Smiling at each other fondly. Kaso bigla
na lang nawala yung ngiti sa labi niya.
"DJ..."
"Okay lang naman kung may nakaraan kayo, o ano pa man. Kasal ka na
naman sakin, diba?"
"Oo. Ang alam ko, nagsimula yung disorder mo after your father's
accident. 9 years old ka nun turning to 10 years old. Natigil ang disorder
mo nung 14 years old ka na, and you lived normal after that. Pero teka, di
mo pa nakkwento sakin kung paano mo naalala yung nangyari before the
accident. Paano mo ba nalaman na ako si Little JJ mo?"
"Si Tito Rommel kasi. Tinawag akong Chandria. Ayun, sorry ha? Ako pala
yung rason kung bakit takot ka sa mga taong nagppromise."
Nanlaki bigla ang mga mata niya. "Okay ka lang ba? Ha?!"
Binasa niya yung letter. "'If you have lost something in the past, it will
soon appear.' Ano 'to?" tinignan niya ako. "Panggulo 'tong Bogs mo ah.
Bogsbogin ko, gusto mo?"
"Aish. Sorry naman." nilipat niya yung kamay niya sa may likod ko para
mas mapalapit pa ko sa kanya. "Sige na, explain."
"Oo."
"12 years old ako ng nakilala ko siya. Hindi ako makapagsalita for 3 years
after ng pagkamatay ni dad." I sighed. "Natatandaan ko, lagi akong magisa sa park nun. May mga batang gustong makipaglaro sakin pero di ko
sila kinakausap. Ewan ko ba kung bakit. Hanggang sa, may isang batang
lalaki na lagi na akong kinukulit. Sa sobrang kulit niya, napalapit ang loob
ko sa kanya."
"Ewan ko. Binigyan niya lang ako ng fortune cookie for my birthday. Sabi
niya pa, yung laman ng fortune cookie yung kaugnayan ko sa kanya.
Pagkatapos nun, iniwan na niya ako."
He sighed and hugged me. "I'm sorry, Kath. Hindi ko alam kung paano ka
matutulungan. Pero okay lang ba na, wag mo muna isipin yun?
Hanggang sa matapos ang honeymoon celebration natin?"
"Oo naman. Siguro by that time, maaalala ko na rin naman yung laman
ng fortune cookie."
"Ex."
"Joke lang pigney! Eto naman. Hahaha!" priceless kasi reaksyon niya eh!
Nagulat ako ng bigla na naman siyang nagsmirk sakin. His oh-so famous
smirk.
"Lagot ka sakin mamaya 'pag nasa Hawaii na tayo. Paalala lang Kath?
Ihanda mo na sarili mo sa gagawin ko sayo."
Tumawa lang siya at tumayo na rin. Putting his arms on my back, umalis
na kami sa Hall of Roses.
"DJ, ganda talaga ng mga roses dito. Sana may ganito tayo sa bahay
natin."
---------------------
Lumapit samin yung maids of honor at best men namin. Oo, tig-dalawa
kami.
Si Quen naman, nakipag-apir kay DJ. Kahit naman may feud sila before
eh naayos nila. Nirequest ko rin kasi na maging best man rin si Quen,
dahil syempre, close siya sa samin.
Akala ko ba mukhang drug addict fiancee niya? Hindi naman ah? Gwapo
nga eh! Baliw lang siguro dahil sa kagandahan ni Julia. Hahaha!
"Masaya ka na ba?"
Ngumiti siya at kinurot yung ilong ko. Teka, saan 'to nakatingin?
Tinignan ko yung tinitignan niya na nasa may buffet table. Aba't, babae?
"Lika nga." hinila ko siya at nilapit dun sa babae. Her name is Andie
Orosa. And she's a good friend of mine.
Lumapit na kaagad ako kay DJ after that. He kissed me briefly on the lips
bago siya bumulong na "Throwing of bouquet na. Bilisan na natin ng
matapos na 'to. Para.yung susunod na kaagad... alam mo na."
Si Ella!
Parang hyper kung makatili 'tong babaeng 'to. Nung may humawak ng
bouquet of roses, tinabig niya ba naman! ChiKas nga talaga 'to. Ang
fierce. Grabe!
Biglang nagline-up ang mga groomsmen niya, ang Parking 5, Red Lions,
at ang mga college friends din namin.
Bigla na lang akong namula ng biglang hawakan ni DJ yung right leg ko,
kung nasaan yung garter ko. Shocks, eh nasa above the knee ko kaya
yun! Oh my god!
"Keep still, baby." ngiti niyang sabi sakin sabay taas ng onti ng wedding
gown ko.
Si Alec at Andrew! Oo, dalawa! Teka, paano yun? Silang dalawa ang
magsusuot ng garter kay Ella? Hanggang ankle lang naman sa kanya
pero hello? It's embarrassing rin for her!
"Pakiss naman?"
Tumawa lang siya at kinurot ang pisngi ko. "Namumula ka pa rin dahil sa
kanina? Eto naman, masanay ka na. Wala lang yun kumpara sa
mangyayari satin mamaya."
"Heh! Teka nga, lalapitan ko lang si mom. Magpapalit lang ako ng afterwedding dress ko. Ikaw rin, magpalit ka na. Pagkatapos nito, eexit na
tayo."
Paglabas ko, nakabihis na rin si DJ. His outfit mirroring mine. White with
gold. Grabe talaga sex appeal ng asawa ko. Para siyang si Adonis!
Nagngitian kami.
From now on, he is my personal husband, and I'm his personal wife. I
know it sounds redundant, but what can I do? I love the word 'personal'.
He's mine, and I'm his.
---------------------------
CHAPTER 34.
KATHRYN'S POV
HONEYMOON
PRIVATE JET
"Eh kung mabangga kaya tayo kanina 'no? Iniisip mo rin ba yun?"
"Patpatin ka talaga!"
"DJ!"
nito.
"Miss!"
"Here ma'am." sabi nung stewardess sabay abot sakin ng glass of water.
"Ssssh sorry na. Babawi ako sayo. I have a surprise for you."
"Ano yun?"
--------------------------------------------
VENICE, ITALY
"Sad?"
I remembered I told him that I want to visit Venice. Kasi dito naghoneymoon ang dad and mom ko. And it's so romantic. After all, it's
"Kath? Hinihintay na tayo ng water taxi natin. Bitaw na or else maghohoneymoon tayo dito." he said in a threatening voice.
"You like it?" rinig kong bulong niya from my behind. I looked at him and
smiled at him.
O//////////////////////O
"W-wag na!" iniwas ko yung tingin ko sa kanya. "A-ah yung luggage ko!"
nag-dive ako papunta sa luggage ko at binuksan na ito. Ah geez! Bakit ba
ako biglang pinagpawisan?
"Saan ba ko magpapalit?"
"A-ah este mauna ka na! Tapos susunod ako! Aish bilisan mo na nga!"
Lingeries? What the hell? Chineck ko isa-isa, ano 'to rainbow? Assorted
ang colors? At ang revealing naman nito! Meron pang kasamang
massage oil, bath necessities, blindfold, handcuffs, feather tickler etc?
"Kath?"
"A-ah okay lang ako!" inalis ko kaagad yung kamay niya sa pisngi ko at
mas mabilis pa kay Flash na sinarado yung luggage ko. Tumayo ako
pagkatapos at tinampal-tampal ang pisngi ko. "Grabe ang init dito!"
Nanlaki yung mga mata ko. Oo nga 'no. Ah ewan kasi naman 'tong
lalaking 'to eh! (_ _")
Nginitian niya lang ako. Hinila niya lang ako papasakay ng waterbus na
puno ng tourists rin.
"Sayang mas clear sana kung dala ko DSLR pero okay na rin 'to! Pangwallpaper sa--"
"Shut up!" nag-cross arms ako. Eh kasi naman nakanganga ako dun sa
pic! -_-
"DJ isaaaaa!" tinatry kong agawin sa kanya yung camera pero tinataas
niya pa kamay niya para lang di ko maabot! Kainis!
"Ang corny mo! Haynako. Akin na nga yan." kinuha ko yung digicam at
yumakap rin ng mahigpit kay DJ. "1, 2, 3, Smile!"
*tsup*
O///////////////////////O
"Bagay talaga tayo dito Kath. Papa-billboard ko nga 'to." ngiting sabi ni
DJ sabay kuha ng digicam sakin, habang ako nakatulala pa rin.
"Ayie kunwari ka pa! Ang cute-cute talaga ng asawa ko!" sabay pisil ng
magkabilang-pisngi niya.
Ikot lang kami ng ikot sa Piazza San Marco. Puro kami picture! Grabe
ang romantic talaga dito! Gosh, the scenery is special. But what makes it
extra special is the man beside me.
After we ate Raviolli di Portobello and other Italian cuisines (hindi ko alam
kung paano ko siya napilit kumain, seryoso) sa Rialto Bridge kami
dumiretso. We're sharing private conversations and it's so fun to be with
him! We bought souvenirs for our friends and family too. After that, we
went to Doge's Palace, Dorsoduro district, Chiesa di San Mois, Campo
Dei Frari, Bridge of Sighs, etc.
He's kissing my hair while we're waiting for the 'Romeo and Juliet'
romantic play here in Theater La Fenice.
"Kath, wag kang umiyak. Lalong nagiging siopao ang pisngi mo eh."
"Joke lang. Lika na! 6PM na eh." tumayo na siya at inalalayan ako
pababa ng opera house. Nung nasa may lobby na kami, mag-rest room
lang daw si DJ so maghintay na muna raw ako dito.
Bigla ko na lang naalala yung particular scene ni Romeo and Juliet. Yung
first time nilang nag-sleep together. Bakit ganun? Hiyang-hiya si Juliet?
Parang ako ngayon. (_ _")
Ninenerbyos na tuloy ako para mamaya! Grabe! Ano ba 'to, sheesh. Kasi
after all the, you know. Mamaya na yung...
"Yes I am."
Ngumiti siya. "Hi! I'm Jackie!" inabot niya yung kamay niya sakin. I gladly
took it and smiled at her.
"No. Wala naman actually first time ko ngang mapunta dito. Wedding gift
lang samin 'to ng father-in-law ko. Ang yaman 'no? Ang boring dito kung
bakit kasi dito ako dinala ng asawa ko. Haha. Ikaw pala?"
"It's perfectly normal. Hmm..." hinawakan niya yung baba niya na parang
nag-iisip, then she snapped her fingers. "Kathryn, do you want me to give
you tips?"
"T-tips?"
"Yup!"
"Anu-ano yun?"
Nganga na lang ako sa sinabi niya. Pero medyo okay na rin. Hays!
Fighting!
"A-ah wala! Nanghingi kasi ako ng tips para sa a-ano! Para sa song na
kakantahin ng gondolier later! Diba sabi mo sasakay tayo sa gondola?"
Ngumiti lang siya at tumingin kay Jackie. "Thank you Ms. Jackie."
"No problem. Glad to help Kathryn." tumingin siya sakin and mouthed
'good luck' before waving at us goodbye.
NAKITA NIYA YUNG SA LUGGAGE KO AT NARINIG NIYA YUNG PINAGUSAPAN NAMIN? HUWAAAAAA KAKAHIYA! >//<
"Isa Kath..."
"I love you, you love me! Let's go out and kill BARNEY! With a bang-bang
shotgun, BARNEY on the floor! No more baklang dinosaur!!!"
"Dalawa..."
"Tatlo."
Tawa lang ng tawa si DJ sa sigaw ko. Binaba niya naman ako pero
nakahawak pa rin siya sa beywang ko. Parehas kaming basang-sisiw.
Ang dami tuloy nakatingin samin.
"Pft. Haha! Ang corny mo talaga!" teka natatawa ako! Ang seryoso niya
kasi! Haha!
*tsup*
Ngumiti lang siya at inakbayan ako. "Lika na nga. Uwi na tayo. Haynako
magkasakit ka pa. Basang-basa ka na Kath."
"Teka lang pala, pinadevelop ko kasi yung pictures natin. Sandali kunin
ko lang dun sa lalaking yun."
Hinintay ko naman siya on the same spot I'm standing while he's getting
the pictures.
"DJ, anong ibig sabihin ng kinakanta niya?" tanong ko kay DJ while he's
playing with my hands.
Maya-maya, nag-stop na sa private house namin yung gondola. Nagthank you na kami kay manong gondolier for accompanying us.
"Anong meron?"
Mas lalong lumapad ang ngiti niya. "I'm just happy that you're finally
mine."
There are tea light candles surrounding the bed, rose petals on the bed, a
bottle of champagne, two wine glasses, romantic music playing in the
background, our pictures scattered everywhere, and do you know what's
the sweetest part?
Hindi ko alam pero tumulo ang luha ko sa sinabi niya. I really thank God
for giving this man to me.
"Oh DJ..." niyakap ko siya ng mahigpit and cried in his arms. "Thank you
so much."
Inangat niya ang mukha ko and kissed my tears. "I love you, my patpatin."
He stared at me, full of longing, full of love. I just smiled at him while I
encircled my arms around his neck.
And in that moment, I know I'm going to spend my forever with him.
----------------------------
Next chapter will be the BS of this story. Private // For fans only // BAWAL
SA BATA.
Don't fan just because of it. Pwede niyong i-skip yun, wala naman kayong
mamimiss eh. =))
HOW TO VIEW THE PRIVATE CHAP (INIBA KO NA PO KASI HASSLE
SA MOBILE READERS)
1. Click the next chapter. Kapag naka-fan po kayo, kita na yan. O kung di
niyo mahanap click the external link on the upper right side of this page.
(basta meron dun nakalagay external link) then after nun, hooray! Okay
na yung chapter.
OR
2. Kung di niyo pa rin magets (hala naman po) e eto na. Haha.
http://www.wattpad.com/6346241-his-personal-wife-35-private
Yun lang. :)
Read at your own risk. Pakinggan niyo yung music sa gilid 'pag sinabi ko
na ha? Para mas mafeel niyo love nila. Enjoy mga pigney teens...
Alam niyo namang wholesome ako diba? =)))
---------------------------
CHAPTER 35.
KATHRYN'S POV
Nandito pa rin kami sa gitna ng kwarto, still wearing our wet clothes from
before.
"Kasalanan ko ba kung baliw na baliw ako sayo?" sabi niya sabay kinuha
ang isang kamay ko para halikan ito.
"H-ha? Anong tayo?! I-ikaw nga muna! Hihintayin na lang kita dito." sabi
ko sa kanya.
"Hindi nga promise! Sige na maligo ka na!" sigaw ko habang tinulak siya
papasok ng CR.
Nag-'I'm watching you' hand sign pa siya sakin bago niya nilock yung
pinto. Nakahinga ako ng maluwag pagkatapos nun.
Mas mabilis pa kay Flash, agad akong nag-dive papunta sa luggage ko.
Kinuha ko na lang yung una kong nakitang lingerie at agad na lumabas
ng kwarto. Buti na lang may CR rin dito sa baba! Dun na lang ako
maliligo.
Teka, bakit ba ang init? Ano ba yan! Hays! Naliligo na nga ako eh!
Pagkatapos kong maligo, tinignan ko yung lingerie na nakuha ko. Onepiece lingerie siya at color red pa. Oh geez, bakit red pa? Nakakailang!
>//< Buti na lang walang mirror dito baka kasi lalo lang akong mahiya sa
sarili ko!
I took a calm, collected breath before I entered our bedroom. Pero teka,
wala pa rin siya?!
Uminom muna ako ng wine bago ako pumwesto sa kama. Okay this is
really awkward! Teka, anong pose ba?
Nanlaki bigla ang mga mata ko ng bigla siyang lumabas ng CR. A towel
wrapped on his waist, and he's dripping wet.
Habang ako, nasa awkward position dito sa sahig, and he's looking at me
with so much longing.
I don't know how many seconds has passed before I found the strength to
talk again.
"DJ--"
Hindi ko alam kung paano siya nakalapit sakin kaagad ng ganun kabilis.
All I know is he's kissing me with so much love, so much longing, that I
didn't even bother to protest. Instead, I kissed him back with the same
intensity. I love him, I love him so much.
planting kisses on every part of my face while I touched his arms, his
broad shoulders and his body. Hindi ko namalayan na nasa towel niya na
pala yung kamay ko and before I realized it, natanggal ko na sa lower
body niya yung towel.
He's still kissing my neck when I felt it again. That 'something' twitched
again between his legs. Nanlaki bigla ang mga mata ko ng narealize ko
na wala na siyang damit. Ako na lang meron.
"Are you ready Kath? Tell me. Baka di ko na mapigilan ang sarili ko."
I breathed deeply.
He's my one and only. I am his, and he's mine. We're meant for each
other.
We're soulmates.
"DJ..."
Inangat niya yung mukha ko para tignan ang reaksyon ko. "Kath, bakit mo
tinatakpan sarili mo?"
He looks at me like he's worshipping me, like I'm very special to him.
"Kath..."
"Yes?"
"Ohhhhhhh!"
I moaned when he took one bud into his mouth while caressing the other
with his hand. Halos mawalan na ko ng hininga dahil hindi ko na kaya
ang ginagawa niya.
"DJ... stop..."
Hindi niya pinansin yung sinabi ko, pinagpatuloy niya pa rin yung
ginagawa niya magkabilaan hanggang sa mabaliw na ko at halos di na
ko makahinga sa nararamdaman ko....
"Kath, keep still." bulong niya sa may dibdib ko. Hindi na ko nagsalita at
hinayaan siya.
Bumaba ang halik niya mula sa dibdib ko pababa ng tyan ko. He's
leaving butterfly kisses on every part of my body, from my stomach down
to my legs, down to my inner thighs.
He's kissing every inch of me, every inch of my existence, and I'm panting
"Oh god..."
And in that moment, I know this is now or never. He's the right kind of
wrong for me. And I love him for that.
"Yes."
I cried when he entered me. Ang sakit. Sobrang sakit. Hindi ko napigilan
yung pagtulo ng luha ko. Nakita kong nag-alala si DJ at akmang tatayo
na pero pinigilan ko siya.
He kissed my tears before he slowly thrusted into me. I can no longer feel
the pain, instead, I felt the connection boiling inside us.
We moved in rhythm until we reached the zenith. Our hearts shared the
same words which is carved into our mind forever.
Iniunan niya ko sa braso niya. I hugged him tight and I felt happy because
I'm beside him.
"This is one of the best nights of my life Kath. Thank you for sharing this
with me."
I looked at him and gave him a weak smile. "Thanks for sharing this with
me too, DJ."
We lie in each other's arms, eyes shut and fingers open and all the colors
of the world pass through our bodies like strings of fire...
This way of showing his love to me, I can't even describe how perfect it is.
Dedicated to Yen. Hi bhem! Thank you sa lahat. See ya' 'pag nag-US na
kami. =))))
Grabe tawa ko sa pang-aasar niyo sa fb nila DJ and Kath M. Haha! Oo
nga pala, malapit na ko magpaiyak. Enjoy...
---------------------------
CHAPTER 36.
KATHRYN'S POV
"This is one of the best nights of my life Kath. Thank you for sharing this
with me."
"This is one of the best nights of my life Kath. Thank you for sharing this
with me."
"This is one of the best nights of my life Kath. Thank you for sharing this
with me."
"Goodmorning Kath."
O//////////////////O
"Kunwari ka pa."
"Talaga?"
"Oo nga!" sigaw ko. Teka mukha naman akong baliw nito, nagsisisigaw
habang nakapikit. -_-
"Ano?"
Oo, aware akong nasa iisang kama lang kami. Skin-to-skin. Teka bakit
ba ko nahihiya! Nakakainis naman kasi! Nagjojoke pa siya ng ganun!
"Joke lang naman yun. Last night was special. Thank you Kath."
Medyo masakit at parang naiilang ako na ewan. Pero okay naman ako.
"Kath naman eh. Nag-aalala ako sayo. Baka nasaktan kita o--"
"Naiilang?"
"Oo."
Hindi ko alam kung ilang segundo ang lumipas bago niya ako binigyan
ng isang nakakalokong ngiti.
After the long, lingering kiss we shared. Binaon niya yung mukha niya sa
may leeg ko. Inaamoy-amoy na naman ako. (_ _")
"Bakit?"
"Ganun? Teka nga..." inangat niya yung mukha niya para tignan ako.
"Diba ikaw si slave patpatin ko?"
DJ TALAGA!!!
Pero may iba eh. Yung titig niya, yung parang kagabi lang? Yung parang
may pinaparating?
"A-ah sige maliligo na ko! Dyan ka lang ah!" sigaw ko sabay takbo agad
papasok ng bathroom.
Kath, teka, ano ba. Hinga dali, hinga ng maayos. Whoo, whoo, whoo!
Wow, mukha akong binagyo. Ang gulo ng buhok ko, ang swollen ng lips
Bigla na lang akong namula ng wala sa oras. Kasi naman, si DJ lang ang
may kaya na magpailang sakin ng ganito na natutuwa pa ko.
Na masaya pa ko.
Napatingin ako bigla sa bath tub. Naalala ko yung dati. Oh geez, makashower na nga!
"Kath..."
Napaharap ako kaagad sa kanya. Nanlaki bigla ang mga mata ko. He is
standing here too, wet from the water coming from the shower.
"DJ? Paano--"
"Sneaky bastard."
"Dummy, sayo lang ako ganito." ngiti niyang sabi. "Maligo na tayo."
He gently caressed my body with the soap. His every touch makes my
body shudder in anticipation. Napapikit na lang ako.
"Kath..."
-------------------
Hindi ko alam kung anong nakain ni DJ kasi ang laki ng ngiti niya sa labi
niya.
"Napagod ka ba Kath?"
"Shut up!" tinulak ko siya para matago yung namumula kong mukha.
Nakakainis naman!
Patakbo akong naglakad papunta dun sa mga souvenir shop. Nagpaikotikot ako bago ako nakapasok sa isang variety shop. Ang daming
souvenirs at ang unique talaga ng mga sinesell nila dito.
Teka, si DJ ba yun? Sinundan niya pala ako dito. Kaso bakit palinga-linga
siya dito sa shop?
"DJ."
"Mas corny ka nga eh. Ikaw pala yung tumitingin nung necklace kanina
dun. Gusto mo yun?"
Oo, nagulat ako. Nasa isang stall siya na may mga nakaset-up na mga
ibat-ibang baraha, mga santo, iba't-ibang bote ng di ko alam kung anong
laman at parang may bolang kristal pa na nasa lamesa niya. Manghuhula
siguro 'to.
Hindi ko alam pero parang natakot ako sa matanda. Agad niya kasing
hinawakan yung magkabilang-kamay ko at tinitigan ako ng para bang
nagbibigay ng babala.
Tatraydor? Sino?
----------------------------
QUEN'S POV
Pagkadilat ko, si Kath nasa isip ko. Kahit nakapikit ako, si Kath pa rin
nasa isip ko.
Kinuha ko yung cellphone ko. Hindi ko alam kung ito pa rin yung number
niya, basta. Bahala na.
"Hello?"
"Mahal mo pa ba si Daniel?"
Bumuntong-hininga ako.
Bea."
CHAPTER 37.
BEA'S POV
"Magtulungan?"
"Nababaliw ka na ba Quen?"
"Wow, what happened to the "Set him free" speech of yours before?
Binigay mo sakin ang advice na yun pero hindi mo naman iapply sa sarili
mo?"
"Lasing ka ba?"
"Lasing ka nga."
"Magpakasal tayo."
"WAHAHAHAHAHAHAHA!!!"
IS HE SERIOUS? HAHAHA!
"Isa."
"Ano?"
"Ang tanggapin na not all stories have happy endings. Maaaring hindi
happy ending ang nakuha ko with Daniel, my John. At maaaring hindi rin
happy ending ang nakuha mo with Kath. But it's all for the best. Alam
naman natin parehas na naging extra lang tayo sa buhay nila. Naging
sagabal lang para makamtan nila yung happiness nila. Pero alam mo ba,
I believe na darating rin satin ang taong mamahalin tayo ng buo. Yung
taong kayang tanggapin kung ano mang mali ang nagawa natin in the
past. Oo, Enrique. Nagmahal lang tayo. That's a given. Pero alam mo ba
"Ano?"
I smiled. "Mahalin muna dapat natin ang sarili natin bago ang ibang tao."
Ilang segundo ang lumipas bago siya nagsalita. Akala ko nga di na siya
magsasalita eh.
"Ah, wala yun. Sa totoo lang, sayo nga ako dapat mag-thank you.
Pinigilan mo ko dati nung muntik ko ng gawin ang masamang plano ko--"
"I guess I'm wrong, again. Thanks for opening my eyes, Bea. Don't worry,
I'll apologize to Kath. Ang sama ko. Ah shit! Ang sama ko."
"............................"
*toot toot*
Hindi ko alam kung bakit bigla na lang tumibok ang puso ko.
At mas lalong hindi ko alam, kung bakit napangiti na lang ako bigla sa
sinabi niya.
---------------------------------
"DJ, bitawan mo nga ako! Ayan ka na naman eh, magluluto na nga ako
kasi nagugutom ka tapos gaganyan ka pa!"
Natawa na lang ako, ang galawgaw niya kaya. Niyayakap ko lang naman
siya at inaamoy-amoy ah?
Ang cute! Namumula ang baby Kath ko! Ang cute-cute talaga niya!
"Eh di ipapabugbog ko rin siya kay Yen para fair. Alam mo namang under
yung kuya mo sa pinsan ko."
Kinurot niya ako bigla sa ilong ko. Aish, 'tong babaeng 'to talaga oo. -_-
"Kapag narinig ka ni Zharm, baka sipain ka nun pati na rin baby nila.
Lagot ka Kath."
"Corny mo!"
"Wag kang mag-alala, pagbalik ko, mahal pa rin kita." I kissed her on her
forehead. "Subukan mo lang akong lasunin sa lulutuin mo-- Joke!"
nakatanggap na naman kasi ako ng kotong eh. Hahaha.
Actually, wala talaga akong imimeet na investor. Nag-white lie lang ako
kay Kath.
"Yes. What can I do for you?" buti na lang. Nakakatamad mag-Italian lalo
na kung di ko kasama si Kath. Wala akong maiimpress.
"I'll buy this." sabay turo ko dun sa tinitignang necklace ni Kath kahapon.
"Please engrave this on it." sabay bigay ko sa kanya ng words na
papaengrave ko.
bulsa ko.
I'm sure Kath will be happy after I give this to her. Lalo na kung dadalhin
ko siya sa bagong beach house na binili ko para samin sa Tagaytay.
"Kath, lagot ka sakin 'pag nahanap na kita!" sigaw ko habang pababa ako
ulit ng hagdanan.
Bumalik ako sa kitchen para macheck ulit kung nandun si Kath, when
something caught my eye.
May dugo.
No response.
Oh no...
------------------------------------------
CHAPTER 38.
DANIEL'S POV
"Oo. Bakit?"
She sighed.
"Kilala ko na kung sino. Pero bago yun, may sasabihin muna ako."
With bandage.
------------------------
KATHRYN'S POV
"Grabe naman DJ. Higpit naman ng hawak mo! Kalma lang pwede?!"
I sighed.
"Oh? Bakit?"
"Sorry? Bakit? Sinaktan ka niya? Anong ginawa ng hayop na yun sa-aray naman!" piningot ko kasi siya. Ang daldal eh.
"Saan ka pupunta?"
"Oo. Buti na lang, di niya tinuloy. Alam mo bang gagawa sana siya ng
paraan para magkahiwalay tayo?"
Yung kamay niya na nasa braso ko kanina, nasa may... nasa may likod
ko na... sa may...
"Bakit?"
Binuhat nga niya ako paakyat ng kwarto. Nung nasa kwarto na kami,
bigla na lang niya akong dinaganan sa kama, yung right hand kong may
bandage di niya dinaganan malamang baka kung ano pang magawa ko
sa kanya.
"Baliw ka talaga."
"Baliw na baliw naman sayo." sabi niya sabay halik sa ilong ko. "Dali na,
anong plano ng BESTFRIEND mo?"
"Ano?"
Ang tagal sigurong nag-loading kay DJ yung sinabi ko, kasi nakakunotnoo pa rin siya eh.
"Magpakasal?"
"Oo."
Natawa na lang ako sa reaksyon niya. Grabe, kahit ako tawang-tawa eh!
"Oo. Naghihiwa kasi ako ng onion kanina tapos ayun, pagkasabi niya
nun, nabitawan ko pa cellphone ko at nasugatan ako. Naiyak pa ko sa
kakatawa."
"Ano yun?"
"Hehe. Sorry DJ!" nag-peace sign ako sa kanya. "Kasi naman inasar mo
ko kanina na baka lasunin kita sa lulutuin ko. Kaya ayun, napag-isipan
kong pagtripan ka. Alam mo naman yung kapit-bahay natin dito na si
Emma, marunong gumawa ng fortune cookie. Sakto nasugatan pa ko
kanina. Sorry na sa prank ko..." I pouted. "Peace na tayo?"
"I'm sorry. Pero alam mo? Binase ko lang naman yung line na 'Not all
stories have happy endings' sa dati eh."
I sighed.
"Part yun ng laman ng fortune cookie na binigay sakin ni Bogs bago niya
ako iniwan dati."
---------------------------
2 WEEKS LATER
MONTENEGRO UNIVERISTY
Nasaan na ba si DJ?
Besides, bumait na naman siya. Pinigilan niya si Quen. Kahit napakaabsurd ng plan na yun.
"Mrs. Montenegro!"
"Bakit?"
Fortune cookie.
"Lalaki?"
"Yes po."
"Not all stories have happy endings. I didn't have one, but it's not because
of you, remember that. Find your own happiness, Kath."
He's the guy who lost his mom after the car crash 11 years ago.
Hi guys! I have a new KathNiel fanfic entitled "The Rising Star". Dahil
maraming nagrequest eh. Haha. Makakarelate kayo dun alam niyo bakit?
Isipin niyo, paano kung di nag-artista si Daniel Padilla? Ano kayang
mangyayari? =)) I hope suportahan niyo rin yun gaya ng support niyo dito
sa HPS/HPW =)) Aasahan ko kayo hahaha =))
Namnamin niyo bawat salitang binibitawan nila ha?
---------------------------------------
CHAPTER 39.
KATHRYN'S POV
Buti na lang, siya ang unang bumali ng invisible barrier sa aming dalawa.
"Bogs..."
"Hi, Bogs."
"Sira."
"So..."
"Uhm..."
Si Bogs...
He sighed.
"Oo nga Bogs. 11 years have passed since the accident." tinignan ko
siya. "Masaya naman siguro sila sa heaven 'no?"
He smiled, a sad one. "Oo naman. Baka nga sabay nila tayong
pinapanuod ngayon eh. Reunited ang dalawang taong importante sa
buhay nila."
"Little girl, eto ang gift sayo ni daddy dahil sinamahan mo ako sa
Tagaytay." binigay niya sakin yung malaking paper bag. Pagkabukas ko...
"Wow teddybear! Thanks daddy! You're the best daddy in the whole
world!" nagtiptoe ako at kumiss sa cheeks ni daddy. Ngumiti lang siya
sakin.
*screeeeeeeeeeeeeeech!*
"I'm really sorry, Bogs. Kung hindi lang lasing si mama dati, naging
maayos sana ang pagddrive niya, at hindi niya sana, hindi niya sana..."
he sighed. "Hindi niya sana napatay ang papa mo."
"Wag mong sabihin yan. Hindi kasalanan ng mama mo kung bakit kami
naaksidente."
Naalaala ko yung sinabi niya 11 years ago, after the accident. That time
na sinimulan niya akong bisitahin sa bahay.
He smiled bitterly. "Oo, yun nga. At ang magaling kong tatay, gusto
akong isama papuntang America kasama ang babae niya. Wala naman
akong magawa. Kaya ayun. Tinawagan ko si mama. Sabi ko sa kanya na
umuwi siya kaagad dahil miss ko na siya. Hindi ko naman alam na
kakagaling lang niya kela papa at nag-away sila, at hindi ko rin alam na
lasing siya."
Hindi siya nagsalita. I know he's emotionally scarred, and I know he's
afraid to admit that, everything really happens for a reason.
"Sa buong buhay mo sa America, inalagaan ka niya pati na rin ang papa
mo?"
"Oo."
"Pero--"
"Ganito na lang isipin mo Bogs. Keep in mind that people come and go,
but the memories? Never. Wag mo ng isipin yung masasakit na nangyari
sainyo ng mama mo. Gawin mo yung inspiration para maging maayos
ka. Ayusin mo na rin ang gusot mo between you and your dad, kahit yung
stepmom mo."
"I will."
Huminga siya ng malalim at nagkamot ng ulo. "Oo nga pala. I'm sorry
talaga."
"Nagmahal? Eh bakit--"
"Diba sabi mo, "Everything happens for a reason?" Two months ago,
umuwi ako sa Pinas para magpahinga, at para hanapin ka. Wala, gusto
lang kitang kamustahin. Kaso, nakilala ko bigla si Bea."
"Ganun na nga. Kasi iba siya eh. Ang palaban niya. Lagi niyang sinasabi
sakin na, gusto niyang mapasakanya yung taong mahal niya. At dun sa
reason na yun kaya ko siya minahal."
"Kaya ba pinigilan mo siya, dahil alam mong ako yung gusto niyang
mawala para makuha niya ang mahal niya?"
"Oo. Naguilty ako. Kasi tinulungan ko siya para mawala ang taong dapat
ko palang protektahan."
"Siguro, kapag nawala na yung galit ko sa kanya. Pero paano ka? Mahal
mo siya diba? Magpapaalam ka ba?"
"Balang araw Bogs, mahahanap mo rin ang babaeng para sayo. Basta
ha? Wag na wag ka na ulit mananakot sa pamamagitan ng fortune
cookie ah? Natakot kaya ako sayo dahil dun."
Natawa siya. "Oo na. Oh, eto nga pala. Bago ako umalis." tumayo siya at
may kinuha sa bulsa niya, sabay abot sa kamay ko. "Basahin mo."
I smiled and stood up, then hugged him. "You too, Bogs."
"Ganito kaaga?"
"Oo. Gaya nga ng sabi ko, dumaan lang ako dito para makapag-formal
goodbye sayo. So paano ba yan?" kinurot niya ang pisngi ko. "Till then,
Bogs."
Masaya ako.
"Ay pu--!" tinakpan ko ang bibig ko dahil nagulat ako sa boses ni DJ.
Huh? Wala naman siya dito ah?
"Oo. Wag kang mag-alala patpatin. Hindi ako nagselos. Sa lalaking yun?
Ha. Mas gwapo ako."
"Nasaan ka ba ha?"
"Tss. Bumalik na naman ang ugali mo dati ah? Nerdy slave ko?"
"Ha? Sa Tagaytay?"
"Mukha mo!"
"Gwapo!"
"Kapal ah!"
"Pero teka, ibig sabihin, naririnig ka ng buong university? P.A system yan
ah?"
Pagkakanan ko, nagulat ako dahil may mga sticky notes na nakadikit sa
floor, at diretso yun sa door kung saan nandun ang cashier/registrar's
office.
"Hindi ko alam ang katapusan ng universe, pero alam ko, ang simula, U
N I."
At nakakainlove.
May mga red and white roses sa floor, red and white balloons na
nakaset-up sa bawat gilid, at may tea light candles na ginamit para
magkaroon ng circle sa gitna ng place na 'to.
Si Edwin Mc'Cain.
"Yes."
Ngumiti siya at pinunasan yung luha ko, sabay halik sa noo ko.
[Click the background music on the right side for better reading]
Nilapit niya ang bibig niya sa may tenga ko. Hinigpitan niya ang hawak sa
beywang ko at nagsimulang kumanta, accompanied pa by Edwin
Mc'Cain.
"The strands in your eyes that color them wonderful. Stop me and steal
my breath. And emeralds from mountains thrust towards the sky. Never
revealing their depth..."
"And I'll be your cryin' shoulder. I'll be love's suicide. And I'll be better
when I'm older. I'll be the greatest fan of your life."
Na punong-puno ng pagmamahal.
"Promise?"
kakaibang feeling.
"Kath, Kath!"
Ugh, naeewan ako. Nagutom ako bigla. Shocks. Parang nagcrave ako
bigla sa mangga.
"Kath..."
Tinuro niya ako, tapos yung tyan ko. Tapos bigla na lang siyang ngumiti
ng pagkalaki-laki at niyakap ako ng mahigpit.
WHATTTTTTTTT?!?!?!?!
O///////////////////////O
I'm pregnant?!
Dedicated pala kay Joyce! Uy, smile ka na ha? Thank you sa support mo
dito! Wag ka ng iiyak dun sa ex mong baog! Hahaha! Joke lang! Pero
seryoso, goodluck sa lovelife! Hugs!
--------------------------
CHAPTER 3.
KATHRYN'S POV
"...Yes Tito. I will accompany you first thing in the morning. Yes, okay.
Bye." binaba ko kaagad yung telepono dito sa kwarto pagkatapos kong
kausapin si Tito Rommel.
Isang linggo. Isang linggo ang hinintay namin bago namin nakuha ang
address ni DJ.
It turns out na ang boss ni DJ sa trabaho ang nagturo samin kung nasaan
siya. Nagtataka yung boss niya kung bakit parang pamilyar si DJ, at
mukhang mayaman at may pinag-aralan, pero nagtatrabaho sa kanila as
a miniature house designer. Nagpasalamat na lang ako sa pagtanggap
niya kay DJ at sa pagturo na rin kung nasaan siya. Alam ko private ang
identity ng mga empleyado nila at hindi pwedeng ibigay sa kahit sino ang
personal information nila pero tinulungan pa rin nila kami. Well, may
reason kung bakit pero hindi naman siguro importante kung ano man
yun. I'm just happy na tinuro nila samin si DJ.
"Hello?"
"Kath..."
"Ah..."
SILENCE.
"Talaga Kath?"
"Oo naman. Ang drama mo! Hindi na tayo teenagers!" tumawa siya sa
kabilang-linya.
"Tapos ano?"
"21 na si Daniel."
Hindi ko alam kung bakit, pero parang may hint of bitterness sa boses
niya.
"Kilala kita Quen. Anong meron kay Daniel? Bakit parang hindi ka
masaya na nakita na namin siya?"
"Quen naman! Wag kang magalit sakin dahil lang ayoko na munang
bumalik sa New York. Yung pag-take over natin sa New Jersey and Ohio,
makakapaghintay naman yun. Pwedeng si kuya na mag-asikaso."
"Quen. Kaibigan kita. Alam mo naman kung bakit gusto kong mag-stay
dito. Please... please understand."
"Hindi kita kayang tiisin Kath. Damn it." nakahinga ako ng maluwag sa
sinabi niya.
"Bati na tayo?"
"Ano pa nga ba?" naiimagine ko siya habang sinasabi niya yun. Ang cute
siguro niya!
Masaya kasi ako kasi naiintindihan niya ako. At nandyan pa rin siya para
sakin.
"Yeah. You're welcome. So, paano na Kath? Babalik ako sa New York
this coming Friday. Pero promise, pagkatapos kong ayusin yung
business dun, babalik ako kaagad dito."
"KATH!"
------------------
"Chandria, why are you fidgeting? Are you nervous?" napatingin ako kay
Tito Rommel na mukhang concern na concern sakin.
Eh kasi naman, kinukutkot ko yung daliri ko. Ganito talaga ako kapag
kabado.
"Sorry tito. Hindi po kasi ako mapakali. Paano kapag wala si DJ dyan?"
"Chandria. Eto yung binigay na address satin nung boss niya. Kaya I'm
sure nandito siya. Wag kang kabahan." um-oo na lang ako kay tito.
Nakakainis. Paano kung nagkita na kami ulit? Diba dapat hindi ako
kabahan kasi alam ko na konting paliwanagan lang, maaayos rin yung
problema?
*tok tok*
Teka... babae?
O______O
Sa bahay ni DJ!
Eh kung patulan ko kaya ang isang 'to? Napanuod naman pala niya kami
"Iha, nandito kami para kausapin ang anak ko. Nandyan ba siya?"
"Ah! Kayo yung tatay ni John! Nasa loob po. Sige, pasok po kayo."
pinagbuksan kami ng pinto nung babae.
Pero, anong alam ko? Two years ko namang hindi siya nakasama. T^T
"Lola! May bisita po!" halos mawala yung kaba ko sa sinabi nung babae.
Ano bang pinag-iisip ko? Hahaha! Gusto kong tumawa. Imposible naman
na palitan ako ni DJ 'no!
"Iha, magtimpla ka ng kape para sa bisita natin." sabi niya dun sa babae.
Pagkatapos, umupo siya sa kabilang sofa. "Magandang umaga po. Ano
pong mapaglilingkod ko sainyo?"
"Ay oo iho. Naaksidente siya dati. Inalagaan naman namin siya, kinupkop
na rin namin dahil wala namang naghahanap sa kanya." malungkot na
sabi ni lola. "Mabait na bata si John. Buti na lang at makakabalik na siya
sa pamilya niya."
"Nako iha, wala yun sa amin. May katandaan na kami ng asawa ko pero
andito naman ang apo namin para tulungan si John." so, apo pala nila
yung babae kanina.
"Nako! Wag na! Masaya naman kami at nakasama namin si John kahit
saglit lang. Napamahal na siya samin."
"Sige iha. Pag-uusapan natin yan. Apo ka ba nila lola?" sabay turo ni tito
Rommel kay lola.
Tumingin lang sakin yung babae, and for one minute, parang tumaas
"John ang pagkakakilala ko sa kanya." tumingin ulit siya kay tito Rommel.
"Pasensya na po kung kailangan niyo pa pong maghintay ng ilang minuto
para kay John." itatama ko na sana siya ulit kaso nakakabastos naman
yun. Hayaan ko na nga lang.
Ewan ko ba. Siguro kasi, naiinis ako dahil siya yung nakasama ni DJ sa
loob ng dalawang taon. Oo, alam ko. Ang corny ng dahilan ko. Pero yun
ang totoo.
"Bakit po?"
"Hindi nga ako nagkakamali. Ikaw nga yun. Ikaw yung babaeng kasama
ni John. Naalala mo ba?" napakunot yung noo ko sa tanong niya.
Teka...
"Nako lola, babawi po ako sa pagpapatuloy niyo samin dati! Grabe, kayo
po pala yung kumupkop kay DJ. Salamat po!" niyakap ko ulit siya.
Tumingin ako kay lola at nagkamot ng ulo. "Lola, hindi pa po kami magasawa."
Oo nga pala, kami pala talaga ang dapat ikakasal. Ang saya ko! *O*
"May amnesia si John. Hindi niya na po maalala kahit sino sainyo." sabi
nung Bea.
Oo, nung bea. Hindi ni Bea. Hindi ko siya kilala eh. Hindi ko siya
kailangan iacknowledge.
"Iha, tumama ang ulo niya. Base na rin yun sa resulta ng check-up niya.
Nakita namin si John na nakabulagta sa may puno, duguan, at puno ng
galos. Hindi namin alam kung anong nangyari."
Tatanggapin ko na lang.
"Wait lang po, isa-isa lang muna po. Baka po kasi mabigla si John."
singit nung Bea.
Takte. Ano siya nurse? Ano ba 'to? Nasa ICU ba kami at bawal ang
bisita? Nakakainis ah.
Tumingin sakin si tito Rommel. "Ako na muna ang kakausap kay Daniel.
Okay lang ba iha?"
Ngumiti ako sa kanya. "Oo naman po. Alam ko naman na miss na miss
niyo na po ang anak niyo."
Ayoko naman magjudge kasi hindi ko ugali yun pero kasi, nakakairita
siya! Yung simpleng pagtataray niya na akala niya di ko napansin. Yung
simpleng pagtawag niya ng 'John' sa DJ ko.
"My god! You scared me to death!" pagtingin ko kasi sa tabi ko, nandun
yung Bea.
"Sorry." ngumiti siya sakin. Hindi ko alam kung sincere na ngiti o ano.
"I'm Bea pala. Bea Salvador." binigay niya yung kamay niya sakin. Shakehands daw. Nakipagshake-hands na rin ako kahit medyo labag sa loob
ko.
"Kathryn Santiago."
"Yes?"
Sabi na eh! Mataray rin ang isang 'to! May tinatagong asar pala 'to samin.
"Kukunin lang naman namin siya ulit. Dahil, in the first place, samin
naman talaga si Daniel. Si DJ."
"Ano bang pakielam mo? Alam mo ba kung anong nangyari dati ha?
Hindi mo alam! Hindi mo alam na maraming naghihintay kay DJ! Ako! Si
tito Rommel! Kaya wag mo sabihin na papahirapan lang namin siya!
Nahihirapan din kami!"
"Ang sama pala ng ugali mo! Grabe! Nag-aalala lang naman ako sa
kalagayan ni John!"
Pumasok na ako sa bahay nila DJ. Paakyat na sana ako ng biglang may
humila sakin.
Biglang tumibok yung puso ko. Sobrang lakas. Dahil nasa harapan ko na
siya ulit.
"D-DJ..."
Guys, hindi pa ako tapos sa storyline ng HPW. Pero alam ko na ang flow
ng story sa isip ko. Kaya wag na muna po tayo magmadali. Chapter 3 pa
lang o? Alam ko namiss niyo ng todo ang Patney loveteam pero hindi pa
nga tayo sigurado kung magkakabalikan sila diba? May BeNiel at
KathQuen pa. Mwahahaha. *O*
Naiiyak pala ako! Uwaaa! Bakit ganun? Ang ganda ng Princess and I? At
bakit feeling ko KathQuen magkakatuluyan dun? Lol. Wag niyo na ako
pansinin. Okay, vote and comment everyone! 200 ha? No updates until
after Holy Week. Hehehe! Thank you guys!
--------------------------------
CHAPTER 40.
KATHRYN'S POV
MONTENEGRO UNIVERSITY
GIRL'S REST ROOM
Naiinip na si DJ sa labas, ako rin naman naiinip na. Buti na lang may
mga klase yung mga students kasi baka magfreak-out sila kung nakita
nila si DJ na nasa girl's rest room, hinihintay akong lumabas sa cubicle.
Ang dami naman kasi ng pregnancy tests na 'to. Ano ba? Positive or
negative?
Alam mo yung parang... ang aga? Na parang 3 and a half weeks palang
kaming kasal tapos ayun nga? Buntis ako?
"Kakayanin mo yan. Every year may basketball team tayo. Sobrang saya
nun. Gawa tayo araw-araw."
Alam niyo naman kung paano mag-isip yung pigney na yun eh. (_ _)
Pero, parang ang sarap ring tumanda kasama siya, nakatingin sa mga
Napangiti ako.
"Tatay ka na."
"Oh shit. Yes! Yes! Tatay na ko!" sinuntok niya pa yung hangin saka
niyakap ako. Saka ako inikot-ikot bigla.
Natawa ako sa may dibdib niya habang patuloy niya kaming iniikot.
Naooverwhelm ako. Ang saya niya. Ang saya ko...
"Ay pu--! Sorry Kath!" binitawan niya ako at hinaplos yung tyan ko. "Hala
si baby, baka naalog!"
pisngi ko.
"Punta tayo kay Dr. Yna. Lika na. Mas safe pa rin na magpacheck-up ka."
"Sige."
Palabas na sana ako ng girl's rest room ng bigla niya akong pigilan.
"Bakit DJ?"
buhat na pang-kasal.
*tsup*
"HEH!"
--------------------------------
HOSPITAL
"...Based on the results of the blood test and the pregnancy urine test you
performed awhile ago, it's confirmed that you're really pregnant, Mrs.
Montenegro. Congratulations."
"Thank you doc." pinisil ko yung kamay ni DJ na nasa may tuhod ko.
"Thank you sa pagconfirm."
"Ano po yun?"
"It is a test done during pregnancy that uses reflected sound waves to
produce a picture of a fetus. Don't worry misis, di naman maapektuhan
yung baby mo. Kailangan lang para sa medical records mo."
"Sige po."
"Baka mamaya doc, biglang lamunin ng scanner o kung ano pa yan yung
baby namin ah?"
"Lie on your back with your hips slightly raised. Daniel, pakialalayan na
lang si misis."
"Tigilan mo ko DJ."
"Pwede naman yung... alam niyo na? Kahit buntis yung asawa ko?"
O//////////////////O
GRABE KA DJ!!!!
Nakatingin lang ako kay doc habang inaayos niya yung parang thick
wand na covered ng latex sleeve. Then she lubricates it with gel, parang
jelly. Eto pala yung mga napapanuod ko sa movies.
Color white na may pagka-sepia yung screen, pero kitang-kita ang isang
tiny little black dot na tinuturo ngayon ni doc.
"You're 3 weeks pregnant, misis. Masyado pang maaga para makita yung
heartbeat ng baby pero definitely, buntis ka."
May bibigay rin pala akong leaflets full of instructions okay? Reresetahan
na rin kita ng prenatal vitamins para sure."
"Sige po doc."
"And I love you too, baby." bulong ko ng hinaplos ko ang tyan ko.
------------------------------
HOUSE
"Yes boss."
Inangat niya yung ulo niya para tignan ako, saka ngumiti.
"Hmm." napaisip ako. "Kapag babae, Danielle Chandria ang gusto ko.
Kapag lalaki naman, Daniel Jr."
"Daniel Jr, Daniel the IIi, Daniel the IV, Daniel the V..."
"Hoy!"
"...Kathryn Jr? Kathryn the III? Teka ang sagwa. Kath Chandria the IX?"
"Che. Pigney."
Bago ko pa marealize yung sinabi ko, bigla niya na lang akong kiniliti
sabay halik sa leeg ko.
Napahiga ako bigla dahil sa pagkiliti niya. Grabe, nanghihina na ko. Ano
ba naman 'tong si DJ!
Napaangat siya bigla at napa-tsk. "Oo nga pala, may harang na."
"Kath?"
"Bakit?"
Tinitigan niya ako ng seryoso. Oh no, I know that look. Sabi na. (_ _)
"Please?"
"Pero--"
"Please?"
"DJ kasi--"
*tsup*
"DJ nama--"
*tsup*
"Stop--"
*tsup*
Tinakpan ko yung bibig ko. Pero bumaba naman yung labi niya sa may
leeg ko.
"DJ..."
"Bahala na nga!"
And with that, I closed my eyes, dreaming of me, DJ, and our baby,
smiling, laughing, and having fun together.
------------------------------------------------
CHAPTER 41.
KATHRYN'S POV
5 MONTHS LATER
"DJ!!!"
"Huwaaaaa..."
Nag-pout ako habang pinupunasan niya yung luha ko. Naffrufrustrate ako.
>//<
"DJ..."
"Kath," umupo siya sa tabi ko sa kama at niyakap ako. "Bakit ba? Anong
nangyari?"
Napayuko ako.
"Kasi DJ..."
Nagkamot siya ng ulo. "Kath, may kliyente ako by 9AM. Tapos may board
meeting pa after at baka tumagal ng hanggang 6PM yun."
"Pero kung gusto mo Kath, I can stay here with you. Wala naman sakin
yun eh."
Tinignan ko siya at naiyak na naman ako. Nanlaki bigla yung mata niya.
He sighed. "Kath, calm down. Ano ka ba? Di naman kita iiwan ah?
Magtatrabaho lang ako."
Nagugutom pa ko. (_ _)
>/////////////<
Maiiwan na nga naman ako dito mag-isa sa bahay eh. Kasi naman,
etong overprotective kong asawa pinagbawalan akong pumasok o
magtrabaho man lang. Nababato na rin ako!
TT_TT
"DJ?"
Malamang Kath, kaya nga may narinig kang paglagaslas ng tubig eh. (_
_)
*tok tok*
"DJ?"
Narinig kong natigil bigla yung tubig sa loob ng shower room. Pinatay
yata ni DJ.
"DJ--"
room.
"D-DJ--"
"Kasi ano?" hinalikan niya yung ilong ko. "Sabihin mo nga..." saka
hinalikan niya yung labi ko. "Ano bang dahilan ha?"
"Kasi..."
"Kasi ano?"
Inaamoy niya kasi yung leeg ko eh. Nadidistract ako. Buntis pa ko. >//<
I sighed.
Ewan ko ba kung bakit kanina ayoko siyang umalis pero ngayon gusto ko
na. Baka mamaya sapian na naman 'to gaya ng nangyayari ngayon.
Kawawa si baby.
Nanlaki yung mga mata ko ng bigla na lang niya akong hilahin papunta
sa may bathtub. Tatanggi na sana ako ng bigla niya akong hinalikan ulit.
He smiled. "Promise."
Sinamaan ko siya ng tingin. "Di mo lang sinasabi yan para sabay tayong
mag-bathtub?"
"Joke lang. Sabayan mo na ako ah? Para man lang ganahan akong
pumasok sa company."
"Joke lang! Sige na eto na." binuksan niya yung tubig sa bath tub at
nilagyan ng fragrance oil at kung ano man yung tawag dun sa nilalagay
para bumula. Namumula na tuloy ako.
"DJ, si baby..."
Hinalikan niya yung likod ko. "Si baby Daniel Jr.? Nakakapit pa rin sayo."
"Nagugutom ako..."
"Nagugutom ka?"
"Kath, forever."
---------------------
8 HOURS LATER
Nag-wave rin ako kay baby Zharmbie bago kami natapos mag-skype.
Napangiti ako. At least happy na ang bestfriend ko with Albie. Lalo na't
may baby girl na sila. Buti na lang di namana yung ilong ni Albie kundi
nako, kawawang baby.
Hinahabol kasi siya ni Bea. Can you believe it? Gusto nga daw ni Quen
na mag-issue ng restraining order laban kay Bea at ipakulong ito dahil
naging stalker na daw ito sa kanya. Natatawa na lang ako sa kanila.
Nagpa-ultrasound scan ako last week kay Dr. Yna at hinatid niya yung
magandang balita. Na lalaki nga ang anak ko.
My angel.
Napangiti ako. Teka, anong oras na ba? 5PM na pala. 6PM darating si
DJ.
Namula ako bigla ng naalala ko yung word na yun na sinabi niya dati sa
may ospital. Brr. Kath, behave.
Bigla na lang tumulo ang luha ko. At nagulat ako ng humiwalay si DJ dun
sa babae, saka nagtama ang mga mata namin.
"KATH--"
*BOOOOGGGGSSSSSSSSSSSSH!!!*
Wala akong update next week ah? Dami kong gagawin. Sinasabi ko na
para walang magtanong. Thank you. :) And omaygad, see you tomorrow
sa PAI Fair! Team Gino. Alam na bwahahaha =)))
Sana magsilabasan na ang ghost voters at silent readers. Thank you.
Sensya pala sa cussing parts. =)))
-----------------------------------
CHAPTER 42.
DANIEL'S POV
No...
Hindi pwede...
Kath...
papasukin?!"
"I'm so sorry Mr. Montenegro pero kailangan niyo munang maghintay dito.
She's in her fragile state. We're sorry but we can't let you in."
"E mga wala rin pala kayong kwenta e! Kailangan ako ng asawa ko!
Hindi niyo ba yun maintindihan ha?!"
"I'm so sorry."
Please...
Tangina...
Hindi ko sinasadya...
"Wala yun. Just make sure maayos na yung contract with Mr. De Leon
tomorrow."
"Sure sir."
Tinulak ko siya.
Shit!
"KATH--"
*BOOOOGGGGSSSSSSSSSSSSH!!!*
"Neil--"
Umiling siya.
Kasalanan ko 'to...
Please...
"Daniel, iho, ano bang nangyari? Nagulat kami sa text mo kaya pumunta
kami kaagad dito. Pagpasensyahan mo na si Neil. Takot na takot lang
siya sa baka mangyari sa kapatid niya. Kahit ako, takot na takot rin. Ano
bang nangyari iho?"
"Sumama ka sakin."
Nakita ko yung heart rate monitor niya.Thank god she's still breathing.
"Yes doc."
"We're really sorry. Kung pwede lang namin silang buhayin pareho,
ginawa na namin. Pero hindi na namin hawak ang buhay nila."
Nabitawan ko siya, bigla na lang may tumulong luha sa mga mata ko.
No...
No...
No...
---------------------------
KATHRYN'S POV
"........................."
".........................."
"..........................."
".........................."
"Anak! Anak!!!"
Oh God... please...
"Nakunan po kayo."
He's...
He's gone?
"Noooo! Buhayin niyo ang anak ko! Please! Kahit magkano magbabayad
ako! Buhayin niyo lang siya! Please! Nagmamakaawa ako! Please...
please..."
Ang sakit...
Wala man lang akong nagawa para maligtas ang anak ko.
Baby... baby...
"Kath..."
Si DJ.
"Kath please--"
Natahimik siya.
"Ginawa ko ang lahat. Naging mabuting asawa ako sayo. Tapos... tapos..
eto pa igaganti mo sakin? Bakit? Bakit mo ginawa yun sakin? Akala ko...
akala ko ako lang?"
"Bitawan mo ko."
"Kath--"
"Oo na! Oo na ako na! Pero wag mo naman akong ipagtabuyan! Magasawa pa rin tayo!"
"Hindi ako nawalan? Anak ko rin si baby! Anak natin! Sa tingin mo,
masaya ako? Masaya ako na nakunan ka?!"
"Wala akong pakielam! Sana ako na lang ang namatay! Para kapag
nakita mo ang anak natin, maalala mo yang kawalanghiyaang ginawa mo
sakin!" pinunasan ko yung luha ko. "Suko na ko."
"Suko ka na?"
"Kath please--"
"Kath, please--"
"Bakit ba ayaw mo kong pakinggan? Ikaw nga lang! Ikaw nga lang ang
mahal ko! Kayo ni baby!"
"Tumingin ka sakin."
"Oo."
"Sige."
"Goodbye, Kath."
I sighed.
"I love you... you love me... we're a happy... family... with a great big hug...
and a kiss from me... to... you... won't you say... you... love... me... too."
Jusko mga teh, kung kelan pa-end na saka niyo pa ako inaaway sa
storyline ko. Haha kaloka. Mag-1 year na tayo sa November 5 diba? Nabuild up na natin yung trust sa isa't-isa diba? Bakit hindi niyo na lang ako
hayaang gawing epic ang ending nito? Fiction 'to alam niyo yan kaya
alam niyong di naman lahat dito pwedeng mag-end in real life, pero I'm
trying my best to make your reading experience better right? Sana walang
sukuan. Sana wag pangunahan at hayaan niyong ang
#HPWtheLast3Chapters ay pasayahin at paiyakin kayo. Yun lang, thank
you pigney teens! =))))
-------------------------------
CHAPTER 43.
KATHRYN'S POV
Ngumiti siya.
"I'm sorry I'm late baby. Inayos ko pa kasi gamit ko. Dun muna kasi ako
magsstay kela lola mo."
Nag-thumbs up siya.
I sighed and smiled at him. May tumulong luha mula sa mga mata ko
pero I just brushed it off.
Hinalikan ko ulit yung puntod ni baby saka pinunasan yung luha ko.
"Ryn-ryn."
"Sabi ko naman sayo Ryn-ryn, iiyak mo lang yan. Iiyak mo lang yan
hanggang sa gumaan ang pakiramdam mo. Hanggang sa mawala kahit
panandalian man lang yang sakit na nararamdaman mo."
"Di ba pwedeng bumalik na lang lahat sa dati, kuya? Yung panahong ako
pa rin si Kath. Nerd, goody-two shoes. Yung hindi naging asawa at hindi
nawalan ng anak?" napakagat-labi ako. "Kasi kuya, nakakapagod na
talaga. Parang gusto ko na lang gumising kung kelan ayos na ang lahat."
"Kung may alam lang ako, ginawa ko na para sayo. Kaso wala eh." he
sighed. "Kayo talaga ni Daniel ang inilaan para sa isa't-isa."
"Oo."
"Kuya--"
"Alam mo little sister ko, kahit galit na galit ako sa tarantadong asawa
mo, naiintindihan ko siya. Lalaki siya eh. Tatay siya ng anak mo.
Nawalan rin siya."
"Nawalan? Edi sige na. Nawalan rin siya. Pero kuya, iba sakin eh. Iba
yung sakit nung nawala ang anak NAMIN."
Yun yung sinasabi ng isip mo pero iba ang sinasabi ng puso mo.
Yun yung sinasabi ng isip mo pero iba ang sinasabi ng puso mo.
Yun yung sinasabi ng isip mo pero iba ang sinasabi ng puso mo.
"Sige."
"Ay sandali kuya, papaalam lang ulit ako kay baby. Mauna ka na."
"Sige little sister." hinalikan niya ako sa pisngi at ginulo ulit ang buhok ko.
"Wag kang mag-alala, magiging maayos ka rin. Nandito lang kami ni
mama alam mo yan."
"Thanks kuya."
Isa lang naman ang nakakaalam na special ang color 'purple' eh.
Si DJ.
Tinignan ko ulit yung paligid kung saan siya tumakbo pero wala na siya.
Napatingin ako kay baby, tears falling from my eyes ng narinig ko yung
sinabi niya.
----------------------------
SANTIAGO'S HOUSE
Para daw sa ikabubuti ko, bumalik kami sa dating bahay namin 2 years
ago. Para daw maging clear ang utak ko kahit papaano.
Nakakamiss rin pala ang buhay ganito. Yung simpleng ako. Ako lang.
"Ayoko kuya. Pero pakisabi na lang kay Ate Yen, thank you."
"Sige."
At nakita ko pa si DJ.
I sighed.
Nung naging kami kasi, gumawa ako ng parang 'bucket list'. Yung mga
gusto ko sanang gawin kasama siya lalo na kapag mag-asawa na kami.
Hindi na pala.
Hindi naman ako matigas eh. Pagod na talaga ako. Siguro sinarado ko
na nga utak ko sa possibility na meron pa. Alam ko naman na pwede pa
kami eh. Pero talagang pagod na ko. Ayoko na. Paulit-ulit na lang akong
nasasaktan. Gusto ko na lang gumising kung kailan maayos na ang
lahat.
Minsan, inisip ko, kung di ko kaya nakilala si DJ? Anong nangyari sakin?
Kung di ko siya nakilala, hindi ko malalaman ang ibig sabihin ng fourletter word na inaasam ng lahat.
Love.
Wow. Yung #1-7 pala. Nagawa na namin without even knowing. Alam ni
DJ yung sa Venice, Italy pero yung iba?
Bumitaw pa.
Baseball bat!
mata niya.
"DJ..."
Napapikit na lang ako. Ang sakit na. Onti na lang, bibigay na ko.
"Kath, nanalo ako sa bet natin dati diba? Yung sa beach house?"
Passionately.
Nagulat na lang ako ng lumipat yung kamay niya sa batok ko, at mas lalo
pang diniin yung halik niya sakin.
----------------------BAWAL SA BATA ANG NEXT UPDATE. Pero alam kong di naman kayo
makikinig kaya bahala na kayo. Read at your own risk. :P
2 chapters left...
CHAPTER 44.
DANIEL'S POV
Kath...
Nawala na si baby...
3. Ride a gondola, feed doves, watch a romantic play and enjoy Venice,
Italy.
4. Have a wonderful first night together.
5. Go shower together.
6. Write cute, mushy sticky love notes with pick-up lines to each other.
7. Cuddle under the sheets.
8. Surprise tickle-wrestle and a kiss in bed first thing in the morning.
9. Have a bubble bath together.
10. Have a special heart-shaped purple pancakes breakfast-in-bed
together.
Wag kang mag-alala Kath. Gagawin natin 'tong lahat. Kung sakaling
ayaw mo bumalik sakin, kung sakaling di mo na kong tanggapin...
wish.
26. Have a happy family with our future baby.
---------------------
KATHRYN'S POV
Hmm...
Oh my god.
Dumilat ako, at halos mapaiyak ako ng nakita ko siyang nasa tabi ko.
"DJ!!!!!!!!!!!!!!!!!"
Tumigil naman siya at nginitian ako, saka bigla akong kiniliti habang
hinahalikan yung leeg ko.
Umiiyak si DJ.
Baby naman, mali pa yung timing mo. Bakit ba ramdam na naman kita
ngayon ha?
W-what?
What?
"B-bakit doc?"
Di ko kaya... di ko kaya...
DJ, please...
"Kath, tignan mo ko." inangat niya yung mukha ko. "Anong ibig mong
sabihin ha?"
Di siya sumagot.
Di ako nagsalita.
"Di ako nagbibiro DJ. May brain tumor ako. Pag inoperahan ako, pwede
akong mamatay any minute."
"I'm sorry."
Tulala.
Iyak na lang ako ng iyak habang ramdam ko na naiiyak na rin siya. Sinabi
ko ng ayoko siyang masaktan diba?
Nagulat ako ng bigla siyang nanigas. Inangat niya yung mukha niya para
tignan ako.
"Iwan mo na ko. Para di na masakit para sayo kung sakaling iwanan man
kita."
"DJ--"
"Pero--"
"DJ--"
"Shut up Kath."
Ng punong-puno ng pagmamahal.
Aawayin ko sana siya dahil sinabihan niya ako ng 'shut up' pero wag na...
"H-ha?"
"Yung nasa list mo Kath. Tutuparin natin lahat yan. At gagawin natin lahat
yan ngayon."
Napangiti na lang ako kahit may tumulong luha na naman sa mga mata
ko.
"Okay."
-------------------------
"H-ha?"
"Yung nasa list mo Kath. Tutuparin natin lahat yan. At gagawin natin lahat
yan ngayon."
Napangiti na lang ako kahit may tumulong luha na naman sa mga mata
ko.
"Okay."
------------------------------
CHAPTER 45.
DANIEL'S POV
Oh shit!
No...
"Pft..."
W-what?!
Hindi niya ba maintindihan? Kahit alam kong gigising pa rin siya para
sakin...
May malaking takot pa rin ako na pwede na lang niya akong iwan bastabasta.
"DJ..."
Nakakainis.
Bumuntong-hininga ako.
Go to a drive-in movie and watch Titanic, and then feel breathless after a
kiss in the car.
Natupad namin yung isang nasa wishlist niya without even knowing it.
"Opo."
Di ko makakaya yun.
Gulp.
"A-ah--"
"U-uhm--"
Agad kong pinaharurot yung kotse namin paalis ng drive-in movie theater.
Nagulat ako ng bigla siyang tumawa ng tumawa.
Kath, di ako magsasawa sa tawa mo. Kaya wag na wag kang titigil sa
kakatawa ha?
Kasi naman, nakatingin lang ako kay Kath habang nagdadasal siya.
Huminga ako ng malalim. Kaya niya 'to. Alam kong gigising siya para
sakin.
Kanina rin pala ng umaga, bago kami nagpunta sa simbahan, ang ganda
ng bungad sa araw ko.
Relax na relax ako. Lalo na kasama ko pa ang babaeng mahal ko. Ano
pa bang hihilingin ko? Wala na.
Kaya sana, bro. Wag niyong ipagkait sakin 'to. Wag siya. Wag muna.
Please...
"Lika na?"
"Lika na."
Parehas kasi kaming naka-black and yellow t-shirt, black pants, and vans
slip-on na color black na may batman design.
Wala akong pakielam kung magmukha akong baduy dahil may "Pigney"
na nakalagay sa likod ko. Kasama ko naman ang "Patpatin" ko e.
Nagnod siya saka in-swipe na yung card. May mga kung anu-ano pa
siyang pinindot. Maya-maya, bigla na lang niya akong hinila papalapit sa
kanya.
*flash!*
Ang saya-saya niya. Sana, ganyan siya lagi. Please, please... Wag kang
bumitaw agad sakin.
I kissed her.
*flash!*
Napangiti na lang siya sa ginawa ko. Pero bakas sa mukha niya yung
lungkot. Pero kahit ganun, di niya ipinakita sakin na nanghihina siya sa
sitwasyon namin. Kinuha niya agad yung pictures at hinila na ko
papalabas.
"Sige Kath."
"Hala DJ, oo nga pala. Di ka kumakain 'pag luto ng iba diba? Sorry. Uwi
na lang tayo."
Ngumiti siya.
"Talaga?"
"Oo."
"Talagang-talaga?"
Nanlaki yung mata niya at tumayo. "O-oy DJ kung ano man yang iniisip
m-- HUWAAAAAAAAA!!!"
"DJ!"
"Kadiri ka!"
Agad akong pumunta kay Kath at tinago siya sa likuran ko, saka hinarap
si Bianca.
"Sir--"
"DJ, it's okay." hinawakan ako sa braso ni Kath at ngumiti. "Bigla lang
"Sigurado ka ha?"
"Oo nga DJ. She said sorry. And I understand her. Ganun talaga ang
buhay e. Kailangan na naman nating mag-move on diba?"
"Stop it Kath."
"Pero--"
"Tssh psh wushupp!!! Wag ka ng magsalita. Gawin natin yung #19 sa list
mo."
Nakakalula kaya!
Nagkamot ako ng ulo. "E kasi, ano, baka mamaya biglang magkalindol
tapos ano, mahulog tayo! Oo tapos biglang magkaka-tsunami at kikidlat
ng malakas tapos biglang magkakahiwalay tayo, patay na!"
Nanlaki yung mata ko sa sinabi niya. "Ako? Takot? Huh! Hindi ah!"
"Talaga?"
"Dali DJ!"
"Lika na DJ!"
Itinali ko muna yung kabayo sa may puno saka tumakbo papunta kay
Kath na nasa edge ng hill na.
Natupad na naman Kath, natupad na naman natin ang isa sa wish mo.
Ngumiti siya saka sumagot ng "Sige na nga." saka kinuha yung kamay
ko.
And slowly, surely, we danced in the rain, with our heartbeats as the
music.
She smiled. "Buti na lang umuulan, naiyak kasi ako sa sinabi mo."
Pero syempre pinunasan pa rin namin ang isa't-isa. Ang kulit nga e. Mas
lalo tuloy kaming dumungis.
"Beach house natin? Wait, sa beach house mo? Diba nasa Palawan
yung beach house mo?"
Natawa na lang ako sa sinabi niya. "Oo na, kakain na tayo." saka ko siya
hinila papasok ng beach house.
"Yeap! Meron naman sa ref mo diba? Kaya hintay ka lang dyan okay?
Mabilis lang 'to."
Buti na lang well-stocked pa rin ang ref namin. Hay. Prinepare ko na yung
plato na gagamitin namin at dalawang tinidor sa may dining room atsaka
umupo. Maya-maya, bumalik na siya dala-dala yung kaldero ng spaghetti
at nilagay na sa plato.
Go to his beach house and eat spaghetti in the 'Lady and the Tramp' way.
ulo.
"Oo nga DJ, malamig. Sobrang lamig." she sighed. "Sorry ha? Mukhang
di muna natin magagawa yung #22 sa wishlist ko. Tapos yung #24 natin,
di rin natin magagawa kasi kanina pa lumubog yung araw."
Hinila ko siya at niyakap. "Marami pang araw para tuparin natin yun ng
magkasama, Kath."
"Kath, gusto mo bang tuparin natin ang second to the last wish mo?"
"Yes DJ."
Hinalikan ko siya sa noo niya saka tinuro yung spot sa may ilalim ng
puno na nakaharap sa beach.
"Higa na."
"DJ..."
Cuddle under the blanket while lying and gazing at the stars, then wish.
Hinayaan ko na lang yung mga blankets saka kinuha ang mga kamay
niya at hinalikan. Magkahawak-kamay kaming pumasok sa kotse ko.
Napatingin ulit ako sa may rearview mirror pero ngayon, nakatingin na rin
siya sakin. Yung ngiting kuntento na sa lahat ng bagay.
She smiled.
Nanlaki yung mga mata ko ng nakita kong hawak niya yung ulo niya.
"DJ... DJ..."
"Kath, makinig ka sakin... Kath! Yung #26! Tutuparin pa natin yung #26!
Kath!!!"
She smiled and mouthed "I love you"... then she closed her eyes.
Hindi ko alam kung gaano ako katagal naghintay sa labas. Bakit ba ayaw
nila akong papasukin? Asawa ko ang nasa loob! Yung babaeng mahal
ko! Yung buhay ko!
No... No...
Right?
Ang lakas ng tibok ng puso ko. Ang sama pa ng loob ko. Pakiramdam ko,
namatay na rin ako.
'forever'.
Di ko alam pero bigla ko na lang kinuha yung tali... Yung taling nasa gilid
ng puno... At tinali sa puno...
------------------------
KATHRYN'S POV
Hindi ko alam pero bigla na lang lumakas ang tibok ng puso ko.
Nagsalita si DJ? Huh? Ano yun?
Mas lalo ko pang dinilat yung mata ko, at nagulat ako sa nakita ko.
Isang nurse.
Napapikit ako ng naramdaman kong medyo sumakit yung ulo ko. Ano ba
'to, bakit ang sakit?
"Nasaan ako?"
"We thought you're dead, Ms. Kathryn. Wow, this is a miracle. Brain
tumor surgery that's almost--"
"NASAAN AKO?!"
Oh my god. No...
No...
"Where is he?"
"Doc, please... please... yung asawa ko... Baka... Baka kung ano ng
nangyari sa kanya. Please! I'm begging you, please..."
He sighed.
"Is he in danger?"
I nodded. "Please..."
DJ.. DJ...
Hindi ko alam pero ramdam kong nasa may park siya. Sa may... sa
may...
"DJ!"
"Ms. Kath!"
"DJ..."
Tinanggal ko agad yung taling nakapaikot sa leeg niya. No... he's not...
"DJ, gagawin pa natin yung #26 diba? Tutuparin pa natin yun diba?"
Wala na siya.
Patay na siya.
A big thanks to everyone who's been supporting me since the rough start
of His Personal Slave. To KathNiel, for being such an inspiration. And to
GOD, who's been there for me alongside this journey.
Bakit kaya sila nakaputi sa gif sa gilid 'no... =))) Hahaha. Pakinggan po
ang background music on the right side para mas mafeel niyo. Here it is
guys, #HPWTheFinale...
--------------------------------
EPILOGUE - PROLOGUE.
...A YEAR LATER.
"Ma'am, itutuloy niyo pa po ba ang meeting niyo with the new investor?"
"Yes ma'am. How about your meeting with Sir De Guzman concerning
the stock funds of the company last September?"
"Cancel it."
"How about--"
"Cancel everything after the said meeting with the new investor, Ms.
Larena."
"O-okay ma'am."
"Good."
*bzzt bzzt*
"Hello?"
"I'm not hungry, Ms. Salamat. Thank you for your concern."
"But ma'a--"
I sighed.
I'm 21. 21 years old. At CEO ako ng Santiago Realty Inc. Oo, CEO ako. E
bakit parang tinatrato nila ako na akala mo nawalan ako ng taong
importante sakin?
Bumuntong-hininga ako.
Kahit anong pilit kong kumbinsihin ang sarili ko na maayos na ko. Hindi
e. Wala talaga.
October 2013.
I sighed.
Sabi nila, kapag nagmahal ka, ibibigay mo ang lahat para sa taong yun.
Magsasakripisyo ka. Gagawin mo ang lahat para mapasaya siya. Kahit
alam mong masasaktan ka in the process.
Hindi ko talaga inexpect na gagawin niya sakin lahat yun, yung tutuparin
niya yung before-I-die list ko. Sure, hindi kumpleto, hindi lahat, pero yung
thought na gagawin niya ang lahat matupad niya lang yun?
Hindi ko naman kasi iniisip na special ako. Na may taong gagawin ang
lahat para sakin.
Four letters.
LOVE.
Oo, buhay siya. Pero dahil sa nangyari dati, na-comatose siya. At isang
taon na. Isang taon ng nakakalipas...
Dati, sabi niya, gigising ako para sa kanya. Nangako ako. Nangako
akong di ko siya iiwan.
Gumising naman ako diba? Pero bakit siya ang di gumising para sakin?
Walang kasiguraduhan kung masasabi pa ba namin ang magical threeletter word na yun sa isa't-isa.
"Come in."
"Wait what?!" napatayo ako bigla sa sinabi niya. "I thought ibang park
yung gusto niyang bilhin! Bakit yung park na malapit sa MU ang bibilhin
niya?! No way!"
"Don't tell me to calm down Ms. Larena! Importante sakin yung park na
yun!" naikuyom ko ang kamao ko. Tinignan ko siya ng diretso. "Nasaan
siya? MU?"
"Yes ma'am."
"Yes ma'am."
Ang sama ng loob ko. Hindi pwedeng mapunta sa kahit sino yung park
na yun. Park namin yun. Andun yung puno namin. Yung puno namin!
Tumakbo agad ako sa kanila. Nagulat si Tito Rommel ng nakita niya ko.
"Chandria?"
"Excuse me, you have been mistaken. I'm a professor here. Who are
you?"
What?!
Wala na.
At nagulat ako dahil bigla na lang tumapon sakin yung hawak niyang
pagkain.
Naiyak ako.
Mas lalo tuloy bumuhos yung luha sa mga mata ko dahil sa sinabi niya.
"Kath..."
Napabuntong-hininga siya.
Ngumiti siya. Ngumiti siya na para bang masaya siya dahil kahit ang
dami na naming pinagdaanan, eto kami...
Magkasama.
Nagulat ako ng hinila niya ako papalapit sa kanya saka bumulong ng...
At puno ng pagmamahal.
Pagkasabi niya nun, ewan ko ba, di man lang ako naasar sa kanya.
I love this man. I love him. At bilang asawa niya, gagawin ko ang lahat
para sa kanya.
-------------------------
And in just a year and a half, natupad na ang wish #26 ko.
Daniel John Ford Montenegro Jr. Our baby, our angel. We decided to
keep that name. Para kapag nakikita namin siya, naaalala rin namin si
baby namin na kasama na ni Papa God.
It's been three weeks since nadischarge ako sa ospital, at eto ako,
nagpapahinga sa bahay. Kasama ang mag-ama ko.
"Anong epal? Hoy! Wag mo nga akong siraan sa harap ng anak natin!"
"Anakng! Isa!"
ba ko pupunta?!
"Tatlo!"
Wala pa ngang isang buwan, nahawa na agad sa ama niya?! Ano 'to?
And in that moment, I swear, I'm the happiest person alive. I'm complete.
Totoo man na 'Not all stories have happy endings', napatunayan naman
namin na di kailangan may happy ending ang isang kwento. Kami ni DJ,
masaya. Pero hindi pa naman ito ang ending ng pagmamahalan namin.
*END OF BOOK 2*
- PART 1 OF THE MONTENEGRO SERIES FINISHED -
-----------------
-K-
Pero bakit bumalik lahat sakin ng sinabi ko? Dahil hindi lang ako
nagkaroon ng ugnayan sa ungas na yun! Sa ungas na nagngangalang
Daniel Montenegro Jr.! Sa ungas na pinag-aagawan ng lahat ng mga
babae! Sa ungas na walang kwenta dahil patapon ang ugali! Mas malala
pa!
Now tell me, why did I, Kathryn De Leon, suddenly end up...
------------------------READ ME:
Get ready for "In Bed With Mr. Legacy?!". TOMORROW. *wink*
Walang BOOK 3. Pero! Makikigulo pa rin ang PatNey loveteam sa
SEQUEL na yun nga, #IBWML. :)
Sana naenjoy niyo ang ending! At sana marami kayong natutunan sa love
story nila! Sana nakagawa ako ng story na hindi niyo makakalimutan.
Pigney <3 Patpatin forever, guys! Kitakits sa sequel pigney teens!
Softcopies? SOON.
SIGNING OFF...
- ELLA.
-END-
Para 'to sa mga nagbasa mula sa umpisa. Thank you guys. And btw
highway, medyo maiiba ang plot ng In Bed With Mr. Legacy. Tanggalin
niyo na muna sa isip niyo yung unang chapter na napost ko. Basahin niyo
'to at maiintindihan niyo kung anong nagbago. =))))) 3 special chapters
and then, IBWML na. =))
PatNey ang nasa gilid anubeyy haha. Bakit ba ganun si Junjun? =))
-------------------------------
"Oo nga mareng Julia. Nakakawindang. Yang tatlong lalaki niyo ang
dahilan kaya madalas umiyak ang baby Zharmbie ko e. Haynako kaloka."
"Hoy Zharmiella, manahimik ka nga dyan. Malamang mga lalaki ang mga
anak namin. Kasalanan ba namin kung yang anak mong si Aria ay
nagsasama dyan sa tatlo? At bakit ba tinatawag mo pa rin yang baby
Zharmbie e 13 years old na silang lahat?"
"Haynako mga mare, kamusta naman yung anak namin ni Neil diba?
Kaloka. Manang-mana sa tatay. Maloko rin pero kapag nagseryoso, akala
mo mas matanda sa totoong edad niya."
"Sabagay mareng Bea, tama ka. Pero alam naman natin kung sino
talaga ang pinaka-nakakaloka dyan sa lima nating mga anak."
"E di si Junjun!"
I sighed. "Pasensya naman. Ganun talaga ang anak namin. Pilyo talaga.
Ni hindi ko nga alam kung bakit ganyan ang anak namin e. For 13 years,
pinalaki naman namin siya ng maayos. Alam niyo naman yun diba?"
"Oo naman mareng Kath. Alam na alam namin yun. Nakakapagtaka lang
talaga na parang carbon-copy ni Daniel yang anak niyo. Tignan mo, sa
ganyang edad, hinahabol na agad ng mga babae sa highschool nila?
Kinukwento kaya yan sakin ni baby Zharmbie este Aria ko."
"Sabagay tama ka rin. Yang si Junjun pilyo yan pero nakwento sakin ni
Francis na wala pang plano yang magka-girlfriend. Kumbaga, chill-chill
lang siya. Buti nga at kahit matitigas ang ulo ng mga anak natin, alam
nila na bawal silang manloko o manakit ng babae dahil alam nilang
masasaktan tayo. Kasi syempre pinalaki natin sila ng maayos tapos ayan
pa igaganti nila satin."
"Alam ko yang si Bea hindi naman talaga kasali e. Bakit ka ba nasali Bea
ha?"
"Korek ka dyan mareng Yen! At syempre andyan rin ang ating mga
bagets na di tayo dinidisappoint kahit kelan. Well, tigas nga lang ng ulo
pero kaya naman nating imanage yun. Dahil magaganda tayo."
Natawa ako bigla sa sinabi ni Julia kaya nakisabay na rin ako sa kanila.
Syempre, sino pa ba ang pasimuno sa lima, edi yung anak ko. Hay.
Lalo na dahil masaya rin kahit papano ang anak namin ni DJ.
Onting taon na lang, magiging college student na ang mga anak namin.
Dahil rin naman sa amin kaya hirap silang magtiwala sa mga taong nasa
paligid nila.
LEGACY.
"Si Junjun!"
niya.
"Ma naman, wag ka ng masungit. Sorry na. Nabadtrip lang ako dun sa
ungas na yun."
"Bibig mo nga!"
agad na sinugod yung batang lalaki at yun na nga ang dahilan kung bakit
sugatan yung sinuntok niya.
At alam niyo ba ang dahilan niya kung bakit in the first place, ayaw niya
ng pasalihin yung batang lalaki sa laro nila at sa grupo nila?
Pero, alam ko naman na balang araw, malalaman niya rin kung sino ang
mga taong totoo sa kanya. Hindi pa siguro ngayon dahil bata pa siya pero
naniniwala akong kung sino man yun?
"Hi baby!"
"Tulog na ba si Junjun?"
"Oo. Bakit?"
Talaga naman 'tong Mr. Pigney na 'to oh! Kahit kelan napakaano! >//<
"Namiss kita." hinalikan niya ako sa labi ko. "Namiss talaga kita."
"Eto naman. Nanlalambing lang." binaba niya ako sa may kama namin at
nilock yung pinto. Saka tumabi sakin. "Hay nakakapagod talaga ang
trabaho. Buti na lang nandyan ka pati si Junjun."
Ngumiti siya at niyakap ako ng mahigpit habang nakaupo ako. Yung ulo
niya nasa may dibdib ko. Nakapikit siya at parang kuntento na siya na
ganun kami.
Hinaplos ko yung ulo niya at hinilot ng onti yung ulo niya. Hay buhay.
Talaga 'tong pigney ko. Pagod na pagod na.
Nagulat ako ng bigla niyang isiksik yung mukha niya sa dibdib ko.
"Hmm..."
Namumula na ako. Ano ba. Talaga 'tong isang 'to. Di na nagbago. Ewan
ko dito. Buti na lang tumigil na. Pagod na e. Nakayakap na lang siya ng
mahigpit sakin.
"Meron."
"Ano yun?"
He sighed.
"Imposible namang matapakan nila tayo DJ. Sila lang ang mapapahiya
sa ginagawa nila e. Sino ba sila ha?"
Hi guys! Yung last special chapter (yes last special chapter na) ay ang
1st chapter ng IBWML. =)))) So ipopost ko yun ngayon dun na mismo.
Abangan na lang now na. =)) See you sa In Bed W/ Mr. Legacy guys! =)))
Go Legacies! =)) See you there PatNeys!
Softcopies, SOON!
Signing off...
- ELLA.
----------------------------
CHAPTER 4.
KATHRYN'S POV
Halos di na ako makahinga dahil ang lapit niya sakin. Ngayon ko lang
siya ulit natitigan ng ganito kalapit. Hindi siya naka-eye glasses kaya
kitang-kita ko ngayon ang mga mata niya. Naaamoy ko pa siya. Kahit iba
na ang pabango niyang gamit, grabe.
Sa sinabi niyang yun, may kirot akong naramdaman sa puso ko. Alam ko
naman yun eh. Pero bakit kailangan niya pang sabihin sakin ng
personal?
"Okay ka lang ba?" narinig kong tanong niya kay Bea. Yumakap lang si
Bea kay DJ. Inaalo naman ni DJ si Bea.
Grabe. Grabe talaga. Kung pwede ko lang siyang patayin sa sinabi niya.
Ginawa ko na. Hindi na siya yung DJ na nakilala ko.
Ang sakit ng sinabi niya sakin. Hayup siya. Ang kapal ng mukha niya. Di
siya makapaniwalang minahal niya ako? Pwes, ako rin!
Naglakad na lang ako ng mabilis, di ko alam kung saan ako pupunta pero
wala akong pakielam! Hayup siya! Hayuuuuuuuuuuuup!
Lumiko ako dahil may nakita akong playground dun. Umupo na lang ako
sa may swing. Ano ba 'to, bigla ko na lang naalala yung lagi kaming nasa
playground ng park dati ni DJ.
Pinipigilan kong umiyak pero wala, talo na naman ako. Tumulo na naman
luha ko. Iniiyakan ko na naman siya. Sabi ko sa sarili ko dati, lalaban na
ako. Hindi na ako magpapatalo. Hindi na ako iiyak sa mga walangkwentang bagay.
Alam ko nagkamali rin naman ako, pero sino bang nagsimula? Yung Bea
Salvador na yun diba? Eh bakit ako pa yung lumabas na masama?
Nakakainis!
"Umiiyak ka?"
Nanigas ang buong katawan ko bigla nung narinig ko yung boses niya.
Slow-motion akong tumingin sa kanya. Nakatayo lang siya at nakalagay
ang mga kamay niya sa bulsa ng pantalon niya. Expressionless lang
siyang nakatingin sakin.
"Ano bang paki mo ha? Bumalik ka na nga sa bestfriend mo!" akala niya
nakakalimutan ko yung mga masasakit na salita na binato niya sakin
kanina? Sapul kaya ako!
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya. Takte, nasa kanya pala yung panyo
ko. Nakakainis! Mukha tuloy akong uhuging bata ngayon. T^T
"Kathryn..."
Bakit ba ganun? Galit kaya ako! Galit! Pero bakit sa simpleng sorry niya
lang...
"Ang harsh kasi ng pagkakasabi ko sayo. Damn it. Hindi lang kasi ako
makapaniwala na sasabihan mo ng ganun si Bea." umiwas siya ng
tingin. "Ayoko lang ng ginaganun siya."
"Sorry din. Sayo. Pero hindi sa kanya. Naoffend niya ako eh." iniwas ko
rin yung tingin ko sa kanya. "Ayoko rin ng ganun."
"Girlfriend mo ko."
"Magkababata tayo dati DJ. Pero hindi na tayo nagkita pagkatapos nun
dahil namatay ang dad ko sa car accident." ngumiti ako. "Pero wala na
yun. Kaya wag mo na akong kaawaan."
"Then, unexpectedly, sa university na pagmamay-ari niyo. Dun ako pinagaral ni mom. At first, hindi ko pa alam na ikaw pala ang kababata ko.
Natatawa nga ako kapag naaalala ko ang first ever encounter natin."
"Montenegro University. Ganito kasi yun, nerdy pa ako way back. Tapos
ikaw yung tipo ng lalaki na habulin ng babae! Ang dami mong orgs at ang
dami mong friends. Ikaw si Mr. Heartthrob nun. Eligible bachelor ka rin
and at the same time, laging nasasabak sa gulo. Badboy ka eh."
Halatang gulat na gulat siya sa sinabi ko. Tinuro niya pa ang sarili niya.
"A-ako?"
Tumigil siya sa kakatawa. "Alam ko. Ayoko lang iadmit sa sarili ko."
"Sorry naman."
"Tapos?"
"What the?!"
"Basta yun na yun! Basta, inutusan mo ko. Tapos may time na..." oops!
Muntik ko ng masabi yung sa... sa condo niya. Yung sa pader!
Huwaaaaa.
"Pikon ka pala." nagulat ako nung kinurot niya yung pisngi ko.
Halos di ako makahinga dahil nakangiti siya habang ginawa niya yun.
Napansin niya ata na nanigas na lang ako bigla kaya binitawan niya yung
pisngi ko at tinrato na parang wala lang yung nangyari.
"Tapos?"
"Pinsan mo kasi yung girlfriend ni kuya. Si Ate Yen. So, yun nga.
Nagpunta tayo ng Tagaytay. Nagkaroon tayo ng alone time..."
"Alone time?"
"Basta!"
Huwaaaaa. Malamang nahihiya ako! Kung alam lang niya kung gaano
siya ka-kissing monster dati!
"Basta nga! Tapos, nung last day natin sa Tagaytay, nalunod ako. Niligtas
mo ko. Tapos nung nagising ako, tinanong kita kung bakit ba alalangalala ka sakin."
"Tapos?"
Tumahimik siya.
"Oo. Yun nga. Tapos, nalaman ko na may gusto na pala ako sayo. Tapos,
naging tayo sa huli."
"Yun lang?"
"Anong paraan?"
Ngumiti ako ng malungkot. "I broke up with you. I told you I don't love you
anymore. Sabi ko sayo, si Quen na yung taong mahal ko. Kapatid yun ni
Julia Buenavista. Mainit ang dugo mo sa kanya dahil magkalaban ang
pamilya niyo, kaya alam ko na bibitaw ka sakin kung siya ang dahilan
ko."
"DJ! May nasabi ba akong mali?" pinigilan ko siya gamit ang paghawak
sa braso niya. "Akala ko ba okay tayo? Ineexplain ko sayo kung anong
nangyari satin dati, diba?"
"Nawala lang ako sa mood. Sobra-sobra pala ang nangyari dati. Hindi ko
kayang intindihin sa isang araw lang."
"Daniel John Ford Montenegro ang full name mo. DJ ang tawag ko sayo.
Hindi pwede 'to. Ayokong mawala siya sakin uli! Ayoko na.
"DJ! Wait! Please wait!" tumigil naman siya at kunot-noong tinignan ako.
"Bakit?"
"Pero hindi na magbabago ang isip ko. I'm sorry." ang stubborn pa rin
niya kahit nagka-amnesia na siya!
"I'll offer you a deal. In a month, magstay ka kasama namin. Let's see if
you can adjust well, At kung makaalala ka na after one month, dun ka
magdecide kung babalik ka pa sa pamilya mo dito o magsstay ka ng
kasama namin."
-------------------
DANIEL'S POV
"I'll offer you a deal. In a month, magstay ka kasama namin. Let's see if
you can adjust well at kung makaalala ka na. Pagkatapos ng one month,
dun ka magdecide kung babalik ka pa sa pamilya mo dito."
What?! One month deal? Hindi na magbabago ang desisyon ko. Bakit ba
pinipilit pa ng babaeng 'to yung gusto niya? Tss.
"Sige. Deal."
Bigla akong napako sa kinakatayuan ko. Takte, naiilang ako. Hindi ako
makagalaw. Ang higpit ng yakap niya sakin. May naramdaman akong
kakaiba sa tyan ko. Gutom na siguro ako.
Bumitaw siya maya-maya at masayang tinignan ako. "I promise DJ, hindi
ka magsisisi na binigyan mo kami ng chance na makasama ka. I
promise, gagawin ko ang lahat, maalala mo lang kami."
Nagulat ako ng ngumiti siya. "Then I'll make you fall in love with me
again, master."
Nauna siyang naglakad kaysa sakin. Hindi kaagad ako nakagalaw dahil
paulit-ulit na nagrereplay sa isip ko yung sinabi niya.
"Slave..."
-------------------------------------
CHAPTER 5.
DANIEL'S POV
"Bakit ganyan ang tingin mo sakin? Hindi naman ako superficial na tao,
Kath!"
"You're acting like one! Para kang spoiled brat alam mo yun? Gusto mo
siguro lagi kang nasasabihan ng 'DJ, you're so hot!' o kaya 'DJ, ang
galing galing mo talaga sa lahat ng bagay!' pero believe me, hindi lahat
ng taong yun ganun yung tingin sayo! Minsan kasi, hindi mo naiisip na
Hindi ko na lang yun inisip. Tumayo na ako at inayos ang kama ko.
Pumunta na ako sa CR para mag-ayos at maligo na rin.
From: Dad
Papasundo na kita mamaya sa driver ko. Fix your things. See you later.
Takte! Ayoko talagang bumalik muna pero naisip ko, kung hindi ako
babalik, paano pa ako makakaalala? Isa pa...
Hindi ko talaga alam pero bigla na lang siyang pumapasok sa isip ko.
Ang bastos!
Inayos ko na ang gamit ko. Nung ayos na. Bumaba na ako dala-dala
yung maleta. Alam na naman nila lola, lolo at Bea na aalis na ako.
Naiintindihan naman nila yun at pwede pa naman akong bumalik dito.
Babalik naman talaga ako kung hindi ko man magustuhan yung buhay ko
dati.
Bahala na.
"O John? Este Daniel nga pala. Iho, umupo ka na at nagluto ako ng
masarap na ginataan para may laman ang tyan mo bago umalis." sabi ni
lola.
Problema nito?
Hindi ko na lang muna pinansin at tumingin ako kay lolo. Nakangiti siya
sakin.
"Ayos lang naman iho. Nakakakain na naman ako. Pakisabi sa tatay mo,
salamat."
"Salamat po sa pagkupkop sakin. Kahit hindi niyo ako kilala, tinrato niyo
pa rin ako na parang tunay na anak. Hindi ko po kayo kakalimutan."
nginitian ko na lang si lola at tumingin kay lolo.
"Ingatan niyo na po ulit ang katawan niyo ha? Sumunod na lang po kayo
kay lola. Wag na kayong masyadong magpagod."
Napatingin naman ako kay Bea na nakatitig lang sa kinakain niya. Hayy,
panigurado. Nagtatampo 'to.
Napabuntong-hininga ako.
"Bea..."
Hindi siya nagsalita. Binaba niya lang ang pagkain niya sa table at
tumayo na.
"Bea..."
Hindi naman ako tanga at mas lalong hindi ako manhid para hindi
maintindihan ang nararamdaman niya. Alam ko malungkot siya kasi aalis
na ako dito.
Pinagpapalo niya ako pero hinayaan ko lang. Ganito siguro talaga ang
mga babae. Masyadong madamdamin. Hindi ko naman siya masisisi.
Nasama rin naman siya sa gulong 'to eh.
"Bea. I'm sorry. But I need to go back. Para malaman ko kung sino talaga
ako dati. Hindi naman kita kakalimutan eh. Wala namang magbabago."
Bakit ba lagi na lang nasasama si Kath? Ewan ko ba dito kay Bea. Pero
siguro, natatakot lang siya na mawala ang pagkakaibigan namin.
"Bea. Look at me." pinunasan ko ang luha niya. Tumingin naman siya
sakin.
"Ano John? Wag ka ng magsorry. Iiwan mo rin naman ako diba? Kagaya
ni mama."
"Bea. Kagaya ng mama mo, bibisita naman ako dito. Wala namang
magbabago. Please, understand my reason."
"Pero kasi--"
magbabago yun. Tutuparin pa rin natin ang mga pangarap natin. Sabay
natin itatayo yung art exhibit na yun. Okay? Bibisitahin pa rin naman kita
sa workplace mo. Pupunta pa rin ako dito."
"You're special to me, Bea. You know that." hinalikan ko siya sa noo at
ngumiti."Wag ka ng malulungkot. Lalaki butas ng ilong mo. Sige ka."
"Mahal mo ko?"
"Huh? Oo. Bestfriend kita Bea. Kaya mahal kita." ginulo ko ulit ang buhok
niya.
Nagpark sa may harapan ng bahay at lumabas ang isang lalaking nakauniporme. Nag-bow sakin.
"Sir Daniel. Ako po ang susundo sayo. Nasaan na ang mga gamit mo?
Ilalagay ko na po sa compartment ng kotse."
"Pero sir, magagalit po sakin ang ama niyo. Pakituro na lang po sakin
kung nasaan at ako na ang maglalagay sa compartment."
"Ganun ba? Sige." sumenyas ako na sundan niya ako sa loob. Itinuro ko
ang 3 baggages na puro gamit ko.
"Ano ba 'to?"
"Oo naman Bea. Salamat dito." niyakap ko siya ulit ng mahigpit bago ako
nagpaalam sa kanya.
Lumabas na ako dala-dala ang box na bigay sakin ni Bea, saka sumakay
sa kotse.
"Nako sir, wala yun! Masaya nga ako at buhay kayo! Buti na lang at hindi
kayo napahamak nung naaksidente kayo dati. Akala ng lahat nagkaroon
ka ng amnesia kaya hindi ka bumalik. Nagtago lang pala kayo at nag-isip
isip."
Itatanong ko na lang mamaya kay dad. Mahirap na, baka may hindi ako
alam.
Binuksan ko ang box na bigay sakin ni Bea. Isang black anklet na may
beads na yellow ang laman.
Namangha ako sa nakita ko. Grabe, eto ang klase ng bahay na lagi kong
dinedesign sa miniature house. Tapos, eto pala ang bahay ko dati?!
Isang malaking fountain kaagad na may lion na symbol ang nakita ko.
Nakaukit dito ang 'Montenegro Residences' na pangalan ng mansion na
ito.
Teka, nagdudugo ang ilong ko sa mga sinasabi ko! Basta, malaki ang
bahay na ito! Sobrang laki!
Bumitaw naman siya sa yakap at tinapik ako sa balikat. "I'm glad you're
here."
"Malaki pala ang bahay niyo dad. Grabe, ang laki." tumawa lang siya.
"Teka, paano yan kapag may kumausap sakin? Baka malaman nila na
nagsinungaling lang tayo?"
"Sige dad."
"Isa pa, pumunta ako sa ospital kung saan ka nagpa-check up dati. Hindi
naman daw severe ang amnesia mo. Retrograde amnesia ang meron ka.
Nagtanong ako kung ano ba ang mga causes and effects nun at kung
ano ang pwedeng mangyari para makaalala ka. Mamaya pagkatapos
mong pumunta sa kwarto mo, bumaba ka at may ipapagawa ako sayo."
Nagtanong ako sa maid kung saan ang kwarto ko. Sa second floor pala.
Pumanhik na ako sa hagdanan at pagdating ko sa pinto. Bigla akong
kinabahan.
Grabe, pagkabukas ko. Mas malaki pa ata ang kwarto ko kesa sa bahay
nila lola at lolo!
Wala. Baka akala talaga nila, patay na ako kaya nilinis nila 'to. Oh well,
hayaan ko na lang.
Nagtanong ulit ako sa maid kung nasaan na si dad. Nasa labas daw. Sa
may garage.
Nakita ko si dad na may hawak na susi. Tinawag niya ako kaya tumakbo
kaagad ako papunta sa kanya.
"Pero, hindi ako marunong magdrive dad. Sayang lang yung kotse."
"Anak, try mo lang idrive. Kung mabangga mo, ayos lang. Gusto ko lang
malaman kung nakakaalala ka ng mga bagay na ginagawa mo dati."
"Good job son." tinapik niya ako sa braso. "I'll know you'll come around
eventually."
"Thanks dad."
"Pasok tayo Daniel. May ipapagawa pa ako sayo. Don't worry. Uuntiin
natin ang pagrecover mo." nangiti ako sa sinabi ni dad.
"Sige po."
Bumalik siya na may dala-dalang libro. Nilagay niya ito sa table at inabot
sakin ang isang pen na mukhang mamahalin.
"Pero dad, hindi ko na po alam 'to! Wala nga akong maalala diba dad?"
1. If you own your own business you will need to know how to calculate
your profit. Which one is a calculation of profit?
A. Sales-months in a year
B. Sales-expenses
C. Total sales-expenses
D. Monthly sales expenses
Nilagay ko ang sagot ko. Which is letter D. Ewan ko. Gut feeling lang.
Sinagutan ko pa yung iba. Nagulat ako sa sarili ko, hindi ko alam kung
saan nanggagaling ang mga nasasagot ko. Para bang, kabisado ko na
'to?
Napanganga ako sa sinabi niya. Hindi rin pala alam ng secretary niya na
may amnesia ako kaya akala niya nawala lang ako. Ah. Hahaha. Sarap
mag... Pero teka...
57/60?!
Tumalino ako ah. Este... shit! Lumapit sakin si dad at niyakap ako ng
mahigpit.
bulong niya.
"It's okay. Mas mabuti ng tao ang nakalimutan mo kesa sa mga napagaralan mo. Mas mahirap yun maibalik."
Pero mahirap rin para sakin na hindi sila maalala. Lalo na si...
"That's nothing. I'm glad he's okay. Malaki rin ang utang na loob ko sa
kanila dahil inalagaan ka nila. Sige, bumalik ka na sa kwarto mo at
magpahinga ka na ulit. You need to rest."
"Okay dad. Siya nga pala dad, papasok pa rin ako sa trabaho ko bukas.
May 10 working days pa ako dun dahil nag-cash advance ako dati.
Kailangan kong mabayaran yun."
"Dad, wag na. Okay lang. Gusto ko rin kasi na magpaalam ng maayos sa
boss ko dun."
of my mind...
--------------------
Dumating ako sa office ni boss ng mag-isa. Oo. Mag-isa. Ako lang ang
nagdrive papunta dito. Madali lang pala eh. May drivers' license pala ako.
Pinagawan ako ni dad ng mabilisan, may connections naman siya sa
Land Transportation Office. Grabe, ang daming connections ni dad.
"Malapit na ang big boss natin guys! Maging presentable kayo." sabi ni
boss.
Sinunod ko na lang ang sinabi nila. Inayos ko yung desk ko kahit may
mga kalat dahil sa mga styrofoam na ginamit ko ng nakaraang nagdesign
ako ng miniature house.
"Okay guys. Chin up, smile! Walang sisimangot kung hindi, bawas yan
sa sweldo niyo!" sabi ni boss.
Nakatayo kaming lahat. Ang taas nga ng tindig ko. Fck this. Pwede
naman... DJ kalimutan mo na. Teka, sino ba yang big boss na yan?
Kinakatakutan siya dito sa company na 'to? Malamang naman John, este
Yumuko ako para i-off ang cellphone ko. Ano ba yan, wrong timing
naman! Baka mamaya patagalin pa ako dito. Baka mamaya, more than
10 days pa ang natitirang working period ko. Tss.
Inangat ko ang ulo ko para hindi halatang nalate ako sa pagbati. Baka
pagalitan pa ako ng boss ko!
Teka lang...
Ha? Siya?!
Ngumiti siya saming lahat. Pero pagkatapos nun, napako ang tingin niya
sakin. She looks so beautiful. Napaka-sophisticated ng dating niya at
aaminin ko, mukha siyang makapangyarihan.
"I'm Ms. Kathryn Santiago. The Big Boss of this company. Nice to meet
you all." sabay ngiti niya.
Nakangiti siya sa lahat, pero hindi nawawala ang tingin niya sakin.
Maya-maya, inalis niya ang tingin niya sakin at tumikhim. Napatingin ang
lahat sa kanya.
"I expect that everyone of you is working hard. I'm here to evaluate every
employee working at Santiago Realty Inc. so submit your credentials later
at my office. Goodluck to all of you." dagdag pa niya bago siya lumabas
ng department. Papunta siguro sa office niya na nasa gitna ng lahat ng
departments. Sumunod na rin ang boss namin. Siguro magpapaimpress.
Tss.
Siya ang big boss namin? What the fck. Ako na nga ang lumalayo eh.
Shit.
-------------------------------------
FOOTNOTE:
--------------------------
CHAPTER 6.
DANIEL'S POV
Sinamaan ko lang sila ng tingin. "Wag niyo nga akong bwisitin. Ako na
naman napapansin niyo. Kayo talagang mag-syota."
"Che! Kasi naman John. Ay mali, ano ba yun?" nag-iisip kuno si Janelle
at tinuro ako. "Tama! Daniel John Ford Montenegro pala pangalan mo!
Bakit ba naman kasi nagpanggap ka pang mahirap?"
"Hindi nga kasi--" aish. Muntik pa akong madulas na may amnesia ako.
Ayaw nga palang ipasabi ni dad kahit kanino. "Wala."
"Mabuti. Sige na, baka mainip yun at mapag-initan pa ko. Dali na!"
Tumingin siya sakin ng ilang segundo bago niya nilabas ang isang
coupon bond at inilagay sa tapat ko.
"Just to make sure you're not gonna take back what you've said last
week."
"Baka nakakalimutan mong boss mo ko? Big boss. Di porket mahal kita
pwede mo na akong ganyanin." seryoso niyang sabi. Ayan na naman
siya sa 'mahal kita'. Tss.
"Alam mo. Ang gulo mo rin. Para ka kasing kabute. Bigla ka na lang
sumusulpot sa utak ko para manggulo." bigla ko na lang sinabi.
"So, lagi pala akong laman ng utak mo?" ngiti niyang sabi.
"Hindi ah!"
"Ewan ko sayong babae ka. Kath kasi! Bakit ba ikaw pa ang big boss
namin ha?"
"Anong gagawin ko? Eh company namin 'to. Santiago Realty Inc. 'to no!"
Natahimik naman ako. Ah shit. Ang ingay pala ng babaeng 'to. -_-
"I don't like your attitude Mr. Montenegro. Baka gusto mong hindi ko itaas
ang sweldo ng mga ka-officemate mo dahil sayo?" sabay ngiti niya ng
nakakaloko.
"Make me coffee. Then help me with this." sabay turo niya sa mga
papers.
"Ano ba yan?"
"Maam Kath. Tama na muna yan. Magkape muna kayo." nilapag ko yung
tinimpla ko sa coffee table niya.
"Hala maam! Di ko naman alam kung ano bang taste niyo ah! Malay ko
ba!"
"Eh basta. Kapag nasamid ako dito. Lagot ka talaga sakin." aish! Lagot
na!
"Ang pakla ng lasa Mr. Montenegro! Ganito ba kapangit ang lasa ng kape
dito sainyo! How unprofessional of you guys! Hindi ko na itataas ang
sweldo ng officemates mo! I'm so dissappointed." galit na sabi nito.
"Sorry maam. I'll make you a new coffee. Is that okay?" pakiusap ko.
Tinaasan lang ako ng kilay ni Kath. "Are you stupid? Malamang ganun pa
rin lasa nun dahil ikaw ang nagtimpla!"
Aba't! Kung hindi lang 'to babae, kanina ko pa tinampalan bibig nito!
Napakaingay! Argh!
"Huh? Mag-dougie?!" sigaw ko. Alam ko yung sayaw na yun pero bakit
niya ipapagawa sakin yun?!
"Ano?!?!?!"
O_________O
Napanganga siya sa sinabi ko. Ako rin naman eh. Bakit ko ba nasabi
yun?! Ah shit!!!
"Ah! Sige! Teka lang yung music pa!" may sinaksak na speaker si Kath
sa cellphone niya. "Teka lang!"
"Anong--"
"Ehhhhh! For me? Dali na sabi mo babawi ka!" sabay cross-arms niya.
"AYOKO!"
-----------------
KATHRYN'S POV
Nakakahiya kaya yun! Pero wala eh! Blackmailer ata ako! Hahaha! Pero
sa totoo lang itataas ko naman talaga ang sahod ng mga employees ko.
Naghanap lang ako ng pang-blackmail sa kanya!
Pinagmamasdan ko lang siya. Grabe, gwapo pa rin talaga siya. Pero may
hint of maturity na sa kanya. Pero ganun pa rin siya. Mysteriously
handsome.
"H-hindi ah! Tss." kapal naman niya. Porket namiss ko kagwapuhan niya!
Ha!
"Okay fine." pumikit na lang ako habang nakaupo dito sa coffee table ko.
Makatulog na nga lang.
"Adik sayo..."
"Awit sa akin...
Bilang sawa na saking mga kwentong marathon...
Tungkol sayo at sa ligayang iyong hatid...
Sa aking buhay tuloy ang bida sa isipan ko'y ikaw."
Bigla niyang hinawakan ang mukha ko gamit ang kamay niya at hinaplos
ito ng mariin.
"DJ..."
Ngumiti lang siya pagkatapos nun at tumayo na. Tulala pa rin ako.
Naaalala ko yung kinakantahan niya ako dati. Para bang... para bang
wala pa ring nagbago?
"Ssssshhh..." rinig kong bulong niya. "Kath, I'm sorry. Maaalala rin kita."
"I'll try Kath. I'll try to remember you again." sabi niya bago niya ako
hinalikan sa pisngi.
--------------------------------------
----------------------------
CHAPTER 7.
KATHRYN'S POV
"Tito? Anong ginagawa niyo dito?" tumingin naman siya sakin, pati na rin
si mommy.
"W-wait. Don't tell me..." tinuro ko sila pareho. "Kayo ang ikakasal?!"
"Anak, bakit naman kami ikakasal ng tito mo? Ang tanda na namin!
Hahaha!" tawa pa rin ng tawa si mommy.
"At baka multuhin kami ng mga asawa namin kapag nangyari yun!
Hahaha!" dagdag pa ni tito Rommel.
"Huh? Ako?"
"Oo. Kay Daniel. Madali ka bang makalimot iha? Kayo nga ang gusto
naming ikasal." sabi ni tito Rommel na nakangiti.
Siguro, tama naman si tito. Pero kasi, baka magalit si DJ. Lalo na sa
akin. Medyo okay na nga kami kanina diba? In good terms na kami. Pero
bakit ganun? Parang nag-aalangan ako? Baka mas lalong hindi
makaalala si DJ. Baka mas lalong ikasama ng pag-iisip niya yung
mangyayaring engagement sa aming dalawa. Pero, sa totoo lang. Ako
mismo, gusto ko ang sinabi ni tito. Ang inaalala ko lang ay si DJ.
"Oo naman Rommel. Makakaasa ka." sabay ngiti ni mommy kay tito.
"Don't worry iha. Di naman niya malalaman. Surprise na rin ito para sa
kanya. Mas mabuti ng hindi niya malaman para hindi na siya umangal."
tinapik ako ni tito Rommel sa balikat. "Chandria, take a rest. Kami na ang
bahala. Okay?"
"Okay po."
----------------------
DANIEL'S POV
Nasa bahay ako nila lola nung tinawagan ako ni dad dahil birthday ni
Kath. Pumunta na daw kaagad ako sa bahay at magpapasukat pa ako ng
suit. Magsama na daw ako. Hindi na nakasama si lolo at lola dahil may
'date' pa sila sa tabing-ilog. Kaya si Bea na lang ang sinama ko sa
"Buti na lang binigyan rin tayo ng suits 'no?" ngiting sabi ni Bea. "Grabe
John, ang ganda ko ba?"
Pinagmasdan ko siya. Nakasuot siya ng red dress. Yun lang napansin ko.
Wala naman akong alam sa mga damit ng mga babae.
Sumimangot siya.
"Bagay lang?"
Sa totoo lang, hindi ako mapakali. Hindi ko na nga napansin si Bea. Bigla
na lang kasi akong kinabahan. Ewan ko. Takte naman.
"Ah? Haha."
"Bea, sensya na. Wala lang talaga ako sa wisyo. Ewan ko ba."
napakamot ako ng ulo. "Di kasi ako sanay. Tapos wala akong regalo sa
kanya. Ikaw, may regalo pero parang... tss."
Ang kaso lang kasi, alam ko naman na marunong siyang magbake. Bakit
kaya nasunog pa yung kay Kath? Ewan ko sa babaeng 'to.
"Hello."
"Hi Daniel! Zharm pala. Zharm Sy." ngumiti siya at inabot ang kamay
sakin.
"Zharm, Albie. Si Bea Salvador pala. Bestfriend ko." tumingin ako kay
Bea. "Bea, si Zharm at Albie."
"Oo pare. Asawa ko na siya." sagot ni Albie sabay yakap kay Zharm.
"Malapit ka na rin naman kaya ayos lang yan!"
"Look." may tinuro siya sa may stage. Isa siyang malaking banner.
SANTIAGO.
"Mr. Montenegro?" narinig kong sabi nung babaeng lumapit sakin. May
nametag na Ella sa formal attire niya. "Please, come with me. You're
needed for the announcement."
"Announcement of what?!"
KATHRYN'S POV
"Ms. Kath? Are you ready?" sabi sakin ni Ella, yung private organizer ng
engagement party na 'to.
"Yes. Nasa kabilang stairs na siya Ms. Kath. Mukhang gulat na gulat siya
pero hindi niya naman siguro sisirain ang engagement party na 'to."
Ayan na nga ba sinasabi ko. Ang sinabi daw kasi ni tito Rommel kay DJ,
birthday party ko lang. Little did he know, engagement party namin 'to.
Ayokong magsinungaling pero kasi, diba? Natatakot kasi ako na maagaw
siya ng iba sakin. Magpapaka-selfish muna ako.
"Thank you Ella. You too. And am I right? Ikaw ang condo-keeper ni DJ
dati?"
Ngumiti siya. "Yes. Ako nga. Nakita ni Sir Rommel ang galing ko sa pagoorganize ng mga parties, at sa iba na ring bagay." makahulugan yung
ngiting ibinigay niya sakin. "So Ms. Kath? Goodluck and congratulations."
Umalis na siya at naiwan ako dito sa left stairs. I'm so nervous. I swear.
Nangangatog na ang kamay ko.
Wala naman akong problema sa dress ko. In fact, I look stunning. White
empire-waist dress na may swirling pattern sa gilid ng fabric. And sure
ako na hindi ako mapapahiya sa lahat. Maraming bisitang business
tycoons and a lot of important people talaga. May media at press people
na nakaabang sa amin. Kumbaga, this is the most huge engagement
party this 2012.
Pero nag-aalala ako kay DJ. Alam ko na dapat walang makaalam na may
amnesia siya kasi, magkakagulo talaga ang lahat dahil dun. Kaya nga
gagawin ko ang best ko para hindi siya mahirapan. I know he's still in
shock.
Malamang Kath, nabigla yun. Ang bilis talaga kasi ng mga nangyari.
"... And now, it's my pleasure to present to you, the new engaged couple,
Ms. Kathryn Santiago and my son, Mr. Daniel Montenegro! Let's give
them a round of applause!"
"Goodevening everyone. I hope you enjoy the party. Thank you for
coming." ngumiti ako sa kanilang lahat.
Binigay ko ang mic kay DJ. Tumingin lang siya sakin habang magsasalita
na siya.
"Thank you all for coming to our ENGAGEMENT party. Enjoy." diniin niya
talaga yung engagement sa sinabi niya. Gulp.
"And now, let's take a seat and watch the new engaged couple for their
first dance."
Dance?!
"Totoo naman Kath. May nalalaman ka pang one month deal. Hindi
naman kasali sa deal yung maengaged na lang ako sayo ng biglaan."
"Pero um-oo ka naman." lalo niyang inilapit ang sarili niya sakin.
Magkadikit na ang noo namin. "Hindi mo man lang inisip na mahihirapan
ako."
wala ng problema!"
"Hindi yun ang point ko Kath. Damn it!" napasigaw na siya ng onti pero
pinigilan niya. Mas lalo niya akong inilapit sakanya. Naaamoy ko na ang
pinigilan niya. Mas lalo niya akong inilapit sakanya. Naaamoy ko na ang
pabango niya. "Ang point ko dito, sana man lang, sinabi mo sakin
kaagad! Dapat hindi niyo na itinago sakin para hindi ako magmukhangtanga!"
"I'm sorry. Okay? Pero hindi kasi kami sigurado kung papayag ka ba o
hindi sa engagement na 'to. And by the looks of it, the way you react,
alam kong ayaw mo. Gets mo na point ko?!"
Oo na. Alam ko na. Nasabi mo na lahat. Letche, ang sakit ng mga sinabi
niya. Oo. Alam ko na. Makasarili ako. SELFISH.
"Oo na. Makasarili na ako. Selfish. Happy?" nagpunas ulit ako ng luha.
"Gusto ko lang naman ng assurance na makakasama pa rin kita kahit di
mo na ako maalala. Ganun kita kamahal eh." ngumiti ako ng peke sa
kanya. "Wag kang mag-alala, I'll cancel the engagement right now."
Si DJ.
-------------
Sa wakas, may update. Hahaha. Sorry nasa Cavite kasi ako. You know,
summer? :) Anyways, chill lang ha? I'll try to update frequently. Thank you
sa votes and comments last chapter! I appreciated it. Tapos lagi pa 'tong
kasama sa Top 3 ng Teen Fiction. Pati yung My Gangster Husband.
Nakakatuwa lang. <3
Thanks a bunch!
-----------------------------
CHAPTER 8.
KATHRYN'S POV
Umiling ako.
"Progress nga yun iha eh. May chance na nakakaalala na siya kahit konti.
At alam kong yung desisyon ko ngayon ay mas makakatulong pa
sainyong dalawa."
"Oo. Sainyong dalawa ni Daniel yun. Two-storey house lang siya pero
fully-furnished na. Congratulatory gift ko sainyo. Wag kang mag-alala,
nakaayos na ang gamit niyo dun. Nilipat na ni Min ang gamit mo, at
ipinaayos ko naman ang gamit ni Daniel sa tauhan ko."
T-t-teka!!!
"Iha, diba may one month deal kayo ng anak ko? Mas madaling
makakaalala yun kung lagi ka niyang kasama. Take this chance
Chandria."
O////////////////O
Buti na lang tulog 'tong lalaking 'to. Kung hindi, makikita niya yung
pulang-pula na mukha ko.
Nagulat ako nung hinalikan niya ako. That's a given. Syempre, sinong
hindi magugulat? Eh may amnesia yung tao? Tapos idagdag mo pa yung
sinabi niya kanina na nagpagulo sa isip ko.
Anong ibig niyang sabihin? Posible kayang nakakaalala na rin siya kahit
konti?
Tapos bigla siyang nag-sorry. Hindi niya daw alam ang pumasok sa isip
niya kung bakit niya ginawa yun. Pero wag na lang daw i-cancel ang
engagement. Mapapahiya lang daw ang dad niya.
Pero talagang gulat na gulat ako. Yung tingin niya kasi. Parang, ang
familiar? Kahit hindi na kami nagpansinan hanggang sa natapos ang
party, yung tingin niya...
"Kath."
"Bakit?"
Makahila naman ang isang 'to! Para namang mawawala ako. Pero
kinikilig ako. Wahahaha.
Hinila niya ako papasok ng bahay namin. Napanganga ako sa nakita ko.
"Kath..."
"A-ano?"
Ano ba yan. Nailang ako bigla. Huhuhu. DJ, ano ba talaga? Bakit
nagiging sweet ka sakin?
---------------------------------
DANIEL'S POV
Ah shit.
Sa totoo lang, hindi ko alam ang nangyari sakin kanina. Nung nakita ko si
Kath na papalapit na sa stage para sabihin sa lahat na icacancel na yung
engagement. Nakaramdam ako ng takot. Idagdag mo pa yung nakita
kong umiyak siya dahil sakin.
Biglang nagvibrate ang cellphone ko. Pagkatingin ko, si Bea lang pala.
From: Bea.
Bakit mo siya hinalikan John?! Explain it to me!
Tinanggal ko yung tuxedo ko pati na rin yung sando ko sa loob. Nakapants lang akong pumasok sa cr.
May pintuan para sa shower room. Pero dahil tinatamad pa ko, dito muna
ako sa may salamin at magtoothbrush na muna.
Nagmumog muna ako. Saka lumapit ako sa towel rack at itinaas yung
nakapatong dun. T-shirt at shorts? Undies? At, teka...
Bra ni Kath?!?!?!
Na naka-towel lang.
O///////////////O
"Sorry! Akala ko kasi kung ano. Ah shit." hinablot niya yun kaagad sakin.
---------------------
KATHRYN'S POV
Nakakahiya! Huhuhu!
Nakita niya akong naka-towel lang. Tapos, nakita niya pa yung bra ko.
Pinatong ko lang naman yun dun eh! T^T
"Hmm. Wala lang. Naging busy kasi ako dito sa New York."
"Huh?"
"Oo."
*toot toot*
"Kath?!"
O///////////////////O
Hindi ako makagalaw. dahil na rin sa gulat. Nakatitig lang ako sa kanya.
Siya rin, nakatitig lang sakin.
"Ah sorry." sabi ko. Tatayo na sana ako ng bigla niya akong hilahin
papunta sa kanya.
Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya. "DJ! Teka, patayuin mo ko. Baka
mabigatan ka sakin!"
O//////////////////O
"D-DJ?!"
Teka, nakakailang yung pwesto namin! Nasa taas niya pa rin ako.
"Sshhhhh..."
Bigla siyang umalis sa yakap namin. Pero itinaas niya lang yung baba ko
at tinignan ako ng mariin.
Nagulat ako ng lumipat yung halik niya sa noo ko. Dumilat ako at nakita
ko siyang nakatingin ng seryoso sakin. Yung kanina niya pang tingin
sakin simula nung nangyari sa engagement party.
"Kath, tumayo ka na nga. Ang bigat mo." rinig kong sabi niya sabay
simangot.
A-ano daw?!
*slap!*
"Oo. Ang bigat mo. Ang sakit tuloy ng likod ko." saka siya tumayo.
"Che! Kanina gusto kong tumayo, ayaw mo. Tapos hinalikan mo pa ko!
Ang gulo mo DJ! May 'gusto kitang maalala, Kath' ka pang nalalaman
dyan!"
Napatingin ako sa kanya ulit. Kaso, nakapasok na rin siya sa kwarto niya.
------------------------------
------------------------------------
CHAPTER 9.
KATHRYN'S POV
Iba nga talaga ang pag-ibig. Mahirap sumugal lalo na kung hindi ka
naman sigurado kung makukuha mo yung inaasam mo sa huli. Pero
kung magsusumikap ka, makukuha mo ang gusto mo at paniguradong
sasaya ka naman dahil sa pag-ibig na yan.
Ano nga bang ikinagagalit ko nung sinabi niyang gusto niya akong
maalala? Siguro kasi, hinahangad ko na maalala na niya ako kaagad.
Mali ako.
"Uhm--"
"Ah--"
Dugdug. Dugdug.
Ano ba naman 'tong si DJ. Kahit may amnesia, pinapakilig pa rin ako.
>//<
"Talaga?"
"Hindi ko na ulit uulitin yung pagkakamali ko dati, DJ. Hindi na kita iiwan."
"D-DJ..."
"DJ--"
"DJ naman--"
"Kath, may naaalala na ako kahit konti. Ang masaklap lang, yung masakit
pa na nangyari satin yung una kong naalala."
Isang malakas na sampal yung binigay niya sakin dahil sa sinabi niya.
--------------------------------
pancake. Actually, purple pancake ang binili ko, imported from States pa.
Sabi ko naman diba, gagawin ko ang lahat maalala ni DJ ang
MASASAYANG pangyayari samin. Hindi yung mga bagay na dapat
matagal ng binaon sa limot
"D-DJ..."
"I'm sorry Kath." lalo niyang hinigpit yung yakap niya sakin. "Kalimutan
mo na mga sinabi ko sayo kagabi. Nasaktan kasi ako ng naalala ko yun
bigla. I'm sorry."
Naramdaman niya ata na naiyak ako kasi bigla niya akong hinarap sa
kanya at niyakap na naman ako ng mahigpit. Iyak lang ako ng iyak sa
dibdib niya.
"DJ, I'm sorry. Ginawa ko lang naman yun dahil ayokong mapahamak ka
dahil sakin. I'm really, really sorry."
"Mahal mo pa ba ako?"
Ngumiti siya ng nakakaloko. "Oo nga eh. Miski ako, naguguluhan na rin.
Anong magagawa ko? Mapipigilan ko ba 'tong nararamdaman ko kapag
kasama kita?"
"Maaalala mo rin ako DJ. May pupuntahan tayo pagkatapos natin kumain
ha? T-teka! Yung niluluto ko!"
"Ouch!" napahawak ako sa may kaliwang kamay ko. Bigla itong namula.
"Hindi yan." pinatay niya na yung water faucet ng lababo saka kumuha ng
towel at pinunas sa kamay ko. Nakatingin lang ako sa kanya habang
ginagawa niya yun.
"Aso ka ba?"
"Eh? Bakit?"
"Bakit?"
"Feeling ka kasi!"
Sinamaan niya lang ako ng tingin. Pero maya-maya, tinignan niya ako ng
seryoso.
"Medyo."
O//////////////////O
"O Kath, lika na. Kumain na tayo. Sabi mo may pupuntahan pa tayo
diba?"
"A-ah oo. Hehehe. Sige lika na." para akong robot na naghain ng purple
pancake sa dalawang plato tapos inihain ko na sa dining room.
"Ano, asar ko kasi sayo yung purple pancake. Dahil dun, nabuo yung
Pigney."
"Pigney?"
"Teka, wag ka ngang magalit! Eh kasi before, nung nasa Tagaytay tayo,
nakasuot ka ng purple na apron nung nagluluto kayo ng pancake ni kuya.
Eh ang cute mo kaya nun! Para kang si Barney!"
"Oo ganun nga. Hahaha. Namiss ko tuloy na tawagin kang ganun." sabay
ngiti ko ng nakakaloko. Mapagtripan nga 'tong isang 'to.
"Joke lang! Eto namang PIGNEY ko. Ayie magiging purple na mukha mo
nyan! Hahaha!"
"Isa Kath..."
"I love you, you love me! Let's go out and kill PIGNEY! With a shotgun
bang-bang PIGNEY on the floor! No more OINK-OINK DINOSAUR!"
"Ah pigney talaga tawag mo sakin? Ganun ba Kath?" bigla siyang ngumiti
ng nakakaloko. Teka!
Bigla siyang umalis sa upuan niya at papalapit na sakin. Teka, wag mong
sabihing...
Naaalala niya yung ginagawa niya sakin kapag inaasar ko siya? Dati
kasi, ganito rin ginagawa niya sakin. Kinikiliti.
---------------------------