Inay, Itay, Bakit niyo ako iniwan?

Sa pagkawala ng mga magulang, damang-dama ang kalungkutan

Litong-lito ang isipan, sirang-sira ang kinabukasan
Sa paggising araw-araw inaalala ang magulang
Si Inay maasikaso at si Itay mapagmahal

Ang kanilang pagmamahal ay di mahihigitan

Di masusuklian ng pera man o kagamitan
Akoy litong-litot sapagkat wala na silang gagabay
Sa gawain nagtutulungan at sa kalungkutan nagdadamayan

Bat ba nila ako iniwan, anong naging kasalanan?

Inay, Itay kailangan ko kayo sa aking buhay
Sa baon binibigyan at sa kagamitay binibilhan
Sa lahat ng mga bagay ay handa kayong ibigay

Unti-unti akong nawawalan ng pag-asa dahil sa inyong pagkawala

Noon tayoy nagmamahalan ngunit ngayon nagkalayuan
Ano ang gagawin ko? , Sumuko ba ang kasagutan?
Nagsimbat nagdasal, nanalig sa Diyos. Doon ang kasagutang
Lumaban kat huwag mawalan ng pag-asa