Professional Documents
Culture Documents
Posted on 11/03/2016
328SHARES
Ο ήχος και η μουσική, ανάλογα με τη χρήση που γίνεται από τους δημιουργούς
και τους χρήστες τους, έχουν τη δυνατότητα:
α) Να θεραπεύσουν την ψυχή
β) Να “μετακινήσουν” ταξιθετικά την ύλη
γ) Να “διαμορφώσουν”, κατά περίπτωση (θετικά ή αρνητικά) την ανθρώπινη
συμπεριφορά
δ) Να μεταμορφώσουν σε ορατή ύλη με μορφή την ενέργεια
ε) Να καθοδηγήσουν την συναισθηματική κατάσταση του ανθρώπου
στ) Να ελέγξουν την ανθρώπινη συνείδηση
Ερεθίσματα:
Τα εγκεφαλικά κύματα μπορούν να επηρεάσουν ταυτόχρονα τις διαφορετικές
περιοχές του εγκεφάλου, μεταβάλλοντας ανάλογα την εγκεφαλική δραστηριότητα.
Ένα εξωτερικό ερέθισμα με μια συγκεκριμένη συχνότητα μπορεί να συντονίσει
τον εγκέφαλο, παρασύροντάς τον από την κατάσταση που βρίσκεται ήδη σε μια
άλλη.
Ένα άτομο που είναι σε στάδιο επαγρύπνησης (κατάσταση Βήτα), αν δεχτεί ένα
ερέθισμα από μια συχνότητα 10 Hz (κατάσταση Άλφα) για κάποιο χρονικό
διάστημα, τότε η συχνότητα του εγκεφάλου μπορεί να αλλάξει προς το
εφαρμοζόμενο ερέθισμα, με αποτέλεσμα να βρεθεί σε στάδιο χαλάρωσης. Όταν η
κατάσταση του εγκεφάλου είναι πλησιέστερη προς αυτό το ερέθισμα, τότε η
συχνότητα συντονισμού είναι πιο αποτελεσματική.
Κάθε μία από τις αμέτρητες ηλεκτροχημικές αλλαγές των νευρικών κυττάρων
δημιουργεί ένα μικρό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο με συχνότητα μεταξύ 0,5 και 40
Hz (=ταλαντώσεις ανά δευτερόλεπτο: c/sec = Χερτζ). Η ενέργεια αυτή, αν και
είναι πολύ περιορισμένη, εμφανίζεται με συγκεκριμένους τρόπους, που είναι
χαρακτηριστικοί του ανθρώπινου εγκεφάλου. Η ηλεκτρική αυτή δραστηριότητα
εμφανίζεται με την μορφή εγκεφαλικών κυμάτων, οι τύποι των οποίων
καθορίζονται από τις συχνότητες παλμού τους, χαρακτηρίζοντας την αντίστοιχη
κατάσταση του εγκεφάλου.
Η υψηλή συγκέντρωση Βήτα κυμάτων έχει σχέση με την αυξανόμενη παραγωγή των
ορμονών του Στρες (στρεσογόνων παραγόντων). Στις καλύτερες στιγμές
δημιουργικότητας εμφανίζονται στην πλειοψηφία τους κύματα Θήτα. Αυτό συνήθως
συμβαίνει όταν βρισκόμαστε σε βαθιά χαλάρωση και λίγο πριν τον ύπνο. Έτσι
εξηγείται, γιατί παρουσιάζονται οι μεγάλες ιδέες μας κατά τη διάρκεια αυτής
της διεργασίας. Θα λέγαμε λοιπόν, ότι ο χρόνος που αφιερώνεται σ’ αυτή την
περίοδο της εγκεφαλικής μας κατάστασης δεν σπαταλιέται, αλλά ξοδεύεται
δημιουργικά.
Οι απεριόριστες χρήσεις της δύναμης του ήχου ήταν αρκετά γνωστές στους
αρχαίους Έλληνες. Ευρύτατα διαδεδομένη ήταν η χρήση επωδών, που θεωρούνταν
ιαματικά άσματα ή λόγια, που αποδίδονταν στον Ασκληπιό. Μ’ αυτά πίστευαν,
ότι θεραπεύονταν τραύματα και κάθε νόσος. Η ελληνική Μυθολογία και Ιστορία
είναι γεμάτη από παραδείγματα ατόμων, που έκαναν χρήση των απόκρυφων
δυνάμεων του ήχου.
Ο θεός Πάνας με την άγρια φωνή του τρομοκρατούσε τους εχθρούς του και τους
έτρεπε σε φυγή (πανικός), ενώ με τη μουσική του αυλού του προσέλκυε τις
νύμφες, που δεν μπορούσαν να αντισταθούν στο άκουσμα της μουσικής του. Με τη
δύναμη της μουσικής του ο φιλόσοφος Εμπεδοκλής γαλήνεψε έναν εξαγριωμένο
νέο, που ήταν έτοιμος να επιτεθεί στον συκοφάντη του πατέρα του. Ο Αμφίονας,
γιος της Αντιόπης, γνώριζε την τέχνη εμψύχωσης των λίθων και μ’ αυτή τη
γνώση που κατείχε, κατάφερε να οικοδομήσει τα τείχη των Θηβών.
Στο άκουσμα της λύρας και του τραγουδιού του οι πέτρες κινούνταν και τα
δέντρα άφηναν τις ρίζες τους στο χώμα και παραδίνονταν στους ξυλουργούς. Οι
κινούμενες πέτρες έμπαιναν σε τάξη με τον ήχο της λύρας και έτσι υψώθηκε το
τείχος με τις επτά πύλες, γιατί η λύρα του είχε επτά χορδές. Μ’ αυτό τον
τρόπο η Θήβα έγινε ισχυρή πόλη. Ο θεός Απόλλων με τη δύναμη των μελωδιών της
λύρας του έχτισε τα τείχη της Τροίας.
Ο Ορφέας με τη μουσική του μάγευε θεούς και ανθρώπους. Οι ορφικοί ύμνοι με
τη σωστή χρήση και εκφορά τους μπορεί να επιταχύνουν τους ρυθμούς της
πνευματικoνοητικής εξέλιξης του χρήστη.
Ο Ορφέας ψέλνοντας με την συνοδεία ενός μουσικού οργάνου είχε την δύναμη να
επιδρά στην συναισθηματική και νοητική σφαίρα των ανθρώπων εξαγνίζοντάς τις
και βοηθώντας στην εξέλιξή τους. Χρησιμοποιώντας τη μελωδική φωνή του και
επαναλαμβάνοντας τους ήχους μπορούσε να δημιουργήσει εικόνες στα μάτια των
μαθητών του και να διευρύνει την αντίληψή τους για την πραγματικότητα.
Οι ήχοι, έλεγε, κάθε μιας από τις 7 σφαίρες παράγουν έναν κάποιο θόρυβο. Η
πρώτη πραγματοποιεί τον πρώτο ήχο και σ’ αυτούς τους ήχους δόθηκαν τα
ονόματα των φωνηέντων.
“Αν κάποιος σαν τον Πυθαγόρα, που άκουγε αυτή την αρμονία, είχε ελεύθερο το
γήινο φορέα του και εξαγνισμένες τις αισθήσεις του και φωτεινό τον ουράνιο
φορέα του, από αγαθή τύχη, ή λόγω χρηστής ζωής, ή μέσω κάποιας τελειοποίησης
από τα ιερά λειτουργήματα, αυτός ο άνθρωπος θα αντιλαμβάνονταν αόρατα
πράγματα και θα άκουγε ανήκουστα πράγματα σε άλλους”. (Αριστοτέλους: Περί
Ουρανού).
Η μουσική, μαζί με το σιτάρι και τις μέλισσες, ήταν κατά την αρχαιότητα τα
δώρα των “Θεών” στον άνθρωπο, στην προσπάθεια να τον βοηθήσουν στην εξέλιξή
του. Λέγεται ότι είναι πιθανό τα κυκλώπεια κατασκευάσματα και οι πυραμίδες
να χτίστηκαν με τη χρήση ηχητικών δονήσεων. Γεγονός πάντως είναι ότι αρκετοί
αρχαίοι πολιτισμοί κατανόησαν τη φύση του ήχου και τη δύναμη της μουσικής,
χρησιμοποιώντας τα ως μέσα θεραπείας, αυτό-βελτίωσης και σε θρησκευτικές
τελετές.
Ο Ερνέστος Χλαντνί, (Γερμανός Φυσικός του 18ου αιώνα, που έθεσε τα θεμέλια
για τη δημιουργία της επιστήμης της Κυματικής), κάνοντας πειράματα με την
δράση των ήχων ενός βιολιού πάνω σε μικρή ποσότητα ψιλής άμμου, παρατήρησε
ότι η συνεχής δόνηση του ίδιου μουσικού τόνου μπορούσε να δημιουργήσει
συγκεκριμένα γεωμετρικά σχήματα στην επιφάνεια της άμμου, ενώ κάθε φορά που
άλλαζε την ηχητική συχνότητα, μεταβάλλονταν και ο γεωμετρικός σχηματισμός.
Ίσως γι’ αυτό πολλοί από τους συνανθρώπους μας σήμερα δείχνουν τάσεις
ακραίου υλισμού και όλο το ενδιαφέρον τους επικεντρώνεται σε μάταιες και
ασήμαντες ασχολίες, διευκολύνοντας έτσι τις κυβερνήσεις να επιτελούν
ελεύθερα το “έργο” και τις μυστικές συνομωσίες τους, χωρίς ανησυχούν για το
“υπνωτισμένο” πλήθος πολιτών. Μια άλλη φήμη λέει, ότι αρκετοί πολιτικοί,
όταν μιλούν εκφέρουν τα λόγια τους με μια τεχνική βασισμένη σε επίδραση των
ηχητικών κυμάτων, που προκαλεί την προσοχή του κοινού “υποβάλλοντας” απόψεις
στο συλλογικό ασυνείδητο.
Έτσι αρκετοί δέχονται απόψεις και ψηφίζουν πολιτικούς χωρίς ιδιαίτερη σκέψη,
νιώθοντας ότι πράττουν το σωστό για το ατομικό και συλλογικό συμφέρον. Στην
ουσία όμως εξυπηρετούν ασυνείδητα και παρά τη θέλησή τους διάφορα σκοτεινά
πολιτικά συμφέροντα και όχι μόνο αυτά.
Ο Πλάτων πίστευε ότι τα δημιουργήματα των καλλιτεχνών δεν είναι στην ουσία
δικά τους, αλλά δώρο των θεών. Το ίδιο και οι Βυζαντινοί καλλιτέχνες όταν
σημειώνουν π.χ. το “δια χειρός Φωτίου του αναξίου”, δηλ. το έργο το
δημιούργησε ο Θεός χρησιμοποιώντας τα δικά μου χέρια.
Η επίδραση του ήχου στη ζωή μας είναι πολυεπίπεδη και πολυποίκιλη. Ένα άρθρο
δεν μπορεί να καλύψει πλήρως ένα τόσο πολύπλοκο και ευρύ θέμα. Μπορεί όμως
να ωθήσει μερικούς σε περαιτέρω έρευνα και δημιουργική σκέψη, κάτι που θα
είναι ένα ευχάριστο αποτέλεσμα. Μάταιος είναι ο λόγος, που δεν επιφέρει
κανένα αποτέλεσμα.
Η δύναμη της μουσικής είναι γνωστή και την έχουμε νιώσει οι περισσότεροι. Η
μουσική επηρεάζει την ψυχολογική μας διάθεση, μας χαλαρώνει, μας εμπνέει,
μας εκνευρίζει, μας ταξιδεύει, μας θεραπεύει.
Η μουσικοθεραπεία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας, η οποία συγκαταλέγεται
ανάμεσα στις άλλες μορφές θεραπείας μέσω της τέχνης. Μέσω της χρήσης της
μουσικής και των μουσικών οργάνων στοχεύεται η επαναφορά, διατήρηση ή και
βελτίωση της ψυχικής και φυσικής κατάστασης του ανθρώπου.
Τις ρίζες της μπορούμε να τις αναζητήσουμε στην αρχαία Ελλάδα, όταν οι
πρόγονοί μας μελετούσαν την επίδραση των ήχων στον άνθρωπο, με πνεύμα
επιστημονικό και ορθολογιστικό.
Μέσα από την γραπτή κληρονομιά που μας άφησαν οι αρχαίοι Έλληνες, όπως οι
Πυθαγόρειοι και ο Αριστοτέλης, γίνεται φανερή η γνώση των θετικών επιδράσεων
της μουσικής στον ψυχισμό του ανθρώπου. Ο Όμηρος αναφέρεται στη χρήση της
μουσικής με σκοπό την ίαση τραυμάτων.
Στον 20ο αιώνα αναγνωρίστηκε η επιστημονική χρήση της μουσικής για την
αντιμετώπιση ψυχικών και νοητικών παθήσεων και την καλύτερη κοινωνική
ενσωμάτωση ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Σήμερα, η μουσικοθεραπεία αποτελεί
ξεχωριστό κλάδο της παιδαγωγικής και θεραπευτικής και στις περισσότερες
προηγμένες χώρες διδάσκεται σε πανεπιστήμια και σχολές.
– Ερευνητικά δεδομένα
Η επιστημονική τεκμηρίωση των επιδράσεων της μουσικής στον ψυχισμό του
ανθρώπου έχει γίνει με πολυάριθμες έρευνες. Δεν είναι λίγες εκείνες που
έχουν καταγράψει τα θετικά αποτελέσματά της στην ποιότητα της ζωής, την
έκφραση των συναισθημάτων και την κοινωνικοποίηση.
Έρευνα, η οποία διεξήχθη από τον Nayak και τους συνεργάτες του, έδειξε ότι η
μουσικοθεραπεία συνδέεται με βελτίωση της διάθεσης, μείωση των καταθλιπτικών
συμπτωμάτων, ελάττωση του στρες και ενίσχυση της κοινωνικοποίησης.
Άλλες πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι η μουσική μπορεί να βελτιώσει την
κινητοποίηση των ασθενών και να αυξήσει τα θετικά συναισθήματά τους.
Πηγή: classicalradio.gr
spiritual-lab.gr
awakengr.com
http://www.awakengr.com/i-dimiourgikes-therapeftikes-dynamis-tou-ichou-ke-tis-
mousikis/#ixzz4Aub4xyDV