"10 Wishes"

I'm Ron Esguierra. I live a pleasant life. 4thyear hghschool.Gwapo. Mayaman. Sikat sa Campus.
Habulin ng girls.
Wala na nga akong mahihiling pa sa buhay ko eh---well, that's what I thought until I met
her....Sachiko, yan ang name niya. I once saved her sa pagkakabunggo sa isang truck, imbis na
sya ang nasagasaan, ako ang nabundol ng truck. It was a miracle ng kaunting galos lang ang
natamo ko. I don't know what happen to her after that incident. Then, after 1 week, I was
surprised ng sumulpot sya sa harap ko and she told me that she can grant my 10wishes. Creepy?
Weird? Hilarious? name it, i can't explain.

"I was contented in my life until you came... Kala ko wala na akong mahihiling pa.."

"DEATH cannot do as apart. Coz I'll follow you even in your death. That's a promise."

"When you came, there's nothing more that I can wish coz you're presence granted a thousand
wish i could ask for."

CHAPTER 1

"Sa gwapo kong to, syempre, napasagot ko si Mimi. " oo na. mayabang na ako. lam ko. haha.

"yabang mo pre." oha! may batok epek pa tong si Kyle, bestfriend ko. Gwapo din yan, mas gwapo
lang ako. lamang ng sampung balde.

"ay pusa!" nakakabigla naman yung kuting na dumaan sa harap ko. Nasa kalye nga pala kami, pauwi
na kami ni Kyle.

"anung pusa?"
"duling ka ba pre. may dumaang pusa.."
"wala naman ah. sira to."
"meron nga. ayun yung..." ituturo ko yung pusa kaso pag tingin ko sa direksyon na pinuntahan ng
pusa... "Shete pre! yung babae masasagasaan!"

tumakbo ako para iligtas ang isang babaeng nakita kong tumatawid na parang wala sa sarili.
Masasagasaan sya ng truck! anu ba yung driver?! bakit hindi sya tumtigil?!

"Ron! Anong gagawin mo?!"

"Miss!!!" tumingin sya sa akin at.... ngumiti?!

anong problema nito? masasagasaan na nakangiti pa rin. anla, ewan. "Tabi miss!" itinulak ko
sya...

*boooooooooooogsh!*

"ayyyyyy!yyyyy!!

"Yung lalaki nasagasaan ng truck!!!"

"Ron!!!"
"Dali! ambulansya! dalhin natin sya sa hospital!"

--------------------------------------------------

"nagigising na sya..."
"oo nga.. nagkakamalay na.."
"ron..."
"yes! buhay na ang mokong!"

hmm... ang ingay ng mga to..."aghh.. saan ako? sino kayo?? bakit ang papangit nyo?"
"sira ka! pasalamat ka nasa hospital ka kung hindi babatukan kita eh!"
"O kyle. kaw pala yan. kaya pala ang panget. "
"dapat hindi dito bagsak mo sa hospital eh, dapat sa mental."
"to naman. hindi mabiro."
"ron..."waa.. si Mimi.<3"ayus ka lang babes?"
"fine na fine ako babes. Dyan na ang angel ko ih. mwuah!"
"teka nga.. wag muna kayo mag-smoochies dyan na magsyota."epal naman tong si kyle eh.
"at bakit asungot?"
"gusto ko lang itanong... ano bang meron yang kukote mo at bigla ka na lang tumawid sa
kalsada?! nag-su-suicide ka ba? sana sinabi mo agad, para natulungan kita, marami akong
lason sa bahay. libre lang."
"babes. kuha lang kita ng maiinom ha."
"sure" pagkalabas ni Mimi...
"Kyle.. hindi ako nag-su-suicide no. iyo na yung lason mo. pakabusog ka dun."
"eh bakit ka nga bigla biglang natawid? at truck pa ang pinili mo!"
"may babae kasi akong nakitang tumatawid na parang wala sa sarili eh anlapit na nung truck sa
kanya kaya ayun sinagip ko..."
"babae? sinong babae? Kyle. naka-drugs ka ba? la naman babae dun sa kalsada nung tumawid ka
eh. wala ka namang sinagip eh..."
"pre. meron!"
"adik ka ba?"
"sira! hindi! meron talaga."
"hindi ka pala dapat ginugutom pre. sumasama ang tama mo."

???what's happening? bakit hindi nakita ni Kyle yung girl? bulag na ba si Kyle? nung una,
yung pusa ang hindi nakita tapos yung babae... teka...adik ba ako?... hindi naman eh.nakita ko
ang nakita ko!

CHAPTER 2

haay... after 3days, makakalabas na din ako dito sa mental este hospital. nagtataka ba kayo
kung bakit ang bilis? na nasagasaan na ako ng truck, 3days lang ako sa hospital? aba, ewan..
nagtataka nga din ako eh. Galos lang natamo ko. grabeh, anweird!

"oh yan pare.. nabayaran na ng mom mo ang bills. taralets na, multuhin ka pa dyan."
pang-asar din tong si Kyle. simula ng sabihin ko yung about sa girl na sinagip ko, inaasar na
ako nito na mumu daw yun. minumulto na daw ako kasi masyado na daw akong makasalanan. "heh!
tantanan mo nga ako."

*toinks!*

"woah naman. wala namang batuhan pre."

"lumabas ka na nga. susunod na lang ako."
"sure ka? hindi ka matatakot? baka dalawin ka nung mumu?"
"lumayas ka na nga.."
"haha. lalabas na nga, baka ibato mo pa sa akin yang kama! babuush!" at nag-dissappear na
rin ang mokong. (@,@)

"salamat..."

sino yun?!!! waaa.. mumu!!! lalabas na ako!!!

--------------------------------------------------

"oh.. napano ka?"

"wala. tara na." waa.. sino yung nagsalita..

--------------------------------------------------

one week later...

pagka-balik ko sa school, syempre pinagakaguluhan ako ng worried fans ko.

"hey babes... pede tomorrow na lang, hindi ako pede ngayon eh."
"oh.. is that so.. hatid na lang kita sa inyo..."
"wag na babes... thanks na lang. sige, i gotta go. bye! mwuah!"
"babes..."wala na. umalis na. pano ba yan, hindi kami tuloy ni babes ngayon, wala tuloy ako
magagawa. ayoko pa umuwi. boring sa bahay.. makapaglakad-lakad nga muna....

*boogsh!*

"ay sorry..." bakit ako ang nagsorry? hindi naman ako ang nakabunggo? teka... malingon nga...

"okie lang yun."??

teka... teka... teka... ito yung girl na iniligtas ko!!! "ikaw?!"

"ako si Sachiko, at your service!" sumaludo pa sya at nagwink pa! anung at your service? ano?
ano? ano?
"..."
"huh.. no comment? :-[uy. talk to me."
"sino ka ba?"
"ay... didn't i tell you, my name is Sachiko. S-A-C-H-I-K-O."
"i know, i know. you told me. pero, di ba ikaw yung girl na sinagip ko dun sa truck accident?"
"Tumpak! at dahil dun, I'll grant your 10wishes!" ano daw? wishes? ano sya genie? baliw ba to?
"wishes?"
"hindi mo alam ibig sabihin non? ok, fine.. tagalog for kahilingan." grr.. kung hindi lang to
babae, sasapakin ko na to eh.
"miss.. alam ko. pero, anggulo mo kasi.."
"ako? magulo? maayus naman buhok ko ah.." arggh!! jusmiyo! someone help. abnormal kausap ko.
"ewan ko sa iyo." tumalikod na ako sa babae at lalakad na palayo ng higitin nya kamay ko"wait
lang..."hinarap ko ulit sya at huminga ng malalim at sabing, "miss. alam mo kasi. i don't know
you. and i find you weird."
"hmm.. let me explain kasi.."
"explain what?" ah-ah. anggulo.
"mabuti pa, tara dun sa starbucks, dun ko e-explain ang dapat i-explain. libre mo ako ah." at
hinila ako nitong babaeng to sa starbucks.. ilibre ko daw sya? close kami?

--------------------------------------------------------------------
CHAPTER 3

"Gusto ko nito... nito... nito... nito... nito... at... nito.. ito pa... tsaka to..."

"ano pa po ma'am?"tanong ng waiter.

"yung lang naman. "Nang-aasar ba to? LANG?! :oeh parang lahat na ata ng nasa menu, inorder
nito.
"kayo po sir?"water!! water na lang!!
"Just coffee shake."
"ok sir."

-------------------------------------------------

"Andaming cake nan ah, hindi ka kaya magka-diabetese nan?"

sumubo siya. Nakangiti sya habang subo ang tinidor. ANKYUT. pwe!! pwe!! katakyut kamo.
"hindi. eh ikaw?"
"anong ako?"
"hindi ka kaya magka-ulcer nan? Shake lang yan ih.. "
"hindi. nakakawalang gana ka kasi. Anyways, explain yourself."
"hmm.. sige.."sumubo ulit siya, "akosh shi Sashiko.. yyum, yyyum.. Shapoxx..."
ano daw?"teka, teka. ubusin mo nga muna yang laman ng bibig mo."
pagkatapos nyang ngumuya, "fine. Oh. As I was saying, ako nga si Sachiko."
"oo. alam ko. Kanina mo pa sinasabi."
"Anla. Epal naman ihh. Patapos muna kasi."
"fine. fine."
"ako si Sachiko"nanaman."Niligtas mo ako noon sa truck accident at dahil doon, bilang
pasasalamat. I'll grant your 10wishes."pinakita nya pa sa akin ang 10 daliri nya. para namang
hindi ko alam kung ilan ang sampo.
"ano ka genie? sira."
" ::)hmm... Basta. I'll grant your wishes."
pinagloloko ata ako nito eh, "alam mo.. nahihibang ka na.. ilang araw ka bang hindi
nakakakain?"
"I'm telling you the truth."nag-pout sya.
"ganon? ge nga, I wish na maging palaka ka this instance."
She glared at me..."oh? ano na. tamo, hindi ka naging palaka."
"Hindi naman yun pede eh."
"then you said it. hindi nga totoo."
"i said, hindi pede. bingi."aba't!
"magwish ka naman kasi ng matino." sige na nga, pagbigyan na tong babaeng to.
"Sige, I wish na matuloy kami ni babes mamaya." ngumiti sya tapos lumapit sa mukha ko at
hinalikan ang noo ko, "As you wish..."woah! para san yun?!

??tenenen. tenenen.??
Si mimi tumatawag..
"hi babes! napatawag ka?"
"uh.. hello babes.. still free? pede na ako mamaya."
"really?!! cool! Let's have dinner tonight. I'll pick you up, 7pm."
"sure babes. sige, Bye! mwuah!"
"bye babes." end of call. I look at Sachiko at kumakain siya, pangatlong plato na ang nasaid.
hmm.. is that coincidence? o... Nagrant nita ngang talaga ang wish ko?? "Hoy babae.."
"It's SAchiko. not babae."
"Whatever. Kaw ba talaga may gawa non?"
"You wished for it. I grant it."
"woah. You're for real."
"Told you so.. Now, 9 wishes na lang..."
"Sige.. I wish.."
"HEP!" tinapat nya right hand nya sa mukha ko"Enough. bawal na."
"oh! kala ko ba 10 wishes? eh bat bawal na?"
"Rules."
"rules? may ganon?"
"There's always a rule. Exceptions. Limitations."
"Andaya naman."
"Sadyang ganon... I'll explain the rules.."she started explaining...

"Rule #1: No Wishing na involve si SACHIKO.

Rule #2: Bawal magwish for additional wishes.
Rule #3: Bawal iwish na mabuhay ang namatay na.
Rule #4: Bawal magwish ng powers.
Rule #5: Making someone fall inlove is a NO-NO!
Rule #6: You can only wish once at a time.

That's all.?"
"eh pano pag naubos ang 10wishes ko, what will happen?"
"Secret. Saka mo malalaman pag naubos na."she smiled pero.. ewan, imagination ko ata nung
mapansin ko na parang malungkot yung mata nya ng sinabi nya yun. ewan. "speaking of naubos,
Tapos na ako kumain."
tiningnan ko ang lamesa and all the foods and beverage na inorder nya.. , SAID!!! Antakaw!!
Hindi pa nga ako nangangalhati sa Shake ko!
"Well. yan ha. ok na? Ge, alis na ako! Bye! thanks sa libre! sa uulitin! "WHAT?!
"wa.." wala na, nakalabas na. Iwan ba naman ako? Teka... Xanggala yun ah, ginawa akong taga-
bayad ng inorder! eh nako.. niloloko naman ata ako non eh, pano ako mag-wi-wish sa kanya kung
hindi ko alam kung saan sya matatagpuan.

---------------------------------------------------

At 7pm, sinundo ko si Mimi sa house nya at nagdinner kami sa isang class restaurant. Actually,
hindi ko mahal si Mimi, crush lang. Wala lang, trip ko lang ligawan, at yun nga, 2days pa
lang ako nanliligaw, kame na agad. babae nga naman. walang kahirap-hirap ai.

Well, sa dinner namen, we talk a lot of things pero syempre I didn't tell her about Sachiko.
She'll find it weird, weird naman talaga. Pero sa totoo lang, kanina pa ginugulo ng Sachiko na
yun ang utak ko, pano naman kasi bigla-biglang nang-iiwan sa ere. Nakabitin tuloy ako.

After our dinner, inuwi ko na si Mimi sa bahay nya. Then sumakay na ako sa kotse ko.. yep,
kahit 4thyear highschool pa lang ako, I have a car na. Ganan talaga pag mayaman. Sarap ng
buhay.

On my way home...

"Ay pusang gala!" pusa nga, bigla na lang tumatawid buti nakapreno ako kung nagkataon baka
makulong pa ako sa salang pagpatay sa pusa.

Ewan ko sa sarili ko pero bigla akong bumaba ng kotse ko at chi-neck ko yung pusa...

...

Wait! kung hindi ako nagkakamali, eto yung pusa na tumawid non sa kalsada!!! There's the bell
bracelet sa paa niya, I remember that! Kinuha ko yung pusa, "You're that dumb cat."

Nang dadalhin ko na siya sa loob ng kotse ko biglang tumalon yung pusa sa pagkakahawak ko at
tumakbo palayo.. "Takasan ba naman ako? "

---------------------------------------------------
CHAPTER 4

"Nyahahaha! Pare, high na high ka ah! Ano namang kalokohan yan?!"

"naman Kyle... Alam ko ang weird ng kwento ko kaya nga sa iyo ko kinukwento kasi alam kong
gifted child lang ang makakaintindi dito sa kwento kong to."
"Gifted?! weh... lalong nagiging mukha ka tuloy adik nan sa paningin ko Ron. "
"Seriously pare, totoo sya. hindi ako nagda-drugs promise, mamatay ka man. i swear."
"teka.. bakit naman ako... "
"pare, believe me naman kasi."
"teka.. yung sachiko kamo.. yung niligtas mo kuno.. nakita mo and she said she can grant your
10wishes and your 1stwish was really granted kamo?"
"yep. tama."
"fine. fine."
"naniniwala ka na?"
"hindi. eto piso."
" piso? ano gagawin ko dito?"
"pambili mo ng kausap."

*plakk!*

"arouch!! ibato ba naman sa akin yung piso."

"sira ka. "
"easy ron. baka kasi nababaliw ka na.. baka naapektuhan yang utak mo nung sa truck accident..."

*wapakk!*

"ouch!! namumuro ka na ha!!! sapakin ba naman ako"

"eh g.go ka eh. hindi ako baliw."
"malay mo. patingin ka sa doctor. sya, sya. uwi na ako ron. punta kang bahay bukas ha."
"sige sige."
"patingin mo na utak mo ha!! "sabay takbo palayo.

"Ipatingin mo din utak mo! mukhang malala na yang deprensya mo!!!!"pahabol sigaw ko.

hmm... tama nga kaya si Kyle? naapektuhan nga kaya utak ko?

pwe... ano ba yan.. hindi dapat ako nagpapaapekto sa mga pinagsasabi nung mokong na yun..
malala na yun eh.

--------------------------------------------------

"Break na tayo Ron."

"Uh.. ok. sure."

*slap!*

ouch..."Sure lang? Ganun ganun lang???"

"Eh... di ba gusto mo makipag-break?"

"ewan ko sa iyo!!"

*slap!*

tumakbo si Mimi palayo.. aray... sakit ng pisngi ko... magkabila...

"Striiiiiikeeee Two!!!! last one na lang and your OUT!"

"Ay multong kabayo!!"

*slap!*

"aray!"
"Strike three! your OUT!!! out! out!"
"masakit yun ah! bakit ka ba nanampal??!!"
"Mean ka kasi! Bad, bad ,bad! Buti nga sa iyo!"

"aba.. aba... Kukutusan kita dyan eh!"

"eh gawin mo!! your so bad!! ambad-bad talaga!"
tong kutong lupang to.. aba't..."Alam mo ikaw..."
"ano?"
ano nga ba? aghhh... "Ewan!!! Waaaa... Masisiraan na ako sa iyo!! ano ka ba?? multo? Alien?
Genie? Kabute? Mangkukulam? halimaw? Spirit? aswang? ano?!!!"
"tao ako." :l
"tao? Eh kung tao ka, bakit.... may powers ka?ano ka power ranger?"
"hindi. tao sabi ako. hindi ko alam kung bakit may powers ako."
"anong hindi mo alam?!~!!!"
"i don't know." :l
"You don't know?! Ako ba'y pinagloloko mo na ha?!!!"
"...." waa... bakit nanunubig ang mata nya....
"te.. teka..."

"huwaaaaa...."
--->extras on the scene:<----

"Guys... Si ron yun diba? Sinong kasama non?"

"oo nga. sino nga kaya? ankyut oh, kaso... bakit umiiyak?"
"baka piniiyak ni ron.. lam mo na.. campus playboy diba?"
"oo nga... kawawa naman yung girl..."
"Tsk. ansama talaga nan si ron."
"campus playboy nga ihh."
-->exit ng extras<----

huwaaatttt??!!! sumasama ako dito ah! Tiningnan ko si Sachiko... aggh!! seesh!! hinawakan ko
siya at hinila palayo sa mga tao, nagmukha tuloy akong bully. eh-eh!

nagpunta kami sa likod ng school building ko, buti walang mga estudyante. awasan na, buti na
lang. hinarap ko siya, bigla niyang inalis ang kamay niya sa pagkakahawak ko at inilagay sa may
tapat ng mata niya.
"huwaaa..."aggh! parang bata!
"Ano ka ba, tumahan ka na nga!"
"huwaaa!!!!!!"teteng! lalo pang lumakas ang iyak nito! pano ko ba to patatahanin??

"i wish tumahan ka na!!!!"

"huwaaaaa!!!!!"
shete! bawal nga pala pag involve si Sachiko. shete! bwisit! "Tahan na. Eto panyo."inabot ko
anf panyo ko pero tinabig nya lang at nagpatuloy sa pag-iyak.
"ano bang gagawin ko sa iyo? waa.."masisiraan ako nito, ba't ba ayaw nitong tumahan?
"teka.. dyan ka lang ha... babalik ako.." may naisip na ako. tumakbo ako palabas ng school at
pumunta sa isang manong na nagtitinda ng cotton candy.
"manong isa nga po."

"eto oh."

"salamat po."pagkabayad, tumakbo agad ako pabalik baka kasi nagwawala na yung Sachiko na yun
doon.

"huwaaaa..."haay... hindi pa rin natigil. ngayon naman nakaupo siya at nakaub-ob sa tuhod niya
habang nakaiyak. nilapatin ko...
"tahan na. may bigay ako sa iyo."

"ayoko sa iyo! "hindi man lang inangat ang mukha.

"sachiko..."ipinatong ko ang right hand ko sa may ulo niya.
"Noli me tangere!" ano daw?
"What?!"
"noli me tangere!! noli me tangere!!! touch me not!!!! "
"aah... haay... sorry na kung ano man nagawa ko... tahan na oh.. tingnan mo, may cotton candy
akong binili para lang sa iyo.." as expected, bigla niyang inangat ang mukha niya at aktong
hahalbutin ang cotton candy sa pagkakahawak ko pero dahil inaasahan ko ang reaksyon niya agad
akong tumayo at nilayo ang cotton candy bago niya maabot.
"akin na! akin na!!"
"woops" haha! nakakatuwa naman siya oh, para talagang bata.

....

huh?
bakit tumigil siya sa pag-abot?
"..."tumingin siya sa mata ko habang kagat niya ang labi niya... waaa... iiyak na naman ba
siya?
"eto,eto, eto oh.. binibiro ka lang..." bago pa to ngumawa ulit inabot ko na agad yung cotton
candy at agad naman niyang hinalbot.

"thennkkkkyuu."ngumiti siya, medyo basa pa ang mata niya at ang pisngi niya pero ang....
k...y...u...t...

"pasyal mo naman ako..."

"ha?"
"pretty pleasshh??"

---------------------------------------------------

ano pa ba magagawa ko? tutal, tapos na ang klase ko, dinala ko siya sa isang playground malapit
sa school.
umupo kami sa swing na magkatabi. Tahimik siyang kumakain ng cotton candy. kakatuwa siyang
pagmasdan, parang isang batang tuwang-tuwa sa pagkain ng cotton candy.

maya-maya umimik siya....

"anggaling, pano mo nalaman na cotton candy and makakapagpatahan sa aken?"

"ah.. eh..." pano nga ba? "ano kasi... tanda ko nung last meeting natin, you ordered so many
cakes and napansin ko enjoy na enjoy ka sa pagkain mo nun. so i came to the conclusion na you
like sweets kaya ng maalala kong may nagtitindang cotton candy sa labas ng school, ayun, bumili
ako, nagbabakasakaling yun ang makakapagpatahan sa iyo."
ngumiti siya, isang matamis na ngiti, "Ang galing mo. I really do love sweets."
"hehe. syempre, magaling talaga ako at gwapo. pero teka nga, bakit ka ba biglang umiyak? ano
ba ginawa ko sa iyo?"

"you shouted at me. I always get teary-eyed when someone shoutsat me. "nakayuko sya non ng
sinasabi nya yun habang kinukurot kurot nya yung cotton candy na hawak nya. i felt guilty
tuloy.
"oh... sorry about that... kasi naman ikaw.. you're confusing me.."
"confusing you?"
"yep."
"how?"
"hmm.. kasi.. i'm getting confused on what you really are.."
"di ba i told you tao ako?"
"hehe.. kaso nga parang hindi... you're more like a genie kasi di ba you said you can grant my
wishes.. eh, hindi naman nakakagrant ng wishes ang normal human eh.."
"no. dyan ka nagkakamali. I'm no genie. And ang tao, they can really grant people's wish."
"well.. maybe your saying that the wish their granting does not include powers... hindi katulad
mo, biglang tumawag si Mimi nung magwish ako. that doesnt seems to be a coincidence eh... you
have a power.. you did that.."

"hmm.. ewan ko.. naguguluhan din ako.. basta, i believe na i'm a human. i'm not sure why and
how i can grant your wishes."

"baka nga kasi genie ka, hindi mo nga lang alam."

"hindi nga eh."

"ok. fine. hindi na ako makikipagtalo. umiyak ka pa dyan eh. "

"hmp."

"hehe.. ge na, i believe na tao ka." ano pa ba magagawa? sa kulit nito, mas mabuti pang
maniwala na lang ako kahit hindi. "teka nga... bakit ka nga pala biglang sumulpot sa school ko
kanina?"

"ahmm... la lang... Awas na kasi kame eh.. kaya ayun naisip kong pumunta sa school mo..."

"pumapasok ka pala..."

"isn't it obvious? naka-uniform nga ako eh."

"sorry naman. eh anung grade ka na ba?"

"... "

"What?!" bakit ganto to makatingin?

"highschool na ako. hindi ako elementary. 4th year na ako." :l

"para ka kasing grade school.. hehe. peace tayo dyan. "

"ahmfff... bili mo muna ulit ako ng cotton candy.."

"waa... wala na si manong. next time na lang ulit."

"ahmff... sige na nga, basta next time ah."

"sure"

"yay! sabi ko na nga eh, mabait ka."

"ako pa."

"kahit panget... "

"mas panget ka"

"hindi kaya.. hehe. friends na tayo ah?"inilahad nya and right hand nya at syempre inabot ko.
we shake hands.

"friends." it wouldn't hurt naman di ba?

she smiled, that sweet smile then tumayo siya, "ba-bye na!" sabay takbo palayo.
"te..."teka lang. tinakbuhan na naman ako.

=========================================?‹
CHAPTER 5

"Hui Ron, ang lalim naman ata ng iniisip mo ah. May prob ka ba? Baka matulungan kita?"
"Wala"
"Asa pa. Ano nga yon?"
"Wala nga eh."
"Weh naman."
"Sige. Sagutin mo tanong ko, ang uod ba, inuuod din pag namatay?"

*WAPAKKK!*

"aray ko! Manapak ba naman."

"sira ka kasi! ano nga kasing iniisip mo?"
"Ayun nga ang kanina ko pang iniisip, porke't di mo lang nasagot nananapak ka na."
"Lokohin mo lelang mo. Nga pala, napa-check up mo na ba yang utak mo?"

*BOOGSH!*

binato ko ang unan ni Kyle sa kanya pero nakailag. Nandito ako ngayon sa kwarto ni Kyle,
tinatamad kaming mag-gala ehh. Init kasi.
"haha! joke lang!"
"Joke mo mukha mo. Hindi ako baliw, totoo talaga si Sachiko."
"ikaw ha. na-o-obssess ka na dyan sa SAchiko na yan ha."
"hindi no! ayaw mo lang kasi maniwala. Totoo naman talaga sya."
"oo na. Sa imahinasyon mo."
"Mali ka dyan. Kahapon nagpunta si Sachiko sa school at may mga nakakita sa kanya pare."
kinuwento ko kay Kyle ang lahat ng pangyayari kahapon at mukha namang MEDYO naniniwala na kasi
nga may testigo na ako pero ang sabi niya sa akin, hangga't hindi niya pa daw nakikita si
Sachiko ay hindi pa rin siya lubos na maniniwala. Naman oh.

---------------------------------------------------

Nagdecide kami ni Kyle na magpuntang mall at mag-time zone. Batong-bato na kasi kami ni Kyle.
Pano parehong 'single'.

Sa timezone, habang nag-a-arcade ay pinaguusapan pa rin namen si Sachiko.

"Dapat kasi sa susunod kunin mo number at address para pag mag-wi-wish ka mako-contact mo."
"Eh lagi nga akong tinatakbuhan."
"Tanungin mo agad."
"nawawala lagi sa isip ko eh."
"wala ka naman atang isip eh. Yikes! andya mo ah!"natalo ko si Kyle sa larong nilalaro naman sa
arcade.
"madaya ba yun."
"oo. basta pag nananalo ka. madaya ka."
"bulok ka lang."
"aba't. minamaliit mo ata ako ah."
"maliit ka naman talaga ah. mas matangkad kaya ako sa iyo ng 1 inches."
"parang one inches lang. magtatakong ako para mas matangkad na ako sa yo next time."
"bading!"
"joke lang. kagwapo ko para sa bading. pustahan tayo. sinoman matalo sa next game ay
magiging slave for 1week."
"what?! "
"haha. wala lang. para may thrill. ano game ka?"
"ge ba."

naglaro kame...

"Shete! Matatalo pa ata ako!"

"haha! Ilang tiranan ka na lang! Be ready to be my slave!! haha."
"Shete! aggh. Wish man lang magkahimala at manalo ako dito, ayoko maging slave ni Kyle!"

*MWUAH!*

waa. biglang may nag-kiss sa noo ko.

"As you wish."

".. sa.. Sachiko... "

Machine: "YOU WIN!"

napatingin ako sa screen..."Ha? Pano nangyari yun?"

"You wished for it."
"Ha? Teka? Hindi. Hindi ko yun winish sa iyo. Wag mong i-count yun."
"no can do. Counted na yun. you said the magic word eh."
"What? Andaya."
"Pare... "tiningnan ko si Kyle, tulalado kay SAchiko.
"Ano?"
"Siya ba si Sachiko?"patay. Tinamaan ata si Kyle.
"Yep. Ako si Sachiko. How'd yah know my name?"
"sinabi ko."
"Hi. I'm Kyle Garcia, bestfriend niya. Nice to meet you."
"Hi Kyle. Nice meeting you too."
shake hands pa tong dalwang to oh. Tong si Kyle, naporma na agad.

----------------------------------------------------

pumunta kami sa max para mag-dinner. it was 6pm na.

"Woah. You're real. Kala ko niloloko lang ako ni Ron."
"Sinong Ron?" WHAT?! hindi niya ako kilala?
"Ako. Hindi mo alam pangalan ko?"
"Uhmm... ngayon ko lang nalaman name mo ihh."
"What?! ayus ka din ah. Nakapagpalibre, nakapang-inis, nagsabi ng kung anu-ano at umiyak ka na
na sa akin at lahat, hindi mo pa pala alam ang pangalan ko."
"Hindi mo naman sinasabi ih."
"Hindi mo naman tinatanong eh."
"Nakalimutan kong itanong."
"Teka SAchiko... May boyfriend ka na ba?"grabeh to si Kyle. May balak pa ata.
"Boyfriend? ahmmm.....
OO."

W-H-A-T?!!!!

----------------------------------------------------------------

CHAPTER 6

[color=blueWhat?! May boyfriend ka na?!"

"OO nga?!"
"Yah. I have a boyfriend."
"Sino?!"
"Si Ron."
"ANO SI RON---AKO?!"
"yep. Si Ron, ikaw. Ang bibingi niyo naman eh."
"Pero panong...?"
"Kahapon ah... Napaka mo... We agreed di ba?"
"HUH??..."Wait! Suskupo naman eh! "Yah! I remember... Yah, boy.............FRIEND mo nga ako."
"Good you remember."
"Ron?! Ano? WAla ka man lang sinabi?"
"Sira! She meant boy then friend. Boyfriend as in lalaking kaibigan."
"Oh! Pwew kala ko..."
"Huh? You thought what? Isn't that what boyfriend means?"
"Oh... no, no Sachiko. Yah, yun nga meaning nun..."
"Sachiko...He was asking if you have a boyfriend and the boyfriend he meant is yung something
with malice. Boyfriend as in syota."
"Yah. That's what I meant. so, do you have one?"
"oh... Nope, I don't have."
"Cool!" seesh! May balak pa ata.
"Why?" hindi ba obvious?! Nagbabalak yang si Kyle. Inosenteng-inosente pa ngang talaga tong si
Sachiko ai.
"Oh nothing. Just asking."
I whispered, "nothing mo mukha mo."
"Ano kamo?"
"Wala. Sabi ko may parada ng mga bingi bukas. Invited ka daw."
"Well thank you sa invitation mo."*sarcasm*
"My pleasure."
"Really?! My parades of deaf tomorrow? But why?"
"Ai susmiyo. Sa makalawa may parada naman ng mga uto-uto."
"Really? Andame namang parades."
"Susme. OO! aatend ka."
"Sira ka talaga Ron. Don't believe her Sachiko."
"Oh. sayang naman."
"haay... Anyways, Sachiko... where do you live ba? Bigla-bigla ka na lang kasing sumusulpot,
para kang kabute."
"Address ko? Sa barangay di matagpuan. hehe. joke! sa St. Claire 107."
Dumating na yung order namen at nagsimula na kameng kumaen.

---------------------------------------------------

After we ate...

"oops. Gotta go. Thanks for the dinner. see yah!"

"Sa..."ndali. Sige. Tsupi na. Nag-dissapear ka nanaman agad.
"waaa... Umalis na ang princess ko."
"Yikes! Princess ka dyan! More like a witch! "
"kung witch sya, sya na ang pinakamagandang witch at sa tingin ko nakulam nya ang puso ko. O my
Sachiko, wherefore art thou Sachiko?"

*WAPAKK!*

"Arouch! sapakin ba naman."

" Ang corny mo ha! may pa romeo and juliet epek ka pa dyan."
" Sadyang ganun. Ika nga nila, pag inlove nagiging baduy pero sweet. Grabeh. love at first
sight ako Ron. She's the most beautiful creature I've ever met."
"Pare, eh ganan din sinabi mo nung na-inlove ka kay..."
"... '_' " tumingin sya ng diretso sa akin. Emotionless. Hindi ko na tinuloy sinasabi ko.

"I'm sorry..."

....

Silence....

"Pare! Ilakad mo ako sa prinsesa ko! " biglang naging cheerful uli ang mood ni Kyle. Lakas
talaga ng tama.
"Whatever"
"Pare naman oh. Please? Please? Bigay ko sa iyo half ng allowance ko ngayong month, tulungan mo
lang ako kay princesesa Sachiko."
"Sounds great! DEAL!"
*murmur*"Mukha talagang pera. ang yaman-yaman naman."
"Anong binubulong-bulong mo?"
"Wala sabi ko ang gwapo-gwapo mo Ron. I love you. pa-kiss nga!"
"yucks ka Kyle! ambading mo!! lumayo ka nga sa akin."
"haha! hindi naman mabiro!"

--------------------------------------------------

Umuwi na kame.
I was in my room...
??? ?

Turn around,
Turn around and fix your eye in my direction
So there is a connection.
Now I can't speak,
I can't make a sound to somehow capture your attention
I'm staring at perfection.

Take a look at me so you can see

How beautiful you are...?

????

From: +639123456789
Message: Hi! I'm going bck home.
I miss u. =(

huh? sino yun? Uuwi daw sya? sino sya? Anggara pa ng number.

To: +639123456789
Message: Oh. May I know hu u r?
---Send---

???
Turn around,
Turn around and fix your eye in my direction
So there is a connection.
Now I--
????

From: +639123456789
Message: Oh. Don't be lyk dat. I know u kow me.‹
U juz don't recognize my #. Well. Jaz w8
4 me 2 cum home and u'l know hu I am.
Miss u badly.

huh? sino baga sya? pa-mysterious epek pa ai.

To: +639123456789
Message: Hu r u ba? Pls Tell me.
---Send---

I've waited for 2 hours. No reply. I tried to call. No one answered. Sino naman kaya yun?

"kring.. kring.." tunog ng bell? "kring... kring.." san yun? hmm... Ah! Sa labas ng bintana?
binuksan ko ang bintana at nakita ko yung kuting ulit na iyon na nasa sangay ng puno na kalapit
ng kwarto ko.

"Ming ming.." tinawag ko yung pusa. Lumapit ito. Hinimas-himas ko at naglalambing naman yung
kuting at nagpu-purr pa sya.

"Ikaw ha. Sinusundan mo ako."

"Purrr..."
"Crush mo siguro ako noh? hehe." ambaliw ko ai.
"purrrr..."
"hmm.. gusto mo, dito ka na lang? aalagaan kita."‹

"Woah!" Biglang tumalon yung pusa at bumalik sa puno tapos bumaba at tumakbo palayo. Ba't
parang lagi akong tinatakbuhan nung pusang yun? that cat reminds me of someone. Sino kaya amo
nun?

---------------------------------------------------------------?

CHAPTER 7
"Hey cheer up will ya! babalik pa naman ako eh."
"Kahit na. Iiwan mo pa din ako. 5years yun."
"Hmmm... I'm gonna miss you so much."
"gonna miss you too. very is not enough."
"I love you.." what?! "my little brother." oh.. little brother? as always.

"i want to tell something to you..."

"hmm? what is it?"
"matagal ko na tong gustong sabihin... I.."
"You?" Shet! tutuloy ko pa ba sasabihin ko as kanya?! Aghh. It's now or never...
"Listen.. I.. I... I... lo...ve...

Chocolates..." and i ended up with 'never'...

" .. hahaa!!! ikaw ha!! luko ka talaga!! haha,. sure. i wont forget to send chocolates. kaw pa
malakas ka sa akin eh."
"Thanks... "
"Naman ihh.. sad ka nanaman. Smile ka na oh. babalik naman ako ih. it's a promise."
"Mag-iingat ka dun ha. Wag mong pababayaan sarili mo.Pag may nanakit sa iyo dun, sabihin mo
lang ha at ipapasalvage ko. promise!"
"hahaha! sira ka talaga! haha. i'm gonna miss you and your kakulitan talaga."

---------------------------------------------------------------

?.?.?.?.?.

Turn Around
Turn Around and fix your eye in my direction
So there is a connection
I can't speak
I can't make a sound to somehow capture your attention
I'm staring at perfection
Take a look at me so you can see
How beautiful you are
You call me a stranger
You say I'm a danger
But all these thoughts are leaving you tonight
I'm broke and abandoned
You are an angel
Making all my dreams come true tonight
I'm confident
But I can't pretend I wasn't terrified to meet you
I knew you could see right through me
I saw my life flash right before my very eyes
And I knew just what we'd turn into
I was hopeing that you could see
Take a look at me so you can see
You call me a stranger
You say I'm a danger
But all these thoughts are leaving you tonight
I'm broke and abandoned
You are an angel
Making all my dreams come true tonight
You are an angel
Making all my dreams come true tonight
Take a look at me so you can see
How beautiful you are
Your beauty seems so far away
I'd have to write a thousand songs to make you comprehend how beautiful you are
I know that I can't make you stay
But I would give my final breathe to make you understand how beautiful you are
Understand how beautiful you are
You call me a stranger
You say I'm a danger
But all these thoughts are leaving you tonight
I'm broke and abandoned
You are an angel
Making all my dreams come true tonight
You call me a stranger
You say I'm a danger
You call me a stranger
HOY MR. RON ESGUIERRA!!!! GUMISING KA NA! PAPASOK KA PA!

???

"aray kupo! basag tutuli ko." haha. yun yung alarm clock ko. haha. oo, alarm tone ko yun. haha.
anweird ko noh? eh nakakaantok yung song na yun. haha. kaya nga nagigising lang ako dun sa last
part ng alarm tone ko, yung recorded voice ni....

Stephanie...

yah. Si Stephanie.. yung kababata ko na mahal na mahal ko.. Sya ang nagrecord nun nung mga bata
pa kami, sabi nya kasi sa akin para magising ako, irerecord nya daw ang isang nakakapananggal
tutuling reminder.

shet. i miss her.

i just dreamnt of her. of us. of our past. of our last day with each other. i super miss her.
sya lang ang babaeng minahal ko sa kabila ng mga naging girlfriends ko.

...teka...

Holy banana!!! shet!!! bat ngayon ko lang ba yun naisip?!!! Hindi kaya... si Stephanie yung
mystery number na yun?!!! hindi nga kaya?!!! shet!! sya nga ata!!! the text said, uuwi sya?!!
then, it really must be her. wala na akong iba pang kakikilalang nasa ibang bansa except my
relatives pero syempre, hindi naman magmymystery epek pa yung mga yun. baka nga si Stephanie
yun!!pero bat parang napaaga ata ng one year? di ba next year pa ang pang-fifth year nya dun??

anla. ewan. basta, importante, makikita ko na sya ulit... teka.. kelan ba exact date?? mabuti
pa tawagan ko.

*ring..ring..

Sorry. The number you have dialed is either unattended or out of coverage area. please try your
call later.

i called again. ganun pa din. hmm.. mamaya na nga lang ulit.

-------------------------------------------------------------

"Si Stephanie?! Yung kababata mo? na kapitbahay mo? na mahal mo? na nasa New York? na miss na
miss mo na? ay nagtext sa iyo? with an unregistered number? na naguess mong sya nga yun at
sinabi nyang uuwi sya?" daming tanong ah.
"oo." kinuwento ko kasi sa kanya mga pangyayari. alam ni kyle na si Stephanie ay kababata ko at
alam nya ring may lihim na pagtingin ako kay Steph.
"wow! what a very long answer. Talsikan na laway ko sa mga pinagtatanong ko tapos 2letters lang
sinabi mo. grabeh!"
"bakit? madami naman yun ah? 2 letters yun and sabi nga nila, more than one is many."
"har-har."
"har lang. pag har-har ay dalwang tawa yun, madami yun."
"pilosopo!"

"Ron! girlfriend mo nag-aantay sa iyo sa labas." sabi ni Rommel, team-mate ko sa basketball.

Nasa gym kame, katatapos lang ng basketball practice. team captain nga pala ako. dagdag
charisma points. haha.
"sinong girlfriend???"
"oo nga Ron. sinong girlfriend? kala ko break na kayo ni Mimi?"
"break na nga. matagal na. hindi ko alam kung sino yun. wala akong girlfriend ngayon noh."
"oo nga. kaya nga. alam ko nga single lady ka eh."
"nagsalita ang hindi single lady."
"haha! parehas pala tayong bading!!! Ansaya!"
"Sira! ikaw lang! wag mo akong idamay sa kabadingan mo Kyle!"
"nyahaha. tara nga. lets see the looking nung girlfriend mo daw sa labas."

lumabas kami ni Kyle ng gym at sa may tabi ng ng pinto ng gym ay may babaeng nakasandal sa
pader , kamay ay nasa likod at magka-cross ang paa at nakatingin sa may ulap habang nililipad
ng hangin ang mahabang buhok...

ang ganda niya...

------------------------------------------------------------------
CHAPTER 8

"Sachiko?!"
Anak ng tinapa!! bakit nga ba hindi ko naisip agad na si Sachiko ang tinutukoy na girlfriend?
susme.
"Hi Kyle!"
"Hoy! anong ginagawa mo dito sa school ko?"
"Hello din Ron."
"Sagutin mo tanong ko."
"Wala lang."
"Yikes. Umuwi ka na."
"Ayaw."
"eh anong gagawin mo dito?"
"ewan ko."
"Gusto mo Sachiko ipasyal kita?"
"Sure!"
"Sige, kayo na lang. Uuwi na ako."
"Ahmffs. naman."
"Sige, enjoy na lang kayo. uuwi na ako."
bumulong ako kay Kyle. "yan. moment nyu na. Bestluck pare."
"Thanks Ron."
"anong pinagbubulungan nyu dyan?"
"wala naman. sige, bye."

-----------------------------------------------------------------

"ano kaya ginagawa nung dalwa?" nakauwi na ako, nakahiga ako ngayon sa kama ko at nag-iisip.
Iniisip kung ano na nangyayari kay Sachiko at Kyle. Sa tingin ko naman ay magkakasundo yung
dalawa, parehas na isip bata eh.

At natutuwa naman ako at nainlove na ulit si Kyle. Pero, para kasing maymali

....May mali... ano kaya? hindi ko matukoy...

----------------------------------------------------------------------------

kinabukasan sa school... halos mabaliw ako sa kapahidan ni Kyle. pano kasi kinuwento niya ang
buong pangyayari sa kanila ni Sachiko kahapon. Daig pa ni Kyle ang babae kung kiligin eh.

"Ron. I ask her kung pede ko siyang ligawan!" ambilis nito ah.
"Eh?! anong sabi?"
"Syempre! approve!"

....

"matanong nga kita Kyle, seryoso ka ba kay Sachiko o panakip butas lang sya sa iyo?"
"seryoso ako sa kanya pare. mahal ko talaga sya."
"good. move on ka na nga siguro." hindi na sya umimik. Move na nga kaya si Kyle? masakit ang
naging nakaraan ni Kyle kaya hindi ako makakapayag na masaktan ulit siya. Sana nga si Sachiko
na ang makakatulong sa kanya na kalimutan ang past nya.

---------------------------------------------------------------------

Sabado...
Naglalakad ako sa may plaza..

"Si sachiko?" natanong ko sa sarili ko ng makita ko si Saciko na nakaupo at nakatingin sa isang

aso. eye to eye sila. Pinagtitinginan siya at pinagtatawanan ng mga tao. Ang sira naman nitong
si Sachiko, makipagsukatan ba naman ng tingin sa aso. tsk!

nilapitan ko siya at inabot ang kamay niya, "tara na."

Nabigla siya at tumingala sa akin, "Ron? anong ginagawa mo dito?"
"Naglalakad at ikaw babae, anong ginagawa mo at nakikipagtitigan ka sa aso?!"
may biglang umepal..."nababaliw na yan. haha. " at nagtawanan na din yung ibang mga tao. nainis
ako. "ikaw ba tinatanong ko ha?! wag kang epal! at kayo! tapos na ang show. magsi-alis na
kayo!"

umalis na sila. pero naririnig ko yung iba na naiinis sa akin pero pake ko ba sa kanila.

hinarap ko si Sachiko, "oh ano?"

"Eh kasi tong aso, tinatahulan ako kanina." isisi ba naman sa aso. haay nako.

"gutom lang yan. halika nga, ikakain kita." hinila ko sya papunta sa isang resto.

-----------------------------------------------------------------------

SA isang resto...
umorder kami ng cakes... syempre, si Sachiko ang umorder ng mga yun... ako spaghetti lang.

pinagmasdan kong kumain si Sachiko.. nakakatuwa sya.. ang gana nyang kumain. hilig talaga sa
matamis. napatingin sya sa akin. tapos may iningunguso sya, hindi ko ma-gets. bigla syang
lumapit sa mukha ko, ang lapit ng mukha nya sa mukha ko and for a sec, my heart skipped a beat.
"may sauce near your lips." I can feel her breath, kahit kumain siya, still mabango pa rin ang
hininga niya. Pinunasan nya with her thumb yung amos ko sa mukha. Ang pula ng lips nya, ang
lapit nito sa lips ko, mga half an inch lang ang layo. Gusto kong halikan ang labi niya...

huh?! no! hindi. ano ba tong pinag-iisip ko.

"ayan. ok na. " hindi ko napansin nakabalik na pala siya sa upo nya.

--------------------------------------------------------

"wag mo na ulit ipamimigay yang cellphone ha."

"okie." ibinili ko ULIT ng cellphone itong si Sachiko.

*flashback*

lumabas na kami ng resto at naglakad lakad.

"SAchiko alam mo pag minsan iniisip ko kung kabute ka kasi palagi ka na lang biglang susulpot
sa harapan ko. May cellphone ka ba?"

no answer...

"Sachiko.. hui.. ano na... bakit h..." paglingon ko sa tabi ko wala na si SAchiko. tumigil
ako sa paglalakad at tumingin sa kaliwa.. wala.. sa kanan.. nope... at sa likod...

Ayun ang bruha!

Nakatayo si Sachiko sa harap ng isang bookstore. Mukhang may tinitingnan sa mga display books
sa salamin. Nilapitan ko siya.
"Sachiko..."hindi tumingin, "Sachiko?" no response pa din kaya tinapik ko siya sa balikat at
mukhang nabigla siya. Malalim siguro ang iniisip?

"oh Ron. anong ginagawa mo dito?"

"sira. magkasama kaya tayo."
"oo nga pala."
"bigla-bigla ka na lang nawawala eh."
"hehe. tara. lakad na ulit tayo." humawak siya sa may braso ko, nabigla ako at medyo nailang,
ambango niya. "tara. hindi na ako mawawala."
lumakad na kame.

"Sachiko. May cellphone ka ba?"

"ano yun?"
"hindi mo alam yun?!"
"itatanong ko ba kung alam ko. nakakain ba yun?" taga sang planeta ba tong babaeng to?
"Eto . Ganto ang cellphone." pinakita ko sa kanya cellphone ko.
"ahh,.... wala ako nan. "
"halika."
"saan tayo pupunta?"

"Smart wireless center??"

"yep."
"hindi ka pede dito."
"at bakit?"
"haay.. hindi ka talaga pede dito. Can't you read. Smart wireless Center. matatalino lang pede
dito."
"har-har. Funny."
"Wala naman si Bugs bunny."
"ha? ano?"
"Wala. ang sabi ko ang kyut mo."
"buti alam mo. "
*murmur*"Buti alam kong kyut kang alien."
"ano sabi mo?"
"wala. tara na sa loob."

sa loob...
"ano ba tong lugar na ito?"
"wag kang mag-alala nasa pilipinas pa rin tayo. bibili kita ng cellphone para madali kitang
macontact." binili ko sya ng N70.
"oh? anong gagawin ko dito?"
"gamitin mo yan. para macontact kita."

naglakad-lakad ulit kame. puro lakad noh? hehe. hindi ko dali kotse ko eh.

"sachiko paheram ng phone mo. ise-save ko number ko."

"anong phone?"
"yung cellphone na binili ko sayo kanina."
"ahh.."
"oh? asan na?"
"wala na."
"anong... wala na?!"
"ang engot naman eh.. Gone in english. Wala na. W-A-L-A na. Gets? o kelangan ko pa ng
dictionary para i-explain sayo?"
"teka... eh ba't nawala?"
"binigay ko dun sa katabi ko kanina."
"ha? bakit?"
"eh ayoko naman nun."
"ansira mo naman!"

*end of flashback*

at ayun na nga ang nangayari. binili ko ulit sya ng cellphone at pinagbilinang wag na ulit
ipamimigay. tinuruan ko pa siya kung pano gamitin yun. grabeh! para akong nagtuturo ng
pagsusulat sa isang 3yrs old. ang kulet! nakakasira ng ulo!

nandito kame ngayon sa may playground. nakaupo ulit sa swing.

pinagmasdan ko si Sachiko, nakatingin sya sa mga ulap at mukhang malalim ang iniisip. may
problema kaya siya? nung isang araw ganto din yung expression niya, blanko habang nakatingin sa
mga ulap.

"Sachiko..."
"hmm?" tumingin siya sa akin ng nakangiti.
"nanliligaw nga sa iyo si Kyle?"
"yep. "
"may gusto ka ba sa kanya?"
"hindi ko alam..."
"hindi mo alam? eh ano bang nararamdaman mo sa kanya?"
"hmm... pag kasama ko siya, magaan ang pakiramdam ko, masaya ako... tapos alam mo ba, hindi ko
alam kung bakit pero kahapon nung nagkalapit ang mukha namin, nagskip ng beat ang heart ko.
bakit kaya ganun? tapos last night, napanaginipan ko siya. Ang weird. bakit ganon?"
"hmm... may meaning yan Sachiko."
"ano?"
"malalaman mo din." Inlove ka din sa kanya...

nakakatuwa namn pero bakit parang... may... ano yun?

---------------------------------------------------------

tumayo bigla si Sachiko at hinalikan ang noo ko, "bye alis na ako."
tumakbo na siya palayo, "sachiko.."

*boogsh*

"oops. sorry." napaupo si sachiko. may nabangga siyang babae nung paalis na sya ng playground.
tumayo siya tapos tumakbo paalis agad.

Napatingin ako sa nabangga ni Sachiko...

"Ron...."

-----------------------------------------------------------------------?
CHAPTER 9

"Ron... "
OMG. yikes. Ambading. Shockings na lang.. eh eh. pang-girlush pa din eh. ano ba yan, nahahawa
na ako sa kabadingan ni Kyle.

"Stephaie?"

"I'm back Ron. " tumakbo siya palapit sa akin at niyakap ako.

"oh ano? bakit parang nabato ka dyan? hehe."

"is that really you Steph o nanaginip lang ako???"

kinurot ko ang pisngi ko, "Ouch!"

"Silly. I'm for real."
"I missed you so much, Steph."
"me too, Ron."

----------------------------------------------------------

Sa bahay ko nagdinner si Steph.

*author murmurs to readers: "ang kapal nuh? nakikain pa?"
Pinagmasdan ko si Steph. Ang laki ng iginanda nya.

Ang lakas ng tibok ng puso ko, abnormal na ang tibok. Si Steph lang ang nakakagawa nito. Mahal
ko pa rin talaga siya hanggang ngayon.
"What are you looking at?" oops. nahuli nya ako na nakatingin. I think I turned red. Wag naman
sana.

"Nothing. You look beautiful as ever."

"Thank you. ikaw naman gumagwapo ka lil bro. " ganda na sana ng sinabi may lil bro pang
kasama. bixet naman oh.
----------------------------------------------------------------

after dinner, nagstay kame sa room ko. Ginagala ni Steph ang kwarto ko habang ako nakahiga sa
kama habang pinagmamasdan siya.

"so.. Kamusta ka na Ron?"

"ayos naman.. ikaw?"
"ayus na.."
"na? what do you mean by that?"
"Hmm.. basta.. Hey lil bro bakit hindi ka na nagkeep in touch sa akin ha?"
"Basta din."
"pede ba naman yun?"
" Ikaw nga, basta din sagot mo."
"Hehe. Sabagay, hindi na tayo mga bata, may mga lihim na tayo ngayon na hindi pedeng sabihin di
tulad nung mga bata tayo, walang sekre-sekreto sa atin." kala mo lang yun, ang nararamdaman ko
sayo ay matagal ng sekreto kahit nung mga bata pa tayo.
"Bakit nga pala napaaga ka ng 1year sa pag-uwi?"
"bakit hindi ka ba natutuwa na umuwi agad ako?"
"of course natutuwa ako. i'm just curious."
"ahmm.. lets just say nabored na ako sa New York."

?.?.?.?
Turn Around
Turn Around and fix your eye in my direction
So there is a connection
I can't speak
I can't make a sound to somehow
capture your attention
I'm staring at perfection
Take a look at me so you can----
?.?.?.?

Kukunin ko sana ang cellphone ko para tingnan yung text ko kaso nauna si Steph na makuha
cellphone ko.

"hmm.. FromSachiko..." Si Sachiko? Ano naman kaya tinext nun?

"Message.. 'shing-shing' anong shing-shing?"
"shing-shing?! Ewan ko din. Hanla, yaan mo na yan si Sachiko, may pagka-alien yan."
"hmm.." may tinatype sya sa cellphone ko.
"What are you typing?"
"nothing. " binalik na nya ang phone ko sa tabi ng lamp shade.

tapos nag-gala gala ulit siya sa room ko...

May kinuha siyang red na photo album...

Shete!! Yun yung photo album na puro picture nya! shete! mabubuking ako!!

Tumayo agad ako sa higaan at pinuntahan siya, "Huwag yan, Steph!"

Umilag siya ng kukunin ko, bubuklatin nya na kaya pilit kong inaagaw, nasa likod niya ako at
inaagaw ko yung album. Paikot-ikot siya para hindi ko makuha. Nag-aagawan kami ng....

"Aaaahhh!!!!"

*Dug-dug! Dug-dug!*

Anlakas ng tibok ng puso ko. Natalisod si Steph at saktong napahiga sa kama ko at dahil inaagaw
ko sa kanya yung album, napahiga din ako at ang malala pa... I'm above her, my hands in between
her head at anlapit lang ng mukha namen sa isa't-isa. Nagkatitigan kame...

Parang tumigil ang mundo ko...

Katahimikan...
Walang imikan.. Sobrang tahimik, rinig na rinig ko ang tibok ng puso ko, ang lakas... rinig rin
kaya niya?

"Ron..."

suddenly she kissed me!!!!!!

--------------------------------------------------------------------
CHAPTER 10

She kissed me..

*BOOGSH!*

Ay bruha ka! Araykupo! Matapos akong halikan itulak ba naman ako, nahulog tuloy ako sa kama!

*tomp! tomp!*
*bang!*

Bumangon ako sa pagkakahulog ko, tumakbo ako sa pagkakahulog ko, tumakbo na palabas si Steph.

"Steph!!" tinry kong habulin siya. Pero pagkalabas ko ng room ko at nung bababa na ako ng
hagdan nakita ko si mommy na nakafold ang kamay sa chest habang nakatayo sa tabi ng hagdan.

"Did something happened between you and Steph?" muntik na po akong rape-in ni Steph. Sayang!

"Nothing ma."
"Eh bakit siya biglang umalis?"
"I dunno Ma. Baka may naalalang na dapat asikasuhin kaya nagmadali." Wow! galing
magsinungaling! Bravo!

"oh is that so... Invite her next time again ha?"

"Sure ma." *lunok-lunok* nakupo. Si mameh aman, pano ko iimbitahan uli yun, ni-rape nga ako.

Pero seriously(wow! serious!). serious na talaga, pano ko kaya iimbitahin si Steph uli? Paano
ko sya haharapin ulit? Bakit niya ako hinalkan at biglang iniwan? Hindi ko alam ang gagawin ko.
>.<

Sa room ko...

2am na. Hindi pa rin ako makatulog. Waaaa!!! Ansarap pala marape. grabeh. Pero... May gusto din
kaya sa akin si Steph? Bakit kaya niya ako kiniss? huwaaa... Hirap mag-isip lalo na pag walang
isip. waa...

Kinabukasan...

*Tiktilaok! Tiktilaok!*

Ano ba yun! ke-aga aga! Shuddup manok! Sarap ng tulog ng tao dine eh!

*tiktilaok!*

"Hmm... ano ba... tutulog tao dine eh..." medyo namulat mata ko and....

"Waaaa!!!"

*BOOGSH!*

Aray! Nalaglag nanaman sa kama. Ano bang ginagawa ng manok sa kama ko?!!

*tiktilaok~!*

"Hoy manok! tiktilaok ka dyan. Anong ginagawa mo sa kama ko?"

*tiktilaok*

"aba! aba! nakikitulog ka? hoy! hindi to boardinghouse!"

"Hoy! Bakit hindi ka na sumagot?! Hoi! sumagot ka pag kinakausap ka, wag kang bastos!"

Teka... bakit ko ba kinakausap tong manok? As if naman nagkakaintindihan kami! ke-aga aga
inaatake ako ng baliw syndrome!

Ano ba kasi't merong manok sa kwarto ko?!

"MAMEEHHHHHHHH!!"

Lumabas ako ng kwarto dala ang manok. Nagpunta ako sa kitchen at nakita ko si Mommy dun.

"Mame!!! bakit may manok sa room ko???"

Natatawa si mommy, "Baka nangitlog ka nung tulog ka tapos napisa and *tenen!* yan na ang anak
mo."

*serious tone and face*

"Ha-ha mameh."
"Ahaha. Kaw naman anak, nagbibiro lang si mameh mo. Si Samantha..."
"Figures. " Si Samantha kasi ang malditang imprimitidang lukang may sayad na takas sa mental
na makulit na salbahe na may sungay, buntot na bruha (hoo... kahapo ah.) kong pinsan!!!
Gusto nyo example?

*flashback*

2years ago...

Once upon a time there lived a bruhang witch named Samantha and a super duper handsome guy
named Ron.

Yung witch kinakawawa si Handsome guy.

"Ron, meet your cousin Samantha." my mom introduced the bruha. She looks like an angel with an
innocent but sweet smile.. look lang naman.. Deception. super power ng bruhang yan.
"Hi Samantha." smile naman ako kala ko kasi mabait yung bruhang yun that time.
"Hi kuya pogi." buti alam nitong batang to.
"Ok Ron. me and your tita cecille needs to go already. Take care of Samantha. Tita Cecille of
yours will fetch her at 6pm. Bye!" Ayan umalis na si mameh at si tita cecille. Ako na ngayon ay
isang dakilang babysitter or should I say....

BRUHA-SITTER!!!

"Hoy panget! gandahan mo pose mo!" nagpose naman ako. Lam nyu ginawa nya? Simple lang naman
kinukuhanan nya ako ng pictures na ako'y nakabihis pambabae at naka-make-up!!! Bakit? Kase tong
bruhang to inayusan ako!! hindi ako nakapalag kasi iiyak daw sya at magsusumbong tapos
papasagasa daw sya pag hindi ako sumunod! aggh!!

You know what's worse?

Pi-nost nya sa internet! And maraming nakakita even my schoolmates! Super humiliation! Na-issue
nga akong bakla, napublicised pa sa school paper! Buti na lang sinabi kong it was photoshopped
by some freakin guy and they believed me naman.

*end of flashback*

Ayun ang isa lamang sa napakaraming kabruhahan ng Samantha na yun.

"She is so sweet!"
"Ano pong sweet sa paglalagay ng manok sa kama ko ma?"
"Hmmm... She said para magising ka daw, she'll put a chicken in your bed kasi daw hapon na
tulog ka pa and she's worried sa yo kasi bad daw yung sobra-sobra ang tulog. Isn't that sweet?"
"Sweet nga.. nakakaumay. " btw, asan na yung bruhang yun?
"Hiya kuya Ron! " speaking of the devil!
"oh manok mo" binigay ko na yung manok nya. "Bye gotta go."
umalis na agad ako. Naligo. Nagbihis. At lumabas ng bahay. Kelangan ko makaalis ng bahay kung
gusto ko pang mabuhay!

------------------------------------------------------------------

Sunday naman ngayon, mabuti pang magsimba na lang ako.

------------------------------------------------------------

After the mass, nagpunta na ako sa parking lot...

"Ron!"
"Oi Kyle!" may katabing girl si Kyle... oh! si Sachiko!
"hmm.."
"Nagdedate kame pare. " bulong ni Kyle. So it figures.
"Where's your car Kyle?"
"Ai.. Sira eh.. Bruhang car."
"haha. Wawa ka naman. So san next stop niyo?"
"Sa house ko."
"Really? Pedeng sama? pa-epal ako noh?"
"OO. epal eh. Sige na nga."
"Pasensya na talaga. hindi pa ako pedeng bumalik sa amin. Bruha alert."
"Hahahah! Ganun! sige. basta free ride ha?" alam ni Kyle and tungkol sa bruha. Sinabi nya nga
sa akin na buhusan ko daw ng holy water si Samantha para bumait-bait daw. Tatalab kaya?

"sure."

--------------------------------------------------------------
Sa loob ng car...
pareho silang sa backseat nakaupo. Walang nagsasalita. I noticed, kanina pang walang imik si
Sachiko ah, I look at her at the rearview mirror and... huh? Why is she glaring at me?

What did i do to her? Dahil ba sinira ko moment nila ni Kyle?

When we reached Kyle's house..

Ayun.. Medyo OP ako. haha. Ang sweet nung dalwa eh. Nilalanggam na. Bilis ni Kyle!

Siguro bukas ko na ichichika ke mareng este pareng Kyle yung tungkol kay Steph and yung kiss.
Let them have their moment. Dakilang epal ako.

Mga 9pm na...

"uuwi na ako." paalam ni sachiko.

"Pasundo kita sa driver ko."
"wag na lang."
"Sachiko, I'll drive you home na lang. Pauwi na din ako eh."
"oo nga Ron. take care of my sachiko ha."
"sure pare."

"Tara Sachiko" She glared at me again then faced Kyle, "Thanks for the day Kyle."
"Welcome. Ingat ka. Love you!"
"Thanks"

----------------------------------------------------------------------------

Sa car...
Sa passenger seat nakaupo si sachiko.
Nakakapanibago, ang tahimik ni Sachiko. When I looked at her...

*SCREEEEEEEEEEEECH!!!*

Waa... Napapreno ako dun ng madiin ah. She is glaring at me! bakit ba?! kanina pa to ah!
"bakit ganan ka makatingin? parang kakainin mo ako eh.. hindi ako cake ah."

No response. Still glaring.

"Hui Galit ka ba sa akin? What did I do ba?"

"You told me to go '!@#$ off and die'! " sinabi ko yun?

"What?! wala akong sinabing ganun!"
'Meron."
"when?"
"yesterday."
"Kahapon? Look Sachiko, I dont remember saying something like that. And I dont see a reason to
say that to you." she closed her eys and inhale deeply,"Whatever. Ayoko na ngang magtanim ng
galit. it's just a word."

"Wala naman talaga akong sinabing ganun."

"Whatever ok?"
"..oh... ok... Friends pa rin tayo ah?" para akong bata nung sabihin ko yun. Pati pala pagiging
isip-bata nakakahawa.

Mula sa grim face nya biglang nagsmile uli siya, "Of course."

She's back to her cheerful self! That's my Sachiko!

"So... Kamusta date nyu ni Kyle?"

"ayun.. Masaya."
"Sagutin mo na siya."
"Ambilis naman."
"Sachiko, wala naman yun sa bilis o tagal. Kung mahal nyo naman talaga ang isa't-isa, then go.
Yung iba nga anatagal, umaabot ng 2years ang ligawan pero sandali lang itinatagal. Tapos yung
iba naman, 5months pa lang magkakilala pero nagpapakasal na pero happily ever after sila."

"....Mahal?"
"Oo.. di ba mahal mo na si Kyle?"
"Hindi ko alam. nalilito ako. Pano ko ba malalaman pag mahal ko talaga siya? anong batayan?"
"Sachiko, walang batayan. Basta pakinggan mo lang ang heart mo. Make sure makikinag kang
mabuti."
"eh 'dug-dug' lang naririnig ko eh."
"hahaha! basta, sachiko malalaman mo din ang ibig kong sabihin. Just listen to your heart. Just
listen."
"Hmm.. Okiedokie. " nakakatuwa talaga tong si Sachiko. nakakaaliw.

"Nga pala... Kelan mo balak mag-wish ulet?" oo nga noh... nalimutan ko na yun ah. Wala kasing
ma-wish.

"Hmm...8wishes pa ano? 2 pa la---"

"Hep~! anong 8, six na lang kaya!" What?! 6 na lang?! Panong nangyare yun?

Lets remember nga ang mga wishes ko na..

#10-Yung kay Mimi

#9-Yung sa arcade game(speaking of that. Ang bruhong Kyle nalimutan na ata ang pustahan namen
ah.)
#8-meron na ba?
#7-Wala naman ah?
#6-so..
#5-Pano naging six?
#4-eh 2 pa lang nawiwish ko.
#3-anggulo ah?
#2-Tama naman bilang ko ah.
#1- two pa lang naman talaga nawiwish ko ah.

Ang labo naman! Maalam bang mag-math tong si Sachiko?

10 - 2 = 8

Ang 10 - 2 = 6 ay mali di ba? Kahit bali-baliktarin pa yan.

Anggulo-gulo.
Nabago na ba ang math system ngayon?

-----------------------------------------------------------------------------------------
CHAPTER 11

îYep. 6wishes na lang.î

îPano nangyari yun? Eh dib a 2 pa lang nawiwish ko?î
î2 ka dyan. Four na kaya.î
î4? Pano nangyari yun? San naggaling yung 2?î
îHmm... Ikaw dyan ang nagwiwish hindi mo alam.î
îEh hindi ko talaga alam eh.î
îSige. Let me enumerate sa iyo ang wishes mo...
Yung second wish mo muna----
îYung sa arcade.î
îMali!î
îHuh?! Eh ano?î
îAno ba ang lagi mong winiwish before I even came in your life?î
Ano nga ba? AhmmÖ I thinkÖ ìYung bumalik na si Stephanie?î
îTama!î
îTeka.. you know Steph?î
îHindi eh.î
îEh pano mo nalamang wish ko yun.î
îAhmm.. Basta.. Kasi, before you even wished for it, alam ko na ang wish mo.î
îWaaÖ eh bakit hindi mo na i-grant lahat ngayon?î
îHindi pede. Kelangan i-voice out mo muna lhat ng wishes mo.î
îGanunÖ teka.. na-voice out ko ba yung wish k okay Steph? I donít even remember saying or
wishing that to you. Sa isip ko lang lagi yun.î
îIíve heard it in your sleeptalk.î
îOh. Kaya pala biglang dumating si Steph because of my wish.î
îYep. So. Your first wish is---î
îYung kay Mimi.î
îihh!! Ang epal naman lagi ihh. Ayaw bagang patatapusin muna ako. Mali ka! Ahmp!î
îMali? Eh yun yung first kong wish eh..î
îHindi yun. Masyado ka naming malilimutin eh...î
îPpa..no.. Teka? Ano?î
îAhahah. Natatawa naman ako sa iyo eh.. Alalahanin mo yung araw na sinagip mo ako, may winish
ka nun. Yun yung 1stwish mo.î
îHmm...î nung araw na sinagip ko sya? May winish ako? Ano kaya? *isip-isp*

*flashback*

îShet! Yung babae masasagasaan!î tumakbo ako papunta sa babae upang iligtas siya.

Katapusan ko na ata to. Napakabait ko naman kasing nilalang, sinasagip ko tong babaeng to, yan
tuloy ako ang mabubura sa mundong to.
Waa.. Lord naman, yoko pa mamatay, hindi pa ako nakakapag-asawa. Hindi ko pa nararanasan yung
pag-aano..

Anla. Bahala na nga.

ìi wish mabuhay pa ako na gwapo pa rin after this.î Imposible naman kasi. Truck tong babangga
ehh.

Huh? Masasagasaan na tong babaeng to e nakangiti pa rin? Problema nito?

Ewan. Tinulak ko sya palayo.

îAs you wish..î ano daw?

*BOOGSSSH!*

*end of flashback*[/i]
îhihi... Remember mo na?î
îYun bay un?î
îOo. You wished na mabuhay ka na gwapo pa rin. For short, you wished that nothing would happen
to you.î
îOh! So thatís why, wala akong mga sugat at puro galos lang noon.î
îYep.î
îTeka... Ikaw ba yung nagsabing ësalamatí nung time na paalis na ako sa hospital?î
Biglang binuksan nya yung pinto, îBye! Alis na ako. Thanks na lang sa ride. Malapit na dyan
bahay ko.î
îPero Sa---ì Sya sige. Tumakbo ka na palayo ulit. Hindi na ako nasanay eh-eh.

----------------------------------------------------------------------------------------

I entered a white room, I think Iím in a hospital.

In the room there was a guy crying. He was sitting beside the bed.

I noticed the girl lying unconscious in the bed. Apparatus attached to her. I went to her.

When I look at her face...

My heart raced so fast... She was so beautiful... like a goddess.

I held her hand and kissed it.

pa-epal si ms. Author ha. Haha. Sya, sya, may sisingit daw na sounds habang pinapanood ni Ron
yung face nung girl sa bed, parang tulad nung sa mga tv? Di ba? Haha. Eto yung music kung saka-
sakaling unfamiliar sa inyo:
Stranger by Secondhand serenade
Hindi po ako fanatics ng secondhand pero nagkataong bumagay lang yung kanta sa story ko kaya
yan.. sige. Eexit na ako.

*ms. Author exitssssss.! Shing!*

?.?.?.?.?.?.?.?
Turn around
Turn around and fix your eye in my direction
So there is a connection
I can speak
I can make a sound to somehow capture your attention
Iím staring at perfection
Take a look at me so you can see me(how beautiful you are)
??????

The first time I saw you. I saw perfection I thought would never exist. You were so beautiful
like the most beautiful crystal. And when our eyes met for the first time, I know that we are
somehow connectedÖ connected in our hearts.

??????
You call me a stranger
You say Iím a danger
But all these thoughts are leaving you tonight
Iím broken and bende
You are an angel
Making all my dreams come true tonight
??????

We met and doesnít have a single idea about each other only our connection brought us together.
Hindi ko akalain na ang buhay ko ay magiging napakasaya until I met you. Wala na akong
mahihiling pa makasama ka langÖ so donít leave me please? Hindi ko kakayanin.

????????
Iím confident
But I canít pretend
I wasnít terrified to meet you
I knew you could see right through me
I saw my light flash right before my very eyes
And I need just what we turn into
I was hoping that you could see me
Take a look at me so you can see me
??????

The connectionÖ made me feel that even I donít know you that time yet, a part of me felt that
you are somehow special to me. That somehow, someday I would take care of you more than I would
care for myself. And that someday has come. I would take care of you for you are not special
but more than it. You are someone whom would cut the reason of my heartís beating when you
would leave me. When youre gone.. so please, Iím begging you, stay with me.

??????

Your beauty seems so far away

I'd have to write a thousand songs
To make you comprehend how beautiful you are.
I know that I can't make you stay
But I would give my final breath
To make you understand how beautiful you are.
Understand how beautiful you are.

You call me a stranger, you say I'm a danger

But all these thoughts are leaving you tonight.
I'm broke and abandoned you are an angel
Making all my dreams come true tonight.

You call me a stranger...

You say I'm a danger...
You call me a stranger...

???????

If I canít make you stay, I might as well follow you. I want to be with you foreverÖ More than
forever.

???????

Ron!!! Gising na!

?
-----------------------------------------------------------------------------------------------
--------------

*BOOOOGSH!*

îAray ko! Bwisit na alarm clock!î humiga ulit ako sa kama at tumingin sa kisame habang ang mga
kamay ko ay unan ng ulo ko. Nag-iisipÖ
Inaalala kung sino yung babae sa panaginip koÖ alam ko sa panaginip ko nakita ko yung mukha ng
babae pero bakit ngayon hindi ko maalala ang mukha niya?!! Sino sya? At bakit parang espesyal
sya sa akin?

îRon.î what?! Si Steph?! Anong ginagawa niya dito?!

îHoy Ron, bumagon ka na dyan. May pasok ka pa. hurry,hurry.î

î waaaÖ teka, teka Steph.î
îWalang teka, teka. Go! Take your bath na.î tinutulak nya ako papuntang bathroom. If I know
bobosohan mo lang me. Haha. Kapal ko din eh. Na-rape lamang ai, lumalakas na ang loob eh.

*blam!*

At ayan na nga andito na ako sa bathroom. Nakakabigla naman si steph eh. Bakit ganun? Parang
nalimutan nya na yung kiss. Parang she doesnít even feel awkward unlike what I feelÖ

After my bath, nagbihis na ako ng uniform ko. Buti na lang na-set ko na kagabi ang uniform ko
sa bathroom kasi kung hindi, hindi ko alam kung pano ako lalabas ng c.r. kung nasa kwarto ko si
Steph. Yah, the bathroom is inside my room.

When I was finish, syempre lumabas na ako. Ano pa gagawin ko sa loob ng bathroom, eh wala na
diba? Kaya lalabas na talaga ako. Common sense.

There she is, standing in front of the window while looking outside. Her face held sadness.
Then she turn to me when she felt my presence and in an instance her sadness were washed away
and a smile occupied her face. May problema kaya si Steph? And why do I have the feeling that
she doesnít want me to know it.

îYan. Finish ka na Ron. Tara na pasok na tayo.î

îTayo?î bakit, sasama sya?
îOo, tayo. Iím in third year college Ron. And I left my course in New York so I needed to
continue studying here. I enrolled for BS nursing.î
îReally?!î
îYep. So letís go na. late na late na tayo!î hinila niya ang kamay ko hanggang sa kotse ko so I
have no choice kundi magdrive na.

*Gruuu!*
îhihi..î oops. Nakakhiya naman, nagreklamo yung tyan ko.
îNakalimutan ko hindi ka pa nga pala nagbe-breakfast. Sorry for dragging you out in such a
haste. Kasi naman, tanghale ka na, didnít you set your alarm clock, the one with my ear-
splitting shout? Anyway, I have a sandwich here, you can eat it.î

îErrÖ Steph, I cant eat. Iím driving.î

îOh yah. Sorry for that. Well, susubuan na lang kita while your driving.îwhat?!! Naku. Naku,
kakahiya aman. >.<
ìa.. e.. Steph.. wag na, kakahiya aman sayo.î
îNako nahihiya ka pa sa akin oh. Sige na, say ëahí.î she placed the sandwich near my mouth.
Well, she left me no option kaya I opened my mouth and bite on the sandwich.

All through out, sinubuan niya ako. Answeet nya. Nikikilig ako. >,<

-----------------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------

We reached school and hinatid ko sya sa classroom nya..

After that, umalis na ako sa building nya at nagpatungo sa building koÖ
But on my wayÖ

*kring! Kring!*

I searched the place for that catÖ I know that sound.. its that catís bell on her right leg.
Iím sure of it. I searched the place andÖ

ìAha!î thereís that cat, standing beside a tree and looking intently at me.

Hindi ko inalis ang tingin ko sa mata ng pusa habang humahakbang ako palapit.

ìGotcha!î ng makalapit ako agad kong hinawakan ito upang hindi makatakbo. ìKala mo makakatakbo
ka nanaman ha.î

îMeow.î mukhang pagsuko ng pusa.

Dinala ko sa classroom ang pusa. Syempre, ipinasok ko sa backpack ko.

ìMing-ming. Wag kang maingay ha.î Bilin ko sa pusa bago ipasok sa loob ng bag ko.
CONTINUATION OF CHAPTER 11

Pagpasok ko ng roomÖ

îMR. ESGUIERRA! YOUíRE LATE AGAIN!î bonggang-bonggang pagbati sa akin ni Mr. Imbyerna este Mr.
Imberra ang aking chemistry teacher.

înag-quiz na kame and dahil late ka, your 50!î tinatanong?

ìeh kahit naman late or hindi, makapg-take or not, 50 pa rin ako dun sir eh.î Nagtawanan mga
classmates ko. Totoo naman eh, araw-araw na ginawa ng Diyos eh nagpapa-quiz tong si mr. Imberra
kahit walang nilelesson. Saka lang maglelesson after the quiz. Pano ka ba naman papasa ng
ganon.

ìGo to your seat Mr. Esguierra! NOW!î eto na nga. Ano bagang ginagawa.

Pagkaupo ko, inilapag ko ng dahan-dahan ang bag ko sa sahig.

Ayun, dumada na lang ng dumada si sir. Wala naman akong maintindha, pasok ditto labas doon
method na naman ako.

Medyo inaantok na ako sa lesson ni sir. Pumipikit-pikit na ang mata ko peroÖ

Nawala ang antok ko ngÖ

*commotions*
îaaahh!!! Yung bag gumagalaw!î
ìuu nga! Buhay yung bag!î
ìWhat?! Alien kaya yung bag?î

shet! Bag ko yun! Bakit nakarating sa may unahan?! Pusang gala!!! Yung pusa!!

îSir! May living bag!î

îWhere?î
îyan na sir sa unahan niyo!î
îwhere?î
îThere oh! Duling!î
îANO?!î
îwwa..wala po. Yun po!î
îOh this.î itinass nya yung bag ko.
ìShet! Bag ko yan!î
îDid you just call me shet?î
îhindi po sir. Hindi kayo shet kasi imbyerna tawag ko sa inyo ehî
îWHAT?!!î patay! Dumulas!
ìw-w-wala po. Sabi kop o bag ko yan.î
îAno ba laman nito at bakit gumagalaw?î binuksan niya ito at ng mabuksan ay hinimatay.

Agad dinala sa clinic si sir. May phobia nga pala si sir sa pusa kaya ayun hinimatay.

Kinuha ko yung bag ko at ang pusa. Nagsilapitan ang mga classmates kong girls.

îWow Ron. Ankyut naman ng pusa mo.î

îsyempre cute may-ari eh. î
îAnong pangalan?î ano nga ba?
ìA..e..î
îA-e ang pangalan?î :/
îhindi! Ano.. ang name niya ayÖî ano ba maganda?

îAy..?î
îayÖ Chiko!î
îWhat a cute naman. Bakit chiko?î andami namang tanong ng mga to, mga ngpapakyut lang naman
halatang-halata eh. Pero sinasayang lang nila efforts nila sa pagpapakyut kasi para sa akin ang
kyut lang sa mundong to ay si Steph at si Sachiko.

What?! Did I just said Sachiko?! WaaÖ erase. Erase. Nevermind.

îuiÖ bakit Chiko?î

îKasiÖ I have a friend named Sachiko.. eh yun, ito kasing si Chiko at Sachiko may similarities
kaya ginamit ko yung Chiko sa Sachiko nya,î well that was true. Chiko really reminds me of
Sachiko, pareho silang kabute at kyut.

What?! Did I just said something like that again?! Erase. Erase ulit!!! >.<
îreally? Friend lang ba?î ano ba tong mga to, interviewer?
ìoo.. friend ko lang si Sachiko.î
îpero balak mong ligawan?î ano naming pumasok sa mga kokote ng mga to at itinanong yun.

ìnako. Hindi. Friend lang talaga. At saka nililigawan iyon ni Kyle.î

îSi Kyle Garcia? Yung sa kabilang section?î
îyep.î

FASTFORWARD
[/i]
Lunch, nagmeet kame ni Kyle, as usual. I told him about sa chemistry class ko at sa cat. Alam
nya rin na Chiko name ng cat at from where I got the name pero hindi sya nagalit hindi naman
kasi makitid ang utak ni Kyle, may sayad lang.

FASTFORWARD ulit[/i]

hahaha. Ayon nasa bahay na ako. I placed the cat in my bed. I took off my shirt and what a
funny thing when I faced Chiko, biglang tumalikod ito. She looks like embarrassed or something.

I pet Chiko and she purr playfully, ìyour mine now you silly cat. Pinangalanan na kita kaya if
ever na tatakbo ka ulit make sure na babalik ha.î

îMeow.î nakakatuwa parang naiintindihan ako ni Chiko.

Around 3:40am nagising ako. Kinapa ko si Chiko sa kama ko pero wala.

She left me again.

Kinuha ko ang phone ko and dialled Sachikoís number. When she picked it up she gave me a sleepy
ëhelloí.

ìhello Sachiko.î
îwho might you be? Ikaw ba ang nagbabantay sa pinto ng cake heaven? Promise po, naging good
ako. Please let me enter. I wanna eat cake.î
*pff* ìsige. Sige. Iíll treat you a cake tomorrow basta grant me a wish.î
îI wish to eat cake. Please let me have that piece!î nanaginip ata tong si Sachiko eh.
ìLook. Tomorrow ok? Iím the one to be wishing Sachiko. I wish for chiko to come back again.î
îmy cake. Thank you.î haay.. igagrant niya na siguro yun.
ìsige. Goodnight Sachiko. Sleep tight.î
îBye. I love youÖ.î
Ano daw?!!!!

îKyle.î
óEnd of call---

aaahhÖ si Kyle naman pala.

Whaa?!! She said ëI love youíÖ does that mean?! Oh my gulay!

Good news to kay bestfriend!

*kring*

wow! Bumalik si Chiko. Pumunta sya sa kama ko at agad na natulog. Somehow, I feel comfortable
and relax when I touch this cat.

------------------------------------
Huh? Si Sachiko?

Nasa may cliff kame, si Sachiko nakatayo sa tabi ng puno na nakatanim sa dulo ng cliff.
Nakatalikod sa akin si Sachiko.

ìSachiko?î lumingon siya at ngumiti. That sweet smile, my favourite smile.

Humakbang ako palapit sa kanya. îRon. Donít stay close to me.î

îSachiko..pero..î humakbang pa din ako palapit.
îLalo lang akong mahihirapan pag lumapit ka pa.î tears started to roll down on Sachikoís
cheeks. Humakbang ako hanggang makalapit ako sa kanya, I held her crying face and kissed her on
the lips. ìSachikoÖ I want to be with you.. I love you..î
îGanun din ako Ron pero... alam ko at alam mo na hindi pede.î I hugged her.
ìCan I wish for it?î
îron.. how many times to I have to tell you that not all wishes can be granted?î
îTill this wish of mine is granted. Donít leave me please. Sachiko.î
îThis love is not for us. All of it was just a beautiful dream, Ron. Pero itís time to wake up.
The dream is over RonÖ Over.î
îNo! Iíll rather have nightmares just to be with you than waking up and losing you.î
îSorry Ron. Things arenít meant to be as we have wished for. I love youÖ

Goodbye. :í( ì

she pushed off from my hug which tends to make her fall from the cliff. I tried to reach her
hand but it was too late.

ìSACHIKOOOOOOOOOOOO!!î
-----------------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------
CHAPTER 12

"SACHIIIIKOOOOOO!!!"

*bOoGsH!*

Ohmygolly-gulay! Waddaheck is that all about?! Me and Sachiko?! Isang malaking--WOAH-- Pati
baga naman sa panaginip, dinadalaw ako ng kabuteng yon?! Atsaka, what's with the "I love you"
pa ha?! Ano namana epek yun?!

Hindi ko mahal yun! no, no and 'NO'! Si Steph ang mahal ko!

Other self: "Eh yun naman pala eh. Bakit nagpapa-apekto ka sa panaginip mo? Si Steph naman ang
mahal mo.

Nagpapaapekto ka dyan! Hindi kaya! No way!!

Yes way! Nagpapa-apekto ka. Obvious naman eh.

At pano naman aber?

Obvious kasi masyado ka nagpapanic eh napanaginipan mo lang naman kayong dalawa ni Sachi na may
weird kilig moments.

Panic? Hindi ah.

Deny pa eh.

Hindi naman ako nagdedeny. Manahimik ka na nga lang.

pano kung ayaw ko?

Aggh!! shut up!

Relax. haha. Ako ay ikaw! pede mo akong mapatahimik anytime noh.

Aii... Oo nga noh.

Bakit ko ba kinakausap ng self ko.

"Mahal mo si Sachiko."

heh! Ron! shut up na! Hindi! no! Si steph mahal ko! weird dream lang yun.

Asanezz boy!!!

OO nga! patunayan ko pa sa iyo na mahal ko si Steph.

At pano naman?

Abangan mo na lang.

---------------------------------
"Ok. It's now or never."
hakbang pauna.
"It's now or never na talaga."
hakbang pauna ulit.

Kala ko ba mahal mo?

Mahal ko nga aba!

Eh ba't nachi-chiken ka dyan?

hindi ah.

So... kaya pala nangangatog ang tuhod mo.

Gutom lang ako.

Sige. Palusot lang boy!!.

Arggh. bahala na nga, "Stephanie!!!"

Lumingon siya medyo hinangin buhok nya kaya inipit nya yung mga hinangin na buhok sa unahan nya
at inipit sa likod ng tenga. Aww... I really do love this girl.
"Hey there Ron! What are you doing here?"
"At bakit? Masama na bang pumunta dito? hehe. Just kidding. Wala lang. tatambay lang sana ng
makita kita. What are you doing here too?" nasa may cliff kami. Ang madalas na tambayan namen
nung mga bata pa kami.
"Tambay lang din. I remembered our childhood times kasi."
"hehe. kakamiss noh?"
"yah. Sana bata na lang ulit tayo kasi nung mga bata tayo ansaya-saya natin. walang
pinoproblema."
"Bakit ngayon ba? hindi na tayo masaya."
"hmmm..." hindi nya sinagot tanong ko, "Look at this tree.. hanggang ngayon buhay pa din. hehe.
Antatag naman nitong puno." tinutukoy nya yung puno near sa edge ng cliff. Mga bata pa lang
kami nandun na yun.

"Yah..." it's time.." Steph.."

"Hmmm?" kaya ko to! aja!

"I... i... Love you Steph!!!" she smiled. Unti-unti akong lumapit sa kanya at ng makalapit ako,
hinawakan ko ang magkabilang pisngi nya at nagtitigan kami," can I court you?"

she smiled again, "Why court me? Pedeng tayo na naman agad." she kissed me.

The cliff...the tree.. the girl... the kiss...

I noticed tears rolling in her cheeks.. "Steph?" I manage to say after the kiss..

the cliff... the tree.. the girl.. the kiss.. the tears..

"It's nothing, I'm just happy." she hugged me..

the cliff.. the tree.. the girl.. the kiss... the tears.. the hug...

*FLICK!*

Oh! It was like, everything came into pieces.. This scene is familiar... my dream! It's just
the same in my dream.. the only difference is that it was supposed to be Sachi and a sad
ending..

"Ron? are you ok?"

"Oh. I'm just fine. Let's go Sachiko."
"Sachiko? Why did you call me Sachiko?"
huh? sinabi ko yun? "Sorry, my bad. I mean Steph."
"Who is Sachiko? patay! hoi brain! It's time na magisip-isp! maghagilap ng palusot!

"A..e.. Si Sachiko? Ah! Favorite cosplayer ko yun... napanuod ko sa t.v kanina, eh may hang-
over pa siguro ako sa napanuod ko kanina. Astig kasi ng costume nya." buti na lang may pagka-
japanese name ni Sachi. pwew.

"At sinong anime kinosplay nya?" nakupo. may pagkahilig nga pala si Steph sa anime, pano ko pa
malilipat ang topic kung napukaw ko na ang interest nya. Cornered.
"Yung sa sailormoon."
"Sino dun?"
"Basta yung nakapalda.." Walahnjo! hindi ko alam isasagot ko.
"Eh mga nakapalda naman talaga ang mga sailormoons eh. anong name nung character?"
"ah.. eh..." anime name, sailormonn character.. waa.. wala ako maisip, "Si shizuka."
"Huh? sa doraemon yun ah?
"ah eh.. oops!! i'm hungry na. tara, eat na tayo. treat kita. our first date."

buti na lang hindi na niya ako kinulit pa. kumagat sya sa pag-iiba ko ng usapan. xD
Bakit kasi ang engot ko, bakit name ni SAchi ang sinabi ko?!

------------------------------------------

After our first date, nahiga na ako sa kama ko. Matagal ko ng minamahal si Steph at ngayon,
mag-on na kami.

Teka.. kelangan masabi ko ito kay Kyle.

To: Kyle_baliw-mate.
oi pare! Ang gwapo q este mgndang gv! ui! kame na ni Steph! knina lang. ayiee!
-send-

pagkapindot ko ng send button, saka biglang may nagtext.

From: Kyle_baliw-mate
Hoi bakla! Maganda ako este ang gv! nyahahahaha. xD ok-ok. nd n aq mgpapaka-gayish, nd bagay sa
gwapo qng face. saka alam mo ba pre, ansaya2x ko! kame na ng prinsesa Sachiko q!!!!

What?! Sabay lang pala kame.

----------------------

gusto ko ng matulog pero hindi ako makatulog.. Asan kaya si Chiko? My sleeping charm.

"meow"

mukhang nabasa ni Chiko ang aking isip ah.

bigla syang pumasok ng kwarto ko mula sa labas sa pamamagitan ng bukas kong bintana.

Kinuwento ko kay Chiko ang araw ko at after that nakatulog na ako. Ito lang pusang to ang
nakakapagpatulog sa akin eh.

----------------------------

I woke up because of a very terrible dream..

I was like a kid, looking for comfort so I can go back to my sleep again. Kinuha ko ang phone
ko and dialed her number...

"Hello..." she said in a sleepy voice.

"Hello too.."
"Why did you call?"
"I had a nightmare."
"About what?"
"About you..."
"REally? so i'm a nightmare.."
"No.. Actually, dreaming of you is the best pero in my dream I was losing you and it scares me
so much... the worst nightmare.."
"Don't worry, I won't leave you."
"Really?"
"Really. I'll always be with you."
"Forever?"
"Forever."
"Thanks. Goodnight."
"Goodnight." she yawned.
"I love you, Steph."
"I love you too, Kyle."
---------------end of call-------

and i fell back to sleep.

-----------------------------------------

"Oh.. So you're Sachiko."

"Yes. I am."
"Nice to meet you then. I'm Steph, btw. And Ron's girlfriend." waa.. patay akong bata ako.
"Is that so , Ron?" tiningnan ako ni Steph ng masama. Mamamiyah!!

naguguluhan ba kayo?? oh-kayy... let's start from the start? ok?

*flashback*

ganto yun. Nagdedate kami ni Steph sa may mall. HHWW.

When...

"Babe.." endearment namen ni Steph ko.

"Hmmm?"
"Is that Kyle... and err.. who's that girl with him? I think i've seen her before.. hmm.. ah!
yung girl na nakabangga ko sa playground dati when I came back."

nilingon ko yung direction na tinitingnan nya and...

"Yah.. sina Kyle nga." tinawag ko si Kyle, "HOY PARENG KYLE!"

hindi lumingon. Hindi ata ako narinig.

"KYLE!" still hindi rinig.

"Maybe. he doesnt hear you. lapitan natin."
hindi rinig ha. tingnan natin.

"BALIWWWW!"

andaming nagtinginan pero care ko, sikat naman.

pero bulls-eye! tumingin ang baliw na si Kyle.
"Oi! Ron my labbs!! kaw pala yan. " lumapit sila sa amin.

"Loves mo your face. My gf na't lahat eh."

"hehe. juks lamang. hindi me baklush noh. Kitams mo nga, napakaganda ng gf ko." oo nga.

"Hi ron! sino sya?"

"maya na ang pakilalanan, nahuhunger na ako. Let's eat mga perks!" sumang-ayon na kami.
magagawa pa namen, takot na lang namen kay Kyle na kainin kame eh. on the way sa resto,
holding hands sina Kyle at Sachi. HHWWPSSP-- holding hands while walking, pa-sway sway pa.

*end of flashback*

so here we are sa "ang kyut ng author restaurant" having chitchats while waiting sa order amen.

"No.. yes.. este.. no.. yes.. anla."

"Explain Ron." :l
"haha!! LQ pa kayo as in lugaw queen. ako na nga mag-e-explain Steph."salamat naman at to the
rescue si bestfriend. Inexplain ni Kyle ang kaengotan ni Sachi. Salamat talaga Kyle. Hinulog ka
ng langit!!

-------------------

"Oh my gosh! i'm so sorry, SAchi!" nakow. natabig bigla ni Steph ang wine nya kaya natapunan
yung nasa katapat nya which is Sachi.
"It's okie."
"Mabuti pa, let's dry it up sa c.r."
"yah. mabuti pa nga. Go on Sachi."
"okie."

-----------------------------

while nasa c.r. ang mga girlash. Chika muna kami ni Kyle.

"hoi bakla."
"bakla ka dyan."
"Trouble ka sana doon kanina ah."
"haha. oo nga. ayusin mo nga yang gf mo."
"aayusan? I like the idea."
"Sira! ayusin hindi ayusan! manyak."
"tamo to, sya na nga ang niligtas sa kapahamakan, sya pa ang nang-aasar."
"sorry naman. sya, sya. salamat. talagang hinulog ka ng langit."
"Baka 'hulog' hindi 'hinulog'."
"hinulog ka talaga ng langit kasi sukang suka na sila sa iyo doon."
"masyado kasi akong gwapo. "
"sige lang. kapalan mo pa, hahanap lang ako ng pangkiskis ng mukha mo para numipis."
"wow! salamat Ron. Kabait mo."
"Welcome. Mabait talaga ako gwapo pa. "
"Remove the gwapo pero mabait ka nga kasi balita ko maagang kinukuha ni Lord ang mababait eh.
"
"Sira kang talaga! nakadalaw ka na ba ulit sa mental?"
"naku.hindi nga eh, dadalawin pa man din sana kita doon."
naudlot na ang pag-aasaran na lambingan namin ni Kyle ng dumating na sina Steph at Sachi.

"Sorry, natagalan kami."

"it's ok. Let's eat."
kumain na kami.. daldalan dito daldalan doon.

pero... kanina ko pa napapansin na simula ng pagbalik nila ng c.r. ay wala ng imik si Sachi.
Ano kaya problema non? inis ba sya kay Steph dahil natapunan siya? Ambabaw naman nun.

--------------------------------------------------

CHAPTER 13

"Ron Esguierra, Stephanie Rodriguez, Kyle Garcia and Sachiko."

"Sachiko what, sir?"

"A..e.." Ano nga bang apelyido ni Sachiko? Come to think of it, never nyang nabanggit ang
surname nito.

Hinarap ko si Kyle. O, bakit seryoso ang mukha nito at parang ang lalim ng iniisip? Nag-e-emo
emohan ba tong emongoloid na ito?

"Kyle..."
"Hmm?"
"Si Sachi?"
"Nasa van natutulog." biglang tumakbo si Kyle pabalik sa sasakyan ata.
"wa.." waaa.. tumakbo ba naman bigla, itatanong ko sana ang surname ni Sachi eh. Problema kaya
nun.

"Sir... excuse me? May I have the surname?"

"Ahmm..." hindi ko alam.. "Esguierra." no choice na.
"Sachiko Esguierra?"
"Yes."
"Sige po sir. Pasok na po kayo, nalista ko na po names nyo sa V.I.P. pass. Ms. Samantha is
waiting for you."

Yep, ya heard it right. Ang bruha kong pinsan nga. Were here sa townhouse nina Sam. Humingi
kasi ng favor si tita na bantayan muna ang anghelDAW niya. For she and sam's dad has bussiness
to do. Ayun, pumayag na ako. No choice eh, pinilit ako ng minamahal kong ina ee. Kaya sinama ko
na tong mga to para enjoy na din.

Upon entering the townhouse.

Wow! Grabeh, anggara ng pambungad ng townhouse---"BRUHA"

"Kuya Ron!" oh no, why do I have the feeling na abot hanggang sungay ang ngiti nitong batang
to.

"Hello dear cousin." *sarcastic smile*

"Hiya there too, kuya Kyle!" biglang nagtago si kyle sa likod ko

"Hello sam."
*whispers*
"Pre, my holy water tayo?"
"Check."
"Good. Talban kaya?"
"Sana nawa."
"Amen."

"Waddya whispering?"

"Wala naman Sam."

"Hmm... Kuya Ron, sino dyan girlfriend mo?"
"Si--"
"Hep! I think I know." tiningnan nya mula ulo hanggang paa sina Steph at Sachi.

"You must be kuya Ron's girlfriend."

"What's your name?"

"I'm Sachiko, but I'm just your kuya Ron's friend. Steph here is his girlfriend."

"Hello Sam."
Nilingon ni sam si Steph na nakataas ang kilay, tumaas din kilay ni Steph.

"Your kuya ron's girlfriend?" ~_^

"Oo, sya girlfriend ko, angal?!" ako na ang sumagot, hindi ko gusto ang tabas ng tanong nitong
batang to eh.

"Angal talaga kuya Ron. Yuck taste mo ah. Hamak na mas maganda si ate Sachi. Mukhang maldita
yan ee."

"SAMANTHA! " nagsalita ang hindi maldita.

"Behlat!" sabay takbo palayo ng bruhang bata.

-------------------------
Roommates kami ni Kyle, sina Steph at Sachi naman ay hiwalay. Nagrequest si Sachi na humiwalay
ng room. Bakit kaya?

napapansin ko parang hindi masyadong nagpapansinan yung dalwa, nagaway ba sila? hindi naman
siguro, nagkakailangan lang yun.

Tapos, ambruha talaga ng pinsan ko! Kung kuto lang yun eh matagal ko ng tiniris! aba! ang
stephanie ko lagi ang pinagdidiskitahan pero bakit pag si SAchiko mistulang anghel yung batang
yun? Ambait-bait nya kay Sachi, magkasundong-magkasundo sila.

Hindi kaya dahil sa parehas ang level ng utak nila---isip bata?

------------------------

"IT WAS YOUR FAULT!"

It was Samantha shouting? pero sino sinisigawan ng bruhang to? lumabas ako to see her and shock
ng makita kong si Stephanie ang sinisigawan nya.

"SAM!"

"Kuya Ron! " what?! Umiiyak si Samantha? But why?

"Si Ate Sachi..."

"Oh?! what's with Sachi?"

"Tinulak sya ng bruhang yan sa bangin!"

"But it was an accident Ron."

"No, it's not. you did it in purpose!"

Si sachi...

"Where?! Saan yung bangin?!"

"Kuya, sa banda doon!"
"SAn banda?"
"SA may forest."
"Ron. We can't remember the exact place." I went back to the house to get a rope then, tumakbo
ako papunta sa forest na sinasabi nila.

What if something bad happened to Sachiko?

I gotta run as fast as I can. Hang on Sachi.

"SACHIKO!" I kept on shouting while running in search of her.

*drops drops*

"Shet! ngayon pa umulan!" hinanap ko pa rin sya. Palakas ng palakas ang ulan. Shet talaga!

May nakita akong mababaw na bangin. Baka dito na yun.

"SACHIKO!"

"mmm."

Si sachi! nandon sya sa baba!

"Sachiko, antayin mo lang ako."

itinali ko yung rope na dala ko sa may pinakamalapit na puno at pagkatapos ay bumaba.

pagkababa...

"Sachiko!"
"r..ron.. ow! "
Her leg is bleeding. nabalian sya. Thank god, bali lang.

*screeck*

Itinali ko yung pinunit kong tela sa shirt ko sa may duguang binti niya to stop the bleeding.

"s..sa-lamat.." nangangatal ang boses nya. Hinipo ko ang noo at leeg nya and d@mn! Ang init!
taas ng lagnat nya!

"Shet! ang init mo! Kelangan natin ng masisilungan."

Bwisit naman kasi tong ulan.

Saan ba? ah! ayun! may maliit na kweba doon na pedeng masilungan.

Maingat na binuhat ko si Sachi, nakakapit sya sa leeg ko, mukhang hinang-hina sya.

Pagkarating sa loob ng maliit na kweba ay nilapag ko sya.

halatang lamig na lamig na si Sachiko. Wala kameng apoy?! putakte! hindi ko kaya magmagic. ano
ba gagawin ko para hindi malamigan si Sachi?

*flashback*

"Pag ang isang tao ay nilalagnat at nilalamig ang pinakamadalia at pinakamabisang paraan ay ang
tinatawag na body heat at blah blah blah.."

nakakatamad naman makinig dito kay ma'am.

*end of flashback*

Waa! body heat??!

Tiningnan ko si Sachi, talagang nanginginig na sya sa lamig... Aaggh!! No choice!

Hinubad ko shirt ko, basa kasi yun alangang yakapin ko sya na basa yung damit ko.

Ayun nga, I remove my shirt and I hugged her..

Nabigla si Sachiko.

"You need this body heat para hindi ka mamatay sa lamig. Antaas ng lagnat mo eh."

Hindi na sya umimik.

Ganun lang kami, walang imikan habang yakap ko sya. Bakit parang naguunahan ang tibok ng puso
ko?

Aggh! my wishes nga pala ako! pede kong iwish na may makahanap sa amin at tulungan kami.

"Sachi.."
"hmmm?"
"...nothing." huh?! bakit ganon, bakit parang ayokong magwish. Bakit parang ayaw kong makaalis
kami sa estado naming to. Bakit gusto kong ganto lang kami?

Ano ba nangyayari sa akin?

"Magwiwish ka ano?" nabigla ako.

"A..e.. oo sana.."

"Kahit naman nilalagnat ako, I can still grant your wishes.."

"Ah eh.." hindi naman dahil doon kaya ayoko sabihin wish ko.. kasi ang totoo, gusto ko pang
magtagal tayo ng ganto.

Why do I feel happy when I'm hugging you like this Sachi?

no! what's happening to me?! hindi pede to.. ano ba pinagiisip ko. Mabuti pa, magwish na ako.

"Sige.. I wish na sana may makakita sa atin dito at tulungan tayo."

"As you wish.." inangat niya ulo niya at humalik sa noo ko.
--------------------------------

Author's Pakisingit este P.O.V. --<oo! point of view ko to! exposure ko to kaya wala na kayong
magagawa. >

"We are now here in Philippine Airlines." haha. basta, hindi ko alam yung sinasabi sa airport
pag nakaland na. basta yun na yun ha.

"Kyle... Naaalala ko na... Sana mapatawad mo ako kung nalimutan ko... Hindi ko sinasadya..
Mahal kita Kyle.. mahal na mahal... Sana hindi ko na ulit malimutan ang bagay na iyon..
Nangangamba ako..."

CHAPTER 15

Kyle's P.O.V. <Yah. POV nya. hindi kasi pede si Ron ang magnarrate eh wala naman sya sa panahon
ng past ni Kyle eh. hindi nya mananarrate ang bagay na hingi nya kita. ok? hahah. >

"Ayiee. Magkikita kami ng fairy princess ko. " DAte namen ngayon ng girlfriend and wife-to-be
kong si ERinn.. hahaha. kakilig. >.<

Ayan. Dito na ako sa hintayan. Napaaga ako kasi excited ihh.

Well, kanina pa naman ako nag-aantay pero ok lang, parating na rin yun. hmm.. bakit kaya parang
ako'y may nararamdamang kakaba-kaba? hmm...

*flashback*

"Nako, nako.. Bilis, bilis.. san na yung cellphone ko? kalat-kalat naman kasi nitong kwarto
ko?"

"Ah! iyon!" kinuha ka ng bara-bara yung cellphone ko nang...

*plakk* <ok? panget ng soundepek. yae na>

"Shet! nabasag tong photo namen ni Erinn.. nako." tinapon ko yung nabasag na frame pero tinago
ko yung picture at saka nagmadaling lumabas ng bahay para pumunta sa tagpuan namen ni Erinn.

*end of flashback*

eh! pamahiin lang yun. sus! takutin ba naman ang sarili.

"Kyle! " oh! there's the love of my life.

"Hey beautiful!"

"Beautiful ka dyan, spell beautiful!"

"Pede cute na lang?"

"timang ka talaga kahit kailan."

"At gwapo."

"OO na. ako lang naman ang napayag na gwapo ka. Naawa kasi ako sa iyo, may violent reaction
kasi lagi yung mga tao sa iyo pag sinasabi mong gwapo ka."

"Naman ihh. Tong si ganda, niaaway ako." *pakyut epek*

"Aishuu.. Bolahin pa daw ako."

"ihh.. kilig ka naman."

"Aba'y oo. Guilty ako dyan."

Naggala-gala na kami sa mall, kung saan saan nakapunta at ng mapagod ay dinala ko sya sa isang
restaurant na ang pangalan ay "oh-kaykyut-kyut-ng-author". maganda daw dito sa restaurant na
ito eh, sa pangalan pa lang ihh.

Masaya kaming nagkekwentuhan habang kumakain.

Nagexcuse sandali si Erinn na magre-restroom lang daw.

Pagbalik nya... Nagtataka ako kasi bakit para atang tumahimik ito at parang ang lalim ng
iniisip?

"Erinn?"

hindi sumasagot.

"Erinn?" mula sa pagkakatungo ay tumingala sya para tumingin sa akin ng may pagtataka.

"Excuse me lang, do i know you?" ha?! she doesn't know me? ano ba to? joke?!

"Haha! loves naman, nakakabigla ka eh.Bigla-bigla kang dadale ng joke dyan ee."

kumunot lang ang noo ni Erinn.

"Huh? loves? Excuse me, I'm not joking. I don't know you." tumayo si Erinn at humakang
palayo, hinawakan ko ang kamay nya para pigilan. What's with her?!

"Ui Erinn, wag ka naman magbiro ng ganto."

"Hey. I dont' really know you and i'm serious. And howd ya know my name?"

Bumitaw sya sa pagkakahawak ko. I followed wherever she go., I tried to pursuade her to stop
joking but she insist na she's not joking around.

"Erinn my labss naman." she stop walking and faced me, anger clouded her face.

"LOOK! i don't know you and stop calling me your 'loves' coz I don't love you. Please just shoo
away stranger!!! "

Ako naman ay nabato sa pwesto ko. Para akong binagsakan ng meteor garden comet.

She called me stranger?! She denied her love to me?!

[author's pang-asar. ]
????
aray! aray nakuuuu!! oh-oh!
kaysakit naman ng ginawa mo!

aray! aray nakuuu!! oh-oh!

????

The next day, I went to ERinn's house. I want to clear things, anlabo naman kasi ng nangyari
kahapon.

Pagkarating ko sa bahay ni Erinn, isang matandang babae and sumalubong sa akin sa gate.

"Si Ms. Erinn po? Ay sorry po. Kanina pa po syang umalis."

"ah ganun po ba, sige aantayin ko na lang sya."

naku.. Aantayin mo? eh magtayo ka na dyan ng bahay sa tabi."

"Huh?"

"Eh kasi kung aantayin mo si Ms. Erinn ay hindi ako nakakasiguro kung kelan ang balik nya."

"Huh? bakit?"

"Eh lumipad na kasi si Ms. Erinn eh."

"Lumipad?! Wala namang pakpak yun ah."

"Tange. I mean nagpunta na po sa syang Canada, unknown po ang balik kaya nga ako nandito.
housekeeper."

"What?! bakit?"

"Ano kanyo? Bakit ako naging housekeeper? syempre, ano gang ginagawa ng isang housekeeper.
tsk."

"Tungag! hind iyon. bakit siya umalis?"

"Aba ewan ko. mukha baga akong chismosa. malay ko sa kanila kung bakit sila umalis."

I was shocked ng pagkatapos nya akong pagtakwilan, then I would learn the next day na umalis na
sya ng wala man lang pasabi. First time kong naginom non kasama si Ron.

Iniyakan ko yun.

Pero that was 2years ago..

Now, I have Sachiko. Move na ako... nga ba?

"Hello! pluto to kyle?!"

saka lang ako parang bumalik sa kasalukuyan ng alugin ako ni Ron sa balikat.

"Ha?!"
"Halleluja pluto!"
"Anong meron sa pluto?"
"Wala, kainin mo daw yung pluto."
"Masarap ba yun? "
"Tungag!"

andito kami nina Ron at Sachiko sa bahay ko. Kwento dito kwento doon.

*ding-dong*

"Ai.. ako na ang sasagot Kyle."

"Wag na andyan naman si manang, sya na bahala dun sa tao sa labas."
"Hindi ako na."
ayun, dahil makulit ang aking kyut na girlfriend, sya na nga ang nagbukas ng gate.

Pagbalik nya...

"Kyle, kaibigan mo daw."

Lumabas sa likod ni Sachi ang isang babae..

ang babaeng minsang minahal ko at sinaktan ako.. na hanggang ngayon ay.... mahal ko pa din?

"Kyle..."

"Erinn.."

----------------------------------------------------
CHAPTER 16

Kyle's P.O.V.

"Kyle..."

"Erinn..."

Xanggelay! Si Erinn.

-------------------------------Author's panggu-gulo.
Sige, dahil napakaatat ng readers, gusto'y ron and sachi moment na, fafastforward ko na ang mga
mangyayari. mamadaliin na natin tanggalin ang mga epals. x]]
-----------------------------

Nabigla rin si Ron sa pagdating ni Erinn. Pinakilala ko si sachi at erinn sa isa't isa. Sinabi
ko dn ang relasyon ko sa kanilang dalawa. Si sachi bilang girlfriend ko, at si erinn na ex ko.
Ok lang sa kanilang dalwang babae.

Naging friends kami ni Erinn at sila na rin ni Sachi.

Super fastforward.

2weeks after.

"Hmm.. napaaga ata ako." yah sobrang aga. may date kasi kami ni Sachi ngayon eh 3pm usapan eh
2pm pa lang. Advance ng 1hr. excited much. important day kasi to ni Sachi ee.

Maya-maya, may biglang tumapik sa likod ko, "Sachik--" pero paglingon ko, "erinn?"

Ngumit lang ito.

"Hello Kyle." at ayon, bigla ng tumulo ang mga luha sa mata nya.

Anak ng pitumpung walong tupa! bakit ito umiiyak?

"Erinn, bakit ka umiiyak?"

"Kyle. Mahal kita."

tumungo ako, "Mahal mo ako? Why are you saying that? Minsan mo ng itinangging mahal mo ako at
iniwan, nasaktan ako ng sobra noon erinn. Nagmove on na ako. Si sachiko na mahal ko. Please,
wag mo kong pahirapan. Masaya na ako kay sachiko. Hindi na kita mahal Erinn."

The last line was a big lie. I admit na mahal ko pa rin sya hanggang ngayon, nitong mga
nagdaang araw ko lang napagtanto. Itinago lang ng puso ko ang nararamdaman ko sa kanya but my
heart never threw my feelings for her. I still love her but i shouldnt...

"Kyle... I'm sorry about that time."

"It's ok. I understand. Past is past."

"maybe past is past for you but still it's present for me. Kyle, you don't understand a thing!"

"What the?! I understand ok?"

"No you don't! Hindi ko sinasadya ng mga panahong iyon na itanggi ang pagmamahal ko sa iyo!
Nakalimutan ko lang!"

"Nakalimutan?! now, i don't uderstand."

"I forgot that i love you, i forgot who you are that time. And i hated myself for that. Kyle, I
have alezheimers! lumala na yung alzheimers ko. Yun ang unang sinumpong ang sakit ko at that
stage and i hated my illness kasi ikaw pa yung ipinalimot nya sa akin! Kyle, I left the country
the next day para magpagamot, unfortunately my disease cant be healed anymore. Nung nasa Canada
ako hindi bumalik pa ang alaala mo sa isip ko. then, nung araw na tumawag ako, that was the
time I remembered you again. Nagmadali akong bumalik dito, I'm afraid kasi na baka sumumpong
ang sakit ko. Kyle, dapat nung pagkarating ko pa lang ay sasabihin ko na ang lahat ng to kaso I
learned that sachi is your girlfriend. Nasaktan ako at nawalan ng lakas ng loob. Pero hindi ko
na kaya Kyle, gustong-gusto ko ng sabihin ang mga ito sa iyo. I wanted to tell you that I
always loved you. I don't care if you don't love me anymore, hindi kita masisisi. Basta Kyle, I
love you. " she burst into tears.

Hindi ko alam pero biglang niyakap ko sya, "Kahit kelan hindi nawala ang pag-ibig ko sa iyo
Erinn. I still love you."

"Pano na si Sachiko?"

I love you Erinn but I shouldn't because of Sachiko... I don't want to hurt her... Pero hindi
ko na kaya, mahal talaga kita Erinn.. I'm so sorry Sachiko...

"I love her too pero mas mahal kita Erinn... Siguro ginawa ko lang panakip butas si Sachiko...
Ewan ko pero basta ERinn, mahal kita."

*tugsh!*

Napatingin ako sa direksyon ng tunog ng isang bagay na nalaglag. Isang payong ang nalaglag at
ng tingna ko kung sinong nakalaglag...

"SAchiko..."

Nakatitig lang sya sa amin. Wala akong mabasang emosyon.

Biglang bumuhos ang ulan.

Nabigla ako ng magsmile sya, a sad smile, "s..sige. I understand." then she ran away/

"Sachiko!" I called her pero hindi na sya bumalik.

"It's my fault."

"No erinn. Ako ang may kasalanan, kung hindi ko sana sya ginamit sana hindi ko sya nasaktan."

Bakit sachiko? Bakit ngumiti ka? You could have cried. You should have shouted at me, you
should have slap me, you should be mad at me for being such a jerk. pero, why did you just
smiled? I know I hurt your feelings pero bakit ang bait mo, inintindi mo lang yun and accepted
it kahit sinaktan kita?

Sachiko, mas lalo akong naguguilty. You're punishing me through my guilt.

Ron's POV<yehey! balik na tayo kay Ron!>

????
turn around, turn around
and fix your eye in my direction
there is a connection

i can't speak
i can't make a sound
to somehow cap---
???

sino kaya natawag

Calling...
My genie^^,

Si Sachi? Bakit kaya?

"Ron?" ai bumalik na si Steph mula sa C.r. Patayin ko na muna tong phone, mamaya na Sachi.
Nagdedate pa kami ng Steph ko eh.

It was 5pm ng makauwi na ako sa bahay, I opened my cellphone.

??
Turn around turn around
and fix you--
??

From: My genie^^,
Message:
Ron, I'm sad. I need you. T.T
Meet me in the playground.
I'll be waiting for you. T.T

Huh? Ano naman kayang problema nito? Time recieved, 4:05pm.

"Nako.baka wala na yun. tanungin ko na lang bukas. Gaa.. I'm tired, makatulog na nga."

*wshhwshh* <sound epek daw ng ulan. hahaha.>

Nagising ako sa lakas ng ulan. Biglang lumakas ihh. Naalimpungatan tuloy ako. Naknang, kung
ayaw mong matulog, magpatulog ka naman!

Babalik na sana ako ng tulog nang...

I'll be waiting for you...
[/i]
-----------------------------------------------------
CHAPTER 17

"sshh..." yakap yakap ko sya. "Tama na, andito lang ako."

Antanga-tanga ko. Dapat kanina ko pa syang pinuntahan dito, hindi sana sya nahirapan ng ganto.
Sabi ko sayo Kyle, wag mong sasaktan si Sachiko!

"Salamat Ron." medyo maayos na sya ngayon sa tingin ko. nandito na kami sa loob ng kotse ko,
nagdala ako ng extrang t-shirts at may towel din. pinagpalit ko na sya ng pang-itaas. hoy!
hindi ako nanilip no. syempre nakapikit ako. gentleman ata to.

Syempre, nagpalit din ako noh. magkasakit pa ako.

"Dapat magcecelebrate kami ngayon ng birthday ko ehh..."

"waa? birthday mo?!"

nagnod lang sya. matamlay.

Sinimulan ko ng magdrive. 11:45pm. May time pa.

"Where are we going?"

"7 eleven"

"anung gagawin natin dun?"

"ise-celebrate birthday mo."

"Nah.. tapos na ang birthday ko."

"Hindi pa noh. may 15minutes to go pa." binilisan ko na angpagpapalipad pagpapaharurot ng kotse

ko papuntang 7-eleven. medyo malayo ng konti sa playground yun ee.

after 5minutes.

7-ELEVEN

"Tara na," hinawakan ko kamay nya at pumasok na kami sa 7-eleven.

Bumili kami ng ice-cream, ng hany bar, ng choco stiks, ng nips at ng maliit na kandila.

"Ron? para san yang mga yan"

"Basta. it's a surprise."

humiram ako ng plate sa cashier. then yun, binuksan ko yung hany, nilagay ko dun yung mga
pieces ng hany sa may plate. pinuno ko yung plate ng hany bars into a rectangle. Then after
that, nilagyan ko ng choco stiks ang tabihan ng hany at pati ilalim nito. then naglagay ako ng
mga nips sa 4corner. shinape ko into flowers. then put a choco stiks on the top of the nips,
then place another nips. tapos naglettering ako sa gitna ng hany bars using the choco stiks..
eto yung nilettering ko:
Quote

HAPPY BIRTHDAY SACHIKO! :]

then I placed the candle in the middle and nilight ko na yung candle.

nagets nyo ba? basta, naggawa ako ng cake through hany bars and other candys.

"Surprise! Happy birthday Sachiko!"

"Wow!! ang cute Ron!! thank you!"

" your welcome. Sige wish ka na before you blow the candle."

"Sige, wish na ako."

"Wait pala. Dapat, 10wishes ang gawin mo. ngayon naman ikaw ang magwish ng sampo."

"Pero hindi mo a nga ubos yung iyo eh."

"Nah.. saka na yun. Kelangan ay ikaw ay magwish din ng sampo, i'll return the favor naman sa
iyo ngayon. sige na, for your birthday, give me your 10wishes."

"Hmm.. sige... Here goes my 10wishes....

CHAPTER 18

*BOOGSH!*

"Shet! para san yun Ron?!"

nandito kami ngayon sa may verandah nina kyle, pinuntahan ko sya. inintay ko munang mapag-isa
kami ni Kyle dito sa verandah nya saka ko sya inumbagan ng suntok.

"Para yun kay sachiko!"

"...."

"I told you not to hurt her!"

Sinuntok ko ulit sya, hanggang sa nagpanuntukan na kami. Suntok dito, suntok doon. Walang
umaawat sa amin kasi wala naman ang mga maids ni Kyle, busy sa kusina para marinig ang away
namen, ang parents ni Kyle ay nasa work.

Ng parehas na kameng napagod sa panuntukan ay napahiga na lang kaming parehas ni Kyle sa

bermuda grass. at nakatingin lang sa ulap.

"T@ngna mo Ron, masakit yun ah."

"G@go ka eh. Sabing wag mong sasaktan si Sachiko eh. "

"oo nga eh. ang g@go ko. Sa mismong importanteng araw pa nya ko pa sya sinaktan. I'm sorry
Ron."

"Wag ka sa akin magsorry, kay Sachiko ka humingi ng tawad."

"Mapatawad kaya nya ako?"

"Mapapatawad ka nun sigurado. Mabait naman si Sachiko."

"oo nga, ang bait nya. Hindi ko talaga dapat sya sinaktan kasi hindi dapat sinasaktan ang isang
taong mabait na tulad nya."

"Dapat pinapahalagahan ang isang taong tulad ni Sachiko."

"oo nga. pero pare, wala eh, talagang mahal ko si Erinn eh. Hihingi na lang talaga ako ng tawad
kay Sachiko, kung kelangan ko pang lumuhod sa harap nya para mapatawad nya ay gagawin ko."

"Nah.. hindi nun ipapagawa iyon sa iyo. Alam mo ba may hiniling sya?"

"Hiniling...? di ba dapat ikaw ang nahiling?"

"Kasi di ba birthday nya nun, binigyan ko sya ng 10wishes para naman masuklian ko yung favors
na nagawa nya sa akin and you know what, one of her 10wishes includes you and erinn."

"What?!"

"She wished for the happiness of the two of you forever."

"waaa?! Grabeh.. ambait nya. nakakaguilty. "

"Sadyang ganun talaga si Sachiko, she's not selfish. Tingnan mo pati wish nya, kasali pa rin
ikaw kahit sinaktan mo na sya."
"oo na, giniguilty mo pa ako eh."

"Hehe. syempre,para mapagsisihan mo yang kag@guhan mo."

"sising sisi na nga eh. pinipiga mo pa e."

"hehe.. hmm... tutupadin ko yung wish nyang yun."

" huh? pano? "

"Eh di, through my wish."

"Huh? naguguluhan ako?"

"Basta Kyle, magiging masaya na kayo ni Erinn. Wag ka ng mag-alala."

"Ahmm... salamat.. hihingi na talaga ako ng tawad kay sachiko bukas at magpapasalamat na din
ako."

"Dapat lang."

"Tell me Ron....
Mahal mo ba si Sachiko? "
CHAPTER 19

"Sachiko!"

Andito ako ngayon sa may school ni Sachiko, sakto namang pagkadaan ko ay nasa tapat sya ng gate
ng school nila.

"Oh ron? anong ginagawa mo dito?"

"Wala lang. hahaha. Ang gwapo ko kasi."

"Huh? anong konek?"

"Wala! hahaha. ganun talaga pag gwapo, ikinokonek sa lahat."

*bulong-bulong*"gwapo kamo? baka desperado."

"Anong sabi mo?"

"ayy wala. sabi ko dumaan si superman."

"waa?? saan? where?!"

"Wala na, nakalagpas na."

"ay ganun ba, sayang hindi mo sinabi agad. hindi ko tuloy nakita."

"Bayaan mo, pag dumaan ulit si superman sasabihin ko sa iyo."

"Salamat!"

*bulong bulong* "Adik ba tong si Ron?"

"Ha? ano yun?"

"Ah! sabi ko, sana dumaan din si batman."

"Ah.sana nga. ui. take a lift na."

"huh? saan mo ko dadalhin?"

"kikidnapin kita."

"Waa! wag po! maawa ka, poorness lang kami."

"Eh di ipapatapon na lang kita sa ilog pasig!"

"Uunahan kita, ikaw muna matitilapon sa ilog pasig bago ako."

"haha. sakay na. wag ka magalala, hindi kita kikidnapin, sa gwapo kong to kidnapper? nah."

sumakay na sya,

"Haha! oo nga, sa gwapo mong yan.. nah.. kidnapper wont do. pero serial killer, OO!! "

at ayun, nagkulitan na nga kami sa daan. Nagdinner muna kami sa isang restaurant na ang
pangalan ay--- ANG KYUT NG READERS PERO MAS KYUT SI AUTHOR RESTAURANT--

Tapos, after the dinner eh nagpunta na ulit kami sa kotse ko.

"Teka... saan ba talaga tayo pupunta?"

"Well... may gusto lang naman kasi akong sabihin sa iyo eh.. pero dun na sa place na yun ko
sasabihin.. wait ka na lang."

"WOOOOOOOOWWWWWWWWW!!"

"Ang ganda di ba?" nandito kami ngayon sa may puno, oo, sa puno, nakatayo kami sa sangay ng
puno, matibay naman to. hehe. pero alam nyo kung saang puno? dun sa may cliff. eh di pag
nakatayo kaming ganto sa may puno, kitang-kita namen ang maiilaw na city at tuwang tuwa naman
si Sachiko sa nakikita nya. "This is one of your wish."

"oo nga! I really wanted to see the whole city. salamat Ron!"

"Welcome. 9wishes to go."

"oo nga. hehe.. teka.. ano nga ba yung sasabihin mo?"

"Err... its more like a wish eh.."

"oh. sige, wish ka na."

"I wish na sana gumaling na ang sakit ni Erinn."

"Wait? that sounds like my wish ah."

"hehe. syempre, di ba sabi ko, igagrant ko wish mo di ba? eh yun lang yung wish mo na hindi ko
kayang igrant eh kaya i'll just use my wish to grant it."

"Oh.. ganun ba."

she kissed my forehead. pero kahit expected ko na yun ay medyo nabigla pa rin ako.

"as you wish. 3wishes na lang."

"Thanks. and 8wishes pa sa iyo."

"hehe. oo nga, Thank you too. i'm sure, magiging masaya na sina kyle at erinn. i'm glad for
them. Lam mo ba nagsorry si Kyle kanina?"

"Really?"

"Yep. At nagpaalam na din sya sa akin na aalis na daw sya ng bansa, susunod na sya kay erinn
to be with her side forever."

nasabi na rin sa akin yun ni kyle. sasamahan nya na si Erinn sa Canada.

"I'm glad, magiging maayos na ang lahat sa kanila. sigurado, hindi na kailanman malilimutan ni
Erinn si kyle."

"Oo nga. I'm glad din kasi ayos ka na."

"Well yeah... Ang weird nga eh... na-overcome ko na agad... siguro, hindi din talaga si kyle
ang mahal ko..."

"Huh?"

"Kasi... may isang taong parang napakaimportante sa akin... sa totoo lang, mas importante pa
nga kay kyle eh... yun nga ata ang mahal ko... kahapon ko lang narealize..."

"Sino sya?"

"Behlat! secret yun!!"

"Andaya mo ah."

"Hehe.. tara, baba na tayo."

biglang talon nya sa puno. anggaling, hindi nya na ginamit yung ladder na ginamit namin sa
pagakyat samantalang ako naglaladder pa.

"Anggaling mo ah. natalon mo yung puno. para kang pusa."

"Hehe."

"You remind me of my cat Chiko."

she just smiled.

"Gusto mo makita si Chiko? she's cute. I think you would like her."
"And why would I want to see myself?"

teka.... ano daw?! english yun ah! patranslate nga! hindi ko naintindihan!
CHAPTER 20

"And why would I want to see myself?"

Tokneneng! ano daw ga yun? me is not understood any of the english english she said. me brain
is functioning not properly.

"Ha?"

"I said, bakit ko naman gugustuhin makita ang sarili ko?"

"Eh?"

"Hindi mo pa din naintindihan? Alien languange gusto mo?"

"Hindi. hindi. Ano... teka... ano ba ibig mong sabihin? Ikaw... si Chiko...

IISA?"

"Oo."

"
Ah....

HAHAHAHAHHAHAHAHAHAH!"

"Huh?"

"hhahaha!! sachiko! hahaha. Ayus yung joke mo!! hahahah! Napautot ako dun ah! kala ko totoo!
hahahaha. nakakatawa!"

" Ron... I'm not kidding... I'm really Chiko..."

"Eh? Spell kidding! hahahhaha!"

"I'm serious. :l "

oh-kayy.. seryoso nga... pero? Pusa? si SAchi? ano daw yun? waa? pero.. bakit ba ako
nabibigla... Sachiko is a fantasy already from the start.. kaya everything is like possible
na... geez...

"P-pero..."

"Ok. Para maniwala ka na."

*shingggggggggg~!*

waaa?

ayus sa alright! nagtatransform si Sachiko! parang yung sa cartoons!! astigg!!

*tenen*

"Ngiyyaw..."

"pusa.....ng gala."

*shinggggggggg~!*

Nagtransform back ulit sya sa human form. walandyek?! parang cartoons na ee.
"Oh see? I'm Chiko."

"Panong...?"

"Time to tell somethings to you..."

"What things?"

"Mga bagay-bagay... kaya just listen." tagalugin ba naman? ginagawa naman akong timang nito?

"A--"

"Hep! makinig ka na lang. Dont speak para madali akong makapagexplain."

"Okie. sureness."

"So ganto nga.. ako si Chiko---"

"Eh bakit--"
"Eto na nageexplain kaya just listen. As I was saying, ako si Chiko. I can turn into cat--"
"Ka--"
"Hush! i'm speaking. listen na lang. Ayun na nga, I can turn into a cat pero I'm not a cat--"
"ha--"
"SHUT UP RON!"
"ok. " makikinig na nga.

"Ok. Ako nga si Chiko. Im not really a cat. I'm a soul. But i'm not a ghost. Napahiwalay lang
ako sa body ko.. Its like this.. One day I woke up in the middle of the city and no one can see
me and it seems that I lost my memory, all I can remember is I have a comatosed body lying
somewhere...somewhere I dont know... Then I have this weird feeling that I should grant
someone's 10wishes but unfortunately, almost 1year akong nagwawonder sa place na to without
people noticing me so i dont know how i could grant someone a wish..and then.... that day.. you
found me.. the weird thing is, ikaw lang yung nakakakita sa akin.. the only person who had ever
seen me after a year of searching... so i chose you to have the 10wishes and ang weird pa,
after i chose you to have the 10wishe, people started to see me. And i was glad of it. Ayun na
nga..."
"hmffmmffppmmffmmm.." bawal daw magsalita eh.

"Ok. pede ka ng magsalita."

"Sureness?"
"Sureness."
"Ahm... so ganun pala... teka... ano nangyari sa kwento sa cat thingy?"
"Ah.. ayun nga.. I really cant remember anything pero my mind tells me na I have to go to a
body after 12hours everyday. hindi ako pede magstay here sa earth without a body for 12hours up
kaya ayun, i saw that cat at nagshing-shing ako dun."
"Anong shing-shing?"
"I entered the body's cat."
"Ah..."
"Ayun.. every 12hours i need to go back to that kitty's body."
"Eh pag lumampas ka dito ng 12hours? What will happen?"
"Simple. I'll dissappear permanently."
"Oh... San ba ang katawan mo?"
"I cant remember."
"Bakit hindi mo maremember?"
"Aba malay ko. wala nga akong matandaan eh."
"Ganun pala... ang weird. whew.. pasampal nga kung gising ako.."

*PAAAKKK!*

"Aray!"
"Sabi mo sampalin kita.."
"Abay tinotoo nga."
"Sabi mo eeh."
"Hmm...This isnt a dream after all.."

Nakauwi na ako sa bahay.. I still kept on thinking about the discussion we had...

Andaming gumugulo sa utak ko... teka? may utak ba ako? basta... may gumugulo hindi lang ako
sure kung saan gumugulo, wala naman akong utak ee.
hmm..

pero talaga...

may isang question na gumugulo sa isip ko...

Yung isang tinanong ko kanina sa kanya....

Ano mangyayari pag naubos na ang 10wishes?

________________________________________
CHAPTER 21

"Sam? Ok ka na ba?"
"I'm fine now Kuya Ron."
"I'm glad, go thank your Ate Sachi."
"And why should she thank Sachi, Ron?"
"Sam needs to thank Sachi, Steph."
"Huh? Di ba, Sam should thank the doctor not Sachiko. Wala namang ginagawa si Sachiko ee." ~.^
"Basta.. Samantha, go thank your ate Sachi."
"Okie. Ate Sachi, Thankyou vellyyy mats!"

Sabay kiss ni Sam kay SAchi sa pisngi. Pedeng pakiss din ako? haha!

Teka... nasan kami? well... nasa planet mars na kami!!! yehey! haha. joke. nandito kami sa...
hulaan nyu! haha. hindi, serious na, nasa hospital kami ng St. Claire. Why? kasi si Samantha
dahil sa kalikutan nakainom ng lason. Aba, akalain ba namang gatas yung pintura?! eh engot din
pala tong batang to ee, may pinagmanahan.

At bakit nagte-thankyou si Sam kay Sachi? eh kasi, ginamit ko wish ko. Nagwish ako kay Sachi na
maging maayus na ang lagay ni Sam, fifty fifty na kasi si Sam kanina. kaw ba naman uminom ng
pintura. kaya kayo ha, wag nyong iinumin ang pintura, tandaan nyo pag nagfifty fifty kayo wala
kayong Sachiko na pedeng hilingan na gumaling. kaya be careful mga bata.

"Hay naku. Whatever Ron."

"Naman oh babes, tampo ka na dyan, kelangan lang talaga ithank ni Sam si Sachi."
"And why?!"
"Eh kasi andito si Sachi, di ba gustong gusto ni Sam si SAchi kaya ayan, kaya siguro gumaling
si Sam gawa ni Sachi."
"Huh? ay ewan ko sa iyo Ron."
"Naman oh. wag na you tampo ha." sabay kiss ko sa kanya. Hayun, huli na ang kiliti.
"Oo na nga babes."

"Ahmm.. kuha lang ako ng drinks natin sa malapit na vendo ha.."

"Ohkay. sure. fine. whatever. mabuti pang umalis ka na nga."

lumabas na si Sachiko.

"Bakit ba parang ang init ng ulo mo kay Sachiko, babes?"

"She's a flirt."
"Huh?"
"Can't you see, inaagaw ka nya sa akin porket kyle isnt here anymore."
"Gawdd Steph, pinagseselosan mo si Sachi? Duh! she's just like Kyle to me, a bestfriend. "
"It doesnt seems like that to me."
"Wag ka ng magselos baby ha? Lam mo naman na loves na loves kita ee."

After 15minutes. Aba! nilamon na ata ng Vendo machine si Sachiko, ang tagal tagal naman nun.

"I think I better check on Sachiko. kanina pa yun."

"aggh.. she's too old enough. let her be."

"Steph, almost 15minutes na sya sa labas ng room na to, eh anlapit lang ng vendo machine para
tumagal sya ng ganun." lumabas na ako. Sumunod si Steph.

Near a room in the vendo machine, I saw SAchiko standing in front of that room. Nakatitig lang
sya sa harap ng room na yun habang hawak ang mga drinks na binili sa vendo.

*sound epeks ng naglaglagang mga bote*

Nalaglag ang mga hawak na inumin ni Sachiko at bigla syang tumakbo palayo.. palabas ata ng
hospital.

"Sachiko--!" susundan ko sana si Sachiko pero pinigilan ako ni Steph.

"Ron! dont tell me you'll follow that girl? Gawd. she's too old enough."
"Pero kita mo naman reaction nya Steph? Parang may bumagabag sa kanya."
"I dont care. Stay here or magbebreak tayo."
"Ok. Fine. I'll stay."
"Good."

Uuwi na si Steph. So hinatid ko na sya. Visiting hours is over na kasi.

Then bumalik ako sa hospital after, ako kasi bantay kay Sam. Her parents is at work kasi. Nung
pabalik na ako sa room ni Samantha, nadaanan ko yung room na tinignan kanina ni Sachiko...

ROOM 107.

what's with room 107?

*the door opens*

"Ahmm.. excuse me? may I help you?"

isang lalaki ang iniluwa nung room107. "Ah eh.. ano.. sinong pasyente dyan?"

"My sister..."

"Ahh... anong case?"

"Excuse me? bakit tinatanong mo ang mga yan?"

"Err... i have a friend kasi na tumingin dito kanina.. In any case, may kilala ka bang
Sachiko??"

I dont know kung imagination ko lang or what pero parang biglang nagtagis yung mga bagang nya
for a sec tapos kumalma ulit, "Nope. Sorry. I dont know someone with that name. Sige. I gotta
go. May bibilhin pa ako."
Nandito ako sa room ni Sam. Tulog na si Sam kaya tinawagan ko si Sachiko...

*kring kring*

grabehnezz. bakit antagal nyang sagutin ha.

*kring kr--*

"h-hello..."

"Are You crying?"

Sachiko's P.O.V.
*flashbacks*

Naku.. bilis.. bilis.. anobeer ba kasi, andami pang pinagawa sa akin ni maam, ayan tuloy,
ngayon pa lang ako makakalabas ng school... bilis, bilis. baka maabutan ko pa sya...

ANG AKING PRINCE CHARMING.

*another flashback*

ok ka lang ba bata?"

lumapit sya sa akin at lumuhod para masipat nya ang dumudugo kong tuhod, kasalukuyan nakaupo
ako sa sahig at umiiyak. "HINDI! hindi ako okay!! ansakit! ansakit ng sugat ko! huhuhu."

"Halika.. hugasan natin yang sugat mo."

"A-anong gi--" sinimulan nya na akong buhatin, andun ako sa likod nya habang buhat nya ako.

"Binubuhat ka.. dadalhin kita dun sa may faucet para hugasan yang sugat mo."
CHAPTER 22

Sachiko's P.O.V.
*flashback*
Naman! kasi si ma'am! andaming pinaggawa sa akin. bilis, bilis! baka maabutan ko pa ang PRINCE
CHARMING ko.

Atlast! andito na rin ako sa tapat ng school nya.

Tingin tingin sa mga nalabas ng gate. Tsk! bakit wala sya? Nakalabas na ata...

"Hayy... Wala akong inspirasyon para bu--"

*boogsh!*

"Oops! sorry miss, ayus ka lang?" sabi nung lalaking nakabunggo sa akin at sabay abot ng kamay
sa akin.

Ohmygawd! totoo ba to? Si prince charming ko!

Inabot ko kamay nya at dahan-dahang tumayo.

"Ah..eh.. salamat."

"Ron! bilis!" sigaw ng kaibigan nya sa di kalayuan.

"oo. papunta na!" sigaw nya din sa kaibigan tapos humarap ulit sa akin, "Sige miss, pasensya na
talaga ha."

"Ron!!! Ano ba!"

"Oo na Kyle!"

"Sige ha.." sabay takbo palayo. Grabeh. ang gwapo nya talaga. >.<

At ang bait pa rin nya hanggang ngayon.

Hindi talaga ako magsasawang pagmasdan sya. Kahit araw-araw ko syang sulyapan ng palihim ay
ayos lang. Kahit makita ko pa syang may ibat ibang babaeng kasama ay ayos lang. Ayos lang kahit
hindi nya alam na nageexist ako. Ayus lang.

*end of flashback*

Ron's P.O.V

"Are you crying?"

*toot-toot*

Shet! ibinaba nya!

?Sinubukan kong tawagan ulit pero ini-off na ata nya! pakshemay naman oh!

-------
kamusta na kaya si Sachi? Hindi ko na sya nakontak kagabi eh..

*tunog ng bell pag awasan na (tinamad ng magsound epeks ang author eh)*

haay sa wakas! Awas na din!

Haay.. nakakalungkot, wala na si bestfriend. Hindi ako sanay ng ganto. Haay... Sino naman
kasabay ko? Hindi naman pede si Steph, half day lang naman lagi yun. Baka nasa bahay na yun...
Ayoko pa namang umuwi pero wala naman akong kasama, haay nako... Ah! Si Sachi! kakaawas lang
din nun. Mapuntahan sa school nya, para na rin makamusta ko.

Sa tapat ng school ni Sachi...

nakita kong lumabas ng gate si Sachi...

"Sachiko!"

tumingin sya sa akin tapos ngumiti ng matamlay tapos naglakad na ulit. bumaba ako ng kotse ko
at nilapitan sya, "Sachi!"

hindi pa rin tumitigil sa paglalakad. hindi ako pinapansin.

"Sachi.. wait lang.." hinawakan ko kamay nya para pigilan sya sa paglalakad. tumigil naman pero
hindi tumitingin sa akin... ano kaya problema nito?

"Sachi? Ano bang problema? Kagabi parang umiiyak ka tapos bigla mong binaba yung phone tapos
ini-off mo pa... what happened ba Sachi?"

"Ron... naalala ko ng lahat..."

"Talaga? Eh di alam mo na kung nasaan katawan mo? Tara, balik ka na sa katawan mo."

"Hindi pa ubos wishes mo..."

"Huh? Required bang ubusin wishes ko para bumalik ka sa katawan mo?"

"Hindi..."

"hindi naman pala ehh.. saka na lang ako magwiwish.. tara, samahan na kita sa katawan mo..
nasaan ba?"

"Hindi na muna ako babalik Ron.."

"Bakit naman?"

"Basta.. pede wag ka na lang munang magtanong ng kahit ano Ron?"

mukhang upset talaga si Sachiko... hindi ko sya maintindihan pero sabi nya wag na daw muna
akong magtanong.. i gotta respect her...

"Huh ron? where are you taking me?" hinila ko sya papunta sa kotse ko.

"Sa may peryahan.."

"Huh? anong gagawin natin dun?"

"Magpapakasaya! haha. ampanget mo na kasi eh, laging nakasimangot. Pag dun sa peryahan, happy
tayo. Saka, igagrant ko lang wish mo.. "

"Wish ko? alin dun?"

"Basta. Peryahan here we come!!" at pinaharurot ko na ang aking kotse. *broom broom* haha. may
soundeffect pa eh noh?
CHAPTER 23

"Wow! angganda naman dito sa peryahan. andaming tao. ang ingay. andaming ilaw. andaming rides.
ansaya saya naman. " hahaha. nakakatuwa naman tong si Sachiko parang batang ngayon lang
nakapunta sa peryahan. Pero infairness, effective sya ha! parang nakalimutan na ni SAchi na may
problema sya. Grabeh, ayoko talagang nakikita syang ganun kalungkot. Parang ako din kasi yung
nalulungkot pag ganun sya... bakit kaya ganun nararamdaman ko? hmm.. siguro, nagmamalasakit
lang ako kay Sachiko kasi sya na ngayon ang bestfriend ko ngayong wala na si Kyle. dont get me
wrong, bestfriend ko pa rin si Kyle, bestfriend number 2 si Sachi. hehe.

"Ngayon ka lang ba nakapunta sa peryahan?"

"Yep... ngayon lang." naglalakad-lakad kami ngayon dito sa may peryahan... Andami ngang tao
eh..

"Talaga? Bakit ngayon ka lang nakapunta sa peryahan? Ako nung bata pa ako, lagi kaming nandito
ni Kyle eh, lagi kaming nasakay sa mga rides. Ang saya. Kung nakilala na kita nung mga bata pa
tayo sana naisama kita dito sa peryahan noon pa para nalaman mo na agad kung gano kasaya dito
sa peryahan." grabeh, antahimik ata ni Sachiko? hindi man lang naiimik sa pinagsasabi ko?
Anyways, tuloy pa din ako sa pagimik, baka nakikinig lang muna to kaya hindi naimik...

Grabeh.. kanina pa ako nagsasalita ng nagsasalita pero bakit para talagang wala akong kausap,
hindi naimik si SAchiko...

"Sachiko? Nakikinig ka pa ba?"

Walang sagot.

"Sachiko?"

WAlang imik.

"Sachi---" pag baling ko sa right ko----

TAE! wala na si Sachiko! asan na yun?!!!

"Sachiko?! Sachiko?!!"" hinahanap ko sya. punta dito, pasok doon. Asan na ba si Sachiko??
Andami naman kasing tao... Aggh.. Nasaan na yun? Baka naliligaw na yun? Eh sabi pa man din nya
ay hindi pa sya nakakapunta sa peryahan.. naman oh! asan na ba yun!

"Sachiko?!!!!"

"Miss, miss.. may nakita po ba kayong babaeng ganto katangkad (minuwestra ko yung tangkad ni
sachiko), tapos maputi, tapos may pagka-cat eyed, hanggang dibdib ang haba ng buhok na tuwid at
itim na nakataling ganto (minuwestra ko din yung pagkakatali ng buhok nya na yung taling may
pigtail sa magkabila pero hindi lahat ng buhok nakapigtail, meron pa ring nakalugay), tapos
naka-Seiyyu uniform?"

nagiisip yung babaeng tinanungan ko, "Ai.. sorry po.. wala eh.."

nagtanung tanong pa ako.. ano ba naman kasi yang si Sachiko, hindi pa nga kami nakakatagal dito
sa peryahan, nawala na agad..
"May nakita po ba kayong ganung babae?" pagtatanong ko sa isang lalaki pagkatapos kong
madescribe si Sachiko. Nagisip yung lalaki...

"Hmmm... teka... parang may nakita ako...."

"Talaga po?! Saan po??"

"Kung hindi ako nagkakamali.. nakita ko sya kanina-kanina lang sa may bakanteng lote dun sa
likod ng mirror house na may kasamang tatlong lalake..."

"Lalaki?!!"

"Oo, lalaki.. "

Takteng pusa yun!!! Sinong mga lalaki yun?! baka... oh-no!, "sige po, salamat po!"

Sabay takbo ko dun sa sinasabing mirror house nung mama... naman Sachiko.. anong trouble tong
pinasukan mo.. kaw na pusa ka oh..

Nang marating ko na yung bakanteng lote sa likod ng mirror house... nakita ko si Sachiko,
pinaliligiran ng tatlong panget na lalaki..

"Miss... Sumama ka na sa amin.."

"Ayoko nga... May kasama ako eh."
"Sino?! boyfriend mo? haha. iniwan ka na nun miss.. samin ka na lang sumama.."
"oo nga.. hamak na mas gwapo naman kami sa boyfriend mo miss.."
"Ahmm... weh.. hindi eh.. mas gwapo yun sa inyo ehh.. ampapangit nyo kaya!"
"ABA'T! Babangasan ko tong babaeng to mga pre eh!"

"SUBUKAN NYO LANG AT HINDI NA NYO NA MASISILAYAN PA ANG BUKAS!"

"Ron!" tumakbo sya, lalapit sana sa akin pero nahawakan ng isa sa mga panget ang buhok nya,
"Aray!"

"Saan ka pupuntang babae ka?!"

"Dyan sa boyfriend mo? Nah.. sa amin ka na!"
"Uupakan lang muna namen tong boyfriend mo."

"Bitawan nyo sya mga pwet ng kabayo!" lumapit ako sa kanila..

"Pwet pala ng kabayo ha.. tingnan natin kung sino magiging pwet ng kabayo pagkatapos nito.."
umumbag ng suntok ang isa sa mga panget...

umilag ako, duling pala to eh. sabay suntok ko naman. jackpot! ayan, pinagtulungan na ako ng
dalwang panget, yung isa kasi hawak pa rin si Sachiko.

umbagan dito, umbagan doon.

*pooksh*

*boomsh!*

*tooksh*

*bo-goomsh!*

*pakksh*

and the winner is..... ME!! haha. kala nila ha. kaya ko silang dalwa, hindi ko nasasabi sa
inyo, nagtaekwando nga pala ako nung bata ako, blackbelter nga eh.
"Oh ikaw naman panget." sabi ko dun sa may hawak kay Sachiko.

"Ai, papa.. ayaw na aketch.. babuush na lang papa..." sabay bitaw kay Sachiko at tumakbo palay,
sumunod na din yung dalwang ugok.

Punyemas yung mga yun! bading pala!

Nilapitan ko si Sachiko, "Ayos ka lang Sachiko?"

"Yep."

pumikit ako ng mariin tapos,"ANO KA BA SACHIKO! BIGLA BIGLA KA NA LANG NAWAWALA! ALAM MO BANG
SOBRANG NAPRANING AKO AT NAGALALA NUNG HINDI KITA NAKITA! HALOS MABALIW NA AKO SA KAHAHANAP SA
IYO DITO SA PERYAHAN! TAPOS NUNG MALAMAN KO PANG MAY KASAMA KANG TATLONG LALAKI PARA AKONG
ROCKET NA NAGMAMADALING MAKAPUNTA DITO PARA MALIGTAS KA! SOBRANG NATAKOT AKO KASI HINDI KO ALAM
KUNG MAABUTAN PA KITA DITO! BUTI NA LANG HINDI PA AKO NAHULI! SA SUSUNOD SACHIKO KUNG ALAM MONG
HINDI KA PA NAKAKAPUNTA SA ISANG LUGAR NA TULAD NITO, WAG KANG HIHIWALAY SA AKIN!"

nang matapos ako, narinig ko na lang na humihikbi si SAchiko, napamulat ako... umiiyak sya..
nga pala.. tendency nga pala ni sachiko na umiyak pag sinisigawan...

"s-sorry.. h-hindi ko s-sinasadya.. ron.. " sinasabi nya yun sa bawat pagitan ng hikbi nya.

"Sorry. Nakalimutan ko, ayaw mo nga palang sinisigawan ka." sabay higit ko sa kanya palapit sa
akin. Niyakap ko sya ng mahigpit. "Nadala lang kasi ako sa emosyon ko, sobrang nag-alala kasi
ako sa iyo. Hindi ko kasi alam ang gagawin ko pag may nangyaring masama sa iyo. Tahan na
Sachiko..."

nilayo ko sya ng konti sa akin tapos pinunasan ko yung luha nya na pumatak sa pisngi nya,
"Tahan na please?"

"a-ayaw t-tumigil e-eh.."

naman.. bakit ko kasi sinigawan.. bakit kasi ang OA kong magreact.. ano ba kasing nangyayari sa
akin...

"Tara.. alam ko na kung pano ka patatahanin ULIT..." naalala ko nung unang beses ko syang
paiyakin (see chapter ewan.. basta yung mga unang chapter nandun yung chapter na pinaiyak ko
sya), napatahan ko sya dahil dun...

hinawakan ko kamay nya, napatingin sya sa akin, "Para hindi ka ulit maligaw, mahirap na eh.
lalong dumadami ang tao, mabuti na yung hawak kita para alam kong andyan ka pa sa tabi ko."

naglakad na kami.. sinusundan nya lang kung saan ang pinupuntahan ko..

sa isang bench, "Dyan ka lang ha.. sandali lang.. may bibilhin lang ako.. sandali lang to.."

"Okie." umalis na ako.

Sa isang cotton candy store...

"Kuya, pede magrequest?"

"Anong klaseng request bata?"

"Pede po bang bumili ng cotton candy sa inyo na rainbows ang kulay?"

"Ahmm... hindi kami naggawa ng ganun bata eh.."

"ganun ba? pero kaya nyo po ba maggawa?"

"Oo naman.. kaya ko, specialty ko ata ang cotton candy eh.."

"Talaga po? kuya, request naman, gawa ka naman ng ganun, babayaran na lang po kita ng malaki."
"Sorry talaga bata."

"Naman oh.. please na po, malaki po talaga ibabayad ko, 1000pesos, igawa nyo lang po ako ng
ganun.."

"Teka.. bakit ba parang importante sa iyong makagawa ako ng rainbow colored cotton candy?"

"Eh.. kasi.. po.. may isang tao... na..."

"para sa girlfriend mo ba bata?"

"ha? hindi po..."

"eh para kanino?"

"Sa isang kaibigan ko po.."

"Ah ganun ba.. mukhang ang espesyal naman nyang kaibigan mo na yan, akalain mo yun magbabayad
ng isanglibo para lang makabili ng cotton candy.."

"Ehehe.. opo, espesyal po.. igagawa nyo po ba ako?"

"Hmm... gagawa ako kung sasabihin mo kung bakit espesyal yung kaibigan mong yun.."

anchismoso naman nitong tinderong to... pero di bale na nga, "Ano.. ah eh.. kasi, tong taong
to... hindi ko alam eh, pero napapasaya nya ako lagi tapos ang gaan gaan pa ng loob ko sa
kanya..gusto ko lagi syang nakikita, tapos napapangiti ako pag nakikita ko sya, tapos pag
nalulungkot sya, nalulungkot din ako tapos gusto kong gumawa ng paraan para mapasaya sya, tapos
napakaimportante nya sa akin.. tapos--"

"Tapos.. mahal mo sya."

"Waaa... hindi po.. may girlfriend po ako."

"Itapon mo na girlfriend mo. haha. peace tayo. haha. mukha namang mas mahalaga tong kaibigan
mong to kesa sa girlfriend mo eh.."

"Ha? pano nyo po nasabi?"

"Kung nakikita mo lang kanina ang sarili mo habang pinapaliwanag mo sa akin kung gano
kaespesyal yung kaibigan mong yun.. sobrang seryoso ka.. para ngang kung titingnan kita eh
parang wala kang girlfriend tapos nililigawan mo pa lang tong babaeng to.."

"Ha.. eh.. h--"

"anyhoo.. gagawa na ako. sandali lang to bata, haha. sige, habang naggawa ako, pag-isipan mo
muna yung mga sinabi ko kahit malabo."

at nagsimula na ngang maggawa yung mama..

naguluhan naman ako dun sa sinabi nung mama... kayo ba naintindihan nyo?
CHAPTER 24

"Waw!!! Rainbow-colored cotton candy.!!!!" sabi na nga ba titigil mga luha nito pag
nabigyan ng cotton candy eh.

"You wished for a rainbow colored cotton candy. 7wishes to go."

"OH! oo nga. i wished for that. Talaga tinototoo mo yung wishes ko ah."

"Syempre. Kung ikaw tinototoo mo yung mga wishes ko dapat ganon din yung sa iyo. Buti na lang
mga wishes mo ay hindi ganong mga impossible."

"Eh pano, kinokontra mo yung mga medyo impossible wishes ko nun nung binabanggit ko yung
10wishes ko."

"Eh magwish ka ba naman na maging cotton candy ang clouds eh! as if kaya ko naman yun, tsaka
kung yung iyo may rules, syempre akin din nuh. Isa sa rules ay yung mga bagay na impossible
nuh!"

"hehe. oo na lang. Salamat nga pala sa cotton candy na to. ansarap. Gusto mo?"

"Ha? eh binigay ko yan sa iyo. Ayoko."

"Sige na, share tayo (kumurot sya sa cotton candy nya), eto oh, ahh.."
"oo na, wag mo na akong subuan." kinuha ko yung kinurot nyang cotton candy at kinain.

"aayaw ka pa dyan. kakainin mo rin pala."

"Eh makulit ka eh. Tara na nga( sabay hawak ko sa kamay nya)"

"Saan tayo pupunta?"

"Sasakay sa rides.. Ayaw mo ba?"

"Rides?! of course gusto ko!! Tara tara!"

bago kami sumakay ng rides ay inubos nya muna yung cotton candy nya tapos ayun, kung saan saang
rides na kami nakasakay. pa-ulit ulit na nga sinasakyan namen pero grabeh tong si Sachiko,
hyper pa rin.

"Alam mo ron.."

"Malay."

"Kanina pa tayo sakay ng sakay sa mga rides, pero hindi pa natin nasasakyan yun..." sinundan ko
yung tinuro nya...

ROLLER COASTER?!!

"Oh.. ayus ka lang Ron? Bakit parang namumutla ka?" andito na kami sa may roller coaster,
pinilit ako ni Sachiko kahit ayaw ko. Takot ako sa Roller coaster!!! tapos ang pinili pa nitong
si Sachiko ay ang front seat.. Tae!

"May namumutla bang ayos?!!"

"Ewan.. hihi.. ayan... magsisimula na... naandar na..." naandar na nga.. natetense ako.. dahan
dahan pa lang yung roller coaster..

tsug..

tsug...

tsug...

"Malapit ng bumaba yung coaster... 1...2...---"

"WAAAAAAAAA~~~!! MAMEEEEEEEEEEEE KOOOOOOO!!!!"

"Isa pa, isa pa Ron!! ang saya!" anak ng teteng tong babaeng to, gusto pang magtake two sa
coaster?!
"AYOKO ko na!!! sa iba na lang!"

"Sige na..."

"maam.. sorry po.. stop na po muna ngayon ang roller coaster..."

"Bakit po?" thankyou Lord!

"May event mamaya maam eh."

"Ahmps naman.. sige.. doon na lang tayo sa ferris wheel..."

"Mabuti pa! doon na tayo." at humulong na kami sa ferris wheel...

sa ferris wheel...

"waw!! ganda naman dito... andaming tao talaga sa baba..."

nakakatuwa talaga tong si sachiko, parang bata.

*tugsh*

waaa?! nagblack out?! andilim. tapos. nagstop pa tong ferris wheel.

GOOD EVENING EVERYONE. PASENSYA NA PO. DAHIL 8PM NA PO, MAGPAPARTICIPATE PO ANG PERYAHANG TO SA
EARTH HOUR. PARA PO SA MGA NASA FERRIS WHEEL, WAG PO KAYONG MATAKOT, SINADYA PO NAMING
MAGPASAKAY KAHIT MAY EVENT PARA BIGYAN NG SWEET MOMENTS ANG COUPLES KAYA KUNG MAPAPANSIN NYO PO
KANINA AY FOR TWO'S LANG PINAPASAKAY NAMIN KANINA. HAHA. SIGE PO, WAG PO KAYONG MAG-ALALA, MAY
FIREWORK DISPLAY NAMAN KAY MALILIWANAGAN KAYO.

*shing!*

*shing!*

*boom*

*boom*

*shing*

*shing*

*boom*

"Wawwwww!" out of the darkness, biglang nagsulputan ang magagandang fireworks.. kitang kita
namin ang fireworks kasi sa tuktok kami ng ferris wheel nagstop...

"Ron!! angga-ganda ng fireworkss!!"

"Oo nga.... ang ganda...."

mo.
CHAPTER 25

Maraming nangyari nitong mga nagdaang araw...

Pagkatapos nung ferris wheel incident, naging pusa na ulit si Sachiko at iniwan ako, san kaya
nakatira yun?? Ah ewan. Eh di umuwi na din ako pagkatapos. Umuwi akong may baong kalituhan.
Ewan, basta may gumugulo sa isip ko eh. haay...

Tapos nung isang linggo, ginrant ko yung 4th and 5th wish nya, dinala ko sya sa isang lugar na
punong puno ng mga bulaklak tapos yung 5th wish nya may konek sa 4th wish nya, yun ay
makapagpicnic, eh di nagpicnic kami. Ang suot nun ni Sachi ay isang yellow bestida printed with
flowers with matching saklob(yung pang-feminine na saklob ha. salakot ba tawag dun?). Tapos
nakasandals. Nakakapanibago si Sachiko... she looks prettier...

Tapos, the other day, dinala ko sya sa tagaytay upang igrant ang 6th, 7th and 8th wish nya.
Isinakay ko sya sa kabayo for her 6th wish, nasa unahan ko sya habang pinapatakbo ko yung
kabayo, and she doesnt have any idea na pupunta na kami sa 7th wish nya, sa may waterfalls.
Gusto nya kasi makakita ng waterfalls. Tapos sa tabi ng waterfalls ay isang bundok, hinanda ko
na yung gear na dinala ko (syempre, prepared to) at sinimulan na ang 8th wish ni Sachi, which
is umakyat ng bundok. Anweweird ng wishes ni Sachi noh? Ayun, umakyat kami. Nagkandahulog hulog
pa kami.Nahulog pa nga sya sa akin.. eh erase that part. Basta ayun pagkatapos umakyat bumalik
na kami sa townhouse tapos kinabukasan umuwi na kami. Nadagdagan na naman yung gumugulo sa
akin.

Nagtataka siguro kayo kung nasan si Steph noh? Kahit ako nagtataka eh, kasi nitong mga
nakaraang araw eh, hindi sya nagpaparamdam. Hindi nagtetext o nagpapakita. Tuwing tatawagan ko
eh laging naka-off anf phone, pag naman pinupuntahan ko sa bahay nyaay laging wala. Ano na
kayang nangyari kay Steph? Hindi kaya nakidnap? Eh ron! WAg ka ngang pessimist!

haay... andito ako ngayon sa kwarto ko, nakahiga at nakatitig sa kisame... haay... namimiss ko
na si Steph...

tsaka si Sachiko..

"I wish na sana tumawag naman si Steph.."

Calling...

Babes. ^_^

????

turn around, turn around

and fix your eye in my direction
So there is a connection

I cant speak, i cant make a sound

to somehow capture your attention
I'm staring at perfection

take a lo--

???

"Hello babes?"

"Babes?"

"R-ron..."

"Steph? May problema ba?"

"Magkita tayo tomorrow sa park. 2pm. Bye."

*end of call*
Huh? anggulo.

---------------------------

Nagpunta ako sa park na sinabi ni Steph pero...

Si Sachiko.. sinampal si Steph.

"Sachiko!!!" napatingin silang parehas sa akin, lumapit si Steph sa akin at umiyak.

"I don't know for whats her prob but she just slapped me with no reason."

"I have a reason! And youre the first one to slap me!"

"I didnt slap you!"

"You slapped me!" naguguluhan ako sa kanila.

"Sya ang nauna Ron!"

"Shut up Sachiko!" ewan. gulong-gulo na ako. Nabigla si Sachiko.

"Pero Ron..."

"Hindi ka dapat nanampal ng walang reason!"

"Hindi ko--"

"Wag mo ng pagtakpan ang sarili mo! nakita ko na sinampal mo sya..." oo. galit ako. hindi ko
alam kung bakit.

"R-ron..." nagsimula ng pumatak ang mga luha ni Sachi.

"Stop using your tears para linisin ang kasalanan mo. Just say sorry to Steph, Sachi."

"Ayoko!"

"Bakit ba ang isip-bata mo?! Just say sorry!"

"Wala akong kasalanan! I dont have to say sorry to her."

"Then tell me why you slapped her?" napakislot naman si Steph.

"R-ron... ok na.. Tara na..."

"No steph. I want to hear her out kung bakit ka nya sinampal."

"Sinampal ko sya kasi niloloko ka nya Ron!"

"Anong sinasabi mo Sachiko?!"

"Hindi ka mahal ni Steph, Ron! Niloloko ka nya!"

lumapit ako kay sachiko...

*SLAPP!*

sinampal ko sya. Ewan. I dont wanna hear her out anymore.

"Stop saying those nonsense and lies!"

"Hindi ako nagsisinungaling!" umiiyak nyang sabi habang hawak ang pisngi nyang sinampal ko.

"I dont believe you! Just get a life Sachiko! Sobrang pakikialam na ang ginagawa mo sa buhay
ko!"

"R-ron...'

"GET OUT OF MY LIFE!"

"sige gusto mong mawala na ako sa buhay mo? Sige, mawawala na talaga ako pero may isa ka pang
wish. Wish for it first."

"I dont need the wish anymore! Ewan ko Sachiko, lagi ka na lang nakikiaalam sa buhay ko eh.
Wala ka bang sariling buhay na pedeng asikasuhin? lubayan mo na ako please?!"

"Hindi ako aalis hanggat hindi mo hinihiling ang last wish mo!"

"I just wish that you get out of my life Sachiko!"

pause.

"Kahit hindi pede yun, pero sige, as you wish." tumingkayad sya at hinalkan ang noo ko at
tumakbo na palayo.

Ako naman, naiwang tulala.

Ano bang nangyayari sa akin? Bakit ba ako galit? Kanino ba ako galit? Ano bang ikinagagalit ko?

"Ron..." nabalik lang ako sa sarili ko ng hawakan ni Steph ang balikat ko.

"May... dapat na akong ipagtapat sa iyo..."

-------------------------------

"Totoo lahat ng sinabi ni Sachiko... Pinuntahan ako dito kanina upang komprontahin. Nung isang
araw kasi... nakita nyang kasama ko si Carl sa mall..."

"Sinong Carl?"

"Ang ex-fiance ko..."

"Ex-fiance?! Eh college ka pa lang ah.."

"I'll explain.. Yes, college pa lang ako pero si Carl, graduate na sya and he got a good job,
first boyfriend ko sya Ron, nagtagal kami ng 2 and a half years tapos nagpropose sya sa akin,
sabi nya magpapakasal kami pagkagraduate ko kaya pumayag ako... P-pero Ron..." nagsimula ng
magpatakan ang luha ni Steph, "Mahal na mahal ko sya Ron, pero isang araw nakita kong kahalikan
nya ang bestfriend ko.. nasaktan ako ng sobra kaya umuwi ako dito sa pinas... Ayun nga, nung
araw na hinalkan kita, naalala ko si Carl sa iyo... Oo, ginawa lang kitang panakip butas Ron,.
I thought things would work out between the two of us. Pero hanggang little brother lang talaga
tingin ko sa iyo, ititigil ko na sana Ron pero nung mapansin kong nagkakalapit kayong dalawa
ni Sachiko, nainis ako kay Sachiko kasi naalala ko yung ginawa sa akin ng bestfriend ko.
Natatakot akong maagawan ulit. Tapos... last week, nagpakita sa akin si Carl, I was so shocked
pero he explained everything na nung araw na makita ko sila ng bestfriend ko,it was not his
fault daw, bigla na lang syang hinigit ng bestfriend ko according to him.. Hindi ko alam na
matagal na palang may pagnanasa ang bestfriend ko sa fiance ko... ayun, hindi ko na napigilan
ang sarili ko, mahal ko talaga si Carl, Ron. Kaya hindi ako nagparamdam sa iyo, hindi ko kasi
alam kung pano magpapaliwanag pero kagabi naisip ko ng ipagtapat sa iyo kaya tumawag ako sa iyo
kagabi. Balak ko na talagang ipagtapat sa iyo ngayon pero hindi ko kasi inaasahan na nakita
pala kami ni Sachiko. Ron, I'm sorry. I'm sorry sa paggamit sa iyo. Babalik na ako kasama si
Carl sa ibang bansa bukas. Papakasal na kasi kami... Sorry talaga Ron..."

Ewan. Bakit wala akong makapang galit. Yung galit ko nga kanina eh nawala na. Ewan. Para pa
ngang may tinik na nabunot sa akin... ewan ko. ewan.

"Ok lang..."

napangiti si Steph, "Sabi na nga ba eh.."

"huh?"

"Ayus lang talaga sa iyo kasi dati alam ko na ako ang mahal mo, alam kong ako ang first love
mo, nung mga bata pa tayo, alam ko na yun. Pero nung magbalik ako dito, oo ramdam ko mahal mo
pa ako pero parang nawawala na sya. Sabi nga nila first love never dies pero dahil sa dumating
ang true love mo Ron, eh unti-unting inililibing ng buhay ng true love mo ang nararamdaman mo
para sa first love mo, ang nararamdaman mo sa akin."

"hindi ko maintindihan Steph..."

"Ant@nga mo kasi Ron, pakinggan mo puso mo..." pinitik nya ako sa may dibdib ko kung saan
nakalocate ang puso ko, "Para marinig mo kung sino isinisigaw nito..."

"Steph... anlabo... hindi ko magets..."

"Ang hina mo talaga Ron... O sige, para sa madaling salita....

MAHAL MO SI SACHIKO."
________________________________________
CHAPTER 26

"Ron... itatanong ko lang... mahal mo ba si Sachiko?"

"Ron... alam mo ba, pansin ko... may pagtingin ka kay Sachiko..."

"Kuya Ron, baki ansaya ng mga mata mo pag tinitignan mo si Ate Chi? May gusto ka sa kanya noh?"

Si Kyle... Si Erinn... Si Sam...

Napapansin nila yun... Bakit ako? Ant@nga ko! Bakit ngayon ko lang nalaman!

Pagkatapos namin mag-usap ni Steph eh umuwi na sya kasi bukas aalis na sila ni Carl... Ako
naman pinag-isipan ko lahat ng sinabi ni Steph...

Noong una, hindi ko pa rin magetz...

Kinabukasan noon, hinanap ko si Sachiko... Wala sa school nya, wala kahit saan...

Kahit si Chiko... hindi ko makita. Isang linggo na ang nakalilipas, wala pa ring Sachiko.

Saka ko lang narealize na kung kelan wala na yung tao saka mo lang malalaman ang halaga nya...

ant@nga ko kasi! Why did I say such words to Sachiko... Nadala ako ng galit ko... Ano ba ang
ikinagalit ko nung araw na yun? Sa tingin ko nagagalit ako noon sa sarili ko at hindi kay
Sachi... naiinis kasi ako sa sarili ko kung bakit ganun yung nararamdaman ko, bakit lagi na
lang nasa isip ko si Sachi, naiinis ako kasi hindi ko maipaliwanag yung nararamdaman ako...

Araw-araw, hinahanap ko sya pero wala... nagtatanong rin ako sa mga estudyante sa school nya
pero hindi na daw napasok si Sachi...

Ngayon, hinanap ko sya sa buong syudad pero wala pa rin... tumigil muna ako sa isang lugar,
ipinark ko yung kotse ko at isubsob ang ulo sa manibela...

bakit kung kelan ko na nalaman kung ano ang talagang nararamdaman ko sa iyo tsaka ka pa nawala?
Bakit nung nandun ka lagi sa tabi ko dati eh isinasantabi ko lang tong nararamdaman ko. Bakit
kung kelan ka pa nawala?!

maya-maya, inangat ko ang ulo ko at sinuntok ang manibela, "Shet! Sachiko! Asan ka ba?!"

kring... kring...

bell? ang pamilyar na bell! ayun ang tunog ng bell ni Chiko! tumingin ako sa kaliwa kung saan
nanggaling ang tunog...

SH1t!

ST. CLAIRE HOSPITAL

*flashback*

"Sachiko, ano ba ang address mo?"

"St. Claire 107"

*end of flashback*

Shet talaga! Bakit ngayon ko lang narealize?! ang st. claire ay itong hospital at ang 107 ay
room number... teka! yun yung room na tinitigan ni Sachiko nung araw na maospital si Sam!

Bumaba ako ng kotse ko at pumasok ng hospital, nagdire-diretso ako sa may room107..

Pagkabukas ko ng pinto...

"Huh?" asan si Sachiko? Bakit walang tao?

"Excuse me?" napatingin ako sa isang nurse na tumawag sa akin, "are you looking for the former
patient dyan sa room 107?"

"Ahmm.. opo."

May tinignan sya sa parang listboard ata nya yun, "Teka... Sachiko Ferrer ba?"

"Opo, asan na po sya?"

"Ahmm.. comataused patient sya..pero dahil kaming lahat ay nabigla ng magising sya last week ay
inilipat namin sya sa St. Jude hospital para mas masuri sya at maalagaan ng maigi kasi may
theory ang doctors na sa sunod na attack, eh baka hindi na sya makasurvive."

"Ano pong attack?"

"Heart attack. May sakit sa puso si Ms. Ferre, nacoma sya because of her heart attack."

kinuha ko lahat ng impormasyon sa nurse at pati room number ni Sachiko sa St. Jude's hospital
at agad ng pumunta doon.

7pm na ako nakarating.

ROOM 72

kumatok ako at ang lalaki uling iyon ang nagbukas ng pinto.

"Ron Esguierra." nabiglang sabi ng lalaki.

"Kilala mo ako?"

"Ako si Renz, kuya ni Sachi. Oo, kilala kita. Nung magising si sAci ay kinuwento nya ang lahat
sa akin."

ang lahat?

Pumasok ako ng kwarto at nakita ko si Sachiko, tulog sya. Na-miss ko ang mala-anghel nyang
mukha.

"Maupo ka, marami kang dapat malaman." tumalima naman ako.

"Bata pa noon si Sachiko nung una ka nyang makilala..."

"Ha?"

"Nung araw na iyon, inaaway sya ng mga bullies sa may playground, nakita mong itinulak sya ng
isa sa mga bullies, binato mo sila ng bato para lumayo. Tapos nung umalis na sila, nilapitan mo
ang umiiyak na si Sachiko at binuhat ito at dinala sa may malapit na faucet at nilinis ang
sugat nito. Ayon ang unang araw na nakilala ka nya."

Naalala ko na... sya pala yun...

"Eh bakit hindi ko na sya nakita pa pagkatapos noon?"

"Hindi naman kasi kami taga-dito dati, nagbabakasyon lang kami dito noon tapos bumalik na kami
sa san pablo. Doon talaga kami nakatira. Nung nag-grade 5 na si Sachi, naging mapilit sya sa
parents namin na dito sa manila mag-aral, gusto ka kasi nya talagang makita ulit. Nag-enrol
kami sa Seiyuu academy, hinahanap ka pa rin nya, ang alam nya lang sa iyo noon eh ang buong
pangalan mo. Isang araw narinig nya sa mga classmates nyang girls na pinaguusapan ka, di ba
sikat ka sa mga girls? kaya ayun, nakarating pangalan mo sa academy namin. Doon nya nalaman
kung saan ka napasok. Pumunta sya sa may tabi ng gate ng school nyo pagkaawas nya, tinitingnan
nyang maigi ang mga mukha ng lalaking nalabas ng gate ng school nyo. hinahanap ka. Nalaman nya
lang na ikaw ang lumabas ng may kaibigan kang tumuwag sa pangalan mo kaya simula noon, tuwing
aawas sya ay pupunta agad sya sa tapat ng school nyo para lang makita ka. Kuntento na sya sa
pagtingin na lang sa iyo, masya na syang nakikita kang masaya. It really takes one moment to be
kind but the result can last forever, dahil sa pagtulong mo lang noon sa kanya, hndi ka na nya
nalimutan. Kaya nga nung isang araw ng makita ka nyang mag-isa sa playground na malungkot at
narinig nyang nagbanggit ka na sana matupad ang wish mo. Isang wish about sa girl na mahal mo.
Nalungkot sya kasi nakita ka nyang malungkot pero wala syang magawa para mapasaya ka, gusto
nyang magrant ang wish mo pero hindi nya alam kung papano. Naglakad lakad sya, hindi muna sya
umuwi, gabi na noon, may nakita syang pusa at hinawakan ito at hinimas himas ang pusa, habang
ginagawa yun eh tumingin sya sa langit at may biglang dumaan na shooting star, humiling sya sa
shooting star... Hiniling nya magrant ang sampung kahilingan mo, pinikit nya ang mga mata nya
at narinig nya ang tunog ng bell na nasa paa ng pusa at pagkatapos noon, hineart-attack sya at
nacomatause na..."

"Pano mo nalaman ang lahat ng yan?"

"Ikinuwento sa akin ni Sachiko ang lahat... Pati na rin ang nangyari sa kanya habang
nakacomatause sya... Noon pa man, mahal ka na ng kapatid ko... Masaya ako kahit papano kasi
nakasalimuha ka ng kapatid ko sa nalalabi nyang oras. Alam ko hindi naging maganda yung
paghihiwalay nyo pero sana, magkasundo na kayo. Please Ron, pasayahin mo ang kapatid ko. Masama
sa kanya ang maging emosyonal, makakaapekto sa puso nya. Pag inatake ulit sya, wala ng
makakapagsabi ng kaligtasan nya." tumayo na sya.

"Sige, kaw na muna bahala sa kapatid ko. uuwi muna ako."dumiretso na sya sa pintuan at binuksan
to pero bago tuluyang umalis....
"Ron, kahit anong mangyari, please wag mong uubusin ang 10wishes dahil ang kapalit nun ay buhay
ni Sachiko."

CHAPTER 26
________________________________________

Antanga ko, I looked too far to find that one person who I could share my life with without
realizing that the one I've been looking for was always just there beside me, loving me quietly
all this time.

Falling inlove with you is the second best thing in the world... finding you is the first...

Nakahiga silang dalawa ni Sachiko sa may isang malinis na damuhan, malapit sa hospital.
Pinagpaalam na ni Ron si Sachiko sa hospital na ilalabas nya ito. It was Sachiko's 9th wish,
ang mahiga sa isang grass to while watching the full moon. Actually, right now, they are
looking on a different moon.... They are looking at each other's full moon... magkatinginan
lang sila, tinitingnan ang bawat isa sa kanilang mga mata habang nakahiga sa damuhan....

Nung araw na magising si Sachiko, nakikipag-ayos si Ron kay Sachiko at ipinagtapat na din nito
ang damdamin nya para kay Sachi.

"Ron, why does it feel so great just to be at your side?"

"Kasi kinakantahan ka ng puso ko."

"Weh... ang korni." iniunan ni Ron ang braso nya sa ulo ni Sachi at hinalkan ang buhok nito.

"I love you."

"Ron...What's your last wish?"

"Secret."

"Andaya... Bakit hindi mo na iwish ngayon? May isa ka pang wish eh, hindi counted yung huli..."

"Pag winish ko yun sa iyo eh di hindi natupad."

"Huh?"

"My wish is against the rule. Only God can grant it. Eh ikaw? What's your last wish? Di ba nung
tinanong kita dati sabi mo pag-iisipan mo pa lang, naisip mo na ba?"

"Yes."

"ano yun?"

"Secret din. Si God lang din ang makakagrant ng akin eh."

"Shooting star."

"Wish tayo!"

"Sige."

I wish for it...

please grant it...

Kinabukasan...

Graduation day ni Ron...

"Sige na ron, attend your graduation."

"Pero..."

"Dont worry, magkikita pa din tayo.."

"I';m afraid na baka iwan mo ako..."

"No. I wont. "

"If you leave me, I will follow you."

"Go now Ron."

pumunta ng graduation si Ron. Pagkakuha nya ng diploma nya eh saktong may tumawag sa phone
nya...
It was Sachiko's brother...

"Ron, si Sachi..."

"What happened to Sachi?"

"Inaatake sya..."

pumunta agad si Ron sa kotse nya at pinaharurot na ang kotse.

Sachiko, hang-on. Sabi mo, you wont leave me....

*honk! honk!*

paglingon nya sa kanan nya.... Isang truck!

*BOOGSHHHH!!!*

"I'm sorry, we did all our best but her heart stopped beating already..."

Sachiko Ferrer
Apr. 1, 2009
Time of death: 4:23pm

Ron Esguierra
Apr. 1, 2009
Time of death: 4:24pm
nabalitaan ni Kyle ang nangyari. Bumalik syang pilipinas kasama si Erinn. Ganun din si Steph,
bumalik din sya. Sama-sama silang umattend ng libing ng dalwa. Magkatabi ang puntod nilang
dalwa.

May nakitang pusa si Kyle at nilapitan ito...

"kung hindi ako nagkakamali, kaw ang pusang nagdala sa landas ng dalwa upang magmeet. Salamat,
sa tingin ko, masaya na sila kung nasan sila ngayon."

Ang huli nilang kahilingan ay magkasama hanggang sa tinatawag na FOREVER.

WISH GRANTED

-FIN-

<PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>5</PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>