1. U principu pasus ne treba počinjati citatom.

Pasus možemo završiti citatom, ali samo po

potrebi i izuzetno.

2. Dva citata ne idu jedan do drugog. To može samo u slučaju numerisanog ili signiranog
tematskog nabrajanja.

3. U tekstu se ne navode inicijali imena i prezimena autora. Nije prihvatljivo pisati N.

Potkonjak jer izostavljanje punog imena obezličuje ili depersonalizuje osobu. Zamislite da
vam se neko obraća sa inicijalom imena i punim prezimenom!? Bili biste uvrijeđeni, zar ne?
Ime se može izostaviti, a pisati samo prezime akoje osoba dovoljno poznata – na primjer:
Aristotel, Hegel, Gete, Dostojevski i takodalje. U popisu literature se obavezno piše puno
prezime a zatim inicijali imena.

4. Spelovana imena se obavezno navode u zagradi kao original. Na primjer: Eduard Desaj
(Deci, E.) je razvio teoriju samo determinacije...

5. Tekst treba da bude jezički ujednačen i konzistentan. To znači da sve citirane izvore treba
prevesti na jezik i dijalekat kojim je rad pisan. Kao što bismo preveli Sartra sa francuskog,
tako ćemo prevesti Antu Fulgozija sa hrvatskog jezika ili Jovana Đorđevića sa ekavice. Ovim
se olakšava čitanje teksta i razumi jevanje osnovnih problema koje rad tretira.

6. Uz citat pod znacima navoda, u kome direktno preuzimamo nečiji tekst, obavezno
jeoznačiti stranicu rada iz koga je citat uzet.

7. Citirani tekst ne može biti preuzet iz druge ruke. Na primjer, citiramo Aristotela, a
navodimo knjigu nekog od savremenih profesora koji je naveo Aristotelov tekst.

8. Ideju možemo navoditi iz druge ruke. Na primjer, Petar Stojaković je opisao rad Hauarda
Gardnera, tada navodimo: (Gardner, 1985 – vidi kod: Stojaković, 1994).

9. Knjiga jednog autora se u popisu literature navodi ovako: Prezime, zarez, inicijali imena,
tačka, otvorena zagrada, godina izdanja, zatvo-rena zagrada, tačka, naslov rada, tačka, grad,
dvije tačke, izdavač, tačka. Konkretno: Đorđević, J. (1981). Savremena nastava – organizacija
i oblici. Beograd: Naučna knjiga.

10. Knjiga više autora se navodi: a) Ako je šest i manje autora, pišu se svi autori, b) Ako je
sedam i više autora, piše se sam prvi autor i dodaje „i saradnici“. Interpunkcija u navođenju je
ista kao i kod autora jedne knjige. Nije dozvoljena forma da se umjesto imena navode
bezlične sintagme kao što su: „grupa autora“ ili „kolektiv autora“ Konkretno, primjeri za a) i
b) izgledaju ovako.

a) Branković, D., Ilić, M., Milijević, S., Suzić, N. i Gutović, V. (1999). Pedagoško-
psihološke i didaktičko-metodičke osnove vaspitno-obrazovnog rada. Banja Luka: Društvo
pedagoga RS.

b) Suzić, N. i saradnici (2001). Interaktivno učenje III. Banja Luka: TT-centar.

11. Rad jednog autora objavljen u zborniku ili knjizi se navodi po sljedećem obrascu:
Prezime, zarez, inicijal/i imena, tačka, otvorena zagrada, godina izdanja, zatvo-rena zagrada,
tačka, naslov rada, tačka, naznaka „U knjizi“, dvije tačke, naslov rada– italikom, otvorena
zagrada, stranica u knjizi od koje rad počinje i stranicakojom završava, zatvorena zagrada,
tačka, grad, dvije tačke, izdavač, tačka. Konkretno: Stojaković, P. (2000). Interaktivno učenje
i uloga pitanja u sticanju kvalitetnogznanja i razvoju sposobnosti učenja. U knjizi:
Interaktivno učenje III (str. 47-94). Banja Luka: TT-centar. Kada su strani autori u pitanju,
prije naslova knjige se imenuje editor, a sveostalo je isto kao u prethodnom primjeru.

Konkretno: Torff, B. (1999). Tacit knowledgein teaching: Folk pedagogy and teacher
education. In R. Sternberg and J. Horvat (Eds.), Tacit knowledge in professional practice (pp.
195-214). Mahwah, NJ: Erlbaum.

12. Rad jednog autora objavljen u časopisu se navodi: Prezime autora, zarez, inicijal/i imena,
tačka, otvorena zagrada, godina izdanja, zatvorena zagrada, tačka, naslov rada, tačka, naziv
časopisa – italikom, brojčasopisa - italikom, zarez, stranice kojima počinje i završava rad,
tačka. Konkretno: Vilotijević, M. (2003). Od tradicionalne ka informacionoj didaktici. Obra-
zovna tehnologija br. 1-2, str. 15-19.

13. Rad više autora u časopisu se navodi u zavisnosti od broja autora:

a) Ako je šest i manje autora, onda se navode sva imena. Konkretno.Wilkerson, D., Manatt,
R., Rogers, M., and Maughm, R. (2000). Validation of learner, principal, and self-ratings in
360 degree feedback for teacher evaluation. Journal of Professionel Evaluation in Education,
14, 179-192.

b) Ako je sedam i više autora, navodi se samo ime prvog autora. Konkretno: Pressley, M., et
al. (1988). Elaborative interrogation facilitates in the acquisition of confusing facts. Journal of
Educational Psychology, 80, 301-342.

14. Radovi sa Interneta se navode sa punom adresom veb-sajta ili e-maila sa

datumomočitavanja. Na primjer: Suzić, N. (2002). Emocije i ciljevi učenika i studenata. Na
sajtu: www.see-educoop.net. Očitano: 15. 06. 2004.

15. Citiranje izjava ili predavanja se navodi po sljedećem modelu: Prezime, zarez, inicijal/i
imena, tačka, otvorena zagrada, godina, zatvorena zagra-da, tačka, tvrdnja iznesena na
predavanju ili javnom nastupu, zarez, mjesto i vrije-me predavanja, tačka. Konkretno:
Milijević, S. (2004). Tvrdnja iznesena na predavanju iz Istorije pedagogije, odr-žanom na
Filozofskom fakultetu u Banjoj Luci 15. 06. 2004. godine.

16. Ako u tekstu svoga rada citiramo pod znacima navoda, autor, godište i stranicase pišu u
zagradi poslije znaka navoda bez spelovanja a zatim slijedi tačka – informacija u zagradi je
sastavni dio rečenice. Na pšrimjer: „Ova studija se bavi istraživanjem...“ (Graesser and Olde,
2003, str. 534).

17. Izvor na koji se pozivamo bez citiranja pod znacima navoda kada prenosimo samo ideju,
navodi se u zagradi bez fonetskog spelovanja i obilježavanja stranice. Na primjer: (Deci,
1975).

18. Literatura i svi izvori se navode strogim abecednim redom, što znači da seabeceda poštuje
i za drugo, treće i ostala slova u riječi. Autore koji su citiraniu tekstu nalazimo u popisu
literature po abecednom redu i godištu izdavanja rada. Ako od jednog autora imamo više
radova u istoj godini, tada svaki radoznačimo pomoću malih slova a, b, c, d i tako dalje. Ova
slova se dodaju uz godište i zdanja rada. Na primjer: (Suzić, 2001a; 2001b).

19. Radovi kao što su enciklopedije ili izdanja pojedinih institucija u kojima nisunavedeni
autori se navode bez oznake autora po sljedećem modelu: Naslov knjige ili enciklopedije,
otvorena zagrada, godište izdanja, zatvorena zagrada, tačka, grad, dvije tačke, izdavač, tačka.
Konkretno: Pedagoški leksikon (1996). Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva.

20. Radovi koje je priredio i autorski oblikovao urednik, kao što je slučaj sahrestomatijama i
slično, se navode pod imenom urednika s tim što se citiranitekstovi drugih autora u tom radu
navode kao izvori iz druge ruke.