Like sisters

“We grew up like sisters. Being together all day long”.

“I was finishing my breakfast first and then I ran to the door, opened it and almost flew to
your house to pick you up and walk to school together”.

“We were sitting next to each other at school and shared our pencils, our toys, even our
clothes”.

“We even had our birthday parties together, our birthdays were at the same month”.

“We had our first date together, remember? I had to date John’s best friend, so you
wouldn’t be alone that night. And his friend was…ewww!”

“And then, everything changed. Our “together” world fell apart. We grew up. Studied in
different cities, got a job in a different place. Our dream of a “together” life was lost.”

“Now we see each other two, maybe three times in a year. Our kids grow up separately. But
for us, every time we meet, it’s like we never spent a single day apart.”

Σαν αδερφές

«Μεγαλώσαμε σαν αδερφές. Ήμασταν όλη μέρα μαζί.»

«Τέλειωνα πρώτη το πρωινό μου κι έτρεχα στην πόρτα, την άνοιγα και σχεδόν πετούσα ως
το σπίτι σου, για να σε πάρω και να περπατήσουμε μαζί ως το σχολείο.»

«Καθόμασταν στο ίδιο θρανίο και μοιραζόμασταν τα μολύβια μας, τα παιχνίδια μας, ακόμα
και τα ρούχα μας».

«Γιορτάζαμε μαζί ακόμα και τα γενέθλιά μας, που ήταν στον ίδιο μήνα».

«Πήγαμε μαζί το πρώτο μας ραντεβού, θυμάσαι? Έπρεπε να βγω με τον καλύτερο φίλο του
Τζον, για να μην είσαι μόνη εκείνο το βράδι. Κι εκείνος ήταν… μπλιαχ».

«Και κάποτε όλα άλλαξαν. Ο «μαζί» κόσμος μας γκρεμίστηκε. Μεγαλώσαμε. Σπουδάσαμε
σε διαφορετική πόλη, βρήκαμε δουλειά σε διαφορετικό μέρος. Το όνειρό μας για μια ζωή
«μαζί», χάθηκε».

«Τώρα βρισκόμαστε δυο, ίσως τρεις φορές το χρόνο. Τα παιδιά μας μεγαλώνουν χωριστά.
Αλλά για μας, κάθε φορά που συναντιόμαστε, είναι σαν να μη περάσαμε ούτε μέρα χώρια.»