µε γελάσαν τα πουλιά

συγκαθιστό δυτ. θράκης

q=150

9 j #œ œ œ œ œ œ œ.
& 8 .. œ œ œ œ # œ œ œ j
œ #œ œ
œ œ œ œ. œ œ œ œ
#œ œ œ œ
..

&œ œ œ œ. œ œ œ. œ œ œ œ. œ œ œ.
5

œ œ

œ œ œ œ. œ œ œ œ œ œ œ.
&œ œ œ œ œ. œ œ.
9

œ œ #œ œ œ œ œ #œ œ œ

œ œ œ œ œ œ j œ. œ
&œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ.
13

œ œ œ œ œ œ j œ. œ
&œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ.
17

Mε γέλασαν, µε γέλασαν(ε) τα πουλιά µ' εφτά οχτώ πατώµατα κι εξήντα παραθύρια.

µε γέλασαν(ε) τα πουλιά, της άνοιξης τ' αηδόνια. Στο παραθύρι κάθουµι, τους κάµπους αγναντεύω,

Με γέλασαν και µου είπανε πουτές δε θα πιθάνω. βλέπω τους κάµπους πράσινους και τα βουνά γαλάζια,
Kι έχτισα το σπιτάκι µου ψηλότερο 'που τ' άλλα βλέπω το Xάρο να 'ρχεται καβάλα στ' άλογό του.