PREPARACIJA KAVITETA

II KLASE
 PREPARACIJA KAVITETA II KLASE
Otvaranju kaviteta II klase pristupa se sa okluzalne površine zuba. Kao i kod prve
klase u tu svrhu mogu se upotriejbiti čelična svrdla, dijamantski brusevi ili dlijeta za
gleđ. Izbor zavisi od veličine kariozne lezije .Karijes koji se nalazi na aproksimalnoj
površini najčešće podminira gleđ na prelazu aporksimalne u okluzalnu površinu, što
daje gleđi mliječnu boju jer je otpočela demineralizacija. Ovako podminirana gleđ
moze se skinuti okruglim svrdlom, čeličnim ili dijamatskim, a isto tako i dlijetom. Sa
tako načinjenog otvora proširuje se kavitet najprije okluzalno radi retencije i
prevencije, a potom aproksimalno radi
prevencije. Time se postiže forma olakšanja i
omogućava pristup karioznoj leziji.
Pomenuta ekstenzija okluzalno uključuje
sva karijes predilekciona mjesta.
Proširivanje se vrši obrnuto koničnim
svrdlom. Aproksimalni dio kaviteta u
vestibulo - oralno pravcu proširuje se
fisurnim svrdlom ili dlijetom za gleđ.
Ekstenzija aproksimalnog kaviteta prema
gingivi vrši se obrnuto koničnim svrdlom,
kao i ravnanje dna.

Da bi se spriječilo oštećenje susjednog zuba u toku pravljena kaviteta koriste se

metalne matrice koje obuhvate cirkumferenciju susjednog zuba, a pričvršćena je
držačem u predjelu suprotnog interdentalnog prostora ili drvenim klinom.

Rub gingivalnog zida, koji predstavlja dno aproksimalnog kaviteta, treba da se nalazi
0,5 mm ispod gingive jer površine zuba, koje su prekrivene gingivom, predstavljaju
karijes imuna mjesta. Pošto je obavljeno otvaranje kaviteta datom spoljašnjem obrisu
daljom preparacijom treba obezbijediti retenciju i protiv ostalih sila. Dajući kavitetu
odgovarajuću dubinu, tako da dno bude u dentinu i da dio bočnih zidova, koji
padaju normalno na dno, čini dentin kao i kod I klase, obezbjeđuje se ispun protiv
sila koje teže da izvuku ispun prema otvoru. Dno kaviteta kod II klase je u dva nivoa.
Pošto se II klasa sastoji iz dva spojena kaviteta, svaki od njih ima svoje dno. To je
bioloski oblik kaviteta koji obezbjeđuje integritet pulpe. Dno okluzalnog kaviteta,
kao i aproksimalnog, prepariše se ravno i vodoravno.

Prelaz iz okluzalnog kaviteta u aproksimalni je stepenast. Ovaj prelaz treba ublažiti

zakošavanjem ili zarubljavanjem,da ne bii dlelovaloo kao klin između dva dijela
ispuna,zbog čega bi, pod pritiskom žvakanja, došlo do lomljenja ispuna,jer se tako
umanjuje unutrašnja tenzija materijala.
Vestibulooralnim silama se suprostavljaju vestibularni i oralni zidovi okluzalnog i
aproksimalnog kaviteta i obezbjeđuju retenciju u
vestibulo-oraalnom smjeru. Meziodistalnim silama
se suprostavlja samo jedan aproksimalni zid, i to
mezijalni ako je karijes distalni, odnosno ako je
zahvatio distalnu površinu, te imamo disto-
okluzalni kavitet ili pak distalni zid ako je karijes
zahvatio mezijalnu površinu, te imamo
meziookluzalni kavitet. Istmus lastinog repa, koji se
nalazi na okluzalnoj površini, između dvije kvržice,
preuzima ulogu aproksimalnog zida koji nedostaje i
obezbjeđuje retenciju u mezio-distalnom smjeru. Da bi lastin rep odigrao svoju ulogu
treba da ima određene dimenzije : dubinu i širinu, odnosno formu otpora. Smatra se
da širina istmusa između dvije kvržice treba da iznosi jednu trećinu međusobnog
odstojanja vrhova tih kvržica. Time je zadovoljena i forma otpora kaviteta, odnosno
materijal od koga je napravljen ispun odolijeva pritisku, a isto tako i zidovi kaviteta u
tom predjelu.

Ako je zub vitalan (sa očuvanom pulpom) jedan od oblika retencije predstavljaju
parapulparni kočići koji su smješteni u prethodno preparisanim dopunskim
kavitetima malih dimenzija u samom kavitetu. Na premolarima bezopasne zone
prema Boasonu (Boisson) nalaze se na aproksimalnim trećinama krunice i
centralnom dijelu longitudinalne fisure. Dok se opasne zone nalaze na kvržicama i
vestibulnim i oralnim predjelima vrata.

Na molarima bezopasne zone se nalaze na aproksimalnim predjelima krunice,u

centralnom dijelu grizne površine i dijelovima između kvržica, gdje se fisure
završavaju vestibularno i oralno. Opasna mjesta se nalaze u predjelu kvržica,
vestibularnom i oralnom predjelu zuba. Bitno je da kočići ne ugroze integritet pulpe,
a isto takone oslabe zidove, jer u tom slučaju postignuti efekat retencije biće
kratkotrajan.

Kod dubokog karijesa koji se približio pulpi, da se ne bi

preparacijom ugrozio njen integritet, a da se pri tome
obezbjedi forma otpora i retencije kaviteta, odstupa se od
oblikovanja vodoravnog dna kaviteta. Odstupanje je najčešće
u predjelu okluzalnog kaviteta i sastoji se u preparisanju,
djelimično, konkavnog dna sa horizontalnim platoom. Ovaj
horizontalni plato oko kaviteta Black je nazvao trotoarom.
Ovim se obezbjeđuje odnos bočnih zidova prema dnu pod
uglom od 90 stepeni, odnosno retencioni oblik, a da pri tom
nije doveden u pitanje integritet pulpe-biološki oblik kaviteta.
Rubovi kaviteta II klase oblikuju se tako da budu paralelni sa pravcem gleđnih
prizmi. Zavisno od lokalizacije rubova i materijala kojim će se puniti kavitet,
zakošavanje gleđi može biti neobavezno, neophodno ili obavezno. Zakošavanje gleđi
na rubovima kaviteta vrši se pomoću koničnih dijamantskih bruseva, ili dlijetom za
gleđ. Za zakošavanje gleđi na gingivalnom zidu koriste se kosi strugači po Blacku ili
konična dijamantska svrdla.

Ispreparisani kavitet II klase, koji se proteže na dvije površine zuba ima sljedeće
zidove: pulpni, mezijalni ili distalni, dva oralna (jedan na okluzalnom dijelu kaviteta,
drugi na aproksimalnom dijelu), dva vestibularna (takodje jedan na okluzalnom,a
drugi na aproksimalnom dijelu kaviteta), aksijalni zid i gingivalni. Prema Blackovim
pravilima, pod uglom od 90 stepeni, oblikuju se uglovi. Ovi uglovi nose imena
zidova koji ih obrazuju : mezio-pulparni ili disto-pulparni, buko-pulparni, palato-
pulparni, ili lingvo-pulparni (uglovi na okluzalnom dijelu kaviteta). Buko-aksijalni,
palato-aksijalni, ili lingvo-aksijalni i gingivo-aksijalni (uglovi na aproksimalnom
dijelu kaviteta).