ἡ Εὐρώπη ἐν τῇ Φοινίκῃ οἰκεῖ καὶ βασίλισσά ἐστιν.

Βαίνουσί ποτε ἡ Εὐρώπη τε καὶ ἄλλαι κόαι εἰς τὴν παράλιον, καὶ ἐκεῖ παίζουσιν.

Βλέπει μὲν ὁ Ζεὺς τὰς καλὰς κόρας, ἐπιθυμεῖ δὲ τὴν Εὐρώπην.

ὁ Ἔρος καὶ τοὺς θεοὺς ἔχει. ὁ οὖν Ζεὺς μεταμορφούμενος εἰς ταῦρον παίζει σὺν τῇ κόρῇ.

ὁ γὰρ ταῦρος λευκός τε καὶ καλός ἐστιν. ὁ ταῦρος ἐν τῇ παραλίῳ παίζει καὶ

καλὸν μυκηθμὸν φωνεῖ.

ἡ Εὐρώπη τóλμαν ἔχει καὶ ἐπιβαίνει ἐπὶ τοῦ ταύρου,

nom sg f ac sg f 3sg conj 3 sg pres prep gen sg m CCL
suj CD pres
Europa tiene atrevimiento y sube encima del toro.

ἁρπάζει μὲν ὁ Ζεὺς τὴν κόρην, βαίνει δὲ εἰς τὴν θάλατταν καὶ νήχει.
3sg pres part nom sg m ac sg fem 3sg pres part prep ac sg fem CCL 3sg pres
Sujeto CD
Zeus rapta a la muchacha, va hacia el mar y nada.
ὁ ἄνεμος τὸν τῆς κόρης πέπλον ψύχει.
Nom sg m ac gen sg f CN ac sg m 3sg pres
Sujeto CD CD
El viento sopla el vestido de la muchacha.
ἡ βασίλισσα φόβον ἔχει. ὁ μέν Ζεὺς τὴν θάλατταν ἡσυχάζει,
nom sg f SUJ ac sg m 3sg pres nom sg m ac sg fem CD 3sg pres
CD sujeto
La princesa tiene miedo. Zeus por un lado pone en calma el mar,
ἡ δὲ θάλαττα ἡσυχίαν ἔχει, οἱ δὲ δελφῖνες ἡδέως νήχουσιν.
Nom sg f SUJ ac sg f 3sg pre nom pl mas SUJ adv CC 3 pl pres
CD
El mar tiene calma, y los delfines nadan dulcemente.
Τέλος δὲ βαίνουσιν εἰς τὴν Κρήτην. ἡ Κρήτη καλὴ νῆσός ἐστιν ἐν μέσῃ θαλάττῃ.

ὁ θεὸς τὴν ταύρου μορφὴν λείπει, νῦν δὲ τὴν ἀνθρώπου μορφὴν λαμβάνει.

ἔπειτα δὲ ὁ Ζεὺς τὴν Εὐρώπην εἰς ἄντρον ἄγει καὶ ἐκεῖ τοὺς υἱοὺς τίκτουσιν.

ἡ Εὐρώπη ἐν τῇ Φοινίκῃ οἰκεῖ καὶ βασίλισσά ἐστιν. Βαίνουσί ποτε ἡ Εὐρώπη τε καὶ
ἄλλαι κόραι εἰς τὴν παράλιον, καὶ ἐκεῖ παίζουσιν. Βλέπει μὲν ὁ Ζεὺς τὰς καλὰς κόρας,
ἐπιθυμεῖ δὲ τὴν Εὐρώπην.
ὁ Ἔρος καὶ τοὺς θεοὺς ἔχει. ὁ οὖν Ζεὺς μεταμορφούμενος εἰς ταῦρον παίζει σὺν τῇ κόρῇ.
ὁ γὰρ ταῦρος λευκός τε καὶ καλός ἐστιν. ὁ ταῦρος ἐν τῇ παραλίῳ παίζει καὶ καλὸν
μυκηθμὸν φωνεῖ.
ἡ Εὐρώπη τóλμαν ἔχει καὶ ἐπιβαίνει ἐπὶ τοῦ ταύρου, ἁρπάζει μὲν ὁ Ζεὺς τὴν κόρην,
βαίνει δὲ εἰς τὴν θάλατταν καὶ νήχει. ὁ ἄνεμος τὸν τῆς κόρης πέπλον ψύχει. ἡ βασίλισσα
φόβον ἔχει. ὁ μέν Ζεὺς τὴν θάλατταν ἡσυχάζει, ἡ δὲ θάλαττα ἡσυχίαν ἔχει, οἱ δὲ
δελφῖνες ἡδέως νήχουσιν.
Τέλος δὲ βαίνουσιν εἰς τὴν Κρήτην. ἡ Κρήτη καλὴ νῆσός ἐστιν ἐν μέσῃ θαλάττῃ.
ὁ θεὸς τὴν ταύρου μορφὴν λείπει, νῦν δὲ τὴν ἀνθρώπου μορφὴν λαμβάνει. ἔπειτα δὲ ὁ
Ζεὺς τὴν Εὐρώπην εἰς ἄντρον ἄγει καὶ ἐκεῖ τοὺς υἱοὺς τίκτουσιν.