naftemporiki.

gr/story/392102/sporoi-apo-ti-suria-stin-kiboto-tis-imeras-tis-krisis

28 Φεβρουαρίου 2012

Οι ειδήσεις είχαν - εύλογα- περάσει «στα ψιλά» λόγω των τεράστιων ανθρώπινων
απωλειών: κατά τη διάρκεια των πολέμων, οι τράπεζες σπόρων σε Ιράκ και Αφγανιστάν
καταστράφηκαν μαζί με το πολύτιμο περιεχόμενό τους. Το ίδιο συνέβη πέρυσι και στην
Αίγυπτο, μεσούσης της εξέγερσης που οδήγησε στην ανατροπή Μουμπάρακ. Εν μέσω
φόβων ότι η Συρία θα είναι η επόμενη χώρα που μέσα στην αναταραχή θα χάσει την
κιβωτό, όπου φυλάσσονται σπόροι από όλα τα ενδημικά είδη φυτών, δείγματα
μεταφέρθηκαν στην Παγκόσμια Τράπεζα Σπόρων του Σβάλμπαρντ, κοντά στο Βόρειο
Πόλο.

Ρεβίθια, φάβα και άλλοι σπόροι που φυλάσσονταν στο Διεθνές Κέντρο Αγροτικής
Έρευνας στις Ξηρές Περιοχές (ICARDA), στο Χαλέπι της βορειοδυτικής Συρίας, ήταν
μεταξύ των περίπου 25.000 νέων δειγμάτων που προστέθηκαν αυτήν την εβδομάδα
στην επονομαζόμενη «Κιβωτό της Ημέρας της Κρίσης», η οποία μόλις τέσσερα χρόνια
μετά από την έναρξη της λειτουργίας της αριθμεί πάνω από 740.000 σπόρους. Σύμφωνα
με τον Κάρι Φάουλερ, εκτελεστικό διευθυντή του Παγκόσμιου Ταμείου για την Ποικιλία
των Καλλιεργειών, η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί στα τρία τέταρτα της βιοποικιλότητας
των καλλιεργειών που υπάρχουν στον κόσμο.

Ο Φάοουλερ λέει ότι το φορτίο από τη Συρία διασφαλίζει πως η συλλογή του ICARDA θα
διασωθεί. «Πιστεύω ότι τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στη Συρία προφανώς
υπογραμμίζουν τη σημασία της αναπαραγωγής πανομοιότυπων έξω από τη χώρα»,
επισημαίνει προσθέτοντας ότι, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, το κτήριο του ICARDA δεν
έχει υποστεί ζημιές εν μέσω της σκληρής καταστολής της πολύμηνης εξέγερσης
εναντίον του καθεστώτος Aσαντ.

Η Παγκόσμια Τράπεζα Σπόρων Σβάλμπαρντ είναι σχεδιασμένη να αντέξει τις πιθανές

συνέπειες της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, αλλά και σεισμούς ή ακόμη και πυρηνικές
επιθέσεις. Μεγαλύτερος ευεργέτης της είναι η αμερικανική τράπεζα σπόρων που μόνο
1/2
φέτος αναμένεται να στείλει 12.800 δείγματα, ανάμεσά τους αμάρανθο και υποείδη
κριθαριού, τα οποία εισήχθησαν από την Πολωνία στα τέλη της δεκαετίας του 1930 και
καλλιεργήθηκαν στις βορειοανατολικές πολιτείες της Αμερικής.

Οι υπεύθυνοι της τράπεζας αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σπόρους από

άγρια είδη, αρχαίους «προγόνους» των εξημερωμένων καλλιεργειών, λόγω της
ανθεκτικότητάς τους στις ακραίες καιρικές συνθήκες. «Είναι πολύ σκληρές
καλλιέργειες, όπως πρέπει να είναι για να επιβιώσουν», λέει ο Φάουλερ. «Είναι
ανθεκτικά στις ξηρασίες, αντέχουν στις ασθένειες και πιστεύουμε ότι θα αποδειχθούν
πολύτιμα στο μέλλον».

2/2