Professional Documents
Culture Documents
Παροιμίες Και Φράσεις Παροιμιώδεις
Παροιμίες Και Φράσεις Παροιμιώδεις
Παροιμίες Και Φράσεις Παροιμιώδεις
βάρος και ζημιά, αφού δεν μπορούν πια να δουλέψουν και ξεχνούν ή
* * *
* * *
* * *
* * *
* * *
* * *
κάποιον, ώστε τον κάνουμε να αρνηθεί την προσφορά μας, γιατί θίξαμε την
αξιοπρέπειά του.
* * *
Όποιος επιθυμεί κάτι, συνεχώς αυτό σκέφτεται, ακόμα και στον ύπνο του.
* * *
* * *
«Σίγουρο ψωμί σε τρύπιο σακούλι»
* * *
* * *
* * *
* * *
Από πολλές ευκαιρίες έβγαλε κέρδος. Όμοια ελληνική: «Από πολλές μάνες
βύζαξε».
* * *
εγωπάθειας.
- Καθένας τα παιδιά του τα βλέπει ικανότερα και ομορφότερα, λόγω
πατρότητας ή μητρότητας.
* * *
(Τουρκική)
Τα καλά έργα θέλουν και τις ανάλογες προσπάθειες και τα ανάλογα εφόδια.
«Οι Αρτοπώλες»
* * *
«Έχει ψωμί ή φαΐ αυτή η δουλειά»: Αποφέρει πολλά κέρδη αυτή η δουλειά.
«Έχω πολύ ψωμί (ακόμα)»: Υπάρχει πολύς χρόνος ακόμη, για να τελειώσει
ή να ολοκληρωθεί
κάτι.
τελευταία
του, σύντομα
πεθαίνει.
μου.
«Τα Ελιόψωμα»
* * *
πως: «ο λαός θέλει άρτον και θεάματα», δόγμα αργότερα που το εφάρμοσαν
X, 81) που καυτηρίαζε με τις σάτιρές του τον ακόλαστο βίο και την παρακμή
των Ρωμαίων της εποχής του (50 – 130 μ.Χ.), καθώς και την ασυδοσία αυτών
αποτρέψουν την προσοχή του εξαθλιωμένου πολιτικά λαού από την κακή
* * *
ξέρουμε ότι την είπε η Μαρία Αντουανέτα (όταν της είπαν ότι ο λαός
επαναστάτησε γιατί δεν είχε ψωμί να φάει). Και όμως η φράση αυτή βρίσκεται
χρόνια πριν η Μαρία Αντουανέτα (που τότε ήταν 11 χρονών) έρθει στη Γαλλία
σαν σύζυγος του Λουδοβίκου 16ου. Και κάτι ακόμα: Ο Ρουσό γράφει ότι τη
φράση αυτή την άκουσε το 1740, δηλαδή 15 χρόνια πριν γεννηθεί η μέλλουσα
τραγική βασίλισσα της Γαλλίας. Αλλά από αυτήν έγινε η φράση γνωστή.
* * *
Μόνο ένας πόλεμος θα μας άφηνε μια τέτοια φράση. Πράγματι κατά την
και δεν είχε ούτε αυτό το ψωμί. Όταν, λοιπόν, έβλεπαν ότι κρατάει ο
* * *
Διάβολος τον πείραξε, λέγοντας του: «Εάν είσαι υιός του Θεού, ειπέ προς
τον λίθον τούτον να γίνη άρτος», δηλαδή «Εάν είσαι ο γιος του Θεού πες σ’
αυτή την πέτρα να γίνει ψωμί». Και ο Χριστός του αποκρίθηκε: «Ούκ επ’
άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ’ επί παντί ρήματι εκπορευομένω διά
στόματος Θεού», δηλαδή «Δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος μόνο με ψωμί,
αλλά με κάθε λόγο που προέρχεται από το στόμα του Θεού». ( Ματθ. Δ4,
Λουκ. Δ4)
«Οι Αρτοποιοί»