Osmanlı padişahları listesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Osmanlı Hanedanı’nın sultan-ı âzamları yükselme döneminden dağılma dönemine

dek kıtalararası geniş bir imparatorluğa hükmetmiştir. Osmanlı İmparatorluğu Osmanlı İmparatorluğu
zirvedeyken; kuzeyde Macaristan, güneyde Somali, batıda Cezayir ve doğuda Irak'a Padişahları
kadar uzanmıştır. İlk başlarda imparatorluk Bursa’da yönetilirken 1366'da Edirne ESKİ MONARŞİ
İMPARATORLUK
başkent oldu. Son olarak da Bizans İmparatorluğu’ndan alınan İstanbul başkent
oldu.[1] İmparatorluğun ilk yıllarının anlatımında efsane ve gerçeği ayırmanın zor
olması nedeniyle değişen konular olmuştur; buna rağmen çoğu çağdaş bilginler
imparatorluğun aşağı yukarı 1299 yılında ortaya çıktığını ve kurucusunun Oğuz
Türkleri’nin Kayı Boyu’ndan gelen Osman Gazi olduğunu kabul eder.[2] Osmanlı
Hanedanı 36 sultanla 6 yüzyıl boyunca var oldu. Osmanlı İmparatorluğu, I. Dünya
Savaşı’nda müttefik olduğu İttifak Devletleri’nin yenilgiye uğraması sonucuyla tarih
sahnesinden silindi. İmparatorluğun İtilaf Devletleri tarafından bölünmesi ve
ardından gelen Kurtuluş Savaşı’ndan sonra Türkiye Cumhuriyeti’nin doğmasına yol Osmanlı Devlet Nişanı
açtı.[3]

İçindekiler
Osmanlı devlet teşkilatı I. Osman Gazi'den V. Mehmed Reşad'a kadar
Padişahların listesi Osmanlı İmparatorluğu padişahları montajı

Soy ağacı İlk hükümdar I. Osman Gazi

Kronolojik Yönetim Şeması Son hükümdar VI. Mehmed Vahidettin
Ayrıca bakınız Unvan Sultân-ı Âzam
Notlar Sultân-es Selâtin
Dipnotlar Hüdâvendigâr
Kaynakça Hakan
Dış bağlantılar Kağan
İslam Halifesi
Kendi unvanı[a]
Osmanlı devlet teşkilatı Resmi konum İstanbul’daki saraylar:

Osmanlı İmparatorluğu var olduğundan beri mutlak monarşi ile yönetilirdi. Sultan Topkapı (1460'lar-1853)
hiyerarşik Osmanlı sisteminde ve siyasi, askeri, hukuki, sosyal ve çeşitli başlıklarda Dolmabahçe (1853-1889)
en üstteydi.[a] Teorik olarak sadece Allah’a ve yerine getirmesi gereken "Allah’ın
Yıldız (1889-1909)
yasaları"na (İslam’daki şeriat) karşı sorumluydu. Onun ilahi görevi İran-İslam
Dolmabahçe (1909-1922)
başlıklarına yansıtılan "Allah’ın yeryüzündeki gölgesi" (zill Allah fi’l-âlem) ve
"yeryüzünün halifesi" (halife-i ru-yi zemin) olmaktı.[4] Tüm devlet dairesi onun Monarşi başlangıcı 1299
hükmündeydi ve verdiği her karar ferman adı verilen kararnamede yayımlanırdı.
Monarşi sonu 1 Kasım 1922
Başkomutandı ve tüm yurttaki resmi unvanıydı.[5] 1453'te İstanbul'un Fethi’nden
sonra kendilerini Roma İmparatorluğu'nun varisi olarak görürlerdi bu nedenle ara sıra
Kayser ve İmparator unvanını kullanırlardı.[4][6][7] 1517’de Mısır’ın Fethi’nden sonra I. Selim halife unvanını da benimsedi. Böylece evrensel
Müslüman hükümdarı olduğunu iddia etti.[b] Yakın zamanlarda Osmanlı hükümdarları tahta çıkmada Avrupa hükümdarlarının taç giyme törenine
eşdeğer olarak Osman’ın Kılıcı ile kuşatılırdı.[8] Kuşatılmayan sultanın çocukları verasete uygun değildi.
[9]
Teoride ve ilkelerde teokratik ve salt olmasına rağmen, uygulamada padişahın yetkileri sınırlıydı. Siyasi kararlarda hanedanın önemli üyelerinin
görüş ve tutumlarını dikkate alırdı, bürokratik ve askeri kuruluşlarda aynı zamanda dini liderlerdi.[5] 17. yüzyıldan bu yana, imparatorluk uzun
süren durgunluk dönemine girdi, bu dönemde sultanlar çok güçsüzleştiler. Birçoğu güçlü Yeniçeri Ocağı tarafından tahttan indirildi. Tahta geçmesi
yasaklı[10] olmasına rağmen Harem-özellikle hükümdarın annesi (Valide Sultan olarak da bilinir)- sahne arkası önemli politik rollerde Kadınlar
saltanatı dönemi boyunca etkili oldu.[11]

Sultanların azalan güçleri ilk sultanların ve sonrakilerin saltanat uzunluklarının farklılığından dolayı kanıtlandı. I. Süleyman, imparatorluğu 16.
yüzyılda doruk noktasına çıkaran, 46 yıllık saltanatı olan, Osmanlı tarihinin en uzun süre tahtta kalan padişahıydı. V. Murat, 19. yüzyıl gerileme
dönemine hükmeden, kayıtlardaki en kısa tahtta kalan padişahtı. Saltanatı sadece 93 gün sürdü. Parlamenter monarşi V. Murat’ın varisi II.
Abdülhamit, imparatorluğun son mutlak ve ilk anayasal monarşi hükümdarı, zamanında resmileşti.[12] 7 Ocak 2017’deki ölümüne dek, Osmanlı
hanedanının başı ve Osmanlı tahtının sahibiAbdülmecit’in büyük torunu Bayezid Osman’dı.[13]

Padişahların listesi
Aşağıdaki tablo Osmanlı sultanlarını ve son Osmanlı halifesini tarihe göre sıralanmış olarak listeler. Tuğralar kaligrafik mühür ya da Osmanlı
sultanları tarafından kullanılan imzalardır. Onlar tüm resmi belgelerde, sikkelerde ve daha önemlisi padişahın portresinin belirlenmesinde
kullanılırdı. "Notlar" sütunu padişahların ebeveynlerini ve kaderlerini içerir. Padişah'ın saltanatının sonu doğal ölümle bitmediği zaman nedeni
kalın gösterilir. İlk hükümdarlar için genellikle saltanatının sonu ve varisinin tahta çıkması arasında bir zaman vardır. Bunun nedeni tarihçi
Quataert'e göre bu dönemde Osmanlı’da uygulanan en yaşlı olan değil en uygun olanın tahta geçmesidir: sultan öldüğünde, bir galip çıkana kadar
tüm oğulları savaşmak zorundaydı. Bundan dolayı iç çatışma meydana gelmiş ve kardeş katili gerçekleşmiştir, sultanın ölüm tarihi bu nedenle her
.[14] 1617'de Şehzade sistemi, en uygun olanın tahta geçmesi yerine yaşça en büyük olanın tahta
zaman varisin tahta geçmesiyle aynı tarihte değildir
geçtiği sistemle (ekberiyet) değişti. Bu sistemle tahta ailenin en büyük erkeği geçti. Bu da 17. yüzyıldan bu yana neden ölen sultanın yerine nadiren
.[15] En büyük olanın tahta geçtiği sistem (ekberiyet) 19. yüzyılda alınan başarısız
kendi oğlunun genellikle amca ya da kardeşinin geçmesini açıklar
sonuçlara rağmen saltanatın sonuna kadar sürdü.[16]
 Tahta Tahttan Saltanat
# Sultan Portre Tuğra Notlar
geçişi inişi süresi

Ertuğrul Gazi ve
Halime Hatun’un oğlu;
I. Osman - Osmanlı Devleti
1 c. 1299 c. 1326 27 yıl [c]
(Gazi-Bey) kuruldu.
Ölene kadar tahttan
inmedi.[17]

Osman Gazi ve
I. Orhan Malhun Hatun’un oğlu;
2 c. 1326 c. 1361 35 yıl
(Gazi-Bey)
Ölene kadar tahttan
inmedi.[18]

Orhan Gazi ve Nilüfer

I. Murat Hatun’un oğlu;
Hüdâvendigâr, Ölene olana kadar
3 Şehit c. 1360 1389 29 yıl tahttan inmedi;
(1383'ten sonra
I. Kosova
Sultan)
Muharebesi'nde
öldü.[19]

I. Murat ve Gülçiçek
Hatun’un oğlu;
Anadolu' Türk birliği
sağlandı.
I. Bayezid Ankara Savaşı'nda
4 Yıldırım, Sultân-î 1389 1402 13 yıl esir düştü (saltanatı
İklim-i Rûm bitti);
1402 Fetret Devri
başladı
8 Mart 1403'te
Akşehir'de tutsakken
öldü.[20]

Fetret Devri[d]
(1402-1413)

I. Bayezid ve Devlet
I. Mehmed Hatun’un oğlu;
5 1413 1421 8 yıl
Çelebi-Kirişçi
Ölene kadar tahttan
inmedi.[21]

I. Mehmed ve Emine
II. Murad Hatun’un oğlu;[22]
6 Koca Sultân, 1421 1444 23 yıl Kendi özgür iradesiyle
Gazi oğlu II. Mehmed lehine
tahttan feragât
etti.[23]

7 II. Mehmed 1444 1446 3 yıl

Fatih II. Murat ve Hüma
Hatun’un oğlu;[24]
 Babasına tekrar
padişah olmasını rica
ettikten sonra tahtı
teslim etti.[23]

İkinci çıkışı;
Yeniçeri isyanı
II. Murad neticesinde tahtta geri
3 Şubat
- Koca Sultân, 1446 5 yıl dönmek zorunda
1451
Gazi Han kaldı.[25]
Ölene kadar tahttan
inmedi.[22]

İkinci çıkışı;
II. Mehmed 29 Mayıs 1453'te
Fâtih Sultân 3 Şubat 3 Mayıs İstanbul’u fethetti;
- 30 yıl Osmanlı Devleti'nde ilk
Mehmed Hân - 1451 1481
Gazi defa altın para bastırdı
Ölene kadar tahttan
inmedi.[26]

II. Mehmed ve Emine

Gülbahar Hatun veya
Sitti Mükrime Hatun’un
II. Bayezid oğlu;
19 Mayıs 25 Nisan
8 Sultân Bayezid-î 31 yıl Oğlu I. Selim lehine
1481 1512
Velî Han - Gazi tahttan feragât etti;
26 Mayıs 1512'de
Dimetoka yakınlarında
öldü.[27]

II. Bayezid ve
Gülbahar Hatun veya
Ayşe Hatun’un oğlu;
Doğu ağırlıklı fetihler
I. Selim
yaptı.
Yavuz Sultân
25 Nisan 21 Eylül İslam birliği politikası
9 Selim Han - Gazi 8 yıl
1512 1520 güttü.
(1517'den beri
halife) İlk Osmanlı İslam
Halifesi (Mısır'ın
fethiyle başlar)
Ölene kadar tahttan
inmedi.[28]

I. Selim ve Ayşe Hafsa

(Hafize) Valide
Sultan’ın oğlu;
Avrupa ağırlıklı fetihler
I. Süleyman yaptı. 1526 Mohaç
Kanûnî Sultân 30 Eylül 7 Eylül Savaşı’nda Macar
10 46 yıl
Süleyman Han 1520 1566 Krallığı'na son verdi.
Muhteşem - Şehit Ölene kadar tahttan
inmedi
En uzun hüküm süren
padişahtır (46 yıl)
.[29]

11 II. Selim 29 Eylül 21 Aralık 8 yıl

Sarı 1566 1574 I. Süleyman ve
Hürrem Haseki
Sultan’ın oğlu;
 Denizciliğe önem
verilerek, Kıbrıs ve
Tunus alındı.
Sefere çıkmayan ilk
padişahtır.
Ölene kadar tahttan
inmedi.[30]

II. Selim ve Afife

Nurbanû Valide
Sultan’ın oğlu;
22 Aralık 16 Ocak Doğu ağırlıklı fetihler
12 III. Murad 21 yıl sürdü.
1574 1595
Ölene kadar tahttan
inmedi.[31]
Osmanlı en geniş
sınırlarına ulaştı.

III. Murad ve Safiye

Valide Sultan’ın oğlu;
20 ya da I. Süleyman'dan sonra
III. Mehmed 27 Ocak
13 21 Aralık 8 yıl sefere çıkan ilk
Adlî 1595
1603 padişahdır.
Ölene kadar tahttan
inmedi;[32]

III. Mehmed ve
Handan Valide
Sultan’ın oğlu;
I. Ahmed 21 Aralık 22 Kasım Zitvatorok Antlaşması
14 14 yıl
Bahtî 1603 1617 ile Osmanlı ve Avrupa
eşit sayıldı.
Ölene kadar tahttan
inmedi.[33]

III. Mehmed ve Halime

Valide Sultan’ın oğlu;
I. Mustafa 22 Kasım 26 Şubat Zekâ geriliğinden ötürü
15 1 yıl
Deli 1617 1618 Genç yeğeni II.
Osman lehine tahttan
indirildi.[34]

I. Ahmed ve Mâh-
Firûze Hatice Valide
Sultan’ın oğlu;
19 Mayıs 1622'deki
II. Osman 26 Şubat 19 Mayıs yeniçeri isyanında
16 4 yıl
Genç, Şehit 1618 1622 tahttan indirildi;
20 Mayıs 1622'de
Sadrazam Kara Davut
Paşa tarafından
katledildi.[35]

İkinci çıkışı;
Yeğenine yapılan
suikastin ardından
tahtta geri döndü;
20 Mayıs 10 Eylül Zihnî dengesizliği
- I. Mustafa 1 yıl
1622 1623 nedeniyle tahttan
indirildi;
20 Ocak 1639'da
İstanbul'daki ölümüne
kadar hapsedildi.[34]
17 IV. Murad 10 Eylül 8 ya da 9 17 yıl
Bağdat Fâtihi, 1623 Şubat I. Ahmed ve Mâh-
Sahib-î-Kıran, 1640 Peyker Kösem Valide
Gazi Sultan’ın oğlu;
Doğu ağırlıklı fetihler
yapıldı.
Ölene kadar tahttan
inmedi.[36]

I. Ahmed ve Mâh-
Peyker Kösem Valide
Sultan’ın oğlu;
Şeyhülislam
liderliğinde
gerçekleştirilen darbe
İbrahim ile tahttan indirildi;
9 Şubat 8 Ağustos
18 Girit Fâtihi, 8 yıl
1640 1648 18 Ağustos 1648'de
Asabî, Şehit
İstanbul'’da
isyancıların önderi
olan Sadrazam
Mevlevî Sofu
Mehmed Paşa
tarafından
boğduruldu.[37]

İbrahim ve Turhan
Hatice Valide Sultan’ın
oğlu;
İkinci Mohaç
IV. Mehmed 8 Ağustos 8 Kasım Muharebesi’nde
19 39 yıl Osmanlı Devleti’nin
Avcı 1648 1687
uğradığı yenilginin
ardından tahttan
indirildi;
Edirne’de 6 Ocak
1693'te öldü.[38]

İbrahim ve Sâliha Dil-

22 Âşûb Valide Sultan’ın
II. Süleyman 8 Kasım
20 Haziran 4 yıl oğlu;
Gazi 1687
1691 Ölene kadar tahttan
inmedi.[39]

İbrahim ve Hatice
22 Mû’azzez Sultan’ın
II. Ahmed 6 Şubat
21 Haziran 4 yıl oğlu;
Gazi 1695
1691 Ölene kadar tahttan
inmedi.[40]

22 II. Mustafa 6 Şubat 22 8 yıl

Gazi 1695 Ağustos IV. Mehmed ve Mâh-
1703 Pâre Ümmetullah
(Emetullah) Râbi’a
Gül-Nûş Valide
Sultan’ın oğlu;
Karlofça Antlaşması ile
Osmanlı ilk defa
büyük ölçüde toprak
kaybetti (1699).;
Edirne Vakası olarak
anılan yeniçeri
ayaklanması sonucu
 22 Ağustos 1703’te
tahttan indirildi;
8 Ocak 1704'te
İstanbul'da öldü.[41]

IV. Mehmed ve Mâh-

Pâre Ümmetullah
(Emetullah) Râbi’a
Gül-Nûş Valide
Sultân’ın oğlu;
Lale Devri (1718-
III. Ahmed 22 1730)’nde ıslâhatlar
1 ya da 2
23 Lâle Devri Ağustos 27 yıl yaptı.
Ekim 1730
Pâdişâhı - Gazi 1703 Patrona Halil
önderliğinde
gerçekleştirilen
yeniçeri isyanıyla
tahttan indirildi;
1 Temmuz 1736'da
öldü.[42]

II. Mustafa ve Saliha

I. Mahmud 2 Ekim 13 Aralık Sebkat-î Sultân’ın
24 24 yıl oğlu;
Gazi 1730 1754
Ölene kadar tahttan
inmedi.[43]

II. Mustafa ve Şeh-

29 ya da Süvar Valide Sultân’ın
III. Osman 13 Aralık
25 30 Ekim 3 yıl oğlu;
Sofu 1754
1757 Ölene kadar tahttan
inmedi.[44]

III. Ahmed ve Emine

III. Mustafa 30 Ekim 21 Ocak Mihr-î-Şâh İkinci Kadın
26 17 yıl Efendi’nin oğlu;
İlk Yenilikçi, Gazi 1757 1774
Ölene kadar tahttan
inmedi.[45]

III. Ahmed ve Râbi’a

Şermi Kadın Efendi’nin
6 ya da 7 oğlu;
I. Abdülhamid 21 Ocak
27 Nisan 15 yıl Ruslara karşı
Islâhatçı, Gazi 1774
1789 mücadele etti.
Ölene kadar tahttan
inmedi.[46]

28 III. Selim 7 Nisan 29 Mayıs 18 yıl

Bestekâr, Nizâmî, 1789 1807 III. Mustafa ve Mihr-î-
Şehit Şâh Valide Sultân’ın
oğlu;
Çeşitli reformlar yaptı.
Gerçekleştirdiği
reformlarına karşı
Kabakçı Mustafa
önderliğinde
tertiplenen yeniçeri
isyanıyla tahttan
indirildi;
 28 Temmuz 1808'de
İstanbul’da Padişah
IV. Mustafa’nın
emriyle katledildi.[47]

I. Abdülhamid ve
Nükhetseza
Hanımefendi’nın oğlu;
Rusçuk A’yan’ı
Alemdar Mustafa
28 Paşa önderliğinde
29 Mayıs
29 IV. Mustafa Temmuz 1 yıl gerçekleştirilen
1807
1808 ayaklanma neticesinde
tahttan indirildi;
17 Kasım 1808'de
İstanbul'da Padişah II.
Mahmud’un emriyle
idam edildi.[48]

I. Abdülhamid ve
Nakş-î-Dil Valide
Sultan’ın oğlu;
28
II. Mahmud 1 Temmuz 1826'da Yeniçeri
30 Temmuz 31 yıl
İnkılâpçı, Gazi 1839 Ocağı'nı lağvetti.
1808
(Vaka-i Hayriye);
Ölene kadar tahttan
inmedi.[49]

II. Mahmud ve Bezm-î-

Âlem Valide Sultan’ın
oğlu;
3 Kasım 1839'da
Osmanlı
demokratikleşmesinin
ilk adımı olan
25 (Gülhane Hatt-ı Şerif-î)
Abdülmecid 1 Temmuz Tanzimât Fermânı’nı
31 Haziran 22 yıl
Tanzimâtçı, Gazi 1839 yayımladı;
1861
18 Şubat 1856'da
(Islâhat Hatt-ı
Hümâyûn-u) Islâhat
Fermânı’nı ilân
etmek zorunda
bırakıldı;
Ölene kadar tahttan
inmedi.[50]

II. Mahmud ve Pertav-

Nihâl (Pertevniyal)
Valide Sultân’ın oğlu;
İlk kez Avrupa'ya
25 seyahat' amacıyla gitti.
Abdülaziz 30 Mayıs Bakanları tarafından
32 Haziran 15 yıl
Bahtsız, Şehit 1876 tahttan indirildi;
1861
Beş gün sonra da
(intihar etti ya da
muhtemel bir suikâsta
kurban gitti) ölü
bulundu.[51]

33 V. Murad 30 Mayıs 31 93 gün

Deli 1876 Ağustos Abdülmecid ve Şevk-
Efzâ Valide Sultân’ın
 Efzâ Valide Sultân’ın
1876 oğlu;
Akıl hastalığı
nedeniyle tahttan
indirildi;
29 Ağustos 1904’te
Çırağan Sarayı’nda
öldü.[52]

Abdülmecid ve Tîr-î-
Müjgan Kadın
Efendi’nin oğlu; ve
daha sonra da Rahîme
Piristû Valide Sultan’ın
mânevî evlâdı;
23 Kasım 1876'da
(Birinci) Meşrûtiyyet'i
tesis ederek anayasa
(Kanûn-î Esasî)
çıkardı, daha sonra
ise 13 Şubat 1878'de
askıya aldı;
31 23 Temmuz 1908'de
II. Abdülhamid 27 Nisan (İkinci) Meşrûtiyyet’i
34 Ağustos 33 yıl
Gazi 1909 yeniden ilân etti;
1876
31 Mart Vakası (13
Nisan 1909)
sonrasında tahttan
indirildi;
Sürgün hayatına
başlamak üzere
Selanik’e nakledildi;
1912'de Selanik’in
Yunanistan’a
kaybedilmesiyle 10
Şubat 1918 tarihindeki
ölümüne kadar
Beylerbeyi Sarayı’na
kapatıldı.[53]

Abdülmecid ve Gül-
Cemâl Dördüncü
Kadın Efendi’nin oğlu;
Osmanlı gücünü yitirdi,
V. Mehmed 27 Nisan 3 Temmuz Balkanlar, Libya ve
35 9 yıl Ortadoğu kaybedildi.
Reşâd 1909 1918
Ölene kadar Mehmed
Talât, İsmail Enver ve
Ahmed Cemal
Paşaların etkisinde
olarak tahtta kaldı.[54]

Abdülmecid ve Gül-
İstü (Gülistan) Münîre
Dördüncü Kadın
Efendi’nin oğlu;
VI. Mehmed 4 Temmuz 1 Kasım 1 Kasım 1922'de
36 4 yıl Saltanat lâğvedildi;
Vahideddin 1918 1922
17 Kasım 1922’de
İstanbul’dan ayrıldı;
16 Mayıs 1926’da
Sanremo, İtalya'da
sürgünde öldü.[55]
[e]
Osmanlı hilafeti Türkiye (Cumhuriyeti) Devleti'nin denetiminde varlığını sürdürdü
(1922-1924)

- Abdülmecid 18 Kasım 3 Mart 2 yıl -

(Son Osmanlı 1922 1924 [c] I. Abdülaziz ve
Halifesi) Hayran-î-Dil Kadın
Efendi’nin oğlu;[56]
 TBMM tarafından
halife seçildi;
Hilâfet’in
kaldırılmasıyla
sürgüne
gönderildi;[57]
23 Ağustos 1944’te
Paris, Fransa'da
sürgünde öldü.[58]

Soy ağacı
                       

Oğuz Han      

                                         

                       

Gün Han  

                                         

                       

Kayı boyu  

                                               

                                     

           

Saçıkaralılar    

Kurtlu    

Kızılkeçili    

Karakeçili  

                                                   

Atçekenler
               

(Tanrıdağı  

Sarıkeçili  

Haculu      

Türkmenleri)
                                         

Kaya Alp  

                                     
   
Süleyman
 
Şah
                                     
   
Ertuğrul
 
Gazi
                                     
   
Osman
 
Gazi
                                         

Orhan Gazi
 

                                         

I. Murat
 

                                         

I. Bayezid
 

                                         

I. Mehmed
 

                                         

II. Murat
 

                                         

II. Mehmed
 

                                         

II. Bayezid
 

                                         

I. Selim
 

                                         

I. Süleyman
 

                                         

II. Selim
 

                                         

III. Murad
 

                                         

III. Mehmed
 

                                         

I. Ahmed
 
                                        

 
  I. Mustafa
                                         

II. Osman
 

                                         

IV. Murad
 

                                         

İbrahim
 

                                         

IV. Mehmed
 

                                     
   

II.
 
Süleyman
                                         

II. Ahmed
 

                                         

II. Mustafa
 

                                         

III. Ahmed
 

                                         

I. Mahmud
 

                                         

III. Osman
 

                                         

III. Mustafa
 

                                     
   

I.
 
Abdülhamid
                                         

III. Selim
 

                                         

IV. Mustafa
 

                                         

II. Mahmud
 

                                         

Abdülmecid
 

                                         

Abdülaziz
 

                                         

V. Murad
 

                                     
   
II.
 
Abdülhamid
                                         

V. Mehmed
 

                                     
   

VI.
 
Mehmed

Kronolojik Yönetim Şeması

Ayrıca bakınız
Şehzade
Valide Sultan
Osmanlı Hanedanı
Osmanlı padişah eşleri
Osmanlı Hanedanı soyağacı
Osmanlı padişah anneleri

Notlar
a1 2 : Osmanlı hükümdarının tam unvanı kendinden olan çeşitli unvanlar ve yüzyıllar boyunca değişen
unvanlar gibi karışıktı. Sultan unvanı ilk hükümdarlardan beri sürekli kullanılırdı. Çünkü bu Müslüman
dünyasında yaygındı. Osmanlılar hızla diğer Müslüman hükümdarlardan kendilerini ayırmak için
değişik varyasyonları da kabul ettiler. Üçüncü Osmanlı hükümdarı I. Murad kendi unvanları olan
Sultân-ı Âzam (en yüce sultan/sultanların en büyüğü), Hakan (en yüce han/hanların en büyüğü) ve
Hüdâvendigâr (en yüce imparator imparator/imparatorların en büyüğü/en yüce
hükümdar/hükümdarların en büyüğü)’ı kullandı. Anadolu Selçuklular’ı ve İlhanlılar sırasıyla bu
unvanları kullandılar. Oğlu I. Bayezid Rumların sultanı unvanını benimsedi. Rum Anadolu'da eski bir
İslamî addı. Osmanlılar yönetimindeki İslam ve Orta Asya miraslarının birleşimi unvanın benimsenmesi
Osmanlı hükümdarlarının standardı haline geldi: Sultan [Adı] Han.[59] Osmanlı’nın batıda en sık sultan
unvanını çağrıştırmasına rağmen, Türkiye’deki insanlar genellikle Osmanlı Hanedanı’nın
hükümdarlarını tanımlarken padişah unvanını kullanırlar.[60] Osmanlı sultanının tam unvanı bir
zamanlar imparatorluğun sınırlarında stabilize oldu:[61]

"Osmanlı Ailesi’nin hükümdarı, Sultân-es Selâtin (Sultânların Sultânı), Kağan (Hanların Hanı), Müminlerin
Halifesi, Mekke, Medine ve Kudüs şehirlerinin hizmetçisi, İstanbul, Edirne ve Bursa başkentlerinin, Şam ve
Mısır’ın, tüm Azerbaycan’ın, Mägris’in, Barkah’ın, Kayravan’ın, Halep’in, Irak’ın, Arabistan’ın ve Ajim’in,
Basra’nın, Lahsa Eyaleti’nin, Dilen’in, Rakka’nın, Musul’un, Partlar’ın, Diyarbakır’ın, Kilikya’nın ve Erzurum,
Sivas, Adana, Karaman, Van, Barbarya, Habeş, Tunus, Trablusgarp, Şam, Kıbrıs, Rodos, Girit, Mora
vilayetlerinin, Akdeniz’in, Karadeniz’in, Anadolu’nun, Rumeli’nin, Bağdat’ın, Kürdistan’ın, Yunanistan’ın,
Türkistan’ın, Tartarî’nin, Çerkesya’nın, Kabarda’nın iki bölgesinin, Gürcistan’ın, Kıpçaklar ovasının, Tatarlar’ın,
Kefe’nin ve tüm komşu ülkelerin, Bosna’nın, Belgrat’ın, Sırbistan’ın, Arnavut’un, Eflak’ın ve Boğdan’ın, bunların
yanı sıra tüm bağlı yerler ve sınırlar, ve birçok ülke ve şehirler’in padişahı"

b↑ : Osmanlı Hilâfeti, Osmanlı Hanedanı’nın sahip olduğu en önemli konumdu. Halife manevi gücü
simgeler, saltanat ise geçici gücü temsil eder. Osmanlı tarih yazmalarına göre, I. Selim halife unvanını
1517’deki Mısır’ın fethinden sonra kazandı, son Abbasi’den sonra Kahire’de, III. Mütevekkil halifeliği
kendisine feragat etti. Ancak, modern bilim adamları arasındaki fikir birliği halifeliğin devrinin 18.
yüzyılda Osmanlı askeri alanda güç kazanılması fikri için uydurulmuş efsane olduğunu kabul eder.
Aslında, Osmanlı hükümdarları halife unvanını Mısır’ın fethinden önce de kullanıyorlardı, I. Murad’dan
sonrakiler. Şu anda kabul gören halifelik bir-iki yüzyıldır "yok oldu", Osmanlı İmparatorluğu ve II.
Katerina arasında 1774’te imzalanan Küçük Kaynarca Antlaşması’yla canlandırılmıştır. Osmanlıların
halifelik iddiasının ilk kez uluslararası düzeyde tanınmasına kadar antlaşma son derece sembolikti.
Buna rağmen antlaşma ile Osmanlı Devleti’nin Kırım Hanlığı’nı kaybettiği resmileşti, bu Osmanlı
halifelerinin Rusya’daki Müslümanların dini otoritesine devam etmesini kabul etti.[62] 18. yüzyıldan
itibaren, Osmanlı sultanları giderek statülerini halifeliği harekete geçirmeyi amaçlayan Panislamizm
fikrini zarar veren Avrupa emperyalizminin Müslüman yüzü arasında vurgulanmıştır. I. Dünya
Savaşı’nda patlak veren, sultan/halife cihad çağrısını 1914’te İtilaf blokuna mensup düşmanlarına karşı
yayımladı, Fransa, Büyük Britanya ve Rusya imparatorluklarındaki boşuna teşvik edici konular isyana
dönüştü. II. Abdülhamid halifelik unvanını en çok kullanan Osmanlı padişahı olmuştur, ve halife olarak
devletin birçok Müslüman başkanları tarafından kabul edildi, hatta olabildiği kadar uzakta,
Sumatra’da.[63] İddiasını 1876 Anayasası (4. Makale)'na koydu.[64]
c1 2 : Tuğralar 36 Osmanlı padişahının 35'i tarafından kullanıldı, 14. yüzyılda I. Orhan tarafından
başlatıldı, iki farklı belgede tuğrası bulundu. Tuğrası olmayan padişah I. Osman’dı. Abdülmecid, son
Osmanlı halifesi de kendine ait bir tuğradan yoksundur, devlet başkanı olarak hizmet vermedi (bu
konum Mustafa Kemal, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu tarafından düzenlendi), sadece dini bir
semboldü.

d : , Osmanlı İmparatorluğu’nun 1402’den 1413’e kadar süren dönemi oldu.

 d↑ : Fetret Devri, Osmanlı İmparatorluğu’nun 1402’den 1413’e kadar süren kaos dönemi oldu. Ankara
Muharebesi (20 Temmuz 1402)’ndeki yenilgi ve sonrasındaki I. Bayezid’in Timur tarafından
yakalanmasından sonra başlamıştır. Yıldırım Bayezid’in oğulları 10 yıl savaşmış ve 1413’te I.
Mehmed’in tartışmasız zaferiyle son bulmuştur.[65]
e↑ : Saltanat resmen 1 Kasım 1922’de kaldırıldı. Sultan VI. Mehmed 17 Kasım’da İngiliz savaş gemisi
HMS Malaya ile Malta’ya kaçtı[55]. Bu olay Osmanlı Hanedanı’nın sonu oldu. 18 Kasım’da, Türkiye
Büyük Millet Meclisi VI. Mehmed’in kuzeni Abdülmecid’i halife olarak seçti.[66] Osmanlı Devleti’nin
resmi sonu Lozan Antlaşması aracılığıyla ilan edildi (24 Temmuz 1923). Yeni tanınan "Ankara
hükümeti", eski İstanbul bazlı hükümet değil, hak sahibi ve ardılı oldu. Türkiye Cumhuriyeti TBMM
tarafından 29 Ekim 1923’te Mustafa Kemal’in ilk Cumhurbaşkanı olmasıyla ilan edildi.[67] Abdülmecid’in
kukla olmasına rağmen herhangi bir siyasi gücü yoktu, 3 Mart 1924'te TBMM tarafından halifeliğin
kaldırılmasına kadar konumunu korudu.[64] VI. Mehmed daha sonra Hicaz’da tekrar halife olmaya
çalıştı ama başarısız oldu.[68]

Dipnotlar
1. ^ Stavrides 2001, s. 21
2. ^ Glazer 1996, "Osmanlı İmparatorluğu"
3. ^ Glazer 1996, "Kurtuluş Savaşı"
4. ^ a b Findley 2005, s. 115
5. ^ a b Glazer 1996, "Osmanlı Müesseseleri"
6. ^ Toynbee 1974, s. 22–23
7. ^ Stavrides 2001, s. 20
8. ^ Quataert 2005, s. 93
9. ^ d'Osman Han 2001, "Osmanlı Padişah Veraseti"
10. ^ Quataert 2005, s. 90
11. ^ Peirce, Leslie. "The sultanate of women"(http://web.archiv
e.org/web/20071203045546/http://www.channel4.com/histor
y/microsites/H/history/e-h/harem.html). Channel 4. 2007-12-
03 tarihinde kaynağından (http://www.channel4.com/history/
microsites/H/history/e-h/harem.html)arşivlendi. Erişim tarihi:
2009-04-18.
12. ^ Glazer 1996, "Dış Tehditler ve İç Dönüşümler"
13. ^ Bardakçı, Murat (25 Eylül 2009). "Şehzadenin ardından
basın öyle hatalar yaptı ki..."(http://web.archive.org/web/201
60303232057/http://www.haberturk.com/yazarlar/221818-seh
zadenin-ardindan-basin-oyle-hatalar-yapti-ki)Haberturk.com.
3 Mart 2016 tarihinde kaynağından (http://www.haberturk.co
m/yazarlar/221818-sehzadenin-ardindan-basin-oyle-hatalar-y
apti-ki) arşivlendi. Erişim tarihi: 2010-07-16.
14. ^ Quataert 2005, s. 91
15. ^ Quataert 2005, s. 92
16. ^ Karateke 2005, s. 37–54
17. ^ "Sultan Osman Gazi" (http://web.archive.org/web/20141107
001426/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.aspx?
F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF6889456451E3D5
A2). Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014 tarihinde
kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.
aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF688945645
1E3D5A2) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
18. ^ "Sultan Orhan Gazi" (http://web.archive.org/web/20141107
002432/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.aspx?
F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF6A6A343C332823
72). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014 tarihinde
kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.
aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF6A6A343C3
3282372) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
19. ^ "Sultan Murad Hüdavendigar Han"(http://web.archive.org/
web/20141107003325/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Belg
eGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFD6
AF8DEA2BD4C419). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım
2014 tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Gen
el/BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B4
3FFD6AF8DEA2BD4C419)arşivlendi. Erişim tarihi:
2009-02-06.
20. ^ "Sultan Yıldırım Beyezid Han"(http://web.archive.org/web/2
0141107001423/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGost
er.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF4E2A0F3
2F984A249). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF4
E2A0F32F984A249) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
21. ^ "Sultan Mehmed Çelebi Han"(http://web.archive.org/web/2
0141107001520/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGost
er.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF828C9C8
63A6BC10B). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF82
8C9C863A6BC10B) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
22. ^ a b "Sultan II. Murad Han" (http://web.archive.org/web/2014
1107001908/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.a
spx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF07F5342A0B
9FE138). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF07
F5342A0B9FE138) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
23. ^ a b "Chronology: Sultan II. Murad Han"(http://web.archive.o
rg/web/20141107002923/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/B
elgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFFFFB2CB2AD591CE26
FAD0F3EC46DDE116). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7
Kasım 2014 tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/T
R/Genel/BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFFFFB2CB2A
D591CE26FAD0F3EC46DDE116) arşivlendi. Erişim tarihi:
2009-04-07.
24. ^ "Fatih Sultan Mehmed Han"(http://web.archive.org/web/20
141107001420/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoste
r.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFA26CBFD
F5F1B259F). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFA2
6CBFDF5F1B259F) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
25. ^ Kafadar 1996, s. xix
26. ^ "Chronology: Fatih Sultan Mehmed Han"(http://web.archiv
e.org/web/20141107002429/http://www.kultur.gov.tr/TR/Gene
l/BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43
FF530871610CC1EB6F). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7
Kasım 2014 tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/T
R/Genel/BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6
C1B43FF530871610CC1EB6F)arşivlendi. Erişim tarihi:
2010-07-15.
27. ^ "Sultan II. Bayezid Han"(http://web.archive.org/web/20141
107001336/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.as
px?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF6CB60B44B4
D43F98). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF6
CB60B44B4D43F98) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
28. ^ "Yavuz Sultan Selim Han"(http://web.archive.org/web/2014
1107001725/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.a
spx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF0D2CC151B
EEE94E3). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF0
D2CC151BEEE94E3) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
29. ^ "Kanuni Sultan Süleyman Han"(http://web.archive.org/web/
20141107001732/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGo
ster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFDBDB7
EEEC392BFF8). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım
2014 tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Gen
el/BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B4
3FFDBDB7EEEC392BFF8)arşivlendi. Erişim tarihi:
2009-02-06.
30. ^ "Sultan II. Selim Han" (http://web.archive.org/web/2014110
7002955/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.asp
x?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFB6DE0D48D50
7A18A). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFB
6DE0D48D507A18A) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
31. ^ "Sultan III. Murad Han"(http://web.archive.org/web/201411
07003044/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.asp
x?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF8D588401D144
147C). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF8
D588401D144147C) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
32. ^ "Sultan III. Mehmed Han"(http://web.archive.org/web/2014
1107002921/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.a
spx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFB1B55B0663
BB6F47). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFB
1B55B0663BB6F47) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
33. ^ "Sultan I. Ahmed" (http://web.archive.org/web/2014110700
1821/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.aspx?F6
E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFF4AB19A2EFA3C69
1). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014 tarihinde
kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.
aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFF4AB19A2E
FA3C691) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
34. ^ a b "Sultan I. Mustafa" (http://web.archive.org/web/2014110
7001816/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.asp
x?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFF98E2B0DB37
EDA76). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFF9
8E2B0DB37EDA76) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
35. ^ "Sultan II. Osman Han"(http://web.archive.org/web/201411
07002841/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.asp
x?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFA34EA1DE31F
745BA). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFA3
4EA1DE31F745BA) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
36. ^ "Sultan IV. Murad Han" (http://web.archive.org/web/201411
07002713/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.asp
x?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF99EC57C8B75
471FA). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF99
EC57C8B75471FA) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
37. ^ "Sultan İbrahim Han" (http://web.archive.org/web/20141107
001719/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.aspx?
F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFF3642F2144BBD
A75). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014 tarihinde
kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.
aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFF3642F214
4BBDA75) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
38. ^ "Sultan IV. Mehmed" (http://web.archive.org/web/20141107
002137/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.aspx?
F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF4E0437319A7BD
201). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014 tarihinde
kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.
aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF4E0437319
A7BD201) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
39. ^ "Sultan II. Süleyman Han"(http://web.archive.org/web/2014
1107002508/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.a
spx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF64FCDB8C1
B1E6E40). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF64
FCDB8C1B1E6E40) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
40. ^ "Sultan II. Ahmed Han"(http://web.archive.org/web/201411
07001631/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.asp
x?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFE03BFC818972
E45C). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFE
03BFC818972E45C) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
41. ^ "Sultan II. Mustafa Han"(http://web.archive.org/web/20141
107002224/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.as
px?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF882D53A8A1
E323A5). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF88
2D53A8A1E323A5) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
42. ^ "Sultan III. Ahmed Han"(http://web.archive.org/web/201411
07002717/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.asp
x?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFB6D479D48BC
9DBA7). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFB
6D479D48BC9DBA7) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
43. ^ "Sultan I. Mahmud Han"(http://web.archive.org/web/20141
107002141/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.as
px?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFEECEF96BF9
06C773). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFE
ECEF96BF906C773) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
44. ^ "Sultan III. Osman Han"(http://web.archive.org/web/20160
127070246/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.as
px?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF4E35FDD796
0B0895). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 27 Ocak 2016
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF4
E35FDD7960B0895) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
45. ^ "Sultan III. Mustafa Han"(http://web.archive.org/web/20141
107002927/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.as
px?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF58DCB41B03
8C3F0E). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF58
DCB41B038C3F0E) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
46. ^ "Sultan I. Abdülhamit Han"(http://web.archive.org/web/201
41107001428/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.
aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF2B1498BB4
C85A33A). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF2
B1498BB4C85A33A) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
47. ^ "Sultan III. Selim Han" (http://web.archive.org/web/2014110
7003041/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.asp
x?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF4F192C55D736
7761). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014 tarihinde
kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.
aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF4F192C55D
7367761) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
48. ^ "Sultan IV. Mustafa Han" (http://web.archive.org/web/20141
107001728/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.as
px?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFCA05F2B7615
584EE). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFC
A05F2B7615584EE) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
49. ^ "Sultan II. Mahmud Han"(http://web.archive.org/web/20141
107001739/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.as
px?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF2F42C1BABD
FDE191). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF2F
42C1BABDFDE191) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
50. ^ "Sultan Abdülmecid Han"(http://web.archive.org/web/2014
1107001735/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.a
spx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF98CDA43385
F0101A). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF98
CDA43385F0101A) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
51. ^ "Sultan Abdülaziz Han"(http://web.archive.org/web/201411
07001522/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.asp
x?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF238315018FDA
F0B2). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF23
8315018FDAF0B2) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
52. ^ "Sultan V. Murad Han" (http://web.archive.org/web/2014110
7003038/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.asp
x?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFB380FA94475E
3982). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014 tarihinde
kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoster.
aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FFB380FA944
75E3982) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
53. ^ "Sultan II. Abdülhamid Han"(http://web.archive.org/web/20
141107002958/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeGoste
r.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF782108BA
1C84872F). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım 2014
tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/Bel
geGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF78
2108BA1C84872F) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
54. ^ "Sultan V. Mehmed Reşad Han"(http://web.archive.org/we
b/20141107002757/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/BelgeG
oster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43FF0B809
AAFBA588C3B). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7 Kasım
2014 tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/TR/Gen
el/BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B4
3FF0B809AAFBA588C3B)arşivlendi. Erişim tarihi:
2009-02-06.
55. ^ a b "Sultan VI. Mehmed Vahdettin Han" (http://web.archive.
org/web/20141107002549/http://www.kultur.gov.tr/TR/Genel/
BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6C1B43F
F6F57F2D04F86C330). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı. 7
Kasım 2014 tarihinde kaynağından (http://www.kultur.gov.tr/T
R/Genel/BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA79D6F5E6
C1B43FF6F57F2D04F86C330)arşivlendi. Erişim tarihi:
2009-02-06.
56. ^ As̜iroğlu 1992, s. 13
57. ^ As̜iroğlu 1992, s. 17
58. ^ As̜iroğlu 1992, s. 14
59. ^ Peirce 1993, s. 158–159
60. ^ M'Gregor, J. (July 1854). "The Race, Religions, and
Government of the Ottoman Empire"(http://books.google.co
m/?id=1MYRAAAAYAAJ&printsec=toc#PPA376,M1). The
Eclectic Magazine of Foreign Literature, Science, and Art.
New York: Leavitt, Trow, & Co. Cilt 32, s. s. 376.
OCLC 6298914 (https://www.worldcat.org/oclc/6298914).
Erişim tarihi: 2009-04-25.
61. ^ Ozgen, Korkut. "The Ottomans History"(http://web.archive.
org/web/20080111092617/http://www.theottomans.org/englis
h/family/index.asp). TheOttomans.org. 2008-01-11 tarihinde
kaynağından (http://www.theottomans.org/english/family/inde
x.asp) arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-02-06.
62. ^ Glassé, Cyril, (Ed.) (2003)."Ottomans" (http://books.googl
e.com/books?id=focLrox-frUC&printsec=frontcover#PP A349,
M1). The New Encyclopedia of Islam. Walnut Creek, CA:
AltaMira Press. s. 349–351.ISBN 9780759101906.
OCLC 52611080 (https://www.worldcat.org/oclc/52611080).
Erişim tarihi: 2009-05-02.
63. ^ Quataert 2005, s. 83–85
64. ^ a b Toprak 1981, s. 44–45
65. ^ Sugar 1993, s. 23–27
66. ^ Aşiroğlu 1992, s. 54
67. ^ Glazer 1996, "Table A. Chronology of Major Kemalist
Reforms"
68. ^ Steffen, Dirk (2005). "Mehmed VI, Sultan" (http://books.goo
gle.com/books?id=B1cMtKQP3P8C&printsec=frontcover#PR
A2-PA779,M1). Tucker, Spencer (Ed.). World War I:
Encyclopedia. Cilt III: M-R. Santa Barbara, CA: ABC-CLIO.
s. 779. ISBN 9781851094202. OCLC 162287003 (https://ww
w.worldcat.org/oclc/162287003). Erişim tarihi: 2009-05-02.

Kaynakça
Aşiroğlu, Orhan Gâzi (1992).Son halife, Abdülmecid. İstanbul: Burak Yayınevi. ISBN 9789757645177. OCLC 32085609.
Duran, Tülay (1999). Padişah Portreleri (Portraits of the Ottoman Empire's Sultans). Sirkeci: Association of Historical Research
and Istanbul Research Centre.ISBN 9789756926079. OCLC 248496159.
Findley, Carter V. (2005). The Turks in World History. New York: Oxford University PressUS. ISBN 9780195177268.
OCLC 54529318. Erişim tarihi: 2009-04-29.
Glazer, Steven A. (1996). "bölüm 1: Historical Setting". Metz, Helen Chapin (Ed.).A Country Study: Turkey (5. bas.). Washington,
D.C.: Federal Research Division of the Library of Congress.ISBN 9780844408644. OCLC 33898522. Erişim tarihi: 2009-04-22.
Kafadar, Cemal (1996). Between Two Worlds: The Construction of the Ottoman State. Berkeley, CA: University of California
Press. ISBN 9780520206007. OCLC 55849447. Erişim tarihi: 2009-04-18.
Karateke, Hakan T. (2005). "Who is the NextOttoman Sultan? Attempts to Change the Rule of Succession during the Nineteenth
Century". Weismann, Itzchak; Zachs, Fruma (Edl.).Ottoman Reform and Muslim Regeneration: Studies in Honour of Butrus Abu-
Manneb. London: I. B. Tauris. ISBN 9781850437574. OCLC 60416792. Erişim tarihi: 2009-05-02.
d'Osman Han, Nadine Sultana (2001).The Legacy of Sultan Abdulhamid II: Memoirs and Biography of Sultan Selim bin Hamid
Han. Santa Fe, NM: Sultana Pub.OCLC 70659193. Erişim tarihi: 2009-05-02.
Peirce, Leslie P. (1993). The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire . New York: Oxford University
Press US. ISBN 9780195086775. OCLC 243767445. Erişim tarihi: 2009-04-19.
Quataert, Donald (2005).The Ottoman Empire, 1700-1922(2. bas.). Cambridge University Press. ISBN 9780521839105.
OCLC 59280221. Erişim tarihi: 2009-04-18.
 Stavrides, Theoharis (2001).The Sultan of Vezirs: The Life and Times of the Ottoman Grand Vezir Mahmud Pasha Angelović
(1453-1474). Leiden: Brill. ISBN 9789004121065. OCLC 46640850. Erişim tarihi: 2009-04-18.
Sugar, Peter F. (1993). Southeastern Europe under Ottoman Rule, 1354-1804(3. bas.). Seattle: University of Washington Press.
ISBN 9780295960333. OCLC 34219399. Erişim tarihi: 2009-04-18.
Toprak, Binnaz (1981). Islam and Political Development in Turkey. Leiden: Brill. ISBN 9789004064713. OCLC 8258992. Erişim
tarihi: 2009-04-19.

Uğur, Ali (2007). Blue Imperialism. İstanbul: Çatı Publishing.OCLC 221203375. Erişim tarihi: 2009-04-19.

Toynbee, Arnold J. (1974). "The Ottoman Empire's Place in World History". Karpat, Kemal H. (Ed.).The Ottoman State and Its
Place in World History. 11. Leiden: Brill. ISBN 9789004039452. OCLC 1318483. Erişim tarihi: 2009-05-02.

Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Osmanlı padişahları listesiile ilgili çoklu ortam kategorisi bulunur.

"Website of the 700th Anniversary of the Ottoman Empire". 9 Kasım 2015 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi:
2009-02-06.
"Official website of the immediate living descendants of the Ottoman Dynasty". 19 Kasım 2015 tarihindekaynağından arşivlendi.
Erişim tarihi: 2009-02-06.

G·T·D Osmanlı Hanedanı

Soyağacı (padişah eşleri) · Miras davaları

Osman Gazi · Orhan · I. Murad · I. Bayezid · I. Mehmed · II. Murad · II. Mehmed · II. Bayezid ·
I. Selim · I. Süleyman · II. Selim · III. Murad · III. Mehmed · I. Ahmed · I. Mustafa · II. Osman ·
Padişahlar IV. Murad · İbrahim · IV. Mehmed · II. Süleyman · II. Ahmed · II. Mustafa · III. Ahmed · I. Mahmud ·
III. Osman · III. Mustafa · I. Abdülhamid · III. Selim · IV. Mustafa · II. Mahmud · Abdülmecid ·
Abdülaziz · V. Murad · II. Abdülhamid · V. Mehmed · VI. Mehmed
Abdülmecid · Ahmed Nihad Efendi · Osman Fuad Efendi · Mehmed Abdülaziz Efendi ·
Reisler Ali Vâsıb Efendi · Mehmed Orhan Osmanoğlu · Ertuğrul Osman Osmanoğlu ·
Osman Bayezid Osmanoğlu · Dündar Osmanoğlu
Halime Hatun · Malhun Hatun · Nilüfer Hatun · Gülçiçek Hatun · Devlet Hatun · Emine Hatun ·
Hüma Hatun · I. Gülbahar Hatun · Sitti Mükrime Hatun · II. Gülbahar Hatun · I. Ayşe Hatun ·
Ayşe Hafsa Sultan · Hürrem Sultan · Nurbanu Sultan · Safiye Sultan · Handan Sultan ·
Valide Sultan (I. Mustafa'nın annesi) · Mahfiruz Hatice Sultan · Kösem Sultan ·
Padişah anneleri Hatice Turhan Sultan · Saliha Dilaşub Sultan · Hatice Muazzez Sultan ·
Emetullah Râbia Gülnûş Sultan · Saliha Sebkati Sultan · Şehsuvar Sultan · Emine Mihrişah Kadın ·
Rabia Şermi Kadın · Mihrişah Valide Sultan · Ayşe Seniyeperver Sultan · Nükhet-Sedâ Hanım ·
Nakşidil Sultan · Bezmiâlem Valide Sultan · Pertevniyal Sultan · Şevkefza Sultan ·
Tirimüjgan Kadınefendi · Gülcemal Kadınefendi · Gülüstü Hanım

Osmanlı padişah eşleri · Osmanlı şehzadeleri · Osmanlı padişah kızları

G·T·D Osmanlı devlet teşkilatı

Merkezî sistem Osmanlı Hanedanı (Osmanlı Halifeliği ) · Harem · Enderûn
Hanedan
(Mekteb-i Enderûn)

Hükûmet Sadrazam · Kubbealtı vezirleri ·

Dîvân-ı Hümâyun (Bâb-ı Âli)
Kazasker · Defterdar · Nişancı ·
(klasik dönem)
Reis-ül küttâb
Osmanlı hükûmeti Adliye Nezâreti · Bahriye Nezâreti ·
(reform dönemi) Dahiliye Nezâreti ·
Evkaf-ı Hümâyun Nezâreti ·
Harbiye Nezâreti · Hariciye Nezâreti ·
Maârif-i Umûmiye Nezâreti ·
Maliye Nezâreti ·
Posta ve Telgraf Nezâreti ·
 Ticaret ve Ziraat Nezâreti ·
Umûr-ı Nâfia Nezâreti
Meclis-i Âyan · Meclis-i Mebûsan
(1877 Mart-Haziran · 1877-1878 ·
Meclis-i Umûmî
1908-1912 · 1912 Nisan-Ağustos ·
(anayasal dönem)
1914-1918 · 1919 · 1920) ·
Siyasi partiler
İslam (Şeyhülislam) · Hristiyanlık (Ortodoks · Ermeni · Süryani Ortodoks ·
Milletler
Kıptî Ortodoks) · Yahudilik (Hahambaşı)
İdari bölünüş
Eyalet (Beylerbeyi) · Vilayet · Sancak (Sancakbeyi · Mutasarrıf) ·
Taşra
Kaza/Kadılık/Ağalık · Bağımlı ve haraçgüzar devletler

G·T·D Osmanlı İmparatorluğu

Osman Bey'in Rüyası · Kuruluş (Gaza · Fetret Devri · İstanbul'un Fethi) · Yükselme
Tarihçe (Kadınlar saltanatı) · Duraklama (Gerileme tezi · Köprülüler Devri · Lale Devri) · Gerileme ·
Reform (Tanzimat · Birinci Meşrutiyet) · Dağılma (İkinci Meşrutiyet · Parçalanma · Lağıv)
Dış ilişkiler (Antlaşmalar) · Hukuk (Kânûn-ı Esâsî · Nizâmnâme-i Millet-i Ermeniyân ·
Seçim kanunu) · Medeni kanun (Mecelle · Halaha)
Osmanlı Hanedanı (Osmanlı padişahları listesi ·
Osmanlı Halifeliği · İki kutsal caminin hizmetkârı) · Harem
Hanedan (Valide sultan · Haseki sultan · Kadınefendi · Hanımefendi ·
Osmanlı padişah eşleri listesi · Kızlar ağası) · Enderûn
(Kapı ağası · Mekteb-i Enderûn)
Sadrazam · Kubbealtı vezirleri ·
Dîvân-ı Hümâyun
Kazasker · Defterdar · Nişancı ·
(klasik dönem)
Siyaset Reis-ül küttâb
Hükûmet
Osmanlı hükûmeti Meclis-i Âyan
Meclis-i Umûmî
Bâb-ı Âli (anayasal dönem) Meclis-i Mebûsan
İslam (Şeyhülislam) · Hristiyanlık
(Ortodoks · Ermeni · Süryani Ortodoks
Milletler
· Kıptî Ortodoks) · Yahudilik
(Hahambaşı)
Eyalet (Beylerbeyi) · Vilayet · Sancak (Sancakbeyi · Mutasarrıf)
Taşra
· Kaza/Kadılık/Ağalık · Bağımlı ve haraçgüzar devletler
Klasik ordu · Reform dönemi (Nizâm-ı Cedîd · Sekbân-ı Cedîd ·
Kara
Asâkir-i Mansûre-i Muhammediyye · Hamidiye Alayları) · Modern ordu

Ordu Kaptan-ı derya · Tersâne-i Âmire · Amiral · Deniz muharebeleri ·

Donanma
Savaş gemileri

Diğer Havacılık · Askerlik · Silahlar

Döneme göre (Genişleme · Reform) · Tarım · Osmanlı Bankası · Para birimi (Akçe · Para ·
Ekonomi
Sultani · Kuruş · Lira) · Vergilendirme · Ulaşım ve haberleşme
Rum milleti · Devşirme · Osmanlıcılık · Saray teşkilatı · Dil (Osmanlı Türkçesi) · Kölelik
Osmanlı mimarisi (Camiler) · Sanat (Minyatür · Müzik · Nakış ·
Kültür Sahne sanatları) · Kıyafet · Mutfak · Edebiyat (Divan · Halk) ·
Bilim ve teknoloji
Toplum
Demografi Ermeniler · Rumlar · Türkler · Yahudiler

Din Hristiyanlık · İslam · Yahudilik

Semboller Marş · Arma · Bayrak · Tuğra

Diğer Kadın · Feminizm · Liberalizm · Sosyalizm

 Ana hatlar · Dizin · Bibliyografya
Kategori · Portal

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Osmanlı_padişahları_listesi&oldid=20510342" adresinden alındı.

Bu sayfa son olarak 24 Mart 2019 tarihinde ve 07.12 saatinde düzenlenmiştir

.

Metin Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansıaltındadır; ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak, Kullanım Şartlarını ve
Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc.tescilli markasıdır.