सायंकाळ आणी हे फिरणे

तारुण्य गुणगुणत गेले गात्रा गात्रा तुन

अस्ताचली रवी येता मोहकता वाढवुन
यौवनात बहकले रं ग फकती न फगनती
कधी पावसाळी उन्हात इं द्रधनुष्यी ती ।।
हात हाता धरून बोलके नयन स्वप्नातले
सांजवात लावते फमणफमणती चांदण्यातले
लपला ग चंद्र जसा तुला पाहून फक गगनी
फियकरा सोबत मी कशी सांगू तुला मैफत्रणी ।।
िेमाची फह रीत तशीच अजूनही थरथरते
भीरफभरते नजर तरीही लाज कां उिाळते
अस्ताला जरी गेले तारुण्य अजूनही बाकी
मुरले जरी सँसारात समरस हे िेम साकी ।।
कमलाकर फवश्वनाथ आठल्ये(Astrologer)०२-०४-२०१९