ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑ 24Ο

ΜΑΘΗΜΑ 24ο
ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ ΕΝΟΣ ΨΕΥΤΗ

Κείίμενο Μετάί φράση

Cum P. Cornēē lius Nasīēca Ότάν ο Ποί πλίος Κορνηί λίος Νάσίκάί ς
vēnissēt ad Ennium poēē tam είίχε πάί εί στον Έννίο τον ποίητηί
ēiquē ab ostio κάί (οί τάν) σ’ άυτοί ν που άποί την ποί ρτά
quaērēnti Ennium ζητουί σε τον Έννίο
ancilla dixissēt η υπηρεί τρίά είί χε πεί
ēum domi non ēssē, οί τί άυτοί ς δεν ηί τάν στο σπίίτί,
Nasīēca sēnsit ο Νάσίκάί ς κάτάί λάβε
illam dixissē id οί τί εκείίνη είίχε πεί άυτοί
domini iussu με εντοληί του άφεντίκουί της
ēt illum intus ēssē. κάί οί τί εκείίνος ηί τάν μεί σά.
Accipē nunc Μάί θε τώίρά
quid fēcērit postēa Nasīēca. τί εί κάνε άργοί τερά ο Νάσίκάί ς.
Paucis post diēē bus Μετάί άποί λίίγες μεί ρες,
cum Ennius ad Nasīēcam vēnissēt οί τάν ο Έννίος είί χε εί ρθεί στον Νάσίκάί
ēt ēum a ianuaē quaērērēt, κάί τον ζητουί σε άποί την ποί ρτά,
ēxclamaē vit Nasīēca ο Νάσίκάί ς φώίνάξε δυνάτάί
sē domi non ēssē, οί τί δεν ηί τάν στο σπίίτί,
ētsi domi ērat. άν κάί ηί τάν στο σπίίτί.
Tum Ennius indignaē tus Τοί τε ο Έννίος άγάνάκτίσμεί νος
quod Nasīēca tam apērtē mēntiēbaē tur: επείδηί ο Νάσίκάί ς τοί σο φάνεράί ψευδοί τάν
«Quid?» inquit είίπε: «Τί λοίποί ν;
«Ego non cognosco vocēm tuam?» Εγώί δεν άνάγνώρίί ζώ τη φώνηί σου;»
Visnē scirē Θεί λείς νά μάί θείς
quid Nasīēca rēspondērit? τί (του) άπάί ντησε ο Νάσίκάί ς;
«Homo ēs impudēns. «Είίσάί άνάίδηί ς άί νθρώπος.
Ego cum tē quaērērēm, Εγώί οί τάν σε ζητουί σά,
ancillaē tuaē crēdidi πίίστεψά την υπηρεί τρίάί σου
tē domi non ēssē; οί τί εσυί δεν ηί σουν στο σπίίτί· ε
tu mihi ipsi non crēdis?» συί δεν πίστευί είς εμεί νά τον ίίδίο;»

[1]
ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑ 24Ο

Κείίμενο γίά συί ντάξη

Cum P. Cornēē lius Nasīēca ad Ennium poēē tam vēnissēt* ēiquē ab ostio quaērēnti Ennium

ancilla dixissēt* ēum domi non ēssē, Nasīēca sēnsit illam domini iussu id dixissē ēt illum

intus ēssē. Accipē nunc quid postēa Nasīēca fēcērit*. Paucis post diēē bus cum Ennius ad

Nasīēcam vēnissēt* ēt ēum a ianuaē quaērērēt*, ēxclamaē vit Nasīēca sē domi non ēssē, ētsi

domi ērat. Tum Ennius indignaē tus quod Nasīēca tam apērtē mēntiēbaē tur: «Quid?» inquit

«Ego non cognosco vocēm tuam?» Visnē scirē quid Nasīēca rēspondērit*? «Homo ēs

impudēns. Ego cum tē quaērērēm*, ancillaē tuaē crēdidi tē domi non ēssē; tu mihi ipsi

non crēdis?»

Λεξίλοί γίο

cum: (= οί τάν) χρονίκοί ς συί νδεσμος. Εδώί προί κείτάί γίά τον ίστορίκοί ηί δίηγημάτίκοί cum
(cum historicum ηί narrativum), ο οποίίος συντάί σσετάί με υποτάκτίκηί πάράτάτίκουί (γίά
πράί ξη συί γχρονη) ηί με υποτάκτίκηί υπερσυντελίίκου (γίά πράί ξη προτεροί χρονη).
P.: ονομάστίκηί ενίκουί του ουσίάστίκουί β΄ κλίίσης, άρσενίκουί γεί νους (Publius -ii κάί i) =
Ποί πλίος. Ως κυί ρίο οί νομά δεν δίάθεί τεί κάτάί κάνοί νά πληθυντίκοί .
Cornelius: ονομάστίκηί ενίκουί του ουσίάστίκουί β΄ κλίίσης, άρσενίκουί γεί νους Cornēlius
-ii/i, = Κορνηί λίος. Ως κυί ρίο οί νομά δεν δίάθεί τεί κάτάί κάνοί νά πληθυντίκοί . Σχημάτίίζεί τη
γενίκηί του ενίκουί σε –ii, άλλάί κάί με συνάίίρεση σε –i, οί πώς οί λά τά υπερδίσυί λλάβά
ουσίάστίκάί β΄ κλίίσης που ληί γουν σε –ius κάί -ium. Επίπλεί ον, σχημάτίίζεί την κλητίκηί
ενίκουί σε –i, με συνάίίρεση του –iē σε –i, ώς υπερδίσυί λλάβο κυί ρίο οί νομά που ληί γεί σε –
ius. (Βλ. κάί Τζάί ρτζάνος Αχ., Λάτίνίκηί γράμμάτίκηί , ΟΕΔΒ, σελ. 15)
Νasica: ονομάστίκηί ενίκουί του ουσίάστίκουί ά΄ κλίίσης, άρσενίκουί γεί νους Nasica -aē =
Νάσίκάί ς. Ως κυί ρίο οί νομά δεν δίάθεί τεί κάτάί κάνοί νά πληθυντίκοί .

[2]
ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑ 24Ο

ad: προί θεση που συντάί σσετάί με άίτίάτίκηί γίά νά δηλώίσεί την κίίνηση/κάτευί θυνση σε
τοί πο = σε, προς
Ennium: άίτίάτίκηί ενίκουί του ουσίάστίκουί β΄ κλίίσης, άρσενίκουί γεί νους Ennius -ii/-i =
Έννίος. Ως κυί ρίο οί νομά δεν δίάθεί τεί κάτάί κάνοί νά πληθυντίκοί . Σχημάτίίζεί τη γενίκηί κάί
κλητίκηί του ενίκουί άρίθμουί οί πώς το ουσίάστίκοί Cornēlius.
poetam: άίτίάτίκηί ενίκουί του ουσίάστίκουί ά΄ κλίίσης, άρσενίκουί γεί νους, poēta -aē =
ποίητηί ς.
venisset: γ΄ ενίκοί προί σώπο υποτάκτίκηί ς υπερσυντελίίκου ενεργητίκηί ς φώνηί ς του
ρηί μάτος της 4ης συζυγίίάς vēnio, vēni, vēntum, vēnίērē 4 = εί ρχομάί, φθάί νώ
ei: δοτίκηί ενίκουί , άρσενίκουί γεί νους της ορίστίκηί ς ώς επάνάληπτίκηί ς άντώνυμίίάς is, ēa,
id = άυτοί ς, άυτηί , άυτοί
-que: είίνάί εγκλίτίκηί λεί ξη κάί χρησίμευί εί ώς συμπλεκτίκοί ς συί νδεσμος = κάί
ab (ή a ή abs): προί θεση που συντάί σσετάί με άφάίρετίκηί . Η προί θεση ab
χρησίμοποίείί τάί άν η εποί μενη λεί ξη άρχίίζεί άποί φώνηί εν ηί h, η προί θεση a τίίθετάί πρίν
άποί συί μφώνο (πλην του h) κάί h κάί η abs πρίν άποί την άντώνυμίίά tē = άποί
ostio: άφάίρετίκηί ενίκουί του ουσίάστίκουί β΄ κλίίσης, oυδετεί ρου γεί νους ostium -ii/-i =
ποί ρτά. Το ουσίάστίκοί ώς υπερδίσυί λλάβο της β΄ κλίίσης που ληί γεί σε –ium σχημάτίίζεί τη
γενίκηί του ενίκουί σε -ii κάί μετάί άποί συνάίίρεση σε-i.
quaerenti: δοτίκηί ενίκουί , άρσενίκουί γεί νους της μετοχηί ς Ενεστώίτά quaērēns -ntis, του
ρηί μάτος quaēro, quaēsivi, quaēsitum, quaērēĕ rē 3ης συζυγίίάς = ζητώί
ancilla: ονομάστίκηί ενίκουί του ουσίάστίκουί ά΄ κλίίσης, θηλυκουί γεί νους, ancilla -aē =
υπηρεί τρίά
dixisset: γ΄ ενίκοί υποτάκτίκηί ς υπερσυντελίίκου ενεργητίκηί ς φώνηί ς του ρηί μάτος της
3ης συζυγίίάς dico, dixi, dictum, dicēĕ rē 3 = λεί ώ. (β΄ προί σώπο προστάκτίκηί ς ενεστώίτά:
dic)
eum: άίτίάτίκηί ενίκουί , άρσενίκουί γεί νους της ορίστίκηί ς ώς επάνάληπτίκηί ς άντώνυμίίάς
is, ēa, id
domi: εδώί χρησίμοποίείίτάί ώς επίίρρημά = στο σπίίτί. Προί κείτάί γίά υποί λείμμά της
πάλίάί ς τοπίκηί ς πτώίσης που τάυτίίζετάί με τη γενίκηί του ενίκουί του ουσίάστίκουί
domus -us, θηλυκουί γεί νους, της 4ης κλίίσης = σπίίτί κάί λείτουργείί ώς επίίρρημά γίά νά
δηλώίσεί τη στάί ση σε τοί πο. Το ουσίάστίκοί domus σχημάτίίζεί ορίσμεί νους τυί πους κάί με
τίς κάτάληί ξείς της β΄ κλίίσης: τη γενίκηί του ενίκουί domi που, οί μώς, λείτουργείί ώς
επίίρρημά, την άφάίρετίκηί του ενίκουί domo, τη γενίκηί του πληθυντίκουί domorum, την
άίτίάτίκηί του πληθυντίκουί domos.
non: άρνητίκοί μοί ρίο = οί χί, δεν.
esse: άπάρεί μφάτο ενεστώίτά του άνώίμάλου ρηί μάτος sum, fui, -, ēssē = είίμάί, υπάί ρχώ
sensit: γ΄ ενίκοί ορίστίκηί ς πάράκείμεί νου ενεργητίκηί ς φώνηί ς του ρηί μάτος της 4ης
συζυγίίάς sēntio, sēnsi, sēnsum, sēntίērē 4 = άίσθάί νομάί, άντίλάμβάί νομάί
illam: άίτίάτίκηί ενίκουί , θηλυκουί γεί νους της δείκτίκηί ς άντώνυμίίάς illē, illa, illud =
εκείίνος, εκείίνη, εκείί νο
domini: γενίκηί ενίκουί του ουσίάστίκουί β΄ κλίίσης, άρσενίκουί γεί νους dominus -i =
κυί ρίος, άφεντίκοί

[3]
ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑ 24Ο

iussu: άφάίρετίκηί ενίκουί του ουσίάστίκουί δ΄ κλίίσης, άρσενίκουί γεί νους iussus -us =
δίάτάγηί , εντοληί
id: άίτίάτίκηί ενίκουί , ουδετεί ρου γεί νους της ορίστίκηί ς ώς επάνάληπτίκηί ς άντώνυμίίάς is,
ēa, id
dixisse: άπάρεί μφάτο πάράκείμεί νου ενεργητίκηί ς φώνηί ς του ρηί μάτος της 3ης συζυγίίάς
dico, dixi, dictum, dicēĕ rē 3
et: συμπλεκτίκοί ς συί νδεσμος = κάί
illum: άίτίάτίκηί ενίκουί , άρσενίκουί γεί νους της δείκτίκηί ς άντώνυμίίάς illē, illa, illud
intus: τοπίκοί επίίρρημά = μεί σά, εντοί ς
accipe: β΄ ενίκοί προστάκτίκηί ς ενεστώίτά ενεργητίκηί ς φώνηί ς του ρηί μάτος της 3ης
συζυγίίάς accipio, accēpi, accēptum, accipēĕ rē* 3 = δεί χομάί, λάμβάί νώ, μάθάίίνώ.
Προί κείτάί γίά εί νά άποί τά 15 ρηί μάτά που ληί γουν σε –io, άλλάί άνηί κουν στην 3η συζυγίίά.
nunc: χρονίκοί επίίρρημά = τώίρά
quid: άίτίάτίκηί ενίκουί , ουδετεί ρου γεί νους της ουσίάστίκηί ς ερώτημάτίκηί ς άντώνυμίίάς
quis, quis, quid = ποίος, ποίά, ποίο
postea: χρονίκοί επίίρρημά = μετάί , άργοί τερά, εί πείτά
fecerit: γ΄ ενίκοί υποτάκτίκηί ς πάράκείμεί νου ενεργητίκηί ς φώνηί ς του ρηί μάτος της 3ης
συζυγίίάς facio, fēci, factum, facēĕ rē 3 = κάί νώ. To β΄ ενίκοί προί σώπο της προστάκτίκηί ς
του ενεστώίτά είίνάί fac. Επίίσης, είίνάί εί νά άποί τά 15 ρηί μάτά που ληί γουν σε –io, άλλάί
άνηί κουν στην 3η συζυγίίά.
paucis: άφάίρετίκηί πληθυντίκουί άρσενίκουί γεί νους, θετίκουί βάθμουί του
δευτεροί κλίτου επίθεί του paucus, -a, -um = λίίγος, -η, -ο. Θετίκοί ς: (στον ενίκοί άρίθμοί )
paucus, -a, -um, συγκρίτίκοί ς: paucior, -ior, -ius, υπερθετίκοί ς: paucissimus, -a, -um.
Θετίκοί ς (στον πληθυντίκοί άρίθμοί ): pauci, -aē, -a, συγκρίτίκοί ς: pauciorēs, -iorēs, -iora,
υπερθετίκοί ς: paucissimi, -aē, -a. Οί πληθυντίκοίί τυί ποί του συγκρίτίκουί κάί
υπερθετίκουί είίνάί πίο ευί χρηστοί.
post: χρονίκοί επίίρρημά = μετάί , άργοί τερά
diebus: άφάίρετίκηί πληθυντίκουί του ουσίάστίκουί της ε΄ κλίίσης, άρσενίκουί γεί νους
dies, diei = ημεί ρά
cum: χρονίκοί ς συί νδεσμος. Προί κείτάί γίά την ίστορίκοί ηί δίηγημάτίκοί cum.
ad: προί θεση που συντάί σσετάί με άίτίάτίκηί γίά νά δηλώίσεί την κίίνηση κάτευί θυνση σε
τοί πο = σε, προς
venisset: γ΄ ενίκοί προί σώπο υποτάκτίκηί ς υπερσυντελίίκου ενεργητίκηί ς φώνηί ς του
ρηί μάτος της 4ης συζυγίίάς vēnio, vēni, vēntum, vēnirē = εί ρχομάί, φθάί νώ.
a: προί θεση που συντάί σσετάί με άφάίρετίκηί = άποί
ianua: άφάίρετίκηί ενίκουί του ουσίάστίκουί ά΄ κλίίσης, θηλυκουί γεί νους ianua -aē =
ποί ρτά
quaereret: γ΄ ενίκοί υποτάκτίκηί ς πάράτάτίκουί ενεργητίκηί ς φώνηί ς του ρηί μάτος της
3ης συζυγίίάς quaēro, quaēsivi, quaēsitum, quaērēĕ rē 3 = ζητώί
exclamavit: γ΄ ενίκοί ορίστίκηί ς πάράκείμεί νου ενεργητίκηί ς φώνηί ς του ρηί μάτος της 1ης
συζυγίίάς ēxclamo, ēxclamavi, ēxclamatum, ēxclamaē rē 1 = φώνάί ζώ δυνάτάί , άνάφώνώί
se: άίτίάτίκηί ενίκουί , άρσενίκουί γεί νους της προσώπίκηί ς άντώνυμίίάς γ΄ προσώίπου =
τον εάυτοί του. (τά άί λλά δυί ο προί σώπά = ά΄ προί σώπο: ēgo, β΄ προί σώπο: tu)

[4]
ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑ 24Ο

domi: εδώί χρησίμοποίείίτάί ώς επίίρρημά = στο σπίίτί. Προί κείτάί γίά υποί λείμμά της
πάλίάί ς τοπίκηί ς πτώίσης που τάυτίίζετάί με τη γενίκηί του ενίκουί του ουσίάστίκουί
domus -us, θηλυκουί γεί νους, της 4ης κλίίσης = σπίίτί κάί λείτουργείί ώς επίίρρημά γίά νά
δηλώίσεί τη στάί ση σε τοί πο. (βλ. προηγουμεί νώς)
non: άρνητίκοί μοί ρίο = οί χί, δεν
etsi: ενάντίώμάτίκοί ς συί νδεσμος = άν κάί, πάροί λο που
tum: χρονίκοί επίίρρημά = τοί τε
indignatus: ονομάστίκηί ενίκουί , άρσενίκουί γεί νους της μετοχηί ς πάράκείμεί νου
indignatus, -a, -um του άποθετίκουί ρηί μάτος της ά΄ συζυγίίάς indignor, indignatus sum,
indignaē ri 1 = άγάνάκτώί
quod: εδώί άίτίολογίκοί ς συί νδεσμος = γίάτίί, δίοί τί
tam: ποσοτίκοί επίίρρημά = τοί σο
aperte: τροπίκοί επίίρρημά = άνοίκτάί , φάνεράί . Τά πάράθετίκάί του επίρρηί μάτος είίνάί τά
εξηί ς: Θετίκοί ς βάθμοί ς: apērtē, συγκρίτίκοί ς βάθμοί ς: apērtius, υπερθετίκοί ς βάθμοί ς:
apērtissimē.
mentiebatur: γ΄ ενίκοί ορίστίκηί ς πάράτάτίκουί του άποθετίκουί ρηί μάτος της 4ης
συζυγίίάς mēntior, mēntitus sum, mēntίēri = ψευί δομάί
quid: άίτίάτίκηί ενίκουί , ουδετεί ρου γεί νους της ουσίάστίκηί ς ερώτημάτίκηί ς άντώνυμίίάς
quis, quis, quid = ποίος, ποίά, ποίο
inquit: γ΄ ενίκοί ορίστίκηί ς πάράκείμεί νου ενεργητίκηί ς φώνηί ς του ελλείπτίκουί ρηί μάτος
inquam = λεί ώ. Το συγκεκρίμεί νο ρηί μά άντίστοίχείί εν μεί ρεί με το ρηί μά εἒ φη (φημίί) της
άρχάίίάς ελληνίκηί ς.
ego: ονομάστίκηί ενίκουί , άρσενίκουί γεί νους εδώί, της προσώπίκηί ς άντώνυμίίάς ά΄
προσώίπου
cognosco: ά΄ ενίκοί ορίστίκηί ς ενεστώίτά ενεργητίκηί ς φώνηί ς του ρηί μάτος της 3ης
συζυγίίάς cognosco, cognovi, cognitum, cognoscēĕ rē 3 = γνώρίί ζώ, άνάγνώρίί ζώ, μάθάίίνώ
vocem: άίτίάτίκηί ενίκουί του ουσίάστίκουί της γ΄ κλίίσης, θηλυκουί γεί νους vox, vocis =
φώνηί
tuam: άίτίάτίκηί ενίκουί , θηλυκουί γεί νους της κτητίκηί ς άντώνυμίίάς β΄ προσώίπου (γίά
εί νάν κτηί τορά) tuus, tua, tuum = δίκοί ς σου, δίκηί σου, δίκοί σου
vis: β΄ ενίκοί ορίστίκηί ς ενεστώίτά ενεργητίκηί ς φώνηί ς του άνώίμάλου ρηί μάτος volo,
volui, -, vēllē = θεί λώ
-ne: ερώτημάτίκοί μοί ρίο, εγκλίτίκηί λεί ξη = μηί πώς. Βρίίσκετάί πάί ντοτε προσάρτημεί νο
στη λεί ξη που βρίίσκετάί στην άρχηί της ερώτημάτίκηί ς προί τάσης κάί στην οποίίά
άνάφεί ρετάί η ερώίτηση.
scire: άπάρεί μφάτο ενεστώίτά ενεργητίκηί ς φώνηί ς του ρηί μάτος της 4ης συζυγίίάς scio,
scivi (scii), scitum, scirē 4 = γνώρίίζώ, ξεί ρώ (προστάκτίκηί ενεστώίτά: scito, scitotē)
quid: άίτίάτίκηί ενίκουί , ουδετεί ρου γεί νους της ουσίάστίκηί ς ερώτημάτίκηί ς άντώνυμίίάς
quis, quis, quid = ποίος, ποίά, ποίο
responderit: γ΄ ενίκοί υποτάκτίκηί ς πάράκείμεί νου ενεργητίκηί ς φώνηί ς του ρηί μάτος της
2ης συζυγίίάς rēspondēo, rēspondi, rēsponsum, rēspondēē rē 2 = άπάντώί, άποκρίίνομάί
homo: ονομάστίκηί ενίκουί του ουσίάστίκουί της γ΄ κλίίσης homo -inis = άί νθρώπος. Είίνάί
άρσενίκουί κάί θηλυκουί γεί νους, που, οί μώς, εδώί λείτουργείί ώς άρσενίκοί .

[5]
ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑ 24Ο

es: β΄ ενίκοί ορίστίκηί ς ενεστώίτά του ρηί μάτος sum, fui, -, ēssē = είίμάί, υπάί ρχώ
impudens: ονομάστίκηί ενίκουί , άρσενίκουί γεί νους του επίθεί του της γ΄ κλίίσης impudēns
[γενίκηί πτώίση impudēntis] (άρσενίκοί ), impudēns (θηλυκοί ) impudēns (ουδεί τερο) =
άνάίδηί ς. Προί κείτάί γίά επίίθετο τρίγενεί ς κάί μονοκάτάί ληκτο. Οί τρείς βάθμοίί του
επίθεί του είίνάί: θετίκοί ς: impudēns, συγκρίτίκοί ς: impudēntior -ior -ius, υπερθετίκοί ς:
impudēntissimus -a -um.
cum: (= οί τάν) χρονίκοί ς συί νδεσμος. Εδώί προί κείτάί γίά τον ίστορίκοί ηί δίηγημάτίκοί cum
te: άίτίάτίκηί ενίκουί , άρσενίκουί εδώί γεί νους της προσώπίκηί ς άντώνυμίίάς β΄ προσώίπου
tu = εσυί
quaererem: ά΄ ενίκοί υποτάκτίκηί ς πάράτάτίκουί ενεργητίκηί ς φώνηί ς του ρηί μάτος της
3ης συζυγίίάς quaēro, quaēsivi, quaēsitum, quaērēĕ rē 3 = ζητώί
ancillae: δοτίκηί ενίκουί του ουσίάστίκουί της ά΄ κλίίσης, θηλυκουί γεί νους, ancilla -aē =
υπηρεί τρίά
credidi: ά΄ ενίκοί ορίστίκηί ς πάράκείμεί νου ενεργητίκηί ς φώνηί ς του ρηί μάτος της 3ης
συζυγίίάς crēdo, crēdidi, crēditum, crēdēĕ rē 3 = πίστευί ώ
te: άίτίάτίκηί ενίκουί , άρσενίκουί εδώί γεί νους της προσώπίκηί ς άντώνυμίίάς β΄ προσώίπου
mihi: δοτίκηί ενίκουί , άρσενίκουί γεί νους εδώί, της προσώπίκηί ς άντώνυμίίάς ά΄ προσώίπου
ēgo = εγώί
ipsi: δοτίκηί ενίκουί , άρσενίκουί γεί νους της ορίστίκηί ς άντώνυμίίάς ipsē, ipsa, ipsum =
άυτοί ς ο ίίδίος, άυτηί η ίίδίά, άυτοί το ίίδίο
non credis: β΄ ενίκοί ορίστίκηί ς ενεστώίτά (εδώί με την άί ρνηση non) ενεργητίκηί ς φώνηί ς
του ρηί μάτος της 3ης συζυγίίάς crēdo, crēdidi, crēditum, crēdēĕ rē 3 = πίστευί ώ

Ουσιαστικά
Α΄ κλίση Β΄ κλίση Γ΄ κλίση
Αρσενικά: Αρσενικά: Αρσενικά:
Nasica –aē Cornēlius -ii/-i homo, hominis
poēta -aē Ennius -ii/-i Θηλυκά:
Θηλυκά: dominus -i vox, vocis
ancilla –aē Ουδέτερα:
ianua-aē ostium -ii/-i

Δ΄ κλίση Ε΄ κλίση
Αρσενικά: Αρσενικά:
iussus -us diēs, diēi
Θηλυκά:
domus -us
Επίθετα
Β΄ κλίση Γ΄ κλίση
paucus, -a, -um impudēns -ēntis
Ρήματα
Α΄ συζυγίας

[6]
ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑ 24Ο

indignor, indignatus sum, indignaē ri (άποθετίκοί )

ēxclamo, ēxclamavi, ēxclamatum, ēxclamaē rē
Β΄ συζυγίας
rēspondēo, rēspondi, rēsponsum, rēspondērē
Γ΄ συζυγίας
quaēro, quaēsivi, quaēsitum, quaērēĕ rē
dico, dixi, dictum, dicēĕ rē
accipio, accēpi, accēptum, accipēĕ rē 3*
cognosco, cognovi, cognitum, cognoscēĕ rē
facio, fēci, factum, facēĕ rē 3*
crēdo, crēdidi, crēditum, crēdēĕ rē
Δ΄ συζυγίας:
vēnio, vēni, vēntum, vēnίērē
sēntio, sēnsi, sēnsum, sēntίērē
mēntior, mēntitus sum, mēntίēri (άποθετίκοί )
scio, scivi, scitum, scirē
Ανώμαλα:
sum, fui, -, ēssē
inquam (της 3ης συζυγίίάς ελλείπτίκοί )
volo, volui, -, vēllē (της 3ης συζυγίίάς άνώίμάλο)
Αντωνυμίες
is, ēa, id (ορίστίκηί )
illē, illa, illud (δείκτίκηί )
quis, quis, quid (ερώτημάτίκηί ουσίάστίκηί )
tuus, tua, tuum (κτητίκηί )
ipsē, ipsa, ipsum (ορίστίκηί )
ēgo (προσώπίκηί )
tu (προσώπίκηί )

[7]