This is a reproduction of a library book that was digitized

by Google as part of an ongoing effort to preserve the

information in books and make it universally accessible.

https://books.google.com
Α. ΟΟΥΟΤ ΟΑΜΕΚΟΝ, ΟΙ.Α83 ΟΡ '86
ΙΝ ΜΕΜΟΗΥ ΟΡ
ΡΗΟΡ. Η. Ο. ΟΑΜΕΒΟΝ, ΟΙ_Α33 0Ρ'47
1
3 3

.ν.
<
 ΜΕΘΟΔΟΙ

ΟΑΛΕΝΔΟΡΦΟΥ

ΠΑΗΡΗ2, ΕΦΗΡΜ02ΜΕΝΗ

ΕΙ2 ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗΝ,

ΚΑΙ ΔΙΔΑ3Κ0ΥΪΑ ΤΟ ΑΑΑΕΙΝ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΝ ΑΥΤΗΝ

ΕΝ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΙ ΕΕ ΜΗΝΩΝ,

ΕΙ2 ΗΝ ΠΡΟΪΕΤΕΘΗΪΑΝ 3ΥΝ ΤΟίϊ ΑΛΛ015

3ΥΛΛΑΒΙΪΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΟΪΜΑΤΑ ΠΡ03 Α2ΚΗ2ΙΝ

ΕΚΔΟΣΙΣ ΤΡΙΤΗ

Λίαν ίπιμίλώς διωρ&ωμένη χαι παραβφλημίνη

προς τα χάλλιβτα προπότνπα.

ΥΠΟ Ν" ΚΟΝΤΟΓΙΟΥΛΟΥ.

ΕΝ ΣΜΤΡΝξΙ

Έχ τον τυπογραφείου Β. Τατηχιάνον.

1869.
ν

_
 ΤΟΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΙΣ.

"Οταν βλέπωμεν άν&ρωπόν τινα άγαπώμενον ζαι τιμώμενον

νπό πάντων, βνμπεραίνομεν εκ της προς αυτόν άπονεμομένης
τιμής χαί αγάπης παρά τον λαον οτι ό αν&ρωπος οντος ?-
χει, βεβαίως, άξίαν τινά, οτι είναι άνηρ ωφέλιμος είς την κοι-
νωνίαν. Το αντό λοιπόν νομίζω οτι δυνάμεθα νά όνμπερά-
νωμεν και περί βιβλίον το οποίον "άμα &ημο6ιεν&εν διαδίδεται
πανταχον, μεταφράζεται εις πάόας τάς των πεφωτιβμένων
Ι&νάν γλώδβας, ίζαντλοϋνται άλλεπαλληλως αί ίκδόβεις τον
και γίνονται άδιακόπως νεαι. Τοιούτο δε βιβλίον είναι μάλιςα
η μέ&οδος τον Όλλενδόρφον' διότι είς ποίαν Ενρωπαϊκήν
γλωββαν δεν Ιφηρμο6%~η η δεν μετεφράβ&η; κάί τις δύναται
νά άπαρι&μήόη τάς άπείρονς ίκδόβεις και μετατνπώΰεις αντής;

Άπό της ίμφανίόεως της με&όδον ταντης πολλαϊ άλλαι

κατά το μάλλον καϊ ήττον απομιμηθείς αντής Ιφάνηΰαν είς
τον Ικπαιδεντικον ορίζοντα, άλλ' είς μάτην άπεπειρά&ηΰαν νά
ύποόκελίβωβιν αντήν η μέ&οδος τον Όλλενδόρφον Ιζακολον-
®εΙ νά προτιμάται, καϊ νέαι Ικδόβεις αντής δεν πανονβι τον
νά γίνονται. .
Ταντα δε πάντα τί άποδεικννονβιν ; τί άλλο εΙμή οτι, ως
εϊπομεν ηδη, το πόνημα τοντο όντως Ιχει άζίαν ονχί την τν
 (Ο

χονβαν, και ότι χατέδτη, όντως ειπείν, χλαβικόν ιΐς τό είδός τα.

Τον εξής μν&ον ώς κάλλιβτα ίξηγονντα τον όργανιόμόν

χαΐ την Ινέργειαν της με&όδον ταύτης νομίζομεν κατάλληλον
νά Ιπιβννά'φωμεν ενταύθα.

Ψαρόνιόν τι νπό δίφης ψλεγόμενον ενρε λάγηνον νδατος,

χαϊ ηθέληβε να ββέβη την δίψαν τον άλλα το νδωρ μόλις
νψοντο εως τον λαιμόν της λαγήνον, και το ράμφος τον
πτηνού δεν ϊφ&ανεν εις αύτό. Ήρχιβε λοιπόν νά δάκνη ?-
'ξωθεν το νάλινον άγγείον ζητνν ν άνοιξη όπήν άλλ' εις μά
την, διότι ό ύαλος ψο πολύ βκληρός. Έπειράθη έπειτα νά
τό άνατρέφη, άλλ' ονδε τούτο ηδννηθη νά κατορθώΰη, διότι
ψο πολν βαρύ. Έπι τέλους όμως έπενόηδε τρόπον δι ον έ-
πέτνχε τον δκοπον τον. "Ετριψε λιθάρια εντός τον άγγείον,
ατινα ολίγον κατ ολίγον νφωδαν τό νδωρ τοδοντον ωςε τό
χατέβτηδαν έφικτόν εις τό ράμφος τον.

Παραπλήβιόν τι κατορθόνει ό επιμελής μαθητής διά της με~

θόδον ταύτης, ήτις επαγγέλλεται διδάξαι αντώ τό λαλεϊν χαΐ
γράφειν ξένην γλώόβαν εν διαβτηματι εξ μηνών.

Έρμαιον τοντο, άλλ' είναι δννατόν εν χρονιχώ διαξήματι

τοβοντον βραχεί νά έναποταμιεύβη εις τον νονν τον τό πε-
ριεχόμενον όγκώδονς λεξικού χαΐ άπαδαν την φραδεολογίαν
γλώδδης τινός; Σχεδόν άδύνατον και άν όλοκληρως Ιναδχο-
ληθή εις αντην ονδεν άλλο ποιών. Τί λοιπόν κατορθούται; —
Ίδοί) τί' Μανθάνει ό μαθητής διά της μεθόδον ταύτης θεω
ρητικώς και πρακτικώς γραμματικην, και την ενχερή και όρ-
9ην γρήόιν περιονδίας τινός δννηθεβτάτων λέξεων διά τάς
άνάγκας τον βίον, ειδβαλών δε όντως ειπείν, εις την άγνω-
6τον χώραν διά τον τρόπον τούτον, ενχόλως και ταχέως
φθάνει εις πέρας αΐδιον.

"Εν Σμύρνη τΓ] '2$ Σιπτιμβρίου 1Η6ί*.

Ό ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ.
 («'·)

ΣΤΑΑΑΒΙΣΤΙΚΟΝ

ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ

Α. ΑΑΦΑΒΗΤΟΝ
Στοιγιϊκ. Όνομαβία. Προφορά.

Α, 8, (Μι) Ιο», κι μαχρνν, οϊον Ιν ττ) λέξει 6αΙ>ν·— 2ο» Λ πεπι-

εαμένον, οίον έχφωνεϊ το βελάζον άρνίον οίον (λιαά)
μειράχιον—3ον α βραχύ ' Ελληνιχ'ον, οίον ία&ϊτ, πα
τήρ- —4ον α βα9ύ, οίον έχφωνεϊ τις Ιπϊ &ανμαβμαν
οίον 1&1Ι, υψηλός.
Β, 1), (μπη) 'Άςτο ήμέτερον π οταν ϊχτι προ αυτοί μ, οίον έν
τΐι λέξει Ιμπορος χ. λ.
Ο, Ο, (β^ΐ) 1οι'· ωί β> 7100 τ°>ν β> ■> Τι— 2ον. "5 χ είςπαοαν αλ-
λην περίςαοιν.
'ίΐς το τ έν τΐι λέξει ίντιμος χ. Χ.
Ε, Θ, (ΊΟ Ιο», ώί η μαχρον οταν ηναι ληχτιχον ανλλαβής, οίον,
ο<·, Ιιε, ι; οι·*» επηται άπΧοΰν αύμφανον άχολον&ον-
μινον νπο β άφωνου.
2ον. ώϊ ϊ βραχύ οταν αυλλαβίζηται μιτά τοΰ 'επομέ-
νον ονμφώνου, οίον τεά (ρί<1) έρν&οόϊ-—3ο». άς μέβη,
τις φωνή μεταξύ α χαϊ ε οταν ενρε&^ προ τοϋ ληχτι-
χοΰ τ, οίον ΗβΓ, αντης.
Ρ) 0=φ} ' £1ς το ' Ελληνιχόν φ.
β, (ΐζΐΐ) Ιο». 'Εν ταΐς μή Σαξωνιχαϊς λέξεαι προ των β, ί, ^
προφέρεται ως τ£ τραχύ ονρανιαχόφωνον. — 2ο». προ
παντός άλλον φωνήεντος χαϊ προ βνμφώνου προφέρεται
βχεδόν ως γγ η γχ.
Η, II, ζαΐτς) Προτάαβεται εις φωνήεντα ώς λεπτός πνινματιαμός·
έν δΐ ταϊς εξής είναι άφωνον. ΙιβίΓ, ΗβίΓβδβ, ΙιοηββΙ,
ΙιοηοηΓ, ΙιβΓΟ, Ιιοβρίι&Ι, ΗοβιΙβΓ, η.οαι·, ϋαιηοΐβ, βιιπηοιίΓ,
χαϊ ταϊς έξ αντων παραγομέναις.
I, ί, ζ**0 ^ον- Προφέρεται ως αϊ χατά αυνίζηαιν οταν τ;ναι λη
χτιχον ονλλαβής. Ιαν. ώς ι βραχύ οταν ανλλαβίζηται
^ μετά τοΰ ίπομένου ανμφώνον οίο», βίί (αιτ) χά&ημαι.
3ο». προ τοΰ ληχτιχοΰ ονλλαβής τ ως η βραχύ, οίον έχ-
φανεϊ τις έρενγόμενος, η α βραχύ με αυγχεχλειβμένονς
οδόντας προφερόμενον.
«ί> ,}ι (Ί^βϊ) '&ϊ τραχύτατον χαϊ ονρανιβχόφωνον τ£.
 (*■)

Κ, (και) 'ίΐς. V.. άφωνου ϋ προ "τον η ίν άρχ-η λέξιως.

V, 1, (Ά) 'ϋς'. λ.
Μ, ηι, (ψ) *ίΙς. μ.
Ν, η, . (ϊν). είς- ν.
Ο, Ο, (ω) 40ν Ωιξ ω μακρόν όταν ηναι ληκτικόν βυλλαβής, η
όταν τό Ϊπόμΐνον οϋμφωνον με&' ον βνλΧαβίζεται άκο-
Χον&ήται νπό β άφωνον.—Ιο* ΊΩί φωνή τις χατέχοναα
τον μϊαον όρον μετν.Ι,ύ α χαι ο, οποίαν ημείς δεν Ιχο-
μεν.3ον'ίΙς 8 ίν ταϊς λέξεαιν, βΛο, θόρυβος, <1ο, ποιώ, ίο, εις,
■ν/Ιιο, τι'ί,ίοδβ, χάνω, ηιονβ, κινούμαι, ρΓονβ, άποϋίίχννω,
3ρρΓθτβ, ίπιδοχιμάξω, ΓβρΓονβ, ελέγχω, λνοηιαη, γυνή,
ΙΟββΛβΓ, όμον, Ιο-πιογγοώτ, αΰριον, Ιο-ηϊβΙιΙ, απόψι.
Αον ώς α βραχύ ίν τη άοηβ (πεποιημένος) (προφ. <1αη),
άοτβ (ΊΙατ) πιριςερά, Ιονβ (Ιοτ) αγάπη, ίρως, και ίν άλλαις
περι ων κατωτέρω.
ρ (Χη) ^5 π' 8 "2%ϊί ^1·* &ναι άφωνον, ρ8»1π>
(αάαμ) -ψαλμός χ. λ.
ζ^, <|, ζΧΊΟν) '^β *> ««ολοκβΌήΒΜΌ» πάντοτί νπό η.
Κ, Γ, (αρ^) '^ί ?·
8, 18, '&ί> ο> ? ί«τ«ί« φω^ϊΐτβ)» ώϊ £.
Υ? ^ ^"ρΛ^ ' Ω,ς τ. ϊπομένου δε ί μιτ' άλλου φωνήεντος διφ&ογγικως
προφέρεται ώς 8(ι.
II, II, (γΐθν) ^ον Υ1°ν< οπως προφέρει Ό λαός το υ είς την Χέξιν
άχυρα (αχίονρα) 'όταν τό ιι τοντο ηναι ληκτιχόν ουλλα-
βης, η όταν μετά τό επόμενον ονμφωνον άχολου&εΐ β ά
φωνον—2ον ώς α βραχύ οίον ίχφωνεϊτις με ςόμα χΧει-
ςόν χαΐ με αυνεαφιγμένους οδόντας· οίον ίν τ% λέξει 1>\ιΙ,
άλλά, Ηιιί, καλνβη- Άον ώς ου εν ταΐς λέξεαι αηϊΐ, ίαΐΐ,
ριιΐ), και "εν τοις αυν9έτοις καΐ παραγώγοις τον ίυΐΐ
(πλήρης) οϊον ^οηάβΓίιιΙ χ. Χ. χαΐ ίν ταΐς βηΐΐοοίί, &ιι]-
\γ, ΙιαΙΙβΙ, ΙιιιΙν&Γΐί, ίιιΙΙβΓ, £α11ίη§-ιηί1Ι, ρυΐΐβγ, ριιΐΐεΐ,
ρυδΗ, Ιπίδΐι, βοδίιβΐ, ρυΐρϊΐ, ριΐδδ, Ιιιιΐϋοη, βιιΙοΙιβΓ, οα-
δίποη, οϋο^οο, ρα<1(}ϊηβ, δυ^ΛΓ, ΙιυβδΒΓ, Υιπζζλ, και ριιΐ.
V, V, (βη) 'Ω,ς βήτα.
"νί,\ΐ,(ντάμΠλγΐν) 'Εν *9ΧΪί ανλλαβής προ φωνήεντος ώς χράμάτι 1% γ
και β. μετά φωνήεν ό'μως τι&έμενον αποτελεί μετ αυτόν
δίΟφογγον. Προ τοϋ τκαι ίν τή δ\νοΓ<1 (ξίφος) εϊναι άφωνον.
Χ? χ? Προφέρεται ώς ξ όταν ηναι ληκτιχόν ανλλαβής το-
νιζομένης, οίον βχοβίίβηοβ, βχβΓοΐίβ χ. τ. λ. ή οταν ή
ακόλουθος λέξις τονιξομένη άρχεται από αυμφώνου, οίον,
βχϋϋββ, βχρεηββ, κ. τ. Χ. ώς γχξ, η %ζ, όταν ή άχόλου
 (Γ·)
$οι ανλλαβή τονιζομένη άρχεται άπα φωνήεντος η ϊ>,
οίον βχβπιρίβ, βχΜΜί. Έν άρχΐ/ λέξεως προφέρετοιι ή;
ζ, οίον ΧεηορΗοιι (Ζένοφον) Ξενοφών.
(ονάί) "ίΧν $ν ονΧΙαβης πρό φωνήεντος είναι βνμ-
φωνον ομοιβν τω ήμετέρφ γ προ των φωνών ε νχά ι,
έν τέλει οε ανίλαβηί καΐ εν άρχτ} προ ανμφώνον προ
φέρεται κα&' οία κς το ΐ, 'όπερ ίδέ.
Ζ, Ζ, (ζεά ή ζή) 'αί νο ^"ΐοον ζ, άλλ' έν χαΐί λέξεαι τΐζίβτ (βεζίρης)
βΙαζίθΓ, {ναλοπώλης) ραήα, {νομενς, βοαχός) προφέρε
ται τραχντίρον.

ϊ>. ΣνλλαβαΙ μενά ΰνμφώνων Χρό φωνηέντων.

Εϊδομεν εκ της διαφόρου προφοράς τζιν -γραμμάτων οτι τά φωνήεντα
(&, β, 1» Ο, 11) ως Χηκτικά συλλαβές, μάλιστα δε τονοίμενα 1 προ»
φίρονται κατά την φωνην η ονομασίαν αυτών εν τψ αΧφαβητω ώς (ζϊκ.

ι», οβ, 1)0, ου, 1>ν.

03,, Οβ, (6ι) οΐ, (ΰάϊ) 00, ου,
άβ, άί, άο, Λα, άγ.
&, Γβ, β, ίο, ία, *· ,
&,
Εβ, Εο, Ια, ; '
π-
Ιίβ, Ια, ][0, κα, Ιεγ. ■ ■
ϋ
1β, κ, Ιο, Ια, 17-
να&, ιηβ, ΠΠ, ηιο, ηια, πτν·
η&, ηβ, ηί, ηο, ηα, η7·
ρ», ρβ, ρί, ρο, ρα, Ρ7·
φΐα, (1116, ψύ, <ριο, ου,
Γ», Γβ, ή» ΓΟ, τα, Γ7·
δα, 86, 81, 80, 8α,
1», ίβ» ϋ, ίο, ίυτ
ν», V©, νο, να, π- - . :
ΤΗ», \νί, νο, ^α, Λνν.
χα. χβ, χί, χο, χα,
ν», 7°,
ζα, ζβ, ζί, ζο, ζα,. ζ7· " "
Παρ Α', ώς εϊδομεν ίν*τ<$ ά\φά&τ)τω το Χηκτικον Ο* των Χίζεων
3,Αθ (θόρνζος) ήθ (ποιεΐν, πράττειν) ί© (ε?ς) προφέρεται ώς ου, ετι
δι καΐ εν τφ μίαψ της λέξεως ΜΌΒΪ3Β, (γούμαν, γννη), εν δ! τψ πΧη-
1 Έξαίοείται τό & οπερχώ'εν τέλει ων λε'|εα>ϊ ««1 τοΓ(£ομκΌΡ, άί τό ημέτερο»
 (*'.)
Ουντικώ αυτής προφέρεται ώς ι οίον* Μ01ΠΡ11 (προφ, ούίμεν)
γυναίκες" προς δί και Ιν τρ λέζει νοίί (γούλφ) λύκος.
Γ'. Φωνήεντα Λρό ΰνμφώνων.
Τά αρκτικά συλλαβής φωνήεντα προ των συμφώνων πως προφέρον
ται ηΒη Ιν τψ άλφα&ητω εΰηλώθη το μεν Λ ώς επι το πλείστον ώς
το αλφα της γαλής η τοϋ βρέφους, τουτέστιν ισχνον και πεπατη-
μένον, τδ β ώς ε, το 1 ώς ί, το Ο βαθύ ήτοι ώς ο και α ζαθύτατον
μΐ συγκεκλεισμένους οδόντας.
βΐ), οο, ιιΐ).
80, 10, οο, αο.
8ά, Μ, οά, αά.
Λ£, οΐ, «ί.
«ι °& «£·
8&, ί£, ιιϊι.
»ί, δ»
88, βΐί, 4, οΐί, ιιΐί.
αϊ, βΐ, Π, οΐ, αϊ.
αηι, βιη, ΐιη, ΟΙΏ, αηι.
8η, βη, ίη, οη, ιιη.
&ρ, · βρ, ίρ, ορ, «ρ.
»<1, βη, «1. ο(ΐ, ιιοι.
«■> βΓ, ΟΓ, 11Γ.
88, 68, 18, 08, 118.
8*, β*, οί, α*.
&ν, βν, ον, υν.
8Χ, ΘΧ, IX, οχ, ιιχ.
8Ζ, βζ, ίζ, οζ, αζ.
Παρ. Α'. το 8 της λέξεως ΙΗίΙΙΙ (άνθρωπος) εν τέλει συνθέτου εξ
αυτής λέξεως πρωφέρεται ώς αλφα βραχύ.
Παρ. Β'. Τδ β και ΐ προ του ληκτικοϋ συλλαβής Γ προφέρονται σχε
δόν ώς το α βραχύ, ήτοι ώς αλφα κλειστον και βραδύτατου,
Παρ. Γ. Τδ 8 7τρδ τοΰ ληκτικοϋ 1, «ν μεν Βισσυλλάβοις και ττολυσυλ-
λάβοις λέξεσι προφέρεται ώς το Έλληνικδν α, οίον 1801*8,1,' ηθι
κός, ρΓθρθ$1ΐ1, πρότασις. εν δε ταϊς μονοσυλλάβοις ενθα τ6 1 είναι
διττλοΰν, προφέρεται, ώς αλφα %>αθΰτατον μετεχον τι και τοϋ ο
μΙ· την σιαγύνα άνοικτήν* οίοι/. 08,11, ίαΐΐ, (811, ΆΌ11, εξαιρείται
δΐΐαΐΐ, δττερ εχει την βραχεΐαν, Ισχνήν καϊ πεπατημίνην προφοράν·
Την βαθεΐαν προφοράν εχει τδ 8 και δταν άκολουθήται ύπδ 1 μετά
τταυτδς άλλου συμφώνου πλην των άφωνων χειλεοπροφέρτων ρ» Ι>>
ί. καί ν. οίον* ΜΙά, ίαΐββ, ιηαΗ κ. τ. λ.
 '(»'.)

Λ'. Το ληχτιχόν β αφωνον.

"Οταν ίίς άττλοϋν σύμφωνον προστεθφ β αφωνον, τι» »τρο του συμ
φώνου τούτον άπλοΰν φωνήεν εν τιρ αύτι^ συλλαβή εκτείνεται, ήτοι
λαμβάνει την εν τψ αλφα&ήτω προφοράν του. οΰτω ραΐ (πάλ) γί
νεται ρβΐβ (παίηλ) Μβί (μ£τ) (1111'ίβ) μιτ/ητ 6η (φιν) βηβ (φάϊν) κ.τ.λ.

Παραδείγματα προς βνλλαβιΰμόν.

1)3,1)6, 03£6, . ώίΐβ,

1>3(1β, <1&πιβ,
ο&ΐεβ, οατηβ, ά»ηβ,
ϊ)3ΐβ, ο&ηβ. (1&ΓΘ,
1)3ηβ, ο&ρβ, άαϊβ,
1)3Γ6, 03Γβ, ίβ,Γβ,
0386, 0386, £απΐθ,
Οίΐίβ, Ο&ίβ, Γ&ηβ.

ί&Γβ, Ιαίβ, ηανβ, Γ&ρβ,

£&ίβ, 1&^β, Ρ&£6> ι^Γβ,
£&ΐ£, ιη&οβ, ρ&1β, Γ&ίβ,
£3νβ, πι&(1β, ρ&ηβ, Γβνβ,
Η&Γβ, ΙΗ&^β, ρ&Γβ, 8»£β,
Η&ίβ, ιη&ΐβ, ρ&ίβ,
ί&ηβ, πι&ηβ, ρ&νβ, 8&ϊβ,
1306, ΙΪ13Γ6, Γ306, 831116,
Ι&Ιίβ Μ3Ϊ6, Γ3£6, 83ίβ
13ΓΠ6, Π3ρ6, Γ3Κ6, 8&νβ,
ί&1ί6, ί&ΐβ, Ϊ3ΙΙ16, ί3ρβ.

1ΐ6Γ6, ΙΧΙβίΧΪ, Γβνβ, νβΓβ,

οίηβ, βηβ, ιηΐηβ, τνίηβ,
Βοιιβ, οοιιβ, Ιοηβ, ίοηβ,
ιηιιίβ, ριιΐίβ, ρατβ, Η86.

Έξαρέΰεις.

Ιον. Ηανβ («χ«ν), Μβ (εισιν, είναι) προφ. Ιΐ8Τ, ΆΤ. 2ον. Ετβ, πριν,
ίΙΐβΓβ (εκεί), ΛνΙΐβΓβ, 7τοϋ; οπον, προφ. ϊιρ, Βεερ, χβέερ. τον ίΙΐβΓβ
ομως το β Εν άργ$ λόγου προφέρεται σχεδόν ιι βραχύ, τοντίτιν
ώς εαν η λέζις εγράφετο ίΙΐΙΙΓ. 3ον. βίνβ, ΒιΒόναι, 1ϊν©, ζφν, προφ, γκιβ,
λιβ. ΟοίΠβ (ερχεσθαϊ), 801116 (τις τίνϊς), Αοηβ, πεποιημένος, πεπραγ
μένος, τελειωμένος, Λθνβ, περιστερά, Ιονβ, Ε/οωο άγάπι}, &1)0νβ, άνω,
κ. γ. λ. ττροψ. νάκα, Απη, Ααν, Ιιιν, &&Μν. 4ον. Ββ&ονβ, ηιονβ, ρι-ονβ,
 («'·)
1θ8β, και τα εκ τούτων σύνθετα και παράγωγα, προφ, τ6 ο ώς ον
μακρόν. Ο'ύτω και ΓΠΐβ, κανών, ΠίΛβ, ταχύς, σκαιός, προφ. ρού-
ουλ, ρούονΛ.
Άναγνώβματα Ικ μονοβνλλάβων.

I.
I ηιβί α ιηαη. — Ηίβ (χιζ) ρβη Ϊ8 (ίζ)\>αχΙ. —Ηβ ηαβ (χΐάζ)
& ηβί.—\Υθ ηαά αη β££. —Ιιβί ηιβ £βί (γχετ) ά ηαρ. —
ηαί νταδ (οι5ά£) οη.—Ηίβ ηαί ίβοίΓ.—\Υβ ατβ &Ι1υρ.
Παρ. Α'. Το ς τών λέξεων α8 (ώς) 18 (ετϊν) \ν»8 (η"το) 1η8 (αυτού)
προφέρεται ώς ζ* ετι δε το 8 τοϋ πληθυντικού τών εις φωνήεν η εις τά
σύμφωνα 1), Α, £> I, Μ, Π, Γ, V, ληγόντων ονομάτων.

II.
Ηίδ ρβη η&8 ηο ϊηΐε ίη ΐί.—Βϊά ηίιη £βί ταγ η&ί.—I
ϊτιβί α ιηαη &ηά ά άο%.—Ι/βί ηιβ §ο £ογ 017 ίορ.— Ιιβί ίηβ
(<ϊί $ $) ο&ΐ οβ ραί (ιίοντ) ΐη & —I ο&η βαί (ηψ)
&η ⧧. —Τηβ εαΐ &ηά <1θ£ 8X6 &ί "νν&Γ.
Παρ. Β'. Το α προφίρεται ώς το -ημίτερον ον βραχύ εν ταϊς 1)1ΐ1Ι,
ΜΙ, ρθ1Ι, και εν ταΐς συνβετοις εκ του ΜΙ, οίον, ΜΟΙΜίβΓίαΙ κ, τ. λ.
ετι Βε εν ταΐς ΙηιΙΙοιΚ, ΛβΙΙ^, ΜΙΙβΐ, ΐΗΐΙτναΓίί, ΜΙβΓ, ριιΐΐβ^, ραΐΐβί,
ριΐ8ΐι, 1)«8ΐι, 1>α8ΐΐ6ΐ, ραΐρίί, ρη88, 1»η11ϊοιι, ΐΗΐίοΙιβι-, <·η$Μοιι, οαοΐίοο,
ρΐκΐιΐϊΐΐο·, 8Π£9Χ, 1ΐ1188αΓ, ΙΐΙΙΖΖα και ρΐΐί δταν 7/ναι ρήμα, Έν τη λέ
ξει, &ΠΙ7, προφ. ε, και εν τιρ 1)118^, (ένησχολημενος) και ηΠΗΙΐίβ
(λεπτον της ώρας) προφ. ι, οίον Ι)ερυ, \)ίζυ, μίνιτ.

ΠΙ.
Υοη (γιον) ατβ α Βαίΐ 1)07, ^ 7011 °^ ίηβ °^ 3 %"·
—Α £οχ §οί ίηβ οΐά ηβη αηά &ίβ ηβΓ. — Οιιγ άθ£ £θί;
ίηβ ρΐ£. — ϋο (ντον) Ε8 70ϊ1 αΓΘ ^· — Τηβ β&ί Μ*
ίηβ Γ&ΐ 3η<1 ίηβ άο£ οίί ίηβ β&ί. — ηοί Ιβί ίηβ βαί
Ιίβ (λάί) οη ίηβ 1>β(1. — Ραί ηβΓ αηά Ιβί ηβΓ Ιϊβ γοη.

Ε'. Σνλλαβαι η λέξεις εν άίς το & προ τοϋ V προφίρεται ώς το»

Ελληνικού α άλλ' ολίγον μακρόν. · " ■ '

ΟΟΓ, ΙΐαΓί, Υ»^<1,

ο&γ, ηιατί, .· Ιιαπη,
ίαΓ, ρ»Γί, Ο&Γΐί,
ηι&ΐ', ί&Γί, (Ι&γΙι,
ίαν, ίιαπί, ΙαιΊι,
 (<«'·)

1αΐ"(1, ιιι»γ,
ραΓ, οατά, ρ»Γΐί,
\νίΙΓ, \)Βχά, ΐ>8,ΓΠ],
08,1% ηΐ&Γί, ί»ΓΠ1,
<1αιΊ;, ραιΐ, Ιατί.

ΣΤ'. "Αλφα βαθύ, ήτοι με στόμα ανοικτον και εκ βάθους άκουόμΐνον.

ΑΠ, Γβΐΐ, ρ»11, Ηαΐί,

1)»11, 1ι&11, 1*11, ηι&ΐί,
08.11, £λ11, ■νναΐί, εαΐί.

νταπη, \ναδρ, \ν&ι·ρ,

Λν&Γη, ά\ν8Ι*ί", 8τν&Γ(1.
Ζ'. Ε V ί προ τοΰ Χηκτικοΰ τ) εις ληκτίκ»)ν συΧΧαβην ανήκοντος Γ,
ενθα προφέρονται σχεδδν ώς 11 βραχύ (ίδε αλφάζητον) η αΧφα βρα-
χυτατον μϊ συ-γκεκΧεισμένους οδόντας.

ΗβΛ, ρβΓί, ΗβΓ(1, ν<·Λ, ,'

Μπί, άΐιΊ, βΙιιγϊ, βΙεΐΠ;. ;

Η', Ο, μακρόν προ λεκτικών συμφωνών ώς διττλοΰν ο ττρυφερόμενον.

Είδομεν ίν τω άΧφαβητω και εν τψ Κεφ. Γ, οτι το 0 μετά επομέ
νου συμφώνου συΧΧαβιζόμενον προφέρεται ώς ο καϊ α συγκεχωνευμένα,
ήτοι ώς αΧφα ζαθύ μετεχον τοΰ ο, εν τοις εζής δμως προφέρεται ώς
ο μακρόν η διπλούν.

1)ο1ά, 1>ο1ί^ οοΐί, §·ο1<3,

Ιιοδί, <1ο1ί, ίοΐά, Εοΐά,
ιηοδί, ίοπΐ, Ηοπίβ, ροβί.
8\νΌΓ(1 (βώορά)

θ'. Κατάλογος πΧηρέστερος των λίξεων, ων το ο προφέρεται ώς

11 €ραχύ, η αΧφα βραχύ με συγκεκΧεισμένονς οδόντας (ίδε ανωτέρω
ίζαίρεσιν 3>)ν.)
Α&ονβ, ΣίβτοιιΙ, Βΐΐοηςβ, απιοη^, &πιοη§8ΐ, &ΙΙοπιβγ, 1>οπι1>, 1>οη>1)8Γ(1, βοΓβββ,
1>ογοιι{»1ι, ΙίΓΟίΗεΓ, οοοίιίηββΐ, οοΙοιιγ, οοωβ, εοιηβΐ^, οοπιήΐ εοπιΓοΠ;, εοπιρΒ,η^,
οοπιρίΐδδ, οοπίΓαάε, οοιηΐ)»*, οοικίυίί, οοηεγ, οοη^ιπ-ε, οοηδίΕΐΜβ, οονβηαηΐ, οοτβΓ,
οονβί, οονεχ, οοζεη, άΐδοοπιδί, άοηβ, <1οΛ, ιΐοβΐ, (Ιονβ, άοζεη, άτοπιεάαΓί, ίΓοηί,
§1ονβ, §ονβΓη, 1ιοηβγ, ΙιονβΓ, Ιονβ, Μοήάα^, πιοηε^, πιοη^ΓεΙ, πιοηκ:, ιηοιΛβ/,
πιοηΛ, ιηοίΙιβΓ, ηοηβ, ηοίΜη§, οηβ, οηοβ, οηΐοη, οΛβΓ, ονβη, ρΙονεΓ, ροηαββΓ»η»Ιβ,
ροπιπιεί, ροΙΙιβΓ, Γοπαβ^β, εΐιονβ, δΐιονεΐ, δίοτεη, δΐηοίΙιβΓ, 5θπ>β, ΒοωβΓδεί, δονβΓβϊ^η,
βροη^β, δίοπιαοϊ, Λοτοο§1ι, Ιοη, Ιοη^αβ, \νοτ<1, νιοτί, \νοη<1εΓ, ννοιΉ, τρογγ^,
ν,·0Γ8β, νΤΟΓδΗϊρ, ν^ΟΓί, -νίΓΟΓΛ.
 Ι'. Μονοσύλλαβοι τίνες λε'ξεις· λήγονσαι εις \Α, ηά, £&, φΛ, £11, (ϊνθα
ο £ και £ΐΐ δεν ακούονται) εχονσι προ τών χοιχίίων τούτων το I
ιακρδν, τοντίστι ττροφερόμίνον κατά την αλφαβητικών του φωνην ήτοι
>ς αϊ μονοφθόγγως εκφωνούμενον, οΰτω.

εΐιϊΐεΐ, ™ίη(ϊ, (το ρήμα) η^ΐιί,

πήΐά, Ηΐ^ΐα, βί^Ηί,
τνΐΐα', ηί§Η, ί%Μ,
οΐηά, δΐ&Η, >νί§1ιί,
βηά, Λί§Η, Μ^Ηί,
Ιπηά, %1ιΐ δϊ^η,
Ιαηά, ΙίςΗί, ίτι^Ηί.
πιίηά, πιΐ§1ιί,
Ηη<ϊ, ηΐ^ΐιί,
2ύν τούτοις δε καί η Χέζις €1ΐΐίχ1 (κράίστ) Χριστός,
ΪΙαρατ, ΙΑ', Τά εξ αυτών σύνθετα και παράγωγα φι/λάττουαΊ την αύτην
προφοράν, ίζαιροϋνται οΜΜΓβΙΙ πληθ. του Ι'ΙΐΐΜ τίκνον, νήττιον, νϋ-
Α6Π1688, ίρημία, 81^110.1, σημεϊον, Μ»ΊΙ8Ϊ11Π», ΰττο^αφή, 8Ϊ£Ι18ΐΐΖβ, δι
ακρίνω, δί^ηίΓ^, σημαίνω, βί£ηϋΪ081ΐί, σημαντικός, θ1ΐΓΪ$ίϊαη, κ. λ.
Το δε νΙΐΐΛ άνεμος Ιν μϊν τψ νεζψ έχει το \ βραχύ ως ι, εν δε τρ
ποιήσει μακρόν, τουτέστιν ως αϊ κατά συνίζησιν,

ΙΑ'. Αναγνώσματα.

IV.

Οοιηθ αηά ρ1&7 \νίί1ι τηβ. — Μί&β κιβ α Ιάίβ.— ϋο ηοί

&φί.—Βθ Ηηά Ιο &11 ιηβη.— Ι,ονβ ίΐπβ οΐιΐΐά (τβχάϊλά). —
Ρϊπίΐ ^οιιγ (γίόρ) \>ά\\. —Ύΐα&ϊ να&η Ϊ8 1>α1ά. — ΤΗίβ βροοη
(ϋπονονν) ίβ ο£ £ο1ά. —Ηβ Ιιαβ & Ηηβ 8\νοιτΙ. —Μ7 οιιρ
ίβ ηοί ίιιΐΐ. —Ραί οη ^οιιτ η&ί.

V.
I οαη-ηοί ιηονβ ιαγ 1β£. —Οο &η(1 %ηί ίηο Ι&ιηρ.—
Ο&η 7011 ριιΐΐ ίηίβ Γορα —I ο&η οιιί βοιηβ 1>Γβ&(1 (\>ρέά).
—"\νΐ11 7011 άηηΐί δοπιβ ιηΐ11ί? — Μα^β & 8ΐ£η ίο «Γοηη. —
Τβΐΐ Μτη ίο οοιηβ ίη.—(ϊίνβ (γχφ) ηϊηι & ο&£β ίο ββΐ (ίψ).
— Ρ,ίνβ Ιίΐίθ ά %οοά (γχονά) ,ηι&η.
4. Λιφ&όγγων είδη χαϊ οί"Αγγλοι διαχρίνονδι δυο.
ά. Κυρίας, ό#λ. ΰνγχειμένας Ιχ δνο φωνών ίν ϋννιζήοΉ μεν
απαγγελλομένων, άλλα, διακρινομένων εις την άχοήν τοιανται
δϊ είναι αί έξης: β», βυ, βο, ΐ&, ΐβ, ΐο, οί, ου, ο\ν, 07, ιιβ, αβ, ιιί.
 (</·)

β.' Καταχρηζικάς, ήτοι μονοφωνως προφερομένας- ειόι νί αν-

ται: 88, £Π, »ο, αυ, απ, βα, ββ, βί, βο, βγ, ϊβ, ο&, οθ, οο, ο\ρ.

2. "Εχονόι δε και τριφ&όγγονς τάς εξής.

Β,γ&, 68,11, 6011, 1611, 16^, ίθΠ, 0311.

Μ.
3'Η βχεδόν απηρχαιωμένη και ολίγον 6ννή$ης Λατινική αν-
τη δίφθογγος έπέχει τον τόηον της Ελληνικής αι έν ταΐς έκ
της ' Ελληνικής και Λατινικής λαμβανομέναις λέξεόιν, και προ
φέρεται ώς η μακρόν οίον: ΟθΒδ&Γ (Σηηζαρ) Καϊβαρ, ^Εβορ
("Ηηξοπ) Αΐόωπος' αολν όνχνά ομως άντικα%ίςαται νπο τον
6. Εν τη λέξει (ΉίοΗδεΙπίΕδ) ή ίορτή των ταξιαρχών, και έν
ϋδβά&ΐιΐδ, Λαίδαλος, το 8Β προφέρεται ώς ε.

ΑΙ.

4. *Η δίφ&ογγος αντη ϊχει κυρίως δνο προφοράς" την τον

αι μακρόν, ώς εν τη λέξει ρ&Μ (παϊεά) έπλήρωβεν η πληρωμέ
νος, ΐΆΪά (λαΐεά) ε$ηκεν η τε&ειμένος' και την τον ε βραχέως'
οίον: εν τη λέξει 8&ΐά, (δεά), είπεν η ρηΰε'ις, λεγμένος, 8ΒΪύι
(6ε$) η 8&γ8 (6εζ)· Ή λέξις ρΐαϊά, νφαύμα Σκωτικόν, προφ.
-ρΐ&ά' ή ΥΆΪΙΙ&τγ, όκώμμα, τ&Ι-λαρν, ή αίβΐβ, πτέρνξ οικοδο
μήματος, προφ. αϊλ.

Έν ληκτικη ΰνλλαβη ή &ί αροφ. ώς ι οίον: ηιοαηί&ϊη, ίοα-η-

ίαϊη, ο&ρίαΐη, αροφ. ηιοαηίίη, ίοηηίίη, ο&ρίίη.

ΑΟ.

5. Ό όννδναβμός οντος απαντάται μόνον έν τη λέξει ^Άθ\,

είρκτή, ήτις τήν βήμερον και προφέρεται και γράφεται βννη&ως
^α^1.

Αυ.
6. Ή δίφθογγος αντη προφέρεται ώς α βα&ν με ζόμα άνοι-
κτον μετέχον τι έκ τον ο. "Οταν ομως άκολον&ήται νπο η ή άλ
λον βνμφώνον προφέρεται ώς το ήμέτερον α ώς έν ταϊς αιιηί,
Ηαιιηί;, ^ιιηί, κτλ. έν δε τη λέξει £&ιι§6 προφ. ώς ύ μακρόν.

Α.ΥΪ.
7. Προφέρεται πάντοτε όμαλώς κατά τήν αρώτην προφο-
ράν της προηγουμένης &Η.
 (*·)

ΑΥ.

8. 'Εν γένει προφέρεται ώς μακρόν αι, άλλ' εν τ$ λέξει

φΐ»;^ (κψΐ) προκυμαία, προφέρεται ώς η μακρόν δι ο και γρά
φεται πολλάκις η λέξις αντη \ίβγ· έν δε τή αγ, ναΐ, προφέρεται αη.

ΑΥΕ.

9. Ή τρίφ&ογγος αντη προφέρεται α'ίη κατά βννίζηβιν.

ΕΑ.

40. Ή τακτική προφορά της διφ&όγγον ταύτης είναι η μα

κρόν, ββ,ί (ηητ) εβ&ίειν, ηιβη,ί (μήητ) κρέας, τροφη' άλλα και
η ανώμαλος προφορά της, τοντέζιν ή τον ε βραχέως είναι τό-
ΰον ϋνχνη ωςε ανάγκη να δο&ή κατάλογος αντον. Προφέρεται
λοιπόν αντη ώς ε βραχν έν ταΐς εξής'
Α&ΓεαβΙ, &&ε8.(Ι , α,Ιτβ&άγ , υτβ&ά, ϋτβαάΐΐι, βΓβ&ΚίΒδΙ:, βΓεαβί, βτείΐΛ,
εΙεΕίηβε, οίε&ηΐχ (ώί Ιπί&ετον) οΐβαηΐίΐχ, (1β&<1, (Ιβαιίΐ^, <1εαΓ, άε&ίβη, εαι-ΙΙι,
άβ&ύί, εαιΊ, β&Γΐίίοπι, ΐατ\γ, β&τη, β&τηβδί, βαπώ, ε&τΐΐιβη, β&τΛΙγ, βηάεβ,νοιίΓ,
ίβ&ΛβΓ, Ιιβαά, Ηβ&άγ, Ιιεβ,ΐΐΐι, Ηεατά, 1ιβ»Γ8β, Ιιεανεη, Ιιε&ν^, ίβ&ΐοηβ, ϊπιρβ&Γΐ
ϊηείε&ά, Ιεαά (μόίνβδος, διότι το φημα 1βα(1, ό8ηγΐ;ν 'έχει την εα ώ? ι\ μακρόν)
Ιβ&άβη, Ιε&ηί {παρωχ. τοΰ 1ε»η, ςηρίζομαι, άχονμβω) Ιβατη, ]88τηϊη§, Ιεαίΐιει·,
ΙβΒνεη, πιεαάοτν, πιβαηΐ, πιεαδίίτε, ρε&τΐ, ρε&δ&ηί, ρΐιβαβαηΐ, ρΐβαβαηΐ, ρΐεαδ&ηΐχ^,
ρ1ε38ΐΐΓ8, Γεαιΐ (παρωχ. χαϊ παθ. μετοχή τον Γβ&όΙ, ( ρήηΛ ) άναγινοάβκΐιν)
Τΐ&άί\γ, Γεαάΐηεδδ, Γεα,άγ, τεαίιη, ΓεΙιε^ΓδαΙ, ΓβΗβ&Γβε, τβββλκίι, βεΒ,πίδίΓβΒδ, βεβχείι,
βρΓεαά, βίεαιΐ, βίβαάί&βΐ, βίβαάγ, 8(β»1ΐ1ι, δίεϊΙΛχ, δννεαΐ, δ^β&φ, ΙΙΐΓβαά,
ΙΙίΓεαάεη, Λγ88,1, ΛΓβ3ΐεη, ίτεαοΐιει^, ΐΓβ&ά, ΙΓε»(11ε, ίΓβαδαΓβ, ιιηείεβηΐ^, ννεαΗΙι,
\τε»1ΐΙι^, λνβαροη, ^ε&ΙΙιβΓ, ^ε&Γη, ζβ&ίοιιβ, ζβ&ΐουδίγ.
Σημ. α'. Σημειωτέον ομως οτι εν τανταις τάίς Χεζεσιν δπον 'έπε-
ται Γ το βα προφέρεται ώς Η βραχύ V « βραΧ*> κλειστούς οδόντας.

VI.
ΟβΒ-δίΐΐ' \\τ&8 α §ΓΘ&ί (γκραίψ) ηι&η.— Οηβ ύΐΆΪ ββ-ίτά^β
Ϊ8 03,11(β)(1 α ίΓαί-ίΟΓ.—Λνΐιο 1ΐ£ΐ8 ραίά ίοτ ιηγ (1ίη-ηθΐ·? Υοπγ
ϊ&ύιεν (φά-δυτ) Η&8 ραίά ίοΓ ίί·— Ηβ βαΐά ϊί 18 ηοί άβαι\
—Υοιιγ §1α88 Ϊ8 β11(β)(1 -ννίίΐι τνΐηβ. —ϋο γοα ίαΐίβ ίβα
»ί ^Γβηΐί-ί'αδί^— Υβ8, 8ιγ, I ίβΐίβ Ιβα τνΐΛ ιηΐΐΐί, &η(1 θη,ϊ
1)Γβ&οΙ η,ηά βιιίίβι- τνίίΐι Ίϊ. —Υοιι <1ο \νβ11.
Σημ. β'. Τοϋ £Γβαί (μίγας) ή Είφθο-γ-γος προφ, σχίδον ώς εη, των
δ' εξής ώς ία. 1>β3Γ, ρβ»Γ, ίβ»Γ, (σχίζω, σπαράττω, δίότί ίβαΓ, δάκρυ-
«ν, προφ. όμαλώς τηηρ)' τοΰ ϋΓβίΐΚ (θρανω) ώς αι μακρόν, των Βί
ΙΐβΟΓΐ, ΙΐβαΓί^, 1ΐ68ΓίίΙ.Υ, 1ΐ€8ΓΐΐΡη ώς α Έλληνικόν.
 («'.)

ΕΑυ.

11. Ή τρίφθογγος αντη προφ. ώς ω ΐ) ο, είναι Γαλλική και απαΐ/τάται

(ν τισι λέξεσι ληφθΐ'ισαις εκ της Γαλλικής, οίον* Ι)6&11, Ααΐ1)1»ε&11, Ι>11-
ΠΊ111. κ. τ. λ. Έν τη λέξει ϋοΐΙΙΐΐν (καλλονή) και τοις παραγώγοις
αυτής προφέρεται 11 μακρόν,

ΕΕ.
12. Ή δίφθογγος αυτή προφ, ώς η μακρόν, πλην της λέξεως 1»Γββθ1ΐ68
(βρακί) ϊνθα προφέρεται ώς ι βραχύ,

ΕΙ.
13. Εϊ. προφ, Ιον, Ώς εϊ, άλλα μονοφθόγγως, ήτοι κατά συνίζησιν εν
τα'ις λέζεσι' Λβί^Π, νβΐη, 1ΤΪ2Ί1, Μ%Τί, ίβΐηί, ΥβΠ, ΙίεΙΠΟΙΗ, ΙΐβΐΓ, 1ΐθίΓβ88,
ίιινεί«1ι, \»'βί£ΐι,ηβΐ£ΐι, κΚεϊιι,ιΉιι*, ίΙιβίΓ, Ι&βίτίϊ, βί^ΐιΐ, ίτβί^Ιιί, νβί^Ίιί
η<Μ»1ΐΙ)011Ι\ 2ον, Ώς η μακρόν εν ταϊς ίΟ ΟβΗ, 0εϊ1ίη£, ϋΟΙίεείΐ,
άεεείΐ, Γβοβΐρί (ρησηητ) ρβΓοβίτβ, άεοβΐνε, Γβεεΐνε, ΐηνεϊιτίβ, ββίζβ,
86ΪΖΪΙ1, 8(Ί!ίΊΠΟΓ, 8«ϊηε, ρΐβΐΐβίαη· 3ον. Ώς άϊ έν ταίς Ιΐη»Ίΐί. βψος),
(ΰβρις, προσβολή). Εις δε τάς λέξεις βίίΙΐβΓ, (είχε) ΗΘΪΙΙΐβΓ,
(ουτε) άλλοι μεν προφίρουσι την βί ιός η μακρόν, άλλοι δε ώς αϊ.

ΕΟ.
14. Εο. Ιν τη λέξει ρ60ρΙβ (λαος) προφ. ώς η μακρόν, και ώς ε βραχύ
ίν ί<'(ψΛΤ(\\, Γι·θΗ('Ρ, ΓβοΛβΓ, και £Ϊτι άλλο. Έν τρ λέξει ίβοΛ (φέβδον)
και τών παραγώγων αύτής ίεοΐΐηΐ, ίβΟάίΙΓ^, 60, προφ, ώς α μακρόν.
Το βΟ μη τονιζόμενον εχει την φωνην τον 11 βραχέως, δηλ. α συγκλεισ-
μέυου έν τοις έξης* 8ΠΓ|ίε0Ι1, (ΙΐκΙ» Ρ0Ι1, <>ΊΙ(Ι<>'Ρ(>11, Ι)1ΐΙ(1»"εοΐ1, 0111Ί1Π1-
<1ί>·(Όΐι, (1ιπι»·(:οη, Ιυηοΐιεοιι, ριιηείιεοη, ίηιιιοΐιβοη, οητ^εοη, Ιια1>ει-ο-ε-
ΟΠ· βλλ' εν τοις 80Ηί(·1ΐ(Ό11, βΚΟΗίοΙίβΟΠ, ρΐ£60Ι1, και λΥΪ<1»-εοη, το β©
προφ. ώς ι βραχύ' εν δε τ») λέξει νεΟΙΙΙίΐη ώς ω μακρόν.

Εου.

15· Το άθροισμα τοϋτο τών φωνηέντων έν μεν τψ πεζψ λόγω συχνά

έν δε τρ ποιήσει πάντοτε προφέρεται μονοφθόγγος ώς 11 βραχύ, φ άπαν-
τάται άτονος" δταν δέ προη-γώνται αυτοΰ αμέσως τα. γλωσσόφωνα ή,
και ί , διαλύονται ιις } και ίΐΐΐ, οΐον' Ιηάεοηδ, ρϊΐ«0118, προψ. Μ(1)ΐ158,
ρϊίεΙίΙΚΚ. Το αυτί) δε λεκτέον και περι τών Π^ΙιΐεΟΙΙΚ, ρ1εη(ε0Η3,
ΙίοιιηΙεοιίΝ, εοιιτίεοιίί», Ι)ε«ιιΐεοιΐ8, και «ΙηΙεοικ.

Εϋ.

16. Ή δίφθογγος αύτη προφέρεται ώς 11 μακρόν.

 Ε\Υ.
17. Και αντί] προφίρεται ώς 11 μακρον' α'ι δε λε'ξεις £]ΐ6\ν, και 8ΪΓβν,
προφερόμεναι 8ΐΐΟ, 8ΪΓΟ, "γράφονται την σήμερον ώς επί το πλείστον
«ΙίΟΛν, 8ίΓ0«Γ. Το 8βν, ράπταν όμοφωνει τφ 80, και το 86\νβΓ, οχετός
όμοφωνει τψ 8ΐΐΟΓ6, το ββνβΓ, τελετάρχης συμποσίου, προφ. 811-ΒΓ.

Ε^Ε.
18. Προφ. γΖοϋ και απαντάται μόνον εν τγ λέξει β\νβ, οις, προβατίνα,
ΕΥ.
19. Π/οοψ. 81 μακρόν, οίον, ίηβ^, £Γβ^, ρΓβί', κ. τ. λ. Ιΐβ^ (κλίΐς)
και (άγρος) προφ, κηη, ληη' και δταν ίίναι άτονος προφ, ωσαύ
τως η μακρόν, οΊον' «Ηβ^, ναΐΐβί', κ. τ. λ.

ΕΥΕ.
20. Ή τρίφθογγος αυτή απαντάται μόνον εν τη λεζει 6}'β (οφθαλμός)
και προφ, άη, μονοφθόγγως,

VII.
8ββ Ηομτ (χάον) ΐ)βατιίί£ιι1 ίηβ Ιχββδ 8,ηά ήοτνβΓβ (ψλάααρζ)
&ι·β ! —Τΐιβγ αι·β ίΗβ "ννοΛβ οΐ ύιβ »1ιηί^1ιί)τ οΓβ&ίοι· (χρψ
αίη-ίατ) οΐ Ηβ&νβη (Ηβνη) αηά βΆτύι.—βοοά ρβορίβ Ιονθ
ίΙιβίΓ \νΪ8β ΜίΐΙνθΓ: Ιιβ 18 ίΗβΐΓ Ηε&νβηΙ^ ίαίηβι·.—ΕΐΑ υρ
^οιιγ β^ββ &η<1 66β ίΗβ 1)π§1ιί δί&Γδ ΐη δΗβ δΐ^; ίΐιβ^ άτ&
ηιιηΛβιΊβδδ.—Ηβ ίΗαΐ Γβί§ηδ »1>ονβ Η&ίΐι ρΐαοβά ίΐιβιη ίη
Λβ βτηι&ηιβηί. —ΤΙιθγθ «γθ ηιΐΐΐΐοηδ οί ίΐιβιη Λαί ·»τβ ο&η-
ηοί ρβΓοβίνβ μΊΛ Ιηβ η&ΐίθά βγβ; ίΙιβίΓ άίδί&ηοβ ίβ ιηεα-
811Γ6ΐθ88.

ΙΑ.
21. Αποτελεί συνίζησιν προφ, γΐά δταν ί[ναι δίφθογγος, διότι
και χωριστά ία προφίρεται όταν δεν ήναι. Έν τάίς λίξεσι ΟίΙΓΓία^β,
1Ι1»ΓΠ80·β, ραΓίΐαΐΗβηΐ, το » σιωπάται και το ΐ προφ, ώς το -ημετερον
ι βραχύ, δταν δέ προφίρηται κατά συνίζησιν, ώς και πάσα άλλη δί
φθογγος διά προτάζεως τοϋ ΐ γενομίνη, οιαί εισιν α'ι 16, 10, ΪΟΒ, και
εΐτις άλλη, τρίπει την προφοράν τοϋ προηγουμένου 8, η ί, εις την τοϋ
8η, οίον* ρ&ΓΪ1£|ρ]) μερικός τ) μ.ΐρο\τ}ΤΓΤΐκοζ) ηΐίΙΓίΙ&.Ι^ 7Γθλε^((κ6ί) κτλ·

ΙΕ.
!ί3. Προφ, \ον. ώς· ΐ) μακρόν οίον, »Πβί, (.'ΙΐΙβί, Π€ΙΜΐ, ΒΤίβί, ^Ι'ΐβνβ,
ΐΗβΥΒΙΙΟβ, ΙίΕΙίάΚβΓΟΜβί, ίΜβί, ίίιΐβνίβΐι, 3ΐβΜ, \ΐ1β1ί. 2θν. ώς ί,
μακρόν τ|τοι αϊ, οίον, άΐβ, ϋβ, Μβ, Ιίβ, ρίβ, ίίβ, νίβ. 3ον. ώς ε, εν
γ£ λέξει ΜβηΛ, φίΧος, και τοΐς παραψογοις αυτής,
ΙΟ.
23. "Οταν δεν εκφωνί}ται ΰιγρημένως προφέρεται ώς Η βραχύ, ήτοι ως
άλφα μϊ συγκεκλεισμένους οδόντας, οίον* η»ίΐθη (έθνος) ρΟΓίΙοη (μερις)
ρθ£8Ϊοη (πάθος) προφ. ΈΟΛΛΟΠΛ, ροτδΐΐΐΐη, ρ&£ΐιαΐΓ τήν αυτήν δε προ-
φοράν ακολουθεί κοΐ ή τρίφθο-γ-γος 1011, οίον* {Ιλώοοβ (^Γ9Ϊ8ΐΐΙΙ88) χάρι
τος πλήρης, ίλεως.
ΟΑ.
24. Προφ, ως ω μακρόν, οίον* Λθ8ί, (μπόοτ) ακάτων, ϋΟΆΐ (κόοτ)
ένδυμα, ίπενΰύτης, έν τάίς λε'ξεσι \>ΤΟΆά, πλατύς, αΙ)ΓΟ&β, εξω, μακ
ράν της οικίας, προφ, ώς α βαθύ και μετέχον τι του ο.

ΟΕ.
25. Προφ. ώς η μακρόν οίον* ρΐκκηΐχ, φοϊνιζ, Οβάίρπβ, ΟΙΒίπβς·
αντικαθιστά δί, ώς όρ£ ό μαθητής, τήν Έλληνικήν οι.

ΟΙ.
26. Προφ. ώς ο και (, άλλα μονοφθόγγως καίτοι Ειακεκριμίνως'
φυλάττει δέ κατά τινας τήν Γαλλίκήν προφοραν ονά εν τς Χέζει Μ6-
ΠίΟΪΓ, απομνημόνευμα ή υπόμνημα" ή δί λίζις ΟΛοΐΐ" (χορός εκκλ.)
προφ, κουάηρ.
00.
27. Η κυριωτίρα προφορά του οο είναι ή του ου μακροϋ και
Χάλιστα δταν τονίζεται, πΧήν των ΜΌΟά, ζνΧον, ΛΥΌΟΐ, εριον, νίΟΟΐ,
υφή, ΙΐΟΟί, οπλή, δνυζ ζώου, και της άτονου καταΧήζεως 1ΐΟθί, του
αφηρημένου ουσιαστικού, οϊον' οΜΜΙΐΟΟά, νηπιότης, ΙΙΐαΐΐ1ΐΟΟ(Ι, αν
δρική ηλικία.
Έν ταϊς λέξεσι ΜοοΛ, αίμα, ΛθΟ(1, πΧημμϋρα, κατακλυσμός, κα
τά τινας δε και εν τφ Χέζει 80©ί, προφ, ώς 11 βραχύ ήτοι α σν-γκε-
κΧεισμίνον, ώσανεΐ εγράφοντο Μπά, ίΐΐΐΐΐ, 81ΐί. Έν δί ταΐς (100Γ, θύρα,
0ΟΟΓ, δάττεδον, πάτωμα, προφ, ώς ω μακρόν,

ου.
28. Προφ. Ιον. άου μονοφθόγγως ήτοι κατά συνίζησιν, οίον, Οΐΐί
(άουτ) εξω κ, τ. λ. 2ον. ώς 11 βραχύ ή α συγκεκλειμμενον* εν τάίς 00118111
(0ΠΖ11) εξάδελφος, ΐΤΟΙίΜβ (ίΠίΚίΜβ) ταραχή, ίΟΙΙ^Ιΐ (ίΐΐβ) τραχύς,
ίΤ011$1ΐ (ΐΐΤΐΙΪ) σκάφι?, ,ΙΟΉΠΙβ^, δΕοιπορία, ίΟΙΙΟΐΐ Γώς ίπίΰΐΐ) άπτομαι)
εγγίζω, και μάΧιστα εν τιρ καταλήξει ΟΠΓ τ$ άνπστοιχούσρ τρ Λαπ-
7**
 («?'·)
νική ΟΓ και τ£ Γαλλικρ βΤϊΓ, Ιξ ών παράγεται1 οίον· 8ρΐ6ϋΑθΙ1Τ (ώς
βρΙέΜΐΙΓ) λάμψις, 1α1)ΟΟΓ, (ώς ΜβΐΙΓ) κόπος, έργου" οΰτω και ευ
τρ παραγωγική καταλήξει 0118; ροΐΐΐρουβ, πομπώδης, κ. τ. λ. ον,
ώς βραχύ ου εν τί) αντωνυμία ^011 (γΖοϋ) ^ΟΟίΙΐ, νιότης, 8()Ιΐρ, ^.μός
41ΐΓ011§1ΐ,(θ|θθΰ) διά μέσου ΛΥΟΙΠΚΐ (γούκνά) τραϋμα. 4ου. ώς α /3α0ύ μετίχον
τοΰ ο προ τοϋ ?1ΐί, οίον. 1)Γ0Π^1ΐί, ίθ11§1ΐί, ί1ΐ011£ΐΐί, προφ. 1)Γ0ί, ίοί,
Λοί. 5ου, ώς ω μακρόν ίν ταίς 11ΐ01Ι£ΐΐ (δώ) καίτοι 1110ΗΠ1 (μώορν) θρηνώ
ΟΟΙΙΓί κώορτ) αυλή. , ,-

29. Προφ. Ιον. ώς αου μονοφθόγγως 1)0\ν (όταν σημαίνη κύπτω, ύ-

ποκλίνω ί τ6 όνομα ύπ-οκλισιν) ϋΟνί, άοντγ, Μον, Ιθ\ν (μυκώμαι)
&Γ0ΤΠ1, ροΛνυ, ίΟΤΠΙ, ΠΟ\ν, 80*, (δς) νον, 2ου. ώς ω μακρόν οιον'
ΙΜΠν, τόξου, ΚηΟΉ· (υώο) γιυώσκω, 80* (σπείρω) ΙΟΨ, χαμηλός, Ά1Ύ0ΧΪ,
τόξον, ΛνϊίΙΟΛν, χήρα, 8ΐΐ8(Ιθ\»', σκιά, £Π»ν, αυξάνω, 8Ι10ΛΥ, χιών.

ΙΙΑ.
80. Προφ. κατά συν'ιζησιν ώς Μ», οίον* ρϋΓ81ΗΜΐβ (ρΐ1Τ8\ναΜ) πείθω"
ή άπλως ώς α σιωπωμενου τοϋ 11 ώς £ΐΐίΐπ1 (ρΐΐ'ίΐ) φύλαξ κ. τ. λ.

ϋΕ.
31 Ιον. ώς ου μακρόν, όιον' ίο ρΐ11'811β, επιδιώκειν, Πΐβ, μετανοώ,
ΙΐΉ6, αληθής. 2ον, ώς ουε, κατα συν'ιζησιν, φΙβ^ΤίοΐΙ, ερώτησις. 3ου.
ώς ε βραχύ σιωπωμενου τοΰ 11, οΐον' ίο £11688, εικάζειυ* Οΐίιΐ1θ£116
(ώς ΟίΙΙ«ΐ1ϋ<ϊ) κατάλογος, ρ1θ£116 (ρ1»ϊ?) λοιμός.

υι.
32. Ιον. ώς Η μακρόν οΊον' 81ΐΐί (81ΐίβ) άρμόζειν, ]ΠΪ06 (}1106) ώπος,
ζωμός, ρΐ1Γ81ΐίί, επιδίωξις, 2ον ώς ου μακρόν μετά το Γ, οίον1 ίτΐΗί,
καρπός, 1)Π1ΐί, θόρυβος, 1)Π1Ϊ8β (ΟΓΟΟΖ) συντρίβω.

ϋΥ.
Προφ, ώς ουΖ κατά συνίζησειν οΐβν* δΟΐΠοφΙ^, μονόλογος, οΜο-
([\ΐγ, κακολογία, ΰυσφημία. Έν δέ τρ λε'ξει 011^, (μπάί) άγοράζειυ
δεν ακούεται, ώς νά ήτο απλώς 1)^·

VIII.

— Ιί ϊβ πιαοΐο οί "ίνοοί. — γοιι §ο ίο δοΐιοοΐ (όχούονλ) ?

Υβ8 I (Ιο. — Τΐιβ δίχββίδ οί" ίίιίδ ίο\νη 3τβ νβΓ^ οΐΌ&ά. —
Τΐιοδβ ϊάΐβ (αϊάλ) οο^δ ΙοΐΙεν ίη ίΐιβ δΐΐ'βείδ οβοααδβ ώεγ
 (*'.)

Ιιανβ ηοί1ιϊη§ ίο άο. — ΤΗβγ \ν&11ί 1 αυοαί αΐΐ αίαγ 1οη§ ;

ύιβγ Ηαίβ Ιαοουι·, &ηά άβϋ^Ιιΐ ϊη οιπ·8Ϊη§ &ηά 8^β&ηη£,
αηά £Ϊνίη£ 1>1οτνΉ ίο βποΐι οί1ιβι\ — Ιί κΐ8.£β8 οηο βοιτγ ίο
866 ίΐίθηι. — Βυί Ιοοίί αί ίΐιοδβ οίΐιβι· ρβορίβ γοηάβΓ ίη
Λβπ· Ηθΐάβ ; ύιβγ ίΐΓβ οιιγ ηβί§1ιοοιιι·8 &ηά ίτϊβηάβ λνίΐΐί&ιη
&ηά ΤΗοηι&8 ; Ηο\ν ΐ)ΐΐ8γ ίΐιβγ &Γβ ΐη ΐ'6&ρΐη§ ίΗβΪΓ οοι-η !
— Αη ϊάΙβΓ 18 νβΓγ »ρί ίο οβοοιτιβ η, Ηθγ, α οΗβαί, &ηά η
ίΐιίβί. ^

ΙΡ>. Ιϊερί τόνον.

Ιον. ΑΙ λέξεις αϊτινες παράγονται ί* της Σαξωνικης φνλάττοναι τόν τόνον
ίπί ττις δίζης, όποϊαι δήποτε ονλλαβαί η μόρια καϊ αν προταχδωβιν η έπιταχ-
δώαιν οίον ίπβικί, (φίλος) ΓπβικΙδΗίρ, φίλια, ΓπβηάΙ^, φιλικός, £π6ΐιι11β88, «φί
λος, ίη'βη(11ε88η«88, ίλειψις ηςέρηβις φίλων, υπΐηβηάΐγ, δυαμενής, υηίϊίβικίΐίηβββ,
δνβμένεια. Θτ&οβ, χάρις, ΒΓέοβϊαΙ, χαρίεις, βπιοβίιιΐηβδβ, το ενχαρι, άίΒξΐάοβ, ό
νειδος, άΐδ^ΓαεβίαΙ, έπονείδιζος, κ. τ. λ.
Ιον. Έν ταΐς ' Ελληνηκαΐς η Αατινικαϊς λέξεβιν ό τόνος καταβιβάζεται κατά
μίαν ανλλαβην προΰλαμβανομένης παραγωγικής καταλήψεως· οίον. ηβι-πιοη^, αρ
μονία, η&πηόηίοαβ , έναρμόνιος· ίηάιΐδίΓν, φιλοπονία, ϊηιΜβΙποιιβ, φιλόπονος.
3ο». Αί λέξεις πάοχονβι μεταβολήν τόνου προς διάκριαιν βημααίας, Ιδίως δΐ
των βημάτων άπδ τών οναιαζίκων. οίον. Αυ§αδΙ, Ανγονατος (έ μην) αυςύβΐ,
βεβαατός. οόηίΓαοΙ, αυμβόλαιον, ιο οοπΙγεοΙ, αποτελεΐν, οχηματ'ιζειν. οβπιεηί, αυγ-
κόλλημα, ίο οβιηβηΐ, βνγκολλαν.
"Οθεν τά τρία διακριτικά βημιϊα του τόνον εΐαϊν η ρΊζα, ή χατάληξις, καϊ
η οημαβία.

Περί διϋβνλλάβων.
ΚΑΊΧίΙΝ 1ος. Λιβούλλαβα γινόμενα προα9έοει καταλήψεως, φνλάττοναι τον
τόνον επϊ της ^ίζης' ϋη<1, άγαδός, ενμενής, υηΐίΐικί. δναμενής, Ιο δοΐιπιίί, ΰπεί-
κειν, νποβάλλιβΟαι, Βίτίνβ, άφικνεϊα$αι, φθάνειν.
Κ ΑΝΩιΝ 2ος. ΑΊ δνοονλλαβοι αΐτινες είαϊν ΐνταντω ονόματα καϊ βήματα I-
χοναιν Ιν γένει τον τόνον έπϊ μεν της παραληγοναης οταν ηναι ονόματα, Ιπϊ
δε της ληγονοης οταν ηναι βήματα· οίον. εόιηροηικί, βνν$ετος, Ιο οοπιρόιιηά',
βνντι9έναι, ο6ηΙβ$1, φίλονείχια, Ιο οοηΐέβΐ, φιλονειχεΐν.

1 "Οταν μετά το Λ άχολόν9η 1ί, 11ε, Ιπϊ, το I μένει αφωνον ομοίως δϊ καϊ έν
λέξει Γοΐΐί (φ£κ) αν&ρωποι.
 (*'·)
Σημ. Ύπάρχουσιν εξαιρέσεις τινϊς τοϋ κανόνος τούτου. Τά ρήμα
τα σπανίως τονίζουσι την πρώτην συΧλαβήν, Βιότι προκύπτει εκ
τούτου δυσκολία περί τον σχηματισμον αυτών. Συχνά και τά ονό
ματα εχουσιν ώς εΒραν τοϋ τόνου τϊ,ν Βευτεραν συΧΧαβήν» οίον. άβ-
Ιί^Ιίΐ, -ηδονή, ίΟ (Ιί'ϋ^ΐΐί, τίρπειν, ευφραίνειν' ΓΟΧΤΙΐΐί, νΕΟσυλλίκτος
(στρατιώτης) ΪΟ ΓβΟΠΙΪί, συλλέγίίν στρατιώτας.

4ος. ΛναβνΙΙαβα λήγοντα εις α^β, ε, βά, βΐ, βη, βί, ΐά, ϊΛ, 1β, οη,1 ογ, οττ, (πλην
τίνων έξαιρέαεων3) χαϊ είςγ, τονίζουβι την πρώτην αυλλαβήν, εοίί&£ε, χαλύβη,
ρύΜίο, δημόβιος, νιί&,βΛ, χαχος, μοχ&ηρος, πιοάεΐ, τύπος, ϋέβίεη, δαρμένος,
κτυπημένος, ζηάΐΐβΐ, αφυρίον, -ϊνέςςοη, άμαξα, ΐίπιίά, διιλός, οάπΐβη, {ζορίζω,
οέίίΐε, μάχη, ΙιόηοιίΓ, τιμή, βογγοήτ, λύπη, ϋνβΐ^, ζωηρός.
4ος. Τά λήγοντα είς «γ, ονόματα (ούχι τά Βήματα) εχονβι τον τόνον Ιπϊ της
πρώτης βυλλαβής· τνίηίεΓ, χαμών, δύρρβτ, δεϊπνον.
5ος. Τά διβαύλλαβα έχεΐνα, τά οποία ίχονβι δύο φωνήεντα χωριςά προφερό-
μίνα, ϊχονβι πάντοτε, πλην τον έήματος ΟΓβαΙβ, (δημιονργεϊν) τον τονον ίπϊ
της πρώτης βυλλαβής· ξίαηΐ, γίγας, άίαΐ, ήλιαχόν ώρολόγιον, άίΐί, δίαιτα.
6ος. Τά δνααύλλαβα δήματα, τά λήγοντα εις ούμφωνον άχολου$ούμενον νπδ
τελεχοΰ β άφωνου, ή εις δύο βύμφωνα, τονίζονται έπϊ της ληγούαης' ίο αιιίθηά,
βελτιοΰν, ίο ίηδρβοί, Ινοραν, ύποπτεύειν.
Τος. Τά διαβύλλαβα ονόματα, τά έχοντα δίφ$υγγον ίν ττ} ληχτιχτ} ονλλαβη
τονίζουβι 'βννήΟως την λήγουβαν ίο τβνβ&Ι, άποχαλύπτειν, ίο τεάβεπι, άπολν-
τρονν, έξαγοράζειν.
Έξαιρετέον λέξεις τινάς ληγοΰβας εις εαο, οίον Γοάηίαίη, χρήνη, ιηούηίαϊη, όρος,
νίΠαϊη, αχρείος. Έχ των ίπτά τούτων μιριχών, κανόνων πηγάζονβιν οΐ ίξής
τέαβαρες.

Γενικοί χκνόνες αεοϊ τονιόμον νών διβόνλλάβων.

Ιον. Σχεδόν πάντα τά άπλά διβαύλλαβα Ιχουβι τον τόνον Ιπϊ της πρώτης
βυλλαβής, Ιιοηουι·, τιμή, ίοΠιιηβ, τύχη, αϊ μη παροξύτονοι είναι βννήΦως βύν-
(τετοι μετά μορίων άχωρίςων Λατινιχων, ώς τά &ά, 80, &1>, 8ί, οοιη, οοη, άβ,
άϊβ, επί, εη, ε, εχ, ϊαα, ΐη, ο1>, ορ, ρετ, ρΓο, Γε, 9ε, 8ΐιΙ>, 8ηΓ, ίταηβ, χ. τ. I. ίο
•οηότ, βδιλύττεβ&αι, άποςρέφεο&αι, ίο &ι1πηι, παραδέχεβ9αι, ίο οοηάιίοί, όδη-
γεϊν, ίο ορρόδβ, άντιτιίνειν.
Ιον. Άγγλιχά διβαύλλαβα τά βύν$ετα έξ άχωρίβτον μορίου τονίζουβι την λή
γουβαν υηίάβί, άδιχος.
1 Οη άλλ'ούχί οοη ητις τονίζεται βυνήΦας Μ της ληγονοης. οίον 1>αίΓοοπ,
γελωτοποιός, ^Γ&ςοοη, (βτρατ. ίππ.) δραγάνος.
2 ΑΙ ατόντ, οβίόττ, οββίόν, βηάόν.
 (*«'·)
3ο». "Οταν δνο σύμφωνα η δύο φωνήεντα διεςώτα κατά την άπαγγιλίαν, ιί -
ρίαχωνται όμοϋ ίν τω μέβφ των συλλαβών, τονίζεται ή παραλήγουσα- αιηοβΓ,
ηλεκτρον, άίκοτά, διχόνοια, οπβΓ, βάτος, πϋη, ολε&ρος, ό Μ κανών ούτος
είναι άνεξαίρετος, οταν υπάρχω διπλούν ανμφωνον Ι&άάοτ, κλίμαξ, νι^αττγ, ά-
κάτιον ελαφρόν.
4ο». ΚαΙ οταν εν μόνον σύμφωνον ευρίσκηται μεταξύ των συλλαβών, πάλιν
η πρώτη συλλαβή τονίζεται οίον ΜΜ, λίβελλος, οόοίγ, λάφνρον.

Πιρί τριόνλλάβων.
Κανών Ιος. Λίζας τρισύλλαβοι γινόμενοι δια προτάξεως μορίων η διό προα-
λήφιως συλλαβών, φνλάττουαι τον τόνον ΙπΙ της ριζικής συλλαβής- Ιΐοη, λέων.
1ίοηβ85, λέαινα- ΐ£ΐιό%ν1βιΐ£β, γνώσις, (ο αΛηόϊνΙεϋββ, όμολογεϊν τΪ£Οιιγ, δύναμις,
(ο ΐητί^οΓβΙβ, ίνδυναμονν.
2ο;. Τριανλλαβοι λήγονβαι ε!ε αϊ, ίοη, 1β, ου>, γθ, υάβ, ν, 317 V 0Ι7> τονίζνβι
την πράτην βνλλαβήν τουτέςι την προπαραλήγουααν. οίον ήάϊεαΐ, διζικος- πιίΐ-
Ιϊοη, Ικατομμνριον ίΓαοΙαοΙβ, εύάγωγος- δβηοηβ, σοβαρός, σπουδαίος· ηιάβιαοΓβ,
οφαγή· βΓ&ι'ιίικΙβ, εύγνωμοαύνη' ναπίι^, ματαιότης, κενοδοξία- οόηΐΓΒΓ}·, ίναντίος·
ίίοιοΓν, ίργοςάσιον.
Ζος. Τρισύλλαβοι λήγονβαι ιΐς αΐβ, οβ, χαι εη( τονίζουβι την προπαραλήγονσαν.
ίηιπο&ΐβ, περιπεπλεγμένος- έπήηεηοβ, υτρος· ϊηοίάεηΐ, περίπτωαις- έκτος εάν γί-
νωνται εκ λέξεων τονιζομένων επί της δευτέρας συλλαβής- οίον. ίοΓοέαΓαηεβ, α-
νοχή, υπομονή, η αν ευρίσκηται φωνήεν προ δνο συμφώνων (ο οοηίίβοαίβ, δη-
μεύειν άοιηέβΐίο, οικιακός.
4ος. Τρισύλλαβοι λήγονβαι εις βΙογ τονίζονται ωσαύτως ιΐς τήν παραλήγββαν.
ΰίοιίΐοτ, δικτάτωρ· ηαττ&ΙΟΓ, αφηγητής. έξαιροννται οίχτιΛοτ, λεπτολόγος, φιλό-
διχος' 1β£α(0Γ, δια&έτης- ογ&Ιογ, ρητώς ββηαΙΟΓ, γερουσιαςής.
5θ£. Τρισύλλαβοι Ιχουσαι έν τή δευτέρα συλλαβή δίφ&ογγον ή φωνήεν προ
δνο συμφώνων τονίζονται ίπι τής συλλαβής ταύτης· Ιι^βΓαάΙίοβ, υδραυλική- Ιο
ίηούΐο&ΐο, Ιντυπόνω (εις τον νουν).

6ο». Τρισύλλαβοι τίνες έκ τής Γαλλικής παραγόμενοι τονίζονται Μ της λη.

γονβης· πιβ^αζίηβ, άπο$ή%η' ΓβραΠέβ, εΰςοχος άπόκριαις- ή γινόμιναι κατά βύν-
9ίβιν ϊκ δνβνλλάβων λέξεων όξυτύνων φυλάττουαι τον τόνον αυτών οΐον. γϊ.
οοικίαοϋ, έπαναφέρω οδηγών.

Πιρί Λολνδνλλάβων Ιν γίνει.

Κανάν 1ος. Πολνβύλλαβοι ίχονβαι & τ$ ληγονβν βΐ, βοη, 1,, ίβ> 0„, ίο> *
 (*·)
παραληγούσης. βΛκ&Μ, α&εος, ροϋΐΐεβ,ΐ, πολιτικός, Ιϊέβ,αΙβοαβ, ωραίος, »ιήοτόίΊ&\,
άμβρόσιος. άΐϊεη, ξένος, Γείί^ίοη, δρηαχεία, οαΐΓΒββοαβ, υβριςιχός, προαβλητικός,
ϊηιράηίαΐ, άρερο^πΓΟϊ, ΒβοπιβίΓίετΜΐ, γεωμέτρης, ]αάίο\οη», εμφρων, εοηΐεπιρίί-
1)1θ, καταφρονητέος, ό\\νέτύιγ, διαφορά, άνομοιότης.
2ος. ΑΙ λήγουσαι είς ίΐοτ, εϋνε, η ίο, τονίζονται ώς ΙπΙ το πλεΐςον επί της
παραληγούσης· (ξΐΣκΙϊέίοι·, μονομάχος, ξιφομάχος, νϊηιϊίειίνε, φιλέχδιχος, ραΐΐιβίίο,
περιπαθής.!
3ος. Αϊ ακόλουθοι καταλήξεις τονίζουσι την αυλλαβήν με$' ης συνάπτονται,
τοντίοτιν αϊ λέξεις αυτών είοϊ προπαροξύτονοι.

80? οίον &Π5100Γ30?, αριστοκρατία.

ίεΓοιιβ, εοπιηί£6Γοα8, υπνωτικός.
βιιοιίδ, ΒυρβΓδηοιίδ, περιττός.
Βοηβ.1, άίά^οηαΐ, διαγώνιος.
εθδΠΐό§οη7, κοσμογωνία.
8Γ3ρ1ΐχ, ρι·ΙΙι08Πψ1ιχ, όρ&ογραφία.
8βηβέ1ο§χ, γενεαλογία.
Ιοφψ, δοΐίίοςαγ, , μονόλογος.
πΐίΐοΐιχ, 1ο§όηι»ο1ΐ7,
τη&Αγ, ροΐ/πΐίΐΐΐιγ, πολυμάθεια.
ηιεΙβΓ, ώεπηύπιείει·, &ερμόμετρον.
βδίΓοηοπιγ, αστρονομία.
ρανοαβ, ονίραΓοιιβ, άοτόκος.
ρ&Λγ, άντιπά9ιια.
ρΐΐϊβΐΐδ, ΒίΙΓεόρΙΐΒδϋί, σαρκοφάγος.
ρΐιοηχ, βγπιρίιοη^! συμφωνία.

Γενικοί Κανόνες κοινοί εις πάντα τα πολνβνλλαβα.

Ιος. Πολυσύλλαβα γινόμενα ίκ λέξεων Αγγλικών άπλαστέρων φυλάττονσι τον
τόνον ίπΐ της Αγγλικής ρ*ίζης. '<·■.'
ΐος. Πολυσύλλαβα παραγόμενα έξ ολοκλήρου εκ τής ' Ελληνικής ή Λατινικής,
φυλάττουσιν τον τόνον τον πρωτοτύπου, οϊον δρεεώΐΟΓ, &εατής, Ηοπζοη, ορί
ζων, ίν τούτοις τοιαύτη εΐναι ή τάσις τής Αγγλικής γλώσσης τοΰ τονίξειν έπΐ
τής προπαραληγούσης, αςε πολλαι λέξεις ολοκλήρως Λατινικαι άνεβίβασαν τον
τόνον, οϊον οταίοτ, ρήτωρ, καϊ άλλαι αημειω&είααι ίν τω 5ω κανόνι των τρι
συλλάβων.
Ζος. Πολυσύλλαβα παραγόμενα ίκ τής Λατινικής μεταβαλόντα ομας την
λήγουσαν Ιπι τό Άγγλικάτερον, φυλάττουσιν ωσαύτως τον άρχικόν τόνον, οίον
ηέΐϊοη, ϊ"$νος, πη'ίδϊοη, άποςολή. «« < · '!>>'.'·.. Τ. !·"■'.'.
4ος. 'Εν τοις πολυσνλλάβοις οταν εν απλούν φωνήεν άχολον$ήται νπ'ο συμ
φώνου η προπαραλήγουσα τονίζεται· ερέεαίΒ,Ιβ, κερδοσκόποι.
 (*'■)

IX.

I £0 ίο ίηβ οοηοβΓί βνβηίη^. — Όο ηοί βοη-

οβι-ί ρΐ&ηβ ίη&ί β&ηηοί ηβ ο&ιτΐβά ΐηίο βχβουίϊοη. τ- Λνΐΐΐ
γοη οοηββηί ίο £ο ίο ίηβ οοηηΐχγ ινΐίη ρβΓβοηβ ίΐι&ί
»Γβ ηη1ίήο\νη ίο ^οιι? — I τνΐΐΐ ηοί. — Νοίηΐη§ β&η οβ
άοηβ \νΊίηοηί ίΐιβ οοηδβηί οί ηιγ ρ&ι-βηίδ. — Ανοΐά η&ά
βοπιρ&ηγ. — I ίηΐηίί ίΐιβ άΈη^βΓδ γοη ίβαι* ηγθ . ίΐνοΐάαοΐβ.
—ΛΥβΙΙ, I ίηΐηΐε ίηβγ »Γβ ηοί ηη&νοΐά&οΐβ. — λΥΙι&ί &ι·β
γοη Γβ&άΐη£? — I &ηι χβΆά\η% βοηιβ ρΐιΐΐοβορηΐοίΐΐ (ψ-
λοζόφιχαλ) βδδ&γβ. — Α ι%ηίβοη8 ηι&η ΐδ ηβ ίη&ί ηββρβ
ίηβ βοηιηι&ηά'ηιβηίδ οί βοά. — Ρϋϊ&Ι Ιονβ ίβ ίηβ ρΓβοητβοΐ'
οί" &11 οίηβΓ νΐι-ίηββ. — Αίΐιβίείβ »Γβ ο&ΙΙβά ίηοββ ίοοίβ \νηο
άο ηοί οβίΐβνβ ΐη €τθά.
Ι-, .; ···' .■■ ·'·> · ".: · γ .· · ■ ■ ■·.:' . ι,.

\νΐΐ8,ί ΐδ γοηι* ορΐηΐοη &οοηί ίηβ Εη^ΐΐδίι 1&η£η3δ;β? —

I υιΐηΐί ΐί Ϊ8 νβτγ ρο\νβι·Μ &ηά νβΓγ ηδβίιιΐ, Ηοίη ιοτ Ιΐί-
Ιβτ&νγ &ηά βοιηηιβΓοΐ&Ι ρηΓροδβδ. — Κβΐΐ^ΐοη ϊβ ίηβ ηιοδί
δοΐΐά ίοηηά&ίΐοη οί ηηηι&η δοοΐβίγ, . ΐί αίΓοΓάβ οοηβο-
Ι&ίΐοη ϊη οιιγ &ίη'ίοίΐοη8, αηά ήΐΐδ οογ Ιιβ&Γίδ "ννΐίη ίΐιβ Ιιορβ
οί" ίαίηΓβ η&ρρίηβδβ.— ΡΐΌΟΓ&δίΐη&ίΐοη ΐδ ίηβ ίΐιΐβί οί ίΐηιβ.
— Τηβ ητβί 7β&Γ8 οί ηι&η ηταδί ηι&ΐίβ ρι*ονΐδΐοη £ογ ίηβ
Ιαβΐ; ηβ ίηαί ηβνβΓ ίΐιΐηΐίδ ηβνβΓ ο&η οβ -ννΐδβ. — ϋο
ηοί βρβηά νοίΐΓ πιοηβν οβίοτβ νοτι ηβνβ ΐί ϊη νοηΓ ροβ-
δβδδΐοη. —Εοοηοηιγ οί ίίηιβ ΐβ βοοηοιηγ οί ηιοηβν. 1

ν ΙηΛιιβίΓ^ »ηά ΙηΛοΙβηβθ. ,; ! ;

.· ■ ··. Λ·.. .Λ·,, - " ·..«» -;ι; .,·: '.

Ιη & νί11&§β &ί ά δηι&11 άΐδί&ηββ ίίοηι ίηβ ηιβίτοροΐίβ,

Ιΐνβά ανβ&ΐίηγ ηηβο&ηάΊηαη, τ?ηο. η&ά ίτνο δοηδ Λνίΐΐί&ιη
αηά ΤΗοηι&δ ; ίηβ ίοπηβΓ οί τνηοηι \ν&8 βχ&οίΐν & γέΆΫ όΙάβΓ
ίηαη ίηβ Ι&ίίβΓ.
.·>,ηϊ:·>;ι·, . ,·
Οη ίηβ άη,γ ίηβ δβοοηά βοη \ν&8 ϋοι-η ίΗβ Ηυβο&ηό!-
ηιβ,η ρΐ&ηίβά ϊη ηΐ8 ογοΗ&γο! ' ϊντο γοηη£ ίίρρΙβ-ίΓββδ οί &η
β^η&Ι δίζβ, οη τνηϊοη Ηβ οβ^ίοτνβά ίηβ δ&ηιβ ο&Γβ ΐη οηΐ-
ίϊν&ίίη§; &ηά! ίΐιβ^ ίΙίΓονβ 8ο ηιυοη »1ϊ]£β, ίη&ί ΐί Μ^αβ
α άΐίϋοπίί ηηιίίθΓ ίο 8&γ \νηΐοη οίαΐηιβά ίΗβ ρΓβίβΓβηββ.
 (**'·)

XII.

Αβ βοοη αβ ίΗβ οΗϋάΓβη γτβτβ β&ρ&ΗΙβ οί* ηβϊη^ ξ&ΐάβη

ίιηρίβηιβηίδ, ίΗείΓ ίαίΗβΓ ίοοίί ίΗεηι οη α βηβ ά&γ, β&ήγ
ίη ίΗβ βρπη^, ίο βββ ίΗβ ί\νο ρΐ&ηίβ Ηβ Η&ά Γβ&Γβά £ογ
ίΗβιη, &ηά οδίΐβά &£ίβΓ ίΗεη* η&ηιββ. "νΥϊΙΗ&ηι »ηά ΤΗοπι&β
Η»νίη§ ηιηοΗ α<1ππι·β(1 ίΗβ Ηβ»ηί7 οί ίΗεββ ίΓβββ, ηοντ
ηΐΐβά τήίΗ ΗΙοββοιηβ, ΐΗβΪΓ ί&ίΗβΓ ίοΐά ΐΗβηι ίΗβί Ηβ ηι&άβ
ίΗβιη α ρΓββεηί οί ίΗεββ ίΓβββ ίη £οο<1 οοηάϋίίοη, τνΗίβΗ
■ντοηΜ οοηίίηαβ ίο ίΗήνβ ογ άββ&γ, ίη ρΓοροΓίίοη Ιο ίΗβ
ΙαοοαΓ ογ ηβ^ΐββί ίΗβ^ Γβββίνβά.

XIII.

ΤΗοηι&β, ίΗοη§Η ίΗβ 5>οηη§β8ί βοη, ίηπιβά 8,11 Ηίβ

βίίβηίίοη ίο ίΗβ ίιηρΓονεπιεηί οί Ηίβ ίΓεβ οίε&ηη^ ίί οί ίηββοίβ
»β βοοη &β Ηβ αίβεονβΓβά1 ίηβηι, «ηά ρΓορρίη^ ηρ ίΗβ βίβιη
ίΗ&ί ίί ηιί^ηί £τοτν ηρή^Ηί. Ηθ <Πΐ£ αοοηί ίί ίο Ιοοββη
ίΗβ ββτίΗ, ίΗαί ίΗβ Γοοί ππ^Ηί Γβοβίνβ ηοηήβΗιηβηί ίτοοι
ίΗβ τναηηίη οί ίΗβ βιιη, &ηά ίΗβ ηιοίβίηΓβ οί" ίΗβ άεντβ.
Νο ηιοίΗεΓ οοτιΐά ηηΓββ ΗβΓ οΗίΙά χπογθ ίβηάβΓί^τ ίη ίίβ
ίηίαηβ^, ίΗ&η ΤηοηΐΛβ <Μ Ηβ ίτβθ.

XIV.

Ηίβ οΐΌίηβΓ "ννίΐΐίωη, Ηο^βνβΓ, ρηΓβηβύ α νβΓ^ όϋίίβ-

Γβηί βοηάηοί; ίοΓ ηβ ΙοίίβΓβά β,Υτ&γ αϋ Ηίβ ίίηιβ ίη ίΗβ
ηιοβί ίάΊβ ααά πήβοΗίβνοηβ ηι&ηηβΓ, οηβ οί" Ηίβ ρΗηοίρ&Ι
αιηηδβιηεηίβ Ηείη§ ίο ίΗτοτν βίοηββ &ί ρβορίβ &β ίΗβ^
ραβββά. Ηβ Ιεβρί βοιηρ&ηγ -ϊήίΗ &11 ίΗβ ίάΊβ Ηο^β ίη ίΗβ
ηβί^ΗΗοηΓΗοοά, \ήίΗ τνΗοηι Ηβ βοηίίηυ&ΙΙ^ β^Ηίίη^,
Ληά τν&β ββΐάοιη \\ίίΗοηί βίίΗβΓ α Ηΐαοίε β^β ογ α ΤοΓοΙίβη
βϋη. Ηίβ ροοΓ ίτββ "νναβ ηβ^ΐβοίβά*, αηά ηβνβΓ ίΗοη^Ηί οί,
ίίΠ οηβ ά&γ ίη »ηίηηιη, \νΗβη \>γ βΗ&ηββ, βεείη§ Ηίβ Ηγο-
ίΗβΓ'β ίΓββ ΙοαοΙβά 'ίνίίΗ ίΗβ ηηββί &ρρ1εβ, αηά αΐηιοβί Γβα-
α1^ ίο ΗΓβ&Ιί άοτνη \νίίΗ ίΗβ τνβί^Ηί, Ηβ τ&η ίο Ηίβ οττη
ίΓββ, ηοί <1οηΗίίη§ ίΗ&ί Ηβ βΗοηΜ ίίηά ίί ίη ίΗβ β&ηιβ
ρΐβαβίη^ βοηάίίίοη.

XV.
ΟΓβ&ί, ίηάββά, ττβΓβ Ηίβ αιβ&ρροίηίηιβηί αηά βιίΓρπββ, \νΗβη,
ίηβίβ&ά οΓβηάίη§ ίΗβ ίτββ Ιο&ά1εά ·νήίΗ βχοβίίβηί ίτυίί, Ηβ ΗβΗβΐί
ηοίΗίη^ Ηηί λ Γβ\ν ντίίΗβΓβά Ιεανβδ βηά ΗΓ&ηοΗεβ βονβΓβά
 («'.)

"ννίίΐι ηΐ088. Ηβ ϊηβίίΐηίΐγ ^νβηί ίο Ιιΐδ ίαίηβΓ ο,ηά οοιηρίίΐίηβά

οί" ηΐ8 ρ&Γΐϊ&Ιίίγ ίη §ίνίη£ ηίηι α ίΓββ ίηαί "ϊναδ \νοΓίη1β8δ
Β,ηά οαιτεη, /ννΐιίΐβ ηίδ ΟΓβίηβΓ'β ρΓοάαοΘά ΐΗβ ηιοβί Ιχιχα-
ϊί&ηί ίπιίί; ίΐηοΐ Ηβ ίηοη§ηί ίηαί Ηίβ ΟΓοίηβΓ βηοηΐά αί Ιβ&δί
§ίνβ ηίηι ηαΐί ηίδ αρρίβδ. Ηίδ ί&ίηβΓ ίοΐά ηίηι ίηαί ίί τν&δ
1>7 ηο ηιβαηδ Γβαδοηαοΐβ ίηαί ίηβ ίηάηδίπουδ βηουΐά §ίνβ
3, ρΟΓί οίίΗβΪΓ ΙαΟΟηΓ ίο ίββά ΐΗβ ίάΐβ. "Ιί 7011ΓίΓ6β" δ&ίά
ηβ " ηαβ ρΓοάηοβά1 7011 ηοίηίη^, ίί ίβ οηί 8, ]τΐ8ί ΓβτναΓά
οί γοιίΓ ίηαΌΙβηββ, δίηοβ 7011 8ββ τνηαί ίηβ ίηάηδίΓ7 οί
^όμγ ΟΓοίηβι* Ιιαβ §;αίηβά ηίηι.

XVI.

ΥουΓ ίΓββ ^3.8 βφΐα1ΐ7 ίαΐΐ οί Μοδδοπίξί, αηά £Γβ\ν ίη

ίηβ 8&ηιβ δοίΐ; Ιπιί 70η ραίίΐ ηο αίίβηίίοη ίο ίηβ βηΙίηΓβ
οί ίί. ΫοιίΓ ΙοΓοίηβΓ δαβΡβΓθά ηο νίδίοΐβ ίηδβοίβ ίο Γβτηαίη
οη Ηΐδ ίΓββ ; οαί 7011 ηβ^Ιββίβά ίηαί βαηίίοη, αηά δηίΓβΓθά"
ΐηβηι ίο βαί ηρ ίΐιβ νβΓ7 οηάκ. Αδ I βαηηοί οβαΓ ίο δββ
βνβη ρΐαηίδ ρβπδη ίηΓου^η ηβ§1β(·ί, I ηιηβί ηοτν ίαΐίβ ίηίδ
ίΓββ ίτοηι 70η, αηά ^ίνβ ίί ίο 7<>ηΓ ΟΓοίηβΓ, \νηοδβ βαΓβ αηά
αίίβηίίοη ηι&7 ΡΟ881ΒΙ7 ΓβδίοΓβ ίί ίο ίίδ ίοπηβΓ νί§;οαΓ. Τηβ
ίπιίί ίί ρΓοάηοβδ βηαΐΐ οβ ηίδ ρΓορβι^ αηά 70*1 ιηηδί ηο
Ιοη^βΓ οοηδΐύβΓ ΤΌΐΐΓββΙί" αδ ηανίη§ αη7 π§ηί ίη ΐί.

XVII.

ΗοττβνβΓ 7011 ηι*7 £° *° ίη7 ηηΓδβΓ7 αηά ίηβΓβ οΐιοοδβ

β,η7 οΐηβΓ 7011 Μβ,γ ^β οβίίβΐ', &η<1 ίΓ7 ^Ηαί 7011 οαη
άο \νίίη ίί, οιιί ίί 701 ηβ^ΐβοί ίο ίαΐίβ ρΓορβΓ οαΓβ οί ίί,
I δηαΐΐ ίαΐίβ ίηαί αίδο ίτοηι 70ά, αηά £ΐνβ ίί ίο 7οιιγ ΟΓοίηβΓ
ίοΓ ηίδ βηρεποΓ ίηάυ8ίΓ7 αηά αίίβηίίοη. Τηίδ Ιιαά ίΗβ άββίΓβά
βββοί οη Λνίΐΐίαηι, "ννΗο ο1θ&γ17 ρβΓΟθίνβά ΐηβ ^υ8ί^^β &ηά
ρΓορηβί7 οί ηίδ ίαίΗβΓ'δ Γβαβοηίη^, αηά' ίηδίαηίΐ7 τνβηί
ίηίο ίΗβ ηηΓ8βΐ"7 ίο εΐιοοδβ ίηβ ηιοβί ίηπνίη^ αρρίβ ίΓββ
ηβ οοηΐά ηιββί Λνίίη. Ηίδ ΟΓοίηβΓ ΤΗοηι&8 αδδίδίίη^ ηίηι
ίη ίΐιβ ουίίηΐ'β οί ηίδ ίΓββ, &άνίδβά Ηίηι ίη ΛνΗ&ί ηιαηηβΓ
ίο ρΓοοββά; αηά λνίΐΐίαηι ηιαάβ ίηβ οβδί οί ηίδ ίίηιβ Άαά
ίηβ ίηβίΓηβίίοηδ ηβ τβοβίνβά ή·οηι ηίδ ΟΓοίΗβΓ. Ηβ Ιβίί* οίί
β,ΙΙ Ιιίδ πιίβοΐιίβνοηδ ίπβΐίβ, ίοΐ'δοοίί ίηβ οοηιραη7 οί ίαΐΐβ 0078,
ίίρρίίβά Ιιίηίδβΐί οαΓβίη1ΐ7 ίο "ννοΑ, &ηά ίη Εηίηηιη Γβββίνβά
ίηβ Γβτν&Γά οί ηίδ Ι&οοηΐ', ηίβ ίΓββ οβίη^ Ιοαάβά Ανίίη ίΓηίί.
 («Ο

ΤΗ Ε Ε ΙΟ Ν.

"\νβ &Γβ ηοί ίο 1)θ 8υ.Γρη86(1 ί1ι&1 απ αηίηιαΐ 80 ιη»«

^ββί-ίο &ηά ίη βνβτγ Γβδρβοί βο ίβπίοΐβ »δ ίηβ Ιίοη,
Βηοηΐά ίη »11 &§βδ η&νβ αίίΓ&οίβά1 ίηβ αίίβηίίοη οί ίΓ&-
νβΗβΐ'δ, 3ϋ(1 οί ίηοδβ τνηο άβ1ί§ηί ίη ίηβ βχβΓοϊββδ οί ΐΗβ
οη&δβ; &ηά &ί ίηβ δ&πιβ ίίιηβ η&νβ §ίνβη πββ ίο ϊηηιι-
ιηβΓ&οΙβ θχβ,^βΓαίβάΙ αηά ί&οηίοοβ η&ιτίΐίίνβδ. Ιί 1ι&3
Βτιρρίΐθά ίαια^βδ ίο ροβίδ αηά οΓαίοΓβ; αικί ίΐιβ ίαοΐββ,
ίτοιη ίηβΐΓ ίτβ^αβηί Γβρβίίίίοη, Ιι&νβ Βββη Είΐηιίίίβά! ίηίο
ίΐιβ \νπίίη£8 οί η&ίπΓβ,Ιϊδίβ, &ηά 1>ββη αίίβΓνναΐ'άδ βοηδί-
άβΓβά &8 ίουηάβά οη ί&οί, ί>γ ίηοββ -ννηο ηανβ η&ά1 ηο ορ-
ροΓίηηίίν οί οΒδβΓνίη^ ίηβ &ηίπι&1 ίηβηίδβίνβδ, αηά τνΐιο
η&νβ ηοί η&ά άίδοπηιίη&ίίοη δΐιίϋοίβηί ίο ,ϊϋά'^β βοιτβοίΐν
θί ίΐΐβ &8δβΓίίθΙ18 οί θίηβΓ8. — Ιί ίδ οβΓί&ίη ηο^βνβΓ ίη&ί
ίη ίηοδβ βοηηίιίβδ \νΜβη Ιίοηδ βηίββν ίηη&1>ίί, ΐηβίι* ηηηι-
οβνδ λνβΓβ ν&δίΐγ §Γβ&ίβΓ ϊη ίοηηβι· ίίηιβδ ίη&η ίηβν &Γβ
&ί ρΐ'θδβηί. Ιί 18 η&ι-άΐν ίο ηβ οοηοβϊνβά ηο\ν, οίηβΓτνίββ,
ίηβ Κοιηαηδ ντβτβ &1>1β ίο ρΓοοιίΓβ ίηβ ρΐΌ(%ίοΗδ ηηηιοβι·
οί ίηβδβ &ηίηι&1δ, ·ννηίοη ίτοιη ΐίηιβ ίο ίίπιβ ίηβν βχηίοίΐβά
ίη ίηβΐΓ ραοΐίβ βηολνβ. 8ν11& ία ηίβ ρι-βίοΓβηίρ , η&ά &
ηηηάτβά' Ιίοηδ, &11 ηι&ΐβδ, ίο η§ηί &ί ίηβ β&ηιβ ίίπιβ ; Ροηι-
ρβγ &ίί6ΐ*^»ΓεΙδ 8Ϊχ ηαηάι·β(1, ( οί τνηίοη ίΙΐΓββ ηιιηάΓβά
&ηα ηίίγ ντβτβ ηι&ΐββ), &ηά ΟδΒδ&Γ ίοιίΓ ηπηάΓβά. ΊΊιίβ
£Γβ&ί βηρρίγ οί Ιίοηβ &ίΓοι·άβά £00(1 ορροΓίηηίίίβ» ίοΓ
ί&ηιίη^ &ηά άοηιβδίίο&ίίη^ δοηιβ οί ίηβ δρβοίβδ; &η<1 ίη
οοηδκφίβηββ ίηβΐΓ βάηο&ίίοη Μ^ββ ο&ηίβά ίο δηβη & ρβΓ-
ίβοίίοη &8 ίο 1>β ίι·η1ν &8ίοηΪ8ηίη§. Η&ηηο , & 0&ι·ίη&§;θηί&η,
\ν&8 ίηβ βΓδί "ννΐιο ίαηιβ(1 & Ιίοη ; αηά Ηβ ναδ οοηάβηιηβ<1
ίο ύβ&ίη, ίοΓ τνΗίΐί ηΐ8 ίβ11ο\ν-οίίίζθη8 οοηδίάβΓβά βο
§Γβαί & οπηιβ; ίηβγ &δδβΓίβ<1 ίηαί ίΗβ Γβρηοΐίο η&ά ίο
ίε&Γ ίηβ ^ΟΓδί οοηδβφίβηοβδ ίΓοηι & ηι&η τνΗο ηαά οβοη
»1)1β ίο βηοάηβ βο ηηιοη ίβΓοοίί^. Α Ιίίίΐθ ηιοΓβ βχρβπβηοβ,
ηο^νβνβΐ', οοηνίηοβά ίηβηι ρί ίηβ &11&07 οί ίη&ί ηάίοιιίοιιδ
3η(1^βιη6ηί. Τηβ ίι·ΐαηινίΓ Αηίοη^ , αοοοηιρ&ηίβό!. ειι
&οίί·βδ8, "ητ&δ ρηοΐίοΐγ άΓ&νη Ι>7 Ιίοηβ ίη & οΐι&ποί. — Ιί ίβ
ηοί ·ν^οη(1βΓία1 ίΗ&ί ίηβ &ηοίβηίδ, τνΐιο δ&^ν 80 ηιηοΐι οί ίηβδβ
&ηίηι&ΐ8, δΗοηΙά, ίη ηι&η^ Γθδρβοίδ, Ηανβ οββη οβίίβΓ &ο-
<5[η&ίηίβά \νίίη ίΐιβηι ίη&η τνβ ατβ ; &ηά ίη&ί ηι&η^ ίαοίβ
ττηίοη ηο\τ Λδίοηίβΐι ηβ, άίά ηοί βδο&ρβ ίηβίι· οοββΓνβ,ίίοη.
8ηοη, αηιοη^ οίηβτδ, ίδ ίηβ ί&οίΐίί^ τ^ίίΐι ινηίοη & Ιίοη, ίη
ο&ρίίνίίν, \νι11 &ίί»οη Ιιίηίδβΐί ίο εοηιρ&ηίοηε, βνβη ίηοη^Ιι
 «·)

οία άίίϊβΓβηί δρββίβδ. Α §Γββ1ί τγπίοΓ οη η&ίιΐΓ&Ι Ηίβίοι·^,

ΐηίοπηδ αβ ίΐι&ΐ & ϋοη, ά άοζ, αηά & οβαΓ, ϋνβ<1 ίο^βίϋβΓ
ΐη *1ιβ §Γβαίβδί ίαπηΊίίΐπίγ. Ίηβ αίίίίβηηιβηί ηβίτνββη Λβ
ητβί ί\νο \ν&8 βνβη ίβηάβι·. Τηβ άο§ ΐη οηβ οί ηΐβ ίι-οϋβδ,
ϋ&νϊη^ ογ ίΐοοΐοίβηί Ιηίίβη ίηβ ϋβίΐΓ, ίηβ ηίΐίιΐΓ&1 ΐβτοοϊίγ
οί ίϋ&ί &ηίηΐ8,1 Γβίιπ·ηβά, &ηά ϋβ ίοΐ'β ίΐιβ οίϊβηάθΓ ίο ρΐβοβδ :
"οηί ΐΗβ ϋοη νβνβηββά ίηβ αβ&ίϋ οί ηίβ ίανοηηίβ ογ ίηι-
ηιβάί&ίβΐγ αβ8ίι·ονΐη§; ΐΐιβ οβατ. Ιί Ϊ8 ηοί νβί Ά^τββά, ίο
-ννη&ί &£β ίηβ ϋοη ΤΛ'ΐΠ Ηνβ. ΒαίΓοη ϋβϋβνβδ ίϋβ η&ίιΐΓ&Ι
άιΐΓ&ΐΐοη οί" ϋΐ8 Ιίίβ ίο οβ Γ&ίϋβΓ ιηοΓβ ίηαη ί\νβηίγ £νβ
γβ&Γ8; 1>ιιί ϊη ίϋβ Το\νβΓ οί Ι,οηάΌη ϋοηβ η&νβ οββη
Ιίβρί -ννϋϊοϋ "ννβΓβ 1ίηο·ννη ίο οβ ηβίτνββη δίχίν &ηά ββνβηίν
7Θ&Γ8 οΐά. — Τηβ ΙίββρβΓδ οί" ίηβ «ηίπΐίΐΐδ ϊη ίηβ ΤοτνβΓ
οί Ιτοηαοη &88βνί, ίΐιαί ηο ρβΓδοη β&η \νίί!ι δ&ίβίν &ρρι·ο&οη
ίηβ ϋοηδ τίνίχΐΐβ ίηβν &Γβ βαΐΐη^. Ιηδίηηβββ, ΗονβνβΓ, Ιι&νβ
οοοιίΓΓβά ϊη "ϊνηΐβϋ α!θ£δ Ιίβρί ϊη ίϋβ 8&ηιβ άβη η&νβ οββη
Λΐ1ο\νβά ϋγ ΐΐιβ ηιη§ηίΐηίηιοπ8 οβαβίδ ίο ρ&Γί&Ιίθ οί ίΙιβΪΓ
ίοοά. ΤΗβ ϋοη Ηβο^οι·, Ιίβρί &ί ΕχβίβΓ Οη&η§β , ττ&δ 80
ίαηιβ &δ ίο ρβπηϊί ίϋβ ΙίββρβΓ ίο βηίβι· ϋίδ άβη &ηα ρΐ&γ
■ννΐίΐι ηίηι ; 1>αί ίηβ ηιαη \ν&β ηβνβΓ 80 Γ&δϋ &δ ίο &ίίβηιρί
&ην ί&ηηϋ&πίϊββ άηπιΐ£ ίϋβ ίίηιβ οί ηϊβ ίββαϋη^. Τϋίβ &ηί-
ηι&Ι \ν«αδ 60 ηιυοϋ αίί&οϋβά1 ίο Ιιίδ ΙίββρβΓ, ίη&ί (ϋιηη^ ίηβ
πι&η'δ ηοδβηββ, οοοαδίοηβ<1 \>γ ϊϋηβδδ, οβ Γβίιΐδβά & βοηδί-
(ΙβΓ&οΙβ ρ&ι·ί οί ϋίδ ίοοά, &ηά βχϋϋηίβά βγηιρίοηΐδ οί ίηβ
£Γβίΐίβ8ί υηβ&δίηβδδ. Αδ δοοη &8 ίηβ ηι&η ΓβοονβΓβίΙ &ηά
"ννβηί ίο ίΗβ άβη, ίΗβ &ηίηι&1 8θβηιβ(1 ονβηονβά &ί ίΗβ Γβ-
ίίρρβαΓ&ηοβ οί ηίδ ίπβηά, ίΐηά1 6*οιη ίη&ί ίϊηιβ ίοοίί Ηίδ ίοοά
»δ ηδη&Ι. — Νο ίηβί&ηοβδ η&νβ οοοαη-βά ΐη Εη^Ι&ηά οί
Ιϊοηδ 1ΐ3,νίη§ &11οτ^β(1 &ηγ οίΗβΓ &ηιηΐ8,1δ βχοβρί άο§8 ίο
Ιϊνβ -ννΐίΚ ίηβηι. Τΐιβ ϋοη β&Πβά ΗβοίοΓ, Ιίβρί ΐη ίηβ
Το\νβΓ, Η&ά ά ΓΕΟϋϊί, &ηά &ί θ,ηοΐϋβΓ ίίηιβ & β&ί, ρηί ΐηίο
ίϋβ αβη "ννίίη Ηίηι, 1>7 ντ&γ οί βχρβππιβηί, ουί ϋβ άβδίΓον-
βά ίηβηι ϋοίΐι.
 (ζη'.)

Πλείονα πιρι ΰιψφώνων.

Β.
1. Είδομεν 8τι το 1» εν τέλει λέξεως προηγουμένου Μ δεν προφέ
ρεται εξαιρούνται δμως Ο,ΟΟίώΐΐΙ)) κατακλίνεσθαι (παρά την τράπεζαν)
811001Μ111), ύποκύπτειν, &ΟΏ&, ρόμβος (σχήμα Ίεωμ.) "Αφωνου είναι
και έν τρ λέξει 81ΐΜ1β, πανούργος, Λβΐίί, οφειλή, χρέος, Λ«ΜθΓ, ό-
φειλίτης, χρεώστης, ΛοίΐΜ, αμφιβολία, ΓβάΟΤίΜ, προτείχισμα.

2. Τό διπλοΰν 0 Ο, επομένου φωνήεντος προφ. ώς ξ, ΟΤον. ίΙΟΟΪΐΙβΙΐί

(αξ/-(1βηί; δυστύχημα.
3. Έν ΤΌ λεξεί 86Ρρίίθ (φιλοσ. σκεπτικός, άπορητικός) προφ, ύπο
πολλών σκέπτικ. εν δέ ταΐς ΟζίΙΓ, ΟζΒΠΙία, νίοίΐΐίίΐβ, ΙηΰΙίίΙ, ατΜδοΙβ,
και 1Ι1118θΊβ, εΤναί αφωνον. Προφ. δε ώς ίοΐΐ, εν τι) Ιταλική λέξει
νβπηίοόΙΗ (φιδές) και νϊοΐοΐΐββίΐο (μέγα βιολί), και ώς ζ εν ττί Μΐΐϊίίΐί",
(άρκείν) 8»1'Π(ΪΟβ, (θύειν) «ΙΪΟβ (εξ τοΰ κύβου) και (ΙΪΝ00Π1 (Βιακρίνειν).
4. €1ΐ, εχει τρεις προφοράς· Ιον ώς τραχύ τς, η ΐοΐΐ, οιον. οΙίΠΠΙΙ,
(ϊΐιββί, εΐιϊρ, οΙιοΚβ, κ. τ. λ. 2ον ώς 8ΐΐ, ήτοι οπως εν Τήνω και αλα-
^οϋ της Ελλάδος προφ. το χ προ τοϋ ε και ι, ιδίως εν ταΐς Γαλλι-
καΐς λεξεσι ο1ιαϊ8β, οΙι»«Γτίιι, (Ίΐϋΐΐίικίί'. οΐΐίΐιιιραβηβ, οΐιαηιρφηοη,
ο·1ΐ8ΐΗΐβ1ϊβΐ·, ϋΙιαρβΓοη, οΜΓίαίαη, οΙιβναϋβΓ, οΜοαηβ, οαριιοίπη,
( ίΠ ίΟΙΙΐΙΐ, ΐηαϋΐΐϊηβ, οΙίαίΙΟΓβ, Ι11ίΙΓ<;1πθΜ688, κ. τ. λ. 3ον ώς το ημέτε
ρου κ, ευ τάϊς έκτης Ελληνικής ληφθείσαις λεξεσιν' οίον, θ1ΐί108
ΟΐΐβΓαοίβΓ, Ι'ΙΐίΙΜΜ, θ1ΐΟΤΠ8, θ]ΐΓ01Η)1θ§7, κ. τ. λ. ετί δε και έν
Κελτικρ Χέζει 1θθ1ΐ (λίμνη), εν τή λέξει οΙΐΟΪΓ, 0ΐΐΟΠ8ΐ6Γ, η €ΐΐ προφ.
σχεΒου γενικώς ώς φι,
5. "Οταν το πρώτον συνθετικον μέρος ίΙΠ'Ιΐ (τ6 Έλληνικον άρχι-
προστεθ^ εις λεξιν Έλληνικην άρχομένην άπο φωνήεντος, το
πάντοτε προφέρεται ώς κ, οιον' 8Γθ1ΐίΙΙ1^'6ΐ, αρχάγγελος, ίΙΓΟίΐΐίβΟί,
αρχιτέκτων, απΜνβδ, αρχεία, ^Πίΐΐθίτρβ, αρχέτυπου, κ. τ. λ. "Οταν
δμως προστεθή εις λεξιν Άγγλικτ/ν άρχομενην άπο συμφώνου προφ»
ώς τς η ίοΐΐ, τραχύ ούρανισκόφωνον, οίον' ίΠ'<·1ΐ(1ιΐΚ('. άρχιδούξ, ίΙΓΟίΐ-
1)ί*1ΐϋρ, αρχιεπίσκοπος.
6. Ή λεξις η(·1ΐ(> (αϊ^κ) αχος, πόνος, όδύντ), ούσα και αύτη Ελ
ληνική προφέρει το οΐΐ ώς κ.
7. Έν τ$ λέξει ΟΝίΠ(·1ΐ '(στρουθυκάμηλος) προφέρεται ώς ^ είναι
δε αφωνον εν δε ταϊς 81']ΐβ(1ΐΐ1θ (προφ. σέ^ΐΐΐβ) μικρός κατάλογος, η
πίναξ, $ϋ]ΐΪ311ΐ (σίζμ) σχίσμα, α'ίοεσις, νΗΙ'Ιΐί (γάτ) θαλαμη-γον πλοΊον,
 (*»'.)
8. "Οταν τοΰ ϋ προη-γϊμαι τονιζομενη συλλαβή, και επηται αντω
68. ία, 10, (ΌΗ8, προφ, ώς 8ΐΐ, οίον' Οϋβαη (ά-κίπιιι) ωκεανός, 80θία1
(σό-8ΐΐαΓ κοινωνικός, ΡΙΐΟϋΐοη (ψο-δΐΐπΐΐ) Φωκίων, 8<φθηα«β0118 {σα-
ποναί-8ΐΜ188) σαπωνώΰης κ. τ. λ.

Ώ.
9. Έν τρ καταλήξει β·1 τοΰ παρατατικού αορίστου και της παθητι
κής μετοχής πάντων των ομαλών ρημάτων, ενθα το β αιωπάται, το
ά προφ. ως ί εν τοις λ?';γου<τιν «ς ϋ, ί, (Α, 8ΐΐ, ρ, 8, και Χ. οίον'
ρίοϋβά, προφ. ρΐαϊδΐ, ΰΐιηίβά, <51μπΛ, τναίοΐιβά, ναίοΐιί, Λνα$1ιβ<1,
Ίναχίιί, κ. τ· λ. Η συγκοπή ΰμως αυτη τοΰ β; δεν συμβαίνει εν τφ
μετόχι} Μ6886<1, εΰλο-γημενος και ΙβαΐΊΙβίΙ, πεπαιδευμένος, δταν λαμ-
βάνωνται επιθετικώς, επομένως δέ το Λ φιλάττει την εν τψ άλφαβητω
δηλωθεΐσαν προφοράν' τ 6 αϋτό δέ συμβαίνειν και εν πάσι τοίς εκ παθη
τικών μέτοχων παραγομενοις επιρρημασιν' οίον, ίΜΐνί8β(11}', Ιΐηίβϊ^ΙΙ-
«ΛΙ^ κ. λ. και εν τοις επιθετοις ΐίαΙίΠΐ, νίΰΚβά, ρϊοΚί'ίΙ, 1ΐΟθΚ('<1,
ίΤΟυΚίΗΐ, ίθΓΚβ(1, ΪΙΙνΚηΙ, ίΓ6886(Ι, και νΤβΐβΗβΑ.'
Το αύτο δέ παρατηρητεον και περ\ των Ν< ;«1>Ι>ί»«Ι, (ΤιιΜημΙ, (1ιιιΙ)1)('(Ι,
8ίυ1)1)β<1, 8ΐΐ8«·^β(1, πιρ,'βΛ, 8€ΓΐιΙ»1ίβ«1, άθ££β<1, πι^'βά, 8(.·πΐ££β<1,
1ΐ!1» ΚηΙ, ]α££6(1. οϊς προσθετέον και το 8ί1ίΓ-ηβθΐ4«,ίΙ.
10. "Οταν 17 προ τοΰ (1 συλλαβή εχτ) τον τονον επόμενου ΐ μετ αλ
λ» φωνηεντως το Α προφ. ως] οίον 8θ1ΛίβΓ {προφ. 8θ1)ΐ1Γ), Ιιί<1(>0118(Ιπ.ί-
]ΐ18), Κ. Τ. λ. οχιτω και ΛΙΙΓίΙΐΙΓβ (ΤβΓ)11Γβ), ^(ΙΐΚ ΙΐίϊυΐΙ ί-μϋνίΐί^ΗΙΗ)

Ρ.
11. Το ΐ ήτοι φ(ϊδέ άλφάβητον) προφέρεται ώς β εν τ») προθεσει
οί, τοΰ, άπο, περί,

α.
12. Εΐδομεν εν τψ άλφαβητω οτι το £ προ των β, ί, συνήθως
προφ, ώς τραχΰτερόυ τι τζ, ουρανισκόφωνον' αλλ' ίδον κατάλογος·
των λέξεων εν αϊς και προ των στοιχίων τούτων σκληρον τουτέστιν
σχεδόν ώς γγ η γκ προφέρεται, ώσπερ εν τη χυδαία λέξει -γκαρίζω.
6β8Γ, ΐΓίβββν, Ιοη^βδί,
(1ο§8βΓ, ίη8βΓ, βίΓοη^βδί,
βββββ, Π»§6Γ, )Ό0η§68ΐ,
ΙίββΓ, ΟΟΙΙ^βΓ, §ίΙ>1>β,
8(1ββΓ, ΙοηββΓ,
6ΐΓ0Ι1§ΡΓ,
8βί, ηιββ^βΓ, βίβββΓίδΙΐ,
 ·
(*.)
;ί1)1)οα9, ρτά, ΓθΓ({ίνβ,
8ίΓάΙβ,
8·Λ, 80Γ&Β83Τ,
"0881",
βΗα88?, 1»ΐ8δ7,
8·δΙβί> 1)68111, Μΐΐ88Χ·
6>™Ρ» 1ιη»867. βΡ'ίδΚΧ,
13. Τβ ξ προ τοΰ 11 εν άρχτ} ΐίναι πάντοτε άφωνον' όντως αϊ Χέ
ζεις £ΐιιι\ν, 8Ίΐα*Ιι, (τηίΐί, £ΐΐ8ΐ·1, {τηοηιοη, ^ηυιηϊθ8, προφ. ηαν,
ικιλΙ), ηαΐ, ηαιΊ, ηοηιοιι, ηοηιϊ<$.
14. Το είναι επίσης άφωνον και ενταΐς βί^Π, 0881&ΙΙ, Α68ΐ£Ι1,
Γβ8Ϊ»Ί·, 00118ΪζΊΐ. προφ. σάϊν, άσσάϊν, άηζάϊν, ρηζάίν, ΟΟΠ-σαίν' ο
μοίως δε και εν ταϊς ϊη<Η<τη, ϋθηΑΐ£Ι1, ΐη«1Ϊ£η, 1)61Η£Ι1, τοΰ 1 προ·
φερομίνον μακροϋ. Αί δε 8πα%η, ϋαηιραί^η, ίβί^η, Γβφη, (1οί#π,
προφ. και αύται οίΓΟίη, οαΐιιρ»πι, φεϊν, ρ£ϊν, άίίν.
15. Κατά την αυτήν άναλογ/αν οφείΧομεν νά προφερωμεν (ά το
£ αφωνον το δέ φωνήεν πρωτόφωνον, ητοι μακρόν είς τάς Χέζεις Ιπΐ-
ρΓβ^η, άρρητη, βχρπ^η, Γορη^η, ρι·οριΐ£ΐι, ώσανει ε-γράφοντο Ιηι-
ρΓββη, εχρηίΜ! κ. τ. λ.
Ακούεται ομως καθάριος το § εν τοις παρα-/ώ-γοις, δΐ^ηίί^, 111811-
ξηϊΐγ, ΆΗΗΐ^η&ϋοη. κ,τ.Χ.
16. Το £ είναι άφωνον κα\ προ τοΰ Μ εν τϊ) Χέζει ρΐιΐθ^ιη (φΧί'
γμα, αδράνεια).

ΟΗ.
17. Ό συνδυασμός ούτος εν άρ-χτρ Χεζεως άποσιωπξ. το 1ΐ, οίον*
£110*1, £ΐΐ88ί1χ, κ. τ. λ. προφ. £08ί, £88*1^, κ. τ. λ. άλλά κατόπιν φω
νήεντος παρίστησιν άΧΧας άνωμαΧίας' εν γίνει ειπείν εν τοιαύτη
περισπάσει τ6 £ΐΐ είναι αφωνον, μηκύνον τ6 προ αύτοΰ φωνήεν, οίον*
Μ&ΐι, (χάΐ; ηϊίΐι, (νάΐ) ί1πμ;1ι, (θάϊ) ηβφΐι, (νίϊ) Λνβϊοΐι, (ουα) ι„_
νβί^ΐι, (ενβε"ι; Ιιοιι» Ίι, (1>ον) <1οιι»1ι, (άο) ί 1ιου«1ι, (δώ) Αΐίΐιοιι^ΐι, (άλδώ)
ρ1οιι»Ίι, (ΐ)1ο\ν)ίαΓΐου§·1ι,(ίίΐΓΐο) 8ΐοιΐ£ΐι, (σλάο) ί1ιΐΌΐι#1ι, (0/>οϋΗ1ιΐΌΐΐ£ΐι-
οιιί, (θρουάουτ) ΜιοΓΟίι^Ιι, (ίΐιαιτα) 1)0ΙΤ0υ£ΐΐ, (Ιιιιιτο) Π$φΐρ1)011<>1ΐ,
(ηβΚ-νβ-ΐΜΐΙΐ; ριι§1ι,(π·ούου)!
18. Έν πολλαΐς Χίζεσι το £ΐι προφ. ως ί (φ) οίον* ΐ8Η£ΐΐ, (λάφ)
οοιικίι, (ϋοΐί) ϋΐιοα^ΐι, (οΐιαίΐ) $1οιΐ£ΐι, (βΐιιίϊ) «ηοη^ΐι, (βηυβ) Γου^Ιι,
(ι υΛ') ίοτι^ΐι, (ΐιιΐϊ') Ιγοο^Ιι, (ίηιΙΓ).
19. Το <τ1ΐ προφ. ως Κ εν τα'ις 1ΐ011#1ΐ, 8ΐΐθνΐβΊΐ, Ιοπ^ΐΐ, ακούεται
δε μόνον το £ ϊν τψ Χέζει 1>ΙΐΓ°,1ΐ, και εν ταϊς εζ αυτής παραγώ-γοις.
 • (λα.)

αΗΤ.
20· Έν τρ κατ«λ/)ξει ταύτη το £ΐΐ είναι πάντοτε αφωνον" μόνη δε
εξαίρεσες είναι η λέξις άΠΙΠ^Μ (προφ, άΤΆίί) πόσις, ποτόν, ρεύμα κ. λ.

81, Τό ^ εν τή Χέζει 1ΐβ11β1α|» (αλληλούια) προφ, ως γ η ώς γ2<5.

Κ.
22. Περί τον Κ είπομεν ηδη έν τψ άλφαβήτω δπ ττρό τοϋ η ίν
νρχν λέξεως δεν προφέρεται,

I*.
23. Περί τοΰ 1 είπομεν ότι δταν προη^ηται αυτού 8, και ?7Γ£ταί ί
Κ) ΠΙ, δε°ν προφέρεται. ΤΙροσθετέον ενταύθα οτι είναι αφωνον και εν
ταΊς βαΐνβ, Ιιαίνβ, οηίΐΙάΓοη, ίΉΙοοη, ίοΙΚ, ^οΙΚ, ήιβϊΐ, ΙιηΙββΓ, πιαί-
Η18β^, 8α1ηΐοη, βαΐτβ, ί&Ι&Οί (είδος κυνός) εν ταΐς παραγώγοις ομως
τοΰ ])Νί(1ΐΜ, οίον ρββίηΐί&ΐ, Ι»8α1ΐΗΟ(1ν, το 1 ακούεται.
24. "Αφωνον είναι προς τούτοις και εν τοις βοηθητικοΐς ΟΟΙίΙά,
κοηΐβ, βηοηΐύ, παρατατικοΐς τοϋ οαη, δΐΐβΐΐ, «111.

Ν.
25. Τό η είναι αφωνον εν τέλει λέξεως οταν εχρ προ αυτού 1 η ηΐ
οΤον' Μΐη, Ι^νιπη, βοίβηιη, οοη<1βιηη, προφ. ΜΙ, η^ηι, εοΐεηι, οοιιάβηι.

Ρ. ΡΗ.
26. Περϊ τον αφωνον ρ προ τον 8 εν άρ\η λέξεως εϊδομεν εν τψ
αλφαζήτω. Το δε ρΐΐ προφ. ώς 1, και αντικαθίστησι το Έλληνικόν φ, εν
ταΐς εκ της Ελληνικής ΧηφθεΙσαις λέξεσιν. Προφ. δε ώς V η β, εν τι) λέ
ξει ΐίορίΐπν (ηβννίΐ) ανεψιός, και εν τψ κυρίω ονόματι, 8ίβρ1ΐβη (στηηβν)
εν ταίς (Ιίρΐΐΐ ΙίΟΙΙ» , δίφθογγος, και ΐπρΙΐΐΙΐΟΠ^, τρίφθογγος τόρΐΐ 7Γρο0.
ώς άιτλοϋν ρ ανευ τοϋ 1ΐ. "Ομοίως δε και εν ταΐς ΐΐηρίιίΐια, ορίΐίΐΐαΐΐΐΐίο,
κ. τ. λ. Έν δε τρ »ρθρ1ΐΐ1ιβ|Τΐιι δλον το ρΐΐ σιωιτάται.
- ... ς · ·■...

27. Ή φωνή τοΰ ή εστίν η τοϋ Κ η κ, το δε εττιτασσόμενον εις αΰτό 11

ώς ίίτι το 7τλεΐ?ον ακούεται εν σι/νιζησει μετά τον επομένου φωνήεντος*
ιν πολλοίς ομως εκ της ΥαΚΧικης Χηφθείσαις λέξεσι το 11 μένει δλως
αφωνον και τό ή συνάπτεται μετά τοΰ άκολουθοΰντος φωνήεντος άττλώς
ώς κ. τοιαΰταί εϊσιν. ΟΟφΙβΙ, βίΐφίβίίβ, ΐηΒϋφίΡΠΗΪβ. Ιΐίΐΐ ΐί'ίμιίιΐ. ορ»-
φκ, κ.τ.λ.
 (ψ ) ·

28. Το ληκτικον λέξεως η συλλαβής Γ λίαν ελαφρώς και ανεπαισθή

τως, προφέρεται εν Αγγλία ουχί ομως και εν Ιρλανδία και Σκωτία ο
πού προφέρεται πάντοτε καθαρόν.

8.
29. Το διπλούν 88, εν τη πρώτη συλλαβή της λέξεως ρ088688, κτάσ-
θαι, και τοις παραγώγοις αυτής προφ, ώς ζ, ώσανει έγράφετο ροζβδδ.
ωσαύτως δε και εν τάίς 80Ϊ88ΟΓ8, 1ΐΗ88^, ΙΐΙΙδδαΓ.
30. Τ6 8 εν τψ άχωρίστω μαρ'ιω ΛΪ8 προφέρεται ως σ, τουτετι
συριστικον οίον. ίο <1Ϊ8ίΙ£Γ6β, ΛίβίβΐηρβΓ, ΛΪ88θ1αίβ κ. τ. λ. έν τούτοις
(ΙΪ8ίΐΙ)1β, άίδίΙδίβΓ, Λΐ8Ϊ1ΐίβΓβ8ίβά προφερουσιν αυτί) ώς ζ, ^
31. Το 8 εν τη καταλήξει δίνβ είναι πάντοτε συριστικον οίον άβ€Ϊ8ίνβ
ρβΓ81198Ϊνβ κ. τ. λ. ώσαΰτως δέ και έν ταΐς καταληξεσι ΗΆΤγ, και 8017,
πλην των ΓΟδΛΓ^ κάϊ 11118617 προφερόντων το 8 ώς· ζ.
32. Τά εις Ϊ8β λη-γονται προφ. αύτο ώς ζ, πλην τίνων επιθέτων
και ουσιαστικών.
33. Έν ταΐς καταληξεσι 881 και 8β1 προηγουμένου φωνήεντος προφ.
ζ, πάντοτε δε έν ταϊς 800,8611, δίΐΐ' οίον. ρϊΌρΟ&ύΙ, ΙΐΟΜΜ'1, Γ608011,
€111)18011, 1·1ΐ08611, Γ.ΙΪ8Ϊ11, κ. Τ. λ.
34. Το 8 μετά το αχώριστου μόριον Γβ προ φωνήεντος ώς έπϊ το πλείσ
τον προφ. ώς ζ, οίον" ΓβδβΙΎβ, Γ68θΐΛ6, κ.τ.λ. εξαιρούνται Γ68β»Γθ1ΐ, Γ€-
8ΗΓνβ^ και άλλαι τίνες.
35. Προ τών καταλήξεων ίοη, ΙΙΓβ} -ηγουμένου μεν φωνηεντβς
προφ. ώς ζ. τραχύ ούρανισκόφωνον, ώς το Γαλλικον _|, ηγουμένου δε
συμφώνου προφ. ώς 8ΐΐ, οΰτω «16ΓΪ8Ϊ0Ι1, 00008Ϊ011, προφ. ΛβΠΖΐΐΙΐη, 00-
ί ίΐίζΐηπι; ιη<Ίΐ8πιν, ρΙοιίΜΐιν, προφ. ιηβζΐηιτ, ρΐβζΐιητ, άλλα ηγ.ιιιμοιι,
ΡΓ68811Τ6, ίΐ1811ΓΐΠ1('β προφ. 1Ι)!111»1|11]|, ρΓβδΙΠΙΓ, ίΐ18ΐΐΗΓ!ΐ11(-6. όμοίως δε
καιέν τη λέξει 11811ΓβΓ (γϊού-ζΙΐΰΙΉΓ) τοκογλύφος,
36. 81ΐ προφ. ώς το τών Γάλλων οΐΐ, η το ημετερον χ προ του ε κα\
ϊϊς τινα μίρη της Ελλάδος ώς παχύτατον και ούρανισκόφωνον" άλλ'
όταν το 8ΐΐ πρόκυψη εν συνθέσει εκ συμπτώσεως λεκτικοί; 8 τοΰ πρώτου
συνθετικού μέρους καϊ αρκτικοί) \ΐ ι οϋ δευτέρου συνθετικού, τά σύμφω
να ταϋτα ακούονται χωριστά, οίον' ίθ ΛϊδΙίββΓίβΙΙ (προφ. 4Ϊ8-Ιΐ8Γΐη) ά-
ττοθαρρύνειν, (ΙΪ8ΐΐ01168Ϊ (Λϊδ-ΙίΟΙΙΡϋί) δόλιος, ΙΐΐίϋίΙΚΊΙΓ (ΐΙ1Ϊ8-1ΐββΓ) παρα-
κούειν, κακώς ακούειν, κ, τ λ. .-.·.· .λ-
37. Προφέρεται δε τ6 δ ώς δΐΐ και έν ταίς λεξεσι δΜ£Η1·(8ΐΐΙΙ-£ίηΟ ζάχαρις,
δΙΙΓβ (δΙίΗΓβ) βέβαιος.
 Γ Υ· )
38. Είναι δέ αφωνον εν ταϊς ϊ*Ιβ, Ϊ!>Ιΐ111(1, (αϊλ, αϊλανά) νήσος, &Μβ
(αϊλ) πτερυζ οικοδομής, ΥΪΜ-ΟΙΠΙί (βαίκαουντΛ υποκόμης, <1<ΜΗ«$1Ι6 «1β-
ωέβη) κτήμα, ραί^ΙΚ" φΠ-νΐ|) νεώτερος.

Τ.
3& Το ί επομένου Ί μετ' άλλου φωνήεντος προφ, ώς έίίν προη.
■γήται αύτοΰ ή τονιζομενη συλλαβή της λίζεως. οΐον' ΙΙΙΪΙίίϊ» (μ*λί-8ΐΐίΙ)
πολιτοφυλακή, ρίΙΙΚΊΙΙ (παί->>1ΐβηΙ) ό υπομένων ί πάσχων, ΙϊΗίίυΐΙ,
ναί-8ΐηΐη) εβνος, κ. τ. λ.
40. Προ τής καταληζεως Η,Γβ τό ί προφέρεται ώς οΊΐ, οΤον' ΓΐΐΙΐΙΓβ,
(ίΐΙ-ίΰΙΐΗΓ) με'λλων, (ΊΤιΙίΗΓβ (ΟΓβΟίΟίΐΙΙΓ) πλάσμα.
41. ΤΙI, προφέρεται ώς δ, τ| ώς θ. 'Ως' δ προφ, εν τα'ις ίίύΗ, ούτος, ίΐιιιΐ,
εκείνος, ΐΐΐβπ, παρά, ΙΗβ, ό, 11ΐβ<?, σέ, ΐΙΐβΙΓ, αΰτών, ΙΐΝ'ΙίΙ. αυτούς,
ίΐΐβη, τότε, ίίκ'ΐΗ'ί'. εκείθεν, ίΐΐβτβ, ααί, ΐΐΐβδβ, συτοι, 11ΐβν> εκείνονι
1111116, σος, ιδικός σου, ΙΙΐΐΙΙΐβΓ, εκεΐσε, Ιΐιΐκο, εκείνοι, ΙΙίΟΙΙ, συ, 11ΐΟΟ£ΐί,
(£ώ) καίτοι, μολονότι, ΙΙΐΙΚ ουτω, {Κ^, σου και έ*ν τοις συνθετοις αυτών·
42. Ωσαύτως προφ, ώς και εν τφ μέσω των εζί?ς καθαρώς Αγγλι
κών λέξεων. ίιΐΐΙΐβΓ, πατήρ, ίίρΛίΙΐβΓ, (φεδίΐ!·) πτερον, Ιΐββΐϊΐβΐΐ, (ΙΚΌίΙΐΙΙ)
εθνικός, ειδωλολάτρης, ΙπίΙΐβΓ, δεϋρο, ΛνΙΐίΐΙΐβΓ, ποί, ττόσε, βΜΙΐβΓ, εί
τε, 1Ιβίί1ΐ6Γ, οΰτε, \νβ8ΐ1ΐ6Γ (ΛνεδίΙΓ) καιρός της ατμοσφαίρας, ΛΤβΙΙΐβΓ,
εκτομίας κριός, ΥΠίΙΐβΓ, μαραίνεσθαι, ο;αίΙΐ·.'Γ, συλλέγειν, ίΟ£βί1ΐβ1', ό-
μοϋ, ροίΐΐβΐ· (ρΐΐΙΙΐβΓ.) θορυβεΊν, ενοχλεΐν, 1ΗθίΐΗΊ\ (ηΐΙΐίΙΐΙΠ") μίρ-ηρ.
43. Το τελικόν ίΐΐ προφ. ώς θ, οίον" 1)Γ6»ΐ1ΐ (1>ρε0) τνοή, ΛθΗίΙΐ («Ιβΐΐΐ)
θάνατος, προσλαμβάνον δμως β αφωνον προφ. ώς δ, οίον' Ι)ίΐί11
(1)α0) λουτρον, ίΟ 1)»ί1ΐβ (1)αί»)δ) λούεσθαι. κ. τ. λ.
44. Ώς θ προφερονσιν αΰτο εν γε'νει και αί έκ της Έλλ>|νικϊ/ς ληψ-
βείσας λε'ξεις. οίον* 1ΐβθ1θί>·>, ΙΙΐβΙ'ΐηΟΙΗβίΟΙ·, »ρί»ί1ΐ}'. κ. τ. λ. ΙΙροφε·
ρίτεαι §ε ώς τ εν τ ψ κυρίω ονόματι ΙΊΐΟΗΙΚΝ, Θωμάς.
4δ. Τό ί είναι αφωνον επομένης της καταληζειος 611 και ηγουμένου
8 έχοντος πρό αύτοΰ τονιζομενην συλλαβί/ν, οΐον' ΙΐίΙΝίΟΙ (1ΙΛ18811)
σπευδειν, ΙΪΚίβΙΙ (1Ϊ88Ι1) άκροάσθαι, κ, τ, λ.

46. Περί των λοιπών συμφώνων παραπεμπομεν τον μαθητην εις

την αρχήν συντόμου ταύτης πραγματείας" λεγομεν δε περί τοΰ \ν δτι
■προτασσόμενον τοΰ 1ΐ προφέρεται ώσανεϊ τό 1ΐ προυτάσσετο αΰτοΰ, οίον'
\»1ΐ6Γβ? ποΰ; Λν1ΐίΐΐ? τί; προφ. ΙίτνίΤΘ, Ιπνίίί, κ. τ. λ. εν δε τ») αντωνυ
μία ίϊ'ΙΐΟ, (χοΰ) τίς η όστις κ, τ. λ. τό Λν είναι αφων'ον' ετι δε και Ιν τψ με'-
βτω τών λε'ξεων 8ν0Πΐ, ξίφος, ή ίΙΙΙΒνβΓ, άποκρ'ινεσβαι η απόκρκης,
ί.\νο, δύο, ?νθα και τό ό προφ. ώς ου.·
 ΤΗΕ ΗΑϋΝΤΕϋ ΗΟϋδΕ.

I ιηηβί Η&νβ 1>θθπ &Ηοηί ίΗίτίββη 76&Γ8 οΐά ΛνΗβη α άοζβη

οί υβ δοΗοοΙΗο^ \νβηί ίο§βίΗβΓ ίο βχρΙοΓβ αη οία* Ηοηββ
βαία1 ίο Ηβ Η&ηηίβα!. Ιί ναβ β&Πβά ίΗβ "Κ&£§β(1 ΛΥιηάοτνβ,"
&ηά δίοοα! ίη & Ιοηβΐ^ ρΐαοβ, ίβχ ίΐΌηι &ηγ ά\νβ11ίη§.
Ιί \ναδ ίη ίΗβ ηιοηίΗ οί ΟοίοΗβΓ, αηά β,Ηοαί βίχ ο'οΐοοίε
ιύ, ηί^Πί, ίΗαί ^β δβί οίΓ &11 ίο§βίΗβι\ Τατίίοη, οηβ οί ίΗβ
Ποίάβδί Ηο^δ ίη ίηβ βοΗοοΙ, &ηά Η&Γΐβ7, οηβ οί ίΗβ βίβ-
νβτβδί, -ννβΓβ οί ΐΗθ ρ&τίγ. \Υβ Κ&ά & δί&ΗΙβ Ιαηΐβπι τνίίΗ
υ8, ίοτ ίΗβ ηί§Ηί τττ&δ §βίίίη°; νβτγ ά&τΐί ; ίΗβ \νίηά ηιοαηβά
ίΗτοα^Η ίηβ ίτβββ, βηά ίΗβ αήβά ϊβπ,νβδ πΐδίΐίη^ &1οη§ ίΗβ
^Γοηηα1, ίτβηηβηίίγ ηι&άβ ήδ δί8ΐ'ί.
ΤΗοη^Η "\νβ &]1 ρΓβίβηάβά. ίο Ηβΐίβνβ ίη&ί ίΗβτβ \ν&δ ηο
άίΐη^θΓ, νβί βνβτν οηβ β&Γπβά & δί&ίΓ ίο ρτοίβοί Ηίηίδβΐί
ίτοηι Η&ηη.
Ιη ά δΗοτί ίίηιβ ττβ &ΓΓΪνβά &ί ίΗβ οΐά. δίοηβ τν&ΙΙ, \νΗίβΗ
τνίΐ8 ίη ίτοηί οί ίΗβ Κ&^βά ΛΥιηάο\νδ. Ύπο ον ίΙΐΓββ, τνΗο
Η&ά ηιονβά ίτοηι ίηβ Γβδί ίο £ηά ίΗβ ρβ,Γί οί ίΗβ λταΐΐ
βαδίβδί ίο §βί ονβΓ, βηβά οαί ίΗ&ί ίΗβγ Ηβ&τά1 ίοοίδίβρβ
ίηδίάβ ίΗβ Ηοηδβ ; &η<1 οηβ \νοη1ά Η&νβ ίί ίΗϋ,ί Ηβ δ&τν β,
ίΙ&δΗ οί 1ί§Ηί αί δοηιβ οί ίΗβ τνίηάο^δ. Βαί Τ&τΐίοη 1αυ§Ηβά
αί ίΗβηι ίοι· ί&ίηί-Ηβ&Γίβά ίβΠοΑΥδ.
ΤΗβΓβ \νβΓβ ηιαη)τ τοοηΐδ, ααά ίΗβγ &11 αρρβ&Γβά1 \ντβί-
βΗβά βηοη^Η. Αίίβτ βχ&ηιίηίη^ ίΗβηι ίοτ δοηιβ ίίηιβ, τνβ
\νβηί ηρ & δβοοηά ρ&ίτ οί δί&ίτδ, β,ηά ίοηηά* ίΗαί ίΗβ Ηοογβ
οί ίΗβ ΐΌοηΐδ Ηβ,ά Ηββη ηιαβΗ άββ&^βά \>γ ίΗβ Γ»ίη τνΗίοΗ
Ηαά ίαΐΐβη ίΗι*οη§Η ίΗβ τοοί.
Αί ίΗίβ ηιοηιβηί λ νίοίβηί βΐ&ιηηπη^ οί ίΗβ οΙοογ τταδ Ηβ&Γ(1
Ηβίοτγ. Ιί δΐιοοίί ίΗβ οΐά Ηοηδβ ίτοηι ίορ ίο Ηοίίοηι, &ηά
ηιαάβ ηΐ7 Ηβ&τί Ηβαί δο &δί ίΗαί I βοηΐά ΗατάΊ^ ΗΓββ,ίΗβ.
\Υβ &11 ίητηβίΐ Γοηηά, ίοτ ίΗβ ρητροδβ οί ηιαίίίη^ οητ
νταγ οηί &8 ί&8ί 3,8 ροδδίΗΙβ; Ηηί ίο οητ ίβιτοτ, ίΗβτβ, αί
ίΗβ Ηοίίοηι οί ίΗβ 8ίαΪΓ8, βίοοά δοπιβίΗίη^ αβ βίίΐΐ 88 (1β8ίΗ.
άτβδδβά 811 ίη \νΗίίβ. ^¥β Ηηπΐβά ηρ ίΗβ 8ί8ΐΓδ 8^αίη, ίοτ
ηβίίΗβτ ίΗβ οοηΓ8§β οί Τ&τΐίοη, ηοτ ίΗβ §οοά δβηδβ οί
Ηατίβ^ αρρβατβά β^η^Ι ίο ηιββί ίΗβ β^ητβ τ^β Η&ά 8ββη.
Τ\νο ογ ίΗτββ οί οητ βοηιραηίοηβ ρΐαη^βοί ίηίο ίΗβ οΠΙ
^ΓΗηΛΓγ. ΤΗβ ήοοΓ ίη8ί»ηίΐ7 §&νβ νταγ, 8ηά οηβίβΙΙίΗΓοη^Η.
Γ/Τίοΐίίΐγ) Ηο\νβνβτ, Ηβ β3η§·Ηί Ηοΐά οί ίΗβ 8ρ&Γ8 οί τν^οοοΐ
οη τν^ΗίοΗ ίΗβ Ηο&νάβ Γββίβίΐ, οίΗβΓ\νίδβ & ββποηδ &οοίάβηί
ηιί^Ηί Ιηινβ οοβητΓβά. λ¥ΐίΗ βοηιβ άίΰιουΐί^ τνβ ^οί οητ
 ( )

εοηιρ&ηίοιίδ ίο§βίΙιβΓ &£αίη; 1>ιι1 Τ»ι·1ίοη Ιίίοΐίβα! ονβΓ ίΐιβ

Ιβιιίβνη, \νηίοη £«11 ί1ΐΓοα°;η ίηβ ηοΐβ οη ίΐιβ ίΐοοι·. \Υβ \νβΓβ
ΙβίΊ ίη ρβι·ίβοί <1»ι·1ίηβ88. <
ΑίΙβΓ & δίίβηοβ οί βοηιβ ηαίηηίβδ, α ί&ίηί Ιί^ηί μγλβ βθβη
&ί ίΐιβ βηά οί" ίΐιβ ^ΓΛηπτγ : οιιγ βγβδ Λνβΐ'β πνβίβά ίο ίΐιβ
βροί, τνΐιβη δΐιάάβηΐγ ίηβΓβ ΐ'οββ ιιρ ίηνοη^η ίηβ Ιϊοογ α
%υΓ6 βΐίκΐ ία \ν1ιίίβ Ηοννίη^ Γοοββ.
Οηγ Ιίηβββ οβ^αη ίο ίΓβηιΜβ. Βαί \νηβη ίΐιβ η§υνβ
βίΓβίοηβά οαί ίίδ ίΐνηΐδ, &η<1 α ίβΓπίίο οπη^ βΐιοοίί ίΐιβ ηουδβ
ίο ϊίδ ίοηηάαίίοηβ, \νβ λνηίίθά ηο 1οη°·βι·, Βαί ίιιηιυΐβιΐ &1ίο-
£βίηβΓ ρβΐΐ-ηιβίΐ (1ο\νιι ίηβ βί&ΪΓδ, &ηά χηαάβ οίί' &δ ίαβί &8
ροδβί&ΐβ.
Νο\ν, ΛνοαΜ γοα ηβΐίβνβ ίί, ίΐιη,ί Τατίίοη τν&δ αί ίΐιβ
1)οίίοιη οί ίΐιβ ηιίδβηίβί η.11 ίΐιβ ίίηιβ? Αίίβι· ηβ Ιι.κΐ ηχβ(1
τπίΐι ιΐδ ίηβ Ηοιιγ &ί \νηίοη ννβ δ1ιοιι1(1 £0 ίο ίΐιβ Κ»££β<1
Λνϊηάοννδ, Ηο η&ά1 §οηβ ίο & \ν᧣οηβΓ αικί ρίοη^ΐιοογ
Ιίνίη^ αί ίαπηβΐ' Ει·β8ηηβ1ά'8, &ηά ρβΓδηαάβά1 ίΐιβιη ίο _)οίη
Κϊηι ίη ίπ^ηίβηίη^ ιΐδ. Τ\ιβγ βΐΐ λνβηί ίο Β,α^βά1 ΛΥΐη-
ΐΙθ\Τ8 ίθ£βί!ΐ6Γ ίΟ ρΓβρ&Γθ Ϊί ίοΓ ΟΙΙΓ Γβββρίίοη. ΤΰβΓβ >ν&8
8 ηοΐβ ΐαΓοιίβΙι ίΐιβ ποογ οί ίΐιβ οτ&η&τγ, βο ίΐιβγ ραβδβα1
& δίπη^ ονβΓ & Γ&ίΙβΓ ίη ίΐιβ ΐ'οοί, ίΐιηί ύ\βγ ηιί^ΐιί ρυΙΙ
υρ ίηι-οη^ΐι ίΐιβ Ητοΐιβη ήοοΓ ά ηβ\ν ινίιίίβ βιηοοίί ίΐΌϋΙϊ,
\νίί1ι ά βίίοΐί πιη ίΐιΐ'οιι^η ίΐιβ&τηιβ. ΤΙιβγ Ηαα1 ίΐΙδΟ^Οί 1ΐθ1(1
οί &η οΜ ρίδίοΐ ; ηη(1 ίη ίΗίβ \ν&γ Τητίίοη, ίΐιβ \νί>££οηβι·,
&ικ! Ιΐιβ ρ1οαο·1ι Ιαα, αΐηιοδί ίπ^ΐιίβηβιΐ ηβ οαί οί οιιγ δβηδβδ.

Οαββτ Οτββηη-οοά.

ΤΗΕ ΕΜΡΕΕΟΚ ΑΝϋ ΤΗΕ ΙΈΑ8ΑΝΤ.

ΤΗβ ΟζίΐΓ Ινηη, τνΐιο Γβί^ηβΛ ονβΐ' Κηβδίίΐ ηοοιιί ίΐιβ

ϋΐίάάΐβ οί ίΐιβ βίχίβΐΊΐίΙι οβηίαΐ'γ, οίίϋΐι \ν(3ΐιί οαί (Ιίβ^ιπβείΐ,
ίη ΟΓίΙβΓ ίο δ&ίίβίγ Ιιίδ οννη ηιίηά Λδ ίο ίΗθ οοηάίίίοη οίΐιίδ
δηΐ^βοίδ.
Οηβ ά&γ, ίη & βοΚίατγ λν&ΙΙί ηβαΓ Μοβοοντ, Ιιβ οηίβΓβ<1
α 8ηι&11 νί11α§;β, &η(1 ρΓβίυηάίη^ ίο οβ ονβΓβοηιβ Ιιγ ί'η-
ίί^ηβ, ίηιρΙοΓβα! τβΐίβί ίι-οηι βενβπιΐ οίίΐιβ ίηΐιηοίίβ,ηίβ. ΙΙίβ
ώ·β88 \νίΐ8 ι·ίΐ§§·βά, 1ιΪ8 &ρρβ5ΐα·ηηο6 Μβαη; οαί ντίηιί οη^ΐιί
ίο η&νβ βχοίίβίΐ ίηβ οοηιρπβδίοη οί ίΐιβ νίΙΙα^βΓβ, βηά υη-
8αΓβ(1 ά ίιηά ΐ'βοβρίίοη, ρΐΌίΙηοβιΙ & Γβίιιβηΐ.
ΡηΙΙ οί ίηάψη&ίίοη &ί δηοΐι ίηηιιηΐίΐη ίΐ'β&ίηίθηί, Ιιβ -νν38
]ιΐ8ί £οίηβ· ίο Ιβ&νβ ίηβ ρΐ&οβ, ϊνΐιβη Ιιβ ηοίίοβιΐ ηηοίΐιβι*
 ( χ. )

άννβΐΐίη^ ίο \νΗίοΗ Ηβ Ηίκΐ ηοί γβί αρρίίβιΐ ίοΓ 388Ϊ8ί&ηοβ.

Ιί τναβ ίΗβ ροοΓβεΙ οοίία^β ΐη ίΗβ νϋΐα^β. ΤΗβ Εηι-
ρβΓΟΓ Η&δίβηβά ίο ύιΪ8,&ηά ίηοοίίβά αί ίΗβ άοοτ. Α ρβίΐ-
8&ηί ορβηβά ΐί, &ηά αδ!ί6<1 Ηΐιή τνΗίΐί Ηβ νναηίβά1. " I
Άΐη αΐηιοδί ά^ΐη^; ινΐίΗ ίη,ίί^ηβ &ηι! Ηαπ^βΓ, '' 3ΐΐδ^βΓβ<1
ίΗβ Οζάυ; " β&η γοιι £ΐνβ ηΐβ & ηΐσΗί'β Πκΐ£Ϊη£? " " Α-
" δίΐίά ίΗβ ρβ&β,αηί, " γοα τνϋΐ Ηϋνβ Ηαί ροοι* Γητβ;
γοη Ηίΐνβ οοηιβ &ί αη υηίαοΐίγ ίΐηιβ —- ϊογ ηιγ λ^ίίβ ΐβ
ηητνβΐΐ; Ηυί οοηιβ ΐη, οοηιβ ΐη, γοη "ννΐΐΐ ηί 1β&8* Ηβ
8ΐιβ1ίβι·β(1 ίτοιη ίΗβ οο1<1, αηά τνΗαί \\'β Η&νβ γοα δΗ&ΙΙ Ηβ
■ννβίοοηιβ ίο."
ΤΗβ ρβ&δ&ηί ίΗβη Ιβά ίΗβ Οζ&γ ΐηίο ά Ιΐίίΐβ τοοιη ίαΐΐ
ο£ οΗϋάΓβη; ίη & οΐ'&άΐβ ν^βΓβ ί\νο ΐηίίηηίδ δίββρΐη^ βοηηά-
1γ. Α §ϊγ1 ίΗΐ'ββ γβατβ οΐά ^νη,δ δ1ββρΐη§ οη ίΐ τα§ ηβ&τ
ίΗβ οτ&άΐβ. " 8ΐ?ιγ Ηθγο, " βαΐα". ίΗβ ρβ&δ&ηί ίο ίΗβ Ειη-
ρβΐΌΓ, " I Λνΐΐΐ £0 &η<1 £βί βοηιβίΗΐη^ £οι* γοιίΓ 8πρρβι\ "
Ηβ \νβηί οαί απά δοοη Γβίηπιβά \νΐίΗ βοηιβ Ηΐ&οΐί ΟΓβ&ά,
⧧8, βηά Ηοηβγ. "Υοιι βββ «11 I ο&η §Ί\β 70α," βαΐά
ίΐιβ ρβ&δαηί; " ραι*ίίΐ1<6 οί' ΐί \νΐίΗ «17 οΙιίΙάΓβη. I ηιιΐδί §ο
αηά ηιΐΓ8β ηιγ ψΐΐβ. "
ΤΗβ ^οοά ρβ?ΐ83,ηί ίΗβη \νβηί ίο Ηΐδ \νΐίβ, &η(1 δΗοΓίΙγ
Γβίιινηβιΐ, Ηπη^ΐη^ \νΐίΗ Ηΐηι α ΗαΗγ, ΛνΗο ν&β ίο Ηβ
οΗπδΐβηβά οη ίΗβ ηιοιτονν. ΤΗβ ΕηιρβΓον ίοοίί ίΗβ ΐηίαηί
ίη Ηΐδ &ΠΏ8, 8ανΐη§;, " I 1ίηο\ν, ίτοηι ίΗβ &ρρβατ3,ηοβ οί'
ίΠΐδ οΗίΙα1, ίΗα,ί Ηβ λνϋΐ Ηβ ίοΐ'ίαη&ίβ " ΤΗβ ρβ38ααί
δΐηϋβά &ί ίΗβ ρΐ'ορΗββ^ ; &ηά &ί ίΗϋί ϊηβίαηί* ίΗβ ίννο
βΙάββί ^ίι-ΐβ βίΐηιβ ίο Ιάβδ ])&})γ ΗβίοΓβ §οϊη§ ίο Ηβά,
α,ηά ίΗβΐΓ §ΓαηάιηοίΗβΓ οαηιβ «Ιβο ίο ί»1ίβ Ηίια Η&οΐν. ΤΗβ
Ιΐίίΐβ οηβδ ίοΐΐο^βά Ηβΐ'; &η(1 ίΗβ Ηοδί, Ι^γίη^ Ηϊηίδβΐί
άολνα υροη ΗΪ8 \>βά οΐ βϊϊ&ψ, ϊηνίίβα! ίΗβ δίΐ'αη^βΓ ίο
άο ίΗβ δ&ηιβ. Ιη. & ιηοηιβηί ίΗβ ρβ&δ&ηί νρ&δ ΐη α βοιιηά
»ηά ρβαοβί'αΐ δίββρ.
ΤΗβ ρβΛβαηί &\νο1ιβ &ί ϋΓβαΙϊ οί ά&,γ, &η(1 Ηΐβ ^ηβδί,
οη ί&ΐνϊη^ Ιβ&νβ οί' Ηίιη, 83,ί(1, " I ηιιΐδί Γβίυπι ίο Μθ8-
οο\ν, ιηγ ΐτ'ιβηά ; I μκι ΕΟ^ηίνϊηίβοΙ ίΗβΓβ \νϊίΗ α νβι^ Ηβ-
ηβνοίβηί ιη»η, ίο \νΗοηα I δΗαΙΙ ίαΐίβ βατβ ίο ηιβηίίοη γοιίΓ
Ιίϊηά ίτβ&ίηιβηί οί ηΐβ. I ο&η ρΐ'βν&ϊΐ ηροη Ηίηι ίο βί&ηά
^οάίαίΗβΐ' ίο γοηΓ οΗϋά. ΡΓοηιϊβίί ηΐβ, ίΗβΓβΓοΓβ, ίΗαί νοα
γτΐΐΐ Λν&ϊΐ; ίοΓ ηΐβ, ίΗ&ί I να&γ Ηβ ρΓβδβηί &ί ίΗβ οΐιηβίβ-
ηΐη§; I ννΐΐΐ Ηβ Η&οΐί ΐη ίΗΐ'ββ ΗοηΓδ &ί ίΗβ Ιαίββί. " ΤΗβ
ρβαβ&ηί (Ιϊά ηοί ίΗΐηΙί ιηηοΗ οί ίΗΐδ ηιΐ^Ηίγ ρΐ'οηιΐδβ ; Ηυί,
 ( Κ' )

ίη ίΗβ £00(1 η&ίιΐΓβ οΓ Ηίδ ΗββΓί, Ιιβ βοηδβηίβιΐ ίο ίΗβ

8ίΓ.αη§ΘΓ'8 Γβααβδϋ.
ΤΗβ ΟζίΐΓ \νβηί &ντΆγ ; ίΗβ ίΗΓββ Ηοηΐ'δ \νβΓβ δοοη £οηβ,
&ηά ηοΗοάν αρρβ&Γβά. ΤΗβ ρβ&δαηί, ίΗβΓβίοΓβ, »β τνβΐί
Λ8 Ηίδ ίίΐιηϊϊγ, ^βΐ'β ρΓβρΗπη^ ίο οαττγ ίΗβ βΗί1(1 ίο βΗαΓβΗ,
Ηηί, &8 Ιιβ τν&β αοοαί ίο Ιβανβ Ηίβ οοίί&^β, Ηβ Ηβατα* οη
Ά 8πά(3θη ίΗβ ίΓαηιρϋη^ οί ΗοΓδβδ δηο* ύιβ Γαίίΐίη^ οί" ιηα-
ην β&Γπη^βδ. Ηθ Ιίηβλν ίΗβ ίηιρβπ&Ι £η<ΐΓά8, αηά ίηδίαηί-
1γ βθ,ΙΙβά Ηίβ ίβωίΐ^ ίο βοηιβ &ηά δββ ίΗβ ΕηιρβΓΟΓ §ο
Ηγ. Ύ\ιβγ βΐΐ ταα ουί ίη α Ηηιτγ, &ηά δίοοά Ηβίοι-β
ίΗβΙΓ άοοΓ.
ΤΗβ ΗθΓ8θ8, ιηβη, &η<1 οαΓΠ&^θδ βοοη ΓοΓηιβά ά \ιά\ϊ-
οϊγοΙθ, &ιΐ(1 ίΗβ δί&ίβ ο&ΐΎΪ3£β ο£ ίΗβ Οζάτ βίορρβά* ορ-
ροδίίβ ίΗβ ρβΗδαηί'β άοοΓ. ΤΗβ βΆΥήη§β άοοτ ορβηβά1,
ίΗβ ΟζίΐΓ &1ϊ^Ηίβά; ηηά αάΎ&ηβίη^ ίο Ηίδ Ηοδί, ίΗαδ &ά-
άΓβδδβά Ηίηι : " I ρΐΌηιίδβά1 γοα & ^οάίίΐίΗβΓ ; I Ηανβ βοιηβ
ίο ίυΙηΊ ηιγ ρΓοηιίδβ; §ίνβ ιηβ γοιίΓ βΗί1<1, &ηά Γοΐ-
1ο\ν ιηβ ίο ίΗβ βΗαΓβΗ.. " 'ΓΗβ ρβίΐδ&ηί δίοοά Ηΐίβ λ δίη,ίαβ,
1οο1νίη§; ίΐί ίΗβ ΕηιρβΓΟΓ τίνίίΗ &8ίοηϊδΗιηβηί. Ιη αΐΐ ΐΗίδ
ροηιρ αηά βΗονν Ηβ βοαίά ηοί άίδοονβΓ ίΗβροοΓ δίΓαησοΓ
\νΗο Η&ά Ι&ϊη 3,11 ηί^ηί \νίίΗ Ηίηι οη ίΗβ δίτϋΛν.
ΤΠβ ΕηιρβΓΟΓ ίοΓ βοηιβ ηιοηιβηίδ βίίβηίΐγ βη)ονβ(1 Ηίβ
ρβΓρΙβχίίν, Άΐιά ύιβη 8ΗΪά ΥβδίβΓοΙαγ γοα ρβΐ'ίοΓηιβά ίΗβ
(Ιηϋβδ οίΉηηιαηίίγ ; ίο-αΉγ I Ηϋνβ βοηιβ Ιο άίδοΠατ^β ίΗβ
ηιοδί άβΙί^ΗίίαΙ άηί/ ο£ & δονβΓβί^η — ίΗαί οί* Γβοοηιρβη-
Β\η^· νίίαβ. ΥοαΓ βΗίΙά1 δΗ&Π Ηβοοηιβ ναγ ντανά ; ΐοτ γοα.
ηι&γ ΓβηιβηιΗβΓ, " βοηίίηαβϋ. ίΗβ ΕηιρβΓΟΓ, δηιίΐίη^, " ίΗ&ί
I ρΐ'βίϋοίβά Ηβ \νοη1ά Ηβ ίοΓίηη&ίβ. "
ΤΗβ ξςοοά ρβαδ&ηί ηο\τ ηηάβΓδίοοίΙ ίΗβ β&8β; τνϊίΗ
ίβαΐ'δ ίη Ηίδ βγβδ Ηβ Γ&η ίηδί&ηίγ ίο ίβίβΗ ίΗβ βΐιίΐίΐ,
ΗΓοα^Ηί Ηΐηι ίο ίΗβ ΕιηρβίΌΓ, αηά Ι&ίύ Ηίηι τβδρββίί'αΐΐγ &ί
Ηίβ ίββί. ΤΗβ βχββίίβηί 8ονβΓβϊ§η ίοοίί ίΗβ βΗϋά ίη Ηίβ
απιΐδ, Ηηοΐ β&ιτίβά Ηϊηι ίο ίΗβ οΗηΓβΗ.
ΤΗβ Οζάυ ίαίίΗίιιΙΙν Ιίβρί Ηίδ ρΓοηιίδβ; Ηβ βαηδβά ίΗβ
Ηον ίο Ηβ β(1αβ.αίβι1 ίη Ηίδ ραΐ&οβ, ρΓονί<1β(1 πιηρίγ ΙΌγ
Ηίδ ίαι-ίΗβΓ ββίίίβηιβηί ία Ηίβ, &ηά βοηίίηαβαΐ βνβΓ ηΓίβΓ
ίο Ηβίΐρ Ιίίηάηβδδββ οη ίΗβ νΪΓίαοαδ ρβα,βαηί αηά Ηίδ ί&ηαίΐγ.
Αηοη.
Α ΡΚΙ0ΕΕΕ88 ΌΟα.

Α £βηί1βηΐΑη \νηδ 1&ίβ1ν ΓβίιίΓηίηο; ίΓοηι & νίδίί ίο Νβτν

 ( V- )
ΟΙθίΐηδ, ίη & δίβΗηιβί', ΛνίίΗ οιιί α ίβϊν ρ»88βη§βΓ8, Α-
ηιοη^ ίΗβ Ιίΐάίβδ οηβ βδρβοίαΐΐ^ ίηίβΓββίβά Ηίηι. 8Ηβ τνίΐδ
ίΗβ \νίίβ οί ά ψβΆΐύιγ ρΐίΐηίβι·, Γβίηπιίη^ ϊνίίΗ αη οηΐγ
οΐιϋά ίο ΗβΓ ίαίΗβι-'δ Ηοιίδβ; ίηι<1 ΙιβΓ αβνοϋοη ίο ίΠίδ
βΗΜ Λναδ ίοηοΗίη^. ,
\νΗϋβ ρ&δδίη^ ίΙίΓοα^Η ίΗβ ο»η&1 οί" Ιιοαίβνίΐΐβ, ίΗβ
βίβ&ηιβΓ βίορρβά ίοΓ & £β\ν ηιοηιβηί» αί ίΗβ ψι&γ. ΤΗβ
ηαΓδβ, \τΪ8Ηίη§ ίο 8ββ ίΗβ βίί^, Λν&8 βίβρρίη§ ΕδΗοΓβ, τνΗβη
ίΐιβ οΗίΙά δηάάβηΐγ βρι-αη^ ΐτονα ΙιβΓ &ι·ηΐ8 ΐηίο ίΗβ ίβι·-
ΓΪΗΙβ βηιτβηί ίΗ&ί β^βρί ίο\ναΓάδ ίΐιβ ίϋΐΐδ, αικί ίΙίβΗρρβΕΐ·-
βά ίηιηιβάίίΐίβΐ^. ΤΗβ βοηίιΐδίοη Λνΐιίοΐι βιΐδηβα*. &ίίι·&οίβ(Ι
ίΗβ ίΐίίβηίΐοη οί ίΐ £βηί!βηι&η \νΗο \ν&8 βίίίίη^ ϊη ίΗβ ίοΓβ
ρβΓί οί" ίΗβ οο&ί, α,ηίβίΐ^ Γβ&άίη§. ΚΪ8ΐη§ Π&§ίί1ν, Ηβ αβ-
Ιίβίΐ ίοΓ δοιηβ ατίίβΐβ ίίΐΘ βΗίΙά Η&α1. \νθΓΠ. ΤΗβ ΙΙΠΓδβ
Η&ηάβιΐ Ηίηι α ίίη7 αρνοη δΐιβ Ιι&ά ίονη οίΓ ϊη ΙιβΓ βίϊοι-ίδ
ίο δίΐνβ ίΗβ οΗίΙά &δ ΐί £β11. Τηπιίη^ ίο & δρίεπάΐα". Νβ\ν-
ίοηηάΐαηά α!θ£ ίΗαί \^&δ βΑξβύγ λναίοΗίη^ Ηίδ βοιιηίβηαηοβ,
ίΗβ £βηί1βηι&η ροίηίβοί ήτβί ίο ίΗβ αρτοη, &ηι! ίΠβη ίο
ίΐιβ §ροί ^νΐιβΐ'6 ίΗβ βΗίΙα". Ιιαά βαηΐί.
Ιη ίΐη ίηδί&ηί, ίΗβ ηοΗΙβ α!θ£ Ιβρί ΐηίο ίΗβ τν&ίβΓ, κηά
άΐδ&ρρβΗΓΘοΙ. Τ$γ ίΗίδ ίϊηιβ ίΗβ βχοίίβηιβηί \ν»δ ίηίβηδβ,
ηηά βοηιβ ρβι-δοη οη βΗοΐ'θ δηρροβίη^ ίΐιαί ίΗβ (1ο§ \ν»8
Ιοδί, »8 Λνβΐΐ αδ ίΐιβ βΐιίΐα!, ρνοοαΓβά η Ποαί αηά δίητίβά
ίο δβ&ΓβΗ ίοΓ ίΗβ Ιοοάν.
«Γϋδί αί ίΗίβ ηιοιηβηί ίΗβ άθ£ \ν&8 βββη £αι· &ν>τΆγ ντίίΗ
δοηιβίΗίηο· ΐη Ηίδ ηιοηίΗ. Βπινβΐγ Ηβ βίηι^ΐβοί ττίίΗ ίΗβ
τν&νβδ, οαί ίί νν»8 οΙθλγ ηϊδ δίΓβπ^ίΗ \ν&8 £ηϊΗιι^ ί»δί,
αηά ηιοΐ'β ΐΗίΐη οηβ 1η*β&δί £&νβ α δΐ^ΐι οί* ΓβΗβΓ «αδ ίΗβ
οοαί Γβ&οΗβιΙ Ιιίηι αηά ίί λναβ &ηηοηηοβ(1 ίΗ&ί Ιιβ Λναδ
ί^ίίΐΐ αΐϊνβ. ΤΗβ^ \νβι·β οΐ'οη^ΐιί οη Ιιο&νά — ίΗβ άο§; αηά
ϊ\ιβ οΙαΆά.'
(τίνίηε & βϊη^ΐβ ^Ιαηβθ ίο δβίίδίγ Ηβΐ'δβΐί* ίΗ?ιί ίΗβ οΗίΜ
τναδ ΓβίΐΙΙγ Ιϊνίη^, ίΗβ γοηη^ ηιοίΗβΓ ναδΗβά £οην»Γ<1,
&ιΐ(1 δίηΐίίιι^ Ηβδίιΐβ ίΗβ άοο;, ίΗι·βνν ΗβΓ λγπι »ΐΌηη(1 Ηίδ
ηββίι «ηιΐ Ηηΐ'δί ίηίο ίβ&νδ. Νοί ηιαηγ οοη1(1 ΗβίΐΓ ίΗβ
8Ϊ§Πί ηηηιονβά, αικί αδ δΗβ β&Γβδδβα! «αηά Ιιίδββα' Ηίδ δΗα§-
£γ Ηβίκΐ §Ηβ Ιοοίίθά ηρ ίο Ηίβ οννηβΓ, &ηά βίΐίά : —
" ΟΗ, 8ΪΓ, ί ηιαβί Η&νβ ίΗίδ (1ο^, ίίΐΐίβ ίΐΐΐ I Ηαν3 —
βνβΓν-ίΗίη^ — Ηηί £ΐνβ ηιβ ηιν οΗϋά'β ρΓβδβΓνβΓ."
ΤΗβ §βηί1βηιαη δΐηίΐβά, ηηο". ραίίϊη§ Ηίδ άο^'δ Ηβ&(1,
3»ί<1, " I ίΐηι νβΐ'7 §\&ά, ηΐΗ^αηι, Ιιβ Ηηβ Ηββη ο£ δβννίοβ
ίο 7ου, οηί ηοίηίη£ ίη ίηβ τυογΜ οοηΜ ΐικίαοβ ηιβ ίο
ρβιΐ -νηίη ηίιη. "
Τηβ (1θ£ Ιοοίίθοί 38 ίηου§η ηβ ρβΐ'ΓβοίΙ^ τιηθεΓδίοοά
τνΗαΐ; ΐΐιβγ τ^θγθ ί&11ίΐη^ 3ΐ>οηί, βηα". £Ϊνίη£ Ηϊβ δίάββ α
βη&ΐίβ, 1&ίά Ηϊιηββίί' άο·ννη άϊ ηίβ ηι&βίβι-'δ Γββί, τνίίη »η βχ-
ρΓββδίοη ίη ηίδ 1λγ§θ β)τβδ ίη3ί β&ΐιΐ ρΙαΐηβΓ ίΗαη τνοΓάδ,
" Νο ! ηοίηίη^ δΗ&Π ρ&Γί ηβ. "
Αηοη.

ΜΟΝΚΕΥ8.

I οηοβ & Γβνοήίβ ηιοηΐίβγ. ΪΥοιη ίηβ ητβί ά&γ

δΐΐθ τνΗ8 £ΐνβη ίο ηιβ ΗβΓ 3ίί3οηηιβηί ·ντ38 Γβηι»Γΐι&1)1β,
αηά ηοίηίη§ \νοιι1(1 ίηάαοβ ΙιβΓ ίο Ιβανβ ηιβ &ί αηγ ίήηβ.
Ιη Γίΐοί, ΗβΓ &ίίβοίίοη λ^&β δοηιβίίηιββ ΙηάΐοΓοηβΙγ 3ηηογίη£.
Αδ δΐιβ §Γβ\ν ηρ δΗβ οβο&ηιβ ηιοΓβ δβα^ίβ, &ηά "νναβ 1θ88
&ή·&ΐά οί \)βΐΏ£ Ιβίί 8ΐοηβ. 8Ηβ \νοηΙ(1 δίί &αά "νν&ίοη
•ννΙίΕίβνβΓ I άίά, τνΐίη &η βχρΓβδβίοη οΐ £Γβ3ί ίηίβΐΐί^βηββ ;
βηύ ίηβ ηιοηιβηί I ίηπιβά'. ναγ ο&οΐι, βηβ Λ^οαίά »ί-
ίβηιρί ίο ίηιΐί&ίβ ηιβ.
Οηβ α!&7, "ννηίΐβ βη^β^βιΐ ίη Γβ3<1ίη£ & οοοίί ίη ΛνΗίοΚ I
·νν&3 ηιηοη ίηίβΓβδίβά, " Ζιβναάγ " \ν3δ, 38 ηδη&Ι,δβ&ίβά 1>β-
βΐίϊβ ηιβ. Αί ίίηιββ βηβ οβοηρίβό". Ηβΐ'ββΙΓ ίη βηΓνβγίη^ ηιβ
ηηίβίΐγ, οοο3,8ίοη»11γ ίη θ3ίοηίη£ & &γ, ογ ίη ^ιηρίη^; οη
ηιγ βηοηΙάβΓ, βηάβδνοηπη^ ίο ρίοίε οηί ίηβ Μηβ ηι&ΐ'ΐίβ
ί&ίίοβά ίηβΓβ. Αί 1&8ί I Ιβίί ίΗβ Γοοηι Γογ δοηιβ ριίΓροββ,
8.ηά οη ηιγ Γβίυπι, οβηοΐά1, βηβ ηπά ίβΐίβη χηγ 8βαί, \νϊίΙι
ίηβ οοοίί οη ηβΓ Ιίηββ ! \νΊίη 3 £Τ3νβ βχρΓβδδίοη οί* βοηηίβ-
η&ηοβ βηβ "Ητ&δ ίηπιίη^ ονβΓ ίηβ Ιβανβδ, ρ3£β \>γ ρ»£β,
ηβ δΗβ Η&ά οοδβΓνβά ηιβ άο. Νοί οβίη§ 3θ1β ίο τβ&ά
ίηβπ· βοηίβηίβ, δΐιβ ίαπιβά οηβ &£ίβΓ ΐΐιβ οίηβΓ38 ααίοΐί-
ϊγ 38 ροδδίοΐβ, ίβαπη^ ίΗβτη ή·οηι ίορ ίο οοίίοηι ίη ίηβ
ορβΓαίίοη. ϋηηη^ ηιγ ηιοηιβηίΗτγ &08βηββ8 δΗβ ττοηΐά
οίΐβη ί&ΐίβ ηιγ ρίρβ, &ηά ηοΐά ίί ίη ΗβΓ πιοηίΗ ίίΐΐ I οαηιβ
ο&οΐί, ττηβη βηβ ^νοαίά ΓββίοΓβ ίί ίο ηιβ τνίίη ίΚβ ηίηιοβί
ροΐίίβηβδδ.

Οηοβ α ηιοηΐιβγ -ννηδ βχΐιίοίίβό! ίο ηιβ \ν1ιο \^»8 8»ίά

ίο οβ 3 άβχίβΓοηβ ίΗίβί". Ιη ρΓοοί οΓ ίηίβ ίΗβ ^ββρβΓ 1>β§-
ίςβά ηιβ ίο τναίβη Ηίηι ΐον & ίβ\? ηιίηηίβδ. ΡΓβδβηίΙγ £β
β<1 Ηίηι ίο » βροί ηβ&Γ α Λβίβ-ββΙΙβΓ, τνΗο ^38 δίίίίη^ οη
 ( μ'.)

ίΗβ ^Γοαηά ινιΐΐι α Η&δΐΐθί οβδΐοίβ Ηίηι. ΗβΓβ Ηίδ ηιαδίβΓ

ρηί Ηίηι ίΗΐΌη^Η Ηίδ ηιονβηιβηίδ; αηά ίΗοη§Η I οοηΐά
ρβΓΟβίνβ ίΗαί ίΗβ ηιοηΐίβν Ηαά αη βνβ ίο ίΗβ ίπιίί, νβί
Ηβ δο οοηιρίβίβΐν όϋβ^Ηΐδβά Ηΐβ ίηίβηίΐοηδ ίΗβ,ί ηο οίΐτβίβδδ
οΗδβτνβΓ ττοαΜ Η&νβ ηοίΐοβίΐ ίί. Ηβ <ϋά ηοί &ϊ Ατβί &ρ-
ρβ&Γ ίο ο»Γβ »Ηοηί «ρρΓΟ&οΗϊη^ ίίϊβ β&δΐίβί, Ηηί £Γ&άυ-
&11ν Ηι·ου§Ηί Ηίηίδβΐί' ηβίΐΓΘΓ &ηά ηβ»Γβΐ", ίίΐΐ &ί Ιαβί Ιιβ
£θί ςιιίίβ οίοββ ίο ϊίδ ο'ντηβΓ.
Ιη ίΗβ ιηΐαΌΙΙβ ο£ οηβ οΐ Ηίδ ίποΐνδ Ηβ δηάάβηΐγ δίαι*ίΘ(1
υρ β·οπι ίΗβ £Γοιιη<3, οη τνΗίοΗ Ηο Ηαύ Ηββη δίΐ'βίοΐιοά
ίη &ρρ&Γβηί Ιίίβίβδδηβδδ. ϋίίβΓΪη^ 8 οτγ οΐ ρ&ίη ίπιά Γί»£β,
Ιιβ ηχβ<1 Ηίδ βνβδ ίϊιΐΐ &ί ίΗβ ίϊιοβ οί' ίίϊβ ά&ίβ-δβΐίβι-, αηιΐ
ίΐιβη, τνίίΗοηί ηιονίη§ ίΗβ Γβδί ο£ Ηίδ Ηοάν, δίοΐο &δ ηια-
ην άίΐίβδ 8δ Ηβ οοαΜ Ηοΐά ΐη οηβ οί' Ηίδ Ηίηά-Ηαηάδ.
ΤΗβ οΉίβ-πΐίΐη, οβίη^ δίαΓβά1 οιιί οί οοηηίβηηηοβ, ΆΏά Ιίϊβ
»ίίβηίίοη άίνβνίβά Ην ίΗίδ βχΐτ^ίοπίίηίΐτν £&ζβ, Πηβίν ηο-
ίηίη§ β,οοηί ίίϊβ ίΗβ£ί ίΐΐΐ & Κνδΐίΐηά'βν ίοΐά Ηίηι οί' ϊί.
ΤΗβη ηβ ;)οίη6ά Ηβ&ΓίίΙν ίη ίΗβ 1αη§Η ίΗ&ί \ν&δ ΐ'&ίδβά
&£&ίηδΐ Ηίηι.
ΤΗβ ηιοηΐίβγ, Ηβ,νίη^ νβΓγ αάΐΌίίΙν ρορρβ(1 ίΗβ ίτηίΐ
ίηίο ΗΪ8 οηββίί, ροαοίιβδ, Ηαά ιηονβά οίϊ' ά ίβ\ν ΧΆΐ'άδ,
"ννηβη ά Ηον ραΐΐβοί Ηίηι δία&ΐ'ρίν Ην ίΗβ ί&ίΐ. Οοιίδοίβηοβ-
βίΐ'ΐοΐνβη, ίΗβ ηιοηΐίβν &ηοϊβά ΐί Η&ά οββη άοηβ Ην ίΗβ αΈ-
ίβ-δβΠβΓ τνΗοηι Ηβ Ηαά ΓοΗββά; &ηά δο, ραδδίη§ οίοββ
Ην ίΗβ ίΓηβ οίϊβηάβΓ, Ηβ £β11 οη ίΗβ υηίΌιίυη&ίβ £ι·αίί-
βΓβΓ, »ηά Λνοιιΐά, ηο άοαΗί, Ηητβ Ηίίίβη Ηίιη δβνβιβίν
Ηηί ίοι· ίΗβ ϊηίβΓίβΐ'βηοβ οί Ηϊδ ηι&δίβι·, \νΗο ο&ηιβ ίο ίΗβ
ΐ'βδβηβ.
Μ. Ρατ^η.5.
 ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΩΤΟΝ1

ΚΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ.

Ον. 6, ή, το. οί, ( - «4 Νότπίηαίψβ^

Γεν.τοϋ,τής,τοϋ,τών, των, των. ΘβηίΙΪΌ«, οί
Λοτ.τω, τη, τω, τοις, ταϊς,τοϊς. Όαίίνβ, $.0 ίϊιβ.
Αιτ. τον, την, το, ρ&νς,τσ.ς, γα. Αβοχι^αϋν^ ΐΗβ.*

Ναι (μαλεβκκ), ΑΊ'ρ*ί, ί%ΰΛ. ϊββ, δ&Γ,3 Ι4 Ιι&ν&.

"Εχετε τον Λϊλον (το καπέλλον); Η&νβ νου8 ί\ιβ Η&ί ?
Ναίρ Κύριε, ϊχω τρν πίλον. Υβ8, §ίίγ I Ιιανβ ίΐιβ \ιαί.
"Εχετε την τραπέζαν^ Ηάνβ γόη ΐΚβ ΙίΛ1β?
Ναι Κνριε, Ιχω τψ τράπεζαν, Υβ8, 8ιγ, I Ιι&νβ ίΐίβ ίβΜβ.

1 ΤΟίΣ 444ΑΣΚ.ΑΑΟΙΣ. — ΤΙρέηει ό διδάσκαλος νά γυμνάζΐ) τους .μα-

9ητάς τον προτείνων αυτοϊς ερωτήσεις κατά διαφόρους τρόπους. "Εκαςον μ&-
&ημα περιέχει τέσϊαρά τίνα· πρώτον λέγει 6 μα&ητήί το μά&ημά τον δεύτερον
επι&εωρεϊ ό δ,εδάακαλος τα δέματα ενός των μα&ητά,ν ±1ς έπήκοον όλων τρί
τον πρ-βτέίνει εΙ$ αυτούς τάς ϊρωτήαΐΐς τάς περιεχομένας εις τά τυπωμένα δέ
ματα, καΐ τέλος προτείνει ε(ς αυτούς νέας ερωτήσεις -ίξ Όλων των προηγουμέ
νων μαθημάτων. Λύναται δε να διαιρϊ} εν μά&ημα είς δύω, η δύω εις τρία,
ϊ) νά ίνονη (δνμ> -εμ, ψνρλόγως της νοημοαύνης τ&ν μα&ητων τον.
9 'ΪΓ ΑΙκιατικη τον &ρ9φαν, την 'Ονομάτων, τ(ον Αντωνυμιών καϊ των Μετο
χών είναι Όμοίκ χί) ' Ονομαζίχ^.
3 Τηνλέξιν Βίτ Κύριε, οί άριςοκρατιχώτεροιτώνΆγγλων σπανίως μεταχειρίζονται
αυτήν οι νπηρέται προ πάντων μεταχειρίζονται αίτην ενώπιον τωνκνρίων των.
4 Ή Προσωπική Αντωνυμία I, εγώ, γράφεται πάντοτε με κεφαλαϊον γράμμα.
5 Οί "άγγλοι, σχεδόν μή έχοντας προαωπικάς καταλήξεις, σννοδε.νούσι τά 6ιά ■
φοροί πρρΟΦηα των ρημάτων ,μετά των Προσωπικών Αντωνυμιών, αίττνες εν
ρωτήσει χα\ έν αλλοαρ τισί περιζάβΐσιν έκφέ^ονται μετά το'Ρίημα'"£Ιστί γο II*™
γοΌ, ,χατα λέ£ιν σημαίνΗ~Έ%ε.τι ν μ\Ρί (ε%ττς-);
 — 2 —

Ό άρτος (τό ψωμί). ΤΗβ 1>Γβη<Ι.

Το κρέας. ΤΗβ ναε&ί.
Τό αλας. ΤΗβ 8»1ί.
*Η ζάχαρις. ΤΗβ 8ϋ£!ΙΓ.
Το νδωρ, (το νερόν.) ΤΗβ ΨλΙκτ.
Ό χάρτης, τό γαρτίον. ΤΗβ ρβρβΓ.

Παρατηρησις Α'. Παρ' "Αγγλοις· τ6 "Αρθρον ίΐναι άμετάβΧητον' αϊ

πτώσεις 6, ν, το, τον, την, το, ο'ι, αί, τα,, τους, τας,^τά'^εκφράζον
ται ομοίως δια τον ίΐΐβ·

Ό πϊλός μον, %
Μγ Ηαί.
Ό Ιδικός μον πϊλος.
Ή τράπεζα μον, ϊ}
Μ}τ ί&ΗΙβ.
Ή Ιδική μον τράπεζα.
Ο άρτος ΰας, ή
|Υοηγ
Ό ιδικός 6ας άρτος. )
Παρ. Β'. Παρ' "Α-γ·γ\οις η Κτητική 'Αντωνυμία είναι αμετάβλητος,
δταν Βε νροηγήται τοϋ ουσιαστικού, το1Αρθρον παραλείπεται·
Έχετε τον πϊλόν μον; Ηη,νβ 70α ιηγ Η»ί?
"Ναι, Κνριε, εχω τόν πϊλόν 6ας. Υβ8, 8ΪΓ, I Η»νβ ^ΟΐΐΓ Η»ί.
Έχετε την τράπεζάν 6ας; Η&νβ ^οα ^ο«Γ ί&Η1β?
"Εχω την τράπεζάν μον. I Ηανβ ναγ ίαΗΙβ.

Τις, τίς, τΐί

| ΐνΚϊοΙά . κοινώς ποίος}
Τίνα, τίνα, τι,·
Ποϊος, ποία, ποίον;
| ΙΥΗαίϊ . κοινώς τι; η. τΐ λογής*
Ποίον, ποία ν, ποιον;

Παρ· Γ'. Παρ' "Αγγλοιρ η Ερωτηματική Αντωνυμία Βί~ν μεταβάΧ'

Χεται' ή ποιος, ποία, ποιον ', ποίοι, ποΐαι ποια ', εκφέρονται πάσαι Βιά
*ο.ΰ 1*'1ΐαί Ι α'ι Βε, τίς, τί ', τίνες, τίνα ; δίά τοϋ ΨΛίΛ Ί

ΘΕΜΑ 1.
"Εχετε τον άρτοι»; — ίναΐ, Κνριε, ίχω τον άρτον. —"Εχετε τον άρτον μθ9?
— Εχω τόν άρτον αας. — Έχετε το κρέας; — "Εχα> το κρέας- — Εχετε τό κρέας
βας; — "Εχα τό κρέας μου. — "Εχετε τό αλας; — "Εχω τό αλας. — Εχιτε τό α-
Ιας μον; —Έχα τό αλας οκς. — Εχετε την ζάχαριν; — "Εχα την ζάχαριν. —
Έχετε την ζάχαρίν βας; — Εχω την ζάχαρίν μον.— Εχετε τό νδαρ; — Εχα τό νίαρ.
— Έχετε τ6 ϋδωράας; — "Εχω το νδωρ μον. — Ποίον χαρτίο* (χετε; — "Εχω
τό χαρτίον μον. — Ποίαν τράηεζαν ϊχετι; — "Εχω την τράπεζάν μύν. — "ΕχΜ
χην τράχίζάν μου; — "Εχω την τράπεζάν βας.1

ΜΑΘΗΜΑ ΛΕΤΤΕΡΟΝ
ΙΕΟΟλΒ 11Β80Ι

ΓΕΝΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ. — Το Γίνος των ονομάτων παρ' "Αγγλος

ίίν παρέχει ποσώς Βυσκολίαν εις τυύς ζϊνους' διόΥί ΐκ τών έμψυ
χων οντων^ το μεν άρρενα «σι γένους αρσενικοί/, τά δί θηΧεα γίν
νυς θηλυκού, τά δί των αψύχων αντικειμένων κάί τά τών ζώων «Ι·
ναι γένους οΰΒετερου, τό όιτοΐον οηλοΰται αμεταβΧητως δίά της ίί.

Αυτόν αυτήν, αυτό. ) Ιί (βυνει&ίζεναι μόνον επί άφν

Τον την, τό. ) χων όντων χαι επι ζώων.)
"Εχετε την τράπεζάν; Η&νβ νοιΐ ίΗβ ΙίάΑβ.
Ναι,Κύριε,εχω αυτήν ητήνεχω. Υβ8, 8ΪΓ, I Ιιβνβ ΐί.
Παρ. Α'. Παρ' "Αγγλος ή συντακτική πτώτις ν το αντικείμενον τί$ι·
ται μετά το "Ρήμα.
"Εχετε τον αρτον μου} Η&νβ νοα 1117 ΐ>ι*β&(1?
Τον εχω. I Ιιβνβ ίί.

Ου, ουχ, όεν, μη. ΝοΙ.

Λεν εχω. I Ηανβ ηοΐ.

Λεν ίχω τό χρίας. I Η&νβ ποί ίΗβ ηίθαί.

"Οχι, Κύριε. Νο, 8%τ.

"Εχετε τό χαρτίον μου$ Η&νβ νοιι ηιν ρίψει* ?

Όχι Κύριε, όεν τό εχω. Νο, 8ιγ, I Ηανβ ίί ηοί'

1 01 βουλόμενοι νά προοδενωαι ταχέως δύνανται να αυν&ίτωαι ηλεϊοτκς

Οβας φράοΐΐς, εχτος τών ίν τοις &έμααιν, άΙΙκ ηρίηει γράφοντες ν άπαγγέΙΧη-
«»» αύται μεγαλόφωνης. Χρεία άααντα>{ νά ϊχηαιν Ιδιαιτέρους καταλόγους τών
ούβιαατιχών, τών ίπι&έτην, τών αντωνυμιών χαι τών βημάτων, ΐνα εύρίβχωβι
τάς Ιεζεις ταύτας εύχολώτερον, Όβάχις γράφοντες τά &έματα αυτών ΰίλοναι νά
άναδράμωβιν είς άΰτάς.
2 Συνη&έατερον λέγουβιν I ηβνβ ηοΐ ϊ(, χαι χατά βνγχοπην I Η&νβ η' ( Η
χαί I ηανβ η' ι σοι Η είς τον οίχεϊον λά\·ην. (Σνυ.. τον ι«η»«»*"=:ο-5Λ
 _ 4 —

Καλός, καλοί" καλή, καλαί')* ,

χαλον, καλα. )
Κακός, κακοί" κακή, κακαί" )·^^
κακόν, κακά. )
Κομψός (ενμορφος), κομψοί- )
κομψή, κομψαί" κομψόν, κομψά. ) ■'
'ΛραΙος,ώραϊοι-ώραία,βφ^· (^^1 βηθγ
ωραϊον, ωραϊα. λ1
"Λδγημος, άδγψιοι" άόχημον,
α6χημα.
ΙΙαλαιός (η γέρων), παλαιοί- \(Λ^
ααλαια,παλαιαί'παλαιόν,παλαιά.) - .. . .
Ό καλός πϊλος. ΤΗβ £00ί1 Η.αί;.
Ή καλή τράπεζα. ΤΗβ £00(1 ίαΗΙβ.
Παρ. Β'. Το Έπίθετον, παρ' "Αγγλοις, μίνα άμετίβλητον «αϊ προ
ηγείται τοΰ ονόματος.
Τό καλόν κρέας. ΤΗβ £θθά ηιβΑί.
Ή μάχαιρα (τό μαχαίριον). ΤΗβ Ιίηίίθ.
Ή περόνη (τό πειροϋνι). ΤΗβ £οι*1ς.
Ό κάλαμος (τό κονδύλι.) ΤΗβ ρβη.
7'ό κοχλιάριον (κουτάλι). ΤΗβ βροοη.
Ό κύων (ο ΰκύλος). ΤΗβ άσ§.
Ό ίππος (τό άλογον). ΤΗβ ΗοΓδβ.
Τό ξνλον και τά ξύλα" τό δάβος. ΤΗβ ^νοοΟί.
Ή μίταξα (τό μετάξι.) . , ΤΗβ δίΐΐν.
Τό αχυρον. ΤΗβ δΐτίΐΐν.
Τό νήμα (ή κλωβτή). ΤΗβ ίΗνβαοΚ
Ή περικνημις (ή κάλτδα). ΤΗβ δίοοίίίη^. , . .
"Εχετε τό ώραϊον κονδύλων; Η&νβ 7011 ίΗβ £πβ ρβη?
"Οχι, Κύριε, δεν τό εχω. Νο, 8ιγ, ί Ηητνβ & Βαί.
Ποιον πίλον ί'χίτί,· ΛΥΗΐοΗ Η&ί Η&νβ
"Εχω τον χάρτινον πϊλον (η I Η&νβ ίΗβ ρ&ρβΓ Παί.
τον Ικ χάρτου πϊλον).
Έκ, από. Ο/.
Παρ. Γ'. Τά μετονσιαστικα γίνονται, ττσ/ΐ "Αγγλοιρ, τιθεμένου τ<Λ
^νάματος της υ\ης προ τοΰ ονόματος τοϊι σημαίνοντος το πράγμα.
"Οταν όμως το πρώτον όνομα ί£ΐ)γ# την χρησιν τοΰ Βΐυτερου, καθώς
ρθ€ΐί6Ϊ-1Ι)ΟθΚ,χ'α|θτο0υλάκίθν' 1ΪΓΐΗβ-ΙίΟΐΐΙβ-, βωκάλιον τοϋ κρασιού άαη-
ΟίΠ^-ηΐίΙ^ίβΓ, χοροδιδάσκαλος, κτλ,, ενόνονται δ? ενωτικού σημείου^Ίνα
σχηματίσωσι Χεζιν σΰνθετονΛ

"Εχετε την Χινην περικνημίδα μα; Ηανβ ^οιιηι^τίΐιΐ'βαοΐβίθθίπη^

Λεν την εγω. I Ηανβ ΐί ηοί.
Ποίαν περικνημίδα εγετε; λΥΙιϊοΙι βίοοΜα^ Η^νβ ^ομ?
"Ε-χω την μεταζωτην περικνη- I Ιι&νβ ^οιιγ δϋΐε βίοοΙίίΗ^.
μίδα 6ας.
Ό γρνόός (τδ μάλαγμα). ΤΗβ £θ1(1.
Ό αργνρος (το άόημι). Τΐιβ δϋνθΓ.
Ή βνρβα (το πετβι, το τομάρι). Τ&β Ιβ&ί&φ·.
Το πέδιλον (το παποντβι). ΤΗβ βΐιοβ.
,Τό νπόδημα. ΊΊιβ βοοί.
Τα χρήματα. Τΐιβ ιηοηβ^'.
Τδεριον, δ μάλλός, τό μαλλίον. ΤΗθ ττοοί.
Ή χρνβή ταινία (τδ χρνβονν Τΐιβ §θ1(!βη ΐ'ΐΙ>1>οη.
βειρίτι).

Παρ, Δ'. Ή κατάΧηζις 03 χρησιμεύει ιτρος σχηματισμον επιθέτων

και δηλοϊ την ύΧην εζ ης συνίσταται τι,

Ή ξνλίνη τράπεζα. ΤΗβ \νοοάθη ίαΜβ.

Ή γη, τδ γώμα. ΊΊιβ θαΓίΗ.
Γήινος, πήλινος (χωματένιος). ΕαΓίΙίθη (επί&ετον).
Έρεονς, μάλλινος. ΤΥτοο11βη (επί&εταν).
Τδ πνροβόλον (τδ τουφέκι). Τΐιβ §ιιη.

Ποιον πνροβόλον έχετε ; ΛΎΙιίοΙι §αη Η&νβ γοη/1

"Εχω τδ ξνλινον πνροβόλον μον.
"Εχετε τδν ψιά&ινον πϊλόν μον$
"Οχι, Κνριε, δεν τδν £γω.
Ποίον μαχαίριον έχετε;
Εχωτδάργνροννμαχαίριόνβας.
Ή μάλλινη περικ νημΐς.
I Ηανβ ηι^ τνοοάβη ,^ιιη.
Ηίΐνβ γοιι ηΐ}7 81x9^ 1ι&ί?
Νο, 8ϊγ, 1 Μ&νβ ϊί ι\ο%.
ΛΥΊηοΙι Ιαάΐβ Ηανβ γοη?
I Ηανβ ^ουτ βίΙνβΓ Ιίηίίβ.
ΤΗβ \νοι*8ί6(1 8ίθ<;1άη£.

1 "Οταν η πρώτοι Ιί£ις }]ναι ονΰμα βάρονς, μέτρου η ποβότητοα, τ] #£θ3««<ί

οί παρεντί&εται μέταξυ τϋν δύο λέξεων, ενώ παρ ήμίν παραλείπεται. Παρ. Χαρ.
"Εν βονχάλι κρααί, Ά οαχ\\β οί \ν}ηβ\: ίνα ποτήρι ρερΐ>ν, Λ #18*8 ρϊ ψβΑςρ' ϊ^α
ποτΐ,ρι ταάϊ, Ά οιιρ οί 1β&· £ν κομμάτι "ψωμί, α ρίβοο οϊ ΙΐΓβαά' μία λίιρα ξ/άτ
χάρις, 9. ροαηίΐ υί 5θ§3Γ.
 ΘΕΜΑ 2.
ΊΐβΙαν ζάχαριν ίχιτί; — "Εχω την ξάχαρίν βας. — Ποιον αίας ίχιτί; — "Εχω
το οϋ«ϊ μου. — "Εχιτί τ'ο χρίας μον; — "Εχω τό χρίας βας. — Ποίον αρτον I-
χίτι; — "Εχω τον αρτον μου. — Ποίον νδωρ ίχιτί; — "Εχω το "δωρ βας. — "Ε-
χιτι την χαΙο ν πϊΐον; — Ναι, Κύριι, τόν ίχω. — Έχιτι την άαχημον τράπι-
ζαν; — άίν την ίχω. — Ποίαν μάχαιραν ίχιτί. — "Εχω την ωραίαν μάχαιράν
βας. — "Εχιτι το άργυρονν πιρόνιόν (*ί1νετ ίοιΙΟ μου; — "Οχι, Κυρα, δίν τό
Ιχω. — "Εχιτι τό άαχημον Γ"8Ι>) χαρτίον μου; — Τό ίχω. — Ποίον χρϊας ίχιτι ;
— Έχω τό *«1όν (βη«) χρίαξ μου. — Εχιτι τον ιωλον ( μπαγιάτιχον ) αρτον
ο\Λ οτβΆά) μου ; —Αϊν τον ίχω. —"Εχιτΐ τό χαΙΊν νδωρ μου ; — Τό ίχω. — Ποίον
χονδνίιον ίχιτι ; — "Εχω τό άραϊον χρυβονν χονδνλιόν οας. — Ποϊον χοχλιάριον
ίχιτι; — "Εχω τό άργυρονν χοχλιάριόν μου. — Έχιτι τον ώραΐον ίπηον μου;
— Τον ίχω. — Ποίον βχύλον ίχιτι; — "Εχη τον ώραϊον (ρτβιΐν) οχύλον αας. —
Έχιτι την ξνλίνην τράπιζάν μου; — Αίν την ίχω — Έχιτι την λινήν πίριχνη
μίδα. αας ; — 2Ϊιν την ίχω. — Ποίαν πίριχνημίδα ίχιτι ; — "Εχω την μιταξωτην
■πίριχνημίδα μου. — Ποίον πϊλον ίχιτί; — "Εχω τΊ,ν άραϊον χάρτινον πϊΐίναας.
— ΕχίΠ τον ■ψιά&ινον πϊλόν μου ; — Αίν τον ίχω. — Ποίαν πίριχνημίδα ίχί-
μ; — "Εχω την μαΐίίνην πίριχνημίδα. — Ποιον πίδιλον ίχί*ι; —Έχω τό βνβινοψ
πίδιλον. — Έχιτι τό ξνλινον τουφίχιον; — Τό ίχω. — Ποίον υπόδημα ίχιτι;
— "Εχω τό άραϊον βύραινον υπόδημα. — Ποία χρτματα ίχιτι;— "Εχω τά χαΐα
χρήμανά οας.— "Εχιτι τον άραϊον μίίαξωτόν πϊλόν μου ; — "Οχι, Κύριι, δ\ν
•ό» ίχω.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΡΙΤΟΝ
ΤΗΙΚΟ ΙΕδδΟΝ

71, τίποτε, χατι. 8οτηβΐΜη£, Αην ΐΜη£.

Παρ. Α'. Το μΐν βοηΐβΐΐΐϊηρ; μίταχίφίζονται θταν ή ψράσις %ναι
καταφατική, τό δϊ Ιΐΐίΐΐ^ οταν ήναι ιρωτιματική η αρνιτικη. Παρ· Χαρ,
"Εχετε" τι, έχετε τίποτε; Η&νβ 7011 ίΐηγ ί1πη£?
"Εχω τι, ίχω κάτι. I Ιι&νο δοπιβίΐιίη^.

Ονόεν (τίποτε). ΝοίΜηξ η ποί απί/ ΐΚιηξ.

Αν ίχω τίποτε. \ Η&νβ ηο&ίη§.

Ό νπενδντης, επανωφόριον (τό χ^β αο&ΐ.
φόρεμα).
Τό ίριονχον, η τΰόχα, τό πανί. Ύ\ιβ οΙοίΗ.
Το τβόχινον φόρεμα μον. Μγ οΙοίΗ οοαί.
Ό χάλιφ (το άτϋάλι). ΤΗθ δίβεΐ.
Ό βίδηρος. ΤΒβ Ϊγοπ.
 Τό όιόηρονν χονδνλιόν μον. Μ ν βίββΐ ρβη'.
Τό ΰμψμα^ο ϋάαων,τό ΰαπώνιον. Τΐιβ βοβρ.

Τίΐγετε; \νΗβ,ί Ηανβ νου?

"Εγωτόβιδηρονν χονδνλιόν 6ας. I Ιιανβ νοιίΓ 8ίββ1 ρβη,
"Εχω τό όιάηςοϋν πνροβόλον μα. I Ιιανβ ϊϊΐγ ϊυοπ £αη..
Τ0 οίνος (το χραΰί)*
Τό ακχρ^τό άψρόγαλον (τονρχ. ϊΐιβ βΐ'βαιη..
χαιμάχι).
Ό χαφφές. Τΐιβ βοίΓββ.
Τό τέι, τό τΰάί. Τΐιβ ίβα.
Ότνρός, τό τνρί. ΤΗβ βΐιββββ.
Ή λνγνία, τό χηροπήγιον (τό Μν οιαιάΐββίίοΐ*
χανδηλιερι μον).
Ή μηρινΰος, 6 &ώμιζ, ό ϋΐίάγος. ΤΙιβ 8ΐι·ίη§·.

[ 8οιιΐ6ίΗίη^ £οοά.
Καλόν τι, τίποτε, χατι χαλόν.
' Αην ίΐιίη^ §οοά.

*Εγψετε τίποτε χαλόν$ Ηανβ νοα αην ίϋη£ %οοά.

(ΝοΙηίη^ βαά.
Ονδεν, τίποτε κακόν.
( Νοί &ηγ ίηίιΐ£ οα<Ι
Λεν εχω ονδεν χαλόν. I ηανβ ηοίηίη^ §οοά.
"Εχετε τίποτε χομψό'; Ηανβ νου αην ίηίιΐ£ ρι-βίΐν. ΐ
/ίεν εχω ονδεν χομψόν* I Ιιανβ ηοίηϊιι§ ρΓβίΐν.
Τί ώραϊον έχετε; Λνΐΐίΐί Ιιανβ νοα θηβ?
"Εχω τό ώραϊον τονφεχιον. I ηανβ ίηβ 6ηβ £πη.
Τί χαλόν έχετε; ΑΥηαί Ιιανβ 7011 §οοά?
Λεν εχω ονδεν χαλόν. I ηανβ ηοίηϊη» §οοά".
Πεινάνε^ ΑΓβ νου Ηυη^Γν ? (χατά λέξιντ
εΐϋ&αι πειναβμένος;)
Πεινώ. I απι ηυη^νν.
Αεν ΛΗνώ. I αιη ηοί ηηη§ι·ν.
Λι-φατε; ΑΓβ νου ίϊιΪΓ8^ ? (κατά λέξιντ
εΐβ&αι διφαόμενος;)
1. δίβεΙ ρεη, αημαίνιι χάλκμον Ιχ χάλιβος.
5 Ή Ιϊξις οβηάΐββϋοΐί ίϊναι ονν&ιτο{ ίχ της οβηάΐβ, Ινχψος, χαΐ της δίί<Λ, $«08θ{.
Λιψώ. I &ϋΐ ί1ώ"8ΐγ·
Α\ν διψώ. I Αΐη άοϊ ύήτ&1γ.

Οντος, αντη, τοντο. ΤΗΪ8.

Εκείνος, ίχΐίνη, εκείνο. ΤΙιαΙ.

Το βιβλίον τοντο. ξΤΙώ *>οα1ί.

Τοντο το βιβλίον.
Εκείνο το βιβλίον. ΤΗ&ί ΟΟΟΪί.

Τοϋ, της, των (γενική). Οί ΐΗβ (§βηϊίίνθ).

ίΤΙαβ Ι&ϋοΓ'δ, η
Τον ράπτον. (Οί ίΗβ ίαϋοΓ.
ίΤΙΐβ ΗίΐΙίβΓ'δ.
Τον αρτοποιού (ψωμά). |θί ίΗβ Τ>ί&6Γ.
ΊΊιβ .ηβί£;1ϊθοιΐΓ'8.
Τον γείτονας. Οί" ίΗβ ηβΐ§1Λοιιι·.
ίΤίιβ άο^'β.
Τον ΰκνλον. (Οί ΐΐιβ άο§.
[Τΐιβ Ιοίίβν'β (3ο§.
Ό ΰχνλος τον αρτοποιού. (ΤΗβ α!ο§ οί ίΐιβ Ηα^βι·/1
(ΤΗβ ίαϋοΓ'δ οοαί.
Το φόρεμα τού ράπτον. (ΤΗβ οοπί οί ΐΗβ ΐ&ϋοΓ.
(ΤΗβ δίδΐβτ'β Ιαοοίί.
Το βιβλίον της αδελφής. ( ΤΗβ Ηοοίί οί ίΐαβ ύ&ίαν
Παρ, Γ. Τϋίλλι/ρικ^ -γενική τον, της, τον,των, των, των, εκφράζεται
άγγλίστϊ. δίά τοΰ βί Ίΐΐβ η δίά τοϋ γράμματος 8 μετ' αποστρόφου προ
αύτοΰ ('$) προστιθΒ/ιιένον -,εις το όνομα τοϋ κπήτνρρς, οπχρ *\ς την
τελευταίαν περίπτωσιν πρέπει να. ήναι εμψύχου οντάς, .Και τότε τβ
μεν 'όνομα τοΰ κτήτορος προηγείται, το δ! τον κτήματος έπεται, ως
φαίνεται εν τοΊς ανωτέρω παρα^είγμασιν·

Τον γέιτονος η οικία. (ΤΗβ ηβΐ°;ΗΗοηι·'δ Ηουδβ.

Ή οικία τον γείτονος. 2 (ΤΗβ Ηοοδβ οί ίΗβ ηβί^ΙΛοΗΠ".
Της μητρός η τράπεζα. ( ΤΗβ ηιοίΗβν'δ
"Μ^τρά^α τής φψρός. (ΤΗβ ΙαΗΙβ οί ίΗβ ηιοίΗβτ.

1 Ή μεν πρώτη των δύω τούτων αυντάζεων είναι η ε'νχρηςότίρά κ«ί" μα-
Ιιβτα ΙπΙ έμψυχων, ή 8ε δευτέρα αντροι εις την ποίηβιν, και πρέπει νά 7ΐιρο-
 Ίί,^ τό, τον, την, το. (ώς δη- ΤΤιαέ η έΗβ οηβ.
*κτνχη άντωννμίκ).
Ο, * το, τον, την, το, (τοϋ γπ- ^ ηύφ^οχα.

0,η,το,την,το,(τοναυτοχοιοϋ)^Ύ}ϊ&ί ο{ ^
,Λ « , , ν « ... / Νί ΤΚβ ΠΙθίΙΐβΓ'8.
Ο,η,τοτον,την,τοζτηςμητοος)^^ ο{ ^ ιηοΛβΓ

Ή. Ο.
"£#£τε τό βίβλίοο /ίου $ τό τον Η&νβ γου ηΐ)τ 1)οο1? ογ &φ
γιίτονος; ηθί°;1ιΙ>οαι·' 8 ?
75χω τό τον γείτονος. I Ηανβ ηθί§1ι))θΐη·'8.
"Εχετε τό χονδνλιυν μον η τό Ηανβ γοιι ηνρ ροη ογ ιη^
της αδελφής μον; δϊβίβΓ'β.
"Εχω το της άδείφής όας. I Ιιανβ νουι* δίδίΘΓ'».

Θ Ε Μ Α 3.
"Εχετί την χρναην ταινίαν μον; —Λεν την εχω. — Ποίαν ταινίαν έχετε; — Ε^ω
την της μητρός. — Εχίτι -τίποτε; — Λεν εχω ονδέν. — "Εχετε το αιδηρονν κον-
δνΧιόν μου; — Λϊντδ έ'χ<ο. — Ποϊον κονδύλων έχετε; — "Εχω τό καλόν άργυροι·»
κονδνλιάν μον. — Τί έ'χίτί; — Λεν ί'χω ονδίν. — "Εχετε το αιδηρονν κονδνλιόν
μον η τό άργνρονν (ογ ηι^ βϋνβΓ ρβη),· — "Εχα> τό αιδηρονν κονδνλίον αας.
— Εχίτι το ααπώνιόν μον ; — Λεν τό έχω. — Ποϊον βαπώνιον ΐχετε ; — Εχω
τό τον γείτονος. — "Εχετε τον ακνλον τον γείτονος η τον τον ράπτου ; — Εχω
τον τον δάπτου. — "Εχετε την λνχνίαν μον; — Λεν την έχω. — Ποίαν λν
χνίαν ϋχετε ; — "Εχω την χρναην λνχνίαν μον. — "Εχετε τό οειρι',τιόν μον~1~^~-
Λεν τό ίχω — Ποϊον αειρητιον έχετε; — "Εχω τό της Μητρός. — Εχετε τον
καλόν οΐνόν μον; —Λεν τον (χω —"Εχετε τό άν&όγαλά ααςητό τ7,ς Μητρός;— Εχωτο
της Μητρός;—"Εχετε τό βιβλίον τοντο; —Λεν τό έχω.—"Εχετε τό κρέας τοΰτο; —
Τό ϊχω. — Ποίον νδωρ ε*χετε ; — "Εχω τό τον αρτοποιού. — "Εχετε τίποτε κα
λόν ; — Λεν εχω ουδέν καλόν. — Τί ώραϊον (πράγμα) έχετε ; — "Εχω την ώραίαν
χρναην ταινίαν. — "Εχετε τίποτε ααχημον ; — Λεν εχω] ονδ'εν άσχημον. "Εχω κάτι
άραϊον. — Τί ώραϊον (πράγμα) έχετε ; — "Εχω τον ώραϊον βκνλον τοϋ γείτρννς,

4.
"Εχετε τό τέϊ' (μον) -η τόν καφέν μου; — "Εχω τον καφεν αας. — ΓΙοϊον «»-
ρόν £χετρ,,— "Εχω τόν καλόν τνρόν ζον ράπτον. — ."Εχετε τίποτε άραϊον ■§
άαχηιιον πράγμα (»η; Ιΐϊίη^ ίι*ιΐί1ί>υωΒ ογ Άϊίγ ι1ιΐιΐ£ Οβίχ); — "Εχω κάτι ώραϊ
ον. — Τί παλαιόν πράγμα έχετε; — "Εχω τόν παλαιόν τνρόν- — Πεινάτε;.·
Λεν πεινώ. — Λειψάτε; — Λεν διψώ. — Πεινάτε η διψάτε; — Πεινώ. — Ποϊον
βιβίίον {(Κ*; — "Εχω τό καλόν βιβλίον τον γείτονος. —"Εχετε τόν άρτον μον
»} τον τον αρτοποιού; ι— "Εχω τόν το£ άοτοποιον. —"Εχετε τό φόρεμά αας »?
τό τον ράπτον; — "Εχω τό τον $άατον. — Ποϊον πειροννιον έχετε; — *<Εϊ«.
το της μητρός. ·— Ποϊον χοχλιάριον ίχφτε; —"Ε%φ τό της άδελφης. — "Εχε»
τίρ (νΐίνψ Ινχι-ίαν χοί' γείτονας; — Λν την ϊχα. — Παϊβν πίδιίον ?χεη; —
 — 10 —

"Εχω το βνροινον πέδιλον της "αδελφής. — Ποϊον υπόδημα ϊχετε; — "Εχω το

ωραϊον βνροινον υπόδημα μον.—"Εχετε τό* ίπποι· μ» η τον τον αρτοποιοί·; —
"Εχω τον τοΰ αρτοποιού. — ΠοΙαν περικνημίδα {χετε; — "Εχω την μετη£ωτην
περικνημίδα της αδελφής. — "Εχετε την άργνραν μάχαιράν μον; — Λεν την
{χω. — Τι ίχετε; — Λεν {χω ουδέν.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟΝ
ΡΟυΚΤΗ 1Ε880Ν.

Ό αδελφός. ΤΗβ 1)ΓοΛθγ.

"Εχετε το βιβλίον μον η το τον Ηανβ γου ηιγ Βοοίί ογ πιγ
αδελφού μον; ΒΐΌΐηβΓ'δ ?
"Εχω τό Ιδικόν βας. I Ηίΐνβ γοαΓ8.
"Εχετε το μαχαιρών βας |) τό Ηανβ γοη γοαΐ" ΙεηίΓβ ΟΓ γοΐΐΓ
τής αδελφής βας. 8Ϊ8ΐβι*'8?

Ό Ιμος, ή εμή, το ίμόν.

Οί έμοι, «ι έμαι, τα. έμά.
Ό ιδικός μον, ή ιδική μον, τοίΜϊηβ (απόλυτος κτητική αν-
ιδικόν μον. ( τωνυμία.)
Οί ιδικοί μον, αί ίδικαί μον τα
Ιδικά μον.

Ό υμέτερος, ή υμετέρα, τύ νψέ-

τερον.
Οί υμέτεροι, αί ύμέτεραι, τα υ
μέτερα, ί Υοχιτε (απόλυτος κτητική αν-
Ό ιδικός βας, η ιδική βας, τό| τωνυμία).
ιδικόν 6ας.
Οί ιδικοί βας, αί ίδικαί, 6ας τα
ιδικά βας.

"Εχω τ6 ιδικόν μον. I ηανε πήηβ.

"Εχετε τό κονδνλιόν μον ή τό
τής μητρός μον$
"Εγω τ6 ιδικόν βας.
Αεν εχω το της μητρός βας.
"Εχετε την χρνβήν λνχνίαν τον
άδελφοϋ μο\};
Αεν εχω τήν τον άδελφον βας·
εχω την τής αδελφής βας.
Ηίΐνθ γοα ηιγ ρβη ΟΓ ΠΙΟ·
ίΗβΐ''8?
I Ιι,ανβ γοιίΓδ.
I Ηανβ ιιοί γοαΓ ηιοίΙιβΓ'8.
Η&νβ γοιι ίΗβ £θ1άβη οηη-
(Ιΐβδίίο^ ο£ ηιγ ΟΓθ£ηβΓ?
I ηπνβ ηοΐ γοΐπ· ΟΓΟίΛβι^'δ ; I
Ηανβ γοιι δίβΙβΓ'β.
 — 11 —

Ή βαχτηρία, ή όάβδος, τό μπα- ΤΗβ δίίβίε.

. ςούνι.
Ή δαχτνλή&ρα. ΤΗβ ίΗίηιΗΙβ.
Ή βελόνη. ΤΗβ ηββάΐβ.
Ή περόνη, ή χκρφ'ις,ή χαρφίτΰα. ΤΗβ ρίη.
Πεινάτε ή διψάτε; ΑΓβ νου Ηυη^Γγ ογ ΐΗΪΓβίν ?

Οντε, οντε' μήτε, μήτε. ί ΝβϋΗβτ.

Ονδε, ονδέ' μηόε, μηδέ.
η» ^ - ■» λ , ~
Οντε πεινώ οντε διψώ.
» ε, ν , ·« ν , , ( Η&νβ νου ίΗβ ηιβαί ογ ίΗβ
Εχετε το χρεας η το ψωμί;
Λεν εχω οντε το χρεας οντε
. τό φωμι, η οντε τό χρέας
εχω οντε τό ψωμί.
Έχετε τό χονδνλιόν 6ας ή τό
ΐδιχόν μον;
Αεν εχω οντε τό Ιδιχόν 6ας
οντε τό ιδιχόν μον.
Λεν εχω οντε τήν βελόνην μον
οντε τήν τον ράπτον.
Λενεχωοντε τον ϊπποντού άρτο-
ποιον οντε τον τον γείτονος.
Λεν εχω οντε της αδελφής ϋας
" τήν καρφίτβαν οντε τήν της
μητρός 6ας.
| Νοτ.
(I »ηι ηβϊίΗβΓ Ηυηετγ πογ
| ίΗΐΓβί
0Γβα^?
I Η»νβ ηβϊίΗβΓ ίΗβ ηιβ&ί ιιογ
ίΗβ ΗΓβ&ά.
Ηβνβ νου νουΓ ρβη ογ ηιϊηβ?
I Ηανβ ηβϊίΗβΓ νουΓδηοΓίηϊηβ.
I Ηίΐνβ ηβϊίΗβΓ ηιν ηββάΐβ
ηοι· ίΗβ ίαϋοΓ'δ.
I Ηανβ ηβϊίΗβΓ ίΗβ ΗίΐΙίβΓ'β
ΗοΓδβ πογ ίΗβ ηβϊ^ΗοουΓ'β.
I Η&νβ ηβϊίΗβΓ νοηΓ δϊδίβΓ'β
ρίη ηοΓ }7ουΓ ηιοίΗβΓ'δ.

Ννβτάζετε; ΑΓβ 70α δ1ββρν?

Ννβτάζα. I &ηι δίββρν.
Αεν ννβτάζω. I αηι ηοί δίββρν.
Ειβ%ε ζεΟτός; Αγθ νου 'ννβπη ?
Είμαι ζεΰτός. I βηι ττ&πη.
Αεν είμαι ζεΰτός. I βηι ηοί νναπη.
Κρνόνετε; ΑΓβ νου βο1ά?
Αεν χρνόνω. I &ηι ηοί βο1(3.
Εϊα&αι ζεβτός ή χρνόνετε; ΑΓβ νου -ννίίΓηι ογ βοΠ1?
Οντε ζεβτός είμαι οντε χρνόνω. I Ά,τα ηβϊίΗβΓ \ν»πη ηοΓ οοΐά.
Φοβεϊϋ&ε; Αγθ νου Ηίτβϊ(1?
Φοβούμαι. I »ηι βίταϊά.
Αεν φοβούμαι. I »ηι ηοί αίταίά.
5 Ο έμπορος, ό πραγματεντης. ΤΗβ ιηβπϊΗβπί.
Τον βκντοτόμον, τον -υποδη ΟΓ ίΗβ βΗοβιηαΙεβΓ η ΐΗβ βάχοβ-
ματοποιού (τον τβαγκάρη). ιη&ΙίβΓ'δ.
Της ίτείας μον. Οί" ηΐ7 αηηί; V ΜχαΜί%.
' Ο παις, το παιδίον τό αγόρι. ΤΗβ Ηον,
Ή οικία (το βπήτι) τον αδελ ΗΓοίΗβΓ'β Ηοηδβ.
φού μον.
Τό ώρολόγιον. ΤΗ© τναίοΗ.
Τό βαλάντιον η ΰακούλα. ΤΗβ ρυ,Γδβ.
Ό φίλος μον. Μυ ίΗβηά.
Τον πατρός μον. Οί ηνρ &ίΗ6Ί" ^ ΐΆγ &ΰι<!»Μ.
Τό μολνβδοκόνδνλον. ΤΗβ ρβιιοϊΐ.
Ή μάλλινη βκονφια. ΤΗβ \νοο11βϊΐ ο»ρ.
'ίί βοκολάτα. ΤΗβ οΗοοοΙ&ίβ.

Τό ώρολόγιον τον φίλον τον Μν

ν1 ΗΐΌίΗβν'β Μβίκί'δ τνΈΐίοΗ.
αδελφού μον.
Παρ. Α', "Οταν ΰττάρχωσι πολλαϊ γενικαΐ σνντακΠΚΛΪ ή μία της
ίλλης, ό'ι "Αγγλοι αρχίζονσιν εξ εκείνης ηΤις είναι τελευταία ταμ'
νμΐν, ώς εν τψ ανωτέρω παραδείγματι·!
Τό βαλάντιον τον φίλον τον Υοιιγ ίίΐίΗβΓ'δ ίηβικΓβ ριΐΓββ.
πατρός 6ας.
ίϊαρ. Β'. Άλλα, καί τοι -γραμματικως 6ρθή* ι) ο~ννταζις αίτη, στ<·
ριΐται ευφωνίας, και δίά τοϋτο προτιμάται ΐ) εζης,
Τό βαλάντιον τον φίλον τον ΤΗβ ραΓ8β ο£ }τοατ &ίΗ©Γτ8
πατρός 6ας. ίΗβηά.
Παρ, Γ'. "Οθεν σχηματίσωμιν τον κανόνα τοΰτον' δτι, δταν υπάρ-
χουσι πολλαΐ γενικοί αλλεπάλληλοι, τό σημίίον της -γενικής τίθεται
μόνον εις το τελευταΐον τοϋ ελληνικοί», δττερ είναι προτεΧευταΐον ναρ'
"Αγγλοίς·.
Ή οικία τον αδελφού τον ίμ- ΤΗβ Ηοπδβ οι γοατ «οβε*
πόρον όας. βΗαηί'δ ΗΐΌίΗβ*.
Ή χλεις, τό κλειδί. ΤΗβ \ί&γ.
Τό κλειδί τον ώρολόγιον. ΤΗβ τναίβΗ-Ιίβ^.
1 "Ο-.αν Ό χτήτιορ φέρτ] τίτλον τοϋ οποίου δεν δύναται τις ν& μιταβάΧΐ)
την τάξιν, πρίπα νά &εωρή τό οίον ώς μίαν μόνην Ιίξιν, χ«ΐ νά 4>ί'τ# Το
σημείον της γενιχής ιΐι την ίηιφερομένην. Παρ. Χαρ. Ό ςρατίς τον βααιίέως
τΐ,ς Πριοοβίας, «Ιιβ 1ίΊη§ οί 1"πΐδδί»'9 ατιηγ. τα απέραντα χτήματα τυν ίονκυς
τοϋ Λίβονβίρα, ίΐιβ Ι>ιιΙςβ οί ϋβνοιίδΗΪΓβ'» νβ»1 βδίϋΐΒβ' ή προτομή Τον μκχαρί-
τον δου-Λος τοϋ Σάξ Κοβοϋργ Γό&α. ιΐιβ 1&1β ϋαίιβ οί 8»χβ 0οΙ)»<»£ 6ο:1ι»'ί
&Η5Ι;· ή Ιδπιρινή αυναναςρβφή τοϋ μαρχισίον τον Νορ&άμπτανοι^ ΐ)ιβ ΜβΓφΐϊ»
οί ΝοΠίιβηιρΙοη'δ δοίτββ.
 Έχηι τό μολ,νβόΌχόνδνλον τον Η&νβ 70α ίΗβ ρβηβίΐ σ£
χαιδος τον βχντοτόμον; δΗοβηιη&βΓ'δ Ηον7
Λν το ίχω. ^ I Η&νβ \1 ηοί.
Ποίαν βκονφιαν ί'χίΓί; Λνΐίίοΐι β&ρ Η&νβ νοα?
Έχω την μαλλίνην βκονψιαν I Η&νβ ίΗβ Λνοοίΐβη β&ρ οΓ
τ^ς άόίλφης τον ράπτα μα. ηιν ίαϊΙοΓ'β 8Ϊ8ίθΓ.

Τι ϊχ(Τ(; λνΠ&Ι Ϊ8 ίΗβ ιη&ΙίβΓ \νίίΗ νου ?

Ονδεν, (τίποτε). Νοίΐύηξ.

Αν εχω τίποτε. ΝοίΗϊη^ϊδίΗβ ηι&ίίβΓτνϊίΗιινβ.

Παρ. Δ'. Ούτως εκφράζοναιν ο'ι "Αγγλοι τ6 ϊχω, &ταν οημαίνγ
τάθημα Τ) αλγημα τον σώματος η τον πνεύματος.

Έχετε τίποτε^ Ιδ &η ν ίΗϊη§ ίΗβ τη&ίΙβΓ \νϊΛ

νοιιϊ
ΘΕΜΑ 5.
"Εχετε τήν δαχτνλι'&ραν βας ή* τήν τοϋ όάπτου; — Λεν εχη> οντε τη* (9ι·
χήν μου οντε την τον όάπτου. — Ποίαν όάβδον ε'χετε; — "Εχω την τον φίλου
τον άδιλφον μου. — "Εχετε την χαρφίτοαν μον η την της αδελφής μου; — Λεν
ϊχα οντε την ίοιχι,ν αας οντε την τ?ις άδίλφής αας, ϊχιο την της μητρός οας.
— Εχετε τήν βιλόνην οας η την Ιδιχην μου; — Λεν ϋχ«> ούτε την ίδιχήν οας
οντε την ίδιχήν μον. — Ποίαν βελόνην ε'χετε; — "Εχα> την τον φίλου της Φείας
ιας. — Πεινάτε η διψάτε; — Ούτε πεινώ οΰτε δι-ψώ. — " Εχετε το χρίας μον η
το τον αδελφού τον φίλου μον; — Λεν ϊχιο οντε το ίδιχόν αα; ουτε το τοϋ ά-
οελφοϋ τοΰ φίλου οας, ϊχιο το ίδιχόν μου. — Νυατι'ξετε; — Ννατάζ'ο. — Εϊο$ε
[ίίτο'ί; — Λεν είμαι ζεατός. — Κρυύνετε; — Λεν χρυόνια. — ΕΙα&ε ζεατός η χρν-
άνετε; — Ούτε ζεατός είμαι οντε χρνόνιο. — Φοβεϊα&ε; — Λεν φοβούμαι. —♦ ί-
ΐετι τό πέδιλον τον φίλου τον εμπόρου η τό Ιδιχον οας; — Εχα> το τον φίλ*
τοϋ ίμπόρον. — "Εχετε τό μολνβδοχόνόνΐάν μου; — Λεν ϊχα το ίδιχόν οας, ί-
χα τό τον παιδός αας.

"Εχετε το ωρολόγιον μον; — Λεν ίχη τό άρολόγιόν οας, ίχα> τό βαίάντι/ίν

αας. — Ποίον χλειδίον ϊχετε; — "Εχω τό χΧειδίον τοΰ ωρολογίου τον εμπόρου
Ηί 9είας μον. — "Εχετε τό μάλλινον χαπίλλον μου η τό της αδελφής μον; -ι
ών εχιο ουτε τό ίδιχόν αας ούτε τό της αδελφής αας, ίχω τό της μητρός μου
— Εχετε τήν αοχολάταν τον φίλου τού πατρός μον; — Λεν τήν Ιχω. — Ποίον
νπάδημα έχετε; — "Εχιο τό τού παιδός τού ύποδηματοποιον αας. — Εχετε τί-
ηοτε χομψόν; — Λεν εχω ουδέν χομψόν. —■ Τί ώραϊον πράγμα ΐχετε; — Εχω
τον ώραϊον ΐππον τού αρτοποιού τής αδελφής μου. — Ποίαν οΐχίαν ίχετί; **·
"Ι· τήν ωραίαν οίχίαν τής αδελφής τού ίμπόρον μον. — "Εχετε τόβαλάντιον
*ου εμπόρου η τό τού όάπτου;—Λεν ΐχω οντε τό τού ίμπόρον οντε τό τού ί**-
'ου, Ί'χω τό τον πατρός τον φίλου μου. — "Εχετε τό χοχλιάριον η τό πείροι*·
ον μου; — Λεν 'ίχι» οντε τό χοχλιάριον οΰτε τό πειρόνιόν αας, ϋχ*ο το τονφεχι-
 — 14 -

4» βας. — Έχιη το χονβονν βίιοψιόν μου; — 4\ν Ιχβ> τα χονβονν βιιοτ,τιό*

β«ς, ?χ« τι,ν άογυοαν δαΗτνί,τ,&ραν τον ςάπτον τον πατρός βας. — Νυατά&τ* >,
φοβιΐαδι; — Ουτι ννατάζοα οντε φοβονμαι, πάνω.

ΜΑΘΗΜΑ ΠΕΜΠΤΟΝ
ΓΙΓΤΗ 1Ε880Ν.

Ό Γάλλος. ΤΗβ ΕτβηβΗιηαη.

Τ6 άλεξίβροχον (η όμπρέλλκ). ΤΗβ αηιΗΓβΙΙα.
Ό κοχλίας, 6 εκπωμαςηρ (ελιζ ΤΗβ οοΛβοΓβτν.
προς εξίλκυβιν ςχπωμάτων).
Τ6 πώμα (η τάπα). ΤΗβ οοΛ (φελάς).
Ό τέκτων, ό ξυλουργός, 6 λει ΤΗβ βίπ·ρβηίβι·.
τουργός.
Ή όφϋρα, το ΰφνρίσν. ΤΗβ ΗίίππηβΓ.
" Ο ηλος, το καρφίον. ΤΗβ η&ίΐ.
Το βιόηρονν καρφίον τοϋ λε- ΤΗβ οαΓρβηίθΓ'β ιγοπ η&ϋ.
πτουργοϋ.
* Ο ζν&ος (ή μπίφρα). ΤΗβ Ηββί'.
Το μέλαν, το μελάνι. ΤΗβ ίηΐε.
Το μίλι. ΤΗβ Ηοηβν.
Το βαμβάκων. ΤΗβ οοίίοη.

Ηανο Ι?
"Εχετε. Υοα Ηανβ.
Δεν έχετε. Υοα Ιιανβ ηοί.
Τί ?χω,· νίϊΐΆί Ηανβ Ι?
"Εχετε το άλεξίβροχον της α Υοα Ηανβ ων 8Ϊ8ίβι·'8 ηηιοΓεΙ-
δελφής μου. Ια.
Πεινώ; Αιη I Ηηη£ΐ'ν?
Πεινάτε. Υοα ανβ Ηαη^νν.
Λεν πεινάτε. Υοα &ι·ο ηοί Ηαη§Γν.
Φοβούμαι; Αηι I αίταΐά ?
ΦοβεΙβ&ε. Υοα ατβ αίταΐα.
Αεν φοβεϊϋ%ε. Υοα ανβ ηοί αίταϊά

"Εχω αδιχον; Απι I \νΐΌΐι§?

"Εχετε αόιχον. Υοα 8Τβ \ντοη£.
Ά\ν ΐχετε αόιχον. Υοα λγθ ηοί \νΐ'οιΐ£.
 15 —

"Εχω δίκαιον; Ατοϊ I ή%)χΙ?'

"Εχετε δίκαιον. Υοα βνβ ήφ,ί,
Έηρέπομαΐ; Ατα I 8,δ1ΐΛΐηβ(1?
Λεν εντρέπε69ε. Υοα ίΐΓβ ηοί &8η»ηιβ<1.
Έντρεπεβ&ε; Αγθ α8ηαηιβά?
Έντρεπομαι. I βηι η,δηαηιβά.
"Εχω τον ζν&ον; Η&νβ I ίηβ οββΓ?
Τον έχετε. Υοα Ηανβ ϊί.
Λεν τον έχετε. Υοα ηανβ ίί ηοί.
"Εχω τίποτε καλόν; Ηανβ I &ηγ ΐΐιϊη^ £οο<1?
Λεν έχετε ονόεν καλόν. Υοα ηανβ ηοίΗϊη^ §οο(1.
Λεν έχετε ονόεν καλόν η κακόν. Υοα ηανβ ηοί αη^ ίηϊη£ £οο<ϊ
ογ οαά.
Τ\ ηωΐ \ ΛΝ\ιάϊ ηηνβ Ι?
Το δίχνοόν μον. Μγ οίδοηΐί.
Το βωδινόν τον μαγείρα. Τηο οοοίί'δ οββί.
"Εχω τ ό μελάνων τον άδελφον Ηη,νε I ^οαΓ οΐΌίηβΓ'β χη1ς?
6ας;
Λεν τό έχετε. Υοα Ιιανβ ϊί: ηοί.
Τό έχετε; Ηανβ 3Ό« ΐί?
Το εχω. I ηανβ ΐϊί
Δεν τό εχω. I Ιιανβ ίί ηοί.
Τό εχω; Η&νβ I ΐί?
Ό "Αγγλος. Τηβ Εη^ϋδααΐίΐη.
Ό τον πλοιάρχον. Τΐιβ βηρί&ΐη'β η ίη&ί ο£ ίη&
ο&ρίίΐΐη.
Τό πρόβειον. ΤΗβ ηιηίίοπ.
Τό βοντνρον. Τηβ οαίίβΓ.
Τό κομβίον. Τΐιβ ΙηιίΙοη.
Ποιος, ποία, ποίον, ΐνΗίοΜ
(Τη&ί οί ίηβ Εη^ΠδΗηι&η η
Ό, η, τό τον "Αγγλον.
( ίηβ Ε^ΐίδηηιαη'β.
(Τΐΐίΐί οί ιην ηιοίηβΓ η ιαγ
' Ο, η, τό της μητρός μον.
I ηιοίηβΓ'δ.
(ΤΗίΐί οί ίηβ βηοβπΐίΐΙίβΓ η ίΐιβ
' Ο, η, τό τον βκντοτόμον
( δηοοηΐίΐΙί.ΘΓ'8.
Ό ωραίος, η ώραία, τό ώραϊον. Τηβ ηηβ οηβ.
(1) "Ομοιον αί τό της Άοχα'ιας Ελληνικής, δίκαιος ίίμι
 — 15 —

' Ο αόχημος, η αϋχημος, τό αΰ- Τηβ \ι%\γ οηβ.

χψον,

' Ο ζωμός (η δοναα). Τηβ βουρ.

"Εχω τόν ζωμόν βας η τον I- Η»νβ I γοαΓ δοηρ ογ ιπίηβ?

διχόν μον$
Οντε τον ιδιχόν βας έχετε ον-
τε τον ιόιχόν μον.
Έχω δίχαιον 'ή αδιχ<α>ς
Λεν ϊχετε οντε όίχαιον οντε
αδιχον.
Οντε πεινάτε οντε ΰοφαχΐ.
Υοιι Η&νβ ηβίίΗβί· ^οϋΓβ ποτ
ηιήκί.
Απι I ήφϊ ογ \νκ»η^?
Υου ηχθ ηβίίηβΓ τΊφιϊ η©Γ
τνΓοη^.
Υοα Λίνε ηβί&βΓ η«η§τν ηοτ

Οντε <ροβεΐβ&ε ονϊε εντρέπεβ&ε. Υου &γθ ηθΗΙιβι· «ίτΑίά «οτ

αδίιατηβα!.
"Εχετε τό δίανρόν μον η το Ηίΐνβ νοπ τηγ οϊδοαίί ογ ία©
τον πλειάρχον; ο&ρΐαΐη'β ?
Λν εχω οντε το ΐ&τχόν βας I ηηνβ ηβί&βΓ γοαΓβ πογ Αβ
οντε τό τον πλοιάρχον. ΟΗρΙ&ϊη'δ.
Ποιον ϊχετε; \νηϊο1ι η&νβ γοιι?
"Εχω τό Ιδιχόν μον. I η&νβ ιηγ ογτη.

ΘΕΜΑ 7.

άεν ϊχη οντε τό άλεξίρροχόν αας οντε τό τον "Αγγλου. — "Εχετε τον ζημόν
μον; — *άϊν τον εχω <— Ποιον ζωμόν Ιχετε: — "Εχω τον της αδελφής μον. —
"Εχίτι τον χοχλίαν μον η τυν τον ξνλονργον ; — Αεν ?χω ούτι τόν Ιδιχόν βας
οντι τον τον ξνλονργον. — Ποιον έχετε ; —"Εχω τον τον ίμπόρον τον πατρόί
μα —"Εχετε την μελάνην αας η την της αδελφής μχ;—Λεν ϊχ·ο οντε την ιδική μα, οντι
την της αδελφής αας. — "Εχω τό μέλι αας;*-Λΐν το Ιχετε. —"Εχω τό βαμβάχιόναας »}
το τον ιμπόρον ; — "Εχετε το τον ίμπήρον. — Ποιον χαρφίον ϊχω ; — %Εχετε ζο
τον άδείφον τοΰ ξνλονργον μον. — Ποίον ζωμόν εχω ; — "Εχετε τον τής μητρός
μου.'— "Εχω τυν της Αδελφής αας; — Λεν τον ϊχετε..— Είμαι ζεατι'ς ; — Αεν
ϊίίΐθ-ε ξεατός. — Είμαι ξεατός η χρυόνωχ — Οντε ξεοτας εϊα&ι οντε χρνόνετε. —
ϊίίΐνφ η ήίψώ ; — Οντί πεινάτε οντε δ'ιψ'τε. — Φοβούμαι; — Λεν φαβεϊα&£.
Οντε φοβΐ'ιο&ε οντε έντρίπε<ι9ε. — Τί ϊχω ; — Αιν ϊχετε τίποτε — " Εχα> χο
χοχλιάριόν αας η το τον πλοιάρχου : — Λεν ιχετε οντε το ιδιχόν μον οντΐ το
τον -πλοιάρχου — Ποιον ϊχω; — "Εχετε τό Ιδιχόν βας. — "Εχω τον ζν&ον μον
η, τόν τοΰ πλοίαρχου : — Λεν ιχετε οντι τον ίδιχόν οας οντε τόν τον πλοιάρ.
χου, ίχετι τον το5 αδελφον αας.—"Εχω τό δίπνρον τοΰ Γάλλου η το τοΰ 'Αγ.
γλον\ — Λεν εχετι οντι τό τοΰ Γάλλου οντι τό τοΰ "Αγγλου. — "Εχω τίποτε
κπλ'ον η ααχημον ; — αΐν ΐχιτι ονδεν χαλόν ονδΐ ααχημον, ϊχιτΐ τι ώραΐον.
Τί ωραϊον πράγμα ϊχα> ; — "Εχιτΐ τό ηραΐον άΧι^ίβροχον τον Γιίλλον.
 — 17 —

8.

"£^ιο ιό βαδινόν μον η τό τοϋ μαγείρου ; — "Εχετε το τον μαγείρου. — "Ε

χω το πρόβειόν βας η το τοϋ έμπορου ; — Λεν έχετε οντε το ίδικόν μου οντε
το τοϋ έμπόρον, έχετε το τοϋ μαγείρου. — Ποΐον βοντνρον έχετε ;—"Εχω το τοϋ
ίμπόρον μον. — "Εχω το κομβίον τοϋ ράπτον η το τον ακυτοτιμον ; — Λ%ν
έχετε οντε το τον ράπτον οντε το τοϋ ακντοτόμον. — "Εχω τον ώρ'αίον η το»
ααχημον ακνλον τον "Αγγλον ; — "Έχετε τον ώραΐον. — "Εχω το καλόν η το αα
χημον κομβίον τοϋ ράπτον; — "Εχετε τό άσχημον. — "Εχετε το ωραίον άργνρόνν
πειρόνιον της μητρός μον η το άαχημον ; — "Εχω τό άραϊον. — "Εχω δίκαιον; —
Εχετε δίκαιον. — "Εχω αδικον; — Λεν έχετε αδικον. — "Εχω δίκαιον η ίίδικον ;
— Λεν έχετε οντε δίκαιον οντε αδικον, φοβεϊα&ε. — Λεν ννατάζετε. — Οντε ξεα·
τός εϊα&ε οντε κρνόνετε, έντφέπεσ&ε. — "Εχω τό κρέας αας ; — Λεν το (χετε. —
Το έχετε (Ηατβ γοιι ίΐ η Ιιανβ γου £01 ΐί); — Λϊν το έχω. — "Εχετε το ταάϊ τοϋ
Αγγλον; — Λεν το έχω. — Το έχω; — Λεν το έχετε —"Εχετε τύ κομιρί,ν μαχαί-
ρον τοϋ παιδός μον; — Λεν τό έχω — Ποίαν αοκολάταν έχιιε ; — "Εχω τΊ,ν τοϋ
Αγγλον. —"Εχετε το άρολόγιόν μον ; — Ποΐον ; — Το ο'ιραΐον. — Το έχω. —
£];εΓί γο κομτρόν η τό άσχημον κλειδίον ; — "Εχω το άσχημον. — Ποίον κον-
δϋλιον έχετε; — "Εχω τό κομτρόν χρναονν κνιόνλιον τις καλής μον ίείας. —"Ε
χετε την ταόχαν μον η τό μεταξατόν καπελλίνον ; — Λεν έχω οντε την τσόχαν
αας οντε τό μεταξωτόν καπελλίνον, έχω τό ιρά&ινον καπελλϊνόν αας. — Ποίαν
οίκίαν έχω; — "Εχετε ττ,ν τΐ,ς καλής μητρός μον. ■— "Εχω τά χρήματα Οας η
τα τοϋ παιδός τον φίλον αας ; — Λεν έχετε οντε τά ιδικά μου οντε τά τοΰ
παιδός τοϋ φίλου μου.

ΜΑΘΗΜΑ ΕΚΤΟΝ.
8ΙΧΤΗ

Τις, ποϊος^ ΙΥΗο? (επί προϋωπαιν).

Τις (η αοϊος) εχει; \νΐιο Η&δ'ί

Ποίος εχει τό μαχαίριον^ \νΐιθ Ιΐίΐδ ΐΐιβ Ιππίβ^
Ό άν&ρωαος εχει τό μαχαιρών. ΤΗβ ηι&η Ηίΐβ ύιβ Ιίηίίβ.
Ό αν&ρωπος ό'εν εχει τό μαχαί- ΤΗβ ηιαη Ηα8 ηοί ίΗβ Ιεηΐίβ.
ριον.
Όανήρ (χαΐό αν&ρωπος). Τΐιβ ηΐίΐη.
Ή γννή. Τηβ \νοηι&η.
Ποϊος' εχει τό βαλάντιον; ΥίΙιο Ιιάβ ίΐιβ ρυΓδβ?
Ή γννη εχει τό βαλάντιον. Τηβ τνΌηιαη η&δ ίηβ ρτίΓδβ.
Ή γννη δεν εχει τό βαλάντιον. Τηβ ννοηι&η ηαδ ηοίίηβ ρηΓδβ.
Ποίος τό ϊχεί; λΥΙιο 1ι&8 Ίϊΐ
Ό Λαϊς τό εχει. Τΐιβ Ιαογ η&8 ϊί.
Ό χαϊς όϊν τό Εχει. Τηβ 007 Ιι&δ 'ιί ηοί.
(1) Σημειωτέον οτι τό 8 είναι τ; χαρακτηρίζονοα καΐάΐηξις τό τρίτον ϊνικόν
πρόσωπον του 'Ενεατωτος της "Οριστικής. Τό αντο γράμμα εϊναι καϊ τό αημεί-
ον τον πλη&νντικοΰ άρι9μον τ&ν ονομάτων, ως δέλομεν Ιδεί μετά ταϋτα.
ΓΟρα Μα*. Ζ'. )
3
Ή, κόρη, τό χοράΰιον. ΤΗβ «Μ.
Ή ΰνγάτηρ. ΤΗβ α&π^ΗίβΓ.
Η χορη το έχει. ΤΗβ £Ϊγ1 Η&8 ίί.
Ή χόρη όϊν τό έχει. ΊΊιβ §[ίι*1 Η&8 ίί ηοί.
Ό νεανίας, ό νεος. ΤΗβ 7οαη§ ηιαη.
ΤΗβ 7ουη§ \&άγ.
Ό νΐανίβχος, υ "έφηβος. ΤΗβ ;νουίΗ.
Τό υρπ#/οι·, το όρνιΰοπονλι. ΤΗβ οΗίοΙίβη.
Τό χιβώτων, τό φορτβίρι. ΤΗβ ίΓαηΙί, ίΗβ οΗβί».-.
'Π έαΐίης, τό φόρεμα (τό φα- ΤΗβ £θ\νη.
ΰτάνι).
Ό λύχνος. ΤΗβ οηηάΙΙβ.
Ό ΰάχχος. ΤΗβ Ηα£, ίΗβ 8&ο1ς.
Αντός (εχεϊνος). Ηβ.
Αντή (ίχείνη). 8ϊιβ.
"Εχει (αντός). Ηβ Ηίΐ8.
"Εχει (αίτή). 8Ηβ Η&8.
™Εχει τό χιβωτιον. Ηβ Η&8 ίΗβ οΗβδί.
Αεν έχει τό χιβωτιον. Ηβ Ηη.8 ηοί ίΗβ εΗββί.
Το έχει. Ηβ Η&8 ΐί
Αεν τό έχει. Ηβ Ηηδ ΐί ηοί.
"Ε/ει τό φόρεμα. 8Ηβ Ηηδ ίΗβ ^οτνη.
Αεν 'εχει τό φόρεμα. 8Ηβ Ηαδ ηοί ίΗβ £0\τη.
Τό έχει. δΠβ Ηηδ ΐί.
Αεν τό έ/ει. 8Ηβ Ηηδ ΐί ηοί.

"Εχει (αντός)} Ηηδ Ηβ?

"Εχει (αυτή)} Ηηδ δΗβ?
"Ε/ει τό μολνβδοζόνδνλον; Ηηδ Ηβ ίΗβ ρβηοΐ1?
"Ε/ει τό χονόνλιον; Η»β δΗβ ίΗβ ρβη?
"Κ/ει ό άν&ρωχυς; Η 3,8 ίΗβ ηιηη?
Κ/ει η γνιτ/; Ηηδ ίΗβ \νοιηηη?
"Εχει ό φίλος; Η»8 ίΗβ Γποη(1?
"Εχει ή ηανις; Ηη&. ίΗβ .γοπη§ 1αά^?
"Εχει ό αρτοποιός; Ηηδ ίΗβ Ηίΐ1νβι·?
"Εχει η ό.δι-λφή 6ας; Ηαδ ^οπγ δίδίβι·?
Πεινρ ό άν&ρωπος; Ιδ ίΗβ ηι&η Ηηη^Γ7 ?
Πείνα. Ηβ ι» Ηυη§ι*)τ.
 — 19 —

Οντε πεινά οντε δίψα. Ηβ Ϊ8 ηβΐίΗοΓ Ηιιη§ι·γ πογ

ίΐιίΐ'δίγ.
ΚρνόνΗ η γνιι/)} Ιδ ίΐιβ \νοηι&η οοΐάΐ
Κρνόνει. δΗβ 18 οοΜ.
Λεν κρνόνει. 8Ηβ 18 ηοί οο1<1.
Οντε ζεβτη είναι οντε κρνόνει. 81ιβ Ϊ8 ηβίΐΗβΓ νηπη ηοτβοΐίΐ.
Ή κόρη φοβείται η εντρέπεταΐ) Ιβ Ιΐιβ £Ϊγ1 «ίτηκΐ ογ &δΙΐΛηιβ(1 ?
Ή γνιή εχει δίκαιον η αδικοΐ') Ιδ ίΗβ ννοηιηη π^Ηί οΐ' ννΐΌΐι§' ?
Ννβταζει η νεανις; Ιδ Λβ ^ουη^ ιαάγ δ1ββρ)'?
Έχει. ο παις τό ϋφνρίον τον Η»δ ίΗβ βθ)τ ϊ\ιβ Ιι&ιηηιβΓ
ξυλουργού; οί" ίΐιβ ο»Γρβηίβΐ'?
Τό έχει. Ηβ Η«δ ίί.
7ο εχει η γυνή) Ηηδ Ιΐιβ \νοηι&η ίί?
Τό εχει ό νεανίας) Ηηδ ίΗβ 7οαη§ ηιαη ίί?
Τί εχει ή αδελφή 6ας) λΥΙιαί Ηϋδ 70111· δίδίβι·?
Παρ. Α'. Όταν ■η (ρώτησις πζριίχίΐ Ιρωτηματικην αντωνυμίαν,
ιτρίπει νά αρχίζφ άπ' αυτής, ώς φαίνεται ίν παραΒίί-γματι τούτος.
Τί εχει 6 αδελφός μοτ,· \Υ\ΐ8,ί Η&δ 1117 1>Γ0ί1ΐ61·?

Η ορνζα, το ριν· ΤΗβ ηοο.

Ή βανκαλις, τό βονκάλιον. ΤΗβ Ι^οΐίΐβ.
Ό χορικός. ΤΗβ οοαηίΓ^ιη&η, Ιΐιβ ρεαδηιιϊ,
Ό οίκέτης, 6 νπηρετης. ΤΙΐβ δβΓΥΒΙΐί.

Αντον η τον. Άρύενιχόν. ΗΪ8.

Αυτής η της. Θηλυκόν. ΗβΓ.

Ό νίός τον. ΗΪ8 δοη.

Ό νίός της. ΗβΓ δοη.
Ή δνγάτηρ τον. ΗΪ8 (Ι&ΙΙ^ΗίθΓ.
Ή δυγάτηρ της. Η 6ΐ· (Ι&υοτΙιίβΓ.
Ό θκΰλος τον, ό βκΰλος της. Ηίδ άθξ, ΗβΓ άθ£.
Τό πεδιλόν γογ, τό πίδιλόν της. Ηίδ δΐιοβ, Ιαβν δΐιοβ.
Τό βάρω&ρόν (βκούπά τον, το Ηίδ ΙϊΐΌΟηΐ, ΗβΓ βΐΌΟίΗ.
όάρω&ρόν της.)
Τό πτηνόν (το πουλί) τον, τό Ηϊβ 1>ίΐ'(1, ΗβΓ Βίπΐ.
πτηνόν της.
Όπονς (τό πόδι) αντού,ό πούς Ηίδ ίοοί, Ιιθγ ίοοί.
αυτής.
Ό όφ&αλμός (τό μάτι) τον, ό Ηίδ β^β, ίΐβΐ" β^θ.
όφ&αλμός της.
Τόκαρνδιόντϋ,τόκαρνδιόν της. ΗΪ8 ηυί, ΙιβΓ ηυΐ;.
Το κηρί τον, το κηρί της. ΗΪ8 οαηάΊβ, ΙιβΓ οαηάΐβ.
Τό βονκάλιόν τον, τό βονχάλι- ΗΪ8 οοίίίβ, ΙιβΓ Οοίίΐβ.
όν της.
Τό ΰτόμα τον, το δτόμα της. Ηίβ ηιοαίΙι, ΙιβΓ πιοιιίΐι.
Ήγλώββά τον, η γλώδβά της. ΗΪ8 ίοη^αβ, ΙιβΓ ίοη^ιαβ.
Αντον η τον. \
'Ρ ιδικός τον, η ιδική τονΑ ΗΪ8.
το ιδικό ν τον. )
Λύτης η της. \
Ό ιδικός της, η ιδική τηςΑ Ηβτ.
τό ιδικόν της. )
Πα/). Β'. Έττίίδ»/ ή τοΰ αρσενικού γένους αντωνυμία 1ΐΪ8, αυτοϋ
Τ) τον, καί η 1ΐΪ8, ό έος, ό ϊδικος του, ιϊναι ομόφωνοι διακρίνε
ται συνήθως η δευτέρα προστιθέμενης εϊς αυτήν της λέξεως ΟΤνίΙ, ϊ-
δίος. Ή λεξίς αυτή προστίθεται συχνά χάριν ευφωνίας, Βιότι ή αν
τωνυμία χάνει τότε τον τόνον μεταβιβάζουσα αίιτον εις το ΟλΧΙΙ. Ώς,
"Εχει ό αρτοποιός τον αρτον Η&8 ίΐιβ Β&ΙνΘΓ ΗΪ8 ΟΓβ&ά ΟΓ
τον ή τον ίδικόν μον; ππηβ?
"Εγει τόι> ίδικόν τον. Ηβ Ηαβ Ιιΐβ οτνη.
*Εγει ό πλοίαρχος τον κάλαμόν Ηα8 ίΐΐθ βαρίαΐη ΗΪ8 ρβη ΟΓ
τον ή τον ίδικόν μον; πιϊη.6?
"Εχει τον ίδικόν τον. Ηβ Ιΐίΐδ 1ιΪ8 0\νη.
"Εχει ή γννή τό βονκάλιόν 6ας Ηα8 ίΐιβ τνοηι&η νοιιΐ' οοίίΐβ
ή τό ίδικόν της; ου Ηβΐ'8?
"Εχει τό ίδικόν της. δΐιβ 1ι&8 Ηθγ ΟΛνη.
Παρ· Γ'. ΑΣ απόλυτοί κτητίκαΐ άντωνυμίαι συνοδευόμενοι ΰπο της
λέξεως 0\νη, καθίστανται ομόφωνοι ταΐς επιθετικαΐς κτητικάίς,

"Εχει τό πτηνόν 6ας ή τό ίδι- Η&8 δΐιβ 70ΐΐΓ 1>ϊγ<1 ογ ΗβΓ8?

κόντης;
"Εχει τό ίδικόν της.
"Εχω τό μαχαίριόν της ή τό I-
δικόν τον;
"Εχετε τό ίδικόν της.
"Εχετε τό αειρόνιόν τον ή τό
ίδικόν της;
"Εχω τό ίδικόν τον-
81ιβ Η&8 Ηβι* ο\νη.
Η&νβ I ΙιβΓ Ιιηϊίβ ΟΓ 1ιΐ8?
Υοιι Η&νβ ΗβΓ8.
Η&νβ 70α Ιιίδ ίΌΛ ογ 1ιβΓ8?
I Ιι&νβ Ηίβ.
 — 21 —

' Ο νπενδντης, τό γελέκι. Τΐιβ λνίάδίοο&ί.

Ή ραϊς, τό πλοίον. Τ1ι<2 δΗιρ.
Τό ακάτων, τό πλοιάριον. Τ1ΐ6 \>0Άί.
Παρ. Δ'. Έπί(δϊ) α'ι Χέζεις δΐΐίρ και 1ΐ03ί είναι πάντοτι γένους
θηλυκού, πρέπει, αναφερόμενοι προς αϋτάς, νά μεταχειριζώμεθα την
τον θηΧνκοϋ γένους άντωνυμίαν βΙΐΟ, ΙΐθΓ.1
„„ » , ( 8οϊϊΐβοοάιι υ 8οηιβ οηβ.
ιις, κάποιος κάνεις. ! Λ ι ; ·?<
{ Αηΐ) οοαι/ »/ αηχ) οηβ.
Παρ. Ε'. Τοϋ μεν «ΟΙΗβΙΐοά^ τ) δΟΠΙβ ΟΙΙβ χρησις γίνεται όταν ό
λόγος ίίναι καταφατικός, τοϋ δί 8115' 1>0<1ν η Άίΐγ 01!6, 'όταν ήναι ερω·
τηματικος η αρνητικός. ("Ορα Παρ. Α'. Μαθ. Γ\ )
"Εχει χανιϊς τό βιβλίον μον; Η&8 Άϊ\γ })οάγ πιγ Βοο1ί?
Κάποιος τό εχει. 8οηιβΙ)θ^ 1ια8 ϊί.
Ποιος εχει τό καρνδιόν μον; ΛΥΙιο Ιιαδ ιιυί?

Ονδείς, μηδείς, κανείς. Νοοηβ,ηοΙοάι/,ηοίαητ/Ιοάι/.

Ουδείς εχει τό καρνδιόν 6ας. Ί$ο\>οάγ 1ι&8 νοιίΓ Βΐιί.

Ουδείς εχει αντό (δεν τό ΐχει Νοβοιΐ^ Η&8 'ΐί.
κανείς).
Πεινρ κανείς; Ϊ8 αηγ \>οάγ Ηυη§Γ^?
Ουδείς πεινά. Ήο\)θάγ ΐ$ Ηνιηοτ^.

ΘΕΜΑ 9.

Ποίος ίχει το βαλάντιόν μον; — Ό άν&ρωπος το (χει. — "Έχει το βονκάλιόν

μον; — Δεν τό έχει. — Τις ί'χει τό βιβίίον της δνγατρός μυν ; — Ό νεανίας
τύ έχει. — "Εχει την έβδΐρά της ; — Δεν την (χει — Τί (χα ; — Δέν έχει ονδεν
Καλόν. — "Εχετε τυ κιβώτιον της νεανίδος; — Δεν έχω τύ ίδικόν τις. έχω τό
της μητρός της. — "Εχω τύν λνχνον 6ας η τον τοϋ πλοιάρχου ; — Δεν έχετε υν·
τε τον Ιΰικόν μον οντε τον ίδικυν του, (χετε τον ίδικόν «ας—"Εχει ή γννηταν
οάκκον τον χωριχοΰ ;— Δεν τον εχει. — Τί έχει; — Εχει τ<< όρνιθυπυΐλι της
αδελφής μον — Τις ΐχει το χονδνλιυν τον νεανίσκου ; — ' Η άδελψή τυν τύ έχει.
— "Εχει ή άδελψή του την μελάνην του ; — Λεν εχει την ΐδικήν του, εχει την
Ιδιχήν της. — Πείνα ό φίλο; οας ; — Δεν πείνα. — Δίψα ; — Δεν δίψα. — Πει-

(1) Πολλάχις οϊ ποιηταΐ προαωποποιονντες τϊι άψυχα όντα η άφ·ηρημένας

Ιννοίας προαδιορίζοναιν αυτά διά τίνος γένους. Ουτω ιΐιβ βηη. ό ήλιος ιίηιβ,
ο χρόνος, ό καιρός· ιΐββίΐι, ό θάνατος, είναι γένους άραενιχοϋ, ένεκα ϊί*ς Ιαχν-
05 των νΪΓίυβ, η άρετ'η, είναι γένονς 9ηλνχοΰ ίνεκα τΐ,ς ωραιότητι ς της. Εν
γένει δε πάντα τα ονόματα των πραγμάτων, των δεχομένων »/ περιεχόντων εί
ναι γένονς &ηλνχον, ως ι\>β ηιοοη, ή βελήνη, διότι λαμβάνει τό φως ττ^ς πάρα-
τον ηλίον ή χώρα, τη νανς, η πόλις κτλ.
να η διψά; — Ουτε πείνα ουτε διψά. — Κρυόνει η νεάνις; — Λεν κρνόνει. —
Κανόνα η είναι ξεβτή; — Οντε κρυόνει οντε ξεατή είναι, ννατάξει. — "Εχει δί
καιον η αδελφή μου ; — Λεν εχει άδικον. — Έχει δίκαιον ?ι άδικον; — Λεν ίχει
οντε δίκαιον οντε άδικον. — Φοβείτε η έντρέπεται ; — Ούτε φοβείτε ούτε εντρέ-
πετε, πείνα. — Έχει η αδελφή αας τό καρνδιόν μον; —Λεν το ίχει. — Τό ίχει ή
μήτηρ αας ,· — Τό εχει.

10.

Τις ίχει τό όρϋζιον του μαγείρου; — '// 9νγάτηρ τον το ίχει· — Έχει τό
όρνιδοπονλιόν του; — Λεν τό ίχει. — Έχει ό νεανίας τό πτηνόν μου; — Λεν
τό ίχει- — Τό ΐχει ό υ'ιι'ς οας ; — Τό ϊχει. — Τί ίχει ό υιός τοΰ πλοίαρχου ; —
Έχει τό ώραίον πλοίον τον πατρι'ς του. — Έχει την λέμβον του; — Λιν την
ίχει. — Τις ίχει τό αάρω&ρον τοΰ νπηρέτυν αας; — Ή κόρη τό ίχει. — "Εχειτό
πέδιλόν του ; — Λεν τό ίχει. — Ποίος τό ίχει ; — Ό παις τον τό ίχει. — Τί ίχει
7] αδελφή τον ; — Λεν ίχει οντε τό αάρω&ρον του οντε τό πίδιλόν της, ίχει τόν
ίπενδντην τον.— Έχω τό καρνδιόν της νεανίδος αα^;—Λεν τό έχετε.—Έχωτό
ίδικόν της η το τοΰ άδελφον της ; — Λεν έχετε οντε τό ίδικόν τον ουτε τό
ίδικόν της, έχετε τό ίδικόν αας. — Ποίον καρόδιυν ίχω ; — Έχετε τό τον παιδός
αας. —"Εχετε τό πυροβόλου τα η τό Ιδικόν της; — Λενίχωοϋτετό Ιδικόν τα οντε τό
Ιδικόν της, ίχω τό ίδικόν αας.—Έχει κάνει; τό ώοολόγιύν μα; — Ουδείς εχει τό ώρολϋ-
γιόν αας. — Έχει κάνης τόν ζυ&ον μον; — Ουδείς ίχει τόν ζνϋυν αας. — Τ!{
ίχει τό δίπυρον τοΰ πλοιάρχου; — Κάποιος τό εχει.— Τις ίχει τό πλοιον τι,ν ;
— Ουδείς τό ίχει. — Έχει κανείς άδικον; — Ουδείς ίχει άόικυν. — Τις (χει δί
καιον; — Ονδείς ίχει δίκαιον. — Πεινά κανείς; — Ουδείς πείνα.

ΘΕΜΑ 11.

"Εχει τίποτε ό "Λγγλος; — Λεν ίχει ονδέν. — Τί ίχει ό Γάλλος; — Έχει τό

πνροβόλον. — Ποίον πυροβόλου ίχει; — Έχει τό ίδικόν του. — Τί εχει η μήτηρ
αας; — Έχει την βελόνην. — Ποίαν βελίνην ίχει; — Έχει την ίδικι,ν της. — Έχει
τον έπενόντην τοΰ νίοΰ της; — Λεν ίχει τόν επενδυτην του εχει τόν πίλάν τα.
— "Εχει τό χαρτοφυλάκιόν του η τό ίόικόν της; — Λεν ίχει ούτε τό ίδικόν τα
οντε τό ίδικόν της. — Ποίον εχει; — Έχει το ίόικόν μου — Ποίον κηρίον εχει α
ύπηοέτης αα;; — Εχει τό τοΰ άδε'\.φοϋ μα. —Έχει τόν ΐππον τα; — Λεν τόν ίχει. —Έχει
τό βψδινϊ,ν (τα) η τό πρόβειόν τα.— Λεν ίχει υϋτε τό πρόβειόν τα οϋτε τό βωδινόν τα.
—Έχει το κρέας (τα) η τόν ζημόν τα;— Λεν ίχει οντε τό κρέας (τα) οντε τόν ζοψον τα.
— Τι ίχει;— Έχει τόν ζυ&ον τα.— Έχω τι άλας(αας) η τό βοϋτνρύν οας;—Λεν
ίχετε οντε τό αλας (μον) οντε τό βοντνρόν μου. — Τί έχω; — Έχετε τόν καλόν
τυρόν τον γείτονας αας.

ΜΑΘΗΜΑ ΕΒΑΟΜΟΝ
8ΕΥΕΝΤΗ 1Ε880Χ.

ΤΗβ Κβαά.
Η γννη.· ΤΗβ ννοηιαη.
Ή ΰνξνγος. Τΐιβ ττϊίβ.
Ό {ξάδελφος. ΤΗβ πιαΙβ-οοΜΒΗΐ'.
Ή εξαδέλφη. ΤΗβ ίβηΐ&Ιβ-ΟΟΠδϊΐΙ*.
Ό νΛηρέτης. ΤΗβ ιη&η-δβΓνβηΙ;.
Ή νΛηρίτις. ΤΗβ ΐϋ&ίιΙ-δβΓν&ηί.
Ό μάγειρος. ΤΗβ ηι&η-οοοίί.
Ή μαγείριβόα. ΤΗβ "ννοιη&ιι-οοοίί.

Ή κεφαλή τον. Ηϊδ Ηβίΐά.

Ή κεφαλή της. Ηβΐ" Ηβ&ά.
Ή κεφαλή τον (όταν πρόκη- Ιίδ Ηβ&ά.
ται περι ζώον ή χαί Λερι
μικρόν παιδίον).

'Η ώραιότης. ΤΗβ Ηβ&υί^.

Ή ώραιότης τον. ΗΪ8 Ηβααί}'.
'ϋ ώραιότης αντής. ΗβΓ Ηβ&αίν.
Ή ώραιότης τον (οταν 6 λό- Ιίδ Ηβααί/.
γος ηναι περι ζώον ή και
περί μικρόν ΐίαιδίον).

' Ο ιδικός τον, η ιδική τον, 1(5

τό ιδιχόν τον (αροχειμέ-
νον Λερι ζώον κτλ).

Τό πεταλον. ΤΗβ ΗθΓ86-δΗθ6.

' Ο όνος (ό γάιδαρος). ΤΗβ &88.

Οντος ΐ) εκείνος ό όνος. ΤΗΪ8 ή Ιΐααί &8$.

Τοντο ή εκείνο τό βωδι. Τΐιίβ η ίΗ»ΐ οχ.
Τοντο ή εκείνο τό γόρτον. ΤΗίδ ή ΐΗ&ΐ ϊΐΒ,γ.
Αυτη ή εκείνη ή γννή. ΤΗίδ η ίΗ&ί -ντοηιαη.

Τοντο τό βιβλίον. ΤΗίδ Ηοοίί.

Τοντο τό κονδνλιον. ΤΗίδ ρβα.

1 'Εχτδς τοΰ περί γένους κανόνος (ΜάΊτημα Β' ) νπάρχουαι παρ' "ΑγγΧοις
διάφοροι τρόποι προς διάχριοιν των φνίην, ατινα πολλάκις δηίονντας, δι ονό
ματος, αντωνυμίας, ΐ/ επι&έτον. προταβοομένον τον οναιαατικοϊ, ιΐς το οποίον,
προκειμένου περί προαώπιον. πρατάπποναι τ) ν μεν λέξιν ιιιβΙβ δί« τοί'ί «ι Λ'ρ«5,
ττ,ν δι ΓνιιΙΒίβ δια τας γυναίκας. Τοϊ·ς δΐ Κοιπονς τρόποχ·ς ϊκφράζηνοιν όπως
παρι;ώβι τα παραδείγματα τά εν τώ ονγγράμματι τοχτψ ενριοκόμενα.
2 Επειδή ίν τί) βννομιλία γίνεται λόγος περι γνηβτών μόνον προαώπιον,
λίγοναι πάντοτε ηΐ)·, νοιιι·, Ιιΐβ. ΙιβΓ «ηϋ8Ϊη κτί. άνευ της προι&ήκης τον ιοβίβ η
ίκαιβίβ, οταν δεν προκνιχτ'η αμφιλογία και βνγχνβις.
 — 24 —

Έχεϊνο τό βιβλίυν. ΎΙι&ϊ \)οόί.

Εκείνο τό κονδνλιον. Τΐιαί ρβη.

"Εχετε τοντο, η εκείνο το βιβλίον; Η&νβ }^οα ίΗίδ ΟΓ ώαΐ; Βοοίί ?

Ούτος, αύτη, τοντο. ΤΚΪ8.

Εκείνος, Ικείνη, εκείνο. ΤΙιαί.

"Εχω τοντο η εκείνο; Ηίΐνβ I Ιΐιίδ οτ ΐΗίΐί;?

"Εχετε τοντο, δεν 'ίχετε εκείνο. Υοιι Η&νβ ίΐιίδ, γου. Ιιανβ ηοΐ
Λαί.

"Εχει ο άνθρωπος τοντο η έ- Η&δ ίΐιβ ιϊι&η ΐΐιΐδ ρβη ογ ί!ιαΐ?

κείνο τ6 κονδνλιον;
Άλλα, ομως. Βιιί.
Λεν 'έχει τοντο, άλλ' εκείνο. Ηβ Ιΐίΐδ ηοί ίΐιίδ, ϋυΐ Λα*.
"Εχει ή αδελφή <3ας τούτο η I- Η&8 7θΐΐΓ βϊδίβΓ Ιΐιϊδ οοοίί
κείνο το βιβλίον; ογ Λ&ί?
"Εχει τούτο, άλλ' όχι εκείνο. 8Ηβ Ηίΐ8 ίΐιΐδ, Ιηιί ηοί ύι&ϊ.

Ό ζ,ίνος. ΤΙιβ ίοΓβϊ^ηΘΓ, ίΐιβ δΐχαη^βΓ1.

Ό ναύτης. ΤΙιβ δίΐϋοΓ.
7ο χαρτοφυλάκων τον. ΗΪ8 ροοίίβί-οοοίί.
Τό κι'.τοπτρον (6 καθρέπτης) ΗθΓ ΙοοΙίίη^-^Ι&δδ.
αντης.
Το δεί'δρον. ΤΗβ ΐΓθβ.
Τό ςρώμα (το ζρωμάτϋον). ΤΙιβ ηι&ίίΓβδδ.
Το πιβτόλιον. ΤΙιβ ρίδίοΐ.
Ό κήχός τον. Ηίδ £ίΐι*(Ιβη.
%Η χειρίς (το χειρόκτιόν) της. ΗβΓ §1ονβ.
Ο βϊτος,τα γεννήματα,τάδιτηρά. ΤΗβ βΟΓΠ.
Η αχο&ήκη (των γεννημάτων). ΤΙιβ ξξνΆΠΒ,γγ.
Το ν.τερώνν (οικίας). ΤΙιβ £&ιτβί.

Γό γραμμάτων. ΤΙιβ ηοίβ (ίΗβ ίΐΛβί, ίΐιβ

"Εχετε το γραμμάτων τοντο η Ηανβ 70α ίΐιίδ ηοίβ ΟΓ ύΚαΙ.

εκείνο;

1 ΓυΓβί^ηοΓ σημαίνει τον άΐλοδαπον, καϊ δίΓαη^βΓ τον ξένον, τον άγνωςον.
2 Νοίβ σημαίνει τό μικρόν γράμμα, δμολογίαν, σνμβόλαιον -η άπόδειξιν γρα
κτήν ιϊοΐίβΐ, είαιτήριον, και βΠΙβΙ, γραμμάτιον δια την χατοιχίαν ςρατιωτΛν.
 — 25 —

Λεν έχω τοντο, άλλ' Ικείνο. I Ιιηνβ ηοί ίηίδ, Ιιυί ύιειϊ.
"Εχει ό γείτων τοντο η εκείνο Ηηβ ίΐιβ ηβί^ηυουΓ ίΐιϊδ Λνηίβη
τό άραλόγιον; ου ύι&ίΐ
"Εχει τοντο, άλλ' οχι ίκείνο. Ηβ ηηβ ίηίδ, οαΐ ηοί ίΐι&ί

Ον, ήι>, ο. )
Τον όποιον, την οποίανΑ ΤΥΚιοΚ η ίΚαΙ.
τό όποιον. '
"Εχετε τό γραμμάτων τό όποΐ- Ηίΐνβ νοη ίηβ ηοίβ \νηίοη
ον έχει ό αδελφός μοχ?; ηιν ΟΐΌίηβι* Ηη8?
Δεν έχω τό γραμμάτων τό ό- I ηηνβ ηοί ίηβ ηοίβ τνηίβη
ποιον εχει ό αδελφός βας. νοηΐ' ΟΓοίΗβΓ ηηδ.
"Εχετε τό κονδύλων τό όποιον Ηηνβ νοη Ιΐιβ ρβη \νηίβη I
εχοί; Ηηνβ?
"Εχω τόκονδνλων,τό όπϊοτ έχετε. I \ΐΆ\β ίηβ ρβη τνηϊοη νου.
Ιιηνβ.
Ποίον ΐππον έχετε-, ΛΥΗΐοΙι ηοΓδβ ηηνβ νοη?

Εκείνον τον οποίον, εχείνην) , , . , ,, ...

τήν οποίαν, εκείνο το οποίονΑ '

"Εχω εκείνον τον οποίον έχετε. I ηηνβ ίΐιηί Λνΐιίοΐι νοη Ιιηνβ.
Λεν εχω εκείνον τον οποίον έχετε. I Ιιηνβ ηοί ίηηί \νηίοη νοα
Ιιηνβ.
Λεν εχω εκείνο τό οποίον εχει. I Ιιηνβ ηοί ίηη \νηίβη Ιιβηβδ.
"Εχω τό κονδύλων τό όποιον Ηηνβ I ίΐιβ ρβη ννηϊβη νοη
έχετε; Ιιηνβ ?
Λεν έχετε εκείνο τό οποίον εχω. Υου ηηνβ ηοί ίηηί (»)ίηβ οηβ)
\νηκ;η I ηηνβ.
"Εχει η αδελφή βας τό χειρό- Ηη$ νοηι* $ί$ίβΓ ίΐιβ §1ονβ
ν.τιον τό οποίον έχετε; τνηϊοη νοη Ιιηνβ ?
Αεν έχει εκείνο τό όποιον έχω. δηβ ηηδ ηοί ίΐιβ οηβ ννηίβΗ
I Ιιηνβ.
ΘΕΜΑ 13.
"Εχει ό χωρικός τά χρήματα μον; — Λεν τά εχει. — Τά ΐχει ό Ιμπορος; —
Λ\ν τα ίχει- — Τις τ» εχει; — Ονδεις τά (χει. — Έχει ό ν1(·ς βας τίποτε χαλάν;
— Αέν εχει οΐδεν χαΐόν. — Τί ααχημον ϊχει; — Α\ν εχει ονδεν άαχημον. — "Ε·
χαι ο βηντοτόμος το πί&ΊΙόν (τον) ί/ το τον ράπτον;.— Έχει το ίβικόν τον.—
Τις εχει τον χαίόν ν.αφίν τον Γάλλον; — Ό ϊμπορος τον ϊχει — ΤΙν ?}ίΐ; —
Ν'Λ. Κνριε, τον ΐχει — Φοβύα3ε η ϊντοίπϊβ9ΐ: — Οντι φοβονμαι οντ( (>»ρ«-
χομαϊ διφαα — Τις ϊχι-ι τα βιχρω&ρον; — Ή νπηρίτις το ϊχιι — "Εχιι το ορίζων;
— Λιν το ϊχιι- — Τις το ϊχιι ; — Ή μνγαρος τί> ϊχιι —"ΕχΗ η μ''γίΐρος
«6 χρεας; — 4ϊν το (χει. — Τις $χει τό νηόδημά μον; — Ό υπηρέτης το
4
 — »β -τ-

— Ποίος υπηρέτης τό ϊχει; —Ό ιδικός «ας. —"Βχιι ό Ιξάδελφόβ «α» τό

ώροίό^ιο'ν ρου; — Ό έξάδελφός μον δεν τό ϊχει, άλλ' ή έξαδέλφη μου τό ϊχπ.
—"Εχει τό ώρολόγιον η τό κλειδίον; — Δεν ϊχει τό ώρολόγιον, άλλα τό κλει
δίον. — Τί ϊχει ό ίππος ούτος; —"Εχει τό πέταλόν τον (ϊΐβ δΐιοβ.). —
Τί ϊχει ό ονος ούτος; — "Εχει τον χόρτον του. — "Εχει τον χόρτον του η τον τον
ίππου; — "Εχει τον Ιδίκόντου. — "Έχετε τό πέταλον τοϋ ίππου η τον χόρτον
του; — Δεν ϊχω ουιε τό πίταλόν του οντε τον χόρτον τον. — Τί ϊχει η ανζνγος
τον μαγείρου αας; — "Εχε» τό βαλάντιόν της. — Ποίαν χειρίδα ϊχει ό ξένος; —
Έχει την της συζύγου του. — "Εχει ό ναύτης τό κάτοπτρόν μου; —ΔΪν τό ϊχει.
—"Εχετε τοϋτο τό πιζόλιον η εκείνο; — " Εχω τοϋτο.— "Εχετε τό δένδρον τοϋ
κήπου οας η τό τον ίδιχίιΰ μον; — Δεν ϊχω οντε τό τοϋ ίδιχοα οας κήπου οντι
τό τοϋ Ιδικού μου, άλλα τό τον πλοιάρχον. — "Εχετε την μελάνην ταντην η
Ικείνην; — Δεν ϊχιο οντε ταντην οντε έκείνην. — Εχει ό αδελφός οας τοντο τό
κονδύλιον η έχείνο; — Δεν εγει οντε τοντο οΰτε έχεϊνο. — Ποίον κονδύλων ϊχει;
— "Εχει το Ιδικόν τον.

Ποΐον ςρώμα ίχετε; — "Εχω τό τον ναντον. — "Εχετε τον κολόν ξν&όν του
■η τό ώραϊον κρέας τον; — Δεν ϊχω οντε τοϋτο οίίτε έκείνον. — "Εχετε τόν «Σ
τον το5 ΓάΧλον η τόν τοϋ Άγγλου; — Δεν ϊχω οντε τόν τον ΓάΧΧον, οντε. τόν
τον "Αγγλου, άλλα τον τ7:ς άπο&ήχης μου. — "Εχει ό ναύτης τοϋτο τό πτηνόν
η έχείνο; — Δεν ϊχει τοντο άλλ' έχιϊνο- — Ποίον βούτυρον έχει ή γυνή;— "Εχει
(κείνο τό όποιον ίχετε. —"Εχει ή νεανις τό χρναονν η τό άργυρούν κονδύλιόν μον;—
Δεν ϊχει οντε τό χρναονν οντε τό ι'ργνρονν κονδνλιόν οας, άλΧ'εχει τό αιδη-
ροϊν κονδνλιόν αας. — "Εχω τόν νπενδντην οας η τόν τον άδελφον οας; —
Δεν έχετε οντε τόν ίδικόν μού οντε τόν τοϋ αδελφού μον.—Ποίον όρνι&οπούλιον
ϊχει ό παις οας; — Εχει τό τον χωρικού. — "Εχει ό χωρικός τοϋτο τό όρνι$ο-
πούλιον η εκείνο; — Δεν ϊχει τοντο, άλλ' εκείνο. — Τις εχει την έα&ητα της 9εί-
ας αας; — Ή κόρη της την εχει. — "Εχει ή δυγάτηρ της τό χιβώτιόν της; — Δε»
ϊχει τό κιβώιιόν (.της), άΧΧά την δακτνλή&ραν της. — Ποίον καρνδιονϊχει Τ) μήτηρ
αας; — Εχει τό της $νγατρός της.—"Εχει ό πλοίαρχος τό πλοίόν τον η τό τον ΓάΧΧδ;
— Δεν ϊχει οντε τό ίδικόν τον οντε τό τοϋ ΓάΧλον.—Ποιον ϊχει; —"Εχει το το»
φίλου του —"Εχει την λέμβον την οποίαν ϊχετε; — Δε» τϊ/ν (ΙιβΓ) ϊχει.
14.
"Εχετε τοϋτο τό γραμμάτιον η έκεϊνο; — "Εχω τοΰτο. —"Εχει 6 ράπτης αας
ταύτην την βελόνην η ικείνην, — "Εχει έκείνην. —"Εχω τοΰτο τό πειρόνιον η I-
κείνο; — "Εχετε τοΰτο, άλλ' όχι έκείνο. — Κρυόνετε η εϊα&ε ζεατός; — Οίτε κρυ-
όνω ούτε ζεατός είμαι, άλλα διψώ. — Φοβείται ό φίλος οας η έντρέπεται; —.
Οΰτε φοβείται οντε {ντρέπεται, άλλα ννατάζει. — Τις ϊχει άδικον; — Ό φίλος
αας ϊχει άδικον. — "Εχει κανείς τό άλεξίβροχόν μον; — ΟνδεΙς το έ'χε». — Εκ
τρέπεται κανείς; — Ουδείς έντρέπεται, άλλ' ό φίλος μον πείνα. — Ποίον αάχκον
ϊχετε; — "Εχω έκείνον, τόν όποιον ϊχει ό χωρικός. — Ποίον ί'ππον εχει ό αδελ
φός αας; — "Εχει έκείνον, τόν ό'ποίον ϊχω, — "Εχετε τόν βοϋν αας η τόν τον
χωριχον; — Δεν ϊχω οντε τόν Ιδιχόν μον οντε τόν τοϋ χωρικού. — Εχει ό νΐ-
ο'ς «ας την χειρίδα, την οποίαν ϊχω; — Δεν ϊχίι Ικείνην την οποίαν ϊχετε, άλλ'
 — 27 —

ίχιΐνην την οποίαν {χει η αδελφή τον. —"Εχετε την Χινην η την μαΧΧίνην κι-
ρηνημίδα ; — Λεν Ιχω ουτε την Χινην οντε την μαΧΧίνην περικνημίδα, άΧΧ' £-
χα την μεταξωτην περικνημίδα. "Εχετε την βοκολάταν την οποίαν ϊχει ο
"Αγγλος; — Λεν ϊχω έκείνην την οποίαν ΐχει Ό "Αγγλος άΧΧ' εκείνην την Όποίαν
ϊχει ο Γάλλος. — Ποϊον άλεξίβροχον ¥χετε; — "Εχω το Ιδκόν μου.

ΜΑΘΗΜΑ ΟΓΑΟΟΝ
ΕΙΟΙΙΤΗ ΙΕ880Χ,

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΪΧΗΜΑΤΙ2ΜΟΥ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΥ.

ΚΑΝΩΝ, — Το άρθρον, τα επίθετα και των αντωνυμιών α'ι πλεΐσται
δϊν ϊχουσι πληθυντικον παρ1 "Αγγλοις, ό δε των ονομάτων γίνεται
προσθέσει του 8 1 ΐίς τον ενικον, ή 68, 'όταν το άπαιτϊρ ή προφορά. Οιον,

Τά βιβλία. ΤΗβ Ηθθ1ί8.

Τά χαλά βιβλία. ΤΗβ £οο(1 1χ>ο1ΐ8.
Οί πίλοι (τά χαπέλλα). ΤΗβ Ηαίδ.
Οί κάλοι πϊλοι. ΤΗβ £00(1 Η&ίβ.
Τών πίλων. Οί ίΗβ Η&ίβ.
Ποίους πίλους; λΫΗίοΗ Η»1»?
Οί πϊλοί μου. Η»ί8.
Οί πϊλοί 6ας. ΥουΓ Ηαίδ.
Οί πϊλοί του. Ηΐδ Ηαί8.
Τά χαπελλϊνά της. ΗβΓ Ηοηηβ£8.
Αί τράπεζαι. ΤΗβ ίαβίββ.
Αί χαλαι τράπεζαι. ΤΗβ £θοά ί&ΗΙββ.
Των καλών τραπεζών. Οί ίΗβ £θθά ία1)1β3.
Ποίας τράπεζας; λνΐιΐοΗ ίιώ1ββ?
Αί τράπεζαι μου. 'Μγ ίαΗΙβδ.
Αί τράπεζαι 6ας. Υοιιγ ίαΗΙββ.
Αί τράπεζαι του. Ηΐδ ίαΗΙββ.
Αί τράπεζαι της. Ηογ ίαΗΙββ.
Τών καλών τραπεζών μον. Οί ιπ7 £θοά ί&ΗΙβδ.
Τά αειρόνια. Τΐιβ ίοΛβ.
Τά χαλά πειρόνια. Τΐιβ £θοά ίοΐ'ΐίδ.
Των καλών πειρονίων. Οί ίΗβ §;οοά ίοΛδ.

1 ΣημϊΜτίβν Ζτι τ'ο γράμμα 5 είναι άβαντιος ή χατάληξις η χαραχτηρίξηνβα

το τρίτον 'ενίϊΐ'ον πρόοωπον τοΰ ΐνεςώτοί της οριςιχής. ( Όρα Σημ. Α'.Μα&. ΣΤ.)
 — 28 —

Τα καλά πειρόνιά μον. Μν %οοά ίοιίίβ.

Τών κ.αλών πείρονιων 6ας. Οί γοιπ· §οο(1 ίονίεβ.
Των κακών πειρονίων τον. Οί" ΗΪ8 οηά ίονίίδ.
Των ωριάων πειρονίων της. Οί ΙιβΓ βηβ ΓογΙς.8.
Οί γείτονες. ΤΗο ηρϊοΐιοοιινδ.
Οί καλοί γείτονες. ΤΗβ §οοά ικίί^ΗΒουΓδ.
Των γειτόνων. Οί ίΐιβ η€ί°;Ηοοαι·δ.
Οί φίλοι μον. Μγ ίποηάδ.
Οί κάλοι αίλοι ΰας. Υοπγ §οοά ίπβηοΐδ.
Οί καλοί φίλοι τον. Ηίδ £θοά ίπβικίδ.
Των καλών α ΐλων τον. Οί Ιιϊδ §οο(1 ήΐβη(Ϊ3.
Οί καλοί νϊοί της. Ηθγ §οοά 80Π8.
Των καλών νίών της. Οί ΙΐβΓ £00(1 80Π8.
Αί καλαι ΰνγητίρες τον. ΗΪ8 βοοά (Ιίΐυ^ΗίβΓδ.
Τών καλών ΰνγατέρων τον. Οί* Ιιϊδ §οο(1 ϋ«υ§1ιίθΓ8.
Αί καλαι δνγατερες της. ΗθΓ §00(1 <3ίΐιι§1ιίοι·8.
Τών καλών δνγατίρων της Οί" Ηβι· ^οοά άηυ§1ιί:βΓ8.
Ποιοι ίπποι; ΛΥΗΐοΙι ΗθΓδθδ'7
Ποια κογλιάρια (κουτάλια); Λνΐιϊοΐι 8ρθΟΙ18?
Ο εμ - ος - η - ον - οι - αι - α. 5 Μίηβ.
Ό ιδικός μον. κ.τ.λ. '
Ό νμέτερ-ος-α-ον-οι-αι-α. Υοητβ.
Ό ιδικός 6ας. κ.τ.λ.
Ό αντον. κ.τ.λ.
ΗΪ8.
Ό ιδικός τον. κ.τ.λ.
Ό αντής κ.τ.λ.
ΗβΤ8.
Ό ιδικός της. κ.τ.λ.
Ποιοι, ποϊαι, ποία;
Οντοι η εκείνοι οί ίπποι. ΤΗβδβ ν} ίΚοδβ ΙΐΟΓδβδ.
Ταντα η ε/.εϊνα τα πειρόνεια. ,ΤΙκίδβ η ί\ιο$α δροοηδ.
ΤΙαρ. Α'. Τά ονόματα τά ΐνίκιν προφοράς απαιτούντα την κατά·
λ»)ξιν 68 2 (ίς τον πληθυντικον ιιναι τά λήγοντα ιις 8, &]ι, ο,ΐι Χ,
Ζ και Ο 4. οταν ί'χρ προ αυτού σίμφωνον, Παρ. Χάρ·
1 Η.ιγι··, οταν οημαιντ) τό ιππιχον δεν Ιαμβάνιι τό βημιϊον τον πίτ,&νν
τικυν. ΟΙυν, ι\νο ι Ιιοιΐ:,<<ιι<1 Ιιηηβ, όνο χιλιάδες ίηπίων.
2 Λιότι ό δια τον ί·δ πλη&νντιχός προατι&ηαι νέαν ονλλαβην, έκτος ιίς τά
{!{ ο Αι,γυντα ονόματα, ίν οϊς τό εβ χρηοιμενα μόνον νά ψυλάττίβ τι,ν μακρό-
τητα τον ο.
3 Αι ί>£(ΐς Ιν α\ς το οΐι προφέρεται ώς ί άκοΐον&οναι τον γινικόν κανόνα
Οίον, <Ιΐι· ιιι>ιιΐ8πΙΐ£, οί μονάρχαι.
4 Αι εις ο Ιατινικαι λέξεις άκολον&οναι τον γινικόν κανόνα. Οίον, ωεηιεηΐο,
Χΐη&. ΐϋεωβιηυί.
 — 29 —

ΊΙ ναλος, (τό αί ναλο,. ) ^ , ^ . ^

Ίο ποτήρ'ον, τα πατηο'η. ) σ ο
'// ίπι# χψία, αί ίπιΰνμίαι. ΊΊαβ ννίδΗ, ίΐιο Λνίδΐΐθδ.
'ί/ ίχχληύία, αί ίχχληβίκι. ΤΙΐΘ οΐιιποΐι, ίΐιβ οΐιυνοΐΐθδ.
7ύ ροΑάχινον, τα ρυΑάχινπ. Ύ\\ϋ ροίΐοΗ, ίΐιβ ρβηοΐιββ.
Ή πνξ'ις (το χυντ'ι), αίπνζϊδίς. ΤΗβ 1)οχ, ΐΗβ υοχι·8.
Ό ηοως, οί ήρα)ίς. < Τΐιβ ΙιβίΌ, ίΐιβ 1ιβΐΌΘ8.

Τοΰ κανόνος τούτου ίζαιροννται τα. ίζης

1. Τά λήγοντα ίίς }' ίτροηγονμίνου αμέσως συμφώνου σχημάτιζα-
σι τον πληθυντικού τ/οοπρ της καταλί,ζίως }' ιϊς ϊβ$. Οίον·
Ή χνρΐα, αί χνυίαι. ΤΗβ 1λ<1\τ, ίΐιβ Ιηάϊβδ.
7ο Πώμα, τα βωματα. Τΐιβ ')θ(Ιν, ίΐιβ 1>θ(1ίο?!.
Ό ίχ#ρος, αί ίχίΐραί. Τΐιυ οικϋΐιγ, ίΐιβ 6ΐιβΠΐίθ3.
Ίί ώραιότης (ή χαλ/.υιη), αί ϊΐΐίί ϋίίίΐυΐ^, ίΐιβ Ιίκαΐΐΐίβδ.
ώραιότψίς.
Παρ, Β'. Άλλα το γ ΊΓροη-γονμίνου φωνήεντος «ν τρίπζται» Οίον,

Ή ψίοκ, αί ήμίραι. ΪΗβ (1« γ, ίΗο (Ι^δ.

71 χαρά, αί χαοαί. Τΐιβ ,ϊογ, ίΐιβ }όγ&.
Ίύ χλίΐόών, τά χλΐΐδία. ΊΊιο Ινυν, ίΐιβ 1^8.
2, Αί ίζης λίζεις ίις τον πληθυντικον τρίπουσι το ί £ΐς

Τα βωδινδν, τα βωΑινά. ΤΙιο υΟθί, ββθνββ1.

7ο μοϋχάρι, ιά μυιϊχάρια. ΤΗθ ναΐΐ, ο&ΐνΐίδ.
'Ο βμανς, ηψί6Β,α, Τοβμ**.)^ ^
Οι ήμιοΐΐς, αιημιΠειαι, ταημιδη. ) 1
Ίύ μαχαίριον, τά μαχαίρια. 'ϊ\ιο Ιίΐιίίβ, Ιπιίνοδ.
7ύ φύλλο/·, τά ηνλλα. ΤΗθ Ιϋΐιί', Ιβίΐνβδ.
Ό άρτος (όλόχληρος). οί άρτοι, ΤΙιβ Ιοη,ί', Ιοιίνβδ.
*β«ΐ'Γ0ι·, {αντηι·, ίαντό. )„ ΛΡ ,
Καντυνς, ιαντας, ιαντα. ) '
'ΙΙ Λίόμη (ΐο Αραγμα), αίΑ{((μκι. ΤΗθ βΐίθη,ί", δΐιβίΐνβδ.
Ί ύβαι ΊΑιον,τάβαιίΑιαζτοράφι). Τΐιο δΗβΙί, βΐκίΐνβδ.
'// ρ«ρ"(ϊ(>£·, τα" ρί'/Μοί. Τΐιο δΐίΐίΓ δίηνκδ οι· δίαβδ.
Ό κλέπτης, οί χλίπται. ΤΙιβ ίΐιϊβί, ΐΗϊενβδ.
'// ανζιγος* αί βνζνγοι. ΤΗβ \ν1ίϊΰ, ννϊνρβ.
Ό λνχος, οί λνχοι. Τΐίβ ηοΐί', \νο1νβ8.
1 ΒΒβτίβ ιϊναι ολίγον (υχρηςον χαϊ τοντο Ιν 1% ηοι^αιι.
 30 -

8. Τά ΐζης βχηματίζονσιν ανωμάλως τον νΧηθυντικάν.

Ό άνηρ (ο άνθρωπος). ΤΗβ ιηαη, ηιβη.
Ή γννη. ΤΗβ \νοηΐ{ΐη, Λνοπιβη.
Ό αδελφός. ΤΗβ ΗνοίΗβΓ, ΗΓβίΗΓβη, η δ-
μ&λώς1.
Τδ τέχνον,τδ βρέφος,τδ ααιδίον Τΐιβ <·Ηϋ(1, οΗΠάΓβη.
Ό βονς. ΊΊιβ οχ, οχβη.
Ό χνβος. ΤΗβ <ϋβ, άίοβ.
Ό μνς (δ μιχρδς ποντικός). ΤΗβ πιοαεβ, ηιίοβ.
Ό φθ·ίΐρ (η ψείρα). ΤΗβ Ιοιίδβ, Ιίοβ.
Ή χην (η χήνα). ΤΗβ §οοδβ, £ββ8β.
Τδ δηνάριον. ΤΗβ ρβηη^, ρβηοβ.
Ό όδονς, τδ δόντι. ΤΗβ ίοοίΗ, ίββίΗ.
Ό πονς, τδ ποδάοι. ΤΗβ ίοοί, ίββί2
Ό δόρχων, τδ ζαρκάδι. ΤΗβ άββΓ, άββΓ.
Το πρόβατον. ΤΗβ δΗββρ, δΗββρ.
Ό χοίρος. ΤΗβ δ\νϊηβ, 8\νίηβ.
4. Ύττάρχουσ* κβϊ αλλαι λίζιις, αϊτινες ίξ αρχαίων γλωσσών λΐ)-
ψ^ιίσαι τηροΰσι γενικώς τον πΧηθυντικον των γλωσσών, ίζ ων (·
\ήφ~ησαν καθώς.

Τδ 6τρώμα (γης). ΤΗβ δίΓ&ΐαπι, δίΓαία.

Τδ παράρτημα. ΤΗβ ίίρρβικϋχ, ηρρβηάΐοβδ.
Ό λιχανδς, δ δείχτης. ΤΗβ ΐηάβχ, ϊηάϋοβ».
Ό πίναξ των περιεχομένων. ΤΗβ ΐικίβχ, ΐηάβχββ.
Ή βάόις. ΤΗβ Ηίΐδίδ, Ηα8βδ.
Ή τίτανος, η άΰβεότος. ΤΗβ βίΐΐχ, βίΐΐοβδ,
Τδ χερονβίμ. ΤΗβ οΗβπιΗ, οΗβπιΗϊηι.
Τδ διδόμενον. ΤΗβ άαίαπι, άαία.
Γό παρόραμα. ΤΗβ βπ'.ιίαηι, βιταία.
Ό δαίμων. ΤΗβ £βηίιΐ8, £βηϋ.
Ό μεγαλοφνής,δδαιμόνιοςνονς. ΤΗβ £βηϊϋδ, ^βηΐιΐδβδ.
Τδ γένος. ΤΗβ £βηι.δ, §βηβΓ&.
Γό φαινόμενον. ΤΗβ ρΗβηοιαβιιοη , ρΗβηο-
πιβηα.
Ή όχτίς (γεωμετριχή). ΤΗβ Γίκϋϋδ, ταάη.
Γό ΰεραατίμ. ΤΗβ 8βΓ&ρΗ, δβπιρΗίηι.
1 ΒιβιΙίΓβιι αυνει&ιζεται μόνον άη άμβιονος, ιΐς παααν δε άλλην περίςαβιν
Ιίγονβι (ΐΓηΐΗβτι.
2 "Οταν το ΓοοΙ βημαίνη την πεζικην δνναμιν δεν έχει πΐη&νντιχόν- Οίον,
})· Ιιαά ίοαΓ ΐΗοιίδ&ηιΙ ίοηι αιιιΙ βί£ίιΙ 1ιυιι<ΐΓβ(1 ΙιοΓϋβ, {Γχε τίαααρας χιΧιάδαί
πιζονι χαϊ όχταχοαίους Ιηπεϊς.
 — 31 —

Παρ. Τ*. Ύπάρχουσι προβίτι παρ' "Αγ-γλοις κοί όνόμ&τα μη έχοντα

τλτιθυντικυν, και αλλα σννειθιζόμενα ενικως μόναν' περί τούτνν θ&
γκ'νρ λόγος βραΰύτερον.
Ήμών,μας η 6 ιδικός μαςχτλ. ΟαΓ
'Ημέτερος-α-ον-οι-αι-α. )()αΓ8.
Ίδιχός μας, χ.τ.Χ. \

Αντώι',των (ηο ίδιχός των χτλ). ΤΙχβΪΓ.

Ό βφέτερος, α-ον
0 ιδιχος των, χ. τ. λ. )
Το βιβλίον μας. ΟαΓ βοοίί.
Τά βιβλία μας. ΟαΓ βοοΚβ.
Γα «ειρόνιά μας. ΟαΓ ίοΑβ.
'ίί τράαεζά των. ΤηβΐΓ ί&Μβ.
'ίί ιδική των, ΤηείΓβ.
01 φίλοι των. Τηβΐΐ' ίΗθηάβ.
Οι ιδικοί των. ΤΒβίΓδ.

Μέγας, μεγάλη, μέγα. Ι/&Γ£β, £Γ6ίΐί.

Μικρός, μικρά, μικρόν. 8ηι»11, Ιΐΐίΐβ' .
Ποίας γειρίδας έχετε; Λνΐιίοίι §1ονβ8 ηατβ 70α ?
Έχω τάς ωραίας γειρίδας των I Ηανβ νοαΓ §θθά ηβϊσηβοϋΓβ'
καλών γειτόνων 6ας. βηβ ^Ιονβδ.
Παρ. Δ'. Ένταΰθα βλ/πομεν δη όταν τό όνομα τοϋ κτητορος ί·
ναι αρ&μοϋ πληθυντικού, αρκεί νά πρυσ^ίσωμεν την απόστροφον
άνευ τον 8·
Έχετε τας μεγάλας τραχέζας Ηίΐνβ νοα ίΐιβ ο&ΓρβηίβΓδ'
των λεπτονργών; ΙβΓ^β ίαο1β8?
Λιν εχω τας μεγάλας τράπεζας I Η»νβ ηοί ίηβΐΓ 1&γ§6 ί»-
των, άλλα τα μεγάλα νποδψ Μοβ, Ιοχιί ίηβΪΓ 1»Γ£β 000(3.
ματά των.
Έχω τά μικρά μαχαιριά τον; Ηανβ I Ηίδ δηιαίΐ Ιαιίνβδ ?
Λν έχετε τα μικρά μαχαιριά τον, Υοα η&νβ ηοΐ Ηίδ δοιαίΐ Ιίοίνβδ,
άλλ' έχετε τονς μεγάλονς πί- \>\ΐΙ νοα Ηανβ Ηίδ 1&Γ£β η&ίδ.
λονς τον.^
Ποία κοχλιάρια εχω; \Υηίοη δροοηβ Ηανβ Ι?
Έχετε τά κομ-φά κοχλιάρια των Υοα Ιι&νβ νοαΓ δίδίίΤδ' ρΓβίίν
αδελφών 6ας, δροοηδ.
1· Τ6 μεν εηιαΙΙ αναφέρεται ιίς το εμβαδόν χαΐ είναι τό έναντίον τον Ιατ^β
γο ί{ ΙίιΙΙβ, λέγεται και ιδικής, χαϊ είναι το ίνπντίον τον Βοαδύτεμον
ομάς, &ά ΐδωμιν άλλονς οριαμονς και Ιξηγτίβεις τών δν<ο τονταν Χϊζεαν.
 — 32 —

*Ε%η 6 άδΐλψός 6ας τά ξύλινα Ή.Ά3 νοιπ· ΟΓΟίηβΓ πιν τνοο^βη

χ*'ρα(!όΧ« αοχ'; £Πΐΐ8?
/βΐ'ί α τά ξίλινα πνροβόλα ύν.ς. ΙΙο Ιιη* ηοί νου γ ντοοάβη §υηδ.
Ποια Ζ//·) \\Ίικ·1ι 1α88 1ιβ?
Ποια βωδια ί·/Η υ ξίνος; Λνΐιϊ(·η οχβη ΗΗ3 ίηβ ίθΓ-
β'ιμηαιή
"Ε/η τά ιδικά τον. Ηβ Ηηδ ηίδ οτνη.
"Ε/πε τα οιοη'ια άλίξίβροχα Η.ινβ νου ίΐιβ 6ηβ υπιΟΓεΙΙ&β
τών "Λγγλοιν; οί Ιηθ Ειι§1Ϊ8η?
Οί "Αγγλοι. ΤΗο Κη§Ηκα.
Οί Γάλλοι. Τηβ ΡικηοΗ.
Αγγλικός, Γαλλικός. Ειΐξΐίδη, Γιοηοΐι.
Πα/ο, Ε', Τά εθνικά επίθετα λαμβανόμενα ουσιαστικώς και λήγον
τα άς 83, Χ, θ!ΐ| βΐΐ, ίίν Βίχρνται το σ.\μ~ων τοΐι πληθυντικού.
Αίν ?υγο τα ώοαϊα άλίξ,ϊβρο- I Ιιηνβ ηοί ΙΙιοιγ ίιηο υηιΟΓβΙ-
γά των, άλλα τάς ωραίας 1^8, βιιΐ ΙυβΙΓ δυο 00X68.
πνζίδας (ζυντία) των.

Οί ΟΙ ΟΙ. Τη6 38868.

Τα βχ'ρδινα πίδιλα.
Των κήπων μον.
Των ωραίων κή.Ύοιν 6ας.
.Των δ«6ώι· 6ας.
"Ε/ίτε τα δίι δρα των κήπων μα;
Αιν ϊχω τίι δίιδρα των ν.ψων
6ας.
*Μχ*τε γ« βνρβνα πϊδιλά μον^
Λίν'ΐχω τα βνριϊινα ζίδιλά <ϊας,
αλλά τά μάλλινα γειρόκτιά
6ας.
Τη« Ιοίΐίΐιονη δΐιοθδ.
Οί" ιην ^ηπίβιΐδ.
()Γ νουι* ρνοίίν £ίΐνάΌηδ.
Οίνουν \νοοιΙδ.
Η&νβ νοίΐ ίΐιβ Ιΐ'ΟΟδ οί ηιν
£·.Ίπ!υιΐ8?
I Ιιανο υοί ίΐιο ίΐ'638 οί" νουν
ξξ:\νάαιΐ8.
Ηηνο νου την ΙοαίΙΐθΓη δ1ιο«?8?
I Ιι.ανθ ηοί νοιπ* Ικηΐΐιβπι
δΐιοϋδ οιιί I Ιιανο νουΓ
οίοίΐι §1ονϋδ.

ΘΕΜΑ 15.

"Εχει δ/κίΥίον ο νιής αης Τ/ ο-ίΐΜον: — Λ\ν εχει οντε δίκαιον ο"τ? αδιχον. — Εγει
ό "άγγλος τίποτε καΧΪ>ν ί] άπχημον; — Αίν {χει οιδεν χαίι.ψ τ) ααχημον, ι'<ί'
Εχει κάτι κομφόν. — Τί εχει κο/ι φδν; — Έχει το Γορηΐοτ ορνιΰ οπονλιον — 'Εχει
τα καί'ν διπνυον; — Αϋτος δεν το εχει (Ιι« Ιιαβ κ ικ>0 ηΐλ δ χαϊος }$/_
των τον το εχει — Έχετε τά βιβλία; — Ναί, χι·ρ/ί, (%"> τίι βιβίίκ. — Έχετε τ&
βιβλία μου: — Οχι. Κίριε, όεν έχ'·> τά βιβλία οης —'Εχη τά βανχάλιά ο«ϊ;
"Εχετί τά βονβχάίιά μον.— Εχω τά ωραία αιόηρά χονδύίιά αας; — Λεν ϊχε,τ»
 — 33 —

τα ωραία αιδηρη κονδύλια μοί>. — ΙΙοϊα χαρτοφυλάκια ϊχα>; — "Εχετε τα ώραϊα

χαρτοφυλάκια των φίλων αας. — "Εχει ό ναύτες τα καλά πιατόλιά μας; — Λεν
ϊχει τα καλά πιατόλιά μας, αλλά τα καλά πλυϊά μας. — Τις {χΐι τάς καλάς βι-
Ιόνας τον ράπτου; — Ουδείς έχει τάς βελόνας τον, αλλά κάποιος έχει τά ά>ραϊα
βνραινα υποδήματα τον. — "Εχει 6 παις τον "Αγγλου τά καλά κάτοπτρα μου;
— Λεν έχει τά καλά κάτοπτρα αας, άλλά τά καλά άλεξίβροχά οας. — "Εχιι ό
«χυτοτο/ιορ τά βύροινα πέδιλά μον; — "Εχιι τά βνραινα πέδιλά αας. — Τί έχει
ό πλοίαρχος; — "Εχιι τους καλοϋς ναντας του. — Τις έχει τα ώραϊα χρνοά ω
ρολόγια μας; — Ουδείς έχει τά ώραϊα χρνοά ώρολόγιά αας, άλλά κάποιος έχει
τά ώραϊα μολνβδοκόνδνλά αας. — "Εχει ο γείτων αας τά δένδρα των κήπων
«ας; — Λεν έχει τά δένδρα των κήπων μον, άλλ' έχει τονς ωραίους βόας αας.
—"Εχετε τον χόρτον των ΐππων; — Λεν έχω τον χόρτον των, άλλά τά πέτα
Ιά των. — "Εχει ό ράπτης τά ώραϊα χρυοα κομβία μου; — Λεν ίχει τά ώραϊα
χρνοά κομβία αας, άλλά τά χρυαά νήματα αας. — Τί έχει ή άδελφή αας; -"Ε
χιι τά ώραϊα καρυδιά της. — "Εχει ό ναύτης τάς βακτηρίας μον η τά πνρο
βόλα μον; — Λεν έχει οντε τάς βακτηρίας αας οϋτε τά πυροβόλα αας. — Τις
ίχιι τον χόρτον των όνων μου; — Ουδείς ίχει ανιόν.
16.
Ποίας οικίας ϊχει ή μητηρ αας; — "Εχει τάς ωραίας οικίας τ&ν τέκνων της.
— Ποίους κήπους έχει ό "Αγγλος; — "Εχει τους κήπους τον Γάλλου. — Τί έχει
οπαϊς αας; — "Εχιιτά κομ-φά μαχαιριά τον. — Ποίους ΰπηρέτας Ιχει ό Γάλλος;
—Έχει τους νπηρέτας των "Αγγλων — Τί ϊχει ό έμπορος; — "Εχει τά ώραϊα
χιβώτιά μας. — Τίέχει Ό αρτοποιός; — "Εχει τονς καλοϋς άρτους μας. - "Εχιι
ιοϋς ΐππονς μας, η τους όνους μας; — Λεν έχει ούτε τοϋς ίππου; μας, ούτε
τονς όνους μας, άλλ' ϊχει τά ώραϊα δράγμκτά μας. — "Εχει 6 ξυλουργός τάς
ίίιλινας τράπεζας μας;— Λεν έχει τάς ξυλίνας τραπέζης αας. άλλά τά αιδηρά αφν-
οίατου. — Ποίους λύκους έχει ό ξίνο»; — "Εχει τονς λύκους τών δααών μας. —
Ποϊα δίπνρα έχει; — "Εχει τά δίπυρα τών φίλων του. — "Εχει ό φίλος μας τά
ώραϊα πειρόνιά μας; — Λεν 'έχει τά ώραϊα πειρόνιά μας — Πυϊα έχει; — "Εχιι
τά μικρά πειρόνιά τών εμπόρων τον. — Ποία αάρωϋρκ έχει ό νπηρέττ,ς αας; —
"Εχει τά αάρα>9ρα τών καλών έμπορων του. —"Εχετε τον οάκκον τ'υν όποιον ■
νπηρίτης μας έχει;-— Λεν {χω τίν αάκκον τίν Όποιον Ό υπηρέτης οας έχει.-—
"Εχετε το αρνι9οποόίιοτ Ζπερ έχει Ό μάγειρος μον ζ έν.εϊνο τό Όποιον εχειό χω
ρικός; — Λεν έχω οΰτε έχεϊνο τό Όποιον έχει ο μάγειρος αας, οντε ίνε'ινυ τό ό
ποιον έχει ό χωρικός. — Πεινά Ό χοιρικός η διψά; — οντι πεινά οντε δίψα. —
"Εχει η άδελφή αας τό κοχλιάριον τό όποιον έχω η έκεϊνο τό όποιον έχετε; —
Δεν έχει οντε έκεϊνο τό όποιον έχετε οντι έκιϊνο τό όποιον έχω. — Ποίον κοχ
λιάριον έχει; — "Εχει τό τον άδιλφοΰ τον γείτονας της. — "Εχει ί; γείτων αας τά
μικρά κοχλιάρια τών έμπορων μας; — Λεν έχει τά μικρά κοχλιάριά των, άλλά τάς
χοναας λυχνίας των —"Εχετε τά πτηνά έκείνα; —Λεν έχω τά πτηνά ϊκεϊνα, άλ
λά τά ώραϊα έκεϊνα ίρνι9οπονλια. —"Εχει ό άνϋροιπος τοΰτο η έκεϊνο τό γραμ-
κάτιον; — Λεν έχει οΰτε τοΰτο οντε έκεϊνο..—Έχει τό βιβλίοναας Τ, τό ταϋ φί
λου αας; — Λιν Ιχει οΰτε τό ίόικόν μου οΰτε τό τον φίλου μον, έχει τυ
Λικόν τον.
 ΜΑΘΗΜΑ ΕΝΝΑΤΟΝ
ΝΙΧΤΪΙ Ιί880*.

Τους, τάς, τά. ΤΚο$β.

"Εχετε τά βιβλία μον η τά τον Ηανβ νόη ηιν 000&8 01* Λόδβ
"Αγγλου; οί ίΗβ Εη§1ίδ1ιπ1&ή ( $ ίίιβ

Λεν έχω τά ιδικά ΰας,, έχα τά I Ηίΐνβ ηοί νουΓδ, I Η&νβ

τον "Αγγλου. ίΐιοδβ ο£ ΐΐιβ Εη§1ϊδ1ιιηβη
( η ίΗβ Εη^1ΐ8ΐιηΐ8η' 8 ).

Εκείνους τους οποίους, 1-\

Μίνας τάς οποίας, εκεϊΛ ΤΚο»β υοΗϊοΗ (η ίΚαΙ).■
να τά οποία. }

"Εχετε τά βιβλία τά όποια έχω; Ηανβ 7ου ίΐΐθ οοοίίδ Λνΐιϊοΐϊ

"Εχω εκείνα τά όποϊα έχετε. I Ηανβ ΐΐϊσδβ ττΗοΙι ( ί&ιά,ϊ )

"Εχει ό'Άγγλος τά μαχαίρια τά
όποΐα έχετε, η εκείνα τά 6-
ποία έχω;
Λεν έχει οντ Ικε'ίνα τά οποία
έχετε, οντ έκεϊνα τά οποϊα
έχω.
Ποϊα μαχαίρια έχει;
"Εχει τά ιδικά τον.
Ποία κατία (η κφωτια ) έχετε;
νοιι ΙιεΙνβ.
Ηαβ ίΐΐθ Εη^ΐίδίηαιΐ ίΗβ Ιαύ-
νβδ Λνΐιϊοΐι ( η ΙΥιάϊ ) νου.
Ηανβ, ον ίΗοδβ Λνΐιίοΐι ( η
ύιαί ) I Ηανβ?
Ηβ Ιιββ ηβϊίΙιβΓ ΐΐιοδβ τνΐιίοΐι
( η ΐΚ&ΐ) 7011 Ηανβ, πθγ
ίΐιοδβ \νΗίοΗ ( η ΐΗαΐ ) I
Ηανβ.
ΛΥΗίοΗ Ιίηίνβδ Ιΐίΐδ Ηβ?
Ηβ Ηαδ ΗΪ8 0\ντι.
\νΗΐοΗ Ηοχβδ Ηανβ νοιι?

, ,
Εχω εκείνα ταν οποία
«· „ εγει
„ ηγΛ I Ηανβ ΐΗοδβ
· . ίΗαί; (Κ η' τνΗίβϊι ')
α ε φη μον. )Ι *&&νβ ίΗοδβ Πίν 8ΪβίβΓ

Παρ, Α', Το τΐλζντάΐον τοϋτο παράΒίίγμα δίίκνύίΐ οτι η άναψορι.

κη αντωνυμία ίΐιαί ι}· ΛνΙΐΗ'Ιΐ Βνναται· νά παραλιιφθφ πα/3"Άγγλθίς,
υπονοούμενη*
Ταύτα τά βιβλία. ΤΗβΒβ Ποοίίβ.
Εκείνα τά βιβλία. Τΐιοδβ οοοίίδ.
 - 3ί> —

"Εχετε ταΰτα τά βιβλία η ίχείνα; Ηανε }το« ίΐιβδβ οοο1(8 ογ

ΐΐιοδβ ?
Αν ϋχω ούτε ταΰτα ούτ εχεϊνα. I Ιιανο ηβΐίΗοΓ ίΗεβϋ ιιογ
ίηοδβ.

Ούτοι, αύται, ταντα. Τίιβββ (πλη&νντ. τοϋ ίΐνίβ).

Εκείνοι, ίχεϊναι, ίχΗνα. Τ/ιοεβ (πλη&νντ. τονίΚαί).

"Εχω τούτους η ίχείνους^ Η&νβ I ίΰβδβ ογ ίΐιοββί

"Εχετε τούτες, δεν ίχετε ιχείνας. Υοα ϋ&νβ ίηβδΡ, }τομ Ιΐίΐνβ
ηοί ίΐιοδβ.
Έχει τούτους η ίκείνους; Η.αδ Ηβ ίηβββ ογ ίΗθ8β?
Αν ίχει τούτους, έχει εχεΐνβς. Ηβ Η&δ ηοί ίΐαοδβ, ηο Ιιαβ
ίηοδβ.

Ό μεν, 6 πρώτος, (χοινοϋ \

γένους χαι άρι&μοϋ) η( Τ/ιβ /οηηβΓ.
πρώτη, το πρώτον. )

Ό Λ, 6 πΧευταΙος (χοινοϋ) ^ ^
γεν. αριν.^ )

"Εχω τά κάτοπτρα των Γάλλων Η&νβ I ίΐιβ 1οο1πη£-§1ίΐδ8θ8

η τα των "Αγγλων; οΐ ΐΐιβ ΙΥοηοη ογ ίΐιοδο οί
ίΗβ Εη^Ηδ1ι?
Αν ίχετε οντε τά μεν ούτε τά δέ. Υοα Ιιηνβ ηοϊίηβΓ ίΐιβ ίθΓ-
ηιβι· ηοί- ίΐιο ΙαίίβΓ.
Έχετε τά χοχλιάριά μου η τά Ηανβ 70α ηιγ δροοηδ ον ηιγ
της αδελφής μου; δίδίοΐ''δ?
Αν εχω τά πρώτα αλλά τά I Ηίΐνβ ηοί ίηβ ίοπηοΓ, Οΐιί
τελευταία. ΐηο Ιηίίοι*.

Ή επιςολή, ή γραφή, το γράμμα. Τΐιβ ΙβίίβΓ.

0 λί$ος, το χόρμημα (το λι- Τηο ^\νβ1.
δοκόλλητον ).
0 χτείς, το κτένι. Τΐιβ οοηιΐ).
Το βύγγραμμα. τό πόνημα, το ΤΗβ \νοι·1ί.
Έργον, ή ίργκβία.
Το άν&ος. Τηβ Ηο^βΓ.
0 βνγγενης μου. Μγ Γθΐ&ίίοη.
Ή βνγγενης μον. Μγ ίβηιαίβ Γβίβίίοη.
Εχει 6 άνθρωπος ταντα η ί- Η&δ ίΗβ ιη&η ίΚβδθ ΟΓ ίηοδβ
χεϊνα τά χοβμήματα; ^Ή'βίδ'
 — 30 —

"Εχει ταύτα, αλλ' δγι - ίχεϊνα. Ηβ Ηαδ ίΗβδβ, Ηιιί ηοΐ ΐΗοδβ.
"Εχετε τά αν&η 6ας η τά ιδικά μ»; Ηανβ γοη νοιττ ηο\νβΓ8 ΟΓ
ηιίηβ?
Οντε τά ίδιχά 6ας 'ίχω οϋτε I Ηανβ ηβίΐΗβΓ νουι*8 πογ ιηΐ-
τά ίδιχά μου, άλλα. τά των ιΐθ, Ηυ£ ίΗοδβ οί οιιγ £θθά
καλών αδελφών μας. δίδίβΐ'δ ( η \>χχί οιιγ §οοά
δΐδίβΐ'δ' ).
"Εχετε τα μικρά κτίνιά μου; Ηανβ γοη ιηγ δηιαίΐ βοηιΗδ?
Τα I Ηανβ ίΗβηι.

Αυτούς, αύτάς, αυτά..

Τ7ΐ€ΤΠ (τί&εταιμετά το ρήμα).
Τους, τάς, τά.

"Εχβι τα ωραία αοτηριά μου; Ηαδ Ηβ ηιγ ίιηβ §1ηδδβ8?

Ια εγει. Ηθ Η88 ίΗβηι.
Τά εχω; Ηανβ I ίΗβηι?4
Τα ίγΐτε. Υοη Ηανβ ίΗβπι.
Λεν τά έχετε. Υοα Ηανβ ίΗβπι ηοί.
"Εχει ο αν&ρωαος τά ώρ«ϊ« Ηαδ ίΗβ ηιαη ηιγ ίΐηβ §ηηδ?
πυροβόλα μου;
Αεν τά 'έχει. Ηβ Ηαδ ίΗβηι ηοί.
Τά εγει 6 Λαϊς; Ηαδ ΐΗβ Ηογ ίΗβπ)?9
Οί άν&ρωποι τά ΐχουδιν. Τΐιβ ηιβη Ηανβ ίΗβπι.
Τά ίχουβιν αί γυναίκες} Ηανβ ίΗβ ·\νοιηβη ίΗβπι ?3

Αυτοί, αύται, αυτά, η

Εκείνοι, ίκεϊναι, εκείνα.

Τά ίγουόι. ΤΗβγ Ηανβ ίΗβπι.

ζ/ίΓ τά εχουόι. ΤΗβγ Ηανβ ίΗβπι ηοί.
Ποιος τά έχει; ΛΥΗο Ηαδ ίΗβπι ?

Οί Γερμανοί. ΤΗβ Οβηηαηβ.

Οί Ιταλοί. ΤΗβ Ιίαϋαηδ.
Οί Ιβπανοί. ΤΗβ δραηϊακίδ.
Οϊ Τοΰρκοι. ΤΗβ ΤχιΛβ.

Οί Ίϋχανοί τά ίχουόιν. ΤΗβ δραπΐανοίδ Ηανβ ίΗβπι.

1 — 2 —3. Εν τΐ] κοινΐ/ ΌμιΧία Χϊγονβι Ηανβ I $;οΙ ι)ιεη? Ηαβ Ιΐιβ 1>ο? %ο\
Ι6επι? χαί ονζα> πιγι παντοϊ προβώπον χαΐ α$ι&μοϊ>.
 — 37 —
ι
ΘΕΜΑ 17.
Έχετε ταντα η Ικανή τα άν9-η; — Λεν ϊχωονη ταντα οντ' έχεϊνα. — Έχιτί
τά πρόβατα των "Αγγλων η τά τών Γύλλην; — Έχω τά των Γάλλων, άλλα δίψ
έχω χα των "Αγγλων. — Ποίους ίππους έχετε; — Έχω τους τών ξένων- — "Έχω
τας ίπιοτυλάς οας; — Λεν έχετε τάς έπιοτολάς μας, άλλά τάς τών φίλων μας.
— Εχετε τά όρνιίίοπονλια τών ναυτών; — Λεν έχω τα όρνι&οηονλιά των, άλ
λα τα ωραία μαχαιριά των. — Ποία κοομίματα έχει υ παις αας; — Έχει τά
ιύιν.α μον. — Έχω τοις ιπενδύτας μου η τοϊϊ τών ραπτών; — Δεν έχετε τοίς
ιδικούς οας, αλλά τους ιδικούς των. — Έχετε τά κάτοπτρα τά όποια 1%ω; —
Λεν εχω εκείνα τά οποία έχετε, άλλ' εκείνα τά όποια έχει ό άύιλφός αος. —
Εχει η ϋιία οας τά όίπνρά οας η τά ίδ:κά μον; — Λεν έχει οντε τά ιδικά αας
οντε τα ιδικά μυυ — Ποία όίπνρα έχει; — Έχει τά ϊδιχά της — Ποίους όνχς
ίχει ο φίλος οας; — Έχει εκείνους τυνς όποίυνς Ιχω. — Έχει ή αδελφή αας τά
γραμμκτιά μυν η τά Ιδικά της; — Δεν έχει οντε τά ιδικά αας οντε τά Ιδικά
της, αλλ έχιι τά της μητρ'.ς τον πλοιαρχον. — Έχω τά πέδιλά αας η τά των
ραπτών; — Δεν (χετε ούτε τά μ'εν οντε τά ύί.
18.
Ποίον χοντίον έχει ό άνθρωπος; — {χιι τό ίύικόν μος —Έχει τδ χαρτίον μας;
— Λεν τδ έχει. — ^£γ£ τά πονήματά μας η τά τών ξένων; — Λεν έχω τά Ιδι
κά αας, άλλα τά ιδικά των. — Έχει ό ξνλονργός τά καρφιά μας η τά τών
τέκνων μας; — Δεν έχει ο'ντε τά ιδικά μας οντε τά τών τέκνων μας. — Ποία
οφνρία έχει; — Έχιι τά καλά οιδηρά αφνρία του. — Έχει κάνεις τά πλοία τών
Γάλλων; — Ουδείς έχει τά τών Γάλλων, αλλά κάποιος έχει τά τών "Αγγλων. —
Τις έχει τά πτηνά τον μαγείρου; — Ούδείς έχει τά πτηνά τον, αλλά κάποιος
ϊχΗ.το κρέας του. — Τις έχει τδ βούτυρυν του; — Ή ϋυγάτηρ του τδ έχει. —
Τις έχει τόγ τυρόν του;— Ή ανζυγός του τον έχει. — Τις έχει τδ παλαιόν
πυροβόλοντου;—ΌΊαπανός τό έχει.— Έχω τον αάκκον τον χωριχον τούτου; —
Λϊν έχετε τον αάκκον τον, αλλά τά τον αίτόν του. — Ποία πυροβόλα έχει ύ
Γερμανός; —"Εχει εκείνα τά όποια έχετε.— Ποία μολυβδοκόνδνλα έχει; —Έχει
τά τών παλαιών έμπορων του. — Έχετε τίποτε καλόν η άαχημον; — Λεν έχω
ονδεν καλόν ούδε άοχημον, άλλά κάτι ώραίον. — Τί ώραίον έχετε; — Έχω τοις
ωραίους βόας τών μαγείρων μας. — Λεν έχετε τά ωραία πρόβατά των; — Όχι,
Κύριε, δεν τά έχω. — Ποία άλεξίβροχα έχουαιν ο'ι Ιταλοί; — "Εχουαι τά τών·
φίλων των. — Πεινά ό νίόί τον έμπορου; — Δεν πεινά, άλλά διψά. — Έχιι τά
βιβλία μας;—Δεν έχει τά Ιδικά μας, άλλ' εκείνα τά όποια έχει ό γείτων τον.—
Ποίους ίππους έχει; — Έχει ίκείνους τονς όποιους έχει ο φιλνς του. — Χρνό-ιει
ό φίλος βας η έχει ζέατην; — Οντε κρυννει οΐτε ζέατην έχει. — Φοβείται; —
Λεν φοβείται, άλλ' έντρέπεται — Έχει ό νεανίας τά οάρωϋρα τών ϋπηρετάν
μας; — Δεν έχει ιά αάρω&ρά των, άλλά τό καλόν ααπώνιόν των.

19.
"Εχετε τά ωραία χαρτοφυλάκια μου; — Γα έχω. — "Εχετε τους ωραίους ΐππκς
τών Τούρκων; — Δεν τονς έχω. — Ποίας λυχνίας έχετε; — Έχω τάς τών "Αγ-
γλ»ν. — Τις έχει τά ωραία άν&η μον; — Ά δνγατέρες μον τά ϊχοναιν. — Ποία
 — 38 —

κοχλιάρια Εχετε; —"Εχω τά των φίλων αας. — "Εχω τά καλά τουφεκιά αας; —
Λεν τά Εχετε, άλλ' οί γιίτονές μας τά Εχουαιν. — "Εχετε τά ωραΐα κοβμήματά
μον η τά της αδελφής μον; — Λεν Εχω οΰτε τά Ιδικά αας οντε τά τής αδελφής
αας, άλλά τά ιδικά μον — "Εχει ό Ίταλος τάς ωραίας χειρίδας μας; — Λεν τάς
Εχει. — Τίς τάς Εχει; — Ό Τούρκος τάς Έχει. — "Εχει ό ίάπτης τους ίπενδντας
μας η τους των φίλων μας; — Λεν Έχει ουτε τούς μίν οντε τονς δε. — Ποίας
ύπενδύτας Εχει; — "Εχει εκείνους τονς οποίους Εχουαιν οί Γερμανοί. — Ποίους
ακύλας Εχετε;— Εχω ίκιίνους τούς όποιους εχουαιν οί γείτονες μου.—"Εχνβιν οί
νανται τά ωραϊα ςρώματά μας;— Λεν τά Εχααιν.— Τά Εχκαιν οι μάγειροι;— Τά εχααιν.
—"Εχει ό πλοίαρχος τά ώραϊα βιβλία αας;— Λεν τά Εχει.— Τά Εχω;— Τά Εχετε —
Λεν τά Εχετε.— Τά Εχει ό Ιταλός;— Τά Εχει.—"Εχουαιν οϊ Τούρκοι τά παλαιά πυρο
βόλα μας;—Λεν τά Εχααιν. — Τά Εχααιν οι Ίαπανοί; — Τά Εχ»αιν. — Εχει Ό Γερμ"·
νός τά ώραια άλεξίβροχα των Ιαπανφν; — Τά Εχει.— Τά Εχει; — Ναϊ, Κύριε, τά 'έχει.

ΜΑΘΗΜΑ ΑΕΚΑΤΟΝ
ΤΕΧΤΙί ΙΕ880Ν.

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΕΤΑ ΤΩΝ Α0ΡΙ3ΤΩΝ ΑΝΤΩΝΥΜΙΩΝ.

"Οπου ημείς επί αορίστου ποσόν εκφερομεν τά ονόμανα άνάρθρως,τί
προτάσσοντις αυτών το επιθέτου ολίγον, οΓΆγγλοί προτάσσουσι τάς
λέξεις δΟΠΙβ η ίΙΠ^.'

Τις, γ! τίνες, τινά. ) 8οηιβ.

η ολίγος, η, αν. κ.τ.λ. ) Αηΐ/.
Πα/ζ». Α'. Εϊδομεν ηΒη (Μαθ. Γ*,) οτι το μεν 80Π16 μεταχειρίζαν
χαι εις προτάσσεις καταφατικός, το δε ίΙΠ^ εις αρνητικός, ερφτημ^'
τικάς *} άμφ&όλονς*
Οίνος η οϊνον. 8οιηβ η &ηγ Λνίηβ.
Ζν&ος (μπί§£&Χ 8οηιβ — αη^ \>ββι:
Βοντνοον. δοιιιβ — ΒυΐίβΓ.
Κρέας. 8οηιβ — αι\γ Ώΐβαϊ.
Βιβλία. 8οηιβ—ίΐη7 βοοίίδ.
Ί'οδάχινα. 8οτηβ— Άηγ ρεαοΐιβ».
^ρφ-ρωΛοι. 8οιηβ — ιηΐίΐι.
1 Έν τούτοις Ιπϊ γενικής Ιννοίας παραλείπονται, ώς Τΐιβ εΙαΙϊοιιβΓ εβίΐβ ρ»-
ρβΓ, ρβη$ »η<1 ΐηΐί, ό χαρτοπώλης πωλεϊ χαρτί, κονδύλια και μελάνην. ΙΙοροΓίβ
ΒΓβ δρτβ&ιΐ, φήμαι διαδίδονται.
1 Λύνατα'ι τις Ιν τούτοις να μεταχειρια&^ (V ίριοτήβΐι κα\ το ?ς«ιο, 0ί
Χί\\\ ?αιι ίβΐίβ 5?η^ ςοΛβΰΐ Θίΐ^τ^.νά πάρετε όΧΙγον καφίν;
 — 35 —

Μαχαίρια. δοηιβ — αηγ Ιςίηνββ.

ΓνναΙκες. δοηιβ—αην "ννοιηβη.
Καρύδια. δοηιβ— αην ηηίδ.
Φίλοι. δοηιβ —αηγ ίτΐβηάδ.
Έχετε χρήματα; Ηηνβ νοη αην ηιοηβγ?
Έχω χρήματα. I Ιιανβ δοηιο ηιόηβν.
Έχει ο άνθρωπος οντοςβφδινόν; Ηα§ ί1ιΪ8 ιηαη «1117 Πββί 1 ?
Έχει βωδινόν. Ηβ Ηαδ δοηιβ Ηββί.
Έχει ζν§σν$ Ηηδ Ηβ ηην Ηββι*£
Έχει η αδελφή 6ας βελόνας; Ηη§ νοιίΓ δίδίβτ αην ηββάΐβδ*
Έχει βελόνας. 81ιθ Ηηδ δοηιβ ηββάΐβδ.
Έχει βιβλία; Ηαβ δΠβ αην Ηοο1ίδ?
"Εχετε κραόί; Ηηνβ νοη ηην \νίηβ?
Έχω χραβί. I Ιιανβ δοηιβ τνϊηβ.
Έχει χρνβόν; Ηηδ ηβ αην £θ\ά?

Νο (ηοί αηι/) Ιν άρνήύει. (Προ ονδιαότικόν).

Αεν έχω κραβί. I Ιιανβ ηο \νϊηβ.
Λεν έχει χρήματα. Ηβ 1*18 ηό ηιοηβγ.
Αεν έχετε ρϋδάκιν Υοη Ηηνβ ηο ρβαβίιβδ.
Αεν έγνα6ι φίλονς. ΤΗβν Ιιανβ ηο ίπβικίδ.
Καλόν κραβί. 8οιηβ η αην §;οο<1 ννίηβ.
Καλόν νερόν. 8οηιβ — αην £οοά νναίβι·.
*Λόχημον μελάνι. 8οιηβ — αην Ηηά ίιίΐε.
Έξαίρετον κραβί. δοηιβ—ηην βχββίίβηΐ \\νίηβ..
Καλά βιβλία. 8οηιβ — αην ^οοά1 ΗοοΙίδ.
Κομψά ποτήρια. δοηιβ—αην ρτβίΐν ^Ιαδδβδ.
Παλαιόν κραβί. δοηιβ—αην οΐά ννϊηβ.

Έχετε καλόν γάλα; ΙΙανβ νοη αην £οοά ιηϋ1ί?

Αεν έχω καλόν γάλα, άλλ' ε- I Ηανβ ηο £00(1 ηιϋΐί, Ηιίί
ξαίοετον τνοί. δοηιβ βχββίίβηί βΗββδβ.
Έχει ό άν&ρωήος οντος καλά Ηαδ ΐΙιΪΒ ιηαη αην §όοά ΠοοΙϊδΤ
βιβλία;
Αεν έχει καλά βιβλία. Ηβ Ηηδ ηοί αην £θθά Ηοό&δ.
Έχει ό έμπορος ώραϊα χειρόκτια; Ηηδ ίΗβ ηιβί'βΗαηί αην ρίβί-
ϊγ §1ονβδ?
Αεν έγει ώραϊα χειρόκτια, αλλ* Ηβ Ηηδ ηο ρΐ'βΐίν £ΐονβδ,
ωραία κοβμήματα. Ηνιί δοηιβ ρι*β£ίν ]β\νβ1δ.
1 ΟΙ "Αγγλοι Ιέγοναι Λβ οχ, ό βονς, και εοπιβ 1>ββΓ βψδινόν α $Ηββρ, πρό-
βατον, και δοιηβ πιυΐΐοη, πρόβιον & οβΜ, μοοχάρι, κινίϊυιηβ νβ»], μοαχκρίαιον,
βιδίΚλον & ρίβ, χοίρος, κ«1 δοκιο ροτίί, χοιρινόν.
 40 -

"Ανδραχες (κάρβουνα), δοιηβ

Ό γαμαιχέραβος, το φράονλον. Τΐιβ 8ίϊ&\νΙ)6η·ν.
Φράουλα. δοηιβ η αην δΪΓατνοβιτίβδ.
Το μήλον. Τηβ αρρίβ.
Μήλα. δοηιβ η αην αρρίβδ.
Απίδια. δοηιβ ν{ αην ρβ&νβ.
Ό ζωγράφος. Τηβ ραίηύβΓ.

Ή ειχών. Τηβ ρϊοίιΐΓβ.

ΤΙ εχει 6 ψωμάς; λΥηαΙ; ηαβ ίηβ οα1ίβΓ?
"Εχει εξαίρετον ψωμί. Ηο ηαβ δοηιβ βχββίίβηί Ιπ'βαά.

'£| αντον, εξ αντής, ί| αν- ) 0 _ ·»

των, ή απο αντον, κτλ.) ' σ

Έχετε κραβί; Ηανβ νοιι αην \νϊηβ?

Έχω (άπ αντό). I Ηανβ δοηιβ.
Έχετε χρίας; Ηανβ νοα αην ηιβαί.

Νοέ αηΐ/ ή ηοηβ, εν αρνηΰει.

("Οταν το όνομα ναονοεϊται ).
Λεν εχω (ίξ αντον). I Ηανβ ηοΐ αην' η ηοηβ.
"Εχετε χαλόν χραβί; Ηανβ νοα &ην β-οοό1 \νίηβ?
"Εχω καλόν χοαβί. I Ηανβ 80ΐηβ §·οοά Λνΐηβ.
ΐΐαρ, Β . Το ουσιαστικοί* οπερ προσδιορίζει ή Χεζις 80ΙΪ16 η ίΙΙΙΤ,
υπονοούμενου η και εκφιρόμενον παρ" νμΐν, πρέπει νά εκψερηται παρ
"Αγγλοις, όταν συνοΰενηται ΰπο επιθέτου· '
Έχω χαλην τβόχαν; Ηανβ I αην §00(1 ο1οίΗ?
Λεν έχετε χαλην. Υοη Ηα'νβ ηοί αην §00(1 βΙοΛ.
Έχει 6 έμπορος ζάχαριν; Ηαδ ΐΗβ ηιβνβΗαηί αηγ δυ^αχ^
Έχει ζάχαριν. Ηβ Ηαδ δοπκ* 8ΐι§·?ΙΓ.
Έχει. Ηβ Ηαδ δοηιβ.
/Γεν ϊχει. Ηβ Ηαδ ηοί; 3117.
Έχει χαλην τβόγαν; Ηαδ Ιιβ αην §οοά ο1οίΗ?
Έχει χαλην. Ηβ Ηαδ δοηιβ §Όθά οίοίΐι.
Λεν εχει χαλην. Ηβ Ηαδ ηοί αην β-οοά βίοίΐι.
Έχω άλας; Ηίΐνβ I αην 8α1ί?
Έχετε αλας. Υοα ηανβ δοηιβ εαΐί.
Δεν έχετε αλας. Υοιι Ηανβ ηο βαΐί.
Έχετε. ' Υοα Ιιανβ δοηιβ.
1 Ή λέξις ίΐς, μία, ξν (οηβ) ίίν &εα>ρηται ώί {πί&ετον διότι ίηίχή τόπον
■οναιαβτι-ΛΟν. ("Οοα το ίπόμινον Μκ9. Πας. Α'. Β'.)
 — 41 —

Αν έχετε. Υοιι Ιιανβ ηοΐ αηγ.

"Εχετε πέδιλα; Ηανβ νοη αην 8ΐιοβ$?
"Εχω πέδιλα. I Ηανβ δοιηο δΗοοβ.
Αν εχω πέδιλα. I Ηανβ ηο 8Ηοβ8.
"Εχω. I Ηανβ βοιηβ.
Αν ίχω. I Ηανβ ηοί αην.
"Εχει 6 ζωγράφος καλούς ΐππνς; Ηαβ ίΗβ ραίηίβΓ αην %οοά
ΗθΓ868 ?
"Εχει καλούς. Ηβ Ιιαβ βοηιβ §οοά Ηοΐ'808.
Αν £χει καλούς. Ηβ Ηαβ ηοΐ αην §οο(1 ΗθΓ8β8.
"Εχει ωραίας εικόνας; Ηαβ Ιιβ αην ρΐ'βίίγ ρίβίηΐ'β8?
"Εχει ωραίας. Ηβ Ηαδ δοηιβ ρΐ'βίίν ρίβίΗΓβδ.
Λεν Ιχει ωραίας. Ηβ Ηαδ ηοί αηγ ρΓβίίγ ρίβ-
ίιΐΓβδ.
"Εχει χρήματα; Ηαδ Ιιβ αηγ ηιοηον?
"Εχει. Ηβ Ηαδ βοηιβ.
Αν ϊγει. Ηβ Ηαδ ηοΐ 21117.
"Εγονβιν οΐ φίλοι μας καλόν Ηανβ οηΐ' ίτίβηοΐδ αηγ §οοά
καφέν; οοίΓββ ?
"Εχονβι καλόν. ΤΗβγ Ηανβ δοηιβ £00(1 βοίϊββ.
Αν ϊχονβι καλόν. ΤΗβγ Ηανβ ηοί αηγ £θθά
βοίϊββ.
"Εχετε καλα η άύχημα μαχαίρια; Ηανβ γοη^οοά ΟΓ Ηαά Ηηίνβδ ?
"Εχω καλά. I Ηανβ δοηιβ §οοά Ιαιίνβδ.
"Εχετε καλόν η αδχημον κραβί; Ηανβ γοη §00(1 ογ Ηαά1 ινΐηβ?
"Εχω καλόν. I Ηανβ βοιηβ §οοά \ν!ηβ.
ΙϊοΓο^ εχει αΰχημον χαρτίον; \νΗο Ηαδ Βοηιβ Ηαά ραρβΓ?
Ο εμπορός μας ΐχει. ΟαΓ τηβΓβΗαηί Ηαβ δοηιβ.
Ποϊος εχει ώραϊα μήλα; Λ¥Ηο Ηαδ δοηιβ £ηβ αρρ1β8?
Παρ. Γ'. "Οταν ύ λόγος άρχίται οϊιτως απο Ιρωτηματικης αντω
νυμίας, δίν τίθεται το αην.
Ή αδελφή 6ας εχει. ΥουΓ ΒίδΙβΓ Ηαδ 80ηιβ.

Τί. ΐνΚαβ
Παρ. Δ'. \Πΐαί προ ονόματος σημαίνει ποίον ίϊΒονς (τί λογής) ]
Παρ. Χαρ.
Τι ψωμί Ϊχει 6 ψωμάς; \\ΤιαΙ ΗΓβαοΓΗαδ ίΗβ Ηα1ίβΓ?
Εχει καλόν. Ηβ 1ια8 βοηιβ §00(1 ΗΓβαά1.
ϊϊ υποδήματα Ιχει δ ΰχυτοτό- \νΗαί Ηοοίδ Ιιαδ ίΐιβ δΗοβηια-
μος; ]{βΓ?
Ρψι καλά. Ηβ Ηα« βοηιβ §οοά Ηοοίδ.
 Τί περικνημίδας ε'χει αυτή; 'νίΐαΐά, 8ίοο1ίίη£8 Κ&8 βΐιβ ?
"Εχει μεταξωτής. 8Ηθ Κ&8 80Π16 δίΐΐί 8ίθθ1ίίη§8.

ΘΕΜΑ 20.
"Εχιτι ααπώνιον;—Εχω ααπώνιον.—"Εχει 6 αδελφός αας ξύλα;— Λεν Εχει ξΰ-
Ια. —"Εχω πρόβειον; —Λεν Εχετε πρόβειον, άλλ' ί'χετε βωδινόν. — "Εχοναιν οί
φίλοι αας χρήματα; — "Εχοναι χρήματα. — "Εχοναι γάλα; — Λιν Εχοναι γάλα,
άλλ' έχοναιν ιξαίριτον τυρόν. — "Εχω ξνλα; — Λεν Εχετε ξ,νλα, άλλ' Εχετε άν
θρακας. — Τις Εχιι τα ωραία πτηνά των "Αγγλων; — Οί φίλοι των τα Εχοναι.
— Τις Εχει τά> «αλά δίπνρα των άρτοποιων; — Οί ναΰται των πλοιάρχων μας
τά Εχουαιν. — "Εχοναι τά χαρτοφυλάκια μας; — ΝαΙ, Κνριε, τά Εχουαιν. ■— Τί
Εχοναιν ο'ι Ιταλοί; —"Εχοναιν ωραίας εικόνας. — Τί ε'χοναιν οΙ'Ιαπανοί;—"Ε
χοναιν ωραίους όνους. — Τί ε'χοναιν ο'ι Γερμανοί;— Εχοναιν έξαίριτον αϊτον.—
"Εχει 6 'έμπορος ταόχαν; — Λεν ϊχει τοόχαν, άλλ' ώραίας περικνημίδας. —"Ε
χοναιν οι Άγγλοι ίχργνρον; — Λεν εχοναιν άργνρον, άλλ' Εχοναιν εξαίρετον αί-
δηρον.—"Εχετε καλόν καφέν; — Λεν Εχω καλόν καφέν, άλλ' εξαίρετου οΐνον. —
"Εχει 6 Εμπορος καλά βιβλία; —"Εχει καλά βιβλία. —"Εχει ό νεανίας γάλα;—
Λεν Εχιι γάλα, άλλ' έξαίριτον αοκολάταν. — "Εχουαιν οί Γάλλοι χαλάς χειρίδας;
"Εχοναιν ίξαιρέτονς χειρίδας. — "Εχοναι πτηνά; —Λεν Εχοναι πτηνά, άλλ' Εχον
αιν άραΐα κοαμήματα.
81.
"Έχετε φίλους; — Εχω φίλονς. — "Εχοναιν οί φίλοι αας φράονλα; — "Εχοναι
φράον7.α. —"Εχοναι μελάνην; —Εχοναι μελάνην. — "Εχοναιν οί ακντοτόμοι καλά
πέδιλα; —Λεν Εχοναι καλά πέδιλα, άλλα καλήν βνρααν. — "Εχοναιν οί ραπται
καλονς νπενδντας; —Λεν Εχοναι καλονς νπενδντας, άλλ' Ιξαίρετον ταόχαν.—"Ε
χοναι τίποτε καλόν οί'Ρωααοι; — "Εχοναι κατι καλόν. — Τί καλόν εχοναιν; —
"Εχοναι καλονς βόας. — "Εχει κάνεις τά μικρά κτένια μου; — Ονδεϊς τά Εχει.
— Τις Εχει τά ώραϊα όρνιϋ-οπονλια τοϋ χωρικού;—Οί μάγειροι αας τά Εχουαιν. —
Τί Εχααιν οί αρτοποιοί;— "Εχααιν έξαίριτον αρτον.—"Έχκαιν οί φίλοι αας πάλαιαν
οΐνον;—Λεν Εχοναι πάλαιαν οΐνον, άλλα καλόν γάλα. — "Εχει κανείς τάς χρυαάς λν-
χνίας αας;— Ουδείς τάς εχιι.—"Εχει 6 ζωγράφος άλεξίβροχα; —Λεν Εχει άλιξίβροχα,
αλλ Εχει ωραίας εικόνας. — "Εχει τάς εικόνας των Γάλλων ή τάς των Ιταλών;—
Λεν Εχει οντε τάς μεν οντε τάς δέ;—Ποίας Εχει;—"Εχει τάς των κάλων φίλων.
88.
Ποία πλοία Εχουαιν οί Γερμανοί; — Οί Γερμανοί δεν Εχοναι πλοία. —"Εχετε
αλας; —"Εχω. —"Εχετε καφέν; — Λεν Εχω. —"Εχετε καλόν οΐνον; —"Εχω καλόν
οΐνον. — Εχετε καλήν ταόχαν; — Λεν Εχω καλήν ταόχαν, άλλά καλόν χαρτίον.
— Εχω καλήν ξάχαριν; — Λεν Εχετε καλήν ξάχαριν. —Εχει Ό αν&ρωπος καλόν
μελι; — Εχιι. — "Εχει καλόν τυρόν; — Λεν Εχει. — Τί χόρτον Εχει ό Ιππος; —
Εχει καλόν χόρτον. — Τί βνρααν Εχει ό ακυτοτόμος; — Εχει έξαίρετον βνρααν.
— Εχετε κοαμήματα; — Λεν Εχω. — Τις Εχει κοαμήματα; —Ό Εμπορος Εχει. —
Εχω πέδιλα; — "Εχετε πέδιλα. — "Εχω πίλονς; — Λεν Εχετε πίλονς. — "Εχει ο
φίλος αας κομψά μαχαίρια: —"Εχει κομψά μαχαίρια. — "Εχιι καλούς βόας; —
 — 43 —

Λεν Ιχΐι χαλούς βόας. — "Εχουαιν οϊ Ίταλοϊ άραίονς ΐππονς; — /3\ν ϊχονοιν
άραίονς ΐππονς. — Τίνες ϊχονοιν ωραίους όνους; — 01 Ίοπανοϊ ϊχονοιν. —"Εχει
ό Αμερικάνος χρήματα; — "Εχει. — "Εχοναιν οϊ Γάλλοι τνρόν; — Λεν ϊχονοιν.
— Τις εχει καλόν αάπονα;—Ό ϊμπορος ϊχει.— Τις ϊχει καλόν αρτον; — 'Ο αρ
τοποιός ϊχει.—"Εχει ό ξένος ξύλα;—"Εχει.—"Εχει άνδραχος;— Λεν ϊχει. — Τίόρύ-
ζιον Εχετε; —; "Εχω καλόν όρνξιον. — "Εχοναιν οϊ "Αγγλοι χαλόν γάλα; — Δεν
ϊχοναι χαλόν γάλα, άλλ' ϊχονοιν έξαίρετον βούτυρον.

ΜΑΘΗΜΑ ΕΝΑΕΚΑΤΟΝ
Ε I. Κ Λ ΕΜΊΙ I ΙΛΜΙΝ

ΠΕΡΙ ΟΝΟΜΑΤΟϊ Α0ΡΙ3ΤΩΪ ΕΚΦΕΡΟΜΕΝΟΥ.

"Οπου ημείς επι αορίστου ατόμου εν το) ίνικι^ι αριθμό} εκφερομεν
τά ονόματα άνάρθρως, οι "Αγγλοι μεταχειρίζονται την αόριστον αν-
τωννμίαν Ά {τις, τί, ή είς, μία, εν,) προ συμφώνου η προ νχου
σνμφώνου'1 ήτις -γίνεται 1111 χάριν εϋφωνίας* προ παντός τιχου φω
νήεντος, επομένως δί και προ του 1ΐ άφωνου,3
ΚΛΙΣΙ2 ΤΗ2 ΑΟΡΙΪΤΟΥ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ5 Α η ΑΧ.
'Ον. Τις, τι, η εις, μία, εν. Νοτη. & η άιλ.
Γεν. τινός, — ε~νός, μιας, ενός. θβη. οϊ & — &η.
Λοτ. τιν'ι, — ενι, μιφ, ενί. Ώαέ. ίο Λ — »η.
Αιτ. τινα, τι, — ενα, μίαν, εν. Αβο. & — αη.

Πατήρ. Α ίίΐίΐιοι*.
Μητηρ. Α ιηοίΗβΓ.

Πίλος, καπέλΧον. Α Η&ί.

Τίός. Α δοη.
Θηγάτηρ, Κόρη. Α άαιι^ΙιίβΓ.
Οικία, βηήτι. Α Ηου8β.

1 '&ί αύμφωνα ηχοΰντα 9ιωροΰνται·

Α'. Το γ ίν αρχΐ) ονλλαβης. Οίον, α )'68Γ, ?γοϊ·
Β'. Το π μακρόν. Οίον, & ηηίοη, ενωαις.
Γ. ΑΙ δίφθογγοι βυ, 6\ν, αίτινες προφέρονται ωοανεϊ προηγεϊτο αυτών γ.
Οϊον, & εαΐο^γ, ϊπαινος· & β\νβ, οϊς, προβατίνα.
Λ. Ή λέξεις οηβ, ίί$, μία, εν. Οίον, εαοΗ & οηβ, τοιοντός τις φι/ας τέτοιος).
1. ΟΙ νεώτεροι γραμματιχοί λέγονοιν οτι το &η γίνεται α πρΰ συμφώνου καΐ
ονχι τό & γίνεται 3η προ φωνήεντος.
3 Αι λέξεις έν αίς τό η είναι άφωνον, είοΐν αϊ ηβίι·, κληρονόμος· ηβΛ, ^όρ
ιο»- ηοηβδΙ;, τίμιος" ηοηουΓ, τιμή ηοδρίΐίΐΐ, νοαοχομεΐον ηουΓ, ωρα' ηαιηΐιΐβ,
ταπεινός· ΙιαπιοαΓ, διά&εβις, χαΐ τά έξ αυτών παραγόμενα, προ δε της τε·
λενταίας ταύτης ακούεται ή προφορά τον γ.
 — 44 —

Μήλον. Αη αρρίβ.
Καλαη. Αη ιιηι.
Ώρα. Απ Ηουι*.
Τίμιος αν&ρωΛος. Αη Ηοηβδί; ηιαη.
Ταπεινή αροβενχη. Αη ΗυηιΗΙβ ρΓηνβι*.
Πανεπιϋτήμιον. Α ηηΐνβΓδΐίν.

"Εχετε βν) βιβλίον; Ηανβ 70X1 & Ηοο1ί?

"Εχω (εν) βιβλίον. I Ηανβ α Βοοίί.
"Εχετε (ϊν) ΐΐοτήριον; Ηανβ νου α §1αδ8?
Λεν ϊχω τΐοτήριον. I ηανβ ηο §1&88.
Εχω εν. I Ηανβ οηβ.
Παρ. Α'. Ή λεζις εις, μία, εν, όταν σημαίνγ την μονάδα εξηγείται
διά του Οηβ ΙσοΕυναμοΰντος με το ίν μόνον.

"Εχετε καλόν ΪΛΛον; Ηανβ νου. α ξξοοά ηοΓ8β?

".Εχω (ίνα) καλόν ΪΛΛον. I Ηανβ α %οοά ΗοΓδβ.
"Εχω (ενα) καλόν. I ηανβ α £θθά οηβ.
"Εχω δύο καλούς. I Ηανβ ίτνο %οοά οηβδ.

ίΙαρ· Β'. Εννοουμένου τοϋ ουσιαστικού, ή λίζις Οηβ κατέχει πα

ρά τω ίπιθίτω την θίσιν αυτοΰ, οχι μόνον (Ις τον ίνικον, άλλα και
εις τον πληθυντικού" 6 δ! πληθυντικός ούτος (ΟΠβδ) προστ'ιθΐται και
εις αυτά τα. αριθμητικά δταν άκολουθώνται νπο άλλου ίττιθίτου.

"Εχω δύο καλούς ϊπαονς. I Ηανβ ΐτνο £θοά ΗοΓδβδ.

"Εχω τρεις καλούς. I Ηανβ ίηΓββ £θοά οηβδ.
"Εχω τονφέκιον; Ηανβ I & £ηη?
"Εχετε (έν) τονφέκιον. Υοη ηανβ α £ηη.
Εχετε εν. Υοη Ηανβ οηβ.
"Εχετε εν καλόν. Υοη Ηανβ α §οοά οηβ.
"Εχετε δύο καλά. Υοη Ηανβ ίτννο £θο<1 οηβδ.
"Εχει η αδελφή 6ας μήλον; Ηαβ νοητ δΐδίβΓ αη αρρίβ ?
"Εχει 'έν μήλον. Χ 8Ηβ Ηαδ αη αρρίβ.
"Εχει ϊν. 8Ηβ Ηαβ οηβ.
"Εχει 'έν καλόν. 8Ηβ Ηαβ α §οοά οηβ.
"Εχει δύο καλά. 8Ηβ Ηα8 ίνο §οοά οηββ.
"Εχει τρία καλα. 8Ηβ Ηαβ ίΗι*ββ §οο<1 οηβδ.
Τέόβαρα. ΓοηΓ.
Πέντε. Είνβ.
"Εχει 6 <ρίλος 6ας ϊν αν&ος; Ηαδ νοηΓ ίηβηά α ηΌττβΓ ?
"Εχει Εν. Ηβ Ηαβ οηβ.
 — 45 —

Λεν εχει διόλου. Ηβ Ηα8 ηοηβ.

"Εχει δύοι (¥| αυτών). Ηβ ηαδ ί\νο οί Ιΐιβηι.
"Εχει τρία. Ηβ Ηί18 ίΙΐΓββ.
"Εχει τέόβαρα. Ηβ 1ι&8 ίοαι*.
"Εχετε πέντε καλά κοχλιάρια;Ηίΐνβ δνο §οο<1 8ροοη8?
"Εχ^ω !ξ. I ηανβ 8Ϊχ.
"Εχω εξ χαλά και επτά άόχημα.
I Ιι&νβ δίχ §οο(1 αη(1 ββνβη
1>ίΙ(1 Οηβδ.
Ποιος ε^ει ώραϊον απ ίδιον; λΥΊιο Ιι&δ α βηβ ρβίΐι·1*
Ή &υγατηρ ϋας εγει &>. Υοιιγ άαυ^ηίοΓ Ιιαδ οηβ.
Ποιος εχει ώραϊον μολυβδο- \νΐιο 1ι&8 ίΐ βηβ ροηοίΐ ?
ν.όνδυλον;
Ό έμπορος εχει εν. Τΐιο ηιΟΓοΙιαηΙ 1ΐ38 οηβ.

Πόβος, πόόη, πο6ον. Ηοτο ηιν,οΐά

Πόβοι, πόβαι, πόβα. Ηοιν τηοη^

Πόβος άρτος; Ηονρ ηιηβΐι }η·β£ΐ(1?

Πόβον κρέας; Πονν ηιηοΐι ιηβΛί?
Πόβα μαχαίρια; Ηο\ν ηιαηγ 1«ηνβδ?
Πόβα κονδύλια; Ηο\ν ηι&ηγ ροηδ*?
Πόβοι άνθρωποι; Ηοτν ηι&η^ ηιοη?
Πόβαι γυναίκες; Ηονν ηιαηγ \νοηιβη?

Λεν -άλλος ειμή· δεν-ειμη ΒηΙ, οηΐΐ).

μόνον.

Λεν εχω είμη ενα ψίλον. I Ιιανβ Ιηιϋ οηβ ίτΐεικί.

Λεν εχω ειμή ενα, Ι'χω ενα μόνον.
"Εχω εν μόνον καλόν κονδύλιον.
"Εχω 'έν μόνον καλόν.
"Εχετε 'έν μόνον καλόν.
Πόθους ίππους εχει ο αδελφός
"Εγει ενα μόνον.
"Εγει δύο μόνον καλούς.
I ηα,νβ ουί οηβ.
I Η&νβ Τουί οηβ ^οοά ρβη.
I η&νβ ϋΐιί οηβ £θο<1 οηβ.
Υοα η&νβ οηΐ οηβ §οοοΙ οηβ.
Ηο^νν ηι&ην Ιιοΐ'δβδ ηαδ νοηΓ
ΐ)1Όΐ1ΐβΓ ?
Ηβ Ιιαδ οηί οηβ.
Ηβ ηαδ υηί ί\νο §οο<1 οηβδ

Πολύς, πολλή, πολύ. ^ Μηοίι, α ρςτβαί άβαΐ,

( α £00(1 άβαΐ.
Πολλοί, πολλαι, πολλά. \ Μαηι/, α £τβαί ηιοηι/,
I. α ξοοά ιηαηι/.
Πολύς άρτος. Μιιβη
 46 —

Πολνς καλός άρτος, Α £ΓθαΙ άβ&1 οί" £θοά 1)Γβ&ά.

Πολλοί άνθρωποι. Μ&ηγ πιβη.
Πολλά τέκνα (παιδία). Μαηγ οΗϋάΓβη.
"Εχετε πολλά χρήματα; Ηανο ^οιι ηιιιοΐι 11101167 ?
"Εχω πολλά. I Ηανο α £θθά άββΐ
"Εχετε πολνν καλόν οινον; Ηανο 70ΐι ηιυοΗ £θοά \νίηβ?
"Εχω πολνν. I ηανο & ^Γβαί άοαί.

Πάρα πολνς, πολλή, πολν. *Ενικ. Τοο ΐτιηοΗ.

Πάρα πολλοί, πολλοί, πολλά. Πλη&. Τοο Ήΐαηΐ).

"Εχετε πάρα πολνν οϊνον; Υοιι Η&νβ ίοο ηιιιοη "ίνίηβ.

"Εχονόι πάρα πολλά βιβλία. Τηβ^ Η&νβ ίοο 1113,117 βοοίίδ.

Ικανός - ή - ον - οι - αι - α, η
Αρκετός, κ.τ.λ.

Αρκετά χρήματα. Εηου^ΐι ηιοηβ7·

Αρκετά μαχαίρια. Εηοιι^η Ιίηίνββ.

Όλίγος, η-ον. ΣιϊϋΙβ.

Όλίγον τι. Α Ιίίίίβ.

Όλίγη τόόχα. Α Ιϊΐΐΐβ οίοίη.

Όλίγον άλας. Α Ιίίίίβ βαΐί.

Σχεδόν δεν — όλίγος μόνον, Βιιί ΙϋίΙβ, οηΐι/ α ΙίέίΙβ, ηοΐ

όχι πολνς' όχι πολλοί, ο τηηοΗ, πλφ. ηο( τηαηι/,
λίγοι μόνον. οηΐ /βυο.

"Εχω ολίγα μόνον χρήματα. I Κανό βαί Ιίίίίβ ηιοηβ^.

"Εχομεν όλίγονς (ρίλονς.
Θάρόος, τόλμη, εντολμία, εν-
'φνγία, άνδρία.
Λεν έχετε πολλήν εντολμίαν,
δεν είβ&ε πολν εντολμος.
Αεν εχονν πολλά απίδια.
Ύ^β ηη,νβ ίβ^ ίτϊβηάδ.
Οοιήο§6.
Υοιι Η&νβ ηοί ηιιιοΐι οοιΐΓ8£θ.
ΤΗβγ Η&νβ υιιΐ & Γβ\ν ρβ&Γδ.

"Εχομεν; Η&νβ \νε?

"Εχομεν. ΤΥβ 1ΐ9,νβ.
Αεν ί'χομεν. ΎνΌ ηίΐνβ ηοί.

Ό Ψώόΰος. Τηο Κιΐδδϊ&η.

Ό Αμερικανός. Τΐιβ Αηΐθίτιοίΐη.
*0 Λίλοποιός, (ό καπελλάς.) ΤΗβ ΗϋίίΟΓ.
 — 47

Πεχερι, πιπέρι. 8οπιβ ρβρρβΓ.

"Οξος, ξείδι. 8οηιο νΐηβ^&Γ.
"Εχομεν πιπέρι; Η&νβ ννο &ηγ ρβρρβΓ?
"Εχομεν. \νβ Ιιανβ 8οηιβ.
Αν εχομεν. \Υβ Η&νβ ηοί &ην.
"Εχετε πολλά χρήματα; Η&νβ 70ΐι α §Γβαί άβ»1 ο£
ηιοηΘν?
"Εχω ολίγα. Ι·1ΐίΐνβ Ιπιί Ιίίίΐβ.
"Εχετε ολίγα. Υοα Ιιανβ Βιιί Ιίΐίΐβ.
"Εχει ολίγα. Ηβ 1ια§ βιιί Ιϊίίΐβ.
"Εχομεν ολίγα. ΛΥβ Ηανβ Βηί Ιίίίΐβ.
"Εχετε άρκετον οίνον; Ηανβ νοα βηοιι§1ι Ανϊηβ?
"Εχω ολίγον, άλλ' άρκετόν. I Ηανβ οηΐν ά Κίίΐβ, βιιί
βηοιι§;1ι.
Όκτω.
'Εννέα. Νϊηβ.
Δεν,α. Τβη.
Και, δε. Αηύ.
ΘΕΜΑ 23
Έχετε κονδυλίου; —"Εχω εν. — "Εχιι ό παις βας καλόν βιβλίον; —"Εχει εν.—
Έχει ό Γερμανοί καλόν πλοΐον;— Λεν ϊχει. —Έχει ό ράπτης βας καλόν έπεν-
Ιντην; — "Εχει ενα καλόν. — Έχει δύω καλούς· — Έχει τρεις καλούς. — Τις ϊχει
άραϊα υποδήματα; — Ό ακντοτόμος μας ϊχει. —Έχει Ό λεπτουργός άρτον; —
Λεν εχει άρτον. — Έχει ο υπηρέτης αας καλόν οαρω&ρον; — Εχει τοΰτο η Ικεϊνο
το οαρω&ρον;—Έχει εν.—Έχει τοΰτο η Ικεϊνο το ααρω&ρον.— Λεν ϊχει οΰδέτε-
ρον (ηείιΙιβΓ). — Ποίον αάρω&ρον εχει; — Έχει ικεϊνο τό οποίον 'έχειό υπηρέτης
0Κ5· — "Εχουαιν οΐ χωρικοί τούτους τοΰς αάκκους ή έκείνους; — Λεν ϊχουαιν ου
δέτερους. — Ποίους οάκκους ϊχουαιν; — ΈχουΐΊ τοϋς ιδικούς των.— Εχετε καλόν
νπηρέτην; —Έχω ενα καλόν. — Τις ϊχει καλόν κιβώτιον; — Ό αδελφός μου ϊχπ
*»· —Έχει βύροινον η ξύλινον κιβώτιον; —Έχει ξύλινον. —Έχει 6 πλοίαρχος
ιοραϊον ακύλον; —Έχει δύω. — Έχοναιν οϊ φίλοι οας ωραίας οικίας;— Εχουαιν.
— Πόαας οικίας ϊχουαιν; —Έχουαι τέαααρας. — Έχει 6 νεανίας καλόν η άαχη-
Ι>ον πιατόλιον; — Λεν εχει καλόν, ϊχει ααχημον. —"Εχετε μήλον; — Λεν ϊχω.—
Εχει ό φίλος αας καλόν κοχλίαν;— "Εχει δύο. — Έχω φίλον; —Έχετε Ινα κα
λόν. Έχετε δύω καλούς φίλους. "Εχετε τρεϊς καλούς. Ό αδελφός αας ϊχει τέθ'
ααρας καλούς. — Έχει ό ξυλουργός αιδηροϋν καρφίον; —Έχει ?ξ αιδηρα καρφία.
—Έχει ί| καλά και ίπτά 'άαχημα. — Τις ϊχει καλόν βωδινόν; — Ό μάγειρος
μας εχει. Τις ϊχει πέντε καλά απίδια: — Οι γείτονες μας ϊχουαιν εξ. — Έχει
ο χωρικός αϊτον; — Έχει. — Έχει πυροβόλα; — Λεν ϊχει. — Τις ϊχει καλούς φί
λους.— 01 Τούρκοι εχουαιν. — "Εχουαι χρήματα; — Λεν ϊχουαιν. — Τις εχει τά
ΐρηματά των; — Οϊ φίλοι των τά εχουαιν. — Λιψωαιν οϊ φίλοι των; — Λεν δι-
ψώβιν, άλλα πεινώαιν.
 — 48 —

24.
Πόαους φίλους ϊχιτε;—"Εχω δύο καλούς φίλους.— Έχετε οκτώ καλά κιβώτια;
—"Εχω ίννέα. — "Εχει ό υπηρέτης αας τρία σάρωθρα; —"Εχει 'εν μόνον καλόν.
—Έχει ό πλοίαρχος δύο καλά πλοϊα; —Έχει εν μόνον.—Πόαα μολυβδοκόνδυλα
εχει ή αδελφή αας;— Έχει δύο μόνον καλά. — Πόοα πέδιλα ϊχει η ανζυγος τοϋ
υποδηματοποιού; —Έχει εξ. — Έχει ό νεανίας εννέα καλά βιβλία; — Εχει πέ
ντε μόνον. — Πόαα πυροβόλα ϊχει ο αδελφός αας; — "Εχει τέαααρα μόνον.—
"Εχετε πολύν άρτον; —Έχω πολύν. ψ-Έχουαιν οϊ Ίαπανοι πολλά χρήματα; —
Έχουαιν μόνον ολίγα (1>ιιΙ Ιίΐΐΐβ). — Εχει ό γείτων αας πολύν καφέν; — Εχει
μόνον ολίγον. —"Εχει ό ξένος πολλά γεννήματα; —Έχει πολλά. —"Εχετε πολ
λούς αδελφούς; —Έχω ενα μόνον. — "Εχουαιν οι "Αγγλοι πολλούς φίλους; — Ε-
χουαι πολλά ολίγους. —"Εχει ό ίππος μας πολύν χόρτον; — "Εχει άρκετόν.—
"Εχει ό Ιταλός πολύν τυρόν; —"Εχει πολύν.—"Εχει 6 άν&ρωπος ούτος τόλμψ;
(οοαπ^β.); — Λεν εχει. —"ΕχειΌπαϊς τοϋ ζωγράφου μολυβδοκόνδυλα; — Εχει.— Τι
ϊχει (τί επα&εν) ό αδελφός αας; — Αεν εχει τίποτε. — Κρυόνει;— Οντε κρυόνει οντι
είναι ξεατός. — Φοβείται;]— Αεν φοβείται. — Έντρέπεται; — Αιν {ντρέπεται —
Τί ϊχει; — Πείνα. — "Εχουαιν οΐ ζωγράφοι ωραίους κήπους; — "Εχουαιν ώραίονς
κήπους. — "Εχει ό πιλοποιός καλούς η άαχήμους πίλους; — "Εχει καλούς. — Τί
ϊχει ό Αμερικανός; — "Εχει πολλήν ζάχαριν. — Τί εχει 6 'Ρωααος; — Έχει πολύ
αλας. — Έχει ό χωρικός πολύ όρνζιον; ■— Αεν εχει. — "Εχει πολύ κρέας; — "Εχιι
πολλά ολίγον. — Τί ϊχομεν; — "Εχομεν πολύν άρτον, πολύν οΐνον και πολλά βι
βλία. — "Εχομεν πολλά χρήματα; —"Εχομεν πολλά ολίγα, αλλ αρκετά.
25
Έχετε πολύ πιπέρι; — "Εχω μόνον ολίγον. — Έχει ό μάγειρος πολύ βφδινόν,
— "Εχει ολίγον (Ηβ Ιιβ8 1>υΙ Ηίΐΐε) βφδινόν, άλλ' ϊχει πολύ πρόβειον. —Πόαονς
βόας εχει ό Γερμανός; — Έχει δέκα. — Πόαους ΐππους ϊχει; — "Εχει τέαααρα;
μόνον. — Τις ϊχει πολλά δίπυρα; — Οϊ ναΰται των πλοιάρχων εχουβι πολλά.—
"Εχομεν πολλάς έπιςολάς; — "Εχομεν ολίγας μόνον. — Πόαας έπιςολάς ϊχομεν;
— Εχομεν τρεις μόνον ωραίας. — Πόαονς κήπους ϊχει ό ζωγράφος; —"Εχει 9νο
μόνον. — Πόαα μαχαίρια εχει ό 'Ρώααος; —Έχει τρία. — "Εχει ο πλοίαρχος ω
ραίους ίππους; —Έχει ωραίους ίππους, άλλ' ό άδελφός τ» δεν ϊχει. —"Εχομεν
χοβμήματα; — Εχομεν πολλά. — Τί κοαμήματα εχομεν; — "Εχομεν χαλά κοαμψ
ματα. — Τί λυχνίας ϊχοναιν οϊ φίλοι μας; ■— "Εχουαιν αργυράς λνχνίας. —"Εχκ-
οι χρναάς ταινίας; —"Εχουαιν. —Έχετε πάρα πολύν βοντνρον; — Αεν ϊχω άρ
κετόν. — Εχουαιν οϊ παϊδές μας πάρα πολλά βιβλία; — Έχουαι πάρα πολλά-
— Εχει ο φίλος μας πάρα πολύ γάλα; — Έχει ολίγον, άλλ' άρκετόν. —"Εχιι ό
νεανίακος ωραίας βακτηρίας; — Αεν ϊχει ωραίας βακτηρίας, άλλ' ωραία πτηνά.
— Τί ορνι&οπονλια ϊχει ό μάγειρος μας; —"Εχει ωραία όρνι&οπονλια. — Πόαα
ϊχει; — Έχει δέκα. — Έχει ό "Αγγλος τοντο η ίκεΐνο τό χαρτοφυλάκιον; — Λιν
ϊχει οντε τοϋτο οντ' {κείνο. —Έχει τά ςρώματα τά οποία ϊχομεν; — Αεν ϊχΐ'
ϊχεΐνα τά όποια εχομεν, άλλ εχει εκείνα τά όποια εχουαιν οϊ φίλοι τον.
 ΜΑΘΗΜΑ ΑίΙΔΕΚΑΤΟΝ

Βιβλία τινά, μερικά (ολίγα) Α ίβλν 1)οο1ί.8.

βιβλία.
"Εχετε μερικά βιβλία; Ηη,νο }<·ο!ΐ α ίβνν 1)οο1ν«?

Τίνες, τινά, μερικοί, ολίγοι. Α /βιο.

"Εχω τινά (ολίγα). I Ιιανβ α ίε\ν.

"Εχετε μερικά (ολίγα). Υοα Ιιανο α ί'ενν.
"Εχει μερικά (ολίγα). Ηβ 1ι&8 α ίο\\\

Λεν Έχω είμη ολίγα βιβλία. I Ιιανο 1)υ.ί ά ίον \>υο\ίχ.

Δεν Εχετε είμη ολίγα βιβλία. Υοιι Ιηχνβ Ιηιί ά ίο\ν 1>οο1ν3.
Αεν Εχει είμη ολίγα δηνάρια. Ηβ Ιΐίΐβ ουί λ ΐβΛΎ ρβηοβ*.
Αεν Εχω είμη ολίγα. I Ιιανβ 1>ιιί ά ΐ&\ν.
Αεν Εχετε είμη ολίγα. Υοιι Ιιη,νθ οιιί α ίβνν.
Αεν Εχει παρά ολίγα. Ηβ Ιιαβ Ιιηί α, Γσ\ν.

"Εν δηνάριον (πέννα), δηνάρια. Οηο η α2 ρβηηγ, ροηοβ.

"Εν ϋιλλίνιον, ΰιλλίνια. Οηβ η α δΐιίΐϋη^,3 δίπΐΐίη^β.
"Εν δτέφανον, ΰτέφανα, (κορό Οηο η α οΐΌ\νιι,4 ΟΓΟΤτηβ.
να, τάλληρον Άγγλικόν).

"Αλλος άλλ^η, άλλο. Οΰιβν.

^Εν) άλλο δηνάριον. ΑηοΙηβΓ ροηηγ.

"Αλλα δηνάρια. 8οηιβ οίΐιβι· ροηοβ.
"Εχετε άλλην τράαεζαν; Ηίΐνβ γου. αηοίΐιβι· ΙαΙ>1ϋ?
"Εχω (μίαν) άλλην. I Ιΐίΐνο αηοίΙΐΘΓ.

Αεν—άλλην τράπεζαν. Νο οίΙιοΓ ίαΜβ.

Αεν Εχω άλλην τράπεζαν. I 1ι»νβ ηο οίΙιβΓ ΙιώΙβ.
Αεν Εχω άλλην. I Ιιανο ηο οίΐιβι·.

1 Ρβηοβ ΐϊναι δ πληθυντικός τον ρβηηγ, Ιαοδυναμονντος με 10 περίπου Ελ

ληνικά λεπτά η με 20 Τουρκικούς παράδες.
2 Τό μεν οηβ λαμβάνεται προς δήλωαιν τοϋ άρι&μον, το δε & προς δήλοι-
ΰιν της άοριατίας.
3 8ηί11ϊη£ νόμιβμα άργνρονν αξίας δρ. 1, 35 η β γροαίων.
4 Ογο^π νόμιβμα άργνρονν άξίκς 1 δραχμών η 30 γροβίων.
1
 >

— 50 —

"Εχετε αλλάς τράπεζας; Ηανβ γοιι &η^ οίΙιβΓ 1&1)1β8?

Λεν εχω αλλάς. I Ιιανβ ηο οίΗβΐ'8.

Ό κέραβος, το κεράόι. Τΐιβ οΙΐϋϊΎγ.

Τό δαμάβκηνον. ΤΙιβ ρΐυιη.
Γό μόρον, το μονρον, όμένρον. ΤΙιβ Γ&δροβιτγ.
Ό βραχίων, η αγκάλη. ΤΙιβ απη.
Ή καρδία. ΤΙιβ ΙιοίΙΓί.
Ό μην. ΤΗβ χαοηϋι.
50 τόμος. ΤΗβ νοίιιηιβ.

Ή ψαλις, το ψαλίδων. ΤΗβ 80Ϊ88ΟΓ8.

Παρ. Α'. Τά άφ' ίαυτών αποτελούντα ζεύγος καίτοι σννηνωμίνα

είναι αριθμοί) πληθυντικού.
Το κηροψάλιδον. ΤΗβ 8Πΐΐ£ΡβΓ8.
Ή λαβις, τόιμπίδι, (τενάλια). ΤΙιβ ρίηοβΓ8.
Ή πνράγρα (η μαβιά). ΤΗβ ίοη§8.
'ίί κρνβα, τό φνΰερόν. ΤΙιβ Ββΐΐο^δ.
Τα δίοπτρα, τα όμματονάλια. ΤΗβ βρβοίαοΐβδ.
Ζεύγος, ζευγάρι. Α ραΐΓ.
Φνβοννα, φνόερόν. Α ρ&ΪΓ οί ΟβΠο'ϊνδ.
Παρ. Β', Αί Χέζεις α'ίτινες δεν εχονσι ενικον η πληθυνΤικον αρι
θμόν προστίθενται εις τα. αριθμητικά, ίνα μετρώνται βοήθεια μιας των
λίξεων ρΐβΰβ, κομμάτων" ρ»1Γ, ζεΰγος' €ΟΠρ1β, δυάς η ζεύγος" ρ0Π1)(1,
Χίτρα' γαΐά, υίάρδα, κ. τ. λ. Έκ δε των τελευταίων τούτων αί μιν
σημαίνουσαι τον αριθμόν είσίν αμετάβλητοι, αί δε σημαίνονσαι βάρος
■η μετρον, ώς ρ0Π11<1, ^ΛΓίΙ, κ. γ. λ. λαμβάνουσι το σημειον τοΰ πλη
θυντικού,
Τί ημέρα τον μψδς είναι; η Υίΐχ&ί ά&γ οί ίΐιβ πιοηΐΐι ίβ ίί?
πόόας Εχομεν τον μηνός;
Είναι ^ πρώτη· Εχομεν πρώτην. Ιί Ϊ8 ίΗβ βτβί.
Είναι η δεντίρα· Εχομεν δύο. Ιί 18 ίΗβ ββοοιυΐ.
Είναι η τρίτη· Εχομεν τρεις. Ιί 18 ίΐιβ ΐΙιΪΓίΙ.
Παρ. Γ*. Έπί ημερομηνίας οί "Αγγλοι μεταχειρίζονται πάντοτε
τά τακτικά αριθμητικά.

Είναι η δωδεκάτη· εχομεν Ιί 18 ίΐιβ ίΐ^βΙΜχ.

δώδεκα.
Είναι η ενδεκάτη· εχομεν Εν- Ιί 18 ίΐαβ βΙβνβηίΗ.
δεκα. —
Ποίον τόμον έχετε; \νΗίοΗ νοίϊπηβ Ιυινβ γο\ι?
Έχω τον τέταρτον. I Ιιανβ ΐΗβ ίΌιιιΐΗ.
Παρ. Δ'. Τά τακτικά αριθμητικά έκτος των τριών πρώτων γίνονται
κ των απολύτων προσλήψει της ίΐΐ. Οιοι»'

Πρώτος, πρώτη, πρώτον.

ΤΗβ ΗΓ8ί.
Πρώτοι, πρώται, πρώτα.
Λεύτερος, δειπέρα, δεύτερον.
ΤΗβ δβοοηά.
Λεύτεροι, δεύτεραι, δεύτερα.
Τρίτος, χ.τ.λ. ΤΗβ ΛΙγΛ·.
Τέταρτος, χ.τ.λ. ΤΗβ Γοιη-ίΗ.
Πέμπτος, χ.τ.λ. ΤΗβ £ίΙΗ*.
Έκτος, χ.τ.λ. ΤΗβ δϊχίΗ.
Έβδομος, χ.τ.λ. Τΐιβ δβνβηίΗ.
"Ογδοος, χ.τ.λ. Τΐιβ βϊ^ΗίΠ".
Έννατος, χ.τ.λ. ΤΗβ ηϊηίΗ*.
Αέκατος, χ.τ.λ. ΤΗβ ίβηίΗ.
Ενδέκατος, χ.τ.λ. ΤΗβ βίβνβηΐΐι.
δωδέκατος. ΤΗβ ίγνβΙ&Η5.
Εϊκοβι. Τ\νβηί7ϋ.
Είκοΰτός. ΤΗβ ίτνβηίίβίΗ.
Παρ9 Ε', Το ί^βηί^ και α'ι λοίτταϊ δεκάδες τρίπουσι το τελικού
}■ £ΐς ϊ προσλαμβάνουσαι το θ, τό όποιον αποτελεί μετά τοϊι ίΐΐ χι·)-
ριστην συΧλαβην.
Τριάκοντα. Ύ\ιη·ίγ.
0 τριαζοβτός, χ.τ.λ. ΤΗβ ίΗίι-ίίβίΠ.
Ό τριακοβτός πρώτος, χ.τ.λ. ΤΗβ ίΗϊΐ'ί^-ΗΓδί.
0 τριακοότδς δεύτερος. ΤΗβ ίΗϊιΊ^-δβοοικΙ.
0 τριαχοΰτός τρίτος. ΤΗβ ΐΗίτί^-ίΗϊτά, βίο.

"Εχετε τό πρώτον η τό δεύτε- Ηανβ ^Όΐΐ ίΗβ ήτβΐ; ΟΓ 86-

ρον βιβλίον; βοηά Ηοο1ι?
"Εχω τό τρίτον. I Ηανβ ΐΗβ ΙΗΜ.
Ποιον τόμον 'ϊγετε$ ΛΥΗΐοΗ νοίυηαβ Ηανβ 7011 ?
"&χω τον πέμπτον. I Ηη,νβ ίΗβ ΗίίΗ.

1 Εχ τον ΐΐιτββ, τραπέντος ιίς ιΙιϊγ και τοϋ Λ άντικαταύτήααντοι τό Λ.

2 Εχ τον βνβ, τραπίντος τον νβ ιίς ί.
3 Εκ τον βϊ^Ηΐ, άποκοπέντοϊ τον ί.
4 Εκ τον ηίηβ, άποχοπϊντος τον β.
5 Εχ τοΰ Ιννβίνβ, τραπίντος τον νβ ιίς {.
β Εχ τοΰ Ιννο, τραπίντο: ίίς Ιννκιι.
 — 52 —

Τα λοιπά απόλυτα κα\ τακτικά αριθμητικά ίίναι τά

δεκατρία, δέκατος τρίτος. ΤΗΐΓίβοη, ίΗβ ίΗίνίββηίΠ.

Λεκατέόβαρα, δέκατος τέταρτος.
δεκαπέντε, δέκατος πέμπτος.
Αεχαεζ, δέκατος έκτος.
δεκαεπτά, δέκατος έβδομος.
Λεκαοκτώ, δέκατος όγδοος.
Αεχαεννέα, δέκατος εννατος.
ΡοιίΓίββη, — ίοιίΓίββηίΗ.
Ρίίίβθη, — βίΐββηίΗ.
8ΐχίββη, — δίχίββηίΗ.
8βνβηίββη — δβνβηίββηίΠ.
Εϊ^Ηίββη, — βΐ^ΗίββηίΗ.
Νϊηβίββη, — ηίηβίββηίΗ.

Παρ, ΣΤ'. Οί άττο τοΰ δεκατρία μέχρι του δεκαεννέα αριθμοί είναι
σύνθετοι εκ της καταλήζεως ίββΠ (άντϊ τοΰ ίβη, δεκα) και τοΰ αριθ
μού των μονάδων·

Είκοβάν, δ είκοατός ^ος.^ζ^^^

Είκοβιδύο, δ είκοΰτυς δεύτερος. ΙΧ]^611/^

' * ( ΙΗβ ίλνβηίγ-δβοοηο.

ε,, . , < , . ν , I Ίνοηίν-ίΗΓββ.

Είκοΰιτέΰβαρα, 6 είχοβτός τέ- \ Τννβηί^-ίΌιΐΓ.

ταρτος, χ.τ.λ. (ΤΗβ ίΐνβηίγ-ίοιιΐ'ίΗ, βίο.

Τεββαράκοντα, δ τεΰΰαρακοςός.. ΡοΓίγ', ίΗβ ΓοΓίίβίΗ.

Πεντήκοντα, δ πεντηκοότός. ΓιΛ^, — βίίίβίΗ.
*Εξήκοντα, δ έξηκοβτός. &ΐχίγ, — δίχίίοίΗ.
5 Εβδομήκοντα, δ έβδομηκοότός. δβνβηίγ,— δβνβηίίοίΗ.

Έβδομηκονταεν, δ έβδομηκοβτδςί δβνβηίγ-οηβ.

πρώτος. (ΤΗβ δβνβηίγ-βΓδί.

Έβδομηκονταδνο, δ εβδομηχοΰ- ( 8βνοηίγ-ί^ΡΌ.

τδς δεύτερος. (ΤΗβ 8βνβηίγ-8βοοη<1.

Έβδομηχοντατρία, δ εβδομη-{8βΥβιιϊγ-ύΐΐ6β.
χοότδς τρίτος. (ΤΗο δβνβηίγ-ίΗΜ, οίο.

Όγδοήκοντα, δ όγδοηκοΰτός. Εί^Ηίγ, ίΗβ βϊ^ΗίίβίΗ.

Έννενήκοντα, εννενηκοϋτός. Νϊηβίγ, ίΗβ ηίηβίίβίΗ.
Έννενηκονταεν, έννενψ.οΰτδς Νΐηβί^-οηβ, ίΗβ ηίηβί^βΓβί.
πρώτος.
1 Έχ τον ϊοιιγ τραπίντος ε4" ίοΓ.
 — 53 —

'Εννενηχονταδνο, Ιννενηχοϋτός Νίηβίγ-ί^νο, ΐΐιβ ηίηβί^-δβ-

δεντερος. κ.τ.λ. οοηά, οίο.
Πάρ. Ζ'. ΑΣ άπο του είκοσι μέχρι τοϋ έννενηκοντα δεκάδες γίνον
ται προσθέσει της ίΐΐ εις τον αριθμόν των μονάδων1.
<„ , , , (Α η οηβ ΗαηάΓβά.
Εκατόν, εχατοβτος. ^ ΗιιηθΓβάΛ-

<„ » _ « , ^ , „ (Α ΐ οηβ ΗιιηάΓβ(1 βηά οηβ.

Εκατόν ?ν, ο εχατούτοςΛρωνος.^ &ηά ^

ν , , . ν « / (Α » οηβ ΙιηικΙΓΘά αηά ί\νο.

Ε*«το* &>ο, ο εχαπχΚος ΤΗβ ΗαικίΓβά *ηά ββοοηά.

, . , (Τν<> Ηυηάτβά2.
Λαχοόια, ο διαχο6ιο6τος. |ΤΗβ ^ ΗαηάΓβάίΗ.

' , , (Α η οηβ ΐΐιουβαικ}.

, , , , (Τ\νο ίΐιουδίΐηά3.
4νω χιλιάδες, ο διόχιλωβτος. |ΤΗβ ^0 Λοα8ίΐη(ϊΛ.

'Εκατομμ,νριον, 6 ίζατομμνρι-^Α η οηβ ππΐΐίοη.

ο<>ιό£. |ϊ1ιβ ηιϋΐΐοηίΐι.
Παρ. Η'. "Οταν διά τοϋ ΙΐνΐΙΙίΙτοΛ και ί!ΐΟΙ1>ίίΠ!<1 άριθμώνται πράγ
ματα ώρισμένα, προηγείται αυτών το 8, όταν δέ αριθμός τις η μέρος
αριθμοΰ το ΟΙΙβ. Ό δε σύνδεσμος αΐ1)1 τίθεται μετά τάς εκατοντά -
δας. Οϊον'
1 Εκατόν δέχα Λρόβατα. Α ΙηιικίΓθά αικί ίβη δΐιββρ.
Χίλια εχατον πεντήκοντα βωδια. Α ίηοα8&η<1 οηβ ΙΐΛΐηάπϊά αηά
ΐίΐίγ οχβη.
'Λρι&μδς χίλια εχατον εΐχοΰι Νυηιϊ)βΓ οηβ ίΙιοηδΛίκΙ, οηβ
και δνο. 1ιιιη(ΐΓ0<1 Άϊΐά ίν?οηΙγ οηο.
'Εν Σμνρνη, την τρίτψ Ίον- δηι^τηη,, ίΐιβ ίΗΐι*(1 οί" ίιιΐγ
λία χίλια όκτακόΰια εξήχον- οηβ ίηοηδίΐηά βΐ^Ιιί; ηιιη-
τα εννέα. άτβά αηά δϊχίγ ηΐηβ.4
1 4ιά τάς μονάδας ορ. ανωτέρα) ΣημΛ, 2, 3, χαϊ 0, χαΐ άχολον&ως Σημ. 1.
2 — 3 Το ηηηιΐΓβά χαι Ιηοιΐ8&η<1 αχηματίζονοι πλη&νντιχυν, λαμβανόμενα το
μϊνέπί της αημαΰίας της έχατοντάδος, το δε επί της αημααίας της χιλιάδος.
4 Οί μαφηται έψείλοναι τον λοιπόν νά &έτωαι την χρονολογίαν έπϊ των τε
τραβίων των ωδε πως 8πΐ)χη», Ι&β ηίηιΐι οί ^ϋ1^', οηβ Ιηοπδαηιΐ οίςΗΐ ηυηάνβιΐ
ατ>ά βίχΙγ ιιΐηβ. Έν Σμύρνη, την Ιννάτην Ίουλίον τον χίλια όχταχόβια ϊξή-
■χοντα εννέα.
 — 54 —

ΘΕΜΑ 26.
"Εχονβιν οΐ Τούρκοι πολν.ν οϊνον; —"Εχουβιν ολίγον οΐνον, άλλά πολνν κα-
φέν. — "Εχουσιν ο'ι ' Ρώββοι πιπέρι; — Δεν Εχοναι πολύ πιπίρι, άλλα πολν ά
λας. — Τις Εχει πολν κρέας; — ΟΊ"Αγγλοι εχοναι πολν. — Δεν έχετε άλλο πν-
ροβάλον; — Δεν Εχω άλλο. — "Εχομεν άλλο γάλα; — Δεν Εχομεν άλλο γάλα. —
Δεν Εχω άλλον τνρόν; — "Εχετε άλλον.— Λεν Εχει ό αδελφός οας άλλο πιςόλιον;
— "Εχει εν άλλο. — Δεν Εχει Ό γείτων μας άλλον ί'ππον; — Δεν έχει άλλον. —
Δεν ϊχει ή αδελφή οας άλλα κεράσια; — "Εχει αλλα. — Δεν Εχοναιν οι υποδη
ματοποιοί άλλα πέδηλα; — Δεν εχουβιν άλλα. — Δεν έχετε άλλον ΰπηρέτην; —
"Εχω άλλον ενα. — Δεν εχει ό αδελφός βας άλλα ψαλίδια;— "Εχει και άλλα. —
Δεν εχει άλλα δαμάσκηνα; — "Εχει άλλα. — Πόαα άλλα δαμάαχηνα εχει; — "Εχει
άλλα εξ. — Πόβους κήπους έχετε; — "Εχω ενα μόνον, άλλ' ή &εία μον εχει δυο
— "Εχοναιν ο'ι ράπται πολλονς επενδντας; — "Εχονβιν όλίγονς μόνον Εχουαι
μόνον τέββαρας. — Πόβας περικνημίδας έχετε; — "Εχω δύο μόνον ζεύγη. —"Ε
χετε άλλα μόρα η ομέονρα; — Δεν Εχω άλλα.—Πύβονς κοχλίας Εχει 6 έμπορος;
—"Εχει εννέα. — Πόσους βραχίονας ί'χει ό άν&ρωπος ούτος; — "Εχει ενα μόνον,
ό άλλος είναι ξύλινος. — Τί καρδίαν Εχει ό παις αας; — "Εχει καλήν καρδίαν.
27.
"Εχετε πολλά δαμάβχηνα; — "Εχω ολίγα. —"Εχετε πολλά φράουλα; — "Εχω ο
λίγα μόνον. — "Εχει ό φίλος τον ζωγράφου πολλά χάτοπτρα; — "Εχει ολίγα
μόνον. — "Εχει η &εία βας ολίγα βιλλίνια;—"Εχει ολίγα. —"Εχετε ολίγους ςε-
φάνους; {το νόμιβμα) —"Εχομεν όλίγονς. — Πόαους ατεφάνους έχετε; — "Εχω
τρεις. — Πόβας πέννας ε'χει 6 ' Ισπανός; — Δεν εχει πολλάς, εχει πέντε μόνον.
— "Εχετε πολν βούτυρον; — "Εχω ολίγον μόνον, άλλ' άρχετόν. — "Εχουσιν οί
νανται τα ςρώματα τά όποϊα Εχομεν; — Δεν εχουσιν εκείνα τά όποια ' Εχομεν,
άλλ' έχεϊνα τά οποία εχει ό πλοίαρχος των. — "Εχει 6 Γάλλος πολλά σιλλίνια;—
"Εχει ολίγα μόνον, άλλ' εχει άρχετά.—"Εχει Ό νπηρέτης αας πολλάς πέννας; —
Δεν εχει πέννας, άλλα βιλλίνια.— Τις ε'χει τά ωραϊα άν&η των Ιταλών; —' Ημείς
τά εχομεν. — Εχονβιν οί"Αγγλοι πολλά (α, §γο»1 ιηαην) πλοία; — "Εχοναι πολλά·
—"Εχοναιν οι ' Ιταλοί πολλονς ί'ππονς;—Δεν εχοναι πολλούς ΐππονς, άλλά πολ
λούς όνονς. — Τί εχονβιν οϊ Γερμανοί; — "Εχοναι πολλά μολνβδοχόνδνλα.— 77ο-
ΰα μολυβδοχόνδυλα εχοναιν; — "Εχουαι πολλά μολνβδοχόνδυλα. — Πόσα μολυ-
βδοχόνδυλα εχουσιν; — "Εχοναι τριάχοντα πέντε. — "Εχομεν τους ΐππονς των
"Αγγλων η τονς των Γερμανών; — Δεν εχομεν οντε τους μεν ούτι τονς δέ. —
"Εχομεν τά άλεξίβροχα των ' Ισπανών; — Δεν τά εχομεν, άλλ' οί Αμερικάνοι
τά Εχουβ*ν.
28. ι
Ποιον τόμον Εχετε: — "Εχω τον πρώτον. — "Εχετε τον δεύτερον τόμον τον
πονήματος μον; — Τον εχω. — "Εχετε το τρίτον ») τό τέταρτον βιβλίον; — Λεν
έχω οντε το μεν οντε τό δέ.— Εχετε τους πέμπτονς ή τονς εχτους τόμονς; —
"Εχομεν τυνς πέμπτους, άλλά δεν Εχομεν τονς έκτους τόμους. —Ποίους τόμονς
Εχει ό φίλος αας; — "Εχει τονς έβδύμονς τόμονς. —'Έ^ετε ταντην η έχείνην την
χειρίδα; — Δεν εχω οντε ταντην οντε έχείνην. — "Εχει 6 φίλος σας ταύτα η
έχείνα τά γραμμάτια; —"Τΐ^εί ταϋτα άλλ' 'όχι έκεϊνα. — "Εχει ό γείτων τον α
δελφού αας ολίγας πέννας; — "Εχει ολίγας. — "Εχει ολίγα σιλλίνια; — "Εχει ηέν
 — 55 —

η. —"Εχετε άλλην φάβδον; — "Εχω άλλην. — Τί άλλην ράβδον Εχετε; — "Εχα

μίαν άλλην αιδηραν ράβδον. — "Εχετε ολίγας χαλάς λυχνίας; — "Εχομεν ολίγας;
—Έχει Ό παις αας άλλον πϊλον; — "Εχει άλλον. — "Εχουαιν οί άν&ρωποι ούτοι
όζος (|ίί5ί)ι — Λεν Εχουαιν, άλλ' οί φίλοι των Εχουαιν. —"Εχουαιν οί χωρικοί
άλλους αάχχονς; — Λεν Εχουαιν άλλους. —"Εχουαιν άλλους άρτους; — "Εχουαιν
άλλους. — "Εχουαιν άλλον τυρόν; — "Εχουαιν άλλον. — Πόαας Εχομεν τοϋ μηνός
—"Εχομεν οκτώ. — Λεν Εχομεν ενδεχα; — Όχι Κύριε, εχομεν δέχα. — Τις Εχει
τά αιλλίνιά μας; — 01 'Ρώααοι τά Εχουαι. — "Εχουαι τον χρυαόν μας; — Λεν τον
εχουαιν. — "Εχει 6 νεανίαχος πολλά χρήματα; — Λεν εχει πολλά χρήματα, αλλά
πολλήν γενναιότητα.— Εχετε τά χαρφία των ξυλουργών η τά των λεπτουργών;
— Λεν ϊχω οΰτε τά των λεπτονργών οντε τά των ξυλουργών, άλλά τά τών
έμπορων.

ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΚΑΤΟΝ ΤΡΙΤΟΝ

ΤΙΙΙΚΤΕΕΝΤΗ Ι,ΕδδΟΝ.

Ό τόμος. ΤΙιβ νοίιιηιρ (ίΐιβ ϊοπιβ).

"Εχετε τον πρώτον η τον δεύ Ηανβ γου. ΐΐιβ βΓβΐ; ογ 86-
τερον τόμον τοϋ θνγγράμ- βοηά νοίηηιβ οί" 1117 -ννοΑ ?
ματός μον.

Αμφότεροι -αι-α.
ΒοίΚ.
Και 6 μεν, και 6 δε, κ. τ. λ.

"Εχω αμφότερα, και τα δνω. I ηανβ οοίη.

"Εχετε τό βιβλίον μον η το Ηανβ 70\ι ηΐ7 ^>°°^- 0ΐ η*7
μολνβδοκόνδνλόν μον; ρβηοϋ?
Αεν έχω οντε τό μεν οντε I ίι&νβ ηβΐίΙιβΓ ίηβ οηβ ηοι·
τό δέ (η ονδέτερον έχω ). ίηβ οίηβΓ (η απλός I Ηανβ
ηβϊίηβΓ).

Αμφότεροι, κ.τ.λ. Και ό μεν, Βοΐΐι, ΤΙιβ οηβ αηά ϊίιβ

και ό δε. οίίιβτ.

Είτε ό εις εϊτε ό άλλος κ.τ.λ. ΕϋΊιβτ.

"Εχει η αδελφή 6ας τας γειρί- Η&8 70ΐΙΓ δίδίβΓ ηΐ7 §1ονβ8
δας μον η τας Ιδικάς της; ογ ηβΐ' οττη?
"Εχει άμφοτέρας, και τας ίδι- 8ηβ Ιιαβ οοίΐι 7οαΐ'8 αηά Ιιβΐ'8.
κάς 6α§ και τας ιδικάς της.
"Εχει 6 αδελφός 6ας τά καρύ-
διά μου η τά ιδικά τον;
"Εχει αμφότερα.
"Εχει τα βιβλία μον ή τά των
Ιδπανών;
Οντε τά Ιδικά 6ας ΐχει οντε
τά ίδικάτων (η ονδέτεραΐ'χει).
Η&8 γοιίΓ ΗΐΌίΗβΓ πιγ ηυίδ
ογ Ηΐ8 ο\νη?
Ηβ Η&8 ΗοίΗ ^οιΐΓδ αηά Ιιϊδ.
Η&8 Ιιβ ιηγ Ηοοίίδ ογ Ιΐιοδβ
οί ίΗβ 8ρ&ηίαΓ<ΐ8?
Ηβ Η&8 ηβίίΠβΓ γοιίΓβ ηοΓ
ΐΗβΐΓ8 (ή απλώς, Ηβ Η&8
ΠβίίΗβΓ).

Ό Σκώτος. ΤΗβ 8οοίοΗΐϊΐ8,ιι.

Οί Σκώτοι. ΤΗβ 8οοίοΗ.
Ό Ιρλανδός. ΤΗβ ΙπδΗηι&η.
Οί Ιρλανδοί. ΤΗβ ΙτίβΙΐ.
Ιρλανδή. Αη ΙπδΗ ττοηΐίΐη.

Παρ. Α' Τά λήγοντα ίίς· 8β, Χ, οΐΐ, 8ΐΐ Ιθνικά ονόματα, ώς καϊ τά
ούσίαστίκώς λαμβανόμενα επίθετα δίν προσΧαμβάνουσι το σημεϊον
του πληθυντικοί)·
Ό "Ολλανδός (άνήρ). ΤΗβ ΒαίοΗπίίΐη.
'ΟΙ "Ολλανδοί. ΤΗβ ΌαίοΠ.
Όλλανδικυν τνρί. ϋιιίβΗ οΠββδβ.

Ό Κινέζος, οί Κινέζοι. ΤΗβ ΟΠΐηβδβ.

Ό Πορτογάλος, οί Πορτογάλοι. Α ΡοΓίιι^ιιΟδβ, ίΠβ ΡοιΊα-
£116δ6.

Παρ, Β'« Εθνών τίνων τό όνομα είναι ΰιάφορον τοΐι επιθέτου·

Ό Πολωνός, Πολονικός. ΤΗβ Ροΐβ, ΡοΙϊδΗ.
Ό Λανός, Αανικός. ΤΗβ ϋαηβ, Ό&ηίδΗ.
Ό "ΙδΛανός, ΊΰΛανικός. Τΐιβ δραηϊακί, 8ρίΐηίδΗ.
Ό Τούρκος, Τουρκικός. ΤΗβ ΤιιιΊί, ΤιιΛϊδΗ.

Αανίς. Α ϋαηίδΗ \νοηιαη.

Πολωνίς. Α ΡοΙϊδΗ τνοιηαη.
"Ιόηανίς. Α 8ραηίδΗ Ι&άγ.

"Ετι, ακόμη (κάμΛούον). 8οηιβ ή αηι/τηοτβ (ι/βέ αίΐΙΙ).

Ακόμη οίνον. 8οπιβ ιηοΓβ "\νΐηβ.

Ακόμη ζωμόν. 8οηιβ ηιοΓβ βοιαρ.
Ακόμη χρήματα. 8ουΐ6 ηιοΓβ ηιοηβ)^.
Ακόμη κομβία. 8οηιβ ηιΟΓβ ΗαΙΙοηδ.
 — 67 —

Εχηε ακόμη οϊνον; Ηανβ νοιι αιιγ ιπογθ >νίηβ ?

"Εχω ακόμη οϊνον. I Ιι&νβ δοπιβ ηιοΓβ \πηβ.
"Εχω ακόμη. I η&νβ βοηιβ πιογθ.
"Εχει ακόμη ζωμόν; Ηαδ ηβ ηηγ ιηοΓβ βουρ?
"Εχει ακόμη. Ηβ η»8 βοηιβ ιηοΓβ.
"Εχει (αντη) ακόμη χρήματα; Η»8 βηβ ίΐην ηιονβ ηιοηβν?
"Εχει ακόμη. δηβ η&8 βοηιβ πιΟΓβ.
"Εχω ακόμη βιβλία; Η&νβ I αην ηιοΓβ οοο1ί£?
"Εχετε ακόμη. Υοα ηανβ δοιηβ ηιοΐ'β.

Ονκετι, δχι πλέον. Νο τηοτβ, ηοί αηι/ ηιοτβ.

Αϊν έγω πλέον αρτον. I η&νβ ηο ηιοΓβ ΙΐΓβαά.

Αεν εγει πλέον χρήματα.
(Αντη) Αεν εγει πλέον κρέας.
"Εχετε ακόμη βοντνρον;
Αεν έχω πλέον.
Αϊν έγομεν πλέον.
Εχει ακόμη πιπέρι;
Αεν έχει πλέον.
Αεν εχομεν πλέον βιβλία.
Αεν εχομεν πλέον.
Αεν έχει πλέον ΰκνλονς.
Αν έχει πλέον.
Αεν εγει πλέον βελόνας.
Αεν έχει πλέον.
Ηβ 1ι&8 ηο ηιοΓβ ηιοηβγ.
8Ηβ Ιιαβ ηο ηιοΓβ ιηβαί.
Ηανβ νοιι αην ηιοΓβ οαίίβΓ?
I η&νβ ηο ιηοΓβ.
\Υβ ηανβ ηο ηιοΓβ.
Η&8 ηβ &ην Ίχιοτβ ρβρρβΓ?
Ηβ η&8 ηο ιηοΓβ.
\¥β Ιι&νβ ηο ηιοΐ'β υοοίίδ.
λ¥β Ικτνβ ηο ηιοΐ'β.
Ηβ 1ι&8 ηο ηιοΓβ (Ιθ£8.
Ηβ Ηα8 ηο ηιοΐ'β.
81ιβ ηαδ ηο ηιοΓβ ηββάΐβδ.
8ηβ ηαβ ηο ηιοΓβ.

"Οχι πολν πλέον. Νοί τηηοΗ ηιοτβ.

"Οχι πολλονς-άς-ά πλέον. Νοί ηιαηχ) ιηοτβ.

"Εχετε ακόμη πολν κραϋί; Η&νβ νοη ηιηοη ιηοΓβ ·ννϊηβ?

Αεν έχω πολν πλέον.
Εχετε ακόμη πολλά βιβλία;
Αεν έχω πολλά πλέον.
Εχει ακόμη πολλάς καρψίδας;
Αεν έχει πλέον πολλάς.
I Ιιανβ ηοί ηηιβη ηιοΓβ.
Ηανβ νοη ηιαην ηιοΐ'β οοοίίβ'ί
I Ιιανβ ηοί ηιαην ηιοΓβ.
Ηαβ ηβ ηιαην ηιοΓβ ρίηδ'ί
δηβ ηαβ ηοί ηιαην ηιοΐ'β-

Άν.όμη εν βιβλίον. Οηβ ηοοίί ηιοΓβ.

Α·/.όμη εν καλόν βιβλίον. Οηβ §οοά οοοίί ηιοΐ'β.
Ακόμη μερικά βιβλία. Α ίβλν οοοίίδ ηιοΓβ.

Έχετε άκόμη μερικά (η ολίγα) Ηανβ νοιι α ίβ\ν βηΠΙϊιι^ι*

Οιλλίνια; ηιονβ ?
 — 58 —

"Ε/ω ακόμη ϊν. I ηανβ οηβ ηιοΐ'β.

"Εχω ακόμη μερικά δηνάρια;
"Εχετε ακόμη μερικά.
Αϊν έχω πλέον είμη εν.
"Εχω ακόμη μερικά (η ολίγα).
"Εχομεν ακόμη μερικά (η ολίγα).
"Εχονόιν ακόμη μερικά (η ολίγα).
Ηανβ I & ίβτν ρβηοβ ηΐ0Γβ?
Υοιι Ηανβ & ίβν? ηιοΓβ.
I Ηανβ οηΐ οηβ ηιοΓβ.
I η&νβ 9, ΐβντ ηιοΓβ.
Λ¥β η&νβ & ίβΤΥ ηιοΓβ.
Τηβγ ηανβ & ΐβψ. ηιοΐ'β.

διάφοροι, διάφορα, Κάμπο-) $βυβ1.αι

βοι, Κάμποΰα. )

διάφοροι ανδρωποι. 8βνβΓ&1 ηιβη.

Λιάφορα παιδία. 8βνβΐ'α1 βηίΐοίτβη.
Λιάφορα μαχαίρια. 8βνβΓ&1 Ιαηνβδ.

Ό &εϊος. Τηβ ηηοΐβ.

Γό χονδνλομάχαιρον. Τηβ ρβηΐιηίίβ.
Ό πλαχονς, το ζνμαρικόν, η Τηβ ο&ΐίβ.
πήττα.
Το πινάκων (το πιάτον.) ΤΗβ ρΐαίβ.
Ή παροφίς, το πινάκων, (το Τηβ (Ηβη.
αιάτον το φαγητόν).
Λιάφοροι παροψίδες (πιατάν- 8βνβΓα1 άϊδηβδ.
τζες).

ΘΕΜΑ 29.
Πόαονς τόμους εχει το πόνημα τοϋτο;—"Εχει δύο. — Ποιον τόμον τοϋ πο
νήματος του έχετε; —"Εχω τον δεύτερον. — "Εχετε το πόνημα μου η τό τον
άδέλφον μου; — "Εχω αμφότερα. —"Εχει ό ξένος τό κτένιόν μον ητό της αδελ
φής μου; —"Εχει αμφότερα. —"Εχετε τον άρτον μου η τον τνρόν μου; — Λεν £-
χω οντε τον μεν οντε τον δέ. — "Εχει ό Όλλανδός τό ποτήριόν μον η τό τοϋ
φίλου μου; — Δεν ϊχει οντε τό μεν ούτε τό δέ. — "Εχει ό Ιρλανδός τους ίπ
πους η τα κιβώτια μας; — "Εχει αμφότερα. —"Εχει ό Σκωτος τα πέδιλα μας η
τάς περικνημίδας μας; — Δεν εχει οντε τα μεν οντε τάς δέ. Ούδέτερα 'έχει. —
27 εχει; —"Εχειτά καλά αιδηρα τουφέκια του.— "Εχοναιν οΙΌλλανδοϊ τά πλοΐά
μας η τά των ' Ιαπανών; — Δεν εχοναιν ουτε τά μεν οντε τά δέ (ηβίΛβι-). —
Ποϊα πλοία ϊχουβι; — "Εχουσι τά ιδικά των. —"Εχομεν ακόμη όξείδιον; —"Εχο
μεν ακόμη. — "Εχει ό έμπορος μας ακόμη χόρτον; — "Εχει ακόμη.— "Εχει ακόμη
έ φίλος χρήματα; — Δεν ε'χει πλέον. — "Εχει ακόμη κοσμήματα; —"Εχει ακόμη.
— "Εχομεν ακόμη τέί; — Δεν εχομεν πλέον τέϊ, άλλ' εχομεν ακόμη καφέν. — "Ε
χει ό Πολωνός ακόμη αλας; — Δεν εχει πλέον αλας, άλλ' εχει ακόμη βοΰτνρον.
— "Εχει ό ζωγράφος ακόμη εικόνας; —Δεν Εχει πλέον εικόνας, άΐλ' ΐχει ακόμη
μολυβδοκόνδυλα. — "Εχουαιν οΐ ναϋται ακόμη, δίπνρα; — Δεν ΐχουαι πλέον. —
Εχοναιν οί παϊδές αας άκομη βιβλία; — Δεν Ιχουαι πλέον. — "Εχει ό νεανίας
«κόμη φίλους; — Δεν εχει πλέον.— Εχει ό Κινέζος ακόμη ταάϊ;—Δεν ϊχιι πλέον.
 — 59 —

30.
"Εχιι ακόμη πολν βωδινόν; — Σχεδόν δεν Εχει πλέον. — "Εχιι άκόμη πολλά
όονι&οπονλια; — Σχεδόν δεν Εχει πλέον. — "Εχιι Ό χωρικός ακόμη πολύ γάλα;
— Σχεδόν διν Εχει πλέον γάλα, άλλ' Εχει ακόμη πολύ βούτνρον. — "Εχοναιν ο'ι
Κινέζοι ακόμη πολλούς ΐππονς; — Λεν Εχοναι πλέον πολλούς. — Έχει 6 Γερμα
νός ακόμη ολίγας παροψίδας η (φαγητά άίδΐιεδ),· — "Εχει ακόμη ολίγας. — "Ε
χετε ακόμη ολίγα πινάκια; —Δεν Εχω πλέον πινάκια, άλλ' ϊχω ακόμη ολίγα πει-
ρόνια. — Τί πλέον (χετε («Ίιαΐ Ηανβ γοα. πιογο); — "Εχομεν ακόμη ολίγα πλοία,
χαί ολίγους καλούς ναύτας. — "Εχω ακόμη ολίγα χρήματα; —"Εχετε ακόμη ολί
γα. — "Εχετε ακόμη τόλμην; — Λεν Εχω πλέον. —-"Εχετε ακόμη πολύ όξείδιον;
— Σχεδόν δεν Εχω πλέον, άλλ' 6 αδελφός μον Εχει πολν. — "Εχει άρκετην ζάχα-
(ΐν; — Λεν Εχει άρκετήν. — "Εχομεν άρκετάς κορόνας; — Δεν εχομεν άργιτάς. —
— Εχει ό λεπτονργός αρκετά ξύλα; — "Εχει αρκετά. — "Εχει αρκετά αφνρία; —
Έχει αρκετά. — Τί αφνρία Εχει; — "Εχει οιδηρά και ξύλινα βφνρία. —"Εχετί ά-
χόμη πολύ χαρτίον; — "Εχω ακόμη πολύ. — "Εχομεν ακόμη πολλά κάτοπτρα; —■
"ΐχομεν ακόμη πολλά. — "Εχετε ακόμη έν κονδνλομάχαιρον;—"Εχω άκόμη εν.—
Έχονοιν ο'ι γείτονές μας άκόμη ενα κήπον; — "Εχοναιν ακόμη ίνα μόνον.— "Ε
χει ό φίλος μας ακόμη 'έν άλεξίβροχον; — Διν Εχει πλέον. — "Εχοναιν οί Δανοί
άκόμη ολίγα βιβλία; — "Εχονοιν άκόμη ολίγα. — "Εχει άκόμη 6 δάπτης ολίγα
κομβία; — Δεν ε'χει πλέον. — "Εχει 6 ξυλουργός αας άκόμη ολίγα καρφιά; — Δεν
ίχει πλέον καρφιά, άλλ' έχει άκόμη ολίγας βακτηρίας. — "Εχοναιν οί Πολωνοί
«κόμη ολίγας πέννας; — "Εχοναιν άκόμη ολίγας.
81.
Εχετε άρκετδν όρύξιον; — Δεν Εχομεν άρκετόν ορύξιον, αλλ ίχομεν Ικανην
ζάχαριν.—"Εχετε άκόμη πολλάς χειρίδας; —Σχεδόν δεν εχω πλέον. —"Εχει 6' Ρωααος
εν άλλο πλοϊον; — "Εχει ιέν άλλο.— "Εχει ίνα άλλον οάκκον;—Δ\ν Εχει άλλον.—
Πόαας εχομεν τοΰ μηνάς;— Είναι ή δεκάτη. — Πόαονς φίλονς Εχετε; — Εχω Ενα
μόνον καλόν φίλον. — "Εχει ό χωρικός πάρα πολύν άρτον; — Δεν Εχει άρκετόν.
—"Εχει πολλά χρήματα; —"Εχει ολίγα μόνον χρήματα, άλλ' ικανόν χόρτον.—"Ε
χομεν τάς λινας η βαμβαχεράς περικνημίδας των Αμερικάνων; — Δεν Εχομεν ον-
Τ£ τάς λινάς οΰτε τάς βαμβακεράς περικνημίδας των. — Εχομεν τονς κήπονς
τούς Όποίονς Εχοναι; — Δεν Εχομεν ίκείνονς τονς όποιους Εχοναιν, άλλ' εκείνονς
τους όποίονς Εχοναιν οί γείτονές μας. —"Εχετε άκόμη μέλι; —Δεν Εχω πλέον.—
Εχετε άκόμη βόας; — Δεν Εχω πλέον. — "Εχετε ϊν κονδνλομάχαιρον; — "Εχω
πολλά (δβνβΓαΙ); — "Εχει πολλονς Ιπενδύτας; —"Εχει ίνα μόνον. — Τις Εχει πολ
λά κάτοπτρα; — ' Ο &εϊός μου Εχει πολλά. — Τί κάτοπτρα Εχει; — "Εχει ώραϊα
κάτοπτρα. — Τις Εχει τά καλά πλακούντιά μον; —Διάφοροι άν&ρωποι τα Εχοναι-
— Εχει ό φίλος αας τέκνον; —"Εχιι πολλά.
 — 60 —

ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΚΑΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ

ΙΟεΒΤΕΕΝΤΗ ΙΕ880*.

Τοβοντον, τόβον. Α$ πιηβ/ι, α$ τηαηι/.

Τόβος, τόΰη, τόβον - 56ος,) Α$ ^ _ ^
οβη, οβον. \
Τόβοι. τόβαι, τόβα — όβοι, ο-) Λ
' „" ' { Λ8 τηαηυ — α$.
βαι, οβα. ) *

Τόβος άρτος οβος οίνος. Αδ ηιυοΗ ΟΓβ&ίΙ 88 Μ'ίηβ.

Τόβοι άνδρες οβα παιδία. Αβ ηΐ8ην ιηβη 88 οΙπΙάΓβη.

Πσ/>. Α'. 'Ή. της ισότ-ητος σνγκρισις γίνεται δια τον 95-88, τόσον δσον
"Εχετε τόβον χρυβόν οβον αρ-
γνροΐ';
"Εχω τόβον από τον πρώτον
όβον από τον τελενταϊον.
"Εχω τόβον από τό εν οβον
από τό αλλο.
"Εχετε τόβα πέδιλα οβας περι-
κνημίδας;
"Εχω τόβα από τα πρώτα ο-
βας από τας τελευταίας.
"Εχω τόβα ίκ τούτων οβα εξ
εκείνων (τόβα ίκ τών μεν ο-
βα εκ τών δί).
Ηανβ νοιι 88 ηαιιοΐι £θ1<1 83
8Ϊ1νβΓ?
I Ηανβ 38 ιηηοΐι οί ίΐιβ ίοΓ-
ταβτ 38 οί ίΐιβ Ι&ίίβΓ.
I Η&νβ 38 ιηυοίι οί Λβ οηβ
38 οί" ΐΗβ ο&βΓ.
Ηίΐνβ νοιι 38 πΐ3ην δΗοβδ
38 8ίοο1νίη§8 ?
I Η&νβ 38 πΐ3ην οί" ίΐιβ ίθΓ-
πιθγ 88 ο£ ίΗβ Ι&ίίβΓ.
I Η&νβ &8 πΐ3ην οί ίΗβδβ 88
οί ίΗοδβ.

^ τώβσν^ τοβο§ ' το(!ιΙ π ^ιι^^β (η ^ι^3^) α3 τηιιοΗ,.

(Ακριβώς) τόβοι, τόβαι,) η ·. ^ ■ .\

τόβα \ ^ηιίβ \ιυη8Ό 08 νΛα'η!1·

"Εχω (ακριβώς) τόβον εκ τον- I Ηανβ ηιιΐίβ 8,8 ιηιιοΐι οί ίΐιίδ

του οβον ίζ εκείνου.
(Ακριβώς ) τόβον ίκ του μεν
οβον ίκ τον δε.
(Ακριβώς ) τόβους εκ τούτων
όβους ίζ ίκείνων.
(Ακριβώς) τόβους ίκ τών πρώ-
των οβονς ϊκ τών τελενταίων.
&8 οί ίΐι&ί.
(^ιιΐίβ «8 ηιαοΐι οί ίΗβ οηβ
38 οί ίΐαβ οΛβΓ.
ζ^νήΐβ 38 πΐ3ΐιν οί ίΗβδβ 88
οί ίΗοδβ.
(^ιιΐίβ 88 πι&ηγ οί ίΗβ ίθΓ-
πιεΓ 88 οί ίΗθ 1»ίίβΓ.
 — 61 —

(Άχριβώς) τόϋοι Ιχ των μεν ^ιι^ίθ »8 ' ηι&ηγ οί Λβ οηβ

οβοι Ιχ των δέ. &8 οί ύιβ ούχβγ.

Έ)β-ρ6ς, έχνροί. Αη βηβπιγ, βηβπιΐββ.

Ό δάκτυλος. Τββ βη£βι\
Ό οφθαλμός μου, οί όφπαλ- Μ.γ βγβ, ηι^ β^θβ.
μοί μον.
'ϋον (ανγον), ωά. Αη 6££, β££8.
Ή ρίν (η μύτη) μου. Μγ ηοδθ.
Αί χείρες μου. Μγ ΰαηάδ.

Πλιίων, πλείονας, πλείονα. \ ,^ ν

„ > I Μοτβ ( βυγκοιτιχον τοχ
Περσότερος, ^ογρα,Ι ^ ^ ^ ;
περιββοτερον. Και πλην. ι °'

Πψββότερος άρτος. ΜοΓβ 0Γβ&(1.

Πψββότεροι άννρωποι. ΜοΓβ πίθη.
νΗ, παρά. ΤΚαη.

Περιββότερος οίνος παρά άρτος . Μοι*β ΟΓβ&ά ίΐΐΛΠ Λνϊηβ.

Περιβΰότερα μαχαίρια παρά ΜοΓβ Ιίηίνβδ ίη&η ίοΗίδ.
πειρόνια.

Παρ. Β'. Ή μεν της υπέροχη/: σύγκρισις ·γίνιται δια τοΰ ΙΙΙΟΓβ—ίΙΐΛΠ,
V 2ί της ελαττώσεως έίά τοΰ ΐ€88— ίΙίΛΙΙ.

Περιΰβότερον ίχ τούτου η εξ ΜοΓβ οί" ίηίδ ύι&ϊΐ οΐ ύιη,ί.

εκείνου.
Περιβιΐότβρον έχ τον μεν η εκ
τον δέ.
Περιββότερα άπο τα, πρώτα
παρά άπο τα τελευταία.
Περιββότερα άπο ταύτα παρα
από εκείνα.
ΜοΓβ οί ίηβ οηβ ίΗ&η οί ίηβ
οίηβΓ.
ΜοΓβ ο£ ίηβ ίοπηβΓ Λαη οί
ΐΗβ ΙίΐίίβΓ.
ΜοΓβ οίίΰϋδβ ίη&η οί ίηοδβ.

Έχω περιόβότερον άπο την I Η&νβ ιμογθ οΐ γο\ιτ 8\ι§άτ

ζάχαρίν 6ας παρά άπο την ύΐΆΠ οΐ ΐηϊηβ.
ιδική ν μου.
Έχει περιββότερα άπο τα. βι- Ηβ η&δ ιηοΓβ οί οιΐΓ 00θ1ί3
βλίαμας παρά άπο τά ιδιχάτα. ίη&η οί ηϊβ ογ?η.
ΤΗττον, ελάΰύων, όλιγώτερος, ) 1 Ενιχ. Σιβ88 (όνγχρίτιχον τοϋ
κ.τ.Χ. ) ΙίϋΙβ).
 — 62 —
, , ( Πλήϊτ. Ρβΐϋβτ (βυγκοιτικόν
Όλιγωτεροι, κ.ν.λ. | ^. ^

Όλιγώτερα μαχαίρια παρά πει- Γβ\γβΓ ΙαΐΐνΡβ ίΐιαη ίΌιΊίβ.

Όλιγώτερον εμον (άπο εμέ). 1.688 ίΗ&η I.

Όλιγώτερον εκείνα (άπο εκείνον). 1.688 ίΗίΐη Ιιβ.
Όλιγωτερονι Ικείνης (άπο έ- 1.088 ίΗίΐη δΐιβ.
ν,είνην).
Όλιγώτερον ημών (άπο ημάς). Γ.Θ88 ίΐιηη Λνβ.
Όλιγώτερον νμών (άπο 6«ς). 1β8δ Ιΐα&η ^θή.
Όλιγώτερον εκείνον (άπο αν- Γ.688 ίΐιαη ΐΐιβν.
τονς,
"Εχω αντάς, αντα).
'έν περιββότερον από βάς. I Ιΐίΐνβ οηβ ηιοΐ'β ίΐιαη )τοιι.
"Εχω'έν όλιγώτερον άπο εκείνον. I Ιι&νβ οηβ 1βδ8 ίΐιαιι Ιιβ.

Αντοί η εκείνοι, εκεϊναι, εκείνα. Ύ\ιβγ.

™Η ίκεϊνοι, παρά εκείνοι, εκεί- ΤΙια,η ίΗβ^.
ναι, εκείνα.
Τόβον οβον νμεϊς (εβεϊς). Αδ Μΐιοϊι ηβ 70α.
Τόβον οβον εκείνος. Αδ τηυοίι 3,8 Ιιβ.
Τόβον οβον εκείνη. Αδ ιηιιοΐι^ίΐδ δΐιβ.
Τόβον οβον εκείνοι, ίκείναι, ε- Αβ ηιιιοΐι^αδ ΐΐιβ^.
•κείνα.
Όχι τόβος, κ.τ.λ. — οβος. ί Νοί 80 τηηοΚ— άδ.
"Οχι τόβοι, κ.τ.λ. — όβοι. ( Νοί 80 τηαηι/— α8.
Λϊν έχετε τόβην μελάνην οβψ Υοπ Ηβνβ ηοί δθ ιηποΗ ϊηΐί
τ] άδελψή μον. &δ πι ν δΐδίβι*.
Πα/». Γν. Έν άρνήσίΐή των όμαίι>ν σίτγκρισις γίνεται δια του 80-88.
Λεν Εχει τόβα κονδύλια οβα δίαβ Ιΐίΐδ ηοί δθ ιη£ΐη7 ρβη»
ν,ίίείς· (εβεϊς.) &8 γοα.
Αεν εχομεν τόβον κρέας οβον λΥβ Ιιανβ ηοΐ 80 ναηώ
αρτον. πιβ&Ι; &δ 1>Γβ&<3.

ΘΕΜΑ 48.
"Εχετε τόβον καψεν οβον τέϊ; — "Εχω τόβον Ιχ τον μεν υβον ί* τον δι. —
"Ε%(ΐ' & ίίν&ιιωπος οντος νίόν; —"Εχει πολλούς. — Πόβονς νιους {χει; — ΕχΗ
τίβααοας. — Πάβα τέκνα ίχουάιν ο'ι φίλοι μας; —" Εχουβι πολλά· 'ε'χονβι οεχν
 — 63 —

—"Εχιι ο δεΐός βκς δνγατίρα;"— Έχει δνο. —Έχομεν τόβον άρτον ό'βο» |Τ6ν-
τνρον; — "Έ,χίτΐΙ τόβον έχ τον μεν οαον έχ τον δέ. — Εχει ό άν&ρωπος τόσους
φίλους οαον; έχ9ρούς, — "Εχει τόπους έχ των πρώτων οαονς έχ των δευτέρων
—"Εχομεν τόαα πέδιλα ουας περικνιμίδας; — "Εχομεν τόαα έχ^των με1> οαα έχ
τάν δέ. — "Εχει ό πατήρ αας τόσον χρναόν οαον άργνρον; — "Εχει περισαότερον
ίχ τοντον η εξ έχείνον. — "Εχει ό πλοίαρχος τέοονς ναντας οαα πλοία; — Έ
χει περιααοτέρονς εχ των πρώτων η έχ των δεντέρων. —"Εχετε τόσα πυροβόλα
05α ίγά; — Έχω ακριβώς τόαα — Έχει ό ξένος τόαην τόλμην οαην ήμεΐς; —
Εχιι άκριβως τόαην. — Έχετε τόαον χαλ'ον οαον άαχημον χαρτίον;—Έχομεν τό
αον έχ τον μεν οαον έχ τον δέ. —Έχοναιν οι γείτονές μας τόαον γάλα οαον τν-
(όν'— "Εχοναι περισαότερον έχ τοντον η έξ έχείνον. — 01 νΙοί αας έχοναι τόαα
πΐαχονντια Ζαα βιβλία;— Εχοναι περισσότερα ίχ των πράτων η έχ των τελευ
ταίων — Πάσας ρίνας έχει Ό άνϋρωπος; — Δεν ϊχει ειμή μίαν μόνην. —
Πόαονς δακτνλονς εχει; — Έχει χαμπόαονς (5ονβι·£ΐ1). — ΤΤοσα πιςόλια ϋχετχ —
«» έχω ειμή 'έν, άΐλ' Ό πατήρ μου έχει περισσότερα άπό έμέ. Έχει πέντε.

33.
Πόαας χείρας ίχει ό άν&ρωπος;—Έχει δύο χείρας χαϊ δνο όφδαλμούς.—Έχοναι
τα τέχνα μον τόαην τόλμην οαην τα ίδιχά αας; — Τα ίδιχά αας ίχουαι περια-
αοτέραν των ίδιχων μου (ιιιογθ ιΐιαη ιηϊιιρ). —"Εχω τόαα χρήματα οαα ύμείς; —
Εχετε όλιγωτερα έμον.—"Εχετε τόαα βιβλία Ζαα έγώ;—"Εχω 6λιγώτερα υμών.— Εχω
ιοίοκς εχθρούς Ζανς ό πατήρ σας;—Έχετε όλιγωτέρονς αυτού. — Εχοναιν οι Ρωααοι;
τοαα τέκνα οαα ημείς; —"Εχομεν όλιγωτερα αντων. — "Εχααιν οϊ Γάλλοι τόσα πλοία
οαα τ,μεΐςϊ—Εχχσιν όχριβώς τόαα.—"Εχομεν τόσα χοσμήματαοαα έχεϊνοι;— Εχομεν όλι-
)'<»Γ£ρκ εκείνων. —"Εχω τόσα μήλα οία η αδελφή σας;— Εχετε περισσότερα έχείνης.—
Εχω τόαα καρύδια οαα έχείνη;—"Εχει περιααότερα νμων.—"Εχετε τόαας χαρφίδας
ναας αϊ άδελψαί μα;—"Εχω περισαοτέρας αντών. — Πόσα κονδύλια ΐχναιν αϊ άδελ-
ψαίαας; — "Εχοναιν εννέα. —Έχομεν όλιγωτερα μαχαίρια παρά τά τέκνα των
ψιλών μας; —ν Εχομεν όλιγωτερα ίχείνων. — Τις εχει νλιγωτέρονς φίλους ήμων
— Ουδείς ΐχει ολιγωτέρονς. — "Εχετε τόσον άπό τον οΐνόν αας οαον άπό τον &
διχόνμον; — Έχω τόαον άπό τον ίδικύν σας οαον άπο τον ίδικόν μου. — Έχα>
τόαα άπό τα βιβλία σας Ζαα άπό τά Ιδικά μον; — Έχετε όλιγωτερα άπό τά I-
ίιχάμον παρά άπό τά Ιδικά αας.— Έχει ό Τούρκος τόαα άπό τά χρήματώοας
οβα άπό τά ιδικά τον; — Έχει όλιγωτερα άπό τά ίδιχά τον παρά άπό τά ίδι
χά μας. — Έχει ό ψωμάς σας όλιγωτερον 'άρτον παρά χρήματα; —Έχει περια
βότερον άπό τον πρώτον παρά άπό τά δεύτερα. — "Εχει ό έμπορος μας όλιγω-
Γί'ροιι; σκύλους παρά ΐππονς; — Έχει όλιγωτέρονς άπό τους πρώτονς παρά ά
τια τοϋς τελ.ενταίους.

34.
"Εχοναιν οϊ ΰπηρέται αας περιααοτέρας ράβδους παρά αάρω&ρα; —Έχουα-
χερισβοτέρας άπό τάς προίτας παρά άπό τά δεύτερα. — Έχει ό μάγειρος μας.
'λιγάτερον πρόβιιον παρά βωδινόν. — Έχει τόαον έχ τον μεν οαον έχ τον όέ.
—Έχει τόαα πτηνά οαα όρνι9οπούλια; — "Εχει περισσότερα άπό τά μεν παρά-
βπό τά δί'. — Έχει ό ξυλουργός τόσας ράβδους οαα χαρφία; — Έχει ακριβώς,
τόαας άπό τάς πρωτας οαα άπό τά δεύτερα. —Έχετε περιααότερα ποτήρια πα-
9« οίπνρα; —Έχω περιααάτερα εχ χάη) μεν παρά Ιχ τβ» δ& — Εχει ό φίλοι
 — 64 —

βα» πίρισαότιρον χαρτίον παρά μεΐάνι; — Λεν ϊχει τόβον άπο το πρώτον ο-
ΰον άπο ιό τεΧευταϊον. — "Εχει περιααότερα άλιξίβροχα παρά χειρίδας; — &ι
%χη τόαα άπο τά πρώτα οαας άπο τάς τελευταίας. — Τις έχει περιααότερον αα-
πώνιον άπο ίμέ,—'Η βυγάτηρ μον ίχει περιααότερον. — Τις ξχει περιααότερα
μοΧυβδοκόνδυλα άπο υμάς; — Ό ζωγράφος ϊχει περιααότερα. — "Εχει τόαους ίπ
πους οαους ίγύ; — Λεν 'ίχει τόαους ΐππονς οαους ΰμεϊς- άλλ' ί'χει περιααοτέρα;
{ίκόνας. — "Εχει 6 ίμπορος όλιγωτέρους βόας άπο ημάς; —"Εχει δλιγωτέρους βό
ας παρά ημείς, και ήμεϊς εχομεν όΐιγώτιρον αιτον άπο Ικεϊνον. —"Εχετε αΧΧψ
ίπιατολήν; — "Εχω άλλην. — "Εχει έ ιιίο'ί οας άκόμη 'εν χαρτοφυΧάκιον; —"Εχεί
ακόμη πολλά. —"Εχει ό ΠορτογάλΙος τόαονς κήπους οαους ημεϊς; — "Εχομεν ο-
Χιγατέρους Ικείνου. —"Εχει ό νεανίοχος τόαα γραμμάτια οαα ήμεϊς; — "Εχει α
κριβώς τόαα. — Εϊα&ε τόαον γενναίος οαον (η έχετε τόοην τόλμην 'όαην) Ό νΙο!
τοΰ γείτονός μας; — Είμαι άκριβώς τόαον γενναίος {η ϊχω άκριβώς τόαψ
τόΧμην) — "Εχον>ιν αί &εϊαί αας τόαα αυγά οαα ήμεΐς; — "Εχομεν όλιγώτερα
αυτών — Εχομεν όλιγώτερον κρτον χαΐ όΧιγώτερον βούτυρον τ) αυταί.— "Εχομεν
όΧίγα μόνον χρήματα, άΧλ' ικανοί/ 'άρτον, κρέας, τυρον, και οίνον.

ΜΑΘΗΜΑ ΑΕΚΑΤΟΝ ΠΕΜΠΤΟΝ

ΠΓΤΕΕΝΤΗ ΙΕ880Ν.
ΠΕΡΙ ΤΗ2 ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ.
Ή απαρέμφατος, ητις είναι ή βάσις ο\ων των λοιπών μέρων τον
ρήματος, διακρίνεται Βιά της προθέσεως ίο1 προτασσομενης αυτής.

' Ο χρόνος, 6 καιρός. Τϊιηβ.

Έαι&νμία. Α λνί$1ι, & πήηά, & άθδΪΓβ.
Το ϊϊάρβος, ή τόλμη, εντολμία. ΤΗβ οοαι·&£6.
Προς, εις. Το.

Έργάζεβ&αι. Το ΤΡΌΐΊί.
*Ομιλεϊν. Το βρβαΐί.*
"Εχετε έΛΐ&νμίαν νά εργάζη- Ηίΐνβ ^οα α ιπΐπά ίο τνοΛ?
<>9"ε η νά έργαβδήτε;
Ώαρ, Α', Παρ' "Αγγλος τδ απαρεμφατον εκφέρεται ώς παρά τοις
«ρχαίοις "Ελλησιν; Ινώ εϊ? την καΟ' ι'ιμάς σχεδόν πάντοτε άναΧύομεν
αυτό δίά της υποτακτικής μετά τοΰ νά.
1 Τοϋτο δε αναμφιβόλως γίνεται όπως περιβάλληται η λέξις ρηματικ'ον χα
ρακτήρα, δι ον οΐ πρώτοι γραμματικοί "Λγγλοι ε&εωρηααν άναγκαϊον νά προη-
γήται τοΰ απαρεμφάτου ή ίο- διότι άνευ ταύτης πολλάκις δίν υπάρχει διάφορα
μεταξύ τοΰ ονόματος και τοΰ ρήματος· Οίον, ρΓ3ί?β, έπαινος· ίο ρι&ίδβ, έπαι-
νεϊν υρογΙι, $ργον ίο ντοιΊτ, Ιργάζεα&αι. 'ΑΧλά δέλομεν Ιδεϊ περιατάοεις εν αίΐ
ή ίο δεν προηγείται πάντοτε τΐ,ς άπαρεμφάτου.
Τά ίι' αστερίσκου ( * ) σημειούμενα ρήματα εισίν ανώμαλα.
"Εχω εχι&νμίαν (η εαι&νμώ) I Ιιανβ α. ηιίικί Ιο >νοΛ.
να εργάζωμαι.
Λν εχει την τόλμην νά όμιλψ Ηβ Ιι&δ ηοί ίΐιβ οοαι·»§« ίο

Φοβεϊ6&ε να όμιλήτε; Αγθ }Όΐι βίταΐά Ιο 8ρο»1ι?

'Εντρέπομαι να ομιλώ. I ηιη αδίιαιηοά Ιο δρο»^.
Τέμνειν, κόπτειν. Το οηί*.
Κόχτειν αντόν (αντην, αντό). Το οιιί ΐί (επί αψύχων όντων
η επι ζωων).
Κόπτειν αντονς (αντάς, αντά). Το ουί ίηβηι.
Κόπτειν τινάς (τινά). Το οιιί 801110.

"Εχετε καιρόν (η ενκαιρεϊτε) Ηανβ νοα ίπηβ Ιο ουί ίΐιβ

να κόψητε τό ψωμί;
Εχω καιρόν να τό κόψω.
Έχει καιρόν νά κόψη τό κρέας-
Δεν έχει καιρόν νά τό κόψη.
'Εαι&νμεϊ νά κόψη δένδρα;
Εαι&νμεϊ νά κόψη (τινά).
οΐ'βαά ?
I Ιιανβ ίΐηιο Ιο ουί ΐί.
Ηπδ δΐιβ ίΐηιο ίο ουί ίηβ ιηβ&ί ?
81ΐ6 Ιιαδ ηο ίΐηιβ ίο ουί ΐί.
Ηίΐδ ηβ ά ηιΐηά ίο ουί ίνββδ 'ί
Η ο Ιΐίΐδ ά ηιΐηά ίο ουί βοιηβ.

Πρίαβ&αι-, ώνεϊ6%αι, αγόραζαν. Το συν*.

Αγοράζει ν ακόμη ολίγον. Το Βαν κοηιβ ωοΓΟ.
Αγοράζει ν ί'να, μίαν, ΐν. Το Ιιυγ οηβ.
Αγοράζει ν όνο. Το 1>ιι ν ί^ο.

Αγοράζειν ακόμη ενα (μίαν, ίν). Το Βαν οηβ ηιοΐΌ.

Αγοράζει ν ακόμη όνο. Το ΰΐιν ί\νο ηιοιο.
Σνντρίβειν &ρανειν, 6πάν. Το ογοεΙι*.
Αχεϊ6$αι, όιορ%όνειν (μπαλό- Το ηιβηά.
νειν).
Σνλλέγειν, ΰννα&ροίζειν, μα- Το ρίοΐι ηρ.
ζόνειν.
ΖητεΙν, γνρενειν. Το Ιοοίί ίοι· (ίο δββίί*).

'Επι&νμεϊτε ν άγοράόητε ακό Η&νβ ρα & ηιίηά ίο ουν

μη ενα ΐχχον; οηβ ηιοΓβ ηοΓ8β?
Επι&νμώ ν άγοράΰω άκομη I η&νβ & ηιΐηά ίο συν οηβ
ενα. ηιοΓβ.
Επι&νμεΊτε ν άγοράϋψε βιβλία; Ηανβ νοα ά ηιΐηά ίο Βην
δοηιβ οοοκβ?
 — 66 —

Επιθυμώ ν άγοράδω, άλλα δεν I η&νβ » αιίηά ίο \>ηγ 80ΐηβ,

εχω χρήματα.
Φοβεϊβθε νά όπάβητε τα αο-
τήρισ.;
Φοβούμαι να τα βπάβοι.
"Εχει καιρόν να ίργάζηται;
"Εχει καιρόν άλλα δεν επιθυ-
μεϊ να ίργάζηται.
βηί I ΙίΕνβ ηο ηιοηβ7.
Αγθ ^οα ίΐίτ&ίά ίο ογθ& & ίηβ
§1ίΐδ8β8?
I &ηι αίταϊά ίο ΟΓθ&Ιί ίηβπΐ.
Ηαδ 1ΐ6 ίίιηβ ίο ΐνοΛ^
Ηβ Η38 ίίηιβ, 1>αί ηο ηϋηά
ίο \νοΐ'1ί*?

"Εχω δίκαιον (η κάμνω καλά). Αηι I ή§ηί ΐη ρυ^ίη^ & η&1?

ν άγοράόω πΧλον;
Δεν έχετε άδικον (η δεν κάμ- Υοιι 8Γβ ηοί \νι·οη§ ίη ϋΐι^-
νετε άβχημα) ν άγοράβητε. ίη£ οηβ.
"Εχει άδικον (η κάμνει άβχη- δηβ Ϊ8 \ντΓοη£ ϊη βρβαΐίίη^.
μα) νά δμιλή.
"Εχετε άδικον (κάμνετε άβχημα) Υοιι ΆΥβ τντοη§ ϊη ουίίπΐ£
νά κόατητε τά δένδρα μον. ναγ ίτββ3.

' Επιθυμείτε ακόμη ν άγοράβη- Η&νβ νοη βίΐΐΐ & ηιπιά ίο

τε την οικίαν μον$ βηγ ηιν ηοιΐ8θ?

"Ετι, είβετι ακόμη. 8έίΙΙ, ι/βί.

Παρ, Β'. Το χρονικον επίρρημα 8ΪΪ11 εν αρνί)σΗ αντικαθίσταται

νπο τοϋ 3'βί. Παρ· Χαρ.
Επιθυμώ άκόμη νάτόάγοράβω. I η&νβ 8ίΐ11 & ηώκΐ ίο 1>ην ίί.
Δεν 'έχει άκόμη καιρόν νά ίργά- Ηβ η&8 ηοί νβί ίίηαβ ίο "ΚΌΓίε.
ζηται.

ΘΕΜΑ 35.
"Εχετε καιρόν νά ίργάξηαφε; —"Εχω καιρόν να έργάξωμαι, άλλά δεν Ιπι&νμω
(ΜΙ ηο ηπηά) νά Ιργάξωμαι. — Έπι&νμεΐτε ακόμη ν άγοράβητε την οίχίαν τον
ψίΐον μον; — Έπι&νμω άκόμη νά την άγοράαω, άΐΐά δ\ν Ιχω χρήματα. —"Ε
χει ό αδελφός αας καιρόν νά κόψη μερικάς $άβδονς; — "Εχει καιρόν νά κόψη
μερικάς. — Έπι&νμεϊ νά κόψη άρτον; — Έπι&νμεϊ νά κόψη, άλλά δεν ίχει μά·
χαιραν. — "Εχει ή αδελφή αας καιρόν νά κόψη τνρόν; — "Εχει καιρόν νά κόψη.
— Εχει ό γείτων αας έπι&νμίαν (α άβδίΓβ) νά κόψη τό δένδρον; —"Εχει επι$υ-
μίαν νά τό κόψη, άλλά δεν εχει καιρόν. — Εχει καιρόν ό ράπτης νά κόψη την
ταόχαν; —"Εχει καιρόν νά την κόψη. —"Εχω δίκαιον (η κάμνω καλά), ν άγο
ράαω 'έν πνροβόλον. — "Εχετε δίκαιον {η κάμνετε καίά) ν άγοράαητε ?». —
Κάμνει καλά ο φίλος αας ν' άγοράόη ενα μέγαν βονν; — Κάμνει κακώς ν άγο-
ρααη ?να. — Κάμνω καλά ν αγοράσω μικρούς βόας; — Κάμνετε καλά ν άγορά
αητε. — Εχω καιρόν νά κόψω τά δένδρα; — "Εχετε καιρόν νά τά κόψητε. —
Έπι9νμεϊ ο ζωγράφος ν' άγοράοη ενα ΐηπον; —Έπι9υμεϊ ν' άγοράαη δύο. —
 — 67 —

"Εχει ο Πλοίαρχος αας καιρόν νά όμιλήαψ — *Έχει καιρόν, άλλα δεν Εχει Ιπι-
θυμίαν (1>υΙ ηο <1β8ΐΓβ) να όμιλήατ). — Φοβεϊαθαι νά όμιλήαητε; — Αεν φοβούμαι,
άλλ' έντρέπομαι νά ομιλήαω. —"Εχετε επιθνμίαν νά όμιλήαητε; — "Εχω επιθν-
μίαν, αλλά δεν Εχω την τόλμην νά ομιλήαω. —"Εχω δίκαιον νά ομιλώ; — Λεν έχε
τε δίκαιον νά όμιλήτε, άλλ' Εχετε άδικον νά κόπτετε τά δένδρα μον.

36.
"Εχει ό υΙός τον φίλου αας έπιθυμίαν ν άγοράοτ) άκόμη "να ΐππον; —"Εχει
έπιθυμίαν ν άγοράοτ/ άκόμη Ενα. -— "Εχετε έπιθυμίαν (» τίνίβΐι ) ν άγοράαητε α
κόμη ολίγους ίππους; — Εχομεν έπιθυμίαν ν άγοράαωμεν ακόμη ολίγους, άλλά
δεν Εχομεν πλέον χρήματα. — Τί έπιθυμεϊ νά διορθώβΤ) ό ράπτης μας: — Επι
θυμεί νά διορθώατ) τονς παλαιούς έπενδύτας μας. — Ενκαιρεϊ (η Εχει καιρόν)
ό ακυτοτόμος νά διορθώβη τά πέδιλά μας; — Ενκαιρεϊ, άλλά δεν έπιθυμεϊ νά
τά διορθωοτ/. — Τις έπιθυμεϊ νά διορθώατ) τοϋς πίλους μας;— Ό πιλοποιός έ
πιθυμεϊ νά τονς βιορθώαη. — Φοβεϊαθε νά ζητήαητε (ίο 1οο& ίογ) τον ΐππον μα;
— Λεν φοβονμαι, άλλά δεν Εχω καιρόν νά τον ζητήαω. — Τί έπιθυμεΐτε ν ά
γοράβητε; — 'Επιθυμονμεν ν άγοράαωμεν κάτι καλόν, και οΐ γείτονες έπιθυ-
μοναι ν άγοράβωαι κάτι ώραϊον. — Φοβούνται τά παιδία των νά ανναθροίξω-
αι καρφιά; — Αεν φοβούνται νά αυναθροίζωαι. — Επιθυμείτε νά θραν'αητε τό
κόαμημά μου;—Επιθυμώ νά τό συνάξω (Ιο ρίοΐί ίί υρ), άλλ' όχι νά τό θραύαω.
— Κάμνω κακώς νά αυνάξω τάς χειρίδας αας; — Αεν κάμνετε Άαχημα νά τάς
νυνάξητε, άλλά κάμνετε άαχημα νά τάς κόπτητε. — "Εχετε την τόλμην νά θραν-
αητε τά κάτοπτρα ταύτα; — Εχω την τόλμην, άλλά δεν επιθυμώ νά τά θραναω.
— Τις "επιθυμεί νά θραύα-η τό κάτοπτρόν μας; — ' Ο Εχθρός μας επιθυμεί νάτο
θρανατ). — Έπιθνμοναιν οΐ ξένοι νά θραναωαι τάς ωραίας παροψίδας μας; —
Έπιθνμοναιν, άλλά δεν τολμωαι νά τάς θραναωαιν.—Επιθυμείτε νάθραναη-
τε τό πΐζόλιον τοϋ πλοιάρχου; — Επιθυμώ, άλλά φοβούμαι νά τό θραναω. —
— Τις Ιπιθυμεϊ ν άγοράατ] την ώραίαν οίκίαν μου; — Οι!ό»ϊ επιθυμεί νά την
άγοράατ). — Επιθυμείτε ν άγοράαητε τά ωραία άνθη μου η τά των "Αγγλων;—
Επιθυμώ νά άγοράαω τά ιδικά αας και όχι τά των " Αγγλων.
37.
Ποίους κήπους Εχει έπιθνμίαν Ό Γάλλος ν άγοράατ]; — "Εχει ίπιθυμίαν ν' ά
γοράοτ) Ικείνους τους όποιους Εχετε, εκείνους τους όποιους Εχει ή θυγάτηρ αας,
-Λαϊ εκείνας τονς οποίους Εχει ή θυγάτηρ μον. —Πόαα κονδύλια Εχετε έπθυμίαν
(& -νι\ε\ι) νά ζητήαητε (ίο κββίί η ίο 1οο& ίοτ); — "Εχω έπιθυμίαν νά ζητήαω
τά Ιδικά αας, τά Ιδικά μου, κα\ τά των θυγατέρων μου. — Ποϊα πινάκια (άίεϊιζή
επιθυμούν οΐ έχθροι νά θραναωαι; — Επιθυμούν νά θραναωαιν έκεϊνα τα ο
ποία ?Ζ£Γε, έκεϊνα τά όποια έχω, και έκείνα τά οποία εχοναι τά τέκνα {μας) και
αϊ φίλοι μας. — Έπιθνμεί η μήτηρ αας ν' άγοράοτ) ταΰτα η έχεϊνα τά πλαχονν-
τια; — "Εχει επιθνμίαν ν' άγοράατ/ ταΰτα. — Κάμνω καλά νά ανναθροίξω τά
γραμμάτια αας; — Κάμνετε καλά νά τά ανναθροίζητε. — Κάμνει καλά ό Ιταλός
να ζηττ) τό χαρτοφυλάκιόν αας; — Κάμνει άαχημα νά τό ζητή.
 ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΚΑΤΟΝ ΕΚΤΟΝ
8ΙΧΤΕΕΧΤΙΙ Ι.Ε880*.

Ποιεϊν, χάμηιν (χαταΰχιν· Το ηια&β* (φνΰικώς).

άζειν).
Πράττειν, κάμνειν. Το άο* (φιν.ώς)\

Το δβ ινί11ΐη§*.
Βονλε<5&αι, %έλειν. Το ιυίχΐι.

ΛΥιΙΙ 7011 ?
Άονλεβ&ε, θέλετε} Αγο γοιι Λνί11ίη§?

ΪΙαρ. Α'. "Ηοη βΧίπυμιν οη παρ^'Ά-γ-γΧοις ό ενεστώς εκφέρεται

κατά τρεΐς τρόπους*

θέλω. I "ννϊΐΐ, 1 ίΐηα λνΐΐΐίη^, I Λνίβΐι.

θέλει; λΥΠΙ 1ιο? Ϊ8 Ηβ Λνϊ11ίη§? <1οβ8

θέλεΐ. Ηβ \νί11, Ηβ Ϊ5 ϊνίΐΐϊη^, Ιιο

ΛΛ'ϊδΙίβδ.
θέλει (εκείνη), 8Ηβ λνίΐΐ, δΐιβ ίδ \νί11ίιΐ£, δΐιβ

θέλομεν. ΛΥβ τνϊΐΐ, εγθ \ντϊ11ίη£, λυο

τνίδΗ.
θέλετε, Υοα Λνίΐΐ, νοιι ανβ τνΐΐΐίη^;,
νοα Ή'ΐδΗ.
θέλονόι. Τΐιβν "ϊπΙΙ, ίΗβν λγο Λνίΐΐΐη^,
ίίίβν τνίβΐι.

1 Το μϊν &ημα ίο πιαΚβ δηίοΐ πραξιν ώριαμίνην, αημαίνοναα το κατααχιν-

άζειν (φτιανειν), το δε (Ιο πραξιν άόριατον, καϊ α-ημαίνει το πράττειν ίν
γίνιι, Οίον, Ιο τη&)ί?. & οο&Ι, χάμνειν φόρεμα· ίο πιβίίβ βΓβ, άνάπτειν πνρ· ίο
(Ιο α ίανοηΓ, χάμνειν χάριν ίο άο οηε'δ (Ιιιίν, να Υ,άμνη τις το χρέος τον.
1 —3 Ώρος άναπλήρωοιν της απαρεμφάτου και πάντων των λοιπών χρόνων^
ων ςίριηαι το έλλειπες ■ημιβοη&ητιχόν ν>·\\\, μεταχειρίζονται περίφρααίν τινα
γινομίνην δια τον βοηδητιχον οβ χαΐ τής ενεργητικής μετόχι/ς νϊΐΐίηβ, λί/οντΕβ-
I και τνίΠΐηβ, είμαι πρά9νμος, &έλα>- I να$ ννϊΙΗτιβ· τ;9ελον I ί1ι»Ι1 β* τνϊΐΐϊηβ»
9εΧή«».
 — 69 —

Παρ. Β'. Το μόριον ίο δίν προη-γεϊται τοΰ απαρεμφάτου τοΰ ί-

ζαρτωμίνου εκ τοΰ \νί11 τοΰ πρώτου των τριών τύπων τοΰ θίλιιν·
Οίον·
Θέλετε να ζψηϋψε' τό μαχαί- \\Γί11 νοιι Ιοοίί ίοΐ' (δββίι)
ριόν μον; ηιγ 1αιίίβ?
Θέλω να τό ζψήϋω. I λνΐΠ Ιοοίί £ογ (δΘβΙί) ίί.
Θέλετε να όμιλητε (η νι\ ομι- ΥίιΆ γου. δρβ»1ι"?
λήβψε);
Αεν %έλω να ομιλώ (η να ό- I ΛνίΠ ηοί δρβαΐί.
μιλήϋω).

θέλετε ν άνάψψε τό ανρ μα; \Υι11 γόη ΗΐίΐΙνΘ ηιγ ίΐΓβ?.

Παρ. Γ'. Τό μόριον ίο προη-γεϊται πάντοτε τοΰ απαρεμφάτου τον

εξαρτωμένου εκ των άλλων δύο τύπων, ίο \Π«1ΐ και ίο Ι)β \νϊ]Ιίΐ1£.

Θέλω (είμαι πρό&νμος) να τό I &ιη \νί11ίη§ Ιο ηι&^β ίί.

ν.αμω.
.Δεν &έ?.ω να τό κάμω.
Θέλει ν άγοοάδη τό ν ΐπαον μα;
Θέλει νίί τον άγοοάβη.
Θέλει να εργάζψαΐ;
Θέλει να όμιλή, άλλ' ο·/ι να
εργά'ζψαι.
I (Ιο ηοί τνίδΐι ίο π13.1ςθ ίί.
Όοβδ Ηβ ΛνίδΗ ίο Οΐιγ πιγ 1ιοι-δβ?
Ηβ \νίδ1ΐ08 ίο οιιγ ίί.
Ιδ δΰβ λνίΐΐίη^ ίο ΤΓθΛ?
81ιβ ίδ Λν'ίΐΐίη^ ίο δρΡΗίί, 1)ΐιί
ηοί ίο \νοι·1ε.

Καίειν, ανοΛολεϊν. Το οιιπι*.

θερμαίνειν, ζεόταίνειν. Το \Γ8,ηη.
Σπαράττειν, ΰγίζειν, ζεϋχίζειν Το ίβίΐν*.

Ό ζωμός. Τηο ΰΐΌίη.

7'ύ φόρεμα μον Ί\>Ιγ Ιίηβη.

Ίέναι, νπάγειν. Το §Ό*.

Έν, εις. ( ΑΙ.
Εις, πρύς. ( Το.

ΚΑΝΩΝ. Προς δήλωσα» τΐις μεν παρά τινι διαμονής μεταχειρί

ζονται &ί μετά της κτητικής καταλήψεως '& της δί προς τινα πορεύ'
σεως, την πρόθεσιν ίθ μετά της αύτης καταλήψεως·

Είναι. Το ΰβ*.

Είναι εις τον άν&ρώπον την Το Τ>β αί ίΐιβ ηιηη'δ Ιιοιιββ.

οίχίαν.
* Τηάγειν είς τον άνδρώπον. Το §ο ίο ΐΐιβ ηυιη η ίο ίΗβ
ηι&η'δ Ηοηββ.
Είναι εις τον πατρός μον. Το 1)6 &ί ηιγ ίίΐίΗβΓ'δ' Ηοιίδβ.
'Τπάγειν είς τον αατρός μον. Το §ο ίο ηιγ ί&ίΗβΓ η Ιο ηιγ
&ίΗβι·'82 ίιοιίδβ.

Το Ηβ &ί Ηίδ ΜεηιΓδ Ηουδβ.

, τ , , ~ μ ι Το 1)6 αί οηβ'δ ίτΐβηάΐ'δ Ηοηββ.
Νάχ ρ4 «ί * <Ρίλ™ τ™·\Το $ο ίο Ηίδ Μβηά * ίο Ηίδ
( ίηβηάβ' Ηοαδθ. ν

,τν , , , . ,, (Το £τθ ίο οηβ'δ ίτϊβηά η ίο

Να νπαητις εις τον φΐλ»τ».| ^

Οίκοι, εν τή οικία, . εις τό Αί Ηοιηβ.

όζητι.
Είναι εις την οίκίαν. Το 1)6 ίΐί Ηοηιβ.
' Τπάγειν οΐκαδε, εις την οίκίαν. Το §ο Ηοιηβ.
Είναι ) , ^ , , (Το Ηβ &ί ηιγ Ηοιίδβ.
Ύχάγειν ) Ης ^ν οι%ιανΙιον· (Το §ο ίο ηιβ $ ίο πι7 Ηοαδβ.
Είναι , , , , (Το Ηβ αί Ηϊδ Ηοηδβ.
είς την οικιαν τον. |Το ^ ω ^ * ^ Ηί§ Ηοα8β
'Τχάγειν
Είναι Το Ηβ »ί οηΐ' Ιιοιίδβ.
Τ«ά^«Γ 1 ίι? τψ οΜαν μας· (Ύο Εο ίο υδ 3 ίο οιζγ Ηοιίδβ
Είναι > , , . (Το 06 ίΐί γοιίΓ Ιιοιίδβ.
ί(ί την οικιαν 6ας. ]™ ^ ,
*Τπάγειν * ( ι ο £θ ίο γοη η ίο γοιίΓ ηοιίδβ.
Είναι ν , , ζ Το 1)6 ίΐί ίΙαβίΓ Ηοηδβ.
εις την οικιαν των. , ·». ,, . ,
?Ταάγενν ' ( Ιο^οίο ίηεηι^ίο ίηβίΓηοιίδβ.
Είναι Το 1>β &ί βοηιβ οηβ'δ Ιιοιίδβ.
*Τχάγειν ίΐ£ τίνος οίκίαν. Το §ο ίο 8οηιβ οηβ η ίο δοηιβ
οηβ'δ Ηοιίδβ.
„,., \ ί Το 1)6 αί ηο οηβ'δ Ηοιίδβ.
Μη εϊ
Μηνπόγειν.\Ηζ 01 ο ς οικιαν. ο §0 ίο ηο οηβ ι? ίο ηο
οηβ'δ Ηοιιββ.
, , , { Αϊ ϊϋΗοδβ ΗθΜ«β?
Εις τίνος οικιαν; \ ιπ ι τ. ι
' (Ιο ιοίιοδβ ηοΐΐαβϊ
Είς τίνος οίκίαν θέλετε να ν- Το \νΗθδβ Ηοηδβ (Ιο νοιι
πάγητε; τήδΗ ίο §ο?
Αεν 9έλω να ναάγω είς ον- I τνϊδΗ ίο §ο ίο ηο οηβ'»
δενός οίκίαν. Ηοηδβ.
1 —2 Λέγοντα ίδ άΙ ταγ ί»ΐ1ιβΓ'5, ιϊναι ιί; τον πατρός μου, Ιιβ κοβ5 10 ■ηι7
ίίΐ^ιοΓ'β, νπονοοναι την λέξιν Ιιοπίβ.
 — 71 —

Εις τίνος οίκίαν είναι 6 αδελφός Αί \ν1ιοδβ Ιιοιίδβ 18 70111·

6ας; 1)1Όΐ1ΐ6Γ? 1
Είναι εις τψ ίδιχήν μας. Ηβ ίδ ηί οιΐΓδ1
Εις τίνος οίκίαν &έλει να ν- Το Ανίιοββ ηουδβ (ΙοβΒ )ΌνΐΓ
πάγη η αδελφή 6ας; 6ΐ8ίβΓ ΐνίβη ίο £0?
θέλει νάνπάγη είςτής&είαςτης. 81ΐ6 Υίάδΐιβδ ίο §0 ίο ηβΓ
3.υηί'82.
Είναι 6 πατήρ 6ας εις τψοίχίαν; Ιβ ^οτΐΓ ίίΐίηβΓ αί 1ιοιιιβ?
Είναι εί£ την οίκίαν. Ηβ 18 ίΐί Ιιοηιβ.
Αεν είναι εις τψ οίκίαν. Ηβ 18 ηοί &ΐ Ιιοιηβ.

Εϊβ&ε; Ανβ ^οα?

Κεχμηχώς, (χονραϋμένος, χον- Τίΐ'βαΐ.
ραΰμένη)
Ειδΰε χονραΰμένος; Αι*β 7011 ίΪΓβά?
Είμαι χονραβμένος. I &ηι ίϊτβά.
Λν είμαι χονραβμένος. I &ηι ηοί ύτβά.
Είναι; Ιδ 1ιβ?
Είναι. Ηβ 18.
Είναι (Αντή) 81ιβ 18.

ΕΓμεθα, \νβ ανβ.

Είναι (πλη&). Τ1ιβ7 &Γβ.
Τι ΰέλετε να χάμψε (άορίςως); λνΊι&ί α!ο ^οιι νρϊβΐι ίο ο"ο?
Τί%έλεινα χάμη 6 αδελφός 6ας; ^νΊιαί άοββ ^οΐΐΓ ΟΓοίηβΐ'
ΛνίκΗ ίο άο?
Πίνειν. Το (Ιπηίί*

θέλετε να. αίψε τίποτε^ ϋο 7011 τνίδΐι ίο οίπηίί &ηγ

Θέλω να. πιω χατι. I τρίβΐι ίο άηηΐε 8οηιβί1ιϊιΐ£

Παρ, Δ'. Επί ερωτήσεως η αρνήσεως το ρήμα, εάν δίυ τηναι βοη·
θψικον επισυνάπτεται αμετάβλητον εις τά πρόσωπα τον ημιβοηθψ.
ηκοϋ ύθ, σχηματιζόμενου ως εζης εν τψ ενεστώτι της οριστικής,

I άο, ί/ιοϊΐ άοδί, /ιβ, $1ιβ άοβ8, κ)β άο, $οη άο, ίΛβ& άο.

&ν &έλω νά πιω τίποτε. I (Ιο ηοί τνϊδΗ ίο άπηίί &ηγ

ίΐιΐη^.
1 Ηγονν, &ί 011Γ Ιιοιιββ.
- ΛηΙαδή, Ιο Ιυηΐ'ι Ηοιι«4.
 — 72 —

Πον; ΐνΐιβτβ.

Πον είναι η (ΐητηρ όας; Λνΐιβνβ 18 3^0111· ηιοΐΗβΐ'?

Είναι ίίς την οίχίαν. 81ιβ ϊδ αί Ιιοηιε.
Είναι η 9εία 6ας εις την οίκίαν;
Ιδ γουΐ' Εηηΐ &ί Ιιοηιο ?
Τί θέλουν ν κγοράβωβιν οι λνΐΐίΐί άο ίΐιβ δρ8ηίαι·<3δ \νΪ8ΐι
*ΐ6πανοί; ίο οιινί
Θέλονν ν άγοράΰωβιν.ατιχαλόν. Ύ\\βγ λνίδΐι ίο 0Η)τ δοηιβίΐιϊη^
£00(1.
Λεν %έλαν ν άγοράΰωϋιν ονδέν. ΤΙαβγ άο ηοί Λνίκΐι ίο Ιπψ
Άηγ ί1ιΐη£.
Θέλαν ν άγοράβωόι βιβλίον^ Όο ύιβγ Λνίδΐι ίο οχιγ 3 Βοοίί
Θέλουν ν άγοράΰωϋιν εν. Τΐιογ τνϊδίι ίο 1>υγ οι^ο?

ΘΕΜΑ 38.
'Επι&νμεΐτε ν' άγοράαητε μίαν άλλην τράπεξαν; — 'Επιϋνμώ ν' άγοράαω μίαν
αΧΧην. — 'Επιδνμεΐ ο ίχ&ρός μας ν' άγοράοη ακόμη 'εν πλοΐον; — 'Επι&νμιϊ
ν' άγοράαη άκόμη πολλά-, άλλα φοβείται ν άγοράαη. — "Εχετε δύο άλεξίβροχα;
—"Εχα> 'εν μόνον, άλλ' έπι&υμω ν' άγοράαω ακόμη εν. — Θέλετε (η ίπι&νμείτι
άο γοα νιΗ\ι) νά όμιλήαητε; — Θέλω νά ομιλήσω.— Θέλει ό νιος αας να ίργάξηται;
— Λεν &έλει (ηβ Ϊ5 ηοί πΐΐΐϊης) νά εργάζηται; — Τί επι9νμεΐ νά κάμη; — Έ-
πι&νμιϊ νά πίη οΐνον. — 'Επι&νμεϊτε ν' άγοράαητε τίποτε; —' Επι&νμώ ν' αγο
ράαω κατι. — Τί επι&νμεϊτε ν' άγοράαητε; — Έπι&νμώ ν' άγοράαω μερικον{
βοας.— Θέλετε νά διορ&ώαητε τά άαπρό§ρονχά μον; — 'Επι&νμω νά τά διοα-
&ωαω. — Τις &έλει νά διορ9ώαη τάς περικνιμίδας τον ν'ιον μας: — ' Ημείς &(-
Χομεν νά τάς διορ&ώαωμεν. — 'Επι9νμεΐτε νά έργάξηα&ε; — 'Επι&νμα
νά εργάζωμαι, άλλ' είμαι κονρααμένος. — Θέ?.ετε νά δραναητε τά ποτή
ρια μον; — Αεν 9έλω νά τά $ραναω. — Θέλετε νά ξητήαητε τόννιόν'
μον; — Θέλω νά τον ξητήαω. — Τί &έλετε νά αννάξητε; — Θέλω νά αννάξιο
(νά μαζώξω) τον ςέφανον και το αιλλίνιον. — 'Επι9νμεΐτε νά αννάξητε ταυ.
ζην η ίκείνην την πένναν; — 'Επι&νμω νά αννάξω άμφοτέρας. — Θέλει ό γιί-
των αας ν' άγοράαη ταΐτα η Εκείνα τά μαχαίρια; — Θέλει ν' άγοράαη αμφότερα,
ταντα καϊ εκείνα. — Θέλει ό άν&ρωπος οντος νά κόψη τον δάκτνλόν αας; —
Λεν 9εΧΐι νά κόψη τον ίδικόν μον, αλλά τον ίδικόν τον.— Θέλει ή 9νγάτηρ αας
νά κόψη χαρτίον; — Θέλει νά κόψη — Τί 9έΧει ό ακντοτομύς νά διορ9άαη; —
Θέλει νά διορ&ώαη τά παλαιά πέδιλα μας. — Θέλει ό ράπτης νά διορ&ώαη τί
ποτε; — Θέλει νά διορ&ώαη επενδντας. — Θέλει Ό έχ&ρός αας νά καναη τό
πλοΐόν τον; — Λεν 9έλει νά καναη το ίδικόν τον, άλλά το ίδικόν μας. — Θέλετε
νά κάμετε τίποτε; — Λεν 9έλω νά κάμνω ονδέν. — Τί &ελετε νά κάμνετε — θε-
λομεν νά 9ερμάνωμεν τό τέϊμας, και τόν καφέν τον πατρός μας. — Θέλετε να
ξεςάνητε τον ξωμόν της αδελφής μον; — Θέλω νά τον ξεςάνω.— Θέλει ό νπηρε-
της αας ν' άνάψη το πνρ μου;— Θέλει νά τό άνάψη, άλλα δεν έχει καιρόν.
3».
'Επι9νμη β 'Ρωααος ν' άγοράαη ταντην η εχείνην την εικόνα; — Λεν ΰιΧα
 — 73 —

* άγοράαη οντι ταντην ονιι έχείνην. ΤΙ Ιπιθυμιϊ ν' άγοράαη; — Έπ&νμιϊ

ν' άγορήση πΧοϊα. — Ποία κάτοπτρα έπιθυμεϊ 6 "Αγγλος ν' άγοράαη; —
— Έπιθυμεϊ ν' άγοράση {κείνα τά οποία εχουαιν οΐ Γάλλοι καΐ έχεϊνα
τά όποια ίχονσιν ο'ι Ιταλοί. — Έπιθυμεϊ ή αδελφή αας νά ξητήαη το ά
Ιιςίβροχόν (μου) η τήν βακτηρϊαν μον; — Έπιθυμ'εϊ να ζητήαη αμφότερα.— 'Ε-
χι&νμεϊτι να πίητε οΐνον; — Επιθυμώ να πιω, αλλά δεν Έχω. — Έπιθυμεϊ ο I
μάγειρος νά πίη γάλα; —Λεν επιθυμεί νά πίη, δεν δίψα.— Τί έπιθυμεϊ ό πλοί-
αοχος νά πίη; — Λεν έπιθυμεϊ νά πίη ουδέν. — Τί έπιθυμεϊ ό πιλοποιος νά χά-
μψ. — Έπιθυμεϊ νά χάμη πίλους;— Έπιθυμεϊ ό ξυλουργός νά κάμη τίποτε; —
— Επιθυμεϊ νά χάμ·η ενα μέγα πλοϊον. — Επιθυμείτε ν άγοράΰητε 'εν πτηνόν;
— Επιθυμώ ν' αγοράσω πολλά (κάμποσα) (δβΥβπιΙ) —Έπιϋυμεϊ ο Τούρκος ν άγο-
οαβη περισσότερα μαχαίρια παρά πυροβόλα;—Επιθυμεί ν άγοράση περισσότερα
από τά «ρώτα παρά άπό τα δεύτερα. — Ήόΰα σάρωίρα έπιθυμεϊ ό υπηρέτης
ία; ν άγοράση; — Έπιϋυμεϊ ν' άγοράαη τέσσαρα. — Επιθυμείτε ν' άγοράαητε
χοΐλας περικνημίδας; —■ Επιθυμώ ν' άγοράαω ολίγα μόνον ζεύγη, αλλά τά τέ
κνα μας επιθυμούν ν άγοράαωαι πολλάς. — Θίλουαι τά τέκνα αας νά ζητήσωσι
τα κοσμήματα τά Όποϊα ϊχομεν; — Λεν θέλουν νά ζητήαωαιν έκεϊια τά όποια
Ιρ*ί, άλλ' έκεϊνα τά όποια ή μήτηρ μου έχει. —Επιθυμεί κανείς νά ξεαχίση τον
ίπενούτην μον;— Οίδε'ις έπιθυμεϊ νά τον ξεαχίση.—Έπιθυμοναι τά τέκνα οας νά
ίεαχίσασι τά βιβλία μου;—Επιθυμούν νά τά άναγνώαωσιν, άλλ' όχι νά τά ξεαχί-
ααοιν.
40.
ΕΙς τίνος οίχίαν είναι ό παττ'ρβας; — Είναι είς τοϋ φίλου τον. — Είς τίνος
αιών θέλετί νά νπάγητε; — Θέλα> νά υπάγω εις τήν οίχίαν αας (Ιο ^>α)
— θέλετε νά νπάγητε είς τήν οίχίαν μου;—Λεν θέλω νά υπάγω εις την οίχίαν
ίΐί, αλλ' είς τοϋ άδελφοϋ μου. — Θέλει ό αδελφός αας νά νπάγη είς τήν
οΐΐοίαν τον φίλου του;—Λεν θέλει νά νπάγη είς την οίχίαν τον φίλου του, άλλ'
γο5 γείτονας του. — Είς τίνος οίχίαν είναι ή θυγάτηρ αας; ■— Είναι είς τήν
οίχίαν μας. — Θέλετε νά ζητήσητε τονς πίλους μας η τους των 'Ολλανδών; —
^ί» (ΐέλα νά ζητήσω ούτε τους ιδικούς αας ο'ύτε τους των 'Ολλανδών, αλλά
δίλα νά ζητήσω τους ιδικούς μου κηϊ τους των χαλών φίλων μου. — Κάμνω
χαΐά νά ζεστάνω τον ζωμόν αας; — Κάμνετε χαλά νά τόν ζεατάνητε. — Κάμνει
*ί!« 6 υπηρέτης μβυ νά ζεαταίνη τά άοπρόρ'ρουχά αας; — Κάμνει άσχημο νά
ιό ζίσταίνη. — Φοβείται νά (Ιο) ξεαχίση τον έπενδύτην αας; — Λεν φοβείται νά
ίο» ςΊσχίαη, άλλά νά τον καύση. — Θέλετε νά νπάγητε είς τον αδελφού μας; —
Λν &έλω νά νπάγω είς τήν οίχίαν του, άλλά είς τήν των τέκνων τον (οαί
Ό Μβ οΗίΜι-εη'δ).^— Εΐναη. ό Σκώτος είς κανενός οίχίαν; — Λεν είναι είς ο»5ϊ-
*08 οίχίαν.—Που εΐναι; — Είναι είς τήν οίχίαν του.-^Θέλουσι τά τέχνααας νά
νπαγωσιν εις τήν οίχίαν των φίλων μας;— Λεν θέλχν νά νπάγωσιν είς τήν οίχίαν
τ®ν φίλων αας, άλλ' είς τήν ίδιχήν μας. — Είναι τά τέχνααας Ιν τη οικία των; —
ύν είναι εν τη οικία των, αλλ' ίν τη οίχία των γειτόνων των.—Είναι ό ηλοίαρ-
108 ίν τη οίχίψ του; —Λ\ν εϊναι Ιν τη οικία τον, άλλ' έν τη οίχία των άδελ-
φώκ του.— Εϊναι ό ξένος ίν τη οικία της θείας μας; — Λεν είναι εν τη οίχία
'ζί θείας μας, άλλ' έν τη οίχία τής μητρός μας. — Εις τίνος οίχίαν εϊναι ό
•Αγγλος; — Είναι εις τήν ίδιχήν μας. — Εϊναι ό'Λμέρικανός έν τη οικία μας; —
Οχι, Κύριε, δεν εϊναι έν τη οίχία αας, άλλ' έν τη οικία τον φίλου τον.—Μετά
τίνος (λτιΛ ττΐιοπι) εϊναι ό Ιταλός;—Λεν εϊναι μ*τ ονδενος, εϊναι εν τη οικία.
10
 — 74 —

41.
θΐΚιτι (άο 70ΐι ττϊΑ) να υπάγητι ιΐς την οίκίαν; — Λιν &έλω νά υπάγω ιΐς
την οίχίαν. — Είναι 6 πατήρ αας ίν τη οΐχία; — "Οχι, Κύριε, δεν ιϊναι
Ιν τι) οικία. — ΜΙ ποίους ιϊναι; — Είναι μετά των κάλων φίλων τον
γέροντος γείτονας μας. — Θέλετε να ΰπάγητε εις κανενός οίχίαν; — Ποΰ
ιϊναι ό υΙός αας; — Εϊναι έν τη οΐχία. — Τί δέλιι νά χάμη ϊν τη
οικία; — Θέλει νά πίη καλόν αϊνιιν. — Είναι η αδελφή αας Ιν τη οικία; — Α\ν
ιϊναι ίν τη οΐχία, εϊναι εις τής δείας της. — Τί Ιπι&υμιϊτι νά πίητε; — Επιθυ
μώ νά πια ζν&ον. — Τί ίπι&νμεϊ νά χάμη ό Γάλλος; — Έπι&νμιϊ νά ίργάζη-
ται χαι νά πίνη καλόν οϊνον. — Τί %χετε Ιν τη οικία; — Λεν {χω ονδιν ίν τη
οικία. —"Εχει ό ϊμπορος Ιπι&νμίαν ν άγοράαη τόαην ξάχχαριν οαον τέί; — ' Ε
πιθυμεί ν άγόρααη τόαον ίχ της μίν οβον ίχ τοΰ δέ. — Εϊα9ι χουρααμένος;—
Λεν εϊμαι χουρααμένος. — Τις εϊναι χονρααμένος; — ΑΙ μιχραί μου άδελφαΐ εϊ
ναι χουρααμέναι.—Έπι&υμεϊ ό Ίβπανός ν άγοράαη τόαους όνους οαους ίππους;—
Επι&νμεϊ ν' άγοράαη πιριααοτέρους άπό τους πρώτους παρά από τοϋς τελευταί
ους. — Θέλετε νά πίητε τίποτε; — Λεν &έλω νά πιω οΰδεν. — Πόαα όρνι&ο-
ποϋλια 9έλει η μάγειρος ν' άγοράαη; — &έλει ν' άγοράαη τρία. — Θέλουν οΐ
Γερμανοί ν' άγοράβωαι τίποτε;—Λεν &έλουν ν' άγοράαωαιν ουδέν. — Θέλει ό X-
Οπανός ν' άγοράαη τίποτε;— θέλει ν' άγοράαη τι, άλλά δίν $χει χρήματα.

ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΚΑΤΟΝ ΕΒΔΟΜΟΝ

8ΕΤΕΝΤΕΕΝΤΗ ΙΕ880Ν.

Ποϋ; ΐ¥1ιβτβ? (επίρρημα τοίΐιχόν 6η-

μαΐνον την ίν τόχω ςάβιν.)

Πόβε, αοϊ (χοϋ); νίΠιβτβ-Ιο ™ ^ον^ την

Ης τόπον κίνη6ιν.)

Παρ. Α'. Το μίν νΙΐβΓβ δηλοϊ η την στάσιν τ) τήν κίνησιν τα

νΜΐΙΐβΓ και τνίΐβΓβ-ίΟ μόνου την κίνησιν' το «ΊΐίΙΙΐΟΓ δμως ιϊναι
ήττον ιν χρήσει ΐίς την ΰμιλίαν.

'ΕμΙ. ΤΚβτβ (ίαί^ρημα τοχιχόν

ϋημαϊνον την ίν τόπω
ζάβιν).
'ΕχεΙβΐ. (έιαΐ). ΤΚΐΐΚβτ (Ιπίρρημα τοπικό ν
ϋημαϊνον την ιίς τόχον
χίνηϋιν).
 — 75 -

Παρ. Β'. "Ο, τι ΙρρΊθη ιπρι τοΰ >ν1ΐβΓβ και «ΙιΙΙΙΐβΓ άρμόζΐΐ και
*ίς το ίΙΐβΓβ και ΙΙΐίίΙΐβΓ· τοΰ δί ίΜίΙΐβΓ ήττον συνήθους ίντρ κοι
νη 6μιλία, προτιμάται το ίΰχρηστότφον ίΙΐβΓβ.

'Τπάγειν εχεΐ(όε). Το £0 ίηΐίηβΓ.

Είναι ΙχεΙ. Το ΐ)Θ ίΙΐβΓβ.
Τοϋτο ΙχεΙ η έχείόε. Ιί ίΗθΓβ η ίηΐίηβΓ (παρ'Άγ-
γλοις μετά τό ρήμα).

Φερειν, χομίζειν. Το οχτνγ, ίο ίαΐίο*.

Πέμπειν, βτέλλειν. Το βθηοί*.
"Αγειν, φέρειν,όδηγεϊν (νπάγειν). Το Ιο.ιά* (ίο ί&ΐίβ*, ίο οοη-
(Ιαοί).

Φερειν αντό εχεϊ η ίχεϊβε. Το ϊώαα ΐί ίΗθΓβ η ίηΐίηβΓ.

Αντόν, αντήν τον, την. Ηιηΐ Ιιβτ, άμεΟον άντιχεί·

μενον (τι&εμενον πάντοτε
μετά το ρήμα).
Αντον, αντήν, Ιν.εΙ η Ιχεΐβε. Ηίηι, Κβτ, ίηβνβ η ίηΐίηβΓ
(μετά το ρήμα).
Αντονς, αντάς, αντά. ] Τΐιβιη, άμεβον άντικεΐμενον
Τονς, τάς, τά. [ (τι&εμενον πάντοτε μετά
τό ρήμα).
Αντονς, αντάς, αντά, ΙκεΙ ΤΗβΜ,ίΗβτβ η ίΚϋΗβΤ (μένα
η εχεϊδε. τό ρήμα).
Τινάς,ά (μεριχονς, χ. τ. λ.) 8οτηβ ί,Ιι,βτβ η Ιΐιϋΐιβτ (με-
(ΆεΙ η έχείβε. τά τό ρήμα).
Φερειν αντονς (αντάς, αντά) Το ΟΛίτγ ίηβηι ίηΐίηβΓ.
εχεϊ.
Φερειν τινάς (τινά) εχεϊ. Το βαιτγ δοιηβ ίΙιΐίΙιβΓ.

€>έλετε νά τον ϋτείλητε εις τον Λνίΐΐ 70α ββηά Ιιΐηι (ηβΐ') ίο
πάτερα μον; ηιγ ίαίΙιβΓ'β ?
θέλω νά τον ότείλω ίχεΐ. I ννίίΐ 8βη(1 1ιπη (Ηβν) ίΙιΐίΙιβΓ
η ίο Ιιίιη.
χΟ ιατρός. Τΐιβ ρη^βΐοίβη.
"Ερχεβ&αι. Το ΟΟΠΙβ*.

Πότε. \¥Ηοι?
Ανριον. Το-τηοιτο\ν.
Σήμερον. Ύο-Α&γ.
 ΙΙοϋ(χον), ίίς χαχιον μέρος. <$Ό#?β ιν?ΐβη} η ιοΗίίϊιβτ.
καπον.
Όχον δηχοτε. Αηι/ ιοίιβτβ η ινΗΐΐΚζτ.

Παρ. Γ'. "Ο,π ερρεθη (εν τοις Μαθημασι Γ'. και Γ.) περι τοΰ $01116
και &ηγ Ισχύει επίσης και περί τοΰ $01116 Ή'ΙΐβΓβ η \ί'1ΐϊίβΓ και ΛΠ^
νΙΐβΓβ Τ) ΛνήΐίΙΐβΓ. Δΐ}λ. τοΰ μεν 801116 \ν!ΐ6Γ6 ^νεται χρησις κατα-
ψαΓίκώς, τοΰ οΐ ΆΊΐγ \ν1ΐβΓ6 ερωτηματικως, αρνητικώς η εν αμφιβο
λία* Το \ν1ΐβΓ6 προτιμάται τοΰ Λν1ΐϊί1ΐ€Γ, τοΰ οποίον δεν γίνεται σχε-
Βον χρησις εν τρ ομιλία. ("Ορα την ανωτέρω Α'. Παρ.).

Ονδαμον, Πον&ενά. Νο' ιοϊιβτβ η ηοί αηι/ χνΐιβτρ.

Θέλετε νά νπάγψε χον&ενά; Ε)ο ^οη νΐ$1ι ίο £0 &ηγ ννϊιβΓβ ?

&έλω νά νπάγω καπον. I Λνΐδίι ίο §ο βοηιε ττηβι-©.
Λεν &έλω να νπάγω ονδαμον. I (Ιο ηοί "ννίδη ίο £0 αι^ "ϊνηβΓβ.
Λεν είναι είς χανεν μέρος της Ηβ 18 ηο τ^ηβΓβ &ί ηοηιβ.
οικίας τον.

Γράφειν. Το ιοηΐβ*
Κατά (είς) χοίαν ωραν; Αϊ νοΚαί ο' ώοβίί.1
Είς την μίαν.3 Αί οηβ ο'οΐοοίί.
Εις τας δνω. Αί ίτνο ο' οίοοίί.
"Ημιβνς, ημίβεια, ημιβν. Ηα1£.
"Εν τέταρτον. Α ορίίΐΓίβΓ.
Είς την μίαν και ημίβειαν. Αί η&ΐί" ρ&δί οηβ.
Είς την μίαν χαι τέταρτον. Αί & α,ο&ΓίβΓ ρηδί οηβ.
Είς ,τάς δνο και τέταρτον. Αί Ά α,η&ΓίβΓ ρ&δί ί^θ.
Είς την μίαν ωραν παρά τέ- Αί & φΐβϊίβΓ ίο οηβ.
ταρτον.
Το μεβημέρι. Αί ί^ίίΐνβ ο'οΐοοίί.
, (Αί ίλνβίνβ ο'οΐοοίι »ί ηΐεφί.
Τα μεβαννκτα. ^ } Αί ηηάη^ηί. *
χ0 ανεψιός, η ανεψιά. Τηβ ηορ1ιβ\ν, ίΗβ ηίβοβ.
Ή ανεψιά 6ας. Υοιιγ ηίίΌβ.
Πον εϊναι ήμήτηρβας; λΥηβΓθ ίδ νοπΓ ηιοίηβΓ?
' Η δεβποβννη, (νέα χνρία άνν- Τηβ νουη§ 1&άγ.
πανδρος).
1 Το οΌΙοΛ εϊναι βνγκοπή τις ίκ τον οί οΙοΛ, τον ωρολογίου, η τον
οη τΐιβ βΐυβκ, έπϊ τον άρολογίον οίτινος γίνεται χρησις προχειμίνον πίρΐ όρζ-
6μοϊ· της Ινεζώβης ωρας. ' Ομιλών τις ομως περί τον χρονικον διαςτ'μντος τις
ώρας άαχίτως προς την οΧην ήμίραν, πρέπει να μεταχειρίζητε την ΧεςΊν ΙιυιΐΓ.
2 Εννοείται ωραν.
 - 77 —

ΘΕΜΑ 4».
Πον &έλετε (ίΐο γοη ·ννί8ΐι) νά νπάγητε; — Θέλω νά νπάγω οίχαόέ. —- ©ί'^«.
τί νά νπάγητε οίχαδε ; »— @ε'λη) (υτάχω (ί"κεΖ). — θέλει ό νίός οββ *ά
νπάγτ; εις την οίχίαν μον; — θεΜεί νά νπάγτ) έχει. — Είναι ό άδιΚφάς ΒΟί
{ν τ{] οίχία ; — Είναι — Θέλουν τά τέχνα αας νά νπάγωοιν είς την οίχί
αν μον; — Θέλουν νά νπάγωοιν {χιϊ. — Είς ποίον θέ1ε« νά φίρητΒ το
γραμμάτιον τοντο ; — Θέλω νά το φέρω εις την μητέρα μον. ·— Θέλίι ρ
υπηρέτης αας νά φέρχ το γραμμάτιον μα ιΐς τον πατρός βαςι<— Θέλει νά το φέρ%
ίχεϊ.— Θέλει ό αδελφός αας νά φέρτ) το πνροβόλον μον είς τον Τονρχον; «τ-
Θέλει νά το φέρτ] έχει. — Είς ποιον 9έλουν οΐ έχ&ροί μας νά φέραβι τά κι-
ςόλιά μας; — Θίλονν νά τά φέρωαιν είς τους 'Ρώαοους. — Πον &έλει ό οχντο-
τόμος νά φέρτ] τά πέδιλα μας; — Θέλει νά τά φέργ/ είς την οίχίαν. — Θέλει νά
τά φέρτι οίχαδε; — Λεν 9έλει νά τά φέρτ] (εχεϊ). — Θέλετε νά φέρετε τον νΐόν
βας είς την οίχίαν μον; — Λεν &έλω νά τον φέρω είς την οίχίαν οας, άλΐ' εις
τον πλοιάρχου. — Πότε θέλετε νά τον νπάγητε εις τον πλοιάρχον; — Θίλω νά
τον νπάγω (,έ-.εϊ) ανριον. — Θέλετε νά φέρητε τά τέχνα μον είς τον ίατρον;^τ-
Θέλω νά τά φέρω (η νπάγω) εχεϊ. — Πάτε θέλετε νά τά φέρητε ίχεϊ; — Θέλω
νά τά φέρω έχει οήμερον. — Εις ποίαν ωραν θέλετε νά τά φέρητε έχεϊ ;
— Είς τϊτν μίαν χαι ήμίαειαν. — Πότε θέλετε νά πέμιρητε τον νπηρέτην.
αας είς τον ίατρον; — Θέλω νά τ'ον ςείλω έχεϊ οήμερον. — Είς ποίαν ωραν; —
Είς τάς εννέα χαι τέταρτον. — Θέλετε νά νπάγητε πον&ενά; — Θέλω νά νπά
γω χαπον. — Πον θέλετε νά νπάγητε; — Θέλω νά νπάγω είς τον Σχώτον· —
Θέλει ό φίλος οας νά νπάγτ; είς χανεν'ος οίχίαν; — Δεν &έλει νά νπάγη είς ονδενός.
43.
θέλετε νά ε"λ&ητε εις την οίχίαν μον; — Λεν θέλ». — Πον θέλετε νά νπάγη-
τϊ; — Θέλω νά νπάγω εις την οίχίαν των χαλων Γάλλων. — Θέλονν οΐ χαλοί
Γΐομανοΐ νά νπάγωοιν είς την οίχίαν ΰας; — Λεν θέλουν νά νπάγωοιν. — Πον
έπι&νμοϋν νά νπάγωοιν; — Λεν έπι9νμονν νά νπάγωοιν ονδαμον. π- Θέλει ό
' Ιρλανδός νά έ'λθ?7 {/ς την οίχίαν οας; — Θέλει νά έλθι; εις την οίχίαν μον. —
θέλει ο υιός βας νά νπάγτ; είς κανενός οίχίαν;— Θέλει νά νπάγτ) εϊς τίνος οίχίαν. —
Είς τίνος οίχίαν θέλε» νά νπάγ·η;— Θέλει νά νπάγτ] είς τους φίλονς τον.— Θέλουν οϊ
' Ιοπανοι νά νπάγωαι πνϋενά: — Λον δέλιιν νά νπάγωοιν ούδαμον. — ΤΙο'τε θίγετε νά
νπάγητε τον νεανίοχον αας είς τοϋ ζωγρι'φν; — Θέλω νά τόν φέρω (/; νά τόν νπάγω)
Ικεΐ οήμερον. — Πον θέλει νά φέρτ) τάς έπιΰτολάς ταύτας; — Λεν θέλε* νά τάς
φέρτί ονδαμον. Θέλετε νά φέρητε τον ίατρον είς τον άν&ράπον τοντον;-χ-
θέλω νά τ'ον φέρω (ιχεΊ). — Πότε ϋά νπάγβ ό ιατρός είς τοϋ αδελφον αας;—
θέλει νπάγει (ίχεϊ) οήμερον. — Θέλετε νά ατείλητε ενα νπηρέτην εις την οίχίαν
μον; — Θέλω νά οτείλω ίνα. — Θέλετε νά ατείλητε 'έν παιδίον είς τον ζωγράφον;
— Α\ν θέλω νά ςείλω. — Θέλει ό "Αγγλος νά γράψτ; άχόμη εν γραμμάτιον; —
θέλει νά γράψτ; άχόμη εν. — Έπι^νμεϊ η άνεφιά αας νά γράι^Ύ) τόαας ίπίζο-
Χάς οαας έγώ; — Έπι9νμεϊ νά γράιρτ] τόαας (ψχιΐε 38 πιβην). τ- Είς ποιον θέ-
λει νά τάς ςείλτ}; — Θέλει (δΗο τνί&ϊιβδ) νά τάς ατείλτ) είς τάς φίλας της. — Τι»
θέλε» νά γράψη μιχρά γραμμάτια; — 'Η νεάνις θέλε» νά γράιρν-

α.
Εις τίνος οίχίαν είναι 4 πατήρ αας; — Λεν είναι ίίς ονδενος οίχίαν, «Λ*» Ιν
 — 78 —

τω οϊχφ. — Εϋχαιρεϊ ό αδελφός βας νά ύπόγη είς ττ,ν οίχι'αν μβ; — Εύκαιρη
νά νπάγη. — θέλετε νά φέρητε πολλά βιβλία είς τον πατρός μου; — θέλω να
ιρίοω ολίγα. — θέλετε νά ςείλητε ακόμη χιβώτιον είς τον φίλον μας; — Θέλα
νά τώ ατείλω άχόμη πολλά (ββΤΒΓβϋ βιογε). — Πόαονς πίλους άχόμη 9έλει ό ηι-
λοποιός νά ατείλη; — Θέλει νά ατείλη άχόμη πέντε. — Θέλα ό ράπτης νά ατείλη
τόαα πέδιλα οαα ό αχντοτόμος;— Θέλει νά ατείλη όλιγιότερα.—"Εχει ό ν'ιύς αας την
χόλμην νάνπάγη είς τοΰ πλοιάρχκ;-*'Εχειτηντόλμην τά υπάγη,άλλάδενϋχει καιρόν.
— θέλετε ν άγοράαητε τόαους αχϋλους οαους ίππους;— θέλω ν άγοράαω περια-
αοτέρονς άπο τους πρωτβς παρά άπΌ τονς τελευταίας. —· ΕΙς ποίαν ωραν &έλετε νά
ςβίλητε τον ΰπηρέτην βας εις τον Πορτογάλλβ; — Θέλω νά τόν ςείλω έχει εις τάς ίπτά
παρά τέταρτον-— Ποίαν ωραν είναι η μητηρ οας Ιν τηοίχία; —Εϊναι την δωδεχά-
την ωραν (5) την μεοηαβρίαν). — (Εις) ποίαν ωραν &έλει ό φίλος αας νά γοαψη
τά γραμμάτια του;— Θέλει νά τά γράψη το μεαοννχτιον.— Φοβεϊα&ε νά ΰπάγητε
εις τοΰ πλοιάρχου; — Λεν φοβούμαι, άλλ' ϊντρέπομαι νά υπάγω (έχει). — Έν-
τρέπεται η 9νγάτηρ αας νά ΰπάγη είς τοΰ πλοιάρχου; — &ν {ντρέπεται, άλλά
φοβείται νά ΰπάγη (έχεϊ).

ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΚΑΤΟΝ 0ΓΔ00Ν

ΕΙΟΗΤΕΕΝΤΗ ΙΕ880Ν.

Ινα, οζως, να, <5ί« νά (δη- Το.

λονντα το τέλος, τον 6χο-1 Τη ονάβν ίο*,
χον, η το αίτιον της πράΛ
ξεως). Ι

Όράν (βλέχαν), &εά6&αι, &ε- Το 860*.

ωρεϊΐ'.
νΕχετε γρι'/ματα διά ν αγορά-
6ψε άρτο ν;
"Εχω δια ν αγοράδω.
Θέλετε να νπάγψε εις τον ά-
δελαον Οας δια νά τον ίδψε;
Η&νθ γοιι &ιιν ιηοηβγ ίο
0Γβ&<ϊ?
I ΙΐΗ,νβ δοηιβ ίο \)\\γ δοπίθ.
ΛΥ'ύ\ γοιι £0 ίο )Όιιγ ογοϊΙιθγ
ΐη ΟΓάον ίο 866 Ηίηα ?

1 Το μεν ίο δηλοΐ απλώς τον ϋμεβον «χοηον ίζ« πράξεως, το δε ΗΙ ογΛργ

Ιό αχοπόν άπότερον, οι'χι δϊ την άναγχαίαν αννέπειαν, οίον Εχει ιχατι,ν φρο-
νηνιν ωατε νά μη πράξη τοϋτο, ηβ 1ιε8 ίοο ηπιοΗ ββηββ Ιο (Ιο ίη&Ι. Πυροβόλου-
μεν χατά τίνος πολιορχ'ονμένης 9έαεως. διά νά χάμαμεν ρήγμα χαϊ να αναγχα-
αωμεν την ίχ&ροννά παραδο9ή. Ψβ ϋνβ οβηηοη 3Κ»ίη8ΐ α 1>θ8ΐβ£β(1 ρΐβοβ, ίο
κιαίίρ » >>Γ6ΒοΗ, ίη ογ<1ργ ίο οοΜββ ί!ι« οηβηΐ} ίο 8ΐιΓΓ«η<1βΓ. Εχολαχευααν τον
γγεμόνα διά ν' άποχτήαωαι την εΰνοιάν του. Τΐιογ ηιικίβ ιηβϊΓ οοαΠ Ιο Ιηβ 'ρπηοβ,
■ η οΓ<1βΓ ίο οοίΛΪη ηί» ί&νοιίΓΛ.
 Αϊν ίχω καιρόν νά νχάγω νά I Ιι&νβ ηα ίίίιιβ ίο £θ ί1ιω·β
τον ΐδω. ίο 86β Ηίχα.
"Εχει 6 αδελφός 6ας μκχαίριον Η&8 γΟϋΓ 1)Γθί1ΐβΓ 8, ΙαιίΓβ ίο
διά να κόψη το ψωμί τον; ΟΙΐί ΗΪ8 ΟΓβ&ά ?
Αεν ίγει διά να τό κόψη. Ηβ 1ια8 ηοηβ ίο οιιί ϊί.
Έχει η αδελφή ΰας χονδνλιον Η»8 γοαν βίβίβΐ' & ρβη ίο>
διά νά γράψ% την έχι6τολήν Λντϊίβ Ηβΐ' 1είί6Γ?
Τϊ]ς>
Έχει διά νά την γράψη. δΐιβ Η&8 οηβ ίο \νπίβ ΐί.
Σαρονν, 6αρόνειν, βχονηίζειν. Το βτνββρ.*
Φονενειν, βχοτόνειν, βφάζειν. Το ΙάΠ.
Άλίζειν, άλατίζειν. Το 83,1*.
( Οαη*'.
Αννα6&αι.
\ Το οβ αοΐβ'.

0»η γοιιΐ
Ανναβ9ε
Αγ6 γοα &\>1α1
Ανναμαι (οίος τ ειμί). I ο&η η I »ιιι *Β1θ.
Αεν δνναμαι. I β&ηηοί — I αηι ηοί
η I αηι ιιηαΜθ.
Ανναται; ^&η 1ΐ6? — 18 Ηβ &\Λβ?
Αήναται. Ηβ ο&η — Ηβ 18 &Η1β.
Αεν δύναται. Ηβ ο&ηηοί — Ηβ ίβ ιιη&οΐβ.
Ανναται; Οαη βΗβ? — 18 βΐιβ &Β1β?
Ανναται. 81ιβ β&η — δΗβ ίβ &Η1β.
Αεν Ανναται. 8Ηβ βαηηοί — δΗβ ίβ ιιηαΗΙβ.
Αννάμε%α. λΥβ β&α — \νβ 8τβ &Η1β.
Ανναβίτε. Υοα ο&η — γοα &Γβ &Η1&.
Αννανται. ΤΗβγ β&η — ίΗβγ ητβ αΗΙβ.

Παρ. Α · Το μόριον ίο δεν προηγείται τον απαρεμφάτου τοΰ εξαρ

τωμένου εκ τοΰ ξοηθητικοΰ ρήματος 0811, άλλο προηγείται τοΰ εξαρ
τωμένου εκ τοΰ ρήματος ίο 1)6 «,Μβ. Παρ. Χαρ.

Ανναβ&ε νά γράψητε (μίαν) ί- Ο&η γοη τνπίβ β ΙβίίθΓ?

Λίβτολην;

1 —Ί^Πρός αναπληρωβιν πάντων των λοιπών χρόνων ων βτερεϊτι το ημιβο-

- ν^ητικον^ ο&η, μεταχειρίζονται περίφρααιν γινομένην 8ιά τοϋ βοιβητιχον ο»
και τον επι&έτον α&Ιο, Ικανοί, λέγοντες- 1 ατα Β,Μβ, (οίός τέ είμι) δνναμαι I
ψτλμ Μα, φναμψ. 1 1ι»ν« ΙιββηιΛΙβ, ήδυνήΟην. I βΐιαίΐ 1>β 0ά δννη9ώ, κτλ.
 §0 -

ιϋ&ΗφΛί νέί γράψα) (μίαν). I ο&η ^ηίβ οοθ.

^ ίμί. Μβ (Ι'.μεΰον άντικείμενον μετά

το ρ'ήμα).
Τον, αυτόν. Έϊ'ιηϋ (αμεβον άντικείμενον με-
τιι τό ρήμα).
Την, αύτη». Ηβτ (αμεβον άντικείμενον με
τά τό §ήμα).

Βλέπειν με, η Ιμέ. Το 866 1116.

Βλέπειν αντόν. Τό Β"6'& Πιπί.
Βλέπειν αυτήν. Τθ 866 ΙΐβΓ.
Βλέπειν τον άνδρα. Το 866 ίΐΐβ Ι»»».
Βλέπειν την γυναίκα. Το 866 ίΐιβ ντοιιιαη.
Βλέπειν τό τέκνον. Το 86θ ίΐιβ οΙιϊΜ.
Βλέπειν αυτό. Το 866 ίί.
Φονεύειν αντόν. Το Ιάΐΐ Ηϊπι.
Φονεύειν αυτούς, αντάς, αύταΊ. Το Μ11 ώβιη.

Είς> Το.
Τω φίλω η εις τον ψίλον. Το ίΐιβ ίΊ'ίβηά.
Τοις φίλοις ή εις τους φίλους* Το ίΐιβ ίιίβϊΐϋβ.
Τη γνναικι η εις την γυναίκα. Το ΐΗβ Λνοηιαη.
Ταϊς γνναιςιν η εις τάς γυναίκας. Το ίΐιβ \νοαιβη.
Τω πλοιαρχώ η εις τον πλοί Το Ιΐιβ οαρίαΐη.
αρχων.
Τοϊς πλοιάρχοις η εις τους Το Ιΐιβ οίΐρΐ&ΐηδ.
πλοιάρχους.
Τφ τέκνω, η εις το τέκνον. Το Λβ οίηΐά.
Τοις τέκνοις η εις τα τέκνα. Το ίΐιβ οΙιϊΙίΐΓβη.
Τή οικία η εις την οίκία'ν. Το ΐΐΐβ 1ΐΟΙΙδ6.
Ταις οίκίαις η εις τάς οικίας. Το ίΐιβ Ιιουββδ.
Αντω (εις αντόν). Άα6. Το Μμ (εμμεύβν άν
τικείμενον ή δοτική).
Αυτή (είς αντήν). Θηλ. Το Ηβν (εμμεβον άν
τικείμενον η δοτική).
ΜοΙ (είς Ιμέ). Το Μβ (εμμεόον άντικείμε
νον ή δοτική,
Όμιλεΐν έμοι (εις έμέ). Τθ 8ρ6ίΐΐ£ ΐο Μβ.
Όμιλεϊν εις αυτόν. Το δρεαίί: ΐο Ιπώ.
Χ Ομιλεί» εΙς αντήν.
Το βρ6&& ίο
 — 81 —

Γράφιιν ίίς αντόν. Το Λνπίβ ΐο ηίηι.

Γράψην εις αντήν. Το "ννΐ'ίίβ ΐο ΙιβΓ.
Γρνψιν εις εμέ. Το ^τίίβ ίο ηιβ.
ΌμύΜν εις τον άνδρωπον. Το δρβίΐΐί ΐο ίΐιβ ιη&η.
ΌμιίιΙν εις τον Κνριον. Το δρβ^ΐί ίο ΐΐιβ ^βηίίβηι&η.1
'ΟμιΧεϊν εις την Κνρίαν. Το δρβαΐί ίο ίΐιβ ΙίκΙν.2
Γράφειν εις τα παιδία. Το τνπίβ ίο ίΐιβ οηί1άΊ·βη.
Γράφειν εις τάς χνρίας. Το ινπίβ ίο ίΐιβ )τοιιιΐ£ Ιαάίβδ.*
Ανναβ&ε να μοί γράφητε (η 0&η νοα Λνπίβ ίο ηιβ?
να μοι γράψτε);
Ανναμαι να 6άς γράφω, χ.τ.λ. I ο&η Λνπίβ ίο νου'.
Λνναται 6 αν&ρωπος να όας Ο&η ίΐιβ ηιαη βρβαΐί ίο νοα?
ομάΐ^
Λνναται να μοί ομιλη. Ηβ 03,11 'βρβαΐί ίο ηιβ.
Θίλιτε να γράψητε εις τον πα- ΛΥϊΙΙ νοη Λνπίβ ίο γουΓβιίηβΓΤ
τίρα όας;
θίλω να τω γράψω. I ΛνίΠ ΛΥΐ'ΐίβ ίο Ιιΐηΐ.

ΘΛη η άόελφη όας να γρά- Λνϊΐΐ νουΓ δίδίβΓ Λνιίίβ ίο ΗβΓ

^5 εις την δείαν της; αιιηί'/
Αν ΰέλει να τή γράψη. 8ηβ ΛνίΠ ηοί Λνιίίβ ίο Ιιθγ.
β'δ ποίον &έλει να γράψη; Το Λνηοηι (Ιοβδ δΐιβ Λνίβΐι ίο
ΛΥΠίβ ?
Αν δίλει να γράψη εις ονδίνα. 8ηβ άοβδ ηοί ΛνίδΗ ίο Λνπίβ
ίο βην Ιοοάγ.
Το χνπελλον, το ποτηριον (το Τηβ οιιρ.
φλιτζάνι).
Ποτηριον τον τόαΐον. Α ίβα-βυρ.
Το μανδηλιον. ΤΗβ 1ι&η(11νβΐ'θ1ιΐβΓ.
Το μανδηλιον τον κόλπον. Τηβ ροοΙνβί-η&ηάΊίβΓοηΐβί'.
Η άμαξα. Τηβ β&ιτΪΗ^β.
Το χάνουν, τό χάνιςρον, τό Τΐιβ οαβίνβί.
πανέρι, τό χαλα&ι.
Ο τάπης, τό χαλί. Τηβ βατρβί.
Τό δάπεόον, τό έδαφος, τό Τηβ ίΙοοΓ.
πάτωμα.
Ο αϊλονρος, 6 γάτος, η γάτα. ΤΗβ βαί.
.1—2—3 Λέγονβιν λ 3βηΐ1β™»η, χνριός τις, α ]»Ίτ, κνρ·'α Τ£ϊ, * τοοη^ Ι&άγ,
'/ρι'α τια (ϊννοι'ιιαι ανύπανδρος), όμιλαυντις ηιοί τίνος χνρις ν κναφέρααι,
ο ονομτϊ. τον.
11
 — &2 —

Θέλετε να ςε'ιλητε το βιβλίον λΥιΙΙ ;^οιι δοηά ίΐιο 1>οο1ί Ιο

εΙς τον αν&ρωΛον; ίΐιβ ηιαη'?
Θέλω να το ϋτείλω εις αντον I τνίΠ δβηά ίί ίο Ιιίηι.
(να τον τοςείλω). ,
Σημ. Α'. Έυ τρ Αγγλική συντάξει, ή αιτιατική (αμεσον αντικείμε
νου) προηγείται της δοτικής (εμμέσου αντικειμένου).
Πότε Μλετε νατον το ζείλψε; λΥΊιβη \νί11 7011 δβικίίί ίο Ιιίηι ?
Θέλω να τον το ζείλω ανριον. I \νί11 8βη(1 ίί ίο Ιιίηι ίο-
ηιοιτο\ν.
Σημ. Β'. Ενίοτε δύναται να παραλειφθώ ή πρόθεσις ίο, άλλα τό
τε, ει μεν η δοτική είναι όνομα, προηγείται της αιτιατικής, ή δε προ
σωπική αντωνυμία έπεται πάντοτε τφ αιτιατική. Παρ, Χαρ,
Θέλετε να βτείλητε εις τον αν- ΛΥΊΙΙ γοχι δβηαΐ ίΐιβ ηιαη ηΐ3
δοωΛον το βιβλίον τον; 1>οο1ν?
Θέλω να τον το βτείλω. I νίΐΐ δβηύ ίί ηίηι.
Αιδόναι, δίδειν. Το £Ϊνβ.*
Αανείζειν. Το Ιβηά*
Θέλετε να μοϊ δώβψε το μαν- ΥΐίΙΙ γονι §ίνβ ιηβ ίηβ \ι&ηά-
δηλιον; ΙίβΓοΙιίβί^
Θέλω να 6ας το δώβω. I "ννϋΐ £Ϊνβ ίί γΟΜ.
Θέλετε να δανείόητε εις την \νί11 7011 Ιβηά 1117 δίδίβΓ ^οηΐ'
άδελψην μον το κονδύλων ροη?
6ας;
Θέλετε να. δανείβητε το κονδν- Λνίΐΐ γοη Ιβηά γοην ρβη ίο
λιόν 6ας εις την άδελφήν μ»,· ηιγ δίδίβΓ ?
, . , « ,. $1 τνίΠ Ιβηά ίί Ηβι\
Θελω να της το δανείδω. ^ ^ ^ ^ ^ ^
ΕΝΙΚΟΣ, ΝΙ\(. I Ι,ΛΚ.
"Εμμ. άντ. "Αμ. άντ.
η δοτ. η αιτιατ.
4ον αρόβ. | Βίς1^01 *ΒρΚ Το ηιβ. Με.
!Αντω, (τω και τον) \
[ Το Ιιίηι. Ηίηι.
Εις αντόν. Αντόν. \
| ( Αντη, (τή και της)
Θϊ*·\ 1 Το ηοι·. ΗβΓ.
\ΕΙς αντην. Αντην.
 — 83 —

πληθυντικός. ΡΊ,ΙΚΑΪ,.
Ιον. πρόβ. Ήμΐν (εις ημάς, μας). Το ΐΐδ. ϋβ.
Ημάς (μας)·
Ϊ£*. χρό<$. 'Τμΐν (εις εϋάς, βάς)?Τμάς Το )7οά. Υοιι.
(εβας, 6άς).
ίΑντοϊς τοϊς, ανταΐς ταις,. Το ίΗβηι. Τΐιοηι.
„ , \ αντοϊς τοις.
ν ΐΆΐς αντονς , ιις αντας, ας
I αντά.
θίΧιτι νά μοί ομιλήβητε^ Όο γο\ι ^ίδΐι ίο δρο&ΐί ίο ιηβ ?
Δϊν ΗΙω να όμιλήβω ίίς I- I (Ιο ηοί \νϊδΗ ίο δρβ&ΐί ίο
βάς, άλλ' εις αντόν. 70ΐ1? *° Ιιπη'·
Θϋ.Η νά 6άς δμιλήβη; ΐ)008 Ιιβ \νίδΙι ίο δρβαΐί ίο
7οα?
Λν ΰΐλει νά όμιλήβφ βίς εμε, Ηο άοβδ ηοί Λνϊδίι ίο 8ρο»1ί
κ/λ (Ις νμάς. ίο ηιβ, 1>ιιί ίο ^ου.
Εχ&νμεϊτενάγράψψε εις αυτήν; Όο γοχι ΛνίδΙι ίο \νπίβ ίο ηοί* ?
εχ&νμώ νά γράφω εις I άο ηοί "ννΐβία ίο Μ^ίί-β ίο
αντην, άλλ' εις τον άδελ- Ιιβί', οαί ίο ΗβΓ ΐ)ΐ·οίηβΓ.
ψόν της.
Η ΕΝ Τίΐ ΛΟΓΩ ΘΕΪΙΪ ΤΠ2 Δ0ΊΊΚΙΙ5 ΚΑΙ ΑΙΤΙΑΤ1ΚΠ2
ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΑΝΤΩΝΥΜΙΩΝ.
Μ'ΐκος.
Αντο εις ίμε, Αυτά εις εμϊ, Ιί ίο ιηβ. ΤΗβιη ίο ιηβ.
μοί τό. μοί τά.
Αντο ιΐς αντο, Αυτά εις αντόν, Ιί ίο ηΐηι, Τηβηι ίο Ιιίηϊ.
τον τό. τον τά.
Αντο εις αντην, Αντά εις αντην, Ιί ίο 1ιογ. Τΐιβηι ίο ίΐβΓ.
της τό. της τά.
Αντο εις ημάς, Αντά εις ημάς, Ιί ίο ιΐδ. Τΐιοιη ίο αβ.
μάς τό. μας τά.
Αντο εις ίόάς, Αντά εις έβάς, Ιί ίο νου. Τΐιοηι ίο ^οα.
ο'«5 τό. 6ας τά.
εις αντονς, Αντά εις αντονς,
τοις τό. το'ίς τά.
, , 1 εις αντάς, Αντά εις αντάς, ! Ιί ίο ίΐιβηι.
"Τ" ταϊς τό. ταϊς τά. [ ΤΗβηι ίο ίηβηι.
(Ις αντά, Αντά εις αντά,
τοϊς τό. τοϊς τά.
 — 84 —

Πότε θέλετε να μΙ βτείλητε λΥΙιβη ννΐΐΐ νοιι δβηά ιηβ

το βφλίον; ίΐιο οοο1ί?
Θέλω να 6ας το ςείλω δήμερον. I τνίΐΐ δβηά ίΐ νοιι ίο-ά!Λν.
ΤΗ3Α0ΡΙΪΤ0Υ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑΣ 805ΙΕ 2ΧΕΤΙΚΟΪ
ΠΡ03 ΤΗΝ ΠΡ03ΩΠΙΚΗΝ.
ΕΙς ΙμΙ μερικό γ, η ολίγον. δοπιβ ίο ηιο η Μβ δοπιβ.
Εις αντίν μερικον, κ.τ.λ. 8οηιβ ίο ηίπι — Ηΐηι δοπιβ.
Εις αντην μερικον, κ. γ. λ. 8οπιο ίο Ηθγ — Ηογ δοηιβ.
Εις ημάς μερικόν, χ.τλ. 8οηιο ίο Η8 — IIδ δοπιβ.
Εις έόάς μεριχον, χ. τ. λ. 8οηιβ ίο νοιι— Υοιι δοηιβ.

Είί α^π^ ( ν*9ι7ίονι χ·Τ-λ· δοηιβ ίο ίηεπι—ΤΗβηι δοηιο.

Εις αντα, ]

Θέλετε (η ςέργετε) νά μοί δώ- Αγο νοιι "ννΐΐΐΐιι^ ίο £ΐνβ ιτιβ

βητε ψωμί; βοηιβ 1»·ο&(1?

Θέλω νά 6άς δωϋω. I ηιη Λνΐ11ίη§ ίο £Ϊνβ νοιι

80Π1Θ.
Θέλετε νά δανείβητε ολίγα γρή- ΛΥΠΙ νοιι 1βιΐ(1 δοπιβ ηιοηβν
ματα εις τον άδελφόν μ«; ίο 1117 ΟΓθίηβΐ'?
Θέλω νά τω δανείΰω. I \νΐ11 ΙβιΐίΙ ηίπι δοηιβ.

Παρ. Β'. "Οταν η 801118 συνοδεύεται ΰττο προσωπικής αντωνυμίας

τιθεμίνης ώς εμμεσον αντικείμενον, η πρυθεσις 10 υπονοείται πάν
τότε, πλην εν τη ποιήσει, ενθα φνΧάττεται ενίοτε χάριν τοϋ μέτρου
V εν εμφάσει και άντι^ιαστο\η.
Θέλετε νά ότείλψε μετάξι εις ΛΥΊ\\ γοη ββηά ηιν δίδίβτ
την άδελψήν μον; 80Π10 δϊ11ί?
Θέλω νά γ# ότείλω. I \νϊ11 δοηοΐ πθγ δοηιβ.
Λεν &έλω νά τη ΰτείλω. I τιήΐΐ ηοί δβηά ηβΓ αην.
 /
— 85 —

ΙΙΙΝΑΕ.

τον ιιροϊωπικων αντωνυμιών.

πρωτον προσωπον.|δευτερον προσωπον

Ο Όν. Ι I,1 εγώ. ίΐιοιι2, Ον.

Γεν. \ οΐ ηΐθ.ι ίμον, μον. οί ίΐιβρ, 6ον.
Η Λοτ. ίΟ 1116, ίμοι, μοί. ίΟ ΐΗθ6, ΰοί.
Αιτ. ΙΠΘ, ίμε, με. ίΐΐθβ, ΰί.

Ο
κι Ον. \νθ, ψεΐς. γοη, νβ* ίμεΐς.
Ε* Γεν. θί 118,
Ζ ημών. οΓ γοιι, νμών.
/Ιοτ. ίο 118, ημίν. ίο νοια, νμϊν.
φ
Αιτ. , 118, ημάς. γονι, νμας.
<

ΤΡΙΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΟΝ.

ΑΡΣΕΝΙΚΟΝ ΘΗΛΥΚΟΝ. ΟΥΔΕΤΕΡΟΝ.

Ηθ, αντός. \ βΐιβ, αντη. αντυ.
ο£ Υιίιη, αντον. \ οί Ιιογ, αυτής. οί ίί, αντον.
ίο \ιίνα, αντώ. ίο Ιιβν, αντη. ίο ϊί, αντώ.
Ιιΐηι, αντόν. ΗβΓ, αντην. ίί, αντό.

Η ΠΑΝΤΟΣ ΓΕΝΟΥΣ.
Ο
Όν. ίΐιβν, ΚΙ>ΓΟ£, ανται αντα.
Γεν. οί" ίΗρηι, αύτών, αντώι\ αντών.
Φ Άοτ. ίο Λέπι, αντοϊ§, ανταϊς, αντοϊς.
Αιτ. ίΗθηι, αντονς, αντάς, αντά.

1 Εΐδομίν ηδη ί/ί το πρόϊτον Μάθημα οτι η άνταννμία αντη γράφεται πάν-
ιογ» χιφαΐαίω γράμματι.
2 II αντωνυμία αντη ίΐναι ίν χρήαίι μόνον άπ άμβωνας καΐ ίν ποιήαΐ].
5 Το υρ αντί τον νηιι είναι άρχαϊκον ?/ πονητιχόν.
4 II ονδιτέρον γίνου; ί£ αναφέρεται είς πράγματα, άλΓ,γον ζωον η ιίς βρέ
 — 86 —

ΘΕΜΑ 45.
©ε'λετί νά όμιλήοετε ίΐς τον Ιατρόν; — Θίλω νά όμιλήβω εις αυτόν. — ©ελεί
6 νΐός οας νά με Ιδτ) διά νά μΐ όμιλήοη; — Θίλιι νά οας ί'δη διά νά βάς δώ-
ατι τι. — Θέλα νά με φονεύοη; — Λεν θε'λει νά οάς φονεύοη· 9έλει μόνον νά
οάς ΐδτ). — ΘέΙει Ό υΙος του παλαιού φίλου μας νά οφάξ·η ίνα βοϋν; — Θέλει
νά οφάξη δύο. — Τις επι9υμεΐ νά οφάξη την γάταν μας; — Ό υιός τοΰ'γείτο-
νός μας επι&υμεΐ νά την φονεύοτ). — ΤΙόαα χρήματα δύναο9ε νά μοϊ ςείλητε;
— Αύναμαι νά οας ςείλω δεκαεννέα οιλλίνια. — Θέλετε νά μοι ςείλ-ητε τον τά
πητα μου; — Θέλα» νά οάς τον ςείλω.— Θέλετε νά ςείλητε εις τον σχυτοτομον
τϊποτε; — Θέλω νά τω ςείλω τά πέδιλα μου. — Θέλετε νά τω ςείλητε τους έ-
πενδϋτας οας; — "Οχι, 9ά τοΰς ζείλω εις τον έάπτην μου. — Λνναται 6 £ά-
πτης νά μοι ςείλτ} τον επενδύτην μου; — Λεν δύναται νά βάς τον ζείλη. —
Λύνανται τά τέκνα οας νά μοϊ γράψωοι;— Λύνονται νά οάς γράψωοι. ■— Θέ
λετε νά μοϊ δανείβητε τδ καλά&ιόν οας (}·οιιγ οΆχίεϊ); — Θέλω νά οάς τό δά
νεισα). — Έχει ό ξυλουργός αρκετά χρήματα διά νά (ιο) άγοράοη μίαν οίκίαν;
—Έχιι αρκετά διά ν' άγοράαη μίαν. — Έπι9υμεΙ ό χωρικός ν άγοράαη άρ-
τον; — Έπι&υμεΐ ν' άγοράοη, αλλά δεν έχει αρκετά χρήματα διά νά (Ιο) άγο
ράαη. ,
46.
Έχει Ό υιός βας χαρτίον διά νά γράψη 'έν γραμμάτιον; — Λεν Ιίχει διά νά
γράψα- —Έχετε καιρόν νά Ι'δητε την άδελφήν μου; —Λεν ί'χω καιρόν νά την
ϊβω. — Θέλει ή μήτηρ βας νά με ϊδη; — Λεν &έλει νά αάς ϊ'δη. — Έχει ό υ
πηρέτης οας αάρω&ρον διά νά ααρώαη την οίκίαν;— Εχει εν.— Θέλει νά την ααρώαη;
Θέλει νά την βαρώοη. — Θέλει νά ααρώαη τό πάτωμα μου; — Θέλει νά τό
οαρώαη. — Έχει ό ναύτης χρήματα διά νά άγοράαη οοκολάταν; — Λεν ϊχει
διά ν' άγοράαη. — 'Έχει ό μάγειρος μας χρήματα διά ν' άγοράαη βωδινόν;
—Έχει διά ν' άγοράοΐ). — Έχει χρήματα διά ν' άγοράαη όρνι&οπονλια; —
Λέν ΐχει διά ν άγοράαη. — "Εχετε άρκετόν αλας διά ν' άλατίοητε τό βωδινόν
μου;—'Έχω άρκετόν διά νά τό άλατίοω.— Θέλει ό φίλος οας νά Ά&η εις τήν οίκί-
αν μα δ\ά νά (ίη ογ(1βγ) με (δη;—Λεν &έλει ούτε νά ελ&η εις τήν οίκίαν οας ούτε
νά οάς ϊδη.—Έπι&νμεϊ ό γείτων αας νά φονεΰαη τον ΐππον του; — Λεν έπι-
&υμεϊ νά τον φονεύαη. — Θέλετε νά φονενσητε τοΰς φίλους οας; — Λεν θέ
λω οίίτε τους φίλους νά φονευοω ούτε τοΰς έχ&ρονς μου. — Ποιον θέλετε νά
φονεύαητε; — Λεν 8έλ<α (I άο ηοΐ λνϊδίι) νά φονεύοω ονδένα. — Έχετε ποτή-
ριον διά νά πίητε τον οίνόν οας; — Έχω εν, αλλά δεν έχω οΐνον έχω μόνον
τέί. — Θέλετε νά μοι δώοητε χρήματα ίνα άγοράοω; — Θέλω νά οάς δώοω,
αλλ' έχω ολίγα μόνον. — Θέλετε νά μοϊ δώοητε έκεϊνα τά όποια ε*χετε; — Θέ
λα» νά αάς τά δώοω. — Λύναα&ε νά πίνετε τόσον οΐνον οοον γάλα; — Λΰνα-
μαι νά πιω τόοον εκ τοϋ μεν οοον ίκ τοΰ δέ. — Έχει ό γείτων μας ξύλα διά
ν' άνά-ψη πΰρ; — Έχει διά ν άνά-ψη, άλλα δεν ΐχει χρήματα διά νά (Ιο)
άγοράαη αρτον καϊ κρέας. — Θέλετε νά τω δανείοητε μερικά; — Θε'λω νά τώ
δανείαω .
φος.' Ομιλούντες πΐρϊ ζώων των οποίων τό γένος είναι δήλον, μεταχειρίζονται τάς
αντωνυμίας ΐιβ, δΐιε. Οίον ,ϊΐιβ οβίΓΪοΗ βο^γκΙοπ» ήοΓ β»88ι Β^β '5 ηη ηηηβίπΓ»!
πιοΐΙιυΓ. Ή ατρου&οκάμηλος εγκαταλείπει τά ωα της· είναι άαπλαγχνος μήτηρ.
Καϊ τά ονόματα των πραγμάτων προαωποποιοΰνται ενίοτε κκ3Ίβτά'μενα άρβε-
νικά κκϊ 9ηλυκά.
 — 87 —

47.
Θέλετε νά ΌμιΧήβητε είς τον Γερμανόν; — Θέλω νά τω Όμιλήαω. — Πον εί
ναι; — Εϊναι είς τοϋ νιον τοϋ Άμεριχανοϋ.—Έπι9υμεϊό Λανος να μοϊ όμιληβη',
— Έπι9υμοΐ να αας Όμιλήαη. — θέλεί να όμιλήαη είς τον άδελφόν αας η είς
τον ίδιχόν μον; — Θέλε» νά όμιλήαη εις άμφοτΐρονς. — Λννανται τα τέχνα των
γειτόνων μας να έργαζωνται; — δύνανται νά έργάζωνται, αλλά δεν 9έλουαι. —
Λύναα9ε νά μοι κόψατε ολίγον («οιηβ) αρτον;— Λύναμαι νά οας κόψω.—"Εχετε
μάχαιραν διά νά μοι χό-ψητε; — "Εχω μίαν. — Λνναα9ε νά διορ9ώαητε τάς
χειρίδας μον; — Λύναμαι νά τάς διορ&ωοω, άλλά δεν Ιπι&νμω νά το κάμω. —
Λόναται ό ράπτης νά μοϊ χάμη ενα έπενδύτην. —Λνναται νά οάς χάμη ενα. —
θέλετε νά δμιλήαητε είς τά τέκνα τοΰ ' Ολλανδού; — Θέλω νά όμιλήαω είς αυ
τά. — Τί θέλετε νά τοϊς διόαητε; — Θέλω νά τοις διόαω χαλά πλαχονντια. —
Θέλετε νά τοις δανείαητε τίποτε; — Θέλω νά τοις δανείαω τι, άλλά δεν δϋ-
ναμι νά τοις δανείσω ονδέν δεν 'ε'χω ονδέν.
48.
"Εχει 6 μάγειρος άχόμη άλας διά νά άλατίαη το βωδινόν; — "Εχει άχόμη ό -
Ιίγον. — "Εχει άχόμη έρίξιον; —"Εχει άχόμη πολύ. — Θέλει νά μοϊ δώαη
ολίγον (δοπιβ); — Θέλει νά βάς δώαη. — Θέλει νά δώαη ολίγον είς τά μιχρά μου
παιδία; — Θέλει νά τοις δώαη. — Θέλει νά αφάξη τοϋτο η έχείνο
το όρνι9οπονλιον; — Λεν 9έλει νά αφάξη ούτε τοντο οντ' Ιχεϊνο. —
Ποιον βοΰν θέλει νά αφάξη; — Θέλει νά αφάξη τοϋ χαλοϋ χωριχοΰ. —
θέλει νά αφάζη τοΰτον η έχεΐνον τον βονικ — Θέλει νά αφαξη άμψοτέρους. — Τις
9έλει νά μας ςείλη δίπυρα; —Ό αρτοποιός $έλει νά αάς ίείλη. —"Εχετε νά χάμητε
τίποτε; — Λεν εχω νά χάμ<ο ουδέν. — Τί έχει ό υιός αας νά χάμη; — "Εχει νά
γράιρη είς τους χαλοΰς φίλους του χαϊ είς τους πλοιάρχους. — Είς ποίον θέ
λετε νά όμιλήαητε; — Θέλω νά Όμιλήαω είς τούς Ιταλούς χαϊ εις τους Γάλ
λους. — Θέλετε νά τοις διόαητε χρήματα; — Θέλω νά τοις δώαω. — Θέλετε
νά δώαητε είς την γυναϊχα ταντην άρτον; — Θέλω νά τη δωαω. — Θέλετε νά
τη διόαητε μίαν εαίήτα; — Θέλω νά τη δώαω μίαν; — Θέλουν οϊ φίλοι αας
νά μας δώαωαη χαφέν; — Θέλουν νά αάς δωαωαι. — Θέλετε νά μοϊ δανείαητε
τά βιβλία αας; — Θέλω νά αάς τά δανείαω. — Θέλετε νά δανείαητε εις τούς
γείτονάς αας το ςρωμά αας; — Λεν 9έλω νά τοϊς τδ δανείοω. — Θέλετε νά
τοϊς δανείαητε την άμαξάν αας; — Θέλω νά τοις την δανείαω. — Είς ποίον
θέλετε νά δανείαητε τά άλεξίβρυχά αας; — Θέλω νά τά δανείαω είς τους φί
λους μου. — Είς ποιον θέλει ό φίλος αας νά δανείαη τά άαπρόρ'&ουχά τον;
— Λεν 9έλει νά τά δανείαη είς οϋδένα: — Θέλετε νά δανείαητε είς χανένχ
κύπελλα (χούπαις) (οιρ); — Λεν δύναμαι νά δανείαω είς οΰδένα. Λεν ε'χω.

ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΚΑΤΟΝ ,ΕλΧΑϊΟΜ

ΜΝΕΤΕΕΛΤΗ ΕΕ880>.

Τίνι, είς τίνα- είς ποίον, είς

ποίαν^
ϊδι, εις
Ιιδι, είς τινας-
τίνι εις χοιονς,\
εις χοίρς;
 — 88 —

Τίνα, ποίον, ποίαν;

| Έπι προϋώπων, ννΚοιηΊ
Τίνας, ποίους, ποίας;

Ή, ποίον;
Έπι πραγμάτων, ΤΥΚαβ
Τίνα, ποια;

ΚΛΙ2Ι2 ΤΩΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΤΩΝΥΜΙΩΝ.

ννΗοΊ τίς, τίνες; ΛΝΙιαίΊ τί;
ΕΠΙ ΠΡ02ΩΠΩΝ.
Όν. τίς, τίνες; ποιος, ποία; Νοηι τνΐιο ?
ποιοι, ποιαΐ;
Γεν. τίνος, τίνων; ποίον, ποί Οβη. \ν1ιοδβ και οΓ \νηοηι?
ας; ποίων, ποίων;
Αοτ. τίνι, τίβΐ; εις ποιόν, εις Ό&ί. ίο Λν1ιοηι?
ποίαν, εις ποίας, εις ποίας;
Αιτ. τίνα, τίνας; ποιον, ποίαν; Αοο. ^Ίιοιη'?
ποίονς, ποίας;

ΕΠΙ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.
Όν. ΐί; ποϊΟΙ'; Νοπι.
Γεν. τίνος; ποίον; Οβη. οΓ \ν1ΐ8.ί?
Αοτ. τίνι; εις ποίον; Όαί. ίο ΛνΗη,ί ?
Αιτ. τί; ποιον; Αοο.
\νΐΐΟ? τις; ττοϊος; δέν έχει πληθυντικού και αναφέρεται μόνον εις
πρόσωπα
Λνΐΐ08β? τίνος; ποίου; συνοΒευόμενον ΰπο τοΰ ρήματος ίο 1)€ είναι,
εκφράζει ερωτηματικές το ανήκον είς τινα, Οίοι», Λϊ'ΙΐΟϋβ 1ΐ3ί ϊ$ ί1ι»1?
Τίνος είναι το καπελλον εκείνο;
Ή τις, η ποίος, όταν οημαίνη το πότερος (τίς εκ των δύο) εκφρά
ζεται η επ\ προσώπων δίά τοΰ Λνΐΐίΐΐΐ. Όίον' Λνΐΐϊοΐΐ οί Ή'ΐΐΐ 1)β
1»θ1(1 β11011<χ1ΐ ΐΟ 88^ 80? Τις (η ποίος) ίξ υμών 'έχει τνσαύτην τόλμην,
ώκε να εϊττρ ούτως;
Παρ. Α'. ΑΊ προθέσεις ^Οί, ίο, \νΐί1ΐ, ίΐΌΗΙ. κτλ. πολλάκις τίθενται
μετά το ρημα το επόμενον ταίς ερωτηματικαίς κ) άναφορικα'ις άντο>νυμί·
ας. Οΐον' ΉΊΐΟΐη 8Χβ 3Γ011 1θθ1ίΐ11£ ίθΓ? Ποίον ζητείτε; 'ΙΙ μετάθεσις
αΰτη εις μεν τάς αντωνυμίας ΛΥΐίΟΙΙΙ, \»1ΐϊθ1ΐ, Λΐ1ΐ3ί γίνεται κατά προαί·
ρεσιν, είς δε την άναφωρικην ίϊΙΆί κατ' ανάγκην. ΟΤον' ΊΊιβ ΙΐΟΟΚ ίΐΐϋΐ
}ΌΙΙ 8X6 1θθΚΪ11£ ίΟΓ, τό βιβλίου το όποιον ζητείτε· ίΐΐβ ΙίΙίΙΗ Ιΐΐαΐ
^ΟΠ ΗΓβ 8ρβαΚΪ11§· οί, ό άνθρωπος περί τοΰ όποιου ομιλείτε. Συχνότα
το δί παραλίπεται η αναφορική αντωνυμία υπονοούμενη. Οίον' ΤΊΐβ
 — 89 —

βυοίί )'οα αΐΐ 1οοΚίιι§; 1ογ; ΐΐιβ ικαη >οα «Γβ βρβαΚίιι»; οί; ίϊιβ ρβΓ-
8011 }Ό11 αΓβ 8ρβαΚϊϋ^ ίο, ό άνθρωπος εις τον όποιον ομιλείτε· κτλ.
Μετατιθέμενης δε της προθέσεως, αναφορική αντωνυμία δύναται να τε-
ή ΙΜί, καίτοι ££ς πρόσωπα αναφερομένη, μη μετατιθέμενης δμως
της προθέσεως, πρέπει νά τεθ$ ή ΛγΙίΟΙΗ. Οίου" Τΐΐβ ηΐαη Οί τνΙίΟΜΙ }Ό1Ι
ατβ δρβαΜιΐξ- (καΐ 6χι οί ίΐιαί).

Άΐίοκρίνεθΰαι.
Άαοχρίνεβ&αι εις τον αν&ρωπον.
Άποκρίνεβ&αι εϊς τονς άν&ρώ-
Λονς.
Εις ποϊον θέλετε ν άχοκρι&ητε;
Θέλω ν άχοχρι&ώ εις τον άόελ-
ίρόν μον.
Άποκρίνεόδαι εις αντόν.
Άποκρίνεβδαι εις αντήν.
'Λποκρίνεβ&αι εις αντονς, αν-
τάς, αντα.
Παρ. Β'. Συχνότατα ή της δοτικής πρύθεσις ίο παραλείπεται υπο
νοούμενη.
Το &ιΐδ\νΘΓ.
Το Άΐ\8\νβΓ ίϊιβ χα&ιι.
Το αιΐ3\νβΓ ίϊιβ ιηβιι.
ΛΥΙαοϊη άο νοιι Λνΐβΐι ΐο ίΐηδ\νβΓ?
I \νίβ1ι ίο αηδννβΓ ηι^ 1)ΐΌί1ΐ6ΐ·.
Το αηδΤΓβΓ Ιιϊηι.
Το αηδννβΓ ΙαβΓ.
Το 8Ι18ΑΥ6Γ ΐΗβηι.

Θέλω ν άποκριϋώ εις τα τέκνα Ι^ίδΗ ίο αηβ^βΓ ιη^ο1ιϊ1άΓβα?

μον.
Θέλω να τοις άαοχρι&ώ. 1 \νΪ8ΐι ίο αιΐδ^νεΐ" ίΐιβηι.

'Λποκρίνεβ&αι εις την ίιίιςολήν. Το ίΐιΐδννβι· ίΐιο ΙβίίβΓ.

Άποκρίνεβδαι εις αυτήν. Το αηβννεΓ ΐί.

Εις αντόν, εις αντήν, εις Το %ί (επί πραγμάτιον, κτλ.)

αντο.
Εις αντονς, εις αντάς, εις Το Ιΐιβιιι (επί προβώπων και
αντά. επι πραγμάτων).
'ΛΛοκρίνεβΰαι εις τας επιςολάς. Το 3ΐΐδ^νΓ0Γ ίϊιβ ΙβίίβΓδ.
'Λποκρίνεόδαι εις τα, γραμμάτια. Το αιΐδ\νθΓ ίΗβ ηοίβδ.

Άποκρίνεβδαι εις αντονς, εις Το αιιαιυβν ίΚβιη.

αντας, εις αντά.

Θέλετε ν άπυκρι&ήτε εις την ΛΥίΠ γοα αηδ\νβι· ηιν 1β1ίβι*?

επιζολήν μον$
&έλω ν αποκριθώ εις αντήν. I Λνϊΐΐ αιΐδλνβι· ΐί.

Το 9έατρον. Τΐιο ρΐην, ίΐιο ίΗί;αίι·ο.

12.
 — 90 —

Τό &έαμα, τό δράμα. ΤΗβ ρΐαγ.

Ο χορός. Τΐιβ ϊ)&11.
Εις το δέατρον. Εις τα 9έ- Το ΐΗβ ΐΙιβίΐΐΓβ. Το Ιΐΐθ ίΐιο-
ατρα. αίΓΟδ.
'Ειν τω %εάτρω. 'Εν τοις &ε- \
άτροις. I Αϊ ίΐιβ ΐΗβ&ΐΓβ, Αϊ ϊΐαβ Λβ-
(Είς το &έατρον. Εις τα ϋέ-1 ίΐίΓΘδ.
ατρα). }
Τίαρ, Γ'. Ή μίν πρόθισις ίο δηλοϊ την ίις τόπον η προς τι πρό
σωπον κίνησιν, τ) £ε ί(1 την ίΐ> τόπω η παρά τινι προσιίπω στάσιν.

Εις τδνχορόν. Εις τονς γορονς. Το Ιΐΐ6 ΟίΐΠ. Το ίΐιβ Ο&ΙΙδ.

'Εν τω χορω. 'Εν τοις γοροϊς. ^
(Εις τον γοοόν. Εις τους γο-\Αί ίΐιβ 1>α11. Αί Ιΐιβ 1)&1ΐ3.
ρονς).
Εις τον κηπον. Εις τονς κήπας. Το ίΐιο £&γο1θιι.Το ίΐιβ ^απίβηδ.
'Εν τω ζηπω. Έν τοις κηποις. ) . , ,.ν , . ,
Εις τον χηΛον. Εις τονς κήΐΐϋςλ & &
ίΤΙΐΘ \ν-ί>Γθ1ΐ0118β.
Ή άπο&ηκη, το μαγαζίον. ΐ Τΐιβ πΐ&^&ζίηΘ.
'ΤΗο 8ΐοι·ο1ιοιΐ8β.
Το γραψεϊον. Τΐιο οουηΙίη§;-1ιθϊΐ86.
Ή αγορά. Τΐιβ ηι,ιΐ'ΐίβΐ.
Εκεί, η έχεϊόε. ΤΗβΤβ η ίΜίΚβτ. ("Ορα Παρ.
Α'. Β'. Μα9. 1ΙΪ.).
'Τπάγειν έν.εϊ η έχείβε. Το §ο ΙΙιογθ η Ιΐιίΐΐιβι*.
Είναι εχεϊ. Το 1)β ΐΗβτβ.
Θέλετε να νπάγψε εις το &έ- Όο ^οιηνίδΐι ίο §0 ίο Ιΐιβ ρΐ&ν
ατρον;
Θέλω να νπάγω εχεϊ. I τνϊδίι ίο §0 ΐΙιβΓΘ.
Είναι η αδελφή 6ας εις το &έα- Ιδ γοιίΓ δίδίβΐ' ίΐΐ Ιΐιβ ρ1&^?
τρον;
Είναι έχει, 81ιβ 18 ίΗβΓβ.
Λεν είναι εκεί. 8Ηβ Ϊ8 ηοί ΐΗβτβ.
Πον είναι; ΛΥΙΐΟΓβ ϊδ δ1ΐΘ?

Ποϋ είναι 6 Κνριος Βίλβων; Λνΐιβί'β ίδ Μγ. Ύνϋδοη^

Είναι εις τον γορόν. Ηβ ίδ &ί ίΐιο 1>&11.
Πονείναΐ'ηκνρία'Ριχάυδό'ωνος; ^Ιιείβ ίδ Μγ8. ΚίοΗαπΙδΟη!
Είναι έν τω ■χ,ψίψ. 8Ηβ ίδ ίη Ιΐιβ £απΐ6η.
 — 91 —

Πηρ. Δ'. Μετά τον ονόματος του προσώπου μεταχειρίζονται τά ΜΓ·

(ΜίδίβΓ κατά παραφθοράν του 5Ϊ88ίβΓ), Κύριος·" ΜΓ8. (ΜΜΓ688, Μ&-
(ίίΙΙΙΙ)) Κυρία, ουδέποτε -γραφόμενα π\ήρη, και ?!ϊ ."·*·. Κυρία, Δεσττο-
σόνΐ), (νεάι/ίς)' άττοτείνό,ΜεΐΌί £ε προς τινα χωρίς νά τον όνομάσωσι,
λέγουσι, Κύριε. ΜίΗΐίΠΙΙ (και κντα συγκοπή»» Μα'αηΐ).
^ &<5.το6ΐ'/'?? 'Ροβΐρτον Ιδ Μϊδδ Κ,ΟΟΘΓίδ &ί ΙΐοηΐβΡ
εν τη οικία;
Αν ϊίναι εν τη οικία. 8Ηβ ί» ηοί Άί Ηοηιβ.
ϊ?υ, εντός (εις μέΰα εις). Ιη.

Πού &έλει να νπάγη 6 Κύριος; \\ΤιβΓβ αΌβδ ί1ι<? ^βηίΐβπι&η

ινϊδίι ίο £θ?
Εις, έντός (μέόα εις). Ιηίο.

Παρ. Ε'. Το ΐΐΐίο μεταχειρίζονται προς εκφρασιν εισόδου.

'Επι&νμεΙ να νχάγη εντός τον Ηο \νΪ8ΐιβδ ίο §;ο ίηίο ίΐιβ
χηχον (η νά εΐβέλ&η εις μανάβη.
αντόν)$
Παρ. ΣΤ'. "Οταν όμιλοϋντες περι προσώπου £εν λε'γωσί το ονομά
του, λεγουσιν' 8 £6Ιΐ11βηΐ9η, κύρίθ? τις· 3 ΙαίΙτ, κυρία τις' α }0υΗ£
ΙλΟ^Υ. κυρία (νεανίς) τις. ("Ορα τάς προηγουμενας σημειώσεις).

Είναι ή νεάνις εν τω χήχω; Ι» ΐΐιβ νοιιη^ ίπ ίΐιβ

£&πΙο:·ι ?
Ρ2ναι ε%εϊ. 8Ηβ ϊδ ίΐιοΐ'β.
Ποϋ είναι 6 έμπορος; Λνΐιονο ίδ ίΐιβ ΐϊΐοΓοΙίδηί ?
Είναι εν τω γραφείω τον. Ηο ίδ ίη Ιιϊδ οοιιηίίη^-ΐιοΐΐδβ.
Τί έχετε νά κάμψε; ΛνΤίίΐί Ιιανο νοιι ίο <ίο?
Αν εγω τίποτε νά κάμω. I Ιιανο ηοί1ιίη<£ ίο (Ιο.
ϊϊ εχει 6 ξνλαργός νά πίη; ΛΥΙιαΐ Ιιαδ ίΐιβ οαχρβηίθΓ ίο
(Ιπηίί ?
Δεν εχει τίποτε νά πίη. Ηβ Ιιαδ ηοί1ιίη§; ίο άπιΛ.
"Εχετε τίποτε νά κάμψε; Ηανβ νοιι αην ίΐιϊη^ ίο άο?
Εχω ν άποκρι&ώ εις μίαν ε- I Ηανο ίο αηδ^νοΓ η, ΙθίίβΓ.
πιότολην.
"Εχετε νά δμιλήβψε εις την Ηανβ γοα, ίο δρεαίί ίο ηιν
&είαν μον; αιιηί*?
Εχω νά τη δμιλήο'ω. I Ιιανθ ίο ίψοαίν ίο Ηογ.
 — 92 —

ΘΕΜΑ 49.
Τί £χπ 6 πατήρ αας νά πίν-η; — "Εχει νά πίνη καλόν οϊνον. — Εχει τίποτ»
ό υπηρέτης νά πίη; — "Εχει να πίη τέϊ. — Τί ΐχετε να κάμητε; —"Εχω νά γρά
ψω. — Τί έχετε νά γράψητε; — "Εχω νά γράψω μίαν έπιζηλήν. — Εις ποιον; —
Εις τον πλοίαρχον. — Τί ε'χει 6 ακντοτόμος νά κάμη; —Εχει νά διορ&ώατι τα
πέδιλά μον. — Τί ε'χετε νά διορ9ώοητε; — "Εχω νά διορθωθώ τάς μαλλίνας
(\νοΓ8ίρ(1) περικνημίδας μου. — Εις ποίον έχετε νά δμιλήαητε;— "Εχω νάόμιληαια
είς τον ξυλονργόν. — Ποϋ θέλετε νά τω δμιλήαητε; — Έν τι) οικία τον. — Είϊ
ποίον ϋχει νά 6μιλήο·η ό αδελφός οας; — Έχει νά όμιλήβη είς τον νιόν αας. —
Τί ί'χει νά κάμτ) 6 Γάλλος; — "Εχει νά άπαντήβη εις εν γραμμάτων. — Εις
ποίον γραμμάτιον 'έχει νά άπαντήαη; — "Εχει νά άπαντήπη είς το τΐ,ς αδελφής
τον. — "Εχω ν αποκριθώ είς το γραμμάτιον τον "Λγγλον; — "Εχετε ν αποχρι-
&ήτε είς αντδ. —Είς ποίον γραμμάτιον έχετε ν άποχρι&ΐ,τε;—"Εχω ν άποκριϋω
είς το της καλής μητρός μου. — "Εχει η θεία σα; ν άποκρι&η είς'εν γραμμάτι
ον; —"Εχει ν' άποκρι&η είς 'εν γραμμάτιον. — Τις ε'χει ν άποκρι&ή ιίς γραμ
μάτια; — Τά τέκνα μας εχουαι ν' άποχρι&ώαιν εΐ'ς τινα (α ίβνν).— Θέλετε ν α-
πον.ρι^ήτε είς τά γραμμάτια των έμπορων; — Θέλω ν' άποκρι&ω είς αντα. —
Θέλει ό πατήρ αας ν' άποκρι&η είς τοϋτο η είς έκεϊνο τύ γραμμάτιον; — Λεν
&έλει ν άποκρι&η οντε είς τοντο οντε είς εκείνο. — Θέλει κάνεις ν' αποκρι&ϊ]
είς την έπιζολήν μον; — ΟνδεΊς (τέλει ν' άποχρι&η είς αυτήν. — Θέλετε να
μοί γράψητε; — Θέλω νά αάς γράψω. — Θέλετε νά γράψητε εις τον Γέρμα-
νόν; — Θέλω νά γράψω είς αντόν. — Τις 9έλει νά γράψη είς τονς' Ιαπανονς;
— Τά τέκνα μας Φέλονν νά γράψωαιν είς αντον'ς. — Τί; ϋέλει νά γράψτ) είς
τάς άδελφάς μας; — Τά τέχνα των γειτόνων μας 9έλονν νά γράψωαιν είς αυ-
τάς. — Λεν &έλονν νά γράψωαιν είς την μητέρα των; — Θέλουν νά γράψωβιν
εις αντήν. — Λντανται ο'ι 'Ρωααοι νά μάς γράψωαι; — Αϋνανται νά μας γρά
ψωαιν, άλλα δεν δννάμε9α νά τοις άποκρι&ώμεν.
50.
Τις θέλει ν' αποκριθη είς τάς έπιςολάς μον; — ΟΊ φίλοι σας &έλουν ν ά-
πνκρι&ώβιν είς αντάς. — Είς ποίας έπιζολάς θέλει ν' όποκριθτ, δ πατι,ρ αας
— Θέλει ν άποκριθη μόνον είς τάς των κάλων φίλων τον. — Θέλει ν' αποκριθτ;;
είς τδ γραμμάτιον μον; — Θέλει ν' άποκριθη είς αυτό. — "Εχετε ν' άποχριθή-
τε εί; κανένα; — Λεν εχω ν' άποκριθω είς ονδένα. — Επιθυμείτε νά νπάγη-
τε είς τον χορόν; — 'Επιθνμω νά νπάγω. — Πότε θέλετε νά νπάγητε; — Σή
μερον. — Ποίαν ωραν; — Είς τηνδεκάτην και ημίαειαν. — Πότε θέλετε νά νπά
γητε τον παϊδά αας είς τδ θέατρον; — Θέλω νά τον νπάγω εκεί ανριον. —
Ποίαν Ζραν θέλετε νά τον νπάγητε; — Είς τάς επτά παρά τέταρτον. — Ποϋ
εΐναι η θνγάτηρ αας; — Είναι {ν τω $εάτρψ. — Είναι ή ανεψιά αας έν τω χο-
ρω; — Είναι. — Ποϋ είναι ό έμπορος; — Είναι έν τώ γραφείω τον. — Πον
θέλει νά νπάγη ό μάγειρος αας; — Θέλει νά νπάγη είς την άγοράν. — Εϊναι
ό έξάδελφός αας έν τί) αγορά; — Λεν είναι. — Ποϋ εϊναι; — Εϊναι έν τή α
ποθήκη του. — Ποϋ εϊναι 6 ' Ολλανδός; — Εϊναι έν τη αποθήκη τον. — Θέ
λετε νά Ιλθητε είς την οίκίαν μου διά νά νπάγωμεν (ίη οπΙβΓ ίο §ο) είς τδ θέ
ατρον; — Θέλω νά ελ3ω είς την οίκίαν αας, αλλά δεν επιθυμώ νά νπάγα εΐβ
τδ Οέατρον. — Ποϋ είναι δ Ιρλανδός; — Εϊναι {ν τί} άγορα. — Είς ποίον $έα-
τφν θέλετε νά νπάγητε; — θέλω νά υπάγω είς τδ την Γάλλων. — θέλετε νά
 — 93 —

νπάγητι ίίς τον κηπόν μον η εις τόν τον Σχώτον; — Α\ν θέλω νά νπάγιο ον-
τι ιΐς τον ίδικύν βας οντε εις τον τον Σχώτον. θέλω νά ίπάγω ιίς τον τών
Ιταλών.
51.
Έπι&νμεϊ ό Ιατροί νά νπάγτ) εις τάς άπο&ήχας μας η εις τάς των' Ολλαν
δών Αεν επιθυμεί νά νπάγη οντε εις τάς ιδικής <ιας οντε ΐίς τάς των Ολ
λανδών; άλλ' ίίς τάς των Γάλλων. — Τί θέλετε ν άγοράαητί ει; την άγοράν;—
Βίλα ν άγοράύω εν κάνιατρον και τάπητας. — Πον ϋίλιτε νά τονς φέρητε; —
Θίλω νά τονς φέρω ίίς τήν οίκίαν. — Πόσα κύπελλα (ν.ονπας) θέλετε ν άγορά-
βψι; — Θίλω ν αγοράσω ΐξ &νγη. — Εις ποίαν θέλετε νά τά δώαητε; — Θέλω
νά τά δώτω ίίς την 9είαν μον. — 'ΕπιΆνμεϊ ο νπηρίτης αας νά ααρώατ} το
πάτωμα; — Έπι&υμιϊ να το ααράα-η, αλλά δεν (χει καιρόν. — "Εχαναν ο'ι Γάλ
λοι πολλάς απο&ηκας; — Εχοναι πολλιίς. — Εχοναιν ο'ι "Αγγλοι τόοονς ακύλονς
όαας γάτας; — Εχοναι περιβαίτερα άπη τά πρΛτκ παρά από τά δεύτερα. —
"Εχίτί πολλά πνροβόλα εις τάς άπο&ήκας αα;; — "Εχομεν πολλά, άλλ' ί'χομεν
ολίγον μόνον σίτοι». — Θέλετε νά ΐδητε τά πνροβόλα μας; — Θά νπαγω εντός
ταν άπο&ηκών αας διά νά (Ίη ογ(1ογ)τ« ΐδω. — Τί δίλετι ν άγορααητε. — Θίλω
ν άγοράαω ολίγας κούπας τον τίΐον, 'εν χαρτοφνλάκιον, 'εν -φαλίδιον, ολίγα
ποτήρια, ενα κοντϊ τον καφέ, 'εν κάτοπτρον και 'εν πιατόλιον. — ΓΙό&ευ (\ν1ιβΓβ)
Σείετε ν άγορααητε το κιβώτιύν Βας: — Θέλω νά τό άγοράαω από την άγοράν
(ηΐ ι(ιο ιιιαΓίίοΐ).
52
Έχετε τόαον τίϊ οαον οίνον εις τάς άπο&ι',κας αας; — "Εχομεν τδσον ίκ τον
μεν οαον εκ τον δέ. — Τις θέλει νά ξεαχίατ] τά άαπρόροονχά μον; — ΟνδεΙς
&ίλιι νά τά ξεαχία^. — Θέλονν ο'ι Γάλλοι νά μας δώαωοιν άρτον; — Θέλονν νά
μας δάαωαιν. — θέλονν νά μας δώοωοι τόαον κρέας "αον άρτον; — Θέλονν νά
οά; δάαωαιν όλιγώτερον από τό πρώτον παρά από τό δεντερον. — Θέλετε νά
δάβητε εις τον άν9ρωπον τοντον 'εν οιλλίνιον; — Θέλω νά τω δώαω πολλά. —
Πάοα αιλλίνια θέλετε νά τω δώαητε; — θέλω νά τω δώαω πέντε. —
Τί ΰίλονν νά μος δανείοωοιν οι Αγγλοι; — Θέλονν νά μας δανεί-
αωσι πολλά βιβλία. — "Ε^ετε καιρόν νά γράφητε εις τον ϊμπορον; — ©έλί» νά
τφ γράψω, άλλά δεν εχω καιρόν οήμερον — Ι7ο'τε θέλετε ν άποκριβ ΐμε εις τον
' Ιόπκνόν; — Θέλω νά τω άποκρι&ώ α'νριον. — Ποίαν ωραν; — Εις τάς έννέα. —
Ποί θέλε» νά νπάγτ) Ό Γεομανός; — Αίν θέλεί νά νπάγτ) πονϋενά. — Θέλει ο
υπηρέτης οας νά ζεατάνη τον ζωμόν μον; — Θέλει νά τον ζεατάνη. — ©ε'λείΐΌΓ-
νάιρτ) τό πνρ μον; — Θέλεί νά το ανάιρτ). — Πον θελεί νά νπαγ·η ό ξνλονργός;
— Θέλει νά νπάγτ) εις τό δάαος. — Πον είναι ό νεανίβκος; — Είναι εις τόν χο-
(όν. — Τις εϊναι ίίς τόν χορόν της $είας αας; — Ο'ι νιοι, αί Ονγατέρες και οΐ
φίλοι μας 0} κτητική άντωννμία προ τον δοη μόνον) είναι ΐκίϊ.
 ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΚΟΣΤΟΝ
ΤΜΊΕΝΤΙΕΤΗ ΙΕ $80 Ν.

Μεταπέμπεβ&αι, ςέλλειν προς Το 8βηά β»".1

ζητηβιν.
Μετοίχεβ&αι, νπάγειν προς Το £0 /ού* (Ιο /βίοΙι).
ζψηβιν.

Θέλετε νά βτείλητε νά ζητηβη- \νΐ11 νοιι 8βη(1 ίοΓ δοιιιβ Λνίηβ?

τε "/.ραβί;
Θέλω νά ςείλω νά ζητηβω.
Θέλει 6 παις βας νά νπάγη
νά ζητηβη ψωμί;
Αεν %έλει νά νπάγη νά ζητηβψ
θέλω νά βτείλω νά ζητηθώ
τον ίατρόν.
Θέλω νά ζείλω νά τον ζητηβω.
Θέλετε νά βτείλητε νά ζητηβη-
τε την άδελψήν μον;
Θέλω νά βτείλω νά την ζητηβω.
Θέλει νά ςείλει νά ζητήβη τά τέ
κνα μον.
Θέλει νά ζείλη νά τά ζητηβψ
Θέλετε νά ςείλητε νά ζητηβητε
ποτήρια ;
Θέλω νά ζείλοΊ νά ζητηβω.
θέλετε νά νπάγητε νά ζητηβητε
σ.μαξαν ;
θέλω νά νπάγω νά ζητηβω.
Ή άμαξα.
I -ννίΐΐ 86ΐκ1 ίοΓ 301116.
ΛΥϊΙΙ υοιιγ 1»ο7 Ε° ί"0Γ 801118
Ηβ \νί11 ηοί §ο Γογ πην.
I \νί11 δοΐιά ίοι· Λβ ρΗ^βΐοίπη.
Ιτπΐΐ. δβικί Γυι* Ιιϊιη.
ΛνϊΙΙ γοιι 86η(1 ΐον ιηγ δΪ8ίβι·?
I Λνίΐΐ 8611(1 ίθΓ ΙΐβΓ.
Ηβ λνϊΐΐ ββικί Γογ 1117
(1ΐ"6Π.
Ηβ ΛνϊΙΙ 8βα(1 Γογ ίΐιβηι.
\νΐ1ΐ7θα 8βηο1 £ογ δοηιβ §\ββ·
868 ?
I ΛνϊΙΙ 8βηά ίοτ δοιηο.
ΛΥΊ11 7°11 £° ίο1- » εοη.ο1ι?
I ΛνϊΙΙ £0 ίον οηβ.
Τΐιβ οο&βΐι.

Εις τον πιωμένα (εις τό βά- Το ΐΗβ υοίίοηι.

&ος, εις τον πάτον).
Εις την γωνίαν. Το ίΐιο οοΓηβΓ.
ΕΙς το τέλος (εις την ακραν). Το ίΐιβ βηά.

\
1 Κατά λέξιν ατέΐλειν $ια.
 — 95 —

Είςτψ απήνη εντός της οπής Ιηίο ίΐιβ Ιιοΐβ.

βντός της τρύπας).

2ΤΑ2Ι3.
Έν τω πι&μένι ν.,τ.λ. Αϊ ίΐιβ βοίίοιη.
Έν τη γωνία. Αϊ ίηβ βΟΓηβΓ.
Έν τω τέλει. Αϊ ίηβ βηά.
Έν τη όπη. Ιη ίηβ Ιιοΐβ.

Εις τον πάτον τον ϋάκκον. Το η αϊ ίηβ Ιιοίίοητ. ο£ ίΐιβ

Εις την γωνίαν της εζίας η Το η αϊ ίΐιβ οογπθγ οί" ίΐιβ ητβ.
παρά την εςίαν. Το η αϊ ίηβ ίΐΓβδίίΙβ.
Εις το άκρον η ίν τω ακρω Το η αϊ ίηβ βηο1 οί" ίηβ Γοαά.
τΐβ οόοΐ (τον δρόμον.)
Ή οδός, δ δρόμος. Τΐιβ Γοαά.
Έγονβιν. Τ11β7 ηανβ.
Τί έχονΰιν οί άνθρωποι να λΥηοί η&νβ ίΐιβ ηαβη ίο (1ο?
κάμωΰι ;
"Εχονβιν νά νπάγωβιν ΐίς την Ύ\ιβγ Ιιανβ ίο £θ ίο ίηβ \ν&Γβ-
άπο&ήκην . Ιιουββ.
Είναι κονραόμένα τα. παιδία; Αγθ ίηβ βΙιϊΙοίΓβη ίΪΓβά^

Είναι. Τΐιογ &Γ6.

Εϊναι κονραβμένα. Τη67 ίΪΓβά.
Είναι κονραβμέναι αί νεανίδες; Αΐ'β ίηβ νουη^ Ιαάϊβδ ίΪΓθί! ?
Λεν είναι κονραβμέναι. Τ1ιβ)τ 8X6 ηοί ίϊιβαΐ.

Πιπράϋκειν, πωλεϊν. Το *·<?//.*

( Το ΙβΙΙ*
Λέγειν. Το εαι/ -.ν
(Το ίβΠ βοηιβ οηβ.
Λέγειν εις τινα. 3 η,
' (Ιο 83,γ ίο δοηιβ οηβ.
Παρ, Α . Τό μεν ίο 88^ απαιτεί κατόπιν αυτοϋ πάντοτε την πρό-
θισιν ίο, ήτοι συντάσσεται μετά δοτικής, ενιϊι τό ίβΠ ουδέποτε σχε
δόν δε-χεται αυτήν.
Θέλετε νά εϊπητε εις τον νπη- \Ύϊί\ νοα ίβΠ ίηβ δβΓναηί ί<£
ρέτην ν ανάψη τό πνρ; ηιαίίβ ίΐιβ ΠΤ6?
Θέλοι νά τω εΐπω νά τ άνάφη. I ΛνΐΠ ίβΠ ηίηι ίο ηιαίίβ ΐί.
Ή λέξις, 6 λόγος. Τΐιβ τνοΓα".
 — 96 —

Απόψε (τούτο το έΰπέρας). Το ηΐ§ηί (ίηίβ ενεηϊη^).

Τό εβπέρας (τ6 βράδυ). Ιη ίΐιβ βνβηίιι§.
(Σήμερον) τό πρωΐ. Τηϊδ ηιοπιίη§.
Τό πρωΐ. Ιη ΐηβ ηιοΓηίη^.

Ννν, τώρα. Νο\ν, &ί ρΓΘ8βηί>

Συ. ΤΗοη.
Παρ. Β'. Εϊδομεν ήδη (εις τι> ΙΗ'. ΜαΟ.) οτι οι "Αγγλοι το δεύτε
ρον ενικον πρόσωπον μεταχειρίζονται μόνον άπ ίίμβωνος καϊ εις την
ποίησιν, τοΰ δευτέρου πληθυντικοί) λαμβανομένου και δια τό δεύτερον
ένικόν'*"1να 'όμως μάθωσιν οί μαθηταΐ τον τύπον καϊ τοΰ δευτέρου
ένικοΰ προσώπου, εκτίθεται ενταΰθα τ6 της οριστικής εγκλίσεως των
ρημάτων οσων εσχηματίσαμεν ήδη τον ενεστώτα.

"Εχεις, εϊβαι. Τΐιοιι Ιΐίΐβί, ίΐιοη αιΐ.

Τΐιοα λνΐΐί, ίΐιοιι Λνϊδίιββί.
Θέλεις. Τηοα &νΙ Λνϊΐΐϊη^.
Ανναϋαι. Τηοη οαηδί, ίΐιοα αι*ί &1)1β.

Σον. ; ^ Τ1ι.Υ·
Ό ιδικός 6ον, ό ΰός, η 6η, τό Τηίηβ.
6ον, κ.τ.λ.
Τό βιβλίον 6ον, τα βιβλία ϋν. Τ1ιγ 1>οο1ί, 1% υοοίίδ.
Ή αδελφή 6ον, αί άδελφαί 6α. Ίΐαγ δίδίΟΓ, ί!ιγ δίδίβΓδ.

Φοβεϊόαΐ; Αι*ί ίηοη αίταίάί

Αεν φοβούμαι, πεινώ. I αηι ηοί ίΐίϊηΐά, I :ιηι Ιιιιη^Γν.
Ννβτάζεις; Ατί Ιΐιοιι 8ΐββργ?

Έξέρχεδ&αι (νπάγειν 'εξω). Το £0 οηί.

Παρ. Γ'. Πρόθεσις η επίρρημα επιτασσόμενον ε\ς το ρημα δίδει

εις αΰτο ενίοτε ολος διάφορον σημασίαν. ώς ίο £0 "Οΐΐΐ, εζερχεσθαι
(ύττάγειν εξω). ίο ρίοΚ II}), συναθροίζειν, μαζεύειν. ίο <>Ό ΐη, εϊσερχε-
σθαι (εμβαίνειν).
Μένειν (ότέκεβ&αι). Το Γοηιηΐη (ίο δίηγ*).
Πότε θέλετε να ε£έλ&ψε; \νΐιβη (Ιο γόη Λνΐβία ίο §ο
οηί?
Θέλω να. Ιξέλ&ω τώρα. I λνΐδη ίο £0 οηί ηοτν.
Μένειν εν γ# οικία. Το ΓβΜαΐη (ίο δί&Υ*) &ί Ιιοηιβ.

Ένταν&α, Ιδώ. Ηβτβ.

 Μένπν ιδώ.
Έχει.
Θέλετε νά όταΰήτε ιδώ;
Θέλω νά 6τα®ώ ιδώ.
Θέλει 6 φίλος δαςνά μείνηέχεϊ;
Αεν ΰέλει νά μείνη έχει.
Θέλετε νάνπάγητε εις τοϋ άδελ-
<ρον όας;
Θέλω νά νπάγω (εκεί).
Θέλετε νά νπάγητε εις της μη-
τρός μον:
Θέλω νά ναάγω (έχεί).
Το Γβηιαίη ηβΓβ.
ΤΚβτβ.
λ^ϊΠ γοιι βϊαγ ηβΓβ?
I ντίΐΐ 8ίαγ ΙιβΓβ.
Τ¥ΐΗ 70ΗΓ£πβηάΓ6ΐη8,ϊηίηβΓβ'?
Ηβ \νϊΠ ηοί 8ί»γ ίηβΓβ.
Υί'ήΙ γοχι £0 ίο )τοηΓ Ιηό-
ίηβι-'β ?
I τνϋΐ £0 ίηβΓβ.
Όο γοχι τνίβη ίο £0 ίο ηιγ
ΠΙΟίηβΓ'δ1*
I ννίΐΐ §ο ίηβΓβ.

*Η ηδονή, η ενχαρίΰτηόις. Τΐιβ ρ1β&8υ.Γβ.

Ή χάρις, η ενεργεβία. Τηβ ίανοιίΓ.
Προξενεϊν ενχαρίβτηόιν. Το £ΐνβ ρΙβββΙΖΓβ.
Κάμνειν χάριν. Το άο α £&νοιΐΓ.

*Ταάγειν, μέλλειν. Το δβ §οΐη£ Ιο.

Παρ, Δ'. Τό μελλείν, σημαίνον τό ύναι εν τη ακμή η εγγύς τοϋ η

άλλως ό μετ' ολίγον μέλλων γίνεται τταρ"Άγγλθ£ς περιφραστικώς Βιά
τον ίο οβ £0Ηΐ£ ίο.
Μέλλετε; ναάγετε; ΑΓβ ^011 £0111£?
Μέλλω, νπάγω. I &ηι £θίιΐ£.
Αεν μέλλω. I &τη ηοί §οίη§.
Μέλλεις. Τΐιοιι ίΐΓί §οϊη^.
Μέλλει; 18 Ηβ (δΐΐβ) £01Π£?
Λεν μέλλει. Ηβ (βηβ) 18 ηοί £θϊη£.
Μέλλομεν; ΑΓβ ΎΓβ §οίη§ ?
Μέλλομεν. \νβ &Γβ £θη\£.
Τί
-- μέλλετε
ν νά πράξητε;
τ - Γ-! ί λνΐι&ί
■■ αΓβ~ γόη
^ £θΐη£
»~ & ίο"~ άοΐ'
Μέλλω νά γράφω μίαν έπιζολην. I αηι &οΐη§· ίο τντϊίβ & ΙβίίβΓ.
Μέλλει ν άναγνώβη. 81ιβ Ϊ8 §οΐη§ ίο Γβ&ά.
Άναγινώβχειν (διαβάζειν). Το Γβ&ά.*

Παρ· Ε'. Εις πάσαν αλλην περίστασιν ό ενεστώς της οριστικής

τοϋ ρήματος ίο £0 σχηματίζεται ώς έζης.
^Τπάγω, νιΐάγεις, νπάγει. I £0, ίηοη §068ί,ηβ(8ηβ)£068.
'Τπάγομεν, υπάγετε, νπάγπβι. λΥβ £0, ^ου £θ, ίηβγ §ο.
13
Πηγαίνετε είς τον αδελφού μα; Ανβ γοιι §οΐη§ ίο ιιι^ 1)γο-

Πηγαίνω (εκεί) I άιϊι £θϊιΐ£ ίΗβΓβ.

Πον πηγαίνει; \νΐΐ6Γβ Ϊ8 Ιιβ £θΐη£?
Πηγαίνει ΐίς τον πατρός τον. Ηβ 18 £οΐη§ Ιο 1ιΪ8 ί&ίΙιβΓ'β-

Πας; πάόα, παν πάντες, Ενβη/ (αΙΙ).

παβαι,πάντα (ολος,κ.τ. λ).
Κα&' εχάβτην (ημέραν), παόαν Ενβνγ ών)τ.
ημέραν.
Καέ·' εχάβτην πρωΐαν, χά&ε ΕνβΓν ηιοπιΐη^.
πρωί.
Κα&' έκάβτην έϋπέραν, χά&ε ΕνβΓ^ βνβηίη^.
βράδν.
Είναι. Ιί 18.
'Οψι, εζωρας, αργά. Εαίβ.

Λνΐΐδ,ί οΌΙοοΙε 18 ΐί?

Τί ωρα είναι; )ΨΙι&ί ίθ ΐί οΌ1οο!ς?
ψΟρα την ί Σιψ. τον ΙΖ'. Μα».]

Είναι τρεϊς ωραι. Ιί

18 ίΐατββ οΌΙοοΙα.
Είναι δώδεκα, η μεβημέρι. Ιί
18 ί"ννβ1νβ ο'οΐοοίί.
Είναι δώδεχα χαι τέταρτον. Ιί
Ϊ8 Ε ορ&ΓίβΓ ρ&δί ί^βίνβ.
Είναι 'έξ παρα τέταρτον. Ιί
τν&ηίδ & φι&Ηβτ ίο δίχ.
Είναι μία χαι ημίβεια. Ιί18 Ιι&ΐί" ρ&8ί ΟΠθ.
Έν λεπτόν. Αηιΐηιιίβ.
Είναι δέκα και εϊκοβι (λεπτά). Ιί18 ίπβηΐγ ιαΐαιιίββ ρ»8ί
ίθη.
Είναι δέκα παρα εΐχοβι (λεπτά). Ιί ντ&ηίβ ί^βηί^ πιΐηιιίβΒ ίο
ίθη.

Γνωρίμως εχειν τινί (εχειν Το Ββ αοφιαϊηΐβά ιαϋΗ.

γνωριμίαν μετά τίνος).
Γίνώβκειν, γνωρίξειν. Το άηοΐϋ*.
"Εχειν γνωριμίαν μετά τίνος (άν- Το 06 &0<ρα&ϊηί6(1 \τίί1ι »
ΰρώπον). ηΐίΐη.
Γνωρίξειν (άνδρωπόν) τινά. Το Ιαιο^ν & κι&η.

Λεϊβδαι, χρειάζεσαι, ΰέλειν. Το ιοαηΐ. - .

'Εν χρεία είναι (είναι εις η Το οβ %η ιοαηέ ο/,
ϊχιιν άνάγχην η χρείαν).
 — 99 —

Ήχρεία, ή ανάγκη, ή ένδεια, Τΐΐθ νταηί.

η απορία.
Τό χρειάζομαι (έχω άνάγκηνίΐ Λν&ηί ίί.
αντον). (1 Ά\α ίη ντ&ηί οί7 ίί.
"Εχετε ανάγκην τον μαχαιρίονί Αγο γοη ΐη \ν3ήί οί" ίηίβ
τούτον; (Χρειάζεϋ&ε το μα-} 1ίηί{β?
χαίρων τοϋτο); \Όο γοα ντ»ηί ίηίβ 1αήΓ6?
Αεν το χρειάζομαι, (δεν έχω ά-^Ι άο ηοί \ναηί ίί.
νάγκην αντον). (Ι αιη ηοί ίη \ναηί οΐ ίί.
Χρειάζεβ&ε τα. μαχαίρια ταύτα; Αγο γοα ίη τναηί οί" ίηββθ
Ιιηίνβδ ?
Τα. χρειάζομαι. I &ηι ΐη Λν»ηί οί ίηβηι.
Δεν τά χρειάζομαι. I αηι ηοί ίη ^αηί οί ίηβηι ?
Χρειάζε6&ε τό κονδνλιον τοντο; Όο γοη Λνίΐηί ίηίβ ροη ?
Το χρειάζομαι. I τναηί ίί.
Αεν χρειάζομαι τίποτε, (δεν ε- I γ?αηί ηοίηίη^, I &ηι ηοί
χω ανάγκην από τίποτε). ίη τναηί οί" αηγ ίηίη§·
Χρειάζεται χρήματα; ^ϋοθδ Ηβ τν&ηί ηιοηβγ?
"Εχει ανάγκην χρημάτων; II» ηβ ίη τναηί οί" ηιοηβγ?
Αεν εγει ανάγκην. ^Ηβ 18 ηοί ίη νκ&ηί οί* ηηγ.
Αεν χρειάζεται. (Ηβ άοοδ ηοί -ντ&ηί αηγ

Τίνος (από τί); 0/ ιο/ιαίΐ

Άπό τί έχετε ανάγκην; $\νΐι&ί &Γβ νΟΒ ίη τνΛηί οί?

Τϊ χρειάζεβ&ε; (λγΊιαί άο γοη ναηί.

ΓΕΝΙΚΉ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΑΝΤΩΝΥΜΙΩΝ ("Ορ, Μαθ.ΙΗ')

Έμον, μον, 6ον, αντον, αντής. Οί ναβ, οΐ ίηθβ, οί" ηίηι, οί Ιιθγ.
Ημών, νμών, αντών. Οΐ η8, οΐ Υ011, οί" ίηβηι.

"Εχει ό πατήρ 6ας ανάγκην άπό Ι» γοατ ίαίίιβΓ ίη Λν&ηί οί"

έμε;
"Εχει ανάγκην άπό 6ας.
"Εχετε ανάγκην των βιβλίων
τοντων;
"Εχω ανάγκην αντών.
"Εχει η μήτηρ 6ας ανάγκην της
αδελφής μον;
Έχει ανάγκην αντής.
Έχει ανάγκην των αδελφών μα;
ηιβ?
Ηβ ίβ ίη τναηί οί" νοιι.
Αΐ'β γοη ίη >ναηί οί" ίηβββ
\>οο\& ?
I »ηι ίη \τ&ηί οί" ίηβτη.
Ιδ γοηι* ηιοίηβι* ίη ν&ηί οί"
ηιγ 8Ϊ8ίβΓ?
8ηβ ίβ ίη \^3,ηί οί" Ιιθγ.
Τδ βΐιβ ίη ·\ναηί οί" ιηγ Ιπό-
ΙηβΓδ ?
 — 100 —

"Εχίΐ ανάγκην αντών. 8Κβ 18 ϊη ^&ηί οί Ιηβπι.

ιΟΐ λνηοηι Ϊ8 ^οιιγ ί&ίηβι· ίη
ην " ανάγκην
' ' ' ' ^ \ \^αηί;?.
Ιϊνος έχει
Λ ' ' ο Λατηο
'ν όαί,·']Κ™ » ,, . \ν&ηί
Υνηοπι 18 γοιίΓ ί&ίηβπη
[ οί?
Λν έχ«ί ανάγκην κανενός. Ηβ 18 ίη ^ίΐηΐ; οΓ ηοΐκχΐ^.

ΘΕΜΑ 53.
Τ'ιέ μον, θέλεις (ντ'ύΐ νοα) νά νπάγης νά ζήτησες ξάκχαριν;— Ναϊ πάτερ, θέ
λω νά νπάγω νά ξητήαω. — Πον θέλεις νά νπάγης; — Θέλω νά υπάγω έντός
τον κήπου. — Τις εϊναι εντός τον κήπου; — Τά τέκνα των φίλων μας ιΐναι έ-
κεϊ. — Θέλετε νά ζείλητε νά ξητήαητε πλακούντια; — ΘέΙω νά ςείλα νά ξητή-
οω. — Θέλετε νά ςείλητε νά ξητήαητε τον Ιατρό*; — Θέλω νά ςείλω νά τον ξη-
τήαω. — Θέλετε νά μοϊ δώαητε τόν ξωμόν μου; — Θέλω νά αάς τον δώβω. —
Ποΰ είναι; — Είναι παρά την εςίαν (ο,ί ΐΐιβ ίΪΓβ δίάβ). — Θέλετε νά μοϊ δώαητε
χρήματα διά νά νπάγω νά ξητήαω κρέας; — Θέλω νά αάς δώαω διά νά νπα-
γητε νά ξητήαητε. — Ποΰ εϊναι τά χρήματα αας; — Είναι έν τω γραφείω μου.
— Θέλετε νά ΰπάγητε νά τά ξητήαητε; — Θέλω νά νπάγω νά τά ξητήαω. — Ποΰ
είναι η γάτα αας;— Είναι εις την τρΰπαν. —Εις ποίαν τρνπαν εΐναι;—Ε1( την
τρνπαν τον υπερώου. — Ποΰ εχει ό χωρικός τον αϊτόν του; — Το» εχει έν τω
αάχχω τον. —"Εχει γάταν; —"Εχει μίαν. — Πον εϊναι; — Εϊναι είς το βάθος του
αάκκον. — Εϊναι η γάτα αας έν τω αάχχφ τούτω; — Εϊναι έν αντω. — Τί ϋχετε
νά καμητε; — "Εχω νά διορθώαω τάς μεταξωτάφ περικνημίδας μον,καϊ νά υπά
γω είς τ'ο άκρον τον δρόμον. — Τις εϊναι έν τω άχρω τον δρόμου; — Ο νίός
μου εϊναι έκιϊ. — Πότε ίχετε νά όμιλήαητε είς τονς αδελφούς μον; — Απόψε
(Ιΐιΐ8 βνβηίη§). — Ποίαν ωραν; — Είς τάς έννέα παρά τέταρτον. — Πότε δννα-
α$ε νά νπάγητε εις την άγοράν; — Ανναμαι νά νπάγω το πρωί. — Ποίαν ω
ραν; — Είς τάς ί| «αϊ ημίαειαν. — Πότε θέλετε νά νπάγητε ιίς τον Άγγλου; —
θέλω νά νπάγω απόψε. — Θέλετε νά νπάγητε εις τον ίατροϋ το πρωϊ η το ί-
απέρας; — Θέλω νά υπάγω το πρωί. — Ποίαν ωραν; — Είς τάς επτά καΙ τέ
ταρτον.
54.
Θελετι νά όμιλήαητε (ίς τον Ίταλόν; — θέλω νά όμιλήαω είς αύτόν. — Πά
τε θέλετε νά όμιλήαητε είς αυτόν; — Τώρα. — Πον εϊναι; — Εϊναι είς τό άλλο
άκρον τον δάαονς. — δύνανται τά παιδία ν'άποχριθώαιν είς τά γραμμάτια μου;
δύνανται (ν' άποχριθώαί). — Τί θέλετε νά είπητε εις τον νπηρέτην; — Θέλω
να είπω είς αντόν ν' ανάψη τό πνρ, και νά οαρώοη την άποθήκην. — θέλε
τε νά είπητε εις τον άδελφόν αας νά μοϊ πωλήαη τόν ΐππον τον; — Θέλα> νά
τω είπω νά αας τόν πωλήαη. — Τί θέλετε νά μοϊ είπητε; — Θέλω νά αας εΐπω
μίαν λέξιν. — Ποίον θέλετε νά ί'δητε; — Θέλω νά ΐδω τόν Γερμανόν. — "Εχετε
τίποτε νά τω είπητε; — "Εχω νά τω είπω ολίγας λέξεις. — Θέλετε νά μοϊ κά-
μητε μίαν χάριν; —Ναί, Κνριε, ποίαν (ντΜοή η \ν!ι&ι Ϊ8 ΐί;)—Θέλετε νά είπητε
είς τόν νπηρέτην μου νά ααρώαη τάς άποθήκας; — Θέλω νά τφ είπω νά τάς
ααρώαη.— Τί θέλετε νά είπητε είς τόν πατέρα μον;— Θέλω νά τω είπω νά αάς
πωλήαη τόν Τππον του. — θέλετε νά είπητε είς την θυγατέρα αας νά ναά
 - 101 —

^ί&ϊξί ί"!Γρο'ϊ μου;— Θέλω νά τη εΐπω νά νπάγη.— Εχετι νά ιϊπητι τίπβ-

τι είς την θιίαν μου; — *' Εχω ίνα Ιόγον νά τη εϊπω. — Ιωάννη, έδώ (ϊααι
(ΊΓοΙιη, 8Γβ 3Όα ΙιβΓβ); — ΝαΙ, Κύριε, έδώ εϊμαι. — Τί μέλλεις (ννΐΐίΐΐ βτβ ?οα
£οίη£) νά χάμης; — 'Τπάγω είς τον πιλοποιόν αας νά τω είπα νά διορθώαη
τον πΐλόν βας. —■ Τί Ιχει νά πωλήαη Ό ί'μπορός βας; — Έχει νά πωλήαη ωραί
α; χειρίδας, ξύλινα κάνιςρα και αιδηροκύνδυλα. — Εχει νά πωλήαη αιδηρά πυ
ροβόλα; — "Εχει, αλλά δεν θέλει νά πωλήαη.
65.
Τί αρα εϊναι; — Είναι δώδεκα καϊ τέταρτον. — Ποίαν ωραν θέλει νά έξέλθη
ή αδελφή αας; — Θέλει νά έξέλθη εις τάς δώδεκα παρά τέταρτον — Είναι αρ
γά; — Αεν εϊναι αργά. — Τί μέλλετε νά κάμητε; — Μέλλω ν άναγνώαω. — Τί
έχετε ν άναγνώαητε; —"Εχω ν άναγνώαω 'έν καλόν βιβλίον. — Θέλετε νά μοί
το δανείαητε; — Θέλω νά αας τδ δανείαω. — Πότε θέλετε νά μοί το δανείαηπ;
— Θέλω νά αας τδ δανείαω ανριον.— Επιθυμείτε νά έξέλθητε; — Αεν έπιθνμώ
»ά έξέλθω. — Θέλετε νά ςαθήτε έδώ, αγαπητέ (άβ&τ) φίλε μον; — Αεν δύναμαι
νά μείνω ιδώ. — Ποΰ ΐχετε νά νιίάγητε; — "Εχω νά ίπάγω εις τδ γραφεϊον
τον θείου μου. — Πότε θέλετε νά νπάγητε εις τον χορόν; — Άπό-ψι. — Ποίαν
αραν; — Το μεαοννχτιον. —'Τπάγετε εις τον Ιαπανοΰ τδ £απέρας η τδ πρωί;
—'Τπάγω είς την οίχίαν τον χαΐ (ϋοΐΐι) το πρωϊ χαι τδ εαπέρας — Πον νπάγε-
τε τώρα; — 'Τπάγω είς τδ θέατρον. — Ποΰ υπάγει δ υιός αας; — Αεν υπάγει
ονδαμον' νπάγει νά μείνει έν τη οικία διά νά γράψη τάς έπιζολάς του. —
Ποίαν ωραν είναι δ Σκώτος είς την οίχίαν τον; — Είναι είς τήν οίχίαν τον χά-
0£ εαπέρας είς τάς οχτώ χαι τέταρτον. — Πότε νπάγει δ μάγειρος αας (\νΐ)βη
ι!θ68 — ξο) είς την άγοράν; — '.Τπάγει χάθε πρωΐ είς τάς πέντε χαϊ τέταρτον.
— Πότε υπάγει δ αδελφός αας είς την οίχίαν των Γερμανών; — 'Τπάγει είς την
οίχίαν των χα$' 'εχάζην. — Ποίαν ωραν; — Είς τάς επτά τδ πρωϊ. — "Εχει ο
Έμπορος άχόμη ενα έπενδύτην διά νά πωλήαη; — "Εχεΐ\άχόμη ενα, άλλα δεν {-
πιθυμεϊ νά τον πωλήαη. — Θέλει δ πατήρ αας νά άγοράαη τοΰτον η έκεϊνον
τον βοΰν; — Αεν θέλει ν άγοράαη οντε τοντον οΰτε εκείνον. — Ποίον θέλει ν
άγοράαη; — Επιθυμεί ν άγοράαη τον τοϋ φίλον τιιυ. — "Εχει δ φίλος νά πω
λήαη άχόμη μίαν αμαξαν; — Αεν ΐχει πλέον αμαξαν νά πωλήαη, άλλ' £χιι ακό
μη ολίγα χαλά πλοία νά πωλήαη. — Πότε θέλει νά τά πωλήαη; — θέλει νά τ&
πωλήαη αήμερον. — Ποΰ; — Έν τη αποθήκη τον. — Θέλετε νά Ιδητι τον φίλον
μου; — θέλω νά τον ίδω διά νά (ίη οπίβι·) τον γνωρίαω. — Θέλετε νά γνωρί-
νητε την μικράν μον άδελφήν; — Θέλω νά την γνωρίαω. — Τις θέλει νά γνω-
(ίαη τά τέκνα μον; — Ό Γάλλος πλοίαρχος θέλει νά τά γνωρίαη. — θέλει δ ά- ι
οΊλφός αας ν άγοράαη πολλά απίδια; — Θέλει ν άγοράαη πολλά άλλ' νχι χά-
οα πολλά.
56.
Ποΰ εϊναι δ αδελφός αας; — Εϊναι εν τη αποθήκη τον. —Αεν θέλει νά ίξέλ-
ίι?; — "Οχι, Κυρία, (ηο τα&ά&νο) δεν θέλε* νά έξέίθη. — Τί μέλλει νά κάμη ίκεϊ;
Μέλλει νά γράψη είς τονς φίλονς τον. — Θέλετε νά μείνητε έδώ η έχει; — θί'-
λα νά μείνω έκεί. — Πον &έλει νά μείνη ή 9εία αας;— Θέλει νά μείνη έκιϊ. —
Επιθυμεί δ φίλος μας νά μείνη έν τω κηπω; — Επιθυμεί νά μείνη
(χει — Αννααθε νά μοι δανείαητε εν βιβλίον; — Αϋναμαι νά αας δανείαω
πολλά. — Τί χρειάξεα&Β; — Χρειάζομαι 'έν χαλδν τονφέχιον. — Χρειάξεα9ί τήν
 — 102 —

«&όνα τκύτην; — Την χρειάζομαι. —Χρειάζεται 6 αδελφός χρήματα; — 4\ν χρει

άζεται.— Χρειάζεται υποδήματα; — Λν χρειάζεται. — Τί χρειάζεται; — Λίν χρει
άζεται ονδέν. — Τις χρειάζεται πιπέρι; — Ουδείς χρειάζεται. — Χρειάζεται κα
νείς ζάχαριν; — Ουδείς χρειάζεται. — Τί χρειάζομαι; — /}\ν χρειάζεσαι ονδέν.
— Χρειάζεται ή ιιήτηρ βας τίποτε; — Λν χρειάζεται ονδέν. — Τί χρειάζεται ό
"άγγλος; — Χρειάζεται άοπρόφρουχα. — Χρειάζεται κοβμήματα; — Αίν χρει
άζεται. — Τί χρειάζεται ό ναύτη;; — Χρειάζεται δίπνρα, κρέας, βοντηρον καΐ
τνρόν. —Αεν χρειάζεται αρτον;— Λεν χρειάζεται.—Μέλλετε να. μοί δώαητε τ'ιπο-
«; — Μέλλω να αάς δωαω κρέας, αρτον καΐ οίνον. — Χρειάζεται ο πατήρ αας
ταύτας ή εκείνας τάς εικόνας; — Λν χρειάζεται οντε ταύτας οντε έκείνας. —
Με χρειάζεοΟε; — Σάς χρειάζομαι. — Πότε με χρειάζεοβε; — Σάς χρειάζομαι τώ-
$α. — Τί ϊχετι να μοί εΐπητε; — "Εχω νά αας εϊπω ενα λόγον. — Μάς χρειάζε
ται ό ν'ιός οας; — Χρειάζεται νμας και τον άδελφόν οας. — Χρειάζεται 'η μή-
τηρ αας την άδελφήν μου; — Την χρειάζεται. — Εχει νά τη είπη τίποτε; — "Ε
χει ολίγας λέξεις νά ιη είπη. — Χρειάζεται κάνεις τον ν'ιόν μον; — Ούδεϊς τ'ον
χρειάζεται.

ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΚ0ΣΤ0Ν ΠΡΩΤΟΝ

Τ\ΤΕ1ίΤΪ-ΡΙΙ18Τ

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝΕΪΤΙΪΤΟϊ.

Παρ* "Άγγλοις ό Ένεστώς της Οριστικής είναι δμοιος τά) άπαρίμ-

φάτω, ικτος τοΰ δευτέρου 'ενικοΰ προσώπου, σχηματιζόμενου προσθέ
σει της καταλήξεως βδί εϊς το άπαρίμφατον, και τοΰ τρίτου προσθέ
σει μόνον 8.1 Ό δΐ κανών ούτος εφαρμόζεται εις πάντα τα. ρήματα,
ομαλά τι κα\ ανώμαλα, ίκτος των βοηθητικών ρημάτων. Παρ. Χαρ.
Άαας>. Καλίϊν (ψωνάζειν). Το οαΙΙ.
ονόμαζαν.

Φωνάζω. I
Φωνάζεις, φωνάζει. ΤΗοα οαΐΐββί, Ηβ (δΐιβ) ο&Πδ.
Φωνάζομιν, χ. ν. λ. VIβ ο&Π, γοιι 03,11, ύχ&γ οα,Π.

'Λκαρ. Στέλλαν. Το $βηά*

Στέλλω. I δβηοΐ.
Στέλλας, ότέλλει. ΤΗοα δβηάβδί, Ηβ (βΐιβ) ββηάδ.
Στέλλομεν, χ. τ. λ. νίβ, γοιι, ΐΐαβγ ββηά.

1' Άρχαϊκώς «Λ, Ηβ οβΙΙβΛ. "Ετι και νΰν γίνεται χρήβις της καταλήψεως ταύ
της εις τό έχκληαιαβτικον νφος, οίον εις τήν'Αγίαν Γραφήν, είς τάς προσενχάς,
και είς τάς διδαχάς, ίνίοτε δε και είς τά αξιώματα και τάς παροιμίας.
 Παρ. Α', Τα Χη-γοντα ύς β ρήματα άποβάΧλονσι το τελικον τον-
το μετά την προστιθεμενην συΧλαβην ίίί το Βεύτερον ίνικον πρόσω
πον. Οίον,

Άχαρ. 'Ερείν, φιλεϊν, άγαχαν. Το Ιονβ.

Άγαχώ. I Ιονβ.
Άγαχας, άγαπρ. ΤΗοιι Ιονββ*, ]τβ (βΗβ) Ιονβ».
Άγαχώμεν, κ. γ. λ. 70α, ύινγ Ιονβ".

Άχαρ. Γράφειν. Το νοτιΐβ*

Γράφω. I λνιϊίβ.
Γράφεις, Γράφει. ΤΗοα τηηίβδί, Ηβ (δΗβ) ^ττί-
ΐβδ.
Γράφομεν, κ. τ. λ. ^β, νοα, ΐΐιβν ^ντίΐβ.

Παρ. Β', Ή κατάληζις του τρίτου ενικού προσώπου εις πάντα τά

ρήματα, ομαλά τε και ανώμαλα (Ικτός των βοηθητικών ρημάτων), πάσ
χει τάς αυτάς τροποποιήσεις, ας καϊ η κατάληζις τοΰ πΧηθννΤίκον
των ουσιαστικών (Μαθ, Η'.) τοντίστι τα \η·)θντα ίΐς ϋΐΐ, 8, 8ΐΐ, Χ, 1,
Ο, προσλαμβάνουσιν 68 αντί 8 προς ευφωνίαν. Παρ. Χαρ,

Άχαρ. Λιδάδκειν. Το ίβασΗ.*

Λιδάβχω. I ίβ&οΗ.
Λιδάόχεις, διδάβκει. ΤΗοιι ΐβαοΗβδί, Ηθ (δΗβ) ίβ»-

Λιδάβκομεν, χ. τ. λ. λΥβ, νοη, ίΐιβγ ίβ&οΐι.

Άπαρ. Παρέρχεό&αι, διαβαί- Το ραίί.

νειν, Χερρν, διέρχεΰ&αι.
Περώ. I ρΗ88.
Περάς, χερρ. ΤΗοα ραδδβδί, Ηβ (βΐΐβ) ρ»8-
868.
Περώμεν, χ.τ.λ. ^β, νου, Λβν Ρ*88·

^Λαξ>. Θέλεις έχι&νμεϊν, η Το ινϊεΚ.

βονλεβ&αι, ενχεδ&αι.
θέλω. ' I ^ΐΛ.

1 Έν τούτοις τα ιίί ί λήγοντα βήματα δεν τςέηουσιν αντσ λογ* ί& νβ».
 — 104 —

θέλεις, ΰίλει. ΤΗοιι \νΐ»1ιβ8ί;, Ιιβ (βΐιβ) νίβΐι-

68.
Θέλομεν, χ.τ.λ. λΥβ, γόη, ίΐιβ^ τΒτίβΙι.

Άααρ. Λροΰηλονν. Το βχ.

Προόηλώ. Ιβχ.
Προβηλοϊς, χροϋηλοΐ. ΤΗοα βχβδί, Ηθ (βΗθ) βχββ.
Προβηλονμεν, χ.τ.λ. Λνβ,. νοιχ, ύιβγ £χ.

,ΑΛαρ. Βομβεϊν. Το ον,ζζ.

Βομβώ. I ΐηιζζ.
Βομβεϊς, βομβεΐ. ΤΊιοιι Βιιζζββί, Κθ (βΐιβ) βηζ-
Ζ68.
Βομβονμεν, χ.τ.λ. \νβ, γοιι, ίΐιβ^ ουζζ.

'ΑΛαρ. Ίεναι, νζάγειν. Το £0*

'Ταάγω. I §ο.
'Τχάγεις, ναάγει. ΤίίΟΙΙ §068ί, Ιΐβ (δΐΐβ) £ΟΘ8.'
*Ταάγομεν, χ.τ.λ. λΥβ, γοη, ύιβγ §ο.

Παρ. Γ*. Τοΰ απαρεμφάτου λήγοντος εις γ, προηγουμένου συμφώ

νου* το 3^ τρέπεται εις ί εν τφ δέυτερψ και τρ'ιτω ενικω προσώπω, ΟΤον'

'ΑΛαρ. 'ΛΛοχρίνεβ&αι. Το τβρίΐ/.

Άαοχρίνομαι. I Γβρΐ7·
Άποχρίνεβαι, αποκρίνεται. ΤΙιοιι Γβρίίβδί;, Ιιβ (δΐιβ) Γβ-
ρΐΐβδ.
'ΑΛοχρινόμε&α, χ.τ.λ. 7011, ίΗθ7 Γβρΐ7·
Παρ. Δ'. Τά εις άπλοΰν σύμφωνου λήγοντα ρήματα, προηγουμέ
νου ένος μόνον φωνήεντος, προσλαμβανομένης νεας συλλαβής, δί-
πλασιάζουσι το τελικον σύμφωνον,
1 Μετά το ο τά γράμματα 68 δεν άποτελοϋαι ανλλαβήν ούτω τά Ιιβ £063,
πηγαίνει, Ιιβ (Ιοβδ, πράττει, άποτελοναι μίαν μόνην αυλλαβήν, άλλα μετά το οΐι,
8, βΗ, χ, καί ζ, άποτε/Ιοΰσι χωριςήν ανλλαβήν ώς, Ιιβ Ιβαοίι-βδ, διδάαχει, Ιιβ ρ3δ>-
68, διαβαίνει, κτλ. ' Ομοίως χαϊ τά εις οβ, §β, δβ, ζβ, λήγοντα ρήματα χαϊ ό-
νόματα, εξ ων τό μεν τρίτον Ινιχον πρόαωπον των ρημάτων Ιχει μίαν ανλλα
βήν περιααοτέραν τον απαρεμφάτου, ο δε των ονομάτων πληθυντικός μίαν πε-
ριααοτέραν τον ενιχοϋ, Παρ. Ιιβ ρΐαοβδ, Οέτεΐ' Ιιβ ϊαά§β8, κρίνει" 1)β οββ^ββ, παύ
ει· Ιιβ δβί'ζβδ, δράττει" ίΐιβ Γαοβδ, οΐ άγωνις τοΰ δρόμου (είς τό τρέξιμον). ώβ α-
ββδ, οϊ αΙωνες· Ιΐιβ νβδβδ, τά αγγεία· Λβ ρπζβδ, τά βραβεία.
2 Προηγαμένου φωνήεντος δεν τρέπεται. Οίον. Το ρ1»γ, παίζειν Λοιι ρΐ8.γβί(,
παίξεις· Ιιβ ρΐαχδ, παίζει. Τό ναγ,πληρόνειν Λο\ι οαγνε-Ι,πληρόνεις· Ιιβ ρ»)·β, πλη-
ρόνει, χτλ.
 — 105 —

Άπαρ. Λίτεΐι; ζψειν. Το οβ£.

Ζητώ. I 00£.
Ζφιΐς, ζψεϊ. ΊΊιοιχ 1>0£§;08ί, Ιιο (κΐΐθ) 1)0£8.
Ζτρονμεν, χ.τ.λ. \νβ, νοΗ, ΐΐιον &β£.

Κελενειν, χροβτάττειν. Το Ι'ιά*.

ΪΙοοΰτάττοί. I 1)1(1.
Πρυβτάττεις, προότάττει. ΤΗοα ΙήάαβδΙ, Ιιο (»Ηθ) Ιηςίδ.
Πςοΰτάττομα: ΑΥβ, ρυ, ίΐιον Μα.

Παρ, Ε'. Ό Ένεστως της "Οριστικής εκφέρεται παρ'Άγγλοις κατά

τριϊς διαφόρους τρόπους, δηλ.

ί Ιονο. ! Ιονβδ*.
'/ί^βΛω,' I ] (Ιο Ιονο. Άγαπας, ΤΗοα ] άο$<; Ιονβ.
ηηι Ιονίυ^.' ' ατϊ 1ονή)£.
Ιονββ, ι Ιονο.
'Ίγαπϊί, Ηβ, δΐιο I άοβδ Ιονο. Άγαπώμεν, λΥα \ άο Ιυνο.
( Ϊ8 1ονΰι§. ν ίΐΓβ Ιονίη^.
/ Ιονο. ι Ιονο.
Αγαπάτε, Υοιι ] άο Ιονο. 'Λγαχώβι, ΊΊιβν 5 άο Ιονο.
( ίΐι·ο 1ονίη§. ( »Γβ 1ονίη§;.

Παρ, ΣΤ'. Ό μεν πρώτος τρόπος I 1θΥ€ εκφράζει την κατά διάρ-
κιαν η γενικήν και απροσδιόριστου πράζιν, η την σννηθειαν του ποι-
ι» π. Οίον· ΙΙ'Ββί Λ©«6 1*6 άθ ΪΒ ίΒβ ΙΒΟΠ1«1£? Τί' κάμνει το πρωί;
Ηβ Ι)Γβ8ΐίί88Ϊ8, Ϊ8ΐίβ8 1118 1688011, Γβ»(ΐ8 ΪΒ6 ραρβΓ8 8Β(1 8Ό68 Οΐΐί. Προ-
"/αιματίζει, παραδίδεται το μάθημα του, άναγινώσκει τβί· εφημερίδας
και εξέρχεται. Ό δε δεύτερος τρόπος I <1θ ΙθΥ'6, βέβαιοι, επιτείνει η
αντιτείνει. Οίον* Υυπ βα^ ίήαί I ώο ιιοί βαί; 1)αί I βαί α«(1 απηΚ
8ί> ΙΙΙΙΙιΙι 88 I «811, Λέγετε οτι δεν τρώγω, άλλα τρώγω οά και πίνω
οσον ίΐρπορώ. Ο τρίτος τρόπος I 3111 ΙθΥίΒ£ δί)λοΐ το εν τψ παρόντι
γνόμινον. Οΐον' \>1ΐίΐί 8Τ6 }'0Β Αθ1ΐ1£ 11ΐ6Γβ? Τί' κάμνετε αυτού; I ίΙΒΙ
1ΐ»(1ΐη£ ίΒ€ 1βίΪ6Τ ΛΥ Ιΐίοΐΐ I Λ»νβ ΓβΟβΐνβά ίΐΐίβ Β101ΊΟΒ$. Άναγινώσκω
την έπιστοΧην την οποίαν ϊίλαβον το πρωί. ΜΊΐ61*β 8Γ6 >ΌΒ £ΟΪΒ£?
Ποϋ πηγαίνετε", I 8111 £0111& ίΟ ΐΐΐβ ρΐβν. Πηγαίνω εϊς το θέαμα.

1. Ι,ονϊης είναι ή ενεργητική μετοχή σχηματιζόμενη, ώς ΟέΧομεν Ιδεί βραδν-

Κρον, (χ τοΰ ρπαρεμφάτον προαλη-ψει της ίη(>,ή'ίά των αντων τροποποιήσεων
« αν χαι' ίο δεύτερον εν.ιιιον πρόοιαπον τον ενεςωτος τΐ,ς ΰρΐζΐκϊ;ς.

14
 — 106 —

■ Το Ιονβ.
Αγαπάν. Το δββπάο/.
{ Το Ιί/ϋβΚ

Αγαπάτε το παιδίον τοντο; ΐ)ο γοα Ιίΐίβ ύιαί 1)ον?

Αεν το αγαπώ. I (Ιο ηοί Ιϊΐίβ ηίιη.
Αγαπάτε την άδελφήν οας; Όο νοα Ιονβ γοην ύζίβιή
Την αγαπώ. I Ιονβ Ιιθγ.

Παρ. Ζ'. Εις· πάντα τά ρήματα, έκτος των βοηθητικών, ή άρνησις

■γίνεται βοήθεια τον Λο, Βραΰύτερον 'όμως θα ϊΒωμεν, οτι ρήματα τινα
8ί» άπαίΓοΐίσί την χρησιν του Λθ,

Σάς αγαπά; Ηυβδ δΐιβ \ίίβ νοη"?

Με αγαπά. 81ιβ Ιίΐίβδ ηΐθ.
Αϊν με αγαπά. 8Ηβ (Ιοβδ ηοί ΙϊΙίΘ ηιβ.
Πωλείτε τον ί'ππον 6ας; ϋο νοιι 8θ11 νοαρ ηοι·8β?
Τον πωλώ. I 8θ11 ίί.
Αεν τον πωλώ. I (Ιο ηοί 8β11 ίί.
Τί πωλεί ό αδελφός 6ας; \νΐιηί άοβδ νοιυ* οΐΌίηβι* δβ11?
Πωλεϊ την άμαζάν τον. Ηβ 8β11δ Ηίδ οαιτίβ^β.

Αέχε6&αι, λαμβάνειν. ϊο Γββθΐνβ.

Περαίνειν, τελειονν. Το βηίδΐι.
Έπίϋταβ&αι, ειδέναι, γνωρίζειν, Το ΙίηοΑν*.
είζενρειν.
Άνοίγειν. Το ορβη.
Αιακοβμείν, διεν&ετεϊν, βάλ- Το αιτ&η^β, ίο 8βί ίη οπΙβγ.
λειν εις τάζιν.
'Εβ&ίειν, τρώγειν. Το β&ί*.

Ανοίγετε την επιβτολήν μον; Όο νοα ορβη ιην 1βίίβΓ?

Αεν την ανοίγω. I άο ηοί ορβη ίί.
Σάς ςελλει τά γραμμάτια; ϋοββ Ηβ δβηά νοη Ιηβ ηοίβ»?
Μοι τά βτέλλει. Ηβ ββηάδ ίηβηι ιηβ.
Αεν μοι τά βτέλλει. Ηβ άοβδ ηοί δβηά ίηβηι ηιβ.

1. Το Ιονβ Ιχφράξει την ζοργήν, την φΜαν χαϊ τον έρωτα. Οίον ΤΗβ πιοιΙιϊγ
Ιονβδ ΙιβΓ οΙιίϋΓβη άβ&ι·1ν, ή μητηρ αγάπα τά τέκνα της φιλοζόργως. Το οβ ίοηιΐ
οί, 8ηίοϊ τά αντά αίβ&ήματα τά όποια χαϊ το Ιονβ, άλΐ' εις τρόπον οίχειότι-
ρον. Τΐιβ ωοΐΙιβΓ 15 νβΓν ίοηιΐ οί ΙιβΓ εΗϋό'Γβη, η μήτηρ αγαπά πολύ τά τέ*ν«
της. δΐιβ Ϊ8 νβι·ν ίοηά οί <ΐ8ηοίη§, αγαπά ποΚν τον χορόν. Το \\ία αημαίνειτψ
ίπι&οχιμααίαν, την προτίμηβιν, την χλίαιν. Οίον I Ιϊΐίβ Ββ(ι, άγαπω τά ο'ψα
ρια· Ηβ Ηΐιββ Ιο τί(1β, αγαπά νά Ιππινη.
ΣχονχίζονόΐΡ οι νπηρέται τά
(ίθ);(«Γ/«,·
Τα βχονχίζονοΊϊ'.
Αιν τά βχονπίζονβιν.
Ποιος άναγινώόχει τάς επιζο-
λάς ϋας;
Οί φίλοι μ ον τάςαναγι νωόχαβιν.
Το δωμάτιον (κάμερα), η &ν-
ρκ (ή πόρτα), το παρά&νρον.
Όο ίΐιβ δβννηηίδ 8\νββρ Ιΐιβ
Γ001Π8?
Τΐιβγ βντββρ ίΐιβηι.
Τηβγ (Ιο ηοί βντββρ Ιηβιη.
ΑΥηο Γβαάβ γοαν Ιο1;ίβΓ8?
Μγ ίνίβηο'δ νβίκΐ ίηβηι.
Τηβ νοοπι'. ίηβ άοον, ίΐΐθ \νίη-
άο\ν\

ΑνοίγΗ τονς όφ&αλμονς τον; Ηοβδ Ιιβ ορβη Ιΐίδ βνβδ?

Τονς ανοίγει. Ηβ ορβιΐδ ίηβηι.
Αν τονς ανοίγει. Ηβ ιΐοβδ ηοί ορβη Ιΐιβιη.
Ποιον αγαπάτε; ^Υηοηι ϋο νοα 1ονβ?
Αγαπώ την μητέρα και τύ/' πά I Ιονβ ηιν ί'αίΐιβν ίππΐ ηιο-
τερα μον.
Αγαπά 6 πατήρ 6ας τον νΐόν τα;Ηοβδ γοιίΓ ίαίηβν Ιονβ ηΐβ
8011 '?
Τον αγαπά. Ηβ αΌβδ Ιονβ Ιιϊηι η Η β
1ονβ8 ηϊηι.
Αγαπάτε τά τέκνα 6ας; Όο νοα Ιονβ γοαν οηίΙάΓβη ?
Ια αγαπώ. I άο Ιονβ ίΐιβηι η I Ιονβίηβηι.
Αγαπάτε το χραβί; Ανβ γοα ΐοηά οί' \νίηβ?
Το αγαπώ. I ηιη ί'οηά οί* ϊϋ.
Τί αγαπάτε; λΝΊΐίΐί «ι·β νοα ίοη(1 οί? , ι]
Μηλίτης (οίνος). €ίάβι·.
Αγαπώ τον Μηλίτην. I ηηι ίοηΛ οί' βΐάβν.
Η αδελφή μον αγαπά την 6ο- Μγ δίδίβν Ϊ8 ίοηιΐ οί' οΐιοοο-
ν.ολάταν. Ιαίθ.
Τί αγαπά ο &εΐός 6ας; νΥη&Ι Ϊ8 γοαν αηβΐβ ίοικί οΓ?
Αγαπά τον χαφέν. Ηβ Ϊ8 ί'οηά οί' βοίϊββ.
Ποϊος αγαπά το τΰάί; Λνΐιο Ϊ8 ί'οηά οί' ίβ*ι?
0 "Αγγλος τ6 αγαπά. Τΐιβ Εη°άίδηηι&η ίδ ί'οηά οί' ϊί.
Τί βάλλετε εις τάξιν; λνΗαί άο γοα δβί ΐη οΓο!βν?
Βάλλω τά βιβλία μα εις τάξιν. I 8βί ηιγ Ιΰοοίίβ ϊη ον<1βν.

Έχβάλλειν. Το ία1(β οβ

Βάλλει ό αδελφός 6ας εις τά- Ι)οβ« γοαν 1>νοί1ιβν δβί Ιιϊ»
τά βιβλία τον; 1)οοϊί8 ϊη ον<1βν.
Τα βάλλει εις τάξιν. Ηβ 8βί8 ίΐιβηι ϊη ονάβν.
 — 108 —

Παρ. Η'. Το επίρρημα V V πρόΟεσις ή προστιθεμένη εις το ρϊιμα

"ινα δώσρ «ίρ Λντο ολως διάφορου σημασ'ιαν ("Ορα την Γ", Παρ. του
Κ'. Μαθ.) τίθεται γενικώς προ του αντικειμένου" αν ομως το αντικιί-
μίνον ήναι αντωνυμία, ανα-γκαίως προτάσσεται ή αντωνυμία τοϋ επιρ
ρήματος τ) της προθέσεως· "Οταν το προστιθεμενον ηναι επίρρημα,
δύναται ωσαύτως, καίτοι ητχον καλώς·, να επηται τψ άντικειμένω. ΟΊον'
,„ „>, , , „, . (Όο νοα ίηΙίΘ οίΓ νοιίΓ 1ιαί?
ΕχβαΧλετ* το *«χέλλον 6ας; ^ * ^ ^ ^ ^
7ΰ ίκ(3άλλω. I ίβΚθ ΐί οίΓ.
Μα^ο'ί'εί το νόμιϋμα' Ιχεΐνο; ΌοβΒ Ιιο ρίοΐί χιρ ύι&ί ρϊβοβ

Το μκζόνει. Ηβ ρϊοΐϊβ ΐί αρ.

ζ/ϊΐ' το ;ι«ξ;όΐ'ίΐ. Ηβ ςΐοοβ ηοί ρϊοΐί ΐί ιιρ.

ΘΕΜΑ 57.
Χρειάζεβ6ε τίποτε,; — Λέν χρειάζομαι ονδέν. — Τίνα χρειάζεται ό πατι'ρ οας; —
Χρειάζεται τον νπηρέτην τον. — ΤΙ χρειάζεα6ε; — Χρειάζομαι το γραμμάτια^.
— Χρειάζεα6ε τοϋτο η έκεινο το γραμμάτιον; — Χρειο'ζομαι τοντο. — Τί 6έλε-
τγ νά το κάμητε (ίο (Ιο \νίιΙι Η); — Θέλω νά το ανοίξω δια νά το άναγνώαω.—
'Λναγινώαχει 6 ν'ιός αας τά γραμμάτια μας: — Τά άναγινώαχει. — Πότε τά ά
ναγινώαχει; — Τα άναγινωακει οταν τά λαμβάνη. — Λαμβάνει τόαα γραμμάτια
οαα εγώ; — Λαμβάνει περιααότερα νμων. — Τί μοί δίδετε; — Λεν αάς δίδιο ον-
δίν. — Λίδετε τδ βιβλίον τοντο εις την άδελφήν μον; — Το δίδω. — Ττι δίδετε
'εν πτηνόν; — Τϊ) δίδω. — Εις ποίον δανείζετε τά βιβΚια αας; — Τά δανείζω εις
τους φίλους μου. — ΜοΊ δανείζει η μήτηρ αας μίαν έα$Τ,τα; — Σας δανείζει μί
αν. —Εις ποιον δανείζετε τά φορέματά αας ()0πγ οίοίΐιββ); — Λεν τά δανείζω ει;
ούδένα. — 'Λγαπάτε ττ,ν μητέρα αας; — Την άγαπω. — Σας άγαπα η μήτηρ
αας; — Με άγαπα. — 'Λγαπάτε το παιδίον έχείνο (ιήαί Ιϊιιΐβ οον);— Τδ άγαπω.—
'Λγαπάτε την άαχημον Ικείνην γυναίκα; —Λεν την άγαπω. — Τίνα αγαπάτε; —
'Λγαπω τά τέκνα μον. — Τίνα αγαπωμεν; — 'Λγαπώμεν τονς ανγγενεΐς (οιιγ Γβ-
Ια(ϊοηκ) και τονς φίλους μας. — 'Λγαπώμεν κανένα; — Ονδένα αγαπωμεν. —
Μας άγαπα κανείς; — Οι γονείς (μας) καΐ ο'ι φίλοι μας μας άγαπωοιν.
58.
Τελειόνιι ό "Λγγλος την έπιζολήν τον; — Την τελειόνει. — Ποίας ίπιςοίάς
τελειόνετε; — Τελειόνω έχείναζ τάς οποίας γράφω εις τονς φιλονς μον. — Βλέ
πετε τίποτε; — Λεν βλέπω ονδέν. — Λεν βλέπετε την ώραίαν οίκίαν μου; — Την
βλέπω. — Βλέπει ή αδελφή αας τον μέγαν χηπόν μον; — Λεν τον βλέπει. —
Βλέπει ό άδελφός αας τά πλοία μας; — Εκείνος δεν τά βλέπει, άλλ' ημείς τά
βλέπομεν. — Πύαονς ςρατιώτας (&υ\<1\εη>) βλέπετε; — Βλέπομεν πολλούς, βλέπο-
μιν περιααοτέρονς των εκατόν (» ΙιαικίΓβά). —Πίνετε τίποτε;—Πίνω.— Τϊ πίνε
τε; — Πίνω οϊνον. — Τί πίνει ό ναύτης; — Πίνει ζΰ6ον. — Πίνομεν οϊνον η μη-
Ιίτην; — Πίνομεν αμφότερα χαΐ οϊνον χαΐ μηλίτην. — Τί πίνουαιν οί Ιταλοί;
Πίνοναι αοκολάταν. — Πίνομεν οϊνον; — Πίνομεν (\νο <1ο άπηίε δοωβ). — Τι γρά
 — 109 —

φετε; — Γράφω εν μικρόν γραμμάτιον. — Εις ποίον; —■ τήν &ε!αν μον. —

Γράφει ή 6εία αας; — Γράφει. — Είς ποίον γράφει; — Γράφει είς τον 'εξάδελ-
φόν της. — Διευϊετοΐφεν τίποτε; — Δεν διευίετονμεν ονβέν. — Τί βάλλει είς τά-
|ιν ό άδίλφι'·ς μας; — Βάλλει ιίς τάξιν τά βιβλία τον. — Πωλείτε τδ πλοίι'ν
αας; — Δεν τδ παιλώ. — Πωλεί δ πλοίαρχος τί ίδικόν τον; — Τδ πωλεί. — Τί
πωλεί ο Ρώααος;— Πωλεί τους βόας τ».— Τί αυναΊροίζετε (Τ, αναλαμβάνετε,) μαζεύετε
(Ιο ρίοίς αρ;) Παίρνω το μαχαίριόν μου. — Παίρνιι ή αδελφή αας τήν βελόνην
της; — Την παίρνει. — Έκβάλλετε τον πίλόν αας; — Δεν τον έκβάλίω. — Τις ίκ-
βαλλει τον πϊλόν μον; — Ονδεϊς τον (κβάλλει. — Βάλλει 'υ έμπορος εις τάξιν
τά βονκάλιά τον; — Τά βάλλει είς τάξιν — Βάλλετε εις τάξιν τά υποδήματα"
αας; — Λεν τά βάλλω εις τάξιν δεν έχουν ανάγκην νά ϊμβωαιν εις τάξιν (ιο,βγ
άο ηοί ΓΒφΠΓΒ ιο 6β 8βΐ ϊη οπίοι).
59.
Αναγινώακετε; — Άναγινώακω. — Τί αναγινώακετε;—Άναγινώακω τήν επιςολήν
τοϋ άδελφον τον φίλου μον. — Τί άναγινώακει ή μέ,τηρ οας; — Άναγινώακει
εν βιβλίον. — Τί κάμνετε; — Άναγινώαχομεν.— ΆναγινωΓικοναιν αϊ νεανίδες αας; —
Αεν άναγινώακοναιν, δεν έχουν καιρόν ν άναγινώηκωαιν. — Αναγινώακετε τά βι
βλία τά οποία άναγινώακω; — Δεν άναγινώακω εκείνα τά οποία αναγινώακετε,
άλλ' εκείνα τά οποία άναγινώακει ό πατήρ αας. — Γνωρίζετε τον άν$ρωπον τον-
τον; — Δεν τον γνωρίζω. — Τον γνωρίζει ο φίλος αας; — Τον γνωρίζει. — Πό
τε γράφετε τά γραμμάτια αας; — Τί γράφομεν τϋ έαπέρας. — Τί κάμνετε τδ
πρωί; — Εξερχόμενα. — Τί λέγετε; — Δεν λέγω οΰδέν. — Ή φίλη αδελ
φές αας λέγει τίποτε; — Λέγει κάτι. — Τί λέγει; — Δεν γνωρίζω. — Τί λέγετε
εις τον νπηρέτην μου; — Τω λέγω νά ααρώα-η τδ δωμάτιόν και νά νπά-
γγΐ νά ζητήοτι άρτον, βοΰτυρον, τνρδν και οίνον. — Λέγομεν τίποτε; — Δεν λέ-
γομεν ονόέν. — Τί λέγει δ αδελφός τον γείτονας αας είς τον οκντοτόμον. —
Τω λέγει νά διορ$ώατ) τά πίδιλά του. — Τί λέγετε είς τοΰς ράπτας; — Τοις λέ
γω νά κάμουν τά φορέματά μου. — Έξέρχεοΰε; — Δεν εξέρχομαι. — Τις εξέρ-
χετε; — Ό γείτων τον άδελφοϋ μον εξέρχεται. -— Πον υπάγει; — 'Τπάγει είς τον
χζπον.— Είς τίνος οίκίαν υπάγετε; — 'Ύπάγω είς τήν οίκίαν των καλών Γάλλων
(Το !ΐι« §οο(1 ΕΥβηοΙιηιβη'β). — Δεν υπάγετε είς την οίκίαν των φίλων τοϋ πα
τρός αας^ — Δεν νπάγομεν.
60.
"Ερχεται ή 9υγάτηρ αας; — "Ερχεται. — Είς τίνος οίκίαν άρχεται; — "Ερχεται
(ίς τήν οίχ'αν μον. — "Ερχεαϋε είς τήν οίκίαν μου; — Δεν έρχομαι είς τήν οί
κίαν αας. άλλ' είς τήν οίκίαν των τέκνων αας. — Που υπάγει ό άόίλφόί τον φίλα αας;
— Δεν υπάγει ονδαμον μένει ίν τ·η οικία — 'Τπάγετε οί'καΰε; — Δεν νπάγομεν
οίκαδε, άλλ' είς τονς φίλονς των τέκνων μας. — Που είναι τά τέκνα των φίλων
αας; — Είναι Ιν τω κήπω τοϋ πατρός των. — Είναι ο'ι Σκώτοι εν τοϊς κήποις
των; — Είναι. — Γνωρίζετε τά τέκνα μον; — Τά γνωρίζομεν. — Σάς γνωρίζον-
αι τά τέκνα μου; — Δεν μας γνωρίζοναιν. — Μι ποίον έχετε γνωριμίαν; — Δεν
ϊχα> γνωριμίαν με κανένα. — "Εχει κανείς τήν γνωριμίαν αας; — Κάποιος ϋχει
τήν γνωριμίαν μου. — Τις αας γνωρίζει; — Ό καλοί πλοίαρχος με γνωρίζει. —
Τί τρώγετε; — Τρώγω άρτον. — Δεν τρώγει δ φίλος αας κρέας; — τρώγει.
— Κόπτετε τίποτε; — Κόπτομεν τνρόν. — Τί κόπτει δ έμπορος; — Κόπτει ταόχαν. —
 — 110 —

Μοϊ ςέΐλετι τίποτε: — Σας ςέλλω ¥ν καλην πνροβολον. — Σας ςέλλει η μήτηρ
αας χρήματα; — Μοϊ ςέλλει. — Σας ζέλλει περιααότερον από έμέ; — Μοϊ ζέλλει
περιααότερον άπο νμάς. — Πόαα οάς ζέλλει; — Μοϊ ζέλλει περιααότερα των δέ
κα ςεφάνων. — Πότε λαμβάνετε τάς έπιςολάς αας; — Τάς λαμβάνω κά$ε πρωί.
— ΊΊοίαν ωραν; — Την εννάτην και ημίαειαν. — Ποίαν ωραν έξέρχεαΟε; — Εξέρ
χομαι κάθε πρωΐ εις τας δέκα και τέταρτον.
61.
Αποκρίνεται ή 9εία μην εις τα γραμμάτια αας; — Αποκρίνεται είς αντά. —
Τί 9ρανει ό ν'ιός αας; — Αεν &ρανει ονδεν, άλλ' 6 παϊς αας 9ρανει τά ποτή'
ρια μον. — Ξεοχίζουαι τίποτε; — Λεν ξεαχίζοναιν ονδέν, — Τις καίει την επιςο-
λήν μον, — Ονδεις την καίει. — Ζητείτε κανένα; — Λεν ζητώ κανένα. — Τί ζη
τεί η &νγάτηρ μον; — Ζητεί τϋ βαλάντιόν της. — Τί αφάζει ο μάγειρίς αας;
— Σφάζει ίΐ' όρνι&οπονλιον. — Τί αγοράζετε; — Αγοράζω μαχαίρια. — Αγορά
ζετε περιοαότερα μαχαίρια παρά ποτήρια; — Αγοράζω περιααότερον άπο να πρώ
τα παρά από τά δεύτερα. — Πόαονς ΐπποιις αγοράζει Ό ' Ιρλανδός; — Αγοράζει
πολλονς, αγοράζει περιααοτέρονς των τριάκοντα. — Τί φέρει ό νπηρέτης αας;
— Φέρει ¥»· μέγα κιβοότιον. — Πον τ'ο φέρει; — Το φε'ρδί οίκαδε. — Είς ποίον
ομιλείτε; — 'Ομιλώ είς τον Γερμανόν. — 'Ομιλείτε είς αντόν κάδε ημέραν; —
Όμιλώ είς αντΰν κάθε πρωί και κάθε έαπέρας. —"Ερχετε είς την οίκίαν αας;
— Αεν έρχεται είς την ίδικήν μον, όλλ' εγώ πηγαίνω είς την Ιδικήν τον. —
Τί Ιχει νά κάμη ό νπηρέτης αας; — *Εχει νά ααρώα'η τά δωμάτια, και νά βάλ-
λτ; είς τάξιν τά βιβλία μον. — Τά βάλλει είς ταξιν; — Τά βάλλει είς τάξιν. —
Πότε τά βάλλει είς τάξιν; — Κάϋε πρωΐ.
" '"■ >5φ£ ίί »

ΤΟΙΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΑΙΣ.

Ή&υνάμεθα νά πΧηρώσωμεν τόμους όΧοκΧήρσυς εάν ί&ίδομεν &-

λα τά^παραδε^ματα οσα επιδέχονται τά μαθήματα μας' άλλ' ως έρ-
ρ&η ήδη ο'ι βουΧόμενοι νά προοδεύσωσι ταχέως δύνανται νά σννθί-
τωσι πΧείστας οσας φράσεις, άΐΓα·γγεΧΧοντες αύτάς μεγοΧοφώνως.

ΜΑΘΗΜΑ ΕΪΚΟΣΤΟλ ΔΕΥΤΕΡΟΝ.

ΤΛνΕΝΤΥ-ΒΕΟΟΝΟ Ι-Ε880Ν.

Ό, τι (ϊκΐϊνο το όποιον). λΥΙιαί.

Ενρίόχπε δ, π ζηηϊτΐ; Ι)ο νοα ΗικΙ \ν1ΐίΐΐ γοα Ιοοΐ*
ίον, η ν,ΛΐΆί νοη «Γβ Ιοοίν-
ίηο- ί*οι·?
 ^1 Ηηά \ν1ιηΙ I Ιουΐί ΓοΓ.
Ενρίϋκω ο, τι ζψώ.
} I βηά λνΐιπί I &ιη 1οο1όη§ ίυι·?
Ηβ άοβδ ηοί βηά λνΗ&ί Ηβ
ί« Ιοοίαη^ ίθΓ.
Αεν ενρίόκει ο, τι ζητεί.
)8Ηβ άοβδ ηοί βηά Λνΐιαί δΐιβ
ϊδ Ιοοίάη^ ίθΓ.
Ενρίόκομεν ο, τι ζητονμεν. ^¥β βηά Λνηαί Λνβ Ιοοίί ίθΓ.
Ενρίβκονβιν ο, τι ζψονβιν. Τΐιβγ βηά \νηίΐί ίΠογ Ιουΐι ίοΐ'.
Αιορδόνω ο, τι όιορ&όνετε. I ηιεηά \νΗαί γοη ηιβηά.
Αγοράζω ο, τι άγοράζετε. I οαγ \νΗηί }όιι υνιγ.
Ενρίβκειν. Το δηά*.

ΙΙροβέχειν τό ονς εις τινα.\

Το Ηχέβη ίο εοηιβ οηβ.
Άκροά6%αι, άκονειν τινός. (
Άκροάβ&αι, (άκονειν). Το 1%8ίβη Ιο ζοτηβΐΐιϊη^.
Ο, τι (εκείνο που). |
Άκονετε ο, τι 6ας λέγει 6 κν- Όο γου. Ηδίβη ίο Λνΐιαΐ ίΐιβ
&ρωπος; ηΐίνη ΐθΐΐβ γοα.

Παρ· Α'· Ή ΛνΙΐΛί Βύναται ν' αντικαθιστά} την τι.

Τό άκονω. I Ηδίβη ίο ΐί.

Άκονει ο, τι τω λέγω. Ηβ Ηδίβηβ ίο \ν1ιαί I ίβΠ
ηΐιη.
Άκονει δ, τι τ% λέγομεν. δΐιβ Ηδίβηδ ίο λνΐΐίΐί Λνβ ίοΐΐ
Ηβϊ*.
Άκονει ο, τι τω λέγω; ϋοββ Ιιβ Ηδίβη ίο ^νηαί I ίβΠ
ηΐηι?

Με άκονετε; Όο γου. Ιΐδίοη ίο ηιβ?

Σας άκονω. I Ηδίβη ίο γοη.
Άκονετε τόν άδελψόν μον; Όο γου Ηδίβη ίο ηιγ ΟΓοίηιτ ?
Λεν τόν άκονω. I άο ηοί Ηδίβη ίο ηήη.
Άκονετε την άδελφήν μον; Όο νοα Ηδίβη ίο ηιγ δΐβίβι·?
Λεν την άκονω. I άο ηοί Πβίβη ίο Ιιβι·.
Άκονετε τονς άν&ρωπονς. Όο γου Ηδίβη ίο ίηβ ηιβη?
Τονς άκονω. ί Ηδίβη ίο ίΐιβηι.
Άκονετε τας γνναϊκιις; ϋο )'οη Ηδίβη ίο ίΗβ \νοιηβη ?
Α\ν τας άκονω. ] άο ηοί Ηδίβη ίο ίΐιοιη.

Αντί τον. ΙηχΙβαά ο/

 — 112 —

ΠαΙζαν. Το ρΐίΐν.
ΣΛονδάζει\\ μελεταν. Το δίιια!)Γ.
Άντί τον άκονειν. Ιιΐδίοίκΐ οί Ιίβίβηίηο·.

Παρ. Β'. Ή αντί, 1118Ϊ0Λί1 Οί, συντάσσεται ενεργητική μετοχή,

'Αντϊ τον παίζειν (αντί να Ιηβίοίκΐ οί" ρΐαγίιι^.

παίζει τις).
Παίζετε άντί να μέλπατε; Όο νοιι ρ1&7 ϊηβίβηύ οί" δίιι-

Μελετώ άντί να παίζω. I δίιιάγ ίηδίοίκΐ οί ρΐα^ίη^.

Ό άν&ρωπος ούτος ομιλεί άν- Τΐιαί ηΐίΐη βροηΐίδ ίηδίΘ&α! οί
τι ν άχονη- 1Ϊ8ίβηίη£
Φερειν. Το 1)Πΐΐ£:
Μαν&άνειν. Το ΙβΑΠί.'

Μαν&άνω ν άναγινωβχω. I Ιβ&Γη ίο ΐ'θίΐ(1.

Μαν&άνει να γράψη- Ηο Ιβηπιβ ίο Λνιίίβ.
Μαν&άνει νά ομιλψ 81ιβ 1β:ιηΐ8 ίο βιιβπΐί.
'Αναγινώδκετε άντί νά γράφψε; Όο γοιι νβίΐά Ϊιΐ8ίβίΐί1 οί τνπ-
ίϊη§'?
'Αναγινώβχει ο αδελφός 6ας αν· Όοβδ γοαι* Βι*οί1ΐθΓ Γβαοί ϊιΐδ-
τι να ομιλή; ίβίκϊ οίδρβπΙίίη^Ρ
Ό κρεοπώλης (6 χαβάπης). ΤΙιο ϋαίϋΙΐΘΓ.
Πρόβατον. Α δΐιββρ.
Πρόβειον. 8οηιβ ηιυίίοη.
31ο6χαρί6ιον (βιδέλον). δοηιβ νβαΐ.
Παρ. Γ". Τά μεν Οίΐΐί, μοσχάριον' δΐΐββρ, πρόβατον" ΟΧ, βοϊ/ς' \ήχ,
χοίρος, εισιν ονόματα ζώων' τά 8ε ΤΟβΙ, μοσχαρίσιον' ΙΪΙΙΐΐίΟΙΙ, ττρό
βιον' ρΟΓΚ, χοιρινον, σημαίνουσι τά κρίατα αυτών,
Ή κλίνη (το κραββάτι). Τΐιβ 1)β<1-
Στρώνει 6 ναηρύτης τψ ζλίνην; ϋοβδ ίΐιβ δβΐΎ&ηί ιηαΐίβ ίΐιβ
1>βά?
'Ανάπτει την φωτίαν αντί να Ηο ιηαΐίθδ ίΐιβ ίη*β ϊηβίβίκΐ οί
δτρώνη την κλίνην. ϊίΐ&Ιύη^ ίΗβ 1)6(1.
Μαν&άνετε αγγλικά (% τψ αγ- Όο γοιι Ιβ&τη Εη^ΐίβΐι 1 ?
γλιν.ήν);
Τα (την) μαν&άνω. I Ιθίΐΐ'η ίί.
Λεν τα (την) μαν&άνω. I (Ιο ηοί Ιβίίπι ίί.
*Αγγλικά η η αγγλική. Εη^ΐίδΐι.
Γαλλικά, — η γαλλική. ΓγοιιοΗ.
1 Παρ "ΑγγΧοις παν ί&νιχνν, ήτιβΐτον α^χιται άπυ χεφαΙαίΗ γράμματος.
 — 113 —

Γερμανικά, — η γερμανική. ΟβΓϋΐαη.

Ιταλικά, — η ιταλική. Ιίαΐϊ&η.
Ίβπανικά, — η ίόπανική. 8ρ&ηϊδΠ.
Πολωνικά, — ή πολωνική. ΡοϋδΗ.
'Ρωόόικά, — η ρωββική. Κΐ1881£ΐη.
Λατινικά, — ή λατινική. Ιι&ίϊη.
Ελληνικά, — ή ίλλψική. Οτββίί.
Αραβικά, — ή αραβική. Αγ&Ηϊ&ιι, Αι-αΠίο.
Σνριακά, — ή βνριακή.
Μαν&άνω την γερμανικήν. I Ιβ&ηι Οβπη&η.
Ό άάίλφός μον μαν&άνει την Μγ ΗΐΌίΗβΓ Ιβαπίδ δραηΐδΗ.
ίδπανικήν.
Ή αδελφή μον μαν&άνει την Μγ βίδίβι* Ιβ&πΐδ Ιί&ΐϊ&η.
ίταλικήν.

Ό Πολωνός. ΤΗβ Ροΐβ.

Ό 'Ρωμαϊος. ΤΗβ Εοηιαη.
Ό "Ελλην. ΤΗβ Οινβΐί.
Ό "Αραψ. ΤΗβ Αγ&Η, ίΗβ Αι·αΗΐαη.
Ό Σύριος. ΤΗβ δ^ήαη.
Ή Πολωνϊς κνρία. ΤΗβ ΡοϋδΗ Ιαα^.
Γερμανίς. Α Οβηηαη λνοηι&η.
Άγγλίς. Αη Εη^ΗδΙι \νοπιαη.
Παρ, Δ', Προ παντός ονόματος σημαίνοντος ποιότητας, οίον τάς
εθνικότητας, θοησκίύματα, (πα^ίλματα, κ. τ. λ. οί "Αγγλοί μεταχει
ρίζονται την αόριστον αντωννμίαν Ά.
Εΐ6&ε "Ελλην; Αγθ γοα & Οτββ]ί?
"Οχι, κνρία, είμαι "Αγγλος. Νο, Μ&' αηι, I &ιη &η Εη-
§1ίδΗπι&η.
Είναι Γερμανός. Ηβ Ϊ8 & Οβπη&ιι.
Είναι Ίβπανίς. 8Ηβ 18 & 8ρ&ηϊδΗ τνοηιαη.
Είναι ιατρός. Ηβ 18 Ά, ρ!ΐ)Γ8Ϊ0ΪΕη.
Είναι ράπτης; Ϊ8 Ηβ & ί&ϊ1θΓ?
"Οχι, είναι Υποδηματοποιός. Νο, Ηβ 18 ά δΗοβηι&ΙίβΓ.
Είναι τρελλός. Ηβ ίδ & ίοοί.

Ό μωρός (ο τρελλός), ή μωρά, ΤΗβ ίοοί.

τό μωρόν.
Ή εΰαέρα. ΤΗβ βνβηϊη§.
Ή πρωία, το πρωΐ. ΤΗβ ηιοπιίη^.
1β
Ή μνήμη, τό μνημοννκόν.
Σας εύχομαι καλην ημέραν.
ΜοΊ εύχεται καλην εβπέραν;
Σας εύχεται καλην ημέραν.
ΤΗβ πιβιηΟΓ)*·.
I τνίκία 7011 & £00(1 ηιοηώ)£.
Όο?& Ιιβ ^ίβΐι πιο & §οοά βνβ-
ηίη§?
Ηθ τνίδΐιβδ 70α & %οοά ιηοΓ-

"Εχει πλατύ μέτωπον. Βία,β 1ΐ38 & τνίάβ ΐστβΐιβαά.

"Εχει γαλανά, μάτια.
"Εχετε καλόν μνημονικού.
"Εχει μικρόν βτόμα.
Γό μέτωπον, γλανκός (κνα-
νονς, γαλανός), μέλας (μαν-
ρος), ενρνς (πλατύς).
Ηβ Η&β 1)1υβ 6708.
Υου Ηανβ α £θθά ιπθπιογ^.
81αβ Ηβδ α ϋΐΐΐβ ιηοηΛ.
ΤΙιθ ίθΓβ1ΐθ&(1, βΐιιβ, ΐιΐ&οΐί,
τνϊάβ (\άΤ^&).

Μέγας. βτΓβ&ί;, 1%, 1&Γ£β, ίαΐΐ, §Γ&ηαν

Μέγα δωμάτιον. Α Ιαι^β ΓΟΟίη.
Μέγα μαχαίριον. Α 1&γ^θ Ιίηίίβ.
Μέγας άνήρ. Α £Γβ&£ ιιι&η.
Μέγας (το άνάότημα) άν&ρω- Α ΐ&ΙΙ ιη&η.

Έλληνικον βφλίον. Α Οτββίί οοοίί.

Άγγλικόν βιβλίον. Αη Εη^ΙϊδΗ 1>?>οΐ£:.
Γαλλικόν χαρτίον. ΕγθποΙι ρβρει*.
Αγγλικά χρήματα. Εη^ΙϊδΗ ηιοηβγ.
'Αναγινώδκετε Ιταλικόν βιβλίον; Όο γόη Γβαά &η Ιί&Η&η οοοίεϊ
'Αναγινώόκωγερμανικόν βιβλίον. I Γβ&ά & ββηη&η ϋοοίί.
Όμιλεϊν ελληνικά. Το δρβ&ΐί ΟτΓθβΙί.
^Ομιλείτε αγγλικά; Όο γο\ι βρβ&ΐί Εη§1ίδ1ι?
"Οχι, Κύριε, ομιλώ ελληνικά. Νο, 8ΪΓ, I δρβ&ΐί Οτββίί.
Ή αδελφή μα ομιλεί ίΰπανικά. Μ.γ δίδίβΓ δρβ&ΐίδ 8ρ&ηϊδ1ι.

'' Ααάγειν, άφαιρεΐν, όηκόνειν, Το ίαΐίβ Ά^ναγ.

παίρνειν.
Άφαιρεϊν, Ιζβάλλειν, έκδύεϋ&αι. Το ί&ΐίβ οίΓ (προκειμένου χερί
τον καπέλλον η άλλον τι
νός ενδύματος).

1 Το μίν βημαίνιι υψηλός, το οΊ%, ογκώδης, χονδρός, παχύς· το ΒΓβ&ί,

μίγας, ενγινης, ένδοξος· το δε ξτατιά, δηίοΐ το μεγαλοπρεπές, χαΐ τό ]&Γ§β την
Ιχταβιν. Παρ. Χαρ. Α πΐ3η, νι)ιηΧ6ς αν&ρωπος· ^οπιβπ, ϋψηλή γυνή·
&8 1>ϊ§ &5 α οΗβΓΓγ· χονδρός οβον το κεράβι· α ζτεαί ναα,Ώ, μέγας ανηρ' &
%ιαηά βηίβη&ίηιηβηΐ, λαμπρον ονμπόαιον α 1ατ£β γοοπι, μίγα δωμάτιον.
 — 115 —

τονν. Το οοη'βοί.
Το γνμναβμα, τυ δέμα. Τΐιβ βχβΓοΐδβ.
Το μάδημα. ϊβ 1θ88θη.
Λορδόνει 6 πατήρ 6ας τά δέ ϋοο8 70111* ΐαίΐαβτ €οπ·βο<;
ματα όας; γΟΤΙΓ 6Χ6Γ01868?
Τα διορδόνει. Ηβ οοπ'βοίβ ύιβνα.
Ποϊος άναγινάβκει το μαδη- ΛνΐΐΟ Γβ&(ΐ8 7011Γ 1θ88θη?
μά 6ας$
Ή αδελφή μον το άναγινωόχει.

Πίνειν χαφέν. Το «Ιπηίε οοίΓββ.

Πίνετε τόάϊ; Ι)ο γοιι άπηίί ίβ&?
Πίνω. I άπηίε 8οηιβ.
Πίνετε τδάΐ κάδε ήμέραν. ϋο ^οιι (Ιπηίί ΐβα βνβΓγ άαγ ?
Πίνω κάδε ήμέραν. I <1ι·ΐη^ 8οηιβ ενβι^ άαγ.
Ό Λατήρ μον πίνει καφέν. Μγ ίαίΙΐΘΓ αΐηηΐίδ οοίΓββ.
Πίνει καφεν κάδε πρωΐ. Ηβ (Ιήηΐίδ οοίΓοβ βνβΓγ ιιιογ-
ηΐη§.
'ίί δεία μον πίνει δοκολάταν. Μγ αηηί άπιΛδ οΐιοοοίαίβ.
Πίνει δοκολάταν κάδε πρωΐ. 81ιβ αίπηίίβ -Λοοοίίΐίβ βνβΓ^
πιοπιίη^.
Πονεϊ 6 δάχτνλός δας; Ηανβ 7011 α 80Γβ βη§θΓ?
ΠονεΙ 6 δάκτνλός μου. I Ηίΐνβ 3, 80Γ6 βη£6Γ.
Πονεϊ το ποδάρι της αδελφής Ηαδ 7θαΓ δίδίει· & δοΐ'θ £Όοί··?
6ας\ ,
Πονεϊ 6 όφδαλμός (τδμάτι)της. 8Ηβ 1ΐΕ8 Η, δΟΓ6 βγβ.
Πονονδιν οί όφδαλμοί (τά \νβ Ηίΐνβ ΒΟΙ'β 6768.
μάτια) μας.
* Ο άγκών, 6 αγκώνας. Τΐιβ βίοον/.
Τά νώτα, ή ράχις, ή ράχη. ΤΙιβ 1>ιιΛ.
Τό γόνν, το γόνατον. Τΐιβ Ιίηββ.
Τίνος χέρι πονεϊ. Λνΐιο 1ι«α8 & βοΓβ 1ι»η(1?

ΘΕΜΑ 62.
Εργάζεσθε τόσον οαον ό ν'ιός σας; — Αεν έργάξομαι τόαον οαον αντό{. —
Τρώγει περισαότερον άπο νμας; — Τρώγει όλιγώτερον άπο ίμέ.—Αννανται τά
τέκνα οας νά γρά-ψωβι τόαας ίπίζολάς οαας τά Ιδικά μον; — Δύνανται νά γρά-
φωαιν (ακριβώς) τόοας. —Αύναται ο 'Ρώαοος νά πίνη τόαον μηλίτην οίον οϊνον;
— Λνναται νά πίνη περισαότερον απο τον πρώτον παρά άπο τον δεύτερον.—
Πότε έξέρχονται οϊ φίλοι των γειτόνων σας; — Εξέρχονται καίε πρωΐ εις τάς
επτά παρά τέταρτον. — Ποίαν ίπιςολήν ζέλλετε εις τον πατέρα σας; — Στέλλα»
την ίδιχήν μου. ■— Δεν ζέλλετε την Ιδιηήν μον; — Στέλλω χαϊ αντήν (I 8βη<1 ϋ
»1»ο). — Φονεύετε 'έν πτηνόν; — Φονεύω ίν. — Πόσα όρνιδοπούλια σφάξει ό μά
 — 116 —

γειρός βας; — Σφάζει τέβααρα. — Εις τίνος οίκίαν φέρετε τον νΐόν μον; — Τον
φέρω εις τον ζωγράφου. — Πότε είναι Ό ζωγράφος ίν τι/ οικία; — Εϊναι ίν τν,
οικία κάδε εβπέρας εις τάς ίννέα {ωρας). — ΤΙ ωρα ιΐναι τώρα;—Λεν ιΐναι α
κόμη (]ΐϊ) !{. — Έξερχεα&ε τΌ εβπέρας; — Εξέρχομαι το πρωί. — Φοβεϊβ9ε νά
έξέρχεββε το εβπέρας; — Λεν φοβούμαι, αίλά δεν εύκαιρω νά εξέρχωμαι το έβ-
πέρας.
63.

"Ομιλείτε Αγγλικά; — "Οχι, Κύριε, ομιλώ Γαλλικά. — Όμιλεΐ η αδελφή αας

Γερμανικά; — "Οχι Κυρία, όμιλεϊ Ιταλικά.— Όμιλεΐ ό Όλλανδός αντί ν' άκονΐ)\
— Όμιλεΐ άντι ν άκού·)]. — Έξέρχεα&ε άντϊ νά μένητε ίν τη οικία; — Μένω ίν
τη οικία άντι νά ίξέρχωμαι. — Ή &υγάτηρ αας παίζει άντϊ νά μελέτα; — Με
λέτα άντι νά παίζη. — Πότε μελέτα; — Μελέτα, κα&' εκάβτην. — Το πρωϊ ή το
εβπέρας; — Το πρωϊ και το εβπέρας. — Τί μελέτα; — Μελέτα Αγγλικά. — Αγο
ράζετε αμαξαν άντι ν' άγοράβητε ΐππον; — Λεν αγοράζω οντε το 'έν οντε το
άλλο. — Θραύει ο γείτων μας τα πινακιά του άντι νά &ραύβη τά κύπελλα τα;
— Ουδέτερα &ραύει. — Τί θραύει; — Θραύει τά ποτήριά του. — Άναγινώβκουαι
τά τέκνα τον φίλου τον άδελφον βας; — Γράφοναιν άντι ν' άναγινώβκωαιν. —
Τί κάμνει 6 μάγειρος μας; — 'Τπάγει εις την άγοράν άντϊ ν' άνάψτ] πνρ. —
Σας δίδει τίποτε ό πλοίαρχος; — Λίοί 5/δ£ί κάτι. — Τί ΰάς δίδει; — Μοϊ δίδει
πολλά χρήματα. — Σας δίδει χρήματα άντι νά βας δίδη άρτον; —Μοϊ δίδει χαϊ
άπ'ο τά δύο (βοΛ), χρήματα και άρτον. — Σας δίδει περιββότερον τνρον πάρα
άρτον; — Μοϊ δίδει όλιγώτερον άπό τό πρώτον παρά άπό το τελενταϊον.—Εΰ-
ρίβκετε ο, τι ζητείτε; — Εΰρίβκω ο, τι ζητώ.— Εΰρίβκει η μήτηρ βας ο, τι ζητεί;
— Εΰρίβκει ο, τι ζι/τεΐ, άλλ' ή &εία της δίν εΰρίβκει ο, τι ζητεί. — Τις με ζητεί;
—Ό αδελφός βας βάς ζητεί. — Ζητεί κάνεις τον νιόν (ίου; — Ουδείς τον ζητιι.
— Ζητοϋβι τίποτε τά τέκνα μας;— Ζητοΰβι κάτι, άλλα δεν εύρίβκουσιν ονδέν.

64.
' Υπάγετε εις το 9έατρον το εβπέρας (τοντο); — Λεν υπάγω εις τό 9έατρον.
— Τί ϊχετε νά κάμητε; — "Εχω νά μελετήβω.— Τί μελετάτε; — Μελετά) ϊλληνικά.
— Ποίαν ωραν ίξέρχεβ&ε; — Λεν ίξέρχομαι το εβπέρας. — Τί κάμνει ό πατήρ
βας; — Γράφει. — Γράφει ¥»> βφλίον; — Γράφει Εν. — Πότε το γράφει; — Το
γράφει το πρωϊ και το εβπέρας. — Λεν ίξέρχεται; — Λεν δύναται νά ίξέλ&ΐ},
πονεΐ το ποδάρι τον. — Φέρει 6 βκυτοτόμος τά πέδιλά μας; — Λεν τά φέρει, διν
δύναται νά εργάζηταν πονεΐ τό γίνατόν του. — Μοϊ κόπτετε (8Γβ ^οα οηΙΙϊη^
ωβ) άρτον; — Αεν δνναμαι νά βάς κό'ψω, πονούν τά δάκτυλά μου. — Λεν άνα-
γινώβκετε το βιβλίον μον; — Αεν δύναμαι νά το άναγνώβω, πονεΐ 6 δφ&αλμός ρ8·
— Αεν πονονβιν οΐ όφ9αλμοϊ των Γάλλων; —Αεν πονονβιν οϊ όφ&αλμοί των.—
Αεν άναγινώβκονβι πολύ; — Αεν άναγινώβκοναιν αρκετά. — Ποΰ με υπάγετε;
— Σας υπάγω εις το &έατρον. — Αεν με υπάγετε εις την άγοράν; — Λεν βας
υπάγω ίκεϊ. — Τί εΰρίβκουβιν οϊ κρεωπώλαι; — Εΰρίβκουβι τά βωδια καΐ τα
πρόβατα, τά όποια ζητοΰβιν. — Πόβας εχομεν τοϋ μηνός βήμερον; — "Εχομεν
τρεις. — Πάβας εχομεν τοϋ μηνός ανριον; — Ανριον εχομεν τέββαρας. — Ποιον
ζητείτε; — Ζητώ τον υΐόν βας. —"Εχετε τίποτε νά τω είπητε; — "Εχω κάτι νά
τώ εΐπω. — Ποίον ζητεί ό Γερμανός; — Ζητεί τον φίλον του διά νά (ϊη οιάΐτ)
 — 117 —

τον φέρη εις τον κήπον. — Τί κάμνει ό "Αγγλοι Ιν χω δωμαχίφ τον; — ΊΛαν ■
&άνιι ν άναγινώοκη καϊ νά γράφη.
65.
Τί αας δίδει ό φίλος οας; — Μοϊ δίδει πολλά βιβλία, άντι νά μοί δίδη χρή
ματα. — Στρόνει ό υπηρέτης αας την κλίνην αας; — Λεν την ατρόνει.— Τί
κάμνει άντι νά ατρίνη την κλίνην αας; — Σαρόνει τό διημάτιον άντϊ νά ζρόνη
χψ κλίνην μον. — 'Αναγινώαχετε το βιβλίον το οποίον άναγινώοκω; — Λεν άνα-
γιτάακω εκείνο το οποίον άναγινώακετε, άλλ' εκείνο το οποίον ό μέγας πλοίαρ
χος άναγινώακει. — Έντρέπεα&ε ν άναγινώακητε τά βιβλία τά όποια άναγινώα-
χβ>; — Λεν Ιντρέπομαι, άλλα δεν Ιπι&νμώ νά τ άναγινώοκω. — Τί νπάγετε νά
ζητήαητε; — 'Τπάγω νά ζητήαω οϊνον. — Στέλλει νά ζητήοη τίποτε 6 πατήρ αας;
Στέλλει νά ξητήαη ζν$ον. — 'Τπάγει όνπηρέτης αας νά ξητήατ] ξύλα; — 'Τπάγει
τά ξητήαη. — Ποίον ατέλλει νά ζητήαΎ) ό άδελφός αας; — Στέλλει νά ξητήοΐ]
τον ίατρόν. — Έκβάλλει όνπηρέτης τον έπενδντην τον διά νά άναψη τό πυρ;
— Τον έκβάλλει διά νά (ϊη οπΙβΓ) τό άναψη. — Έχβάλλετε τάς χειρίδας αας
ύιά νά μοι δωαητε χρήματα; — Τάς Ικβάλλω διά νά αας δώΰω. — Μαν&άνετι
αγγλικά: — Μαν&άνω. ■— Μανθάνει ό άδεφός αας γερμανικά; — Μαν&άνει. —
Τις μαν9άνει γαλλικά; — ' Ο Άγγλος μανΰάνει γαλλικά. —Μαν&άνομεν Ιταλικά;
—Μαν9άνομεν. — Τί μαν&άνοναιν οΐ Γάλλοι; —Μαν9άνοναιν άγγλικά καϊ γερ
μανικά. — ' Ομιλείτε Ιαπανικά; — "Οχι, Κνριε, όμιλω ιταλικά. — Τις ομιλεί πο
λωνικά; — ' Ο αδελφός μον ομιλεί πολωνικά. — Όμιλοναιν οΐ γείτονές μας δα>α-
ίικά; — Λεν όμιλοναι ρωααικά, άλλ' αραβικά. — Όμιλεϊτε αραβικά; — "Οχι, όμι
λω ελληνικά καϊ λατινικά. — Τί ΐππον έχετε;— "Εχω άγγλικόν ΐππον. — Τί χρή
ματα (ννΐιαΐ πιοηβ}>) έ'^ετί αντον (ΛβΓβ); — Είναι γερμανικά η γαλλικά χρήματα;
—Είναι ρωααικά χρήματα. —"Εχετε ίταλικόν πϊλον; — Όχι, εχω Ίαπανικόν πί
λο». — Εΐαϋε "Αγγλος;— "Οχι, εϊμαι Γάλλος. —Ό φίλος αας είναι ' Ιαπανός;— Ο
χι, είναι "Ελλην. — Οι άνθρωποι οντοι είναι ' Ρωααοι; — "Οχι, είναι Γερμανοί.—
Ομιλοναιν οι ' Ρώσσοι πολωνικά; — Λεν όμιλοναι πολωνικά, άλλά λατινικά, ίλ-
λψικά καϊ αραβικά.

ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΚΟΣΤΟΝ ΤΡΙΤΟΝ

Τ\ΫΕΝΤΥ - ΤΗΙΚΟ

Αεικνύναι, δεικνύειν. Το εΐιου)*.

Μοι δεικνύετε τό ταφέκιόν 6ας;
Σας τό δεικνύω.
Μοι δεικνύει η αδελφή 6ας τό
φόρεμα της;
Σας τό δεικνύει.
Ή δεικνύατε είς τον αν&ρωχον;
ϋο γου δΐιολν ιηο ^οιιγ £ΐιη?
I δ1ιο\ν Ίί γόη.
Όοββ 3'οιιγ δϊδίβι· βΐιοτν ιηβ
ΙιβΓ^οτνη (η ώ"688)?
8Ηβ δ1ιο\ν8 ϊί γοα.
"ννΊια* άο ^οτι δΙιοΑν ίΐιβ πιβη ?
Τώ δεικνύω τά ωραία φορέ I βΐιο-νν ηίιη ηιγ βηβ οίοΐηββ.
ματα μον.
Τα ιμάτια, ίνδύματα (ρούχα). Τηβ οίοίηββ.

Σνχνά, όνχνάκις, πολλάκις. Οββη.

Πηγαίνετε όνχνά εις τον χορόν; ϋο ^οη οίίβη §ο ίο ίηβ ?

Τόόον όνχνά οόον νμεϊς. Αβ οίίβη &8 γοιι.
Τόόον όνγνά οόον Ιγή. Αδ οίίβη &8 I.
Τόόον όνχνά οόον ΙχεΙνος. Αδ οίίβη &8 ηβ.
Τόόον όνχνα οόον εκείνη. Αδ οίίβη &8 δϊΊβ.
Τόόον όνχνα οόον ίκεΐνοι. Αδ οίίβη &8 ίΚθν.
Βλέπετε όνχνα τον άδελψόν μα; ϋο 7οη οίίβη δββ ναγ ογο-
ίηβΓ?

Σνχνότερα. Οββηβτ.

Τον βλέπω όνχνότερα νμών I $ββ ηίηι οίίβηβι· ίηα,η 7011.

(από όάς).

"Οχι τόόον όνχνά. Νοί 80 οββη.

Βλέπετε όνχνά την άδελφήν μα;
Λεν την βλέπω τόόον όνχνά
οόον νμεϊς.
"Ούι τόόον όνγνά οόον αντός.
Οχι τοόον όνχνα οόον αντή.
"Οχι τόόον όνχνά οόον έγώ.
"Οχι τόόον όνγνά οόον αντοί.
Βρέχειν, νοτίζειν, νγραίνειν, μα-
όχεύειν.
Καπνίζειν.
Καπνός (δια κάπνιόμα).
Καπνός της μύτης, ταμβάχος.
Ό χηπονρός.
"Ο θεράπων, νπηρέτης.
*Ή όννανλία, η μαόικη όνμφωνία.
ϋο γοη οίίβη δββ ηΐ7 δίδίβΓ?
I άο ηοί δββ ηβΓ 80 οίίβη »8
70ΐι.
Νοί 80 οίίβη &δ ηβ.
Νοί 80 οίίβη &8 δηβ.
Νοί 8ο οίίβη &8 I.
Νοί 80 οίίβη &8 ίηβ7·
Το τ»νβί, ίο ηιοίβίβη.
Το βηιοΐίβ.
Τοοη,οοο.
8ηη«Ρ.
Τηβ §&Γα'βηβΓ.
Τηβ ναΐβί (ίηβ ίοοίιηαη).
Τηβ οοηββΓί.

Λιανοεϊό&αι, εγειν χατά νονν, Το ίηίβηά.

όχοπεύειν.

Σκοπεύετε νά νπάγητε είς την ϋο 7οα ίηίβηά ίο §ο ίο ίΐιβ

μονόιχην όνμψωνίαν απόψε; οοηοβΓί ίΐιΐβ βνβηϊη§?
Σκοπεύω να νπάγω. I ητίβηίΐ ίο £0 ίηίίηβΐ'.
'Οδηγεϊν. Το οοηώιοί (ίο Ιβ&ά*).
Σβενννναι, ββείνειν. Το βχίΐη^ιιίδΰ.
Άνάπτειν. Το %ηί, ίο Ηηίΐβ.
Έπίόταβ&αι, ειδέναι, γνωρί-) Το άπονο* Κοιν.
ζειν, ειξενρειν. ) Οαη*.

Νήχεβ&αι, κολνμβαν. Το δτνίηι*.

Είξενρετε να κολνμβάτε (δν-\Όο γόη Ιίηο-ντ ηο\ν ίο $"Ηάΐη?
να6&ε να, κολνμβάτε); (Ο&η )?οιΐ δτνίηι?
Παρ, Α'. Ίο επίστασθαι ποιείν τι ΰηλοϋται δίά τοϋ ΙίΐιΟΉ" μετά τον
Ιπφρτ'ΐματος 1ΐΟ\ν (πως) προ τοϋ απαρεμφάτου, η δίά τοϋ ΐΆΏ*.
Εΐζενρετε να γράφψε; Όο γο\ι Ιίηοτν Ιιοήγ ίο \ντΐίβ?
Ειξενρει ν' άναγινώβκη; Όοθ8 Ιιβ 1αιοτ7 1ιο\ν ΙθΓβαά?
Ε&νρω να κολνμβω. ^ ^ ^ ^
ΌμιΧώ; Όο I 8ρβ»1ί?
Πηγαίνει; Ι» &β £θίιΐ£?
Έπι#ι·μώ,· Οο I τνίδη?
Πράττω, κάμνω} Αιη I άοηΐ£?
/Ινναμαι; Αηι I &1>1β?
Τί κάμνω; \νΤΐ3,ί »ηι I άοίη§?
7ϊ λέγω; νΠι&ί άο I βα^
Πον πηγαίνω; λΥΊΐΘΓβ αιη I £θίη£?
Πψαίνετε είς το θέαμα, (εις Υοη ΕΓβ §οίη£ ίο ίΐιβ ρ1»γ.
τό δράμα).
Εΐ? Λοΐον ομιλώ; Το \νηοηι άο I Βρββ1ί?
Όμιλεϊτε εις τον φίλοι» ϋας. Υοιι βρβαΐί ίο ^οιιγ ίτίβηά.
Όμιλώ καλώς; Όο I βρθ&ΐε \νβ11?
Αν ομιλείτε κακώς (αόχημα). Υοα άο ηοί δρββίί ϋ&άΐ^.
* Ομιλώτόόον καλώς οβοννμεϊς; Όο I δρθαίί &8 "ννβΐΐ &8 7011 ?
' Ομιλείτε τόόον καλώς οβον Υοιι 8ρθ»1ί &8 νβϊΐ 38 I.
έγώ.
Παρ. Β'. Τά πλείστα των επιθέτων γίνονται επιρρήματα προσλαμ
βάνοντα την καταληζιν Ιγ, Παρ. Χαρ, Βίΐά, κακός* Μάΐ^, κακώς.

Επιδέξιος, επιτήδειος. ΟΙβνθΓ.

Έπιδεξίως, έπιτηδείως. ΟΙβνβΓ^.
Ελευθέριος, μεγαλόδωρος, γεν- (αβηβΓονίδ, ^βηβΓΟαδΙ^·
ναϊος, έλενθερίως, γενναίως.
Συνήθης, βννήθως. ϋδΐι»!, νΐδα&ΙΙ^.
 — 120 —

Παρ. Γ'. Εις τά λήγοντα ί££ Μβ επίθετα προστίθεται μόνον γ, ά-

ποκοπτομίνου του τελίκοϋ β1. Οίον*
ΈχΙγβρις, ινάρίβτος, άρεότός, Α^γθθηΜθ, &§ταβ&\>1γ.
ιναρέβτως.
ΤαΛΗνυς, ταπεινός. ΗιιπΛΙβ, ΗιιιιιΜ^.
Παρ. Δ' Τά ε?ς· γ λήγοντα επίθετα τρεπονσι την κατάληζιν ταύ-
την εις ΐ προσλαμβάνοντα την κατάληζιν 1}\ Οίον*
Φαιδρός, φαιδρός. 6»7, %ΆΪ\γ.
Άγχίνονς, άβτείος, άϋτείως. λνΐίί^, λνίίίΐΐγ.

ΘΕΜΑ 66.
Εϊναι ό γιίτων αας Εμπορος; — "Οχι, είναι λεπτονργός. — Είναι οΐ άνθρωποι
ούτοι Εμποροι; — "Οχι, είναι ξυλουργοί. — Εΐβθε μάγειρος; — "Οχι, εΐμαι αρτο
ποιός- — Είσθε τριΙΙόζ; — Δεν είμαι τρελλός. — Τί είναι ό άνθρωπος ούτος; —
Εϊναι Ιατρός. — Μοι εΰχεαΟε τίποτε; — Σας εύχομαι χαλην ημέραν. — Τί μοι
εύχεται ό νεανίας; — Σας εύχεται χαλην Ιβπέραν. —-".Ερχονται τά τέκνα αας
Ν εις την οίχίαν μον δια να μοϊ ενχηθωβι χαλην ημέραν; —"Ερχονται εις την
οίχίαν βας δια να αάςενχηθωαι χαλην ημέραν.—"Εχει ό "Αγγλος μέλανας οφθαλ
μούς; — "Οχι, Εχει γαλανούς οφθαλμούς. — "Εχει 6 άνθρωπος μεγάλους πόδας;
"Εχει μιχροΰς πόδας, ευρύ μέτωπον χαϊ μεγάλην μύτην. — Με άχοΰετε; —
Σας άχούω. — Με άχούει ό μιχρός αδελφός σας; — 'Ομιλεί άντι να αας
άχούη. — Άχοΰετε ο, τι βας λέγω; — Άχούω ο, τι μοι λέγετε. — Άχοΰετε
ο, τι οας λέγει ο πατήρ βας; — Τό κκοι;ω. — Άχούονσι τα τέχνα σο ς
ο, τι τοις λέγομεν; — Δεν τό άχούονβιν. — Διορθόνη ]6 πατήρ βας τά δέματα
μου η τά τοΰ αδελφού μον; — Λεν διορθόνει οντε τά Ιδιχά βας οΰτε τά τοϋ
αδελφού βας. — Ποϊα διορθόνει; — Διορθόνει τά ίδιχα' μου. — Ποϊον μάθημα
μελετάτε; — Μελετώ τό είχοβτον δεύτερον. — Πίνετε τέϊ η χαφεν το πρωί; —
Πίνω χαφέν. — Πίνετε χαφεν χάθε πρωί; — Πίνω χάθε πρωί (οίον η άπλως
I άο). — Τί πίνει 6 αδελφός οας; — Πίνει βοχολάταν. — Πίνει χάθε ημέραν; —
Πίνει όλίγηνχάθε πρωί. — Πίνουβι τά τέχνα βας χαφέν; — Πίνονβι τέϊ αντί νά
πίωβι χαφέν. — Τις ίχβάλλει τό χαπέλλον τον; — Ό φίλος μον το έχβάλλει. ~
Ποίος βιχώνει τά ποτήρια; — Ό υπηρέτης βας τά σιχώνει. — Άναγινώβχετε Ι
σπανικοί; — Δεν άναγινώβχω ' Ιβπανιχά άλλα Ίταλιχά. — Τί βιβλία άναγινώσχει
ο αδελφός βας; — Άναγινώβχει Άγγλιχόν τι βιβλίον. — Μοϊ {δίδετε Άγγλιχόν η
ΓερμανιχΌν χαρτίον; — Δεν βάς δίδω οντε Άγγλιχόν οΰτε ΓερμανιχΌν χαρτίον,
αας δίδω καλόν Γαλλιχόν χαρτίον.
67.
Μοϊ δειχνΰετε τίποτε; — Σας δεικνύω χρυβά ωρολόγια- — Δηχννει ό πατήρ
αας το πνροβόλον τον εις τον αδελφόν μου; — Τό δειχννει είς αυτόν. — Τω

1. ' Ω,βαύτως χαϊ αϊ έξης λέξεις άποβάλλουβι το τελιχόν β γινόμεναι επιθήμα

τα· οηβ, εΓϊ' οηΐχ, μόνον \τ!ιο1β, ολοί, όλόχληρος· ννΊιο1Ιγ, όλοχλήρως, ολοσχερώς·
Ιπιβ, άληθήί' Ιηιΐί, άληθώς' άαβ, δέον, προσηχον άιι\γ, δεόντως.
 — 121 —

δίΐΜΊίίΐ τά ώοάϊα φορέματα τον; — Τα δεικνύει ιίς αυτόν. — δεικνύει ή μή.

τηρ βας τό ώραϊον φόρεμά της είς την άδιλφήν μου;— Το δεικνύει είς αυτήν.
-Τη δεικνύει τα ωραία βελύύδια (νβίνβί) ακιάδιά (κάπελλίνα) της; —Τά ί«κ-
ννκ εις αυτήν. — Καπνίζει ο "Αγγλος; — Λεν ιαπνίζει. — Πηγαίνετε 8& την αυ-
νώΰά*; — Πηγαίνω εις τον χορόν άντϊ να υπάγω είς την αυναυλίαν — Πη-
ρίνΐι η αδελφή αας είς το Φέάτρον; — Πηγαίνει είς την αυναυλίαν αντί να
έίβγΐ «4 τό δέατρον.—Πηγαίνει ό κηπουρός μέβα εις (ΊηΙο) τον κήπον; —
Πίίγαίνει εις την άγοράν, άντ'ι να νπάγή εις τόν χήπον. — Στείλετε τον νπή-
φψ βας (ταΐβΐ) εις τον §άπτου: — Τον βτέλλω είς τοϋ υποδηματοποιού, άν-
ιί νά τον βτείλω εις τον δάπτον. — Σκοπεύει νά ί πάγη η αδελφή αας είς την
βννανλίαν άπο'ψε; — Λίν βκοπενει νά υπάγη είς την ονναυλίαν, αλλ είς τον
ρΐ(6ν.— Πότε σκοπεύετε νά νπάγητε εις το θέατρόν; — Σκοπεύω νά υπάγω ί-
«ϊ (ίηόψί. — Πόίαν ωραν; — Εις τάς ?| καΐ τέταρτον. — Πηγαίνετε νά φέρη -
γε (Ιο £0 ίοτ) τήν θυγατέρα μον; — Πηγαίνω νά την φέρω. — Πον είναι; —
Είναι είς το δωμάτιόν τής; — Ενρίάκετε τον άνθρωπον τον όποιον ζητείτε; —
Τϊν ενρίβχω. — Ενρίβκονβιν οί νΊοί βας τονς φίλους τούς όποιον; ζη-
Λεν τονς ενρίβχονβι. — Τι χρειάζεται 6 θείος αας; — Χρειάζεται όλί-
γνν χαπνόν. — θέλετε νοΓ Απάγετε νά φέρητε ολίγον; — θέλω νά υπάγω νά φέ-
(». — Τί καπνόν θέλει; — θέλει Άγγλικόν καπνον. — Λεν θέλει ταμβάκον;—Λεν
5ε<6». — θέλετε καπνόν; — Λεν θέλω· δεν καπνίζω.
68.
Ίϊξενρετε τίποτε; — Λεν ήξεύρω τίποτε.— Τί ήξενρει ό μικρός αδελφός βας;—
Ή&ύριι ν άναγινωβκη. και νά γράφΐ). — Ή μικρά αδελφή βας ήξενρει νά γρά-
— Ήξεύρει ν' άναγινωακτ/, άλλα δεν ήξεύρει νάγράφη. — Ήξενρει αγγλικά;
— ών ήξεύρει (ΐί). —Ήξενρετε Γερμανικά; — Ήξεύρω. — Ήξιύρονν οί αδελφοί
»«ί ελληνικά;— Λεν ήξεύρουν άλλα βκοπενουν νά τά μάθωβιν.—Ήξενρετε γαλλι-
κί; — Λεν ήξεύρω, αλλά βκοπΐύω νά μάθω. — Ήξεύρονν τά τέκνα οας νά άνα-
ναύβκοβιν ιταλικά; Ήξεύρονν ν άναγινωακωαιν , άλλ' όχι νά όμιλώβιν. — Ή-
Ιενρετι νά κολνμβατε; — Λεν ήξεύρω νά κολνμβω, αλλά νά παίζω. — ' Ηξεύρει
» ίϊΐός αας να κάμη έπενδύτας {φαχίνας); — Λεν ήξενρει νά κάμη, δεν είναι
ράπτης. — Είναι ΐμπορός; — Λεν είναι. — Τί είναι; — Είναι Ιατρός.— Σκοπεύ
ει νά βπονδάαητε τήν άραβιχήν; — Σκοπεύω νά απουδάαω την άραβιχήν καΐ
ονριαχήν. — Ήξεύρει ό'Αγγλος ρ*ωαβιχά;— Λεν ήξενρει, αλλά βχοπεύει νά μά-
% — Που πηγαίνετε; — Πηγαίνω είς τήν άποθήκην δια νά όμιλήβω είς τόν ά-
ίιΐφόν μου. — Σας δίδει άχρόααιν (ίο ΙΐΒίβη),· — Μοϊ δίδει άκρόαβιν. — Άγα-
Λ&Ε να πίητε ολίγον μήλίτην; — θέλω νά πιω ολίγον οϊνον ϊχετε; — Λεν ε-
Ι» αλλά &ά ςείλα) ι)ά φέρω (Ιό ββηά Γοί). — Πότε θά ςείλητε νά φέρητε;
Γώ^Β;,— Ήξενρετε ν&'κάμήτε τό ταάΐ;— Ήξεύρω νά τό κάμω, — Ποΰ ΰπάγει
ΐ μήτηρ βας; — Λεν πηγαίνει πουθενά, μένει είς τήν οίχίαν. — Ήξεύρετε νά γρά-
ψητι Ιπιςολήν; — Ήξεύρω νά γράφω. — Ήξεύρει ό αδελφός βας νά γράψβ
ί*ι«; — Ήξεύρει νά γράφη.— Ποίον όδτ]γεΐτε; — Όδήγα τόν νίόν μον. — 77οΰ
χ'ον οδηγείτε; — Τόν όδηγώ είς τονς φίλους μον δια νά τοις ευχηθη κάλήν ή.
(Ηραν —'Οδηγεΐ ό νπηρίτης βάς τήν μικράν άδελφήν βας;— Τήν οδηγεί.—Πον
τψ οδηγεί;—Τήν οδηγεί είς (ίιιίο) τόν κήπον. —Πον όδηγοϋβιν οί φίλοι αας τά
ΓΕχνα των; — Τά όδηγοϋβιν οϊκαδε. — ' Οδηγεί κανένα ό θεϊύς βας; — Ούδένα

18
 — 122 —

69.
'Τπάγιι ό υπηρέτης βας τόσον αυχνά είς τήν άγοράν οαον ό μάγειρος μου;—
'Τπάγει τόβον αυχνά οαον ίκεΐνος. — Βλέπει ή αδελφή αας τον άδελφόν μον
τόβον αυχνά οαον Ιγύ; — Λεν τον βλέπει τόοον αυχνά οαον νμεΐς'. — Πότε τον
βλέπει; — Τον βλέπει κάθε πρωί εις τάς έννέα παρά τέταρτον. — Σβύνετε τ'ο
πυρ; — Λεν το αβΰνω. — Ανάπτει 6 υπηρέτης αας το πΰρ; — Γό άνάπτει. —
Ποϋ το άνάπτει; — Το άνάπτει έν τώ δωματίω σοι». — 'Τπάγουαι τά τέκνα ααζ
εις τον χορον συχνότερα νμών; — 'Τπάγοναι ανχνότερα ημών. — Εξερχόμενα
τόβον αυχνά οαον οί γείτονες μας; — Εξερχόμενα αυχνότερα έκείνων. — Άναγι-
νώακω καλώς; — Άναγινώακετι καλώς. — Όμιλώ καλώς; — Λεν ομιλείτε καλώς.
— Όμιλεϊ ό αδελφός οας καλώς την Άγγλικήν; — Τήν ομιλεί καλώς. — ' Ομιλεί
ή αδελφή αας χαλώ; την Γερμανικήν; — Λεν τήν ομιλεί κακώς· — Όμιλοϋμεν
καλώς; — ' Ομιλείτε κακώς. — Πίνω πάρα πολύ; — Λεν πίνετε αρκετά. — Λύνο
μαι νά κάμνω πίλους; — Λεν δννααΟε να κάμνητε' δεν εϊοβε πιλοποιός. — Λύ
νομαι νά γράψω εν γραμμάτιον; — ΛύναβΟε νά γράιρητε εν. — Κάμνω χαλάς
τά $έματά μου; — Τά κάμνετε καλώς. — Τί κάμνω; — Κάμνετε εν $έμα. — Τί
κάμνει η $εία μου; — Λεν κάμνει τίποτε. — Τί λέγω; — Λεν λέγετε τίποτε. —
Αρχίζει η άδελφή μου νά ομιλτ}; — Αρχίζει νά ομιλτ}. — Αρχίζει νά ομιλή κα
λώς; — Λεν άρχίζει νά ομιλή καλώς> άλλά ν άναγινώβκη καλώς. — Ποϋ υπά
γω; — 'Τπάγετε είς τον ' Ιαπανοϋ. — Είναι εν τή οικία; — Ξεύρω κ' εγώ (Οο
I 1ιηο\ν)·, — "Ερχεται δ αδελφός μου είς την οΐκίαν αας η πηγαίνετε είς τήν Ι
δικήν του; — "Ερχεται είς τήν ίδικήν μου και υπάγω είς τήν ίδικήν του. — Πό
τε ϊρχεβ$ΐ εις τήν οίκίαν τον; — Κάθε εαπέρας είς τάς Ιννέα καΐ ήμίαειαν.

ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΚΟΣΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ

ΤΛνΕΝΤΥ-ΙΌϋΚΤΗ ΙΕ880Λ.

ΒΑΘΜΟΙ ΠΑΡΑΘΕ2Ε05.
Ή μεν των ίσων συγκρισις και τ) της υπέροχης και μειώσεως, η·
δομεν ηδη (έν τοΐς μαθήμασιν ΙΔ', και ΚΓν.) πώς συνΒεουσι τους
δύο δρους των' τ|δτ| δϊ λεγομευ δτι τά παραθετικά τών επιθέτων "γί
νονται διά μεν τά συγκριτικά προσληφεϊ της συλλαδης βΓ, διά δϊ
τά υπερθετικά προσΧήψει της ββί' δταν δμως τ6 επίθετον λήγρ βι
προστίθεται μόνου Γ διά το σνγκριτικον κα\ &Ί διά το νπερθετικόν» Οϊον'

Σοφός, όοφώτερος, βοφωτατος. ΛΥΊδβ, ΛνϊδβΓ, ίΐιβ

Πλονβιος, «λονβιώτερος, πλπ- Κϊοΐι, ΐΊοΙιβΓ, Λβ ΗοΗβ8ί.
6ιώτατος.
'ίϊραϊος, ωραιότερος, ώραιότα- Ρίηβ, ΗηβΓ, ΐΗβ βηβ3ί»
τος.
 Παρ· Α', Τα Εις άπλοΰν σύμφωνου λήγοντα επίθετα, προη-γουμενα
ενος μόνου φωνήεντος, ΰιπλασιάζουσι τδ σύμφωνον τοΰτο εϊς τ δ συγ
κριτικοί» και υπερθετικού, δια νά Βιατηρησωσι την βραχύτητα τοΰ φω
νήεντος,1 Οίον"

Παχύς, ογκώδης, χονδρός. Βΐ£, ΟΪ£#βΓ, ί\ιβ θί§£68ί;.

'Ερν&ρός (κόκκινος). Κβά, ΓβίίάθΓ, ΐΐιβ ΓβοΜββί.
θερμός (ζεότός). Ή,οί, ΗοΙίβΓ, ίΗβ Ηοίίβδί.

Παρ, Β', Τά ίΐς ^ λήγοντα επίθετα, προηγουμένου συμφώνα, τρί-

πουσι τδ 7 εις ΐ.2 ΟΤον*

Κομψός. ¥τβϊϊγ, ρΓβίίίβΓ, ίΗβ ρΓβίίίββί.

Πανούργος, πονηρός. ' 8\γ, βΙίβΓ, ίΗθ $Ηβ8ί.

Το βφλίον τοντο είναι μικρόν, ΤΗΪ8 ΒοοΙς Ϊ8 8Π13,11, ϊΐιαί 18

Ιχεϊνο μιχρότερον, και τον- 8ηι&11βΓ, &ηά ίΐιΐβ Ϊ8 ίΗβ
το ύναι τό μιχρότατον πάν- δΐη&ΙΙβδί οί ίΐΐΐ.

Το καπέλλον τούτο ύναι μέ- ΤΗΐ8 Η&ί Ϊ8 1&Γ£β, ΰιιί ύιαϊ Ϊ8

γα, άλλ' έχεννο ύναι μεγαλεί- 1&γ§θγ,
τερον.
Είναι το καπέλλον 6ας τόόον Ιβ γοιΐΓ Η&Ι αβ \&Υξβ β.8 ηιίηβ ?
μέγα οόον τδ ίδιχόν μον$
Είναι μεγαλείτερον από τό I- Ιί Ϊ8 1»Γ£ΘΓ ίΗ&η 70«Γ8.
δικόν όας.
Αεν είναι τόόον μέγα οόον τό Ιϊ Ϊ8 ηοΐ 80 1αΓ§6 ίΐ8· )τοιΐΓ8.
Ιδικόν 6ας.

Όχι τόόον μέγας. ΝοΙ ίο Ιαν£β.

Είναι τά τέκνα των γειτόνων Αγ6 οιιγ ηβί§ΗΙ>ουΓ8' οϊιίΜΓβη

6ας τόβον φρόνιμα οόον τά &8 £θθά &8 011Γ8 ?
Ιδικά μας;
/Γεν ύναι τόόον φρόνιμα οόον ΤΙιβγ &νβ ταοί 80 £θθά &Β οιΐΓβ.
τά Ιδικά μας.

Παρ, V, Εις τά πλέον της μιας συλλαβής επίθετα, προτάσσεται

1 Προηγουμένης διφθόγγου, δϊν διπΧαβιάξεται τό βνμφωνον, διότι άς ίπΐ τό

πλεϊςον αϊ δίφ&ογγοι είναι μαχραί' £1ς ηεα(, χα&άριος, ηβ&ίβΓ, ηββίββί.
2 Το γ προηγουμένου αΰτον φωνήεντος δεν τρέπεται. ' ίΐς (ξβγ, ευ&υμος, φαι
δρός· ανγκρ. 8&γβΓ, φαιδρότερος, ΰπερ&. Ιΐιβ. (ξβ^ββΐ, (ό) φαιδρότατος.
 εν γένει το ΙΜΟΓβ δια το συγκριτικον και το ίΙΙΟΗί δίά το ΰπερθετικον,1

Βέβαιος ΟβΓίαϊη, ηιοΐ'β οβί'Ι&ϊη ίΐιο πιοδί οβΓί&ίη.

Άχαλός ΤβηάβΓ, τηοΐ'β ίβηίϊβϊ·, ίΚβ ιηοβΐ ίβηκίβι·.
Πλοΰβιος ΟραΙβηί;, πιογθ οραΙβηί, ίηβ ιηοβί ορυΐβηί.
Παρ. Δ'. Αϊ καταλ-ηζας Γ ί 6Γ, 81 η <?8ί δϊν ίπισυνάκτονται ε\ς
τάς μετοχάς. Παρ. Χαρ,

Φιλόόνοργος Ι/θνίη£, ηιοΓβ 1ονίη§, ίηβ ιιιοδΐ; Ιονίη^.

Πολνμα&ης Ι<β&Γηβά, ηιοΐ'β Ιβ&Γηβά, Αβ ηιοβί; Ιβαπιβά.
Παρ. Ε'. Τά δισύλλαβα επίθετα προσλαμβάνουσι τας ρηθείσας
καταλήξεις, οταν ληγωσιν εις γ προηγουμένου αυτοΰ συμφώνου, εις Μβ
ή εις 801116, ή και όταν τονίζεται ή λήγουσα.* Παρ. Χαρ.
Άξιέραβτος 1,0Ύβ\γ, ΙονβΙίβΓ, ίΐαβ Ιονβΐίβδί;.
Ευτυχής Η»ρρ7, " η&ρρϊβΓ, ίηβ η&ρρίββΐ;.
Ικανός Αοΐβ, &οΐβι·, Ιηβ Μβδί.
Αδύνατος Ρββοΐβ, ΓββοΙβΓ, ίηβ ίββοίθδί.
Ωραίος Ηβικίβοπιβ, η&ηάβοπιβΓ, ίηβ ηαηάβοηιβδί.
διακριτικός ΌΐδΟΓββί, άΐδβΓββίβΓ, ίηβ άίδΟΓββίββί.

Παρ. ΣΤ'. "Οταν θί'λουσιν οι Αγγλοι νά εκψράσωσι το ΰπερθετικον

απολύτως, μεταχειρίζοντα την λεζιν \(Τγ, αντιστοιχούσαν προς τά,
ελληνικά μόρια άγαν, πάνυ, σφόδρα, λίαν, πολύ. Παρ, Χαρ.
Ώραιότατον βιβλίον. Α νβΓ^ βηθ 1)Οο1ε.
^Ωραιότατα βιβλία. Υβΐ"7 βηβ οοοίίδ.
Κομφότατον μαχαιρών. Α νβΐ"7 ρΓβΐ^ Ιίηίίβ.
Λίαν καλώς, ηολύ καλά. Υβιτγ "ϊνβΐΐ.
Ό ανδρωαος ΙκεΙνος είναι 6ο- Ύΐα&ϊ τα&α ψ βχίΓβηιβΙ^ Ιβατ-
ψώνατος. ηβά.
7$ Λτψρν τούτο, είναι κομ- Τηϊβ ί^ά 18 ΥβΓ}τ ρΓβίί^.
•φότατον.

Παρ, Ζ'. Τά εξής επίθετα καί επιρρήματα σχηματίζουσιν ανωμαλως

πώς τους παραθετικους αυτών βαθμούς,
1 ' Ο κανών οντος δεν είναι άπόλντος, διότι και τα μονοανλλαβα δύνανται
Ινίοτε νά αχηματίζωαι το ανγκριτικόν καί ΰπερθετικον προσλαμβάνοντα τρ ιηοΓβ
και πιοβΐ, καί τά περισαότερον της μιας συλλαβής επίθετα δια της βτ /} γ καί
βδΐ η >(. Οίον, Ηοί, &£ρμο$- πιοΓβ Ιιοί, θερμότερος" ΐίιβ ιηθ8<; ΙιοΙ, ΟΐρμοΓαττος-
Ροΐϊιβ, ευγενής· ροΙίΙβΓ, ενγενέςερος' Λβ ροΐίΐοβΐ, δ εΰγενέζατος.
2 Κατά τον ίοΐιηδοη, τά μη προσλαμβάνοντα τάς καταλήξεις δισύλλαβα επί
θετα είναι τά εις &ίη, β), 6(1, βηί, ίαΙ, ίά, ϊηβ, ίνβ, 1βδ8, οιΐδ, βοωβ. ' ΪΙς οβχΐαϊη,
βέβαιος· ιπογΙβΙ, θνητός· ντΓβΙοΙιβά, άθλιος· ΓβοβηΙ, πρόσφατος· ο»Γβία1, πο;ο-
οεκτικός· οαηάκΐ, είλιχρινης, άδολος· ΐΓίΛίη^, κουφοί, μηδαμινός· ηι^ϊδίνε, ογκώ
δης- οβ,Γβ1β88, άμίλής· ρρΓομβ, πορώδης; ίιιίεοαιε, αηδής.
 — 125 —

Καλός (τΟΟίΙ,
|ΐ)6ΐίθΓ, Λβ 1>β3ί.
Καλώς λνβΐΐ,
Κακός
Κακώς
Πολνς
Ιΐΐβ 111081.
Πολλοί
Μικρός, ολίγος Ιίϊίίΐβ,3 1β88,
Πόρ'ρω, μακράν

Παρ. Η'. Τβ ίξ,ής σχηματίζονσι το ύπερθετικον αυτών προσθίτοντα

' εις το σιτγκριτικόν.

θΐταών Σνγκ/χπκον Ύπερθίτικον,

(Μπάβι-, όπίςερος
ΒβΜηά, (ροβίίΓϊοΓ, νςερος, ΜηάπαοβΙ, )6πίςατο%.
' Οπίσω Μη4«πηοη, )νςατος·
Πρόΰω καΐ πό$$ω Ροηΐι, (ίυηηβτ,
(ίϋΓΐΙΐβΓ, ; ,, . (ίνηΐιβκ,
(ϊαηηβη, ) ,, .
(ίιιηΙι.ιίποΓ*,)*0^·»"» (ίαηΙιβπηοΜ, ψ*#Τ
Εντός, ϊνδον Ιη, (ίηη«Γ,
(ίΐΐΙβΠΟΓ, γνδάτερος, (ϊηπιοβί,
(ίιιηβηηοβΐ, ^/νδότατος.
ΝβίΗβΓ, κατώτερος, ηβΐΗεπηοβΙ, κατώτατος.
οηΙβΓ, ((ξωτέρως, οηΐιυοβΐ, ίξωτάτω.
Έκτος, ΐξω Οιιί, (ίξώτερος, ΟΒίβΓΠΙΟβΙ, ίξώτατρς.
άκρος, (πίπιοεί, Ιπαχρος.
ϋΚβΓ, , , (ιιΜεπηοβΙ, ίαχατος.
ΙΙικΙβΓ, (νποχατω, ) ™*>πη°·*.
,
"Ανω, επάνω (κατώτερος,) κατώτατος.
ϋρ, (ηρρβΓ, ανώτερος, ηριηηβΐ, ανώτατος,
(βηρβΓΪΟΓ, υπέρτερος, υρρβπηθ8ΐ, νπέρτατος.
Ιπίί&. ΒβίοΓβ, ) πρότερος, (πρώτος,
ίοΓβΠΙΟδί, (πρώτιζος.
Ιπί&. Ργϊογ, )
ΗϊιΗβΓ, (Ιγγντέρω,
(έγγντερος, Μάβπηο*, (εγγύτατος.
Είναι. II 18.
Τίνος. ϊ¥Ηο&β ((ο κύστη)") "φρκ
Μα». ΙΘ'.

Ίϊνος είναι τό καπέλλον τοντο; ^Πιοδβ 1ι»ί 18 £Η1δ ?

Είναι τον άδελφον μον το κα- Ιί Ϊ8 1117 βΐΌίΙιβΓ'δ Η&ΐ.
πίλλον.
Είναι τον άδελφον μον. II 18 ίΗβ Η&ί οί ιηγ ΙηΌΐΗβΓ.
Τίνος καπέλλον είναι ώραιόΑνΐΐΛΟ Ιιαβ Λθ βηβδί 1(β(?
τατον. ("Υνΐιοδβ Η&ί ΐβ Ιΐιβ βηβ8ί?

1—2—3. Τον μεν ιηιιοΐι, πολύς, πολλή, πολύ καϊ Ιϋίΐβ, ολίγος, ογίγη, ολίγον,
άγτιοτοιχονντων ταϊς λατινιχαίς λέξιαι ηιιιΐίαπι και ραιι^ιπη, χρη^ΐς γίν$τα± μ,ό-
νον έν τω ενικω άρι&μω, τον δε ηΐίΐη^, πολλοί, πολλαΐ, πολλά, Ιβοδνναιωνντος
τω ρΙαΓβδ η ηιιιΐιί, ίν τω πληθυντικά. Τό άντί&ετον τούτω είναι το ίβ\ν ολίγοι
άντιςΌίχοϋν τω ρ&αεί.
4 Και τό ί&Γ ποιιϊ ί&ΓΛβΓ, η £&ιΊ^ε3ΐ ώϊ τό ίοΠίι.
 — 126 —

Τό τον πατρός μον είναι τυ^Μγ ΓαίΙιβΓ'β ί§ Ιΐιβ βηββί.

ώραιότατον. ( Τ\ιαί οί ναγ ί&ίΙΐΘΓ ίβ ίΗβ βηβ8ί.
Τίνος οικία, είναι ωραιότερα, \Υ1ΐ0δβ Ηοΐΐββ 18 ύιβ \ι&ηάΒθ-
ή ιδική 6ας ή η ιδική μον; ϊχιβτ, ^οιΐΓδ ΟΓ ηιΐηβ?
Παρ. θ', Το μεν σνγκριτικον μεταχειρίζονται ομιλούντες περί δύ»
αντικείμενων, το ΰπερθετικον περι πλειόνων» Οιον'
Ποιος από τονς τρεις άδελ- λΥΙιϊοΙι ο£ ^όηγ ίΙΐΓββ 1)ΐΌί1ΐΘΓ8
φονς 6ας είναι υψηλότατος; Ϊ8 ΐΐιβ ί&ΙΙββί ?
Ή αδελφή όας είναι νεωτέρα ΥοαΓ 8Ϊ8ίβΓ Ϊ8 ^οιιη^θΐ* ύι&η
νμών, είναι η νεωτάτη όλης γόη, βΐΐθ Ϊ8 ύιβ γοηη^βΗί
της οικογενείας. οΐ ύιβ &ηπ1}τ.

Άναγινώόκετε τόόον όνχνά δ- Όο ^οι1 Γβ3'^ &8 οίίθη 88 I ?

6ον ίγώ;
Άναγινώόκω όνχνότερα νμών
(άπό όας).
Άναγινώόκει τόΰον όνχνά όβον
εγώ;
Άναγινώόκει και γράψει τόβον
όνχνά όόον νμεϊς.
Γράφονόι τα τέκνα όας τόβον
όβον ημείς;
Γράφονόι περιόόότερον νμών
(από όας).
Άναγινώόκομεν περιόόότερον ά-
αό τα τέκνα τον φιλί! μας.
Εις ποίον γράφετε;
Γράφομεν είς τονς φίλος μας.
Άναγινώόκομεν καλά βιβλία.
I 1*68(1 οίΙβηβΓ ίΗ»η ^οχι.
Όοβ& δΐιβ Γβαά 88 οΐίβα 88 Ιί
8Ηβ ΓΘίίοΙδ 8ηά \νπίβ8 0.8 οίΐβη
8δ 7011.
Όο γοκν οΙιϋάΓβη \νηίο 88
ηιαοΐι 88 ·ντβ?
ΤΙιβγ τη'ϊΐβ ιηοΓβ ύι&α. 7011.
"ΝΥβ Γ68(1 ιηοΓβ ΐ1ΐ8η ουί*
ίπβηά'δ οΙιΐΙάΓβη.
Το ΎνΗοΐΒ <1ο ^οτι τντίίβ ?
Υιβ τντίίβ ίο οιΐΓ ίΗβηάδ.
ΛΥβ Γβ&ά £θθά 1)θθ]ί8.

Γνωρίζετε τον αν&ρωπον τον- Ανβ γοη Άβ^νιύηΧβά νι'ιύι

τον; ίΐιαί ηΐ8η?
Λν τον γνωρίζω. I 8Π1 ηοί αβψιύηίβά "ννίίΐι
Ηϊηι.
Τον γνωρίζει η αδελφή όας; Ιδ γοιίΓ δΐδίβΓ &0φΐ8ίηΐ6<1
ΛνΐΐΗ Ηίηι?
Τ6ν γνωρίζει. 81ιβ Ϊ8 αβφίαίηΐβά τνΐίΗ Ηϊηι.
Πίνετε ζνδον; Ώο γοχι α"πη1ί θθβι·?
Πίνω, άλλ'η μήτηρ μον πίνει I άο, βυΐ 1117 ηιοίΐΐθΐ' άΊϊηΙίδ
μηλίτην. βϊάβΥ.
Λαμβάνετε Ιπιότολήν όήμερον; ϋο 7011 Γβοθίνβ 8 ΙβίίβΓ ίο-
α*8ν?
 Λαμβάνω, και η άδελ'φη μον
λαμβάνει ώόαντως μίαν.
Τί λαμβάνομεν;
Τί λαμβάνονόιν οί φίλοι μας;
Ααμβάνονόι καλα βιβλία.
"Αρχεΰ&αι, άρχίξειν.
I άο, Λΐΐά ιηγ δίδίβΓ Γβόβίνβδ
οηβ »1δθ.
Λνΐιαΐ άο ΤΓ6 Γβοβίνβ?
ΥίΙΐΒ,ί άο οιΐΓ ίΗθηάδ Γβοβϊνβ ?
Τΐιβγ Γβοβϊνβ δοιηβ §οοά
οοοίίδ.
Το οβ§ιη* (ίο βοΐηηιβηββ).

Αρχίζω να ομιλώ. I 1)θ§ϊη ίο δρβ&ΐί.

Προ, αρίν, προτον. Ββ/οτβ.

^Ομιλείτε πριν άκονόψε (η ά- Όο γο\ι δρβαΐζ οβΓοΓβ γον Ιϊδ-

κροαβ&ήτε). ίβη?

Άριόταν , άριβτοποιεϊβ&αι , Το 6τβαΙΰ/~α$ί. .

προγενματίζειν.
Πηγαίνει εις την άγοραν πριν ϋοβδ Ηβ §ο ίο ίΐιβ ια&ΥΐαβΙ
προγευματίβη; ΟθίοΓβ Ιιβ 0Γβ&1ίία8ίδ?
Πηγαίνει πριν γράψη. Ηβ §οβδ ίΗϊίΙιβΓ ΟβίοΓβ Ιιβ
"ητίίβδ.
Έκβάλλετε τάς περικνημίδας Όο γο\ι ϊ&ίβ οίϊ" γοιίΓ δίο,οΐί-
ϋας πριν εκβάλητε τα πέδι- ίη£8 ΟβίοΓβ γοιι Ιαΐεβ οίϊ
λάόας; γΟΧΪΤ δ1ΐΟΘδ?

Άναχωρεϊν, άποδημεϊν. Το 8βΙ ον,ί (ίο άβρατί).

Πότε όκοπενετε ν άναχωρήΰητε; \νΐιβη άο 7011 ίηίβηίΐ ίο δθί

οιιί?
Σκοπενω ν άναχωρήόω ανριον. I ίηίβηά ίο 8βί ουί ίο-ιηοΓ-
Γθ\ν.
Κατα ποίαν ώραν; Αί τνΗαί ο'οΐοοίί'ί

ΘΕΜΑ 70.
Όμιλεΐ η αδελφή μου τόβον καλώς οβον ή ιδική βας. — Αεν ομιλεί τόοον
καλώς, άλλα γράφει και άναγινώβκει τόβον καλώς οαον η Ιδική αας. — Λαμβά
νει ή αδελφή βας βιβλία; — Λαμβάνει. — Τί λαμβάνομεν; — Λαμβάνομεν ξν$ον.
— Λαμβάνουβιν οΐ Πολωνοί καπνόν; — Λαμβάνοναιν. — Παρά τίνος (£γοπι
ντίιοιη) λαμβάνοναιν οΐ ΊοπανοΙ χρήματα; — Λαμβάνουβι παρά (ίκ>πι) των "Αγ
γλων καϊ (παρά) των Γάλλων. — ΛέχεβΟΐ τόαους φίλους οοους ίχ&ρονς; — δέ
χομαι ολιγώτερους άπο τούς τελευταίας ή άπο τους πρώτους. — Παρά τίνος
(ίϊοπι νΗοιη) λαμβάνουβι τά τέκνα μας βιβλία; — Λαμβάνουβι παρ'ίμοϋ (ή άπο
ίμί(ίτοιη πι«) καϊ καρά των φίλων των (τ) άπο τούς φίλους των). — Λαμβάνω
 — 128 —

τόαον ββ&νρϋτ Ζαον τϊϊρό*; — Λαμβάνει όλιγωτερον «5*6 *(Η> πρΆτον Λαοα
άπό τον δεύτερον. — Λαμβάνοναιν οΐ ΰπηρέται τόσα αάρω&αα οαονς επενό«π«ϊ;
— Λαμβάνουαι περιααότερα άπό τά πρώτα παρά άπό τά δεύτερα. — Λαμβάνε
τε άκόμη ε» π^ροβόλον; — Λαμβάνω ακόμη ?ν. — ίΐο'βκ κονδύλια ακόμη λαμ
βάνει η 9εία βας; — Λαμβάνει άκόμη τρία. — Γνωρίζετε τον 'ΑμεριΚανόν τον
έποϊον γνωρίζω; — Λεν γνωρίζω έκεΐνον τον όποιοι) γνωρίζετε, άλλα γναρίζα
άλλον. — Πίνει δ Πολωνός τόσον οαον ό' Ρωααος; — Πίνει άκριβώς τόαον. — Πίνου-
αιν οΐ Γερμανοί τόαον οαον οΐ Πολωνοί; — Οι πρώτοι πίνουαιν όλιγωτερον τάν
δέύτερων. — Πότε σκοπεύει ν'αναχώρηση ό ξένος; — Σκοπεύει ν'άναχωρήβτ} βή·
μερον. — Ποίαν ωραν; — Είς την μίαν και ήμίβειαν. — Σκοπεύετε ν'άναχωρήβψ
τε απόψε; — Σκοπεύω ν άναχωρήοω αυριον. — Αναχωρεί οήμέρον ό Άγγλοι; ~
Αναχωρεί τώρα. — Πον υπάγει; — 'Τπάγιι εις τους φίλους του. — ' Τπάγει είς
τους Γάλλους; — ' Τπάγει έκεϊ. — Πο'τε σκοπεύετε να γράψητε εις τους φίλους
αας; — Σκοπεύω νά γράψω εις αΰτούς βήμερον. — Σας αποκρίνονται οϊ φίλοι
βας; — ΑΛΑ αποκρίνονται. — Αποκρίνεται ή μητηρ αας εις την έπιατολήν βάς;
— 'Λποκρίνεται εις αυτήν. — 'Αποκρίνεται είς τά γραμμάτια των (9ηλ.) αδελ
φών μου; — Δεν αποκρίνεται είς οντά.
71.
Μ/νω&ε νά όμνβητϊ 'Αγγλϊκά;—Δύναβάι νά 'ύ/ΟλΑ ολίγον.—'Αρχίξει η άδελ1
φή μας* νά όμιΧ^ Γερμανικά; — Αρχίζει νά τά όμιλη. — Δύναται νά τά γρά-
φι(; — Δύναται νά τά γράφτη. — 'Αρχίζουαιν οι αδελφοί αας νά μαν&άνουβιν
Ιταλικά; — Αρχίζουν νά τά μαν&άνωβιν. — Αρχίζει 6 έμπορος νά πολη; — Αρ
χίζει- — ' Ομιλείτε πριν άκούαητε; — 'Ακονω πρϊν όμιλήβω. — Σας άκουε* η αδελ
φή &ας πριν Ιμιλήαη; — Ό/ΐίλεΐ πρϊν με άκούαη. — Πίνετε πριν ίξελ&ητε; — Ε
ξέρχομαι πριν" πιω. — .Σκοπεύει ή 9εία βάς νά έξέλ&η πρϊν προγευματίάτ); —
.Σκοπεύει νά προγευματίνη" πρϊν έξέλ$η. — Έκβάλλω τάς χειρίδας μ&Ο πρϊν'έκ-
βάλλω τον πϊλόν μου;—Έκβάλλετε τον πϊλόν αας πρϊν ίκβάλητε τάς χειρίδας
αας.— Αΰναμαι νά έκβάλλω τά πέδιλα μου πρϊν έκβάλλω τά'ς χειρίδας μου; —
Δεν δύναα&ε νά έκβάλητε τά πέδιλά βας πριν έκβάλητε τάς χειρίδας αας. —
Δύν'αμαι νά έκβάλλω τάς περικνημίδας μου πρίν έκβάλλω τά υποδήματα μου;
— Δέν δύναα$ε νά έκβάλητε τάς περικνημίδας αας πρϊν έκβάλητε τά ΰποδήμα-
ϊ& «ίΐς. — Ποίαν ωραν προγενμάτίζετε; — Προγευματίζω εις τάς όκτω καϊ τέ
ταρτον. — Ποίαν ωραν προγευματίζει ό "Αγγλος; — Προγευματίζει κα$' ίκάςην
ΐίς τάς έννέα τ| (είς τάς) έννέα καϊ τέταρτον. — 'Τπάγει είς της αδελφής το*
πρϊν προγευματίαη. — 'Τπάγει είς την οίκίαν της πρϊν προγευματίαη. — Είναι
καλός ό ίππος αας; — Είναι καλό; άλλ' ό ιδικός βας εϊναι καλλίτερος, και ό
τοΰ "Αγγλου εϊναι ό κάλλίζος πάντων των ίππων άφ' οβους γνωρίζομιν (Λ&ί· νβ
Ιηκχτ οί); —"Εχετε ωραία κύπελλα (χονπάχια);— "Εχω ωραιότατα, άλλ' ό αδελφός
μύν" ϊ%ει ωραιότερα άπό· έμέ. — Άπό ποιον (Γγοπι νΐιοιη) τά λαμβάνει; — Τά'
λαμβάνει άπό τού χάλλιςον φίλον του. — Είναι ό' οϊνός βας τόαον καλός οαον
σ μήλίτης- μου;'— Είναι καλλίτερος. — Πωλΐϊ ό Εμπορος βάς καλά μολνββοκόν-
δυίία; — Πωλεί* τά κάλλιςα μολυβδοκόνδυλα τάνοαα γνωρίζω (ύίαΐ I Ιίηοντ οί).
72.
'Αναγινώακομεν περιβαότεαα βιβλία παρά οί Γερμανοί; — 'Αναγινύβκομκν **-
ριβοοτερα παρά έκιίνοι, άλλ' οί Γάλλοι άναγινώαχονοι περισσότερα άπο ήμάς,
 — 12.9 —

*αι οΐ "Αγγλοι άναγινώαχουαι περισσότερον άπδ ολονς (Λκ αιοΗ). — Τι'νοϊ οικία
είναι αντη; — •Είναι Ιδική μου. — Τίνος εϊναι το καπελλϊνον (βοιιηβι) τοντο; —
Είναι της μητρός μου. — Εϊα$ε ν-ψηλότερος άπδ έμέ; — Είμαι υψηλότερος άπδ
νμάς.—Εϊα9ε τόσον υψηλή (ιΜ) οσον ή αδελφή αας; — Είμαι νψηλότερος ά
πο ίκείνην. — Εϊναι ό πίλος βας τόσον άσχημος οσον 6 τοϋ πατρός μον; — Εί
ναι καλλίτερος, άλλ' όχι τόσον μανρος οσον δ ιδικός τον. — Εϊναι τά ενδύματα
ταν Ιρλανδών τόσον ώραϊα οσον τά των Ιταλών; — Δεν εϊναι τόσον ωραία,
άλλ' είναι καλλίτερα. — Τίνις ϊχουν τά ωραιότατα αμάξια; — ΟΊ Γάλλοι τά I-
χονβι. — Τις ΐχει τονς ωραιότατους ΐππονς; — 01 Ιδικοί μον εϊναι ώραϊοι, οί
ίόιαοί βατ; εϊναι ωραιότεροι των Ιδικών μου, άλλ' οί των φίλων μας εϊναι ωραι
ότατοι πάντων,— "Εχετε ωραιότερον κήπον άπό τδντονίατρον μου;—"Εχω ώραι-
ότιοον τον Ιδικοί τον. — "Εχει 6 Σκώτος ωραιοτέραν οίχίαν παρά δ Ιρλανδός;
—Έχει ωραιοτέραν. — "Εχομεν τόσον ώραϊα τέκνα οσον οίγείτονές μας;— "Ε-
χομεν ωραιότερα. — Είναι ό έπενδύτης σας τόσον ωραίος (ρτοΜχ) οβον ό ιδικός
μον; — Δεν εϊναι τόσον ωραίος, άλλ' [εϊναι] καλλίτερος τον Ιδικού σας. — Ποι
ο» των δύω τούτων παιδιών εϊναι τό καλλίτερον; — Τό μελετών (έκεϊνο το δ-
νοΐον μελετά) εϊναι καλλίτερον τον παίζοντος (παρά έκεϊνο τδ οποίον παίζει).
78.
Αναχωρείτε σήμερον; — Δίν αναχωρώ σήμερον. — Ώότ» αναχωρεί η $εία σας;
—Αναχωρεί, τδ ίαπέρας εις τάς ίπτά παρά τέταρτον.— Σαρώνει δ νπηρέτης σας
τόσον καλά οσον δ ιδικός μον; — Σαρώνει καλλίτερα άπό τον Ιδικύν σας. —
Αναγινώακει δ Γάλλος τόσα άσχημα βιβλία οσα καλά; — Άναγινώακει περισ
σότερα καλά παρά άσχημα. — Πωλονσιν οί ϊμποροι περισσοτέραν ζάκχαριν πα-
ρά καφέν; — Πωλονσιν όλιγωτέραν άπο την μεν παρά άπο ιόν δέ. — Κάμνει
ο Σκντοτόμος σας τόσα πέδιλα οσα δ ιδικός μον; — Κάμνει περισσότερα άπο
ιόν Ιδικόν σας. — "Εχει κανείς ωραιότερα βιβλία άπο σας; — Ουδείς 'έχει ωραι
ότερα. — Άναγινώακει ή θνγάτηρ σας τόσον ανχνά οσον έγώ; — Άναγινώακει αν-
χνότερα άπο νμας. —τ Γράφω τόσον οσον νμεϊς; — Γράφετε 'περιααότερον άπο
έμί. — Άναγινώακουαι τά τέκνα των γειτόνων μας Γερμανικά τύπον ανχνά οσον
ημείς; — Δεν άναγινώακομεν τόσον ανχνά όσον αυτοί (Ίιβ)·). — Γράφομεν τόσον
ανχνά όσον αυτοί;—Αντοι γράφονοι ανχνοτερα απο ημάς. —Εις ποίον γράφοναιν;
—Γράφοναιν εις τονς φίλονςτων.—Άναγινώακιτε γαλλικά βιβλία;— Άναγινώακο
μεν αγγλικά βιβλία άντ'ι ν' άναγινιάακωμεν γαλλικά(βιβλία).—Δύνασθε νά κολνμβά-
τ{ το'οον καλώς οσον ό νιος μον; — Δύναμαι νά κολνμβώ καλλίτερα άπο αντδν,
άΐλ' οΰτόϊ ομιλεί Αγγλικά καλλίτερα άπο έμέ. — Άναγινώακει τόσον καλώς ο
σον ΰμεΐς; — Άναγινώακει καλλίτερα άπδ έμέ. —. 'Τπάγει η Ονγάτηρ τοϋ γεί-
τονός αας εις τί]ν άγοράν;— "Οχι- μένει έν τΐ) οικία- πονονσιν οί πόδες της. —
Λ/αν8ο;ν£τ£ τόσον καλώς οσον ό ν'ιύς τον κηπουρού μας; — Μανΰάνω καλλίτε
ρα άπδ Ικεϊνον, άλλ' (κείνος έργάζεται καλλίτερα άπδ έμέ. — Τίνος ,πνροβόλον
είναι τδ ώραιότατον;— Τό Ιδικόν αας εϊναι πολυ άραίον,άλλά τδ τον πλοιάρχον
ιιναι ετι ωραιότερον (8Η11 βηβι·), και τδ ιδικόν μας εϊναι χδ.ώραιφτατον'ποίρτρν.

■
17
 — 130 —

ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΜΙΤΟΙΝ ΠΕΜΠΤΟΝ

ΤΤνΕΝΤΥ ΙΊΓΤΗ 1Ε880Ν.

'Ενδνεό&αι, περφάλλεβ&αι, Το ριι( οη.

φορείν, βάλλίΐν.

Φορώ το κααέλλον μον. I ριιί οη ηψ η&ί.

Φορεί τά χειρόχτιά της. 8ηβ ρηίδ οη ηβΓ §1ονβ8.
('Τποδέεται) φορεϊ τά παποντ- Ώοβ8 βηβ ρηί οη ηβΐ' βηοβ8?
ΰιά της-,
Τά φορεί. 8ηβ ραίβ ίηβιη οη. (Ορα Παρ.
Η'. Μα&. ΚΑ'.)
Τί φορονΰιν οί αδελφοί ΰας; Υΐΐι&ϊ άο γοκτ 1)Γθί;ηβΓ8 ριιί
οη?
Φορονβι τά φορέματα των. Τ1ΐ67 ραί οη ίηβίΐ' οίοίηβδ.
Πον (ΐέ οδηγείτε; ΛΥΊιβΓβ &Γβ γου. Ιβαάϊη^ ηιο?
Σας οδηγά εις της μητρός μ«. I 3«ι Ιβαάίη^ 70η ίο ηι^ ιηο-
ίηβΓ'β.
Πότε εξέρχεται δ πατήρ 6ας; Λ^Τιοη άθ68 7οηΓ ίαίΙαβΓ £0
οηί?

Πρωΐ, ενωρίς. ΈατΙΐ/.

Τόβον ενωρίς ο6ον νμεϊς. Αδ £Βχ\γ &8 ^οη.

Εξέρχεται τόβον ενωρίς οϋον Ηβ £θβδ οηί &δ βανίρ &8 γοιι.
νμεϊς.
Εξέρχεται ίνωρίτερα από νμας. Ηβ £0β8 οηί ββτΙΐβΓ ίηαη 7011.

Όψε, αργά, Ιξωρας. Σιαέβ.

Λίαν, πολν. Τοο.

Όψε, Ιξωρας, πολν αργά. Τοο Ιαΐβ.
Πολν ίγρηγορα, πολν πρωΐ, Τοο 800η, ίοο βανίγ.
ενωρίς.
Πολν μέγας. Τοο Ιεγ^θ, ίοο §Γ6Εί.
Πολλά ολίγον. Τοο Ηίίΐβ.
Πολν μικρός. Τοο δΐηαΐΐ.

Πάρα πολν. Τοο τηιιοΐι.

ΌμιλεΙ 6 νιός ΰας πάρα πολν; Όοβδ γοηΓ δοη δρβ&ΐί

ηιαοΐι ?
 — 131 -

Λν ομιλεί αρκετά. Ηβ οίοβδ ηοί δρββίί βηοπ§;1ι.

Άργότιρα άπό νμας. ΙιίΐίβΓ ίΰ&η γοη.

Εξέρχομαι αργότερα από νμάς. I £0 οιιί Ιαίβι* ίηη,η 7011.

Πιβτενειν. Το οβίίβνβ.

Πηγαίνετε εις το &έαμα τόόον Ώο γοη £0 ίο ίΐιβ ρ1»7 Η8

ενωρίς οβον Ιγώ;
Πηγαίνω Ενωρίτερα άπό χψας.
Ποωϊαίτερον, ίνωρίτερα, τάχιον,
αρωτήτερα.
Πηγαίνει (ίκεϊ) η μήτηρ 6ας έ-
νωρίτερα άπό έμε.
Πηγαίνει πολλά πρωΐ.
£ΆΥ\γ &8 Ι?
I £θ βαιΊίβι* ίη&η 7011.
ΕαΐΊϊβΓ (δΟΟΠΟΓ).
Όοβ8 γοιίΓ ηιοίηβΓ §ο ίηβΓθ
θεγΙϊθγ ίη&η Ι?
8ηβ £068 ίηβΓβ ίοο β&Γίγ.

Λη, ήδη (αιά). ΑΙτβαάΐ}.

Όμιλεϊτε ήδη; Όο νοη δρβίΐΐί &ΐΓβ»(37 ?

Ονπω, όχι ακόμη. Νο( ι/βέ. >

Λν ομιλώ ακόμη. I <1ο ηοί δρβ&ΐί γβί.

Τάιιόνει η ανεψιά 6ας την έ- ϋοβδ ^οιιγ ηίβοβ ίΐηΐβΐι ΗβΓ
πιβτολήν της; Ιβίίβϊ^
Λν την τελειόνει ακόμη. 81ιβ άοβ8 ηοί βηϊβΐι ίί γβί.
Ποογενματίζετε ήδη; Όο γοιι ϋΓβ&Ιίί&δί &\τβΆάγ?

Παρ, Α'· Εϊδομεν (εν τψ ΙΣΤ', και ΙΗ', Μαθηματι) ότι το μόριον
ίο δεν προηγείται τοϋ απαρεμφάτου τοΰ εξαρτωμένου εκ των ρημάτων
νϊΙΙ και 0911. Εις ταύτα δε άνηκονσι,
1ον· Και τά ημιβοηθητικά ρήματα Ιβί, άφίνειν' 11ϊίΙ}' ενδεχόμενου
ΗναιΥ Βύνασθαι, ε'ιμπορεΐν' ΙΙ1Η8ί, πρέπει δΐΐίΐΐΐ, οφείλειν. ΟΊον'

Λεν δύναται να έζέλ&η. Ηβ οαηηοί §0 οηί.

δύναται να το κάμψ
Είμπορεϊτε να νπάγητε Ικεϊ.
&έλετε να με άφήόητε να δμι-
ληβω ;
Πρέπει να. εργαζωμε&α.
Θέλετε ν άνάψητε τό πνρ μον;
θα, ή ι>ά, ή πρέπει να. το κάμη.
8ηβ βαη (Ιο ίί.
Υοιχ ηΐίΐγ £0 ίηβΓβ.
\νΐ11 70α Ιοί ηιβ δρβίΐΐν ?
\ν"β ηχιΐδί \ρογ^.
ΛΥιΙΙ 7011 ηιαίίβ ναγ ητβ?
Ηβ δη&11 άο ίί.

.2ου Τά ρήματα τά σημαίνοντα άντιλη·φιν διά των αίσθησεων, ως

ίθ 8ββ, όράν' ίο ηβΗΤ, άκούειν' ίΟ ίββΐ, αισθάνεσθαι' ίο ρβΓΟβίνβ, ένο
 — 132 —

ρρν, παράτ-ηρεΐν, διακρίνειν* 1(Α)Η8βΓνβ, παρατηρείς ίο ΐ)6Ϊθ1ά, όρ^ί»,

θεωρεΐν9 κ. τ. λ. Παρ· Χαρ·
Την βλέπετε ερχομέντ^; Γ)θ ^οα 866 Ηβϊ ΟΟίηβ ?
Σε ακούει ομιλούντα. 8Ηβ ηβ&Γ8 ^οα ΐπΐΐε.
Το αί6®άνεται εγγίξον. Ηβ ίβθΐδ ίί ίοιιοΗ.
Την &εωρώ περιπατούσαν. I ϋβΐιοΐά ΙιβΓ \ν&Ηί.
3ου. Τά ΐζης ρήματα ίο 'ΜΛ,' κελεύειν, προστάττειν' ίο ηΐαΜβ, ποι-
εΐν, κάμνειν' ίο ηββίΐ, χρειάζεσθαι' ίο βίΙΓβ, τολμριΛ Οίον*
2?α£ ΛροβΓβζαι να νπάγψε εις I οϊά 7011 §ό Ηοίηβ.
Γ^ν οίκίαν.
ΜΙ κάμνει νάμελετήδω το μά- Ιΐβ πι&ΐίβδιηβ δίικί^ ίίΐ3,ΐ 1β8-
&ημα τούτο. 8οη.
Λεν πρέπει να φοβη~6&ε τάς Υοτι ηββά ηοί ίβ&Γ ΐΐιβ οοη-
όννεπείας. δβηιιεηοθδ.
Λεν τολμά να 6άς εΐπη. Ηβ ά&Γβδ ηοί ίβΐΐ 7011.
Λεν τολμώ να τω ομιληβω πε- I ά&Υβ ηοί 8ρβί& ίο Ιιίχη οη
ρϊ τοϋ αντικειμένου τοντα. ΐΗΪ8 δΐι^βοΐ.

Παρ, Β'. Το μόρων ίο παραλείπεται επίσης μετά το ερωτηματικον

επίρρημα \ν1ΐ^, διατί, και εις τινας επιφωνήσειςι Οίον'
Λατί τόΰος δόρνβος; ΊΫΆγ πΐΒ^β δΐιοη Ά ηοίδ6?
Έγώ να κάμω τούτο/ I, άο ίη&ί !
Εκείνη νά ενΰπλαγχνίζηται τους 8ηβ, ρίίγ ίΗβ ηηίοΓίαηαίβ !
βνβτνχεϊς/
Παρ. Γ*. Ύομόριον ίό ' άπαιτεΐ και το ονοματικον· άπαρίμφατον, Οίον'

Το ενεργετεϊν τρύς πταίβαντας Το άο £θθά ίο ίηοδβ ίΐι&ί

προς ημάς είναι πράξις άξι- ηανβ οίΓθηάβα! 118, η
έπαινος. οοηιηιβηά&οΐθ άοίίοη.
Το τρώγειν πολύ είναι χινόν- Το β&ί ίοο ηαιιοη 18 (ϊ&η^βι*-
νώδες. ο\ΐ8.
Τό δμιλεϊν πολύ είναι άφροβννη. Το δρβαΐί ίοο ηπιοη ίδ ίόόΤ-
ίβΗ.
Τό Ινωρίς πλαγίάζειν και ένω- Ε&ι*^ ίο 06<1, δ,η'ά β&τ\γ ΐό
ρις θηκόνεβ&αι, ΓΪ86,
Καταςαίνει τον άν&ρωπον ύγιά, Μ&ΐίθδ & ηίαη ηε&ΐίηγ, ίΐηοΐ
πλονΰιον και ϋοφόν. ντβείΐίηγ, ααά Μΐΐ&β(Παροιμ..^
,Ι ,Γο $ημα *ο <1»Γβ, τολμαν, δεν απαιτεί το μόριο» Ιο· δύναται ομως να το
ηοοβίαμβάντι μ&Ο,ον είς&Χλόν τινά χ$όνον η είξ άχ'Ιονν. Οίον. Ηβ νοαίά »οι
Λ»'Γβ ίο ββγ 8ο, ίί» $ά έτόλμα νά τό είπ·>).
 — 133 —

ΘΕΜΑ 74.
Φορεί (βάλλει) ή αδελφή αας άλλο καπελλϊνον διά να (ίη οτάβΓ) υπάγη εις τό
$έατρον; — Φορεί 'εν άλλο. — ΦορΕΪ τάς χειρίβας της πριν φορέση τά πίδιλά
της; — Φορεί τά πίδιλά της πρϊν φορέαη τάς χειρίδας της. — Φοριΐ ό πατήρ
αας τον πΐλόν τον άντϊ να φορέαη τον επενδντην τον; — Φορύ τον ίπενδύτην
τον πρϊν φορέαη τον πϊλόν τον. — Φοροναι τά τέκνα μας τά πίδιλά των διά
νά νπάγωαιν εις την οικίαν των φίλων των; — Τά φοροναι διά νά νπάγωαιν
ίκεϊ. — Τί φοροναιν α'ι θυγατέρες μας; — Φοροναι τά καπελλΐνά των καΐ τάς
χειρίδας των; — Τί φοροναιν οΐ νιοι σας; — Φοροναι τά ίνδύματά των καϊ τά
υποδήματα των. — Όμιλίϊτε ήδη Αγγλικά; — Λεν τά ομιλώ ακόμη, άλλ' αρχί
ζω νά τά μαν$άνα.— Εξέρχεται ήδη ή μήτηρ αας;— Λεν ίξέρχετε άκόμη.—ΠοΙ-
αν ωραν εξέρχεται; — ' Εξέρχεται εις τάς δύο. — Προγευματίζει πριν ίξέλθη; —
Προγευματίζει καΐ γράφει τάς ίπιςολάς της πριν εξίλθη. — Έξέρχεαθε προτή-
τερα από υμάς; — Εξέρχομαι προτήτερα άπό εκείνην. — 'Τπάγει ή θεία αας
τόσον ανχνά εις το θέατρου οαον ίγώ; — 'Τπάγει τόαον ανχνά οαοννμεϊς. —Άρ·
χίζεται νά γνωρίζετε τήν γυναίκα το^ντην; — Αρχίζω νά την γνωρίζω; ■— Προ-
γενματίζετε ίνωρίς; — Λεν προγενματίζομεν αργά — 'Τπάγει ό Γάλλος εις τήν
αννανλίαν ίνωρίτερα από υμάς; — 'Τπάγει άργότερα από ίμΐ. — Ώοίαν ωραν υ
πάγει; — 'Τπάγει εις την δεκάτην και ήμίαειαν. — Λεν υπάγει ίκεϊ πολύ ίνωρίς;
— Λεν ΰπάγει πολύ ενωρίς.
76.
Λεν νπάγει πολύ ίνωρίς ό πατήρ αας εις τήν αννανλίαν: —'Τπάγει πολύ αρ
γά. — Γράφει ή ανεψιά αας πολν; — Λεν γράφει πολύ άλλ' ομιλεί πολύ. — Ό-
μιλεϊ περιααότερον από υμάς; — ' Ομιλεί περιααότερον άπό έμε καΐ από τήν ά-
δελφήν μου. — Είναι τό καπελλΐνον της φίλης της αδελφής αας πολύ μέγα; —
Λεν εϊναι οντε πολύ μέγα οντε πολύ μικρόν. — Όμιλεϊτε αυχνότερα Αγγλικά
παρά Γαλλικά; — ' Ομιλώ ανχνότερα Αγγλικά παρά Γαλλικά. — Λνναται ό φίλος
αας ν ανάγνωση τήν ίπιςολήν μου; — Λεν δύναται νά τήν ανάγνωση· δεν δύ
ναται νά εΰρη τά Όμματονάλιά (1ιί8 δρβοΐ&οΐββ) τον.—Πόσα ζεύγη όμματονάλια 'έχει
ό φίλος αας; — "Εχει δύο. — "Εχει αργυρά ή χρναά Όμματονάλια; — "Εχει αργυ
ρά και χρναά όμματονάλια. — Αγοράζετε πολύν αϊτον; — Αγοράζω ολίγον μό
νον. —"Εχουσιν άρκετόν άρτον οΐ φίλοι σας;— Εχουαιν ολίγον, άλλ' άρκετόν.—
Γνωρίζετε τον άνθρωπον τούτον; — Τον γνωρίζω (I (16). — Εϊναι πεπαιδευμέ
νος; — Εϊναι ό πλέον (Λβ πιοδί) πεπαιδενμίνος άνθρωπος άφ' 'όαονς γνωρίζω
(ύΐ3Λ I &ηοΜΓ ή I Ιίηοντ μόνον).— Εϊναι ό ίππος οας χειρών τον ίδικοϋ μον; —
Λεν εϊναι τόαον άσχημος οσον ό ιδικός αάς. — Εϊναι ό ιδικός μου χειρών τ'όΐ
τον άδέλφοΐ' των ' Ισπανών; — Εϊναι χειρών. Εϊναι ο χείριςος- των ΐππων άφ'
οαονς γνωρίζω. — Αίδετε είς τούς άνθρώπονς τούτους όλιγώτερον άρτον παρά
τυρόν; — Τοις δίδω περ^σαότερον άπό τον πρώτον παρά άπό τον δεύτερον. —
Λαμβάνετε τόσα χρήματα οβα ο'ι γείτονές οας; — Λαμβάνω πολύ περισσότερα
(α ^ΓβίΐΙ <1β»1 πιοΓβ) αυτών. — Τις λαμβάνει περισσότερα χρήματα άπό όλους
(ΐΗβ παοίί πιοηε^),· — Ό Γάλλος λαμβάνει περισσότερα (Ιΐιβ πιοβΐ).
67.
Εϊναι αργά; — Λεν εϊναι αργά. — Τί ωρα εϊναι; — Εΐνκι μία κάΐ τέταρτον.—
Εϊναι πολύ αργά διά νά ύπάγητε είς τοϋ πατρός αας;—Λεν εϊναι πολύ άργά
 — 134 —

δια νά νπάγιο έχιϊ. — θέλετε νά με ΰπάγητι (ΙΛίβ πιβ) είς αυτόν; — θέλω
νά αάς υπάγω είς αυτόν. — Που εϊναι; — Είναι είς το γραψειόν τον. — Είναι
η μητηρ αας είς το δωματιόν της; — Είναι. — θέλει ;ό ' Ολλανδός ν άγοράαη
ίνα ΐππον; — Λεν δύναται ν άγοράαη (]ιαγ οηβ). — Είναι πτωχός; — Λέν εϊναι
πτωχός, ιΐναι πλοναιώτερος άωό υμάς. — Είναι ο έζάδελφός βας τόαον πεπαι
δευμένος οαον νμεϊς; — Είναι πλέον πεπαιδευμένος από έμέ, άλλ' ΰμεϊς εϊα$ε
πλέον πεπαιδευμένος από έμε καϊ άπό έκεϊνον. — Γράφουαιν οί Αμερικανοί πε-
ριββότερον άπό ημάς; — Γράψουβιν όλιγωτερον άπο ημάς, άλλ' οί ' Ιταλοί
γράφουαιν όλιγώτατα πάντων (ιΐιβ ΙββδΙ). — Εϊναι τόαον πλούαιοι οαον οί Αμε
ρικανοί^— Είναι όλιγωτερον πλούσιοι άπό αντονς. — Είναι τα πτηνά αας τό
αον ωραϊα οαον τά των Σχώτων; — Εϊναι όλιγωτερον ώραϊα άπό τα Ιδικά των,
άλλα τα των Ιρλανδών είναι τά ηχιςα ώραΐα (Λβ Ιβ&δί ϋηβ). — Πωλείτε την
οίχίαν αας; ■— Λέν την πωλώ- την αγαπώ τόαον πολύ, ωςε δεν την πωλώ (I
Ηΐίβ ίΐ Ιοο πιιιοΐι Ιο 8β11 ίΐ).—Λύναται ηδη η Ουγάτηρ αας νά γρά·ψη μίαν έπιςολήν;
Αεν δύναται άκόμη νά γράψη μίαν, άλλ' αρχίζει ν αναγινώαχη ολίγον. — Ά-
ναγινώαχετε τόαον οαον οί ' Ρώααοι; — Άναγινώοκομεν περιααότερον έκεΐνων, άλλ'
οί Γάλλοι άναγινώακοναι περιααότερον άπό όλους (Λβ πκίδί). — Τί βιβλία ά-
ναγινώακουαιν; — Άναγινώαχουαι^Γαλλιχά, Αγγλικά και Ιταλικά βιβλία.

ΜΗΝ ΔΕΥΤΕΡΟΙ.

Μοντη.

ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΚΟΣΤΟΝ ΕΚΤΟΝ

Τ\νΕΝΤΪ-8ΙΧΤΗ ΙΕ880ΚΤ.

ΠΕΡΙ ΤΗ3 ΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤ0ΧΗ2.

"Η παθητική μετοχή των όμαΧων ρημάτων1 [ή των άνωμαλων σψ
μειωθησεται πάντοτε παρά τοις ρημασι], σχηματίζεται προστιθέμενου
(\ς το απαρεμφάτου ϋΛ η μόνον Α οταν λίγρ εις β 2 Παρ. Χαρ,

Άπαρέμψατον. Πα&ψική μετοχή.

Το 03,11, καλεϊν, Οίΐΐΐοά.

(1) Επαναλαμβάνοντες οί μα9ηται τά άνώμαλα ρήματα, απερ εΐδομεν ηδη, πρέ
πει να αημειωνωαιν Ιν τοις καταλόγοις αυτών τάς πα&ητικάς μετοχάς.
(2) Βραδντερον 9ά Ι'δωμεν ότι ό παρατατικός της άγγλιχης γλώααης, όατις
αντιατοιχεΐ τω παρατατιχώ καϊ άορίοτω της ελληνιχϊς, εν τοις όμαλοΐς ρήμααι
οχηματίζεται ως η πα&ητικη μετοχή, έκτος τοϋ δευτέρου ενικού προαώπου προα-
λαμβάνοντοι 6&Λ, Οίον. ΤΗοη εαΐΐβάδί, έχάλεις η έχάλεαας.
 — 135 —

Το βηίδΐι, τελειόνειν, ήηίβΐιβίΐ.

Το Ιονβ, αγαπάν, Ιονβά.
Το Ιϊνβ, ζψ, Ιϊνβά.

Παρ. Α', Ή προφορά απαιτεί ώστε τά ομαλά ρήματα να πάσχωσΐ

τάς αύτάς σχεδόν μεταβολάς εν τ<£ σχηματισμέ της παθητικής μετο
χής ας και τά επίθετα εν τψ σχηματισμέ του συγκριτικού και υπερθε
τικού δηλ.

Κ Α Ν Ω Ν 1ος. Τά εϊς άπλοΰν συμφώνου λήγοντα ρήματα, προη

γουμένου αϋτοϋ ενός μόνου φωνήεντος, εν τή παθητική μετοχή δίπλα-
σιάζουσιν αυτό μετά την πρόσληψιν της συλλαβής. Παρ, Χαρ.

Το 0<3£, ζψείν 0Θ££6(1.

Το οίοί, Ιζαλείψειν Μοίίβά.
Το ρΓβίβΓ,1 προτιμάν ρΓβίβΓΓβά.
Το Γβ^Γβί', λνπεΐό&αι, μετανοεϊν. Γβ^Γβίίβά.

Παρ, Β'. Έν τούτοις δ κανών ούτος εφαρμόζεται μόνον εϊς τά μο

νοσύλλαβα και εις τά πολυσύλλαβα, ων τονίζεται -η λήγουσα, ώς 1θ
ρβΙΉΐΐί', επιτρεπειν' παθ. μετ. ρβτηπίίβά.

Παρ. Γ". Λι λέξεις των όποιων δεν τονίζεται ή λήγουσα, δίν δι-
πλασιάζουσι τό τελικον σύμφωνου» Οιον'
1 *
Το δοΐίο'ίί, αίτεϊν 8θ1ίοίίβ(1.
Το Ηΐη'ά'βΓ, χωλνειν ΗίηάβΓθά.
Το ο'ρβη, άνοίγειν ορβηβά.
Το Ιιβΐ^ΐιίβη, νφώνενν Ιιβί^ΐιίβηβά.

Παρ. Δ'. Εϊναί λίαν ουσιώδες νά διακρίνωνται α'ι διπλασιάζουσαι

το τελικον αυτών σύμφωνον λέξεις μετά την πρόσληφιν καταλήζεως,
από τών λέξεων των μή διπλασιαζβσών αύτό' διότι άνευ του διπλα
σιασμού τούτου τά ρήματα ως ίο άϊΐΐ, θορυβεΐν' ίο ΙΐΟρ, άσκωλιά£ειν
(κουτσοπηδάν), ίο ΓθΙ>, κλέπτειν' ίο δίΓΪρ, άπογυμνοϋν, θά εγίνοντο
εις την παθητικήν μετοχήν άχακΛ, ΙίΟρβίϊ, Γ()1)0(1, δΜρβύ, παθητικοί
δηλ. μέτοχοι του ίΟ <1ίηβ, γευματίζειν' ΪΟ ΙίΟΙΪβ, ελπ'ιζειν ίθ Γθ1)β,
ενδύειν' ίθ δίτϊρβ, μαστίζειν ή διαγράφειν σειράς ή γραμμάς. "Επειτα
δε ό κανών ούτος εφαρμόζεται όχι μόνον εις την παθητικήν μετοχήν,
άλλά και εις πάντα τά παράγωγα, ώς Γθ1»1)6Γ, κλέπτης* 1)β££»Γ, ε
παίτης" 8ΪΙΗ16Γ, αμαρτωλός, κ. τ. λ.

1 Ή μεν ΙπΙ της λέξεως Ιο ρΓεί-εΓ* όξεϊα δήλοι 'ότι τονίζεται ή λήγονοα, η
δε επί της Ηοΐϊ'οίί, ή παραληγονβα
 — —

Κ Α Ν ΩΝ ;&ρς.·Τά εις $ λήγοντα ρήματα, προηγουμένου συμφών»,1

τρέπουσιν αυτο. »ις I εν τ£ παθητική μετοχή. Οίον.
Το Γβρ1}τ, άχοκρίνεβδαι' Γβρίίβίΐ.
Το ΟΓγ, ,χράζειν^χρανγάξειν ύτίβά.
Το ,ΓβΪ7, χιβτίνειν, &μ§ρεϊν Γβΐίβά.
Το ,1x7» προβπαϋ-ΐϊν ίηβά.
Το δ&ίϊδίγ, εναρεβτεϊν Β&ίίδββά.
Είναι. Το ύβ* — δββη

^Ηότε,'η νχήγετε εις την άγοράν.
Ήμην, ϊχρημάτιόα, η 'νπήγα ΙκεΙ.
Λεν ημην, δεν νηήγα.
"Ημην, νΛήγα (έκεϊ);
*Η6τε, ναηγετε:
Αεν ηβτε, δεν 'νΐΐήγετι.
τϋτο, νπήγεν Ιχεϊ}
Ητο, νπήγε.
Αεν'ητο, "ύϊν νπήγε.
' Η&νβ γοτι Βββη Ιο ια»τίβ%?
I Ηανβ οββη ίηβΓβ.
I Η&νβ ηοί; οββη ίηβΓβ.
Η&νβ I Οββη ίηβΓβ ?
Υοιι η&νβ οββη ίηβΓβ.
Υοιι η&νβ ηοί οββη ίηβΓβ.
Η&8 δηβ οββη ίηβΓβ ?
8Ηβ Η&8 06611 ίΙΐβΓβ.
8ηβ η&8 ηοί οββη ίηβΓβ.

Ποτέ.
Ονδέχοτε. Νβνβτ.
ΧΤχήγετε, η ηβτε είς τον χορόν; Η&νβ 70η οββη .αϊ ίΐιβ 0&11?
'Τχήγετέ χοτε εις τον χορόν; Η&νβ 70α βνβΓ οββη &ί ίηβ
0&11?
Ονδέχοτε νχήγα (Ιχεϊ). I η&νβ ηβνβΓ ,ίλββη ίηβΓβ.
Ονδέχοτ ενχήγε. Ηβ -Η&8 ηβνβΓ οββη ίηβΓβ.
ΟνδεΛοτε νπήγεν (εκείνη). 8Ηβ η&8 ηβνβΓ οββη ίηβΓβ.
Ονδέχοτε νχηγετε. Υοη η&νβ ηβνβΓ οββη ίΙιβΓβ.
» Όύδέχοτε νχήγαν. Τ1ιβ7 η&νβ ηενβΓ Βββη ίηβΓβ.

.Άη,Λ^δη (χιά). , ιΑΙτςαάΐ)·

ΪΧχψετε ηδη, εις ,το %έαμα. Η&νβ 70ΐι &1τβ&<ΐ7 οββη &ί
ίηβ ρ1&7?
Παρ Ε','Έιο τους συνθέτους -χρόνους τα χρονικά, επιρρήματα τί'
' θενται μεταξύ τοΰ βοηθητικού και της παθητικής μετοχής.

'Τχψα'ηδη-βχεί). I Ιι&νβ &1τβίΐ(ΐ7 οββη ίηβΓβ.

'Τχήγεν ηδη („). 8ηβ η&δ&η-β&α^ οββη ίηβΓβ.

1 ■ Προηγουμένου φα>νήιντο( το γ δεν. ιαίπεται, ώί, Το ρΐα;, παίζιιν, ΐ(α$ητ-

μιτοχ. ρ1»^β<1.
 — 137 —

Ονχω, ονχέτι, όχι ακόμη. Νοί ί/βΐ.

Αν νχήγα ακόμη ίκεϊ. I η&νβ ηοί γβί οββη ίηβΓβ.
Αν νχήγεν ακόμη (ίκεϊ). 8ηβ Η&8 ηοί γβί οββη ίΙιβΓβ.
Αν νχήγεν ακόμη. Ηβ η&8 ηοί γβίβββη ίΙιβΓβ.
Αν νχήγαμεν ακόμη. \Υβ η»νβ ηοί γβί οββη ίηβΓβ.
Αν νχήγετε ακόμη. Υοα η&νβ ηοί γβί οββη ΙηβΓβ.
Αν νχήγαν ακόμη. Τη67 ηανβ ηοί ^βί οββη ίηβΓβ.
'Τχηγίΐί ηδη εις τον πατρός Ηανβ γόη αίΓβίίοΙγ οββη &ί
μον, ηιγ ί&ίηβΓ'8?
Αν νχηγα ακόμη. I ηβ,νβ ηοί γβί οββη ίηβΓβ.
Τχήγεν ηδη η δνγάτηρ 6ας είς Ηαβ 7οηΓ άαυ^ηίβΓ αίΓβ&άγ
της μητρός μον; οββη &ί ϊηγ ηιοίηβΓ'8?
Αν νχήγεν ακόμη. 81ιβ η&8 ηοί γβϊ οββη ίΙιβΓβ.
Που νχήγετε το χρω'ϊ; \νΐΐ0Γβ η&νβ γοη οββη ίΐιίβ
ηιοΓηίη§?
'Τχήγα είς τον κήχον. I η&νβ οββη ίη ίΐιβ μανάβη.
Που νχήγεν 6 αδελφός 6ας; λνΐΐθΓβη&8 γοηΓ ΟΓοίΗβΓ οββηρ
Τχήγεν είς την άχο&ηκην. Ηβ Ιιαβ οββη ϊη ίηβ τν&Γβ-
ηοηδβ.
Ιίον νχήγεν η αδελφή 6ας; \νΐιβΓβ 1ι&8 ^οηΓ δΐδίοΐ' οββη ?
^Τχήγεν εις την Οννανλίαν. 8Ηβ η&8 οββη ίΐί ίΐιβ βοηββΓί.
Πού νχήγαν τα τέκνα μας; \νΊΐ6Γβ Ιιανβ οιιγ οΙιϊΜγοιι
οββη?
Το βχολεΐον. Τηβ ββηοοί.
Η Ικκληβία. Τηβ βηηΓοη.
Τό μαγειρεϊον. Τηβ Ιάίοηβη.
Οίνων (ναόγειον δια. κραβί). Τΐιβ ββΠ&Γ.
Τχήγαν είς τό βχολεϊον. ΎΙϊβγ η&νβ οββη &ί βοΐιοοί.
'Τπψαν (Ικεΐ) τόβον ενωρίς ό- Ηανβ ίηβγ οββη· ίηβΓβ &8 β&Γ-
6ον Ιγω; ΙΐβΓ 88 Γ?
Τπήγαν Ενωρίτερα αχό βας. Τΐιβν ηανβ οββη ίηβΓβ β&Γ-
1ν ίη&η νοη.
Είναι ε"ν τω βχολείφ. Το οβ βί ίηβ ββηοοί.
Τχάγειν είς τό βχολεϊον. Το £θ ίο ββηοοί.
Είναι ε"ν τ% Ικκληβ'ια. Το οβ &ί βΙιηΓβη.
Τχάγειν είς την Ικκληβ'ιαν. Το §ο ίο οΙιηΓβΙι.
Είναι εν τω μαγειρίω η εν τω οί- Το Ηβ ίη ίηβ Ιάίοηβη ογ οβί-
νώνι (κελλαρίω), 1&Γ.
Τχάγειν είς τό μαγειρεϊον η εις Το £θ ίο ίΐιβ Ιίϊίβηβη ογ οβί
τον οίνώνα (κελλάριον).
 — 138 —

ΘΕΜΑ 77.
'Τπήγετε ήδη την άποθήχην μου; — Λεν ΰπήγα άκόμη. — Σκοχεύετ» να
ΰπάγητε; — Σκοπεύω νά νπάγω. — Ποτέ 9έλετε να ΰπάγητε; — Θέλω νά νπάγω
αυριον. — Ποία» &ραν; — Είς τάς δώδεκα χαϊ τέταρτον. — 'Τπήγε ποτε η αδελ
φή αας είς τον μέγαν κήπόν μον; — Ουδέποτε ΰπήγε. Σκοπεύει να τον ΐδη;
— Σκοπεύει να τον ηδη. — Πότε θά ΰπάγη έχει; — Θά ΰπάγη σήμερον. — Σκο
πεύει νά νπάγη εις τον χορόν το Ιαπέρας; — Σκοπεύει νά νπάγη. — 'Τπήγετε
ηδη εις τον χορόν; — Λεν ι/πήγα άχόμη. — Πότε αχοπείετε νά ΰπάγητε; — Σκο
πεύω νά νπάγω αΰριον. — 'Τπήγετε ηδη εις τον "Αγγλου τον κήπον; — Λεν ν-
πήγα άνομη.— 'Τπήγετε είς τάς άπο&ήκας μον; — 'Τπηγα. — Πότε ΰγήγετε; ■—
'Τπηγα τό πρωΐ (Λίβ ιηθΓηϊη§). — 'Τπηγα εις το γραφεϊόν σας η είςτό τοΰ φί
λου αας; — Λεν ΰπήγετε οντε είς το ίδικόν μον οντε εις τ6 τον φίλου μον, νπή-
γετε είί το τον Γάλλου. — Ποΰ νπήγετε; — 'Τπηγα εις την εχκληαίαν. — 'Τπήγετε
εις την άγοράν;— 'Τπηγα.—'Τπηγα εις το θέατρον; — 'Τπήγετε.— 'Τπήγεν εκεί η
αδελφή βας; — Λεν ΰπηγεν. — 'Τπήγέ ποτε η νεάνίς αας εις τ6 9έατρον: — Ον-
δέποτε ΰπήγε. — Πον ΰπήγαντά τέκνα αας; — 'Τπήγαν εις το αχολεϊον. — 'Τπή
γεν ό μάγειρος βας εις το μαγειρεΐον;^— 'Τπήγεν εις τό μαγειρεϊον και εις τόυ-
πόγειον (ίηίο Λβ οβΙΙ&Γ^.

78.
Σκοπεύει δ νιος τον κηπουρού αας νά ΰπάγη είς την άγοράν; — Σκοπεύει
νά ΰπάγη. — Τί &έλει ν άγοράαη άπό έχει (ΛβΓβ); — Θέλει ν άγοράαη ορ-
νι&οπούλια, βωδια, κρέας, αϊτον και οίνον. — 'Τπήγετε ηδη εις της μητρός
μου; — 'Τπηγα ηδη. — 'Τπήγεν ηδη η αδελφή σας έχει; — Λεν ΰπηγεν ακόμη-
— 'Τπήγαμεν ηδη είς την οίχίαν των φίλων μας; — Λεν ΰπήγαμεν ακόμη.
— 'Τπήγαν ποτε οΐ φίλοι μας είς την οίκίαν μας; — Λεν νπη-
γαν ποτέ. — 'Τπήγετε ποτε είς το γραφεϊόν τον θείον μου; — Λεν ΰπηγα ηο-
τέ. — Σκοπεύετε νά γράψητε ΐι> θέμα; — Σκοπεύω νά γράψω. — Είς ποιον θέ
λετε νά γράψητε μίαν έπιςολήν; — θέλω νά γράψω μίαν είς την μητέρα μου.
— 'Τπήγεν ηδη η θεία αας είς την ανναυλίαν;—Λεν ΰπηγεν ακόμη, άλλά αχο-
πενει νά ΰπάγη. — Σκοπεύει νά ΰπάγη έχει οήμερον; — Σκοπεύει νά νπάγη αν-
ριον. — Ποίαν ωραν θέλει ν' άναχωρήαη; — Θέλει ν άναχωρήαη είς τάς επτά
και ημίαειαν. — Σκοπεύει ν' άναχωρήαη (ίο 1ε&νβ) πριν προγευματίαη; — Σκο
πεύει νά προγενματίαη πρϊν άναχωρήαη (οβίοΓβ δ&β Ιεανβδ). — Έπιθνμει ή αδελ
φή αας νά μελετήαη εν μάθημα; — Επιθυμεί νά μελετήαη εν. — Ποιο» θέλει νά
μελετήαη; — Θέλει νά μελετήαη το είχοςόν έκτον. — Ποίον μάθημα μελετάτε; —
Μελετώ τόεΐκοςόν πέμπτον. —'Τπήγεν ό Γερμανός εις τάς άποθήχας μας -η εις
τάι των Ίταλων; — Λεν ΰπηγεν οντε είς τάς ίδιχάς μας οντε είς τάς των Ιτα
λών, άλλ' είς τάς των ' Ολλανδών. —'Τπήγεν ηδη η ΰπηρέτιςαας είς την άγο
ράν; — Λεν ΰπηγεν ακόμη, άλλά ακοπεύει νά ΰπάγη.— 'Τπήγεν έκεϊ ή μάγειρος
τής ά&ελφίίς αας; — 'Τπήγε. — Πότε ΰπηγεν — 'Τπήγε αήμερον. — 'Τπήγετι πο
τε είς τό δωμάτιον τής αδελφής μον; —Λεν ίπήγα ποτε είς τό ίδικόν της, άλλ'
ΰπήγα πολλάκις 'είς ίτο τής μητρός της· — 'Τπήγετε ηδη είς τονς κήπους των
"Αγγλων; — Λεν ΰπήγα ακόμη είς τονς ίδιχονς των, άλλ' ΰπήγα πολλάκις εις
τονς των φίλων των.
 ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΚΟΣΤΟΝ ΕΒΑΟΜΟΝ
ΤϋΈΝΤΥ-δΕΥΕΝΤΗ ΙΕ880Ν.

"Εχειν. Το Ηανβ*— Ηαά.

"Εβχετε (εΐγ/τε, Ιλάβετέ Λοτε) Ηανβ γόη Ηαά ηιν Ηοοΐ£?

τό βιβλίον μον;
Αεν τό Εβχον, κ.τ.λ. I Ιΐίΐνβ ηοί Ηαά ίί.
"Εβχε το κονδύλων βας; Ηίΐδ Ιιβ Ηαά γου,ν ρβη?
Το εβχε. Ηβ Ηα8 Ηαά ίί.
Αεν το εβχε. Ηβ Ηαβ ηοί Ηαά ίί.
Το εβχον; Ηανβ I Ηαά ίί?
Το εβχετε. Υοα Ηανβ Ηαά ίί.
Αεν τό Εβχετε. Υου Ηανβ ηοί Ηαά ίί.
"Εβχε τό φόρεμα βας; Ηαβ δΐιβ Ηαά γοηγ βοαί?
Τό εβχε. 8Ηβ Ηαβ Ηαά ίί.
Αεν τό εβχε. 8Ηβ Ηαβ ηοί Ηαά ίί.
"Εβχετε (εϊχετε, ιλάβετέ αοτε) Ηανβ νου. Ηαά ίΗβ Ηοο1ί8?
τά βιβλία;
Τα Εβχον. I ηανβ Ηαά ίηβιη.
Αεν τα Εβχον. I ηανβ ηοί Ηαά ίΗβηι.
Τα Εβχον; Ηανβ I Ηαά ίΗβηι ?
Τα εβχετε. Υοιι Ηανβ Ηαά ίΗβηι.
Αεν τά Εβχετε. Υου. Ηανβ ηοί Ηαά ίΗβηι.
Τά Εβχε; Ηαβ Ηβ Ηαά ίΗβηι ?
Τά Εβχε. Ηβ Ηαβ Ηαά ίΗβηι.
Αεν τά εβχε. Ηβ Ηαβ ηοί Ηαά ίΗβηι.
Τά Εβχεν (Εκείνη η αντη); Η&8 δΗβ Ηαά ίΗβηι ?
Τά Εβχε. 8Ηβ Ηαβ Ηαά ίΗβηι.
Αεν τά Εβχε. 8Ηβ Ηαβ ηοί Ηαά ίΗβιη.

"Εβχον (είχον, ελαβον) αϊ άδελφαί Ηανβ γοιίΓ δίδίβΓβ Ηαά πιν

6ας τά κονδύλια μον ; ρβηβρ
Τά Εβχον. ΤΗβν Ηανβ Ηαά ίΗβηι.
Αεν τά Εβχον. ΤΗβν Ηανβ ηοί Ηαά ίηβιη.
ΙΙοϊος τά Εβχε; \νΉο Ηαβ Ηαά ίΗβηι ?
"Εβχον υί άν&ρωποι τό κιβωτών Ηανβ ίΗβ ιηβη Ηαά ηιν ΙπϋΛ?
μον;
Αεν τό εβχον. ΤΗβν Ηανβ ηοί Ηαά ίί.
Ποίος τό Εβχε; ΎΥΗο Ηα8 Ηαά ίί?
 — 140 —

"Εβχον τα μαχαιριά μον; Η&νβ ίΗβν Η&(1 ηιν ^ηίνβ8?

Αεν γ« Εόχον. ΤΗβν Η&νβ ηοί Η&<1 ίΗβιη.

"Εβχον (είχον, ελαβόν ποτέ) το Η&νβ I Η&ά νοηΓ ρβηοίΐρ

μολνβδοκόνδνλόν βας;
Το Εβχες. ΤΗου. Η&8£ Η&ά ίί (Παρ. Β'.
Μα&. Κ.)
Αεν το Εβχες. ΤΗοα Η&βί ηοί Η&ά ίί (Παρ.
Β'. Μα». Κ'.)

"Εβχες (είχες, έλαβες) αρτον; Η&νβ νσιι Η&ά &ην Ηγ6&<1?

"Εβχον. I Η&νβ Η&ά δοπίθ.
Αεν Εόχον. I Η&νβ ηοί Η&ά &ην.
"Εβχον; Η&νβ I Η&ά &ην?
"Εβχετε. Υοα Η&νβ Η&ά βοιηβ.
Αεν Εβχετε. Υοη Η&νβ ηοί Η&ά &ηγ.
Η&8 Ηβ Η&ά &ην ?
Αεν Εϋχε. Ηβ Η&8 ηοί Η&ά &ηγ.
"Εϋχί} (9ηλ.) Η&8 βΗβ Η&ά &ηγ?
Αεν εϋχε. 8Ηβ Η&8 ηοί Η&ά &ηγ.
"Εβχον μόρα (μονρα)) Η&νβ ίΐΐβ^ Η&ά &ηγ Γ&δρΗβΓ-
Ηβ8 ?
Αεν εόχον. ΤΗβγ Η&νβ ηοί Η&ά &ηγ.
"Εβχετε; Η&νβ νοιι Η&ά &ην?
Αεν εόχον. I Η&νβ ηοί Η&ά &ην.

Τί Εϋχε; ΤνΊι&ί Η&8 Ηβ Η&ά?

Τί Εϋχεν (εκείνη); \ΥΗ&ί Η&8 δΗβ Η&ά?
Αεν εϋχε τίαοτε. 8Ηβ Η&8 Η&ά ηοίΗϊη^.
Τί Εόχον (αντοι η ΙκεΙνοι) ; λνΉ&ί Η&νβ ίΗβν Η&ά?

'Εηεινάϋατε; Η&νβ νου. Ηββη Ηηη^Γνϊ

'Εννϋταζα. I Η&νβ Ηββη βίββρν.
'Εφοβη&η. 8Ηβ Η&8 Ηββη &£ι·&ϊά.
Ούδέαοτε εόχε δίκαιον η αδικον. Ηβ Η&8 ηβνβΓ Ηββη βΐίΗβΓ
π§Ηί ογ \ντοη£.

Σνμβαίνειν, γίγνεϋδαι. Το έα&β* ρΐαοβ (κατά, λέζιν,

λαμβάνειν τόχον.)
ΈχεΙν* ■. ΤΚαί.

Γίνεται ο χορός άαόφε: ϋοββ ίΠβ Η&11 ί&ΐίβ ρΐ&οβ ίΗΪ8

βνβηΐη£?
 Γίνεται. Ιί ύθθ8.
Γένεται άπόψε. Ιίΐαΐίβδ ρ1»οβ ίΐιίβ βνβηίηβ·.
Δεν γίνεται βήμερον. Ιί άοβδ ηοί ί&ΐίβ ρΐαοβ ίο-α&γ.

Πα9. μετ. τον ρήματος ίο ί&Ιζβ ρΐαοβ. Τα&βη ρΐαοβ.

Πότε εγεινεν 6 χορός; λΥΙιβη άίά ίΐιβ 1>&11 ίεύιβ ρΐβ,-

οβ?

Παρ. Α'. Το άΐ(1 είναι ό παρατατικός του ρήματος ίο Λο, ούτινος

ή παθητική μιτοχη ιΊναι Λοηβ.

"Εγεινε χ&ές. Ιί ίοοίί1 ρΐαοβ γββίβηΐΗ,γ.

Χ&ές. Υββέβτάαι/.

Προχθές. ΤΗβ ά&γ ΒβίοΓβ γβδίβΓεΙ&γ.

π ., > (Ηο\ν πι&ην ίπηβδί
Ποβαχις; ποβας φοράς; ^
"Αααξ (μίαν φοράν). Οηοβ.
ΑΊς (όνο φοράς). Τ\νίθΘ.
Τρις (τρεις φοράς). ΊΊιποβ η ίΐιοβ ίίηΐθδ.

Τετράχις (τέβόαρας φοράς). ΡοιίΓ ίίπιβδ.

Πολλάκις, πολλάς φοράς). 8βνβΓ&1 ίϊπιββ.

Πάλαι, άλλοτε. Έοπη&ύγ.

'Ρ^νίοτε (μερικαΐς φοραϊς, χά- 8οπΐ6ίϊηιβ8.
Λοτε).
Πηγαίνετε ίνίοτε είς τον γορόν; Όο γονι £0 δοηΐθίϊΐϊΐβδ ίο ίΗβ
1»&11 ?
Πηγαίνω Ινίοτε. I §ο δοιηβίίπιβδ.

Πα&. μετ. τον ρημ. ίο £0, άπιεναι, νπάγειν. Οοπβ.

Πα&. μετ. Οοηθ ίΙιβΓβ η ίΗΐίΙιβΓ.

Τχηγετε ίχεί καμμίαν φοράν; Όίά γονι ζο ίΐαβτβ 8οηΐ6ίίηιβ8 ?

' Τχηγα πολλάκις. I \νβηί ίηβΓβ οίίβη.
Πλεονάκις (περιόόοτέρας φο- ΟίίβηβΓ ίΗ&η γου.
ρα£ από νμάς).

1 Τβ Ιοοί παρατατικός η άόριςο{ τον βήματος, ίο **1β, λαμβάνιιν-

 — 142 —

Παρ. Β. Εϊδομίν δτι το Ιΐ&νβ 1*611 εζη·/ί)θη Βιά τοϋ ΰπάγειν, άλλ'
οί "Αγγλοι εκφράζουσιν αυτό και δίά του I \»ΓβΙ1ΐ παρατατικού τον
ρήματος ίο £©, ΰπά-γειν, η δίά τοϋ ΑΙΑ £0 έπι χρόνβ ώρισμίνχ, Παρ. Χαρ.

Πότε νπήγετε ΐΐς τψ> άπο&ή- λνΐιβη άϊά γοιι §ο ίο \ν&Γβ-

κψ μον; . Ηοιΐ8β?
'Ταήγα το πρωί. I τνβηί ίΗβΓβ ώίβ ιηοι·ηϊη£.
Είγα αβιχον ν άγοράβω (ίχα- Η&νβ I ΐιββη \νΐΌΠ£ ίη 1>ιΐ)τϊη§
μα άβχημα οτι ηγόραβα) βι- 1χ>ο]£8?
βλία$
Αεν εί'χετε άδιχον ν άγοράόψε Υοιι Ιι&νβ ηοί Ιιεβη τντοη^ ίη
(δεν εχάματε αβχημκ οτι ψ Ιιυ^ίη^ 8οηιβ.
γοράβατε).

ΘΕΜΑ 79.
Είναι ό φίλος ο«ϊ τόαον ανχνά είς το γραφεϊον οαον νμεϊς; — Είναι ανχνό-
τερα άπό έμέ. — ΤΊ χάμνει Ιχεΐ; — Γράφει. — Γράφει τόαον οαον νμεϊς; —Γρά
φει περιααότερον άπό έμέ. — Πον διαμένει ό φίλος αας; — διαμένει είς το
γραφεΐόν μον. — Δεν έξέρχεται; — Δεν έξέρχεται. — Διαμένει η άνειριά αας ι/{
τον χήπον; — Διαμένει έχει. — 'Τπάγετε εις της θείας οας πάααν ί,μέραν; — Δεν
νπάγω πάααν ήμέραν. —Πότε ΐ-ρχεται έχείνη εις την οίχίαν αας; — "Ερχεται
εις την οίχίαν μον χάθε εαπέρας. — 'Τπάγετε πουθενά το εαπέρας; — Δεν υπά
γω πουθενά, μένω έν τή οίχία. — Στέλλει ή μήτηρ αας να ζητήατ] κανένα; —
Στέλλει νά ζητήατ; τον ίατρόν της. — 'Τπάγει νά ξητήαη τίποτε ό υπηρέτη}
βας; — 'Τπάγει νά ξητήαΐ] οϊνον; — 'Τπήγετε πουθενά τό (0\ϊβ) πρωί; — Δεν ν-
πήγα πουθενά. — Ποϋ Ιπηγεν ό έξάδελφός αας; — Δεν νπήγε πουθενά. —
Πότε πίνει ταάϊ η αδελφή αας; — Πίνει κάθε πρωί. — Πίνει ή θνγατηρ
αας χαφέν; — Πίνει βοχολάταν. — 'Τπήγετε νά πίητε χαφέν; — 'Τπηγα
χαΐ %πια (I Ιιανβ οεβη ίο άπη1[ βοιηβ). — 'Τπήγετε εις το θέατρον τόαον Ινωαιί
οαον Ιγώ; —'Τπήγα ένωρίτερα άπδ νμας. — 'Τπήγετε πολλάχις (οίιβη) εις το
θέατρον; — 'Ταηγα πολλάχις (οίιβη). — 'Τπήγεν ο γεΐτων μας τόαον αυχνά &
τό θέατρον οαον ημεϊς; — 'Τπηγε ανχνότερα ημών. — 'Τπάγουαιν οΐ φίλοι μνί
ίνωρίς εις την έχχληαίαν; — 'Τπάγουαι πολύ άργά. — 'Τπάγουαι τόαον αργά ο-
Λον ημείς; — 'Τπάγουαιν αργότερα ναών. — 'Τπάγουαιν οί Γάλλοι εις τάς άπο-
θήχας των πολύ ένωρίς; — 'Τπάγουαι πολύ ένωρίς. — 'Τπάγουαιν οί Γερμανοί
εις τάς άποθήχας των τόαον ενωρίς οαον οί Ιταλοί; — 'Τπάγουαιν έχει ένωρί-
τερον αυτών (Λβη Λβ Ι&ίΙβΓ). — 'Τπήγετε εις τάς οίχίας των Όλλανδών ή ί4'
ιάς τών 'Αμεριχανών; — Δεν νπήγα ούτε εις τάς τών 'Ολλανδών οΰτε εις τάί
των Αμεριχανών, άλλ' εις τάς τών Πορτογάλλων.
80.
"Εαχον την μάχαιράν αας; — Την ϋαχετε.~ Πότε την εαχον;— Την ϊαχετί βψ
μερον. — "Εαχον τάς χειρίδας αας; — Τάς λάχετε. — "Εαχεν ή αδελφή αας τ'οάο-
γυροΰν χοχλιάριόν μου; — Τό ϊαχεν. —"Εαχε την χρναήν ταινίαν μον; —
την ίαχεν. —"Εαχον οί Γάλλοι τό ώραϊον πλοΐόν μου; — Το ΐαχον. — Τις έβχ'
 — 143 —

ιό{ λινας περικνημίδας μου; — Ή ΰπηρίτις αας τάς ιαχεν. — "Εαχομεν το οη-
δηροΰν κιβώτιον τον άδελφον τον γείτονας μας-, — Το εαχομεν. — "Εαχομεν τό
άραϊον πιςόλιόν τον; — Λεν τό ϊαχομεν. — Εαχομεν τά ςράματα τ&ν ξένων;
Δ\ν τα ϊαχομεν. — "Εαχεν Ό "Αγγλος το καλόν πόνημα μον; — Τό εαχεν. — "Ε-
αχιν ή ίιίααας τό ωραϊον μολνβδοκόνδνλόν μον; — Τό ΐαχΐν. —"Εαχι την χον-
αήν λνχνίαν μου; — Λεν την Ιαχε. — "Εαχεν ό νεανίας τον πρώτον τόμον τον
πονήματος μου; — Λεν ϊαχε τον πρώτον, άλλα τον δεύτερον. — Τον ιαχεν; —
Ναι, Κύριε, τον ίοχι. — Πότε τον εαχε; — Τον Ιαχε αήμερον τό πρωί (ύιη
ΒίοΓηϊης. —"Εαχετε ζάκχαριν; — "Εαχον. — "Εβχον χαλόν κρέας; — Λεν {οχετέ. —
"Εαχεν ό μάγειρος τοΰ 'Ρωααον πλοίαρχου όρνιθοπούλια; — "Εαχεν. — "Εϋχβ
πρόβειον; — Λεν Ιαχεν. —"Εαχετε τό χαρτοφυλάκιόν μου; — Τό Εαχον. — Τις
εαχε την χειρίδα μου; — Ή ανιψιά του την εαχεν. — "Εαχε τό άλεξίβροχόν
μον; — Λεν εαχε τό ίδικόν αας, άλλα τό τοϋ φίλου της 6είας της-
81.
Τί Ιαχεν ό ζωγράφος; — "Εαχεν ωραίας εικόνας. — "Εαχεν ωραίους κήπους;
— Δεν εαχεν. — "Εαχεν ό υπηρέτης αας τά πέδιλα μου; — Λεν τά Ιβχ*. — ΤΙ
ιαχεν ό ' Ιαπανός; — Λεν Ιαχεν ονδέν. — Τις $αχε τόλμην; — 01 Γάλλοι ναϋται
Ιαχον. — "Εαχον οΐ Γερμανοί πολλούς φίλους; — "Εαχον πολλούς. — "Εαχομεν
περιααοτέρονς φίλους παρά έχ&ρονς; — Εαχομεν ϋλιγωτέρονς άπό τους πρώτβς
χαρά άπό τονς δευτέρονς. —"Εαχεν ό υιός αας περιααότερον μηλίτην παρά οίνον;
— "Εαχε περιααότερον άπό τον πρώτον παρά άπό τον τελενταϊον. — "Εαχεν ό
Τούρκος περιααότερα γεννήματα παρά χαρτίον; — "Εαχεν ύλιγώτερα άπό τά
πρ&τα παρά άπό τό δεύτερον. —"Εαχε τίποτε ό Ιταλός ζωγράφος; — Ούδεν
ϊαχιν. — "Εαχον οΐ Γάλλοι καλόν οϊνον; — "Εαχον καϊ ϊχοναιν ακόμη. — "Εαχεν
ή μικρά άδελφή αας πλακούντια; — "Εαχεν. — "Εαχεν ό μικρός άδελφός αας; —
Λεν Ιαχεν. — "Εαχεν η Ουγάτηρ τοϋ κηπουρού αας αν&η; — Εαχεν. — Εαχον οΐ
'Ραααοι καλόν καπνόν; — "Εαχον. — Τί καπνόν εαχον; — "Εαχον καπνόν και
ταμβάκον. — Τί εαχον οί Πολωνοί; — Λεν Εαχον ούδεν καλόν..— "Εαχον οΐ "Αγ
γλοι τόαην ζάχαριν οοον ταάϊ; —"Εαχον τόσον από την μεν όαον άπό τό δέ.
—"Εαχεν ό πλοίαρχος δίκαιον; — "Εαχεν άδικον.— "Εαχεν ό Ιατρός δίκαιον η
άδικον; — Ονδέποτε εαχε δίκαιον η άδικον (η δεν εαχε ποτε οντε δίκαιον οΰ-
ιε άδικον). —"Εκαμα άαχημα ν άγοράαω φράουλαις; — Έκάμετε άαχημα ν άγο-
ράαητε. —"Εκαμεν άαχημα η άδελφή μου ν' άγοράοτ/ μήλα; — Λεν εκαμεν άα
χημα ν άγοράοη.
82.
'Τπήγετε εις τονίάδελφοϋ μου; — 'Τπήγα. — Ποαάκις ΰπήγετε εις την οίκίαν
της δείας μον; — 'Τπήγα δις. — ' Τπάγετε ένίοτε εις τό δέατρον; — ' Ττιαγω I-
νίοτε. — Ποαάκις ΰπήγετε εις τό Οέατρον; — 'Τπήγα άπαξ μόνον. — ' Τπήγετέ
ποτε εις τον χορόν; — 'Τπήγα πολλάκις (οίΐβη). — ' Τπήγε ποτϊ ή άνειριά αας
ιίς τον χορόν; — ΤΤοτε δίν νπήγεν. — ' Τπήγε ποτε (καμμίαν φοράν) ό αδελφός
αας εις τίν χορόν; — ' Τπήγεν (Ηβ γνβηί ΛβΓβ) άλλοτε. — ' Τπήγε τόαον ανχνά
οοο» ήίί£Ϊ5; — 'Τπήγε ανχνότερα άπό έμέ. — 'Τπάγει Ινίοτε η νεάνίς αας εις τον
κψιον. — 'Τπάγει ινίοτε. — ' Τπήγε πολλάκις; — ' Τπήγε πολλάκις. — 'Τπάγει ό
γέραν νπηρέτης ανχνά εις την όγοράν; — 'Τπάγει ανχνά. — 'Τπάγει έκεΐ τόαον
αυχνα οαον Ό γέρων μάγειρος μον; — 'Τπάγει ανχνότερα εκείνον. — Εκαμα κα
 — 144 —

Ιά (Ηλυ· I οββη τΐφιΐ ίη) νά γράψω εις την $είαν μου; — Λεν Ικάμετε αβχημα
(Υοα ηβνβ ηοί 6ββη ντοη^ ίη) νά γράψητι είς αυτήν. — Σας ίπόνεαεν (Η&νβ
70ΐι λ 80Γβ) ο δάκτυλος; — Με επόνεοέν 6 οφθαλμός (η Ιπόνεαεν 6 οφθαλ
μός μου). — Εαχε τίποτε καλόν η αδελφή αας; —Λεν ίαχεν ονδεν άαχημον. —
"Εγεινεν (η αυνέβη) τούτο (<Κ<1 Λαί Ιαίβ ^αοε);— Εγεινεν η αυνέβη (Ιί <1ί<1 Ιαίβ
ρΐβοβ, η Η άί<1 μόνον). —Πότε εγεινεν; — Προχθές. —"Εγεινεν ο χορός εχθές; —
Λεν Ιγινεν. — Γίνεται αήμερον; — Γίνεται (Η (Ιοεβ). — 77ο'τ£ γίνεται ό χορός;
— 'Γίνεται απόψε. —"Εγεινε προχθές;— "Εγεινεν. —Ποίαν ωραν εγεινεν; — "Ε
γεινεν (ίΐ Ιοοίς ρΐ&οβ) είς τάς ένδεκα καΐ ^μίαειαν. — 'Τπαγετε εις τον χορόν
απόψε; — Λεν υπάγω, ΰπήγα χθες.
83.
'Τπήγετι ΐΐς το θέατρον ένωρίς; —'Τπηγα αργά. — 'Τπϊτγά είς τον χο
ρό» τόοον ένωρϊς 'όαον ΰμεις; — 'Τπήγετε (νωρίτερα άπο ίμέ. — 'Τπήγεν έκεϊ
ό θεϊός αας πολύ άργά; — 'Τπήγε πολν ένωρίς. — Εαχον τίποτε αϊ άδελφαί αας;
Ονδεν ϊαχον. — Τις ΐαχε τα πέδιλα και τάς περικνημίδας μον; — Ό υπηρέτης
ίαχεν αμφότερα. — "Εαχε το κονδνλιον και το μολυβδοκόνδνλυν μον; — "Εοχεν
αμφότερα. — "Εοχεν ό γείτων μον τον ΐππον μον η τον τον άδελφοϋ μον;—
Λεν Ιαχεν ούτε τον ίδικόν αας οντε τον τον άδελφοϋ αας.—"Εβχον την έπίίο-
λήν αας ή την τοϋ Ιατρού; — Οΰδετέραν ίαχετε.

ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΚΟΣΤΟλ ΟΓΑΟΟΝ

Τ^ΕΝΤΥ-ΕΙΟΗΤΗ ΙΕ880Χ.

ΠΕΡΙ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ.
ΡΕΚΓΕΟΤ.
Ό χρόνος ούτος είναι σύνθετος εκ τον ενε·ζί$τος τοϋ βοηθητικού
και της παθητικής μετοχής και χρησιμεύει προς δήΧωσιν χρόνου, ούτινος
υπολείπεται μέρος τι, δηλαδ// μη όΧοκΧηρως παρελθόντος, ως την ωραν
ταύτην, την ημέραν ταύτην, την εβδομάδα ταύτην, τον μηνα τοϋτον,το ϊτος
τούτο, τούτον τον αιώνα. Αιά χρόνον δε όΧοκΧηρως παρελθόντα, ώς
χθες, τ?)ν παρελθοΰσαν εβδομάδα, πέρυσι κ. τ. λ. οι "Αγγλοί μεταχει
ρίζονται τον παρατατικον, ισοδυναμοϋντα τω παρατατικέ και άορίστω
της Ελληνικής, ώς θα. ιδωμεν £ρα$ύτερον· Άλλ' αναφερόντες την
πράζιν άπροσδιορίστως εις το παρελθόν μεταχειρίζονται πάΧιν τον
παρακείμενον άντϊ αορίστου,

Ποίΐϊν, χάμνιιν. Το ηια&β* —τηαάβ.

Πράττειν. Το άο*— άοιιβ.
 71 Ιχράξατε; τι έκάμετε;
Λεν ϊαραξα ονδεν, δεν έκαμα
τΐΛοτε.
"Εκαμεν 6 νηοδηματοαοιός τά
πέδιλα μον;
Τα, ίκαμεν.
"Εκαμε τά νχοδήματά μον;
Λεν τά ϊκαμεν.
\νΤι&1 η&νβ 7011 άοηβ?
I η&νβ <1οηβ ηο(ηϊη£.
Η&8 ίηβ βηοβηι&ΙεβΓ ηι&άβ ηιν
8ηοβ8?
Ηβ η&8 ηι&άβ ύιβαι.
Η&8 Ιιβ ηι&άβ ηιν οοοίβ ?
Ηβ η&8 ηοί ιη&άβ Ιηβηι.

'Ενδνεόδαι, %ερφάλλε6&αι, Το ρηί οη*—ρΐιί οη.

φορεϊν, βάλλειν.

'Εφόρεΰεν η αδελφή όας τά Λ6- Η&8 νοητ δίδίβΓ ρα£ οη ΗβΓ

διλά της} 8ηοβ8?
Τά έφόρεβεν. 8ηβ η&β ραί ίηβηι οη.
"Εβγαλε τάς χειρίδας της; Η&8 βηβ ΐ&ΐίβη οβΊιβΓ §1ονβδ?
Τάς ϊβγαλεν. 8ηβ η&8 ίαΐ^βη ίηβιη οη°.

Το ία^*— ίαΐάζίπί τ% Οημα-

6ία τον ψάβχειν η λέγειν
, , Ιν γένει).
Λ^Ην' ) Το ΙβΙΡ—ΚΗ {εαί τ$ όημα-
6ία τον λέγειν Ιδία, η τον
διηγε169αι).
Παρ, Α', Το μ*ν Ιο 8ΑΥ συνοδευόμενοι/ ύπο έμμεσου αντικείμενου ά-
ναιτΛ την ιτρόθίσιν ίο, το δέ ίο ίβΐΐ ούχί,
Εϊαετΐ τάς λέξεις; Η&νβ νου. βαΐά Ιηβ ^οηΐ8?
Τάς εϊχον. I η&νβ β&ίά ίηβηι.
Σας είπε την λέξιν; Η&8 ηβ ίοΐά νοιι ίηβ ^οϊά?
Μοϊ είχε την λέξιν. Ηβ η»8 ίο1<1 ηιβ ίηβ νοΓ<1,
Μοι την εΐαε. Ηβ η&8 ίοΐά Ίί ηιβ.

'Εχεϊνο. . ΤΗαΙ.
Τοντο. ΤΜε.
Σας εϊχεν αντό; Η&8 Ηβ ίοΐά 7011 ίη&ί?
Μοι είπεν αντό. Ηβ η&8 ίοΐά ηαβ ίη&ί.
Σας εϊΐίον αντό; Η&νβ I ίοΐά 7011 ίΗαί ?
Λίοι είαετε αντό. Υοιι Ιι&νβ ΐοΐά ηιβ ίΐι&ί^

Γό, ^ αντο. II.

Μοϊ το εϊΛίζε; Η&νβ νοα. Ιοίά ΐί ηΐθ?
.19
 — 146 —

Σας το εϊηον. I Η&νβ ίόίά ίί γονι.

Αεν 6ας το είπον.
Σας το ειΛεν;
Μοί το είχεν.
Αεν μοί το ειΛεν.
Σας τ6 είχεν;
Μοί το είχεν.
Τώ εϊαετε τοντο;
Τή εί'πετε τοντο;
Τον (της) το εΐΐίον.
Τον (της) το εΐπετε.
Τον (της) το είπε.
Τον (της) το είπε.
I η&νβ ηοί ίόίά Ίί γοη.
Η&8 Ιιβ ίόίά ίί ^οιι ?
Ηβ η&8 ίόίά ίί πιβ.
Ηβ η&8 ηοί ίο1<1 ίί ιηβ.
Η&δ βηβ ίοΐο! ΐΐ 70η ?
8ηβ η&β ίοίθ. ίί ιηβ.
Η&νβ γοιι ίόίά ηίηι ίη&ί?
Η&νβ ^οιι ίόίά ηβι· ίη&ί?
I Η&νβ ίόίά ίί ηίηι (ηβι·).
Υοιι η&νβ ίόίά ίί ηίηι (ηβΓ).
Ηβ η&δ ίόίά ίί ηίιη (ηβι·).
8ηβ η&δ ίόίά ίί ηίηι (ηβι·).

Τοις (ταΐς) το ειχετε; Η&νβ 70η ίόίά ίί ίηβηι?

Τοις (τάΐς) το είπον. I η&νβ ίόίά ίί ίηβιη.
ΕΙς ποιον το εΐπετε; Το "ννηοηι η&νβ ^ριι ίόίά ίί?

ΑαλεΙν, διαλέγεό&αι, δμιλεϊν. Το βρβ&ΐί*— βροΐίβη.

*Ωμιλη6ατε είς τονς άν&ρώπας; Η&νβ 7011 δροΐίβη ίο ίΐιβ ηιβη?
'ίΐμίληβα είς αντονς. I Η&νβ βροΐίβη ίο ίΐιβηι.
Εις ποιον ώμιληβατε; Το τνΐιοηι Η&νβ 7011 Βροϊ;θη?
6 αδελφός τον φίλα μα; ΑΓβ 7011 ΟΓοίηβι· οί ηΐ7
ίηβηά (η 1117 ίιίβηά'δ ογο-
ί1ΐβΓ)?
Είμαι. I &πι.
Είναι η αδελφή τον φίλα 6ας; Ιδ δΐιβ ίηβ δΐδίβΓ οΓ 7οηΓ
£πβη(1?
Είναι. 81ιβ ϊδ.
(Το) νομίζω. I ίηίηΐί 80.
Νομίζω (οντω). ι
Οϊε6&αι, φρονεϊν, νομίζειν. Το ίηίηΐί*—ίηοη^ΐιί.
Εΐβ&ε πλονόιος; Αγ6 70"· π<&?
Αεν είμαι. I &ιη ηοί.
Είναι πεπαιδενμένος; 18 Ιιβ Ιβ&Γηβάί
Είναι. Ηβ 18.
Αεν είναι. Ηβ 18 ηοί.
Είναι οι γείτονές μας τοβον Αγ6 οιιγ ηβί^ηοοιίΓδ &8 ροοΓ
Λτωχοι οβον λέγονβιν; &8 ίηβ7 8&7?
Είναι. Τ1ΐβ7 &Γ6.
'Τπηγεν η αδελφή όας χ&ες το ΙΗα 70ηΓ δΐδίβΓ §ο ίο ίΐιβ
βράδν (Ιψες) είς τον χορόν; ο&Π 1&δί ηί§ηί?
 Λεν γνωρίζω. I άο ηοί Ιηιοτν.
ΕΪ6&* η μψηρ τον παιδίον έ- Αι·β γου. ίΐιβ ηιοΙηβΓ ο£ ύιαί
χεννον;
Ναι, ΐίμαι (η μψηρ τον). Υβ8, I &ϊα.

Άποβάλλειν , άποξ>§ίπτειν , Το ίΐιτουο* αιναι/, ΐΗτοινη

(βάλλειν, ρίπτειν). ανοα^.

^Ρίπτετε τα. γρηματά 6ας; ϋθ 7011 ίΙΐΙΌΤν 8ΛΝΉ7 7011Γ

ηιοηβ7 ?
Λεν τα ρίχτω. I (3ο ηοί ίΙίΓΟλν ίί Άντ&γ.
Ποίος ρίπτει τα βιβλία τον; \νΐιο ΐηΓθ>ν8 &ψ&γ ηίδ οοο1ϊ8?
Έρρίψατε τίποτε$ Ηίΐνβ 7ου ΐηι·ο\νη ααγ ϊΐαΐηξξ

"Ετριψα τα χειρόκτιά μον. I ηανβ ίηΓοννη Ά\τ&γ ιηγ

^Ιονββ.
Τά ερρίψατε; Ηανβ 70α ίηΓΟ'ννη ίηβηΐίΐ\ν&7?
'Εφωνάξατε την άδελφήν 6ας·, Ηηνβ 7011 οίΐΐΐβά 7«πγ δίδίβπ
Την έφώνίφα. I ηανβ οαΐΐβά ηβι\
Γνωρίζειν, εχειν γνωριμίαν. Το 06 &ος[υ.8,ίηΐΘ(1 τνΐίη, οββη
Η,οφί&ίηίβά "«άίη.
Όραν, βλεπειν. Το 866*— 8ββη.
Γράφειν. Το -ννήίβ*—τντίίίβη.
Πίνειν. Το άιίηΐί*— άηιηΐε.
Άναγινώβκειν. Το Τ6&ά*— νβ&ά.
Ποίας γνναΐκας ε'ίδετε; ΛΥΊιίοη τνοηιβη ηανβ 70η 8θβη?
Είδον Ικείνας. I Η&νβ Βββη ΐηοδβ.
Ποίας εΊιιζολάς ϊγραψεν; ΛνηϊοΙιΙβίίβΓδΙι&δ 8ηβ-ϊντϊ££βη?
"Εγραψε ταντας. 8ηβ η&8 -νντίίΐβη ίΐιβδβ.
Ποια γραμμάτια εγραψεν; ^Ϋηΐοη ηοίβδ ηαδ ηβ τνπ&βηί
"Εγραψεν εκείνα τά όποια βλέπετε. Ηβ η&δ ντηίΐβη ίηοββ τνηίϋη
7011 866.
Ποϊον οίνον επιον οί νανται; "ννηίοη -ννίηβ η&νβ ίηβ δ&ΐΙοΓβ

Ε'ίδετε βιβλία; Ηανβ γόη 8ββη 51117 οοο1ίδ?

Ειδον.
Λεν εϊδον.
ΙΙοϊα βιβλία άνεγνώόατε;
Άνεγνωδατε τά βιβλία τά 6-
Λοϊα δάςΐδάνειδεν 6 πατήρ μϋ;
I Ηανβ δββη δοηιβ.
I Ηανβ ηοί δββη &η7-
"ννΤιϊοη οοοίίβ η&νβ 70η ΓβίΐάΉ
Ηανβ 7οα Γβ&<^ *ηβ οοοίεβ
-ννΐιΐοη πΐ7 ίίΐίηβΓ η&3 Ιβηί.
7οα?
 — 148

Παρ, Β'. Σνχνάηρον τον παρακείμενου οί "Αγγλο* μεταχειρίζον

ται τον παρατατικού η αόριστον (περι ου κατωτέρω), * τουλάχιστον
δται» -η πράζις αναφερηται εις ωρισμενον σημειον τοΰ χρόνου,

Λανίίζπν. Το Ιβηά*—Ιβηί. .
Σχίζειν, ξεβχίζπν. Το ίβ&Υ*— ίοπι.
Καίειν, ΐΐνρπολεϊν. Το ΙηίΓη*—Βιιηιί.

ΘΕΜΑ 84,
Τί ίβχιν ό έμπορος;— Οΰδίν ίοχεν.— Εβχε κανείς τδ χρνβονν βειρήτιόν μου;
— Ουδείς ϊαχεν αυτό. — "Εβχε χανείς τάς άργυρας χαρφίδας βας; — Ουδείς I-
βχεν αΰτάς. — 'Τπήγετε άλλοτε είί τον χορόν; — 'Τπήγα μεριχαΐς φοραΐς. — Πό
τε ΰπήγαν αϊ άνεψιαί βας είς την βυναυλίαν; — 'Τπήγον (ήβαν έχει, Ιΐιβ^τ ττβτβ
ΐΗβΓβ) προχθές.—Ευρον κανένα εχεϊ;— Οϋδένα ευρον έχει (Ιΐιεγ ΐουηά. . . ΛβΓβ).
—'Τπήγεν ή αδελφή βας ονχνότιρα είς τον χορον παρά οί αδελφοί βας; — Λεν
υπήγε τόααν ανχνά οβον ίκεϊνοι; — 'Τπηγε πολλάκις ( οίίβη ) ό φίλος βας είς
το Οέατρον; — 'Τπηγε πολλάχις (8βνβΓ»1 ϋπιβί). — 'Επεινάαατε ίνίοτε; — Πολλά
κις έπείναβα. — 'Εδίιρηαε πολλάκις δ υπηρέτης βας (,γοητ τβίβί); — Ουδέποτε
έπείναβεν ονδ' έδίφηβεν. — 'ΕφοβήΟηβάν ποτε αϊ άδελφαί βας; — Ουδέποτε ί-
φοβήΰηβαν, ονδ' επείναβαν, ουδ* ίδίψηβαν. — Πότε ίγεινεν 6 χορός (Λϊά Λα
»βΐ£β ρ1»οβ);—"Εγεινε (ϋ Ιοο^ ρΐ&οβ) προχ$ές.— Ποϊος βας τδ εϊπε;—Ό $ίϊός
μου μοϊ τδ εϊπε. — Τί βας εϊπεν η αδελφή βας; — 'Λεν μοί εϊπε τίποτε. — Σας
εϊπα τοϋτο; — /Γεν μοϊ τδ είπατε. — Σας τδ εϊπε; — Μοϊ τδ εϊπε. — Ποίος τδ
εϊπεν εΖς την άνεψιάν βας; — ΟΙ Γερμανοί της τδ εϊπαν. — Τδ εϊπαν εις τους
"Αγγλους; — Τοις τδ εϊπαν. —Ποίος βας τδ εϊπεν;— Ή 6νγάτηρ βας μοϊ τβ εϊ-
3Ηυ. —Σας τδ εϊπεν; —Μοί τδ εϊπε (βίε Ιω).— Θέλετε νά εΐπητε τοϋτο είς τους
φίλους βας; — Θέλω νά τοις τδ εΐπω. —"Εχετε νά χάμητε τίποτε; — Λεν ϊχω
νά χάμω οίδέν. — Τί ίχαμεν η θεία βας; — ΟΰβΙν ίχαμεν. — "Εχαμε τίποτε
έξαδέλφη βας;— "Εχαμε κάτι.— Τί ϊχαμεν;—"Εχαμεν (άοηβ) ?ν $έμα. —"Εχαμεν
(ίΏΆάα) 'έν βαλάντιον (βαχοϋλαν);—"Εχαμεν εν.— Τί ίκαμα;—'Εξεβχίβατε τά βι
βλία μου. — Τί εχαμαν τά τέχνα βας; —"Εκαμαν $έματα. — Τί έκάμαμεν ημεΐς;
— Λεν ίχάμετε τίηοτε, άλλ' οί αδελφοί βας έξέβχιβαν τά ένδνματά μου. —
Ποίοι ίκαυβαν τάς οίχίας των * Ελλήνων; — 01 Τοΰρχοι τάς ίκαυβαν. — "Εχα
μεν ηδη δ ράπτης τον Ιπενδϋτην βας; — Λεν τον ίχαμεν άχόμη. —"Εχαμεν ή
δη δ βκυτοτόμος βας τά πέδιλα βας; — Τά Ιχαμεν ηδη. — "Εχαμεν ηδη τά υ
ποδήματα βας; — Λεν τά ίχαμεν άχόμη. — Έχάμετε χαμμίαν φοράν πϊλον; —
Ουδέποτε ϊχαμα. —"Εχαμάν ποτε οί γείτονές μας βιβλία; — "Εχαμαν μεριχαϊς
φοραΐς. — Πόβους ίπενδΰτας ίχαμεν δ δάπτης βας; — "Εχαμεν εκατόν εΐχοβι
ίνα. —"Εχαμε καλούς η άβχήμους έπενδύτας; — "Εχαμε χαι (οοϊΐί) καλούς χαΐ
άβχήμους έπενδΰτας. —Έφόρεαεν δ πατήρ βας τον έπενδύτην του; — Λεν τον
έφόρεαεν ακόμη, αλλά μέλλει νά τον φορέβη. — Έφόρεαεν η αδελφή βας τά
πέδιλα της; — Τά έφόρεαεν. — 'Εφόρεβαν αϊ άδελφαί μας τά πέδιλα ή* ζας πε
ρικνημίδας των; — Ουδέτερα έφόρεβαν (ηβίΛβΓ). — Τί έβήχωβεν δ ίμπορος; —
Λεν έβήχωβεν ουδέν. — Τί ίβγαλες; —"Εβγαλα τον μέγαν πήλόν μου. — "Εβγα-
λαν τά παιδία βας τίποτε; —"Εβγαλαν τάς χειρίδας των διά νά βΰς δώβα>βι
χρήματα.
 — 149 —

85.
'&μιλήβατι ιίς τήν μητέρα μου; — ' ΛμΙληαα ιΐς αντήν. — Πότι ώμιλήοατι ιίς
αυτήν;—' Άμίληαα ιΐς αντήν προχθές. —Ποαάκις ωμιλήαατι ιΐς τήν θιίαν μον;—
Ρ,μίληαα ιίς αντήν πολλάκις.— ' Άμιλήαατι πολλάκις ιίς τήν θυγατέρα της; —
' Άμίληαα πολλάκις ιΐς αντήν. — Εις ποίας κνρίας άμίληαιν ό άδιλφάς αας; —
' Άμίληαιν ιίς ταύτας καΐ ίίς έκιίνας. —' Άμιλήαατι ιίς τους Γιρμανούς; — Ίβ-
μίληβα ιίς αντονς. — Σας ώμίληαάν ποτι οΐ 'Ρωααοι; — ΜοΙ ωμίληααν πολλά
κις (οίΐβη). — Τί αάς ίϊπιν ό "Αγγλος; — Μοϊ ιίπι τους λόγους. — Ποίους λό
γους βάς ιϊπι; — Μοϊ ίϊπι τους λόγους τούτους. — Τί ΐχιτι να μοϊ ιϊπητι; —
Έχω νά αας ιίπω ολίγας λέξιις. — Ποϊα θέματα Ιγραψιν ή άδιλφή βας; — "Ε-
γραψιν έχιΐνα. — Ποϊα μαθήματα έμιλέτηαιν η ανιψιά αας;—Έμιλέτηβί ταύτα.
—Ποίους άνθράπους ιϊδιτι ίίς την άγοράν;—Εϊδον τοί!το»ϊ. — Ποίας έπιςολας
άνΐγνωααν τα τέκνα αας; — Άνέγνωβαν έκιίνας τας όποιας Ιγράψατι ιίς αυτά.
—Άνεγνώαατι τά βιβλία τά όποια αας έδανιίααμιν; — Τα άνιγνωααμιν. —ΕΙδιτι
ταύτας ή έκιίνας τας γυναίκας; — Λ\ν ιϊδον οΰτι ταύτας οντι έκιίνας. — Ποί
ας γυναίκας ιίδιτι; — Εϊδον έκιίνας ίΐς τάς οποίας ωμιλήαατι. — 'Εγνωρίαατι
τους νΐονς μου; — Γονϊ έγνωριαα. — Μι ποίους παϊόας έγνωρίαθη Ό Ιξάδιλφός
βας; — 'Εγνωρίβθη με τους των πάλαιαν γιιτόνων μας. — 'Εγνωρίαθην μιτα
τάν Άγγλων τούτων; — Λιν έγνωρίαθητι μιτ' αυτών. — Εϊαθι ή άδιλφή τον νι-
ανίου τούτον; — Είμαι. —Είναι θνγάτηρ αας ή νΐάνις αυτή; — Είναι. — Είναι
ανιψιός αας ό ναανίας ούτος;— Λεν είναι (ανιψιός μου).—Είναι αδελφός αας;—
Είναι (αδελφός μου).—Είναι οϊ φίλοι αας τόαον πλούαιοι οαον λέγουαιν;— Λεν
ιϊναι. — Ό υπηρέτης αας ααρόνιι αυχνα τήν άποθήκην; — Τήν ααρόνιι οίον
δύναται ονχνά (ω οίιβη 88 Ηβ ο»η). — Σαρόνιτι αυχνά τό δωμάτιόν αας; —
Το ααρόνω οαον δύνομαι αυχνά. — "Εχιι ό άνθρωπος οντος άρκιτα χρήματα
ν' άγοράαη ξύλα; — Λεν είξεύρω. — 'Τπήγιν ή άδιλφή αας (άϋ τ/οντ βϊβΙβΓ βο)
ιΐς τον χορόν χθές; — Λεν ήξινρω. — 'Τπήγιν ή μάγειρος αας ιίς τήν άγοράν·,
— Λν ΰπήγιν. — Είναι άαθενής; — Είναι. — Εϊμαι άαθινής; — 4\ν εϊαθι. — Εϊ-
βδί τόαον υψηλός οαον ϊγω; — Είμαι. — Εϊαθι τόαον κονρααμένος οαον λ ά-
ίιλφή μου; — Εϊμαι πιριααότιρον άπό Ικιίνην (ίηοΓβ βο ιΐιιιη »1ι<;).

ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΚΟΣΤΟΝ
ΤΜΕΝΤΪ-ΚΙΝΤΗ ΙΕ880Ν

'Λπαρ. Πα&. Μη.

Μίνην. Το δίβ,γ,* βίαϊά.
Αίγην. ' Το δ&γ,* 8ίό<1.

Έηίζαβ&αι, γν&ρίζειν, (Ι&νρειν. Το Κηο\ν,* Ιίηο^η.

Λαχννναι. Το δΗο^ν,* βΐιοτνη.
 — 150

Άγοράζειν. Το 1)117,* οου^Ηί.

Ζητεϊν. Το δββίί,* βοικΛί.
Ενρίβχειν. Το Ηηά * % ίοαικί.
Τεμνειν, χόατειν. Το ουί,* ουί.
Λιεν&ετεϊν. Το 8βί*ίη οΐ'άβτ, ββί ϊη οπΙβΓ.
Τρώγειν. Το ©&ί,* βαίβη.

Λιδόναι, δίδειν. Το £ΐνβ*, £Ϊνβη.

Λαμβάνειν. Το ί&ΐίβ*, ίί&βη.
Κελενειν, προβτάττειν. Το Μά*, ΙιϊαΌΙβη (1)ϊά).
Καίειν. Το οιιι-η*, βυηιί.
Μαν&άνεϊν. Το ΙθΗΓη* Ιβ&Γηί.
Πέμαειν, βτέλλειν. Το ββηά* 8βηί.
"Αγειν, νηάγειν, οδηγεϊν. Το Ιββά* Ιβά.
Σαρόνειν, ΰχονπίζειν. Το $^ββρ*, «λνβρί.
Θρανειν, 6πρν (τόαχίζειν). Το ΟΓβίΐΙί*, οΐ'οββη.
"Ανάατειν. Το %Ηί*,1ίί (ηδμαΧΜξίΛχά)
Άρχεβ^αι, άρχίζειν. Το \)βξΐη*, \>β£\χη.

ΠΕΡΙ ΤΟΝ [ΟΥΔΕΤΕΡΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ.

ΝΕϋΤΕΚ ΥΕΚΒ8.
Τά ούΰίτψα ρήματα σχηματίζονται ώς τά Ενεργητικά, αλλά ταύτα
μεν είς τους συνθέτους αυτών χρόνους βοηθούνται ύπο του ίθ 118Ϊ6,
εκείνα δέ δύνανται να βοηθώνται και ύπ6 τοΰ ίθ 1)6) ως'
"Ερχεϋ&αι. Το οοηιβ*, οοιηβ.
Ίέναι, ναάγειν. Το £ο* £οηβ.
Άφιχνεϊό&αι, φ&άνειν. Το &Γπνβ, αΓπνβά.
Έξέρχεβ&αι. Το §ο* οηί, £οηβ οιιί.
ίΪ8 Ιΐβ 001116 ίθ 7011?
Ηλ&ίν εις την οιχίαν 6ας;
(Η&8 ηβ οοηιβ Ιο γοιι?
(Ηβ Ϊ8 οοηιβ ίο ηιβ.
Ηλ&ίν εις την οιχίαν μον.
(Ηβ ηπδ οοηιβ ίο ηιβ.
'Τπήγεν εις την εξοχήν; Ιβ δΗβ ^οηβ ίο ίηβ οουηίΐ7?
Τπήγεν εις την οιχίαν. 8Ηβ ιβ §οηβ ηοηιβ.
*Εφϋ·α6αν οι φίλοι 6ας ; Αι·β νοηΐ' ίτίβηάδ απΐνεάΡ

"Συν τούτοις δε και τά ιζής ουδέτερα ρήματα" ίθ 1)β(!θηΐβ*, καθ'ιστασθαι,

■γίνεσθαι' ίθ ίαΐΐ, πίπτειν.ίΟ Λββ, φεύ^ειν' ϊοΆγ, ϊπτασθαι, πετ^ν. ίθ £Γ0«>
βλαστάνειν, αυζάνεσθαΐ *0 ρ»88, περάν' ίθ Γ18β, εγείρεσθαι, σηκόνεαθαι.

Το 8β£* οηέ, αβί οιιί.

Άναχωρεϊν, άάοδημεΐν. Το Ιβανβ'*, Ιφ.
Άνιχωρηόεν η μήτηρ 6ας ; Η&3 νουΐ' ηιοίΗβι* 8βί οτιί?
Άνεχώρηόαν αί άδελφαί ϋας; Η&νβ νοιίΓ ΒΪδίβΓδ 8βί οηί?
Πότε εφ&αδαν οί αδελφοί βας. ΥίΤαβη άΐά νοιίΓ 1>ΐΌί1ιβΓ8 8Γ-
πνβ?

Ποϊα πυρά (χοίαις φωτιαίς) Λνΐιΐοΐι βΐ'βδ Η&νβ γόη βχίϊη-

ίββνβατε; £Ηΐ8Ηβ(1?
Ποία ίργαβτήρια ψοίξατε; "ννΗϊοΙι δΐιορδ Η&νβ νοη ορβ-
ηβ(1?
Τοις (τας η τα) ώδψήόατε εις Η&νβ γοιι βοηιΐιιοίβά ίΗβηι
την εξοχήν; ίο ίΗβ οοιιηίτν?
Τονς (τάςητά) ώδήγηβα (εχεϊ). I Η&νβ οοικΠιοίβά ίΗβιη ίΗβΓβ.
Τό χωλψήριον, το εργαβτήριον. Τΐιβ δΗορ.
Ή εξοχή. ΤΗβ οοιιηίτν.
Ποια βιβλία εΊιήρε ; λνΤιϊοΙι οοο^8 Η&δ Ηβ ί&ΙίβηΤ
Πόόας ϊχιότολάς ελάβετε; Ηο\ν ιη&ην ΙβίίβΓβ Η&νβ νού
Γβοβϊνβά?
"Ελαβον μίαν μόνην. I Η&νβ Γβοβίνβά 1>αί οηβ.

Πότε; χον; "\νΗβη? λνΐιβΓβ'ί

Εϊδετε την &είαν μον; Η&νβ νοιι 8ββη ηιγ &ιιηί?
Την ειδον τό χρωΐ. I Η&νβ δββη ΙιβΓ ίΐπβ πιοππη^.
Ποϋ την εϊδετε; ΛΥΙιβΓβ Η&νβ γοιι δββη ΗβΓ?
Την εϊδον εις το 9έαμα. I Η&νβ 8ββη ΗβΓ &ί ίΗβ ρΐ&γ.

Μαν&άνιτε ν άναγινώόκψε; Όο γου. Ιβ&ιτι ίο Γβ&ά?

"Εγωγε. (Μαν&άνω). I άο ("Ορα Μα®. ΚίΤ.)
Ή αδελφή μον μαν&άνει να Μγ βίδίβι* 1β&Γη8 ίο τνπίβ.

Εμα&ε να ομιλή', Η&8 βΗβ Ιβ&ι-ηί ίο 8ρβ&^?

Έμα&ε. 8Ηβ Η&δ (Μα». ΚΙί.)
Μαν&άνει να χορείη; ϋοβδ δΗβ Ιβ&πι ίο ά&ηββ?
Μαν&άνει. 81ιβ άοβ8 (Μα». ΚΗ'.)

Έλϊ, ανω, ίχάνω. ΖΙροη ή οπ.

'ΕχΙ της τραχέζης (εχάνω εις ϋροη ίΗβ ί&ΗΙβ.

ττρ τράχεζαν).
Εχ'αντής (Ιχάνω εις αντήν). ϋροη ίί.
Τό βά&ρον, το &ρανίον. Τΐιβ ΗβηβΗ.

I 01 απονδαοται πρέπει ηδη νά μιταχΐιρίζωνται ^ ΐίς τα δέματα ανιών τα

χρονικά, τοπικά και αριθμητικά ίπι^ήματα, περι ων έγϊνίτο λόγος έν τω ΙΖ',
Κ', ΚΓ, ΚΑ, ΚΕ', ΚΣΤ, χαι ΚΖ' Μα&ήματι.
 — 152 —

'Τλο, χάνω, νΛοχάτω. ϋηάβτ.

Τίτό την .τραΛίζαν (νΛοχάτω ϋηάβΓ ίηβ ί&Με.
της τραπέζης).
"Τα αντην (νΛοχάτω αντης). ϋηίΙβΓ ϋ η ηηά'βπίΘ&ίη.
Πον είναι το βφλίον μον; λνηβΓβ ΐδ ηιν Ϊ>οο1ε?
Είναι εΛί της τραπέζης. Ιϊ ίβ ηροη ίηβ ί&ΐ)1β.
Είναι τα χονδνλιά μον επί της Αγθ 1117 ρβηβ οη ΐΐιβ ΐαϊ>1β?
τραπέζης;
Είναι ναέ αντην (νποχάτω). Τ\χβγ ατβ λΐηάβτ ιϊ.
Έν τη αΛο%ήχ% η Ιντος της — Ιη ίΗβ τν&Γβηοιίδβ.
'Εν τη ΰερμάςρα, η έντός της— Ιη ίηβ δίονβ.
'Εν αντη, ίνδον, έντός, μέβα. Ιη ίΐ η ψ'ιύάη.
Ή ΰερμάβτρα, (τϋψινέα). Τηβ δίονβ.
Το ταχνδρομεϊον. Τηβ ροδί-οίΗοβ.

* ί Το &1*
Παρ· Α'· Το μέσα διάμεσα ρήματα εκφράζονσιν ο'ι "Αγγλοι διά
περιφράσεως γινομένης δια τον ίό £βί η ίο Ιΐανβ και της παθητικής
μετοχής των ρημάτων. Παρ, Χαρ,
Ποιείσαι, χάμνειν. \1° ρΐ ηπκϊβ, «* ιηαάβ
(Το η&νβ ιηααβ, ηαα ηιααβ.
Αονειν, νίατειν, Λλννειν. Το \ν&8η.
ττι ' .^α. ι ' (χ ' ^ \ ίΤο ετβΐ; τν&δΙιβά, ρ:ο1; -νν&βηβά.
ΠλΓί'εΟσαί, Λλννειν (διαμεβον).}^ Ρ , ,' 9 ι ι ι
ν α. ~-α. λ α. ' (Το £βί; ηιβηάβά, εοϊ να&αάβά.
Λιορνονβναι.
ν διοονονειν.
* ί ολ ιηανβηιβηαβα,η&αιηβηαβα.
(Το , !ϋ ι

Σαροϋβϊαι, ϋαρόνειν. \%° 3* ^»»? ^ ,

Πωλίΐν. Το 8βΠ*, 8θ1ά.

!4Λ0(ίά<ίίίν, ϋπογγίζειν, όχβπίξειν. Το "ϊνίρβ.

^/ορθοί?6β·αί (ν<ορβΌν«ν Λ' Το §βί ίηβ οοίΐί ιηβηοΐβίΐ.

άλλον δηλ.) το ενδνμα.
Παρ. Β^» Το επόμενον τψ ίο £βί η ίΟ Ιΐανβ άντικίίμίνον ίτροΐϊγίΐΓα*
πάντοτε της παθητικής μετοχής1» \
1 "Αν άμελήοη τις να μετα&έαη την πα&ητιχην μετοχην, δίδει ΐίς το ρήμα
την εννοιαν τον ποιεϊν όντίτον ποιεϊβ&αι μεταβαλων καϊτον χρόνον. Παρ.
Χαρ. Άντϊ ταϋ I Ιιβνβ & οο&ί πιβάβ, κάμνω (δι άίλου δηλ.) ίν φόρεμα, Οά γενζ
Ιΐι&νβ ιηβ,άβ α οοβΐ, έκαμα 'έν φόρεμα (ΐγώ, όχι δι' αΧΙου), κ. τ. λ.
 — 153 —

Λιορ&ονό&αι (διορδόνειν δι Το §6ί ίί ιηβηάβά.

άλλον) αντό.
Αορ&ονβ&αι (διορ&όνειν δι Το £βί ΐΗβιη ηιβικίβά. .
άλλον) αντά.
Λιορ&οϋβ&αι (διορ&όνειν δι Το £βϊ βοτηβ ηιβηάβά.
άλλον) τινά.
Το περιανχένιον, δ λαιμοδέτης, ΤΗβ ΟΥ&ΥΆί, ίΗβ ηβο^οΐοώ.
τό λαιμομάνδηλον.
Κάμνετε (δια τον ρ~άπτον δηλ.) Αγθ ^όιι £βϊάη§ & οο&ί ιη&άβ ?
φόρεμα^
Κάμνω εν. I &ιη £βίύη£ οηβ πι&άβ.
'Εδιωρ&ωβατε τό φόρεμα όας; Η&νβ γοα Ιιαά ^όηγ οοαί
ταβηάβά ?
Το Ιδιωρΰωόα. I Ιι&νβ Η&<1 ίί πιβηάβά.
Αν τό έδιώρ&ωβα. I Η&νβ ηοί Η&ά ίί ιηβηά'βά.
"ΕΛλυνα (δια της πλνότρας I Η&νβ Ιι&ά ηιγ ϋΓ&ν&ίβ τνα-
ί^λ^) τονς λαιμοδέτας μον. βΚβά.
Τού$ ΐΛλί'νη. I Ιι&νβ Κ&ά Λβηι τναβίιβά.
Ανίδιορ&ώβατετάςχειρίδαςμα; Ηανβ ^οα ηοί Ιιαά ιηγ §1ο-
νβ8 ηιβη<1β<1?
Τας ίδιωρ&ωβα. I Η&νβ Ιιβ,ά Λβιη πιβικίβά.

ΘΕΜΑ 86.
Ποίον ζνθον ϋπιιν 6 υπηρέτης αας; —"Επιι τον Ιδικόν μον. — Είμαι τόβον
πτωχός οαον ό πατήρ αας; — ΕΙοθε όλιγώτερον από έκεϊνον (^οη &Γβ Ιβββ βο ιΐι&η
1β). — Είδατε τάςθείας μον;— Τάς είδον. — Ποϋ τας είδατε; — Ύάς εϊδον είςτήν οί-
κίαντων.—Εΐδέ ποτι (βνβΓ)ό πατήρ αας "Αραβας; —Ονδέποτε εϊδεν.—Εί'δετε νμεΐς;
—Εϊδον ένίοτε (I Ιιβνβ δοιηβΐίπιβδ 8ββη εοπιβ). —Με φωνάζετε;—Σας φωνάζω.— Τις
φωνάζει την άδελφήν αας; — Ή μήτηρ μον την φωνάζει.— Έ^ίψατε τάς χειρΐ-
δας αας; — /Αν τας ϊ&αιψα. —' Ρίπτει τίποτε η θεία αας; — ' Ρίπτει τάς έπι-
ςολάς τάς οποίας λαμβάνει. — Έφρ'ίψατε τό κονδύλιον αας; — Λεν τό Ιφ&ιψα,
τό χρειάζομαι διά νά γράψω τάς έπιςολάς μον δι αύτον (Ιο νΓΪΙβ πΐ7 ΙβΙΙβπι
νίιΐι). —"ΕφρΊψεν ό άδελψός αας τό βιβλίον τ«; —Δεν τό ίξρΊψε, τό χρειάζεται
διά νά μάθη την Άγγλικήν. — Έγράψατε 'εν θέμα; — /Γεν έγραψα θέμα άλ-
λά μίαν έπιςολήν. — Τί ίγραψαν αϊ άδελφαί αας; — "Εγραψαν τάς έπιζολάς
των. — Πότε τάς έγραψαν; — Τάς ίγραψαν τό (ιΜβ) πρωί.— Έγράψατε τά γραμ
μάτια βας; — Τά έγραψα. — "Εγραψεν ό αδελφός αας τά ιδικά τον; — Λεν
να ίγραψεν ακόμη. — Ποία θέματα εγραψεν η μικρά αδελφή αας; — "Εγραψε
τά Ιδικά της. — 'Εγράψατε τά θέματα τά όποια αας ϊδωκα; — Λεν τά ϊγραψα
άκόμη· δεν εαχον ακόμη καιρόν νά τά γράψω.
87.
'Είάβετε μίαν έπιςολήν; — "Ελαβον μίαν. — Πόαας Ιπιςολάς ίγραψεν η αδελ
φή βας; — "Εγραψε μόνον μίαν. — Πόαας Ιλαβεν; — "Ελαβε μίαν μόνον άλλ
20
 — 154 —.

6 πατήρ μου έλαβε περιβαοτέρας ίκείνης- έλαβε πέντε. — Πάτε ίπίετι ζυθον; —
"Επιον βήμερον.—Έφερεν ό υπηρέτης τό γραμμάτιόν μον, — Τό Ιψερετ. —
Ποϋ τό 'έφερεν; — Το ¥φερεν εις της θείας βας. — "Εφερε την ίπιςολήν μου ιίς
το ταχυδρομεϊον: — Την ίφερεν. —Ποίας έπιςολάς έφέρατε; — "Εφερα έκείνα;
τάς οποίας μοϊ έδωκατε να φέρω. — Εις ποίον τάς έφέρατε,·— Τάς έφερα εις
τόν άδελφόν βας. — Ποϋ ίφερεν ο αδελφός αας τάς έπιζολάς' μου; — Τάς ϊφε-
ρεν εις τό ταχυδρομεϊον. — Ποία βιβλία επήρεν η μικρά αδελφή οας; — Έπη-
ρεν έκεΐνα τα όποϊα δεν άναγινώβκετε. — "Ηνοιξαν οΐ ίμποροί αας τάς άποθή-
κας των; — Τάς ηνοιξαν. — ΙΖοϊα έργαςήρια (δΐιορ) ηνοιξαν; —"Ηνοιξαν έκεΐνα
τά όποϊα είδίτί. — Πότε τά ηνοιξαν; — Τά ηνοιξαν αήμιρον. — 'ίΐδηγήβατετονς
ξένους εις τάς άποθήκας; — Τους ώδήγηαα έκεϊ. — Ποϊα πυρά Εαβεααν οΐ υπη.
ρέται βας; — "Εββεβαν έκεΐνα τά όποϊα παρετηρήβατε. — Ποϋ ΰπήγον αϊ άδιλ-
φαί βας; — 'Τπήγον εις τό θέατρον. — ' Ανεχώρηόαν οϊ φίλοι αας; — Αϊν άνιχά-
ρηβαν ακόμη (Λβγ 1ι»νβ ηοί γβΐ ΙβίΙ)· — Πότε άναχωρουαιν; — Τό (Λϊβ) εβπί-
ρας.—Ποίαν ωραν; — ΕΙς τάς οκτώ και τέταρτον.—Πότε ήλθον οϊ 'Λγγλόπα&ι
(*&β Εη§1ίβ1ι ϋο^) εις τοΰ ανεψιού αας; —'Ηλθον τό πρωί. — Ηλθον καϊ οί φί
λοι των (ΛβΪΓ ίπεηάδ &ί8θ);—Ήλθον καΐ αυτοί (Λβχ 1ΐ8νβ &1δθ οοιηε). — 'ίίΐίϊ
κανείς είς την ύΐκίαν αας; — Οϊ καλοί Γάλλοι ηλθον εις την οίκΐαν μάς. — Τις
ηλ&εν είς την οίκΐαν των Γάλλων; — Οϊ Γερμανοί καΐ οϊ "Αγγλοι η\θον έχίϊ.

88.
Έγράψατε είς την μητέρα αας; —"Εγραψα είς αυτήν. — Σας άπεκρίθη; —
Αέν μοι άπεκρίθη ακόμη. — Πότε έγράψατε είς τόν πατέρα βας; — Έγραψα
είς αυτόν τό (Λϊδ) πρωΐ. — Σκουπίζετε (Αιάμεβον) τό δωμάτιόν αας; — Τό
ακουπίζω {Α ).— Έβκούπιαεν (Α ) δ αδελφός αας την άπο&ήκην του; —Αεν την
έακούπιαεν (Α ) ακόμη, αλλά βκοπενει νά τά βκουπίαη βήμερον. — Έαπογγίβακ
τους πόδας βας; — Τους έαπόγγιβα. — Ποϋ τους έαπογγίβατε: — Τους έβπάγγι-
βα έπΐ τοϋ τάπητος. — Έαπογγίβατε τάς τραπέξας αας (Α ); — Τάς έαπόγγιιια
(Α ). — Τί βπογγίξει ό υπηρέτης βας; — Σπογγίξει τά μαχαίρια, τά περόνια,
τά πινάκια καϊ τάς παροψίδας. — Έγράψατέ ποτε είς τόν ίατρόν; — Αεν \·
γραψά ποτε είς αυτόν. — Σας Εγραψε καμμίαν φοράν; — Μοϊ έγραψε πολίά-
κις (οίίεη). — Τί βάς ίγραψεν; — Μοϊ έγραψε κάτι. — ; Ποαάκις βας Εγραψαν
οϊ φίλοι βας; — Μοι έγραψαν περιβαότερον από τριάκοντα φοράς. — Είοίτί
τους υΙούς μου; — Αεν τούς είδον. — ΕΙδετέ ποτε τάς θυγατέρας μου; — Λεν
τάς είδον ποτέ. — Ποϋ είναι ό επενδύτης μου; — Είναι έπΐ της τραπέζης. —
Ποϋ είναι ό λαιμοδέτης μα; —Είναι έπϊτοϋ θρανίου.—Είναι τά πέδιλα μον η»
τοϋ θρανίου; — Εϊναι υπ' αυτό. — Είναι αϊ άνθρακες υπό τό θρανίον; — Είναι
ίντός της θερμάςρας; —Έβάλετε ξύλα εντός της θερμάζρας; — "Εβαλα μέαα μιριχα
(δοπιβ ίηΐο ΪΙ). — Κρυόνει ή αδελφή αας; — Αεν κρυόνει. — Εϊναι τά ξύλα τά όηοϊα
έΐδον έντός της θερμάζρας; — Εϊναι. — Εϊναι αϊ έπιςολαί μου έντός της <)!0-
μάςρας; — Εϊναι έντός (μέαα). — Αεν έφϋβή9ητε νάκαύαητετάς επιβτολάς ρον;
— δεν ΙφοβήΦην νά τάς καύβω. — Τις έκαναε τά χαρτιά βας; — Ή μι*Φ
αδελφή μου εκαυβεν αυτά. — Έζείλατε τό μικρόν παιδίον βας είς την άγοράν; —
Τό Μςειλα. — 27ο'τ£ τό έζείλατε; — Τό έζειλα τό πρωΐ ν άγοράοΐ/ άρτον καϊ οϊνον,
και Ικεϊνος (Ιιβ) ήγάρααε πλακούντια. — Σας ίδάνειαεν ό Αμερικανός χρήματα; —Μοι
έδάνειαεν.— Σας έδάνειαέποτε ό Ίαπανός χρήματα; —Αενμοι έδάνειύέ ποτε. — Είναι
πτωχός; — Αϊν εϊναι πτωχός, άλλά πλνβιώτερος άπό υμάς καϊ άπ' ίμΐ — Μοι 8ϊΚ&
 — 155 —

τε ςίφανον (οτο^η),· — Σας δανείζω δυο. — Πάβα βιλλίνια βας ίδάνειβεν Ό

"Αγγλος; — ΜοΙ ίδάνειβεν είκοβιπέντε.
89.
"Ήλδεν η αδελφή «ας αδ&φής μον; — "Ήλ$εν. — Πότε ηλΟιν ό ,παις βας
εις την οίκΐαν μον; — Τό (Λΐβ) πρωΐ. — Ποίαν ωραν; — Ενωρίς. — 'Ήΐβιν ί-
νωρίχερα άπό έμί; — ^Ηλθεν (ενωρίτερα). — Ποίαν ωραν ηλΟετε; — 'ΉλΟον ιίς
τάς εξ καΐ ήμίβειαν. —"Εγεινεν ή βννανλία; — "Εγεινεν. — "Εγεινεν ενωρίς; —
"Εγεινεν άργά. —Ποίαν ωραν; — Εις τάς δώδεκα. — Ποίαν ωραν Εγεινεν 6 χο
ρός; — "Έμεινε τό μεβοννκτιον- — ΜανΟάνει ή αδελφή βας ν άναγινωοκη; —
Μανθάνει. — ΕΙξεύρει ν άναγινώβκη; — Λεν είξεΰρει άκόμει. — Γνωρίζετε τον
Άγγλον τον οποίον γνωρίζω; — Α\ν γνωρίζω ίκεϊνον τον οποίον γνωρίζετε άλλ'
άλλον. — Γνωρίζει 6 αδελφός 'βας τονς αντονς έμπορους ους ίγώ (38 1); —
Λεν γνωρίζει τους κύτους άλλα γνωρίζει άλλους. — Έδαορθώβατέ ποτε
(Λ) τον επενδντην βας; — Τον έδιάρβωβα ένίοτε. — "Επλννεν (Λ) 6 φίλος βας
τονς λαιμοδέτας τον;—Λεν τονς Επλννεν ακόμη. —Έδιωρθωβατε (Λ )τά πέδιλα
μον; — Λεν τα έόΊώρ&ωοα ακόμη. — Έδιωρ9ωβε (Λ) καμμίαν φοράν η θεία
βας τάς περικνημίδας της; — Τάς έδιωρθωβε πολλάκις. — 'ΕδιωρΟωβεν (Λ) 6 α
δελφός ΰας τον πϊλον η τον έπενδύτην τον; — Λεν Ιδιωρθωοεν οϊτε το εν οί-
τε τό άλλο.— "Επλννεν (Λ) η μήτηρβας τάς περικνημίδας η τάς χειρίδας της;—
Λεν ϊπλννεν οντε τά πρώτα οντε τά δεντερα.— Εκαμε (Λ ) τίποτε η ανιψιά βας;
— Λεν Ικαμεν ονδέν. — Έζητήβατε τάς περικνημίδας μον; — Τάς ίζήτηβα. —
Πον τάς έζητήβατε; — Τάς ίζήτηβα έπϊ της κλίνης, άλλά τάς εϊρον υπ' αυ
τήν. — Ηΰρετε τάς έπιςολάς μου έν τη 9ερμάςρα; — Τάς ενρον έντός αντής.
—Ηνρεν ή ΰπηρέτις (δβΓν&ηί - πιαϊίΐ ) βας τάς χειρίδας μου έντος τΐ,ς κλίνης;
— Τάς ηνρεν Ιπ' αντής. — Εϊδετέ ποτε Κινέζονς (Οΐιΐηβββ); — Λεν εΐδον ακό
μη. — Εΐδετι Σνριον; — Εΐδον ήδη ίνα. — Ποϋ τον εΐδετε;— ΕΙς τό Φέατρον. —
'Εδάκατε το βιβλίον εις την άδελφήν μον Τό Εδωκα εις αντήν. — "Εδωκεν
ο αδελφός βας χρήματα εις τον εμπορον;—Τω εδωκεν.

ΤΗΙΒΤΙΕΤΗ

"Ιόταβ&αι, (6τέχε6&αι). Το ίία/ζοί*, δίοοά.

ΈννοεΙν, χαταλαμβάνειν. Το ηηάβτ$ίαηό?,ηηάβΤ8ΐοοά>

Με καταλαμβάνετε; Όο γου. αηάβΓδί&ηά ιηβ ?

Σας καταλαμβάνω, I ηηάβΓδί&ικΙ 7011.
'βκαταλάβετε τον αν&ρωπον; Ηανβ γοιι υιΐ(1βΓ8ίοο{1 ΐΗβ
ιη&η?
Τ&ν ίκατάλαβα. I ΙΐΒ,ν© ιιη(1βΓ8ί;οο(1 Ίαίτη.
 — 156 —

Έννοηόατε την κυρίαν ίκείνην^ Ηανβ γοα αηάβΓ8ίοο(1 ίΗβ,ί

1&<ΐ7?
Λεν την ίννόηόα. I Η&νθ ηοί ιιηάβΓδίοοά ΙιβΓ.

Άκουαν. Το ϊιβατ*, Ηβατά.

Σας ακούω, άλλα δεν 6&ς I Ηβ&Γ 70η, Ιηιί I (Ιο ηοί τιη-
καταλαμβάνω. άβΓδί&ηεΙ 70η.
' Ο θόρυβος η βοή. ΤΗβ ηοίββ.
Ό άνεμος. ΤΗβ νίηά.
Ή 9άλα66α. ΤΚβ 863,.
Τό κϋμα. ΤΗβ ^&νβ.
Ή βοη τον ανέμου. ΤΗθ γο&ιίπ^ ο£ ίΗβ ι*τίη<1.
Ή βοη της ΰαλάόόης. Τΐιβ Γθ&πη§ ο£ ΐΗβ 86Λ.
*Τλακτεϊν, γανγίζειν. Το Οβτίε.
Ή ύλακή (το γαΰγι6μα). ΤΗβ θαι·]πιΐ£.
Ήκούόατε την ύλακήν (το γαύ- Ηανβ ^οιι Ηθ&πΙ ΐΐιβ 09τ]άη§
γιόμα) των όκύλων; οΓ ίΗβ άθ£8?
Την ήχουόα. I Ιιβ&Γά ϊΐ;.

'Λχολλυναι, χάνειν. Το Ιο8β*, Ιο$ί.

Πόΰα Εχαόεν η αδελφή 6ας; Ηοττ ιηιιοΐι Ιιαβ 70ΐΐΓ δΐβίβΓ

1θ8ί? |

Περί, περίπου, ώς. Αοοιιί.

"Εχαόε περίπου (ώς) 'έν 6τέ- 81ιβ Η&8 Ιοβί &\)θ\ιϊ α ΟΓΟλνη.
φανον.
Πόδων ίτών εΐόΖε; |Ηο^ ^ ^ ,
Ποιας ηλικίας είδνε; )
Είμαι όεχατριών ίτών. I &ηι ίΗίΓίββη γβ»Γ8 οΐά.
Πόόων ίτών είναι η αδελφή όας; Ηονν οΐά 18 ^οιΐΓ δΐδίβΓ ?
Είναι δεκατεδδάρων ίτών. 81ιβ Ϊ8 ίοιίΓίθβπ ^βαΓβ οΐά.

Σχεδόν. ΑΙϊποβΙ.

Είναι όχεδόν ένδεκα ετών. 81ιβ Ϊ8 δίαιοδί βΐθνβη γβ&Γβ

οΐά.

Περί, περίπου. ΝβατΙι/.

Είμαι περίπου δεκαπέντε ίτών. 1 8ΐη ηβ&ΐ'Ι^ βίίοβη ^β&Γβ οΐά.

1 Κατά λέξιν Πόσον γέρων (ϊα9(;

 Μόλις. ΗατάΙτ).
Μόλις είναι δέκα ετών. Ηβ 18 Η&Γοϋ^ ίβΠ ^6ΗΓ8 οΐά.
"Οχι ακριβώς (όχι δωΰτά.) ΝοΙ ςιιΐίβ.
Λεν είναι ακριβώς δεκαεζ ινών. 8Ηβ 18 ηοί φΐίίβ βίχίββη γο&νΒ
ο\ά.
Πρέϋβνς, γέρων. ΟΙά.
Εΐό&ε Λρεββντερος (μεγαλεΐ- ΑγΘ ^011 οΙάβΓ ίΗ&Π }Γ011Γ
τερος) από την άδελφην 6ας; 818ί6Γ?
Είμαι νεώτερος (μικρότερος) I Βχα ^οαη^βΓ ίΐι&η δΐιβ.
άπό εκείνην.
ΦορεΙν, Ινδνεύ&αι, χεριβάλ- Το νοβατ*, ινοτη.
λεβ&αι.
Τρίβειν, φ&είρειν, χαλφν. Το υοβατ οπέ, ινοτη οηΐ.
Εηραίνειν, βτεγνόνειν. Το άιη), άνιβά. . .
Βάλλειν Λρός ότέγνωβιν. Το ριιί ίο άι·γ·
Έβάλετε τά φορέματα 6ας να Ηανο γοα ριιί ^ουχ οίοίΐιβ»
βτεγνώΰωόι; ίο άτγ'ϊ
Τά ϊβαλον να δτεγνωβωβι. I Η&νβ ριιί ίΗβπι ίο άνγ.
Συν, μετά, με, μαζί. πακ.

Χαρίεις, κομψός. Οβηίββΐ, ρΓβίί^·

Ευγενής. ΝοΜβ.
Ό ενγενής, 6 ευπατρίδης. Τΐιβ ηοοίβιη&ιι.
Λιαμένειν, μένειν. Το Γβηι&ίη.
Άποποιεΐόϋ'αι, άρνεϊβ&αι. Το Γβίιιββ.
'ΟΓαιΰχνεϊβ&αι, υπο6χε6%αι. Το ρΓΟΠίϊδθ.
Σνλλαβίζειν. Το 8ρβ11(3Ταθ·.μίΓ.6(ί«λ.^8ρ6ΐί).
Πως} Ηοιο?
Οντως (ίτ6ι). 8ο, ΐΚη$.
Μετρίως (ετβι κ' ετόι). 8θ, 80.
Τοιουτοτρόπως, κατ αυτόν Ιη ίΚΪ8 ιηαηηβτ.
τον τρόπον.
Καλώς. τνβΐι.
Κακώς. ΒαάΙΐ/.
Πώς εκαμεν ή αδελφή 6ας τό Ή,ονί Ιλάά γοην βίβίβΓ άοηβ ΙιβΓ
&έμα της; βΧ6Γ0Ϊ8β?
Τό ί-καμε καλώς. 81ιβ Η&8 <1οηβ ίί \νβ11.
Πώς Ζγραψε την ίπιότολήν της; Ηο\ν Ιιαβ δΐιβ τντϊίίβη ΙιβΓ ΙβΙ-
ίβΓ?
 Περιμένειν, προβμένειν. Το ΐϋαϋ.
ίΤο \νίΐΐί ίθΓ 801116 ΟΠβ 0Γ
ϊίροβμένειν (προβδοχρν) τινά\ βοιηβίίπη^.
η τι, )Το βχρββί βοιη© οηβ ογ
' βαηΐθίΐιίυ^.
Ποιον προΰμένετε; ^Υΐιοιη εγθ γου τν3,ίίίη£ £ογ?
Προόμένω την άδελψήν μον. I ανά. τν&ΐύια§ ΐοτ τχιγ δΐδίβτ.
Τί προόμένει; λνΗ&ί Ϊ8 Ηβ \ν&ίίίη£ &Γ?
Προόμένετε τον πατέρα 6ας; Αγθ νου. ττ&ίίίη£ ίθΓ νοιίΓ

Τον προβμένω. I &ηι τναΐίίη^ ίοτ Ηήη.

ΙΊροβμένετε φίλους; δηλ. προβ- ϋο γου εχρβοί αην ίπβηάδί
δοχάτε την ελενβιν φίλων;
Ναι, (προβμένω). I άο,

Τνπτειν, χτνπψν, δίρνειν. Το οβαύ*, δβαέβη.

Αάχνειν, δαγχάνειν. Το δίέβ*, οϋΐβη
Αιατί; . Ψ/ΐΐ/Ί

Αιατί δέρνετε τον όχνλον; λΥΗν άο γόη Ββδί 1\ιβ άο§ ?

Διότι. Βββαηδβ.

Τον δέρνω, διότι μ' εδάγχαΰε. I \>β&ϊ ίί, 1)603X186 ίί Η&8 1»ίΐ>
ίβη ηιβ.

Εΐό&ε νά ; εχ»τε νά ; πρέπει νά; Ανβ ^οη ίθ?

μέλλετε νά;
Όφείλω, πρέπει νά. I &χη ίο.
Παρ. Α', Το ρήμα ίο 1)8 προ απαρεμφάτου χρησιμεύει προς . δή-
λωσιν ανάγκης, χρέους η μελλούσης πράζεως, και εκφράζει τά παρ*
■ημΐν δια του δίί, πρίπει, εχω νά, μίλλω.
Πον μέλλετε να νπάγητε 6η-)
μερον το πρωί; ("ννΐιβΓβ ατβ γοτι ίο £θ ΐο ΐΐιΐβ
(Αιά πον εΐϋ&ε ΰημερον το\ ιηθΓηίη§?
πρωΐ;) >
Μέλλω να νπάγω εις τον χήπον. I &τα ίο £0 Ιο ίΐιβ £3,Γάβη.
Μέλλει η αδελφή 6ας νά ελ&η Ιδ νοιίΓ.βίδίβΓ ίο οοιηβ ηβΐ"β
Μώ βήμερον; ίθ·ά&ν?

Ταχέως, εγρήγο^ρα, προΰεχώς. 8οοη, $1ιονίΙ^.

Μέλλει νάϊλ9·ηίντάγει(έγρψορα) 8Κβ Ϊ8 ίο οοιηβ 1ΐ6Γβ 800η.

 — 159 —

Όφείλειν, χρεωβτεϊν. Το οτνβ.

Πόΰα 65ς χρεωΰτεί 6 αδελφός Ηθ\ν ητιιοη άοβΒ ηνρ βΐΌΐηβΓ

μον; ονβ 7011 ?
Ή λίρα (βτερλίνα). Τηβ ροαηά.'
Μία λίρα ότερλίνα. Α ροαηά δίβΓίίη^.
ΜοΙ χρεωϋτεί εϊχοβι λίρας. Ηβ οτ^βδ ηιβ Ιτν^βηί^ ρουηάβ.
( ιΕνιχ. Τΐιβτβ ώ.
ΚΙναί· _ ( Πλη&. ΤΚβτβ ατβ.

Πόδα βιλλίνια είναι μία λίρα ; Ηοτν ηι&ηρ 8ηί11ίη£8 β,γθ ΐΐιβ-
Γβ ϊη & ροπη<1?
Είχοβι. *Σπαηίγ.
Ό βτέφανος (η κορόνα) είναι ΤηβΓβ &Γβ ήνβ δΐιίΐΐίη^β ίη α
χίντε όιλλίνια. ΟΓΟΜτα.
Τόΰιλλίνιον είναι δχόδεχα ηίνναι. ΤηβΓθ &Γ6 ΐΐνβίνβ ρβηοβ ίη α
8ηί11ίη§.
Ή χέννα είναι τέβϋαρα χραρδίγ- ΤηβΓβ &Γβ ίοιίΓ ίβΓίηίΒ^δ ίη
χια. & ρβηη^.
Το ψαρδίγχιον. Τηβ ΐ&νύάχι^.9

θ Ε Μ Α 00.
Πόβα χρήματα 'εδωκεν Ό αδελφός βας είς τον Ιμπορον; — Τώ ΐδωκεν δεκα
οκτώ Βιλλίνια. — Τί εδώκατε εις τάς (Ινγατέρας μον; — Ταΐς έ'δωκα χρνβας ται
νίας, καρφίδας καΐ βελόνας. — Με καταλαμβάνετε; — Σας καταλαμβάνω. — Μας
καταλαμβάνει ό "Αγγλος; — Μας καταλαμβάνει. — Καταλαμβάνει ο,τι βας λέ-
γομεν; — Το καταλαμβάνομεν.—Καταλαμβάνετε Αγγλικά;—Λεν τα καταλαμβάνω
ακόμη, άλλα τα μανύάνω. — Καταλαμβάνει η αδελφή βας Γερμανικά; — Λεν
τα. καταλαμβάνει, άλλ' αρχίζει νά τά μαν&άντ). — Καταλαμβάνομεν τους Γάλ
λους; — Λεν τονς καταλαμβάνομεν. — Μας καταλαμβάνουαιν οΐ Γάλλοι; — Μας
καταλαμβάνονβιν. — Τονς καταλαμβάνομεν ημείς;—Μόλις τονς καταλαμβάνομεν.
—Άκονετε 9ορνβον;—Λεν ακούω τίηοτε.~Ήκονϋατε την βοην τον άνέμον; —
Λεν την ηκονβα. — Τί άκονετε τώρα; — Άκονω την βοήν της $αλάβαης. — Λεν
άκονετε το γανγιβμα των βκνλων;— Το άκονω.— Τίνος είναι ί> οκνλος οΰτος;—
Είναι τον Πολωνον. — 'Εχάβατε το βαλάντιόν οας; — Λεν το ϊχααα. — "Εχαβεν
ή αδελφή βας τάς έπιςυΐάς μον; — Τας ίχαβεν.— "Εχααεν 6 αδελφός βας χό-
οα χρήματα οβα Ιγώ; — "Εχαβε περιοαότερα νμαν. — Πόαα ϊχαβα; — Μόλις £-
%άβατε μίαν λίραν. — Περιμένετε κανένα; — Λεν περιμένω ονδένα. — Περιμένε
τε την Κνρίαν, την οποίαν είδον το πρωί. — Την περιμένω. — Περιμένει ό
νεανίας ούτος το βιβλίον τον; — Το περιμένει. — Περιμένετε φίλους; —
Περιμένω τινάς. — Περιμένετε την μητέρα βας το εβπέρας; — Την περι-

1 Ροαηά νόμιβμα χρνβονν άξιας 29 δραχμών η 120 γροαίων.

2 ΓβΠ&ίηβ χαλκονν νόμιβμα άξιας 3 λεπτών η 5 παράδων.
 — 160 —

μένα». — "Τηήγεν είς τόν χορόν;'— Λεν ΰπήγε. — Ποΰ ίμείνατί; — "Εμεινα είς
την οίκίαν. — Ποϋ Εμειναν οί ευγενείς; — "Εμειναν είς τόν χορόν. — Έμειναν
οί φίλοι αας εις τον χορόν; —"Εμιιναν έκεϊ. — Πόβα βιβλία ανεγνώαατε; —
Μόλις άνέγνωαα δυο. — Άνέγναιβιν η &νγάτηρ αας το βιβλίον μου; — Λεν το
άνέγνωαεν ακόμη οίον (βΐιβ Ιιω ηοί ςηίΐβ Γβαά ίί γεί).— 'Ετελείωαεν ή ίξαδέλφη
βα( τά βιβλία της; — Σχιδον τα Ιτελείωοε. — Ποίας ηλικίας εΐοΰε; — Μόλις εί
μαι δεκαοκτώ έτών. — Πόαων ετών είναι η αδελφή αας; —"Είναι δεκαεννέα έ
χον,— "Εχετε τόβην ήλικίαν οβην Ικείνη (»Γβ ^οα Η ο]<1 Μ εηβ);—Λεν Εχω το-
οην ηλικίαν. — Πόθων έτών είναι ό αδελφός αας; — Είναι περίπου δώδεκα ί
των.
91.
Εΐα6ε νεώτερος άπο έμέ; — Λεν είξενρω. — Είμαι νεώτερος άπο αας. — Εϊα9ε
νεώτερος έμον. — Πόθων έτών είναι η $εία βας; — Λεν είναι ακριβώς τριάκον
τα έτών — Είναι οί φίλοι αας τόσον νέοι οαον νμεΐς; — Είναι μεγαλείτεροι ά
πο ημάς. — Πόοην ίτών είναι; — Ό είς είναι είκοαιτεααάρων έτών, και ό ετΐ ·
ρος είκοαιπέντε (»η<1 Ιΐιβ οίηβΓ ΙνβηΙχ-δνβ ^εβτβ ο\ά). — Πώς Εγραιραν τα παι
δία αας τά $έματά των; — Τά Εγραιραν κακώς. — Είναι η μήτηρ αας τόαον η
λικιωμένη (οΐά) όσον η Ιδική μου;— Είναι μεγαλητέρα (οΐάβι·) της ιδικής αας.
— Γνωρίζει ηδη ο μικρός παις αας ν' άναγινώακη;— Γνωρίζει.—Άι αγινώακει κα
λώς; — ΝαΙ, άναγινώακει καλώς. — Πώς έαυλλάβιαεν ή μικρά αδελφή αας; —
'Εουλλάβηβε μετρίως (δο-βο) . — Πώς άνέγνωαεν ό μικρός παις αας; — Λεν ά-
νέγνωαε κακώς. — Γνωρίζετε την Γερμανικήν; — Την γνωρίζω. — Γνωρίζετε τό
σα οσα ό Γάλλος ιατρός; — Λεν γνωρίζω τόσα οσα έκεϊνος. — ' Ομιλεί δ αδελ
φός αας την Ίταλικήν; — Την ομιλεί καλώς. — Πώς όμιλοναι τά τέκνα αας;—
Λεν Όμιλοναι κακώς. — Άκονουαιν ο,τι τοϊς λέγετε; — Το άκονοναι. — Πώς έ-
μάίετε την Γαλλικήν; — Την Εμαθον κατ αΐτον τον τρόπον. — 'Εφωνάξατε
την άδελφήν μου; — Την {φώναξα. — *Ήλ$εν; — "Οχι άκ/μη. — Πον έβρέξατε
την έα$ήτά [την δόμπα'] αας; — Την Εβρεξα εις την εξοχήν. — Που Εβρεξεν η
αδελφή αας τά πέδιλα της; — Τά Εβρεξεν έντός τον κήπου. — Θέλει νά τά βάί-
λη νά ςεγνώαωαιν;— Τά ε'βαλεν ήδη νά ςεγνώαωαιν. — Σας ϊδάνειαεν ή έξαδέλ-
φη μου τάς χειρίδας της; — Ήρνή6η (δΐιβ ΙΐΒβ Γβίιΐ8βά)νά μοί τάς δανείατ). —
Μοϊ ΰπόαχεαΦε νά Ελθητε είς τον χορόν; — Σας νπόαχομαι, — Τί αας ΰπεαχίθη
η μήτηρ μου; — Μοϊ νπεαχέ$η μίαν ώραίαν έοθήτα. — Την {λάβετε; —Όχι α
κόμη. — Μοϊ δίδετε ο,τι μοι ΰπεαχέ$ητε; — Σας τό δίδω. — Πόαα χρήματα ί-
δώκατε εις τον νϊόν μου; — Τω έδωκα τρεις λίρας (και) δώδεκα οιλλίνια. — Λετ
τψ νπεοχέθητε περιααότερα; — Τώ Εδωκα ο,τι τώ ΰπεαχέ$η*. —"Εχετε Αγγλικά
χρήματα; — "Εχω. — Τί νομίαματα (πιοηβ)) Εχετε; — "Εχω λίρας, ςεφάνονς, οιλ
λίνια, πέννας καί φαρδίγκια. — Πόαοι ςέφανοι είναι μία λίρα; — Τέαααρες 5Γϊ-
φανοι εϊναι μία λίρα. — Πόσα οιλλίνια είναι ςέφανος; — Είναι (ΛβΓβ »τε)
πέντε. —"Εαχετε πέννας; — "Εαχον ολίγας.—Πόααι πένναι είναι ¥ν αιλλίνιον.—
Είναι δώδεκα. — Πόαα φαρδίγκια είναι μία πέννα; — Είναι τέσσαρα. — Λιατϊ
δίδετε χρήματα είς τον άν$ρωπον τοΰτον; — Λιότι είναι πτωχός. — -^ιατί βϊ»
τώ δίδετε τίποτε νά κάμτι; — Λεν είξενρει νά κάμρ ούδεν εϊναι άαφενής, καί
δεν Εχει παράν (ή λεπτδν) (Ιιβ ηα« ηοί & ίβπηίη^, ή \β ηοί ντοΓίΙι 8, ί&ηΜη·»).
93.
Λυνκα$ε νά μοϊ δανείαητε τδ κονδύλιόν οας: — Λυναμαι νά αας τό δανείβα,
 — 161 —

άλλα ιϊναι χαλαβμίνον (ϋ 18 νρΟΓη οηΐ). — Είναι χαλαβμέναι αϊ χειρίδες αας;—

Λεν ύναι χαλαβμίναι. — θέλετε να τάς δανείβητε είς την άδελφήν μου ; — θί-
Ια> να τάς δανιίαω εις αυτήν. — Εις ποίον ίδανείαατε τον Ιπενδντην αας; —
Λεν τον ίδάνειβα· τον έδωκα είς κάποιον. — Εις ποίον τον ίδωκατε; — Τον I-
δωκα είς ενα πτωχόν. — /Ιιατί δεν πίνετε; — Αεν πίνω, διότι δεν δι-ψω. — Λι-
ατί δανείζετε χρήματα είς τον άν$ρωπον τούτον; — Τω δανείζω, δ*ότι Εχει α
νάγκην. — Λιατί μελέτα ό αδελφός αας; — Μελέτα, διότι θέλει νά μά6$ Αγγλι
κά. —"Επιεν ηδη η μικρά αδελφή ΰας; — Α\ν 'έπιεν άκόμη, διότι δεν εδίψηοεν.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΙ ΠΡΩΤΟΝ

ΤΗΙΒΤΥ-ΓΙΚ8Τ ΙΕ880Ν.

Πόβος καιρός; Πόβη ωρα; Ηοΐο-Ιοη^

'Εαι, διά. · ΌιιΗη§,β)Γ.

Πό&ην ωραν ώμιλήβατε εις Ηθ\? 1οη£ Η&νβ }^οιι βροΐίβη

τον αν&ρωαον; ίο ίΗβ πι&η?
Τω ωμίληβα επί δνο ωρας. I Ία&Υβ βροίεβη ίο ϋπι ίοΓ
ΙίΟΙΙΓδ.

Ιίολνς καιρός, πολλή ωρα. Σιθη§.

'Εμείνατε αολλήν ωραν με την Ηανβ γοιι ΓβηΐΕΪηβά 1οη£ ^νίίΐι

μητέρα μον ; Ώΐγ ιηοίΙΐθΓ.
Έμεινα μαζί της μίαν ωραν. I Ιαανβ ΥβναΆΪηβά ΥήίΙι Ηθγ απ
Ηοιιγ.
Πόόην ωραν εμεινεν ίκεϊ; Ηο\ν 1οη£ 1ι&8 Ηβ Γβπι&ϊηείΐ
ί1ΐβΓθ?
"Εν λεατόν. Α ππηιιίθ.
Παρ. Α'. ΑΙ πρόθεσις ίΟΓ, <Ιΐ1ΠΙΙ£, σημαίνουσαι την χρονικην διίρ-
κειαν, υπονοούνται σχεδόν πάντοτε παρ* "Αγγλοις· Παρ. Χαρ.
('Εαι) μίαν ωραν. Αη ΙιοαΓ.
(·Εαί) μίαν ήμέραν. Α ά&γ.
('Εαι) ενα μήνα. Α ωοηΛ.
('Εαί) Ιν ετος. Α γβατ.
ζ'Εαί) μίαν εβδομάδα. Α ντβοϊί.

Λιαιτάδ&αι, οίκείν, κατοικεΐν. Το Ηνβ, ίο άιυβΙΡ*.

ΙΙον κατοικείτε; Ψ\ι&νβ άο 7011 1ίνβ?

21
 — 162 —

Κατοικώ εν *Οδώ Καρόλου, I Ιίνβ ίη Οη&ϊ-ΐβδ-δίτββί;, Η^·

είς το χορτοΛαζαρον, νπ' ΤΩΒνίβϊ, ηιιιηΙ»βΓ £οιιγ.
άρι&μόν τέΰβαρα.
Πον κατφκηΰεν 6 αδελφός 6ας; \ΥΊιβΓβ η&8 ^ΟΙΙΓ "ΒΓΟίΙΐθΓ
1ίνβά?
Κατφκηβεν να άρι&μόν εΙ%ο- Ηο η&8 Ηνβά &ϊ ηυιηΐβΓ
ϋιπέντε, ίν όδώ'Λγία'Ιαχώβα. ίνβηί^-ηνβ, δαΐηί-,Τ&ηιβδ'δ
δίΓββΐ;.
Κατοικείτε εις τον &εία 6ας; Όο γου. Ιίνβ αί ^οιιγ υηοΐβ'δ
η01186?
Λεν κατοικώ εις την οΜαν τ», I <1ο ηοί Ιίνβ αΐ ηίδ 1ιθΐΐ8θ,
άλλα εις τον αδελφού μον. 1»υ.ΐ; αϊ ταιγ \>γοΐ\ιβτ'β.

Τό &έρος, το καλοκαίρι. Τηβ δυ.ιηηιβί'.

Ό χειμών. Τη© τνίηίβΓ. '
Τό £αρ, ή ανοιξις. Τηβ 8ριϊη£.
Τό φ%·ινόαωρον. Τηβ &υί;ιπηη.
'Εν καιρώ τον &έρας, η τό $έρος. Βυ.ΓΪη§ ίηβ βυιηηιβΓ.
'Εν καιρώ χειμώνος, η τον χει- Όιιπη^ ίηβ "νπηίβΓ.
μώνα.
Κατοικεί ακόμη η αδελφή 6«ς ΏοβΒ γοηΥ δίδίβΓ 8ίί11 Ιίνβ
Ικεϊ οαον κατφκεΐ; τνηβΓβ βηβ 1ΐνβά?
Λεν κατοικεί πλέον Ικεϊ οαον 8ηθ Ηνβδ ηο Ιοη^βΓ τνΗβΓβ
κατφκει. δ1χ6 Ιΐνβά.

Ονκέτι, μηκέτι, όχι πλέον. Νο Ιοη^βτ.

Παρ. Β'. Το οχι ττΧίον ως χρονικον μεν επίρρημα πρίπιι ν& «·

φίρηται δίά του ΠΟ 1θΙΙ£6Γ ώς ποσότητος δε, δ<ά τοϋ ηο ΜΟΓβ (Μό·
θημα ΙΓΟ.
"Εως, μέχρι. ΤίΙΙ, ν/ηΜ.
"Εως αότε; Ηοΐν ΙοηξΊ
"Εως τας δώδεκα ('έως τό με- Τϋΐ 1\νβ1νβ οΌ1θθ1ί:(ΐϋ1 ηοοη>
βημέρι).
"Εως ανριον. Τίΐΐ ίο-ηιοΐΎΟτνν.
"Εως με&ανριον. ΤίΠ ΐηβ ώιγ »ίίβΓ ίο-ΐηοπΌΤν·
"Εως την Κνριακήν. ΤίΠ δαπά^.1
"Εως την δεντέραν. ΤίΠ Μοηά^.
"Εως τοντο τό ίΰαέρας. ΤίΠ ίηΐβ βνβηΐη^.
"Εως τό εβαέρας, εως τό βράδν. Τϋΐ βνβηϊη§.
1 Αί ήμίςαι της ίβΰομκδος γράφονται κιφαλαίω γςάμματι.
 163 —

"Εως τδ πρωΐ. ϋηΐΐΐ πιοππη§.

"Εως την έπανριον. ϋηΐίΐ ίΐιβ ηβχΐ ά&γ.
"Εως έχεννην την ημέραν. ϋηΐΐΐ ΐΗ&ΐ άΆγ.
"Εως την ΰτιγμην έχείνην. ΙΤηΐίΙ ύΐΒ,ί ηιοιηβηΐ.
"Εως τώρα. "Εως έδώ. Τϋΐ ηο^. ΗΐΐΙιβΓΐο.
"Εως τότε. ϋηΐΐΐ ΐΗθη.
ΤΗβη. ν
Τότε, ίπειτα.

Ή τρίτη.
Ή τετάρτη.
'ίί πέμπτη.
*Η παραβχενή.
Τδ Σάββατον
Ίανβάριος, Φεβραάριος Μάρτιος.

Ή έπιότροφη, η Επάνοδος. Τΐιβ τβίν,τη ον οοιηίη£

οαοΐΰ.

"Εως ον ίπιϋτρέφω. Τϋΐ I Γβίαπι.

Μέχρι της έπιθτροφής μον. ΤϊΠ ηΐ7 ΓθίιίΓη.

Έπιβτρέφειν, έπανέργεβδαι, Το τβίητη, ίο ΰοϊηβ* οατά.

(ερχεβ&αι όπίόω).
Άπ αντδ, άπδ εκεί , έκεϊ&εν. Ρτοηι ϊΐ,βτοτη ίΚβτβ, Ιΐιβηοβ.

Κατά ποίαν ώραν έπιότρέφετε Αΐ "ννΐι&ΐ ο'οΐοοίί <ϊο 7011 Γε

άπδ την άγοράν; ια™ ίτοπι ίΐιβ ηι&ιΊίβίΡ
Έπιβτρέφω άπδ έχει τδ μεόημέρι. I ΓβίιίΓη ίτοπι ίΐ &ϊ ί^βίνβ
ο'οΐοοίί.
Έπιΰτρέψει δ νπηρέτης ενωρίς Όοθ8 ίΐιβ δβνναηΐ Γβίιιπι
άπδ την άπο&ήχην; 68Τ]7 ίϊοΐϊΐ ΐΐΐβ "ΗΤ&ΓβηΟΗδβ ?
'Επιβτρέφει (άπδ εχεϊ) εις τάς Ηβ Γβίυτηδ ίτοηι ίΐ αΐ δϊχ
ΐξ πρδ μεόημβρίας. ο'οΐοοίε ϊη ίΗβ ηκ>ππη§.

Εις τάς 'έξ πρδ μεσημβρίας. Αΐ δίχ ο'οΐοοίε ϊη ΐηβ ιχιογ-

ηίη§.
ΕΙς τάς πέντε μετά μεόημβρίαν. Αΐ ίϊνβ ο'οΐοοίί ίη ίηο ονβ-

Εις τάς ένδεκα τδ εΰπέρας. Αΐ βίβνβη ο'οΐοοίί »ΐ ηί^ηΐ.

"Εως ον επιβτρέ·φη δ πατήρ μχ. ΤϊΠ η\γ ί&ίηβΓ Γβΐιινη8.

Μέχρι της έπι6τρο(ρης τον πα Τϋΐ πιγ ίαΐΐαβι-'β Γβίιιπι.
τρός μον.
 — 1β4 —

"Εως τας πέντε προ μεόημβρίας. ΤίΠ ήνβ ο'οΐοοίε ίη ΐΗβ ηιοι··

Μέχρι τον μεβοννκτίον; εως ΤίΠ ηπαΊη^ηί;.

τα μεόάννχτα. ι ΤίΠ ί^βίτβ ο'οΐοοίί βί ιαίφΐ
Πόβον καιρόν ("μείνατε εις της Ή,οντ 1οη£ άΐά 7011 Γβιη&ίη
&είας μον; ηί ηΐ7 ίπιηί'β ηοιΐ8β?
"Εμεινα εις την οίκίαν της εως I Γβπι&ίηβά αί ηβΓ Ηοπδβ ίϊΐΐ
τάς ένδεκα μετά μεβημβρίαν. οΐβνβη ο'οΐοοίί &ί ηΐ^Ηί.
Τις, τίνες. Οπβ, Λβ^, ρβορίβ.

Παρ. Γ\ Δίά του ΟΠβ δίν εκφράζεται ή αοριστία τόσον σνχνά' συ

νηθέστερου Βϊ, ώς θά ϊΒωμεν βραδύτερου, εκφέρεται Βιά των παθητι
κών ρημάτων, ενεργητικώς Βε Βία του πληθυντικού της προσωπικής
αντωνυμίας ίΐΐβ^ (ρβορίβ, υΐί'ΐΐ). )Ό11, κατά την εννοιαν της φρά
σεως, λαμβανομένης της ίΐΐβ^τ) Γοδ ρβορίβ1 επ\ αοριστίας·

"Εφεραν τα νποδήματά μον; Η»νβ ΐΐιβ^ ΟΓου^ηί ηι^ οοοίδ?

Τα ί'φεραν. Ύ\ιβγ η&νβ 1)Γθυ£ηΙ ίηβπι.
/Γεν τα έφεραν. Τβ67 Η&νβ ηοί 1>Γ0ΐι^Ηί ίηβηι.
Τί είπαν; ΤΥΊι&ί; Κανό ϊ\ιβγ 8&κ1?
Δεν είπαν τίποτε. Τηβ7 ηανβ 8&ίά ηοίΐιϊη^.
Τί έπραξαν (έκαμαν); ΛΥΙΐίίί Ηανο ίΐιβγ άοηβ?
Λεν έπραξαν (έκαμαν) τίποτε. Ύ1ιβγ Ιιανβ άοηβ ηοΐΙαη§.

Καινός, νέος. Νβιν.

Τίποτε νέον. 8οηιβίηίη£ (η Άϊ\γ ύηη§) ηβτν.
Ονδεν (τίποτε) νέον. ΝοίΜτ)£ (η ηοί αιιγ ϊΊαΐη$)
ΪΙβΥί.
Τί λέγονΰΐ; Λνΐιαί άΌ ΐηβγ 88,7 ?
Τί νέον λέγονΰΐ; \νΗ&ί (Ιο ϊ\ιβγ 8&γ ηβ\ν?
Λεν λέγονβι τίποτε νέον. Τηβγ 8α7 ηοίαίη§ ηβντ.
Πιότενονϋι τοντο; ϋο ίηβγ οβίϊθνβ ΐΗ&ΐ?
Λεν το πιΰτενονβι. ΤΙιβγ άο ηοί οβίίβνβ ίί.
ΌμιΧονόι περί τούτον; ϋο ίηβγ δροαίί ο£ ίη&ί?
Αεν δμιλονβι περί αύτον. ΤΙ167 άο ηοί βρβαΐί οί" ϊί.

1 Προς αποφυγήν της συνεχούς έπαναΐή-ψεης μεταχειρίζονται έν τί} αν%ϊ

φραβει οτε μον την Ιΐιβ?, ότ! όί το ρβορίβ, Οίον ρβορίβ Ιονβ Ιο-ά&? ντίίβΐΐΐιβγ
Η»ίβ Ιο πιοΓπητ, ο, τι άγαπωμεν βήμερον το άποβτρεφόμι9α ανριον. Μετά δί
του ρήματος Ιο ια,γ είναι αδιάφορος ήχρήβις της Ιΐιβγ ιη τοϋ ρβορίβ. Παρ. Χαρ. Τ1ι«/
ίη ρβορίβ) Β»3ί, Χεγουβι, λέγεται.
 — 165 —

"Ηδέλιβαν νά διορδώβωβι τά Η&νβ ίηβγ οοβη \νί11ΐη£ ίο

πέδιλα μον; ιηβηά 1117 §ηοϋ8?
Λνήΰέλψαν νάτά διορ&ώόωβι. Τηβν 1ΐ3νβ ηοί βθβη τη11ίη£
ίο ηιβηά ΐΐιβιη.
Οΐόντε είναι, δνναβ&αι. Το οβ εΜθ, (οαιι), οββη &ο1θ,
(οοιιΐά).
Ήδννη&ηβαν νά ενρωΰι τα βι- Ηανβ ίΐιβγ οβεη ίώΐβ ίο βηά
βλία; ΐΐΐβ 1»Οθ1ί8?
Λεν ήδννή&ηβαν νά τά ενρωΰι. Τηβν \ι&νβ ηοί Οθβη αΜβ ίο
βηά ίηβπι.
Λννανται νά τά ενρωβι τώρα; Οαη ίηβν βηά ίηβηι ηόντ?
Λεν δύνανται νά τά ενρωβι. Τ\ιβγ οίΐηηοί βηά ίΐιβιπ.
Λνναταί τιςνά χάμνη δ, τι &έλεΐ; Ο&η ροορίβ άο \νηαί ύιβγ ννίβΐι^
Κάμνει ο, τι δύναται, αλλά δεν Ρβορίβ άο \ν!α.&ί ύιβγ Οίΐη ; ΐ)ΐιί
κάμνει δ, τι δέλει. ύιβγ άο ηοί άο γρη&ί ίηβγ
"νήδΐι.
"Αμα δννάμε&α νά πράζωμεν δ, ΕΐΌηι ίηβ ηιοηιβηί \νβ ο&η άο
τι δεν έπρεπε, ζψονμεν νά τρη&ί τνβ ονι^ηί ηοί, τνβ
χρνψωμεν ο, τι δεν έπρεπε τνϊδη ίο Ηίάβ τνΐιαί \νΌ οα§Ηί
νά πράξωμεν. ηοί ίο ηανβ άοηβ.
Τί κάμνετε αντον; Λνΐι&ί &Γ6 νοα άοίη£ ηβΓβ?
Παίζομεν. Υίβ ίΐΓβ ρΐανίη^.

ΘΕΜΑ 93.
Αιορθόνει ό ακντοτόμος τά νποδήματα τά οποία τω έςείλατι; — Αεν τά δι-
ορΟόνει, βιότι είναι πεπαλαιωμένα (ννοτη οπί). -τ- Πον μέλλετε νά νπάγητε; —
Μέλλω νά νπάγω εις την άγαράν. — Μέλλει η αδελφή βας νά ϊλ$·η αήμερον ι
δώ; — Μέλλει νά ελΟϊ] έδώ. — Πότε μέλλει νά ελ$·η εδώ; — Μέλλει νά ελ$7/ εδώ
εντός ολίγον (δοοη). — Πότε μέλλοναι τά παιδία οας νά νπάγωαιν εις το $έα-
τρον; — Μέλλονν νά νπάγωαιν απόψε.— Πότε μέλλετε νά νπάγητε εις τον Ια-
τρον; — Μέλλω νά νπάγω είς αντον εις τάς δέκα τό βράδν (»1 ηί§1ιΙ.) — Πόαα
αας χρεωςώ; — Αεν μοϊ χρεωςεΐτε πολλά. —Πόαα χρεωςεϊτε είς τον ράπτην βας;
— Τω χρεωςώ πέντε λίρας. — Πόαα αας χρεωςεΐ ό Γάλλος; — Μοϊ χρεωζεϊ πε-
ριααότερα από νμάς. — Μας χρεωςοναιν οϊ Γάλλοι τόαα οαα οϊ Άγγλοι; — "Οχι
ακριβώς τόαα. — Σας χρεωςώ τίποτε; — Αεν μοι χρεωςεϊτε ονδέν. — Γνωρίζετε
τονς Ιταλούς, τονς Όποίονς γνωρίζω; — Αεν γνωρίζω ίκείνονς τονς όποίονς γνω
ρίζετε, αλλά γνωρίζω αλλονς. — Άναγινώακει 6 αδελφός αας τά βιβλία, τά ό
ποια η μήτηρ μον τώ έδωκε; — Τά άναγινώακει. — Τά καταλαμβάνει; — Τα
καταλαμβάνει επάνω κάτω (δθ 50.) — Αιατ'ι αγαπάτε τον άν$ρωπον τοντον; —
Τον άγαπώ διότι είναι καλός. — Αιατί μας άγαπώαιν οι φίλοι μας; — Μας ά-
γαπώαι διότι είμεθα καλοί. — Αιατ'ι μοϊ φέρετε οίνον; — Σάς φέρω, διότι διψά-
τϊ. — Έπέζρεψιν ό νπηρέτης βας από την άγοράν; — Αεν ίτιέςςεψεν άκόμη ά
 — 166 —

πδ εκεί (Γγοβο Η). — Ποίαν ωραν έπέζρεψεν ή αδελφή βας άπο τον χορόν; —
'Επέζρεψεν άπο έκεΐ εις τάς δνο το πρωί. — Ποίαν ωραν έπεςρέιρατε άπο τον
φίλου βας; — 'Επέζρεψα άπο εκεϊ (ίτονα \ι\τα) εις τάς δέκα το πρωί. — 'Εμίίνα-
τε πολύ μετ' αντοϋ; — "Εμεινα μετ' αντον περίπου μίαν ωραν. — Πόβην ωραν
(Ηο\ν 1οη§) βκοπεύετε να μείνητε εις τόν χορόν; — Σκοπεύω να μείνω ολίγα λε
πτά. — Πόαην ωραν εμεινεν 6 "Αγγλος μετά βοϋ; —"Εμεινε μαζί μου δύο ωρας.—
Πόαον καιρόν Εμειναν αϊ άδελφαί βας εις την πάλιν; — "Εμειναν ολον (<1ιιπη§)
τον χειμώνα. — Σκοπεύετε νά μείνητε πολύν καιρόν εις την εξοχήν; — Σκοπεύω
νά μείνω ολον το καλοκαίρι. — Πότε μέλλουν τα τέκνα οας νά έπιςρέιρωβιν
άπο το θέατρον; — Μέλλουν νά ίπιςρέψωβιν εκείθεν (ΐτοτα. ίί) εις τάς δέκα καϊ
ημίβειαν. — Πότε μέλλει 6 υΙός βας νά ίπίζρέιρη άπο τοϋ ζωγράφου; — Μέλλει
νά έπίζρέιρτι εις τάς ΐ| το εαπέρας. — 'ΕπέζρειΙ>εν ήδη ή θεία βας άπο την έ-
ζοχήν; — Όχι άκόμη, αλλά μέλλει νά ίπιςρέιρί] ταχέως.
94.
Κατοικεί ακόμη ό φίλος βας μεθ' ΰμών; — Αεν κατοικεί πλέον μετ' έμον. —
Πόβον καιρόν κατωκηβε μΐ υμάς; — Κατφκηαε μόνον ϊξ μήνας. — Ποϋ κατοι
κεί τώρα; — Κατοικεί έν οδω Ούάρουϊκ (\ν3ΐ"<νϊο1ί 8ΐΓββΙ), έν ττ) πλατεία τοϋ
Άγ. Ιακώβου (δαΐηΙ;- ΛπιβΒ'β δςιι&Γε). — Πόβην ωραν ιμείνατι εις τον χορόν; —
Εμεινα εως τά μεβάνυκτα.—Πόβην ωραν Εμεινεν ό άδελφός βας εις το πλοίο»;—"Εμει
νεν ίκεϊ (ϊη Η) μίαν ωραν.—Έμείνατε είς το γραψεϊόν μα εως τώρα;—"Εμεινα έκεΐ εως
τώρα.—Πόβην ωραν 'έγραψεν 6 πλοίαρχος με υμάς (1ι&3 Λβ οαρίαίη βββη ΉΓΠ(ίη§); —
"Εγραιρεν εως τά μεβάνυκτα. —Πόβην ωραν είργάβθην; — Είργάβθητε Εως είς τάς
τρεις το πρωΐ. — Πόβην ωραν ί'μεινεν η μήτηρ μου μαζί βας; — "Εμεινε μαζί
μου εως το εβπέρας. — "Εχει ακόμη πολν νά έργαβθή δ Ιατρός; —"Εχει νά έρ-
γαβθη εως τό πρωΐ. —"Εχετε ακόμη πολύ νά γράψητε; — "Εχω νά γράψω εως
μεθανριον. — Μέλλω νά μείνω εδώ πολύν καιρόν; — Μέλλετε νά μείνητε έδω μέ
χρι τής Κυριακής. — Μέλλει ο άδελφός μου νά μείνη πολύν καιρόν με υμάς.
—Μέλλει νά μείνη μί ημάς μέχρι τής δευτέρας. —Έως πότε μέλλομεν νά έργαβθωμεν;
—Μέλλετε νά έργαβθήτε εως μεθαύριον. —"Εχετε ακόμη νά Όμιλήβητε πολν;—
"Εχω άκόμη νά δμιλήβω μίαν ωραν. — 'ίίμιλήαατε πολύν καιρόν; — Ή,μίλ-ηβα
μέχρι τής επαύριον. — 'Εμεϊνατε πολλήν ωραν εντός τοϋ κήπου; —"Εμεινα εκεί
ίως τώρα (Ιίΐΐ Λϊδ ηαοπιβηΐ). — "Εχετε άκόμη νά κατοικήβητε πολύν καιρόν είς
τοϋ "Αγγλου την οίκίαν; —"Εχω άκόμη νά κατοικήβω πολύν καιρόν είς την οί
κίαν του. —"Εως πότε έχετε νά κατοικήβητε είς την οίκίαν του; — Μέχρι τή-ί
αέμπτης. — "Εψηξεν (έβούρταιβεν, ίο οπίδΐι) ό υπηρέτης τούς έπενδύτας μον; —
Τους εψηξεν (τούς έβαΰρτβιβεν). — 'Επάβτρευβι (Ιο οΐβαη) τά πέδιλα μου; — Τά
έπάςρευβε. — Πόβην ωραν ε'μεινεν έδω; — "Εως τό μεβημέρι (ηοοη).
95.
Ήλ$ε κανείς; — Ηλ$αν κάποιοι. — Τί ήθελαν (Τ^ΐι»! Ιιανβ Λβ^ τνϊβΐιβοί); — "Ηθελαν
(ύιβγ Ιι&νβ ννίδΙιεύ) νά βας όμιλήβουν.—Αεν ήθέληβαν νά περιμείνωβι;—Αεν ήθέληβαν
νά περιμείνωβιν Με έπερίμενε πολλήν ωραν ή αδελφή βας;~Σάς έπερίμενε δύο ώρας.
—Ήδυνήθητε ν' άναγνώβητε την έπιςολήν μου;— Ήδυνήθην νά την άναγνώααα. —
Την (καταλάβετε; — Την έκατάλαβα.— Την έδεί&ατε είς κανένα; —Αεν την έ'βίΐξα
είς ούδένα. — "Εφεραν τά ενδύματα μου; — Αεν τά έφεραν άκόμη. — Έΰ-χούπι-
ααν τδ δωμάτιόν μου και εβούρταιααν τά φορέματα μου;—"Εκαμαν και τά δνο.
 — 167 —

— Τί είπαν; —Δεν είπαν ονδέν.— Τί ίχαμαν; — Δεν ί'χαμαν ονδέν. — Ήθέληβε

το μικρόν παιδίον αας νά έργααθχι; — Δεν ήθέληαε νά έργααθτ}. — Τί χάμνετε
τό πρωί;— Άναγινώβχω. — Και τί χάμνετε ϊπειτα;—ΊΊρογενματίζω χαϊ έργάξομαι
— Προγενματίξετε ττρϊν άναγνώαητε; — Οχι, Κνρία, άναγινωαχω πριν προγεν-
ματίαω. — Παίξει η μιχρά αδελφή βας άντϊ νά έργάξηται; — Εργάζεται άντϊ να
παίζη. — Τί χάμνετε το εαπέρας; — Μελετώ τα μαθήματα μον. — Τί {κάμετε
την 'εαπέραν ταντην; —"Εγραψα το θέμα μον χαϊ ίπήγα εις το θέατρον. —'Ε·
μιίνατε πολλήν ωραν εις τό θέατρον; —"Έμεινα ολίγα μόνον λεπτά. — ©ελίτ*-
να προαμείνητε έδω; — Πόαην ωραν μέλλω νά προαμείνω; — Μέλλετε να προα-
μείνετε εως οΰ ίπιςρέιρί] ό πατήρ μον. — Ήδννήθη ό οχυτοτόμος νά διορθώαη
τά ίποδήματά μον; — Δ\ν ήδννήθη νά τά διορθώα·η. — Διατί δεν ήδννήθη νά
τά διορθωατι;—Διότι δεν ηνχαίρηαεν. — Ήδννήθηααν νά ενρωαι τονς ΐππονς
μον; — Δεν ήδννήθηααν νά·τούς ενρωαι. —' Διατί ϋδειρεν ό νπηρέτης βας τον
αχνλον; — Διότι τον Ιδάγχααε. — Τί ήθελαν (\ν!ι&1 Ιι&νβ ίΐιβχ ινίιίβΐιβά)^ εϊπω-
βι; — Δεν ήθελαν νά εΐπωαιν ονδέν.— Είπαν τίποτε νέον; — Δεν είπαν ονδεν
νίον. — Ήγόρααεν ή θεία αας νέαν έοθήτα; — Ήγόρααε δύο νέας έαθήτας.— Τί
λέγουβιν εις την άγοράν; — Δεν λέγεται τίποτε νέον. — Ηθέλησαν νά φονεύαώαιν
ίνα άνθρωπον; — Ήθέληβαν νά φονεναώαιν ενα. — Πιςενουβι τοντο; — Δεν το
πίζεύοναιν. — ' Ομιλοναι περί τούτον; — Όμιλοναιν. — ' Ομιλοναι περι τον άν-
ϋρώπον οβτις έφονεύθη; — Δεν όμιλοναι περί αντον. — Δύνανται οΐ άνθρωποι
νά χάμνωαιν οτι θέλοναι; — Κάμνοναιν ο τι δύνανται, άλλά δεν χάμνοναιν ό
τι θέλοναιν.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

ΤΗΙΚΤΥ-8ΕΟΟΝΟ ΙΕ880Η.

"Εως πον; Ηονα /ατ?

"Εως, μέχρι- /ατ α$ (ΐιρ ίο).

"Εως τον αδελφού μον. Αδ £&Γ 3δ ΒΐΌίΙιβΓ'β.

"Εως της ®είας μον. Αδ ΐαν 8δ τααγ αιιηί'β

Παρ. Α'. Το εοις επί μεν τόπου εξηγείται Βια τον 88 ί&Γ 88, ίπί
χρόνου δια τοϋ 1Ϊ11 τ) ιΐηίίΐ (Μάθημα προηγούμενον),

"Εως Ιδώ. Αδ ί&Γ 8,8 ΙιβΓβ.

"Εως ΙχεΙ. Αδ ί&Γ &8 ίΙιβΓθ.
"Εως τονς Παριβίονς. Αδ (βχ 88 Ρ&Π8.
"Εως τό Λονδϊνον. Αβ ΪΆΤ 88 Ι.οη<1οη.
"Εως τας 'Α9ψας. Αδ ΐ&Τ 88 Αώειίδ.
 /ϊν Αονδίνω. (&ί η ΐη Ιιοηάοη.
Είναι \έν "Ρώμη. Το 1>β \αί — ΐη Εοητβ.
[έν Βερολίνω. '&ί — ΐη ΒβΓίΐη.
(εις Λονδϊνον (ίο ΙίΟηάοη.
*Τιίάγειν \είς 'Ρωμην. Το §ο |ίο Βοηιβ.
^είς ΒερολΙνον. 'ίο ΒβΓίΐη.
Πα/ο. Β'. Αί μεν προθέσεις 8ί 1 και ίΐΐ ΒηΧοΰσι την εν τόπω στάσιν
ως ή εν της Ελληνικής, -η δε ίο την είς τόπον κίνησιν. Άλλ' ημείς
εν καθομιλουμένη γλώσσρ μεταχειριζόμεθα την εις Βι άμφοτερας
τάς περιστάσεις ταύτας.

Είναι Ιν Αγγλία. βΤο 1>β ΐη Εη^ΐαηά.

*Τπάγειν είς Άγγλίαν. Το §ο ίο Εη^Ι&ηθ.
Είς Γαλλίαν, έν Γαλλία. Το ίτ&ηοβ, ΐη ΓΓ&ηοβ.
Είς Γερμανίαν, εν Γερμανία. Το Ο-βπη&η^, ΐη Οβπηαηγ.
Είς "Ελλάδα, έν Ελλάδι. Το ΟΓββοβ, ΐη Οΐ'ββοβ.

Μέχρις Αγγλίας, η εως την Αδ &Γ &δ Εη§1&η(1.

Άγγλίαν.
Μέχρι Γαλλίας, η £ως την Αδ Ϊ3Χ »δ ?Γαηοβ.
Γαλλίαν.
Μέχρις Ιταλίας, η εως την Αδ £&Γ &β ΙϊαΙγ.
Ίταλίαν.
Μέχρις Ίβπανίας, η εως την Αδ ΐ&τ 8,8 8ραΐη.
ΊόΚανίαν.
Μέχρι Γερμανίας, η Εως την Αβ ίατ &δ ΟβΓηιοη;^.
Γερμανίαν.
Μέχρις Ελλάδος, η εως εις την Αδ &τ &8 βτββββ.
Ελλάδα.
Ή Αμερική. Αηΐθήο».
Ή "Ολλανδία. Ηοΐΐ&ηά.
"Εως την οίν,ίαν μον. Αδ Γατ 3,8 ?&γ ηοιιββ.
"Εως την άαο%ήκην. Αδ ί&Γ &δ ίηβ ναΓβηοηδβ.
"Εως την γωνίαν. Αδ £ατ 8δ ίηβ βοΐ'ηβΓ.
Το τέλος, τό άκρον, η οδός. Τηβ βηοΐ, ίηβ δίΓββί.
Το μέΰον, 6 δρόμος. ΤΗβ ηιΐάάΐβ, ίηβ το&ά.

"Εως το άκρον της δδον. Αβ &τ &8 ίηβ βηά οΓ ίηβ

δίΓββί.
Ι.Συνταβπομένη η Αί, μετά τίνων βημάτων δηλούντων κίνηβιν, διινΟννβιν η
τάβιν δεν οημαίνει πλέον την έν τόπω ςάαιν τοιαντα 6% είναι: Ιο ίΙΐΓ0\ν, §ί-
πτειν, Ιο ΙοοΙ, βλίπειν, Ιο αϊπι, τιίνειν, άποβλέπιιν.
 — 169

"Εως το μ(6ον τον δρόμου. Α δ ίαΓ αβ ίηβ ηιίάάΐβ οί ίηβ

ΓΟΛ(1.

Το φρέαρ, (το Ληγάδιον.) Τΐΐβ \νβ11.

Ό πί&ος (το βαρελάκι) 6 κάδος. Τηβ ΟΛδΙί.
Ό ανργος, η ίαανλις, το φρον- Τηβ βαδίΐβ.
ριον.

'Τ-φηλα, ανω, Ιπάνω. Αοονβ η υρ δίαΪΓδ.

Κάτω. ΈβΙονί η άονπι δίαΪΓδ.
"Εως ίαάνω. Αδ ί&Γ αδ αοονβ (η υρ ίο ίηβ
ίορ)·
Εως χατω. Αδ ΐ&τ αδ 1)β1θΑν (η άοντα. ίο
ίηβ οοίίοηι).
"Εως την αλλην πλενραν της Αδ £&Γ β.8 ίΐιβ οίηβΓ δί(1β οί'
όδον. . ίηβ δίΓββί.
'Λπό τοντο το μέρος. ΤΗίδ δίθβ.
Λιί ίχεινο τό μίρος. Τηαί δίάβ.
'Ειτεν&εν τον δρόμον. Οη ίηίδ δίάβ οί' ίηβ Γοαά.
'Εχεϊ&εν της όδον. Οη ίηαί δίάβ οί' ίηβ δίΓββί.
'Οδοιπορεϊν, ταξειδενειν. Το ίτανβΐ.
ττ , χ . (Όο νου 2;ο ίο Γ,οηάοη'*
Πηγαινεται εις το Λονδινον; }τλ Ζ. ι τ ίο
" ' (υο νου ίΓανβΙ ίοΙ^οηαοπΓ
Πηγαίνω. I §ο ίηβΓβ η I ίΓανβΙ ίηβΓβ
(ίηίίηβΓ).
'Τχήγεν εις την Γαλλίαν; Ιδ ηβ §;οηβ ίο ΪΥαηββ ?
'Τχήγεν. Ηβ ΐδ §οηβ ίηβΓβ (ΆϊίηβΓ).
"Εως αον ναηγεν; Ηο\ν ΐ&τ ίδ δηβ §οηβ?
'Τηηγεν εως την 'Ρωββίαν. 8ηβ ίδ £οηβ αδ ίατ αδ Βυδδία.
"Εως αον εταξείδενβεν; Ηο\ν &γ ηαβ δηβ ίΓανβ11β<1?
Έταξείδενβεν εως την 'Αμεριχήν. 8ηβ ηαδ ίΓανβΠβά α§ ί*αΓ αδ
ΑηιβΓίοα.
ΒάΛτεινφάφειν,Ίχρωματίζειν. Το ά^β η ίο οοΐον,τ.

Βάψειν μανρον. Το ανβ 1»1αβ1ί.

Βάψειν χόχχινον. Το ανβ τβά.
Βάψειν χνανονν, (γαλάζιον.) Το άγβ ΒΙυβ.
ΠράοΊνον, χίτρινον, λενχόν (αβ- Οτββη, νβΗοτν, ^Ηίίβ.
Λρον).
Φαιόν (όχονρον), Χενχόφαιον Βΐ'ο\νη, §Γβν, Γουηά.
(■ψαρόν)) βτρογγνλον.
22
 — 170 —

Ό βαφενς. ΤΗβ άγβτ.

Βάφετε τό νφαύμά όαςκίτρινον; Όο γοχι άγβ γοχιν οίσύι γ&*

Τό βάφω ηράοΊνον. I άγβ ίί £Γββη.

Τί χρώμα θέλετε να βάψψε λνΐι&ί οοΙοιιγ ττϋΐ γοο. άγβ
τό φόρεμά 6ας; γολΐν οο&ΐ?
θέλω να τό βάψω κνανονν. I "ννϊΐΐ άγβ ϊί οΐιιβ.
ΒάΛτεΰ&αι, βάφειν (δι άλλα). Το {ξβί άμβά, §οΙ
(Παρ. Α., Β'., Σημ. 2,
Μα». ΚΘ'.).

Πώς έβάψατε (διάμεόον) τό νίΐά&ί οοΙοιιγ Ια&νβ γοιι Ιι&ά

χαχέλλον 6ας; γονιχ Ιι&ί <176<1?
Τό έβαψα μανρον. I Ιι&νβ §οΐ ίΐ άγβά 1>1&ο1ε.
Τί χρώμα (η αώς) ίβαψεν η νϊΙΐΒ,ί οοΙοιιγ 1ι&8 ^οιιγ 8Ϊ8-
άδελφή 6ας τα χειρόκτειά της^ ΐβΓ Η&ά ΙιβΓ §1ονβ8 (ΙγβάΡ
Γα ϊβαψε κίτρινα. 81ΐ6 ίι&8 §θί ίΐΐθΐη (Ιγβά γβΐίολτ.
, < , ,έ π (Ηοτν άο νοα βρβΠ ΐΐιΐβ ύρογΛ^
Πως γραφεί η λεξις αντη^ ^ ^ ^ ^
Γράφετε οντω (κατ αντόν τον Ιϊ 18 ■νντίίίβη ΐΐπίβ.
τρόπον).
Πάς (ολος), πάόα, πάν. ) ^.,
Πάντες, Λα6αι, αάντα. )

"Ολον τό ψωμί. ΑΠ ΐΗβ ΟΓΘΕΐί.

"Ολον τό κρέας. ΑΠ ΐΐιβ ιαβΆΐ.
"Ολα τα βιβλία. ΑΠ Λθ ΐ)θθ1ί8.
"Ολα τα Λινάκια. ΑΠ Ιΐιβ ρΐαΐβδ.
"Ολοι οί άνδρες (άν&ρωποι). ΑΠ ΐΐχθ πιβη.
"Ολαι αί γυναίκες. ΑΠ ίΗβ ττοιηβη, '
Κλέχτειν. ( Το ίίοίβη.
Λνηοδοτεϊν, ληβτενειν. ( Το νοδ. '
*1 Το κλέπτειν τι δηλονται γενικώς δια τον ίο δίββ,ΐ, όταν ομως α-ημαίν^) τα
άπογνμνόνειν, η τό λγ/ατεύειν τινα, δια τον ιοο. Ποφ* Χαο.
^ηο δίβαΐδ ταγ ρπΓββ, βίβαΐβ ϋτείδη, Ίϊβ βοπιβίηϊη^, ηοΐοίπς.
'Τν?&8 πιϊηβ, ΊΪ5 Ιιίδ, αηά η»8 ϋββη βίατο (α ίηοιΐ8ίΐη<1β.
ΒιιΙ ηβ Ιη&ί ήΐοηβδ £γοπι πιβ πι? §οοά η&ιηβ,
Κ ο 1)8 πιβ οί Ιπαι ινηίοϊι ηο4 βηποηβδ πιω,
Αο(! πΐ3^β9 πιβ ροοΓ ϊηάββά.
(8ΗΑΚ8ΡΕΑΒ.Ε εν ΟίΚβίΙβ.)
Ό κλεπτών το βαλάντιόν μα, κλέπτει εντελές τι· όπερ είναι μέν τι, άλΛ'εΤναι ον9ίν·
"Ητο Ιδικόν μου, είναι Ιδικόν τον, καϊ έδονλεναε μύριους,
'ΑΙλ' ό άποοτερων μΙ την καλην ΰπόληψίν μον^
Με στερεί πράγματος οπερ αντ'ον μεν δεν πλουτίζει,
Έμέ όμως χα&ίατηαιν άλη&ώς πτωχόν.
 — 171

ι Το $ΙβαΙ «οτηβΐΐάηξ βτοτη

Κλίπτειν τι παρά τίνος, (ά-\ 3θτηβ οηβ.
ποποϋτερεΐν ηι*ά τίνος). ) Το τοο $οτηβ οηβ ο/ ίοτηβ-
\ ίΗίη[ξ.

ΈχΧεψεν 6 αν&ρωπος εκείνος Ή.&9 Λαί πιπη βίοΐβη αηγ

τίποτε; ύάη%?
Αν Εχλεψε τίποτε. Ηβ Η&8 βίοΐβη ηοΐΜη§.
Ποίος Εκλεψε τα βιβλία της Υίΐαο Η&8 δίοίθη )όιιγ δίδίβΓ'β
Μελφης 6ας; 1)θθ1ί8?
Εκλεψαν τίποτε; Ηανβ ϊ\ιβγ γοΙ>06(1 γοιι οί

Λεν μον Εκλεψαν τίποτε. ΤΗβγ Ιι&νβ ηοί ΓθΙ>1>β<1 πιβ οί

Σας Εκλεψαν το φόρεμα 6ας; Ηανβ ίΐιβγ πΛοβα! ^οιι οί

003,1: ?
Μον το Εκλεψαν. Τΐιβ^ Ηανβ ΐ'οΙ>οβά ηιβ οί ΐί.
Έχλεψεν 6 αν&ρωπος τά βι- Η&8 ίΐιβ πι&ιι ΓθΙ»οβ(1 ^οιιγ
βλία της αδελφής βας; δΐδίβΓ οί ίΚβ θθθ1ί8?
Ία Εκλεψε. Ηβ Ηα8 πΛοβοΙ ΗβΓ οί ΐΗβηι.
Ή ΰας Εκλεψαν; \νΐι&ί Ηανβ Ιΐιβγ Γοοοβά 7011
οί?

ΘΕΜΑ 96.

Ταξείδειίκϊ ένίοτε; — Ταξειδενω ανχνά. — Πον αχοπενετε νά νπάγητε το

χαλοχαΐρι; — Σποπενω νά νπάγα είς τονς Παριαίονς. — Λεν υπάγετε είς την
Ίταλίαν; — 'Τπάγω ίχεΐ. — Έταξείδεναέ ποτε η αδελφή αας; — Ουδέποτε έταξεί-
δενβε. — Σχοπενοναιν οί φίλοι αας νά νπάγωαιν είς την Όλλανδίαν; — Σχοπεν-
ανν να νπάγωαιν.—Πότε αχοπενονν ν άναχωρήαωαιν; — Σχοπενονν ν άναχω-
ρψωβι μεθανριον (Λβ ά&γ αίΐβΓ Ιο-πιογγοτϊ). — "Εως πον έταξειδεναατε; — 'Ε-
ταξείδεναα Φως την ΊταΙίαν. — Έταξείδενσεν ό θεϊύς αας Φως την Άγγλίαν; —
'Έ,τα^είδεναεν Φως τήν Άμερικήν. — "Εως πον νπήγαν οί Γερμανοί; — 'Τπήγαν
μέχρι 'Ιαπανίας. ^Έως πον ϋπηγεν η $εία οας; — 'Τπηγεν Φως το Αονδίνον. —
£ο>8 πον νπηγάν οί εξάδελφοι αας; — 'Τπηγαν μέχρι Λρέοδης. — "Εως πον ηλ-
ίί» 4 πτωχός οντος άνθρωπος; — Ηλθεν Φως Ιδω. — Ηλθεν Φως την οίχίαν
βας; — ,Ηλθεν Φως τον θείον μον. — "Εως πον ήθελήαατε νά νπάγητε; — Ηθέ
λησα νά νπάγω Φας το δάβος. — 'Τπήγετε τόβον μακράν; — /ίεν νπηγα τόαον
μαχράν. —"Εως πον θέλει νά νπάγη η αδελφή αας; — Θέλει νά νπάγτ] Φως το
άκρον τοΐ δρόμον. — "Εως πού φθάνει (Ιο £θ) έ ζύθος; — Φθάνει Φως τον πν-
θμένα τον πίθον (ίο Λβ σοΜοπι ο£ Λβ ο&βΙς). — Πον υπάγετε; — 'Τπάγω εις την
Ι&χήν-— "Εως πον ΰπάγομεν; — 'Τπάγομεν Φως την άγοράν. — Πηγαίνετε Φως
το θέατρον; — Πηγαίνω Φως το φρονριον. — 'Τπάγει η θνγάτηρ αας Φως το πη
γάδι; —'Τηάγει Φως ίκεΐ.
 — 172 —

97.
Σας έκλεψαν τίποτε; — Μον έκλεψαν ολον τον καλόν οϊνον. — "Εκλιναν τί
ποτε άπό τον Οεΐόν αας; — Τον έκλεψαν ολα τά χαλά βιβλία τον. — "Εκλαψαν
τίποτε άπό την μητέρα σας; — Της έκλεψαν ολας τάς χαλάς έα$ήτάς της. —
Κλέπτετε τίηοτι; — Δεν κλέπτω ονδέν. — Έκλε'ψατε' ποτε τίποτι; — Αεν έκλεψα
ποτε ονδέν. — "Εκλεψαν τά ώραία κοσμήματα αας; — Μον τα έκλεψαν. — Τί
μον έκλεψαν; — Σας έκλεψαν ολα τα ωραία ενδνματά αας. — Πότε αας έκλεψαν
τά χρήματα αας; — Μον τά έκλεψαν την ίβδομάδα ταντην. — Μας έκλεψαν
ποτε τίποτε; — Αεν μας έκλεψαν ποτε ουδέν. — "Εως πον ϊφερεν ό υπηρέτης
αας το χιβώτιόν μον; — Το έ'φερεν ίως το δωμάτιόν μον. — 'ΗλΟεν εως την ά-
πο$ηχην μου; — ,Ηλ$εν έως εκεί (αβ ί&τ). — "Εως πον φθάνει (%ο) 6 πράαινος
τάπης; — Φίανε» εως την γωνίαν τον γραφείον. — 'Τπήγετε είς την Γερμανίαν;
— 'Τπηγα πολλάκις. — 'Τπηγαν ήδη τά τέκνα σα$ είς την Γαλλίαν; — Λεν νπή-
γαν ακόμη, αλλά σκοπεύω νά τά ςείλω την άνοιξιν (ίη ιπβ ερίΊηβ). — Θέλετε
νά ύπάγητε είς τοντο η είς εκείνο το μέρος τοϋ δρόμον; —^έν ίε'λα» νά ύπα-
γω οντε είς τοντο οντε εις ίχεΐνο το μέρος. Θέλω νά νπάγω είς το
μέαον τον δρίμον. —"Εως πον φέρει ("ίο Ιββά) 6 δρόμος οΰτος; — Φέρει έα>5
την Ζμιίρν^ν (8πΐ)Ί-η&). — "Επιιν Ό λεπτονργός (Λβ ]οϊηβΓ) ολον τον ζϋΟον;—
Τον ϊπιεν. — Έξέαχιαεν η μιχρά αδελφή αας ολα τά βιβλία της; — Τά ϊ£έαχι-
οεν ολα. — Αιατί τά έξέαχιαεν; '■— Διότι δεν θέλει νά μελετά. — Πόαα ϊχααεν ό
αδελφός αας; —"Εχααεν ολα του τά χρήματα. — Εξεύρετε πον εϊναι ή μήτηρ
μον; — Αεν εξεύρω. — Δεν εΐδετε το χιβώτιόν μον; — Δεν το εϊδον- — Εξεύρε
τε πως γράφετε ή λέξις αντη; — Γράφετε ούτως.—"Εχετε μέλανα (μαϋρον) πΐλον;
—"Εχω λευχόν.— Τί πΐλον εχει ο'Ιαπανός; — "Εχει δύο πίλους, ένα λενκόν χαΐ
ενα μέλανα. — Τί πϊλον Ιχει ό "Αγγλος; — "Εχει ενα ςρογγνλον πΐλον. — "Εχω
ΐίαπρον χαπελλΐνον; — "Εχετε πολλά άαπρα χαϊ μαΰρΐί χαπελλίνα. — Είναι η α
δελφή αας επάνω η χάτω (οβίον ογ βοονβ); — Αεν είναι οντε επάνω οντε κά
τω· Ιξήλ$εν (βΐιο ϊί 8οηβ οιιί).
98.
I Βάπτετε τίποτε; — Βάπτω την ία$ήτα μου. — Τί χρώμα την βάπτετε; — Την
βάπτω χνανήν. — Τί χρώμα βάπτετε τον πίλο'ν αας; — Τον βάπτω χίτρινον. —
Βάπτετε (Δ ) το μανδύλιόν αας;— Το βάπτω. — Πάς τό βάπτετε; — Το βάπτω
λινχόφαιον. — Τί χρώμα βάπτει (Δ) η μήτηρ αας τάς λινάς περικνημίδας ττ/ς;
— Τάς βάπτει μαύρας. — Βάπτει ή θνγάτηρ αας τήν ταινίαν της; — Την βά
πτει. — Την βάπτει πρααίνην; — Την βάπτει χοχχίνην. — Τί χρώμα ίβαψαν (Δ! )
αί θνγατέρες αας τάς εαϋήτάς των; — Τάς έ'/ίαψαν φαιάς. — Τί χρώμα ί'βαιραν
{Δ) οΐ ' Ρωααοι τάς χειρίδας των; — Τάς ι'βαψαν πρααίνας. — "£/3αψεν ηδη ό
βαφενς αας το πανί (οίοΐΐι) αας; — Τό έ'/3αψεν.— Τί χρώμα τό έβαψε; — Τό I-
βαψε χίτρινον. — Έτα|ειδευ'σατε είς την ' Ρωααίαν; — Έταξίίδεναα. — 'Τπήγεν ή
δη ή αδελφή αας είς την Ίταλίαν; — Δεν νπήγεν άχόμη. — Πότε αναχωρείτε;
— Αναχωρώ ανρων. — Ποίαν ωραν; — Είς τάς τέαααρας το πρωί. — Έπαλαι-
ωαατε ολσς τάς χειρίδας αας; — Τάς {παλαίωαα ολας. — Τί έκαμαν οί Το·ΰρ-
*οι; —"Εκα««αν ολα τά πλοία και τάς οίχίας μας. — Έτελειώαατε ολα τά γραμ
μάτια αας; — Τά ετελείωαα ολα. — Έτελείωβεν ή αδελφή αας τάς ίπΐΐολάς της;
τ*·Τάς έτιλείωαεν ολας. —Πότε έμελέτηαι το μά$ημά της; — Τό έμελέτηαε τ4
 — 173 —
(ιΐιίβ) πρωί, —"Εως που ι^ν** ν "Αγγλος; — τΗλ$εν ?ως τό μίβον τον δρόμον.
— Πον κατοικεί ή θεία οας; — Κατοικεί εκείθεν τον δρόμον. — Πον είναι τό
γραφεϊόν αας; — Είναι ιΐς το άλλο μέρος τον δρόμον. — Πον ιΐναι ή άπυ$ήκη
τον θείον μας; — Είναι έντενθεν τον δρόμον τον φραρίον. — Είναι ό κήπος
της θείας οας εις τοντο η είς έκεϊνο το μέρος τοϋ δάαονς; — Είναι είς έκεϊνο τό
μέρος. — Λεν είναι η έχχληοία μας έντενθεν; — Είναι έντενθεν τον δρόμον. —
Πον νπήγετε τό πρωί; — 'Τπΐ,γα είς την έκκληβίαν. — Πόαην ωραν έμείνατε έν
τχι έκκληοία; — "Εμεινα μίαν οίραν. — Αεν νπήγετε είς τό φρονριον; — Ήθέλη-
αα νά νπάγω, άλλα δεν εαχον καιρόν.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΝ ΤΡΙΤΟΝ

ΤΗΙΚΤΤ-ΤΗΙΚϋ ΙΕ880Ν.

Αεί, χρη, πρέπει. Μιιβέ*. '

Κιναι ανάγκη. Το οβ ηβοβδβατι/.
Όφείλειν, είναι ήναγχαβμέ· Το 06 οοΐίξβά.
νον, ύποχρεωμένον.

Το Π1Ι18ί είναι αμετάβλητον, Βϊν είναι Βε άπρόσωπον παρ* "Αγ-γΧοις,

Βιότι λίγουσί,
Πρέπει τψεϊς; εΐδ&ε ήναγχαό-ίΜηδί γονβ
μένος (υποχρεωμένος); (Ατβ γο\ι ο\Αίξξβά?
Πρέπει εγώ" εϊμαι ήναγχαβμένος I ηιιΐδί η αιη I οΜΐ§6(1.
(υποχρεωμένος) .
Λεν πρέπει, όεν είμαι ήναγχαβ- I ηιιΐδί; ηοί η I ααι ηοϊ θΙ)1ί-
μένος (υποχρεωμένος). £β(1·
Πρέπει αυτός; είναι ήναγχαβ- ΜιΐΒί 1ιβ? η ΐδ Ηβ οΙ)1ί§β(1»
μένος (υποχρεωμένος;)
Πρέπει, είναι ψαγχαβμένος (ύ- Ηβ ηιαδί; η Ηβ Ϊ8 (Λ1Ϊ£β(ϊ.
ποχρεωμένος).
Πρέπει αυτή· είναι ήναγχαβμέ- Μιΐδί δ1ΐ6? η ΐδ δΚβ θΙ)1ΐ§6(1?
νη (υποχρεωμένη);
Πρέπει αύτη- είναι ήναγχαβμέ- 8Ηβ ΐηχίδί η βΐιβ ΐδ θΜΪ£β(1.
νη (υποχρεωμένη.)

1 Προς άναπλήρωαιν τον άπαρεμφάτον καϊ πάντων των χρόνων ων ςερεΐται

■τό έλλιπίς ημιβοη&ητιχον πηιβΐ, μεταχειρίζονται (ώς δια τό «τ ΠΙ, Μα$ Ι2ΓΓ' καϊ
Οίΐη, Μα$. ΙΗ'.) περίφρααίν τινα γινομένην δια τον βοη9ητικον Ιο Βθ καϊ της
νια&ητικης μετοχής <Μ\%νά, λέγοντες· I άοχ οαΙΊχοά, είμαι ήναγκααμέ.νος· I νν»3 οο-
1Ϊ£<:<1, ημην ηναγκααμένος η ήναγκάαθην I Η»νβ 1>ββη οθΥί%εά, ήναγχάο&ην I
»Ιι»Ι1 )3β υοΐΐςβά, &' άναγκαα&ω, κ.τ.λ.
 — 174 —

Λν πρέπει αύτη, όϊν ύναι ψ 8ηβ ιηυ.8ί ηοί η βηβ Ϊ8 ηοί

ναγκαβμένη (υποχρεωμένη). οΒΙί^βά.
Πρέπει, εΐμε&α ήναγκαόμένοι ΛΥβ ηιιΐδί η βτβ θΙ)1ί§βά.
(υποχρεωμένοι).
Πρέπει, εΐβ&ε ψαγκαβμένοι (υ- Υοιι ηαιιβί η γου. βχβ οο1Ϊ£β(1.
ποχρεωμένοι).
Πρέπει, είναι ηναγκαβμένοι (υ- Τηβγ πηίδί η ύιβγ ατβ ο\Λ\-
πογρεωμένοι). §βά.

Είναι ανάγκη; Ϊ8 ϊί ηβοβδδ&Γγ ?

Είναι ανάγκη. Ιί Ϊ8 ηβοβδδαΐ'γ.

Είναι ανάγκη να ύπάγη τις εις Ϊ8 ίί ηβθθ883,^ ίο £0 ίο ίηβ

την άγοράν; τη&τίβϊ'!
Αϊν είναι ανάγκη να ύπάγη τις Ιί ίδ ηοί ηβοεδδ&ι^ ίο §0
ΙκεΙ. ίΙιβΓβ.
Τί πρέπει τις νά κάμη δια να. "ννηαί ιηαδί ϋβ (Ιοηβ ίο Ιβ&τη
μά&η την Άγγλικήν; Εη£Πδη?
Είναι ανάγκη νά μελετά πολύ. Ιί 18 ηβΟΘδδ&τρ ίο δίιιάγ &
£Γθίΐί άθαί.

Παρ. Α'. Το μόρων ίο δεν προη-γά.ται μ£ν τον άναρψφάτου τοϋ

ίξαρτωμεν« Ικ του ρήματος 1ΙΙΠ*ί, πρίπα, προτ\-γϊίται ομως τον εξαρτω-
μίν» εκ των ίΟ 1)6 οΜ^βύ και 10 1)6 ηβΟβδδΟΓ}7. Παρ. Χαρ.

Τί πρέπει νά χάμω; .» ; Λνΐιαί ηιυ,δί I άο?

Πρέπει νά μένετε ηβυχος (νά Υοα ΐϊΐυ8ί δία/ρ δίίΐΐ.
ηβυχάόητε).
Ποϋ πρέπει νά υπάγψ, ΤΥΤιίίηβΓ πιιιδί ηβ £0?
Πρέπει νά υπάγη νά ζητη6η Ηβ ηιηδί £0 ίοΐ' ηίδ ΙιοοΙε.
το βφλίον του.
*Τπάγειν προς ζητηόιν. Το £0 ίθΓ.
Τί πρέπει νά χάμψ, ΛΥη&ί ιηηδί βηβ άθ?
Πρέπει νά γράψη τό δέμα της. 81ιβ ηιηβί τνιίίβ Ιαβτ ΘΧβΓοΐδβ.
Τί πρέπει ν άναγινωβκωμεν ; \νΗ»ί ιηηδί -\νβ Γθ&ά?
Τί πρέπει ν άγοράόωβιν; ΥΙ\ϊάϊ ηιηδί ίΐιβ^ 0»17?
Πρέπει ν άγοράβωβι κρέας. ΤΙιβγ ιηηδί οαρ 80Π1Θ ιχιβ&ί.

Τί χρειάζεΰ&ε ; "νΥηίΐί ηιιΐδί 7011 ηανβ?

Παρ. Β'. Τ6 δεΐσβαί, χρειάζίσθαι, θέλΐΐν (κφίριται παρ* "Αγγλοις-

(δια τοϋ ΙΙΐηδί ίπομίνου τοϋ Μνβ. Οίον.
Αρπάζομαι (9~έλω) χρήματα.
Χρειάζεβ&ε (&έλετε)'ένδηνάριον;
Χρειάζεβ&ε (ΰέλετε) πολύ}
Χρειάζομαι (&έλω) πολύ.
Χρειάζομαι μόνον δηνάριον.
Τόβον (η τούτο) μόνον χρειά-
I ηιηβί η&νβ δοηίθ ^Μοηβν.
Μιιβί 7011 η&νβ & ρ«ηην?
Μαβί νου Η&νβ & ^Γβ&ί; αβ&1?
I ηιυδί Η&νβ & £Γβ&ί άβ&1.
I οηΐν \ν&ηί οηβ ρβηην.
Ιβ ίΗ&ί &11 νου νν&ηί?

Τόβον (ή τούτο) μόνον χρει ΤΗ&ί Ϊ8 &11 I \ν&ηί.

άζομαι.
(Πόβα &έλετε); Πόβα χρειά- [Ή,οντ ηιυβΗ ηιυβί 7011 Ιι&νβ ?
ζεβ&ε; (Ηοντ ηιυβΗ άο νου ν&ηΐ?
Χρειάζομαι μόνον ?ν βιλλίνιον. I οηΐν \ν&ηί & βΗΠΙίη^.
Πόβα χρειάζεται (δέλει) δ αδελ Ηο\7 ηιυβΗ ηιυδί νουι· Ηιό-
φός βας; ίΗβι· Η&νβ?
Χρειάζεται μόνον μιβόν ςέφανον. Ηβ οηΐν τν&ηίδ Η&1Γ & βι·ο\νη.

Πόβα χρειάζεται (Φέλει) η α Ηο\ν ηιυβΗ ηιυδί νουι· βίδ-

δελφή <5α?,· ίβΓ Ιι&νβ ?
Χρειάζεται μόνον τρία βιλλίνια. 8Ηβ οηΐν \ν&ηί8 ίΗΓββ δΗϋ-
1ίη§8.
Πόβα χρειάζονται (δέλονβι); Ηο\ν ηιυβΗ πιπδί ΐΗβγ Η&νβ?
Χρειάζονται μόνον εξ δηνάρια ΤΗβν οηΐν τν&ηί δίχ ρβηββ.
(ή πέννας).
Εχετε ο, τι χρειάζεβ&ε ; Η&νβ νοα λνΗ&ί νοα τν&ηί?
Εχω ο, τι χρειάζομαι. I η&νβ "ννΗ&ί I \ν&ηί.
Εχει ο,τι χρειάζεται, Ηβ Η&8 τνΗ&ί Ηβ 'ίί&ηίδ.
(δηλ.) "Εχει ο, τι χρειάζεται. 8Ηβ Η&δ ννΐι&ί; βΗβ ττ&ηίδ.
Εχονβιν ο,τι χρειάζονται. ΤΗβν η&νβ τνΗ&ί ίΗβν τν&ηί.

Λεϊβδαι, χρειάζεβ^αι. Το ιοαηί.

Πλέον (περιββότερον). Μοτβ.

Λν χρειάζεβ&ε περιββότερον ; ϋο 70ΐι ηοί "νν&ηί ηιοι·β?

Λν χρειάζομαι περιόβότερον. I άο ηοί τν&ηί ηιοΓβ.
ών χρειάζεται περιββότερον. Ηβ (9ηλ.8ΐίιβ) άΌβ'β. ηοί \ν&ϊϋ
ηιοΓβ.
Λεν χρειάζονται περιββότερον. ΤΗβγ άο ηοί \ρ&ηί ηιοτβ.

(*Εδέηβεν) Ήναγχάβ&ητε νάν- Η&νβ νου Πββη οΗΠ^βά ίο £0

πάγητε εις την έξοχήν; ίο ίηβ οουηίΓν ?
('Εδέηβεν) Ήναγχάβ&ην να ν- I Η&νβ οββη οΗΠ'^βά ίο ξο
πάγω. ίΗβΓβ.
 — 176 —

('Εδέηβεν) 'Εχρειάΰ&η νά με- Η&νβ 70α οββη οΐ)%βα ίο

λετηβψε πολύ διά νά μά&ψε
τψ'Αγγλιχψ;
(*Εδέηβεν)' Εχρειάβ&η να μελε- I Η&νβ οββη οοϋ^βά ίο δίαάν
τήβω πολύ.
7ϊ οφείλω να κάμνω; (Μαδ.Λ.')
Πρέπει να έργάζηβ&ε.
Πρέπει να νπάγω έχει;
ΕίμπορεΙτε να νπάγητε.
Πρέπει να γράφ^ (μίαν) έπιζο-
λην;
ΕΙμπορεΙ να γράψη (μίαν).
δίαάγ & £Τβ&ί άθβ,Ι ΐο ΙβαΓη
Εη§1ΐ8ΐι?
& §Γβ&ί άβ&Ι.
ΛΥπΕίί &να I ίο άο? (ΊΛα^.Α.)
Υοα ηιαδί -ννοΛ.
Αηι I ίο §ο ΐ!ιβΓβ?
Υοα να&γ £0 ίηβΓβ.
Ιδ δΐιβ ίο τντίίβ & 1βίίβΓ?
8ηβ να&γ ννπίθ οηβ.

Λύναβδε (έμπορεϊν). Ματ)* (δηλοϊ την άδειαν).

Παρ. Γ.' ΐη&,Υ εκφράζει ΰύναμιν προερχομένη» εξ άλλου προσώ
που, την αδειαν, το δυνατόν η πιθανόν, και τοΰ απ"1 αύτοΰ εξαρτωμέ
νου απαρεμφάτου δεν προηγείται το μόριον ΪΟ. Παρ. χαρ.

Είμπορώ νά νπάγω έχει; (δήλα- Μ,αγ I §0 ίηβΓβ?

δη, μοί δίδετε την άδειαν νά
νπάγω έχει);
ΕίμπορεΙτε νά νπάγητε' (δηλαδή, Υοα να&γ %ο ίηβΓβ.
βας δίδω την άδειαν νά ν-
πάγητε).
Είμπορώ νά χάμω τοϋτο; Μ&γ I (Ϊο ίη»ί ?
ΕίμπορεΙτε νά τό χάμητε εάν δύ- Υοα να&γ άο ίί, ΐ£ νοα βαη.
ναβ&ε.
ΕΙ, αν, εάν. Ιΐ.
Είμπορεϊ, ένδέχεται. ΤΗ&ί να&γ οβ.
Τοντο δεν γίνεται· τούτο δεν Τηαί β&ηηοί 1)β.
δύναται νά γείν%.

Παρ. Δ'. Το ηΐϋΥ είναι άμετάβλητον, έκτος εις τό Βεύτερον ένικόν

πρόσωπον, ενθα γίνεται ηΐ&}'68ί. Έν τ<$" παρατατικέ ΙΙΗ^Ιΐί, γίνεται
εν τψ Βευτερω ένικφ προσώπψ ηΐί§,'1ΐί68ί. Οΐον*

Είμπορώ νά νπάγω. I να&γ ξξθ.

Είμπορεϊς νά νπάγης. Τηοα ηι&νβδί £0.
ΕΙμπορεΙ νά νπάγη. Ηβ (βηβ) ια&γ~§ο.
Είμπορονμεν νά νπάγωμεν. ΛΥβ ηιαν £θ.
ΕίμπορεΙτε νά νπάγητε. Υοα ηι&ν £0.
Είμπορονϋι νά νπάγωϋι. Τηβν να&γ §ο.
 Λΰναϋ&αι, άξιζαν. Το Ιβ νοοΗΚ.

Πόβα (ΙμπορεΙ νά άξίζη ο ίππος Ηογρ- ιηυοη ηι&γ ύι&ϊ ΗθΓ8β

ούτος;
Είμπορεϊ νά άξίζη πεντήκον
τα λίρας.
Πόβον αξίζει το τονφέκιον
ίκεϊνο; »
Λεν αξίζει ειμή ενα ζεφανον.
Πόβον αξίζει τοντο (ή εκείνο);
Λεν αξίζει πολύ.
Λεν αξίζει τίποτε.
Τοντο αξίζει περιββότερον άπό
ίκεϊνο.
Το 'έν δεν αξίζει τόβον οβον
τό άλλο.
1)6 \ΡΌΓίη?
Ιί πιΆγ 1)6 ^ΟΓίη &ΐΙγ ροιιηάβ.
Ηο\7 ιηιιοΐι Ϊ8 ίη&ί §ιιη \νυι·ίη?
Ιΐ Ϊ8 τνοΓίη οιιί οηβ ΟΓΟ^ννη.
Ηο\ν ηιυοη Ϊ8 ίη»ί "ννΌΓίηΡ
ΤΗίΐί 18 ηοί "ννοΓίη ιηυοη.
ΤΗαί 18 ηοί τνοΓίη Άϊΐγ ίηίη§;.
Τΐιϊδ 18 τνοΓίη ηιοΓβ ίη&η ίηβί.
Τηβ οηβ 18 ηοί \νΌΓίη 80 ηιαοη
&8 ίηβ οίηβι·.

Λιαφερειν, είναι καλλίτερον, Το δβ ύβϋβτ.

(άξίζειν περιββότερον).

Λεν αξίζω τόβον οβον η αδελ
φή μον;
Είβ&ε καλλίτερος άπό Ικείνην.
Λεν αξίζω τόβον όβον νμεϊς.
Εκείνη είναι καλλίτερα άπό ίμέ.
Απι I ηοί &8 £θοά ββ τα,γ
818ίβ1'?
Υοιι &τβ οβίίβΓ ίηαη 8ηβ.
I ίΐηι ηοί 80 §οοά &8 }Όΐι.
δΐιβ 18 οβίίβΓ ίη&η I.

Τό δώρον (και ό ϊνεβτώς χρό Τηβ ρΓβββηί.

νος).

Έλάβετε δώρον; Ηανβ γοη. Γβοβίνβα! & ρΓβδβηί?

"Ελαβον διάφορα. I ηανβ Γβοβϊνβά ΒβνβΓ&Ι.
"Ελαβεν η άδελφή βας τά κον Η&8 ^ΟΠΓ 818ίβΓ ΓβΟβΐνβά ίηβ
δύλια; ρβη§?
Τα. ελαβεν. 8ηβ Η&8 Γβοβίνβά ίηβπι.
Παρά τίνος (άπό ποίον); Ρτοτϊΐ ινίιοΐπΐ

Άπό ποίον Ιλάβετε δώρα; Γγομ \νηοηι η&νβ ^οιι Γβοβίν-

βά ρΓβ8βηί8?
Άπό τονς φίλονς μον. ΙΥοηι ηιγ ίτΐβηάδ.
Άπό ποίον Ιλαβεν ό άδελφός ίτοηι τνΐιοιη η&8 γοιίΓ ογο-
όας τό βιβλίον εκείνο; ίηβΓ Γβοβϊνβά ίη&ί Ιιοο1ί?
Άπό τον πατέρα τον, άπό την Ργοπι ηίδ ίαίηβΓ, ίτοηι ηίβ
μψέρα τον. ηιοίηβΓ.
Άλο Λοϊον Ιλαβεν η αδελφή 6ας
την ΐΛίθτολην ταύτης
Άλο τον πατέρα της, &Λ0 την
μητέρα της.
"Ελαβε βιβλία;
"Ελαβεν.
Άλο ποίον;
Άλο τους φίλους της.
Έχοχη τνΗοηι Η&3 7011Τ βίβίβτ
τβοβίνβά! ίΗαί 1βϋ»Γ?
Ιτοπι Ηβτ ίαΐΗβτ, ίτοπι Ηβτ
πιοίΗβτ.
Η&8 δΗβ τβοβίνβά οαγ Ηοοίίδ ?
δΐιβ Η&δ τβοβΐνβά βοιηβ.
Έχοια τνΗοπι?
Ρτοηι Ηβτ ίτΐβικίδ.

Άλο Λοΰ, Λό&εν; 1¥Ηβτβ βτοτηΊ η ινίιβηοβ*

Άλο Λοϋ ερχεβ&ε; \νΗβτβ (Ιο 7011 οοπιβ ίτοπι?

"Ερχομαι &λ6 τον κήΛον. I οοπιβ ίτοπι ΐΗβ £ΗΤ(1βπ.
Πό&εν ηλ&ε; λνΐιβτβ ϊδ Ηβ οοπιβ ίτοπι ?
Ήλ&εν από το δέατρον. Ηβ 18 οοπιβ ίτοπι ίπβ ίπβ&ίτβ.
Πό&εν ηλ&ε; ΤΥΤιβηοβ Η&8 δΗβ οοπΐθ?
'Ήλ&εν αΛο την Ιξοχήν. 8Ηβ Η&8 οοηιβ ίτοπι ίηβ
οοηηίτγ.
Πόθεν ηλ&ον; λΥΙιβηοβ Ηανβ ίϊιβγ εοπιβ?

'ΑΛοδιδόναι, δίδειν υΛίϋω, I- Το {ξίνβ Ιαοΐι, ίο νββέοτβ.

Λίβτρέφειν.
(ϋοβδ Ηβ §ΐνβ }τοιι Η&οΐ£.
Σας αποδίδει (6ας έΛΐΰτρέφει)\ γοχιχ Ηοοϊ?
το βιβλίον 6ας; )ϋοβ8 Ηβ τβδίοτβ 7οα 7οαΓ
• I Ηοο1ί?
Μοι το αποδίδει (μοι το «η-(Ηβ §ίνββ ίί πιβ Η&οΐί.
ότρέφει). (Ηβ τβ8ίοτβ8 ΐί ίο πιβ.
Σας άπέδωκε τας εΛίξολάς 6ας; Ή.ΒΕ δΗβ £ΐνβη ^οπ Η&οίε γοπτ
1βίίβτδ?
Μοι τας άπέδωκεν. 8Ηβ Η&δ £ΐνβη ίΗβπι πιβ Ηαοΐί.
Ήρχιϋεν ηδη η αδελφή 6ας τα Η&δ 70ΠΤ βίδίβτ &1τβ&<ΐ7 οοιη-
&έματά της ; πιβηοβά Ηβτ βχβτοίδβ8?

ΟυΛω, οΰκέτι, δχι ακόμη. Νο( ι/βί.

Λν τα. ήρχιΰαν ακόμη. 8Ηβ Η&8 η©ί γβΐ οοπιηιβη-

οβά ΐΗβπι."
'Εμελετηβατε ηδη το μάδημά Η&νβ γοπ ΐάχβ&άγ δΙνίάίβά
6ας; γοηχ 1β88οη?
Αν το Ιμελέτηβα ακόμη. I Ηδ,νβ ηοί ^β* βίπάίβά ΐί.
 — 179 —

ΘΕΜΑ 99.
17 πρέπει νά ■χάμω; — Πρέπει ν άγοράαητε εν χκλον βιβλίον. — Τί μέλλει
νά χάμι; η άδελφή σας; — Πρέπει νά γράψτ] μίαν έπισολήν. — Εις ποίον πρέ
πει να γράψη; — Πρέπει νά γράψτ; εις την θείαν της. — Τί οφείλει να χάμ<η
ο αδελφός μου; — Πρέπει νά ςέχεται ψύχος (βί&γ δΐϋΐ). — Τί όφείλομεν να
χα'μνωμεν;— Πρέπει νά μελετάτε; — Πρέπει νά χαταγίνεσθε (ωυδί )οα «ΌΐΊι)πο-
λν, δια νά μόθητε την Άγγλιχήν; — Πρέπει νά χαταγίνωμαι πολύ διά νά την
μά9ω. — Λιά τί πρέπει νά υπάγω εις την άγοράν; — Πρέρει νά ΰπάγητε ίκεΐ
διά νά (Ιο) άγοράαητε κρέας και οίνον. — Πρέπει νά υπάγω πουθενά; — Πρέ
πει νά ΰπάγητε έντός τοϋ χήπου. — Πρέπει νά ςείλω νά ζητήσω (δβηά ίοΓ) τίποτε; —
Πρέπει νά ςείλητε νά ζητήβητε ζύ$ον. — Λύναμαι (πια)1) νά γράψω ¥ν θέμα; —
Λννασθε (νά γράψητε εν). — Τί πρέπει νά χάμω; — Πρέπει νά γράψητε 1»
γραμμάτιον. — Εις ποίον πρέπει να γράψω ?» γραμμάτιον; — Πρέπει νά γρά
ψητε εν εις τον φίλον αας. — Είναι άνάγχη νά νπάγητε εις την άγοράν; —
4εν είναι άνάγχη νά υπάγω. — Τί πρέπει ν άγοράαητε; — Πρέπει ν αγοράσω
βωδινον χαΐ πρόβιον. — Πρέπει νά ΰπάγω νά ζητήσω (§ο £ογ) τυρό»; — Πρέπει
νά νπάγητε νά ζητήαητε. — Όφείλω νά νπάγω εις τον χορόν; — Πρέπει νά ν
πάγητε. — Πότε πρέπει νά νπάγω; — Πρέπει νά νπάγητε απόψε. — Πρέπει νά
νπάγω νά ζητήσω τον ίατρύν; — Πρέπει νά νπάγητε νά τον ζητήαητε. — ΤΙ
πρέπει τις' νά χάμη (%ν1ΐΒ.ί πιαβί 1>β άοηβ) διά νά μά$-η την Γερμανιχήν; — Εί
ναι άνάγχη νά μελέτα πολν. — Είναι άνάγχη νά μελέτα τις πολϋ διά νά μά$·η
την άραβιχήν; — Είναι άνάγχη νά μελέτα πολν. — Πόσον αξίζει 6 πίλος ούτος;
Αξίζει δεχαπέντε αιλλίνια. — Χρειάζεστε περιχνημίδας; — Χρειάζομαι. — Πόσον
άξίζοναιν αϊ περικνημίδες ανται; — Άξίζουαι τρία αιλλίνια. — Τοΐιτο μόνον (I»
Λμ χρειάζεστε; — Τοϋτο μόνον (ίϊιαί ίβ &11). — Λεν χρίίάζεσθε χειρίδας; —
Λεν χρειάζομαι. — Χρειάζεαθε πολλά χρήματα:— Χρειάζομαι πολλά (» §β»ί άο&Ι).
— Πόσα χρειάζεστε; — Χρειάζομαι τέασαρας λίρας. — Πόσα χρειάζεται η αδελ
φή σας; — Χρειάζετε μόνον ί| πέννας. — Λεν χρειάζεται περισσοτέρας; — Λεν
χρειάζεται περισαοτέρας. — Χρειάζεται ό αδελφός αας περισσότερα; — Λεν χρει
άζεται τόσα 'όσα Ιγώ. — Τί χρειάζεστε; — Χρειάζομαι χρήματα χαΐ πέδιλα. —
Εχετε τώρα ο,τι χρειάζεαθε; —"Εχω ο,τι χρειάζομαι. —"Εχει ή μήτηρ αας ο, τι
χρειάζεται; —"Εχει ο,τι χρειάζεται. — "Εχει ό φίλος σας ο,τι χρειάζεται; — Λεν
Ιχει ο,τι χρειάζεται.— Τί χρειάζεται; — Χρειάζεται χαρτίον, χονδύλια, μελάνην
χαι χρήματα. — Ταϋτα μόνον (1$ Λ&6 ά\\) χρειάζεται; — Ταντα μόνον.
100.
Τί χρειάζεαθε, Κύριε; — Χρειάζομαι ταόχαν. — Πόσον αξίζει το πνροβάλον
τοϋτο; — Λεν αξίζει πολν. — Θέλετε νά πωλήσητε'τόν ΐππον αας; — Θέλω να
τον πωλήσω,—Πόσον αξίζει;—Αξίζει εξήχοντα λίρας.— Θέλετε νά τον άγοράαητε;
— Εχω ηδη αγοράσει ενα.— Σκοπεύει Ό πατήρ αας ν άγοράαη ΐππον; — Σκο
πεύει ν άγοράση ίνα, άλλ' οχι τον ίδιχόν αας. — Είναι ό υπηρέτης αας τόσον
χαλος όσον 6 ίδιχός μου; — Είναι καλλίτερος άπί> τον ίδιχόν αας. — Εϊαβε τό
σον χαλος όσον ό άδελφός αας; — 'Εχεϊνος είναι καλλίτερος άπΌ έμέ. — Είναι
ή αδελφή αας τόσον καλή οαον ΰμεΐς; — Εκείνη εϊναι χαλλιτέρα άπο έμί. — Εί'-
μί-9-ο; τόσον χαλοϊ οαον αϊ άδελφαί μας; — Είμεθα καλλίτεροι Ιχείνων. — Αξίζει
το ώρολόγιόν αας τόσον οαον το ίδιχόν μου; — Λεν αξίζει τόσον (βο ωηοΐι).—
Λιατί δέν αξίζει τόσον όσον το ίδιχόν μου; — Διότι δεν εϊναι τόσον ώραΐον ο-
- . .
 — 180 —

βον τδ ϋιχάν αας. — "Ελαβιν η μικρά θνγάτηρ αας 'ίν δωρ»ν; — "Ελαβι διά
φορα (δβνβι·&1).—Άπο ποίον τά ελαβεν;—"Ελαβεν άπο την μητέρα μου καϊ άπο
την ίδιχήν αας. — Έλάβετε δώρα; — "Ελαβον. — Τί δωρα {λάβετε; —"Ελαβον ω
ραία δώρα. — "Ερχεαθε άπΐ) τον ΧΊ,πον; —■ Λεν ίρχομαι άπο τον χήπον, άλλ' ά-
«ο το θέατρον. — Ποϋ υπάγετε; — 'Τπάγω είς τον χήπον.—Πόθεν (^Ιιβηοβ) Ιρ-
χεται ο Σχωτος; — "Ερχεται άπο τον χηπον. — Πόθεν άρχεται η θεία αας; —
Ερχεται άπο το έργαςήριον. — "Ερχεται άπο τδ έργαςήριον άπο το όποιον ?ρ-
χεαθε; — Λεν άρχεται άπο το ίδιον. — Άπο ποίον έργαζήριον άρχεται; — 'Ερ^Ε-
ται απδ το τον παλαιού έμπόρον μας. — Πόθεν έρχεται η δεαποαννη αας; —
Ερ^ίτα* άπο το θέατρον. — Πόΰον δύναται (ηαειγ) ν' άξίζη η άμαξα αυτη; —
δύναται ν άξίζη ίχατδν λίρας. — Αξίζει το ώρολόγιον τοντο τόσον οαον εκεί
νο; — Άξιζα περιααότερον. — Πόαον αξίζει η οίχία μον; — Αξίζει τόαον οαον
η τοϋ πατρός μου. — Άξίζοναι τόαον αϊ χειρίδες αας οαον αϊ των Γάλλων; —
Λεν άξίζοναι τόαον. — Πόαον άξίζει το άλεξιβρόχιον τοντο;— Λεν αξίζει πολυ'·
— Τπάγει ή άδελφή αας έφέτος εις την Άγγλίαν (ίο Επβίβηά ΙΜ» ^βαι·); — Λεν
είξεύρω, άλλ' Ινδέχεται (ίί τα&γ οβ).— Λύνομαι να υπάγω εις της θείας μον; —
Λυνααθι να ΰπάγητε, άλλα δεν πρέπει να μείνητι έχεϊ πολλην ωραν.

101.
Που ίχω (»πι I) νά υπάγω; — Λύνααθε να ΰπάγητε είς την Άγγλίαν. —"Σ-
«»1 που πρέπει νά υπάγω; — Λύναοθε νά ΰπάγητε ε'ως είς τό Λονδϊνον. — Ά
πεχρίθη δ πατήρ αας είς την έπιζολήν τον πλοιάρχου; — Άπεχρίθη είς αντήν.
— Είς ποίας έπιςολάς άπεχρίθη ή μήτηρ αας; — Άπεχρί&η εις τάς των φίλων
*ης· —"Εδειριν ό υπηρέτης αας τους ίππους; — Τους Ιδ^ρε — Λιατί ϊδειρε
τους αχύλους; — Τους έδειρε διότι εχαμαν πολύν %όρνβον. — 77οία δέματα ϊ-
γραψεν ο μιχρος αδελφός αας;— "Εγραψε τδ ίχατοςόν χαΐ το ίχατοςδν πρώτον.
— Σας απέ&ωχαν οί παίδες τοϋ γείτονός μας τά βιβλία αας; — ΛΓοί τά άπί--
δαχαν. — ίΤο'τϊ αας τά άπέδωχαν; — Μοϊ τά άπέδωχαν το πρωί. — "Ηρχηααν
αϊ αδελφαί αας τάς έπιςολάς των; — Τάς ηρχιααν. — Έλάβετε τά γραμμάτια
αας; — Λεν τά ίλάβομεν άχόμη. — "Εχετε υ,τι χρειάζεοθε; — Λεν ϊχομεν ο,τι
χρειαζόμε&α. — Τί χρειάζεα&ε; — Χρειάζομαι ώραίαν ϊπανλιν, ωραίους ίππους,
πολλούς ΰπηρέτας χαϊ πολλά χρήματα. — Ταίτα μόνον (Ϊ8 ΙηβΙ εΠ) χρειάζεοθε;
— Ταίτα μόνον (ύιαί, Η &11) χρειάζομαι. — Τί πρέπει νά χάμω;—Πρέπει νά γρά-
ιρητι. — Είς ποίον πρέπει νά γράψω; — Πρέπει νά γράψητε είς τον πατέρα
αας. — Ποϋ είναι; — Είναι εις την Άμεριχήν. — 'Τπήγετε είς τδ αχολεϊον οήμε-
(ον; — Τπήγα. — Ήναγχάοθητε ν' άναγνώαητε; — Ήναγχάα&ην ν' άναγνώαω, να
γράψω χαϊ νά όμιλήαω. — Ήναγχάοθητε νά χάμητε (Ιο (Ιο) θέματα; — Ήναγ-
χάα&ην νά χάμω. — ΤΙο'βα θέματα ήναγχάοθητε νά χάμητε; — Ήναγχάα&ην νά
χάμω τρία. — Λιατί δεν ήγόρααεν ό πατήρ αας τό μαχαίριον τοϋ εμπόρου τού
του; — Λεν το ήγόρααε, διότι δεν τδ έχρειάα&η. — Αγοράζετε τδ ώρολόγιον τον
το; — Λεν το αγοράζω, διότι δεν άξίζει τίποτε.
 — 181 —

ΜΑΘΗΜΑ ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ

ΤΗΙΒΤΥ-ΓΟϋΒΤΗ ΙΕ880Ν.

ΠΕΡΙ ΤΗΪ ΕΝΕΡΓΠΤΙΚΗ3 ΜΕΤ0ΧΗ5.

(ΡΚΕ8ΕΝΤ ΡΑΚΤΙΟΙΡΕΕ)
Ή ενεργητική μετοχή γίνεται εκ τον απαρεμφάτου προστιθεμένης
ε«ς; αυτο της- καταλήψεως ίη<£, εάν δε λήγει εις β άποκόπτουσιν αϋ-
το μετά την προσθηκην της καταλΧηκτικης συΧλαβης.

Άπαρ. 'Ενίρ. Μετ.

Καλεϊν — καλών. Το ο&Π, οαΐΐίη^.

'Αγαπάν — αγαπών. Το Ιονβ, Ιονίη^.
Τριποδίζειν — τριποδίζων. Το ϊτοί, ΐχοίΙϊ»£.
Προτιμαν — προτιμών. Το ρΐ'βίβΓ, ρΓβίβΓπη^.
Παράλειπαν — παραλείπων. Το οιηίί, οηιίίίίη^.
Αίτεϊν — αϊτών. Το δοΐϊοίί, βοΐϊοίίϊη^.

Πα/ο, Α'. Πάντες ο'ι περ\ σχηματισμού της παθητικής μετοχής εκ

τεθέντες κανόνες (εν τψ ΚΣΎ , Μαθ.), εφαρμόζονται κα\ ε'ις την ενερ·
•γητικήν, εκτός τοϋ εζης.

ΚΑΝΩΝ. Ε! μεν το άπαρέμφατον λήγει εις ίβ, τρέπει την κατάληζιν

ταντην είς γ προσλαμβάνον την ΪΙΙ^,1 εί έε εϊς ^ προηγουμένου συμφώ
νου η μη, υύ§εμ(αν πάσχει μεταβυλην,

Άπο&νήβχειν — άπο&νήόχων. Το 0*16, ^7Ϊη?·

Αίνειν — Αένων. Το ίϊβ, *3^η8·
Προΰπα&εϊν — Προδπα&ών. Το ϊτγ, ίτγΊηξ.
Παίζειν — παίζων. Το ρ1&7 . ρΐα^ϊη^.

Μετά. (νβτερον), άφον. Αββτ (Πρόϋ-εϋις).

Μετα το δμιλήβαι. Αΐϊβν Η&νΐη^ βρο^βη.

Παρ· Α'. Συνοδευόμενον το όνοματικον άπαρέμφατον υπό τίνος

■προθέσεως, Ικφέρεται παρ1 "Αγγλοις δια της Ινεργητικης μετοχής,*

1 "ίνα μη ανμπέαωβι δνο I.

3 Το προηγούμενο* τον απαρέμφατο* (ο χαΐ χαςακτηοίζον αντό, 9ίν &(ο>-
 — 182 —

Μετά τό πωληόαι τον ϊπποιΛ

,. αν™' ,. . _ ?ΑΛβι· Ηανίηε βοΐά Ιήβ ΙιοΓββ.
Αφον επωληβε τον ιππον τα.\ °
Άφον πωλήβη. I

Μετά το άπελ&εϊν εκιϊ. \

Άψον νπήγεν Ικεΐ. ίΑίίβΓ Η&νίη^ ϋββη ϊΗθγο.
Άψον νπάγη έκεϊ. >

Μετά τό κόφαι (άψον ΐκοψε ΑίίβΓ οιιίίίη^ ΐΗβ πιβδί.

η κόψΐβ) τό κρέας.
Μετά τό άναγνώναι (άφοΰ ά- ΑΓίβΓ Γβ&άίη^.
νέγνωΰεν η αναγνώοΊ^).

Παρ. Β'. Ή £ν£ργΐ)Γΐκί) μετοχή λαμβάνεται ανχνα ως ουσιαστικών

η γίνεται τοιούτον. Παρ* Χαρ,

Τό κ6μα (τό τραγούδι). Τΐιβ δϊη^ίη^.

Ή άνάγνωβις (τό διάβαβμα). ΤΗβ Γβαάίηδ;.
Τό αίνειν καϊ τρώγειν. ΤΗβ βίΐίίη£ Άϊΐά άήηΐάαξ.

Ό άνθρωπος τρώγει τρέχων (η ΤΚβ να&ιι ββ,ίβ "ννΐιίΐ© Γαηηϊη£.

ενώ τρέχει).
Λιορ&όνω άναγινώόκων (η ενώ I οοΓΤβοί "ννίαϊΐβ Γ68,άϋη£.
άναγινώβκω).
Ερωτώ ομιλών (ή ένω ομιλώ). I φΐββΐΐοη Λνΐιϋβ Βρβ&Μηκ.
Όμιλεϊτε άποκρινόμενός μοι (η Υοα 8ρ6ί& 'ννίιϊΐβ αηδ^βπη^
ενώ μοι άποκρίνε6$ε). ηΐβ.
Παρ. Γ\ ΕΐΒομεν ήδη (εν τ$ ΣΤ'. Παρ. τοϋ ΚΑ'. Μαθ. καϊ εν
τφ Α'. τοϋ Κ'.) οτι, ενουμενη τ) ενεργητική μετοχή μετα τοϋ ρήματος
Ιο 1)6 δηλοΐ πράζιν διαρκούσαν. Οΐον'

Περί τίνος ϋζέχτιΰ&ε (ΰυλλο- ^ΝΥι&ϊ &Γβ 7011 Λίη1αη§ οϋ

γίζεΰ&ε) ;
Πού υπάγει; "ννΗβΓβ 18 κΐιβ £θϊη§?
Την βλέπω έρχομένψ. I 8ββ ΗβΓ οοπώΐ£.
Γενματίζειν. Το (ϋηβ.
Τό γεϋμα. ΤΚβ άϋηηβΓ.
Προγενματίζειν. Το ϋΐ'βαΐίίαδί;.
Τό πρόγευμα. ΤΚβ 1)Γ63Μα8Ϊ;.
Λειπνεϊν. Το βιιρ (ίο ββ,ί βπρρβΓ).
Τό δεϊανον. ΤΗ© βυρρβΓ.
 Μα (νΰτερον από) ίμ4. ΑίΊβν ιηβ.
Μετ (νβτερον από) αυτόν. ΑίϋβΓ Ηίηι.
Μετ (νβτερον από) αυτήν. Α£ίβΓ ΙιβΓ.
Μετά (νΰτερον από) την μητε- ΑίίΟΓ ιη^ ιηοίΙιβΓ.
ρα μου.
'Εγενματίβατε αργά; Ηανβ }^ονι άϊαβά 1»ίθ?
Έγενμάτιβα Ινωρίτερα από 6ας. I Ιι&νβ άίηβ(1 βαιΊίβΐ" £Η»η

Έγενμάτιβεν ενωρίς. 8Ηβ Ηα8 1)Γβ&1ίί&8ίθά β&γ\γ.

'Εδειπνήβατε αργά. Υοα Ιι&νβ βυρρβά Ιαίβ.

Πληρόνειν (αν&ρωπον) τινά Το ρ&ν α πιαη £ογ α ΙιοΓββ.

Αά ΐχπον.
Πληρόνειν τον ράπτην δια το Το ρ&ν ϊίαβ ί&ϋοι· £ογ ίΗβ οοΗ,ί.
φόρεμα.
Πληρόνειν τον κρεωπώλψ διά Το ραν ίΗβ ΒιιίοΗβΓ ίοι· ίΗβ
τό κρέας. πιβαί.
Πληρόνετε τον νποδηματοποι- Όο νου. ρ&ν ίΐιβ δηοβηιαΙίθΓ
όν διά τά υποδήματα; £ογ ίΗβ ΐ>οοίδ?
Τον τά πληρόνω. I ρ&ν ηίπι ίοΓ Λβιιι.
Σας πληρόνει δια τό ταφέκιον; Όοβ8 ηβ ραν γου ίοΓ Ιηβ
£ΐιη?
Με πληρόνει δι αυτό. Ηβ ρ&νβ ιηβ £ογ ϊί.
Σας ίπλήρωβε δια την τράπεζαν; Η&8 Ηβ ραίά γου. Γογ ίηβ
ΐίΛ1β?
Μ'ε επλήρωόε δι αυτήν. Ηβ ηίΐ8 ραία" ηιβ ΓΟΓ ίί.
1%ρόι>ω ο, τη χρεωστώ. I ρ&ν \νΐα£ I οτνβ.

ΑΙτεϊν, ζητεϊν. Το α$£ ^/ο^"·

Ζητεϊν χρήματα παρά τίνος (άν- Το αδίε α ηι&η Γογ βοιηβ

δρώπον). πιοηβν.
Ζψώ χρήματα από τον πα- I η,δΐε ηιν £&ί1ιβΓ £ογ δοπιβ
τέρα μου. 11101167.

Σημ. Β'. Το ρήμα ΛδΚ απαιτεί το μεν πρόσωπον εις θ γίνεται τ$

αίτησις κατ αιτιατικην, το αιτούμενου πράγμα όμοιοπτώτως μετα
της προθίσεως ίΟΓ.

Μ ζητείτε τό κονδνλιόν 6ας; Όο νοιι&δΐί πιβ£οι· νουΓρβη^

Σας τό ζητώ. I δδΐε γου £ογ ίί.
Τον (της) τό ζψώ. I Εδίε ηϊηι (ηβι·) £ογ Ίϊ.
Τον (της) τά ζψώ. I »β!ί Ιπιη (Ηβι·) Γογ Ιηβπν.
 — 184 —

Ζητείτε την ίΛιδτολην από Όο γου. &β1ί 1117 παοίΙιβΓ ίοΓ

την μητέρα μον; ίΐαβ 1βίί6Γ?
Της την ζητώ. I 3δ1ί ΙιβΓ ίοΓ ίί.
Αεν της την ζητώ. I (Ιο ηοί ίΐδΐί ΙιβΓ ίοΓ ίί.
Έπληρώβατε τον §άπτην; Ηίΐνβ 7011 ρηίίΐ ίΐιβ ί&ί1θΓ?
Τον έπληρωδα. I Ηβ,νβ ρηίά Ιιίιη.
Έπληρωδε τον νποδηματο- Η&δ Ηβ ρβ,ίά ίΐιβ 8Ηοβηιαΐ£6Γ?
ποιόν;
Λεν τον ίπληρωδεν ακόμη. Ηβ Ιι&δ' ηοί ρ&ίά Ηίηι ^βί.
Τί με ζητείτε ; ΛνΗαΐ (Ιο 7011^ &§Ιί πιβ ίθΓ?
Α\ν 6άς ζητώ τίποτε* I αδίί 7011 ΐοτ ηοίηίη^.

Πώς είναι 6 καιρός; {.Ηονο Ϊ8 'ίΗβ ιοβαΐΗβτΊ

Τί καιρός είναι ; ( ϊΥΙιαΙ Ηηά ο/ νοβαΐΚβτ %8 %1ΐ
Είναι καλός καιρός προς τό \Ιί Ϊ8 £ηβ \ντ6&ίηβΓ αί ρΓβδβηί.
ΐΐαρόν.
^38, παρατατικός του ρήματος _ίθ Ιΐβ ("Ορο το Ιπόμινον Μαθ.)

ίΗοΛν ντηβ ίηβ τνβαίηβΓ γβδ-

ίθΓ(ϊ&ν?
νν'ΐΐίΐί ΐΐίηά οί" Λνβ&ΐΗβΓ τταδ
ίί γζ&Χε,τά&γΊ
*Ητο χαλός καιρός χ9ές; Λν&δίίίϊηβλνβαίΙιβΓ^ΘδίβπϊίΐνΤ
Ήτο κακός καιρός χΰές. ΙΙν?Ά& \)&ά ν/βΆύιβν γβδίβνάίΐν.
Είναι καλός καιρός δημερον Ιί ίδ βηβ \Ρ6&ίηβΓ ίηίδ ηιοί*-
γο πρωΐ. ηίη£.

Είναι ζέδτη; Ιε %( ιοαττηΊ}

Είναι ζέβτη. Ιί ίδτν&πη.

Είναι πολλή ζέδτη. Ιί ίδχςχγ τναπη.
Είναι ψύχος (κρνον). Ιί ίδοοΐά.
Είναι πολν ψνχος. * Ιί ίδνβΓ}τ εοΐά.
Δεν είναι οντε ζέβτη οντε κρνον. Ιί ίδ
ηβίίηβΓ τταπη πογ οο1<1.
Ινγραδία. /τνβί, (Ι&ηιρ.
£βναι \κανδις (κάψα), Ιί ίδ, η ίΗβ Ιηοί.
)ζέβτη πνιγηρά. ττβαίηβΓ ίδ ΐδαΐίι^·
I ξηραδία. ΙΦΤ·
Είναι νγρός καιρός; Είναι ν- Ιδ ίηβ τνβαίΙιβΓ άαιηρ?
γραδία ;
Λεν είναι νγραδία. Ιί ίδ ηοί ά&ηιρ.
 — ϊβδ —

Μναι ξηραΰία. I* 18 (Ιγ^ ^βΕίΗβΓ.

Είναι πολλή ξηρκΰία. Τηβ τνβίίίηβΓ 18 Ιοο άτγ.

Σκότος (χαι δχοτεινός). ϋ&Λ, οΟδβυΓβ.

'Λφεγγής.
Καθαρός, φωτεινός, φως.
Είναι βχοτεινα, έντός τον έργα-
βτηρίον 6ας.
Είναι βχότος έντός τον νΛε-
ρώον τον^
Είναι όχότος.
Το φέγγος (το φως, ή ή λάμ-
φις της ϋελήνης), το φεγ-
γάρι.
Ό ήλιος, ή ΰελήνη (το φεγ-
γάρι).
Λάμπει η ΰελήνη. Είναι φεγ-
γάρι.
Λάμπει πάρα πολν 6 ήλιος.
ϋαβίί^, ^Ιοοιη^, ά&τί.
Οΐβαι·, 1ι§ηί.
Ιί 18 ^λγΕ ίη γοηΐ δΐιορ.
Ϊ8 ϊί άβτΐε ίη ηϊδ £βΐΓβί?
II 18 θβΛ ίηβΓβ (ή ίη ϊί).
Τηβ ηιοοηΐί^ηΐ;, ίηβ ηιοοη-
δηίηβ'.
Τηβ δΐιη (άρβ.), ίηβ ηιοοιι
(®νλ·)
ϊί 18 ηιοοηΐΐ^ηί.
Ηανβ ίοο ιηηοη βιΐη.

„ . τινα.
Δητειν (Το
Χ™ λ6ββ& Λ βοηιβ
η οηβ.
' (Ιο Ιοοκ ιογ βοιηβ οηβ.
Ζψέϊτε κανένα ; Αι*β 70Π Ιοοίαη^ £ογ «,ηγ οηβ?
Ποίον ζητείτε; λΥΗοαι &νβ γοη 1οο1πη§ ίθΓ?
Ζητώ ενα από τονς αδελφούς μα. I άχώ. Ιοοίάη^ £ογ & ΟΓΟϋηβΓ
ο£ ηιίηβ.
Μία αδελφή μον, ή μία από Α δίδίβΓ οί ιηίηβ.
τας άδελφάςμας.
Είς έξάδελφός 6ας, ή είς από Α βοηδίη οΓ 7θτΐΓ3.
τονς έξαδέλφονς 6ας.
Είς φίλος μας, ή Ενας από τονς Α ίτίβηά οί οιίΓδ.
φίλονς μας.
Είς γείτων αντών, ή ενας α- Α ηβΐ§ηοοηΓ οΐ ίηβίΓβ.
πό τονς γείτονας των.
Είς όνγγενήςτον, ή ίνας άπό Α Γβΐ&ίίοη οί" ηΪ8 (ηβΓ).
τονς βνγγενεϊς τον (της). · ; >>·.
Ό ΰνγγενής μον. Μγ Γβΐ&ίίοη.
Οί γονείς. Τηβ ρ&Γβηίβ.

Ζητεϊν (προβπαδεϊν). Το Ιτχ).

1 Το μίν ιηοοη1Ϊ£ΐιΙ είναι αννθιτον {χ τοϋ ιηοοη, βίΧήνη, καϊ τον Κ^Ιι», φ£ς·
<ο Ιι ιηοοηδίιίηβ ίκ το5 πιοοη χαι τον $1ιϊη*, Ιάμιρις.
η
 — 186 —

Ζψεΐ νά βας Ιδψ Ηβ ίήββ ίο βββ ^οη.

Ζητεί νά ί(% ϋοββ Ηθ ίτγ ίο 8ββ ιηθ?
Ζητεί νά ι'(% ενα %εϊόν τον. Ηβ ίήββ ίο βββ &η ΐΐηοΐβ ο£
ΗΪ8.
Ζητεί νά ϊδη μίαν δείαν της. 8Η6 ίπβ8 ίο δββ &η αυηί οΓ
1ΐβΓ8.

Θέλετε νά προΰπα&ήβητε νά χά· Λ^ΠΙ ^οα ϊτγ ίο <1ο ίΗ&ί?

μψε τούτο;
Έπροβπά&ηβα νά το χάμω. I Ιιανβ ίπβά ίο (Ιο ίί.
Πρέπει νά προΰπα&ήβητε νά χά- Υοα πιιΐδί ϊτγ ίο άο ΟβίίβΓ.
μψε καλλίτερα.

Κατέχειν, χρατεϊν, (βαδνρν). Το ΗοΙά* — ΗβΙά.

Κρατείτε (βαςατε)τψράβδον μα. Όο γου. Ηοΐά ΏΐγΒύοίΐ

Τ^ν Κρατώ (την βαβτώ). I ΗοΙά ΐί.
Ποιος εχράτηθεν (έβάβταξε) τά Λ\Ίιο Ιι&δ ΗβΜ 1117 £ΐονββ?
χειρόχτιά μον$

Έρωταν, έρεννρν, έξετάζειν, Το ίηςίίίτβ αββτ δοτηβ οηβ.

ζητεϊν.

4ιά ποίον Ιρωτάτε (ποίον ζη- ΑίίβΓ ^Ηοηι άο 7011 ίηφΐίΓθ?

τεϊτε).
Ερωτώ δι (ζητώ) εναφίλονμα. 1 ΐϊΐφιιτβ αίίβΓ & ίπβηά θ£
ιαϊαβ.
Έρωτώβι δΐεβάς (6ας ζητονβι). Ύ\ιζγ ΐηηιιίΓβ αΓίβΓ γου.
Έρωτώόι δί έμέ (με ζητονβι) ; Ώο ί\ιβγ ίηφΗΓβ αίΙβΓ ιηβί

Πρεπόντως, χα&ώς πρέπει. ΡτορβνΙι/.

Γράφετε πρεπόντως (χα&ώς Υοίι τντΐίβ ρΐΌρβιΊ^.

πρέπει).
Οί άν&ρωποι οντοι χάμνονβι Τΐιβδβ ηιβη άο ίΗοΐΓ (Ιοιί^-
τα χρέη των χα%ώς πρέπει. ρΐΌρβΓίγ.
Τό χα&ήχον, τό Εργον. |™β άαί^

'Εχάμετε το Εργον 6ας (τά γρα- Ηανβ γοη άοηβ γου,Γ ί&δΙίΤ
φίματά 6ας);
Το έχάμαμεν. νίβ Ιι&νβ άοηβ ίί. .

1 Τό μ£» ίαδίι δηλοΐ η το ίργον Ιν γένη η την ιΐς τονς μαθητας διδομένη*
Ιργαοίαν [τα γραψίματα 8ηΙ. κ. τ. λ.], τό όε <1α1χ, ϊό καθήκον, το ή&ιχον ίΐ|λ.
ΐρίοί ίχάοτου.
 — 187 —

"*Εν βονκάλιον κραβίν (η κραβί). Α βοίίΐβ θ£ \νϊηβ.

*Εν κνμβίον (ποτήριον) τβαΐον Α οαρ οΓ ίβα.
(η τϋάί). ("Ορα'τήν 1 Σημείωαιν τον Β'. Μα&ήματος).
Τεμάχιον αρτον, (ΐν κομμάτι, Α ρίβοβ θ£ 1)Γβ&ά.
ψωμί).
Τεμάχιον κρέατος, ^έν κομμάτι Α βΐίοβ θ{ ναβ&Ι.
κρέας.
Ποτήριον νδατος (?ν ηοτηριον Α £ΐ&89 οί \ν&ίβι\
νερόν.)

ΘΕΜΑ 102.
ΠοΓοϊ ΐβπααι τό μαχαίριόν μον; — Έγώ τό Ιαπααα (I Τια,τ· 1>ι·ο]ι<!η 1«) αφού
ίχοψα τό κρέας.—"Εοπαοεν ό νΐός οας τά αιδηρά κονδύλια μα;— Τά ΐαπαοενά-
φου Ιγραψε τάς ίπίζολάς του. — Έπληρώβατε τον ϊμπορον δια τόν οίνον άφον
τον έπίετε; — Τον Ιπλήρωαα δι αντό άφον τον ϋπιον. — Τί ΐκάμετε άφοΰ Ιτε·
λιιώοατε τά θέματα βας; —'Τπήγα εις της εξαδέλφης μον δια νά την υπάγω
εις τό 9ίατρον.:— 'Τπήγεν^η άδελφή αας εις τό &έατρον άφον (δείπνηοε; — Έ-
διίπνηβεν άφον ΰπήγεν εις το &έατρον.— Πότε 'έπιιν ή&είαοας τό τπάϊ της;—
Το επιεν άφον εγευμάτιαε. — "Εοπαοεν ό παις αας τά κονδνλιά μον, — Τα {·
απαοεν άφον ϊγρα·ψε τά γραμμάτια τον. — 72ότί ί'οπαοεν ή αδελφή αας τά
κονπάκια (ουρβ);— Τά εοπαοεν άφον Επιε τόν καφέν της.—Έπληρώοατε δια τό
πνροβόλον;— Έπλήρωαα δι αυτό. — Έπλήρωοεν ό 6εϊός οας δια τά βιβλία; —
Έπλήρωαε δΐ αντά. — Έπλήρωαε τον ράπτην δια τά ϊνδνματα; — Τον (πλή.
ρωοε δι αντά. — Έπλήρωοεν ό άδελφός μας τον ϊμπορον δια τον ΐππον; —
Λν τον έπλήρωοεν ακόμη δι αυτόν. — Έπλήρωααν αϊ άδιλφαί μας δια τάς
χιιρίδας των; — Έπλήρωααν δι αντάς; — Σας πληρόνει ό πατήρ μον ο,τι οάς
χρεωςεϊ; — Μοϊ τό πληρόνει. — Πληρόνετε ο,τι χρεωςείτε; — Πληρόνω ο,τι χρΐ·
ο;ώ. — Έπληρώοατε τον άρτοποιύν; — Τον έπλήρωαα. — Έπλήρωοεν ό Οπός
οας τον κρεωπώλην διά τό βωδινόν; — Τόν έπλήρωαε δι αυτό. — Λιατί δεν
πληρόνει ό γείτων οας τόν ΰποδηματοποιόν τον; — Λιάτι διν ε'χει χρήματα νά
τόν πληρώοη, — ΤΙ ζητείτε από τόν άνΟρωπον τοντον; — Τοϋ ζητώ χρήματα.
— Τί μον ζητεί ό παις ούτος; — Σας ζητεΐ χρήματα. — Μον ζητείτε τίποτε; —
Σας ζητώ εν οιλλίνιον. — Τόαον μόνον χρειάζεο&ε; — Τόαον μόνον χρειάζομαι.
— Λεν χρειάζεα&ε περιασάτερα; — Λεν χρειάζομαι περιοαότερα. — Σας ζητεί η
αδελφή οας τό καπελλ'ινόν της; — Με τό ζητεί. — Από ποίον υν9ρωπον ζητεί
τε χρήματα; — Ζητώ άπό έκεϊνον (I »8)ί Μω ίοΓ εοπιβ) άπό τΐ,ν όποιον νμεΐς
ζητείτε. — Άπό ποίονς ίμπόρονς ζητείτε χειρίδας; — Ζητώ άπό ίκείνονς οΐτινες
<κ»τοικοΰοιν έν Κβ£βηΙ-3[ι·ββΙ. — Τί ζητείτε άπό τόν άρτοποιόν; — Τον ζητώ
αρτον. — Ζητείτε κρέας άπό τονς κρεωπώλας; — Τονς ζητώ. — Μου ζητεί η
μικρά άδελφή οας τό κονδνλιον; — Σας τό ζητεί. — Σας ζητεί τό βιβλίον; —
Λιν μον τό ζητεί. — Τί Ιζητήαατε άπό τόν Γάλ7.ον; - Τον (ζήτηαα τό ξνλινον
κνροβόλον μον. — Σας τό ϊδωκεν; — Μοϊ τό ϊδωκεν. — Άπό ποίον έζήτηαεν ή
Ρητηρ οας ζάχαριν; — Έζήτηοεν άπό τόν ϊμπορον. — Ποίον πληρόνει η άδελ-
ΨΊ οας διά τά πέδιλα της; — Πληρόνει τονς υποδηματοποιούς. — Ποίον έκλη-
*·««« διά τόν άρτον; — Έπληςωααμιν τονς αρτοποιούς δι αντόν.
 — 1*8 —

103.
Πως εϊναι & καιρός; — Είναι πολύ καλός καιρός. — 'ιΗτο κάλος καιρός χ$ές;
— ,Ητο κακός καιρός χ$ές.—Πως ητον 6 καιρός το πρωί; — *Ητον άσχημος και
ρός, άλλα τάρα είναι καλός (καιρός. — Είναι ζέζη; — Είναι πολν ζέςη. — Δεν
εϊναι ψύχος; — Δεν εϊναι ψύχος. — Εϊναι ζέζη η κρύον; — Δεν εϊναι οντε ζέζη
ούτε κψόον. — φέγγει (18 ϊί Ιϊ^Ηΐ) Ιντός τον γραφείου αας; — Δεν φέγγει (Ιν αΰ-
τφ}'— Θέλετε νά ίργαα&ήτε Ιντός τον ίδικον μου; — Θέλω να έργαοΟώ (έν αύ-
τώ). — Φέγγει ίκεΐ; — Φέγγει πολύ. — Διατϊ δεν δύναται ό πατήρ αας να έρ·
γαβ$τί ίντός της άπο&ήκης του; — Λεν δύναται να έργασ&η έκεΐ, διότι εϊναι πο
λύ ακοτεινά. — Πού εϊναι πολν σκοτεινά; — Εντός της άπο&ήκης μου. — Φέγ
γει έντός της όπης έκείνης; — Εϊναι ακότος. — Εϊναι ξηρασία (1$ Λβ ντε&ΛβΓ
άνγ?);—Εϊναι πολλή ξηρασία. — Εϊναι υγρασία; — Λεν εϊναι ΰγραβία, εϊναι πολ
λή ξηρασία. — Πόσων έτών εϊα&ε; — Λεν εϊμαι ακριβώς δώδεκα ίτών. — Μαν-
Φάνετε ηδη την Άγγλικήν; — Την μαν&άνω. — Γνωρίζει τη αδελφή αας την Γερ-
μανικήν; — Δεν την γνωρίζει. — Διατί δ\ν την γνωρίζει; — Διότι δεν ηυκαίρη-
αε (δΗβ 1ΐ8> ηοί Ηαιΐ Ιίηιβ) νά την μά&η. — Σκοπεύετε νά ΰπάγητε είς την Άγ-
γλίαν ίφέτος; — Σκοπεύω. — Σκοπεύετε νά μείνητε ίκιΐ πολύν καιρόν; — Σκό
πευα νά μείνω έκεϊ 'όλον τό καλοκαιριού. — Πόαην ωραν μένει η μήτηρ αας έν
τι) οΙκία; — "Ε&ς τό μεβημέρι. — Τί χρώμα εβαψεν (Δ) ή αδελφή σας τάς χει-
ρίδας της; — Τάς Ιίβαψεν κιτρίνας. — Έγενματίαατε ηδη; —"Οχι ακόμη. — Ποϊ-
αν ωραν γευματίζω; — Γευματίζετε είς τάς ϊ| καΐ ημίσειαν. — Είς τίνος οίκίαν
γενματίζετε; — Γευματίζω είς τον οίκον ενός φίλου μου. — Με ποίον σκοπεύετε
νά γενματίοητε τό πρωί; — Σκοπεύω νά γευματίσω με ίνα ανγγενή μου. — Γι
ίφάγετε σήμερον; — Έφάγομεν καλόν άρτον, κρέας και πλακούντια. — Τί Ιπί-
ετε; — Έπίομεν καλόν οϊνον καϊ έξαίρετον ζύ&ον; — Ποΰ γευματίζει η θεία αας
σήμερον; — Γενματίζει είς την οίκίαν μας. — Ποίαν ωραν δειπνεϊ η μήτηρ αας;
— Δειπνεϊ είς τάς δέκα. — Δειπνιιτε ενωρίτερον έκείνης; — Δειπνώ ίνωρίτερον
Ικείνης- — Ποΰ υπάγετε; — 'Τπάγω εις ενός συγγενούς μου διάνά προγευματίοα
μετ' αΰτοΰ. — Θέλετε νά κρατήαητε τον πϊλόν μου;— Θέλω νά τον κρατήσω.—
Τις κρατεί τάς χειρίδας μου; — Ό μικρός παϊς μον τάς κρατεί, — Κρατείτε τί
ποτε; — Κρατώ την βακτηρίαν αας. — Τις έκράτησε τό πυροβόλον μου; — ' Ο
υπηρέτης σας τό Ικράτηαε. — Τί ίκαμεν άφοϋ έβούρταιαε τά ενδύματα μου; —
Έακούπιαε το δωμάτιόν αας άφοϋ τά έβονρτσιαεν.

104.
θέλετε νά προαπα$ήσητε νά όμιλήσητε; — Θέλω νά προσπαθήσω. — Προσεπά-
&ησεν ή μικρά άδελφη σας νά κάμΐ] &έματα; — Προοεπά&ησεν. — 'ΕπροσπαΟή-
αατέ ποτε νά κάμητε 'έν άλιξίβροχον; — Ουδέποτε προσεπά$ησα. — Προσεπά&η
σεν η ανεψιά αας νά κάμη 'έν βαλάντιον; — Ουδέποτε προσεπά&ησεν.— Ποίο»
ζητείτε; — Ζι/τώ τήν ίί·"""*"" ητις μοι έπώληαεν οςρείδια (ογΒίβΓδ).— Ζητεί ό 017-
γενής αας κανένα; — Ζητεϊ ?να φίλον. — Ποίον ζητοϋμεν; — Ζητοϋμεν ενα γεί-
τονά αας. — Ποίον ζητείτε; — Ζητώ ενα φίλον μου. — Ζητείτε μίαν από τας
άδελφάς μου; — "Οχι, ζητώ μίαν από τάς ίδικάς μου. — Έδοχιμάαατε (Ιι&νβ ;οα
Ιπβ<1) νά όμιλήσητε είς τον πατέρα μου;— 'Εδοκίμααα νά ομιλήσω είς αυτόν.—
Έδοχιμάαατε νά Ιδητε τον 9εϊόν αας; — Εδοκίμααα νά τον ϊδω. — Ήδυνή&η-
ν) νά τό» ϊδητε; — Δεν ήδυνή&ην. — Ήδννήθψι νά Ιδητε την μητέρα τον φ(
 — 189 —

Ιον βββ; — Λν ηδυνή9ην να την ϊδα. — Σάς Ιδέχ&η η μήνης μου; — 4ίν μι
ΙΟχΡη. — 'Εδέχ&η τά» άδελφάς βας;—Τάς Ιδέχ&η. — Πότε τάς έδέχ$η; — Τάς
Μέχ&η βήμερον το πρωί (Λίβ ιηοηιίηκ). — Τί ("κάμετε άφοϋ ϊμύίτψατι το μά
θημα βας; — Εγραψα τα δέματα μον άφοϋ το έμελέτηβα. — Ποιο» ζητεΐτΐ
(ΑήβΓ ν&οπι άο ϊη<ϊ«ΪΓβ?);— Ζήτω τον ΰποδηματοποιόν.— Ζητεί κανένα η
κνρία αΖτη; — Ζητεί νμας. — Σάς ζητοϋΰιν; — Με ζητονβιν (Λβγ άο). —Με ζη.
τονβιν; — Λεν ζητοΰβιν νμας, άλλ' ίνα Ικ των αδελφών βας. — Ζητείτε τον Ια-
τοόν; — Τον ζητω. — Τί ζητεί το παιδίον (Ίίΐίΐβ οογ) βας; — Ζητεϊ'έν πλαχονν-
τιον. — Λεν έπρογευμάτιβεν ακόμη; — 'Επρογευμάτιβεν άλλά πείνα ακόμη. —
Τί ζητεί η $εία αας; — Ζητεί μικρόν τεμάχιον άρτου. — Τί ζητεί Ό ' Ρώαοος;
— Ζητεί 1ν ποτήριον οίνου. — Λεν ϊηιεν ηδη;—"Επιεν ηδη άλλά δίψα ακόμη.
— Τί ζητονβιν αΐάδελφαί βας;— Η μεν μία (Λβ οηβ) ζητεί μίαν κοΰπαν καφίν,
ή 41 άλλη μίαν κούπαν τβάϊ. — Πως ομιλώ; — 'Ομιλείτε κα$ώς πρέπει. — Πως
Ιγραψεν η αδελφή μου τά &έματά της; — Τα {γρα-ψε κα$ώς πρέπει. — Πώς Ι-
%<χμαν τά τέκνα βας τά χρέη των (ΛβίΓ Ιω^β); — Τά έκαμαν χαλάς. — Κάμνει
ό άνθρωπος ούτος το χρέος του (1»3 <1αΙ)0> — Το κάμνει πάντοτε Κάμνον-
βιν οί άνθρωποι ούτοι το χρέος των; — ΤΌ κάμνουβι πάντοτι. — Κάμνιτ* τό
χοέος βας; — Κάμνω ο, τι δϋναμαι.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΙ ΠΕΜΠΤΟΝ

ΤΗΙΒΤΥ-ΓΙΓΤΗ ΙΕ880Ν.

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΥ.

(ΤΗΕ ΙΜΡΕΚΓΕΟΤ).

Ο παρατατικός η αόριστος των όμαΧών ρημάτων "γίνεται ως ή πα

θητική μετοχή (περί ης δρα την Α'· Β'· Γ'· καϊ Δ'· Παρ, τοϋ Κ'ΣΤ'.
Μαβ.) έκτος τοϋ Βευτίρον ίνικοϋ προσώπου, Βιότι προσλαμβάνει Μΐ
μιτα την κατάληζιν βΛ 1 (ΣημείωσιςΖ. Μαθ. ΚΣΤ".). Π. Χ.

1 Τά ανώμαλα δήματα δεν προαλαμβάνουβι μεν την κατάληξιν βά (ν τω

ηαρατατικω, προα&έτουβιν όμως, 8ί η βδί όπως απαιτεί ή λήγουβα εις το πρώ
τον ενικδν πρόσωπον πρός βχηματιβμδν τοϋ δευτέρου, έξαιρουμένου τοϋ βήμα
τος ίο οβ, είναι, ποιοϋντος Λοιι «τ»3ϋ. Π. Χ. I Η&<1, εϊχιιν· Ι&οιι Ιιβ,άβϊ, εΐχες- I
«τοίβ, ξγραφον- Ιΐιοα νΡΓΟίβδΙ, ίγραφες- I βροΐίβ, ώμιλοΰν Λοη «ροΐίββΐ, ώμίλίις·
Ιιοαίά, ηδυνάμην Λοιι ΜυΐάιΙ, ήδνναβο. κ.τ.Ι.
• ". ". .. .' . · .
 — 190 —

Έκκλονν (ίφώναζον). I βδΐΐβά.

Εκάλης. Τηοα ο&ΙΙβάβί.
Έχάλει. Ηθ (δΐιβ) οαΐΐβά.
Έκαλονμεν. ΛΥβ β&Πβά.
Έκαλεϊτε. Υοα οαΐΐβά.
Έκάλονν. ΤΗβ7 βαΐΐβά.

'ΗγκΛων. I Ιονβά.
Ήγάπας. Τηοα Ιονβάβΐ;.
Ήγάπα. Ηβ (βηβ) ]ονβ(1.
Ήγαπώμεν. "\νβ Ιονβά.
ΉγαχατΒ. Υοα Ιονβά.
Ήγάχων. ΤΗβν Ιονβά.

Παρεκάλονν. I οβ££βά.
Παρεκάλεις. Τηοα οβ^βάβϋ.
Παρεκάλει. Ηβ (ύίβ) ο⣧βά.
Παρεκαλονμεν. \Υβ οβ^βα.
Ιΐαρεκαλεϊτε. Υοιι οβ^βά.
Παρεκάλονν. Τΐΐβν Οβ££βά.

Προβεηά&ίΐν (ίπροϋαα&ονο'α). I ίτίβά.

ΙΊροβεπά&εις. Τηοα ίπβάβΐ;.
Προβεηά&ει. Ηβ (βίαβ) ίήβά.
ΠροΰεΛα&ονμεν. Λνβ ΐηβά.
ΤΙροβεηα&εϊτε. Υοιι ίΐ'ΐβά.
Προβεηά&ονν. Τηβν ΐπβά.

Εϊχον. I η&ά.
Είχες. Τηοα Ηαάδΐ;.
Είχε. Ηβ (ά\χ&) ηαά.
Εί'χομεν. ΛΥβ ηαά.
Είχετε. Υοα Ιι&ά.
Εϊχον. Τηβγ η&ά.

Ήμψ. I τνα8.
Ήβο. Τηοα \ν&8ί;.
Ήτο. Ηβ (βηβ) Μ7Ά8.
Ήμε&α. νΐβ "Η'βΓβ.
*Ηδτε. Υοα \τβΓβ.
Ήβαν. Τηβγ τνβΓβ.

Παρ. Α'. '£!? ό Ινιστως (Παρ· ΣΤ". Μα0. ΚΑ'.) οΖτω κ«1 4 «■
 — 191 —

ρατατικος Ικψράζεται κατά τρεις τρόπους παρ "Αγγλοις, αναλόγως

της εκφρασθησομενης ιδίας,

ΈχάΧονν (ίφωναζον). I )άί(1 οαΐΐ.

(\ν38 οηΙΙϊπ^.
ίοίΐΐΐβάβί.
Έχάλιις.
γγ·ηβί οαΙΠη^.

'Εχάλει. Ή&(ώιβ)\άίά ο&11.

(\ν»8 οα11ϊη§.

Έχαλονμίν. {(ϋά ο&ΙΙ.

1\νβι·Θ οαΙΚη£.
ίοα11β(1.
Έχαλεϊτι. Υοα ]άϊά 03,11.
\Υίατβ 03ΐ1ίη§.
ίοαίΐοά.
'Εχάλουν. ΤΗβ7 άϊ(1 03.11.
\νβΓβ οα1Κη£.

Παρ. Β'. Ό παρατατικός της Άγγλικί/ς γλώσσης ισοδυναμεί τφ

παρατατικέ και άορίστω της Ελληνικής, και ώς αόριστος μεν χρη
σιμεύει προς δήλωσιν χρόνου όλοκλήρως παρελθόντος, ως χθες, προ
χθές, την παρελθοϋσαν εβδομάδα, τον παρελθόντα μήνα, περισυί
την παρελθοϋσαν ΐοραν κ. τ. λ. ("Ορα τον παρακείμενον, Μαθ. ΚΗ'.)
ως παρατατικός δε το εν τψ παρελθόντι κατ' επανάληψιν παράτασιν
Ί 'διάρκείαν γινόμενον.
Εϊχετε (η ε"6χετε) γρήματα;Ηίΐά γοχι αηγ ηιοηβ^?
Είχον. I ηαά1 δοηιβ.
Είγεν 6 αδελφός 6ας βιβλία;Ηαά 7οιιγ ΒγοΙΗογ 3Πν 1>Οθ1ί8?
Λεν εϊχεν. Ηβ 1ΐ3(1 ηοί 3117 (η ηοηβ).
Εϊχεν η αδελφή 6ας χονδνλιον ;
Η3ά γοαν δίδίβΓ α ροη ?
Εϊχεν (εν). δΐιβ ηβά οηβ.
'ΕχεΰνμεΙτέν άγοράΰψε ΐαπον.
Ηαά ^οιι 3, ^ννΐδίι ίο 0117 &
1α0Γ86?
'Εχ&νμονν ν άγοράόω (ενα), I η»<1 & τνίβΐι ίο 007 οηβ,
άλλα όεν εϊχον χρήματα. οιιί I Ια&ά ηο ηιοηβ/.
Ήτο 6 οίνος χαλάς; νί&9 ίαβ ννίηβ £00(1 ?
Ήγο χολν καλός. Ιί τ^&β νβΓ^ £θθά.
Ήβ« ΙχιΙ χ»{ςί ΛΥβΓβ 7011 ίΙΐθΓβ 7β8*βΓθ»7?
"Ημην (ίκεϊ) ϋημερον.
Πον ητο προχθές;
ίθΓ6 7θ8ίβΓ(1&7?
Τί λογής ψον 6 καιρός χδες; Ύϊΐααϊ 80Γί οί" τνβαίΙιβΓ

ΊΗγο κάλος καιρός. Ιί \ν&8 £ηβ κβαίΙιβΓ.

Παρ· Γ', "Οπως Βιά της προτάζεως τοΰ άο εν τψ ενεστωτι γίνεται

■η ερώτησις και η αρνησις εν τοις μη βοηθητικοΐς ρημασιν ( Παρ, Ζ'·
Μαθ. ΚΑ'.) οΰτω γίνεται και διά της προτάζεως τοΰ άΐά. εν τψ τα-
ραταπκφ. Παρ. χαρ··

Μ' Ιφωνάξατε; Όιά γου. 08,11 πιβ?

.ΣΒ^ Ιφώναξα (η αΛλονότερον'
ναι, ϊγ<αγε).
Αεν 6ας {φώναξα.
'Τπήγεν η αδελφή όας είς νό
&έαμα χδες τό βράδν.
Αεν νπήγε.
Πότε Εγεινεν 6 χορός}
I άϊά ο&ΙΙ 70α (η απλώς I (ϋά).
I αΉ ηοί ο&ΙΙ 7011.
ΌΊά γοητ βίδίβΓ §ο ίο Λβ
γ\&γ 1&δί ϊήφ$
8Ηβ άί<1 ηοί £0.
\νΐιβη άϊά ίηβ Β&11 ίαΐίβ ρ1&οβ?

ΤΟΟΚ παρατατικός τοΰ ίο *» Χαμβάνειν, παίρνειν, πιάνειν.

"Εγεινε αροχ&ές. Ιί ίοοίί ρΐ&εβ ίηβ άα,γ ρβίοΓβ

7β8ίβΓ(1&7.
Πότε {γράψατε είςτην&εΐανόας; ΛΥηβη άίά. 7ου τντΐίβ ίο ριΐΓ
&ιιηί?
Τ^ΓΟίβ παρατατικός τοΰ ίο ντΐίβ *, γράφειν.
Τη Εγραψα την ααρελδονβαν I τττοίβ ίο ηβΓ 1&δί νΐβύ..
(την αεραβμενην) εβδομάδα.
Έΰκόπενεν 6 εξάδελφος 6ας να. ϋίά ^οιιγ οουβίη ίηίβηά ίο
μά&η αγγλικά; Ιβ&τη Εη^ΙίδΚΡ
Έδκόπενε να τα μάδψ, άλλα. δεν Ηβ αΜ ίηίβηά ίο Ιβ&πι ίί,
είχε διδάβχαλον, οηί Ηβ ηαά ηο ηι&δίβΓ.
Την Λαρελϋ·οϋ6αν Εβδομάδα. Σ&8ί ντββίί.
Τον Λαρελ&όντα μηνα. Ιι&8ΐ ηιοηίη.
Το ααρελδόν Ετος, αέρνόι. Ε&δί γβ&τ.

Παρ. Δ'. 'Αποκρινόμενός τις εις ερωτήσεις, επαναλαμβάνει μόνον

το βοηθητικον ρημα μετά η ανευ αρνήσεως· Οντω δέ Ισοδυναμεί το
βοΐ)0ί)τικον με τεΧείαν ανόκρισιν εννοουμένων των λοιπών μέρων τήί
κροιάσεως· Οίον.
 — 193 —

Είναιό αατήρ όας ειςτην οΐχίαν ; Ιδ γοιίΓ ί&ίηβΓ &1 ηοιηβι^'Ι'

Είναι. , Ηβ 18.
Λεν ίϊνια. ιι« ·\ ·■'· '" ···· Ηβ 18 ηοί. ,
ΕΓίετε τήν άδελψηρ μον ; Ηανβ 7011 Βββη ιαγ 8Ϊ8ίβΓ?
ΤηνεΙδον. >/'· Ι οΗνβ.
Λεν την εϊδον. I ηανβ ηοί.ϊ·
Θέλετενάελ&ητεείςτήνοΙχίανμα; ΥίιΙΙ γοη οοπιο ίο ητ)τηου8β?
Λεν %έλω. I Λνϊΐϊ ηοί. > ·■
Τό ήκονβατε; Ηανβ γονι ηβΕτά ΐί?
Τό ηκονβα (η άαλονςερον, ναι, I η&νβ.
εγωγε).
Τό αιβτενετε; Όο γονι οβίΐβνθ ίί?
Τό αιΰτενω (η έλληνιχώτερον I άο.
εγωγε).
Τό ίαιύτεύβατε ; > -ϋϊά γοη. οβίΐβνβ ΐί?
Τό Ιαίΰτενβα. I άΐά.
^Ομιλείτε την Άγγλιχην; ΐ>ο γοη δρβ&ΐί Εη£ΐΐ8η?
Την ομιλώ. , '% άο. ·'
*£2μίλει την Γερμανιχην^ ΌΊά βηβ δρβαΐί Οβπη&η?
Λεν την ώμίλει. 8ηβ <ϋ(1 ηοί.

Ό Καϊβαρ ψο μέγας άνηρ. ΟβΒδ&ΐ νταβ α £ΐ'θ&ί ιη&η.

Ό Κικέρων ήτο μέγας ρητωρ. ΟΐοβίΌ τν&8 8, £Γ6&ί ΌΓαίοΐ".
Οι ' Ρωμαίοι έχαλλιέργονν τας Τηβ Κοηιαηδ ουίίίνβίβά ίΗβ
τέγνας και έαιβτήμας, χα'ι &ρίδ &η(1 δϋϊβηοβδ, &ηά Γβ-
αντήμοιβον την άρετην (την ντ&νάβά ηιοιϊί.
άξίαν). '/ 1 >'
"Οτε ημην εν Βερολίνω, έαήγαινα \νηβη I ΜΉδ η,ί ΒθΓΐΐη, I ο£;
βνχνα να βλέπω τονς φί- ίβη \νβηί ίο δββ ητ^ ίϊίβηοΐδ.
λονς μοι). ,
"Οτε ήθ&ε εν Αονδίνω, έαήγ.αί- \νηβη γοιι "ϊνβΓΘ ίη Ιιοηάοη,
νετε όνχνά εις τό ϊϊγάέ 7011 οίΐβη "ντβηί ίο Η^άβ
' , _ .Ρ&τίε.,. ;< , . ' '

Ιΐνβηί, παρατατικός τοϋ ρήματος ίο £0, υπάγειν.

" Η5 Ρώμη κατ αρχάς Ιχνβερνατο Εοηΐθ \νβδ &ί βΐ'δί ^ονβπίθεί
ναό βαδιλέων. \>γ 1πη§;δ.
Βαδίζειν, αεριαατεϊν. Το \να!ΐ£.
3Εαεριαατεϊτε; ΛΥβι-β γοη \ν&11αη§?
^ίέν έαεριαάτονν. I τν&δ ηοί "νν*&11ίίη§.
*Η6τε ίν Αονδίνω οτε η βαϋί- ΛΥβι-β γοη ίη Ιιοηάοη ττηβη
λι66α ψο ΙχεΙ. ίΐιβ φΐββη \ν»8 ίη·Γβ?
25
"Ημψ 3*6 %το Ιχεί. I μτ&8 ίη&Γβ νήχΒη "βηβ
ίΙΐβΓβ.
Πονηό&εοτε ημψίνΐίβριΰίοις; λΥΙιβΓβ ΤΡβΓβ 70ΐ1 νΗβη I
\Τ&8 ίη ΡβΙΊ8?
ΠοΙαν ωραν Ιαρογενματίζετε οτε Αί τνΗαί ώηβ άίά 7011 1>Γβ&&·
ηβ&ε Ιν Γερμανία; ί&δί; \ν1ΐ6η }τ.οη τ^6(Γβ ίη
Οβπηίΐηγ?
Προεγενμάτιζον οτε προεγεν· I ΟΓβαΙίίαδίβά Μ^Ηβη ηιγ χαο?
μάτιζεν η μήτηρ μον. ίΙΐθΓ ΟΓβα&ίαβίβά.
Είργάζεΰ&ε οτε είργάζετο; Όιά γου. ντοτί τνΐιβη 8ηβ ^ββ
■γνοιΊείη£?
'Εμελέτων οτε είργάζετο. 1 8ίηάίβ(1 τνΐιβη δΐιβ ν&8 ττοΛ-

"Οτε Ικατοικονβα είς τον πα- ΛΥΤιβη I Κνβά &ί υαγ ί&ίΰβΓ'β,
τρός μον, εβηκονόμψ ίνω- I Γ08β βαιΊίβΓ Λ&η I (Ιο
ρίτερα παρα τώρα.

Το τΪ8β*, εγείρεβΟ'αι. ( Τ08β. ( ΫΪ£ββ·

Το§βέιιρ,ΰψόνε6&αι. α®α '{ $οί υρ. α *μ " ( &οί υ,ρ.

"Οτε εκατοικονβαμεν εις την ΛνΗβη "Ητβ 1ίνβ<1 ίη ίΗ&Ι; οοιιη-

χωράν ίκείνην, επψαίναμεν ϊτγ, τνβ οΛβη νβηΐ αββηίη^.
βνχνά είς το όψάρενμα.

'Τπάγειν εις το όψάρενμα. Το §0 & βδΐήη^,

'Τπάγειν είς το κννηγιον. Το §ο 8, 1ιηιιί;ΐο§·
"Αγρα, 9ήρα, δήραμα. 8οηιβ £3ΐηβ.

Οί πρόγονοι μας ίπήγαιναν είς Οιιγ &ηθ68ΐθΓ3 "ϊ^βηΐ; α ηαηΐ·

τό κννηγιον κα& εκάβτην. ίη£ βνβΓγ
Το παρελθόν δέρος οτε ημψ Ιι&δΐ δίπηηαβΓ, "«Ίιβη I 1^33
είς τψ εξοχήν, ηόαν πολλοί ίη ίηβ οοηη&Τ, ΛβΓβ ν»8
καρποί. α £τβ&ί άβ&Ι οί ίταΐί.
"Αμα εβημανεν 6 κωδων, 1%ν- Αβ δοοη &8 ίΗβ ΟβΠ Γ8ϋ£,
πνήϋατε. γοχι ατγοί^.

Το Ηηε*, \χωδ(?νί^ Παρατ. ταηε, πα9. μετ. τνηξ.

° ' ( κρονειν, ϋημαννειν. ' °
Το αν,α&βΐ α«κΛβ, α«κ>&
'( εξνπνειν, 1

"Άμα μ Ιφώναξαν, εϋηκώ&ψ. Αδ δοοη *8 ί&β^ <?3,11§4 ΒΛ

I §θί ιΐρ.
 — 195 —

"Λμαψοιμάΰ&η, ηλ&ε νά μεϊδψ Αβ 800Π 8,8 Ηβ νβ&άγ,

Ηβ 08,1116 ίο 8ββ ιηβ.
Οβ,ΐηε, παρατατικός τοϋ ρήματος ίο ΟΟΠΙβ*, ϊρχεσθαι.
Άμα ίλάβομεν τα χρήματα μας, Αδ 800η 88 ΤΡβ Ια&ά οιΐΓ Μθ-
ίβνμφωνήβαμεν περί τοντν. ηβγ, ντβ &£Τββά 1χ> ύι&ϊ.
Άμα έλαβε τον ΐχχον τα, ηλ&ε Αβ βοοη 88 Ιιβ η&ά ηίβ Ηογβθ
να. μοι τον δί£ει. Ηβ ο&ηιβ Ιο 8ηο\ν ίί ιαβ.
Άιφον ίαροβηά%η6αν αολλάχις, ΑΛβΓ ίΓγίηο; δβνβΓ&Ι ίίηιββ,
χατώρ&ωόαν να το χάμωβι. Λβγ διιοοββάβά ίη άοίη§ ίί.
Άμα τον είδον, άαέχτηΰα δ, τι Αβ βοοη &β I 8»τν ηίπι, I 00-
Ιχρειαζόμψ. ί&ίηβά ΐνΗηί I τν&ηίβά.

8α\Κ, παρατατικός τοϋ ρήματος ίο 8ββ*, όρξν, βλέπιιν.

Άμα τω ώμίληΰα, Εχαμεν δ, τι Αβ βοοη &8 I βροΐίβ ίο Ηίπι,
τω είηον. ηβ αϋά τνη&ί; I ίοΐά ηίιύ.
8ροΚβ, παρατατικός τοϋ ρήματος ίο 8ρΡίΐΚ*, όμίλεϊυ. 4
ΪΟΐύ, παρατατικός και παθητική μίτοχη τοϋ Ιο Ιβΐΐ, λέγειν,
ΈχεΙνον δΰτις (η 6 οαοϊος). Ηϊτπ ιοΗο.
'Εχείνην ητις (η η οΛοία). Ηβτ νοΗο.
'{
Άχεινας αιτινες (ή αι οχοΐαι).} ΤΐιοΒβ ιυΗο.

Παρατηρείτε τον αν&ρωκον ο- Όο γοιι ρβΓΟβίνβ ίΗβ Ιϋ&η

ϋτις Ερχεται; \νηο Ϊ8 οοηιίη§?
Παρατηρώ έχείνον οζις έρχεται. I άο ρβΓΟβίνβ ϋηι \ν!ιο Ϊ3
οοπάπ^ζηαπλονςερονί άο).
Παρατηρείτε την Κνρίαν, ητις Όο γοιι ρβΓΟβίνβ ίηβ Ιαάγ
είναι Ιντός της αμάξης; ντίιο ΐδ ίη ίΐιβ ο&ΓΓί&§β?
Παρατηρώ Ιχείνηνψις εϊναιίχεί. I άο ρβΓΟβίνβ ΗβΓ ^ηο ίδ
ίη ίί (τ I άο).
Παρατηρείτε τονς άξιωματι- Όο γοιι ρβΓΟβίνβ Ιίιβ οίΗοβΓβ
χονς οΐτινες πηγαίνονβιν Ιν- \νηο &Γβ §οίη^ ίηίο ίηβ
τος της κχο&ηχης; \ν»Γβηοιΐ8β?
Παρατηρώ ίχείνονς, οΐτινες αη- I άο ρβΓΟβίνβ ίΗοββ τνηο 8Γβ
γαίνονϋιν μέθα εις αντην. £θίη§ ίηίο ίί (η άπλονςε·
ρον I άο).
Γενεΰϋ-αι, δοχιμάζειν. Το Ια$1β.

'Εγεν&ητε το χραβί τοντο; Η»νβ γοιι Ιαβίβά ίο&ί ττίηβί

 Το Ιγεν&ην. I ηη,νβ ίαβίβά ίί.
Πώς ΰάς φαίνεται^ ΐίοντ άο γου. \ι\ίβ ϊί?
Μοι φαίνεται καλόν, μοί άρέϋκει. I Ηΐίβ ΐί \νβ11.
Αεν μοι φαίνεται καλόν, δϊν I άο ηοί \\ίβ ϊί.
μοι άρέβχει.
Αγαπώ τα. όφάρια. I Ιίΐίβ βδΗ.
Αγαπά τα. πουλερικά. Ηβ ΙΠίββ ίσννί.
Αγαπάτε τον ζν&ον (την Όο 7011 Ιίΐίβ 0ββΓ?
μπίρ'δαν);
"Οχι, αγαπώ τον μηλίτην, Νο, I Ιίΐίβ οίάβΓ.
Αγαπάτε να βλέπετε τον άδελ- Όο γόη ϋΐίβ ίο 8ββ ην^ ογο-
φόν μου} ΐΗβΓ?
Αγαπώ να τον βλέπω. I άο Ηΐίβ ίο 8βθ Ιιίιη (η I άο).
Αγαπά να μελετά. Ηβ 1ί1ίθ8 ίο δίαάν. -

ΈκΰτηΜζειν, μαν&άνειν Ιχ Το Ιβατη 6ι/ ΚέαΗ.

6τη%ονς.

Ίγαπώόιν οι μαϋ-ηταί 6ας νά Όο γοντ 8βηο1&Γ8 Ιίΐίβ ίο

■ μαν&άνωΰιν εχ ΰτή&ονς; Ιβατη \>γ 1ΐΘ3Τί?
Αεν άγαπώδι να μαν&άνωβιν ΤΗβ^ άο ηοί Ιϊΐίβ ίο ΙθΗΓη
1% ϋτή&ονς. .. 4 \>γ ηββΓί.
Έμά&ετε τα. μαδήματά 6ας Ιχ Ηανβ γοη Ιβ&Γηί }γοιζγ 1β8-
6τή&ονς; βοηδ 1ογ ηβ&Γί?
Τα Ιμά&αμεν. νίβ ηανο Ιβ&Γηί ίηβιη.

"Απαξ της ημέρας (μίαν φο- Οηοβ α άαφ.

ραν την ημέραν).

Τρις τον μηνός (η τρεις φο· ΤΗηοβ η ίΐατββ ίίηιβδ 8, ΰιοηίΐ.

ράς τον μήνα).
Τόϋα χατ ετος. 8ο ππιοη α γβΆΤ.
Τόδα τον χα&ένα. 8ο ηιυοη α ηβ&ά.
Τόβα τόν ΰτρατιώτην. 8ο ιηηοη & δοΐάίβΓ.
Έξάχις τον ϊτονς (%ξ φοράς δίχ ΐίιηβδ & ^β&ί*.
, τό %τος).

Ενωρίς τό πρωΐ. ΕατΙτ/ %η ίΐιβ ιηοτπϊηξ.

Έξερχόμε&α Ινωρις τό πρωΐ. λΥβ £0 οηί β&ιΐ^ ϊη ίαβ μογ-

ηίη§.
Πότε Ιζήλδεν η μητηρ 6ας; \νΐιβη άκΐ ^οιΐΓ ΗΐοίηβΓ £0
οηί?
 Όμιλεΐν περί τίνος. Το ψβα& ο/ βοτηβ οηβ ογ

Πίρι τίνος ομιλείτε; 0£ ΛνΗοηι άο γοα 8ρβ8^?

Όμιλονμεν περί τον άν&ρώπα ΛΥβ βρβ&ΐί ο£ ίΗβ ιηαη \νηοπι
τον οποίον γνωρίζηί. γοα Ιεηονν.
Περι τίνος ώμίλονν; | ^^ ^
Ώμίλονν περί τον καιρόν. Τηβγ \νβΓβ δρβ&ίπη^ οϊίηβ
Λνβ&ίηβΓ.
Ό φοιτητής, 6 μαϋψης. Τηβ βοηοΐβτ, ίηβ ρυρίΐ.
Ό στρ«ΓίίάΓ^ί, ό ίίίάοκβλο^. ΤΗβ δοΐάϊβι·, ΐΗβ ηΐΗδίεΓ ("ίΗβ
ίβ&ΐΗθΓ.

' βΰαντως, ίπίδης, και. ΑΙδο.

Όμιλονόι ΐΤϊρι γοι) φ/λον 6ας. Τηβγ «ρβαΐί ο£ γοαν £ηβη'ά.

Όμιλονΰι περι αντον. ΤΗβγ βρεαίί ο£ Ηίαι.
Όμιλονόι περί τον βιβλία 6ας. ΤΗβγ βρβ&ΐί ο£ γοαι* Ηοοίί.
'ΟμιλονοΊ περι αντον. ΤΗβγ δρβπΐί ο£ ϊί.

Είναι ενγαριβτημένον μέ τινα Το οβ δαίίβββά, βοηίβηί η

η μέ τι, και από τινα η ά- ρΐβαεβά ΊϋϋΗ εοτηβ οηβ
πότι. >' ■' οτ 8οπιβίΜη£.

Εϊΰ&ε ενχαριδτημένος άπδ τον- Αγθ γοα βαίίδηβά \νίίΗ ίηίβ

τον τον αν&ρωπον] Ηΐαη?
Είμαι ενχαριϋτημένος άπό αν- I 8Π1 δαίΐδηβίΐ "ννίίη ηίηΐ. .
τόν.
Είδ&αι ενχαριδτημένος άπό το Αΐ'β γοα ρΐβ&δβά ΛνϊίΗ γοαΓ
νέον φόρεμα 6ας; ηβ\ν £θντη?
Είμαι ενχαριςημένος άπό αντό. I άϊά ρΐβ&δβά "ννΐίΗ ϊί.
. , , ι „ , , ί Λνΐίΐι "ννΐΐίΐ* ΆΥβ γοα ρ1βΛ8βά?
'Αχο τιεΪ6»ε ενχαριδτημένος ; ^ ^ ^
Σχοπενω να 6ας πληρωβω, αν I ίηίβηά ρ&γίη^ γοα, ί£ ϊ ίβ- !
λάβω τα. χρήματα μον. , Οθϊνβ ηιγ ηιοηβγ. ; ,· ,,
Σκοπεύετε, ν άγοράβψε ξνλα; Όο γοα ΐηίβηά ίο 1>αγ τνοο<1?
Σκοπεύω ν άγοράδω, αν μοΊ I ΐηίβηά ίο οηγ δοηιβ, ΐ£ ίηβγ
πληρώδωδιν οτι μοι χρεω- ρ»γ ηιβ τν1ι»ί ίΗβγ ο\νβ ηιβ.
6τονδι.
ΘΕΜΑ 105. ·*··.'.··.;
ΉγαπατΒ τον διδάοκαΧόν βας; — Τον ϊγάπων διότι μϊ ηγάπα.. — Σας ίδω-
* τήιβτϊ;— ΜοΙ ΙδοοΗΐ καλόν βιβλίον, διότι ητο ινχαριςημίνος άπο Ιμί.—^
 - 198 -

Ήγάπα ό άν&ρωπος ούτος τούς γονείς τον; — Τονς ήγάπα. — Τον ήγάπαι
οί γονείς του; — Τον ήγάπων διότι δεν ητο ποτε άπειθής. — Πόαην ωραν είρ-
γάα$ητι την παρελ&ονβαν νύκτα; — ΕΙργάο&ην μέχρι της δεκάτης καΐ ημισεί
ας. <—ΕΙργάβ9η καϊ (ίΐίβο) η αδελφή σας\ — ΕΙργάβ&η καϊ έκείνη. — Πότι ϊί3ί-
τι τον 9εϊόν μον; — Τον εϊδον τό πρωΐ. -*■ Είχε πολλά χρήματα; — Εΐχεν. —
ΕΪχον οΐ γονείς βας πολλούς φίλους;— Εϊχον'ήοΧλούς.—-Εχουσιν άχόμη τινάς;—
"Εχονβιν ακόμη όλίγονς. — Εϊχετε φίΧονς; — ΕΪχον, διότι είχον χρήματα. — "Ε
χετε άχόμη; — Λεν Ιχω πλέον (ηο Ιοη^βΓ), διότι δεν Ιχω πλέον χρήματα. — ίΤοϋ
ητο ή μήτηρ βας; — 'ίΓτβ ε'ντόϊ τον κήπου. — Πον ήσαν αϊ νπηρέτιδές της;
— "Ηβαν έν τη οικία. — Ποϋ ήμε&α; — "Ημε$α εις καΧήν χώραν μετά -καλών
ανθρώπων. — Ποϋ ηβαν οί φίλοι μας;—"Ηβαν έντός των πλοίων τών'Αγγλων.—
Πον ηβαν οΙ'Ρώββοι; — "Ηβαν έντός των αμαξών των. — "Ησαν οί χωρικοί ιΐς
τοϋς αγρούς των;— "Ησαν έχει.— "Ησαν οί φύλακες εις τά δάοη (β&ίΐϊίϊ ), χωρο-
φύλαξ η χλητήρ; — 'Ήβαν. — Τις ητο ιντΰς των έργαςηρίων; — 01 έμποροι ηβαν
έχει. — "Ησ$ε έν τη οικία βήμερον το πρωΐ; — Λεν ήμην έν τη οικία. — Πον ή-
β$ε; — "Ημην έν τη άγορά.—Ποΰ ηβ&ε χ9ές;—Ημην είς το δέατρον. —' "Ησ&ι
τόβον φιλόπονος όβον ή αδελφή βας; — "Ημην τόβον Ζβον εκείνη, άλλ' 1 έκείνη
ήτο Ίκανωτέρα ίμοϋ. — Ηύχαριζήθησαν οί μα&ηταί σας με τά βιβλία τά οποί
α τοις Ιδωχα; — Ηνχαριςή&ησαν τά μέγιςα (Μ§Η13γ) με αντά. — τΗγο εύχαρι-
ςημένος (ενχαριςή&η) ό διδάσκαλος βας άπό τον μαδητήν του; — Ήτο εΰχαρι-
ςήμένος άπ' αυτόν. — Ήτο ή μήτηρ βας ενχαριςημένη άπο τά τέκνα μου; —
Ήτο τά μέγιςα εύχαριςημένη άπ' αυτά. — Ήτο 6 παιδαγωγός ενχαρίζημένος
άπο το παιδίον (ΙϊΚίβ 1)0^) τοΰτο; — Λεν ητο ευχαριστημένος άπ' αντό — Λι-
αΐί δεν ήτο ενχαρίζημένος άπ' αντό; — Λιότι το παιδίον τοντο ητο πολύ άμελές.

106.
Ήβ&ε είς Βριχτώνα (ΒπβΗίοη) δη ή βαβίλιββα ητο έκιϊ; — Ήμην ίκιΐ ότι
ητο έχει. —"Ητο η &εία βας έν Λονδίνωοτε ήμην έκεϊ; — "Ητο έκεϊ οτε ηβ&ε έ
χει. — Πον ηβϋ-ε οτε ήμην έν Παριβίοις; — "Ημην ίν Βερολίνφ. — Πον ητο ό
πατή$ βας οτε ηο$ι ίν Αγγλία; — Ήτο έν Βιέννη. —Ποίαν ωραν προεγενματί-
ζετε οτε ήσ&ε έν Γαλλία; — Προεγευμάτιζον οτι 6 δεϊός μον προεγενμάτιζεν. —
ΕΙργάζεσδε ογϊ είργάξετο; — Έμελέτων οτε είρ^άξετο. — ΕΙργάξετο ή αδελφή οας
οτε είργάξεσ&ε; — Επαιζεν οτε είργαξόμην.— Με τί εζων (η έτρέφοντο) οί πρό
γονοι μας; — Λεν ίζων μ* αλλο ή με Ιχ&νς καΐ άγραν (κννήγιον), διότι έκυνή-
γουν καϊ ω-ψάρίυον χα&' ϊχάςην. — Τί άνθρωποι ήσαν οί 'Ρωμαϊοι; — "Ηβαν
πολλά καλοί αν&ρωποι, διότι έχαλλιίργουν τάς τέχνας και έπιςήμας και άντή-
μοιβον την άξίαν. — Έπηγαίνετε βνχνά νά βλέπητε τους φίλους σας οτε ήβ9ί
εις Παριβίους; — Έπήγαινα βυχνά νά τοϋς βλέπω.—^Τπ^ετε καμμίαν φοράν είβ
το Ηχ<1β Ρλγ^ οτε ήσδΐ έν Λονδίνω; — 'Τπήγα πολλάκις. — Παρατηρείτε τον
άν&ρωπον οςις ίρχεται; — Λϊν τον παρατηρώ. — Βλέπετε τά παιδία τά όποι
α μελίτώσι; — Λεν βλέπω έκεϊνα τά οποϊα μίλετωβιν, άλλ' έκεΐνα τά όποια παί-
ζουβι. — Παρετηρήαατε τάς οικίας τών γονέων μου; — Τάς παρετήρησα. — Πον
τάς παρετηρήβατι; — Τάς παρετήρησα έκΜ&ιν τον δρόμον. — 'Λγαπα ή αδελφή
βας το μέγα χαπελλϊνον; — Λεν άγαπα τό μέγα καπελλϊνον, άλλα τό μέγα άλε-
{ίβρόχον. — Αγαπάτε νά Ιδητε τά μικρά ταντα παιδία; — Άγαπω νά τά ίΙ5ο»·
— Τί άγαπάτε νά κάμητε; — Αγαπά νά μελετώ. — Άγαπα ό αδελφός βας {τβν)
βΐνον; — Λν άγαπα (τό») οίνον, άλλά (τον) ζύ&ον. — Αγαπάτε το τβάϊ ή τον
 χαφίν; — Άγαπω αμφότερα. — 'Τηάγετε αυχνα είς το &έ«τρον; — 'Τπαγω ΙκΛ
ενίοτε. — Ποσάκις τοΰ μηνός υπάγετε; 'Τπάγα αηαξ μόνον τον μηνός. — Πο-
βάκις τον ΐτβς νηάγει ή 9εί« βας εις τον χορόν; — 'Τπκγει δίς τοΰ Ιτνς. — 'χ,
πάγετε ίχεϊ τόοον ανχνά οαον Ιχείνη; -τ Λεν νπάγα ποτΐ Ιχεΐ. τχ$ς ητο £
καιρός χ&ΐς; — τΗτο πολύ άβχημος καιρός. — 'Τπάγετε ανχνά είς τον &εί8 μ»;
— 'Τηάγω τρ,Ις (ΛΓ?β (ϊιηββ ^ Λ'ϊοβ) της ϊββομάδος.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΙ ΕΚΤΟΝ

ΤΗΙΒΤΪ*8Ι.\ΤΗ

ΠΕΡΙ ΠΑΘΗΤΙΚΟΝ ΡΗΜΑΤΩΝ.

(ΡΑ88ΙΥΕ ΥΕΚΒ8).
Οί "Αγγλοι δίν εχονσι τύπον παθητικών ρημάτων αναπλτφονσι
δ' αυτόν διά των χρόνων τοΰ βοηθητικοί ρήματος ίο 6β καί της πα
θητικής μετοχής τοΰ κλινομίνου ρήματος. Αΐιτη 8ε -η μετοχή είναι ό
μόνος παρ" αυτοΐς άπΧονς παθητικός χρόνος. Πάν δί ρημα ενεργη
τικού δύναται να. τραπφ εις παθητικόν» Οίον.
'Ενεργψ.φωνη. Πα®, φωνή. ΛοΗνβ νοίοβ. ΡαίΗνβ νοίοβ.

Καλώ. Καλούμαι. I ΟβΠ. I &ηι οαΐΐβά.

Επαινείς. 'ΕχαινεΙβαι. ΊΤιου. ρΓβίβββί. Τΐιοιι βτί ρΐ&ϊββά.
Άχονει. Άχονεται. Ηβ 1ΐθ8,Γ8 Ηβ Ϊ8 ΗβαπΙΙ.
Τιμωρεί. Τιμωρείται. 8Ηβ ριιηίδΙίΘδ. 8Ηβ 18 ρκηίίΐαβίϊ.
Προτιμώμεν. Προτιμώμενα, λΥθ ρΓθίβΓ. "νν*β 8Τ6 ρΓβίβΓΓβοί.
Παρακαλείτε. Παραχαλεϊβ&ε. Υοπ. \>β£. Υου. &Γβ 1)6§|£βίϊ.
ΑΙτονβιν. Αιτούνται. ΤΗβ;ν 8θ1ΐοίί. ΤΗβν^Γβ 8θ1ϊοΛβα\
Ωσαύτως και εν ημ παρατατικέ V άορίστω καί παρακειμενω,
'Εάατηγορη&ψ. I Η&νβ 1)βθη Μαιηβά.
Άντημείφ&η. Ηβ Η&8 ΐ)6βη Γβ\γαΓ(1βά.
'Εχνβερνώμψ. I ν&β §ον€Γηβά.
Έχψ>έ&η, η ίχηνείτο. 8Ηβ τν&8 ρηάββά.
'Εφάνηβαν (εγειναν ορατοί). ΊΙ&γ τνβΓβ 8ββη.
χΤχό, διά (αχό). ο$.

%Τχ Ιμον (αχό ("με), νφ' ημών Βγ \>γ υβ.

(αχό ημάς).
'Τχο όον (άχό 10ε), νφ' υμών Βν Ιηββ, \>γ γοχι.
(άχο εΰας).
 — 200

'Τπ' αιίτοΰ (από αντόν), νπ'

αντών (από αυτούς).
Τα αυτής (απο αυτήν), νπ αν
τών (από αντάς).

Άγααώμαι άαό αυτόν. I &πι Ιονβά Ηίιη.

Ποίος τιμωρείται.
Ό κακός παις τιμωρείται.
'Λπό ποίον τιμωρείται;
Τιμωρείται από τον πατέρα γη.
Τιμωρείται άπό την μητέρα της.
ΛΥΙιο ΐβ ρηηίδίιβάί
Τΐιβ ηπιτ^Ηΐ^ βογ ίβ ρηηίδίβά.
Ι5γ \ν!ίοηι Ϊ8 Ηβ ραηϊδίιβά»
Ηβ 18 ραηίβΐιβά \>γ Μδ ίαίΙιβΓ.
8Ηβ 18 ρηηϊβίαβοί Ταγ ΙιβΓ ιηο-

Ποίον ααιδίον Επαινείται, καΐ \νΐιΐο1ι οΐιίΐά ίδ ρΓ&ίββά, αηά

ποίον κατηγορείται; ν?Ίαϊ6!α. 18 1>1&πιβά?

Τιμψν, νπολήπτεβ&αι. Το θβίββιη.

Περιφρονεΐν. /' Το (Ιββρίδβ.
Μιΰεΐν. Το Η&ίβ.

"Αξιος, επιδέξιος, Επιτήδειος, ΟΙβνβΓ, 8Μ1ία1, '<ϋ1ί§βηί.

ίκανο ς. .··.,' · . 4 ν·
Καχος. ΝΆ\ΐ£ΐΐΙγ.
Καλός, φρόνιμος. \ ψι&β
Σοφός. ;ΐ,: ι •Γ · ) * ·..··. ■. , ·.'

Άγροίχος, αδέξιος, άνεαιτήδειος, ΚνήζΜνΰιΧά..

ανίκανος. . .".,··.;
Φιλόπονος, επιμελής, Εργατικός. Ιηάιΐδίποιίδ, Εδδϊάιιοαβ.
Επιμελής, φιλομα&ής. &ΐικΠθΐΐ8,
Άμα&ής, αμελής. Ι^ηοΓίΐηί, ϊάΐβ.
«Λ ' , ·'.< . (Τηβ ίάΙβΓ. ' < ··..-·.
0 οχν^ος· (ΤΗβ Μΐβ Μσ*.
Επαινείτε; Αγθ γόη ρπιΪ8β(1?
Παρ. Α', ΈΐΓίίδή βάσις του παθητικού ρήματος ίΐναι τ6 βοηθψι·
κον ίο 1)6, Ιν ίρωτησει και αρνησει της παθητικής φωνής διν γίνίται
ποσώς χρήσις τοϋ Λθ και (ϋά. Οίον. . ·
Αεν Ιχατηγορή%ην. I τν&8 ηοί θ1&Πΐ6<1.
Ήγαπή&ηβαν τα παιδία ταύτα ; ^ΥβΓΒ ίΐΐθδβ οΗϋάίνβη Ιονβά'
Ήγαπήδηβαν και έτιμή%·η6αν, ΤΙιβγ ντβΓβ Ιονβά &η<1 68-
διότι ήβαν Επιμελή καϊ φρό· ίββιηθά, 060&ιΐ86 ΐΗο^ νβιβ
νιμα. βΙΐΜϋουβ ίΐηό! £00(1.
Κολαχεύειν. Το ή&ϋβν.
 — 201 —

Κολακεύεται, άλλα 6%ν αγαπά- Ηβ Ϊ8 ή&ίίθΓβά, Ηαί Ηβ Ϊ3

ται' ή τον χολαχεύονβιν, αλ- ηοί Ηβίονβά.
λά δεν τον άγααώβι.
• _ *
Παρ. Β'. Εϊδομεν (εν τψ ΛΑ'. Μαθηματι) δτι η αοριστία (ήτις παρ'
ήμίν εκφέρεται συνήθως δίά τοΰ τρίτου ενικού η πληθυντικού προσώ
που) πάρα τοις "Αγγλοίς εκφράζεται συνηθίστερον δια της παθητικής
φωνής,
Το βωδινόν πωλείται ΐζ δψά- Βββί" 18 βοΐά βίχ ρβηββ α
οια η λίτρα. ψοχναά.
Τα ανγά πωλούνται ϊν όιλλί- Ε£§8 &Γ6 8θ1ά & δΗίΙΙΐη^ &
νιον η δωδεχάς. άοζθπ.
ΜοΙ λέγονβιν οτι %<ρ&α6ε. I 8,πι ΐοΐά (ίΗαί) Ηβ 18 &ΓΓΪνβ<1.

"Οτι (ϋννδεόμος). ΤΗαί (δύναται να παραλει-

είς το δεύτερον χώλον
της προτάβεως).

Τω ίδό%η μάχαιρα (η τω £δω- Α Ιίηίίβ \ναδ £Ϊνβη Ηίπι ίο

καν μάχαιραν) δια να χό'φ'η βιιί Ηΐδ 1>Γβ&(], &ηά Ηβ βιιί
το ψωμί τον, χαϊ ϊχοψε τον ΗΪ8 βη§βΓ.
δάχτ-ϋλόν τον.

Ον,ί, χαρατατιχόςχαΐ πα&ητιχή μετοχή τον ρήματος ίο αίί* τέμνειν,

χόπτειν.
8οΙά. „ „ „ ,, ίοδβΙΙ*,πωλεϊν.
8αίά. „ „ „ „ Ιο8α%), λέγειν.

'ΕΆανμάβ&η6αν χολν αί είχό- ΤνβΓβΗΐδρΐοίυτβδίηιιοΗαςΙηπ-

νες τον ; Γβά ?
Τοντο δεν λέγεται. ΤΗαί 18 ηοί δίΐϊά!.
Τοντο δεν δύναται να λεχδη. ΤΗ&ί βίΐηηοί Ηβ 8&ίά.
Εκπλήττομαι, απορώ, Φανμάζω. I &ηι &8ίοηίδΗβ<1.

Ποϋ Ιταξείδενβε (τΐον νπήγεν); λΥΗβΓβ Η&8 Ηβ ίΓ&νβΠβά ίο?

Έταξείδενόεν (νπήγεν) εις Κων- Ηβ Η&8 ίΓ&νβΙΙβά ίο Οοηβίαη-
6ταντινούπολιν. ΐϊηορίβ.
Έταξείδενβεν εις τήν Βιένναν. 8Ηβ Η&δ ίΓ&νβΠβοΙ ίο νϊβηη».
Είναι χαλον το ταξειδεύειν ; 1$ ΐί ξοοά έτανβΙΙίη^Ί

Είναι καλόν το ταξειδεύειν. Ιί 13 £θθά ίΓ&νβ11ίη§.

Είναι χαχόν το ταζειδενειν. Ιί 18 Ο&ά ίΐ'&νβΐΐίη^.
Τον χειμώνα. Ιη ίΗβ τπηίβΓ.
Μ
Τό ΰέρος (το καλοκαίρι). Ιη ύιβ δηηϋηβΓ.
Το ίαρ (την ανοι&ιν). Ιη ίηβ 8ρηη£.
Το φ&ινόπωρον. Ιη ίηβ &ιιίιιιηη.
Είναι κακόν τό ταζπβιον τον Ιί ίδ 1χ&νβ11ίη§ ίη ίηβ
χειμώνα. Ληαίβτ.
Έλαννειν, περιπατεϊν (νπά- Το άΗνβ* η ίο Ηάβ* ίη α
γειν) με αμαζαν. οαττία^β.
Ίππενειν. Το ηάβ * η ίο £0 οη ηθΓ8ββαοΐί.
Περιπατεϊν (νπάγειν) Χεζόν. Το §ο οη ίοοί.

Το άήνβ, Ιλαννειν. παρατ. άτονβ. πα&. μετ. άήνβη.

Το Ηάβ, ίππενειν. » τοάβ. » » ηάάβη η τοάβ. .
Το £0, νπάγειν. » νοβηΐ. » » %οηβ.

Ή §άχις τον ΪΛΚον. Τηβ ΗοΓδε^Εϋ^1.

Αγαπάτε να Ιππενητε; Όο γοη Ιϋβ Ιο ήάβ?
Αγαπώ να περιπατώ με αμαζαν. I Ιΐΐίβ ίο άηνβ.
, . , . «,, (Ιβ ίί ετοοά Ιίνϊηβτ ίη Ι/θηάοη?
Ζ» τις καλώς Ιν ΑονδΙνψ ; ^ ^ά ίη
„. , . (Ιί Ϊ8 2τοο(1 Ιΐνίηβτ ίηβΓβ.
Ζ» τις καλώς. (Τηβ Ιίνίηξ Ϊ8 *?οά ΛβΓβ.
, β. , ττ ^# (Ιδ ίηβ 1ίνίη£ άβ&τ ίη Ρ&γϊ8?
Ζ^ τις ακριβά Ιν Παρι6ίοις; ^ ^ ^ ^ ^ ραΗ8?
Ζ# τί§ καλώ$ και οχι ακριβά. Ιί ίδ £θθά 1ίνίη£ ίηβΓβ, αηά
ηοί άβαΓ.

Είτα, ϊπειτα. Αβρηνατάε.

"Αμα Α$ ίοοη α$.
Το δίββρ, καθίύδίΐν, κοιμάσθαι, παρατατικός και πα&. μίτ, δίβμί.
"Λμα φάρο Λίνω. Αδ βοοη &Β I η&νβ βαίβι» I
άτίηΐί.
"Αμα Ικβάλλω τά νποδνματά μα, Αδ δοοη αδ I η&νβ ίαίεβη οΰΓ
Ικβάλλω τας κάλτβας μον. χαγ ΐ)θθίδ, I ΐαΐίθ οίΡ πι^
δίοοίζίη^β.
Τί κάμνετε το ϊόπέρας (το βρά- \Υη&ί; άο γοχι άο ίη ίηβ β-
6ν)ί · νβηίη§?
1 Το ηοΓ$εΙ)&<:1[ μεταχειρίζονται μόνον Ιν ταΐς φράοεαι ίο τϊάβ η ξο οη Ιιογ-
«εΐϊΐκ^, Ιππενειν, (ο ββΐ οη ηοΓδββ&ο^, ίφιππινειν, άναβαίνιιν ίπϊ τον ΐπηον,
και έν ίίΚΙαις 6μοίαΐ{.
 ( ϋοββ νοιίΓ ηιοίΙιβΓ βϋϋ δ1ββρ?
Κοψαται ακόμη η μητηρ 6α8ί |& ^ ^
„ , , ^8Ηθ δίΐΐΐ βίββρβ.
Κοιμάται ακόμη. |8Ηβ ^ ^

"Ανεν, χωρίς (πρόδεβις). \ν%ΐΚον,1.

"Ανευ χρημάτων, χωρίς χρήματα. ΎίίύιονΛ πιοηβγ.

"Ανευ τον δμιλεϊν, χωρίς να 6- λΥιΛοαΙ; δρβ8Μη§.
μιλή&φ, κτλ.
Πάνα πρόσθεσις συντάσσετε παρ' "Αγγλοίς μετα ενεργητικής μετοχής
("Ορα Μαθ. ΛΔ').

"Ανεν τον είπείντι, χωρίς να λνϊίΗουί εαρη^ &ηγ ί1ιίη£.

εΐπ% τις τίποτε, κτλ.

Τέλος, έπί τέλος, τέλος πάν- Αί Ια&1.

των.
Και Ιπειτα, Έπειτα δέ. Αηά Ιΐιβπ.

"Αμα φάγφ, άναγινώβχεϊ ϊπειτα Αδ 800Π 38 Ηβ Ιιβδ 8υρρβ(1,

όί κοιμάται.
*Εφ&α6ε τέλος πάντων;
Αν εφΟ-αόεν ακόμη.
(δηλ.) "Ερχεται Ιπϊ τέλους;
» "Ερχεται.
Ηβ Γβ&άδ, &ηά ίΗοη Ηβ
δίββρδ.
Ιδ Ηβ ^ιτίνθά &ί 1&δί?
Ηβ ΐδ ηοί Βτπνβά ^βί.
Ϊ8 δΐιβ οοπιίη§ &1 1&8ί?
8Ηβ ίδ θοηιίη£.

Είναι άνεμος; Φνβα ο άνεμος; |ϋθθ8 ^ ^

Είναι άνεμος. Φνβα ο άνεμος. | ^

ώ>αι άνεμος (αέρας). Ιί 18 ηοί ττΐηά^.
Μναι Λολυί άνεμος. Ιί ίδ νβι^ ^ίη^.
Βροντή,· Ώοβδ ίί ίΗιιη(1θΓ?
Είναι ομίχλη; Ιβ ίί ίθ££7?
Χειμάζεί; είναι καταιγίς; Ιδ ίί 8ίοηη^?
Αν είναι καταιγίς. Ιί ίδ ηοί δίοπη;^.
Λάμπει 6 ήλιος; ϋοβδ ίΐιβ δαη δ!ιϊηβ?
Βοοντα δυνατά. Ιί ίΙιιιικΙβΓβ νβΓρ Υι&τά.
Καταιγίς (μπόρ'ρ'α). Α δίοπη.
"Ομίχλη. Α ίθ£.
Ή Βροντή. ΤΗιιηάβΓ.
 — 204 —

Τθ ΜΟΤΤ', πνίειν, φυσ^ν, παρατ, ΜβΤΓ παθ. μετ. Μθ\ΤΠ.

Τθ 8Μηβ, ΧάμίΓίΐν, στίλβειν' παρατ. και παθ. μιτ. δΙίΟΠβ.
ΘΕΜΑ-107.
Μαν&άνετ» Ικ ζή9ας; — Δεν αγαπώ νά μαν9άνω Ικ ςη&Ης. — Άγαπώαιν οΐ
μα&ηταί αας νά μαν&άνωαιν εκ ςή9«ς; — Αγαπούν νά μελετώαιν, άλλά δίν α
γαπούν να μαν&άνωαιν εκ ζή9ας. — Ποαα θέματα κάμνοναι την ήμέραν; —
Κάμνααι δύο μόνον, άλλα τά κάμνοναι κα&ώς πρέπει. — Ήδυνή&ητε (ντβΓβ
^οα &Μ?) ν άναγνώαητε την έπιςολήν την οποίαν αας Εγραφα; — Ήδυνή&ην
νά την άναγνώαω. — Την έκαταλάβετε; — Την εκατάλαβα. — Γνωρίζει ή κυρία
αντη την Άγγλικήν; — Την γνωρίζει, άλλ' Ιγώ δεν την γνωρίζω. — Διατί δεν
την μαν&άνετε; — Δεν εχω καιρόν νά την μάθω. —Καταλαμβάνετε τον άν&ρωπον
οςις αας Όμιλεϊ; — Λεν τον καταλαμβάνω. — Διατί δεν τον καταλαμβάνω; —
Διότι όμιλεϊ πολύ κακώς. — Σκοπεύετε νά νπάγητε εις τό &έατρον το ίαπέρας;
— Σκοπεύω νά υπάγω αν νπάγητε. — Σκοπεύει ό θίΐοί αας ν άγοράατ] τόν
ΐππον τούτον; — Σκοπεύει νά τον αγοράση αν λάβτ/ τά χρήματα τ». — Σκοπεύ
ει ό αδελφοί αας να νπάγη εις την Γερμανίαν; — Σκοπεύει νά νπάγτ) αν τον
πληρώσουν ο,τι τω χρεωζονβι. — Σκοπεύετε νά νπάγητε εις τον χορόν;— .Σχο-
πεύω νά νπάγω αν νπάγη ή αδελφή μου. — Σκοπεύει η ανεψιά αας νά απα-
δάατ/ την Άγγλικήν; — Σκοπεύει νά την απουδάαη αν ενρτ) καλόν διδάακαλον-
— Έγεύθητε τον οϊνον τοΰτον; — Τον έγεύ&ην. — Πως αας φαίνεται (ΙΛβ); —
ΜοΊ φαίνεται καλός. — Πως φαίνεται ό ζύ&ος .ούτος είς την άνεψιάν αας; —
Δεν τη άρέακει (ΙΛβ). — Διατί δεν γινεα&ε τον μηλίτην τούτον; — Διότι δεν
διψώ. — Διατί δεν γεύεται η αδελφή αας τό κρέας τούτο; — Διότι δεν πείνα.
— Είναι ό διδάακαλός αας ενχαρίζημένος από τά δώρα τά όποια ελαβεν; — Εί
ναι τά μέγιζα ενχαριςημένος απ αυτά. — Περί τίνος όμιλοναιν; — Όμιλοναι
περϊ τον φίλου αας.-— Δεν ώμίληααν περί των τέκνων μον; — Δεν ώμίληααν
περί αντών. — ίΤίρϊ τίνων παιδιών εγένετο λόγος (ΛΥΜοΙι οΜΙάκη Ιιανβ ββεη
βρο^βη οί)· — Περϊ των τοϋ διδαακάλου μας εγένετο λόγος. — 'Ω,μίληααν περί
των μα&ητών περϊ των οποίων Όμιλονμεν; — Δεν ώμίληααν περϊ έκείνων περϊ
ων όμιλούμεν, άλλ' όμίληααν περϊ άλλων. — 'Ω,μίληααν περϊ των φίλων μας η
περί των των γειτόνων μας; — Δεν ώμίληααν οντε περϊ των Ιδικών μας οντι
περϊ των των γειτόνων μας. — ' Ομιλοναι περϊ τον βιβλίον μου; — Όμιλοναι. —
Περϊ τίνος ώμίληαεν ό $εϊός αας; — 'ίΐμίληαε περϊ τον καλού καιρόν. — Περί
τίνος όμιλοναιν οί άν&ρωποι οντοι; — Όμιλοναι περϊ τού καλόν (οί ί&ϊτ) καϊ
ααχήμον καιρού.
108.
Έπαινεϊα&ι; — Επαινούμαι. — 'Τπό τίνος άγαπααΦε; — Άγαπώμαι νπό της
μητρός μου. — 'Τπο τίνος άγαπώμαι; — Άγαπάα$ε νπό των γονέων σας. — 'Τπό
τίνων άγαπώμεθα; — Άγαπώμε&α νπό των φίλων αας. — 'Τπό τίνων άγαπωνται
αϊ δεαποαύναι ανται; — Άγαπωνται νπό των γονέων των. — 'Τπό τίνων οδηγεί
ται ό αν&ροιπος οντος;— Όδηγεϊται νπ' εμού. — Πού τον οδηγείτε; — Τον ό-
δηγώ οΐκαδε. — 'Τπό τίνος κατηγορούμε&α; — Κατηγορούμενα νπό των έχ9ρών
μας. — Διατί κατηγορούμενα νπ' αύτών; — Διότι δεν μας άγαπώαι. — Τιμω-
ρεϊα&ε νπό της μητρός αας; — Δεν τιμωρούμαι νπ' αντής, διότι εϊμαι καλός,
ίπιμελης και ευπαθής. — Άκονόμε&α; — Άκουόμεθα (ντ· «β).— 'Τπό τίνος άχον
 — 205 —

όμιδα; — 'Ακονόμε&α νπό των γειτόνων μας. — Απονα» ο διδάοκαλύς β"ϊ νηό
τάν μαθητών τον; — Ακούεται ύπ' αντών. — Ποϊα παιδία Ιπαινοννται;— ΈκιΣ-
να τα οποία ιϊναι καλά. — Ι7οια τιμωρούνται; — Έχιΐνα τά όποια ίϊναι αμελή
καϊ χ«χά. — Έπαινούμε&α η χατϊ^οροιίμίΦα; — Ουτε έπαινούμε&α ουτε κατη
γορούμενα. — Έπαινιϊται η ανιψιά αας νπό των διδαακάλων της; — Άγαπαται
καϊ επαινείται ύπ' αυτών, διότι ίϊναι έπιμελής και καλή· άλλ' ό άδιλφός της
περιφρονείται από τοΰς ιδικούς τον, διότι ίϊναι κακός καΐ αμελής. — Τιμωρείται
ένίοτε; — Τιμωρείται (Ηβ ίδ) κάδε πρωί χαϊ εβπέρας. — Τιμωρεϊα&ε ενίοτε; —
Ουδέποτε τιμωρούμαι, [άλλ'~\ άγαπώμαι και ανταμείβομαι νπό των καλών δι
δαακάλων μου. — Τί πρέπει τις να κάμη δια να άνταμειφ9η. — Πρέπει να εί
ναι καλός χαΐ φιλόπονος. — Λεν τιμωρούνται ποτί τα παιδία ταϋτα; — Λεν τι-
μαροϋνται ποτέ (ιΐιβγ ΒΓβ ηβτβΓ), διότι είναι πάντοτε Ιπιμελή και καλά- άλλ' ί-
χεΐνα τιμωρούνται πολϋ αυχνά (6υί ΐΐιοδβ βΓβ βο νετγ ο£ίβη), διότι εϊναι οκνη
ρά καϊ κακά. — Τις έπαινεϊται και ανταμείβεται; — Τά άξια παιδία έπαινονν-
ται, τιμώνται και ανταμείβονται, άλλα τά άμα&ή κατηγορούνται, περιφρονούν
ται καϊ τιμωρούνται.

109.
Λιατί ήγαπώντο τά παιδία ταϋτα; — Ήγαπίόντο, διότι ηααν καλά. — "Ήααν
καλλίτεροι άπό ημάς; — Λεν ηααν καλλίτεροι, άλλ' έπιμελέςεροι από υμάς. —
Ήτο η αδελφή αας τόαον φιλόπονος οαον η Ιδική μον; — τΗτο τόαον φιλόπονος,
άλλ' ή αδελφή βας ητο καλλιτέρα άπό την Ιδικήν μον. — Λεν άγαπαται ό α
δελφός αας; — Κολακεύεται, άλλα δεν άγαπαται. — Έ$ανμάαΟη πολυ ή οικία τον
θείου αας; — Την ίκνταξαν πολυ (ϊί ν?&3 ππιοΐι Ιοοίίβά αί), άλλα δεν έθαυμά-
α$η. — Ποία είναι η τιμη τοϋ κρέατος; — Τό βωδινόν πωλείται επτά πένας
την λίτραν. — Ποϊος βοι τό είπε (\νΐιο ίοΐά ^ου Ιΐ)&1?);— Μοϊ τό είπαν εις την
άγοράν (I τν&δ Ιο]<1 80 ϊη Λβ πιαΛβΐ). — Τι 'έκαμε τό παιδίον τοϋτο; — "Εκοψε
την χεϊρά του. — Λιατί τω έδά$η μάχαιρα; — Τω έδόθη μάχαιρα δια νά κόψχ
τον άρτον του, και έκεϊνος έκοψε την χεϊρά του. — Αγαπάτε νά κάθηα&ε εις
αμαξαν; — Αγαπώ νά Ιππεύω. — Ιππεναέ ποτε ό αδελφός αας (Ηω )γοιιγ 1>γο-
Οι*τ ενβΓ 1>ββη οη 1ιθΓδβ1)8θ1ί?/);— Ουδέποτε ΐππευαεν. — ' Ιππεύει ή αδελφή αας
τόαον αυχνά οαον ΰμεϊς; — ' Ιππεύει ουχνότερα από έμέ. — Ιππεύαατε προχθές;
— "Ίππευαα αήμερον. — Αγαπάτε νά ταξειδεύετε τό 9έρος; — Λεν άγαπω νά τα
ξιδεύω τό θέρος, αγαπώ νά ταξειδεύω τό έ'αρ καϊ τό φθινόπωρον. — Είναι
καλόν τό ταςείδιον τό φ9ινόπωρον; — Εϊναι καλόν τό ταξείδιον τό φ9ινό-
πωρον καϊ τό εαρ· άλλ' εϊναι κακόν τό 9έρος και τον χειμώνα. — Έταζειδεύ-
αατε καμμίαν φοράν τό Αέρος; — Πολλάκις εταξείδεναα τό θέρο; χα! τον χει
μώνα. — 'Τπήγετε εις τό Δονδίνον; — 'Τπήγα. — Ζη τις καλώς εκεί; — Ζή καλώς,
άλλ' ακριβά.— Ζ97 τις ακριβά είς Παριαίονς; — Ζη τις καλά καϊ όχι άκριβά.
—Αγαπάτε νά ταξειδεύαητε είς την Ίταλίαν;—Αγαπώ νά ταξιιδεύαω· διότι ξη
τις καλώς Ικεϊ, καϊ κάλοι άνθρωποι εύρίακονται έκεϊ· άλλ' οϊ δρόμοι δεν εϊναι
καλοί. — Άγαπα. ό πατήρ αας νά ταξειδεύτ; είς την Γαλλίαν; — 'Αγάπα νά τα-
£ειδενη έκεϊ, διότι έκεϊ νπάρχουαι καλοί άν&ρωποι. — ΑγαπΑοιν οϊ Γάλλοι νά
ταξειδεύωαιν είς την Άγγλίαν — Αγαπούν νά ταξειδεύαωαιν έκεϊ. — Άγαποϋν οϊ
"Αγγλοι νά ταξειδεύαωαιν είς την Ίαπανίαν; — Άγαποϋν νά ταξειδεύαωαιν έκεϊ·
άλλ' οϊ δρόμοι τοις φαίνονται πολλά κακοί. — 'ίίμιληαατε είς τον εμπορον; —
Ώ,μίληαα ιίς αυτόν. — Τί λέγει; — Άνιχώρηαι χωρίς νά »Γ»5 τίποτε. — Ήγορά-.
 — 206 —

βατι μίαν οΐκίαν; — Λεν άγοράξω χωρίς χρήματα, — θέλετι να νπάγητε νά ξητηβη-
τε μηλίτην; — Λεν δύνομαι νά υπάγω νά ξητήαω μηλίτην χωρίς χρήματα. —
Αύναα$ε νά έργάζηα&ε χωρίς νά όμιλήτε; — Αύναμαι νά ίργάζωμαι, άλλ' όχι
νά ομιλώ Αγγλικά χωρίς νά απονδάαω.
110.
Πως εϊναι ό καιροί; — Ό καιρός εϊναι πολύ κακός. — 'ίΓιο καταιγϊς χ&ές; —
'Ήτο πολλή καταιγίς. — 'Τπάγετε είς την έξοχήν αήμερον; — 'Τπάγω, αν δεν
ήναι καταιγίς — Σκοπίνετί νά νπάγητι ίίς την Άγγλίαν ίφέτος; — Σκοπεύω)
νά νπάγω αν ό καιρός δεν ήναι άαχημος. — Τί καιρός ήτο χ$ές; — Έβρόντα
(ϋ \ν»β ίΙιαικΙβΓΪιΐξ ή ίί ΛυηάβΓ6(1).— "Ελαμπεν 6 ήλιος; — Ό ήλιος δεν 'ίλαμ-
πεν, ητο ομίχλη. — Άκούετε την βροντήν; — Την ακούω. — Είναι καλας καιρός;
—Ό άνεμος πνέει αφοδρως, καΐ βροντά πολύ. — Τί κάμνετε το εαπέρας;—Έρ-
γάζομαι αμα δειπνήαω. — Καϊ τί κάμνετε μετά ταντα; — Μετά ταντα κοιμά
μαι. — Πότε πίνει ή αδελφή αας; — Πίνει αμα φάγτ). — Πάτε κοιμάται; —
Κοιμάται αμα δειπνήοη. —"Εφ&ααεν η μήτηρ οας έπΐ τέλους; — "Εφ&ααεν. —
Πότε £φ9ααε; — Το πρωί είς τάς πέντε. — Άνεχώρηαεν ίπι τέλους η 9εία αας;
— Λεν άνεχώρηαεν άκόμη. — Εΰρετε ίπϊ τέλους καλόν διδάακαλον; — Ευρον I-
πΐ τέλους ίνα. — Μαν&άνετε έπϊ τέλους την Γερμανικήν; — Την μαν9άνω έπΐ
τέλους. — Λιατί δεν την έμά9ετε ήδη; — Άιότι δεν ήδυνήδην νά ενρω καλόν
διδάακαλον. — Περι τίνος ώμιλήαατε; —'Ω,μιλήααμεν περϊ υμών. — Με έπτ]νέαα-
τι. — Λεν αάς έπτ/νέααμεν, οας έκατηγορήααμεν. — Αιατί με έκατηγορήαατΐ;- —
Αιότι δεν μελετάτε καλώς. — Περϊ τίνος ώμίληαεν ό &εϊός αας; — 'Ω,μίληαε περί
των βιβλίων τον, της οικίας τον, των ίππων του και των οχΰλων του. — 'ίΐμί-
ληαεν ή θεία αας περϊ της αμάξης της; — Λεν ωμίληαε περί της ιδικής της, άλ
λα περί της τοϋ άδελφον της. — Αγαπάτε νά οδεύητε (ίο %ο)πεζός; — Λεν αγα
πώ νά οδεύω πεζός, άλλ' αγαπώ νά όδενω έφ' αμάξης, 'όταν οδοιπορώ. — Θέ-
Ιει 6 μικρός αδελφός αας νά ΰπάγ·η πεζός; — Λεν δύναται νά νπάγη πεζός,
διότι εϊναι κουρααμένος. ,

ΜΑΘΗΜΑ ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΙ ΕΒΑΟΜΟΝ

ΤΗΙΚΤΥ-8ΕνΕΝΤΗ 1Ε880Ν.

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΫΤΟΠΑΘΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ.

Τά μεσα αυτοπαθή (η τα αντανακΚώμενα) ρήματα γίνονται βοηθεία

Των αϋτοπαθών αντωνυμιών, αϊτινες, επειδή ή ενέργεια επιστρέφει εις
τ6 ενεργούν ΰποκεΐμενον, πρέπει νά ήναι τοϋ αντοϋ πρωσώπου μετά
τοϋ ενεργούντος. Πάν δί ρήμα ενεργητικον δύναται παρ "ΑγγΧοις να
τραπγ εις αύτοπαθες. ΑΊ άντωννμίαι αϊ χρησιμεύονσαι ως αντικείμενα
των αϋτοπαθών εισϊν αι έζής·
 — 207 —

'Εμαντόν (τον ίαντόν μον). 'Ενιχ. Μ^δβΐί".

Σεαντόν ( „ 6ον). — ΤΗγββΙί.
'Εαντόν ( „ τον). — Ηϊιηδβΐί.
'Εαντην ( „ της). ΗβΓδβΙί*.
Έαντό ( „ τον). — ΙίββΙΓ.
Πρόβωπον άόριϋτον (ίαντόν-ην-ό). — Οηβ'δ 8β1£.
'Ημας αντονς η ίαντονς (τον ίαντόν μας). Πληδ. ΟαΓδβΙνβδ.
'Τμας αντονς η ίαντονς (τόν ίαντόν 6ας). — [ΥοαΓββΙνββ. 1
Σφάς αντονς η ίαντονς (τόν ίαντόν τας). — ΤΗβπίδβΙνβδ. *

Πα/ι, Α'. Παρ"Άγγλθίς η αυτοπαθής αντωνυμία τίθεται πάντοτε

μετά το ρήμα*
Κόπτειν βεαντόν. Το οιιί 7ουΓ8β1ί.
Κόπτειν Ιμαντόν. Το οηί Γη^δβΐί".
Κόπτειν ημάς αντονς. Το οιιί οαΓδβΙνββ.
Κόπτειν ίαντόν. Το ου,ΐ Ηΐαΐδβΐί.
Κόπτειν ίαντην. Το οιιί ΗβΓδθΙί".
Κόπταν ίαντό. Το οηί ίίδβΐί".
Κόπτειν ίαντόν, ψ,ό(άορίζως). Το ουί οηβ'δ δβΐί".

Καίεβ&ε (χαίετε ίαντονς) ; Όο γοχι οιιπι γουΓδβ1£?

Λεν καίομαι. I άο ηοί οαηι πιγδΘΐί'.
Λεν χαίε6$ε. Υοιι άο ηοί ουτη ^οαΓδβΙί",
Βλέπω ιμαντόν (χνττάζομαι). I δβθ Γηγδβΐί".
Μήπως χνττάζομαι; Όο I δββ ιη^ββΙΓ.
Βλέπει ίαντόν (χνττάζεται). Ηβ δββδ Ηίπίδθΐί.
Ζεβταίνεται. (&ηλ.) 8ηβ "\7Επηδ ΗβΓδβΙί.
Ζεόταινόμε&α. ΛΥβ Τ73,ΓΠ1 011Γδθ1νβ8.
Βλέπονβιν ίαντονς, άς (χνττά- Τ\ιβγ δββ ίηβηίδβίνββ.
ζονται).

Θέλετε να ζεϋτα&ήτε ; ϋο 70ΐι Ήτίβη ίο "ίν&πη ^οητ-

^8β1£?
Θέλω να ζεβτα&ώ. I \ήδη ίο τν&τπι π^δβΐί".
Θέλει να ζειίταδή; Ώοββ
«££?Ιιβ Ύνίβΐι ίο τν&ηη ηίπι-

1 Άποτεινόμενοι εις 'έν μόνον πρόαωπον, μεταχειρίζονται την ;οιΐΓ3ε1£ καΐ ο ·

χι την ^οιΐΓβεΙνεβ.
2 Τα δνο -πρώτα πρόαωπα τον τε Ινικοϋ καΐ πληθυντικού ίκ των αντωνυ
μιών ιαγ, ϋχγ, οιιτ, γοαι καϊ της Ιέξεως 8β1£, τά δ£ τρίτα αμφοτέρων των ά-
ρι&μών $Χ της αιτιατικής των προσωπικών Μη, ΙιβΓ, ίΐ, Ιηεπι καϊ της λέξεως
«βΐί, έκτος της οηβ'β ητις τίθεται είς γενικήν Ή δε λέξις εεΐί οημαίνει ό
αυτός. Οίον Μ; οιτη ββΐί, έγώ, αυτός (εγώ ό Ιδιος)· 106 (^αββη'β Νΐί, η βα-
«ίλιβοα αυτή (η ιδία.) -.
 — 208 —

θέλει να Ι&η Ιαυτήν (να χντ· ΌοβΒ βηβ ττίβΐι ίο 8ββ ΗβΓ-
ταΧ®ν) > 8β1£?
θέλει να ϊδ% εαντψ (να χντ- 8ηβ τνίδΗβδ ίο 8ββ ηβΓδβΙί.
*αχΡν)· _
θέλονν νά ζεϋτα&ώΰι. -Γηβ7 \νΐδη Ιο νταπα. ίηβηι-
8β1νβ8.

'Λπέρχεβ&αι, άναχωρεΐν (φεν- Το ξθ αιοαι/.

γειν).

Αναχωρείτε; Αγθ γου £θΐη§· απ&γ ?

Αναχωρώ. I &ιη §οίη§ &\ΤΒ,γ.

Αεν αναχωρεί. 8ηβ 18 ηοί §οϊη£ &π&γ.

Άναχωρονμεν ; Απί \νβ £θίη£ &\Τβ,γ ?
'^ναχωροΰ^ίν. ^β ΆΤβ §οίη£ &\ναγ.
'Λναχωροΰβίν οι κύριοι οντοί; Αγ6 ίΗθδθ £6ηί1βηΐθη §θίη§;

'Λναχωροΰόίν «ί χνρίαι αύται; Αγθ ίηβδβ 1&(ϋβ8 §οίη§ &\ν&^?

^ίέν. άι>αχωροι)<ίί. Τηβ7 ίΐΐ'Θ ηοί £θίη£ 8ΛνΉ,}τ.
4ια6χεδάζει άναγινωόχων. Ηβ αηιυββδ ηίιηδβΐί' ΐη Γβ&ύ-

διασκεδάζει ψάλλονϋα 8ηβ άτνβΓίδ ηβΓδβΙί" ΐη δίη£-

(τραγωδονβα). '■ ϊη£.

( Το ατηυ,ίβ οηβ'δ 8βΙ/ ίη

Τέρπεβ&αι, ενφραίνεό&αι, δι-\ άοϊηξ αηι/ ίΚίηξ.
αβχεδάζειν τίνα ποιονντά τι. ) Το άίνετί οηβ'δ 8βΙ/ %η
I άοϊηξξ αη^ ΐΚϊη§.

Πώς διαβχεδάζετε; Ήοντ άο γόη αηιιΐδβ )τοιιι·δβ1Γ?

Λιαόχεδάζω άναγινωόχων. ·
Λιαβχεδάζει άναγινώβχονόα.
Επαινείται (επαινεί ίαντόν),
Λεν πρέπει να επαινώμ,ε&α (να.
Ιπαινώμεν Ιαυτονς).
I βηιυδθ η^δβΐί" ϊη Γβ&άϊη§.
8ηβ (Ιίνβΐ'ίδ ηβΓδβΙί ίηρ1ίΐ)άη£.
Ηβ ρπιϊδβδ ηίηίδβΐί.
^Νβ ηιαδί ηοί ρι*&ίδβ οιιΐ'δοΐ-
νβδ.

"Εχαότος, χα&είς. ΕαόΗ. .

Εις εχαΰτος, ϊχαβτος, χα%είς. ΕαοΚ οηβ.

"Έχκότος (χάδι) αν&ραπος. Έ&άι χηβ,η.

"Εχαϋτος αν&ρωχος όΊαόχεδά-
ζει οπως αγάπα,
Κα&είς διαόχεδάζει οπως είμ-
πορεί.
"Εχαβτος Ιξ νμών (χα&είς άπδ
6ας).
Ό χόόμος.
Ό λαός, τδ πλή&ος, οί αν-
ΰρωποι.
Πάς τις (χα%·' £νας), πάντες
(ολοι).
Πάντες (ολοι) δμιλονβι περί Ενβιγ οοάγ δρβΛ&δ οί" ίΐ.
αντον.
Πάντες (ολοι οί αν&ρωποι) ν- Ένβτγ οηβ 18 Ιί&οΐβ ίο βιτοι·.
αόχεινται εις πλάνην.
Σφάλλειν, άπατάϋ&αι, λα-
ΰενειν.
Άπατάΰ&ε.
Άπατάται.
Άπατων (κοιν. γελάν).
Με ήπάτηβεν.
Με ήπάτηβεν είς δέχα λίρας.
Κόπτετε τον όάχτνλόν 6ας.
Κόπτω τονς δννχάς μον.
Ή δρΐξ, αί τρίχες.
Ί1λλει(ξερ'ριζόνει)τάς τρίχας τα.
Κόπτει τάς τρίχας τν.
Κόπτει (δί άλλον) τάς τρίχας τ».
*Εβπα6ε τον βραχίονα της.
"Εχαβε την χνήμην τον είς την
μάχην.
Ό φίλος μον ϊχαύε την δραόιν.
Αντδς δ άνθρωπος Ζγεινεν έ'|ο)
φρενών. ■■·.
Αί φρένες, δ νονς.
Ε&οη ηι&η αιηυββδ ηίηιββίί ίη
ίηβ \>βΒί ντ&γ ηβ Ι&βδ.
Εβοη οηβ δΐηυδβδ ηΐηίδβΐίίη
ίηβ οβδί Ή&γ Ηβ ο»η.
Ε&βη ο£ γοιι.
Τηβ τνοΓίά.
Τηβ ρβορίβ.
Ενβτφ οηβ η βνβη/ ύοώ/.
Το τηίβία&β*, ίο 06 τηΐιία&βη.
Υοα ατβ πιίδίαΐεθη.
8Ηβ ϊδ ηιίβί&ίεβη.
Το άβ88Ϊυβ η ίο οΗβαί.
Ηθ η&8 οΗβαίβά ηαβ.
Ηβ η&δ οηβαίβά1 ηιο οί" ίβη
ρουηά"δ.
Υοα οιιί γοηΓ ήη§βι\
I οιιί ηιγ ηαίΐδ.
Τηβ Μγ.
Ηθ ριιΐΐδ οιιί ηίδ ηαπ\
Ηβ βηίδ ηίδ η&ίτ.
Ηβ £βίβ ηίδ ηαΐΓ οιιί;.
8ηβ η&δ ΟΓοΙεβη ηβΓ 8,πη.
Ηβ 1θδί ηίδ 1β£ ίη ΐηβ βαίίΐβ.
Μγ ίτίβηο! η&δ 1θδί Ηίδ δί^ηί.
Τηαί ηι&η η&δ Ιοδί Ηίδ \νίί.
Τηβ ^νίίβ.
27
 — 210 —

Ιθ8ί, παρατατικός και παθητική μετοχή τον ρήματος 1θδβ, άττοζάλ-

λε<ν, χάνε ιν.

Έχόχψε; Ηανβ 7οα οαί γοητδοΐί^

Έχόχην. ΙΗ&νβ ομί^ββίί".

Ανεξαιρέτως πάντα τα αντοπαθη (.η ανταιακλώμενα) ρήματα νης

Αγγλικής γλώσσης βοηθούνται υπο τοϋ ίο Ιΐίΐνβ, Ιχείν, Οίον*

'Εχόχψ; Η&νβ I <πιίπιγ86ΐ£?

Έχόχψε. Υοιι1ΐ8,νθ οαΐ 3τοαΓ8β1ί.
Λεν έχόχψε. ' Υου Ιι&νβ ηοί οαί ^οιιτβθΐί.
Έχόχη 6 αδελφός 6ας; Ηαβ γοατ ΟΓΟίΙιβΓ οηί 1ώη·
8β1£?
Έχόχη. Ηβ Η&8 οιιί Ηίηίδθΐί.
Έχόχη η αδελφή 6ας; Η&8 γοιίΓ βίδίβΓ οαί 1ιβΓ8βΚ?
Λεν Ιχόχη. 8Ηβ Ηε8 ηοί οαί ΙιβΓδβΙί.
Έχόχημεν; Ηανβ τνβ οιιί οαΓ8β1νβ8?
Λεν Ηόχημεν. Τ^β Ιι&νο τχοί οιιΐ οιίΓδβΙτοδ.
Έχόχηβαν οι ανδρωχοι Ιχεϊνοί} Η&νβ ΐΐιοδβ ιηβη φχΐ ΐΗβπίδβΙ·
νβ8?
Λεν έχόχηβαν. Τ1ΐθ7 Ηανβ ηοί ούί Λοιποί-
νβδ.
Λ£ ρυναΐκε^ Ικίϊναί ίχόχηόαν. ΤΗοδβ τνοπιβη Η&νβ οηί; ϋίβηΐ-
8β1νβ8. ; ·
Περιχατεϊν (χάμνειν χερίχα- Το ίαΐϋβ α χιοαίΐί.
τον, νχάγειν είς χερίχα- Το ξθ α νχιΙΗηξ.
τον).
Πςριελαννειν,ΌχεϊόΟ'αι, Χερι- Το ίαΐίβ απ αΐΗη§ ίη ο,
ΧατεΙν (χάμνειν χερίχα· οαττΐα§β.
τον) με αμαζαν.
*Ιχχενειν (νχάγειν είς χερί- Το (αΐΐβ α νίάβ. ν
χατον ϊφιχχον).

ΤΙερίΧατεΧχε (χάμνετε χερίχα- Τ>0 γόη 18&6 ίΐ ν8ϋ:?

τον);
Περιπατώ. I ί&\ίβ Λ Ίν&1&.

"Φ**™· Ι^β 1»1εβ8 α (*ηλ).

Θέλονν να χεριχατώβι. Τ1ιβγ νίβΐι Ιο ίβ^β α \ν»1^.
Περιχατείν, αγειν εις χερίχατον Το λνπΐΐί α βΐιϊΐα!.
(Ινεργψιχάς) χαιδίον Χι.
 - 211 —

Πηγαίνετε είς περίπατον τά τέ- Όο γοη ί»1ΐ6 701η* οΜίΐΓβη

χναβας; 8, τναΐΐεϊη^ ?
Τα πηγαίνω εις περίπατον %ά- I ίαΐίβ ίΗβιη & τν&ΙΙάη^ &νβτγ
9ε πρωΐ. ιηοηιία§.

Άνεχωρηΰεν 6 άνθρωπος Ιχεϊ- Η&8 ΐΗ&ί ηιαπ §οηβ 3Μ&γ1

νος;
Ανεχωρηβεν. |8Ηβ Η&8|οηβ ^ (^}
Άνεχωρηϋαν ο£ αδελφοί 6ας; Η&νβ ^ουτ 1)ΓθΑθΓ8 £θηβ

Αν άνεγωρηβαν. ΤΗβγ Η&νβ ηοί ^οηβ Άψ&γ.

Άνεχώρηΰαν αί άδελφαί 6ας; Η&νβ 70111" βΐδίβΓδ £οηβ ΆΥΤΒ,γ.
Αν ή&έληβαν ν άναχωρήόωϋι. Τΐιβγ Ηανε ηοί οεβη τνίΐΐΐη^
ίο §ο αντ&γ.
Καταχλίνεβ&αι (πλαγιά&ιν). Το £0 ίο οβά, ίο Ιΐβ* άονοη.

Σηκόνεδδε ενωρίς, ταχύ, (γρη- ϋο 7011 ΓΪ8β βΆτΙγΐ

γβρα)}
Σηχόνομαι είς την άνατολην I Π8β &ί δυηπδβ.
τον ηλίον.
Πλαγιάζω οταν δνη 6 ήλιος.I £0 ίο Οβά &ί 8Ηη86ί.
Ή ανατολή τον ηλίον. 8ιιηΐΊ86.
Ή δνόις τον ηλίον. 8αη8βί.
Κατά ποίαν ωραν Ιαλαγιάύατε;
Αί \ν!ΐ3ί; ίΐιηβ άίά 7011 §ο ίο
Ιοβάΐ
Εις τάς όνο Λρό μεβημβρίας Αΐ ίντο ο'οΐοοίε ίη. ίηβ ηιΟΓ-
(τό πρωΐ). ηίη£.
Κατά ποίαν ωραν ίπλαγίαΰε Αί \νηαί ο'οΐοοίί <1ί(1 βΙιθ §ο
%9ές; ίο σβά 7β8ίβΓ<1&7?
Έπλαγίαβε τά μεβάννκτα. 8ηβ τνβηί ίο οβά αί ππ(1ιιί§ηί.

Αγαλλεβναι, χαίρειν επι τινι\ Μαας

(δια τι). [ ^ νβ^οίοβ αί δοτηβίΜη^.

!Ι Γβΐοίοβ &ί 70111· η&ρρίηβθδ.

I &πι άβ1Ϊ£ηίΘ<1τνίί1ι 70111· Ιι&ρ-
ρΐηβδδ.
Αιατί χαίρει η μήτηρ 6ας; Αί \νη&ί άοβίί γοιίΓ ΗΐοίΙιβΓ
Γβϊοϊοβί
Έχάρψ. I Η&νβ Γβ]θίθβά.
Έχάρηβαν. Ί\ιβγ η&νβ Γβ)θί<:€<ϊ.
 — 212 —

Ήπατή&ψε, έόφάλατε. Υοα Ηβ,νβ Ηββη ηιίδίβΐίθη.

Ήπατή&ημεν, ίΰφάλαμεν. Υίβ Ηανβ Ηββη ππδίβΐιβη.

Γό κακόν, τό άλγος (ό πόνος), ΤΗβ βνϋ, ίΗθ ραίη, ίΗβ Ηεπιι.

η βλάβη.
Βλάπτειν τινά. Το ΚντΙ ίοΐηβδοώ/.
Έβλάψατετόναν&ρωποντοντον; Ηανβ ^οιι Ηατΐ ίΗ&ί ια»η?
Αεν τον ϊβλαφα. I Ηανβ ηοί Ηυι-ί Ηίηι.
Αιατί ίβλάψατε την γυναίκα ΛΫΗ^ άϊά }Όη ΗαΓί ίΗ&ί \το-
ταύτην; πιαη ?
Αϊν τψ Ζβλαψα. I Ηανβ ηοί ΗαΓί ΗβΓ.
Σας βλάπτει τούτο; Όο&8 ίΗ&ί \ϊώΛ γοιχΐ
Τοΰτο με βλάπτει. ΤΗ&ί ΗιΐΓίβ ηιβ.
ΗΐΙΓί, παρατατικός και παθητική μετοχή τοϋ ρήματος 4θ ΙΐΙΙΓί.
Ενεργετεΐν, ώφελείν τινα, Το άο @οοά ίο αηι/ οοάφ.
κάμνειν καλόν εις τινα.
Σας ίχαμά ποτε κακόν; Ηανβ I βνβΓ άοηβ νου. αην
Η&ηη?
Τουναντίον, ίναντίας. Οη ΐΗβ βοηίι-αΓν.
"Οχι, ίναντίας μοί έκάματε Νο, οη ίΗβ βοηίΓ&Γν, νου
καλόν. Ηανβ ·άοηβ ηιβ ^οοά.
Λν έπροξένηϋά ποτε χαχόν είς I Ηανβ ηβνβΓ άοηβ Ηαπη ίο
κανένα. αην Ηοάν.
Σας ε*βλαψα; Ηανβ I Ηυι-ί νου?
Λεν μϊ Ιβλάψατε. Υοα Ηανβ ηοί ΗυΓί ηιβ.
Τούτο με ωφελεί. ΤΗαί άοββ ηιβ §οοά.

Ποκϊν δια, κάμνειν διά (ημέ). Το άο νοϋΗ, ίο άίβροδβ ο/.

Ίϊ κάμνει ό υπηρέτης (με) \νΉαί άοβδ ίΗβ δβΓναηί άο

τψ όκοϋπάν του; "ννΐίΗ Ηΐ8 ογοοπι?
Σκαπίζει τό δωμάτων με αυτήν. Ηβ δ^ββρδ ίΗβ τοοηι \νϊίΗ ίί.
Τί ΰέλει να χάμη (με) τό ξύ- \ΥΗαί άοβδ Ηβ \νΐδΗ ίο πιαίίβ
λον τούτο; (διατί χρειάζε- ουί οί ίΗίδ \νοοά (η Λνΐι&ΐ;
ται τό ξΰλον τούτο); άοβδ Ηβ \ναηί ίΗίβ τνΌΟΐΙ
£ογ)?
Αϊν δέλει να τό κάμη τίποτε.) Ηβ άοβδ ηοί ΜΊδΗ ίο πιαίίβ
Αϊν δέλει να κάμφ μϊ αύτό( αιιν ίΗΐη£ ουί οί ϊί (η Ηβ
τίποτε. \ άοβδ ηοί τγαηί ίί Γογ αηγ
Αϊν τό χρειάζεται δια τίποτε, ι ίΗίη£).
 Τί Ιχάμετί τα χρήματα 0ας; Υί]ι&1 Ηβνβ ^οιι <1οηβ τπΐΗ
γοαι· ιηοηβ^?
Ήγόραϋα με αύτα μίαν οίχίαν. I Ηανβ οου§1ι1;& Ηοαββ τνίίΐι ίί.

Κα$ί6τα6%αι, γίνεΰδαι, ά- Το οβοοηιβ* (δχηματίζεται*

πογίνεϋϋ·αι. ώς τό οοιηβ*, ερχεβ&αι).

Ίί άχέγεινεν 6 αδελφός 6ας; Ύΐϊΐ&ί Η&8 1)6001110 οί ^ΟΟΓ

1)Γ0ί1ΐβΓ?
Αεν είξενρω τί άαίγίινε. I άο ηοί 1ίηο\ν ·\ν1ΐΛΐ; 1ΐΕ8 οθ-
οοπιβ οί Πιπί.
Τί άαίγεινεν ή αδελφή 6ας; λνΗ&ί Ιι&β Ββοοπιβ οί ^οιιγ
818ίβΓ?
Αεν είξενρω τ£ άαίγεινε. I άο ηοΐ 1οιο"ητ τνΙι&Ι Η&8 1)β-
οοηιβ οί ΗβΓ.
"Εμεινε ότρατιωτης. Ηβ Η»8 ίυΐΊΐβά δοΜίβΓ.
'Ε^γείνατε ΙμΛορος; Η&νβ γοιι ίιιπιβά πιβΓθ1ι&ηΙ?
"Εγεινα δικηγόρος. I Κανβ ίαπιβά Ι&ττ^βι·.

Άηογράψεό&αι , χαταγράφε- ΤοβηΙίδί, ίο βητοΐ.

ό&αι βτρατιωτην.

Κατεγράφη ϋτρατιώτης. Ηβ Η&8 βηϋδίβά.

Ονδεν άλλο ή δεν —ειμή. Νο11ιΐη§ ου,Ι.

Γαρ, διότι. Ροτ, οβοαηββ.

Ονδεν άλλο εχει ειμή έχ&ρονς. Ηβ Η&8 ηοΛίη^ οιιί βηβ-

ηιΐβδ.
Αεν δνναμαι να β5ς ηληρωβω, I ο&ηηοί ρ»7 7ονι, β>* I ^&νβ
διότι δεν εχω χρήματα. ηο πιοηβγ.
Αεν δύναται να 6ας δώβη ψω Ηβ ο&ηηοΐ; §ϊνβ γοα αηγ
μί, διότι δεν εχει. ΟΓβαά, ίοΓ Ιιβ Η&8 ηοηβ.

Φενδε6&αι, Χίγειν ψεύδος. Το Ιίβ, ίο ηίίβτ α βιΙββΗοοά.

Ό -φενότης. ΊΊιβ 8ίθΓ7-1;β11βΓ, ίΗβ Η&γ.

ΑΙό&άνεβ&αι. Το/ββΙ* ( ηαρατατιχός χαΐ αα-

%ψηχή μετοχή/βΐί).
Μιαίνειν, μολννειν λερόνειν. Το δοΐΐ.
ΦοβεΙΰ&αι, νΛοπτήββειν, τρέ- Το /«ατ, ίο άτβαά.
μειν.

" ΤΓχνώττειν, ννβτάζειν. Το ίββΐ βίββρχ.

 — 214 —

Ννβτάξετΐ; Όο γοη £ββ1 8ΐββργ1

Λν ννβτάζω. ■■ · < 1 όο ηοί £ββ1 δίββργ.
Φοβεϊ6%αι νά έξέλϋ-ψε; Όογονί άνθΆά ίο £0 οαί?
Λν φοβούμαι να, έξέλ&ω. Ιάο ηοί άΓβίΐά ίο £0 ουί.
Λ α ' λ λ (Ηβ £β&Γ8 ίο 8θί1 Ιΐίδ βπ£6Γ8.
ΦοβΒίναι μψ&ς λεοω6ν τα^ . ^ ο£ ^ ^
όατπνλα του. γν ΠΠ^βΓ8.
« °
Φοβείται να νηάγη έχει. 8ηβ Ϊ8 α£ταί(1 ίο £0 ίΙΐθΓβ.
Φοβεϊβ&ετόναν&ρωαον τούτον; Όο γοη £βατ- ίίφί ιηαη.
τον φοβούμαι* I άο ηοί £θςιγ ηίπι.
Τι φοβεϊβ&ε; ΥϊΥι&Ι άο γόη £βαΓ?
Ποιον φοβεΐ6&ε; νΐϊιονα. άό γοη £β&Γ?
Λν φοβούμαι κανένα. ;Ι £βαΓ ηο^οά^·

. , ΘΕΜΑ 111.
Λιατί δεν άνάπτει η αδελφή αας τό πυρ. — Λεν τό άνάπτει διότι φοβίΐται
μήπως και). — Αιατί ο αδελφός αα. δεν βουρταίζει τό φόρεμά τον; — Αεν τα
βουρταίζει διότι φοβείται μήπως λιρώα-)] τα δάχτυλα τον. — Βλέπετε ίαυτόν
είς τό κάτοπτρον τοϋτο;— Βλέπω έμαυτόν έντός αντοϋ. — Ανναται η 6εία
αας να βλέπη εαυτην έντός τον μικρόν τούτου κατόπτρου; — Ανναται (νά ΐδ-β
ίαυτήν). — Λύνονται αϊ άδελφαί οας να ϊδωαιν εαντάς Ιντός τοϋ μεγάλου
τούτου κατόπτρου; — Λύνονται. — Αιατί διν έχόψατε τον αρτον αας; — Αεν
τον έκοψα, διότι έφοβήθην μήπως κόψω τά δάκτυλα μον. — Σας πονούν οΐ
δάκτυλοι; — ΜοΙ πονοΰαιν οΐ δάκτνλοι χαΐ οΐ πόδες. — Επιθυμείτε να ζεςαθη-
τε; — Επιθυμώ να ζεςαθω διότι κρυόνω πολύ (I βπι νβΓχ οοΐά). — Αιατί δεν
ζιςαίνεται η κυρία αΰτη; — Αιότι δεν κρνύνει. — Ζιςαίνονται οΐ γείτονές μας; —
Ζεςαίνονται, διότι χρυόνουβιν.—Κόπτετε την κόμην (τάς τρίχας) οας; — Αίν
την κόπτω έγώ, άλλα δι άλλον (I ββΐ Η οπί). — Κόπτει ό αδελφός αας τονς
οννχάς του; — "Έκοψ* τονς οννχάς τον αντί νά κόψη τάς τρίχας τον. — Ποϋ
ϊχααεν ό άνθρωπος οΰτος τό βκέλας του; — Τό ϊχααεν εις την μάχην. — Αια-
^τί δεν άναγινάαχει η θεία αας τό βιβλίον τό όποιον τ% ίδανείαατε; — Αεν δύ
ναται να τό αναγνωοτ], διότι ϊχααε την οραοίν της.— Αιατί ό άνθρωπος οντος
ξεφ&ιξόνει την κόμην τον; — Την ξερ'&ιζόνει διότι δεν δύναται νά πληρωοτ/ ο.
τι χρεωςεϊ. — Πώς διααχεδάζετε; — Αιαακεδάζω όπως είμπορω (ίη Λβ 1>βδΐ
I ο&η). — Πως διαοχεδάζβαι τά τέκνα οας; — Αιαακεδάζααι μελετωντες, γράφον
τες καϊ παίζοντες. — Πως (ίη ν/Ιιαΐ πιαηηβΓ η ηο\?) διεαχέδαοεν η $εία αας; —
Αιεαχέδααεν άναγινώοχοναα καλά βιβλία, καϊ γράφχαα είς τους φίλους της. —
Πως διααχεδαξβΐ η αδελφή αας, οταν δεν ^χΐ] νά χάμι/ τίποτε έν τη οίχΐα; —
'Τπάγει είς τό 9έατρον χαΐ είς την αυναυλίαν καϊ λέγει ονχνά: εχαςος διααχε-
δάξει οπως θέλει. — Τί αας λέγει ή αδελφή μου; — ΜοΙ λέγει οτι έπιθυμεϊτε
ν άγοράοητε την οΐχίαν μον αλλά γνωρίζω οτι άπατάται, διότι δεν ϊχετε χρή
ματα νά την άγοράοητε.— Τί λέγουοιν είς την άγοράν;—Λέγονοιν οτι ό έχθρός
ένικήθη (ΐ8 6β»1βη). — Τό πιςεύετε; — Τό πιςενω, διότι πάντες τό λέγουοι (β-
νβΓχ οηβ 8&γ8 80). — Αιατί ήγοράαατε τό βιβίίον τοΰτο; — Τό ηγόρααα διότι
τό χρειάζομαι νά μάθω την Άχγλικψ, και διότι πάντες όμιλοναι περί αΰ*ον.
 — 215 —

112.
Καθείς ξχει την κ1ΐβ(ν τ« (1«1β), ποία εϊναι ή Ιδική βας; — Ή Ιδική μ» εί
ναι νά βπουδάζω, ν άναγινώβχω καλό» βιβλίον, νά υπάγω εις το θέατραν,
εις τήν ανναυλίαν, εις τον χορον χαΐ να Ιππεύω. — Αναχωρείτε; — Αναχωρώ-
— Ποτέ αναχωρείτε; — Αναχωρώ ανριον. — Αναχωρώ; —Αναχωρείτε, αν θέλετε.
— Τί ίίπον οί "Αγγλοι; — Άνεχωρηοαν χωρίς να εΐπωαιν ουδέν. — Πως βάς φαί
νεται το τβάϊ τούτο; — Λεν μοί φαίνεται καλόν. — Τί ίχετε; — Νυςάζμ. —
Ννςάξει ό υΙός βας; — Λϊν νυςάζα, άλλα χρυόνει. — Λιατί δεν ζεςένεται; —
Λν %χει ξύλα ν άνάψ'η πνρ. — Λιατί δεν αγοράζει ξύλα; — Λεν %χει χρήματα
δια ν άγοράβη. — Λιατί δεν τω δανείζετε; — Λιότι δεν ϊχω ούδ* Ιγω (I Ιι&νβ
ηοηβ πψδβΐί). —'Εάν δεν έχετε χρήματα, διατί δεν το λέγετε (ννΐιχ άο 3ΓΟ11 ηοΐ
«8^ 80); διότι δύνομαι να οάς δανείαω. — Εΐβθε πολυ χαλάς (Ιπηά). — ΤΙ ϊγει-
νεν ό φίλος βας; — "Εγεινε νομικός. — Τί Μγεινεν 6 ανεψιός οας; — Κατεγράφη
ςρατιώτης. — Κατεγράφη ςρατιώτης ο θεϊός βας;—Αν κατεγράφη ςρατιώτης. —
ΤΙ Μγεινεν,—Έγεινεν έμπορος. — Τί ϊγειναν τά τέκνα οας; — Τα τέκνα μου
εγειναν άνθρωποι- — Τί ϊγεινεν ο νΐός βας; — Εγεινε μέγας άνήρ. — "Εγεινε
πεπαιδευμένος; —"Εγεινε πεπαιδευμένος. — Τί ϊγεινε το βιβλίον μου; — Λεν εΐ-
ξεύρω τί εγεινε. — Γό {ξεβχίοατε; — Αν το έξέβχιβά. — Τί ϊγεινιν η $υγάτηρ
τον φίλου μας; — Αν είξενρω τί ϊγεινε. — Τί έκάμετε τα χρήματα βας; — Ή-
γόραοα ϊν βιβλίον δι αντων. — Τί Ιχαμεν ο λεπτνργος τα %ΰλα τβ,' — "Εκαμε
μίαν τράπεζαν καϊ δύο θρανία ίξ αυτών. — Τί ίκαμεν ό φάπτης τήν τοόχαν
την οποίαν τω έδώκατε; —"Εκαμεν έξ αυτής ενδύματα δια τά τέκνα οας καϊ
δια τα Ιδικά μ». — άιατί άνεχωρηβϊν η αδελφή οας τόοον ταχέως; — 'Τπεβχέθη
εις την θείαν της νά ευρέθη (ίο «>«) *4> την οίκίαν της εις τάς επτά παρά τέ
ταρτον, β>β£ άνεχώρηαεν ΙνωρΙς διό νά φυλάξω τήν ΰπόοχεοίν της. — 4ιατί I-
π-ηνέθη το παιδίον τοϋτο; — Έπψέθη, διότι έμελέτηαε καλώς. — Λιατί Ιτιμω-
ρή$η το αλλο παιδίον; — Έτιμωρήθη, διότι ήτο (Ιιω 6ββπ) κακός καϊ αμελής·
— Άντημείφθη ό υΙός «ας; — Άντημείφθη, διότι είργάβθη χαλως. — Σας ϊβλα-
•ψεν ό άνθρωπος ούτος;— "Οχι, Κύριε, δίν με έβλαψε. — Τί πρέπει νά πράτ-
τωμεν διά νά όγαπώμεθα; — Πρέπει νά πράττωμεν καλόν προς τους χαχοποι-
ήοαντας ήμας (Ιο Λοδβ Ιΐΐίΐΐ Ιιβνβ άοηβ η8 ϋαπη). — Σας εκάμαμέν ποτε κακόν;
—"Οχι, Ιξ ίναντίας μας ίχάμετε καλόν. — Σας Ιβλαψα; — 'Τμεΐς δίν μ' έβλά-
■ψατι, άλλα τά τέκνα οας. — Είναι η άδιλφή οας ητίς §βίαψε τήν θυγατέρα:
μου; — "Οχι, Κυρία, δεν εϊναι ή αδελφή μου, διότι δεν ϋβλαιρε ποτϊχανένα.
113.
Έβλάφθητε; — Λν Ιβλάφ&ην. — Τίς Ιβλάφ$η; — Ή θεία μου 1βλάφ9η, δι
ότι Ιχοψε τον δάχτυλον της. — Είναι άκόμη άοθενής; — Είναι καλλίτερα. —
"Χαίρω μαν&άνων (I τβ^οϊβ· Ιο Ιιβαι), οχι δεν είναι πλέον άοθενής. — "Επιε τδν
οίνον τον όποιον τή ίιειλα; —\Τ'ον 6»μ καϊ τήν ωφέληαεν.—Έχόψιτΐ τήν κό-
μην οας; — Αν τήν ΐχοψαΐΐγώ ό ίδιος (ωγββΙΟ άλλά τήν ϊχοψα δί άλλβ (I
Ιβνβ Ιιβά ϊΐ οηΐ).—Πλαγιάζετε ενωρίς;*— Πλαγιάζω άργά, διότι δεν δύνομαι νά
■κοιμηθώ οταν πλαγιάβω (νωρίς. — Ποίον ωραν πλαγιάζποι τά τέκνα οας; —
Πλαγιάζββιν εις τήν δύβιν τοϋ ήλία (βϊ βιιηββΐ). — Σηχόνονται ενωρίς; — Σηκο-
νονται οταν άνατέλλϊ) ό ήλιος, — Ποίαν ωραν ήγέρθη . οήμερόν ή θυγάτηρ βας;
— Σήμερον ήγέρθη άργά , διότι Ιπλαγίαοεν άργά χθες το ίαπέρας. — Έβηκω
 _ 216 —

9η 4 «Ιός βαΐ αήμεοου χόβον Ινωςϊς οβον Ιγώ; — Έβηκύ&η ΙνωοΙτιοα άχο υ
μάς, διότι ίαη*ώ9η »ρό της ανατολής τον η).!*. — ΤΙ κάμνει Ό νΐός βας οταν
οηχόνεται; — ΜεΧετκ χαΐ ίπειτα προγενματίξει. — Τί κάμνει άφον ποογενματί-
βρ; — "Αμα προγιυματίβΐ] ϊοχεται εις την οΐχίαν μου, καΐ κάμνομεν κερΐηατον
ϊφιχχοι (βηά ίΛβ ,» ΓΪάβ).

ΜΑΘΗΜΑ ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΝ 0ΓΔ00Ν

ΤΗΙΚΤΥ-ΕΙ6ΗΤΗ ΙΕ880Κ.

ΠΕΡΙ ΤΟΝ ΑΠΡΟΪΟΠΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ.

ΕιδομΕν ηΰη (εν τψ ΛΔ'· και ΛΣΤ*. μαθηματι) φράσεις τινας ανή
κουσας είς την τάζιν των απρόσωπων η μονοπρόσωπων ρημάτων,
Ταύτα δί τα. ρήματα μη έχοντα ωρισμίνον νποκείμενον, σχηματίζον
ται μόνον εν τψ τρίτω ίνικψ προσώπω, Ευνάμει της αορίστου οντω·
νυμίας ίί. Οίον·
Βρέχειν. Το ταίη.

Βρέχει, Ιβρεχεν, ϊβρεξεν. Ιί Γ&ίη», ίί Γίάηοά, ίί Ηω

τ&ίηβά.

Νίφειν, χιονίξειν. Το δηοιν.

Χιονίζει, Ιχιόνϊζεν, έχιόνιόεν. Ιί βηοττβ, ίί δηοΛνβά, ίί Η&8

ΧαΧαζοβοΧεΙν, ηίηχειν (ρί- Το ΗαιΙ.

ατειν) χάλαζαν.

'ΡίΛτει,ε'ρ'ριχτεν,Ερ'ρΐ'φε χάΧαζαν. Ιί Η&ίΐδ, ίί Ηαίΐβά,- ίί Η&8 Ηώ-

Ιβά.
Άβτράατειν. . Το 1ί§Ηίβη.
'Λότράητεί) Όοζβ ίί Ιΐ^ΐιίβη ?
Άβτράατει. Ιί Ιί^Ηίβηβ.
Άβτράητει αοΧν. Ιί Ιί^Ηίεηβ πιιιοΐι.
Βροντγ δννατά. Ιί ίΚαπά^Γβ Ιαατά.
Βρέχει ραγδαίως, κροννηδόν. Ιί Γ&ίηβ νβϊ^ Ιι&Γά.
Χιονίζει; ϋοβδ ίί8ΠΟ^?
Χιονίζει ΛοΧν. Ιί βηοντδ ιηιιοΐι.
Ήχνει ηοΧΧην χάλαζαν. Ιί Η»ίΐ8 αίτιοι.
 — 217 —

"Ο ήλιος δεν λάμπει. Τΐιβ βνιη άοββ ηοί βηϊηβ.

^λιοςπροββάλλειτ^νοραϋίνμώ^ ^ ^ ^
Κτνπα τα μάτια μου. ) ·' '
Βροντή, βρόντημα. Α οΐ&ρ οΓ ίηηηάβΓ.
ΒροίΓκι», λάμπειν. Το ίΐιηηάβί·, ίο δηϊηβ*.
Ή άΰτραπή. ΤΗβ %ηίηίη§.
'ίί βροχή, ή ν«φβ£ χ«»ν). ΤΗβ Γαίη, ΐΗβ βηοτν.
'ίί δολία, τό ϋχιάδιον. Τΐιβ ρ&Γ»8θ1.

Βλέπω τον ανϋ-ρωπον τον ο- I βββ ίηβ τη»η τνΗοββ Βγο-

Λοίον 6 αδελφός έαρόνενΰε ίηβΓ Ιιαβ Ιίϋΐβά χαγ άο%.
τον βχίλον μον.

Τον οποίον, της οποίας, ΙΥΗοεβ.

των οποίων.

Παρ, Α'. "Οταν ή αναφορική αντωνυμία ννΙΐΟ δς, δστις, ό οποίος

ίιά της γενικής τττωστως δηλοί κτησιν, -γίνεται \ν1ΐ08β. Παρ. χαρ.

Βλέπω τον αν&ρωπον τον 6- I 8θβ ίΐαβ ηιαη "ννηοδβ άο%

ποία έορονενόατε τον βχνλον. γόη ηανβ Ιάΐΐβά.

Παρ, Β'. Το ας την γενικην \ΐ1ΐ08β έΐτόμενον οΰσιαστικον αποβάλ

λει το άρθρον του. Παρ. χαρ.

Βλέπετε τό παιδίον τον όποια Όο γοχι 866 ίηβ οηϋά ^νηοδβ

ό πατήρ άνεγώρηόε χ&ές}
Τό βλέπω.
Βλέπετε τους άν&ρωπονς των
οποίων ήγόραβα τον ί'ππον;
Τονς βλέπω.
Ποίον εΐόετε;
Ειδον τον εμπορον τον οποία
ε"πήρατε τό εργαότήριον.
'ίΐμίληόα εις τόν αν&ρωπον
τον οποίον έ·*άη ό οίκος.
Βλέπω τόν αν&ρωπον περί I 866 ίηβ ηι&η ο£ Ένηοιη γο\ι
τοϋ οποίον ομιλείτε.
ίαίΙιβΓ δβί οιιί ^68ίβΓ(1&γ?
I 866 ΐί.
Όο γοη δθβ ίΐιβ ρβορίβ Λνηοββ
Ιιοΐ'δβ I ηανβ θοα§1ιί?
I δββ ίΐιεπι.
Λνΐιοηι ηανβ γου. 866η ?
I η&νβ δββη ίηβ ιηβΓοηαηΙ
Λνηοδβ δΐιορ γου.Ιΐ8νβίαΐ£6η.
I ηανβ δροΐίβη ίο ίηβ ηι&η
"νν^ΐιοδβ ηοηββ Η&8 οββη
ΟΙΙΓΠί.
δρβαΐί.

ί/ίρί τον οποίον, περί της Ο/ΐΰΗοιη, ο/ νοΗϊοΗ.

όποιας, περί των οποίων.

α
 *14 -

Ήγόραϋα τόν ΪΛΛον ιΐερί τψί I η&νβ Βοαΐ£ηί ίΗβ Ηονββ <*£
οποίον μοι άμιληβατε. νήήάχ γο\ι η&νβ βρο^βη ίρ,
ηιβ.

Λεϊβ&αι, Ιχρήζειν, χρειάζε-ί Το Ηαυβ ηββά ο/,

6&αι, ϊχειν χρείαν. { Το ηββά, Ιο ιυαηί.
Έκεϊνο τον οποίον, ο, τι. ΤΗαί ο/ ινΗΐοΗ, νοΗαί.

„„ „ (I η&νβ ντΊαΆί I ηββά.

Εχω ο, η χρειάζομαι ^ Ηβγβ ^ Ι ^
"Εχει ο, τι χρειάζεται. Ηβ Η&δ τνη&ί Ηβ \ν»ηί8.

Εκείνον τον οποίον, Ικε'ι- ΤΗαί η ίΗβ οηβ ο/ ιοΗϊοΗ.

νψ> της οποίας, ("κείνο
τον οποίον.
Έκεννονς των οποίων, ίκεί- ΤΗο8β η ίϊιβ οηβ$ ο/ ινΜβΗ.
νας των οποίων, εκείνα
των οποίων.
ίΗανβ νου. ίηβ \)οοί τνηΐοη
70α ηβεά?
Η&νβ γοιι ίηβ οοοίί γου

, < 1(. (I Η&νβ -ννη&ί I ηββά.

ΕχωΙκεινοτοοποιον χρειάζομαι.]^ ^ ^ οη& τ ^
!Η&8 νοητ 8Ϊ8ίβΓ ίηβ ρβηβ
τνΐιϊοη δΐιβ ηββάδ ?
Η&8 ^ΟΝΓ βϊδίβΓ ίϊιβ ρβη»
βηβ ·νταηί8?
|8ηβ Η&8 ίηοεβ τνηΐοη βΐιβ
ηββάδ.
8ηβ η&8 ίηοββ βηβ τν&ηί8.
Ποίονς άνΰρώπονς βλέπετε; λΥΊπβη ηιβη άο γου δββ ?
Βλέπω έκείνονς περί των 6- 1 866 ίηοδβ ο£ "ννηοηι γοιι
ποίων μοι ώμιλήβατε. η&νβ δροΐίβη ίο ηιβ.
Βλέπετε τονς μα&ψας περί Ώο νου δββ ίηβ ρυρίΐδ οΓ
των οποίων 6άς ώμίλη6α; τνηοιη I η&νβ βροίεβη Ιο
γου?
Τονς βλέπω. I 866 ίηβηι.

Εις ον, εις ην, εις ο, εις ονς, Το ινΗοηι.

εις ας, είς α (εις τον οποί
ον, χ. τ. λ.)
 — 219 —

Βλίπω τά παιδία είς τα όποϊα 1 δββ ίΐιβ βΙιϊΙα'Γβη ίο. τνΐιόπι

Ιδώκατε πλακούντια.
Εις ποίους άν&ρώάας ομιλείτε;
'Ομιλώ εις ίκείνους εις τους
οποίους άπηυ&ύν&ψε.
Άπήντηβα τάς κυρίας εις τάς
οποίας άπην&ΰν&ψε.
γου. Ηανβ £Ϊνβη δοιηβ β&ΐίβδ.
Το τνΐιϊοΐι ηιβη αΌ 701α δρβαΐί 7
I βρβαΐί ίο ίΗοδβ ίο τνΐιοπι γοα
Ηανβ αρρίΐβά.
I Ηανβ ώβί τνΐίΐι ίΗβ 1&(ϋβ8 ίο
τνΐιοιη 7011 Ιιανβ αρρίίβά.

ΠροόομιλεΙν τινι, αποτείνε- Το αφρίχ) Ιο $οηιβ οηβ.

6$αι , άπεν&ύνεβ&αι εις
τινα, αίτεϊβ&αί τινα.
'Λπαντρν, ύπανταν, βυναπαν· Το ηιββί βοηιβ οηβ η τιϋΚ
τρν, τυγχάνειν. ίοϊηβ οηβ.

Μβί, παρατατικός και παθητική μιτοχη τοϋ ρήματος Π1β€ΐ, απαντών

Περί ποίων ανθρώπων ομιλείτε; ΟίλνΗίοΗ πιβη άο γοιι 8ρβ8ΐί?

Όμιλώ περί Ιχείνων των οποί- I 8ρβ&& ο£ ίΗθ8β \νΗθ8β οΗίΙ-
ων τα, τέκνα εφάνηβαν Ιπι- άΓβη Ιαανβ Οββη δίιΐ(1ίοιΐ8
μελή και εύπει&ή. &ηά οοβάίβηί.
Κλείειν (ΰφαλναν). Το δΗιιί* (παρατατικός καΐ
πα&ψική μετοχή δΗιιί).
Έτελειωβατε; Ηίΐνβ 7011 άοηβ?
Είναι καλός 6 περίπατος εις Ιβ ίΗβ \ν&11ίίη^ £00<1 ίη ίΗ&ί
τήν χώραν ίκείνην; βοιιηίΓγ?
Άπέκτηβεν (Εκαμε) πολλούς φί- Ηβ Η&δ τη&άβ ναααγ ίΗβηάβ
Χους εις τήν χωράν Ικείνψ. ία ίΗ&ί οοιιηίτ^.

Προδήκειν, άνήκειν. Το οβΙοη£ ίο.

*
Είς ποϊον άνήκουΰι τά βιβλία Το "ννΐιοπι (Ιο ίΗβδβ οοοίεβ
ταΰτα; 0β1οη£?
'ΛνήκουοΊν είς τους αρχηγούς ΤΗβγ Ββ1οη§ ίο ίΗβ ο&ρίαΐηδ.
(ή και είς τους πλοιάρχας).
Ό ίππος ούτος ανήκει εις τον ϋοβδ ίΗ&ί ΗοΓδβ 0β1οη§ ίο
άδελφόν 6ας; γουτ ΟΓΟίΗβη
Ανήκει εις αυτόν. Ιί οβίοη^β ίο Πιπί. ,
Ή οΙκία αύτη ανήκει είς τήν ϋοβδ ίΗαί Ηοιΐ8β 0θ1οη§ ίο
ϋ·είαν6ας; γουν &ιιηί?
Ανήκει είς αυτήν. Ιί 1)β1οη§;δ ίο ΗβΓ. ,
Τά κυτίδια (ή τά κιβώτια^ Όο ίΗβδβ οοχββ 0β1οη§ ίο
ταΰτα άνήκουϋιν έίς τήν α- γονιτ 8Ϊ8ίβΓ8?
δελφήν 6ας ;
Άνηκονβιν ιΐς αύτην
'Λρμόζεινζταιριάζειν αηγαί-
νίΐν), ύνμφέρειν.
Κάμνει η τβόχα αντη τον α
δελφού 6ας;
Τον κάμνει.
Ταιριάζει (η και ϋνμφερει) το
καπελλίνον τοντο είς την
άδελφήν.βας (της πάγει)}
Λεν της ταιριάζει (η δεν τη
όνμφίρει) .
Ταιριάζονβι τα ΛαΛοντβια ταν-
τα είς τάς άδελφάς 6ας;
Ταΐς ταιριάζονβι.
Σας αρμόζει να κάμητε τούτο;
Μοι αρμόζει να το κάμω.
Αρμόζει είς τονς αδελφούς 6ας
νά ελ&ωβι μαζη μας;
Λεν τοίς αρμόζει να εξέλ&ωΰιν.
Κατορ&οϋν, επιτνγχάνειν,
προχωρεϊν, ίτροοδεύειν, εν-
δοκιμεΐν.
Προχωρείτε (ή προοδεύετε) είς
την Άγγλικην ;
Προχωρώ (η προοδεύω).
Προγωρώ (η προοδεύω) εις
την εκμά&ηβιν αντής.
Κατορ&όνονβιν οι κύριοι ού
τοι νά πωλήϋωβι τάς οικί
ας των;
Τ6 κατορ%όνον6ιν.
Έπιτνγχάνετε εις (το νά κά-
■ μητε) τοντο;
Έπιτνγχάνω.
"Ω,ότε, ο\ϊεν.
«ι
"Εχαβα τα χρηματά μον, ο&ιν I η&νβ Ιοδί ηιγ ηιοηβ^, βο
δεν δύναμαι νά Οάς πληρώΰω. ίη&ί I οαηηοί ραγ γο\χ.
Τηβγ <1ο.
Το 8ΐίϋ.
ϋοβδ ϋι&ί οίοίη 8111* ^ΟΙΙΓ
ΟΓΟίΗβΓί
Ιί δΐιΐίδ Ηιηι.
ϋοβδ ίη&ί βοηηβί βιιίΐ ^οιιγ
βϊδίβΓ?
Ιί άοβδ ηοί 81111 ηβΓ.
Όο ίηβδβ βΐιοβδ βιιΐί ^οιιγ βΐ-
8ίβΓ8?
Τηβ^ βηΐί ίηοιη.
ϋοβδ ΐί δυΐί ^οη ίο άο ίη&ί?
Ιί βαΐίδ ιηβ ίο (Ιο ΐί.
ϋθ68 Ϊί βαίί 7011Γ ΟΓΟίηβΓβ
ίο οοηιβ ·\νϊΐ1ι ιΐ8 ?
Ιί άοβδ ηοί δυΐί ίαβηι ίο§ο οιιί.
Το βΗΜββά.
Όο γοχι δοοοββά ΐη 1β»πιΪΗ£
Εη£ΐΐδη?
I 8110066(1 ΐη ΐί.
I δΐιοοε6<1 ΐη Ιβ&Γηίη^ ΐί (η ϊάο).
Όο ίηβδβ ^βηίίβηιεη δΐιοοββά
ΐη 8β11ΐη§ ΐΙιβίΓ ηοιΐ8β8?
Τηβ7 δΐιοοεεά ίΗβΓβΐη.
ϋο ^οα δηοοεβά ΐη άΌΐη£ Λ&ί'
I δΐιοοββά ΐη ΐί.
<5Ό ίΚαί.
 — 221 —

Ή &εΙα μον είναι άό&ενης, ωό- Μγ Άηηί ίδ ίΐΐ, 80 Λ&Ι δΐΐθ

τε δεν δύναται νά Ιζελ'&η. ο&ηηοί ξο οπί.
Ή αδελφή μον δεν ηδννατο νά Μ.γ δΐδίΟΓ οοαίά ηο£ οοιιιβ,
εξέλ&η διότι ψον άβ&ενής. ββο&υδΘ $1ΐ6 "ϊν&8 ΠΙ.
Γυΐΐΐίΐ, παρατατικός του -ημιβοηθιτικοϋ 08Π*, ΰννασθαι.
Το μελανοδοχεΐον(τό καλαμάρι). Τΐιβ ίηΐίδί&ηά.

Άμνημονείν, ληϋμονεϊν. Το β)τ§βί* (Λαρατ.β)ΤξοΙ,

αα%. μετ. β>τ§οϋβη).
Κα&αίρειν (χα&αρίζειν, ααΰ- Το ο1θ»η.
τρενειν).

ΘΕΜΑ 114.
'Τπάγετι αυχνά εις τον περίπατον; — 'Τπάγω εις τον περίπατον οταν δίν
ϊχα> να κάμω τίποτε εις την οίκίαν. — "Εχαμεν ή αδελφή αας περίπατον ΐφιπ-
πος; —"Εκαμε περίπατον Ιφ' αμάξης. — Λύναβ&ι να ϋλ&ητε μαζή μον (ο»η
του £0 \νίι!ι πιθ); — Λεν δύναμαι νά ελΦω μαζή αας, διότι οφείλω νά νπάγω
την μικράν άδιλφήν μον εις τον περίπατον (I απι Ιο ίΒΐίβ οιιί α τν3ΐ1ίίη§). —
ΊΊον περιπατείτε: — Περιπατονμεν εις τον χήπον της &είας μας. — Λιατί ά-
χονετε τον αν9ρωπον τούτον; — Τον άχούω, αλλά δεν τον πίζενω· διότι είξεν-
ρυα οτι είναι ψενςης. — Πώς γνωρίζετε οτι είμαι ιρενζης; — Λεν πιςεύει εις Οί
ον, χαΐ πάντες οι μή πιςεύοντες (ννΐιο άο ηοΐ ββϋκνβ) ε& θίόν εϊναι ιρενςαι.—
Έχάρη ή μήτηρ αας διότι αας είδε; — Έχάρη πολύ. — Χαίρω διότι βλέπω [&1
ίββίη^ τοϊΐί καλούς φίλας μ». — ΈπΙ τίνι έχάρη ο πατήρ βας; — Έχάρη
δια τόν ΐππον τον Όποιον τω Ιςείλατε. — Λιατί Ιχάρηααν τά τέχνα αας; — 'Ε-
χάρηααν διά τά χαλά ίνδύματα τά Όποια τοις ίχαμα (I η»νβ Ιι&ίΐ ηΐίκΐβ ίοΓ
Ι&βα)).— Λιατί χαίρει τόαον (80 πιηοΐι) ό άν&ρωπος οντος; — Αιότι φαντάζεται
(Ιιβ βαΙ(ΒΓ8 ΙιίπίδβΙΓ) οτι ϋχει φίλονς· άλλ' ϊχει άδιχον, διότι δεν ϊχει είμη
έχ&ροϋς. —Έβλαψεν Ό ιατρός την μιχράν θυγατέρα Βας; — "Εκοψε τον δάχτυ
λον της, αλλά δεν την ΐβλαψεν, αςε (δο ί!ΐ3ΐ) άπατάα&ε αν πιςενετε οτι την Εβλαψε.
— Κολαχεύεο&ε οτι γνωρίζεται την Άγγλιχήν; — Κολαχεύομαι οτι την γνωρίζω·
διότι δύναμαι νά Όμιλώ, ν άναγινώαχω χαϊ νά γράφω αυτήν. — 'Εχιόνκα
Ζ&ές; — 'Εχιόνιαεν, ϊπεαε χάλαζα χαί ηςραψεν. — "Εβρεξεν; — Έβρεξεν. — 'Εξήλ-
$εν ή μήτηρ αας; — Ουδέποτε εξέρχεται, οταν ηναι χαχος χαιρός. — Θέλετε νά
£ξέλ9ητε; — 'Τπεαχέ&ην εις τον πατέρα μου νά μείνω εν τη οικία, ωςε δεν δύ
ναμαι νά εξέλίτω. — Έξήλ9ετε προχ&ές; — "Εβρεχεν ολην την ΐημέραν, [ΐΐιβ \ν1ιο1β
άαγ] ωςε δέν (ξήλ&ον. — "Εμα9εν έπϊ τέλος Ό αδελφός αας Αγγλικά ; —
Λεν τά ϊμα&ιν ακόμη διότι δεν ήδυνή&η άχόμη νά ενρη καλόν διδάαχαλον. —
Λιατί δεν έμα9εν ή αδελφή αας την Γερμανιχήν; — ,Ητον άα&ενης ωςε δεν ή-
δννήΖϊη να την μά&η. — 'Τπάγετε είς τον χορόν το 'εαπέρας; — Πονιϊ Ό πους
μον ωςι δεν δύναμαι νά υπάγω. — Ήγόρααεν ό πατήρ αας τον ΐππον περί τον
όποιου μοϊ ωμίληαε; — Λεν ϊλαβεν άχόμη τά χρήματα του, ωςε δεν [ήδυνή&η
νά τόν άγοράαη. — Ειδΐτε τον 'άν&ρωπον του οποίον τά τέκνα έτιμωρή&ηααν;
— Α\ν τον ιϊδον. — Είς ποίον ώμιλψατι ίν τω &εάτρφ; — 'Λμίληαα είς την
 — 222 —

κνρίαν της οποίας ο αδελφός ίφόνεναι τον ώραΐον αχϋλον [ιον. ΕΙδετι το
παιδίον (Λβ ΙίΜΐβ οογ) τοϋ οποίου ο αδελφός ίγεινε νομικός; — Το ιϊδον. —
Ποιον εΚετε ίν τω χορφ; — ΈΊδον έκεί τονς ανθρώπους τ&ν οποίαν (ζορί
σατε) τονς ΐππονς, και έκείνονς τών οποίων ήγοράαατε την αμαξαν. — 'Ελάβν
τε τά χρήματα τα οποία έχρειόζεαδε; — Τα ϊλαβον. —Έχω το χαρτίον τ6 ό
ποιον χρειάζομαι (οΓ ντΜοΙι I &να ϊη ηββά); — Το ϊχετε. — "Εχει η αδελφή αας
τά βιβλία τά όποια χρειάζεται; — Λεν τά Ιχει. — Ή,μιλήαατι εις τονς έμπορα;
των όποιων έλάβετε τά έργαςήρια; — 'Ω,μίληαα εις αυτούς. — "Εχουαι τά τέκνα
αας ο,τι χρειάζονται; — Εχονβιν ο,τι χρειάζονται. — Εΐδεν η θεία αας τονς
πτωχούς άν&ρώπους των οποίων έκάηααν αί οίκίαι; — Λεν τονς εϊδε. — Περί
τίνος άν9ρωπον ομιλείτε; — Όμιλώ περί έκείνου τον οποίον ό αδελφός Ιίγεινε
ςρατιώτηςχ — Περί ποίων παιδιών ωμιλήαατε; — 'Ω,μίληαα περί {κείνων των ό
ποιων οί γονείς εϊναι πεπαιδενμένοι. — Ποίον χαρτίον ε'χει η εξαδέλφη αας; —
"Εχει Ικεΐνο τό όποιον χρειάζεται. — Ποίαν μελάνην ήγοράαατε; — Ήγόρααα 1·
κείνην την οποίαν ίχρειαζόμην. — 4νναο9ε νά μοί έπιςρέψητε τά βιβλία τα
όποια αας Ιδάνειαα. — Λεν τά άνέγνωαα έ'τ» , ωςε δεν δύναμαι νά οάς τά ά-
ποδώαω.
115.
Εί'δετε την κνρίαν παρά της όποιας ελαβον εν δωρον; — Λεν την ειδον. —
'Εκαταλάβετε εκείνον τον Γερμανόν; — Λεν γνωρίζω Γερμανικά, ωςε δεν ήδν-
νή&ην νά τον καταλάβω. — Βλέπετε τά παιδία εις τά όποια 'έδωκα πλακούν-
τια; — Λεν βλέπω έκεϊνα εις τά όποϊα Ιδώκατε πλακούντια, άλλ' εκείνα τά ό
ποια έτιμωρήαατε. — Εις ποία έδώχατε χρήματα; — "Εδωκα είς εκείνα τά όποι
α Ιφάνηααν (Η&νβ Ιιββη) ά'Ιία. —Είς'ποία παιδία πρέπει νά δίδη τις βιβλία; —
Πρέπει νά δίδη τις είς έκεινα τά όποια εϊναι καλά καΐ ενπειθή. — Εις ποίους
δίδετε νά τρώγωαι και νά πίνωαιν; — Είς τονς πεινώντας και διψών
τας (ίο Λο5β ^Ηο »τβ Ιιηη^Γγ αηά ιΜγβΙ^).— Λίδετε τίποτε είς τά παιδία τα
όποια είναι οκνηρά; — Λεν τοις δίδω ουδέν. — Ήχονοδη τέλος πάντων ό άν
θρωπος; — Ήρνή9ηααν νά τον άχοναωβι· πάντες είς οαονς άπετά&η ήρνή&η-
ααν νά τον άχούαουν. — Είς ποίον ανήκει ό ίππος ούτος; — Ανήκει είς τον
Γάλλον πλοίαρχον, τον όποιον η άδελφη εγραψεν εν γραμματιον είς νμας. —
Τά χρήματα ταντα άνήκουβιν είς υμάς; — Άνήκουαιν είς έμέ.— Άπό ποίον τά
ίλάβετε; — Τά ελαβον παρά των άν&ρωπων των όποιων εί'δετε τά τέκνα. —
Σας έφερε» ή θεια αας τά βιβλία τά όποϊα αάς ΰπεαχέ&η; — 'Εληαμόνηαε να
μοι τά φέρη — 'Εληαμονήαατε νά γράψητε εις τον 9εϊόν αας; — Λεν έληβμό-
νηβα νά γράψω εις αντόν. — Σας κάμνει η τβόχα αντη; — "Οχι, Κύριε, δεν
μοϊ κάμνει. — Λεν έχετε άλλην; —"Εχω, άλλ' εΐναι άκριβωτέρα ταύτης. — θέ-
λετε νά μοϊ την δείξητε; — Θέλω νά αας την δείξω. — Σνμφέροναι τά πέδιλα
ταύτα εις την άδελφήν αας; — Λεν τΐ) ανμφέροναι, διότι είναι πολν ακριβά. —
Έλ7;ο·μο)'ϊ}ο·ο!τε τίποτε; — Λεν έληαμόνηαα ονδέν. — Σας ανμφέρει νά μά&ητΐ
τοντο έκ ςη&ους; — Λεν εχω πολύν καιρόν διά μελέτην (ίο 8ΐο(1)>), ω?ε δέν
ανμφέρει νά το μα&ω έκ ςή&ους. — Προαεπά&ηαεν ό άνθρωπος ούτος νά ομι-
λήύυ είς τόν πατέρα αας; — Προαεπά&ηαε νά όμιλήατ) είς αυτόν, αλλά δεν ί-
πέτυχε. — Κατωρ9ωαεν ή αδελφή αας νά γράψη εν δέμα; — Τό κατωρ9ωαε· —
Κατώρ9ωααν οί έμποροι οίνοι νά πωλήαωαι τους ΐππονς των; — Λεν τό κα-
τάρ&ωααν. — 'Επςοαπα&ήοατε νά παςρεΰαητι τό μελανοδοχείσν (ΐηίΜΜΑ) μ*
 — 32$ —

— ΠροβααΜηβα νά το παςρεύβα, αλλά δεν το κ,αχώρ&αβα. — Επιτυγχάνουν

τά τέκνα βας είς το νά μαν&άνωβιν Αγγλικά; — "Επιτυγχάνουν. — Ποίον άπην-
τήοατε το πρωϊ;—Άπήντηβα τον άν&ρωπον νπδ τοΰ οποία ϋπολήπτομαι.—'Τπάγετι
πεξος είς την Γερμανίαν ; — 4έν με αυμφέρει να υπάγω πεζός, ωςε ΰπηγα
Ιφ αμάξης.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΝ ΕΝΝΑΤΟΝ

ΤΗΙΚΤΥ-1ΠΪΪΤΗ ΙΕ380Ν.

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ.

Ό μΙΧ\.ων πρώτος (ΡΐΐίΠΓβ) είναι χρόνος σύνθετος, -γινόμενος εκ τοΰ

■ημιβοηθητικυΰ $Ιΐα11, μελλείν, οφείλειν, τ) ΤΤΪ1Ι, βούλεσθαι, και τοΰ
απαρεμφάτου τοΰ σχηματιζομένου ρήματος,
Ό μέλλων 6 σχηματίζων το μεν πρώτον πρόσωπον εκ τοΰ 5>1ΐίΐ11,
τα. δέ Χοιπα. δύο εκ τοΰ τνϊΐΐ, καλείται μέλλων άπΧης απαγγελίας»
ό δε" σχηματίζων τ6 μεν πρώτον πρώσωπον εκ τοΰ VIII, τά δέ λο«τά
δύο εκ τοΰ 8ΐΐθ11, |3ουλ))Τ£κος, διότι εμφαίνει την βονΧησιν τοΰ λέ
γοντος ·

1 4εν $ά ηναι ίοως απο οκοποΰ νά αημειώαωμεν ένταν&α οτι πολλοί καϊ
Ιξ αντων των "Αγγλων δοκιμάξουβιν Ινίοτε δυβκολίαν ως προς την χρηΰΐν τον
βίιαίΐ η νϊΐΐ προερχομένην έκ τον οτι δεν ηρμήνευβαν αντην οΐ γραμματικοί
αρκούντως. "Εκαςος "Αγγλος οχηματίζει, όντως ειπείν, Ιδίους δι εαυτόν κανόνας
ώς προς τοΰτο, τονς οποίους έφαρμόξει όπως η χρεία το καλεί. Φιλόλογος δέ
τις "Λγγλος βυνδιαλεχ&είς ποτε μετ' έμοϋ μοι ΙγνάρίΒε τον κανόνα ον Ι&ετο δι ί-
αντον, και δια τά τέκνα καΐ τους φίλους του. Εϊναι δε ηρμηνενμένος μετά
τοοαυ'της πρωτοτυπίας καϊ τοβοΰτον γραφικού νφονς, ωοτε αμέβως αντιλαμβά
νεται αντον ο νονς, καϊ ως Ικ τούτον, διατηρείται Ιν τί} μνημτι ενκολωτερον.
Άπεφάαιαα λοιπόν νά οημειώοω αντον δια τονς μα&ητάς μου εν τι} Άγγλικΐ}
Με&όδφ μα πεποι&ώς οτι, αν κατά τύχην περιέλ&η τδ βιβλίον μου εις χείρας
τον φίλα μα, 9ά αυγχωρήβ% τον τολμην μα ταύτην χάριν τοΰ κοινοί άγαίον.

θΓ3ΐηπΐ9Π3η$ Ιιατβ ταηΐεεά ΙοζβΛβΓ 01 γραμματικοί ουγκατέταξαν αδια-

ϊικϋββΓεηίΙν Λβ \?0Γάβ «τήΐΐ αηά βη&Η »
&8 6Ϊ£ΐΐ3 οί & ίαΐατε Ιβηββ.
Χι Ϊ8, πο^ενετ, ηεοε$38,ι·ν (ο άίδοππιί-
παΐβ &εΙντεεη ιηεπι, οεο&υβθ οί Ιηε τετΙ>
« ντϊΐΐ » (νοίετε ίη Ιΐαΐϊαη, τείΐε ίη Ιί&Ιίη,
βονλεβ9αι ίη (ΪΓεεΙι).
Αηά (ο ανοιά αη «ςιιίτοεαΐ ββηββ ί( ίι
ηββηίιιΐ, τνηβη νοίίΐίοη ίδ ηοΐ πιεβηΐ (ο
1>β βχρΓββδεά, (ο ηβε «εηαΙΙ» οηΐτ ίη
Λ· β«ΐ ρεποηι οί (Ηβ ίυ(ατβ ίεηββ.
χρίτως τάς λέξεις νίΐΐ καϊ εΐιαίΐ ώς βο-
ηχητικά του μέλλοντος.
Έν τούτοις ομως εϊναι άναγκαιον
νά διακρίνωνται αϊ λέξεις αΰται άπ'άλίή-
λων, ένεκα τοΰ ρήματος ννίΐΐ (τοΙέΓε 'ί-
ταλις'ι, νΜΐΛατινιςϊ, βούλεαΟαίΕλλινιςί).
Προς αποφυγήν δε αμφιβόλου έννοί-
ας εϊναι άναγκαιον, ό μη &έλων νά
δηλωοή 9έληαιν, νά μεταχειρια&ί) το
βπ&11 μόνον είς τά πρώτα πρόοωπα τοΰ
μέλλοντος.
 Το 8Μ11 και νΠΙ μίνουσιν αμετάβλητα ΐις πάντα τα πρόσωπα,
Ικτος τοΰ δευτέρου ίνικοΰ, γινομένου βΐΐίΐΐί καί Τϊΐΐί,

Μέλλων απλής έκφράΰεως. Μέλλων βονλψιχός.

Θά χαλέβω. I 8Η&11 \ I τρΐΐΐ

Θά καλέόης. ΤΗοιι νΐΐΐ; 1 ΤΗοιι βΐι&ΐί;
Θά χαλέόη. Ηβ (βΗβ) νίΐΐ ( « Ηθ (Λβ) 8Η&11/ ΐ!
β1ι&11 ί0&Π· Λνίΐΐ
Θά καλέόωμεν.
Θα χαλέβψε. Υοα \νί11 ] Υοα βΐι&ΐΐ
Θά ζαλέδωδι. Τ1ιβ7 ^ϊΐΐ ' Τΐιβ^ 8Η&11

Βιιί \?ηβη &η βχρΓβδδίοη οί « τνϊΐΐ »
13 ίο 1>β 8ί§ηί6β(1, Λβ ίβιΐδβ Ϊ8 οοπ^υ§ίΐ-
ίβά \νίΛ « -ννϊΐϊ » ϊη Λβ ήΓ8ί ρβΓβοηδ,
&η(1 « δη&ΙΙ » ϊη Λβ εεεοηά &ηά Λίπΐ
ρβΓβΟΠδ.
« I "ννΐΐΐ §ο Ιο ΜογΙ&ϊχ, » ϊί Ϊ8 πιγ δθ-
νβι·εϊ§η ννϊΐΐ 8Λ1<1 ρΙβΒδΠΓΘ ίο <1ο 80.
« Τηοιι εη&1ί §ο ίο ΟάΛαπι » I οοπι-
πι&ικί γοιι ίο §ο ΛίΛβΓ.
« Τηβγ δΐι&ΐΐ βο ίο \ν»ηί8,£6, » ϊί Ϊ8
ϊη τογ ρονεΓ ίο δβηά Λεηι.
Αη εχΕίπιρΙε οί Λβ πιΐδίΐδθ οί Λβ
ντοΓ(1δ « ννϊΐΐ από1 δΐι&ΐΐ » πα&γ ββ υηάεΓ-
δίοοιΐ ίΐΌΠΙ Λβ ί&ίβ οί Λβ ίΟΓβί^ΠβΓ
\νηο ία11ίη§ ίηίο (Ιοερ \ναίει·, βχοΐ3Ϊπιβ(1:
« I ντίΐΐ ββ <ΐΓο\νηβά, ηο οηβ εϋαΐΐ Ιιβίρ
ηιε » .
Νοντ, &δ ηε 8Ϊ§ηϊββά \>γ Λβδβ ννοι·(1δ
Λαί ίί ιν&8 πίδ Λνϊδίι &η<1 ρΐβαδίιτβ, αηά
88 Ιιβ εοηιηιαηύείΐ Λαί ηο οηβ δ1ιοιι1<1
οίά ηίω, ιΐΓοννηβ<1 ηβ \ν&8 ίοΓ νναηί οί
βδδίδί&ηοβ.
Βιιί η&ά ηβ επεά: «I 8Π3.11 Ιιβ ϋΓονν-
ηβά, ίοΓ ηο οηβ \νί11 ηβΐρ ωβ », βοιηβ
«η&πί&οΐβ ρβΓδοη, δβεϊη§ Ιιϊβ ά&η^βΓ,
ωί§ηί ηβ,νβ « τνίΐΐβά » (ί. β. δεεη νΐΐΐϊηκ)
Ιο ηανβ δ8νβ<1 ηΐιη.
ΤηβΓβίοΓβ, \?ηεη γοιι Ιηηιοΐβ ϊηίο
ΤΛταίβΓ, εΛνταγε βο^υ§8ίβ 7οηΓ ίβηδβδ αβ
ϊη Λβ βηηβχεΛ ΙαΜβ; &ηά δοηιβ §οοά
£ΐ·3ΐηπΐ3Π3η, ηε»πη§ γο\ιτ « ίηίβΓ]βοΙίοιΐ8»
ταΒ,γ βγΛε « εοηϊπηείϊοηδ » οί ηίβ η&ηάδ
«ανε γοα ίη ίηβ « απίοΐβ » οί άε&Λ ββίοΓε
γοα 8Γβ η διιρίηε ».
Θέλων ομα>ς νά βημάνη βούληαιν δέον
να σχηματίζη τον χρόνον τούτον είς μν
τά πρώτα πρόσωπα μΐ το ΛνίΙΙ, ιϊ; ίί
τα δεύτερα καΐ τρίτα με το δΐιαίΐ.
Θέλω νά νπάγω είς ΜογΙβϊχ, διότι
εΐναι 7) νπερτάτη δέληοίς μον , χβΐ
η ενχαρίατηαίς μου τό νά πράξη
τοντο.
« ©ά υπάγης είς Οάίΐιαιη »· δηλαδή
οέ διατάττω νά νπάγβς ίκεϊ.
« ©ά νπάγωαιν ίίς λνβηία^β » είναι
είς την ίξοναίαν μου νά τους βτείλω.
Παράδειγμα της κακής χρηαεας τάν
λέξεων \νϊΐί καϊ δΐιαίΐ δύναται νά &εω-
ρηδή τό δυστύχημα τοΰ ξένου οβπ;,
πεοών είς βα&υ ύδωρ, άνέχραξε. « ΘίΙα
νά πνίγω, χαϊ χάνεις ας μη με βοηΰψψ-
'Λφοΰ λοιπόν ίδηλωβε δια των λέξε
ων τούτων οτι η ίπι9υμία, η αρίΟχΕία
και ή &έληβίς του ητο νά πνίγη, χο'
διέταξε νά μη τον βοη&ήοτι χανιΐί,
ιπνίγη δί εΊλειψιν βοη&είας.
Άλλ' αν {φώναξε, « ©ά πνιγώ διότι δ)ν
9έλει νά με βοηθ-ήοη χάνεις»· έλεήμων πί
βλέπων τον χίνδυνόν του ηδννατο να
τον οώαη.
"09εν οταν πέβ^ς εις τό ύδωρ, σχη
μάτιζε πάντοτε τους χρόνους σου Υ,ατα
τον έπιαυνημμένον πίναχα' χαλός δέ τις
γραμματικός άχούων τάς « έχψωνψείζ "
βου είμπορεϊ διά τον « συνδέσμου » τάν
χειρών τον νά οε βάση άπό τό « β(-
&ρον » τοΰ Φανάτα πρίν ευρέθης ύπτιος-
 Θά έχετε χρήματα^
Θά Εχω. I δΗαΙΙ Ηή,νβ δριαβ.

Παρ, Α'. Έν ερωτήσει γίνεται χρψιις πάντοτε τορ δΐΐϋΐΐ «ς γο

πρώτον και δεύτερον πρόσωπον '.

Θά ίξέλ&ητε ΰήμερον; 81ΐ8,11 γοιι §ο οηί ίο-ά&γΐ

Λεν &ά ενκαιρηΰω να έξέλ&ω. I β1ι»11 »ο£ Ιι&νβ ύπιβ ίο §ο
οαί.
θά 6ας ΐδω ανριον; 8Ηα11 I βββ γου. ΐο-πιοπΌ\ν?
Θά εηαινωμαι η Φα έααινε&ώ. I βΐΐ&ΐΐ 06 ρΓ&Ϊ5β<1.
& άγαπήϋητε την μητέρα μπ', 8Ηίΐ11 7*>ιι Ιονβ 1117 πιοίΗβΓί
Θά την άγαπήϋω πολύ. I δΗ&ΙΪ Ιονβ ΗβΓ ιρυοίι.
/Αν &α την άγαπήβω ποτέ. I βΐι&ΐΐ ηβνβΓ Ιονβ ΙιβΓ.
Θά την άγαχ<5, αν με αγαπά. I 8Η&11 Ιονβ ΗβΓ, ΐί δΐΐβ
Ιονββ πιβ.
Θά τιμωρη&ήτε διότι δεν εχά· Υου "ννϋΐ οβ ριιηΐδΗβά, οβ-
μετε τα χρέη 6ας, λέγει μα- ο&ιΐδβ 70ΐ Η&νβ ηοΐ; (Ιοηβ
%ητης τις ιίς άλλον. 7οαϊ Ι^,δΐε, 8$78 οηβ δβΐιο-
Ι&γ ίο &ηοώβΓ.
Άλλα &α τιμωρη&ητε, λέγει 6- Βμί 7011 1)β ριιηίβΐιβά,
διδάόκαλος, διότι δίν έκάμε- 8&78 ΙΉ&δΙβΓ, ίθΓ γθΜ
τε τα. χρέη 6ας. Ηανβ ηοί άοηβ 7011Γ ί&βίε.
Θά βρέξη ανριον. Ιί "ννϋΐ Γ&ϊη ίο-ηιοιτο^.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΧΡΗΣΕΩΣ ΤΟΤ ΦΏΛ* ΚΑΙ 8ΗΑΙΧ.

δίααρίβ βχρΓβδδϊοη ο£ α ΕχρΓβδδίοη οί τοίίΐίοη
ίυΐυΓβ Ιίιηβ. &ηά ρονβΓ.
ι «ι»»η I τνϋΐ Θά υπάγω
Τΐιοα ντΊΗ !§ο ίο Λβ Τΐιοα ίΙΐίΐΚ Θά νπάγτις είς τον
Ηβ (βηβ) νρϊΐΐ, 63,11 Ιΐιίδ Ηβ (δ1)β) δΜΙ !§ο (ο Λβ Θά νπάγ^
\νβ -νρϊΐΐ
βνβηϊη§. Υοιι βνβηίη§. θά νπάγωμεν χοροί»
Υοιι ■ντίΐΐ «Ι»)) Θά νπα'γητε ΜΓΟψί.
Θά νπάγωαιν

1 Το δΐιβίΐ ί/ί τό δεύτερον χαΐ τρίτον πρόσωπον χρησιμεύει είςδήλωβιν προρ'-

δήαεοις, οντω δε η πράζις δεν εξαρτάται έκ της 9εληαι<άς τον λέγοντος, άλΚ'
ϊξ ανωτέρας. Οίον.
ΟϋΓ νΟΓίΐθ 81)8,11 8,11 ϊη 48,ΤΪ| ρΜϊνί-
οη Ιίβ.
Αηά νιΛ 0ΗΓ8β1νβ8 οιιγ νβΓγ ηβ,ωβι
81)8.11 άίβ. (Φ&τΑ).
Ιΐ δ1ΐ8)11 Γαϊη (1ιιιΐη§ ίθΓί7 ά^^β.
I \τί11 1)6 α βρά ίο Λβηι, βΐ)<1 Λβ^
«ΙΐΒ,ΙΙ 1)β κ ρρορί» ίο πιβ.
Τα βνγγράμματα ημών &ά κηνιαί
πάντα εις το ακάτος της λήθης.
ΚαΙ αυτά τα ονόματα μας &ά ΰν·
ναπο$άνωοι με&' ημών.
Θά βρέχτι έπί τιβααράκοντα ημέρας.
Θά γείνω 9εός των, και αντοί λαός μα.
29
 — 226 —

Παρ, Β'. Δίδων τις διαταγών μΐταχπρ'ιζίται σνχνα το \τΙ\1 αντι

τον 8ΐΐ&11, μη θίλων να προσβολή το πρόσωπον προς ο όμιλίϊ. Οίον.

0ά νχάγης να φέρφς την I- Υοιι τνΐΐΐ §ό &αά ο&ττγ 1 ίηίδ

χιβτολήν ταντην είς τό τα- ΙβίίβΓ ίο ίηβ ρο8ί-οίΗββ.
χνδρομεϊον.
0ά τελειώβητε το γράψιμόν 8ηα11 7011 βοοη Η&νβ άοηβ
6ας γρήγορα; ·ννπίϊη£?
0ά τελειώόω ταχέως. I βη&ΙΙ βοοη Ηανβ <1οηβ.
0ά τελειώό^ ταχέως τό&έμα της. 8ηβ τνίΠ βοοη ηανβ άοηβ ΗβΓ
βχβΓοΐββ.
Πότε &ά κάμψε τα δέματα 6ας; λΥΤιβη 8η&11 γοα άο ^οΐΐΓ
βΧβΓΟΪδβδ ?
0ά τά;κάμω εν όλίγω (γρήγορα). I \νί11 άο ίηβηι βοοη.
Εν&νς, ταχέως. 8οοη, βΓβ 1οη§, δηοΓίΙγ.
Ό αδελφός μα &α ζάμφ τα &έ· Μγ ΟΓοίηβΓ ΤΡίΗ άο ηίβ βΧβΓ-
ματά τον ανριον. οΐδβδ ίο-ιηοπ*οτν.
Η χροβεχής (ή Ιρχομένη) Αεν- Νβχί Μοηά»}\
Γί'ρα.
*Η χαρελ&ονβα (ή χεραβμένη) Ιι&βί Μοηά&γ.
Αεντέρα.
Το χαρελΰόν ετος, χέρνόι. Ιι88& γβ&τ.
Ο χροόεχής (6 Ιρχόμενος) μήν. Νβχί ιηοηίη.
' Η Χροβεχής (ή ίρχομένη) έβδο- Νβχί τνββίε.
μάς.
Ό μήν οντος, 6 τόπος οντος Τηΐ8 ιηοηίη, ίηίβ βοηηίΓ7.
(ή χώρα αντη).
Πότε θά γενματίβη ή &εία 6ας \Υηβη \νί11 ^οιιγ &υηί άΐηβ
μαζήμας; λνίίη Π8?
0ά γενματίβη μαζή 6ας ανριον. 8Ηβ \νΠ1 άΐηβ \νίίη }τοη ίο-
ηαοπ-ονρ·.
Πότε &ά νχάγη ή αδελφή 6ας "^ηβη τνίΠ γοηΓ 8Ϊ3ίβΓ §0 ίο
εις την μαβικήν βνμφωνίαν; ίηβ οοηββΓί?
0ά νχάγη την χροβεχή τρίτην. 8ηβ τνϊΐΐ §ο πβχί ΤυβδάΉ^'.
0ά νχάγητε χον&ενά; 8η&11 ^ου. §ο αηγ >νηβΓ6?
Αεν Φά νχάγωμεν χονδενά. λΥβ δΐιαίΐ £0 ηο \νηβΓ6.
0ά μοϊ βτείλφ τό βιβλίον; ΛνΐΠ Ηβ δβηά ηιβ ίηβ 1)θθΐ£?

1 Άντϊ τον απαρεμφάτου μκά τα βήματα νπαγιιν^ χκ! εοχιο&αι, 9ιτονβιν

οΐ Άγγλοι τό ίπόμινον £ήμα *ατ* τον χρονον *α& ον είναι χαΐ τα βήματα
ταϋτα οννδίοντις αύτό δια τον αννδέομον, »η<1.
 — 227 —

θα δας τό δτείλφ αν τό έ- Ηβ τνίΐΐ 8βη(1 ϊί γο\χ, ί£ ηβ

τελείωδεν. Ηαβ άοηβ \νϊίη ίί.
θά ηδ#» ίν τ$ οικία άπό-φε; 8Η&11 70α 1)6 &1 ηοηιβ ίηίδ
βνβηΐη§ ?
Θα ημαι. I βη&Π 1>6 ίηβΓβ (η I βη&Η).
Θά ψαι τψ,ψηρ 6ας ίν ν% οικία; ΥίΊΙί γοχιγ ηιοίηβΓ 1)6 &ί Ηοιηβ ?
Αεν %ά ψαι. 8ηβ Λνίΐΐ ηοί 1)6 ίηβΓβ (η 8Ηβ
ττίΐΐ ηοί).
Θά ψαι αϊ άδελφαί δας; Λνΐΐΐ )τοηγ δίδίβΓδ 1>β ίηβΓβ?
Θα ψαι. ΤΗβ^ τνίΠ 1>β ίηβΓβ (η Ύ\χβγ
νηΆ).
Θά μοι ςείλη 6 άδιλψός δας \Υι11 γοιίΓ ΟΓΟίηβΓ 8βηά ιηβ
τά βιβλία^ ί\ι& 1)θθ1ί8?
Θα δάς τα δτείλη. Ηβ \νϊ11 δβηά ίηβηι 7011 (η
. Ηβ τπ11>
0ά δτείλη μελάνψ εις τό γρα- ΛΥΐΗ Ιιβ 8βη(1 δοηιβ ίηΐε ίο πιγ
ψεϊόν μον; βοηηίϊη£-ηοη8β?
θά δτείλψ Ηβ \νϊ11 ββηά βοηιβ ίηβΓβ (ή
Ηβ ψι\1.)
Θα δννη&ήτε να πληρώδητε 8η&11 γοα 1)β αΒΙβ ίο ραγ
τον νποδνματοποιόν δας; γο\\χ δΙιοβηΐΒΐίβΓ ?
"Εχαδα τά χρήματα μον, ωδτε I ηανβ Ιοδί ην/ τηοηβγ, 80
δεν #ά δννη&ώ να τον πλη- ίηαί I δηαΐΐ ηοί 1)θ &1)1β
ρώδω. ίο τρ&γ ηΐιη.
Ό φίλος μον εχαδε τό γραμ- Μγ Μβηά 1ΐ»8 1θδί ηίβ ρθ(ϊ-
ματοφνλάκιόν τον, ωδτε δεν Ιιεί-οοοίί, 80 ίη&ί Ηβ τρίΐΐ
&ά δννη9*$ να. πληρώδη δια ηοί 1)6 ίΛΙβ ίο ρ&7 ίθΓ
' τά -υποδήματα τον/ ("Ορα Μα». ΛΑ.). Ηΐδ 1)θθί8.
Θά ψαι ανάγκη να νπάγη τις \Υΐ11 ΐί 1)6 ηββ688&Γγ ίο §0 ίο
εις την άγοράν; ίηβ η8,Γΐί6ί?
θά ψαι ανάγκη να νπάγη τις Ιί \νί11 1)β ηβοβδδ&Γγ ίο §0
ίκεϊ άνριον τό πρωί. ίηβΓβ ίο-ηιοΓΓΟτν ηιοπιΐη^.
Λεν %·α ψαι ανάγκη νά ναά- Ιί ·ννί11 ηοί 1)6 ηβββδδ&Γγ *°
γη τις ΙκεΙ. £0 ίηβΓβ.
θά ΐδψε τψ μψέρα 6ας δήμε- 8Η&11 γοη 866 γοΗΓ ηιοίηβΓ
ρον ; ίο-ά&7?
θά την ΐδωμεν. νΐβ βη&ΙΙ 866 ΗβΓ.
εζι, υπάρχει, ενρί-
δκεται. I Ένικ. Τΐιβτβ ίί.
Είναι
είδιν, νπάρχονδινλ Ϊ1λη%·. ΤΗβτβ ατβ.
ενρίδκονται, ϊχει.
 Λν είναι (δεν ϊχει, δεν νπάρ- ΤΗβΓβ ίβ ηοί, ίΗβΓβ &Γ6 ηοί.
χει, δεν νχάρχονβι).
Θα ηναι (&ά εχη, ®ά υηάρχη, λΥΠΙ ίΗ6Γβ Ηβ?
&ά ναάρχωβιν) ;
0ά ηναι, κτλ. ΤΗβΓβ ' ΛνϊΠ Ηβ?
Ήτον, ηβαν, (εϊχεν, νπήρχεν, ν- ίΗβΓβ η \νβΓβ ίΗβΓβ ?
ηηρχον).
^Ητον, ηβαν, (ίβχΐ, νΐΐήρξεν, ν-
Ηίΐ8 ίΗβΓβ Ηββη η Η&νβ ίΗβΓβ
πήρξαν); Ηββη?
*Ητον, ηβαν, κ τ λ. ΤΗβΓβ Η&8 Ηββη η ίΗβΓβ Η&νβ
Ηββη?
Είναι (ϊ'χΐί κτλ. κραβί,· Ιδ ΐΙϊβΓβ Άΐαγ \ντη&?
Είναι. ΤΗβΓβ Ϊ8 βοιηβ.
Λν είναι. ΤΗβΓβ Ϊ8 ηοί (η ηοπβ).
Είναι (νπάρχουβιν) άνθρωποι. ΑΓβ ίΗβΓβ &αγ ιηβη?
Είναι (νΛαρχουβιν). ΤΗβΓβ &Γβ δοίηβ.
Λν είναι (δεν νπάρχουβιν). ΤΗβΓβ &Γβ ηοί αηγ (η ηοηβ).

"Τπάρχονβι Λαιδία τά οποία δεν ΤΗβΓβ &Γβ βΗίΙάΓβη \νΗο

&έλονν να μελετώβιν.
' Τπάρχει κανείς;
Ουδείς νπάρχει (δεν νπάρχει
κανείς). (
©ά ^να* ΛολΑοϊ είςτον χορόν;
Θα είναι πολλοί.
ηοί δίηά!^.
Ι§ ίΗβΓβ βηγ οηβ (η οηγ \)θάγ) ?
ΤΗβΓβ 18 ηο οηβ (η ηοί αη^
Ηοά^).
Αγθ ίΗβΓβ ίο Ηβ ("ΌραΜαθ.
ΑΑ') ιηαην ρβορίβ αί ίΗβ
Ηέι11?
ΤΗβΓβ '&Γβ ίο Ηβ & §Γβ&ί ιηβη^
ρβορίβ ίΗβΓβ.

Έπιπιζώβει, με αίςωϋιν (βε· Οη οτβάιΐ.

ρεβε).
)
Πωλεϊν με πίβτωβιν. Το 8βΠ Όη οΓβάίί.
Τοϊς μετρητοίς, επί χείρας. Εβαάγ ΐποηβ^.
Άγοράζειν τοις μετρητοίς. Το Ηιιγ Γογ β&δΗ.
Πωλεϊν τοις μετρητοίς. Το 8β11 ίοΐ' ο&δΗ.
Πληρόνειν το'ίς μετρητοίς (ίπι Το ρ&7 άο'ννη.
χείρας).
Θέλετε ν άγοράβητετοίς μετρη- λΥΐΗ ^οΐΐ Η117 £ογ 0Η$Η?
τοις;
Σας ϋνμφέρει να μοί πωληβητε Όθβ8 ίί £αίί ^οα ίο 8β11 πιβ
με πίβτωβιν (βερεβέ); οη 0Κ*1ΐί?
 Τίνος (ΐναι το βφλίον τοντο; Ύνΐιοδβ 1>θο&: ίδ ίΙιίβΤ
Είναι ιδιχόν μον. Ιί 18 ηιίπβ.
Τίνος είναι τα πέδιλα ταντα. \¥1ΐ086 δΗοβδ &Γβ ίΗβ86?
Είναι ίδιχά μας. ΤΗβ^ &Γ6 οιίΓδ.

Παρ. Γ*. Έάν εις το ρημα Ιο 1)β ενετάι τ) αντωνυμία Λνΐΐο. αναφε
ρομένη ιις το ύποκείμενον ίί, το μετά τοϋτορημα ίο 1>6 μίνα ενικοί*. Οίον·

Αντοι τον εϊδον (η αντοι είναι Ιί Ϊ8 ίΐιβ^ τνΐιο Η&νβ βεβη

οΐτινες τον εϊδον). Ιαχαχ.
Οί φίλοι 6ας ϋχονδι δίκαιον. Ιί 18 ^ΟΙΗ* ίτίβικίδ νΗο ΛΓβ
ϊη ίΗβ π^Ηί.
ΠοΙαι εϊναι αί χνρίαι ανται; \ΥΙιθ &Γβ ίΐιοδβ 1αάίβ8?
Είναι αίάδελφαιτον πλοιάρχ». ΤΗβ^Γβ ίΐιβ ο&ρίαίη'δ δΐβίβΓδ.
Είναι Ιπιδεξία γννη. 81ιβ Ϊ8 & οΙενβΓ ΉΌηι&η.
Είναι τίμιος άνθρωπος. Ιΐβ 18 &η Ησηβδί πι&η.
Είναι αξία γννη. 8Ηβ ΐδ & ^οι-ίΗ^ τνοχηβη.
Οί Γάλλοι Ιχέρδιβάν την νίχην. Ιί ίδ ίΐιβ ΡΊ-βηοϊί "ννΐιο οαιτίβά
ίΐιβ ά&γ.
Τις (ποίος) είναι έχει; ΥΫΥιο ΐκ ίΗβΓβ?
'Εγώ είμαι. Ιί 18 I.
Ήμεϊς τό εχάμαμεν (ημείς εΐμε- Ιί Ϊ8 "ίνβ τνΐιο Ιιαγβ άοηβ ίί.
&α οΐτινες το εχάμαμεν).

*Λρμόζειν, (ταιριάζειν), πη- Το βΐ.

γαίνειν καλώς.

Μοι πηγαίνει χαλά τό φόρεμα Όοβδ ίΐι&ί ΌΟδέί βί Π16?

τοϋτο;
Σας πηγαίνει χαλά.
Το χαπελλϊνον τοντο δεν πηγαί-
νει χαλά είς την θυγατέρα
6ας.
/ίεν τη πηγαίνει χαλά.
Σας πηγαίνονΰι χαλά τά χειρό-
χτια τάντα;
Μοι πηγαίνουόι χαλά.
Τοντο 6ας πηγαίνει πολν χαλά.
Είναι χαλλίτερον, &ά χάμητε
χαλλίτερα.
Ιί βίδ 7ου.
ΤΗ&ί βοηηθί (1θ&8 ηοΐ βί ^οηγ
(Ιαυ^ΗίβΓ.
Ιί άοβδ ηοί βί ΙιβΓ.
Όο ίΗβδβ §1ον6δ βί 70ίι?
Τ1ιβ7 βί πιβ.
ΤΗαί βίδ 70α νβΓ)τ ττβΐΐ.
Υοιι β&ά ΐ)θίίβϊ\

Παρ. Δ'. Έν τψ ίδίωτκτμψ τούτω ό μέλλων τοϋ ρήματος κάμνειν

ίκφίρεται παρ* "Αγγλοιρ δια τοϋ παρατατικού τοϋ βοηθητικοί; Ιιανβ·
 Είναι καλλίτερον, Φα κάμω I Ιι&ά ϋβίίβΓ.
καλλίτερα.
Είναι καλλίτερα, 9α κάμη καλ-ίΉβ Η&ά ΒβίίβΓ.
λίτερα. (8Ηβ Ηαά οβίίβΓ.
ΊΑντί να φνλάττψε τον ΐπαον Ιηβίβ&ά οί Ιίββρΐη^ γοιίΓ
6ας, &ά κάμψε καλλίτερα να. ΙιοΓδβ, γοιι \\&ά 1>βίί;βΓ 8β11
τον πωλήβψε. ίί.
Άντι να πωλήβη τ6 βιβλίον τα, Ιη8ίβ8(1 οί" δβ11ϊη£ Ιιϊδ οοοΐ:,
θά κάμη καλλίτερα νά τό Ιαβ \ΐ&ά σβίίβΓ Ιίββρ ίί.
φνλάξη.
Θά κρατήβψε τον ΐπαον; 8Η&11 γοιι Ιίββρ ίΐιβ ΗθΓδβ?
Θά τον κρατήβω. I δΗ&11 Ιίββρ ίί.
Λεν πρέπει νά κρατψε τάχρψ Υοα πιιΐδίηοί Ιίββρ πιγιηοηβγ.
ματά μον.

Ενφραίνειν, τέρπειν, άρέ- Το ρΐβαββ, ίο δβ ρΐβαββά.

όκειν.
Αρέβκειν τινί (εις τινα). , Το ρΐβαεβ δοτηβ οηβ.

Σας άρέβκει τό βιβλίον τούτο; Όοβδ ίΗ&ί οοοίί ρΐβ&δθ γο\ΐ?

Μοι άρέβκει πολν. Ιί ρΐβ&δβδ πιβ ηηιβΗ.
Θά κάμω ο, τι 6άς άρέβκει. I τνϊΐΐ άο ντϊι&ϊ γοΐΐ ρΐβ&δβ.
Σας άρέβκει νά λέγψε τούτο. Υοα &γθ ρΐβαδβά ίο 8&)τ 80.
Τί ά απάτε· ί^Πήΐ ϊδ γοιίΓ ρ1β&8ΐΐΓβ?
αγαπάτε, ("ννΗ&ί όΌ γοιι \ν&ηί?
Ώώς εϊπετε; (δρίότε;) λνΗ&ί άο 70α Β&γΐ
ττ· > ι* -β, /- > * -^α ν(Ηο^ άο νου. ρΐβαββ γοιίΓδβΙί'
Πως αρεβκεβνε (ενχαριβτειβνε)) ^βΓβ^
'ΐϊο\ν άο γου Ιίΐίβ ίΗϊδ ρ1αοβ?
,. , , „ . . (I ρΐβ&ββ τηγββίί νβΓγ τνβΐΐ
Αρεβκομαι (ενχαριβτονμαψ πο-\ -^βΓβ

Άμέβως, εν&νς. Ιτηναβάί&ϊβίγ,άπβούγ.

Πάραυτα, εν άκαρεί. Τΐιϊβ ΐηδί&ΠΓ, ίηβί&ηίΐγ.
Παραχρήμα, παρενδνς. ΡΓβδβηίΙγ.
Μέλλω νά τό κάμω άμέόως. I &πι §θίη£ ίο άΌ ίί.
Θά τό κάμω άμέβως. I \νί11 άο ϊί ίπιιηβά'ί&ίβίν..
Μέλλω νά έργαβ&ώ. I απι £θϊη£ ίο τνοΓίί
ΘΕΜΑ 116.
Θά ΐχετι χρήματα; — 0ά ϊχω. — Τις θά αας δάΰΐ]; — Ό πατήρ μα ίά μ,αλ
δάβη. — Πότι θά ϊχγι ή άδιλφή αας βιβΚία; — Θά ΐχΐ) τον προαΐχή μήνα. —
Πίβα χρήματα θά Ιχιτε; — Θά ϊχω ιίχααιηΐντι Κρας. — . Τις θά ϊχτ) χ«/Ι
 \

— 231 —

φίλους; — 01 Γάλλοι θά Ιχωβι. — θά ηναι η μήτηρ βας έν ττί οικία άπόψι

ί τό Ιβπέρκς; — θά ηναι έν τη οικία. — θά ηα9ε έκεϊ; — θά ημαι καΐ έγα>
(I 8(18.11 1)β αΐίο ΙΙιβΓβ). — ©ά έξέλ&η βήμερον' ή θίί'α αας; —θά έξελΦη, αν η
ναι κάλος καιρός. — ©ά έξέλ&ητε; — ©ά έξέλ&ω, αν δεν βρέχη. — ©' άγαπάτι
τον νίόν μου; — ©ά τον άγαπα, αν ηναι καλός. — Θ' άγαπα η &εία βας την
άδελφήν μου; — ©ά την άγαπα, άν ηναι άξια καΐ ευπαθής. — θ' άγαπα η
μήτηρ βας τάς θυγατέρας μου; — θά τάς άγαπα, άν ηναι φιλόπονοι και κα-
λαί. — θά πληρώαητε τον $άπτην βας; — ©ά τον πληρώβω, άν λάβω τά χρή-
ματά μου. — θ' άγαπάτε τά τέκνα τον άδελφον μου; —"*Αν ηναι καλά καΐ φι
λόπονα, θά τ' άγαπω' άλλ' άν ηναι οκνηρά καΐ κακά, ,θά περιφρονώ καϊ τι
μωρώ αυτά. —"Εχω άδικον νά ομιλώ οΰτως; — "Οχι, Κύριε, έξ έναντίας ϊχε-
τε δίκαιον. — Αέν έτελειώαατε (ίο (Ιο) τό γρά^ιμον; — ©ά τελειάβω ταχέως
— Έτελείωβαν οί φίλοι μας την ομιλίαν; — ©ά τελειώβουν ταχέως. "Εκαμεν
ό πεδιλοποιός τά πέδιλα μου; — /ίέν τά εκαμεν άκόμη, άλλά θά τά κάμη τα
χέως. — Πότε θά τά κάμη; —Όταν ινκαιρήαη (χνΐιεη (ιβ Η&$ ίϊιηβ). — Πότε $ά
κάμη ή άδείφή βας τά ιδικά της; — θά τά κάμη την προοεχή Λευτέραν.
©ά ελ&ητε είς την οΐχίαν μου; — ©ά ε'λ&ω. — Πότε θά ί1$ητε; — ©ά ελ$ω τό
αροβεχες Σάββατον. — Πότε εΐδετε την Οείαν μου; — Την εϊδον την παρελθοΰ-
βαν Παραβκευήν. — ©ά νπάγωαιν αϊ εζαδέλφαί βας είς τον χορον την προσε
χή Πέμπτην; — 0ά νπάγωαι. — ©ά ελ&ητε είς την βνναυλίαν μα;— ©ά ϊλ&ω άν
δεν ημαι άο&ενής. — ©ά δννη&ήτε νά μοϊ πληρώαητε ο,τι μοί χρεωςεϊτε;
Λεν θά δννη9ώ νά αάς τό πληρώβω, διότι εχααα ολα μου τά χρήματα. — Θά
δννηθη ό Γερμανός νά πληρώβη διά τά ΰποδήματά τον; — "Εχασε τό χαρτο
φυλάκων του, ωςε δεν θά δυνη&ή νά πληρώαη δι αυτά. — ©ά ηναι ανάγκη
νά υπάγω είς την άγοράν τό πρωί; — ©ά ηναι άνάγχη νά ΰπάγητε, διότι χρει-
αζόμιθα κρέας, άρτον χαϊ οϊνον.— ©ά ηναι άνάγχη νά ςείλωμεν νά ξητήαωμεν τον
Ιατρόν; — Ούδεϊς άβ&ενεϊ, <2?ϊ διν θά ηναι άνάγκη νά ζείλωμεν νά τον ζητήβωμεν.

117.
0ά ϊδητε τον 9εϊόν μου αήμερον; — ©ά τον ΐδω. — Ποΰ θά ηναι; — 0ά η
ναι έν τω γραφείω του. — ©ά ΰπάγητε είς τον χορον άπό·ψε; — Λεν $ά νπά-
γα>, διότι είμαι πολύ ασθενής· (ωςε δεν δΰναμαι νά ΰπάγω) (£ογ I ααι ίοο 111 Ιο
£θ). — ©ά ύπάγτ) η άδελφή βας; — ©ά νπάγη άν ΰπάγω. — Ποΰ δά νπάγωαιν
οί φίλοι μας; — Λεν θά νπάγωαιν ονδαμοϋ· θά μείνωβιν έν τη οικία διότι I-
χονν νά κάμωβι πολλά πράγματα (ίοτ ύιβγ Ιι&τβ α §οο<1 ιΐββΐ Ιο <1ο). — Πότι
©•ά μοϊ πέμψητι τά χρήματα τά όποια μοϊ χρεωςεΐτε; — 0ά βάς τά ζείλω τα-
χέοος. — 0ά μοϊ ζείλωβιν αϊ άδελφαί βας τά βιβλία τά όποια ταϊς έδάνεισα; —
&ά βας τά ςείλωβι την προβεχή εβδομάδα. — Τίνος οίκίαι είναι αύται; — Εί
ναι ίδικαί μας. — Ή άδελφή βας ή* ή ιδική μον ΰπήγεν εις την Ίταλίαν; — Ή
Ιδική μου. —Ό Ιδικός βας άρτοποιός η ό τον γείτονός μας αάς έπώληαεν άρ
τον με πίςωβιν; — Ό ιδικός μας. — Είναι η δυγάτηρ βας αΰτη; — Λεν είναι
Ιδι-κή μου, είναι η τοϋ φίλου μου. — Πον εϊναι ή ιδική βας; — Εΐναι είς τό Λον-
δΐνον. — Τί αγαπάτε, Κύριε (\ν(ι»ί ίδ γοητ ρΙβαβιΐΓβ, 8ϊγ); — Ζητώ τον πατέ
ρα βας, είναι έν τη οικία; — Οχι, Κύριε, έξήλ&εν. — Τί λέγετε; — Λέγω οτι
έξηλδι. — θέλετε νά περιμείνητε εως οΰ έπιςρέψη; — Λεν 'έχω καιρόν νά πε·
ςιμ^Ίνω. — Πωλεϊ έπϊ πιζώβει; — Σας βυμφέρει ν' άγοράαητε τοις μετρητοίς; —
^ί&ν μοϊ βυμφέρει. — Ποΰ ήγοράβατι τά αιδηρά ταύτα κονδύλια; — Τά ήγόρα
 — 233: —

σα (Ις τον Ιμπόρου τον όποιου εϊδετι το Ιργαςήριον χ&ές. — Σας τά ΙπώΙηβε.
χοϊί μετρητοίς; — Μοϊ τα Ιπώληαεν ΙπΊ πιςώαει. — ΜοΙ τά ίπώληοι τοις μετρη
τοίς. — Αγοράζεται αυχνά τοις μετρητοίς; — "Οχι τόαον ονχνά οαον νμεΐς.—'Τ-
τιάρχει οίνος ίντΌς τον βιικαΙίου; — 'Τπάρχει. — 'Τηάρχει ξεϊδι ίντος τον πότη-
ρίον; — Λεν υπάρχει. — 'Τπάρχει οϊνος η μηΐίτης Ιντος αυτόν; — Λεν νπάρχει
ουτε οϊνος οΰτε μηΐίτης. — Τί είναι ίν αντφ; —Είναι νδωρ ίν αντω.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟΙ
ΓΟΒΤΙΕΤΗ ΙΕ880Ν.

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΗ3 ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΥ.

Ό παρακείμενος (η 6 άόρι^ος) της απαρεμφάτου γίνεται εκ τοΰ α
παρεμφάτου τοΰ βοηθητικού και της παθητικής μετοχής τοΰ σχηματι
ζόμενου ρήματος. Παρ. χαρ,
'Εόχηχέναι, η 6χεϊν, Το Η&νβ ϊι&ά.
Γεγονέναι, η γενέΰ&αι. Το Η&νβ Ηββη.
Κεχληχέναι, η χαλέβαι. Το Η&νβ ο&ΙΙβά.
Έληλν&έναι, η ελ$εϊν. Το Ιι&νβ οοπιβ.
Έπψήβ&αι, η εααινε&ψαι. Το Η&νβ Ηββη ρΓ&ίδβά.

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΕΤΕΑΕ2ΜΕΝ0Υ ΜΕΛΑΟΝΤΟϊ.

Ό τετελεσμένος (η παρωχημένος) (Ρββί η 8«ϋ011(1 ΓαίϋΓβ) μέλλων
γίνεται καθ' δν τρόπον και 6 μέλλων πρώτος. (Μαθ. προηγούμενου), δηλ.
εκ τοΰ μεΧλςντος τοΰ βοηθητικού Ιΐ&Υβ η ΪΗ} και τοΰ παθητικού πα
ρακειμένου τοΰ σχηματιζόμενου ρήματος. 'Σημαίνει δε προτεραιότ-ητα
πράξεως ώδ πρρς αλλην μελλουσαν. Παρ, χαρ.

Θα. χαΧίόςο. I δΗ&Π Η&νβ ο&11β(ϊ.

Θά χαλέϋης. ΤΗοπ. ντίΐί Η&νβ ο&ΙΙβά.
Θά χαλέβη. Ηβ (βΗβ) Λνΐΐΐ Η&νβ ο&11β<1.
Θα χαλέόωμεν. ]■ ~ψβ βΗ&ΐί Η&νβ ο&Πβύ,
Θα χαλέόψε. χ 1 Υοιι Ιι&νβ ο&ΙΙβα1.
Θα χαΧέϋωβι. ΤΗβγ "ννΐΗ Η&νβ ο&Πβά1.

Θά ίλ^α. I δΗ&ΙΙ Η&νβ οοπιβ.

Θά ελ&ης. ΤΗοιι λνϊΐί Η&νβ οοπιβ.
Θά £λ$η, Ηβ (δΗβ) η&νβ οοτη©.
Θά ΪΧδωμεν. \\Γβ $Η&11 Η&νβ οοπιβ.
 — 233 —

Θά Ιλ&ητι. Υοα ινίΐΐ Η&νβ οοηιβ. . ; ·

Θά Ελ&ωβι. · ■ ΤΗβν Μν'ύΙ Η&νβ οοηιβ.
Θά Μαινε&ώ. . I βΗαΙΙ Η&νβ Ηββη ρτ&ίββά.
Θά επαινετής. ΤΗοη \νϋί Η&νβ Ηββη ρΓ&Ϊ8β<1.
„, , ' ( Ηβ λνίΐΐ Η&νβ Ηββη ρΓΕίδβά.
Θα ΙχαινΒ&ν. ^ ^ Η&γβ ^
Θά έχαινΐΰΊόμεν. ΎΫβ βΗ&Π Η&νβ Ηββη ρΓ&ίδβά.
Θά επαινε&ήτε. > . Υοιι ' τνΐΐΐ Η&νβ Ηββη ρΓ&ΐδβά.
Θά ίχαινε&ώβι. ΤΗβ^ \νΐ11 Η&νβ Ηββη ρΓ&ΐδβά.

'ΤΛολείΛεβ&αι, μένειν, αεριβ- Το Κανβ Ιββ.

βενειν.
Πόβα χρήματα βας μένονβιν, Ηοτγ πηΐβΗ ηαοηβν Η&νβ 7011
(η βάς έμειναν.) · · · < ' 1βΑ?
Μοΐ μεί-ίί μοΐ έμειναν) ϊν I Η&νβ οηβ 8Ηΐ11ΐη§ Ιβίϊ.
βιλλίνιον.
Μοί μένα (η μοι ϊμεινεν %ν I Η&νβ οηΐ^ οηβ δΗίΠίη^
μόνον βιλλίνιον.) Ιβΐί.
Πόβα μένονβιν (η έμειναν) εις Ηοτν ιηηοΗ Η&8 νοηΓ Ηγο-
τόν άδελφόνβας. ίηβΓίβίί^
Τώ μένει (η τω Ζμεινεν 'έν ζέ- Ηβ Η&8 οηβ βΓΟτνη 1β£ί.
φανον).
Πόβα μένονβιν (η έμειναν) εις Ηοτν ηκιοΗ Η&8 γο«Γ 8Ϊ8ίβΓ
την άδελφήνβας; 1β£ί?
Τή μένονβιν (η τή έμειναν) εξ 8Ηβ Η&8 οηΐγ δίχ ρβηββ 1β£ί.
μόνον δηνάρια.
Πόβα μένονβιν (η έμειναν) εις Ηοττ ηιαοΗ Η&νβ ;νοηΓ Ηγο-
τονς αδελφούς βας ; ίΗβΓ8 1βίΐ?
Τοις μένει (η τοϊς ϊμεινε) μία ΤΠβ;^ Η&νβ οηβ ροαη<1 ΙβίΙ.
λίρα.
"Οταν πληρωβωβι τον ράατψ ^ΥΗβη ίΗβ7 Η&νβ ρ&ίά ίΗβ
&α τοις μείνωβι πέντε λίραι. ί&ϋοΓ, ίίιβγ μΉΙ Η&νβ βνβ
ροηηάδ 1βί*ί.
Παρ. Α'. Μετά τού,ς συνδέσμους \νηβη, δταν' 08 800Π «8, α/ιο·
ίίΐΙβΓ, αφοϋ' ο'ι "Αγγλοι μεταχειρίζονται τον ενεστώτα ί) τον παρα-
κείμενον, οπού ήμεΐς μεταχειριζόμεθα τον αόριστον της υποτακτικής,

"Οταν 9ά ημαι εις της δείας μα, Τ^Ηβη I &ηι &£ πιν &υηί'δ,
&ά ερχεβ&ε να με βλέπητε. Λνΐΐΐ γόη οοηιβ Ιο δββ ηιβ ?
Άφον τελειώβητε το γρά-φιμόν ΑίίβΓ 70η Η&νβ ά!οηβ \νπί>
όας, &ά ίλ&ητε να κάμωμεν ΐη§, Λνΐΐΐ νοη 1&]ίβ α ΙιίΓη
ίνα Χερίπατον μαζί; τνΐίΗ ηαο?
30
 — £24 —

"Οταν ηληρώβω δια τον Ζαχον θά \νΗβη I η&νβ ρ?ιίά Γογ ίηβ ηοι·-
μοί μείνωβι όνο μόνον λίραι. 8β, I βηαΐΐ Ιιανβ οη1)τ ίννο
ροαηάβ 1β£ί.
Κάμνειν ενα αερίαατον (Ινα γν- Το ίαΐίβ α ίαηι.

Θά ααίςητε, όταν τελειωόψε το Υοα τνίΠ ρΐβ,^ τνηβη γοα η&νβ

&έμα 6ας. ηηίδηβα 701ΛΓ βΧ6Γ0Ϊ8β.
Τί θά κάμψε, αφον γενματίΰψε^ \νηαί \νϊΠ 7011 άο, ^ηβη νοιι
ηανβ άιηβά?
"Οταν δμιλήβω είς την μητέρα \\Τΐ6η I η&νβ δροΐίβη ίο νοηΓ
6ας, θά καταλάβω τι πρέπει πιοίηβΓ, 1 βη&Π Ιεηοτν "ντη&ί
να κάμω. I η&νβ ίο άο.
Τί θά γείνφς αν χάθης τα χρή Ύνη&ί ντίΠ οεοοηιβ ο£ νοη,ΐ£
ματα οΌν; γοιι 1ο8β νοηΓ ηΐοηβν ?
Λεν ήξενρω τί θά γείνω. I (Ιο ηοΐ &ηο\ν ^ηαί τνίΐΐ 1>6-
οοηΐΘ ο£ηιο.
ΛνΊιβ,ί τνϊΗ ββοοκιβ ο£ ηίιη?
Τί θά γείνη; Λνΐιειΐ \νίΗ οβοοιηβ ο£ 1ιβΓ?
Τί θά γείνωμεν; \Υη&ί \νϋ1 οβοοηιβ οί υ8?
Τί θά γείνωΰι ; Λνΐι&ί ^ϋΐ οβοοπιβ ο£ ίηβοιί
Λεν εΐζενρω τί θά γείνωϋι. I άο ηοί Ιαιοτν τνηαί ι^ϋΐ οβ-
οοπιβ ο£ ίΐιοηι.

Μετ ολίγον, ταχέως. Βι/ αηά Ιφ, 50071.

Πότε θ' άναχωρήβητε ; \νΐιβη Λνίΐΐ γοα £θ 3,\ναν?

& άναχωρηΰω ταχέως.
& άναχωρηΰη μετ ολίγον (9ηλ.)
& άναχωρηβωμεν ανριον.
& άναχωρηϋωϋιν άμέόως.
Ι\νΐ1ΐ£0 δοοη.
8ηβ ΛνΐΙΙ £0 απαγ \>γ &ηά ογ.
\Υο \νίΠ §ο ίο-ιηοιτο'νν.
Τηβγ -ννϋΐ §ο ατν&γ ίηιηιβάΪΛ-
ίβίγ.

Σειρά, αράδα. ΤΗβ ίυ/τη.

Ή αράδα μου. Μν ίαηι.

Είς την άράδαν μον. Ιη ηιν ίαηι.
Εις την άράδαν τον. Ιη ηίδ ίοϊη.
Εις την άράδαν της. Ιη ηβΓ ίαηι.
Κα&εΙς με την άράδαν τον. Ε&οη ίη ηίβ ίαηι.
"Οταν, οτε.
"Οταν έ'λθ# η άράδαόας. \νηβη ίί οοιηββ ίο νοαι· ίνιπι.
Θά ?λθ|7 η αράδα μας. Οιιγ ίαηι τνϋΐ οοπιε.
 —-835 —

Κάμνειν ϊνα γνρον η &>α πε- Το ία&β α Ιητη η ιναΐά.

ρίπατον.
'Τπηγε να περιπατήβη η νά χά- 8Ηβ 18 £θηβ ίο ίαΐίβ α τν&11ε.
μη περίπατον.
Περιπατεϊν ίντός τον χήπον. Το τναϋε ΓοιιηιΙ Ιηβ §αΓ(1βη.
Πληγή, λάχτηβμα, κτύπος Α οΙοαυ, α Μοίί, α ΙεηοοΚ.
Μαχαίρωμα, κρότος ράπιόμα. Α 8ίαΙ>, α οίαρ, & βΐ&ρ.
'Εχτνπήβατετοναν&ρωποντον· Ηανβ νοιι £ΐνβη ίηαί ιηαη α
τον; ϋίοτν ?
Τον εχτύπηβα. I Ηανβ £ΐνβη ηήη οηβ (ή I
Ηανβ).
ιΡάβδι<5μα, μπαβτοννιά. Α Μοτν τνίίη α δΐίοΐί.
Αάχτιβμα, χλωτόηά. Α Μοίν.
Γρον&ηά. Α ΐ)1ο\ν τνίίη Ιηβ ββί.
Μαχαιρηά. Α δίαο οί & Ιαιϊίβ.
Τονφεχηά. Α 8ηο£ η ώβ ΓβροΓί οί"& §ιιη.
Πιθτοληά. Α δΐιοΐ; ο£ & ρϊβΐοΐ.
Ματηά (βλέμμα). Α §1αηββ ο£ ίηβ βνβ.
Βρο ντή, βρόντημα. Α οίαρ οί" ίηυηάβι*.

Αίδειν μαχαιριάν. Το £ΐνβ & ο\χί τή£η α ΙεηίΓβ.

Λίδειν είς αν&ρωπόν τινα εν Το §ϊνβ ηιαη α οίο^ \νιίη
ράβδιΰμα. α δίίβΐί.
Δίδειν εις αν&ρωπόν τινα 'έν λά- Το §ίνβ Ε ιηαη α ]άο\ζ.
χτιΰμα.
ΔΊδειν εις αν%ρωπόν τινα μίαν Το £ΐνβ α ηιαη 3, οίοτν τνίΐη
γρον&ηάν· ίηβ βδί.
Ήίττίΐν 8ί> βλέμμα έπί τινα. Το ο&δί αη υροη δοιηο
η επί τι. οηβ ^ δοηιβίηϊη^.
Έφρίψατε 'έν βλέμμα (μίαν μα· Η&νβ νου οαδί αη βνβ υροη
τιαν) έπί τον βιβλία τούτα; ίηαί Ιοοοί
"Ερριψα %ν βλέμμα έπ' αντον. I ηανβ βαδί αη 676 υροη ίί.

"Ελχειν (τραβρν). Το ρυ,ΙΙ, ίο άταυο*.

ΠνροβολιΙν, ρίπτειν, τραβάν Το $ΗθθΙ*, (ο βνβ.
(οταν 6 λόγος ψαι περί
οπλών πυροβόλων).

Το άΓ&ν είς· τον παρατατικον κάμνει ΛΓβΐν, εις την παθητικήν με·

Το ϋΙΐβΟί είί τον ναρατατίκον και ιις την παθητικήν μίτοχην κάμ
νει *1ιοΙ.
 — 236 —

Τραβάν μίαν τονφεκιάν. Το £γθ & ςριη.

Τραβάν μίαν Λΐδτολιάν.
Πνροβολεϊν κατά τίνος.
Έπνροβόληδα κατά τον ητη-
νο€ τούτον.
Έπνροβόληδα δις (η {τράβη
ξα όνο τονφεκιαϊς).
Έπνροβόληΰα τρις (η ίτράβη-
ξα τρεις τονφεκιαϊς).
Έπνροβόληδα πολλάκις (η I-
τράβηξα πολλαϊς τχφεκιαϊς).
Ποδάκις επνροβοληδατε^
Ποόάκις επνροβολήδατε κατά
τον Λτηνον τούτον;
'Εανροβόληβα Λολλάκις κατ
αντον.
"Ηκϋδα πνροβόλημαζταψεκηάν).
"Ηκονδε κρότον πιδτολίχ (αιδ-
τοληάν).
Ήχονδαμεν βρόντημα. . ,
Το βΐ'β ά ρίδίοΐ.
Το £γ6 ίΐΐ 80Π1Θ οηβ.
I Ιιανβ βι·βά αί ϊϊχ&ί ϊάτά.
I Ηανβ &τβά ίτήοβ.
I Ιιανβ βΓβο" ΙΗγθθ ίίιηβ3.
I Η&νβ βΓβά ββνβι-αΐ ίΐπιββ-
Ηοντ πι&ην ίίηιββ Ηανβ γοιι
βΓβά?
Ηοτν πιαην ίίιηββ Ιι&νβ νου.
βχβά 9.1 ίΐα&ί υίτά?
I Ιιανβ βΓβά »ί \1 ββνβΓβΙ
ΐίηιβδ.
I Η&νβ Ηθ&Γά α βΐιοΐ;.
Ηβ Ηββ Ηβαι-ά ύιβ Γβροτΐ; ο£
& ρϊδίοΐ.
ΛΥβ Ιιανβ Ιι6ητ<1 β ο1»ρ οΐ
ίΙιαηαΙβΓ.

Τρέχειν. Το τιιη (παρατ. ταη, Λκθ.

μετ. τηη).

Όπίδω, οΛίδδεν. ΒβΗίηά.

Όαίδω τον, όηίδω της. ΒβΗιηά Ηίιη, οβΗίηά ΙιβΓ.

ΘΕΜΑ 118.
' Επαςρεϋ<ιατ$ ηδη την τράπεζαν μον; — Λεν ηνκαίρηβα ακόμη νά την ιζα-
ςρενβω άΧΧά 9ά το κάμνω άμέβως (ίη Λβ ίηβκιηΐ). — Σκοπεύετε ν' άγοράαητΜ
ίνα πίλον; — Σκοπεύω ν' αγοράσω, αν Ό έμπορος μοι τον πωλΐ) έπι πίζάαει. —
Σκοπεύετε νά κρατήαητε (Ιίβερ) τό άΧεξίβροχόν μον; — Σκοπεύω να αας το α
ποδώσω αν αγοράσω εν. — ΈπεζρέιΙ>ατε τα βιβλία εις την 9είαν μον; — Λεν τά
έπίςρεψα ακόμη εις αυτήν. — "Εως πότε (Ιιοττ 1οη§) σκοπεύετε νά τά κρατήσα
τε; — Σκοπεύω νά τά κρατήσω εως την προσεχή τετάρτην. —"Εως πόνε σκο
πεύετε νά κρατήβητε τήν αμαί,άν μον; — Σκοπεύω νά την κρατήσω μέχρι Τ775
έπιςροφής τον πατρός μον. — Ήνάψατε πνρ; — "Οχι ακόμη, άΧΧά θ' ανάψω
τώρα (ρΓεβεηΐΙγ). — Λιατί δεν είργάσ&ητε; — Λεν ήδννή&ην ακόμη. — Τϊ είχετε
νά κάμητε; — Είχα νά διορ&ώαω τάς μεταξωτάς περικνημίδας αας, και νά φέ
ρω τάς ϊπιςολάς αας εις τδ ταχνβρομεΐον. — Σκοπεύετε νά πωλήαητε το ζρν-
βοΰν ώροΧόγιόν αας; —Σκοπεύω νά τδ φνΧάξω, διότι τδ χρειάζομαι. — Άντ\ νά
 — 237 —

το φνλάττητί ιΐναι καλλίτερον νά τό πωλήβητι. — Πωλεΐτι τάς οικίας βας; —

Λεν τάς πωλώ. — Άντϊ νά τάς φνλάττητε ιΐναι καλλίτερον νά τάς πωλήβητι.
Πωλεί η αδελφή βας το βκιάδιόν της; — Το φνλάιτει, άλλ' άντϊ νά το φυλότ-
τη ΐϊναι καλλίτερον νά το πωλήβΤ), διότι ιΐναι πεπαλαιωμένον. — ίίεβχίζει ό υϊ-
ός βας το βιβλίον τον; — Το ξεβχίζει, αλλά κάμνει άβχημα νά το ζεαχίζη, δι
ότι άντϊ νά τό ξεαχίαη, εΐναι καλλίτερον νά το άναγινώβκη. — Είναι οΐ άνθρω
ποι εντός τοϋ έργαςηρίου βας; — Εϊναι. — 'Τπάρχει χάνεις ίν άπο9ήκη; —
Λεν υπάρχει κανείς Ικεΐ.—7Ηααν πολλοί άν&ρωποι εις τό &έατρον; — Ηοαν πολλοί.—
θά ηναι πολλοί άν&ρωποι εις τον χορόν αας; — 0ά ηναι πολλοί. — Έξέρχε-
α&ι οήμερον; — Εξέρχομαι. — Άντϊ νά έξέλ&ητε ιΐναι καλλίτερον νά μιίνητε Ιν
τη οΙκία, διότι είναι πολύ αβχημος καιρός.
11».
Είναι πολλά παιδιά τά. όποια δεν 9έλουν νά πα'ιζωβιν, — Εϊναι πολλά παι
δία τά όποια δίν 9ΐλονν νά μελετωβιν, ολα ο'μως δέλουν νά παίζωβιν.—Γνωρί
ζετε την κυρίαν ταϋτην; — Την γνωρίζω, εϊναι αξία γυνή. — Ποϊαι εϊναι αϊ κν-
ρίαι αΐτινες νπάγονβιν εις τον κήπον; — Εϊναι αϊ θυγατέρες τον ςρατηγον. —
'Τμεΐς, Ιωάννη, έ&ρανβατι την ίδραν μον (οΙιβϊγ); — Λεν τό ϊκαμα ίγώ, άλλ'
ό μικρός αδελφός βας (Η Ϊ8 ηοΐ I, ϊΐ Ϊ8 }Όιιγ Ιϋίΐε 1>Γ0ΐ1ιβΓ νΐιο Ιιαβ άοηβ ϋ).
Τί κάμνιι η άδιλφή βας τάς χειρίδας της;— Τάς ρίπτει, αλλά κάμνει άβχημα
νά τάς ρ*ίπττι, διότι άντϊ τάς ρίπτη εϊναι καλλίτερον νά τάς φυλάττ-ΐ], επειδή
της υπάγουν πολύ καλά. — Πότε θ' άναχωρήβητε; — Θ' απέλθω άμα τελιιώβω
τό γράφιμόν μου. — Πότε θ' άναχωρήβωβι τά τέκνα βας; — & άναχωρήαωβιν
αμα τελειάβωαι τά &έματά των. — & άπέλ&ητε οταν άπέλ&ω; — Θ' άπέλ&ω
οταν άπέλ&ητι. — & άπέλ&ωαι ταχέως οί γείτονές μας;— Θ' άπέλ&ωαιν οταν
τελειωβωβι την όμιλίαν των. — Τί θά γείνη ό νίός βας έάν δεν βπουδάζΐ]; —
Εάν δεν βπουδάζη δεν δα μά&τι ονδέν — ΤΙ θά γιίνη η 9νγάτηρ βας, Ιάν
δεν έργάζηται; — Έάν δεν έργάζηται, θά κατηγορηται νπό πάντων. — Τί θά
γιίνητε, αν χάβητε τά χρήματά βας; — Λιν ιίξεΰρω τί θά γείνω. — Τί $ά γεί-
ντ] η θεια βας, έάν άπολέβτ] τό χαρτοψυλάκιόν της;— Λεν είξεϋρω τί θά γιίντ),
αν τό χάβΎ\.— Τί ϊγεινεν ό υϊός βας; — Δεν είξενρω τί ίγεινι. — Κατεγράφη
ςρατιώτης; — Λεν κατεγράφη ςρατιώτης. — Τί θά γείνωμεν, αν άναχωρήαωβιν
οί φίλοι μας; — Λεν εΙΙ-ενρω τί θά γείνωμεν, αν άναχωρήβωβι. — Τί εγειναν οί
ανγγενεΐς βας; — Άνεχώρηβαν. — Λιατί ό υπηρέτης βας δίδει μίαν μαχαιριάν
(α, οηί νίΛ Κΐί ϊηίίβ, κόιριμον) εις τον άν&ρωπον τοΰτον;— Τα> δίδει μίαν μα
χαιριάν, διότι ό αν&ρωπος ούτος τψ ίδωκι μίαν γρον$ιάν. — Τις των δύο τον
των μα&ητων αρχίζει νά όμιλη; — 'Εκείνος οζΐς εϊναι έπιμελης αρχίζει νά όμι
λτ}. — Τί κάμνει ό άλλος οςις δεν ιΐναι (ϊβ ηοΐ βυ); —Καϊ αντός (Ιιβ βίβο) άρ
χιζα- νά όμιλη, αλλά δεν ιίξεύρει οντι ν άναγινώβκτ) 'ουτε νά γραφή. — Λεν
ακούει οτι τ<ρ λέγετε; — Λεν τό ακούει, αν δϊν τον ξνλίβω (ίί I άο ηοί βίνβ
Ιιϊιη α ΙιβιΙίηβ). — Λιατί δεν έργάζονται τά παιδία ταντα; — Ό διδάσκαλος των
τονς έγρον&οκόπηβε (ΐΙιβΪΓ ιηαίΙβΓ Ιι»8 ^ίνβη Λβιη Μοννβ ν?ίΛ Μβ &51), ωςι δεν Φε
λούν νά έργάζωνται. — Λιατί τους ΐδειρεν; — Λιότι ήβαν (Ιιβτβ 1)ββιι) άπιι$ιϊς.
130.
Έτραβήξατι μίαν τονφικιάν; — Έτράβηξα τρεις. — Κατά τίνος Ιπυροβολή-
αατε; — Έπυροβόληβα καθ' ίνός πτηνού. — Έπνροβολήβατι κατά τον άν9ρώ
 — 238 —

που τούτου;—Έπυροβόληβα δια πιςολίου(Ι Ιι&νβ ϋΓβά α ρίιΐοΐ) κατ αύτον.—

Λιατί τον έπυροβολήαατε δια πιςυλίον; — Λιάτι μοι εδωχε μίαν μαχαιριάν. —
Ποαάκις έπυροβολήαατε χατά τοΰ πτηνοϋ τούτου; — Έπνροβόληαα κατ «ντον
δις.— Το έφονεύαατε;— Το έφόνευαα είς τό δεύτερον τράβημα (»ί ιΐιβ βεοοηά βΐιοί).
—Έφονεύαατε το πτηνόν τοντο »1ς τό πρώτον τράβημα (»1 Λβ ήηΐ βΐιοί);
Το έφόνευαα είς το τέταρτον (αϊ Ιΐιβ {οιιγΛ. — Πυροβολείτε κατά των πτηνών
τα όποια βλέπετε έπϊ των δένδρων, η κατ εκείνων τα οποία βλέπετε Ιντδς
των κήπων; — Λεν πυροβολώ οντε κατ ίκείνων τα οποία βλέπω ίπΐ των δέν
δρων, ούτε κατ Ικείνων τα όποια βλέπω ίντός των κήπων, άλλα κατ ίκείνων
τά όποια παρατηρώ ΙπΙ της ίπαυλεως 'όαιο&εν τοϋ δάβονς. — Ποβάκις ίπυρο-
βόληααν κα9' ήμων οΐ έχ9ροί; — Έπυροβόληοαν κα9' ημών πολλάκις. — 'Εφό-
νευβαν κανένα; — Ονδένα έφόνευααν. — Έπι9υμεϊτε νά πυροβολήαητε κατά τοΰ
πτηνοΰ τούτου; — Έπι$υμω νά πυροβοληθώ κατ αύτοΰ. — Λιατί δεν πυρο
βολείτε κατά των πτηνών τούτων; — Λεν δύναμαι, διότι πονεΐ ό δάκτυλος μου.
— Πότε έπυροβόληοεν ό λοχαγός; — Έπυροβόληαεν οταν έπυροβόληοαν οΐ ςρα-
τιωτα'ι του. — Κατά πόθων πτηνών έπυροβολήαατε; — Έπυροβόληοα κα9' ολαν
οαα εϊδον (I ^νβ ρβΓοβίτεά), αλλά δεν έφόνευαα κανεν, διότι το πυροβόλον μ»
δεν αξίζει. — 'Ε^ίψατε ε~ν βλέμμα έπϊ της κυρίας ταύτης; —"ΕφρΊψα ξν βλέμ
μα έπ' αυτής. — Σας εϊδεν;—Λεν ήδυνή&η νά με ίδ% διότι πονοΰαιν οΐ οφθαλ
μοί της (βΐιβ Ιιω βοΓβ η οαά εχεδ). — Όφείλω νά αας άποκρι9ώ; — 0ά μοί ά-
ποκρι9ητε οταν Ιλ&ΐι η αράδα οας. — Είναι ή αράδα τοΰ άδελφοΰ μου; —"Ο
ταν ΐλ9η η\άράδα του 9ά τόν ίρωτήαω, διότι κα&είς με την άράδαν του.
121.
'Εκάμετε περίπατον τό πρωί; — Περιήλ9ον εντός (Γοηηά) τον κήπου.— Πον
υπήγεν η 9εία αας; — 'Τπήγε νά περιπατήατ). — Λιατί τρέχετε; — Τρέχω διότι
βλέπω τόν άριςον των φίλων μου (ωχ 6886 ίϊίβηά). — Τις τρέχει οπισ9έν μας
(ΐιβΜικΙ η»); — Ό οκύλος μας τρέχει κατόπιν μας. — Παρατηρείτε τό πτηνό*
τοΰτο; — Τό βλέπω (I ρβΓοβϊτβ ϊΐ) όπιοΟεν της οικίας. — Λιατί άνεχαίρηααν αϊ
άδελφαί αας; — Άνεχωρηααν διότι δεν έπε9υμοϋν νά τάς εΐδωαιν αϊ κνρίαι (βε-
ο&υβε ίΐιο)* (ϋά ηοί -νν ϊ & 11 (ο 6ο 8εεη ϊιγ Λβ Ιαιίίβδ) των οποίαν ό αδελφός {■
φόνευαε τόν βκύλον ίων. — Έχάαατε ολα τά χρήματα αας; — Λϊν τά 'έχααα ό
λα. —'Πο'σα αάς ϊμειναν; — Λεν μοί έμειναν πολλά- μοί ΐμειναν μόνον πένιι
οιλλίνια.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟΝ

ΙΌΚΤΥ-ΓΙΚ8Τ ΙΕ880Χ.

Πόρρω, μακράν. Ρατ.

Πόβον μακράν, £ως αον; Ηονο /αν?
 — 239 —

Πόόον είναι άπ' Ιδώ είς τό)

ΑονδΙνον; (Ηοτν&τ ίδ ϊί ίτοηι ηβτβ Ια
Πο6ον απέχει απ Ιδώ τό ΑονΛ Ιιοηάοηί
δϊνον; 1
Είναι μακράν άπ' Ιδώ (είς) τό)
, Λ ^Ονδίνον} [ΐΒϋΐ&Υ ίνΟΙΆ ηβΤβ ίΟ Σθη<1θη ?
Απέχει πολν απ εδώ το Λον-\
δϊνον; I
Παρ, Α', Το (Ιναι συνοδίνόμενον ύιτο Χίζιως Βηλοίση ς ανόστασιν
ίκφίριται πάντοτί δίά τον ΐί 18 (Παρ· Γ*. Μαθ, Λθ'.)
Είναι μακράν, απέχει πολν. Ιί 18 ΐ&τ.
/ήν είναι μακράν, δεν απέχει Ιί 18 ηοί ί&τ.
πολν.
Πόϋα μίλλια είναι; Ηο\ν ηι&η^ ηήΐββ ϊβ ΐί?
Είναι τριάκοντα μίλλια. Ιί 18 ίηϊτίγ ηιίΐββ.
Μίλλιον. Α ηιίΐβ.
Είναι περίπου διαχόΰια μίλλια Ιί 18 αΐπίοβί ί\ΥΌ ηηηάΊ·β(1 ηιί-
άπ' ιδώ εις το Λονδϊνον. 1β8 ίτοηι ΙιβΓβ ίο Ιιοηάοη.
Είναι ώς Ιγγιβτα Ιχατόν μίλ- Ιί 18 ηβατί^ & ηαηάΓβά ηιϋββ
λια από το Βερολΐνον είς ίτοηι ΒβΓίίη ίο νΐβηηα.
την Βιένναν.

Άπο, Ιχ. Ρτοτπ.

Έχ Βενετίας (άπό την Βενετίαν). ίτοπι νβηίοβ.

Έχ Παριβίων (άπό τους Πα- ίτοπι Ρατίδ.
ριόίονς).
Είμαι από τό Αονδίνον. I απι ίϊοπι Ι/οηάοή.
Άπο τί τόπον εϊβδε ; λΥη&ί οοηηίιτπι&η ατβ ^ουρ
Εί6%·ε άπο την Ελλάδα; Ατβ γο\ι ίτοπι (τΤ6βοβ?
Άπ' ίχεϊ είμαι. Ι&να..
'Από τί τόπον είναι; (δηλ.) "ννΐι&ί οοηηίτγτνΌΐη&η ίδ βηο^
Είναι από την Ελλάδα. 8η6 19 ίτοπι βτββοβ.
Ό Ά&ψαϊος. Τηβ Αίηβηϊ&η.
Είναι Α&ψαΙος. Ηβ ίδ &η Αίηβηίαη η ίτοπι
Αίηβηβ.
Είναι Ά&ηναία. 8Ηβ 18 &η Αίηβηί&η Ι&άγ η
ίτοηι ΑίηβηΒ.
Παιδεντης, παιδοτρίβης, παι- Τηβ ρτβοβρίοτ, ίηβ ίαίΟτ.
δαγωγός (διδάβχαλος).
Ό χαϋήρμης, ό ψιλόόοφος. Τηβ ρι-οίβββοτ , ίηβ ρηίΐο-
βορηβτ.
 — 240 —

Ό πανδοχεύς, δ ξενοδόχος. Τηβ ΐΑηάΙοΓθ, ίΗβ ΐηηΙίββρβΓ.

Το πανδοχεΐον, το ξενοδοχεϊον, Τηβ ίηη, ίηβ 1&ηά1βά^.χ
η ξενοδόχος. .·..·■ .■ >
Εΐ69ε "Αγγλος; Αγθ 7011 &η Εη£ΐΪ8ηηι&η?
Πό&εν ξρχεβ&ε ; "νΥηβηοβ άΌ 7011 οοιηβ?
"Ερχομαι από το Αονδϊνον. I οοπιβ ίτοηι ΧοηάΌη.
Οί Γάλλοι είναι εύγενέότεροι Τηβ ΡΓβηοη &Γβ ηιοΓβ ροΐϊίβ
άπο τονς ^Ολλανδούς, ίη&η ίηβ ϋαίβη.
Αεν πρέπει να όμιλψζ όντως Υου. ηιυδί ηοί βρβ&ΐί ίίπιβ ίο
εί$ Γάλλους. ΓΓβηβηηιβη.

Παρ, Β', Έπί "γενικής μϊν Εννοίας, δηλαδή, προς ΒηΧωσιν τον ί·
θνους, λέγεται* ίηβ ΓΤβΠΟΐΐ, οί Γάλλοι, ίηβ Εη£ΐΪ8ΐΐ, οί "Αγγλοι,
κ. τ. λ. Ιττϊ μφικης δε τ) μφιστικης, ΙϊβΠοηΐηβη, Γάλλοι, Εΐ1£ΐί$1ΐΗ1βη,
"Αγγλοι, κ, τ, λ. · (
Εϊδον βημερον τό πρωί τρεις I βα^ν ίηΐδ ΐηοππηο; ίηΓββ
Γάλλους, δύο "Αγγλους, ΐξ Ετβηβηηιβη, ί\νο Εη§1ίδη-
Σκώτους, πέντε Ιρλανδούς, πιβη, 8Ϊχ δβοίβηηιβη, ϋνβ
και τέόόαρας Όλλανδούς. Ιηβηηιβη, &η(1 ίοιίΓ ϋηίοΐι-
ιηβη.
"Αγγλοι τίνες φρονοϋόιν. 8οηιβ Εη^ϋδίπηβη &Γβ οίορΐ-
ηίοη.
Έπεχαλέβ&ηβαν τη ν ϊχπαλαι Τηβγ &ρρβ&1θά ίο ίηβ αη-
πιβτότητβ. των "Αγγλων, και οΐβηί Ιο^&ΐίγ οϊ Εη^Ηβηιβη,
τψ προς τάς Άγγλικας 9ε6- &τιά ίηβίΐ' Ιονβ θ£ Εη^Ηβη
μο&εβίας άγάπην των. ίηδίίίηίϊοηδ.
Είναι πολύς καιρός αφότου Ιδ ΐί 1οη£ δίηοβ ^οτι ΟΓΟοΙς:-
Ιπρογευματίβατε; ί&δίβά ?
Πόόος καιρός είναι αφότου Ηοτν 1οη§ ίδ ΐί δίηοβ χόυ.
. επρογευματίόατε; 0Γβ8Μθδίβά?

Παρ, Γ*. Το είναι σημαίνον διάρκειαν, ίκφίριται διά τον Ιί ί8} το

δε επόμενον άφοΰ η άφότον δια τον δΐηοβ-
Λεν είναι πολύς καιρός άφότϋ Ιί ίδ ηοί 1οη§ δίηοβ I 1>Γβ8,1ί-
έπρογευμάτιόα. ΪΒ&ίβά ?
Είναι πολύς καιρός έκτοτε, Ιί 18 & §Γβαί λνηίΐβ δίηοβ.
δηλ. προ πολλού.
Είναι ολίγος καιρός ϊκτοτε, Ιί Ϊ8 α 8ηθΓί ίήταβ δίηοβ.
δηλ. προ ολίγου.
 Πυόος καιρός είναι αφότου ή- Ηοτν 1οη£ ίβ ίί βίηοβ γοΐχ
χονϋατε νά ομιλώβι αέρι ηβ&ΐ'ά οί ^οιιγ 1)ΓθίηβΓ?
τον άδελφονόας;
Είναι (έν) ετος άφότον ηκαβα Ιί ίβ & γβ&γ βίηοβ I ηβ»Γ<1
να, ομιλώβι περί αννον. οΐ ηίπΐ.

Άχονειν περί, άκονειν νά 6- Το Κβατ ο/ (παραχ Ηβατά).

μιλώβι (νά λέγωβιν).

Είναι μήνες άφότον (δεν) Ιί ίβ βίχ ιηοηίηδ δίηοβ I

τω ώμίληβα.
Είναι περιββότερον από 2ν ετος
άφότον (δεν) ηκονβα νά 6-
μιλώόι περϊ αντον.
Άφότον (δεν) βάς είδον, £βρε-
ξε βνχνότατα.
Είναι 'έν ετος μόνον άφότον.
Είναι αεριόβότερον τον ενός
£τονς άφον.
Περιββότερον των δέκα (άπό
δέκα).
Περιββότερον άαό εϊκοβι φοράς.
Είναι μόλις ϊ| μήνες άφότον.
δροΙίΘ ίο ηίηΐ.
Ιί ίβ ιπογθ ίη&η 8, γβ&Τ δίηοβ
I Ηθ&πΐ οί" ηίηΐ.
δίηοβ I 8&\ν ^οτι ίί Η&8 Γβίηβά
\βΥγ οίίβη.
Ιί ίβ οη1}τ & γβΆΤ δίηοβ.
Ιί ΐδ ηιοΐ'β ίη&η α γβ&γ δίηοβ.
ΜοΓβ ίη»η ίβη.
Μοί'β ίη&η ίτνβηί^· ίΐηιβδ.
Ιί ίβ η&Γά^ δίχ ηιοηίηδ βίηοβ.

Πρό τίνων (πρό ολίγων) ωρών. Α ίβ\τ ηοηΓδ &£0.

Παρ. Δ'. "Οταν δηλοίτοί -ή ίποχη μίχρι της 6ποΙας ψθάνα ιτρά-
ζίς τις, το όνομα του -χρόνου συνοδεύεται άπλώς ΰπο της Χεζεως 8£0,
πρό.

Προ ημιβείας ωρας. Η&ΙΓαη ηοΐΙΓ &£0.

Πρό δνο ωρών. Τ\νΌ ηοηΓδ η§0.
Πρό δνο ωρών και ημιβείας. Τντο ΗοηΓδ &ηά α η»Ιί &£θ.
Πρό δεκαπέντε ημερών. Α £θΓίηί§ηί &£0.
δεκαπέντε ημέραι. Α ίοΓίηί^ηί.
Είδον την άδελφην βας πρό δε- I 8&\ν 70ΠΓ ΒΐδίβΓ & ΓθΓίηί§ηί
χαπέντε ημερών. &£0.

Είναι πολνς καιρός άφότον Η&νβ γοη οββη 1οη£ ίη Εη§-

εϊβ&ε ίν Αγγλία; 1&ηά?
Είναι τρία ε"τη άφότον είναι Ηβ η&β οββη ίη Ιιοηάοη ίηβδβ
Ιν Δονδίνω. ίΙΐΓββ ^β&Γδ. . .

Παρ. Ε'. Παρ' "Αγγλος δταν το είναι δηλοί πόσον η$η ΰιήρκεσΐ
31
 — 442 —

Ψρ"1£,1ς τις, το ρήμα τίθεται κατα ϊταρακείμενον άκολουθονμι&βν ύττβ

της Βεικτικης αντωνυμίας ίΐΐΐβ δίά τον ένικσν, Ήΐβ86 διά τον πληθυν
τικού, προτασσομίνης τον χρονικού ονόματος. Ή δί ιτρόθί&ις ίβΓ, Ιττϊ,
δίό, ^Τί? συντάσσεται μετά των λέξεων τούτων συνήθως νπννοεΐται.

Είναι μία ωρα αφότου 6ας πε- I Ηανθ Βββη Λν&ΐίίη^ ίοΓ ^οα
ριμενω. ίΗίδ ΗοηΓ.
Είναι ίνο ίτ^ αφότου χατοι· I Ιι&νβ βββη 1ίνϊιΐ£ ΗβΓβ
κώ ιδώ. Ιΐιβδβ ϊφο γβ&Τ8 (η £ογ
ίΗβ8β ίννΌ 7Θ3Γ8).
Πόόος καιρός είναι αφότου έ'- Ηοτν 1οη§ Ιιανβ 7011 Ιι&ά Λ&ί
χετε τον ϊππον τούτον; ΗοΓδβ ?
Είναι 8| αφότου τον ?χω. I Ηανβ Η&ό ίί (ίοΐ") ΐΐιβδ© δίχ
νβ&Γδ.
ΐίόβος καιρός; Άπό πότε; Ηο1^ 1οη§?
1100ος καιρός είναι άφότα είναι Η$πν 1οη£ Ηα8 Ιιβ ΐ)ββη 1ιβτβ?
είώ (άπό πότε είναι Ιδώ);
Τρεϊς%μεραι(άπότριώνημερών). ΤΙΐΒδβ ίΙΐΓββ (ϊανδ.
Εις μην (προ ίνός μηνός). ΤΗίδ πιοηίΐι.
Την είδον περιβόότερον από εϊ- I Η&νβ 8βεη ΙιβΓ ΗΐΟΓβ ίΐιαη
κοβι φοράς. ίττβηίν ίίϊηβδ.

Είναι δύο Ιτη αφότου δεν τη"ν I Η&νβ ηοί δββη ΙιβΓ ίοΓ Ιγϊϊό
εϊδον. γβατΒ (η (Γογ) ίΚβδθ £\νο
Υβ&Γδ).

Παρ. 2Τ'. Προς δηλωσιν τον παρελθόντος χρόνου άττο της λή-
ζαιίς πράζιώς τίνος, δεν ονναται να παραλειψθ^ η ίΟΓ και ττ> ρημα
λαμβάνει την αρνησιν.
Είναι εξ μψες άφότου δϊν ν- I Ηανβ ηοί 1>ββΐι ΐη Ετ&ησβ
πηγα εις την Γαλλίάν. ΐοτ δίχ πιοηίΐΐδ (η ίοτ ίίιβββ
δΐχ ηοηίΗδ).
Είναι δύο ημέραι αφότου δεν ϊ- 8Ηβ 1ΐ8δ ηοί β&ίβη ίστ 1;\νχ>
φαγε. ά&νδ (η ίοΓ ΐΐιβδβ ΐ^ο ά»^β) .

Άρτίως, προ ολίγου, νεωςί. Το Ιιανβ ^αδί.

Προ ολίγου είδον τον άδελφόν ΙΙι&ν^ιιβΕδβθη γόΜΧ 1)Γ©£ΐιβΓ.

6ας.
Προ ολίγον ετελείωϋε τό γρά- Ηβ Η&8 ^αβί άοηβ Ύττϊίίη^.
ψιμόν του.
Οί αν&ρωποι προ ολίγου Εφ&α- Τΐιβ Μβη Ιι&νβ ^βί αιτίνβά.
Οαν.
ΈπερΙμεινε πολύ ο άνθρωπος Η&8 Ιηΐ8 νηαα ββ,βη \ν»ίίίη£
ούτος; 1οη£?
"Οη εφ&αόεν, ότι ηλ&ε, μόλις Ηβ Η&8 ΐηιί,μίδΐ; αιτίνβά.
τωρα. ■_.'··.

Πράττειν το κατά δύναμιν. ) ^ ^ οπέ8 ίβ$έ

Προβπα&εϊν οβαν δύναβ&αι. ) '

Θβ προόπα&ήβω όβονδΰναμαι. I τνιΐΐ άο 1117 1)681

„« . „, » ,, (Ηβ \νί11 άο ΗΪ8 1)681;.
Θαπροθπα^οβον δύναται.^ ^ ^ ^ ^

Άναλίόκειν, δαπαναν, ί|ο- Το $ρβηά* ζπαρατ. καϊ παϋ:

δεϋειν. μετ. 8ρβπί).

Πόόα ίξοδεύβατε ΰήμερον. Ηοψ ηιιιοΐι ηανβ )τοιι δρβηί;

ίο-(%?
"Εχει δια Ιξ,οδα πεντήκοντα λί- Ηβ η#« ί^βηί;^ ροαηώϊ &
ρας κατά μήνα. πιοηίΐι ίο Ιϊνβ υροη.

ΠρΙν, προ, Εμπροβ&εν, Ινώπιον. Ββ/οτβ

Λιαβαίνειν ψπροβ&έν τίνος. Το ραβδ 1)β£θΓ6 βοιηβ οηβ.

Λιαβαίνειν Ιμπροβ$εν μέρους
τινός.
Προ των τριών ωρών.
Λιίβη εμπροΰ%έν μου (έπέραβεν
απ εμπρός μου).
φέβψ εμπροΰδέν τού ανάκτορα.
Πού} Πότε}
Το ρ&88 ΟβίοΓβ 3, ρΐαοβ.
ΒβίοΓβ ίΙΐΓββ ο'οΐοοίί
81ΐ6 η&8 ρ»88βά σείο-Γβ ιηβ.
I η&νβ ρ»886(1 οβίοΓβ ίΗβ
ραΐ&οβ.
\νΐΐ6Γ6? \νΊιβη?

4ιέρχε6&αι (περνείν), εζοδεύ- Το 8ρβηά* οηβ'δ Ητηβ %η

ειν τον καιρόν εις τι. 807ηβίΚίη{ξ.

Πώς περνάτε τον καιρόν 6ας; ~Ψ\ϊβΛ άο ^οιι δρβηά γοχιν

ίίιηβ ΐη?
Τον περνώ μελετών. I βρβηά ιαιγ ίίπιβ ίη δίτιά'γίη^ ?
Πώς ίπεραβε τον καιρόν τις; ΛνΉαΐ; η&8 8Π6 βρβηί Ηβτ ίίπιβ
ιη?
Πώς 9ά περάβωμεν τον καιρόν λΥΊι&ί δΐιαίΐ τ^β Βρβηά οιιγ
μας) ίίπιβ ίη?

*Ηπτ£ΐν απο^ρίπτιιν. Το ΐΗτοιν* ανοαφ (παρατατ.

ίΚτβΐυ).
 Αείπειν, ηαραλιίπειν, παρα-
βαίνειν, χάνειν.
Ό έμπορος οντος δεν έφερε κα-
τα την νπόδχεβίντ» τάχρη
ματα.
Λεν ηλ$ετε το πρωΐ εις την οί
κίαν μον κατά, την νπόβχε
6ίν 6ας.
'Εχάδατε την 6ειράν 6ας.
"Εχα6ε το μά&ημά της.
Το /αίΐ, ίο τηϊίί.
ΤΗίδ πιβΓοη&ηί η&8 ί»ϊ1βί1 ίο
οπη£ ίηβ αηοΏβγ.
Υου. ηανβ ίαίΐβά ίο οοηΐθ ίο
ηιν ηοιίδβ ίηϊδ ηιοπιΐη^.
Υου. Ιι&νβ ιηίδδβά νουτ ίιιπι.
8ηβ ΰ&8 ηιίδδβ<1 Ηθγ Ιββδοη.

Χρηϋιμενειν, ωφελεϊν. Το 1>6 οί 1186.

Εις τί χρηδιμενει τοντο-, Οί" "ννΐΐ&ί 1186 18 ΐη&ί?
Μη χρηϋιμενειν εις τίποτε. Το ο© £000" ίοΓ ηοίΐιίη^.
Αεν γρηΰιμενει εις τίποτε. Ιί 18 ^οοά ίοΓ ηοίΐιΐη^.
Οντιδανός, μηδαμψός (τίποτε- Τηβ £θθά ΐοτ ηοίηΐη^ ίβΐΐον.
νιος) άγρεΐος.
Είναι καλόν το τονψέχιον τό Ιδ ίηβ §αη "ννηίβη 7011 Ιι&νβ
οΛοΐον ηγοραβατε; οοη^ηί α £θθά οηβ?
"Οχι, δεν αξίζει τίποτε. Νο, ίί 18 ^οοά £ογ ηοίηίη£.
(Το γιιπ* &π&γ.
Άποδιδράδκειν , δραπετενειν ,
ΙΤο £εβ* (παρατατ. καί πα&.
φενγειν.
' μετ. ήβά.)1
Βεβαιούν, βεβαιόνειν. Τθ &8811Γ6*
Πνν&άνεθ&αι, μανδάνειν τι (?| Το Ηβαΐ * (παρατ. και Λα®.
ακοής), άκονειν. μετ. Ηβατά).
Λεν ϊμά%ετε τίποτε νέα; Ηανβ νοη ηβατα! ηοί1ιίη§ ηβ\τ?
Λεν ηκονΰα τίποτε νέον. I Ιι&νβ Ηβατά ηοίηίη§ ηβ^.
ΤοΙς είπαν οτι Ζφ&αδεν 6 πα I Ηανβ ίοΐά ίηβηι ΛΕί ίηβΪΓ
τήρ των} ίαίΙιβΓ 18 &ιτϊνβ<}.
Τνγχάνειν, γίνεβ&αι, ΰνμβαίνειν. Το η&ρρβη.
Τί 6ας βννέβη; Λνη&ί Ιιαδ η&ρρβηβ<1 ίο νοιι?
Αέν μοι ΰννέβη τίποτε. Νοίηίη§· Ιιηδ η&ρρβηβά ίο πιβ.
Σννέβη μέγα δνότνγημα. Α £ΐ·β&ί ιηΐδίοι-ίιιηθ η&β Ιι&ρ-
ρβηβά. 1
Τω όννέβη μεγάλη δνϋτνχία. Ηβ 1)&8 ηιβί -ννΐία & £ΐ·ε&1
ππδίοΓίυηβ.
Άπήντηΰκ τον άδελφόν 6ας. I ηανβ ηιβί ΤΥίίη νοιίΓ ΟΓΟίηβΓ.
Οίκτείρειν, λνπεϊβ&αι. Το ρϊί7· ' ί
—————————— ..ΐβ'ί.τ *
1 Τον ίο &μ -γίνιται χρήαις μάλλον ι!ς την ποίηνιν και ιό ν-ψηλον νφοί τ, ιΐί
ομιλία».
 — 245 —

Μεμψιμοιρεί*, παραπονεΐΰ&αι. Το βοηιρίαίη.

'Εξοληςχαρδίας(ε'ζοληςφνχης).
Τον (την) οίχτείρω ε"ξ ολης
χαρδίας.
ΠαραπονεΙδ&ί κατά τον φί-
λον μον;
Λν ααρααονονμκι χατ αντον.
Λνΐΐΐα &11 ηιν ηβΕΓί.
I ρϊίν ηίηι (Ηθγ) τνΐίη &11 1117
ηβ&Γί.
ϋο νου. οοηιρίαΐη ο£ ναγ
ίηβηά ?
I (Ιο ηοί; οοηιρίηϊη οί Ιιίιη.

Τολμρν. Το άατβ 1 παρατ. άυτδί*.

Λν τολμώ να, τό χάμω. I <1αΓ6 ηοί (Ιο ίί.

Πορ. Ζ'. Το μόρων ίΟ δίν ιτροη-γεΐται πάντοτε τοϋ απαρεμφάτου

τοϋ ιζαρτωμίνου ικ τοϋ ρήματος ύαΓβ. (δρα Μαθ. ΚΕ'.)

Τολμάς να μοί όμιλής ; Ώοδί ίΗοιι ά&Υβ βρβ&ΐί Ιο ηΐθ?

θερααενειν, διαχονείν ναηρε. Το ΒβΓνβ δοιηβ οηβ.
τείν, δονλενειν.
Παρίΰταϋ&αι (παραότεχεΰδαι). Το \ν&ίί ηροη δοηιβ οηβ.8
νχηρέτηόε; Ηαδ ηβ δβΓνβά νου?
Μ νπηρέτηβε. Ηβ Η&8 ββΓνβά ηιβ.
'Τπηρετεϊ (παραότέχεται) εις ϋοβδ ηβ Υί&ΐί οη ηίβ ηιαβίβΓ
τον χνριόν τον; άΙ 1&θ1β?
ΤΗτον εις την νπηρεβίαν ΰας; Η&8 Ιιβ ϋββη ίη νοαΓ 86Γ-
νϊββ?
Πόδας χαιρος είναι αφ οτον Ή.ο\ν 1οη§· η&8 Ιιβ 1»ββη ΐη
είναι εις την νπηρεβίαν 6ας; νοιίΓ δβΓνΐββ ?
Είναι δέχα ετη αφ οτον με ν- Ηβ Η&8 οββη ίηβδβ ίβη νβ»Γ8
πηρετεϊ (άφ' οτον είναι εις ΐη ηιν δβΓνϊββ.
την νπηρεβίαν μον).
Μέλειν τιν'ι περί τίνος, Ιπιμε- Το ίαΐίβ β&Γβ οΓ βοηιβίηΐη^.
λε16$αί τίνος, (φροντίζειν
περί τίνος διά τι).
Φροντίζετε διάτά φορέματα βας; Όο νου ί&ΐίβ ΟΗΓβ θ£ νοιίΓ
β!ο(;ηβ8?

1 Έπϊ της έννοιας τον περιφρονεΐν, προχαλιΐν, το δημα <1&ϊβ ιϊναι όμαλόν.
2 δαί&η %νηο ιΙιΐΓβΙ ιίβίχ Λβ ΟηιηίροίβηΙ (ΜΙ1/ΓΟΝ), ό Σατανάς 6 τολμήαας
να ηροχαλΐαΐ} τον Παντοδύναμον.
3. Το ν&ϊί οη η υροη δοπαβ οηβ λέγεται έπϊ της έννοιας τον παρίζαο&αι
προς νπηρεοίαν, τον δεραπενειν, τον ίπεσϋαι. Οίον Ηιβ δΐ&νβδ \ν»ϊίβ<1 βροη
Μηι, οί δονλοί τον τον νπηρίτονν (τω παριοτέκοντο). I τήΐΐ τνβ,ϊί ιιροη ^οη,
&ά αάς αννοδινσω, η &ά βας έπιβχεφ&ω. I «88 &ηιοη§8ΐ ιηοδβ ίηαΐ ντΆΐΙΐά οη
Λ· Κίη£, ημην μιταξν των οννοδενόντων τον βαβιΧία (τ&ν παριςαμΐνων τψ βαβιλιΐ).
' ■ ■ ·. . \.
Φροντίζω δι αντά. I ί&ΐίθ ο&Υβ οίίΐϊβηι (η I άο).
Θέλετε νά ψροντίβψε αερί τον ΤνΐΗ γοα Ι&ίβ ο&Γβ οί πΐ^
ΐππον μον; · 1ΐ0Γββ? , ι -·
Θέλω νά αρροντίόω περί αντοϋ. I τνίΐΐ ί&ΐίβ βατβ θ£ ϊί I
ΨΪΆ).
Πρίαβίϊαι, ώνεΐβ&αι, άγοράζειν, Το ριΐΓθ1ΐ8,86. *
δ'φωνεϊν ('φοννίζειν).
Τί ήγοράΰατε (έψοννίβατε) 6ψ Υϊΐα&ί Ιι&νβ ^οιι ραιχ1ιαδβ(Ι
μερον; ϊο-ά&γΐ
Ήγόραβα (έψοννιόα) όνο ώρο* I Ηη,νβ ραΓβΙι&δβά ίπο υγαΙ-
λόγια. οΐιβδ.
'Βγόραβεν (εψοννιΰε) τίποτε; Η&ββΗβρυΓοΗ&ββά&^ίΙιϊη^^
Θελκτικός, μαγεντικός, Μθ8ί Ιονβΐ^ οΐιβ,πηϊη^.
έΰτατος.
Θανμαβίως, Θανμάόια. ΑάνΆ\ν&\Αγ.
Πιβτενειν, εμαιςενεβδαί τι εις Το ίταβί α πι&η \νΐΐ;1ι βοπίΘ-
τινα. ί1πη§.
Μοι έμπιβτενεβδε τά χρήματα Όο γοη ίΤΙΙβί ηιβ ΛνίίΗ }Ό11Γ
6ας; Πΐ0ηβ7?
Σας τά έμαιβτενομαι. I ίπίδί 7011 "ννίίΐι ίί.
'Εμπιβτενεόδαί τι μνβτικόν εις Το βηίηίδί & ,τα&η νάϊ\ι &
τινα. 860Γβί?
"Έμαιότενδψ μνβτικόν τι είς I Η&νβ βηίηιβίβά ίΐιαί ιη&η
τον άνδρωπον τοντον. τνίίΐι 3, δββΓβί.
Φνλάττειν, τηρεϊν. Το Ιίββρ* (ααρατ. και Λα9.
μετ.&βρί).
Φνλάττειν μνότικόν Το Ιίββρ βη^- ίΐηη^ δββΓθί.
Τό ίφνλαξα μνβτικόν. I Ηανβ ^βρί ϊί δββΓβί.
Φ&είρειν, βλάχτειν, ημιονν. Το βροϋ, ίο (1&ιη3§β.
Αιδόναι, Λροόφερειν. Το οίίβΓ.
Λείαειν, ίγκαταλείπειν, άφιέναι Το Ιβανβ* (ααρατ. και αα9.
(άφίνειν) μετ. Ιβίί).
Λιαβπείρειν, καταναλίβκειν, κα- Το 8φΐ&η<1βι·, ίο άϊδδίρ&ίβ.
ταβωτενειν, κατεζοδενειν.
Άΐίείργειν, κωλνειν, εμποδίζειν. Το Κίηάβΐ' ίτοιη.

Με εμποδίζετε νά κοιμώμαι. Υοη ΗΐηάβΓ πιβίτοπι δίββρίη^.

Θά τον ίμαοδίϋω τον νά κά- I δΐιαίΐ ΗίηάίβΓ Ιιΐηχ ίτοιη. (1οΐιΐ£
μη κακόν. ιηΐββηΐβί'.

ί"Οταν το άφίνΒιν αημαίνει ΙπιταίπΒΐν, ίχφαάζιτ&ι ί·ά τον

\νΐχ <1ο γοη Ιβί Ιηη» οοπιβ ίη? Λιατί τον άφίητί νά ιΙβιΙΑχι;
 ΘΕΜΑ 122.
Πόαα χρήματα ϊμεαιαν εις τάς άδελφάς αας (Ηανβ 3·οιιγ βΐβ&Γβ Ιβίι); — Ταΐβ
ϊμειναν μόνον τρεις λίραι. — Σας ϊμειναν αρκετά χρήματα δια να (Ιο) πληρώ-
αητε τον ράπτην βας; — ΜοΙ ϊμειναν άρκετά δια νά τον πληρωαω, άλλ' αν τον
πληρώαω, 9ά μοϊ μείνουν ολίγα. — Πόοα χρήματα &ά μείνωαιν είς τονς αδελ
φούς αας; — Θά τοις μείνωαιν εΐκοαι λίραι. — Πόααι λίραι &ά μας μείνωαιν,
όταν πληρώααμεν δια τονς ίππους _μας; — "Οταν πληρώαωμεν δί . αΰτονς, &ά
μας μείνωαι μόνον δέκα λίραι. — Πότε θά νπάγητε είς την Ίταλίαν; — Θα
νπάγω αμα μά$ω την Ίταλικήν. ·— Πότε 9ά νπάγωαιν οί αδελφοί αας εις την
'Αγγλίαν; — 0ά νπάγωαιν αμα μά9ωαι την 'Αγγλικήν. — Πο'τε &ά την μά&ωαι;
— ®ά την μά&ωαιν, οταν ενραβί καλόν διδάακαλον. — Πόαον απέχει το Αον
δίνον από τονς Παριαίονς; — Απέχει αχεδόν διακόαια μίλια το Αονδίνον άπο
τονς Παριαίονς. — Απέχει πολύ άπ' έδω το 'Εδιμβοϋργον; — Απέχει πολύ. —
Άπέχιι πολύ άπ' εδώ τό Λονβλϊνον; — Απέχει το Λονβλίνον έντεν&εν αχεδόν
Ικατόν τριάκοντα μίλια. — Απέχει περιααότερον τό Αονδίνον από την Βριχτώ-
να παρά τό Όξφόρδον άπο την Σον&αμπτωνα; — Είναι μακρύτερα άπο τό
Όξφόρδον είς την Σον&αμπτώνα παρά άπο τό Λονδϊνον εις την Βριχτωνα. —
Σκοπεύετε νά νπάγητε είς τό Αονδίνον ταχέως; — Σκοπεύω νά νπάγω ταχέως.
— Λιατί νπάγετε την φοράν ταύτην (ντίι&ί &Γβ ^οα §οίπβ ίοΓ Λίβ Ιίπιβ); —Αιά
ν άγοράαα» καλά μαχαίρια, αιδηροκόνδνλα καΐ νά ΐδω τονς καλούς μον φίλονς.
— Είναι πολνς καιρός άφ' οτου ήΌ&ε εκεί; — Είναι περίπου "εν ίτος άφ' οτου
Ί\μην έχει. — Λεν νπάγετε Ιφέτος εις την Γερμανίαν; — Λεν νπάγω εφέτος έχει,
διότι εϊναι πολύ μακράν άπ' έδώ η Γερμανία. — Ποιοι είναι (οί αν&ρωποι) οΐ-
τινις ΐφ&αοαν άρτίως (προ ολίγον);— Εϊναι "Αγγλοι. — Ποϊος είναι (ό άν&ρω-
*οϊ) οξις άνεχώρηαε προ ολίγον; — Εϊναι Παριαινός οζΐς έαπατάληαεν ολην
την περιουαίαν τν έν "Αγγλία. —Πον έγενματίαατε χ9ές;—Έγενμάτιαα είς τον ξε
νοδόχου. — Έξωδεύαατι πολύ; — 'Εξώδεναα ημιαυν ςέφανον Έπέρααεν άπ' έ-
ϋά (ΙιβΓβ) η βααίλιααα (ιΐιβ φΐββη);—Λεν έπέρααεν άπ' έδω, άλλ' (έπέρααεν) Ιμ-
προα$εν τον δεάτρον. — Την εί8ε«; — Την εϊδον. — Εϊναι η πρώτη φορά πον
την εΐδετε; — Λεν εϊναι η πρώτη φορά ποϋ την εϊδον, διότι την εϊδον περια
αότερον άπο δέκα φοράς. — Είναι πολνς καιρός άφ' οτον ίλαβεν ή μήτηρ αας
πληροφορίας (βϊηοβ ^οπγ πιοΛβΓ ίβ&Γά) περί της αδελφής της, ήτις νπήγεν είς
την 'Αμεριχήν; — Λεν εϊναι πολνς καιρός άφ' οτον $λαβε πληροφορίας περί αν-
της. — Πόαος καιρός εϊναι; — Εϊναι μόνον δεκαπέντε ήμέραι. — Έμείνατε (έκα-
9ήαατε) πολνν καιρόν εις την 'Αγγλίαν; — Τά τελενταΐα δύο (ίΗβ8β ί\νο) έ
τι;. —"Εμεινε πολνν καιρόν ή άδελφή αας είς την Βριχτωνα; — Τά τελενταΐα
πέντε Έτη. — Πόαη ωρα εϊναι άφον έγενματίαατε; — Εϊναι πολλή ώρα άφ' οτ»
έγενμάτιαα, άλλά δίν είναι πολλή ώρα άφ' οτον έδείπνψα. — Πόση ωρα εϊναι
άφ' οτον έδειπνήαατε; — Εϊναι ήμίαεια ώρα. — Πόαον καιρόν εαχετε τά βιβλία
ταντα; — Τά Ιαχον τρία Ίτη. — Τί ϊγεινεν ό ανδρωπος, είς τον όποιον έδα-
νεΐαατε χρήματα; — Λεν είζενρω τί ϊγεινε, διότι εϊναι πολύς καιρός (ίοι ίΐ ίβ »
£ΓβαΙ ίν-ΜΙβ) άφ' οτου τον εϊδον. _' ■ ' ■

128.
Πόβον καιρόν έίιδάχ&ητε (*ο Ιβατη) τήν 'Αγγλικήν; — Λεν την έδιδάχ&ην ά-
ϊόμη δύο μήνας· — Είξεύρετε ηδη νά τήν όμιλήτί; — Βλέπετε 'ότι αρχίζω νά
 — 248 —

την όμιλο. - Την Ιδιδάχ&ηβαν πολύν καιρόν το τέκνα τον ςρατηγον {&αοη&);
Την Ιδιδάχ&ηβαν δύο ϊτη καΐ όίν την Ιμιλοϋβιν ακόμη. — Λιατί $\ν γναρίζβ-
βιν ακόμη να την όμιλωβι; — Άν γνωρίζουν να την όμιλωβι, διότι την μανβά-
νονβι κακώς. — Λιατί δεν την μαν&άνουβι καλώς; — Λεν ϊχουβι καλϋν διδά-
βκαΐον, ωςι δεν την μαν&άνουαι καλώς. — Εις τί εξοδενετε τον καιρόν βας; —
Έξοδεύω τον καιρόν μου εις την μελέτην. — Εις τί (ξοδεύει ή αδελφή βας τον
καιρόν της; — Έξοδεύει τον καιρόν της ιίς τήν άνάγνωβιν καΐ τά παιγνίδια (ϊη
τβαάίης &ηά ρΐίΐ^ΐη^) — 'Εζοδενει 6 άν&ρωπος οντος τον καιρόν τον ίίς την Ιρ-
γαοίαν; — Είναι οντιδανός (β, (»οο<1-£οι·-ηοΐ1)ϊη5 ίβΐΐον), Ιξοδεύει τον καιρόν τον
εις το ποτόν και τα παιγνίδια (ίη άπηίπηκ βηιΐ ρΐβγίης). — Σας ίφερεν ό ϊμ-
πορος τα μαχαίρια τά όποιο ήγοράβατε είς τό ίργαςήριόν του; — 4έν μοι τα
ίφιριν (\>β Η»5 ίαϊΐβά ίο οπη§ ηιβ Λβιη). — Σας τά έπώληαε μι πίςωβιν, —
Έξ Ιναντίας μοί τά Ιπάληβε τοις μετρητοίς. — Λιατί έλεί-ψατε τον νά ελ9ητι
εις το μά&ημα το πρωί; — Ό ράπτης δεν μοί ϊφερε (Ιιαβ ίβίΐβά Ιο οπηβ ηιβ)
τον ίπενδύτην μου, τον όποιον μοϊ νπεβχέ&η, ωςε διν ήδυνάμην νά ελ&ω (Ιο
8θ). — Τί ϊφερε προ ολίγου ό υποδηματοποιός; — "Εφερι τά υποδήματα και τα
πέδιλα τά οποία μάς έκαμε.— Τίνες ιϊναι οΐ άν&ρωποι οΐτινες ϊφ&αεαν προ ο
λίγου; — Είναι Γάλλοι. — "Ρίπτετε τον πίλόν βας; — Μ» τον ρίπτω διότι μοί
πάγει πολύ καλά. — Σας ίπερίμινε πολλην ωραν 6 άν9ρωπος ούτος; — "Οτι ηλ-
9εν (ηβ 1»»8 1>ιιΐ }ιΐίί οοπιβ). — Τί χρειάζεται; — Θέλει νά βας όμιλήαη. — θϊ-
Χετε νά κάμετε τοΰτο; — Θέλω νά τό κάμω. — θά δυνη&ήτε νά τό κάμητε
καλώς; — Θά καταβάλω παααν προαπάδειαν ( I \νί1Ι άο ηαν οει(). — Θά
δυνη&ϊι ό άνθρωπος ούτος νά κάμη τοΰτο; — θά δυνη&τ} νά τό κάμν, διότι
9ά καταβάλτ) παααν προαπά&ειαν. —Λιατί φεύγετε;— Φεύγω διότι φοβούμαι.—
Ποίον φοβεϊα9ε; — Φοβούμαι τον άνΟρωπον οςις δεν με αγαπά. — Είναι Ιχβρό!
βας; — 4\ν γνωρίζω άν («ΐΜλβτ) ηναι Ιχ&ρός μον άλλά φοβούμαι πάντας ο-
οοι δεν μέ άγαπωβι, διότι και άν (ίοτ ΐί) δεν μοί κάμνωοι κακόν, ουδέποτε μοί
κάμνουβι καλόν. — Τί βάς βννέβη; — Μεγάλη δυςυχία μοϊ βννέβη. — Τί; — Ά-
πήντηαα τον μέγιςον Ιχ&ρόν μου, οςις μοϊ έδωκε μίαν μπαςοννηάν. — Τότι
σε λυπούμαι (I ρϊΐχ ?οιι) όλης καρδίας.

124.
Σάς υπηρετεί καλώς ό άν&ρωπος ούτος;— ΜΙ υπηρετεί καλώς, άλλ' Ιξοδενει
παρά πολλά. — Θέλετε νά πάρετε τον υπηρετην τοϋτον; — Θέλω νά τον κα-
ρω, αν 9έλη νά με νπηοετήαη. —Λνναμαι νά λάβω τον νπηρέτην τούτον; —Λν-

νπηρέτηοε
ραν καλόν ζύ&ον, έξαίρετον βφδινόν και καλά δίπυρα. — θέλετε νά φροντίβη-
τι περί των ενδυμάτων μον. — Θέλω. — Προβέχει η αδελφή βας τό βιβλίον (>·
3Γ011Γ βΐδΙβΓ ΙαΜη£ 03Γβ οί ΐΐιβ ροοΙς) τό όποιον τί) Ιδάνηαα;— Τό προβέχει. —
Τις θά φροντίαη περί τον ίππου μου; — Ό ξενοδόχος θά φροντίβί] περί οτΰ-
τον. — 'Ρι'πΐίΓϊ τον πϊλόν βας; — Λεν τον όίπτω διότι με υπάγει Οανμάβια. —
Πωλεί ό φίλος βας τον ίπενδύτην τον; — Λεν τον πωλεί διότι τον πηγαίνει
πολύ καλά (ηιοδί όβ&ιιΐίίαΐΐί). — Τις Ιλέραβι τό βιβλίον μου; — Ουδείς τό &ί-
ραβε, διότι ουδείς ετόλμηβε νά τό Ιγγίβη (Ιο ίοαοΐι).—Άντημείφ9η ή αδελφή οας;
— Έ£ εναντίας {τίμωρή&η- άλλά βάς παρακαλώ νά τό φυλάξητε μυςικόν δι
 — 249 —

4χι ουδείς το γνωρίζει. — Τί αννέβη εις αυτήν; — θα βας εΐπω τί οννέβη είς
αντην, αν μοι υπόΰχεβ&ε να τό φυλάξητε μυςιχόν. — Σας το νπόοχομαι, διότι
τψ ίυποϋμαι Ιξ ολης καρδίας. — Έμπιζίνια&ε τίποτε εις τον αν9ρωπον τού
τον; — Λεν ίμπίζίνομαι ουδέν εις αυτόν. — Σας {χράτηαε τίποτι; — Αεν τω
Ιινπιςεύ&ην ποτε ουδέν, ωςεδεν μου ίχράτηβε τίποτε. — Εις τίνα έμπιςενεα&ε
τα μυςιχά αας; — Αεν τά έμπιςεύομαι εις ούδένα, ωςε ουδείς γνωρίζει αυτά.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

ΓΟΚΤΥ-8ΕΟΟΝΟ ΙΕ880\.

θά ελ&ω6ιν οί άνθρωποι τα- ΛΥιΙΙ ίηβ ρεορίβ οοηιβ δθοη?

χέως (ίγρψορα);

Ταχέως, (γρήγορα. 8οοη, νβν^ ίοοη.

τγ
Παι^ειν α ,,
βιολί, (Το
ί Γρ ρΐαγ ιιροη. Ιΐιβ
*ί « V■ ,. νίοΐίη.
(Ιο ρ1»γ ίιιβ νιοπη.
Ανλεϊν, παίζειν ανλόν (ψλάΛΎο ρΐ&γ ιιροη ίηβ Άχιίβ.
ουτον). (Το ρΐβγ ίηβ ίΐαίβ.

Παρ, Α', Έπϊ μεν τής εννοίας τοΰ παίζειν μουσικόν τι όργανον,
δ»/λ. τοΰ επίστασθαι παίζειν τοιούτον όργανον, το ρϊιμα ίο ρΐίΐ^ απαι
τεί το όνομα τον οργάνου κατ αιτιατικην' επι δε της τον παίζειν εν
τψ παρόντι όργανον τι, το ρήμα τοΰτο απαιτεί την πρόθεσιν ΙφΟΙΙ με
τά τοΰ ονόματος τοΰ οργάνου μετά της αυτής πτώσεως. Το δε παίζειν
Ιττί τινι αμοιβή η κε'ρδεί εκφέρεται διά τοΰ ίο ρΐ»^ ίΟΓ 80111βί1πη<>·. Παρ.
χαρ. Ι«ί 118 ρΐβ^ ίΟΓ Ά (ΛΌΛΥΒ, άς παίζωμεν δίά ενα στεφανον. Μετά
£ε των ονομάτων των παιγνίων το ρήμα ρΐίΐ^ θέλει την πρόθεσιν Άί,
Οίον.
Παίζειν χαρτιά. Το ρΐ&γ ^ΐ'άδ.
Πεββενειν (παίζειν τονς πεό- Το ρΐ&γ &ΐ οηβδδ.
6ονς, ζατρίχι, δάμαν).
Παίζειν \εν παιγνίδιον ϋφαιρι· Το ρΐίΐγ 3, §αηΐ6 Ιήΐΐϊαι-ςίβ.
βτηρίον.
Τί όργανον παίζετε; λ^Ιι&ϊ ίηδίπιιιιβηί; οίο }τοα

Τί όργανον παίζει η αδελφή 6ας; \\\ι&ί ίηδίπιηιβηΐ; (Ιοοδ γοΐΗ1

δϊδίβΓ ~ρΐΒ.γΊ
Παίζει κνμβαλον. 8ηο ρΐα^δ ίΐιβ Η&Γρδίοηοπί.
Παίζει 'λλειδοχνμβαλον. δΐΐθ ρ1ίΐ^3 ίηο ρΪ8ηο4
32
 Προβπελάζειν,πληβιάζειν, προ- Το αρρτοαοϊι, Ιο ί&·αΐ0*ηβ&τ.
βεγγίζειν, προβέρχεβ&αι.

Πληβιάζετε εις το πνρ; ΐ>ο ^οιι βρρΓοαοΙι ίΐιβ βι·β?

Πληβιάζω εις αντό. I &ρρΓθ&ο1α ϋ.

Πληβιάζειν εις τίνα. Το αρρτοαοΚ οηβ.

Είβέρχεβ&αι έλεν&έρως εϊς Το Ίιαυβ αβοβββ ίο οηβ.
τίνος.

Είναι αν&ρωπος δνβπρόβιτος. Ηβ ίβα ηιαη οίίΐίίϊιοαίί&οοββδ.

Άφίβταβ&αι, άπομακρννεβΛ Το νοϊίΗάτανο βτοηι.

Φαί, άποβνρεβ%αι. \ Το §ο αιοαι/ β·οηι.

Απομακρύνομαι από το πνρ. I §ο Β,ΥίΆγ (νήύιάτ&ψ) £γοιιι

Απομακρύνομαι άπ' αυτό. I £0 &ντ&γ ίτοιη ΐί.

Ό άνθρωπος οντος άπομακρν- Τϊι&ϊ ιηαη £0β8 ΐτοχα ίΐιβ
νεται από το πνρ, διότι δεν ί\τβ, ββο&ιΐδβ Ιιε Ϊ8 ηοί οο1(1.
κρνόνει.

Κα&έζεβ&αι, κα&ήβ&αι. Το $ϋ* παρατ. και πα%. μη-

«αί.

Θέλετε να κα&ηβητε ; |^^ ^ & ^

Εδρα, κα&έδρα. ΤΗβ 86&ί.
Καδψαι πληβίον τον πηρός. ^ ^ ^ ^ ^

Παρα, έγγνς, πληβίον (κοντά) . Νεατ.

Πληβίον τον πυρός (κοντά Νβ&Γ ίΗβ βΓβ.

εϊς την φωτιάν).
Πληβίον μου. Νβ&Γ ηιβ.
Πληβίον της. Νβ&Γ ΗβΓ.
Πληβίον των. Νβ&Γ Λβηι.
Πληβίον των δένδρων. Νβ&Γ ίΗβ ίτββδ.
Που κατοικείτε; λνΐιβΓβ <1ο ^οη 1ίνβ?
Κατοικώ πληβίον τοΰ φραρίβ. I Ιίνβ ηβ&Γ ΐΐιβ β&δίΐβ.
Ίΐ κάμνετε πληβίον τον πνρός; \νΐιαΐ &Γβ 7011 άοΐϋ£ ηβ&Γ
ΐΗβ 6γ6?

Εγγύς τον άπολέβαι. Νβ&Γ 1θδίιΐ£.

 — 251 —

'Κγγνς τον απελ&εϊν (τον ν- Νβητ§οίη£.

πάγειν.
Μιμνηόχεβ&αι, εν&νμεϊβ&αι. Το τβηιβηιοβ^ ίο ΓββοΙΙεβί.

Έν&νμΐϊβ&ε τούτο; Όο γοη Γβοοίΐβοί ΐΗη.ΐ?

Τ6 Ιν&νμούμαι.
Έν&νμίΐβ&ε τον ανδρωπον
τούτον;
Τύν εν&νμούμαι.
Τι ενδυμεΐταΐ; (&ηλ.)
/Γεν εν&νμεϊται τίποτε.
I Γβοοίΐβοί ίί.
Όο γοη ΓοηίθηιΙίβΓ ίΐιαΐ ηιαη ?
I ΐ'βηΐθπΛθΓ Ιιϊηι (η I άο).
ΛΥηαϊ άοβΒ δΗβ ΓβηιβπΛβΓ ?
81ιβ Γβιηβιηΐ)6Γ3 ηοίΗίη^.

'Ορχεϊό&αι, χορενειν. Το (Ιαηοθ.

Ηίπτειν. Το ίαΐΐ* παρατ. ίβΐΐ, πα&.
μετ. ί*&11βη.
Πίπτειν, άαρίνειν να πε6η. Το ά!ι·ορ (παρατ. και πα&. μετ.
άΐΌρί η όμαλ.)
ΚρατεΙν,άναβτέλλειν,άναχαιτίζειν Το Γβί&ϊη, ίο ΗοΜ βαοΐί.
Σάς επεβε τίποτε; Ηπνβ γου άΐΌρί &πγ ίΗίη£?
Λν μοϋ επεβε τίποτε. I Ηανβ ηοί αΐνορί &ηγ ί1ιΐη£.

Ιϊροαιρεΐβ&αι, προχρίνειν, Το Η&6 οβββτ, ίο ρνβ/βτ.

προτιμάν.
Προτιμάτε να μείνψε εδώ πα- Όο γοη ϋΐίο ίο δί&γ ΗβΓβ 1>θί-
ρά να εξέλ&ψε; ίβν ίΐιαη §οίη£ οιιί?
Προτιμώ να. μείνω εδώ παρά I Ιΐΐίθ 8ία)?Π]§ Τιβΐ'6 1)βΙίΘΓ
νά εξέλ&ω. Λ»η §οίη£ ουί.

Μάλλον η. Ββίίβτ ίΐιαη.

Προτιμά νά μελετά παρά νά
χαίζη.
Προτιμάτε ν άναγινώόχψε πα-
οά νά ομιλψε;
Προτιμώ νά ομιλώ παρά ν ά-
ναγινώβχω.
Άγαπα νά χάμη αμφότερα.
81ιβ Ιΐΐιβθ ίο δίιιάγ οβίίΰΐ*
ίΐιαη ίο ρ1»)\
Όο γοη Ιίΐέβ ίο γθϊμ! οείίβΐ'
ίΙΐΛΐι ίο βρβ&ΐί ?
I 1ί1ί6 ίο δρββ,ΐε σβίίβΓ ίΐι&η
ίο Γβ&ά.
Ηβ Ιίΐίθδ ίο άο οοίΗ.

Αγαπώ (η μ' άρέβχει)περι660τερον1 1&6 \)ββί 1)βίί6Γ ίΐΐίΐη πιαί-

τό βωδινόν παρά τό πρόβειον. ίοη.
Αγαπώ τόύον το τβάί ο6ον χαι I Ηΐίβ ίβα Η8 ιηιιοΐι ηβ οοίΓββ.
τον καφέν.
 Ακριβώς, έ£ ΐ6ου. ^118ί α§ ηηιοη.
Αεν αγαπώ ούτε τυ μεν ούτε I Ιϊΐίβ ηβϊίηβΓ ίηβ οηβ πογ
τον δέ. ίηβ ΟίΙΐΘΓ.
Εύωνίζειν, πωλεϊν εύώνως (εύ- Το 8θ11* οηβ&ρ.
9ψ'ά).
Πωλεϊν ακριβά. Το 8β11 (Ιβ&Γ.
Πωλεί εν&Ί)νά; Ρθβ8 Ηβ 8θ11 Οηβ&ρ ?
Αεν πωλεί ακριβά. Ηβ άοβδ ηοί 8β11 άβ&Γ.
Μοι επώληβε πολύ ακριβά. Ηβ ηαδ δοΐά ηιβ νβΓ7 άβ&Γ.
\0 άνθρωπος οντος πωλεί τό Τηΐδ ΙΆΆΆ δβΐΐδ βνβΓ^ Λίΐ1£
βον ακριβά, ωβτε δεν δύνα 80 άβαν, ύι&ί οηβ ο&ηηοΐ
ται τις ν άγοράβη τίποτε άπ' 1)ΐΐ7 &ιιγ ίηίη^ οί ηϊιη.
αυτόν.
Ούτω, τόβον. 8ο.
Όμιλεϊτε τόβον ταχέως, ωβτε Υου βρβίΐΐί βο ϋβ&ϊ ίηαί I
δεν 6άς καταλαμβάνω. β&ηηοί υηάβΓδί&ηά 7011.
Άγοράζειν τι παρά τίνος (από Το 1)ΐΐ7 8οηιβί1πη§ οί δοηιβ
τινα). οηβ.
Ταχέως, εγρήγορα. (^υίοΐί, ί&8ί.
Βραδέως, αργά. 81ο^, 8ΐο\νΐ7·
Μεγαλοψϋάνως, δυνατά. Αίουά.
Τόβον πολν, τόβον πολλά. 8ο ηιαοη, 8ο ηι»ηγ.
"Εγραψα τόβον πολλάς έπιςο- I η&νβ "κτΐίίβη 8ο ηΐΆηγ Ιβί-
λάς, ωβτε δεν δύναμαι νά ίβΓ8 ΐη&ΐ I β&ηηοί \ντίίβ
γράψω πλέον. &πγ ηιοΓβ.
" *Ομιλεί όδιδάβκαλόςβαςδυνατά; ϋθ68 ^ΟΐΙΓ ΙΗ&δίβΓ 8ρ6Ε^
&1οικί ?
ΚΟμιλεϊ δυνατά. Ηβ βρβαΐίδ αίοηά.
"Ινα μά&η τις την Άγγλικην, Ιη οΓάβΓ ΐο Ιβ&Γη Εη^ΐίδΐι,
πρέπει νά όμιλη δυνατά. οηβ ηκίδί βρβαΐί αίοαά.
Ταχύτερα, έγρηγορώτερα. (^ιιΐοΙίβΓ, ί&δΐβΓ.
"Οχι τόβον ταχέως, ήττον ταχέως. Νοί βο φΐίβίε, 1β88 ηαϊοΐι.
Τόβον ταχέως οβον ύμεϊς. Αδ ί&δί 3,8 γόη.
Μαν&άνετε τόβον ταχέως οβον ϋο 7ου. Ιβ&Γη &8 £μ( &8 Ι'

Μανΰάνω ταχύτερα από νμάς. I Ιβ&Γη ί&δίβΓ ίΐι&η 7011.

Αεν βάς καταλαμβάνω, διότι I οίο ηοί ηηάβΓδίηηά γοα, 1)6-
ομιλείτε πολύ εγρήγορα. β&μββ 7οη βρβ&& ίοο ίββί.

Είναι άξιον βπουδής, άξί- Το Ιβ ινοτίΗ νοίιϊΐβ.

ζειν τον κόπον.
 — 253 —
Είναι άξιον βπονδης, αξίζει
τον χόπον;
Είναι άξιον βπονδης, αξίζει
τον χόπον.
Αν είναι άξιον βπονδης, δεν
αξίζει τον χόπον.
Αξίζει τον χόπον να χάμη τις
αντό;
Αξίζει τονχόποννατηγράψητις;
Δεν αξίζει τίποτε.
Είναι χαλλίτερον,προτιμότερον;
Είναι χαλλίτερον, προτιμότερον.
Είναι χαλλίτερον να χάμη τις
τούτο παρα ίχεϊνο.
Είναι χαλλίτερον να μείνη τις
ίίώ παρα να νπάγη εις τον
περίπατον.
Θά ηναι χαλλίτερον;
Αιαλνειν, φ&είραν, χαταΰ-
τρέφειν (χαλνκν).
Άπαλλάττεβ&αι, γλντόνειν.
'Λπαλλάττεβ&ε άπο την βε-
βλαμμένην ζάχαρίν 6ας;
Άπαλλάττομαι (γλντόνω) άπο
αυτήν.
Άπηλλάγβητε άπο το πάλαιαν
πλοΐόν 6ας;
'Λπηλλάχ&ην απ αντον.
Άπαλλάττεβδαι, γλντόνειν,
ξεχάμνειν.
Σχοπενετε ν άπαλλαχ&ήτε (να
ξεχάμητε)άποτονςϊππας6ας$
Άπηλλάχ^ην (ίξέχαμα) ηδη άπ'
αντονς.
Άπολνειν (δίδειν δρόμον εις)
χπηρέτην.
Άπελνβατε τον νπηρίτην 6ας;
Ιδ ίί \νΌΓί1ι Λνΐιίΐβ ?
Ιί ίδ "ννοΓίΙι \νΗΠβ.
Ιί ίδ ηοί τνοΓίΗ τνΐιίΐβ.
Ιδ ΐί ΎΓΟΓίΙι "ϊνΗϋβ ίο (Ιο ί1ι»ί?
Ιθ ΐί \νοΓΐΗ ντΗίΙβ ίο τνιίίθ ίο
Ιί ίδ \νοΓί!ι ηοίΗίη^.
Ιβ ίί 1>6ίίβι·?
Ιί ίδ ΟθίίβΓ.
Ιί ίδ οείίβΓ ίο (Ιο ίΐιίδ ίΗ&η
ίΗ&ί.
Ιί ΐβ οβίίβΓ ίο βίίΐ^ ΗβΓβ
ίΐι&η §ο Ά \ν»11«η§.
ϊί 1>β 0βίίβΓ?
Το υ,ηάο.
Το £βί Ηά ο/.
Αγθ 70α §Θίίΐη£ πά οί" γοΐΐΓ
άΆϊΆΆ^βά δΐΐ£3,Γ?
I αηι £βίίίη£ ιΐά οί" ίί.
ϋί(1 7011 £βί ηά ρί 7011Γ οΐά
β1ιίρ?
I £θά πά οί" ίί.
Το ρατί κίΐΗ (βημαΐνει το
6τερε16&αι, εχποιείν).
Όο γοη ίηίβηά ίο ρβτί τνίίΗ
}οαι* ΗθΓ8θ8?
I ϋανβ ίΐίΓε&α!^ ραΐ'ίβά "ννίίΐι
ίΗβηι.
Το αϋδοΙι&Γ^β α δθΐΎ&ηί.
Ηανβ 7011 άίδθ1ιαι*£6<1 γου,Γ
86ΓΥ3.ηί?
 — 254 —

Τον άπέλνόα. ^ I η&νβ άίδοη&ι^θίΐ πιπί.

"Εχομεν ΰχοπδννα το χάμωμεν. ΛΥβ Ιι&νβ ίηβίηίβηύοη ίοάο ίϊ.

Άπαλλάττεβδαί τίνος (ξεφορ- Το £βί ηά ρ/ εοηιβ οηβ.

τόνεβ#αί τινα).

'Απηλλάχ&η 6 πατήρ βας άπυ Όίά γο\ΐΥ ίηίΐΐθΐ· §θί ήά οΐ

τον αν&ρωπον τούτον; ΐηαί ηιαη?
'Λπηλλάχ^ άπδ αντόν. Ηβ §οί ΓΪά ο£ Ιιίιη.

'Εγείρειν, άφνπνίζειν, ίξν- Το ιοα&β (ίρεργψιχδν δμαλ.)

πνίζειν.
Έγείρεβ&αι, εξνπνεΐν. Το αινα&β* (παρατ. αινο&β)

Παρ. Β'. Το μεν ρήμα λνΐΐΐίί', εγείρειν είναι ενεργητικού και όμαλον^
το δί ίΙΛναΚβ, οΰΒετερον και ανώμαλον εις τον παρατατικού, είς Βε την
παθητικην μετοχην είναι και αϋτο όμαλόν,

Μ' έξνπνιβεν δνειρόν τι. Α (ΪΓβ&ιη Η&8 τν&ίεβά ηιβ.

Εγείρομαι εις τας 2| της πρωΐ- I ΗΛν&Ιίβ ΆΪ δΐχ ο' οίοοίί ΐη
ας (η προ μεβημβρίας). ίΐιβ πιοππη^.
Κατά ποίαν ωραν άφνπνίζεϋ- Αϊ λνη&ί ο' οίοοίί (Ιο 70η £β-
#£ ΰννή&ως ; ηβΐ'&ΙΙ^ »τν&1ίβ?

Παρέχειν εαντόν, προϋφερεβ- Το ΒβΗανβ.

&αι, (ρέρεό&αι, όιαχειβ&αι.
Λιάγενν, ζήν. Το οοηάιιοί οηβ 8 8βΙ/~.
Προς, εις. Τοινατάδ.

Πώς διάγει; Ηο\ν άοβ» ηβ οοηάιιοί; ηίιη-

8β1ί?
Αιάγει καλώς. Ηβ οοικϊιιοίδ ηίηίδβΐί" \^βΠ.
Φέρεβ&ε χαχώς προς τδν αν- Υοιι οβηανι; ίΐΐ ίοΛνητάδ ίη&ί
&ρωπον τούτον. ϊϊΐ&η.
Έψέρϋ-η καχώς πρός εμέ. Ηβη&δ ΒβΗ&νβά ίΐΐ ίοντβ,Γάβ πιβ.

Χρηΰϋ·αι (μεταχειρίζεβΰαι), Το Η8β, ίο ηιαάβ* ιΐδβ ο/"

χάμνειν χρήβιν. (παρατ. ιηαάβ).

Μεταγειρίζεβδε τδτονφέχιόν μα; Όο γόη ιΐδβ §ιιη?

Τό μεταχειρίζομαι. I 118Θ ΐί.
Μετεχειρίβϋψε τον ί'ππον μα; Ηίΐνβ γοα «86(1 1117 ηοΓ86?
Τον μετεχειρίβ&ψ. I Κ&νβ ιΐδβά ϊί.
Μετεχειρίβ&ψαν τα βιβλία 6ας. Τ\ιβγ Ηηνβ α8βά γοιίΓ βοο!(8.
 Τα μετεχΐιρίβΰηβαν.
Ενρίζειν, ξνρίζεβ&αι.
Ξνρίζεβ&αι (δι άλλου).
'Ενδνειν.
Έχδνειν.
'Ενεδν&ητε^
Δεν ίνεδν&ην ακόμη.
Έζεδνβατε τό παιδίον;
Το ί&δνβα.
Κατέρχεβ&αι, χαταβαίνειν.
Καταβαίνειν από τον ιππον.
Παιδενειν, διδάβχειν.
Διδάβχειν.
Με διδάβκει άριθμητιχην.
Τον διδάβχω μαθηματικά.
Την (δίδαξα Αγγλικά.
Με διδάβχει ν άναγινώβχω.
Τον διδάβχω να γράφ^.
Ο διδάβχαλος της Αγγλικής.
Ο "Αγγλος διδάβκαλος.
Παρά, πληβίον, (Ις (από)
τό πλάγι, κοντά.
Διαβαίνειν πληβίον τινός.
Διέβητε πληβίον της αδελφήςμϋ; Ηανβ γοα ρ&δδβά" \>γ ΐΗβ
Διέβην πληβίον της (από τό I Η&νβ ρ&88β(1 1>7 ίΗβ βίεΐβ
πλάγιτης, από κοντά της).
Διαβαίνειν άπό τι μέρος.
Διέβην άπό τό %έατρον. I Ιι&νβ ρ&88βά 1>7 ΛβΛίτβ.
Διέβητε Ζμπροβ&εν τον ίργαβ- Υοτι Η&νβ ραδββά οβίοτβ 1117
τηρίον μον.
Τΐιβ^ Ιι&νβ ιΐδβό! Ιΐιβηι.
Το δΗανβ.
Το £βί δΐι&νβά.
Το άΐ'βδδ.
Το υηάΓβδβ.
Η&νβ 70ΐι (ΪΓβδδβά 70ΐΐΓ8β1ί?
I Η&νβ ηοί γβί (ΐΓβΒββά ιηγ-
Η&νβ 7011 υπ(ΐΓβ88β(1 Ιΐιβ
άιΜΊ
I Ιι&νβ ιιηάΓβδδβά ΐί.
( Το οοηιβ άονοη.
( Το £0 άοιοη.
Το »1ΐ§1ιίίΪΌΐη οηβ'β Ηοι*8β η
Το (ϋβηιοαηΐ;.
Το ΐηβίπιοί.
Το ίβ&βΐι* (παρατ. χαΐ παθ.
μετ. 1&υ.ίτ\ιί).
Ηβ ίβ&οΐΐθδ ηιβ απίΐιηιβίίβ.
I ΙβαοΗ Ηΐηι ιη&ίΐιβτηαΐϊβδ.
I Η&νβ ΐαιι§1ι1; \ιβν Εη^ϋδΗ.
Ηβ Ιβαβίιβδ ιηβ ΐο Γβαά.
I ίβαβίι Ηιαι ίο Ανιίίβ.
ΤΗθ Εη§1ίβ1ι ιααδίβΓ.
Β\) ίΐιβ 8ίάβ οβ
Το ρ&δδ Ι)^ βϊάβ ο£ δοηιβ
οηβ.
δί<1β ο£ ηΐ7 δίδίβΓ?
οί" ΗβΓ ( η I Ηανβ, η I ρ&δ-
8βά 1»7 Ηβι· 8ΐάβ).
Το ρ<Χ88 δι/ α ρίαββ.
8Ηορ.
 — 256 —

ΘΕΜΑ 135.
Θά ΙΙχομεν χορό» απόψε; — Θά ί"χομιν. — Κατά ποίαν ωραν; — ΕΙς τάς δέκα
παρά τέταρτον. — Τί ώρα εϊναι τώρα; — Είναι αχεδόν η δεκάτη ωρα και οϊ άν
θρωποι (Λε ρβορίβ) θά ίλθωίΐν εγρήγορα. — Παίζετε βιολίον; — Αεν παίζω βι-
οχίον, άλλα κλειδοφόρμιγγα (\>3,τρύ&οτά). — Τί όργανον θά παίξη ή άδελφη
αας; — ©ά παίξη κϋμβαλον (ρϊ&ηυ). — Έάν παίζη κϋμβαλον θά παίξω ανλόν
(3α ίβ). — ©ά ηναι πολλοί άνθρωποι είς τον χορόν μας; — ©ά ηναι πολλοί. —
Θά χορεναητε; — ©ά χορεναω. — ©ά χορεναωαι τα τέκνα αας; — ©ά χορενβαααι
αν άγαπονν (ίί Ιηεγ ρΐεείδβ). — Πώς περνάτε τον καιρόν αας εν τη χώρα ταύτη;
— Έξοδενω τον καιρόν μου παίζων κϋμβαλον καϊ άναγινάακων. — Πώς διαακε-
α'ζει Ό εξάδελφος βας; — Αιάακεδάζει παίζων ανλόν. — Χορενει κανείς όταν
παίζετε; — Πάμπολλοι (α §Γβαί νααηγ ρβορίβ) χορεύουαιν οταν παίζωμεν. — Ποί
οι; — Πρώτον (&ί £γ81) τά τέκνα μας, έπειτα οϊ εξάδελφοι μας, καϊ τελενταίον
οϊ γείτονές μας. — Αιαακεδάζετε; — Σάς βεβαιώ οτι διαακεδάζομεν πολύ καλα
(νεΐ7 πιαοη). — Σας Ιίπεαε (Ιιεινβ 3ΓΟ11 ιίΓορΙ) τίποτε; — Αεν μον ΐπεαεν οίδεν
άλλα της αδελφής μου ίπεααν χρήματα. — Τις τά έανναξεν; — "Ανθρωποι τίνες
οϊ όποιοι διέβαινον τά έανναξαν. — Τη έπεςράφηααν; — Τη έπεςράφηβαν, δι
ότι οϊ αννάξαντες αντά δεν ήθέληααν νά τά κρατήαουν. — ©ί'λίτε να πληαιάοψ
τε ('(ΐΓαντ ιιεατ) εις το πνρ; — ©£λα> νά πληαιάβω εις αύτό. — Αεν θέλω νά πλψ
αιάαω, διότι φοββϋμαι μήπως καώ. — Αιατί άπομακρννεαθε άπδ το πνρ; —
Αιάτι δεν κρνόνω. — Αιατί τά τέκνα αας πληαιάζουαι το πΰρ; — Γό πληαίιάξ»-
σι διότι κρυάνουαιν. — Ένθνμεϊαθε τίποτε; — Αεν ίνθνμονμαι ουδέν. — Τί Ιν-
θνμεΐται ό θεϊός αας; — Έν$νμεΙται εκείνο το όποιον τώ νπεαχέθητε. — Τίτο
νπεαχέθην; — Τω νπεαχέθητε νά ΰπάγητε είς τϊ ν Άγγλίαν μετ' αΰτον τό προ-
αεχες θέρος. — Σκοπεύω νά τό κάμω αν δεν βρέξη πολύ (ίοο ιηνιοΐι). — Ανατί α-
ποανρεαθε άπσ τό πνρ; — Έκάθηαα πληαίον τον -ανρός μίαν και ήμίαειαν ω
ραν (οηβ Ηοιιγ ίίικί 8. 1\8ΐί), ώ'ϊ£ δεν κρνόνω πλέον. — Αεν άγαπα ό φιλοδ αας
νά κάθηται πληαίον τοΰ πνρός; — Έξ έναντίας άγαπα πολν νά κάθηται πλη
αίον τοϋ πνρός, άλλά μόνον οταν κρνόνη.
126.
Αύναταί τις νά πληαιάαη τον θεϊόν αας; — Ανναταί τις νά τον πληαιάαη
διότι δέχεται τονς πάντας. — Πον κάθηται ή μήτηρ αας; — Κάθηται πληαίον
μον. — Κάθηαθε πληαίον τοΰ πνρός; — Αεν κάθημαι πληαίον τοϋ πνρός, διότι
φοβονμαι μήπως ζεςα$ώ πολύ. — Ένθνμεϊοθε τον άδελφόν μου; — Τον Ινθν
μονμαι. — Ένθυμεϊται ή θεία αας την άδελφήν μον; — Την ενθυμεΐται. —
νεθυμήθητε τό θέμα αας; — Τό ένεθυμήθην. — Ένεθνμήθη η άδελφή αας τά
μαθήματά της; — Τά ένεθνμήθη διότι τά εμαθεν έκ ςήθονς, καϊ οϊ αδελφοί
μα Ινεθνμήθηααν τά ιδικά των, διότι τά έμαθαν ίκ ςή$νς. — Άγαπονν οϊ μάθη-
ταί αας νά μανθάνωαιν έκ ςήθονς. — Αεν άγαπονν νάμαν&άνωαιν έκ ςτ',θονς
άγαπονν μάλλον νά όμιλώαι, ν' άναγινώακωαι καϊ νά γράφωαι παρά νά μαν
θάνωαιν έκ ςήΟονς. — Αγαπα ό αδελφός αας νά παίζη; — Άγαπα μάλλον να
μελετά παρά νά παίζη. — Αγαπάτε καλλίτερα νά πίνετε παρά νά τρώγετε; —
Προτιμώ μάλλον νά τρώγω παρά νά πίνω. — Άγαπα ό "Άγγλος περιααότερον
(οεΙίβΓ) τά όρνίθια παρά τοί'ς ΙχΟνς; — Αγάπα περιααότερον τονς ίχθνς παρά
τά όρνίθια. — Αγαπάτε μάλλον νά γράφητε παρά νά όμιλητε; — Άγαπα νά
 — 257 —
•κάμνω άμφότερα. — Αγαπά ή μήτηρ αας περιααότερον τον χαφεν παρά τδτβάϊ;-*~
Αεν άγαπα οΰδέτερον. — Αύναο$ε νά με καταλαμβάνητε; — "Οχι, Κύριε, διότι
ομιλείτε πολύ ταχέως. —ΕΰαρεςεΐαΟε (τνίΐίγοα οβ1πη<1βηοιι<;1ι) νά μη δμιλήτε τό
βον ταχέως; — Λεν Φά δμίλήαω τόβον ταχέως αν ΰέλετε νά με άκούαηΐΐ. —
Λύναο&ε νά Ιννοήαητε τ'ι αάς λέγει ή άδελφή μον; — 'Ομιλεί τόβον ταχέως, ω-
5Τε δεν δύναμαι νά την καταλάβω. — Αύνανται οϊ μα&ηταϊ αας νά οάς εννοώ -
Βίν; -τ- Με έννοωαιν οταν ομιλώ βραδέως- διότι διά νά έννοήταί τις πρέπει νά
δμίλη βραδέως. —Είναι ανάγκη νά δμιλΐ] τις δυνατά (αίοικί) διά νά μάθη τήν'Αγ
γλικήν; — Είναι ανάγκη νά όμιλί] τις δυνατά. — 'Ομιλεϊ δ διδάακαλός αας δυ
νατά; — 'Ομιλεϊ δυνατά και βραδέως. — Αιατί δεν αγοράζετε τίποτε παρά τον
έμπορου τούτου; — Πωλεί τά πάντα τόαον ακριβά ωςε δεν δύναμαι ν άγορά-
οα> ουδέν παρ' αυτόν. — Επιθυμείτε νά γράψητε θέματα; ■— "Εγραφα τόαον
πολλά ωατε δεν δύναμαι νά γράψω πλέον. — Άγαπωαι τά τέκνα αας νά μά6ω-
ϋΐ μάλλον την Γερμανικήν παρά την Ίταλικην; — Λεν άγαπωαι νά μά&ωαιν αν-
δετέραν άγαποΰν νά μάθωαι μόνον την Άγγλικήν.

137.
Μεταχειρίζεα$ε τά βιβλία τά οποία αάς εδάνειαα; — Τά μεταχειρίζομαι. —
Λνναμαι νά μεταχείρια&ω το μαχαίριόν αας; — Αύναα&ε νά τό μεταχειρια&ήτε,
αλλά δεν πρέπει νά κοπήτε. — δύνανται αϊ άδελφαί μου νά μεταχειριαθώαινά
βιβλία αας; — Αύνανται. — Αυνάμεΰα νά μεταχειριαθωμεν το πνροβόλον αας;
— Αννααθε νά το μεταχειριαθΐμε, άλλά δεν πρέπει νά τδ λερώαητε. — Τί έ-
κάμετε το ξύλον μον; — Τδ μετεχειρίαθην διά νά ξεςαϋώ. — Μετεχειρίαθη η
αδελφή αας τδ κονδύλιόν μον; — Τδ μετεχειρία&η. — Τις μετεχειρία&η τον ΐπ-
πον μον; — Ούδεις τον μετεχειρία&η. — Εΐπετε είς την άδελφήν αας νά ελ&η
κάτω; — Αεν έτόλμηαα νά της τδ είπω. — Αιατί δεν έτολμήαατε νά της τδ εΐ-
«ητί; — Αιότι δ'εν ήθέληαα νά την έξυπνηαω. — Σας είπε νά μη την έξυπνι'-
αητε; — Μοϊ είπε νά μη την (ξυπνώ οταν κοιμάται. — Έξνρίαθη αήμερον δ ά-
0 δελφός αας; — Αεν έξυρίαθη δ ίδιος, άλλά δι άλλου (οαί Ιιβ 1Τ88 §οί 8ΐΐ8νβ(1). —
Ποαάκις της ημέρας ξυρίζεται δ πατήρ αας; — Ξυρίζεται άπαξ μόνον της ήμέ-
ςας, άλλ' δ &εΐός μον ξυρίζεται δις.· — Ξυρίζεται δ εξάδελφος αας ανχνά; —
Ξυρίζεται μόνον παρ' ήμέραν (βνβΓγ οΛβΓ ά&γ). — Επέρααε κανείς άπδ τό πλά
γι αας; — Ουδείς Ιπέραοεν άπδ τό πλάγι μου. — Πόθεν (νΙιβΓβ) ίπέρααεν δ υί·
ός αας; — Έπέρααεν άπδ τδ θέατρον. — Θά περάαητε άπδ την επαυλιν; — Θά
περάσω άπ' ίκεϊ (ΛεΓβ). — Ποίαν ωραν ενδύεαθε τδ πρωΐ; — Ενδύομαι άμα
προγενματίαω, και προγενματίζω καθ' εκάςην εις τάς οχτώ η είς τάς οκτώ
και τέταρτον. — Ενδύεται η μήτηρ αας πριν γενματίαη; — Προγενματίζει πριν
ένδυθή. — 'Τπάγετε εις τδ θέατρον πάααν εαπέραν; — Αεν υπάγω κάθε ίαπέ-
ραν, διότι εϊναι καλλίτερον νά μελετώ παρά νά υπάγω είς τδ θέατρον. — Ποί
αν ωραν έχδύεαθε οταν δεν υπάγετε είς τδ θέατρον; — 'Εχδύομαι άμα δειπνή-
αω, και πλαγιάζω εις τάς δέκα η είς τάς δέκα και τέταρτον. — Ένεδύαατε ήδη
τδ παιδίον; — Αεν τδ 'ενέδναα άκομη, διότι κοιμάται ακόμη (ΐΐ ίδ δΐϊΐΐ Βδίββρ).
— Ποίαν ωραν αηχβνεται; — Σηκόνεται άμα τδ έξνπνήαουν (ίΐ ίβ ν^&ΐιοιϊ). — Έ-
γείρεαθε τόαον ένωρις οαον ημείς;— Αεν είξεύρω ποίαν ωραν εγείρεαθε, άλλ'
εγώ εγείρομαι άμα εξυπνήαω. — Θέλετε νά εΐ'πητε είς τδν νπηρέτην μον νά μϊ
εξνπνήαη αΰριον εις τάς τρεις και ήμίαειαν; — Θά τοΰ τδ ίίπω (I Λνϋΐ ΙβΙΙ Ιιιιβ).
33.
 — 858 —

— Ποίαν αραν έξυπνα η αδελφή βας; — Έξυπνα εις τάς ίξ και τέταρτον το
πρωΐ. — άιατ'ι έβηκω&ητε τόσον πρωί; — Τά τίχνα μου έκαμαν τόαον Οόρυβον
&ςε με έξύπνηβαν. — Έχοιμή&ητε καλώς; — άεν έχοιμήδην καλώς, διότι έκάμε-
τι πολύν 9όρυβον.
128.
Άπηλλάγητε τέλος πάντων τοϋ ανθρώπου τούτου; — Άαηλλάγην αΰτοϋ. —
Λιατί έζεποίηαεν (ίο ρβιΐ νϊΛ) ό πατήρ βας τοϋς ΐππους του; — Λιότι δεν
τονς έχρειάξετο πλέον. — Κατώρ&ωαε τέλος ό ίμπορός οας να έκποιήαη την βε-
βλαμμένην ξάχαρίν τον; — Κατώρ&ωαε να άπαλλαχθί} αντής. — Την έπώληβΐ
μϊ πίςωβιν; — Ήδυνήθη να την πωλήβΐ) τοις μετρητοίς, ωςε δεν την ίπώληβε
με πίςωβιν. — Τίς βας έδιδαξε να δμιλήτΐ; — "Εμα&ον τοντο παρ' Άγγλου δι
δασκάλου (I Ιββ,ΓηΙ ίΐ \νίΐ!ι »η Εη^ΗεΙι ΐΕΒδΙβΓ). — Σας έδίδαξε να γράφητε; —
Με έδίδαξε να ομιλώ, ν άναγινώβκω καϊ να γράφω. — Τίς έδίδαΐ-ε μαθημα
τικά τον άδελφόν βας. — Γάλλος τις διδάβκαλος τον έδίδαξε. — Τίς έδίδαξεν
άρι&μητιχην την άδελφήν βου; — Γερμανός τις διδάοκαλος την έδίδαξεν εις αυ
τήν. — Με φωνάξετε; — Σας φωνάξω. — Τί αγαπάτε; (ννΐΐίΐί Ϊ8 ^οιιγ ρΙθβειίΓβ);—
Αιχχτί δεν έγείρεβ&ε· δεν είξενρετε οτι είναι ηδη άργά; — Τί με θέλετε (νίεΛ άο
γοα γτ&ηΐ ωβ ίοτ)? — "Εχααα οία μον τά χρήματα, καϊ έρχομαι νά βας ζητήβω
νά μοί δανείβητε ολίγα (βοιηε).

ΜΑΘΗΜΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟΙ ΤΡΙΤΟΝ

ΓΟΒΤΥ-ΤΗΙΒΒ ΙΕ880Ν.

Εν ίχειν, ϊγειν καλώς. Το οβ νοβΙΙ.

π~ ,, , , (Ηο\ν άο γοα <1ο?

ιιως έχετε, τι καμνηε;
Είμαι χαλά. I Β,να >νβΐϊ.
Πώς £χκ (τί κάμνει) δ χατής ϊΙοΥΤ ίδ γοΐΐΓ £α£ΐΐ6Γ>
6ας;
Είναι καλά. Ηβ 18 "\ν©11-
Πώς έ'χ« (τί κάμνει) η μψηο Ηο^ 18 γουτ ιηο1;1ιβΓ?

Είναι αρρωΰτος. 81ιβ 18 ϋΐ.

Πώς ϊχει (τί κάμνει) η αδελφή Ηο\ν 18 γοιίΓ δίδΐ6Γ?
6ας;
Λεν είναι τόβον καλά. 81ΐ6 ίδ ηοί νβΓγ \νβ11.
Ό αδελφός βας. Υοατ ΐηΌίΙιβΓ.
Οί αδελφοί βας. ΥοΐΐΓ ΪΗΌΐΙιβΓβ.
Αί άδελφαί όμς. Υοιιγ δϊδΙβΓδ.
 Οι ■θ'εϊΌί' 6<χς.
Θραύειν, βνντρίβειν, 6παν
(τβαχίζειν), ΰχίζειν.
Χάνειν, βχορπίζειν.
Πετανννναι (άπλόνειν), Ιχ·
τείνειν, διαβπείρειν, δια-
δίδειν.
Μαχρολογεϊν, όμιλείν διεξο
δικώς.
Κρεμρν άπαγχονίζειν.
Χαλνάτε {τόακίζετε η χαίετε)
την καρδίαν τον άνδρώπον
τούτον.
Τίνος χαρδίαν χαλνώ (τΰαχίζω);
Ό αν&ρωπος ούτος μαχρολο-
γεί πάντοτε ίπι τον άντιχει-
μενον τούτον,
'βξαπλόνεό&αι επί τον εδάφνς
τον πατώματος.
Κρεμώ το φόρεμα μον εις τον
τοϊχον.
Κρεμρ τό χααέλλον της εις τό
δένδρον.
ΙΊοϊος έχρέμαβε τό χαλάει εις
τό δένδρον;
Ό χλέπτης, ό ληύτής.
Ό όδοβχόπος, ό λίββτής.
1 0 χλέπτης άπηγχονίΰ&η (εχρε-
μάβ&η).
"Ετοιμος.
Παραόχενάζειν, έτοιμάζειν.
1. Το ρήμα }ι»η§ όμαλον μϊν είναι ο·ταν ηναι ίνιργητιχόν, άνωμαλον δε ο-
ταν ηναι οΰδίτιρον γραμματικοί δέ τινι •ς τότε μόνον τό δέλονοιν όμαλον, ο
χαν πρόκειται πιρϊ προαώπων. Οίον ΤΙ ίο Γοβ&βΓ ν»3 1)&η8β<1, ό κλέπτης Ιχρε
)μτ «ηοΐββ.
Το Ιτβαΐί* (παρατ. οτοίίβ).
Το 8ρΙί(* (παρατ. χαι πα&.
μεν. $ρΙϋ).
Το-βρίΙΡ' (παρατ. χαΐ παϋ:
μετ. ψίΙ().
Το ερτβαά* (παρατ. χαι πα&.
μετ. 8ρτβαά).
Το βχραΐΐαΐβ ιιροη.
Το Ηαη§* (παρατ. χαι παϋ:
μετ. Κν,η§)
Υου. ΟΓβαΙί: ίηαί ηυιη'β \ι&&ϊί.
\νΐΐ086 ΥίΖ&ΧΪ (1θ I 1)ΓΘα^?
Τΐι&ί ιη&η ίδ 8,1^3/78 βχρ&ίΐα-
ίίη£ υροη ίη&£ 8ΐιΙ)]βοί.
Το δίχβίοηοηββ'δΘΐί&Ιοη^ίηβ
ποογ.
I ηαη£ χαγ 003ί οη Ιηβ τνβΐΐ.
8ηβ 1ι&η§8 ηβι* οοηηβί; ιιροη
ί;ηβ ίχββ.
\νΐιο Η&8 ηιιη^ ίηβ οαβίίβΐ;
οη ίηβ ίΓββ?
Τΐιβ ίηίβί, ίηβ γοοοογ.
ΤΗβ ηί^η^&^ιη&η.
Τηβ ίηϊβί* ηαβ οεβη η&ΰ£β(ϊ.
Κβαάψ.
Το τη&ΐίβ τβ&άγ.
 Παρκβκινάζεΰ&αι, ετοιμάζε6&αι. Το ηΐίΐΐίβ οηβ'δ 8β1ί Γβαφ'.
Εϊναι, ενρί6κε6&αι ετοιμον. Το Ιίββρ οιιβ'β δβΐί ΐ&αάγ.
Κτάβ&αι, άποκταν, κερδίζειν.
Ανεχώρηβεν ηδη δ πατήρ 6ας;
' Είναι έτοιμος ν άναχωρηβη.
(Σνγ) κερανννναι, (6νγ) μιγ-
ννναι, άνακατόνειν.
Γνώριζαν, άναγνωρίζειν.
(Αι) Άμείβειν, (άντ) άλλάό-
6ειν, άλλοιονν,μεταβάλλειν.
Λλλάϋΰειν, (φορεϊν αλλο).
ΈλπΓζειν, προΰδοκαν.
Άνακατόνομαι μεταξύ των αν
θρώπων.
Άνακατόνεται μεταζν των ζρα-
τιωτών.
Αναγνωρίζετε τηνζνρίαν ταντην;
Είναι τόβον πολνς καιρός άψ'
οτον την είδον, ωβτε δεν την
εν&νμονμαι πλέον.
Άνταλλάββει το καπέλλον τον
με το ίδικόν μον.
'Λλλάόβονβι να νποδηματά των
με πέδιλα.
'Λλλάββετε τα άΰπρόρρονχά 6ας;
Τα άλλάββω.
Φορώ αλλο καπέλλον.
Άλλάϋόονόι τά φορέματα των.
Ό άνθρωπος οντος 'έγει περιό-
6ιίτερα χρήματα παρ οβα &ά
ίζοδενβη.
"Εγετε όλιγωτέρονς φίλονς παρ'
οόονς βτογά'ζεϋθε.
Έγομεν περιβόότερα πέδιλα παρ'
Το βατη η ίο £αίη.
• Το £βί (παρατ. και παθ. μετ.
• §οί·
Η»8 70ιιγ ίαΐΐιβί' ίΐΐΓβαθγ βίαΐ'-
ίοά ((1βρ&νίβ(1) ?
Ηβ Ϊ8 Γβαάγ ίοβίαΐ'ί (όβραιΐ).
Το ΐΐύχ.
Το τβοο§ηΪ8β, ίο αοΊΐηοιν-
Το βΗαη^β η ίο βχβΊιαηξβ
/οτ.
Το ο?ιαη§β, ίο ρηί οη οίΚβτ
ί1ιίη§8.
Το Ιιορβ, ίο βχρβοί.
I ηιίχ &ηιοη§ ίΐιβ ηιβη.
Ηβ 1111X68 ΒΧηΟΏξξ ύ\6 8θ1(ϋβΓ8.
Όο γο\ι Γβοο^ηϊδβ ϋΐΒ,ϊ Ιαάν ?
II 18 80 1θΠ£ δϊηοβ I 88\Τ
Ηογ ύιαΐ I άο ηοί Γβοοίίθοΐ;
Ιιθγ.
Ηβ οΐιη,η^βδ Ιιίδ Ιιβ,ΐ ί*0Γ ηιΐηθ.
ΤΗβ7 άι&ϊΐ§6 ΙΙιβΪΓ ίιοοίδ Γογ
βΗοβδ.
ϋο γοα ο!ΐίΐη§;9 Πηβη ?
I οΐιαπ^β ίί.
I ρνιί οη ίΐηοίΗθΓ Η&ί.
Τΐιβ}^ οΐΐίΐη^β ίΗβπ' οίοίΐιβδ.
Τΐυχί ιηηη 1ιπ8 ιιιογθ ιηοηον"
ΐΐιαη Ιιο τνϊΐΐ βρβικί.
Υοιι Ιι&νβ ΐβΥίβΤ ίήβηά8 ίΙΐΆΧΧ
γοχι ϊπΐίΐ^ϊηβ.
\Υβ Ιιανβ ηιοΐ'β δΐιοβδ ίΐι&ιι
 06α χρειαζόμε&α. \νβ \ϊ&ηί.
"Εχω περιβϋότερον άρτον παρ' I Ιι&νβ ηιοΓβ \)Υβαά ίΙι»η I
όβον δνναμαι να φάγω. * οαη 6ίΐί.
' Τπάρχει περιββότερος οίνος η Τΐιονβ ίδ ηιΟΓβ Λνίηβ ίΐιαη 18
οδον ίϊναι χρεία. ηβθθ8δ8Γ)τ.
»
Εΐβττε πάντοτε ίπιμελης, και Υοιι &γθ «ι1\ν^8 8ίιιά!ίθΗ8,
%ά ή6ΰΐ (πάντοτε). αηά λνϋΐ &1^&;ρ8 \>β 80.

Παρ, Α'. Έν τοις προηγυυμίνοις εΐΰομεν ΰτι τα διάφορα πρόσωπατών

ρημάτων συνοδεύονται ΰπ6 των προσωπικών αντωνυμιών, δεν είναι ό
μως πάντοτε ανάγκη και να επαναληφθώσιν, έ'ιτεΰποκείμενον ουσαι, ίϊ-
τι άντικιίμενον πολλών επομένων ρημάτων" Παραλείπονται ωσαύτως
και το άρθρον και α'ι κτητικοί άντωνυμίαι και τά επίθετα,

Ό αδελφός 6ας είναι κάλος ΥοΐΙΓ ΟΓΟίΙιοΐ' 18 αηά "ννΐΐΐ Β.Ι-

και &ά ηναι πάντοτε. \ν&ν$ 1>β £θοά.
Ό καλής ανατροφής νιος δεν Α ντθίΐ-βίΐαοαίθά 8θη (Α 8οη
προξενεί ποτέ λνπψ εις τον λνοίΐ ΜτοΧίφΛ \ιγ>) ηονβι·
πατέρα τον, άλλ' άγαπά, τι- §ίν68 Ιιίδ ίΐιίΙιΟΓ ίΐη^ £Πβ£ ;
μνί και βέβεται αντόν. Ιιβ Ιονβδ, Ιιοηοΐ'8, &ηα Γβδ-
ρβοίδ Ιιΐιη.
Τα μήλα, τα απίδια και τα βε- Τΐιβ αρρίθδ, ρβαΓδ, αηά &ρπ-
ρνκοκκα ηβαν πολν καλά. οοίδ ΛνβΓβ νβΓ^ £00<ϊ.
Ειδετε τονς νφηλονς άνδρας Ηανβ γοιι 8θβη ίΗθ ΐαΐΐ Μβη
και τάς νψηλάς γνναϊκας; Άηά \νοπΐΘη?
Είδον τον αν&ρωπον τον 6- I Ιιανβ 8ββη ίΐιβ πι&η \νΗοιη
ποίον αγαπάτε, νπολήπτεδ- γο\ι Ιονε, οδίβοηι, &ηο1 Ηο-
θί, και τιμάτε. ηοι*.
"Εχαβε το καπέλλον, τον πέ- 81ιο Ιοδί Ιιογ 1)οηηβί, δΐιαλνΐ
πλον (το βάλι), και τάς χει- Ά\χά ^Ιονθδ.
ρίδας της.
Μοι έδωκε το καπέλλον, το Ηο £ανθ πιθ Ιιΐδ Ιιαί, ΟΟΆί &ι\ά
φόρεμα, και τάς γειρίδας τα. δΐιοοδ.

"Ευριφα το μαγαίριον άφον ε- I ί1ιΐ'Θ\ν ίΙΐΘ Ιίηΐίβ &\ΤΆγ η,ίίβΓ

κόπην. οιιίίϊη^ ιηγβοΐί". (Όρα Παρ.
Α'. Μα». ΛΛ.)
Έπέδτρεψα τό βφλίον άφον I Γ6>ΙιΐΓηβ(1 ίΐιβ Βοο^ αίίθΓ
τό άνέγνωβα. Γ(?&(1ίη§ \ϊ.
'Ταψεν εις την μονόικψ 6νμ- Ηβ \νβηί ίο ίΐιβ οοηβενί βίίβΓ
φωνίαν άφον ένεδνιϊψ <1ΐ'68δίη^ ΙηηίδεΙΓ.
 — 262 —

'Τπήγεν εις το Φεατρον άφοΰ 8Ηβ ντβηί; ίο ίηβ ίηβ&ίτβ αΓίβΓ

ένεδύϋη. <ΐΓ688ΐη§ ηβΓββΙί'.
Έπρογευματίόαμεν άφοΰ ί|ν- "\νβ ΙίΤβαΜΒΛίοά Β&& βΐιανίη^
ρίόδημεν. οηνδβίνθδ.
Έξήλ&ον άφοΰ έζεότά&ηβαν. Τ\ιβγ ντβηί ονΛ &ΐϊβτ Ύί&ηα-
Ίη% ίηβηίδβίνβδ.
Πόΰα ίπληρώόατε δια την οι- Ηο\ν ππιοη πανό ^τοιι ραίοΐ
κίαν ταύτην; ϊοτ ίη&ί 1ιοιΐ8β?
Έπλήρωβα δύο χιλιάδας λί- I η&νβ ραί(1 £ν?ο ίηου88η(1
ρα£ δι αυτήν. ρουηάδ ίΟΓίί.'
Ήγόραβα τον ϊππον τούτον δια I η&νβ οοιι^ηΐ ΐΐιϊδ ηοΓδβ Γοτ
τεόόαράχοντα λίρας. ΐονίγ ρουηάδ. -
ΣυμφωνεΙν. Τοα§τββ ίο.
Όμοφρονεϊν, δμογνωμονείν, Το α§τββ.
όμονοεϊν. ,
Συμφωνείτε εις τοϋτο ; Όο γου. &§Γββ ΐο ϋα&11
Συμφωνώ εις κύτό. I &§Γββ ίο ίΐ.
'Εβυμφωνήύατε περί της τιμής; Η&νβ }τοιΐ α^Γββά αίοονΛ Λβ
ριάοβ?
'Εόυμφωνήόαμεν περί αυτής. "νΥβ η»νβ &£Γ6β<1 αΐιοΐΐΐ; ίί.
Περί τίνος Ιβυμφωνήΰατε ; ΑΙ»οιιΐ;\νη&ίη&νβ γο\ΐΆ§τνβΜ
Περί τής τιμής. Αοοηί; ΐηβ ρποβ.
Λιβτάζειν, άμφιβάλλειν, ά- Τοάοιώί.
πορειν.
Αμφιβάλλετε περί τούτου; Όο γοη άοχά>ί ίΗαΙ?
Αμφιβάλλω περί αύτοΰ. I (ΙοηΜ ϊί.
Λεν αμφιβάλλω Λερί αύτοΰ. I (Ιο ηοί άοηΜ ίί.
Αϊν Ιχω άμφιβολίαν Λερί αύτοΰ. I η&νβ ηο άοαοΐ; θ£ ίί.
ϋϊρϊ τίνος αμφιβάλλετε; Λνΐι&ΐ άο γου. άον&ΐΐ
Αμφιβάλλω περί οϋων μοί εΐ- I άοαίιί; τ^η&ί ίΐιαΐ ηι&η Η»8
πεν 6 άνθρωπος ούτος. ίοΐά ηιβ.
Ό διβταγμός, η αμφιβολία, η ΤΗθ άοαϋί;.
απορία.
'Αδιβτάκτως, αναμφιβόλως, χω- Νο άοιΛί η \ν'ιΐ\ιθ\ιί άον\>ί·
ρις απορίας.

Συναινεϊν, ϋυγχατανεύειν, Το €0Π8βηί.

ϋυγχατατί&εβ&αι, ζέργειν.
Φορεϊν. Τοΐνβατ*(παρατ. κοτ€,π«&·
μετ, τνοτη).
 Φορεί ώραϊα ένδνμανα. Ηβ ντβ&Γδ Ιϊβ&ηΐίίαΐ £&γ-
πιβηίδ.
Είω&ότως; κατά το βννη&ες, Αβ οηδίοηι&τ^ η &8 υβα&Ι.
χα&ώς πάντοτε.
Παρά την ΰννή&ειάν μον. Α^&ίηδί ηι^ οιΐδίοπι.
"Ομως, πλην, ίν τούτοις. Ηο^βνβΓ.
Σνγχοινωνος, βνμμέτοχος, βύν- Τηβ ρ&ΐ'ίηβΓ.
τροφός.
Ό πάόχων, 6 άβ&ενής. Τηβ ρ&ίίβηί, ίηβ δίοΐί ρβΓβοη.
Άνεχτώς, άρχετά χαλά. ΤοΙβΓ&οΙγ \νβ11.
Μναι δπωβονν αργά. Ιί ίβ Γ&ίηβΓ Ι&ΐβ.
Μναι δπωβονν μακράν. Ιί 18 Γ&ίηβΓ £&Γ.

Σννιέναι, Ιννοεϊν, χατανοείν, ί Το ίαΐΐβ ηοίίοβ ο/,

αΐό&άνεβ&αι, παρατηρείν. ( Το οοββτνβ, Ιο ηοϋοβ.

Παρατηρείτε τοντο ; ϋο ^ου ί&ΐίβ ηοίίοβ οί ίη&ί?

Το παρατηρώ. I ί&ΐεβ ηοίίοβ ο£ ίί (η I άο).
Παρετηρηβατε τοντο; ΏΊά γου. οοδβΓνβ ΐη&ί?
Παρίτηρηβατε τΙ ίχαμε ; ϋϊά ^ου. ηοίίοβ ντίι&ΐ Ηβ άϊάΐ
Ίο παρετήρηβα. I άί(1 ηοίίοβ ίί (η I άίά). ,

ΙΤροΰ^οκαν, ίλπίξειν, περι- Το βχρββί.

μένειν.
Κτάό&αι, ενρίβχειν, πορίζε- Το £βί*, ίορτοοητβ.
6&αι, προμη&ενεό&αι.

Χλενάζειν,έμπκΙζειν,περιπαίΑ Το τηαάβ/ιιηοβ
ξειν, περιγελίίν. { Το Ιαχι^Κ αί.
Μένειν, πανεβ&αι, ότέχεβ&αι, Το «ίορ, ίο «ίατ/* (παρατατ.
όταματαν.
Λιαμένειν, διατρίβειν. Το &ΙαΛ)? ίο 8θ)οητη.

Προς το παρόν, ννν (τάρα). Αί ρΓβδβηί, ηοττ.

*Η διαμονή, η κατοικία.
Περιμένετε να. λάβψε εαιύτο-
λην από την δείανόας;
Περιμένω.
Τό έΛεριμεΙναμεν.
Λεν δνναμαι να προμη&εν&ώ
χρήματα.
ζ/εν δύναται να προμη&εν&ΐ}
τροψήν.
Τηβ Γβδίάβηοβ, 8ί&γ, &1)0<ΐ6.
Ώο γου. βχρβοί ίο Γβοβϊνβ α
ΙβίίβΓ ίτοηι γοτίΓ ααηί?
I βχρβοί ίί (η I άο).
ΛΥβ ηανβ βχρβοίβά ίί.
I ο&ηηοί ρΐΌΟΐΐΓβ &ηγ ιηοηβγ.
Ηβ οαηηοί §βί αηγ ίηίη£ ίο
β&ί.
 — 264 —

Περιπαίζει ολονς. 81ιθ 1&ιι§1ΐ8 αί. βνβΓγ 1>ο(1^.

Λεν περιπαίζω αντόν. I άο ηοί Ι&ιι^Η αί Ιιΐιη.
Λεν περιπαίζει αυτήν. Η© άοβ8 ηοί Ιαιι^ΐι αί ΗβΓ.
'Εμείνατε πολύν καιρόν είς το ϋίά γο\ι 8ί&7ΐοη£&£Γ,οικ1οη?
Αονδίνον ;
"Εμεινα μόνον 2| ίβδομάδας. I βΐαϊίΐ ίΙιβΓβ οηΐ7 βίχ \νββ1ίβ.
ΙΙοΰ διαμένει τώρα η μψηρ 6ας; Υίΐα,βνβ <1θθ8 γοιίΓ πιοΙΙιθγ
8ί&7 αϊ ρΓβ8βηί?
' Η βρίχτων είναι ωραίος τόπος Βπ§Η<;οη ΐβ 3, ίίηβ ρΐαοβ ίο
<ϊίά χατοικίαν. Ιϊνβ ίη.
ΘΕΜΑ 129.
Τι ωρα είναι; — Είναι αχεδον ίξ ωραι, και ΰμεΐς Ιχοιμή&ητε άρχετά (ϊηά ττοα
1»8νβ δίβρί 1οη§ εηοιίβΐι). — Είναι πολλή ωρα αφότου έβηχά&ητε; — Είναι μία
■χαϊ ήμίαεια ωρα αφότου Ιβηχώ&ην. — Θέλετε να χάμητε ενα περίπατον μαζν
μον; — Λεν δύναμαι να υπάγω είς τον περίπατον, διότι προσμένω τον διδά-
αχαλον της 'Αγγλικής.— Πως έφέρ&η ή &υγάτηρ μον;—Έφέρδη πολύ χαλώ;.—
' Πώς εφέρ&η ο υιός μου πρ'ος νμας; — Έφέρ&η πολυ χαλως προς (με, διότι
φέρεται χαλώς προς πάντας.—Αξίζει τον χόπον να γράψητις εις τον ανδρωπον
τούτον; — Λεν αξίζει τον χόπον να γράιρΎΐ τις εις αυτόν. — Αξίζει τον χόπον
νά χαταβώ άπο τον ΐππον δια να δώαω τίποτε εις τΌν πτωχδν έχεϊνον (Ιο ιΐαΐ
ροοΓ ιηβη); — Λτ«1, διότι φαίνεται (Ιο ββεπι) οτι Εχει άνάγχην άπ' αυτό' άλλα
δνναβ&ε νά τω δώαητέ τι χωρίς νά χαταβήτε από τον ΐππον αας. — Εϊναι χαΐ-
Χίτερον νά μά&η ν άναγινώοχτ] τις την Άγγλιχήν παρά νά την Όμιλή; — Αν
αξίζει τον χόπον νά. μά&ΐ) τις νά την άναγ ινιοαχτ) χωρίς νά μά&τ] νά την ο-
μιλχί- — Είναι χαλλίτερον νά πλαγιάοτ] τις παρά να. ΰπάγή εις τον περίπατον;
— Είναι χαλλίτερον νά χάμ-η τις το τελευταΐον παρά το πρώτον. — Είναι καΐ-
Χίτερον νά υπάγη τις εις την Γερμανίαν παρά εις την ΆγγΧίαν; — Λεν αξίζβΐ
τον χόπον νά ύπάγτ\ τις εις την Γερμανίαν ονδε εις την ΆγγΧίαν, οταν Αι»
ΐχει έπι&νμίαν νά ταξειδεύτ). — Πως είναι ό πατήρ αας; — Εϊναι 'έται χαϊ Μι
(οη\γ 80-δθ). — Πώς είναι ή μήτηρ οας; — Είναι αρκετά χαλά (ΙοΙβηΙΙ^ νβΐΐ)·
— Πως εϊναι α'ι άδεΧφαί αας; — Εϊναι πολύ χαλά χατ' αυτάς (Λβγ Ιιβνβ οενα
τβΓχ τνβΐΐ Ιΐιβββ ίβνί άαγ$). — Πώς εϊναι 6 άα&ενής οας (γοατ ρβ,ιίεηι); — Είναι
όΧίγον χαΧΧίτερα αήμιρον παρά χ9ές. — Εϊναι πολνς χαιρός αφότου ιίδιτετον;
αδελφούς αας; — Τους εϊδον προ δεκαπέντε ήμερων. — Πως ήααν; — Ήσαν »ο-
Ιύ χαΧά.—ΌμιΧεΐτε άχόμη την ΆγγΧιχήν;— Εϊναι τόαον πολύς χαιρός αφοτον
την ώμίλουν, ωςε αχεδον την έληαμόνηαα ολην. — Πόαον καιρόν ΐδιδάχ9τι τ\
αδελφή βας την Γερμανιχήν; — Την εδιδάχ9η τρεις μόνον μήνας. — Τήν ομι
λεί ήδη; — Την όμιΧεϊ ήδη (χαΐ) τήν άναγινώαχει χαϊ τήν γράφει χαλλίτεοα
τοϋ άδελφον αας οζΐς τήν έδιδάχ&η δύο ετη. — 'Εχρέμαααν τον άν&ριοπον ο·
5ΐ5 ϊχλεψεν ενα ΐππον τοϋ άδεΧφοΰ αας; — Τον έτιμώρψαν, άλλά δεν τΌν 1·
χρέμαααν χρεμώαι μόνον τούς λτ)ςάς είς τήν χώραν μας. — Τί εκάμετε τον ι-
πενδΰτην μου; — Τον έχρέμααα είς τον τοϊχον. — Θέλετε νά χρεμάοητε τον πί
λοι» μου έπΐ τοϋ δένδρου; — Θέλω νά τον χρεμάβω ίπ' αΰτοϋ (ΛβΓεοη). — Εί
ναι ίτοίμη ή Κυρία αΰτη νά έξέλ&η; ·~"Οχι άχόμη, άλλά 9ά ήναι έτοιμα >»'
τός ολίγου, — Λιατί αάς περιγελά ό 9εϊός αας; —Με περιγελά, διότι ομιλώ
 — 265 —

— Λιατ'ι δεν ϊχει ή αδελφή αας φίΐονς; — Λεν ε'χει διότι επικρίνει ((υ ο-ίΐίοίίβ)
ολονς. — Λιατί περιγελάτε τον αν&ρωπον ,τοντυν; — Λεν ϊχω ακοπόν να τον
περιγελάσω. — Σας παρακαλώ να μη τόχάμητε, διότι &ά χαλάαητε την καρδΐαν
τον, αν τον περιγελάαητε. — Λιατί εκτείνεστε πολύ έπι τον άντικειμένον τούτον;
— Λιότι είναι άναγχαίυν νά ομιλη τις περί παντός αντικειμένου. — Έάν η-
ναι ανάγκη νά αάς ακούω, και νά βάς αποκρίνομαι οταν εκτείνεσϋε επϊ τοΰ
άντικειμένον τούτου, &ά κρεμααω τίιν πϊλόν μον επϊ τον καρφίον, 8ά έ-
ξαπίωϋώ ϊπι (&1οη§) ιοί εδάφους, &ά ΰάς ακούω και ϋά αάς άποχρίνωμαι ο-
οοι» δνναμαι καλώς. — Θά κάμετε χαλά.

130.
Με τί άντηλλάξατε την αμαξάν Βας περ'ι της όποιας μοι ώμιλήσατε; — Την
«ντήλλαξα με ενα 'Λραβιχόν ΐππον. — Έπι&νμεϊτε νά άνταλλάξητε το βιβλίον
σας /ιέ τδ Ιδιχόν μου; — Λεν δνναμαι, διότι τδ χρειάζομαι διά νά απον&άοω
την 'Αγγλιχήν. — Λιατί έχβάλλετε τον πΐλόν οας; — Τον έκβάλλω διότι βλέπω
τον παλαιόν μα διδάαχαλον έρχόμενον (οοππη§). — Πότε &ά γείνη η αννανλία; —
— Θά γείνη τό εσπέρας. — Θά βάλετε άλλον πϊλον διά νά νπάγητι έχει; — Λεν
βάλω άλλον. — ' Ηλλά'ξατε τον πϊλόν ΰας διά νά νπάγητε εις τοΰ Γάλλου
στρατηγού; — " Ηλλαξα τον πϊλόν μου, άλλα δεν ηλλαξα τον έπενδύτην μον, ου
δέ (οτ) τά πέδιλά μον. — Ποαάχις τΐ;ς ημέρας άλλάαοετε τα ενδύματάαας; — Τά
αλλάααω διά νά ((ο) γευματίσω χαι οταν (&ηά ίο) υπάγω ε£ς τδ ϋέατρον. — Τι
γείνετε αν άναμιγνύεα&ε πάντοτε μεταξύ των άν&ρωπων τούτων; — Λεν
γνωρίζω τί 9ά γείνω, αλλά αάς βεβαιόνω οτι δεν %ά μοι χάμωαι ποτε καχδν.
δεν βλάπτονοι κανένα. — Άνεγνωρίσατε τον υ'ιόν βας; — Είχα τόαον καιρόν νά
τον ΐδω, ω?£ δεν τον άνεγνώριοα. — Σας άνεγνώριαεν έχεϊνος; — Με άνεγνώρι-
οεν άμέαως. — Πώς είναι ο ζ/εϊός οας; — Είναι πολύ χαλά. — Τον άνεγνωρίαα
τε; — Μόλις ήδννήδην νά τον άναγνωρίοω (I οοιιΜ ΙιαΗΙΙγ Γ£οο&ΐ)ϊ$6 Ιιίηι), δι
ότι εναντίον της συνήθειας τον, φορεί μάγαν πϊλον. — Τί ενδύματα φορεί; —
ΦορίΓ ωραία χα'ι νέα ενδύματα. — Γνωρίζετε διατί δίν τρώγει δ ανΐτρωπος ον
τάς; — ΛΤομίζω οτι δεν πείνα, διότι εχει περιααοτερον αρτον η όσον δύναται νά
φάγη. — Έ<5ώ««τί χρήματα εις την ϋυγατέρα αας: — Τη έδωκα περισσότερα,
παρ' οαα 6ά εξοδεύαη. — Θέλετε νά μοι δώαητε εν ποτήριον ύδατος; — Λεν εί
ναι ανάγκη νά πίητε νδωρ ()Όο ηββ(1 ιιο6 <1πη1ί τνΒίβΓ), διότι υπάρχει περισσό
τερος οΐνος παρ' οαος είναι αναγκαίος. — Λιατί χαίρονσιν οι Γάλλοι; — Χαίρχ-
Βΐ διότι κολακεύονται (ιΐιβν ΛαΙΙβΓ ίΐιεηΐίεΐνβ»), οτι 'έχουαι πολλοίς καλούς φί-
λονς. — Λεν έχουν δίκαιον1 νά χαίρωνται; — Έχουν αδιχον, διότι ΐχοναιν ολι-
γωτέρονς φίλους παρ' οσονς ςοχαζονται. ■— Έμείνατε πολύν καιρόν εις τό Βε
ρολϊνον; — "Εμεινα δεκαπέντε ημέρας. — Πόοην καιρόν εμεινεν ό ανεψιός αας
εις τό Λονδϊνον; — "Εμεινεν έχει ενα μόνον μψα. — Ίίγόρκαεν ίπι τέλους ό
πατήρ αας την οίχίαν; — Λεν τ'ην ήγόρααε, διότι δεν ηδ'υνή&η νά σνμφωνήατ)
περί της τημής.

<

34
 — 266 —

ΜΑΘΗΜΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟΙ ΤΕΤΑΡΤΟΝ

ΓΟΚΤΪ-ΙΟυΚΤΙΙ ΙΕ880Ν.

Το Ιβί* (επι της εννοίας

τΐ/Γ-α, - ' τ°ν δίδειν εις ένοίχιον.Υ
Μιβπουν, ενοιχιαζειν. ™ , . , , , , ' .
Το ηιτβ (επι της έννοιας τον
λαμβάνειν εις ενοίχιον),

Οίχία δι ενοίχιον. Α Ηοηδβ ίο Ιβί.

'Ενοιχιάβατε ηδη δωμάτων; Η&νβ γοα δΐι-βίκΐ^ ηίΐ'βά 8
ΓΟΟΠ1?
Θά μιβ&ώβωμεν (9α πιάβωμεν) λΥβ "ντίΠ ηΐΓβ α 0&ΓΠ8,£β.
μίαν αμαξαν.

ΙΙαραδέχεβ&αι, εγχρίνειν (βυμ· Το £Γ3,ηί η ίο Άάηάϊ & ί1ιίη£.

φωνείν εις τι).
1 Ομολογεϊν τι.
Συμφωνείτε εις τούτο;
Συμφωνώ (εις αυτό).
^Ομολογείτε το βφάλμα βας;
Το ομολογώ.
^Ομολογώ οτι είναι βφάλμα.
Το οοηίβδδ & ίηίη£.
Ώο γοιι §Γ&ηί ίη&ί?
I §ρ*&ηί ίί.
ϋο 70α οοηίβδδ }^οαΓ ί&ηΐί ?
I οοηίβδδ ίί.
I οοηίβδδ ίί ίο 06 & ίααΐί.

"Εχεί τόβον πολλά βιβλία, ωβτε Ηβ η&δ 80 ηΐίΐη7 οοο^δ ΐηαί

δεν δύναται ν άναγνωβη ολα. ηβ ο&ηηοί Γβ&ά ίηβηι &Π.
"Εχει τόβον πολλά χηρία, ωβτε 8Ηβ η&δ δο ηι&η7 ο&ηάΐβδ
δεν δύναται νά τά χανβπ ολα. ίη&ί δΗβ ο&ηηοί οηπι ίηβηι
811.
""Αν φάγητε τόβον πολύ, 9' άρ· Ιί" ^ου β&ί 80 ηιηοη, ίί \νΐ11
ρωςήβητε. ηι&ΐίβ 70η δίοΐε.
Σας βυμφέρει νά δανείβητε το Όθβ8 ίί 8ηϊί γοη ίο Ιβηά* ^οιιγ
τουφέχιόν βας ; §ηη ?
Λεν μοι βυμφέρει νά το δανείβω. Ιί (ίοβδ ηοί βηίί ηιβ ίο Ιβηά
ίί.
Λεν μοι βυμφέρει. Ιί άΌβδ ηόί δηίί ηιβ.
Κρυολογεΐν, χαταρροΐζεβ&αι. Το ο&ίοη & οοΐά.

1 Ό παρατατικός *αι η πα®ητιχή μετοχή τον βήματος τούτου (Ιναι όμοιοι

τγ άπαοιμφάτφ.
 Κατα6ταίν(ΐν,ά6ϋ·(ν7], αρ'ρωςον.
Λράττειν , αρπάζειν , βνλλαμ-
βάνειν.
Είναι χαταρροϊαβμένον , εγειν
χαταφροήν (βννάχι).
Ό χατά$ρονς (η χαταόρση, τό
βννάχι), ό βήξ (6 βήχας).
Ό εγκέφαλος, τό βτήδος.
"Εχω χαταρ"όοήν, (βννάχι).
Πον εκαταό,οΌϊαβ&ητε;
1Εχαταρροϊάβ&ψ ^ερχόμενος
από τό &ίατρον.
Το ηι»1ίβ βίοίε (η ΠΙ).
Το οαίοΗ (παρατ. και πα&. μετ.
βίΐυ§Ηί).
Το Ηανβ α οοΐά1.
ΤΗβ οοΐίΐ, ΙΗβ βοιι§Η.
ΤΗβ ΟΓίνϊη, ίΗβ βΗββί.
I Ηανβ & βοΠΙ..
Υοα Ηανβ & βου^Η.
ΛνΐιβΓβ (Ιίά 70ΐι β&ίοΗ & οοΐά ?
I οά\ι%\ιΙ & βοΐά ίη £θίη§· ίτοπι
ίΗβ ορβΓα.

Ή δεξιά χιίρ. ΤΗβ ιϊ§Ηί Ηαικί.

7/ άριβτερά χείρ. ΤΗβ Ιβί'ί \\Άπά.
ΠονεΙ η χειρ μον. I Η&νβ & 8ογο Η&ηιΐ.
Πονονβιν οί όδοιτες βας ; Η»νβ γοιι ίΗβ ίοοίΗ-ΛβΗβ?
ΠονεΙ η κεφαλή μον (ϊχω κεφα- I Η&νβ ίΗβ Ηβαά-αβΗβ.
λόπονον).
Έχω (αίβ&άνομαι) πόνον εις I ίθβΐ & ρΗΐη ίη ναγ βκΐβ.
τό πλενρόν μον.
Ή ωταλγία,ό πόνος των αντίων. ΤΗβ βίΙΓ-ΗοΗβ.
Ή χαρδιαλγία (6 χαρδιόπονος). ΤΗβ Ηβαι-ί-αοΗβ.1
Ό πόνος τον βτομάχον. ΤΗβ δίοηΐίΐοΗ-ΛοΗβ.
Ό κοιλόπονος (ο πόνος της ΤΗβ ΗβΙΙ^-ίΐοΗβ.
κοιλίας).
"Εχει πόνον εις τον βτομάχον. 8Ηβ Ηίΐδ ίΗβ βίοιη&οΗ-ίΐοΗβ.
Ή αδελφή τον εχει βφοδρόν κε- ΗΪ8 δίδίβΓ Η&8 α νίοίβηί Ηβαά-
φαλόπονον. αοΗβ.
Τό πρόβωπον, η παρειά (τό ΤΗβ ί'&οβ, ίΗβ βΗββΙί.
μάγονλον).
Ή γλώββα. ΤΗβ ίοη^αβ.
Ή γλώββα (ή διάλεκτος) . ΤΗβ 1&η£ΐι&£θ, ίΗβ ίοη^αβ.
Ή &νρα (ή πόρτα), η πόλις. ΤΗβ άοοί, ίηβ ίοννη.

Τό εμπροβ&ινόν δωμάτων. ΤΗβ ίϊοηί γοοιπ.

1 Τον ίιβ»Γΐ-3ο1ιβ χρηΰις γίνιται μεταφοριχύς μόνον προς δήλωοιν τον πό

νου της καρδίας (της ψυχής). Ό Η&ηιΙβΙ λέγει· &ηά 1>/ & βίβορ, ίο 8»7 βηά
(1»β Ιιβ»η-3οΙιβ, και δι'ένος νπνον να εΐπωμιν "τι τιλιιόνομεν τα βάαανά μας. Προς
ίήλααιν δε τον πόνου της καρδίας (κοινώς δε της 'ψυχης) λέγεται ίο 1>β ώοΐι.
 268 —

7'ύ όχιΰ&ινδν δωμάτιον. ΤΗο γοοιϊι.

Το Ιηάνω δωμάτιον. ΤΗβ ηρρβΓ γοοπι.
Ή τράπεζα, το γρηματιότηριον. ΤΗβ ΟίΐηΙν, ίΐιβ βχοΗίΐη^β.
Τύ βά^ρον (το ΰρανίον), ο πο- ΤΗβ Ββηοΐι, ίΗθ ιίυθγ.

ΙΙοΰ είναι η ανεψιά 6ας; λΥΗβΓβ ΐδ νοιιΐ' ηϊβθΘ?

Είναι ί?' τω βχολείω της ' Λγ- 81ΐ6 ίδ &ϊ ίΗβ Εη^ϋδΗ δοΐιοοί.

„4έι> υπάγει εις τυ βγαλείον τον Ι)θθ8 δΐιβ ηοί £0 ίο ίΗβ οΐίΐη-
χοροϋ; οίηο· 8θ1ιοο1?
"Ολη η ημέρα. ΤΙιβ ννΗοΙβ (1?ν^ η ά\\ ϊ\ιβ
"Ολη ή πρωία. ΤΗθ \νΗο1β ηιοπαη^.
"Ολοιτό εβπέρας(όλη ήβρκδνά) ΤΗβ \νΗο1ο βνβήϊη§.
Όλ^ )} ΤΗβ ντίιοΐο ηΐ2;1ιί η ιύ\ Λβ

"Ολον το ίνο?. ΤΗο \\τ1ιο1« υθμ*.

Αιά μιας. Α11 ηί οηοβ.
Λίφνης, αιφνιδίως, εξαίφνης, 8ικΙ(1βη1ν, &11 οΓ Ά βιιάάϋη.
έξαφνα.
Παβα γννη(η παόαιαίγνναϊκες). Ενθί'γ Λνοηιηη.
Όδάχις, εχάζοτρ (χά&ε φοράν). Ενβι*ν ύναβ.
Κα&' εχάςην (κά&ε) εβδομάδα. Ενβνν λνββ^.

Πάρ. Α'. Εϊδομίν η$η (εν τρ Γ'. Παρ. τοϊι Η · Μαβί/ματος) δη έ·

7Γ«ργουτί 7Γαο' "Αγγλοις πολλά ουσιαστικά μι) έχοντα πΧηθυντικον,
και άλλα μη'ίχοντα ενικόν, "Ας σημειώσωμεν δέ ετι και ταύτα.
1. Τά πράγματα τά ώς εκ της ιδίας φύσεως των μη επιδεχόμενα
την πληθύν εκφέρονται εν -γίνει κα0' ίυικόυ. ώς'
Β&ΐιη, βάλβαμον. Οθ1(], γρνΰός. ,
Βτβ&ά, άρτος (εν ψωμίον, Ά Καοοΐδίι, ερείπια, βχονπίδια.
ΙοάΙ Μα&. Η'.)
Βιιβίηβδδ, άβχολίαι, νπο9εόεις. δρίηα^ε, βπανάζιον.
1)&ι·1ιηθδ8, ζόφος, βχότος. \νβαΐύι, πλούτος, πλούτη.
2. Των εζής γίνεται χρησις μόνον εν τψ ενικοί.

Βββί", βωδινόν (βονς, »η οχ, ΥθηΙ, μυϋχαρίδιον (βιδέλον),

Μα&. Η'.) (μοβχάριον, & οαΐί", Μαθ.
Οαίίΐο, ν,τηνη. Η'.) Και άλλα ονόματα ζω-
(χ&ιηβ, άγρα, κννηγιον. ων χρηοΊμενόντων είςτροφψ'.
Μαίίοη, πρόβειον (πρόβατον,
& δΐΐίίβρ).
 3. Εις· τα εζης ονόματα προτιμάται ωσαύτως ύ ενικός.

Οβτβ, ψροντίς (ΌβΓβ, μέριμνα, ϋοΐί^ΐιί, ηδοΐ'7].

έχει πλη&νντιχόν). (τθθ3ιΐ68δ, άγα&ότης,ζαλωϋννη.
Ηαϊι·, #ρίϊ;, τρίχες. ΡοΙΐίΘηοδδ, ίν^ίία.
Κικηνίοιίο'β, γνώβις, μά&ηΰις. ΡΐΌ£Γβ88, ;τρυοίθ£.

4. Των ίζης -γίνεται χρησις μόνον εν τω πληθυντική.

Αηηβ, οπλα (οπλον, ίηνθίΐροη). Ρΐιγβΐοδ, η <ρνϋι-κή.

ΑδΙιβδ, Οποδός, ΰτάκτη.
ΒίΙΙΐΗπΙβ, βψαιριβτήριον.
0Γ68868, ν.αρδαμον.
Ι)Τ6{Τ8, τρνξ (καταπάτι).
Μβίΐδίββ, ΐλερες.
Οηίδ, βρώμος, αίγίλωψ, (είδος
χρι&ής).
Ροΐίίίοέ, η πολιτική.
Ρΐοΐιβδ, γ« πλούτη.
Τ.αΐ'βδ, αίρα, ζιζάνια.
ΤΗ&ηΙεβ, ενχαριβτίαι.
λλΓΆ§68, μιβίΐός.
,

5. Ύών λέξεων 0111111011. τηλεβόλα (κανόνια), ρβορίβ, ανθοωποι,

■γίνεται χρήαις εν τω πληθυντική ανευ τοΰ 8.

6. Αι έί,ής λεζεις ψυλάττουσι το 8 ίϊς αμφότερους τους αριθμούς.

Λΐιηδ, ΐ'Αίος, ελεημοβννη. Μθίΐηδ, τρόπος, μεβον.

Αιηοικίδ, άποζημίωβις. Νθ\νδ, εϊδηΟις.

7. Τα εζης είναι τα. αύτά και ίϊς αμφότερους τούς αριθμούς,

Όββν, ελααρος. 81ιβορ, πρόβατον.

βτοιίδβ, τετραζ (άγριος άλεχ- δ\νΐηβ, χοίρος.
τρυών).
Ηθ8β, περικνημίς.

8· Το ίκ δύο μερών συγκείμενα πράγματα είναι αριθμόν πληθυν

τικού, ώς'

8ηιιΆ'βΥΒ,χηροφάλιόον. 8ρβθί£ΐο1β8, δίοπτρα, 6μματονά-

λια.

Παρ. Β'. Ύινες τών λέζεων τούτων άλλάσσουσι την σημασίαν προσ
τιθέμενης της λέξεως \>ΆϊΙ' ώς Ά Ο0ΐηρ&$δ, ναυτικΓ; ττυξίς' 8 ρίΗΓ Οί
ΰΟΐηρα8δβ8, διαβήτης· Οθ1θαΓ, χρωμα' 11 ραίΓ Οί Οθ1θ11Γ8, σημαία,
Ίέού τά πλείστα των ουσιαστικών, ών γίνεται χρήαις πληθνντικώς
δυνάμει της λέξεος ρβ,ΐΓ.
 Α ρηΪΓ οΐ ΐϊθΐίοτνβ, φυόητηρ, φΰβα, φυβερόν.
— ΟΓθβοΗβδ, άναξυρ'ις, βρακί.
— οοπιρ&8868, κύκλος.
— (1Γ3ΛΡ6Γ8, εδώβρακον.
— ητΐΙθΓ8,θ1ί6Γ8, καρυοχατάκτης, καρύδας.
— ραηί&ΐοοηδ, περιβκελίς (πανταλόνι).
— ρΐηοβΓβ, λαβίς.
— 80Ϊ88ΟΓ8, ψαλίς (ψαλίδιον).
— δΙιβαΓβ, 'φαλις μεγάλη.
— 8ηυίΪ6Γ8, κνρολάλιδον.
— 8ίΗ^8, 6τη%όδε6μον, (μποΰϋτο).
— ίοη^β, πυράγρα (μαβιά).
— ίΓΟΐΐ86Γ8, βρακίον, (πανταλόνι).
— ίννββΖ6Γ8, λαβις μικρά, (τδιμπίδα).

Παρ, Γ'. 'Εκ των βοηθουσών λέξεων αί μεν ΒηΧονσαι τον αριθμόν,
ως |)ίΙΪΓ, μίνουσιν αμετάβλητοι, αί σημαίνουσαι βάρος η μίτρον
προσΧαμβάνουσι το σημείον τοϋ πΧηθυντικοΰ, ώς'

Αύο ψυύονναι. Τ\νΌ ρώ" οί" οβίΐο^β.

Τέόβαρα ζευγάρια τρυγόνων.
Τεββαράκοντα κομμάτια κυνη-
γίον.
ΤρεΙς λίτραι ζαχαρέως.
^Εκατόν μέτρα τβόχας.
Εκατόν τηλεβόλα.
ΓοιίΓ οοιιρίβ οί" αΌνβδ.
¥οΗγ Ιιβαά θ£ §&ηιβ.
ΤΙΐΓββ ροιπκΐδ ο£ βιΐ£Λΐ\
Α ΗυΐκΐΓβίΙ ^ατάβ οί οΙοΐ-Η.
8ΐκίγ ρίβοββ ο( «ιπηοη.

Παρ, Δ'· Έκτος τοϋ περί γένους κανόνος, (Μάθημα Β'. καί Σημίίω"
σις 1, Μάθημα Ζ'.) ΰπάρχουσι 7ταρ"Άγγλθίς διάφοροι τρόποι προς διό-
κρισιν τοϋ γίνους. Οίον.
Ιον. Δία διαφόρων Χεζεων, ώς'

Άρβενιχόν. Θηλυκόν.

ΒαοΙιβΙοΓ, άγαμος, ίλεύ&ερος. Μβίά, παρθένος, κόρη.

Βοητ, κάπρος (ΰύαγρος,άγριό-
χοίρος).
Βογ, παις, (αγόρι).
^Βύά&^νοονα.,νυμφίος,μνη6τηρ,
γαμβρός.
ΒγοΛθγ, αδελφός.
Βαοΐί, δόρκων [ζαρκάδι).
8οντ, υς, (γουρούνα),
ΟιγΙ, κόρη, (κορίτδι).
Βπ(ΐ6, νύμφη, μνηβτη, ά$όκ-
-βωνιςιχη.
δίδίβΓ, αδελφή.
ϋοβ, δορκάς, (ζαρκάδι).
Βιιΐΐ, ο βονς, ο ταύρος, το Οοτν, η βονς, η αγελάδα.
βωδι.
Βιιΐϊοοίί, μόβχος, πώλος, νέος ΗβίίβΓ, πόρτις, μόβχος, δάμαλις.
βονς.
Οοοίί, αλέκτωρ, (πετεινός). Ηβη, άλεκτορίς, (όρνις).
ϋθ£, κνων, βχνλος. ΒίίεΗ, η κνων, βκνλα (£).
ϋΓ»1ίβ, νήββα, πάππια. Όαοΐί, νήβόα (πάππια).
Εβ,γΙ, κόμης. Οοιίηίββδ, κόμηβΰα.
ΓαίΙΐΘΓ, πατήρ. ΜοίηβΓ, μήτηρ.
Επ&Γ (Ίηοηΐί), μοναχός, καλό Νιιη, μονάχη (καλογραία).
γερος.
0»η(1βΓ, χην. Οοοδβ, χην (χήνα).
Ή,άτϊ, προ ζ (ελαφος). Β,οβ, ϊλαφος, προκάς.
ΗοΓδβ, ίππος, (άλογον). Ματβ, ίππος (φοράδα).
ΗιΐδΙ>3η(ϊ, άνήρ, όνζνγος. Λνΐίβ, βνζνγος, γννή.
Κίη£, άναζ, βαβιλενς. (^ιιββη, άναββα, βαβίλιββα.
Είΐά, μειράκιον (παληκαράκι). Γι&88, νεάνις (κοριτβάκι).
Ι/ΟΓά, κι;ρίθ£. Γ(3.θ^, κνρία.
Μαη, άνηρ. λΥοίΏπη, γννή.
ΜαβίβΓ, κνριθ£, δεβπότης. Μίδΐτβδδ, κνρία, δέβποινα.
ΜϋίβΓ, ίχ&νς, άρρην. 8ρ&ΛνηβΓ, ιχ&νς, δήλεια.
ΝβρηβΎΓ, βίίλφίίονί, ανεψιός. Νϊβοβ, άδελφιδή, ανεψιά.
Ί&άώι, κριός (πρόβατον). Ελνβ, οΐς (προβατίνα).
8ΪΓ, κνριί (χλψ.) Μ&άΒία (Μά'&όλ), κνρία (κλητ.)
8οη, νίος. ' Ό&ιι^ηίβΓ, δνγάτηρ.
8ί&§, ελαφος. Ηΐηοΐ, ελαφος, κεμάς.
δί&Ηϊοη, όχεϊθ£ Γλλο?. Ματο, ίππος (φοράδα).
8ίββΓ, μόβχος, νέος βονς. ΗβίίβΓ, μόβχος, δάμαλις.
ϋηοΐβ, &εΙος. Αυηί, δεία.
^Υβίΐιβϊ·, κριός, δηββρ, πρόβατον.
νί'ιάοτνβτ, χήρος. "ννίάοτν, χήρα.
^ΝίζΆτά, γόης, μάγος. λΥιίοη, γοήτις, μάγιββα.
2ον. Δίά τίνος ονόματος, αντωνυμίας V ίπιθίτου προτασσομένον
τοϋ ουσιαστικού (Σημίίωσις 1, Μάθημα Ζ'.) Εϊσί δε αύται δια μεν
τούς ανθρώπους Πΐαη, ΠΐαΜ, δια δέ τα. τετράποδα άθ£, Μίϋΐΐ, 1)11θ1ί,
Λοβ, δίά δί τά πτηνά ΟΟΟίί, ΙΐβΠ, δι' ανθρώπους δί και ζώα, ΙΗίΐΙβ, ίβ-
ως"
^ρβενικόν. θηλνκόν-
Μ&η-δθΓν&ηί, ) οίκέτης, νπη- Μ&ϊά-δβΓναηί, ) οίκέτις, νπη·
Μ&Ιβ-δβΓναηί;, ) ρέτης. ΓβιηίΐΙβ-δβΓνβίΐί,) ρένις.
 — 272 —

ϋθ£-ίυχ, ό χνναλωχηζ, άλώπηξ. Βΐίοΐι-ίοχ, η άλώπηξ.

ΒαοΙί-ΐ'αΙΛΐΙ;, κοννικλος, κανέλι. ϋοθ-ΓίΛΜί. &ηλ, κουνέλι.
Οοο1ί-8ραΓΓθ\ν, ςραδός, 6πορ- Ηβη-δραιτονν, η ότρου&ός.
γίτης.
Ηβ-^03,1;, τράγος (κατβίκι). 81ιβ-§ο&ί, α'ιξ (γίδα, κατβίν.α).
Ηβ-1)βαν, άρκτος. 81ΐθ-1)68,Γ, άρκτος (αρκούδα.)
ΜίΐΐΘ-ο1ιί1(1, παις (αγόρι). Ρβηιαΐβ-οΐιίΐά, κόρη (κορίτβι).
Νβΐ^ΙΛοιίΓ, γείτων, 6 πληβίον. ιΡβηιαΙβ-ηβΐ^ΙιΙίΟΐΐΓ, γείτων, γιι-
τόνιββα.
Μαΐβ- \ , ,,
ττ„ / ο&ί, αιλονργος, παρ- αι , ,.
χι β- \ «? , ,' ' > 81ΐ6-οη£, γαλή, γάτα.
Τοηι- ) ίθ?' ϊατθς·

Παρ, Ε'· Ένίοτί ή το ^ίνος δηλοΰσα λίξις ίπίΓίΐί τψ ούσια·

ίίκψ, ώς'

δβνν&ηΐ; πιαη, υπηρέτης. 8<3Γνίΐηί ΐϊΐίΐϊίΐ, ΰπηρέτις.

Τ\ιτ)ί£γ οοοίί, αλέκτωρ ινδι- Ταΐ'ίνθν Ιιβη, μελεαγρις, όρ
κος, κοΰρκος. ' νις ινδική.
Ρβαοοοίί, ταώς (παγώνι). Ρβ&ΐΐβη, ταώς.

3ου Δία της καταλίζεως 688) δι' υφίςαται συχνά το α/χτί·

νικον μίτα&ολήν τινα, ώς'
ΑΙΛοί, ηγούμενος. Α1>1>6δδ, ηγουμένη.
ΑοίΟΓ, πράκτωρ, ηθοποιός, υ- Αοίΐ'βδδ, ΰποκρίτρια.
ποκριτής.
ΑάαΙίβνβΓ, μοιχός. Α(]α1ίθΓβ88, μοιγαλίς.
ΑηΛ&δδ&άοΓ, πρέΰβυς, πρεβ- ΑηιΙ>;ΐ883*1ΐ'6δδ, πρεόβεντρια-
βευτής.
ΑΛϊίΘΐ", διαιτητής, κριτής, Αΐ'1)ϊΐΐ"θ88.
Ανβη^βΐ', Ικδικητής, Ανβη^βΓβδδ.
ΒίίΓοη, βαρώνος, Βαΐ'οηβδδ.
ΒκηβίαοίΟΓ, ευεργέτης, Ββηβί'ίΐοίηίδδ.

ΟϋίθΓΘΓ, τροφοδότης, Οη,ίθΐ'βδδ.

01ΐ3,ιηρίοη, μκγητής,ύπέρμαχος, Οΐΐίΐηιρΐοιίθδδ.
ΟΚαηίβΓ, ψάλτης, ΟΗίΐηίΐ'βδδ.
ΟοΗβΪΓ, ΰυγκληρονόμος, Οοΐιβϊΐ'βδδ.
ΟοηύαοίΟΓ, οδηγός, Οοηιΐηοίπίδδ.

1. Παρά Τραπίζοντοίοΐί-
 — 273 —

ΟουηΙ, κόμης, ΟοαηΙβββ. "

Ββ,υρίιίη, δελφιν, τίτλος τού ϋ»υρ1πη«8ϋ.
πρωτοτόκου υίού τον βαόι-
λίως της Γαλλίας,
ϋβ&οοη, διάκονος, ϋϋ&οοιιβ88.
ϋβίΓ&οίβΓ, ΰυκοφάντης, 6 δια- ϋβΐΓ8,θΐΓβ88.
όνρων,
Όαΐίβ, δούξ, Οαοΐιβδδ.
ΕΙβοίοΓ, Ικλέκτωρ, ΕΙβΟίΓθδδ.
ΕηιρβΓΟΓ, αυτοκράτωρ, ΕηιρΓβ88.
ΕηοΗαηίβΓ, δελκτηρ, μάγος, ΕηοΗαηίΓβδδ. *
Οΐ&ηί, γίγας, ΟΪ£ΐηίβ88.
Οιοά, Θεός, &0<Μθ88.
Οονβπιοι·, κυβερνήτης, ΟθνβΓΠ688.
Ηβΐ)Γβ"ϊν, Εβραίος, ΗβΙ)ΓβλνΘ88 (η Ά ΗβΙ)1·β\ν

ΗεΪΓ, κληρονόμος, ΗβίΓβ88.

Ηβπηϊΐ:, ερημίτης, ασκητής, Ηβπηΐίβδβ.
Ηοδί, ξένος, ξενοδόχος, Ηθδίθ8δ.
ΗηηίβΓ, θηρευτής, κυνηγός. Ηαηίτβββ.
<Τβ\ν, Ιουδαίος, ^\νβδδ.
ΙηΙιβί'ΐίοΓ, κληρονόμος, ιαιικιΐΐΓΚδδ-ι
ΙΐΐΙΐβΠίΓβδδ-ΐΓΐχ.
ΙηδίπιοίοΓ, διδάόκαλος, παι- ΙηβίπιοίΓθδβ.
δευτής,

ΙηνβηίΟΓ, άλψηΰτής, ενρέτης, ΊηνβηΐΓβδδ.

Ε&υΙιάοΓΘΐ·, γναφεύς, πλύΰτης, ΕαιιικίΓβδβ.
Ιιβορ&ΐ'θ, πάρδα).ις, Εβορ&ΐ'άβδδ.
ΪΑοτι, λέων, , Εΐοπβδδ.
Μ&ι-φΐίδ, μαρκέϋιος, Μ&ΓοΗίοηββ».
Μβ^ΟΓ, δήμαρχος, ΜαγοΓβδδ.
ΜοηίίοΓ, ειόηγψής, μψύτωρ, ΜοηΐΐΓβδβ.
ΜαπΙβΓβι·, δολοφόνος, Μαΐ'άβΓΘ88.
Νθ^γο, αίδίο-φ, μαύρος. Νβ§Γβδ8 (ν& Νθ£ΐΌ-·\νοιηίίη).
Ο^Γυ, δηρίον (ψανταότικόν), Ο^Γβδδ.
Ρβ,ίΓοη, προΰτάτης, Ρ&ΐΓοηβδθ.
ΡββΓ, ομότιμος, πατρίκιος, ΡβΟΓβδδ.
Ροβί, ποιητής, Ροβίβδδ.
ΡοΓίβΓ, πυλωρός, θυρωρός, ΡθΓίΐ'688.
Ρήθδί, ιερεύς, Ρΐ'ίβδίθδδ.
Ρήηββ,^ί,άώρ, πρίγκηψ, Ρπηοβ88.
Ρπογ, ηγούμενος, ΡποΓββ».
35
ΡΓορΙΐΘί, προφήτης, μάντις, Ρι*ορ1ΐ6ίβ88.
Ρΐ'οίθΟίοι·, προΰτάτης, Ρι·όίβείΓβ88.
(^η&ΙεΘΐ·, χουάχερος (βιρεοΊς εν (^ιΐίϋίεΓβδδ.
Αγγλία),
δΗβρΗβΓίϊ, ποιμήν, δΙιβρΗθπΙββδ.
δοΐίοΐίΟΓ, μεβίτης, 8θ1ίθίίΓβδδ.
8οη§8ίβΓ, αοιδός, μελωδός, 8οη£δίΓ6δδ.
8θΓ0βΓβΓ, φαρμακεύς, επωδός, 8θΓ06Γβδ8.
μάγος,
δαίίαη, βονλτάνος, δυΐίαηβδδ, ή δυΐίαιίίί.
Τΐ^βΓ, τίγρις, ΤΪ£ΓΘ8δ.
ΊΥίΐίίΟΓ, προδότης, ΤίΐίίΓβδδ.
ΤχιΙογ, παιδευτής, παιδαγωγός, ΤυίοΓββδ.
ΤγΓ&ηύ, τύραννος, ΤγΓ&ηιίβδδ. (όλιγόχρηότον).
νίδοοιιηί, 6 υποκόμης, νίδοουηίβδδ.
ΥοίΆτγ, 9ια6<άτης, οπαδός, νοΐ&Γβδδ.

Παρ. ΣΤ'. Της λέξεως ΙΐβΓΟ, ηρως, το θηλνκόν είναι ΙΐβΓΟίΐΙβ.

Παρ. Ζ'. ΑΣ εζηςλεζεις ακολουθοϋσι τον σχηματ ισμον της Αατινικής.
ΑάπιϊηίδίΓ3ΐ;οΓ, διοικητής, ΑάππηίδίΓ&ίπχ.
ϋΐΓβοίοΓ, διεν&νντής, ϋΪΓβοίπχ.
ΕχθουίοΓ, ίχτελεβτής, Εχβοιιΐπχ.
Γιβ^ϊδΙ&ίοΓ, νομοθέτης, Ιίθ^ΐδίίΐίπχ.
Μβάϊ&ίΟΓ, διαλαχτήρ, μεβίτης, Μβάϊ&ίήχ.
Τβδί&ίΟΓ, διαΰετήρ, διαθέτης, ΤβδίΕίπχ.
Παρ. Ιΐ'. Αιίπεται ετι να σημειώσωμεν τους εξής ξενικούς τίτλους.
Οζ&γ, τβάρος, Οζαπηίΐ.
ΤϋΆΐιάξΥΆνβ, τοπάρχης, Σ,&ηά^ΓίΐνίηΘ.
Μ&Γ^Γ&νβ, δροχόμης, Μ&Γ^Γ&νΐηβ.
Ρβ,Ιδ^Γ&νβ, χόμης παλατινός, Ρ&Ιδ^Γανΐηβ.
ϋοη, χνριος, ϋοηηα.
Ιηί&ηί, ήγεμών, δευτερότοχος Ιη&ηί&.
νιος τον βαβιλεως της *Ιό·
πανίας,
8ί§ηθΓ, άρχων, 8ί§ηοΓΛ.

Γεώργιος 6 τρίτος, ΟβθΓ§6 ίΗβ ΤΗίπΙ.

Έ$ρϊχος 6 τέταρτος, ΐίβητγ ίΐιβ Ροηιΐΐι.
Κεφάλαιον πέμπτον, ΟΙι&ρίβΓ ΐίιβ βΛΗ.
'ίί ίνδεχάτη Ιανουαρίου, Ύΐαβ βίβνβηίΐι οί «Γαυααιτ'.
 — 275 —

ΘΕΜΑ 131.
'Εσυμφωνήσατι ίηϊ τίλονς περί της τιμής της ιίχόνος ταύτης; — 'Εαυμφω-
νήααμεν περί αυτής. — Πόσον έπληρώαατε δι αυτήν; — 'Επλήρωσα Ικατόν λί
ρας δι αυτήν. ' — Έσυμφωνήσατε μετά τοΰ συντρόφου αας; — Έσυμφώνηαα
μιτ' αυτού. — Στέργει νά αάς πληρώστ; την τιμήν τοΰ πλοίου;— Στέργει νά μοί
την πλήρωση. — Συγκατανεύετε νά ύπάγητε ιίς την Άγγλίαν; — Συγκατανεύω
νά υπάγω. — Παρετηρήαατε τί (Η&νβ ^τοιι Ιί&βη ηοΐίοβ οί \νΗ»1) ΐκαμεν 6 υίός
αας; — Το παρετήρηαα. — Τον έτιμωρήαατε δι αυτό; — Τον ίτιμάρηαα δι αυ
τό. — Αιατί έτιμωρήαατε την νεανίδα ταύτην; — 'ΐήν έτιμωρησα, διότι $9ραυσι
τά ωραιότατου ποτήριόνμου. — Τη έδωκα ολίγον οΐνον, καί άντϊ νά τον πίη τον
Ιχυαεν Ιπι τον νιου τάπητος μου καί ϊ&ραυαε τΌ ποτήριον. — Αμφιβάλλετε πε
ρί τοϋ ο, τι βάς λέγω; — Λεν αμφιβάλλω περί αυτού". — Αμφιβάλλετε περϊ τοΰ
ο, τι αάς ιΐπεν ό άν&ρωπος ούτος; — Αμφιβάλλω περί αύτοΰ, διότι πολλάκις
{■ψεύα&η οίΐβη Ιοίά βίοπβ»). — Λιατί παραπονείστε; — Παραπονούμαι, δι
ότι δεν ήδυνή&ην νά προμη&ευ&ώ χρήματα. — Λιατί παραπονούνται οί πτω
χοί ούτοι άν&ρωποι; — Παραπονούνται, διότι δεν δύνανται νά προμη&ευ&ώαι
φαγητόν (&ηγ ΐΗίη§ Ιο βαΐ). — Πώς εϊναι οί γονείς αας; — Είναι κατά το οϋ-
νη&ες πολύ καλά. — Είναι καλά η &εία αας; — Είναι καλλίτερα άπ'ο το σύνη
θες ([Ηαη δΐιβ ιίδυίΐΐΐ^ ϊδ). — Τί {κάμετε τά βιβλία τά οποία αάς έδάνειαεν ό πα
τήρ μου; — Τά επέστρεψα εις αύτόν, άφοΰ τά άνέγνωαα. — Λιατΐ ί<5£ίψίν ό
#ίϊόί αας το μαχαίριόν του; — Το ερ'ρΐ'ψεν άφοΰ έκόπη. — Πάτε έξήλ&ον οί
γείτονες μας; — Έ£ήλ9ον άφοΰ έζεατά&ηααν. — Τι ίκάμετε τό πρωΐ; — Έξυ-
ρίο&ην άφοΰ έαηκώ9ην, καί έζήλδον άφοΰ προεγενμάτιαα. — Τί Ικαμεν ή μή-
τηρ αας χ&ες τό Εσπέρας; — 'Εδείπνηαεν άφοΰ ΰπήγεν εις τό 9έατρον, καί έ-
πλαγίααεν άφοΰ έδείπνηαεν. — Έσηκώ&η ίνωρίς ; — Έαηκώ&η είς την άνατολήν
τοΰ ηλίου. — Ήκούαατε περί τον φίλου σας οατις είναι είς την Άμερικήν; —
Τω έγραψα πολλάκις, όμως (Κοννβνβι·) δεν μοί άπεκρί&η ακόμη.
132.
Ενοικιάσατε ηδη ϊν δωμάτιον; — Ενοικίασα ηδη εν. — Είναι ΰψηλόν δωμά-
τιον (Μι αρρε» γοοπι); — Είναι. — Ένοικίααεν ό αδελφές αας εν έμπροα&ινόν
δωμάτιον; — Ένοικίααεν %τ είς τά οπίσω, αλλ' η άδελφή μου ένοικίααεν ?»>
ίίς τά έμπρός. — ΤΤοίϊ {νοικιάσατε τό δωμάτιον αας; — 7 ο ένοικίααα εν άδω
Γουλιέλμου (ϊη \νΠ1Ϊ3ΐτι-8ΐΓβεΙ), (ύπ') άρι9μόν πεντήκοντα πέντε. — Είς τίνος
οίκίαν τό ενοικιάσατε. —Είς την οίκίαν τοΰ άν&ρώπον (εκείνου) τοΰ οποίου ο
αδελφός αάς έπώληαε μίαν αμαξαν. — Διά ποίον ένοικίααεν η μήτηρ αας 'έν
δωμάτιον; — Ένοικίααεν 'έν διά τον υίόν της, οςις ε'φ&ααε προ ολίγου από τήν
Άγγλίαν. — Λιατί δεν έφνλάζατε την ΰπόαχεαίν αας; — Αέν ένδνμοϋμαι τί σας
ΰπεαχέ&ην. — Λεν ύπεσχέ&ητε νά μας ύπάγητε είς τήν αυναυλίαν τήν προσε
χή τιέμπτην; — ' Ομολογώ (ό'η) Ικαμα άσχημα νά αάς τό ΰποαχε&ώ- ομως(\\οπ-
βνβΓ) ή αυναυλία δεν ίγεινιν. — "Ομολογεί ή άδελφή αας τό σφάλμα της; —
Τό όαο1θ}ΈΪ. — Τί λέγει ό $εϊός αας διά τήν έπιςολήν ταύτην; — Λέγει οτι εϊ
ναι πολύ καλά γεγραμμένη, άλλα συμφωνεί (Ιιβ ίκΐιηίΐδ) οτι Ϊκαμεν άσχημα νά
τήν ζείλη εις τήν μητέρα σας. — "Ομολογώ οτι εϊναι σφάλμα. — Ποίαν ήμέραν
τοϋ μηνός εορτάξουαιν οί Τούρκοι; — Έορτάζοναι τήν Παραακευήν, άλλ' οί
Χοιςιανοί (ιίι« Οιπϊΐίβη») ίορτάζουσι τήν Κυριακήν, οί Ιουδαίοι τό Σάββα
 — 276 τ-

τον, χαι οί ΛΛΚοπίί τήν γενέ9λιον αύτάν ήμέραν (ίΙιβίΓ ιΐΗιΙο,ν). — Μεταξν
νμ&ν των χαιρικων (Απιοη(58ΐ ^οιιγ οοίιηΐητ ρβορίβ) νηάρχουν πολλοϊ τρείλοϊ,
δεν εϊν' Ιται (βχβ (ΗβΓβ ηοΐ); —Ήρώτηαεν ίοχάτως (ΙβΙεΙ^) φιλόαοφός τις «β
%'οριχόν. — Ούτος (δε) άπεκρί&η. Κύριε, οί τοιούτοι εΰρίακανται (ι)ιβγ &Γβ Ιο
1>β ίυϋΐκΐ) είς πάαας' τάς τάξεις (ϋΐ&ΐϊοη). « 01 τρελλοί λέγουν ένίοτε την άλψ
&ίιαν (Λβ Ιτϋίΐι) » εϊπεν ό φιλόαοφος. — Αιατί παραπονείται Ό αδελφός αας;—
Παραπονείται διότι πονεϊ η δεξιά χΐίρ του. — Αιατί παραπονεϊα&ε; — Παρα
πονούμαι διότι πονεϊ η άριςερά χειρ μου. — /ίιατί δεν ΰπάγουαιν αϊ άδελφαί
βας είς το 9έατρον; — άεν δύνανται να ΰπάγωαι, διότι είναι χαταφρΌϊααμέναι,
χαϊ τοντο τάς πειράζει πολύ (αηιΐ Λ»1 να&ίβι ΐΗβαι νβΓγ ΪΙ1). — Που έχρυοίό-
γηααν; — Έχρυολόγηααν ίξερχόμεναι άπό τδ δέατρον χ$ες το ίαπέρας.
133.
Έιράνηαι τίποτε ή βΐΐβ αας; — Έιράνηο» κάτι. - Τί ήγόρααεν; — Ήγόρα-
βί τεασαράχοντα μέτρα πανί (Ιίηβη), τρίο φναερά, δέκα λίτρας ζάχαριν, και δύο
ζευγάρια τρυγόνια. — Λεν ήγόρααε μεταξωτάς περικνημίδας; — Ήγόρααε. — Πό-
βη ζεύγη ήγόρααε; — Ήγόρααε τρία ζεύγη. — /ίιατί δεν ί'γραψεν ή ανεψιά βας;
— Λιότι πονιϊ τδ χέρι της. — /ίιατί 61ν εξέρχεται η Ονγάτηρ τοΰ γείτονός μας;
— /ϋν έξέρχεται διότι πονονβιν οΐ πόδες της. — /Ιιατί δϊν όμιλεί ή μιχρά α
δελφή μας; — /)ιότι πονεϊ τδ ςόμα της. — Πονεϊ ή μύτη αας; — Λεν πονά ή
μύτη μου, άλλ' οϊ οδόντες μου (6αΙ I Ιιβ,νβ Λβ ίοοΛ-3οΙιβ). — Πάαα γννή νο
μίζει ίαυτήν άξιέραςον, χαι πάαα είναι φίλαυτος (ίβ εοηοβίίειΐ).—'Άς και οί (ΐΐιβ
88πιβ αήάν&ρηποι, αγαπητέ μου φίλε, πολλοί (π\ατιγ & οηβ) νομίζουαιν εαυτόν}
πεπαιδευμένους έν ώ δίν εϊναι (τνΐιο ίδ ηοΐ εο), χαι πολλοί (αηά αιιηγ ηβη) ί·
περβαίνουαι τάς γυναϊχας (ϋΐΐΓρ»$δ) χατά την ματαιότητα (ίη ν»ηϊΐ)^. — Τί ί-
χετε; — //Ιν £χω ουδέν. — /ίιατί παραπονείται η αδελφή αας; — Αιότι πονεϊ ή
παρειά (τδ μάγονΧόν) της (ίΗί 1)88 » ρβίιι ϊη Ιιργ οΚβεΙι). — Πονεϊ ή χειρ τοΰ
αδελφού ααςι — "Οχι, άλλα αία&άνεται πόνον είς το πλενρόν του. — 'Τπα,ον-
αιν αϊ άδελφαί αας το (απέρας τοϋτο εις τδ μελόδραμα; — "Οχι, κυρία, ΰπαρ-
αιν ει; τδ αχολεΐον τοΰ χοροϋ. — Αεν ΰπάγουαιν είς τδ αχολεϊον της Αγγλικής;
— 'Τπάγουαιν έχει τδ πρωί, άλλ' όχι τδ 'εαπέρας. — 'Τπήγεν ΰ πατήρ αας εις
τό χυνή/ιον; — Λεν ήδυνή&η νά ΰπάγτ) εις τδ χυνήγιον, διότι εϊναι χαταψροϊα-
βμένος. — Αγαπάτε νά ΰπάγητε είς τδ χυνηγιον; — Άγαπω χαλλίτερα νά ναά-
γιο εις τό όιράρενμα παρά είς τό χυνήγιον. — Εϊναι άχόμη ό πατήρ βας είς
την εξοχήν; — ΝαΙ, Κνρία, εϊναι έχεϊ ακόμη (βίίΐΐ ΐΙιβΓβ). — Τί χάμνει ί'χίΓ;
— 'Τπάγει είς τδ χυνήγιον χηί είς τό όψάρευμα. — Έχυνηγήαατε είς την έξοχήν;
— Έχυνήγηαα ολην τήν ήμέραν.— Πόαα κομμάτια χννήγι (Ιιυνν τη&ηγ Ιιεϊϋ οί
^8>η)β) έφονεύαατε; — Έφήνευπα εικοσιπέντε κομμάτια ()\»Λ(ί). — Εϊναι πολνς και
ρός άφ' οτον ήα&ε είς την ϊπαυλιν; — "Ημην έκεϊ την παρελβονααν "εβδομάδα.
— Εΰρετε πολλούς ανθρώπους εχεϊ; — Ευρον μόνον ϊ| άν&ρώπονς έκεϊ, το*
βααιλέα, τνν βααίλιπααν, τον πρίγκηπα, τήν πριγκηπέαβαν, τον κόμητα (β»Γΐ ζ
οο»ιιιίβ83) χαϊ την χόμηοααν.
134.
ΤΙ αάς ϊφερεν ή &ιία αας. — Μας ϊφερεν Ί)ν πανταλόνιον, τρία ίαάβραχα.
%»ράαια, φράουλα χκϊ δοδάχινα (ρβαΰϊι). — "Εψαγεν ό ίξάδελφος αας πολλά ί·
 Ιάχινα Ιφίτος; — "Εφαγε τόοον πολλά ω;ε δέν δύναται να φάγη πλέον. — Πον
ηβ&ε χθες το βράδυ; —"Ημην είς τον γυναιχαδέλφου μον (οπηΙιει·-ίπ-Ι»ν). —
ΕΙδετε την γνναιχαδέλφην βας (9Ϊ8ΐβΓ ϊη-1β»); — Την εϊδον. — Πως ιϊναι; —
Εϊναι χαλλίτερα παρά το αννηθες. — Έπαίξατε; — Λεν έπαίξαμεν, αλλά άνε-
γνώααμεν τινα χαλά βιβλία· διότι η γυναικαδέλφη μου άγαπα μάλλον ν άνα-
γινώαχη παρά νά παίζτ). — Άνεγνωαατε την έφημερίδα αημερον; — Την ύνέ-
γνωαα. —"Εχει τίποτε νίον (Ιί ιΙιβΓβ αιψ ΐΗίηυ ηβ\ν ϊη ϊι); — Λεν υπάρχει ου
δέν νίον ίν αύτζ, είμη (οχοβρί ύιαΐ) οτι ό ςρατάρχης (Ιΐιβ δε1(1-ιη&Γθ1ι»1) ίχυ-
ρίευόε πιντήχοντα (χομμάτια) τηλιβόλα χαΐ δέχα οημαίας. — Πας εϊαθε αήμερον;
— Λεν είμαι πολύ χαλά. — Τί Ιχετε; — "Εχω αφοδρόν πονοχέφαλον χαϊ χαταρ'-
Ι)οην. — Τίον ίχρυολογήαατε; — Έχρνωβα χθες το έαπέρας (ρχόμενος άπ6 το
θέαζρον. — Γνωρίζετε την οΐχογένειαν (ί&ιηϊΐν) ταύτην; — Την γνωρίζω χαϊ
την θαυμάζω (Ιο &<1ππΓβ), διότι ο πατήρ εϊναι ο βααιλενς χαϊ ή μήτηρ ή βα-
αίλιαβα αντης, χαϊ τα τέχνα χαϊ ο'ι νπηρέται εϊναι οι νπήχοοι (&ε βα^βοΐβ)
τοΰ χράτους (βΐϊΐβ). 01 διδάαχαλοι (ΙαΙΟΓ) των τεχνών εϊναι ο'ινπονργοϊ (πιϊιιίί-
ΙβΓ) οΐτινες ανμμερίζονται (κΙιαΓβ) μετά τον βαβιλέως χαϊ της βασιλίααης την
φροντίδα (ΐατ<·.) της χυβερνήοεως (ίξΟΥβπιπιβηι). Ή χαλη ανατροφή (β(1αο»1ϊου)
ίητις δίδεται εις τα τέχνα εϊναι το ςέμμα (οΓονη) των μοναρχών.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟΝ ΠΕΜΠΤΟΝ

ΡΟΚΤΥ -ΡΙΓΤΙΙ ΙΕ880Ν.

* Αναμίγνν6%αί τινι, άναχατό- Το ΊΠβάάΙβ νοϋΚ χοτπβίΗϊη^.

νεβ&αι εις τι.

Εις τί άναχατόνεβΰε. ΛνΗβί 8ΤΘγοηηιβά(1Κη£τνΊί1ι?

Άνβχατόνομαι εις τάς Ιδίας
μον νπο&έϋεις.
Ό άνθρωπος οντος άναχατό-
νεται πάντοτε εις τάς νπο-
ΰέβεις των άλλων.
4ϋν άναχατόνομαι εις τάς νπο-
&έόεις των άλλων.
I &ηι ιτιβ<1(11ίη£ \νίΛ 1x17 οννη
βϋδίηθδδ.
Τΐιαί ηιαη &1\ν»78 ηιβάάΐβδ
Μν'ιύι οίΐαβν ρβορίβ'β βαδϊ-
ηβ88.
I άο ηοί ηΐθάάΐβ τνΐίΐι οΛβΓ
ρβορίβ'β Βαβίηβδβ.

"Αλλοι. ΟίΙιβΓβ, οίΗβτ ρβορίβ.

'Εναβχολεΐται εις την ζωγρα- \Ηβ βαιρίογδ Ηϊΐϊΐδβΐί" ία ρ&ίηί-

<ριχήν. γ ίιΐ£.
Κάμνει τον ζωγράφον. }
ιΗ ζωγραφική. ΤΗβ &Η οΓ ρ&ίηϋη£.
Ή γψημΙ«, 6 χημικός. ΟΙιβππβίΓν, ϊΐιβ οΐιοηιϊδί.
 — 278 -

Ή τέχνη, αλλότριος (ζένος, πα· ΤΗβαΓί, 8ίΐ'&η§β.

ράδοξος).
Είναι παράδοξον. Ιί 18 δίΓ&η^β.
Έναόχολεϊΰ&αι εις. Το βηιρίο^ οηβ'β ββΐί* ίη.

Άφορων, άποβλέπειν, άνήκειν. Το οοηοβΓη βοηιβ οηβ.

ΘεωρεΙν (βλέπειν) τινα. Το Ιοοίί &ί δοαίθ οηβ.
Έλκύειν (τραβάν) ΰέλγειν. Το ίΐίίΓ&οί, ίο οη&Γηι.
Κατα&έλγειν, καταγοητενειν, τό Το βηοη&ηί, ίηβ \>β&ιιίγ.
κάλλος, ή ώραιότης.
Α\ν αγαπώ ν άνακατόνωμαι είς I άΌ ηοί Ιίΐίβ ίο ηΐθάάΊβ \νίί1ι
πράγματα, τά όποϊα δεν άφο- ίηίη§8 ίηαί άο ηοί οοηοβΓη
ρώβιν εμέ. ηιβ.
Τοντο δεν ενδιαφέρει ονδένα. Τη&ί οοηοβπΐ8 ηοοοά^*.
/Το οοηοβΓη οηβ'δ ηβ&άίΛοαί
«*· . ,<. , \ δοηιβίηίηε·. .
Μεριμναν, φροντίζειν περι τίνος. Το » ^ ^ &^
( δοηιβίηίη^.

' Ο μαγνήτης έλκει τον όίδηρον. Τηβ 1ο&<Ϊ8ίοη6 &ίίΓ»οί8 ΪΓοη.

Τό α6μά της μ ελκύει. ΗβΓ8ΐη§ΐη§ Η,ίίΓίΐοίδ ηιβ.
'Ε&έλχ&ψ άπ αυτό. I αηι οη&ηηβ(1 \νίίη ίί.

Πάντες, πλονόιοι και πτωχοί, ΑΠ ηιβη, ίηβ ΓΪοη »ηά ίηβ

μεγάλοι και μικροί, νπόκειν- ροοί', ίηβ ηί^η &ηά ίηβ
ται εις θάνατον. \οψ, ίΐΓβ βμοίβοί ίο <Ιβ&ί]ι.
Τό άκρον άγα&όν. Τηβ οηίβΓ £00(1.

Το Ιπ'ώιτον ουσιαστικώς λαμβανόμινον εκφέρεται εναρθρον και με

σημασίαν πληθυντικού &ταν αναφίρηται εις πρόσωπα, ενικού 8ϊ όταν
εις πρά-γματα,

Οί κάλοι, οΐ κακοί, ο£ άβ&ενεϊς, Τηβ £00(1, ίηβ 0&<1, ίηβ \7βίΐϊί,

οι δυνατοί, κτλ. ίηβ βίΓΟηχ, βίο.
Οί όοφοί διδτάζονόι νά εκψέ- Τΐιβ Ιβαπιβά Ιιβδίίαίβ ίο άβ-
ρωβι την γνώμην των. ' οίαΐ'β ίΙιβίΓ ορίηίοη.
Ή γνώμη τών βοφών πρέπεινά Τηβ ορίηίοη ο£ ίηβ Ιβίΐτηβίΐ
προτιμάται της των άμα&ών. οη§ηί ίο 1)β ρΓβίβΓΓβά ΐο
ίΐηιί οί ίΐιβ ϊ^ηοΓ&ηί.
Οι 6οφοί και οί άμα&εϊς, οί Τηβ Ιβαηιβά αηάίηβί^ηοΓΛηΙ,
ζώντες καί οί νεκροί. ίηβ 1ίνίη£ αηά ίηβ άθΗ,οΙ.
' Η πραγματεία τον Βονρκη πε- ΒηΛβ'β ίΓβίΐίίδβ οη ίηβ 3\Χ-
οί τον νφηλον χ#ί ωραίου. οΐίιηβ »η(1 ηβααίίίίΐΐ.
Το ΐκαμε διά καλόν μον. Ηβ (Η<1 ίί Γογ τηγ {ξοοά.
ϊϊροτιμώ το βαθύ κνανοϋν από I ρΓβ£βΓ (1&γ1ι Ηΐυβ ίο ά&τί
το βαθύ πράϋινον. £Γ6βη.
Το φόρεμά της ητο ν Ικ τον ώ- Ηβΐ' §0Λνη τν3« οί ίΗβ ήηβδί
ραιοτάτον κυανού χρώματος. δ)ίγ Ηΐΐιβ.

Τοϋ κανόνος τούτου εξαιρούνται τά ίζής.

Ιου, ΌνόμαΓά τίνα χρωμάτων δέχονται το σημεΐον τοϋ πληθυντι
κού. Οίον·

' Τπάρχουβιν εν τω κήπω τούτω ΤΗβΓβ βτβ ίνββδ ίη ίΗίβ £&τ-

δένδρα πεντήκοντα διαφόρων άβη οί Μίγ άϊίϊβΓβηί £Γββηβ.
πραβίνων χρωμάτων.
Τά ίρυθρά (Ιναι πολύ ζωηρά. ΤΗβ Γβάδ «,νβ ίοο £ΐ&ηη§.

2ον. Τά επίθετα δηλούντα γένος, φυλην η έθνος, δέχονται επίσης

το 8 1 Οίον,

Οί καθολικοί, οί λουθηρανοί. ΤΗβ ο&ίΗοΚβδ, ίΗβ ΙυίΗβΓ&ηδ.

Οί μαύροι, οί "Αρεβες. ΤΗβ ΗΙ&οΙίδ, ίΗβ Αγ&08.
3ον, Τά εί,ης,

Οί αρχαίοι, οι νεοπεροι. ΤΗβ &ηοίβηίδ, ίΗβ ηιοάβπίδ.

Οί πρεββύτεροί μας, οί μεγάλη-
τεροί μας, οί όμοιοι μας.
ΟίΙγχώριοι (οί αυτόχθονες), οί
ευγενείς.
Οί ανίατοι (οί αθεράπευτοι), οί
παράφρονες.
Οί ανώτεροι μου, οί κατώτεροι
μου.
Δύο τρίτα, τρία τέταρτα, κτλ.
71κ Ένα, τά τρία, κτλ.
Τά λαχανικά (τά χορΤαρικά),
αί είδήβεις.
Οογ βΙάβΓδ, οοιγ ΗβίίβΓΒ, οιιί
βφΐ&ΐδ.
ΤΗβ η&ίΐνβδ, ίΗβ ηοΗΙβδ.
ΤΗβ ϊηοητ&ΗΙβδ, ίΗβ Ιηη&ίϊβδ.
Μγ 8ΐιρβποι*8, ναγ ΐηίβποΓβ.
Τ^Ό ίΗΪΓάδ, ίΗΓββ ίουΓίΗδ,βίο.
ΤΗβ οηβδ, ίΗβ ίΗΓββδ, βίο.
νβ£βί&Η1βδ (£Τββηδ), 9 ηβΤΡδ.

Παρ. Α'. Τά επίθετα ουσιαστικώς λαμβανόμίνα δε δέχονται τ6 ση

μεΐον 8 της γενικής, αλλά την εμπρόθετου γενικην. Οίον.

1 Λεν πρέπει τΐξ να ληβμονίατι οιι, μεταξύ των ονομάτων των ί&νων τα
λήγοντα εΐι 5$, χ, εΙι,Ά, 8'εν δέχονται τί> αημεϊον 3 τον πλη9νν,τιχοΰ (ορα Παρ.
λ. Μα$. ΙΓ.).
2 βΓββηβ, λέγεται μόνον περί χραμβων [λάχανων], ιίρύχώΊϋν, κοννουηιίίων.
 — 280 —

Ή αρετή είναι η ήδοι·ή των Ύ'ιΗνίβ Ϊ8 ίΗβ άβϋ^Ηί οί ίΗβ

όοφώί'. \ν'ΐΒβ (χαΐ δχι ίΗβ \νΪ8β'δ
άβ1ί§Ηί).

Αί όνγγραφαι των ϋοφών. ΤΗβ \νπίίηε^8 οί ίΗβ ΙββΓηβά

(και δχι ίηβ Ιβ&Γηβά'δ ΐΐήίτ

' Ο όοφός είναι ϋννετδς ΤΗβ τνΐ8β ιππη Ϊ8 ρπκΐβιιΐ.

Παρ. Β'. Το ίπίθίτον αναφερόμενου εις πρόσωπα δέν τίθεται ου

σιαστικώς είς τον ίνικον, άλλα συνοδεύεται Βιά λεζεως διασταλτικής
του -γενους~ διότι, τοΰ επιθέτου και τοϋ άρθρου όντων αμετάβλητων,
ονάγκί} να. προστρίζφ τις εις μίσον δυνάμενοι» νά διακρίνη τον ίνικον
τοϋ πληθυντικού.
Ό 6<κρός. ΤΗβ ΙβίίΓΗβά να&Ώ.
Ό άμα&ής. ΤΗβ ί^ηοΓ&ηί ηιαη.
Είναι υπερήφανος γννη. 8Ηβ 18 & ρπηιά \νοηι&η.
Ό πτωχός, ό πλονόιος. ΤΗβ ροοΓ ηΐίΐη, ίΗβ ιϊβΗ ηιμ.
Εΐβαι χακόπαιδον. Υοα &Γβ α ιΐ8ΐΐβ·Ηίν οο^.

Άνήρ καθ' δλα αξιέπαινος. Α πιλιι ΐη βνβΐ'^ Γβδρβοί \νοΓ-

ίΗγ οί ρΓ&ίδβ.
Γυνή αγαπητή προς πάντας. Α τνοηι&η Η,Γηί&ΗΙβ ίο βν6<7
Ηοα^.

Παρ. Γ'. Εϊδομεν ( εν ττ} Α'. Παρ. τοΰ Β'. Μαθ.) 'ότι παρ' "Αγγλος
το ΙπΊθετον προηγείται τοϋ ονόματος, δταν όμως εχ$ συμπλήρωμα ί
πεται τψ ονόματι.

"Ε%νος φιλοπόλψον. Α ηαίίοη ',ίηοΐΐηβά ίο τνΈΓ.

Το ίδρος τούτο, το άλλοτε το- ΤΗΪ8 η&ίΐοη, οηοβ βο
6οντον μέγα ν.αι άχμαϊον, χα- &πά ήοαπδΗϊη^, \ναδ τβάιι·
τήντη6εν (ΐς χατάβταβιν το· οβά! ίο » βοηάΐίίοη 80 άβρίο-
ΰοντον άξιοδάχρντον χαίάβ- Γβ,οΐβ &ηά Ηβίρίβββ.
&ενή

Αλέξανδρος 6 Μέγας. ΑΙβχαηάβΓ ίΗβ ΟΓβ&ί.

Παρ. Δ'. Το επίθετον τιθίμενον ως επώνυμου έπεται ωσαύτως τ<ί
ονόματι.

Γεώργιος 6 Τέταρτος. (τβον^β ίΗβ ΡουΓίΗ.

Κάρολος ό Πέμπτος. ΟΗ&Ηθδ ίΗβ ΓΐίίΗ.
 Τό δωμάτων τοϋτο είναι ιίκο6ΐ\
πόδας μακρόν και δεκαπέντε I
πλατύς /Τΐιΐδ γοοιβ ϊ$ ΐ\νβηΙ}τ ίββί
Τό δωμάτων τοϋτο εχει μήκος ( 1οιΐ£ 8ήά Ηίΐββη ίβεΐ 1>ΐΌΗ.ά.
εϊκοβι πηδών και πλάτος δε-\
καπεντε.
Ε'. Τα τών Βιαστάσεων επίθετα έπονται τοις άριθμητικοΐς, το δε
ρήμα είναι η εχειν εκφράζεται μόνον Βιά του ίο 1)6.

Ή τάφρος εχει δέκα ποδών Τΐιβ (ΙίίοΗ ίβ Ιβη £ββί ΟΓΟίκΙ

πλάτος και τριών βά&ος. Άΐίά ΐΗΐ'ββ ί'βεί ά!ββρ.

Παρ. ΣΤ', Έιί'ογ£ τίθεται το αφηρημένου όνομα της εκτάσεως, προ-

τασσομενης αυτοΰ της προθέσεως Ϊ11. Οίον"

Ή οικία αντη ?χει πεντήκοντα Τΐιϊδ Ιιοιίδβ 18 ήύγ ΐβαί ίη

ποδών νφος. Ιιβΐ^ΐιί.

Παρ. Ζ'. θελοιτερ οί "Αγγλοί ν' άποφύγωσι την επανάληψιν τον ο

νόματος τοϊ) μέτρου εν τ<<7 Βευτίρω κώλ<<>, εκφερονσι το της Βιστάσιως
επίθετον Βιά τον \)}' τ) ΛΙΐΛ. Παρ, χαρ,

7ί χλίμαξ εχει εΐχοΰι ποδών Τΐιβ Ι&Αά&Γ 18 ίννβϋίγ ί«βί

ν-φος και δύο πλάτος. Ιιί^ΐι &αά ίψο \>υοβΑ.
Το δωμάτων τον^ εχει δεκαλ ^ ^ ,,
πέντε ποδών μψ.ος και δε- ^ ^ ^ ^ ,
*« πλάτος. ( ίβη β
Πόβον νφος εχει η οικία τον; Οί* \\Γ1ιαί Ιιβϊ^ΐιΐ ϊβ 1ιΐ8 Ιιοιίδβ ?
"Εχει περίπον πεντήκοντα πο· Ιί ϊδ ηβίΐνΐγ Άΐίγ ίββί \ι\φ.
δών νφος.
7Υ μεγέ&ονς είναι 6 άνθρωπος ΟΓ Λνΐιαί δίζβ ίδ ίΐα'άί ηι»η?
εκείνος;

"Οόον μάλλον τόν γνωρίζω, το- ΤΗβ ηιοΓβ I 1ίηο\ν ηίηι, ίηβ
6ον μάλλον τόν νπολήπτομαι. ηιοΐ'β I βδίββηι ηίηι.
Παρ. Η'. "Οταν Βύο συγκριτικά τίθενται αντιθέτως ίη σχετικώς το εν
προς τ6 έτερον, εχουσι πάντοτε προ αυτών το άρθρον.
"Οόον μάλλον ζαλώς μελετώμχν ΊΊιβ ηΐΟΓβ τνβ 8ΐα«1γ & £θθθ!
τινα όνγγραψέα, το6ον μάλ- βαίΙιΟΓ, ΐΐιβ ΐηΟΓθ βη<1
λον τόν &αυμάζομεν. ΐη Ηίηι ίο »(1ηιΪΓβ.
"Οόον ολιγότερα χρήματα εχει, ΤΗο 1βδ8 ηιοιιβγ Ιιβ Η&5, ίηβ .
36
 τόβον Λεριΰβότερα &έλει να ηιΟΓθ Ηβ τνίδΐιβδ Ιο Βρβηά.
εξοδευβη.
"Οδον μάλλον άναγινώόχω, τό- ΤΗβ ηιΟΓβ I Γβα<1, ίΗβ ιαοϊβ
6ον μάλλον μαν&άνω. I Ιβ&ΓΠ.
~Όβον πολύ πλοΰόιος είναι, ΤΗβ ποΙιβΓ Ιιβ ίδ, Λβ ιιιοΓβ
τόόον περιββότερον εΐναιφιλ- βν&ποίοιίδ Ηβ 18.
άργυρος.
Εϊδον τους Κνρίονς Στχάρτας. I Η&νβ βββη ΐΐιβ ΜβδδίβιΐΓδ 1
8ίιΐ8Χΐ;.
Οί Καίβαρες, οί Βύρωνες, οι ΤΗβ 03388Τ8, ίΐιβ Β^ΓΟΠβ, ίΗβ
Θώμβωνες. ΤΗοηιρβοηβ.
Παρ, θ'· Τά κύρια ονόματα δίν' δέχονται τό σημηον τοΰ πληθυν
τικοί) οταν συνοδεύονται υπό λε'ξεως ΰηλονσης αύτόν' αν ομως οϋδε-
μ'ια Χίζις σημαίνΐ} αυτόν Χαμζάνουσι τό 8.
Εΐδετε τάς Κυρίας 8πιΐϊ\χ; Ηανβ γοιι 8ββα ώβ Μίδδβδ
8χηϊΐ1ι?
'Εγράψατε εις τους αδελφούς ΌΊά γου. "νντίίβ ίο ώθ ΟΓΟ-
Λΐξων; ίΗβΐ'δ Όίο1ί8οη?
Έπεριπάτηΰα πολύ όημερον. I Ιι&νβ "ν^&11ί6<1 β £θοά άβ&\
ίο-άαγ.
Έπεριπάτηΰα ίντδς τοΰ χηπχ I Η&νβ οββη "νν&Παη^ ϊη ΐΐιβ
μετά της μητρός μου. £&γ1βιι τρΊϊΗ ιηγ τηοίΗθΓ.
Λιατρέγειν ΐν μίλλιον. Το ντ&Ιί η ΐΓ3,νβ1 α ιαίΐβ.
Λιατρέχειν μίαν λεύγαν. Το "νν^ϋ:—ΐΓ&νβΙ Ά ΐ68.£ΐι<?.
Κάμνειν %ν βήμα. Το ΤΓ&ΙΙί & δίβρ.
Λαμβάνειν
ν>■ , μέτρα. . )„, , , ηιβ&8ΐΐΓθ8.
[Το ίακβ
Καμνειν κίνημα. * )
Όδοιπορεϊν, ταξειδεύειν. Το £0 οη & ^ιιγπθ^, οη &

Κάμνειν δδοιπορίαν, ταξείδιον. Το ρβιίοπη (η ίο ί&ΐίβ) 8

^ιίΓηβγ, ίο ηιαίίβ α νογΆ§β.
Άγορεύειν, δμιλεϊν. Το ηι&ΐίβ & δρββοΗ.
'Τπό&εβις, έργον (δουλειά). Α ρϊβοβ οί οιΐδΐηβδδ, αη α£-

Λιαχειρίζεό&αι ύποδέβεις. Το ίτ&ηδ&οί οιιβίηβδδ.

Χειρόχτια των Παριβίων η . ,

Παριβινα χειρόχτια. ( &
Παρ. I. Είδομεν (εν ττ| Β'. Παρ. τοϋ Β'. Μαθήματος) οτι προταβ-
σομενον τό όνομα της υΧης, τοϋ τόπον η τον χρόνου τοΰ ονόματος

ί Γςάφίιαι πάντοιη ανντετμημένως Μβ&δ'*.

 — 2.88 —
τοΰ πράγματος δηλοϊ ίκ ποίον πράγματος ίγΐΐνί το δεύτερον, η εις
ποίον τόπον η γρόνον ανήκει·
Ααιμοδέται τον Βερολίνου.
"Αρτος τον Λονδίνου.
"Αν&η Μαΐου.
Ό πόνος τού λαιμού.
Πονεϊ δ λαιμός μου.
Άλατιβμένον κρέας,νωπδν κρέας.
Νωπδν βωδινόν, κρνον νερόν.
*Αλατι6μένα φαγητά, γαλακτερά.
Το φαγητδν, ή τροφή.
Ή οικογένεια, νπόβγεόις.
Ή αρμονία, ή φωνή.
Ή ίβγύς (η δνναμις, ή εζον-
6ία), ή επανάληψις.
Η βοφία, ή βπαδή (και ή μελέτη).
Αημιονργεϊν, πλάττειν, ποιεϊν.
Ή δημιουργία (η πλάόις), δ
Λημιονργδς (δ Πλάβτης, δ
Ποιητής).
Ό φόβος τον Κυρίου.
Τδ ευεργέτημα (ή εύεργεΰία),
η άγα&ότης (ή καλοϋύνη).
0 ονρανδς, ή ερημιά (ή μονα-
&*).
Ή αηδών, δ μύλος.
Τδ άλενρον.
Η αρχή.
ΙΊαντδς πράγματος ή αρχή εί
ναι δνβκολος.
Βρέχει;
Βρέχει.
Χιονίζει;
Χιονίζει.
Εϊναι λάόΛαι;
Είναι λάΰΐΐαι.
Είναι λάθπαι ϊζω ;
Ββνΐΐη 0Γ&ν»ί8.
Γ,οηάοη 1>Γ6αά.
Μη,γ βο\νβι·8.
ΤΗβ 80γθ ίΗπ)ίΐί.
I Η»νβ Λ 80Γ8 ίΗΐ'Ο&ί.
8»1ί ηιβαί, ίτβδΗ Γηβ&ί.
ϊΥββΗ ΗοθΓ, οοοΐ \ν&ίβι\
8&1ί ηιβ&ίβ, ηιίΐΐί ίοοά.
ΤΗβ <1ϊδΗ, ίΗβ ίοοά.
ΤΗβ ίϋηπίγ, ίΗβ ρΐΌΐηΐββ.
ΤΗβ Η&τηιοη^, ίΗβ νοίββ.
ΤΗβ ροννβι·, Γβρβίϊίίοη.
\νϊ8(1οιη, 8ία(1}\
Οτβαίβ.
Οβιιίϊοη, ίΗβ ΟΓβ&ίΟΓ.
ΤΗβ ΐβ&ν οΐ ίΗβ Ι/ΟγγΙ.
ΤΗβ Πβηβίίί, ίΗβ °;οο(1ηβδ8.
Ηβανβη" 8θΚίιι<3β.
ΤΗβ ηϊ§Ηίίη£.α1β, ίΗβ ιηΐΐΐ.
ΡΙοιιγ, ηιβ&Ι.
ΤΗβ βοιηηιβηοβηιβηί, ίΗβ Ηβ- ■
&ίηηίη£.
Α11 Ηβ^ΐηηΐη^» λγθ (ΗίΚοιιΙί.
Βοβδ ΐί νηΑη ?
Ιί Γίΐίηδ.
Οοβδ ίί 8ηολν?
Ιί δίκηνδ.
Ι» ϊί ηιικ!οΙ^?
Ιί 18 'ΊηυάοΙν.
Ιδ ϊί ηιικΠίν ουί οί (1οοΐ'8?
Είναι πολλαι λάΰπαι, Ιί 'ιβ ν&γγ γαηάάγ.
Είναι κονιορτός; Ιβ ϊί (Ιαβί^Ρ
Είναι πολύς κονιορτός. Ιί ίδ νβτγ (Ιαβίν.
Καπνίζει^ είναι καπνός; Ιβ ίί 8οιο1ίγ?
Καπνίζει πάρα πολύ, είναι αά- Ιϊ ίβ ίοο βηιοΐίγ.
ρα πολύς καπνός.

Φέρειν, χομίζειν, αγειν. Το οτίηβ* (παρατ. και χ«9.

μετ. 6τον,{ξΗΐ).
"Αγειν (νπάγειν), κομίζειν Το ί(ώβ*, ίο βαττχ/.
(φέρειν).

"Ηλ&ετε ολομόναχος; ΐί&Υβγοη οοηιβ φΐίίβ »1οηβ?

"Οχι, Εφερα και ολονς τονς ί- Νο, I η&νβ οτοα^ηί &11 ηΐ)'
δικούς μον μ*τ ίμον. ηιβη &1οιΐ£ ΛνϊίΗ ηιβ.
"Εφερεν ολονς τούς ιδικούς τα Ηβ η&8 ΟΓου^ηΐ &11 Ιιΐβ ηιβη
μάζύ του. βίοη^ >νΐ1;1ι Ιιϊιη.
Έφέρατε τψ άδελφην 6ας μαζν; Η&νβ 7011 1)ΐΌυ§1ιί νοαί' δίδ-
ίβΓ \νίί1ι 7οα?
Την έφερα μαζν μον. I ηανβ ΟΓου^ηΙ; ηβΓ τνίίη ηιβ.
Εΐπετε εις τον ίπποκόμον να Η&νβ 7011 ίοΐά ιηβ ^τοοηι ίο
μοί φέρ% τον ϊππον; 1)πη§ ηιβ £ηβ ηοι*8β?
Μοϊ φέρετε τα βιβλία μον ; Αγθ νοα 1»πη§ίη§ ιηβ ηιν
οοοίΐδ ?
Σας τα φέρω. I αια 1)πη^ΐη§ νοα ίΐιβηι.
Θέλετε να νπάγψε τον 6κνλον λΥιΙΙ γοχι ί&ΐίβ ίηαί άο§ Ιο
τούτον εις το ίπποϋτάβιον Ιηβ 8ί&1)1β?
(εις τον βταύλον) ;
Θέλω να τον νπάγω. ' I τνΐΐΐ ί«1ίβ ΪΙ ίηβΐ'β.
Φέρετε το τονφέκιον τούτο εις Ανβ γο\\ οαιτνίη^ Ιηβί §ιιη
τον πατέρα μον; ίο ηιν ΓαίηβΓ?
Το φέρω εις αντόν. I αηι.

Ειβέργεβδαι, έμβαίνειν, (νπά- ( Το βηίβτ, ίο £0 ίη.

γειν μέό~α, έμβαίνειν μέδα). [
Θέλετε να είβέλδψε είς το δω-
μάτιόν μον;
Θέλω να ει6έλ&ω.
Θα είβέλϋ·ετε;
Θά εΐ6έλ»ω.
Θέλετε νά τω εί'πψε νά είΰέλ-
&φ (νά ΙΑ#φ μέβα) ;
Το οοιηβ ίη.
Ύί'ήΙ γοχι £0 ίηίο ηιν υοοϊά?
I τπΐΐ £0 ίη (η I νίΊΙΙ).
λνϋΐ νοη §ο ίη?
I βΐι&ΐΐ §ο ίη (η I βη&ΐΐ;.
λΥΙΙΙ νοα ίβΐΐ ηΐηι ίο οοηιβ ϊη?
 θέλω. I τνίΐΐ.

Κ λ'κλ ί Το ηί* (Ιοινη.

' (Το ήί, ίο Ιβ Ββαίΐά.
Πληρούν, γεμίζειν. Το βΙΙ τοΜ.

Γεμίζειν βονχάλιον από οϊνον. Το £11 α \)θϋ\β ΐνΐίΗ ντ'ιπβ.

Γεμίζετε τό βονχάλιον τούτο
νδατος;
Γεμίζω τό βαλάντιον (την 6αχ-
χούλαν) μον χρήματα.
Γεμίζει την χοιλίαν τον χρεατος.
Με τι γεμίζετε τό δνλάχιον λΥΙι&ί ίο γοιι £11 ^οιΐΓ ροο-
(τήν τβίπην);
Κατέρχεβ&αι, καταβαίνειν.
Καταβαίνειν είς τό πηγάδων.
Καταβαίνειν τό δρυς (τον βπ-
νόν).
Καταβαίνειν τον ποταμόν.
Καταβαίνειν από τον ΐαπον
(ξεχεζενειν).
Καταβαίνειν από την αμαζαν.
Ανάβαιναν τό ορος.
Πού νπηγεν 6 αδελφός 6ας ;
Άνέβη νόν λόφον.
' Ιππενειν τον ΐππον.
Κα&ή6$αι είς άμαξαν.
Έπιβαίνειν είς τό πλοϊον.
Όο 70α βΐΐ ίΐιαί οοίίΐβ, Λνίίΐι
ΎίΆ,ϊβτΙ
I 611 ιη^ ραΓββ τγϊΐΐι ηιοηβ^.
Ηβ ήϋβ Ηίδ 1)β11/ τνίίΐι ιτιβαΐ:
(γνδαία ΐχφραβις).
Ιίβΐ \νΐί1ι?
Το §ο άοινη, ίο σοτηβ άονοη.
Το ££0 (Ιοινη ίηίο Λβ τνβΐΐ.
Το £0 η βοπιβ (Ιοτνη ίΗβ ΙιίΙΙ.
Το £θ <Ιθ\νη Λβ πνβΐ*.
(Το &Π§1ι1; ίϊ'οηι οηβ'β ΙαοΓββ.
(Ύο άίδίηοιιηί.
Το &ϋ§1ιί η ίο £βΐ ουί.
Το #ο ιιρ ΐΐιβ ιηουηί&ΐη.
λΥΙιβΓβ Ϊ8 ^όηγ σΐΌίΗβΓ £θΐιβ
ίο? ·
Ηβ 1ι&8 α80βη<1βά! ίΗβ ΙιίΙΙ.
Το ηιοιιηί ίΚβ ΙιοΓββ.
Το ^θίΐηίο & βο&βΐι.
Το §βί οα οο&Γ(1 ίΐιβ βΐιίρ.

Λέε6&αι, παραχαλεϊν. Το άβαίτβ, ίο οβ§.

Θέλετε να. παραχαλίβητε την \νΐ11 ^οα άβδΪΓβ ^οηγ 8Ϊ8ί;βΓ

άδελφην βας να χαταβφ; ίο οοιτιβ άοΥίαΊ
Άι αβαίνειν τον ποταμόν. Το §Ό η οοηιβ ιιρ Ιΐιβ ήνβΓ
ΘΕΜΑ 135.
Πως διααχίδάζιι ό 9ίΐός ΰας με την μοναξίαν τον; — Καταγίνεται (ϊιβ βιπ-
ρίογβ 1ιίπΐ86ΐί) (ίς την ζωγραφιχην χαΐ την χημίαν. — ά\ν διαχειρίζεται (Ιο άο}
πλέον νπο&έαεις; — 4\ν διαχειρίζεται πλέον, διότι είναι ιιολν γέρων. — Λιατί
άνακατόνεται ιίς τάι νπο&έοεις ονς; — Σννή&ηβ διν άναχατόνεται (ίβ τά{ ν
 — 286 —

πο&έαεις τών άλλων, άλλ' άνακατόνεται εις τάς Ιύιχάς μον, διότι με άγαπά. —
Σας εκαμεν ό διδάακαλός αας νά έπαναλάβητε το μάθημα αας αήμερον; — Να/
(Ηβ ίια»). — Το ηξεύρετε; — Το ηξευρα άρχετά χαλά (ρΓβίΙ^ ντεΐΐ). — Έκάμετι
και θέματα; — "Εκαμα, άλλα διατί έρωτατε («ΊιαΙ 13 Ιΐιαΐ ίο ^οπ); — Συνήθως
δεν άνακατόνομαι είς τάς νποθέβεις αΐτινες δεν μοι άφορώαιν, άλλά αάς αγα
πώ τόσον αίϊε ενδιαφέρομαι (I οοηοβί'η πιγββίί) εις (αΐιοαΐ,) ο,τι κάμνετε. — Μέ
ριμνα κανείς περι υμών ( ϋοεβ »π)· αοίγ ίΓοαβΙβ Μβ 1ιβ£ΐά Βοοοί γου),·— Ουδείς
μερίμνα περί έμοΰ, διότι δεν αξίζω τον κόπον (I ατα ιιοί ^ρογΛ Ιΐιβ ΐΓΟϋΜβ).
— Τις διορ$όνει τά θέματα αας; — Ό διδάαχαλός μον τά διορθόνει. — Πάς
τά διορθόνει; — Τά διορθόνει άναγινώαχων αυτά, καϊ άναγινώαχων αυτά μοι
ομιλεί.— Πόβα πράγματα κάμνει αυγχρόνως ό διδάαχαλός οας; — Κάμνει τέί-
ααρα πράγματα ανγχρόνιος. — Πώς (Ηο\? βο); —Άναγινώβκει καϊ διορθόνειτά $ί-
' ματά μου, μοι όμιλεϊ και μ' έρωτα αυγχρόνως (*Ι1 &ι οηοβ).— Οντως (13 ίΐ Λυί)
έμάθετε νά όμιλητε; — "Οχι άλλως (II ίβ ηυί 0ΐ1ιβΓ\νΪ8β). — Έμάθετέ ποτε χο-
ρόν; — "Εμαθον. — Πώς τον έμάθετε; — Χορεύων. — Καλά, χορενοντες μαν$ά-
νετε νά χορεύετε, καϊ ομιλούντες νά όμιλητε. — Τραγφδοϋαιν αί άδελφαί βας
ένώ χορεύουν; — Τραγωδονν Ινώ Αργάζονται, άλλα δεν δύνανται νά τραγωδά-
οιν ίνώ χορεύουν. — Θέλετε νά γευματίαητε με ημάς αήμερον; — Εύχαρίςως
(\νίΛ ιιιαοΐι ρ1β»8ΐΐΓβ). — Τί φαγητά £χετε (\ΥΙιλΙ Ιιανβ ^οη ίοι (ΙίηηβΓ); —
"Εχομεν καλόν ζωμόν, πρόαφατον και άλατιαμίνον κρέας, και γαλακτερά.
— Αγαπάτε τά γαλακτερά; — Τά, άγαπά καλλίτερα παρά πάααν αλλην
τροφήν. — Έπεριπατήβατε πολύ εις την τελευταίαν όδοιπορίαν αας (}οιιγ-
ηβ}ΐ); — Αγαπώ πολύ νά περιπατώ, άλλ' ή θεία μου άγαπά νά ύπάγη με
αμαξαν. — Αεν ήθέληαε νά περιπατήαη; — 'Η9έληβε νά περιπατήβΐ} κατ
αρχάς, άλλ' ηθέληαε νά είαέλθτ) (Ιο είς την αμαξαν, άφοϋ Εκαμεν ο
λίγα βήματα, ωςε δεν έπιριπάτηβα πολύ.
136.
Τί εχάμετε αήμερον είς το αχολεΐον; — Ήχούβαμεν τον διδάβκαλόν μας. — Τί
εϊπεν. —'Άμίληαε διεξοδικώς (4ιβ ηια<1« α Ιοη^ βρβ&οΗ) περι της αγαθότητας τοΰ
θεοΰ. Άφον δε εΐπεν. «Ή επανάληψις εϊναι ή μήτηρ τών βπουδών. και τό κα
λόν μνημονιχόν εϊναι μέγα ίυεργέτημα (οβιιββί) τοΰ Θεοΰ». Έπρόαθεαεν ο Θεός είναι
ό ποιητή* τον ονρανον καϊ της γΐ,ς' άρχη δέ πάαης οοφίας είναι 6 φόβος τοΰ Κυ
ρίου ((Ηβ ίβαΓ οί ΐΗβ ίοτά Ϊ8 ιΐιβ οββίηηίιΐβ ο£ 3.11 «άδ(1οαι). Μας ειπεν αβαύ-
τως. « Πολλοί άν&ραποι είναι ακόμη είδωλολάτραι (ρΆ£Άΐ\), και οί όπαδοϊ (ιΙ'β
Γο11ο\νβΓδ) τον Μωάμεθ· είναι πολυπλη&έςεροι τών χρίζίανών.» — Είναι ό νι
ος τοΰ διδαακάλον (ΙαΙοΓ) αας καλ'ον παιδίον; — Εϊναι πολν καλόν παιδίον εϊ
ναι καλός προς (ιο) τοϊ>5 κατωτέρονς τον, δίκαιος Ο1151) προς τονς όμοιους του,
και πλήρης αεβααμον (αιΐ(1 ΓβδρβοίίαΙ) πρόςτονς άνωτέρονς του.— Τί κάμνετε ολην
την ημέραν εντός τοΰ κήπου; — Περιπατώ έν αντω. — Τί εϊναι έχει (ίη ϊΐ) ιό
όποιον αας ελκύει; — Γό άαμα τών πτηνών με ελκύει. — Εϊναι άηδόνες έν αν
τω; — Εϊναι, και ή αρμονία τοΰ άσματος αύτών με &έλγει. — "Εχουαιν α'ι άη
δόνες αύται περιαβοτέραν ίαχνν έπϊ βοΰ παρά α'ι καλλοναί (Λβ ϋβϊαΐϊβδ^ της
ζωγραφικής, η φωνη της φιλοζόργου μητρός αο;ς, ητις αας αγαπά τόαονπολύ;
— Όμολογώ (οτι) η αρμονία τοΰ αβματος τών μικρών τούτων πτηνών έχει πε
ριαβοτέραν Ιαχύν έπ' ίμον παρά οί τρυφερότεροι λόγοι τών φιλτάτων μου φί
λων.— Θά υπάγουν αί άδελφαί αας είς την έξοχήν αυριον;~Λν &ά υπάγουν,
διότι εϊναι πολύς χονιορτός. — Θα ύπάγωμεν είς τον περίπατον αψιρβν; —
 — 287 —

Λεν βά νπάγωμεν εις τον περίπατον, διότι ιιναι πολλαϊ λάαπαι ίξω. — Βλέπε-
τι τήν οίχίαν των αυγγενων μου όπιο&εν του όρους εκείνου; (1>βΙιΐη(1 3Γ0ΐι<1βΓ
Εοηηίαίιι),· — Την βλέπω. — ©ά εΐαέλ&ωμεν; — ©ά εΐαέλ&ωμεν αν αγαπάτε- —
θέλετε νά ΰπάγητε έντός του δωματίου έχείνου; — Λεν 9έλ» να υπάγω εντός
αύτοϋ διότι είναι χαπνός (μέαα). — Σας εύχομαι καλήν ήμέραν, Κύριε. — Λεν
είαέρχεο9ε (ννίΐΐ γοη ηοΙ; οοπιβ ίη); — Λεν χά&ηα&ε (ντ\\\ γβα ηοΐ δίι <1ο\νη); —
©ά κα&ίαω έπϊ της μεγάλης ταύτης έδρας. — Λεν μοί λέγετε (ινϋΐ }το<ι ιβΐΐ ωβ)
τί ϊγεινεν ή 9εία αας; — Θα αάς εΐπω. — Ποΰ είναι η αδελφή αας;—Λεν την
βλέπετε; κά9ηται έπϊ τοϋ 9ρανίβ. — Κά&ηται ό αδελφός αας επϊτοΰ 9ρανίου;—
"Οχι, κα9ηται έπϊ της έδρας.— Ήγοράαατε Παριαινάς χιιρίδας; — Ήγόραβα Πα-
ριαινάς χειρίδας, λαιμοδέτας τοϋ Βερολίνου, χαϊ περικνημίδας τοϋ Λονδίνου.
— Έπίετέ ποτε ζύ9ον τοϋ Λονδίνου; — Λεν ίπιά ποτε. —Είναι πολύς ■ καιρός
αφότου εφάγετε 'Λγγλικόν άρτον; — Είναι σχεδόν τρία ϊτη αφότου ίφαγα.
137.
Κερδίζετε τίποτε δια της υπο9έαεως ταύτης;— Λεν κερδίζω πολλά δι αυτής,
άλλ' ό αδελφός μου κερδίζει πολλά δΐ αυτής· γεμίζει τό βαλάντιόν του άπό
χρήματα. — Πόαα χρήματα έκερδίοατε δι αυτής; — Έκέρδιβα ολίγα μόνον, άλλ'
ό έξάδελφός μου έκέρδιαε πολλά δι αυτής· έγέμιαε τον κόλπον του (ροοίιβί)
με χρήματα. — Αιατί δεν εργάζεται ό άν9ρωπος ούτος; — Είναι τιποτένιος
άν&ρωπος· διότι δεν κάμνει άλλο ή νά πίνη ολην τήν ήμέραν. 'Λκαταπαύςως
(οοηίϊηαα11;?) γεμίζει τήν καιλίαν του μέ κρέας (πιββΐ), ωςε 9' άρ'δωςήατι (Ιιβ \?ίΙ1
νοΒ,ίβ Ιιϊπίδείί Ϊ11), εάν έ£αχολου9ή νά τρώγτ] τόαον πολύ. — Με τί έγεμίαατε
τό βουχάλιον τούτο; — Τό έγέμιαα με οίνον. —Έπέςρεψεν έπϊ τέλους ό πατήρ
αας άπό τήν Άγγλίαν; — Έπέζρεψεν έκεϊ9εν, χαϊ αας ϊφερεν ίνα ώραΐον ΐππον.
— Είπεν εις τον Ίπποχόμον νά μοί τον φέρη; — Τφ εϊπε νά αας τον φέρβ. —
Τί φρονείτε (ΛνΊιαί άο γοα Μηί) περϊ τοϋ ίππου τούτου; — Φρονώ οτι είναι
ώραϊος χαϊ χαλός, χαϊ αας παρακαλώ νά τον υπάγετε (ίο Ιοαιΐ) εις τον ζαϋλον. —
Πάτε κατέβη ό άν&ρωπος ούτος εντός τοϋ πηγαδιού; — Κατέβη εντός αΰτοϋ
αήμερον τό (Λίβ) πρωί. — Άνέβη πάλιν έπάνω (Ηϊ8 Ιιβ οοηιβ υρ α%Ά\η); — 'Λνέ-
βη προ μιας χαϊ ήμιαείας ωρας. — Θέλετε νά είπητε εις τήν άδελφήν αας νά
χαταβή; — Θέλω νά τής τό εΐπω, αλλά δεν ένεδύ9η ακόμη. — Είναι ακόμη ό
φίλος αας έπϊ τοϋ όρους; — Κατέβη ήδη. — Άνέβητε ή κατέβητε (<1ϊ<1 ^οα £ο
(1ο\νη ογ ηρ) τον ποταμόν; — Τον χατέβημεν. — Σας ώμίληαεν ό αδελφός μου
πριν άναχωρήαη; — Μοϊ ωμίληαε πρϊν είαέλ9η έντός τής αμάξης. — Εΐδετε
τήν μητέρα μου; — Τήν εΐδον πριν υπάγω (ϋβίοΐ'β I -Βτβηί) {4 *<> πλοϊον; —Εί
ναι καλλίτερον νά ϋπάγη τις με ίΐμαξαν παρά νά έπιβή εις πλοϊον; — Λεν α
ξίζει τον κόπον νά ΰπάγτ] τις με αμαξαν, ονδε νά έπιβή εις πλοϊον οταν .δεν
Εχει όρεξιν νά ταξιδεύοτ). — "Οαω μάλλον (Λβ πιοΓβ) δύακολον είναι ¥»> πράγμα·
τόαφ μάλλον είναι καϊ ϊντιμον (Ιΐιβ πιογθ 1ιοηοι·3ΐ)1β ίί ίδ). —"Οσον περιααότερον
επιτυγχάνει ό υϊός αας (Ιΐιβ ηιοΓβ δυοοβδδ γουτ δοη 1ΐ3δ), τόαον όλιγώτερον υπε
ρηφανεύεται (ύιβ Ιβδδ ρΓοηά Ιιβ ϊδ). —"Οαους περιααοτέρους κόπους χαταβάλλει
(Ιΐιβ πιοΓβ ραϊηδ Ιιβ Ιβΐίβδ), τόαον περιααοτέρας προόδους 9α χάμ·η. —Όσον πε
ριααότερον βλέπω τον αν9ρωπον τούτον τόαον περιααότερον τον άγαπα. —Ο-
οον περιααότερον τον ΰπολήπτομαι τόαον περιααότερον περιφρονείται ΰπό (ογ)
τόον άδελφων του. — Ή οίχία τήν οποίαν φχοδόμηαεν (Α)ό πατήρ μου είναι
εύςύχωρος και εΰάρμοςος (δρ&οίουδ αηά οοηνεηϊβηί).— Ή πράαοιρις (κντής) ϊχει μή
 — 288 —
χοϊ Ιηατο» έξήκοντα ποίων πλάτος, καϊ πεντήκοντα νιρος.' Ο οπιαΰιν τής οικίας
κήπος (Λβ χατάΐη Μύηά Ιΐιβ Ιιουββ) Εχει μήκος ενός μιλίου και πλάτος ημίθε
ας (μιλίου). — Πόβον βαθύ ίϊναι το πηγάδιον τούτο; —"Εχει βάθος περιβΰότε-
ρον των τεββαράκοντα όργυι&ν (ίαΐΐιοπι). — Είναι πλατύς ό ποταμός βας;— "Ε-
χιι πλάτος περιββότερον των διακοβίων ποίων. — Πτωχοί καϊ ταλαίπωροι άν
θρωποι ίϊναι πολλάκις άγαθοεργότεροι των πλονκ'ιων. — Ή γνώμη των πεπαι
δευμένων προτιμάται πάντοτε της τών απαίδευτων. — Ή ευδαιμονία των κακών
(ο£ Λβ νίοΙίβά) παρέρχεται ("ρ»88β8 &π&γ) άς (Ηΐίβ) χείμαφρΌς. — Τί βας εϊπεν
ό διδάβκαλός βας; — Μοϊ εϊπεν « Ό σοφό; βκέπτεται (ΓβββοΙβ) πρϊν ένεργή-
(Ίιβ βοΐβ)· ό υπερήφανος δέν άγαπάται. » — Ό ένδεής απολαύει τοΰ περιβοεν-
ματος τοΰ πλουβίου. —1 Σας άνόμαβεν όκνηρόν παιδάριον (» ΙίΗΐβ ίβΐΐοντ);
—"Οχι, αλλ ωνόμαβε την μικράν αδελφών μον τρελλοχόριτβον (& ξϋάγ Ιϊΐΐΐβ
ΒίιΊ), τον μεγαλείτερον άδελφόν μου αμαθή, και την μεγαλειτέραν άδελφήν μον
πτωχήν χα'ι βυβτνχη (α ροοΓ αηίοΠιιηαΙβ \νοηιαπ).

ΜΑΘΗΜΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟΝ ΕΚΤΟΝ

Γ0ΚΤΥ-8ΙΧΤΗ ΙΕ880Ν.

ΕΝΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΚΤίΚΗΣ >.

Ό ίνεστως της υποτακτικής είναι ΰμοιος είς πάντα τα πρόσωπα τϊ)
απαρεμφάτω * ώς>

Να Εχω.
Να εχης·

Να ίχωμίΡ.
Να %χψε·
Νά ίχωβι.

1 ΑΙ ερμηνίαι των άλλων γραμματικών καΐ πάντων οβοι Εγραψαν δια τους
ξινούς, παρίζωβιν αυτόχρημα χάος άντιλογιών, καϊ μόλις οι βαθυναΰβτεροι των
μαθητών δύνανται να ίξαγάγωαι βαφή τινα ϊννοιαν περι της χρήβεως της νπο-
τακτικής. Πολλοί δε την βήμερον θέλουν νά την άπο^ίψωβιν ολοτελας. Καϊ
ομως αντοι ονχοι οΐ γραμματικοί όμολογοΰβιν οτι η υποτακτική .είναι ίτι ΐν
χρηβει παρά τοις αρίβτοις των "Αγγλων βυγγραφέων. « "Οταν ύπόθεβίς τις
χαθίβταται βοβαρά και απουδαία, » λέγουβιν, « ό βυγγραφεύς θεωρεί χα&ήκόν
χον νά δειχ&ΐί ρήτωρ, βυγγραφεύς ακριβής· διότι η υποτακτική, ο τι καϊ αν εί-
πη τις περι αυτής έμφαίνει πάντοτε μάθηβιν. » Τούτου όντως έχοντος, ΰιατί
χήν άπορ'ρ'ίπτουόιν οΐ γραμματικοί ούτοι; η αν θέλωβι νά την μεταχειρίξηταί
τις, διατί δεν δίδουβι κανόνας περί τής χρήαεως αυτής.
2 Πλεΐβτοι των άρίβτων "Αγγλων γραμματικογράφων δεν κάμνονβι μνείαν τής
υποτακτικής. Ο δε περίφημος Ργ. \ν&1Ιί6, καϊ ό βυγγραφενς τής Βρετιανιχής
 — 289 —
ΛΓά ημαι. I
Νά ήβαι. ίΐιοιι 1
α ηνία.
Νά ημί&α. Ιϊβ.
Να 7;<5#ε. γοα
Να ηναι. ίΙΐΒΥ

Να καλώ. Γ Ί
Να ζάλης. ίΐιοπ
Να καλή.
^οβίΐ.
Να καλώμιν. ν/α
Να καλήτε.
Να καλώβι. ύιαγ

Ή νποτακτικη τίθεται εις λόγου εξαρτώμενου ίξ άλλου ρήματος,

όταν πρόκηται περί πράξεως ΰττόθεσιν, ίπιθυμίαν, Τ) φόβον ΰηλούσης.
Παρ. χαρ.

*Η άπόφαβις ητο νά πληρωόφ ϊΐιβ βοηίβηοβ λ\·&8 ίΐιαί Ιιβ

και έτερον πρόβτιμον ή 61 \)·λ\ &η &ά(1ΐίίοιΐίΐ1 ρβηήΐΐν
μη νά νποϋτφ φνλάχιϋιν ε οί' Ηνβ ρυαηώι, ογ, ΐιι άβ-
νός μηνός. ' ί&αΐί, ίο δίΑΐκΙ οοηιηιίίίβιΐ
ίο ρπδοη ί'οΓ οιιθ ιηοιιίΗ.
Ή ανωτάτη αρχη τον τόπον ΊΊιβ βαρβποι· ίΐαίΐιοπίν οί'
όεν &έλΐΐ άνεγ^η νά χρηόι- ίΐιβ ΙβικΙ Λνΐΐΐ ηοί ίοΐ6ΐ·&ίβ
μενβη η χώρα της προς άνέ- ίΐιαί ΐί8 ίοιτίίοΐ'Υ οο 1>οι·-
γερβιν ψντωρία προβηλντιβ- ΐΌ\νού ίο 6$ί:ι1)1Ϊ8ΐι ίΗβι·6
μον. ' α 1ιοί1)0(1 οί ρΓορ*ςαη(1ίδΐη.
Μη άμάρτανε πλέον, ίνα μη 8ιη ηο ηιοπ?, 1ο8ί α ^ΓβαίβΓ
όνμβή 6οι μεγαλείτερον κα βνίΐ Ιιαρρυη ίο ίΚββ.
κόν.

Γραμματικής, και οαοι παραδέχονται την ϊγκίιβιν ταύτην, δεν βνμφωνονβι πε

ρί της έκτάαεώς της. Ό επίβκοπος ομ'ος 1ίΐι\νΐ1ι και ο ΐ>τ. .Ιοίπΐϊοη την περι-
ορίζοναιν εις τον ίνεζώτα, ένφ ό ΡπββίΙβ)" την έκτείνει και είς τους παρωχη
μένους χρόνους, και ο 1.ίηθ1εγ ΜαΓΓ»γ και ίίς αυτόν τον μέλλοντα και τονς
λοιπούς χρόνους. ΟΊ δε παραδεχόμενοι την νποτακτικην διατείνονται Ζτι είναι
άπλώς το πρωτότυπον όχημα τον δήματος· δηλαδή τον απαρεμφάτου. ΚαΙ ε
πειδή δύναται πάντοτε ν' άντικαταατα&η ή Εγκλιβις αυτη υπό τοΰ μέλλοντος, η
της δννητικης, οπερ ΙζΙ δια τον απαρεμφάτου καΐ τοΰ ΛβλΙ η ε])ομ1(1, βνμπε-
ραίνοναιν οτι πανταχού οπον ή ϊγκλιβις αντη απαντάται, υπάρχει έλλιι-ψις τοϋ
βοη&ητικοϋ α\ια\\ η α\\οα\ά. Οντα> λοιπόν τδ Η Ιιβ δ»)» 80, αν τό είπτ/, Ιοοδν-
ναμεϊ μΐ τδ Ίί Ιιβ βΗβΙΙ ϋ»ν βο τδ Ίί ίί Μωβ Λ»1 ,ίιΐϊΐίοε ·1>ε (Ιυηβ Ιιίηι, ίϊναι και
ρός νά τιο κποδο&ϊ] δικαιοβόνη' μι τδ ίΐίί Ιίιηβ ΐΐιαΐ ^ηβ(^^β βΗοαΜ 6ε ιίοιι· Ιιίαι.
37
 ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗΣ.
Ό παρατατικός της υποτακτικής δεν διαφέρει κατοΰδεντοΰ της ορισ
τικής εν πάσι τοις άγγλίκοίς ρήμασιν, εξαιρουμένου τοϋ βοηθητικοί)
ίο 1)6. ούτινος τα. τρία ίνικά πρόσωπα είναι I ΤΡβΓβ, ΐΙίΟΙΙ \ΤβΓί, Ιΐβ (»1ΐβ)
νβΐΐ, ως'

Να εϊχον.
Να είχες. ,ίΐιοα Κ&άδί.
Να εϊχε. 'ΐιβ (δΐιβ) Ιιαά.
Να εΐχομεν. )\νβ Η&ά.
Να εϊχετε. νονι ΙιαοΙ.
Να εϊχον. \ί\ιβγ \ι&ά.

Να ημψ. /I λνβΓβ.
Να ήόο. ιίΐιοα \γβΓί.
Να ψο. ΐΐιβ (Αια) \νβι·β.
Να. ημε&α.
Να ήϋ&ε. γοχι \νβΓ6.
Να ?[6αν. ϊ\ϊβγ ΛνβΓΘ.

Να ε\άλονν. !Ι οίΐΐΐβά.
Να εχάλεις. ίΐιοιι ο&11θ(1δ1.
Να εχάλει. Ιιβ (βΐΐθ) οπίΐβά.
ΤΙι&ί
Να εχαλονμεν. ντβ ο&ΙΙθά.
Να ίχαλεΐτε. γοιι ο&11θά.
Να εχάλουν. ίΐιβγ ο»11θ(1.
Έξ δσων ΐ/δη εϊδομεν, μόνον ό παρατατικός τοϋ ρήματος ίΟ Ββ διαφέρει
της οριστικής, ποιών \νβΓβ· Έν πάσι δε τοις άλλοις ρημασιν ό παρατα
τικός τής υποτακτικής είναι όμοιος τφ τής οριστικής. "Ας θεσωμεν \οι-
πον τον κανόνα δτι' Οσάκις τίθεται παρ^Α-γγλοις η υποτακτική μετά
τίνα σύνδεσμον, δύναται ν' αντικατασταθώ δια τής οριστικής, εξαιρουμέ
νου τον ΰποθετικοϋ συνδέσμου ίί> όστις απαιτεί πάντοτε το ρήμα κατά
παρατατικόν. ΟΊον'
^Αν εϊχον χρήματα. ΙίΙ Ιι&ά ιηοηβγ.
""Αν ηό&ε αλονόιος. Ιί ^ου. ντ&το ι4οΗ.
"Αν με ΐβέβεβ&ε. Ιί γοη β8ίθβηΐ6(1 ηΐθ.
"Αν τον ίβλεΛον. Ιί I 8&ντ 1ώη.
""Αν το ϊχαμνεν. Ιί Ιιβ άΐά ΐϊ.
""Αν ίγνωριζε τοντο. Ιί δΐιβ Ιίηβνν ίΐι&ί.
""Αν ίλάμΡανε τα χρήματα της. Ιί δΗβ Ιιαά Γβοβΐνβά ΙΐβΓ
ηιοηεν.
 Παρ· Α'. Ό υποθετικός σύνδεσμος 1{ δύναται να παραΧειφθή παρ1
"Αγγλοίς·, αλλά τότε γίνεται μετάθεσις καθ'ην το υποκείμενον τίθεται
μετά το ρήμα. '» ώς.
*Αν ημην Αλέξανδρος.
Αν οί άνθρωποι η$ελον ναβκέ-
χτωνται.
*Αν εϊχον τυ βιβλίον.
""Αν τον ενρίβκετι εις την οίκί-
αν.
*Αί> έχανε τά χρηματά τον.
Α» έδερνε τον βκνΧον τον.
Αν ημην πλονΰιος.
"Ανευ μετα&έβεως' Ιί I \?βΓβ
ΑΙβΧίΐηοΙβι·.
Κατα μετά&εβιν λΥβΥϋ I Α-
ΙοχαηίΙβΓ.
Ιί ηιβη λνουΜ ΓβΗβΰί.
\Υοιι1(1 οαβη ιχ'βοοί.
Ιί I Η&(1 ίΗβ Ηοοίί.
Η»ίΙ I ίΗβ Ηοοίί.
Ιί γοα «Ιιοα1(1 βη<1 Ηίηι &ί
Ηοηιβ.
8Ηοα1ίΙ )^οα ϋικί Ιιίηι αί
Ηοηιβ.
\νοι·β Ιιβ ίο Ιοββ ΗΪ8 ιηο-
ιιβγ.
Ιί Ιιβ δΗουΙί! Ιοδβ Ηίδ ηιο-
ηβ^.
λνβΐ'β Ηβ ίο Ηβ.αί Ηίδ Λο"·.
Ιί Ηβ βΠοιιΠΙ Ηβηί Ιιίδ άο%.
Ιί I "ννονβ γϊοΗ.
λΥβνβ I ποΗ.

Παρ. Β'. Πολλάκις εν αρχή άμφιβολίαν ΒηΧούσης προτάσεως αντί

τοϋ ϊί ευρίσκεται (1θ η ά\ά, ως'

*Αν τω οντι επι&νμή την φιλί- ϋοβδ 2 Ιιβ Γβαΐΐ^ \νϊδΠ ουν
αν μας ας την ζητή(1%. ίπβηάδΗίρ, Ιβΐ Πΐηι Μ§1ν ίί.
Αν άλη&ώς μετίνόει δια την ΌΊά Ηβ ίπιΐν Γθρβηί ΗΪ8 βοη-
διαγωγψ τον, &α το άπε- Λαοί, Ηβ \νοιι1ίΙ ρΓονβ ίί Η^
δείκνυε δια των πράξεων τα. Ηίδ ηοίίοηδ. '

Παρ. Γ'. "Οταν τδ ΐί δίυ είναι υποθετικού, απαιτεί όριστικην, ως'

Έαν δεν είναι άό&ενης διατί Ιί Ηβ 15 ηοί ίΐΐ, τνΐιν (ίοβ«
βτέλλει να ζψηβφ τόν Ιατρόν$ Ηβ δβηά ίοΐ' ΐΗβ ρΗγδίοίΗΐιί
'Εαν δεν πείνα διατί τρώγει; Ιί Ηβ ίβ ηοί Ηαη^ϊ^, Μ'Πγ
τΐοβδ Ηβ βαί.'

1 Ή μετά&εβις αυτή γίνεται μόνον δια τά ρήματα, Ιο 1ι»νβ, ίο οβ, 8Ηοιι](|

χαί ντηιιΐά.
2 Έντανδα δύναται τις να'εϊπτ) {πίβης χαθ·" ΰποταχτικ^ν Ιί Ιιβ Γο»1Ιγ \ν)8η,
Κ. τ. ί. Ιί ΙϊΟ ΙΓΙ{Ι)· ΓβρΒΓλίΒΐΙ, τ. \,·
 — 292 —

'Βαν δίν ΐχη χρήματα ηρίηπ ΙΓ βΐΐθ Η»8 ηο ηιοηβγ, ΎβΚ

νά τη δώβψε. ηιιιδί £ΐνβ Ιιβι* βοηιβ.
'Εαν Λωλήται η οικία, &ά την Ιί" ίΗβ Ηοπδθ 18 ίο \>β 8θ1ά,
άγωράβω. I Λνΐΐΐ βιιγ &
Έάν τον ϊδψε ιίπίτε τον νά Ή γο\ι 86β ίιϊιιι, ίθΐΐ Ηίηι ίο
ίλ&$. οοιηβ.

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΔΥΝΗΤΙΚΩΝ*Η ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΟ ΧΡΟΝΩΝ.

Οί δυνητικοί η συμπερασματικοί -χρόνοι γίνονται εκ τον παρωχημένου

των ήμιβοη^ητικών Κΐΐΐΐΐΐ η ΜίΐΙλ, κ1ΐ<Ηΐ1(Ι και ΛνΟΙίΙίΙ, ϊίς τους οποίους
ώς και «ίς τους· μέλλοντας (Μαθ> Λθ'. καϊ Μ\), προστίθεται ό μέν ενεστύς
της απαρεμφάτου δια τον δυνητικον ενεστώτα, ό δί παρακείμενος αυτής
δια τον τετελεσμενον ?) παρψχημενον δυνητικον.
Το 8ΐΐΟ«1(1 και «ΟΙΐΜ άκολουθοϋσι τον αυτόν κανόνα ον και το 8ΐΐ»11
και νίΐΐ (Σημ. 1. Μαβ. Λθ'), 'όπερ εστί, τ6 μεν 8ΐΐ01ΐ1(1 ί!ς τό πρώτον
πρόσωπον καϊ το ΛνοηΜ ίΐς· τά λοιπά δύο, δηλονσιν άπλήν εκψρασιν,
το δε λνοΐΐΐίΐ ίΐς το πρώτον πρόσωπον καϊ τό $1ΐ01ΐ1(1 (ΐς τά λοιπά
δύο την θελησιν η γνώμην τοΰ λαλοϋντος.
Τό $Ιΐ01ΐ1(1 και ντοΐΐΐά μενουσιν αμετάβλητα είς πάντα τά πρόσω
πα, έκτος τοΰ δευτέρου ένικοϋ, γινομένου $1ΐθυ1<Μ καϊ λΥ(Ηΐ1<1$1.
Ω,νομάσαμεν τους χρόνους τούτους Αυνητικους ί) Συμπερασματι
κούς διότι ότΙ μεν σημαίνουσιν απλώς τό δυνατόν η πιθανόν της
πράζεως> ώς τών αρχαίων η ίύκτικ») η παρατατικός της οριστικής
μετά τοΰ αν, ότε δε τό συμπέρασμα εις τάς ύποθετικάς προτάσεις έκφε·
ρομίνας η νπονοονμένας.

ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ ΕΝΕΣΤΩΣ ΑΠΛΗΣ ΕΚΦΡΑΣΕΩΣ.

@ά ί«ψ<ονν.
' I δΗονιΜ
ΤΗοη ννοιιΐιΐβί
Θα Ιπψ'ΐι. Ήο(ύιβ)νίο\ύά \
ρΓ&ίδβ.
Θά Ιχφνονμιν. λΥβ βΗοαΙά
Θά ίπψ'εϊτΐ. Υοα \νου1ά
Θά Ιπψονν, ΤΚβν ϊγ·ο«Μ
ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΑΠΛΗΣ ΕΚΦΡΑΣΕΩΣ.
Θά Ιπτ^νονν η I βΗουΜ
ΐϊχον Ιπαινίόΐΐ.
Θά ίπψ'Ης. ΤΗοιι ^οιιΐίΐβί
Θα ίΧψ'Η. )~ πριν. Ηβ (ύιβ) >νοη1(1
8β<ί.
Θά ίπψ'ονμΐν. Ύνβ δΐιοηΐίΐ
Θά Ιπψ'ΐϊτΐ. Υοα ήτοιιΜ
Θά Ιπψονν. Τΐιβγ νοαίςί
Έχεδυμονν νά το χάμω. I δΐιοαίιΐ Ηΐίβ ίο (Ιο ίί.
θά το έκαμνε (&ά το είγε Ηβ ΤΥΟίΐΙά Ιιανβ (Ιοηβ ίί.
κάμει).
Θα ίπηγαίνομεν Ικεϊ. \νο \νο«1ά £0 ίΙΐθΓβ.
θα εΛηγαίνετε εχεϊ. Υοιι λυοηΜ £0 ίΐιονα
θα ηργοντο (η ή&ελον ελ&ει). Τΐιβν Λνοιύά Ιιβ,νβ οοηιβ.
Πρέπει να. ψ'αι ενχαριβτημέι·η
81ιβ 8ηοΐΐ1(1 Οβ 8<αίΪ8ϋθ(1 \νίί1ι
ο, τι εγει. >ν1ι&ί βηο Ιιαβ.
Ώφείλετε να ηό&ε ενχκριϋτημέ-Υοα δΗοηΜ Η&νβ 1)β(·η 8&-
νος ε(ς ο, τι έκαμα. ίΐδββά >νίίη "ννΗίΐί I Ιιηνβ
(Ιοηβ.
Τϊάντες ζψοϋβι τό άγαδόν και Α 11 ηιοη ραΐ'βαβ ξοοά, αηά
δέλονβι να ηναι εντνχεϊς. ντοιύά 1)0 ηβρρν.
Όφείλομεν νά ζώμεν βωφρόνως. ΛΥο βΗοιιΙά Ιϊνβ 8θΙ)βΐΤν.

Πα/9. Δ'. Τό ΙΓΟαΜ (Ίντίστοίγίί Ινίοτί 1ψ -παρατατικώ της όριστι-

κΐις, ώς'
Σνγνά έλεγε. ΟΓίβη Ιιβ Ήτουΐα! 8&ν:
Ό δημογέρων εχοιμάτο εις τό Τΐιβ 8<]ΐιίπϊ ΜΌαΙά! 8θΓηοΙίηιβ8
παΰψικωτερον μέρος της δι- ΐ&\1 «δίβορ ίη ίΐιβ ηιοδί
δαγής μον. ραίηβίίο ρανί οίηιν δβπτιοη.
Τω είπα να το χάμφ άλλα δεν I ίοΐά! Ηίηι ίο (1θ ϊί, οαί Ηβ
ηδέληβε. . ντοχύά ηοί.
"*Αν οί άνθρωποι η&ελον νά Ιί ιηβη "ννοχιΜ ΐ'βΛβοί.
βχεπτωνται.

Παρ, Ε'. Τον μίν δυνητικόν μιτα-χιφίζονται οί "Αγγλοι θίλοντις να

Ικφράσωσιν Ιπιθνμίαν αναφιρομίνην ύς τό μάλλον, την δί ίητοτακτΓ
κΐ/ν ιις τό παρ ι\θόν· Οιον'
'Εχι&νμώ νά τό πράξψε. I τνίβΐι ;νοα \νοα1<1 (Ιο ίί.
Έπι&νμώ νά νπάγψι εχεϊ. I ^νΐβΐι νοα \νοα1(1 §ο ίΙιβΓβ.
Έπεδνμονν η εϊ&ε νά τό ε- I \νίδη νοα άοηβ ίί.
κάμνετε ( νά τό εΐγετε κάμει).
Έα&νμονν νά επψαΐνετε (νά I τνίβΐΐ νοα η&(1 §ΌΠβ ίΐιβνβ.
εϊγετε νπάγει) ίκεΐ.
θά_ Ιπεδνμονν νά τον ΐδω, αν I βΗοιιΙά Ιια,νβ \νΪ8ηβ(1 ίο δββ
ψο δννατόν. Ιιίηι, η»(1 ίί 1)ββη ροβδίοΐβ.
Έπε&νμονν ν άναγινώβκω αν I βΐιοαία Ιΐΐίβ ίοΓβίΐά, ίίΐ 1ι«ά
εϊγα καιρόν. οιι\γ ίίηιβ.
Παρ. ΣΤ'. Τίθεται δί αΒιαφόρως ό 7Γαρατατικός της υποτακτικής η
δυνητικός, προ ί) μίτά πρότασιν ύποθίτικήν.
 θά τό ηγόραζον αν (Ιχον αρ
κετά χρήματα. , βηοιι^ΐι.
^Αν είχον αρκετά χρήματα, #α
τό ηγόραζον.
"Αν είχαν αρκετά χρήματα #«
έπλήρονον δι αυτό.
"Αν εϊγον χρήματα &ά βάς εδιδον.
™Αν επήγαινον εκεί, &ά τον *-
βλεπυν.
™Λν το εδιδον εις αυτόν, &ά τό
εφνλαττε.
™Αν τό εδιδον εις αυτόν, δεν &ά
μοι το επέβτρεφε.
*Αν ήρχεβΰε ολίγον προτήτερα,
&ά έβλέπετε τον άδελφόν μον.
^Αν ηδυνάμην γο ίκαμνον.
νΑν ητον αξιαγάπητος, &ά την
εννμφεΰετο.
Θά τύ εκαμνον, αν 7]το δυνατόν.
~*Αν ημην εις την δέβιν 6ας (εις
τόν τόπον βας).
*Αν είχε τους δηβαυρούς του
Κροίβου.
Χ0 άνθρωπος ούτος θά ητον
ευτυχέστερος αν αφινε τ$
χαρτοπκίγνιον.
θά ητον ευτυχέστερος αν αψι-
νε τό χαρτοπαίγνιον.
"Αν έγνωρίζετε πόβον πάβχω,
δεν θά εζεπλψτεβ$ε διότι
μ' ευρίβκετε κατακοιτον.
Λεν θ« τό εχαμνεν αν προέ
βλεπε τό αποτέλεσμα.
θά ένόμιζα εμαυτόν άχαρίζον
αν δεν βάς ε9εώρουν ώς εύ-
εργέτην μου.
I \νοιι1(1 Ιιιι^ ϊί, ίί I η&ά ηιοηβ^
Ιί" I Η&ά ηιοηβ7 βηοα^ΐι, I
"ννουΐίΐ Βηγ ίί.
Η»ά Γ ηιοηβγ βηου^Ιι, I ντοιι1(1
ί'οΓ ίί.
Ηώ I πι 0116^, I λνοηΜ §ίνβ
)ΤΟΗ 801116. .
Ιί' I νίβΏί, ίΐΐβΐ'β, I δΚοΐΐΜ 8θβ
Ιιίιη.
λΥοΓβ I ίο £ΐνβ ίί Ιιϊηι, Ιιβ
ΛνοιιΜ Ιίββρ ίί.
Ιί I §ανβ ίί ηίηι, ηβ τνουΐιΐ
ηοί ΓθίαΓη ίί ίο ηιβ.
Ή&ά γο\ι οοηιβ «, Ιίίίΐβ βοοηβι*
(η ίί 70ΐι 1ια(1 οοηιβ & ΙίΙ-
ίΐϊ βοοηβΐ'), ^οα ννοιιΜ
Η&νβ 8ββη ηΐ7 1>ι·οί1ιβι\
ίί I οοηΐά, I \νοα1(1 ιΐο ίί.
Ιί βΐιβ \νβΓβ &ηιίαο1β, Ιιβ \νουΜ
ηιαιτ^ Ιιθγ.
I δηοηίαί (Ιο ίί, ίίίί ννβΓβ ρο5-
βίΐοΐβ.
\Υθγ6 I ία 70111· ρ!«οβ, η ίί
I \νβι·β ίη 7οαΓ ρΐαοβ.
Ηβ,ά Ιιβ ίΐιβ ίι-β&δηΐ'ββ οί Οοβ-
8α8, η ίί ηβ 1ια<1 ίηβ ίΐ'βα-
8αι·β8 οί Οοββυβ.
Τη&ί ηιηη \νοα1ά οβ Ιιαρρΐβΐ",
ίί Ιιβ Ιβίί οη° £ίΐηιο1ίη§.
Ηβ \νοαΙά ηανβ Ιίββη Ιι&ρρΪΜ',
ίί Ηβ Ιΐίΐά Ιβίί οίϊ £αηιΙ>1ϊη°;.
Ιί 70η Ιαιβνν ηολν ΐ 11 I λιιι,
70α ννοαΜ ηοί Ββ Ηβίοηίκΐι-
βά ίο ίίη<1 ηιβ ίη οβά\
Ηβ νροαΜ ηοί ήίΐνβ (Ιοηβ ϊί,
Ιΐίΐά Ιιβ ίονββββη ίηβ Γβκιιΐί»
I δΐιοιιΐά ίηίηΐί ηι^δβΐί ηη^πι-
ίβίαΐ, άίά I ηοί οοηδίάβΓ
) οα &8 ιαγ υβηβίΛοίοΐ'.
 — 295 —

Αν &ά άνεδειχννοντο νιχψαϊ Τΐιβ Εη^ΗδΙι \νοη1(Ι ηοί Ιΐίΐνβ

οι "Αγγλοι αν δεν εϊχον δν- £ΗΪηβά ίηβ Καίίΐβ, ΐί" ίΗβγ
νάμας ανωτέρας. ΙΐΆά ηοί 1ι»ά βηρβποΓ ηαηι-
1>6Γ8.

Παρ Ζ'. Οί σύνδεσμοι Μ, εάν' 11ΐΟΒ£&, και τοι, αν καΐ' ΑΗΐββΒ, έκ

τος εαν> άν δεν" βΧΟβρΙ, αν δεν, εκτός, παρά' νΙΐβίΙΐβΓ, είτε, συντάσ
σονται με όριζικην μεν αν ή έννοια της φράσεως είναι βεβαία, με υπο
τακτικών δε εάν ήναι αμφίβολος.
"*Αν είναι έχει δεν &ά έιόέλ&ω. Ιί" Ιιβ 06 ίηβΓβ, I \νί11 ηοί
£0 ίη.
"Αν δ'εν μοι εϊπη την τιμψ δεν ϋηΐβκδ ηβ ίβΐΐ ηιβ ίηβ ριΐοβ,
■&κ τό φέρω είς την οίχίαν μα. I "ϊνϊΐΐ ηοί ί&ΐίβ ϊί ηοηιβ.
Είτε ίλβ·^ βήμερον είτε δεν "ΥνΐιβίηβΓ Ηβ οοηιβ ογ δί&γ
ελ^χΐ #β τον Ιδψε ανριον. ΆντΆγ ίο-άΈν, 70η \νί11 8βο
ηϊιη ίο-πιοΓΓΟΑν.
Εΐτε είναι άλη&ες είτε ψευδές. Ύίΐιβίΐαβτ ίί οβ ίηιβ ογ ίϊιΐδβ.
Αν &ά ενχαριβτη&ω, αν δίν I τνΐΐΐ ηοί 06 &Άΐι§Άβά, βχοβρί
μοι δωβφ λόγον άποχρώντα ηβ £Ϊνβ ηιβ £θθ(1 Γβαβοη
δια τοντο. ίο \)β 80.

Παρ. Η'. Έν πάσι τούτοις τοΐς παραΰείγμασι δύναται τις, δυνάμει

τοΰ βοηθητικού $1ΐ8ΐ1, νά μεταχειρισθώ τον μέλλοντα. Παρ, χαρ.
"Αν ψαι έχει δεν &ά είΰέλ&ω. Ιί ηβ δΗ&ΙΙ 1)6 ίηβΓβ, I "ννίΐΐ
ηοί§ο ϊη.
"Αν δεν μοι εϊπη την τιμψ, χτλ. ϋηΐβδδ ηβ δΗ&Π ίβΠ ηΐθ ίηβ
ρήοβ, βίο.
Παρ. θ'. Συχνάκις τίθεται τό ΉβΓβ άντι τοΰ νΟΙίΜ 1)β και το ΜΑ
άντι τον Λνοΐΐΐΐΐ Ιΐανβ' εν αλλαις λε'ξεσιν ό παρατατικός της νποτακ-
τικης άντικαθίστησι τόν δυνητικόν ενεστώτα και τ' άνάπαΧιν·
Ή&ελεν είναι μωρία τό ν άρ- (Ιί λνβΓβ ΐο\\γ ίο ά&ηγ.
νη&ΰ τις. |ΐί ^οηΜ οβ ΐο\\γ ίο όΙβη^.
Τοιαντη αραζις η&ελεν είναι 8ηο1ι άπ »οί ηαύ οββη (η
άξιόμεμπτος έν <ριλη6νχφ "ϊνουΐά ηανβΗββη^ οΐ&πιβ,αΐβ
χνβερνήβει. ίηβρβαοβη,Μβ ^ονβπιπιβηί.

Παρ. Γ, Ό μεν Ινεστως της υποτακτικής δηλοί αβεβαιότητα, ό

παρωχημένος αρνείται το πρά^μα· Παρ. χαρ.
"Αν το βιβλίον ψαι έν τη βι- Ιί ίηβ οοοίί 1)6 ΐη ηι^ Ιίοτ&Γρ
βλιο&ήχη μου (η αν εχω το (η Κ I ΙίΕνβ ίΐΐβ Βοοίι),
βιβλίον ), &ά τό εχψε, γο\ι δΐιαίΐ ηανε ίί.
 — 296 —

~*Αν το βιβλίον ητο ίν βιβλι- Ιί ίΐιβ Ιιοοίί \νβι·β ίη ηιν 1ί-

ο&ψ.φ μου (η αν είχα το 0Γ3τγ (η Ιί I Ιι,αά ίΐιβ
βιβλίον), θά ψον εις την οοοίί), ίί δΐιοιιΐίΐ 1)β &ί
• διά9·ε6ίν όας. νοιίΓ δβΓνίοβ.
Ναι, οίχαχοϋργοι βαδίζονοΊ με Νίΐγ, ηηά ίΐιβ νίΐΐαϊηδ πιλγοΙι
ανοιχτά βχέλη, ώς εάν είχον ντ'ιάβ οβίν\τβ6η Ιΐιβ Ιβ&δ,
άλνοΉς εις τους πόδας. ίί ίΐιβν Η»ά ,§ννβδ οη.
Παρ· ΙΑ'· Έν κατάφαση προτιμόπρον είναι να μεταχειρίζηταί τις
το Λ8 αντί του ίί, αποφίυγων οίίτω νάσαν αμφι\ο·γίαν> "Οθιν ίν τψ
μνθψ ίν ψ ό μνρμηζ λέγει εις τον Γετπγα.
*Αν το θίρος ετραγώδεις, τον Ιί νου. 88,η§ ίη βαηιηιβί', ά&ΤΜΧ
χειμώνα χόρευε. ίη \νίηί6ΐ\
θά ήτο σαψεστερον και όρθότερον αν ί-λεγε.
'Αφοϋ το δέρος ίτραγωδεις το ν Αδ 70α δίΐη§ίη8υηΐΗΐ6ΐ·,(1ίΐηοβ
χειμώνα χόρευε. ίη \νίηίβι\
*Αν είχον χρήματα, θά εΐχον νέ- Ιί I ΙΐΗ,ά πιοηβν, I ΛνουΜ
ον ένδυμα. Ιιανβ α ηβ\ν οοαί.
^Αν εί'ζευρες να χάμφς τοϋτο, Ιί νοα οοαίά οίο ίΐιίδ, γοα
θά εχαμνες εχείνο, λνοαΜ οΌ ίΐιαί.
"*Άν ηδύνατο, δα ή&ελε. Ιί βηβ οοηΜ δΗβ ΛνοαΜ.
Θά επήγαινα, αν ειχα χαιρόν. I \νου1ά§;ο, ίί I Ηαά ίίηιβ.
""Αν εΖξευρε τί εχάμετε, θά 6κς Ιί Ιιβ 1ίηβ\ν τνΐι.αί νοπ }ιβνβ
επέπλψτε. (Ιοηβ, Ηβ >νοιιΜ δοοίά γοα.
"*Αν υπηρχον ξύλα, θά ψαπτε Ιί ΙηβΓβ ·\νβΓβ Λην τνοοά, Ιιε
πυρ. -ννοαίά ιηαΐίβ η, ίίι·β.
%Αν ηρχοιτο οί αν&ρωποι, θά δΐιοαίά ίΐιβ ηιβη ι;οπιβ, ίί
ψον άναγχαΐον να δώδωμεν ΛνοαΜ ϋβ ηβοβδδανν ίο §ίνβ
αυτούς τίποτε να πίωβιν. ΐΗβιη δοηιβίΐιίη^ ίο (Ιπηίί.
"*Αν έλαμβάνομεν τάς επιςολάς δΐιουΐά \νβ ΐ'βοβίνβ οπγ ΙβίίβΓδ,
μας, δεν θά τάς άνεγινωό- τνβ \νοα1ά ηοί Γβαά ίΐιβηι
! χομεν εως αϋριον. υηίίΐ £ο-ηιοιτο>ν.
"*Αν ελάμβαναν τα χρήματα ;ι«, Ιί I ΙαΆ,ά Γβοβίνβά ηιγ ηιοηβν,
θά ηγόραζον νέα πέδιλα. I \νοιι1(1 Η&νβ οου^ΐιί δοηιο

"*Αν ειχεν χονδΰλιον, θά ενε- Ιί Ιιβ Ιιαθ α ρβη, Ιιβ νοχιΐά

ΰυμείτο τψ λέξιν. Ηανβ Γββοΐΐβοίβο! Ιηβ ννοΐ'ά.
"*Αν έβηχόνεβδε ε"νωρίς, δεν θά Ιί νοα Ηαά πδβη €ΆτΙγ, νοα
χατερροϊάζεβ&ε. \νοπ\ά ηοί Η«α^ ο»α»ϋί 8
ροΐά.
*Αν εζέχαμνον από τον γέρον
τα ϊαπον των, &α επρομη-
Φενοντο καλλίτερον.
~Αν Ιαλννε τάς γεϊράς τον Φά
τάς εβπόγγιζε.
™Αν ίγνώριζον τοντο, &ά έφε-
ρόμην διαφορετικά.
*Αν εϊχον γνωρίβει τοντο, 9ά
εφερόμην άλλως.
Αν εϊχετε κατανοηθεί τοντο,
όεν ήΰελετε βψάλει.
θα εϊγε πολλούς ψίλονς, αν
ητον ολίγον αγαπητότερος.
^Αν ητον ολίγον αγαπητότερος,
&ά είχε πολλούς ψίλονς.
Θα εμάν&ανες την Άγγλικην,
αν την ίμάν&ανον;
Θα την έμάν&ανον αν την ε-
μάν&ανες.
Θα εμάν^ανες (ϋά εΐξενρες
τ$η) την Γερμανικην, αν
την ε'ιγον μά&εΐ;
Θα την εμάν&ανυν, αν την ει-
γετε μά&ει.
Θα επηγαίνετε εις την Άγγλί-
αν, αν επηγαινα μαζν 6ας;
Θα επηγαινα, αν επηγαίνετε
μαζν μον.
Ίΐ&έλετε νπάγει εις την Τερ-
μανίαν, ή&ελα νπάγει μαζν
όας;
θα εξήργεβ&ε, αν εμενον εν τη
οικία ;
θά εμενον εν τή οικία αν ε-
ζηργεβΰε.
&ά εϊχετε γράψει μίαν Ιπιότο-
λην, αν ε'ιχον γράψει εν γραμ
μάτιο ν.
Ιί ίΐιβγ 1ια(Ι £οί πά οί" ί\ι%'ιγ
όΐά 1ιοι·8Θ, ίηβγ ΛναιιΜ Ηανβ
ρΓθθ,ιιι·β(1 «α 1>βίίθΐ· οηο.
Ιί Ιιβ Ιαοί ^νΗβΙίβά 1ιΐ8 Ιιηηοΐδ,
Ιιβ Λνοαίιΐ Ιιη,νβ \νϊρβ(1 ίηβια.
Ιί I Ιαιβ^ν ίΐιαί, I ^νοαΜ υβ-
Ιιη,νβ (ϋίΓθΓβηίΙγ.
Ιί" I Ιιαιΐ ΙνίιοΑνη ίίιηί, 1 Λνοα1(1
Ιιανβ υβΐιανβο! άΐίΓβτβήίΙγ.
Ιί" γοα Ιαιά1 ίίΐΐνβη αοίίοβ,,οί
ίΐιαί, γοα ΛνοιιΜ ηοί 1ΐΗνβ
οββη ιηίβίαΐίβΐ).
Ηβ νοαΜ Ιιανβ ηιααγ ίπβικίδ,
ίί Ιιβ Λνβΐ'β α Ιίίίΐβ ιηονο
ίϋηϊίΐ1)1β.
Ιί* Ιιβ \νβι·β 3, Ιίίίΐβ ΠΙΟΙΌ Η-
ηιίαοΐβ, Ιιβ λνοαίίΐ Ιιανβ ηια-
ηγ·. ίιίβικίδ.
ΛΥοιιΙιΙ γοα Ιβαπί Εη^ΙίκΙι, ίί
I Ιβαπιί ίί?
I ΑνοαΜ Ιβαπι ίί, ίί' γυιι
Ιβαπιί ίί.
^Υοαίιΐ γοα Ιιανβ Ιβαπιί ββΐ'-
ηιαη, ίί' I Ιηκΐ Ιβ&τηΐ; Ίί·{
Ι.ψΟΧΪίά Ιΐίΐνβ ΙβΛΓΙΐί ίί, ίί'
γοα Ιιαο" Ιβαπιί ίί.
λνοιιΐιΐ γοιι §0 ίο Εΐ)§]<·ιικ1,
ίί I \νβηί Λνίίΐι γοα?
I ΛγοιιΜ §ο, ίί' γοα \νβηί ίΙιβΓβ
"ννϊίΐι ηιβ.
\νοιι1ο! γοα Ιι.ανβ §οαο ίο
(τβΐ'ηιαηγ, ίί' I Ιιαο! £οηβ
νπίΐι γοα?
ΛΥοαΙα! γοα ^ο οαί, ίί' I γο-
ηιαίοβά αί 1ιοηιβ?
I \νοακ1 Γβηιαίη αί Ιιοηιβ, ιί
γοα Λνβηί οαί.
λΥοαΙίΙ γοα Ιιανβ Λνπίί*·η ά
Ιοίίβι·, ίί' I \}·άά \νπίίβιι 3.
ηοίβ ϊ
?8
 — 298 —

Παρ ΙΒ'. Εις τβ προεκτεθίντα παραδείγματα παρατηρείται οτι 6

δυνητικός ενεστως και παρωχημένος Βιαψερουσιν αλλήλων κατά τι,ν
χρήσιν' Βιότι ό μίν ενεστώς αναφέρεται εις τό μίΧλον, ό δί παρω\ψ
μίνος εις το παρελθόν,
'Εχτός (εξω). . Ου,ί. .

Έχτός της πόλεως (τον άςεως).
"Εξω.
Ή ίχχληόία είναι ίχνος της
πόλεως.
Θα 6ας περιμένω προ της πύ-
λης της πόλεως.
Φραγμός (χιγχλϊς, χάγχελον),
οινόπνευμα, (ρακί).
Οηί οί" ίΗβ οί^ (Ίηβ ίσννη).
^νίίΗοαί ή οηί ο£ άοθΓ8.
ΤΗβ βΗηι-οΗ 8ί&η<ΐ8 οηίδίάβ
ίΗβ Ιο\νη.
I δΐιβ,ΐΐ \ν&ΐί £ογ }τοη ΗβίοΓβ
ίΗβ ίοτνη-£&£β.
ΤΗβ ίιινηρίΐίβ, \>τααάγ.

Πορίζεβ&αι τά πρδς τό ζψ. Το §βί οηβ'χ ΙΐνβΙίΗοοά 1%).

Πορίζομαι τά προς το ζην ερ- I £βί 1117 ΙΐνβΙίΗοοά1 Ην ΤΐΟΐί-

γαζόμενος. ΐη§.
Πορίζεται τα προς το ζψ γρά- Ηβ £βί8 Ηίδ Ιίνίη^ Ην τνηί-
ψων. ϊη^.
Πώς πορίζεται 6 άνθρωπος Βγ ^Ηαί άΌβδ ΐΗ&ΐ; ηιβη §βί
οντος τά προς τό ζψ; Ιιίδ ΙΐνβΙίΗοοά ?

Χρήμα, πράγμα. Α ΐΜη£.

Τό αυτό (τό ίδιον) πράγμα. ΤΗβ 8&ηιβ ίΠίη£.

Ό αυτός (ό ΐόιος) άνήρ· η
αυτή (η Ιδία) γυνή.
Είναι τό αυτό (τό ίδιον ).
Σπανίως.
Τοιούτος άνήρ (τοιαύτη γυνή).
Τοιούτοι άνδρες (τοιαΰται γυ-
ναϊχες).
Τοιαύτα πράγματα.
Τοιούτοι άνθρωποι είναι άξιοι
ύπολήψεως.
Ό γαμβρός, ό προγονός.
Ή νύμφη, ή προγονή.
Ό πεν&ερός, ό μητρυιός.
ΤΗβ 8&ηιβ ηιαη (τνοηΐΛΐι).
Ιί Ϊ8 &11 οηβ (η ίΗβ 8&ιιιθ).
&β\άονα. (νηχβίγ).
8ηβΗ & ηι&η (& τνοηι&ιι).
8ηοΗ ηιβη (\νοηιβη).
8ηοΗ ίΗΐη^δ.
8ηοΗ ηιβη άβδβΐΎβ βδίββηι.
ΤΗβ δοη-ΐη-ΙθΛν, ίΗβ δίβρβοη.
ΤΗβ ά&η^ΗίβΓ-ΐη-ΠϊΛν, Ιΐιβ
δίβρ-οΙαυ^Πίβι·.
ΤΗβ £&1;ΗβΓ-ηι-Πι\ν, ίΗβ 8ίερ-
ίπίΗβΓ.
 'Ππεν&ερά, η μητρνιά. ΤΗβ ηιοΐ1ΐ6Γ-ίη-1&\ν, ί\ιβ δίβρ-
ιηοίΙιβΓ.

ίΤροο(Ϊ£ϊ.'ί£ΐ', ηροκόατειν. Το ρι οβί, ίο ΐηψτονβ.

Προόδευαν ιίς τάς βΐίπδάς. Το ίηιρΓονβ ίη Ιβαϊηίηΐ.

Ή πρόοδος άβ&ενείας. ΤΙιβ ρΐΌ£Γβδδ οί" α ϊχ\Ά\&άγ.
•
Κρνόνουβιν αί γεϊρές μου. Μ^ ηαηάβ ηγθ οο1(1.
Κρνόνονύιν αί χείρες τον. Ηίδ η&ιιιΐδ &νο οοΐά.
Κρνόνουβιν οί Λοδες της. Ηβι* ΐββί &τβ οοΐά.
Κρνόνει τό όώμά μον. Μγ \>οάγ ΐ$ οοΜ.
Πονεϊ η κεφαλή μον. Μγ ηβαά ρ»ίηδ (η ΙιιΐΓίδ) ηιβ.
Πονεϊ η κνήμη της. ΗβΓ 1β£ Ιιιινίβ (ή ραίιΐδ) ΙιβΓ.
Πονεϊ τό αλευρόν του. Ηβ η&δ & ρ»ίη ίη Ιιΐδ 8ΐ<1β.
Πονεϊ δυνατά ή γλώϋο'ά της. ΗβΓ ίοη^αβ ΙιιινίΒ ηβΓ νβι·γ
ηιηοΐι.
Ιδού το βιβλίον μον. ΤηβΓβ ίβ (η οβηοΐα*) χαγ οοοίί.
Ιδού η ράβδος μον. ΗβΓβ ΐδ ιηγ βίΐοΐί.
Ίδον αυτός, ίδον αυτό. ΤΗβΐ'β ϊΐ 18.
Ιδού ίγά. ΗβΓβ I &ηι.
Ίδον διατί, αύτη είναι η αί- Τηαί Ϊ8 ΐΐιβ Γβββοη τνηγ.
τία, ίιά τοντο.
( ΤηβΓβίοτβ I δηγ βο.
Ιδον ύια Η το λεγω. ^ ^ ^ χ· ^ β0
ΚαλΐΙν, ^ φοινάζειν, κράζειν, Το β
εαιβχίητε69αι.
/Το οαΐΐ ιιροη (η οη ) βοηιβ
τύ> «· απο
Ιιεοαν >_ > τίνος οικιαν.
»> \ι™ 0116.,ι . „ . 8 /■* _*
Υ* 9 110 ΟΗΐΙ 801Ϊ16 ΟΠβ ΛΙ
( βοηιβ οηβ'β Ιιοιίδβ).
* Τπάγειν αρος ίπίόκεψίν τίνος Το £Ό ίο δββ βοηιβ οηβ.
(υχάγειν εϊ'ς τίνος).

ΘΕΜΑ 138.
Πως πορ!ξιβ9ι τά πρός τό ζην: — Πορίζομαι τά προς τό ζ^Ψ δια της Ιρ-
γααίας. — Πορίζεται ό φίλος βας τά προς τό ζην γράφων; — Τά πορίζεται ο
μιλών και γράφων. — Πορίζονται οί κύριοι οντοι τά προς τό ζ^ν ιργαζόμενοι;
— Τά πορίζονται χωρίς νά κάμωαι τίποτε διότι είναι τόσον οκνηροί ωςι δίν
ίργάζονται (ίοτ Ιΐιβ^ ίΐΓβ Ιοο ί(11β Ιο «γογΙι). — Πως ίχερδιαεν ό πατήρ βας τά
χρήματα ταντα; — Τά Ικέρδιβεν {ργαζόμενος. — Πως {πορίζεα&ε τά προς τό ζην
ΟΓί ηα&ί ιίς την Γίρμανίαν; — Τά εποριζόμην γράφων. — Έχέρδιζιν η άδΐλφή
 — 300 —

αας τά προς τδ ξϊ/ν γράφουβα; — Τά έκέ$διζεν δμιλαΰαα και γράφονΟκ.

δετε ήδη την έκκληαίαν μας; — Αεν τήν εϊδον ακόμη. — Πον ενρίακετα/ (ιο δΐϊηί);
—Εΰρίακεται έκτος της πόλεως. —"Αν θέλετε να την ίδητε, &ά ελ&ιο μαξν οας διά
να βάς την δείξω. — Με τί ζώαιν οί άν&ρωποι (εκείνοι) οΐτινες κατοικοΰαιν εις
τα παρα&αλάααια; — Ζώσι μόνον μι Ιχ&νς*. — Αιατί δεν 9έλει πλέον ό αδελφός
αας να νπάγ·η εις τδ κννήγιον;,— Έκννήγηαε χ9ες ολην την ήμέραν και δίνε-
φόνεναε τίποτε (άλλο) η ?» ά&λιον (ιι§1)') πτηνδν, ωςε δεν &έλει νά νπάγ-η πλέον είς
το κννήγιον. — Εΐδετέ ποτε τοιοντον αν&ρωπον ($ιιρ(ι α ρβΓβοη); — Ονδέποτε
εϊδον τοιοντον. — Αιατί 9εν τρώγετε: —■ Αιότι δεν εχω όρεξιν. — Αιατί ή αδελ
φή α,ας τροίγει τάαον πολύ; — Αιότι έχει πολλήν όρεξιν. — 'Τμεϊς έμά&ετε το
μά&ημά αας διατί η αδελφή οας δεν εμα&ε τδ Ιδικόν της; — 'Τπήγεν ιΐς περί-
πατάν μετά τΐ,ς μητρός μου ώ',ε δίν ήδυνή&η νά τδ μά&η· αλλά 9ά τδ μά9η
αΰριον. — Πότε διορ&ιόαητε τά &έματά μον; — Θά τά διορ&ώαω οταν μοι
φέρητε τά της αδελφής αας. — Φρονείτε 'ότι εκάμετε λά&η; — Αεν είξενρω. —
Εάν εκάμητε λά&η δεν έμελεζήαατε καλώς τά μα&ήματά αας· διότι πρέπει να
μά&η τις καλώς τά μαθήματα (ίΐιβ Ιβδδοη πιυβι 1>β Ιο&πιΙ "ϊρθΙΙ), δίά νά μή κά-
μη λα&η ι^ίς τά 9έματα. — Άδιάφορον (ίΐ ί« Ιΐιβ δ.ιηκ') εάν δεν τά διορ&άαητι
αήμερον, δεν &ά τά μά&ω προ της αϋριον. — /Γεν πρέπει νά κάμητε λά&η εις
τά &έματά αας, διότι έχετε πάν ο,τι χρειάζεα&ε διά νά μή κάμνετε.
139.
Τις εϊναι αντον; — 'Εγά είμαι.— Τίνες εϊναι οί άν&ρωποι οντοι;— Είναι ξένοι οΐτι
νες &έλονν νά αάςόμιλήαουν—Άπδ τί τόπον εϊναι; — ΕΙναι' Ισπανοί. —77οι εϊναι το
βιβλίον μον;—Έκεΐ εϊναι. — Και τδ κονδνλιόν μον;—' Εδώ ιϊναι.— Πον εϊναι ή &ν-
γάτηρ αας; — 'Εκεΐ εϊναι. — Ποΰ είναι αι άδελφαί μας;—'Εκιϊ είαιν. — Πον εϊσ&ε Ιω
άννη (ιΙοΗη); —'Εδά εϊμαι. — Αιατί κά&ηο&ε νληαίον τον πνρός;— Κρνόνκαιν αϊ χείρες
και οί πόδες μον διά τοντο κά&ημαι πληαίον τον πνρός. — Κρνόνοναιν α'ι χείρες
τής 9είας αας; — "Οχι, άλλ' οι πόδες 'της κρυόνοναιν. — Τί εχει ή ανεψιά αας;
— ΟΊ πόδες της τήν πονονοιν. — Έχετε τίποτε; — ' Η κεφαλή μον πονεϊ. — Τί
Έχει ή γυνή αντη; —Ή γλώαβά της πονεϊ (ΗπιΙβ Ιιογ) δννατά. — Αιατί δεν εμα-
ϋ-εν ή ίξαδέλφη αας τά &έματά της; — 'Τπήγεν εις τον περίπατον μετά της ανν-
τρόφυν της, και δι αντήν τήν αίτίαν δέν ήδννήϋη νά μά&·η, άλλ' νηόαχεται
νά τά μάϋ/>] ανριον άν δεν τήν μαλώαητε (ίο ίοοίϋ). — Θά εΐχετε χρήματα αν
ή μήτηρ αας ήτον εδώ; — Θά εϊχον αν ήτον εδώ. — 0ά ηνχαριςεΐα&ε αν είχον
βιβλία; — Θά ηνχαριςονμην, αν εΐχετε, — Θά έπηνήτε τήν μικράν άδελφήν μου
αν ητο καλή; — "Αν ήτο καλή, βεβαίως (οβπβϊηΐ)) όχι μόνον 9ά τήν ετιήνουν,
αλλά και θά τήν ήγάπιον και &ά έτίμων και 9ά άντήμειβον αυτήν. — θά έπψ
νούμι&α αν έκάμνομεν τά ϋέματά μας; — "Αν τά ίιιάμνετε χωρίς κανεν λά&ος,
ϋά έπτ/νεϊο&ε και &ά άντημείβεαϋε. — Αεν ήϋελε τιμωρη&ή ο μικρός αδελφός
μον, άν εϊχε κάμει τά &έματά τον; — Αεν η&ελί τιμωρη&ή άν τά είχε -κάμει. —
"Η&ελεν έπαινεϋή ή ανεψιά μον αν δεν ήτο άξια; — Βεβαίως δεν ή&ελεν έπαι-
νε&ΐΐ άν δεν ήτο άξια ηαϊ δεν είργάξετο άπδ τδ (ίΓοηι) πρώϊίως τδ (ίΠΙ) βράδν.
— Θά μοι (δίδετε τίποτε άν ήμην πολν καλός;— Έάν ήα&ε πολν καλός, και είρ·
γάζεα9ε καλώς, $ά βάς ί'διδα 'ιν ώραϊον δώρον. — Ή&έλετε γράψει τις τήν θυ
γατέρα αας άν {πήγαινα είς τήν Άγγλίαν; — "Η&ελον τή γράψει άν ίπηγαίνετε
εκεϊ και $ά τή εςελλον τίποτε ωραίον. — 'Η&έλετε Όμιλήαει είς τήν άδελφήν μχ
αν τήν εΐχετε Ιδι^ — "Η&ελον τί) όμιλήαει καϊ ή&ελον τήν παρακαλίαει νά αάς
 — 301 -

ςείλν ϊν ωραΐόν ώρολόγιον με χρναήν αλνβιν, αν τήν ϊβλεπον. — Θα ωμιλειτί

αν σας ΐ,κονον; — 0ά ώμίλονν αν μον ήχούετε, και μοι άπεκρίνεαϋε (αηϋ ίί ^οιι
ννθϋΙ(1 8Ι18\νβΓ ωε).

Έαν ηρχοντο οϊ άνθρωποι ϊπρεπε (ίί νΡΟηΜ \>ΐ ηεεββββΓγ) να τοις δώαωμεν τί
ποτε να πίωαιν. — Έαν ήδννατο να χάμη τοϋτο 9ά ϊχαμνεν έχέϊνο. — Έχολα-
χενόμην πάντοτε, αγαπητέ μον αδελφέ, οτι με ήγαπάτε τόβον οαον οάςάγαπώ,
άλλά τώρα, βλέπω οτι ήπατώμην ή$ελα (I «Ιιοαίίΐ 1ίΐ5#) να είξενρω Βιατί ΰπή-
γιτε εις τον περίπατον χωρίς έμον; — "Ηκονοα αγαπητή μον αδελφή, οτι είβθε
θυμωμένη μαζή μου (Ιο ϋβ &η§τγ τνϊΐΚ οιιε), διότι ΰπήγα εις τον περίπατον χω
ρίς νμών οάς βεβαιώ αν ("γνώριζα Ζτι δεν ηαθε άβθενής, ήθελα ϊλθει να οάς ζη
τήσω (ίο εοπιβ ίοΓ οιιε)· άλλ' ήρώτηαα εις τον Ιατρον αας περί της υγείας βας,
χαι μοι εϊπεν οτι ηοθε κατάκοιτος άπδ δεκαπέντε ηδη ήμερων (Λ»ί )·οιι ΙιεμΙ
οεεη Ιίβερίη^ γοιίΓ βειΐ Ιΐιβ 1&8ί ίοΠηί^Ηί). — Των θαλαμηπόλων τις (ναΐεί
ιΐβ οη&ηιΟΓε) τοΰ Λονδοβίχον έζήτει παρά τον ηγεμόνας τούτον, Ινα έ
μελλε να πλαγιάδη (»8 Ηβ νν38 §οίη§ Ιο 1>β(Ι) να σνζήαη εις τον πρώτον πρόεδρον
(ιΗβ ρβδί(1βηί) μίαν δίκην (α Ι&νν-βιιίΙ) την οποίαν είχε κατά ( α^βΐηβί ) τον
πενϋερον τον, χαϊ έλεγε κατεπείγων (ίο ηΓ§β) αντόν. «Άλλοίμονον, μεγαλειότατε
(Α138, 8ίτβ) μίαν μόνην λέξιν θά εϊπητε ()·οιι Ιι&νε ουί Ιο 83}τ οιιε ·ννοπ1), » —
« Ναι, εϊπεν [ ό ] Λονδοβ'ιχος ϊΑ. , δεν είναι αντ'ο τδ οποίον με δνακολενει
(\νΗί (·1ι εηιοαΓ&85βδ πιε), άλλ' είπέ μοι αν ηαο εις τον πενθεροΰ βον την θέαιν
και ό πενθερός αον εις την ίδικήν βον, θά ηΰχαριςεϊοο (ντοα\άαί Ιίιοιι 1>ε £ΐ&ά)
αν ξλεγον ττ,ν λέξιν ταύτην; — Αξιωματικού τίνος Γάλλου φθάααντος (Λ»νίη§
ΒΓΓΪνειΙ) είς την ανλήν (βί ίΐιε εουτί) της Βιέννης, ή αυτοκράτειρα Θηρεβία (Τίιβ-
Γ88α) τον ήρώτηβε, αν έπίςευεν οτι η πριγχηπέααα τον Ν. την Όποίαν εΐχεν Ι
δεί τήν προτεραίαν (Λβ ά&γ οείοτε) ητο πραγματικώς ή άραιοτάτη γννή τον
κόομον (ίη ίΐιε ννοι·Ι(1).— « Κνρία, άπεχρίθη ό αξιωματικός, χθες το έπίζενα.—
Ό Κικέρων Ιδών τον γαμβρδν αντον, οςις ητο πολϋ κοντός (νβι-; ίΐιοη) έρχό-
μενον μ'ε μακρόν ξίφος είς τήν μέβην (αί Μδ βίϋε), εϊπε' Ποίος έχρέμαοε τον
γαμβρόν μου είς το ξίφος εκείνο;

Λ1ΑΘΠΜΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟΙ ΕΒΔ0Μ0Ν

ΓΟΚΤΥ-8ΕΥΕΝΤΗ ΙΕ880Ν.

Το βάλλοι εχεϊ, οπως (Ινα, I \&γ ΐΐίΙιβΓΘ, ΐΐι&ί; Ιιβ τα&γ 8ββ
όιά να) το ΐ&ψ ίί.
Το ίβαλκ ίχΐϊ οπως (ίνα δια I Ιαΐά ΐί ίΙιβΓΟ, ίΐιαί; Ιιβ τιύφϊ
να) το ϊδτβ· δββ ΐί.
Παρ, Α'. Ή μετά τον συνδέσμου ! 'όνως η δια να Ιλληνικ»/ ύπο-
τακτική εκφράζεται παρ* "Αγγλο<ς δίά τοϋ ίΐΐ&ί ακολουθουμένου ΰπο
μίν τοϋ (Μαθ. ΛΓ'.) δίά τον ενεστώτα, υπο δέ τοϋ ηΐίβ'Ιΐΐ 1 δια
τον παρατατικού η αόριστον· Οίον.
1 Το ιηί§1ιΐ μένει άμετάβλητον είς πάντα τά πρόαωπα, έκτος τον δεντέρον I-
 — 302 —

*Ομιλώ δυνατά καϊ βραδέως, Ιβρβίΐΐί «Ιοτκΐ Λϊιά δίο^ΐ/,

διά νά μ' εννοήτε (η ίννσή- γο\ι ηια^τ ηηάβΓβίβ,ηά ιηε.
δητε).
χϋμίλονρ δυνατά, διά νά μ' εν- I βροΐίθ αίοτιοί, ίΐιαΐ ύιβγ ιιήφΐ
νοήδωδι. ηηάβΥΒίαηά πιβ.
Ώμίλει διγανά, δια νά μη την 8Ηβ βροΙίΘ 1ο\\τ, ϊΊα&ί ντβ τη\φί
άκοΰδωμεν. ^ ΏΟΪ ΗβίΐΓ ΙιβΓ.
Έκι&νμώ (εύχομαι) νά επιτύ- I λνίκΐι ^ου. ηΐίΐ^ δήοοοβιΐ.
χητε.
Παρ, Β'. Οσάκις δύναται τις νά μεταστρέφε την ίρτοτακτικην διά τοϊι
ρήματος ειμπορεΐν, πρέπει νά μεταχειρίζεται το ηΐα^ καϊ Νΐί»Ιΐί.

'Εχι&νμονν νά επιτυχή. I τνίδΐι Ηβ πιί§1ιί 8ΐιοοΘ6(1.

δίδω ενός μηνός διορίαν, 1§ίνβ }οα&ηιοηί1ι'8 ίϊιηβ, ί&ίνΐ
δια νά ενρητε τά μέδα νά γοχι ναΒ,γ Ιιη,νβ Λβ ηιβαηδ
με πληρώδητε. οί' ρα^ίη^· ιηβ.
Μοι εδωχεν ενός μηνός διορί' Ηβ §ανβ ηιβ 8, ιηοηΛ'β ίίτηβ,
αν διά νά εϋρω τά μέδα νά ίΐιαΐ; I ηιΐ^ΐιί Κη,νβ ίΚβ ιηείΐηδ
τον πληρώδω. οί' ρα^ϊη^ Ιππι.

Παρ, Γ\ Το ΙΠΗ^ εκφράζει ωσαύτως αδίίαν, ευχήν, το εν^εχόμενον

η Βύναμιν υποθετικών» Οιον·
Είμπορώ νά δάς ζητηδω την Μίΐν I Γβφίβδί οί' )τοιι ίΐιβ ί;ΐ-
χάριν; νοιίΓ ?
Είμπορώ νά δας προδφέρω όλί- Μαγ ΙοδβΓ^οα βοιηβ τνΐηβΡ
γον οΐνον;
Ειθί νά εύτυχτ}δ%/ Μαγ βΙιθ οβ 1ιαρρ7 !
Λ7ά μη ζηδω αν το χάμω! Μάυ I άιβ, ί£ I οίο !
Εΐ&ε νά δάς διαφυλάττε 6 Θεός Μα^Ιιβ&νβηβνοΓ ρνοδθΐ'νβγοιι
Λα παντός από παρομοίαν ΐνονα καοΗ α ηήβίοΓίιιηβ !
δυδτυχίαν.
Τούτο ηδΰνατο νά τή δνμφέρ%. Τΐιπΐ ιηϊ^ΐιί Ιιανβ βπίίβά ΙιβΓ.
""Ας γείνη οπως είμπορεί. ΐ1ι»1; 1)6 8,8 ΐί Λνϊΐΐ.
"Οπως -και αν ηναι. (Ββ ίΐΐίΐί 38 Ίϊ πιε^.

τ , ,Ί ίοΐά ΙιβΓ I οοαίά ηοί <ϊο ίί.

Τνειπον οτι δεν ηδυναμην να \ Τ Μ ^ Λ&ί I οοαίά 1101 (Ιο
το ν.αμω.
\1.
Παρ, Δ', Τό οτι μεταζύ δυο ρημάτων παραλείπεται, η εκφέρεται δια
τοϋ ίΐΐίΐί. Οίον.
νικον, το όηοΐον είναι πιί^ΗίβίΙ;, ώς τό π»»ν γίνιται αιαγοβΐ ( Μα&. Αν. ).
Εϊαεν οτι &α ί'λθ ί ^β 8Λ'^ ^6 τνουΐά οοηιβ.
1 *" (Ηβ δίΐΐά ίΗίΐί 1ΐ6 \νοιιΜ οοιββ.
Εϊ&ε να είχεν οντω (να ήτον Ψοηΐά ίο Οοά (ίΐΐίΐί) Ίί ντβΥβ
ΪΤβΐ)! 80 !
Εϊ&ε να το είχε χάμη. ^ΥοΐΛά ίο (χοά ("ίΐΐδί) 1ιβ Ιιαά
(1θ116 ίί!
Εϊ%ε πάντες οι δυνατοί της γης "ΥΥοηΜίο («0(1 (ί\ιαί) η,ΙΙ £Γβαί
νά ήγάπων την ειρήνην.' ΙοΓάδ 1ονβ(1 ρβίΐοβ !
Τω εδωχα δύο μόνον βτεφά- I £ίΐνβ ηίιη 1>ηί ί\νο ΟΓΟτνηβ.
νονς.
"Εχει μόνον δύο βιλΧίνια την η- Ηβ η»8 οηΐγ ίντο 8ηί11ίη§8 ίο
μίραν δια τα. εξοδά τον. βρ^ηο! Ά ά&γ.
Αν πίνα άΧΧο ειμή νερόν. Ηβ ά*ηη^8 ηοίηίη^ Ιηιί -νν&ίβΓ.

Αν θα βάς το δ<όβω, αν δεν I ττίΐΐ ηοί §ίνβ ϊί γόη, ηη1βδ8

(/« πΧηρώβητε δι αυτό. (η ιιηίϊΐ) ^Οΰ Ιι&νβ ρ&ΐά ηιβ
£ογ ίί.
Δεν %α φάγω αν δεν πεινάβω. I Ή'ΐΐΐ ηοί άίηβ ίίΐΐ (η ηηίίΐ)
I »ηι ηαη^ι^.
Πόβον ξλεν&έριος ( η τι ίΧεν· Ηοαυ ^βηβΓοαβ 7011 ηγθ !
θί'ρίορ πον ) εϊβ&ε !
Πόβον ανόητος είναι ! Ηο^ ίοοΙϊδΗ Ηβ Ϊ8 !
Πόβον εντνχής είναι ! Ηονν Ηίίρργ δΗβ 18 !
Πόβα χρήματα εξώδενβεν 6 αν- Ηον ηιηβη ηιοηβ^ ίΐι&ί ηιη,η
δρωπος ούτος εις την ζω- η&8 δρβηί ίη ηίδ Κίβ !
ήν τον!
Πόβας χάριτας βάς χρεωςώ/ Ή.ο\τ ϊΟΆηγ οοΐί^&ίίοηδ I αηι
ηηάβΓ ίο 70ΐι !
Διατί δεν Ζρχεβ&ε νά με βΧέπητε; ΛΎ\\γ άο γου. ηοί βαΐΐ οη ηιβ ?
Διατί δεν το έλεγες ; ΛνΚγ αϋά ^οα ηοί δα)τ 80 ?
'ίίς αγαπητή οπον είναι. ΑππαΜβ &8 δΗβ ίδ.
*£1ς πτωχός οπον είναι. Ροογ &8 Ηβ Ϊ8.
Το καθ' ην σημαίνον τό όταν η οτι Ικφίρίται δια του ΛνΙίΡΙΙ τ) 7τα~
ραλΐίπίται, Οιον'
Ή ήμερα χα&' ήν έρχεται να ΤΗβ ά&γ (τνΐιβη) Η© βοηιβδ ΐ»
με βλεπη. 8ββ ηιβ.
'/ί ήμερα κα&' ήν τον άπήντηβα. Τηβ ά&γ I πιβί ηίηι.

"Αν δεν ήλ%ον νά βάς ιδω, Ιί I άίά ηοί £0 ίο 8ββ }?οΐί,

τοντο προήλ%εν έχ τον ότι Ίί 18 Η&ο&ιΐδβ I τν»8 ίοο
είχον ΛοΧΧάς άβχοΧίας.
Και αν ειχε τα πλούτη τον Τηου^η ηβ δΗοηΜ ρο88βδδ
Κροίΰου, &ά ητο πάντοτε ίηβ ήοηβδ ο£ Οοεβηθ, νβί
φιλάργυρος. ηβ "ννοαίά αίτν&νβ 1)6 ανίΐ-
ποίουδ.

Εις τάς φόβου η δίιλίαυ εμφαινούσας προτάσεις τό μη η μήπως,

παραλείπεται»

Φοβούμαι μήπως το κάμη. I 8ηι η,ίταίά Ιιβ \νϊ11 (Ιο ϊί.

Εις τάς προτάσεις τάς §η\ού<τας τό άυαγκοΐον το άρμόζον σπα-
δαΐον, κτλ· τό νά αντικαθίσταται ύπό του ίθΓ μετά. τον σνμπΧηρώ'
ματος αυτόν σννοΰενομενον ύπό τον απαρεμφάτου, η ύπο τον Ιΐΐίΐί,
σννοΒευομενον νπο τοϋ Βυνητικοϋ, Παρ, Χαρ,

(Ιί ΐδ ηοί ρΐ'ορβΓ Γογ νοα ίο

Αν άρμόζΗ να τ6 *άμψ*. \^\οΙ ρΓορΒΓ ίηαί 3.0α
I βΗοιιΙά (Ιο ϊί.
!Ιί 18 ηβοβδδ&τν ίοΐ' ηιβ ίο §ο

ΙίΐΤθοβ^ώ&ίΙΛοαΙά
£0 ίΙΐβΓβ.

Ή όποιος, όπ,οία, όποιον, μετά μεν την τοιούτος, τοιαύτη, τοιούτο

εκφέρεται δια τοϋ 88, μετά δί την άλλος, αλλϊ), άλλο, άλλως, δίά του
ιΐί&η. οίον·
/Γεν είναι τοιαύτη, οποία την 81ίβ ΐβ ηοί δΐιοη 88 7011 ηανβ
περιεγράψατε. άβδοπββά ηβι\
Είναι όλως διόλου διάφορος 8ηβ ίδ α,ηϊίβ οίηβΐ' ίηηη νου.
της περιγραφής 6κς. ηίΐνβ α'βδοηοβά' ΗβΓ.

Έττϊ ετεροπροσωπίας τό όπως, Ίνα, δίά νά, εκφέρεται δίά τοϋ ίΙΐ'Λί,
ϊη ΟΓίΙβΓ ίΐιαί, η 80 ίϊΙΆί. Οϊον'
Αός μοι ολίγον χαρτίον δια νά Οίνβ ηιβ βοηιβ ραρβν ΐΐιαΐ I
γράφω τό γραμμάτων μου. ηι&ν \ντΐίβ ηιν ηοίβ.
Μόλις είχα τελειώνει την επι- I Ηίκϊ η»ι·(Πν £ηϊδηβ<1 ηιν
ζολήν μυ, ότε με εΐπεν. ΙβίίβΓ, λνηβη Ιιβ δίΐϊά ίο ηιβ.
Μόλις είχα είΰέλ&ει ότε εξήλ&εν. I τ* 88 βηΐ ^ιιβί οοιηβ ΐη, Λνηβη
Ιιβ \νβηί οιιί.
™Λν με ηγάαα και είλικρινώς ε- Ι£ ηβ Ιονβά ηιβ, &ηά δΐηοθΐ'β-
«ε&ύμει το καλόν μου, ί'πρε- 1ν >νϊδ1ιβ(1 ηιν \νβ1ίίΐΐ'β, ηβ
π,ε νά φερ&ή άλλως. \νο«1<3 Ββη^νβ (ΗίϊβΓβηίΙν·.
 τΑφοΐ τον γνωρίζετε και εγγνα- 8ίηοβ
6&ε περί αχ.τον.
"Οόψ γενναιότητα και αν εχγ/.
"θ6ον καλός και ανήβ&ε.
γοιι Ιίηονν Ιιίηι, ηη«1
»ι·β ΓββροηβίΜβ ίοΓ Μηι.
λνΐιαίβνβΓ οοιιΐ'ίΐ^β Ηβ πΐίΐγ
Ιιβνβ.1
ΗοτΛΓβνβΓ £0©(1 γοα να&γ 1)θ.

"Όβτις (ο τι) δήποτε, η ο- ΡΗιαίβνβτ, ινΙιαίςοβνβΓ.

6ος, ό<5η, υδον.

"Οβονδήποτε, η όβον, κτλ. ΗουοβυβΓ, ΗουΐΒοβνβτ.

Παρ, Ε'· Ή μίν όστις (η δ π) δηποτε επιθετικως μετά ουσιαστικοί)

εκφέρεται δίά της ν1ΐ3ΐβνβΓ, ν1ΐ»ί80βλ'6Τ, η δε οπωσδήποτε μετ' επι
θέτου διά της βονενοί", ΙιονβοβνβΓ.
Τά επιρρήματα βνβΓ και 80 τιθέμενα μίτά τα ΛνΙΐΛί, ΛΥγΙκΙι, νΙΐΟ,
μΗοιΗ, \10Ψ, «'ΗβΙΙ, «ΙΐβΓβ, αποτελοϋσι τά ίζής σύνθετα αναφορικά·
ΛΥΙιηίεχβν, λνΗ&ίδοενβΓ, ο, τιδήποτε, ο, τι και αν, κτλ.3
λΥΙιΐοΙιβνβΓ, \ν1ιίο1ΐδθβν6Γ, ό, τιδήποτε, ο, γι και αν, κτλ.
λΥΙιοβνβΓ, \ν1ΐ080, τνΐιοδοενβΐ', όβτιβδήποτε, όϋτις και αν.
Ηοτ^βνβΐ', 1ιο\ν8θβν6Γ, όπωΰδήποτε, όπως και αν,όβον δήποτε.
λνΐιβηβνβΓ, ννΐιβϋδοβνοι·, οπόταν,
λνΐιβΓβνβΓ, ννΙιβΓβδΟΘνβι·, οπουδήποτε.

"Οβην νπομονψ> καΐ αν εχω- λνΐιαίβνβι* ραίίβηοβ τνβ ιηαγ

μεν, δεν &ά εχοψέν ποτε ί- Ιι&νβ, ννβ δΐιαίΐ ηονβΓ Ιιανο
κανήν. βηοιι^ΐι.
"Οβον πλονοΊοι και αν ηναι. Ηο^ ποΗ δοβνρι* ίΐιογ ηΐίΐγ

"Οβα πλοντη και αν εχ% ταχέως ΥΓΙιαίβνβν νίοΐιοδ Ιιβ ηΐίΐγ

Φα ΐδφ τό τέλος των. Ηανβ, Ηβ \νΐ11 βοοη βθβίΐιβ
οικί οί" ί&βω.
"Οβην αγαθότητα και αν δεικνύω Λνΐι&ίβνβΓ Ιίϊηώιβδδ I Ιιανβ
προς αυτόν, δεν #ά δυνη&ώ ϊου Ηϊηι, I ηβνβν δΐΐίΐΐΐ Ιιη,νο
ποτε να δείξω τόβην όδψ ά- 80 πηκιΙι αδ Ηβ (ΙβδβΓνββ.

(1) Λνναταί τις νά είπη ίπΐβης. Τίιου§1ι Ιιβ ΤΩ&γ Ιι&νβ βνβτ 80 ΜΐιιΛ οοηΜ^β,
η ΙβΙ Ιιίπι Ιιβνβ βνβΓ 80 ιιιηοΗ οοπΓ8£β.
(2) ΚαΙ ίνταν&α δύναται τις νά ίξηγήβη διά τον ΊΊιοα§Ιι νοα οβ βνβΓ 80
%οοά, η και αΙΙως· Τ(ιοιι§Ιι νοιι Βΐ»ν 1)« βνβΓ βο £00<1.
3 Της νίΙιαΙβνβΓ η χρηβις είναι ονχνοτέςα της «ΊιαΙβοβνβΓ.
•4 "Η και άλλως. ΤΗου^Ιι Ι'ιβν 1>β ζ ΤΙιοιι^Ιι ί'ιβν ιηαν 1)β βνβΓ 80 ΐ'ϊοΗ, Ιβί
(Ηβη» Ιχί βνβτ «ο τ\ι·Μ.
39
 — 306 —

^Οποιαδήποτε λάδη χάί αν κά- λΥΊιαίδΟβνβΓ ί&ηΐίβ 7ου πι&γ

μητε &ά φροντίζω νά τά δι-
ορθυνω.
Όποιαδήποτε και αν ηναι η εν-
τνχία της οποίας απολαύετε,
είμαι εντνχέζερος νμων.
Όποιοόδι'ροτε και αν ηναι 6
πλοντος τον οποίον άπο-
λαύετε, Ινδεγόμενον να, τον
χαϋητε έν μια ΰτιγμή.
Όποιαβδήποτε προβπα&είας και
αν καταβάλψε, δεν δνναϋ&έ
ποτε να ίπιτνχητε.
"Οϋον και αν κοπιάζητε, δεν Φα
6άς ενγνωμον^ κανείς δι
αντό.
πιαίίβ, I τνίΠ ί&ΐίβ ο&Γβ ίο
οοιτβοί ίΐιβηι.
λνΐΐίΐίβνβΓ χη&γ 06 ίΗβ Β,&ρ-
ρίη.688 τνΐιίοη. γοη βη]θ)τ, I
βιη ΙιαρρίβΓ Λ&η 7οη·
λνΐι&ίβνβι· Ά\&γ 06 ίΗβ Γογ-
ίαηβ τνΐιΐοΐι 70α βη]ογ, γοα
να&γ Ιοββ ίί ίη αη ίηδίάηί.
λΥΊιαίδοβνβΓ ναΆ,γ 06 ίΗβ βί-
ίοΓίβ τνΗΐοΙι 7011 ταα&ίβ, γου.
ηβνβΓ ο&η δΐιοοββά.
λΥΤι&ίδοβνβΓ ΠΙ87 οβ ώβ ρ&ίηβ
"ννΐιΐοΐι 70α ί&1ϊ«, ηο οηβ
\νί11 οβ υηάβΓ οο1ί§&ίίοιΐδ
ίο ^οα ίοΓ ίΗβπι.

Εαρ, ΣΤ'. Ή μίν νΙΐ&ίβνβΓ η νΜίδΟβνβΓ, τίθεται επι πραμάτων,

ή δί ν&ΟβνβΓ η ν1ΐ080βνβΓ ίπι προσώπων. 1

"Ο, τι κάμψε νπερ τον πα- ^Η&ίδΟβνβΓ 7011 ιη&7 ^° ϊ°τ

τρός μον, αιτος 9ά 6ας άν· π\γ ί&ίΐιβϊ", ΰ.6 τνίΐΐ Γβ\νίΐΓ(1
ταμείψφ δι αντό. γοη ΐοτ ίί.
ϋίρϊ οποιονδήποτε και αν δμι- Οί λνΙιοιιΐδΟβνβΓ 7οα
λήτε, αποφεύγετε την καχο- δρβαΐί, &νοΐά βΙ&ηάβΓ.
λογίαν.
Αεν γνωρίζω κανένα, οδτις να I 1ίηο\ν ηοΗοά^ 18 80
ηναι τόϋον καλός οϋον νμεΐς. £θθά &8 7011·
Αεν είδον τίποτε άξιόμεμπτον I Η&νβ 8ββη ηοΐο.ίη£ ίίικί
εις την διαγωγήν τον. οοηΐά 1>6 οίαιοβά ϊη 1ώ
οοηάαοί.
Όότιδδήποτε και αν ηναι, 9α \νΐΐ080βνβΓ Β.6 Π1&7 °θ, ^β
μετανοήδη δι αντό. \νί11 Γβρβηί ίί.
"Οβτις δήποτε και αν με ζητή- ΛνΐιοβοβνβΓ ηι»7 &δ1ί ίθΓ πιβ,
6%, είπί οτι έχω εργαβίαν. 8&γ I αια 01137.
Προ£ οποιονδήποτε και αν ό- Το \νο.οπΐ8θβνβΓ τνβ δρβώ,

3 1 ΚαΙ πίρί προαώπων όμιλ&ν τις δύναται νά μΐταχιιριο9ν το ινΙιβΙβνβΓ »ρο{

ή Ιιοβιν τον οποιαοδήποτι φνοκας η ιδιότητος τιαίαν ηναι, Ινω τό νΙιοβνβΓ «11-
μαίνιι απλώς τό οατις χαΐ «ν ηνκι. Παρ. χαο. ΤΗβ Ιβιν-β οοηιΐβπιη α.11 οιίπιίηίΐί,
τνΙι&ΐβνβΓ ίΗβγ ια&γ 6β, ό νόμος χαταδιηάζιι πάντας τονς ίγχίηματίας, οίοιίη-
ποτι κβϊ αν ηναι.
 μιλώ^ιεν, πρεχει να ημε&α \νβ ου§Ηΐ Ιο 1)θ ροΐίίβ.
ενγενεΐς.

Ό οίνος πωλείται χαλάς. ΐνϊηβ εβΙΙβ ιοβΙΙ.

Ό ζν&ος ΛωΧη&$ χαλώς ΒββΓ \νί11 8β11 \ν^11 ηβχΐ ^βαι*.

το προβεχες 'ίτος.
Ή &\ίρα αντη χλείεται (η χλεί- ΤΗαί άθθΓ δΐιυίβ θ&δϊΐ^.
η) ενχόλως.
Το Λαρά&νρον εχείνο δεν ά- ννϊικΙοτΓ (Ιοεβ ηοί ορβπ
νοίγεται (η όεν ανοίγει ) εν- 6&ύ\γ.
χόλως.
'ίί είχών αντη φαίνεται μα- ΤΗ&ί ρίοίηνβ ίδ δββη ΐ&Τ οίΓ
χρό&εν. (η Γιόιώ ά{άυ).
Τα Ενδύματα τον χειμώνος δεν λΥίηίβΓ οίοΐΐΐθδ »Γβ ηοί λνοΓΠ
φοροννται το δέρος. ϊη βαπίηΐβΓ.
Τούτο δεν λέγεται. ΤΙΐΛί 18 ηοί 8&ίά!.
Τοντο δεν δνναται να. εννοη- Ύ\ι&ί οαηιιοί ββ ιϊοηιρΓβΙιβη-
(είναι άχατανόψον ). άεά.
Κάρολος 6 Πέμπτος ωμίλει ΟΗηιΊθδ ίΐιο ΓίίίΗ δροΐιβ 86-
τροχάδην διαψόρονς ινρω- νβπιΐ Εανορβίΐη ]&η£υίΐ£β8
παϊν.ας γλώβΰας. ϋνιβηύγ.
Είναι δΐ(λον (φανερόν). Ιί ίδ οΐβ&ι·.
Τί εγειναν οι άνθρωποι οντοί; \ν\ιαϊ Ιιη.8 βεοοηιβ οί ίΐιοδβ
ρβΓβοηβ ?
Αεν δνναμαι να 6ας εΐπω τί I ο»ηηοί ίβΐΐ νοα Λνΐι&ί 1ι»8
εγειναν. Ιιθοοηίθ οί" ίΗβπι.
Ό άνθρωπος άπέ&ανε το πρωΐ, ΤΗβ ηι&η άΐβά Λΐδ ηιοηιϊη^,
απέθανε δε χαι η γννή τον. αΐιά \Λβ \νΐίθ άΐβΛ αΐδο.
Ό άν&ραΊπος άπέδανεν. ΤΗβ ηιαη 18 άβ»(ί.
Άπέδανον οί άνδρες χαί αί γν- Τΐιβ ιηβη &ιΐ(1 ϊνοηιβη ανβ
ναϊχες. άβΆά.

Χαλεπαίνειν, άγαναχτείν, $ν- Το 1>β αη^τι/ ΙΰίίΗ αη\) υοάΐ).

μονθ&αι, όργίζεϋϊϊαι χα-
τά τίνος.

Όργίζεβ&αι ( χτλ.) διά τι. Το ύβ αη^η) αϋοιιΐ αητ)

Με Λοϊον εϊβ&ε δνμωμένος; \νίΐΗ τνΗοιη ΛΤβ ^οα Λΐΐ^τγΐ

Με χανίνα. ~Ψ\ύί ηο!)θ<3γ.
Διαχί όργίζεβΟ·^; Ψΐα&ί άϊ& γοη αη^Γρ ίΐ1}οηϋ?
 — 308 —

Θνμόνετε διότι το εκάμετε; Αι*β νοη ίΐη§νγ ίθΓ Κ&γΐη§

(Ιοηβ ίί?
Ανποϋμαι δι αντό. I &ηι δοπ^ £ογ ίί.
Χαίρει δι αντό. δΗβ 18 οί ίί.
Είναι ώραΐαι αί γυναίκες; Ανβ ΐΐιβ λνοηιβη ΙΐίΐηιΙδοηιβΡ
Είναι· είναι και ■ πλονβιαι και Τ1ιβγ »Γβ ; ίηβ^ &Γβ ποίι ίΐηά
ώραΐαι. ηίΐηάβοπιο.
Θα ελνχιΐΰϋ-ε, αν ηςε πλονβιος; ΎΥοαΙά γοη οβ Βοττγ, ίί )το\ι

Αεν %ά ίΧνπονμψ δι αντό. I δηοιιία1 ηοί 06 δΟΓΓρ Γογ ϊί.

Χρήβιμος (ωφέλιμος ) αχρηβ- ϋδβίαΐ, ιΐδβΐθδδ.
τος ( ανωφελής ).
Είναι ωφέλιμον να. γράφη τις Ιδ ίί ηββίιιΐ ίο "ϊνπίβ Ά £Γ6ίΐί
πολύ; α"βα1?
Είναι ωφέλιμον (ωφελεί). Ιί ίδ υδβίαΐ.
Είναι καλόν (δίκαιον) να παίρ- Ιβ ϊί π§;ηί ίο ίαΐίβ οίηεΓ
νη τις τα ξένα πράγματα; ρβορΐβ'8 ρΓορβί'ί^ί
Είναι κακόν (αδικον). Ιί 18 \νΐ'οη£.
Λεν είναι καλόν (δίκαιον). Ιί 18 ηοί ΓΪ§ηΐ.
Κομψός τονςτρόπονς (ευγενής) Ροΐίίβ (οοηΓίβοηβ).
Άγροϊκος τονς τρόπους (βάρ- Ιιηροΐίίβ (ηηοίνίΐ, πιάβ).
βάρος, γωριάτης).
Εύκολος δνβκολος. Είΐ8}^, (ϋίΚουΙί.
Κατά τάς περιβτάβεις. ΑοοοναΊη^ ίο οίΓοιιιηδΙίΐηοθδ.
/ Τη&ί ίδ &οοοΓ(1ΐη§ ίο οΪΓονπηδ-
"Οπως τά φέρι,] ή περίβταβις, ) ίηηοββ.
είναι άδηλον. (ίί άβρβηάδ.

Μάλλον η αντί νά, παρά νά. Β,αίΗβτ-ίΚαη.

Άντι νά βπαταλώ τά χρήμα· ΕαίΙιβΓ ίη&η δφίαηάβΓ ηι^τ

τά μον, ■&« τά φυλάττω.
Προτιμώ μάλλον νά τον πλψ
ρωόω, παρά νά υπάγω εκεϊ.
Προτιμώ μάλλον νά κανβω τό
ένδυμα παρά νά τό φορέβω.
Μιΰοπαλαιωμένον ένδυμα.
Πράττειν ημιτελή εργα, μιβοτε-
λειόνειν.
"Εφ&αόεν έγρηγορώτερα από έμέ;
"Εφ9α6εν {γρηγορότερα από
νμάς.
ηιοηθ7, I \νΐ11 &ββρ ΐί.
I τνϊΐΐ Γ&ίΙΐΘΓ ραγ ηϊηι ίΐιβη
§ο ίΐιβνβ.
I λνϋΐ ναίηβΓ Ιηιπι ίΐιβ οο&ί
ίΐι&η \νβ8,Γ ϊί.
Α η&ΙΓ \νοηι οοίΐί.
Το (Ιο ίΐηΐι^δ ίηιρβΓίθοίΙ^'.
ΌΊά Ιιβ ΛΓπνβ βοοηβΓ ίΐΐίΐη Ι?
Ηβ αιτίνοοΐ δοοηβΓ ίΐιπη }Όΐα.
 I

— 809 -

Πώς όνομάζεΰΰε; τί είναι το ο- \ΥΊι&ί ίδ ^οιιν ηαηιβί

νομά 6ας;
Όνομάζομαι (το δνομά μον ιί- Μγ η&ηιβ Ϊ8 Ηβην^.
ναι) Ερρίκος.
Πώς ονομάζεται τοντο Άγγλιςί; νϊΐιιά, άο γόη ο&11 τ,1ι.αί ΐη
Εη^1ί8ΐι?
Πώς εκφράζεται τοντο Άγγλιςί; Ηο\ν (Ιο 70α θχρΓβδβ ίΐιϊβ ΐπ

Πώς ονομάζεται τοντο; ^ΝΙμΑ 18 ίΗ&ί ο&1Ιβ<1?

Παρ. Ζ'. Τά Ικ τών αρχαίων γλωσσών λαμβανόμενα κύρια ονόματα

μενουσι παρ1 "Αγγλοις· ως ίττΐ το πΚείστον τοιαύτα όποια ή πρωτότυ
πος γλώσσα τά παριστ^. εις την όνυμαστικήν, 1 Οίον*

Κικέρων, Πλάτοιν, Λιδω. ΟίοβίΌ, Ρ1»ίο, ΌΊάο.

Λολαβέλλας, Σενέκας, Νώε.
Κλεοπάτρα, "Αρτεμις, Ίονλία.
Αινείας, Πν&αγόρας, Μαικψας.
Όδυββενς, Σωκράτης, Μωνβης.
Λημοβ&ένης, Φαραώ.
Κνρος, Κάμιλλος, Αφροδίτη.
'Ορφενς, Ίονβενάλης, Σέόως-
τρις.
Αλέξανδρος, Ανβανδρος.
ϋοΐ&ββίΐα, 8βηβο&, ΝοαΗ.
Οΐβορ&ίπι, Τ>Ί·λϊ\ά, δυΙΪΆ.
Εηβ&8, Ρ^Ηα^οηΐδ, Μβοβηαβ.
11^8868, 8θθΓ»ίβδ, Μθ8β8.
ϋβιηοβίΐίθηβδ, ΡΗ&γλογι.
Ογη\&, 0αηιϊ11ϊΐ8, νβηιιβ.
ΟΓρΙιβαβ, <ΙηνΘηίΐ1, 8β808ίΠ8.
ΑΙβχαηάβΓ,'Ιι^βαηάβΓ.

Παρ. Η'. Έκ δί των κυρίων ονομάτων των βασιλείων, των επαρ

χιών καϊ των πόλεων, τά μεν λήγοντα τταρ' ήμΐν εις ικη τρίπουσι
την κατάληζιν ταύτην παρ' Άγγλοις ίίς ΙϋΛ, τά δί τών εις οϋργυν
ληγουσών πόλεων ίίς 11Γ£· * Οίον.

Αραβία, Άϋία, Αμερική. Αν&Μ», Αδίίΐ, Αΐϊΐβήο».

Άφρικη, Ευρώπη, Ινδία. Αίτιο», ΕαΐΌρβ, Ιηάία.
Φρψονργον, Άμβοϋργον, 'Εδιμ- Έήϊ>\ντ%, Ηαπιοιπ·£, Εάίη-
βονργον. οιχί'^ΐι.

ΘΕΜΑ 141.
Πώς αας φαίνεται (Ιιοντ (Ιο )·οα 1ϊ1ίβ? πώς'άγαπάιε;) το κρέας τοντο; — Μοϊ
φαίνεται πολν καλόν. — Είμπορώ (Ματ I) να αας ζητήσω ϊν τιμάχιον από το
ό-ψάαιον τοντο; — "*Αι· αγαπάτε να μοϊ δώαητε (ίί )οα λνίΐΐ Ιιανβ ιΗβ βοο(1ιιβ88
ίο ρ»35 ηιβ) τό πινάκιόν αας, &ά οά{ διάβα. — Μοϊ βάλλετε να πιω τίηοτι

1 —2 Τά τον κανόνος τούτον εκτρεπόμενα κύρια ονόματα ίβημειώ&ηοαν ίν

τω ουγγράμματι τούτω.
 — 810 —

(«ΓοιιΙιΙ γοιι ηανβ Ιΐιο £0θ(1οε88 Ιο ροιίΓ ωβ ουί «οιηείηϊηβ Ιο (ΙγϊιιΙε),· — Εύχαοί-
ςας (λνίιΐι ηιιιοΐι ρΙβ&βιίΓε). — Λιατί δεν υπάγετε αυχνότερα νά βλέπητε τον ν'ι
όν μου; — 'Τπάγω νά τον βλέπω οπανίως, ίνα μη τον ένοχλώ (ΙβκΕ I «πουΐιΐ
»Γοα1)Ιβ ηίιυ). — Έάν ιϊχετι άχολου9ήαει την ανμβουλην τον 9α 7/α9ε εντνχί-
ςερος παρ' ο,τι εϊα9ι (ι(ΐ3η γοα 8χβ) διότι αυχνά οάς έλεγε. « Έαν ηααι τεΟλιμ-
μίνος μη μελαγχολία (τερΐηβ ηοΐ).— Σας βεβαιώ, χνριε, οτι δίν ϊχω πάντοτε ε
γώ το άδιχον (ΛβΛ I ατα ηοΐ &1\ναγ» ίη Ιηβ ντοη^), διότι αν χαϊ (ίπου^η) μί
δέρνη, τον άγαπω μ' οίον τοντο, και δίν δύναται νά χάμη τά 9έματά τον,αν
δίν (οηΐρδδ) μελετήαη τά μα9ήματά του. — Άλλ' είναι τίμιος άν$ρωπος, ί«τό?
αν (αηΐβββ) μί άπατα (Ιο ιΐεοβϊνβ).— Σννιτός ((1ί$0Γεεΐ) μόνον αν ηναι 9ά επιτυχή· χαι
αν ή 9υγάτηρ αας ιϊναι είλιχρινής, 9ά εντνχήαβ (βηβ «ΠΙ 6β ηβρργ). — Εχετί
έντελως (ρβΓίβοΐΙν) δίκαιον [χαϊ] δι αυτήν την αΐτίαν 9ά ηύχαρίζούμην πολν,
άν έπηγαίνετε νά τάς βλέπετε οαον το δυνατόν αυχνά (&8 οίίεη &9 ροΐδίοΙβ).-
Πρέπει να αυγχωρήαητε τον ν'ιόν μου, χαϊ νά μά9ητε νά νπόΐήπτεο&ι την$ν·
γατέρα μου· διότι τί αημαΐνει («τηϋ δί^ηίββδ.) το μιχρόν τοϋτο αφάλμα, έάνφί-
ρηται καλώς εις το εξής (ίη ΓηίαΓβ);—Λεν 9ά ΰπάγω πλέον νά Ιδω (I δηβ.11 ηοΐ-
οαΙΙ 8£ΐιίη αροιι) τον ν'ιόν αάς, άν δεν ζέρξη νά χάμη έκεϊνο το όποιον 9άτφ
είπω. Θά εΰχαριςη&ώ αν προαπα9ήαη νά διορ&ωΟη (Ιο βιηεικί). Έάν μελέτα
&ά προόδευα^ (Ιο ίαιρΓονβ), άλλ' εάν δεν μελέτα, δεν 9ά μά9η ουδέν. "Άν 5{»
πλαγιάαη ενωρίς, δεν 9ά δυνη9η νά αηκω&η εγκαίρως (ίη Ιίηιε) διά νά πάοι;
το μά9ημά του, και έάν έξοδεύη τον καιρόν του ματαίως (ί<11)·), δ"εν 6ά άγα-
παται νφ' οΰδενύς. Άλλ' άν άρχίβη καλώς και μελετά βπουδαίως, ε?ε βέβαιοι
(νοα ιοαν βε βιΐΓβ) οτι 9ά προοδεύαη (Ιο ίηιρΓονε νβΓγ ΓβρίιΙΙν), είτε (ναβΛα)
ομιλεί Γαλλικά, Γερμανικά η Αγγλικά, δεν πειράζει (ηο ωαιίβΓ).
142.
Έΰχαριςη9ητε από τάς άδελφάς μου; — Εύχαριςή9ην, διότι οαον αχοβμοι
(ηονενβτ ρΙ»ίη) και άν ηναι, οΰχ ήττον είναι αξιαγάπητοι" χαϊ οαον πεπαιίιν
μέναι χαι άν ηναι α'ι 9υγατέρες τοΰ γείτονας μας, αφάλλοναιν άχόμη ένίοτι.—
Αεν είναι πλούαιος 6 πατήρ των; — "Οαον πλούαιος χαϊ αν ηναι, δύναται ν' α-
πολέβη ολα έν μιά ζίγμη. — ΟΊοαδήποτε (ινΙιοβνΕΓ) χαι αν ηναι ό Ιχ9ρ'ος, τοΰ
όποιου φοβίϊα&ι την χακίαν (ννΗοκε υιαϋοβ γοα ίτζ&Λ), έπρεπε (;οα οα^Ιιι) *α
έπαναπαυ'ηο$ε επί (ιο Γβΐγ ιιροη) της ά9ωότητύς αας' διότι ο'ι νόμοι χαΓκδι-
χάξοναι (ϋοιιιΐοαιιι) πάντας τους έγκληματίας, οίοιδήποτε χαι αν ά\αιν. — Ό«ο<-
οαδήποτε χαι άν ηναι ό ακοπός αας (γουΓ ϊηΙβιιΙίοη_), έπρεπε νά πράζητε ί««-
φόρως (ΊΙϋϊβΓβηΐΙγ). — ΟΊοιδήποτε χαι άν ωαιν οΐ λόγοι (ιΐιβ Γβαβοιι), τού* οποί
ους όύνααϋί νά προβάλητε (Ιο 3ΐΙβ£β), δεν 9ά ανγχωρήαωαί ποτε την προξί»
σο5, μεμπτέαν ονααν κα9' έαντήν (οΐ&πϋΐοΐβ ίη ίΐίβΐί). —"Ο,τι χαϊ αν αάς ουμ-
βϊί εις τον χόαμον τούτον, μη γογγύζετέ ποτε ((ο ιηιιπηυΓ) κατά της 9είας λ?ο-
νοίας ((Ιίνίιιβ ΡΓονίάβηοβ). διότι ο,τι χαϊ αν πάοχωμεν μας πρέπει (νβ (ΐ€δβΓνβ
ϊι)· —"Ο,τι και άν κάμω δίν εΰχαριςεΊα9ε ποτέ. —"Ο,τι και αν εΐπητε 9α
μυρη&ωαιν α'ι άδιλφαί οας, έάν ηνκι άί,ιαι τιμωρίας (ίί Ιΐιεγ (ΙβίβΓνβ ϊι)
άν δεν προαπα9ήαουν νά βελτιω$ώαιν (ιο αιβικί). — Αύναμαι νά αάς προβφιρ"
ολίγον χαφέν; — Σας εΰχαριςω, ίπιον προ ολίγου. — Πότε άνιχώρηαεν ο *«-
τήρ μου; — Άνεχώρηαεν εΰ9ύς χατόπιν ΰμων (αΐΐβτ )Όΐι), άλλ' ήδύνατο να μιι·
νη (Ηβ ηιί^Κι ηανβ 9(»νε(1) άχόμη μίαν ςιγμήν, (» ηιοπιβιιί Ιοιι^βΓ) έάν ήί&ΐ'-
— "Εχαμον οί φίλοι τον ο,τι τω νπεαχέ9ηβαν; — Θά έκινδννευον μεγάλα; (ί'
 - 311 —

ΛνουΙά Η»τβ οββη »Ηβη<1ί<1 «τϊΛ %τ?αί ύ&η%«τ ίο ΐΗβπι), 3» Ιπεχείρονν (ίΓ ιΐιβτ
1ι»<1 8ΚβπιρΙβ(1) νά τό κάμουν. — Ήβύναντο νάγείνωβιν ά9ώα 9νματα ενός αϊ-
μοχαρονς άν9ρώπου (οί α Νοοά-ϋύηίγ πιαη). — Τον άπέλυβαν οί δικαςαί; —
"Οχι έφνλακίβ9η (Ιο οβ Γβιηβικίεά) ΙπΙ μίαν Εβδομάδα όιά νά κάμωοιν έρευνας
(ΐ\\Λί ϊηφππββ ιιη^Ηι οβ ιη&άβ).
143.
θέλετε νά μοί εΐπητε τί ϋγεινεν ή 9εία βας; — θά βάς εΐπω τί ϊγεινε. — Ά-
πέ&ανεν; — Λεν απέ9ανε- — Τί εγεινε; — 'Τπηγεν είς την Άγγλίαν. — Τί ϊγει-
ναν αϊ άδιλφαί βας; — Λεν δύναμαι νά βάς εΐπω τί ϊγειναν, διότι δεν τάς εϊ-
δον τιάρα (ιΐΐϊββ) μήνας. — Ζωαιν Ακόμη οί γονείς αας; — Άπέ9ανον. — Πό
θος καιρός ιϊναι αφότου άπέ9«νεν ό αδελφός βας; —Είναι τρεις μΐ,νες αφότου
άπΐ&ανιν. — Έπωλή9η ό οίνος χαλύς πέρυβιν (Ι»βί νβαι·); — Λεν έπωλή9η πο
λύ -καλώς, αλλά 0ά παλη9ή καλλίτερα τον χρόνου (ηβχΐ )'β&Γ), διότι 9ά ηναι πο-
Χνς καϊ δεν 9ά ηναι ακριβός. — Λιατί άνοίγετε το παρά&υρον, — Λεν βλέπετε
οτι καπνίζει έδω; — Τό βλέπω άλλά πρέπει ν άνοίξητε την 9νραν αντί ν' ά-
νοίξητε τό παρά&υρον. — Ή 9ύρα δεν ανοίγει ευκόλως· δια τοϋτο ανοίγω το
παρά9υρον. — Πότε 9ά το κλΐίβητε; — Θά τό κλείβω αμα λείψτ) ό (αβ $οοη Μ
ιΗβΓβ Ϊ8 ηο ιηοΓβ) καπνός. — Πώς βάς φαίνεται η ϊπανλις τον πατρός μου; —
Κίναι πολύ άραία ϊπανλις, καϊ φαίνεται μακρό9εν. — Πώς λέγεται τοϋτο; —
Τοντο δεν λέγεται.— Τούτο όεν είναι νοητόν {ΛιΛ οΒηηοΐββ οοηιρΓβΙιβηιΙβά). —
Λεν δύναται τις νά έκφράβη ο,τι 9έλει (οαηηοΐ βνβι-γ ΐΜηβ &β βχρΓβίββιΙ) εις
την γλώββάν βας; — Λνναταί τις νά Ικφράβη ο,τι 9έλει, άλλ' όχι χα9ως είς την
ίδικήν βας. — θά βηκω9ήτε Ινωρϊς το πρωί; — Τοντο εξαρτάται άπό τάς πε
ριλάβεις (ί( ττίΠ 4ερ«η(1 αροη)' έάν πλαγιάβω Ινωρ)ς, 9ά βηκω9ώ ένωρις, άλλ'
εάν πλαγιάβω αργά, 9ά βηχω&ώ αργά. — ΕΙς τί χρηβιμιύει τοϋτο; — 4ϊν χρη-
βιμενει εις τίποτε. — άιατί τό Ιμαζεύβατε; — Το έμάζευαα διά νά βάς τό δεί
ξω. — Ποϋ τό ηύρατε; — Το ευρον ΙπΙ της όχ9ης τοΰ ποταμού πληβίον τον
δάβους. — Τό είδετε (ιο ρβΓοβίτβ) μακρό9εν; — Λεν ειχον ανάγκην νά τό ΐδω
μακρό&εν, διότι έπέραβα άπό το χείλος (ίίάβ πλευράν) τοΰ ποταμού. — Έ,ϊδετέ
ποτε τοιούτον πράγμα; — Ουδέποτε [η ποτέ]. — Είναι ωφέλιμον νά όμιλϊ} τις
πολύ; — Κατά τάς περιςάβεις' έάν τις 9έλη νά μά9η ξένην γλωββαν, είναι ύ
φέλιμον (οίβίιιΐ) νά όμιλη πολύ. — Είναι τόαον άφέλιμον νά γράφη τις οβον
νά όμιλή; — Είναι ωφελιμώτερον νά όμιλή τις παρά νά γράφγ άλλά διά νά
μά9-η τις ξένην ίίοτβίρι) γλωββαν, πρέπει νά κάμνη αμφότερα. — Είναι άφέ
λιμον νά γράφγ τις ο,τι λέγει; — Είναι ανωφελές,
144.

Τί εϊναι τό ονομά βας; — Τό όνομα μον είναι Γουλιέλμος (\ν"ί11Ϊ8πι).— Π&ς

ονομάζεται ή αδελφή βας; — ' Ονομάζεται Έλεονώρα (ΕΙββηοΓ). — Λιατί παρα
πονείται ό Κάρολος κατά της αδελφές του; — 4ιότι έπηρε τό βιβλίον τον. —
Είναι δίκαιον νά παίρνη τις τά βιβλία των άλλων; — Λεν εϊναι δίκαιον, τό εΐ-
ξεύρει· άλλά τό έχρειάζετο, καϊ έλπίζει οτι ό αδελφός της δεν 9ά δυβαρεςη9η
διότι 9ά τοΰ τό έπιςρέψΐ] -άμα άναγνώαη. — Κατά τίνος παραπονούνται τά
παιδία ταύτα; Ό Φραγκίβχος (Κγ»ποΪ8) παραπονείται κατά τΐ,ς Λβΐζης (1ιθΐιί«»),
καϊ ή Λουίζα κατά τον Φραγχίβχου. — Τις ϊχει δίκαιον; — Καϊ οί όνο ϊχονν
 — 312 —

άδικον, διότι η λονΐζα δέλει νά πάρη ϊον Φραγχίαχον τά βιβλία, χα'ι ό Φραγ-
χίακος τά· της Λουΐζης. — Εις ποίον εδανείαατε τα ποιήματα τον Σαχεσπήρον;
— Τον πρώτον τόμον Ιδάνειβα είς τον Γεωργιον χαϊ τον δεύτερον είς την Ί-
ουλίαν. — Πως λέγεται τοντο Άγγλιζί; — Λέγεται ον'τως. — Πως λέγεται τοντο
Γερμανιςί; — Τοίτο δέν έχφράξεται Γερμανιατί. — Σας υπάγει χαλίος δ νέος
έπενδύτης τον όποιον αας ίφερεν ό ράπτης;— Λεν μοϊ ύπάγει χαλώς.— Θα αας χά-
μη άλλον;— ΘάμοΙχάμΐ) άλλον, διότι προτιμώ νατόν χαρίαω είς κανένα (Ιο ε·νθ
Η&ντεί]) παρά να τον φορέβω.— Λιατί δεν θέλετε (ννίΙΙ) να μεταχειςιαδητε τον
ΐππον τοντον; — Λιότι δεν μον χάνει. — 0ά πληρώαητε δι αυτόν; — Προτιμώ
νά τον πληρώαω παρά νά τον μεταχειρια&ω. — Είς ποιον άνήχονβι ( Ιο ββ1οη§ )
τα άραϊα ταντα βιβλία; — Άνήχοναιν είς τον Έρρϊκον. — ΤΥς τον τά ί'δωχεν;
— Ό πατήρ του. — Θά τά άναγνώαη; — Προτίμα νά τά ξεαχίαη μάλλον παρα
νά τά άναγνώατ). — Ποιος αας το είπε; — Μοϊ τδ ειπεν 6 ίδιος. — Κάρολος α
Πέμπτος οατις ώμίλει έπιτροχάδην τιολλάς Ενρωπαϊχάς γλωααας, έαννεί&ιζε νά
λέγτ) ( υδβά Ιο »&γ) οτι έπρεπε νά όμιλωμεν ( (ΙιβΙ δΐιοιιΐιΐ βρββίι ) τά Ίαπα-
νιχά με τονς δεούς, τά ' Ιταλιχά με τονς φίλνς μας, τά Γαλλιχά με τονς γνα>-
ρίμονς μας, τά Γερμανικά με τονς ατρατιώτας, τά Άγγλιχά με τάς χήνας, τά
Οΰγγριχά ( Ηυη^Είπβη ) με τονς ΐππονς, χαΐ τά Βοημικά ( Βοΐιρηιί&η ) ,αέ τον
διάβολον ( ίΗβ άβνϋ ). — Θά έλνπεία&ε άν ϊφΰανεν ή μήτηρ αας;— Αϊν δά έλν-
ποϋμην δι αντό. — Θά έλνπείτο ή αδελφή οας άν ητο πλονοΐα; — Έξεναντΐας
9ά ίίχαιρεν. — Λεν είναι χαλάς ο έπενδύτης τον οποίον φορείτε; — Λεν [αξίζει
τίποτε, είναι πεπαλαιωμένος επενδύτης. — Λιατί ε&υμώαατε με την Λονΐζαν;—
Είμαι &νμωμένη μαξν της, διότι νπήγεν είς τό μελόδραμα χωρίς νά μοι είπτ;
λέξινπερί τούτον. — Σας βεβαιώ οτι λνπεϊται πολύ· διότι άν ίγνώριζεν οτε ηατε
ίν ττ] οικία, ϋά αας έφώναζε δια νά ιάς πάρΐ] μαξύ της εις τδ μελόδραμα.

ΜΑΘΗΜΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟΝ 0ΓΑ00Ν

1ΌΚΤΤ-ΕΙ6ΙΙΤΗ ΙΕ880Ν.

Ή προστακτική εις τά δεύτερα πρόσωπα τον τε ενικοϋ και πΧηθνν-

Τίκοΰ είναι παρ1 "Αγγλοίς· όμοια τι) άπαρεμφάτω. Τα οέ λοιιτά 7τρό-
σωπα γίνονται Βιά τοΰ βοηθητικού Ιβί, ε$ν, επιτρίπειν, άφίνειν, συ
νοδευόμενου νπο της αιτιατικής της προσωπικής αντωνυμίας και τον
απαρεμφάτου. 1 Παρ· χαρ·

"Εχε η ΐγΐτε. Η&τβ.

"Βδο (ας[η6αι) η ΐδτΐ (ας η6τε). Ββ.

1 Τδ ΙβΙ άντιβτοιχεϊ με τά παραχελενματιχά της αρχαίας Ελληνικής φ ε ρ ε,

ο; γ ε, δ ε ΰ τ ε. Οίον φέρ' ί'δωμεν, Ιβί ΐ)8 δββ· δεύτε προακυνήαωμεν, 1β» ιιβ ινοΓκΙιϊρ,
κτλ. Έκ τοντον δε έπεται οτι παρ'Άγγλοις η εγχλιαις αντη έχει ίδιυν μόνον τα
δεύτερον πράοωπον.
 313 —

Κάλει η καλείτε, κκ'ι χάλεβον ή (ΜΙ.

χαλέβατε,
(*Ας εχω). , 1^1 ηιβ Ιι&νβ.
Έχέτω (ας ϊχη). Γ^βί Ιιϊιη >η ΗβΓ ηανβ.
Έχωμεν (ας ϊχωμεν). Ι,βί Η3 !ι»νβ.
Έχετωόαν (ας εγωύιν). Ι,βί ίΐιβία ηβ,νβ. ■

("Ας ήμαι). Ι,βί ηιβ \>&.

'Εβτω (ας ηναι). ί&ϊ ηϊΐη ή Ιιβτ ηβ.
Ω,μεν (ας ήμε&α). 1<β1 118 1)6.
'Εβτωόαρ (ας ηναι). Ι^βί ίηβηι ηβ.

*Ας χαλώ ή ας χαλέϋω. ί,βί ηιβ ο»11.

Καλείτω ή χαλεβάτω (ας χαλί} ί,βί Ιιϊιη ή ΗβΓ οβ.11.
ή ας χαλεβη).
Καλώμεν ή χαλέβωμεν (ας χα- Εβί αβ ο»11.
λώμεν ή ας ζαλ(βωμεν).
Καλείτωύαν η χαλεΰάτ&βαν (ας Γ/βί ΐΐιβηι οηΐΐ.
χαλώβιν η ας χαλεβωϋιν).
Έχε ή έχετε ύπομονήν. Ηανβ ρΗΐίβηοβ.
'Εβτε Λροόεκτιχός, οΐ, η Λρό- Ββ &ίίβη1ϊνβ.
βεγε, χροβέχετε.
"Τίΐαγε η υπάγετε εχεί. (το ίηβΓβ.
Αός μοι αυτό. Οίνβ ίί πιβ.
Στε'ιλέτο εις αυτόν ή εις αυτήν. 8βιΐ(1 ϊί Ιηηι ή Ηβΐ'.
Λανείβατέ μοι αντό. Γ/βικΙ ίΐ πιβ,
Εναρεβτηϋ-ήτε να μοι δωβητε Η&νβ ΐΐιβ §οο<1ηβ85 Ιο ηβηύ
το εαιτραπεζωμα εκείνο, η την ηιβ Ιΐιαί (Ιίκη.
πατάι>ην (την «ιατάντόαν).
"Κβοι η εότε χαλάς. Ββ ξξοοά.
Γνώριζε η γνωρίζετέ το. Κικην ίί.

Λανείζεβ9κι. Το ίοττόνο.

Θέλω να όανειβ&ώ χρήματα I ννϊΐΐ οοιτονν βοηιβ ιηοηβγ

τινα «αρ'νμών (ή από 6άς).
θα δανειβ&ώ τά χρήματα ταντα
από ύμάς.
Λανει6%ητέ τα από αυτόν.
Τικ δανείζομαι από αυτόν.
βίη τό εΐπητε εις αυτόν η εις
αυτήν.
οϊ γο\Χ.
I \νΐ11 Οθΐτο\ν Λ&ί πιοηβ^ οΓ
ΒθΠΌ\ν Ϊ£ οί (η ΐτοχα) Ηίηΐ
I οοτΓοτν ϊί ίτοιη ΰίηι.
Όο ηοί ίβΐΐ Ιιϊηι η ηβΓ.
40
 — 314 —

Μη το ίπιςρεψητε εις αντονς Όο ηοϊ Γβίαπι ίί Ιο Ιηβιη.

ή εις αντας.
Αγάπα νόν Θεόν και τον πλη- ΙιΟνβ Οοά, αη(1 Ιαγ ηβί§1ι-
βίον βον ώς ΰεαντόν. οοιιγ &δ ίη^ββίί.
*Τπαχονετε εις τους διδαβχά- 0\>βγ γονιτ ηιαδίβΐ'δ, »ηά ηβ-
λονς 6ας, και μηδέποτε νβΓ §ίνβ Λβηι 8,ηγ ίΐΌαΜβ.
ίνοχλήτε αντονς.
Ηληρόνετε ο, τι χρεωότεϊτε, πα· Τ&γ τνη&ί 3^011 οτνβ, εοπιίοΓΐ
ρηγορεϊτε τονς τεθλιμμένους, ΐΐιβ ίΐίΉϊοίβά, Η,ηά (Ιο ξοοά
χαί κάμνετε καλόν εις τονς ίο ίίοδβ ίη&ί η&νβ οίίεη-
πταίβαντας προς νμας. ά\αά ^ου.
*Λς ΐδοψεν τις ημων τραβρ 1<βί υβ 8ββ \νηίοη οΐ Μ8 οαη
καλλίτερα. δΐιοοί ΐ)βδί.
^Ας άγαπώμεν και ας ίργαζώμε- Ι,βί αΐ8 δίτνίΐγδ Ιονβ πηί
θα πάντοτε την άρετην, και ρι·&οίΪ8β νίιϊαβ, &η<1 \νβ
-9·« γείνωμεν εντνχεϊς εις την δΙι&Π οβ Η&ρρ^ βοίΐι ίη
παρονϋαν και εις την μέλ- ίΐιίδ Ιίίβ &ηα! ίη ίηβ ηβχί.
λονβαν ζωήν.
Κάμνετε καλόν εις τονς χτω- Όο £θθά ίο ίΐιβ ροοΓ, Ηπνβ
χονς, χαι δεικνύετε οΐχτον οοιηρ&δδίοη οη ίηβ υηίοι·-
(βνμπάθειαν) προς τονς δνβ- ίαηΗ,ίβ, αηά (χοά Λνϋΐ ίη&β
τνχεΐς, και ό θεός φροντί· οατβ οϊ ΐΐιβ Γβδί.
ζει περί των λοιπών.
Σπεύδατε και επίζρέφατε γρη· Μίϋίβ η&δίβ, αη<1 Γβίαηι δοοη.
γορα. . .
"Τπαγε να τω είπης, οτι δεν δν- Οο &η(1 ίβΐΐ Ιιίιη ίΐιαί I ο»η-
ναμαι να. ελθω βήμερον. ηοί οοηιβ ίο-άβ,^.
Πα/)· Α'· Μίτά τπ ρήματα νπάγειν καΐ ερχεσθαι το επόμενον ρημα
τίθεται ΐΓα/ο'"Αγγλθίς κατά τον αύτον γρόνον καθ' θν και τα ρήματα
ταύτα, συνΰεόμενον διά τον σννΰΐσμου 811(1 (Σημ. 4. Μαθ. ΛΘ';,
*Ηλ9·ε και μας ειπεν.(ζΤι 8ϊν ή8ννα- Ηβ βαηιβ, &η<1 ίοΐά ηβ Ιιβ
τΗλθε να μας ειπψ (Γ0 »« οοιιΐά ηοί οοηιβ.

'Τπάγετε να ϊδψε τονς ψίλονς Οο &ηά δββ ^οιιγ ίήβικίβ.

βας.
Φνλάττεβθαι, προϋεγειν. Το Ιαάβ οατβ.

Φνλάττον, πρόβεχε. ΤΉ,Ιίβ ο&νβ.

ίΐρόϋεχε να μη πέό%ς. Τ&ΐιβ ϊ»ι·β ΐΐιαί γόη άο ηοϊ
ί&ΙΙ
 — 315 —

Προβέγετε να μη βχίβητε τυ Τηΐίο ο&Γβ ηοί Ιο ίβηι* }^οιιγ

βιβλίον 6ας. οουΐί.
Προβέχετε να μη καήτε. Τίΐΐίβ οηνβ ηοί ίο Ικχνη νοαι*-
ββίΓ.

*£1ς προς, το κ«τ«, οβον διά. Α$ ίο η α$ /αν.

'ίΐς αρός τοντο δεν ειζενρω τι Αδ ίο ίΗαί I ιΐο ηοί Ιίηονν

να εϊπω. λνΐι&ί ίο 8»ν.
Τί) χατεμε δεν είξειίρω τι να Αβ £θΚ ηΐβ 1 (1θ ηοί ^ηο^
κάμω. \ν1ιηί ίο (Ιο.
Λν είξενρει τι ν άποχρι&ϊ}. 81ιβ ο!οβ8 ηοί 1πιο\Ϋ ^νΐααί ίο
αηδ^νβι·.
Λν ειξενρομεν τί ν αγοράζω- λΥβ άο ηοί Ιαιονν Λνΐΐϋΐ ίο Ιηιν.
μεν. ■ . · ·. . ·
Λν ειξ,ενρι» πον νά νπάγω. I <3θ ηοί 1ιηο\ν \νηβΐ'β ίο £θ.
Λν είξενρει τι ν άναγνώϋφ. 8ηβ'(1θ63 ηοί Ιίηονν \νη»ί ίο
Γβ«,ά.
Άχέ&ανιν άπο ενλογίαν. 81ιβ ίΐΐβίΐ οί ίΗθ 8ΐήΛ]]-ροχ.
Ό διαλείπων πυρετός. Τη© ίηίβπηίίίΘηί ίβνβΓ.
Ή αποπληξία. Τηβ ηρορ1βχ)\
Κϊχε προββολην πνρετον. Ηβ η»ϊ Η οοΐιΐ Ηί. .
Την επιαβεν η &έρμη. 8Ηβ Ηίΐ8 η,η 8§ιιβ.
Την επιαβε πάλιν η δέρμη (η ΗβΓ ί'βνβΓ Η.18 Γβίηπίβιΐ.
επανήλ&ε πάλιν 6 πυρετός
της).
Τον ηλ&εν αποπληξία. . . Ηβ 1ΐίΐ8 1)6βη βίηΐϋΐι Λνίίΐι &·
• , . ; ρορίβχ^. ·'

8ίΓ11θ1ί, παρατατικός και παθητική μετοχή του ρήματος ίο βίηΐίβ*,

προσβάΧλΐΐν,πΧήττιιν, κτηπάν,

Τί δννέβη εις αντην; λΥΗπί 1ΐΛ8 Ηίίρρθηθίΐ ίο Ιιθι* ?

Σννέβη εις αντην εν περιβτα-
τιχόν.
Ει69ε βέβαιος (περί αντον);
ί,'ί/ίαι βέβαιος.
Ποτίζειν (χερνάν),γννειν ποτόν.
Λαχρνρροεϊΐ; δαχρνειν, χννειν
δάχρνα.
δΐΐϋΐι&εΐ »η «οοκίβηί.
Αγο γου. 8«γθ οΓ ίί?
I &ιη βαΓβ οί ίί (Γ ηηι).
Το ροηΓ οιιί βοιηβ άπηίί.
Το βΐιβιΐ ί^αΐδ.

8Ιΐ<*Λ, παρατατικός και παθητική μετοχή την- ρήματος 8ΐΐβ<|*, χίειν,

<<χννιιν), £7τΐ α'ίματος ή δακρύων τ ιθηιίνου. .„.$.:.;..., ·»
 Βάλλωνάπίφόάνδρωποςοτπος. )Ι ροιίΓ οιιί βοιηβ (Ιπηίί Γογ
Κερνώ τον αν&ρωπον τούτον. ) ίηαί ηΐίΐη.
Λαχρνων, δαχρνονβκ, δνχρν- λΎΙύύι ίβ&Γ8 ίη Ιιίβ, Ηθγ, οηγ
οντες, δαχρνων ίγώ (μΐ δά η ηι^ βγοδ.
χρνα είς τονς όφ&αλμονς)-
Γλνχνς οίνος (γλνχό χραβί ). 8οιηθ δ^βθί τνίηβ.
Τερπνός αήρ. Α τηίΜ 8ΐι\
Ελαφρός νπνος. Α βοίΐ δίββρ.
Ονδεν άλλο χαταβταίνει την Νοίηίη^ ιη.ιΐίθδ Ιϊίβ πιοΓβ α-
ζωην τόόον γλνχεϊαν, οβον ^ΓββηΜβ ίΗ&η ίηβ βοοίβίγ
η &ι>ναναβτροφη χαϊ η βχέ- οί οιιγ ίΗβηάδ, ααά ίηίβΓ-
όις μετά των φίλων ημών. οοιιΐ'δβ τπίΐι ίΗβηι.
' Τπάγειν είς τ6 ςράτενμα, είς Το Γβρ&ΐΓ ίο ίηο Ητηιν, ίο
το βννταγμαζτο ςρατιωτιχόν). ' οηβ'β Γβ^ΐηίΘηί.
'Τπήγα ιίς τό μέρος τούτο. I ΓβρίΐίΓβά ίο ίΗ&ί ρ1»οβ.
θέλω να 6άς βοη&ώ να εργά- I τνϋΐ Ηβΐρ 7011 ίο \νοΓΐί.
ζηβ&ι.
*Αν αγαπάτε, αν εναρεβτήβ&ε. Ιί" ^οα ρΐββ,δθ.
<ν,
Οπως. » »
αγαπάτε, «
όπως , „ \( Αβ
ίι>«ρί6- Α . ·'γοα ρ1β»8β.
Γ ,
Λ» ' ' , ν { Αί νθ«Γ ρΙβ88«ΓΘ.
1 Αδ ^οα πκβ.
Κράζειν προς βοη&ειαν, ίπιχα- Το οτγ οαί ίοΓ Ηβίρ.
λεϊβ&αι, ξητείν βοή&εικν.
Κρονειν(χτνπάν)ειςτήν#νραν. Το Ιίηοοίί 3ίίΗβό!οοι\
Έρενναν, έρωταν, (πληροφο- Το ϊϋφΗΓβ βίίβΓ βοηιβ οηβ.
ρεΐβ&αι) περί τίνος.
'Εμπιβτενεβΰαι εις τινα. Το ίπίδί δοηιβ οηβ.
ΆπιζεΙν (μη εχειν πίςιν εις τινα). Το όϋβίΓϋδί βοηιβ'οηβ.
Γελρν περί τίνος. Το Ιβυ^ΐι »ί δοτηβίηΐησ.
Περιγελαν, περιπαίζειν τινά. Το 1αα§1ι »ί, ίο άβήάβ οηβ.
Περιπαίζεις χλενάζειν τινα χα- Το 1»α§1ι ίη & ρβΓβοη'β ί»οβ.
τά πρόόωπον.
Ενπορεϊν, Ιχειν τα μέόα. Το ηβοτά.
"Εχετε τα μέδα ν άγοράβητε τόν Ο&η 7011 ηίΓοΓίΙ ίο οαν ίΐιβί
ΐππον τούτον; ηοΓδβ?
Έχω τα μέβα. I οαη αίϊοΓίΙ ίί (η I ^&x\).
'Εμαιβτενεό&ι εις τον αν&ρω- Ί)ο νοιι ίπιβί ΐΐι&ΐ ηι»η?
πον τούτον;
'Ε}ΐπι6τενομαι. I ίΐο.
Λν πρέπει να ε'μπιΰτενώμε&α \ν« ωαβί αοΐ ίΓαβί βνβΓ^
ίΐ'ί πάντας. \>αάγ.
 Είναρεβτεϊβ&ε να μοι δώβητε \Υι11 γοη Ιιανβ ίΐιβ §0θ<1ιΐ6δ8
την πατάι·ην (την φαγιάν- ίο Ηαηά ηιβ ίη&ί άΪ8η?
τβαν) τκντην;
Μοί δίδετε το πινάχιον τούτο \ν*ί11 νοιι Ιιαηά ιηβ ίΐΐίΐί ρΐαίβ,
αν αγαπάτε; Ίΐ γοιι ρ1βα8Θ?
Κατά τίνος γελάτε; Αί \νΗβ,ί (Ιο γοιι 1αυ§Η (η Αί
Λνη,αί βι*β γοιι 1»«§1ιϊη§)?
Μΐ επεριγελάβατε; ΌΊά γοιι 1αα§1ι αί ηιβ?
^έν 6ϊ ίπϊρ^ίλαίίη. I άίά ηοί 1βλι§1ι &ί γοα.
Βφλίον πλήρες όφαλμάτβΗΐ. Α βοο^ ί'αΐΐ οί' 6ΐτοι·8.
Οί αδελφοί όας είναι : ) » ,, , ,, ,
ε,τ /»., ,, ' [ Αΐ'β ίηβγ γοιίΓ ΐ3Γ0ίΙΐβΓ8:
Άιναι οι αόελφοι βας; ) ' ^
Εκείνοι είναι. Ιί ίβ ίΗθν.
Τίς ( ποίος ) είναι αντον; ΛΎΙιο 18 ίΙιβΓθ'
'Εγώ είμαι. Ιί Ϊ8 I.
Έκείι>η είναι; Ιδ ΐί β1ιβ?
/ϊιν είναι εχείνη. Ιί Ϊ8 ηοί βΗθ.
Αι άδελφαί βας είναι; Αγ6 ίΗβν γοιίΓ 8Ϊ8ίβΓ8?
Έχεϊναι είναι. \ί Ϊ8 ίηβγ.
'&/ώ όμιλώ (εγώ είμαι 6 6- 1ί ΐβ I >νηο δροβίί.
μιλών ).
Έχεϊνοι γελώβιν ( εχείνοι είναι Ιί ίβ ίΐιργ τνΐιο 1»υ§1ι.
οί γελώντες ).
%Η αδελφή μον χάί ίγώ μαν· ΛΥβ Ιβηνη Εη^ϋβΐι, ηιγ 8Ϊ8-
ΰάνομεν Άγγλιχά. ίβΓ 811(1 I.
Τί εχάμνετε οτε ητον εδώ 6 δι- Υί\ι&ί ννβΓβ γοα ο"οίη§ \ν1ιβη
δάβχαλός βας; γοχχχ ίιιίοΓ >ν»8 1ιβΓβ?
Λεν εχαμνον τίποτε. I \ν»8 άοϊιΐ£ ηοίηίη§.

ΘΕΜΑ 145.
Πως ύναι ο άδιλφός βας; — Ό άδιλφός μον διν ζΐ/ πλϊον. — Άπό τί άο9ϊ-
νιιαν άπί&ανιν. — ' Απί&ανιν από άποπλτβίαν. — Πως ύναι η μί,τηρ τοΐ φί
λο* αας; — Λιν ύναι χαλά, την 'ιπιαβιν ή ΰίρμη ιχ&ις, χαι βήμιρον το πρωί
πάλιν την ίξανάπιαιι. — "Εχιι διαίιϊποντα πνριτόν; — Λιν [ίξίνρω, άλλα την
πιάνη ανχνά ό πυριτός.— Τί (γανεν ή γυνη την οηοίαν ίϊβον ϊν τ§ οικία βας;—
Άπΐ&ανιν άπο ινλογίαν. — Μοί φαίνεται παοήξινον, διότι ητο ηοίν χαλά το
ηΐςαβμίνον καλοκαίρι οτί ηρην ιίς την /ξοχήν. — Λιατί χννιι δάχρνα η μήτηο
■τον παλαιοϋ νπηρίτον μαρ, τί βννίβη ίίί αυτήν; — Χννιι δάχρνα διότι ο γι-
οτον κληρικός (Ίΐιβ ο!(1 οΙβΓ^ιηβιι) ό φίλος της, οατις ητο τόαον ιννονς προς αν-
τήν (η·Ηο «·»8 βο νρΓ^ £οο<1 Ιο ΙιβΓ); άπί&αη πρό ολίγων ημιρων. — Άηό τί
άο&ίνιιαν άπί&ανι; — Προβιβλή&η νχό αποπληξίας. — Ποίος χρονιι την &ν~
ο*ί*>; —■ Είναι ξίνος. — Λιατί φανάζπ; — Φωνάζιι διότι τφ οννίβη μίγάλη δνα-
τνχία. — Τί αννίβη ιίς ίμ&ς; — Δ\ν βννίβη τίηοτι ίίς (μί. — Πον 9ά νπάγη
Κ τό εαπέρας; — Λεν είί-εϋρα ποΰ νά ντίηγιό. — 77οΰ νττκρουίιν ί»? άδελφαί β*ί;
— ^/ί» είξεύριο παν ίΐΛ«}·οι>ν, οϋο» βί': ψί, νπάγω είς το &έατρον. —
Μυι κάμνετε την χάριν νά μοϊ δώαητε το ηινάκιον έκε'ινο; — Ενχαρίατως. —
Νά αάς (γχιιρ!αιο .(»ΙΐΛ\1 I Ιιβικί γυ^τοΐις ώφίκ , γαντονκ — Θά αάς παραχα
λέαω (I ννίΙΙ [Ιιαιιΐί γοα) αν μοϊ τους εγχειρήβητε. —Νά δώαω (81)»1| I Ηαιιϋ) ίή
τί;» αδελφήν αας τον αρτον; — 0ά την νποχρεώαητε αν τι) δώαητε αυτόν (ο;
η!·η<]ίη<{ Η; Ιό Ηβι·). — Πώς ευρίσκει ή μήτηρ αας τά φαγητά μας; — Τι) φαι'νον
ται πολύ καλά, αλλά λέγει οτι Ιίφαγεν αρκετά. — Τί μον ζητείτε; — Λαμβάνετι
την χαλοαννην νά μοϊ δώαητε (« ίΙΙ ^ου 6β Ιιίηό εηοιι^Ιι ίο ^ίνβ ιηβ) {ν μικρόί
τεμάχιο* (» ΠίΐΙβ υίι) άττό τό άρνϊ τοΰτο. — Μοϊ δίδετε τό βονκάλιον, αν ά
γαπάτε; — Λεν έπίετε αρκετά; — Όχι, ακόμη,· διότι διψώ ακόμη.

«6.
Λτά αάς βάλλη οϊνον (βΐιαίΐ.ΐ βϊνε γοα «οπνβ «τίηβ)— "Οχι, αγαπώ καλλίτερα
τον μηλίτην. — Λιατί δεν τρώγετε; — Λεν εί£ενρα> τί νά φάγοα. — Πρέπει (ιηιι»ί
1) νά πωλήαω εις τάν άν&ρωπον τούτον με π'ιατωαιν; — Λννασ&ε νά παιλήοητί
είς αυτόν άλλ' όχι με πίατωαιν δεν πρέπει νά τω εμπιατευ&ήτε διότι δίν ϋά
αάς πληρώατ). — Ήπάτηαεν ηδη κανένα; — Ήπάτηαεν ήδη πολλούς εμπόρους ο'ι-
τινες ένιπιςεύ&ηααν είς αυτόν. — Πρέπει νά Ιμπιατευδώ εις τάς κυρίας ταύτας;
— Λνναοδε νά έμπιατεν9ήτε είς αύτάς, αλλά τό κατ έμε δίν 9ά ταϊς ίμπιςευ-
9ώ, διότι πολλάκις ήπατή&ην (ιο ββ ιΐβοείνειΐ) άττό τάς γυναίκας (6χ νοοιειι)
και δι αν την την αίτίαν λέγω, « Λεν πρέπει νά έμπιβτενάμίΛΤα είς ούδένα. »
— Σάς εμπιστεύονται οί ΐμποροι ούτοι; — Μοϊ έμπιατεύονται και τοις εμπι
στεύομαι —■ Ποίονς περιγελώαιν οί κύριοι ούτοι; — Περιγελώαι τάς κυρίας ε
κείνος αΐτινες φοροϋαι κιτρίνας έο$ητας καϊ κόκκινα καπελλϊνα. — Λιατί μά{
περιγελώαιν οί άν&ρωποι ούτοι; — Μας περιγελώαι διότι όμιλονμεν κακώς. —
Πρέπει νά περιγελώμεν (ού§1ιΐ νβ ίο 1»ϋβ1ι 81) τοέβ άίι9ρώπονς οΐιινες όμιΧον·
αι κακώς. — Λεν πρέπει νά τους περιγελώμεν, πρέπει ίξ Ιναντίας νά τους ά-
κονωμεν, και αν κάμνωαι λάϋη (βΐιπκίκΐ·!.), ΐ,φείλομεν νά ζούς διορ&όναιμεν. —
Έλάβιτε ηδη τά πονήματα τον Πάπον και τυϋ Γολδαμή&ου; —"Ελαβον τά τοΰ
Γολδβμήϋαν ίσον διά τά τον Πόπαν ελπίζω νά τά λάβω την προΰΐχή εβδο
μάδα. — Σύ Κάρολε, ελέρωαες τό βιβλίον αον; — Λεν τό ελέρωαα έγώ, η μι
κρά αδελφή μου τό Ιλέρωαε. — Τις ΐ&ραυαε τό ώραϊον μελανοδοχεϊόν μον; —
Έγώ τό ε9ραυαα.—'Τμε'ις ώμιλήαατε περϊ έμον-,—'Ημείς ώμιλήααμεν περί νμών,
άλλα δεν εΐπομεν άλλο η καλόν περϊ υμών. — Τί χρειάζεβ&ε; — "Ερχομαι νά
αάς ζητήαω τά χρήματα τά όποια μοϊ χρεωατείτε, και τά βιβλία τά οποία οάϊ
ίδάνειοα. — "Αν αγαπάτε (ϊί νοιι ντΙΙΙ Ιιβνβ ίΐιβ ίΐυοιίηεβ») νά Ϊλ9ητε αυριον, 6ά
αάς άποδώαω αμφότερα. — Είναι ή αδελφή αας ητις παίζει τό πολϋχορδον (Ιιβγ-
ρίίεοιά),· — Λίν είναι ίκείνη. — Τις είναι; — Είναι η εξαδέλφη μον. — Είναι αί
άδελφαί αας αί ερχόμενοι («'ΐιο »γ« εοηιίτΐίί);— Εκείναι είναι. — Εϊναι οί γεί-
τονές α·χς οί περιγελώντες νμας; — Λεν εϊναι οί γείτονες μας. — Τίνες είναι; —
Εϊναι αί ϋνγατέρες της χομήαοης, τΤ,ς όποιας ό αδελφός ήγόρααε τί,ν οικίαν
οας. — Εϊναι αί κνρίαι περϊ των όποιων μοϊ ώμιλήαατε; — 'Εκείναι εϊναι. — Τί
έλέγετΐ οτε αάς έπέπληττεν ό διδάσκαλος αας;— Λεν Ιλεγον τίποτε, διότι δεν εϊχα
ονδεν νά εΙ"πω, επειδή δεν εϊχα κάμει τό μά&ημά μον, και εϊχε δίκαιον νά με
Ιπιπλήξ·η. — Τί {κάμνετε οτε ελειπεν (ν,ίίνα Ιιθ χνα» οοΐ); — "Επαιζα βιολίον
αντί νά κάμω ότι μοϊ εϊχε δτόβιι νά κάμω. — Τί β«ϊ εϊπ»ν ό ανεψιάς μου; —
 — 319 —

Λ^οΙ ίϊπιν οτι 9ά ητον,ό ξϋχντ,ψιτατος άνθρωπος, έν. τφ ^κόαμ^α^ έάν, $γνώρ
«7» 'Ελληνικην, την ωραΜάτην ,παίο&Τ) ψώνίγίωαβών. · » ; ■' ν /.

ρ. .*.·■> -τ,ί ϋ147

; · ? , . .-ι
'Τπομονή (Ιιανβ ρβ.ίϊβιιοβ), αγαπητέ μοι φιλί, καϊ μη λνπεϊα9ε (βηά οβ ηοί 53(1)
διότι ή λύπη δεν μεταβάλλει τίποτε (»1ΐβΓ8 ηοΐΜη·*) και ή άνυπομονηαία χειρο
τερεύει το κακόν (τοαίίΐβ \>άΛ λνοΓββ). Μη φοβεϊα9ε τους δανιατάς αας- ΐατε βέ
βαιος υτι δεν 9ά αάς βλάψωαϊ 9ά προβμείνωαιν αν δ'εν δνναα9ε νά τονς πλη-
ρώαητε ακόμη. — Πότε 9ά μοί πληρώαητε ο,τι μοί χρεωατεϊτε; —"Αμα λάβω (&*
βοοη αβ I Ηανβ) χρήματα, 9ά αάς πληρώαω πάντα οαα προκατεβάλετε δι ίμέ
Ιΐΐ3ΐ νοα Ιιβνβ α(1ν»ηοβ(1 ίοΓ πιβ). Λεν τα. έληαμόνηαα, διότι τά Ιν9υμοϋμαι
κα9' εκάβτην ( βνβΓγ <ΐ3ν ). Είμαι οφειλέτης ( <1βΙ)ΙθΓ ) βας και δεν 9α τό άρ-
νη9ώ ποτέ. — Τί ώραϊον κάτοπτρον ποΰ Έχετε ( γόη Ιιβνβ ίΙιβΓβ ) ! Σ5ς παρα-
καΐώ νά μοι το δανείαητε ( ρτβγ ΙβηΛ; Η ηβ );· — Τί 9έλετε νά το κάμητε; —
Θέλω νά τό δείξω εις την 9είαν μου. —Λάβετέτο, άλλα προπέχετέ το καλα
( ΙβΙίβ 03Γβ οί Η ) και μη μοϊ τό απάαητε. — Μη φοβεΐα&ε. — Τί 9έλετε άπό
τόν πατέρα μου; — θέλω νά δανεια9ώ χρήματα παρ' αντον. — Λανεια9<ήτε ά
πό κανένα άλλον (οί δοπιβοοάν βίδβ).— "Αν δεν 9έλτ) νά μοί δανείατ), $ά δανει-
α$ω άπό άλλον. — Θά κάμητε καλά. ~ Μη έπι9υμτ]τε πράγματα τά αποΐα δεν
δύναο9ε νά λάβητε (*ο Ιιβνβ), άλλ' άρκέο9ητε είς οαα ή θεία Πρόνοια αάς Γ-
δωκε· καΐ αυλλαγια9ητε (οοιιβΐίίει·) οτι νπάρχουαι πολλοί άν9ρωποι ο'ιτινες δεν
ϊχουαιν ο,τι έχετε. Έπειδη ρ βίος είναι βραχύς (Πίβ Ιιβϊηβ βηοη) «ς προβπα-
9ήβωμεν νά τόν καταατήβωμεν οαον τό δυνατόν ευχάριςον (3£ΐ·ββαοΙβ). Αλλ' ας
αυλλογια9ώμεν ωααϋτως οτι η κατάχρηβις της ηδονής (Ιΐιβ 30ΐΐδβ οί ρ]β»5<ΐΓβ)
χα9ίατηβιν αυτήν πικράν.—Τί τιρεττε» νά κάμνωμεν διά νά ημε9α ευτυχείς; —
Πρέπει πάντοτε νά άγαπώμεν καΐ νά ηράττωμεν την άρετην, και 9ά ημε9α
ευτυχείς εις ταϋτην καϊ είς την μέλλουααν ξωήν.— Έπειδη (Μηοβ) βέλομεν νά
ημε9α ευτυχείς; άς κάμνωμεν χαλάν εις τους πτωχούς, και άς οίκτείρωμεν
( ίο Ιιανβ οοηιρϊίϋίοη υροη ) τοϊΐί δνατνχεϊς ( <(Ηβ «ηίοΓίαηίΙβ )· άς ΰ-
πακονωμεν είς τονς διδααχκλους μας;, καϊ άς μη τοις δώαωμέν ποτε Ινόχ-
ληβιν άς παρηγορώηεν τους δυβτνχείς, ας άγαπωμεν τόν πλησίον μας ως ίαν»
το», καϊ μη μιοώμεν τονς βλάψαντας { ΛμΙ 1ΐ3νβ οβ"βη(3ρ(5 ) ημάς- έν βνντόμφ
( ϊη εΙιοΓί ) α$ έκπληρωμεν πάντοτε τά χρέη μας, καϊ ί θεός 6ά φροντίοΐ] περί
των λοιπών. — Τϊέ μου διά νά άγαπάααι πρέπει νά ηααι φιλόπονος καϊ καλός-
— Σάς κατηγοροναιν ΐ Ιο β« αοοιίδβιΐ ) οτι ΐφάνητε ( οί Ηανίηρ 1)β6η^ όκνηρος
και άμελης εις τάς ΰπο9έβεις οας. Γνωρίζετε έν τοντοις (ΊιοννβνβΓ), οτι ό α
δελφός βας ίτιμωρή9η διότι ητο κακός. — 'ΙΩ» έαχάτως ( 1)βϊη§ Ι3ΐβ1ν) {^5 την
χόλιν ( ίη ιονη ) ελαβον μίαν επιατολην άπό τόν διδαβκαλόν οας δια της οποίας
παρεπονεϊτο βφοδρώς κα9' ϋμων ( ίη νΊιίοΙι Ιιβ ΒίΓοηβΙν οοπιρίβίηβά οί νοιι ).
Μη χλαίης υπάγε τώρα είς τό δωμάτιόν βου, μά9ι τό μά9ημά οου, και γίνου
καλόν παιδίον, άλλως .( οΐΙιβΓ^νϊδβ ) ίέ» θά Έχης τίποτε νά φάγης είς τό γεϋμα
()ΌΜ νρίΐΐ ββί ηοΛίη^ ίοΓ άϊ»ιηβΓ ). — θά γίνω τόαον καλός, αγαπητέ μοι πάτερ,
Ζβτε βεβαίως ( οβι·ΐβ!ήί}» ) 9ά ενχαριβτη9ητε άπό (μέ. — Έφνλαξε τό παιδίον
τόν λόγον τον; — "Οχι τόαον καλά ( ηοί ηπίίβ )■ διότι άφοΰ εϊπε τούτο, ΰπΐ,γέν
είς τό δωμάτιόν του, εΐαβε τά βιβλία του, έχά9ηαε παρά την τράπεζαν
ιΐοντη αϊ »1ιβ Ι3ΐ)1β). Καϊ άπεκοιμή9η ( »η<1 ίβΐΐαδίοερ) « Εϊναι πολν καλόν παι
δίον οταν κοιμάται, εϊπεν ό πατής του, ίδών αυτόν Έπειτα ^δοπιβ ίίιηβ βίΐίΓ ).
 — 320 —

ΜΑΘΗΜΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟΙ ΕΝΝΑΤΟΝ

ΙΌΚΤΥ-ΝΙΝΤΗ ΙΕ880.Ν.

Περιαλέχεβ&αι, εμχλίχεό&αι, Το §βέ ίηΐο δαά $οναρβ8.

ίμπερόενεύ&αι.
Άηαλλάττεβδαι, ξεμχλέχειν, Το £βΙ οηέ ο/ α δαά ίσταρβ.
ξεμπέρδευαν.
'Εξέπλέξα. I £θ οοί οί Λβ 80Γ&ρθ.
Ό αν&ρωχος οντος πάντοτε Τη»1 πι&η Είτνανδ £βί8 ίηΐο
εμπλέχει, άλλα και πάντοτε 1>»<1 δΟΓ&ρβδ, βυί Ιιβ 3ΐΛν&)δ
ξεμπλέκει. £βίβ οαΐ οί ίΐιβηι η^αΐη.

ίΤοιηαΙτβ εοιηβ οηβ'ε αο-

Έγνοιρίό&ην μετ'αντον η μετ-
αντης.
Τον (η την) γνωρίζεις (ίχεις
την ϋχέβιν τον η της)}
Τον (η τψ) γνωρίζω (εχω την
ϋχίοΊ,ν τον η της.
, ν I Ιαιοτν Ηίηι
Είναι γνώριμος (όχετιχός) μη.
Είναι γνώριμος (γνώριμη) μον.
ςηαίηίαηοβ.
Το δβεοηιβ α,ϋψιαϊηίβά ινΐΐΗ
δοτηβ οηβ.
I I Η&νβ ιη&άβ ΗΪ8 η Ηθγ
\ «οο^υίΐίηίβηοθ.
\ I Ηβ,νβ οβοοηιβ Λοηυβίη-
ί ίβά τ/ΐΊί\ι Ηίιιι η \ιβτ.
I Αΐ'β γ00 βο^υ&ίηίβά ννϊίΐι
I Ηίιη (η Ιιθγ) ?
( ϋο )τοη &ηο\ν Ηίηι (η \ιβτ) ?
ί \ &να ίιοφί&ίηίθά \νίίΗ Ηίηι
(η }\ετ.)
Ιιβτ.)
Ηβ ϊβ βη 8.οφΐ8ίηΙίΐηο6 οί"
ιηϊηβ.
81ιβ ίδ «τρ »θ(|ΐΐΛίηΙ&ηοβ.

Αεν είναι φίλος, είναι γνώριμος Ηβ 18 ηοί α ίπβη<1, Ιιβ ίδ οαί

μόνον.
Ό αδελφός 6ας είναι Ιατρός;
"Οχι, είναι δικηγόρος.
Ή αδελφή <ίας είναι γήρα ;
Αντός μεν είναι χα&ολικος, η δε
9εία τον διαμαρτνρομίνη.
&η ίΐοα,ιι&ίηίΛηοβ.
Ιδ 70ϋΓ 0Γ0^βΓ β ρΗ^δίοϊ&η ?
Νο, Κβ 18 Ο&πϊδΙβΐ·.
Ιδ γοιίΓ δίδΙβΓ Α \νϊ<1ο\ν?
Ηβ ϊβ & β&ώοΐίο, β,ηό! Ηίβ ηαηί,
» ρΓοΙβδΙαηΙ.
 Α'. Το αόριστον άρθρον τ'ιθίται προ των ονομάτων των σημαινόν
των το ϊθνος, την θρφσκίαν, τβ -γίνος, τον βαθμόν, το ίττάγγίλμα, το
ϊΐδος και τ>/ν τάξιν προσώπου η πράγματος»
Ή εγραψεν 6 8Ηβπά»η,· ΥΠίβΛ (1ΐ(1 81ΐΘΠ(1»η ν?πί;β?
"Εγραφε, το όχολεϊον της χαχο- Ηβ μτοΙθ ίΗβ βοΗοοΙ ίοΐ' 80&η-
λογίας, χωμωδίαν. ά&\, & οοιηβ(1 ν .
Ό Βολταϊρος έγραψε την Έρόι- \τυ\ί&\Υβ \νΐΌϋβ Ιΐιο Ηθΐιπίκΐβ,
άδα, ποίημα Ιπιχόν. »η βρϊο ροβηι.
Ό Κορνήλιος £γραψι τον Κίν- Οοηιβίΐΐβ νντοίβ Οΐηιΐίΐ, ίΐ έπι
ναν, τραγψδίαν. Ε'β^7·
Πόβον τιμάται 6 αρΤος; ]\νΐιαί 18 ίΗθ ρποβ θ( \»τηάΤ
Πόδα εγει το ψωμί ; ) Γ
Τιμάται (πωλείται) δνο δηνά- Ιίίβ βοΐά ίτνο ρβαεβ α ροιιηϋ.
ρια η λίτρα. <

Β'. Ή αόριστος αντωνυμία Λ τίθιται και προ των ονομάτων βά

ρους, μίτρου, άριθμοϋ και χρόνου, όταν προη-γηται αυτών ή κλτ αρι
θμόν ίκτίμησις* .

Ό 61τος πωλείται ερ βτεψανον Οογπ ίβ βοΐίΐ ώ ονο\τη α Ιϊΐιβίιβί.

το χοιλόν.
Το βωδινόν τιμάται τίβόαρα ΒββίΌοβίβ ίοιίΓρβηοβ αροϋΐιά.
δηνάρια την λίραν.
1106α επληρώβατε την τβόχαν \Υ\ι&ί άοβδ ίΐιίδ βίοίΐι οοδί^οα.
ταντην;
Την επλήρωβα μίαν γινέαν το ν 1ϊ οοδίδ ιηβ α £ΐιίηβ& & γ&τά.
πήγνν.
Ήγόραβα χειρόχτια προς δνο 1 1>οιι§1ιί; §1ονβ8 αϊ ί\νο ροαηύβ
λίρας την δωδεχάδα. Ά (Ιοζβη.
Ποβάχις πηγαίνετε ειςτο δέα- Ηο\ν οίίβη (Ιο }τοα £0 ίο Ιΐιβ
τρον} Ιΐιβα(τβ?
'Εγώ μεν πηγαίνω δις της ίβδο- I £0 ΐννΐοβ 8, ·\νββΐ£, &ηά ηιγ
μάδος, χαϊ 6 αδελφός μον ΟΓθί1ιβΓ^θβ8ίΙΐτίοβ(^ίΚΓββ
τρϊ£ τον μηνός. ίίηιβδ) λ ηιοηίΐι.
Πόδα τον πληρόνετε χατ έτος ; Ηοττ ιητιείι (Ιο ^οιι ρ»)τ Ηίηι α

Κερδίζει δέχα ΰιλλίνια την ημέ- Ηβ §»ίη8 ίβη δΜ1ΐιΐ£8 α ά&γ.

ραν.

1. Εις τούς λογαριααμονς χαϊ τα τιμολόγια την άόοιβτον άντωνυαίαν <ί«

νοιχιδζπ ζην οΐΜαν του όνο γινέας την τοιμηνία*. 9 *' *
41
Το τοιούτον ίϊναι ύηανιώτατον. δαοΐι α ί!πη£ ϊβ νβΐ7 «ηοοιη-
ιηοη.
ΕΧδετέ ποτ» τοιούτον πράγμα; Η»νβ ^οα βνβΓ βββη βαοΗ &

Πα/ο. Α'. Ή αόριστος αντωνυμία τίθίται αμίσως και μιτά τας λίζιις
ΒΠΟΐΐ, τοιούτος 1 νΜί, τί (ίπιφωνηματικον), καί 1ΐ&1ί, νμισνς' ναρίν
τίθινται & μίταζίι τοϋ ίπιθίτου καϊ τον ονόματος μιτά τάς 88, τόσον
•Ο, τόσον και ίΟΟ, 7τάρα πολύ.

ΪΥ αμαρτία ! τι Χυπηρόν ! ΛΥΐα* Β. \Αϊγ !

Τί μέγας άνηρ! ΛΥίι&ϊ α %νβ&1 νααα !
@α ίπιβτρέφω Ιντός ήμιϋείας Ιδίι&ΐΐ 1)β β&οΐί ίη Ιΐδΐί&η ΙιοαΓ.
ώρα?.
ΙΓόόα τω Ιδώχατε; Ή.οντ ϊά\ιο\ι Ιιανβ ^οιι £ΐνβη
1ιίιη?
7α5 ίίωκκ ημιδνν ότέφανον. I Η&νβ §ίνβη Ηίηι Ηβΐί Λ ογομπι.
Εϊΐ'αι 6 άνθρωπος τόΰον κάλος Ηβ ίβ *8£θοά α ιηαη 08 ηι^ββίί.
δόον ίγώ.
"Εχει τόΰον ώραίαν κεφαλήν. Ηβ 1ι»8 80 βηβ Λ Ιιβ&ά !
Άλλα ύψηλοφρονεΐ περι έαντον. Βαί Ηβ Η&8 ϊοο Ηί§1ι αη ορίηϊοη
οί' Ηίηίδβΐί.
Είναι πάρα πολύ δΰδκοΧον μά- Τΐιΐβ ίβ ΐοο άίίϋοαΗ Λ Ιβββοη
&ψα δι Ιμέ. ίθΓ ιηβ.

Ή αρετή είναι άγαχητή. ΥίΐΊιΐβ Ϊ9 Λΐηί&οΐβ.

Ή χακία είναι μιβψή. ΥΊοβ 18 οάϊοιίδ.

Γ*. Προ των Ιπ\ γΐνικης ίννοίας και αορίστως ΧαμβανομΙμων ονο
μάτων δίν τίθίται το άρθρον 7ταρ' "Αγγλοις.

Οί αν&ρωποι είναι δνητοί. Μβη οτβ ηιΟΓί&Ι.

' Ο χρνδός είναι πολύτιμος.
Η «πΌβΓοοφ^ τον χαχον και 6
£ρω£ της αρετής είναι ή ηδο·
νή τον βοφον.
Η ίπιδεζιότης υπερτερεί της δν-
νάμεως, <η δε ίπομονη χαΐ ή
όχέψις καταβάλλουύι δυΰχο-
Χίας, αΐτινες κατ αρχάς φαί-
νονται ανυπέρβλητοι.
Ή Γαλλία είναι ώραία χωρα.
Οοΐά ίβ ρΓβοίουβ.
ΤΗβ Ηοιτογ οί νϊοβ, »ηά ίΗ·
Ιονβ θ£ νΪΓΐιιβ, &Γβ ϋιβ <1β-
1ί£ΐιί8 οί* ίΗβ \νΊ8β να&η.
Α\)ϊΙ\ίγ 8ΠΓρ&88β8 δίΓβη^Λ,
αηά ρ&ίίβηοβ &η<1 Γβββοίίοη
οοηφίβΓ άΐίΗοιιΗίβδ, τνΐιϊοΐι
αί βΓδί »ρρβ&Γ αίπιοβί ώ-
βαηηουηί&οΐβ. * ί
ΪΥαηοβ ίδ 3. 6ηβ ΟΟΟηΐΓ^·
 — 323 —

Δ', Το κυρία ονόματα κα\ τά ονόματα των χωρών αποζάλλονσιν

ιτίσης το άρθρον 1 Παρ, χαρ,

Ή Ιταλία είναι 6 παράδιιόος Ιί&Ιγ \η ίΗβ £&Γ<1θη οί Ειινορβ.

της Ευρώπης.
1 0 πρίγχιιΙ) Αλφρέδος. Ρπηοβ Αΐίτβά.
Ή βαβίλιββα Αμαλία. (^ϋθβη Αηιοΐίπ.

Ε'. Το κνριον όνομα, καϊ υταν προηγηται αΰτοϋ τίτλος, δίν δ^χίται το
άρθρον αν 6 τίτλος ούτος ήναι τταραΰιΰίγμίνος ΐν Αγγλία "·
Ό λόρδος Βύρων. Ι,οτά Β^τοη.
' Ο ναναρχος Νέλόων. Αώηίν&Ι Νβίβοη.
Παρ. Β'· *Αν όμως ό τίτλος οντος συνοΰιύηται ΰπο ίττιθίτον, το αρ·
θρον Βίν αποζάλλίται. Παρ, Χαρ,
Ό κάλος βαόιλινς Ερρίκος 6 Ύ\ιβ ξοοά κΐη£ ΗβιΐΓ^ ίΐιο
Τέταρτος. ΡοιπΐΗ.
ΣΤ". Το άρθρον άιτοβάλλίΓαί προ των ονομάτων των γλωσσών, τών
Ιτιστημών, τών ηχνών, κτλ, , Οίον.
Σχονδάζει μονόιχψ, Άγγλιχά, Ηβ βίικίίθβ ηιιιβίο, Εη^ΐίδΐι,
Γιρμανιχά, χαΐ μα&ηματιχά. ΟβπηΕη, αηά Γη&ίΐιοηι&ίίοδ.
'Ομιλό ίΓίρΐ τον Κ. Β. τον φΙ· Ιδρβαΐί οί'Μ'. Β. ίηβ ίπβηύ
λον τον Κ. Τ. οί ΜΓ· Τ.

Ζ'. Το άρθρον Ης την πρόαθισιν ίπιζιτγήσίως χρησιμιύιι να συν

1 Τί&ιται Ιντοντοις το άρ&ρον, 1οι». Προ των πληθυντικού άρι9μον κυρίων

ονομάτων καΐ τών ονβιαβτιχώς λαμβανομένων Ιπι&ίτων Ιν τω πλη9υντικψ.
Οίον ΤΗβ ΑΙρβ, αί "Αλπιις· ΤΗβ ΡΓβηοΗ βηάΕη^Ιίίίι, οί Γάλλοι χαϊ οι"Αγγλοι·
(Ηβ Ηοηιη βα(ΗοΙί» βηιΐ ιΗβ ρΓοίββίβηίϊ, οί δντίχοί και οί διαμαρτνρόμίνοι·
2ο». Προ τών ονομάτων των ώχιανών, τών Φαλαβοάν και τών ποταμών. Οίον.
ΤΗβ Λ(Ι»ηΐίο, ό 'Ατλαντικοί" (Ηβ Μβ(1ί(βΓΓ»ηο»π, η Μιβι'γπος· (Ηβ Τ&ιηίΐ, ό Τά-
μιαις 3ον Προ τών ί£ης ονομάτων (Ηβ Μοτβα, ό Μωρίας· (Ηβ Ι,βτ»η£, ή Α
νατολή (Ηβ 0»Γη»(ϊο, η Καρνατική· (Ηβ Ρβηϊηβαΐ», ή ' Ιοπαν. Χιραόνηοο;. (Ηβ
Η»8"β, ή "Αγη· (Ηβ Αι-οΜρβΙβ^ο, το Αιγαίον πίλαγος· (Ηβ ΡβΙβίίη&Ιβ, το Παλα-
τινάτον (Ηβ Οππιε», η Κριμαία· (Ηβ Ηαναηηα, η Άβάννα.
2. Τον κανόνος τούτον Εξαιρούνται τά Ιξης' Ιον. "Οταν ό τίτλος χωρίξηται
τον κνριον ονόματος διά τίνος χρο&ίβίνς, ήτοι Ιχΐι Ιμπρό&ιτον προοδιαρι«μόν.
Οίον ΤΗβ ο,ιιβκη οί Εη^ΙαηΗ, ή βαβίλιββα της 'Αγγλίας· (Ηβ άιιΐίβ οί λνβΙΙίι>£-
(οιι, ΰ 4οϊ·| τον Ονιλλιγκτώνος. '2ον. 01 Εξης τίτλοι και μόνον υπό κνριον ο
νόματος βννοδΐνόμίναν Εωρβι-οι·, αυτοκράτωρ· ΕηιρΓββί, αύτοχράτιιρα· Οζαι·,
Ταάρος· Οζατίηα, Τβαρίνα- αιχΗάυΙίβ, άρχιδούξ· βΓοΙκΙιιοΗυβϋ, άρχιδούχιβαα· ρπη-
ββΜ, πρ*νκηπίοβα· »Ηοο(, ^ον/ΐ{νο$° η&Γςυίβ, μαρχΐβιος· ιη»ΓοΗίοηβ«β, μαρχιοία·
αΜρΜη, βιλφίν βΗβτ·1Ι·Γ, Ιππότης· τϊιίβΓ, βιζνρης- Μοςιιΐ, Μογγύλος.
3 Έκτος οταν η ϊννοια ηναι πιριωριαμένη. Οίον ΧΗβ Β>Βΐί€ πβ Η«&Ι(1 1&ι( ηί^Ηί
\τ»3 Ύ*τγ {οοά, ή μοναικη την οποίαν ήκούύαμίν χΰις το βράδν τ(τβ πολλά καλή.
$ίσφ μΐτά της κυρίας Χίζιως την άποτιλοΰσαν την πρόσθισιν Χέζιν
η ψράσιν, ΟΙον'

Λνχονργος 6 νομοθέτης της Ι,νοΗΓ^ιΐδ, ίΐιβ 8ρ»Γΐαη 1β£Ϊ8-

Σπάρτης.
71» χα&ήχον τον πατρός, τον
φνΰιχον διδαβχάλον των τέ~
χνωντον, είναι νά φροντίξφ
περί αντών.
Τοντο βννέβη επί Κωνόταντί-
νον τον Μεγάλον, τον πρω-
τον χριςιανον βαόιλέως.
Ό ήλιος φωτίζει τον χόϋμον.
Ι&ίοΓ.
Τΐιβ άχιίν οί Λ ί&ί1ιβι\ ΐΗβ Ά&-
ίιΐΓ&Ι ϊυίοΓ οί" Ηίδ οΙιϊΙάΓ,βη,
18 ίο ρΓονΐάβ £ογ ίϋιβηι.
ΤΗΐδ Ιιαρρβηθά υηάβΓ Οοηδ-
ί&ηίΐηβ Λθ (ΪΓβ&ί, ίΐιβ βΐ'δί
Οΐιπδίϊ&η βηιρβΓΟΓ.
ΤΗο βιιη Ιί^Ηίδ ίΐιβ υγογΜ.

Η', Το άρθρον τίθιται προ των ονομάτων^ ατινα ίίναι μόνα ιις το
των 1, κα\ προ των σημαινόντων Χαον η ιθνος ο\οκ\ηρον, ( Ορο
τΐ(ν άνωτίρω σημιίωσιν),

"Οταν διερχηται η γη μεταξν τον λΥΙιβη ίΗβ β&ΓίΙι ρ&δ868 06ί>

ηλίον χαίτης ΰεληνης, 6νμ- \νββη ίΗβ βηη &ηά ΐΗβ ηιοοη,
βαίνει εχλειψις όεληνης. &η βοΐΐρδβ οί" ιηοοη

Οί Ιταλοί, οί Ίόπανοί χαί οί ΤΗβ Ιί»1ΐαη8, δρ&ηί&ΐΌΐβ, &ηό1

Πορτογάλλοι χατοιχονόιν εις ΡθΓίιι§ηβ8β ίη1ΐ8,1)ϊΐ; ίΗβ
τά μεόημβρινά της Ενρωπης. 8οιι1;1ι ο£ ΕιίΓορβ. .
Ό βχνλος είναι φίλος χαί βνν- ΐΐαβ άοξ 18 Λβ ίηβηά &ηά .
τροφός τον άν&ρωπον. οοηιραηίοη ο£ πι&η.

θ'. Το άρθρον τίθιται προ τον ονόματος ίνικώς τιθεμίνον προς Βη-
Χωσιν τον δλοιι γίνους *, ΟΤον'

Ό αλέκτωρ είναι τό βνμβολον ΤΗβ οοΛ ίβ ίΗβ βιηοίβηι οί"

της Ιπαγρνπνήοεως. νί§ΐ1ίΐηοβ.
Ή ®ε66αλία παράγει οϊνον, πορ- ΤΗβδδ&Ι^ ρΐ"0(1ιΐϋ68 >ντΐηβ, Ο-
τοχάλια, λεμόνια, ίλαίας, χαί Γ&η^θδ, Ιθπιοηδ, οΐίνβδ, &ηά
παν είδος χαρπον. &11 βοΐ'Ιβ οί ίταΐί.

1. 'ΕΙαιρονμένων \ον. Τών 1%ης λέξιων Ρ&ΤΛϋβΐ, 6 παράδιιβος· Ιιβανβη, ό

•νρανός' ίιείΐ, ό αδης· ηαΙιΐΓβ, ή φναις. 2ο». Των ονομάτων των βτοιχιίων έπι
γινηης έννοιας λαμβανομένων. 'Άς· Τίιβ ίοιίΓ βίβπιβηίβ »6Γβ- »ίπ, βϊΠΐι, ίίΓβ &η<1
ν&Ι«Γ, Τά τέαβαρα οτοιχιϊα %οαν· 6 άηρ, ή γη, τό ηνρ και ιό νδωρ. 3ον. Τών
ονομάτων των ωρών τον ΐνιαντον ίπϊ γινικης έννοιας λαμβανομένων, 'ίΐς· Αα-
|«βη Ϊ5 πιοΓβ ρ1βΒ3»η( ίΐι&η βιΜηιηβΓ, τό φ&ινόπωρον ίΐναι τιρπνότιρον τον βέρας.
8. Έκτος ηρο τον ω»α, άνηρ (άν&ρωποί)· ΙΤΟβΜ, γννή· λαμβανομένων ϊν
*§ /Ε»«*Β «ν*β» οημκνία. {"Ορ. V. τιλ).
 — 325 —

"Εφαγε και τον αρτον, και τό 81ιβ αίβ Ιΐιβ 1>Γβαά, πλόΑ,, ιψ-
κρέας, και τα, μήλα, και τα ρΐβδ, &ηά οβίιβδ,- : Η ! άΓ&ηΙϋ
χλακονντια' επιε δε και τον ίΐιβ τνϊηβ, 1>ββΓ, αιιά άάατ.
οινον, και τον ζν%~ον, και
τον μηλίτην.
Ή ώραιότης, η χάρις και η εν- Ββ&ιι^, £ΓέΐοβΓϋ1ιιβδ8, Ληά ψ'ιΐ
φνΐα είναι προτηρηματα λίαν ίΐτβ ν&1ιιαΙ)ΐ6 βηάο\νιηβηί*,
πολύτιμα, οταν κοβμώνται ντ\ιβη 1ΐ€Ϊ§1ιίβηβ(1 ηιο-
νπό της μετριοφροσύνης. άβ&1γ.
Και αν βνγκατίνενε να τό κάμφ Τηοιι^η ηβ δΐιοιιΐά ορηββηί ίο
τωρα, 9ά ψο ανωφελές. άο ιί ηολν, ίί \νοιι1(1 ΐ)β
Ιΐδβΐθδδ.
Ώαρ Γν. Το : και αν, προ τοϋ παρατατικού εκφέρεται δίά τον (1ΐ011(ί,
η β¥βη ίί και της υποθετικής.

Και αν το ελεγεν ο ϊδιος, δεν Ενβη ϊί ηβ βΐιοιιΐά βΕγ 80

&ά τό ίπίότενον. ηΪΓηδβΙί", I τνοιιΐά ηοί Ιοβ-
Ιΐβνβ ΐί.
Δ\ν ειξενρω αν &ά τό χάμη. I άΌ ηοί, Ιαιονν ΛνηβίηβΓ ηβ
ΛνίΠ (Ιο ίί.

Παρ. Δ, Το Ή'ΙΐβίΙΐβΓ ίίτε, δ£ν πρέπει να. σνγχίηται μετά τον (υποθε
τικού) ίί, £(, αν, εαν, διότι το νΙΐβίΙΐβΓ τίθεται οταν το δεύτερον κώ'
λον της προτάσεως σννοδενηται ΰπο τοϋ ΟΓ, η, εκφερομίνου η ΰπονο*
ονμίνου,

Άποφαβίόατε αν&αελ&ητε η όχι. Κβδοΐνβ Λ\4ιοΐ1ιβι· ^οα τήΐΐ

οοηαβ ογ ηοί.
Λεν είξεύρει αν η μητηρ της η- 8ηβ οΌθβ ηοί Ιιηο^ν ^τηβίηβΓ
ναι εις την οΐκίαν. Ηβΐ' ηιοίηθΓ Ϊ8 ίΐί ηοηιε.
Χαίρειν (άαολαύειν) καλής ν- Το 611)07 £θθά ηβαΐίη.
γείας.
Προπίνειν τιν'ι. Το άπηίε ίο δοιηβ οηβ.
Πίνειν ε'ίς τίνος νγε'ιαν. Το άπηίί » ρβΐ'δοη'δ ηβ&ΐίη.
Πίνω εις νγείαν βας. I άιίηΐί γοιίΓ ηβ&ΐίη.
'Εοικέναι (είναι ομοιον) τινϊ, ( Το Γβδβπιοΐβ δοιηβ οηβ.
όμοιάζειν τινί. ( Το Ιοοίί Ιϊΐίβ βοηιβ οηβ.
Οι όμοιοι μας. ΟαΓ ίβ11θ\ν-0ΐ'β3,ΐ;αΓΘ8.

Ο εϊς τον άλλον, ή μία την\

αλλην, τό 'έν τό αλλο- ί ΕαοΗ ,οίϊΐβΓ.
Άλληλονς, άλλήλας, άλληλα.)
Όμοιάζομεν άλλήλοις, (6 ενας λΥβ ΓβββηιΙ)1β βββη οίηβτ.
τον αίλρν).
/Αν ομοιάζουβιν άλληλοις, κτλ. Τηβ^ άο ηοί ΓβββηιΜβ β&ώ
ΟίηβΓ.
Ό αδελφός και ή αδελφή άγα- Τηβ ονοίηβΓ &ηά βίβίβΓ Ιονβ
πώνται (άγαπώόιν αλλήλους) . βαβη οίηβΓ.
Εΐό&ε εύχαριβτημένος 6 είς α Αγ« ^οα ρΐβαββά τνίίΗ βΛβη
πό τον άλλον} θίηβΓ?
Είμεθα. λΥβ εχνο.
Ό ζν&ος ούτος ομοιάζει (με) ΤΗ&ί οββΓ Ιοοίιβ Κΐιβ ττ&ίβΓ.
νερόν.
Φαίνεΰ&ε ώς Ιατρός. Υου Ιοο^ Ιϋβ & άοοίοΓ.
Πώς φαίνεται ; Ηο-ητ άοββ Ιιβ 1οο1ί?
■ Φαίνεται φαιδρός, (λυπημένος, Ηβ Ιοοίεβ ( 8»(1, ρΙβΗββά).
εύχαριβτημένος).
Φαίνεβ&ε οτι εϊΰ&ε ααλύ καλά. Υοιι Ιοοίε νβΓ^ "ννβΐΐ.
Φαίνεται θυμωμένη. 8Ηβ Ιοοίιβ &Ώ^τγ.
Αεν ίχει ομοιόν του (ταίρι). Ηβ η&β ηοί ηϊβ ιη&ίοη.

Αειχνΰναι Φέληόιν η Ιπ&υμίαν. Το βηο^ α (Ιββίνβ ίο.

*0 αν&ρωπος Ικεϊνος τον οποίον Τη»ί ηι&η ^νηοηι }Όΐι 8ββ
βλέπετε, δεικνύει οτι &έλει να βΗοΤΙΓβ α άβδΐΐ'β ίο &ρρΐΌ&οη
μας πληόιάϋ^. 118.
Αεικνυναι εύμένειαν πρός τινα. Το Ιοοίι ρΐβ&ββά \νίίη βοιηβ
οηβ.
Αεικνυναι δυΰμένειαν πρός τινα. Το 1οο& 0ΓΟ88 βί βοηιβ οηβ.
Έπιβχέπτεβ&αί τινα. Το ραγ βοηιβ οηβ α νίβίί.
Φοιταν, ΰυχνάζειν εις τινα τό· Το η-βαιιβηί α ρΐαββ, βοοϊβίϊββ.
πον, είς βυναναβτροφάς.
Σ/υναναςρέφεϋ$αι μετά τίνος. Το 8880βί»ίβ τνϊίη βοηιβ οηβ.
"Οταν πηγαίνω νά ϊδω τον αν- ΛΥΤιβη I £0 ίο βββ ίηβί ιηβη,
δρωπον τοΰτον, άντι να με ϊηδίββα οΓ ΐ'βββίνίη£ η>β
δέχηται με εύχαρίβτηΰιν, μοΊ τνίΐη ρΙβ&βηΓβ, Ιιβ Ιοοΐ»
δεικνύει δυόαρέβκειαν. άΪ8ρ1βα8β(1. 1
"Αν&ρωπος εύπρόϋωπος. Α ^οο<1-1οο1ίίη^ ιη&η.
"Ανθρωπος χαχοπρόόωπος. Α 1)8ά-1οο1ίίη^ ηιβη.
"Ανθρωποι καχοπρόβωποι. Β&ά-ΐοοίηη^ ρβορίβ.
Αυπεϊν τινα πληγόνειν τίνος την Το ηηΓί βοηιβ οηβ'β Γββ1ήΐ£β.
καρδίαν.
'Ελυπήΰατε τον αν%ρωπον τοΰ Υοη Η&νβ Ηηι-ί ίηαί ιηβη'β
τον. ίβ·1ίη§8.
Το ίββΐ & ρ»ίη ίη οηβ'* ηβίΊ
ΑΙό&άνεβ&αι πόνον είς την κε·
 ψαλην, (Ις τον πόδα. ΟΓ Γοοί.
*Επόνεϋεν 6 όφ&αλμός μον. I £β\ί & ρβ,ίη ίη ιην βνβ.
Γνωρίζω ιν καλόν μέρος δια να 1 Ιίηο\ν α £θθά ρΐαοβ Γογ
χολνμβήϋ^ τις. 8\νϊιτηηΐη£.

ΠαντΙ τρόπω, Ικ παντός τρό- Βι/ αΙΙ τηβαη$.

«ον.

Χάνΐΐν τον νονν (η τα μυαλά). Το Ιοββ οηβ'β τνίίβ.

Ό άνθρωπος ούτος εχαβε τον
νουν του και δεν είξεύρει τΐ
κάμνει, ΰέλει με χά&ε τρόπον
να μοι δανίίβφ τα, χρήματα
τον.
Προς ίπίμετρον της δυβτηχίας,
η προς περιΰβοτέραν δυϋτυ-
χίαν.
Προς ίπίμετρον της ευτυχίας,
η προς περιβϋοτέραν ιύτυ-
χίαν.
"Ολωλα, άπόλωλα, (Ιχάδηχα).
Τετέλεςαι, (πάγει πια).
ΤΗ&ί, τηκα η»8 Ιοβί Ηίβ \τίί8,
&ηά ηβ άοββ ηοί Ιίηο^
τνη&ί ίο άο ; ηβ \νΪ8ΐιβ8 Ι>ν
&\Ι πιβ&ηβ Ιο Ιβηά ηίβ ηίβ
πιοηβν.
Γογ ηιοηί 0»ά ΙαΛ.
Γογ μογθ %οοά Ιαοΐε.
ΐ£ ίβ βΐΐ ονβΓ \ήΐη ηίβ.
Ιΐ ίβ »Π ονβΓ.

Παρ. Ε', Όσάκις η φράαις δηλοί απομάκρυνσιν η \ωρισμον, πρί-

ιτίΐ ν : παρά η ή Ι άπο νά ϊκψίρηται £<■ της ίτυΐη. Οίον*

Παρά τίνος (η άπο ποίον) Ιλά- Γγοιπ Λνηοιη (Ιϊά νοα Γβοβίνβ
βετε την ίπιϋτολην ταντην; ίη&ί 1βίίβΓ?
Την Ιλαβον παρα του αδελφού I Γβοβίνβίΐ ίί (τόπι ιην ΟΓοΛβΓ.
μον (η άπο τον άδελφόν μου).
Ή Γαλλία άπο μεν της Ιταλίας ΓΓβ,ηοβ ίβ δβρβΓΛίβά Γγοηι Ιίβ-
χωρίζεται δια των "Αλπεων Ιγ ογ ίΗβ Αίρβ, Ληά ίτοηι
από δε τής'Ιδπανίας δια των δραΐη 07 ίηβ ΡνΓβηβββ.
Πυρηναίων.

ΘΕΜΑ 148.
Πύς φίριται 6 (ξάδιλφός βας; — Α\ν φίριται ποίν χαλά, ίιότι ίμπλίκιται
κάντοτι ιί( άοχημαις δονίίΐαΐς (ίοΓ Ιιβ ίβ βίνν&^β 8ειι'η8 >ηί0 »οπιβ 1>β<1 »0Γ»ρ«
ογ οιΙιβΓ). — Λν ΐμπλίχιβ&ί χοτι ίΐς άαχημαΐ{ δονλιχαϊς; — Είναι άλη9ϊ{ (ίπιβ
οχι ινίοτι πιριπλίκομαι (£βΙ ϊηΐο (Ιιεπι), άλλα πάντοτι άπαλλάττομαι. — ΛιατΙ
βνναναβτρέφίβ&Β τον άνΰ-ρωπον τοντον; — Τον ανναναβτρϊφομαι διότι μοί ιϊ-
ναι ωφέλιμος. — Έάν ιξακολονϋ-ητι να τον βνναναβτρέφηβ&ί &ά πιριχλιχ&ητι
ίί{ ίυαάςίβτα πράγματα (ίηιο &»<1 5οΓ»ρβ·), διότι ϊχιι πολλοίς Ιχ9ρούς. — Γνη
ψίζετί κανί* χαλόν μέρος διά νά κβλνμβήβ'η τις; — Γνωρίζω ?». — Πον εϊναι;
— Εις τό απέναντι μέρος (οη Ιΐιβ οίΙιβΓ βίάβ) τον ποταμού, όηιβθεν τοΐ· δάβχς,
πληαίον τον μεγάλον δρόμον (ηε&Γ (Ιιβ Ιιί§1ι-Γο»ά). — Βλίπιτε τούς ανθρώπους
οΐτινες δειχνΰονν επιθυμίαν (\ν1ιο 8ββπι άβδίΓοηβ) να μας πληαιάαουν; — Τούς
βλέπω άλλα δεν τούς φοβούμαι· διότι ονδένα βλάπτονβι. — Πρέπει ν' άπομα-
χρννθαμεν (ιο #ο βψ&ϊ) διότι δεν θέλω *■' αναμιχθώ μετά των ανθρώπων τονς
οποίβυς δεν γνωρίζω. — Πως ϊχει ή μήτηρ βας; — Είναι πολύ καλά.— 'Απολαύ-
*< καλής υγείας ή θεία βας; — Φαντάζεται (Ιο ίπιαβϊηβ) οτι απολαύει καλής ν-
γείας, άλλα νομίζω οτι άπατάται, διότι είναι τώρα εξ μήνες άψότον ϊχει ίνα
κακόν βήχα, και δεν δύναται ν απαλλαχθώ άπ' «ντον. — Αγαπάτε ιήν άδελ-
φήν ίας; — Την άγαπω πολύ, χαϊ Ιπειδή φέρεται προς έμε με πολλήν χαλοχαγα-
θίαν (»η«1 α* δΐιβ ί» νβτγ %οοά ηαΙυΓβά (ο ηαε), τι) φέρομαι χαΐ έγώ ομοίως· άλ-
λ' Ιμεΐς αγαπάτε (ίο Ιονβ) την ίδιχήν βας; — 'Αγαπώμεν (Ιο Ιϊΐίβ) αλλήλους, δι
ότι είμεθα ενχαριβτημένοι ό είς άπό τον άλλον. — Σας ομοιάζει ό ίξάδελφός
βας; — Μοϊ ομοιάζει. — Όμοιάζονβιν άλλήλαις (ββιΛ οΙΙ>βΓ) αϊ άδελφαί βας; —
ι&ν όμοιάζονβιν άλλήλαις, διότι ή πρεββυτέρα είναι οκνηρά και χαχη, η δι νε
ωτέρα φιλόπονος καΐ καλή (βοοά ηα(υΓβά) προ; πάντας. —"Ανθρωπος τις (α οβΓ-
1»ίη οιηο) ήγάπα πολύ τον οϊνον, άλλ' ινριβχεν εν αίτω δύο χαχάς ιδιότητας
(φιιΛίΙγ) - « Έάν βάλλω νερόν μέαα, ΐλεγε, τον χαλνώ, έάν δεν βάλω μί χαλνά» ·
149.
'Εγενματίβκτε ήδη; — 25$ έπεριμείναμεν εως τάς επτά χαϊ τέταρτον, και Ι
πειδη δεν ήλθετε, έγενματίβαμεν χωρίς υμών. — Έπίετε είς την νγείαν μον; —
Έπίομεν εις την ίδιχήν βας καϊ είς την των γονέων βας. —Λιατ'ι δεν πίνετε;—
4\ν είξενρω τί να πιω, διότι άγαπω τον καλόν οϊνον, καϊ ό ιδικός βας ομοι
άζει (Ιοοϊβ η ίαβίββ 1ί1ίβ)/ίε |έϊδί.— "Αν θέλετε άλλον, νά χαταβώ είς το (I ^ίΗ
{ο άο\νη ϊηΐο Ιΐιβ) υπόγειου δια νά φέρω.—Εΐβθε πολύ ευγενής, Κνριε, δεν $ά
πιω πλέον βήμερον. — Εΐναι πολύς καιρός αφότου γνωρίζεται τον πατέρα μον;
— Είναι πολύς καιρός άφότον τόν γνωρίζω, διότι Ιλαβον την βχέβιν τον (I
ηι»(1β Μ» βοηιιαίηΐίΐηοβ) οτε ήμην εί$ ,τό βχολείον. Πολλάκις ιίργαζόμίθα ό είς δια
τόν άλλον (νβ οίιβη ν?0Γΐίβ<1 ίοΓ οηβ αηοΙΙιβΓ), ήγαπώμιθα ως αδελφοί· — Το
πιςεύω διότι ομοιάζετε άλλτιλοις. —"Οταν δεν ε"χαμνα τα θέματά μον, τά ίκα-
μνιν άντ' ίμον (Λβ^ άϊ(1 Λβπι ίοΓ ωβ), καϊ οταν έκεϊνος δεν έκαμνε τά Ιδιχά
τον, τά ϊχαμνα άντ' έχείνον. — Ό θεϊός μον δεν ΐχει χρήματα, χαϊ εϊναι πάν
τοτε ΐίχαριςημένος, και οί φίλοι τον οΐτινες εχονβι, πολλά βπανίως είναι εύχα-
ριςημένοι (βΓβ ββ&ΓοβΙ^ βνβΓ «ο). — Εϊναι ό άν&ρωπος ούτος δνμωμένος μαζν
βκς; —Νομίζω οτι εϊναι θυμωμένος μαζν μον, διότι δεν υπάγω νά τόν βλέπω·
άλλα δεν άγαπω νά νπάγω εις την οίκίαν τον διότι οταν υπάγω ΙχεΙ άντϊ νά
υποδέχεται εύχαριςως, φαίνεται δυαηρεςημένος. — Λεν πρέπει νά τό πιςεύ-
βητί' &ν εϊναι &νμωμένος μαζν βας, διότι δεν εϊναι τόσον κακός (\>Β.<ί) οοον
φαίνεται (Ιιβ Ιοοίςβ). Εϊναι ό κάλλιβτος άνθρωπος έν τω κόβμω, άλλα πρέπει
ψά τόν γνωρίβχ τις διά νά τόν έχτιμήβτι (ί0 »ΡΡΓβοϊίΐΙβ). — 'Τπάρχει μΜγάλη δι
αφορά μεταξύ νμων χαϊ αντον· νμεΐς φαίνεβ&ε ενχαριβτημένος με όλους οββ*
ϊρχονται νά βάς βλέπωβι, χαι αυτός φαίνεται δυοηρεβτημένος (οΓΟδδ^ μετ' αντόον
"Αχ (ΑΙι) / πάγει, έχα&ήχατε. — 'Αλλά, προς 9εοΰ (Μβ83 ωβ), διατί χλαίετε (Ιο
ογ?) ούτως (ιΐιαβ); —"Εχλεψαν τά χρυβά δακτυλίδιά μου, τά χαλλίτερα ένδνμα-
τκ μου χαϊ ολα τά χρήματα μου ιδού διά τί κλαίω. —Μή χάμιτε τόβον θόρυβον, 9ι~
 *- 32θ —

ίχι ημεΐς τά έλάβομενολά (ιΗβπι 8.1 1) διά νά αας μκ&ωμεν βπ οτάβτ ίο Ιβ&εΐι
νου) »ά προβέχητι καλλίτερα τα πράγματά βάς, χαί νά κΧεϊητε την ΰϋραν τον
δωματίου αας οταν έζέρχηΒ&ε., — Αιαχί φαίνεα&ε τόαον λυπημένος; — 'Τπίφερ α
(ίο βχρβπβηοβ) (ϋί^άλαί δνατνχίας' άφον ίχααα οία μον τά χρήματα, έδάρ&ην
νπο χακοπροοώπων άν&ρώπων, καί προς περιααοτέραν δυβτυχίαν μον μαν9άνω
οτι ό καλός &έϊός μον, τον οποίον άγαήω τόαόν πολυ, προαίβλήϋη υπό απο
πληξίας. — Αεν πρέπει νά λυπήβ&( (ίο 1)β ΛΓήίοίβά) τοβον, διότι γνωρίζετε οτι
πρέπει νά ΰπείκωμεν (ίο ^τϊβΐίΐ) είς την ανάγκην (ηβοεδδίί^).

ΙδΟ. . »"
Ποϋ 9ά ΰπάγητε τό έρχόμενον ϊτος; — Θά υπάγω είς την Άγγλίαν, διότι εί
ναι άραΐον βαοί λίΐον (Ιίίηξάοιη), οπου οκοπενω νά διαμείνω (I ίηί«η(1 δρβη<1ίπ§)
τό καλοκαίρι, έπιςρέφων (οη αιγ Γβίιιπι) άπο την Γερμανίαν. — Πον 9ά ΰπά
γητε τον χειμώνα; — θά ύπάγω είς την Ίταλϊαν, και έκεϊ&εν είς τάς Αντίκας
Ινδίας (Λο Ύί^βι Ιιιάϊβδ), άλλα προ τούτου πρέπει νά υπάγω είς την Όλλαν-
δίαν ν αποχαιρετήσω (ιο 1»1ίβ Ιβανβ οί) τους φίλους μου. — Ποίαν χωράν χα-
τοιχονβιν οί άνθρωποι ούτοι; — Κατοιχονδι την μεβημβρινήν Έ,νρώπην (ΐΐιβ
δοιιΐΐι ο£ ΚιίΓορβ), αι χωραί των (ΐΙιβΪΓ βοιιηΐπβδ), ονομάζονται Ιταλία, ' Ισπανί
α, και Πορτογαλλία, και αντοϊ (β,ηά Ι\ιεγ ίΐιβπιββίνεδ) είναι Ιταλοί, ' Ισπανοί, καΐ
Πορτογάλλοι' οι λαοί ομως οΐτινες ονομάζονται 'Ρωσσοι, Σουηδοί και Πολωνοί,
χατοικοϋσι τί βόρειον μέρος της Ενρωπης (Λβ ηοΠίι οί Επτορβ) χαί τά ονό
ματα των χωρών αντων είναι 'Ρωαοία, Σουηδία καί Πολωνία (Ρο1»η<1). Ή Γαλ
λία χωρίζεται (ίο 1>β δβρ&Γ»ίβ(ί) από την Ίταλϊαν διά των Άλπεων χαί από την
Ιαπανίαν διά των Πνρηναίων. — Καί τοι Ό οίνος είναι άπηγορενμένος είς τους
Μωαμε&ανοϋς (ΐΗοιΐ(*Ιι ίΐιβ ΜοΗαπιεΙ&ηδ βχβ ίοι·1»<1<1βη ιΚβ αββ οί \»ίηβ ) νπάρ-
χοναιν Ζμως τίνες οΐτινες τον πίνουν (^βί ίοΓ 3.11 ίΚ&ί, δοηιβ οί ίΐιβπ» <1πιιΙι ίί).

ΜΑΘΗΜΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟΝ
ΓΙΡΤΙΕΤΗ

Τίνος. Τ¥Κθ8β? ("Ορκ μά&ψα ΑΘ.).

Τίνος ΐϊναι 6 ίππος οντος; "\νΐΐ086 ΙιοΓδβ ίβ ίΗΪ8?

Είναι ιδικός μον. Ιί ίβ ηιίηβ η ΐί 1)6ΐοη^8 ίο ηιβ.
Τίνος είναι η οικία αντη; ^ίΙαοΒθ Ηοαδβ Ϊ8 ίΚ&ί?
Είναι Ιδική μον. Ιί ίδ ιηίηβ η ϊί οβίοη^δ ίο ηιβ.
Τίνος είναι αί οίκίαι ανται; ΛΥΗοδβ Ηουδβδ &Γβ ίΙιβδΦί
Είναι Ιδικαί μον, η άνήκονΰιν ΤΊιβγ 8Γβ πιϊηβ η ύιβγ 1)β-
είς έμ£ : Ιοη£ ίο ιηβ.·

ΕνχαριότεΙν τίνα διά τι. Το ΐΗαηΙϊ ίόηιβ οηβ β)Τ

δοτηβίΚΐηΐξ. .' , .-·
42
Σας ευχαριβτώ δια τον χόηον I ίηαηΐε γοα £ογ ΐηβ ίτοιώΐβ
τον οποίον Ιλάβετε δι εμέ. 70α ηανβ ί&ΐίθη £ογ ιιιθ.
Είναι υπόχρεων εις τίνα διά τι. Το 06 οο%β(1 ίο βοιηβ οηβ
ίοΓ βοπιβίηίιι^.
Είναι χρεώότην εις τινα διά τι. Το οβ ίηάβοίβά ίο βοηΐθ οηβ
ίοΓ δόιηβίηϊη^.
Τίποτε (μη το άνκφερητε). Ώο ηοί Ώίβηϋοη ϋ.
"Αρχεΰ&αί τίνος, άργίζειν τι. Το 8βί αοουΐ 8οηΐθί1ιΐη§.
Ηροότρέχειν. Το πιη υρ.1
Προϋίδραμον πολλοί άνθρω Μαη}τ ηιβη Ηηά ηιη υρ, οιιί
ποι, άλλ' αντί νά ϋβεβωβι ΐηδίβαά ο£ βχίίη£ΐπ8ηϊη£
το πϋρ, ηρχιόαν να διαρπά- ίηβ ητβ, ίοβ^ 8βί ίο ρΐυη-
ζωβι. άβήη§.
7/ προτεραία, η παραμονή. Τΐΐ6 άαί/ Ιβ/οτβ.

Ή προτεραία τ^ς ημέρας ταύ ΤΗο άαγ οβίονβ ίΐι&ί ^8,8

της ητο Σάββατον. δαίαΐ'άα^.
Ή προτεραία της Κυριακής εί Τηβ ά&ν οβίοΓβ 8υηάα7 ίβ
ναι Σάββατον. 8&ίυΓ(ΐ37.
Το ώρολόγιον δειχνΰειτάς ωρας. Τηβλ^ΗΐΟΟ. ίηάΐΟίΐίβδίηβ 1ΐ01ΙΓ8.
Πώς ητον ίνδεδυμενον το παι- Ηο\ν \ν&8 ίΐιβ οηϊΐά άΓβδβεά ?
δίθ1>;
Ητον ίνδεδυμενον (εψόρει) Ιί \ν&§ άΊ'θδββά ϊη οΐιιβ.
χυανα.
Ό αν&ρωπος ό ενδεδυμένος (6 Τΐιβ πιαη "ννίίΐι ίηβ Γθά §ουπι.
φορών) το ερυ&ρόν ένδυμα.
'Ερίζειν, φιλονειχεϊν, μαλόνειν. Το φΐ&ιτβΐ-.
Έρίζειν προς τινα (η μαλόνειν Το αηωτεί τνίίη βοηαβ οηβ.
μέ τινα).
Περί τίνος φιλσνειχοϋδιν οί Αοοιιί ντηαί 8Τβ ίηβδβ ρβορίβ
άνθρωποι ούτοι; άίδρηίϊη§ (η ερ&ΤΓ&ΙΠη^) ?
Φιλονειχοϋθι περί τοϋ τις &α ΤΚβ7 αΐ'β (εραΐΎβΠΐη^;) άΐβ-
νπάγη. πρώτος. ριιίήΐ£ αοοιιί τνηο δη&Η^ο
ΗΓ8ί.
'Τπάρχει άλλο τι μεγαλοπρεπέςε- Ιβ ίηβΓβ 3,117 ί1πιΐ£ ^ΐ'&ηάβΓ ?

'Τπάρχει άλλο τι ωμότερο ν; Ιδ ίαβνβ αηγ ίηϊη§ ηιοΐ'β οπιβ1.?

'Τπάρχει άλλο τι χειρότερον; Ιβ ίαβΓβ Ά,ϊΐγ ίηΐη£ ηιοΐ'β τ^ΐο-

1 Το ηιη υρ βημαΐνα και το κί ίφεηι Χογαριαβμόν τινα χοίώβίαν. 'ίίζ'

Ηβ 1ι»β ταη ορ 3 Ιορβ ΜΗ, ΐχαμΐν αμίνον λογαοιαβμόν.
 Δνναται να νπάρχη αλλο τι Οαη &ηγ ίηίη§ 1)6 ηιονβ Ιιηικί-
ωραιότεροι·; βοηιβ (η Η&ηαΐδοηιβι·).
Ό Μίλτων είναι ό αγαπητός Μϊΐίοη ι» γοαν ίίινοπίβ ηιι-
ϋιηγραφενς βας, Χαντοτι ο ίΐιοι·, γοα βνβ αΐννηγβ ίηΐΐί-
μιλείτε περι αντον. ϊιΐ£ οί" Ηϊιη.
Σας ε,Ιναι άρεβτη ή μητηρ ;<«,· Τ)ο γοα Ιίΐίβ πιγ ιηοίηβι·?
Είναι τόβον φιλόφρων, ωβτε 8Ηβ 18 80 Ιίίηά, ίΐΐίΐί I ηηΐ
μοι άρέβκει πολν. νβΐ'7 ΑΥβΙΙ ρ!βΛ8Θ(1 \νίί1ι 1ιβι·.
Οί βτρατιώταί τον είναι αν ΗΪ8 8θΙΐΗβΓ8 !11'6 ΟΓ&νβ. Ηθ
δρείοι, και τονς νπερεπαινεΐ. βροαίίδ νβΓγ 1ιϊ§η1γ οί" ίηβηι.
Εις ποιον εΐβ^ι νπόχρεως δια Το τνΐιοιη ηγθ γοα ϊηάβοίβά
την χάριν ταντην; ί'οΓ ίΐιαί ίΉνοαι·.
Είμαι νπόχρεως δι αντην εις I »ηι ίηά'ίίυίοά ίο ηίηι Γογ ίί.
αντον.
Παρεδέχ&η τονς οροΐ'ς βας; Η&8 Ιιο Β,οοβρίβά γοαΓ οοη-
ιΐΐίϊοηδ ?
Δεν ηΰέληβε νά τονς άχονΰ%. Ηβ ΛνοαΙ(1 ηοί Ιϊβίοη ίο ίΐιβηι.

Πώς 6άς φαίνεται ή είχών αντη; Ηο\ν οίο γοα Πίνο ίΐΐίΐί ρίο-
ίανβ ?
Μοι άρέόχει πάρα πολν, &αν- I Πΐίβ ίί νβι·γ ηπιοΐι, I »ά-
μάζω τας χαλλονάς της. ΗΜΓβ ίί» 1)0ΛΙΐίϊθ8.
Δεν %έλω νά ϊδω τον πατέρα I (Ιο ηοί ννίκΐι ίο 8βο γοαι*
βας, διότι φοβούμαι την ίϊιίΙΐϋΓ, ίοι* I ίβαΓ Ιιίβ αη^βι*.
όργήν τον.
Είμπορεϊτε να εμπιδτεν&ήτε εις Υοα ηιηγ ίΓαβί Ιιΐηι, I Ιαιονν
αντον, (διότι ) γνωρίζω την 1ΐΪ8 §βη«ΐΌ8ΐίγ.
ελεν&εριότητά τον.
~*Αν ίγνωρίζετε την χνρίαν ταν- Ι£ γοα 1εηβ\ν ίΐι&ί 1&αγ, γοα
την, #ά Γ}) επλέχετε εγχώμιον. ντοαίά κρβΗ,Ιί ΗβΓ ρπ«86.
*Τπάγετε εις ιό &έαμα; Αγθ γοα §οίη£ ίο ίΐιβ ρ1»γ?
"Ερχομαι έχε'ι&εν. I οοηιο ίτοπι ΐί.
Έγώ αναχωρώ δια την 'Ρι- I 8,ηι δβίίϊη^ οαί ί'οΓ Κϊοη-
χμόνδην, και νμεϊς ερχεϋ&ε ΐϊΐοηά, ίΐηά γοαοοηιβίΐΐθΐιοβ.
άπο εκεί.
Πον διαμένει ό εξάδελφος 6ας$ λΥΙιβί'β (Ιοβδ γοαι* οοαδϊιι ι·β-
8ΐάβ?
Διαμένει εν Αγγλία. Ηβ πίδίιΐοδ ίη Εη^ΐαηά.

Δια. πόβας καρέχλας επληρώ· Γον Ιιολν' ηιηην οΙι&ΪΓβ Ιιανβ

(Ιατε; γοα ρηίο!?
 — 332 —

'Βπλήρωβα διά τρεις. ' I η&νβ ρ»ΐ(1 ίοΓ, ίηΓββ, . .

Αγαπάτε τα ροδάκινα; Ανβ γοχι ίοηά οί ρβαβηβδ*

ϊΐκ αγαπώ πολν' "Εφαγα πολ- I &τη \βτγ ΐοηά οί ίηβηι. I
λά· έφαγα περιββότερα από Ιι&νβ 68ίβη & £Γβ&ί πι&η^;
δέκα. I η&νβ β&ίβη ηιοΐ'β 'βι&η
ίβη.
~*Αν καΐ δεν ομιλώ περί της Τηου^η I (Ιο ηοί 8ρβ&1[ οί
μητρός μον, ονχ ήττον όμως ναγ ηιοίηβΓ, I &ια ηοί ίΐιβ
όνλλογίζομαι περί αντής. 1β88 ίηίη1ιίη§ οί ηβΓ.
Είναι άνθρωπος φιλότιμος· είμ- Ηβ ίδ 8, ηιαη οί" ηοηοητ ; ^οιι
πορεϊτε νά έμπι6τεν9ήτε εις νΆ&γ ίπιβί ηϊηι.
αντόν.
Είναι ωραία είκών 9α τ% βά- Τηίδ ΐβ Β, βηβ ρίοίυΓβ, δΐΐδΐΐ
λψε βτεφάνην (γνρον); γο\Χ ρυί & ίταηιβ ίο ίί?
Την ήμέραν κα& ψ τον εΐδον, Τηβ ά&γ τνηβη (η οη ^νηίοη)
έφαίνετο καλλίτερα παρά I 88 ηίπι, ηβ Ιοοίίβά 1>βί·
τώρα. ίβΓ ίΐι&η ηβ άοβδ ταοΐΐ.
Λιά. ποίας οδον ίπεβΐρέψατε; Βγ τνηίβη γοη(1 <1κΙ 70α Γβ-
ΐιΐΓη?
Έπεβτρεψα διά της Ιδίας οδον, I Γβίατηβα1 ον ίηβ 8»ηίβ Γ03(Ι
διά της οποίας είχον έλΰει. &7 τνηΐοη I \ι&ά βοιηβ.
Λντός ητον 6 βκοπός, πρός^ΆΒ ίη8ί ίηβ βηά 70α αίηΐθά
οι» άπεβλεπετε; 8ί (η 8ί \νηϊο1ι 70η &ίηιβ(1?'
Ή οΙκία εν τή οποία κατοικεί- Τίιβ ηοιίδβ 7011 ϋνβ &ί ( 31
τί, είναι η ωραιότατη των ΛτΙιΐοΗ 70η ϋνβ) Ϊ8 ίΗβ η-
ίν τη πόλει. ηββί ίη ΐηβ ΐο^νη.

Χωρίς, έκτος, Έπειτα, άλλως Μοτβονβτ, &68Ϊάβ8.

τε, προβετι.

Εκτός τούτον. Βββίόίβδ ίηαί.

Έκτος τον ο,τι προ ολίγον Ββδκΐβδ λνηαΐ 1 1ΐ8νβ ^δί 88Ϊ<1.
είπον.
Παρά τον δρόμον η κα&' όλον Α1οη£ ΐηβ το&ά.
το μήκος τον δρόμον.
Πάρα την οδον η κα#' ολον Α1οη£ ΐηβ 8ίΓββί.
τό μήκος της οδον.
1 -άιά τον παραδιίγματος τούτον δηλονται "τι δύναται ν άποχοπη ^ Λ·"
φοφιχή αντωνυμία, τι&ιμένηβ της πςοϋίΰέωϊ </ς τό τίΧοί της φςάοιως.
 — 333 —

Κα&' ολον το ετος. Α11 ίηβ γβΆΤ τοηηά.

Προς δεξιάν η προς τά δεξιά. Το ίηβ π§ηί.
Έκ δεξιάς η εχ δεξιών. Οη ίηβ η^ηΐ δίάβ η ηαη(1.
Προς την άριϋτεράν η προς Το ίηβ 1βί*ί.
τά άριότερά.
Έξ άριβτερας η εξ άριβτερών. Οη ίηβ Ιβίί δί(1β η Ιι&ικί.
Αεν δνναο~%ε νά μοι εϊπητε Οουΐά γοη ηοί ίβΠ ηιβ τνηΐβΗ
ποία είναι η βνντομοιτέρα 6- 18 ίηβ ηβ&Γβδί ΥΤΆγ ίο ίηβ
ίος· είς την πνλην της πό- ώίγ £&ίβ ?
λεως;
Πάρετε αντον τον δρόμον, και €τΟ ίο ίΐιβ οοίίοηι οί ίΗΪ8
οταν φΰάβητε είς το τέλος, βίΓββί, &ηά τνηβη }Όα &Γ6
βτρέφατε είς τά δεξιά χαί ίηβΓβ, ίαηι ίο ίηβ π§1ιί,
θά ενρήτε βτανροδρόμιον, ηηά ^οα ^πΐΐ βηά & ΟΓ088-
τό οποίον πρέπει νά περάβητε. τνηίβΐι 70α ιηιΐβί ία&Θ
(η 0ΓΟ88 ονβι·).
"Επειτα; Αηά ίηβη?
"Επειτα θα εμβητε είς ίνα δρό- Υοα ίηβη βηίβΓ & ΟΓΟ&ά
μον αρκετά ενρνχωρον, οςις βίΓββί ΉΊιΐοη τήΐΐ 1)ΐ·ίη£ γοα
>&ά 6ας φέρνεις μίαν μεγά- ίο & £Γβ&ί δ^αΗ,Γθ, ΑνηβΓβ
λην πλατε'ίαι; οπα $ά ϊδητε γοη \νί11 8ββ & ϋΐΐηά &\\βγ.
μίαν άδιέξοδον βτενωπόν.
Άψίνετε την βτενωπόν προς Υοα ηιυβί Ιβ&νβ ίηβ Μϊηά
άριβτεράν, και είαέργεβ&ε ν- &\1βγ οη ^οαν 1βί*ί, αηά
π6 την δολοβχεπή όόόν, ητις ρβ-88 αηα'βΓ ίηβ αι-ο&άβ ίη&ί
εΐναι πληβίον. 18 ηβίΐΓ ΐί.
"Επειτα πάλιν ερωτάτε. Τΐιβη 70η ηιιΐδί &δ1$ &£&ϊη.
ΙΊαρίγειν η κα&ιβτάναι ίχανον, ϊο βη&οΐβ ίο.
%έτειν είς %έόιν (είς κατά-
ϋταβιν).
Είναι ίχανόν, είς &έβιν, είς Το ΐ)β η,Μβ ίο.
χατάβταβιν.

ΘΕΜΑ 151.
"Εφαγε τίποτε τώρα (ίΜβ) το πρωΐ 6 αδελφός βας; —"Εφαγε πολν' μ' ολον
οτι ελεγεν 'ότι βίν ιΐχιν όρίξιν, εν τούτοις ϊφαγεν οίον το κρέας, ολον τον άρ*
τον, καϊ οία τά χορταρικά {νβξνΐΆοΙα), καϊ ΐπιεν ολον τον οΐνον, τον ζύ&ον
παϊ τον μηλίνην. — Εΐναι ακριβότερα τά άά (τ' άνγά, β§(*$),· —"Εχουν ϊξ φραγ'
χα τά Ιχατόν. — Αγαπάτε τα αταφύλια (£Τάώζβ); — Λίν αγαπά μόνον τά στα-
φόλια, αλλά χαί τά βαμάακινα ($\ητα), ιιαϊ τά αμύγδαλα (»1ιηηη<1), τά καρύδια
καϊ πάν είδος καρπον. — Και το/ η μετριοφροσύνη, ή αφέλεια χοΐ ή ίραΟμιότης τοΰ
χαρακτήρας (αηά αη »α>ία)>1ε ιϋΒρο.-ΐίΙίοη) είναι προτερήματα πολύτιμη" μ' ολον τον·
 — 534 —

το, νπάρχουαι χυρϊβι τίνες αϊ όποΐαι δεν εϊναι ούτε μετριόφρονις, οντι άφιΧεϊς
(ο»η(1ί(1) οντι αξιαγάπητοι. — Επειδή ό φόβος τοΰ δανάτου κκϊ ή αγάπη της
ζωής εϊναι (Μηχ) φνσιχά εις τονς ανθρώπους, έπρεπε ν άποφεύγωαι την χα-
κίαν καΐ νά προσκολλώνται (Ιο βιΙΙιεγο) εις τήν άρετήν. — Τίνος εϊναι α'ι οΙχία\
αύται; — Είναι Ιδιχαί μου. — Είναι ιδικά αας τά κονδίλια ταΰτα; — Εϊναι τις
αδελφής μον. — Αυτά είναι έκείνα τά κονδύλια μί τ« όποια γράφει τόσαν χκ.
λά; — Αυτά ιΐναι. — Είναι της αδελφής αας τά βιβλία ταντα; — Εΐναι ιδικά
της. — Τίνος εϊναι ή άμαξα αυτή; — Είναι ιδική μον. — Τις ιϊναι 6 άν&ρωπος
τον όποιον οΐχτείρετε; — Είναι έχείυος όστις φορεί χνανοΐν ίπενδντην. — ΕΓίί-
τι πολλούς άνϋρώπονς εις τήν άγοράν; — Εϊδον πολλοίς άν&ρώπους εχεί —
Πως ηααν ένδεδνμένοι; — Τίνες ηααν ένδεδνμένοι πράσινα, άλλοι (βοπιβ) κυανά,
χαϊ άλλοι κίτρινα. — Ποιοι είναι (οί άν&ραποι) ούτοι; — Εκείνος (ιΐιβ οηβ) ο-
οτις εϊναι ένδεδυμένος λενχόφαια, εϊναι γείτων μου, καΐ ό φορών τον μανρον
ϊπενδύτην, εϊναι ό Ιατρός τοΰ όποιον, ό νιος ϊδωχε μίαν ραβδιάν εις τον γεί
τονα μον. — Τϊί εϊναι ό φορών τον φαιόν επενϋντην; — Εϊναι ανγγενής μον.
— Πόβον υψηλός εϊναι ό άνθρωπος οντος; — Εϊναι πέντε πόδας χαϊ τέσοσαρας
δακτύλους (ϊηοΐι) υψηλός. — Πόσον ύψηλή εϊναι ή οικία τοΰ ξενοδόχου μας;—
Εϊναι εξήντα πόδας υψηλή. — Εϊναι πολλοί φιλόσοφοι εις τήν χώραν βας; —
Εϊναι τόσοι οσοι εις τήν Ιδιχήν οας.—« Εϊναι πολλοί σοφοί (Ιβϋΐ-ηβά ηιβη} είςτή*
Άγγλίαν, δεν είναι; » (»γ« (Ιιοιβ ηοΐ) ήρώτηαεν ό (Κνβιέρος) "Αγγλο* τινά. « "Ο
χι τόσον πολλοί οβοί οιε ήο9ε νμε'ις έκεϊ, » Άπεχρί&η ό "Αγγλος.
« Ποία εϊναι ή διαφορά (ιϋίΓυΓιίηΰβ) μεταξύ 'ενός ωρολογίου και εμον, » ήρά·
τηαε (ΐιια,ιΠΓβύ) κυρία τις νέον τινά άξιωματικόν (οί η }τοιιη£ οίβοβι) « Κυρία
(ηιβάιιιιι), » άπεκρ&η ούτος (Γβρίίβιΐ Ιιβ), « ιό ώρολογίον δεικνύει (πιατί*) τη;
ώρας, άλλα πλησίον σον (»ηά ιιβ&Γ )τοη) λησμονεί τις αντάς. » — 'Ρώααός τις
χωρικός, όστις δεν εϊχεν ιδεί ποτε όνους, ίδών (»βϊίιΐ£) πολλοί'ί ίν Γαλλία, εϊπιν,
ω θεέ! (Ι^υι ιΙ) τί μεγάλοι λαγοί (Ιιανβ) πον υπάρχουν εις τοϋτον τόν τόπον ! »
Πάσας χάριτας σας χρεωστώ αγαπητέ μον φίλε· έαώσατε τήν ζωήν μον (ίο 98-
νβ οηβ'β Ιίίβ) χωρίς σον ή&ελα χα9ή (I Ιιικί ουκη Ιοβι). — Σας έβλαψαν οί ή-
&λιοι οντοι (πιί8βΓ»ο1ε πιβη); —Με ϋδειραν καϊ με έλήατευσαν (Ιο γο5) χαι οτε ίτρέξα-
τε εις βοή&ειάν μα, ()·(>υ Γβη Ιο τηγ &5ϋΪ8ΐαιιοβ), Ζμελλον (ύΐκγ \ν<?Γβ »1>οιιΐ) νά με |ί)·ν-
μνώαωσι (κ> 8ΐΓί(>) χαϊ νά με φονενσωσιν. — Εϊμαι ευτυχής οτι αας έσαια
από τάς χείρας (1° Ηατβ άβϋνβιβ(1 γοα ίτονα ύιο Κβηάβ) των λτ/οταν τοΰταν.—
Πόαβν εϊσ9ε καλής !
153.
Σάς φέρη 'εν ώραϊαν δώρον από τό όποιον «ΊιίοΙι) θά ιϋχαριστη9ψι
πολύ. — Τί εϊναι; — Εϊναι 'εν μεταξωτόν λαιμομάνδηλον. — Ποΰ εϊναι; — Τό I-
χα ίντός τοΰ χόλ»ον μον ((Ιιβ ροοκ,οΐ)· ο«ί αρέσκει; — ΜοΙ αρέσκει πολύ, χ«ί
«ας ευχαριστώ (δι αΰτό) εξ όλης καρδίας. 'Ελπίζη οτι έπΐ τέλους (αί ΙβίΙ) #«
δεχ&ήτε χαϊ ύμείς τίποτε άπό έμέ — ΤΊ βχοπεϋητε νά μοι δώσητε; — Λν θ«
αί!ς τό είπω, διότι άι· σας τό εϊπω, δεν 9ά αία&αν&ήτε ()Γθη \νίΙ1 Ιι&νβ ηο) ε»·
χαρίατηαιν, όταν σας το δώσω. — Πώς ονομάζεται ή προ της Λευτέρας ήμίρ»!
— Ή προ της Λευτέρας ήμέρα είναι ή Κυριαχή. — άιατί έρίζοναιν οί άν&ραιοι
οντοι; — 'Ερίζουσι διότι δεν γνωρίζουν τί νά χάμωσι. — Κατώρ&ωααν νά β§ε·
βωοι τό πϋρ; — Κατώρ&ωααν Ιπί τέλους νά το σβέσωαιν, άλλά λέγεται, οτι (χα·
ηααν «ολλαί οίχίαι — Αέν ήδννήΰηααν νά σβέσωαιν ουδέν; — άεν ήδννή9ηΜ*
 — 335 —

Μ βώαωβιν ονδιν, διότι άντι νά αβίαωαι τδ πνρ, ο'ι άθλιοι ( Ιΐι» πιίίίπΛΙβ
νΓϊίοΙίίϊ) οΐτινες προοίδραμον, ηρχιοαν νά λεηλατωαιν. — Λιατί δεν εδράμιτί
*ρό$ βθ7]9ειαν τον γείτονας οας, τον όποιον ίκάη ί) οικία; — Ήγνόονν δλοτι-
λας οτι ίκαίετο η οικία τον (I τνββ ςιιϊΐβ ϊ^ηοΓαηΙ οί Ιιίβ Ιιοιίίβ 6«ϊι>^ οη δη;)·
διότι αν το /γνώριζα 9ά ϊτρεχα προς βοή&ειάν τον.
153.
Κύριε, ιΐμπορό) νά βάς Ιρωτήαω πον ΚΟΙΨΟΙΧΗ · Κόμης τον Β. ; — Κατοικεί,
πληαίον της έπανλεως, έκιϊ$εν τον ποταμού.— ΕΙμπορεϊτε νά μοί είπητε ποϊον
ίοομον πρέπει νά πάρω διά νά νπάγω εκεί; — Άκολον&ήαατε την όχ&ην (γυα
ωαϊΐ αΙυ»£ Λβ βΙιοΓβ}, και 9ά φ&άαητι ()όιι \νί1Ι οοηιβ) ίΙ( μίαν μικράν ο
ίον είς τά δεξιά, ητις 9ά βάς φιρί) κατ' εν&είαν (ΒίτΰΑφϊ) εις την οΐκίαν τον.
Είναι ωραία οικία, &ά την ευρΐτε ενκόλως. — Σας ενχαριατω, κύριε. — Κατοι-
χεί ίδα ό Κόμης Β. ; — Μάλιατα, Κΰριί, κοπιάσατε μίαα, αν αγαπάτε ( \ναΙ£
ίη, ίί χοιι ρίβωβ). — Είναι ό κόμης ίδω (αϊ Ιιοπιε), ίπιθνμω νά λάβω την τιμήν
(I «τίϋΐι ιο Ιι&νβ Λβ ο,οηοιιγ) νά τω όμιλήαω. — Μάλιατα, κνριι, (δω ιϊναι· ποί
ον &ά εχα> την τιμήν νά αναγγείλω (ιο αηηοαηοε); — Είμαι «πδ το Λ. καΐ ό-
νομα^ομαι Κ.
Ποϊος είναι ό αυντομώτατος (Ιηβ βΙιοιΊββ!) δρόμος (οατις φέρει) εις τον Πνργον
{δηλ. τον Λονδίνου); — Πάρετε (βο <1υ\νη) αύτδν τον δρόμον, καΐ οταν φ&άαη-
τι είς την άκραν (βικί «Ίιεη γοη οοπιβ Ιο Λβ όοιίοπι), «τρέψατε προς τ ά-
οιατερά· 9ά είίέλ&ητε είς τδ οτανροδρόμιον (βτκΐ ΐίΛο ΐΗβ ογο»β ν/αγ) επιιτα $ά
ίμβήτε εις ενα δρόμον όπωαονν ατεν'ον (ίηΐο α πιΐηβΓ ηαιτον 8ΐΓββΙ), οβ«ϊ
ί»5 φέρΐ) (Ιβ&ιΐ) ί& μίαν μεγάλην πλατεϊαν (βςιι&Γβ), οπού Ιδητε μίαν ατενωπόν.
— Ο&εν περάοω (ιπγοιι^Ιι ΛνΙιίεΙι I ηιαβί ρ&δϊ); — "Οχι, διότι δεν νπάρχει
ίξοάοί (οαΐΐεΐ). Πρέπει νά την άφήαετε προς τά δεξιά, και νά περάαητε νπδ
την δολοακεπη Όδδν ήτις είναι πληαίον αντης. — ΚαΙ ϋπειτα; — "Επειτα έρω-
ικΐί πάλιν (3,η(1 Λβπ γοο. ναιι&ί ϊηςαίΐβ ίιιηΙιβΓ). — Σάς είμαι πολλά νπόχρεως.
— Τίποτε ((Ιο ηοι ωκηίίοη ίι). — Λϋναα9ε νά μεταφράαητε Έλληνικην Ιπιατο-
λψ εις την Άγγλικήν; — Λύνομαι. — Ποίος αάς ίδίδαξεν; — Ό διδάακαλος της
Αγγλικής με ■χατέατηοεν Ικανδν νά τδ κάμω (\ϊ&ί εη&1)1(;(1 ηιβ ίο άο Η). — "Ηθε
λα νά ΐβννάμην νά κάμνω και εγώ τδ ίδιον (I ννίίΗ I οουΐά (Ιο ϊ& πιυοίι).

ΜΗΝ ΤΡΙΤ02.

Τηικό Μοντη.

ΜΑΘΗΜΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟΝ

ΡΙΓΤΥ-ΓΙΒ,βΤ 1Ε880Ν.

Ελρκι τόβον αξιαγάπητος οόον 8Ηβ 18 &8 8,ηιϊαΙ)1β Η8 ΙιβΓ 818-

η αδελφή της, και την 6έ· ' Ϊ6Γ, 3.11(1 8,8 πιιιοΗ Γββρβοίβά.
βονται οΰον αυτήν.
 — 336 —

Πα/}. Α', Είδομεν τ)δ») «ς ττολλά μέρη του πονήματος τούτου δτί
σύνδεσμοί τίνες συνέχονται μετ άλλων, νφ' ων και συνοδεύονται συ
νήθως. ΟΊ δε σύνδεσμοι ούτοι εΐαϊν οί εξής,

Λβ βννοδενόμενος νπό αί,

τοβοϋτον ή τόβον — οβον.
Α$ — — 80,
ως — οντω.
ΕϋΗβΓ — — οί",
η — ή, είτε — είτε.
ΝβΐΐΗβΤ — — ΠΟΓ,
οντε — οντε' μήτε — μήτε.
8ο — — α$,
τοβοντον ή τόβον — οβον.
ΎΚοτιεΚ — — υβί,
(η ηβνβτίΐιβίββε) χαί τοι —
ομως (η ονχ ήττον).
ννΚβίΚβτ — — ον, εϊτε — είτε.
8ο — — ίΚαί, όντως — ωβτε.
"*Η &ά 6άς βτείλω το βιβλίον, I βΐίΙΐΘΓ ββηά γοιι ΐΐιβ
»} Φα τό φέρω 6 ίδιος. \>οο\ί ογ υπη^ ϊί; 1X178611".
Είναι τοβοντον ωραία οβον 81ιβ 18 &8 1ι&η(ΐ8θηΐθ 8,8 δΐΐθ
και αξιαγάπητος χαί αλαβία. ίβ 3,ηιΪ3,1>1θ αηά ποίι.
Παρ. Β'. "Οταν ϊν τινι προτάσει πολλά κωλα αρχωνται α.π6 ούτε,
προ μεν του πρώτου τίθεται ΙΙβίίΙΐβΓ, προ ένας δ' εκάστου τών Χοιπών
ΠΟΓ. Οίον*

/Αν ειχον οντε αρτον, οντε
κρέας, οντε όπλα, οντε χρή-
ματα.
£1βπερ η δάλαββα ταράττεται
νπό τών ανέμων, οντω χαί
6 άνθρωπος ταράττεται νπό
τών Λαθών τον.
Ό Πομπήιος δεν ήτο τόβον
μέγας βτρανηγος οβον 6 Κάί-
βαρ, (χαί) ονδε τόβον μ4γας
άνήρ.
"*Άν χαί ή νεανις αντη δεν η-
ναι τόβον ωραία, ονχ ήττον
ομως είναι πολν αξιαγάπητος.
νΑν &ά το χάμφ ή όχι, δεν εί-
ξενρω.
Μ' όλον ότι είναι πλονβιος, δεν ΤΗοιι^Η Ιιβ ίδ ποΗ, γβΐ Κβ
είναι εντνχής.
Ητο. τόβον χαραβμένος ωβτε Ηβ Λναδ 80 ί&ίί^ιιβοί τ,ΜίΛ Ιιβ
μόλις ήδννατο νά χινηται.
ΤΗβγ Ιι&ά ηβίίΐιβί' 0Γ6<Ί(1, πογ
ηιβ&ΐ, πογ &Πϊΐ8, πογ πιοηβ^.
Αδ τΗο 868, Ϊ8 Ε^ΐίη,ίβά Λβ
\νίηάδ, 80 ϊδ ηι&η &§ί!»ΐ6(1
\>γ Ηΐδ ρ&βδΐοιίδ.
Ροπιρβγ \ν&8 ηοί 80 §νβ&ί &
£βιΐ6Γ&1 88 ΟβΒδΗΓ, ηοΐ' 8θ
£ΤβίΑ Ά πι&η.
ΤΗοιι^Ιι ίιιΐδ γοιιη^ Ιίΐύγ Ϊ8
ηοί. νβΓγ ιιαπάδοπιβ, δΐίβ ίβ
ηενβΓίΚβΙβδδ νβΓγ &ηιΐ8,ΐ)1β.
Υί\ιβύιβΥ Κθ τ\ά11 άο ίί ογ ηοΐ;,
I ο&ηηοΐ; ίβΐΐ.
ίδ ηοί Ιιαρργ.
οοϋ1(1 δο&ΓΟβΙγ ιηονε.
 — §87 —

] Το ύβ ΙΙιονοιι§1ιΙΐ} αοφιαίη-
Έ&ναι εν τοις αράγμαβιν (ειςΙ 1#ά φ.%ΐ3ι α ΐΜη%.
την νπό&εβιν), ή γνωρί-> Το τηα&β οηβ'β &βΙ/ ΙΗο-
ζειν τι καλώς. \ νοιι%ΗΙΐ) αβςιιαίηίβά νοίίΚ
. · ..'.:). ■ τ ' ■
Ό άν&ρωπος οντος γϊκβρίζει Τ1ι«αί ηΐίΐη αηάβΓβΐΗΐκΙδ Ιΐΐ8.ί
καλώς την νπό&εϋιν χαύνψ'. ϋαβΐηβδβ ρβΓίβοϊΙ^.
Εννοώ τοντο καλώς. I υηάβΓδίίΐηά ίΐι&ί \νβ11.

Έπεί, επειδή, άφον. 8ίηοβ η οοηαίάβηη£,

Άφον ειό&ε εντνγής, διατί Λα- 8ΐηοβ 7011 ατβ Ιιειρρ^, \ν1^ (Ιο
ραπονείβ&ε; ^οα Οοηιρ1αϊα?

Άπο, Ιχ. . 8'ιηοβ ήβτοιη.

Άπό της ζιγμής ταύτης, ΐτοια ΐΐΐίΐΐ ίίηιβ,

Νηαιό&εν, εκ παιδικής μον η-
λικίας.
Άπο το πρωΐ εως το βράδν.
Άπο την άργήν εως το τέλος.
Άπ εδώ εως ίκεϊ.
Όλιγοδτενειν την τιμήν.
Όλιγοβτεύειν την τιμήν κατά
εν βκονδον.
Μεταφράζειν εις την Άγγλιχήν.
Μεταφράζειν εκ της "Αγγλικής
εις την Έλληνικήν.
Μεταφράζειν άπο μίαν γλώβ-
ΰαν εις αλλην.
Τον είβάγω εις νμας, 6% τον)
6νζηνω, 6ας τον παραβιαζοι.)
*Τπερτιμαν, ζητεϊν πολλά η
ακριβά,
'ΕκπΙπτειν, άφαιρείν, χαταβι-
ράζειν (την τιμήν).
Εώ&νναίνειν, καταβαίνειν (περί
εμπορεύματος).
Επειδή δεν εζήτηόα πολλά, δεν Νοί Ιιανΐη^ ονβΥθ\ϊ&Τ^βά 70α
δνναμαι ναβάςεκπεβω τίποτε.
' Η τιμή τον εμπορεύματος ίχ- Ύΐαβ ρποβ οί" ίΐαβ ηΐΘΓοΙίέΐα-
πίπτει, καταβαίνει.
ίΥοηι ηιγ οΙιΐΜΙιοοά.
■ ' · >
ΙΥοηι τηοππη^ αηώΐ βνβπϊη^.
Γιόπι οο^ίιηιΐιΐδ; ίο βηά.
ΡΥοηι Ηογθ ίο ίΗβΓθ.
Το Γβάυοβ ίΐιβ ρποβ.
Το Γβάαοβ ΐΗβ ρηοβ ΐ>ν &
οΐ'οτνη.
Το ΐΐ'ίΐηδίίΐίβ ίηίο Ερ^ΐίβΐι,.
Το ίΓαηβΙαίβ ίϊοηΐ Εη°4ίδ1ΐ
ίηίο Οτβθΐί.
Το ίπιηβΐ&ΐβ ίτοηι οηβ Ιαη-
£>1ΐβ§β ίηίο αηοίΗβΓ.
χ 011.
Το ονβΓο/ιατ^β, ίο αβ/ο Ιοο
ιηΐΐοΐΐ.
Το άβάι&βΐ.
Το /α,ΙΙ.
I οαηήοί οΐβάηοί 3,117 ί1ιϊη£.
άΐ89 ίβΐΐβ.
43
Πηχνς. Αη βΐΐ, α γ&γά.

Έχπληρονν, ίχτελείν Χαραγ- Το βχβοηίβ α €θηιηιΪ8$ίοη.

γελίαν.

Έξετελεόατε τηνπαραγγελίαν μα; Η&νβ γοα βχβονίίβά ηιγ οοπι-

ηιΪ8$ϊοη?
Την ("ξετέλεβα. I Ιιανβ βχοοοίβά ίί (η 1 Ιι&νβ).
Πράττειν, Ιχτελείν (χάμνειν) Το άο οηβ'β άυΐγ.1
τό ίαντον χα&ηχον (ηχρέος).
Έχπληρονν τό ίαντον χα&ή- Το ίαΐήΐ ("άίδοΐιατ^θ, άο) οηβ'β
χον (η χρέος). ά\ιϊγ.
Ό άνθρωπος οντο; ΙχτεΧεϊ Τη&ί νααα εά\γ&γ8 <Ϊ068 Ηΐδ
(χάμνει) πάντοτε τα χρέη τα. άυί^.
Ό ανΰροπος οντος ΙχπΧηροϊ Τΐι&ΐ ιηαη &1τν8.^8 ήιΙπΊβ Ηίβ
πάντοτε τα χα&ήχοντά τον. ά\ιίγ.
Πιζενειν, &α§ρεϊν, εΧπίζειν εϊςτι. Το Γβΐγ (ίο άβρβηά) ιιροη
δΟπιβΛΐη^.
Θα^ρίί (ίΧαίζει ) εις αντό; Ηβ άβρβικίδ μροη ίί.
θκ$όώ, βκϋίζομαι εις νμάς. I Γβΐγ ιιροη ^ΟΒ.
Εΐμπορεϊτε να. ^άρρητε (να Υοιι ιη&γ Γβΐγ υροη ίίιχι.
πίζενητε) εις αντόν.

'ΛρχεΙν, επαρχεϊν, ίζαρχεϊν, Το ϊ>ε $υ£βο%βηί/οχ οηβ.

ψ&άνειν.

Σας άρχεί 6 άρτος οντος ; Ιβ Ιΐι&ϊ 0Γβα<1 βιιίδοίβηί; ίοΐ*

7ου?
ΜοΙ άρχει. Ιί Ϊ8 βηίϋοίθηί; ίοΓίηβ.
Θα άρχέδωβι τα χρήματα ταϋ- \νΠ1 ύι&ϊ ναοιαβγ 1)6 δυίϊϊοίβηί;
τα εις τον άν&ρωπον τοντον; ί'ον Ιη&ί ηι&η?
Θα άρχέβοιβιν εις αντόν. Ιί 1)6 δΐιίΕοίβηί: ΓοΓ ηίΐη.
Όλίγη περιονβία άρχεί είς τον Ιώάΐβ τνεαίίΐι βυίΗοββ £ογ ίηβ
βοφόν. \νΪ86.
"Ηρχεβε τό ποβόν τοντο εις Η«8 ί\ιβ& βατή οββη βιιβίίίβηΐ;
τον άν&ρωπον τοντον; £ογ ΐηβί ηιαή?
Ήρχέβ&η ζ η ηνχαριΰτή&η ) 6 "\Υα8 Λ&ί Μ&η οοηίβηίβά \ήί!»
άν&ρωπος οντος εις τό πο- ϊή&Ι 8ΐιιη?
βόν τοντο;
"Ηρχεΰεν είς αντόν. Ιί Η&8 οβεη βιιίΚοίβηί; £ογ ηίαι.
_—. . ί
1 Το νπο τον διδααχάλου ΙπιβαΧΙόμιν χρέος {ίς τονς μα9ητάί λίγιται 1&3^>
Ιργον Οίον έχάμίτε το ίςγον βαϊ; Η&?β ^οα (Ιοηο γοιίΓ ΐΛ»ίί
 — 339 —

Ήοχέό&η (ηηνχαριζή&η) εις Ηβ 1ΐ88 1)ββη οοηίβηίοίΐ νϊΐΗ

αντο.
θα. ηρκει ιις αυτόν, 'αν ήϋί-
λ«Γί μόνον νά προό&ίβψε
εΐ£ αντδ ολίγα βτέφανα.
€>α ηρκεϊτο (&α ηνχαριότεϊτο)
αν ή&έλετε να ζροβϊτίβψε
ολίγα βτίφανα.
"Οπερ ίόνΐν, ηγονν, δηλαδή.
ΑΓαΙ τα. λοιπά (κτλ.).
ιί.
Ιί \νοα1<1 \)β βαίϋοίβηί; £Όγ
Ηιηι, ίί" γοα τνοιιΐά οηΐγ
&άά α ίβ\ν ΟΓΟλνηβ.
Ηβ Λνοαίά 1)6 οοηίβηίβά, ΪΓ
γόη τνοηΐά οηΐγ &άά ιι ί'β\ν
0Γθ\νπ8.
ΤΗ&ί 18 ίο βαν (ι. β.)
Εί οοβίβνα (βίο.}

ΘΕΜΑ 145,
ΠαριδόΦηααν οί ίχδροί (Ιο βαιτβικίεΐ1); —^ήν παρίδόθ'φΐίπ'· διοΓί Λίΐ» προνπ'-
μηααν τήν ζωήν από Γον Φανατον χαι" τοι όέ ίχοίτίί (βηά ΐΙιοοβΗ ιΐιβ^τ Ιιβ(1 πβί.
*Ηβγ) οϋτε άρτον, οντε ΰδωρ, οντε οπλα, οΰτε χρήματα, άπεφάαιααν (ι1ιε}τ άβίβηηϊηειΐ)
ν' άποδάνωαι μάλλον παρά νά παραδο&ωαιν. — Πόαον τιμάται το Ιριοΰχον
τούτο; — Τό πωλο» τρία ατίφανα καΐ ημιαυ τον πήχυν. — ΜοΙ φαίνιται ( I
ΐΜηΙε Η ) πολϋ άκριβόν. —Λίν κατέβη (Ιο ίαΙΙ) ή τιμή τοϋ έριονχου; — Ή τι
μή Ζλωρ των εμπορευμάτων (&οοά$) κατέβη έκτος ή τοΰ έριούχου (οχοερί
ύΐΑί οί οΐο(ΐι). — Σας δίδω (I ντίΙΙ ^ίνβ 3»ου) τρία ατίφανα δι αυτό. — Λεν
ίύναμαι νά αάς τό αφήσω (ΙβΙ ^ου Η»το ϊί) ΐίς (ίοτ) αυτήν τήν τιμήν, διότι «-
£ίζιι περιβαάτεαον. — Μοϊ κάμνετε τήν χάριν νά μοί δείξητε τεμάχια τινα (»<>-
ιηβ ρίβοε») Γαλλικού ίριονχου; — Με πολλήν ςύχαρίστηαιν. — Σας κάμνει τό (·
ριοΰχον τοΰτο; — Λεν μοί κάμνει. — Λιατί δίν αάς κάμνει; — Λιότι ιΐναι πολύ
άκριβόν άλλ' ίάν δέλητε νά ξεπέαητε τήν τιμήν (ΙονβΓ (Ηβ ρποβ), &' άγοράαα
■ίΓχοβί μέτρα, — Έπιι$ή δ%ν εζήτηαα πολλά, δεν δύναμαι νά ξεπέαω τίποτε. —
Μαν&άνετε Αγγλικά- αάς κάμνει (1οι) ό διδάσκαλος οας νά μεταφράζητε; — Λί*
κάμνει ν' άναγινώακω, νά γράφω και νά μεταφράζω. — Είναι αφέλιμον νά με-
ταφράζη τις, οταν μαν&άνΐ] ξένην τινά γλώαααν; — Είναι ιόφέλιμον νά μετά-
φράζιτ) τις, οταν αχεδόν γνωρίζτ) τήν γλωαοαν τήν οποίαν μαν&ανεν αλλ ίνω
(όιιι \νί»ί Iβ) άχάμη ίίν γνωρίζει τίποτε, είναι ολως (ίΐ«ΜΓ«1ν) ανωφελές. — Τίαας
βάλλει (πι»1ί<;, κάμνει) ό διδάακαλος της Αγγλικής νά κάμνητΐ («τΐιβί ιΐοββ νοιίΓ
Εη^ΠβΚ ηΐΛίίίΐΓ ηΐίΐΐίβ χοιι (1η),· — Με βάλλει ν άναγινάοκω 'εν μά&ημα, μετά
ταϋτα με βάλλει νά μεταφράαω Ελληνικά δέματα εις τύ Άγγλικ'ον ΐπΐ (ου) τον
μα&ήματος, τό όποιον μ' έβαλε ν' άναγνώαω, και κ* «ρχζί /"'ΖΡ4 τέλους τον
μαδήματος μοί ομιλεί άγγλιοτΐ, και οφείλω νά το άκοκρίνωμαι είς την αυτήν
γλώαααν (ίη Ιΐιβ ν«τγ 1&η^ααςβ), τήν οποίαν με διδάσκει. — Έμά&ετε ήδη πολλά
κατ αντόν τον τρόπον; — Βλέπετε υτι εμα&α ϊ/βη κάτι, διότι μόλις είναι τρεις
μήνες άφ' οτου τήν οπονδάζω, και ήδη αάς καταλαμβάνω οταν μοϊ όμιλήτε, καϊ
■δύναμαι νά α&ς άποκρίνωμαι. — Λύναα&ε νά τήν άναγινωακητε ίπίαης καλώς
(μ \νε11); — Λύναμκι νά τήν άναγινώακω καϊ νά τήν γράφω, οπως τήν ομιλώ
(ίυ νβΐΐ η I δρβ»& ί*). — Λιδάαχει και Γερμανικά ό διδάακαλός αας; — Λιδάακιι.
— Έπι9υμων νά γνωριαδώ μιτ' αΰτοϋ, &ά αας παρακαλίαω νά μϊ ανιτήαητε
*1ς ανιόν (I ημιϊΙ 1}ββ νο*ι ιο ΐη(Γθ(1αο« πι? (α Ιιϊπι);
 — 3ΑΘ —

. . : 133.·
Λοιπόν (ντβΐΐ) /προοδεύει η αδελφή βας; — Θά προώδευεν αν ητο τό'όον φιλό
πονος οβον ΰμεΐς. — Με κολακεύετε; — Κα9όλον (ηοί »1 βΐΐ)· πας βεβαιώ, οτι
9ά τ/μην είς άκρον ενχαριςτημένος (I βΐιοιιΐά 1>β Ιιί^ΗΙ^ ϋα(ίκΰθϋ) (αν όλοι οί
μα9ηταί μου επεμελοΰντο («ΌΓΐίβά!) άς νμης. — Λιατί δεν ί£έρχεα9ε οήμερον;—
θά εξηρχόμην αν ητο καλός καιρός. — Θά εχω την ιύχαρίατηαιν νά αάς ίϊ#
αΰριον; — "Αν αγαπάτε 9ά ΐλ9ω. — ©ά ημαι ακόμη έδώ οταν φ9άαητε; — θϊ
ιχητε αίχίαν (ϊΗηΙΙ }-οιι Ιιανβ οοοΒδίοιι) να ύπάγητε ίίς την πόλην απόψε; —Λη
εΐξ,ΐύρω, άλλ' η9ελα νπάγει αν ενριακον ενκαιρίαν (ίί I η»<1 &η ορροηιιιιίΐν). —
Λεν 9α ε'έχετε τόαην έύχαρίατηαιν, και δίν 9ά ηο9ε τόαον ευτυχής, έάν δεν ε'ίχετι
οντε φίλους οντε βιβλία. — Ό άν9ρωπος δεν η9ελεν υποφέρει τόαην δνοτνχί-
αν («ϊχρεπβηοβ 80 αιηοΐι πιίββΓγ) εις το ςάδιον τον βίου του (ίη Ιιί» 03ΓΡβι-) , χ«ί
ίί» ητο τόαον δυατυχής, αν δεν ητο τόαον τυφλός (οΐίικί). — Λεν 9α εΐχε-
τε την άναια9ηαίαν ταύτην (ίϊχΛί ίηδβηδίΜΙϊΙ^) προς τούς πτωχούς, και δίν 9ά
ηα9ε τόαον κωφός (<1ββΓ) εις τάς παρακλήαεις των (Λβ «υρρΙίο&Ιίοη), ίαν καΐ
ΰμεϊς ΰπεφέρετε επί τινα καιρόν δυατνχίαν (ίί ^οχι 1ΐΒ(1 1)ββη }τοιΐΓ8<;1ί ίη πιϊδβι-γ
ϊογ κυηΐΒ ιίπιβ). — Λεν 9α (λέγετε το ντο αν μ Ιγνωρίξετε. — Λιατί δεν 'ϊκαμεν
η ανεψιά αας τα 9έματά της; — Θά τά ϊκαμνεν, αν δεν έμποδίξετο (Ιο 1>β ρτβ-
+βηίεά!). — Έάν είργάζεα&ε περιααότερον, καΐ άμιλεϊτε αυχνότερα, 9ά άμιλεϊτε
καλλίτερα. — Σας βεβαιώ κύριε, οτι 9ά έμάνϋανα καλλίτερα, αν εΐχον περια
αότερον καιρόν. — Λεν οίκτείρω ϋμας, άλλα την άνεψιάν αας. — Λεν 9α ε'ίχε-
Τϊ δίκαιον νά παραπονήαΟε κατ αυτής, αν εϊχε καιρόν νά κάμη ο,τι ττ} ίδά-
κατε νά κάμτ].

158.
"Η9ελα (I δηουΐϋ Ιίΐίβ) νά είξεύρω διατί δεν δνναμαι νά ομιλώ τόαον κκ?.<5<
οοο» νμεϊς; — Λ7ά αάς εΐ'πω (I \νίΙ1 Ιοίΐ ^οη) ή9έλετε Όμιλεϊν έπίαης (ο,ηίΐβ 8»
καλώς άς εγώ, άι> δεν ήο9ε τόαον έντροπαλός (ΙΐϋίΙιΙ'ιιΙ). Άλλ' εάν έμελετάτΐ Τι
μα9ήματά αας μάλλον προαεκτικώς (αιοΐ'β ο&τιϊίΊιΙΙν), ϋέ» ·&<τ έφοβεια&ΐ νά Όμι
λητί' διότι διά νά Όμίλι) τις καλώς πρέπει νά γνωρίζη, και είναι φναιχώτατον
(νβΓγ η»Ιηι·αΙ) οτι 'όατις δεν γνωρίζει καλώς ο,τι εμα9εν, νά ηναι δειλός (δΐιουΐά
1>β Ιίιηίά). Λεν 9ά ηο9ε τόαον δέιλός, οαον εϊο9ε, έάν εΙβ9ε βέβαιος οτι
δεν έκαμνετε λά9ή. — Έξετελέαατε την παραγγελίαν μου; — Την έξίτέλεαα. —
Έξετέλεοεν ό αδελφοί αας την έντολτιν την οποίαν τω έδωκα; — Την ϊξετέλε-
αιν. — Είμπορούαατε νά έκτελέαητε μίαν παραγγελίαν μου δι έμέ; — Σας χρε-
ωατώ τόαας χάριτας ωατε 9ά έκτελω πάντοτε τάς παραγγελίας αας, οταν ενα-
ρεατη9ητε νά μοι δώαητι. — ;θέλετε νά έρωτήοητε τον ε'μπορον αν (νν'ίβΛβΓ)
δύναται νά μοι δώυτ/ τον ΐππον εις την τιμήν (μί ιΐιβ ρι ίοβ) την οποίαν τώ έ-
πρόοφερα; — Εϊμαι βέβαιος οτι η9ελεν ενχαριατηϋΐ/ έάν έπροα9έτετι ι'λίγους
ςτεφάνους ακόμη. —Έάν ημην βέβαιος περϊ τούτου η9ίλα προσ9έοιι ολίγους
ατεφάνονς ακόμη. — Καλη ημέρα αας τέκνα μου (%οοά ιηοιιιίιΐβ οΜΙ<1γ«ιι) .' £-
κάμετε το έργον οας (νοιίΓ (αβί;); — Γνωρίζετε καλώς οτι πάντοτε τό κάμνομεν,
διότι πρέπει νά ημε9α άο9ενεϊς διά νά μη τό κάμωμεν.— ΤΙ μας δίδετί νά κά-
μωμεν αήμερον; — Σας δίδω νά μά9ητε το πεντηκοατόν πρώτον μάϋημα, καΐ
νά κάμετε τά 9έματα τά ανήκοντα (6βΙοη^ίη§) είς αντό, υ εστιτό 154οΐ', 155ο»,
κιι 156ον. — θά προαπα9ήαητι (Ιο βπάοβνοαΓ) νά μη κάμητε λά9η ((ο οοαιαιϊΐ
 - 341 —

ηο βΓΓ0Γϊ?) — 0ά προβπα9ήβα>μεν νά κάμωμεν (ίο οοιυϋιίΓ ηοηο). — Σάς άρχει *

άρτος; — &α μοί ηρχει, αν δεν τ,μην πολ'υ πεινααμίνος (ίο \>β ν<τν 1ιηη·;η). —
Μοϊ νπόσχεα$( να όμιίήοητε εις τον πατέρα Βας; — Σάς τ'ο νιτόαχομαι· δννοί-
ο&ε νά βααιαϋ^τε εις την νπύΰχιαίν μον (νου ιη»γ (Ιβρυικί αροη ίι). — Θά ίρ-
γαβ&ΤιτΒ Ιπιμελίατερα (ί\*η1*ι) εις το προοεχες μάθημα παρ' οαον είργάαθτ)τί
ίίς τοΰτο (ιΙιβιι νοιι Ιι&νβ (Ιοηβ Γογ ιΗΙβ^,- — Θά ΐργααϋώ έπιμεΧίατιρα. — Λν-
ναμαι νά το ίΧπίαω (Γβΐγ ηροη ίι); - Αΰναβ&ε.

ΜΑΘΗΜΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

ΓΙΓΤΪ-8Ε0Ο3ίΒ ΙΕ880ΓΪ. *

Πράττειν, κατορ&ονν τι, έ- Το νιαηαββ, ίο £0 αοόηΐ

πιλαμβ€ΐνεβ&αί τίνος. α έϊιίηβ·.

Πώς είμχορεϊτε ν' άνάφψε πνρ ΗοΑν (ίο 3'ουηιαηη§β ίοιη&ΐνβ

χοιρις πνράγραν; ά ίίτα \νιΐηοπί ΐοη^βί
ΕΐμΛορώ όντως (ετ<1ι). I £0 η,ΐιοιιΐ ϊί 80!.'
Αϊν το -λάμνετε καλά, η δει> Υοιι §ο »1)0ΐΙ* ΐί ίΐιβ τντοη^
τυ καταφέρετε καλά. τ/νιιγ.
Το κάμνω καλά, το καταφέρω I £0 Η,οόΙΤί ίί Ιΐιο π'^πΐ ι^η^".
καλά. ' '*
Πώς ειμαορεΐ 6 αδελφός βας να Ηοτν* θοβ8 γονΤ ΟΓΟίηβΓ ϊήα-
κάμη τοϋτο; ηΆ£(*. ΐο (Ιο ίΙιαίΤ
'ΒπιδεζΙως, έπιτηδείως. 81α1ίη11/, οΐβνβνίν. '
Ά&εξίώς, άνεπιτηδείως, άτέγνως. Α.ντ\ί\χ&\·βλγ, ΒίκΙΙγ.' ' ·
Τί είδος καρπον είναι νοντο; λΥΙιαί Ιαηά οί ΐχνιϊί Ϊ8 ύιιώ ?
Είναι καρπός με κόκκας (6πό· Ιί 18 & Ιίβήιβί-Α'υίί.
ρον, κονκοϋτβι).
Μήλον αρμενιακον (βερνκοκ- Αη &ρποοί, α ρΐυηι.
χον, καϊ6ι), κοκκνμηλον
(δαμάϋκηνον).
Καρπός με ίίνρψα (κακοντβι). 8ΐοηβ β,'ΐπί.
ΙΊρΐπει τις νά όπάϋη το κον- Οηβ ηιαβί ΐ>νβΛΐν ίηβ βϋοηβ
χοντβιδιάνά χάρη το βπέρμα. \)αΐθΥβ οηβ οοίπβδ ίΐί ίΐιβτ
^βπιβί. . , , . . ;. . · ν
Σεϊβον το δένδρον τούτο, και δΐΐίΐΐνβ ίΐιαί ίνββ, &αά ίΐιβ ίταϊϊ
&ά πέβωβιν οί καρποί τον. Λνίΐΐ ΠίΠ.
Ήϊγαν τελειώβει άναγινωβκων, I Ιιαά (Ιοηο Γββίΐίη^;, τνΐιβ»
οτϊ είόήλϋ-εν. δΐιβ βηίθΓβά.
Εϊ^ετε γάόει τδ βαλάντιόν όας, Υοη Ηίΐ<1 1θ8ί γοιίΓ ρανββ,
ο« έγώ ενρον τδ ίδικόν μα. \νΗβη I ίοαηά ηιίηβ.
ΈΧ·/ομεν γενματηοΊι οτε εφ&α- "\νβ Ιΐίΐά. άίηβά, τνΐιβη Ιιβ »τ-
ϋιν, ΐ'Ίνβά.

Παρ, Τά παραδείγματα ταΰτα δεικννουαιν και έτερον χρόνον γ«ν<$·

μενον «Κ τοΰ παρατατικού τον βοηθητικοί) και της παθητικής μετοχής
του σχηματιζομίνου ρήματος. Είναι δε οΰτος 6 νπερσνντεΧικος της
Αγγλικής γλώσσης.
V) βαβιλενς είχε διορίϋει ναναρ- ΤΗβ 1άη§ \ιαά ηπηιβά &η &ά·
χοΐ', οτι 'έγεινε πρδς αντον ιηίναί, ννΐιβη Ιιβ Ηβ»Γά οί
λόγος περί νμών. ^οιι.
"Αμα Ιτελείωβα το βνγγραμμά Αδ δοοη &8 I Η.αά βηίβΗβα!
μου, το έφερα είς αντον. ναγ ΥΡΟΐ'Ιί, I ΟΗΓΠβά ίί ίο
Ηίπι.
"Αμα Ινεδν&ηι>, ίξήλ&ον. Αβ βοοη 3,8 I \\&ά άνβΒΒβά ηιν-
ββΐί, I τνβηί οιιί.
"Οτε Ιτελείωΰαν - τδ παιγνίδιον, \ΥΗβη ίΗβγ Ηαά αΌηβ ρ1&}'ίη£
^ρχίβκν »'β τραγωδώβιν. ίΗ6^ Ηβ£»η 8Ϊη£Πΐ£.
"Οτε έφαγα, έϋημανε μεβημέρι. ΎΠιβη I Π&ά αΊηβα, ΐΐ βίταβίε
ΐΛνβΙνβ.
Άφον Ιλεηλάτηόαν την πάλιν ΑΆλχ ίΗβ 8θ1άΐβΓ8 Ηαά ρϊΐΐ»-
οί ΰτρατιώται, κατέβφαξαν £βά ΐΗβ ίο\νη, ίΗβ^ θΙ&ιι^Η-
άνηλεώς γυναίκας και παιδία. Ιντβά τνίίΗοηί; ρίίν ΐΗβ \ν~ο-
ηιβη αηά ίΗβ οΗϊιά'ΐ'βιι.
Μόλις ειχομεν φίτάβει, μας ώ- 8βαι·ββ^ Ιιαά ΐνβ ηιτϊνβά,
δηγηβαν εις την βαϋίλιϋβαν. ννΗβη \νβ ΛνβΓβ οοη(1αοίβ(1
ίο ίΗβ φΐββη.
Μόλις μας είδε, μας επληβίαϋε. 8Ηβ Η&ά ηο βοοηβΓ ρβπϊβίνθά
ιιβ, ΐΗβη βΗβ »<1νΒ.ηοοθ
ίολνήτάδ 118.

Βλεπειν προς, είς. Το Ιοοά ιιροη.

Τδ παρά&νρον βλέπει προς ΤΗβ Ήάη(1ο\ν Ιοοίίβ ίηύο £Ηβ

τον δρόμον. βίΓββί.
Το παράΰνρον βλέπει (ανοίγει) ΤΗβ \νίηάΌτν Ιοο^β ιιροη ίΠβ
προς τδν ποταμόν, πνβΓ.
*Η όπιϋδινη 9νρα βλέπει εις ΤΗβ οαεΙς-άοοΓ 1οοΙί8 ΐηίο
τδν χήπον. ΐΗβ £8Τ(1βιι.
ΚαταποντΙζειν,χνΐγειν. Το (Ιι·ο\νΊΐ.
ΠνΙγειν όκνλον. Το (ΐΓΟ^νη & άο<ξ.
 / Το οβ ^Γθ^ηβ(1, Ιο 06 άι*οι*ηι·
Καταποντίζίβ&αι, πνίγεϋ&αι. 5™ 1 §' , ,- ,
' )Το απτννη οηβ 8 ββΙΓ, Ιο £βΐ
( <ΐΓθϊνηβ(1.
Πηβιχρ (κάτω) άπο παρά&ν- Το Κ·»ρ ί;1ΐΓοιι§;Η. ΐΐιε -ννίη-
ρον. άοπ.
'Ρίπτειν (χάτω) άπο το παρά- Το ϊΙιιόήτ οηί οί" Ιΐιβ \νίηάο\ν.
ΰνρον.
Έπέρχεβ&αι εις τον νονν. Το οβ βίταοΐι τνίίΗ » ίΗοιι§1ιί.
ΜοΊ ίπήλ&ε ότοχαβμός (μοι Α ίΗοο^Ιιί; δίπΐίθδ ιηβ.
χατέβη μία Ιδέα).
4εν ηλ#ε ποτε τοντο εις τον Τ1ι»1 ηβνβΓ ΟΓΟβββά Ώαγ ηάηά.
νονν μον (δεν χατίβη ποτϊ
τοντο ίίς το χεφάλι μον).
Ιδία, οξνμωρον ( ίόία ί'ξαλλος, Αη Ι(1βΛ, α ΒλΙΙ^.
λαμπρά ομως).

Άιαχρίνειν, γνώριζαν τι, ει- Το 6β α)νΛ§β ο/χοηΜίΚιηβ.

ναι χριτην πράγματος.

Εΐϋ&Β καλός κριτής τον ε"ρι· ΑγΘ ^Όΐι » ]ϋ(3§β οΓ θ1οΐ!ι?

ονχον; (Γνωρίζετε το χαλον
έ"ριονχον)}
Το γνωρίζω. I άηι α ,Ιιιο^β οί ϊί.
Λεν το γνωρίζω τόβον χαλά. I »ιη ηοί β §οο<1 )\ΐάξβ οί" ίί.

ΘΕΜΑ 157.
Λιατί γελαβί τίνες υταν όμιλω; —Είναι βάρβαροι (ιΐκγ &Γβ ίιηροΐϊΐβ ρ«ορ1«).
ϋν ϊχετε άλλο παρά νά γελάτε καΙ νμεΐς (γοη Ιιανβ οηΐγ (ο Ιαιΐ£>ι »1βο) χαΐ δϊν
9ά βας περιγελάβονν πλέον. — 'Εαν έκάμνετε ώς εγα κάμνω, 9ά ωμιλεϊτε καλώς.
Πρέπει να μελετάτε ολίγον παβαν ημέραν, καΐ 6ίν 9ά φοβηαβί πλέον νά Όμι-
Χητι. — θά προβπα9ήοω ν άκολον9ήβω την ουμβονλήν βας, διότι άπεφάβιβ*
(Ιο Γβεοΐνβ) νά βηκόνωμαι κά9ε πρωϊ ίίς τάς ϊ{, νά μελετά (/; τακ δέκα, καΐ
νά Ιπάγω ίίς την κλίνην {νωρίς. — Λιατ'ι παραπονείται ή αδελφή οας; — Λι*
ιίξενρω, άφοΰ (δϊηοε) ευδοκιμεί εις ολα ( βυοοβεύβ ίη ενβι^ ιΐιϊης) -και είναι
βϊηοβ βΐιβ ΐβ) ευτυχής, καΐ μάλιατα (βνβη) εύτνχεατέρα έμον χαΐ νμων διατί πα
ραπονείται; — Παραπονείται Ι'αως διότι δεν γνωρίζει καλώς (ΐίιοΓου^ΙιΙν) την 4-
■αόϋίοιν ταντην. — Ιαως (ιΐιβί π\&γ οβ). — Πως κατορ&όνετε νά προμη9εϋεβ9»
ίμπορενματα χωρίς χρήματα; — Αγοράζω με πίβτωβιν. — Πως κατορ&όνΐι (π»β-
ηβββ) 7] αδελφή βας νά μαν&άνυ την Άγγλικήν χωρίς λεζικόν; — Το κατορίόνει
όντως. — Το κατορ9όνει πολύ ίπιτηδείως. — Άλλ' ό αδελφός βας πας το χβ-
τορ9ένει; — ΤΌ κάμνει (Ιιβ ιηαπα^βι ίΐ) πολν άνεπιτηδεΐας (ΛΥ/ίν/Λτά.]γ) άναγι-
νοάβχϋ καΐ ζητεϊ τάς λέξεις εις τό λιξικόν (ι3ιβ άΊοίίοηνγ). Λννατκι (1»β πι»;)
 344 —

χοττ' (ώτόν τ'υν τρόπον νά οπονδαζη εϊκοαι ετη χωρίς να είξενρη πως να συν-
&έαη μίαν μόνην πρότααιν (ννίΐΐιουΐ 1ίηο\νϊη(» Ηον Ιο ιη&β α δίη{*Ιβ δβιιίβηο,β). —
Είβ&ε καίυς κριτής του {ριονχου; — Εϊμαι πολύ κάλος κριτής αντον. — θέλετε
να μοί άγοράσητε μερικούς πήχεις; — ""Αν μοϊ δώβητε τά χρήματα, &ά σας άγο-
ρασω. — &ά με ύποχρεώσητε. — Τί {κάμετε οτε {τελειώσατε την {πιοτολήν οας;
— 'Τπήγα εις τον άδελφον μον, όστις με νπήγεν εις τό &έατρον, ΐν&α ίσχον
την ενχαρίστησιν νά Ιδω ίνα φίλον μον, τον όποιον δεν εϊχον ιδεί προ δέκα
{των. — Τί ΐκάμετε τδ πρωί, οίε έΰηκώ&ητε; — Άψον άνέγνωσα την {πιβτοίην
τον Πολωνον κομητος, νπηγα νά ίδιο τδ 9έατρον τον πρίγκηπος, τδ οποίον
δεν εϊχον ίδεϊ πρότερον. — Τί ίκαμεν δ πατήρ σας άφον ίπρογενμάτισεν; — 'Ε-
ξνρίσθη καϊ εξηλ&ε. — Τί εκαμεν ή αδελφή σας άφον νπηγεν είς περίπατον; —
'Τπήγεν εις της κομήοβης. — "Εκοψεν η κόμησσα τδ κρέας, άφον έκοψε τον άρ
το»; »— "Έκοψε τον άρτον, άφον έκοψε τδ κρέα£. — Πάτε εξ4ρχεο9ε; — Αεν ε
ξέρχομαι %ως ανριον, διότι πριν αναχωρήσω &ίλα> ακόμη μίαν φοράν ιά ίδοο
τονς καλούς μον φίλονς. — Τί έκαμαν οϊ φίλοι σας οτε {προγενμάτισαν; — Τ-
πήγαν εις τον περίπατον με τον άγαπητόν αυτών διδάσκαλον (η παιδάγωγόν
(ρΓβοβρίοΓ ). — Έξνρία&τ/τε πριν προγενματίβητε (οΐίοτβ ^οιί οΓββΙίίΒδίίΐΙ) ; — 'Ε
ξνρίβ&ην άφ' ον {προγενμάτιαα. — 'Επλαγιάοατε άφ' ον {δειπνήσατε; — Άφον
ίδείπνηβα έγραψα τάς {πιστολάς μον, και οταν τάς έγραψα επλαγίαοα.
158-
Ποΰ νπήγετε άφ' οτον αάς εϊδον; — Λιεμείναμεν (Ιο δο]ιιπι) πολύν καιρόν {πι
της παραλίας, εως ον εφ&ασεν εν πλοΐον (ιιηίίΐ α δΐιϊρ 8ΐτίν>ί(1), τό όποιον μάς ε-
φερεν είς την Άγγλίαν.— Θέλετε νά {ξακολν$ήΰετε τί/ν διήγησίν οας (γοητ η&ΓΓβίίτρ),·
— Μόλις (δο&Γβρψ) εφ9άιαμεν είς την Άγγλίαν, καϊ μάς νπηγαν ( »·1ιρη ννβ
■»6Γβ ι&ΐίβη) ε& την βκσίλιοοαν, ήτις μας ίπεδέχ&η λίαν καλώς, και μάς άπέ-
πεμ-ψεν (Ιο δεη<1 Ιηιοΐί^ εις την πατρίδα μας. — Χωρικός τις ίδών οτι οϊ γέρον
τες μετεχειρίξοντο όμματοϋάλια (ΐΗαΙ οΐιΐ ηιβη «8β(1 δρεοίίκΊθί) 5ιά ν ανα-
γινώακωσιν, έπορεν&η (\νβηί) προς ΐμπορον των {ργαλείων της οπτικής (Ίο βη
οριίοίίΐη'δ) και έξήτησεν 'εν ξεϋγος. Λαβών δε τότε 'εν βιβλίον καϊ άνοίξας αν-
τό, εΐπεν οτι τά όμματοϋάλια δεν ήσαν καλά· ό διοπτροποιός (ιΐ)β ορίΐοί&η) I-
&ηκει> {πι της ρινός τον 'εν άλλο ξενγος ίκ των καλλίστων (<ι( ίΗβ Ιιβδί), οηον
ηδννή&η νά ευρη ίντος τον {ργαβτηρίον τον, αλλά τον χωρικον μη δνναμένον
πάλιν (ιΐιβ ρρα«ίΐηΙ 1)οπΐ£ βίίΠ πηαοΐβ) ν ανάγνωση, ό έμπορος εϊπεν εις αυτόν·
« Φίλε μου, ίσως δεν γνωρίζετε κα&όλου ν άναγινώσκητε. » — « 'Εάν ήδννά-
μ3\ν « άπεκρί&η ό χωρικός,» δεν 9ά {χρειαξάμην τά όμματονάλιά σον. — Ερρίκος
ό Τέταρτος άπαντήαας (ηίββίϊηι;) ημέραν τινά εντός τον άναχτόρρν τον αν-
δρωπον τον όποιον δεν {γνώριζε, τον ήρώτησεν, είς ποίον άνήκεν; — « Άνήκοα
ΐίς {μαντόν «, άπεχρί&η ό άν&ρωπος οντος. — « Φίλε μου, τω εϊπεν ό βασιλείς,
ϊχετε άνόητον (ίπιρίιΐ) δεσπότην (πι&δίβΓ) ».
Τί Έχετε; διατί φαίνεα9ε τόσον μελαγχολικός; — Λεν &ά {φαινόμην τόσον με
λαγχολικός, άν δεν εϊχα αίτίαν νά λνπωμαι (τιο Γβα«οη Ιο οβ δ8(1). — "Εμα9ον
εσχάτως, οτι εΊς φίλος μον ΐγεινεν αντόχειρ με πιατόλίον (Ιο δΐιοοί; οηβ'δ ίβΙΓ -
ν'ίΛ α ρίδίοΐ,) καϊ οτι μία από τάς καλλίζας φίλας της σνξνγον μου {πνίγη-—
Ποΰ επνίγη; — 'Επνίγη {ντός τον ποταμον οατις εϊναι όπισ9εν της οικίας της;"
χ&ες είς τάς ε| τό πρωί ηγερ&η χωρίς νά εΐπη λέξιν είς ονδένα, επήδησε κά
τω οπό τό παρά&νρον "τό όποιον βλέπει ιίς τόν κήπον, και ε$ρίφδη εί% ιόν
 — 345 —

ποταμαν βχον Ιηνίγη. — "Εχω πολλήν επι6νμίαν νά λονβ9ω (ίο ο&ύιβ) σήμερον.
—Πον 9έλετε νά λονβ&ήτε; — Έντδς τον ποταμον. —Λεν φοβεϊσ%ε μήπως πνι-
γητε; — "Λ! όχι, ιίξεύρω νά κολνμβω. — Ποίος σοΙ [το] εμα&εν; — Πέρνσιν ϊ-
ίαβα μερικά μαδήματα είς το αχολεΐον της κολυμβητικής.

150.
Λιατί έργάζεβ&ε τόσον πολν; — Εργάζομαι δια νά φανω μίαν ήμέραν ωφέ-
λιμός είς την πατρίδα μον. —"Οτι ακόμη τ,μην μικρός (ΙίίΐΙβ), εΐπον ήμέραν τι
νά (οιιοβ) ιΐς τον πατΐρα μον, « δεν γνώριζα) άπο έμπόριον (I άο ηιιΐ πικΙβΓ-
βίαηά ίΓ&άΌ) καϊ δεν είξενρω νά πωλώ, άφες μΐ (Ιίί ωβ) νά παίζω η, Ό πατήρ
μον, μοί άπεχρί&η μαβιών (πηίΗη^)- « ίμπορενόμενος μαν&άνει τις νά έμπο-
ρενηται, χαϊ πωλών νά πωΐγ/ (Ιη ίΓβάΊης οηβ Ιββι-ηβ (ο Ιτιάβ βηά ίη κβΐΐίιι; (ο
» Άλλα αγαπητέ μον πάτερ, άπεκρίδην « [χαΐ] παίζων τις μανδάνει I-
πίαης (&\*υ) νά παίζτβ ». « "Εχιις δίκαιον, » μοί εϊπεν, « αλλά πρέπει πρώτον νά
μά&ης τ.ί Ιατιν άναγκαϊον καϊ ώφϊΧιμον ». — Μη κρίνε ίνα μη κρι9ής. — Λι-
ατί τί> μεν κόρφος το ίν τω όφ&αλμω τον άδελφον σον βλέπεις, την δε (ν τφ
δω όφ&αλμω δοκον δεν βλέπεις (λΥηγ <1ο ^οα ρβιτβίνβ Λβ πιοίβ ϊη )γοιιγ &γο-
ΐΗβΓ'β βγβ, ^οιι »1ιο άο ηοί ρβΓοβίνβ Λβ' οβΛαι «ΗίοΗ ίβ ΐη ^οβγ ονη β^β); —
θά άντεγράφετε τά &έματά οας αν άντίγραφον τά Ιδικά μον: — Θά τά αν-
τέγραφον αν άντεγράφετε τά ιδικά σας. — "Ηΰελεν αντιγράφει (ίο ΐι-απίΕΠοβ)
η αδελφή οας την έπιστολήν της, αν άντίγραφον την ίδικήν μον; — Η&ελι την
άντιγράιρει. — "Η&ελεν αναχωρήσει άν εϊχον αναχωρήσει; — Λεν δνναμαι νάα&ς
εΐπω τί ή9ελε κάμει αν εΐχετε άναχωρήαη. — Οί τά μάλιστα ανντελέσαντες εις
την όνν-ψωαιν αντον είς τον δρόνον (Τΐίοδβ νΐιο 1ια<1 οοηίπΐίΐιίθίΐ Ιΐιβ ιυο.ιί Ιο
Ιιϊβ βίβναΐοη Ιο Λβ ιΙίΓοηβ) των προγόνων τον, υπήρξαν οι προσπα&ήσαντες με
τά μεγίστης έπι9νμίας νά κατακρημνίσωσιν αντον άπ' αντον (\νβΓβ Ιΐιοίί μγΗο
1αΙ>ηυΓβ(1 νϊΛ ίηβ πιοεί ΡΗ^βπιβίδ ί0 ρΓβ«ϊρίΙ»*β Μπι ϊγοπι ίί). — "Αμα δ Καί
σαρ διέβη (Ιο ογοϊϊ) τον 'Ρονβικωνα (ΚιιΜοοη), δ'εν είχε πλέον νά διστάστ) (ίο
ά"βΙίοβΓ8ΐβ)· ωφειλεν (Ιιβ νν»ί οο1ι»β(1) η νά νικήσ^ (ίο οοη^ιιβΓ) η ν άπο&άντ].

ΜΑΘΗΜΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟΙ ΤΡΙΤΟΝ

ΡΙΪΤΪ-ΤΗΙΒΒ Ι.ΕΙ80Ν.

Έκφρά£ί(ίθαι. Το βχρτιΐ88 οπέ 8 8βΙ/.

Γίνεβϋ-αι καταληπτόν, χατα- Το ηιαίΐβ οπέ 8 δβΐ/ χιηάβτ-
λαμβάνεβδαι. 8ίοοά.
'Ε&ίζειν (όννΒ&ίξειν), γνμ- Το ααοηαίοιη.
νάζην.
Ειω&έναι, ίίναι ϋννΗΰιϋ- Το Ιβ αϋοηβίοηιβά.
μίνον. <■ , , ■ ■ .....
44
 — 346 —

Οί Λαίδες πρέπει να 6ννη91- ΟηϋάΓβη ηιηβί 1>β αοοιι$ΐοιη-

ξωϋιν είς τοίτς κόπους έ- βά β&ν\γ ίο 1&1>οαι·.
νωρίς.
Είμαι βυνει9ι6μένος (Ις αυτό. I άχά αοουείοηιβά ίο ϊί.
/Γεν δυναμαι να έχφράζωμαι I ο&ηηοί βχρΓ688 ην^δεΙίΉτβΙΙ
καλώς ΐίς την Αγγλικψ, ίη Εη§1Ϊ8η, ίοΓ I αηι ηοί ίη
διότι δεν εχω την ίξιν τον ίΗβ η&Βίί οί 8ρβαΜη§.
δμιλεϊν.
ΌμιλεΙτε καθώρ πρέπει. Υοα βρβηΐί ρΓορβΓΐ^.
Μελετών, (Ιζ) άϋχεϊβΰαι, γν- Το ρΓβ,οίίδβ.
μναζεό&αι.
Γυμνάζομαι είς την δμιλίαν. I ρΓ&οίίββ βροαίπη^.
(Συν) όιαΧίγιβ&αι, (&υν) 6μ ι- Το οοηνβΓδβ, ίο οη»ίίβΓ.
λεϊν.
Άδολεΰχεϊν, πολυλογεϊν, <ρλυα·\
ρείν. ί Το ρΓ&ίβ.
Φληναφεϊν, φλυαρείν, ληρεϊν. )
Στωμνλος, άόόλεδχος, πολν·\
λόγος. ( Α ρΓ»ίί1θΓ, α οηβίίβτβΓ.
Φλήναφος, φλύαρος, λάλος. )

Αμήχανος, άπορος. ΕηιΙανταβεβά, ριιζζίβά, αί α

Αμηχανία, απορία. Αρηζζΐβ, αη 6ηΛ&ΙΎα88Πΐ6ηί.

Μ κα&ιβτάτε (μΐ φέρετε) είς Υοα βηώαιταδδ (ραζζΐβ) πιβ.
άπορίαν.
Μ ίμβάλλετε εις άμηχανίαν. Υοα ραζζΐο (ρ&ηρίεχ) ναβ.

Ζητεί την άδελφην μου είς Ηβ Εδίΐδ ητρ δίδίβΓ ίη ηΐΛΓ-

γάμον, ήα§β.
Ααμβάνειν μέτρα. Το ίίΐΙΐΘ ιηβαβαΓθβ.
Θά λάβω άλλα μέτρα. I δΐΐίΐΐΐ ί&ΐίβ οίΙιβΓ ηιβηβαΓββ.
Ή χλινη, τό ϋχώμμα, 6 γαρι- Τηβ ^8ί, ίΗβ ^Ιίβ.
εντιβμδς, η άθτειότης.
'Λβτειενεβ&ε, όχωπτετε. Υοα &Γβ]β8ίίη£.
2ίεν υποφέρει (όεν όηχόνει) ά-(Ηβ ο&ηηοί ί&ΐίβ & 3ββί.
βτεϊόμονς. (Ηβ ίβ ηο ^ΙίβΓ.
ΖητεΙν βνγγνώμην παρά τίνος. Το 1)6£ βοηΐθ οηβ' 8 ρ&πίοη.
Σας ζητώ βυγγνώμψ', βνγχω- I ΐ)β§ γο\\τ ρ3Γ(1οη.
ρηύιν.
Ή βυγγνώμη (η βυγχωρηϋις). Τΐιβ ρ&Γ(1οη.
 — 347 —

Σνγγιγνώβχην (ΰνγχωρεϊν). Το ρατάοη.

Το ώρολόγιόν πηγαίνει εμπρός. Τΰβ ΤΥίΐΙοΙι £0β8 Ιοο Γ&βί

Τό ώρολόγιόν μίνα. όπίβω. Τηβ ΜΡ&ίοη §068 ίοο βίοτν

<1θ868},
Τό ώρολόγιόν μον εβταμάτηβε. Μγ 1ι#8 δίορρβύ.
Ιϊον εότάϋ-ημεν; ^Υΐιενβ (Μ ΤΥβ 8ίορ?
Ήμε&α (εμείναμεν, ε6τά$ημεν) λΥβ Ιβίί οίΓ αϊ Ιΐιβ Ιννβΐΐίΐείΐΐ
«*£ τό είκοβτόν μά&ημα, βελί- 1β88θη, ρ»£β οηβ Ιιαϋάΐ'θύ
δα εκατοβτην τεββαυακοβτην Άνιά ίοΐ'ίγ-δβνβΐΐ.
εβδόμην. ' .. . ■
Ταννειν ( χονράίζειν) ώρολό- Το \νίη<1 υρ 3, Λ^&ίοΐι.
γιον.
Κμν.ο-νίζειν (βάλλειν εις τψ Το Γβ^αΐίΐίο Ά λνηίοΐι.
ΰωβτην ωραν) ώρολόγιόν.
Το ώρολόγιόν βας πηγαίνει εμ- Υουν λναίοΐι ίδ ίΛνβιιίγ ηΐΐηιι-
πρός εΐχοβι λεπτά, και τό €Β8 ίοο ίίΐδί, &ηά ιηϊιιβ Λ
ιδιχόν μον μένει όπίβω 'έν φιαΓίίϊΓ οί.αη ηοοί' ίοο §1ο\ν.
τέταρτον. ·
θά ΰημάνφ (%ά χτνπήβφ) τα- Ιϊ ψ\\1 δοοη δίπΐίβ ίλνβίνβ.
χέως μεϋημέρι.
'Εβημανεν ηδη μεσημέρι; Η38 ίΐ; αΐνβίκΐ ν βίπιοΐί 1\νβ1νβ ?
Έπι βνμφωνία, επί βνν&ήκφ. Οη εοηόϋΐϊοη η ρΐΌνκΙβά.
θά όας δανείβω χρήματα επί I ϋνΐΐΐ Ιβηά }^οα ηιοηβ^, ρΓΟ-
βνμφωνία οτι εις τό εξής #« νϊάβά γοα \νί11 ηβηοβίοιίη
ηβ&ε οίχονομιΧΓατερος παρ- 1>β ηιοΐ'β βοοηοηιίο&Ι ίΐιαη
οβον ήβη ίως τόρα. γοιι η&νβ ηίίΗβΓίο οεβη.
ΠαραιτεΙν τό παιγνίδιον. Το Γβηουηοβ (η ϊο £Ϊνβ ιιρ)
§3,ηιΙ>1ηΐ£ η φ8Λΐμι&).
Άχολον&εϊν, άχονειν (πεί$εύ$αι Το ίο11ο\ν ίκίνίοβ, . .
εις) βνμβονλην. . .. ..
Χαίρε, ερρω6ο, νγιαινε. ^ ^ ^ ^
Ενχομαι να. 6άς ΙπανΓδω, νάίΎ'ύί I 8ββ γοα 8£ίΐίη.
6άς ξαναδονμεν, χαληρ αν- Λ Ιιορβ ίο 8θβ γοιι η§ίΐιη
τάιαωο'ίί\ ν δοοη.
Φαίνεβ&ε τόϋον μελαγχολικός, Υοα Ιοοίί 80 ηκΊαηϋΙιοΙγ.
Ό Κνριος Ί'ίγαρδβων μοί εγρα- ·ΜΓ ΚίοΗίΐηΙβοη \ντο£β ίο ηιβ
ψε Ματ αντάς, οτι αί άδελ- Ιηίβΐγ, ϊΙαΆΪ Ηίδ δίδίβτβ
ΐραί τον #ά ελ'&ωβιν εδώ εν- ψονάά 1)β Ηβΐ'6 ίη Ά ύιοΥΪ
τδς ολίγον, και με παρεκά- Ιϊηΐθ, ίίηά νβφίοδίβίΐ ηιβ" ίό
 — 348 —

λεβε νά βάς το εΐπω: Θάδν-
νη&ήτε λοιχον νά τάς ιδψε,
και να δοίβητε εις αντάς τα
βιβλία, τά οποία ήγοράβατε.
Έλπίζονδι δε άτι &ά τά προβ-
φίφψε είς αντάς δώρον, Ό
αδελφός των μ εβεβαίωβετ,
οτι βάς νχολήπτονται, χωρίς
νά βάς γνωρίζωβι Λροβω-
πικώς.
ίβΐΐ ^οη «ο. Υοιι \νί11 ΐΗβη
οβ &ο1β Ιο βθβ ίΗβπι, »ηά ίο
£ΐνβ ίΗβιη ΐΗβ οοοίίδ τνΗϊοΗ
γοιι Η&νβ οοιι^Ηί. ΤΗθ^
Ηορβ ΐΐιηί 70α τνϋΐ άι&κβ
ίΐιβίϊΐ » ρΓθββηί ο£ ί,Ηβηι.
ΤΗβΪΓ ΟΓοίΗβΓ 1ΐΛ8 Λ88111·β<1
ιιΐΘ ί\\&1 ύιβγ βδίββιτι ^οπ,
τνίίΗοαί; Ιιηοτνίη^ 7011 ρβι·-
δοηαΐΐ^.

Άνιαβ&αι, αχ&εβ&αι, βαρν- Το ξβΐ ϋνβά.

νεβ&αι, βτενοχωρεϊΰ&αι. Το νοαηΐ αιηιιιιβηιβηί.

Πώς είναι δννατον νά βαρνν- Ηοτν οοοίά I £βί ίΪΓβά ίη γοχιτ

#ώ ίίς τήνβνναναςροψην 6ας. οοπιρ&ηγί
Στενοχωρείται ααντον. Ηβ §βί8 ίΐΓ0(1 βνβΓ^ΙιοΓβ.
Είναι ενπρόβδεκτον (τνγγάνειν Το οβ τνοΐοοηΐθ.
καλής νποδοχής).
Είβ&ε πανταχού ενπρόβδεκτος Υοιι αΐ'β \νβ1οο«ιβ βνβΓ^
(πανταχού βάς νποδίχονται \νΊιβπ?.
καλώς).
■« · ' . · ■· ΘΕΜΑ ΙβΟ.

Αυτοκράτωρ τις (βπ βηιρβί'οΐ') όργια&εϊς -κατά τίνος άατρολόγον (Ίτΐιο *γμ ίΓ-
τίΐ8ΐβ(1 βίζβίπ.ιΐ βη 89(γοΙο};«γ) « 'Λ&λιε ! ("ΥΥγκΙοΙι) τψ εϊπι, άπ'ο τί 9άνατον πι-
οτενεις οτι 9' άπο9άνης ; » « & άπο9άνα άπα πυρετδν , » άπεχρίδη ό άςρο-
Χογος- « Ψενδεααι, ίΓπίν ό (ίαβιλενς, &' άπο&άντ]ς την οτιγμήν ταντηνάπό βί-
αιον δάνατον (όί β τίοίβηΐ <1β»11ι). κ Ένω δε έμελλε νά βνλληφ&7) (88 Ιιβ νν85
§οϊη8 Ιο &β 8βϊζθ<1), εϊπεν ίίς τον αντοχράτορα. « Μιγαλΐΐότατί, διατάξατε νά
■ψαναωαι τον οψνγμόν μον (ογιΙβγ βοιοκ οιιβ ίο ίκβΐ ιηγ ρηίδβ) και 9ά ΐδητε οτι
ϊχω πιίρετόν ». Ή άπροαδόχητος αντη άπάντηοι% (ίΐιίβ 8811)·,) εαωβε την ζαήν
τον. — Καλημέρα «ας Κνρία Λν — ,Α! ηΧ9^τι τέλος πάντων (ΙιεΓβ γοιι &Γβ »(
1&81)· αάς ΐπιρίμενα άνυπομόνας. — 0α μϊ ονγχωρήαητι αγαπητή μον, διν ψ
δννάμην νά %1&ω γρηγορώτΐρα. — Κα&ήϋατε, άν άγαπατι. — 77ώί (^ί£ η μή-
τηρ αας; — ΕΤναι χα'ιΐίτίρα οήμιρον παρά χ&ίς.—Χαίρομαι.— 'Ηο&ε ίίς τον χο-
ρον χ&ίς; — "Ημην. — Λιίαχεδάαατί καΙ.ως; — "Ετοι χ' έτβι (οιύγ »ο δο). — Ποί-
αν ωραν ιιαοτρίψατε εις την οίχίαν; — Εις τάς 'ε'νδεχα χαϊ ήμίπειαν. — Έίπϊ-
δάαατί πολνν χαιρϋν τ^ν Άγγλιχην; — Όχι, Κύριε, την εβπονδαοα μ'ονον ί|
μήνας, — Είναι δυνατόν ! όμιίιϊτε αρκετά καλά δια τόοον μιχρ'ον διάοτημα (ίοτ
80 ίΙιοΓί 8 Ιϊιιιβ). — 'Λατειινιβ&Ι (10 ϊ«8ΐ) 9ίν τά γνωρίζω ακόμη χαλά (πιαοΊ
οί ίΐ χβΐ). — Ττ\ άλη&εία {\τιάΐ*ό\) τά Όμιλεϊτε ηδη χαλάς. —Νομίζω οτι με χο-
Ιαχεϋετε ολίγον.—Παντάπααιν, την ομιλείτε χα&ως πρέπει. — 4ιά νά την ο-
 — 349 -

μιλΐ} τις καλώ;, πρέπει να είξεύρτ) περιααότερα παρ' οβα γνωρίζω. — Γνωρίζε
τε αρκετά δια νά έννοησ&ε. — Κάμνω ακόμη πολλά λά&η. — Τούτο δϊν πειρά
ζει (ίΙι»ί Ϊ4 ηοίΜη£)- δεν πρέπα νά ηα9ε δειλός διότι δϊν (κάμετε λά&η ιίς ο-
αα είπετε εως τώρα. — Λειλιώ ακόμη (1 &πχ βίίΐΐ ιίηιί(1), διότι φοβούμαι μήπως
με περιγελάαωαιν. — "Η9ελεν εΐα&ε μεγάλη βαρβαρότης (ϊί Ίτοιιΐά 1>« τβΓγ ίιηρο-
Ηίβ) νά οε περιγελάαωαι. — Τις 9ά ήτο τόαον βάρβαρος ώστε νά αας περιγε-
λάαη; — Λεν εί\εύρετε την παροιμίαν ^ίΐιβ ρΓονβιΊ)) ; — Ποίαν παροιμίαν; —
Ό $έλων (Ηβ «Ίνο νϊίΐιβί) νά Όμιλτ) καλώς πρέπει ν άρχίατ) άπό τον όμιλεϊν κα
κώς (ογ 8ρΒ3ΐίίη{; ΙμμΙΙ^). — Καταλαμβάνετε τί αάς λέγω; — Το έννοώ {(ο ηηΛβτ-
,8[βη(1) καϊ το καταλαμβάνω (ίο οοιηρΓβΗβικί) πολν καλά- άλλά δεν δνναμαι α
κόμη νά έκφράζωμαι καλώς Άγγλιατί, διότι δεν 'έχω την ϊ^ιν (I »αι ηυί ίο ίΐιβ
ηαοίι οί) τον ομιλείν. — θά την άποκτήαητε με τον καιρόν (ΊΙιιιί νίΙΙ ϋυηιβ ίιι
ίίαικ). — Το εύχομαι έξ όλης καρδίας.
161.
θέλετε νά πίητε'εν ποτηριον ταάϊ; — Σας εΰχαριατώ, δ'εν αγαπώ το ταάϊ. —
Αγαπάτε τόν καφέν; -* Τον αγαπώ, άλλ' ίπιον ηδη. — Λεν βαρύνεσ&ε Ιδώ; —
Πώς δνναμαι νά βαρνν&ώ είς την εΰχάριατον ταντην αυναναατροφήν; — Το κα
τ ίμϊ πάντοτε χρειάζομαι διαακέδααιν. — 'Εάν έκάμνετε ώς κάμνω, δεν 9ά ί-
χριιάζεο&ε διαακέδααιν, διότι ακροάζομαι πάντας οααι μοϊ λέγωαί τι. Κατ αυ
τόν [δε] τον τρόπον μανδάνω μνρία (α ιΗοπδίίικΙ) ενχάριατα πράγματα, καϊ δεν
εν καιρώ νά βαρννωμαι, άλλ' ΰμεϊς οΰδεν τοιούτον πράττετε (οαί η>ιι ι]α
ιιοΐΐιίηκ οί ίπβ Κίικί)- δια τοντο βαρννεα&ε. — Θά έπρατταν χα&' ολα ώς ίμείς
(I \νουΙ(1 (Ιο βνβτγ ιΐιίηη; Ιίΐίβ γου), εάν δεν εΐχα αΐτίαν νά λνπωμαι. — Τί ώρα είναι;—
Είναι δώδεκα καϊ ημίαεια.— Λέγετε οτι είναι δώδεκα καϊ ημίσεια, άλλ' έγώ έχω ένδεκα
καϊ ημίαειαν (»η(1 όν πιν \νβίοΗ ίί ί» Ιιαί Ιι&Ιί ραβί βίβνκη) Θάαημάντ) μετ' ολίγονμίαν.
—Με ανγχωρεϊτε, δεν Ιαήμανεν ακόμη δώδεκα. — Σας βεβαιώ είναι δώδεκα καϊ είκο-
οιπέντε (ίΐ 18 £νβ 8ΐΐ(1 ίντβηί^ ηιίηιηβί ραϊί 1\νυ1νβ), διότι τό ώρολύγιόν μ» υπάγει πο
λύ καλά. — *Ω, ©ϊί' .' (ΒΙυ»8 ιηιϊ) ! πάαον ταχέακ παρέρχεται 6 καιρός εν τϊί) αν-
ναναςροφΐ} αας ; — Μοϊ κάμνετε ίπαινον (οοιαρΗπιβηί) είς τον οποίον δεν γνω
ρίζω πώς νά άπαντήαω (ίο αηβννΒΓ). —' ΙΙγοράάατε εις τούς Παρισίονς τό ώρολό-
Υιόν αας ; — Αεν τό ηγόρααα, μοϊ το έδώρηαεν ή 9εία μου (Ηαβ πι»(1β πιβ α ρΓβ-
ίίηί οί ϊί). — Τί αάς ένεπιςεύ&η ή γυνή αντη ; — Μοί ένεπιςεν&η 'εν μνςνκον
περϊ (Λοοαϊ) μεγάλου τίνος κόμητος οζΐς είναι είς μεγάλην άμηχκνίαν ένεκα
(36οιιί) γοϊ γάμου μιας των θυγατέρων τον. — Την ζητεί κανείς εις γάμον ίίη
ιααΐΓΪΒ&β); — ' Ο ζητών αυτήν (ίΐιβ ηιαη \ν!ιο η»1ΐ8 ΙιβΓ,ι είς γάμον είναι ευγενής τις
ίκ της γειτονείας (οί ιΐιβ ηβι§1ιοοιΐΓηοο<1). — Είναι πλοναιος;— Είναι ενας κακομοί
ρης (» ροοΓ ϋβνίΙ) οςις δεν έχει παράν.
διάλογος. (ϋί»1θ£ΐΐι;) μεταξύ ράπτου καϊ τον ταξιντάρη τον (οείητβϊΐι α ΙβίΙοΓ
>ιιϋ Ιιϊβ ^οιιπιβ)! ηιβιι). — Ερρίκε (Ηβιιι·)·), εψέρατε τά ρούχα είς τον κόμητα ((Ιιβ
β»Γΐ) τον Νοο6ίιΐ{;1ι»ιη; — Μάλιστα, Κύριε, τυΰ τά έφερα. — Τί είπε; — Λέν εί·
«Γ τίποτε, παρά μόνον οτι επεϋνμα πολν (Ιϊΐιί. ίΐιιιΐ Ιιβ Η»(1 Ά %Γβαί ιυίικί) νά
μοί δώα-η ενα μπάταον (α 1>οχ οιι ιΗβ β»ι), διότι δεν τά έφερα γρηγορώτερα. —
Τί τω άπεκρί&ης; — Αφεντικό (8ίτ), τοΐ είπα, δεν καταλαμβάνω από τέτοια,
ΐΐληρώαατε υ,τι μοϊ χρεωθείτε, και άν δεν κάμετε αντό άμέαως, 9ά λάβω άλλα μέτρκ
(I 9ΐι»ΙΙ ιαΐίβ οίπβΓ πιβακηπΐβ). Μόλις εϊπα τοΰτο καϊ εύ9νς Εσυρε τό απα9ί τ», καϊ έγώ
τάςρι'φα (δο»ΓΚ«1ν Ιιαά I 3&ίϋ (Ιι&ΐ, « Ιιειι Ιιβ ρυΐ )ιΐ5 ηβηιΐ (ο 1)ί» βντοπΐ, »ι<(1 1 Γ»η ·ν»τ.
 1(13.
Απορείτε διότι μ ενρίοχετε (ί"» »ίβ »5ΐοιιϊ»1ιβ<1 &1 ήη<3ϊη<; πιβ) ακόμη ιί% τό
χριββάτι, άλλ' ίάν έγνωρίζετε πόαον άρρωςος είμαι, δεν 9ά ήπορεϊτε {δι'ανιό).
— Έοήμανεν ηδη τό μεοημέρι; — Μάλιςα, κυρία, ίϊναι ήδη δώδεκα χαϊ μιοί).
—Είναι τόαυν άργά (Ιί ίί 80 1»1β), είναι δυνατόν; — Δεν είναι άργά, είναι Ι-
νωρίς άχόμη (ίι Ϊ3 βΐίΐΐ εατίγ). —' Τπάγει χαλά τό ωρολόγιόν βας; — "Οχι χνρία,
υπάγει ¥» τέταρτον (ίί ί» α φίαΠβΓ οί αη ηοιιι·) εμπρός (Ιοο ίαβί). — Λ'ατα τ»
Ιδιχόν μου μένει μιαήν ωραν όπίβω (Ιοο βίονν).—" Ιαως έςαμάτηοεν. — Πραγμα-
τιχώς (ία ίαα) Εχετε δίχαιον. —Είναι χορδιαμένον («οαηιΐ ορ);—Είναι χορδιβμι-
νον, χαϊ 'όμως δεν δουλεύει (αηά ί«1 ϊ£ ϋοββ ιιυΐ ψή.—Άχονιτι, αημαίνει μίαν —
Τότε 9ά χανονίαιο (ιπβη I «τϊΐΐ τβφΐΐΜβ) τό άρολόγιόν μου, και #ά νπάγιο εις
την οίχίαν. — Σας παραχαλώ ('ρτβν), εηΟ^κ άχόμη ολίγον (ά Ιίίΐΐβ 1οι>8«γ). . —.
Δεν δύναμαι, διότι γευματίζομεν ακριβώς (ρΓβοίίβΙ)·,) ιΐς την μίαν. — Χαίρίΐι
(αάίβιι) λοιπόν, καλήν ΐντάμωαιν (ΙίΙΙ I ίββ )·οα α^αίη). — Τί Εχετε, αγαπητέ
μοι φίλε, διατί φαίνεο9ε τόαον μελαγχολιχός ; — Δεν Εχω τίηοτί (ηοιηίηβ »ΊΙ>
υιβ). — Μήπως Εχετε χαμμίαν λνπην (ΒΓβ ^οιι ίη βιιν ΐΓοιΛΙε),· — Δεν Εχω τίηο
τί, χαϊ μάλιατα αλιγώτερον άπό τίποτε, διότι δεν Εχω παράν (ά ρ«ηιΐ)') και χρϊ-
ωατώ πολλά εις τους δανειατάς μα (ι\ιβ οιβτΐίίοι·). —Δεν είμαι πολϋ δνατυχής; —
"Οταν τις (ινίιειι α πιαιι) ηναι χαλά χαϊ εχΎ) φίλους, δεν εϊναι δυατυχής. — Είμ-
πορώ (<ΪΑτα I) νά σα; ζητήαω μίαν χάριν, — Τί ϋε'Χετε; — Κάμετε μοι τήν χά
ριν (Ίιανο ιηβ ^οοίΐηβίϋ) νά μοι δανείαητε πεντίχοντα λίρας. — ©ά βά<: τάς δα-
νείαω μ' ολην μου την ενχαρίατηαιν (\νίιη αΐΐ ηιγ ηβ»Γΐ), άλλ' ίπι τζ αυμψωνία υ-
τι 9ά παραιτ/αητε το χαρτοπαίγνιον, χαϊ 9α ηα9ε οίχονομιχώτερος παρ' ο, τι
ηα9$ Εως τοίρα ((Ιιαιι )οιι ηανβ ηίιΙιβΗυ οεβη). — Βλέπω τώρα οτι ειο9ε φίλος
μου, χαϊ αας αγαπώ τόαυν πολύ, ωατε δεν δύναμαι νά μην άκυίον9ήαω την
ουμβουλήν βας (λι\Α I Ιυνβ νοιι ιοο ηιυείι ποί Ιο ίοΙΙολν- ^ομγ βιΐνίοβ). — ΕΓίϊ-
τε τόν Κύριον ΚίοΙι»Γ(1»οιι; — Γΰν εϊδον [καί] μοί είπεν οτι αϊ άδελφαί τον
9ά ηναι εδώ εντός ολίγου, χαϊ με παρεκάλεοε (ιι> άβδίΓβ) νά βά; το εϊπω. —
Οταν φ9ααωαι, δύναο9ε νά ταϊς δώαητε τά χρυαά δαχτυλίδια (πιΐβ), τά όποι
α ηγοράβατε. Φρινοναιν (εΗι;^ βηΙΙυΓ ΙβηΐίβΙνβί) οτι 9ά ταίς τά χαρίβητε, διό
τι αάς αγαπώαι χωρίς νά οάς γνωρίζωαι προοωπιχώς. — Σας εγρα-ψεν ηδη η
αδελφή μι,υ; — ΜοΙ Εγραψε, χαϊ μέλλω νά τ^ άποχρι9ώ.— Νά της είπα» (δΙι»ΙΙ
I ΙβΙΙ ΙιβΓ) οΓ» είβ&ε εδώ; — Εΐπατέ της αντό, άλλα μή της εΐπητε οτι τήν πε
ριμένω άνυπομόνως (ΙιηρβίίβηίΙν). — Αιατί δεν {φέρετε μαζό οας χαϊ τήν άδελ-
φήν οας ; — Ποίαν, — Έχείνην τήν οποίαν παίρνετε πάντοτε [μαζό αας],
τήν μιχριιτέραν. — Αίν ή9ίίηβε νά ίξε19ΐ], διότε πονοΰβιν οΐ οδόντες ττρ. —
Λυποΐμαι πολν, διότι είναι πολν καλόν χοράαιον. — Πόοων έτων είναι; — Εί
ναι περίπου δεκαπέντε (των.— Είναι πηΐλά υψηλή ως προς τήν ήλιχίαν της (<"'
Ιικγ 8Κ«ν— ΤΤάβίον Ιτώ» εΐαδε;—Είμαι είχοαιδύο. —Είναι δυνατόν;—Ένόμιζα οτι
δεν εϊο9ε άχο'μη εΐχοβι. , .

163.
' Ιωάννη .' — Τί αγαπάτε κύριε. — Φέρε κραοί. — Εν9νς (ϋιπνίΐν), Κνριε.
— Κάρολε! —Όρίςι κυρία (Μίκίαιη). — "Αναψε τήν φωτίαν. — Ή υπηρέτρια
τήν ηναψεν ήδη. — Φίρεμου ολίγον χαρτί, κονδύλια καί μελάνην φέρε μου χαϊ
ολίγην άμμον (ί»π<1), ί; ςουαόχαρτον (οΙοΜίη^-ραρβΓ), βουλοχαίρι («(ΗίΙϊ η·»-
 — 351 —

χαΐ φως (βη<1 η ΙίβΙιΐ;· νπαγε να (?»ι;ρ ίΐς την άδΛφήν μου να μη μϊ πιριμίνιι,
χ*ί γύριοι ηάίιν («ιί Ιιβ 6αο]£ ββίίπι) το^ ίω'δίχα, δ<ά να φίρ$ί τας {πιςβ-
Ιας (ίς το ταχυδρομπον (Ιυ ιΐιβ ροβί οίβοβ). —Πολύ χαλά κυρία.

ΜΑΘΗΜΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ

ΓΙΡΤΥ-ΡΟυΚΤΗ ΙΕδδΟΝ.

Προτί&·ε6&αι (ΰχοπενειν). Το ρτορο8β (ίο ίηίβηά.)

Προτί&εμαι νά χάμω το ταξεί- I ρ^ροβο §οϊη£ Όη ΐΐι&ί ]θϋΓ-

διον τοντο. ηβ}τ.
Προτίθεται νά νπάγγ με βνν- Ηβ ρΓοροδβδ (ναίφΐάβ) }ονάϊ\§
τροψίαν εις το χννηγιον. α Ηυιιΐίη^-ρίΐιΐ^.

Στρεφειν τον (λόγον). Το Ιχιτη ηροη.

Είναι τον λόγον περί. Το ύβ ίΐιβ ψαββύοη.
„ ,
Πρόκειται. ίΐϊ
{τ. , Ϊ8 ίΐιβ ααββίίοη.
71 .
* (II ίαηιβ υροη.
Αν πρόκειται περί της ενχα- ΤΙιβ (μιββίίοη 18 ηαί ^οιιγ
ριβτήβεώς 6ας, άλλα περί ρΙβ&δΐΐΓβ,οηί γοιίΓ ήηρτοκβ-
τής πςοόδον βας. ηιβηί;.
Παίζετε, Κνριε, αλλά δεν είναι Υοιι ρΐίΐγ, 8ιγ, οαί; ρΐανΐη^ίβ
ό βχοπός νά παΐζψε, αλλά ηοί ίΗβΐΜη^, 1)ΐιί 8ΐα%ΐη§;.
νά μελετάτε.
Περί τίνος πρόκειται; 1 ΑΥΙιαί; ίβ §οίη£ οη?
Πρόκειται νά ΐδοψεν τΐ πρέπει ΤΗθ ηαββίίοη ίβ ίο ΙαιΟΛν^ΙίΕί;
νά χάμωμεν διά νά περάβω- \νβ βΐι&ΐΐ άθ ίο ρβ88 ί&Β
μεν ενχαρίότως τάς ωρας ύχα,β 3§Γ66&1>1ν.
μας.

'Τποπτενειν, *ίκάζειν, ίπο· Το &Μ&ρβοί (ίο ^ηίβα).

νοεϊν.
'Ταοπτενω τόδ,τι εχαμεν. Γβιιβρβοί ΎνΗ»ί Ηβ 1ΐΕ8 άοηβ.
Δεν νποπτενει τί μέλλει νά 81ιβ αΌββ ηοί βυβρβοί τνΐιαί ί»
&ιψβζ είς ανϊήν. £°ίη& *° Η&ρροη ίο ΙιβΓ.
Σκέπτεβ&αι (η 6νλλογίζε6&αι) Το ίΐήηΐί οί α ροΓβοη ον α
περί τίνος προΰώπον η πράγ- ίΗϊιΐ£.
ματος.
 ΓΓίρι ΐίνος ΰχίπτεβ&ε; Οΐ \νηοηι άο 7011 ίΐιϊηΐί ?
Περί τίνος βκέπτεται; ' ΟΓλνηαίοΙοβδηβ ΐηΐηΐιί

ΆνηόνγεΙν, είναι ανηϋνχον. Τοβ"β(, ίο Ββ ηηβαει/.

ΆνηϋνχεΙν, ταράττεβ&αι, θο- Το £βί η {ξτονο ηιιβα«ι/.
ρνβεϊό&αι. ,,.,.·■ , α τ, , ·.
Αιατί άνηβνχιΐτΐ) νί\ιγ άο γο\ι ίτβί (ανα γο\ι
.·.,-: \Π16&8}0 ?
Λεν άνηΰνχώ. I άο ηοί ίτβί (αηι ηοί ηηβ»8^).
'ίί ε'ιδηΰίς αντη με άνηόνχεϊ. Τηαί ηβ\νβ ιη&1εβ8 ηιβ υηβ&βγ.
Είναι άνήόνγος περί της νπο- δΐιβ Ϊ8 αηβ&δ^ αβοαί ίη&ί &ΐ-
&έβεως ταύτης. {εάν.
Είναι άνήβνχος, διότι δεν λαμ- Ηβ ίδ ιΐηβίΐδ}^ &ί ηοί Γ60'είνϊη§
βάνει ειδηϋεις. Άηγ ηβ»:».
Ήάνη&νχία, η ταραχή, η αγωνία. ΤΗβ ιιηβΗδίηβδ», ΙτσΐΛίβ.

Χρηθιμεύειν, είναι γρηόιμον. Το Ι)β ο/Η8β.

Εις τί 6ας γρηϋιμεύει τούτο; Οΐ \ν1ι&ί ιΐδβ ίβ ίη»ί ίο }'ου ?

Αεν μοί γρηϋιμεύει εις τίποτε.
ΕΙς τί χρηϋιμεύει τοντο εις την
άδελφήν βας. · 8Ϊ8ίβι*?' '.
Λεν τ$ γρηβιμεύιει εις τίποτε.
Εις τί ϋας χρηόιμεύει ή ράβδος
αντη ; ;
Μοι γρηϋιμενει εις το να κτν-
ίτώ τούς όκύλονς μον.
Εις τί γρηβιμεύει 6 ίππος ον-
το£ εις τον άδελφόν βας;
Τόν μεταχειρίζεται (η χρηΰιμεύ·
ιι εις αντόν) εις το να φέρη
τα χορταρικά τα την ά·
γοράν.
Εις τί χρηόιμενονβι τα βπζά-
λια ταύτα εις τον ξενοδόχον
, Τΐιη,ί Ϊ8 ο£ ηο υδβ ίο ηιβ.
Οΐ Λνη&ί ηδβ Ϊ8 ίΐι&ί ίό )Ό11Γ
Ιί Ϊ8 οί" ηο υδβ Ιο 1ιβι\
Οΐ \νηαί υββ 18 ίΐιβ,ί βίϊβΐί
ίο γοηΊ , .,.-'·
I αδβ ίί ίο οβαΐ ναγ άθ£8.
Οΐ τνΐΐίΐί υββ ϊβ ίΐιβ,ί Ιιονββ ίο
^οα^ 0ΐΌί1ιβν?
Ηβ 11868 ίί ίο 0»1Τν Ηΐδ νβ-
§βί&1)1β8 ίο ίΐιβ ηι&ΐ'ΐίβί.
Οΐ ντίιηί ηδβ »Γ6 ίηβδβ Ιΐοΐίΐββ
ίο ^ΟΠΓ 1»ηά1θΓ(1 ?

Χρηβιμενονϋιν εις αντόν εις το Τηβγ ββΓνβ Ηίηι ίο ραί ηΐβ

να βάλλη μέόα τόν οϊνόν τα. τνϊηβ ίη. ,
Μεταχειρίζομαι τό πνροβόλον I ιιββ ηιγ £ηη &8 & δίϊοΐί.
αντί ράβδον. ,.;.·
Ή οπή (ή τρύπα) αντη χρη- Τηΐδ ηοΐβ δβΐ'νβδ ηΐηι ίθΓ &
ϋιμεύει εις αντόν ώς οίχία. ΰοΐΐδβ.
Μετεχειρίβ&η τον λαιμοδίτην
του ώς βκούφιαν νυκτικήν.
Εις Η Οας ωφελεί να χλαίητε;
Λεν μοι ωφελεί διόλου.
Ό οΐχόόιτος (6 οικότροφος),
προόκεφάλαιον (μαξιλάρι).
Ο χννοϋχος (κυνηγετικός βάκ-
κος), το πτΰλον (κ. πον-
χουλον).
Άγορεΰειν, 6 αγορητης (6 ρή-
τωρ).
Ηο υδβύΐιίδ οτ&ναΐηβ &ηϊ§Ηΐ:-
0»ρ.
Τνη&ί ΒνΗ,ϊΙδ ίί γοιι 1» 0Γ^?
Ιί &ν9Ϊΐ8 Π16 Ιΐ0ΐηίη£.
ΤΗβ βοαί'ίΙβΓ, & ρϊΐΐογρ.
Τηβ ροΐΐοΐι, (Ιοννη.
Το 8ρβ3,Ιε, ίΐιβ δρβαΙίΘΓ.

Πα/ο, Α'. Προσαιττομενης της καταλήψεως ©Γ (της ί<ττ><5 νναμονσης

τα'ις ί\\ηνικαίς ενς, της, τηρ, τωρ) εις τα ρήματα, γίνονται ονόματα
σημαίνοντα τον μετερχόμενον η εργαζάμενον την ΰπο τον ρήματος
σημαινομίνην ιΰίαν. Οίου*

Αρτοποιός, ϊάλος, γεωργός. Β&ΙτβΓ, ΙαΙΙ^ΟΓ, Γ&πηβΓ.

Λοτηρ, ποιητής (δημιουργός) Οίνοι-, ϋΐ&ΐίβι·, ΤΡΠίβΓ.
Συγγραφεύς.

Πγνε(59αι, γεννάβδαι. Το &β 1)θτη.

Ποΰ εγεννή&ητε η παν εϊβ&ε
γεννημένος;
Βγερνη&ην εν τη χωρα ταντφ.
Πον ίγεννηδη η αδελφή 6ας;
'Εγεννή&η εν τβιΐς Ήνωμέναις
Πολιτείαις της Βορείου Ά-
μερικής.
Ποϋ εγεννή%ηβαν οί αδελφοί
6ας;
ΕγεννήΟ-ηβαν ίν Αγγλία.
ΤνΊιβΓβ Λνοΐ'β νου. οοηι ?
I λν«8 1>οπι ΐη ίΐιϊδ οοπηίτν.
ΛνΊιβΓβ \ν&8 3'ΟΙΙΓ δϊδΙβΓ ΟθΓη?
81ιβ Λν,ΐ8 οονη ία ίΐιβ ϋηΐίοά
8ίη,ίβ8 οΐ Νοί'ίη Αηιβποίΐ.
\νΐΐ6ίβ λνβΓβ νοιίΓ Ιη'Οίηβΐ'β
1)ΟΠ1 ?
Τΐιβν \νβΐ'β οοπι ΐη Εη^ΐηηα!.

ΘΕΜΑ 164.
Διατ'ι ανηβυχΐΐ ή μήτηρ βας; — Άνηαυχεϊ διότι δεν λαμβάνει ειδήσεις περί τον
νίβν της οβτις είναι είς (ν/ΊΛ) τον οτρατόν. — Λϊν πρέπει να άνηανχτ} περί αν-
ιοΰ, διότι κα'ι αν πΐριπλίχ&τ] ποτε εις άοχημαις δονλειαϊς (1)8(1 80Γαρε$) είξενρει
*<*ϊ ν άπαλλαχϋη πάλιν. Το παρελ96ν 9έρος Ζτε ημε9α Όμον (ίοββΛβι·) εις
*ο κυνήγιον, μας κατέλαβεν ή ννξ (ηίςΐιΐ: βΓβ\ν ιιροη οί) εις άπόαταοιν δέκα
Ιενγών τονλάχιατον (»ί Ιβ&βϋ 1«η Ιβββίιβδ) άπο της άγροτικΐς κατοικίας μας (Ϊγοπι
°ΊΓ οοηηΐΓγ ββ»1). — Λοιπόν (\νρΙ1) πον έπεράαατε την νύκτα; — "Ημην πολν ά-
νψνχος κατ άρχάς, άλΐ' ό αδελφός οας παντελώς (ηοί ίη Λβ 1β8δί)· Ιξ έναν
45
 — 354 —

τίκς, με χα&ηβύχαΒεν, ώστε Ιχαβα την άνηαυχίαν μον εΰρομεν Ιπϊ τέλους μίαν
χωρικών χαλύβην (λ ρββ,δ&ηί'β ΙιιιΙ) έν $ έπεράααμεν την νύχτα. Ένταΰ&α εϊχον
εΰχαιρίαν να ϊδω ποίον ό αδελφός αας ητο επιτήδειος· ολίγοι χλάδοι χαι'ενδι-
μάτι άχυρα (α ίπΐδ8 ο£ βίπιν) τψ ΐχρηαίμευααν να χάμη χλίνην άναπαυτιχην
(ουπιΓοΓίαοΙς), μετεχειρία9η βουχάλιον άντί λυχνίας, χαΐ οΐ χυνηγετιχοϊ αάκ-
χοι μας μας έχρηαίμευααν ώς προαχέφαλα, χαι οΐ λαιμοδέται μας ώς αχονφιαι'
"Οτι δι το πρωΐ ήγέρ9ημεν ημε9α τόαον ζωηροί (ίτββίι) χαΐ υγιείς (ΙιεΒίΐΙΐ)) ώς
έάν είχομεν χοιμη&η έπάνω ιΐς πούπουλον η μετάξι.
Τραγφδεϊτι, Κύριοι, άλλα δεν είναι καιροί δια τραγωδία (ϊΐ ΐβ ηοί Ιίαιβ ίοΓ
ΒΪη^ϊηβ)· πρέπει νά αιωπήαητε (γοα οα§1ιΙ ίο 1)β δίΐβιιί), χαΐ να άχούαητε τί αας
λέγουν. — Εΐμι&α εις άμηχανίαν (β,ί α Ιοβδ). — Ποία είναι η αμηχανία αας; —
Λτά αάς πω, πρόχειται να μά9ωμεν πως δυνόμε9α να διέλ9ωμεν τον χαιρόν
μας εύχαρίατως. — Παίξατε χανεν παιγνίδιαν αφαιριατηρίου (μπιλιάρδου) η ξα-
τριχίου.— Έπροτείναμεν νά αχηματίαωμεν χυνηγετιχην αυνοδίαν (]οΐηίιΐ£ & Ιιιη-
Ιΐηβ ρβπγ) ερχεα&ε μαξϋ μας (<1ο γυα §ο \νϊι1ι υβ),· — Λεν δυναμαι διότι δεν ί-
χαμα ακόμη τά χρέη μου (πιγ ίαδί) χαϊ αν τά άμεληαω, ό διδάαχαλός μου 9ά
με ίπιπλήξη. — Κα9εϊς χατά την όρεξίν του (3θοοΓάίη§ ίο Ιιίδ Ιί1ά!ΐ§) αν 9έλη-
τι νά μείνητι μάλλον εις την οίχίαν παρά νά ΰπάγητε εις το χυνήγιον, δεν δυνάμε9α
νά αάς εμποδίαωμεν. —"Ερχεται ό Κύριος Β. μαξύ μας; — "ΐαως. — Λεν πηγαί
νω μαζύ του, διότι είναι πολύ φλύαρος (Ιιβ ίβ ιοο βΓ63ΐ & ί&ΙΙίβι·) πλην τούτον
(ϋχοβρϋης ΐΐι&ί) εϊναι τίμιος άν&ρωπος.
165.
Τί ϊχιτε; φαίνεα9ι 9υμωμένος,—"Εχω αϊτίαν (I 1ι»νβ Γβωοη) νά ημαι 9νμω-
μένος, διότι δεν υπάρχει μίαον νά εΰρω (οί §6ίΙϊιΐ{;) τάρα χρήματα. — 'Τπήγετε
ιΐς τοϋ Κυρίου Κ. ϊ— 'Τπήγα είς την οίχίαν του, άλλά δεν υπάρχει τρόπος (ηο
ροβδϊοίΐίίχ) νά δανεια9ώ άπ' αύτόν. 'Τποίπτευβα οτι δεν 9ά μΐ έδάνειξε διά τοϋτο
δ'εν η&ελα νά τοϋ ξητήαω' χαϊ αν δεν με έλέγετε νά το χάμω, δεν ηβελον έχτε-
9η είς άρνηαιν (Ιβ $ιιΙ))βοί οηβ'δ 8β1ί ίο α Γβίιΐδ&Ι,). — 'Τπάπτευαα οτι 9ά ηα9ί
διψααμένος, χαϊ οτι ή αδελφή αας 9ά έπείνα· διά τοϋτο αάς έφερα εδώ. Λυπού
μαι 'όμως (ΙιοννβνβΓ) διότι δεν βλέπω την μητέρα αας. — Λιατί δεν πίνετε τον
χαφέν αας; — Έάν δεν ένύαταξα 9ά τον έπινα. — Ότε μεν (δοπιβ (ϊιηβ>) νυατά-
ξετε, οτε δε χρυόνετε, ότι δε έχετε ξέατην, χαϊ άλλοτε χάτι άλλο ΐχετε (&ηά δοηιβ
Ι'ιπιβδ δοπιβ ίΐιίη^ βίδβ ϊδ ί&β ΠΆίίετ \νΐι1ι χοα). Πιατεύω οτι αυλλογίξεα9ε παρά πο
λύ περϊ τοϋ δυατυχήματος το όποιον αυνέβη εις τον φίλον αας. — Έάν εγώ
δεν έαυλλογιξόμην περϊ αΰτοϋ, τις η9ελε αυλλογια9η περϊ αύτοϋ; — Εϊδον "εξ
παίχτας (ρΙ&^ΡΓδ) οΐτινες ολοι έχέρδιξον αυγχρόνως (&ί ιΐιβ β&πιβ ιϊηιβ). — Τοϋτο
δίν $ύναται νά γείνη· διότι ό είς παίχτης δύναται νά χερδίατ; μόνον οταν χά-
ντ) ό άλλος. — Θά ειχετε δίχαιον, έάν ώμίλουν περϊ άν9ράπων οΐτινες έπαιζον χαρτία
η μπιλιάρδον άλλ' Όμιλω περϊ αυλητών χαϊ βιολιατων (οί ήυΐβ &η<1 νίοΐϊιι ρ1»?-
βιβ). — Καταγίνεβ9ε (ίο ρΓβ,οΙίββ) ε^ *ν* μουαιχήν, — Πολύ ανχνά, διότι την
αγαπώ πολύ. — Τί όργανον παίζετε; — Παίξω το βιολίον χαϊ ή αδελφή μου παί
ξει το πολνχορδον. Ό άδελφΌς μου όατις παίξει τό βαρύτονον (ιΐιβ οβίδ) αννο-
δεύει (ίο αοοοιηραη;) χαϊ ή δεαποαύνη (Μίββΐ ΗβΓΓίίηΗ μας χειροκροτεί (ίο αρ-
ρ1»α<1). — Λεν παίξει χαϊ εχείνη χανεν μουαιχόν όργανον; — Παίξει την φόρμιγ-
χα (αρπαν Ιϊιβ ΙΐΒ,Γρ)· άλλά δεν καταδέχεται νά παίξΐ/ μαξύ μας (1>υί δΐιβ ίβ Ιοο
ρΓοαΛ ίο ρΓ&οίϊδβ ηιυδϊο τιτΐΛ αβ). — Πόλις τις λίαν πτωχή (» τθγ? ροοΓ Ιοννη
 — 355 —

{ξώδενβεν Ιχανόν ποίον χρημάτων (ννβηΐ Ιο εοηδΐάβηΛΙβ βχρείΐδβ) είς χομπας

χαΐ φωτοχνβίας (ΐη ίβαβίδ αικί ϋΐαωίηαϋοηδ) άτι της εκεΐ9εν διαβάβεως τον η
γεμόνας της (οη ίΐιβ οεοοδίοη οί ϊίβ ρηηεβ ραδίίη^ ιΙιγοιι^)· εχπλαγέντος αν-
τοΰ διά τοντο (Ιΐιβ ΙηΙίβΓ βεεηιειΐ Ιιϊπίδείί 381οηίδ1ιβ<1 αί ί()' « Λεν Ικαμεν άλλο
η ο,τι ίχρεώβτει, » εϊπεν αΰλιχός τις (β. εοιίΓΐίει·). «Τοντο είναι άλη&ες, » άπε-
κρί&η άλλος τις, « άλλ' ο,τι ίχαμε το χρεωατεϊ (ΙηιϋΙ ονββ &Ι1 Λ»1 Η 1ι»8 άοηε,).»
166.
Κλέπτης είαελ9ών ποτά (οηβ Λζν) είς οίχοτροφεΐον (α, Βο&Γίϋη^Ιιοαββ), ϊχλεψε τρεις
μανδνας (α οίοβίν), εξερχόμενος δΐ άπηντή&η νπό τίνος οίχοτρύφον (β οοαπΙεΓ)
οατις είχεν ωραϊον μανδύαν κεκοομημένον διά ταινιών (1&οεί1). Βλέπων δι (δεβ-
ϊιΐ{») τόβονς πολλούς μανδνας, ήρώτηαε τον αν9ρωπον πόβιν (ννΙιεΓβ) τοϊ>ϊ ϊΓ-
χε λάβει. Ό κλέπτης άπεχρί&η Άαρ'ραλέως (\>ο\ά\γ) Ζτι άνηκαν εις τρεις κυρίας
της οικίας εκείνης, οΐτινες τους έδωκαν εις αντ6ννάτονςκα&αρία·η(1οοβ εΐε&η-
β<1). —Ώαβτρενοατι λοιπόν και τον ίδικόν μον (ιΐιβη ) οα ωυδί »1«ο οΐβατι ηιϊιιε),
διότι έχει πολλην . ανάγκην (ίυτ ίι ίδ νετγ ιηυοίι ίη ηεειΐ οί ϊχ), » ειπεν 6
οΐκότροφος, « αλλά. » προσέ9ηκεν, « πρέπει νά μοι τον επιοτρέψητε είς τάς
τρεϊς. » « Λεν 9έλω λείψει (Τ δΐΐίΐΐΐ ηοΐ ί&ίΙ), κύριε, » άπεχρί&η ό κλέπτης φέ-
1>ων με9' εαυτοΰ τονι τέΰοαρας μανδνας (άβ Ιιε εαηϊειΐ οίί ΐΗε ίοιίΓ οίο&ΐίί) τους
όποιους ακόμη 9ά έπιβτρίψΐ) (\νί(1ι \γΙ»ο1ι Ηβ ϊδ δΐϊΐΐ Ιο ΓβΙηπι). — 'Τποψήφιός
τις (Α οαιιιΗιΙαΙε) ίζήτει παρά τον βαβιλέως της Πρωοοίας (ρείίίίοηεά Ιΐιβ Ιίΐη^
οί Ρπιβδϊ») μίαν 9έβιν (ίοΓ »η επιρίογπιβηί)· Ό ηγεμών ηρώτηαεν αυτόν πον έ-
γεννή9η. « 'Εγεννή9ην είς Βερολϊνον, » άπεκρί9η αυτός. « Φύγε άπ' ιδώ (Ββ
βοιιε) .' είπιν Ό μονάρχης (Ιΐιβ ωοηβΓοΙι) ολοι οί άν9ρωποι τον Βερολίνου εϊναι
οΰτιδανοί (βοοιΐ ίοτ ηο(Ηϊη^). » « Με αυγχωρεΐ ή μεγαλιιότης σας (I οΐ'^ ^ουΓ
ηΐί^βδί^'δ ρΛΓ<1οη), » άπεχρί9η 6 υποψήφιος « νπάρχοναι και καλοί (ΐΙιετε βΓβ
βοιηβ £θυ<1 οηβ»), και γνωρίζω δύο. » — «Τίνες είναι οι δύο ούτοι; » ηρώτη-
οεν Ό βααιλεύς· « Ό μεν πρώτος, άπεκρί&η ό υποψήφιος, εϊναι η μεγαλειότης
βας, ό δε δεύτερος εγώ (αηά I 3πι ιίιε βεοοηά). » Ό βααιλενς δεν ηδννήϋη ?<α
κρατήαη τον γέλωτα τον (οοιι]<1 ηοί Ηεΐρ ΙαιίβΙιΐηβ) εις την απάντηοίν του
και άπένειμεν αντω (Ιο £ΠΐιιΙ) το ζητονμενον (ιίιε τειιαββΐ).

ΜΑΘΗΜΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟΙ ΠΕΜΠΤΟΝ

ΡΙΓΤΥ-ΡΙΓΤΗ ΙΕ880Ν.

Προς, ΐίς. Τοινανάδ.

"Ερχεται προς ψί. Ηβ οοηιβδ ίθΨ$ΰΓ0Β ηιβ.

'Εφέρ&η πολν κ«λά προς £μί. Ηθ ΙΐΛβ 1)6ΐΐίΐνβά νβΓ^ τνοΐΐ
ίονναΐ'άβ ηιβ.
Ώρίαπ πάιτοτε να φιρωμε^α \νβ ιηαβί »1\ναγ8 1»βη&νβ μτ©11
καλώς προς αάντας. ίο\ν»Γ(ΐ8 α\ανγ οοάν.
 Η διαγωγή των άλλοιν ονδεν
άλλο είναι η ηχώ της ημε
τέρας" ™Αν (ρεραάμε&α καλώς
προς αντονς, &ά φεροινται
και οντοι καλώς προς ήμάς'
αν όμως τονς μεταχειριζώμε-
&α κακώς, δεν πρέπει νά έλπί'
ζωμεν καλλίτερα παρ' αντών.
Χρηβϋ'αί τινι καλώς, μεταχει-
ρίζε6$αί τίνα καλώς.
Χρή6&α τιν κακώς, μεταχειρί-
ζεβ&αι τινα κακώς.
' Επειδή με μετεχειρίβ&ητε πάν-
τοτε καλώς, δεν &ά βας με-
ταχειριβ&ώ και έγώ κακώς.
Επειδή με μετεχειρίβ&η πάντοτε
καλώς, τον μετεχειρίβ&ην
και Ιγώ κατα τον αντον
τρόπον.
*Τπερεπι%νμεϊν, είναι άννπόμο-
νον, μη βλέπειν την ωραν.
Είμαι ανυπόμονος να. ϊδω τον
άδελφόν μον.
'Τπερεπι&νμεϊ να λάβη τα χρη-
ματά τον.
' Τπερεπι&νμονμεν νά φάγωμεν,
διότι πεινώμεν πολύ.
'Τπερεπι&νμονν νά κοιμη&ώβι,
διότι είναι κονραβμένοι.
ΤΗθ ΟθΙι&νίοπΓ οί" οίηβΓδ 13
ηηί «η βοηο οί" οπγ ο\νη.
Ιί" ντβ οβηανβ \νβ11 ίο^αι-ά»
ίηβηι, ί1ιβ7 \νί11 ζιίβο ββηανβ
Μ'βΐΐ ίθ\νίΙΓ(ΐ8 υβ ; 1>ιιί ϊί \νβ
ιΐ8β ίηβηι ίΐΐ, \νβ ηιυβί ηο*
βχρββί 1>6ίίθΓ ίτοηι ίηβηι.
Το ίΐ'β&ί (η ηδβ^) δοηιβοοά^
\νβ11.
Το υδβ δοηιβοο^ ίΠ.
Αδ 70η Ιι&νβ {ΐΐ^α^β υδβά! ηιβ
τνβΐΐ, I ^ϊΐΐ ηοί υδβ ^οιι
ίΐΐ.
Αδ Ηβ Ιιαβ &1τν»78 υδβά ιτιβ
\νβ11, I Η&νβ <α1\ν&78 υδβίΐ
ηΐηι ίη ίΐιβ δΛΐηβ ηιαηηβΓ.
Το 1οη£ ίο η ίοΓ.
I 1οη§ ίο δββ 1017 ΟΓΟίΙιβΓ.
Ηβ 1οη§δ ίο ΐ'βββίνβ ηΐδ πιο
Η©7*
ΜΫβ 1οη°; £ογ άΐηηβΓ, οβο&ιΐδ
\νβ ίΐΓβ νβΓ7 ηυη^Γγ.
ΎΙαβγ 1οη§ ίο δίββρ, οβοαιιβ»
»Γβ ίίϊβεΐ.

Βραδύνειν, χρονίζειν, χρόνο- Το άβίαι/.

τριβεΐν, άργεϊν, άργοπορείν.

Μην άργήβ^ς νά ε'πιβτρέψνς. Όο ηοί υβ 1οη§ οβίοτβ ^οα

ΓβίιίΓη.
Λεν %ά βραδύνω νά ίπιΰτρέψω. I βηαΐΐ ηοί 06 1οη£ οβίΐοΓβ
I ΓβίυΓη.

Μάτην, ματαίως (τον κάκον). Ιη ναΐη.

Ματαίως Ι'βΧεπον τριγύρω μου, Ιη ν&ίη I Ιοο&βά1 ηΐΐ »Γ0ΠΤ«1, I

δεν- εβλεπον οντε άνδρωπον β^νν ηβίίηβΓ ηιηη ηοί* ΰοιίδβ,
 357 —

οντε Οικίαν ονδε το ελάγιβ- ηον ίΐιβ Ιβ&δΙ δί§η οί Λ

τον βημεϊον κατοικίας. δβίίίβηιβηί.
Οΐκηόις, κατοικία. Α ά\?β11ίη£, & δβίίίβηιβηί.
Ματαίως ομιλώ, δεν με άκονετε. Ιη ν&ΐη I βρβ&ΐί, ίοι· άο
ηοί Ιϊδίβη ίο ηιβ.
Ματαίως καταβάλλω Λαβαν Ιη νηίη I ιΐο 1117 οβδί, I β&η-
προβπάδειαν, δεν δνναμαινά ηοί άο &ι\γ ί1ιίιΐ£ ίο Ιιΐβ
πράξω τίποτε δννάμενον να. 1ΐ1άΐι§.
τον ενχαριότήβη.
Λέγετε οτι θέλετε, δεν &ά 6άς Υοα ηιαγ βη^λνηηί^ου ρΐβδδβ,
πιβτενβη κανείς. ι\ο\>οάγ \νί11 οβίΐβνβ }^οα.
Ματαίως κερδίζονόΊ χρήματα, Ιί ΐδ ίη ν&ίη ίΐιαί ίΐιβ^ β&Π)
δεν &ά πλοντήβωβι ποτέ. ναοαβγ,ύιβγ ψ'ύΐ ηβνβΐ' 1>β
ποη.
Μάτψ ζψοΐψεν, δεν δννάμεδα λ^β δβ&ΓβΙι ίη ν»ίη, ΓοΓ ντβ
νά ενρωμεν ο, τι έχάβαμεν. β»ηηοί βηά τνΐηιί \νβ η&νβ
' Ιοδί.
'Λδπάζεβ&αι, προόκννεϊν, προ- Το δαίιιίβ.
βαγορενειν, γαιρετάν.
Λαμβάνω την τιμήν νά βάς ά- I Η&νβ ίηβ ΙΐοηοηΓ ίο 1)ί(1
ποχαιρετήβω. νοα ίκϋβα ( η ίϊΐΓ6\νβ11 ).
Προβφέρετέτω τονς άόπαβμονς Ρΐ'θδβηί ιηγ οοηιρίίηιβηίδ ίθ<
μον η τά βεβάόματά μον. ηίηι.
Λ7» μον τον χαιρετάτε. ΚβηιβηιοβΓ ηιβ ίο ηϊηι.
Σας παρακαλώ νά προόψέρητε Ργλ^ ρνβδβηί ηιγ οοηιρίίιηβηίδ
τονς χαιρετισμούς μον εις ίο γοηΓ δίδίβι*.
την αδελφήν 6ας.
Λεν &ά λείψω, (χωρίς άλλο). I δΚαΙΙ ηοί ίϋϊΐ.
Το παρελθόν, το μέλλον. ΤΗβ ρ&δί, ίηβ ίίιίηΓβ.
Ήαπώλεια (δ χαμός)τοϋ καιρόν. ΤΗβ Ιοβδ οί* ίίηιβ.
Άπόλανε παθών τών ηδονών, Εη)07 &11 ίηβ ρΐβαβηνβδ ίηηί
τάς οποίας επιτρέπει η αρετή. νίνίαβ ρβπηϊίδ (ή Η,ΙΙον^δ).
Έννοεϊν, δηλονν, βημαίνειν, Το ηιβαη.
&α*ιν ειπείν.
Τί δέλετε νά πψε; Τί εννοείτε; λΎϊΐΆΪ άο γόη ηιβίΐη?
Τί εννοεί 6 άνθρωπος οντος; Ύί\χ&ί άοβδ ίηαί ηιαη ηιβ»η?
Έννοεϊ. Ηβ ηιβαηδ.
Τί δά πή τοντο; )
Τί βημαίνει τοντο; νΝΊΛ&ί (Ιοβδ ίηαί ηιβαη?
Τί δηλοϊ τοντο; .5
 - 858--*

Το ντο &ρ &ά π(/ τ/λόγε. Δεν Τΐιαί ιΐοβδ ηοί πιβ&η 8ηγ
βημαίνει τίποη. Ιΐίΐη^.
Δεν είξενραι τί &ά πή (τί 6η- I <1ο ηοΐ Ιαιονρ \νΗ&ΐ; ίΙΐΗί
μαίνει) τούτο. Π)€Η118 .
Τίχναβμα, 60σρι6μα, δόλος, Α ίΗβΙί.
παιγνίδι.
Τεχνάζεβϋ-αι, βοφίζεβ&αι, ααΐ- Το ρΐίΐγ Λ ΙποΙε.
ζίΐν παιγνίδι, κτλ.
Παίζειν παιγνίδι εις τίνα. Το ρΐαγ α ίποΐζ οη βοιηβ οηβ.
Κάμνειν ε'να γνρον. Το ί&)ί6 η ίαηι.
"Εκαμα ενα γνρον εντός τον I Ιι&νβ ΐίΐΐίβη Η ίαΐ'Π Γοαπά
κηπον. ίΐιβ ξξ&τάβη.
"Εκαμε δυο γνρονς εις τον Ηβ Η»8 ΐ&ΐίβη & οουρίβ οί
κήαον. ΐαΓηδ Γοιιηά ίΐιβ {ξατάβη.
Κάμνειν ίνα μικρόν γνρον. Το ίαΐίβ α Ιίίίΐβ £αι*η.
Περιέρχεα&αι την Ενρώπψ'. Το ίτανβΐ ίΗΐ'ου^Ιι ΕαΐΌρβ.
"Οβον χρόνοι; εν οβω. 8ο Ιοη§ α$.

Έν οβω φίρεβ&ε καλώς, ·&« 8ο 1οη£ η,8 γοιι Ββΐι&νβ ννθίΐ,

βας άγαπώβι. ρβορίβ λνϊΐΐ Ιονβ 70α.
'Λπορώ διατί 6 αν&ρωπος ον- Ϊψοηά^τντΙϊγ ύΐΆί πιαη ιηηΐίβδ
τος κάμνει τόβον δόρνβον. 8ΐιοΚ Ά ηοίδβ.
ΚΤπερπληρονν τίνα χαράς. Το ονβι·\νΗβ1ηι βοπιβ οηβ τνίίΗ

ΜοΊ ίπιδαφιλενβατε ενεργεβίας. Υοιι Η&νβ Ηβ&ρβ(1 ηβηββίβ

ιιροη ιηβ.
Ηρόβκομμα, ίλάττωμα, ζημία, ΤΗβ (Ιίδίΐίΐνίΐηίίΐ^θ, ρΐ'β]α(1ίθβ.
βλάβη.
/Γεν ί)ά ειπω ποτέ ονδεν προς I δΐΐίΐΐΐ ηβνβΓ βαγ »ηγ ί1ιίη§
βλάβην βας. ίο γοιίΓ <1Ϊ8αί1νίΐηίίΐ§θ.
Παραδίδο6&αι. Το βυιτβικΙθΓ.
'Οραν, ΰεάϋΰαι (&εωρεϊν, κντ- Το οβΗοΜ.
τάζειν).
Ίο χρώμα, το κρίνον. ΤΗβ ΟοΙοιιγ, ίΐιβ ΗΙ}*.
78 ΐον, το ρόδο ν (τ6 τριαντά- Τΐιβ νΐοΐβί, ίΗβ ΓΟδβ.
ψνλλον).
Το 6ημα, το βνμβολον. Αη βπΛΙβηι.
Υί χαμαίδρνς. ΤΙιβ ί'οΓ^βί-ηιοηοί.
Ή δροβερα χλόη είναι ωφέλι- Ρΐ'βδίι νβνάΊΐΓβ 18 δηΐπίίΐιγ ίο
μος εις (ωφελεί) τοι>ς όφ- 011Γ 6}τβ8»
Φαλμονς μας.
 — 359

Θεωρήϋατι τά ωραία ταντα αν- ΒβΗοΙίΙ ίΐιοδβ βθ&ιιίίΓαΙ ίίοτν-

&η, τά ίχοντα χρώμα τοβον- βΓ8 \νΐίΗ ΛβΐΓ οοΙουΓδ βο ■
τον άκμαϊον χαι λαμχρόν. ίτββΗ &η(1 Βη^Ηύ.

ΘΕΜΑ 167.
Πώς έφέρ9η προς ΰμάς 6 υίό$ μου; — Έφέρ9η καλώς προς ίμε, διότι φέ
ρεται καλώς προς πάντας. ' Ο πατήρ τον τψ ΐλεγε πολλάκις· Ή διαγωγή τών
άλλων δεν εϊναι άλλο είμη ηχώ της ημετέρας. 'Εάν φερώμε9α καλώς προς αϊ
τούς, 9ά φέρωνται καϊ (μ\αο) αϋτοϊ καλώς προς ΰμάς, άλλ' έάν τους μεταχειρι-
ζώμε9α κακώς, δεν πρέπει να έλπίζωμεν καλλίτερα παρ' αυτών. — Λύναμαι νά
ϊδιο τους αδελφούς οας; — Θά τους ΐδητε αϋριον, επειδή μόλις εφ9ασαν (»5
ΙΙιβγ Ιιανβ 3ιι$1 »ιτϊ νεά) από μακράν όδοιπορίαν (ίυυπιβ)) ΰπερεπιΟυμοϋν νά
κοιμη&ώαι, διότι ιϊναι πολϋ κουρασμένος. — Τί εΐπεν η μήτηρ μου;—Εϊπιν
οτι ύπερεπε9ΰμει νά γευματίσω, διότι έπείνα πολύ. — Εϊα9ε καλά (έχετε τάς
αναπανοεις αας, (»γβ )·οη οοηιίοπ&οίε) εις τδ οίκοτροψεϊύν αας; — Είμαι πολύ
άναπεπαυμένος έκεϊ. — 'Εγνωςοποιήσατε (Ιο ϊηιρ&π) εις τον πατέρα αας ο, τι
αας είπα; — 'Επειδή ητο πολύ κουρασμένος, ΰπερεπε6νμει νά κοιμη9ψ ο9εν
(8ο ύΐΛί) τδ άνέβαλον είς αϋριον (I 1>»τβ ριιί οβ' ίηιρ&Γ(πΐ£ ϊϊ Ιο Ιιϊηι ϋΜ Ιο-
ωοΓΓονρ). — Εκάμετε τδ άγγλικόν γύμνααμά αας ίοοπιροβίιίοιι),- — Τδ έκαμα.
— Ηΰχαριατή9η δ διδάακαλός αας άπ'αντό; — Λεν ηύχαριστή9η. Ματαίως
χαταβάλλω πάααν προαπά9ειαν (I άο ιαγ 1>ε8ί)· δεν δάναμαι νά τον ευχαρισ
τήσω εις οΰδέν(1 εαιιιιοί άο βη^ ιΐιϊηβ Ιο Η'ιβ Ιίΐιίηβ).—Λύνααϋε νά εΐπητε ο, τι
9έλητι, δεν 9ά σάς πιατεναη κανείς. —Λύναα9ε, χωρίς νά οτενοχωρηΰήτε (λνϊιΐι-
οιιΐ ρυΙΙίηβ ^ουΓδβΙί Ιο ίηοοηνεηίβηεε) νά μοϊ δανείαητε εΐκοαι λίρας·, — Επει
δή πάντοτε με μετεχειρία9ητε καλώς, $ά αάς μέταχειρισ&ώ κατά τον αυτόν
τρόπον. Θά αας δανείσω τά χρήματα τά όποιο: χρειάζεστε, άλλ' έπϊ συμφωνία
οτι 9ά μοι τά έπιοτρέψητε την προσεχή έβδομάδα. — Μή αμφιβάλλετε. (Υου
ω»)· (Ιβρεικί «ροη ίι).
"Εχω την τιμήν νά αάς εΰχηίώ χαλήν ημέραν. Πώς 'έχετε; — Πολϋ καλά, εί
μαι εις τάς διαταγάς σας ( αϊ γοχιτ ββΓνίοε ). — Καϊ πώς ϋχουοιν ο'ι έν τψ οί
κω ( &ηά Ηον βΓβ ηΙ Ιιοωβ ); — Αρκετά καλά, ό'(Ι|α τω Θεώ (ιΐιβηΐί βοά) !
Ή αδελφή μου ητο ολίγον άδιά&ετος ( ίικίϊίροββιΐ ), άλλ' εϊναι καλλίτερα- μοϊ
είπε νά αάς προσφέρω (Ίο §ίνβ ^οιι) μύριους άοπααμοϋς (ΗβΓ Ιιεβί οοηιρίϊηιεηΐβ).
— Χαίρω ( I &τα %\αά ) μαν9άνων ( Ιο ΙιείΐΓ ) οτι εϊναι καλά· όσον δι υμάς, εϊα-
9ε όλως υγεία ( >οιι 8Γβ 1ιε»1ι1ι ίίββίί ). Δεν δύνασ9ε νά εχητε καλλιτέραν 2ψ»»>
(χου οαηηοί Ιοοίι οβΜβΓ ). — Λεν εχω καιρόν νά άα9ενήαω· αϊ ΰπο9έοεις μου
(,ιογ ουίπιβδδ) άέ» μοι τό έπιτρέπουσι. Κα9ι'ίθατε παρακαλώ (ρΐβαββ ίο δίι (Ιοννη)
ιδού μία χαάί ί'κλα. — Λεν θέλω νά αάς απασχολήσω ( Ιο <1β(»ίιι ) άπο τάς ερ
γασίας αας (ίϊοπι ^ουι· 1)ΐΐ8ίηε88^, γνωρίζω οτι έ καιρός τών εμπόρων εϊναι πο
λύτιμος. — Λεν ϊχω ουδέν κατεπείγον (ρΓβίβίη^) νά κάμω τάρα, α'ι έπιατολαίμα
ίπεατάλησαν ηδη (αιγ οουτίβΓ 18 »]Γβ8ΐ1ν (Ιίβρβίοΐιειΐ). — Λεν 9ά ατα9ώ περια-
αότερον ή9έλησα μόνον διαβαίνων ίντεΰ9εν ( ίη ραδδίη^; ) νά (ρωτήσω περί
της υγείας αας. — Μοϊ κάμνετε μεγάλην τιμήν. — Εϊναι πολυ καλός καιρός σή
μερον, έάν μοϊ τό έπιτρέτρητε, 9ά εχω την εύχαρίατηαιν νά αας ί'δω πάλιν με
τά μεαημβρίαν, και αν ενκαιρήτε, 9ά χάμωμιν ενα μικρόν περίπατον μαζν.—
Μετά μεγίστης εύχαριατήσεως. — Ούτω λοιπόν (ίηΐΐιαί 035β ) 9ά αας περιμένω.
θα ΪΙ&ω να οάς πάρω περί ( I ννίΐΐ εοωβ ϊογ ^οϋ βοοιιΙ ) τάί οχτώ. — Χαίρεη
λοιχόν, εως ον αάς ίπανίδω. — "Εχω τήν τιμήν νά οάς άποχαιρετήαω (Ιό 1)ίι1
3τοα α(1ίβυ).
168.
Ή. άπώλεια τοΰ χρόνου εΐναα απώλεια άνεπανόρ9οτος (ΪΓΓεραΓΗοΙε). Ουδιμι-
αν στιγμήν δύναται Τις ν άνάχτήβη δι όλον τον χρναίου τον χόομου (α δϊη^ΐβ
πιοπιβηΐ εαηηοί 6β τεοονεΓεά ϊογ αΐΐ Λβ βο1<1 ϊη ίΗε \νοΓΐ(1). Είναι λοι-
π6ν ούβιωδέβτατον {οΓ ίΐιε {ρτεβίεδί ϊιηροΓί&ηοε) νά μεταχειριζώμε&α καλώς τον
καιρόν μας (Ιο βιηρίον νρβίΐ οητ ίίπιε) οατις ουνίβταται μόνον Ιχ (οί) βτιγμάν,
τάς οπαίας πρέπει νά μετηχψιρίζώμεθα καλώς. Μόνον το παρόν ανηχει είς η
μάς (^νβ τιανα ουι ι&β ρΓββεηΙ^ ιό παρελ&δν ούδέν ϊςι πλέον, χαϊ τδ μέλλον Η-
ναι άβέβαιον. Πολλοί άν&ρωπχιι (» βτβαί τηαηγ ρεορίε) καταοτρέφονται 9ηρεν-
οντες πολλήν άπόλαναιν (βεεϊΐίίδε Λε^ \νίδΙι ίο ίπ(1ιι1($β ιΐιεπίδείνεδ Ιοο πιιιοη).
Έάν οί πλείστοι των ανθρώπων (πιοδί ιηεη) {γνώριζαν ν άρχώνται ιίς οαα £-
χοναι (ννϊΐΗ %ν!ια(), ΐτά ήααν εντυχεΐς· άλλ' η άπληοτΐα των (οονείοιίδηεδί) ον-
χνότατα τους χάμνει δυστυχείς. — "ίνα ώμεν εντυχεΐς πρέπει νά λησμονήσαμει
το παρελθόν, νά μή άνηονχώμιν διά το μέλλον χαϊ νά άπολανωμεν τοΰ παρό
ντος. — "Ήμην περίλυπος (I τνβδ νετγ ιηυοίι ιίφοίβό!) οτί 6 (ξάδελφος μον ηλ-
θεν ί/ί την οίχίαν μου. Τί ϊχεεε; με ηρώτηαεν. *& αγαπητέ μοι έξήδελφε, α-
πεχρίθην, 'άπολέαας τα χρήματα ίχεϊνα άπόλεσα τδ πάν (ενεΓγ (Μης).— « Μη
■ανηανχητε ((Ιο η»ί ΐτβί), » μοϊ εϊπε, ν διότι ενρον τά χρήματα οας ». — Λιατι
^παίξατε εν παιγνίδιον είς τον άνθρωπον τούτον; — Διότι πάντοτε ενρίοχιι
αφάλμα είς ("ΤΛ-ϊίΙι) πάν ο,τι βλέπει. — Τί σημαίνει τοίτο, Κύριε; — Τοντο ση
μαίνει οτι δεν θέλω νά εχω δοσοληψίας με ύμάς, διότι είσθε πολύ δνοχολίζ
(ίοο ραηϊοιι1»Γ). — Απορώ (Ιο Λνοικίεν) διατί δεν Ιχαμεν ή αδελφή σας τό γοα-
ψιμόν της (ή τδ μάθημά της ΐα»1ί),- — Ήτο πολν δναχολον ',(1ί£Βο«1() ϊχά-
θησεν ολην τήν νύχτα (βΐιε β&Ι υρ βΙΙ ιιϊςΐιί) χαϊ δεν ήδννήθη νά τό χ«μψ
■διότι ητον άνώτερον των δυνάμεων της (ηε)·οιΐ(1 ΙιβΓ οαραοίί}). — "Αμα με βλέ
πει δ Κ. ΪΊλιι88ιι αρχίζει νά μοϊ Όμιλη Γερμανιχά, διά νά γυμνάζεται (ίο ρΓ80-
ίίβε) χαι μοι χάμνει μυρίας φιλοφρονήσεις (&ηά οτετλνΐιείπιβ πιβ «τίίΐι ροΐίιβ-
ηβββ), ωατε πολλάχις δεν εί&νρω τί ν'άποχριϋώ.— 01 αδελφοί του χάμνονοι το
ιχΰτό. Άλλ' οπως δήποτε (Ηο\νενεΓ) εϊναι χαλοί άν&ρωποΐ' εϊναι όχι μόνον πλον-
αιοι χαι αξιαγάπητοι, άλλα χαί {λευ&έριοι χαΐ ελεήμονες (ε1]8Γί(»1)1ε). Με ο:γα-
πώΰΐν είλικρινώς' διά τοντο τούς αγαπώ χαι εγώ, χαϊ "επομένως (εοιίδεςποηΐΐί)
ίΕν θά εΐπω ποτε ονδίν προς βλάβην αντών. Θά τονς ήγάπων ετι μάλλον, δ»
■δεν ηβαν ύπερ τδ δέον φιΐόφρονες χαϊ (περιποιητιχοϊ) (~ι£ ίΐιε^ (1ϊ(1 ηοί ιιιβίίβ
ίοο ιηιιοΐι εεΓείΒΟΐιν) αλλά χαθείς Ιχει τά έλαττώματά του (Ιιίδ ίβ-ιιΐίδ) χα» ίο
ίδιχδν μου είναι νά ομιλώ πολύ περ'ι τών φιλοφρονήοεών των.
169
Παρεδό9ηοαν ο'ι ίχ&ροί; — Αέν παρεδόθησαν, διότι έπροτίμηβαν τήν ζαψ
Γιίε ) οπό τον θάνατον (ίο (Ιείΐίΐι). Δεν είχον οντε άρτον, οντε χρέας, οντι ύ
δωρ, οντε οπλα, οντε χρήματα, χαϊ ομω; (ηοίλνίίΙΐδίΒίκΙίη^) άπεφάβιοαν ν, «■
πο9άνωβιν μάλλον παρά νά παραδο&ώβιν. — Διατί εΐοθε τόοον περίλυπος; —
Δί¥ ιίξιύρω τί με χάμνει άνήουχον, αγαπητέ μοι φίλε. — ΕΊπατί μοι, διότι β«ί
βεβαιώ ΰυμμερίξομαι ( Ιο 8?ιαη; ) τα πα9ήματά αας (νοπτ ίη£Γβπη£$) ά>ς χαϊ τας
ήδονάς αας (38 ^βΐΐ 35 νοπΓ ρ1β38ΐΐΓθκ). — Είμαι βέβαιος οτι βνμπάαχετε εις τα
δεινά μου (Λ»ί ιτοιι ίεβΐ Γογ ηιβ), άλλα δεν δνναμαι νά αας εΐπω τώρα τί με
άνηανχεϊ. — Θα αας το εΐπω ομάς (ηοννβνβι·) όταν παροναιαα&η ενχαιρία (\νηβη
3η ορροΓίπηϋ^ οΐΓβΓβ). "*Ας ,ομιΐήβαμεν τώρα περί 3Ηο» πράγματος (οί $οιηβ
Ιηϊη§ βίδβ). Τί φρονείτε περί τον άν&ρώπον [εκείνον^ οβτις μας ώμίληαε Χ^ες
εις την οννανλίαν; — Είναι αν9ρωπος με πολύν νονν (οί παιιτη ιιη<1βΓϋ(3ΐκϋη§),
χαΐ δεν εϊναι ποαώς προκατειλημμένος περί της άξιας τον (αη<1 ηοίαί3ΐΙ \νΓ3ρΙ
πρ ΐη ηίβ ο\νη πιβπΐδ). — Άλλα διατί με ερωτάτε; — Άιά να γείντ/ ομιλία (ίο
8ρβ3ΐ£ οί βοπιβ Ιηίη^ )· Λέγεται οτι ή αυτάρκεια (οοηιεηΐ) υπερτερεί ( ίο βυτραβδ^
τά πλοντη' άς ημε&α λοιπόν αυτάρκεις· ας βνμμεριζωμε&α ( ίο δπβΓβ ) ο, τι
Ιΐχομεν, καΐ ας μένωμεν δι ολης της ζωής (οι\τ Ιίίβ Ιίιηβ) φίλο* άχώριατοι ( ίη-
ββραΓαοΙβ). Θέλετε εϊα&ε πάντοτε ευπρόσδεκτος (νβίοοηιβ) είς την οΐκίαν μου, καί
έλπιζα» το αύτο καϊ άπό ΰμάς (&α<1 I Ιιορβ ίο ββ βφίαΐΐχ 80 αί γοιίΓβ).

ΜΑΘΗΜΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟΝ ΕΚΤΟΝ

ΓΙΓΤΥ-8ΙΧΤΗ ΙΕ880Ν.

Λιεγείρειν, παρέχειν, προξε- Το Γαίίβ, ίο οαιΐ8β.

νειν, γεννάν, εμποιείν.

Γενναν δυΰχολίας. Το Γ&ίδβ άϋίΗοιιΗίβδ.

Προξενεϊν φιλονεικίας.
Παρέχειν υπόνοιας (υποψίας).
Ή διαγωγή τον άνδρας τούτα
δνηγειρεν υποψίας εις τον
νοϋν μου.
Το 0ίΐιΐ86 φΐ&ιτβίβ.
Το οαυδβ δΐΐδρίοίοηδ.
Τηβ οκηανΐουΐ' οί" ίΐι&ί ιια&η
Γαΐδβαΐ βιΐδρϊοίοηδ Ια
ηώκΐ.

Έπέχειν (η είναι εις ) τόπον, Το οβ ΐη8ίβαά ο/, ίο 8βτυβ.

χρηδιμεύειν.
Ο άνθρωπος ούτος μοί είναι Τΐιαί ιηαη ίδ £1 ίίΐίΙιβΓ ίο ιηβ.
ίϊ? τόπον πατρός.
Τοάλεζίβροχον τούτο χρηβι- Τΐιαί ιιιη1)Γβ11& δβΓνβδ Ιιίηι &8
μεύει εις αύτον αντί ράβδχ & δίϊοΐί.
(η ώς ράβδος.
Στερεά (6τερε^αι) *
ενδειαν (ελλεφν
ν ).
' )[Ιο
±° Λναηί.
1)6 01'

Ο άνθρωπος ούτος ΰτερεϊται Τίκιί ηιαη ίδ ΐη ντίΐηί οί ονβτγ

παντός. ίΐιίηβ·.
46
Δ\ν ότεροΰμαι ούδενός. Αεν I αιη ΐη χναηΐ; ο£ ηοΐΐιίη^.
με λείπει τίποτε.
Μεγαλύνειν, αύξάνειν, δεινονν Το βχᣧβΓ&ίβ.
(η κοβμείν) ίπι το μείζον,
μεταχειρίζεβΰαι ύπερβολήν.
Ό άνθρωπος ούτος μεταχειρί ΤΗαί ιη&η βχ»£§βΐ'ίΐίβ8 αΐΐ
ζεται νπερβολην είς παν ό, ί\ΐ9ί Ιιθ 8&78 αηά (1οβ8.
τι λέγει και πράττει.
Πειραβ&αι, προβπα&εϊν βιάζε- Τβ βικίβανοαν.
6&αι.
Κνριεύε6%αι υπό λύπης, πα- Το §ίνβ οηβ'β δβΐί" χιρ ίο
ραδίδο6&αι εις λύπψ.
Καταγέειν δάκρυα, δακρυειν α- Το πίθΐί ίηίο ίβατβ.
(ρ^όνοις.
ΆπαιτεΙν (ζψιϊν), δεϊβ&αι. Το βχαοΐ;, ίο ^ίΐηί.
Τί απαιτείτε (ζητείτε απ ("μου;"ννΐιαί (Ιο γοιι τν&ηί (οχαοί)
οί" ηιβ?
Δεν απαιτώ (ζητώ) τίποτε. I θχαοί (ν&ηί) ηοίΐιίη^ ο£70η.
'Ελ> μικρώ (κ. λιανικώς). Οη 3,8 81119.11 80ε1θ.
Έν μεγάλψ (κ. χονδρικώς). Οη Η, 1θΤ§6 80θ1β.
ΙΊερίπον, ώς Ζγγιότα, βχεδόν. ΝβΕτΙ^, ίΙΐΘΓβίΙΟΟΙίΙ;.
Αμοιβαίως, ίναλλάξ, αλληλοδι ΑΙίβΐΊΐα,ίοΙ^, ΐιιι·α Ι67 ίατη, ογ
άδοχος. Ϊ11ΓΠ8.
Τράπεζα μαγειρική. Α Ιαίοΐιβη ίαοίθ.
Τράπεζα ε£ άνακαρδίον (από Α ιιια1ιο§αη7 ίαοΐβ.
μαόνι).
Οικία πλίν&ινος (από τούβλα). Α οήοΐί Ιιουδθ.
Οικία λι&όκτιότος (πέτρινη). Α βίοηβ Ιιοαδβ.
Ανεμόμυλος. Α^ΐηά-ηιίΠ.
Μύλος τοϋ καφέ. Α οοίΪΘθ-ηιϊΙΙ.
Άργνρίς (άγγεϊον, 6κενος, πο- Α 8Ϊΐν6ΐ·-ίηη1ίαΓ(1.
τήριον άργνρονν).
'Τδρόμνλος (νερόμυλος). Α "νναίΘΓ-ηιίΙΙ.
Ατμόμυλος (μύλος ατμοκίνη Α 8ίβ£ΙΠ1-ΙΙΐί11.
τος).
Πυρϊτις (μπαρούτι). (ϊαηροτνοΙβΓ.
Πυροβόλα όπλα. ΡίΓβ-3Π118.
Α οηε-ΙιοΓδΘ ■ντα^οη.
"Άμαξα μονόζυγος (με ϊνα Ίπ-
πον).
Τέ&ριππον (άμαξα με τέϋΰαρας Α ίοιίΓ-ΙιΟΓδβ οαιΉα^β.
ίππους).
"Αμαξα μονόβτροφος (δίτροχας Α 1\νο-νν1ΐ6β1β(1 03,ΓΠίΙ£0.
η με δύο τροχούς).
"Αμαξα τετράκνκλος (τετράτρο Α ίοαί'-τνίιββίβά ΥΓ⣧οη.
χος η με τέΰβαρας τροχούς).
Οικία μονώροφος (μονόπατος, Α οηβ-δίοτν ηοιίδβ.
μϊ εν πάτωμα.)
Οικία διώροφος (δίπατος, με Α ίγνο-δίονν ηοαββ.
δύο πατώματα).
Λάκτνλος (μέτρον μήκους). Αη ϊηβη.
Θέόις Ιπιτραπέζιος (ή παρα Α ρΐαββ αί ίίΐοΐβ.
τραπέζ-ο).^
Τράπεζα δια τέβόαρας ανθρώ Α ί&ΐίΐβ £ογ Γοιιγ ρβΓδοηδ.
πους.
Τράπεζα δι 'έξ ανθρώπους. Α ί&ϋΐβ ίοι· δΐχ ρβΓδοηδ.
Τράπεζα γραφική. Α \νπίϊη§*-ίίΐθΐ6 η άβδίε.
'Εβτιατόριον (αϊ&ουβα τοΰ φα Α άϊηίη^-ΐΌοπι.
γητού).
Κοιτών (δωμάτιον τον ύπνα). Α δίββρίη^* η 1)0(1-ΐΌ0ΐη.
'&ρολόγιον ήχητικόν (το οποί Α ΓβρβαΙβΓ. ν
ον βημαίνει τάς ώρας, πιε
ζόμενου ελατηρίου τινός εν
τη λαβή αύτοϋ).
Αη οΐΐ βαδίί.
Έλαιοφόρον (άγγεϊον τον Ιλαία).
Σιναπιδόχον (ΰκεϋος). Α ηιιΐδίηπί-ροί.
"Οπλον κυνηγετικόν. Α ίΌ\ν1ηι§-ρίβοβ.
Λίνον, όρμιά, άρμη&ιά. Α ηδΐιίη^-ΐίηβ.
Κουνέλας. Τηβ Γβ,Οοίί-ΗΙίΐη.
Όδτρεοπώλις (βτρειδοϋ). Τΐιβ ονδίβΓ-Λνοιηαη.
Τδροφόρος (τουρκιδτί όακάς).Α Λνα,ίβΓ-οαί'ΠΘΐ·.
Πλυντρις, πλύντρια, πλύβτρα. Α \ναδ1ιβι·-\νοηιαη.
Λενκάντρια; πλύβτρα. Α Ιβ,ιιηάΓβδδ.
Και άλλαι επιβημότητες των Αηά οίηβι· ηοίϋοϊΐίίϊβδ οί ίηβ
αγορών. Ηαΐΐβδ.
Ολίγον, λιγάκι. ^δί & Ιΐίίΐβ, βνβΓ 80 Ιίίίΐβ.
Μοι κάμνετε την χάριν να μοι Λνΐΐΐ νοιι οίο ηιβ ίηβ ίΉ,νοιιι·
δώβητε 'έν κομμάτι, ψωμί; οί* §ίνϊη§ ηιβ & ρϊβοβ ο£
1)Γβαά?
Θέλετε πολύ$ Όο γοα \νίδ1ι η, £ΐ·β&ί (1β&1?
Οχι; λιγάκι. Νο, ]αδί η Ιΐίίΐβ (η βνβΓ 80
Ιίίίΐβ).
Ποιεϊν καλήν χρήόιν, μεταχει- Το ίηΐ'η ίο αοοουηί.
ρίζεϋθαι ίπωφελώς. Το ηιηΐίβ ίηβ οβδί-οί".
 — 364 —

Ό άνθρωπος οντος δεν είξεν- Τΐιαί ηιαη <ίοβ8 ηοί Ιίηο^

ρ« νά ώφελη&ή όβον ενεςιν ηο\ν ίο ηιαίνβ ίηβ ιηοδί οί
εκ των πλεονεκτημάτων τα. 1π8 ίαΐοηίδ.
Ό αν&ρωπος οντος μεταχειρί- Τΐιαί ηιαη ίυπίδ Ηίδ ιηοηβ7
ζεται επωφελώς τα χρήματα ίο αοοοιιηί ίη ίΐ'αάβ.
τον εις τό έμπόριον.
Τίνι τρόπω μεταχειρίξεβ&ε (η Ή,ουτ άο γο\ι βηιρίογ γοηΓ
διατί&εβ&ε) τά χρήματα 6ας; τηοηβγ?
Τα ίμπορενματα (ή διατί&ε->1 εηιρίογ ίί ίη ίΐιο δίοοίίδ.
μαι αντα) εις το δημόόιονΠ ϊητη ίί ίο αοοοαηί ία ίηβ
δάνειον (η χρέος). ( δίοοίίδ.

Ονχ ήττον , όμως, μ' όλον ( ΝοΙυ)ΐΐ1ΐ8ΐαηά%η£, βΗΙΙ.

τούτο, και όμως. ( Υβέ/οτ αΙΙ ίΐιαί.

Ό αν&ρωπος ούτος είναι όλί- Τΐιαί ηιαη ίδ α Ιίίίΐβ 1)ίί οί 8

γον δόλιος (κατεργάρης), και το^ιιβ, οηί ηοίννίίηδίαηαίηο;
όμως νομίζεται τίμιος. Ιιβ ραδδβδ ίοΓ αη ηοηβδί
ηιαη.
""Αν και ό αν&ροΊπος ούτος δεν Α1ίΗοιι§η ίηαί ηιαη ίδ ηοί
ηναι καλα, μ' όλον τούτο ερ- νβΓγ ντβΐΐ, η.6 ηοίλήίηβίαηίΐ-
γάζεται πολύ. ίη§ Λνοΐ'ΐίδ α ^ΐ'βαί άβαΐ.
*Αν και ή γννή αντη δεν ηναι Αΐίΐιοαβίι ίηαί \νοηιαη ίδ ηοί
πολύ ωραία, ονχ ήττον ό- \βνγ ρΓβίίγ, δίίΐΐ δηβ 18
μως είναι πολύ άξιέραβτος. Υθ\·γ αιηίαοίθ.
"Αν και ό ανϋρωπος ούτος Α1ί1ιουσ;η ίΐιαί ηιαη Ιιαδ ηοί
δεν εχει κανεν πλεονέκτημα, ίΐιβ Ιβαδί ίαίβηί, γβί £θΓ «ίΠ
κανχαται όμως πολύ. ίΐιαί Ιιβ Οοαδίδ α £Γβ»ί
άβ&Ι.
*Αν και ήναι ολίγον μελανχρινή Α1ί1ιθη§1ι ίΐιαί ίανβΓη-Ιίββρ-
ή γννή τον ξενοδόχου τον- βι*'δ Λνίίβ ίδ Ι'αίΙιβΓ δννατίΐι^,
τον, μ'όλον τούτο ειζενρει γβί ΐον αΐΐ ίηαί δΐιβ ίηπίδ
να βγάζη παράδες. ίΐιβ οαδίηοδδ ίο ξοοά ηο-
οοηηί.
Πότε έλάβετε την επιότολήν μα. \Υ1ΐρη άί(1 }τοα ΐ'βββίνβ πι^
1βίίβΓ?
Την ελαβον την εκτην. I Γβββίνβά1 {ί οη ίΐιβ δίχίΐι.
Την εβδόμην. Οη ίηβ δβνβηίη.
Ή εβδόμη ίΰταμένον. Τΐιβ δβνβηίΐι ίηδίηηί.
Έλαβον την επιότολήν 6ας της I ηανβ_)ηδί Γβββίνβά γουΓ Ιβί-
ίβδόμης ίβταμένον, και ερ- ίβΓ οί ίΐιβ δβνβηίΐι ίηδίηηί,
χομαι ι<ά 6ας άπαντήβω. αηά I αηΐ£θίη§ ίοαηδ\νβι· ίί·
 — 36δ —

ΘΕΜΑ 170.
Έάν οάς ϊβλεπον εντνχοϋντα (Ηαρρ}·), &ά ουνηντνχουν, και 9α ημε&α π{-
ρ/ηηοΓίοοί' ευχαριστημένοι παρά οι μέγιατοι των ηγεμόνων, οΐτινες β^ν είναι,
θά ημε&α ευτυχείς 'όταν εντελώς (ρβι-ΪΒΟΐΙ}·) ενχαριατώμεθα μι ο,τι ϊχωμεν, καϊ
κν κάμνωμεν τά χρέη μας (οιιγ <1ιιΙ^ καθώς πρέπει, ό θίόϊ φροντίοη περί
των λοιπών. Επειδή το παρελθόν δεν είναι πλέον ούδεν, ας μη άνηουχώμεν περί
τον μέλλοντος, και άς άπολανωμεν τοϋ παρόντος, θιωρήοατΐ κυρίαι (Ιβάίββ),
τά ωραία ταύτα άν$η, τά τόαον ακμαία, και ζωηρά (ννίϊη ιΗβϊτ ουίοιι» »ο
ίϊββίι αη(1 ηπβηΐ), δεν πίνουοιν άλλο η υδωρ. Το λενκον κρίνον ϊχει το χρώμα
της άθωότητος (ίηποορηοβ), τό ϊον εμφαίνει την πραότητα (ίιιάίοαίββ ββιπίβηββδ)
την οποίαν δννααθε νά ίδητε εις τους οφθαλμούς της Λον'ίζης. Ή δε χαμαί-
δρνς έχει τ'ο χρώμα τον ονρανον, της μελοϋοης ημών κατοικίας· και τό ρόδον,
η βααίλιααα των ανθέων είναι τό ούμβολον της ωραιότητας και της χαράς. Πάν
τα ταντα βλέπετε προαωποποιημένα (ρον&οιύ&ν.ά], βλέποντες την ωραίαν Εύαν-
&ίαν (ΪΊοΓα). — Πόαον ωραία και δροοερά (ίκ&) είναι ή χλόη ! Είναι ωφέλι
μος εις τ'ι,ν Ζραοιν (ίο οιιγ βνοδ) και έχει τό χρώμα της ελπίδος, της πιοτοτέ-
ρας (Ϊ3ίί1ιίιι1) ημών φίλης, "μις ουδέποτε έγκαταλείπει ημάς, ονδ' είς αυτόν
τον θάνατον (ηοΐ ανοα ίη (Ιϋίΐίΐι), μίαν λέξιν ακόμη, αγαπητέ μοι φίλε. — Τί
άγαπάτε; — Έίηαμόνηαα νά οάς εί'πω νά προαφέρητε τά χαιρετίαματά μον είς
την μητέρα οας. Εϊπητέ της παρακαλώ (ίί )θυ ρΐβαίρ,), οη λυπούμαι (Ιο Γ^Γβΐ)
πολν, διότι δεν ήμην (ηοΐ Ιιανίης οεεη 2Λ ηοηιο.) οτι εοχάτως με έτίμηοε δια
της έπιοκέ-ψεώς της. — Σας ενχαριοτώ άντ' αυτής (ίοτ Ιιβι·), δεν θά λείψω (ίΐιαίΐ
ηοΐ Γαίΐ). Χαίρετε λοιπόν.
Τί έκάμετε τό άργνρονν άγγεΐόν (ϊΆΐιϊίΆτά) μον; — Είναι επϊ της μαγειρικής
τραπέζης (οη ιΐιβ Ιπίοη^η-ιαοΙκ) μετά (Ιο^βΐΙιβΓ ννίιη) του βονκαλίον τοϋ ελαίου,
τον γαλακτοδύχον, της λαγήνον, της οιναποθήκης και τον μύλου τον καφέ. —
Ζητείτε βονκάλιον τον οίνου; — "Οχι, ζητώ 'έν βονκάλιον οϊνον και όχι
εν βονκάλιον οίνου. — Έάν αγαπάτε (Ιί )'<>ιι ννίΙΙ Ιιανβ Λβ βοοίΐιικίβ) νά
μοι δώαητε τό κλειδί τον οΐνώνος (ΐηβ ν*ίοβ-οβ11»Γ), θά υπάγω νά ζητήαιο
εν. — Τί ζητεί Ό άνθρωπος ούτος από έμέ; — ζίεν ζητεί ουδέν, άλλα θά δεχ$ή
ο,τι τω δώαητε, διότι οτερείται παντός πράγματος. — Σας λέγω (1 ννίΐΐ Ιβΐΐ )Όα)
οτι δεν τον όγαπώ, διότι ή διαγωγή τον γεννά νποι\>ίας είς τον νοΰν μον (ίη
πιγ ιηίη<1)· είναι υπερβολικός (Ιιβ βχ8£Β6Γ·(β8) είς πάν ο,τι λέγει και πράττει.—
"Εχετε άδικον νά έχετε τοιαύτην κακήν ίδέαν (βιιοη α 1)3(1 ορίηίοιι) περϊ αντον,
διότι οάς ητο ώς πατήρ. — Είξεύρω τί λέγω, με ήπάτηοε πολύ και ολίγον (οη
α. ΙϋΓ^β αη(1 οη » δΐηαΙΙ εοϋΐε) και όαάκις ϊλθη νά με ϊδη μου ζητεί κάτι. Τοι
ουτοτρόπως (ίη ιΐιίβ πιαηηβΓ) μον έζήτηαεν άλλεπαλλήλως (α1(εηιαΐβ]ν) ο,τι είχον
το πυροβόλον μου, την ϋρμαθειάν μον, τό ήχητικόν ωρυλόγιόν μον, και τάς
χρνοάς λυχνίας μον. — Μη παραδίδεο&ε είς τοοαντην λνπην, ειδεμή (βίββ) θά
με κάμετε νά κλαναω. — Μοϊ διηγείστε (\νί11 ^οα Γβ1»1β) τίποτε; — Τί &έλετι
νά οάς διηγηθώ; —"Εν μικρόν άνέκδοτον, άν αγαπάτε. — Παιδίον τι (ζητεί ή-
μέραν τινά εις την τράπεζαν (31 Ιαβίε) κρέας· Ό δε πατήρ τον τω είπεν οτι
δεν ητο της χρηατοη&είας (ιηαΐ ίι \να3 ηοΐ ροΐίΐβ) νά ζητήαΐ), καϊ οτι ωφιιλΐ
νά περιμείνη εως ον τω δώσουν ολίγον (υηΐίΐ βοηιβ \ν&8 §ίν(!η ίο ηϊπι). Τό τα-
λαίπωρον παιδίον (ΐΐιβ ροοΓ ΙϊΜΐβ Βον), βλέπων οτι πάντες ετρωγον, και οτι δεν
τω εδιδον τίποτε, εΐπεν είς τον πατέρα του. « Αγαπητέ μοϊ πάτερ, δότε μοι 6-
 — 366 —

Ιι'γον άλας αν αγαπάτε. » « Τί &ά τό κάμητε, » ήρώτηβεν ό πατήρ. Τό 9έ·

λα (I \ν»ηί ΪΙ) δια να τό φάγω με τό κρέας τό οποίον 9ά μοί δώβητε, » α-
πεκρί&η τό παιδίον Πάντες ί&ανμαβαν δια τό πνεύμα (Ιΐιβ \νίΙ) τον παιδίον,
και ό πατήρ του ίδών οτι δεν εϊχε τίποτε, τω έδωκε κρέας χωρίς αυτό να ζη-
τήοη. — Ποίος ήτο τό μικρόν τοντο παιδίον τό όποιον έζήτηοε κρέας "εις τήν
τράπεζαν;—'ϋτο ό υιός ενός φίλου μον, — Λιατί έζήτηοε κρέας;— Έζήτηοε διότι
είχε καλήν όρεζ-ιν. — Λιατί δεν τω ϊδωκεν άμέαως ό πατήρ τον; — Λιότι τό ιΓ-
' χε ληομονήοει. — Εΐχεν άδικον τό μικρόν παιδίον να ζητήβη; — Εΐχεν άδικον,
διότι έπρεπε να περιμείνη. — Αιατί έζήτηοε παρά τον πατρός τον άλας; — Έ·
ζήτηοεν άλας δια νά ϊδΐβ ό πατήρ του οτι δεν τω είχε δωοει κρέας, και δια
νά τφ δάαη ολίγον.
171.
θέλετε νά μοϊ διηγη9ήτε 'έν άλλο άνέκδοτον; 9ά με νποχρεώαητε μεγάλως (§ΓβαΙ-
1)9· — "Αν9ρωπός τις (δοπιβ οπβ) αγοράζων ϊμπορίϋματα (ρηΐ'ϋΐι&δίιΐ"; δοηιβ
(ξοοιίδ) παρά τίνος πραγματεντοϋ, εΐπεν εις αυτόν. « Ζητείτε πάρα πολλά· δεν
πρέπει νά πωλήτε εις (με τόοον ακριβά οοον εις τους άλλους, διότι είμαι φίλος. »
Ό ϋμπορος άπεκρί9η· κ Κνριε, πρέπει νά κερδίζωμέν τι από τους φίλους μας,
διότι οΐ ίχ9ροί μας δεν πατούν ( \νί11 ηβνβΓ οοιυβ) είς τό εργαατήριόν μας. »
— Νέος τις πρίγκηψ επταετής έ9ανμάζετο υπό πάντων δια τήν ενφυίαν τοο
(*{ογ Ιιϊβ «Ή )· ενρε&έντος δέ ποτε ( οποβ ) αυτού είς τήν αυναναστροφήν ( βο-
ΰ'ιβίγ ) γέροντος τίνος αξιωματικού, οντος ( ίΐιβ ΙαΙίβτ ) παρετήρηαιν ομιλών πΐ-
ρι τοϋ νέου πρίγκηπος, οτι οταν τά παιδία δεικννωαι τόοον πολύ πνενμα πρωΐ-
μως (ί\ιαί λνΐιοη ι'ΙιίΜΓβη (1ίδοον6Γβ(1 δο ηιηοίι §οηίαδ ίη Λοϊγ εαιΊ)' }·οαΓδ), αν-
νή&ως γίνονται ήλί&ιοι ( κΐυμίιΐ ) οταν φ9άαωοιν είς ωριμον ήλικίαν ( ίο ηιαίιι-
*'&)·)■ Έάν Ιχτ; ούτως (\ί Ιΐι»1 ίδ ΐΐιβ οαδβ ), ειπεν ό νέος πρίγκηψ οοτις τον
ήκοναε, πρέπει νά ήο9ε πολύ ευφυής (γοα ππιει Ιιανβ 1>ββη \ετγ ι·ρπι&ιΊΐ3θΙβ ίοτ
γοητ ββιιίϋί) ογε ήατε παιδίον. — "Αγγλος τις οτι πρώτον έπεοκεύ9η τήν Γαλλί-
αν (οη ήΓδΙ νίβίΐίης ίΥαιιοβ), άπήντηαεν είς τάς οδούς τοΐ Καλήτου (Οαΐαϊί·) ϊν
πολύ μικρόν παιδίον (& νβΐ7 }·οαη{; οίιϊΐιΐ) το όποιο» άμίλει τήν Γαλλικήν γλώα-
οαν ταχέως και γλαφυρώς (λνίίΐι Λιιβηογ &ηά β)β(ΐ&ηοβ). <ι ©ί£ μου (ζοοά Υι<?&-
νβηβ,) .' είναι δυνατόν; » άνέκραζ-ε, « "Εως καΐ (Λ&ί κνοη) τά παιδία ομιλούν ι
δώ κα&αρως (ΊνϊΛ οιπίΐγ) τήν Γαλλικήν! »
"*Ας δηρεύωμεν (ίο δβοΐί) τήν φιλίαν των καλών καϊ ας άποφενγωμεν (Ιο &-
νο'ιά) τήν ανναναατροφήν των κακών, διότι αί κακαϊ ουναναοτροφαϊ φ&είρον-
Οιν τά χρηατά ή9η (ίοτ οαιΐ οοωρβηγ οοΓΠιρΙδ §οο(1 ηι&ηηεΓδ^. Τί καιρός είναι αή-
μχρον; — Χιονίζει άκαταπανατως, ως έχιόνιαε χΰες, και κα9' ολα τά φαινόμε
να, &ά χιονίατ; καϊ αύριον. — ™Ας χιονίζπ ή&ελον νά χιονίζη ίως ανριον, διό
τι είμαι πάντοτε πολύ καλά οταν είναι πολύ κρνον. — Έγώ δε είμαι πάντοτε
πολύ καλά οταν δεν ήναι ούτε πολύ κρνον οντε πολύ ζέατη. — Φυσά σφοήρός
άνεμος (\1 ίδ (ηο \νίη<1ν^ βήιιερον, καϊ Όά έκάμνομεν καλλίτερα έάν έμένομιν ϊν
τι] οικία. — "Οπως καϊ αν ηναι ό καιρός, πρέπει νά έ£έλ9ωμεν, διότι νπΐσχέ-
&ην νά ημαι είς της γυναικαδέλφης μου είς τάς δέκα και τέταρτον, και πρέ
πει νά φυλάξω τον λόγον μου (ναγ ντατά).

ΕΙδετε τήν άνεψιάν αας; — Ναι, εϊναι πολύ καλόν κοράβιον, ήτις γράψει χα.
 — 367 —

λαός, καϊ ίμιλεϊ ετι καλλίτερα την Άγγλικήν διά τοντο άγαπάται χα* τιμάται
νπό πάντων. — ΚαΙ ΐι αοίλφός σας τί κάμνει; — Είναι κακόν παιδίον, οατις
γράφει πάντοτε κακάς, καΐ ΌμιΧεϊ ' Αγγλικά ϊτι χειρότερα· δια τοντο δεν άγα
πάται από κανένα. 'Αγάπα πολύ τα. καλά φαγητά (Ιο \>« Γοικί οί (Ιβίιιΐίορ^, άλ-
Ιά δεν αγαπά τα βιβλία. Ενίοτε πλαγιάζει έν πλήρει μεσημβρία (Μ οτη&ά άαγ-
ΗςΗί), και προαποιεϊται οτι είναι άρρωστος- άλλ' οταν κάδητε νά φάγη, αν-
νή&ως γίνεται πάλιν καλά (Ιιβ 18 ββηβΓβΠγ βεΙΙβΓ α^Άΐη).—Μέλλει νά σπονδάση
την ίατρικήν (ρΐιγίίο^), άλλα δεν ίχει την έλαχίατην κλίαιν δι αντήν. — Πάντο
τε σχεδόν ομιλεί περϊ των σκύλων τον, τούς όποιους άγαπά περιπα&ώς (ρββ-
8Ϊοιΐ8ΐθ1ν). Ό πατήρ τον λνπεϊται εις άκρον δι αυτό. Ό ενήδης οντος ([Ιιβ
δϊιηρίβίοη) είπεν εσχάτως εις την άδελφήν τον. « Θά καταγράφω στρατιώτης
αμα γείνη ειρήνη (β ρβ^οβ 13 ρι-οοίαίιηειΐ). »—Ό Κ. Τουρέννος (Μ. άβ ΤυΓβηηβ)
δίν η&ελέ ποτε νά όγοράση ονδεν με πίβτωβιν άπο τούς έμπορους (οί ΐΓαιΙβι-
πιβη), φοβούμενος (ίοΓ ίεαι·), ίλί^β, μήπως χάσωσι μέγα μέρος, αν αννέβαινε νά
φονεν&ΐ] (ίί Ιιβ Ιι&ρρεηβίΐ Ιο ββ ΜΙεφ. Πάντες οί έργάται (ιΗβ ινοΓίίΐηβη) οαοι
είργάζοντο εις την οίκίαν τον εϊχον διαταγάς (Υιαά οτά«τ&) νά φέρωσι τονς λο
γαριασμού; των (ιΗβ πριν έκατρατεύση (οβίοτΐ Ιιβ 8βΙ οαί ίοΓ οαπηραί^η^
καΐ έπληρόνοντο τακτικώς. — Αγαπητέ μοι φίλε, δανείαατέ μοι μίαν Χίραν. —
Λάβε δύο (ΗεΓβ 3Γβ ι\νο) άντί μιάς. — Πόαον βάς είμαι ενγνώμων (Ηο\ν ηιιιείι
ουΜβεΊ I »™ ίο γον) / —Χαίρω πάντοτε οταν αάς βλέπω, καΐ ευρίσκω την εν-
τνχίαν μον εις την ίδικήν οας. — Είναι διά πώλημα η οίκ'ια αντη; — ©ί'λίτϊ
νά την άγοράαητε; — /άιατί οχι. — Λιατί δεν όμιλεϊ η αδελφή βας; — 0ά ώ-
μίλει αν δεν ητο πάντοτε τόαον αφηρημένη (αΐκεηΐ). Αγαπώ τά ωραία ανέκδο
τα, εϊναι το άρτνμα της βννομιλίας (ιΗβγ Ββα&οη εοηνεΓδβ,Ιϊοη) καΐ τέρπονβι
(Άπιαβε) πάντας. Σάς παρακαλώ διηγή&ητέ μας κανεν (βοναα). "Ιδετε, άν αγαπά
τε ΐΐς την 'εκατοστήν πεντηκοστήν όγδόην αελίδα (81 ρβ^β °ηβ Ηιιη<ΐΓβ(1 »ηι1
&{ίγ-β\ξ\>1) τον βιβλίου το όποιον αάς έδάνειαα, καΐ θέλετε ενρεί μερικά.
Τις Ιλαβε τό χρναονν ωραλόγιόν μου; — Λεν είξεύρω. Μή πιοτεύητε οτι τό 'εαχον,
■η οτι ή κνρία (Μί$ί) Β. εαχε την άργυράν ταμβακοφήκην σας (βηαβ'-οοχ), διό
τι είδον άμφότερα εις τάς χείρας της άδεΧφής σας, ένώ (\νΗεη) έπαίζομεν τό
παίγνιον τον ενεχύρου (αί ίηι-ΓείΙί). — Τό πρωί 9' άναχωρήαω διά Βριχτώνα
(Βτί^ιίοη), άλλά μετά δεκαπέντε ημέρας (ίη & ίοΓίηί^Ηι) ημαι ιδώ (I 8^8.11
οαοκ: α^αΙη), καϊ τότε &ά ελ&α νά ζδω νμάς, καϊ την οίχογένειάν σας.— Ποΰ
είναι τώρα η 9εία σας; — Εϊναι ίν Αονδίνψ, καϊ ή μήτηρ μου εϊναι εν Βιέννη
(νϊεηηα). — ' Η μικρά αντη γυνή λέγεται οτι μέλλει νά νπανδρεν&ή τον ατρα-
τηγυν Κ. , τον φίλον σας· είναι άλη9ές; — Λεν τό ήκααα. — Τί είδήαεις 'ε'χομεν
από τον μέγαν ατρατόν μας; — Λέγεται οτι ευρίσκεται (ιο 1>β Ινίη§) μεταξύ τοΰ
Οΰεαέρου (ίίιβ \ν«8βΓ) καϊ τοΰ 'Ρίνον (Ιΐιβ Είηε). — Επειδή πάν ο,τι ο ταχυ
δρόμος μοι εϊπε μοϊ έφαίνετο πολύ πι&ανόν, νπήγκ εις την οίκίαν αμέσως, ϊ-
γρα-ψα ολίγας ίπιστολάς, καϊ άνεχώρηαα διά την 'Ρώμην.
 ΜΑΘΗΜΑ ΠΕΝΤΠΚΟΣΤΟΝ
ΓΙΡΤΥ-8ΕνΕΝΤΗ ΙΕ880Ν.
Ό ψάρ, τδ ψαρόνι.
"Αν 6ας ε"πρότεινα τώρα Ιβωτη-
6εις, κα&ώς 6άς επρότειναέν
άρχή των μαθημάτων μας,
τί άπεκρίνεό&ε ;
Ενρομεν κατά πρώτον τάς ερω-
τηύεις ταντας ολίγον γελοί
ας, άλλ' έχοντες πλήρη πε-
ποί&ηβιν εις την μέ&οδόν
βας, άπεκρί&ημεν τόβον χα
λά, οβον η μικρά περιονβία
των λέξεων και κανόνων τονς
δποίονς τότε κατείχομεν, η-
δύνατο νά μας τό έπιβτρέ-φη.
Λεν ηργηβαμεν νά κατανοηΰω-
μεν, ότι αί έρωτήόεις αύται
βκοπυν είχον νά εντνπώϋωβιν
εις τον νονν μας τονς κα
νόνας, καινά μας γνμνάβω-
6ιν εις την όννομιλίαν όιά
τών αντιφατικών άποκρίβεων,
τάς οποίας ήναγκαζόμε&α νά
κάμνωμεν.
Τώρα ειξενρομεν ύγεδδν νά κρα-
τώμεν δμιλίαν Άγγλιότί.
τΗ φράόις αντη δεν μας φαίνε
ται λογικώς όρ&ή.
€)ά ημε&α άχαριβτοι αν άφίνα-
μεν νά μας έκφνγη τοιαύτη
ενχαιρία, χωρίς νά 6άς εκ-
φράόωμεν την ζωηροτάτην
ενγνωμοόύνην μας.
Αιά πάν Ινδεχόμενον, εν πά6η
περιβτάόει.
Ό αυτόχθων, δ εγχώριος (ό εν- Ταβ ααίίνο.
τόποιος).
ΕΒΔΟΜΟΝ
Τηβ δίδτΐία^.
Ιί I "ννβΓβ ίο ηηββίίοα 70η 8,8
I \ΐ86<1 ίο (Ιο αί ίηβ οβ^ίη-
ηίη^ οί* οιιγ Ιβββοηβ, \να&ί
Λνοιιΐά 70ΐι &ηβ\νβΓ?
λΥβ ίουαα! ίαεδβ ηυββίίοοδ αί
β>8ί Γ3,ία6Γ Π(1ΐθΙΐ1θ118, οαί
Γαΐ] οί οοηβίίΘηοβ ία ^όιιγ
ηιβίΐιοίΐ, \νο αηδλΤθΓβά 3,8
ϊνβΐΐ &8 ίΐιβ δαιαίΐ ηααοίίίγ
οί >νοΓά8 8,ηά Γαΐβδ \νβ ίΐιβα
ρ088688βά &11θ\νβ(Ι 118.
Υίβ ΤΡΌΓβ οοϋ 1οη£ ϊη ήοαΊα^
ΟΙΐί ία&ί ίΙίΟδβ 0[1168ίίθα8
\νβΓΘ Οίΐ1θΙΐ1&ίΘ(1 Ιθ §ΓΟΙ!11(1
118 ϊη ίΐιβ πιΐβδ, αηά ίο βχ-
βΓοίδβ 118 ία οοανβΐ'β&ίίοη,
1>7 ίηβ οοαίηκΙίοίοΓγ β,α-
ΒΛνβΓβ λνβ >νβΓβ 0θ1ϊ§6(1 ίθ
ηιαίίο.
\νβ οαα ηοτν&ΐιηοδίΐίβθρ υρ α
οοανβΓδαίίοα ίη Εα^ΐίδα.
Τΐιϊδ ρηπιββ άοθ8 ηοί δββαι
ίο αδ 1ο§;ίο&1ΐ7 οοιτβοί.
\νβ βαοκίά οβ αη^Γ&ίβίαΙ, ίί
ψβ ΆΐΙονίβά 8ΐι ο£ &η ορροΓ-
ίαηίί^ ίο βδβ&ρβ, νάίαοιιί
6ΧρΓ688ΪΠ^ ΟΠΓ Ιίνβΐίβδί
§Γίΐίίίαά6 ίο γονι.
Αί αΐΐ βνβαίδ, ία 3,11 0&868.
 — 369 —

Ή ανυπέρβλητος δυβκολία. ΤΙιο ίηβυΐ'ΐιιοτιηΐαυίβ (3ϊίΚ-

οηΐίν.
Το δίπΐίβ,* πλητταν, κτύπων. ΤΙαρατατ. και παθητ, μίτ. δΐηΐϋΐί.

Ό κεραυνός κατέπεβεν. Τΐιο 1ίβ·ηΙηίη§ 1ΐ38 δίπιοΐί.

Ό κεραυνός κατέπεβεν επί το
πλοίο ν.
Ένω 6 αδελφός μου ητον εις
το πέλαγος, ηγέρδη αιφνη-
δίως βφοδρά τρικυμία· κε-
ραυνός δε καταπεβων επί
τοϋ πλοίου, έπυρπόληβεν
αυτό, και όλον το πληρώ-
μα έ$όίφ&η εις τον &άλαβ-
6αν διάνα βωβή κολυμβών.
Έκυριεΰΰη υπό φόβου, ίδών
τό πϋρ εζαπλοΰμενον παντού,
Λεν εΐζευρε τί νά κάμφ.
Δεν εδίϋταόε πλέον.
Λεν εμαϋον ακόμη περί αύτοΰ. I η»νβ ηοί ηβαΓο! οί ηΐηι γ%\.
"Αγγελος.
Άριβτονργημα.
Ή φυϋιογνωμία του η της.
Γό άνάϋτημα η η μορφή του ΗΪ8 η Ιιβν βΐΐίΐρβ.
η της.
Τό βλέμμα, η αυτάρκεια.
Τό δέβας, 6 &βνμ«6μός.
Ή γάρις, τό ΰέλγητρον.
Ήδονικώς, ϋ-ελκτικως.
"Ραδινός, λεπτός, λιγνός.
"Λριϋτα, εξαίρετα.
Τό βλέμμα της εμπνέει βέβας Ηβΐ' Ιοοίί ίηβρϊΐ'θδ Γβδρβοϋ &ηά
καί &αυμαΰμόν.
"Τπαγε εκεί η έκεϊβε.
*Ας υπάγωμεν εκεί.
""Ας υπάγη έκεϊ.
""Ας υπάγωόιν εκεί.
"Απι&ι, απελ&ε, φύγ' άπ' εδώ.
"Λς άπέλ&ωμεν,ας άναχωρηόωμεν
Τηβ ΙΪ£ΐιϋιϊΐ)£ δίπιοΐί ίΐιβ δΐιίρ.
\νΐιί1β 1117 1)Γθί1ιβΓ ^νβδ οη ίΐιβ
ορβη 86», α νίοίβηΐ; βίοηη
Γ08Θ ηηβχρβοίβοΊ}^ ; ΐΗβ
Ιί^ηίηίη^ βίΐ'αοΐί ΐΐιβ βΐιϊρ,
Λνΐιΐοΐι ίί 8θ£ οη βι*β, »ηα!.
ίΐιβ \ν!ιο1β οΐ'θ\ν _)αηιρ6(1
ΐηίο ίηβ 8β& ίο 8ανβ ΐΐιβηι-
ββίνβδ \)γ 8\νίηιηηιΐ£.
Ηθ \Υ38 δίπιοΐί \νΐίη ή%1ιί,
ττηβη Ιιβ δίΐ^ν ίΐιβ £γο
£<*υ'ιπη£ οη &11 βία!*;».
Ιίβ (Ικΐ ηοί ΙίηοΛν Λνΐιαί; ίο όΌ.
Η<2 ηβδίίαίβιΐ ηο 1οη§;βΓ.
Αη 8,η£β1.
Α ιηαδίθΓρίθΟβ.
Ηίδ η ΙιβΓ ρΐ^δΐοηοη^ (η
οοπηίθηίΐηοβ).
Τΐιβ Ιοοίζ οοηίβηί (οοηίβηίβοί-
ηβδβ).
Ε^δροοί, ίΐίΙηιΪΓαίίοη.
(τΓβ,οβ, οΙι&Γηι.
ϋβΐί^ηίίιιΐΐν, ίΌδοΐη&ίίη^.
ΤΙιίη (δίβικίβι·).
ϋηοοηιηιοηΐ^ \νβΠ.
αάηιΪΓαΐϊοη.
(το ίΐιβί'β η ίηϊίΐιβί'.
1/βΐ ιΐδ £θ ίΙιβΓβ.
Ι^βί ηΐηι (ηβι·) £0 ΐηβΓβ.
Εβί ΐηβιη £0 ίηβΓβ.
<3ό ϋβ §οηβ.
Ι,εί αΐδ 06 §οηβ.
 — 370

'ΛΛΐλ&έτω, ας φνγη άπ ιδώ. Ιιβί ηίηι (Ιιβτ) £0 8Λ\τίΐν, Ιβί

ηήη (Ιιβί') ίιβ §οηβ.
Λος μοι το. Οίνβ ίί ιηβ.
Λος το εις αντόν (εις αντήν). Οίνβ ίί ηίηι (ηβΓ).
Λόςειςαντ6ν(είς αντην) ολίγον. Οίνβ Ιιίηι (Ίιθγ) 8θηιβ.
'Εάέργηΰον (χύμε) να 6ε πλη- Οβί ραί(1.
ρώβονν.
"*Ας άναχωρηύωμεν. Εβί 118 8βί ουί.
αρογενματίβωμεν. Ιιβί «8 ΟΓβ&Ιι&δί.
μοι το δω6η. Γ,βί Ηιιη (Τιθγ) £Ϊνβ ίί ηιβ.
ι^αι είώ τα μεβημέρι. Ιίβί Ιιίηι (Ιιθγ) 1)6 ηβΓβ &ί
ί\νβ1νβ οΌΙοΛ.
"Ας μοι το βτείλη. Ι,βί Ιιίηι (ηβι·) δβικί ίί ηιβ.
Ανναται να το πιβτενόη. Ηβ (βηβ) ηιαν οβίίβνβ ίί.
Λος τέλος εις αντό, τελείωΰέ το, Μαΐίβ &η βηά οί ίί.
*Ας τελειώβψ Ι,βί Ηίιη (ηβι·) ηηίβη.
"*Ας το λάβφ (ας το πάρψ Ιιβί Ιιίηι (Ιιθγ) ίδΐίβ ίί.
"*Ας λίγη (αφες τον [την] νά ί,βί Ιιίηι (ΤιβΓ) 8&ν 80.
λί'^^ ούτω.
ΘΕΜΑ 173.
Πρέπει νά ϊχητε νπομονην, και τοι δεν το επι9νμεΐτε (ΐΗοη{»η νοη Ιι&νβ ηο
«ΙββΪΓβ Ιο Ιιβνβ &ηγ) διότι πρέπει καϊ ίγώ νά περιμείνω εως ον λάβω τά χρή
ματα μον. Έάν τά λάβω (δηοαίά I τβοεϊνβ ϊι) βήμερον 9ά βας πληρώβω ο,τ»
ο«5 χρεαβτώ. Μή πιοτεύητε οτι το έληβμήνηαα, διότι ουλλογι'ζομαι περ'ι αντον κ«9*
εκάατην. Ένομίζετε ϊαως οτι τά ελαβον ήδη. — Λεν πιατενω οτι τά έλάβετε ή
δη, άλλα φοβούμαι μήπως οί άλλοι δανιιβταί βας τά ελαβον ήδη (πι&γ αΐτβίά^
Ιιβνβ Γεοβίτβά ΪΙ). — Ή9έλετε (νου -Λ-ίβ1ι) νά ϊχητη περιαβότερον καιρόν δια νά
μελετάτε, και οί αδελφοί αας ή9ελαν νά μη εχωβιν ανάγκην νά μαν9άνοβιν.
Ε19ε νά εΐχετε (νοιιΐιΐ ίο ^0(1 -/οα η&<1) ο,τι βας εύχομαι και ίγώ νά είχον ο
τι έπι9υμω. — Και τοι δεν ϋχομεν ο,τι έπι9νμονμεν, εΙμε9α ομως πάντοτε {να
Ιι&νβ »1νν&)>8 1>ββη) ενχαριβτημένοι, και οι κύριοι Κ. ηοαν πάντοτε βχεδ'ον
δυβηρεβτημένοι, Και τοι είχον πάν ο,τι δύναται ν άρκΐ) είς δρ9όφρονα αν$ρα>·
πον (βνβΓγ (Ιιϊη§ α Γβωοηαοΐβ ιααη οβη Ιιβ οοηίβηΐβά \νί(:η). — Μη πιατενητε,
κυρία, οτι εοχον το διπίδιόν οάς (Ιΐιε ί&η). — Ποϊος οάς λέγει οτι το- πιατενα;
—Ό γυναικάδελφος μα 9έλει νά μην είχεν ο,τι ΐαχε.—ΛιατΙ (νΙιβΓβίοΓβ}; — Πάν
τοτε εοχε πολλούς δανειατάς καϊ ολίγα χρήματα. — Έπι9νμω νά μοϊ όμιλτ,τε
πάντοτε Άγγλιατί, καϊ πρέπει νά νπακονητε, αν 9έλετε νά μά9ητε, και αν δεν
9έλετε νά χάνετε το καιρόν βας άνωφελώς. "Η9ελα νά ηα9ε φιλοπονώτερος καϊ
προβεχτιχώτερος όταν οάς ομιλώ. Έάν δεν ημην φίλος βας και νμεϊς δεν ηο9ι
ιδικός μου δεν 9ά βάς ώμίλουν κατ αυτόν τον τρόπον. Μη Ιμπιβτενε(;9ε εΙς
τον κϋριον Γ. διότι βάς κολακεύει. Νομίζετε οτι ό κόλαξ δύναται νά ηναι φί
λος; — Λεν τον γνωρίζετε τόβον καλώς οβον ίγώ, και τοι τον βλέπετε κά9ε ΐ}-
μέραν. — Μή νομίζετε οτι είμαι ώργιβμένος κατ αντον* διότι ο πατήρ τον με
δυβηρέατηβε (ίο οββϋΐΐ). —"ίί (01ι) ιδού αυτός έρχεται, δύναο9ε νά τον τα εί·
χητε ό ίδιος.
 — 371 —

174.
θί'ΐίτϊ να πίητΐ^εν ποτήριον καφέν. —Σας εύχαριατώ· δεν άγαπώ τον κα
φέν. — Λοιπόν (Ιηβη) θά πίητε εν ποτήριον οίνου; — Τώρα ϊπιον (I η»νβ 3υ«1
άπιηΚ βοπιβ). — Πάμε νά χάμωμεν ίνα περίπατον; — Ευχαρίστως (νπ11ίη{;]^)·
άλλα που 9α ΰπάγωμεν; —"Ελα μαζύ μου είς τον χήπον τη; 9είας μου· 9α
ενρωμεν έχιί ενχάριατον αυντροφίαν.— Το πιατεύω, άλλα το ζήτημα εϊται αν η
ινχάριατος αυτή αυντροφία 9ά μι διχίϊ} (ΛνίΙΙ αϋηπΐ ωό). — ΕΓαθί πανταχού
εύπρόαδεχτος (λνβίοοηιβ).— Τί ϋχετε φίλε μου; Πώς οάς φαίνεται 6 οίνος οντος;
— Μοϊ φαίνεται πολύ καλός, άλλ' επιον άρχετόν. — Πίε ακόμη μίαν φοράν (οποβ
πιοΓβ). — "Οχι, το πολϋ είναι βλαβερόν (ιιηγνηοΐβδοωβ)· γνωρίζω την χράαίν
μου (χαγ οοηβΐϊΐιιΐίοη;. — Μη πέαητε' τί Ιχετε; — Λεν είξενρω, άλλ' ίζαΧίο&ην
(ιμ/ η«&(1 18 ({ίΉί)' νομίζω οτι Χιπο9υμώ (Ιο οβ ί»ίη1ίη^). — Το νομίζω χαϊ ί-
γα, διότι φαίνεαϋε αχεδδν ως νεκρός (Ιο Ιυοίί Ιίΐίβ α υΐβ&ιΐ ρβΓβοιι). — Άπδ τί
τόπον (νΐιαΐ οοιιηΐΓ)· ηι»ιι) ίίβθί; — Είμαι Γάλλος. — Όμιλεΐτι τόαον καλώς την
Άγγλικήν ωατε αάς εξέλαβον όΥ "Αγγλον το γένος (ίοΓ β,η Ε{;1ί8ΐιη>&η ογ ο\ΗΗ).
— Άατειεϋεα9ι; — Με αυγχωρείτι, δεν άατειεύομαι ποαώς. — Πόαον καιρόν Ιμεί-
νατε εις την Άγγλίαν; — Όλίγας ημέρας. — 'Λλη&ινά (ίη βαπιβδί); — Αμφιβάλ
λετε Ιαως διότι ομιλώ αγγλικά· ωμίλουν πριν υπάγω εις την Άγγλίαν. — Πώς
την ίμά&ετε τόαον καλά; — "Εκαμα ώς το φρύνιμον φαρύνιον.
Εϊπατέ μοι διατί τά έχετε πάντοτε χαλααμένα (ιο 1>β οη 1>ιι<1 Ιβπηβ) μετά της
αυζνγου αας; και διατί επιχειρίζεο&ε ανωφελή έργα (ίο «ιΐββ^β ίη ιπιρι-οβίίΐΐιΐβ
Ιγ»(1<!8); — Εΐναι τόαον δΰαχολον νά ενρΐ) τις 9έοιν (ίΐ οοβίδ 8ο πηιοΗ ΐΓου61β (ο
α δϊΐηβίίοη)· έχετε μίαν καΐ την αμελείτε. Λεν φροντίζετε πιρϊ τοΰ μέλλον
τος. — Τάρα επιτρέψατε νά όμιλήαω καϊ εγώ. Πάν ο,τι είπετε φαίνεται όρ9ϋν,
άλλα το οφάλμα δεν είναι Ιδικόν μου· έάν -Ιχααα την ΰπόληψίν μου, τδ αφάλ-
μα είναι της βνζύγου μου· έπώληαε τά ωραιότατα ένδνματά μου, τά δακτυλί-
διά μου, χαϊ το χρυαοϋν ώρολόγιόν μου. Πνίγομαι άπδ τά χρέη (I επί οτβΓ
1ιββ(1 8ΐΐ(1 β»Γ8 ίη (ΙβοΙ), καϊ δέν είξενρω τί νά χάμω. — Λεν 9ά δικαιολογηθώ
την ανζυγόν αας, άλλά γνωρίζω οτι χαΐ νμεϊς αυνετελέβατε (Ιο οοηΙπΙ>ιιΐβ) εις
την χαεαοτροφήν αας (πιίη). Αϊ γυναϊχες είναι γενικώς χα.αί οταν τάς άφίνω-
μεν νά ηναι χαλαί (νηβιι Ιηβ)τ »Γβ ΙβΛ 80,).
175.
Κΰχαριατεια9ΐ νά γίνητε ξένος μου (η νά αυγγιυματίαωμεν εις την οΐκίαν μον
(ννίΙΙ )Όϋ οβ π>γ κιιβϊί); — Σας εΰχαριατώ. Φίλος μου τις με προαεχάλεαεν εις
γεΰμα, χαϊ διέταξε (υΓυ'βι·) νά χάμουν το φαγί που άγαπώ (ηιχ ί&νοιιηΐβ «Ιίβΐι).
— Τί φαγί είναι (\\·Ιΐ3,ι Ϊ8 ίΐ); — Είναι γαλακτερόν (» (Ιίβΐι οί ηιίϋ:). — Τδ κατ
έμε δεν άγαπώ τά γαλακτερά (ιηίΙΙί ίοο<1), άί» υπάρχει αλλο [χαλλίτερον} άπδ
%ν χαλδν χομμάτιον βωδινοϋ η φητοϋ μόαχου. — Τί ϊγεινεν δ νεώτερος αδελφός
αας; — 'Εναυάγηαεν (Ιο βιιββΓ βΐιίρ νηοί) ΰπάγων εις την Άμεριχήν. — Εϊπατέ
μοι πώς αννέβη (>οιι ηιιιβΐ §ίνβ πιβ &η Βοοοαηί οί ίί). — Προ&ύμως (νβτγ νιτ ΐΐ-
Ιίη;;])·). "Ενώ ηααν είς τδ πέλαγος (οη Ιηβ ορεη 8β») ηγέρ&η αίφνιδίας αφοδρά
χαταιγίς (α ί,τβΛΐ ίΕοι ηι &Γ08β)- δ κεραυνός έχτήπηαι τδ πλοίον καϊ ιδ έπυρπόλη-
αιν Τδ πλήρωμα Ιρρίφδη [τότε] είς την 9άλααααν διά νά αω9ΐ/ χολυμβών. Ό
αδελφός μου δεν εΐξευρε τί νά κάμ·η μή μα&ών ποτε νά χολυμβα. Είς μάτην έ·
αυλλογίζετο, δ*ν ενριαχε χανένα τρόπον τοΰ νά ΰώατι την ζωήν του. Τον χατϊ
 — 872 —

λαβε τρόμος οτι ιϊδιν οτι τό πνρ έξηπλοντο πανταχού. Λίν έδίαταβι πλέον και
$$ρίφ&η εις την ϋάλααοαν. — Το λοιπόν (\\·&\\) τί ϊγιινι; — Λεν είξενρ®, μη
λαβών ακόμη πληροφορίας πιρϊ αντον. — Τις λοιπόν οας ιϊπε πάντα ταντα;
— Ό ανιψιός μον όοτις ήτο παρών καϊ έοώ&η. — Επειδή οννέπεαι λόγος πι
ρϊ τον ανεψιού οας (»ϋ γοιι 3Γβ ίίΐΙ1ϊϊιι§ οΓ γοατ ηβρ!ιβ\ν) [ή&ίλα να οας ερω
τήσω] πον ιϊναι τώρα. — Είναι εις τήν Ίταλίαν. — Είναι πολύς καιρός άφ' ό
του εμά&ετε πιρϊ αντον; —"Ελαβον οήμερον έπιατολήν τον (I η&νβ Γεεείνεί »
ΙβΙΙβΓ ίΐοηι Ηίπι (ο-(1αν). — Τί αάς γράφει; — Μοϊ γράφιι οτι μέλλει νά ννμφεν-
ϋ-ϊ} νεάνιδά τινα, "/τις τω δίδει προίκα (Ύνΐιο ΙιπηβΒ ηίηι) Εκατόν χιλιάδας λι
ρών. — Είναι ωραία; —'Ω,ραία ώς άγγελος. Είναι άριατονργημα της φύσεως·
Ή φναιογνωμία της είναι γλυκεία καϊ πλήρης έκφράοεως· οί όφ&αλμοί της Ηλ
ναι οι ωραιότατοι τοΰ κόιίμον, καΐ τό ΰτόμα της είναι μαγεντικόν (ί8 οη&πη-
ϊηβ). Λεν είναι ούτε πολύ υψηλή ουτε πολύ κοντή (ιιογ ίοο δηοΓί) . Τό άνά-
ατημά της είναι λεπτοφυίς, όλαι αϊ πράξεις της (αοΐϊυη) είναι πλήρεις χάριτος, και
οί τρόποι (Ίηαηιιβι·) της πολύ θελκτικοί. Τό βλέμμα της εμπνέει αέβας και Οαν-
μαομόν. Είναι δε καϊ πνενματώδης. Όμιλεϊ διαφόρονς γλώοαας, χορεύει έξαίριτα
(αιιοοΓΏΠίοηΙγ \νβΙ0 και τραγωδεΐ &ιλκτικώτατα (&&\Ί%ϊιΐί\ι\\γ). ό ανεψιός μον δεν
ευρίσκει εν αντί) (ίη ϊιετ)εί μή εν μόνον ελάττωμα (άβίΐοί). — Ποίον είναι τό ε
λάττωμα της; — Είναι επιτηδευμένη (ΆϋιΐΐΙαά). — Δεν υπάρχει τίποτε τέ)ϊιον
Ιν τω κόαμφ. — Πόβον εϊα&ε εντνχής· εϊσ&ι πλούσιος, ιχετι καλήν σνξνγον, ώραϊα τέ
κνα, ωραίαν οίκίαν και πάν ό,τι έπι9νμιΐτε.— Κα9όλον, φίλε μον. — Τί επιθυμείτε
περιααότιρον; — Τήν αύτάρκειαν, διότι γνωρίξετι ότι ιύτνχής ιϊναι μόνον εκεί
νος οοτις ιϊναι αυτάρκης.

176.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ.
Ό διδάακαλος. Έάν οάς έπρότεινα ερωτήσεις ως οάς έπρότιινα (ρωτήσεις
εις τήν αρχήν των μαθημάτων μας, οίον (νίζ). "Εχετε τον πϊΐον τον όποιον
έχει ο αδελφός μου; Πιινώ; "Εχετε τό δένδρον τοΰ κήπου τοΰ άδελφον μον; κτλ.
τί &' άπεκρίνεα&ε;
01 μα & η τ α ί.—Άναγκαζόμε&α νά όμολογήσωμιν, οτι ιΰρομεν τάς ίρωτήαεις
ταύτας κατά πρώτον ολίγον γελοίας· άλλ' έχοντες πλήρη πεποί&ηαιν ίίς τήν
μέ&οδάν οας, άπεκρί&ημεν τόαον καλώς οαον ή μικρά περιοναία των λέξεων
καϊ κανόνων τήν οποίαν τότι ιΐχομεν ήδννατο νά μας ονγχωρήβ'β. Και πρα
γματικής δίν ήργήσαμεν (νϊβ ννβΓβ ίη ίαοί ηοΐ Ιοη^ ίη) νά κατανοήοωμεν οτι
αί ερωτήσεις αύται οκοπόν εϊχον νά έντνπώαωοιν εις τον νουν μας τονς κα
νόνας, καϊ νά μας γνμνάοωαιν εις τήν αυνομιλίαν διά των αντιφατικών απο
κρίσεων, τάς όποιας ήναγκαζάμι&α νά κάμναμεν. Αλλά τώρα οτι (ΐ\ι&ϊ) γνωρί-
ζομιν αχεδόν νά κρατώμιν αυνομιλίαν εις τήν γλώοοαν μας τήν οποίαν μάς έ-
διδάξατι, σαι; άπεκρινύμι9«- Εϊναι αδύνατον νά Ιχωμεν τον ίδιον πϊλον
τον όποιον ^χιι ό αδελφός βας, διότι δύο άνθρωποι δέν δύνανται νά εχωσιν
'έν καϊ τό αντό πράγμα. ΕΙς τήν διυτέραν ερώτηαιν ' &' άπεκρινόμε&α, ότι εί
ναι αδύνατον νά γνιορίζωμίν αν πεινάτε η όχι. "Οαον δε διά τήν τιλενταίαν
&ά ιλέγομεν ότι νπάρχουοι περιαοότερα από 'έν δένδρον έντός ενός Χ'ήπον, και επει
δή μάς ερωτάτε αν εχη τό δένδρον τον κήπον, ή φράσις δεν μάς φαίνεται λο
γικώς όρ&ή- Εις πάοαν δ'ε περίατααιν 9ά ημε&α αχάριστοι (ιιη^ΓβίβίιιΙ) ίά* «
φίταμιν νά μας {χφνγτ; τοιαύτη εύχαιρία, χάρις νά σας Ικφράαωμιν (ίτΐΐΗοηί
ίχρΓββίίιΐί;) την ξ'οηροτάζην εΰγνωμοσννην μας δια τον χόπον, τον όποϊον
βετε. Λιά των σοφών τούτων βυνδυαομων (οοπιβίη&ιίηη} χατωρ9ώαατε νά Ιντν-
πώαητε εις τον νονν μας βχιδον ανεπαια&ήτως (ίπιρβιορριί&Ι)·) τους χανόνας
της γΐώααης, χαϊ νά μας γνμνάβητί ίίς την βννομιλίαν της γλώαβης, ήτις
διδαβχομένη δια παντός άλλου τρόπον παρέχει ιίς τους ξένους, χαϊ ίίς αυτούς
κχόμη τονς αντόχ&ονας, δυσκολίας ανυπέρβλητους.

ΜΑΘΗΜΑ ΠΕΝΤΙΙΚΟΣΤΟΝ ΟΓΛΟΟλ

ΓΙΓΤΥ-ΕΙβΗΤΗ 1Ε880Λ7.
""""*" ■V
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ.
Α'ι άγγλικαϊ προθέσεις δύνανται νά διαιρεθώσιν εϊς μόρια αχώρισ
τα και χωριστά, και εις· κυρίως προθέσεις·
1. Τά κυριώτερα αχώριστα μόρια εια'ιν»
Α Σημαίνον 011, επ\, ώς' ίΐίοοί, πεζώς, επι ποδός* ΟβΙΐΟΓβ, εις
την ξηρά ν, άντί τον 011 ίοοί, 011 8ΐΐΟΠ'.
ΒΕ Σημαίνον ίΙΟΟΙίΐ, περι, πέριζ, ώς' 81ΪΓ, ανακυκοϊν, άνακατόνειν
1)<?8ΐΪΓ, σαλενειν, κινεϊσθαι. Τίθεται και αντί της ίθΓ ί) 1>6ίθ-
Γβ, προ, ώς' Κ])(ΊΐΚ, λαλίίν' 1>ε$]ΜΊΐΚ, κελεύειν, προστάττειν.
Εξηγεί δ' ετι και πράζιν εκτεινομένην επί τον δλου, ώς (ΙβίίΚ,
κοσμεΐν' 1»β(1ί"θΚ, κατακοσμειν' 8|ΗΊΙΐ]ϊ1(ί. ρα'ινειν, ραντίζειν,
αρΰεύειν' ΙΚ'.'φΓΪΙΐΚΙί, περιπάσσειν, περιμραίνειν, καταρραν-
τίζειν·
ΡΟΚ Σημαίνον στέρησιν, ώς· ΜΑ, κελεύειν' ίθ1'1)ϊ(1, κωλυείν' ίΟΓ-
Κ?ί, επιλανθάνεσθαι' ίοΓΚίίΚρ. ε-γκαταλείπειν' ίθΙ>1\ν6ΗΓ, όρκι-
ζειν,
ΓΟΚΕ Σημαίνον ΟβίΟΓΘ, προ, ώς' 8ββ, όμ£ν (β>\έπειν)' ίΟΓββββ, πμοο-
ράν (προζλέπειν)" ίθΓ6ΐ)0(Ιε, προοιων'ιζειν, μαντεύειν' ίθΓβί«11,
προλε~/ειν,
ΜΙ8 Χημαίνον ελλει^ίν η παρεκτροπην, ώς' ίαΚβ, λαμβάνειν*. Πΐίβ-
ί«Κβ, άμαρτάνειν, Χαθενειν' ΙΗΪίφΙΐΙΟΡ, κακώς τιθεναι, εκτοπί-
ζειν,
ΟνΕΚ Σημαίνον νπερβοΧην, νπεροχην, ΐιπερίσχνσιν, ώς' 00Π16, ερ-
χεσθαι, ΟΥβΓΟΟΙΙΙβ, δαμάζειν, νίκ^ν' ΟνβΓΓβίβ, νπερτιμάν' ονβΓ-
Πΐΐβ. (ετγι) κρατεΐν, αρχειν, Εεσπόζειν,
ΟΙΤΤ Σημαίνον νπερ^ολην, νπεροχην ώς' (1θ, πράττειν, ποιειν, κά·
μνειν' ΟΙΐί(1θ, νπερβάλλειν, ύπερβα'ινειν' ΟΙΐΐϋνβ, 7Γίριγίγνε-
σθαι, επ&ιοϋν, επιζών" Οϋίΐ'1111, νπερθέειν, νπερτρέχειν, ξεπερ
νούν {εις το τρέζιμον),
ΙΤΝ Προ επιθετον μεν άρνονμενον την υπό τούτον δηλουμενην
ιδιότητα, προ ρήματος δε την ύττ'αϋτον σημαινομίνην πράζιν,
 — 374 —

ως' Ιΐϋρρν, εντυχης' 111ΐΙΐί1|ψν, ΰνστυχης' ΗΙΐνΟΓίΗν, ανά

ξιος" 8Ι«ί', λέγειν* 1111*8}, άναιρεΐν, παλινοβέίν' Ϊ11Η1ΤΘ88, εκ
λύει ν.
2. Τά κνριώτιρα χωριστά μόρια είναι'
Η|» και το εναντίον αΰτοΰ (ΙΟΉΊΙ' 011 και τό εναντίον αΰτοΰ οΙΓ.
ίη — — — οπί' «να^ — — ΜοΚ. Οίον'

Αναβαίνω τον λόφον. I £0 Ιΐρ ίηβ ΙπΊΙ.

Καταβαίνει τον λόφον. Ηβ §οβ8 άθ\νη ίΐιβ
ΦωρίϊΓί, βάλλετε το φόρεμα 6ας. Υοα ραί οη νοιίΓ βο,αί.
Έχβάλλει το χαπέλλον τον. Ηβ ίίΐΐίθβ οίί' Ιιΐδ Ιι.αί.
ΕΙαήλΰον (ηλ&ον μέβα). ΎΙϊβγ «ιηιβ ίη.
Έξέρχεβ&ε ; Αΐ'β ^οα £θΐη§· οιιί?
Άπήλ&εν, ανεΎοίρηβεν. 81ιβ \νβηί ΆΥίΆγ.
Έπ«νήλ$ον (ηλ$ον οπίβω). Τ\ιβγ ο&ηιβ \>&(ϋί.
"Ορ. Παρ. V. Μαθ. Κ'. και Παρ. Η'. Μαθ. ΚΑ'.
Παρ, Α'. ΑΣ προθέσεις συνήθως (ως εϊδομεν εν τι) Α'. Παρ τοϋ Ιθ'.
' Μαθ) χωρίζονται των συμπληρωμάτων αΰτών^ και τίθενται μιτά τά
μίΐματα. Οίον'
Είναι βιβλίον τό οποίον με χα- Τΐιίβ ίβ η, Ιιοοίϊ τνΐιΐοη I Ηηι
ϋ-ηόννίΐ. ηιιιοΐι άβΐίβηίβά \νίί1ι (αν
τί τον Υί'χύι λνηίοη I ααι
ηιυοίι (Ιβΐί^ηίβίΐ).
Ονόεν 'ΐχονΰι χοινόν μετα της ΛΥιί ίηβ7 Ιιβ,νβ ηοί1ιίη§ ίο <1θ
ενφνΐας. \νϊί1ι.
"Εχει φνϋιχην άποβτροψην προς Ι<6»Γηίη§ οί" &11 λίικίβ ηβ 1ι&8
πάόκν μά&ηόιν. α ηηίαΐ'ηΐ άίβΐΐΐίβ ίο.

Παρ, Β'. Με τάς προθέσεις συντάσσονται και ολόκληροι προτάσεις

τ} κωλα ιτροτάβΐως· Οίον.
"Ενεχα της άοΰενείας μον όεν 0\νίιΐ£ ίο 1117 οβίηφ ϋΐ, I οαη-
όνναμαι να ελ&ω να ϋάς ηοί β&Π ιιροη ^οα.
ί<$ο>.
Χωρίς να. εξετάϋη περιβδότερον ΛΥίΜιουί §ίνίη£ αηγ ίβ,ιΙηβΓ
την πρόταβιν. βοηβίόΐβν'ΐίϊοη ίο ίηβ ρνο-
ρ08»1.
3. Αί κυρίως προθέσεις είσίν»
Α1)0Λ'ί, σημαίνοντα ύπεροχην τοπικην. ΰπεροχην οζι'αςκαΐ ποσότη·
της, Οίον'
 - 375 —

Ή χορνιρή τον ΰρονς είναι ν- Τΐιβ Ιορ οί ί\ιβ ηιοαηίηίη ίδ

περάνω των νεφών. ίΛονβ Ιΐιβ οίονκΐβ.
Ό βννταγματάρχης είναι άνω- Α οοΐοηβΐ ΐδ αΐίονβ α οηρίηΐη.
τερος τον λογαγού.
Ό 6τρατός είναι νπίρ τονς όιβ- ΤΗβ Λΐ'ηιγ οοηβίδίδ οί ηοονβ
μνρίονς άνδρας. 20,000 πίβη.
Φιλοτιμότερός εβτιν η ωβτε Ηθ ΐβ ίΐοονβ <1οΐιΐ£ βΐιοΐι 8.
πραζαι τοιαύτην χαμερπή ιηβαη ίΐοΐΐοη.
αραζιν (είναι τόβον φιλότι
μος, ωβνε δεν κάμνει τοιαν
την ταπεινην πραζιν).
ΛϋοπΙ, σημαίνουσα αμφι, πιρι, ττίριΚι ΐις τα πΙρίζ, πψίπον.
Περί την ωραν ταύτην (η τον Αοοηί ίΐιΐδ ίίηιβ.
χρόνον τούτον).
Είμαι ίγγύς τον άναχωρηόαι' I &ιη &οου1; ίο άβΐρΆΥί.
Περιήλ&ομεν το χωρίον. ΛΎβ ο&ιηβ ΐ'οιιηά ίΛουί
νΐΐΐίΐ^β.
Έλέγομεν Λερι τον βφλίον ΰας ΛΥβ βροΐίβ ίΛουΙ ^οιιγ Ιιοοίί.
ΑΛβΙ", μετά (ΰ^ερον), κατά. Οίον.
Λιδάβχω κατά το 6ν6τηματοντο. I ίβίΐοΗ ίΐίίβΓ Ι&μΑ βνβίβηι.
Θά νπάγω εις την 'Λγγλίαν με- I τνΐΐΐ §ο ίο Εη§1»ιιά «,ΛβΓ
τά τά Χριβτούγεννα. ΟΙιπδΙιηαδ.
Α£ίΠ118Ϊ, κατά (.εναντίον). Οίον.
Όρμάν (η χινεϊόδαι) κατά τον Το ηιαΓοΙι 3£3,ΐηδί ίΗβ βηθΐϊΐ}Γ.
Ιγβϊρον.
Πλίειν εναντίον τον ρεύματος. Το δίΐίΐ β^ηΐηδΐ ίΐιβ δΐχβίΐιη.
Είναι ίναντίος τον μέτρον Ηβ ΐδ Β£*ΐαΒΪ ίΐιίδ ηΐΘδδαΓβ.
τούτον.
Αιηί(1, αηιίιΐϋΐ, £1>, ίν Γφ μίσφ· Οίον,
Έν τω μέβω απαθών αντον Αηιίάδί &11 Ιιΐδ ηιΐδίοΓίϊΐηΘδ
των δνβτνγιών ητο εντνχης 1ΐ6 Λν.αδ 1)»ρρν ΐη 1ΐ8,νΐη§ α
διότι εϊγε κρίλον. ίτίβηά.
'Βχά&ητο εν τω μέβω [της οι- Ηβ δίΐί αιηΐάδΐ; Ιιΐδ Γ&ηιΐΐγ.
χογενείας τον.
ΑΒ10Ι1£, 8,Π10Ι1£8ί, εν, μεταξύ, Οίον*
Λιαμοιραβδητέ το μεταξύ 6ας. ϋίνία'β ΐί &ηιοη§ γοη.
Μεταξύ των βιβλίων μα νπάρ- Απιοη^ 1)θθ]ί8 ίΐιβΐ'6 ηΐ'Ο
χαβι δύο εχ των ίδιχών 6ας. ί\νο οΐ ^οιιΐ"8.
 — 376 —

ΑΙ, ίν ( ίίς ). ΟΤον'

Είναι ίν *Ρωμη. Ηβ Ϊ8 ίΐί Κοηιβ.
Θά εΐμε&α εν τή οικία. νίβ δΗ&11 06 αί ηοπιβ.
Προβπίπτειν τινί (πίπτειν εις Το ί&ΪΙ &1 βοηιβοοά^'" 8 ίββί.
τονς πόδας τινός).
'Λφικνεϊϋ&αι (φ&άνειν) εις τι Το ίΐιτίνβ &ί & ρΐβοβ.
μέρος.
ΒβίοΓβ, προ, πριν, πρυτητερα, έμπροσθεν. Οίον*
Θά νπάγω εις το Αονδϊνον I δΐιαίΐ £0 ίο Ιιοηώοη οοίΌΐ'β
προτητερα από 6ε.
Περιπατεί εμπροόδέν μον. Λ^ίΐΐΐί ΙίβίοΓβ ηιβ.
Έξνπνείτε προτητερα άπο εμέ; Όο γοη ΠδΟ οοΓοί'θ ηιβ?
Ιϊί'ΙιίϊΗΐ, νπο, οπίσω, όπισθεν. ΟΊον'
Βραδύνετε (αργείτε) πάντοτε. Υοπ λγθ «Ινν.ανδ 1>β1ιίη<1 γοιίΓ
ίίΐΙΙΘ.
Μή ΰτέκεΰαι όπίϋω της ϋνρα. Όο ηοί δίβηά Βεηϊικί ίΐιβ άθθΓ.
Βοΐον ) ' ,
( υ7Γ0) κάτω, νποκάτω, είναι τα εναντία τω 8ΐ)0Λ'β. ΟΙον'
ΒβηβαΙΙι )
"Ο λοχαγός είναι κατώτερος Α Οίΐρίηΐα ίδ θβ1ο\ν ίΐ οοΐοηβΐ.
τον βννταγματαρχον.
Πάντα τα. εν τω ονρανω άνω Αηγ ώϊη§ ίΐι&ί ίδ ίη Ιιβανβη
η τά Ιπι της γης κάτω. &1>ονβ, ογ ίη&ί; Ϊ8 ίη ίΐιβ
βίΐνίΐι οβηβαίΐι.
ΒβΛΪΛβ, ΐΜΪ&Μββ ( 1 ), παρα, πλησίον, Πάρεζ, παρεκτος, εκτός. Οίον·
Ό πατήρ μον κατφκει παρά Μ.γ ΐ&ύιβτ 1ίνβ(1 1>6δϊο!β ίΐιβ
τον (ποταμόν) Τννον. Τγηβ.
Έκτος τον ο, τι ηδη είπον. Βββϊάβδ λνΗ&ί I Ιιπ,νβ ηΐπίίκΐν
8ίη,ί6(1.
μεταζύ, εν μεσω' ΟΊον'
*Τφί6ταντο μεγάλαι διαφοραι ΤηβΓβ τνΌΓβ ^γθλϊ οΙηΤβΓβηοβδ
(διαφωνίαι) μεταξν τον βα- οβί'ννΘβη ίΐιβ Ιαησ &ηά Ιιϊδ
βιλέως και των νπαργών τα. ηιϊηΪ8ίβι*8.
Ό γέρων όβτις εΐγε όνο μόνον Τΐιβ οΐά ηιαη Μτ1ιο 1ΐίΐ(1 οηΐγ
βιβλία, παρεκάλεόε τον 6ω- ίννο οοοίνδ, ϋθ^βά Ιιίδ άβ-
τηρα (τον έλεν&ερωτήν) τον Ιϊνβΐ'βΓ ίο οΐιοοδβ οείΑνβΰη

( 1 ) Ή 1)βίί<ΐ68 διαφέρει της &β$ί<1« τιθεμένη μάλλον ίπιρρηματιχως. Οι δ£

αρχαίοι αυγγραφεϊς μετεχειρίζοντο άδιαφόρως τάς λέξεις ταύτας, την μεν ιιντι
της δί.
(2) ΤΤ,ς ΙιβίντΐχΙ γίνεται χρηοις ονχι τόαον ουι/ή&ης οαον της 1>«1νεβιι.
 νά εχλέξυ *έ ανηίη'. ίίιβηι.1
Βί^ΟΙΗΪ, νπιρ, ττάρεζ, ιζω, ίκτΰς, παρά, πίραν, πίρα, πψαιτίρω,
άνωτίρω, ίπίκΐΐνα. Οϊον·
Μη προβής πέραν των χαμαρών. Όο ηοί §ο οβγοηα! ίΐιβ ατοηάβ.
Τοντο δέν μοι είναι έφιχτόν. Τΐιίδ ίδ ββ^οικί χηγ Γβίΐοΐι.
Β^» παρά ( πλησίον» νπ6\ Βιά. Οιον'
Κατοίχεϊ πολλά πληόίον (ϋιμα) Ηβ Ιίνββ βίοββ ίαβ ραΐ&ββ.
τον άναχτόρον.
Ζωγραιρηδίν νπδ 'Ραφαήλ, Ρβ,ίηίβίί 0}τ Εαρίι&βΐ, λντίίίβη
δνγγραφεν νπδ Κιχέρωνος. ϊ>γ Οϊοθγο.
Έψονεν&η πεβών από τον ΐππα Ηβ \ν&8 Ιάΐΐβύ \>γ α Γαΐΐ ίτοιη
τον. ΗΪ8 ΠΟΓ8β.
Λιεφ&άρη νπδ των θωπειών 8Ηβ \ναβ δροϊΐεά 1)^ ίαύαΐ-
(άαδ τα χάδια ). ^βηοβ.
ΡΟΓ, ύϊτίρ, «τΙ, ίΐΈκα, πιρ\, δ«α, «ς* δηλοΐ το α?Γ£θΐ>, την τάσιν,
ιον σκοπον, τον λόγον· Οιον'
Άπέδανεν νπϊρ πατρίδος. Ηβ (ϋοά1 Γον Ιιίβ οοπηίΓγ.
Είναι εν φυλαχή ίνικα χρεών. Ηβ 18 ία ρπβοη ίθΓ (Ιβοί.
Ήριζον περί ονον βχιάς (δια ΎΙιβγ (ρι&Π'β11β<1 Γογ α ίπΗβ.
τίποτε).
θα το χάμω δια 6ε. I (Ιο ίί ίθΓ ^011.
Αια. τον ΰχοπδν τοντον χατε- Γογ ίηίβ βηά Ιιβ &ρρΚβ<1
γίνετο εις την μελέτην. ηϊπίδβΐΓ ίο 8ίιΐ(1γ.
Άνεχωρηόεν εις 'Λ&ήνας. Ηβ 8βί οηί ίθΓ Αίηβηβ.
0ά λεί^ω ($ά ημαι απών) ί- I δΐΐίΐΐΐ οβ αοδβηί Γογ ίηΐ'ββ
πι τρεις ημέρας. άαγ$.
ΙΖαβχ» δνο ηδη ετη. Ηβ Κ&8 1>ββη ΠΙ ίθΓ ίηβδβ ί\νθ
^β&Γδ.
Ρτοηΐ, «κ, παρά, απο, $η\οΊ άφιτηρίαν, άπομάκρυνσιν, χωρισμόν»
Οίον·
'Οδοιπορώεχ Αονδίνονείς Βρι- I ίτανβΐ ίτοιη Ιιοηάοη ίο
χτώνα, Βπ§1ιίοη.
Ή βροχή πίπτει εξ ονρανον. Κίΐίη ίαΐΐδ ίτοηι ηβ&νβη.
'Εχα&ήμε&α παρά την τράπε- \νβ \νβΓβ &ί ί&οΐβ ίτοιη 8ΪΧ
ζαν άπδ τας 1ζ εως τας δέχα. ο' βίοβίί ίο ίβη.
7θ έπηρεν άπο ίμϊ χαι τδ ?- Ηβ ίοοίί ΐί Γγοπι ιηβ αηά §»νβ
δωχεν είς την άδελφήν τον. ίί ίο Ηΐδ δΐδίβΓ.
1. V* ύχβ χΐιίονα των δύο 'ιπρεπί νά ιΐχ\) Ιυ εΐιοοιβ &χαοη% Ιΐιειη.
48
"Ελαβαν επιϋτολήν παρά τον I Γβοβίνβά α ΙβίΙβΓ ίΐ'οηϊ ηιγ
αδελφού μον. 1>ΓθΛβΓ.
Ιΐΐ, εν, εντός, εη-ϊ, δηλοΐ μονήν η στάσιν άναφιρομίνην ίΐς τόπον,
εις χρόνον και εις κατάστασιν· Οίον,
Έν τή οικία μον. Ιη πιγ ηοιίδβ.
θά έ'λθ·^ ίιτό^ τρίών ημερών Ηβ Λνϊΐΐ βοτηβ ίη ΐΙΐΓββ γ8.
Περιπατεί έντός τον χήπον. 81ιβ ^&11ί8 ϊη ίΐιβ δφΓαΙβη.
θά εγωμεν γάμον εις την οί- Λ\Τ6 δΐΐίΐΐΐ ΙΐΗ,νβ 3, νβάάηιο; ϊη
κογένειάν μας. Λβ ίαίπίΐ^.
ΙΐΐΐΟ, εις, δηλοΐ κίνησιν ίη Βιιύθυνσιν προς τα εντός·, η άλλως ίί-
σοδον. Οίον"

'Τπήγεν είς την εξοχήν. Ηβ \νβηΐ ϊηίο ίΐιβ οοτιηίΓ^.

"Επεβεν εις τάφρον (χανδάχι). Ηβ ίβΐΐ ΐηίο 8 άϋοΐι.
Εναρεδτηϋήτε να ειΰέλ&ψε εις Ρΐβ&δβ Ιο \να11ί ΐηίο ηιγ γοοπι.
τό δωμάτιον μον.
Οί, εκ, άπο, παρά, περί, Ώς σημύον δε τΓ/ς γενικές δηλοΐ τ?)ν
κτησιν η το ί£ ου γίνεται τι, ΟΊον'
"Εν τεμάχιον άρτον (εν χομμά- Α ρίβοβ οί" 1>ι*θίΐά.
τι ψωμί).
Ειναιτίμιοςήφιλότιμοςαν&ρωπος. Ηβ 18 ίΐ ηιαη οί ΙιοηοιίΓ.
Ό βνρμός ούτος είναι ιδικός Τΐιϊδ ίαδίηοη ϊδ οί ΙιβΓ ίηνβη-
της (της εφενρέβεώς της). ίϊοη.
Ή είκών αντη είναι ξνλίνη (ά- Τηϊδ ϊηια§β 18 οί τνοοοί.
3ΓΟ ξνλον).
Ή βνζνγος τον άν&ρώπα τοντν. ΤΙιβ \νίίβ οί ίΐιϊδ ιη&η (Ήήδ
ηιαη' 8 τνίίβ).
Ή περιέργεια τον νίον μον. ΤΙιβ οηποδίΐγ οί 1η^ δοη.

Παρ' Γ'. . Πολλάκίς τίθίται άΒιαφόρως οί η ίϊ'ΟΙΙΙ. Οίον.

Λανει6$ητέ το απ αντον. Βοιτο\ν ίί οί (η ίΐΌΐη) Ιιϊηι.

Τό ήγόραβα παρ νμών. I οοιι^ΐιί ίί οί ^οΐΐ.
Τό ήγόραβα παρά των άν&ρώ- I οοιι§η1; ΐ<; ίΓοηι ίηοδβ ρβορίβ.
πων εκείνων.

0£Γ, εκποδών, ά'πο, μακράν,

Εξεβνρίγ%η (τον εβ[φ]νριξαν), Ηβ \ν.ΐδ 1ιί$8β(Ι οίί ίΐιβ 8ίίΙ£β.
εδιώχ&η διά βνριγμών εκ της
βκηνης.
 — 37& —

Το βχέλος τον άπεν.όπη νπό Ηίδ 1β£ Λνββ οαττίβώ οίΓΤ>ν Ά

βφαίρας (η το +1πήρεν η ΐηιΐΐβί.
ϋφαϊρα), ' '·
ΙΙΧοϊόν τι κείται πέραν τον αί- Α δΗίρ ίβ οη° ΐηβ οοαδί.
γιαλον.
Οη, 11])01Ι, £7τί (£7τάνω), κατά, προς. ΙΙροΐΙ σύνθιτος οΐισα εκ της
Ιΐρ και 011 ε\ει μείζονα εκφρασιν· Πάντοτε δέ σχεδόν δύναται ης
ν αντικαθιστά αυτήν δίά της 011· Ώς'
Τιμίως (6οϊ λέγω), 6οι (όρκί- ϋροη ηιγ \νοτά.
ζομαι εις την τιμήν μον. ,
Ελπίζω εις νμας, εμπιβτενο- I Γβΐν ηροη )7οιι.
μαι εις νμάς. 1
Φχύάττον (πρόβεγε). Ββ οη }τοηΓ ^ιιανα1.
Αεν εργάζομαι την Κνριαχήν. I (Ιο ηοί \νοι1ί οη διηκί.αγ.
Έξήλ&ε προς εκτέλεβιν παράγ- Ηο 18 £0116 οιιί οη α ηιβ88α§β.
γελίας τινός.

ΟνβΓ, υπέρ, ΰπεράνωθεν, δίά, κατά' είναι το αντίθετου της ηΐ1(ΙθΓ«

Συμαίνει δε την ΰπεράνωθεν τόπου, πράγματος, κτΧ, κίνησιν, Ως'
Ήβαν νπεράνω&εν της κεψα- Τ\\βγ ντνΐ'β οχβΥ τηγ ηοίΐ(1.
λήςμον.
Τό πτηνό ν επεταξεν νπεράνω- Τηβ Άβντ ονβΐ' ίηο ηοηδβ.
&εν της οικίας.
Τό μόλνόιια όιεδό&η κα&' α- ΤΗβ οοηί&^ίοη δρνβαοί ονον
παβαν την χωράν. ίΗβ \ν1ιο1β οοηηίΐ'γ. .
διαβαίνετε την γέφνραν; Αγθ γοη §;οΐη<£ ονβΓ ΐΐΐθ

Ή άεροβάτις βφαίρα όιήλ&εν ΌΊά ΐΐιο ΟΠ,ΙΙοοη ρ&88 ονβΓ

νπεράνω&εν της πόλεως ίΐιίβ ίθΛνη?
ταύτης. >

Κθ1111(1. αμφι, 7Γ£ρϊ, κύκλω, κυκλοσε, κυκλοθεν, γύρω, τριγύρω ολό

γυρα, πίριζ' δΐ|λοΐ διάταξιν κυκλοείδί), κίνησιν πίριΖ τίνος αντικείμενα^
είτε εντός αυτοϋ, ε'ιτε έκτος. Ως'
Έκάΰηντο κύκλω (ολόγνρα) Τΐιογ 8αί Γοιηκΐ ίΐιβ ητβ. '^'
τοϋ πνρός.
Κϊχεν αλνοΊν περί τον λαιμόν. 8Ηθ Ιιηά «α οΐΐίΐίη νοηηςί Ηβί*
ηβοΐί.
Σνί'η&ροίβ&ηβαν πέριζ έμον ΤΗθγ §ηί1ΐθΓθ(1 Γοηηοΐ ηιβ.
(τριγύρω μον).
 Παρ, Δ'. Ένίοτί <τυι·οδίυεται υπο του &\>ΟΛΐί· Ώς'

Περΐήλ&εν (περιετριγνριβεν) ο- Ηβ \νβηί ΤΌηη<1 &\)θχιΙ Λβ

λην την χώμην (ολον τδ νί11&£β.
χωρίον).
8ίΐΙί'β, απο, αψον, σημαίνει διάρκειαν ίννοονμίνην απ αρχής, 'ίΐς'
Άπδ τής άφίξεώς μον. 8ίηββ ταγ αιτίναΐ.
Αεν την είδαν άπδ τον παρελ- I Ιιανο ηοί βββη ηβτ δίηοδ
ιόντος βαββάτον. ^Άίνιτά&γ 1»8ΐ.

Παρ, Ε'. Ύίθίται δί φ συνΒΐσμικως οντίοίτιολογίκου τοΰίιτίΐ, ίΙΓίΐδ^. Ως,

Επειδή οντω βελετε πρέπει να 8ΐηοβ ίΐ ΐδ ^οηγ τπβη, I πιαβί

νπαχονβω. ο\>βγ.

ΤΙίΓΟΙΙ^Ιΐ, δια, δια μέσον, άνά, ανά μίσον' δι/λοϊ την δίά τίνος
τώτοι» διάβασαν, την αίτίαν, τδ μίσον, Ώς'
/ίιέβη δια τον χηπον μον. ΗθραδββίΙΐΙίΓοιι^Ιιπιν^&Γάεη.
Ό ότόλος διέπλενβε τον πορ· Τηβ £ββί βαΐΐβά ίηΐΌΐι^η Αβ
&μόν. οη&ηηβΐ.
Έφενρε τον τρόπον τον ζφν Ηβ βοηΐχίνβά ίο ρ&88 Αϊ·ου£α
άνέτως (άναπαντιχώς). Ηίβ νβΓγ οοΐϊΐ£θΓί&Μ7.
"Εγεινεν άλαλος έχ της πολλής Ηβ ϋβο&πιβ δρβββΜβδδ
χαράς. 11ιγοιι§1ι βχββδβ οί ]ογ.
"Εφνγεν νπδ φόβον. Ηβ ίΐβά ίηΐΌΐι^η ίβ»Γ.
Ήξιώ&η τής ΰέδεως ταντης Ηβ οβίαίηβά Λαί; ρΐ&εβ
δια 6οΰ. ΐηι·οιΐ£ΰ ^οα.
Άπωλεβε την %έβιν τον διά Ηβ Ιοβί Ηίβ ρΐ&ββ ίηΐΌΐι^Ιι
της χαχής διαγωγής τον. Μδ β&ά βοηάιιοί;.
ΤίΠ, αχρι, αχρις ου, μέχρι» μέχρις· οΰ, ?ως, ίΐ·>ς οΐι' ιίναι συγκοπή της
ηΐΐΐΐΐ, ης όλίγη την σήμερον -γίνεται χρησις. Τίθεται δί επ\ χρόνου
και ουχι επ\ τόπου,

"Εω&εν (άπδ της ανγής) μέχρι Ργοπι βίΐΓΐγ ηιοπιίη^ ίίΐΐ Ιίΐίβ
της ννχτός. &ΐ ηΐ^ηΐ;.
Είμπορείτε νά τδ χρατήτε με- Υοα πι&γ 1ί»?βρ ίί ίϊΐΐ 1117 Γβ-
χρι τής έπιβτροφής μον. ίαΓΠ.
"Εμεινε μετ' έμον μέχρι τής ή- Ηβ βί&^βά τνϊίΗ ηίβ ίίΐΐ ώΐ8
μέρας ταντης. άαγ.
Το, εις, προς, δηλοΐ κ'ινησιν πρός τι, Έν δέ τη γραμματική (<·
ναι το σημεΐον της δοτικής, Ώς·
Πον νπάγετε; λνΐιβΓβ »Γβ γου £οίη<£ ίο?
'Τχάγω εις Αονδίνον. I ανα §οίη§ ίο Ιιοηάοη.
Προς τίνα ομιλείτε ; Το "ννϊιοηι άο 70α 8ρβ»1ζ?
Είναι λίαν ενβχλαγγνος προς Ηβ 18 νβΓγ 1άη<1 ίο ίΗβ ροοΓ.
τονς πτωχονς.
Παρ, ΣΤ'. ΙΙηίΟ, ιτρος, άπηρχαιώθη ως η Ηηίίΐ·
προς, εις, Ώς·'
Εγγίζει η ννξ, βραδνάζει. ■ Ιί §Γ0\ν8 ίο\νίΐΐ'(Ι» ηϊ^Ηί.
Προς το ίβπέρας ΰερινής τι- Το\ναπΐ8 ίΐιβ βνβηϊη^ οί α
νος ημέρας. δΐιηιηιβΓ 8 ^»7·
'Επληβίαβε προς το μέρος. Ηβ αρρΓΟαοΙιβο! ίοντ&πΐβ ίΐιβ
ρΐ&οβ.
ΙΙΐΐάβΓ, ΰπό, κάτω, ύποκάτω, ΰποκάτωθεν' είναι η αντίθετος τψ 0-
ΥβΓ και τρ 011, ώς η 1)(Ί1Ρ1ΐί1ΐ τ$ »1>0\Χ'. δ>»λοΐ δϊ κυρίως και μ*"
ταψορικως την υπό τι θεαιν, Ώς'
Πάντα τα νπο την γην. Α11 ί!ιίη£8 υηάβΓ ίΠβ β&ιΐΐι.
Με ηπάτηβεν νπο το πρόόχη- Ηβ άβοβίνβά ηιβ υηαίβΓ ΐΗβ
μα της φιλίας. οοΙουΓ οί Γηβηοίθΐιίρ.
Ό θκνλος κείται νποχάτω της ΊΊιβ (1ο§ Ιίββ ιιικΙβΓ ίΐϊβ Ιήί-
μαγειριχης τραπέζης. βΐιβη ίίΐβίβ.
ΙΙρ, άι/«, άνω, ιπάνω, αντίθετος τη ΑΟΟΠΑ, σημαίνει κυρίως και μκ·
ταψορικώς κίνησιν προς τα άνω» Ως'
'Λνέβη το ορος. Ηβ τνβηί ιιρ ίΐιβ ηιοιιηΐίΐίη.
*Ας άναβώμεν (εις την οίχίαν). Ιιβί υ8 £0 υρ 3ί8ΪΓ8.
Είναι ϊπάνω. Ύ\ιβγ »Γβ «ρ 8ί»ΪΓ8.
"Εχαμεν εχτεταμένον λογαρια· Ηθ Η&8 πιη υρ & 1οη£ ΜΙ.
6μόν.
ϋΙΙΙΙΐ, συν» μετά, με, μαζί (υπό, από, δίά)' δηλοΐ ενωσιν, συνοχην
και ιτροσθίίκην, 'Ω,ς'
"Αν&ρωπός τις μετά της ϋνζν- Α ιη&η ^νίίΐι 1ιΪ8 \νίίβ.
γον τον.
"Εχει μίαν οίχίαν με9' ένος χη- Ηβ 1ι&8 & Ηθΐΐ8β \νϊί1ι & §·«,!"-
Λον. άβη.
Μοί άπέόωχε (Ιπέ6τρε<ψε) το Ηβ Γβίιιπιβά/ ίΗβ οοοίϊ ίο Μβ
βιβλίον με πολλας ενχαριςίας. \νΐί1ι ναβ,ηγ ί1ι»η!ί8.
Αν 9έλω να εγω τά χάμω με I τνίΐΐ ηοί Η&νβ ηηγ ίΗίη£ ίβ
νμας. άο \νίί!ι γοιί.
 — 382' —

"Εμεινα άναυδος εκ της άπο- I νν'.ΐδ βίτηοΐί (Ιιιηιΐϊ λνίίΐι ίΐιί'β

■κρίβεως ταύτης. &ΐΧ8ΨβΤ.

ΥΙαρ. Ζ'. Ή ττρόθεαις αύτη τίθεται ενίοτε άντι της !)}'' άλλ' η
μεν 1ί)' δηλοΐ μάλλου το μίσον, η δε Λνίίΐΐ το όργανον" 'Ω,ς '

'Λπε&ανεν εκ της χιίνης. Ηθ ρβπβΗεύ λνϊίΐι (η 1)γ) ΐα-

ηιϊηβ. · .
'Εφονεύ&η Αά ξίφονς. Ηβ \ν&8 ΙαΙΙβιΙ Ιογ ά Βν,ονά,
Τον εφόνευόαν με ξίφος. . Ηβ γ*'ίΐ8 Ινίΐΐβίΐ \νΐί1ι 3, 8τ\Όΐ·(1.
Θά φονεύ6%ς το παιδίον με Υοιι ΛνϊΠ Ιαΐΐ ίΗβ οΐιϋά λνίίΐι
τα£ θωπείας, με την 6νγ- (η \>γ) ϊικΙαΙ^βηοΒ.
χατάβαβιν.
Έμαχαιρώ&η δι εγχειριδίου. Ηβ δίίΛΐ)Θ(1 1πηΐ8β1£ τνίΐΐι ίΐ
... άα££βτ.
Γράφει δια βιδηροκονδύλου (η 81ΐ6 Μτίίθβ κίίΐι α δίββί-ρβη.
βιδηροκόνδνλον).

\νίί1ΐίΐ1« ένδον, έ'νδοθι, ενδοβεν, εντός, εσω, εσω^ευ (παρά)' εμ

φαίνει ΰπαρζιν ι) κίνησιν εντός ωρισμίνου διαστήματος·

' Εντός των τειχών. Λνίΐΐιϊη ίΐιβ τν&ΙΙβ.

Έπ' εμοί (εις το γέοι μου, εις ΛΥϊΐΙιϊη ηΐ}' ρο\νβι\
την ίξουβίαν μον).
Ζξι περιοριζόμενος ίχτος τών Ηβ Ιϊνββ λνϊίΐιία 1ιΪ8 ΐηοοπιο.
προβόδων τον.
Άπεχομεν δέκα μίλλια από τον ΛΎβ Β,Υβ \νΐί1ιίη ίβη ηιϊΐθδ οί
τόπον. ίΗβ ρΐαοβ.
ΙΙρεπει να ψΐ&ε εδώ ίντος μι: Υοιι ππιβί οβ ΙιβΓβ νήΐΐιίη ίΐη
ας ωρας. ΙιοιίΓ.
^ΙΓίΛθΙΐί, εξω, έκτος·, ανευ, δ/χα, χωρίς·" είναι ι) αντίθετος της ΛΥΪίΙΐίΐΙ,
και δηλοΐ ελλίίψιν στερησιν^ και νπαρζιν έξωθεν ορίου τινός. 'Ω,ς'

Τί είναι », ξωη χωρίς φίλου; ΥίΙιαί 18 Ιϊίό λήίΗοιιί <ι ίτίβη(1?

Είναι μία εβδομάς άφ' ότου δεν \Υβ Ιιηνο ηοί 1)ββη νηίΐιοιιί
Ιξήλ&ομεν. (Ιοοί'β ίΐιϊδ τνββίί.
Ίΐόαν άνευ φόβου κινδύνου. Τΐιβν ^βνβ Λνίίΐιοιιΐ; αη^ ίβ»Γ
οί* (.Ια,η^βΐ'.
Έτάγβη έκτος τών τάξεων. Ηβ Λν3,8 ροβίβά γνϊΛοιιί; ίΐιβ
.·■·'· · . : ι 1ΪΠ08. , ....
*Ηλ&ον άνευ ουδεμίας προ- Τΐιβν αιιηβ "νήίΐιονιΐ αη)Τ ίη-
βκληόεως. .. νϊίαίίοη.
 — 383 —

Αί λατίκίκαΐ προθέσεις, ίξ ων συντίθενται πολλοί άγγλικαι λεζεις,

ειαιν'· .. ■
Α, αϊ), &1)8, σημαίνουσαι ίΐΌΙΜ, »«ΙίΥ, ώς' Ιο ΙΙΟϋίΙΙΚΊ, αφαιρε'ιν'
ίο ιΐϋϋίιΐίΐΐ, απεχειν, επεχεσ%αι. , :,.,·.'
Α(1, σημαίνουσα ίο η Ηΐ' ΙΙίΙΙΐβΓβ, εμμενειν, προακαρτερειν, προσ·
κολλάσθαι' 11(1ΐΙΐίΐ, παραΒεχεσθαι. . /■·
Αΐΐίβ, σημαίνουσα ΟβίΟΓβ, ώς' 8ΙΙ(€ΙΤ(1(ΊΙΪ, προγίγονώς, πρότερος.
€ΪΓϋυΐ11, σημαίνουσα 101111(1 111)0111, ώς υΪΓϋΗ1Ι11ΐανΪ£αΪ6, περιπλεειν.
€θΒ, οοηΐ, 00, ΟΟΐ, σημαίνουσαι ίθ£β11ΐβΓ, ώς ΟΟίΠΟΚβ, συγκολιϊν,
ΟΟΐΙουί, συλλεγειν.
€θ1ΐίΠΙ, σημαίνασα 11£8Ϊ118ΐ, ώς' €01ίΙηΐ<1ΐΐί, άντιλεγειν, ίναντιοΰσ0«ί.
Οί, σημαίνουσα «101*11, ώς <1Ρ)€1!ΐ, κατα|3ιβά£ε(ν, κατηφιάν, ταπει-
νοΰν,
Βί, άί8 1 , σημαίνουσαι 881ϋ1ϋ!(!Γ, ώς' ΛΐβίΓαοί, δίαζευγνύναι, δια-
χωρίζειν, . ,
Ε, βΐ, σημαίνουσαι ΟΙΐί Οί, ώς* 6£Γ688, ί&ρχίσσαί, β|«!ί, εφάλ'
Χειν, εκρίπτειν, ρίπτειν εζω' βΧΟΐΚίΙβ, άπείργειν, άποκλείειν.
ΕχίΤΆ, σημαίνουσα 1)β}01ΐύ, ώς' 6Χίΐ·80Γ(1ίΐ1»1·}> έκτακτος, αλλόκο
τος, ΰπερφυης.
Ιΐΐ, 1111 προ επιθέτου μεν είναι στερητική ώς ή 1111, προ ρήματος Βε ϊχει
την σημασίαν της 111, ώς' βοίϊλβ, ενεργός (και ενεργητικός), Βρατη-
ριος' ΗΙΗϋίίνβ, άργος, αΒρανης ρΠΜΐβΙΐί, εμφρων, συνετός· ΪΙΙΐρΐΊΙ-
(Ι«Ίΐί, άβουλος, άφρων, ασύνετος· ΙϋΙίΛΟΐΐ, (εν<)ο!κεϊν, κατοικεΐν
ΐ1180ΓΪΙ)β, εγγράφει*.
ΙηίβΓ, σημαίνουσα 1)βίΛνβ611, ώς· ίηίβΠ'βηβ, παρεμβαίνειν.
ΙΐΐίΓΟ, σημαίνουσα \ΙΓΐί1ΐΗ1, ώς* ΙΐΐίΓΟίΙΐΙΟΘ, είσάγειν, παρουσιάζειν,
01), σημαίνουσα αντίστασιν, ώς' θΙ)8ΐ91'1ΐ?, κώλυμα, εμπόΒιον' 00-
.{βΟί, ενίστασθαι, αντιλεγειν.
1'ΡΓ, σημαίνουσα ί1ΐ<)1Ό11£ΐΐ τ) *1ΐΓ0118:1ΐ1}', ώς" ρβΓίβίΛ, τε'λειος,
εντελής* ρβΓίΟΓαίβ, τιτραίνειν, Βιατρυπάν.
Ρθ8ί, σημαίνουσα ΠίίβΓ, ώς' ρθ8ί801'ϊρί, επίλογος, υστερόγραφου.
Ρ08ί«0116, άναβάλλειν. ........
Ρτβ, σημαίνουσα 1>βίθΓβ, ώς· ]»Γβυβ«Ιβ, προηγεΐσθαι.·
ΡΓΟ, σημαίνουσα ίΟΓίΙΐ, ίθ1"»Ί11'Λ8, ώς ρΐ'0€1'βά, προβαίνειν, προερχε-
σθαι, βαΒίζειν. · . ν ■ »' ' · ' ''"
ΡΓβίβΓ, σημαίνουσα ρΐΧ8ί ί) 06^011(1, ως* ρΓβίβΠίαίΐΙΠίΙ. ύπερφυι'κ.
Κβ σημαίνουσα Η&11Ϊ11 ί Οίΐϋΐί, ώς" ΙΐίΐΙΠΙ, επιστρέφειν, επανερχε-
σθαι, άποΒιΒόναι.
1. Ή <1ΐ8 άκτισιοί^Εί τω των ΈΜ^ν»» .· ο«!β, χαΐ δηλοΐ τό εναντίον της
πράξεως η της ποιότητος της οημαινομένης νπο της Ιέξειος με&' 7,ς ανντίΟεται.
'ίΐς- ρΐβαίβ, όρέαχειν, εναρεατείν (Ιίερίβ&βε, δνοαρεατεϊν βρρΓοβαΐϊοη, ονναίνε-
οις, επιόοχιμαβία, έπαινος· Ίίδ^ρρΓϋΙιαίίοη, άποδοκιμαοία, χαταμεμψίς.
 - 384 —

ΚβίΓΟ, σημαίνουσα 1)»ί1ίΉηπΐ8, ως· Γ6ΪΓ0^ΤΗ(1β, παλίνδρομων.

8β, σημαίνουσα »\\ΆΤί η ΉΐίΙίΟΙίί, ώς' ίΟ ββΟΓβίβ, κρυπτειν' 8600X0,
άδεής·, ασφαλής·
8θ1), 8αΙ)ί€Γ, σημαίνουσα «ΙΐάβΓ, ως' 8ΐ1^ΐη»Γΐηβ, υποβρύχιος· 8ΐΛ-
ί«Η1ηοαβ, ό ΰπορρίιυν,
8αρβΓ, σημαίνουσα 8&0Υ0 η ονβΓ, ώς' 8αρβΓ80ΓίΙ)β, επηράφειν.
ΊΪΜ18, σημαίνουσα ΟνβΓ, ίΓΟΜ ΟΠβ ρΐ80β ίθ 9ΑΟΐΙΐ6Γ, ώς' ίΓΛΠβ-
ρβΓί, ίιαβιβάζίΐν, μεταφζρειν, μετακόμιζαν.
Τά ελληνικά μόρια καί αί προθέσεις αΊτινες λαμβάνονται εν
συνθίσει ποΧΧών αγγλικών λέξεων; εΐσ/ν'
Α (α τό στερητικον), ώς' »ηβη>1110η8, ανώνυμος* Ιΐρβίΐΐν, απάθεια.
ΛϊβρΜΙ («μψϊ,), ώς* ΑΠίρΙΐΙΜΟΙΗ, αμφίβιος· αηΐρΐΗίΙΐβαίΓε, άμφι-
θεατρον.
ΑΜΐί ("αντί), ώς* αΐΐίί])ηί1ΐ}', άνηττάθεία.
Η^ΡβΓ, (ΰη-ίρ;, ώς* ΙΐνρβΓΟΗίίοβΙ, ΰπερκριτικος, αυστηρός η πι
κρός» επικριτής.
ΙΙνρο (.νπο), ώς Ιινροα-Ηβ, υποκριτής,
Μβία (μετά), ώς' ΙΗ6ίαΐη0Γρ1ΐ08β, μεταμορφοΰν' ΪΙ1βί«ρ1ΐν8ίθ8, με
ταφυσική,
ΡβΗ (περί) ώς' ρβΙ·ϊρ1ΐΓΟβΪ8, περίφρασις.
8νη, 8ΥΙ11 (σύν), ως' 8νηθά6, σύνοδος* βνηΐρβίΐΐν, συμπάθεια.

ΘΕΜΑ 177.
Ό αντβκβάταρ Κάρολος ό Πέμπτος ίΰριβκόμενος (1>ρϊπβ) ημέραν τινά εις
το <ιι» (οίι( Λ Ιιαη(ϊης) ί^αβι τόν βράμον έντός δάβους, κηΐ φθβββί ϊ/ί
/»/«* οίκίαν είαήλ&εν εις αυτήν ίνα άναπαυϋ-^. ^ Ηααν \δϊ] & αντ^ί τέαβαρες
άνδρες, οΐτινες ίπροαποιοϋντο οτι έχοιμώντο. Είς αυτών έβ-ηχώ&η, χαϊ πλη-
βιάβας τον αυτοκράτορα, τω εϊπεν οτι εϊδεν εις τον νπνον τον οτι η&ελε τον
πάρα το ώρολίγιον και το ϊλαβεν. "Επειτα (Λβη) Ιαηχώ&η χαϊ άλλος και τόά
ύπεν οτι άνειριν&η οτι το Ιπανωφάριόν του τω (πήγαινε &αυμάβια, χαϊ το I-
Ιαβεν. ' Ο τρίτος ϊλαβε τι) βαλάντιόν του. Καϊ τέλος (&(' Ιαδί) ό τέταρτος χρο-
βελΰών (βαιηβ πρ Ληά) εϊπεν, « έλπιζα οτι δεν $ά βας καχοφανί) (γοη ντϊ\\ ήοΐ ίβΐιβ Η
ϋΐ) 3ν φάξω είς τοιις κόλπος βας (ίί I 8β»ΓοΙι γονι). « ' Ενώ δε ίχαμνε τοϋτο, παρετήρ-η-
βενείς τον λα*μόν τοΰ αύιοχράτορος μίαν μικράν άλυβίδα χρνβην, είς την οποίαν 4-
πρέματο βφυρίχτρα, ην ή&έληβε νά τον χλέψη. 'Λλλ' ό αυτοκράτωρ τω ίίττ*.
« Φιλί μου (ναγ βοοά ίπβηιΐ), πριν με βτερι,βης (ΒβίοΓβ άβρπτίη§ ηιβ) τον ά-
Φυρματας (ΐηβ ΙπιΛβΙ) τοιίτον, πρέπει νά βε διδάξω το προτέρημα του. » [Κ<χΙ~\
τοντο ειπών έβφνριξεν (ίο νΜβίΙβ,). 01 άν&ρωποίτου (Ηϊβ «((εικί&ηΐδ) οΓτιν^
τον έξήτουν, ίοπενβαν (1ι»8ΐβηβά^ είς την οίχίαν, χαϊ έξεπλάγηααν (ιο 1>β ΐ1ΐϋη<1βΓ-
«Γ·ο^) ίδόντες (ίο ββίιοΐό!) την αντον μεγαλειότητα είς τοιαΰτην χατάβτασιν.
Άλλ' ό αντοκράτωρ βλέπων (αντον έκτος κινδύνου εϊπεν « 01 άν&ρωποι ούτοι
ύνειρεύ&ηααν πάν ο,τι η&έληααν 9έλα> χαϊ έγώ είς την αειράν μου (1η πα; Ιυην)
 — 385 —

ωΐΓίρίυΟ'ώ. » ΚαΙ άφοΰ ώνειρεΰ&η ολίγα λεπτά, εΐπεν, « Ή,νειρεν&ην οτι και οΐ
τέαααρες ϊίββτ διά κρέμαΰμα (Ιη&ί ^οιι η II ίοιίΓ (ΙβδεΓνο ίο 1>ε η»ιΐ£β(},) ». Μό
λις δ' έλέχ9η τούτο καϊ έξετελέσ9η πάραυτα (ννηϊοΐι \ν&3 ιιο δΟοηεΓ εροΚβη
ΐΐιαη βχβουιεά) εμπροα&εν της οικίας.
Βασιλέως τίνος (α οεπ&ίη Ιίίιις) είσερχομένον ποτΐ εΐ'ς τίνα πάλιν (ιηηίπιι^ οηβ
άαγ Ιιϊϊ βηΙΓ&ηεβ ίηίο Λ ίονιη) εις τάς δν'ο μετά μεαημβρίαν (Ίι Ιηβ βΛογ
ηοοη), ή γερονσία (ιΐιβ δβη&ίβ) ίπεμψεν εις αύτόν αντιπροσώπους (ιηβ <1«ρυΙ);}
δια νά το* νποδεχ&ωσιν (ίο οοιηρίίιηβηι). Ό μέλλων να προαφωνήαη «ντον
(ιηβ οηβ τνηο λναβ Ιο βρειιΐί) άρχιαεν ούτως. « Αλέξανδρος ό μίγας, ό μι
γάς Αλέξανδρος » και εμεινεν άφωνος (Ιυ δίορ βηοΠ). — Ό βασιλεύς ο β
τις επείνα πολύ, είπεν η'Λ (Δη).' φιλί μου, Αλέξανδρος ό μέγας είχε φάγει, άλ-
λ' {γώ είμαι ακόμη νηστικός (ίίίΐΐ ία»ίίιι<,')· » [ΛΓαΙ] τούτο ειπών Ιπορεν&η (ρτο-
εββ<1ε(1) ιίς το δημαρχιών (Ιο ιηβ Ιιόίβΐ ιΐβ νίΐΐε,), %ν&α ίϊχεν ετοιμαο&ή μεγα
λοπρεπές γεϋμα δι ανιόν.
178.
Καλός τις γέρων άσϋενών βαρέως (οβΐηβ νβΓγ ΠΙ) προαικάλεσι (ίο Γβηιΐ ίοΓ)
την αύζνγόν τον ητις ητο ακόμη πολϋ νέα. « Αγαπητή μου, βλέπιις (^οα δεε)
οτι ή έσχατη μον ωρα πλησιάζει, και οτι ιϊμαι ήναγκασμένος (Ιο &β οοιηρείΐεο1)
νά α άφήαα. "Ο&εν, αν (ιί ι!ιεΓβίθΓ6^ 9έλης ν' άποδάνω Ιν ειρήνη, πρέπίΐ νά
μοϊ κάμης μίαν χάριν (» ί&νοιιι-). Είσαι ακόμη νέα, και αναμφιβόλως," &ά ξα-
ναϋπανδρεν&ης' γνωρίζων δε τοντο, σε παρακαλά νά μη ν πανδρεν&ης (Ιο λνε(1)
τον Κνριον Λονην (ί,οιιίδ) διότι ομολογώ οτι πάντοτε είχον μεγάλην ξηλοτνπί-
αν κατ αυτού (Ιπαί I ηϋνε αΐννίΐνβ οεεη νβΓ)ί 3ί"&'οι<8 οί Ιιίηι), και την ίχω ά-
κόμη (αη<1 I αια 50 δίίΙΙ). Θ' άπο&άνω λοιπόν απαρηγόρητος (I βΙιοηΜ ίηεί'οίοι·*
οΊβ ϊη (ΙββραίΓ), άν δεν μοι ίποσχί&ήτε τοντο » . Ή δε γννή άπεκρίϋη. κ Φίλ-
τατε (ων ιΐεαι-) σύζυγε (1πΐδ03η<1), σκδ κα&ι-κετενω (ίο βηίΓεβι) νά μη αάς εμπό
διση τοντο από τον ν' άπο&άνητε έν ειρήνη" διότι σας βεβαιώ οτι καΐ άν (ίΓ
βνβιι) η9ελα νά τον νπανδρεν&ώ, δεν &ά ήδννάμην, δοΰαα ηδη ΰπόσχεσιν εις,
άλλον (οείπ^ Άλΐααάγ ρΓοιιιίδβ(1). »
ΦριδερΙκος Ό μέγας ίσννεί9ΐζΐν (Π νναδ οιΐδΙοπιαΓ^ \νίιη ΡΓβίΙβπεΙί Ιΐιβ (ΪΓε&()
όσάκι; έφαίνετο νέος στρατιώτης εις την σωματοφνλακήν τον νά τφ προτείνη
(Ιο αδίι Ιάπι^ τρίίϊ ερωτήσεις· δηλαδή (νίζ^. <ι Ποσών ετών εΐοϋε; Πόσος καιρός εϊνι ι
άφότον είο&ί εις την νπηρεσίαν μον; Εισΰε ευχαριστημένος άπο τον μισϋον ν
και την περιποίησίν σας; » Συνέβη ωατε νέος τις στρατιώτης, οβτις ίγ*ννή&η
εν Γαλλία και εϊχεν νπηρετήσειν εις την πατρίδα τον, νά επιδνμί,ογ νά κατα-
ταχ&η εις τον στρατον της Πρωσαίας (άϋΒπαά Ιο βηΐίδΐ ίο Ιΐιβ ΡΓα6·ΐΜ β«Γνίοβ).
Ή &εωρία τον τον έκαμιν άμέσως δικτόν (Ιιίδ δβαΓβ ε»αδβ(1 Ιιίπι ίο 1>β ϊηιηιεάίίΐ.
ΙεΙγ «οοεριβά), άλλ' ήγνόει εντελώς (ίο(αΐΐν) την γερμανικήν γλάαοαν κα'ι ό λο
χαγός τον (ίΐιβ εβρίαίιι) άφοΰ άνήγγειλεν εις αυτόν οτι ο βασιλεύς ε"μελλ§ νά τον
ερωτήση εις την γλώασαν ταύτην οτε πρώτον η&ελεν ίδεϊν αντόν, τόν εανμβού-
λεναε (ο»ηΙίοηβί1) ανγχρόνως νά μά&η έκ στ>)9ονς τάς τρεις αποκρίσεις τάς ό
ποιας έμελλε νάκάμη. Ώς έκ τούτου δε (Αεοον(1ίη§1χ) τάς %μα&ε την άκόΧου&ον
ήμέραν (\>γ ίηβ ιιβχί ιίαν) και άμα ούτος έφάνη εις τάς τάξεις (ι-απίεβ), ό Φρι-
δερίκος επροχώρηαεν ίνα έρωτήση αυτόν άλλ' ϊτυχε (ονΛ ηβ ηαρρβηε(1) ν' άρ-
χίση είς αυτόν (Ίαροη Ιιίηι) από την δευτέραν ίρώτησιν, καϊ ηρώτησεν αντόν.
« Πόσα ενη είναι άφότυυ εϊα&ε είς την νπηρεσίαν μου; » « Είκοσι και 'εν »
49
 — 386 —

άπεκρί&η Ό βτρατιώτης. Ο βαβιλευς ίκπλαγεις εκ της νεότητας αντοϋ ητις I-

δείκνυεν καθαρώς ότι δεν ητα τόαος καιρό$ άφότον έκράτειτό πυροβόλον (Ιϊ&ί Ιιβ η«<1
ηοί βοι-ηβ & πηίδΐίβΐ 80 1οη$* βδ Λ»ί), τω ΐϊπεν ίχ&αμβος, « Πόαων έτών εϊβαι; »
« Ένος ϋτους, Μεγαλειότατε (&η' ι ρΐεαδβ γοιίΓ νηβ}βίίγ). » Ό Φριδίρΐχος εκπλα
γείς ετι μάλλον άνέκραξεν η αν η έγώ πρέπει νά ϊχαβα τον νοΰν μου (γοα ογ
I ωυδί οβΓίδίηΙΐ' οβ οεΓβίΙ οί οιιγ δεηδίδ,). » Ό ατρατιώτης οοτις έξέλαβε τον-
το δια την τρίτην ερώτηαιν, άπεκρί&η μετά &ά$ρ*ους (βπηΐ;). « Αμφότερα
Μεγαλειότατε. »

179.
Το τέϊον γίνεται (ϊβ πιαάβ) εχ των φύλλων δενδρυλλίου (α δΠΓαο) φνομίνον
ίν Ιαπωνία (ίη ^ραη), Ιν Κίνα, κτλ. "Οταν το δενδρνλλίον τούτο άν&ί) (ϊδ ίη
Μοβδοπι) τα φύλλα του είναι χρώματος κιτρινωπού (δ,Γβ οί α ^Ιΐονίδίι ννηίΐε)
οδοντωτά (ίηάεηΐεά) και αιχμηρά (ροίηιε<1) άλλά βα&μηδόν (£ΤΆάχΐΒ.Νγ) γίνον
ται βα9υπράαινα (Ιιβοοιηβ οί α άζτί βΓεεη). Συλλέγονται (Ιο 1>β %&ύιβτΐά) ϋ;
ίη τρϊς έν καιρώ της ανοίξεως, και αποξηραίνονται (ίο ββ ιίπεά), ΐνα μετενε-
χ&ώαιν (6ο ϋβ εχροΠε(1) είς την Ευρώπην. Το πλέον πρόαφατον (Ιϊεδίι) τέϊον
εϊναι το κάλλιατον. Τά φύλλα της πρώτης ουγκομιδής (οΓορ) είναι τά πλέον
τρυφερά ((Ιβΐίοαιβ)· δίά τοΰτο είναι και πολύ ακριβά (οη Ιηίδ αοοοαηί ιηβγ %η
νβιγ εχρββδίνβ) καϊ εϊναι γνωβτά υπό (β^) ιό όνομα τον αυτοκρατορικού (Ιπι-
ρεπαΐ τεΐου), τ) των άν&ων τού τείου. Άλλά τούτο απανίως Ιρχεται (δείάοω
Γεαοηεδ) είς *ην Ενρώπην. Έκεϊνο το όποιον λαμβάνομεν ύπό τό όνομα τοΰτο,
εϊναι ουνη&ως (§βηβΓ&11ί) της δευτέρας αυγχομιδής. Τό τέϊον ίγένετο γνωβτόν
είς την Έΰρώπην από της άρχης της δεκάτης ίκτης Εκατονταετηρίδας (οεηΐυι·^),
και πρώτοι Οί ΌλλανδοΙ (&ηά Ιΐιβ ϋιιίεΐι \νβΓβ ίΐιβ βΓδί \ν1ιο) είαήγαγον αύτο
παρ' ημΐν (ίηίΓοάαοεά ϊι αταοη& ηβ). "Εχει διάφορα ονόματα κατά την άξίαν
(ναΐαε) του. Τά δύο αυνη&έατατα είδη (πιοδί ιΐδΐι&Ι δοι-Ιδ) εϊναι τόίπράοινον τέ
ϊον και τό Βοχέον (Βοΐιεα,). Λέγεται οτι διαλύει (ιϋδδίραΐβ) τονς άτμονς οΐτινις
άναβαίνονβιν είς την κεφαλήν οτι ένδνναμόνει (Ιο δίΓεηβΙηβη) την μνήμην, και
λαμπρύνει την βιάνοιαν (Ιο 1>η§ηΙβη Λβ ϊηίεΐίβει).
180,
"Αν&ρωπός τις εϊχε δύο υϊονς {χ των όποιων ό μεν η'γάπα νά οηχόνητε πολν
αργά το πρωί, ό δε άλλος ήτο πολν φιλόπονος, καϊ πάντοτε έβηκόνετο πολν
ίνωρίς. Ό τελευταίος [ τούτων ] έξελ&ών ημέραν τινά πολλά πρωΐ, ενρε βαλάν-
τιον πλήρες χρημάτων, καϊ εδραμε προς τον άδελφόν του ΐνα φανερώαι; αϋτά
(ίο ϊηίοηη Ιιίπι) την καλην τύχην του (οί Ιιϊβ §οοά Ιυοίί) χαϊ τφ εϊπε' « Βλέπεις Λούη,
χ'ι κερδίζει κανείς οηκονόμενος ενωρίς (νιΙί&Ι ίδ %οί τϊδίης βατί]^. » « Μα τψ
πΐατιν μου (Κβίιΐι) » άπεκρί&η ό άδελς»ό$ του, « έάν έχεϊνος ϊί ιΐιβ ρεΓδοπ) είς
τον όποιον ανήκει δεν έαηχάνετο ένωρίτερα από έμ\, δεν 9ά τό Ιχανε.
Όκνηρός τις έρωτη&εϊς (α Ι&ζγ γοπη^ ίε11ο\ν οείηβ αδίεεά) διατί ϊμενε τόβον
καιρόν ίπΐ της κλίνης («τΐι&ΐ ααάα Ιιίπι Ηβ ϊη Ιιεά δο Ιοη^); — « Είμαι ένηΰχο-
λημένος (οηδίβά), άπεκρί&η, είς ουμβούλιον ("ίη ηβΒΓίηβ οοηηδβΐ) πάααν πρωΐαν.
Ή I μεν ] φιλοπονία (ϊηάαδΙΓ^) /ιΐ£ συμβουλεύει νά οηχω&ώ, η [ δι ] αργία (δίοΐϊ)
νά κήμαι ηαυχος (Ιο Ιϊε δίίΐΐ)· χαϊ οΖτω μοϊ δίδουβι μύριους λόγους (Ινβηΐχ
Γοϋίοιίδ) ϋπερ χαϊ κατά (ρΓΟ 8ηά οοη). Και πρέπει εγώ ν άχούβω και τάδνομίρη
 — 387 —

(Ιΐ Ϊ8 ταγ ρ&Γΐ Ιο Ιιοαι· ννΐι&ί ϊδ 8»ί(1 οη οοΐη δίάβδ), χαΐ εως ον τελειιόηη η 9ί-
χη, το γενμα είναι ετοιμον (ωιά ο·$ Ιηβ Ιϊπιβ ΐηβ εαιίδε ϊβ ονβΓ ι1ϊηη?Γ Ϊ8 τβαάγ). »
διηγούνται ωραίαν τινά πραξιν "μεγάλης τίνος χνρίας (α 1)β&ιιΜΓη1 Ιτα.11 ϊβ
Γεΐ3ΐο(1 οί α. £Γβ&1 \αό\γ), ητις ίριοτη&εΐαα ποϋ ηναι 6 βνζνγόβ της, οβτις ήτο
χίχρνμμένος («Ηβη ίιβ Ιαχ ιοηοββίβά) διότι ΐλαβε πολύ Ινεργόν μέρος εις μίιν
αυνωμοαίαν (ίοτ 1ΐ8Λ·ϊη§ Ιιββη ΛεορΙγ <;οηο<3Πΐθ(1 ίη Λ οοηβρίΓίΐο)), άπεχρί&η $α$-
ραλέως (Γββοΐιιΐβΐχ) οτι αντη τον Ιχρνψε. Ή ίξομολόγηαις αντη (Ιηίδ οοηίεββίοη)
την ϊχαμε (οΆηίΐά ίιβΓ) νά φερ&τ} (Ί° ββ ίαΐίρη) Ινώπιον] τον βααιλεως, οατις
εΐπεν εις αντην (ίΐιίδ ρπποβ ΙοΜ ηβι·) οη ονδεν άλλο είμποροΐαε νά οώΰη αυ
τήν άπδ τάς βααάνονς η το νά όμολογήατι .οπον ήτο χιχρυμμένος ό ανζνγός
της (ηοΐΜης βηΐ (ϋδοονυΓΪη^ ννΗρΓβ Ιιογ ΙογΛ \ν»8 οοηοβ&ΐεά, οοιιΐιΐ δβ,νβ η«Γ
1'γοπι Ιΐιβ ίοΛατβ). «ΚαΙ άρχει αυτό μόνον (β,π<1 ννίΐΐ ι}ι»ι ιΐο); » εϊπεν ή κυρία
« Ναϊ, ι) εϊπεν 6 βαοιλενς « ΰάς το νποαχομαι (1 (;ϊνβ γοιι τηγ ντοιά υροη ίί). »
« Τό λοιπόν, » εϊπεν αντη (ί!ΐ)·δ δη,β), η τον 'έχρνψα Ιντός της καρδίας μον, Ο
που &ά τον ενρητε. » Η ίζοχος αντη άπόχριαις (\νΜοη βητρήδίης ίΐηδννβι·) χα-
τίδελξ,ε τονς ίχ&ρούς της.

ΜΑΘΗΜΑ ΠΕΝΤΙΙΚΟΣΤΟΝ ΕΜΑΤΟΝ

ΪΙΓΤΪ-ΝΙΐνΤΗ

ΑΝΑΚΕΦΑΑΑΙΩ212 ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΤΗΪ 5ΥΝΤΑΛΒ03

Α'. Το άρθρον, α'ι άόρισται, α'ι κτητικοί, α'ι ερωτηματικά*, και αϊ α
ναφορικοί αντωννμίαι μίνουσιν αμετάβλητοι. ΟΊον'
Τό χαπέλλον, τά χαπίλλα.
Ή τράπεζα, αί τράπεζαι.
Πατήρ (τις), μψηρ (τις).
(Μία) κάλπη, (μία) ωρα.
Τό χαπέλλον μα, τα. χαπίλλα μα.
Ή τράπεζα μα, αί τράπεζαί μα.
Ποϊος ίππος; ποϊοι ίπποι-,
Ποιον χατάλιον; ποία χατάλια;
"Εχετε το γραμμάτων, τό οποί-
ον ΐχει 6 αδελφός μον;
"Εχω τό χονόνλιον τό όποιον
έχετε.
"Εχετε τά βιβλία τά όποια εχω;
ΙΙοϊ« χιβώτια έχετε;
ΤΗβ Ιιαί, ίΐιβ Ιΐίΐίδ.
ΤΗβ ϋώΐβ, ΐΐιο ίηΗθδ )Παρ.
Α'. Β'. Ρ. Μα». I Κανών Α'.
Μα». 8.)
Α ίίΐίΗβΓ, Ά ΤΆΟίΥιβΥ.
Αη ιπή, λπ Ιιοπγ (Μα». Η.)
Μγ ΙΐΛί, 1117 Ηίΐίδ.
Μγ ΐη,ΐ>1β, ηΐγ Ιίώΐββ.
Ύνίποΐι Ηοΐ'δβ, "ννΙιΐοΗ Ηοι*$β8.
Λνΐιίοΐα βροοη, \νΜο1ι βροοηβ
(Μα».4,χαϊ Παρ.Α. Μα». 8.)
Ηίΐνβ γοη ίΐιβ ηοίβ Λνΐιϊοΐι ηιγ
1)Γθί1ΐθΓ Η«18?
I Ιΐίΐνβ Ιΐιβ ρβη ^νΙιίοΗ γου.
Ιΐίΐνβ.
Ηηνθ γοιι ίΐιβ 1)θθ1ί8 Λνίαίοΐι
I 1ΐΛνβ?
ΛΥΚίοΙι 1)0X68 Ηανβ 7ονι?
 — 388 —

"βχηί εκείνα τά δποϊα ?χ?ι η I Ιιη,νο ΐΗοδβ τνΉίοΙι πιγ 818-

άδελφή μου. ίβΓ Ηαβ (Μα». 7, και ϋκρ.
Λ'. Μ«9·. 9.)
Β , Αί δεικτικαι άντωννμίαι συμφωνοϋσι κατ αριθμόν μετά του επομί-
νου αυταΐς ονόματος. ΟΙον' Τ1ΐΪ8 1)ΟθΚ, το βιβλίον τούτο· ίΐιβδβ
Ι)ΟθΚ8, τά βιβλία ταϋτα- ίΐΐί* 1101186, ΐ) οικία αύτη· ί1ΐθ8(5 1ΐΟΗ8«8. αϊ
οίκίαι αυται' ίΐΐιΐί Ι)ΟθΙν. τό βιβλίον εκεΐνο- ί1»08β 1)Οθ1ί8, τά βιβλία ε
κείνα" ίΐΐαί 1101186, η οικία εκείνη" Ϊΐΐ08β 1ΐΟΗ8β8, αϊ οικία; έκείναι (Μαθ.
Ζ'. και Η'.). I ΙΐίΙΥβ ίΐΐίΐί λνΜοΙΐ 5'011 Ιΐβνβ, ϋχω εκείνο το όποιον έχετε.
I Ιηΐνβ 11ΐ08β Λνΐΐίΐ'ΐΐ }'ΟΗ ΙΐΙΐνβ. εχω εκείνα τά οποία έχετε (Μαθ. Ζ'.
και θ').
Παρ. Α'. Τ6 όνομα τοϋ κτητορος η την παριστώσαν αϋτφ αντωνν
μίαν δεν χωρίζουσιν οί "Αγγλοι άττό τοΰ ονόματος τοϋ κτήματος. Οίον"
I 8ββ ΐΐΐβ 111<111.«1ΐ086 «Ιθ"' νΟΙΙ Ιΐανβ ΗΙΙβΑ, βλέπω τον ίίνθρωπον τοϋ
όποιου τον σκύλον εψονεΰσατε, η τοΰ όποιου εφονεΰσατε τον σκύΧον.
1)0 >011 866 ί1ΐ6 Ρ60ρΐ6 «'1ΐ08β 1ΐΟΓ86 I Ιϋίνβ 1>011£ΐ»ί? Βλέπετε τους αν
θρώπους τών οποίων τον 'ίππον ι/γόρασα, η των όποιων ή-γόρασα τον
Ίππον; {Μαθ. ΛΗ'.).
Γ*. Το ιπίθετον δεν διακρίνει οϊίτε γένος οΰΥε αριθμόν, και προτάσσε
ται τοΰ ονόματος.

Καλόν παιδίον. Α £00(1 οΐιίΐιΐ.

Καλά παιδία. Οοοίΐ οΙιϊΙιΙγθπ.
Καπό ν παιδίον. Α ηίΐνι^Ιιίγ 1>ογ.
'Η Ελληνική γλώΰόα. Τΐιβ Οι·ββδ; ΐ8ΐΐρ·αηο;β.
Λενκός πϊλος. Α ντΙιίίΘ Ιιαί.
Μαύρη κάλτβα. Α οίαοΐί 8ΐοο1άη§.
Στρογγυλή τράπεζα. Α Γοαηά ί&\Αν.
Καλός και γενναιόφρων βα- Α §οο(1 &ικΙ ββηβΓΟίιβ 1αη§·.
διλετίς.
Καλη και γενναιόφρων βαβί- Α ξξοοά Άχιά ^βηβΐΌΐΐδ φΐββη.
λιβόα.
Γννη νία, πλονβία ν.αϊ ενάρετος. Α 70ΐιη§, τίοΐι «ηά νίιΐιιοιιβ
\νοηιαη.
Οί λενκοι πίλοι. Τΐιβ \ν1πίβ 1ΐ»ί8.
Τά φρόνιμα παιδία. Τ1ΐ6 £θοά οΙιίΙοΊ'βη (Παρ. Λ.
Μα». 2.)

Παρ. Β'. "Οταν τό επίθετον εχι) συμπλήρωμα τι, 'έπεται φνσικψ τω

λόγω τψ ονόματι, Οιον'
Γυνή αξιαγάπητος προς πάντας. Α λνοηιηη διηίίΐΜΘ ίο βνβιγ
οοάγ.
"Ε»νος φιλοπόλεμον. Α ηα,ίϊοη ϊηοϋηβά ίο \ν»Γ (Ι*.
Μα». 45).

Δ'. Το επίρρημα προηγείται εν γίνει τοϋ επιθέτου κα\ της μετοχής,

ετι ό£ καϊ άλλου επιρρήματος υπέρ τροποποιεί Ή λέζις όμως βΙΙΟΙΙϊΙ',
αρκετά, εξαιρείται, επομένη πάντοτε τψ επιθέτω οπερ τροποποιεί (Μαβ.
ΙΑ'. Οίον
Είναι αρκετά ψανερόν (χα»α- Ιί 18 81ΐίϊΐ(:Ϊ6ηί1γ οΙβΆΥ.
ρόν).
Αϊ χώραι εκεΐναι αί άποκεγωριβ- ΤΗθ8θ "ϊνίά'εΐΥ 8βρ»Γ&ΐβ(1 οοαη-
μέναι τοοΌντον άα αλλήλων. ίπβδ.
Είναι βχεδον όμοιοι. ΤΚβγ &Γ6 ηβαιΐ^ η,ΐίΐίβ.
Αί προτάβεις κα&' εαντας »ε- ΤΗθ δβηίεηοβδ δίη^Ι^ οοηδί-
ωρονμεναι. (ΙβΓβιΙ.
"Ημε»α αρκετά έτοιμοι· να ζψη- λΎβ 'ννβΐ'Ο τ&ιιάγ βηου^ΐι ίο
βωμεν ϋνμβονλην. ίΐάνίοβ.
Ό ϋνρμος οντος ψο βγεδόν ΊΊιίβ ίίΐδίποιι \ν»8 ίΐΐηιοδί νιηϊ-
γενικώς παραδεδεγμένος. ν&ΤΗ&ΙΙγ αάορίβίΐ.
"Εχετε άρκετόν οίνον; Ηίΐνβ )τονι τνίηβ βηου^1ι?
"Εχω ολίγον, άλλ' άρκετόν. I Ιι&νβ οη1γ ίΐ Ιίίίΐβ, Οΐΐί
6ΐιοιι§1ι (Μα». 14).
Ώς προς την θέσιν αυτοΰ σχετικώς προς το ρημα παρατηρητέον.
Α'. *Αν ήναι ρημα ουΒέτερον καθ' άπΧοΰν χρόνον, το επίρρημα
έπεται αϋτω (Μαθ. ΚΓ\) ΟΖον'
Ιππεύει ίξαίρετα. Ηβ Π(1β8 &άΐηίΐ'αθ1γ.
Προχωρονϋι »αρ*ραλίως. Τ1ιβγ &άν»ηοβ 1>ο1άΊγ.
ι£ίμίλει ίϋχνρώς, πιβτιχώς. Ηβ δροΐίβ ΓοΓοίΒΙ^.
'ίίμιλώ καλώς; Όο I δρβα^ ν?β\1?
Α\ν ομιλείτε άόχημα. Υοα άο ηοί δρβηΐν \>Ά0\γ
(Μα». 25).

Παρ. Γ. Πολλά τών χρονικών επιρρημάτων, οία τα Άΐ\\Ά)'Χ, ο£Ϊ»

πάντοτε" βΤβΓ, ποτέ" ΙΙβΛβΓ, ουδέποτε" ββΐάοπΐ, σπανίως· 80ηΐβίίΐΠ68,
ενίοτε (μερικαΊς φοραϊς, κάποτε)· ΟΟΙΜίηΟΜΐ^, κοινώς, γενικώς" 1Ι8ΠΛ11}")
συνήθως, κτλ. τίθενται μέταζύ τοϋ υποκειμένου και τοϋ ρήματος. Οίον
Όμιλονόι πάντοτε περι εαυτών. Τ\ιβγ &1\ν<αγδ βρβαΐν οί ίΐιβπι-
βοΐνβδ.
"Ερχεται πάντοτε το ϋάββατον. Ηβ αΐννη^β οοιηοδ οη δαίιιΐ'-
ά&γ.
 — 390 —

Σπανίως ίξερχόμε&α μόνοι. ΛΎβ 8β1(1οηα £0 οαί αίοηβ.

Αεν ώνειρενομαί ποτέ. I ηβνβΓ άΓβαιιι,
Μας επιΰχεπτεται χαποτε. Ηβ βοιηβίίηαΘδ νϊδίίδ υβ.
Γενιχώς ανζάνονβι πολν ταγί- Τ1α?γ οοηιηιοη^ ίηονβίΐδθ
ως. νβΓ7 ίαδί.
Κοιμάται, βννήδως εως τας 81ιβ υβυηΐΐ^ δίββρδ ίϊΠ ηίηβ
ίννία. ο'οΐοοίί.
Β'· *Αν ήναι ρημα ενεργητικού^ το επίρρημα δεν τίθεται μεταζν τον
ρήματος και του άμεσου αντικείμενου, άλλα μεταζύ του υποκείμενου και
τοΰ ρήματος.
Τούτο ίψόβηόε μεγάλως τονς Τΐιΐβ §Γβαί^ ίΐΐίίπηβαΐ Ιπβ βηο-
Ιγ&ρονς τον. πιίβδ.
Ή διαγωγή τον δνβηρίδτει πο- Ηίδ οβΗ&νίοιίΓ ιηυοίι όΐίδρίβίΐ-
λν χάντας ημάς. δβ(1 υβ &11.
Τοιούτον ε&ιμον νποδειχννει 8αο1ι 8. ουδίοτη βνίάβηίΐγ
προφανώς την προτέραν χα- βυρροδβδ ίΐΐθ ρποΓ βδία-
τάβταβιν. οΐΐδίιΐϊίβηί.
Τούτο φνβιχώς ίγέννηβεν ίριδα. ΤΗίβ ηβίιΐΓ&ΙΙγ ρΐ'οάιιοεά η,
άίδριιίβ.
Γ*. Το επίρρημα έπεται συχνά και τψ αντικείμενος. Οίον"
Επίπληξε πιχρώς τον νίόν τον. Ηβ ΓβρΓονβίΙ Ιιΐδ δοη δβνβΓβΙ^.
Άντημει-φε γενναίως τονς 6τρα- Ηβ Γβ^ναπίβά Ιιίβ 8θ1άϋβΓ8
τιώτας τον. νβΓγ ΙίοβΓ&ΙΙγ.
Την ιΐδον βημερον το πρωί. I Ιι&νο δββη ΗβΓ ίΚίδ ηιοΐ'-
ηίη£ (Μα». 29).
Θα 6οι το βτείλω ανριον. I Λνίΐΐ δβπά ίί }Όα ίο-ηιοιτο\ν.
"Ερχεται εις την οιχίαν μον Ηβ οοιηβδ ίο ιηβ βνβΓ^ ιπογ-
κάβϊ πρωΐ. ηΐη§.
ΤΙαρ. Δ'. Το χρονικού ίίμως επίρρημα τίθεται σχεδόν πάντοτε μεταζύ
τοΰ υποκείμενου και τοΰ ρήματος (.δρα την ανωτέρω Δ'. Πα/).).
Βλέπετε βνχνά την άδελφήν μον; ϋο γοπ οίίβη δββ πΐ}τ 8Ϊ8ίβν?
(Μα». 25).
Τω ομιλώ όνγνά. I οίίοη δρβ;ι1ί ίο ίίηι.
Αεν εόχε πού δίχαιον η αδιχον. Ηβ ηβνεΓ Ηίΐδ οββη θΐίΙιβΓ
π§1ιί ογ τντοη£.
Δ'. "Οταν τ6 ρημα απαιττ} πρόθεαιν, το επίρρημα έπεται τ-ψ ρημαη
και προηγείται της προθέσεως. Οίον'
 ιίΙμΙλει λεπτομερώς περί των Ηβ βροΐίβ βίΓΟίιιχιβΙίΐηίί&ΙΙ^ οΓ
όχοπών τον. Ιιΐβ ΐηίβηίίοηβ.
"Εχλινεν ενβιβάβτως ενώπιον α- Ηβ Βολβοί ΓββρβοίΓϋΠ^ ίο
πάβης της όμηγνριος. ίΐιβ τνΐιοΐβ θοηιρ»η^.

Ε . Έν τοϊς συνθετοις χρόνοις το επίρρημα τίθεται μεταξύ τον βοη

θητικού και της μετοχής. ΟΙον'
Έημωρη&η ανΰτηρώς. Ηβ \ν&8 δβνβΓβΙγ ρυηΪ8ΐιβ(1.
Εϊμε&α εις αχρον ενχαριϋτη- Υία 8Τ6 ρβΓί'ββίϊ^ β&ίϊδββά.
μένοι.
Τό μετενόηΰα είΧιχρινώς. I Ηβνβ βϊηββΓβΙγ Γβ^Γβίίβά ίί.
"Επραξαν βεβαίως ο, τι ηδηνη- ΤΙαβγ Η&νβ ββΓί&ίηΙ^ άοηβ
%ηβαν. λνΗ&ί ϊ\ιβγ βοιιΐά.
Παρ. Ε'. "Οταν ΰπάρχωσι δυο βοηθητικά, το επίρρημα τίθεται εν
τψ μεσω. Οίον'
Ανριον τό πρωΐ &ά νπάγω βε- I "ννΐΐΐ οβΓί&ίηΙ^ Ιι&νβ οα11β<1
βαίως εις την οίχίαν 6ας. οη ^οα ίο-πιοΠΌΤν ιιιογ-
ηΐη§.
Περί τας δέχα ωρας βεβαίως Ηβ ντηΐ δαΓβ^ Η&νβ βηίδΐιβά
ί^ά τελειώΰη την επιΰτολψ τα. Ιιΐβ ΙβίίβΓ 1>7 ίβιι ο'βίοοίί.
Παρ ΣΤ'. Ό κανών ούτος δεν τηρείται πάντοτε, διότι λέγεται λίαν
ορθώς.
Τοντο 9α γείνη εντελώς χατα- Τΐιίδ "ννίΠ 06 ρβΓίβοΐΙ)^ ιιη-
Χηπτδν έχ των ίπομένων. άβΓδίοοάίτοπίΑνΙι&ίίοΙΙο^δ.
Παρ. Ζ'. Το επίρρημα ΟϊΐΙγ προηγείται μεν τοΰ ρήματος δταν χα
ρακτηρίζω την πραζιν, έπεται δε αΰτφ όταν χαρακτηρίζω τό αντικείμε-
νον. Ως'
Μόνον τύν εϊδον, άλλα δεν τω I οη\γ 88Λν Ηίιη, Βηΐ (Ιίά ηο£
ώμίΧηΰα. βρβαίε ίο Ηίιη.
Εϊδον αντον μόνον, άΧΧ' όχι I 8&^ν οη\γ Ηϊηι, οαί ηοί 1ιί&
χαι την ϋνζνγόν τον. Λν'ιΐβ &1βο.
"Οχι μόνον τον εϊδον, άΧΧά χαι I ηοί οηΐ^ 8&\\τ Πιπί, Οΐΐί
τω ώμίΧηβα. δροΐίβ ίο ηίηι.
Εϊδον όχι μόνον αντον, άΧΧά I 8&\ν ηοί οηΐγ ηίηι, οηί Ιιί»
χαι την όνζνγόν τον. \νΐίβ.
* Ο αδελφός μαείξενρειμόνοννα- Μ.γ ΟΓΟίηβΓ ο&η οηΐ^ Γβ&ά,
ναγινώβχφ, να γράφη δεν δν- Ιιβ βίΐηηοί \νπίβ.
ναται.
 — 392 —

'φιοΰει μόνον, άλλα δεν ομιλεί. Ηβ οη^ Ιϊδίβιΐδ, υιιί (1οβ8 ηοί

Παρ. Η'. Το ΟΙΐΙ^ προηγείται του επιθέτου. Οίον.

Ό διδάβχαλος είναι αύβτηρός ΊΊιβ ίβαοΙιβΓ ίδ οηΐ^ δίποί,
μόνον, ΰχληρδς ομως δχι. ηοί δθνβΓβ.
ά). ΑΊ προθέσεις απασαι παρ"Άγγλοις αιτιατική συντάσσονται
(Μαθ. Νθ'.).
Αός μοι το. βίνβ ίί ίο ηιβ.
*Τπ αυτού ίλεχ%η (αντδς το Ιί Λν&Β 8»ΐά ογ'ηϊιη.
είπε).
Όμιλήΰατε με αυτήν.- δρβαΐί "\νίίη ΙιβΓ.
Μ« ποίον ώμιλήβατε; λΫΊίη Λνΐιοιη άϊοΐ ^οιι 8ρθ&]ι?
β'). ΑΙ προθέσεις χωρίζονται συχνά τών ονομάτων αυτών και τίθεν
ται μετά τά ρήματα Ι'Ώρ. Παρ. Α'. Μαθ. Ιθ'. Παρ. Α'. Μαθ. Κ'. Παρ. Η'.
Μαθ. ΚΑ'. και Παρ. Α'. Μαθήματος ΘΗ'.). Ώς·
Ποίοι» ζητείτε; \νΐιοηι &γθ ;νο«. 1οο1ηη§; Γογ?
ΤΙ χρειάζεΰ&ε (τίνος Ζχετε χρεί- λΥΙιαί Άνβ γοιι ίη λν&ηί ο£?
«»}» / .
Προς ποίον γράψετε; ΤνΊιοιη «τβ }του τπ*ϊίίη£ ίο?
ι. Περί τίνος ομιλείτε; \νΐιοηι ο!ο }?οιι βρβαΐί ο£?
Περί τίνος δμιλοϋΰι; ΎίΙΐΆί 3X6 ί\ιαγ βρβαΐίίυ^ οί?
%Τπδ τίνος ίχατηγορή&ημεν; λΥΊιοιη Ιΐίΐνο \νβ ])βαιι υίαιηοά

γ'). ΑΙ προθέσεις συντάσσονται και μεθ' ολοκλήρων προτάσεων ί)

μετά κώλων προτάσεως (ορ. Παρ. Β'. Μαθ. Η'.). Ώς··
©ά 6ας ημαι ύπόχρεΓχίς, Ιάν I βΐιπ,ΐΐ ίββΐ ο1)Η§;β(1 Ιιν }Όΐιΐ'
παραχινήθψε τον άδελφόν βη^3§ίη^ Ιη'οίΐιβί' Ιο
μου να μοι γρά'φψ \νπίβ ίο ηιβ.
*Ετοίμα6ον τά πάντα διά την Μηΐνθ &11 τβ&άγ &§βίηδί ηιν
αψζίν μον. βΓΓΪγβΙ.
Ζ'. Ή πρότασις δύναται να. ήναι' ά) καταφατική β') ερωτιματική' γ)
αποψαπκ)} αρνητική)" δ') ερωτιματική και άποφατική συγχρόνως.
ά). Έν τψ καταφατική λόγι» πρώτον τίθεται το νποκείμενον, έπειτα
το ρήμα^ έπειτα δε το αντικείμενου ή τ6 αμεσον συμπλήρωμα, είτε όνο
μα είναι είτε αντωνυμία, καί τέλος το εμμεσον συμπλήρωμα (όρ· Μαθ.
Β', Α', Β' Μαθ. ΙΗ'). Ώς'
Ο άί*ηρ Ρχει τψ μάγαιραν. ΊΊιο ηιαη ΙΐΛδ ίΐΐβ ία'ιΐβ (Μα».

Ό άνηρ δεν εχει τψ μάγαιραν. ΤΗβ ηι&η Η»8 ηοί ίΐιβ ΙιηίΓβ
(Μα». 6).
Ή γννη εχει τό βαλάντιον (την ΤΗβ ΛνΌΠΐ&η Η&8 ίΐιβ ριίΓδβ
όαχκονλαν). (Μα». 6).
'ίί γννη δεν εχει τό βαλάντιον. ΤΗβ Λνοιη»η 1ι&8 ηοί ίηο ρανδβ
(Μα». 6).
Ό ηαΧς το ?χ«. ΤΙιθ 1)07 η38 ιί (Μα». 6).
Ό παις δεν το εχει. ΤΙιθ 007 Ιιαβ ϋ ηοί (Μα». 6).
"Εχει τψ ε6»ψα (το φόρεμα)* 8ηβ ΰίΐ8 ίΐιβ £0^η (Μα». 6).
Τψ ίχ«ι. 8ηβ 1ΐ£ΐ8 ίί (Μα». 6).
/ήν τψ εχει. 81ιβ Ιιαδ ίί ηοί (Μα». 6).
'Ανάπτει το πνρ αντί να ςρώ- Ηβ ηι&ΐιβδ ίΐιβ βτβ ίηδίβ&ά
6% τψ χλίνην. οΐ ναΆΐίΐα§ ΐΐιβ \>βά (Μα».

Γράφει έπιβτολψ. Ηβ \ντϊΐβ8 & Ιβίίον.

Βλέπω τον άδελφόν μον. I δββ 1117 0ΐΌί1ΐ6ΐ\
Τον βλέπω. I 8ββ Ηίιη.
Τψ βλέπω. I 8ββ ΗθΓ.
Τονς (τάς, τα) βλέπω. I 8ββ ίΐιβηι.
Ό ήλιος »ερμαίνει τψ γψ. ΤΗβ βυη τναπηβ ίΐιβ θ&ΓίΙι.
Θέλετε να ότείλψε τό βιβλίον \Υι11 7011 8βη(1 ίΐιβ οοοίί ίο
εις τον άν»ρωπον; ίηβ ηι&η (Μα». 48).
Θέλω να τό βτείλω εις αντόν. I ννίΐΐ 8θΠ(1 ΐί ίο ηίπι (Μα». 18).
Πότε »έλετε να τό βτείλψε εις \νΗβη \νι11 7011 8βη(1 ^ ίο
αντόν; ηίηι (Μα». Ί8).
Θέλω να τό ΰτείλω είς αντόν I \νϊ11 8βηά ΐί ίο Ιιίηι ίο-
ανριον. ηιοπΌ\ν {Μα». 48)7
Θέλω νά γράψω μίαν Ιπιβτολην I "ννίβΐι ίο \νπίβ α ΙβίίβΓ ίο
τψ μψέρα μον. χηγ ιηοίΐιβί'.
Θέλω να γράφω μίαν είς αντψ. I "ννϊδίι ίο ·\νπίβ οηβ ίο ΙιβΓ.
Παρ· Ι'. Ενίοτε η πρόθεσις ίο δυνατόν να ιταραΧΐίφθψ Έν γοι-
αύτρ όμως νιριστάσΐι η οοτικη, ιΐ μεν ήναι όνομα, προηγείται της αιτια
τικής (του άμεσου αντικειμένου), ει δε αντωνυμία, έπεται τρ αιτιατική
ασχέτως προς την πρόθεσιν ίο, εκψερομενην η ΰπονοουμενην. Ώς'
θέλετε νά βτείλψε είς τον αν- ΛΥΠΙ 7011 ββηά ίηο ηι&η ήίδ
»ρωπον τό βιβλίον τον; Οθθ1ε? (Μα». 18).
θέλω νά τό 6τείλω είς αντόν. I \νί11 δβηά1 ίί Ιιΐπι (Μα». 18).
θέλετε νά μοι δώβητε τό ρ\νό- \νί11 7011 £ρνβ 1116 ώβ 1ι»ηά-
μαχτρον (τό μανόήλιον); Ιίβΐ*θ1ιΐβί"? (Μα». 18).
50
Θέλω νά 6άς τό δώόω. I \νΐ11 £ΐνβ ίί νοιι (Μα». 18)
"ννϋΐ γοιι Ιβιχίΐ ιηγ δίδίο' γοαί'
Θέλετε νά δανείΰητε τό κοΜΪύ- ρβη? (Μα». 48).
λιόν 6ας εις την άδελφήν μου; \ΥϊΠ γοιι Ιβηά γοιίΓ ρβη ίο
ηιγ 8ΪβίβΓ?
, ν « , > · (I ϊνϋΐ Ιβηά ίί ηβι\
Θελωνα το δανειόω εις αντην. ^ ^ ^ ^ ^ ^

Παρ. ΙΑ'. Ο εμπρόθετος προσδιορισμός εκφέρεται πάντοτε ' μετά

τό άμεσοι/ αντικείμενου. Ώς*
Ευαρε6τεϊ6»ε νάγοράβητε τό
βιβλίον τοντο δι έμέ;
Θέλω να τό άγοράϋω δί υμας.
Θα ΰτείλω τον ύπηρέτην μον
μαζν 6ας.
Θα. 6άς υπάγω εις τό »έαμα.
λ^ϋΐ γοιι ηανβ ίΗβ §θθάΊΐ688
ίο 0117 ίΐιίδ βοοίί £ογ ιηβ ?
I \νΐ11 0117 ίί ίοΓ'γοιί.
I \νί11 8βηά η\γ ΒΟΓνηηί τπΙη
7θΐι.
I \νί11 ίαΐίθ γοιι ίο ίΐιβ ρΐ&γ.

Παρ. ΙΒ'. Η αυτοπαθης αντωνυμία έπεται ωσαύτως τω ρηματι

(Παρ. Α'. Μα0. ΛΖ'.). Ώς*
Βλέπω ίμαντόν.
Βλέπει εαυτόν.
Ζεόταίνεται (ζεβταίνει ίαντήν).
Ζεσταίνονται (ζεόταίνουβιν έαυ-
τούς, έαυτάς).
. .
I 8ββ Γη}78β1Γ (Μα». 37).
Ηβ 8ββ8 Ιιίτηδβΐί* (Μα». 37).
81ιβ \ν&Πϊΐ8 ηβΓββίί (Μα». 37).
ΤΗβγ \ν3τπι ίηΘηίδβΙνθδ (Μα»,
37).

Παρ. ΙΓ'. Τό ρήμα Ιβί, αφιεναι, επιτρεπειν, εν τΐγ πρώτω και τρίτω
προσώπω της προστακτικής απαιτεί παρ "Αγγλοις κατ' αΐτιατ/κΐ/υ τό
όνομα τ) την αντωννμίαν, ητις είναι ΰποκείμενον τοϋ επομένου ρήμα
τος (~Σημ, 1, Μαθ. Μη'.Υ 'Ω,ς'
""Ας τό χάμψ Εβί Ιιΐπι <1θ ίί.
"*Ας με άκούβη. . Ι,βί Ιιΐπι Ιίδίβη ίο ηιο.
™Ας ύπάγωδιν ίκεϊ. Ιιβί ίηβηι §ο ίηβΓβ.
Παρ. ΙΔ'. Μετάθεσις -γίνεται δτ/λαδι) τό ρήμα προηγείται τοΰ υπο
κείμενου του,
ίον. Έυ ταΐς επιφωνησεσιν η ΰταν τις θε\η να &η\ώσ\ι σφοδράν
επιθυμίαν· Ως'
ΕΊ'»ε να ευτυχής πάι>τοτε/ Μαγ γο\ι &ΙννΆγ8 \>α Ιιαρρ^τ !
*£$ί εΐ»ε μόνον νά τον εβλεπον. Ο, οοιιΜ I οαί 8βο Ιιίιη!
2ον, "Οταν τίθεται μόνη ή υποτακτική, παραλειπομένου τοϋ υπο
θετικού συνδεσμού ίί, (Παρ. Α'. Μαθ. Μ ΣΤ".),
"*Αν ημην Αλέξανδρος. νΐβτβ I ΑΙβχ&ΐκΙβΓ (Μα». 46).
*Αν είχον τό βφλίον. Ηίΐά I ίΐιβ 1>οο1ί (Μα». 46).
*Αν ημην πλονβιος. ΛΥβΓβ I ηοΚ (Μα». 49).
*Αν η»ελε κτνπήβη τον ϋκνλον λΥβιβ Ηβ ίο 1)βαί 1ιΐ8 (1θ§.
τον.
Αν έμελλε να χάβη τα χρήμα- ΛΥθγθ Ηβ ίο 1θ8β 1π8 ϊΆΟηβγ.
τά τον.
3ον, "Οταν μεταγειρίζηταί τις οΰΒετερον ρήμα, προηγουμένων αυ
τού έττιρρημάτων τινών, ο'ίων των ίΐΐβΐΐ, τότί' ΗβνβΓ, ούδέποτε' 6ΤΘΓ>
πάντοτε1 Ο,ρΐΐΐ, πάλιν ίΐΐβ Μ10Γ6, τόσω μάλλον" ΙΐβΓβ, ενταύθα (Ιδώ)'
ΙΙΐβΓβ, εκεί* ίΙΐβΙΙΟβ, εκείθεν ( άπο εκεΐγ ίΐΐπβ, ούτως (ετσϊ), κτλ. 1 Ώς'
Τότε »ά προβπα&ήβω νά ληβμο- ΤΗβη "ννΐΐΐ I ίΓγ ίο ΓθΓ§βί
νήβω δ, τι έζάμετε. "ννΐΐίΐί νοα Ιιη,νο (Ιοηβ.
"Οχι, ποτε δεν »ά ληβμονήβω Νο, ηβνθί' δΐΐίΐΐΐ I ίοι^βί \ν1ιαΐ
δ, τι έκάμετε νπερ έμοϋ. γοιι \ΐΆ\β άοτιβ ΐον ηιβ.
Θέλω πάλιν να προβπα»ήόω Α^αίη \νί11 1 ϊτγ ίο δρβ^ΐί ίο
νά τω ομιλήβω. Ιιίιη.
"Οβω ταγντερον ελ»ητε, τόβω Τΐιβ 800Π6Γ γοα οοηιβ, ίΗβ
μάλλον »ά η6»ε ενπρόβδε- ιηοΓΟ \νβ1οοηιβ τνίΐΐ ^οα
- χτος.
'Εδώ εφονεν&η. Ηβν« \νηβ Ιιβ δΐ&ΐίι.
Εχεϊ ήβαν οί φίλοι τον. . Τΐιβί'β \νβι*β Ιιϊβ ίπβηιΐδ.
βχεϊ&εν εργεται (η προέργ&αι). ΊΊιβηοΘ οοηιβδ ίί.
' Οντω μοί ώμίληΰε. Τΐιυ.8 αϋά Ιιβ δρβαίε ίο ιώθ.
ίον. "Οταν θελφ τις νά εζαίργ ιδιότητα τίνα, 'Ω,ς'
Εντνχης η γννη ητις ονδέπο- Ήαιρργ 18 ίΐΐθ λνοηΐίΐη λνΐιο ηβ-
τε παρεκτρέπεται της δδον νβΓ (Ιβνϊαίβδ ίΥοηι ίΐιο ρ;ιίΗ
της αρετής και της ά»ωό- οί νΪΓίυβ &ηά ϊιιηοοβηοο.
τητος.
Γενναιόφρων 6 ανηρ οζΐς <5νγ- (3τ6ηβΓ0Π8 ίδ ίΐιβ τηη,η τνΐιο ίον-
χοιρεϊ τονς εχθρούς τον, α- ££Ϊνβδ Ηίδ βηοππβδ 8,8 βοοη
μα πάρέλ&φ ή ωρα της κα- <Ί8 ίΐιβ ΗονίΓ οί ορρπϊδδϊοη
ταπιέόεως. 18 ονβΓ.

5ου. Έν 7-φ δευτερω κώλω της προτάσεως μεθ' ενυς των συνδέ
σμων ΙΙβίίΙΐΟΓ, ούτε, οΰδί' ΝΟ, ώσαΰτως. 'Ω,ς'
Εκείνη δεν »ά το κάμτ], ονδε 81ΐ6 δΐι&ΐΐ ηοί άο ίί, ηοίίΙιΟΓ

1. Η αννταξις αΰτη είναι βννή&ης Ιν τη ποιηθεί, η οταν 9έΧη τ/ς νά ομι·

\χ\ηη ίμφαντιχώς. Έν ττ) αννήδει ΌμιΧία ομαος οπν.νίιος γίνεται χοηοις αντΐβ.
 νμεϊς. δΐιηΐΐ γόη.
Έγώ δεν »ά νπάγω ονδε Ικείνη. I Λνΐΐΐ ηοί £0 ίΙιβΓβ, ηβίίΗβΓ
δΐιαίΐ δΐιβ.
Εκείνος έκαμε τά»έματά τον, Ηο (1ί(1 Ιιϊδ βχβΓοΐδβδ, 80 (1ί(1 1.
ωβαντως δε και Ιγώ τά ιδι
κά μον.
Ό αδελφός μον νπηγεν εις Βε- Μγ ΟΓοίΙιΟΓ 18 §οηβ Ιο ΒβΓ-
ρολϊνον, ώΰαντως δε και η Ιΐη, 80 Ϊ8 πιγ δΐδίοΐ".
αδέλφι, μον.
ίΓ). "Οταν ό λόγος ηναι ερωτηματικός, άρχεται άπί» τοΰ ρήματος
(Μαθ. ΣΤ', Έ,ημ 2). οίον*
"Εχει η γυνή τό βονκάλιόν 6ας Ή.&5 ίΐιβ τνοηιαη ^οιιγ Βοίίΐβ
η το ίδικόν της; ΟΥ ΗβΓ8?
"Εχει τό Λτψόν 6ας η τό ιδι- Ηίΐ8 δΐιβ )Όϊιγ 1)ίι*<1 0Γ 1ιβΓ8?
κόν της}
"Εχω τό μαχαίριόν της η τό ι- Ηανβ I ΗθΓ ΙίηίίΊί ΟΓ 1ιΪ8?
διχόν τον;
Ή νεάνις ννθτάζει; Ιβ ΐΚβ 70ΐιη§ Ι.κΐ^ δ1οβρ7?
"Εχει η γννή δίκαιον η αδιχον; Ιδ ΐΐιβ >νοηιαη ή§ΐιί ΟΥ \νΐ'οη£?
Παρ, ΙΕ'· "Οταν η ερώτησις περιεχφ αντωνυμίαν ερωτηματικην,
πρέπει νά άρχηται εκ ταύτης (Παρ* Β'. Μαθ, ΣΤ'·). οΐον'
Τί έχει η αδελφή 6ας; "ΥνΗ&ί Ιιαβ ^οιιγ 8ίδί6ΐ*?
Τις έχει τό καρνδιόν μον; ΛΥΙιο Ιιαβ ηιιί?

Παρ. ΙΣΤ7. Έαν εν τοίς ερωτηματικοΐς λογοις το ρημα·- δίν ηναι

ζ,οηθητικον, ενονται άνευ μεταβολής μετά των προσώπων τοΰ ημιβοη·
θητίκον Λο (Παρ. Δ'. Μαθ. ΙΣΤ'. Παρ. Ζ'. Μαθ. ΚΑ'. Παρ. Β'. Μαθ.
ΚΓ. Παρ. Α'. Β'. Μαθ. ΚΖ'. Παρ. V. Δ'. Μαθ. ΛΕ'.). οίοι,·

θέλετε νά πίητε τίποτε; Όο γόη \νί»1ι ΐο .(Ιπηίί &ηγ

θέλονβι ν άγοράΰωβι βιβλ'ιον; Όο ί\ιβγ λνίδΐι ΐο ΰαγ & 1>οο1ε?

(Μα». 46).
Βλέπετε 6νχνά την άδελφήν μα; Όο γοιΐ οίΐβη δββ ιηγ 8ΐ8ίβΓ?
(Μα», 27).
Όμιλώ καλώς; Τ>ο I δροΛ \νβ11? (Μα». 25).
Όμιλο τόβον καλώς οόον νμεϊς; Όο I δρβ&ΐί &8 τνβίΐ 38 ^οιι?
(Μα». 23).
Γίνεται 6 χορός απόψε; Όοβ8 ίΐιβ ίβΐϋβ ρΐ&οβ ί1λΪ3
βνβηίΐ)£? (Μα». 27).
 — 397 —

Πψαίνετε Ινίοτε εις τον χοροί·,· Όο γοη δοιηβίίιηβδ £0 Ιο ίΐιβ

1)ϋ11? (Μα». 27).
Έαηγαίνετε εκεί ενίοτε ; ϋίά! γοα §ο ίΐιβνβ 8οηΐ6ΐίπιβ8?
(Μα». 27).
Πότε ύαψίνι ιΐς την άπο»ή· Λνίιβη <Κα! γοιι £0 ίο ίΐιγ -ντίΐΓβ-
κην μον; Ηοιΐ8υ? Μα». 27).
Μ' ίφωνάξατε; ΌΊά γοιι ο&ΙΙ πΐ6? (Μα». 55).
'Ταήγεν η αδελφή 6ας εις το ΌΊά γοην δίδίβΐ' £θ ίο ίΐιβ ρΐ&γ
»έαμα χ»ες το βράδυ ; 1&δί ηϊ§1ιί? (Μα». 55).
Εϊγεν βκοπόν 6 εξάδελφος βας ΌΊά γονιν οοιίδίπ ίηίοικί ίο
να μά»$ την Άγγλικήν; Ιβ&νη Εη§1ΐδ1ι? (Μα». 35).
Πότε εγράψατε εις την »είαν βας; \νΗβη (Ιϊά γοη τνήίβ ίο γσιΐΓ
&υηί? (Μα». 35).
Παρ. ΙΖ'. Έι> ταΐς αιτοκρίσι<τιν ίν άίς τίθιται το ρήμα, δίι» γίνί-
ται χρήσις ούτι του Λο ίνιστώτι, ούτε του (1ί(1 Ιν τω τταρατα-
τικψ (Μαθ. ΛΕ'.). Ώς·
Όμιλώ τόβον καλώς οόον ίψεϊς ; ΌοΙ βροαίι 38 τνβΠ »8 γοιιΐ
(Μα». 23).
Όμιλεϊτε τόβον καλώς οβον εγώ. Υου. δρβ&ΐι 38 ννβ11.&8 I (Μα».
25).
Πότε εγεινεν 6 χορός ; λνΐιβη α!ί(1 ίΐιβ 1>&11 ί&ΐίβ ρΐβ-
06 ? (Μα». 55).
"Εγιινε προγ»ες. Ιί ίοοίι ρΐαοβ ίΗβ (Ιαν οοίοΐ'β
^οβίβπΙίΐΥ (Μα». 55).
Πότε εγράφατε εις την »είαν \Υ1ιβη (ΙίοΙ γοιι Λνηίβ ίο γοΐΐΓ
ϋας; βιιηί? (Μα». 55).
Ί$ έγραψα την παρελ»ονβαν I τντοίβ ίο ΗβΓ 1&8ί "ίνββίε
εβδομάδα. (Μα». 25).
Παρ. ΙΗ'· Το ζοηθητικον η το τιμι&οηθητικον ίν αποκρίσα ισοδύ
ναμη μί πλίφη από<ρισιν (Μαθ. ΛΕ'·). Ώς"
Είναι δ πατήρ 6ας εν τή οικία; Ιδ γοαΓ ίώίΗβΓ »ί Ηοηιβ? (Μα».
5ο).
Είναι. Ηβ ίδ (31α». 55).
Εϊδετε την αδελφή ν μον; Η&νβ γοα δββη υιγ βίδίθΓ?
(Μα». 55).
Την ειδον. I Ιι&νβ (Μα». 55).
Το πιβτενετε; Όο γοα ϋβΐϊβνβ ΐί? (Μα9. 55.)
"Εγωγε (το πιβτενω). I άο (Μα». 55).
'ίίμιλεϊ την Γερμανικήν; ΌΊά δΐιβ δροαίί ύβπη»η? (Μα9.
οο).
 — 398 —

Την ώμίλπ. 81ιβ οϋ(1 (Μα». 55).

Αν την ώμίλπ. 81ιβ (1ί(1 ηοί (Μα®. 55).
Δια τον άπυφατικον λόγοι» παρατηρ-ητεον ότι δύο αρνήσεις αποτι·
λοΰσι μίαν κατάφασης και δια τούτο οί "Αγγλοι ποτι δίΐ> μεταχειρί
ζονται δυο αρνήσεις ίν τρ αυτφ προτάσει,
α), Η αρνησις προηγείται τοϋ ονόματος και επετάι τρ προσωπική
αντωνυμία, αν το ρημα, ούτινος γίνεται χρήσις, ήναι ζοηθητικόν. 'Ω,ςί

Αεν εχω το κρέας. I Ιια,νβ ηοί ίΐιβ ιηβαί (Μα*. 2).

Αεν το εχω. I ηη,νβ ΐί ηοί (Μα*. 2).
Αεν διψώ. I 8,ιη ηοί ΐ1ιϊι*8ΐγ (Μα*. 5).
Οντε ζέβτην αίβ&άνομαι, οντε I αηι ηοϊίΙιβΓ ^ίΐΐ'ηι ηοί" οο1(1
χρνόνω. (Μα*. 4).
"Εχω την μελάνην της μητρός Ηβ,νβ I }Ό11Γ ηιοΐΙιΟΓ' 8 Ϊη1ί?
6ας> ' " (Μα*. 5)
ζ4ίΐ> γ^ι» ?χ?ΓΕ. Υοη Ιι&νβ ίί ηοί (Μα*. 5).
Ό αν»ρωαος δεν έχει το μα- ΤΗθ ηι&η 1ι&8 ηοί ίηθΙπιίίΰΓ
χαίρων. (Μα*. 6).
Ή γννη δεν έχει το βαλάντιον Τΐιβ ^νΌηιαη Ιΐίΐδ ηοί ίΐΐθ ριΐΓ-
{την όαχχονλαν). 8β (Μα*. 6).
Ό Λαϊςδεν το εχει. ΤΗθ Ιίογ 1ι&8 ίί ηοί (Μα*.0·
Λεν εχει το χιβώτιον. Ηβ Ηίΐδ ηοίίηβ οΐιββί (Μα® 6).
Λεν εχει την εϋΰήτα (το ψό- 81ιβ Ιΐίΐδηοί ίΗβ§ο\νη (Μ«*.6'}.
ρίμα). ' ..
Αεν την εχει. 8ηβ η<ΐ8 ίί ηοί ("Μα*. 6.).
Αεν χρνόνει. ' 81ιβ ΐβ ηοί οοΐά ("Μα*. £).

β). Ωσαύτως δί καϊ ιν τω ερωτηματική λόγω" £αν δε το |όί)μα έϊυ

«ίναι βοηΟητικον, ίνοϋται, \ωρ\ς νά σχηματισθώ μετά των πρόσω·
πων τοϋ ι'ιμιζοηθητικοϋ (1θ, ίίς δ 'ίπιται πάντοτε ή αρνησις, Ώς'
Αεν ομιλείτε κακώς. Υοιι (Ιο ηοί δροίΐΐί οηχΐΐ^
(Μα». 23).
Αεν ϋνμβαίνει ϋήμερον. Ιί αΌοδ ηοί ίαΐίο ρΐηοο Ιο-ύην
(Μα*. 27).
Αεν 6ας εφώναξα. I <1ίά ηοί 03,11 }>Όυ ("Μα*. 5ο).
Αεν νπηγε. 8ηβ (Η(1 ηοί §ο.
γ). Έν τοις σννθίτοις χρόνοις η αρνησις τίθεται μεταζύ τοϋ βοη
θητικού η τοϋ ήμιβοηθητικοϋ και τοϋ ρήματος, Ώς'

Αεν το εόχον (δεν τό ελαβοι). I ηηνβ ηοί Ιιηιΐ ΐί (Μα». 27).

 ΙΗο Ιιηδ ηοί Ια&ά ίί (Μα». 27).
Αεν τό εϋχε (δεν τό έλαβε). ?81ιβ 1ΐΗ8 ηοί η&ά ίί (Μα». 27) ■
Αεν τά εόχον (δεν τά ελαβον). I ηηνβ ηοί Ιΐίκΐ ίηβω (Μα». 27)·
Αεν τά εόγε, κτλ. 8ηβ 1ΐίΐ8 ηοί Ιΐίκΐ ίηβιη
(Μα». 27).
Αεν τά εόχον. Τη βν ηανβ ηοί Ιι&α ίηβηι
(Μα». 27).
Αεν Ιόχε τινά. δΗοΙιαδηοίΙΐίΐαίΐην (Μα» 27)..
Αεν εόχον (διόλοτή. ΤΙιβγ Ιιανβ ηοί Ιι&υ βηγ (Μα».
27) .
Αεν εχάμετε άόχημα ν άγορά- Υοα η&νβ ηοί οββη \νι·οη£
67/τέ τινκ. ίη ουνΐη^ δοηιβ (Μα». 28).
Αεν 6ας το είαον. I Η&νβ ηοί ίοΐά ίί νοη (Μα».
28) .
Αεν μοι το είπε. Η β 1ι»8 ηοί ίοΐα ίί ηιβ (Μα».
28).
Αεν εϊδον ονόΐν. I ηανβ ηοί 8Θβη «117 ΐΐιίη^
(Μα». 35).
Αεν 6ας Ιφ&ναζα. I άίά ηοί οαΐί νου (Μα». 35).
Λεν νπήγεν εκεί. 8ηβ άίιΐ ηοί §ο ίηβΓΟ (Μα».
35).
Αεν μοι φαίνεται καλόν (δεν I άο ηοί ϋΐίθ ίί (Μα». 35).
μοι άρέβχει).
Αεν αγαπώΰι νά μαν»άνω6ιν έζ Τηβν άο ηοί Ιΐΐίβ ίο . Ιβανη
6τη»ονς. 1>7 Ιιβ&Γί (Μα». 35).
Αεν είγε διόλου. Ηβ Ιΐίκΐ ηοί &ην (Μα». 35).
Αεν »ά ενχαιρηόω νά έξέλ»ω. I δ1ι&11 ηοί η&νβ ίίιηε ίο §ο
ουί (Μα». 39).
Αεν »ά την άγαπήόω ποτέ. I βη&Π ηβνβΐ' Ιονβ ΙιβΓ (Μα».
39).
Θά τιμωρη»ής, διότι δεν εχαμες Υοα λυϊΙΙ οβ ρυηΐδΙίΘα1, οβ-
ίά χρέη 6ον. οαχΐ8β νου Ηηνο ηοί (Ιοηο
νουΓ ΐαβίε (Μα». 39).
Άλλά »ά τιμωρη»ής, διότι δεν Βηί γου δΗαΙΙ οβ ρυηίδηβά,
εχαμες τά χρέη 6ον, (λέγει ίοΓ νου η&νβ ηοί άοηβ νουΓ
6 διδάδχαλος). ίαδίί (Μα». 39).
"Εχαβα τά χρήματα μον, ωβτε δεν I ηανβ Ιοβί ηιν ιηοηρν, 80
»ά δννη»ώ νά τον πληρωόω. ίη&ί I δΐΐίΐΐΐ ηοί οβ αοΐβ ίο
ρ&ν ηίηι (Μα» 39).
Ό φίλος μον ε'γαΰε τό χαρτο Μν ή'ίβηά* Ηίΐδ Ιοβί ηίδ ροο-
φυλάκων τον, ωόιε δεν »ά 1«ίί-1)οοΙί, δο ίΐιαί Ιιο ννΐΐΐ
 — 400 —

δννη&ή να πληρωβη δια τα ηοί 06 ΰΛΛβ ίο ρ&γ £οΐ* ηίβ

υποδήματα τον.
Λεν θά ηναι ανάγκη να νπά-
γη τις ίκεΐ.
Το καπέλλον τούτο δεν πηγαί-
νει καλα (η δεν ταιριάζει) εις
την ΰνγατέρα 6ας.
Λεν τη πηγαίνει καλά (δεν τ%
ταιριάζει).
Λεν πρέπει να κρατητε τα γρή-
ματά μον.
Λεν εί&νρω τί &ά γείνω.
Λεν είξενρω τί »ά γείνωόιν.
οοοίβ (Μαϋ>. 39).
Ιί ^ίΐΐ ηοί οβ ηβοοδδ&Γ^ ίο
£0 ίΗβΓβ (Μα©·. 39).
Τηηί οοηηβί άΌββ ηοί βί (η
8ΐιΐί) γοιίΓ άαυ^ΙιίθΓ (Μα».
39).
Ιί άοβδ ηοί βί (η δΐιΐί) ηβΓ
(Μα». 39).
Υοα ηιαδί ηοί Ιίββρ ΐη^ ηιο-
ηβγ (Μα®. 39).
1 <3ο ηοί Ιίηολν ψΙαΛί "ννΐΐΐ 06-
οοηιβ οί ιηβ (Μα». 40).
I άο ηοί Ιαιολν τνηαί \νΐ11 ΐ)β-
εοηιβ οί ίηβηι (Μα». 40).

Παρ· Ιθ', Έυ τρ αρνητική προστακτική είς μεν το αφελές νφος τί

θεται άΟ συνοΰευόμενην ΰπο της αρνήσεως, εν δε τψ ύψηλ-ψ Ιβί ακο
λουθούμενοι; ΰπο τοΰ άμεσου αντικειμένου και της αρνήσεως. Ώς'
νφος άφιΐίς. νφος νι^ηΐάν.
""Λς μη ομιΐω (και όμιΐήβη) ϋο ηοί ΙβΙ ιηβ βρβαίε, 1>ίί ηιβ ηοί 8ρβα1ι.
Μη όμίλει (καίμη ομιληοης) ΐ>ο ηοί δρβ&ΐί, δρββίι ηοί.
"*Ας μη ομιλΐ] (ΉαΙ όμιΐήβΐ]) Τ>ο ηοι Ιβί ηϊιη[1ΐ6ΐ·]δρβ£ΐΙς,ΙιβΙ Μω [Ηβι·] ηοί ερε&ΐί.
"Ας μη ομιίωμεν (■και ομιΧηβαμεν) 1)ο ηοί ΙβΙ η» δρκ&ΐί, Ιιβί ηβ ηοί δρβ»1ί.
Μη ομιΐ^τΐ (και μη ομιΐήβητΐ) Όο ηοί βρβαΐί, 8ρβ8& ηοί.
~Άς μη ομιΐώβι (χκΐ ομιλήβωαι) Όο ηοί ΙβΙ Ιΐιβω βρβίΐΐί, Ιιβί ίηβιη ηοί ερβαΐί.
Σημ. Ένταϋθα ομως έτερον έκάτερον, διότι το μεν Ιβί ίΐίβηΐ 11θί
χρββΚ εΐιαι ή κυρίως προστακτική, και σημαίνει, το μη Χαλείτωσαυ
(άς μη 6μι\{)σωσι)' το δε ΛΟ ΜΟί Ιβί 1116111 ίφΙ'ΙϊΚ σημαίνει μη αφηση·
τε αυτούς να όμιΧησωσι, ( Ό μεταφραστής ).
δ). Έάυ ό λόγος ήναι εν ταύτψ αρνητικός και Ερωτηματικός ή
σύνταζις είναι όποία και οταν ήναι ερωτηματικός μόνον, ή δε αρνη-
σις προηγείται τοΰ ονόματος και έπεται τ$ προσωπηκ^ αντωνυμία»
Λεν εκαμεν ο αδελφός 6ας τα. Η»8 ηοί }ΌηΓ ΟΓΟίηεΓ (Ιοηβ
χρέη γοτ,· ηίδ ία§1ι?
Λεν ψΐλίτηόε το μάδημά τον; Η&8 ηβ ηοί δίηάίβά 1ιΪ8 Ιβδεοιι^
Λεν δίψα η μήτηρ 6ας ; Ιδ ηοί γοηΓ ηιοίΗβΐ' ίηίι·8ί^'?
Λεν είναι κονραόμένη; Ιδ δΐιβ ηοί ίίι·βο<?
Λεν είναι τα τέκνα 6βς ψιλό- Αγ6 ηοί ^οιιι· οηίΐίΐΐ'οη ίη(1υ.-
αονα; δίποιΐδ?
Λεν είναι ινΛει&ή; Αΐ'β ίΐιβγ ηοί οοβο!ίΘηί?
Λεν βας τιμωριϊ 6 πατήρ βας ϋθθ9 ηοί )τοηΐ' ίίΐίΐιοΐ' ρηηίί>1ι
τώρα; γοχι &ί ρι*οδ6ηί?
Λεν εμελέτηβεν η αδελφή βας Ώ'ιά ηοί ^οιιγ δΐδίβΓ δίαάγ
, τό μά&ημά της; Ιιογ 1θ88θη?
Λεν 6οΙ έδωκε βιβλίον; ΌΊά δΐιβ ηοί £ΐνβ ^'οη Ά \>οο\ί1
Λεν ήδννατο 6 αρχηγός να γρά- Οοηΐά ηοί ίΐιβ οαρίαΐη >νπίΘ
ψ$ δ ίδιος τας εχιζολάς τϋ; Ιιΐβ 1βίίβΓ8 1ιϊηΐδβ1£?
Δεν ήδνναβ%ε να μοί εϊπητε ΟοηΜ γοη ηοί ίβΐΐ ιηβ Λνΐιϊοΐι
ποιος δρόμος αγει βνντομώ- Ίη ίηβ ηβ&Γβδί νναγ ίο ίΐιβ
τερον εις την αόλιν; ίο\ντι ?
Και πολλά αλλα παραδείγματα εν τψ βιβΧίω τούτω.
Παρ. Κ'· Έν πάσφ πρόταση γινομίντ} ερωτηματική δυνάμει της
φράσεως" ονχούτως εχει\ δεν εΊναι ετσι\ αν το πρώτον κώΧον αυτής
7]ναι καταψατικον, το δεύτερον πρέπει νά ηναι αρνητικού παρ"1 "Αγ-
γλοις. *Αν 'όμως το πρώτον ηναι άποψατικον, το δεύτερον θα ίξυαι
απλώς ερωτηματικόν. Ώς'
Λεν λέγετε τοντο, δεν είν £τβΐ;Υοη άο ηοί δίΐγ 80, (3ο 70η ?
Βρέχει, δεν εϊν ετβι; Ιΐ ταϊηβ, άθ68 ϊί ηοί?
//εν βρέχει, δεν εϊν ετβι; Ιί άοβδ ηοί Γίΐΐη, άοβ8 ίί?
Χάνω, δεν εϊν ετβι; I Ιοδβ, οίο I ηοί?
Θάγράψη, δεν εϊν ετβι; Ηβ "\νϊ11 \νπίβ, τνίΠ Ιιο ηοί?
Λεν %α έγραψε, δεν είν ετβι; Ηβ Λνοηΐίΐ ηοί Λνπίβ, \νοηΜ
ηβ?
Λέγετε τοντο, δεν εϊν ετβι; Υοη 8*1^ 80, (Ιο 70η ηοί?
Λεν &ά έκέρδιζε, δεν εϊν ετβι, 81ιο τνοηΜ ηοί \νϊη, ΛνοηΜ
, βηθ?
Λεν πρέπει να. νπάγητε εκεί, Υοπ ηιχίδί ηοί £0 ίηοΓβ, ηιηδί
δεν είν ετβι; γοη?
Παρ. ΚΑ'. Το αύτοπάθη ρήματα βοηθούνται ανεξαιρέτως ύπο τού
ρήματος ίΟ Ιΐανβ, εχειν ( Μαθ. ΛΖ'.) Ώς'
Έ*όπη 6 αδελφός 6ας; ΗδδνοηΓ ογοϊΗθγ οηίηίηΐ8β1ί'?
Έκάη ή αδελφή 6ας; Ηακ ^οιίΓδίδίβΓ οηιτιί ηβΓδβ1£?
Αί γνναϊκες αύται έκόπηβαν. Τηοδβ ΛνοηΊβη Ιι&νβ οιιί ίΐιειη-
86ΐνβ8.
Παρ. ΚΒ'. Μετά τά ρήματα νπάγειν και 'έρχεσθαι τό επόμενον
ρήμα θετουσιν οι "Αγγλοι κατά του αύτον χρόνον, καθ' 'ίν εισι και
τα. ρήματα ταύτα, συνδέοντες αυτά δια τού συνδέσμου 'ΛΆίΙ (Μαθ. ΜΗ'.
και Τ,ίί). 3. Μαθ. Λθ'.) Οίοι/.
51
 — 402 —

"Τπαγε νά τώ εΪΛης οτι δεν δν-
ναμαι νά ίλ&ω βήμΐρον.
Ηλ&ε και μας ειπεν (η ηλ&ε
νά μας εΐπη) οτι δεν ηδύνα-
το νά ίλθ^·
Οί μεγάλοι άνδρες χέκτηνται το
πλεονέκτημα τον νά κατα·
βάλλωβι τον φ&όνον, τον
οποίον γεννψ, μεν η αξία, κα-
ταβτρίφει δε πάλιν η αξία.
Έπιτρέψατέ μοι, Κνρία, νά 6ν-
ότήϋω πρός ν μας τον Κν-
ριον Γ. παλαιόν φίλον της
οικογενείας μας.
Χαίρω πολν οτι άχοχτώ την
γνωρψίαν 6ας.
Θά πράξω πάν δ, τι δνναμαι διά
νά φανώ άξιος της προς έ(ΐ«
1 εννοίας 6ας.
Έπιτρέψατέ μοι νά 6ν6τη6ω
πρός νμάς τον Κνριον Β.
τον όποιον 6 αδελφός προ-
βήνεγχε τοόοντον αξίας λό·
γον χάριτας προς τον ίξά-
δελφόν 6ας.
ΙΊόόον εΐμε&α εντνχεϊς οτι 6άς
βλέπομεν εις τόν οίκον μας!
Οο, &ηά ίβΐΐ Μιη ίπ&ί I οβη-
ηοί οοπιβ ίο-ά&γ.
Ηβ 0&ΙΠΘ, αηά ίοΐά ιιβ Ηβ
οοιιΐά ηοί οοπιβ.
Ιί 18 ίΐΐβ ρΓβΓΟ^&ΐίνθ θΐ §Τβ&ί
πιβη ίο οοηηιιβΓ βηγ^ ; πιβ-
ιίί £ΐνβ8 ίί ΐήτΐΗ, &η<1 πιβ-
ιίί άβ8ίπ>78 ίί.
Α11ο\ν πιβ, πιγ 1&οΐ7 (^Μ&' &πι),
ίο ίπίτοάαοβ ίο 7011 Μγ. (χ.,
&η οΐά ίτΐβηά ο£ οπγ ί&-
πήΐγ.
I «πι άβΐϊ^πίβίΐ ίο ϋβοοπιβ
&ος(ΐΐ8,ίηίβ(1 \νίί1ι γοα.
I 8Π&11 άο &11 ίπ Π17 ροτνβΓ
ίο άβββιτβ ^οπγ §οοά ο-
ρϊηϊοη.
ΑΙΙοτν πιβ ίο ίηίΓοάαοβ ίο
7011 Μγ. Β., τνηοββ 1>γο-
ϊπθγ Ηαβ ΓβηάβΓβίΙ βυοΗ
βπήηβηί 8βΓνίοβ8 ίο 7011Γ
οοηβίη.
ΗοΑν Ηαρρ7 -ννβ &Γβ ίο δββ
70ΐι αί οπγ ποιίδβ!

ΜΑΘΗΜΑ ΕΕΜΟΣΤΟΝ
8ΙΧΤΙΕΤΠ 1Ε880Ν.

ΙΧΕΡΙ ΤΟΥ 5ΧΗΜΑΤΒΜ0Υ ΤΩΝ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ.

1. 3ΧΗΜΑΤΙ2Μ02
ΤΟΥ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΤΟ ΗΑνΕ, ΕΧΕΙΝ.

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ. "Οπως μάθη τις νά σχηματίζ

καλώς τά ρήματα, ττρίπει νά ίκμάθψ τον ενεστώτα και τον παρατ*
τικον (η αόριστον) της οριστικής και την ενεργητικην και παθητική
μετοχην.
 — 403 —

Ένεβτώς της άααρεμφάτα. Ένεβτώς της Ινεργ. μετοχ.

Το Ηανβ, ίχειν. Ηανΐηρ;, Ζχων, εχον6α, εγον.
Παρακείμενος (ή άόριβτος) Πα&ητική μετοχή,
της απαρεμφάτου.
Το Ιιανβ Ηαά, ίΰχηκέναι (η Ηαά, Ιχόμενος, η, ον.
0χε1ν).
ΟΡίΣΤΙΚΗ.
Ένεστώς> ΐίαρατατικυς
"Εχω, κτλ. Εϊχον, κτλ."Ε6γον, κτλ.
I Ηανβ. I Η&ά.
ΤΗοιι Ια&Βί. ΊΊιοιι Ιι&οΙδί;.
Ηβ (βΗθ, ίί) Η&8 η ΗαΐΚ. Ηβ (βΐιβ, ϊί) Η&ά.
λΥβ Ηανθ. λΥβ ϊι&ά.
Υοη Ηανβ. Υου Ηίΐ(1.
Τ1ΐθ7 Ιιανβ. ΤΗβν Η&ύ.
Παρακείμενος *. . Ύπερσυντίλικός *.
Παρ. Α'. Ό Παρακείμενος (ίΐΐβ ΤΙαρ. Β'. Ό ΰπερσυντΐλικος (Μΐβ
ρβΓίβΟί) εν πάσι τοΐς άγγλίκοΐς ρΙπρβΓίβΟί) εν πάσι τοΐς ρημασι
ρημασι γίνεται εκ τον ενεστωτος "γίνεται εκ του παρατατικού τον βο-
τον βοηθητικοί καΊ της παθητικής ηθητικοΰ και της παθητικής μετο-
μετοχης τον σχηματιζόμενου ρη- χης τοΰ σχηματιζόμενου ρήματος,
ματος, Ώς* 'ίΐς.
"Εΰχηχα, κτλ. "Εϋγον, κτλ. 'Εϋχηκειν, κτλ. η εΐχον λάβει, κτλ.
I Η&νβ \ I \ι&ά
Τΐιοα Η&8<; ] ΤΗου. Ηαθβί;

Υοιι Η&νβ ) Υοα Ιι&ά

ΤΗβν Ηανβ ; ΤΙιβτ ϊι&ά
Μίλλων. Μέλλων τετελεσμένος.
Παρ. Γ'. Ό μέλλων (Λβ ίαίΠΓβ) Παρ. Δ'. Ό τετελεσμένος μελ '
ίν πάσι τοΐς άγγλίκοίς ρημασι γι- λων (ίΐΐβ ρΒ8ί ίϋίΐΙΓβ) εν πάσι
νεται εκ τοΰ ενεστωτος τοΰ ημιβο- τοΐς ρημασι -γίνεται εκ τοΰ ενε-
ηθητικοΰ 8ΐΐαΙ1 η νήΐΐ, (δρα Μαθ. στώτος τοΰ ημιβοηθητικοϋ ϋΐΐαΐΐ,

1 Ό παρατατικό; αναλογεί Ιν ταντω καΙ τω παρατατικό) καΙ τφ άορίβτφ

της ελληνικής γλώββης.
2 Ό παραχιίμενος άντιςοιχεΐ τφ παρακείμενα καϊ τω άορίατφ της Ελληνικής
γλώββης.
3 Ό νπερανντελικος άντιςοιχεΐ τω ΰπερβνντελικφ της ελληνικής γλώββης.
 — 404 —

Λθ'.) και τοϋ ενεστώτος της άπα- ορα ίνίαθ. Μ'.) και τοϋ παρακιι-
ρεμφάτου τοϋ σχηματιζόμενου ρη- μενού της απαρεμφάτου τοϋ σχψ
ματος. 'Ω,ς. ματιζομενόυ ρήματος. 'Ω,ς.
"Εξω (θά ΐγω), κτλ.
"Εξω πριν (&α έχω), κτλ. "Εξω έχω πριν), κτλ.
I δΗαΙΙ Ιδίιαίΐ
Τΐιοη ^ίΐί ΊΈοιι \νΐ1ί
Ηο (δΐιβ) ^ΐΐΐ Ηβ (δΙίΘ) τόΐΐ
>1ιανΘ. Ηη,γο 1ι»<1.
Λνβ βΐιη,ΐΐ ΤΥβ δΗαΙΙ
Υοιι τνϊΐΐ Υοιι ^ΐΠ
ΊΊιο^ ττΐΐΐ ΤΗβ7 τνίΐΐ

Εύκτίκος η δυνητικός ενεστώς. Έ,νκτικος η Βννητικος παρακείμ·

Τίαρ. Ε'. Ό ενεστώς της ενκτι- Παρ. ΣΤ. Ό παρακείμενος της
κης (ίΐΐβ ροΐβΐΐίϊίΐΐ ρΓβ^Ιΐί) εν ευκτικής (ίΐΐβ ραδί ροίβΙΐίΜ) εν
πασι τοις αγγλικοί^ ρημασι γίνε- πάσι τοις ρημασι γίνεται εκ τοϋ
ται εκ τοΰ δΙίΟΗΜ η ΛνΟΙίΙίΙ και δΙίΟΙίΜ η \»ΌαΜ (ορα νποσημ. 5)
τοϋ ενεστώτος της απαρεμφάτου και τοΰ παρακείμενου της άπαριμ-
τοϋ σχηματιζόμενου ρήματος (Μαθ. φάτου τοϋ σχηματιζόμενου ρήματος
ΜΣΤ'.). Ός. (Μαθ. ΜΣΤ'.). 'Ω,ς.
"Εγοιμι, κτλ. Ειχον αν, κτλ. Θά Έβγήχοιμι, κτλ. Ειγον αν, κτλ.
ειχον, κτλ. Θά ίίχον πρίν, κτλ
I δΐιοηΐά I δΗοιιΜ
Τΐιοιι λ^οιιΐθδί Τΐιοιι ττοιιΐάβί
Ηθ (δΐιβ) ινοαΜ Ηβ (δΙίΘ) \νοιι1α!
\\Γο δΐιοηΐά ί> Η&νβ. Ιιανοΐΐίκΐ.
"ννβ δΗοηΜ
Υοιι δΗουΜ Υοιι "ϊ^οιιΐά
Τ1ιβ7 δΐιοηΐά Τ1ιβ7 Λνοιιΐά
ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ("Ορα Μαθ.' ΜΗ'. και ΝΖ'.) »
Ενικός. Πληθυντικός.
Εβί ηΐΘ Ιιηνβ, ας έχω. ί,βί ΐΐδ Ιι&νθ, (ας) έχωμει\
Ηδ,νβ η Ιιανο ίΐιοα, έχε (και Ηανβ η Ιιανβ 7011, έχετε.

Ιίβί Ιιϊηΐ (ΙιβΓ) Ιΐ&νβ, έχε'ι-ω ( Ιιβί ίΚβηι Ιιανβ, Ιχίτωϋαν, ας

$%ν) έχετω. ν/ω6ιν.

1 Ή προατα^τιχη είναι έλλειπής· χνρίιος δε ααϊ τοϋ δεντέρον πρόσωπον, ϊχιι

ενα μόνον τύπον ώς Ιιανο, ίχε η έχετε. 'ΑΚλα παραδέχονται και άλλον; Γ»»·β
Ρίτινις δεν είναι αλλο ή περιφράαεις.
 — 405 —

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ("Ορα Μαθ. ΜΣΤ'.) '

Έυεστώς·. Παρατατικός.
ΙΥα εχω, κτλ. Να εϊχον, κτλ.
ΊΊοαϊ I Ηανβ. Τη&ί 1 ηαά.
—ΤΗου. Ιιη,νβ. — Τηοιι Η&άδΐ;.
— Ιιθ (§1ιβ) Ιιανβ — Ιιβ (βΐιβ) ΙιαιΙ.
— \ΥΟ Ιΐίΐνβ. — \νΌ η&ά.
— νου. Ιιη,νβ. — νου η&ά.
— ίΐιβν Ιιανβ. — ίΐιβν ηα.<ϊ.
Παρ. Ζ'. ΟΣ άλλοι χρόνοι της εγκλήσεως ταύτης συντίθενται ως
(ι; η] όριστικψ Ως'
Παρακείμενος. Ύπερσυντελικός.
"Ινα έβγήκω. η 6χώ, κτλ. Εΐ$ε να εϊχον η \
Λριν.
οΛως ϊχοιμι
ΧΗίΐί I Ιιανβ ηαά. ΤΗαΐ I Ιιαά Ηαά.
— ίΐιου Ιιη,νβ 1ΐίΐ(1. — ίηου Ιιαάδί 1ια<1.
— Ηβ (βηβ) Ιιανβ Ιι&ά, κτλ. — ηβ (ύχβ) Ια&ά Ιιαά, κτλ.

ΪΧΗΜΑΤΙ2Μ03 ΤΟΥ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟΥ ΡΙΙΜΑΤ02 ΤΟ ΒΕ, ΕΙΝΑΙ.

("Ορ. την Προκαταρκτικην Παρατηρησιν, σελ. 40.2),
- ,Ενεστώς της απαρεμφάτου· Ένεστώς της ενεργητικής μετοχής.
Το οβ, είναι. Ββίηξ, ων, ον6α, υν.

Παρακείμενος της αΛαρεμφά- Παθητική μετοχή,

τον.
Το Ιιανβ Ιββη, γεγονεναι και Βββη, γενόμενος, η, ον.
γενέβ&αι,

ΟΡΙΣΤΙΚΗ.
Ένεστώς, Παρατατικός.
ΕίμΙ (είμαι) κτλ. "Ημην, κτλ. Έγενόμην, κτλ.

1 Ή υποτακτική εγκλιοις, ώς βλέπομεν, δεν διαφέρει κατ οΰδΐν άλλο της ό-

ςιατιχϊ,ς, η οτι λείπουαι πάοαι αί καταλήξεις, και οτι έν πααι τοις χρόνοις τά
λοιπά πέντε πρόαωπα είαιν νμοια τω πρώτω ένικφ, {ξαιρονμένου ομως κατά
την γνώμην πολλών γραμματικών, τοΰ δευτέρου ενικού προαάπον τον παρατα
τικού, προσλαμβάνοντος την κατάληξιν της οριστικής.
I &τη. I τναβ.
ΤΗοα &ι% Τηοιι ν/3,δΐ;.
Ηβ (δΐΐβ, ίϋ) 18. Ηβ (δηβ) ·νν&8.
\ν« 81*6.
Υοΐΐ ΕΓβ. Υοΐΐ ΥΓ6Γ6.
ΤΗβ}· 8Γ6.
Παρακείμενος·. Ύττερσυντελίκος*.
Παρ, Α'. Ό παρακείμενος συν Παρ.
Γ Β'. Ό νπερσυντΐλικος συν
τίθεται ακριβώς ως 6 τοΰ βοηθη- τίθεται ακριβώς ώς ό τον βοηθητι
τικοϋ 'ίο 1ΐανβ_(δρ. Παρ. Α'· σελ· κοϋ 10 Ιΐανβ (δρ. Παρ. Β'. σελ, 403)
403) δυλαδί. δηλαδή.
Γίγονα, κτλ. νπήρξα, κτλ. 'Εγεγόνειν, είχα γείνειν.
I ίΐίΐνβ Ηββη. I Ιιαά Ηββπ.
ΊΊιοα Ηαβί; Ηββη. Τηου Η&άδΐ; ΐ)βθη.
Ηβ (δΗβ) Ηαβ Ηββη, κτλ. Ηβ (βΐιβ^ Ιι&ά Ηββη, χτλ.
Μέλλων (δρ. Παρ. Γν. σελ. 403). Με*λλων τετελεσμένος (δρ. Παρ.
Δ'. σελ. 403).
"Εόομαι (&ά ϊ,μαι), κΓ^· "Εόομαι (&α ημαι), κτλ.
I 8Α&11 I βΗαΙΙ
ΤΗομ τπΐί ΤΗοιι ^ίΐΐ
Ηβ (δΗβ) τήΐΐ ι ν Ηβ (δίαβ) νπΐΐ νΗΛνβ Ηεβη.
λ¥β 8Ηε11 ^ °°· ΛΫβ βΗιΟΙ
Υου. τη11 Υοα τνίΐΐ
Τηβ^ίΠ ΤΗβ7 νίΠ
ΕΥΚΤΙΚΗ ί ΔΥΝΗΤΙΚΗ ("Ορ. Παρ. Ε'. και ΣΤ\ «λ. 404).
Ένεστώς·. Παρακείμενος·
Εί'^ν «ν, κτλ. Θά %μψ, κτλ. Γεγενημένος εΐην, κτλ. Είην
«ν, κτλ. Θά ημ^ν, κτλ.

I βηοιιΐά I δΗοιιΙά
ΤΗοιι -ίνΌΐιΙάδί ΤΚοα τ?νοη1(]8ί
Ηβ (δηβ) τνΌΐιΙί! Ηβ (βΐιβ) λνοιιΐά I , ,
^οβ.
ΛΥβ δΗουΙά
Υοα \νου.1ά Υοιι "ν/ουΐά
Ύ\ιβγ νουΐά ΤΗβ}* "ννοαίά
ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ (δρ. νποσημ. 1, σελ. 404).
Ενικός. Πληθυντικός.
Ι^βΙ 1116 Ηβ, ας ημαι. ~1<βί «8 Ηβ, ωμεν, ας ημεδα.
 — 407 —

Ββ η 1)6 ίΐιου, ?<5ο, α? ηΰαι. Ββ ή 1)Θ γοη, Ιότε, ας η6&ε.

Ιιβί ίιϊιη (ίβΐ") 1)6, ?£ω, ας ηναι. Ι/βί ΐΐιεπι 1)6, ΐςωβαν, ας ηναι.

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ (Ορ. σε\. 405 και σννίχ.).

Ένεοτώς. Παρατατικός.
"Ινα ω να ημαι, κτλ. Νά ημην, κτλ.
ΤΗ&ί I 1)6. ΤΙι&ί I ^6Γ6.
— ίΗοα 1)β. — Αοιι ντβτϊ.
— ΗβΛΥ6 1)6.
(άιβ) 1)6. — Ηβ
\νβ (βΗβ)
\νβΓ6. \ν6Γ6.

— γοα 1)6. — 70α ντβΓβ.

ί!ΐ67 1)6. ί1ΐ67 "ΪΓβΓβ,

Παρ· Γ', Οί λοιποί χρόνοι της εγκλίσεως ταύτης συντίθενται ώς ·ί της

οριστικής. Ώς'
Παρακείμενος. ΎπερσυντεΧικός,
"ίνα γεγόνω. Νά ειχον γείρει.
ΤΗίΐί I Ιι&νβ 1)6βη. ΤΗ&ί I Η&ά 1)6βη.
— ίΗοιι Ιι&νβ 1>66η, κτλ. — ίΗοιΐ Η&ά Ιιββη.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΪΙΪ.

ΟΓ μαθηταί ϋφείλουσι νά σχηματίζωσιν εκαστον ρημα μεγαλοφώνως,

γράφοντες αύτό κατά τίσσαρας διαφόρους τρόπους, δηλαδή" 1 ον κατα-
φατικώς, 2ον άποφατικάς, 3ον ερωτηματικές, 4ον ερωτηματικές καϊ
αρνητικώς. "Ηδη δε εσχηματίσαμεν τα βοηθητικά ίο Ιΐανβ και ί© 1)β
καταφατικές, ατινα άποφατικως σχηματίζοντες, εν μεν τοΐς άττλοΐς
χρόνοις πρέπει νά επιτάσαωμεν τψ ρηματι την αρνησιν ΠΟί, εν δε τοις
συνθετοις νά προτάσσωμεν αυτήν της μετοχής η του απαρεμφάτου. Πα
ραδείγματα,
ΤΥΠΟΣ ΑΡΝΗΤΙΚΟΣ, Λβ^αίίνβ ίοπιι.
Ένεστώς της απαρεμφάτου. Ένεστώς της ενεργητικής μετοχής.

Νοί ΙΟ Η&νβ, μη ϊχειν. Νοί Η&νίη£, μη ίχων.

Παρακείμενος της απαρεμφάτου. Παθητική μετοχή.

Νοί ίο Ηανβ \ι&ά, μη ίΰχηκέ- Νοί Ιιαό!, μη Ιχόμενος.

ναι.
 Ένεστώς Παρατατικός,
Ονκ (δεν) εχω, κτλ. Ονκ (δεν) είχον, κτλ. Ονκ (δεν)
Ζβχον, κτλ.
I η&νβ ηοί. I ηαοί ηοί.
Τηοη η&δί ηοί, κτλ. Τΐιοιι ηαάδί ηοί, κτλ.
Προκείμενος. Ύπερσυντελικός
Ονκ εόχηκα, κτλ. ονκ (δεν) Ονκ εόχηκειν, δεν είχα λάβει,
εϋγον.
I ηανβ ηοί η&ά, κτλ. I ηαά ηοί ηαί, κτλ.
Μέλλων Μέλλων τετελεσμένος.
Ονχ εξω, «ίευ Φα εχω, κτλ. Ονχ εξω (δεν &ά εχω, πρότερον,)
κτλ.
I βηαΐΐ ηοί ηανβ. I δηαΐΐ ηοί η&νβ ηαθ, κτλ.
Έυκτικος (η δυνητικός) ενεστώς. Ευκτικος (η δυνητικός) παρακείμ.
I δηοαίά ηοί Κανό, κτλ. I δηοηΐά ηοί η&νβ ηα<1, κτλ.

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ
Ενικός. κΧηθυντικός,
Ιιβί ηίβηοί Ιι&νβ, ας μη εχω. Ι,βί υδ ηοί Ιι&νβ, ας μη εχωμεν.
Η&νβ ηοί η ΙΐίΐνΘ ίηοα ηοί, Η&νβ ηοί η η&νβ νοιι ηοί, μή
μηεχε. έχετε.
Ι/βί ηΐιη ( Ιιθγ ) ηοί η&νβ, Ι,βί ίΐιβηι ηοί Ιι&νβ, μη εχέτω-
εχέτω (ας μη 'εχη)· 6αν (ας μη 'έγωβιν).
Παρ. Δ'< Έν πάσι τοις χρόνοις της υποτακτικής, η αρνησις τίθε
ται ώς εν τΐ) οριστική.
τύπος ερωτηματικός, ΙηίβΓτο^αΐίνβ ίδπη.
Έν τω ερωτηματική σχηματισμέ το όνομα η ή αντωνυμία εν μεν τοι
άπλοίς χρόνοις τίθεται μετά το ρήμα, εν τοις συνθετοις μεταζυ το
βοηθητικού και τής παθητικής μετοχής η τοϋ απαρεμφάτου. 'Ω,ς'
Η&νβ I ? εχω ; Αηι I ? είμαι;
Ηαά Ηβ? εβχεν η είχε ; \Υ»δ ηβ? ητο ;
Η&8 βηβ η&ά? ε6χηκεν$ εβχεν; Η&8 δΐιβ Οββη? γεγονε ;
Ηίΐ(1\ν6 η&(1? εβχήκειβεν; Ηαάτνβ Οββη? ίγεγόνειμεν;
ΛΥιΙΙ νοιι ϊιανβΊ εξετε, &ά ε- ^νίΐίγοη Ταβ? 'έβεβ&ε, -9α »/<5#ί
χητε.
 ■

— 409 —

ΛΥΙ11 ίηβν Ιιανθ 1ιαεΙ? εξονδιν, ΛΎ'ύΙ ύιβγ Ιιανβ οββη? εόονται,
#ά εχωόιν; &ά ήναί;
Ή.ΆΒ γο\χν ΟΓΟίηβΓ 1 εχει 6 άδελ- Ήά$ γοητ ΟΓΟίηβΓ 1)ββη ? νπήρ-
φος 6ας; . $εν 6 αδελφός 6κς;
Ύίοηϊά γόη η&νβ? Φα είχετε; Υίοιύά γοχι οβ? θα η69ε;
ΛΥουΙά1 γοιίΓ ίτϊβηάδ Ιι&νβ ηαύΓ "ν^οιιΐά νοιίΓ 8Ϊ8ΐβΓ8 1ι.ανβ
&α εΐχον οι φίλοι 6κς; \>β£Ω<!&άή6αν αίάδελφαίΰας;

ΤΥΠ02 ΑΡΝΗΤΙΚΗΪ ΕΡ«ΤΗ2ΕΩΪ.

Ιηίίΐτο^βίϊνβ αηύ Νβρίίνβ ίοηιι.

Η&νβ I ηοί? εχω; ΥΡάβΙ ίηου. ηο£Γ δεν ήόο;

Ή.&Β ηβ ηοί }ι&ά? ον$ ϊΰχηκε, Ή.Ά8 βηβ ηοί ΐ)Θβη? ον γέγο-
δεν εόχε ; νε, δ&ν Ιγένετο, δεν νπήρξε;
8η&11 τνβ ηοί ηανβ? όέν &ά ΛνίΠ ^οα ηοί Κανό \>ββη? δεν
εχωμεν; &ά ηβ&ε αρίν;
ΎΐοιιΙά ίηβγ ηοί ηανθ? δεν &ά ~νίοχύά ίηβγ ηοί η&νβ οββη?
εϊχον; δεν &ά ηβαν αρίν;
Ϊ1ρ\ν μετα&ωμεν εϊς τον σχηματισμού των όμαΧων ρημάτων, ας εκ-
θεσωμεν τον των Χοιπίόν βοηθητικών ρημάτων·

ΣΧΗΜΑΤΙ5Μ05 ΤΟΥ ΡΗΜΑΤ02 ΤΟ ΙΜ), ΠΟΙΕΙΝ, ΠΡΑΤΤΕΙΝ,

ΚΑΜΝΕΙΝ. 1
Ένεστώς της απαρεμφάτου. Ένεστώς της ενεργητικής μετοχής.
Το άο, πράττειν. Υ)οιω%, «ράντων.
Παρακείμενος της απαρεμφάτου, Παθητικΐ) μετοχή.
Το ηανβ (Ιοηβ, Λραζαι. Ώοηβ, πραττόμενος η πραχ&είς.

ΟΡΙΪΪΙΚΗ.
Ένεστώς. ΐίαρατατικός.
Πράττω, κτλ. "Επραττον, κτλ. "ΕΛραζα, κτλ.

1. 01 γραμματικοί ονγκαταρι&μονβι το ρ'ημα τοντο μεταξύ των έλλειπαν

βοηθητικών βημάτων, δεν ατερεϊται ομας ονδιμιας Ιγκλίαεας ονδε χρόνου· ε-
&εωρήααμεν λοιπόν όρ&δν νά εΉ&έααμεν ιδιαιτέρας τον βχηματιβμόν αντον,
νπομιμνήακοντες μόνον οτι ονδαμον άλλοθι τίθεται ώι βοη&ητικον ειμή εν τφ
ενιατάτι και παρατατικα.
52
I άο. I άίά.
ΤΗοα (Ιοβί. ΤΗοα άίάβ*.
Ηβ (δΐιβ) άοββ. Ηβ («Ηβ) άίά.
\νβ άο. Λνβάίά.
Υου. άο. Υοα άίά.
Τΐιβ^ άο. Ύϊιβγ άϊά.
Παρ. Α'. Οί σύνθετοι αντοΰ ■χρόνοι -γίνονται όπως και οι των άλλων
ρημάτων. 'Ω,ς' 1 Ιΐατβ άοηβ, επραζα. 1 Μά άΟηβ, είχον πράξει. 1 δΙίαΗ
άθ, 0ά πράττω (και θά πράξω). 1 8ΐΐί»11 Ιΐανβ Αοηβ,.θά εχω πεπρα-γ-
μενον. I 8ΐΐΟΗΐ(1 άο, θά έπρατταν. I δΙίΟΙίΜ Ιιανβ άθηβ, θά είχον πε-
πρα-γμενον,
ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ.
Ενικός. Πληθυντικός.
Σι&ί πίθ άο, α£ πράττω \(η ας Ιιβί 118 άο, ας πράττωμεν (η
αράξω). ας πράξωμεν).
Όο η άο ίΗΟΗ, πράττε (η πρα- Όο η άο ^ου, πράττετε (η πρά-
ξον). ξατε).
ϊιβΐ Ιιίηι (Τιθγ) άο, πραττέτω Ιιβί ΐΐίοιη άο, πραττέτωβαν (η
(η πραξάτω), ας πράττη (η πραξάτωόαν), ας πράττωβιν
ας πράξ^). (η άς πράξωβιν).
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ.
Ένεστώς. Παρατατικός,
"Ινα πράττω (η πράξω), κτλ. Νά Ζπραττον, κτλ.
ΤΗ&ί I άο. ΤΗ&ί I άίά.
— Ιΐιοιι άο. — ΐΠοτι άίάβί.
— Ηβ (Αβ) άο. — Ηβ (&\ιβ) άίά.
— ττβ άο. — \τβ άίά.
— γοιι άο. — ^οιι άίά.
— ίΐιβγ άο. — ϋαβγ άίά.

("Ορα την προη-γουμενην Παρ.).

Έλλειπί/ βοηθητικά ρήματα.
Παρ. Α'. Τά ελλεπτί} βοηθητικά ρήματα δεν εχονσιν απαρεμψατον 1
και προηγούμενα άλλου ρήματος κατ άπαρεμφατον άπορρίπτουσι

1. Μη έχοντα άπαρέμψατον δεν δύνανται καϊ να ϊχωαιν οΰτΐ ενεργητιχίμι

οΰτε πα&ητνιήν μίτοχήν (επειδή ανται παράγονται ε'χ τον απαρεμφάτου), *αϊ
 — 411 —

προ της απαρεμφάτου το μόριον 10. 1 Άλλα το 011£ΐΐί (δίΐν, πρίπειν)

απαιτεί αυτό· 1
Ιιβί, ίήν, αφιίναι.
Παρ. Β'. Το ρήμα τοΰτο χρησίμευα προς σχηματισμού της προστα
κτικής" δηλοΐ 8ε και την αδειαν, την Βίησιν και την προστα-/ην, Ώς'
ΙΑΑ Ηΐβ Μνβ, ας εχω' Ιβί Ιΐίηΐ \ΙΤΪίβ, ας γράφγ (η γ/οάψρ)· Ιβί Μβ
Ιΐνβ, αφες με να. ζω' Ιβί ίΙΐβΓβ 1)6 1Ϊ£ΐΐί, ας γίνρ φως.
'Ένεστώς. Παρατατικός,
*Α<ρίνω, χτλ. Άφινον, κτλ.
I Ιβί. I Ιβί.
Τΐιοιι 1βίίθ8ί. ΤΚου. Ιβίίβδί.
Ηβ (8ΐαβ) Ιβίβ. Ηβ (8\ΐβ) Ιβί.
λνβ Ιβί. Τνβ Ιβί.
Υοιι Ιβί. Υου Ιβί.
ΤΗθ7 Ιβί. Τϊιβγ Ιβί.
Μΐ1$ί," δεΐι>, πρίπειν.
Παρ. Γ\ Το είναι άμετάβλητον και εχει μόνον τον ενε^ώτα
της όριστικης' σημαίνει δε ΰποχρίωσιν και ανάγκην και δεν είναι απρόσω
που παρ Άγγλοις. Ώς' ΥθΒ Ι11118Ϊ δϊΐ 8ΪΪ11, πρέπει να. κάθησθε ήσυχος.

I
ΤΙιοιι ΠΠΙδί. Υοιι ιητίδί.
Ηβ (ζ\ιβ) Τΐιβ^

ώς εκ τοντου δεν δύνανται να οχηματίαωαι χρόνους ιιυν&έτονς. Τίθενται λοι

πόν των μεν βοηθητικών τούτων ρημάτων οϊ απλοί χρόνοι, τοΰ δε επομένου
βήματος οϊ οννθετοι. 'ίΐς' Υοιι βηοιιΐά ηανβ οοπιβ βαιτΗβΓ, ίπρεπε νά Ελθητε έ-
νωρίτερα. I ντοηΐά ηανβ οοπιβ ΐί I παά οββη »ο1β, ήρχόμην, αν ήδννάμην.
Ηβ πιϊ§ηΙ ηανβ τιτΓΪΙΙβη ηΪ3 ΙβίΙβν ίη Λβ ιηοπιίη§, ήδύνατο νά γράι\>Τ] την Ιπι-
ατολην τον το πρωί. 8 ηβ οιίβηί Ιο η&νβ βεβη ηβΓβ αί ίβη ο' οΙοοΙς, Ιπρεπε
νά ηναι έδω εις τάς δέκα.
1. Έκτος των βοηθητικών βημάτων νπάρχουαι καί τινα άλλα ρήματα ά-
ποφδίπτοντα έπίαης το μόριον Ιο προ τον απαρεμφάτου (ορα τά ρήματα ταΰ-
τα ίν Μαθ. ΚΕ'. Παρ. Α. Β'. Γ.).
2. Προς δήλωβιν τοΰ απαρεμφάτου τοΰ Ινεβτωτος της Ινεργητικής μετοχνς
και πάντων των λοιπών χρόνων ων ατεροννται τά έλλειπη ήμιβοηθητικά γίνε
ται χρήαις περιφράαεως τίνος δυνάμει τον βοηθητικού Ιο οβ ηνωμένου μετ' I-
πιθέτου ή της μετοχής άλλου ρήματος. "Οθιν άντϊ τοΰ δύναβθαι λέγεται ίο 1)β
Λίβ οΐόν τε εϊναι (Μαθ. ΙΗ'. νποα^μ. 1 — 2.) άντϊ τον χρήν ίο &β οΙ)Ιί§β(1, εϊναι
ηναγκααμέονν (Μαθ-ΛΓ. νποαη. 1.), άντϊ τον δεΐν Ιοί)β ηβοββδαΓχ, εϊναι άναγκαϊον
(Μαθ. ΛΤ.' Παρ. Α'.), άντϊ τον βονλεύεαθαι ίο 1>β ■ννΐΐΐϊιΐβ (Μαθ. ΙΣΤ". ΰ-
ποαημ. 2 — 3.), κτλ.
 412

Παρ. Δ'. Το ΙΗ118Ϊ χρησιμεύει προς σχηματισμον τοΰ εύκτικοΰ (β

δυνητικού) της ανάγκης.
0ΐ1|>1ΐί, χρί/, οφείλειν.
Παρ. Ε'. Τ6 ΟΒ^Ιΐί εχει ενεστώτα μόνον» τίθεται ομως και επί
παρωχημένου και εύκτικοΰ. Ώς' I 011«1ΐΙ ίο Ιΐανβ ΛθΙ1β ίί, ωφειλον
νά τ6 κάμω·
Ένεστώς. Ώαρατατ. και Έύκτικός,
Όφειλα. "Ωφειλον, κτλ.
I ου§1ι1;. I ου^Ηΐ.
Τΐιοιι ου^Ιιίθδί. ΤΗου. ου^ΗΐΘδΙ.
Ηβ (βΐιβ) οα^Ιι!:. Ηβ (βΐιβ) οιι§1ι£.
\νβ οη§;1ιί. ΛΥβ ου§Ηί.
Υοπ οα^Ηί. Υοα ου^Ηί.
'ΪΙιβγ ου£·1ιί.
Παρ. ΣΤ'. Ίο ΟΙΐ^Ιϊί χρησιμεύει προς σχηματισμού συμπεράσματος
χρέος η καθήκον δηλούντος.
δύνασθαι.
Ένεστώς. Παρατατικός·
Λνναβ&αι, κτλ. Ήδννάμην.
I οαη. I οοιύά.
Τΐιοιι οίΐηδί. ΤΗοα οοαίάβί.
Ηβ (&\ιβ) ο,αι. Ηβ οοα1<1.
ΛΥβ οαη. \Υβ οουΐά
Υοιι ΟΗ,η. Υοιι οουΙά.
Τΐΐθ^ οίΐη. Τ1ιβ7 οοηΐά.
Παρ. Ζ'. Τό (3811 και <30Τΐ](1 χρησιμεύουσι προς σχηματισμον της Δυ
νητικής η Ευκτικής της Ισχύος η της δυνάμεως .
δύνασθαι (είμπορεΐν),
Παρ. Η'. Μεταξύ του 08Η και Π13}τ υπάρχει η διάφορα αΰτη οτι
το μεν 0811 δηλοΐ την απόλυτον δύναμιν, τ6 δε ΙΠίΙ^ την εξαρτωμένων,
την αδειαν, τό δυνατόν και πιθαν όν. I 0811 <1θ ϊί, δύναμαι να τό κάμω
I ΙΟΙίΜ ΛΟ ΐί, ίϊΐ 1ϊ1(6(Ι, ήδυνάμην νά τό κάμω αν ηθελον. Υθ11 ΙΙϋΙ}.
§,Ό ίΙΐβΓβ, ειμπορεΐτε νά ύπάγητε εκεΐ.
Ένεστώς. Παρατ. και Ενκτ. η Αυνητ, 1
Είμπορώ, κτλ. ΕΙμπόρονν, ειμπόρεβα, &ά είμ-
πόρονν, κτλ.

1. Τό αίΑγ και ωί^ΐιί χςηβψΒνιΐύΐ ποοξ ϊκψοααιν της Ιΐίν&εςίας η τον πιθανόν.
 — 413

I χα&γ. I πή^Ηΐ;.
ΤΗοιι ιηίΐ^*^*· ΤΗοιι ιηί^ΗίβδΙ; (ππ^ΐιΐβί;).
Ηθ (βΐιβ) 1113,7. Ηβ (βΗθ) ιπΐ^Ηί.
ΛΥβ 11137. λΥβΕαί^ίί.
Υοα 11137· Υοη πηξΗ*.
Τ1ιβ7 ΐΏ37· Τΐιβ^ ππ£ΐιί;.
Παρ. θ'. Το Π1ί17 σημαίνει ελευθερίαν, Βισταγμον η πιθανότητα, 'ως*
I ϋΐα^ £0 Οΐΐί νΐίβηΐ ρΐβαββ, εϊμπορώ νά εζελθω δταν θίλω' ίΐΐίΐί ΙΙΙίΐν
1)β, ειμπορει. Δηλοΐ ωσαύτως εύχην. Ός' Μαγ 3Όα 1)β ΙίΟρρ^! Εϊθ' εύτυ-
χείηςί Τίθεται δε και μετά τους συνδέσμους Ίνα, όπως, Βιά νά, ένθα οΐ
"Ελληνες μεταχειρίζονται την νποτακτικην. Ώς' Οοηΐβ ΉβΆΤβΤ, ίΐΐίΐί
I Ιϋα^ ΙΐβαΓ 5Ό11, ελθε πλησιεστερον Ίνα σε ακούσω.
ΤΙαρ, Γ. Τδ 0311 δηλοΐ την Βύναμιν, το οίον τε είναι ποιεΊν τι. Ώς'
Αύνασθε νά όμιλητε "Αγγλικά; Οαη βρβαΚ Εηβΐΐδίΐί .Κθ, &Ηί οηοβ
I ΟΟΙίΙΐ!, δχι' άλλοτε ομως -ηΒυνάμην.
Παρ. Ια'. Τδ ιιιΐ»·1ιΙ και 60πΜ, καί τοι παριοχημίνοι χρόνοι τίθεντα1
και προς Βήλωσιν του παρόντος' δθεν επί χρόνυ παρελθόντος ελευθε
ρία και Ικανότης Βηλοϋται διά των Ιΐα%1ΐί Ιΐανβ, I ΟΟΙίΜ Ιΐβνβ»
'Ω,ς' I ηπ» Ιιί §0 ίΙΐβΓβ, είμπορουσα (τώρα) νά ΰπάγω εκεί. I οο«1(1 (Ιο
ίί, -ηΒυνάμην νά το κάμω. I 11Π«1ΐΙ Ιΐανβ ΤΙΤΪΙίβΙΙ, εϊμττοροϋσα νο
γράψω πρίν. ΙίΟΙίΜ 1ΐ«νβ ΉΤΪίίβη, νΒννάμην νά γράφω (πρ\ν) Εντού
τοις όμως πρέπει τις νά προτιμά πάντοτε την αυμφωνίαν τών χρόνων
λέγων. 1 111»^ (£0 ίί I οΐιοοεί', είμπορώ νά υπάγω, εάν θελήσω. I ΐιιΐ»1ιί
£0 1ί I ϋΐΐοββ, τιΒυνάμνν νά υπάγω, αν ηθελον.
Παρ. ΙΒ'. Οί παρατατικοΧ του Ηΐϊΐ} και 0811 δύνανται νά αναφερών-
ται εις τε το παρελθόν καί εις τδ μέλλον εις μίν τδ παρελθόν αναφέ
ρονται δταν τδ ύπ'αυτών εζαρτώμενον άπαρίμφατον ίξναι κατά παρω-
χημίνον, εις δε τδ με'λλων δταν κατ' ενεστώτα. Ώς' ΉΒυνάμην (ειμπό-
ρουν) νά καλέσω [επι μέλλοντος] I ΟΟΙίΙίΙ (ΐΐΐί^ΐΐί) ΟαΙΙ. ΉΒυνάμην νά
καλε'σω [εττΐ παρελθόντος] I ΟΟΙίΜ ΙΐανΟ Οαΐΐβά. Είμττόρουν νά τδ κάμω
άν ήθελαν, I ιιιϊο'ΐιί ΐιιπβ (Ιοηο ίί, ίί Ιΐιαά ρΐβαεοά.

με'λλειν, οφείλείν (δρ. Μαθ. Λθ'. καί Μ'.)

Ένεστώς. Παρατατικός1.
Μέλλω, Όφείλω κτλ. "Ωφπλον κτλ.
I δΐιαίΐ. I βΗοιιΙοΙ.
Τΐιοιι βΗαΙΙ. ΤΗοιι δΐιοιιΐοΐβΐ;.
Ηβ (δΗβ) 8Ηε11. Ηβ (δΗβ) δΐιοιιΐά.
Τνβ βΗαίΐ. λΥβ δΗοιιΙίΙ.
Υοιι δΗηΙΙ. Υοα βΙιοιιΜ.
ΤΗβ7 ΛλΙΙ. Τ1ιβ7 βΗοιιΜ.
 νϋΐ, βούλεσθαι, θίλειν (δρ. Μαθ. Λθ'. και Μ'.).

Ένεστώς. Παρατατικός.

Θέλω, κτλ. "Ηΰελον, κτλ. ή&έληόα, κτλ.

I τπΐΐ. I τνοαίά.
ΤΙιοιι τνίΐί. ΤΗοιι ττουΐάδί.
Ηβ (βΗβ) \νί11. Ηβ (βΚβ) \νοαΜ.
\νβ νίΐΐ. ΛΥβ τνουΐά.
Υοιι "ννΐΐΐ. Υου. ντουΐά.
ΤΗθ7 νϊΐΐ Ϊ1ιβ7 τνοιιΐά.

Παρ. ΙΓ'. Το 8ΐΐ»11 και ϊΙίΟΠΜ, νίΠ και ΛΥΟΙίΙΛ χρησιμεύουσι προς
σχηματισμού των μελλόντων και της ευκτικής η Αννητικης είτε άπλης
απαγγελίας ίϊτε βονλητικών, δηλαδή· το μεν βΐΐαΐΐ και &Ιΐ01ΐΙΐΙ ει» τω
πρώτω προσώπω, το 2ε \νϊ11 και τνοπίά εν τοις λοιποις δύο δια τους
μέλλοντας και τας εϋκτικάς άπλης απαγγελίας η εκφράσεως" τ6 δί
Λνίΐΐκαιτνοτίΐά εν τψ πρώτω προσώπω και βΐΐ&ΐΐ, >>1ΐ01ΐ1<1 εν τοϊς λοι-
ποϊς δύο δια τους βουληπκούς μέλλοντας κα\ τάς ευκτικάς (δρ. Μαθ.
Λθ'. Μ'. και ΜΣΤ'.)

41 ΤΥΠΟϊ 2ΧΗΜΑΤΓ2Μ0Υ ΟΜΑΑΟΥ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΥ

ΡΗΜΑΤ03.
Ένεστώς της απαρεμφάτου. Ένεστώς της μετοχής.
Το 03,11, καλεΐν. 0α11ίη£, καλών.
"Παρακείμενος της απαρεμφάτου. Παθητική μετοχή.
Το ΙΐΗ,νβ ο&Πβά κεχληχέναι (τ} Ο&ΙΙβά!, καλούμενος (η κεχλη-
χαλέόαι). μένος).

ΟΡΙΣΤΙΚΗ.

Ένεστώς Παρατατικός

Καλώ, κτλ. 'Εχάλονν, κτλ, έκάλεόα, κτλ.

I 0811. I ο&Πβά.
Τΐιοα οειίΐθβΐ. Τΐιοα οαΐΐβάδί.
Ηβ(8Ηβ) ο&Πδ. Ηβ (δΗβ) οαΐΐβά.
οβ,ΙΙ. \Υβ ο»11 εά.
 — 415 —

Υοιι ο»11. Υοα ο&ΙΙβά.

Τΐιβγ ο&11. ΤΗβ7 β&ΙΙβά.
Παρακείμενος (δρ. Παρ· Α'. σελ.403). Ύτπρσνντίλικός (δρα Παρ. Β',).
Κέκληκα, κτλ. «χω κεκλημένον, Έκεκλήκειν, ·κτλ. είχον κεκλημέ
κτλ. έκάλεδα. νον, κτλ.
I Η&νβ Λ I ηαά
ΤΗοα Η&δί; Τηοα Η&άβί
Ηβ (δΗβ) Ηαβ Ηβ (δΗβ^) \ι&ά
βα11β<1. βδϋβα.
\νβ Ιιανβ Ψβ ηαά
Υοα Ηανβ Υοιι Η&ά
Τϋιβγ Ηανβ ΤΗβγ Ιιαά
Με'λλων (δρα Παρ. Γ\ σελ. 403). ΜίΧ τετελ. (δρ. Παρ. Λ'. «λ. 403)
Καλέ6ω, κτλ. θά καλέϋω (και Καλίβω, κτλ. $ά καλίϋα (καΐ
Φα καλώ), κτλ. &ά καλώ) κτλ. &α έχω κα-
λεόμένον.
I βη&Η I δη&11
ΤΗοα τνίΐί Τηοα \νΐ1ί
Ηβ (βηβ) -ννίΐΐ Ηβ (βηβ) ντΐΠ
>ηανβ οαΐΐβά.
ΛΫβ βΗ&ΙΙ \Υβ δΗ&ΙΙ
Υοα ττίΐΐ Υοα ή^ΙΙ
Τηβγ ^ίΐΐ ΤΗβγ \νί11
Ευκτική. Η ίυκτικη της Άγγλικί/ς άρμοζα κάλλιον νά ονομάζε
ται δυνητική η συμπερασματική, η και τά τρία όμοΰ (δρ. Παρ. Ε'. και ΣΤ'.)
Ένεστώς. Παρακείμενος.
Καλοϊμι, κτλ. Ικάλονν αν, κτλ. Έκάλονν αν, κτλ. &ά ικάλονν,
&ά εκάλονν, κτλ. κτλ. δα. είχον κεκλημένον η
καλεβμένον.
I δΰοαίά I δηοα1(1
ΤΗοα τ^οαίάβΐ; ΤΗοα ττοαίάδί
Ηβ (δΐιβ) ·ννοα1ά( ι,
Λ^βηοαία Μ·
Υοα τνοαίά Υοα -ννοαίά
Τ\ιβγ Μίοχύά Τ1ιβγ -ννοαίά

ΠΡ02ΤΑΚΤΙΚΠ (δραυποσημ. 1, σελ. 312).

Ενικός. Πληθυντικός.
ίιβί ηιβ οβίΐ, «5 καλώ (και ίιβί αδ 03.11, (ας) καλώμεν
καλέϋω). (και ας καλέβωμεν).
 — 416 —

Οαΐΐ η οαΐΐ ΐηου, κάλει (και Ο&Π η 0&11 ^οτι, καλείτε (και
κάλεδον). καλέδατε).
%,βϊ Ιιίχα. (Ηθγ) οαΐΐ, καλείνω Ι/βί ίηοιη 08,11, καλείτωδαν
(χαΐ καλεδατω), ας καλή (και καλεβάτωδαν), ας κα-
(καί ας καλέδή). λώδι (και ας καλέδωβϊ).

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ.
. ΐΕνεστώς. Παρατατικός.
("I) να καλώ, κτλ. Νά Ικάλονν.
Τηαί I 08-11. ΤΙια* I οαΠοα*.
— ίηοιι ο»11. — ΐΗοιι θ8ΐ1ο(ΐ8ί. . .
-τ- Ηθ (βηβ) οαΐΐ» — 1ιθ (δΐιβ) ο&11β(1.
— 08,11. — -ννβ οαΐΐβά.
— ^ου. 03,11. —- ^οα 08,11β<1.
-τ- ύίβγ 08,11. — Ιΐαβγ ο&Ηβά.

Παρ. Α'. Οί λθί7Γθί χρόνοι της εγκλήσεως ταύτης σνντίθΐνται ως

Ιν τφ όριστικφ (δρα την προηγονμίνην σελίδα).

ΤΥΠ02 ΑΡΝΗΤ1Κ05.
'Εν τ£ σχηματισμέ των μη βοηθητικών ρημάτων αρνητικώς, εν
μϊν τοις άπΧοΐς χρόνοις τον ρήματος τίθεται Λθ αμέσως μετά την
αντωννμίαν) εν δε τοις συνθετοις, η αρνησις 11θί τίθεται μετά το βο
ηθητικών, και προηγείται τον απαρεμφάτου και των μετοχών.
Ένεστως της απαρεμφάτου. Ένεστώς της ενεργητικής μετοχ.
Νοί ίο 08.11. Νοί οαΐΐίη^.
Παρακείμενος της απαρεμφάτου. Παθητική μετοχή.

Νοί ίο η&νβ ο&ΙΙβά. Νοί ο&Ποά.

0ΡΙ2ΤΙΚΙΙ.
'Ένεατως. .' Παρατατικός.
Ον(δεν) καλώ, κτλ. Ονκ(δ'εν) έχάλονν, κτλ. Ονκ
(δεν) Ικάλεδα, κτλ.
I άο ηοί οβ,ΙΙ. I άΐά ηοί ολΙΙ.
Τηοα ςίαβί ηοί ο&11. Τηοα άΐάδί ηοί οαΐΐ.
 — 417 —

Ηθ (βηβ) άο68 ηοί 03,11. Ηβ (δΐιβ) αϋ(1 ηοί οαΐΐ.

ΛΥβ άο ηοί οο,ΙΙ. ΛΥ« άί(1 ηοί ο&Η.
Υοα άο ηοί ο&11. Υοα άίοΐ ηοί οβίΐ.
Τ1ΐ67 άο ηοί οαΐί. Ύ\ιβγ άιά ηοί ο&ΙΙ.

Παρακίίμ. (δρ· Παρ, Α'· σελ. 403). Ύπψσυντ, (δρ. Παρ. Β'. σελ.403)-
Ον κέχληχα, κτλ. ονχ (δεν) Ονχ ίχεχλήχειν, χτλ. δεν εϊχον
ίχαλεβα χτλ. κεχλημένον, χτλ.
I Ηίΐνο ηοί ο&Πβα. I Ιιαά ηοί οαΐΐβά.
ΊΊιοα Ιιβ,δί ηοί οαΐΐθά1, χτλ. Τΐιοα ηαάδί ηοί οαΐΐοα, κτλ.
Μέλλων (δρ. Παρ. V. σελ. 403). Με'λλων τετελεσμένος (δρ. Παρ.
Δ'. σελ. 403).
Ον καλέβω, κτλ. δεν &ά καλέ- Ον καλέβω, κτλ. δεν &ά εγω
6ω (η καλώ) κτλ. κεκλημένον, κτλ.
I βηαΐΐ ηοί ο&Π. I δΐια.11 ηοί η&νβ οίΐΐΐβά.
ΊΊιοα ινίΐί ηοί οαΐΐ, κτλ. ΤΙιοα^ΐΙίηοίη&νβο&ΙΙθα,ζΓλ.

Ευκτική (δρα Παρ. Ε'. και ΣΤ. σελ. 404).

Ένεστως. Παρακείμενος.
Ον καλοΐμι, κτλ. ονχ αν ίκά- Ον κεχλήχοιμι, κτλ. ονκ αν
λχν, χτλ. δεν &ά εκάλνν, χτλ. εκάλονν, κτλ. δεν &α εϊχον
κεκλημένον, κτλ.
I βΐιοιιίαΐ ηοί ο&Π. I δηοηΜ ηοί η.ανβ οαΐΐοά1.
Τηοη Λνοαίαβί ηοί οαΐΐ, κτλ. Τηοη τνοηίαβί ηοί η&νβ 03,1-
1β(3, κτλ.
Προστακτική.
Ενικός. ■■ Πληθυντικός.
Ιιβί ηιβ ηοί ο&ΙΙ, ας μή χα- Ιιβί ηδ ηοί οαΐΐ, (ας) μη κα
λώ και ας μή καλέβω. λώμεν (και α§) μή καλίβωμεν.
Οαΐΐ ηοί ή ο&Π ίηοη ηοί, μή Ο&Π ηοί η οαΐΐ 70η ηοί, μή
κάλει και μή καλέόης. καλήτε (και μή καλεόψε).
Ι/θί ηϊηι (Ηθγ) ηοί οαΐΐ, μή Ιιβί ίηβήι ηοί οαΐΐ, μήκαλεί-
καλείτω «(και μή καλέϋφ, ας τωόαν (χαί μή καλέβωβι), ας
μή καλή (και ας μή καΜόφ). μή καλώόι (και ας μή χαλέ-
βωβιν).
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ.
Ένεστώς. Παρατατικός.
("I) να μή καλώ, χτλ. Να μτ Ικάλονν, κτλ.
53
 — 418 —

ΤΗαί I άο ηοί οεΙΙ. ΤΗαί I «ϊίά ηοί οά\\.

— ίΗοα <1ο ηοί ο&ΙΙ.
— Ιιθ (βΗβ_) άο ηοί οαΐΐ.
— \νβ (Ιο ηοί 03,11.
— νοη (Ιο ηοί οαΐΐ.
— ίίΐ67 άο ηοί οαΐΐ.
— ίΗοη άίιΐδί ηοί οαΐΐ.
— Ηβ (βαβ) (ϋά ηοί ο&ΙΙ.
— ττβ άϊά ηοί οαΐΐ.
— νοα άίά ηοί ο&11.
— ΤΗβγ άΐά ηοί οαΐΐ.

Παρ. Β'. Οί λοίποι χρόνοι τοΰ ρήματος τούτου συντίθενται ώς

και οί της οριστικής.
ΤΥΠΟϊ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟΙ.
Έν τφ σχηματισμέ τοΰ μη βοηθητικού ρήματος ερωτηματικως, ο
πού δεν υπάρχει άλλο βοηθητικού ρήμα προτάσσεται τ6 ρήμα ίο (Ιο,
το δέ υποκείμενον, και όνομα εάν έπεται^ ώς η προσωπική αντωνυ
μία) τψ ρήματι ίΟ Α.0 η αλλψ βοηθητική.
Ένεστώς. Παρατατικός,
Καλώ; Έκάλαν; κτλ. 'Εχάλεΰα; κτλ.
Όο I 03.11 ? ϋίά I ο&11?
Ώοδί ίηοιι ο&11? ϋίάβί ίΗοα οα11?
ϋοβ8 ηβ (βηβ) οαΐΐ ? ϋίά Ηβ (δΗβ) οα11?
Ώο τνβ οε11? ϋϊά ττβ οα11?
ϋο νοιι 03ΐ1? ϋίύ νοιι οα11?
Ώο ίΗβν οα11? ϋίά ίΗβν ο&11?
ϋοβδ ηιγ ίβίηβΓ ο&11? Καλεί ΌΊά γοην ηιοίΙιβΓ 03,Η? Έχά-
δ πατήρ μον. λεόεν ή μήτηρ 6ας;
Παρακείμενος. Ύπερσυντέλικός.
Κέκληκα; κτλ. Έκάλεΰα; κτλ. Έχεχλήκειν (εΐχον καλεΰμένον) ;
κτλ.
Ηανβ I ο&11β(1? Ηαά I οα11βά? κτλ.
Μέλλοντες. Ευκτική.
8η3ΐ1 I ο&11? Καλέσω; Θά 8Ηοη1ά I ο&11? Έχάλονν αν;
χαλέβω {και &ά καλώ) ; Θά Ιχάλονν; κτλ.
8Η&11 I Ηανβ ο&11βο1 ? καλεΰω; 8Ηοα1ά I Ηανβ 08ΐ1βά? καλέ-
(&ά εχω κεκλημένον); ΰαιμ'αν; εκάλονν αν; &ά εΐχον
καλεόμένον; χτλ.
ΤΥιΙΙ νοηΓ δίβίβΓ 0311 ? &ά κα· Λνοηΐά νοηΓ ΗγοϊΗογ Ηανβ
λέό% ή αδελφή 6ας; οα11βά? Φα εκάλει δ αδελ
φός <5ας;
 — 419 —

ΤΥΠ02 ΑΡΝΗΤΙΚΗ2 ΕΡΩΤΠ2ΕΩ2.

Έν τψ τνπψ τούτω τηρείται ό αύτος κανών δστις και Ιν τρ Ερωτή
σει. 1
ϋο Ιηοίοα11? δεν χαλώ} κτλ. Ηαβ βηβ ηοί 03,11βά? δεν εκά-
•λεόε (δεν ίγει καλέβει) ; κτλ.
Όΐά Ιιβ ηοί 0&\ΐΊ δεν Ικάλεβε ; Ή&ά \νβ ηοί οα11β<1? δεν εΐχο-
μεν καλέΰει; κτλ.
\νΠ1 ^οιι ηοί ο&11? δεν &ά κα- Υϊουΐά γου. ηοί Ιι&νβ ο&11θ(1?
λέβητες κτλ. δεν θα Ικαλεΐται (δεν &α. εί-
γετε καλέβει)]
Λνίΐΐ ίηβ7 ηοί η&νβ οα11β(1? Μη,γ I ηοί "ννΌΓΐί? δεν είμπορώ
δεν &ά καλέβωβι (δεν #ά έ'- [δεν μοϊ Ιπιτρέπεται) νά έρ-
χωόι καλέβη); γάζωμαΐ',
δΐιοηΐά I ηοί 08,11 ? δεν δα Ικά- Οαη γοιι ηοί νοι·1ί?<5έι> δννα-
λονν; 6&ε νά έργάζηβ&ε;

Παρ. Γ*. Εΐδομεν η$η (εν ΚΑ'. Μαθ, Παρ. Ζ'. δτι τά βοηθητικά
ρήματα δεν δέχονται* «1θ εν τρ άρνήσει και ψωτησει. Ωσαύτως δέ και
τά (ζης.
Το άατβ. Τολμάς νά μοι δμι- Ό&τβ γοη 8ρβ&1: ίο ηιβ ίηυβ?
λης οντω;
Αεν τολμώ ν άποζριδώ. I άητβ ηοί ΗηδλνβΓ.
Το πββά. Αεν 1%ετε ανάγκην νά Υου. ηββά ηοί άο ίί.
το κάμψε.
Το οατβ. Αεν μεριμνώ (ψρον- I οατβ ηοί και I άο ηοί ο&Γβ.
τίζω).
Το άπονο. Αεν γνωρίζω (δεν ει- I Ιίηοττ ηοί και I (Ιο ηοί Ιίηοντ.
ξενρω).
Το Ιιορβ. Ελπίζω οχι. I ηορβ ηοί .*

Σημειωτέον ετι τάς εζ,ής φράσεις.

Πώς ϊγει (πώς πηγαίνει) τοντο; Ηοτν £068 ίί ? 5
Πώς ί'χει τά <?«',· Ηοπ ί'&τβ γου. ? 4
1. Έν τη αρνητική ίρωτηβιι τι) νποχιίμινον δννατον να τί&η μιτα την λί-
ξιν ηοί, ώς' Ι>ο I ηοί 03.1 1 ? η (Ιο ηοί [βνντιτμημίνον <1οη'ί] I οα1Ι? δέν καλώ;
8Η&11Ι ηοί ο&]]? η βΐιβίΐ ηοί [βνντιτμημίνον βΐιαη'ΐ] I ο»11? δέν χαλίαω;
Τ>Ίά ηβ ηοί ο&ΙΙ* η άϋ ηοί ηβ οβ.11? δεν Ιχάλιι; Η&5 Ιιβ ηοί οαΙΙβάΡ η 1)88 ηοί
Ιιβ β&ΙΙβά' δεν ίκάλεαε; ■
2. I (Ιο ηοί ηορβ, &ά Ιβήμαινε δίν ΙΙπΙζα.
3. Ηο\ν (Ιο ^οιι #ο? — τίνι τρόπω πηγαίνεται;
4. Ηο«γ άο ϊοβ ί»Γβ? — πως περνάτε; (ζήτε δηλαδή καλά);
 — 420 —

Παο. Δ'. 'Έ,ν μεν τφ αρνητική Χόγω χρησις τοϋ Λο γίνεται μόνον
μετά τοϋ επιρρήματος 11θΙ, Ιν τί) ερωτήσει ομως τίθεται μετά πάντων
των αρνητικών επιρρημάτων. Ως'
Αεν την βλέπει Λοτέ. Ηβ ηβνβΓ 8668 ΗβΓ.
Αεν τψ βλέπει ποτέ} Βοβδ Ηβ ηβνοΓ 866 1ΐ6Γ?
Αεν λέγει τίποτε. 8Η6 8&γ8 ηοίΐιίη^.
Αεν λέγει τίποτε ; ϋοβδ δίιβ 8Εν ηο11ιίη§?
Αεν βλέπω κανένα. I 866 ηοοοάγ.
Αεν βλέπετε τίποτε; Ώο γόη 866 ηοί!ιίιι§?
Παρ. Έ'.'Όταν το ΰποκείμενον του μι) βοηθητικοί) ρήματος ΐ/ναι αν
τωνυμία ερωτηματική, ώς' Μ'1ΐΟ? τίς (ποίος)", Λν1ΐαΙ? τί; δεν τίθεται Αβ
και άΐά εν τί) ερωτήσει" Ώς"
Τίς μοι ομιλεί; ΤΥΤιο 8ρβ»1ί8 ίο ηιβ?
Τίς εΐ 6 διαβαίνων; ΤΥΙιο £068 ίΗθΓβ?
Τί 6ας κάμνη να ομιλψε οντω ; \Υ1ιαί ιηαΐίβδ νου. βίΐγ βο?

Γ'. ΤΥΠ02 2ΧΗΜΑΤΓΕΜΟΥ ΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΡΗΜΑΤ02.

Παρ. ΣΤ'. Τά παθητικά ρήματα σχηματίζονται βοηθείφ τοϋ βοηθη
τικού ίΟ 1)β, συνοδευόμενου νπο της παθητικής μετοχής τοϋ ενεργητικού
ρήματος. Κατά το εζης δε παράδειγμα σχηματίζονται πάντα τά παθητι
κά ρήματα. 1
Ένεστώς της απαρεμφάτου. Ένεστώς· της παθ. μετοχής.
Το \>6 ο&ΙΙβά, χαλεϊβδαι. Ββίη£ ο&Πβθ, καλούμενος.
Παρακείμενος της απαρεμφάτου. Παρακείμενος της παθ. μετοχής.
Το Ηανβ 1)6611 ε&ΙΙοα1, κεκλή- Βεεη οηΐΐβά1, κεκλιμένος (και
6&αι (και κλη&ήναι) κληθείς).
Ένεστώς ΠαραΓατίκός.
Καλούμαι, κτλ. Έκαλούμην, εκλή&ην, κτλ.
I αηι \ I τνα8
ΤΗοιι ατί ] Τηου τν^δΐ

ΛΥβ ίΙΓ6 1 νν 6 \νβΓ6

Υοα ΛΓβ \ Υοιι Τ^βΓβ
ΤΗβΥ &Γ6 / ΤΙΐβΥ \ν6Γ6

Χ. Έπίιδη δε το ττ,ν βάαιν ττ,ς πα&ιμιχης ψωνϊ,ζ άποτελονν είναι βοτ,9η

Παρακε'ιμ (δρ. Παρ. Α'. σελ 403)· Ύπερσυντ, (δρ. Παρ. Β'. σελ. 403).
Κίχλημαι (εχω κλη&ή), κτλ. έ- Έκεκλήμην (εΐχον κληϋ-ή), κτλ.
κλή&ην, κτλ.

1 Η&νβ ΙΗαα!
ΤΗοιι Ηαδί ΤΗοιι Ιΐίΐάδΐ;
Ηβ (δΗβ) 1ι&8 , π , Ηβ (8Ηβ) Ηαά
Ηββη οβίΐβά. > Ηββη οαΐΐβά.
ΛΥβ Ηανβ
Υοιι Ηανβ Υοα Ηαά
ΤΗβν Ηανβ ΤΗβν Ηαά
Με'λλων (δρα Παρ. Γ", σελ. 403). Μελ. τετελ. (δρ. Παρ. Α'. σελ. 403).
Κλη&ήβομαι (&ά κλη&ώ χαϊ Φα Κλη&ήόομαι (&α ημαι χεκλημέ-
καλώμαι), κτλ. νος), κτλ.

I βΗηΙΙ I βΗαΙΙ
ΤΗοιι τνΐΐί ΤΗοιι \ήΐ£
Ηβ (δΐιβ) ΛνΐΠ
? Ηανβ Ηββη
λΥβ βΗλΙΙ
ο&Πβά.
Υοιι τνΐΐΐ Υοιι "ννίΐΐ
ΤΗβν Ύνΐΐΐ ^ ΤΗβν τνχΐΐ ·

Ευκτική ("Ορα Παρ. Ε'. καΐ ΣΤ'. σελ. 404).

Ένεστώς. Παρακείμενος.
Καλοίμην αν, εκαλονμην αν, &ά Κεκλημένος εΐην αν, εκαλούμην
ίχαλονμην, κτλ. αν, &ά εχαλονμην.

I δΗοιιΜ ΙδΗοηΙά Λ
Τΐιοιι τνοιιΐάδί » ΤΗοιι "ννοιιΜβΐ
Ηβ (δΗβ) λνοιιΐά ι η τ Ηβ (δΗβ) \νΌΐι1(1
}>Ηανβ Ηββη
ΛΫβ δΗοιιΠΙ
οαΐΐβοΐ.
Υοιι \νοη1ά Υοιι τνοιιΐο!
ΤΗβν τνοιιΜ ΤΗβν >νοιι1ά

Προστακχικτ).
'Ένικός. Πληθυντική,
Εβί ηιβ Ηβ οαΐΐθά, ας καλώμαι Ιιβί ιΐδ Ηβ οαΐΐβθ, («?) καλώ-
(και ας κλη&ώ). με&α(καΙ [ας] κληδώμεν).

τικον, δεν πρέπει τις νά ληβμονήαΐ] οτι ίν Ιςιατήβμ χ«1 ίν άςνήοει δεν
δ 'χεταί ποτε τό (Ιο.
 — 422 —

Ββ η 1)6 ίΐιοη Οίΐΐΐβά, καλόν Ββ η 1>θ 7011 ο&Πβά, καλε16%ε

(και κλή&ψι). (και κληϋ-ψε).
Ιιβί Ιιίιη (Ιιβν) οβ οη,Πβθ, καίει- Γιβί ίΐιβιη ί)β Οίΐΐΐβά1, καλύΰδα-
β&ω (και κλη&είτω ας καλψ 6αν (και κλη&ήτωβαν), ας χα-
ται (και ας χλη&$). λώνται (και ας κλη&ώόι).
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ.
Ένεστώο. Παρατατικός,

"Ινα καλώμαι, κτλ. "Ινα Ικαλονμην, κτλ.

Ύ\χ&ϊΙ \ ΤΙιαίΙ τνβνβ
— ίΗοιι ] — ίΐιοα Λνβιΐ;
~ Ηβ (δΗβ) 1)6 οα1ΐ6ά. ~ 116 (8ΐΐΘ) ^βΓΘ ί οαΐΐβα.

— 7οα ] — γοα ΎΤβΓβ

ίΗβγ ' ίΐιβγ ΤνβΓβ
Παρ. Ζ'. Οί λοιποί χρόνοι της εγκΚίσεως ταύτης συντίθενται ως ο'ι
της οριστικής»

ΟΥΔΕΤΕΡθΥ ΡΙΙΜΑΤ05.
Παρ. Α'. Ουδέτερα τίνα ρήματα δύνανται να. λαμβάνωσιν ωσαύτως το
βοηθητικον ίο 1)6 προς σχηματισμον των συνθίτων αυτών χρόνων.
("Ορ. Μαθ. Κθ'.).
Ένεστώς της απαρεμφάτου. Ένεστώς της ενεργητικής μετοχής.
Το &Γτίνβ, άιρικνεϊβ&αι (φ^ά- ΑΐΉνϊη§;, άφικνονμενος (φ&ά-
νειν). νων).
Παρακείμενος της απαρεμφάτου. Ένεστώς της παθητικής μετοχής.
Το 1)6 (η Ιιανβ) ηιτίνεά1, «φΐ- Αιτίνβά, άφικνονμενος (φ&α-
χβ·«ί (και άφιχ&ήναι). όμένος).

Ένεστώς. Παρατατικός.
Άφικνονμαι, κτλ. Άφικνονμην, άφίχδψ', κτλ.
Γανπνβ. I β,Γπνβά.
Τΐιοα αηίνββί. Τΐιοιι δίτίνεάδ*.
Ηθ (δΐιβ) αιτΐνεδ. Ηβ (δΗβ) αηίνβχΐ.
"ΝΥβ &π·ΐνβ. λΥο αΓπγβά.
 — 423 —

Υοα αηίνβ. Υοα αΐ'πνβϋ.

Τηβγ αιτίνβ. Τΐιβν ηι·πνβ(1.

Παρακείμενος,
Άφΐγμαι, άφίχΰην, κτλ.
I 8,ηι (η η&νβ)
Τηοα 8τί (η ααδί)
Ηβ (δΗβ) 18 (η Ιΐίΐδ)
αΓπνβύ.
ΛΥβ &γθ (η ΙΐΒ,νβ)
Υοα αΓβ (η ηανβ)
Τΐιβγ ΛΓβ Ιιανβ)
Ύττερσυντελικ<ίς>
'Λορίγμην {ύγρν άφιχ&ή), χτλ.
I \ν&8 (η Ιααά)
Τηοα\νΛ8ΐ; (η ΙΐΆάΒί),
Ηβ (βΐιβ) "νν&δ (η Ιι.ιά) ( ηιτί-
Λνβ "ϊνβΓβ (η Ιιαα) ( νεα.
Υοιι -ννβΓβ (η Ιιαά )
Τΐιβν τνβΓβ (η \ι&ά)

Παρ. Β'· Έις τους Χοιπούς χρόνους και εγκλίσεις ό σχηματισμός

των ουδετέρων ρημάτων είναι καθ' δλα ό αυτός με τον των ενεργητικών.

ΑΥΤΟΠΑΘΟΥ2 ΡΠΜΑΤΟϊ (δρα Μαθ. ΛΖ'.).

Παρ. Α'. Τα αυτοπαθη ρήματα βοηθούνται παρ"Άγγ\οις ανεξαι
ρέτως ΰπ6 του ρήματος 1θ Ιΐανβ, ϊχειν (δρ. Μαθ. ΛΖ'.).
Ένεστώς· τί}ς απαρεμφάτου, Ένεστώς της ενεργητικής μετοχ.

Το "ϊν&δη οηβ'β δβΐί, νίχτεΰ&αι. λν&δΗίη^ οηβ'8 8β1£, νιατόμε-

νός τις.
ίίαρακείμενος της απαρεμφάτου. Ένεστώς της παθητικής μετοχής.
Το η&νβ τν&δΗεά οηβ'δ δβΐί, ΛΥ&δηβά οηβ'β δβΙΓ, νιφ&ίίς.
νηήφ&αι, νιφ&ήναι.

ΟΡΙΣΤΙΚΗ.

Ένεστώς.
Νίπτομαι, κτλ.
I \ναδ1ι ηινδβΐί".
ΤΗοα ^αβαβδί; ίηνδβΐί".
Ηβ \ν&δΚβδ Ηίηίδθΐί".
8Ηβ τν&δηβδ ΙιβΓδβΙί".
ΛΥβ τν&βη ΟΙΙΓδβΙνβδ.
Υοα \ν&βη νοαΓδβΙνββ.
Τηβν >ναδη Ιηβιηββίνβδ.
Παρατατικός.
Ένιπτόμην, Ινίφ&ην, χτλ.
I τν&δηβά ηινδβΐί.
Τηοα "Ητ&βηβάδί. ίηνδβΐί".
Ηβ τν&δΐιβά ΚΐΓαβοΙί".
81ιβ Ήτ&δΐιβά ηβΓδβΙί".
\Υβ τν&δηβά οαΓδβνββ.
Υοα >ναδ1ιβά νοαΓδβΙνββ.
Τΐιβν \ναδ1ιβά Ιηβηίδβίνοδ.
 Παρακείμεν. (δρ, Παρ. Α', σελ· 103]· Ύπερσυντελικός (δρ. Παρ, Β'.),
Νίνιμμαι, ενίφ&ην, κτλ. 'Ενενίμμην (ειχον νιψ&ή), ν.ύ.
I Η&νβ τν&δΐιβά π^βοΐί1, κτλ. I Ιιαά Λν&δΐιβά Γηγδβΐί", κτλ.
Μέλλων (δρ· Παρ. Γ'. σελ. 403}. Μέλλων τετελεσμένος (δρα Παρ,
Δ'. σελ. 403).
Νι<ρ&η6ομαι, κτλ. Νιφ&ήβομαι , πρότερον, κτλ.
I δΚα,Π ΉταβΗ ηι^ββίΓ, κτλ. I βΚαΙΙ Ιιανβ ν&δΙίΘά η^δβΐί",
κτλ.
Ευκτική ("Ορ. Παρ. Ε'. και ΣΤ'. σελ. 404).
Ένεστώς· Παρακείμενος.

ΝιΛτοίμψ αν, Ινιπτόμψ αν, Νενιμμένος εΐην, ενίΛτόμψ αν,

9ά ένιχτόμην, κτλ. 9α ειχον νιφ9ή, κτλ.
I δΐιοιιΐά τναβίι ιη^δβΐί", κτλ. I βΚοιιΙά Ηανβ τν^&δΐιβά ιη^δείί",
κτλ.
Προστακτική.
Ενικός. Πληθυντικός.
1Μ ίηβ ·ντ&8ΐι κ^βεΐί", ας νί- Ι,οί πβ ττηδίι οπΓδβΙνβδ, (ας)
Λτωμαι(και ας νιφ9ώ), κτλ. νιπτώμε&ακαι(ας)νιφ$ώμεν.
λΥ&δΙι η "νναδΗ Ιΐιοιι ϊίι^δβΐί", \ν&δ1ι η \ν&δΚ 7011 ^Όυτδβίνβδ,
νίχτον {και νίφ&ηνΐ). νίπτεβδε και νίψ^ητε.
Ιιβί Ιπκι \ν&δ1ι Ηΐηίδβΐί (Ιβϊ ΗβΓ Ιιβί ίΐιοηι \ν&δ1ι ίΐιβηίδβίνβδ,
"νν&δΗ ΙΐΘΓδβΙί), νίΛτέβδω και νιπτίβδωβαν καΐ νιφ&ήτω-
νκρ&ητω (ας νίπτήται και ας 6αν (ας νίπτωνται και ας νι-
νκρ&ϊϊ). <ρ&ώ6ι).

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ.
Ένεστώς· Παρατατικός.
"Ινα ν'ιΛτωμαι, κτλ. Να ΙνίΛτόμψ.
ΤΗ&ί I \ ί ιηγδβΐί. ΤΗαί I ^α§1ιβ(1 ηιγδβΐί".
— ίΐιοα ] I ίΗγδβΙΓ. — Λοτι τν&βΐιβάδΐ; ίΐιγδβΐί".
— Ηβ / ΐΐιηηδθΐί. — ττη,δΐιβιΐ Ιιίηίδβΐί.
— δΗβ >\ναδ!ι<1ιβΓβθ1ί. — δΗθ τν&δ1ΐθ<1 ΗβΓββΙί".
— I ] οτίΓδεΙνθδ. — τίναβΗθά οαΓδβΙνβδ.
— γοιι 1 Γ γοιίΓδβΙνβδ. — γοτι τν&δΐιβά γοηι-δβίνβδ.
— ίΐαβγ ) I ίΐιβπίδβίνβδ. — ίΐιεγ "^ίΐδΚβίΙ ΛβιηίδεΙνΘδ.
 — 425 —

Παρ. Β'. Οι λθί7τοί χρόνοι της εγκλίσεως ταύτης συντίθενται ως οι

Της οριστικής.
Παρ. V. "Οταν υπάρχγ άμοιβαιότης ενεργείας, όταν δηλαδή η ενέρ
γεια γίνεται ΰπ6 δυο υποκείμενων εττ' άλληλα, τ6 ρήμα καλείται άλλη-
λοπαθες' έχει δέ μόνον πΧηθυντικον και ένοΰται μετά. των αντωνυμιών
6»«1ΐ ΟίΙΐβΓ V 0116 αηοίΙΐβΓ, άλλι/λονς, άλλήλας, αλλτ/λα. Οίον
3^8181 βαοΐΐ ΟίΙΐβΓ, βοηθούμεθα (βοηθοΰμεν άλλ/;λθυς)· ίΐΐβ^ Ιΐανβ &1-
τν8}8 Ιοτβά βαείΐ οίΙΐβΓ ίβηάβΓΐ^, νγαπνθησαν (ηγάπησαν αλλήλους)
πάντοτε φιλοστόργως.
Ή εγώ αυτός, σύ αϋτος κτλ, εκφέρονται επίσης Βιά των αυτοπαθών
αντωνυμιών. ΟΙον' θά ϊΒητε την επιστοΧήν υμεΐς αυτοί (σεΤς οί ϊδ(θί),
3^011 δΐιαίΐ 86β Ιΐΐβ ΙβίίβΓ ^ΟΙΙΠδβΙί, ήλθεν τι ιδία; άϊΛ 8ΐΐβ ϋΟΜβΙΐβΓ-
8β1ί? 1

2Τ'. ΤΥΠ03 3ΧΗΜΑΤΙΪΜ0Υ ΑΠΡΟΣΩΠΟΥ ΡΗΜΑΤΟϊ.

(Όρα Μαθ. ΛΗ'.).
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ.— Τά απρόσωπα ρΊ,ματα μη ϊ-
χοντα ώρισμενον υποκείμενον σχηματίζονται μόνον εν τψ τρίτω ίνικω
προσώπω δυνάμει της αορίστου αντωνυμίας ίί.
Ένεοτώς της απαρεμφάτου» Ενεργητική μετοχή,

Το Γ&ίη, βρέχειν. Καίηία^, βρέχων.

Έίαρακείμενος της απαρεμφάτου. Παθητική μετοχή.
Το Ιΐίΐνβ Γαϊηβά, (βεβροχέναι), Καϊηβά, βρεχόμενος.
βρέξαι.
Έυεστώς· Ώαρατατικός,
Ιί Γ&ίηδ, βρέχει. Ιί ΓΛίηθά, έβρεχε.
Παρακείμενος, Υπερσυντελικός,

Ιί Η&8πώΐ6<ϊ, (βέβροχι),ϊβρεξε. Ιί Ηαά Γ&ίηοά (έβεβρόχει), είχε

βρέξει.
1 Ή λέξις 5β1ί ενρίακιται ΰνχνά μόνη, ΐΐβίρχεται δε και ΐίς την ανν&εαιν ί-
πι&έτων Τίνων καϊ ονβιαβταιων. '£1ς· Α ίπβικί ΐϊ βηοίΗβΓ δίΐί, ό φίλος εϊναι
άλλος ίγώ- εβίΐ ρΓεδΟΓνηΐίοη, αντοβυντήρηβις' 8βΙί Ιοτβ, φιλαυτία" ββΐί-βαΐίδίϊβά,
αυτάοιβχος, αυτάρκης.
Ή αντός μετά το όνομα εκφέρεται δια των αντοπα&ων αντωνυμιών η τοϋ
ϊπιφ&ήματος τβΓ7· Είναι 6 άν&ρωπος αΰτος, ίί Ϊ8 Λβ ηαη Ιιίπίδβΐί η Ιιβ ϊβ Λβ
νοί'ν ηι;ιη. Προ τον ονόματος ομως Ιαοδυναμεΐ τή" ',ι&βιϊ. '£1$' Ιί Ία ιΐιβ εααιβ
ΛΪΙ12, εΐναι το αντο (τό ίδιον) πράγμα.
54
 Με'λλων· Μέλλων τετελεσμένος,

ϊϊ \νί11 ταίη, βρέξει, &ά βρέξψ I* ^ϋΐ Ιιανβ Γ&ίιιοά, βρέξει, &ά

ΕΥΚΤΙΚΗ.

Ένεστώρ. Παρακείμενος.
ϊϊ "ίνοιιΐά ταίη, βρέχοι, Ζβρεχεν ϊϊ ψοχιΐά Ηανβ Γ&ίηβιΐ, Ι'βρφν
αν, &ά έβρεχε, αν, η&ελε βρέξει, Φα εβρεγε.
Προστακτική. Υποτακτική.
Ιιβί ΐίΓ&ίη, βρεχέτω, βρεξάτω, ΤΗαίιί Υ&ίη. ("ΐ)να βρέχη, κτλ.
(ας βρέχη, ας βρέξη).

Παρ. Α'. Ύπάρχουσι, ά) απρόσωπα ρήματα ώς εκ της φνσεώς των,

ως τά ίξί}ς*

Παραδείγματα.
Το Λιακίοι·, βροντών, ϊϊ ίΗηικΙβΓδ, βροντόί.
Το Ιί^ΐιίβη, άΰτράπτειν. ϊϊ Ιί^Ηίβηβα1, ηβτραπτε.
Το ίτββζβ, πψννναι, παγόνειν. ϊϊ ίτββζβδ, γίνεται παγετός, πα
γωνιά. .
Το δηοτν, χίονίξειν. ϊϊ δΐιοψβά, ίχιόνιζε.
Το Η&ϋ, πίπτειν χάλαζαν. ϊϊ Ηα8 Ηαϋβά, Ζπεΰε χάλαξα.
Το 1)1θ\ν, φνϋα,ν, Λνέειν. ϊϊ \Αοψ&, φνόα, Λνέει άνεμος.
Το ΐΗ&ν, τήκεΰ&αι, διαλνε6&αι ϊϊ ϋι&ψΒ, διαλύονται οι πάγοι,
τονς πάγονς.

β'.) "Αλλα τίθενται ώς απρόσωπα εν τισι φράσεσιν (Μα0· ΛΣΤ'.) ώς'

Παραδείγματα,
Ηοί, είναι κανΰωνα. ϊϊ ϊ$ Κοί, είναι κανόων.
\ν&ΠΜ, είναι ξέΰτψ. ϊϊ \^3,8 ΎΓίίπη, ψο ζέδτη.
οοΐά, είναι ψύχος, κρν- ϊϊ Η&8 1>66η εοΐά, ε'γεινε (ίκαμζ)
ον. κρνον.
Γθ££7, είναι όμίχλψ. ϊϊ τνϋΐ .ΐϊβ {裧γ, &ά γείνη όμί-

ίΐΙιοαΓ ΐΐΟδϊ,εϊναι ίϊα- Ιϊψ$$ & Ιαο&Γ ίτοδί, ψο πάχνη,

χνψ.
 — 427 —

τνΐηοΐ/, είναι άνεμον. Ιί ϊβ ^νΐηά1^, είναι άνεμος (άέ-

άΪΓίγ, είναι ρνπαρόν. I ·ντα8 άΐΓί^, ηόαν λάβπαι.

Το Μ βηβ Ίΐβη,ύιβτ, είναι κα- Ι£ ίί ντβγβ £ηβ γτβ&ίΙιβΓ, αν ψο
λόν καιρόν. καλός καιρός.
"βαά^βαίηβΓ, είναι κα· Ιί ίβ ο&ά "ΐνθ&ίηβΓ, είναι κακός
κόν καιρόν. καιρός.

Παρ. Β'. Το είναι (εστΐ) δίά μεν τον ενικον εκφέρεται δίά του ίΙΐβΓβ
18, δίά δέ τονπληθυντικον (είσϊ) διά τοΰ ίηβΓΘ «Γβ (δρα Μαθ. Α'.),εκτ6ς
των εκφράσεων τοΰ χρόνου και της αποστάσίως (δρα Μαθ. ΜΑ'·). Ώς*
Είναι κάνεις εν τω δωματίω μον; Ιδ ίΙιβΓΟ 3,ηγ \)θάγ ίη πι^ Γ00ΐη?
' Τχάρχονόι πλεϊςα ΰφάλματα ΤΰβΓβ &Γβ ΒβνβΓ&Ι ηιίδί&ΙίΟΒ
ίν τω δεματί 6ον. ίη γοΐπ* βΧΘΓϋίδθ.
Παρ. Γ'. Το είσί τίνες οι, δύναται νά εκφέρεται δίά της 80Π16 η 8Π^
μόνον, παραλειπομένων τοΰ τε υπαρ κτικοϋ και της αναφορικής αντω
νυμίας.
ΕίΰΙ μαϋψαΐ τίνες, οί όχοϊοι δοηιβ ρτιρίΐδ τνίδη ίο αο^αΪΓΘ
θέλουν να γείνωϋιν ειδήμονες & 1&η§ηα£6 τνίΐηοηί 8ία-
γλώδόης χωρίς νά κοπιάζωόι. άγϊτίΐ£.
Ϊ8οηιβ ρηρίΐβ ρΓβη^ηά ίο 1>β
ηιοΓΘ Ιββτηβά ΐηαη ίηβΐΓ
ηιαδίβΓ'δ αντί.
ΤηβΓβ &Γβ δοηιβ ρυρίΐβ τνηο
ρΓβίβηά ίο 1)β ιηοΓβ Ιβ&Γηβά
ίηαη ίηβΐΓ ιααβίβΓδ.

Παρ. Δ'. Δίά την εκφρασιν είναι αζιον (αζίζειν τον κόπον) (δρ. Μαθ·
ΜΒ'.
Παρ. Ε'. Έίγι αντιδιαστολής προηγείται το ίί 18 τοΰ ονόματος οπερ
εμφαίνει τά πρόσωπα περι ων μεΧΧει τις να όμϊΚησψ
5Ο κακός ούτος Λαΐς είναι ό φ&εί- Ιί Ϊ8 ίη&ί ηαυ^ΐιίγ \>ογ τνΐιο
ρας τό βιβλίον μου (η 6 κα- 8ροϊ1β(1 ηι^ οοοέ.
κό$> ούτος χαϊς εφ&ειρε τό
βιβλίον μου).
Οι γείτονες μας ηβαν οίδραμόν- Ιί 18 ΟΠΓ ηβί^ΙΐΟΟΗΓβ ΤνΉΟ
τες νά ΰβεόωΰι τό πϋρ (η οί η&νβ πιη ιΐρ ίο βχίΐη^υϊδίι
γείτονες μας ΐδραμον νά ίηβ ητβ.
ϋβέόωϋιτό χνρ).
 — 428 —

Παρ. ΣΤ\ Το απρόσωπου 14 18 μεταβάλλεται μόνον κατά χρόνου οΰ-

δέ- και κατ' αριθμόν· Ως'
Οί νιδοντες ηόαν οί φίλοι μας (η Ιί τν&8 ουτ ίηβηάβ τνίαο ψβΐβ
οί φίλοι μας ήδον). δϊΐΊβΐη^.
Αί άδελφαί 6ας είναι αί χαίζον- Ιί 18 ;^ουΓ 8Ϊ8ίβΓ8 ττηο 3Τ6
6αι τό κλειδοχνμβαλον (η αί ρΐα^άη^ οη ΐΐαβ ρΐαηο.
άδελοραί 6ας Λαίζονδι το κλει-
δοκνμβαλον).
Ό αδελφός 6ας ψον 6 ομιλών Ιί "νναδ 70111* 1>ΐΌί1ΐθΓ τρΊιΟ
(η 6 αδελφός 6ας ώμίλει). 8ρο1ί6.
Ζ'. ΤΥΠ02 2ΧΗΜΑΤΙ2Μ0Υ ΡΗΜΑΤ02 ΚΕΧΟΡΙ3ΜΕΝΩ5
3ΥΝΤΕΘΕΙΜΕΝΟΥ 1
Παρ. Α'. Ειδομεν (εν Κ'. και ΚΑ'. Μαθηματϊ) οτι το επίρρημα
η η πρόθεσις ή προστιθεμένη τιο ρηματι τίθεται συνήθως προ τον αντι
κείμενου" αν δμως τ6 αντικείμενου ΐ\ναι αντωνυμία, πρέπει αΰτη να. προη-
•γηται τον επιρρήματος η της προθέσεως.
Ένεστώς της απαρεμφάτου, Ένεστώς της ε νεργητικης μετοχής.
Το ρίοίε υρ, βνλλέγειν (μαζό- Ρίο1άη£ υρ, 6νλλέγων.
νειν).
Παρακείμενος της απαρεμφάτου. Ένεστώς της παθητικής μετοχής.
Το η&νβ ρίοΐίβά υρ, ΰννειλο- Ρίοΐίβίΐ ηρ, Συλλεγόμενος,
χέναι, βνλλέξαι.

ΟΡΙΪΤΙΚΗ.
Ένεστώς. Παρατατικός.
Συλλέγω, κτλ. Σννέλεγον, ΰννέλεξα, κτλ.
I ρίοίε υρ ίηβ Βοοίί. I ρίΛβοΙ υρ ΐΚβ αρρίβ.
Τηου ρΐο^βδΐ ίί υρ. Τΐιου ρίοΐίθάδί ίί τιρ.
Ηβ ρίοίίδ υρ ίηβ δίοηβ. Ηβ ρίοϊίΘά τιρ ίηβ ρβ&Γ.
81ιβ ρίοΐίδ ίί υρ. 8ηβ ρίοΐίβά ίί υρ.
"\Υβ ρΐοίε ίί υρ. Ύ^β ρίΛβά ίί υρ.
Υου ρίοίε ίί υρ. Υου ρίοΐίβά ίί υρ.
Τ1αΘ7 ρίοΐί ίί υρ. ΤΚβ7 ρίοΐίβά ίί υρ.
Παρακείμενος. Ύίτερσυντελικός.
Σννείλοχα, δννέλεζα, κτλ. Σννειλόχειν (είχα Ονλλέξειν).
I ηανβ ρίοΐίβά υρ ίηο ίαη. I Ιιαά ρίοίεβά υρ ίηβ ίαη.

1 "Οαον δια τά εξ οή^αρίατ α>ν μορίων βυντι&ειμένα βήματα, τα ονομά των

δηλοϊ αρκούντως οτι τό μόριον ονβεποτε χαρίζεται αντ&ν.
 • — 429 ·

81ιβ Ηαβ ρίοΐεοά ίί υρ. 8Ηβ Ηαά ρίοΐεοόΐ ίί υρ.

Μέλλων.
(Θα) βνλλέξω,κτλ.
I δΚαΙΙ ρίοίε υρ ^οιιγ §1ονβ.
Ηβ τνίΐΐ ρίοίε ϋ ιιρ.
Μέλλων τετελεσμένος,
(Θα) ϋνλλεξω (Φα έχω βυνει-
λεγμένον), κτλ.
I βΗ&11 Πάνο ρίο&.6(1 ιιρ ΙιβΓ
§1ονβ.
Ηβ ντίΗ Ηανβ ρίοίεβίΐ ίί ιιρ.

ΕΥΚΤΙΚΗ.
Ένεστώς Παρακείμενος.

Συλλέγοιμι, βννέλεγον αν, &ά Θα ίΐχον ϋνλλέζει, ΰννίλεγον

βννέλεγον, κτλ. αν, 9α βννέλεγον, κτλ.
ΙδΗουΜ ρίοίε ιιρ ^οιΐΓ 8βα1. I δΗου1<1 Η&νβ ρίοίεβάυργουτ
δβαΐ.
8Ηο ^ουΜ ρίοίε ίί υρ. 8Ηβ κοιαίά η»τβ ρίοΐεοά ίί ιιρ.

Ώροστακτική.

Ενικός. Πληθυντικός.

Ι*οί ηΐθ ρίοίε ιιρ ίΗβ οοοίε, ας Γιβΐ υδ ρίοίε: ίί ιιρ, α? τό πά-
3ΐάρω (από τον έδάφονς)τό ρωμεν.
βιβλίον.
Ρίοίε ^ ρίοίε ίΗουιίυρ, πάρετο. Ρίοίε η ρίοίε 7011 ίί ιιρ, «άρε
τε το.,
Ιιβί Ηίηι (Ποτ) ρίοΐείί ιιρ, ας Ιιβί ίΐιβιη ρίοίε ίί υρ, ας τδ
τό πάρψ πάρωΰιν.

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ.
Ένεστώς Παρατατικός

("Ι)να ΰνλλέγω, κτλ. Να βννέλεγον, κτλ.

Τηαΐ I \ ΤΗ&ί I
— ίΐιου ) — ίΗου
— 1» (Λβ) ^ & αρ - Ηβ (δΗο; .Λ αρ

— γου ] — 7ου-
— ύιβγ ) — ίΗογ
 Παρακείμενος. Ύπερσυντελικός,
Ίνα βνλλέξω (να. έχω όννειλε- Νά εΐχον βννειλεγμένον.
γμένον), κτλ.

Ύΐα&ί I Ιηζνβ \ ΊΊι&ίΙΗίκΙ )

ίΗουΙίΕνβ [ρϊοΙίβάΗιιρ.
— Ηθ^Ηβ) Ηανβ) — Ιιβ (δΐιο) Ιιαά)

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΩΜΑΛΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ

Πριν εκθεσωμεν τον κατάλογου των ανωμάλων ρημάτων, παρατηρη

τών τςί εζής'
Α'; Ή ανωμαλία των αγγλικών ρημάτων παρατηρείται. Ιον εν τι£ πα·
ρατατικψ και δεύτερον εν τύ/ παθητική μετόχι εζαιρεσει των βοηθητι
κών ρημάτων ίθ Ιΐ&νβ, εχεινκάί ίΟ 1)6, είναι, όντων επίσης ανωμάλων έντφ
ενεστώτι της οριστικής (δρα σελ 403, 40ό), και των ελλείπων ρημάτων, ων
τίνα στερούνται εκτός τούτου απαρεμφάτου και μετοχών, ως" I Νΐΐιΐΐΐ,
οφείλω" I \νϊ11, βούλομαι (θελω)" I Ώΐαγ, εϊμπορώ" I οαη, δύναμαι' 1 1βί>
βφίνω* I 1111181, δει με (πρέπει)" I ΟΠ§1ΐί, οφείλω.
Πάν ρήμα μη σχημάτιζαν τον παρατατικον (η παρωχημενον) και την
παθητικών μιταχην προσθέσει βά ττ} άπαρεμφάτω (έκτος· των διαλαμ-
βανομίνων τροποποιήσεων εν τιΰ ΚΣΤ'. και ΛΕ'. Μα6Υ)ματι), είναι άνω-
μαλον.
Β'. Ή ανωμαλία λοιπόν υπάρχει μόνον εν τω σχηματισμέ τοϋ παρα
τατικού (η παρωχημενον) και της παθητικής μετοχής" οι δε λοιποί α
νώμαλοι τύποι σχηματίζονται κατά τρόπον εντελώς όμαλόν, δ»)λαδ>),
τό δεύτερον πρόσωπον τοΰ παρατατικού σχηματίζεται ώς τ6 τοΰ ενι.
στώτος. Ός' Το ΤΤΤίίβ, γράφειν' ίΙΐΟΠ ΤίΤΐίβΒί, γράφεις" τ6 δε δεύτερον
πρόσωπον τοϋ παρατατικού (I ΉΤΟΐβ) \*Τθίβ8ί. ΤΟ 1)11^, άγοράζιιν
ΐΙίΟΙΙ 1>115"β8ί, αγοράζεις" τό δε δεύτερον πρόσωπον τοϋ παρατατικού (I
1)ΟΠ^Μ) ίΙΐΟΗ Κ»011ο·1ΐί68ί· τό δε τρίτον πρόσωπον και τά λοιπά είναι
δμοια τφ πρώτω, 'Ω,ς" Ηβ ΜΤ0Ϊ6, ε-γραφε (έγραψε)* Ιΐβ ϊ)011«ίΐί, αγό
ρασε, κτλ.
 — 431 —

Γ1. "Εν τισι μεν άνωμάλοις ρήμασιν, ό παρατατικός ()) παρωχημένος)

και ή παθητική μετοχή εχουσι τον αυτόν τύπον, ώς' ίο Μηβ, δέ(ν)ειν" ό
παρατατικός και ή παθητική μετοχή 1)01111(1· Το βΐΐίΐ, εύρίσκειν' 6 παρα
τατικός και ή παθητική μετοχή ίθ1111(1. Έν άλλοις δέ άλλάσσει ό τύπος
ώς' ίο ξθ ύπάγειν, ό παρατατικός Ίϊβΐΐί, ή παθητική μετοχή §011β.
Δ'."ΐνα εϋκβλυνθώσιν οι μαθηταί εις τϊ?ν εκμάθησιν τών ανωμάλων
ρημάτων, είναι άξιον να σημειώσωσιν οτι τρία μόνον ανώμαλα ρήματα
νπάρχουσιν ων ό παρατατικός άρχεται απο -γράμματος διαφόρου τοΰτής
απαρεμφάτου* είσϊ δε ταΰτα το Ιο 1)6, ειναΓ παρατατικός Το βίΐί,
τρώγειν' 7ταρατατικ6ς Λίβ. ΤΟ §ο, ύπάγειυ' παρατατικός τνβηί.
Ε'· Έν συνθέσει τά ανώμαλα ρήματα φυλάττουσιν εν πάσι τας
αύτάς ανωμαλίας, Ώς* Το 1)6001116, γίνεσθαι, σχηματίζεται ως το 001)16,
ϊρχεσθαι' ίο ίθΓΐ)βαΓ, απίχεσθαι, ώς το 1)β£ΙΓ φερειν' ΟΙΚίΟ^Ο, ύφί-
στασθαι, ως το §Ό, ύπάγειν.

Γραμματικοί τίνες διόρισαν λίαν εύφυώς εις τάζεις τά ανώμαλα

ρήματα ώς εκ των καταλήξεων των. Άλλ' ή εις τάξεις διαίρεσις αΰτη
αντί νά βοηθήστ} πολύ τήν μνήμην των μαθητών κωλύει αυτούς συνή
θως του καλώς μανθάνειν τά ανώμαλα ρήματα" διότι άφον μελετήσωσι
δίκα ή δώδεκα διαφόρους καταλόγους, πρέπει νά μάθωσιν ετι συμπλη
ρωματικούς τινας και των [εξαιρέσεων. Κατά δέ το σύστημα δπερ ήκο-
λουθήσαμεν, ή συνήθεια θά εγχαράξτ) κάλλιον εν τ£ μνήμτ) αυτών τά
διάφορα ανώμαλα ρήματα. Έκθε'τομεν λοιπού ενα μόνον αλφαβητικον κα-
τάλογον όστις έκτος τούτου συντείνει προς ευκολίαν της ανευρέσεως.
"Οπως δμωςγίντ) τις ασφαλώς κάτοχος τών ανωμάλων ρημάτων, πρε-
'πει νά τά εκμάθψ
 ΘΕΜΑ 181.
Κορνηλία η Ζνδοξος (ϊΐΐιΐδίποιίδ) μήτηρ των Γράκγων,
μετά τον θάνατον ((Ιβαίΐι) τοϋ ανδρός αυτής, όβτις την ά-
φήχε με δώδεκα τέκνα, παρεδό&η (Ήρρϋβά ΚβΓδβΙί) εις την
φροντίδα της οικογενείας της, με βοφίαν (\νίδ(1οηι) και φρό-
νηβιν, ητις άπέκτηβε δι αυτήν την παγκόβμιον ύπόληφιν (χναι-
ΥθΓδαΙ βδίεβηι). Μόνον τρείς εκ των (οηί οί" ϊ\ιβ) δώδεκα
ϊζηβαν εις ωριμον ήλικίαν (ίο ίΐιβ γβαΓδ θ£ πι&ίιιπίγ) μία
%υγάτηρ Σεμπρονία, την οποίαν ύπάνδρευόε με τον δεύτερον
Σκιπίωνα τον Άφρικανόν και Τιβέριον και Γάϊον (Οαϊαδ)
τούς οποίους ανέθρεψε με νόόην φροντίδα, ώβτε καίτοι γενι
κώς ώμολογεΐτο (ίΐιβγ ήόγθ §βηβΤΆΪ1γ αο^ΆΟΜίβά^βά) οτιέ-
γεννη&ηβαν (ίο Ηανβ οββη ΟΟΓη) με τα κάλλιότα φνϋικά
προτερήματα (ντ'ιύι ίΗβ πιοδί Η&ρργ όϋδροδΐίϊοηδ) έκρίΰη
ότι ώφειλον πολύ πλέον (ύιβγ Λνβτβ δίίΐΐ ηιοΓβ ΐπάθοίβοί)
εις την άνατροφήν, παρά εις την φνόιν. Ή άπόκριβις ην ε-
δχακεν εις κνρίαν τινά της Καμπάνιας (& Ο&τηραηίη,η Ιβάγ)
περί (οοηοθπιΐη^) αυτών είναι λίαν περίφημος, και περιέχει
(ϊο ΐηοίικίο) έν αυτή μεγάλην διδαβκαλίαν διά τάς κυρίας και
τάς μητέρας.
*Η κυρία εκείνη ητις ητο πολύ πλουβία, και ύπερηγάπα
τάς επιδείξεις (&ηά ίοηά οί ροιηρ αηοΐ δΚοτν) έπιδείξαΰα
(Ιι&νίη^ άϋδρί&γρά!) τούς αδάμαντας αυτής, τούς μαργαρίτας,
και τά πλουβιώτατα χοβμήματα, επιμόνως (β&ΓΠΘδίΙγ^ παρε-
■κάλεβε ("άβδίΓβά) την Κορνηλίαν νά την άφήβη νά 'ίδη και τά
ιδικά της βτολίδια.'ΙΙ Κορνηλία έπιδεξίως (άβχίατΟΜ&Ιγ) εςρεψε
την όμιλίαν είς άλλην ύπό$ε<5ιν, διά νά περιμείνη την έπι-
ΰτροφήν τών τέκνων της, ατινα ειχον υπάγει εις το δημόβιον
βχολεϊον' οτε έπέβτρεψαν και είβήλ%ον εις της μητρός των το
δωμάτιον, εϊπεν εις την Καμπανίτιδα (Ο&ιηρ&ηί&α)· κυρία, δει
κνύουσα προς αυτά. « Ταύτα είναι τά κοβμήματά μου (^6\νβ1δ^)
και τά μόνα ΰτολίδια (ΟΓΠίΐπίΘηί) τά όποια εκτιμώ (ίο ρπζβ).
Και τοιαύτα ΰτολίδια, τά όποια είναι η δύναμις και τό βτήριγμα
τής κοινωνίας, προβ&έτουθι μείζονα λαμπηδόνα (α οπ^ΙιίβΓ
Ιιΐδίτε) εις τάς ωραίας (ΐαίν) παρ' όλοι οί πολύτιμοι λί&οι τής
ανατολής. »

183
5 Ο καφές είναι ό 6πόρος καρπού τίνος ως 6 κέραβος, παρα
γομένου υπό τίνος δένδρου τό πάλαι γνωβτον μόνον είς την Εν-
δαίμονα Άραβίαν (Ανα\ήα Υφχ) ο&εν μετεφυτεύ&η (ίο ίΓ&ηβ
55
 — 434 —

ρΐαηί) ί££ πολλά δέρμα, κλίματα. 'ΤπάρχουόΊ τώρα φυτά τον

χαφε και εις διαφόρους γωρας της Ευρώπης· άλλ' ενταύθα φθά-
νουβιν (ίο άϊΙάιπ) εις το ύφος εξ η επτά ποδών ίν
ω εν* Αραβία φΰάνουβιν (Ιο Γβαοΐι) είς (νψος) περίπου τι6·
ϋαράκοντα ποδών' το δένδρον τοΰ καφε είναι πάντοτε κεχαλνμ-
μένον (οονβΐ'βά) μ« καρπούς και άν&η' 6 καρπός είναι πλήρης
ώποΰ βχάοβ) και περιέχει λοβόν (ροά) εν ω (νΐιβΓβίη) είναι
6 κόκκος (1>6&η) καλούμενος 6 κόκκος τον καφε (οοί?ββ1)6&η).
Όταν 6 κόκκος (Τιβπιβΐ) ούτος είναι πρόσφατος (ΤΓβδΙι) είναι
νποκίτρινος λενκόφαιος (γβΐΐο^νΐδίι §Γβγ) η ανοικτός πράόινος.
Οί λοιποί ξηραίνονται έπί -φιάδων εις τον ήλιον, και θραύονται
επειτα(ύΐ6ϊΐ) υπό κυλίνδρων (ΥοΙΙβΓ) προς εξαγωγην των κόκκων.
νΕπειτα ξηραίνονται πάλιν και ούτω πέμπονται εις την Εύρώπψ
οπον είναι έν %ρήΰει μόνον από της δεκάτης έκτης εκατονταετη
ρίδας (Ίΐίΐνβ οηΐγ 1>ββη ίη υδβ δϊηοβ ίΗβ δΐχίββηίΐι οβηίαχγ).
* Ο Αραβικός κάψες ονομάζεται καφές της Μόχας' είναι δε 6 κάλ-
λιΰτος· τούτο το ποτόν είναι βλαβερώτατον (ηιοδί; υη\ν1ιο1β-
801116^) όταν λαμβάνηται πολύ δυνατόν, και εις πολύ μεγάλψ
ποβότητα' λαμβανόμενος μετρίως (ϊη ιηοάθΓαϋοη) βοη&εϊ τψ
πέφιν (άί^βδίίοη).

183.
Ποιητής τις ύπηγεν εις έπίβκεφιν (Άνβηί Ιο 03.11 οη) ενός ευ
γενούς* Ούτος (ώβ 1&ίίθΓ) παρατηρήβας αυτόν έν ω ειϋήρχιτο
εις την οίκίκντον, έφώναξεν αρκετά μεγαλοφώνως εις τόν ν«ι\·
ρέτηντον ωότε νάκούβη. «Ειπέτω ότι δεν είμαι έν τή οικία.»
1 Ο υπηρέτης ξχαμεν ούτω, και 6 ποιητής άνεχώρηβε (ΓβίΪΓβά).
Μετά τινας ημέρας 6 ευγενής εκρουΰε την &ύραν τοϋ ποιψοϋ
δια να τόν 6υμβουλευ&η περί τίνος ύπο&έόεως. « Λεν είμαι ίν
τη οικία » εΐπεν ό ποιητής, χωρίς ν άνοιξη την &νραν. « Πάς!
(Ήο^ίν 8θ)\ άνεφώνηδεν (ίο βχοΐ&ίηι) ό ευγενής· δεν είό&ε ΐν
τη οικία και όμως (&η(1 γβί) μοί ομιλείτε ! « Λεν με ποιςεν-
«£,· » (λνϋΐ ^οιι ηοί ίαίο ηιγ \νΌΓ(1?) ήρώτηΰεν ό ποιητής"
και όμως εγώ έδχάτως έπίΰτευόα τόν ύπηρέτην ϋον (γαΐ I
Ιοοϊί ίΐι&ί ο£ γοαΓ δΟΓνίΐηί; ίΚβ οί\ιβν ά&γ). Γνωρίΰατε (Τ)β
ίϊ ίαοψϊΐ ίο 7ου) Κύριε, ότι είμαι εν τη οικία, άλλ' όχι διά 6ά£·
184.

Λεδανειόμένον πρόΰωπον (οοιιηίοηη,ηεο).

Γάΰχων τις ζητών από τόν νπουργόν των Στρατιωτικών (Μ'

 — 435 —

ηίδίβΓ οί 'ννίΙΓ) τον μιβ&όν τον (ρΛ}τ) ελεγεν ότι ητο εις κίνδυ-
νον τον λιμικτονήβαι (οί δίβ,Γνΐη^). Ο νπονργός βλέπων τό
ΰτρογγνλον (ίιιΐΐ) και ίρν&ρόν (χχιάάγ) πρόβωπόν τον (νί§8§β)
τω εϊπεν οτι ή όψις τον διέψενδε (§&νβ ίΐιβ Ηβ ίο) τούς λόγονς
τον (δί&ίεηιβηί)- «Ά/ Κύριε,* εϊπεν ο Γάβζων «μη πιβτενητε αν-
την » ((Ιο ηοί ίπίδί ίΐιαί) η όφις αντη δεν είναι ιδική μον, ανήκει
εις τον ξενοδόχο* μον (Ιαηάΐονά) οΰτις Ιπϊ πολύν χρόνον (1οη§)
εγένετο (οβεη) πιβτωτής (ή δανειστής) μον (οΓβάΐίΟΓ).

183.
Ό Ζεύξις ανέλαβε να διαγωνιβ&η περί τέχνης (βηΐβΓβίΙ ίηίο
α οοηίβδί οί" αΐ'ί) μετά τον Παρραδίον. ' Ο πρώτος έζωγρά-
<ρη6ε (ίο ρ&ίηί) βταφνλια (ίταρββ) τοΰοντον πιβτώς (ίηιΐ^)
ωβτε τα πτηνά ήρχοντο και τα εδακνον (ετβιμπούΰαν) (ίο ρβοΐί
ΆΪ). *Ο δεύτερος ϊξεικόνιβε (ίο άβΚηΘΕίβ) παραπέταόμα (οϋΓίαΐη)
τόΰον ακριβώς ωότε δ Ζεύξις είο'ελ&ών εϊπεν. « Άφαίρεβον (ίο
ίίΐΐίβ 3,\νΗγ) τό παραπέταβμα, διάνα ιδωμεν την εικόνα (ίΐιβ
ρίβοβ)». Έννοηβαςδε (Αηά ϋηάίη^) τό λά&ος τον (θγγογ) είπε
« Παρράβιε ενίκηόας (ίο οοηομίθΓ)" έγώ μεν πτηνά μόνον ήπάτηβα
ΐο (Ιεοβϊνθ) 6ν δε τεχνίτην ».

180.
. Ώραότης (ΜίΜηοδδ)

Ήπραότης τον χαρακτήρος τούΣιρ'Ιβαακ Νεν9ωνος(8ίτ Ιδίΐίΐο

Νβλνίοη'β ίοηιρβι·) δι όλης της ζωής τον (ίΙίΓονι^Ιι ίΐιβ οοιίΓδβ οί"
1ιΪ3 Πίβ) διήγειρε (οοηιηΐίΐηά'βά) 9ανμα6μόν παρα πάντων οόοι
εγνωριζον αντόν, άλλ' εις ονδεμίαν περίόταβιν (ΐηδίίΐηοβ) ΐ6ως
πλειότερον ή εις την εξής (ίοΗοΜ^ηδ^,Ό Σιρ Ιβαάκ είχε προ6-
ηιλες (βινοιιπίβ) κννάριον (Ιΐίίΐβ άθ<ζ) όπερ έκάλει Αδάμαντα
(ΌΐΆταοηά) προβκλη&εις δε ήμέραν τινα (ηη(1 οβίη^οηβ ά&γ
Οίΐΐΐβά οιιί οίΐιίδ δίικί^) ίί^το προΰεχες δωμάτων, άψήκε τον
Αδάμαντα μόνον (ϋίίΐιηοηοΐ \ν38 1β£ί Οθίπικί). " Οτε όΣιρ
Ίόαάκ έπέβτρεψε, λίί^«?(Ηανϊη§ 1»ββη αοδβηί) ολίγα μόνον λεπτά,
είχε την Χύπην (τηοΓίϊΗοίΐίίοη) να ενρ% τον Αδάμαντα άνατρέ-
ψαντα (Η.ινίη^ ίΗΓΟλνη (1ο\νη) άνημμένον κηρίον (βίΐηϋβ)
μεταξύ χαρτιών τινών. Ό βχεδόν τελειωμένος κόπος πολλών ε
τών έκαίετο, (ν/'ΆΒ ίη ίΐίΐηιβδ) και βχεδόν αποτεφρωμένος (γθ-
ςίαοβίΐ ίο α,δΐιοδ). Ή απώλεια αντη, επειδή ό Σιρ 'ΐόαάκ
Νεν&ων ήτο πολύ ηλικιωμένος (ΐ&γ ίΐ(1νίΐιιοβ(1 ΐη γβ»Γ8_) ήτο α
νεπανόρθωτος" και ομως χωρίς απαξ να κτνπήβη τον βκνλον,
 — 436 —

μόνον ήλεγζεν (ίο τβϊ)ΐ\\ίβ) «ντον διά της επκρωνήδεως (βχ-

οΐ&ηίαίίοη) ταύτης. « *ίΙ 'Αδάμα ! 'Αδάμα ! ολίγον γνωρίζεις το
χακύν τό οποίον έπραξας. »

187.
Αεχανενς τις των δωματοφυλάκων Φρενδερίκου τον μεγά
λου, οδτις είχε πολλή ν χενοδοξίαν (ναιύίγ) έφόρει αλνδιν ωρο
λογίου (\ναίο1ι-ο1ΐ8,ϊη) εις ην προδήρτηδε (ίο αίΚχ) δφαιρίδιον
τουψεκίου (ηιιΐδΙίβί-ΒνΐΙΙβί) άντι ωρολογίου, το οποίον ητο α
νίκανος να. άγοράδη' Ό βαδιλεύς εχων ήμέραν τινα διά&εδιν να
τον δκώπτη, (1)βΐη£ οηβ ά&γ ίηοΐίηβύ ίο Γ&11^ Ιιίιη) είπεν. 'Α-
λή&εια (αρνοροβ) δεκανεν, &ά ηδο (^οπ ηιπδί Ιιανβ Ιιβοη) πολν
οικονόμος (ίτα^αΐ) ωδτε ν άγοράδης ώρολόγιον' είναι ωραι
(οΌΐοοΙΟ κατά τό ιδικόν μου (ί>γ ηιΐηθ) είπατε μοι τί ωρα είναι
(λνΐΐαί 18 Ίί) κατά τό ιδικόν 6ας. » Ό δτρατιώτης όδτις έμάντενβι
(ίο §αθ88) τοϋ βαδιλέως τον δκοπόν, £δυρε (άτβψ οπί) το
δφαιρίδιον από τό &νλάχιόν (ίΌΒ) του χαΐ εΐπε' « τό ώρολογιον
τούτο δεν δημειόνει (ίο ηΐίΐΐ'ΐν) ούτε πέντε ούτε ώρας, αλλά μοϊ
λέγει ανά πάδαν ϋτιγμην ΰτι είναι χρέος μου ν άπο&άνω δια
την ύμετέραν μεγαλειότητα (γοιιτ ναα^β^ίγ). «Ιδού, φίλε μον,
εϊπεν ό βαβίλεύς λίαν δνγκινη&εις (Γμιίίο αίΤοοίοιΙ) λάβε τό ώρο
λογιον τοντο διά νά δνναδαι νά λέγχις και τάς ωρας »' και τω έ
δωκε τό ώρολόγιόν του, τό όποιον ητο κεχοδμημένον (αάοπίβίΙ)
με αδάμαντας.

188.
01 κάτοικοι μεγάλης τινός πόλεως προδήνεγκον είς τον δτρα-
τάρχην Τουρέννον εκατόν χιλιάδας δκούδων (θΓθ\νη) Ιπϊ δνμ-
φωνία (αροη οοηϋϊίϊοη), νά (Ιιβ δΙιοπΜ) λάβη άλλην όδόν
(γοη(1) και νά μη κινηδη(ηιαγο}ί) τά δτρατενματά τον προς τό
μέρος των. Αντός δε άπεκρί&η εις αυτούς. « Επειδή η πόλιςδας
δεν είναι ειςτόνδρόμον τον όποιον μέλλω νά πορεν&ώ, δεν δν-
ναμαι νά δεχ&ώ τά χρήματα τά όποια μοι προδφέρετε.»

181». ' ·

Ή Μαργαριταλιεία (ίΐιβ ρβηΐ'ίΐ ήδΙίΘΓρ).

Οΐ μαργαρΐται εκτιμώνται όδον οί πολύτιμοι λί9οι. Ενρίδν.ον-

ται Ιντός όδτράκων (δΗβΙΙ) όπωδονν (80ΐηβ\νΗηί) όμοιαζόιτοιν
όδτρειδίω (αη ο^3ίθΓ). "Εκαδτον όδτρακον περιέχει (ίο οοηίίΐίυ)
 — 437 —

μικρόν τι ζώον τό οποίον έ'χίΐ μαργαρίτας εφ' δλου (ηΐΐ ΟΎβτ)

τον δώματος τον οταν άποθάνη (ΜνΥιβη ΐί Ϊ8 άβ&ά.) Αί πλέ
ον αζιαι λόγα (παοβί οοη8Ϊ(1βΓ&1»1β) μαργαριταλιείαι ενεργούνται
(&Γβ οαπΐβί! οη)εν τώ Είρηνικώ και'Αντλαντικω Ώκεανώ (Ρ&οί-
6ο βηά Αίΐ&ηίίο Οοβ&ηβ). Ή μαργαριταλιεία είναι η δυβχολωτά-
τη και κινδυνωδεδτάτη τέχνη μετά την μεταλλουργικην. Οί άν
θρωποι (Ί;1ιβ ρβορίθ^ οΐτινες βουτώβιν ('άϊνο) εις τον πυθμένα
της θαλάββης διά τά οότρεατών μαργαριτών (ρβ&Γΐ-ογδΙβΓδ) κα
λούνται καταδνται η βοντητάί (άΐνβτ) Λιδάβκονται νηπιόθεν
(ϊτοπι ίΙιβΐΓ ίηίαηθ7) να χρατώόι την άναπνοην την (ίο Ηοΐά
ίηίΗβΐΓ ΙΐΓβαίΙΐδ} η ρις (μύτη) και τά ώτα τού βοντητού βύον-
ται (ΰτουπόνονται) (ίο 8ίορ) δχινίον (αοτά) δένεται (ίο ί&δίβη)
περι την όβφύν τον (ψΆΐδί) και'έν άκρον (αηά) αυτού (ί\ιβΤ6θί)
είναι δεδεμένον (ΐβ ηιαάβ ί&δί) το άκάτιον (\)0Άί). Είς ίνα
ίκ των ποδών αντού είναι προβδεδεμένον (18 ίΐίί&οΗβά) βάρος εΐ-
χοδιη τριάκοντα λίτρων δια νά τον κάμνηνά νπάγ^εις τον πυ
θμένα οδον τάχιδτα (&Β ί»8ί &8 ροδδίβΐβ). "Αμα φθάδη (ίο Γβαοΐι) ί-
κεϊ, άποδπα (Ηβ 1οο8βηδ)ίί£ μάχαιραν άπ6 τους βράχους τά όδτρεα
τά οποία βάλλει είς 'έν καλάθιον."Αμαπληρωθη τούτο, η έάν όβου·
τητης ίδφ καρχαρίαν (δΗαιΊί) ίρχόμενον, η αν δεν εχ% πλειοτέραν
(Ιοπ^θγ) άναπνοην ίκανην ωδτε νά' μένφ υπό το ύδωρ, λύει
(ίο υηίίβ) τον λίον (δίοηβ) τον δεδεμένον (ί&δίβηβά) εις τον πό
δα του και τινάδδει (ίο δΐιβίίθ) τό δχοινίον ώς δημεϊον δια
τους άλλους διά νά τον άναβύρωδι (ίο ριιΐΐ Ιιϊηι ιιρ) οπερ γίνε.
ται (ιβ άοηβ) ευθύς. Τά όδτρεα ανοίγονται διά μαχαίρας, η άφί.
νονται (&Γβ Ηΐίοτνβά) νάδηπωνται (ίο ριιίΓβίγ| και τότε (ντΗβη)
άνοιγαν άφ εαυτών (οΐίΐαβιν ο\νη 8,ΟΟΟΓ(1). Οι μαργαρϊται τότε έκ-
βάλλονται από τά όδτρακα. Λιαφέρουδι κατά τό μέγεθος (βίζβ,),
όχημα (ΐοηη), γρωμα, λαμπρότητα, και κατά (Ή,οοοπίϊη^ ταυ-
την την διαφοράν ελαβον διάφορα (ναποπδ,) ονόματα, και είναι
, μάλλον η ήττον πολύτιμοι.
 ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
ΤΩΝ
ΑΝΩΜΑΛΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ

ΕΧΗΓΗ2Ι2 ΤΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ «Ν ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΡΗΪΕΒ ΕΝ ΤΟί

ΚΑΤΑΑΟΓΩί ΤΟΥΤΟ*,

1. Το γράμμα Ο σημαίνει τά ρήματα ατινα σχηματίζονται και κα

τά τον όμαλον τύπον»
2. Τό γράμμα Ο προηγουμένου αΰτοΰ π ΒηλοΊ οτι ό ομαλός τύ
πος είναι προτιμητέος,
3. Το Υράμμα Α προηγουμένου αύτοϋ π Βηλοΐ οτι ό ανώμαλος
τύπος είναι προτιμητέος.
4. (Ε) δηλοΐ τύπον της μετοχής ώς επίθετον μόνον εν χρήσει,
Παρατατικός 8αη1ί, Παθητική μετοχή 8αη1ί, 8απ1ί.6η (Ε) τύπος τοΰ
επιθέτου·
5. (Π) δί}λοΤ τύπον ποιητικον η ήττον ίν χρήσει ΟΙοχαί) (Π)·
6. (Τ. Α) δηλοϊ τύπον άμψ'ιζολυν η κακής χρήσεως, 8ϊ«εη (Τ. Α).
7. Τά κεκλιμένα, άνευ ουΒενος σημείου Βηλοΰαι τύπον ά/οχίζοντα
απαρχαιοϋσθαι μεν, άλλ' οντά ετι εν χρήσει παρά ποιηταΐς,Ώς' Βιιϊ1<1β(1.
8. Τά κεφαλαία, άνευ ούΒενος σημείου, Βηλοϋσι τύπον αρχα'ίκον,
δηλαδή νποπεσόντα εις άχρητίαν, 'Ω,ς' 8ΕΙΜ)Εϊί.

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ. ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ. ΠΑΘ. ΜΕΤΟΧΗ.

Α1)ϊύβ, Βιατρ&ειν, εμμένειν, Αβοοίβ. Αβοάβ.

Αΐ'ϊββ, εγείρεσθαι, σηκόνεσθαι, ΑΓ08β. Αηδβη.
Α\νίΐ1ν6, εζυπνεϊν. Α-ϊνοΙίΘ, ν. α, Αν?β1εβ<1.
Βαΐίβ, εφειν, -φηνειν, ΒΛβά. Β&1νβ(1, ΒΑΚΕΝ.
Ββ, είναι, I β,ώχ, Λοπ αιΐ, Ιιβ Βοεη.
Ϊ8. \νβ, ^οα, άιβγ &τβ.
Ρ™,. *ι ^ίρ«ν, βαστάζειν, γεννάν ΒοΓβ, ΒΑΕΕ. Βοι·ηβ.
/ ψεριιν, ρλαστανειν, Βογθ, ΒΑΚΕ. Βογπθ, Βογπ (Ε).
Βθα,ί, ?£ρειν, τύτττειν. Ββαί. Ββ&ίβη, Ββαΐ.
Ερ^ϊη, άρ^ειν, άρχιζειν, Βο£.αη. Βο§τιη.
Ββικί, λυγίζειν. Ββηί. Βεηί, Ββηάβά (Π).
Βοΐ'βηνο, στερείν, άποστερείν. ΒβΓβή, π, ο, ΒβΓβίΙ;, π. ο,
Βε30(Κ>1ι; £Κ£Τΐύε£υ, παρακηλέίν. Βθ301ΐ£ΐιί;. Β68ου.§1ιί.
Βία, κέλευαν, προστάττειν, |Βϊά, (π), Βαοΐβ. Βϊά, ΒΙϋϋΕΝ.
δε'νειι», Βεσμεύειν, 'Βοιιηα. Βοιιικί, βοαηςίβη (Ε^
 ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ. ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΌΣ. ΠΑΘ. ΜΕΤΟΧΗ.

ΒίΙβ, Βάκνιιν, δαγκάνείν. Βίί. ΒϊΜβη, Βϊί.

ΒΙββΛ, αίμάσσειν, φλεζοτομύν ΒΙβά. ΒΙβά.
Βίβηά, μιγυόειν, σν-γκιρν^ν. ΒΙβηΙ, π. ο. Βίβηί, π. ο.
Β1β88, εϋλσγεΐν. Β1β8ΐ, 7Γ. ο. Βίββί, π. ο.
ΒΙοΛν, πνεειν, φυσ^ν. ΒΙβΛν. ΒΙοκτη.
ΒΓββ,Ιί, βυντρίζιιν, θραναν, τσά Βι·ο1νβ, ΒΓαΙιβ. ΒΓοΙιβη, Βι·ο1*β.
κιζαν.
ΒΓββ(1, τίκτειν, γεννών. ΒΓβά. ΒΓβά.
Βηη^, αγειν, φερειν, κόμιζαν. ΒΐΌΠ^Ιιί. Βι·οχι»Ηί.
Βιπίά, οΐκοδομεϊν, κτίζίΐν, ΒώΚ. [Βιιϊΐί, βαίΐεΐβά.
Βατή, καίπν, πυρπολεΐν. ΒιίΓηΙ;, π. ο. Βιιπιί, π. ο.
ΒιΐΓβί *, ΰιαρρη-γνΰναι, σκάνειν, ΒιίΓδΙ. ΒοΓδί.
Βα^, αγόραζαν· Βοιι§Ιιί. Βοα^Ηί.
Οα&ί, βάλλειν. ρ'ιπτειν (δρ. νπο· Οαβί. 03,8ί, Οα8ίοά(Τ.Α.)
σημ. 1.)
Ο&ίϋΗ, συΧλαμζάναν, πιάνειν. Οβΐΐ^ΐιί, π. ο, Οδ,ΙΙ^Ιΐί, 7Γ. Ο.
ΟΙιίάο, ονειΰίζειν. Οΐιίά, ΟΗΟϋΕ. ΟΜί, Οΐιίάάβη.
Οιοοββ, εκλέγειν, Οΐιοββ. Οΐιοδβη, ΟΚοβο.
Οΐβανβ, προσκοΧλάσθαι, Οΐβανεα, ΟΕΑνΕ, ΟΙοίΐνβά.
Οΐβανβ, ΰιασχίζειν. Οίονβ, σΙβίΊ;, οίανβ. Οΐβίΐ, Οίονβη (Ε).
ΟΙΐτη&,αναρριχάσθαι, ανα&αίνειν ΟΙοτχιί) (Π) π. ο. ΟΙοιτΛ (Π) π. ο.
01ίη§, προσκαλλάσθαί. 01αη§. 01ατΐ£.
Οίοίΐιβ, ενδύειν. 0\&ά, π. ο. Οίαά, π. ο.
Οοπιβ, ερχεσθαι. Οίίπιο. Οοιιιβ.
Οοδί, γίγνεσθαι, τιμάσθαι, (κοτί- Οθ8ί. Οθ8ί.
ζαν). (ορα νποσημ. *)
Οπτνν, κράζαν (ως ΰ άλεκτωρ). Οπην, π ο. 0Γ0"ννβ5.
ΟΓβρί, 'ερπειν, ερ7τεσθαί. Οβρί. ΟΓβρί.
τεμνείν, κοτΓτείν, θα*. Οαί.
τολμαν. ΌΐΙΓδί.
ϋ<2&1, εμπορεύεσθαι, φερεσθαι, Οθ&ΐί, 7Γ. α. Ώοαίί, 7Γ. α.
ϋϊο, θνησκειν, απόθνησκαν, ϋίβά, ϋβαά (Ε).
Τ)Ί$ξ, σκάπταν, άνωρύτταν. Ι)ιι§, π. α. ϋιΐ£, π. α.
Ώο, ποίεΐν, π-ράττειν, κάμνειν, Όίά. ϋοηβ.
ϋΓα\ν, ελκειν, σόρειν. ϋΓβλν.
Γ)γ6&ιιι, · όνειρενεσθαι. ϋΓθίΐηιΙ;, π. ο. ϋΓ63,1Ιΐί, π. ο.
ΌτΊήίί, πίνειν. ΌΓ&η^,(ΐΓατΐ1ί(Τ.Α) Βηχηΐί, άι·αη1ίβη(Ε^
Όηνβ, ελανναν, δίώκειν. ϋΓονβ, ϋΚΑνΕ Όΐ'ϊνβη,(1τονβ(Τ.Α.)
ϋΐΌρ, ρίπταν (ακουσίως η πί-\ ϋΓορί, π. ο. Οι·ορί, π. ο.
πτειν.
κατοικαν. Όννοΐί, π. ο. 0\νβ11;, π. ο.
Είΐί, εσθίαν, τρώγειν. ΐΕαί, Αίβ. Εα,ίοη, Εαί.
1 Πάντα τά είς εί λήγοντα ανώμαλα ρήματα φνΐάττονβι τον αντον τύπον ?ρ
τί τω παρατατικό) και τι) πα&ητικτ] μετοχή. ' £1ς. 005ί, γίνεα&αι, τψαβ9αι·
(ΙίΓαβί, ω&εϊν, οπριόχνειν, χιάνειν.
2 Έπι της οημαβίας τον προκαΐεϊν, χινδννεΰειν, τ'ο ρήμα τοΰτο ιϊναι ομαλόν
 — 440 —

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΠΑΘ. ΜΕΤΟΧΗ.

Ρίΐΐΐ, πίητειν, ΡβΠ. Ε»11βη.

Γββά, τρεφειν. Γβά. Γεά.
ΙΓββΙ, άίσθάνεσθαι. Γβΐί. Γβΐί.
ΊΡϊφί, μάχεσθαι. ίΌα^ηί.
Υ\ηά, εΰρ'ιακειν. Ροαηά. ΓοιιηΛ.
Μββ, ανοδιΰράσκειν. ΓΙβά. |Γ1βά.
ΙΊϊη^, ρίπτειν. απορρίπτειν, ΒΊϊΐη£.
ΥΙγ, ΐπτασθαι, πετξν. ΡΊοΛνη.
Υοϊά. πτνσσειν, ΰιπΧόνειν. Γοΐάβλ Ροΐάβη, τ. ο.
ΪΌΓ^βί, Χησμονεϊν. ΓθΓ§θί. ΓοΓ^οίίβη, Ροι-ςοί
(ΤΑ.)
ΡοΓδ&Ιίβ, εγκαταλείπε™, αφίνειν>\ ΓθΓ800^. ΓοΓβακβη.
ΪΥεεζε, πηγνύναι, ναγόνειν, ΡΐΌΖβ. ΓΓΟΖβη.
Οτβί, κτασϋαι, αποκτάν. βοί, θατ. Οτοί, βοίίβη.
Οτίΐά., χρυσοί/ν, χρυσόνειν» αΐΐί, ν. ο Οϊΐί, ιτ. ο.
Οΐπΐ, ζωννύναΐι ζώννειν. ΟΪΓί, 7Γ. Ο. ΟΪΓί, π. ο.
Οίνβ, οιοόναι, βάνε. Οϊνβη,
Ο Ο, «πάγειν, πορενεσθαι* βοηβ.
ΟτΓ&νβ, εγχαράττειν· (>Γ8,νβά. Θτ&νβ<ϊ, Οτ&νβη,
(Α)·
(χπηά, <ιλεθειν. ΟτοιπκΙ. Οτοιιηα.
ΟτΟΎν, αύζάνειν, μεγα\όνειν. βΓβ\ν. Οτονηι.
Η»η§, ('), κρεμών. Ηιιης. π. ο. Ητιη§, ιγ. ο.
Ηανβ, ϊχειν, ύιοκ Υιάβϊ, Ιιβ Ηαβ ΉαΑ. ΙΗαεΙ.
Ηβδ,Γ, ακονειν. ΗβΕτά. ΗβαΓεΙ.
Ηε&νβ, σηκόνειν, ανελκειν. |Ηθνβ (4). 1Γ. ο. ,Ηονβ, Ηονβη, π. ο.
Ηβΐρ, βοηθεΐν. Ηβίροά, ΗΟΙΡ. ΗβΙρβά,ΗΟΙΡΕΝ.
Ηβ\ν, πελεκ^ν. ΗβΛνβά. [Ηβ'ννη, π. ο.
ΗίοΙβ, κρνπτειν. Ηϊά. Ηΐά, Ηϊάάβη.
Ηϊί, κτυπάν εϊς το σιμάδί. Ηίΐ. Ηΐί.
ΗοΙΑ ΗβΜ. Ηβΐά, Ηοΐάβη.
Ηπτί. Ηω*. Ηατί.
Κββρ. Κερί. Κερί.
Κηεβί. [Κηβΐί, Κηεβίεά Κηείί, Κηεβίβά
(Τ.Ά.) (Τ. Α.)
Κιώ, πλεκειν. Κιώ, π. ο. Κηίί, π. ο.
Κηο"νν, γινώσκειν, -ηζεύρειν Κηετν. Κηο\νη.
ίι&άβ (5), ψορτόνειν. ί,Άάβά,ίιβΑεη (Ε).
Ιι&Υ, τιθεναι, άποθετειν. ί,ίΐκΐ.
ίιβ&ά, όδηγεϊν. 1.6(1.

3 Το §ημα τοντο είναι ομαλον προκειμένου πιοι προαωπων .'ίΐς' Τΐιβ οαΐ-
ρΓΪί ^33 1ι»η£β<1, (ο κακούργος {χρίμάα&η).
4 Άνώμαλον είναι ίν τοις περί ναυτικών μόνον.
5. 7. Το ίο \&ά» χαι Ιο ΙοαΑ τί&ενται άδιαφόρως προχιμίνον Χόγου ηίρι
αλοίου, περί αμάξης όμως γίνεται χρηαις τον Ιο 1ο»ι1, τό όποιον είναι ομαλόν.

ι
 — ίί! —

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ. ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ. ΠΑΘ. ΜΕΤΟΧΗ.

ίιβανβ, αφίνειν, καταλείπειν. ΙλΛ.

Εβηά, δανείζειν. ίιβηΐ. ίιβηΐ.
Εβί, εάν, αφίνειν, ενοικιάζειν. £.βί. Ι,οί.
ΪΛβ 6, κεΐσθαι. Ε&7. ίι&ϊϊΐ.
■Ιιΐί, π. ο. Ιιίί, 7Γ. Ο.
ίιΟ&ά Ύ, φορτόνειν. Ιιοειάβά. ΐΑΆάβά, ΕοηχΙοη.
ίιΟββ, απόβαλλαν, χάνειν. ΙιΟδί.
Μ 3,^6, ποιείν, κάμνειν. |Μαάβ. Μαάβ.
Μβ&η, σήμαιναν, εννοεΐν. Μβ&ηί. Μβ&ηί.
Μθβί, συναντάν, άπ-ανΓρν. Μβί. Μβί.
Μθ\ν, θερ'ιζειν. Μο-ννβοΙ. Μοτλγπ, 7τ. ο.
Ρϋ88, ΰιαβαίνειν, περνάν. Ραβί, π. ο. Ραβί.
Ρ&7> άποτίνειν, ιτληρόνειν. Ρώά. Ρύά.
Ρβη 8, κλειείν, 7τερικλείειν. Ρβηί. Ρβηί.
ΡΓΟνβ, άποδεικνΰναι. ΡΓονβά. ΡΓονεά, Ρι-ονοή.
Ραί, τιθίναι, βάΧλειν. Ραί.' Ραί.
(^αίΐ;, άφιεναι, αφίνειν. (^ηΐί, π. ο. Ο,ιιΐΐ;, π. ο.
Εαρ °, άφαρπάζειν, εκη-λ^τ-τειν Εαρί. Β&ρί.
Κβαιΐ, άναγινώσκειν. Εβ&ά. Εβαά.
Εβ&νβ 10, στερεϊν, άφαιρεΐν, Κβ£ί. Ββανβά.
Εβηά, σγίζειν, διασχίζειν. Εβηί. Εεηί.
Είά, άπαλλάιτειν, ελευβεροίν. Είά. Βίά.
ΕϊοΙβ, ί7Γ7Γεύειν. Εοάβ, Είά. Εο<1β, ΕΜάβπ.
Εΐη£, κρούειν, σημαίνειν. Β£ΐη£,Εαη£(Τ. Α.)|Ευη§.
ΕΪ8β, εγείρεσθαι. Εθ8θ. ΕΪ86η.
Εϊνβ, σχίζειν, χωρίζειν. Εΐνβά. Είνβη, Βίνεά.
Ειιη, τρέχειν. Ε&η. Βαη.
δ&Λν, πριονίζειν, 8&\νβ(1. δατνη, 7Γ. ο.
ΒΆ,γ, λέγειν. 8&ί<1. 8αϋ
δββ, ύραν, βλεπειν. δβ,νν. δεεη.
8ββΐΣ, ζητεϊν. δοιι^Ηί. 8οιι§1ιί.
8εβΐΗ, βράζει ν. 8οά. δεεώειΐ , δοϋεη ,
(Ε).
8β11, 7τωλεΐν. [8οΗ. 8ο1ά.
8βηά, πέμπειν, στελλειν. 8βηί. 8βηί.
8βί, ηθεναι, θετειν. 8*. 8β1
81ΐ9,1?.ο, σείειν, κλονεΐν. δΗοοΙί. δΗαΙίεη, 8ΗΟΟΚ.
8Ηαρβ, μορφοΰν, σχτ/ματίζειν. δΗ&ρβά. δΗ&ρεά, 8ΗΑΡΕΝ.
81ΐΕΐν6, κείρειν, ζυρίζειν. δΐιανεά. δΐιανεά, δΐιανεη.

6 Το Ηβ εΐναι ρημα ονδίτερον και οημαίνει κεΐβδαΐ' δεν πρέπει δε να ονγ-

χέηται μετα τον 1»χ όντος ενεργητικού καΐ δηλούντος τι&έναι. Το δε ρημα ίο
Ιϊε, ψειίδεοθΌί εϊναι όμαλόν.
8 Το ρημα Ιο ρβη, γράψειν, είναι όμαλόν.
9 Της απαρεμφάτου δεν γίνεται οχεδόν χρηαις.
10 Το Γβανβίίναί τό αοτ'ο με το ββΓβανβ ούτινος ή πρώτη αυίλαβή αφαι
ρείται ονχνά ιν τη ποιήΰει.
56
 ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ. ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ. ΠΑΘ. ΜΕΤΟΧΗ.

8Ηβ3,Γ, κείρειν, κουρευειν. 8ΗΟΚΕ, π. ο 8ΗβίΐΓ6ά,81ΐ0Γη(Ε).

8Ηβά, χύνπν (δάκρυα η αίμα). 8Ηβ<1 8Κβ(1.
δΗβικΙ, βΧάπτειν. δΐιβηί. ' 8Ηβηί.
δΗΐηβ, Χάμπειν, 81ιοηβ, δΗϊηοά,Ι δΐιοηβ , δΐιϊηβά,
(Τ. Α.) (Τ. Α.)
δΗοο, πεταλονειν. δΐιοά. 8Κο4
δΐιοοί, τουφέκιζαν. 81ιοί. 81ιοί,8ΗΟΤΤΕΝ,
(Ε).
δΗοτν, 11 δεικνύναι. 8Ηοτνβ<Ι. 8ηο\νη.
δΙίΓβά, κατακερματίζειν. δ1ΐΠ3<1, 7Γ. Ο. 81ιι·βά, π. ο.
δΐιπηίί, συστελλεσθαι. δΗπιηΙί,δΗΚΑΝΚ δΐιηιηΐί, 8ΗΚϋΝ-
ΚΕΝ.
8Ηπνβ, εξομολογείυ, δΙίΓονε. δΐιήνβη.
δΗιιί, κλίίίίΐ'· δΐιιιί.
δίιΐ£, άΒειν, τραγψδεΐν. δβ·η§. 8αη§.
δϊηΐί, βυθίζειν, βυθίζεσθαι. δαιώ, βιπΛ, (Τ.Α.) δαηΐί, Βαηΐίβη (Ε),
δϊί, καθησθαι 83,1, 83,ί6. δβ,ί, Βίΐίβη (Τ.Α.)
ϋ\&γ, φονεύειν, άποκτείνειν. δ1β\ν. δΐ&ίη.
δίββρ, καθενΕειν, κοιμάσθαι. δίβρΐ. δίβρί.
δΐίάβ, οΧισθαίνειν. 8Κ3. 8113, 8ΕΙϋϋΕΝ.
81ΐη£, ρίπτειν, εκσφενδονίζει^. δ1ιιη£. 81υη£.
&\ίϊύί,νποπτΎΐ3σειν, άποΰειΧιάν 81αη£, βίπηίί. δΐιιηί.
δϋί, Ειατεμνω^χωρίζω εϊς Χωρία 811*. 81ϋ.
δπιβίΐ^ οαφραίναμαι, διηβΐί, π. ο. δηιοΐί, π. ο.
δπιϊίβ^ πΧηττειν, κτυπαν, διαοίβ. δηώίβη, βηιϊί.
δθ\ν 12, σπείρειν, 8ο\νβά. 8ο\νη, π. ο.
δρβαΐί, ΧαΧεϊν, όμιΧεϊν. δροΐίβ, βραΐίβ. δροΐίβη, 8ρ&1ί6.
δρββά, <Γ7τεύδε£ν, 'ε'χειυ καλώς 8ρβ4 δρβά.
7} καλώς δίάγείν.
δρείΐ, συΧΧαβίζειν. 8ρβ1ΐ π. ο. δρβίί, π. ο.
δροηά, δαπανών, εξοδεύειν. 8ρβηί. δρβηΕ
8ρί11, χύνειν (ε£ απροσεξίας), 8ρί1ί, π. ο. δρϊΐί, π. ο.
8ρΐη, κλώθείν, νήθειν. δραη, βρ&η. 8ριιη.
δρίί, πτύειν, 8ρίί, δΡΑΤ. δρϊί, 8ΡΙΤΤΕΝ.
8ρ1ϊί, σχίζειν. δρΐΐί, 8ρΚΐίβ(1. δρΐίί.
δρΓ03.<1, εξαπλουν. 8ρΐ'β£1(1. 8ρΓ6£1(1.
δρΓΪη£, 7Γϊ)δάν, άναιτί)δξίν. 8ρι·αη§, $ριιιη§. δρπιη§.
δί<Ίη(Ι . ιστασθαι, στεκεσθαι. δίοοά. δίοοά.
δίίψ) μενειν, ΰιαμενειν. 8ί»ϊ(1,8ίαγϋθΙ(Τ.Α), 8ίαϊ<3, δΙα^εο^Τ.Α.)
δίβ&Ι, κλεπτειν δίοϊβ. 8ΐο1εη.
δίίοΐί, ττροσκολλάσθαί. δίαοΐί. δίιιοΐν.
ο*: |8ΐιιη§. 8ίυη£.

11 Ενςΐαχεται επίαη: β1ιβ\ν, δϊβττβά, δΐιβννβη.

12 Γό (>ήμκ βεν, §άπτειν, οιΐερ προφέρεται άκαρκίλά.
 — 443 —

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟΝ. ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ, ΠΑΘ. ΜΕΤΟΧΗ.

δίίηΐί, οζιιν. 8ίαηΐΣ.

8ΐτϊάβ, βαΰίζίΐν (δίά μακρών) 8ίΓΟ(1β, 8(21(1. δίτϊίΐάεή.
ΰιασκελίζειν.
δίτϊΐίβ, πλϊ/ΓΓΗν, κτυπάν. δίπιοίε, (Τ Α.) δίταοκ, βίΓΪοΙιβη,
, (Ε).
8ΐπιι§;, σννείρειν, όρμαθιάζειν. δίπιης. [8ίτυη§, δίτίη^βά ,

δΐιϊνβ, αγωνίξεσθαι, πασχίζειν δΐι-ονβ , 8ίηνε<1 !3ΐχινβη.

(Τ. Α.)
8ίΐΌ"νν ι3,'$ιασπε(ρειν, στρώννειν. 8ΐΐΌ\νβα. 8ίι·ο\νη. π, ο.
8\νβ&Γ, ομνυειν. 8-ννοΓβ, 8\ν3,Γ6. δννοΓη.
8"νν63,ί, ίδροΰν, ΐΒρόνειν. 8\νβαί, 8\νΕΤ. δ^βαί, δ\νΕΑΤ-
ΕΝ.
8\ν6βρ, σαροΰν, σκονπίζοιν. 8\νβρί. δ-ννβρΐ.
δννβΐΐ, οϊδαίνω, έξογκοΰμαι, φυ- 8\νβ11β(1. δΛνοΐΐεη, π. ο.
σιω·
8\νίπι, κολνμβάν. 8·«?3,ιη, 8-ννκπι. δλνχιιη.
8·\νϊη£, ταλαντεύείν,τταρασείείν. 8-ννηη§. δ^ννιη§.
Τ&ΐίβ, λαμβάνειν. Τοοίί. Ταίιβη.
Τβαοΐι, δίδάσκείν.
ΤβαΓ, σχίζειν, ζεσχίζειν. Τογβ, ΤΑΚΕ. ΠΓοπι.
ΤβΠ, λε'νείν. Τοίά. Τοίά.
ΤΗϊηΙί, ϋιανυεΐσθαι, σκέπτεσθαι. ΤΙιοιίβΗί. ΤΗου^Ηί.
ΤΗηνβ, εντροφεΐν, άκμάζειν. ΤΙίΓονθ, π. ο. Τίΐτίνβη, κ. ο.
ΤΗΓΟ\ν, ρΊπτειν. ΤΗνβνν. ΤΗτο\νιι.
ΤΗιτίδΙ;, ώθεϊν, σπρώχνειν (δρα] Τΐιπίδί. (ΤΙιηΐΒί.
νποσημ* 1)
Τγ6£1(1, κατα7Γατεΐν. Τι-οά, ΐΓΟ,εΙβ. Τι-οάεΙοη.
\ν&1ίθ, έγεψειν, άφυ7Γΐ>ί£ε£ν,
ΛΥαΧ '4, αϋξάνείν. "ν\Γαχβ(1. λναχβη (Ε), π. ο.
"ννβαΓ, περί€άλλεσθα«} φορεϊν. "ννοΓβ. \νοΓη.
Λνβανβ, νφαίνειν, "ννονβ, 7Γ. ο. "ννονεη, τνυνε.
"νΥββρ, κλαίειυ, δακρύείν· \νβρί.
\Υιη, κερδαίνείν. \νοη. "ννοη.
\νίη(1, τυλίσσειν. \ν^οαηά. \νοαιιά.
Ύίοτί, εργάζεσθαι. ΤνΓοα^Ιιί, ιτ. ο. λνι·οιι§1ιί;, ιτ. ο.
~νίτΪΩξ, συστρεφειν, στραγγίζειν \νπιη£, π. α.
Λννίίβ, γράφειν. \\τΓθί;β. ΙλνιίΙίβη,-ννΓοίβ,νΓτΚ;.

13 Εΰςία-Λΐται ίπίαης ίο 8ίι·β\ν, 8ίΓ6\νε(3, δίΓβντη.

14 Το §ημα ίο ντ&χ, χηςονν, χρίιιν με κηςόν, (ϊναι Ινι^γητικαν χαΐ άνώμαλον.
 — 444 —

Γραμμάτια και επιβτολα'ι.

190.
Ή ώραιότης τον καιρόν χαρεχίνηϋί (ίο ίικίαοβ) την ά-
δελφην μον και εμε νά εξέλ&ωμεν Ιφ αμάξης (ίο Ιαΐίβ 3,
άήνβ) μετά μεβημβρίαν (ί\ι\8 αίίβπίοοη) και να. ζητήϋωμεν
(ίο Γ6(^ιΐ68ί) την τιμήν της εναρέότον (ρΐβ&δαηί) ΰνντροφί-
ας 6ας. Έλπίζομεν ότι δεν &έλετε μας άρνη&ή (άβηγ) ταντψ
την χάριν (ρΙβαβιΐΓβ) άλλ' ότι&έλετε μας επιτρέψει νά ελ&ωμεν
νά 6άς πάρωμεν (ίο οαΐΐ ίθΓ 70α ) εις τάς δνο η δνο και τέ
ταρτον τό αργότερου (&ί Ιίΐίβδί).

Θά είμαι λίαν ενννχης νά ώφελη&ώ από την νποχρεω-

τικην πρόταβίν 6ας, και 6άς είμαι λίαν νποχρεως δια την καλω-
βννην (Ιϊϊικίηβδδ) τψ οποίαν εκφράζετε. Θέλετε με ενρεί ε-
τοιμον εις τάς δνο, αν θέλετε νά ήβ&ε τόβον καλός ώβτε νά
ελ&ηη νά με πάρητε. Τότε ελπίζω νά 6άς είπω πολλά πρά
γματα, τά οποία 6 καιρός δέν μοι επιτρέπει τωρα νά 6άς εϊ-
πω (ίο (Ιο ηο\ν,) και νά 6άς βεβαιώβω όπόόον ειλικρινώς
διατελώ (I αηι) και τ. λ.

Γράφοι νά 6άς πληροφορήόω οτι δεν δνναμαι νά λάβα

την ενγαρίότηβιν τον νά 6άς 6ννοδενόω απόψε εις τό &έα-
τρον (ρ]&γ) όπως 6άς είχα νπο6χε&ή ότιη&ελον (I βΐιοΐΐΐά)·
διότι τό 6τομάχι μον (δίοτη&οΐι) είναι γαλαβμένον, (ον& οϊ
ογ(Ιθγ) και εχω κεφαλαλγίαν' '/^ες έγενμάτιβα εζω, και ήζενρε-
τε τί δνμβαίνει εις τοιαντας περιβτάβεις' τρώγει τις (γο\ι)
και πίνει πλεϊον τον βννή&ονς. Λεν ηξενρω τί νά χάμω διά
νά διαβκεδάβον λάβετε την καλωΰννην νά μοι 6τείλψ;έ τι τερ
πνόν (ίηίθΓββίϊη^) προς άνάγνωβιν, και Ζλ&ετε νά με ΐδητε
άμα δννα6$ε νά οικονομήβητε (ίο δραΐ'β,) καιρόν.
191. ■

Λαμβάνετε την καλωόννην (ντοιύά 7011 Ιΐίΐνβ ίΐιβ ^οοά-

ηβδδ) νά μοι έπιότρέφητε, διά τον φέροντος τό Άγγλικόν βι·
βλίον (όπερ) 6άς έδάνειβα περίπον (μοοπί) πρό εξ μηνών
(αΐχ ηιοηίΐΐδ 3£θ)! Άνηκει εις ενα Ικ των φίλων μον,οβτις
με τό εζήτηβεν εκατοντάκις. ^Αν ψο ιδικόν μον, &ά 6άς τό ί·
 — 445 —

δωρονν (1 ττοηΜ ηιαίίβ ^ΟΠ α ρΓβδβηί ο£ ίί) μετά μεγίςης

ενχαριβτήβεως.

Μοι εΐχετε νποβγεθη γθες νά ελθητε νά με 'ιδητε δήμερον

εις τάς τρεις, άλλα δϊν έκάμετε όντως. Ήξενρετι ότι είμαι πο
λύ θνμωμένος με νμας διά την * παράβκδιν της νποδχέδεώς
δας (γοιιτ οΐ'βαοΗ οί" ρΐ'οηπδβ) ? Σας περιέμενον (ίο βχροοί)
μετά της μεγίδτης άννπομονηδίας (πηρ&ΐίοηοβ^ διά νά δάς
εΐπω πράγματα της μεγίδτης δπονδαιότητος (ΊηιροΓίαηοβ,).
"Ελθετε ταχέως ν άπολογηθητε και 'ίδως δάς δνγγωρηδω.
Σας πέμπω το Άγγλικόν βιβλίον με πολλάς ενχαριδτίας,
τό όποιον ειγετε τόδην καλωδννην (γο\ι \νβΐ'Θ 80 Ιπηά) ωδτε
νά μοι δανείδητε. Το άναγινώδκω με πολλην ενχαρίδτηδιν, και
διηγειρε τό Ενδιαφέρον μον (ϊί Ιΐίΐδ ϊηΙβΓΘδίβιΙ πιθ) τόδον,
ωδτε είμαι άνηδνχος (αηχίουβ) ν άναγνώδω τονς άκολον-
θας τόμονς. Ανναμαι νά δας παρακαλέδω (Ίηί^ΐιί I Γβ-
ηυβδί ^011) νά μοι τονς δανείδητε; Ήξενρω ότι λαμβάνω πο
λύ θάρρος (α £Γθ&ί ΙΐοβΓί^) αλλά πέποιθα (ίο Γβΐγ) πολχ.
επί τφ καλοκαγαθία νμών (ί£00(1 ηαίανβ) ίνα με δνγχωρήδητε.

Αγαπητέ μοι Κνριε, — Σας δτέλλω Έν καλάθων δταφν·

λια. *Αν δας άρέδονν εγω και άλλα εις την διάθεδίν 6ας. Σνγ-
χωρήδατε ότι δεν έγραψα πρότερον άλλ' ό τρνγετός (νίηίίΐ£θ)
μ' έμπόδιδε (ίο ρΓβνβηί) τον νά κάμω αντό (ϊτοια άοϊιΐ£ δο).
Θέλω έν τω μέλλοντι προδπαθηδει νά επανορθωθώ (ίο ηιαίίβ
δΠίβηάδ ίοι*) την κατά τό φαινόμενον (86θΐηίη<£) όλιγωρίαν
μον (ηθ^ΐβοί) και νά δάς λέγω δνχνότερα πόδον αληθώς δι
ατελώ (I αιή).

'Τμέτερος ειλικρινώς.

192.
"Ελαβον δήμερον τό φιλικόν (Ιάικϊ) δώρον τον καλάθια
των δταφνλίων, δας ενγαριδτώ δι αντά εξ όλης μον καρδίας.
Είχον φίλονς τινάς ίνα μετάδγωδιν εξ αντών μετ' εμον, και
εν τω μεταξύ έφάλαμεν τονς έπαίνονς 6ας. Εις έκ των φιλεν-
ομένων (^ιΐθδί) μον εϊπεν' ό φίλος 6ας πρέπει νά ηναι άξιό-
λογος άνθρωπος άφον εχει τόδον καλά δταφνλια.
 Αγαπητέ μοι Ν. Προ 6λίγον{ I Η&νβ ]118^ ελαβον την
Ιπιΰτολην 6ας, δια της οποίας λνπούμαι να μα&ω οτι Εχετε
τεταρταϊαν (ψιατ\αΐη) πυρετόν (&£ΐιβ). Θα. 6ας εϊαω ελευθέ
ρως (ίταηΜ^) τι φρονώ περί ούτοι, χαι έλπίζω οτι δεν. θέλει
ΰάς χακοφανή. Ό ιδικός βιχς τρόπος τον ζην είναι άθλιος
(§οοά £ογ ποίΐιϊη^). Πάντοτε πίνετε (γόη Η&νβ αίτναγβ
(Ιπιηΐί^ πολνν οινον και χαθόλον (ηο) νδωρ. Σας εϊπον
πάντοτε οτι τούτο ητο κακόν δια την νγιείαν 6ας, και οτι ?-
πρεπε (70α ου^Ηί) να πίνετε όλιγώτερον οϊνον, και πολύ
νδωρ, άλλα ποτέ δέν με ηκονδατε (γοχι ηβνβΓ Αγοηΐά πιΐικί
Ταβ). Ό ιατρός 6ας θα 6άς εΐπ% τωρα το κντό πράγμα, και
θά άναγκαθθητε ν άκολονθήόητε τάς οδηγίας τον (άΪΓ6θίίοη8)
Ιάν έπιθνμητε ν άπαλαχθητε από την θέρμην 6ας (αξΟβ).
Έν τούτοις (Μββη τνΐιϊΐβ) υποφέρετε (Τ)β»Γ) την α6θένεΐ(χ.ν
(ΊΙΙηβδδ) 6ον μεθ' υπομονής (ραίϊβηίΐ^) άκολονθηθατε τάς
διαταγάς (ρϋΓβοπρίϊοηβ) τον ιατρού 6ας, και ταχέως θά ηβθί
καλά πάλιν. Τοιαύτη είναι η ειλικρινής Ιπιθνμία τον νμε-
τέρον χ. τ. λ.
193.
Έπειδη ό Κύριος Κ— αναγκάζεται (ΜΓ ^—ϊ)θΐη£ οΜΐ-
§€(1) ν άναχωρήΰη ανριον δια την έξοχήν παρακαλεί τον Κύ
ριου Γ~νά μη λάβφ τον χόπον τον να περάόη άπό την
οίκίαν του (οί 0&11ΐη§). Ό Κύριος Κ. —, θά χαρή(ψϊΆ \>β
Η&ρρ^) να ίδη τον Κύριον Γ. μεθαύριον εις την ωραν ήτις
χάλλιότα όνμφέρει είς αύτόν.

Ή Κυρία Β. χαίρειν (ββηάβ Ηθγ Ιάηά ΓβηΐΘτηΙ)Γ&ηοΘ Ιο)

τω Κυρίω Φ — . Έπειδη υπάγει είς τον χορόν άπόφε, θά η-
ναι αδύνατον είς αυτήν να λάβη την ηδονην τοΰ ίδεϊν αυτόν
βημερον. Παρακαλεί τον Κύριον Φ — , νά μη ελθφ ανριον πριν
των δώδεκα παρά τέταρτον (ομίίΐιΐβΓ ββίοΓβ ΐ"\νβϊνβ).

Ό Κύριος και η Κυρία Π. προιίφέρονβι τονς άόπα-

βμονς των (ρΓβδβηί ίΐιοίι* οοηιρϋηίΘηίδ) Λ·ρό? τον Κνριον
και την Κνρίαν ιΥ—,χαι αίτονβι (ΐ'βφίββί) την τιμήν της
βνντροφίας των είς τό γεύμα την Πέμπτην είς τάς επτά ακρι
βώς (ρΓβοίβθΙγ^.
 — 447 —

Ό Κύριος και η Κυρία V —, δέχονται τον Κνρίον

και της Κυρίας Π. — την ύποχρεωτιχην πρόβχληΰιν,
και &ά λάβωβι (Η&νβ) την τιμήν τοΰ νά ηναιμετ' αυτών ίν τ$
δριϋδείβη ωρα (&1 ΙΙιθ Ηουι· ϋιβγ ιηεηΐΐοη).

Ό Κύριος και ή Κυρία 'Τ —, λυπούνται πολύ (ϊηιΐοΐι

γ<?£Ιό£) διότι αναγκάζονται ν αποποιη%ώ6ι (ίο άβοΐΐηβ^) την
τοΰ Κυρίου καΐ της Κυρίας Π —, νπογρεωτιχην πρόδχληβιν
ενεχεν προλαβούόης νποόχέόεως (βη^α^θΐηβηί).

'Εαν δ Κύριος Ν — δύναται να δια&εβφ ολίγας ςιγμάς

ανριον εις τας δέχα, &έλει υποχρεωθεί πολύ τον Κύριον Σ—
δίδων αντω(ύγ ί»νοιιπη£ Ιιίιητνΐίΐι) βυνέντενξιν (ΊηίθΓνΐβτν).
Ό Κύριος Σ — 9έλει τον περιμείνει, και δέλει ίξηγήόει αύτώ
τον λόγον (ϊαούνβ) της αίτήόεώς τον.

'Εαν δ Κύριος Σ —, είναι ίλεύ&ερος (&ί ΙΆ)&&γ) αύριον

μεταζν της μιας χαι των τεβΰάρων ωρών, &ά ύποχρεώϋη πολύ
τον Κύριον Ζ — ύπάγειν (\>γ ο&1\ΐτι§) την οΐχίαν του.

'Εαν δ Κύριος Τ — άπουΰιάδη Ιχ της οίχίας του (ΐτονα

Ιιοιηβ) παρακαλείται ν άφήΰη έχεί (\)<ήάηά Πιπί) τούλάχιζον
(&ί Άΐιγ ταίβ) τό κλειδίον τον οιχώνος, ίνα μη δ φίλος τοΰ Γ
—άπο$άνη από δί'φαν.

194.

Κύριε — 'Άνεγνων επανειλημμένως (ονβΐ' &ηά ονβΓ Λ§8Ϊη)

την δελχτιχήν ((ΙβΙΐ^ΗίίαΙ) ίπιότολην, την δποίαν μοι ίγρά-
ψατε Αγγλιΰτί. Είναι δύβχολον να εννοηόφ τις πώς ηδυνη^ητΒ
να. μά&ητε (γΟΜ οαη. \ι&νβ Ιβ&Γηί) ταύτην την γλόϋβαν εις τό-
6ον βραχύν (δθ δΗοιΐ Ά) χρόνον. ΜΙ ζητείτε (ίο Γβςιιβδί;) να
διορ&ωΰω τα «V τη Ιπιβτολη 6ας όφάλματα (&ιι1ί). Έπείδη
τό θέλετε (ίο (ΙθδίΓβ) 9ά 6ας εϊπω ίλευ&έρως οτι κάμνετε δύο με
γάλα ΰψάλματα· πρώτον, (οτι) αί επιότολαί 6ας είναι πάντοτε
 —, 44.8 —

πολύ βύντομοι, και δεύτερον (ότι) με ζητείτε νά τάς διορϋ·(06ω.

Παρακαλώ (ρΓ&7) εν τω μέλλοντι αποφεύγετε αύτά τα δύο 6φάλ-
ματα, και δα νποχρεώβητε πολύ τον νμέτερονκ.τ.λ.

Προβεκάλεΰα όλας τάς νεαράς (ρίλας μον να πάρουν το* ,

τέϊ με ημάς απόψε, και παρεκάλεόά την Σοφίαν νάπεράβη νά
βας αάρη (ίο 03,11 ίοι* 70α) διαβαίνονβα. "Εβτε έτοιμη εις τάς
εννέα. Σχοπεύομεν να εν&νμήο'ωμεν πολύ (ίο 1)6 νβτγ ιηβΓΓγ)
&ά <χορεύόωμεν και #ά παίζωμεν τα ενέχυρα (&ί ίοΓίβϊΐβ). 'Σάς
πέμπω την καλίότην άγάπην μου, και ελπίζω ότι δεν &έλετε μας
άρνη&η την ενχαρίβτηοΊν της ϋνντροφίας 6ας.
195.
Λυπούμαι, αγαπητέ μοι Λ—, οτι δεν δύναμαι νά λάβω την
ενγαρίβτηΰιν τού νά περάόω τοντο το απόγευμα (ίο 8ρβη<1 ί1ιί$
&Γϋβηιοοη) με νμάς. Η Κυρία Β—, μας έμήννΰεν ότι ΰκοπενει
νά ελ&η νά μας ΐδφ ΰημερον με δύο από τάς ανεψιάς της, αΐτι-
νες νπερεπι&νμοϋόι (αχβ &ηχίοιΐ8) νά με γνωρίβωΰιν (ίο \>β-
οοπίθ &οε|υ&ίηί;6α1 λνϊίΐι ιιιβ). Αλλά φοβούμαι ότι δεν &ά φανώ
πολύ ενχάριδτος (&£Γ6β&,1)1β) διότι έπι&νμώ (I ίββΐ ίηοΐϊηβοί)
νά τάς τιμωρηΰω, έπειδη με ΰτερονβι της ηδονής ην επερίμενον
(ίο Άηύοίραίβ) εν τή βνντροφία νμών και τή των φίλων όας.
Παρακαλώ (γ>πιγ) (νά) διαόκεδάβητε με όλην 6ας την καρδίαν
(ίο γοιίΓ Ηβαΐ'ί'δ οοηίβηί) αλλά μη χορεύβψε πολύ, διότι
τοντο βλάπτει (&8 ΐί 18 \>&ά ΐοτ οηβ).
5 Τμετέρα φιλοβτόργως—Αιμιλία.

Σνότατική (α ΙβίίθΓ ο£ ϊηίΓοάαοίϊοη)

Ό φέρων την παροϋ6αν μον είναι 6 Κύριος 'Ροόβαλλέης, τον
οποίον τοβάκις 6άς ανέφερα εις τάς επιβτολάς μον. Σννιβτώ
αντόν εις την φιλίαν 6ας. Με& όόα (αΐίβτ &11 ίΙα,Άί) 6ας είπα
περι αύτοϋ, δεν θέλετε &αυμάΰει (ίο ΤΓΟηοΙβΓ) διά την αΐτηβίν
μου. Σας παρακαλώ νά προβπα&ήΰητε νά κάμψε την εν τ§ πο-
λει νμών διαμονην του το6ον εύχάριϋτον όβον είναι δν-
νατόν. Θέλετε πληρέβτατα (απιρί^) άνταμειφ$ή (ίο Γβ-
&γ) δι όποιον δηποτε κόπον 9έλετε λάβει ένεκεν αντον (οη
18 300θΐιη1ϊ) δια της ηδονικής όυναβτροφης τον, διά το όποιον
ϋχεδόν κλίνω (ίο 1)6 άΐβροββά) νά 6άς φ^ονηδω. Μένω κ.τ.λ.

ΤΕΛΟΣ.
190