Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί έναν συνασπισμό ευρωπαϊκών κρατών που

δημιουργήθηκε μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, με σκοπό να αντιμετωπίσει την

οικονομική καταστροφή που προκλήθηκε στις ευρωπαϊκές χώρες και να εμποδίσει
έναν καινούριο πόλεμο με ανάλογες συνέπειες.
Πράγματι, οι χώρες οι οποίες συμμετείχαν αρχικά είχαν στόχο την
οικονομική ανάπτυξη, με την διεύρυνση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ τους
και την αλληλοβοήθεια. Με την πάροδο των ετών περισσότερα κράτη
προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ταυτόχρονα διευρύνθηκαν οι στόχοι της
και κατά συνέπεια τα οφέλη για τους συμμετέχοντες.
Συγκεκριμένα, σε οικονομικό επίπεδο, το κοινό νόμισμα, τα ευρωπαϊκά
προγράμματα, οι επιδοτήσεις και η έλλειψη φορολογίας στα εμπορεύματα
διευκόλυναν την ευρωπαϊκή οικονομία.
Παράλληλα, η συνεργασία των κρατών επεκτάθηκε σε πολλούς τομείς: στην
εκπαίδευση και στον πολιτισμό δημιουργήθηκαν προγράμματα που επιδιώκουν τη
συνεργασία και την ανταλλαγή εκπαιδευτικών και πολιτιστικών αγαθών, που έχουν
ως αποτέλεσμα την αλληλογνωριμία των πολιτών και τη συνειδητοποίηση της
ευρωπαϊκής ταυτότητας.
Επιπλέον, η Ένωση έχει σκοπό την προάσπιση των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων, όπως η αξιοπρέπεια, η ελευθερία, η δημοκρατία, η ισότητα, η
δικαιοσύνη, κλπ., την προστασία του περιβάλλοντος με τη θέσπιση νόμων και την
επιβολή κυρώσεων, αλλά και την ενίσχυση της δημοκρατίας με τη λειτουργία
θεσμών όπως το Ευρωκοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Βέβαια, αν και όλες οι παραπάνω συνθήκες ακούγονται ιδανικές, στην
πραγματικότητα δυστυχώς πολλές φορές αποδείχθηκε ότι οι στόχοι αυτοί έμειναν
ανεφάρμοστοι. Αν και θεωρητικά όλες οι χώρες είναι ισότιμες, στην πραγματικότητα
οι χώρες του Βορρά είναι πιο ισχυρές, αποφασίζουν για την πολιτική της Ένωσης και
επιβάλλουν τις αποφάσεις τους στις πιο αδύναμες χώρες του Νότου. Το ίδιο ισχύει
και σε πολιτιστικό επίπεδο. Η κουλτούρα των ισχυρών χωρών επικρατεί, με κίνδυνο
την αλλοίωση της εθνικής ταυτότητας των υπόλοιπων.
Εξάλλου, ο σεβασμός απέναντι σε άλλους λαούς εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης,
πολλές φορές παραβιάζεται, όταν για παράδειγμα οι ισχυρές χώρες διώχνουν
πρόσφυγες που θεωρούνται ανεπιθύμητοι. Αλλά και η αλληλεγγύη μεταξύ των
μελών της Ένωσης δε φαίνεται να ισχύει στην πραγματικότητα, καθώς οι ισχυρές
χώρες υπερασπίζονται μόνο τα δικά τους συμφέροντα, χωρίς να υποστηρίζουν τις
υπόλοιπες.
Επειδή όμως μια ισχυρή ένωση των χωρών της Ευρώπης είναι πραγματικά
χρήσιμη και αναγκαία για όλους, οι χώρες που έχουν σήμερα μεγάλη επιρροή θα
πρέπει να αναθεωρήσουν τη στάση τους και να επιτρέψουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση
να στηριχτεί από δω και πέρα στις αρχές της ισοτιμίας και της δημοκρατίας, όπως
ήταν ο αρχικός σχεδιασμός της.