SARSUWELA

Walang Sugat
Ni Severino Reyes
(Mula sa “Tatlong Panahon ng Panitikan” ni B.S. Medina, 1972)

UNANG BAHAGI
I. TAGPO
(Tanggapan ng bahay ni Julia. Si Julia at ang mga bordador. Musika)

Koro: Ang karayom kung iduro Mga irog natin naman

Ang daliri’y natitibo Sila’y pawing paghandugan
Kapag namali ng duro Mga panyong mainam
Burda nama’y lumiliko Iburda ang kanilang pangalan.

Julia: Anong dikit, anong inam Julia: Piyesta niya’y kung sumipot
Ng panyong binuburdahan, Panyong ito’y iaabot
Tatlong letrang nag-agapay Kalakip ang puso’t loob
Na kay Tenyong na pangalan. Ng kanyang tunay na lingcod.

Koro: Ang karayom kung itirik
Tumitimo hanggang dibdib
Julia: Piyesta niya’y kung sumipot
Panyong ito’y iaabot,
Kalapit ang puso’t loob,
Ng kanyang tunay na lingcod
Si Tenyong ay mabibighani
Sa dikit ng pagpapagawa
May kulay na sutla,
Asul, puti at pula.
Koro: Nang huwag daw mapulaan
Ng binatang pagbibigyan
Ang panyo pa’y sasamahan
Ng mainam na pagmamahal.
Salitain
Julia: Ligpitin na ninyo ang mga bastidora
Kayo’y mangagsayaw.
(Papasok ang magkasintahan)
(Lalabas si Tenyong)

Julia: Panyo’t dito sa dibdib,

Sabihin sa aking ibig
Na ako’y nagpapahatid
Isang matunog na halik.

Koro: Ang karayom kung iduro

Ang daliri’y natitibo.
Hoy tingnan ninyo si Julia
Pati panyo’y sinisinta,
Kapag panyo ng ibig
Tinatapos nang pilit
Nang huwag daw mapulaan
Ng binatang pagbibigyan:
Ang panyo pa’y sasamahan
Ng mainam na pagmamahal.

At ang magandang pag-ibig

Kapag namugad sa dibdib
Nalilimutan ang sakit
Tuwa ang gumigiit.