PROLOGUE

Change is the only permanent thing in this world. One moment you're
happy..contented..and with someone you really love..and in a blink of an
eye..everything's falling apart.

Bakit ganon?

Kung kailan masaya ka...kung kailan wala ka ng mahihiling pa. At saka pa kukunin
yung taong nagpapakumpleto sa buhay mo. Bakit kasi...kinuha pa siya sakin?

Gusto kong gumanti...pero ng mahuli ang mgapumatay sa boyfriend ko. Hindi ko

magawang gumanti.

pero mula ng araw na yon..

I vowed to help anyone who needs my help...para hindi mangyari sa kanila ang
naranasan ko.

Nakahanap ako ng paraan...para tumulong sa mga katulad kong sitwasyon...kailangan

kong matuto..

...

...

kung pano maging agent.

pero kung ang pipe slash maniac slash tamad slash master ko na si Cloak Jase Scott
ang aasahan ko. Baka matanda na ako pero wala pa akong natututunan.

Nagkaron kami ng kasunduan...na walang kahit na sino ang nakakaalam. Kasunduan na

dahilan kung bakit tuwang tuwa ako ng manalo ako sa contest namin kay Yale na kapag
nanalo ako sa cooking contest namin magsasalita na siya ng madalas.

cause.

I need to perfect everything...lahat ng ituturo niya sa loob ng isang buwan. Kahit

hindi mayos ang pagtuturo niya. I need to perfect it kapag nagawa ko..ituturo niya
lahat sakin ng alam niya. Lahat lahat ng maayos...kung hindi ko ma pe-perfect..I'll
end up as his..

...

...

apprentice in bed.

so..yes...

I'm a secret agent now...His Secret Agent Aprrentice..

...

...

for now.

CHAPTER 1

FIERCE'S POV

Napabuntong hininga ako habang nakatingin sa bulkang taal. Nandito ako sa veranda
ng 'Craige' kanina pa ako tapos kumain kaya nakatunganga na lang ako. actually
isang tinapay lang ang kinain ko at kape.

Ang tagal na pala...almost a year narin mula ng mawala si Harvey. Nami-miss ko na

siya.

Kapag nandito ako sa The Camp kahit paano nawawala yung lungkot ko. Lagi kasing
masaya ang mga tao dito..nakakahawa. At dahil madami akong ginagawa kapag nandito
ako.

Umalis na ako sa trabaho ko dati. Yung company kasi ng parents ko na benta na ng

mamatay sila. Lahat ng pera na yon nasa bangko ko..

wala pa akong planong magtatag ulit ng company.

Pero sa dami ng pera na yon...hindi ko na kailangan magtrabaho.

...

...
Though...iba ngayon ang trabaho ko...malayo dun sa dati. Nagta-trabaho ako dito sa
The Camp bilang agent..pero wala pa akong natatanggap na mission.

kailangan ko pa kasing mag training.

>__<

psh.

naalala ko na naman ang napaka napaka napaka tamad kong 'master' si cloak the pipe
agent. Minasan parang ang sarap hilahin ng dila niya.

wala din namang kwenta.

...

...

tumayo na ako at pumunta sa women's comfort room..napatigil ako ng may marinig ako
sa men's cr..parang may maingay..umuungol?

wait...

babae yung naririnig ko.

and wala akong naririnig na boses ng lalaki-

>___<

*BLAG*

sinipa ko pabukas yung pinto.

Naninigkit ang mga mata ko habang nakatingin kay

...

...

cloak.

na ngayon ay balewalang sinarado yung pantalon niya. Yung babae naman ay ngumiti
lang at lumabas. Slut. Sinong matinong babae ang mag-aaya sa lalaki na gumawa ng
karumal dumal na gawain sa comfort room?

yup..nag-aya...dahil kung may pambansang malanding lalaki si cloak yon na laging

inaaya ng mga flings niya na nagkalat sa the camp.

buti na lang hindi mga agent yung mga babaeng yon.

".........."

"Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?"-me

"........"

"Nakakaasar ka talagang pipe ka!"

"Bakit ka nandito?"

psh.

nagsalita din.

"FYI Mr. Pipe. Rinig na rinig po kayo sa labas. Isa akong mabuting mamayan kaya
sinaway ko kayo. Hindi ko alam kung anong nagustuhan ng mga babaeng yon sayo."-me

"You'll know..kapag hindi mo na perfect ang test."

pakiramdam ko umakyat lahat ng dugo ko sa muka ko.

Nagdadabog na lumabas ako at iniwan ko na siya ron. Tuloy-tuloy ako hanggang
makarating ako sa dati kong pwesto at padabog na umupo.

"Kaasar!"-me

Naalala ko na naman yung agreement namin. Kapag daw na perfect ko ang test ko sa
pagiging agent kahit tamad si cloak magturo...ituturo niya daw ang lahat ng alam
niya sakin.

ng maayos..

and kahit kailan pwede ko siyang istorbuhin.

at kapag hindi ko na perfect..

...

...

I'll be his freaking apprentice in bed. Hindi ko din alam kung bakit yon ang inalok
niya sakin at hindi ko din alam kung anong klase ng multo ang sumapi sakin at
pumayag sa kalokohan ni cloak.

blessing in disguise yung cooking contest na ginawa ni yale noon. At dahil na

nanalo ako don magsasalita na ng maayos si cloak habang tinuturuan ako.

still..

may risk parin na hindi ko ma perfect and exam...

but I need to perfect it.

>__<

ayokong ibigay sa kaniya ang hindi ko nga binigay kay harvey non. Ano siya
sinuswerte?
...

...

napatingin ako sa likod ko ng biglang sumulpot si cloak.

"At anong ginagawa mo dito? dun ka nga..mahahaluan ng hazardous air ang hanging
nilalanghap ko."-me

he look at me innocently pagkatapos ay umupo siya sa kabilan glamesa na nandito din

sa veranda. Mamaya may sumulpot na waiter at may binaba na pagkain sa harap niya.

inirapan ko lang siya.

haiyy..

harvey, dear....kung hindi mo ako iniwan hindi ko makikilala tong lalaking to na

nagpapasakit araw-araw ng ulo ko. At hindi ko din pagaaksayahan ng laway tong pipe
na to.

tinignan ko si cloak na ngayon ay kumakain ng...

hey!

"Hoy! bakit jolibee yan? hindi kaya magagalit si craige sayo niyan?"-me

"No."

"Weh di nga?"

"Kumain ka na?"

woah..
that's new.

"Oo."

tumingin na lang ulit ako sa bulkan. Pero nakita ko siya ng tinawag niya yung
waiter at kinausap. Maya-maya nagulat ako ng bigla siyang tumayo at umupo sa harap
ko.

"Hey! taken na yang upuan na yan-"-me

"Wala namang naka-upo."

"naka-upo diyan ang imaignary friend ko."

"Wala..pinalis ko na."

nakataas ang kilay na tinignan ko siya. Napalingon ako sa likod ko ng dumating yung
waiter na may dalang fried rice na may tocino at orange juice.

mukang masarap.

mamaya nga kakain ako niyan-

"Eat.."-cloak

"Sakin to?"

"..........."
"tamad...kasing liit talaga niyang dila mo ang-"

"If you're gonna talk about my buddy again sabihin mo lang. Ipapakita ko na lang
sayo- aw!"

tinusok ko siya ng tinidor sa kamay.

pagkatapos ay pinagpatuloy ko yung pagkain ko-

wait..

O__O

"YUCK!"-me

"........"

"Ew! ew! palitan mo tong tinidor ko! mamaya hinawak mo pa to don sa babaeng yon,
yuck!"

walang reaction na kinuha niya sakin yung tinidor at ipinalit sa tinidor niya na
hindi niya pa nagagamit. Kinuha ko yon at nakasimangot na nagpatuloy sa pagkain.

"May training tayo mamaya?"

".........."

"is that a yes?"

"............"

"CLOAK JASE SCOTT-"

"ugh! damn it, you're too loud, woman. Yes we have a training later, and yes it
will be at four oclock again and yes it will end in seven in the evening. And no
you cant be late. And yes bring some food and drinks. any more question?"

naka pout na umiling ako.

napansin ko na bahagya siyang natigilan bago niya pinagpatuloy yung pagkain.

tinititian ko siya habang kinakain niya yung chicken joy ng jolibee..nang maubos
niya yon kinain niya yung gravy na natira hanggang maubos.

parang...

"Para kang si harvey kumain."

napatigil siya.

ako din nagulat sa sinabi ko.

"Dont ever compare me with anyone."-cloak

"Psh..naisip ko lang naman."

"Do you...."

"what?"

"Do you miss him?"-cloak

napatingin ako sa kaniya bago ako nag-iwas ng tingin.

"Yes.."-me

"Do you still love him?"

"Yes."

tumahimik na siya.

ang labo talagang kausap. Biglang magbubukas ng topic tapos bigla ding isasara.
Hindi kaya naibagsak si cloak nung baby siya kaya ganiyan yan?

"Uuuuuuyyyy! may nag de-date."

nilingon namin yung nag salita.

si paige at saka si aries.

hindi nila kasama yung mga babies nila kaya baka nasa parents niya yung mga
chikiting niya. Napansin ko na bahagyang ngumiti si cloak ng makita si paige.

see that?

hindi lang ako hindi maka move on dito.

pati tong pipe na to.

"Date ka diyan."-me

"Hindi ba?"

"Never...hindi ako papatol diyan."

"Asus...ano ba naman ang hindi magugustuhan kay cloak? tignan mo ang face..ang
mysteriousness ma ala edward cullen at damon salavatore."-paige

"Hindi pipe si edward at damon."

binigyan ako ng matalim na tingin ni cloak.

tinaasan ko lang siya ng kilay.

"Hindi din ako pumapatol sa loudspeaker."-cloak

"you-"-me

"And I dont want to have a relationship sa isang mother hen."

napasinghap siya ng sinipa ko siya sa ilalim ng table.

mother hen?

loudspeaker?

"Wait lang ha..aalis muna kami..mukang nakkaistorbo na kami sa pag-iibigan niyo."-

paige

bago pa ako makatutulo sa sinabi niya ay umalis na sila ni aries.

AHHH!

ang sarap talagang lunurin ng cloak na to!

o kaya ihulog ko na lang siya sa bangin?

good idea right?

...

...

"What the- anong ginagawa mo?"-cloak

tumayo at tinalunan siya. Pagkatapos ay sinabunutan ko siya. Hinila ko siya patayo

at balak ko na talaga siyang ihulog sa unang bangin na makikita ko.

"Stop it or I'll kiss you."-cloak

"Subukan mo at puputulin ko yang dila mo."

"Oh, come on. This tongue have a better use than talking."

O___O

>___<

"Maniac ka talaga!"-me

"Just saying the truth."

"Maniac ka lang talaga kamo. Maraming magdidiwang na babae kapag ginupit ko yang
dila mo na kasing laki ng junior mo...or rather..pareho ko na alng silang
puputulin."
"You know..i really hate it when you're talking about my buddy."

nanlaki yung mga mata ko ng kinalas niya yung belt niya.

OMG!

uh oh..

anong gagawin niya?

"C-Cloak..."

"My punishment sa ginawa mong pang-iinsulto sa buddy ko."

"Eh..ano..."

napatili ako at tinakpan ko yung mga mata ko ng tinanggal niya yung belt
niya...bigla akong napasinghap ng..

...

...

naramdaman kong tumama sa butt ko yung belt.

"ARAY!"-me

pinagsisipa ko siya...akala ko pa naman....grrr!

pinaulunan ko siya ng suntok na iniiwasan lang naman niya. Pati mga sipa ko hindi
siya tinatamaan. Kung gano kabilis ang mga atake ko ganon din ang pag-iwas niya.

palabas na kami ng 'Craige' at nakatingin na samin yung mga tao habang

nagsusuntukan kami...or tamang sabihin ako lang ang sumusuntok.
mukan nag e-enjoy pa nga si cloak na pagurin ako..

at dahil hindi ako nakatingin sa dinadaanan ko..

...

...

>___<

nadulas ako.

may mga kamay na sumalo sakin pero..

...

...

mali yung nahawakan niya.

tinginan ko yung salarin.

"You didnt just...touch...my...my..."-me

halos i-sylabbles ko lahat ng sinasabi ko para ma emphasize...si cloak na siyang

sumalo sakin ay nakataas ang kamay na mukang guilty.

"Hindi ko sinasadya! sinalo lang naman kita-"-cloak

"I HATE YOU!"

"psh...wala din naman akong naramdaman-"

*BLAG*

one point.

bumagsak siya sa sahig.

>__<

nahawakan niya yung...yung...my boobs!

damn it!

and what did he just say?

wala daw siyang naramdaman?

"I REALLY HATE YOU CLOAK!"

__________________________________________________________________________
wew!tapos narin^__^ ako'y mag re-review muna, hihi :))
thanks for reading!
CHAPTER 2

FIERCE'S POV

Nakasimangot ako habang nag spa-sparring kami ni cloak. Kanina pa ako sumusubsob sa
mat at kahit isa hindi ko man siya natamaan.

Naniningkit ang mga mata ko na sinugod ko ulit siya. Ang kaso umiwas lang siya
dahilan para padapa akong sumubsob sa mat.

"Hmm.."-cloak

nilingon ko siya habang nakadapa parin ako. Hindi siya nakatingin sakin..

>__<

...

...

he's looking at my butt.

Tumayo ako at binigyan siya ng matalim na tingin. Tumikhim lang siya at sumeryoso.
But i know better...maniac talaga tong lalaking to.

sinipa ko siya..pagkatapos ay suntok naman ang pinakawalan ko. Umakto ako na

sisipain yung kabila niyang paa...pagkatapos ay...

yung kabila ang sinipa ko.

woohooo!

"Buti nga."-me

"Isa pa lang yon."

"Ikaw ang inspirasyon ko."

tumaas yung kulay niya. Ngumiti ako sa kaniya ng pekengpekeng ngiti at pinagsisipa
ko siya...while thinking about that 'accident' na nangyari kahapon dahilan para
mahawakan niya yung-

>__<

"Aw!"

napatingin ako kay cloak na nakalugmok na ngayon sa sahig...habang hawak hawak

yung..

...

...

"Anong ginagawa mo diyan?"-me

"ano sa tingin mo?"

"Natamaan kita sa...'diyan'?"

"..........."

napahagalpak ako ng tawa. Buti nga sa kaniya..sana pala nilakasan ko pa baka

sakaling maputol yung junior niya at ng hindi na kung kani-kanino dumadapo.

"tsk tsk..yan talaga ang kahinaan mo."-me

"......."

"To make it clear..ikaw ang inspirasyon ko dahil ikaw lang naman ang nag-iisang
taong nagbibigay sakin ng sobra sobrang galit na pakiramdam ko sa loob ng apat na
buwan puti na lahat ng buhok ko."

".........."

"Psh...hello? magsalita ka po kaya."

"......."

"Alam mo hindi ko tlaaga maiwasang hindi magtaka kung pano may pumapatol
sayo..mapapanis ang laway ng mga babae sayo eh. Ang boring. And wala kang ka
emosyon-emosyon."

"It's simple..I use my tongue for a much better use."

sinimangutan ko siya.
maniac with a capital M

"Ginagamit ko din ang dila ko sa mabuting bagay."-me

"Yeh right."

"Hindi ka naniniwala?"

"No."

sinipa ko siya. Seryosong tumayo siya at hinarap ako. Kapag gantong magkalapit kami
hindi ko maiwasang makita kung gano siya kalaki compare sa akin.

kumbaga siya leon ako daga lang.

at saka tignan mo naman yung katawan....ang mach...ang daming muscle. And look at
that face...kahit hindi ngumingiti may dimples.

"tama na ang pagnanasa sakin."-cloak

"as if!"

"I have a lot of women..I know it if someone look to me with desire."

"Pa-check ka na sa optometrist, mukang hindi mo na alam kung anong pagkakaiba ang

tingin na may pagnanasa sa tingin na gusto kang patayin."

umatake ako ulit..

sinuntok ko siya..
...

...

napasinghap ako ng saluhin niya yung braso ko at hinila niya ako palapit sa kaniya.
Nanlalaki yung mga mata ko habang nakatingin sa kaniya ng magkalapit kami.

"You know we can also put that beautiful mouth of yours on a better use."-cloak

"Subukan mo lang at I swear sa puntod ng aso ko na papatayin kita at tatadtarin

pagkatapos ipapadala kita sa mga babae mo na walang ginawa kundi landiin ko."

"You sound like a jealous wife."

"And you sound like a freaking maniac."

"............."

"Stop looking at me and let go of me."

"Pano kung ayaw ko?"

"Eh di puputulin ko ang kamay mo-"

nagulat ako ng bigla niyang hinawakan yung isa ko pang kamay at hinila din palapit
sa kaniya...kung titignan para na kaming magkayakap ngayon.

"Alam mo meron pa akong paa."-me

"..........."

hinapit niya yung paa ko gamit ng paa niya...kaya nakakulong ako ngayon sa pagitan
ng hita niya...napatingin ako kay cloak ng may maramdaman ako.

"Maniac!"

".........."

"You...you...I can fell that..that..ano-"

"My buddy."

"well tell that 'buddy' of yours to be 'smart' dahil kapag hindi siya umayos
gagawin ko siyang key chain!"

"My buddy really dont like to be threatened. Mas lalo siyang...nagagalit."

nagpapasag ako ng maramdaman kong kumilos ang buddy niyang kasing maniac niya.
Tinitigan ko siya ng masama pero mukang trip niya ngayon na asarin ako.

"Let go."-me

"..........."

"Let go or I'll-"

"what?"

"This."

"What- aw! ARAY! FIERCE JORDAN! ARAY!"

napangiti ako ng makakawala ako sa kaniya...kinagat ko siya sa balikat. Pakiramdam

ko bumaon yung ngipin ko sa balat niya sa sobrang pagkakakagat ko.
"Cloak."

"What-"

tinalunan ko siya.

ang refelex reaction niya ay ang saluhin ako...ng na salo na niya ako..

...

....

"WHAT THE HELL!"-cloak

sinabunutan ko siya.

tumumba kami sa mat pero hindi ako tumigil sa pagsabunot sa kaniya...ng magsawa ako
pinagsusuntok ko siya ang kaso para lang akong sumusuntok sa bato..

hmmm...

"Hey..no!"-cloak

kiniliti ko siya sa bewang.

woah!

malakas pala ang kiliti ng taong to.

humahagalpak siya ng tawa habang nagmamakaawa na tumigil na ako habang kinikiliti

ko siya ng walang tigil..nagpapasag siya pero hindi ko siya tinigilan.
"Wag diyan, aw!"

"May kiliti ako diyan! wag diyan!"

nilingon ko yung kumanta...

si andreige at si marveige. Nakangisi sila habang nakatingin samin.

"Alam niyo bawal yan dito...dun kayo sa kwarto niyo."-andreige

tinignan ko yung ayos namin ni cloak. Nakahawak siya ngayon sa bewang ko dahil sa
kanina niyang pagpigil sa pangingiliti ko sa kaniya habang ako naman nakaupo sa
kaniya.

...

...

O___O

O///////O

mabilis pa sa alas kwatro na umalis ako mula sa pagkakadaganan sa kaniya.

"Green minded."-me

"Hmmm...halika na nga marv...may mga gumagawa pa ng love life dito."-andreige

"Oo nga eh..tsk tsk..eh ikaw hindi mo na babalikan yung-"

"Halika na!"-andreige
mukang hindi lang naman ako ang may problema sa mundo...and anyway..love life? wala
pa sa isip ko yan sa ngayon. Sa tingin ko masyado pang maaga.

harvey..

"You're thinking about him again."-cloak

"Whatever."

"........."

"Pipe."

"Speaker."

"I HATE YOU!"-me

"Aw too bad, mahal pa naman kita."

...

...

O__O

"WHAT?!"-me

"Kidding."

"Wag na wag kang mag jo-joke ng ganiyan cloak kung hindi gagawin kitang damit!"

"Fine."
"psh...si paige lang naman ang nag-iisang mahal-"

lumapit siya sakin at tinakpan yung bibig ko.

"You..how.."-cloak

"Secret."

"Fierce-"

"Basta secret walang clue. Magaling kasi ako kaya alam ko. Eh ikaw magaling ka ba?"

"Yes..especially in bed-"

"CLOAK JASE SCOTT!"

"........."

pinigilan ko yung sarili ko na sabunutan siya ulit. Pinasadahan ko siya ng

tingin..lukot lukot yung damit niya at gulo-gulo yung buhok niya.

muka siyang pinagsamantalahan.

"You know you need to stop staring at me."-cloak

"I'am not staring."

"Fine..stop 'drooling' over me..kapag bumagsak ka sa test alam mo kung anong

mangyayari."
>__<

damn it.

kailangan ipaalala talaga?

"That wont happen ever."-me

"We'll see."

"I'll make sure that it wont happen."

"I cant wait.."

"Maniac."

"Sa susunod na banggitin mo ulit ang word na yan hahalikan na kita."

tinikom ko yung bibig ko at binigyan siya ng matlaim na tingin.

damn this man.

wala na lang ata tong ginawa kundi bwisitin ang araw ko. Wala na akong matinong
araw na lumipas dahil tuwing makikita ko si cloak kung ano-anong kabalbalan ang
pinapauso.

and that agreement..

that freaking agreement na baliw lang ang makakaisip..at baliw din ang papayag..
at ako yon.

-____-

hindi ko nga alam kung bakit ako pumayag eh!

"Parang gusto ko ng umatras."-me

"You cant."

"Whatever..Im sure hindi ako babagsak."

"..........."

"Kung bakit kasi ikaw pa ang naging master ko. Ang dami namang iba dito bakit sa
pipe pa ako ibinigay."

pinahihirapan ata talaga ako ng tadhana...sukat ibigay ako sa taong to na wala

atang alam gawin ay tumahimik ng tumahimik ng tumahimik.

sayang sa space.

"Bakit kaya pinanganak ka na pipe no?"-me

"Silent type of guy."

"Oh come on, tsk tsk...sayang ka lang ang space sa mundo sayo."

".........."
"Wala ka pang ginawa kundi mag paakit sa mga babaeng sooner or later eh hahawaan ka
ng HIV Virus. Maniac ka kasi-"

...

...

O__O

he...

"I'm a man of few words, silent type of guy, and a man of his words."

O__O

...

...

he kissed me.
________________________________________________________________________
ENJOY READING PO! at salamat sa mga nagbabasa^__^
muaaah!
CHAPTER 3

FIERCE'S POV

He's kissing me!...I can feel him gently grazing his teeth on my lower lip.

Then he flicked his tongue..circling it around. After a few minutes of him driving
me crazy..he plunged his tongue inside my mouth..

I moan..

I can't remember ever kissing anyone this passionate...

Fiery..
Hot..

I can feel a tingling sensation running down my spine when he pulled me closer to
his warm body.

I trail my hands up to his shoulder...gripping on his shoulder tightly cause I can

feel my legs giving up.

A kiss..

So hot that I can forget anything in this world-

...

...

Harvey.

"Stop!"

Napatigil siya sa paghalik sakin..pagkaraan ay bahagyang lumuwag ang pagkakayakap

niya sakin.

"What?"-cloak

He's voice is so husky...bedroom voice. Napalunok ako ng makita ko ang apoy na

nagliliyab sa mga mata niya.

"What's wrong?"

"This is wrong."

".............."
"I can't...I shouldnt.."

Narinig kong bumuntong hininga siya. For a few seconds tinitigan niya lang ako
while I look at him pleadingly.

Then pinakawalan na niya ako ng tuluyan.

"I'm sorry."-me

"You'll be mine...the moment you failed that test you'll be mine."

Kinabahan ako sa sinabi niya.

Not in fear this time..

...

...

But in anticipation.

No.

Hindi ko dapat nararamdaman to. Hindi pwede...hindi pa ako handa. I don't think om
ready yet.

"Maybe...maybe you'll have me..but not in the right way."

"Wala akong pakialam kung anong tama."-cloak

Tumalikod na siya at naglakad paalis...bumuntong hininga ako at inayos ko na yung

sarili ko. Pagkatapos ay pumunta na ako sa shower room.
Nagshower muna ako saglit at nagpalit ng damit.

Then lumabas na ako at naglakad-lakad ako sa labas ng walang pagmamadali..I just

want to think..about cloak.

Cloak is an attractive person despite his irritating attitude.

Oo gwapo siya.

Matalino.

Oozing with sex appeal.

Pero hindi ibig sabhin non eh gusto ko na siya. And yes I admit that I'm attracted
to him...pero I don't love him.

A person shouldn't rush love...it takes a lot of time. Kapag minadali kasi ng isang
tao ang pagmamahal mas malaki ang possibility na magkasakitan lang sila.

Sa sitwasyon namin ni cloak...

Pareho pa kaming may mga extra baggage...I'm still carrying the grief of lossing
harvey and alam ko na dla-dala parin ni cloak ang feeling niya para kay paige.

Hindi kami pwedeng magmadali..

And alam kong parehong physical attraction lang ang nararamdaman namin.

"PANALANGIN KOOO SA HABANG BUHAAAAAAY! Makapiling ka makasama yan ang panalangin

kooooo huwoooo!"

"O TUKSO LAYUAN MO AKO! Kay rami ng winasak na tahanaaan kay rami ng matang
pinaluhaaa! Kay rami ng pusong sinugataaan, o tukssoooo LAYUAN MO AKO WOOO!"

Napatakip ako bigla sa tenga ko ng marinig ko yung dalawang kumakanta..nagpalingon-

lingon ako at namataan ko sa di kalayuan si hade na may hawak na walis ting-ting..

At si quin na man ay kasalukuyang nagdi-dilgig..mukang sira ang sprinkles.

As usual masama na naman ang tingin nila sa isat isa.

"Psh..may asungot na naman na dumaan..bakit hindi pwedeng magandang bagay na lang

ang matira sa mundo? Like this flowers..the trees..not some alien look alike."-quin

"Hay nako pareng tingting..bakit kaya sa lahat ng tao sa kakosa pa ako ni gabriela
silang napadaan...tsk tsk..parang inaabangan talaga ako."-hade

Parang gusto na nilang magsuntukan ang kaso parang may silent agreement sila na
hindi maghahawakan..

At hindi mag-uusap..

Well..ng directly nga lang.

...

...

Pinagpatuloy ko na lang ang pagmumuni-muni ko. Natagpuan ko yung sarili ko na

papunta sa game area ng the camp. Ang 'Sprint'.

Pumasok ako sa loob at naabutan ko yung ibang guests..konti lang sila. Ang mga
naglalaro ay mga empleyado na..

Agents..
Napatingin ako kay pierre na kasalukuyang nakikipagbuno sa isang machine...may
lumalabas na ulo ng aso at panay ang palo niya don.

"Psst."-me

"Hi ferce...bored ka?"

"Not really."

"You're stressed out? Here..ikaw naman..pangpatanggal stress."-pierre

Kinuha ko yung pamalo.

Nang lumabas na yung mga aso pinagpa-papalo ko ang mga yon.

Halos lahat tinatamaan ko.

At dahil binubuhos ko na don lahat ng nararamdaman ko parang magigiba na yung

machine sa sobrang lakas ng pagpalo ko.

"Amm..fierce..dahan-dahan lang."-pierre

Hindi ko siya pinakinggan..tuloy-tuloy lang ako hanggang natanggal na yung isang

aso sa sobrang lakas ng palo ko.

Naiiba na yung tingin ko don sa aso..nagiging si cloak na..

Kasalanan niya to eh.

Dapat..dapat hindi ganto yung nararamdaman ko..hindi ako dapat na a-atract sa

kaniya.
...

...

Naningkit yung mga mata ko ng may tumalsik na naman palabas ng isang aso at
nagpagulong-gulong sa sahig.

Naramdaman ko na may humaklit sakin..on instinct nagpapasag ako.

"Ano ba! Bitawan mo ko-"

Napatigil ako ng makita ko kung sino yung pumigil sakin sa pagmurder sa mga aso na
nag transform na cloak..

Dahil ang lalaking pumigil sakin..

...

...

Si cloak.

"Ano bang problema mo?!"-me

Itinaas ko yung pinangpu-pukpok ko ng aso at malakas na ipinalo ko sa ulo niya.

"What the hell was that for?"-cloak

"T-that...that's.."

That's for distracting me..

For..
For making me feel this way.

"What?"-cloak

"That's for distracting me."

"I was just concern."

Nalukot yung muka ko..ayoko na magkaron ng kahit anong attachment sa kaniya bukod
sa trabaho..ayoko..ayoko pa..

I know I'm not ready.

"Why would you be concern?!"-me

"I'm concern para sa 'sprint'..I don't think magugustuhan nila craige na winasak mo
ang machine nila."

"Kaya kong magbayad."

Tatalikuran ko na sana siya ang kaso hinila niya ako sa isang lugar sa loob ng
sprint...pumunta kami sa tapat ng isang game thingy..

Inabot niya sakin yung baril na nakakabit doon.

Nagtatakang tinignan ko yung baril.

"Stress reliever. At para wala kang nasisira."-cloak

Nakasimangot na inabot ko yon.

Nag focus ako don sa game...nung una halos wala akong tinatamaan...

Pero ng sinubukan kong isipin na si cloak yung target ko nagsunod-sunod na yung

tinatamaan ko.

At ng inisip ko yung mga kakaiba kong nararamdaman puro sa ulo ang mga natamaan ko.

Tahimik lang si cloak sa tabi ko.

Nararamdaman ko na tahimik siyang nanonood sa ginagawa ko...hindi ko na lang

pinapansin ang mga tingin niya.

Yes..

We're both attracted to each other..but no we don't love each other.

He want me in his bed..

And I'm attracted to him.

But its not enough..not enough as a foundation to stay together. No..not even
that..

Baka kapag pinasok ko to...sa simula pa lang alam ko na kung anong kahihinatnan ko.
Na sa huli masasaktan ako..

Why the hell would I try?

Why would I try when I know I'm not ready.

Too early..
Its too early.

...

...

nang matapos ako binaba ko yung baril at humarap sa kaniya. Mataman siyang
nakatingin sakin...there's something in his eyes that im very familiar with..

confusion..

"I know what you feel."-me

".........."

"I know you fell confused...on whats happening...why...how..kahit ako walang

sagot..but i dont want to rush everytghing..na alam ko pagsisisihan din natin."

"........"

"Fine dont talk..i want you to hear this...yes cloak..im attracted to you despite
the fact that you irritate the hell out of me. but thats all i feel..at hindi pa
ako handa sa kahit ano..cant we just..take our time?"

"I want you."

"I cant and I shouldt...."

"I know."

"So stop trying."

"I cant too..I cant stop and God knows i dont know why."

...

...

inabot ko sa kaniya yung kamay ko...nagtatakang tinignan niya yung nakalahad kong
kamay.

"A truce..that we wont rush things..tha we will take it easy and that nothing will
change."-me

"For now."

"For now."

"But still..that agreement..hindi mo pwedeng baliin yon."

napabuntong hininga ako.

agreement..

that apprentice thingy.

"Fine."-me

"You know...you'll enjoy it when it'll happen."

namula ako.

give it to cloak to ruin the mood...parang alam na alam niya ang dapat sabihin para
inisin ako..pakiramdam ko dalawampung taon ang itinanda ko mula ng makilala ko
siya.
"For a man who rarely talks, you can really irritate someone to death."

".........."-cloak

"nakapatay ka na ba ng tao?"

"Yes-"

"Because of irritating them to death?"

he pressed his lips into a thin line.

ngumisi lang ako sa kaniya.

...

...

tumalikod na ako at naglakad palabas. Nararamdaman ko na sumusunod siya

sakin...nilingon ko siya at nag-iwas lang siya ng tingin.

psh..

this man..ang dami niyang mga katangian bukod sa macho at gwapo siya..

first..he's a silent type of guy..

man of few words..

at ayon sa kaniya man of his words..

also..he's irritating, ang sarap niyang sipain, at kahit lalake kaya niyang
paiyakin sa sobrang weird ng ugali niya.

...

...

pero sa kabila ng lahat ng yon..hindi ko alam kung bakit...hindi ko alam kung

paano...pero sa kabila ng lahat ng yon...nakukuha niya parin ang atensiyon ko.

na kahit hindi siya nagsasalita...parang may nakapaskil na sa noo niya na 'look at

me'

"Stop staring."-cloak

"I'm not staring."

"You are."

"I'm not..nakatingin ako sa palakol sa likod mo."

It's too early..too early for anything.

and i will surely take my time.

__________________________________________________________________________
ayun!naka ud narin haha :))
enjoy reading po^__^
FIERCE'S POV

Kasama k si cloak ngayon....katatapos lang namin sa isang nakakapagod na trainingat

ngayon ay magkasama parin kami dahil marami pa kaming kailangang gawin. Ilang
months narin ako dito kasi sa The Camp at kailangan ko ng kumuha ng test.

Not some written boring test.

It's an actual test.

papunta kami ngayon sa isang room sa main office ng The Camp..kailangan pa naming
sumakay sa cable car bago makarating don dahil malayo yon.

Nandon kasi lahat ng security department ng The Camp kung saan sila ang nag mo-
monitor sa mga nagbabalak pasukin ang The Camp.

at don din pumapasok ang mga misiions.

...

...

nang makarating kami roon at iginaya ako ni cloak sa isang room. Pagpasok namin ay
nagtatakang tinignan ko yung malaking glass cabinets na hinati hati sa malilit na
squre na kasing laki ng isang folder.

may mga folder sa loob non...at may mga agents na pumapasok at may tinitignan sa
loob pagkatapos ay may pipirmahan sila sa table.

"Ano yan?"-me

nilingon ko si cloak na kasalukuyang may isinusulat..mukang inaasahan na niya yung

sagot ko...pagkaraan ay inabot niya sakin yung papel na sinusulatan niya.

binasa ko yung nakasulat.

That folders contain mission..pipili yung mga agent kung anong gusto nila
diyan..this is the Room of Missions...anyway may mga tinatawag na Blue
Missions..yun yung mga mission na ibinibigay na talaga ng papa ni paige sa isang
agent. Meaning'nakatakda na. May mga tinatawad din na Special Mission..yun naman
yung mga missions na mabilisan...yung halos isang araw lang..it's not The Camp's
forte.

"Wow..ang dami naman palang dumadating...so araw-araw napapalitan yan?"-me

umiling siya.
sabagay hindi naman ganon kadami ang may problema at hindi naman ganong kadami ang
taong handang mag bayad para masolusyunan ang problema nila.

at bihira lang din ang taong may problema na kailangan pa ng serbisyo ng mga
agents.

"So kukuha ako? wew! masaya to..nakaka challenge..kung anong makuha ko yun na ang
mission ko-"

napahinto ako ng napailing si cloak.

"Pipili ka ng mission..be responsible..hindi to bunutan. Basahin mo muna yung laman

bago mo tuluyang kunin. Tignan mo muna kung kaya mo at hindi ka mahihirapan.
Resposibilidad kita kapag napahamak ka and if you fail a mission alam mo na kung
saan ang kahihinatnan nating dalawa-"-cloak

"O hinga ng konti..hindi ka ba hiningal diyan? mahihimatay ka na ba?- ouch!"

napasigaw ako ng bigla niya akong kinurot sa pisngi.

>___<

problema ng taong to?

"Aray tama na!"-me

"You look cute."

binitiwan niya ako...ngiting ngiti siya kaya napatulala ako dahil kitang kita yung
dimples niya...at dahil na distract na naman ako..bahagya akong tumungo at..

...

...
kinagat siya.

"AAAAHHHH!"-cloak

napahagikhik ako.

akala niya ha.

"Excuse me love birds..pwede ko muna ba kayong maistorbo sandali?"

sabay kaming napalingon ni cloak sa pinto kung saan may lalaking nakatayo at
nakangiting nakatingin samin. May hawak siya na blue na folder.

Greg Lawrence

bahagya akong napaatras at napadikit kay cloak ng umatras ako.

"Yes, Sir?"-cloak

"Ibibigay ko lang kay fierce etong mission-"

nagulat akong bigla akong hinila ni cloak papunta sa likod ko. Sumilip ako kay grer
lawrence na ngayon ay na a-amuse na nakatingin samin.

"come on, cloak. I'm not gonna hurt her."-greg

"You're carrying a blue folder...a blue mission..bakit kay fierce mo ibibigay yan?
Hindi pa pwede si fierce sa ganiyan..it would be hard for her."

blue mission?
ako?

bat ako?

"I know that at hindi ko talaga gusto na ibigay to kay fierce...pero wala tayong
choice..kailangan nating ibigay kay fierce..look at this."-greg

inabot niya kay cloak yung folder..at dahil hindi ko makita lumusot ako sa braso
niya. Nanlaki yung mga mata kong makita ko yung laman nung folder..

may picture don..

my picture.

No not exactly..but the girl really looks like me. Ang pagkakaiba lang lagi siyang
naka make-up at curly ang buhok niya hindi katulad sakin.

she's not me...but she looks like me.

creepy..

"mas maganda ka diyan."-cloak

"Whatever."-me

dont make me like you, damn it!

O//////////O

"That's Jarrice Taylor..anak ng isang mayamang negosyante..nawawala siya. Kailangan

nating malaman kung sino ang kumuha sa kaniya at the same time kailangang mag
panggap ni fierce bilang siya."-greg

from the looks of it it wont be easy..

madami mga ginagawa si Jarrice...mga charity na kung ano-ano...at ang dami din
niyang negosyo. Bukod don pumupunta pa siya sa ibat ibang bansa para sa kung ano-
ano.

she's a modern princess.

mahihirapan akong gumanap bilang siya.

Una dahil kung sino man ang kumuha sa kaniya alam na impostora ako. Pangalawa ang
hirap mapag-aralan kung ano yung mga ginagawa niya.

hindi ko matututunan yon overnight.

...

...

but there's no other choice.

"Ano po...sa tingin ko hindi ko siya makakaya mag-isa...I dont think im ready for
that kind of mission, sir."-me

"I understand, dear. Hindi ka naman mag-iisa..

...

...

cloak's coming with you."

napanganga ako.
cloak?

"Ano naman ho ang gagawin niya?"-me

"He can be your assistant and bodyguard but that would be hard dahil magtataka ang
makakakita kung bakit kayo magkasama lagi na parang close kayo...so a boyfriend.
He'll be your boyfriend and bussiness partner."-greg

napatingin ako kay cloak na kasalukuyang may sinusupil na ngiti sa mga labi niya.

>__<

tama bang ikatuwa yon?

"O-Okay sir...babasahin ko na lang po to."-me

"Good..I'll see you two around."

lumabas na si greg lawrence..ako naman ay kinakabahang hinawakan yung blue folder.

wew!

kaya ko to.

...

...

"Ano pang iningingiti mo diyan?"-me

"............."

"stop with that silen type of guy thingy..anong gagawin natin? bakit boyfriend?"
"Well apparently we spend too much time together..people will get suspicious kapag
nakita nilang binabatukan at kinakagat mo ang assistant mo..kung makikita nila tayo
na ganon na alam nilang boyfriend mo ko iisipinnila na may lq tayo or
naglalambingan lang."

"Pero-"

"And kapag na huli tayo sa isanglugar we can tell them na may ginagawa lang tayong
milagro."

sinimangutan ko siya.

"parang pinag-isipan mo na lahat to ah?"-me

"............"

"So...you'll help me?"-me

"To not get killed, yes."

"Hindi mo ako tutulungan sa mismong mission?"

"I'll just keep you safe pero ikaw ang mag-iisip. Dahil eto ang test mo. Kapag may
ginawa kang kapalpakan sa mission na to that means im the winner."

"Pano kung magawa ko naman ng tama at naligtas si Jarice pero along the way may na
gawa ako na kapalpakan?"

"It means I'm the winner...parang yung kay paige lang. Diba naparusahan siya? When
you fail a mission it doesnt mean the entire mission...you can fail along the way
and its still called failing."
ugh!

parang pahirap ng pahirap ang mga nagaganap.

i certainly dont want to fail.

...

...

napatingin ako kay cloak ng mag beep ang cellphone niya. Nang ibinalik niya yon ay
nagtatakang tinginan ko siya. Naglalakad na kasi siya paalis.

"Ipapasundo kita kay hade."

"San ka pupunta?"-me

"I have talked to much. And I need to re-charge..luckily my charger texted me."

napatulala ako....

nang makalabas na siya ay kumunot ang noo ko. Babaero talaga ang
walanghiya...kailan kaya magseseryoso ang malanding lalaki na yon?

maybe kapag tinamaan na siya ng HIV?

or ng AIDS?

STD?

>____<
...

...

hindin ko alam kung bakit pero umiinit talaga ng todo ang ulo ko..bago pa ako
makapag-isip ay kinuha ko yung phone ko at tinawagan si craige.

napapasimangot ako ng walang sumasagot.

isa pa tong lalaking to...sakit din sa ulo ni thea.

"Hello?"-craige

"Craige."

"Fierce what is it? I'm busy kissing-"

napaangat ang kilay ko ng marinig ko yung boses ni thea na sumisigaw sa kabilang

linya...mukang may nagaganap sa dalawang ast pusa na yon.

"Gusto ko lang itanong kung pwedeng pigilan niyo si cloak na lumabas ng the camp?"

"Like lock him up?"-craige

"Yes."

"I dont think so..i dont do such things."

napasimangot ako.

...

...
"But I can make an exemption."-craige

nabuhay ang dugo ko sa sinabi niya.

napangiti ako at sinabi ko sa kaniya yung gusto kong mangyari.

na hindi palalabasin si cloak ngayong araw na to sa the camp at hindi siya pwedeng
palapitan sa kahit sinong babae na maaring yon ang charger niya.

parang naiimagine ko na kung gano ka-frustrate ang magiging itsura ni cloak.

tama yon..

halos suki na siya sa jolibee.

isa lang akong mabuting mamayan na gustong pangalagaan ang mga taong malapit mag ka
AIDS.

...

...

*BLAG*

nakangiting tinignan ko yung pumasok.

sinasabi ko na nga ba eh.

babalik siya dito.

"WHAT HAVE YOU DONE?!"-cloak

"what? wala naman akong ginagawa ah."

i look at him innocently..mukang gigill na gigil na siya at malapit na akong

sakalin. Namumula yung muka niya.

"You...you...come here."-cloak

nilapitan ko siya.

"Promise wala akong ginawa."-me

"I would be damn if I belive you right now."

...

...

I dont know why.... hindi ko alam kung bakit. Pero sinadya ko...obvious
naman..sinadya ko para gawin niya to..Yes i''m confuse...pero right now..wlaa akong
pakialam..ang kailangan ko lang ay ito..

...

...

his kiss.
_______________________________________________________________________
out na ko^_^
thankies for reading:>
CHAPTER 5

FIERCE'S POV

Nakatulala ako habang hawak yung labi ko na pinapak kahapon ni cloak..hindi na

halata ang pamamaga non at normal na ang itsura niya.
Kagabi kasi parang ka re-rape lang ng labi ko.

Kasalukuyan akong inaayusan ng mga babaeng hindi ko alam kung saan galing. Basta
kasama sila ni craige kanina at bigla akong pinaayusan...nasa hotel kami malapit sa
company ni Jarice.

para sa mission ko to.

pinapanood ko sila habang binonlower ang buhok ko na kulot na ngayon at may brown
brown na.

tumayo ako ng matapos nila akong lagyan ng make-up.

fine..

i look really pretty.

tatalikod na sana ako para magbihis dahil naka robe lang ako at naka suot ng
manipis na nihtie sa loob dahil iyon ang pinasuot sakin kanina.

sabagay pwede narin since hapon na.

...

...

napatingin ako sa likod ko ng pinigilan ako nung babae..nagtataka ako ng ignaya

niya ako sa isang faiting couch at pinahiga...hihiga na sana ako kung hindi ko lang
nakita yung hawak nung babae..

...

...

wax
"NO! AYOKO NIYAN!"-me

"Miss Fierce-"

"AYOKO!"

"Kailangan po kasi..hindi po kumpleto.�

tumakbo ako papunta sa pinto..bubuksan ko na sana yon ng tumama ako sa isang

matipunong katawan...buti na lang nahawakan niya ako kung hindi bumagsak na ako..

nag-angat ako ng tingin..

...

...

ang taong rumape sa labi ko.

cloak

�What�s happening here?�-cloak

�CLOAK!�

�........�

�Gusto nila aking i-wax! ayokoooooo!�

napapalatak siya at hinila ako pabalik sa fainting couch...napasimangot ako..ayoko

talaganng waxing..ayoko ngnag binubunot yung kilay ko.

at saka hindi naman ako balahibuin eh.

�AYOKO!�-me

�It would hurt..a little.�

�Pano mo nalaman?�

�My charger before use to wax herself..she said that it hurts at first.�

simimangot ako at himiga na sa fainting couch. Tinanggal ko yung robe ko at nakita

kong napaangat ang gilid ng labi ni cloak...kaya naman pala nightie ang pinasuot
sakin..

gagawin pala ako na parang manok na tatanggalan ng balahibo.

umupo si cloak sa tabi ko.

nararamdaman ko na may nilalagay na sila sa akin.

...

...

then may hinila sila.

�AHHHHH-�-me

�It�ll be okay- ARAAAAY!�-cloak

kinagat ko siya sa kamay.

habang ginagawa akong inasal na manok nung mga babae ginagawa ko namang teether
yung kamay ni cloak. Kaya sa buong durasyon ng pagtatanggal sakin ng kung ano-ano
nag-sisigawan kami ni cloak.
nang matapos kami napangiti ako ng makita ko si cloak na hinihimas yung kamay niya.

napahagikhik ako.

tinignan niya ako ng masama...pagkatapos ay umuklo siya sakin dahilan para

mapasandal ako sa fainting couch.

�you want some kind of punishment again?�-cloak

�Amm..no..kasi ka a-apply lang sakinng lipstick at may lakad pa tayo mamaya.�

�May interest na kapag bukasko siningil.�

�Okay.�

�...........�

was that some kind of agreement? halik bilang parusa?

hindi narin masama-

damn it!

>__<

diba nga kailangan kong lumayo para ma i-clear out ko ang mga bagay-bagay...para
hindi ako maguluhan sa huli at magkasakitan pa kami pareho?

pero...sabi ko nga din diba...unti-unti...magsisimula bialng magkaibigan...with

benefits?

hindi ko kasi alam kung sa ngayon kaya kong mag karon ng relasyon kay cloak...yung
relasyon na hindi ko alam kung kaya ko na ngayon..

relasyon na alam kong panandalian lang..

pareho kaming hindi sigurado..

kaya we�re taking one step at a time.

...

...

nang matapos kami at lumabas na kami at nag byahe na papunta sa comapny...ng

makarating kami don may mga camera na nakaantabay samin.

lumabas si cloak at umikot para pagbuksan ako ng pinto.

nakangiting lumabas ako at sinalubong ang press.

�Miss Taylor bat nawala po kayo ng ilang linggo?�

�Nagtanan na raw ho kayo?�

�Sino ho ang kasama niyo?�

nginitian ko sila kahit na parang gusto ko silang sakaling lahat. Eto ang una kong
nabasa ko tungkol kay jarice..mabait siya sa lahat ng tao..she loves charity..

at the same time socialite din siya.

and...as a woman..kahit na mabait siya..may share din siya ng kalokohan.

she loves men like she loves clothes.

�Bussiness and bussiness and no hindi ako nagtanan..and this man...this is my

man.�-me

napaangat ang kilay ni cloak pero ngumiti lang siya.

lumabas na yung security guard at tinulungan na kaming makapasok...nakangiting

pumasok ako kahit na gusto ko ng magpapasag sa dami ng tao.

...

...

�I dont know how she can do this.�-me

�...........�

lumingon ako kay cloak...he just gave me a reasurring smile.

bumuntong hininga ako.

...

...

pareho kaming nagulat ni cloak ng may lalaki na biglang humarang sakin at..

...

...

hinalikan ako.

O__O
napabuga ako ng hangin ng mawala siya sa tapat ko dahil bigla siyang sinaklit ni
cloak sa kwelyo at iniangat...literally. Pumamewang ako at tinignan sila.

�woah! sino ka?�

�I should be asking that.�-cloak

�I�m Ivan Andrews. Jarice and I are currently dating-�

�Hindi na ngayon dahil ako na ang boyfriend niya.�

hinila ako ni cloak at iniwan na namin ang tulalang lalaki at naglakad na kami
papunta sa elevator...mula don ay tumuloy kami sa pent house ng company.

dito kami tutuloy.

...

...

�Should I tell you to relax?�-me

�...........�

�I guess that�s a no.�

pumasok na kami sa loob...halos sabay kaming umupo sa sofa na parna na hahapo.

Mukang mahihirapan kami sa mission na to...una dahil ang hirap magpanggap..

pangalawa nangangapa pa kami.

hindi pa namin ganong kakilala ni jarice at hindi kami pweding tumunganga at pag-
aralan dahil kailangan naming simulan kaagad tong mission.

hindi pa namin to dapat gagawin eh...mag se-search muna kami.

ang kaso kaialngan na daw.

...

...

�Mag mouth wash ka.�-cloak

�Why?�

�That guy kiss you and I wont kiss you again-�

tumayo ako at pumunta sa bathroom...nag tooth brush ako at nag mouth wash. Mahirap
na...baka hindi pa ako �parusahan� ng lalaking yon.

ang lakas pa naman ng trip ng mood swings non.

...

...

�So anong unang gagawin natin?�-me

may inabot siya saking papel.

binasa ko yon..an itinerary..kailangan kong umattend mamaya ng isang party kasama

si cloak...after that bukas kailangan naming magkaron ng press con kung bakit
nawala �ako�...after that kailangan kong pumunta sa isang charity...

madami pa palang gagawin.

haiyyy

�Party...the last time na umattend ako ng partykami pa ni harvey non. Lagi kaming
lumalabas..the best days of my life. I�m on a darker day ngayong panahon na
to...but it�s not that bad.�

�............�

�natahimik ka na naman diyan.�

�............�

�Whatever...wag kang magsalita kung ayaw mo..pero hindi ka pwedeng magrecharge.�

sumimangot siya.

tsk tsk

babaero talaga.

...

...

�Party...I wonder kung anong susuotin ko.�-me

napatingin ako kay cloak ng may binulong siya.

�What?�-me

�Nothing.�

kumunot yung noo ko.

kahit kailan mahirap kausap ang lalaking to...pababago ng mood swings..malihim at
ung ano-ano pa. Tinalo niya pati ang babae kung magbago ng isip.

�Ewan ko sayo.�-me

nagkibit balikat siya.

tumayo ako at lumapit sa isang wine stand...kumuha ako ng isa at nag-salin sa

baso..

pagkatapos non ay uminom ako....umupo ako sa ibabaw ng counter ng mini bar at

pagkatapos ay inabot ko kay cloak na lumapit sakin yung wine bottle.

tapos..

...

...

uminom siya sa bote.

�barbaric.�-me

�..........�

nang maubos ko yung sa glass kinuha ko sa kaniya yung bote at uminom ako. Napatitig
siya sakin at pagkatapos ay kinuha niya ulit yon at uminom.

�barbaric?�-cloak

�A huh.�

ngumiti siya.
why do this man looks so seductive?

minamana ba yon?

...

...

�cloak..�

�hmm?�

�Ano yung sinabi mo kanina? yung binulong mo?�

�huh?�-cloak

�Ano yung binulong mo ng sinabi ko kung anong susuotin ko?�

tumingin siya sakin pagkatapos ay ngumiti.

...

...

�I said that you�ll look good whatever you�ll wear, angel�

_________________________________________________________________________ sleepy
na ko!nite na po^_^ thankies!
CHAPTER 6

FIERCE'S POV

Napapailing ako habang sinusuot ko yung damit na susuotin ko sa coaktail party.

Itinaas ko lang yung kulot kong buhok at nag apply ng light make-up.

Binitawan ko muna yung gown ko dahil hindi ko ma zipper yung nasa likod. Inabot ko
yung sapatos ko at humawak ako sa kasing laki ko na salamin.

humawak ako sa itaas non at sinuot yung sapatos ko. Napangiwi akong mahirapan akong
isuot yung red stilleto na sinusuot ko ngayon.

napatili ako ng makabitaw ako don sa pagkakahawak ko...napapikit ako at inintay ko

yung imapact ng pagbagsak ko...pero wala akong naramdaman.

...

...

"Are we gonna stay like this? kasi im sure iniintay na tayo sa party."

napamulat ako bigla.

...

...

cloak.

dali- dali akong tumayo habang saklot saklot yung suot ko na gown na malapit ng
bumagsak.Tinaasan niya lang ako ng kilay ng makita niya yung ekspresyon ko.

"Anong ginagawa mo dito?"-me

"Saving a damsel in distress."

sinimangutan ko siya at sinuot yung isa kong sapatos. Pagkatapos ay hinila ko

pataas yung zipper sa likod ng damit ko habang nakaharap sa kaniya.

ang kaso ilang minuto na ako nakikipagtitigan kay cloak habang itinataas ko yung
zipper pero hindi ko parin naitataas.
bumuntong hininga siya at hinawakan ako sa balikat.

bago pa ako makaangal itinalikod na niya ako.

napasinghap ako ng maramdaman ko yung kamay niya na dumikit sa likod ko...muka

namang iniiwasan niya na mahawakan ako pero nararamdaman ko parin yung init ng
kamay niya.

nakahinga lang ako ng maluwag ng binitawan niya na ako.

...

...

"There..you're good to go."-cloak

"Whatever."

"..........."

"What?"

"........."

CLOAK JASE-"

"You look beautiful."

namula ako.

tumalikod na ako at kinuha ko yung purse ko..pagkatapos non ay naglakad na ako

palabas. I can hear him beside me...pinabayaan ko na lang siya.
i'm attracted to cloak

but i love harvey.

but...there are things too that I cant name...mga bagay na gumugulo sakin. May mga
feelings kasi na pinaparamdam sakin si cloak na bago sakin.

things that scaring me..

Natatakot ako na baka dumating yung time na hindi ko na mapigilan yung sarili
ko...na bigla ko na lang pasukin yung relasyon na to na walang kasiguraduhan.

he want me to warm his bed..

and Im afraid to want him more than that.

...

...

"Let's go?"-cloak

tumango ako.

sumakay na kami ng elevator. Bahagya akong lumayo sa kaniya dahil parang may
kuryente na tumutulay mula sa kaniya papunta sakin.

pero hinila lang niya ako palapit sa kaniya.

"Cloak..let go of me."-me

".........."
si cloak ang patunay na ang silence hindi 'yes' lagi ang ibig sabihin.

>___<

nang tumigil na sa basement yung sasakyan ay tumuloy na kami sa kotse ni cloak.

Nang makapasok na kami ay pinaandar niya na yung sasakyan.

tumingin siya sakin ng niyakap ko yung sarili ko.

he bend down pagkatapos hininaan niya yung aircon.

"You need to be careful sa party. Sigurado ako na ang isa don ay alam na hindi ikaw
si Jarice."

tumango ako sa sinabi ni cloak.

i need to focus.

I cant fail lalo na unang una pa naman to. Katulad nga ng sabi ni cloak sa durasyon
ng mission na to..hindi ako pwedeng mag fail kahit isang beses kung hindi talo na
ako.

parang ang daya nung usapan no?

...

...

nang makarating kami sa party ay sinalubong kami ng mga tao ng bumaba kami. Ngumiti
lang ako sa kaniya..panaka-naka ay parang gusto ko ng manipa kapag may nangyayakap
sakin na lalaki na kakaiba ang yakap.

nang pumasok kami sa loob ay tumuloy kami kaagad sa isang table na naka reserve na
para talaga samin.

may nakangiting waiter na lumapit at dinalan kami ng inumin at pagkain.

"It feels weird."-me

"........"

"Na kung tratuhin nila tayo parang royalty."

".........."

"You know..i really hate it when you dont talk."

"Bakit na i-inlove ka sa boses ko?"-cloak

"No."

tumawa alng siya. I rolled my eyes at him at uminom. Nilibot ko yung paningin ko sa
paligid ko..wala namang kakaiba kaya baka wala dito yung threat.

...

...

nang magsimula an yung party ay kinailangan ko ng humiwalay kay cloak para kausapin
yung iba. Pero may nakakabit samin na listening device at mic.

"Grabe akala ko talaga kung anong ng nangyari sayo."

si Jana yung nagsasalita.

supposedly kaibigan siya ni jarice. May mgakausap pa kami..ang boyfriend niyang si
mike na laging nakangiti..si yeng at ang boyfriend niyang si kit na hindi man ako
tinignan.

and he keeps on looking at me na parang may sinasabi...na parang binabalaan ako.

i think siyana yung hinahanap namin.

"its kit."-me

"You sure?"-cloak

"Yes i think so..may nararamdaman akong kakaiba sa kaniya."

sa gilid ng mga mata ko nakita si cloak na nasa di kalayuan na tumango.

hindi na lang sumagot eh no?

"Ano naman ang mangyayari sakin? I'm really fine."-me

nginitian ko sila...nakaramdaman na naman ako na tinitignan ako ni kita kaya

tumingin ako sa kaniya..at katulad kanina parang binabalaan niya akong wag mag sabi
ng kung ano man.

weird niya talaga.

"Wag kang aalis ng kasama siya."-cloak

bahagya akong yumuko para makasagot ako.

"Why would i even do that?"-me

napasimangot ako ng hindi na siya sumagot.

...

...

"Talagang kayo na ng hot papa na yon?"-yeng

"Yes..we're pretty serious...how about you too-"

napahinto ako sa pagsasalita ng biglang tumalim yung pagkakatingin sakin ni kit.

Parang mas naging intense ang pagkakatingin niya ngayon sakin.

he's getting creepy.

"Kit and I? we're serious too."-yeng

"Good."-me

nakahinga lang ako ng maluwag ng kailangan ko ng kausapin yung ibang guest. Kahit
na hindi ko naiintindihan yung ibang pinag-uusapan hindi naman ako napapagiwanan.

and i guess walang nakahula kung sino talaga ako.

pano naman nila malalaman eh kung hindi ko lang alam na wala akong kapatid
maghihinala pa akong may kakambal ako.

pero sabi nga nila ay may mga tao na magkakamuka talaga.

...

...

kasalukuyan akong papunta sa mini bar para kumuha ng inumin ng biglang may humila
sakin papasok sa isang pinto na mukang walang pumapasok.

parang staff room..

tinignan ko yung humila sakin.

...

...

kit.

"What do you want?"-me

"Ako dapat ang magsabi niyan. Anong ginagawa mo dito at anong kailangan mo?"

"Im a guess here..i dont need to explain myself."

"Wala ka dapat dito!"

mukang siya na talaga yung threat-

"Wag na wag kang lalapit kay yeng!"

napakunot ang noo ko.

hindi ko maintindihan ang sinasabi niya.

"What-"-me

"Hindi ka pa ba makuntento don sa boyfriend mo? hindi pwedeng malaman ni yeng ang
nangyari satin kung hindi isisiwalat ko sa lahat na ang santa santita na katulad mo
ay ay maraming itinatago."

nanlaki yung mga mata ko.

woah!

santa santita?

"Naiintindihan mo? wala ka dapat dito!"

"I dont understand."-me

"Stop pretending you dont. Inakit mo ako noon kaya may nangyari satin..anong klase
kang kaibigan para patulan ang boyfriend ng kaibigan mo?"

OMG!

wew..kaya ko to.

"You loved it...yung ginawa natin."-me

"NO! i love yeng, damn it! kapag sinira mo ang relasyon namin-"

hindi ko na siya pinakinggan..naging busy na ako sa kakapakinig sa listening device

dahil naririnig ko yung boses ni cloak na nagmumura..
parang may hinahabol siya.

"Wrong person, its mike!"-cloak

nanalakin yung mga mata ko at tinalikuran ko si kit. Pagkalabas ko ay inikot ko

yung paningin ko...pagkatapos ay lumabas ako at hinanap si cloak.

kaso wala siya.

"Get in the car. May duplicate sa purse mo na nilagay ko kanina."-cloak

tumakbo ako papunta ng kotse ng marinig ko yung sinabi niya sa listening device.

pagkadating ko don ay pinatakbo ko yung kotse paikotsa venue ng party..

kailangan kong makita si cloak

may narinig din ako na putok ng baril

...

...

"Cloak?"-me

kinabahan ako ng hindi siya sumasagot. Pinabilis ko pa yung sasakyan. Nang

makarating ako sa likod inihinto ko yung sasakyan.

nothing will happen to cloak.

magaling siya...walang makakatalo sa kaniya...hindi siya mapapahamak.

hindi siya pwedeng mapahamak...

especially not because of me.

"CLOAK JASE-"

napatigil ako sa gagawin kong pagsigaw ng biglang may kumatok sa bintana..

...

...

cloak

binuksan ko yung pinto at sumakay siya.

"Nakatakas?"-me

"Yes."

napabuntong hininga ako.

"Sorry."-me

"It's okay...but.."

"What?"

"Hindi mo pa ba na re-realize fierce?"-cloak

"huh?"
...

...

"I just won fierce...you failed."

O__O

uh oh

"No cloak-"

"Dont worry..pwede naman akong maningil sa ibang araw. I'll wait for you, angel."

wait?

i really hope so..

konting oras lang.

i need time.

"Thank you."-me

"Dont thank me...iintayin lang kita..but sooner or later my angel..

...

...

You'll be mine."
CHAPTER 7

FIERCE'S POV
Nakasimangot ako habang nakaupo sa sofa at nakataas ang paa. Maaga akong nagising
dahilmay interview ako mamaya. Presscon to be exact.

Wala ako sa moodlumabas pero kailangan. Para naman kasing walan kapaguran yung
Jarice na yon. Punong puno angmga schedule.

ang dami naming problema ni cloak..

una kailangan walang makahalata sa pagpapanggap namin...pangalawa kailangan naming

malaman kung nasaan si jarice. May pag-asa kami don sa una..

pero yung pangalawa ang mahirap talaga.

"............"

nilingon ko si cloak.

lumabas siya kasi kanina ng sinabi kong ayoko ng pagkain dito sa company...hindi ko
alam kung san siya nagpunta pero saglit lang naman siya nawala.

at eto nga bumalik na.

may dalang..

...

...

jollibee?

"Oy...a-anong gagawin mo sakin?"-me

"............"
nagtatakang nakatingin lang siya sakin..tumayo ako at nagtago sa likod ng
sofa...mukang hindi maintindihan ni cloak ang ginagawa ko.

"what are you doing?"-cloak

"bakit ka may dalang jolibee? re-rape-in mo ako no?"

napatili ako ng makalapit siya sakin at hinawakan ako...mariin akong nakapikit at

iniintay ang susunod niyang gagawin...and apart of me..

is eager for it.

"Silly..eto lang kasi ang nakita ko na malapit dito."-cloak

nagmulat ako ng mata...yung kanan ko lang na mata...pagkatapos ay sinunod ko na

yung isa at padabog na kinuha ko yung hawak niya.

akala ko pa naman....akala ko rerape-in-

ugh!

why the hell I'm waiting for it anyway?

nakasimangot na umupo ako sa sofa..pagkaraan ay umupo si cloak sa tabi ko at kinain

din yung para sa kaniya. Patingin tingin ako sa kaniya hanggang lumingon na siya
sakin.

"I told you...i'll wait."-cloak

"sabi ko nga!"
".........."

inirapan ko siya at kumain na ng burger steak na binili niya para sakin.

infairness mas gusto ko to kesa sa pagkain dito sa company...mura nga pero masarap
naman. sulit na sulit pa ang bayad sa jollibee.

"May press conference ka mamaya."-cloak

"I know."

"..........."

"Yes alam ko na ang sasabihin ko."

".........."

"Yup binasa ko kagabi lahat ng iba pang tungkol kay Jarice."

galing no? nagkakaintindihan kami?

dati mahirap yan at kulang na lang balatan ko siya ng buhay...pero ngayon nasanay
narin ako kahit paano though kapag sinisipag lang akong intindihin siya sa super
alien language niya.

kapag wala ako sa mood batok ang aabutin niya.

"And your speech?"-cloak

"Ayos na."
"You dont know how much pressure you'll get."

"Kaya ko nga."-me

".............."

"Yes, I'm very sure na kaya ko...kinabisado ko ang speech ko no."

nagkibit balikat lang siya.

...

...

nang matapos akong kumain ay naligo na ako..tapos non ay sinuot ko yung kulay puti
na dress. Nag apply din ako ng light make-up at pinatuyo yung buhok ko at itinali.

nang lumabas ako ng kwarto ko naabutan ko si cloak na kasalukuyang inaayos yung

necktie niya. Halata mo na hindi siya comfortable sa suot niya.

"Akin na nga."-me

inalis ko yung kamay niya at ako na mismo ang nag-ayos...hindi ko na lang pinansin
yung mga nakakailang niya na tingin.

nang matapos ako ay nag-angat ako ng tingin...i can see the confusion in cloak's
face...the same expression na alam kong meron sa mga mata ko.

umiwas ako ng tingin at tinignan ko na alng yung buhok niya.

napailing ako at inabot sa kaniya yung kulay black na tali ko.

"wala ka bang balak na pagupitan yan?"-me

"..........."

he means no.

tsk tsk

sabagay...ang gwapo niyang tignan lalo sa buhok niya...it add something to his
myseriousness...it frame his face...making his handsome face have more character.

at-

at bakit ko ba siya pinupuri?

>___<

...

...

"let's go?"-cloak

tumango ako.

...

...

after an hour ng tahimik na biyahe namin nakarating na din kami sa lugar kung saan
gaganapin yung press conference. Iginuide kami ng mga security guard a loob dahil
maraming tao sa labas.

yung mga reporters na hindi na pinapasok...pili lang kasi ang pwedeng pumasok.
hindi ko alam na ganto pala kasikat yung si Jarice...nakakapagtaka na hindi ko man
siya nakita sa balita...o talagang outdated na ako sa mga bagay bagay?

"Hi MIss Jarice! Grabe na miss ka namin!"

tinignan ko yung babaeng yumakap sakin...nginitian ko siya at napatingin saglit sa

id niya....pagkatapos ay binalik ko yung tingin ko sa kaniya.

"Nice to se you too again Lenie."-me

pumunta kami sa back stage...madami akong nakausap at iniwasan ko na mapunta sakin

alaht ng atensyon...pinakilala ko sila kay cloak na tahimik at pilit na ngumingiti.

nang sumenyas na yung isang lalaki na kailangan kong lumabas ay tinanguhan ako ni
cloak.

sa labas siya pupuwesto.

"You okay?"-cloak

"Yes."

"Good."

lumabas na siya.

ako naman ay nakangiting hinarap yung mga production team a naglakad na ako papunta
don sa daan..naririnig ko narin yung boses nung nag a-announce ng pagdating ko.

paglabas ko ay bahagya akong naapatigil sa dami ng tao.

sumasali ako sa mga sayaw-sayaw nung college ako pero hindi sa ganitong kadaming
tao. At sunod-sunod pa yung flash ng mga camera.

naramdaman kong may humawak sakin.

...

...

"I knew this will happened. You need to relax, fierce."-cloak

"W-what are you doing here?"

"You look like you're gonna passed out."

"kaya ko to..get out of here..bumalik ka sa puwesto mo."

nararamdaman kong nanginginig yung kamay ko.

pero kaya ko to.

relax..

inhale

exhale..

"Fie- Jarice..."-cloak

"What-"

...

...
O___O

what the-

he kissed me!

nasilaw kami sa mga sunod-sunod na flash ng mga camera...may mga naghihiyawan pa.
Pero hindi ko na napapansin yon...nakatutok lang kay cloak ang atensyon ko.

"You okay now? be honest."-cloak

"B-Bakit anong gagawin mo kung sakaling hindi ako okay."

"Im gonna kiss you again."

"I-I'm not okay?"

I heard him chuckled...pagkatapos ay hinalikan niya ako ulit.

right now i wish na mawala lahat...na kami lang ang nandito...na walang
camera...walang reporters...walang kahit na sino..sana kami lang dalawa.

"I'll kiss you later again...but you need to finish this first."-cloak

tumango ako.

...

...

namumula na lumapit na ako sa gitna kung saan ako uupo. Nilibot ko yung paningin ko
sa mga reporters na nasa front row ng mga upuan.

mukang excited silang magtanong.

"Its nice to finally hear from you again Miss Jarice...how's everything going
ngayon na nakabalik ka na?"

"Tough..madami akong naiwan na trabaho.*laugh*"-me

nakitawa din sakin yung ibang mga nanonood...mukang pinapakinggan nila lahat ng
sasabihin ko..so i need to be very careful sa mga sasabihin ko.

maybe..

isa sa mga tao dito ay alam na hinsi ako si Jarice.

may iba namang reporter ang nagtanong.

"I know everyone here is wondering..kung bakit ka nawala?"-reporter 2

"I need time to think..a lot of time...time for myself."-me

"And natapos mo ba anglahat ng mga issues mo Miss Jarice."-reporter 3

"Yes I think so."

ilang minuto na sunod-sunod na taong ang mga sinagot ko...pakiramdam ko wala ni isa
sa kanila ang nauubusan ng tanong..nahihilo na din ako.

"and where did you go? don mo ba nahanap si hottie someone mo?"-reporter 11

"Nagpunta ako sa ibang bansa..and yes don kami nagkita ni Jase."

"What's you relationsip with him?"-reporter 12

"He's my boyfriend."

napatili yung mga ibang nanonood.

...

...

"Ayon sa source..nagsasama daw kayo?"-reporter 13

"Yes."

parang pinupupok na yung ulo ko....nang matapos lahat ng mga tanong ay nagpaalam na
ako sa kanila at nag exit na...pagdating ko sa backstage may mga braso na
sumalubong sakin.

i sighed with relief.

"Well done, angel."-cloak

"Nakakahilo."

napangiti ako ng maramdaman ko na hinahaplos niya yung buhok ko...we can stay like
this forever and I wont even complain even once.

his arms..

it feels like home.

"okay ba?"-me
".............."

"Answer me."

"yes it's okay."

tumango-tango ako.

nag-angat ako ng tingin at sinalubong ako ng mga labi niya. Napakapit ako sa leeg
niya at sinagot ang mga halik niya...i can feel his tongue gently probing my
mouth...exploring inside..

I moan silently in response to his kiss.

He pulled me closer to him...softly carresing my waist.

hindi ko alam kung ilang minuto ang lumipas...ang alam ko lang ayokong umalis sa
pagkakayakap niya..that's why even the kiss ended..

nanatili akong nakayakap sa kaniya.

"We need to go."-cloak

"............"

"*laughs* Now dont do that. Ako lang ang pwedeng manahimik. And angel...i dont want
to move and let go of you but we need too."

nakasimangot na lumayo ako sa kaniya.

pero hindi niya rin ako hinayaan na sobrang layo sa kaniya...ikinawit niya yung
right arms niya sa bewang ko.
...

...

"you're not Jarice."

sabay kaming napatingin sa likod namin. May babaeng naka tayo don at nakatingin
samin.

anong sabi niya?

I'm not-

O__O

uh oh
_________________________________________________________________________
ima sleep na wooohoo!
niteeey!and thank you^_^
CHAPTER 8

FIERCE'S POV

I'm not-

O___O

uh oh

I'm not jarice daw...bakit niya alam? nahalata niya ba? siya ba yung nakakaalam
tungkol sa pagdakip kay jarice? Kakampi ba siya nung mga kumidnap kay jarice?

"A-Ano...kasi..."-me
"You're so not Jarice."

"Ammm..."

...

...

"You're not jarice, girl! OMG! this is a new you! blushing all over..and you look
in love, OMG, im so happy for you girl!"

napatulala ako.

halos panawan ako ng ulirat sa sobrang relief ko. Wala siyang alam. She's just
gushing over the new me. Mukang tuwang tuwa siya.

nang niyakap niya ako ay napatingin ako kay cloak na mukang nakahinga din ng
maluwag. Umangat yung gilid ng labi niya...psh...bakit ba ang gwapo niya kapag
ganon ang ngiti niya-

>___<

urgh!

I really need to stop complementing this man.

nakita kong sinilip niya yung babaeng yakap ako..natatandaan ko na ang pangalan
niya...Cassandra, Cassy, Casey..ewan! basta ganon.

"Nice to see you again cass."-me

"Cass ka diyan..I'm Cassy, period, no."

tumawa ako at niyakap siya ng mahigpit. Nang maghiwalay kami ay nakangiting

nakatingin lang siya sakin at mukang miss na miss na niya ako.
"Right..cassy. Actually paalis na kami..may...may date pa kasi kami. Gusto mo bang
sumama?"-me

sana hindi siya sumama..please, please, please, please...

tumingin siya kay cloak then she batted her eye lashes. Uminit yung ulo ko at
kulang na lang ay itapon ko siya sa labas at ipakaladkad sa bus.

"No..may date din kasi kami ng asawa ko. Enjoy okay?"-cassy

"I'm very sure I'll enjoy jase- i mean our lunch."

tumango siya.

i guess that's called marking my territory.

...

...

"What was that?"-cloak

"Girl thing."

nagkibit balikat siya.

Naglakad na kami palabas at tumuloy sa kotse...nang makasakay kami ay pinaandar na

niya yung sasakyan papunta sa pwede naming kainan.

tumigil kami sa isang malit pero muka namang malinis na restarant...comfty.

sinalubong kami ng labing apat na taong gulang na babae na agad kaming hinanap ng
pwesto...kinuha niya din ang order namin pagkatapos ay umalis na.

anak siguro siya ng may-ari.

"You alright?"-cloak

"Yup...napagod lang ako."

".........."

"I'm fine...just tired..gusto ko ng matulog pero alam kong may pupuntahan pa tayo
na charitable institution."

"I cancelled it. May iba ng pumunta don...si paige to be exact."

napasimangot ako.

paige na naman.

but wait..why would I even care? its not like im jealous of paige....imposible yon.
Iisa lang ang lalaking mahal ko at sigurado ako don.

"Kaya ko pa naman. Ayoko namang sabihin mo na fail na naman ako at maniningil ka

na."-me

napatingin siya sakin ng marinig niya yung tono ng boses ko...pagkatapos ay kumunot
yung noo niya na tumitig sakin..nag-iwas lang ako ng tingin.

"Is that so bad?...having a relationship with me?"-cloak

"Yes especially when all you want is a bed partner. It's not a 'relationship'
you're asking for..it's a f@cking agreement...a proposal..but it will never be a
relationship cause I know you dont want to have a commitment."

natahimik siya.

tama naman ako diba?

sinong matinong babae ang papayag sa ganong kasunduan? yung mga babaeng walang
magawa sa mundo at wala sa katinuan ang papayag sa ganon..in short..

ako

>___<

well i love being with him...and that's what makes it more scary. Natatakot ako na
baka dumating yung panahon na hindi ko na kayaning mawala siya.

I dont want to go through that again.

mula ng mawala sakin si harvey...buong pagkatao ko ang umaayaw na maramdaman ko na

naman ang ganon na pakiramdam..like im dying with that someone.

somehow cloak brought me back here..

in the same process ginulo niya ang sistema ko.

at hindi ko alam kung pano ako babangon kung sakaling siya naman ang mang-iwan
sakin...i dont think kakayanin ko...thats why im so afraid to fall in love.

"What's wrong with that?"-cloak

napailing ako.

look at that?

"Duh! matino akong babae cloak..or maybe you think otherwise..pero kung inaakala mo
na kaladkarin ako na babae well you need to think again."-me

"wala naman akong sinasabi-"

"Dont compare me to your bitches who doesnt complain even if you f@ck them in a
public comfort room."

"..............."

"You're making me feel that way. Kulang na lang tanungin mo ako to hop in you bed."

napapiksi ako ng bigla niya akong hinawakan sa kamay.

hinihila ko yung kamay ko pero ayaw niyang pakawalan yung kamay ko.

...

...

"Hindi yon ang ibig kong sabihin."-cloak

"and what the hell is it?"

"You cant deny the fact that we have a chemistry that I dont even understand..i
hate your loud mouth yet i want to ravish it. You understand? i want you and i dont
know why. So dont ask me for things that im not ready to give."

napayuko ako.
not ready..

he's not ready.

"You're not ready at hindi din ako handa."-me

"I can wait."

"It may take awhile."

"Doesnt matter."

bumuntong hininga ako.

napalingon ako ng ma nagbaba sa harap namin..nginitian kami nung mga waiter at yung
kaninang teen ager na nag kuha ng order namin ay nasa likod lang nila.

tinanong niya lang kung may kailangan kami ng sinabi naming wala ay nagpaalam narin
siya.

tahimik na kumain kami ni cloak.

...

...

"Tikman mo to."-cloak

bago pa ako makasalita sinubuan na niya ako nung pancit malabon na order niya.
Sinubo ko na lang dahil nasa tapat na ng bibig ko.

napansin kong napatulala siya ng bahagya kong pinadaanan ng dila ko yung labi ko.
"What?"-me

"I want to put my lips..."

"Where?"

"to your lips."

napasinghap ako ng bigla siyang umuklo at hinalikan ako. At katulad ng mga halik na
namagitan samin hindi ko din alam kung ilang minuto ang lumipas.

it's like the time is standing still whenever he kisses me.

...

...

"Ano ka ba cloak!"-me

"What?"

"nakita mo nang ang daming tao."

nagkibit balikat lang siya at ngumiti.

mukang wala naman siyang pakialam don sa ibang tao.

...

...

ilang minuto ang lumipas at napapaangat ako ng tingin dahil nararamdaman kong
nakatingin siya sakin..or mas tamang sabihin sa labi ko.
parang akit na akit siya sakin.

ang haba ng hair ko.

"I really dont want to have sex with you just yet."-me

napaangat yung kilay ko ng bigla siyang tumawa....as in tumawa. Parang aliw na aliw
siya sakin at kinurot niya pa yung pisngi ko.

"What?"-me

"Sa lahat ng babaeng nakilala ko ikaw pa lang ang nagsabi ng diretsa niyan sakin.
To be exact ikaw pa lang ang babaeng nakilala ko na sinabi yan sa isang lalaki."

"Whatever."

he look at me with fondness in his eyes.

that mere look almost made me melt.

"I will wait until you're ready...but i like kissing you so i guess we shouldnt
stop that."-cloak

ako naman ang napatawa.

cloak's unbelievable.

...

...
nang matapos kaming kumain at lumabas na kami at bumalik sa kotse...hindi binilisan
ni cloak ng takbo yung kotse at mukang gusto niayng mamasyal muna kami.

"San tayo pupunta?"-me

".............."

"A secret?"

"............."

"no? a surprise?"

tumango siya.

nakatingin lang ako sa labas habang patuloy siya sa pagda-drive. Hindi ko namalayan
na nakatulog pala ako....nagising na lang ako ng may naramdaman akong humahalik sa
labi ko.

"hmmmm?"-me

"Wake up, angel."

dumilat ako..sinalubong ako ng nakangiting muka ni cloak.

inalalayan niya ako palabas at napasinghap ako ng makita ko yung tanawin.

...

...

hindi ko alam kung paano pero nakarating kami sa isang beach resort..wala namang
ibang tao. Nasa mataas na part kami pero may daan papunta sa baba..or we can just
jump on the water.
"wow!"-me

"pretty right?"

tumango-tango ako.

napalingon ako kay cloak ng marinig kong may zipper na bumukas...nanlaki yung mga
mata ko ng inalis niya yung pantalon niya at naka boxer shorts na alng siya.

inalis niya din yung t-shirt niya.

"May dalawa akong shirt sa kotse...you can barrow mine later...halika na?"-cloak

atubling tumango at nag hubad narin ng damit..leaving me with my undies.

namula ako ng walang kakurap-kurap na tumingin sakin si cloak.

"ammmm.."-me

hinila na niya ako...nagulat ako ng pumunta kami sa mataas na part.

...

...

"H-Hey..anong gagawin natin?"-me

"Tatalon."

"Wait-"
"I'm right here."

napatigil ako...in that exact moment...hinila niya ako

...

...

at sabay kaming nahulog sa tubig.

hindi na ako nakasigaw...na wala din yung takot sa dibdib ko dahil nararamdaman
kong nakahawak parin sa kamay ko ang kamay ni cloak.

napaubo ako ng lumutang yung ulo namin.

natatawang hinila ako ni cloak palapit sa kaniya.

"You okay?"-cloak

"Yes."

"Come here."

hinila niya ako palapit sa kaniya.

nang tumingin ako sa mga mata niya...i saw fire...blazing through me..

"Cloak..."

"not yet ready?"-cloak

"No."
"Okay.....

...

...

a kiss would be fine."

____________________________________________________________________________
thankies po!bukas na po ako sasagot sa comments muaaah!
sleep na muna ako haha!
CHAPTER 9- Meron ba non?

FIERCE'S POV

Nanginginig ako ng umahon na kami ni cloak. Yakap-yakap ko yung sarili ko habang

pabalik kami sa kotse...at dahil sa hangin lalo akong nanginginig.

nilingon ko si cloak at binigyan ng matalim na tingin ng marinig ko siyang

tumatawa.

"What?"-me

hindi siya sumagot at ngumiti lang.

inirapan ko siya at nagpatuloy ako sa paglalakad papunta sa kotse..ng makarating

ako don ay agad kong hinanap yung t-shirt ni cloak.

ang kaso basa pa ko.

"Come here."-cloak

nakasimangot na lumapit ako sa kaniya. Hinila niya ako at nanlaki yung mga mata ko
ng bigla niya akong oinunasan gamit nung t-shirt niya kanina.

"Hey mababasa yan."-me

"May dala naman akong dalawang t-shirt. Come on, stup wriggling."

pinabayaan ko na lang siya...habang tinitignan ko siya hindi ko alam kung

bakit...pero basta ang alam ko kailangan ko tong gawin para sa ikatatahimik ng
makulit kong utak.

...

...

niyakap ko siya.

"what's wrong?"-cloak

"Nothing...let me hug you please."

naramdaman ko na yumakap siya sakin. Huminga ako ng malalim ng niyakap niya pa ako
ng mahigpit...I love this...Ilove being in his arms.

"I want to be with you."-cloak

"Not the way I want."

"No...i dont believe in forever fierce. People come and go..I just want to enjoy my
time with you."

"I cant."

"Dont rush things."

bumuntong hininga ako.

tama naman si cloak eh..binibigyan naman niya ako ng oras kahit na natalo na ako. I
guess wala naman akong magagawa...usapan is usapan.

besides...being his aprrentice in that matter...

...

...

I'm kinda expecting it.

"What would you teach me anyway?..if that..you know.."-me

"Different ways to pleasure you."

nasamid ako bigla.

how could he be so blunt about it?

"Ewan ko sa yo."-me

"..........."

"I know you're serious."

"........"

"Ewan ko sayo! mag salita ka nga."

nginitian lang niya ako. Pagkatapos ay inabot niya sakin yung malinis na t-
shirt...kukunin ko na sana since binibigay niya sakin pero iniwas niya lang yon.

"What?"-me
"Raise your hands."

i rolled my eyes at him pero ginawa ko yung sinabi niya kahit nagtataka ako sa
kinikilos niya. Naramdaman ko na dumulas sa katawan ko yung t-shirt..

sinuot niya sakin.

"you dont need to do that."-me

"..........."

Inalalayan niya ako papunta sa passenger seat..napasinghap ako ng umuklo siya at

hinila yung seatbelt ko..pagkaraan ay kinabit niya na yon.

"How do you feel ma'am?"-me

"Hot- I mean, fine."

Ngumisi siya pagkatapos ay sinarado na niya yung pinto...umikot siya papunta sa

driver side.

Nang maka-upo siya ay sinapian na naman ako ng kung ano.

Tinanggal ko yung seatbelt ko at gumapang ako papunta sa kaniya..at dahil maluwag

ang t-shirt niya na suot ko it revealed a lot more than I should reveal...napangiti
ako ng mapasinghap siya.

Hinila ko yung seatbelt at ikinabit.

Nang makabit ko na ay umupo na ako at nginitian siya...kinabit konarin yung

seatbelt ko.-

"How do you fell sir?"-me

"..............."

"Speechless?"

"I feel so hot so beware."

Tinawanan ko lang siya at dumikwatro ako. Nakangiting tumingin na ako sa harapan.

...

...

nilingon ko siya ng hindi parin kami umaandar.

"What?"-me

"I really want you."

"Cloak...."

"I know.."

pinaandar na niya yung sasakyan. Tahimik lang kaming dalawa...not an awkward

silence...parang natural lang. Yung feeling na kasama mo yung taong lang taon mo ng
kasama at sanay ka na kahit tahimik lang kayo..

kahit hindi na kayo gumawa ng small talks..

and weird lang kasi sa situation namin..

kailan lang naman kami nagkakilala...pero pakiramdam ko ang tagal na naming

magkakilala...like our souls had met each other back then.
"Punta tayong the camp."-cloak

"Okay..na mi-miss ko na din sila."

nag drive na siya papunta sa the camp. Wala namang masyadong traffic at mabilis mag
drive si cloak. Humilig ako sa upuan at pumikit.

hindi naman ako inaantok.

gusto ko lang pumikit.

...

...

nang maramdaman kong huminto na kami nanatili akong nakapikit. Narinig kong
nagtanggal siya ng seatbelt..maya-maya nawala narin yung seatbelt ko.

"Open your eyes angel. I know na hindi ka tulog."

dumilat ako at ngumiti.

"How?"-me

"I'm tuned to you more than you imagine."

napakurap ako.

nakangiting bumaba na siya ng sasakyan at umikot sa side ko. Pagkatapos ay

inalalayan niya ako sa pagbaba at sinirado na niya yung pinto.

"Home."-me
".............."

"Tahimik ka na naman diyan."

"............."

"Whatever."

...

...

pagpasok namin sa The Camp tumuloy kami sa 'Craige' restaurant...naabutan namin na

nagsisigawan si quin at hade kahit na magkalayo sila.

"Sabihin mo nga thea diyan sa isang yan wag akong tignan!"-quin

"Pakisabi nga din to thea, na, Hindi porke nakatingin ako sa direksyon mo ikaw na
ang tinitignan ko..sadyang..

...
�

maganda lang ang katabi mo."-hade

napailing ako...umupo na kami sa isang pwesto ni cloak habang nagsisigawan parin

yung dalawa at si thea na nasa gitna ay nakatakip yung tenga.

"Pakisabi nga thea sa isang yan...Hindi porke mahal ko siya NOON eh pwede na niya
akong saktan...bakit siya mahal ko noon..

...

...
napatay ko ba siya?"-quin

napahagalpak akong tawa. Tumigil lang ako ng biglang tumingin sakin yung dalawa. Si
thea naman ay tuluyan ng umalis..bago siya lumagpas hinila ko siya.

"Ano bang nangyari sa dalawang yon?"-me

"Nakita kanina ni quin na tinitignan siya ni hade..tapos yung tinitignan pala eh

yung babaeng kadadating lang nadahilan kung bakit sila nag break..saglit kakain
muna ako at nahihilo ako sa dalawang yan."-thea

natatawang binitawan ko siya.

umorder na kami ng lumapit samin si quin na nakasimangot parin.

"Carbonara."-me

"Spaghetti, got it."-quin

napangiti ako...mukang wala sa sarili si quin ngayon. Kahit si hade na kasalukuyang

winawalis ang dingding imbis na ang sahig. Pareho silang tuliro.

"Quin."-me

"Yes?"

"I want carbonara."

"Oo nga sabi ko nga carbonara...o ikaw silent type of guy anong gusto mo? tubig?
bagong dila?"

kinunutan lang siya ng noo ni cloak.

"I want...ammm...carbonara."-cloak

"Sus nag-isip ka pa yun din pala. Fine...two spaghetti coming up-"

"CARBONARA!"-me/cloak

"Oo nga carbonara! kulit niyo ah!"-quin

bigla siyang tumalikdo at nilayasan kami.

...

...

"See that?"-cloak

"what?"

"Dahil sa lovelove na yan nagugulo ang buhay nila."

"In love ka kay paige."

napahinto siya saglit.

"That's why i dont want to fall in love again."-cloak

nanahimik na ako.

pareho lang kami ni cloak...pareho kami na natatakot sa mga bagay-bagay. Hindi

naman kasi maiiwasan yon..pareho kaming may hindi magandang pinagdaanan.
nakakatakot na maulit.

siya natatakot magmahal at ganon din ako. And also natatakot ako sa magiging set-up
namin.

fear

yon ang kalaban naming pareho ni cloak.

I dont know if I can make him love me and i dont know if I should.

...

....

nang dumating na yung pagkain ay pareho kaming napanganga ni cloak.

...

...

>__<

spaghetti.

"Hayaan mo na."-me

".............."

"wala sa sarili si quin eh."

kinain na namin yung kulay pula na carbonara also known as spaghetti. Hindi na
namin tinawag si quin dahil baka bigla kaming kagatin.
mukang mainit pa naman talaga yung ulo niya.

baka kami pa ang isahog non sa carbonara aka spaghetti niya.

"Eat..isipin mo carbonara yan."-cloak

"yun nga ang iniisip ko."

sabay pa kaming napangiti.

...

...

napatingin kami sa pintuan ng biglang pumasok si eika na kasalukuyang hila-hial si

yale na nagpapapasag para makawala sa pagkakahawak ni eika sa kwelyo niya.

"uy anong gagawin mo diyan?"-me

"Isasahog ko sa ulam. Walangyang to binobosohan ako kanina."-eika

"Hindi totoo yan!"-yale

"Tse! ala dali lakad! gagawin kitang piniritong maniac ka!"

napailing na lang ako.

napatigil ako ng may dumampi sa labi ko.

...

...

O___O
"what was that for?"-me

"A you-should-start-eating kiss."

meron bang ganon?

weh?
____________________________________________________________________
yey updated! gusto ko lang pong i-promote ang bago ko pong story navery very
special sa aking heart woohoo! Iba siya sa nasulat ko na kasi puro mystery lang
siya though hindi naman siya horror..suspense lang.
http://www.wattpad.com/story/2091459-i%27am-meg I'am MEG po ang tittle niya^__^v
salamat po! muaaahugzzz!
CHAPTER 10- Another side of Cloak~

FIERCE'S POV

Napatingin ako kay cloak ng biglang may dumampi sa labi ko. For I dont know how
many times ngayong araw na to. Kasalukuyan kasi kaming nasa pent house ni jarice at
nagbabasa ako ng mga tungkol sa kaniya.

"What was that?"-me

"A You're-doing-good kiss."

naapiling na lang ako..ilang beses na niya yan ginawa ngayong araw na to. Merong
that's-wrong kiss, we-should-eat kiss, finish-your-meal kiss, rest-for-awhile kiss.

naadik lang sa labi ko?

sabagay..

nakakaadik din naman yung sa kaniya.

kung drugs lang ang halik ni cloak baka matagal na akong adik at nagiistay na dapat
ako sa rehab..baka magkapitbahay pa kaming dalawa don.

he love my lips..

and I love his.

...

...

nag dikwatro ako at nagsimula na naman akong magbasa. Hindi ako amtapos tapos dahil
sa pang-iistorbo ni cloak. Kanina pa kasi siya biglang nanghahalik.

actually wala pa naman kaming gagawin nitong araw na to...bukas pa.

iniintay pa kasi namin yung follow up report mula sa VEIL kung saan iniimbestigana
kung san kami pwedeng magstart dahil wala pa kaming makuhang clue.

nilingon ko si cloak na nakikibasa din...mukang seryosong seryoso siya pero base sa

pagkakaangat ng gilid ng labi niya nag-iisip na naman yan ng bagong dahilan para
makahalik.

"Stop distracting me..hindi tayo matatapos dito."-me

"Wala naman akong ginagawa ah."

"Sus, wala daw."

".............."

"Silent type of guy ka na naman diyan..alam ko namang may iniisip ka na naman na

kalokohan."

".............."

"What kind of kiss this time? a dont-bother-me kiss?"

"pwede."

natawa ako.

tinignan ko siya ng masama...ngumisi alng siya..a boyish grin. Yung parang ngiti ng
binatilyo na nahuling may ginagawang kalokohan.

...

...

napatingin ako sa T.V. tapos nakangiting tinignan ko si cloak...pagapang na lumapit

ako sa kaniya at sumiksik..naramdaman ko na nanigas siya sa kinauupuan niya.

i cant understand him sometimes..

parang naiilang siya sakin pero lapit naman siya ng lapit sakin.

bipolar?

"................"
"Papayagan kitang halikan mo ko ng marami..kung may gagawin ka para sakin."

"What?"-cloak

napangiti ako ng mukang excited na tumingin siya sakin.

lumingon ulit ako sa TV.

"Cloak..."

"Yes?"

...

...

"Sing for me."-me

napahalakhak ako ng bigla siyang nasamid. Nanlalaki yung mga mata niyang napatingin
sakin at mukang tinitignan niya kung seryoso ako.

"A kiss for a song."-me

"B-But..."

"Hmmm?"

nakita kong bumuntong hininga siya at tumahimik ng ilang saglit. Pagkatapos ay

tumingin siya sakin at nginisihan ako...a kind of grin na parang gusto ko ng
kabahan.

"What?"-me
"I'll sing for you...kung papayag ka na halikan ka...and...

...

...

a little more than that."

napasinghap ako.

"Cloak..."

"We wont do it all the way."

napalunok ako....pero gusto ko talagang marinig ang boses niya. Saka minsan lang
siya magsalita ng mahaba...and also...parang wala din naman akong talo.

...

...

"Deal."-me

ngumiti siya.

pagkatapos ay namumutlang tumahimik ulit at mukang nag-iisip ng

kakantahin..pagkatapos ay may kung ano siyang pinindot sa remote..tumayo siya at
may tinignan sa cd ni jarrice..ng matapos na siya at pinaandar na niya yung cd.

lumapit siya sakin at umupo sa tabi ko.

bgilang pumailanlang na kanta.

"I can't stand to fly,I'm not that naivei 'm just out to find, The better part of
me. I'm more than a bird, I'm more than a plane, I'm more than some pretty face
beside a train and it's not easy to be me."

napanganga ako.

now...thats something..

he's singing superman by five for fighting.

what shock me the most..

...

...

he's really good.

"Wish that I could cry fall upon my knees, find a way to lie, about a home I'll
never see. It may sound absurd, but don't be naive,Even heroes have the right to
bleed I may be disturbed, but won't you concede, Even heroes have the right to
dream
It's not easy to be me."

hindi ako nakaimik.

"Up, up and away, away from me It's all right, you can all sleep sound tonight I'm
not crazy, or anything, I can't stand to fly
I'm not that naive, Men weren't meant to ride..With clouds between their knees i'm
only a man in a silly red sheet digging for kryptonite on this one way street Only
a man in a funny red sheet looking for special things inside of me Inside of me,
Inside me
Yeah, inside me, Inside of me.

superman..
my superman.

"I'm only a man,In a funny red sheet, I'm only a man looking for a dream, I'm only
a man In a funny red sheet and it's not easy."-cloak

nakangiting hininaan niya yung stereo at tumingin sakin.

"That's so long and i feel really tired...so..i need to charge."-cloak

namula ako.

He pulled me closer to him and kissed me fully on my lips. I can feel him gently
biting my lower lip..then sucking it...his tongue flicking around my lips.

I moan when I felt his hand on my hips...he pulled me on top of him until I'm
straddling him. I can feel his maleness on me when he pushed me down.

His kisses travelled down my ears...then on my neck..gently nibbling my soft skin

there. I tangled my gingers on his hair...pulling him closer to me.

I bucked lightly when i felt his hand snaked inside my shirt. Reaching for my
peak....his magnificent hands unclasped my brassiere and pulled it off me. While
his kisses wento down on my collarbone.

I suddenly hear a tearing sound..i look down and saw my shirt...torn apart. He
looked at me and smiled then he lick his way down to my breasts...flicking his
tongue around one peak...gently grazing his teeth on it until it harden. I groaned
when i felt him take one breast fully on his mouth...

sucking it...

his other hand wento down on my legs..parting my thighs lightly and thrusting his
hands inside my skirt.
"Cloak..."

just like my shirt...he forcefully take my skirt off. I tried to stop hin from
taking my undies but he just oushed my hand away...i can feel his kisses going
down.

and before i know it..

...

...

he take me with his mouth.

I arched my back as he made love with me using his tongue..circling it around my

femininity..probing...while his finger find its way inside..

he thrust it slowly at first..

until i started to meet his move.

it's like im reachng for something so far away...and I wont have it if I dont
move..I thrashed and wriggle...i can feel cloak's gaze on me but I tried not to
look at him.

i can feel it..

im finally getting near-

"Cloak...."

he suddenly stopped.
"Look at me."-cloak

tumingin ako sa kaniya...and I cried out his name when I feel him move his finger
again. I never had experienced this before...not even with harvey...

but i like this feeling..

and i dont know why..

...

...

but i want to feel cloak inside me.

"Cloak...i want you.."

"Not now."

i bit his shoulder in exasperation.

I wrapped my arms around him and open my legs wider when I felt him move again.
He's thrusthing his finger...faster...and faster inside me.

...

...

i arched my back and shouted his name when I reached my climax. Cloak gently kissed
my neck while I'm trying to steady my breathing.

"What was that?"-me

"Orgasm."

pinalo ko siya sa braso.

"Its unfair."-me

"Why?"

"Kasi...ano..ako...basta! pano ka?"

i can see amusement in his eyes. He kissed me on my lips pagkatapos ay ngumiti siya
sakin.

"Im fine...did you enjoy it?"-cloak

namula yung muka ko.

kailangan pa bang itanong yon eh..

obvious naman diba?

"Ano.."-me

"What?"

"Ano kasi.."

"Hmmm?"
"Yes."

ngumiti siya pagkatapos ay umupo...hinila niya ako papunta sa kaniya at mukang

hindi niya alintana na wala akong suot na kahit ano.

"I need to get dressed."-me

"Later."

"pero-"

"I love your warm skin dont you know that?"

"amm...no?"-me

tumingina ko sa mga mata niya. He's smiling at me...really smiling. Kahit yung mata
niya parang nakangiti sakin..parang ang saya-saya niya.

"Cloak..."

"............"

"why?"

"Why what?"-cloak

"pwede ka ng mag take advantage sakin kanina."

"I cant."

"Why?"

"I dont want to use you that way fie."

nginitian ko siya.

sinong mag-aakala..

...

...

na may gantong side si cloak?

CHAPTER 11 � Muntikan Na ~

FIERCE'S POV

Nakatingin ako sa folder na hawak ko. Galing sa VEIL. Meron daw silang nakuhanan ng
information na may nakakita sa isang babae na walang iba kundi si jarrice.

Bumaba daw si jarrice kasama ang ilang babae. Wala naman daw struggle na nakita
pero parang may kung ano daw sa mata ni jarrice ayon sa source..

para daw humihingi ng tulong.

Ang clue lang namin ay puro babae ang kumuha sa kaniya. Pangalawa...alam namin yung
place kung saan siya dinala..ang problema nga lang namin ay hindi namin alam kung
nandon pa sila ngayon.

kasalukuyang pinahaharurot ni cloak yung sinasakyan namin.

hindi na nga namin naabutan yung mga stop light sa sobrang bilis ni cloak.

inabot ko yung footlong na binili namin kanina. Buti nga mukang early bird yung
may-ari nung stall dahil ang aga niyang gumising..madaling araw pa lang ngayon
eh...nakapang-tulog pa nga ako..si cloak nakapang alis since nakabihis na siyan ng
pilit niya akong ginising sa pakikipagkita ko sa long time crush ko na si Ian
Somerhalder sa panaginip ko.

may french fries pa..

sa tingin ko may insomnia yung manong na nagtinda samin kaya ang aga niyang
nagising. Alas kwatro pa lang eh. O kaya baka kailangan niya talagang kikitain
ngayon.

kumagat na ako don sa footlong at nilingon ko si cloak na busy na busy sa pag da-
drive.

"gusto mo?"-me

"..........."

that's a yes I guess.

nilapit ko sa kaniya yung dulo ng footlong at kaagad na kumagat siya don. Inilayo
ko na sa kaniya yung footlong...ngumiti siya at kinuha yung kamay ko..

...

...

napasinghap ako ng sinipo niya yung forefinger ko na may ketchup at cheese pa.

"Sarap."-cloak
napailing na lang ako.

ang landi talaga ng lalaking to.

Hindi na ako magtataka kung bakit lagi siyang pinagsasamantalagan ng mga flings
niya kapag nakikita siya...parang wala naman kasi siyang angal eh.

kahit rape-in ko siya ngayon I dont think papalag siya.

"bakit ka nag-agent cloak? bakit hindi ka na lang nag gi-golo kung parang nandon
naman ang talento mo?"

lumingon siya sakin at tinignan ako ng masama.

nag peace sign lang ako sa kaniya.

Tumingin ako salabas ng biglang umulan....mahihirapan nito si cloak na magdrive

since dudulas ang dadaanan namin.

"We need to slow down..umuulan-"-me

"You'll be fine, trust me."

I trust him...kung sasabihin niya nga sakin ngayon na race car driver siya dati
hindi na ako magtataka since parang kaya naman niyang gawin lahat.

"Bakit dati ka bang sumasali sa racing?"-me

...
...

"Yes."

nanlaki yung mata ko.

Nagbibiro lang ako...akalain mo tama pala. Well sa itsura naman ni cloak muka naman
siyang maraming kayang gawin...siya yung tipo ng tao na oozing with sex appelal- i
mean oozing with confidence.
"Seryoso?"-me

"............."

"Seryoso ka nga...wow..racing? ang cool naman non. Bakit ka tumigil? Naubos na ang
kotse mo sa kakabangga mo?"

"No..namatay yung kaibigan ko na kasali sa competition na sinalihan ko...na

aksidente siya."

natahimik ako.

me and my big yummy mouth.

lumingon ako kay cloak at tinitigan ko siya...seryoso parin siyang nakatingin sa

dinadaanan namin...pero hindi ko alam kung galit siya sa ka tsismosahan ko.

"Stop fidgeting..im not angry."-cloak

"weh?"

"..........."

"seriously?"
"............"

"really?"

".........."

"As in?-"

nagulat ako ng bigla niyang hininto yung sasakyan...bumaling siya sakin at..

...

...

bigla akong hinalikan.

Habol ko yung hininga ko ng bumitiw na siya sa paghalik sakin na parang nilulunod

niya ako. Sumisinghap na tinignan ko siya na ngayon ay ngiting ngiti na.

"What-"-me

"That's a I'm-Driving-So-Dont-Disturb-Me kiss."

napailing ako ng pinaandar na niya ulit yung sasakyan.

Expect it from cloak na makagawa ng dahilan kahit biglaan. Im very sure na kahit
gumawa siya ng krimen hindi siya mahuhuli dahil sa galing niyang mag alibi.

...
...

after a few hours of drive nakarating narin kami. Bumaba ako at inilibot ko yung
paningin...bahagya ng sumisikat yung araw kaya may mga ilang tao na na ngayon ay
nakatingin sakin dahil ang weird nga ng suot ko.

naka-silk pajamas lang ako at pinatungan ko lang ng robe na kapartner non.

"Dapat kasi nagbihis ka."-cloak

"Ano namang akala mo sa suot ko? Imagination? ikaw kaya ang may kasalanan at
ginising gising mo ako ng pagkaaga-aga. Hindi pa ready ang kaluluwa kong gumising
kanina eh."

"Add it to your notes. You must be ready everytime and kahit sa tulog mo dapat
aware ka sa paligid mo or you'll end up getting killed at your sleep."

napapout ako.

fine, fine.

...

...

lumapit kami don sa isang babae na nagwawalis malapit sa bahay na siyang sa tingin
ko ay ang ibinigay samin na adress. Tumingin ako sa gilid ng gate at napatango-
tango ako.

eto nga yon.

"Excuse."-cloak
"Ano ho yon?"

"May nakatira ba ditong babae na hanggang dito ang tangkad..mahaba ang buhok na
kulot at maputi? May mga kasama pa siyang ibang babae."

"babae ho?"

"............"

natatawang hinila ko si cloak sa likod ko. Mukang balak niyang gamitan ng silent
type of guy method yung ale na kausap namin ngayon.

"Hi po..opo mga babae po. Kapatid ko po kasi yung isa sa kanila."-me
"Ganon ba..ako kasi ang nagbabantay diyan sa bahay na yan kapag walang
tumatao..bibigyan ko na lang kayo ng susi, sandali lang."

tumalikod na sia at pumasok sa bahay na kalapit nung bahay sa address na binigay

samin.

"You know hindi ka dapat binibigyan ng ganitong mission...dapat nakikipag interact

ka."-me

"Hindi na lang kasi diretsuhin."

"ganon talaga."

nagbaling ako ng tingin dun sa ale ng lumabas na siya ng bahay niya. Nakangiting
inabot niya sakin yung susi at sinabing ibalik ko na lang daw pagkatapos.

nang nagpatuloy siya sa pagwawalis bahagya akong napapapalatak.

hindi dapat nagbibigay basta-basta ng susi sa kung sino-sino lang...pano pala kung
murderer kami? oa kaya magnanakaw? o kaya rapist?

i mean si cloak..rapist.

or rather siya na lang yung re-rape-in.

"I really know when you're thinking something against me..kumikinang ang mata mo."-
cloak

ngumisi lang ako.

naglakad na kami papasok sa bahay. May mga nagkalat na basyo ng red wine...kaya
halatang hindi lalaki ang tumira. May mga upos ng sigarilyo..

at mga pakete ng kahina-hinalang mga bagay.

pero bukod don wala na kaming ibang nakita.

maliban na lang siguro sa isang upuan na puro dugo...pero tuyo na. Kaya malamang
matagal na silang nakaalis dito. Hindi ko alam kung pano pero mukang may nagsi-
signal sa kanila.

yon ang mahirap sa mission na to.

hindi namin alam kung sino ang kakampi.

may kinuha akong maliit na kit na nas abulsa ng robe ko na inilagay ko bago kami
umalis. Kinuha ko yung maliit na glass at bahagya kong ini-scrape don sa dugo.

pagkatapos ay inilagay ko sa maliit na zip lock.

may inabot sakin na gwantes si cloak at kaniya-kaniya na kaming dalawa ng kuha ng
mga evidence.

napatingin ako sa gilid ng upuan ng makita kong may nakasingit don. Hinila ko yon
ng dahan-dahan at nakita kong papel yung nakasingit don.

...

...

nanlaki ang mga mata ko ng mabasa ko yung nakasulat.

an adress.

hindi ko alam kung paano pero mukang nagawang isulat ni jarrice kung saan sila
pupunta...o baka hindi to adress kung saan sila pupunta sa susunod..

kahit para san man to.

makakatulong parin siguro kahit paano.

"Cloak.."

lumapit siya sakin...inabot ko sa kaniya yung papel atnakita kong tumango-tango

siya...proud naman na nginitian ko siya. At least hindi ako nag fail ngayon.

yey!

"Good?"-me

"Very good. You passed this one."

"Really?"

"............."

"Aalis na ba tayo dito?"-me

"No..lets look for more."

tumango ako.

naghiwalay na ulit kami at naghanap ng kung ano-ano..umakyat ako sa taas dahil baka
sakaling may makita pa kami na kung ano don.

napansin ko na lumang luma na yung bahay..

wala ding masyadong gamit.

para na ngang abandonadong bahay to eh.

...

...

Naglakad-lakad pa ako habang palingon-lingon sa paligid. Bukod sa alikabok wala

naman na akong nakitang kakaiba. Nag pasya ako na bumaba na lang.

Nasa gitna na ako ng kahot na sahig pabalik sa hagdanan.

...

...

napatili ako at agad akong naghanap ng makakapitan ng biglang bumigay yung

kinatatayuan ko. Sinubukan kong iangat yung sarili ko pero hindi ko magawa.
kapag nanonood ako ng movie iniisip ko na ang tanga-tanga nung bida...hindi man
makaangat...tapos mapapabitaw pa kapag nasa gatnong situation.

mahirap pala talaga..

lahat kasi ng bigat ko nasa kamay ko na...at bahagya naring dumudulas ang kamay ko
sa pagkakapit.

ang taas pa naman din ng bahay na to.

"Cloak!"

hindi ko alam kung maririnig ako ni cloak..ang alam ko naglakad siya papunta sa
likod ng bahay. At ayong mabalian kapag nahulog ako dito.

baka mabagok pa ako kung saan.

...

...

napatili na naman ako ng natanggal na sa pagkakapit yung kaliwa kong kamay. Umiiyak
na ako sa takot...hindi ko na alam kung pano ako kakapit ulit...

damn it..

im gonna fall..

...

...

"Fierce!"
biglang may humila sakin paangat. si cloak..

niyakap niya ako ng maiangat niya ako.

"Dont scare me likat that.."-cloak

hindi na ako nakasagot

...

...

nawalan na ako ng malay.

________________________________________________________________________
goodnight na po!
salamat po sa mg nagbabasa, enjoooy po!
CHAPTER 12 ~ Half SPG Again ~

FIERCE'S POV

Nagising ako ng naramdaman ko na may kalamigan na bagay na dumadampi sa muka ko.

Pinilit kong imulat yung mata ko dahil pakiramdam ko matagal-tagal narin akong
nakapikit.

Una kong nakita si cloak na mukang alalang-alala na nakatingin sakin ngayon..may

hawak siya na panyo na binasa ng water at idinadampi niya yon sa muka ko.

"H-Hey..."-cloak

muntik na akong mapangiti.

pumiyok pa siya.
"Hi..."-me

"Are you alright? May masakit ba sayo? May na bali ba sayo somewhere? Dadalin na ba
kita sa hospital para magamot ka? tama! ambulansiya..ay hindi..dapat mag drive na
ko-"

"Relax cloak..im fine."

nasa likod pala kami ng kotse kung saan hinihintay niya akong gumising. Wala na
kami don sa bahay kung saan dinala si jarrice..nasa gilid na kaming daan.

mukang hindi na kinaya ni cloak na mag drive at huminto na lang siya kaya nakatigil
kami ngayon.

namumutla narin siya.

"I'm okay, really..natakot lang ako kanina."-me

"Do you know how scared I was ng makita kita kanina?"

"Ammm...no?"

napailing siya..

nagulat na lang ako ng bigla niya akong hinila palapit sa kaniya at niyakap. Muka
ngang natakot siya ng todo...sabagay kahit ako matatakot kung mahuhulog si cloak
don.

bigla siyang humiwalay sakin dahilan para maumpog siya sa roof ng kotse...napatawa
na lang ako...naningkit yung mata niya at

...
...

bigla na lang akong kiniliti.

"CLOAK! stop!*laughs*"

hindi niya ako tigilan...sinubukan kong gumanti sa kaniya pero pinigilan lang niya
yung kamay ko. Tawa ako ng tawa sa ginagawa niya.

napatigil lang kami ng biglang may kumatok sa bintana ay napatigil kami. Binaba ni
cloak yung bintana...may pulis sa labas na nakatingin samin.

"Bawal ho, dito yan sir. May motel naman malapit dito."

halos sabay na namula yung muka namin ni cloak. Lumabas si cloak at kinausap yung
pulis pagkatapos ay nagpunta na siya sa driver side.

nang umandar na yung sasakyan ay humawak ako sa upuan ni cloak at lumipat ako sa
unahan.

"Ikaw kasi eh."-me

"........."

"Galit ka?"

"No, of course not."

ngumiti na ako.
Tumagilid ako ng upo para nakaharap ako sa kaniya...niyakap ko yung tuhod ko habang
titig na titig kay cloak. Mukang hindi naman siya naiilang ngayon na tinititigan ko
siya.

"Want something to eat?"-cloak

"Jolibee.."

"Hmmmm.."

pinalo ko siya sa braso ng maiisip ko kung ano yung iniisip niya. Ngumiti lang siya
at kumindat sakin.

how can be a grown up man be cute?

alam ko ang cute para sa bata lang...though gwapo si cloak paminsan minsan ang cute
cute niya din. Yung parang gusto mo na lang siyang ampunin...

pakasalan-

O////////////O

erase, erase!

...

...

dumaan kami sa drive thru...nagorder ako ng yummy burger at french freies at siya
naman ay Jolly hotdog. Natagalan kami dahil ilang beses nagkakamali yung mga nag o-
operate dahil sa kakatitig kay cloak.

i rolled my eyes.
nang umandar na kami ay sabay na kumain na kami.

pero dahil nasa byahe kami pabalik sa pent house ni jarrice at dahil umaga
narin...may mga ilang traffic na din. And syempre...na bo-bored na ako.

"Hey cloak...what's your favorite color?"-me

"Green."

"Kasi green minded ka?"

tumawa lang siya. Saglit na napatulala ako bago ko inabot yung cloak at uminom.

"Anong favorite food mo?"-me

"Jolibee."

"Right...especially after your re-charge thingy...and...how about your favorite

kind of transportation?"

"Motorcycle."

"dahil nakakatyansing ka-"

"*laughs* Angel...kanina mo pa ako pinipintasan."

nag peace sign lang ako sa kaniya. Ngumiti lang siya at pinagpatuloy na ang pagda-
drive ng umusan na yung traffic. Buti naman dahil naiinitan na ako.
tirik na tirik kaya yung araw.

"Fine..next..who's your first crush? kung ayaw mong sagutin okay lang."-me

"I dont mind...my first crush...angelina jolie."

napatawa ako.

who wouldnt have a crush on angelina jolie? ang cool cool kaya niya.

"Your first love?"-me

nakita kong napatigil siya.Tumingin siya sa labas ng bintana ng ma traffic kami

ulit...bahagya akong kinabahan..alam ko naman kung ano ang sagot niya.

...

...

"Si paige."-cloak

"O-Okay...ammm...what's your favorite song?"

"Superman."

napangiti ako. Right...yung kinanta niya sakin. Pano ko makakalimutan yon eh nung
matapos siyang kumanta....merong nangyari na-

O////////////O
"May nakantahan ka na ba na iba?"-me

"Wala pa..hindi ako mahilig kumanta."

"Maganda naman ang boses mo ah."

nagkibit balikat siya.

ngiting ngiti ako dahil sa sinabi niyang wala pa siyang kinakantahan na iba.
Meaning ako pa lang. I dont know why but that really made me happy.

"Cloak...alam mo parang ang sakit ng labi ko."-me

"Ha? bakit anong nangyari? sandali dadalin kita sa hospital-"

"Ang sakit ng labi ko...parang kailangan ko ata ng..

...

...

kisspirin at yakapsule."

dahil traffic pa malakas ang loob ko na dumukwang sa kaniya at halikan

siya...yumakap din ako sa leeg niya...napangiti ako ng maramdaman ko na sumagot
siya sa mga halik ko.

nang matapos ako ay nakangiting bumalik ako sa pagkakaupo ko.

"Akala ko naman kung ano nangyari."-cloak

"Ikaw nga ang daming dahilan para makahalik eh."

"............"

nakangiting pinaandar na niya yung sasakyan.

...

...

"Color?"-cloak

"huh?"

"............"

hindi siya sumagot...inisip ko yung sinabi niya at pagkaraan ay napangiti ako.

Tinatanong niya kung anong favorite ko na color..at mukang tinatamad na naman
siyang magsalita masyado.

"I love blue."-me

"Food?"

"Seafoods."

"Transportation?"-cloak

"Car..basta yung mabilis.Madali akong ma bored eh."

"First crush?"-cloak

"Si brad pitt."

pareho kaming natawa. Siya ang first crush niya si angelina jolie...ako naman si
brad pitt.

"First love?"-cloak

hindi ako nakasagot...iisa lang naman ang taong minahal at mahal ko. Hindi ko lang
alam kung bakit parang ayokong sabihin sa kaniya.

"fierce?"

...

...

"Si harvey."

nakita kong saglit siyang natigilan...tumingin na lang ako sa labas ng sasakyan.

"Do you still love him?"

"Yes."-me

alam kong totoo yung sinabi ko. And I know I shouldnt lie lalo na alam kong totoo
yung nararamdaman ko...I still love harvey and I dont think mawawala yon.

"Why?"-cloak
"Do you still love paige?"

"Answer the question-"

"Lapag nasagot mo ang tanong ko...alam mo na kung anong sagot sa tanong mo."

tumingin siya sakin...pagkatapos ay ibinalik na ulit niya sa daan yung tingin niya.

...

...

"Yes."-cloak

see that?

pareho lang kaming dalawa na may emotional baggage.

Kasi..hindi naman natin kayang piliin kung kailan tayo magmamahal at kung kailan
tayo titigil sa pagmamahal. Hindi ganon kadaling mag move-on..

hindi ganong kadaling sabihin na iba na lang yung mahalin dahil kung gano kahirap
hanapin ang tunay na pagmamahal...ganon din kahirap na kalimutan yon.

magiging unfair kami sa mga taong ipapalit namin sa dati naming minahal...

parang ginamit lang namin kasi sila non.

...

...
tahimik lang kami hanggang makarating kami sa pent house ni jarrice. Hanggang
makabalik kami sa pent house wala paring umiimik samin.

"Want something to drink?"-cloak

"Yup."

umalis siya saglit.

Nahahapo na umupo muna ako sa sofa. Nang bumalik si cloak ay may dala na siyang
dalawang kopita...inabot niya sakin yon at ngumiti.

"Drink..namumutla ka parin."-cloak

"Nagsalita ang hindi namumutla."

umupo siya sa tabi ko.

...

...

napatingin ako sa kaniya ng bigla niyang hinawakan niya yung kamay ko. Lumingon ako
sa kaniya at napangiti ako ng makitang namumula yung muka niya habang nakatingin sa
kaliwa niya..

mukang hindi niya gustong makita ko ang pamumula ng muka niya.

too late.

"Why are you holding my hand?"-me

"Cause it feels like it belong here..look.."

tinaas niya yung kamay namin.

tama siya...para ngang perfectly fit kahit na maliit lang yung kamay ko kompara sa
kaniya. Naramdaman ko na marahan niyang pinisil yon.

"I'm sorry."-cloak

nagtatakang tinignan ko siya.

"Bakit ka nagso-sorry?"-me

"Sorry kasi..hindi ko kayang lumayo sayo kahit alam kong dapat kong gawin yon para
hindi ka masaktan..fierce..i dont think i'm ready to love again..and i dont think
that something i can give again."

pareho lang kaming walang choice...

kasi..pareho naming hindi kaya na malayo sa isat isa...kahit na pareho parin kaming
hindi handa na magmahal.

"marami pa tayong oras."-me

"I know...and heaven knows how much to spend more time to yu..just be patient with
me."

ngumiti ako sa kaniya.

napatingin ako sa cellphone niya ng mag beep yon...sumilip ako at napangunot noo
ako ng makita ko yung pangalan nung caller.
Gretchen.

>___<

and may nakalagay na asteris sa unahan nung pangalan...sabi sakin ni paige noon
lahat ng may ganon mga flings ni cloak..at mga charger niya.

"Pumunta ka na nga diyan sa charger mong maniac ka!"-me

pinalo ko siya sa braso.

"As always woman...maingay ka parin."-cloak

kinurot ko siya at pinagpapapalo.

tumigil lang ako ng bigla niya akong hinawakan sa kamay at dinaganan. Nanlaki yung
mga mata ko ng hindi niya ako hinayaang makaalis.

"Hindi ko kailangan ng charger...I only have a special charger here...very

special."-cloak

"Pero..."

"That what makes it special..we dont need to do it..pero im fully

satisfied...though I would really love to do it again now."

namula ako.

mukang uulitin na naman niya yung 'half' SPG namin

CHAPTER 13 ~ Shot ~
FIERCE'S POV

Kasalukuyan kaming papunta ni cloak sa address na nakuha namin sa bahay na

tinuluyan nila jarrice. Pero bago kami kumilos pinacheck muna namin yung mga gamit
na nakuha namin.

tumugma kay jarrice.

kaya ngayon papunta kami sa address na nakuha namin. Hindi ko alam kung address yon
papunta sa susunod nilang pupuntahan...

para kasing imposible.

Kung nakagapos si jarrice sa upuan...pano niya maisusulat yon diba?

pwede rn na dress to kung saan siya nandoon bago siya nakuha nung mga kumuha sa
kaniya....basta kahit ano pa yon..kailangan naming malaman.

eto na lang ang nag-iisa naming clue sa ngayon.

nilingon ko si cloak na pa-easy easy lang sa pagda-drive. Parang fresh na fresh

siya ngayong gabi. Sabi niya sakin kanina fully re-charge na daw siya.

dahil sa nangyari kahapon.

half SPG.

O/////////////O

...

...
"You're thinking about it again."-cloak

"Hindi ah! hindi iniisip yung nangyari kahapon-"

"*laughs* I mean iniisip mo na naman yung tungkol kay jarrice."

namula ako.

huli.

>___<

tumahimik na lang ako habang nakikininig sa music. Si cloak naman ay smug na smug
habang nagda-drive..malamang iniisip niya na hindi ko makalimutan yung half spg.

well..hindi ko nga makakalimutan.

nang hindi na ako mapakali kinuha ko yung cellphone ni cloak at naglaro. Wala ng
mga message yon dahil binura na niya kahapon.

kinalikot ko yung cellphone niya at naghanap ng games na luckily ay meron naman.

Sinubukan ko lahat sa sobrang boredome ko...

ang haba kasi ng biyahe eh.

kung sana madami kami ngayon baka sakaling hindi bring..pero i doubt it...baka ma-
bored lang din kaming lahat. Buti nga hapon na kami umalis eh.

kung uma pa lang mas mababagot ako dito.

"Ano ba naman tong mga games mo cloak pambata."-me

"............."

"Wala ka bang pang-adult na laro diyan?"

"Meron."

"Saan? dali ituro mo sakin."

kinuha niya sakin yung cellphone at nagpipindot don...tapos ngumisi siya at

ibinigay sakin yung phone...parang may kakaiba sa ngiti niya.

"Ano meron?"-me

"Basic muna yan. Laro ng adult yan."

tumingin ako don sa cellphone.

Muntik ko ng maibato yon ng may makita akong video na nagki-kissing scene..part

siguro siya ng movie dahil nakilala ko yung artista.

nakasimangot na ipinukpok ko sa ulo ni cloak yung phone bago ko inexit yung video.
Tinignan ko siya ng masama ikinatawa lang niya.

"Sabi mo pang adult eh."-cloak

"Maniac."

"............"
"Minsan talaga ang sarap mong ibaon sa lupa."
"Wag mo naman akong ibaon sa lupa..bakit hindi na lang..

...

...

sa puso mo?"

napatulala ako.

San galing yon? si cloak bumabanat? sa itsura niya ngayon mukang asiwa din siya dun
sa sinabi niya dahil nakangiwi siya habang nakatingin sa dinadaanan namin.

"San mo nakuha yon?"-me

"................"

"Cloak pipe ka ba?"

"Bakit?"

"Bakit ka diyan? magsalita ka uy! san galing yun kanina?"

"Kay craige..tinext niya ako kaninag umaga."-cloak

"Weh? pano magkakaron ng ganon si craige?"

"Kasi may nagpasa sa kaniya galing sa BHO."

napatango-tango ako.That figures..kung naniniwala ako na hindi marunong bumanat si

cloak lalo na si craige na numero unong mag malamig pa sa ice burg.

pinaglaruan ko na lang ulit yung cellphone niya.

tinaas ko yung paa sa dashboard habang pinagtiya-tiyagaan ko yung laro niya sa

cellphone. Hindi ko siya pinansin ng maramdaman kong patingin-tingin siya sakin.

"what?"-me

"......."

"Ewan ko sayo."

...

...

nang makarating kami don sa adress ay kaagad na bumaba ako. Nag inat-inat ako dahil
sumasakit na yung likod ko sa kakaupo. Ang tagal din nung biyahe namin.

nilibot ko yung paningin ko sa paligid.

hiwalay-hiwalay yung mga bahay. At yung bahay na nasa tapat namin ngayon may
kaliitan lang siya. Kumatok kami sa gate pero wala namang sumasagot.

nagpalinga-linga ako.

at dahil maliit lang yung kamay ko naipasok ko yon sa siwang at nabuksan ko yung
pintuan.

nilingon ko si cloak at ngumisi.

pumasok na kami sa loob...sa tantiya ko mukang may katagalan narin na na abandona
yung bahay. Siguro....sakto na nawalasi jarrice.

"walang tao..meaning wala na sila dito."-cloak

"Or baka dito sila unang pumunta."

".............."

"malay mo dito nila kinuha si jarrice."

...

...

pumunta kami sa front door...may ginawa si cloak don at agad na nabuksan yon. Nauna
siyang pumasok at huminto saglit...pagkatapos ay lumingon siya sakin.

"Walang tao. Pero maymga bangkay dito."-cloak

napasinghap ako.

kinilabutan ako sa sinabi niya at nagtataka din ako kung pano niya nalaman. Wala
naman pa akong naamoy.

"Pano mo nalaman?"-me

"I dont know."

-____-
ang gandang sagot.

pumasok na kami sa loob. Pumunta kami sa kusina at napatakip ako sa bibig

ko...naamoy ko na. May dalawang naagnas na bangkay sa kusina..

maid siguro ni jarrice.

nilabas muna ako ni cloak sa living room.

"What do you see?"-cloak

huminga muna ako ng malalim. Mission ko to..kaya hindi ko pwedeng iasa kay cloak
lahat. Dapat matuto akong kumilos sa sarili ko.

tumingin ako sa paligid.

may mga basag na gamit sa hagdanan, baso...may nakatumbang upuan...magulo yung

sofa...may mga patak ng dugo. Basag din yung coffee table.

at basag yung maliit na part ng bintana na malapit sa pinto na kasya yung kamay.

"May struggle..siguro huminto siya sa hagdanan at may dala siyang inumin..nabagsak

niya yon..binasag yung bintana at nakapasok yung kung sino man...hinila
siya..tumama sa upuan..itinulak sa sofa at nagpumiglas siya kaya nabasag yung
coffee table."-me

"right..that's a possibility."

"Ang hindi ko lang maintindihan kung bakit siya nandito? Ang laki ng bahay niya sa
manila ah. Sala bakit puro babae yung kumuha sa kaniya..ano yon may gusto sa
kaniya?"

nakatingin lang sakin si cloak.

pero mukang nag-iisip siya.

"..........."

"wala kang maisip no?"-me

"..............."

"Siguro may kinakatagpo siya dito-"

nagulat ako ng biglang napapalo si cloak sa noo niya tapos may tinaype siya sa
phone niya. Pagkaraan ay tumatango-tango na siya.

"what?"-me

"Hindi pa clear pero mukang may kinakatagpo nga siya dito."

kung nagtatagosila baka talagang ayaw niya o nung lalake na may makaalam na
nagkikita sila...hindi naman sila magtatako lang dahil walang lang.

...

...

nagulat ako ng bigla akong hinatak ni cloak papunta sa isang gilid sa may ilalim ng
hagdanan...binuksan niya yon at pumasok kami.

"what-"-me
tinakpan niya lang yung bibig ko.

"bakit ba kasi bumalik tayo dito? mamay may mag-abang satin dito dahil nawawala si
jarrice."

"walang may alam ng lugar na to maliban satin at kay jarrice at kay papa."

"bakit ba kasi kailangan nating bumalik dito?"

"dahil yong pesteng jarrice na yon sinabing may magliligtas na daw sa kaniya. At sa
tingin ko dito yon unang pupunta. Madulas talaga ang babaeng yon..nakakagawa ng
paraan."

napatingin ako kay cloak ng marinig ko yung mga boses.

pano niya narinig yon eh wala nga akong narinig kanina?

pinilit kong tanggalin yung pagkakatakip niya sa bibig ko pero hindi niya ako
binitawan..nilagay niya yung hintuturo niya sa mga labi niya.

tumahimik daw ako.

tumigil ako sa pagpupumiglas at nakinig ng mabuti..may mga yabag papalapit sa

kinaroroonan namin. Nanglalaki yung mga mata na tinignan ko si cloak.

he leaned closer to me and breathed to my ear.

"You'll gonna be alright."-cloak

tumango ako.
...

...

nakahinga ako gn maluwag ng lumayo na yung mga yabag.

namumutla na ako dahil hindi na ako makahinga at naiinitan na ako..naramdaman ko na

kumalas si cloak sa pagkakatakip sa bibig ko.

"breathe."-cloak

hindi naman siguro ako clausthropobic.

pero..di ko din sure.

"Fie?"-cloak

tinapik ko siya para sabihing okay lang ako pero hindi ko magawa...hindi talaga ako
makahinga...sobrang sikip kasi ng kinaroroonan namin ngayon eh.

"look at me..fierce."-cloak

tumingin ako sa kaniya.

nakita kong nagpapanic na yung eksprsyon ng muka niya....bigla niya akong hinila
palapit sa kaniya..

...

...

at hinalikan.

I think he's giving me some air.

nang tumigil na siya ay biala siyang umikot..hinila niya yung kamay ko papunta sa
balikat niya..tapos binuksan niya yung pintuan...nagulat ako ng hinawakan niya ako
sa hita.

piggyback ride.

"I-I'm fine..."-me

"You're not."

"I-I'm fine.."

napahiyaw ako ng bigla akong bumagsak..may tumama sa hita ko. Si cloak naman ay
nanlalaki yung mga mata....alam ko...may bumaril samin.

"Run."-me

"No."

"Run..then save me. Hindi pwedeng sabay tayong mahuli."

nakatingin lang siya sakin...naririnig ko yung mga yabag..binaril nila kami mula sa
labas.

nakita kong napapikit siya.

pagkatapos ay hinila niya ako at hinalikan....

...

...

Pumikit na ako ng umalis siya papunta sa kusina..may daan siguro don. Tama yung
ginawa niya..hindi kami makakaligtas pareho ngayon..
pero alam kong kukunin niya akong pabalik.

he'll save me..

I Know he will.

CHAPTER 14 ~ Yes Ma�am ~

FIERCE'S POV

Sinubukan kong idilat yung mata ko pero hindi ko magawa...may nakatakip don.
Nararamdamn ko din ang mahigpit na pagkakatali sa mga kamay at paa ko ng lubid na
sumusugat na sa balat ko.

may takip din ako sa bibig.

gumalaw ako...pero lalo lang akong nasaktan. Kumikirot din yung hita ko na tinamaan
ng bala..at alam kong nandoon parin yung bala ngayon.

Kung hindi ako makakakawala dito..

mawawalan ako ng dugo.

"Oh gising na tong bisita natin."

biglang may humila sa nakatakip sa mata ko...bahagya kong kinurap yung mata ko
dahil hindi pa nag-a-adjust yung mga mata ko na may katalagan ng natakpan...may
nagtanggal din ng nakatali sa bibig ko.

inilibot ko yung paningin ko...may tatlong babae na nakatayo sa harapan ko at

nakangisi sakin...naalala ko yung tinuro sakin ni cloak dati.
na kailangan kong tandaan ang muka ng kukuha sakin.

tinitigan ko sila..pagkatapos ay tumingin ako sa right side ko...may upuan don na

puro dugo.

"J-Jarrice.."-me

"Wala si jarrice dito..itinago na namin siya sa lugar na hindi mo makikita at ng

mga kasamahan mo. Siguradong magagalit ang mga boss namin kapag nakuha si jarrice
samin."

"bakit ginagawa niyo to sa kaniya? wala siyang kasalanan..."

"Dapat lang na mahirapan ang babaeng yon!"

"Kayo ba yung kasama niya? don sa bahay-"-me

"Hindi...mga boss namin yon."

saglit akong nakahinga ng maluwag na wala pa silang ginagawa para patayin

ako...maybe hindi nila ako papatayin...baka ipapain lang nila ako.

nanlaki yung mga mata ko ng may kinuha yung isang babae.

...

...

latigo.

"W-What..."-me
napahiyaw ako ng bigla niyang ipalo yon sa hita ko...may mainit na dumaan sa mga
hita ko ng pinalo niya yon...then the pain followed.

"Sino ang nagpadala sayo?"

hindi ako nagsalita...there's no way in hell na ipapahamak ko ang The Camp..siguro

mas mabuting ako na lang ang mapahamak...kesa yung maraming tao.

then maybe...

magkikita na kami ni harvey.

...

...

napasigaw na naman ako ng may tumama ulit sakin. Pero hindi parin ako
nagsalita...pagkaraan ay nawala na yung latigo. Pero muli akong napasigaw ng may
bumuhos sa sugat ko.

alcohol.

umiiyak na ako sa sobrang sakit na nararamdaman ko. Kahit hindi dapat...parang

gusto ko ng magsalita. Kahit naman sino na masaktan yun ang iisipin.

pero naiisip ko yung mga pamilya sa the camp...sila paige...

at

si cloak.

kaya kahit mamatay na ako ngayon...hindi ako dapat magsalita. Iyak lang ako ng
iyak...hanggang sa nawala na yung mga luha ko..
nakita kong napahinto sila sa ginagawa nila ng hindi na ako umiimik kahit anong
gawin nila..

pinalo nila ulit ako ng latigo...sinampal...binuhusan ng alcohol...pero hindi ako

umiimik...lahat ng sakit na nararamdaman ko...lahat ng sigaw...

nakatago lang yon...

"walangya kang babae ka!"

bigla niya akong sinuntok.

pero nanatili akong walang imik.

i just wish dumating na si cloak

...

...

cause I'm really sure na they're going to kill me.

CLOAK'S POV

Pabalik-balik ako sa loob ng VEIL. Kasalukuyang tinatrack ni marv at andreige yung

tracker na nakakabit kay fierce...lahat kami meron non at nakakabit sa insignia
namin.

ilang oras ng nawawala si fierce.

at kasalanan ko yon.

hindi ko siya dapat iniwan..pero alam kong kailangan. Hindi kami pwedeng mahuling
pareho...dahil tiyak hindi kami mapapansin na nawawala ng mga taga the camp.
kanina pa ako na nanahimik dito. Ganto naman ako lagi...sarili ko lang ang
kinakausap ko. Pero sa ngayon..parang gusto kong magwala.

we need to find fierce.

hindi ako nakakasiguro kung ligtas siya ngayon. I need to find her and save
her...kanina katulong ako nila marv....pero pinatigil nila ako ng makita nilang
hindi ako makapag focus.

maybe..

this is guilt.

"Ang hirap hanapin ng tracker niya..kung nasaan man siya nahihirapan siyang
abutin."-marv

napasinghap ako at lumingon ako sa kaniya.

"underground."-me

nagsimula na naman sila ulit sa ginagawa nila...napatingin naman ako sa pinto ng

pumasok si paige. Nakangiting lumapit siya sakin.

"Hi cloak!"-paige

"............"

"kamusta?"

".............."
"Naghiwalay na kami ni aries."

"WHAT?!"-me

nakangiting tumango-tango siya...na wi-weirduhan ako sa kaniya..parang ang saya-

saya pa niya. At parang hindi siya nalulungkot na nag hiwalay sila.

"Yup! kaya pwede na tayong dalawa..iiwan ko na nga sila ng mga anak niya eh."-paige

napalayo ako kay paige ng tangkain niyang yakapin ako.

tinaasan niya lang ako ng kilay.

"O, bakit?"-paige

"I..."

"What?"

"I'm sorry paige.."

hindi ko alam yung sasabihin ko..pero basta ang alam ko...hindi ko na siya
gusto...hindi ko din alam kung bakit. Pero parang ayoko pang harapin to ngayon.

"What is it cloak?"-paige

"I...I dont think I still love you that way..im not sure..pero...I dont really want
to talk about this right now."

iniintay ko na sampalin niya ako.

...

...

nanlaki yung mga mata ko ng bigla siyang tumawa. Tapos bigla niya akong niyakap at
pumapalakpak na tumalon talon pa siya. Something's wrong with paige....

"Im so happy for you! Actually magdi-dinner kami ni aries with the babies ngayon.
Joke lang yung kanina.*laughs* by the way..im very sure mahahanap mo si fierce."

bigla siyang tumakbo palabas.

napailing na lang ako sa kalokohan niya.

tumingin ako kaila marveige at andreige ng marinig ko silang nagkakagulo..dali dali

na lumapit ako sa kanila...napatingin ako sa monitor ng makita ko yung tracker ni
fierce

gotcha.

tumakbo ako papunta sa isang room...iniangat ko yung grills na nakatakip at kumuha

ako ng mga baril. Isinuksok ko din sa bulsa ko yung isang kutsilyo at tumakbo na
ako palabas.

naririnig ko na may tumatakbo sa likod ko pero hindi ko na tinignan.

"Oy sama kami!"-marv

"Ako din!"-andreige

hinanap ko sa garahe yung parking at dali-dali akong sumakay don. Pinaharurot ko

yung motorsiklo....i need to find her...fast. I want to see her.
hindi ko mapapatawad ang kahit na sino na mananakit sa kaniya.

I'm not really sure what I feel for fierce...i may not in love with paige
now...naka move on man ako. Pero hindi pa ako handa na magmahal ulit.

I want to take my time with fierce para walang pagsisisi sa huli.

what I know right now is...

...

...

Fierce is a very special girl...a very important person in my life.

FIERCE'S POV

Nakatulog ako...nagising lang ako ng maramdaman ko na wala ng tao sa kinaroroonan

ko. Baka kumakain sila sa labas o may ginagawa.

sinubukan kong kalagin yung tali sa kamay ko...but I cant move...pero kailangan ko
tong gawin dahil hindi ako pwedeng umasa na lang sa magliligtas sakin.

nasa likod ko yung mga kamay ko..siguro nilipat nila. Kanina kasi nakatali yon sa
gilid ng upuan....kinapa ko yung lubid...katulad ng turo sakin ni clok non.

may weakness daw ang bawat tali.

hindi daw perfect ang kinalalabasan ng pagkakatali lalo na kapag

nagmamadali...sinubukan kong hanapin yung sinasabi ni cloak...nang makapa ko yon ay
kinalas ko yung tali.

tagaktak na yung pawis ko...may mga sugat din ako sa braso kaya sumasakit kapag
gumagalaw ako.

hindi ko na lang ininda dahil kailangan kong makaalis dito.

nang lumuwag yon ay nakahinga ako ng maluwag...tumungo ako at kinalag yung

pagkakatali sa paa ko.Pagkatapos ay sinubukan kong tumayo.

...

...

kinagat ko yung ibabang labi ko.

I cant feel my legs.

Humawak ako sa isang table para suportahan yung bigat ko dahil hindi talaga ako
makalakad. Inabot ko yung latigo....napasigaw na ako ng malaglag ako sa sahig at
unang tumama yung hita ko na tinamaan ng bala.

I dont want to be like this..

I dont want to feel hopeless.

may narinig ako na mga komosyon sa labas...pagkatapos ay bumukas yung pinto at

pumasok yung tatlo...nakita ko pa sa labas na may mga lalake din.

mga bantay siguro.

lumapit yung tatlo sakin...nauuna yung isa. Itinaas ko yung isang kamay ko

...

...

at hinagupit ko siya nung latigo.

Napatili siya at bumagsak sa sahig pero hindi ko siya tinigilan. Nahagip din yung
isa na kaagad nanatumba sa sahig...pero yung nasa likod nila ay nakalapit sakin.

hindi ako nagpapigil sa kaniya at pinaggpatuloy ko yung pagpalo don sa dalawang

babae. Kompara sakin..mukang hindi nila kayang tagalan yung latigo.

one final whip..

...

...

hindi na sila umimik.

dead.

naramdaman ko na may tumama sa muka ko ng malakas. Napasubsob ako sa sahig...may

umagaw sakin nung latigo at tumama yon sa likod ko.

"walangya ka!"

katulad kanina...hindi ulit ako umimik. Hinayaan ko siya sa ginagawa niya..it

hurts..heaven knows how much it hurts. Pero wala namang matutulong ang pagsigaw.

hinagupit niya ako ng hinagupit.

then..

may narinig akong putok ng baril.

harvey...
sana magkita kami-

...

...

"Fierce!"

napadilat ako. Nilingon ko yung babae na pumapalo sakin pero nawawala siya...may
lumapit sakin at niyugyog ako..it took all my strength to focus my eyes on him..

"C-Cloak..."

"Marv get that woman! hindi pa siya nakakalayo..tinamaan ko siya kanina!"

may narinig akong mga yabag...napapapikit ako pero niyugyog lang ulit ako ni cloak.

"Angel..dont sleep, no! fierce please..."

sinubukan kong dumilat....pinilit ko kahit nahiirapan na ako. I dont know how long
i endured the pain...pero ngayon...hindi ko alam kung kaya ko pang tiisin.

too much..

its too much.

"You'll gonna be fine now okay? just hold on please.."

"Y-You're crying..."

"Yes I am!now...dont go okay?"

"Makikita ko na si harvey-"

"Damn it! No! stay with me..iniwan ka niya kaya wala na siyang karapatan sayo! Dont
leave me...promise me...stay, fierce."

"Why?"-me

...

...

"I dont want too lose you. So dont leave me..."

napapikit na ako.

naririnig ko yung boses ni cloak...sigaw siya ng sigaw...naiinis na minulat ko yung

mata ko at namataan ko si andreige na nasa likod niya.

"Come on, cloak. Give the woman a break."-andreige

"No!"-cloak

sinimangutan ko si cloak.

I dont feel like dying now...pero Im really tired.

"Pwede bang tumahimik ka muna cloak? pinili mo pa talaga tong araw na to para
dumaldal...i wont die okay? just let me sleep please?"-me

napatunganga sakin si cloak.

...
...
then he laugh.

"I dont know what to do to you woman."-cloak

"How about just kiss me?"

"yes, ma'am"

and he did.

AUTHOR'S NOTE: Dito ko na po ilalgay paramabasa po ng sure:> wait! wag lampasan,

haha! gusto ko lang po sabihin na maikli lang po ang chappie na to. Mahaba na
maiklie (ano daw?) galing po kami ng mt. banahaw eh. Hanggang september 19 po busy
po talaga si schedule po^_^ sensya na po.

CHAPTER 15 ~ Falling ~

FIERCE'S

Naalimpungatan ako ng may marinig ako na nagkakagulo...may nangingibabaw na boses

na parang may hawak na megaphone at nakatapat sa tenga ko.

Tumili ako ng pagkalakas-lakas.

Effective.

Natahimik yung paligid.

Dumilat ako...hindi ako makakita agad dahil nasisilaw ako sa ilaw. Na nasa ulunan
ko. May mga naka hospital mask...hindi ko sila makilalang lahat.
Maliban don sa isang lalake na nagsimula na namang mag-ingay. May kahabaan yung
buhok niya kaya familiar siya sakin.

...

...

Cloak.

"C-cloak..."-me

"Don't worry you'll be alright angel. Damn it get to work o babarilin ko kayong
lahat! Pasalamat kayo wala dito si tita sage kung hindi wala na kayong lisensyang
lahat!"

Kumunot yung noo ko.

Bat ang daldal ni cloak ngayon?

"Quiet cloak..l-lalo silang hindi makakapagtrabaho."-me

"PERO-"

"Shhhh!"-me

madilim parin yung anyo niya pero nanahimik na siya...binibigyan niya ng matalim na
tingin yung mga doctor habang kumikilos kaya tense na tense lahat ng tao.
Sinubukan kong hindi umaray habang ginagamot nila ako.

Halos kasingsakit nung pinalo ako at ngayon na ginagamot ako. Kulang na lang
hilahin ko yung kamay nung doctor para ako na lang ang magamot sa sarili ko dahil
ang bagal nilang magamot.

Sabagay..

Alangan namang bilisan nila yung ginagawa nila eh di hindi naayos.

Naririnig ko na napupunit yung damit ko. Nanlaki yung mga mata ko at napatingin kay
cloak na seryosong nakatingin sakin. He need to get out of here.

"Sir cloak-"

"What?!"

"Tatanggalan ho namin ng d-damit si Miss Fierce..kailangan niyo pong umalis-"

"Nakita ko na lahat yan! At bat niyo siya tatanggalan ng damit?! Eh di nakita niyo
na lahat?!"

"Sir..babae naman po kaming lahat."

Sasagot pa sana si clok pero pinigilan ko na siya.

Tumahimik naman siya pero masama parin ang tingin niya don sa mga nurses at doctor.
...

...

Napasigaw ako ng may naramdaman ako na inilagay sakin. Gusto ko pa sanang takpan
yung sarili ko ang kaso hindi na pwede dahil nawawalan na ako ng malay.

kahit unti unti na akong nawawalan ng ulirat at sobrang sakit na yung nararamdaman
ko hindi maiwasang hindi mapangiti habang tinitignan si cloak na pigil na pigil
yung sarili niya na sigawan yung mga nasa paligid niya.
masama yung tingin niya sa mga nurses at doctor na hindi maiwasan na hindi
mapatingin sa kaniya.

The last thing I remember is...

...

...

Cloak is terorizing everyone.

CLOAK'S POV

Hindi ko alam kung bakit ang babagal nilang kumilos. Kumukunot ang noo ko habang
napapatingin kay fierce na wala ng malay ngayon.

Puro sugat ang katawan niya..and I bet hindi niya magugustuhan kapag nakita niya
ang mga yon.

"Is there any way para matanggal lahat ng marks?"-me

Tumingin sakin yung doctor. Kita sa muka niya na namumutla siya.

may mga nurse din na nanginginig habang nakatingin sakin.

-____-

they shonuld be scared..dahil kapag may nangyaring masama kay fierce ihahagis ko
sila palabas ng the camp. Ang babagal nilang kumilos lahat.

"Meron ho....may bagong invention po sa baba."

She's talking about the underground facility.

I can hear a but in her words.

and i have a feeling na i wont like it.

"What's the catch?"

"First we need to inject her with the scar removal solution...it's called 'fade'.."

"And?"

"Masakit po siya kapag kumalat na sa katawan. Dadaanan niya lahat ng nagkasugat..as

fast as a week gagaling na lahat...matatanggal din ang scar-"
"Now wait..are you telling me that it will f@cking hurt for a week?!"

"S-sir..."

masama na ang pagkakatingin ko sa kaniya. Lahat ng suggestion nila hindi

maganda...anong maitutulong kay fierce non kung mahihirapan siya sa isang buong
week?

kaya ba nilang makita ng ganon si fierce?

Naiinis na tumalikod ako sa kaniya.

Pero humarap din ako dahil hindi ko matiis na hindi tignan si fierce. She looks so
fragile. I swear...

I'm gonna kill that woman na nanakit kay fierce.

...

...

Napatingin ako ng bumukas yung pinto. Pumasok si tita sage na nagsusuot na ng

mask...tumingin siya sakin at tumango pagkatapos ay pinaalis yung doctor na
gumagamot kay fierce.

mukang sayang-saya yung doctor na umalis dahil narinig ko pa siyang bumuntong

hininga na parang life saver niya si tita sage.
"You're scaring them. Lalo silang walang matatapos na trabaho."-tita sage

"Ang bagal-"

"Hindi minamadali ang panggagamot."

Hindi na ako nakaimik.

Kung sila craige at ang daddy nila ay takot kay tita sage. Lalo na ako. Kapag
sinabi ni walang choice ang kahit na sino kung hindi sumunod.

Reyna siya ng The Camp.

And no one can messed with the queen.

"ilalagay ko to kay fierce. It will hurt for a few minutes or for a week kung hindi
ko to ilalagay...this other syringe contains something that can stop the pain...ang
kaso may kapalit..."-tita sage

"What is it tita?"

...

...

"Hindi makakalakad si fierce for a week. This won't numb her entire body...kalahati
lang ng katawan niya."

"And her wounds and scars will be healed?"

"Yes."

Napalunok ako...either way...

Masasaktan parin siya.

pero kalangan namin tong gawin dahil kailangan ipagpatuloy ni fierce yung mission.
Pero right now..i really dont care about that mission..

all i care about is fierce.

"Do it, tita."

Nakita kong lumapit siya sa isang glass cabinet na nandoon. May kinuha siya na
maliit na tube na may kulay pinkish na likido. Pagkatapos ay ginamit niya yung
syringe.

Pagkatapos sa isang syringe may nilagay din siya na liquid...kulay green naman.

Kinakabahan na napatingin ako kay fierce ng lumapit sa kaniya si tita sage. Hindi
ko pa alam kung ano yung magiging reaction niya sa gamot.

But pain for the outside is different from the inside.

Iba ang sakit non-

...
...

Napatingin ako kay fierce ng bigla siyang sumigaw. May isang nurse na hinawakan
siya para pigilan siya sa pag-angat. Lumapit ako sa kaniya at hinawakan siya sa
magkabilang pisngi.

"It'll be alright okay? Trust me, angel."

Napatiim bagang ako ng makita ko lahat ng sugat niya.

Kapag nahanap ko yung babaeng gumawa nito...ako mismo ang manlalatigo sa kaniya.
Hindi ko na kailangang gantihan yung dalawa pa dahil patay na sila.

Kasalukuyang ini-rerestore yung security camera sa loob ng basement kung saan

pinahirapan si fierce.

Hindi kasi namin maintindihan kung pano niya napatay yung dalawang babae.
Samantalang halata sa katawan niya na mas matagal siya pinahirapan.

"Hindi mag fe-fade ang mga scars ng parang wala lang...gagaling lang siya agad then
puputi na halos kasing kulay ni fierce...pero para makompleto lahat at mawala ng
tuluyan...araw-araw may iinumin siya na gamot."-tita sage

"T-Tita...nahihirapan na siya-"

"We need to do this...naka active parin si fierce sa mission niya. Pwede pang gawan
ng dahilan ang pagkawala niya ng one week..but you know she need to finish this
mission."

Hinawakan ko ng mahigpit yung kamay ni fierce.

Sigaw siya ng sigaw.

Nakahinga ako ng maluwag ng makita kong ininject ni tita sage yung isang
syringe.....and slowly..

Nagsubside yung pamimilipit ni fierce.

Nakikita kong napapapikit na siya pero parang ayaw niyang matulog. Nakatingin lang
siya sakin na parang natatakot siya na mawala ako.
"Sleep."-me

"D-Don't leave me.."

"I won't."

And I don't think I have a choice..because right now I found myself..

...

...

Falling for fierce.

CHAPTER 16 ~ No ~

FIERCE'S POV

Naalimpungatan ako ng may narinig ako na nag ha-hum sa tabi ko. May marahan ding
humahaplos sa braso ko na parang pinapayapa ako.

tinignan ko yung nag ha-hum.

...

...

cloak.

akala ko umalis siya. I'm happy to know na hindi niya ako iniwan...tinignan ko yung
ginagawa niya..he's humming the tune of superman.

may hawak siyang manipis na steel tapos may sinulid na kulay blue.

hmmm..

"Marunong kang mag-gantsilyo?"

napasingahap siya at napatingin sakin. Nanlalaki yung mga mata niya at parang
hihimatayin na..pagkatapos ay nagtatakbo siya palabas.

muntik pa siyang madulas.

problema non?

sinubukan kong tumayo pero parang ang bigat ng pakiramdam ko. Naiinis na itinulak
ko yung paa ko pababa ng kama..gusto ko talagang umupo.

humawak ako sa gilid ng kama at tumayo.

...

...
"Fierce!"

bigla akong sinalo ni cloak na dumating na pala bago ako bumagsak sa sahig. Iniupo
niya ako sa kama. Nanginginig na tumingin ako sa kaniya at kay tita sage na nas
alikod niya.

something's wrong with me.

"A-Anong nangyayari? bakit...bakit ..parang hindi ako makatayo."-me

"Fierce..."-cloak

"JUST TELL ME THE TRUTH!"

lumapit sakin si tita sage at inayos yung pagkakaupo ko. Pagkatapos ay may kinuha
siya na gamot at ibinigay sakin. Sumunod ako sa kaniya at uminom.

nang matapos ako ay siniyasat niya yung mga binti ko.

"A week or a few days more. Hindi ka makakalakad."-tita sage

napasinghap ako pati na si cloak.

mukang hindi niya iniexpect na sasabihin sakin agad ni tita sage ng ganon kabilis
lahat. Pero mabuti na yon..hindi ko din naman inaasahan na walang mangyayari sakin
pagkatapos ng mga nangyari.

pero hindi ko alam kung dahil pa sa latigo o sa iba pa kaya hindi ako makalakad.

"Ginamitan ka namin ng isang gamot na makakapag pawala sa mga scars mo..mas

madaling sabihin na may anngyari sayo kaya ka napilay pansamantala kesa mag-explain
kung bakit ka may scars galing ng latigo. Dahil it cause you pain kung naaalala mo
kailangan naming maglagay sayo ng another na gamot..and that medicine ang dahilan
kung bakit hindi ka makalakad."-tita sage

tumango-tango ako.

tinignan ko si cloak na namumutlang nakatingin sakin.

mukang natatakot siya sa magigign reaction ko.

"CLOAK! KASALANAN MO TO!"-me

^___^

joke lang

"A-Alam ko im sorry..hindi kita dapat iniwan kaso sabi mo- nevermind i mean
kasalanan ko talaga..sorry fierce. kakantahan kita kahit gano kadaming kanta kung
gusto mo. Tapos papatulugin kita sa gabi...ipaglalaba kita..ako maghuhugas ng
plato..magwawalis..magluluto...h\kahit hindi narin natin itulo yung agreement about
kapag nag fail ka-"-cloak

"Sige...gawin mo lahat yan.

...

...
wag lang yung last part."-me

nanlaki yung mga mata niya.

pagkaraan ay may sumilay na ngiti sa labi niya. Umuklo siya at lumapit yung muka
niya sakin...kung hindi tumikhim si tita sage baka...baka..
O////////////O

"Sa ngayon pwede ka ng bumalik as jarrice. Basta inumin mo lang yung gamot mo.
Sabihin niyo na lang na nagkaron ng aksidente, okay?"-tita sage

"Yes, tita."-me

lumabas na si tita sage. Nang makaalis siya umupo sa gilid ng kama ko si cloak at
hinawakan yung kamay ko. There's a soft expression in his eyes na hinid ko
maipaliwanag.

"Nag ga-gatsilyo ka kanina."-me

"Yeh."

"San ka na tuto?"

"Sa mama ko."

"And where's your mother?"

...

...

"She was murdered."

napasinghap ako. Tinignan ko siya sa mga mata at may dumaan don na lungkot na
kaagad din namang nawala. Pagkatapos ay dinala niya yung kamay ko sa pisngi niya.

"And your dad?"-me

"Kasama ng kabit niya."

napalunok ako.

kinakabahan ako kay cloak. Hindi ko alam kung mainit ba ang ulo niya o ano. Besides
he's acting weird kaya hindi ko alam kung anong gagawin ko.

"Okay ka lang cloak? Something bothering you? About your mother?"

"No..im just thinking about your reaction..okay ka lang ba? about sa mapipilay ka-"

"Its just for a week."

"Kahit na."

"I'm fine."

nakatingin lang siya sa mga mata ko na parang inaarok kung totoo yung sinabi ko.
Nginitian ko siya..hindi normal na ngiti. Yung ngiti na parang nagpapatawa...nag
ala baraccuda style ako.

natawa siya.

"crazy."-cloak

"I know."

"For you."
"Huh?"

nagtatakang tumingin ako sa kaniya. Nagkibit-balikat ako ng hindi siya nag-

explain.Mukang tinatamad na naman siya. Tinignan ko na lang yung skin ko.

hmmm

mukang maganda yung gamot na yun ah.

parang months na yung naging treatment ko. Light na lang siya. Konti na lang halos
mawawala na siya...pwede ng takpan ng mahabang damit.

"so babalik na tayo sa pent house ni jarrice?"-me

"Kung okay ka na."

"I'm fine."

"Nilatigo ka nila."

"Sarap ng eh woo!"

napatawa ako ng pinanlakihan niya ako ng mga mata. Mukang malapit na niya akong
sakalin sa itsura niya. Nginitian ko lang siya at tinapik.

"Joke lang. syempre masakit pero okay na ako ngayon."

"Sure?"

"Sureness!"
napatingin kami sa pinto ng biglang may kumatok. Pumasok si yale na naka chef
uniform na bukas yung sa harapan may dala-dala siyang tablet.
lumapit siya samin habang busy na busy na nakatingin don sa tablet. Parang engrose
na engrose siya don sa pinapanood niya. Nang tumingin siya sakin ay ngumiti siya.

"Ang galing mo fierce..para kang mumu."-yale

kinunutan ko siya ng noo.

lumapit siya samin at inabot kay cloak yung tablet pc.

"Naayos na yung mga camera and nakuha na namin yung video."-yale

nakipanood ako.

i wince ng makita ko kung ano yung nandoon. Video yon kung anong nangyari don sa
loob nung 'torture room' na kilagyan ko noon. Kitang kita don kung paano nila ako
pinahirapan.

nararamdaman ko na humigpit yung kapit niya sakin.

dumidilim din yung muka niya at parang gusto niyang basagin yung tablet ni yale na
kasalukuyang inilalayo na yung tablet.

"nandito lahat ng recipe ko kaya..please wag mong basagin."-yale

".............."

"Sabi ko nga aalis ako."-yale

dali-dali siyang lumabas ng room.

napahagalpak na naman ako ng tawa.

"I dont know how...pero bakit parang di ka apektado."-cloak

"Ayoko din makita niyo yung video..ayoko na din maalala. Pero im proud sa video na
yon dahil nakikita ko na for once ay naging matapang ako."

nakatingin lang siya sakin.

then hinawakan niya yung kamay ko

"You okay? for real?"-cloak

"Yes."

"Yung mga latigo sayo-"

"It doesnt hurt much."

"Alam kong masakit yon."

"Mas masakit kung mapapahamak kayo dahil sakin."

tumalikod siya sakin. Nagtatakang tinignan ko siya ng hindi na siya lumingon

sakin..hinila ko yung damit niya para mapalapit siya sakin.

hinawakan ko yung likod niya.

nararamdaman ko na nanginginig siya.

O___O
...

...

no, no...

"Cloak...are you crying?"-me

O___O

umiling siya pero hindi siya lumilingon sakin. Pero naririnig ko siya...pinilit
kong iangat yung sarili ko at yumakap ako sa kaniya...

hindi ko maintindihan.

"Why are you crying?"-me

"For you damn it!"

"Why?"

"Because it seems to me that you cant cry for yourself. Hindi dapat kita pinayagan
na ikaw lang yung makuha nila..dapat ako na lang..sana ako na lang."

"Cloak."

"Oo ako na madrama..oo ang daldal ko ngayon.Pero ayoko kasi na...ayoko.."

"What?"
...

...

"Ayokong nasasaktan ka! dahil sa lahat ng tao sa mundongayon ikaw ang pinaka
importante para sakin!"

nanlaki yung mga mata ko sa sinabi niya.

no...

not that...not yet..

"Cloak."-me

"I'll wait..just promise me that you wont get hurt again."

lumingon siya sakin. Parang gusto ko naring umiyak sa nakikita kong sakit sa mga
mata niya. Parang hirap na hirap siya...at alam kong pinipigil niya din yung sarili
niya.

"Stop it cloak."-me

"No."

"Dont care for me that way."

"Too late."

"Cloak...no."
hinawakan niya ako sa kamay at pumiksi ako pero hindi niya ako pinakawalan.

niyakap niya ako.

"No cloak..please...not that way."-me

"I cant stop it."

"You can."

"I cant and i wont."

"please..."-me

"Listen-"

"No!"

"Listen fierce...

...

...

I'm falling for you."

Dedicated to ate Kurzcana. Di po ako makadedicate ngayon eh T__T may problema si

dedication button.

CHAPTER 17 ~ Final Beat ~

FIERCE'S POV

Hindi ko alam kung pano ko haharapin si cloak. Magkahiwalay kami ng papunta sa pent
house ni Jarrice. Gusto ko munang mapag-isa.
kaya si craige ang kasama ko sa sasakyan. Si cloak nauna na ata.

Hindi madali ang pinagdadaanan ko. Unang-una...hindi ko akalain na mararamdaman ni

cloak sakin yon. Ang alam ko lang..puro physical attraction lang ang nararamdaman
namin.

saka dahil sa sinabi niya bigla akong may naalala.

And i need to do something.

"Craige-"-me

"I know."

nagtatakang nilingon ko siya. Hindi siya ngumingiti pero lumingon siya sakin at
binigyan ako ng knowing look na parang alam niya kung anong sasabihin ko.

"Narinig mo ba kami ni cloak?"-me

"Yes."

"Tsismoso ka."

"I know everything about The Camp."

napailing na lang ako. Ayokong kausap si craige...hindi ko nga alam kung pano
nakakatagal si thea sa kaniya. Kung sabagay..tinitiis lang pala siya ni thea.
ginagawa niya kasi laging utusan si thea at si thea naman lagi siyang inaasar.

Katulad dati..nanghingi siya ng pagkain kay thea...ang sabi niya kahit ano.

nung bumalik si thea binigyan siya ng isang stick ng barbie-q at isang basong tubig
pagkatapos binirahan siya ng alis. After that of course nag-away sila.

ang katwiran ni thea...sabi nga naman ni craige kahit ano.

...

...

napatingin ako sa bintana ng pumasok kami sa isang memorial park. A very familiar
place...nakikitako pa yung sarili ko na araw-araw na pumupunta dito noon.

at halos hindi na ako lumabas.

I can see my heart breaking into pieces here. This is where I left my heart.

the pieces of my heart.

Dito yung lugar kung saan halos mamatay na ko.

"How-"-me

"Stop talking."

Napabuntong hininga ako sa kasupladuhan niya. Tinulungan niya akong lumabas ng

kotse at ini-upo niya ako sa wheel chair na kinuha niya mula sa likodng sasakyan.
 Nakita kong tinanguhan kami nung guard.

natatandaan pa niya ako.

tinalunton namin yung familiar na daan na lagi kong dinadaanan. Saglit na tumingin
ako sa langit ng mapansin ko na dumidilim yon. Wag naman sanang umulan.

huminto kami sa isang malaking lapida.

...

...

Harvey.

Umalis si Craige at hinayaan akong mapag-isa.

"Kamusta honey pie? Nandito na naman ang cutie pie mo. Kamusta ka naman diyan? Ang
daya mo talaga...nagpapahinga ka lang diyan tapos ako nahihirapan na dito. Bakit
kasi hindi mo pa ako sinama non? Bakit kasi pinrotektahan? Hindi mo ba alam na
mahirapmaiwan dito?"

hindi ko na napigilan hindi mapaiyak.

ngayon lang ako ulit nakabalik dito.

Hindi ko maiwasan maala kung pano ko napansin na ilang araw na balisa si Harvey
non. Kung pano na hindi niya ako pinapapunta sa bahay at hindi narin niya ako
sinusundo.

kasi alam niyang may mangyayari sa kaniya.

halos hindi ko siya magawang tignan non...

masakit kasi ang dami na naming pinagdaanan tapos kinuha siya sakin kaagad. Harvey
was the best thing that happened to me. Sa lahat siya yung minahal ko ng todo.

kasi hindi niya ako pinabayaan.

kasi minahal niya din ako ng lubos.

"Bakit kasi iniwan mo ko? Dapat hindi mo ako iniwan eh...kasi nagiging masama na
ako...kasi..kasi..

...

...

kasi nagsisimula na akong magmahal ng iba. Im sorry harv....kasi dapat ikaw lang
ang mahal ko diba? Dapat ikaw lang...pero para ayoko na ding magmahal...pano kung
kunin siya sakin ulit?...pano kung hindi ni matanggap na hindi kita kayang
kalimutan...kunin mo na lang kasi ako."

bakit kasi kami pa..

bakit kasi si harvey pa.

Siguro..ang saya namin ng panahong to kung hindi siya kinuha sakin. Siguro buntis
na ako sa first baby namin..siguro kinasal na kami.

"Mahal na mahal kita eh! Ang daya-daya mo. Ang daya mo-"

...

...
"Bakit hindi na lang ako?"

napatingin ako sa likod ko.

...

...

Cloak.

"Aaminin ko...mahal ko si paige. But i didnt do anything. I let her love someone
else...pinakawalan ko siya. But for the first time in my life im falling in love
with someone na handa akong ibigay lahat. Funny how this damn world works.. I love
someone who love someone else before..it sucks. And now I'm having the same
dillemma. I'm starting to love someone I cant have...kasi hanggang ngayon
nagmamahal parin siya ng taong hindi na babalik. I dont know why...why I keep on
loving someone..

...

...

who cant love me back."

"Cloak..."

"Bakit kasi hindi na lang ako? Hindi na siya babalik sayo fierce..ako nandito pa
ko. Just give enough time..fierce..just let me love you."

"I know that...but do you know how hard this is for me-"

"Alam ko...loving paige...it was one of the hardest feeling na naramdaman ko.
'Was'...past tense..not anymore. I know I dont love her anymore. Its not easy to
love again...but i'm willing to try."
"Cloak..."

"Please...fierce...take this chance with me."

"Cloak.."

"Fierce-"

...

....

"DAMN IT CLOAK! LET ME TALK FIRST!"

muntik na akong mapangiti ng bigla siyang natigilan ng sumigaw ako. Kung kailan
kasi may sasabihin ako at saka don niya pa piniling maging madaldal.

"Im willing to take a chance with you cloak..cause

...

...

I'm falling for you too."

natahimik siya.

he looks so cute ng bigla siyang mamula.

"Bakit ka pumunta dito?"-cloak

"I just want to pick up the pieces of my heart that I left here."
"Nakuha mo na ba?"

"Almost."

ngumiti siya. Lumapit siya sakin at bigla niya akong hinalikan. I wrapped my arms
around his shoulders...pero nilayo niya lang ako sa kaniya.

then tumingin siya sa puntod ni harvey.

"I have your girl now. I'll take care of her. I promise."

napangiti ako.

tumingin din ako sa puntod ni harvey.

I still love you harv....I dont think mawawala yon. Kahit ano pang
mangyari...you'll always be in my heart. And i wil.l never ever forget you.

napatingin ako kay cloak ng itinulak na niya palabas yung wheel chair.

"Bakit ka nga pala napunta dito? akala ko dumiretso ka na?"-me

"Sabi kasi ni craige ang daldal mo daw kaya ililibing ka na niya, Nang dumating ako
dito wala na siya kaya akala ko nilibing ka na niya."

"Ang weird mo nagpapaniwala ka don."

".................."
"Silent type of guy eh?"

nakangiting tumango lang siya.

Sumakay na kami sa kotse niya at pinaandar na niya yon. Nakahawak siya isa kong
kamay habang binabagtas namin ang daan papunta sa pent house ni Jarrice.

...

...

nang makarating kami don ay dumiretso na kami sa taas.

Iniupo ako nic loak sa sofa...tumabi siya sakin at yumakap. I can feel his hot
breath in my neck...lalo niyang hinigpitan yung pagkakayakap sakin.

"Cloak.."

"Hmmm?"

"I was thinking about something.."

".............."

"About our agrreement...dont you think..

...

...

it's time forme to pay up?"

i smiled ng bigla siyang napatingin sakin. Bahagya pang nakaawang yung labi na
parang gulat na gulat siya sa sinabi ko. Tinaasan ko lang siya ng kilay.

"Anong una mong ituturo?"-me

"Different ways to pleasure you."

"can we start now please?"

napatili ako ng bigla niya akong binuhat papunta sa kwarto. Ibinaba niya ako sa
kama at tinitigan ako. He leaned down on me...pagkatapos ay tinanggal niya ang
butones ng blouse ko..

using his teeth.

lumalalim na yung paghinga ko sa ginagawa niya.

Gusto kong takpan yung sarili ko ng tanggalin niya na ng tuluyan yung blouse
ko...then hinila niya pababa yung skirt ko..leaving me with my undies.

napatingin ako sa kaniya ng inalis niya na yung damit niya..then his pants. I gasp
when I look at him. wala siyang tinira kahit ano...lumapit siya sakin at tinanggal
ang natitirang suot ko.

"Cloak..."
"It'll be fine angel.."

I gave a little gasp when he cupped my breast...gently carressing each peak. I can
feel it hardening in response of his touch. He trailed his other hand lower..

trailing flickers of fire in my body.

he pulled his hand back up...then he thread it through my hair. Tilting my head
back...he flicked his tongue on my throath..draing circles on my sensitive skin.

I can feel his teeth gently grazing my skin..making me moan in pleasure. He played
my peak using his thumb and forefinger...carressing...then gently pulling.

he rain tiny kisses down my collarbone...then on the balley of my breast.

and finally

he take me in his mouth. He look at me as he continue on plasuring me. I can see

desire in his eyes..sending more tingling sensation through me.

I can feel his tongue circling inside. I arched beneath him writhing in the
pleasure his giving me. His fingers found me 'there' i can feel his forefinger
gently entering me..i bit my lip to hold down my moan..

but a moan still escape my lips.

He moved to my other peak..giving it pleasure like the other one. I tangled my

fingers on his hair..pulling him closer to me. Like we're not close enough.

His tongue travelled lower...licking his way down...tasting me.

i moan loudly when he take my femininity in his mouth. Flicking hos tongue around
it...then gently probing inside. I grasp on the sheet tightly..

like I'm afraid of falling..

I'm getting closer and closer to something I dont know.

"S-Stop..."

I heard him chukled. He pulled his self up then he look at me and smiled. I grasp
on his shoulders when I feel him rubbing on my flesh..

with rhythm..

he rubbed down and up..

"Take me..."

"Yes angel."

My lips parted when i felt his tip softly entered me. He push a little then he
guidehimself all the way through me. It's not just bodies joining...but its like
two souls becoming one...i barely feel the pain. Because all that matters is the
pleasure. It feels like we've been doing this for long...even though its my first.

He put his face on my neck..kissing me gently there.

I bit my lower lip when he started to move.

I put my arms around him while he clamped his hand on my waist...then guiding me me
with him. Meeting his every movement..meeting all his thrust.

I move with him...

moans..and graons ..that what filled the room.

...

...
it feels like our heart stopped when we get nearer on our climax. I can feel myself
tightening...we both shouted each other's name when we reached it..

the last beat of our dance.

"You okay?"-cloak

"I feel great."

"Hmmm...still up for it?"

"For what?"-me

...

...

"For the second round, my dear apprentice."

A/N: EDITED po ang chapter 17. Nakalimutan ko na hindi pa pala nakakalakad si

fierce ^__^ sorry. Maliit lang naman ang nabago.

CHAPTER 18 ~ Left ~

FIERCE'S POV

Napamulat ako ng may maramdaman ako na humahalik sa batok ko. Isinubsob ko yung
muka ko sa unan habang nakadapa. Nakakasilaw yung araw.

Isa pa..ayoko pang gumising.

Napagod ako. Hindi ko alam kung anong oras na ako tinigilan ni cloak. Hindi ko alam
kung may naturo ba siya sakin na kahit ano dahil parang wala na akong maalala dahil
na di-distract ako kay cloak ng mga panahong iyon.
Saka wala naman akong ginawa.

"Wake up."-cloak

umiling ako.

He chuckled. Napasinghap ako ng maramdaman ko na pinaglandas niya ang hintuturo

niya sa likod ko. I bit my lip. I'm to sore for 'that' again.

"Cloak.."

".............."

"Stop."

"............."

He's kissing my back. Naramdaman ko na tinanggal na niya ng tuluyan yung kumot na

nakatakip sakin. I bit my pillow ng maramdaman ko yung mga labi niya sa bewang ko.

"Kapag hindi ka pa umalis diyan. I'm gonna make love to you hanggang bukas."-cloak

i groaned. Umikot ako para mapaharap ako sa kaniya. Bumaba ang tingin ni cloak at
hindi ko na napigilang mamula ng makita ko kung ano ang tinitignan niya.

I can see fire blazing in his eyes.

"Not now.":-me

"..............."
"Cloak..I'm tired."

bumuntong hininga siya at tumango. Hinawakan niya ako sa kamay at bahagyang hinila
para mapaupo ako. Sinubukan kong igalaw yung mga daliri ko sa paa.

I still can't.

Problema ko ngayon kung paano ako kikilos ng maayos nito.

"I'll help you take a shower."-cloak

"Okay."

"On second thought..I'm gonna take a shower with you."

sinimangutan ko siya na ikinatawa niya lang. Muka naman kasing may iba pa siyang
binabalak sa 'pagtulong' na gagawin niya. Trust cloak to always have an ulterior
motive.

impit na napatili ako ng inihagis niya kung saan yung kumot at binuhat ako.

...

...

Nang makapasok kami sa loob ng bathroom iniupo niya ako sa sink. Pagkatapos ay
hinayaan niyang mapuno ng tubig yung bath tub bago niya ako binuhat at inilagay
don.

Then he stripped off his clothes. Namumula na yung muka ko habang nakatingin sa
kaniya. I want to look away but I can't. I look at every part of him.
Then he joined me.

"Stop looking at me that way. I'm not gonna make love to you right now."-cloak

"weh?"

"............"

nginitian niya lang ako. I can see that he's controlling himself. Kung kilala si
cloak bilang si Mr. Silent Type of Guy. Kilala din siya bilang si Mr. F@cking
Machine.

kaya i'm a little happy to know na binibigyan niya ako ng time ngayon.

it's not that I dont want to make love with him.

I'm just too sore.

"Still not enough?"-me

"I'll never have enough of you. You dont know how much I want to take and take and
take you."

napangiti ako.

"Ang daldal mo this past few days cloak."

"............"

"Sabagay mas bagay sayo ang madaldal. Nakakapanis kaya ng laway ang hindi
nagsasalita. Bukod pa sa wala kang masyadong magiging friends or girlfriends kapag
masyado kang tahimik."-me

"They never bother if I'm too silent or not. What matters to them is how I'm good
in bed-"

"Eh di sumama ka sa kanila!"

tumawa siya at hinila niya ako palapit sa kaniya.

"Selosa."-cloak

"I'm not."

"............"

"Hindi nga ako nagseselos!"

"............."

"Don ka na lang sa kanila!"

"............."

"Fine...i'm jealous...a little."

napangiti siya at hinalikan ako. I wrapped my arms around him..naramdaman kong

iniangat niya ako...hinila niya ako hanggang nakaupo na ako sa kaniya.
"Okay na ang mga paa mo?"-cloak

"No."

"Bear with it for awhle.Babalik din sa dati ang lahat."

"I wonder why you love making love with me. Halata pa yung mga tama ng latigo sa
balat ko. Para silang malalaking stretch marks."

"I'm falling in love with you...not on your body."

masuyo kong hinaplos ang muka ni cloak.

Sinong mag-aakala na magkakasundo kami ng ganito samantalang lagi na lang kami nag-
aaway. Pakiramdam ko kasi non wala ng tamang sasabihin si cloak.

Or rather..naiinis ako kasi lahat ng sabihin niya eh may point.

siya naman naiinis sakin dahil ako lang ang hindi nag-aalinlangan na bara-barahin
siya.

"cloak."

"..........."

"Why me?"

"I keep on asking myself that. Then i realized. There's no reason kung bakit ikaw.
It's just meant to happened."

meant..
Meron ba talagang ganon? Hindi ba unfair yon para sa mga tao na nakatakda na ang
buhay nila. Why would you even try kung nakatakda na pala ang mga mangyayari?

maybe..

dahil kahit na nakatakda na ang mga bagay-bagay...tayo parin ang gagawa ng paraan
para maisakatuparan iyon.

Nakakatakot magmahal ulit...pero bakit ba namin sinusubukan ngayon ni cloak? Bakit

ba gusto naming subukan ulit kung may possibility na magkasakitan lang kami?

it's because when love finall knock on your heart..

there's nothing you can do to keep it out.

...

...

napatingin ako kay cloak ng maramdaman ko na pinadadaan niya sa katawan ko yung

sabon. Ganon din ang ginawa niya sa katawan niya.

then tumayo siya at binuhat ako papunta sa shower.

Buhay niya ako hanggang sa matapos kami. Then ibinaba niya ulit ako sa sink at
kumuha siya ng towel.

"Let's dry you up."-cloak

hinayaan ko siyang punasan ako. I can see that he lingered samga bahagi ng katawan
ko na he knows that I'm sensitive. Napapailing na lang ako sa ginagawa niya.

...

...
after a few minutes lumabas na kaming dalawa ng bathroom. Ibinaba niya ako sa kama
at siya na ang namili ng damit na susuotin ko.

even my underwear.

"Ako na cloak."

"............"

lumapit siya sakin then he nudge my arms para mailagay niya yung brassiere ko. Then
my panties..

"Cloak.."

hindi siya umimik at sinuotan ako non. Alam kong sobrang pula na ng muka ko sa
ginagawa niya. He doesnt seem to mind. Mukang nag e-enjoy pa nga siya sa ginagawa
niya.

may sinuot siya sakin na dress.

napangiti ako ng makita kong maganda yung napili niya.

"Hmmm..loos like mr silent type of guy have a fashion sense."

"............."

"Dont tell me nagawa mo na to sa ibang babae?"

kumunot yung noo kong nakangiting tumingin lang siya sakin. Nang hindi parin siya
sumagot tumalim na yung pagkakatingin ko sa kaniya.

>____<
babaero talaga.

"Ewan ko sayo."-me

"Hindi ko pa nagagawa kahit sa kanino yon."

"Right. Cause you're a thanks-for-the-f@ck guy."

ngumiti lang siya.

mukang hindi naman siya na offend. Si cloak kasi yung taong hindi agad dinidibdib
yung sasabihin mo sa kaniya. Kadalasan kasi wala naman siyang pakialam sa sasabihin
ng iba.

i dont know if thats a negative attitude or what.

pero kasi tama naman siya.

kung pahihirapan mo yung sarili mo kakaisip tungkol sa hindi magandang sinabi sayo
ng iba. Magkakapimples ka alng sa kakaproblema non kung pwede mo namang hindi
nilang masyadong isipin.

depende narin kasi yan kung pano i-take ng isang tao ang mga bagay-bagay.

"For a little thing you can really maka a grown up man cry."-cloak

"Well i know naman na hindi ikaw yung crying type of guy."

"Right. Pero kung yung iba siguradong uuwing luhaan."

"I know. Kaya nga si harv ang naigng boyfriend ko ng matagal. Hindi niya kasi
dinidibdib ang mga pinagsasasabi ko sa kaniya. He always thought it was cute."

kumunot yung noo ko ng makita kong natigilan si cloak.

"What is it?"-me

"............."

"You want to eat?"

tumango lang siya at inalalayan ako sa wheel chair. Then itinulak niya yon palabas
ng kwarto. Napangiti ako ng makitang may nakahanda ng almusal.

"Ikaw nagluto?"-me

"Yes."

nilingon ko siya.

parang nawala siya sa mood.

"Eat."-cloak

tumango ako at nagsimulang kumain. Hindi ko maiwasan na hindi mapatingin sa kaniya

habang kumakain. Hindi siya tumitingin sakin at busy na busy siya sa pagkain.

ang weird din ng taong to.

may pagka bipolar din.

Bigla na lang tatahimik.

"Tell me what's wrong."-me

...

...

"Nagseselos ako."

naibagsak ko yung hawak ko na kutsra at tinidor.

nagseselos..

kay harvey?

"Cloak-"

"I know..hindi ko lang mapigilan. Eat. Dont mind me."

"Listen cloak...pareho nating alam na nahuhulog na tayo sa isat-isa. But I dont

think I can forget him entirely. Hindi ko alam kung kaya ko siyang hindi maalala
dahil naging bahagi na siya ng buhay ko."-me

"I understand."

"I'm sorry."

"Not your fault."

nanatili akong nakatingin sa kaniya. Patuloy siya sa pagkain. Maya-maya bumuntong
hininga siya at huminto..the finally..tumingin siya sa mga mata ko.

"I'm jealous of him. Maybe because I know you still love him. Kasi alam kong kahit
ilang taon man tayong magkakasama alam kong hindi mo siya makakalimutan. I'm
jealous because I know I cant erase it from your heart. And I dont want to force
you to forget him..becuase I know that will hurt you."

"Cloak."

"This feeling is so irritating. I never been a martyr. But for you I'm willing to
take what's left of you. To be anything for you. And to take what's left of your
heart."

hinawakan ko yung kamay niya.

tumungo lang siya.

then iniangat niya yung kamay ko at hinalikan.

"Just wait for me...Like how I'll wait for you."-me

"I understand."

"Ang wierd nating pareho...we're both finding it hard to keep the pieces of our
hearts."

"But we will try."-cloak

"Yes...we will."
CHAPTER 19 ~ Never ~

FIERCE'S POV

Nagkakatinginan kami ni cloak habang nasa harapan namin yung isang babae na
nagtatrabaho para kay jarrice. Balak na niya na mag quit.

sa hindi namin alam na dahilan.

"Saang department ka nga ba?"-me

"Finance ho ma'am-"

"May problema ba sa trabaho?"

umilap yung mga mata niya pagkatapos ay umiling siya. Hindi ako kumbinsido na
walang kinalaman ang trabaho kung bakit siya aalis.

para ngang may takot sa mga mata niya.

"Sino ang head niyo?"-me

tinatamad akong alalahanin kung sino. Pinag-aralan namin ni cloak yon. Kaso wala pa
sa wisyo ang utak ko kaya ayoko pang mag-isip.

"Ma'am bakit hindi niyo ho ba alam-"

"I'm the one who's asking."-me

natahimik siya sa sinabi ko. Mukang kinabahan siya sa tono ng boses ko. Hindi naman
sa nananakot..kaya lang gusto ko malaman mula sa kaniya.

kasi nga timatamad ako.

^___^

tinignan ko si cloak na napapailing na lang sakin.

"Si Ma'am Eunice Avila po."

"Okay."

inabot ko yung resgination letter niya. Then saglit akong nag-isip ng company na
pwede ko siyang i-recommend. Naaalala ko pa dati yung mga company na alam ko.

may sinulat ako sa isang papel at inabot ko sa kaniya.

"Salamat ho, ma'am."

tinanguan ko siya.

nang lumabas na siya ay sumandal ako sa upuan ng sofa. I wonder kung ano ang
totoong dahilan kung bakit siya umalis. Sigurado kasi ako na may iba pang dahilan.

"You know I wonder kung bakit pa nila binubuhay si jarrice. Bakit hindi na lang
nila agad patayin?"-me

".........."
"I know gusto nila i-torture sila Jarrice. Kaso ang weird lang ng dahilan ah."

"..........."

"Maybe not so weird. Muka kasing kumabit si jarrice sa lalaking may asawa at anak
na. That's bad. Still hindi siya dapat pinahihirapan ng ganon."

"Human is made that way. People do things they shouldnt because of anger. Like
revenge. Of course we know how stupid that is since a revenge is a cycle."-cloak

"Right. Maghihiganti ka then maghihiganti siya pabalik then maghihiganti ka ulit.

Paulit-ulit lang."

"................"

tumingin ako sa kaniya.

kasalukuyan siyang may binabasang magazine. Ilang butones din ng polo niya ang
nakabukas at hindi nakatali ang may kahabaan na niyang buhok.

he looks..

...

...

damn hot.

"Stop staring."
"ayoko nga."-me

"I'm gonna meke love to you kapag hindi ka tumigil."

nag-iwas ako agad ng tingin. Pagod pa ako. Hindi ko din maiwasan kaya bumalik ulit
yung tingin ko sa kaniya..then pababa...i gasp when i saw 'it'.
"My buddy said hello."-cloak

"Ugh! Nakakaasar ka."

"Sabi sayo kasi wag kang tumingin."

"Bakit ba kasi?"-me

...

...

"It's turning me on."

napanganga ako.

ibig niyang sabihin...na..na...kapag tumitingin ako sa kaniya na tu-turn on siya?

Tinignan ko ulit siya..sinalubong na niya yung tingin ko.

"See?"-cloak

bumaba ulit yung tingin ko.

yes..

his buddy is saying hello.

O///////////O

"Ewan ko sayo. A-Anyway...ano nga pala gagawin natin buong araw. Since house arrest
ako for how many days. Muka namang tinanggap nila ang alibi natin."-me

"Well you can stare at me for how long you want then my buddy will keep on saying
hello until he dicides to make love with you again."

"Cloak."

"*laughs* First thing first...we should eat. Tanghali na..no..maghahapon na hindi

ka parin tayo kumakain."

bigla kasing dumating yung babae kanina.

hindi tuloy kami nakakain ni cloak.

But to be honest. Kung dati malalaman kong makukulong ako sa pent house na to na
kasama si cloak for a few days. Baga nagwala na ako.

pero ngayon okay lang.

It's not so bad.

...

...

napatili ako ng bigla akong binuhat ni cloak. Pagkatapos ay dinala niya ako sa
kusina at iniupo sa counter. Binuksan niya yung feezer at kumuha siya ng iluluto
niya.
"Kailangan kasama pa ako eh magluluto ka lang?"-me

"........."

kumindat lang siya sakin.

pagkatapos ay nag prito na siya ng pork chops. Natatawa na lang ako dahil mukang
hindi siya comportable sa ginagawa niya dahil napapatalon siya palayo.

pareho lang kami.

though mediyo gumagaling na ako sa pagluluto may time parin na palpak talaga. Lalo
na sa baking. Wala akong pag-asa sa baking.

lalo na si cloak.

"At ano nman yang master piece mo, master?"-me

"Pork chop with a very very special sauce."

"Ano?"

"Ketchup."

natawa ako. Napapailing na kumuha ako ng sandok at nakitulong sa kaniya. Buti nga
hindi ako natatalsikan eh. Kung hindi sinipa ko na si cloak.

-___-

right. I cant move my legs.

nang matapos siya sa master piece niya binuhat niya na ako. Akala ko ilalapag niya
ako sa upuan pero inilipat niya lang ako ng counter.

kumuha siya ng isang plate at kutsara at tinidor..then ketchup.

"bat isa lang? balak mo bang kumain sa harap ko at inggiting ako?"-me

"............"

tumingin siya sakin na parang ang absurd nung naisip ko. Nagsimula na siyang
sumandok ng kanin pagkatpaos ay naglagay siya sa plato niya.
kumutsara siya.

nagulat ako ng inumang niya yung spoon sa bibig ko.

"come on."-cloak

isinubo ko na nga. Habang ngumunguya ako kumain na din siya. Same plate..same
spoon. Ganon ang ginawa namin hanggang matapos kami.

I dont know why..

but that simple thing made my heart melt.

"Hmmmm..dami nating nakain."-me

"Right. Halika mag-exercise tayo."

sasabihin ko na sana na hindi pa ako pwede ng makita ko siyang nakangiti ng pilyo.

I rolled my eyes at him ng maisip ko kung anong tinutukoy niya.
naughty.

"Buhatin mo na kaya ako at manood tayo ng TV?"-me

ngumiti lang siya at sumunod.

pumunta kami sa sofa tapos tumabi siya sakin at nag surf ng channel. Ipinatong ko
yung ulo ko sa dibdib niya at naramdaman ko na pumulupot sa katawan ko yung isang
braso niya.

"You'll get tired kapag lagi mo akong binubuhat. Ilabas mo na alng kasi yung
wheelchair."-me

"I love carrying you. Pwede mo namang gamitin yon kapag lalabas tayo."

nagkibit-balikat ako.

sabagay mas gusto ko naman na binubuhat niya. At least magkalapit kami lagi.

...

....

napasinghap ako ng maramdaman ko na pumasok sa loob ng blouse ko yung kamay ni

cloak. Then he cupped my breast. Tumingin ako sa kaniya.

"Im too sore-"

"I know. I just want to touch you."

"That would be unfair to you."

"Of course not."

umiling ako.

Dumukwang ako sa kaniya at hinalikan ko siya. I can feel hos tongue entering my
mouth. I circled my thing with his...i heard him moan in passion.

i trailed my hands on his chest. Unbutoning his shirt.

Kumawala ako sa halik namin...then I kiss his jaw...and licking my way down to his
neck. I can feel his hand on my back..carresing me.

my lips went to his chest..i flicked my tongues on his chest making him groan. He
curled his fingers through my hair..pulling me closer to him. I can hear my name
escaping his lips as I make love with his using my mouth.

i rain tiny kisses down his belly...

while my hands is unbuckling his pants. I put my hands inside..reaching for him. I
gasp at the same time he did. I can feel how hard he is..how warm...

"Fierce...stop.."

umiling ako.

it's my turn now.

I pull his manhood and free it from the hindrance of his pants. I look at it and I
can feel myself blush when it move a little. I grasp it with my hands..
pulling it up and down.

I can hear cloak moaning. I look at him. He's looking at the ceiling while
whispering my name. I can see how this feels good for him.

tumingin siya sakin. His eyes is blazing with fire.

"stop now, angel."-cloak

"No."

"You said you're too sore-"

"I know."

His mouth parted when I leaned down..

...

...

and take him in my mouth.

I move myself down...taking him as much as I can. Then I move up again. Then down.
I keep on looking at him and I can see how this turn me on..

I can see it in his eyes..

and I can feel it.

He tangled his fingers on my hair. Then he guide me to move...slowly....then a
little faster. He keep on whispering my name...he throw back his head.

nagulat ako ng bigla niya akong hinila.

In one swift move natanggal na niya ang undies ko. And in the next second..

...

...

he entered me.

I bit down on his shoulder. He's grabbing my waist so he can guide me up and down.
I can move that much because of my legs. But he do all the work.

"Tell me to stop...tell me.."-cloak

"I-I'm fine.."

"No..you said-"

"I'll kill you if you stop."

he move faster. I moaned and arched my back. I look at him and he did too. We
continue moving..faster and faster...deeper.

and when he pulled me down again..

...

...

i felt him filling me.

"Cloak..."

"Sorry."

"Dont be. I'm fine...I feel great actually."-me

"Really?"

"Ahuh?"

iniangat niya yung muka ko at tumingin sa mga mata ko. Mukang sinisigurado niya
kung talagang ayos lang ako. Nginitian ko siya and his eyes soften.

"Fierce.."

"Hmmm?"

...

...

"Another round?"

uh oh.

whatever.

"Alright."-me

"Kidding. Let's just sleep. Alam kong pagod ka na."

binuhat na niya ako at dinala papunta sa kwarto. Inihiga niya ako at pagkaraan ay
tumabi siya sakin. Hinila niya ako at niyakap ng mahigpit.

"Sleep."-cloak

"You wont leave?"

"Never."

CHAPTER 20 ~ Ligaw ~

FIERCE'S POV

Nag-inat ako habang nakaupo sa sofa. Maghapon na kami dito ni cloak dahil ang dami
naming binabasang article na nakita namin sa isang box sa kwarto ni Jarrice.

actually wala naman kaming nahanap na kahit ano, Masyado silang maingat nung kung
sino mang lalaki na yon at kahi maliit na picture together ay hindi sila nag-iwan.

kahit anong halungkat namin wala kaming makita.

Kanina pa sumasakit yung mata ko dito kakabasa pero wala naman kaming nakuha na
kahit anong helpful. Yung mga taga The Camp ay hinahanap na yung babaing nakatakas.
Na drawing na naman nila yung sinabi ko sa kanialng itsura nung babae.

I just wish na mahanap na siya kaagad.

"Yung mga anak nung lalaki na narinig natin sa bahay na pinuntahan natin..hindi
sila yung kumuha sakin. Or maybe sila ang kumuha sakin pero yung iba yung
pinagbantay nila at umalis sila para itakas si jarrice."-me

"............."
"Our problem is hindi natin alam kung sino yung lalaking tinutukoy na 'papa' nung
mga babae. Sa dami ng mga nakilala ni jarrice malay ba natin kung sino don diba?
saka masyado silang maingat."

tahimik na nakikinig lang sakin si cloak.

mukang inaanalyze niya rin yung mga sinasabi ko. Ngumiti ako sa kaniya at
nagpatuloy sa pag-iisipng kung ano-ano. Makakatulong kasi na sinasabi ko sa
kaniya..

para lang naman din akong nakikipag-usap sa pader dahil hindi naman siya
nagsasalita. Kaya stress free ako sa pag-iisip dahil tahimik lang siya.

"bakit kaya hindi natin isa-isahin lahat ng kakilala ni jarrice na lalaki na may
mga anak?"-me

ngumiti si cloak.

mukang kanina niya pa naisip yon at iniintay lang niya na maisip ko din. Tsk
tsk...sana sinabi na lang niya para hindi kami nagsayang ng oras.

inirapan ko siya at inabot ko yung cellphone ko. Gawa ng The Camp yon.

naghanap ako ng mga may kaugnayan kay Jarrice. well of course madami siya at
aabutin na naamn kami ng ilang oras..or a day bago kami matapos.

nilingon ko si cloak ng bigla siyang umupo sa tabi ko.

sinandal niya yung ulo niya sa balikat ko at nakitingin sa ginagawa ko. Pinabayaan
ko na lang siya since hindi naman siya umiimik at nakatingin lang siya.
"First on the list. His uncle sa father side Franco may apat na anak tatlong babae
at isang lalaki. Hindi naman siya nawalala at nandito parin siya. Actually umatend
daw siya sa charity na sila paige ang ummatend. Second Nicholas Hawton isa sa mga
kaibigan ng papa ni Jarrice. May dalawang anak na babae. Third uncle niya sa mother
side Dennis may tatlong anak na babae. and marami pang iba."

".............."

"Let's start sa mga kamag-anak niya. Si franco yun nga nandito naman siya pagala-
gala lang. Yung si Dennis naman nagbabakasyon kasama ng asawa niya. Tapos etong si
Emmanuel na pinsan naman ng papa niya nagta-trabaho dito sa company. George pinsan
din ng papa ni Jarrice and nandito din siya. Nicholas Hawton out of town. Imposible
naman yung mga kamag-anak niya so this nicholas at eto pang iba-"

"You can never tell."

nagtatakang lumingon ako sa kaniya.

umayos na siya ng upo at tumingin sa phone na hawak ko habang ako naman ay

nakatingin sa kaniya. Anong ibig sabihin niya sa sinabi niya?
na maaring pumatol si jarrice sa isa sa mga kamag-anak niya?

that's..

that's really a revolting idea.

"I dont think so-"-me

"Everyone is a suspect. And everything is impossible. I'm sure you heard about
incest right? Jarrice may look like a saint to everyone..but she definetly have her
own shares of stupidity."

sabagay may point si cloak.

wala namang totoong santa dito sa mundo diba?

"Pero..bakit naman niya gagawin yon? Ang dami namang magkakagusto sa kaniya...ang
ganda niya kaya..well syempre magkamuka kami anyway..bata pa siya at ang daming
siguradong nanliligaw sa kaniya. Why an old man?..with wife and daughters."-me

"May mga babae na may weird desire for older men..and also some women like things
na bawal."

"Well..tama ka. Pero its just so weird."

"............"

"Fine..back to work."

binalik ko yung pansin ko sa phone ko. Naghihikab na ako habang nagre-reasearch ako
sa phone ko. Para kaming naghahanap ng karayom sa dayami.

it will take years bago namin mahanap yung taong yon.

"You're too stressed out..let's go out."-cloak

nagtatakang napatingin ako sa kaniya. Pumasok siya sa kwarto at iniwan ako.

Pagbalik niya dala-dala niya yung wheelchair at isang jacket.

sinuot niya sakin yon.

sabagay malamig na sa labas dahil gabi narin.

Binuhat niya ako at inupo sa wheelchair...nagulat ako ng bigla niyang hinawakan
yung buhok ko..nag-angat ako ng tingin pero ibinaba niya na lang yung ulo ko.

...

...

tapos tinalian niya yung buhok ko.

Alam kong simpleng bagay lang yon. Hindi pa ngang matatawag na sweet o romantic yon
pero para sakin...yung simpleng bagay na yon..

mahalaga.

tinignan ko yung repleksyon ko sa isang glass don ng matapos siya. Maayos naman
yung pagkakatali niya sa buhok ko. Sabagay kahit buhok niya tinatalian niya eh..

speaking of that..

"Bakit ba pinpahaba mo yung buhok mo cloak?"-me

"...................."

"Fine dont answer it."

"................."

"Huhulaan ko na lang...siguro sa tingin mo muka kang hot diyan no? well..sabagay.."

"..........."
"No? uso ba yan?"-me

".................."

"Aha!

...

...

tinatamad ka no?"

"Yes."

napatawa ako. Yon lang pala ang dahilan eh. Umaariba na naman ang katamadan ni
cloak. Kung tutuusin baligtad yan si cloak eh..normal sa kaniya na laging tamarin..

kapag sinipag siya ibig sabihin non may kakaiba sa kaniya ng araw na yon.

abnormal yan eh.

pero gwapo, hot, sexy, delectable, seductive, may kissable lips, abs na ang sarap
hawakan-

O///////////////O

at ang maniac ko na naman.

...

...
lumabas na kami ni cloak hanggang makarating kami sa baba. Itinula niya yung
wheelchair at dahan-dahan siyang naglalakad paunta kung saan man.

pangpawala lang siguro ng stress.

napatingin ako sa paligid ng makarating kami sa isang park. Napapataas yung kilay
ko ng makita kong may naghahalikan sa kung saan-saan.

whatever...

minsan kasi ang sama ng tingin natin sa mga taong nag P-PDA. Pero once na tayo na
yung nara lugar nila hindi narin natin mapapansin na yung kinaiinisan natin dati eh
nagiging ganon narin tayo.

kasi kapag ang tao nagmahal...yung mga mali nagiging tama para sa kanila.

that's how people love.

aminin man natin o hindi. Kapag kasama natin yung taong mahal natin. Hindi na tayo
nagiging aware sa paligid natin. Kasi nga nagmamahal tayo.

it might be a pathetic reason..

pero totoo.

Sino ba ang nakakaintindi kung ano talaga ang totoong pagmamahal? malalaman mo ba
kung nagmamahal ka na ng totoo dahil nasa tamang edad ka na?

hindi din eh..

hindi naman ibig sabihin na bata ka pa ng magmahal ka eh hindi na pagmamahal yon.

"Bakit dito? gusto mo na naman makahalik?"-me

tumawa lang si cloak.

nagpatuloy siya sa paglalakad hanggang makarating kami sa may bandang likod ng park
kung saan wala ng nag ki-kissing scene sa paligid namin.

humanap kami ng pwesto ni cloak pagkatapos ay umupo siya sa isang bench.

"Work is so stressful this past few days."-cloak

"Tama. Parang ang hirap naman nitong trabaho na to."

"Ayaw mo na ba?"

"Hmm..no..kahit mahirap siya hindi ko gusto mag-quit."

kasi kahit paano. May thrill ang buhay ko. isa pa hindi ko din naman alam ang
totoong dahilan pero gusto ko talaga tong trabaho na to.

it's one of the few things na kumalma sakin ng mawala si harvey.

anf first non eh si cloak.

Dahil imbis na magfocus ako sa sakit at hirap na nararamdaman ko sa pagkawala ni

harvey..nalipat yon sa pagkairita at pagkabanas kay cloak.

kaya malaki din ang natulong ni cloak sakin.

"Do you still miss him?"-cloak

"Huh?"

"That...your...yung si harvey."

napatingin ako sa kaniya. Nakatingin siya sa langit at inintay yung sagot ko.
Seloso talaga siya.

look at that harv..seloso no? ikaw kasi bubulong ka na lang kay cupid ng ipapartner
sakin eh eto pang lalaki na to na mas troubled pa sa troubled teenager.

"I still miss him."-me

".............."

"nagseselos ka ba? bat hindi mo ba alam na ikaw ang nauna sakin?"

"Fierce..it doesnt matter who have you first..kung hindi ka na virgin. Dont get me
wrong. I'm happy that I'm the first. Pero kung hindi man..I wont take it on you.
Nothing will change..it wont change the way i feel for you."

"So you know?"

"Of course...dont you know how many women-"

"Eh di sumama ka sa kanila!"

-_____-

harvey, binabawi ko na ang sinabi ko..let me rephrase it. Bakit naman sa taong
seloso na katulad ko pa mo ako nireto kay cupid? marami namang iba diyan.

para tuloy kaming clash of the titans lagi ni cloak.

nag ca-clash kasi ang ugali namin eh.

"Wala ka bang babae na sineryoso?"-me

"..............."

"I mean yung naging kayo talaga."

umiling siya.

"Alam mo macho ka lang eh..gwapo..at magaling sa you know...pero torpe ka alam mo

ba yon? Hindi ka ba marunong manligaw?"-me

namula siya.

O__O

tama ba ako? Baka yon ang dahilan kaya hindi niya ma-express ka agad ang feelings
niya dahil natotorpe siya. Kaya siguro tahimik lang siya lagi.

"Kung ako magre-research na ako ng hindi ka naman nahuhuli sa balita."-me

"balita?"

"Kung pano manligaw."

"Why would I need to research?"

"Para nga may alam ka..ang slow mo ngayon cloak promise. Basta mag research ka. Mag
research ka kung pano mapapataas ang self esteem ng isang tao."-me

"Ayos na ang self confidence ko."

"weh? sige nga pano ka manligaw kung sakaling may nililigawan ka?"

tumikhim siya.

tapos tumingin sakin.

"Well unang-unag mageeffort ako na magsalita kahit tinatamad ako..kakantahan ko

siya kahit tinatamad ako. Bubuhatiun ko siya lalo na kapag
kailangan..bibihisan..ipagluluto ko siya kahit hindi ako magaling..ipapasyal ko
siya kapag halatang napapagod na siya sa trabaho. And last but not the least I'll
make love with her in a way na hindi ko pa nagagawa sa khit na sinong babae."

"ammm...that's..but..ano.."

"Yes fierce...incase you didnt notice..

...

...

nanliligaw ako sayo."

CHAPTER 21 ~ O___O ~

FIERCE'S POV
"Yes Fierce...incase you didnt notice..

...

...

nanliligaw ako sayo."

Napanganga ako sa sinabi niya. Hindi din ako kumurap ng ilang segundo. Hindi kasi
ako makapaniwala sa sinabi niya. Nanliligaw daw?

kelan?

O__O

Sa sobrang pagod ko ba hindi ko na narinig na sinabi niya na nanliligaw siya? o

kasalukuyan ba akong nakikipaglaban sa antok kaya hindi ko narinig?

"Weh? kailan mo naman sinabi?"-me

He rolled his eyes. Parang gusto na niya akong ihagis sa pinakamalapit na bangin.

what?

sa wala akong maalala.

"When?"-me

"I told you I'm falling in love with you of course after that manliligaw ako.
Alangan naman na sinabi ko sayo na naiinlove na ako sayo tapos kinabukasan wala
lang?"

natawa ako. Para siyang nag e-explain sa bata sa ginagawa niya.

nakakatuwang isipin kung gano ang nag improve kay cloak mula nung una ko siyang
nakilala. Siya kasi yung tao na parang tinatago lahat ng nararamdaman niya.

yung tipo na nasasaktan na pala pero hindi parin magsasalita. Yung taong pipiliin
na masaktan siya kesa yung iba. Ganon si cloak.

Hindi siya palasalita noon...ng sobra. Ngayon kasi makakausap mo na siya ng matino.
Dati sobrang hirap siyang pagsalitain. Maybe because gusto niyamay katuturan yung
mga sinasabi niya. At saka laigng direct to the point siya sumagot.

tama nga naman..

para wala ng sayangan ng oras.

Cloak always make me think things in a different way. He can always make me see how
he look things in his eyes. Sa mission hinahayaan niya akong mag-isip..na matuto.

hindi perfect si cloak..

He's Mr. Unperfect, Mr. Silent Type of Guy and Mr F@cking Machine pero despite all
that hindi napigilan ng makulit kong puso na magsimulang mahalin siya.

dahil kahit natatakot ako...ngayon sinusubukan ko ulit..sumusubok ako ulit.

kasi kahit natatakot ako sa mga mangyayari..may isang bahagi ng puso ko na umaasa
na sana pwedeng maging kami..na sana everything will turn outfine.

"Nangliligaw ka na pala non."-me

"I really want to throw you to the nearest cliff."

"But I know you wouldnt do it."

pinaningkitan niya ako ng mata pagkatapos ay napailing. Natatawang tumayo ako-

...

...

O__O

tumayo?

napatili ako ng bigla akong bumagsak. Nahawakan naman ako kaagad ni cloak na nag-
aalalang nakatingin na sakin ngayon. Damn it...sa lahat naman ng makakalimutan ko.

-___-

eh sa nakalimutan kong hindi pa ako nakakalakad eh.

"You alright?"-cloak

"yeh."

inupo niya ako ulit sa wheelchair. Inilibot ko yung paningin ko para tignan kung
may nakakita. Wala naman. Busy kasi yung iba sa malayo na naghahalikan.

parang nakakailang naman dito.

ang daming lovers.

"Lipat tayo cloak. Ang daming gumagawa ng kababalaghan dito, o."-me

"Gayahin natin."

binigyan kolang siya ng matalim na tingin. Natatawang itinulak na niya palayo yung
wheelchair. Nadaanan pa namin yung mga lovers na busy na busy sa ginagawa nila.
Para ngang wala na silang pakialam sa mundo.

"Bakit mo ako nagustuhan? Malayo ako sa mga babae na kilala mo..sila game sa mga
gusto mo..wild..passionate...hot..and they dont ask for more."-me

"You're passionat..you're hot. Yes you're different from them but that's why I like
you. You always defy me, you keep on irritating me, and hindi ka natatakot kahit na
takutin kita. You make me feel different feelings that I cant name. Yes you do make
me crazy...in a good way. I like you because you are you."

nilingon ko siya at ngumiti.

that's sweet.

...

...

naglakad kami papunta sa kung saan na hindi ko alam. Bastanag e-enjoy ako na
tahimik na ninanamnam namin yung gabi. Kahit tahimik lang kami...hindi
awkward...it's like we've been together for years.

nagpalingon-lingon ako ng mapansin ko na puro pagkain ang dinadaanan namin.

nakakagutom.

"Bili tayo?"-cloak

tumango ako.

May nadaanan kami na nagtitinda ng dumplings at siopao. Bumili kami ng tig-isang

asado dahil pareho kaming hindi kumakain ng bola-bola. Tapos bumili kami ng apat na
dumplings.

Nang magsimula na naman kaming maglakad tinuro ko sa kaniya yung nagtitinda ng

fishballs at kikiam. Bumili din kami. Nakita kong nakatingin sakin si cloak na
parang na we-weirduhan sakin.
nang makakita kami ng barbie-q nagpabili din ako ng isaw.

"Can you eat all this?"-cloak

"Yes. Pero syempre tutulungan mo ko."

dinala na niya ako pabalik sa penthouse ni Jarrice. Pinagtitinginan kami dahil sa

mga dala naming pagkain. Ang weird kasi na nasa sosyal na company kami tapos ang
dala namin street foods.

^___^

walang pakialaman.

...

...

nang makaakyat na kami ay inihanda na ni cloak yung mga pagkain. Inalalayan ako ni
cloak para makaupo ako sa carpet. Then may isinalang siya na movie.

"Game?"-me

tumango siya. Nagsimula na kaming magkainan.Tinignan ko yung palabas na pinapanood

namin at muntik ko ng maibuga yung kinakain ko.

-___-

American Pie.

Kahit kailan talaga hindi mapipigilan si cloak samga kalokohan niya. Nilingon ko
siya at nginitian lang niya ako ng matamis na parang sinasabing wala siyang
ginawang kahit ano.
well maganda naman ang american pie...marami lang mga scenes na you know.

i should have known.

aasahan ko ba naman si cloak na manood ng chic flick?

"Kainan na."-me

inabutan ko siya nung mga binili namin at kumain na kami. Dahan-dahan lang siyang
kumain at patingin-tingin sakin. Hindi ko siya pinansin dahil gutom ako.

at saka miss ko na ang mga pagkain na ganito.

Minsan nga kung ano pa yung mura sila pa yung masarap. Kadalasan kasi sa mga
restaurant pangalan na lang ang binabayaran mo. Tapos ang onti pa nga mga serve.

parang tinatakam ka lang.

hindi katulad sa ganito mura na busog ka pa. Saka hindi naman lahat ng nagtitinda
madumi eh. Kaartehan lang ng ibang mga tao yon.

katulad nung mga dumadaan na babae kanina ng bumibili kami ng fishball na hindi ko
na lang pinansin dahil busy ako sa pagtingin don sa nilulutong fishball.

it's so kadiri daw where they cook and it's so cheap daw.

-__-

kaloka.

"Kain pa damihan mo na."-me

"............"

"What?"

"Mayaman kayo diba?"

huh? out of the blue naman yung question. Tinignan ko siya at nag-intay ako na
sundan niya yung sinabi niya. Bumuntong hininga siya at nagsalita ulit.

"Ang sabi ko diba mayaman kayo? Pano ka natutong kumain nito?"-cloak

"Sa school. Saka porke ba mayaman hindi na pwedeng kumain ng street foods? Kahit
nga sa bahay non nagpapaili ako ng fishball para lutuin sa bahay."

"................"

"Masarap naman diba?"

tumango siya.

Nginitian ko siya at pinagpatuloy ko yung pagkain ko habang pinapanood ko yung

movie. Naramdaman ko na umusog siya palapit sakin pero hindi ako nagsalita.

pustahan tayo..

manyanyansing to mamaya.

Tumingin lang ako sa TV pero tinitignan ko siya sa periperal vision ko. Alam ko
kasing may gagawin siya. Obviously he cant keep his hands off me.

...

...

maya-maya naramdaman ko na gumapang yung kamay niya sa bewang ko hanggang payakap

na niya akong hinila palapit sa kaniya.

hindi ko parin siya nililingon.

after a few seconds I can hear him sniffing me. Napapangiti na lang ako sa ginagawa
niya. Para kasing akit na akit na hindi mo mawari ang mga kinikilos niya.

napakagat labi ako ng lumapit ang muka niya sa leeg ko.

pagkaraan ay dumampi ang mga labi niya sa leeg ko.

Hindi ko na napigilan at napatawa na ako. Nilingon ko siya at tinignan. Kitang kita

sa mga mata niya na natutuwa siya sa ginagawa niya.

"Naughty."-me

"I never done this before."

"Huh? Hindi ka pa nanglandi ng kahit na sinong babae sa loob ng sinehan o sa harap

ng TV?"

ngumiwi siya sa choice of word ko pagkatapos at tumawa siya. Then niyakap niya ako
ng mahigpit na parang ayaw niya na akong pakawalan.

"That not what I mean..ang ibig kong sabihin hindi ko pa nagagawang maglambing sa
kahit na sinong babae."

"So..you just f@ck-"

"yes."

napangiti ako.
Parang gusto kong magtatalon sa sinabi niya. I'm acting weird I know..hindi naman
ako ganito dati. Dati gustong gusto ko na siyang ibitin patiwarik.

pero ngayon pakiramdam ko kapag may nagbitin sa kaniya patiwarik hahabulin ko ng

taga ang taong yon.

he's so adorable..

sweet...

handsome..
unpredictable..

and..

...

...

he's a very important person in my life now.

Kapag nawala siya sakin hindi ko na alam kung pano ako mabubuhay. I dont think I
can survive another lost. Especially kung si cloak ang mawawala sakin.

hindi ko na kakayanin..

that's what scared me the most. If I fall in love with him...its like im surrending
everthing to him. Including my heart..my life. And once he let go of it..

I'll be shattered into a million pieces.

I cant...I cant feel that way again...

I dont want to be that person again.

"Fierce?"

napalingon ako kay cloak. Automatic na nginitian ko siya. Mukang nakahinga naman
siya ng maluwag ng makita niyang ngumiti ako.

"You okay?"-cloak

"Of course..bakit naman hindi ako magiging okay?"

"Wala naman...para lang kasing nagbago yung mood mo."

"nagsalita ang hindi moody."

ngumiti siya.

then he lean down and kissed me. Pinulupot ko ang mga braso ko sa batok niya..then
i answered all his kisses.I can feel his hand on my waist. He's carresing it
softly.

He groaned a little.

"Not now."-cloak

"Why?"

tinginan niya ako ng parang sinasabi na alam kong kung bakit hindi pwede...hindi pa
pwede kasi ano..ano...masakit pa.

O////////O

and he dont want to hurt me.

I'm touch how cloak think about what I want..and not only what he wants. Kahit
paano alam niya na kailangan niyang isipin yung gusto ko.

"Sandali lang kukuha lang ako ng kape. Gusto mo ng blueberry juice?"-cloak

"yup."

favorite ko yon. Bumili kami last week pero hindi ko din nainom. Hindi pa nga
nabubuksan yon eh.

Tumayo na siya at umalis. Ako naman ipinagpatuloy ko na yung pagkain ko. Parang
gutom na gutom ako kahit na kakakain ko lang kanina.

siguro sobrang pagod..

si cloak ba naman ang maging 'manliligaw' mo.

...

...

tinignan ko si cloak ng bumalik na siya. Inabot niya sakin yung blueberry juice.
Nakangiting tinanggap ko yon at sinimulang inumin.

napakunot yung noo ko ng parang iba yung amoy nung blueberry. Saka parang iba yung
lasa. Impossible naman na panis na yon since malayo pa ang expiry date non.

dinala ko ulit yon sa bibig ko at tinikman.

...

...

lumikha ng ingay yung baso ng bigla kong mabitawan yon. Dali-daling kinuha ko yung
plastic na walang laman sa tabi ko at inilabas lahat ng kinain ko.
"Fierce?"

nilingon ko si cloak.

naluluha na yung mga mata ko.

"W-What?"-me

"Are you....

...

...

pregnant?"

O___O
CHAPTER 22 ~ Pregnant ~

FIERCE'S POV

"Are you....

...

...

pregnant?"

O___O

nagulat ako sa sinabi ni cloak at ilang segundo din akong nakatulala sa kaniya.
Namumutla siya at mukang malapit na siyang mawalan ng ulirat kung hindi pa ako
magsasalita.
umubo ako ng malakas para mawala yung lasa nung mapagpanggap na blueberry juice.
Inilapit ko yon sa ilong ko at inamoy. Napangiwi ako.

"Of course not. Ikaw kaya painumin ng mamasitas tignan ko kung hindi ka masuka."-me

nakatulala lang siya sakin.

...

...

pagkatapos bigla niyang tinungga yung kape na hawak niya. And of course napahiyaw
siya ng mapaso yung dila niya. Natatawang tinignan ko na lang siya.

pregnant?

that's too early. At saka alam kong safe pa ako ngayon. Ilang beses lang naman may
nangyari samin ni cloak. Hindi ako natatakot na mabuntis.

though..

wala naman sigurong masama-

>___<

no..I should stop thinking that way. Masyado pang maaga. Hindi kami dapat
magmadali. Falling in love and having a baby is two different things with different
responsibilities.

I dont think handa na akong magkaanak. Not now na pareho pa kaming may mga agam-
agam ni Cloak.

"Sure ka?"-cloak
"Yes, I'm sure cloak."

"Want to take a pill?"

"Okay lang..though you can use condoms naman. I'm sure lagi kang meron non dahil
mahilig kang mag re-charge noon. As for the pill okay lang since gumagamit ako non
dati-"

"WHAT?!pero-"

"I know..you know I'm a virgin right? But I'm not that innocent Cloak. Of course
harv and I use to kissed...and make out. Since para maging ready gumagamit ako ng
pills non. He never took advantage of me-"

"I didnt..maybe...but-"

"No you didnt...pareho nating ginusto."

and here comes Mr Silent Type of Guy again.

Ang hirap din sakyan ng mga mood swings ni cloak. Iniisip ko na lang na pareho lang
kaming may mood swings..ang pagkakaiba lang mas mahaba ang pasensya ni cloak kesa
sakin.

pareho kaming emotional damage.

at pareho kaming nagsisimula ulit.

its like we're....meant to be.

"Sorry about the blueberry."-cloak

"*laughs* Tulala ka kasi..sukat akalain mo ba namang iba yung nilagay mo. Ang
pangit kaya ng lasa. And what a weird thing to say...pregnant? thats too early
cloak."

"I know...nabigla lang ako. Akala ko naman kasi.."

napailing na lang ako at nilinis ko na yung kalat ko. Then tinulunga niya akong
pumasok sa bathroom para maglinis ng katawan. Pinaiwan koyung wheelchair para
makalabas parin ako mamaya.

paglabas ko naabutan ko sicloakna nakahiga patagilid sa kama at mukang kanina pa

nag-iintay.

"waiting for me?"-me

"Yes."

hinila niya ako hanggang bumagsak narin ako sa kama. Muka namang wala siyang balak
na kahit ano at niyakap niya lang ako ng mahigpit.

I felt him kissed the top of my head then his arms tightened around me.

"Sorry."-cloak

"It's okay. No harm done."

nakatingin lang kaming pareho sa ceiling na parang may malalim na iniisip. Tahimik
lang kami at parang nag-iintayan kami kung sino ang unang magsasalita.
"Fierce-"

...

...

nagkatinginan kami ng may tumunog na cellphone. Tinignan ko yung akin at umiling

ako..bumuntong hininga siya at sinagot yung cellphone niya.

well not really..sinagot niya lang yung phone pero hindi siya nagsalita.

the usual cloak.

gumapang ako palapit sa kaniya at inabot ko yung phone niya at niloud speaker. May
narining akong bumuntong hininga sa kabilang linya.

"At last may nag turn on ng loud speaker..fierce I suppose."

si craige.

tinignan ko si cloakna tahimik parin. Umunan ako sa dibdib niya at nakinig ako sa
sinasabi ni Craige. Automatic na pumulupot sa katawan ko ang mga braso ni cloak.

"I have a suggestion since mahihirapan tayong malaman kung sino yung naging
boyfriend ni Jarrice. So isa-isa pwede niyong puntahan or tawagan. Sa ngayon
tawagan niyo na muna."-craige

"Got it. Wala na bang ibang clue na nahanap?"-me

"Wala na bukod sa boses na narinig niyo noon ni cloak. Its look like yung pumasok
don sa bahay ay yung mga anak nung lalaki. At yung nagpahirap sa iyo ay ibang
babae. Kung mahahanap natin yung nakatakas na babae sa isa sa nagpahirap saiyo..mas
magiging madali to. Pero mahirap na hanapin siya."
iisahin namin lahat..

that's hard.

but we need to do this kung gusto naming matapos na tong mission na to. It wont be
easy...I know that. Pero ng pinasok ko to alam ko ng mahihirapan ako.

pero ngayon sa tingin ko kakayanin ko naman.

kasi kasama ko si cloak.

It wont be that hard.

as long as kasama ko siya. Alam kong kakayanin ko....kasi alam kong hindi niya ako
pababayaan. Alam ko na kahit anong mangyari..ililigtas niya ako sa kapahamakan.

...

...

nang ibinaba namin yung phone. Inintay namin ni cloak na masend ni craige yung mga
numbers nung mga list ng suspect namin. Nang matanggap namin yon nagsimula na kami.

dahil madami nga yung list hinati namin.

nag start kami don sa least na pinaghihinalaan namin.

Wala naman kaming sinasabing importante. Tinatanong lang namin sila at sinasabing
para to sa isang interview na pinayagan na ni Jarrice.

Tinanong namin kung nasaan sila..anong mga ginagawa nila.

pagkaraan ng ilang oras ay nilingon ko si cloak na mukang pagod na pagod na sa
pagsasalita...that would be a problem later kapag naisipan na niyang mag re-charge.

tinignan ko yung next.

Nicholas Hawton.

sumagot naman siya kaagad at pumayag naman siya na sagutin yung mga tanong ko.
Nilingon ko si cloak na ang kausap naman ay si Emmanuelle na pinsan ng papa ni
Jarrice.

"That's all for now Sir, thank you."-me

binaba ko na yung phone. They wont be able to track it. Nag dial ulit ako ng
number...yung George naman.

kinausap ko siya at tinanong din yung mga tanong na ginamit ko na sa iba. Inaantok
na ako sa ginagawa namin pero wala naman akong choice.

kailangan ko tong matapos.

...

...

winisik wisik ko yung kamay ko ng maramdaman ko na nangangalay na ako. Nag dial na

ako..last number na to. Wala parin kaming nakukuha na kahit anong makakatulong.

nilingon ko si cloak at nagtatanong na tinignan ko siya sa mga mata.

umiling lang siya.

haiiiyyy T__T
"Hello?"

babae yung sumagot.

"Hi gusto lang sana naming makausap si Mr. Franco para sa isang phone interview.
Nakausap na po namin si Ma'am Jarrice at pumayag naman po siya-"

"Pano naman ako makakasiguro na pumayag nga siya?"

pinigilan ko yung sarili ko na umubo. Mukang hinahamon pa ako ng babaeng to. Bakit
hindi na lang niya ipakausap sakin hindi ba para tapos na?

"Pwede hong tawagan niyo siya."-me

natahimik siya.

pagkaraan ng ilang sandali may narinig ako na kaluskos...pagkatapos may nagsalita

na lalaki na parang kagigising pa lang dahil namamaos pa yung boses.

"Mr Franco B-"

"Yes?"

kumunot yung noo ko ng may marinig ako sa kabilang linya ng mga babeng nagsasalita
na halatang hinihinaan yung mga boses. Para ngang may binubulong sa kaniya..

parang familiar...

"bakit ba kasi bumalik tayo dito? mamay may mag-abang satin dito dahil nawawala si
jarrice."
"walang may alam ng lugar na to maliban satin at kay jarrice at kay papa."

"bakit ba kasi kailangan nating bumalik dito?"

"dahil yong pesteng jarrice na yon sinabing may magliligtas na daw sa kaniya. At sa
tingin ko dito yon unang pupunta. Madulas talaga ang babaeng yon..nakakagawa ng
paraan."

O___O

that voice

"Hello?"

"I'm sorry..may problem..hello? hello sir?"-me

may inabot ako na papel at nilukot-lukot ko yon sa tapat ng cellphone then pinatay
ko na yung phone. Nilingon ko si cloak na kabababa lang din nung phone at nakakunot
noong nakatingin sakin.

"You got it?"-cloak

"Yes."

ngumiti siya at lumapit sakin bigla.

"Good job, angel."

"Cloak..."

"Hmmm?"
"May iba ka na bang tinawag na angel noon?"

napatingin siya sakin...nakatitig lang siya sa mga mata ko..pagkaraan nailang na

ako at nag-iwas na ako ng tingin. Pero pinigilan niya ako na mag-iwas ng tingin at
inangat niya yung muka ko.

"Ikaw pa lang."-cloak

"Weh? anong tawg mo sa kanila?"

"honestly....I dont even remember their name-"

"Ang bad mo."-me

"I know...and I do regret it now. It's just that they know kung hanggang saan lang
kami. Pero naisip ko din...hindi ko na kailangan gawin yung mga ginagawa ko
dati..kaya siguro ako ganon kasi may hinahanap ako. But now I dont need to search
for anything anymore..

...

...

cause I already found you."

napangiti ako.

that's so sweet.

Akalain niyo bang magiging ganito si cloak? Dati si paige lang ang kinakausap niya
ng matino...pero ngayon ang daldal na niya kapag kausap niya ako.

sometimes parang mas madaldal pa siya sakin.

pero I like cloak kahit na multi person siya...Mr. Silen Type of Guy, Mr Unperfect
and Mr F@cking Machine.

kahit ano pang maging siya..

tatanggapin ko.

I know..i'm falling too fast...to deep. Pero sa lahat ng taong nahuhulog...hindi

ako natatakot. Kasi alam ko na...my cloak...my superman will always catch me. Even
though he needs to battle a lot of bad guys...

even himself.

"Alam ko kapag may iniisip ka na seryoso."-cloak

"hmmm?"

"Kumukunot yung noo mo. And what are you thinking about?"

"You."

napangiti ako ng napatigil siya saglit...pagkatapos ay naglalambing na yumakap siya

sakin. Yumuko siya at hinalikan ako sa noo.

"why?"-cloak

"Wala naman..napapansin ko lang na dumadaldal ka na ngayon."

"Bad Influence ka kasi."

napatawa ako...
napatigil lang ako ng mapansin ko na may nagbago sa mga mata niya habang nakatingin
sakin..nararamdaman ko din na gumagapang yung kamay niya sa likod ko.

hmmm..

"I'm kinda tired sa dami ng sinabi ko sa mga kausap ko sa phone kanina."-cloak

napatingin ako sa salamin kung saan kita ang kabuuan namin. Nanlaki yung mga mata
ko ng may mapansin sa likod ko pero hindi ko napigilan na hindi ngumiti.

"can I re-charge now, my special charger?"-cloak

"I would love to...ang kaso mukang may nagulat sa sinabi mo na buntis ako kaya
naisipan niyang dumalaw ngayon."-me

"What?"

napatingin siya ng tinuro ko yung salamin...nanlaki yung mga mata niya pagkatapos
ay sumimangot siya. Nginitian ko lang siya ng matamis.

...

...

monthly period.

^___^

CHAPTER 23 ~ Cloak�s Dilemma ~

FIERCE'S POV

Ginalaw galaw ko yung paa ko. Medyo naigagalaw ko na siya hindi katulad ng mga
dumaan na araw. Gusto ko lang ipakita na hindi pa talaga ako nakakalakad lalo na
don baliw na paru-paro na laging nakakalimutan.

[MsButterfly: Exposure much?-___- sorry lang ha? kalahati ng kaluluwa ko tulog na

eh.]

anyway..tinignan ko si cloak na nakayakap sakin at tulog na tulog. Hinawi ko yung

buhok niya at hinalikan ko sa pisngi..but it looks like ayaw pa talagang gumising
ng prince ko.

mukang pagod na pagod siya. 2 days na ang lumipas. Ilang araw na lang ang titiisin
ko at gagaling na ako. Halos hindi na nga kita yung marks ko.

pwede ko ng tigilan ang pagsusuot ko ng long sleeves.

mainit kaya.

nakapalumbaba na tinignan ko si cloak. Parang wala siyang kaproble-problema. Ang

peaceful niyang tignan. Pakiramdam ko siya dapat ang tinatawag kong angel.

come to think of it..

wala akong kahit na anong tawag sa kaniya.

tawag niya sakin 'angel'...anong itatawag ko sa kaniya?

dapat yung natural lang..

hindi kailangan ng unique..ang kailangan totoo at gusto ko yon na itawag sa kaniya.

Naaalala ko non kmai ni harvey. Pinag-isipan namin ng todo yung tawagan namin.

Tapos isang araw bigla na lang namin naisip yung gusto naming itawag sa isat isa
kahit ang corny.

Cutie pie at honey pie.

...
...

napatingin ako kay cloak ng bigla siyang gumalaw.

bahagya siyang nagmulat ng mata na parang ayaw niya pa talaga dumilat. I tried not
to kiss him..he looks so cute. Hindi ko alam na pwedeng gamiting ang word na yon
kay cloak.

sa itsura niya kasi..with that strong built..that face..his rugged look..parang

hindi siya papasang cute. Pero ang cute niya talaga ngayon.

ayoko siyang halikan dahil aasarin ako niyan mamaya at baka san pa mauwi.

kaya..

"Aw!"-cloak

kinurot ko siya sa magkabilang pisngi. Hindi ko siya tinigilan hanggat hindi ako
satisfied na makaganti dahil ginagawa niya akong maniac ng ganitong kaaga.

nginitian ko lang siya.

napapailing na umupo siya at pabirong kinurot ako pero magaan lang. Then he leaned
forward and kissed my forehead. Nang kinunot ko yung ilong ko hinalikan niya din
yon.

then on my lips.

ako na ang kusang lumayo bago pa saan mapunta. Isinubsob niya yung muka niya sa
leeg ko and I heard him groan in protest. Napatawa na lang ako.

"We cant cloak."-me

"We can."

"What?!"

"Nag re-search ako kabi. They said its safe. Double check lang ang ginawa ko. I've
done it before with my-"

"Charger, I know."

sinimangutan ko siya. Ayoko talagang nababanggit niya yung mga babae niya. Pero
hindi ko maiwasan na hindi macurious sa sinabi niya.

pwede pala yon.

pero..

"Ayoko cloak."-me

"I know...im just telling you. And I can wait fierce."

"Di nga?"

siningkitan niya ako ng mga mata at pinagkikiliti. Tawa ako ng tawa at yumakap na
lang ako sa kaniya at hinintay ko siyang matapos.

nang tumigil na siya ay napansin kong nakayakap parin siya sakin. Then he leaned
closer to my ear.

"Fierce..."

"Hmmm?"
"Stain."

umatras ako at nagtatakang tinignan siya. Nakatingin lang siya sakin at parang
nahihiya siyang magsalita..para ngang kinakabahan sin siya sa reaction ko.

stain?

anong stain-

O___O

no..

...

...

napatili ako ng sobrang lakas. Nanlalaki din yung mga mata ni cloak na nakatingin
sakin na parang inaasahan na din yung reaction ko.

niyakap niya ako ulit.

nang tumigil na ako sa pagtili narinig kong tumawa siya ng mahina.

"Sabi ko na eh."-cloak

"nakakahiya!"

"No..not around me. You dont need to be shy."

tumingin ako sa mga mata niya at ngumiti siya..a reassuring smile. Na parang
sinasabi na hindi ko kailangan mahiya sa kaniya..dahil hinding hindi niya ako
ipapahiya.
i relaxed a little..

right..

si cloak to.

pero kasi..

O//////////O

"Cloak.."

"............"

"Pwedeng pahatid ako sa bathroom?"

alam kong sobrang pulang-pula na yung muka ko sa sobrang embarassment na

nararamdaman ko ngayon. Napatingin ako sa kaniya ng bigla niya akong binuhat.

pumasok kami ng bathroom at inupo niya ako sa toile bowl. Then iniwan na niya ako.
Hiinila ko na pababa yung pajama ko kasama ng undies ko.

then ginawa ko na ang mga dapat gawin.

napatigil ako ng matapos na ako..wala akong dalang kahit ano..that means-

...

...

napatili ako ng biglang pumasok si cloak. Dire-diretso siya at itinayo ako..in the
next few seconds naramdaman ko na may sumuot na new undies sakin.
O/////////////O

with my sanitary napkin.

"CLOAK!"

hindi siya sumagot at binihisan lang ako. Parang wala lang sa kaniya yung ginagawa
niya samantalang mamamatay na ako sa kahihiyan.

nang matapos siya sa ginagawa niya tumingin siya sakin at hinalikan ako.

"Okay now?"-cloak

"You dont have to do that-"

"But I want to."

napailing na lang ako. He looks pleased at something. Napatingin ako sa pinto ng

bathroom ng may pumasok na babae na mukang staff ng cleaning thingy ng hotel.

pipigilan ko sana siya pero binuhat na ako paalis ni cloak.

"Hindi naman kailangan tumawag ka pa cloak ng maglilinis-"-me

"Its okay fie- jarrice. Her o ako ang gagawa."

"Kaya ko naman."

he look at me impassively. Umiling siya at dinala na ako sa kusina. HIndi na lang

ako umimik dahil mukang nawala sa mood si cloak.

nakulitan na naman sakin yan.

Nahihiya lang naman ako which is normal sa babae lalo na sa ganong
thingy...mestrual perios is not something i openly discuss and share with anyone.

kahit kay harvey.

-____-

kakaibang nilalang kasi si cloak. Parang out of the planet siya. Ang weird niya
din...hindi ba siya na turn off non?

"Cloak.."

"........."

"Hindi ka ba na turn off kasi-"

"No..cause if you dont have a period may dalwa lang ibig sabihin yon. Meno pause ka
na o hindi ka talaga babae."

napasinghap ako. Pinalo ko siya sa braso at napahalakhak ako. That's so

absurd..kahit baligtarin niya pa ang balunbalunan at iba pang lamang loob ko eh
talagang true girlalu ako.

no doubt about that.

kakaiba talaga si cloak...he have his way on seeing things.

masyado siyang realistic.

binuksan niya yung radio na nasa counter at binuksan..nakita kong napangiti siya ng
marinig yung kanta ng tinutugtog don. Napangiti narin ako.
kinakanta yung 'Superman'

tinaasan ko ng kilay si cloak. Binaba na niya ako sa isang stool don at siya naman
ay naghanada na ng pwedeng iluto. Mukang focus na focus siya sa pag-iisip.

napahagikhik ako ng maglabas siya ng ham at itlog.

and that's it.

"Really cloak, ommellete?"-me

nagkibit-balikat siya. Pero mukang proud na proud siya habang nagluluto. Kung
sabagay kung ma pe-perfect niya yung niluluto niya kahit ako magiging proud.

kahit ako hindi ako makaperfect ng omellette.

sumasabog kasi at nagkakalat-kalat.

kya in the end ang kinalalabasan eh magulong scrabled eggs at piniritong ham dahil
naghiwalay-hiwalay na yung laman ng ommelette.

nakapalumbaba na inintay ko siyang matapos.

...

...

naghain na siya at napangiti ako ng makita ko yung niluto niya. Nilagyan niya pa ng
design-design gamit ng ketchup yung niluto niya.

cloak is not yale..

pero pakiramdam ko pinaka masarap na gourmet food ang inihain niya sa harapan ko.

maganang kumain ko at hindi ko tinigilan hanggat hindi napupuno yung bibig ko.
Tinignan ko si cloak at parang sasabog na siya sa sobrang ka smug-an niya ngayon.

kumain narin siya at nakita kong naibuga niya yung kinakain niya.

inosenteng kumain ako ng tuloy-tuloy at hindi ko siya pinasin.

"What?"-me

hinawakan niya kasi yung kamay ko at pinatigil ako sa pagkain. Tinangka niyang
kunin yung plate ko pero pinigilan ko siya. Nag tug of war kami don sa plato.

"Give it to me."-cloak

"Bat ba nang aagaw ka? meron ka naman na sayo ah!"

"Hindi masarap..na sobrahan ng asin."

pinigilan kong matawa. Talaga namang maalat ung niluto niya. Pero dahil gutom ako
at alam kong pinaghirapan niya yon kaya masarap parin yon para sakin.

"Its taste delicious to me."-me

"Fie- jarrice!"

i stick out my tongue at itinuloy ko yung pagkain ko. Nakatingin siya sakin na
parang hindi niya alam kung ma a-amuse siya o ano.

nakita kong tumayo siya at nagluto ng instant noodles..akala ko yon ang kakainin
niya kaya nagulat ako ng inabot niya sakin yon at umupo na siya ulit sa harapan ko.
"No..gusto ko to. Sayo na to."-me

iiling pa sana siya pero tinignan ko na siya ng masama.

wala naamn talaga kasing masama sa niluto niya. Maalat lang. Hindi naman
nakamamatay yon at ayokong magtampo siya kapag hindi ko kinain ang luto niya.

kinain na niya yung noodled habang ako ay maganang kinakain yung pinaglihi sa asin
na niluto niya.

nang matapos kami ay binuhat na niya ako papunta sa living room..tumayo siya para
ihatid palabas yung may katandaang babae kanina.

O///////////O

nahihiya ako don sa babae.

...

...

bumalik na si cloak at umupo sa tabi ko. Nagulat ako ng bigla siyang humiga sa
kandungan ko. Then he reached for my hair and played it with his fingers.

he's looking at me intently.

"You know..I've been thinking.."-cloak

"hmmm?"

"You know me right? I dont do stuff na hindi naman kailangan kung pwede ko namang
diretsuhin ng walang kahit na ano. Ang importante sabihin ko kung ano yung gusto
kong sabihin ng diretso ng walang paligoy-ligoy-"

"Cloak..dumadaldal ka na naman..what is it?"

ganiyan yan si cloak kapag tense eh.

at saka sabi niya wag paligoy-ligoy.

eh yun nga yung ginagawa niya ngayon.

"Just let me talk please?"-cloak

"Oh, okay."

ang sungit bigla. Bipolar na ang, honey ko. O___O did i just said honey? yes! sa
wakas meron narin akong endearment kay cloak.

"Fierce..I know na nagsisimula pa lang tayo pero hindi naman natin kailangan
magmadali. Pwede namang formality lang to kung yon ang gusto mo kahit na ano basta
lang pumayag ka hindi naman sa minamadali kita fierce."

napakamot ako sa ulo ko.

dire-diretso na yung pagsasalita niya.

tinignan ko na lang siya habang nag lilitanya siya ng walang tigil. Namumula na din
yung muka niya..i dont now if dahil nawawalan na siya ng hangin sa katawan o..

nahihiya siya.

"Cloak..to the point please?"-me

"Alam ko!"

imbis na magalit napatawa pa ako. Tense na tense siya.

"And?"-me

"Dont interrupt me."

"Sir, Yes, Sir!"

"Fierce what im saying is..

...

...

marry me."

CHAPTER 24 ~ Just A Kiss ~

FIERCE'S POV

Nakatulala lang ako sa kaniya. Mukang kinabahan siya ng hindi ako umimik kaya
bumangon siya at tumingin sakin. Puno ng takot yung mga mata niya.

Nag-iisip ako kaya natahimik ako.

Cloak would be a very good husband....sometimes he acts like a jerk. Pero that what
makes him real. Hindi siya perfect. I love how he care for me..

natutuwa ako kapag naglalambing siya.

pero marriage...

"Cloak.."-me

"No, no, no! i know you'll say no..please dont answer yet..pag-isipan mo na..I'm
willing to wait even it takes a billion years but it would really make me happy
kung papayaga ka pero kung ayaw mo talaga willing naman akong mag-intay basta wag
mo lang akong tatanggihan-"

"Shhh! Inhale and exhale."

wala sa sarili na sumunod siya sa sinabi ko. Nang mukang marealize niya yung ginawa
niya ay tinignan niya ako ng masama na nagpangiti lang sakin.

huminga uli siya ng malalim.

hinawakan niya yung kamay ko at mahigpit na hinawakan na parang natatakot siya na

mawawala ako. I lean down ang kiss him on the cheek.

"Relax and let me speak."-me

"But-"

...

...

"It would be lovely to be your wife Cloak. I's just that it's too early. Matagal
narin tayong magkakilala pero nagsisimula pa lang tayo...hindi pa nga tayo umaabot
ng buwan."-me

"It's just numbers fierce."

"I want to take my time with you. Marriage na ang pinag-uusapan natin dito and I
dont think na kaya kong sumuong ng ganon-ganon lang sa isang relasyon. I'm trying
to make a fresh start with you...and I want to be with you. But not this early."

"Fierce...tell me..lets say na matagal na tayong magkasama..would you accept my

proposal then?"-cloak

"Yes..because i know at that time na clear na natin lahat ng dapat ayusin."

"I'm not asking you to marry me the moment you accept me..i just want you to accept
this ring and be my fiancee for how long you want."-cloak

"Nangliligaw ka pa lang."

"Well.."

tinaasan ko siya ng kilay ng napakamot siya sa batok niya...tapos ngumisi siya sa

paraan na ginagawa ng batang nahuling may ginagawang kalokohan.

"well?"-me

"Kung tatanggapin mo tong singsing then you'll be my fiancee and of course

automatically tayo na non."

napahalakhak ako. Para-paraan nga naman. Excited lang ata tong lalake na to kaya
biglang nag-aya magpakasal..but I doubt it..muka kasing ang saya-saya niya.

though may takot parin sa mga mata niya.

"So you mean we dont have to get married agad-agad?"-me

"Nope."

tinitigan ko siya. Mukang may balak lang siya kaya siya nag-ayang
magpakasal...tumaas ang sulok ng mga labi ko ng makita kong naiilang siya sa titig
ko.

...

...

"Any other reason at inayo mo akong magpakasal?"-me

"Well..I just want you to be mine..na malapit na sa official."

"Marking your teritory?"

"Yes."

napangiti ako. Hindi ko makuwang mailang ngayon kay cloak na dapat nararamdaman
ko..its just that masyado akong natutuwa ngayon para mailang.

i wonder what it feels like to be Mrs Cloak Jase Scott.

binuhat niya ako at inupo sa lap niya. Napansin kong may inaabos siya sa pocket
niya sa likod. Then itinapat niya sakin yon...napasinghap ako ng makita ko kung ano
yon.

a ring..

a beautiful ring.
"Would you wear this?"-cloak

hindi ako nakapagsalita..nakatitig lang ako don sa singsing. Its so

beautiful...simple lang siya pero hindi ko maialis ang tingin ko sa singsing.

it have its own charm na dahilan kung baki hindi ako makapagbawi ng tingin.

kung hindi pa ako tinaasan ng kilay ni cloak hindi ko maiisipan na sumagot sa

tanong niya. Ang ganda naman kasi nung singsing na inaabot niya sakin.

"Fierce?"

...

...

"Yes I'll wear it cloak."

napatili ako ng bigla niya akong binuhat at inikot-ikot. Then ini-upo niya ako at
sinuot sa kamay ko yung sing-sing. It feels like it belong there.

he looked at me..then he kissed me. Passionate as ever...and I can feel the fire
igniting between us. I moaned softly and wrapped my arms around his shoulder.

nang maghiwalay kami pareho kaming kinakapos ng hininga.

"You dont know how happy I am right now."-cloak

"Show me."

...

...

Maghapon na nanood lang kami ng DVD ni cloak. Paminsan-minsan nagrereklamo siya

dahil hindi pa kami pwede mag make love. Since hindi pari umaalis si period. Dinner
na ng matapos kami sa pag mo-movie marathon namin.

HIndi maalis-alis yung ngiti sa mga labi namin.

"Gusto mong pumunta sa restaurant diyan sa baba? para maiba naman?"-cloak

"Sure."

hinanapan niya ako ng isusuot at binihisan niya ako ulit. Then nilagay niya ako sa
wheelchair at bumaba na kami. Hindi naman malayo yung nilakad ni cloak dahil
kapitbaha naman ng comapny ni jarrice yon.

hindi na kailangan ng sasakyan.

...

...

nang makapasok kami sa loob ay inasiste kami kaagad ng maitre d'. Mukang masasarap
ang pagkain kaya natagalan ako sa pagpili.

nang umalis na yung lalaki magkatabi na nanood kami ni cloak ng mga couple na
kumakanta sa unahan na kahit sintunado ay todo bigay sila sa pagkanta.

ako hindi naman maganda ang boses ko..may mga kanta na kaya ko pero karamihan
hindi.

hmmm..
...

...

"Cloak kanta tayo."-me

nanlalaki yung mga mata niya na napatingin sakin. Pagkatapos ay tumingin siya sa
stage then back at me again...tapos sunod-sunod na umiling siya.

mahihirapan nga akong kumbinsihin siya since kahit hindi halata mahiyain yan si
cloak.

"Please?"-me

"Fierce..I cant-"

"For me? tayo namang dalawa eh..ikaw nga ang ganda ng boses mo."

"Fie-"

naglungkot-lungkutan ako at nakita kong napabuntong hininga siya. Ngumiti ako gn

todo ng tumango siya at tumayo..lumapit siya sa isang lalake at kinausap.

paqgkaraan ay bumalik siya sa tabi ko.

"Okay na daw."-cloak

"Yes!"

"Anong gusto mong kanta?"

natahimik ako at nag-isip ng kanta..ano ba yung mga kaya kong kantihin na hindi ako
sasabit? tahimik na nag-isip ako at napatingin ako kay cloak ng may maalala akong
kanta.

"Just a kiss."-me

napangiti siya then tumango.

"Why are you asking?"-me

"Ako ang tutugtog..sakto alam ko yang kanta na yan."

nanlaki yung mga mata ko...si cloak ang mag gui-guitara? OMG! hindi ko pa siya
nakikita mag guitara kaya excited talaga ako. Kulang na lang hilahin ko pababa yung
mga kumakanta para makita ko na si cloak na mag guitar.

...

...

nang matapos na yung mga kumakanta tinawag na kami ni cloak. Tinulungan niya akong
makaakyat sa mini stage at umupo narin siya sa isang stool.

may nag-abot sa kaniya ng guitara.

"Ready angel?"-cloak

"Yes."

napangiti ak ng magsimula na siyang mag strum. Simula pa lang pero parang kinikig
na ewan na ako..para lang akong hinaharana ni cloak.
"Lyin' here with you so close to me, its hard to fight these feelings when it feels
so hard to breathe, i'm caught up in this moment, caught up in your smile."-me

cloak smiled at me aprrovingly.

may mga audience na pumalakpak pa kaya lalong lumakas yung loob ko.

"I've never opened up to anyone, So hard to hold back when I'm holding you in my
arms."-cloak

I cant help but get mesmerize sa boses ni cloak. Isang beses ko pa lang siyang
naririnig na kumanta and that moment was very precious..katulad na lang ng to.

sabay na kaming kumanta sa sumunod na lyrics.

"We don't need to rush this, let's just take it slow...just a kiss on your lips in
the moonlight..just a touch of the fire burning so bright and I don't want to mess
this thing up. No, I don't want to push too far, Just a shot in the dark that you
just might be the one, I've been waiting for my whole life..So baby, I'm alright
with just a kiss goodnight."

napapangiti ako.

i love the feeling of singing with cloak.

Cause the simple verses..the simple lyrics..with him its turning into something
magical ang unique. Like we're not here and we're singing the song from our hearts.

...

...
"I know that if we give this a little time..It'll only bring us closer to the love
we wanna find..It's never felt so real, no, it's never felt so right."-me

"just a kiss on your lips in the moonlight..just a touch of the fire burning so
bright and I don't want to mess this thing up. No, I don't want to push too far,
Just a shot in the dark that you just might be the one, I've been waiting for my
whole life..So baby, I'm alright with just a kiss goodnight."-me/cloak

nagpalakpakan yung mga tao.

magkasabay na namin kinanata yung mga pahuli.

"No, I don't want to say goodnight..I know it's time to leave but you'll be in my
dreams..Tonight, tonight, tonight. just a kiss on your lips in the moonlight..just
a touch of the fire burning so bright and I don't want to mess this thing up. No, I
don't want to push too far, Just a shot in the dark that you just might be the one,
I've been waiting for my whole life..So baby, I'm alright with just a kiss
goodnight. Oh, let's do this right with just a kiss goodnight..With a kiss
goodnight, kiss goodnight."

halos mabingi kami sa mga cheer ng nanonood samin. Kimi na ngumiti si cloak pero
hindi nakabawa yon sa mga pumapalakpak sa amin ngayon.

...

...

nagulat ako ng lumapit sakin si cloak

...

...

at hinalikan ako.

In front of everyone in this place. I can hear the, cheering more loudly..pero
unti-unti..hindi ko na sila naririnig. Until the only sound that I can hear is
cloak's heartbeat.
his heartbeat...tuned with mine.

I guess its rue that everything happens for a reason. Siguro kaya kinuha sakin si
harvey dahil alam ni Diyos na hindi ako mag-iisa dito sa lupa..

na may isang tao na kailangan din ako.

And tama si cloak..numbers lang..yon ang pumipigil samin. Pero sa totoo lang..hindi
naman numbers ang binibilang kapag nagmahal ka.

hindi porke taon na ang tinagal niyo..masasabi ng maayos na ang lahat. At hindi
ibig sabihin na kailan lang kayo nagkakilala ay hindi na totoo yung nararamdaman
mo.

I love to be with cloak..

I love seing him mad at me..

I love making him shout..

I love it kapag nakikiliti siya dahil sakin..

I love to hear his laugh..

I love his smile

I love his voice

I love his gourmet food..

and yes..sa maikling panahon na nagkasundo kami...sa maikling panahon na yon

napatunayan ko na walang imposible. Na yung mga bagay natin na akala natin hindi
pwede eh pwede pala..na totoo pala na kaya natin magmahal kahit maikli lang ang
panahon..

because i know now..

Alam ko na that from this very moment..

...

...

I'm finally in love with him.

CHAPTER 25 ~ Jarrice ~

FIERCE'S POV

Napasinghap ako at dumilat. Nananaginip kasi ako na may humahabol daw sakin.
Nahahapong tumayo ako para kumuha ng tubig..para akong nag marathon-

...

...

O___O

nakatayo?

"AAAAAAAAAAAHHHHHHHH!"

napabalikwas si Cloak sa pagkakahiga niya sa kama at automatic na kinuha niya yung

baril na nasa bedside table at tumakbo siya palapit sakin.
nakapikit pa siya halos.

"Anong nangyari? nasan ang magnanakaw?"-cloak

tili lang ako ng tili at nagtatalon pa ako. Nagtatakang nagpalingon-lingon si cloak

na parang may hinahanap na kung ano. Hinawakan ko siya sa braso at tumili ako.

nalukot yung ilong niya.

pagkatapos..

...

...

nanlaki yung mga mata niya at tinignan ako mula ulo hanggang paa. Pagkatapos bigla
siyang ngumiti...nagtaka ako ng inulit niya akong tinignan.

"You look hot, angel. You dont need to shout to get my attention-"

"CLOAK!"

pinalo ko siya sa braso. Disoriented pa talaga ata at ang slow niya ngayon.
Nagtatalon ako tapos nagsasayaw ako sa harap niya. Habang siya ay nakatingin lang
sakin.

huminto ako at pinameywangan siya.

unti-unting nagkaroon ng awareness yung mga mata niya..his jaw drop at tinignan
niya ako ulit..this time I think gets na niya..finally. Wala na ata yung antok
niya.

...

...

"Oh, God!"-cloak
binuhat niya ako at inikot-ikot. Napahagikhik ako habang tuwang tuwa na inikot ako
ni Cloak. Nang tumigil na siya ay binaba na niya ako sa sahig.

mukang hindi parin siya makapaniwala. Wala pang one-week. Nakaka 3 or 4 days pa
lang ako. Hindi din ako sigurado..pero I'm very sure na wala pang one week.

"You feel anything? Nanghihina ka ba? May masakit ba sayo?"-cloak

"No..i feel great."

i beam at him. I can see happiness lighting his eyes. Hinila niya ako papunta sa
living room at nakatingin siya sa mga paa ko habang naglalakad kami papunta don.

pakiramdam ko sa aming dalawa si cloak ang nahirapan ng mapilay ako.

sabagay siya na halos ang gumagawa ng lahat dahil ayaw niya akong mahirapan. Bukod
pa sa hindi niya pinapagamit sakin yung wheelchair dito sa loob ng bahay.

kaya lagi niya akong buhat.

...

...

pumasok kami ng kusina at pinaupo niya ako. Excited na nagluto siya habang
paminsan-minsan ay napapatingin sakin. Parang hindi niya ako mahiwalayan ng tingin.

nginingitian ko siya everytime na magtatama ang mga mata namin.

nang matapos siyang mag-luto ay tatayo na sana ako para maghain pero pinigilan niya
lang ako. Siya na ang naghanda ng lahat at pagkatapos ay kumain na kami.
"I can take care of myself now cloak..tapos na yung binigay ni tita sage na palugit
ng pagiging pilay ko..napaaga nga eh."-me

"I want to take care of you."

nakangiting hinayaan ko na siya. I love how he take care of me anyway. Pakiramdam

ko sobrang special ko kapag kasama ko siya.
kasi hindi niya ako pinapabayaan.

...

...

"Pupunta tayo sa east wing mamaya. May room sa pinaka basement sa part na yon na
puno ng mga old archieves about sa mga empleyado at mga bagay-bagay na tungkol sa
company na to."-cloak

"Kailangan nating makapunta don ng walang nakakaalam-"

"Not exactly..sabi sa source Jarrice frequently go there. So I'm sure papapasukin

ka nila."

tumango-tango ako.

Baka nga. I'm sure may mahahanap kami don kahit na konting clue. Since puro
archieves yon imposible na wala kaming mahanap kahit isa.

baka nga may mahanap pa kami na iba.

...

...

nang matapos kaming kumain ay naligo at nagpalit kami ng damit. After a few minutes
naglalakad na kami papunta sa east wing para tignan yung mga archieves.

nginitian lang kami nung babae na naabutan namin don.

Hindi na kami hiningan ng pass. Sabagay bakit mo hihingan ng pass ang boss niyo
diba? Tuloy-tuloy na pumasok na kami ni Cloak.

...

...

medyo creepy sa loob. Ang daming kung ano-anong papel..mga libro..at merong mga
files na hindi ko alam kung gaano na katagal. Kung isa lang ang makukuha namin dito
na makakatulong samin..

magwawala talaga ako.

Halos kasing laki na siya ng buong bahay tapos maghahanap kami don. Good luck na
lang kung matapos kami ng maaga pero I doubt it.

sa laki nung archieve room baka abutin kami ng siyam-siyam.

Nagkatingingan kami ni cloak at pareho ata kami ng iniisip.

Magkahawak kamay na pumunta kami sa isang gilid at tinignan namin yung mga files.
Puro tungkol sa company. May iba tungkol sa history ng company.

inisa-isa namin ni cloak lahat.

pati yung mga maliliit na papel pinatulan namin.

wala kaming pinalagpas.

...
...

"Sa tingin mo may mahahanap tayo dito?"-me

"..............."

"Yes? sabagay ang laki nga nito. May nahanap ka na ba?"

"........."

natawa na lang ako. Kahit na busy na busy siya sa ginagawa niya at hindi niya ako
sinasagot ay nagkakaintindihan parin kami. Nagtaas siya ng tingin mula sa binabasa
niya at nginitian ako bago niya ibinalik sa ginagawa niya yung paningin niya.

nakakatuwa si cloak kapag ganito.

It's like ang simple ng buhay namin pero masaya kami. I would love to spend my life
doing simple things with Cloak..to spend mylife with him.

only if he would let me.

Nakakatakot na basta na lang siyang kausapin tungkol sa mga nararamdaman ko..I dont
want to scare him away from me. Ayoko din na magmadali.

pero I'm really glad that he ask me to marry him.

kahit hindi pa ako ganong kahanda nakakatuwa na malamang gusto akong pakasalan ni
Cloak. Sa dami ng mga naging flings niya na karamihan ay mas maganda sakin..mas
sexy..

sa dami ng mga yon..

ako ang napili niya.
Napatingin ako don sa singsing na suot ko. It's so beautiful. And matagal na mag
iistay siya sa kamay ko. And im happy to show it to everyone.

na akin si Cloak..

at ako ay sa kaniya.

...

...

napangiti ako ng tumingin sakin si cloak. Tinaasan niya ako ng kilay while his lips
went up in a playful smile. He knows I'm thinking about him..

naughty.

"I just hope your period stop right now."-cloak

"*laughs* Why? you'll make love with me in this basement?"

"Yes."

walang pag-aalinlangan yung boses niya na parang siguradong-sigurado siya sa sinabi

niya....sabagay pagdating sa pagawa ng kababalaghan ready na ready na yan.

"I really miss eating jolibee."-cloak

napatawa ako.
naaalala ko na ilang beses din kaming kumain ng jolibee. Parang naging pauso na sa
The Camp na kapag kagagawa lang ng couple ng kababalaghan ay dapat na umorder sila
ng jolibee.

kung ako tatayuan ko na lang yung the camp ng jolibee..

...

...

ang daming hayok sa isat isa sa The Camp eh.

parang kami lang ni cloak.

nagsimula na ulit ako sa pagbabasa..may nakita ako about sa secret ng company sa

pagtatagumapy...may mga magazine din na nag cover photo ng company.

at kung ano-ano pa.

naghanap ako ng mga tungkol kay Jarrice..marmaing nakalagay don na train siya to be
the leader of the company. Na bata pa lang siya pinag-aaralan na niya yon.

may mga record ng mga grades niya..

mga accomplishment.

...

...

napatili ako ng biglang may dumaan na kung ano..napatakbo ako kay cloak ng wala sa
oras at tumalon ako sa kaniya. Mabilis na sinalo niya ako.

"It's just a rat."-cloak

natatawang hinagod niya yung likod ko. Then inupo niya ako sa isang table don at
nakangiting tinignan niya ako. Parang pinipigilan niyang tumawa.

inirapan ko siya.

"Sige tawa pa."-me

"I'm not laughing."

"But you're close to laughing."

naningkit yung mga mata ko ng bigla nga siyang humalakhak...nagpalingon-lingon ako

para hanapin yung daga pero mabilis na nakalayo na yon.

ibibigay ko sana kay cloak.

-_____-

pasaway talaga.

...

...

nagulat ako ng bigla niya akong hinalikan. Umatras siya pagkatapos ay nginitian
ako. Nakasimangot at nakapameywang na tumingin ako sa kaniya.

"Nanghalik pa."-me

"Lucky charm."
napapailing na lang ako sa kalokohan niya. Naglakad na lang ako papunta sa ibang
part ng loob ng basement na to. Pinabayaan ko na lang muna si cloak sa lugar niya.

mukang busy pa siya.

...

...

kumunot yung noo ko ng may makita ako sa taas ng mataas ng cabinet..manipis na

folder lang yon.

hinila ko yung ladder at nagsimula na akong umakyat. Naririnig ko si cloak na

tinatawag ako at tumatakbo na ngayon papunta sakin..nag-aalala yon na mahulog ako.

mag-iingat naman ako eh..

saka saglit lang.

...

...

nang makuha ko na yung folder ay bumaba na ako. Tinignan ko yung papel..simple na

lalagyan lang yon. Binuksan ko yon at nalaman ko ang mga ibat ibang tungkol sa
kaniya.

unti-unting nanlalaki yung mga mata ko sa mga bagay-bagay.

"Shit!"-me

"What is it?"
hindi ko alam kung pano..hindi ko din maintindihan ang mga nangyayari...

...

....

"Fierce?"-me

tumingin ako sa kaniya at inabot ko yung folder. Napatingin siya sakin ilang
segundo pa lang ng binagay ko sa kaniya yung folder nag-angat na siya ng tingin.

"Maybe this is a coincidence."-cloak

"No it's not and you know it."

bumuntong hininga siya at tumayo.

mukang imbis na maayos lalo kaming nadadagdagan ng problema..we jus found out kasi
na..

...

...

Jarrice is adopted.

CHAPTER 26 ~ What If ~

FIERCE'S POV

Nakatingin lang kami ni Cloak sa isa't isa. Pareho kaming hindi makapaniwala sa
nalaman namin..kasiparang hindi naman siya ampon. Pero..magkamuka kami..
I'm very sure na wala akong kakambal. One hundred perecent sure ako don. Pwede
namang magkaron ng kamuka ang isang tao kahit hindi sila magkamag-anak.

pero sigurado ako..i have strong hunch na hindi kami magkadugo.

pero from the looks of it mukang nagdududa na si cloak kung magkamag-anak ba kami
ni Jarrice..or worst baka magkakambal kami.

msyadong striking ang resemblance.

"Sigurado ka ba-"

"yes, cloak..wala akong kapatid."-me

"this is going to a dangerous path....and I remember something..isang bagay na

nagtataka ako."

"What is it?"

"Remember ng maghanap tayo ng mga article through searching tungkol kay

Jarrice..marami tayong nahanap..pero yung mga pictures niya puro recent..mayroon
siya nung bata pa siya pero wala yung teen pictures and such things. And I found
out something."

nag-iintay na tumingin ako sa kaniya.

nilabas niya yung phone niya...iniabot niya sakin yon. Binasa ko yung files na
galing sa VEIL...nanlalaki yung mga mata na ibinalik ko kay cloak yung tingin ko.

"Nawala narin dati si Jarrice?"-me

"Yes..apat na buwan siyang nawala dati. Ang sabi din diyan. Marami daw negosyo at
ilan ding charitable institution na sinasalihan si Jarrice pero lahat ng yon hindi
siya nagpapakita. Hindi din siya palabas..wala siyang masyadong kaibigan. But
recently bigla na lang lumabas si Jarrice...at don nga nagsilabasan ang mga
pictures niya."

"Figures...ang dami niyang picure sa internet na ang abnormal ng tignan sa sobrang

dami."-me

napatitig ulit ako sa phone.

nawala dati si Jarrice..then bigla siyang bumalik at nagpakita sa lahat...parang

may mali.

"Cloak bakit ang The Camp ang pinili ng father niya? paano niya nalaman ang tungkol
sa The Camp?"-me

napatulala siya sakin.

damn..

...

...

mukang wala isa sa amin ang nakaalalang alamin ang tungkol doon. Nagmamadaling
kinuha sakin ni cloak yung cellphone niya at nagpipindot don.

kahit na kinakabahan ako sa mga nangyayari hindi ko maiwasang hindi

mapangiti...cloak''s texting looks hot.

-___-

lahat na lang ata ng gawin ni cloak para sa paningin ko hot. Namamaniac na ako
dahil sa kaniya..well...sa itsura ni cloak malabong hindi nga siya manyakin..

he looks so damn delectable.

bigla siyang nag-angat ng tingin..he's thrown aback for a minute ng makia niyang
titig na titig ako sa kaniya then he struggled to keep his straight face.

he looks delectable and cute and handsome and hot and seductive..

at marmai pang-iba.

"VEIL said na hindi din nila alam."-cloak

"What the f@ck?"

"Much as I love to hear you curse but we really have a big situation in our hands.
You see...may bagay na nakatago behind all this at hindi ko alam kung ano yon."

"Relax..we'll find it out."

bumuntong hininga siya.

I know he doesnt like being at the dark..and being blind. Pareho lang
kami..kinakabahan ako sa mga nangyayari. Parang may mali...

bumalik na naman ako sa dati kong katanungan..

sino ang kalaban?

sino ang kakampi?

we dont have any clue.

...

...
hinawakan ko sa kamay si cloak at hinila ko na siya palabas. Hindi ko pinansin yung
babae sa labas at nag tuloy-tuloy kami. We need to relax..ako at si cloak.

dahil kung mag-iisip at mag-iisip kami lalo lang kaming walang mapapala. We need to
get our minds off from this thing..maayos ang lahat.

kahit ako naguguluhan..pero pakiramdam ko nasa harapan na namin ang sagot hindi
lang namin malaman kung ano. It's like pinaglalaruan kami.

yon ang nararamdaman ko.

"San tayo pupunta?"-cloak

"Away from this place. I think we're bing watched."-me

naramdaman ko na humigpit yung pagkakahawak niya sa kamay ko. Nagmamadali na kinuha

namin lahat ng importante naming gamit.

then pumunta kami sa parking at kinuha yung kotse...

"Where to?"-cloak

"The Camp..whoever tha tperson watching us..hindi naman siya makakapasok sa The
Camp..I'm very sure of that...and I dont think that someone is stupid enough to go
to a place full of agents."

"Right."

...
...

pinaandar na ni cloak yung sasakyan namin. Walang umiimik samin. Nakatingin lang
ako sa labas ng bintana at pilit na kinakalma ko yung sarili ko.

this mission is harder that we thought it will be.

nang makarating kami sa The Camp hindi namin magawang ngumiti..si cloak mas tahimik
pa siya sa tahimik niyang attitude. Hindi namin magawang lumapit kahit kanino at
naglakad na lang kami papunta sa isang bench kung saan walang tao.

hinila niya ako palapit sa kaniya ng maka-upo kami.

"Are you wearing your ring?"-cloak

tinaas ko yung kamay ko at bahagyang umangat yung gilid ng labi niya. Napangiti
narin ako at sumiksik pa akong lalo sa kaniya.

PDA.

public display of affection.

...

...

naramdaman ko na sinuklay niya yung buhok ko gamit ang mga daliri ko. Nag-angat ako
ng tingin at sinalubong ako ng mga labi niya..

and of course I answered his kisses.

Hindi sana kami maghihiwalay kaagad kung hindi may biglang maliit na boses na
tumikhim. Nag-angat kami ng tingin at bumungad samin ang isang bata.

nakapamewang siya at nakatingin samin.

"Ang PDA much niyo PO. Talagang dito pa PO kayo mag gaganiyan? Hindi PO ba pwedeng
somewhere na hindi makikita ng maganda ko POng mata?"

napangiti ako.

ang sarap kurutin nung pisngi nung bata.

may suo siya na walang grado na salamin at nakataas yung buhok niya. Para siyang
masungit na teacher. Nakapout din ang mga lips niya.
umiiling-iling siya habang nakatingin samin.

"anong pangalan mo?"-me

"bakit ka PO interested? ipapakulong mo PO ako? masama na PO bang magsabi ng totoo

sa ating inang bayang Pilipinas PO? Alam niyo po ba ang karapatan ng bawat baby na
katulad ko PO? karapatan PO namin na amgsabi ng aming nararamdaman PO."

narinig kong napahalakhak si cloak.

ang cute talaga nung bata.

Parang matanda ng magsalita.

...

...

sabay-sabay na napatingin kaming tatlo ng biglang may kumanta. Of course sino pa

ba? sino ba dito sa The Camp ang laging nagpaparinigan?

"when you're goneeeee! The pieces of my heart are HATING you! And when you're
goneee..The face I came to know IM HATING TOO!"-quin
"hey hey you, you i dont like you as MY GIRLFRIEND! No way, no way, I think I need
a new one!Hey, hey, you, you, find another PROSPECT!"-hade

natatawa ako sa mga kinakanta nila.

parang tumitindi ang pagmamahalan este..ang pag-aaway nila.

tinignan ko yung batang cute na ngayon ay masama na yung tingin kaila quin at hade.
Nakapaewang na tumingin siya sa kanila ng hindi umaalis sa harap namin.

"Ang ingay niyo PO. Hindi PO ba pwedeng wag POng sumigaw PO?"

tumingin sila quin don sa bata at nag sorry.

mulang kilala na nila yung bata so baka matagal narin siyang nagkakampo dito. Base
narin na wala siyang kasamang magulang kaya baka familiar na siya sa lugar.

"Anong pangalan mo bata?"-me

"Maka bata naman po? Ako po si Den ang pangalawang DIYOSA sa mundong to."

"Sino yung una?"

"Si MSButterfly DAW."

"Sino yon?"

"Secret."

kaloka tong batang to. Parang ang tanda na niya kung magsalita a the same time
hindi nakakainis yung pangbabara niya..nakakatuwa nga eh.
para kasing kahi nangbabara siya eh wala siyang balak na mang-inis lang..parang ang
balak niya talaga ay sabihan yung mga kinakausap niya.

kapag ako nagkaanak-

O____O

san galing yon?

-____-

I really need to stop thinking about things like that.

...

...

nilingon ko si cloak..nakangiting nakatingin siya sakin at mukang alam niya yung

iniisip ko. Muka namang hindi siya galit na iniisip ko yon.

he look...please.

tinignan ko yung bata ng bigla siyang tumakbo paalis..may tumatawag sa kaniya na

babae na I think eh nanay niya. Binigyan kami ng tingin na nagpapaumanhin nung
babae pagkatapos ay bahagya ng hinila paalis yung bata.

sayang nakakauwa pa namang kausap.

"You want a child like that?"-cloak

"Cloak-"

"We'll make one soon..kapag nag stop na ang period mo."

>___<

how can he discuss things like this so casually? para siyang nagsasabi kung ano ang
susuotin ko sa susunod o anong pagkain ang masarap kainin.

weird guy.
"It's too soon."-me

"Alright..but please prominse me that you'll give me one someday."

awww...he looks so..

lovable.

and he want a child.

"I promise."-me

ngumiti siya sakin at niyakap ako. Natatawang yumakap na din ako sa kaniya...sana
wala ng umistorbo samin..pero kung yung bata ulit..

okay lang.

"I love having you in my arms."-cloak

"And I love being in your arms."

"I want you..now."

tumingin ako sa kaniya at umiling ako. Bumuntong hininga siya at sumbsob sa leeg
ko..I can hear him groaning in irritation. He needs to wait..
ilang araw na lang naman.

"When your period stops..I'm gonna make love to you..24 hours straight."-cloak

"You promise?*laughs*"

"You're getting naughty my angel."

"I wonder who's fault is that?"

ngumiti siya.

I think proud siya na siya ang dahilan kung bakit ganito na ako ngayon..hindi ko
din siya masisisi. He looks so damn hot everyday na I just want to succumb to his
endless seduction.

bawat kilos niya kasi parang nang-aakit siya.

kahit hindi naman.

...

...

Tumayo na kami at naglakad papunta sa loob ng 'Craige'..parang may kumalabit sa

utak ko ng maisip ko yung pangalan ni craige pero hindi ko alam kung bakit.

parang..

parang may mali.

parang may dapat akong malaman na kanina ko pa dapat alam.

Umupo na kami at nag-order ni cloak. Tahimik lang ako at iniisip ko yung isang
bagay na parang naka-hang sa ibabaw ng ulo ko at hindi ko malaman kung ano.

something...

...

...

"You're back. Natanggap ko yung message mo sa VEIL."

napatingin ako sa nagsalita..

si Craige.

...

...

It's so unexpected...biglang pumasok sa isip ko ang mga sagot sa tanong ko the

moment na nagtama ang mga mata namin ni craige.

tama ako..

nasa harapan lang namin ang sagot.

"Cloak..ang sabi mo biglang nawala si Jarrice? ang sabi mo din hindi siya palalabas
noon at yung father niya na kumontak satin hindi niyo malaman kung pano nalaman ang
sa the camp?"-me

"Yes..what-"

"What if everything is a set-up..what if yung jarrice na nawala noon..nawawala

parin ngayon..what if kasabwat yung tatay ni jarrice dahil gusto niyang malaman
kung nasaan yung anak niya at magagawa niya lang yon kung makikipagsabwatan
siya..what if..
...

...

ibang Jarrice na ang bumalik?"-me

tumingin ako kay craige.

"Iisa lang ang pwedeng reason..kung bakit kamuka ko yung Jarrice na bumalik..I
think hindi lang ako ang pwede...it can be paige or any girl sa The Camp..ako nga
lang ang napili..I think it comes back to you."-me
"Me?"-craige

"Yes..remember..

...

...

Ava? Diva's Twin Sister?"

CHAPTER 27 ~ Cloak�s Buddy ~

FIERCE'S POV

Lahat sila nakatulala sakin. Pati si Hade at Quin na kasalukuyang nagkabanggan sa

pinto papasok na first ever contact ata nila dahil hindi sila naglalapit ay mukang
narinig yung sinabi ko.

"Ano daw?"-quin

"Cloak..did you just understand what you're girlfriend said? Masyadong mabilis."-
craige

"My Fiancee I think was saying na may ibang Jarrice na bumalik at...ano.."-cloak
sinimangutan ko si Cloak. Obviously hindi niya na gets at gusto niya lang na
ipakita na nagets niya para hindi ako mapahiya. Napailing na lang ako.

fine...masyado ngang mabilis yung pagkakaexplain ko kaya uulitin ko. From the
top...medyo complicated nga ang mga bagay-bagay at hindi din ako sigurado kung tama
yung hula ko.

"Listen...ang sabi sa source long time ago hindi talaga palabas si Jarrice though
marami siyang negosyo at tumutulong siya sa charity. Of course mag co-conclude tayo
na ganon talaga ang muka ni Jarrice. Since may mga kaibigan siya na nakilala natin.
Hindi natin naisip na pwedeng bago lang silang mga kaibigan...or maybe a year and a
few months. Hindi din nababanggit ng mga reporter at sa news dahil obviously
someone is freaking doing everything he or she can para takpan yon."-me

"And?"-craige

"At after how many days lumabas na yung totoo..not entirely but just a clue. Sabi
ni cloak nawala daw si Jarrice for a few months noon..nung mga panahon na hindi pa
siya nagpapakita sa madla..then biglang yung nawawalang Jarrice ay bumalik na mula
sa pagkakawala niya at nagpakita na sa lahat."

nakatingin na sain talaga si craige..si cloak din ay thaimik pero seryosong

nakikinig.

may mga lumapit narin samin na agents.

I got all their attention.

"Continue."-craige

"Then lumabas yung balita galing sa VEIL na because of a 'careless' move

nakalimutan nating lahat kung pano nalaman ng tatay ni Jarrice ang tungkol sa The
Camp. Then everything fits..pano kung yung nawawala na Jarrice a year and a few
months back ay hindi talaga nakalabalik? Then may lumapit sa father ng totoong
Jarrice at ginamit si jarrice bilang blockmail. And that someone obviously knows
The Camp dahil kanino pa manggagaling ang suggestion na dito humingi ng tulong?"

"A trap?"-cloak
"Yes."

lahat sila natahimik na ngayon.

pare-parehong nag-iisip.

Si Craige naman ay seryosong-seryoso na. Actually natatakot na ako sa pagiging

seryoso niya...parang handa na siyang pumatay.

Napalingon ako kay Thea na biglang sumulpot at padabog na inabot kay Craige yung
Ice Coffee na hawa niya..parang hindi niya alintana yung mood ni Craige.

"Ayan na Boss Moody. Makaalis na nga-"-thea

"Labahan mo yung mga damit ko."-craige

"What?!"

"You heard me."

"Hindi kita narinig kasi bingi ako..bye!"-thea

kinagat ko yung ibabang labi ko para mapigilan ko yung sarili ko na mapangiti. Ang
weird din ni Thea eh..halatang hindi talaga sila magkasundo ni Craige pero base sa
paglingon-lingon niya habang pabalik siya sa counter ay nag a-alala siya.

tumingin ulit ako kay craige.

parang kung may baril lang siya ngayon eh namaril na siya.

"Continue."-craige

"Then I remember Ava..Diva's Sister..siya lang naman ang pwedeng may motibo na
paikutin ang The Camp..at saka masyadong timing..a year and a few months..exactly
ng tinagal ko dito sa The Camp..and it can be paige not just me..or anyone."

"Ginaya niya ang muka mo?"

"Possibly..or maybe use some weird chorva."

napaigtad ako ng biglang umalis si Craige. Nagmamadali siya..I think pupunta siya
sa VEIL. para maghanap ng kung ano-ano...nakita kong nagkatingin si hade at quin na
kaagad namang nag-iwas ng tingin.

si cloak naman ay hinawakan yung kamay ko.

"We'll cancel the mission-"-cloak

"No..we need to continue this..kailangan nating alamin kung anong gusto ni Ava kung
bakit siya nakikipaglaro sa The Camp ngayon."

"Risky."

"We need to do it."

"............."

"Please?"
"............."

"Hindi mo naman ako iiwan diba? Babantayan mo parin ako at hindi mo ako pababayaang
mapahamak diba?"

"There's no way in hell that I'm gonna let anyone hurt you again."

"So tuloy natin?"

"May magagawa pa ba ako?"

umiling ako sa kaniya at napabuntong hininga na lang siya. Anyway alam kong hindi
din naman papayag si craige na itigil namin o since una nasa gitna na
kami..pangalawa we need to find the real Jarrice dahil responsibility narin namin
yon..but this time w'll finding the real one-

"Cloak..."

".............."

"Remember nung hinahanap natin si Jarrice then pumunta tayo sa isang bahay?"

"Yes."

"I think yung sinundan natin ay si Jarrice talaga..kasama ang fake na Jarrice. Then
yung papel sinadiya. Then nakuha nila ako..then nakuha niya ako pabalik ng hindi
nila inaasahan na ganong kabilis."

"Planado."

tumango ako.
I think kung baliw si Diva ganon din si Ava...obviously mukang na bored siya at
ngayon ay bumalik na siya para makipaglaro samin.

a deadly game.

...

...

napatingin ako kay cloak ng hinawakan niya ako sa kamay at iginaya palabas. Sumakay
kami sa cable car at nagtuloy kami sa Villa ni cloak.

nang makarating kami don ay inilibot ko yung paningin ko. Ang daming kung ano-anong
technology sa Villa ni Cloak. Kapag wala siguro siyang ginagawa kung ano-ano
ginagawa niya.

napasimangot ako ng mapatingin ako sa isang estante.

-____-

puro condoms.

ibat iba pa ang flavor.

"I'm a good boy now."-cloak

"Yeh, right."

inakbayan niya ako at hinalikan sa ibabaw ng ulo ko..pasimple na napangiti ako at

ibinalik ko yung nakasimangot kong muka. Wala lang..

gusto ko lang maglambing.

"I'm a good boy na angel...since..they fail now to interest me."

"I find it hard to believe."-me

"Hmmm...I wonder..."

nagulat ako ng bigla niya akong hinalikan. The same intense kiss that he keeps on
giving me. I can feel his tongue exploring my mouth..

bringing me a pleasure that I cant explain.

I wrapped my arms around his shoulder..pulling him closer to me..deepening the kiss
in the process.

nang maghiwalay ang mga labi namin pareho kaming kinakapos ng hininga. Nakatitig si
cloak sa mga mata ko at tumaas yung sulok ng mga labi niya.

"I never kissed any woman that way..actually we rarely kissed..we just f@ck-"

"Cloak."

"*laughs* You're different...you make me feel..and because of you I want to love

again. You're very special to me at walang tao sa mundong to na kayang
makipagkompetensiya sayo...sa puso ko."

damn it..

pwede bang kiligin?

"Fine...i see your point."-me

"Jealous?"

"No."

"..........."

"Hindi nga."

"............."

"I'm not jealous."

".............."

"Well..a little."

napatawa siya na ikinasimangot ko lang. Pero a part of me ay nakikinig sa tunog ng

tawa niya. Ang ganda kasi ng tunog ng tawa niya..the best music for me.

kinindatan ako ni cloak at dinala na ako sa kusina.

Pagdating namin don nagbalat siya ng prutas..napangiti ako ng pati ubas at mansanas
binalatan niya. Kain lang ako ng kain habang nagbabalat siya.

"Gusto ko mangga-"

napatigil ako ng maibagsak niya yung hawak niyang kutsilyo at nanlalaki yung mga
mata niya na nakatingin sakin. Parang may kagulat-gulst na balita siya na
natanggap.
"Mangga?"-cloak

"Yes."

"Buntis ka ba?"

nabulunan ako sa kagat-kagat ko na mansanas. I look at him incredulously...tapos

napatawa ako. Kumuha ako ng mansanan at inumang yon sa bibig niya na kaagd naman
niyang kinagat.

"I'm not..and I'm still having my period, cloak."-me

"Pero.."

"Porke ba gusto ko lang ng mangga buntis na ako?"

napasimangot siya tapos nagdadabog na kumuha ng mangga at nagbalat. Pakiramdam ko

masama ang loob niya dahil hindi pa ako buntis.

excited na mabuntis ako?

"Let's use those condoms next time."-me

"Why? Ayaw mo bang magkaanak sakin?"

"No..its not that..kaya lang masyado pang maaga cloak..please? Let's use some
okay?"

bumuntong hininga siya at tumango. Mukang excited na talaga siyang magkapamilya.

Pero its too early..we need to take our time or mas lalaki ang chance na pagsisihan
namin yung mga actions namin.

Marriage is a responsibility..
but having a baby is a bigger responsibility.

...

...

kumuha ako ng saging at kinagat-kagat ko yon. Napatingin ako kay cloak ng bigla
siyang mabulunan. Nakatingin siya sakin at namumula yung muka niya nag-iwas siya ng
tingin sakin.

inabutan ko siya ng tubig.

tinanggap naman niya yon at tahimik na kumain na naman ako ng saging..well..kinagat

kagat ko lang. May iniisip ako eh. Iniisip ko yung mga nangyayari sa mission.

"Will you please stop biting that banana?"

nagtatakang tinignan ko si cloak.

ano na namang ginawa ko?

seryoso siyang nakatingin sakin na parang may ginawa akong makasalanang bagay.
Isinubo ko ulit yung banana at kumagat. Masarap kaya.

problema na naman ng taong to?

"Bakit ba?"-me

"You're really asking me that?"

"Obviously?"
bumuga siya ng hangin. At nakakunot-noo na ipinagpatuloy niya yung pagkain nung
apple na binalatan niya. Hindi siya tumitingin sakin.

namumula parin yung muka niya.

...

...

"Naiinitan ka ba cloak? malakas naman ang aircon ah?"

"I'm fine."-cloak

"Saka tagaytay to eh...para kang mahe-heat stroke...ano ba talagang problema? are

you really okay?"

"I'm fine."

"Pero-"

"Fierce..my problem is you look so damn hot eating that banana that my buddy here
is getting a little envious of that thing. So please stop eating the banana okay?"-
cloak

...

...

ako naman ang namula ang muka sa sinabi niya.

Nasa boses ni cloak ang matinding longing para sakin...alam kong nahihirapan siya
since kahit anong gawin ko parang naaakit siya sa bawat gawin ko.
well..I love to feel him against me again...ang kaso nga hindi pa pwede.

kaya tiis-tiis muna ng ilang days.

konti lang naman yon.

tumingin ako kay cloak at kumagat ulit ako don sa banana...napatulala siya sakin ng
bigla akong ngumiti at dahan-dahan akong lumapit sa kaniya.

"fierce..."

"Let's do an alternative way.."

"What-"

"I'll give some attention to your 'envious' buddy."

napangiti ako ng biglang kuminang yung mga mata niya..tumikhim siya para alisin ang
kung ano man ang nakabara sa lalamunan niya..

but he looks excited.

"Naughty."-cloak

"I wonder kung kanino ako nahawa?"

"hmmm...fair point well made, my angel."

CHAPTER 28 ~ Trouble ~

FIERCE'S POV

Nakahiga ako sa sofa sa Villa sa The Camp habang nanonood ako ng cartoon network.
May kinakain din ako na piatos para malibang-libang ako.

Actually kanina pa ako dito ng mga 2 hours. Natutulog parin kasi si cloak after ng
alternative way naming dalawa. Pagkatapos kasi non na tumagal ng hindi ko alam kung
gano katagal bigla na lang siyang nakatulog.

^___^

tumingin ako sa paanan ko sa sofa ng biglang may kumilos.

yes

...

...

si Cloak.

Umabot kasi kami dito at ayon diyan na siya nawalan ng malay. Kaya nga pinabayaan
ko na lang siya dahil hindi ko siya kayang buhatin.

actually nakapatong pa nga yung mga paa ko sa tummy niya habang kumakain ako. Wala
lang trip ko lang na pagtripan siya. Ang cute niya kasi eh..

for the first time Mr F@cking Machine ay natalo ng kaniyang apprentice.

Napangiti ako ng makitang kong kumukurap-kurap na yung mga mata ni Cloak..hanggang

sa mag focus yon sakin. Unti-unti ngumiti siya.

"Hi there."-me

"What have you done to me?"

"Wala ah. Nothing that you wouldnt like."

bumangon siya and I giggled ng kiniliti niya yung paa ko. Tumigil naman siya agad
at tinignan yung sarili niya...well..he's decent enough.

inayos ko naman yung damit niya kanina.

...

...

umupo na siya at tumabi sakin. Sumandal siya sa balikat ko habang halos nakapikit
parin na nakatingin siya sa TV. Napapangiti ako sa kaniya.

"You look tired."-me

"I wonder why?"

"Ewan, inosente ako."

tumawa siya at humarap sakin...then sinandal niya yung noo niya sa noo ko. I gasp a
little at the contact...masyado kaming malapit sa isat isa.

he smiled at me.

"Yes..you're my innocent angel."-cloak

"Amm..not that innocent."

"Still..inosente ka parin para sakin."

I pouted at him. Nagpatuloy ako sa pagkain ko hanggang mapansin ko na kumunot yung

noo niya...pumasok siya sa kwarto at ng lumabas siya ay nagpalit na siya ng damit.

hinila na niya ako patayo at iginaya palabas.

nagtataka man pero nagpahila na ako sa kaniya. Sumakay kami ng cable car at mabilis
na pumunta kami sa 'Craige' kung saan halos wala pang tao.

halos puro agents lang.

umupo kami sa bakanteng pwesto at kumunot yung noo ko ng makita ko si Thea na

namumula habang may hawak na papel at ballpern at sa tbale sa harap niya ay nandon
si Craige na may hawak na menu.

nagba-blush ba siya-

...

...

-___-

why do it even crossed my mind?

bigla niya kasing tinaas yung ballpen at itinutok kay craige at agad naman siyang
umayos ng tumingin sa kaniya si Craige. So..hindi siya namumula dahil kinikilig or
something siya..

nagagalit siya.

"Amm..gusto ko nitong fettuccini..ay hindi spaghetti na lang..or this barbie

q..hmm..maybe this pork-"-craige
biglang kinuha ni Thea yung menu kay craige at napangiwi ako ng akala ko ipapalo
niya yon kay craige na nakataas lang ang kilay habang nakaamba yung kamay ni Thea
sa kaniya.

...

...

"Ano po bang gusto niyo Sir Craige? eto bang fettuccini? sure why not!"-thea

"No, spaghetti na lang-"

"Fettuccini coming right up, Sir."

tumakbo na si Thea papunta sa kusina at iniwan si Craige na kasalukuyang masama ang

pagkakatingin sa pintuan ng kusina. Malalagot na naman si Thea mamaya.

pasaway kasi.

kung sabagay nakakainis naman kasi yung lagi kang minamanduhan. Buti nga tong si
Cloak hindi na ganong kalala katulad ng dati.

well...kung magkakaron siguro ng something sila craige baka sakaling umayos na ang
pakikitungo nila sa isat-isa...mga pasaway eh.

parang kami lang.

^____^

...

...

napatakip ako sa tenga ko ng biglang may tumili.

"OMG! OMG! iS THAT A RING?!OMG!"

tinignan ko yung sumigaw..si paige. Katabi niya si Aries na tulak-tulak yung

stroller nung dalawang bata. Nakangiti din siya samin...tinignan ko kung saan sila
nakatingin..

O__O

O////O

right...my ring.
naglapitan narin yung mga agents na nakangiti samin. Si quin naman ay nag thumbs up
pagkatapos ay umiling iling na parnag may karumal dumal na naalala.

"Kung hindi lang dahil sa isa diyan tsk tsk."-quin

"Kung hindi dahil dun sa mahilig manghinala diyan eh di sana may sampu na akong
anak ngayon."

"Ang kapal kasi ng muka ng isa diyan.......Buntis-"

lahat kami nagulat ng biglang lumapit si Hade kay quin at inalog alog si
quin...first time niyang nilapitan si quin mula nong makilala ko silang dalawa.

mukang kahit si quin nagulat.

"Sinong ama niyan? tell me who's the bastard who..who..ugh!just tell me kung sino
ang ama ng batang dinadala mo!"-hade

"huh?"-quin

"Dont 'huh huh' me!"

"Hindi ako buntis! tatanungin ko lang si fierce!"

nanlaki yung mga mata ni Hade at mabilis pa sa alas kwatro na binitawan niya quin
na muntik sumubsob kung hindi niya lang nasalo..then binitawan niya ulit..

gently this time.

pagkataposay tumakbo palabas si Hade. Si quin naman ay pinilit ngumitiat tumingin

sakin na parang pilit na pinapakita na okay lang siya kahit hindi naman.
apektado parin siya kay Hade.

I wonder kung ano ang totoong nangyari.

"Buntis ka ba?"-quin

"Nope."-me

"I wish."-cloak

ngumiti siya samin at tumikhim na parang hindi niya matagalan yung

awkwardness..mukang na gets naman nung iba kaya bigla silang nag-ingay.

si quin ay pasimpleng umalis.

hmmm..

ang daming may past sa The Camp ah?

"Grabe I'm so happy for you both!"-paige

"Thanks, Paige."-me

ngumiti lang si Cloak kay paige and I tried to hide the sharp pang of jealousy...I
know I dont have any reason to be jealous..since wala naman silang ginagawa.

though..

I think parang normal na sakin...pagnakikita ko sila.

lagi ko kasing naaalala kung gano kamahal ni Cloak si paige noon. Kaya kapag
nakikita ko sila na ganto..nagseselos ako. Pero tama..I should stop this.

no jealousy allowed.

...

...

nanatili akong tahimik hanggang makaalis na sila.

Nang dumating yung pagkain ay tahimik na kumain lang ako. Napapansin ko na

patingin-tingin sakin si cloak then nagpapatuloy siya sa pagkakain.

parang may gusto siyangitanong pero hindi niya lang tinutuloy.

"What is it?"-me

"............"

"Tell me."

"..........."

I rolled my eyes at him at hindi ko na lang siya pinansin.

...

...

"Nagseselos ka ba kay Paige?"

naibuga ko yung juice na kasalukuyan kong iniinom sa sinabi niya. Akala ko pa naman
hindi na siya magtatanong...mali talaga ang timing kadalasan ni Cloak.
tinignan ko siya at seryoso na nakatingin siya sakin.

-____-

"Yes."-me

hindi siya kumukurap habang nakatingin siya sakin.

"there's no reason for you to be jealous."-cloak

ouch.

tumikhim ako at uminom ba ako tumingin ulit sa kaniya. Pinilit kong patatagin yung
boses ko at tumingin ng diretso sa mga mata niya.

"I know..no reason..right. Bakit nga naman ako magseselos eh fiancee mo lang naman
ako diba? fine..hindi ako dapat magselos. whatever."-me

"I dont mean it that way-"

"Naiintindihan ko naman."

"fierce."

"Stop explaining-"

...

...

napahinto ako ng bigla niya akong hinalikan. Nag-ingaybigla yung mga agents na
katingin samin ngayon. Namumulang lumayo ako kay cloak at natatawang inirapan ko
sya.
bakit ba hindi ko na makuhang magalit sa kaniya ng matagal?

hindi ko siya matiis.

weird.

kung dati niya yon sinabi baka inihagis ko na siya sa unang bulkan na makikita ko
para magtanda siya. Pero iba nga kasi ngayon...we have a deeper relationship right
now.

"Is that the right way to explain right now?"-me

"No..its the way to shut you up so you can let me explan and also I want to kiss
you. No questions."

"Okay."

"You're my fiancee..it means you already have my heart..its your choice if you want
to keep it

...

...

or break it."

napatitig ako sa akniya ng makita ko yung takot sa mga mata niya ng sabihin niya
yung last sentence. There's something in his eyes..

he's scared..

...
...

of losing me.
tha's so sweet.

"Sorry."-me

"........"

"What?"

"I need an I'm-sorry-please-forgive-me kiss."

natatawang umuklo ako at hinalikan ko siya sa pisngi..I heard him groan in protest
so I kissed him on the lips..agad akong humiwalay bago pa kami asarin ulit..

at bago pa lumalim yung halik.

sometimes we jus cant get enough of each other.

scratch that..

we cant get enough of each other, period.

...

...

"Fierce is that you?"

napatingin ako sa likod ko ng may magsalita.

may lalaki sa likod ko na halatang guest at kaslaukuyang ngiting-ngiti na

nakatingin sakin. May bluish eyes siya at parang familiar yung gwapo niyang muka.'

hmmm..
san ko ba siya nakita?

hmm..

...

...

OMG!

"Zander!"-me

"Hi, love."

napatingin ako kay Cloak ng biglang tumunog yung kutsara niya ng bigla niya yong
nabitawan..then binalik ko yung tingin ko kay Zander...then kay Cloak.

uh oh.

CHAPTER 29 ~ Alternative Way ~

FIERCE'S POV

Unti-unting kumunot yung noo ni Cloak..hindi na din maganda ang pagkakatingin niya
kay Zander na ngiting ngiti na lumapit samin.

Napatingin siya kay cloak at ngumiti siya then niyakap ako ng mahigpit..napangiti
naman ako despite the fact na alam kong nagwawala na si cloak inside..kaya lang na
miss ko talaga si Zander..

gano na ba katagal?

5 years na ata...or 6? I'm not really sure...since mag tu-twenty six na ako.
Naalala ko tuloy si cloak..ang alam ko 28 na siya...or 29?
"God, I miss you, Fie."-zander

inikot-ikot niya pa ako habang yakap niya ako ng mahigpit. Napakagat labi ako ng
may maramdaman ako na familiar na mga kamay na humawak sa bewang ko at hinila ako
paalis sa pagkakayakap kay zander.

nagtatakang tinignan kami ni Zander then nginitian niya si Cloak.

"I'm sorry..masyado ko lang na miss si fierce."-zander

"Cloak this is zander my bestfriend in college....Zand...cloak...my..my fiancee."-

me

napasinghap si Zander.

then hinila niya ako at niyakap ulit at ng maghiwalay kami ay mukang tuwang-tuwa
siya. Para nga siyang binigyan ng christmas gift sa sinabi ko.

"I'm so happy for you! but..out of curiosity..if you dont mind..I thought may
boyfriend ka na, his name is harvey kung tama yung pagkakatanda ko nung nag-usap
tayo sa phone?"-zander

napalunok ako.

tumingin ako kay cloak at pakiramdam ko lumamig ng todo yung paligid. And I can see
na napapatingin na samin yung mga agents..

manhid lang ang hindi makakaramdam sa nagbago sa paligid.

"Si harvey? am...he died."-me

nawala yung ngiti sa mga labi ni Zander...malungkot na tumingin siya sakin pero
binigyan ko siya ng kiming ngiti. Hindi parin ako sanay na pag-usapan si Harvey.
i still cant..

"I'm sorry to hear that, love."-zander

"It's okay."

malungkot na ngumiti siya na parang sinasabi niya na alam niyang hindi okay sakin.
Kahit matagal na kaming hindi nagkikita...wala paring nagbabago..

kilalang-kilala parin niya ako.

"Would you like to join us?..."-me

nakagat ko yung labi ko at napatingin kay Cloak..tahimik na umupo lang siya at

inaya ko na si Zander..nag-order siya ng pagkain niya at sumabay samin.

"So..kailan ang wedding?"-zander

"Wala pang date...we're taking our time."

"That's good..para naman makapag isip-isip pa kayo."

halata sa muka ni Cloak na hindi niya nagustuhan yung sinabi ni zander.gusto ko na

siyang kausapin pero nandito pa si zander..kung alam niya lang siguradong hindi
siya magseselos.

tsk tsk.

seloso talaga.
"Kung hindi matutuloy, you can always run to me and marry me."-zander

kumindat siya sakin...tumawa ako...a very fake laugh. Kinakabahan na ako...halos

mamuti na yung kamao ni cloak sa sobrang higpit ng pagkakahawak niya don sa kutsara
at tinidor.

this is getting worst..

pinanlakihan ko ng mata si Zander na mukang hindi na gets yung pinapahiwatig ko.

Kung bakit naman kasi yon lagi ang inaasar niya sakin eh pareho naman naming alam
na hindi pwede.

naku..masasakal ko talaga ang taong to.

...

...

nang matapos kaming kumain para na kaming nasa alaska sa sobrang tahimik at lamig
ng paligid. Nagpaalam na ako kay Zander at nalaman ko na dito siya mag-iistay.

"Its nice seeing you again love- Zander..see you around."-me

"I would love to see you again."

niyakap niya ako at bago pa tumagal ay nahila na ako paalis ni Cloak na hindi ko
alam kung napanisan na ng laway dahil kanina pa siya tahimik.

super bad mood na siya talaga.

as in.

tahimik na naglakad kami papuna sa isang cable car..then nang makarating kami sa
Villa ay tahimik na inalalayan niya ako papasok sa villa.

that's it.
Iniwan na niya ako sa sala ng walang sinasabi. Napapabuntong hininga na lang ako at
umupo sa sofa. Ano bang gagawin ko kay cloak?

he just keep on jumping into conclusions.

huminga ako ng malalim at tumayo...pumasok ako ng kwarto para hanapin si cloak pero
wala siya don...wala din sa kusina..ikot ako ng ikot hanggang makita ko siya sa
terrace.

he looks..

...

...

really mad.

bumuntong hininga ako at naglakad palapit sa kaniya..he stiffened ng marinig niya

akong palapit sa kaniya pero hindi siya lumingon.

yumakap ako mula sa likod niya.

pagkatapos ay sumuot ako sa braso niya hanggang mapunta ako sa harap niya...I look
at him pero nag-iiwas lang siya ng tingin.

"Cloak.."

"Not now fierce."'

"Si Zander kaibigan ko lang siya talaga."

"Looks like it..tawagan niyo nga 'love'."

gusto kong mapangiti sa sinabi ni Cloak..he's raging with jealous. Pinulupot ko

yung braso ko sa leeg niya at narinig kong bumuntong hininga siya na parang
sumusuko.

"Cloak..tawagan lang namin yon."

"I dont like it."

"I cant stop calling him that. Matagal na naming tawagan yon."

"............"

"Cloak listen please.."

"............."

"Bakit ka ba nagseselos?"

...

...

"Isnt it f@cking obvious that I'm dam jealous because i'm your fiancee! and you're
mine."

napasinghap ako.

muka ngang masamang-masama yung loob niya. Kahit na alam kong galit siya..I cant
help bu feel happy..knowing how much he care for me.

pero ayokong makita siya na ganitong nagseselos kaya kailangan niyang makinig
sakin.

"Cloak-"
"I dont want to talk about it."

"Si Zander-"

"Damn it fierce!"

"Cloak listen, He's

...

...

gay."

nanlaki yung mga mata niya at parang sinabi ko na buong taon akong magkakaperiod sa
reaction niya. I know..hindi kapani-paniwala.
well si zander...he looks so handsome...and mascular.

neat..

too neat.

college pa lang kami alam ko na kung ano siya...siya mismo ang nagsabi pero
kailangan naming itago yong pareho. For a cliche reason na hindi tanggap sa pamilya
nila ang ganon.

kaya itago niya...ang alam ko ng pumunta siya sa amerika don niya nilabas ang
totoong siya..ngayon wala ng magagawa ang pamilya niya.

wala naman sigurong masama na magpakatotoo diba?

"That..that man...he-"
"Yes cloak..he's a 'she' inside."

"I cant believe it.."

"Trust me cloak..half of the female population is asking the same question."

hindi kasimukang kakaiba si Zander...ang gwapo-gwapo niya at kadalasan kung

makapagsalita at kumilos siya iisipin mo na nakikipag flirt siya sayo.

halos lahat ng babae ganon ang tingin sa pakikitungo niya...maliban sakin..

nung una kasi kaming magkakilala magkaaway kami. Natapunan niya kasi yung projectna
pinagpuyatan ko ng ilang araw kaya halos bugbugin ko siya non..

nope..

hindi pala halos dahil binugbog ko siya non.

After non sunod siya ng sunod sakin para humingi ng sorry...some thought it was
cute..yung iba nagseselos dahil ako ang pinagtuunan niya ng pansin...pero I knew
better since the first time I saw him..

na pareho kaming naglalaro ng barbie doll.

in short pareho kaming babae.

...

...

bumalik kay cloak yung attention ko ng bigla niya akong niyakap.

"I'm sorry, angel..its just that...nagseselos ako."-me

"I understand..hindi ako galit-"

napatigil ako ng bigla niya akong hinalikan. I lean on him closer and respond to
his kisses...I cant help but run the tip of my tongue on his lower lip..

he tastes so good.

I can feel him unbuttoning my blouse...he unhook my brassiere..and toss it aside.

At the next moment I can feel him rolling my peak in his fingers..

making it harden in response.

"Cloak....we cant.."

"alternative way."

I gasp when I heard the fire in his voice...I can feel the fire slowly radiating
from him through my body..making me yearn and long for his touch.

damn..I freaking wish that this period stop. I want him...I want him inside me. I
want to feel his touch...to feel him...to feel that pleasure again.

I dont know how..but it feels like cloak can hear my silent wish. he started
pulling my erect peak gently..I lean on the railing on my back and moan in
pleasure.

he started raining kisses on my cheek...my neck...then he bend down and flicked his
tongue on my pick..circling his tongue around it..

then finally take me fully on his mouth.

I tangled my fingers through his hair and pulled him closer to me...i gasp and
moaned in pure pleasure as he keep on sucking..nibbling..grazing his teeth on my
breast.

his hand travelled at my back..carressing it..

I throw my head back when he put my sensiive peak between his teeth and pulled it
softly...I cried in mixed pleasure and pain..the pleasure winning..building..

I can feel something building inside me.

his hands went back on my breast while his kisses went up on my neck...he grazed
his teeth on my soft skin there..making me purr in response.

...

...

I shouted his name when I felt his manhood rubbing me 'there'...still covered with
my undies..and him with his pants..but I can feel his hard maleness on me..

"C-Cloak..."

"shh.."

I grasp tightly on his shoulder..afraid that I might fall. But apart of me know
that he wont let me fall..he wont let me get hurt.

he continued rubbing on me..ignoring me when I told him to stop..and I'm glad...I

dont think I want him to stop. His hands doesnt left my peak..

he keeps on teasing my hard peak...rolling it in his fingers..pinching it..

"Ah...cloak.."
...

...

I cried his name out when I reach my climax. I can hear him groaning too...as he
reach the edge of his powerful climax. He planted a kiss on my lips.

"that was so hot."-cloak

"I know."

I can hear his hard breathing. Pareho kaming ayaw kumilos sa kinatatayuan namin.
Pareho naming gustong manatiling magkayakap.

"Fierce...do you know how crazy I am for you?"-me

"Yeh...crazy as I am for you."

he smiled.

then he kiss the tip of my nose.

"I dont think I can bear losing you now...now that you're the most important person
in my life. I'm sorry if I'm such a jerk sometimes...or most of the times..I just
dont want to share you with anyone."

"Like I do...I dont want to share you too."-me

"never...only you fierce...it will be always you from now on."

"glad to hear that my silent type of guy."

"I'll try to be anything you wanted to be...i'll try to give you anything you
want..no...I will..I will give you anything..anything you wish to have."-cloak

"anything?"

"yes."

"well...I do want something.."

"What is it?"-cloak

...

...

"I want Jolibee, Cloak."

CHAPTER 30 ~ Reason ~

FIERCE'S POV

Kasalukuyan akong naliligo...maaga kasi akong nagising dahil umalis si Cloak

kanina. Hindi na ako makatulog kaya naligo na lang ako.

Nasasanay na ata ako na laging katabi ko si Cloak. Kapag kasi wala siyang hindi na
ako makatulog ng maayos...kapag kasama ko kasi siya I can sleep well because i knoe
he'll keep me safe.

hindi naman sa natatakot ako dito sa The Camp..alam kong ligtas dito. Kaya
lang....haiyy..hindi ko din maexplain. Basta gusto kong katabi si Cloak. period.

nang matapos akong maligo nagbihis na ako. Kumunot yung noo koo ng may marinig
akong malakas na tugtog sa living room...then may sumasabay sa kanta.
cloak?

nagtatakang tinuyo ko yung buhok ko at sinuklay..pagkatapos ay naglakad ako papunta

sa nariringgan ko ng ingay. Lumabas ako ng kwarto at nagtungo sa living room.

...

...

napakagat labi ako para mapigilan ko yung labi ko sa pagtawa. Kasalukuyang

sumasayaw-sayaw si Cloak na parang tuwang-tuwa.

may ibat ibang klaseng pagkain sa jolibee ang nasa lamesa.

alam ko na kung bakit...

...

...

the red flag is up.

Wala na akong period. Mukang inabangan talaga ng kolokoy na to kaya ngayon ready na
ready na siya. Para siyang ewan na nagsasasayaw.

and look at that table..

parang apat na tao ang kakain at hindi dalawa sa dami ng pagkain doon. Mukang handa
sa umaakatikabong labanan si Cloak...hmmm..

but he look hot..

dancing this way.

"Hindi ka naman masyadong energetic ng lagay na yan?"-me

nag-angat siya ng tingin at ngumiti siya. That smile alone could burn down a house
with fire. Nagmamadaling lumapit siya sakin at binuhat ako.

napahagikhik akong inikot-ikot niya ako sa ere.

he's really energetic..

and he looks excited.

This past few days felt like hell for both of us. Kaya parang taon ang
lumipas...kung tutuusin saglit lang yon. We have needs...strong needs for each
other.

and I dont think it will ever go away.

...

...

I gasp when he pushed me gently on the wall...pinning me then kissing me

passionately. I can feel his tongue exploring in my mouth..I answered all his
kisses...my tongue parring with his.

I instantly felt cold when my clothes drop on the floor..but he replaced it with
his warm hands...exploring my body...every part of it...

his warm hands went on my breast..I can feel him gently kneading the pick...rolling
it between his forefinger and thumb....I gasp when he started fondling it.

he trailed kisses on my jaw...down to my neck. I groan and throw my head back to

give him more acces to my neck..biting it softly making me moan out loud.

he lick his way down to my breast...giving attention to my peak who harden in

response. I tangled my fingers through his hair...pulling him closer to me.
I can feel myself reaching my limit...but he stop pleasuring my peak and he lick
downwards. My breathing went fast when I realize what he want to do.

...

...

he knelt infront of me..he clasp his hand on my left thigh then he hoist it up. He
looked up to me and I blushed at the intensity in his eyes.

He flicked his tongue tomy thigh...smiling when a frustrated look crossed my

face...I just thought he'll...amm...damn it. He's doing this on purpose.

teasing me.

he circled his tongue in my thigh...making me groan in agitation.

...

...

My lips parted when I felt his tongue 'there'. I tried to bucked him off...if he
keep on doing this..I dont think I can control myself any longer.

But he just held me tighter and he refuse to let me go.

I arched myself to him...moving myself...rubbing with his tongue. I whimper beneath

him..he let go of my leg..and instead of pushing him away..I hitch it behind his
nape.

His tongue move faster and put my hand on my mouth.

but a moan still managed to escape my lips.

He smiled at me seductively then he lick upwards..upto my neck. I saw him ripped

the foil of a condom...cherry flavor...
...

...

I quivered when I felt him entered me. I nuzzled between his neck...

He thrust faster inside me...I felt him reached down for my thigh...then he pulled
it up...then thrusting inside me again...faster....deeper.

"Cloak...stop.."

"You want me to stop?"

I squezzed my eyes close..no I dont want him to stop...Its just...it feels so good
that I dont even know what I want to do.

"No...faster cloak."-me

he smiled and thrust again...rocking harder into me.

I wrapped my arms around his shoulder and move with him. I heard him groan when my
fingers dug into his back...its too much...too much pleasure.

Right now...it's like Cloak is a dancer...and he's teaching me his move...his own
move. And me...I'm learning his dance fast..like a good student.

dancing in our own rhytm...

our own tune..

melody..

I burried my face into his neck..moaning in response as he ruthlessly thrust inside

me. I can feel his manhood throbbed when he stop moving and push deeper inside me

...

...

I cried out his name when our climax took over us completely...our rhytm...our
dance reaching its final tune. He pulled out and I can feel my legs giving out.

Strong hands wrapped around my waist...saving me from falling hard on the floor.

I heard him chuckled.

"Tawa ka pa diyan. I cant feel my legs."-me

"*laughs* Sorry...I miss you so much."

napailing na lang ako...inihiga niya ako sa carpet at inabutan ng kumot na

obviously ni ready narin niya...umupo ako at tinignan ko siya.

wala siyang pakialam sa kahubdan niya....kinuha niya yung plastic ng jolibee at

nakangiting lumapit siya sakin. Namula ako ng mapatingin ako 'doon'.

"Here...eat."-cloak

inabot niya sakin yung isang jolly hotdog at napangisi ako ng may maisip ako. He
look at me knowingly...mukang alam niya yung iniisip ko.

kumagat na ako at nagsimula narin siyang kumain.

tama nga sila paige.

mas maganda kung jolibee ang kinakain...una hindi mo na kailangang

magluto...pangalawa masarap...comfort food kasi kaya nakakarelax.

tanggal pagod and ready to fight ulit-

O//////////O

nagiging maniac na ata ako?

"Eat up...yung marami."-cloak

"Why?"

"You need all the energy you can get..hindi tayo lalabas dito ng maghapon."

napasinghap ako...seryoso ba siya? Ang haba pa ng araw namin..ang aga pa kaya. Ibig
sabihin non...ilang oras pa...I dont know kung kakabahan ako o...magdidiwang?

hmm...

the second I think.

"Your insatiable."-me

"I know, angel."

natawa ako ng muka pa siyang proud sa sinabi niya. Tumingin ako sa cellphone niya
ng biglang mag ring yon at kumunot yung noo ko sa pangalan na nakita ko.

Rhina.

-___-

pustahan tayo babae yan ni cloak.

Sinimangutan ko siya at nagpatuloy ako sa pagkain..nagulat ako ng makita kong
pinagkalas-kalas niya yung cellphone niya at ngiting ngiti na tumingin sakin.

crazy

"Ayan..wala ng istorbo."-cloak

"Bakit pa kasi sila tumatawag sayo?"-me

".............."

"Cloak?"

"..............."

"Bahala ka na nga..aalis na lang ako. Mag marathon ka ditong mag-isa mo. Bibigyan
na lang kita ng picture para inspired ka-"

"Angel."

lumapit siya sakin at niyakap ako...nakasimangot na siniko ko siya. Natatawang

pinaghahalikan niya lang ako sa leeg at kiniliti ako.

Nang ngumiti ako ay tumigil na siya.

"Bakit ka parin nila tinatawagan?"-me

"Maybe they thought I still want to...you know."

"Tell them that you're taken, damn it!"

"Dont worry I'll post it in my facebook account."

inirapan ko siya...dapat talaga gawin niya yon para maitaboy niya lahat ng babae
niya dahil kapag nilapitan siya ng kahit isa sa mga yon..

itatapon ko talaga sa pinakamalapit na bulkan ang babaeng yon.

or 'mga' babaeng yon.

...

...

"Hmmm.."-cloak

pinunasan niya yung gilid ng labi ko. Napatigil ako saglit ng isinubo niya yung
daliri niya. Pagkaraan ay napangiti narin ako. Nasabi ko na bang ang weird ni
cloak?

kung nasabi ko na..

uulitin ko ulit.

ang weird niya.

Pero kahit ganiyan yan

...

...
mahal ko yan-

O___O

"What?"-cloak

"N-Nothing..."

kumunot yung noo niya at tumingin sakin...pilit na ngumiti ako sa kaniya. Its not
that hard falling for him...he maybe insane sometimes..

irritating..

at kadalasan ang sarap niyang hilahan ng dila para magsalita..

hindi mahirap na mahalin siya...kasi despite his bad behaviors...he will do

anything for that someone he cares about...he will do anything to keep that person
happy.

I love everything about him..

and it might be scary to fall again...that one day baka masaktan na naman ako. Pero
Im willing to try now...dahil I have a new reason to fight..

because I love him.

...

...

I love him.
"Fierce?"

"hmmmm?"

"Natahimik ka? ayaw mo na bang kumain?"

"I'm fine cloak."-me

Ngumiti ako sa kaniya at kumunot yung noo niya...alam kong napansin niya yung
saglit na pag-iisip ko. And I know he's worried for me.

that means..he cares for me.

"Really?"-cloak

"Yup."

"Really really?"

"*laughs* Yup."-me

"Really-"

hindi ko na siya pinatapos..

...

...

I went on top of him and kiss him.

CHAPTER 31 ~ Man ~
FIERCE'S POV

Nakasimangot ako habang nasa biyahe kami pabalik sa pent house ni Jarrice. Ayoko
pang umalis sa The Camp. Kaya lang alam kong hindi pwede. Kailangan naming ituloy
tong mission.

Well lets just say that I'm such a selfish person and I want to keep cloak all to
myself. Alam ko kasi na kapag bumalik kami sa mission..magiging busy na naman kami.

kung hindi man.

Magiging on guard na naman si Cloak at hindi na kami pwedeng mag relax katulad ng
kapag nasa The Camp kami.

And im sure someone is watching us outside.

"Jarrice? okay ka lang?"-cloak

tinignan ko siya ng masama. Alam niyang ayoko na tinatawag akong Jarrice...pero

kailangan. Pakiramdam ko kasi ibang babae ang nilalaming ni Cloak kapag tinatawag
niya ako sa pangalan ni Jarrice.

habang tumatagal na kasama ko si Cloak.

lalo akong nagiging selosa.

"I'm fine."-me

".........."

"Really..I'm fine."

narinig ko siyang bumuntong-hininga at ipinagpatuloy na niya ang pagda-drive.

Kinuha ko na lang yung cellphone ni cloak at nanood ng mga videos na nandoon.

fortunately tinanggal na niya yung mga hindi kaaya-ayang videos sa cellphone niya.
Pinalitan na niya yon ng mga cartoons at kung ano-ano.

napangiti ako ng may nakita akong tom and jerry. Yun na lang ang pinanood ko dahil
mare-relax pa ako. Kesa probelamahin ko ang problema ng mundo...manonood na lang
ako ng cartoons.

at habang pinagtatawanan ko ang kalokohan ni tom and jerry..napatigil ako ng may

naramdaman ako na gumagapang sa hita ko...nakasimangot na nilingon ko si cloak.

"Your driving."-me

"Hmm?"

"Hands off."

napatingin ako sa harap namin kung saan may traffic pala. Hininto ni cloak yung
sasakyan at ngiting-ngiti na lumingon siya sakin. Tinanggal niya yung seatbelt niya
at yumuko sa akin.

-____-

dont tell me...na dito?

"Cloak...I'm not really comfortable doing that here lalo na hapon pa lang at kahit
tinted ang sasakyan mo hindi parin ako comportable."-me

"I'm not planning to make love with you here..I just want a we're-stuck-in-a-
traffic kiss."

and here goes cloak's alibi for a kiss.

He lean down and kissed me. And as usual I can't ignore his kisses so I answered it
to match his passionate kiss. He plunged his tongue inside making me groan in
response.

I run the tip of my tongue to his lower lip...I heard him groan when I bit his
lower lip..then I sucked it.

"Oh, God."-cloak

he pulled away and then he smiled at me.

"We need to stop kissing bago pa nga may mangyari."-cloak

"Kasalanan mo."

nakangiting kinindatan niya ako at kinabit na ulit niya yung seatbelt niya.
Tumingin siya sa harapan at pinaandar na yung kotse ng umisod yung traffic.

kung sabagay may pupuntahan pa kami mamayang charity. May dadaanan lang kami sa
pent house then we're good to go. Nilingon ko si cloak then tumingin siya sakin at
ngumiti bago siya nagpatuloy sa pagda-drive.
this handsome and crazy man.

he's mine.

Sa ngayon..hindi ko na muna iniintindi na hindi niya pa sinasabi sakin na mahal

niya ako. Ang mahalaga kasama ko siya...at alam kong hindi niya ako iiwan.

I couldnt ask for more..

Yes I do love to hear those words from him pero hindi ko naman gusto na pilitin
siya na sabihin sakin yon...gusto ko kusa...yung panahon na ready na siya talaga.

I can wait.

I'll wait for him.

...

...

inalalayan ako palabas ni Cloak ng makarating na kami. Nginitian kami ng mga

nakakasalubong namin pero hindi ko sila nginitian pabalik.

Malay ko ba kung sino sa kanila....ang kalaban.

basta wala ako sa mood na kausapin silang lahat.

Nang makuha na namin yung folder sa pent house ay naglakad na kami

palabas...bahagya akong napatigil sa pinto pero pagkaraan ay tinuloy ko na yung
paglalakad ko.

"What-"-cloak

bigla kong hinalikan si Cloak.

sinandal niya ako sa wall at sinagot ang mga halik ko...naramdaman ko na gumapang
sa likod ko yung kamay niya. I tried to focus..I need to.

nang maghiwalay ang mga labi namin ay pilit na nginitian ko siya at nakita kong
nagtataka siya sa kinikilos ko. Hinila ko na lang siya palabas.

Nang makarating kami sa kotse ay kinuha ko yung cellphone ko at may pinindot then
umikot ako sa kotse...lumabas sa phone ko na walang kahit anong device na nakakabit
sa kotse namin.

baka kasi may bug.

"What's the mater?"-cloak

"get in, I'll drive."

wala na siyang nagawa ng kinuha ko yung susi sa kaniya at pumasok ako sa sasakyan.
Pumasok na lang siya sa passenger seat at pinaandar ko na paalis yung sasakyan.

huminga ako ng malalim ng makalayo na kami.

"May tao sa loob ng pent house ni Jarrice. Kamuka ko."-me

"WHAT?!"

hininto ko yung kotse at mahigpit na kumapit ako sa manibela..iba parin pala yung
feeling na makita mo ng harapan..nakakakilabot.

lalo na alam kong wala akong kakambal.

"Bat hindi mo sinabi?"-cloak

"May naririnig ako na ingay sa kwarto kaya alam kong hindi siya iisa. At saka alam
mong hindi natin siya pwedeng hulihin hanggat hindi natin nakukuha ang totoong
Jarrice. Dahil Im very sure na hindi siya magsasalita."

madilim ang anyo ni cloak.

pinaandar ko na ulit yung kotse at tahimik na tinungo namin yung foundation na

pupuntahan namin. We need to relax...and we need to calm down.

alam kong si Jarrice yon..nadaanan ko siya ng tingin nung palabas na kami. Kaya ako
napatigil. Kaya ko hinalikan si cloak para hindi niya akalain na nakita ko siya..

at para hindi magtanong si cloak.

Kuhang-kuha niya ang muka ko...maliban sa mga mata niya. Light brown ang mata ko at
ang sa kaniya ay itim na itim..and I dont think nagpasurgery siya.

maybe its some mojo mojo device.

...
...

kinalma ko yung sarili ko ng makarating kami sa charity. May mga sumalubong samin
na pilit na nginitian ko. May mga bata din...karamihan bata.

tinignan ko si cloak at mukang kalmado na siya...but I can see it in his eyes..

He's worried. So worried dahil ng tumingin ako sa mga mata niya nakita ko ang
pagkataranta.

"Calm down cloak..nothing will happen."-me

"If you get hurt again..I dont think I can forgive myself."

"Shh...I'll be alright..cause you're here."

"What if i fail protecting you?"

"Doesnt matter."
umiling siya na parang hindi nagustuhan yung sinabi ko..tinignan ko siya para
kumalma at hinila ko na siya. Tumulong kami sa pagbibigay ng pagkain sa loob.

puro mga bata

nasa malawak na field kami.

"ate ja!!"

"Amm..hi.."

"ako po si hermes."

"Hi hermes..how are you? gusto mo na bang kumain?"-me

binigyan ko siya ng pagkain...sa tingin ko nasa mag aapat na taon pa lang siya.
Tinignan ko si cloak at masuyong nakatingin siya sakin habang pinapakain ko yung
bata.

he reall want a child..

Maybe...soon..bibigyan ko siya. Kapag ayos na ang lahat...kapag wala na kaming

problemang kinakaharap.

"Ano pong pangalan niya?"-hermes

"Jase."-me
lumapit siya kay cloak at nagpakarga na nakangiting ginawa naman ni Cloak..mukang
naiilang siya sa una pero imposible naman na matanggihan niya yung bata.

sinubuan ko si hermes habang karga siya ni Cloak.

we look like a family.

"I want a baby boy."-cloak

napasinghap ako at napatingin sa kaniya. Nakangisi siya at inikot-ikot si hermes.

Napapailing na pinahinto ko siya para mapakain si hermes.

"Gusto ko girl."-me

"Kahit ano..basta anak natin. Or maybe we can adopt hermes."

tinignan ko si hermes at para siyang bibigyan ng regalo sa ekspresyon na nasa muka

niya. Maybe...maybe we can adopt him. He's a handsome little boy. At muka siyang
mabait.

"Gusto mo ba samin?"-me

napasinghap si cloak ng bumaling ako kay hermes at tinanong siya...sunod-sunod na

tumango si hermes na parang excited na excited.

"Mag-aayos muna ako ng papers..basta be a good boy muna dito ha?"-me

"Opo!"

binaba na siya ni cloak at nagtatakbo siya paalis para siguro ipagkalat yung sinabi
ko sa kaniya. He looks really cute...muntik pa siyang madapa kung hindi lang siya
nakakapit kung saan.
"Are you really serious?"-cloak

"Yes."

"Really?"

"Ahuh...I'll adopt him...if thats okay with you."-me

"I would love to!"

bagay nga sila sigurong maging mag-ama ni cloak dahil kulang na lang magtatalon
siya sa tuwa. I wonder kung anong gagawin niya kapag sinabi ko sa kaniyang willing
narin akong bigyan siya ng anak?

I think he would burst with joy.

hmmmm...

bigla siyang lumapit sakin at hinalikan ako na parang hindi niya na mapigil ang
sobrang tuwa niya. Natatawang humiwalay ako sa kaniya then look pointedly around
us.

maraming bata.

...

...

tinuloy na namin yung pagtulong don sa ibang mga toang dumalo na masayang masaya sa
mga binibigay namin. Mukang good modd narin si cloak dahil nakakangiti na siya
hindi katulad kanina.

he's really excited about demeter.

"Jarrice."

nilingon ko yung nagsalita at magalang na kinausap ko yung madre na nakangiting

nakaharap sakin. Kailangan daw akong magbigay ng speech.

pumayag naman ako.

nakasunod sakin si cloak at tumigil lang siya ng malapit na kami sa stage...

naiwan siya sa baba.

...

...

"Gusto ko pong pasalamatan ang lahat ng dumalo sa event na to. Sana po ay hindi
kayo magsawa sa pagsuporta sa mga taong kailangang kailangan ang ating mga suporta.
Lalo na po ang mga bata dito na hangad lang ang kalinga at ang ating pagmamahal."

nilibot ko yung paningin ko at nakita kong nakikinig naman sila sakin.

napalunok ako.

Hindi ako ready sa pagbibigay ng speech.

wew!

tinignan ko si cloak at nginitian niya ako na parang sinasabing kaya ko to. Ngumiti
ako pabalik sa kaniya at naramdaman kong nawala yung kaba ko.

"Thank you again to all of you and let's keep on supporting 'Good Will's'
foundation. At sana sa susunod pang mga taon ay makasama namin kayo ulit sa mga
programang gaganapin dito. Good day to all and God Bless."
nakangiting tumango ako at bumaba na ng mini stage.

nakita kong kausap ni mother si cloak na kailangan din palang magbigayng

speech...hindi ko alam kung bakit pero ng umakyat siya sa stage..

parang nilukuban ako ng takot..

parang gusto ko na lang siyang hilahin paalis.

nilibot ko yung tingin ko.

...

...

shit!

dali-dali akong tumakbo palapit kay cloak...hindi siya pwedeng mapahamak. Kinuha ko
yung baril na nasa bag ko at tumakbo ako..binitiwan ko yung bag ko kung saan.

bahagya kong nadaanan ng tingin si hermes na kinuha yung bag ko at niyakap....sa

kabila ng edad niya...sa tingin ko aware din siya sa mga nangyayari...

dahil kahitmay pagtataka sa muka niya mukang alam niya na kailangn niyang itago
yung bag ko...nandon ang phone ko na bigay ng The Camp.

but right now I really dont care...kailangan kong makalapit kay cloak.

nakita kong napatingin siya sakin..

I throw myself to him..and I point my gun sa direksyon ng lalaking nakita ko kanina

at nagpaputok..nagsigawan yung mga tao.....i gasp out loud when I felt something on
my back..
a bullet..

kasabay ng pagbagsak ko ang pagbagsak nung lalaki..

the last thing I remember is..

...

...

cloak's hand catching me from falling.

CHAPTER 32 ~ Everything ~

FIERCE'S POV

Kung kailan naman gusto kong himatayin ng matagal don pa hindi tinupad. Few minutes
lang ata ang tinagal ng pagkakawala ko ng malay.

that means

Hello, pain.

Buti na lang nasa malapit lang si Andreige ng mangyari yung lahat dahil nagpadala
ng message si cloak sa VEIL..ang pinaka malapit kung saan naroon kami ay si
andreige.

luckily natamaan ko yung lalake kanina at kasalukuyan siyang naka blindfold at

nakatali. Wala din siyang malay dahil napuruhan ko daw kanina.

napasinghap ako ng nalubak kami sa dinadaanan namin. Nasa likod kami ni

cloak..nakadapa ako sa kaniya..unfortunately hindi ako napuruhan kaya hindi ako
mawalan-walan ng malay ng matagal.
oo..unfortunately..

dahil gusto ko ng mawalan ng malay sa sakit nung tama sakin.

"Damn it! drive carefully!"-cloak

"Sorry..no choice..mas mabilis ang daan dito."

Hindi kami makapunta sa hospital dahil tiyak na mag-iingay yung bumaril

sakin..hindi pa siya pwedeng makuha ng pulis dahil kailangan pa namin siyang i-
interrogate...that wont happen kung sa hospital kami dadalin.

papunta kami ngayon sa helipad...sasakay kami ng helicopter papunta sa The

Camp..para mas mabilis. Tinignan ko si cloak...mahigpit siyang nakahawak sakin para
hindi ako gumalaw kapag nalubak kami.

he looks really serious.

at kinakabahan ako sa ekspresyon ng muka niya ngayon.

"C-Cloak.."-me

"............"

"Dont blame yourself."

"I'm not-"

"Liar...alam ko kung anong ginagawa mo...sinisisi mo na naman yung sarili mo. Wala
kang kasalanan okay? ako yung humarang don sa bala-"
"Na hindi mo dapat ginawa!"

he looks really angry. Wala namang reason para magalit siya..not like I'm dying
right now. I'm fine bukod sa sumasakit yung likod ko..and no..

I dont think tinamaan yung spine dahil siguradong hindi na ako nakakagalaw ngayon
kung yon ang nangyari. Mababaw lang yung tama sakin...I can feel it.

"The angle of the bullet..it could kill you kung hindi siya humarang."-andreige

"I dont care...I dont want to see her hurt."

ngumiti ako kay cloak...galit na tumingin siya sa labas ng binatana na parang hindi
niya mapapatawad yung sarili niya sa nangyari..tsk tsk..

ang kulit talaga.

"Cloak..its not your fault...masakit yung tama pero hindi naman ako mamamatay dahil
kausap mo parin ako ngayon. I'm really fine so please..tumigil ka sa
pagsusungit...its irritating me and it doesnt help at all."-me

tumungo siya para tignan ako..then bumuntong hininga siya.

"Fine, fine..dont stres yourself too much."-cloak

nginitian ko siya at kinagat ko na lang yung ibabang labi ko para hindi niya
marinig kapag napapasinghap ako..hindi naman kasalanan ni andreige..

sadiyang kahit konting kilos masakit.

...

...
nang makarating kami sa helipad ay binuhat ako ni cloak pababa...si andreige naman
ay parang wala lang na binuhat din yung mama na bumaril sakin.
kung sumasakit yung likod ko sa kotse..lalo na ngayon sa helicopter ng umandar na
yon. Idagdag pa na sobrang lakas nung hangin..

damn it.

"Fierce.."-cloak

"What?!"

nanlalaki yung mga mata niya habang nakatingin sakin. Napakagat labi ako...hindi ko
siya dapat sinigawan. Ngumiti ako sa kaniya..kahit pilit.

umiinit yung ulo ko.

parang gusto kong ihagis sa labas yung lalaki na bumaril sakin. O kaya babarilin ko
siya ulit para ma satisfy ako. O kaya ihahagis ko siya then babarilin ko.

-___-

"Bilisan mo."-cloak

"Ano namang akala mo sa helicopter na to? jet? Chill, man."

nakasimangot si cloak at parang gusto na niyang sakalin si andreige...tumitig na

lang ako sa muka niya dahil kahit paano nawawala yung inis ko.

baka makapatay pa kasi ako ng wala sa oras.

...
...

napamulat ako bigla..hindi ko alam na nakapikit na pala ako kung hindi ako niyugyog
ni cloak. Naasar na tinignan ko siya..chance ko na yon para mawalan ng malay eh.

"Nandito na tayo."-cloak

pinigil ko na gumawa ng ingay ng binuhat niya ako. Dire-diretso kami sa clinic ni

tita sage..and as usual hindi siya nagulat at pinalagay lang ako sa gurney padapa.

yung lalaki naman may nurse na lumapit sa kaniya..pero of course hindi parin siya
kinakalagan.

"Its not that deep..you'll be fine."-tita sage

tumingin ako kay cloak then give him an i-told-you-so look. Ngumiti lang siya ng
bahagya at binalik na niya yung tingin sa likod ko na kinakalikot ni tita sage.

hinila ko si cloak at pinaupo ko siya sa gilid ko. Then sumupsob ako sa tummy niya
para hindi ako mapatili sa sakit ng ginagawa ni tita sage.

"shout."-cloak

"no.."

"Scream.."

"NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!"

napatigil yung mga nurse at napapiksi sa lakas nung sigaw ko. Narinig kong napatawa
ng mahina si cloak then nawala din..inaatake na naman ng pagkabipolar.

tumili ako ulit ng may ginawa na naman si tita sage.

"AHHHHHHH!"-cloak

kinagat ko yung tiyan niya sa sobrang gigil ko...tumigil naman ako kaagad at
pinagtuunan ko na lang ng pansin yung lalaki na ginagamot ngayon nung mga nurse.

may isa ding doctor..

mukang mas mahirap yung pinagdadaanan niya kaya gumaan yung pakiramdam ko don.

"Wag ka munang magkikilos pagkatapos nito. But everythin's fine...hindi naman

malalim yung tama sayo."-tita sage

tumango ako...tinulungan ako ni cloak makabangon at inilagay sa isang

wheelchair...sa villa na muna daw ako magpapahinga dahil mas makakatulog ako don.

parang hindi din..

hindi ako mapakali eh.

...

...

nadaanan namin si craige habang palabas kami. Tumingin siya kay cloak at sumenyas.
Narinig kong napabuntong hininga si cloak at pumunta siya sa harapan ko.

"Mag-uusap muna kami ni craige...si andreige na muna ang maghahatid sayo, okay?"-
cloak

"Okay."

binigyan niya ako ng magaang halik bago siya umalis..naramdaman ko na pumalit na si

andrege at sinimulang tinulak yung wheelchair ko.
"Andreige pwedeng kumain muna ako?"-me

"No..kailangan mo ng magpahinga...ipagluluto na lang kita."

"I really want to eat here..please? hindi ko na naman nararamdaman yung sakit dahil
sa nilagay ni tita sage..samahan mo na lang ako..please?"

"Haiy...kapag ako napagalitan ni cloak-"

"Akong bahala."-me

sumusukong tinulak na niya yung wheelchair papunta sa 'Craige'...wala pang

masyadong tao don...inokopa namin yung isang bakanteng table at umorder.

mukang gutom narin si andreige.

tinignan ko siya ng umupo siya sa harapan ko at napakunot noo ako ng nakatingin

siya sa kanang bahagi ng restaurant..isang babae lang ang nakita ko don na busy na
busy sa laptop niya.

hmmm?

"Cassandra.."

nag-angat ng tingin yung babae na parang narinig yung binulong ni andreige...at

nanlaki yung mga mata niya ng mapatingin kay andreige..

pagkatapos ay dali-daling kinuha niya yung laptop niya at tumakbo palabas.

"Amm...nagbayad na ba yon?"-thea
"I dont think so...."-quin

nagkatingingan sila at tatakbo na sana palabas para sundan yung babae pero
pinigilan sila ni andreige na mukang shock parin...sino kaya yung babae sa buhay
niya?

"I'll take care of it."-andreige

"Okay...hmm..parang familiar yung babae."-thea

"That's cassandra."

napasinghap si thea at tumitig siya kay andreige then dun sa direksyon kung saan
tumakbo yung babae...mukang may past si andreige at saka yung babae...

obviously.

pinitik ko yung kamay ko sa harapan ni andreige.

"Who's that?"-me

"Mission....old mission."

"Hmmm..you love her?"

"Yes."

napangiti ako....parang gusto niyan sundan yung babae kaso hindi niya ako pwedeng
iwan. Napapailing na lang ako...men. Kinalabit ko siya.
"Sundan mo."-me

"Pero-"

"Akong bahala kay cloak-"

sinagot ni andreige yung cellphone niya ng biglang mag ring...seryoso na nag-usap

sila nung kausap niya at nanglalaki yung mga mata na napatingin siya sakin.

"But why-...alright."-andreige

tinaasan ko siya ng kilay.

parang namumutla siya.

"I need to go to her."-andreige

"Okay..ill be fine."

alanganing tumango siya at tumakbo na palabas. Pinagpatuloy ko yung pagkain

ko..hihintayin ko na lang dito si cloak...sigurado namang malalaman niya na nandito
ako.

sana hindi siya magalit kay andreige..

kailangan nilang magkausap nung cassandra eh.

"Nakakainis talaga yung lalaking yon! bat kailangan ko pang pumunta don para
magdala ng papel at ballpen sa kaniya? naghihirap na ba ang VEIL ngayon at wala ng
papel don?!"

nilingon ko si thea.
VEIL?

"Thea!"-me

"Yes?"

"Sama ko."

she pursed her lips then nagkibit-balikat siya...pumunta siya sa likod ko at

tinulak na yung wheelchair....hindi ko masyadong kabisado yung dinadaanan namin.

pero alam ko nakita ko na to..or not?

basta.

tuloy-tuloy kami ni thea hanggang pareho kaming napatigil sa isang maliit na

verandah ng may marinig kaming nag-uusap...nagtago kami ni thea..

"Why do we need to hide?"-me

"Ewan ko din."

nilingon ko si thea at parang kinakabahan siya na ewan habang nakatingin

sakin...nagtatakang tumingin ako don sa verandah....ano bang meron?

...

...

"So your getting married?"-craige

"Not really."

craige and cloak...

akala ko naman kung anong importanteng pag-uusapan nila..makikichismis lang pala si

craige...papaandarin ko na sana yung gulong nung wheelchair pero pinigilan ako ni
thea.

"Anong ibig mong sabihing 'not really'?"-craige

"We're taking our time."

"I can hear a but."

"..............."

ano bang problema nilang dalawa..halata naman na wala sa mood si cloak. Kasi kung
nasa mood yan...dapat nsgkwento na yan ng medyo maayos-ayos.

"cloak?"-craige

"Hindi ko alam kung magpapakasal ba talaga kami..I mean..'we'e taking our time' can
also mean that I have all the time in the world and in the end pwede ko siyang
hindi pakasalan."

napasinghap ako.

no..

mali lang siguro ako ng pagkakarinig-

"What do you mean?"-craige

"You know I love your sister, craige. *laughs* Fierce is great..and we enjoy each
other. The sex is good...but that's it. Alam mo namang hindi ko gusto ng kasal."

tinakpan ko yung bibig ko para hindi ako makasigaw.

nararamdaman ko na tumutulo na yung luha sa mga mata ko...

"T-Thea...lets get out of here.."-me

"Fierce.."

"Let me get out of here please.."

"Okay."

Its hard to believe

but thats what he said..

everything we shared..

...

...

It doesnt mean anything to him.

CHAPTER 33 ~ I Tried ~
FIERCE'S POV

Panay yung tulo ng luha ko habang pabalik kami ni Thea sa Villa...wala din akong
choice at kailangan kong intayin si Cloak dito..besides..

I want to give myself a little chance na baka sakalai..parang sa mga librona

nababasa ko na mali lang pala yung rinig..na may kulang pa pala.

Na hindi pa tapos yung sinasabi...

sana nga..

Heaven knows how much I wish na sana nga mali lang ako ng pagkakaintindi..na
there's more to it. Sana nga ganon ang mangyari..

"Okay ka lang ba dito? na iimpake ko na lahat ng gamit mo."-thea

"I'll be fine...pero-"

"Dont worry...tawagan mo na lang ako kung magpapasundo ka incase...amm..anyway,

maiwan na kita dahil dadalan ko pa ng papel so Boss Tamad. Isa pa may concert si
Quin"

"Concert?"

"Oo..kaya nga nag-aalisan na yung tao sa 'Craige' kasi mag co-concert daw siya.
Baka nagtatago na yung mga yon sa lungga nila...sige..alis na ko."

pinilit kong ngumiti at tinanguhan ko siya.

Nakaupo lang ako don habang nakatingin sa Villa namin-....ni Cloak..masyado siguro
akong umasa...masyado akong nangarap ng mataas...kaya ngayon..bumagsak ako.
kaso pwede ba namang pigilan natin kung kailan tayo magmamahal?

sana lang...nangyari to nung hindi ko pa si mahal..

yung mga panahon na hindi pa siguro ako masasaktan kahit na mangyari to...mga
panahon na natututunan ko pa lang siyang mahalin.

kasi ngayon..

ang sakit.

Hindi ko alam kung kakayanin ko kapag nawala si cloak..maybe I can...maybe I

cannot..I dont know. Right now I dont really know what to expect.

I'm tired of expecting...expecting for something that wouldnt come true.

Tired of expecting that I would be happy too..that finally I belong

somewhere...that finally i'm in the arms of someone that would stay with me..

pero sa huli..

naiiwan lang akong mag-isa.

sa huli...hindi parin ako nagiging masaya.

Nakakapagod din pala...na patuloy na umasa..na patuloy magmahal. Kasi sa

huli..lahat naman nagkakasakitan..wala naman kasi atang forever..

Sometimes I cant helpt but wonder...why do a person keep on hurting someone they
love?...kung mahal mo yung isang tao..bakit kailangan mo silang saktan?

bakit hindi na lang pwedeng maging masaya?

bakit hindi pwedeng kahit for once...

...

...

bigyan naman ako ng sarili kong love story.

Pero siguro nga..walang perpektong story ng buhay..siguro minsan wala talagang

nakalaan satin...maaring pinalagpas natin sila o...

pinakawalan nila tayo.

Minsan kasi kahit anong gawin nating kapit sa isang tao...kung sila na yung
bumibitaw..wala na tayong magagawa. Its hard to hold on to someone who will just
let us go in the end.

ano pang dahilan para kumapit?

kung sila na ang bumibitaw?

...

...

napayuko ako ng naramdaman ko na sunod-sunod na tumulo yung mga luha ko. Tinakpan
ko yung bibig ko...I dont want anyone to hear me..
baka dumating siya..

ayoko sana...na kaawan niya ako.

Pero ang hirap...ang hirap pigilan. Kusa na lumalabas yung mga luha ko...I cant
help it..because my heart is breaking into pieces...

I think my love will always remain....pero ano nga bang mawawala sa kaniya? Hindi
naman niya sinabi kahit kailan na mahal niya ako..wala siyang sinabi.
alam ko na..action speak louder than words...pero kailangan parin nating marinig.
Kailangan nating marinig para walang pagdududa na mangyari..

siguro masokista nga ako..

kasi gusto kong marinig mismo sa kaniya.

...

...

"Fierce."

nag-angat ako ng tingin...I tried myself from crying but I cant. Parang hindi si
cloak na kilala ko yung kaharap ko..parang yung kaharap ko ngayon ay yung cloak na
dati..

yung bago ko siya nakilala ng lubos.

His eyes looks cold...pakiramdam ko hindi siya yung cloak na nakasama ko..kasi yung
cloak na yon kahit paano..nararamdaman ko na mahalaga ako para sa kaniya.

"May gusto akong sabihin."-cloak

"W-What is it?"

nakatingin lang siya sakin...then he looked away na parang may iniisip.

Nang tumingin ulit siya sakin..mas lalong napalakas yung iyak ko. Nagbago yung mata
niya..its not cold anymore..parang nakita ko ulit yung cloak ko...
pero this time..his eyes is full of pain.

"W-What-"-me

"Fierce..

...

...

let's stop this."

umiling ako at napatungo...mas masakit. Ang sakit-sakit...I dont know what I have
done to deserve this...ano bang naging kasalanan ko para parusahan ako.

bakit ba hindi ako maging masaya?

bakit lahat na lang ng mahalin ko binabawi sakin?

"H-Hindi kita maintindihan.."-me

"Alam kong naiintindihan mo ako...I'm sorry I lied..I lied that I'm falling for
you...na challenge ako sayo noon..and I thought naiinlove na ako sayo. But I
cant...I tried..but I cant. Its great while it lasted-"

tumayo ako at sinampal siya.

hindi ko ininda yung sakit ng tama ko sa likod...because my heart is in greater

pain. Kahit barilin ako ng paulit-ulit..hindi mapapantayan non ang sakit na
nararamdaman ko ngayon.

nothing can ever be compared...sa nararamdaman ko sa mga sandaling to.

this time...its not like someone is dying...Its like I'm dying with my heart.

"P-Please..dont do this cloak."

"I'm sorry."

"Damn it! Not now..not when I love you so much! dont do this to me."

umiling siya at hinawakan ako sa braso. Seryosong tinginan niya ako at wala akong
magawa kundi umiyak lang...there's nothing else I can do..

nothing.

"I dont love you."-cloak

hindi ko alam kung hanggang saan ko pa kakayanin..pero kailangan. Mahal na mahal ko

si cloak...mahal na mahal ko siya kaya ang sakit...
ang sakit na sa kaniya ko pa naririnig to ngayon.

...

...

hindi ko alam kung tama ba tong gagawin ko...pero wala na akong pakialam..wala na
akong pakialam sa mangyayari sakin. My heart is breaking..

and I dont give a f@ck about my pride.

giving it up all..

...

...
lumuhod ako sa harapan niya.

"Dont..dont leave me please. Mahal na mahal kita cloak...kahit hindi mo ako

mahalin...kahit hindi mo na ako matutunang mahalin...wag mo lang akong iiwan."

"Fierce-"

"Do you know how much I love you? hindi mo alam diba?...hindi mo din alam kung gano
ko kayang ibaba ang pride ko para sayo..everything I have...I'm giving it all to
you..just dont do this."

naramdaman ko na pilit niya akong tinatayo pero pumiksi lang ako.

kung nakikita man ako ng Diyos ngayon....sana ibigay naman Niya sakin si
Cloak...sana payagan naman Niya na maging masaya ako..

kasi kulang na kulang..

kasi parang pinasabik lang ako..

kahit sandali pa...kahit saglit na lang.

"Listen Fierce..dont do this to yourself...I'm not the right one for you. I dont
love you..I cant love you..and I will never love you..find someone...someone who
can be with you..someone that wouldnt hurt you."

"I dont want to be with them!"

bakit ba kailangan akong ipagpilitan sa iba?

Kung kaya ko ginawa ko na...kung kaya ko ngayon pa lang..magmamahal na ako ng iba.

Kasi pagod na pagod na ako...pagod na akong masaktan.
ayoko ng masaktan..

I want to be happy..

"I can never be happy with them."-me

"Try."

"Try loving me."

"I tried...but I cant."

tuluyan na niya akong tinayo at tinitigan sa mga mata...he brushed away my tears
then he kiss me. Last kiss.....eto lang ang kaya niyang ibigay..

hindi ko na alam..

Hindi ko na alam kung ano pang dapat kong gawin para mahalin niya ako...ano pa bang
kulang sakin? Ano pa bang wala sakin? si paige parin ba?

siya parin ba?

"Si paige parin ba, cloak?"

...

...

"Yes."
hindi ko na napigilan at sinuntok ko na siya...hindi siya umilag. Hindi niya
hinarangan ang mga suntok ko...patuloy lang ako sa pag-iyak hanggang mapagod ako..

I clutched my fingers on his shirt at sumubsob ako sa kaniya.

"Ano pa bang kulang cloak? binigay ko na lahat...lahat-lahat...para sayo,

kinalimutan ko lahat ng agam-agam ko..kasi mahal kita. Ano pa bang kulang?"

"Wala fierce...I just cant."

"Tell me..tell me something na dapat kong gawin cloak...tell me."

...

...

"Leave this place...start again. And never come back. Never look for me
again...forget about The Camp..forget about us. Start a better life."

"I dont think I can do that cloak."

"You can."

"I cant live without you."

"You already did...for the past 25 years without me..you can do it again. I'm
sorry...I..I enjoyred everything we shared, but thats it. Hindi kita kayang
mahalin. Sinubukan ko..pero hindi ko kaya."

"Ang sama mo cloak..lahat naman ginawa ko na..lahat naman gagawin ko para

sayo..pero bakit ayaw mo kong mahalin?"

...
...

"Dahil hindi ka si Paige."

tumungo ako.

tama siya..I can never be paige. I can never be her.

...

...

Kinuha ko yung bag ko at tumakbo palabas...wala na akong nararamdaman..just this

f@cking heart of mine thats falling apart. Hindi ko na siya pinakinggan ng tinawag
niya ako.

I'm done..

I'm done with this life.

Maybe somehow kaya ko pang mag move on..or maybe I cant...pero ang alam ko.
Sinubukan ko...ginawa ko lahat. Hindi ako sumuko.

pero siya..

siya ang sumuko.

siya ang bumitaw.

Its suppossed to be me and him...but right now. I'm all alone..because he cant love
me. Because he cant give me his heart...kasi hindi niya magawa.
there's nothing I can do right?

nothing.

...

...

he cant be mine. Hindi dapat ako umasa na kaya ko siyang angkinin pang habang-
buhay...dahil umpisa pa lang..wala naman talagang kami.

dahil para sa kaniya.

laro lang ang lahat.

Binigay ko na lahat...I gave my everything..hindi lang siya ang sumubok. He tried

to love me...and I tried to make this work..but he didnt want to..

I tried to hold on..

...

...

but he let go.

CHAPTER 34 ~ Medicine ~

FIERCE'S POV

Nagulat ako ng biglang humila sakin habang tumatakbo ako. Pinasok niya ako sa loob
ng sasakyan at pagkatapos ay nilingon ako.

"Are you okay?"

Si Tita Sage. Nag-aalalang nakatingin siya sakin na parang hindi niya alam kung
paano niya papayapain yung nararamdaman ko. Pero sa tingin ko...wala ng
magpapagaang ng loob ko ngayon.
Sa unang pagkakataon sa buhay ko...hindi ko alam kung san ako pupunta...kung may
purpose pa ba. Kung kailangan ko pa bang mag try na bumangon ulit..

kay Harvey non..

pinilit ko yung sarili ko. Para kay Harvey...kasi kailangan kong malaman yung
nangyari...pero ngayon. Hindi ko alam kung ano pa ang hihila sakin para bumangon.

ano pa bang dahilan?

There's nothing left for me here-

...

...

nagulat ako ng bigla akong sinampal ni Tita Sage. Nag focus yung mata ko sa kaniya
at nag-aalalang nakatingin parin siya sakin. Bumuntong-hininga siya.

"Alam ko kung anong iniisip mo at hindi maganda na iwan ka na lang mag-isa. You're
unfocus and that can lead to dangerous possibilities."

"T-Tita.."

"I know you dont think you have any purpose anymore...na wala ka ng dapat gawin. Na
wala ka ng dapat ipaglaban. Pero meron pa...you need to fight your love for him."

"He gave up."

"He didnt."

napatingin ako sa kaniya at malungkot na umiling ako. I dont want to give myself
any hope...na minahal niya talaga ako. Kasi nakakapagod na..
nakakapagod ng masaktan.

"Focus Fierce...and answer me. Do you really believe na totoo lahat ng sinabi ni
Cloak?"

"Wala ka ng mga oras na yon tita...hindi mo narinig. Totoo yon...alam kong

totoo..he's a different cloak. Hindi siya yung cloak na minahal ko."

"No fierce..he's hiding from you. Funny thing about men, they always thought that
women cant take care of themselves. Its not a bad thing...gusto lang kasi nila
tayong protektahan. Though sometimes its getting overboard. It's on their
nature...to keep their women safe."-tita sage

"I dont understand..."

...

...

"Kung ano man ang mga sinabi sayo ni Cloak..lahat ng yon hindi totoo."

umiiyak na umiling ako. Ano ba talaga ang dapat kong paniwalaan? Narinig ko
lahat...sinabi niyang hindi niya ako mahal. Na hindi niya ako minahal.

na nagkamali siya.

na si Paige parin.

"Listen fierce...obviously may mali. May mali sa mission kaya ka niya pinapaalis.
At dahil katulad namin...makulit ka din. I'm very sure tumanggi ko na itigil yung
mission. Kapag kasi humiling tayo...nahihirapan silang tumanggi. Kaya gumagawa sila
ng mga drastic move. Wag mong isipin na nagsasalita ako ng walang basehan. Dahil
nangyari narin samin to ng asawa ko noon. Men are born overprotective."
"Pero bakit?...hindi naman ganon kalaki ang problema-"-me

"It looks easy but its not. Apparently lahat ng nangyari sa mission niyo...lahat ng
nakilala niyo, lahat yon kasabwat ni Ava. Ginagaya niya ang muka mo for no reason
right? Pwedeng kahit sino yon sa The Camp kaso ikaw ang naisipan niyang gayahin.
Bukod pa don..hindi din totoo na walang kaibigan si Jarrice noon..yes hindi siya
palalabas...though marami siyang negosyo at charity. Pero may mga kaibigan
siya..someone is feeding us different information para maguluhan tayo."

"So yung mga kaibigan niya..alam na...na.."

"Yes...yung pili niyang mga kaibigan alam na hindi ikaw si Jarrice...yung nakilala
mo sa interview. Yung sa party...kahit yung bumaril sayo at yung narinig niyong
pag-uusap about kay Jarrice...lahat yon kasinungalingan..lahat ng yon parte ng laro
ni Ava."

tumigil na sa pagtulo yung mga luha ko.

ang ibig sabihin lang non...lahat ng sinabi ni Cloak..maaring hindi totoo. Siguro
gusto niya lang akong protektahan..dahil alam niyang hindi ako papayag na i-
continue yung mission.

alam niyang hindi ako makikinig.

tama si Tita Sage...parte na siguro sa pagkatao ng mga lalake ang pagiging

overprotective. Minsan parang binabalewala nila tayo pero..

gusto lang nila tayong protektahan.

I love Cloak...bakit ko pahihirapan ang taong mahal ko? Pero kung kailangan..kung
para sa kaniya..gagawin ko. Kung nasaktan ako ngayon..

siya ba hindi?
Come to think of it...after everything. Just a few lies...I lost my trust in him.

...

...

bababa na sana ako pero pinigilan ako ni Tita Sage.

"No...hayaan mo sila gusto nilang gawin. Sa ngayon dadalin kita sa rest house ko sa
batangas. Mag stay ka muna don. Pero pag-usapan muna natin, how to make them taste
their own medicine."-Tita Sage

"Ano pong ibig niyong sabihin?"

"Gagawin mo kung anong gustong gawin ni Cloak. Paniwalain mo siya na naniniwala ka

sa sinabi niya. Aalis ka ng The Camp at hindi magpapakita-"

"Pero..pano yung mission. Gusto kong tumulong."

"Exactly...tutulong ka. Nang hindi nila alam. Hindi lang ang asawa ko ang may
karapatan sa The Camp..I can decide on my own and there's no way he can stop that.
Tutulong ka sa mission about kay Jarrice. And also you need to know na nagte-take
ng double ngayon si Cloak. It means na habang inaayos niya tong kay
jarrice..kumukuha siya ng maliliit na mission. Mga panandalian na hindi naman
talaga nasa field ng The Camp. Nalaman ko kanina...I want you to secretly follow
him. Pero mag-iingat ka...masyadong malakas ang pakiramdam ni Cloak."

"Bakit mo to ginagawa tita?"-me

"Kasi alam ko ang nararamdaman mo. Mahirap ma in love sa isa sa mga agents ng The
Camp...sakit ng ulo. But at the same time it will be one of the best thing that
will happen to you. Pero dapat nilang maintindihan na kaya din natin...na kaya mo.
Please do take care of yourself dahil lagot ako sa asawa ko kapag nalaman niya na
may kinalaman ako at napahamak ka. Take care, okay?"

napangiti ako...at kahit naiiyak parin ako tumango ako sa kaniya. Nakangiting
pinaandar niya yung sasakyan palayo sa The Camp.

hindi ko maiwasan na hindi mapalingon pabalik..

its like leaving home.

Masyado na akong naging attach sa The Camp na parang ayoko ng umalis. Kahit yung mg
aibang agents hindi na tumitira sa labas ng The Camp..

cause believe it or not..that place is really magical.

"Is it like leaving your home?"-tita sage

"Yes."

"Pero malay mo...dahil nandiyan si Cloak...lahat ng memories niyo. Kaya para

sayo..its a home. Kung wala kasing significance para sa isang tao ang isang
lugar...it will never be called home."

"I love him."

"Ask your heart...sinabi man niya o hindi..naramdaman mo ba na mahal ka niya?"

napatingin ako sa labas ng bintana.

I can remember his smile...laugh. Yung mga oras na nagsisigawan

kami...naghahabulan. Nung nagtatalo kami. Naglaban sa cooking contest ni Yale.

nagkaron ng indecent agreement. Nagkilitian sa training room. Yung unang beses na

hinalikan niya ako. Yung unang beses na niyakap niya ko.

the first time he called me angel.

first touch..

and finally when we become one.

At ngayong sinaktan niya ako.

Masaya man o malungkot na memories ko na kasama ko siya...nararamdaman ko na mahal

niya ako. Kahit nasaktan ako...kahit akala ko wala na lang talaga para sa kaniya
lahat.

Kahit inisip ko na binabalewala niya na ako. May isang bahagi parin ng puso ko ang
ayaw bumitaw. Na gusto paring maniwala sa kaniya.

"He loves me."

ngumiti sakin si Tita Sage at nagpatuloy siya sa pagmamaneho. Tumingin ako sa

kaniya...muka siyang masaya. Pero alam ko bago niya marating ang kasiyahan niya
ngayon..

marami narin siyang dinanas na sakit.

"Pain is part of our lives, Fierce. Kung hindi tayo masasaktan hindi natin
maiintindihan kung gano kahalaga satin ang isang tao. Hindi natin matututunan na
pahalagahan sila. Kung hindi tayo masasaktan...pano natin matututunan kung pano
talaga maging masaya? We need to be hurt before we can be happy. That's life."

"Pero kahit na marami ng napagdaanan ang isang tao, Tita...hindi parin tumitigil
ang mga problema na dumating. Nasasaktan parin kahit na nasaktan ka na."-me

"Dahil continous ang bawat natututunan natin sa mundo na to. Kung hindi nawala sayo
ang nobyo mo noon...matutunan mo ba na may kaya ka palang gawin para tumulong na
mabigyan ng hustisya ang iba? Kung hindi siya nawala sayo...matututunan mo ba na
pahalagahan ng todo si Cloak?"
napakurap ako.

thats right. Lahat may kapalit...malungkot man ang dumating satin. May dadating na
panibago para mapunan ang nawala. To learn how to let go.

"Ganon na ata talaga yon Tita...hindi natin maiiwasan saktan ang taong mahal
natin."-me

tumango-tango siya.

Tahimik na tumingin ulit ako sa labas ng bintana at sumandal sa upuan ko. Ang
daming nangyari....at sa kabila non unti-unti akong kumakalma.

...

...

napapitlag ako ng may biglang humawak sakin. Dumilat ako. Hindi ko alam na
nakatulog na pala ako. Tumingin ako sa bahagyang tumatapik sakin.

si Tita Sage.

"Nandito na tayo Fierce."

bumaba kami at napasinghap ako ng mahina ng makita koa ng magandang tanawin sa

paligid namin. Narininig ko pa sa di kalayuan ang tunog ng alon.

"Ang ganda dito tita."-me

"I know..gustong gusto kong mag stay dito dati. Pansamantala dito ka
muna..ipapadala ko sayo kapag kumilos na si cloak at kung saan. Yung budget-"

"I can manage tita."

"You sure?"

"Yes."-me

tumango-tango siya at inalalayan na ako papasok ng rest house. Nilibot ko yung

paningin ko ng makarating kami sa loob at na mangha ako sa ganda non.

halos puro glass yung paligid kaya kitang-kita yung sa labas..tanaw na tanaw yung
dagat. Tiyak na mawiwili ako dito...kung sana nandito siya-

"Wala ka nga lang makakasama dito kaya papupuntahin ko dito si Quin at si Hade-"

"Tita...bat yung dalawa pang yon?"

"Sabagay baka imbis na matahimik ka bigla na lang magulo yung utak mo. Si Yale na
lang at saka si Eika dahil mukang mas matino naman yung dalawang yon..pero parang
hindi din. Pwede ng pagtiyagaan. Anyway..dont worry sasabihin ko sa kanila ang
dapat at hindi nila sabihin. Para matulungan ka na din nila sa mission."

"Sigurado ka po na hindi sila magsasalita?"

ngumiti siya sakin.

Napalunok ako...muka ngang sigurado siya. Kung sabagay yung asawa nga niya takot sa
kaniya...kahit si Craige namumutla kapag nagagalit si Tita Sage.

"Wala ng chef ang The Camp."-me

"Maraming pwedeng mag substitute muna. Para narin hindi ka magutom dito...kailangan
mo pang pagalingin yang wound sa likod mo. Speaking of that...lumapit ka dito sakin
at ng magamot ko. Its bleeding."

hinila niya ako papunta sa sofa at tinanggal niya yung blouse ko. Naramdaman ko na
tinanggal niya yung nakakagbit sa likod ko at narinig ko na may bumukas ng zipper
ng bag.
pinigilan kong hindi mapasigaw ng may inilagay siya.

Minsan talaga nakakatakot ang mga Doctor...parang ang kalmado nila lagi. Pero isa
sila sa pinaka dangerous na tao sa mundo.

...

...

Nang matapos si Tita Sage parang kalahati na ng energy ko ang nawala. Dahan-dahan
na umupo ako para hindi mabigla yung likod ko at para hindi na kailanganin ni Tita
Sage na gamutin ulit ako.

"Tama si Eika at Yale na lang..may alam din sa paggagamot si Eika. Makakatulong

siya sayo."

"Tita..bat yung may issues pa yung gusto mo pong papuntahin?"

"Para may mabuong anoher lovestory."

ngumiti siya. Mukang balak ni Tita sage na maging cupid. Kaya din niya ako
tinutulungan sa problema namin ni Cloak. Kung sabagay..

bored narin siguro siya.

...

...

"Tita Sage si Craige..ayaw niyong hanapan ng partner?"-me

"Actually..nagsimula na nga sila. Ang kaso wala silang ginawa ngayon kundi mag
bangayan. Pero alam kong sooner or later magkakatuluyan din sila."
"Tapos si Andreige?"

"Andreige won't be a problem..kahit hindi ko siya ipagtulakan alam kong gagawa siya
ng paraan para sa babaeng mahal niya. Si craige naman kasi..masyado siyang focus sa
paghahanap sa nakapatay sa girlfriend niya noon. At hindi ko siya masisisi."

nakangiting tinapik ni Tita Sage yung kamay ko.

...

...

sabay kaming napatingin sa cellphone ko ng bigla yong tumunog. Tinignan ko kung

sino yung caller at napatingin ako kay Tita Sage ng makita kong si Cloak yon.

ngumiti siya at kinuha sakin yung phone...then may inabot siya sa bag niya at
ikinabit don sa phone ko.

"Hello?"-tita sage

"Sino ka?! Bakit na sayo ang cellphone ni fierce?"

"Hiniwalayan mo na siya diba? wala ka ng pakialam kung ano ang gawin namin-"

"Damn you-"

pinatay na ni Tita Sage yung phone. Siguro binago niya yung boses niya gamit nung
kinabit niya...dahil yon lang ang pwedeng maging dahilan ng reaction ni cloak.

napangiti ako ng makita kong maluha-luha si Tita kakatawa. Muka ngang bored na siya
sa The Camo kaya kami ang pinagti-tripan niya.

parang hindi siya dignified doctor ngayon sa sobrang kakatawa niya. Parang bumata
siya ng ilang years.
Nang makuntento na siya na pagtawanan si Cloak umayos na siya ng upo at binalik sa
bag niya yung kinabit niya kanina then inabot niya na sakin yung phone.

"Seloso. Goodluck talaga kung magpapakasal kayo."-tita sage

"I can handle him."

"I know you can, dear. Besides...we're the only one who can handle our own men."

kumindat siya sakin at napangiti ako.

One day..malalaman ni Cloak na kaya ko. Na kaya kong hindi mapahamak. Na kaya kong
kumilos ng mag-isa ng wala ang tulong niya.

hindi man matanggal ang pagiging overprotective niya..

at least alam niya na kaya ko.

"Now...sasabihin ko pa sayo ang iba mo pang dapat gawin."-tita sage

wait for me cloak...pero sabi nga ni tita sage

...

...

I'm gonna make him taste his own medicine.

CHAPTER 35 ~ Give Up ~

FIERCE'S POV

Napatingin ako sa gawi ng bahay ng may marinig ako don. Sa mga araw na ang stay ako
sa The Camp at sa mga agent na nakasama ko don...lumakas narin ang pandinig ko.
Tumayo ako sa pagkakaupo ko sa buhangin at tumakbo ako papunta sa bahay. Nagtago
ako at sumilip at napabuga ako ng hangin ng makita ko kung sino yung mga pumasok.

...

...

Si Eika at si Yale.

Namumula si Yale at hindi siya makatingin kay Eika na kasalukuyang inaayos sa sofa
yung mga gamit niya. Nang tumingin siya Eika sa kaniya at nahuli siyang nakatingin
agad-agad na tumakbo kung saan si Yale.

napangiwi ako ng tumama yung paa niya sa coffee table dahilan para magtatalon siya
at magsisigaw ng tumama don yung paa niya.

"Ano na namang problema mong susi ka?"-eika

"Araaaaay!"

natatawang pinagpag ko yung damit ko at pumasok na ako sa loob....ilang araw ko

narin silang iniintay. Napatingin sakin si Yale at ngumiti pero bumalik sa pagngiwi
ng sumakit na naman yung paa niya.

"Ayan..kung makatingin ka kasi."-me

"San?"-eika

"Wala."-me/yale

nagkatawanan kami ni Yale at sinimangutan lang kami ni Eika. Umupo na siya sa sofa
at si Yale naman ay naglakad papunta sa kung saan..sa kusina siguro.

umupo ako sa sofa at tinignan ko si Eika. She's a peron who always keep everything
to herself. Private person kung baga. Though nakikihalubilo siya sa iba..

hindi niya gawain ang sabihin sa iba ang nararamdaman niya.

Kaya nga kung hindi mo siya titignan mabuti...hindi mo makikita na apektado din
siya kay Yale. Cool lang siya at nakikipag-asaran kay Yale..

pero halata naman na ginagawa niya lang yon para mapagtakpan yung feelings niya.

"Fierce!"

pumunta ako sa kusina ng marinig ko yung boses ni Yale. Naabutan ko siyang may
hawak na sandok habang may niluluto na kung ano.

talagang hari ng kusina tong taong to.

"What?"-me

"Dito ka muna..kailangan may nakatingin sakin para makaluto ako ng mas maayos."

"*laughs* Adik..bakit ba sa The Camp may nanonood sayo habang nagluluto ka?"

"Aba, Oo. Hindi nga sila makapag focus sa dapat niluluto din nila sa kakatingin
sakin. Besides gusto ko may tao sa loob ng kusina kapag nagluluto ako. Nag iispace
out kasi ako."

tumango-tango ako at nangalumbaba habang pinapanood ko siya.

parang enjoy na enjoy siya sa pagluluto.

"Gusto mo tawagain ko si Eika? The more the merrier-"

"No!"-yale

natawa ako. Sabagay kung nandito si Eika baka mapaso pa ng mapaso si Yale sa
pagkataranta. Parang nakatatak na sa kaniya ang mapahamak everytime na nasa paligid
si Eika eh.

masyado kasing natataranta.

"Sayang kayo..bagay pa naman kayong dalawa."-me

"W-Who?"

"You know who."

"Ayaw na niya eh."

I look at him symphatetically. Kung sabagay...wala namang magagawa si Yale kung

ayaw na talaga ni Eika. She felt betrayed...ang magagawa na lang ni Yale.

mabago ang iniisip ni Eika na ganon..baka sakali kapag nabago niya yon. Magkaron
ulit silang dalawa ng chance. Matatauhan din si Eika.

"Ligawan mo."-me

"Ayokong ng mareject."

nagkibit-balikat ako at kumuha ako ng tinidor. Then tumusok ako nung niluluto niya
at hinipan ko. Nakatingin lang sakin si Yale ng sinubo ko yung kulay pula na kanina
niya pa niluluto.

...

...
O__O

napatili ako at nagtatalon ako ng biglang umusok yung kung ano sa bibig ko.
Natatawang inabutan ako ni Yale ng baso ng gatas na kaagad kong ininom.

"Damn it ano ba yan?!"-me

"Sili..ikaw kais kain ka ng kain hindi ka muna nagtatanong. Para to sa sauce

mamaya."

naluluha na yung mata ko at nagpatuloy lang ako sa pag-inom. Kumalma lang ako ng
hindi na umaapos yung bibig ko sa sobrang init.

"Mapapatay kita."-me

"Ikaw tong kain ng kain. Umupo ka muna kasi diyan..here. Kainin mo muna tong chips
na to. Tsk tsk nangyari narin yan kay Eika noon eh, kain din kasi ng kain."

napapangiting tinaasan ko siya ng kilay.

Namula lang siya at nagpatuloy sa pagluluto nung sili niya. Hindi ko nga alam kung
anong ginagawa niya eh. Pagkaraan nilagay na niya yon sa mangkok.

kung titignan parang may masarap na kulay pulang chips sa bowl na nilagyan niya.
Ang kaso alam ko na ngayon kaya kahit anong gutom ko hindi ko kakainin yan.

ang anghang-anghang eh.

"Gawa kang cake mamaya Yale ha?"-me

"Bakit?"
"Wala lang..parang gusto ko ng cake. Saka isa pa ang tagal ko ng hindi nakakakain
ng chocolate cake. Yung maraming icing ha?"

"Hindi kaya buntis ka?"

natawa lang ako. That would be next to impossible. Una kakaron ko lang ng period at
kawawala lang din non. Pagkatapos non gumamit si Cloak ng condoms.

hindi ako mabubuntis.

"Ewan ko sayo..basta gusto ko ng cake."-me

"Okay, okay..gagawa ako mamaya."

kinain ko na lang yung chips na inabot niya kanina at pinanood ko siya. Nagtatakang
tinignan ko siya ng isa-isang tinanggal niya yung butones ng polo niya.

"Bakit ka nagtatanggal ng damit?"-me

"Hindi ako sanay ng masyadong close ang damit ko. Hindi ako makahinga. Mas
koportable ako ng nakabukas."

"Siguro hindi makaluto ng maayos yung mga staff mo no?"

"They get by."

natawa na lang ako. Kahit hindi ko type si Yale...kung siya ang kasama kong
magluluto tapos ganiyan ang itsura niya..maiilang din ako panigurado.

sino ba ang masasanay sa lalakeng halos maghubad kapag nagluluto?

kulang na lang tugtugan siya ng careless whisper.

"What?"-yale

"Ewan ang weird mo."-me

...

...

napalingon ako sa kusina ng pumasok si Eika na naka bikini. Mukang ready na ready
na siya mag swimming. Ngumiti siya at lumapit sakin.

"Swmming tayo, Fierce."-eika

"Okay..magpapalit lang ako ng damit. Oy Yale, tignan mo muna si Eika, oh."

natatawang lumabas na ako ng makita kong nabagsak yung sandok ni Yale ng malingunan
niya si Eika na sumunod na sakin sa paglabas.

umakyat ako sa kwarto ko at nagpalit ng damit. Two piece swimsuit. Then bumaba na
ako.

naabutan ko si Eika na mukang excited na.

"Ang tagal ko ng hindi nakakapag swmming sa dagat."-eika

"o? Ako nga din eh. Masyado kasing maraming nangyari."

"I agree."

naglakad na kami papunta sa dagat. Naglunoy kami don habang nagtatawanan.

"Pano kapag niligawan ka ulit ni Yale?"-me

nawala yung ngiti niya at bigla siyang sumeryoso. Tumingin siya sa direksyon ng
bahay at bumuntong-hininga siya.Pakiramdam ko kahit nakakangiti siya..

hindi pa din siya masaya.

"Hindi ko pa kaya."-Eika

"You still love him?"

"I dont know."

"Sabagay...mahiram yung pakiramdam na tinraidor ko. Lalo na ng taong natututunan mo

ng mahalin..o mahal mo na."

ngumiti siya ng malungkot at binalik sakin yung tingin. Pareho kaming nahihirapan
sa mga sitwasyon namin....magkakaiba nga lang ang dahilan.

"Ahon muna ako...diyan lang ako sa pampang."-eika

"Hindi kaya umitim ka niyan?"

"Hindi yan...sa tingin ko ikaw din hindi ka iitim. Natural na ata yan sayo eh.
Kanina pa tayo dito pero namumula ka lang. And anyway..hapon na."

"Sabagay."-me

umahon na siya habang ako naman ay lumangoy papunta sa di kalayuan para makapunta
ako sa may kalakihan na bato don. Nang makarating ako ay sumampa ako don.

"Sana nandito ka."-me

it would be fun kung nandito siya.

Maybe will made here...and anywhere we want. Then sa gabi maglalakad

kami...together.

Pero wala na akong magagawa...kailangan ko na lang siyang intayin. Kailangan kong

gawin kung ano yung sinabi ni Tita Sage. after all....cloak needs to learn a
lesson.

dapat kasi sinabi niya na lang sakin.

though hindi ko siya masisisi....masyado lang siyang overprotective. Kung

sabagay..baka nga hindi ako makinig sa kaniya kung kinausap niya ko.

pakiramdam ko alam ni thea at andreige...masyado kasing coincidence nung narinig ko

yung pag-uusap nila Cloak at Craige..ngayon ko lang naisip yung possibility..dahil
sa sinabi ni Tita Sage.

Minsan kasi kahit alam natin yung totoo...hindi parin natin maiwasan na hindi
maniwala kapag may dumating na problema. Naniwala ako at nasaktan...dahil mahal ko
si Cloak.

fear

insecurities

doubt

lahat yon hindi nawawala...kasi mahal ko siya. Kasi natatakot ako na mawala siya.
Dahil hindi ko pa naririnig sa kaniya na mahal niya ako.

Soon maybe..
Maybe maayos lahat. Kung maiisip niya lang na hindi siya ang dahilan kung bakit
nalagay ako sa kapahamakan...na mapoprotektahan nya ako.

Na mahal ko siya...kaya ko hinarangan yung bala na dapat para sa kaniya.

Na yon din ang gagawin niya...kung siya ang nasa posisyon ko.

Its like a reflex move...hindi na ako nakapag-isip ng mga panahong iyon. Kasi ang
alam ko lang..kailangan ko siyang iligtas. If someone you love is in that
situation..

I'm very sure that you would throw yourself to catch that bullet.

"Ano ng ginagawa mo ngayon? Are you sad that we're apart?..na mimiss mo na ba ako?
Kasi ako miss na miss na kita. Gusto kitang kasama ngayon...kaso hindi pwede."

I miss you Cloak.

I wonder

...

...

if you feel the same?

CLOAK'S POV

"Cloak?"

Hindi ako lumingon ng marinig ko yung boses ni Craige. I'm busy...busy thinking
about her. I know that she's not okay...maybe she's crying right now.

And damn me to hell because I know Im the reason of her tears.

"Mababalikan mo pa siya..kapag ayos na ang lahat. Hindi mo naman kasi dapat ginawa
yon. Sinabihan na kita."-craige

"I need to do it and you know it."

Kailangan kong sabihin lahat ng yon. Fierce is the most stubborn woman I ever met.
Alam kong hindi siya papayag na itigil ang mission na alam kong alam niya na malaki
ang maitutulong niya.

hindi ko siya gustong mapahamak.

and I need to do it.

Hindi ko alam kung pagkatapos ng lahat magagawa ko pang bumalik sa kaniya. Kasi
kahit kailan..hindi siya magiging safe sa tabi ko.

I cant give up my work. Because this work...this is who I am. Yon ang alam ko
noon...yon ang sinasabi ng utak ko.

pero ngayon hindi ko alam.

Maybe I can...maybe I can give it up. Because right now im not me anymore..withou
fierce around. I just wish she can wait for me for awhile.

i'll give up everything

for her.

"Lets just get this mission over."-me

"Then you'll quit."

he didnt said it as a question. Mukang alam niya ang binabalak ko. Lumingon ako sa
kaniya at seryosong tumitig ako sa kaniya. Bumuntong-hininga siya.

"If that's what you want."-criage

"Its not what I want. But I only have tow choices. And I will never choose this
work over Fierce."

"Love. Ugh! Anyway...hindi mo ba naisip na kaya din naman protektahan ng The Camp
si fierce? kaya mo siyang protektahan...are you doubting your abilities?"

"Yes. When it comes to her stubborness, I'm doubting myself. Somehow she always
find away to put herself in danger even when I'm around."

"Ewan ko lang Cloak. Pero I'm very sure Fierce wouldnt like it..if you give it all
up just for her. Kung magiging asawa mo siya..kailangan mong matanggap na magkasama
kayo sa lahat. Sa hirap man o sa ginhawa. You'll share everything with her."

"I dont want her to be hurt."-me

"Kahit nakaupo lang siya..masasaktan at masasaktan parin siya. Its like you're
depriving her from helping others. Baka nakakalimutan mo..its not you anymore.
Katulad natin...she's very caught in this work too."

umiling lang ako kay Craige.

time.

I need time to think.

Basta sa ngayon ang alam ko..kaya kong talikuran lahat. Kaya kong tiisin ang mga
bagay na gusto ko. I can turn my back to this work

...
...

if it means not losing her.

CHAPTER 36 ~ I Miss You ~

FIERCE'S POV

Naglalakad ako sa pasilyo ng isang hotel. May dala-dala akong may kahabaan na
attache case pero luckily napasok ko yon ng hindi kailangan ipa-check.

Napapangiti ako habang naririnig ko yung mga pang-aasar ni Eika kay Yale sa
listening device na gamit namin. Papunta kasi sila sa kabilang hotel. Si eika mag-
iistay sa lobby. Si Yale naman back-up ni Cloak doon.

hindi niya nga alam na may back-up siya.

basta..magkakahiwalay kami.

"Pwede mamaya na kayo magtalo? kasi mamaya mapahamak ang Cloak ko, kayo ang
malalagot sakin. Itatali ko kayo magkasama at ihahagis ko kayo sa rooftop ng hotel
na to."-me

"Ang morbid mo masyado."-eika

"Aba light pa yan."

narinig ko siyang tumawa at napailing na lang ako. Nagmamadali na tumakbo ako

paakyat at nag dahan-dahan lang ako ng may biglang lalaking dumaan.

Nang mawala na siya nagpatuloy ako sa pagtakbo.

Hinihingal ako ng makarating ako sa taas ng rooftop. Kumurap-kurap ako ng biglang

nag move yung contact lense sa mata ko dahil siguro kanina pa siya nakakabit.
binuksan ko yung dala ko at kinuha ko yung sniper rifle or a.k.a. LDR or Long
Distance Relationship. Pauso ni marveige na siyang nag invent nung baril.

mas malayo ang naabot at ang impact niya kesa sa normal na sniper rifle.

inihanda ko na yon at pinatong ko sa gutter ng rooftop. Sumilip ako para tignan

kung nasan na si Cloak..pero mukang hindi pa siya nakakarating.

napapadiyak ako.

gusto ko na tong matapos agad para makabalik na kami. Inaantok na ako dahil gabing
gabi na. Saka isa pa napagod kami ni Eika sa kakalangoy ng ilang araw.

swimming kami ng swimming habang si Yale ay walang ginawa kundi magluto.

walang katapusang pagluluto.

"O giliw koooooo! miss na miss kitaaaaaa! Sanay lagi-"-eika

napahilot ako sa ulo ko ng wala sa oras. Pakiramdam ko nandito si Quin at Hade sa

ginawang pagkanta ni Eika. Parang kokonti lang ata sa agents ng The Camp ang
magaling kumanta.

ang sakit sa ulo.

"Ang ganda talaga ng boses mo Eika."-yale

"I know."-eika

hindi mapakaniwalang umiling na lang ako. Kung maganda ang boses ni EIka baka
golden voice na yung sakin. Pakiramdam ko nagbabadiyang gumuho yung hotel kung saan
nandoon sila sa sobrang GANDA ng boses niya.
-___-

"Parang nagrereklamo ka Fierce."-Eika

"Hindi ah, wala nga akong sinasabi eh."-me

"I can feel it."

tumawa na alang ako at sumilip ulit sa sniper rifle na hawak ko para tignan kung
saan dapat nandoon si Cloak. Ang kaso wala siya...inilibot ko yung paningin ko
habang nakasilip parin sa maliit na hole sa sniper rifle.

napatigil ako bigla ng matapat yung hawak ko sa palapag bago kung saan dapat nandon
si Cloak.

...

...

He's there.

Nasa isang room siya at binuksan niya yung kurtina bago siya lumabas. at mukang
nagstay siya maghapon don para hindi na siya mahirapan pang pumasok kung sa gabi
siya papasok.

para walang aberya.

umakyat siya sa floor kung saan niya kukunin ang isang babae na sapilitang kinuha
sa isang mayamang angkan. Madali lang tong mission na to.

Yun nga lang maraming nakabantay don sa babae...don lang siya mahihirapan. And
thats where I came in. Tutulungan ko siya incase.

"Anong suot ni Cloak...hindi ko nakita masyado. Paakyat siya sa position niya."-me

"Wait titignan ko."-yale

may narinig akong mga yabag. Na mangha ako ng marinig ko sa mga yabag ni Yale kung
gano siya kabilis tumakbo...para ngang hindi na normal.

naririnig ko yung paghingal niya..which is supposed to be normal since ang bilis

niyang tumakbo. Matatakot na talaga ako kung hindi siya hihingalin.

hindi na normal yon.

"Naka waiter uniform siya."-Yale

hmm..so yon ang gagamitin niya para makuha niya yung babae. Well I hope it
works...after all susuong parin siya sa isang room na maraming bantay.

inihanda ko na yung sarili ko.

Alam ko na si Yale nakahanda narin. I'm sure tutulungan niya si Cloak incase na
fail na naman ang gawin ko ngayon. That happened often kaya mabuti na yung
sigurado.

I cant risk cloak's life.

not his life.

...

...

Napahinga ako ng maluwag ng bumukas yung kurtina. Napasinghap ako ng makita kong
ang daming lalaki sa loob. Wala don yung babae.

kinakausap si Cloak nung isang lalake at pinapasok siya sa kanugnog na kwarto

habang may dala siyang pagkain. Hindi ko na alam kung anong nangyayari sa loob non.

"AHHHH!bastos!"

"Ay sorry po!"-yale

may narinig ako na may gumalabog tapos napaigik si Yale. Then after that may
sumaradong pinto. Nagtatakang hindi ako umimik incase may maririnig pa ako.

pero wala na.

"Ano yon?"-me

"May nakabukas kais na pinto sa malapit..napatingin lang naman ako. Malay ko ba na

may nagbibihis..kasalanan ko bang hindi siya nagsarado? para namang ang ganda ng
katawan. ew."-Yale

natawa ako.

Nawala lang yung ngiti ko ng makita kong bumukas yung bintana don sa kwarto.
Pagkatapos ay nakita ko si Cloak na tinutulungan na makalabas yung babae na takot
na takot.

may nakakabit sa kanila na cord para safe sila sa pagbaba.

napatili ako ng biglang may humila kay cloak at nagtuloy-tuloy sa pagbaba yung
babae....though hindi siya mamamatay sa pagkalaglag dahil para sa pagtalon yung
cord na yon..

pero baka sa atake sa puso mamatay siya.

"Yale!"-me
"Bakit?"

"Pumasok ka sa loob at pigilan mo yung cord nung babae dali! baka atekihin sa puso
yon!"

narinig kong pilit na binuksan ni Yale yung pinto at pumasok. Naririnig ko yung
boses ni Cloak na sinisigawan si yale kung ano yung ginagawa niya don pero
nagmamadali na pumasok si Yale don sa kwarto para tulungan yung babae.

ako naman ay tinutok ko yung attention ko kay Cloak lalo na nakikita kong may mga
naglabas na ng baril.

...

...

pinaputukan ko sa hita yung isa na nangingisay na bumagsak sa sahig. Tumingin sa

gawi ko si Cloak pero alam kong hindi niya ako maaaninag sa pwesto ko.

pinaputukan ko yung tao sa likod niya sa braso.

I dont intend to kill. Gusto ko lang silang pigilan. Hindi parin ako comportable sa
thought na makakapatay ako..kahit na alam kong nasa tama ako.

pero kung sasaktan nila si Cloak.

walang duda na magla-landing sa ulo nila ang bala ko.

Walang pwedeng manakit kay cloak....I'll kill them. Kahit na tumagal pa ng how many
billion years hindi ko sila mapapatawad kapag sinaktan nila si Cloak.

"Alam niyo gusto kong sumali."-eika

"No!"-yale
"Bakit?!"

"basta! stay there, I'm warning you Eika!"

hindi ko man nakikita pero alam kong nakasimangot na si Eika. Hindi ko na sila
pinansin at inisa-isa ko yung mga lalake sa paligid ni Cloak.

ang dami niya naring napatumba na hindi man niya ginagamitan ng baril. Actually
hindi pa siya talaga bumubunot ng baril...arm to arm combat lang.

I think...don siya magaling.

naaalala ko pa kung panong hindi ko siya magawang talunin nung tinuturuan niya ako
non.

Inasinta ko ng mabuti yung lalaki na tumalon sa likod ni Cloak. Pinagpapawisan na

ako ng malamig dahil nakita kong may kutsilyo yung lalaki.

at hindi ko magawang barilin kasi ang likot nila.

baka matamaan ko si cloak.

Focus Fierce...

you can do this..

you can do this..

...

...
pinigilan ko yung sarili ko na hindi pumikit ng hinigit ko yung gatilyo.
Napasinghap ako ng tumumba yung lalaking nasa likod ni Cloak.

tinamaan sa braso.

tumingin na naman sa gawi si Cloak...and I cant help but hope na sana nakikita niya
ako ngayon. Pero hindi pwede...kapag nalaman niya tiyak na gulo yon.

kahit ganto kalayo..

masaya narin ako at nakikita ko siya.

kahit malayo lang.

...

...

nakahinga ako ng maluwag ng makita kong tapos na yung mission. Tinali na ni Cloak
yung mga lalaki na puro may mga tama at yung iba tulog.

si Yale naman nagpapakahirap na hilahin pabalik yung lalaki.

Lumapit sa kaniya si Cloak at may pinindot at automatic na umangat yon. Pinigilan

kong matawa sa itsura ni Yale. Parang nalugi siya ng isang milyon.

naririnig ko si Cloak sa listening device ni Yale.

"Sino yung sniper?"-cloak

"Secret walang clue!"-Yale

"........"

"Kiss mo muna ako."

napahagalpak ako ng tawa lalo na nakikita ko ang itsura ni Cloak na parang gustong
ihulog si Yale sa bintana na nakabukas parin.

I think he's thinking about it.

hindi ko parin inaayos yung sniper rifle dahil gusto ko pang makita si
Cloak...napapansin ko na napapatingin siya sa gawi ko. I cant help but smile.

"I miss you cloak."

"I miss you too- ay! I mean dalian na natin sa pag-ayos dito."-yale

napatawa na naman ako.

"Si Eika ba ang nandoon? Sa tingin ko mas marami pa siyang nagawa kesa sayo..parati
ka kasing nasa kusina."-Cloak

"Oo..si Eika yon. Ang daldal mo ata ngayon cloak? Kumain ka ba ng langgam?"

O__o

huh?

anong connect non?

tinalikuran lang siya ni Cloak at nilapitan yung babaeng walang malay. Kumunot yung
noo ko ng binuhat niya yon at parang siya naman ang gusto kong barilin ngayon.
anyway..

alangan namang kaladkarin niya yung babae diba?

nagseselos lang ako..

obviously.

"Kumain muna tayo nila Eika."-Cloak

"bakit kanina mo pa siya binabanggit? pinagnanasaan mo siya no? Umamin ka!"-Yale

para na siyang nagwawala na bata na nagpapapadiyak sa galit. Tinignan lang siya ni

cloak like he's telling that stop being ridicoulous.

mukang nakahinga naman ng maluwag si Yale pagkatapos ay tumingin siya sa direksyon

ko at kumindat.

napapailing na inayos ko na yung mga gamit ko at naglakad pababa. Mauuna na siguro

ako sa kotse dahil nag-aaya pang lumabas si Cloak.

sayang..

sana..

sana kasama rin ako.

"Hindi na kami sasabay ni Eika sayo...napadaan lang kami talaga dito para back-up
mo. Mag de-date pa kami ni eika, diba Eika?"-Yale

"Yuck. Whatever."
hindi ko na narinig na sumagot si Cloak.

tumakbo ako papunta sa kotse ng makarating ako at naabutan ko na nandoon narin at

papasok sila Yale. Pumasok ako sa backseat.

"Nice job Fierce."-Yale

"Thanks."

"You sound sad."

"Hindi naman-"-me

"Duh? manhid ka ba Yale? Syemore malungkot siya kasi hindi sila pwedeng magkita ni
Cloak. Ewan ko sayo...ano bang kinakain mo at parang manhid ka na ata."

nag pout lang si Yale...ako naman ay tahimik na tumingin lang sa labas ng bintana.
I want to see him...I really want to see him. Kaso hindi pwede.

soon...

maybe soon.
CHAPTER 37 ~ Safety ~

FIERCE'S POV

"Alam mo ba ang ganda mo, sa umaga man o sa gabi. Para kang Goddess na dumaan sa
buhay ko....ang yong nakakahalinang ganda-"

"Pwede ba Yale? Gusto mong salaksakin ko yang bibig mo ng sandok kapag hindi ka
tumigil? Isa pa gagawin ko na talaga."-Eika

"Eika aking mahal! Oh bakit? o bakit? Ang puso ko ay iyong sinaktan sa iyong pag-
iwas sa aking pusong umiibig-"

natawa ako ng dinampot ni Eika yung sandok at ipinalo sa ulo ni Yale na tumakbo at
nagtago sa likod ko para hindi siya tamaan ni Eika.

nandito kami sa kusina at kanina parin sila nag-aasaran. Actually para na akong
wall flower dito dahil nakatunga-nga lang ako sa kanila.

Halos isang buwan na kami dito at ilang mission narin ni Cloak ang natulungan namin
siya. Pero yung kay Jarrice..nakakapagtakang hindi pa namin siya nahuhuli na
inaasikaso yung mission na yon.

pinabayaan na lang namin.

Puro kakulitan ng dalawang to ang sumasalubong sakin pag-gising ko. Wala na silang
ginawa kundi maghabulan. Si Eika past time na ata niyang bugbugin si Yale.

si Yale naman bipolar. Minsan nahihiya kay Eika pero minsan inaasar naman niya.
Parang kapag nakikita niyang bored si Eika biglang niyang aasarin.

"Tama na nga kayo diyan...Eika don na lang tayo sa labas at pabayaan na natin tong
kusinero natin. Baka imbis na masarap ang kainin natin sunog pa."-me

inambaan ni Eika si Yale ng sandok pagkatapos ay inihagis na niya yon kung saan at
lumabas.

nginitian ako ni Yale at napapailing na sumunod na ako kay Eika na halatang inis na
inis kay Yale. Pakiramdam ko umuusok ang ilong at tenga ni Eika kay Yale palagi.

ang lakas din naman kasi ng trip nila pareho.

...
...

nang makarating kami sa living room ay pabagsak na umupo kami sa sofa ni Eika. Sa
totoo lang bored na bored na kaming lahat. Parang binibilang na namin bawat minuto
ng oras araw-araw.

"Hindi ka ba nagsasawa sa kakabara kay Yale?"-me

"Hindi dahil yon na lang ang nakakapagpawala sa boredom ko. Ang sarap niya kasing
gawing puching bag. Yung feeling na parang baseball bat yung sandok tapos siya yung
bola."

"Bakit hindi mo na lang totohanin yung baseball bat? para authentic."

nanglalaki yung mga mata niya na napatingin sakin na parang may maganda ako na
nasabi. Tapos biglang siyang ngumiti...ngiting-ngiti.

"Magandang idea yan...mamaya bibili ako."-eika

"Sira joke lang yon!"

"Actually maganda yung idea kaya gagawin ko mamaya. Bibili na din ako nung stick na
pang hockey saka yung pang tennis para marami akong pwedeng gawin siya."

"Latigo ayaw mo?"

"Ay pwede!"

tuwang-tuwa na pumalakpak siya na parang gagawin niya lahat ng sinabi ko.

Napapailing na lang ako..kawawa naman si Yale kapag nagkataon.

"Ano bang kasalanan ni Yale sayo...wala lang na curious lang ako."-me

"Well tinatamad na akong ikuwento lahat pero para maikli...naasar ako sa kaniya.
Kapag nakikita ko siya parang nagiging kulay pula ang tingin ko sa paligid ko. Para
ding nag-iinit bigla yung ulo ko at gusto ko na lang siyang sapakin. Kapag naman
wala ako sa mood maayos naman ang pakikitungo ko sa kaniya. Ang kaso kadalasan
hindi."

"Bipolar ka kamo."

"Whatever."

kinuha ko na lang yung sketch pad sa lamesa at nag drawing..tinuturuan kasi nila
ako dahil part ng training yon. Na matuto kaming mag drawing.

para hindi namin makalimutan ang mga bagay-bagay. Maiintindihan naman ang drawing
ko at pwede pa daw i-enhance. Konting practice na lang at aayos na din yung drawing
ko.

ang subject ng drawing ko..

...

...

si Cloak.

Matatapos na nga ako sa dino-drawing ko though kahapon ko pa sya ginagawa. Wala

akong picture na pinagko-kopyahan at talagang galing lang sa memory ko yung
donodrawing ko.

natutuwa naman ako dahil kamuka naman ni cloak yung drawing ko. Sabi nga ni Yale
ang bilis ko daw matuto. Masaya narin ako dahil proud ako sa gawa ko.

tinitigan ko yung drawing ko.

kaya siguro hindi ako matapos dahil nahihirapan ako sa pag drawing ng mga mata
niya. Hindi kasi ako makuntento...parang may kulang.
I can remember how cloak smiled at me...yung kapag may pilyo siyang iniisip at
gusto niyang gawin. Kapag gusto niyang mangiliti...kapag gusto niyang mag lambing.

nag simula akong mag drawing..

I can see him looking at me..

that eyes.

...

...

"Kaya ka naman pala nahihirapan...gusto mo talagang i-drawing yung kita yung

pagmamahal sa mga mata niya. You really love him no?"

nilingon ko si Eika at malungkot na ngumiti.

kahit man lang sa drawing na to...makita ko yung pagmamahal sa mga mata niya. Kasi
nung huli kaming nagkita...puro lungkot na lang ang nandoon.

I really want to be with him right now...

"Ano bang nagustuhan mo don? parang pipe naman yon...mapapagod ka alng kakausap
kasi hindi naman sasagot sayo. Parang laging tinatamad. Saka nabalitaan ko kung
sino-sino at kung saan-saan lang niya..you know."-eika

"Thats the funniest thing about love. It doesnt care. Kahit na ano pa ang
kapintasan niya...kung talagang siya na. Mahihirapan ka na pigilan yung mga
nararamdaman mo. Pero nagbago siya..dati kay paige lang pero kinakausap niya na din
ako. Wala na din siyang kinakausap na mga babae niya. For quite some time..akala ko
mahal niya na ako."
"Are you doubting him? Kung ako sayo magpakasigurado ka muna. Hindi mo alam ang
takbo ng isip ng mga lalaki..para sa taong mahal nila. Gagawin nila lahat. Oo
masyado silang overprotective. But its in their species...normal sa kanila ang
protektahan tayo."

"Bakit kayo ni Yale...hindi mo ba naisip na baka pinoprotektahan ka lang niya kaya

hindi niya sinabi sayo yung tungkol sa trabaho niya?"

hindi siya nakaimik at tumingin lang siya sa cellphone niya.

pero bumaling na ako sa kaniya at nag-intay ako ng sagot...pagkaraan ay bumuntong-

hininga siya at tumingin sakin na parang sumusuko na siya.

"Kung sila ang dahilan nila ay masyado lang silang overprotective by nature...tayo
naman by nature eh mahirap tumanggap samga bagay-bagay. Hindi naman kasi madali.."-
eika

"right...kasi kung madali alng mag desisyon di sana lahat ng tao ngayon may mga
love life."

sabay kaming napabuntong-hininga.

ang hirap ng buhay naming pareho.

...

...

"Anong meron sa phone natin?"

napatingin ako kay Yale na biglang sumulpot hawak-hawak yung cellphone niya.
Tinignan din namin ni EIka yung cellphone namin at nagtaka din kami ng makitang
namatay yon.
sinubukan naming buksan pero ayaw.

"Sa system ba may problema?"-me

"Sa tingin ko, Oo. Siguro naman ibabalik nila yan mamaya kapag ayos na...hindi ko
alam pero parang kinakabahan ako ng bigla kong nakita. Hindi naman nangyayari to
dati."-Yale

"Paranoid ka lang."-Eika

nagpout si Yale pagkatapos ay nag beautiful eyes kay Eika na inambaan siya ng
suntok. Bumuntong hininga si Eika pagkatapos ay tinaas niya yung paa sa coffee
table.

napangiti ako ng makita kong napatitig si Yale sa legs ni Eika pagkatapos ay

tulalang bumalik siya sa kusina.

napangiwi ako ng marinig kong may nagkalabugan sa kusina na parang may nadulas o
ano. I'm sure umatake na naman ang clumsiness ni yale.

nakakita ba naman ng legs eh.

"Ano kayang meron sa system ngayon?"-eika

"Nangyari ba to dati?"

"Hindi eh. Kahit naman nag-aayos sila hindi namamatay yung system. Kasi nga
importante yung phone para alam natin yung mga nangyayari don."

"Wala pa naman tayong dalang phone na iba."

"Phoneless muna tayo."

nagkibit -balikat ako.

Hindi din naman ako nahihirapan kahit wala man akong gamit na cellphone. Hindi ko
naman siya ginagamit dito dahil lagi lang siyang nakatago.

puro swmming lang ang kadalasan kong ginagawa.

"HEY!"

napalingon ulit kami sa kusina ng nagmamadlaing lumabas si Yale.

"Nakit niyo ba yung flash message?"-yale

"San? hindi eh."-me

"Bumukas pero saglit lang...kaya hindi ko din nabasa masyado. Parang tinatawag nila
yung mga agents pero hindi din ako sure. Parang may problema sa system."

"Ano namang problema don? Ano namang managyayari at bakit kailangan ipatawag pa
tayo? imagination mo talaga."-eika

"Kasi..ewan paranoid lang ata ako."-yale

"talaga."

...

...

iniwan ko na lang sila at naglakad ako papunta sa labas. Para ngang may kakaiba din
akong na fi-feel sa pagkamatay ng system Parang may mali.
at parang kinakabahan ako.

hinubad ko yung suot na t-shirt ko na pinatong ko lang sa swimsuit ko..pagkatapos

ay tumakbo ako papunta sa tubig. Baka sakaling kumalma ako dahil don.

nagpabalik-balik ako sa paglangoy.

parang na te-tension ako ng hindi ko mawari. Tama si Yale..parang may mali. Parang
may hindi magandang mangyayari.

eto ba ang cause ng pagiging bigo?

nagiging paranoid?

-___-

huminto ako sa paglangoy at tumingin lang ako sa langit. Palubog na ang araw.
Another boring day ang nalagpasan naming tatlo na magkakasama.

anothery day na wala siya sa tabi ko.

Napatingin ako sa gawi ng gamit ko dahil parang tumunog yung phone ko...binalik ko
lang yung tingin sa langit dahil naalala kong sira nga pala yung phone.

imagination ko talaga masyado ng wild.

i think ang gamot lang dito ay si cloak....kaya bago pa ako mabaliw sana may
mission na ulit siya apra magkita na kami. Gusto ko na siyang makita.

as in.

gusto ko na siyang makita.

gustong-gusto.

"Kung bakit naman kasi ang arte mong lalaki ka. Masyado kang overprotective..bakit
ba kasi hindi mo na lang tanggapin na kasing fierce ko ang pangalan ko?"

ang dami namang babae sa The Camp na agent pero hindi naman sila pinipigilan ng mga
asawa nila..though alam kong nag-aalala dina ng mga yon sa kanila ng sobra.

sabi nga ni Tita Sage..pinagdaanan narin niya yon.

...

...

bumuntong-hininga ako at umahon na. Kailangan ko ng balikan sila Yale dahil baka
kung ano ng nangyari sa dalawang yon. Baka napatay na ni Eika si Yale.

hindi imposible yon.

kumunot yung noo ko ng parang may naramdaman akong nakatingin sakin.

baka napa-paranoid na naman ako.

Ang layo namin sa mga kapitbahay kaya imposible na basta na lang may sumulpot na
tao dito ng hindi namin nalalaman. Saka private property kaya tong tinutuluyan
namin.

ang ganda nga dito eh.

tumingin lang ako sa dagat para kalmahin yung sarili ko. Kung ano-ano ng naiisip
ko...diba may ganong sakit? yung napaparanoid ka at kahit hindi ikaw yung pinag-
uusapan akala mo ikaw?

alam ko may ganon.

eto ata ang cause ng pagkawala sakin ni cloak eh.

...

...

nababaliw na ako.

Mana-mana na kami ngayon nila Eika at Cloak...pero duda ako. Sooner or later
magkakatuluyan din sila. Kung kami nga ni cloak na parang imposible nagkaron ng
relasyon nagkaron.

sila pa kaya na may past na?

excited ako na makita silang dalawa

na together.

yung parang halos hindi na sila mapaghiwalay.

...

...

napatingin ulit ako sa likod ko ng parang may narinig ako na kaluskos. Malakas na
ata talaga ang tama ko...urgh! Kung sana nandito si cloak.

Naaalala ko..
everytime I'm with him...pakiramdam ko safe ako lagi. Pakiramdam ko walang
makakapanakit sakin na kahit na sino...dahil nasa tabi ko siya.

pero ngayon.

natatakot ako ng hindi ko alam kung bakit.

Huminga ako ng malalim at nilunog ko yung paningin ko ng tanawin na nasa harap ko.
Bumuntong-hininga ako at lumingon ulit ako sa likod ko.

...

...

and I found myself

...

...

staring at my own face.

CHAPTER 38 ~ Me ~

CLOAK'S POV

Nagmamadali akong nagda-drive. Nakuha na namin ang totoong Jarrice. She looks far
different from Fierce. Puro galos siya...at puro pasa. Nasa The Camp na siya ngayon
at ginagamot.

Ang hinahanap namin ang fake na Jarrice na ginaya ang muka ni Fierce. Kanina pa
namin siya hinahanap at hindi namin alam kung nasaan siya.
Kung hindi pa namutla si Tita Sage at sinabi samin ni Craige kung nasaan si Fierce
hindi pa namin malalaman.

Nasa passenger seat si Craige at mukang natataranta narin siya. Pareho naming alam
na nasa panganib si Fierce. I didnt know...hindi ko alam na mapapahamak siya.

I'm so stupid.

Pinasundan ko siya...alam ko na nasa isang hotel siya tumira. Don nag lead ang
tracker niya. Hindi siya lumalabas sabi nung pinasunod ko.

pero sinabi ni Tita Sage na may ginawa siya...

wala talaga sa hotel si Fierce at nasa isa siyang resort na pag-aari nila Tita
Sage. Niligaw kami ni Tita Sage...kasalukuyan silang nag-aaway ng asawa niya sa The
Camp.

"I cant believe my mom just did that. After what we did to set fierce off para
magpakalayo-layo siya sa lugar na alam natin kung saan. Even The Camp is not safe
now kaya hindi nila masasabi an dapat pinabayaan na si Fierce sa The Camp. Damn it!
we needed to close The Camp for all our safeties!"-craige

namatay ang system.

andhell knows hindi kami ang dahilan. Buti na alng konti pa lang ang guest..nilipat
namin sila sa isang lugar. Nag alibi lang kami para mapaalis sila.

because The Camp is not safe right now.

Lahat ng tao sa The Camp hiwala-hiwalay ngayon.

Ava may be a classy bitch...but she's f@cking intelligent too. Aminin man namin o
hindi pero ilang beses na niya kaming iniisahan.

nakikipaglaro siya samin...

kay Craige.

"What does she f@cking want?!"-me

"I dont know...kinuha niya na lahat. She killed my...my...damn it! Hindi ko alam
kung ano pa ang kailangan niya! Kinuha niya na lahat sakin...the woman that I
love...she killed her."

HIndi ko siya nilingon lalo na at alam kong umiiyak siya. I cant console anyone
right now..especially when I cant even console myself.

Kailangan kong puntahan si Fierce.

before its too late.

...

...

nang makarating kami sa vacation house ni Tita Sage..nagmamadaling bumaba at

tumakbo kami papasok sa loob ng bahay. Sinalubong kami ng katahimikan.

"Nasan sila?"-me

naglakad ako papunta sa back door..baka nasa dagat si fierce...maybe she's okay.
Baka masyado siyang na engganyo sa paglangoy kaya hindi niya napansin yung
pagdating namin.

baka kasama ni si yale at eika na sabi ni Tita Sage na kasama iya dito-

"C-Craige...."
napahinto kami ni Craige at nagtatakbo kami papunta sa kusina. Nakita namin don si
Eika na halatang nanghihina habang nasa kandungan niya si Yale na wala ng malay.

pareho silang duguan.

"H-He tried to protect me...pero madami sila...we're c-caught off guard.."

"Shhh."-craige

nagmamadaling binuhat niya si Eika patungo sa kotse. Pilit na bunuhat ko si Yale at

sumunod ako sa kaniya...at the back of my mind..
I know..

...

...

Its too late.

Nang mailagay ko sila sa kotse na ginamit nila nila Eika. Hinawakan ko si Eika na
unti-unting napapapikit. Pinilit niyang dumilat at tumingin sakin.

"Nasan si Fierce? tell me....nasan si fierce?"-me

"L-Lumabas siya...nasa beach. I-I'm sorry...hindi ko alam kung nakatakas siya...I-

I..."

piniglan na siya ni Craige magsalita. Tumingin sakin si Craige.

"Dadalin ko sila sa pinakamalapit na hospital. Sabi nila Marveige naibalik na nila

yung system. I-coconect nila sayo kung sakaling mahanap nila si fierce-....kung
nawawala man siya."

hindi na ako sumagot at nagtatakbo na ako papunta sa beach area. Hinanap ko siya
kung saan-saan...sa may malaking bato. Sa dagat..
kahit saan.

pero wala..

...

...

napahinto ako ng makita ko sa isang bahagi yung phone ni Fierce...nandito yung mga
gamit niya. I look at the sand...may....may part na may mga dugo.

nanghihina na napaluhod ako sa buhangin.

no...

Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama kay Fierce...hindi
ko kakayanin....kapag napahamak siya. I cant...I cant bear it.

I'm willing to give it up all.

tapos na kami kay Jarrice. Nakita na namin siya.....i'm gonna give it up and be
with her. Ayos na lahat...ayos na lahat eh. Si Fierce na lang ang kulang.

bakit ngayon pa?

tama na lahat...bakit ngayon pa?

nanghihina na kinuha ko yung phone ko at sinagot. Who the hell it is now? Damn
it...kung sana ako na lang. Wag si fierce...I'm so stupid.

this is my fault.

"Cloak...malapit lang siya diyan kung nasaan ka. And of course they're underground.
Hindi lang si fierce ang nandoon...pati tatay ni Jarrice. Pati yung mga kapamilya
ni Jarrice na ginamit sa lahat ng palabas ni Ava. Yung lalaking kunwaring pinatulan
ni Jarrice...yung mga babae. Lahat ng yon palabas..susunod kami."-andreige

hindi ako nagsasalita at nakinig lang ako sa lahat ng instructions niya...kung saan
ko makikita si Fierce...Kung anong dapat kong gawin.

kung meron mang mamatay ngayong araw na to..

sila yon.

not fierce..

but maybe

...

...

me.

FIERCE'S POV

Pinilit kong imulat yung mga mata ko....kumurap ako para luminaw yung paningin ko.
Sa tingin ko kanina pa ako nakapikit. Napasinghap ako ng maramdaman ko na kumirot
ang sugat ko sa balikat.

SI Jarrice-...no si Ava. Siya yung pumunta kanina. And her face...kamuka ko. Pero
tinanggal niya din yon. May ginagamit siyang kung ano..para maging mag kamuka kami.

siya ang bumaril sakin.

Hindi ko alam kung nasaan ako. Pinilit kong umupo...sumandal ako sa pader na nasa
likod ko. Nakatali ako...ang mga kamay at paa ko.
may naririnig akong mga ingay.

...

...

nanglaki yung mga mata ko ng makita kong may mga tao sa paligid ko. Lahat sila
sugatan...familiar sila. Sila yung mga ni re-search namin ni Cloak na may kinalaman
kay Jarrice.

lahat sila nandito.

parang matagal narin sila dito...at parang matagal narin ang mga sugat nila sa
katawan. Halatang pinahirapan sila ng todo at hindi sila tinigilan.

and the same thing..

will happened to me.

sinibukan kong tanggalin yung pagkakatali sakin...pero hindi ko kaya. Wala akong
kahit na anong maabot para tanggalin yung tali.

wait...hindi siya tali. Nakakadena ako. That will make it more harder for me to get
out. And I know...hindi ko pwedeng iwan ang mga kasama ko dito.

kailangan din nilang makaalis.

Right now...I need him. I need cloak. I need him to save me....pero alam kong
kailangan kong kumilos mag-isa. Kailangan kong gumawa ng paraan.

kailangan kong tulungan yung sarili ko.

nagpalingon-lingon ako sa paligid. Hindi ko alam kung anong aabutin ko...walang

kahit na ano. Inangat ko yung kamay ko at kinapa ko yung buhok ko.
wala akong hairpin.

...

...

my earrings. Pa hook style yon at nabili ko lang kung saan yon. Maybe I can
straightened it para magamit ko. Baka sakaling makalas ko yung kadena.

inabot ko yon at pilit kong pinastraight.

muntik ko pang mabitawan yon ng biglang bumukas yung pinto. Tumalim yung tingin ko
don sa pumasok...si Ava. She looks...better than Diva.

Diva is insane...while Ava is evil.

very Evil.

Her eyes is different. An eyes of a person who can kill ruthlessly. Alam kong kahit
katiting hindi siya marunong maawa. Hindi nga namin alam kung bakit niya to
ginagawa.

"Gising ka na pala.You know I really love using your face. Lagi nilang
pinagkakaguluhan yung muka ko....at wala man na nakaalam na peke lahat."

"W-What do you want from me?"-me

"Wala naman...gusto ko lang makipaglaro."

"Why me? ang...ang daming pwede..pero bakit ako?"

tinignan niya ako at ngumiti. Pinilit kong itago yung kamay ko na may
ginagawa...kasalukuyan kong binubuksan yung kadena. Kailangan kong makaalis.
"Wala naman talaga ako na balak na ikaw ang gamitin ko...pwede namang kahit na sino
sa agency or whatever ninyo. Kaso tinamad akong maghanap..naalala ko yung picture
nung boyfriend mo na nakuha ni Diva....whats his name?.....harvey? Yeh, yung
harvey....I watched when Diva's killing him...honestly nag enjoy akong panoorin
siya. Kung pano siya sumigaw ng tulong...kung pano niya sinabi yung pangalan mo sa
huling hininga niya."

I tightened my grip on my earring...

I can feel my hands shaking.

How dare her talk about him....to tell me kung pano nila pinatay si harvey. I can
never forgive them...any of them. Pagbabayaran nila lahat ng ginawa nila.

"So ayon...ikaw na ang ginamit ko. This game is really fun."

"What do you need? bakit mo ginagawa to?"-me

"I just want to play..ang boring masyado ng buhay. And of course my favorite
playmate is craige..my number one playmate. Ang galing niyang kalaro..ang tagal
bago ko nahanap ang hide out niya."

nakita kong dumilim ang anyo niya ng mabanggit niya yung salitang hide out.

siya yung may kinalaman sa pagkamatay ng system.

"Nagawa ko ngang pumasok sa peste na system na yon. Pero nagawa din nilang isarado
yon. Hinahamon talaga ako ng lalaking yon. Di bale...maglalaro pa kami...matagal na
matagal pa."-ava

"F@ck you!"

tumawa siya.
"Bakit ka nagagalit? Magpasalamat ka pa nga at pinatay ang boyfriend mo. Napunta ka
don sa lalakeng kasama mo lagi..great sex isnt it? kesa don sa ex mo..walang
binatbat-"

that's it.

nang makakawala yung mga kamay ko agad-agad na ipinalo ko sa kaniya yung kadena.
Inabot ko yung baril sa bewang niya at binaril ko yung kadena sa may paa ko.

natanggal ko ng hindi ako nasasaktan.

nagmamadaling lumapit ako sa kaniya at sinuntok ko siya. Bumagsak siya sa sahig ng

walang malay. Tumakbo ako palapit sa unang tao sa paligid ko.

hindi ko pinansin yung mga putukan na naririnig ko sa labas.

pinakawalan ko silang lahat. Tumakbo sila palabas. Nagmamadaling sumunod ako sa

kanila pero napatili ako ng may humila sa buhok ko.

ipinalo niya yung ulo ko sa kahoy na pinto.

I cried out then siniko siya.

I just caught her off guard...pero ngayon lumalaban na siya. Hindi sapat ang ilang
buwan na pag-aaral ko...it takes years to practice what she's doing.

pero hindi ako pwedeng sumuko.

hindi ako susuko.

sinuntok ko siya sa sikmura at sinipa. Gumulong siya papunta kung saan...ayoko

siyang patayin. I dont want to be that kind of person.

Tumalikod at tumakbo papunta sa pintuan.

bumukas yon at pumumasok ang nanglalaki ang mga matang si cloak. Nagulat ako ng
bigla niya akong tinulak..

...

...

napasigaw ako ng bigla siyang bumagsak. Nagmamadaling kinuha ko yung baril niya at
pinaputukan si Ava....pero tumatakbo na siya paalis.

may dinaanan siya at hindi ko na siya hinabol. Dinaluhan ko si cloak...tumutulo na

yung luha ko ng makita ko siya. Blood....he's drench with blood.

"Cloak...cloak please. Dont leave me."

"A-Angel....I'm sorry. For everything. I-I'm willing to give it all up for you...t-
to have a normal life with you...fierce."

"No...ayoko. Gusto ko kasama kita. Gusto ko kung anong gusto mo yon din ang gagawin
natin. I dont want to give anything up...I dont want you to."

sumigaw ako para tawagin kung sino man ang kasama ni cloak.

naririnig ko yung mga boses nila.

it looks like half of the agents are here. Nagmamadaling pumasok si

andreige...lumabas ulit siya ng makita si cloak at humingi ng tulong.

"Mahal mo ba ko? tell me...na lahat ng sinabi mo hindi totoo."-me

"You're the only true in my life....I-I love you...I never stop on loving you."
"Kung mahal mo ako..lalaban ka. I been here twice...nung nilatigo ako...nung na
baril ako. Pero lumaban ako para mabuhay..gawin mo din yon. Para sakin
cloak....live for me. Kapag hindi ka nabuhay...susunod ako...susunod ako cloak."

hinayaan ko sila andreige na kunin siya.

pero hindi niya ako pinakawalan.

"W-Wait for me...angel."

"I will."

he'll live...

I know he will.
CHAPTER 39 ~ I Love You, Angel ~

FIERCE'S POV

Nanginginig yung kamay ko habang nakahawak ako sa kamay ni Cloak. Pareho kaming
sinakay sa ambulansiya. I can feel myelf getting weak.

Kanina pa dumudugo yung mga sugat ko...mula pa don sa vacation house. Pero hindi ko
magawang intindihin yung sarili ko..kasi alam kong kailangan ako ni Cloak.

HIndi ko alam kung bakit..

Kung bakit kapag ayos na ang lahat. At saka tayo bibigyan ng mga pagsubok na hindi
natin alam kung kakayanin natin...pagsubok na parang ang pinaka madaling choice..

ay sumuko.
Its hard to see someone you love suffering...suffering because of you. Ngayon alam
ko na kung anong nararamdaman ni Cloak noon..ng saluhin ko yung bala na para sa
kaniya.

mahirap..

kasi sa sitwasyon ko ngayon...hindi ko mapigilan na hindi ko sisihin yung sarili

ko. Hindi ko maiwasan na isipin na sana ako na lang...sana ako na lang ang
nasasaktan.

kung may mas masakit pa sa lahat ng naranasan ko..

...

...

yon ay ang makita ko si Cloak na nasasaktan.

"Ma'am..kailangan niyo pong bumitaw. Kailangan namin kayong gamutin."

umiling ako at nanatili akong nakakapit kay Cloak. I can still see him
breathing...pero alam kong nahihirapan na siya. Nararamdaman ko na nanghihina na
siya..

please..

please open your eyes.

look at me..

"A-Angel...wag ka ng pasaway. Magpagamot ka."

kinagat ko yung ibabang labi ko para mapigilan yung hikbi na aalpas sa mga labi ko.
Nakita kong unti-unting dumilat yung mga mata niya...
may sumilay na munting halik sa mga labi ni cloak.

"I-I wont let go..."-me

bumuntong hininga yung nurse o kung sino man siya at binigyan ako ng first aid
kahit na mahirap ang pwesto namin. Hindi ko hiniwalayan ng tingin si cloak.

Why does it feel like in any second..

...

...

I'm gonna lose him?

I'm scared...I'm scared of what will gonna happen...natatakot ako para saming
dalawa. Natatakot ako na baka iwanan niya ako. Kasi alam ko...

hindi ko na kakayanin.

I dont want to live in a world where he doesnt exist. Its not that I cant....pero
ano pang purpose ko...ano pang gagawin ko sa buhay na wala naman siya?

I never been scared for anyone this much....hindi ako natakot ng ganito ng alam
kong papatayin ako ni Ava. Hindi ako natakot para sa buhay ko.

Maybe because...a part of me knows na hindi ako pababayaan ni Cloak.

Its never been his fault...lahat ng sakit na naramdaman ko. Nang akala ko hindi
niya talaga ako mahal...hindi siya yung naniwala agad sa isang salita.

hindi siya yung bumitaw agad.

I'm wrong...he love me more than I love him. I just thought he didnt love me
enough....pero lahat...lahat-lahat ibinigay niya. Lahat ng ginawa niya..

para sakin.

Kasi mahal niya ako eh...kasi ayaw niya akong masaktan. He's willing to give up
anything...anything he have. There's nothing left to him...

dahil lahat gusto niyang ibigay sakin.

but all I can do is doubt his feelings.

Halos ikamatay ko lahat ng sinabi niya...sobra akong nasaktan non. Pero

ngayon...alam ko na kung nasaktan ako non...higit na nasaktan non si Cloak.

"D-Dont cry..."-cloak

"Pano ako hindi iiyak?..tignan mo nga yang sarili mo. Parang iiwan mo na ko..pero
hindi diba? hindi mo ako iiwan diba? Diba cloak?...sabi mo mahal mo ako.."

hindi siya sumagot...pero nakita kong ngumiti siya ng malungkot. Mahigpit na

humawak ako sa kamay niya. Hindi siya pwedeng bumitaw.

hindi pwede.

"W-Whatever you do...kahit nasan ka man...at kahit sino man ang mahalin mo...n-
nandito parin ako para sayo..H-Hindi ako mawawala-"

"Cloak naman! I dont want anyone else! Ikaw lang ang gusto ko...please...cloak.."

iyak na akong iyak habang nakatingin ako sa kaniya. Hindi ko na mapigilan na hindi
mapahagulhol ng makita kong may tumutulo na mga luha mula sa mga mata niya.
and the way he talks..

its not like he'll be there to watch me with someone else...like he'll not be
here..as in with me. Parang aalis siya...and I dont like it...

hindi ko gustong isipin kung ano pang kahulugan ang meron sa salita niya..

because honestly..

its scaring me.

"If there's o-one thing I want to wish right now...s-sana hindi ka malungkot kahit
anong mangyari. I-I love your smile..."

"Your so selfish cloak...ang selfish mo! Sa mga sinasabi mo...talagang malulungkot

ako. You're not dying okay?! You're not! Hindi mo ako iiwan...promise me...promise
me, cloak.."

kahit nanginginig yung mga kamay niya...pinilit niya yong itinaas at itinapat sa
mga labi niya. Halos hindi ko na siya makita sa nanlalabo kong paningin..

hindi ko na maitigil yung mga luha ko.

"I p-promise to love you....forever."

umiling ako.

its not the same.

I know that its not the same.

...
...

ibinaba na kami mula sa ambulansiya. Namataan ko pa di kalayuan sila andreige na

namumutlang nakatingin samin. Mukang naiintindihan nung mga nagpasok samin at
nagtutulak ng stretscher na wag kaming paghiwalayin ni cloak.

nakahawak parin ako sa kamay niya.

And I can see that he's forcing himself to open his eyes and look at me. Nakikita
ko kung panong halos habulin niya yung hininga niya.

Nang maipasok na kami sa emergency room...agad-agad na inasikaso kami ng mga

doctor. And I'm glad na hindi na nila pinag-hiwalay yung mga kamay namin.

"I love you cloak.."

he smiled at me.

I heard him murmured 'I love you' back. Ginupit yung damit niya...at may umalpas na
hikbi sa mga labi ko ng makita ko yung tama niya.

I dont know how he can still talk to me...I dont know if..

he can survive this.

"He can do this Fierce. Wag ka ng masyadong mag-alala..I'm sorry. Hindi na dapat
ako nakiilam. Pinalala ko ang sitwasyon. I'm sorry."

napatingin ako sa doctor na nagsalita. Si tita sage...patuloy lang ako sa pag-iyak

habang nakatingin ako sa kaniya. She said he can do this..

can he?
"Tita...he'll survive right?"-me

tumango si Tita Sage...pero may nakita ako sa mga mata niya. Pagdududa...she's not
sure. Hindi niya din alam kung kakayanin ni cloak...

tumingin ako ulit kay Cloak.

he's still looking at me. But I can see the pain all over his face. He's trying not
to shout habang kasalukuyang may ginagawa sa kaniya yung mga doctor.

"Cloak..."

"S-Sing for me..."

umiling ako. Naramdaman ko na hinagod niya yung kamay ko gamit ng hinlalaki niya.
Bumuka yung bibig niya pero hindi ko maintindihan yung mga sinasabi niya.

sinubukan kong hinaan yung paghikbi ko para marinig ko siya.

"L-Lyin' here with you so close to me..it's hard to fight these feelings when it
feels so hard to breathe..I'm caught up in this moment, c-caught up in your
smile.."

inangat ko yung isang kamay ko para takpan yung bibig ko...

that song..

our song.

Just a kiss.

...
...

"I've never opened up to anyone..so hard to hold back when I'm holding you in my
arms..we don't need to rush this, let's just take it slow. Just a kiss on your lips
in the moonlight..just a touch of the fire burning so bright and I don't want to
mess this thing up..No, I don't want to push too far.."-me

tumango siya at ngumiti.

pinagpatuloy ko yung pagkanta ko habang nanatili siyang nakatingin sakin. He looks

happy...sa kabila ng lahat ng nararamdaman niya ngayon.

Please...God, please dont take him away from me.

I cant..not now. Not this fast. Halos lahat na nawala sakin...hindi ko alam kung
kakayanin ko pa-...no..I cant..hindi ko kakayanin. Hindi ko kakayanin kapag nawala
siya.

Please...please let me have him.

I never done anything worthy...wala akong nagawa kahit ano. Pero let me make
everything alright...to make the best of everything..and spend the rest of my life
with him.

napatingin ako sa mga doctor ng nagkagulo sila kay Cloak.

Hindi ko na napigilan yung sarili ko..

...

...

tumayo ako at lumapit ako sa kaniya. His blinking his eyes like he cant see me.
Like he's trying to see me. Yumuko ako at sinubsob ko yung muka ko sa leeg niya.

"Cloak...I cant. Please dont do this."

"I'm t-trying...for you...I'm sorry fierce...I want to try...but..."

sunod-sunod na umiling ako. Inangat ko yung ulo ako at tumitig ako sa muka
niya...He's tears are pooling down the side of his eyes..

nahihirapan na siya..

I'm selfish...yes im selfish.

Because I dont want to let him go. Ayoko siyang pakawalan....kahit alam kong dapat.
Kasi kitang-kita na hindi na niya kaya...pero ayoko..ayoko.

"Bakit ganon? I keep on loving yet...in the end kinukuha lang sila sakin? I dont
know if I can smile again...if you're gone..I dont know how to live..without you."-
me

"You can...I'll wait for you.."

hinila niya ako pababa then..

...

...

he kiss me.

If only I can stop time and stay like this forever. Sana kaya kong ibalik lahat sa
oras na magkasama pa kami. Kung sana pwede...kung sana pwedeng ibalik lahat.

Bakit ba kung kailan mahal na mahal na natin yung isang tao? Kung kailan parang
pang habambuhay na lahat...kung kailan parang lahat-lahat na nasa satin..

bakit at saka mawawala lahat?

how cruel this life can be...that we keep on finding our happiness but in the end
that happines will be taken away from us. Hindi na ba pwedeng maging masaya...ng
walang kalungkutan na kapalit?

because I want to be happy..

with cloak.

I want to be with him. I want to love him..but loving him hurt so much. Being with
him is impossible right now. Without him...I dont think I can find my happiness
again.

"Y-You..."

"Cloak..."

"You're the best thing that ever happened to me. And I'll n-never regret...catching
that bullet for you. I understand now why you did that...b-because for someone we
love...nothing matters...not even ourselves."

napayuko ako ng makita ko ang mga luha sa mga mata niya.

"F-Fight cloak...because you love me. Thats why you need to stay with me."

"I-I wish I can...but if ever...please t-try...try to live without me-"

"No!"

umiling ako.

"i cant cloak...hindi ko kaya. Wag ka naman ganiyan.....cloak...wag. Kung kaya mong
makipagtalo sakin ngayon...kakayanin mo ding mabuhay...kakayanin mo-"
napatigil ako ng maramdaman ko na humuhulagpos yung kamay niya sa kamay ko.

Kasabay non may mga humila sakin at inilabas ako. No...I dont want to leave him. I
want to stay by his side. Ayoko siyang iwanan..

kailangan niya ako..

kailangan niya ko!

hindi ko siya pwedeng iwan...

"IBALIK NIYO KO!"

please....bitwan niyo ko.

Nagpumiglas ako pero mahigpit yung pagkakakapit sakin nung kumuha sakin at pilit na
inilalayo ako kay cloak. Hindi ko alam kung sino..

kay cloak lang ako nakatingin. Kung kailan kailangan niya ako...dapat hinsi ko siya
iwanan. Kahit sa huli....kahit hanggang sa huli na lang.

I want to be there holding his hand.

He's looking at me...and he smiled at me. He's mouthing something...and with all my
might...I tried to read it. To understand what he's saying.

and all I can understand is..

...
...

I love you, angel.

CHAPTER 40 ~ Prayer ~

FIERCE'S POV

Lumingon ako don sa bumuhat sakin. Si Craige pala...madalim ang muka na pumasok
siya sa isang room don sa hospital at inihiga ako sa kama.

Hindi siya umiimik at hindi din siya nakatingin sakin ng inihiga niya ako ron.
Nakatingin lang siya sa labas ng bintana na parang malalim ang iniisip.

nang tumingin siya sakin ay hindi ko mapigilan ang sarili ko na hindi mapaiyak.

Kitang kita sa mga mata niya na humihingi siya ng tawad...ngayon ko lang nakita na
ganito si Craige. Napaupo siya sa upuan malapit sakin at nakayuko na sinabunutan
niya yung sarili niya.

pero hindi ko siya kayang konsolahin..

dahil kahit ang sarili ko ngayon...hindi ko matulungan.

"Ibalik mo ako kay Cloak, craige...please."-me

"Masokista ka ba? Do you think you can handle the pain kapag namatay siya habang
hawak mo ang kamay niya? Hindi mo kakayanin...I know how much it hurts."

"Nawalan na ako ng taong mahal ko...alam mo ba kung anong pinagsisisihan ko?

...

...
yun ay wala ako sa tabi niya noong mga panahon na alam kong kailangan niya ng taong
hahawak sa mga kamay niya. Kaya kung masasaktan lang ako ulit ngayon...so be it.
But at least nasa tabi niya ako kahit sa huling sandali."

pinilit kong bumangon.

naramdaman ko na inalalayan ako ni Craige. Maglalakad na sana ako paalis kahit

nahihirapan ako pero naramdaman ko na hinawakan niya ako at inupo sa isang
wheelchair na kinuha niya sa gilid.

"I'm sorry..for everything."-craige

"Not your fault."

tinulak niya yung wheelchair papunta sa emergency room. Kinabahan ako ng makita
kong labas-pasok yung mga nurse. Papasok na sana kami ni Craige pero hinarang kami
nung isang nurse.

"Hindi po kayo pwedeng pumasok. Paki intay na lang po ang pasyente dito sa labas."

"Pero-"-me

hindi na nakaintay yung nurse at pumasok na siya ulit. Mukang nagmamadali silang
lahat. May urgency sa bawat pagkilos nila. I dont know what's happening inside..

pero alam kong may mali.

That last memory I have with cloak....parang nagpapaalam na siya. Parang yon na
yung huli niyang sasabihin. I want to see him...to tell him that everything will be
alright.

na mag-iintay ako.
na I love him.

...

...

napatingin ako kay Craige ng tinulak niya paalis yung wheelchair. Hindi ko alam
kung saan kami pupunta...pero sa ngayon wala na akong lakas para tumutol.

hindi ko na alam kung anong dapat kong gawin.

What I know right now...It wont be hard for me to give up everything...even my

life. Para kay Cloak. Kung mawawala siya..alam ko..

susunod ako.

Hindi ko na kasi alam...kung ano pa bang saysay ng buhay ko dito. Hindi ko naman
siya kasama...pano pa ko babangan uli? How can I move on again?

How can I heal again if the reason why I healed before...is gone?

Bumangon ako non...pero ngayon babawiin naman sakin yun taong naging dahilan kung
bakit naging masaya ako. Bakit ba kailangan lahat nalang mawala..

I hope for forever..

but it looks like they're right...Forever doesnt exist. Kasi kahit anong kapit
natin sa isang bagay...mawawala at mawawala parin iyon satin.

Sana...sana pinigilan ko na lang yung sarili kong magmahal...kasi kapag mahalaga

satin yung isang tao..ang sakit...sang sakit sakit kapag nawala sila satin.

Nasaktan na ako ng ganito noon...

pero ganon siguro talaga.

Mahirap pigilin ang sariling magmahal...its one of the wonderful things in this
world. It can lift us up in our down times...but at the same time..it can let us
fall down again.

napatingin ako sa paligid ng biglang huminto si Craige.

...

...

Chapel.

Tinakpan ko yung bibig ko para hindi kumawala yung hikbi ko. Tahimik na umiyak ako
habang naka tungo. Huminga ako ng malalim bago ako tumingin sa gitna ng chapel.

God, dati hiniling ko na sana...mabuhay si harvey. Na sana hindi na lang siya

namatay. Na sana hindi ako nasasaktan. Sinisi Kita noon...kung bakit kinuha Mo siya
sakin. Kung bakit siya pa na minahal ko ng lubos. Bakit kung kailan hindi ko na
siya kayang mawala sa buhay ko...at saka Mo siya kinuha sakin.

Hindi ko alam kung anong purpose ng pagkawala niya...sinubukan kong

kayanin..sinubukan kong mabuhay ng wala siya.Sa pagdating ng panahon...na realize
ko. Na kahit kinuha Mo siya sakin...hindi Mo parin ako pinabayaan...kasi binigay Mo
sakin si Cloak.

pero ngayon mawawala na siya sakin. At ngayon hindi ko na naman alam...kung anong
purpose. Bakit siya pa? Bakit kami pa? Bakit lagi na lang akong nasasaktan...bakit
hindi ako pwedeng maging masaya na lang.

Please...please let me have him. Please dont let him die. Please...I want to be
with him. I dont think I can stand up again...kung mawawala din siya sakin. He's my
only purpose in this world.

gusto ko na din maging masaya..

I want to be happy with him. Please...please, God. Let me have him. Save him. Pero
kung sakaling hindi na talaga pwede...please take me with him.

cause I cant live without him. Kaya kung kumilos kapag wala siya..na gawin kung
anong ginagawa ko noon. But a big part of me...will surely die with him.

He have my heart.

if he's gone....then my heart will die with him too.

"Nang mawala siya sakin...hiniling ko na sana isinama na lang niya ko. Sana hindi
niya ako iniwan. Sana hindi ako naging ganito...ang tagal na since mangyari yon.
Pero hindi ko parin siya makalimutan...I dont think we can ever forget that someone
we really love."

napatingin ako kay Craige.

nakatingin lang siya sa gitna ng chapel. Alam ko yung tungkol sa nangyari sa

girlfriend niya...kita ko ngayon sa kaniya..na kahit hanggang ngayon..

hindi parin siya nakakalimot.

"Minsan tinatanong ko...pano ba mawawala ang sakit? Kasi nakakapagod na..."-craige

"M-Mawawala lang...kapag nagmahal ka na ulit ng totoo."

napalingon siya sakin. Tumingin din ako sa kaniya. Pareho lang kami...ang
pagkakaiba ko lang...mauulit na naman sakin ang nangyari noon.

again..

I'm in the process of breaking my heart.

"I dont think I can fall again."-craige

"Maybe...hindi naman natin alam. Pero sa ngayon ang alam ko lang...hindi ko kayang
magmahal ulit kapag nawala si Cloak..its too much...I cant."

nanatili kaming tahimik na nakaupo don.

Napalingon kami sa pinto ng chapel ng may marinig kaming mga yabag. Napasinghap ako
ng makita kong sunod-sunod na pumasok lahat ng agents ng The Camp.

tinaguhan lang nila ako. Pagkatapos ay lumuhod sila sa kneelers. Alam ko na

ngayon...pare-pareho ang dinadasal namin. Na sana...

maging okay siya.

Sabi niya mahal niya ako...kaya dapat lumaban siya. Alam kong alam niya na
masasaktan ako...kaya dapat lumaban siya. Wala na akong mahihiling pa...

bukod sa mabuhay siya.

Siguro kakayanin ko pa na hindi siyang maging akin...kesa alam ko na akin nga

siya...pero wala naman siya dito. Na alam kong kahit sulyap lang..

hindi ko siya makikita.

I can never live in a world...where he doesnt exist. I love him too much.

"Kung gustong mong maging masaya tong babaeng pinakamamahal mo. Harv, pare. Gumawa
ka naman ng petition diyan, O. Sabihin mo wag munang kunin si Cloak."

nilingon ko yung nagsalita.

...

...

si Aries.

"Madaya ka pare. Sumama ka na nga diyan at pinaiyak mo si Fierce tapos hindi ka pa

gagawa ng paraan? Kung nandito ka lang binatukan na kita. Gumawa ka ng paraan,
bro."-aries

bahagya akong napangiti ng biglang humangin. Biglang namutla si Aries at kumapit

kay Paige na seryosong nagdadasal sa isang tabi.

"Harvey, pare. Joke lang yon. Well..partly. That means yes right? Dalian mo na at
mauubusan na tong si Fierce ng luha dito."-aries

natatawa na ako habang umiiyak.

Narinig mo yon harv? Gumawa ko daw ng paraan...sige na please? Wag kang pumayag na
malungkot ulit ako. Kung hindi pupunta talaga ako diyan.

magkakaron ng love triangle diyan..

depende kung may nahanap ka ng iba diyan. Pero alam ko..hindi mo ako pababayaan
diba? Tulungan mo ko...please...please let me be happy.

I know this is too much to ask...but I cant live without him now.

I still love you...that wont change kahit na pagbalik-baliktarin ang mundo. But
he's my future now. And I can bear it...kapag nawala siya sakin.

...

...
tumingin sakin si Aries.

"Believe in Him. In Harvey...and in Cloak."-aries

tumango ako.

pinagsalikop ko yung dalawa kong kamay at nagpatuloy sa pagdadasal. This is the

only thing we can do for him. Hindi na namin alam kung ano pa..

but I think..

this is the best way. All we can do is hope for his safety. Na sana walang
mangyaring masama sa kaniya.

Alam ko na nahihirapan na siya. At alam ko ang selfish ko sa pamimilit na lumaban

siya...sa panahong alam ko na hirap na hirap na siya.

Yes, I'm selfish..

selfish for wanting to stay with someone I love. Selfish for wanting to be happy.
Selfish for being scared at falling apart again. Yes I'm selfish.

so selfish.

tanggap ko lahat...kahit ano. Kahit ano na itawag sakin...kaya kong magpakababa ng

paulit-ulit para kay Cloak. Kahit na lumuhod ako paulit-ulit..

kung kapalit non....ay hindi siya mawawala. Gagawin ko yon. Kasi mahal na mahal ko
siya. More than anything...more than my pride.

Cloak..
please stay with me.

...

...

"Cloak...wag kang susuko. Hindi pa ako nakakarinig ng mahabang sentence mula sayo.
Sinayang mo ang bawat minuto mo sa pagiging tahimik. Kaya kapag naging okay ka
na...hindi ka dapat tumigil sa kakasalita."-quin

"Pareng Cloak...sang-ayon ako sa...sa...dito sa babaeng to. Kailangan maging okay

kung hindi masasaktan si Fierce...gusto mo ba yon? mahal na mahal mo siya diba?
kaya mabuhay ka."-hade

"Cloak...wala ka pang naiicontribute sa mundong to. Hindi ka pa pwedeng mawala

dahil sure ako na pababalikin ka dito. Kaya kailangan mong lumaban."-paige

panay ang tulo ng luha ko habang pinakikinggan ko sila.

pinipilit nilang hindi maging malungkot...pinipilit nila na pagaanin ang sitwasyon.

Pero kahit anong gawin namin...lahat kami natatakot para kay cloak.

lahat kami nahihirapan.

"Pare, sorry ha? Hindi namin binantayan ng mabuti si Fierce..eh di sana magkasama
kayo ulit. Di bale ipagluluto kita ng sangkaterbang pagkain...kaya wag kang
susuko."-yale

"Sorry, Cloak...lumaban ka. Kasi kailangan ka ni Fierce. Kapag nawala ka...isusunod

ko sayo si Yale."-eika

"Bakit ako?!"

"Trip ko..wag mo kong kausapin. Masakit ang tama ko."

"San? akina nga patingin!"

"Cloak..pag pasensyahan mo na silang dalawa...lovebirds eh. Fight fight fight lang,

bro. Kahit hindi halata....nag aalala kami para sayo. Nasanay na kami kahit hindi
ka magsalita..pero hindi ibig sabihin non hindi ka close samin...we're family."-
andreige

sunod-sunod na na nagsalita yung mga agents.

lahat sila.

"Cloak...dont leave me. Tama si Paige...wala ka pa ngang na i-cocontribute sa

mundong to. Wag mo na muna akong iwan please?...ang daya mo naman
kasi..sorry...sorry kasi dapat nakinig ako sayo. Dapat naramdaman ko na lahat
gagawin mo para protektahan ako..at lahat ng gawin mo...para sa kapakanan ko. Im
sorry...i'll make it up to you...pero please...please dont let go. Dont let me go.
I love you...you healed me...because of you nakabangon ako. Kaya wag mo akong
papakawalan...kasi kapag bumitaw ka....i'll go crashing down...."-me

thats all I can ask cloak..

dont leave me.

dont leave me.

"Kung sakaling hindi mo na talaga kaya...hintayin mo ko ha? Kasi susunod

ako...hindi ko kayang malayo sayo...hindi ko kaya ng wala ka. Hindi ko alam kung
pano ako magsisimula ulit...

...

...

kaya hintayin mo ko, Cloak. Kung s-sakali na mawala ka...susunod ako. Kahit anong
mangyari...magkakasama parin tayo."
napahagulhol ako ng biglang lumapit sakin si Paige at niyakap ako.

"N-Natatakot ako..paige. Hindi ko na alam ang gagawin ko.."

"Shh...everything will be alright. Matapang si Cloak-"

"He looks like he want to give up...kasama ko siya kanina. Nahihirapan na siya
eh...ang sakit lang. Kasi alam kong hindi na niya kaya..pero alam ko lumalaban
siya...pero-"

"Lumalaban siya..kahit nahihirapan siya....wag kang maguilty na lumalaban pa din

siya. Kasi kung hindi mo siya kayang mawala sayo...alam kong ganon din siya. Alam
kong ayaw niya din na masaktan ka. Fierce...he love you so much. Lahat ng taong
nagmamahal..kahit ilang beses mong saktan...lalaban at lalaban parin."

sana nga..

sana lumaban siya.

sana hindi niya ako iwan.

...

...

lahat kami napatingin sa pinto ng biglang may pumasok. Isang doctor na halata ang
pagod sa muka. Hindi ko siya namumukhaan...pero wala na akong pakialam.

"Sino po-"

"Doctora..a-anong nangyari sa kaniya?...he'll gonna be fine, right? Okay na siya

diba?"-me
"Miss...I'm sorry.."

no...

umiling ako habang patuloy ako sa pag-iyak.

everything will be alright..

"I'm sorry....

...

...

He died."
CHAPTER 41 ~ Don�t Say Goodbye ~

FIERCE'S POV

Tumakbo ako kahit na nahihirapan na ako. Naramdaman ko na nakasunod sakin si Craige

at hinawakan niya ako sa braso para hindi ako matumba.

Tinatawag kami nung mga agents pero hindi na kami huminto at nagpatuloy lang kami
sa pagtakbo.

Its like my world stop...pero a part of me still want to see him. Na makita mismo
ng mga mata ko ang totoo...na baka sakali...baka mali lang sila.

I still want to hope..

kahit sumigaw hindi ko nagawa ng madapa ako...may mga kamay na umalalay sakin at
itinayo ako. Napatingin ako kay Craige ng tuluyan na niya akong binuhat at
itinakbo.
wala ng tigil sa pagtulo yung luha ko..

is it true?

wala na ba talaga siya?

I wonder if it will ever go away...the feeling of losing someone you really love.
Sa tingin ko hindi na...or maybe it will but not completely..

and it will surely take a lot of time.

"M-Maybe the best way to cope is to forgive ourselves..."-me

I felt craige stiffened...pero pinagpatuloy niya lang yung pagtakbo. Huminto kami
sa tapat ng emergency room at ibinaba niya ako.

nanginginig yung kamay ko ng hawakan ko yung pintuan..

pero hindi ko magawang buksan.

Maybe there's no escaping...hindi ko pwedeng takasan yung sakit. Its so impossible

to forget him...everything we shared...every kiss...every hug..every touch.

I dont think I can forget all that.

...

...

its too much...lahat ng nangyari...and this. I dont think I can handle it

anymore...its like imbeing pulled into an internal darkness. Like I can see
everything..
but its too far away.

I can hear craige's voice...pero para ang layo. I tried to grasp for
something...pero nararamdaman ko na nagdidilim na yung paningin ko.

I succumb to it..

because I cant fight it anymore.

CRAIGE'S POV

Sinalo ko si Fierce bago siya mahulog sa sahig. Naglakad na lang ako papunta sa
kwarto na para sa kaniya...she need to rest. Masyado ng maraming nangyari..

Ibinaba ko siya sa kama...I cant help but stare at her. Kahit hindi
halata...tinuring ko na lahat ng agents ng The Camp bilang kaibigan ko..

Fierce is like a sister to me...yon ang tingin ko sa kaniya kahit na

...

...

kamuka niya si Raine.

Alam kong napansin din yon ng mga taga The Camp nung tumagal..hindi naman kasi
halata sa una dahil iba siyang mag-ayos...pero ng nag ayos na siya ng katulad sa
fake na Jarrice.

nakita na nung iba yung resemblance.

kahit ni Cloak...

Pero kahit na ganon...its different. Walang kahit na ano akong naramdaman para sa
kaniya. Because Raine is different...kahit na mag kahawig sila.

Siguro tama si Fierce...siguro kung patatawarin namin yung mga sarili naman sa
bagay na hindi namin hawak yung desisyon...baka sakaling mawala yung sakit.

But I know I need to get that woman...Ava. Hindi ko magagawang patawarin ang sarili
ko hanggat hindi siya nagbabayad sa kasalanan na ginawa niya.

not just to me..

but to Raine.

"Dont tell me you like her and you'll gonna take this chance na wala na si Cloak."

hindi ako lumingon sa pinanggalingan ng boses. Pinabayaan ko lang siya at

nagpatuloy ako sa pagtingin kay Fierce...I wonder how she'll gonna cope now..

I admire how she handle everything that happened to her...nung namatay yung
boyfriend niya noon. Pero ngayon...kakayanin niya pa ulit tong mga nangyari?

parang lahat ng problema itinapon na sa daraanan niya..

there's too many hurtful things that's been put to her shoulders. Hindi ko
alam...kung hanggang saan..pero naiintindihan ko ang nararamdaman niya.

heaven knows how hard it is to cope...

kung gano kahirap na ipagpatuloy ang buhay ng wala ang taong naging dahilan kung
bakit gusto mong gumising kada umaga...yung taong minahal mo ng lubos.

"Do you like her?"

"What is it to you..
...

...

Thea?"

hindi siya sumagot kaya nilingon ko na siya....masama ang pagkakatingin niya sakin.
Sa lahat maliban sa pamilya ko..isa siya sa nakakakilala sakin ng lubos.

not that she's close to me..

pero para kasing kilala niya ako kahit na hindi ako malapit siya...like she can
read what ever I'm thinking.

"Wala..just asking."-thea

"Then stop being to nosy."

"I'm not...I just want to save your pitiful ass. You cant love her..she's not
Raine. And even if she is...sa tingin mo tama ngayong kawawala lang ng taong mahal
niya."

naningkit ang mga mata ko sa kaniya.

Minsan parang gusto ko na siyang sesantihin....pero hindi pwede dahil

pinoprotektahan siya ni Mama. Pero kung hindi...matagal na siyang wala sa The Camp.

"Hindi ko kailangan sabihin sakin kung ano at hindi ko dapat gawin."-me

"Whatever."

tumingin ulit ako kay Fierce.

"Why cant you just forget about her?"-thea

"Because I cant."

"Try to love someone else."

"I wish I can."

"So ibig sabihin hindi mo gusto si Fierce?"-thea

nilingon ko si Thea. Kung pwede lang...tinahi ko na ang bibig niya. Masakit na sa

ulo ang pagiging straight to the point niya. Tinaasan niya alng ako ng kilay na
parang hindi natatakot sa madilim kong anyo.

this woman..

I want to wring his pretty neck.

"What made you think I like her?"-me

"You keep on looking at her?"

umangat ang gilid ng mga labi ko.

"Thea..be honest and tell me..

...

...

are you jealous?"

napasinghap siya at nalaglag ang mga panga niya. I want to congratulate
myself...isa to sa konting pagkakataon na nagulat ko ang babaeng to.

because she's the one who keep on surprising me.

biglang may pangamba na dumaan sa mga mata niya at kumunot yung noo ko...anong
bagay ang kinakatakot niyang malaman ko?

"Dont fall in love with me."-me

"Of course not! Come on, Craige Lawrence. Masyado na atang tumataas ang self
confidence mo..you're definitely not my type..and you will never be."

"Good...I'm just concern."

"For what?"

"For you, maybe...o kahit kanino na gustong ma in love sakin. I'm not capable of
loving anymore...I dont think I can. And the woman who will fall for me...will
surely end up with a broken heart."

"Dont worry craige...because falling in love with you...will be impossible. I

rather die...than fall for someone who cant let go of his damn past!"

nagkibit-balikat ako.

that's good.

napatingin kaming dalawa kay Fierce ng bigla siyang gumalaw at bigla-biglang

tumayo. Napatingin ako sa braso niya at nakita kong dumudugo na yon..

FIERCE'S POV
Namulatan ko ng mata si Craige at Thea....dali-dali akong tumayo pero naramdaman ko
na pareho nila akong pinigilan na tumayo. But I need to..

"Bitiwan niyo ko."-me

"Dumudugo yung sugat mo-"thea

hindi ko siya pinansin at dali-dali akong tumakbo palabas. May mga napapatingin
sakin...lalo na ang mga nurse at palapit na sila sakin para siguro gamutin ako.

pero tumakbo lang ako at hindi ko sila pinansin.

Kailangan kong puntahan si Cloak...gusto ko muna siyang makita bago ang lahat. I
want to see him...at walang kahit na sino ang makakapigil sakin.

pumasok ako sa emergency room at napatingin sakin yung mga nurse. May humawak sakin
at pilit na pinalalabas ako....alam kong wala na sialng ginagawa...

alam kong tapos na..

hindi ko din makita si Tita Sage..

"Get out."

narinig ko yung boses ni Craige at nakahinga ako ng maluwag ng lumabas naman yung
mga nurse. Lumapit ako kay Cloak..napahagulhol na ako ng makita ko siya.

hinawakan ko yung mga kamay niya...

ang putla-putla na niya.

"Something's wrong...dito ka muna."-craige

hindi ko siya nilingon at nakatutok lang ang paningin ko kay Cloak. Pinisil ko yung
mga kamay niya...and how I wish for him to respond..

pero alam kong hindi na pwede..

"H-Hintayin mo ko ha?...susunod ako..bakit kasi umalis ka? Alam ko na pagod ka na

pero....pero sana hindi ka muna umalis...sana naisip mo na masasaktan ako...bakit
mo kasi ako iniwan agad..ang daya mo....ang daya daya mo.."

sumigaw na ako at napasubsob ako kay cloak...

niyugyog ko siya at pinilit ko na gumising siya. Pero ayaw niya...ayaw niyang

dumilat. Iniwan niya na talaga ako..hindi na siya babalik..

hindi na siya babalik sakin..

"Unfair ka...ako nahihirapan dito kasi iniwan mo ko...ang daya mo cloak! bumalik ka
dito...please bumalik ka...hindi ka nakakabawi...kaya bumalik ka...bumalik ka na
please."

bumalik ka na sakin..

wag kang ganiyan cloak please...

"Cloak....nakita mo na ba si Harvey diyan? Hanapin mo siya...para ibalik ka niya

dito...para mabugbog ka narin niya dahil pinahihirapan mo ko...kasi bakit kailangan
mo pang mang-iwan? b-bakit kasi hindi mo na lang ako isinama...bakit kasi ang bilis
mong sumuko...excited ka na talagang umalis? madaya ka...ang daya mo..."

niyugyog ko siya ulit...

mainit pa siya..
pero...pero wala na talaga. Sana....sana dumilat na siya kung nandito pa talaga
siya..pero wala eh. Iniwan niya na ko...iniwan niya na ko..

"cloak...."

sumubsob ako sa kaniya at nag iiyak. Hindi ko na napigilan yung sarili ko at binayo
ko na siya sa dibdib...kailangan niya akong isama...

hindi ako pwedeng maiwan dito..

...

...

"AAAAAAAAAAAAHHHHH!"

napatili ako ng wala sa oras ng biglang dumilat si Cloak at sumigaw. Napaatras ako
papunta sa gilid ng room at nahihintakutan na tumingin kay cloak..

what the hell..

"D-Damn it fierce! alam mo ng may sugat ako!"

nanlalaki yung mga mata ko. Lumapit ako sa kaniya at umiiyak na hinawakan ko yung
kamay niya..kahit na mukang nasaktan..his eyes soften..

umangat yung kamay niya at pinunasan yung mga luha ko.

"B-Bakit ba kanina mo ba ako ginigising? I really need s-some sleep.."-cloak

"I hate you...patay ka na-"

"A-Anong patay? natutulog ako for pete's sake fierce."

"Pero sabi nung doctor-"

napatingin ako sa pinto ng may mga narinig akong yabag...bumakas yung pinto at
nagkabanggaan silang lahat at natumba...including craige..

tumayo kaagad si Andreige na mukang hindi napansin si Cloak at lumapit sakin at

inalog ako. Nanlalaki yung mga mata niya na parang may importante na sasabihin
sakin..

yung ibang agents naman nananahimik....at nakatingin kay Cloak.

"Hindi pa patay si Cloak fierce! Si Protecio something something yung sinasabi ng

doctor! hindi si Cloak!"-andreige

"Ammm...ano.."-me

"Naiintindihan mo? HIndi pa siya patay! kaya wag ka ng umiyak kasi sure na
nagigising pa siya- AHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!"

nagtatakbo si andreige at tinalunan niya si Craige na nagulat at sinalo siya ng

wala sa oras ng bigla siyang hinawakan ni Cloak. Tumingin ako kay cloak na kumunot
lang yung noo.

"I'm r-really not dead...just f@cking let me sleep."-cloak

napangiti ako at yumuko..

"You scared me to death."-me

"I'm scared too...very scared. But then I realize...kahit sa kabilang buhay hindi
ako matatahimik...kung wala ka sa tabi ko."
naramdaman ko na hinawakan niya yung kamay ko..

and this time maybe..

...

...

it will be forever.
CHAPTER 42 ~ Very Soon ~

FIERCE'S POV

Nagising ako ng maramdaman ko na may humahaplos sa pisngi ko. Hindi lang ako nag
mulat kaagad ng mga mata dahil inaantok pa talaga ako.

Pero ng maramdaman ko na may humahalik na sa pisngi ko..sa noo..sa talukap ng mga

mata..sa labi...napamulat na ako. Baka may nanghahalik na sakin na hindi ko
kakilala.

makakapatay talaga ako-

...

...

"Cloak?"

ngumiti siya sakin. Inilibot ko yung paningin ko. Ang alam ko napilitan akong
bumalik sa kwarto ko non..napagalitan pa nga ako ni Tita Sage at kinabitan narin
ako ng dextrose dahil nilagnat ako.

pinalitan narin yung gauze ng sugat ko.

Kaya nakakapagtaka kung bakit ako nandito. At hindi lang yon...pinagdikit yung
hinihigaan ko sa kaniya para magkatabi kami. Itinaas niya yung kamay niya at
inihaplos sa pisngi ko.

"Good morning, angel."

"M-Morning..."

nanglaki yung mga mata niya ng nakita niyang unti-unting naluluha yung mga mata ko.
Hindi lang kasi ako makapaniwala...naaalala ko pa yung takot ko kahapon.

yung pakiramdam na akala ko wala na siya...I dont want to feel that way again.
Ayoko ng maramdaman yung hirap na naranasan ko kahapon.

"Angel?....shhh. Nandito na ko."

hinawakan niya yung kamay ko at hinalikan. Ngumiti ako sa kaniya at pinahid ko yung
luha ko. Tama..nandito na si Cloak...hindi na siya aalis ulit.

"Dont scare me like that okay?"-me

"No..never again."

nakatingin lang ako sa mga mata niya...parang ayoko na siyang hiwalayan ng tingin
dahil pakiramdam ko kapag inalis ko yung tingin ko sa kaniya..

bigla na lang siyang mawawala.

...

...

"HELLLOOOOO!"
sabay kaming napaigtad ni Cloak ng biglang may mga sumigaw. Pagkatapos parang may
naghahabulang kabayo na ang sumunod na tunog na narinig namin.

mga agents ng The Camp.

Ngiting-ngiti sila habang nakatingin samin at lahat sila animated na nagkukuwento

sa mga nangyari kagabi. Halatang tuwang-tuwa sila na makita si Cloak.

at dahil sabay-sabay silang mag salita halos wala kaming maintindihan ni Cloak sa
mga pinagsasabi nila. Tinalo pa nila ang palengke.

...

...

"Quiet!"

parang biglang may dumaan na kung ano at biglang natahimik ang paligid. Naririnig
ko na halos yung tibok ng puso namin ni Cloak sa sobrang tahimik.

dumating si Tita Sage.

"Pumunta kayo sa gilid lahat...now."-Tita Sage

mabilis pa sa alas kwatro na tumakbo silang lahat papunta sa gilid. Diretsong

diretso ang pagkakatayo nila...though may kasalanan kami ni tita sage dahil sa
ginawa namin..

tapos na yon...kaya back to normal na naman. At isa pa...wala namang hinangad na

masama si Tita Sage. Kung hindi niya ginawa yon...

baka pinaghinaan na ako ng loob. Pero dahil sa kaniya...na realize ko na mahal

talaga ako ni Cloak..at ginawa niya lang yon para sakin.
"now..isa-isa lang ang magsasalita..wag sabay-sabay, okay? Naririnig ko kayo sa
labas."

tumango lahat at tumahimik.

lumapit si Tita Sage kay cloak at tinignan siya atmay kung ano-anong sinulat sa
clip board niya. Ganon din ang ginawa niya sakin...

"How do you feel cloak?"-tita sage

"better now."

"Good..and you fierce?"

"Great."

kumindat siya sakin bago naglakad na palabas. Pinadaanan niya pa ng tingin ang
helera kung saan nandon sila andreige at marveige na pasimuno ng ingay.

si craige naman ay balewalang nakaupo lang at nagbabasa ng magazine. Hindi naman

kasi siya yung nag-ingay kaya hindi siya guilty.

nang lumabas na siya..

...

...

biglang nag sigawan lahat.

Sunod-sundo na nagsalita na naman sila pero hindi na kasing ingay nung dati.
Kinakamusta nila si Cloak na tango lang ng tango at nag kikibit balikat lang.

as usual tamad mag salita.

"Ang corny mo pare...hanggang ngayon piper ka parin."-aries

"................."

"Hay nako...wala ka ng pag-asa. Hindi mo ba alam na nagparamdam pa sakin si Harvey

para lang sabihin na hindi ka pa pwede don at itatapon ka niya pabalik dito?"

napatingin sakin si Cloak...ngumiti lang ako.

HIndi ko pwedeng sabihin na hindi totoo yung sinabi ni aries...dahil nung mga time
na yon pakiramdam ko din. Si harvey yon...though wala kaming proof..

parang naiintindihan niya kami ng time na yon.

"I guess he's still watching over you."-cloak

"Well..he love me and I love him. And he knows that my future and the man I love
now is what I need...hindi na siya mawawala sa puso ko-"

"I know...hindi ko din gusto na pilitin ka na kalimutan siya. Ang mahalaga..yung

tayo ngayon. Ang mahalaga alam kong mahal mo ko...that you're mine. You past doesnt
matter...tama ka. You cant change it..you cant change the past. And what really
matter is that you love me...and I love you with ally my heart."

napangiti ako.

tumahimik yung paligid namin at sabay na napatingin pa kami ni cloak sa kanila.

Nakatingin lang sila samin then biglang nagpalakpakan yung mga babae...nakangiwi
naman yung mga boys.

"Ang corny."-aries
"As if you're not corny when it omes to your wife."-cloak

nag peace sign si aries.

aminado siyang corny pagdating kay Paige. Umakbay pa siya kay paige na ngiting-
ngiti na nakatingin samin..she really looks happy for us.

"Kailan ang kasal?"-hade

"Very soon."-cloak

"Buti ka pa..kung yung isa kasi diyan nag tiwala lang. Tsk tsk..baka nga nasa
elementary na ang anak namin. At baka dalawang dosena narin ang anak namin. May
basketball team at cheer leading squad na sana kami."

"Psh! Buti na lang pala hindi ako tuluyang nabulag sa babaeorng palaka diyan sa
tabi-tabi...baka na loshang pa ako ng wala sa oras..tignan niyo naman ang alindog
ko ngayon...fresh. Hindi laspag katulad ng Miss Boobs na pinatulan niya."-quin

napangiwi ako.

hindi naman siguro ganong kalayo ang distansya nila apra mag sigawan sila. Isang
tao lang naman ang nasa pagitan nila na sobrang naka kunot na ang noo ngayon..

si Craige.

"Thea, get me another magazine."-craige

"Yes Boss!"

may hinalungkat sa gilid si Thea na kung ano...pasipol-sipol na umayos na siya ng

tayo at inabot kay Craige yung magazine. Pagkatapos ay umalis na siya.
...

...

"WHAT THE HELL ALTHEA?!"-craige

"Ano na naman ang ginawa ko?"

inosente at nakangiting nakatingin lang si Thea kay Craige na hawak-hawak yung

magazine na binigay ni Thea...napatawa ako ng makita ko kung ano yon.

...

...

Total Girl Magazine.

"Woman..you're getting on my nerves."-craige

"Ang bait-bait ko...tsk tsk. Parang gusto na kitang idemanda."

"Silence."

"Silencing....toot toot. *laughs* Is that even a word?"-thea

"Althea."

zinipper na ni Thea yung bibig niya pagkatapos umakto siya na parang may ihahagis
siya na bola ng baseball pagkatapos ay itinapon niya kunwari kay Craige.

natatawang tumingin ako kay Cloak.

he mouthed something

'in love'

umusog ako papunta sa kaniya at isinandal ko yung ulo ko sa balikat niya.

Naramdaman ko yung kamay niya na walang dextrose na humawak sa braso ko.

"Sana nga magkaron na ng love life si Craige."-me

binulong ko lang yon para hindi marinig ni Craige na nakikipagtalo na ngayon kay
Thea na nakangiti lang at hindi sumasagot. Sumenyas senyas siya.

"What the hell is she saying?"-craige

"Hanapin mo daw yung susi, Sir."-hade

sumilim yung anyo ni Craige at parang gusto niya ng itapon si Thea sa labas ng
bintana. Ang kaso hindi pwede kasi tiyak na magkakamatayan muna sila bago niya
magawa yon.

bumuntong-hininga na alng si Craige at naghanap kunwari ng susi.

Hindi mo din siya maintindihan kung minsan....gusto niyang patahimikin si

thea...pero kapag hindi na siya pinapansin..siya naman ang nagpapapansin.

"Sana nga makahanap na siya ng love life."-cloak

"Huh?"

"Para hindi ka niya mapag-interasan....but I dont think he will. He's still loyal
to Raine."
napakunot yung noo ko. Parang narinig ko na yung pangalan na binanggit niya. At
saka parang may naaalala ako...hindi ko alam kung panaginip.

parang si thea at craige.

"Anong ibig mong sabihin?"-me

cloak smiled to me. Alam kong sasabihin niya sakin...no secrets anymore. At alam
kong kilala niya ako..hindi ko siya titigilan kung hindi siya magsasalita.

"Kamuka mo si raine."-cloak

lalong kumunot yung noo ko. Not that again..una si fake jarrice. Anyway..pwede
namang maging mag kahawig ang mga tao. Cause I'm pretty damn sure I dont have a
sister.

"Dont worry..hindi kayo mag kamag-anak o kahit na ano. Mag kahawig lang talaga
kayo. Nakilala ko na din siya dati...at alam ko ang tungkol sa pamilya niya."-cloak

"Alam kong wala akong kapatid. Nakakaasar lang na lagi na lang ako ang may kamuka."

"Kahit na isang bilyon pa ang kamuka mo..

...

...

you're still the only woman that I will love."

kinikilig na kinurot ko siya sa pingi niya na kaagad namang namula. Kinurot niya
din ako...pareho kaming tuwang-tuwa sa paglalambingan namin..

napatigil lang kami ng may sabay-sabay na tumikhim.

"Storbo."-me

"Aalis na nga kami eh....baka kasi sobrang nakakaistorbo na kami sa kasweetan

niyo..ang dami pa namang bitter dito."-paige

"HINDI AKO BITTER!"-hade

"HINDI AKO BITTER!"-quin

napahalakhak ako at napangiwi ako kaagad ng madali kung saan yung tama ko. Kaso
hindi ko mapigilang hindi matawa kay Hade at Quin.

halatang bitter sila..

umaamin kasi kahit hindi naman sila ang tinatanong...ang dami pang pwedeng possible
na bitter dito. Like Eika and Yale...craige...thea..

and andreige.

lahat sila mga may problema sa love life ngayon. Pero I guess..when the right time
comes..magiging masaya din sila. Our happiness will always be in the
wings...waiting.

Hindi agad-agad..

pero dadating at dadating din.

Para lang kasing medal yan...hindi agad ibibigay sayo lalo na kung hindi ka pa
worth it. Kailangan mong pag hirapan...kailangan mong matuto..

bago mo makamit yung hinihiling mo.

...

...

nang lumabas na sila ay nakangiting tumayo ako. Napangiwi ako sa kirot ng sugat ko
pero kaagad din namang nawala yung sakit...nangangalay na kasi akong nakahiga.

"Fierce, damn it! bakit ka bumangon?"-cloak

"Tinatamad akong humiga...stay there and dont move. Mababaw lang ang tama
ko...relax please. Gusto lang kitang tignan ng mabuti."

"Fierce-"

pinigilan ko na yung iba pa niyang sasabihin at yumuko na ako para halikan siya.
Naramdaman ko na gumapang yung isa niyang kamay paakyat sa likod ko..

I moan when he plunged his tongue inside my mouth...exploring...probing. I run my

tongue on his lower lip...then taking it between my teeth..

gently biting down.

He groaned in response but he continued kissing me.

...

...

"Excuse me...hindi pa pwede yan."

napatingin kami sa pinto at napahiga ako ng wala sa oras ng makita kong nandon si
Tita Sage kasama ng isang nurse na may dala ng tray ng gamot.

O/////////O
"Soon.."-cloak

napangiti ako. Alam ko kung ano ang ibig niyang sabihin. Tumingin ako kaila tita
sage na focus na sa pagpaili nung gamot na nasa tray.

bumulong ako kay Cloak.

"Right...very soon."
CHAPTER 43 ~ Hot SPG ~

FIERCE'S POV

Napatingin ako kay Cloak. Nakaupo kami sa bench sa The Camp at kasalukuyan siyang
may ginagawa sa lap top niya. Hindi pa siya kasi pinapayagan sa mabibigat na
trabaho.

Kaya ilang weeks na puro paper works lang ang ginagawa niya. Hindi naman siya
makapag reklamo dahil lagi naman niya akong kasama.

Though..hanggang kiss and hug lang kami. Baka kasi dumugo yung sugat niya...kaya
mainitin ang ulo ni Cloak this past few days.

I know he really want to touch me.

"Done?"-me

"Almost."

sumandal ako sa balikat niya at naki-tingin sa ginagawa niya. Its a summary about
mission na ilalagay sa Room of Missions para sa mga agents na kukuha ng missions.

nag re-research siya about sa ibibigay na mission then ilalagay niya laaht yon sa
isang file. I know he's bored...pero konting time na lang naman..

he's almost healed. Actually na kausap na ako ni Tita Sage kanina..pwede na daw
na....you know. Hindi ko pa alng sinasabi kay Cloak dahil alam kong bigla na lang
bibili ng jolibee yan.

mamaya ko na sasabihin sa kaniya.

"Ayaw mo bang kumain?"-me

he look at me...parang nagtataka siya sa tono ng boses ko pero ngumiti na lang ako.
Wala namang double meaning yung sinabi ko..

inosente ang pagkakasabi ko non.

"No."-cloak

nag pout ako. Actually nagugutom na talaga ako. Kanina ko pa kasi siya pinapanood
at na bo-bored ako..at isa pa gusto kong kumain.

tumingin ulit ako kay cloak..

kung ayaw niyang kumain...at mawawalan naman ako ng ganang kumain kapag hindi siya
kasabay eh di

...

...
siya na lang ang kakainin ko.

^____^

hinalikan ko siya sa balikat at naramdaman ko na napatigil siya sa pag tipa.

Pagkaraan ay nagpatuloy siya pero napahinto siya ulit ng hinalikan ko naman siya sa
leeg.

paakyat sa tenga niya....i bit down softly. I smiled when I heard him groan....I
circled my toungue on his earlobe then I continue on nipping it.

"Damn...stop it Fierce or I swear with or without Tita Sage's permission I'm gonna
make love with you on every place I want to take you."

napalunok ako..

Sweet sweet warning.

I trail my forefinger to his cheek...down to his neck...then it went up and I trace

his lips. His lips parted and I can feel his ragged breathing.

Its my turn to gasp when he put my finger to his mouth. He stare at me while he
seductively sucking my forefinger. Its not just him...

I want him too.

nagulat ako ng bigla siyang tumayo at hinila. Tuloy-tuloy kami papunta sa kung
saan...pero alam kong hindi to ang daan papunta sa Villa niya.

"Cloak...san tayo pupunta?"

hindi siya sumagot...dumiretso kami sa likod ng training room. Nag tuloy-tuloy kami
at nagulat ako ng pumasok kami don sa lugar kung saan maraming puno.

he really cant wait.

tumigil kami sa isang lugar.

"Cloak-"

He didnt make me finish my sentence...he hurriedly kiss me and I can feel his arms
wraaping around me. I grind myself to him..asking for more..

I want him...in any way...in any place. I really dont care.

I gasp for air when he let go of my mouth...he's mouth travelled to my neck and I
can feel him nipping my sensitive skin there...making me moan in passion.

"C-Cloak...sabi ni tita sage...pwede na daw."

napatigil siya at napaangat ng tingin...i gave him a sexy smile at naningkit ang
mga mata niya. Nilapit niya ang mga labi niya sa akin..fanning my face with his
delicious breath.

"You naughty woman...you made me wait."

"What will you do to me now?"

"I'll gonna make you crazy...again...and again."

I ran my toungue on my lower lip. He's eyes grew wider then he smiled at me. He
continue kissing my neck and I can feel him pushing me lightly until my back touch
a tree.

I felt the cold touch of the wind when my dress fall to my feet. But he replace it
with his warm body...I can feel his hot breath on my collarbone..

he lick his way to the valley of my breast. I moan impatiently...but he just stare
at me...I look at him and he's smiling at me...he really want to make me wait.

"Damn it cloak.."

...

...

he smiled again then he dipped his head. I can feel his hot breath when his mouth
closed on my peak....flicking his tongue on me on a circular motion.

I moan in pleasure and tangled my fingers on his hair. Pulling him close to may
hardened peak. He nipped, flicked, sucked my sensitive peak..

I pulled him when I felt him moving away from me. but he just smile then he
unbuttoned his shirt. Throwing it aside.

he went back on my embrace and then he kissed me...lingering on my lips...exploring

my mouth with his playful tongue. I move with him..parring my tongue with his..

copying his move..

My scream was stiffled by his mouth when he tug one of my sensitive peak...rolling
the tip on the pad of his fingers. Circling around it..

his kisses travelled down...raining tiny kisses on my body. I groan when he dipped
his tongue on my navel...then blowing on it lightly.
...

...

his fingers hooked on the thin line of my panties..pulling it downwards then

tossing it aside with his shirt. I blush when he stare at my femininity.

"So beautiful..."

"Cloak..."

he gripped my left leg and hoist it up...licking the instep of my leg...upto the
inside of my thigh. I look upto the sky...feeling the gentleness of his tongue on
my skin.

damn...it feels so good.

I gasp with anticipation...waiting for him to take me. To make love with me that
way. I want him desperately...to feel him...for him to pleasure me.

I want to feel it.

...

...

I can feel the tip of his finger on my sensitive flesh...parting my fimininity

slightly. I arch my back on the contact...biting my lower lip to suppress my moan.

then suddenly

...

...

I can feel his tongue flicking on me. Pushing it inside..thrusting..then pulling

his tongue out. His tongue swirled on my flesh..making me more crazy in pleasure.

I started calling out his name. My hand snake down to his hair...pulling him closer
to me. He didnt stop instead he increase his pace.

he plunged his tongue inside and I writhed beneath him.

"Damn...cloak.."

His tongue is synchronized by his finger. Flicking at the same time his finger move
inside me...reaching for something. I started to move with it...reaching the
building sensation inside me.

I can hear him unbuckling his belt.

it would be unfair..

...

...

if I dont do something.

I fall to my knees softly. I saw his eyes widen when I look up to him behind my
lashes. Then I smile

...

...

and take him on my mouth.

I heard him groan and bucked against me. But I just hold him tight with my hands
and take him deeper on my mouth. Swirling my tongue..

I move down and up to his length. Ignoring his silent protest. I didnt stop though
I can feel his pushing me away...I look up and I saw him gritting his teeth.

his controlling himself.

I took pity on him and I let him go. I sit there while smiling up at him. He shake
his head in amusement then he pulled me up. He kissed my forehead.

"You make me crazy."-cloak

"Same."

I can feel my back touched the hard tree again...at the same time. My lips parted
when he fully entered me in one swit motion. I throw my head back and moan.

I grasp tightly on his shoulder while he hoist my leg up to gain more access to me.
He rocked his hips against me...pushing his manhood inside me..

I can feel his greath length on me..shoving it deep inside me.,,,grinding it in

circular motion. I move with him...meeting his every thrusts.

"Fast...I want it fast cloak."

"I know angel...God, I love you."

he dipped his head and take my peak on his mouth while his moving inside me. I
grasp tightly to him...afraid of falling down and hurting myself.

but I know he wont let me get hurt.

he tug my peak using his lips...making me gain more pleasure. I arch my back to
him...giving it all...I need him...he needs me. I want him...in every way.

he maintain the rhytm of our dance...circling his manhood to me....grinding it then

pulling it then pushing it again. I can feel it...I know i'm neart it..

he pulled it again...then he slam into me. Pushing me up then down again...I can
feel my climax building and building...and I know cloak is not that far away from
his.

I open my legs wider for him...he groan and slam harder in to me. I arch my back
and scream his name...damn it..it feels so damn good..

he's hammering into me...and I know he knows I want it. I move with him...slamming
myself to his thrust.

...

...

I scream his name again when I felt myself flying to great hights. Then falling
again but I know...cloak will catch me. I can hear his ragged breathing on my neck
while he climax into me.

"I love you...so much."-cloak

"Love you."

he chuckled and pulled out off me. Naramdaman ko na siya na ang nagbihis sakin
dahil hindi na ako makagalaw. He look at me...amusement we're written all over his
face...nag bihis narin siya.

"Find me amusing, baby?"-me

"Hmm...yes. To top it all you look really beautiful right now."

napatawa ako.

muka nga akong lantang gulay.

Hindi na ako nagreklamo ng bigla niya akong binuhat. Parang jelly ace na yung mga
binti ko kaya hindi ko na magagawang makalakad.

"You feel okay? i mean..your wound."-me

"I'm fine...great to be exact. Stop worrying too much."

I smile lazily to him...then sumandal ako sa balikat niya. May mga agents na
napapatingin samin at nagtataka kung anong ginagawa namin don.

pero wala namang nagtanong.

Bumalik kami don sa bench kung saan naiwan niya yung laptop niya then sumakay kami
ng cable car papunta sa Villa niya. Mukang kahit yung driver nagtataka sa ayos ko.

para kasing nag marathon ako.

well...

parang ganon na nga.

"We still have round 2..and 3...and 4 and so on."-cloak

"*laughs* Mag order ka sa jolibee."

"I will. Anong gusto mo?"

"Burger steak, palabok, burger, french fries and sundae."

napatawa siya pero tumango-tango na lang. Nang makarating kami sa Villa ay binuhat
na niya ako pababa...pumasok kami sa Vill at inihinga niya ako sa sofa.

umupo siya sa tabi ko at hinila niya ako sa lap niya. I curled to him.

"I love you.."-cloak

"Kanina mo pa sinasabi yan."

"para hindi mo makalimutan."

"I cant...pano ko kakalimutan ang taong mahal ko? I love you cloak...i love love
love love you."

ngumiti siya at niyakap ako. He burried his face on my neck. Nang umayos siya ng
upo ay kinuha niya yung phone niya at may tinawagan.

"Who's that?"-me

"Jolibee delivery...angel..."

"hmmm?"
...

...

"Ready for round two?"-cloak

"*laughs* Ahuh."
CHAPTER 44 ~ Twister ~

FIERCE'S POV

Napatulala ako habang nakatayo kami ni Cloak sa isang part ng The Camp na
kasalukuyang may ginagawa. Tatlong linggo na ang lumilipas...wala naman kaming
magsyadong ginagawa ni Cloak..maliban sa...konting quality time.

well...fine..maraming quality time.

O//////////O

Anyway...kumunot yung noo ko habang tinititigan ko yung ginagawa. Familiar kasi

yung mga nakadikit sa harang habang may ginagawa..

hindi ko lang alam kung tama yung iniisip ko.

Parang lalong sumakit yung ulo ko sa kakaisip kung anong meron....kanina pa masama
yung pakiramdam ko mula pa ng pag kagising ko.

kaya nga nag-aya ako kay Cloak na lumabas para mahanginan naman ako ng konti. Baka
kulang lang ako sa pasyal. Ang kaso lalong sumasakit yung ulo ko.

"Anong meron?"-me

"Franchise."
"nang?"

"Jolibee."

Napasinghap ako at napatingin ulit ako don sa ginagawa....damn. Ngayon na malapit

na ang jolibee, tiyak na araw-araw may bibili diyan.

At alam na kung bakit sila bumibili. Hindi ko alam kung sino ang nag pauso...baka
sila Paige na ginaya nitong pasaway na katabi ko. Kung lahatng agents ay
makikiuso..

yayaman talaga ang Jollibee.

"Sinong nag palagay?"-me

titig na titig ako kay cloak kaya kitang kita ko ng pliyong ngumiti siya. Napailing
na lang ako dahil kahit hindi siya sumagot alam ko na ang sagot.

"Ako."-cloak

"Sabi ko nga."

"Hindi mo na itatanong kung bakit?"

"No need."

tumawa siya at inakbayan ako. Naglakad na kami paalis papunta sa kung saan-saan.
Gusto ko lang talagang mag lakad-lakad. Masarap sa pakiramdam ang hangin dito.

malamig.
napakunot yung noo ko ng makita ko si andreige na kasalukuyang tumatakbo. Bigla
siyang may hinaklit na babae...yung babae na nakita ko dati.

"Talk to me...talk to me please."-andreige

pumiksi lang yung babae at nanatili siyang hindi lumilingon kay Andreige. Hinawakan
siya ulit ni andreige pero pumiksi lang siya ulit.

"Cassandra...please. I'm sorry, pinagsisihan ko na lahat..im sorry."

"Your sorry wont bring back my father. Tigilan mo na ko..hayaan mo na ko. Habang
nagtatrabaho ka na naman bilang bodyguard ko for the second time...pwede ka naamn
sigurong mag trabaho sa malayo diba? Leave me alone..its hard for me enough to be
stuck in this place with you...so give me some space please?"

tumakbo na yung babae paalis.

hindi kami tinignan ni andreige at sinundan niya parin yung babae...kung ako sa
kaniya gagawin ko yung sinabi nung babae. Pareho silang mahihirapan kung hindi nila
bibigyan ng oras yung isat isa.

hindi niya pwedeng madaliin yung babae kung hindi pa siya handa.

hindi naman ganon kadaling mag desisyon..kung madali lang eh di sana wala ng taong
may problema sa mundo diba? Siguro...mahal lang siya talaga ni andreige.

"Wag mo na silang pansinin..ako na lang ang pansinin mo."-cloak

"Jealous?"

"When you're concern, yes."

I rolled my eyes at him at hinila ko na siya paalis. Umupo kami sa favorite bench
namin kung saan lagi kaming tumatambay. Naging favorite place na namin to.
tinaas ko yung paa ko at ipinatong ko sa lap niya bago ko sinandal yung ulo ko sa
balikat niya. Naramdaman ko na pumaikot sa katawan ko yung braso niya.

I smiled at him.

"Sleepy?"-cloak

"hmm."

"Katutulog mo lang kanina ah?"

"Eh sa inaantok pa ako eh."

natatawang hinalikan niya ako sa noo bago ako niyakap ulit. Nakatingin lang kami sa
kawalan sa harapan namin. Hindi ako mabobored basta si cloak ang kasama ko..

at magkayakap kami ng ganito.

I always love to be in his arms. Kung pwede lang na bawat minuto magkasama
kami...ang kaso syempre may trabaho siya at ako naman tambay muna.

wala pang mission eh. At saka sa tingin ko hindi muna ako bibigyan...pinagbawalan
din muna ako ni Cloak. Mukang hindi pa siya nakakamove-on don sa mission namin
dati.

kaya nagkaron kami ng deal.

pareho kaming hindi magte-take ng mission. At kung meron man na dadating dapat
magkasama kami. Pumayag siya...and I agree with it too.

hindi ako magiging comfortable sa isang mission kung hindi ko siya kasama. Kung
kasama ko siya kahit nasa panganib ako....hindi ko mararamdaman yon..

dahil kapag kasama ko siya...kumakalma ako.

"Pa kiss."-cloak

"Ayaw."

"hmm..please?"

"no."

"Pretty please?"

napatawa ako at kinurot ko siya sa magkabilang pisngi. Nilapit niya yung muka niya
sa muka ko at iniintay akong tumanggi..but why would I?

binibiro ko lang naman siya.

Hinawakan ko siya sa magkabilang pisngi at ako na mismo ang humalik sa kaniya. He

groaned then he pulled me on top of him...natatawang kumalas ako sa kaniya.

"Not now..masakit ang ulot ko."-me

he pout at me pero hindi naman siya nagreklamo. Pinasandal na lang niya ako sa
balikat niya at napaungol ako ng hinilot niya yung sentido ko.

that feels good.

"Masyado mo ata akong iniisip kaya sumasakit ang ulo mo."-cloak

"Oo nga ikaw lang naman ang sakit ng ulo ko."

ngumti lang siya at ipinagpatuloy niya yung ginagawa niya. Tumingin ako sa kaniya
habanng hinihilot niya yung sentodo at noo ko..

"Ang gwapo mo."-me

-___-

no where the hell that come from? alam kong gwapo si cloak pero hindi ko pa
nasasabi sa kaniya ng ganon na out of the blue na gwapo siya.

nababaliw na ata ako. This past few days bigla na lang akong nagiging impulsive sa
bagay-bagay. Daig ko pa ang mood swings ni Cloak.

"*laughs* I know."-cloak

"Yabang...but I'm glad we're getting married..baka maagaw ka pa ng napakarami mong

flings. Or worst bigla kang mapikot ng wala sa oras."

"I told you before...they held no interest to me. Ikaw lang."

"mas sexy sila..mas maganda..mas curvy-"

"Ikaw naman ang mahal ko."

napangiti ako. Parang hindi na siya tatanggap ng further discussions about sa

flings niya. Nakakunot yung noo niya at parang ayaw niya talaga na pinagdududahan
ko siya.
pinaglandas ko yung darili sa pisngi niya. Kinuha niya lang yon at hinalikan bago
niya pinagsalikop yung mga kamay namin.

How can this man do suck sweet gestures and he didnt even know it?

"Cloak.."

".........."

"I love you."

"Love you too."

...

...

hahalikan ko na sana siya ang kaso biglang dumaan si Craige na may hawak na files
at binabasa habang nakasunod sa kaniya si Thea na may hawak ng tasa ng kape.

focus na focus siya habang naglalakad ng mabilis na hindi matapon yung kape.
Napangiwi ako ng nasa tapat na sila namin ng biglang huminto si craige.

and of course...dahil hindi nakatingin si thea sa dinadaanan niya..

...

...

tumapon yung kape na sa tingin ko ay mainit pa sa likod ni Craige. Napasigaw si

Craige at umikot-ikot na parang gustong pagpagin yung likod niya.

Kagat-kagat naman ni thea yung forefinger niya na parang kinakabahan sa magiging

reaction ni Craige sa nangyari. Hindi ko na sila napagtuunan ng pansin..
dahil umabon na sa pwesto namin yung amoy nung natapon na kape.

nalukot yung muka ko...umiinom naman ako ng kape dati pero hindi ko gusto yung amoy
niya ngayon. Parang gusto kong buhusan ng tubig yung kape na nasa sahig.

I dont like the smell!

"Damn it!"-me

"Fierce?"-cloak

"Alisin mo yang kape! alisin mo yan!"

"Ano-"

tumakbo na lang ako paalis para hindi ko maamoy yung kape na natapon. Hindi ko alam
kung saan ako pupunta pero ng hindi ko na kinaya..

huminto na ako then i throw up sa gilid.

May naramdaman ako na humahagod sa likod ko at alam kong hindi si cloak yon dahil
magaan yung kamay..sinubukan kong itulak siya pero hindi siya umalis.

nang umayos na ako ng tayo may nag-abot sakin ng tubig na kaagad kong kinuha at
uminom. Damn...papatayin ko ang gumawa ng kape na yon.

"Fierce.."

tumingin ako don sa nagsalita. Yung tumulong sakin kanina...ngumiti ako ng bahagya
ng makita kong si Tita Sage yon. Nakatingin siya sakin ng seryoso.
"Hi tita..thank you pala dito. Hindi ko kasi nagustuhan yung amoy nung kape
kanina."

biglang sumulpot si Cloak na halatang nag-aalala...lumapit siya sakin at hinawakan

yung pisngi ko na parang tinitignan kung may lagnat ako.

"Fierce..."-tita sage

"yes tita?"

"Kailan ang huling

...

...

period mo?"

nagulat ako sa tanong niya at nahalata ko na ganon din si cloak...pareho din kaming
nagtataka kung bakit biglaan yung tanong ni tita sage sakin.

"Amm..hindi ko po maalala. Pero hindi papo ngayong week na to ang period ko."-me

"Kayong dala...did you use protection when you made love."

"Yes tita...can I ask why you're asking us this things?"-cloak

"Wait.."-me

nanlalaki yung mga mata ko habang nakatingin ako kay Tita Sage...naisip ko yung
sinabi ni Cloak...gumamit siya ng protection nitong nakaraang araw..
pero may times na hindi.

yung sa forest.

"May isang beses na hindi kami gumamit ng kahit na ano. Pero tita kung ano man po
yung iniisip mo..impossible eh. Kasi hindi ko pa time ng period ngayon."-me

"We can check..may bagong technology ang The Camp and anyway kahit hindi natin
gamitin yon malalaman parin natin. After two weeks pwede ng malaman na buntis
ka...how many weeks ng lumipas mula nung last sexual-"

"3 weeks."-me

"Hmm...pwede ngang buntis ka na ngayon-"

pareho kaming napatigil ng biglang lumakad palayo si Cloak. Bigla niyang hinila si
Aries na dumaan lang kasama si Paige..nagulat naman si Aries at napatingin kay
Cloak na parang wala sa sarili.

" Is love a tender thing? It is too rough, too rude, too boisterous, and it pricks
like thorn."-cloak

"Ha? uy cloak ayos ka lang..parang familiar yan ah. Sa romeo and juliet ba yan?"-
aries

"O, wilt thou leave me so unsatisfied?"-cloak

"Wait..alam ko yan eh..What satisfaction canst thou have tonight?"

"The exchange of thy love's faithful vow for mine.....Usong usong isang isang salu-
salong nagsisi-usyosohan ang mga aso sa asosasyon sa Ascuzena..Palakang Kabkab,
kumakalabukab, kaka-kalabukab pa lamang, kumakalabukab na naman-"
"Oy fierce! buntis ka ba?"-aries

nilalayo niya si cloak sa sarili niya pero inalog-alog lang ni Cloak si aries na
parang kinukuha yung atensiyon ni aries..napapailing na lang ako sa itsura nila.

naglakad na kami ni tita sage papunta sa clinic at hinila ni aries si cloak para
sumunod siya. Pagdating sa clinic may pinagawa lang sakin si Tita Sage at
pagkatapos ko kinuha niya yung urine sample ko at umalis.

kinakabahan ako pero nawawala habang tinitignan ko si cloak.

para kasi siyang hilong talilong.

"Kakakanan lang sa kangkungan sa may kakahuyan si Ken Ken habang kumakain ng

kakaibang kakanin kahapon. Betty Botter bought a bit of butter. "But," she said,
"this butter's bitter!..If I put it in my batter, it will make my batter
bitter!"..So she bought a bit of butter better than her bitter butter, And she put
it in her batter, and her batter was not bitter..So 'twas better Betty Botter
bought a bit of better butter. Kung inaakala mooooooooo! ang pag-ibig koy
magbabago, itaga mo sa batooo! dumaan ma ang maraming paskooo, kahit na di na
maabot ang sahig, kahit na di na ako marinig, ikaw parin ang buhay ko huwoooow
yeh!"

nilapitan ko na si Cloak at hinaplos ko ang pisngi niya pero parang nag ha-hyper
ventilate na siya. Sinenyasan ko si aries na kumuha ng tubig na gad namang sumunod.

kumakanta na ng 'Buko' si cloak..

kahit anong gawin ko hindi siya tumitigil.

"A tutor who tooted the flute..Tried to tutor two tooters to toot..Said the two to
the tutor"Is it tougher to toot or to tutor two tooters to toot?"..and
IIIIIIIIIIIIIIII WILL ALWAYS LOVE YOUUU-"

hinila ko na siya at hinalikan.

natahimik naman siya kaya umatras na ako. Parang wala parin sa wisyo yung mga mata
niya pero parang kalmado na siya. Inabutan siya ng tubig ni Aries na kaagad niyang
ininom..

actually tinungga niya lahat.

nang ibinaba niya yung bottled water...hinwakan niya ako sa magkabilang balikat.
Titig na titig siya sakin at napangiti na lang ako. Napatingin kami sa pinto ng
biglang pumasok si Tita Sage.

...

...

"Positive."

tumili si cloak ng pagkalakas-lakas at napasapo na lang ako sa noo ko. Kung ganto
na ang reaction niya ngayon pa lang...pano kaya kapag lumabas na si baby?

A/N: Pinalitan ko po ang name ni Demeter..kailangan ko lang kasi nalaman na

pangbabae pala yung pangalan na yon :D

CHAPTER 45 ~ Adonis ~

FIERCE'S POV

Nakatingin ako kay Cloak habang panay ang inom niya ng Juice. Nandito kami sa loob
ng 'Craige' at sunod-sunod ang ginagawa niyang pag-inom nung Juice na binigay ni
Yale.

para siyang nakipag marathon ng malayo sa itsura niya ngayon. Inabutan ko pa siya
ng juice at tinungga niya ulit yon. Inabutan ko siya ulit at ganon din ang ginawa
niya.

Hindi parin siya maka move-on don sa balita. Kulang na nga lang turukan siya ng
pampatulog ni Tita Sage para kumalma siya. Tili siya ng tili kanina.

-___-
parang babae lang.

"Okay ka na?"-me

"Amm...ha? OO!"-cloak

tinawanan ko na lang siya. Lahat ng dumadaan nginingitian niya. Kaya nagugulat yung
mga agents sa kaniya dahil hindi naman siya palangiti.

lalo akong napatawa ng biglang dumaan si Craige at kinamayan niya na lang bigla.
Tinignan ako ni Craige na parang tinatanong kung anong nangyayari.

"Happy lang siya."-me

"Bakit?"-craige

"Buntis ako."

napasinghap yung mga agents sa paligid at umulan ng congratulations. Ngumiti lang

si Craige at kinamayan na ng tuluyan si Cloak pagkatapos ay tumingin sakin at
ngumiti.

Naglakad na siya palayo at sinenyasan niya si Thea na sumunod.

"Yes, boss?"-thea

"Ipaglaba mo ko."

"Hindi ko naman trabaho yon-"

"Umaangal ka?"

"HINDI SIR ANG SAYA KO NGA! Kasama ba ang mga briefs-"

tinakpan ni Craige yung bibig ni Thea at hinila niya na si Thea palabas na parang
natatakot siya na kung ano pa ang ipagsigawan ni Thea sa buong 'Craige'.

binalik ko ang tingin ko kay Cloak na sinimulan ng kumain nung cake na ibinigay sa
kaniya ni Yale kanina. Ngiting ngiti na kumain na siya.

he really look happy.

"Kailan natin kukunin si Hermes?"-me

[MsButterfly: Pinalitan ko ang name ni Demeter dahil pang babae pala na name yon at
late ko na nalaman bwahaha!]

"Soon..pero mas madali kung after nating makasal."-cloak

"hmmm..okay, pero bisitahin natin siya bukas sa orphanage-"

napatigil ako ng parang may ipo-ipo na biglang humila sakin at itinayo ako.
Nagtatakang tinignan ko si Thea na biglang sumulpot at seryosong nakatingin sakin
ngayon.

akala ko ba lumabas sila?

Nasa likod niya si Craige na tahimik na nakatingin lang samin. Parang for once
hindi niya balak asarin ngayon si Thea. Inintay ko na magsalita siya.

"Fierce...may kilala ka bang bata na taga don sa lugar kung saan niyo kukunin si
hermesna ang pangalan ay adonis?"-thea
"Wala-"

"isipin mong mabuti."

napatingin ako kay Cloak...mukang naiintindihan naman niya ang gusto kong iparating
at kinuha niya yung phone niya at may tinawagan.

"Ano bang nangyayari thea? pwede naman na tignan mo yung orphanage."-me

"G-Gusto ko lang malaman mismo sayo...kung pupunta ako don sa lugar na

yon...mahihirapan na naman ako. Ilang orphanage na ang pinuntahan ko...pero hindi
ko parin siya nakikita."

"Sino?"

"Anak ng papa ko.."

"Kapatid mo?"

"Oo...anak ng papa ko sa b-best friend ko."

napasinghap ako. Nakita kong napatigil din si Cloak pero pagkaraan ay nagpatuloy
siya sa pagkausap sa kung sino man ang kausap niya sa phone. Si Craige nananatiling
walang emosyon.

parang alam na niya yung kwento.

Mukang marami pang kuwento sa buhay si Thea..though lahat kami kasundo niya. Pero
hindi nya talaga gawain na mag kuwento ng tungkol sa buhay niya.

ang alam lang namin nagkaproblema siya dati sa family niya kaya lumayas siya at
napadpad dito. Tinanggap siya ni tito Greg pagkatapos ay hindi narin nagawa ni thea
na umalis..hanggang naging agent siya.
siguro isa sa problema nila yung tungkol sa papa niya.

"Nasan na ang mga magulang mo?"-me

"Namatay na si Papa three years ago..hindi niya kasi kinaya nung...nung..mamatay si

Naya at mawala si Adonis. Last year..sumunod sa kaniya si mama. Hinahanap ko si
adonis..alam kong hindi papalitan ni naya yung pangalan niya. Pangako niya kay papa
yon. Hindi ko lang alam..kung bakit niya itinago si adonis...nung 1 year old pa
lang si adonis nakikita pa siya ni papa."

napatingin ako kay Cloak.

sana...sana merong adonis ang pangalan sa orphanage na yon.

...

...

"Meron..4 years old pa lang siya...and yes iniwan siya ng babaeng nag ngangalang
Naya. May malubhang karamdaman daw yung Naya...kaya kinailangan niyang iwan yung
anak niya. I dont know the reason kung bakit inilayo niya si Adonis sa papa mo."-
cloak

kinabahan ako ng makita kong namutla si Thea. Umatras siya at bigla siyang
napapikit...tumingin ako kay Craige at for the first time..nagkaron siya ng emosyon
na para kay Thea.

lagi niya na lang kasing pinahihirapan si Thea eh.

Pero ngayon puno ng pag-alala yung mga mata niya ng bigla niyang sinalo si Thea
bago pa siya bumagsak sa sahig. Nawalan na siya ng malay.

"Cloak-"-craige

"Take care of her..ako ng bahala don sa bata."

sinundan ko sila ng tingin pagkatapos ay umupo ako. Ang hirap paniwalan yung mga
nangyari...kapag talaga nasa tamang panahon na..kung talagang naka tadhana..

ibibigay at ibibigay sayo.

"Sana pala nabanggit na natin kay thea yung tungkol sa orphanage noon...hindi niya
ba alam? kasi diba alam naman niya yung tungkol sa mission natin?"-me

"Hindi niya alam na may balak tayong mag ampon..and I dont think alam niya na sa
orphanage tayo pumunta. Kasi sinabi lang natin non na charity yon."

tumango-tango ako.

napainom ako ng juice ng wala sa oras. Kapag nagkataon pareho kaming mag aampon ni
Thea. Pero mas mahihirapan siyang makuha si adonis.

kasi ako ikakasal na.

pero alam ko naman na gagawin nila lahat para makuha si adonis. Maraming connection
ang The Camp...kami naman kasi ni Cloak hindi na nagmamadali dahil nga malapit
narin ang kasal.

"Okay ka na?"-me

"Huh?"

"Kasi nga diba na shock ka dahil buntis ako-"

napatakip ako sa tenga ko ng bigla na naman siyang tumili. Inabutan ko siya ng

juice na kaagad naman niyang ininom..hinagod hagod ko pa yung likod niya para
kumalma siya.

nang muka namang relax na siya ay tinawanan ko na lang siya.

"What?"-cloak

"You need to get use to the fact that you're gonna be a father soon."

ngumiti siya at bigla akong niyakap.

"Hindi mo lang alam kung gaano ako kasaya ngayon. It's like my heart will burst
with so much happiness..knowing that inside you is the living proof of how much we
love each other."

"I know..masaya din ako ngayon. Sobra. Natatakot din ako..pero hindi mo naman ako
pababayaan diba?"

"Never..anong gusto mong name? Bibili na ba tayo ng gamit ng baby? Yung

room..kailangan natin mag handa ng nursery room, ng study room, ng playroom, ng-"

"breathe...hindi pa kailangan ni baby nung iba. At saka kailangan nasa malapit lang
natin lagi si baby kapag lumabas na siya para alam natin kapag may kailangan siya."

"Milk? Anong gatas ba ang kailangan? alam ko nido masarap, bearbrand, estogen-"

sinubuan ko na lang siya ng cake para matahimik siya. Umepekto naman dahil naging
busy na siya sa pagkain nung cake na bigay ni Yale.

...

...

napatingin ako ng wala sa oras sa isang gilid ng 'Craige' ng biglangmay kumalabog

don. Tapos may sunod-sunod na umaaray. Pati si cloak napatingin na din.

si Hade and Quin.

may hawak na feather duster si Quin at kasalukuyang ipinapalo kay Hade na panay
naman ang try na umilag kaso hindi naman niya magawa.

"Sinabi ko na sayong lumayo ka!"-quin

"Kasalanan ko bang humarang ka sa dinadaanan ko para mayakap kita?!"

"Ang kapal ng muka mong unggoy ka! layas!"

napangiwi ako ng hinatawa niya pa si hade ng isa pang malakas na palo gamit nung
feather duster. Tumakbo na paalis si hade habang si quin naman ay pinapaypayan pa
yung sarili niya.

tsk tsk.

ang dami talagang bitter dito sa The Camp. Look at that..si cassandra at si
andreige. Mukang gustong lapitan ni andreige si cassandra pero hindi din niya
magawa.

buti kami ni Cloak..ayos na ang lahat.

Dadating din yung time nila...kasi hindi naman pwedeng hilahin ang oras. Kung hindi
pa binibigay sa kanila yung taong gusto nila...siguro dahil may gusto pang ituro sa
kanila ang tadhana...at ng Diyos.

"Fierce.."-cloak

"hmmm?"

...

...

"I love you."

napatingin ako kay Cloak bigla. Kitang kita sa mga mata niya kung gano siya kasaya
ngayon. At alam kong...ganon din ang nakikita niya sa mga mata ko.

kasi masaya din ako.

Parang kumpleto na lahat...wala na kong mahihiling pa. I'm with cloak now...at
ngayon may dadating pa na panibago na alam kong mamahalin kami..at mamahalin din
namin.

"I love you too, Cloak."

"Let's get married today."

"*laughs* Crazy....isang buwan na lang ikakasal na tayo. Intayin mo na. Besides

magtatampo ang mga tao dito kapag nagpakasal tayo ng wala sila."

sumimangot siya at hinila na lang ako patayo. Basta na lang akong iginaya palabas
ni Cloak. Mapupunta naman sa bill niya yung kinain namin kaya okay lang kahit
lumabas kami basta.

pinagsalikop niya yung mga kamay namin at itinaas niya yon at hinalikan.

"Gusto ko ng makita ang baby natin."-cloak

napatawa ako at sumandal ako sa kaniya habang naglalakad kami. Kahit naman ako
gusto ko ng makita yung magiging baby namin.

"Ako din...kaso maliit pa siya eh."-me

"Right...I cant even feel him yet."

naramdaman ko na gumapang yung isa niyang kamay papunta sa tummy ko. Natawa na lang
ako at pinagpatuloy namin yung paglalakad.
...

...

napatili ako ng muntik na akong madapa ng matalisod ako sa bato. Buti na lang hawak
parin ni Cloak yung kamay ko kaya hindi ako bumagsak.

"Fierce?!"

"Shhh...I'm okay."-me

nanglalaki yung mga mata ni Cloak at kinailangan ko pa siyang iupo sa isang bench
dahil halata sa muka niya yung takot. Kumandong ako sa kaniya at inilagay ko yung
muka niya sa pagitan ng mga kamay ko.

he really looks scared.

But I'm fine...

really fine.

I kissed him lightly on the lips...then again..and again. I'm waiting for him to
respond....naramdaman ko na pumulupot yung kamay niya sa bewang ko..

and I know he's okay na. Kumawala ako sa kaniya at tinitigan ko siya. Mukang nag-
aalala parin siya pero hindi na katulad nung kanina.

"Hindi naman ako nadapa..and kung nadapa man ako hindi naman malakas."-me

tumango siya.

"You'll gonna be a great father."-me

"maybe...or not."

"you will."

yumakap siya sakin ng mahigpit at isinubsob niya yung muka niya sa balikat ko.
Naramdaman ko na hinalikan niya ako sa balikat ko. Hinaplos ko lang ang mga kamay
niya na nakapulupot sakin.

"Fierce.."

"Hmmm?"

"I want you."

natatawang napailing na lang ako...parang wala na talagang kasawaan si Cloak.

Hinila ko na siya patayo at sinalubong ko ang nagtatakang tingin niya.

"San tayo pupunta?"-cloak

"I thought you said you want me...hindi naman pwede dito dahil baka bigla tayong
palayasin ni Craige ng wala sa oras...so..kailangan nating pumunta sa villa."

excited na tumayo siya at hinawakan yung kamay ko.

...

...

"Oy san kayo pupunta?"

nilingon namin yung nagsalita...si Quin. Nag katinginan kami ni Cloak pagkatapos ay
lumingon kami kay Quin na nakapamewang pa habang nakatingin samin.

"Mag...mag lalaba kami."-me

"Di nga? Pinapatawag tayo ni Tita Sage..nalaman niya na pupuntahan niyo si Hermes
bukas kaya nag pasya siya na isama na kaming lahat para magdala ng mga goods don."

"Ammm..okay...susunod kami. Tatapusin lang ni cloak yung lalabahan namin."

"Mamaya na yan-"-quin

"Saglit lang to, promise."

kumindat ako kay Cloak na natawa na lang. Bago pa makasagot si quin binuhat na ako
ni Cloak at itanakbo paalis. Maglalaba muna kami..

^___^
CHAPTER 46 ~ Ride ~

FIERCE'S POV

Tinali ko yung buhok ko sa isang pony. Tinignan ko yung repleksiyon ko sa

salamin..bukod sa nagkaron na ako ng konting laman wala namang ibang nag bago
sakin. Though my face look a little flushed.

Naalala ko kahapon, napagalitan kami ni Tita Sage dahil ang tagal namin bago kami
pumunta sa kaniya. Ang dahilan namin ni Cloak naglalaba pa kami.

Fine..we lied.

Hindi naman yon ang ginawa namin. Sabihin na lang natin na nag spend kami ng
konting quality time. At pagkatapos non..jollibee ang una naming hinanap.
alam na diba?

-__-

Inayos ko yung pagkakatali ng buhok ko dahil may mga kumakawala don. Nag side view
ako para makita yung itsura ko...humaba na pala yung buhok ko.

hindi ko na napapansin kasi wala naman na akong pakialam sa itsura ko. Wala din
naman kasing pakialam si cloak kung anong itsura ko...

Basta hanggat ang tingin niya sakin maganda ako. Then I wont care with anyones
judgement. Nakikita ko yon sa mga lalaki dito sa The Camp. Kahit ano pa ang itsura
ng mga asawa nila or girlfriend..

nakaayos man o mukang binagyo.

maganda parin ang tingin nila sa mga yon.

"You look beautiful."

napalingon ako sa likod ko at nagulat ako ng makita kong nakatayo don si Cloak.
Katulad ko simpleng jeans at t-shirt lang ang suot niya.

Napangiti ako ng makitang pareho pa ang kulay na pinili namin. Pareho kaming naka
blue na damit. Mukang napansin niya din yung tinitignan ko at napangiti siya.

"We matched."-cloak

"Ahuh...you look good."

inakbayan niya ako at naglakad na kami palabas. Sumakay kami sa cable car papunta
sa main ng The Camp. Naabutan namin don yung mga agents na sasama.
Si Craige...kasama si Thea na kasalukuyang pinapaypayan siya. From the looks of
it..mukang hindi nagugustuhan ni Craige ang ginagawa ni thea.

"Stop it. Wala akong sinabing paypayan mo ako."-craige

"Aba eto ang ginagawa ng mabuting alalay-"

"You're my asisstant."

"Oo nga alalay. Wag ka ng mag reklamo, boss. Pasalamat ka na lang at mabait ako
kung hindi baka sinunog kita sa kinatatayuan mo-"

"Ulitin mo yung sinabi mo."

"Sabi ko sa sobrang gwapo at hot mo parang masusunog ka na- este ako. Ang hot woo!"

natawa ako ng sarili na niya ang pinaypayan ni Thea. Napailing na lang si Craige at
hinila si Thea papunta sa Van na sasakyan namin. Pinasok niya si Thea sa passenger
seat...then lumipat siya sa driver seat at pumasok.

pumasok narin si hade at quin don sa van na nagkabanggaan pa. Mukang balak na naman
ni quin na bugbugin si hade buti na lang napigilan siya ni paige at inilipat don sa
isang Van.

mabuti yon..hiwalay sila.

~ Ride ~

tinignan ko si Cloak at pagkatapos ay lumapit na kami sa Van kung saan nandoon sila
Paige. Sa pinaka likod kami pumasok. Nagulat pa ako ng makita kong bumalik si Quin.

"Psh! talaga naman....hindi pa aminin hindi naman ako mahiwalayan nung isa diyan."-
hade

"Ang lakas naman ng hangin dito, paki hinaan naman. Magagawa ko ba kung pinabalik
ako dito ni Tita Sage. Ang sarap talaga pumatay ng tao- ay wait! ng palaka pala."-
quin
"Sus, hindi pa kasi aminin nung isa diyan-"

sumipol ako ng malakas.

kinuha ko yung bag na nakita ko at inilagay ko yon sa tabi ni Hade. Mukang hindi
nila na gets at napabuntong-hininga na lang ako.

"Umupo ka quin..may nakaharang sa inyo kaya isipin niyo na lang na walang tao sa
kabilang panig."-me

"Wala naman talaga!"-quin

"Wala nga akong naririnig."-hade

I rolled my eyes at them. Sumandal na lang ako kay Cloak bago pa ako maubusan ng
dugo sa kanilang dalawa. Yumakap naman sakin si Cloak.

Pumasok na si Quin pero nakita kong inirapan niya pa si Hade. Naglagay na lang ng
earphones si hade at tinalikuran siya. Pagkaraan ay umandar na kami.

Sa kabilang van nandon si Tita Sage, aries, paige, marveige, and kate.

marami kaming gamit na dala kaya hindi pwedeng marami sa isang van. Konti lang
naman kami na pupunta don. Excited narin ako kasi makikita ko si Hermes.

nakita kong binuksan ni Thea yung radio at halos mabingi ako sa rock na tunog non.
May sumisigaw pa na hindi ko naman maintindihan yung sinasabi.

na head bang si Thea at parang rock star na umakto siya na may guitara. Tumawa lang
si Quin at napansin ko na napatingin si Hade kay quin..

then he smiled.
nang tumingin si Quin sa kaniya ay nag iwas siya ng tingn.

Kitang-kita kung gano sila naaapektuhan sa presensiya ng bawat isa. Pero pareho
nilang pinipigilan yung sarili nila..hindi man nila aminin.

pero pareho silang natatakot.

Siguro ganto talaga yung kapag hindi ikaw yung nasa pusisyon nila...when you just
looked from the outside. Naiintindihan mo sila..pero alam mong hindi mo dapat
ipaalam sa kanila.

Dahil kailangan nilang madiscover ang mga nararamdaman nila ng kusa.

Anong saysay ng lovestory na wala ka naman natutunan? Na hinayaan mo lang ang ibang
tao ang mag takda kung ang mangyayari sa love story mo?

...

...

nakahinga ako ng maluwag ng iniba ni Craige yung station...love song yung

tumutugtog pero mukang patapos narin. Sumimangot si Thea.

"Corny."-thea

"Wala akong planong maaksidente..at mabasag ang ear drums. So please will you seat
properly at isuot mo ang seatbelt mo."

"Sus, seat belt, seat belt pa-"

"now."

"Sabi ko nga..ikaw naman kasing seat belt ka, bakit hindi ka nakikinig sa boss
natin na ang sarap itali ang leeg sa seatbelt- este ang sarap makinig sa boss
natin. Kasi alam niya lahat eh."

napangiti ako ng hinawakan ni Craige ang sentido niya at minasahe. It looks like
Thea's giving him an head ache. Nilingon ko si Cloak at napangiti ako ng makita
kong nakatingin siya sakin.

He smiled back.

ang ganda talaga ng ngiti niya.

pakiramdam ko ma so-solve ang lahat ng problema sa mundo basta ngumiti lang siya.
Mapapatay ko talaga ang kahit na sino na magpapakita ng motibo sa kaniya.

"Parang tayo lang sila no?"-me

"Hmmm."

"Na pipe ka na naman diyan."

"Not really..Im fully re-charge."

lumuwang ang pagkakangiti ko. Alam ko naman kung anong dahilan kung bakit fully re-
charge siya. Of course wala na siyang ibang charger...dahil kung meron..

baka matagal ng hindi nakakabit si buddy niya sa katawan niya. At baka matagal
naring nakalibing yung babae na charger niya. Ako lang naman ang babae sa buhay
niya ngayon.

and I wish...that it will be forever.

I hope so.

"Bakit ba marami kang babae non? Just for your sexual needs?"-me
"Part of it..yes. Pero bago kami magkaron ng ganong klase ng relasyon. Alam na
naman nila ang score sa simula pa naman. I never lied or made them believe that I
can give more. Until I found you..you change everything."

"A good thing or not?"

"Good."

dinampian ko siya ng halik sa pisngi at napangiti na naman siya. Sana lagi na lang
kaming ganto ni Cloak...masaya. And I promise..to always love him..

forever.

cliche yes. Ilang beses na bang nasabi ng ibang tao na mamahalin nila ang
kasalukuyan nilang minamahal ng forever? Hindi dahil sa sinabi lang nila yon at
hindi naman pala totoo yung nararamdaman nila.

A person can fall in love a hundred times...really fall in love. At when you're
with someone you love. It will feel like you want to spend your forever with him.

pero kung hindi sa ganon ang ending...dadating ang panahon na maiinlove ka ulit.
And then your forever will start again. Its just the living proof..

than love is endless.

Hindi mahalaga kung sino ang una mong minahal...kung sino ang huli. Ang
mahalaga..nag mahal ka. Nagmahal ka ng walang ibang nasasaktan...

nagmahal ka na mas lamang ang masaya...kesa ang nasasaktan ka. Yung mag mahal ka na
hindi puro pagkukunwari lang..hindi yung pinipilit lang na mag work.

people tend to do that.

ipipilit nila ang isang bagay...kahit hindi naman dapat. You cant force love. Sa
huli ikaw lang din naman ang masasaktan. Why not wait...and love truthfully?

??~Kay bilis ng pangyayari hindi

Ko namalayan
Na ako pala'y iiwan mo ng
Ganon na lang
Kahit na anong gawin hindi
Kayang tanggapin
Ng puso at isipan na ika'y
Lilisan~??

napakurap ako ng marinig ko yung next song sa Radio. Napatingin ako kay Cloak at
pareho kaming napangiti...mukang bagay yung kanta sa dalawang tao dito sa kotse.

nakita kong may pinindot si Hade pero nakakabit parin yung earphones niya...si Quin
naman ay nanigas sa kinauupuan niya. Alam ko yung kanta..

Muli by Parokya ni Edgar

??~Maari bang dinggin ang natatangi

Kong hiling
Sana ay makapiling kang
Muli kang masilayan at muli
Kang mahagkan
Sana'y di na iwan pang muli~??

"ang pangit! ilipat niyo nga."-quin

"O, boss. Dun na lang tayo sa rock."

"no."-craige

parang gusto ng manuntok ni Quin sa itsura niya. Kung pwede lang na bugbugin niya
yung kumanta baka ginawa na niya. Namumula narin yung muka niya.

napailing si Hade.
...

...

pati si Cloak nagulat sa tabi ko ng biglang isinuot ni Hade kay Quin yung earphones
niya. Mukang hindi inaasahan ni Quin yung ginawa niya kaya hindi siya nakareklamo.

"Eto na lang ang pakinggan mo..puro rock."-hade

may pinindot si Hade pagkatapos ay inilapag na niya sa tabi ni Quin yung ipod niya.
Tumalikod siya at umakto na matutulog.

gosh..

ang sweet.

Kinagat ko yung ibabang labi ko para mapigilan yung tili ko dahil kinikilig talaga
ako. Nakita ko si Thea na lumingon pa sakin at nag thumbs up.

si Craige naman ay mukang satisfied sa kung ano.

Mukang gumagana ang pagiging kupido ni Craige. Ang alam ko ginawa niya narin yan
kaila Paige at Aries....tapos ngayon naman kaila Hade.

kung sabagay...meron pang spark..at nandon parin ang feelings. Konting push
lang...baka sakaling magkabalikan pa sila. Malaki ang possibility.

??~Hindi ko sinasadya na ikaw ay

Masaktan
Kaya sana naman ay iyong
Maintindihan
Na ako ay nagsisisi at
Nangangako sa yo
Na hindi ka na luluha pang
Muli sa piling ko~??
??~Maari bang dinggin ang natatangi
Kong hiling
Sana ay makapiling kang
Muli kang masilayan at muli
Kang mahagkan
Sana'y di na iwan pang muli~??

"Pathetic...but thats what people in love will always be."-cloak

"Are you gonna say mushy stuff?"

"Only to you, angel."

hindi ko napigilan yung sarili ko at hinalikan ko siya. A smile curve around his
lips and I cant help but provoke him to deepen the kiss. He did..

but after a few minutes he pulled away.

yumuko siya sakin at bumulong.

"As much as I want kissing you..and making love to you. We cant..not here."

nag pout ako pero pagkaraan ay ngumiti na ako. Sumandal na lang ulit ako sa
kaniya...siguradong mapapagalitan kami kapag gumawa kami ng kababalaghan dito.

maybe later..

"Cloak.."

"Hmmm?"

"Kuwentuhan mo ako."
"Why?"

"Ayokong matulog dito...sasakit ang katawan ko."

he chuckled...naramdaman ko na hinahaplos niya yung nakatali kong buhok. I purred

softly. I'm yearning for his touch...and I dont think magsasawa ako.

never.

"What do you want to talk about?"-cloak

"Bakit lagi mo akong tinatawag na angel? I'm not innocent anymore right?"

"You look like an angel to me..like you've been sent here to earth to save me from
destroying myself. And your laugh..your smile...it cured my pain. My broken heart.
Yes you irritate me to death before...my fierce angel. But you also made me
smile..and you made me feel...complete."

naluha ako.

Hormones maybe....at dahil ang sweet ng mga sinabi niya. How can Mr Silent Type Of
Guy slash Mr F@cking Machine can say such sweet words?

he made me feel so

...

...

love.

parang naiintindhan ni Cloak ang tanong sa mga mata ko. Ngumiti siya at marahan na
hinaplos ang pisngi ko. Then he planted a soft kiss on my lips.
"Because I love you....I love you so much that its so natural to me to say such
things."

"I love you too."

"Bakit ba ang sweet ng mga tao ngayon? tapos ako stuck ako sa walang puso, walang
kaluluwa, walang atay, walang balunbalunan kong boss-"-thea

"May sinasabi ka?"-craige

"Wala, boss. Just admiring the view."

napatawa ako.

it will be a long long ride.

CHAPTER 47 ~ Hermes ~

FIERCE'S POV

Nag-inat ako ng bumaba na kami mula sa van. Sumakit ang likod ko dahil hindi ko na
napigilan yung antok ko kanina. Buti na lang hindi ako pinabayaan ni Cloak na kung
saan lang sumandal.

Nakayakap siya sakin sa buong durasiyon ng biyahe. Buti na lang..kung hindi baka
kung saan-saan ako gumulong gulong. ang bilis pa namang mag maneho ni Craige.

"HELLO WOOOORLLLD!"-thea

"Quiet."-craige

kumuha ng dalawang malaking box si Craige at parang wala lang na binuhat niya yon
papasok. Inambaan siya ng suntok ni Thea ng nakatalikod na siya pero napatigil din
siya at umakto na nag e-exercise ng biglang lumingon si Craige.
"get a box Althea and hurry up."

"Yes, sungit- boss!"

naningkit yung mga mata ni Craige pero tumalikod na lang siya at pumasok don sa
Orphanage. Nagdadabog na bumuhat ng dalawang box si Thea at nagulat ako ng katulad
ni Craige ay parang wala lang na binuhat niya yon.

Samantalang may laman na mga can goods at kung ano-ano pa na mediyo mabigat yon.
Ibang kalase din si Thea minsan..parang amazona na ewan.

bubuhat na sana ako ng box ng biglang mawala yon sa kamay ko. Tinignan ko yung
kumuha...si Cloak. Umiling siya at binuhat saisang kamay yung box na hawak ko
kanina. Yung isa niyang kamay ay hinawak niya sa kamay ko.

"Cloak..."

"Hindi ka pwedeng mag buhat ng mabigat."

"but-"

"no buts."

nag kibit-balikat na lang ako. Ayoko din namang mapahamak si baby though alam ko
namang hindi talaga mapapahamak si baby..maliit lan gnmaan yung box na kinuha ko.

pinasok namin yung box at binitiwan na ni Cloak yung kamay ko..lumabas siya ulit
para kunin yung iba pa. Pagkaraan ay sabay sila nila hade at quin na pumasok dala-
dala yung mga box.

kaagad na lumapit sakin si Cloak at umakbay sakin.

I think pareho kami ng nararamdaman kahit saglit lang kami mag kalayo. We cant
stand to be apart. Para na nga kaming kambal na mag kadikit.

Binati kami nung mga madre na sumalubong samin. Ngumiti ako sa kanila at kinamusta
ko yung orphanage. Sinabi ko din sa kanila kung ano yung totoong pangalan ko.

Ngumiti lang yung madre. Hindi na niya tinanong kung bakit..at sa tingin ko wala na
siyang balak na mag tanong pa. Pinakilala niya ulit kami sa mga bata na naka line
up.

halatang naguluhan sila pero hindi na din nagtanong. Siguro akala nila na nickname
or kung ano ko lang yung pangalan na sinabi sa kanila.

Hinanap ng mga mata ko si Hermes pero hindi ko siya makita.

Nag-angat ako ng tingin kay Cloak pero mukang wala din siyang clue kung bakit wala
si Hermes. Natatakot na tumingin ulit ako don sa mga bata pabalik ka cloak.

"Shhh.."-cloak

"C-Cloak...pano kapag..kapag pinaampon na siya sa iba? Cloak...do something."

bago pa makapagsalita si Cloak naramdaman ko na may isa pang kamay na humawak

sakin. Napatingin ako don sa madre na nakangiti sa tabi ko.

"Hindi siya pinaampon..nasa kwarto niya lang siya. Iniintay niya kasi kayo at akala
niya hindi niyo na siya babalikan."

napabuga ako ng hangin. Ngumiti narin ako at hinawakan ko yung kamay ni Cloak.
Iginaya kami nung madre papunta sa isang pasilyo..bago kami pumasok sa pasilyo na
yon nakita ko pa si Thea na titig na titig sa isang bata.

nung masulyapan ko yung bata..alam ko na agad na yon ang hinahanap niya. No wala
silang similarity ni Thea...pero kahit bata pa lang siya..

makikita na na adonis nga ang kagwapuhan niya. Ang kaso lang...mukang tahimik lang
siya na bata. Nakatingin lang siya sa sahig at parang ayaw niya na mapansin siya.

...

...

hawak-hawak ni Cloak yung kamay ko habang naglalakad kami sa pasilyo na tinatahak

namin. Huminto kami sa isang kwarto at kumatok yung madre.

"Si Mother Irene to. Hermes? May mga bisita tayo."

"Ayoko po lumabas mother...ayoko mag paampon. Baka po balikan pa nila ako."

tumingin ako kay Cloak at napangiti siya. That's why its so hard to promise to a
child. Cause they always remember. But I tend to keep this promise.

sumilip kami ni Cloak ng binuksan yon ni Mother at nakita namin na nakasubsob ang
malit na pigura ni hermes sa kama. Nakatakip pa yung isang unan sa muka niya na
parang ayaw niyang magpakita sa kahit na sino.

Lumapit ako sa kama niya at umupo at nakangiti at tahimik na nagpaalam samin si

Mother. Pumasok narin si Cloak at umupo sa upuan di kalayuan.

hinaplos ko yung gilid ng muka ni Hermes.

"Bakit ayaw mong lumabas?"-me

"Kasi po-"

napangiti ako ng mapatigil siya...parang may spring na bigla siyang bumangon at

tumingin sakin. Parang nagpakita sa kaniya si Santa Claus ng biglang umilaw yung
muka niya..at ang mga mata niya.

"Hi there."-me
"Ate ja!"

napangiwi ako. Alam nga pala niya si Jarrice ako...pero sa tingin ko hindi pa eto
yung tamang panahon para sabihin ko sa kaniya yun lahat-lahat.

yung pangalan ko muna ang uunahin ko.

"Amm...Fierce talaga ang pangalan ko."-me

"Po? Fear?"

"*laughs* Tawagin mo na lang akong Mama Fie."

nakangiting tumango siya at hindi na nag tanong pa ng kahit na ano. Yumakap siya
sakin at napangiti ako...ilang beses ko pa lang siya nakikita pero ang gaan-gaan na
ng loob ko sa kaniya.

lumapit samin si Cloak at ginulo niya yung buhok ni Hermes.

"Sasama ka na samin, sport?"-cloak

"Pwede na po?"

"I think so..malapit narin kaming ikisal ni Fie-..ng Mama mo. Kakausapin ko na lang
yung head nitong orphanage."

siguro iba na talaga kapag marami kang connections...yung mahirap madali mo lang
magagawa. Kinuha ni Cloak yung cellphone niya at lumabas.

binalingan ko ng tingin si Hermes na nakayakap parin sakin. Inangat ko siya at

inilagay sa lap ko. Pumalibot yung maliliit niyang braso sakin.
"Hermes.."

"Po?"

"Bago ka lang ba dito? o baby ka pa lang nandito ka na talaga?"

"Sabi po ni Mother galing daw po ako sa ospital. Namatay daw yung nanay ko sa
panganganak..wala na daw po siyang kamag-anak..kaya dinala po ako dito."

"Okay lang sayo kahit na halos dito ka na lumaki?"

"mabait naman po sila samin..saka sabi po ni mother..dadating daw po yung panahon

na magkakaron kaming lahat ng pamilya. Hindi daw kami papabayaan ni Papa Jesus na
maging malungkot."

nakangiting tumango ako.

kinarga ko siya dahil magaan lang naman siya. At saka ang liit niya. Muka namang
malusog lahat ng mga bata dito. Kahit si Hermes mukang healthy.

lumabas kami at naabutan ko sila na nagkakagulo. May nagwawala na isang bata.

"Ayoko! ayokong mag paampon! ayoko! babalikan ako ng nanay ko!"

nanglaki yung mga mata ko ng makita ko na yung batang gwapo yung nag wawala. Si
adonis. Natataranta si Thea at mukang nahihirapan siyang mag paliwanag.

narinig kong napapalatak si Hermes.

"Ganiyan po talaga si adonis. Ayaw nya kasi na mag paampon kasi babalikan daw siya
ng nanay niya. Narinig ko po sila mother non..patay na daw po ang nanay niya. Pero
ayokong sabihin kay adonis."
"Tama yon..dapat yung matatanda na ang mag paliwanag sa kaniya para maintindihan
niya."

"Matalino po si Adonis..best friend nga po kami eh. Kasi ako lang ang kumakausap sa
kaniya at ako lang po yung pinapayagan niyang lumapit sa kaniya."

napatingin samin si Adonis at nakita kong bahagya siyang nagulat ng makita akong
karga si Hermes. May dumaan na pangamba sa muka niya..

he dont want to lose a friend.

nakita kong tumalungko na si Thea at hinawakan si Adonis sa magkabilang

pisngi..dahil siguro nagulat siya samin ni Hermes...hindi siya nakaimik kaagad.

"Kapatid mo ko."-thea

nanglaki yung mga mata ni adonis.Pagkaraan ay sunod-sunod na tumulo yung mga luha
niya at niyakap siya ni Adonis..umiiyak narin si Thea.

nag-angat ako ng tingin at napansin ko na nakatingin si Craige kaila Thea...and

he's looking at her..fondly. Napangiti ako at nag lakad na ako papunta sa labas
kung san ko nakita na kasalukuyang nag lalakad si Cloak.

Love is in the air talaga ang mga agents ngayon.

busy sa pakikipag-usap si Cloak sa cellphone niya pero napangiti siya ng makita

niyang palapit kami ni Hermes. Binaba ko si Hermes at hinawakan ko yung kamay niya.

pa sway-sway pa kaming dalawa ng kamay at iniikot ko siya. Napapangiti ako kapag

naririnig ko siyang tumamatawa.

...

...

huminto kaming dalawa ng makita namin yung isang babae na tingin ng tingin don sa
mga bulaklak sa gilid. Nandon siya malapit sa wall. Si Quin.

napaangat yung tingin ko at tumaas yung sulok ng labi ko ng makita kong nasa
bintana sa loob si hade at nakatingin kay quin na nasa labas.

look at that...yan ba ang hindi in love?

Nang mag-angat ng tingin si Quin biglang nawala si Hade don sa bintana...mukang nag
tago. Pero mukang hindi naman siya yung tinitignan ni Quin..may inaabot siya na
bulaklak na nasa mataas masyado.

nang yumuko siya para itali yung sapatos niya biglang sumulpot ulit sa bintana si
Hade at inabot yung bulaklak..tapos hinayaan niyang mahulog yon kay Quin. Then nag
tago siya ulit.

"Wow..hindi na kita kailangang akyatin..ang ganda-ganda mo naman."-quin

thats so.....sweet!

"Mama nanliligaw po siya don sa girl? bakit binato niya lang po yung flower po?"-
hermes

tinakpan ko yung bibig ni hermes ng biglang lumingon si Quin..ngumiti lang ako at

lumayo na kami at lumapit kung saan nandoon si Cloak.

"Shh..secret lang natin yon."-me

"bakit po?"

"Kasi masisira ang panliligaw nung boy kaya quiet lang tayo."

tumango si hermes. Biglang binuhat ni Cloak si hermes ng makalapit kami..inihagis-

hagis niya pa sa ere si hermes na parang bola lang.

We look like a family.

"Sasama na po ba talaga ako sa inyo?"-hermes

"Oo..nakausap ko na yung head ng orphanage ninyo. Ifa-finalize na lang yung iba

pero pwede ka ng sumama samin. Sila na ang bahala."

"pano si adonis cloak?"

"I know craige will do anything para makuha ni Thea si adonis."

kung sabagay...hindi pa lang siguro alam ni Craige pero mahalaga na para sa kaniya
si Thea...though hindi pa siguro pagmamahal..pero malapit narin.

lalo na ngayon na napapansin kong lagi silang mag kasama.

Siguradong sooner or later..

...

...

may susuko na din sa kanila.

we just need to wait.

"You need to pack your bags."-cloak

"okay na po!"-hermes

napatawa kami ni Cloak..mukang matagal na talaga kaming iniintay ni Hermes at ready

na ready na siyang sumama samin. Buti pala hindi na kami nag-intay pa hanggang
matapos kaming ikasal.
he'll be devastated kapag nag intay siya ng ganong katagal. Malulungkot siya algi
at tiyak na mangangamba siya na baka hindi na namin siya balikan.

I really hope na lahat sa ampunan..makahanap ng pamilya.

because thats what they need.

A family that will care for them. And show them whats the meaning of love. Kahit na
wala man ang tunay nilang magulang..hindi naman yon ang mahalaga.

Ang mahalaga...hindi ka pinapabayaan ng taong nag aalaga sayo.

Hindi na mahalaga kung kadugo mo siya o hindi.

"Lets go inside."-cloak

binaba niya si Hermes at hinawakan yung kamay ni Hermes....hinawakan ko naman yung

kabila. Ini-sway pa namin siya habang naglalakad kami.

pag pasok namin tahimik na lahat. Ang daming bata na naglalaro ng mga bago nilang
laruan. At napansin ko na si adonis tahimik na yakap yakap ni Thea na hindi parin
tumitigil sa pag-iyak.

kinindatan ko si Craige at nakita kong namula siya.

hmmm...

Tumakbo si Hermes at nakigulo don sa mga bata. Kung sana pwedeng kunin na lang
namin silang lahat...pero hindi pwede. One day..

magkakaron din sila ng pamilya. I'm sure of that...and a bright future ahead of
them.
"Papa!"

nakita kong nanlaki yung mga mata ni Cloak pero ngumiti din siya..kinarga niya s
Hermes na biglang lumapit. Ngumiti siya sakin habang karga si Hermes.

"Thank you."-cloak

"For what?"

"For making me happy."

lumapit ako sa kaniya at yumakap ako sa kaniya. Naramdaman ko na yumakap din sakin
si Hermes at yung isang braso ni Cloak...a family.

"You make me happy too."-me

"lets make each other happy, forever."

"I agree."

I ruffled Hermes's hair. He gigled at tuwang-tuwa na kumapit siya kay Cloak. Lumayo
muna ako saglit para tulungan si Quin na kapapasok lang at may dalang box.

may natira pa pala.

"Tulungan na kita."-me

"kaya ko na to..hindi pwedeng mag buhat ng mabigat ang buntis-"

nagulat kami pareho ng biglang may umagaw don sa dala niya. Nakasimangot na muka ni
hade yung nakita namin.
"Ang taba kasi..kaya hindi na makapagbuhat ng mabigat."-hade

"Abat! ang sarap mo talagang ilibing na palaka ka! monkey! frog! worm! Sinong
mataba ang sinasabi mo diyan? Bulag ka kasi..ang gusto mo yung malaki lang ang
hinaharap-...anyway..wala kang eye for beauty! bulag!"-quin

napapalatak ako.

kinalabit ko si Hade.

tumingin naman siya sakin.

"I know what you did there."-me

"Saan?"

"One word...flower."

namutla siya at nanglalaki ang mga mata na hahabulin sana ako bago ako tumalikod
para pumunta kaila mother. Ang kaso may hawak siya.

napangiti na lang ako.

Nakita kong nakatingin sakin si Cloak at ngumiti siya. I blow a kiss to him and I
smiled ng sinalo niya yon at inilapat sa labi niya. Fine..kami na ang cheesy.

I dont care..

we love being sweet.

^____^

Yung Video na ginawa ko para kaila Fierce and Cloak>>>>>>

CHAPTER 48 ~ Wings Of An Angel ~

FIERCE'S POV

Kasalukuyan kong kausap ko si Cloak. Itinaas ko yung isa kong paa. Nasa loob ako ng
bathtub at napapalibutan ako ng mga red petals.

I can hear him murmuring.

May mga sumabit na petals doon. I smiled when I heard cloak groan. Mayat maya na
lang ata kami nag uusap. All I can hear is his sweet nothings..

like an angel's whisper.

"I love to touch you...from your neck...down..and down...and down. Followed by my

kisses."-cloak

"*laughs* Why dont you do it?"

"Kung pwede lang....I want to kiss you."

"Hmmm me too."

napatawa ako ng bumuntong-hininga siya.

...

...

Magkausap kaming dalawa sa phone. Hindi kami pinapayagan na magkita. Kaya

frustrated na frustrated na siya..kahit naman ako. Kaya lang hindi pwede.

Wala din siyang magagawa dahil pinigilan kami ni Tito Greg at ni Tita Sage na
magkita. Since pareho kaming walang mga magulang ni Cloak..

...

...

sila ang maghahatid samin sa altar.

Though may nakuwento na noon si Cloak tungkol sa mga magulang niya. Pareho naming
hindi gusto na pag-usapan ang mga magulang namin. Hindi sa kung ano pa man..

We both just want to let it go. Hindi na namin kailangan pang ungkatin yung mga
bagay-bagay...na matagal ng natapos. Though masaya siguro kung nandito sila..

Hindi mababawasan non ang kaligayahan namin ni Cloak...maybe up there. Pinapanood

nila kami. And I'm sure they're happy for us.

"I want to see you."-cloak

"hindi pwede."

"I can hear the water sloshing around you. Its distracting."

"Makulit ka kasi...sabi ko sayo mamaya ka na tumawag."

"Miss na kita."

napatawa ako. Paulit-ulit niya na yan sinabi kahapon at kaninang umaga ng

kagigising ko lang. Buti nga nakatulog kami kagabi dahil ayaw niya pang ibaba yung
phone para matulog kami.

Samantalang mag da-dalawang araw lang naman kaming hindi nagkikita. Mamaya
magkikita na kami ulit...well trust cloak to be so impatient.
Halos wala nga akong ginawa sa kasal namin. Siya nag-ayos lahat...buti na lang ako
na ang pumili ng wedding gown ko. Ultimo kasi sukat ko gusto niya pa siya ang mag-
ayos.

Pati music sa kasal...yung theme. Wala naman akong reklamo..una dahil na re-relax
ako..wala akong masyadong iniintindi. Pangalawa..I love seeing him enjoying himself
preparing for our wedding.

Siya din ang nag hanapng design para sa damit ng mga abay.

In short..

Excited na excited siya.

"Its been too long."-cloak

napahagikhik ako ng maintindihan ko kung ano ang matagal na sinasabi niya. Come to
think of it..bago kami hindi pinayagan nila Tita na magkita...ilang araw din kami
na hindi nag..you know.

masyado kasi siyang busy sa kakaayos ng mga bagay-bagay. At ako naman inaayos ko
yung wedding gown ko..may mga idnagdag kasi ako na details.

may narinig akong kumatok sa pinto.

"Cloak...I need to hang up."

"Okay...I'll see you later. I love you."

"I love you too."

I made some kissing noises at narinig ko na tumawa siya sa kabilang linya. Pinatay
ko na yung phone at tumayo mula sa pagkakahiga ko sa bathtub.
"Palabas na ko."-me

tumigil na yung pagkatok. Pumasok ako sa shower at binanlawan ko yung sarili ko.
Nang matapos ako ay nag suot ako ng robe at lumabas na ako.

Naabutan ko don na inaayusan si Thea na suot na ang gown niya. Ngumiti siya sakin.
Nakangiti din na umupo ako sa harap ng salamin at nag simula na silang ayusan ako.

"Bat ang gaganda niyo? naku! pwede bang makahingi?"

tinawanan namin yung beautician na mag-aayos samin. Kanina pa siya dito at matiyaga
niya kaming iniintay. Kung titignan siya..muka siya talagang babae. Yun nga
lang..macho siya.

"Nag alarm kasi kami ng mag sabog ng kagandahan sa mundo."-thea

"Ganon? na late nga ata ako ng panahon na yon..sayang nag ready pa naman ako ng
timba noon."

tumawa na lang ako. Pumikit ako ng mag simula siyang ayusan ako. Bahal na si batman
kung anong gagawin niya sakin..pero sana simple lang.

may iba kasi na sobra kung mag make-up.

parang sinubsob sa harina at parang pinagsasampal ng sampung bakla yung mga muka sa
sobrang pula. Ayoko namang maging mukang clown sa kasal ko.

Baka bigla akong layasan ni Cloak.

"Mukang hindi mo na kailangan ng masyadong make-up..muka ka ng angel, o. Pero

itataas ko yung buhok mo para mag laway ang fafa mo sa gorgeous neck mo."

nakangiting tumango ako.

mukang wala siyang balak gawin akong clown. Anyway...si cloak ang nag reccomend sa
kaniya. Kaya may tiwala ako sa kaniya..planadong-plando na lahat ni Cloak.

"Okay lang ba sayo fierce..na si cloak ang nag-ayos lahat?"-thea

"Yup."

"Pero diba mostly kapag ang mga babae kinakasal..gusto nila sila ang mag-ayos ng
wedding nila?"

"hmmm..maybe. Para kasi sakin...kahit gawin pa ni Cloak na circus yung kasal

namin..okay lang sakin. Hindi ko naman habol yung maganda at bongga na
wedding..kasi kapag tumanda na kami. Hindi naman yung ayos nung wedding ang
maaalala ko..kung hindi yung tao na pinakasalan ko ng araw na yon."

nakita ko sa repleksyon ng salamin na tumingin sakin si Thea. Ngumiti siya at

nakita kong pati yung beautician namin ay napangiti.

fine..cheesy ako.

I think ganon talaga...in love eh.

Pumikit ako at hinayaan ko na sila. Pinakiramdaman ko na lang yung ginagawa nila.

Every stroke...brush...tug. Nararamdaman ko din na inaayos yung buhok ko.

Pero nanatili lang akong nakapikit.

...

...

Hindi ko alam kung ilang oras yung lumipas. Nagising na lang ako ng narinig ko yung
boses ni Thea na Maid Of Honor ko na ginigising ako.
Dumilat ako at tumingin ako sa kaniya.

Ngumiti siya at ininguso yung salamin. Tumingin ako dun sa salamin at napasinghap
ako. Tumingin ako dun sa beautician na nagsasasayaw na sa likod ko.

I...

...

...

I look like an angel.

Ang simple lang nung pagkakamake-up. Pero kumikintab yung gilid ng mga mata
ko...and its like my skin is glowing. Nakataas yung buhok ko..may mga strands na
nalalaglag.

inikot ko yung upuan ko at niyakap ko yung beautician na tumawa lang.

"Kahit pang Diyosa ang beauty mo ganda, girl parin ako in and out."

natawa na lang ako. Tumayo si Thea at inaya ako sa bathroom dala yung wedding gown.
I can help bust gasp ng makita ko ulit yung gown.

Hindi ko alam kung pano pero nakuha nung designer lahat ng magulong explanation ko
sa kaniya kung anong gusto kong style. Napanaginipan ko kasi kung anong gusto kong
gown..

kaya na inspire ako at sinabi ko sa designer lahat.

Straight na gown siya pero nag fo-flow pagdating sa waist ko...mababa ang neckline
non at yung sa likod niya..may nakakabit na dalawang mahabang silk..

kaya pag nag lakad ako..

it will look like a wings.

"Ang ganda."-thea

"Thanks..buti na lang napanaginipan ko."

"And also..Angel ang tawag sayo ni Cloak."

nakangiting tumango ako. Pag labas namin nakatulala lang sakin yung mga beautician.
Nakangiting lumapit sakin yung nag-ayos sakin at tinulungan niya akong magkabit
nung veil.

"Ayan..bongga!"

nilingon ko si Thea na kasalukuyang hawak ang cellphone niya at mukang may katext.
Tinawag ko siya at kaagad naman siyang tumingin sakin.

"Alam mo ba kung anong theme na ginawa ni Cloak?"-me

"Hmm..no. Alam niya siguro na baka sabihin ko sayo."

nag pout ako. Di bale...makikita ko naman mamaya. I just need to wait a little
longer. Hindi pa ako masyadong kinakabahan..I guess hindi pa lang siya nag o-occur.

pero tiyak mamaya..mararamdaman ko na.

...

...

lahat kami napatingin sa pinto ng biglang may kumatok. Bumukas yung pinto at
pumasok si Craige na tumingin sakin saglit...pero napahinto ng makita si Thea.
Kumunot yung noo niya pagkaraan at nag tuloy-tuloy siya sa pagpasok. Napapangiti
ako ng impit na nag titilian yung dalawang beautician.

"Kailangan na kayo sa simbahan. Pinapatawag na kayo ni Papa sa baba..hinatid ko

lang sila dito kaya..."-craige

"Okay...susunod na kami."-me

tumango siya at tuloy-tuloy na umalis. Defensive siya kanina habang sinasabi niya
kung bakit siya nandito..dapat nasa simbahan na siya dahil siya ang best man.

mukang may gusto siyang makita. At alam ko kung sino yon. Tumingin ako kay Thea at
nakasimangot na sinundan niya ng tingin si Craige.

Alam kong nagagandahan si Craige kay Thea..bulag lang ang hindi. Kulay blue ang
motiff ng kasal at bumagay yung kulay kay Thea.

Pagkatapos magpasalamat dun sa mga beautician..bumaba na kami ni Thea. Pinasakay at

pinasabay na siya ni Tita Sage sa kotse na gamit ni Craige..napipilitang pumayag na
lang siya.

sumakay narin ako sa wedding car..at pagkaraan ay umandar na yon.

"Tita..thank you talaga."-me

"There's nothing to thank us for. Gusto din namin na ihatid ka sa altar. Lahat ng
agents ng The Camp..parang naging mga anak na namin."-tita sage

"Thats right..at alam ko kung nasan man ang parents mo. Masaya sila para sayo. And
your ex-boyfriend. Maybe they're watching over you. Mas magiging masaya ka kung
nandito sila...pero sigurado namang nandito lang sila."-tito greg

nagpapasalamat na tinignan ko sila.

Tama sila..maybe they're watching over me. At hindi mababawasan ang kasiyahan ko
ngayon. Ang mahalaga..ikakasal na ako kay Cloak.

Finally..

magiging masaya na ako. Together with someone I love..at alam kong mahal rin ako.
Kahit na marami mang dumating na pagsubok samin..

alam ko na kakayanin namin.

...

...

Huminto kami sa tapat ng simbahan at don nag simula yung kaba ko. I think I'm
hyperventilating...tinulungan ako ni Tita Sage na kumalma..

pinainom niya din ako ng tubig.

"There's nothing to be scared about..hindi mo din kailangan kabahan. Just think

about your groom...cloak."-tita sage

sunod-sunod na tumango ako. Tumingin ako sa bintana at napahinto ako sa malalim na

paghinga ko ng makita ko yung mga abay at flower girl.

nanglaki yung mga mata ko ng makita kong iba narin yung gown ni Thea. Pareho ng
kulay...pero may nabago.

Lahat ng abay at flower girls..

...

...

may maliit na wings.

And at this moment. Alam ko na kung anong theme ang ginawa ni Cloak. An Angel's
Theme. Napangiti ako...ako ang ginawa niyang inspirasyon para sa kasal namin.

Nag simula na silang pumasok. Inalalayan ako ni Tito Greg pagbaba. May mga
napapatingin sakin na mga agents at kinawayan nila ako.

dahil sa gilid kami nag park..hindi ako kita sa gitna ng simbahan. Dinala ako nila
Tita Sage sa gilid..hihintayin daw namin yung cue namin.

sumagap ako ng hangin.

Cloak.

I'm getting married to cloak.

I cant messed this up.

Nakatungo ako habang inalalayan na ako nila Tita Sage ng may music na biglang
tumugtog. Yon na daw yung cue ko. Nakatingin lang ako sa paa ko dahil baka bigla
akong madapa.

Pero hindi nagtagal nag-angat din ako ng tingin. Especially when I felt a heavy
stare...

Nagsalubong ang mga mata namin..

...

...

Cloak.

[God Must Have Spent]~~Boyce Avenue

? ?~Can this be true, tell me can this be real

How can I put into words what I feel
My life was complete, I thought I was whole
Why do I feel like I'm losing control~? ?

? ?~I never thought that love could feel like this

Then you changed my world with just one kiss
How can it be that right here with me
There's an angel, it's a miracle~? ?

Hindi ko maiwasang hindi maluha ng marinig ko yung kanta. Its like Cloak is singing
for me. Parang yung kanta...inaalay niya sakin. And I can see it in his eyes..

this is for me.

There's so much emotion in his eyes. Its overwhelming...I can almost feel his
happiness kahit na magkalayo kami. I can feel the connection..with just his stare.

Nakita kong nakatingin na sakin lahat ng tao...looking at me..at my dress...and the

silk on my back flowing like wings..pero isang tingin lang ang mahalaga sakin...

Ang tingin ni Cloak.

? ?~Your love is like a river

Peaceful and deep
Your soul is like a secret that I never could keep
When I look into your eyes
I know that it's true
God must have spent a little more time on you
Oh a little more time, yes he did baby~? ?

? ?~In all of creation, all things great and small

You are the one that surpasses them all
More precious than any diamond or pearl
They broke the mold when you came in this world~? ?

? ?~And I'm trying hard to figure out

Just how I ever did without
The warmth of your smile, the heart of a child
That's deep inside and leaves me purified~? ?

Kinagat ko yung ibabang labi ko para mapigilan ang mga luha ko. Nakikita kong
napapatingin si Craige kay Cloak..because Cloak is currently..
singing.

I cant hear him dahil malayo pa kami. But my heart can. It can hear him. And
there's no melody in this world that will be more beautiful than the melody that
our hearts is singing.

? ?~Your love is like a river

Peaceful and deep
Your soul is like a secret that I never could keep
When I look into your eyes
I know that it's true
God must have spent a little more time on you
On you...
Yes he did baby~? ?

Lumibot yung paningin ko sa paligid..marmaing puting bulaklak...at mga punting

lobo. At nagkalat din ang mga punting petals kung saan-saan.

like we're on a cloud.

? ?~I never thought that love could feel like this

Then you changed my world with just one kiss
How can it be that right here with me
There's an angel, it's a miracle~? ?

? ?~Your love is like a river

Peaceful and deep
Your soul is like a secret that I never could keep
When I look into your eyes
I know that it's true
God must have spent a little more time on you
On you...
God must have spent a little more time on you
A little more time on you, oh~? ?

I shivered ng makalapit na kami kay Cloak. Inabot ni Tito Greg yung kamay ko sa
kaniya..and I can feel him squeezing it lightly. Nakangiting naglakad ako palapit
sa kaniya.

Iginaya niya ako papunta sa harapan ng pari.

"I love you fierce...and I cant wait to be finally married to you."-cloak

"I love you too..and I love everything..lahat ng effort mo..lahat-lahat."

"Anything for you..angel."

"To all present I say: We are gathered here, not to witness the beginning of what
will be, but rather what already is! We do not create this marriage, because we
cannot. We can and do, however, celebrate with Cloak Jase Scott and Fierce Jordan
the wondrous and joyful occurrence that has already taken place in their lives, and
the commitment they make today."-priest

nilingon ko si Cloak at kumindat siya. He mouthed 'I love you' to me at sinagot ko

din naman siya. Binalik namin yung tingin sa pari.

The priest let the congregation to sit.

"Doubly blessed is the couple which comes to the marriage altar with the approval
and blessings of their families and friends. Who has the honor of presenting this
woman to be married to this man?"-priest

I smiled in gratitude ng lahat lahat ng tao sa simbahan ay nag I Do. Tumingin ako
kay Cloak at nakita kong ngumiti din siya sa mga agents.

"Let me charge you both to remember, that your future happiness is to be found in
mutual consideration, patience, kindness, confidence, and affection. Cloak Jase
Scott, it is your duty to love Fierce Jordan as yourself, provide tender
leadership, and protect her from danger.Fierce Jordan, it is your duty to treat
Cloak Jase Scott with respect, support him, and create a healthy, happy home. It is
the duty of each of you to find the greatest joy in the company of the other; to
remember that in both interest and affection, you are to be one and undivided."

"Cloak Jase Scott will you have Fierce Jordan to be your wife, to live together as
friend and mate? Will you love her as a person, respect her as an equal, sharing
joy as well as sorrow, triumph as well as defeat. And keep her beside you as long
as you both shall live?"
tumingin sakin si Cloak at ngumiti. Telling me with his eyes the answer to the
question.

"I Do."-cloak

"Fierce Jordan will you have Cloak Jase Scott to be your husband, to live together
as friend and mate? Will you love him as a person, respect him as an equal, sharing
joy as well as sorrow, triumph as well as defeat. And keep him beside you as long
as you both shall live?"

pinigilan ko yung luha ko.

at ngumiti.

"I Do."

now..for the vows..

...

...

"Fierce Jordan, I always thought of my life as a wreckage. Its like I'm waking up
each day without any purpose. I'm such a messed up person. I loved someone who cant
love me back, kahit na may pagkakataon na sana ako..I let her slipped away from my
fingers. Thats the man you've met. A jerk whos still pinning for that woman he
cannot have..and screwing-....taking all the women who showed him interest...thats
who I am. You irritated me..you're the constant distraction on my life. But every
move..every smile..every emotion on your face..it makes me alive. I was scared when
I fall for you..sabi ko. Here I am loving another woman na hindi pwedeng maging
akin...na may minamahal ng iba. Here I am again making the same mistake. I dont
want to love you..natatakot ako. But in the end of the day...I cannot stay away
from you. Because I love you..because this life wont matter..if I dont have you
beside me. Maybe I'm a jerk before..

But you change all that. You change me. You take away all the pain..curing
me..healing me. I thank God for sending you to me..for giving me someone that can
make me a better man. He send me you..you healed me using your love. My angel..the
angel that with just one kissed turn my world to a brighter one. My fierce angel..I
promise to protect you in anyway I can..even if I need to put myself and catch a
bullet for you over and over again. I will. Thank you for pulling me from the
darkness where I was condemn..bringing me to your bright light. This lifetime may
not be enough..but I will find you in every lifetime that we will go through. I
love you, Angel.

And In the name of God, I vow to take you as my wife, to have and to hold, from
this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in
health, to love and to cherish, for as long as we both shall live. This is my
solemn vow."

tumulo na yung mga luha ko ng makita kong nakatungo si Cloak at umiiyak. Lahat ng
tao sa simbahan natahimik din...the emotionless cloak.

Mr. Silent Type Of Guy..

yung tao na parang walang pakialam sa mundo. Here he is..crying for me. Declaring
his love for me to the whole world. In front of everyone..

In front of God.

"Cloak Jase Scott, Nothing matters to me before more than justice. For
Harvey...buong buhay ko alam siya lang ang lalaking mamahalin ko. And it trapped me
in the dark...when he died. But somehow..you manage to break into my shell..by
irritating me to death. I keep on telling myself..I cant be involve with this man.
Because I know that you will crush my heart and break it into pieces. Pero makulit
ata talaga ang puso ko..dahil kahit anong pigil ko..minahal parin kita. Katulad
mo..natakot din ako. But I overcome that fear...kahit na hindi mo ako mahalin
tatanggapin ko. Because there's nothing more painful in this world than to lose
you, Cloak. I can give up everything...everything I have for you to love me.

Ako na ata ang pinaka masayang babae sa mundo ng nalaman ko na mahal mo ako. Its
not only you cloak..you're not the only one who healed. Because you help me to get
through...tinulungan mo ako na mawala lahat ng sakit na nararamdaman ko. You gave
me everything...you gave me love and happiness. You're my angel too Cloak. I love
you and I will loveyou..even beyond forever. And I will wait for you..in another
lifetime.

And In the name of God, I vow to take you as my husband, to have and to hold, from
this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in
health, to love and to cherish, for as long as we both shall live. This is my
solemn vow."

pareho kaming lumuluha. He kissed each of my fingers bago niya sinuot yung singsing
sa daliri ko. He look at me and I smiled when I saw the love in his eyes..
the love that I know he's seeing on my eyes too.

"For as much as Close Jase Scott and
wedlock, and have witnessed the same
have pledged their faithfulness each
giving and receiving each of a ring.
together, in the name of the Father,
that God has joined together, let no
now kiss the bride."-priest
Fierce Jordan have consented together in holy
before God and these witnesses, and thereto
to the other, and have pledged the same by the
I pronounce that they are husband and wife
and of the Son, and of the Holy Spirit. Those
man put assunder. Cloak Jase Scott..you may

inangat ni Cloak yung veil ko...tumingin siya sa mga mata ko ng matagal. I can feel
the back of his hand trailing on my cheek. Then he lean forward..

and kissed me.

Pakiramdam ko...bumalik sakin lahat. Naalala ko lahat ng pinagdaanan namin...and

right here in front of God..alam kong hindi ko na siya pakakawalan.

alam ko na kahit anong mangyari..mamahalin ko siya habang-buhay.

nang mag hiwalay ang mga labi namin..I saw tears in his eyes. Nakangiting pinahid
ko yon at hinalikan ko siya ulit. Nagpalakpakan yung mga tao.

may mga nakita pa akong nagpapahid ng luha nila habang nakatingin samin.
Nagpasalamat kami sa pari at naglakad..napatigil ako...

napatingin ako kay Cloak ng inabot niya sakin yung kamay niya..his eyes is telling
me to take it. I smiled at him. Inabot ko sa kaniya yung kamay ko.

"Forever?"-cloak

"Forever."
"Sino kaya ang susunog?"-thea

"Baka ikaw."-quin

"kanino naman?"

"Kay Craige mo."

"NO WAY!"-craige/thea

Nagkatinginan kami ni Cloak at bigla kong hinagis yung bouquet...nanglalaki yung

mga mata ni Thea nang masalo niya yon. Tumalungko si Cloak at may kinuha sa legs
ko. The garter.

hinagis niya din yon..no..binato niya. Binato niya kay Craige. Pagkatapos ay mag
kahawak ang mga kamay na tumakbo na kami palabas ng simbahan.

"Oy! san kayo pupunta?"-paige

"Dont worry babalik kami..mauna na kayo sa reception. We'll be late for a few
minutes."-cloak

"Or an hour."-me

kinindatan ko si Cloak ng tumingin siya sakin. Pagdating sa labas ng simabahan ay

hinalikan niya ako ulit at nagsimula na ulit kaming tumakbo.

my hands..it will be forever holding Cloak's..

forever.

CHAPTER 49 ~ My Heart Will Go On ~

FIERCE'S POV
Tinignan ko si Hermes habang natutulog siya sa tabi ko. Alas otcho na ng gabi at
kababalik ko lang galing sa clinic ni Tita Sage. Iniwan ko muna si Hermes dito sa
kwarto.

Pinatawag kasi ni Craige si Cloak para pag-usapan yung mga kailangan i-upgrade sa
VEIL. Ilang buwan narin nilang binalak yon ang kaso ngayon lang nagkaron ng oras
para gawin.

Speaking of Craige siya yung naging dahilan kung bakit nakuha ni Thea si
Adonis...kasama na ngayon ni Thea si Adonis. Ang kaso sabi sakin ni Thea kaya niya
naman daw gawan ng paraan.

Mas mababaon daw siya sa pagkakautang kay Craige at tatagal pa ang pagdurusa niya.

-___-

Actually hindi ko gets kung anong ibig niyang sabihin don.

Anyway..pumunta ako kay Tita Sage kanina dahil kahapon pa ako nagkakaron ng
uncomfortable feeling sa tummy ko. Ang sabi ni Tita Sage nasa first stage daw ako
ng Labor at hindi pa daw ganon kasakit yon.

Hindi ko pa nasasabi kay Cloak dahil nga kasama niya si Craige. Nag paultrasound na
kami ng mag six months si baby.

...

...

Baby girl ang magiging baby namin ni Cloak. He's ecstastic when we found out that
we're expecting a baby girl. Mas excited pa nga siya sakin dahil ng malaman niya
bumuli siya kaagad ng mga gamit. Dinagdagan niya ng mga pangbabae na gamit yung
playroom ni Hermes.

Si hermes..he's very excited too. Akala ko nga magkakaron kami ng problema dahil
baka hindi niya gusto ng kapatid. Pero excited na excited narin siya.
Hindi din siya naiinip dito sa The Camp..dahil unang-una spiled na spoiled siya sa
mga agents. Pangalawa lagi niyang kinukulit si adonis na mukang loner talaga.

Though magkasundo si Thea at si Adonis..wala ng iba pang agents na kinakausap si

Adonis maliban kay Craige. well..its a given. Pwede silang mag bonding dahil pareho
silang loner.

"Mama?"

Nginitian ko si Hermes ng bigla siyang bumangon at tumingin sakin. Nawala yung

ngiti ko ng mapangiwi ako..It's really geeting more comfortable now.

Sinabi na kasi sakin ni Tita Sage na wag umalis ng clinic ang kaso hindi ko pwedeng
iwan si Hermes ng mag-isa. Kaya bumalik ako.

"What's wrong mama?"

"Nothing...can you get mama a glass of water?"

tumango siya at bumaba ng kama..tumakbo siya papunta sa kusina. Wag naman sanang
may mabasag. Kapag natataranta kasi si Hermes parang si Cloak lang.

may mga maliliit at mabibilis na yabag akong narinig. Biglang sumulpot si Hermes na
hinihingal at inabot sakin yung bao ng tubig. Nanglalaki yung mga mata niya at
parang kinakabahan siya.

Dati kasi nag false alarm ako..si Cloak nag re-recite ng Romeo and Juliet lines
habang buhat-buhat ako papunta sa kotse para mabilis kaming makarating sa clinic.

Nang mga panahon na yon kasunod namin si Hermes na kumakanta ng I'm A Little Tea
Pot at nagre-recite ng lines sa Hansel and Gretel.

Bagay nga silang maging mag ama.

Hindi ko alam kung anong ginawa ni Cloak pero nag magic ata siya at napadali atna
process agad ang pag ampon kay Hermes. Iba narin siguro kapag marami kang
connections.

"Mama okay ka lang?"

"Yup..halika dito at tabihan mo ko."

tumango siya at humiga sa tabi ko. Kinumutan ko siya at umayos narin ako ng higa
ko. Pumikit ako at muling napadilat ng makita kong titig na titig sakin si Hermes.

napatawa ako ng wala sa oras.

"Binabantayan mo ba ako?"-me

"Opo..sabi ni papa..kapag wala daw siya..dapat daw po bantayan kita. Lalo na daw po
ngayong month na to kasi malapit ng lumabas si baby."

nginitian ko siya at hinaplos ko yung pisngi niya. Hermes would be a really good
brother. Wala siyang binigay na kahit anong sakit ng ulo samin ni Cloak. Bihira din
siyang mag tantrums. Hindi siya mahilig humingi ng mga bagay-bagay.

Napapansin na lang namin kapag pumupunta kami sa mall na may tinitignan siya at
kpag hinihintay namin na humiling siya..hindi niya ginagawa.

In the end binibili na namin ni Cloak.

Bumuntong hininga ako ng sumasakit na naman yung abdomen ko. Tumingin ako sa orasan
at binilang ko...ang sabi ni tita sage...kapag 3 minutes to five minutes apart ang
contractions ko..malapit na akong manganak.

Pumikit na lang muna ako.

I need to sleep dahil wala akong tulog kagabi. And also its been a tiring day.
Kahit ano kasing pigil ni cloak gusto ko paring mag trabaho. Kaya katulad ng mga
agents ng The Camp...

nangta-trabaho narin ako sa Craige.

Hindi naman siya nakakapagod. Nakakaenjoy nga lalo na nasasaksihan ko everyday yung
mga kalokohan ng mga agents. At syempre ang mga bitter couples.

Nakatulog ako na ang iniisip ko ay yung mga katorpehan ng boys ng The Camp.
Actually...sa tingin ko magiging mahimbing yung tulog ko.

CLOAK'S POV

Napatayo ako at nag lakad-lakad ako. Gusto ko ng umuwi but I cant. Matagal ng na
po-postpone ang pag a-upgrade sa VEIL. And we cant call it off again.

"Its important that we upgrade it. Masyado ng dumadami ang mga paraan ng mga
hackers ngayon. We cannot wait for them to find a way to hack our system."-craige

"Meron ba talagang risk ngayon? I mean, come on, you know how high we built our
system and it surely prevent unauthorized access."-me

"Alam mo yung nangyari sa BHO non..kung sila nga nagkaron ng paraan mapasok pano pa
kaya tayo? Actually Tito Poseidon suggested it. We cant risk the fact that someone
might control our security. Nangyari na non kay Ava diba?"

dumilim yung anyo ni Craige ng mabanggit yung pangalan ni Ava. He really loath that
woman. Hindi ko siya masisisi...kahit ako..I cant wait to wrap my fingers on that
woman's neck.

But I cant.

Hindi papayag si Craige dahil alam kong gusto niyang makaganti kay Ava.

"Lets do this and maybe we can start after fierce gave birth to your child. We need
to manage the risks that someone might enter and control our information assets."-
andreige

"Fine. Change the designs and the commands. Also all the controls. Technichal,
physical, procedural, legal and regulatory, corrective, preventive and detective
control."-me

"Cut all the landlines first. Mamaya na natin ibalik dahil kailangan muna nating
kunin yung mga contact data."-marv

Inilista na namin lahat ng kailangan baguhin. Yung mga code. Si Andreige na ang
bahala sa designs at kami na don sa iba pa. Kailangan naming gawin to.

And I cant let anyone hurt fierce again. Speaking of fierce..kailangan ko ng

tapusin to para makauwi na ako. Tumingin ako wrist watch ko at nakita kong ala una
na ng madaling araw.

Napatigil kami sa ginagawa namin ng biglang may mahihina kaming katok na narinig sa
pinto. Kumunot yung noo ko...mahina yung katok pero mabilis.

There's two possibilities. Una sinasadiya nung kumakatok..pangalawa

...

...

maliit ang kamay nung kumakatok.

Lumapit si Craige don sa pinto at binuksan. Napatingin din sila andreige at

marveige don sa pinto ng biglang may mahinang kalabog.

"Hermes?"-me

ang dumi-dumi na nung pajamas niya pati nung slippers na ginagamit niya sa loob ng
bahay. Mukang tumakbo siya mula sa Villa hanggang dito.
lumapit siya sakin at parang nagmamadali siya..he's litterally jumping up and down.

"PAPA!"

"What happened?"

"Ah..ah...I'm a little tea pot short and stout...here is my-"

nanglaki yung mga mata ko. Iisa lang ang ibig sabihin non....tumingin ako kaila
Craige. Sila yung naabutan namin non sa clinic ng minsan na isinugod namin si
Fierce don.

lumapit sakin si Craige at inalog ako.

"Dont go on Romeo and Juliet mode..Fierce needs you."

"Romeo-"

"Stop. Andreige kayo na ang bahala dito."-craige

pinilig ko yung ulo ko. Nasa wisyo pa ako pero kailangan ko talagang may sabihin
para hindi ako mataranta. Kapag hindi ako nagsalita..

mamatay ako sa kaba.

"What exactly happened hermes?"-craige

"Little teapot...short and stout-"

"Hermes."
"WATER BAG!"-hermes

O__O

God.

"'Tis but thy name that is my enemy:Thou art thyself, though not a Montague. What's
Montague? It is nor hand nor foot, Nor arm nor face, nor any other part, Belonging
to a man. O be some other name! What's in a name? That which we call a rose. By any
other word would smell as sweet; So Romeo would, were he not Romeo call'd, Retain
that dear perfection which he owes. Without that title. Romeo, doff thy name, and
for thy name, which is no part of thee, Take all myself."-me

"Marv, call Mama."-craige

Hinila ako ni craige at hinawakan niya yung kamay ni Hermes. Practically dragging
as all the way to the Villa.

FIERCE'S POV

I bit my lip para hindi ako sumigaw. Nagising ako kanina ng narinig kong sumisigaw
si Hermes...my water bag just broke. Hindi ako makatayo para kunin yung phone ko
para tawagan si Cloak nang pinakuha ko yon kay Hermes wala namang battery.

To make it worst..cut ang lines ng telephone.

Bago pa ako makapagsalita humagibis na ng takbo palabas si Hermes. I'm very sure na
pupuntahan niya si Cloak. I just dont know how long I can handle.

Buti na lang nagbasa kami ni Cloak non tungkol sa mga emergency delivery. Kung
matatagalan sila..I have no choice but to push the baby myself.

I'm scared.

But I need to do it.

Napatingin ako sa pinto ng biglang gumalabog yon. Humahangos na pumasok si Cloak na
putlang putla kasama si Craige..pero umalis din si craige at sinama si Hermes sa
labas.

"W-We have a problema angel."

"What? tawagin mo na si tita sage cloak!"

"Amm..thats the problem. Papunta na sana siya..ano...dito. Kaso biglang dumating

yung ibang agents kasama...basta! may agent na nasa critical condition
ngayon...if..if you can hold it a little more..a few more hours-'"

"I. Cant."

Napalunok si Cloak. Biglang pumasok si Craige na may dala ng kung ano-ano.

"You're really having a bad day Fierce. 3 agents are injured. 1 is in critical
condition. They have their hands full."-craige

"Then lets bring her to a damn hospital!"-cloak

"Alam mo kung gano kalayo ang hospital dito. You need to help her deliver the baby.
May konting alam ako dahil obviously kasama ako ni mama nung bata pa ako. Papunta
narin si Paige. At si Quin. Quin studied nursing before she decided to quit."

Namutla ng todo si Cloak pero tumango siya. Nilinis nila ni Craige yung mga kamay
nila at nag suot sila ng gwantes. Kinakabahan ako..pero natatalo ng sakin na
nararamdaman ko yung kaba ko.

"Dont worry fierce..nagmamadali na si mama na pumunta-"-craige

"No..they need help too. Do whatever you two can."-me

Umalis ulit si Craige..may kukunin ulit. Tinanggal ni Cloak yung underwear ko at
nilagyan ako ng kumot. After than may inilagay siya sa likod ko para umangat yung
kalahati ng katawan ko.

I know he's currently remembering all those article that he read before.

alam kong pinipilit niyang kumalma.

"Amm..Y-You can do this...y-ou can.."

despite the fact that I'm in deep pain right now. Hindi ko mapigilan na hindi
matawa sa itsura ni Cloak. Hindi ko alam kung sino ang kinukumbinsi niya..ako o
yung sarili niya.

"Fierce...focus."-cloak

"Sing. If it calms you down then sing."

"No-"

"DO IT!"

Napapitlag siya at nagsimula na siyang kumanta. Pumasok si Craige at mukang

tutulungan niya lang tlaaga si Cloak..kasunod niya si Quin at Paige.

"I cant do this..I quit remember? Hindi ako umabot sa ganit..nursing ang kinuha ko
at hindi midwife. Baka kung ano pang mangyari kay fierce kapag...damn..tuturuan na
lang kita cloak ng alam ko pero ikaw ang gumawa."-quin

tinanguhan ko si Cloak.

Nakakaunawang tinignan ko si Quin. Humahabol na yung kaputlaan niya kay Cloak.

Hindi namin siya pwedeng pilitin kung hindi niya kaya.
"You need to breathe..and pant. Try to relax cause it will surely help a lot.
Cloak..put your hand there..I'm sure you can feel the baby's head. Provide it with
support and dont pull it out."-quin

tumingin sakin si cloak.

"Every night in my dreams, I see you, I feel you...That is how I know you go
on...Far across the distance and spaces between us you have come to show you go
on-"cloak

"Stop."-craige

"no let him."-me

Narinig kong sinabihan ako ni Quin na mag push. And I did. Thank you to all those
article na binasa naming dalawa ni Cloak. Kahit paano may mga alam kami.

"You can do this fierce."-paige

"Baby-"-aries

napatigil si Aries na kapapasok lang ng makita ang ayos namin. Namutla siya at wala
sa sarili na lumapit kay Craige na nakatungo at parang hihimatayin narin.

"Near, far, wherever you are...I believe that the heart does go on..once more you
open the door-"-cloak

"And you're here in my heart and my heart will go on and ooooooonnn!"-craige/aries

"Push. You can do this Fierce. Hihimatayin na ako kaya ilabas mo na si baby niyo."-
quin

I push again and I groan ng makita kong may sumunod na naman na pumasok. Si Hade.
And katulad nung iba namutla siya at lumapit kaila Craige na nasa gilid ko.
"Push between contactions..not on the peak. Deep slow breaths. Blow through your
mouth every end of your peak."-quin

I push again..mahigpit na nakakapit ako sa kamay ni Quin na wala namang reklamo.

Nasa kabila ko si Paige na kahti namumutla nakahawak din sa kamay ko. I push and
push and push..

and again..

and again..

and again..

"NEAAAAAR FAAAR! whereeever you areee! I believe that the heart does go on..once
more you open the doooooor!"-cloak

"And you're here in my heart and my heart will go on and ooooonnnnn!"-

hade/craige/aries

I blow through my mouth. Nakatingin ako kay Cloak at seryosong nakatingin din siya
sakin habang kumakanta. Ilang sandali lang may pakiramdam ako na hihimatayin na
siya.

"L-Love you, Cloak.."-me

"I love you too, Angel...we can do this...w-we can do this."

nanghihina na tumango ako. Kailangan naming kayanin to...kahit anong hirap. Ilang
buwan naming hinintay na makita si baby kaya kailangan naming tapusin to..

"Love can touch us one timeee!"-hade

"And last for a lifetimeeee!"-craige

"And never let go till we're goneeee!"-aries

Nag iisway sway pa sila na parang sumasamba sa kung ano. Magkakaakbay sila para
mapigilan nila yung sarili nila na bumagsak sa sahig ng walang malay.

"Love was when I loved you, one true time I hold to..In my life we'll always go
on!"-cloak

I can feel tears in my eyes at napatigil lang ako ng marinig kong sumisigok narin
si Cloak. Hindi ko alam kung tatawa ako o ano..he looks ridiculous.

I push again when Quin instructed me to do so.

and again..

push..

push..

push..

"Damn it! baby please come out..CLOAK PALABASIN MO YAN!"-me

"I-I know...amm..baby..want some ice cream-"-cloak

binato ni Craige ng kung ano si Cloak. Pinagpatuloy na lang ni Cloak yung pag kanta
niya habang tinutulungan ako...kumanta narin yung mga back up singer niya.

"Push."-quin
I did.

Its too painful this time. Mas malala pa kesa kanina. I can feel my body bucked
pero pinigilan ako nila Quin para hindi ako mapaupo.

"AAAAAAAAAAAAAAAH!"-me

"AAAAAAAAAAAAAAAH!"-cloak

"AAAAAAAAAAAAAAAH!"-hade

"AAAAAAAAAAAAAAAH!"-aries

"AAAAAAAAAAAAAAAH!"-craige

"SHUT UP!"-quin

napailing na lang si Paige at pinunasan yung pawisan kong muka. Dali-daling lumapit
silang dalawa ni Quin kay Cloak na ngayon ay hawak na yung baby namin.

"B-Baby.."-cloak

may gumalabog at hindi ko na kailangang alamin kung sino yon. Dinaluhan nila Craige
si Cloak at binuhat nilang apat palabas si Cloak ng kwarto.

I know they want to get our of the room too.

"Hindi na talaga ako manonood ng manganganak, ever again."-craige

"Me too."-hade
"Si paige lang ang panonoorin ko ulit. Aatakihin ako sa puso ng wala sa oras."-
aries

Tinanggal nila Paige at Quin yung excess mucus at amniotic fluid. May ginawa si
Quin na nanginginig pa at inilagay nila sa ibabaw ko yung baby at nilagyan ng
blankets.

My baby..

She's so beautiful.

My own flesh...and blood. tears rolled from my eyes when I look at my baby. Cloak's
baby. Our baby. Its all worth the wait..and the pain.

its all worth it.

"Yung placenta."-paige

"let it be."-quin

nahahapong naupo sila sa sahig ni Paige. Nag angat ako ng tingin ng bumukas yung
pinto. Pumasok si Tita Sage na halata sa muka ang stress at pagod.

nagmamadali na lumapit siya sakin..Then she started to work.

"Fierce-"-tita sage

"Okay lang tita...Kamusta sila?"

"Okay na yung iba...nasa stable condition narin si Shame."

tumango-tango ako. Kilala ko si shame. I'm fine now...wala naman ako sa panganib
dahil alam kong hindi ako pababayaan ni Cloak. Kailangan siya ni Tita Sage.

"You all did a great job here, Paige."-tita sage

"Not me, mama. Taga coach lang kami ni Quin. Sila Cloak ang nag pakahirap i-stretch
ang vocal cords nila sa pagkanta. And take note..si Cloak ang nag paanak kay
Fierce."

nakangiting tumango si Tita Sage.

"Ganon din ang nangyari kay Craige noon. Si Greg ang nag paanak sakin."

"Alam ko si Hade ganon din ang nangyari. Ang kaso naibagsak siya ata ng tatay niya
kaya may sa abnormal ang taong yon."-quin

napailing na lang si Tita Sage at nag simula na siyang ayusin yung umbilical cord.
Tumingin ulit ako sa baby namin ni cloak...our bautiful baby.

"What's her name?"-tita sage

"He-"-me

"Hera."

nag salubong ang tingin namin ni Cloak. Nakangiting lumapit siya sakin at hinalikan
ako...and with tears in his eyes. He gently touch our baby.

right..our beautiful baby..

Hera.
EPILOGUE

CHAPTER 50
FIERCE'S POV

"Cloak! dalian mo nang mag luto."

Pinapatahan ko si Hera na kasalukuyang umiiyak. Hinahanap na ata si Cloak. Ayaw

naman akong pag lutuin ni Cloak kaya pilit na pinapakalma ko si Hera.

May narinig akong kalabog. Pumunta ako sa kusina at naabutan ko si Cloak na

shirtless habang may suot na apron. Nagmamadali na nillagay niya yung pancake sa
tray. May sausage pa at orang juice.

Okay naman yung pancake at hindi nasunog. Araw-araw may pancake kami dahil nagpa-
practice siya para maperfect ang pancake. Okay na siya ngayon kahit na mickey mouse
shape siya proof na kumalat siya sa pan at sinalba lang ni cloak.

Yung sausage niya naman tustado pero okay narin.

Nakangiting humarap siya at natatawang nag lakad na ako papunta sa dining table
namin. Hinain niya na yung pagkain at kinarga na ang nag wawala na si Hera.

"Every night in my dreams...I see you, I feel you, That is how I know you go on.."

napailing ako at nag simula na akong kumain. Umupo si Cloak at pinanood ko siya
habang kinakantahan niya si Hera. Sa totoo lang..nong nanganganak ako at kinakanta
niya yung my heart will go on..ang sakit sa tenga ng boses niya.

pumipiyok-piyok pa siya non eh.

Pero ngayong maayos na siya..normal na yung pag kanta niya. Naaalala ko tuloy nung
kinantahan niya ako ng superman noon. Nakaka in love.

Well..in love na ako sa kaniya kaya lalo pa akong na i-in love.

Kailangan niyang kantahan si Hera dahil trip ng magaling naming anak ang boses ni
Cloak. Kaya naging lullaby niya na ang my heart will go on.

"Far across the distance and spaces between us.You have come to show you go on."

Sinubuan ko si Cloak nung pancake na kaagad niya namang kinain. Nginuya niya yon at
pinagpatuloy niya yung pag kanta niya. Sumisigok-sigok na lang si Hera pagkaraan.

"Papa!"

Biglang sumulpot si Hermes. Inabot niya yung feeding bottle ni Hera na may laman na
water. Nakangiting ginulo ko yung buhok niya at pinaupo ko siya sa tabi ko.

"Yes! hindi po siya sunog."-hermes

"*laughs* Improving ang pancake ng papa mo. Here..lagyan natin ng syrup."

nilagyan ko ng syrup yung pancake niya at nakangiting kumain siya. Infairness to

Hermes fan na fan siya ni Cloak kaya kahit sunog kinakain niya.

Wala naman kaming choice pareho ni Hermes kaya kinakain na lang namin.
"Masarap naman diba?"-cloak

Sunod-sunod na tumango kami ni Hermes. Lucky day namin ngayon dahil hindi sunog ang
mga pancake namin. Kinindatan ko si Hermes at mahinang tumawa siya.

Sinimangutan kami ni Cloak at bumaling na lang kay Hera.

"Masarap mag luto si papa diba baby hera? ang ganda-ganda niyan mana kay mama..at
love na love ni papa."

napangiti ako at sinubuan ko siya ulit. Saglit na tumahimik siya at napangiti

kaming tatlo ng lumilikot si Hera at pinapasag yung kamay niya.

our goddess.

little goddess.

Sabay na kumain kami ni Hermes habang nag-uusap yung mag-ama. Mukang seryosong
seryoso silang nag-uusap dahil titig na titig si Hera kay Cloak.

Inaaninag niya siguro si Cloak. Alam ko kasi hindi pa masyadong nakakakita ang mga
babies. Pinakikinggan namin ni Hermes yung pinag-uusapan nila at pareho kaming
napakunot-noo.

Nag-uusap sila sa hindi pa dapat mag boyfriend.

"Dapat may trabaho na siya baby at tapos ka ng mag-aral kung hindi itatapon ko siya
sa kangkungan ng wala sa oras."-cloak
Napailing ako. Sumubo kami ng pan cake ni adonis at pinanood namin sila ulit.
Parang nakikinig si Hera kay Cloak..kaso ang baby baby pa niya.

ano namang alam niya sa boyfriend?

"Basta mama paglaki ko..babantayan ko si Hera. Para hindi siya magkaron ng

boyfriend kaagad."-hermes

"Tama yan. Syempre kailangan mong bantayan ang baby sister mo."-me

Nakangiting tumango si Hermes. Nang matapos akong kumain binuhat ko na si Hera at

nginitian ko si Cloak. Alam kong gutom na siya.

Kumindat siya at nag simula ng kumain.

Habang kumakain nakatingin siya kay Hera. Lagi siyang na a-amaze kapag nakikita
niya si Hera...maybe because madami siyang nakuha sakin at kay Cloak.

I know that she will be beautiful pag laki niya.

"Maraming manliligaw sa kaniya pag laki niya."-cloak

"One step at a time cloak."

nag pout siya at napatawa ako. Nang matapos siyang kumain at si hermes ay tumayo na
ako at pumunta sa sala. Nag hugas muna si Cloak ng pinagkainan namin.

"Lakad-lakad tayo."-cloak

"Kunin mo muna yung stroller..Hermes sama ka samin?"

"Pupunta po ako kaila adonis Mama."

"O sige..ihahatid na kita."

"Okay lang po ako. Alam ko na po ang papunta don."

Nakangiting tumango ako. Hindi pa masyadong matagal si Hermes dito pero kabisado
niya na halos ang pasikot-sikot. Mahilig siyang mag layas kasi eh.

hindi naman ako natatakot na mawala siya dahil nasa The Camp naman kami.

...

...

Lumabas na kami ni Cloak habang nakalagay sa Stroller si Hera. Nakatingin siya

samin at parang inaabot kami ng mag simula na kaming mag lakad.

"She's a beauty..just like her Mom."

"Bolero. Anyway..mana din sayo."

Nakangiting inakbayan ako ni Cloak. Napadaan kami sa tapat ng Villa ni Craige sa
kakalakad namin. Naabutan namin si Thea na kasalukuyang may hila-hila na gulong.

"Thea..para san yan?"-me

tumingin siya samin at pinunasan niya yung noo niya. Tumuwid siya ng tayo at
ngumisi samin. Kinabahan ako sa pagkakangiti niya. Parang may ginawa na naman
siyang kalokohan.

"Pinabili ako ng gulong ni Boss Craige."-thea

"Kailan pa nagkaron ng truck si Craige?"-me

Parehong nagtataka ang tingin namin sa hila-hila na gulong ni Thea. Para sa ten
wheeler truck yon eh. Bumalik yung tingin namin kay thea na tumawa..evil laugh.

"Sabi niya bumili ako ng gulong. Hindi naman niya sinabi kung anon gulong kaya eto.
May tawad pa to kasi diyan lang sa labasan ko binili..hindi nga lang free delivery
kaya effort ang pag dala ko niyan dito-"-thea

"Althea! I can hear you out there..where's the damn tire?"

umatras kami ni Cloak ng lumabas si Craige.

Ngiting-ngiti na inabot ni Thea kay Craige yung gulong. Halos maibagsak ni Craige
yon dahil sa bigat non. Ang laki kaya ng gulong na yon.
"What the hell is this?!"-craige

"Gulong sir! ako pa nag buhat niyan. Galing ko no?"

"Althea! this is not the tire i want!"

"Chill lang Sir, Boss, Among tunay! Aba wala ka naman sinabi kung anong gulong ang
gusto mo."

"Althea!"

"Thea sir ang pangalan ko! ay wait..friends ko lang pala ang pwedeng tumawag non
sakin kaya sige, Althea na lang sayo."

tahimik na lumayo na kami ni Cloak bago pa may magkahagisan ng gulong. Mukang hindi
na naman nila kami pinansin dahil busy na silang mag-away.

...

...

"Soon..ma i-in love yan sa isat isa."-me

"................"

"Mr. Silent Type Of Guy Mode?"

"Not really..I just dont care about them."

"Bakit naman..magkaibigan naman kayo ni Craige diba?"

"Yes..I'll help him if he needs help. Pero kung hindi ibig sabihin lang non kaya
niya pa. And anway..I told you this a hundred times..you're the only person that
matters to me..and now hermes..and hera."

Ngumiti ako sa kaniya. Hinawakan ko yung kamay niya at sumandal ako sa kaniya. Nag
stop kami sa favorite bench namin habang nasa gilid namin yung stroller.

"I love you."-me

"I love you too angel. You dont know how much joy you brought into my life. I'm in
an endless darkness before. And like an angel that you are, you pulled me out of
that place. Making me a better man. Maybe i'm not perfect..maybe I'll be a jerk
sometimes. Pero alam ko na kahit anong mangyari...you'll always be there with me,
angel. We're inseperable."

pinigil ko yung luha ko at ngumiti.

he can really say such sweet words.

"You're my superman's kryptonite, green lantern's wood, hulk's anger, cyclop's

optic blasts, man hunter's fire..you're my vulnerability..my weakness. And I'm
proud of saying that to the world..cause I'm not afraid to be called weak if its
for someone that I love. I love you angel."-cloak

"Mr. Silent Type Of Guy goes Mr. Talkative guy and Mr. F@cking Machine goes Mr.
Making Love To Me Only, I love you. Hindi man ako kasing sweet mo..hindi man ako
magaling sa words. But I promise that you're the only one I will love. I want to be
your angel forever..to be your wings..to be your weakness and yet give you
strength. Gusto kong malaman mo na hindi kita iiwan..kahit na talikuran man tayo ng
lahat..hindi ako aalis. Because there's nothing else that would hurt me most...than
to be without you."

napangiti ako ng bigla akong niyakap ni Cloak.

We're not perfect...we messed up...fall down..and we both hurted each other before.
Pareho kaming maraming flaws...pareho kaming may mga issues..

he have a past..

and so do I.

Hindi namin mapipigilan na hindi mag-away...na hindi mag kasakitan..hindi namin

maiiwasan na magkaron ng problema. Pero sigurado kami sa isang bagay

...

...

We wont stop loving each other even if the world stop rotating.

We're not perfect and we dont have a perefect love story. Marami kaming mga bagay
na hindi alam...marami pa kaming tutuklasin sa isat isa.

Maybe I'll be his apprentice forever...but it doesnt matter.

Dahil hindi kung ano pa man ang natutunan ko sa kaniya..

not how to fight better..

not how to be a great aprrentice in bed..

Dahil kay cloak..

...

...

natutunan kong mag mahal ulit. At natutunan niyang mag mahal ulit. Maybe we can be
each other's aprrentice. And my cloak..my master..

I love him.

and he loves me too.

"I love you, angel."

"I love you too."

I take his hand and hold it tight. It will stay like this forever. I can almost see
myself and cloak..gray haired...with a lot of laugh lines..but still holding each
other's hand.

this is our story...the story that everything starts with a wrong foot. Yung story
na hindi masaya ang naging umpisa...but destiny and God brought us together.
Lahat naman ng tao may pinagdadaanan. Its like looking up in the sky knowing that
we're all seeing the same thing. Wlaang perpektong buhay...may mga taong magaling
mag tago at meron naman na hindi. Pero lahat may katapusan..

Dahil kahit anong sama man ng pagdaanan natin sa mga buhay natin..kahit sa tingin
natin hindi na tayo maging masaya. Kahit na parang wala ng katapusan na ang
paghihirap natin.

God will always be there..

...

...

giving us happiness.

What is happiness?

...

...

My happiness is right here with Cloak.

________________________________________________________________________
Its 1:27 am at natapos ko narin siya! Isa si Cloak sa mga love ko na character sa
The Camp at masaya ako na minahal niyo diyan siya katulad ng love ko for him. Hindi
ko akalain na after BHO..matatanggap niyo din ang The Camp at sobra-sobra pong
Thank You..sana po hindi kayo magsawa sa kabiliwan ko at ng mga characters na
patuloy na guguluhin ang gabi-gabi niyo.
thank you po ulit!
lovelovelovelovelovelovelots,