Professional Documents
Culture Documents
as-mageirepsoume.com/2014/06/ginger.html/
Τατιάνα
Tο τζίντζερ προέρχεται από την Aνατολή. Η πιπερόριζα ή τζιντζερ, προέρχεται από ένα
ποώδες πολυετές φυτό, που ονομάζεται Zingiber officinalis και ανήκει στην οικογένεια
Zingiberaceae, την ίδια δηλαδή όπου ανήκει και το κάρδαμο, η galanga και ο
κουρκουμάς. Κατάγεται από την Άπω Ανατολή και καλλιεργείται στην Νότια Ασία, την
Ανατολική Αφρική αλλά και στην Καραϊβική. Ο μεγαλύτερος παραγωγός πιπερόριζας
είναι η Ινδία, που κατέχει ποσοστό 35% της παγκόσμιας παραγωγής. Η λέξη τζιντζερ,
προέρχεται από την αρχαία ινδική λέξη singivera. Η πιπερόριζα έφτασε στην Δύση
μέσω της Ελλάδας, όπου την έφεραν οι επιζήσαντες στρατιώτες του Μεγάλου
Αλεξάνδρου, επιστρέφοντας στην πατρίδα μετά το πέρας των μεγάλων εκστρατειών. Η
αρχική της ονομασία υπέστη διάφορες αλλαγές στην γλώσσα της κάθε χώρας,
ανάλογα με τους επικρατούντες κανόνες ευφωνίας, και έτσι θα την συναντήσετε με τις
ακόλουθες ονομασίες : ginger στα αγγλικα, zenzero στα ιταλικά, gingembre στα
γαλλικά, ingwer στα γερμανικά, jengibre στα ισπανικά, zencefil στα τούρκικα.
Σύμφωνα με κάποιους άλλους μελετητές της ετυμολογίας, η λέξη zingiber προέρχεται
από το αραβικό zind-schabil, που σημαίνει ρίζα. Εξ’αλλου, το φυτό παρουσιάζεται με
διαφορετικές μεταξύ τους ονομασίες ακόμη και στις χώρες στις οποίες καλλιεργείται.
Το φυτό της πιπερόριζας, αποτελείται απο ενα σαρκώδες ρίζωμα, με πυκνές
διακλαδώσεις, από το οποίο ξεκινούν δυο ειδη βλαστών : το ένα είδος είναι ψηλοί,
στείροι και κούφιοι, και σχηματίζουν τα φύλλα που είναι επιμήκη και λογχοειδή, το
άλλο είδος είναι πιο κοντοί, γόνιμοι και καταλήγουν σε κωνοειδείς ταξιανθίες που
αποτελούνται από άνθη κιτρινοπράσινα με κοκκινωπές κηλίδες. Ο καρπός της
πιπερόριζας είναι μια κάψα, που χωρίζεται σε 7 εσωτερικά διαμερίσματα που
περιέχουν πολυάριθμους σπόρους. Σήμερα, η ποιοτικότερη πιπερόριζα καλλιεργείται
στην Καραϊβική. Είναι αγαπημένο και απαραίτητο συστατικό της ινδικής, ιαπωνικής και
κινεζικής κουζίνας.
1/5
Tι περιέχει :
Το τζίντζερ αποτελείται σε μεγάλο ποσοστό από νερό (περίπου 80%). Επιπλέον, περιέχει
αρκετό κάλιο, ψευδάργυρο, και πολυφαινόλες, στις οποίες οφείλονται κάποιες από τις
ωφέλιμες δράσεις του. Tο ενεργό συστατικό της πιπερόριζας είναι η τζιντζερόλη, η
οποία, όταν μαγειρευτεί, έχει πικάντικο άρωμα και μια γλυκιά και ταυτόχρονα πιπεράτη
γεύση. Η ρίζα αυτού του βοτάνου έχει λίγες θερμίδες, αλλά είναι πολύ πλούσια πηγή
πολλών βασικών θρεπτικών συστατικών και βιταμινών.
Θρεπτική αξία ανά 100 γρ. τζίντζερ
Ενέργεια: 80 kcal / Λιπαρά: 0,4 γρ. / Yδατάνθρακες: 18 γρ. / Φυτικές ίνες: 2 γρ. /
Πρωτεΐνες: 2 γρ. / Mαγνήσιο: 43 mg / Xαλκός: 2 mg / Kάλιο: 415 mg / Φώσφορο: 34 mg /
Aσβέστιο: 16 mg /Nάτριο: 13 mg / Bιταμίνη C: 5 mg / Φυλλικό οξύ: 11 μg
Συγκεκριμένα:
Φημίζεται για τις αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές και ανοσορρυθμιστικές του ιδιότητες.
Το Ginger μπορεί να μειώσει σε σημαντικό βαθμό τη ναυτία. Λήψη ρίζας Ginger, σε
δοσολογία ισοδύναμη με 1000mg σκόνης βοτάνου, μειώνει την τάση για έμετο και
προλαμβάνει συμπτώματα όπως ο ίλιγγος, ο κρύος ιδρώτας και άλλα γαστρεντερικά
συμπτώματα που σχετίζονται με την αδιαθεσία λόγω μετακινήσεων
Mειώνει τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα, ρυθμίζει το σάκχαρο και έχει επουλωτική
δράση.
Για δυσπεψία – ναυτία: Bοηθά στην καλή χώνεψη, καταπολεμά τη ναυτία, τονώνει τον
οργανισμό και απαλύνει τα συμπτώματα του κρυολογήματος, του στομαχόπονου και
του πονοκεφάλου. Aν μετά το φαγητό νιώθετε φούσκωμα, πιείτε ένα τσάι με τζίντζερ.
Φτιάξτε το τσάι σας όπως συνήθως και προσθέστε 1 κουταλάκι τριμμένο τζίντζερ. Tο
ίδιο κάντε αν έχετε ναυτία.
2/5
φρέσκια ρίζα, 2-3 σταγόνες λεμόνι και 1 κουταλάκι μέλι. Αφήστε το 3-4 λεπτά, σουρώστε
το και πιείτε το. Mπορείτε, επίσης, στο τσάι ή στο χαμομήλι σας να προσθέσετε αντί για
τριμμένο τζίντζερ, μία μόνο σταγόνα αιθέριο έλαιο τζίντζερ.
Για την ιγμορίτιδα και τη βουλωμένη μύτη: Bάλτε σε ένα κατσαρολάκι 1 φλιτζάνι
νερό και 1 κουταλάκι τζίντζερ σε σκόνη, αφήστε το να βράσει και κάντε εισπνοές πάνω
από το νερό που κοχλάζει ή βουτήξτε μια γάζα στο ίδιο μείγμα και κάντε κομπρέσες στη
μύτη. Aυτό βοηθάει στο να ανοίξουν τα ιγμόρεια και να φύγουν οι εκκρίσεις.
Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι το τζίντζερ βοηθάει στη μείωση των αρθριτικών
ενοχλήσεων. Παρ’ όλα αυτά, απαιτούνται ακόμη περισσότερες μελέτες για την
επιβεβαίωση των πιθανών του δράσεων στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας. .
3/5
καταστέλλει τη βιοσύνθεση νέας χοληστερόλης) όταν λαμβάνεται μακροπρόθεσμα (2,3).
Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι οι ενώσεις capsaicin (καψαϊκίνη) και shogaol, που
περιέχονται στο Ginger, μειώνουν την αρτηριακή πίεση.
Η φήμη του τζίντζερ όμως βασίζεται πάνω απ’όλα στις αφροδισιακές του ιδιότητες που
οφείλονται στις τζιντζερόλες, οι οποίες αυξάνουν την ποσότητα σπέρματος που
παράγεται και βελτιώνουν την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων.
Σύγχρονοι ερευνητές έχουν καταγράψει πολλά από τα οφέλη της πιπερόριζας στην
υγεία: σε άρθρο του 2011 στο Critical Reviews in Food Science and Nutrition, αναφέρεται
ότι αυτή η εξωτική ρίζα, μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη θεραπεία
καρδιαγγειακών προβλημάτων, πεπτικών διαταραχών,
Μπορεί να βοηθήσει στο διαβήτη. Η Πιπερόριζα μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των
επιπέδων σακχάρου στο αίμα, με βάση το αποτέλεσμα μιας μελέτης που
πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ. Ένα συστατικό της ασιατικής ρίζας
αυξάνει την ικανότητα απορρόφησης της γλυκόζης των μυών. Με αυτόν τον τρόπο, ο
κίνδυνος των επιπλοκών για τα άτομα με διαβήτη μειώνεται.
Σε ρίζα.
Σε σκόνη (μπαχαρικό που προέρχεται από αποξηραμένη πιπερόριζα κατόπιν ειδικής
επεξεργασίας).
Σε σιρόπι.
Σε αιθέριο έλαιο.
Σε κάψουλα.
Σε βάμμα.
Σε τσαι
Πως να το καταναλώσετε
H χαρακτηριστική του γεύση νοστιμίζει φαγητά, σάλτσες, γλυκά, ροφήματα και κοκτέιλ
ποτών. Mπορείτε να το καταναλώσετε ωμό, αλλά και μαγειρεμένο.
5/5