ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ

ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ
GUY HOCQUENGHEM
Η Untorelli Press είναι μια εκδοτική ομάδα που εστιάζει στις
κριτικές εξεγερτικές προσεγγίσεις της αναρχίας.

untorellipress.noblogs.org
untorelli[at]riseup[dot]net

Τίτλος Πρωτοτύπου
To Destroy Sexuality

Μετάφραση Πάτρα,
Αύγουστος 2018
 ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ
Παρ'όλο που το καπιταλιστικό σύστημα φαίνεται να είναι
ανεκτικό, στην πραγματικότητα πάντα έλεγχε τη ζωή μέσω των
εκφραστικών, σεξουαλικών και συναισθηματικών πτυχών,
περιορίζοντάς την στις προσταγές της ολοκληροτικής οργάνωσης, η
οποία είναι βασισμένη στην εκμετάλλευση, τη ιδιοτική περιουσία, την
αντρική κυριαρχία, το κέρδος και την κερδοφορία. Ασκεί αυτόν τον
έλεγχο κάτω από τα ποικίλα προσωπεία του: την οικογένεια, το
σχολείο, το εργασιακό περιβάλλον, το στρατό, τους κανόνες, τους
διαλόγους. Αδιάλειπτα επιδιώκει την άθλια αποστολή του να
ευνουχίσει, να καταδυναστεύσει, να βασανίσει και να
κατακρεουργήσει το σώμα, και ακόμα καλύτερα, να χαράξει τους
κανόνες του πάνω στο δέρμα μας, να καρφώσει στο υποσυνείδητο τους
μηχανισμούς του για τη διαιώνιση της σκλαβιάς.
Το καπιταλισικό κράτος χρησιμοποιεί την κατάσχεση, τη
στάση, τον σκαριφισμό και τη νεύρωση για να επιβάλλει τις
νόρμες και τα μοντέλα του, να αποτυπώσει τους χαρακτήρες, να
αναθέσει τους ρόλους, να διακηρύξει τα προγράμματά του...
διεισδύει στα σώματά μας, εξαναγκάζοντας τις ρίζες του θανάτου
βαθιά στις στενότερες ρωγμές μας. Καταλαμβάνει το όργανά μας,
μας ληστεύει τις ζωτικές λειτουργίες, ακρωτηριάζει τις
απολαύσεις, προσδένει όλη την παραγωγικότητα της "ζωής" μας
κάτω από τη δική του παραλυτική διαχείρηση. Μετατρέπει το κάθε
άτομο σε ένα σακάτη αποκομμένο απο το σώμα της/του, ένα
αποξένο άτομο μπροστά στις επιθυμίες της/του.

3
 ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ
Οι δυνάμεις της καπιταλιστικής κατοχής συνεχώς
εξευγενίζουν το δικό τους σύστημα επιθετικότητας, πρόκλησης,
εκβιασμού έτσι ώστε να το χρησιμοποιήσουν σε συνδιασμό με τη
μαζική ενίσχυση του κοινωνικού τρόμου (ατομική ενοχή) για να
καταστείλλει, να αποκλείσει και να εξουδετερώσει όλες τις πρακτικές
των δικών μας θελήσεων, οι οποίες δεν αναπαράγουν αυτές τις μοφές
κυριαρχίας. Και έτσι αυτή η επί χιλιετιών βασιλεία άχαρης
ικανοποίησης, θυσίας, υποταγής, κωδικοποιημένου μαζοχισμού και
θανάτου διαιωνίζει τον ίδιο της τον ευατό. Εδώ κυριαρχεί ο
ευνουχισμός, περιορίζοντας το "υποκείμενο" σε ένα ενοχικό,
νευρωτικό, εργατικό όν, ελάχιστα παραπάνω από έναν χειρωνακτικό
εργάτη. Αυτό το γέρικο σύστημα, που ζέχνει σαπισμένα σώματα,
είναι πράγματι τρομακτικό, και μας έχει αναγκάσει να κατευθύνουμε
τον επαναστατικό αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική καταπίεση στο
σημείο που είναι πιο βαθιά ριζωμένη, στο ζωντανό δέρμα του ίδιου
μας του σώματος.

ΣΤΗ
Θέλουμε να απελευθερώσουμε τον χώρο, το γενικό πλαίσιο,
τον τόπο του σώματος και τις δικές του συγκεκριμένες επιθυμίες από την
"ξένη" λαβή. Σε αυτό το μονοπάτι προτίνουμε την "εργασία" για την
απελευθέρωση του κοινωνικού χώρου. Δεν υπάρχει κανένας
διαχωρισμός μεταξύ των δύο: εγώ καταπιέζω τον/την εαυτό/-ή μου
επειδή αυτό το "εγώ" είναι το κατασκεύσμα ενός συστήματος
καταπίεσης, που λειτουργεί κατα μήκος όλων των μορφών εμπειρίας.
Μια "επαναστατική συνείδηση" δεν είναι τίποτα παρά μια
χίμαιρα όσο παραμένει εκτός ενός "επαναστατικού κορμιού", ενός
κορμιού που δημιουργεί τη δική του ελευθερία.
Εδώ βρίσκουμε γυναίκες να εξεγείρονται ενάντια στην
αντρική δύναμη, η οποία έχει εμποτίσει τα σώματά τους εδώ και
4
αιώνες, gay άτομα να εξεγείρονται ενάντια στον τρομοκρατικό
φασισμό της κανονικότητας, εφήβους να εξεγείρονται ενάντια στην
παθολογική εξουσία των ενηλίκων. Έχουν ξεκινήσει, συλλογικά, να
δίνουν χώρο του σώματος στην ανατροπή και δίνουν χώρο της
ανατροπής στις "άμεσες ανάγκες του σώματος".
Εδώ συναντάμε άτομα να ξεκινόυν να αναρωτιούνται και να
εξερευνούν τα ποικίλα μοντέλα, από τα οποία παράγεται η επιθυμία.
Οι σύνδεσμοι μεταξύ απόλαυσης (jouissance) - το ζενίθ εγκεφαλικής
και σεξουαλικής ολοκήρωσης - και δύναμης, μεταξύ του σώματος και
του υποκειμένου ως επίγνωση, έτσι όπως υπάρχουν παντού στην
καπιταλιστική κοινωνία, ακόμα και μεταξύ ριζοσπαστικών ομάδων.

ΣΦΑΓΗ
Εδώ βρίσκουμε άτομα, τα οποία έχουν βραχυκυκλώσει τον
τετριμμένο διαχωρισμό μεταξύ "πολιτικής" και βιωμένης
εμπειρίας, ένας διαχωρισμός που φέρνει γενναιόδωρες ρέστα τόσο
στους διαχειριστές της αστικής κοινωνίας, όσο και σε αυτούς που
υποκρίνονται ότι εκπροσωπούν τις μάζεις και μιλούν στο όνομάς
τους.

ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
Δεν μπορούμε πλέον να στεκόμαστε άπραγες/-οι όσο μας
στερούνται τα στόματα, οι πρωκτοί μας, τα σεξουαλικά όργανά μας, τα
σπλάχνα, οι φλέβες μας... μόνο και μόνο για να τα μετατρέψουν σε
μέρη της αισχρής μηχανής τους, που παράγει κεφάλαιο, εκμετάλλευση
και την οικογένεια.
Δεν μπορούμε πια να είμαστε παρατηρητές όσο ελέγχουν, ρυθμίζουν
και κατέχουν τις βλεννώδεις μεμβράνες μας, τους πόρους το δέρματός μας,
ολόκληρη την αισθανόμενη επιφάνεια του κορμιού μας.
Δεν μπορούμε πια να παραμείνουμε αδρανείς όσο χρησιμοποιούν το
νευρικό μας σύστημα σαν εφεδρικό του σύστημα της καπιταλιστικής,
ομορσπονδιακής, πατριαρχικής εκτμετάλλευσης, ούτε όσο χρησιμοποιούν τον
εγκέφαλό μας ως μέσο τιμωρίας προγραμματισμένο από μια περικλείων δύναμη.
5
 Δεν μπορούμε πια να μην χύνουμε ή να υπομένουμε τα σκατά, το
σάλιο, την ενέργειά μας σύμφωνα με τους κανόνες τους και τις ελάσσωνες
ανεκτές παραβάσεις. Θέλουμε να ανατινάξουμε το ψυχρό, κομπλεξικό,
σαπισμένο σώμα που ο καπιταλισμός θέλει τόσο απεγνωσμένα να μετατρέψει
στο δικό μας ζωντανό σώμα.

ΝΑ ΑΠΟΔΡΑΣΟΥΜΕ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ
Θέλοντας τη θεμελιώδη ελευθερία να εισβάλλει σε αυτές
τις επαναστατικές πρακτικές συνεπάγεται και η απόδρασή μας από
τα όρια του/της ίδιου/ίδιας εαυτού/εαυτής μας. Πρέπει να
αναποδογυρίσουμε το "υποκείμενο" μέσα μας, να δραπετεύσουμε
από την απραξία, από το "πολιτισμένο κράτος" και να διασχίσουμε
τους χώρους ενός απεριόριστου σώματος, να ζήσουμε την
πεισματάρικη ευκινησία πέραν της σεξουαλικότητας, πέραν της
επικράτειας και του ρεπερτορίου της κανονικότητας. Έτσι κάποια
άτομα από εμάς έφτασαν να αισθάνονται τη ζωτική ανάγκη να
απελευθερώσουν τις/τους εαυτές/εαυτούς τους συλλογικά από τη
λαβή των δυνάμεων που καταπιέζουν και καταστέλλουν τις
επιθυμίες μας.
Αγωνιζόμαστε να πάρουμε τα προσωπικά βιώματά μας και να τα
αντιμετωπίσουμε, να τα εξερευνήσουμε, να τα βιώσουμε συλλογικά.
Αγωνιζόμαστε για την κατάρευση των τσιμεντένιων τείχων που υπηρετούν
την κυρίαρχη κοινωνική τάξη μέσω του διαχωρισμού μεταξύ του φαίνεσθαι
και του είναι, μεταξύ των ομιλουμένων και των μη, μεταξύ των ιδιωτικών και
των κοινών.
Αγωνιζόμαστε για τη διευκρίνση από κοινού του μηχανισμού πίσω
από την έλξη, την απέχθεια, τον οργασμό, για να κάνουμε ξεκάθαρο το
σύμπαν των συμβολισμών, των φετίχ, των εμμονών και των φόβων μας. Το
"ανομολόγητο" έχει γίνει η έγνοια, το μήνυμα, ο πολιτικός ωρολογιακός
μηχανισμός μας, μιας και στον κόσμο της κοινωνικής αλληλεπίδρασης, η
πολιτική επιδυκνύει τη θεμελιώδη επιθυμία να είσαι "ζωντανή/-ός".
Αποφασίσαμε να ανατινάξουμε το αβάσταχτο μυστικό που η
6
εξουσία χρησιμοποιεί εναντίον των πάντων των οποίων οι ζωές
περιλαμβάνουν αισθησιακή, σεξουαλική, συναισθηματική κατάσταση πάσιν
φύσης. Να ανατινάξουμε τη μορφή ελέγχου που η εξουσία ασκεί σε
οποιαδήποτε πραγματική κοινωνική ενέργεια που παράγει ή αναπαράγει
μορφές εξουσίας.

ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ
ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ
Για να μελετηθούν αμοιβαίως οι προσωπικές ιστορίες,
επιχειρήσαμε να διευκρινίσουμε πως οι ζωές μας, απεικονιζόμενες μέσω
των επιθυμιών μας, ήταν παντελώς ελεγχόμενες από τους βασικούς
νόμους της γραφειοκρατικής, αστικής και ιουδαιο-χριστιανικής
κοινωνίας και πως αυτοί υπάγονται κάτω από τους νόμους της μέγιστης
κερδοφορίας, της υπεραξίας και της αναπαραγωγιμότητας.
Αντιμετωπίσαμε τις ατομικές μας εμπειρίες αναγνωρίζοντας ότι, όσο και
"ελεύθερες" μπορεί να μας είχαν φανεί, συνεχώς συμμορφωνόμαστε στα
στερεότυπα μιας επίσημης σεξουαλικότητας, η οποία ελέγχει κάθε
σεξουαλική εμπειρία από το συζυγικό κρεβάτι έως το μπουρδέλλο, και ας
μην αναφερθούμε στις δημόσιες τουαλέτες, τα νυχτερομάγαζα, τα
εργοστάσια, τα εξομολογητήρια, τα sex shops, τις φυλακές, τα
πανεπιστήμια, τα μετρό, κλπ.
Δεν μας ενδιαφέρει μοναχά η κατάρρευση της επίσημης
σεξουαλικότητας, θέλουμε να την καταστρέψουμε, να τη ξεφορτωθούμε
διότι στην τελική ανάλυση, λειτουργεί ως μια αέναη, επαναλαμβανόμενη
μηχανή ευνουχισμού, σχεδιασμένη να αναπαράγει οπουδήποτε και σε
οποιονδήποτε τη δίχως αμφιβολία υπακοή των σκλάβων.
Η σεξουαλικότητα είναι τόσο τερατώδης στο τι "επιτρέπει" όσο
και στο τι απαγορεύει. Τα "απελευθερωμένα" ήθη και η επέκταση του
"ερωτισμού" μέσω της διαφήμησης σε όλη την κοινωνική ζωή,
διαμορφωμένη και ρυθμισμένη από τους διαχειριστές του "προοδευτικού"
καπιταλισμού δεν κάνουν τίποτα παρά να αυξάνουν την αποδοτικότητα
της "αναπαραγωγιγκής" λειτουργίας της "επίσημης" λιμπίντου. Αντί να
ελλατωθεί η σεξουαλική δυσαρέσεκεια, αυτές οι πρακτικές επεκτείνουν
7
την απογοήτευση και τη στέρηση, οι οποίες διευκολήνουν την
μεταμόρφωση της επιθυμίας σε έναν καταναγκαστικό καταναλωτισμό και
εγγυούνται την "δημιουργία της απαίτησης", την κινητήρια δύναμη πίσω
από τις απολογίες του καπιταλισμού. Δεν υπάρχει καμία θεμελιώδη
διαφορά μεταξύ της αγνής σύλληψης και της πόρνης της δημοφιλίας,
μεταξύ του συζυγικού καθήκοντος και της "διαφωτισμένης" ακολασίας της
αστικής τάξης, η πρόοδος είναι άθραυστη. Οι ίδιοι περιορισμοί ισχύουν. Ο
ίδιος θρυμματισμός του σώματος ως πηγή επιθυμίας συνεχίζει αμείωτος.
Μόνο η στρατηγική αλλάζει.
Αυτό που θέλουμε, αυτό που επιθυμούμε είναι μια κλωτσία
στο προσωπείο της σεξουαλικότητας, σε ό,τι αντιπροσωπεύει και ό,τι
εκπροσωπεί, έτσι ώστε να εξερευνήσουμε τι είναι το δικό μας
ζωντανό σώμα.

ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΤΗΣ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Θέλουμε να απελευθερώσουμε, να αποφυλακίσουμε, να
αποδεσμεύσουμε και να ανακουφίσουμε αυτό το σώμα για να
ελευθερωθούν όλες οι ενέργειές του, οι επιθυμίες του, τα συνθλιμμένα
πάθη του από το συντηρητικό και προκαθορισμένο κοινωνικό σύστημα.
Θέλουμε να είμαστε άτομα ικανά να ασκούμε κάθε μια απο
τις ζωτικές μας λειτουργίες, ικανά να βιώνουμε την παντελής
ολοκλήρωση της απόλαυσης.
Θέλουμε να ανακαλύψουμε εκ νέου αισθήσεις, τόσο βασικές όσο και
η απόλαυση της ανάσας που καταφέρνεις να πάρεις παρ' όλο τον πνιγμό των
εξουσιαστικών δυνάμεων και της ρύπανσης, ή όσο και η απόλαυση του
φαγητού και της χώνεψης, που τις έχει διακόψει ο ρυθμός της κερδοφορίας
και τα υποκατάστατα που παράγει. Το καπιταλιστικό μοντέλο χαράζει πάνω
μας τις θεμελιώδεις αρχές του, τα καλώδια της εκμετάλλευσης, τη νεύρωση
της συσσώρευσης, τη μαγεία της ιδιοκτησίας και της κοσμιότητας, κλπ.
Θέλουμε να ανακαλύψουμε εκ νέου την απόλαυση του να κουνάμε τις/του
8
εαυτές/εαυτούς μας χαρούμενα, χωρίς ντροπή, όχι από ανάγκη
επανόρθωσης, αλλά μονάχα για την αγνή απόλαυση του να
κουνιόμαστε.
Θέλουμε να ανκαλύψουμε τις απολάυσεις των δονήσεων,
των βουητών, της ομιλίας, του περπατήματος, της κίνησης, του να
εκφραζόμαστε, του εκστασιασμού, του τραγουδιού, να βρίσκουμε
την απόλαυση στο κορμί μας με όλους τους πιθανούς τρόπους.
Θέλουμε να ανακαλύψουμε την απόλαυση στην παραγωγή
και στη δημιουργία, μια απόλαυση που μας φορέθηκε αδίστακτα
σαν ζουρλομανδύας από το εκπαιδευτικό σύστημα, υπέυθυνο να
παράγει υπάκοους εργάτες και καταναλωτές.

ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ
ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Επιδιώκουμε να ανοίξουμε το σώμα μας σε άλλα σώματα, σε
ένα άλλο σώμα, να μεταδώσουμε παλμούς, να κυκλοφορήσουν
ενέργειες, να διευθετήσουμε επιθυμίες, έτσι ώστε όλες/όλοι να είμαστε
ελεύθερες/-οι να εκπληρώσουμε τις φαντασιώσεις και τις εκστάσεις
μας, έτσι ώστε να ζήσουμε χωρίς ενοχές και χωρίς αναστολλές,
ασκόντας τις διαπροσωπικές πρακτικές που χρειαζόμαστε, για να μην
καταστήσουμε την καθημερινή πραγματικότητα ένα αργό μαρτύριο
που ο καπιταλισμός και η γραφειοκρατία προβάλλουν ως το υπόδειγμα
ύπαρξης. Επιδιώκουμε να ξεσκίσουμε τις/τους εαυτές/-ούς μας από
τη σηπτική διάδοση της ενοχής που εδώ και χιλιάδες χρόνια
αποτελεί τη ρίζα όλης της καταπίεσης.
Βεβαίως, αντιλαμβανόμαστε πόσα εμπόδια έχουμε να
ξεπεράσουμε για να πραγματοποιήσουμε τις φιλοδοξίες μας και να
μην παραμείνουν όνειρα μιας μικρής και περιθωριακής
μειονόητας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η απελευθέρωση του
σώματος για αισθησιακές, σεξουαλικές, συναισθηματικές και
εκστατικές σχέσεις είναι αδιαχώρητη από την απελευθέρωση των
γυναικών και την καταστροφή της αντρικής κυριαρχίας και των
προτύπων, και κυρίως των σεξουαλικών προτύπων. Με τον ίδιο
9
τρόπο είναι συνδεδεμένη και η καταστροφή όλων των μορφών
εξουσίας και "κανονικότητας".
Θέλουμε να απαλλαγούμε από τους ρόλους και τις
ταυτότητες βασισμένες στον φαλλό.
Θέλουμε να απαλλαγούμε από τον σεξουαλικό διαχωρισμό.
Θέλουμε να απαλλαγούμε από τις κατηγορίες των αντρών και των
γυναικών, των gay και των straight, των κατόχων και των
κατεχόμενων, των ικανών και των ανίσχυρων, των αφεντάδων και
των σκλάβων.
Θέλουμε, αντ' αυτού, να είμαστε trans, αυτόνομα, ευκίνητα
και πολλαπλά άτομα με ποικίλες διαφορές, που να μπορούν να
εναλλάσουν επιθυμίες, ικανοποιήσεις, εκστάσεις και τρυφερά
συναισθήματα χωρίς να ανατρέχουμε σε πίνακες υπεραξίας ή
εξουσιαστικές δομές, οι οποίες δεν αποτελούν μέρη αυτού του
παιχνιδιού.
Έχουμε αρχίσει και θα συνεχίζουμε να δημιουργούμε μια νέα
κοινωνική πραγματικότητα, στην οποία η σπουδαιότερη έκσταση συνδιάζεται
με τη σπουδαιότερη συνείδηση.
Ξεκινήσαμε με το σώμα, με το επαναστατικό σώμα, τον
παραγωγικό χώρο της ανατρεπτικής δύναμης και το συναισθηματικό χώρο
όλης της καταπίεσης. Συνεπώς, επανενώσαμε την πολιτική πρακτική με
την πραγματικότητα του σώματος και τις λειτουργίες του, μέσω της
συλλογικής εξερεύνησης όλων των τρόπων απελευθέρωσης. Αυτή είναι η
μοναδική ευκαιρία μας να παλέψουμε ενάντια στο εξουσιαστικό
καπιταλιστικό κράτος, εκεί όπου λειτουργεί άμεσα. Αυτή είναι η μοναδική
προσέγγιση, που μπορεί πραγματικά να μας δυναμώσει ενάντια στο
σύστημα κυριαρχίας, το οποίο συνεχώς επεκτείνει το πλέγμα της
αποδυνάμωσης και τα καλούπια των ατόμων στα δικά του αξιώματα, έτσι
ώστε να υιοθετηθεί ο κανόνας του "πατώ επι πτωμάτων".

10
11
UNTORELLI PRESS