Pasensya kung medyo may pagka-corny, medyo amateur-ish, may wrong grammar,

maraming typo and ekek. THIS IS NOT THE REVISED COPY OF THE STORY.
Malamang, may mga wrong spelling dito at grammar kaya pasensya po talaga J
Anyways, thank you na lang.
For more stories, check out my official blogsite: http://yaam-officialblogsite.
blogspot.com/
Become my fan at Wattpad: http://www.wattpad.com/user/BiancaUlan
Any Questions? Suggestions? Comments? Ekek? Chechebureche? And ka-eklatan sa
buhay? PM ME ON MY FACEBOOK ACCOUNT OR LEAVE A MESSAGE ON MY
WATTPAD ACCOUNT. THANK YOU J
This story is written by �Official Yaam� slash Bianca Ulan. BAWAL KOPYAHIN KAPAG
WALA ANG AKING PERMISYO. THANK YOU. GOD BLESS.
-----------------------------------------------------------------------------------
------------------------------
` Prologue- Nicz's POV
April na ngayon. summer vacation na namin. and sa pasukan sa june, 4th year high
school na ako pero nakakalungkot isipin na aalis na ako dito sa Laguna, sa aking
ever
most beautiful homeland. dito na kasi ako lumaki at andito rin ang mga kaibigan at
mga
pinsan ko. and pupunta na kami ng pamilya ko sa makati. dun na daw kasi ako
magpapatuloy ng 4th year high school ko. meron kasing trabaho na dun yung mama
kaya mas mabuti siguro na dun na rin kami manirahan kesa naman araw-araw silang
luluwas papunta sa trabaho nila. ewan ko ba kung paano ako makaka-adjust pero
siguro
madali na lang ito. palakaibigan naman ako eh. at kahit na galing akong probinsya,
hindi
naman ako promdi at losyang kung tingnan. bongga pa rin ako noh?! HAHA. syempre,
sa ganda kong 'to. baka mapagkamalan pa akong galing sa mayaman na pamilya.
HAHA. bago ako magkwento ng magkwento, gusto ko sanang ipakilala ang aking sarili.
Ako ay si Kamilla Nicole Ramirez. Sa totoo lang, ayaw ko ng pangalan ko na Kamilla
kaya naman naiinis ako pag may natawag sa akin ng Kamilla. ewan ko kung bakit.
parang kasing pang lola eh. kaya naman ang tawag sa akin ng mga kaibigan ko ay
Nicz.
para namang mukhang presentable di ba?! pagkatapos ng 3 hours ng byahe namin, at
last, nakarating na kami sa aming bagong bahay. sa totoo lang, hindi namin 'to
bahay
eh. bahay ng tita ko 'to. pero nasa America na sila kaya naman amin na 'to. HAHA.
"Oi... Nicz.. tumulong ka nga sa pagbubuhat ng gamit!!" yan ang ate ko. si Kristina
Niobe
Ramirez. ayaw niya din ng Kristina. kaya naman ang tawag namin sa kanya ay Niobe.
mas gusto ko pa nga yung pangalan niya eh kesa sa Nicole. unique kasi yung Niobe
eh.
"pwede namang maghintay di ba?!" ganyan kami palagi. nagsisigawan pero hindi ibig
sabihin nun galit kami sa isa't isa. ganyan lang talaga kami maglambingan. HAHA
"Oi.. ate Nicz.. bilisan mo nga..." yan, ang bunso kong kapatid. si Karlo Nicholas
Ramirez. ayaw niya din ng Karlo. HAHA. pare-parehas kami. kaya naman Nico ang
tawag namin dyan. grabe ang kaadikan niyan sa game boy. kulang na lang eh,
pakasalan niya yung game boy niya eh!
"oo na.. gusto mo bagalan ko pa eh??!!"
pagpasok ko naman sa bahay namin, syempre si mama inayus na yung gamit namin.
ang laki rin pala ng kwarto ko. tsaka a note to remember: wala akong tatay. matagal
na
siyang natigok. nagplane crash kasi yung airplane na sinasakyan niya nung pauwi na
siya ng Pilipinas galing sa Canada. OFW kasi si papa dun eh. kaya naman
nakakalungkot pero tuloy pa rin ang buhay.
"Ma... saan ba ako mag-aaral??"
"basta anak, malapit lang dito..." hindi ko na babanggitin yung school. kailangan
ng
privacy. HAHA.
"Ma.. sigurado ba kayong makakaadjust na agad ako dito??"
"oo .. sure ako.. wag ka lang talaga magpakaspoiled brat!!" sus.. ako?! spoiled
brat?! as
if?! nakukuha ko lang talaga lahat ng gusto ko?! wahaha. alam ko pareho yun. pero
hindi
naman masyado. HAHA.
syempre, tinulungan ko na si mama na magayus ng gamit namin. mabait akong anak
eh. HAHA.
nasabi ko na ba sa inyo na bilib talaga ako kay mama?! o yan, nasabi ko na. kasi
nung
namatay si papa parang ang tatag niya. sabi nga niya sa amin dati..
"kung ako babagsak.. paano na lang kayo??"
oh di ba?! nakakatouch naman talaga. pero at least naman talaga naging masaya si
mama na nakapiling niya si papa. kasi sabi nga niya sa akin, si papa yung nagturo
sa
kanya na magmahal at nagpasaya sa kanya. parang ba si papa daw ang nagbigay ng
mga bagay na wala si mama. tulad ng sapat na pagmamahal at kasiyahan. galing kasi
si
mama sa isang broken family eh kaya naman sad talaga siya. kaya naman sabi niya
parin sa akin dati...
"minsan may dadating sa inyong tao na magkakameron ng malaking parte sa buhay
niyo para ibigay sa inyo ang mga bagay na wala kayo ngayon..."
napaisip ako. ano nga ba ang wala sa akin??
una, wala akong love life. wala pa nga akong mangliligaw eh. wala pa rin akong
nababalitaan na nagkacrush sa akin. kahit na maganda naman talaga ako. medy
suplada daw kasi ako. di naman talaga kasi ako papapansin sa mga lalaki eh. wala
naman talaga akong pakielam kung magpapansin sila sa akin eh.
pangalawa, wala na akong tatay. 6 years old na kasi ako nung namatay siya eh. since
15 years old ako ngayon. 9 years na akong walang tatay. so ibig sabihin talaga nun,
kulang ako sa pagmamahal ng isang ama.
minsan kasi kahit na masaya ka na sa kung anung meron sayo, mapapaisip ka rin. di
ba
mas maganda kung may tatay ka. syempre kahit na may nanay ka na, kailangan mo pa
rin ng ama para happy family.
kaya naman..
Two is better than One.
` Prologue II- LA's POV
Ako ang dakilang pasaway sa pamilya ko. parang ngang di ako kapamilya ng
Dominguez Family eh. matino daw kasi mga tao dun eh at ako hindi. pero bago ang
kung anu-anung bagay, ako nga pala si Lorenz Austin Dominguez. For short, LA. tawag
sa akin ng pamilya ko Lorenz kaya naman nababagot talaga ako. ayoko ng pangalan na
yun. walang bahid ng kaastigan. ang corny nga talaga ng pamilya ko eh.
"Lorenz... kamusta na nga pala studies mo??" yan si Leandro Arvin Dominguez. ang
kuya kong saksakan ng talino. siya ang paborito sa amin. palibahasa, mabait at
matalino. pero never pa nagkakagirlfriend. kaya nga siguro, tatanda yang binata eh.
nagtratrabaho na rin siya. may sarili nga siyang business eh. siya na rin ang
nagpapaaral
sa akin.
"wala... ganun pa rin.." sabi ko habang tinotono ko yung gitara ko. mahilig kasi
talaga
akong maggitara eh. sa totoo lang, may banda kami ng mga kaibigan ko at ako yung
lead.
"anung ganun pa rin?! panay bagsak.." pssh. well sa totoo lang, may talino naman
ako
kahit papaano. pumapasa naman ako sa mga subjects ko eh. isa lang talaga ang
binagsak ko. nung 4th quarter ng 3rd year high school, ang algebra. alam niyo ba
kung
bakit.. ngayong malalaman niyo na. kasi naging girlfriend ko yung anak nung teacher
namin sa algebra. eh dahil ako ay napakagwapo at maraming nagkakandarapa sa akin
at mabait naman talaga ako, marami akong nagiging girlfriend. nung nakipagbreak ako
dun sa anak nung teacher namin, aba nagalit naman sa akin tong teacher ko. kaya
naman binagsak ako. unfair noh?! masama ba talagang maging mabait sa mga babae.
di ko naman sinasadya saktan yung anak niya eh. tsaka minahal ko yung anak niya
kahit na one minute lang. HAHA. pero syempre, hindi ako apektado. ang dami kasing
babae eh. tapos ang unti ng oras tsaka tutal naman nangbabae si papa. kaso nga lang
puro matatanda ang pinupuntirya. mas maganda pa nga si mama dun eh. eto naman si
mama, kahit na ilang beses niyang mahuli si papa na may ibang matandang babae na
kasama, pinapatawad pa rin niya. ganyan naman siya eh, laging nagpapakatang
pagdating kay papa. kaya nga madalas na siyang naloloko ni papa eh. gusto ko man
siyang ipagtanggol pero bugbog ang abot ko nun kay papa.
"oh?! bakit hindi ka makasagot?!!"
"may iniisip kasi ako!" istorbo talaga yan si kuya.pagpasensiyahan niyo na.
"bakit ka ba kasi bumagsak sa algebra?? kung gusto mo ipapatutor kita.." tutor ka
dyan?! asa! liligawan ko lang yung tutor pag nangyari yun. HAHA.
"nakipagbreak kasi ako dun sa anak nung teacher..."
"ang unfair pala nun eh!! dapat nating kausapin ang teacher na yun.."
"wag na nga kuya.."
"tsaka masabi ko lang sayo.. ang dami dami mong nagiging girlfriend, wala ka man
lang
dinadala dito..isang babae pa lang ang dinadala mo dito ah.."
asus. parang naman siya may dinala ng babae dito. ang yabang eh. at dun sa babae na
tinutukoy niya, yun si Isabella. yung ex ko. naging kami nung 2nd year high school
ako.
sa totoo lang, siya ang kauna-unahan kong babae na sineryoso ko. kahit na 3 months
lang kami, minahal ko talaga siya. pero ayaw sa kanya ni mama at papa. pati na rin
si
kuya. di ko alam kung bakit. kaya naman nakipagbreak siya sa akin nun.
"tapos ang dinala mo pa dito may dugong impakta.. kelan ka pa ba magdadala ng
babaeng may dugong anghel.??"
"basta.. depende na yun kuya.." tumayo naman na ako at kinuha yung gitara ko. "sige
kuya.. alis na ako may band practice pa ako.."
"o sige.. siguraduhin mo lang uuwi ka pa.."
"oo na.."
umalis naman ako kaagad. at last, nakawala na rin sa mga sermon ni kuya. dahil wala
pa akong driving license, nagcommute muna ako. dahil mamaya pa namang hapon ang
aming band practice, sinabi ko lang ngayong umaga para makipagdate sa MGA
girlfriend ko. HAHA. syempre ngayong umaga, manunuod kami ng movie ni Cynthia.
tapos makikipagbreak na rin ako kay Tricia. oh di ba planado?! tapos magkikita kami
ni
Mae sa National Bookstore. ayun naman pala eh. planado na ang lahat. kita niyo
naman
tatlo lang yan. may dalawa pa ako. kakadate lang namin kagabi. HAHA. eh kasi naman
kesa naman isa lang di ba. syempre.
Two is better than One
hindi pala. Five is better than One!!
` Chapter 1
[ Nicz's POV ]
nagpaalam ako kay mama na pupunta muna ako ng SM para maggala. tsaka mamimile
na rin ako ng mga kung anu-anong bagay. and syempre, pinayagan ako. HAHA.
nanuod muna ako ng sine. pinanuod ko yung New Moon. ang gwapo ni Jacob Black oh.
wahaha :))
kahit na magisa lang ako. masaya pa rin ako noh?! nasa harapan ko naman si Jacob
Black. shet! ang gwapo talaga eh. pero hindi ko rin masyado naenjoy yung movie.
paano
ba naman?! yung couple na nasa harapan ko, naglalandian. nakakaines eh.
nakita ko naman inakbayan nung lalaki yung babae tapos hinalikan nung boy yung noo
nung girl. ano ba naman yan?! ang lalandi?! di na nahiya.
"stop.. LA.. nakakahiya na oh?!" buti naman yung babae. may kahihiyan pa.
"anung nakakahiya dun?? we're together naman eh.." hinawakan naman nung boy yung
kamay nung girl. eto namang babae na 'to, bumigay kaagad. nagpahawak pa rin ng
kamay. ano ba naman 'tong babae na to?! napaka chipangarutay!!
"sige na nga..." then yun. nagtatawanan sila. naghihipuan na ata dun. grabe ah, anu
kaya ang sinasabi ng mga magulang nila sa kanila. grabe .. ang ingay nila. eto na
yung
part na naguusap ng masinsinan si Jacob at si Bella. tapos sila nagtatawanan. aba,
pigilan niyo ako. sasapukin ko 'tong mga 'to eh.
"ano ba naman yan?! nakikipaglandian pa.." oh my ghad! di ko na napigilan yung
bibig
ko. tanga ko naman oh?! napatingin naman sa akin yung lalaki. pero yung babae ata
hindi narinig. napakunot ako ng noo. anu yang tinitingin-tingin niya?! syempre,
inirapan
ko na lang yung lalake. nakita ko naman, di na siya nakatingin sa akin. whew! akala
ko .
aawayin ako eh. HAHA. pagkatapos nung movie, at last, wala na rin ako sa lugar ng
mga naglalandian. grabe, nandidire ako sa kanya. san naman kaya ako pupunta??
hmmm... may malapit na Starbucks sa SM kaya naman dun muna ako tumambay. oh di
ba?! sosyal ako eh.
habang umiinom ako ng Caffe Mocha, may namataan naman akong dalawang couple
na nasa isa pang table. nakita ko naiyak yung babae. ohh.. ano kayang nangyayari
dun?! siguro nakikipagbreak yung lalaki dun sa babae. ohh. naawa ako dun sa babae.
mukha talagang mahal niya yung babae. nakita ko naman, aba, umalis na yung babae.
nagwalk-out. grabe ah, nakakaawa. napatingin ako dun sa lalaki. medyo naiinis ako
sa
kanya. di man lang niya sinundan yung babae. lumingon sa akin yung lalaki. laking
gulat
ko, aba, yung yung lalaki sa sinehan ah!!! di ba may iba siyang kasama dun sa
sinehan.
kinabahan agad ako. kaya naman di ko na inubos yung Caffe Mocha ko. umalis na agad
ako dun sa Starbucks. bumalik ulit ako ng SM. pumunta muna ako dun sa may National
Bookstore para bumili hunger games na libro. HAHA. syempre, una kong hinanap yung
hunger games. grabe ah, ang hirap hanapin dito. ang daming mga libro oh?! tapos
hindi
pa ako sanay dito. dun kasi sa laguna, madaling mahanap yung sa SM sta.rosa eh.
nakakaines naman oh?!
"uhmm.. miss.. wala na bang hunger games dito??"
"wala na po eh... may bibili na po kasi nung last stock eh.."
so ibig sabihin nun, di pa nabibili kasi may bibili pa lang. kaya naman hinanap ko
yung
tao na may hawak nung hunger games. halata ring adik noh?! HAHA. susuko na ako
sana nun, nung may tumapat na lalaki sa akin. unang nakita ko yung librong hawak
niya.
shocks! hunger games yung hawak niya!! tiningnan ko yung mukha nung lalake. aba,
siya na naman. yung lalaking nakita ko sa movie at sa Starbucks.
"kanina mo pa ako sinusundan ah?! alagad ka ni kuya noh!?" anung alagad na sinasabi
neto?! bangag ata 'to eh.
"alagad ka dyan?! di kita maintindihan ah.. nakainom ka ba??"
"basta alam ko marami kang nakita.. wag mo na lang sabihin kay na kuya ah.."
"ha?! sino bang kuya mo??!!"
"kanina mo pa kasi ako sinusundan?!! yung kuya ko kaya laging nagpapadala ng kung
sino-sino para bantayan bawat galaw ko.." at ngayon, ang ganda ng pinadala niya ah.
first time. sexy pa. HAHA
"wala talaga akong maintindihan sa pinagsasabi mo.. pero pwede bang ako na lang
yung bibile nung hunger games??"
"eto ba ang gusto mo??"
"oo.. yan..please naman oh.." binigay niya sa akin yung hunger games. at last, na
sa
akin na 'to. nung paalis na ako, hinawakan ni unknown guy yung kamay ko. yung
tipong
pinipigilan niya ako.
"oh?! anung problema mo??"
"name mo muna?!!" jackpot ako dito. HAHA
"ha?!"
"binge ka ba??.. sabi ko pangalan mo.."
"ah.. eh.. Nicole.. for short Nicz.. " may topak pa ata tong lalaking to eh.
"kaya naman bitawan niyo na po ako.." aba, hinigpitan pa lalo ang hawak sa akin.
"number mo??"
"ha?!" kinuha niya yung cellphone niya sa pocket niya at binigay sa akin.
"lagay mo dyan number mo.. pag lang mali yan at hindi kita natext.. lagot ka sa
akin.."
ugh! syempre linagay ko yung number ko para matapos na ang lahat ng 'to.
"o yan na.." binigay ko sa kanya yung cellphone niya.
binitawan niya naman na ako. at last.
"nga pala.. di naman pwede na hindi ako makipagkilala sayo di ba?!" nginitian niya
ako.
bakit ganun?! ang cute neto ah! pero eww pa dn. HAHA
"Ako si LA.. short for Lorenz Austin.."
"ah.. oo sige na.. babye na LA..." umalis na agad ako. ayaw ko na makita yung
weirdong
lalaking 'to! grabe naman. binayaran ko agad sa cashier yung hunger games at umalis
kaagad. umuwi agad ako ng bahay. ang weird naman talaga ng mga pangyayari
ngayon.
nung gabi, bago ako matulog. syempre, chineck ko yung cellphone ko. hala, may text
message from an unknown number. si LA na 'to siguro.
From: 0917*******
hi Nicz. LA 2. gus2 m bng twagan kta?
tawagan?! abnormal pala 'to eh?!
To: LA
wag na..
From: LA
hinde.. gusto kong tawagan ka..
sinarado ko muna yung pintuan ng kwarto ko. baka kasi kung ano isipin ni mama eh.
tinawagan nga ako ni LA. yaman din pala sa load eh.
"ano?! bakit ka ba tumawag??!"
"wala.. namiss kita eh" ulol pala to eh. binababa ko naman na yung cellphone ko
tapos
yung tumawag na naman ulit
"ano na naman?!!"
"matutulog ka na ba??"
"oo.. kaya wag mo na ako tawagan!!"
"teka wait lang gusto ko sanang sabihin sayo na... good night.. sweet dreams at i
love
you so much!!"
"ulol!!" binababa ko agad yung cellphone ko. grabe, ang lande ng lalaking 'to.
in-off ko na yung cellphone ko para wala ng mambubulabog. pinilit kong makatulog
pero
bakit ganun, hindi ako makatulog. shet naman oh?! di ko pa rin nakakalimutan yung
LA
na yun. ano ba naman yan?!!
binuksan ko ulit yung cellphone ko. aba, 10 missed calls. lahat galing kay LA.
ano bang balak neto?! close ba kami?!
tumatawag na ulit siya. oh ano?! sasagutin ko ba?! siguro naman, wala namang
masamang kausapin siya di ba?! haaaay. sinagot ko nga yung tawag niya. tapos ang
sabi pa niya sa akin.
"Hi babe.." ulol. binaba ko agad yung cellphone ko. babe ka dyan?! ulol! di ko na
talaga
sasagutin tawag niya noh!?!
` Chapter 2
[ LA's POV ]
"Hi babe.." aba, binabaan ako kaagad. ano ba naman yan?! pakipot pa 'to eh. ang
ganda naman kasi niya eh. HAHA. tinawagan ko ulit.pero hindi niya na sinasagot yung
tawag ko. hala, baka nagalit sa akin. dahil nga mabait ako, ayaw ko ng may
nagagalut
sa akin.
To: Nicz
sori na oh. joke lng un. usap nmn tau oh :(
From: Nicz
bahala ka dyan
aww. galit na nga sa akin?! HAHA. pero ayus lang. pero teka, ayus nga lang ba??
tawagan ko nga ulit. aba, di pa rin sinasagot. buong gabi ko siyang tinatawagan
pero
hindi niya sinasagot. siguro, nakasilent yung phone niya. ano ba naman yan?!
matagaltagal
pa 'tong panliligaw na gagawin ko. HAHA. bibigay din 'to sa akin. lahat ata ng
linigawan ko, sinagot ako. HAHA. kinabukasan, pumunta ulit ako sa National
Bookstore.
hoping pa rin na makikita ko siya. ewan ko ba. there's something about her na na-
atrract
talaga ako. HAHA.
then i was right, pumunta nga ulit siya dun sa National Bookstore. nakita ko siya
na
andun sa philippine literature. may hinahanap siya na libro. ewan ko kung ano.
dapat
akong magtago. siguro, itetext ko siya.
To: Nicz
sori na oh. wg n mglt.
smyl na yan :)
nakita ko naman na kinuha niya yung cellphone niya at tiningnan yung message ko.
nakita ko siyang ngumite, sabi ko na nga ba ngingite yan eh. HAHA
From: Nicz
che!
sus. pakipot pa. tingnan mo nag, ngiteng ngite. bibigay na nga 'to. HAHA.
To: Nicz
sus. nagsmyl ka eh :)
From: Nicz
oo na :)
oh di ba?! ang galing ko talaga?! bibigay na nga 'to. unti na lang. ginamit ko yung
camera ng cellphone ko para picturan siya. grabe oh. ang ganda. haaaaay. :))
nakakaadik.
HAHA. nung napasarap ako sa kakatingin ko sa picture niya, nawala siya sa
paningin ko. asan na kaya yun?! lumabas agad ako ng National Bookstore. nakita ko
naman siya papalabas na ng SM. sumakay siya dun sa jeep. syempre ako, sumakay din
ako sa iba pang jeep. buti na lang parehas lang yung way nung jeep na sinakyan ko
sa
sinakyan niya. makikita ko na bahay niya. nakita ko naman siyang bumababa sa isang
subdivision. aba, subdivision din namin 'to ah! ohhh.. ganda naman talaga ng
location
niya. malapit sa akin. HAHA. nakita ko naman naglalakad lang siya. hindi ba siya
magtratricycle. tinawagan ko naman siya. nakita kong napatigil siya sa paglalakad
tapos
kinuha niya yung cellphone niya. at sinagot yung tawag ko.
"ano na naman??!" ang taray pa oh?!
"hindi ka ba magtratricycle???"
"ha?! nung pinagsasabi mo?!"
"di ka ba napapagod maglakad??"
"ha?!"
lumapit ako sa kanya. di niya ata nahahalata na nasa medyo malapit na ako sa kanya.
"delikadong maglakad ng magisa.. gusto mong ihatid kita??"
"alam mo hindi kita maintindihan?!"
nung nasa likod niya na ako,
"tumingin ka sa likod mo.."
lumingon nga siya sa akin. syempre, nginitian ko siya. siguro, natutunaw na yung
puso
neto sa mga ngite ko.
"bakit ka andito?!" binababa niya yung phone niya. syempre, pati rin ako.
"dito kaya subdivision ko.. kung gusto mo ihahatid na kita..."
"wag na.. malapit lang naman ako eh.."
"sa dulo pa yung akin eh kaya naman ihahatid na rin kita..."
"sure ka??"
"oo.."
sabay kaming naglakad. grabe, pagtintingnan ko siya. kinakabahan ako. pano ba
naman?! ang ganda niya kaya. HAHA.
"bakit ganyan ka makatingin??" nakatitig pala ako sa kanya?!
"ay.. wala.."
syempre binalin ko na yung tingin ko sa ibang mga bagay. nakita ko naman siyang
tumigil sa isang bahay.
"yan na ba bahay mo??"
"oo sige.. umalis ka na.. baka hinihintay ka na sa inyo.."
"oh sige.. tsaka nga pala baka magulat ka na lang andito ako sa bahay mo.."
"ha?! bakit??"
"syempre, baka umakyat na ako ng ligaw sayo eh.."
"hay nako.. tumigil ka nga.."
seryoso naman talaga ako sa pangliligaw sa kanya. i mean in love na ata ako sa
kanya
kahit kahapon ko lang siya nakilala. iba kasi siya eh. pumasok naman siya dun sa
bahay
nila. napabuntong hininga na lang ako. pero seryoso na nga ba ako? siguro dapat na
nga akong magseryoso. parang kasing ayaw ko na siyang saktan. parang gusto ko ng
magbago para sa kanya. haaaaay. naiinlove na ata ako ulit.
sa labas ng bahay namin, nakita ko si Sandra. yung isa ko pang girlfriend. HAHA.
"oh? LA.. bakit ngayon ka lang??"
"sorry baby may band practice eh..."
naiinlove na nga ba ako ulit??
hinalikan ako ni Sandra sa cheeks ko.

sus. ako maiinlove ulit?! asa naman. girls are just like barbie dolls. HAHA.
madaling
paglaruan.
` Chapter 3
[ Nicz's POV ]
akyat daw ng ligaw eh. sus, asa naman siya. HAHA.
"si ate may kasamang boy kanina!!!!" patay ako. nakita ni Nico!!
"friend lang yun.. ano ka ba?!"
"eh ano yung narinig ko na aakyat ng ligaw?!!" patay nga ako.
"joke lang yun.."
"paano mo ba yun nakilala anak??"
hay nako. grabe naman yung mga tanong nila.parang nasa hot seat ako eh.
nakakaintriga! HAHA
"nakilala ko po siya sa national bookstore.. siya po yung dahilan kung bakit ko
nabili
yung hunger games.."
"oh talaga?! siguraduhin mong di ka sasaktan nun ah!"
"eh hindi naman yun nanliligaw eh.."
"siguraduhin mo lang... mukhang playboy eh.."
well. halata ko naman na playboy talaga siya. so kahit na ligawan niya ako, hindi
ako
bibigay. syempre, alam ko na yung tunay na kulay niya eh!! naglalaro lang siya ng
mga
babae. in short, masama ugali niya. tama naman ako di ba?!
pumunta ako dun sa kwarto ko. haaaay :))
pero in fairness, ang gwapo nga talaga ni LA. no wonder na marami nga talaga siyang
nagiging girlfriend at napapasagot pero mali siya. dapat hindi niya pinaglalaruan
ang
mga babae. dapat stick to one siya. di ba?! tama naman ako?! pero kanina nung
inihahatid niya ako, medyo natutuwa rin ako na kasama siya. tsaka yung pagtetext
niya
sa akin at pagtatawag. aba, nasisiyahan nga talaga ako dun. ewan ko kung bakit. may
something sa kanya na parang naatract na rin ako. awww. pero hindi pwede. he's just
playing a little game. ayoko ng makipaglaro sa kanya. baka kasi sa huli, mainlove
ako sa
kanya tapos masaktan ako. eh di ako yung talo. ayoko ng ganon noh?!
tiningnan ko yung cellphone ko. aba, himala wala man lag kahit isang text message o
missed call galing kay LA. siguro, nakikipag date na 'to sa iba niyang babae.
haaaay :)
ang sarap niyang pagtawanan. nakakatawa siya. pwede ko pala siyang paglaruan.
HAHA. kinabukasan, pumunta ulit ako sa SM. nagiging tambayan ko na SM eh. HAHA.
nagikot-ikot muna ako dun sa national bookstore. tiningnan ko yung cellphone ko.
aba,
may text na galing kay LA. himala, buti naman may oras pa siya para magtext.
From: LA
pst :) sunduin kta sa SM
hala, paano niya nalaman na nasa SM ako?! aba, stalker ko ata 'to eh!
To: LA
panu mo nlmn n nsa SM ako?
From: LA
tinitingnan lang kita oh..
tumingin naman ako sa paligid ko. lumabas ako dun sa national bookstore. nakita ko
naman siya, nakaupo dun sa mga pabilog na upuan. nakangite siya sa akin sabay
kaway sa akin. hala, ayoko na dito. baka bumigay na ako.
tss. asa namang mangyari yun?! HAHA
lumapit ako sa kanya at tinabihan siya.
"bakit ka andito??"
"syempre para mabantayan ka..."
"ha?!"
"di ba sabi ko sayo liligawan na kita..."
"loko ka rin noh?!"
seryoso ba 'to?! bakit kasi siya binigyan ng mukha na mukhang masaya?! yan tuloy,
hindi ko malaman kung seryoso ba siya o hinde?!
"seryoso ako... please give me a chance..." putek!! grabe, mukha siyang seryoso.
pero
hindi dapat ako bumigay. paglalaruan lang ako niyan. hala, wag lang niya ako
sabihan
ng...
"I really love you... maniwala ka sa akin.." waaaa. nasabi niya na?!
please. alalayan niyo na ako. baka bumigay na ako eh.
"promise.. I will never make you cry"
patayin niyo na siya Lord bago ako bumigay,
"Give me a chance Nicz... in love na ako sayo.."
waaa. di ko na kaya. tumayo agad ako at umalis. siya na ang bahala kung susunod pa
ba siya sa akin o hinde?! sumakay ako sa jeep. pagtingin ko nga, di nga sumunod.
aba,
halata ngang manloloko. di ba dapat susundan niya ako. tss. playboy nga. pero may
mali pa rin siya. di pa rin siya perpektong playboy. wala pala siya eh. oh ano?!
wala..
talo! HAHA. ang galing ko talaga.
syempre, umuwi na ako ng bahay. pumasok agad ako ng kwarto. oh di ba wala man
lang text message at missed call galing sa kanya. paano ako maniniwala na may gusto
nga talaga siya sa akin?! ayoko ngang magmukhang tanga sa kanya.
natulog na ako mga 8 pm palang. syempre, beauty rest. HAHA. nagulat na lang ako
mga bandang 12 midnight na nun, ginising ako ni Ate Niobe.umuulan pa nun.
"Oi.. paalisin mo na manliligaw mo.. nagwawala na sa labas.. umuulan pa naman oh..
nakakaawa.."
ha?! nasisiraan na ba siya?!
"WATDAHEL?!" bumangon agad ako at lumabas ng kwarto. tama nga si Ate Niobe, si LA
nasa labas. nagpapaulan.
"Nicz!! please naman oh?! bigyan mo ako ng chance!! hindi ako aalis dito hanggat
hindi
ko naririnig galing sayo na binabasted mo na nga talaga ako!!! pag binasted mo ako,
promise di na kita gagambalain pa.. gagawin ko yun kahit masakit!!"
tss. halata namang palabas lang ang lahat. parang tanga tong si LA eh! lumabas
naman
na agad ako.
"o yan.. binabasted na kita kaya umalis ka na.. wag ka na ulit babalik dito.. ayaw
ko ng
makita ka ulit..."
tumayo si LA sa harapan ko.
"seryoso ka??"
"oo naman.. dali.. umalis ka na.."
pumasok na ulit ako sa bahay.
"aalis na yun.." sumilip si Ate Niobe sa bintana.
"hindi pa siya naalis Nicz.."
WATDAHEL?! hanggang kelan ba siya dito?!!
"Nicz!! di ko pala kaya.. please wag mo na ako bastedin.. di ko na kaya na hindi ka
makita.. mamimiss lang kita.. promise Nicz.. mahal talaga kita!!!"
lumabas ulit ako. kailangan paalisin ang peste
"hindi kita mahal at never kitang mamahalin kaya umalis ka na!!" kinacareer ko
naman
ang pagiging bida sa palabas niya 'to. HAHA. dun lang siya tumayo at umalis. at
last,
wala ng gulo. syempre, tiningnan ko muna siya, baka di yun umuwi eh at magstay sa
harapan ng bahay namin eh. pero bakit ganun?! parang siyang malungkot?! hay nako.
sus . pumasok na ako sa loob.
"wala na yun..."
"buti naman.. grabe ah... mukhang natamaan talaga sayo..."
"hinde yun.." pero sa totoo lang malungkot siya kanina.
aww. nasaktan ko ba siya?? hala, feeling ko ang sama sama ko na ngayon. haaaay :((
pero duh?! hindi ako magpapaloko sa kanya noh?! asa namang maging malungkot siya.
ang daming babae diyan oh?! HAHA
` Chapter 4
[ LA's POV ]
di ako makapaniwala. nabasted ako. first time yun ah. ano bang type ng babaeng
yun?!
di niya ba alam na ako ang pinapangarap ng mga babae at siya ang pinapangarap ko.
siguro, hindi lang ako. baka pag nakita siya ng mga kaibigan ko, magustuhan din
siya.
She's every man's dream. o yeah. tama. maganda siya. ang ganda ng ngite at mga
mata niya. haaaay :))
nakakain love. pero teka, in love nga ba ako ulit? pssh. asa naman. pagkauwi ko sa
bahay, patay na naman ako kay kuya. nagpaulan ba naman ako tapos madaling araw na
oh.
"oh?! ano na namang kalokohan yung ginawa mo?!" oh di ba?! sermon na naman abot
ko dito.
"nabasted ako kuya..."
"oh talaga?! buti naman. first time yun ah. sino naman kaya yung babaeng yun na
hindi
bumigay sa pagkabolero mo?!"
"basta ngayon ngayon ko lang siya nakilala tapos natamaan agad ako..."
"good luck na lang sa panliligaw mo dyan..."
"hindi ko na yun liligawan .. masyadong pakipot eh.."
"ha?! so pinaglalaruan mo lang siya?!"
"hindi.. ayoko kaya siyang saktan kaya nga hindi ko na siya liligawan eh kasi alam
ko
masasaktan yun sa huli..."
"ohh.. so mahal mo siya??"
"ewan ko basta ayaw ko siyang masaktan.. tapos.."
"wow... nababawasan na ngayon sungay mo ah!" may sungay ba ako?! ulol eh.
"tss.. sa kanya lang naman eh .."
sa totoo lang, sa kanya lang talaga ako medyo nagtino kahit 1%. kasi ewan ko. ayaw
ko
siyang saktan kaya hindi ko na siya liligawan. makikipag friends na lang ako sa
kanya
tapos hindi na ako makikipagkita sa kanya in the rest of my life. tama nga yun.
HAHA.
nagshower muna ako at nagpalit ng damit. tapus natulog na rin. kinabukasan, wala
akong date sa MGA girlfriends ko kaya naman pupunta muna ako kay na Ethan at EJ.
sila yung magkapatid na best friends ko. silang dalawa lang ang nakakaalam ng lahat
ng
mga kalokohan ko. HAHA. si Ethan yung rhythm namin. tapos si EJ yung bass. oh di
ba,
mga gitarista kami. HAHA. dahil welcome na welcome talaga ako sa bahay nila, hindi
ko
na kailangan magdoor bell o kumatok sa pintuan nila. basta pasok na lang ako.
"LA... sila EJ nasa kwarto nila.." yan si Ellise. 1 year na mas bata siya sa akin.
linigawan
ko yan dati eh. sinagot ako pero syempre may mga kasabay yan.pero nakipagbreak
sakin yan. HAHA.
"ahh.. ok.. hindi naman sila yung pupuntahan ko dito eh.."
"ulol.. pumunta ka na dun.. lolokohin mo lang ulit ako eh.." wow. alam niya na agad
ang
gagawin ko. nginitian ko na lang siya at pumunta na dun sa kwarto nila Ethan at EJ.
1st
year college na si Ethan sa pasukan pero sa iisang school pa rin kami. may
elementary,
high school at college kasi sa school namin eh tsaka para na rin sa tropa at banda
namin.
pagpasok ko dun sa kwarto nila, naggigitara si EJ nun habang si Ethan may
pinagaaralan na chords. ewan ko kung anung kanta yun eh.
"oh. tol, bakit napapunta ka dito?!" yan si Ethan. HAHA.
"nabasted ako eh.."
"ows? wag ka magjoke. di nga?!" yan si EJ. nabigla sila sa aking balita ah. HAHA.
"oo nga tol.. promise.."
"sino naman bumasted sayo tol?! kakaibang babae yun ah.."
"kakaiba talaga... si Nicz... maganda siya tapos basta nakakain love.."
"paano mo naman yun nakilala??"
"nakilala ko siya sa National Bookstore... akala ko kasi alagad siya ni kuya eh..
hindi
pala.. kaya yun kinuha ko number niya at pangalan niya... natamaan nga ako kaagad
nung nakita ko siya eh.."
"ohh.. kelan lang kayo nagkakilala??"
"kahapon ng kahapon..."
"ows?! tapos in love ka na agad?!"
"oo... masama ba yun?"
"tol.. kakakilala mo lang yung tao.. nanligaw ka na kaagad.. ano pa bang alam mo sa
kanya??"
"marame.."
"sige nga... anu-ano??"
"magtanong na lang kayo kung anung gusto niyong malaman.."
"ano whole name niya??" whole name?? hmmm. di ko yun alam ah. ohhh. di ko nga
alam whole name niya.
"aahh... eh.."
"tingnan mo.. hindi mo man lang alam pangalan niya... ano mga hobbies niya??"
hobbies?? wala akong alam sa hobbies niya. di tuloy ako makasagot.
"di mo man lang masagot... ano pangalan ng mga kapatid niya at mga magulang
niya??"
"ewan ko.. dapat pa bang alamin yun?!"
"oo naman.. alam mo ba yung mga bagay tungkol sa love life niya??" lovelife niya?!
hmmm. wala akong alam dun ah.
"may alam ka ba tungkol sa personal life niya??"
"wala rin.."
"oh di ba pre.. nainlove ka sa babaeng hindi mo man lang alam ang whole name,
hobbies, love life at personal life.. ano ba naman yan!?!"
"pero EJ.. promise.. ang ganda niya talaga..."
"maganda nga siya.. pano kung may boyfriend na siyang iba?!"
"tapos paano kung yung boyfriend niya anak ng drug lord at ipapatay ka!!"
"oi.. pre.. wala namang ganyanan.. ako papatayin?! baka bumaha ng mga luha.."
"baka nga magparty pa mga babae eh.."
"pero imaginine niyo na lang.. paano kung sagutin ako ni Nicz.. eh di greatest
achievement ko na yun!!"
"bakit naman??"
"syempre, siya ang unang bumasted sa akin.. pag linigawan ko na ulit siya tapos
sinagot
niya na ako.. ang saya kaya ng feeling ng ganun.."
"so liligawan mo pa rin siya?? kahit binasted ka na niya.."
"ewan ko.. hindi na siguro.."
"gulo mo rin noh?!"
"kasi kung mapasagot ko lang siya, baka paglaruan ko lang siya.."
"pinaglalaruan mo na nga siya eh... yan siguro yung dahilan kung bakit ka niya
binasted.. buking ka na niya siguro.." oo nga noh?! marami nga pala siyang nakita.
ohhh.
"pero hindi lang naman yun eh... ayoko siyang masaktan.."
"ows?! seryoso ka??"
"oo.. kaya nga hindi ko na siya liligawan eh baka masaktan lang siya sa huli.."
"first time yan ah.. first time mong naisip ang mararamdaman ng isang babae..."
"pangalawa naman.."
"ulol... hindi.. minahal mo nga Isabella pero may sinabay ka pa rin dun tsaka kahit
papano pinerahan mo yun?!"
"pero dahil may dugong impakta talaga yun, mabuti na rin na hindi natuloy ang
relationship niyo.."
"ganun?!"
"so una mo talaga yan.. ayus ah.."
"unang basted.. unang sineryoso!!"
"di ko na nga liligawan eh..."
"di mo nga liligawan pero pwede ba namin siyang makita??"
"ha?! bakit??"
"di ba sabi mo di mo na liligawan.. kung magandahan ako, eh di ako na ang
manliligaw.."
"ha?! asa. walang ganyanan tol. akin yun eh.."
"paano yun magiging sayo?! binasted ka nga..."
"hinde... basta tol.. wag niyong ligawan yun.."
"oo .. sige na.. di ka namin aagawan" halata naman malakas tama mo dyan eh. HAHA
"basta ba gusto namin siya makita mamayang gabi.."
"ha?! paano??!!"
nagtinginan yung dalawang magkapatid. ano 'to?! anung plano nila?! parang sila lang
yung nagkakaintindihan ah. binigay sa akin ni EJ yung gitara niya.
"oh?! para san 'to??"
may binigay sa akin na chords si Ethan.
"pag-aralan mo yan.. dapat mamayang gabi, matutugtog mo yan.."
"ha?! para san?!!"
"manghaharana ka ng babae.. " ows?!
` Chapter 5
[ Nicz's POV ]
nagstay lang ako sa bahay namin. nanuod lang ako ng mga movies. tapos kumaen.
nakipagkwentuhan kay Ate Niobe at kay Nico. buti nga at wala na akong natatanggap
ng
text messages at missed calls galing kay LA. wala ng nambubulabog sa akin. i love
my
life. HAHA.
after dinner namin, pumunta na ako sa kwarto ko. feel ko ngayong matulog ng maaga
eh. HAHA. pero bago ako matulog, nagbasa muna ako ng hunger games. syempre,
dapat ko ng simulan 'to. grabe, pag hawak ko 'tong libro na 'to, naalala ko si LA.
haaay :))
ang pogi kasi pero wala naman akong gusto sa kanya. ang lakas lang talaga ng dating
niya pero playboy kasi siya tapos hindi ko pa siya masyado kilala. bakit ko naman
siya
sasagutin di ba?!
mga 10 pm na rin ako naisipang itigil muna ang pagbabasa ng hunger games. medyo
inaantok na rin kasi ako eh. nung nagkumot ako, may narinig akong ingay. parang
bang
may naakyat sa terrace ko. may terrace kasi yung kwarto ko eh. hala, baka
magnanakaw yun. syempre, tumayo ako para tingnan yung magnanakaw. kinakabahan
na tuloy ako.
tinanggal ko yung kurtina na nagtatakip dun sa glass door papunta ng terrace.
nagulat
ako sa taong andun sa terrace.
"LA??"
may kasama pa si LA eh. dalawang lalaki pero hinde ko kakilala. tapos naka polo
yung
dalawang lalaki. si LA naman may hawak na gitara. kumatok si LA dun sa glass door.
binuksan ko naman yung glass door.
"anung ginagawa mo dito?! tongaks ka rin noh?! umalis ka na nga dito?!"
nakita kong nag ngitian yung mga kasama niya.
"oh?! tapos may sinama ka pa.. umalis na nga kayong lahat.."
"ehem.. miss Nicz.. kami po ang best friend ni LA. ako si EJ tapos siya si Ethan.."
kumaway sa akin yung dalawa. close ba kami?! inirapan ko na lang sila.
"okok.. sige.. dali na.. umalis na kayo.."
"di pa kaya kami tapos dito.. may gagawin pa kami eh.."
"gawin niyo na para makaalis na kayo.." please sana umalis na sila.
umupo si LA dun sa may bench. kinuha niya yung gitara at tumugtog. anung balak
neto?!
"oi.. itigil mo yan.."
"bakit mo pa pipigilan?! haharanahin ka lang naman eh."
Uso pa ba ang harana?
Marahil ikaw ay nagtataka
Sino ba 'tong mukhang gago?
Nagkandarapa sa pagkanta
At nasisintunado sa kaba
Meron pang dalang mga rosas suot nama'y
Maong na kupas
At nariyan pa ang barkada
Nakaporma naka barong sa awiting daig pa minus one at sing along
Puno ang langit ng bituin
At kay lamig pa ng hangin
Sa'yong tingin akoy nababaliw giliw
At sa awitin kong ito
Sana'y maibigan mo
Ibubuhos ko ang buong puso ko
Sa isang munting harana para sayo
Hindi ba't parang isang sine
Isang pelikulang romantiko
Hindi ba't ikaw ang bidang artista at ako ay iyong leading-man
Sa istoryang nagwawakas sa pagibig na wagas
Puno ang langit ng bituin
At kay lamig pa ng hangin
Sa'yong tingin akoy nababaliw giliw
At sa awitin kong ito
Sana'y maibigan mo
Ibubuhos ko ang buong puso ko
Sa isang munting harana para sayo
Uso pa ba ang harana?
Marahil ngayon ay alam mo na
Basta't para sayo aking hihiram kahit na magmukhang hibang
Tugtugin ang lahat liyag pagkat ako iyong liham
Puno ang langit ng bituin
At kay lamig pa ng hangin
Sa'yong tingin akoy nababaliw giliw
At sa awitin kong ito
Sana'y maibigan mo
Ibubuhos ko ang buong puso ko
Sa isang munting harana para sayo
napangite naman talaga ako.well, somehow nakaramdam rin ako kakiligan. pero sino ba
ang niloloko ko?! playboy yan?! for short, walang kwenta.
"sorry kung wala masyadong bituin ah.. tapos hindi sila nakabarong" he's referring
to
Ethan and EJ "tsaka sorry kung wala akong maong na kupas... sorry din kung walang
mga rosas"
"oh?! tapos na kayo?! dali alis na?!"
"ano ba naman yan?! pinapaalis mo na kaagad??"
"oo.. kaya yun. chupi na. babye na!!"
"wala man lang bang kapalit??"
"ha?!"
"nagmukha akong gago sa harapan mo, tapos nagmukha na ako ditong hibang.. wala
man lang kapalit??"
"oo nga.. wala man lang bang kapalit?!"
"ano bang kapalit?!"
"madali lang naman eh.."
linapitan ako ni LA at hinawakan yung kamay ko. then guess what he did?
guess now..
kung ang iniisip mo ay hinalikan niya ako sa cheeks??
tama ka. mabilis lang siya. halos hindi ako makagalaw. parang tumigil yung pag
tibok ng
puso ko. duskopo. please. ayaw kong bumigay sa lalaking 'to. binitawan niya ako at
sabay tumalon dun sa terrace pati yung mga kasama niya. galing naman niya. sa bagay
2 1/2 feet lang naman yun eh. di na rin ako nakapagreact sa ginawa niya. ewan ko ba
kung bakit. haaaay :))
"babye na Nicz.." sabay kaway sa kin at may pahabol pang flying kiss.
pumasok na agad ako sa kwarto ko. tss.
hinawakan ko yung pisnge ko...
"ayoko pang bumigay.. please naman oh.." 0_o
` Chapter 6
[ LA's POV ]
ang saya nga naman talaga nun oh?! pero seryoso naman talaga ako sa sinabi ko sa
kanya. yung "babye Nicz" .
napagisipan ko lang na never ko na siyang pupuntahan. last na talaga yun. di ko na
rin
siya liligawan. di ba nga sabi ko sa inyo.. ayoko lang masaktan siya. HAHA.
"tol.. ayus ka rin noh!? hinalikan mo?!"
"sus..daming beses ko na yung ginawa.."
"astig ka rin tol noh?!"
"ako pa.."
tumigil na kami sa kakatakbo nung nasa tapat na kami ng bahay nila EJ. syempre, ako
nagpatuloy pa rin sa paglalakad ko papunta ng bahay namin.
in some way, di ko pa rin makalimutan yung pagkiss ko sa kanya. di ko nga rin
akalain
gagawin ko pala yun. HAHA. pero sarap ng feeling. :))
pagpasok ko ng bahay namin. nakita ko agad si kuya, nakaupo siya dun sa couch.
naghihintay sa akin.
"bakit ngayon ka na lang ulit?! umakyat ka na naman ng ligaw noh?!"
"hindi na ah..."
"alam mo... kung mahal mo naman talaga yung babae na yan.. pwede ka namang
magbago eh.."
"ako? magbabago??"
"oo... magisip ka Lorenz.. may opportunity ka pa para baguhin yang kagaspangan sa
ugali mo.."
di ko na pinansin ang mga pinagsasabi ni kuya. ako? magbabago? pumasok muna ako
sa kwarto ko. napahiga ako dun sa kama ko.
minsan nga may point si kuya. kung gusto ko nga naman talaga si Nicz, bakit nga
naman hindi na lang ako magbago. pwede ko siyang gawing dahilan at inspiration para
magbago ako. tama, siguro. eto na yung tamang oras para magbago na ako. ayoko kasi
siyang masaktan eh. in love na ata ako.
for sure, wala ng dugo ng impakta 'tong si Nicz. mukhang pasado kay na EJ at Ethan
eh.
HAHA.
tama. magbabago na nga ako. for starters, bre-breakan ko lahat ng girlfriend ko.
as in ngayong gabi na...
kinuha ko yung cellphone ko and dialled the number of Cynthia. it's no turning
back.
makikipagbreak na ako. bahala na sila kung anung isipin nila basta gagawin ko ang
lahat para magbago. para kay Nicz.
pinick-up na ni Cynthia yung phone niya...
"Hi babe.. napatawag ka??"
oh?! ano?! makikipagbreak na ba ako?!
"wala lang babe namiss lang kita!!"
asa namang magbago ako. sa mga mararaming maganda at seksing babae na
nagkakagusto sa akin, bakit ko sila ipagpapalit sa babaeng ang hirap pabigayin.
sus, di
naman ako apektado na nabasted ako ni Nicz eh. madali lang yun kahit na mas
maganda sana kung magiging kami pero no regrets pa rin. HAHA.
"sige babe.. babye na.. gusto ko lang marinig boses mo.. i love you so much.."
binababa ko na yung cellphone. bakit ko sasayangin lahat ng mga pinaghirapan kong
ligawan para kay Nicz?! hindi naman ako abnormal noh?! pero siya lang ang nakilala
kong babaeng may matinong pagiisip. yung hindi basta basta bumibigay sa mga taong
katulad ko. She's one of a kind. nakakainlove talaga oh?!
pero dahil ayaw kong nahihirapan ako. hindi ko na siya liligawan. hindi ko na siya
tatawagan at hindi ko na rin siya itetext. tama. tama.
pero teka, bakit nga ba siya ang iniisip ko?! pwede namang si Cynthia. si Sandra.
si
Mae. si Tricia. nga pala, break na kami. HAHA. tapos meron pa akong Mitch. oh di
ba?!
ang dami. bakit ko sila ipapagpapalit lahat kay Nicz?! tama naman ako di ba?!
kasi naman eh, ang mga babae parang mga vices. nakakaadik. tsaka hobby ko na ring
mangolekta ng babae. alam niyo yun. collect and collect then select.
tama naman ako di ba?! girls are just like pretty little toys. kayang-kayang
paglaruan.
parang si mama. madaling napapaikot ni papa. tsaka ang mga babae rin naman di ba?!
pinaglalaruan rin ang mga lalake. experience ko na lang with Isabella.
sineryoso ko siya, pero pinagsabay niya pala ako sa pangit niyang boyfriend. kaya
naman para quits at may equality, why not play with them too??
tama ako di ba?!
There's no such thing as love. kasi yung love lang naman na yan eh isang game.
minsan GAME OVER na. pero pwedeng pwede mong ireset. maexperience na ako sa
lokong laro na 'to kaya naman sana wala ng magbabalak na makipaglaro sa akin kasi
masasaktan lang sila. kaso nga lang di naiintindihan ang mga babae. tuloy pa rin
sila
kahit na alam nila na sasaktan ko lang naman sila. hindi ba nila alam yung tanging
prinsipyo ko:
Don't play games with someone who plays better
` Chapter 7
[ Nicz's POV ]
kiniss niya ako?! i mean it's yuck. kadire. napagpasapasahan na yung lips niya sa
ibang
babae tapos babagsak din pala sa kin. ewwness.
pero bakit ganun?! kinakabahan ako. waa. in someway naman kasi anu.. ayokong
sabihin pero medyo kinikileg ako. haaay :))
mabilis na nagdaan yung mga araw. malapit na rin yung pasukan ko sa bago kong
school. and hindi ko na rin nakita si LA. nakakapagtaka naman yun pero siguro,
nagkameron na siya ng maraming maraming mga girlfriend. tapos hindi na rin siya
nagtetext at nagmimissed call. eh di masaya?! walang magulo pero medyo namimiss ko
siya. kahit labag sa kalooban ko. 2 days na lang pasukan na, kaya naman bumili na
ako
ng mga school supplies ko sa National Bookstore. luckily, hindi ko nakita si LA.
HAHA.
ang swerte ko naman.
~June 12
yun, pasukan na namin. start na naman ng mga madudugong mga lessons. and last
year ko na rin 'to as a high school student. haaay :))
malaki yung school. tapos ang ingay. ang dami kasing mga estudyante. halo-halo kasi
ng elementary, highschool at college dito eh. makikita mo dun bandang malapit sa
fountain, mga naglalandian na mga elementary students.
grabe ah, elementary pa lang, may kaalaman na sa panglalandi. ano ba naman yan?!
dun naman sa bleachers sa may fields, andun halos yung mga high school students.
mas magulo dun tsaka ang daming nag p-PDA. kaderder eh.
dun naman sa hallway, andun yung mga college students. medyo maayus naman sila
pero may iba pa rin na nakikipaglandian. di ba dapat sila yung maging mga model
students kasi sila yung mga matatanda. sila pa nga ata yung pasimuno sa
pakikipaglandian eh.
syempre, san pa ba ako pupunta?! dun sa bleachers. nagtitinginan lahat sa akin yung
mga high school students. napatitig nga sa akin yung isang lalaki eh. nagandahan
siguro
sa akin. HAHA. umupo ako dun sa dulo ng bleachers. medyo nagkameron talaga ng
moment of silence nung dumaan ako pero nabasag din yun nung nagkwentuhan na
tungkol sa kung ano-ano mang bagay. grabe, ang ingay oh. nagulat naman ako may
babae na tumabi sa akin.
"Hi.. new student ka di ba??" wow. ang friendly naman niya. :))
"aah.. oo.. ikaw??"
"hindi.. andito lang ako para i-entertain ka.. member kasi ako ng welcoming
committee.."
"oh?! talaga.."
"by the way, ako nga pala si Kathlyn.. tawagin mo na lang akong Kat.. you are??"
"Nicole.. pero Nicz na lang itawag mo sa akin.."
"sige.. I'm very sure that we will be great friends.."
nagkwentuhan kami tungkol sa mga kung anu-anong bagay tulad ng dati kong school,
hobbies ko at personal life ko. friendly talaga siya tapos ang bait kaya naman ang
bilis
din naming maging magkaibigan.
"promise.. magiging masaya ka dito.. lahat naman dito palakaibigan eh.."
"mukha nga eh.."
nagulat naman ako, lahat ng mga students tumahimik. hala, anung meron?! may artista
ba?! si Robi Domingo ba andito?! waaa. asan?? pupunta na ako pag andyan siya. :))
"ui.. bakit tumahimik??" feeling ko ako lang talaga yung nagsasalita. nakakahiya
naman.
"teka .. lalabas na sila.."
"ha?! sinong sila??.." di ako makarelate. ano ba kasing meron?! sinong lalabas?!
may kotse na naka park dun sa harap nung school gate namin. tapos may naglabasan
na 5 estudyante. sus. students lang pala eh. bakit kailangang tumahimik?! ang corny
naman.
"ano ba yan?! estudyante lang pala.. akala ko pa naman si Robi.."
"tongaks.. hindi lang sila basta estudyante noh?!"
"ha?! ano sila abnormal na estudyante??"
"hindi.. sila lang naman yung pinakasikat, gwapo at as in super inadmire ng mga
babae
dito.. pero lahat sila pasaway except dun kay Nathan tapos may banda rin sila tapos
ang
galing talaga nila.."
"oh?! ano ngayon?! bakit kailangang tumahimik?!"
"ewan ko kasi basta pagnakikita sila ng mga tao dito napapatulala sila.."
"ngek.. akala mo naman kung sinong gwapong artista?!"
"well.. sila ang artista dito sa school namin" ngek. mukha namang mayayabang.
tinititigan ko yung 5 taong naglalakad. yung nasa gitna naka shades. tapos yung
dalawang tao na nasa left and right niya, panay nakangite. tapos yung isang lalaki.
aba,
nakatingin kay Kat. tumingin naman ako kay Kat. aba, nakatingin rin siya dun sa
lalaking
nakatingin sa kanya.
"ui.. sino yung katinginan mo dyan??"
"si EJ... ang cute niya talaga.." EJ?? teka parang narinig ko na yung pangalan na
yun
teka ha.. titigan ko nga ulit. may nakita akong dalawa pang lalaki na nasa dulo.
yung isa
may pagkakenkoy ang dating. yung isa naman seryoso yung tingin. ano ba naman yan?!
nung padaan sila dun sa mga elementary students, nagmake way pa talaga yung mga
students. hala, ano yun?! parang ginawang mga prinsipe yung 5 yun.
"ano ba naman yan?! kung tratuhin parang mga prinsipe.."
"ano ka ba prinsipe talaga sila.. mukha pa lang eh?!"
ows?! di nga. mukha lang mga ewan eh. parang lang mga tanga.
"mga high school students ba yung mga yan?!"
"oo..."
kaya naman papalapit sila dun sa may bleachers. tapos nun, umingay na ulit. tapos
na
ang grand entrance. sus, akala ko pa naman may dadating na super gwapo. mga sikat
na gwapo DAW na high school students lang naman pala. HAHA.
nakita ko naman , na lumalapit yung grupo nila sa amin. teka ha, medyo tinitigan ko
ulit
yung 3 tao na nasa gitna. aba, teka. parang kilala ko yung mga yun.
"LA?? Ethan??! EJ?!!"
bakit sila andito?! hala, baka maging classmate ko sila. putek! kinuha ko kaagad
yung
panyo ko para takpan yung mukha ko. sana hindi nila ako makilala. please. please.
Lord.
sana hindi nila ako mamukaan. waaaa. Lord, kunin nyo na ako. now na! basta wag lang
ako mamukaan nila LA.
"hi EJ!!!" eto naman si Kat oh?! nakikipaglandian pa kay EJ!!! nakakaines ah.
"oh?! Kat.. kamusta naman yung pagiging member mo ng welcoming committee??"
sumilip naman ako sa kanila. hala, nakatingin sa akin si LA. shet! ano ba naman
yan?!
kinakabahan na ako. please, sana hindi na niya ako mamukaan!!!
"masaya naman.. nakilala ko na nga ngayon yung bagong student.."
"yan ba siya??"
tinuturo ako ni EJ. shet naman oh?! bakit pa kasi si Kat yung na-assign na
magentertain
sa akin?! malas ko talaga oh?!
"aahh.. oo.. siya nga pala si.." please don't say my name. please don't.
"Nicz.. yeah we know her.." patay na ako.
` Chapter 8
[ Nicz's POV ]
grabe. ang malas ko talaga. hinawakan niya yung kamay ko. waaa. patayin niyo na
siya
Lord. wag na ako ang kunin niyo. waaa. tapos kinuha niya yung panyo ko. ano bang
problema neto?!
"sabi ko na nga ba ikaw yan?!"
waaa. hindi ako makapagsalita. shet naman oh?!
"oo nga si Nicz yan?!! musta na Nicz?!"
"tagal na nating hindi nagkita ah.."
"ayus lang ako.." ano pa nga ba dapat ang sabihin ko?! tsss. badtrip naman oh?!
"magkakakilala pala kayo.. so ibig sabihin kilala mo rin si Nathan at Kyler??" sino
naman
yun?! baka yung dalawa nilang kasama...
"hindi niya kilala yun.. kaming tatlo lang kilala niya.." satsat ng satsat. di
naman siya
yung kinakausap. tss. epaloogs eh. walang kwenta. pssh. >.< "oh?! talaga..."
"nga pala Nicz.. eto nga pala si Nathan.." sabay turo kay Nathan. halos malaglag
yung
panga ko nung nakita ko 'tong si Nathan. ang gwapo niya sa malapitan. HAHA.
yiihee..
ang pogi oh?! "tapos eto si Kyler.." sabay turo kay Kyler. nakangite siya sa akin
samantalang 'tong si Nathan, ang seryoso ng tingin sa akin. may pagka kenkoy kasi
mukha netong si Kyler eh.
"Hi Nicz!! ano nga pala section??" oo nga noh?! anu nga pala section ko??
"oo nga.. Kat, anung section ko??"
"section 4-B.. sa 4th floor pa yun.. classmate kita.."
"oh?! talaga.. buti naman at may kakilala ako sa mga magiging classmates ko!"
swerte
pa rin ako. HAHA. di ako mao-OP ng masyado sa klase.
"ui.. sige .. alis na ako.. punta na ako sa klase ko.."
"oh?! sige punta ka na dun sa mga college friends mo!!"
"sus!!"
college na pala si Ethan pero mukha siyang bata. HAHA. pumunta na siya dun sa
tambayan ng mga college students.
bakit ganun hindi nagsasalita si Nathan?! pipi ba yan?! o masyado talagang
seryoso?!
"Kyler.. punta na tayo sa klase natin.."
"sige!!" nagsasalita rin pala si Nathan eh?! akala ko walang dila 'to. HAHA.
" saang floor kayo?"
"sa 3rd floor.."
"eh di sabay na kami sa inyo ni Kat sa pagpunta sa classroom namin.."
"pwede.. lika na.."
kinuha ko yung bag ko pero biglang hinawakan ni LA yung kamay ko. anung problema
neto?!
"oh?! anung problema mo?"
"di mo pa sila pwedeng makasabay..."
"ha?! bakit?! " ang bangag pala netong lalaking 'to eh. "Kat.. lika na.."
"teka.. di ba.. Kat, kailangan muna niyang magkameron ng school tour.. since may
gagawin kayo ni EJ.. gawin niyo na yun.. ako ng bahala sa school tour ni Nicz.."
"ha?! may gagawin ba kami??"
nakita kong kumindat si LA kay EJ. shet! ano 'to?! set-up!??!
"oo.. Kat.. may gagawin tayo.. lika na.." hinila ni EJ si Kat papalayo. ewan ko
kung
anung gagawin nila. hala, setup nga 'to?! putek?! could this be any worse?!?!
"oh?! Kyler.. Nathan.. pumunta na kayo sa klase niyo.. ako na bahala kay Nicz.."
"sure ka??"
"oo.. dali na.. umalis na kayo.."
"please wag kayo umalis.."
"umalis na kayo.. wag niyo na 'to intindihin.."
tinawanan pa ako ni Nathan at ni Kyler eh. shet naman oh?! ang malas ko.
nakakaines.
haaay :((
napaupo na lang ulit ako dun sa may bleachers. hawak pa rin niya yung kamay ko eh.
tapos unti-unti na ring nag-alisan yung mga estudyante. ano ba 'to?! unang day ko,
late
na agad ako sa klase ko. si LA naman kasi eh. nakakaines. nung kaming dalawa na
lang
yung nasa fields...
"at last.. nasolo na rin kita.."'
"ha?! ulol ka rin noh?! gusto ko na kaya bumalik sa klase ko.."
"mamaya na.. first day pa lang naman eh.. puro introduction lang yun..
nakakatamad.."
"mas nakakatamad naman dito noh?!"
"asa namang magstestay tayo dito sa fields buong magdamag noh?!"
"bakit saan pa ba tayo magstestay??"
hinawakan niya yung kamay ko. tapos bumababa kami dun sa mga bleachers.
inalalayan niya ako sa pagbaba ko. tss.
"oh san tayo pupunta tsaka pwede bang bitawan mo muna ako..."
"sure.. wala naman akong balak makipagholding hands sayo buong umaga noh?!" tss.
binitawanan niya na yung kamay ko tapos linagay niya yung kamay niya sa pocket
niya.
sus. feeling mo naman napaka astig niya with his matching shades pa. yabang kaya ng
dating niya. HAHA.
"so saan ang punta natin??"
"sumunod ka na lang sa akin.."
sumunod na lang ako sa kanya. siya lang naman ang makakausap ko dito eh. pumunta
kami dun sa rooftop. tanaw na tanaw ko talaga yung buong campus. ang laki talaga.
"ang ganda dito noh?!"
"oo.. maganda nga yung view dito kasi tanaw mo pa yung mga mountains.. kahit na
nasa city ka parang maka-nature pa rin ang dating dito.."
tiningnan niya ako. ang lagkit ng tingin niya. ano ba naman yan?! nakakailang
tuloy.
"oo.. maganda nga..."
tumingin naman ako sa kanya.
"yung view yung tinutukoy ko.. okay?? bakit ka sa akin nakatingin?!"
linapitan niya ako.
"bakit ba?! maganda yung view.. maganda ka rin.." sus. palpak na bolero. putek.
buking
ko na siya. HAHA
"tumigil ka nga... parang 'tong tanga eh..."
lumapit pa siya sa akin. yung tipong, ang lapit na nung mukha niya sa akin. tss.
ang bilis
na tuloy ng bawat pagtibok ng puso ko?! parang naninikip yung dibdib ko.
nasosobrahan
na sa suplay yung dugo ko. waaa. parang namumula na ako ah.
"lumayo ka nga sa akin.."
"ui.. nagbla-blush ka?!!"
tumungo agad ako. nakakahiya kaya.
"pero ang cute mo pa rin.."
tumingin naman ako sa kanya. nakangite siya sa akin. ok, inaamin ko. cute siya.
tss.
"flattered ka naman?!"
"di rin noh?!" humiwalay naman na siya sa akin. medyo dumistansya sa akin ng unti.
"alam mo ba na ikaw ang unang nangbasted sa akin??"
"so.. anu ngayon??"
"gusto ko lang ipaalala sayo.. na sana walang makakaalam na linigawan kita..
okay??"
"sure.. di ko naman pinagmamalaki yun eh tsaka mamaya dumugin ako ng mga babae
mo.. sa ganda kong 'to baka patayin na nila ako. hahaha"
"tsaka alam mo rin ba.. ikaw ang pinakamagandang babaeng niligawan ko??"
"alam ko..hahaha"
"seryoso ako..kung liligawan ba ulit kita sasagutin mo na ako??"
tiningnan ko siya. tss. anu bang magandang sabihin??
"anu ba naman yan?! ang dami-dami ng pwedeng pagusapan bakit yung past pa yung
pinaguusapan?! di ba dapat FRIENDSHIP natin at tanging FRIENDSHIP lang ang
pinaguusapan natin?!!"
"tss.. oo na.."
"ano bang tunay mong pangalan??"
"Lorenz Austin Dominguez pero wag na wag mo akong tatawagin na Lorenz.. nababagot
ako dun.. LA itawag mo sa akin.."
"sure Lorenz.." sadya yun. HAHA "este LA.. haha" tumingin naman siya sa akin ng
masama. umupo muna kami sa sahig.
"eh ikaw? anu whole name mo??"
"Kamilla Nicole Ramirez... Nicz yung nickname ko.. ayaw kong tinatawag ako na
Kamilla.. pang lola eh.."
"di ka naman mukhang lola eh.. alam mo ba ang ibig sabihin ng Kamilla ay perfect..
variant siya ng Kamillah.."
"oh?! perfect.. wow naman.."
"tapos ibig sabihin ng Nicole ay victory of the people.."
"oh?! saan mo naman yan nalaman?!?"
"tss.. mahilig akong magbasa ng mga meaning ng names. haha.. natutuwa kasi ako eh..
isipin mo yung.. perfect victory ibig sabihin ng name mo.."
"wow naman.. haha"
medyo masaya ring kausap si Lorenz este LA. wahaha :))
di lang basta siya nambobola. kung anu-anu rin yung pinagkwekwentuhan namin eh.
nung nagbell na para sa lunch, dun lang kami pumunta sa classrooms namin. magkatabi
lang pala yung classroom namin. tss. ewan ko ba. HAHA. pagpasok ko dun sa kwarto,
sinalubong agad ako ni Kat.
"anung ginawa sayo ni LA?!!!" halatang naghihisterical siya. ano bang meron?!
"wala.. nagkwentuhan lang kami sa rooftop.."
"buti naman... akala ko kayo na eh.."
"anung kami na?!!"
"alam mo kasi iba yung tingin niya sayo... for sure, may gusto yun sayo?!!"
"sus.. asa naman.."
"late ka ah.. lagot ka mamaya.. may consequence ang mga late.."
"may ganun pala.."
"don't worry may kasama ka naman... si Rachel.. nalate din siya kaninang umaga
eh..."
tinuro niya sa akin si Rachel. buti naman, at least may kadamay ako. HAHA
umupo na kami ni Kat sa upuan namin at kumain ng lunch. pagkatapos nun, syempre,
tuloy ang classes. di naman talaga kami nagklase. puro introduction nga lang. tama
nga
si LA. HAHA. buti naman at minsan may tama rin siyang nasasabi. HAHA.
mabilis na natapos yung araw. pero dahil ako ay may consequence pa.. meron pa akong
mga dapat gawin. ang ibigay ang mga limpak limpak na handouts na 'to sa section 4-
A.
yung 1st section daw.
"ui.. ibibigay ko pa to sa 1st section.. hintayin mo akong umuwi ah.."
"sige.. Rachel.. tulungan mo si Nicz.."
tinulungan ako ni Rachel na dalin yung mga papel. tapos pumunta kami dun sa 3rd
floor.
andun kasi yung classroom ng 1st section. si Kat naman umupo lang dun sa isang
mahabang bleacher sa 3rd floor.
"hindi ka ba natatakot??! 1st section yung iaaproach mo??"
"hinde naman... tao naman sila noh?!.. hindi naman sila nangangain eh!!"
"nakakatakot kaya..."
"hindi ah.. ako bahala.. basta dito ka lang"
buti na lang bukas yung pintuan sa 1st section. nakita ko na andun si Nathan. wow,
bongga. 1st section pala siya. may inaayus rin siyang mga papel eh. tumingin naman
siya sa akin.
"na sayo ba yung mga papel??"
"aahh.. oo.. nasa amin ni Rachel.." halatang natatakot si Rachel. ano bang
kinakatakutan nila?! si Nathan lang naman 'to oh?!
"saan namin ilalagay??"
"dyan na lang sa table.."
linagay namin ni Rachel yung mga papel dun sa teacher's table. eto naman si Nathan,
kinuha niya yung bag niya sa upuan niya pati yung jacket niya tapos pinatong niya
sa
shoulders niya yung jacket niya habang hawak niya yung kabilang dulo. tss. ang cool
niyang tingnan.
"pauwi na ba kayo??"
"oo.. gusto mo sumabay??" binulungan naman ako ni Rachel "wag na... nakakatakot
kaya.."
"ayaw ata ni Rachel" ang talas naman ng panrinig neto. kilala niya pala ako.
"hinde.. nahihiya lang yan.. sabay ka na sa amin.."
"ako na rin maghahatid sa inyo.."
"ha?! wag na.."
"oo na.. wag mo na pansinin si Rachel... haha.."
sumabay sa amin si Nathan. teka dikit na dikit sa akin si Rachel ah. HAHA. may
nafififeel
ako sa kanilang dalawa. hmm. HAHA
"Kat.. sabay na tayo dali.."
"oh Nathan?! ihahatid mo kami?!"
"oo..."
"wow.. good.. kasama pala natin si Rachel.. hahaha" sumakay kami dun sa kotse ni
Nathan. in fairness sosyal siya, may sariling kotse.
"may lisensiya ka??"
"wala.. I'm driving without license..."
"hala.. akala ko matino ka.. hindi pala.. pasaway ka rin pala tulad nila LA..
haha.."
"tsk.."
ang tahimik ni Rachel buong byahe namin. ang galing nga din eh, parehas kami ng
subdivision ni Kat tapos yung bahay ni Rachel malapit lang sa subdivision namin
kaya
sabay sabay na rin kaming bumababa.
"ui.. sige salamat.."
"no prob.." umalis na si Nathan nun. si Rachel naman naglakad na papunta sa bahay
nila. kami ni Kat yung sabay na naglakad papunta sa bahay namin.
"alam mo ba first time ni Nathan yun??"
"oh talaga?!"
"nakakabigla nga eh... sila LA lang kasi yung pinapasakay niya sa kotse niya..
first time
ko nga dun eh.."
nung nasa tapat na ako ng bahay namin...
"alam mo naiisip ko baka may gusto sayo si Nathan o kaya kay Rachel siya may
gusto..."
"tss.. baka kay Rachel.. haha.."
"pero ang chismis.. may gusto si Rachel kay Nathan.. magkababata yun eh.. pero
hindi
nila pinapansin ang isa't isa. "
"oh?! talaga?!"'
"sige... babye na.. bukas na lang ulit.."
pumasok na ako dun sa bahay namin. tsk. buti naman ngayon, medyo maayos ang
takbo ng aking first day. wala si mama at ate pagdating ko sa bahay. nasa trabaho
siguro. si Nico naman, wala pa rin. magisa lang pala ako. nagpalit muna ako ng
damit.
lumabas muna ako sa porch namin. HAHA. medyo mahangin kasi eh. nakakarelax. may
nagpark na motor sa harap ng bahay ng kapitbahay namin. dahil chismosa ako,
tiningnan ko kung sino yun. may babae nakashort. basta ang alam ko si Megan
pangalan nung teenager na kapitbahay namin eh. nagulat na lang ako, yung lalaking
nasa motor. aba, si

LA yun ah?!
` Chapter 9
[ LA's POV ]
kasulukuyang hinahatid ko ang aking 6th girlfriend na si Megan sa bahay niya. HAHA.
ngayon ko lang nalaman kapitbahay niya pala si Nicz. (si Megan yung nasa picture)
"sige.. Megan.. thanks for the time ha.."
"sige. bababye na.." sabay halik sa cheeks ko. yeah, this is my life. HAHA.
napakasarap
na buhay. nung pumasok na si Megan sa bahay niya, linapit ko yung motor ko sa bahay
nila Nicz tapos sinilip ko siya. nakita ko naman siya dun sa balcony nila. nakaupo
lang
sa bench nila. ang cute niya talaga oh.
"Oi.. Nicz!!" tumingin siya sa akin.
"anu na namang ginagawa mo dito?!" kunwaring nagulat. hehe.
"wala.. hindi na ikaw ang pinupuntahan ko dito.. yung kapitbahay mo na.."
"si Megan??"
"oo... bakit nagseselos ka ba?!"
"hinde.. asa naman.."
"asus... di nga?!"
"umalis ka na nga kung mangaasar ka lang..."
"eto naman oh?! hindi mabiro.." tsk. ang pikon naman netong si Nicz. HAHA. pero
cute
niya pa rin. "may kasama ka ba dyan??"
"wala.."
"pwede pumasok??"
"kailangan ka pa bang pumasok??"
"sige na.. gusto ko lang makipagkwentuhan.."
"hindi ba magagalit yang Megan mo??"
"hindi yan magseselos tsaka wala naman tayong feelings para sa isa't isa di ba?!"
ako
may feelings sayo. hindi nga lang tayo mutual. HAHA.
"oo..."
"kaya papasukin mo muna ako.." inirapan niya naman ako. anung problema nun at
kailangan pa akong pagtarayan?! HAHA.
binuksan rin naman niya yung gate niya at syempre, pumasok na rin ako. tapos tumabi
ako sa kanya.
"bakit ka nakatambay dito??"
"wala lang.. nagpapahangin lang ako.."
"bakit wala kang kasama??" dami namang tanong neto?! bwiset. tsk.
"kasi si mama at si ate nasa trabaho.. si Nico naman.. hindi pa nauwi.. ewan ko
kung
nasaan yun ngayon.."
"oh?! eh di ibig sabihin tayong dalawa lang yung naandito?"
"oo... sa ngayon.. pero kung umalis ka na ngayon.. eh di hindi na sana tayo ang
magkasama ngayon at ako na lang magisa.. kaya umalis ka na ngayon.."
"ayoko ngang iwanan ka ng magisa.. paano kung may magnanakaw na pumunta dito?!"
"sus.. ang dali lang nilang patumbahin eh.."
"ngek.. sa payat mong yan.. hindi mo sila kaya .. kaya nga andito ako eh.." sa
totoo lang
hindi siya payat eh. hindi rin siya mataba. sexy siya. HAHA. :))
swerte ko naman oh?! parang kasing pangMegan Fox katawan netong kausap ko
ngayon.
"tumigil ka nga.." aww. pikon na naman. pero ang cute pa rin niya. HAHA.
"nga pala.. asan tatay mo??" tss. medyo natamaan ako sa tanong ah.
"tatay?? wala na ako nun.." ha?! anung ibig sabihin niya dun?! "namatay siya dati
nung
6 years old ako dahil nag plane crash yung sinasakyan niyang eroplano nung pauwi na
siya dito galing Canada.."
"ay.. sorry.." tsk. ang sama ko. bakit ko pa naitanong sa kanya yun?! badtrip naman
oh?!
tsk. pero magiging dahilan ko 'to para gawan siya ng first move. HAHA. hinawakan ko
yung kamay niya.
"ayus lang yan.. ganun talaga ang buhay.. kailangang tanggapin tsaka-" bigla naman
niyang pinutol yung sasabihin ko.
"alam mo... matagal na ako nakamove on dyan.. di ko na din kailangan ng mga
inspirational words mo!" inalis niya kaagad yung kamay niya sa kamay ko. tsk.
sayang
naman yung inspirational-romantic speech ko sa kanya. sayang, siguro kung tinuloy
ko
yun. kanina ko pa siya nayakap. HAHA.
"eto naman kinocomfort ka na nga.. pero sanay ka ba palaging mag-isa??"
"oo.. kahit dati naman sa laguna eh.." taga-laguna pala siya dati. unti-unti ko na
rin siya
nakikilala ah. HAHA. "sanay na talaga ako.. si mama nagtratrabaho.. si ate laging
nasa
bahay nung boyfriend niya dun.. tapos si Nico nasa bahay ng pinsan ko palagi
natutulog.. minsan nga isang araw kaming hindi nagkikita eh... hahaha.. pero masaya
pa
rin naman ako kahit na ganun pero syempre.. mas maganda kung may tatay.."
may past pala 'to eh? tsk. yan tuloy, parang natatakot na akong saktan siya. tss.
"napakahappy family noh?!" sabay ngite sa akin pero halatang peke. tsk.
"mas maganda pa nga pamilya mo kesa sa akin eh.." kung siya nag-share ng mga
experiences niya. syempre, dapat ako din. para quits kami. "kumpleto nga.. feeling
mo
naman .. watak-watak.. tatay ko ginagawang tanga yung nanay ko.. eto namang si
mama nagpapakatanga.. si papa kasi nambabae pero hindi lang basta babae... mahilig
siya sa matandang babae!! mas matanda pa kay mama.. matatanggap ko pa sana kung
bata eh, kasi sa totoo naman nagiging losyang na yung mama ko pero ang pinapalit
niya
kay mama, isang babaeng mas losyang pa.. oh di ba?! napakaunfair nun?! kaya naman
mas maganda kung wala na lang akong tatay.. tapos pag may kalokohan ako, hindi niya
dinadaan sa mabuting usapan.. agad-agad na lang siyang mapipikon tapos bigla na
lang
bubugbugin ako.. eto naman si mama at si kuya, walang magawa. kundi bugbog sarado
rin sila kung pigilan nila si papa.. oh sige nga?! mas gugustuhin ko pa nga yung
buhay
mo eh.."
"so natulad ka pala sa papa mo??" tsk. bakit ba ang galing magtanong ng babaeng
'to?!
"medyo pero at least magagandang babae ang pinupuntirya ko noh?!"
"so kung ganun, may balak ka pala mag kameron ng buhay na katulad sa papa mo?!"
"wala.. ayoko nga ng ganun.."
"eh bakit ka nagkakameron ng maraming girlfriends?!"
"simple lang.." tsk. madrama 'tong sagot ko. "kulang ako sa pagmamahal"
nung sinabi ko yun, medyo nailang ako kay Nicz. sa kanya ko pa lang naman nasabi
yung tunay na dahilan eh. ewan ko ba. feeling ko pwede ko siyang pagsabihan ng kung
anu man yung nasa loob ko. pati nga sila EJ at Ethan, hindi 'to alam. tsk.
"oh?! talaga.." tumango na lang ako. "ang masasabi ko lang sayo minsan may dadating
sa iyo na tao na magkakameron ng malaking parte sa buhay mo para ibigay sayo ang
mga bagay na wala ka ngayon..." ngumite siya sa akin. tsk. bakit yung ngite niya
parang
nagpapakalma sa nararamdaman ko?? tsk naman oh. "tulad niyan.. di ba sabi mo
kulang ka sa pagmamahal.. malay mo may tao na magbibigay na sayo niyan.. ibibigay
niya sayo yung bagay na wala ka.. " tsk. sana nga ikaw na yun.ano ba 'tong sinasabi
ko?! di ba ayaw mo siyang saktan?! tinitigan ko siya. ang ganda ng mga ngite niya.
tsk.
napapaisip tuloy ako. di ko maisip na mawalan ng ngite yung mukha niya. tsk. di ko
nga
siya pwedeng mahalin. tsk naman oh?! bakit pa kasi siya binigyan ng nakakabaliw na
ngite eh.
"oh?! bakit hindi ka na umimik dyan?!"
"ha?! sorry ba!" tsk. natulala na ako sa kanya.
"di ka siguro, nakikinig sa kin noh?! hmf!"
"hindi.. nakikinig ako.. promise.."
"ows?!"
"oo.. nga pala.. 9 pm na oh?! wala pa ba yung kapatid mo.."
"oo nga noh?! tsk." kinuha niya yung cellphone niya. "nagtext pala sa akin si
mama.."
From: mama
nak,di kmi uwi ng ate m jan.
tas c nico stay cia sa kaklase nya.
overnyt dw sya dun. bka 1 wik kmi wala
kaw n bhala sa bhay ah. ingat plgi. love you.
ohh.. 1 week walang kasama?! tsk.
"wala kang kasama?! sure kang ok ka lang??"
"oo naman.. di ba sabi ko sayo sanay na ako..."
bigla na lang umambon. tsk. malas ko naman oh?! lalakad pa ako sa bahay ng
naambon.
"tsk.. naambon na?! paano na ko ngayon?!"
"eh di dito ka muna.. hintayin mo na lang na tumila yung ambon.. baka mamaya
magkasakit ka pa dyan.."
"sure ka??"
"oo.." binuksan niya yung pinto nung bahay nila at pinapasok niya ako dun. tss.
ngayon
lang ako nakapasok sa bahay nila. tsaka medyo naiilang ako, kami lang magkasama
dito. tsk. umupo siya dun sa sofa. umupo na din ako.
"anung gagawin natin dito??"
"teka.. tumahimik ka muna.."'
*sabay kulog*
medyo nagulat si Nicz nun. tumayo siya at sinarado yung mga binatana.
"bakit mo sinasarado??"
"ang lakas nung kulog eh.." umupo na ulit siya sa tabi ko tapos yinakap yung unan
niya.
*kulog ulit*
napayakap siya sa unan ng mahigpit. tsk. hindi kaya takot siya sa kulog? 0_o
"takot ka ba sa kulog??"
"hindi ah!!" pero halatang nangingineg oh?!
*kulog ulit*
ngayon, tinakpan niya na yung tenga niya. tsk. takot nga. ayaw pang sabihin eh.
"ikaw talaga.. takot ka naman eh.." linapitan ko siya ng unti.
"alam mo kung mang-aasar ka lang.. lumayo ka na sa akin!!" hindi naman ako
nangaasar
di ba??!
*kulog ulit*
nagulat na lang ako napalapit sa akin si Nicz. hawak niya yung damit ko ngayon.
tsk.
nagulat ako dun ah. isa pang kulog Lord. HAHA
*kulog ulit*
napayakap naman siya sa akin ngayon! thank you Lord. kulog pa . last na! HAHA
*kulog ulit*
then yinakap niya ako ng mahigpit. tsk. o yeah, i love my life. HAHA.
yinakap ko rin siya syempre. tss. sarap ng feeling. mga 10 minutes din kaming
magkayakap. HAHA.
humiwalay na siya sa akin ng unti-unti nung wala ng kulog.
"sorry talaga..."
"ayus lang.. hindi ka pa ba matutulog??"
"ha?! paano ka?! di ka pa pwede lumabas.. lakas pa ng ulan oh?!" totoo nga. malakas
pa nga yung ulan. tsk.
"ayus lang ako.. matulog ka na sa kwarto mo.."
"ayoko dun.. nakakatakot kaya.."
"ganun?! eh di dyan ka na lang sa sofa.. babantayan kita" tsk. HAHA. bakit ba ako
nagkakaganito sa kanya?!
tumayo ako para magkameron siya ng space para makahiga na siya. nung humiga na
siya sa sofa, umupo lang ako dun sa sahig malapit sa sofa. yung tipong
magkasinglevel
yung mga mukha namin.
"matulog ka na dali.." pinikit niya na yung mga mata niya. tsk. ang cute. tsk.
hinawakan ko yung buhok niya. ang ganda ng buhok niya. tsk. patuloy ko pa rin
hinahawakan yung buhok niya.
Take note: touching someone's hair expresses affection
Pero para sayo
Ako'y magbabago
kahit mahirap
kakayanin ko
basta't para sayo
handa akong magpakatino
laging isipin
lahat ay gagawin
basta't para sayo
tsk. kinantahan ko lang naman siya eh. pero medyo binagalan ko yung pagkanta ko sa
kanya. nung medyo tumila na yung ulan, naghanap lang ako ng maliit na papel tsaka
ballpen. luckily, nakakita ako. nagleave ako ng note sa kanya:
Oi Nicz.. umalis na nga pala ako
kitakits na lng tau mamaya
may atraso ka sa 'kin.
pinuyat mo ako
linagay ko yun sa kamay niya. madaling araw na yun, lagot na naman ako kay kuya.
tsk.
nung aalis na sana ako, nagulat na lang ako, nagsalita si Nicz habang tulog...
"LA..." 0_o
`Chapter 10
[ Nicz's POV ]
*yawn*
sarap ng tulog ko oh?! haaay :))
alam niyo ba nanaginip ako, kinantahan ako ni LA. tsk. ganda ng boses niya
infairness.
HAHA. teka, may pasok ngayon di ba?! tsk. second day. tiningnan ko yung wall clock
namin. WATDAHEL?! 7:30 am na! late na ako! start na ng klase namin. tsk naman oh?!
nakita ko naman may note si LA para sa akin.
Oi Nicz.. umalis na nga pala ako
kitakits na lng tau mamaya
may atraso ka sa 'kin.
pinuyat mo ako
tsk. oo nga pala. may atraso nga ako dito. nakakahiya naman. yinakap ko pa siya
kagabi. tsk naman oh?!
dali-dali naman akong naligo at nagsuot ng uniform. napaka iresponsable ko namang
estudyante. nung 1st day, late ako. ngayon namang 2nd day, late na naman ako. tsk
naman oh?!
syempre, sumakay agad ako ng jeep. ang bagal pa ng driver ng jeep. badtrip naman
oh?!
after 100 years ng pagdradrive ng driver na pagong, nakarating na rin ako sa gate
ng
school namin. HAHA. wala ng tao. anung gagawin ko?! tsk. baka wala na akong
kadamay mamaya sa consequence. tsk naman oh?!
nagulat naman ako nakita ko si LA. natakbo rin siya. lagot ako. nalate tuloy siya
ng
gising dahil sakin.
"Oi.. ikaw.. tingnan mo .. nalate ako dahil sayo.."
"kung pinaalis naman kita ng bahay kagabi eh di sana absent ka na ngayon kasi
magkakasakit ka... mas mabuti ng late kesa absent noh?!"
"oo na!! tsk naman oh?!" puro reklamo eh. "punta muna tayong rooftop.. pumunta na
lang tayo sa klase natin paglunch time.."
"ang pasaway mo talaga!"
"mabuti na yun kung ayaw mong pahiyain ka ng teacher mo sa harap ng klase niyo.."
tsk. may point siya.
"sige na nga.." pumunta nga kaming rooftop tapos umupo lang kami dun sa sahig.
"nag-almusal ka na ba??"
"hindi pa.." may kinuha siyang mga chichiria sa bag niya at inalok sakin. "oh?! ano
yan?!" duh?! syempre, pagkaen. tsk naman Nicz oh?! bobo ko talaga. nakakahiya
naman kasi eh. di naman kasi kami close ni LA.
"pagkaen malamang.. ngayon ka lang ba nakakita neto?" tsk. yabang oh?! kinuha ko
yung rollercoaster na chichiria sa kanya. HAHA "wala ka man lang bang sasabihin??"
"tsk.. thanks.." napilitan. HAHA.
"ui.. alam mo ba napanigipan kita kagabi?!"
"oh?! talaga!! anung nangyare??" tsk. di ko akalain, na iniisip niya rin pala ako
kahit sa
pagtulog niya. happy na ako ngayon Lord. HAHA. salamat bro!
"kinakantahan mo ako.. yung kantang anu.." ano nga ba yung kantang yun??! "yung
"para sayo" ng parokya ni Edgar.. ganda nga ng boses mo eh" tsk. gusto ko sana
sabihin na totoong kinantahan ko nga siya. tsk naman oh?!
"oh?! talaga?! maganda boses ko?!"
"oo... nga pala.. di ba nagbabanda kayo??"
"oo... paano mo nalaman??"
"nasabi lang sakin ni Kat kahapon.." tsk. astig nila. may banda. HAHA. "alam mo ba
na
ang pinakafavorite ko sa isang banda, yung drummer?!.. haha.. ngayon alam mo
na..kasi naman ang cool nilang tingnan tapos basta na-amaze ako sa kanila.."
"di ka ba na-amaze sa mga lead??" tsk. lead kasi ako. si Nathan drummer namin. tsk.
kailangan ko na rin ba magdrums para lang sayo?! tsk naman oh?!
"hindi eh.. hindi ako mahilig sa mga gitarista.. haha.." tsk.
"alam mo bang mas cool ang mga gitarista kesa sa mga drummer?!"
"bakit naman?! basta para sa kin.. mas gusto ko ang mga drummer.." tsk. badtrip.
>.<
"pero teka.. sino nga ba drummer niyo?!" tsk. pagsinabi kong si Nathan. baka maging
crush niya yun. badtrip talaga. bakit ko pa kasi mas pinili maging gitarista. pero
ayus
lang yun. kailangan magsabi ng totoo.
"drummer namin si Nathan.. yung taga 1st section.." wow. astig. :D
"ang galing naman niya.. alam mo ba na kay Nathan na halos lahat nung mga gusto ko
sa lalaki.." ha?! anong sabi niya?! tsk. nababadtrip na ako. papatayin ko na si
Nathan
kung sa kanya lang mapupunta si Nicz. tsk. kahit na kaibigan ko siya. badtrip.
"kasi
tingnan mo.. drummer siya.. gwapo siya... makinis ang balat.. maputi.. tapos
matalino
tapos gentleman.. hinatid nga kami nun kahapon eh! oh di ba?!"
"so?! yun lang naman pala eh.."
"anung yun lang?! oo nga pala, si Rachel ba may gusto kay Nathan??" teka, sinong
Rachel?! ang dami ko naman kasing kakilala dito. minsan hindi ko na tanda yung
ibang
pangalan.
"sinong Rachel??"
"yung classmate ko..yung cute na mukhang bata tapos yung pagsasalita niya parang
pangbata rin.. maputi rin siya tsaka straight ang buhok..si Rachel Sonido.. kilala
mo na
ba??" hmm.. wait.. magiisip ako.. Rachel Sonido. tsk. sino ba yun?? hmmm. magisip
ka
LA. think. think. think. aha! kilala ko na!
"aaah.. oo.. si Rachel.. si "pampam"!!" tsk. oo nga. "pampam" nga tawag namin dun.
"ha?! pampam?? bakit??!" ang layo naman ng Rachel sa pampam. tsk.
"tawag namin yun kay Rachel.. dati kasi nagpapansin yun kay Nathan eh.. di naman
siya
kilala ni Nathan nun pero magkapitbahay sila mula pagkbata pero hindi sila
naguusap..
suplado kasi si Nathan eh.."
"so may gusto si Rachel kay Nathan??"
"ewan ko.. baka oo.." kaya naman pala kahapon parang hindi siya mapakali pag andyan
si Nathan. HAHA.
"bakit?! nagseselos ka ba?!" tsk. ulol. bakit ako magseselos?!
"hinde ah! loko ka noh?!"
"tsk. guilty oh?! may gusto ka kay Nathan noh?!"
"wala kaya! tsk ka naman oh?!" buti naman. hehe. :D
nagkwentuhan lang kami buong umaga. tapos nung lunch time na, pumunta na kami sa
klase namin.
"oh?! late ka na naman??" may nalaman akong chika kay Rachel. wahaha :))
"wala ka ng kadamay ngayon Nicz.."
"meron.. taga ibang section nga lang.."
"sino??"
"si LA.." tsk. rinoll ko ang aking mga magagndang mata nung sinabi ko yung pangalan
niya. kulitin naman ba ako na nagseselos daw ako kay Rachel at Nathan. tsk.
"oh?! kayo ah?! lagi na kayo magkasama.. baka mamaya iba na yan?!! sabihin mo nga
ang totoo.. liniligawan ka na ba ni LA?!?!!"
"hindi ah!! basta friends lang.."
"tsk.. alam mo bang nagsisimula yan lahat sa mga pafriends-friends tapos mamaya
magiging kayo na?!"
"tsk.. as if naman mangyayari yun?!" tama naman ako di ba?! as if naman talagang
mangyayari yun. pumunta kami dun sa canteen para kumaen. HAHA. at least ngayon di
ba, kaming tatlo na yung palaging magkakasama. yihee. mga bagong besties. HAHA.
medyo malapit samin yung table nila Nathan. tsk. tingnan mo 'tong si Rachel. kanina
pa
sulyap ng sulyap kay Nathan. HAHA. nagulat naman ako, biglang tumayo si LA. pero
hindi ako nagpahalata na nakita ko siya. unti-unti naman siyang nalapit sa table
namin.
tapos may hawak siyang tatlong rose.anu yun?! ibig sabihin "i love you". tsk. cute
niyang
tingnan oh?! tapos napatingin na kaming tatlo sa kanya. pati yung mga estudyante
napatingin na rin samin. tsk naman oh?! lumapit si LA kay Kat. at binigay sa kanya
yung
rose sabay sabi ng...
" Roses for you..." liniligawan ni LA si Kat?! 0_o
` Chapter 11
[ Nicz's POV ]
"liniligawan mo si Kat??!!!" napatayo ako kaagad. aba, hindi ko hahayaang ligawan
niya
si Kat noh?! lolokohin lang niya si Kat. tsk. player kase. tsk.
"ha?! ui.. umupo ka nga.. pinagtitinginan na tayo ng mga tao.."
"pabayaan mo muna ako Kat.." tiningnan ko naman si LA ng seryoso. "oi.. ikaw.. kung
may balak kang ligawan si Kat.. dadaan ka muna sakin.. alam mo namang una ko
siyang kaibigan dito sa school.. baka mamaya tumakbo sakin yan na naiyak dahil
sayo..
kung mangyari man yun.. lagot ka talaga sakin.."
natawa-tawa naman si LA pati sila Ethan. tsk. anung nakakatawa dun?! mukha ba akong
nagjojoke?! tsk. badtrip ah.
"oh?! anung tinatawa mo dyan?! tsaka.. hindi kaya ikaw ang gusto ni Kat.. alam mo
ba
kung sino?!!"
"sige nga sino?!" hinawakan ni Kat yung kamay ko.
"Kat.. teka lang.."
"hindi mo kasi naiintindihan.."
"hindi.. naiintindihan ko ang lahat.!!" tumingin ulit ako kay LA. "alam mo ba na
ang gusto
ni Kat ay si EJ?!?!" nakita ko naman na nahiya si Kat pero ayus lang yun. dapat
lang
malaman ni LA na wala siyang karapatan para saktan si Kat. tama, proprotektahan ko
si
Kat. nakita ko namang nagulat din si EJ. "wala ka ng magagawa dun LA!! si EJ na
talaga
kasi yung gusto niya! so umalis ka na dito!! kasi wala ka na talagang pag-asa!"
ganyan
akong kaibigan. taga-protekta. HAHA.
"narinig mo yung EJ.. may gusto pala sayo si Kat?!!" ha?! bakit ganun ang reaksyon
ni
LA. lahat naman ng tao sa canteen nag sigawan ng "yiiiieeeee". tsk. bakit ganun?!
parang iba yung nangyayare?!
"teka.. teka.. bakit ganito?!"
"tongaks ka kasi.. di ko kaya liniligawan si Kat.. si EJ ang nanliligaw kay Kat?!"
tumingin ako kay Kat. takang-taka na ako sa mga nangyayari dito?! tsk. di ako
makarelate!!
"totoo ba??"
"oo.." pabulong niyang sabi sakin. tsk. pero dahil ayokong mapahiya lalo na kung
kaharap ko ang taong ubod ng yabang tulad ni LA, ipagtatanggol ko pa rin ang side
ko.
"sige nga.. explain nga this situation.. bakit ikaw ang nagbibigay ng roses instead
of
EJ??" barado ka na dito. wahaha :))
"alam mo kasi.. natotorpe si EJ pagdating kay Kat?!!" lahat naman ng mga tao.
naghiyawan na naman . tsk.
"kaya EJ.. di ba dapat ikaw na yung sumuyo ngayon kay Kat?!" eto naman si EJ.
nahihiya pa. halata ngang torpe. hala, natatabunan na ako. nasasapawan na ako.
napapahiya na ako. tsk.
"dali ikaw na ang magbigay ng roses kay Kat?!!" tumayo naman 'tong si EJ tapos
lumapit sa amin at kinuha niya yung roses kay LA.
eto naman si Kat, kung makatingin talaga kay EJ, parang sobrang dikit na dikit eh.
tsk.
ang lalandi.HAHA
"oh?! anung tinutunga-tunganga mo dyan, EJ?! di ba liniligawan mo si Kat??" tsk.
pinapatagal pa kasi. ang torpe nga. HAHA.
"aah.. eh.."
"dalian mo na EJ.. nagagalit na si Nicz oh?! hahaha" tsk. di naman siya kasali
tapos
nakikisali. epal. hmf!
tumayo naman si Kat tapos si EJ lumuhod sa harapan ni Kat. sabay hiyawan ng mga tao
sa canteen. pati yung mga nagbebenta, nakiki"yiiiiiieeee" na rin. HAHA. pero sa
totoo
lang, nakakakileg yung pagluhod ni EJ kay Kat ah. ang cute nilang tingnan. inabot
ni EJ
yung roses kay Kat sabay sabi ng...
"Will you be my girlfriend??" tsk. pwede namang will you marry na para tapos na ang
lahat. HAHA. nagtinginan pa ng matagal yung dalawa oh. ang tahimik nun. hinihintay
namin ang sagot ni Kat and at last... we heard her...
"sure.. why not?!" sweet yes. HAHA.
"okok.. tapos na.. wag na kayong manuod.. si EJ na at si Kat.. tapos na ang
palabas!! so
moment na nila 'to kaya wala ng manunuod?!!" tsk. epal netong si LA eh.
nakikimoment
pa. tsk.
"tumahimik ka nga.. ang epal mo eh.."
"at ikaw.. kung naiinggit ka sa kanila kasi wala kang roses.. di bale padadalhan
kita
balang araw?!"
nagtinginan lahat sakin yung mga estudyante. yung tipong sober gulat na gulat sila
sa
narinig nila. HAHA. pati nga ako nagulat din eh.
"tumahimik ka ah.." nginitian na lang ako ni LA. putek naman oh?! roses lang yan?!
tsk.
pagkatapos ng lunch, syempre magkasama yung newly wed. couple este yung bagong
magboyfriend. tsk. HAHA. HHWW pa sila oh. Holding Hands While Walking. cute talaga
nilang tingnan oh?!
lickily, hindi aatend ang aming next period teacher. nagkasakit daw kasi ng beke
ang
kanyang anak. aww. kaya naman nagkwentuhan lang kami nila Rachel at Kat dito. eto
namang si Kat, kanina pa hawak yung roses niya. linalasap pa eh. roses lang naman
yun. tsk. HAHA.
"grabe ah.. at last Kat.. sinagot mo na din si EJ.. halos 3 years na yung
nanliligaw sayo
eh?!" oh?! talaga?! ang galing naman ni EJ kung ganun. nakapaghintay siya ng
pagkataga-tagal. deserving talaga siya kay Kat kung ganun. HAHA.
"oo nga eh.. ang sarap pala ng feeling..hahaha" tsk. tingnan mo 'tong dalawa.
palibhasa,
silang dalawa may lovelife. ako lang ang wala. kaya nga hindi ako makarelate sa
kanila
eh. "pero teka Rachel.. di ba may gusto ka kay Nathan?!"
"ha?! saan mo naman yan nakuha?!" histerical mode agad 'tong si Rachel. narinig
lang
pangalan ni Nathan.
"sabihin mo nga yung totoo.. magkakaibigan naman tayo di ba?!"
"ah.. eh.. wag niyo na lang sasabihin.. crush lang naman eh.."
"ikaw ah.. ang galing.. ako may EJ.. ikaw may Nathan tapos si Nicz.. hmm.. kanino
nga
ba??" tsk. wala naman di ba?! "ah.. kilala ko na..!!"
"sino naman yan?!"
"si LA.. sino pa nga ba?!" duh?! kaderder. ewwness. gusto ko ng sumuka oh?! dalan
niyo na ako ng sampung balde dito?!
"ngek.. asa naman .. kayo talaga?!"
"pero infairness bagay kayo.."
"ha?!"
"promise.. Nicz.. bagay talaga kayo!!!" nababangag na 'tong mga kasama ko eh.
"hindi talaga.."
bigla naman akong tinawag ni Christine.yung class president namin na pinsan ni
author.
HAHA.
Author's Note: sosyal ka ate Christine.. ginawa kitang extra, bwahaha :))
"Nicz.. may nagpapadala sayo neto.." may binigay siya sa akin na isang bagay na
nakabalot sa dyaryo. tsk. ano 'to?!
"galing kanino??"
"tingnan mo na lang may tag dyan.."
pumunta ako ulit dun kay na Rachel. nakita ko naman yung loob nung nasa dyaryo.
tatlong roses.
tapos binuksan ko yung tag. sabay - sabay naming nakita nila Rachel at Kat yung
nakasulat sa tag.
Roses For You...
From: LA
tsk. 0_o
` Chapter 12
[ LA's POV ]
tsk. sana nagustuhan niya yung roses. HAHA. kasing ganda niya yun eh. haaay :))
ganda niya talaga oh. tsk. ang swerte ng banda namin kasi magpra-praktis kami dahil
tutugtog kami sa acquaintance party next week.excuse tuloy kami sa mga classes.
hindi
pa kami nakakapagisip ng kanta. dahil magaling kami at mababait, ipagpapaliban muna
namin ang aming praktis ngayon. HAHA. pwede namang kasing pagpraktisan yan sa
mga susunod na araw. HAHA. madali lang naman matutunan yan eh. expert. HAHA.
kaya naman, nakipagkwentuhan muna ako sa mga bandmates ko.
nung una ang napagkwekwentuhan namin ay tungkol sa mga gitara, tapos biglang
lumipat sa mga babae hanggang mahantong sa usapang panliligaw. HAHA.
"wala ng problema dyan si EJ... sila na ni Kat eh.."
"swerte mo rin tol.. ganda niyan si Kat eh! wag mo na pakawalan.."
"di ko na talaga papakawalan yun.." tsk. mukha talagang seryoso si EJ ah. ano
kayang
feeling ng seryoso sa isang relationship?! tsk naman oh.
"nga pala.. LA.. wala ka bang balak magkameron ng isang girlfriend??"
"tsk.. wala.." di ba nga collect and collect then select. HAHA.
"sino ba mga liniligawan mo ngayon??"
"wala rin..." tsk. natrauma ata ako kay Nicz.
"alam mo tol..napapansin ko lang 'to ah... liniligawan mo na naman ba si Nicz??"
pahamak talaga 'tong si EJ oh. buking tuloy ako na niligawan ko siya dati. tsk.
sila nga
lang nakakaalam ni Ethan na linigawan ko si Nicz. tsk. badtrip.
"linigawan mo si Nicz?!?" tsk. anu pake ni Nathan dun?! tss.
"oo.."
"oh?! talaga.. so ibig sabihin naging kayo.."
"hindi naging sila.. nabasted?!"
"ows?! di nga?!" ang kulit ni Kyler eh. tsk. nahihiya tuloy ako. first basted :((
"first time yun ah?!" tsk.
"oo nga... pwede bang wag na natin pagusapan 'to??" nalulungkot ako pag iniisip ko
yun
eh. tsk. badtrip.
"sure kang hindi mo na liniligawan si Nicz??"
"hindi na nga.." kasi ayaw ko siyang masaktan. tsk.
tumingin si Kyler kay Nathan. ano naman kaya ang iniisip ng ugok na 'to?!
"so ibig sabihin pwede ka na pala ngayon Nathan?!" anung pwede ng si Nathan?!
"oo nga.. ibig sabihin nun pwede na pala akong manligaw kay Nicz??" nanlaki yung
mata ko dun ah. si Nathan manliligaw kay Nicz. oi, hindi pwede yun. pero bakit nga
ba
hindi pwede? kung wala naman na akong balak ligawan siya ulit. tsaka siguro naman,
hindi na siya sasaktan ni Nathan di ba?! tama ako di ba?!
pero.. tsk.. mas gusto ko ako.. ako ang nauna sa kanya. ako ang unang nakakita sa
kanya. haaay :((
"sure ka 'tol?! ayus lang ba LA??" tumingin sa akin si EJ. yung tipong nagtatanong
kung
ok lang ba talaga. tsk. ano pa bang magagawa ko?! wag lang niya talagang saktan si
Nicz.
"sure.. why not?! I'm so over her.." tsk. galing mo talagang magsinungaling LA.
walang
kwenta.
"oh sige tol.. basta kailangan ko ng tulong mo.. alam ko naman na close kayo di
ba?!"
tsk. ano bang isasagot ko dito?! nagpapalakad ba siya?! tsk. kung magpapalakad
siya.
sure, why not?! ilalayo ko siya kay Nicz. HAHA. pero sino ba ang niloloko ko?! ayus
na
kay Nathan siya mapunta kesa naman sa akin. sasaktan ko lang siya. tsk.
"sure.. tutulungan kita.."
"wow.. first time niyong magkasundo sa babae ah.." tsk. kung nagtataka kayo ngayon
kung bakita yan ang sinabi ni Kyler samin ni Nathan. kasi nung una, si Nathan
talaga
ang nanliligaw kay Isabella pero dahil nagandahan ako kay Isabella, linigawan ko.
sinagot naman ako. simple lang, mas pinili ako ni Isabella kesa kay Nathan.
kasalanan
ko bang naging super gwapo ko talaga?! HAHA.pero kung dati, ako ang nanalo sa
kanya. tsk. ngayon naman, siya na ang mananalo. tsk. ang malas ko naman oh!? ang
pagkapanalo pa ni Nathan ay natapat sa pinaka magandang prize sa buong mundo. tsk
naman oh?! swerte naman ng ugok na 'to.
"so tol.. tulungan mo ako ah.." mukhang desidido talaga ah. wag lang niyang lokohin
at
paiyakin si Nicz. kung ginawa niya yun, lagot siya sa akin. tsk.
"sige ba 'tol.." pero teka di ba kay Rachel na siya?? 0_o
[ Nicz's POV ]
habang nakikipagkwentuhan kay na Rachel at Kat, bigla na lang napaubo si Rachel.
"oh?! may nakaalala sayo ah.."
"oo nga eh.." tinakpan niya yung bibig ng panyo niya at umubo ulit.
"ui.. sino kaya yun??"
"siguro si Nathan??"
"sana.." grabe, halatang in love talaga kay Nathan eh. HAHA. tsk. sana may gusto
din si
Nathan kay Rachel. HAHA. pero siguro meron. nafeefee-feel ko eh. HAHA.
nung dismissal na namin, syempre, sabay-sabay na kaming lumabas ng gate. nakita
naman namin si Nathan at LA, magkasama. aba, bago yan ah?! HAHA.
"Ui... Nicz.. gusto mong ihatid ko na kayong tatlo??" yiihee. siguro, kinikileg na
talaga
'tong si Rachel ah. HAHA.
"sige ba.." tsk. hala, di man lang ako binati ni LA ah.. bago yun ah?! "LA..
sasabay ka rin
ba??"
"ako?? hindi.. hinihintay ka lang ni Nathan.. i mean kayo pala.."
"ganun.. sige babye.." pumasok na ako sa kotse ni Nathan. syempre, kasama ko si
Rachel at Kat. bago, umandar yung kotse. tiningnan ko muna si Nathan. parang may
nagiba lang sa kilos niya ah. bago na naman yun ah?! tsk. nagbigay lang siya ng
roses,
nagbabago na siya. tsk. di tuloy ako sanay. >.<
[ LA's POV ]
ewan ko kung tama ba 'tong pagtulong ko kay Nathan sa panliligaw niya kay Nicz.
tsk.
dahil tinatamad pa muna akong umuwi, pumunta muna ako dun sa studio at kinuha yung
gitara ko. tsk. wala lang. ewan ko ba. kung may kakaiba akong nararamdaman, yung
gitara lang ang natatakbuhan ko. tsk. parang siguro, dito ko lang naeexpress yung
tunay
na nararamdaman ko. ngayon ko lang ulit matutugtog ang kantang 'to. the first time
was
when Isabella broke up with me. ngayon naman, yung second time, when I just turned
my back on the girl of my dreams. when I just gave her up to another man who I
think is
more deserving than me.
I remember what you wore on the first day
You came into my life and I thought
�Hey, you know, this could be something�
tsk. sa national bookstore ko pa siya nun unang nakita. :)) nagandahan nga ako sa
kanya di ba?!
�Cause everything you do and words you say
You know that it all takes my breath away
And now I�m left with nothing
kasi na sakanya na yung crush niya. di ba crush niya si Nathan?! tsk.
�Cause maybe it�s true
That I can�t live without you
Maybe two is better than one
[ Nicz's POV ]
may something talaga na nakakapagbother sa akin?! tsk. na-aapektuhan ako kanina sa
expression ng mga mukha ni LA. tsk
[ LA's POV ]
There�s so much time
To figure out the rest of my life
And you thought that it got me coming undone
And I�m thinking two is better than one
I remember every look upon your face
The way you roll your eyes
The way you taste
You make it hard for breathing
�Cause when I close my eyes and drift away
I think of you and everything�s okay
I�m finally now believing
naniniwala na nga ako. totoo na nga 'tong nararamdaman ko para sa kanya. tsk. bakit
pa kasi sa lahat ng seseryosohin ko?! siya pa. tsk
[ Nicz's POV ]
bakit ba ako nagkakaganito?! tsk. ayokong maramdaman na 'to. umalis naman na sila
Rachel at si Kat. bumababa sila sa SM para bumile ng mga decorations para sa
acquiantance party namin next week. leaving me with Nathan alone.
That maybe it�s true
That I can�t live without you
Maybe two is better than one
There�s so much time
To figure out the rest of my life
And you thought that it got me coming undone
And I�m thinking two is better than one
Yeah, yeah
[ LA's POV ]
I remember what you wore on the first day
You came into my life and I thought, �Hey,�
Maybe it�s true
That I can�t live without you
Maybe two is better than one
There�s so much time
To figure out the rest of my life
And you thought that it got me coming undone
And I�m thinking
I can�t live without you
�Cause, baby, two is better than one
There�s so much time
To figure out the rest of my life
But I�ll figure it out
When it�s all said and done
Two is better than one
Two is better than one
now.. I finally figured it out. I'm really in love with her.
[ Nicz's POV ]
bakit ba si LA ang iniisip ko?! ano ba kasing pake ko sa kanya?!? hindi kaya..
anu.. tsk.
hindi kaya may gusto na ako sa kanya kahit 1%. tsk. akala ko ba hindi ako bibigay
sa
kanya.
"nga pala Nicz.. may itatanong ako sayo??"
"sige anu yun??"
"pwede ba kitang ligawan??" 0_o
[ LA's POV ]
I'm head over heels in love with her that's why I'm setting her free...
` Chapter 13
[ Nicz's POV ]
"ha?! wag ka nga magjoke?!" nagdradrive siya nun kaya naman di ko siya basta basta
madistract. pero teka, may gusto sa kanya si Rachel. so ibig sabihin, parang
magkaaway kami ni Rachel. wag naman sana humantong sa ganun. tsk naman oh?!
"hindi ako nagjojoke.. totoo na 'to.. ang cute mo kasi.." tsk. di pa nga ako kilala
eh. baka
naman katulad lang siya ni LA. pero dapat hindi ko muna siya husgahan. masama yun.
HAHA
"hindi mo pa nga ako nakikilala ng husto eh.."
"so gusto mo na kilalanin muna kita.."
"hindi lang ako.. dapat ikaw makilala rin kita ng lubusan.."
"sure.. uhmm.. sa saturday.. free ka naman siguro di ba??.. mag date tayo para
makilala
pa natin ang isa't isa." tumigil na siya sa pagdradrive kasi nasa tapat na kami ng
bahay
ko.
"sige.. that's a great idea.."
"susunduin kita after lunch.. okay?"
"oh sige.." ano ba 'tong pinasukan kong gulo?! feeling ko tuloy, wala akong
kwentang
kaibigan. tsk.
nung binuksan ko yung pinto, nagkameron siya ng pahabol na tanong.
"oo nga pala.. di mo pa sinasagot yung tanong ko.. pwede na bang manligaw??"
"pagiisipan ko pa muna.. okay?"
"sige.. pero sana naman wag mo akong paghintayin.." tsk. demanding?! HAHA. lumabas
na akong ng kotse niya tapos nagwave goodbye sa kanya. nung umalis na siya.
pumasok na ako ng bahay. nagpalit ng damit. at tumambay sa aming balcony. malamig
kasi tsaka hinihintay ko si LA. di ba nga girlfriend niya si Megan. baka ihahatid
niya ulit
or something basta hihintayin ko siya. ewan ko ba kung hinihintay ko talaga siya.
tsk.
whatever. ayoko ng isipin kung ano man yung rason niya. after mga 45 minutes, tama
nga ang hinala ko. hinatid niya si Megan at nakamotor pa rin siya. di ba delikado
yun??!
tsk. bago naman pumasok si Megan sa bahay niya, nakipaglandian pa siya kay LA. tsk.
may payakap-yakap pa oh?! tsk. ang lalandi. putek. tsk. bakit ba kasi ako
affected?! tsk.
pero sa totoo lang I'd rather be blind than to see LA na nakikipagfling sa iba.
tsk. ewan
ko lang kung bakit. naguguluhan na nga rin ako eh. ang labo kasi. pagkatapos naman
ng 100 years ng kanilang paglalandian sa labas ng bahay ni Megan, at last. napagod
na
rin sila at pumasok si Megan sa bahay niya. at last, some alone time with LA. HAHA.
pero nagulat na lang ako, hindi pumunta sa harap ng bahay ko si LA. linalayuan niya
na
ba ako? nakakahalata na ako. anung meron?! tsk. bago pa man siya, lumayo. lumabas
agad ako ng bahay.
"OI... LA!!" tsk.tinawag niya ako. lalayuan ko pa naman sana siya. tumigil naman
siya at
bumababasa motor niya. tapos lumapit sakin.
"bakit? anung problema mo??"
"dapat nga ikaw yung tinatanong ko kung anung problema mo eh?!"
"ha?! may problema ba ako?!"
"feeling ko kasi linalayuan mo ako eh.."
"ang lapit ko na nga sayo eh.. so hindi talaga kita linalayuan" di niya ba alam ang
quote
na: you're so near yet so far. yun kasi yung pakiramdam ko sa kanya eh. tsk naman
oh
"pilosopo mo talaga!"
"ano ba kasing kailangan mo??"
"wala.. kailangan ko ng kausap.."
"bakit ako?" syempre, bago pa siya magreklamo ng magreklamo. hinila ko agad siya sa
loob ng balcony namin. tsk. ewan ko ba. HAHA. siguro nararamdaman ko sa kanya yung
friendship. friendship nga lang ba?! tsk. baka nga eto yung feeling na kanina ko pa
nararamdaman. naging kaibigan ko naman na kasi si LA. dahil ako ay friendly,
ayokong
may nalayo sakin na kaibigan ko. tama ako di ba?! friend lang ang turing ko kay LA.
HAHA.
"hay nako.. bakit pa ako?! pwede mo namang hatakin dito si Nathan?! mas matino yung
kausap.. tsk.. si drummer boy mo?! haha" sa totoo lang, di ako kampante na kausapin
si
Nathan eh. ewan ko ba. baka dahil matino siya. HAHA. dahil ako ay medyo pasaway at
minsan wala sa katinuan ng pagiisip, si LA ang dapat takbuhan kasi parehas lang
kami.
HAHA. meant to be? ngek. asa naman di ba?! tama ako? oo. tamang tama. malakas
ang tama kay LA. tsk. ano ba 'tong naiisip ko?! nawawala na nga sa katinuan ang
isip
ko. tss. badtrip. tsaka hindi ko kaya drummer boy si Nathan?! tsk. ano kaya yun?!
"tumahimik ka nga.. tsaka mas gusto kitang kausap kesa dun.. haha.."
"oh?! talaga.. siguro may gusto ka na sakin noh?!" meron nga. ay este, wala. tsk.
gusto
ko siyang maging friend. hanggang friends lang. HAHA.
"wala ah.. ang yabang mo!"
"pikon talaga oh?!" sabay hinawakan niya yung ilong ko. tsk. ang sakit nun ah. pero
teka, alam niyo bang ang paghawak ng ilong ng ibang tao ay nangangahulugan na "I
like
you the way you are" .
credit: Stupid Love Book 1
tsk. pero asa naman yun di ba?! siguro, isang friendly gesture lang. HAHA. tama ako
di
ba?! tama.
"oo nga pala.. sa tingin mo totoo si Nathan kasi kanina nagtanong siya kung pwede
daw
ba niya akong ligawan??.. tsk. naguguluhan kasi ako eh.. baka naman hindi totoo.."
"kung totoo ba siya, sasagutin mo ang drummer boy mo??" tsk. drummer boy daw eh?!
tsk.
"hindi.. ano ka ba?! may gusto na akong iba..." tsk. sino nga ba?! tsk.
"oh ?! talaga?! sino??" pwede ko bang sabihin na ikaw?! tsk. hindi pala. ayan na
naman
ako. nasisiraan ng ulo. tsk.
"syempre.. secret.. bawal sabihin sayo!" bawal talaga sabihin sayo. ikaw kasi yun
eh.
tsk. siya nga ba? o_0
"haaay nako.. may gusto ba sayo yung taong gusto mo??" tsk.kung sino man yun.. ang
swerte naman niya. nagseselos na tuloy ako. >.< "wala nga ata eh... kasi.. basta..
ewan
ko sa kanya .. hindi ko siya maintindihan.." tsk. sino ba ang tinutukoy ko?! tss.
"oh?! talaga?!" nakakaines naman yung lalaking yun. binabaliwala niya yung babaeng
pinapangarap ko. tsk.
"eh.. ikaw? mukhang seryoso ka kay Megan ah.. lagi mo kasi hinahatid eh.." kaya
naman kasi hinahatid ko si Megan para makita kita eh. tsk.
"hindi ah... may gusto na akong iba.."
"ows? di nga?! seryoso ka na??"
"oo naman... magbabago na ako.. siguro, magsta-start over ako.. basta abangan mo sa
acquiantance party natin next week..."
"aabangan ko yan... sino ba yung gusto mo??" gusto kong sabihin na siya yun. pero
bakit ba ako ganun sa kanya?! natotorpe ako pagkaharap siya. madali lang naman
magsabi ng "i love you". bakit hindi ko masabi sa kanya ngayon?! tsk. badtrip.
"secret din!! bawal sabihin sayo.." bawal talaga. ikaw yun eh. hehe.
"magbigay ka na lang ng clue..."
"hmmm.. itago mo siya sa pangalan na sparkle". sparkle?? hmm. ano yun codename?!
naiintriga na ulit ako.tsk. sino ba 'tong babae na 'to? tss.
"anung itsura niya??"
"hmm.. simple lang.. she has sparkling eyes and a sparkling smile" tsk. labo naman
ng
description na yun. tsk.
"ang labo mo naman.. tsk.."
"bakit mo ba natanong?! siguro.. nagseselos ka noh?!" bakit pa kailangan pagselosan
kung ikaw naman yun. tsk
"asa naman.. yabang mo.." hindi naman ako nagseselos di ba?! tsk. sino ba kasi
yun?!
"pero mahal ka ba ni sparkle??" naiinis na tuloy ako sa codename na sparkle. tsk
naman
oh.
"ewan ko dun... may iba na kasi siyang gusto eh.." nakakaines naman yun si sparkle.
binabaliwala ang lalaking pinapangarap ko. tsk. teka, pinapangarap ko ba si LA??
"nakakaines naman yung sparkle na yun.. minsan ka na nga lang magseryoso, ganyan
pa siya.. hmf!" nakakatuwa naman si Nicz. naiinis sa sarili niya.
"tama na nga 'to... matulog ka na.. aalis na ako.."
"oh?! sige.. salamat sa time.." lumabas naman na siya sa gate ng bahay namin at
sumakay dun sa motor niya. than, umalis na siya. tsk.
naiintriga na tuloy ako. ewan ko ba kung bakit ako sobrang apektado. tsk. ano ba
'tong
friendly feelings ko kay LA?! tsk. I think this friendly feelings of mine is
becoming beyond
normal.
HUDAHEL IS SPARKLE?!.tsk. mamatay na siya kung babaliwalain niya lang si LA. 0_o
` Chapter 14
[ Nicz's POV ]
tsk. ano ba 'tong nararamdaman ko?! naguguluhan na tuloy ako. my friendly feelings
going wild. tsk. o sadyang nasisiraan lang talaga ako.
[ LA's POV ]
nabasa niyo naman yun?! ang demonya minsan nagiging anghel?! ang pasaway minsan
nagiging matino. tingnan niyo naman ako. nagseryoso na sa bida. HAHA. tsk. ako ba
ang leading man? tss. si Nathan ata. tsk. badtrip. si sparkle naman kasi eh. >.>
~Friday
tsk. syempre naisipan ko ulit na pumunta sa bahay ni Nicz. HAHA. 1 week ko na rin
'tong ginagawa noh?! nadedevelop tuloy ako lalo sa kanya. ano ba naman yan?! baka
hindi na ako makabangon pag nalaman ko na ayaw niya na sa akin. kasi iniisip ko,
there's no life after her. tsk naman oh?! naa-adik na tuloy ako. as usual, sa
kanilang
balcony ang tamabayan ko. nagtataka na nga si kuya sa akin eh. late akong umuuwi
tapos palagi pa akong nakangite. as in yung sobrang tuwa. HAHA.
"Friday na ngayon di ba?!"
"oo.. bakit anong meron?!" tsk. anung meron?! meron ba akong hindi alam..
"bukas kasi may date kami ni Nathan... after lunch..ewan ko kung anung susuotin ko
pati
kung anung sasabihin ko sa kanya.. first date ko kasi eh.. bigyan mo naman ako ng
advice.. ikaw dyang expert sa pagdedate eh?!" may date sila?
! nakagawa na pala ng first move 'tong si Nathan. badtrip. dapat pigilan ang
kanilang
date. bwahaha :))
tsaka kung magdate man sila, ibig sabihin nun, first date ni Nicz si Nathan. hindi
pwede
yun sakin. dapat ako. kung hindi man ako, aba. wag na siya makipagdate. tsk. HAHA.
"loko ka pala eh.. babae ang dinedate ko.. hindi lalake.. wala kang makukuha sakin
na
advice.." tsk.. hmm.. kailangan ko talagang pigilan ang date nila. magisip ka LA.
ikaw
ang dakilang taong di nauubusan ng palusot. HAHA. aha. alam ko na. bwahaha :))
ang talino ko talaga.
"eto naman.. ayaw akong tulungan.. kinakabahan naman kasi ako eh.."
"wag ka ngang kabahan.. si Nathan lang naman yun eh.. hindi yun mangangain eh..
mabait yun.. haha"
"'ano ba namang klaseng advice yan?!"
"tsk.. buti nga may advice eh.. basta eto ang ipromise mo sakin.. pag kailangan ko
ng
tulong mo.. dapat andun ka.."
"ha?! bakit?!"
"wala.. pinapaalala ko lang sayo.. kunware pag magkakasakit ako.. gusto ko andun ka
sa tabi ko.."
"ngek.. bakit naman ako?!"
"eh paano kung walang tao sa bahay.. eh ikaw lang naman ang matatakbuhan ko eh.."
"ngek..."
"sige na.. pag urgent lang naman..."
"tsk... oo na. haha" yun. kayang kaya palang pilitin eh. tsk. start na ng aking
plano para
pigilan ang kanilang date. tsk.
"alam ko namang di mo ako matatanggihan eh.."
"ha?! bakit?!"
"eh di ba love mo ako?!" linapitan ko naman siya.tsk. abangan niyo ang mga
sasabihin
ko. HAHA.
"ha?!" kinakabahan na ako. di naman ako in love sa kanya di ba?! mukha na ba akong
in love sa kanya. dusko po! nababaliw na ako dito.
"ang daya mo naman.. ikaw nga love na love ko eh... "
"ha?! ano bang pinagsasabi mo?!"
"bakit? masama bang magsabi ng i love you sa...
bestfriend ko?" bestfriend ko siya. tsk. bestfriend lang.? :(
"I love you Bestfriend!!" nabigla ka noh?! alam mo naman ako. natotorpe sa harap
niya .
tsk
~Saturday
start na ng aking pagpigil sa date ng aking bestfriend sa aking enemy.HAHA. kaya ko
'to.
bwahaha :))
ang tanging naisip ko lang na gawin. ang magpanggap na may sakit. tsk. hindi na
makakatanggi sakin si Nicz. tutal, wala ako ngayong kasama.. masosolo ko siya. I
love
my Life.
dahil alam kong after lunch yun, tatawagan ko siya ng mga 5 minutes before ng after
lunch. HAHA. my plan is brilliant. bwahaha :))
kaya naman, tinawagan ko si Nicz at nagpanggap na may sakit. magaling ako na actor
di ba?!
"Nicz.. puntahan mo ako dito sa bahay.."
"ha?! bakit?!"
"kailangan ko ng tulong mo.. hindi ko ata 'to kaya.. tsk.. ang sakit ng ulo ko..
sige na
oh?!"
"eh di ba sabi ko sayo may date kami ngayon ni Nathan.."
"pwede bang icancel yan muna?! please pumunta ka muna dito... magpasama ka kay
Nathan.. basta pumasok ka na lang ah.. ako lang magisa dito eh.. hindi na ako
makatayo.."
"tsk.. sige na nga.. icacancel ko na.. andito na si Nathan eh.. sige.. papunta na
ako
dyan.."
"sige.. dalian mo.."
sabay baba ng cellphone. bwahaha :))
ang galing ko naman talaga oh?! ako'y nagwagi. bwahaha :))
after mga 2 minutes, narinig ko agad ang foosteps ni Nicz. tsk, bilis nun ah.
halatang
concern. HAHA. nagkumot ako. syempre, kunware talagang may sakit. HAHA. nakita ko
naman siya na pumasok dun sa kwarto. pagtingin ko sa kanya. halos malaglag ang
panga ko sa ganda niya. ang cute niya. waaa. nakakabaliw. naskirt siya na above the
knee. tapos nakablouse. tsk. nakakatulala. tss. ang swerte ko naman talaga oh?!
syempre, nagkunwarian ako na inuubo. HAHA. lumapit naman siya sakin tapos umupo
sa kama ko tapos linagay niya yung ulo ko sa lap niya. waaa. ang swerte ko talaga.
salamat bro!
"anu bang nangyari sayo??" tinitigan ko siya.
"nahihilo ako tapos ang sakit ng ulo ko tapos inuubo ako.."
"may lagnat ka ba??"
"wala naman eh.." hinawakan ko yung kamay niya. haaaay. :))
"sorry kung nacancel ang date niyo ni Nathan dahil sakin.."
"ayus lang yun.."
"ibig sabihin ba niyan mas importante ako sa kanya??"
"oo naman.. bestfriend kita.." medyo nasasaktan ako na hanggang bestfriend lang
ako.
pero at least, mas pipiliin niya ako. sorry na lang Nathan. bwahaha :))
"wag mo akong iiwan ah..." tapos nagulat naman ako sa response niya. ang sabi ba
naman sa akin..
"hinding hindi na kita iiwan" kung pwede ngang forever na ako dito, gagawin ko na
eh.
` Chapter 15
[ Nicz's POV ]
tsk.ewan ko ba. i wish to stay like this forever. haaaay nako.It's beyond
friendship.
random emotions. parang bang may strong affection ako para sa kanya. ano bang
tawag dito? tsk. sino ba ang niloloko ko?! alam ko naman ang sagot.kahit dati pa.
bakit
ba ayaw kong tanggapin sa sarili ko na parang may kakaiba na akong nararamdaman
para sa kanya. tsk. I think I'm really in love with him. hinawakan ko pa yung kamay
niya
ng mahigpit. sana ganun din ang nararamdaman niya para sakin. sana mawala na sa
buhay niya yung sparkle na yun. tsk. pahamak.
di ko rin namalayan, nakatulog na pala ako. nakaantok rin naman kasi noh?! tsk.
[ LA's POV ]
nakatulog na pala kami. nagulat naman ako. ang lapit lapit ng mukha ko kay Nicz.
grabe.
ang cute niya oh. pangalawang beses ko na 'tong nakita siyang natutulog. ano kaya
ang
pinapaniginipan niya?! sana mapaniginipan niya ulit ako. HAHA. grabe. napapatulala
ako sa kanya. nagulat naman ako, gumagalaw siya. hala. paggising na ata. nakita ko
naman na minulat niya yung mata niya unti-unti. ang galing. I'm the first person
whom
she saw when she woke up. HAHA. ang sarap talaga ng buhay na 'to?! syempre,
dumistansya na ako sa kanya. pati siya napaupo na rin.
"ayus na ba pakiramdam mo??"
"aah.. yun ba.. oo.. medyo umayus na.. salamat sa pagpunta ah.."
"sus.. wala yun.."
haaay :)) mas gugustuhin ko pa talaga yung ganito. HAHA.
good days have passed. grabe, ang saya saya ko pag nakikita ko si Nicz. lagi na
lang
ako naiinspire mag-aral at pumasok sa school. nagugulat na nga sakin si kuya eh.
minsan dati niyang sinabi sakin:
"aba.. nagbago ka na ngayon ah.. sino namang babae ang pumasok sa buhay mo para
makapagbago ka ng ganyan?!"
"you'll meet her soon kuya.." HAHA. how soon nga ba?! ipapakilala ko lang naman
siya
as my best friend di ba?! wala ng iba. tsk. siguro, hanggang dun na lang kami.
[ Nicz's POV ]
acquaintance party na namin ngayon. eto na yung inaabangan ko eh. yung pagsta-start
over na ni LA. HAHA. yun ang sabi niya. HAHA. nasa stage sila ng banda niya and
kinuha niya yung mike then nagsalita siya kaharap ng maraming tao ng school. nakita
ko
nga dun lahat ng mga babae ng buhay niya eh. si Cynthia, si Mae, si Megan, etc.
basta
marami. grabe, todo support. HAHA
"uhmm .. guys.. gusto ko sana gamitin ang opportunity na 'to para maexpress na
lahat
ng feelings ko at mga natutunan ko.. gusto ko sana magsorry sa mga nasaktan ko..
tulad nila Tricia, yung anak ng algebra teacher namin, si Mel, si Lanie, si Cheena
at
marami pang iba. sorry kung nasaktan ko kaya at napaiyak.. sana mapatawad niyo
ako.." nakita ko naman may limang babaeng umiyak. siguro, sila nga yung tinutukoy
ni
LA. marami pang ibang babae. natouch siguro sa kanya. kung ako rin naman yung isa
sa mga nasaktan ni LA, mata-touch din ako. "tsaka sorry din sa mga pinagbalakan
kong
saktan.. sorry kay na Cynthia, Mae, Megan at Sandra. I'm so sorry kung
pinaglalaruan
ko kayo all this time.. sana mapatawad niyo rin ako.. ?" tiningnan ko naman sila
Cynthia,
Mae, Megan at Sandra. naiiyak sila pero nakangite pa rin. nag-nod sila kay LA.
grabe,
nakakatouch talaga. "ngayon, marami na akong natutunan.. isa dun ang magmahal ng
isang babae lamang..."
tsk. si sparkle. :(
"eto sanang song na 'to, makarating sa kanya.. kay sparkle. gusto ko sana malaman
niya na siya lang ang babaeng pinapangarap ko..." tapos pumosiyon siya sa gilid at
si
Kyler naman ang kumuha ng microphone. siya kasi yung vocalist eh.
"okay.. this song is dedicated to sparkle.." tsk. i hate you sparkle. akalain mo
yun, may
idededicate sayong kanta ang banda nila LA. tsk.
Lumayo kana sa akin
Wag mo kong kausapin
Parang awa mo na
Wag kang magpapaakit sakin
Ayoko lang masaktan ka
Malakas akong mambola
Hindi ako santo
Pero para sayo
Ako'y magbabago
Kahit mahirap
Kakayanin ko
Dahil para sayo
Handa akong magpakatino
Laging isipin
Lahat ay gagawin
Basta para sayo
teka, kinanta sakin 'to ni LA di ba?! pero panaginip ko lang pala yun. ano bang
mapapala
ko dun?!
Hindi ikaw yung tipong niloloko
At hindi naman ako yung tipong nagseseryoso
At kahit sulit sana sayo ang kasalanan
Lolokohin lang kita kaya kung pwede wag nalang
Dahil ayoko nang masaktan ka
Wag kang maniniwala
Hindi ako santo
Pero para sayo
Ako'y magbabago
Kahit mahirap
Kakayanin ko
Dahil para sayo
Handa akong magpakatino
Laging isipin
Lahat ay gagawin
Basta para sayo
Bakit nakikinig kapa
Matatapos na ang kanta
Pinapatakas na kita
Mula nung una stanza
Hindi kaba natatakot
bBaka ikaw ay masangkot
Sa mga kasalanan ko
Pero para sayo
Ako'y magbabago
Kahit mahirap
Kakayanin ko
Dahil para sayo
Handa akong magpakatino
Laging isipin
Lahat ay gagawin
Basta para sayo
Ako'y magbabago
Kahit mahirap
Kakayanin ko
Dahil para sayo
Handa akong magpakatino
Laging isipin
Lahat ay gagawin
Basta para sayo....
ohhhh.....
pagkatapos kantahin ni Kyler. bigla namang nagsalita si LA...
"I love you so much Sparkle" tsk. mamatay na talaga si Sparkle. hmf!
` Chapter 16
[ Nicz's POV ]
tsk. sparkle. puro na lang sparkle. nakakaines na ah. nakakabadtrip. >.<
pagkatapos naman nung kanilang jamming chorbaness sa stage, meron pang mga
kumanta, nagsayaw at nagdrama. kung anu-ano yung ginawa nila. HAHA. lumapit
naman sa amin nila Rachel at Kat sina LA. syempre etong si Kat nakipag alone time
together kay EJ. matatag talaga relationship ng dalawang na 'to. tinabihan naman
ako ni
LA ah. bakit ganun?! hindi ko feel na liniligawan ako ni Nathan!? pero wala na
akong
care dun. tsk. andyan naman si LA eh. si Kyler naman at si Ethan nakipagsayawan sa
kung sino-sino dun sa party. may part kasi dun talaga na sayawan. si Nathan naman
may kinakausap. ewan ko kung sino eh. baka mga classmates niya tapos si Rachel
naman kausap yung mga classmates namin kaya naman eto ako ngayon. kinikileg deep
inside. akalain niyo yun. some alone time with LA. HAHA. oh di ba ang saya nun?!
"Oi.. sino ba kasi si Sparkle?! ang daya mo naman eh.. akala ko ba best friend mo
ako?!
tapos di ka man lang nagsasabi ng mga babaeng natitipuhan mo eh.."
"eh?! basta secret.. bawal sabihin sayo di ba?!" bakit kasi bawal sakin sabihin?!
nakakaines naman oh?!
"ang daya naman talaga oh?!"
"wala pa ngang nakakaalam kung sino si sparkle eh.."
"akala ko ba alam na nila EJ at Ethan?!"
"hinde nila alam.. joke lang yun.. basta wala pang makakaalam.. ang gusto ko kasi
yung
unang makakaalam na siya si sparkle, yung mismong si sparkle na tinutukoy ko..."
"ang daya naman nun?! tsk..."
"don't worry.. ikaw naman unang makakaalam nun.." ha?! totoo ba ang naririnig ko?!
ako
ang unang makakaalam?! tsk. siguro dahil nga di ba BESTFRIEND kami. HAHA. tama.
friends lang talaga.
"ha?!" bigla namang may tumugtog na slow music. tsk. eto na nga yung pang slow
dance. nakita ko nga na magkasayaw si EJ at si Kat eh. HAHA. tumayo naman si LA sa
harap ko and offered his hand.
"oh?! ano yan?!" duh?! yinayaya niya ako magsayaw. pero bakit ako?! 0_o
"eh di kamay na hahawak sayo at igaguide ka sa pagsasayaw.." tsk. a different way
of
saying "can i have this dance??" oww. sana mainggit si sparkle samin ni LA. HAHA.
di
niya nakakasayaw si LA!! bwahaha :))
ako pa rin ang panalo samin ni sparkle. oh si ba ang saya nun?!
syempre, hinawakan ko yung kamay ni LA then we dance. tsk. kinikileg ako ngayon
oh?!
pero kailangan itago. we looked in each other eyes. HAHA. ngayon ko lang talaga
siya
natitigan ng ganito katagal. nakakabaliw yung tingin niya. HAHA. grabe, lumipas ang
mga araw, parang hindi pa rin ako makarecover sa mga nakakatunaw niyang
tingin.HAHA.
lagi na rin siyang nabisita sa bahay namin. akala nga ni mama, ate Niobe at ni Nico
magboyfriend na kami ni LA kasi nga di ba alam naman na nila na linigawan ako ni LA
dati nung summer. pero since iba ang ugali niya nun, hindi counted yun as true
feelings.
HAHA. basta sabi niya stick to sparkle daw kasi siya. ayaw niya na daw maghanap ng
iba. haaay :(
nagseselos tuloy ako. sana ako na lang siya...
and sa mga araw din ng june, di ako pinapansin ni Nathan. ngek. naguguluhan tuloy
ako
dun. HAHA. tapos nagpapansinan na sila ni Rachel. buti naman di ba?! HAHA. parang
bang hindi lang natuloy yung date namin, hindi na niya ako liniligawan. HAHA.
everyday talaga makes me happy. lalo na pagnakikita ko si Lorenz Austin Dominguez.
~July
[ LA's POV ]
di ko akalain ang bilis ng panahon. july na pala. HAHA. astig din noh?!.
HAHA,syempre.
nagbago na ako dahil kay sparkle. HAHA. kilala niyo naman kung sino di ba?!
walang iba kundi si Kamilla Nicole Ramirez. my one and only love. tsk. sana ganun
din
siya sakin. HAHA.
naging usual tambayan ko talaga ang bahay ni Nicz, pero ngayon hindi na ako
nanliligaw. basta bestfriends na lang kami. ewan ko ba kung kelan ko pa aaminin sa
kanya na gusto ko siya.. kasi naman eh. natotorpe ako pagnaandyan siya. pagkaharap
ko na siya, hindi na ako makaimik pa o makagalaw pa. tsk. ang hirap kaya ng ganun.
"Oi.. July na.. hindi mo pa rin sakin sinasabi kung sino si sparkle?! alam mo ba
hanggang ngayon, naiintriga pa rin ako kung sino siya?!" ganyan palagi si Nicz pag
napunta ako sa bahay nila. grabe. atat makilala si sparkle. eh siya naman yun di
ba?!
HAHA.
"malalaman mo rin naman eh.."
"kelan pa?! excited na ako eh?!"
"basta!! pagnakayanan ko ng aminin kay sparkle?!"
"ano ba yan?! natotorpe ka na ngayon??"
"kay sparkle lang naman ako natotorpe eh.."
[ Nicz's POV ]
nakakabadtrip. kay sparkle lang daw siya na totorpe. nakakaines naman yun oh?!
kelan
ko kaya aaminin sa kanya na gusto ko siya?! ay, mali pala ang tanong ko. aaminin ko
pa
nga ba sa kanya?! tsk.
I'm in love with my bestfriend...
minsan ko yung sinabi sa kanya dati nung tumambay ulit siya sa bahay namin eh...
"what if I'm in love with you??"
"sorry ka.. may sparkle na ako eh!!" kaya naman. sober naiines na talaga ako kay
sparkle. "bakit mo natanong??"
"wala lang.." sabay bulong ko sa kanya ng "kasi I'm in love with my bestfriend
na..."
"ha?! anong sabi mo??"
"wala.. sabi ko ang gwapo mo!"
[ LA's POV ]
tsk. alam ko naman hindi yun yung sinabi niya eh. may something siyang sinabi eh.
parang mga words na dapat ko ngang marineg pero sadyang nabibinge ata ako nung
mga araw na yun kaya hindi ko narinig yun. pabulong ba naman kasi niyang sinabi eh.
hindi ko talaga maririnig yun. tsk.
pero nag-attempt rin naman ako na aminin sa kanya ang tunay na feelings ko eh. dati
rin
nung tumambay ako sa bahay nila
"may sasabihin ako sayo.."
"ano yun??"
"I-...I-.." pero dahil natotorpe nga ako sa harap niya. eto lang ang nasabi ko sa
kanya.
"143445254!!"
"ha?! ano?! pakiulit.."
"wala.. wag mo na lang intindihin yun.."
oh di ba hindi ko talaga kaya. tsk. btw, ibig sabihin nun ay "I love you very much
mahal
na mahal kita.."
tsk. haaaay :))
di ko rin akalain napakabilis talaga ng panahon. pero each day.. I'm wishing na
masasabi ko rin yun kay sparkle..
dun sa unang babae na sineryoso ko.
sa babaeng nagturo sakin kung paano magmahal
at nagturo sakin na magmahal ng isang tao lamang :)
` Chapter 17
[ Nicz's POV ]
~July 12
tsk.bilis din pala ng takbo ng panahon. di ko rin namalayan yun ah. HAHA.as usual,
after
ng classes, tumambay na naman si LA sa balcony namin. nakikilala na nga siya ng
family ko eh. sabi nga ni Ate Niobe, bagay daw kami ni LA which makes me feel kileg
naman. HAHA. akalain niyo yun, bagay pala kami ni leading man. if ever na leading
man
ko nga siya. tsk naman oh?!
"Ate Nicz!! andito na si Kuya LA!!" akalain niyo yun ka-close na ni LA si Nico.
naging
magkaibigan sila nung napa-level up ni LA yung character ni Nico sa laro sa gameboy
niya. ewan ko kung anung laro yun eh basta ang mahalaga, close na sila. pwede akong
magpalakad kay Nico. HAHA. joke. umasa pa ako?! tsk.
lumabas agad ako ng bahay namin, syempre sabik akong makita si LA eh.
"oh?! ano na namang kailangan mo??"
"tsk. eto naman oh?! nadalaw lang ako.. namimiss ko na yung bestfriend ko eh!!"
tsk.
kung pwede lang sana palitan yung "bestfriend eh". kung pwede lang sana na palitan
yun as "love". di ba?! kaso nga lang hindi pwede. ano nga lang ba ako sa kanya?
hindi
hamak na kaibigan lang di ba? tsk. ang hirap naman ng ganito oh?!
"ikaw talaga nambola pa!" syempre, umupo kami dun sa bench ng balcony namin.
HAHA. ang saya ng ganito. parati kong nakikita si LA!!
"oh?! LA!! andito ka pala.. gusto niyo ba ng juice??" oh tingnan niyo si mama
naging
close na din si LA. minsan nga hindi na yan nagugulat na bumibisita dito si LA eh.
sanay
na daw kasi eh. HAHA.
"wag na po.. hindi na kailangan.."
"oh sige basta pag may kailangan kayo dyan.. sabihin mo lang sakin ah..." tapos may
tumawag kay mama. boss nila ata ni ate sa trabaho. tapos pumasok siya sa loob ng
bahay. at last, some alone tim with LA. HAHA.
"kuya LA!! talunin mo nga muna 'tong kalaban ko!" tsk. panira naman ng moment si
Nico
eh. di ba sabi ko some alone time muna with LA?! tsk naman oh?!
"hay nako Nico!! mamaya na yan... iwan mo nga muna kami ni LA dito!!"
"si ate naman oh?!"
"sige na.. next time na lang natin yan talunin... nagseselos na ata ate mo eh!?"
"sus.. si ate naman ayaw pang aminin may gusto naman siya kay Kuya LA?!!" tama
bang bukingin ako?! tsk
"tumahimik ka nga?! umalis ka na nga dun..."
"sige na nga.. nasisira ko ata moment niyo dito eh?!" tsk. ibang klase talaga yung
kapatid ko noh?! kaya naman yun umalis na siya. buti naman alam niya na nakakasira
siya ng moment namin?! HAHA.
"ikaw ah?! may gusto ka pala sakin?!"
"ha?! wala ah?! wag ka nga maniwala kay Nico?! nagloloko lang yun.."
lumapit naman siya sakin.as in yung linapit niya yung mukha niya sa mukha ko. tsk.
kinakabahan tuloy ako. tapos lalong bumibiles yung bawat pagtibok ng puso ko.
feeling
ko magcocollapse na ako anytime. ano bang balak niya?! hahalikan niya ba ako?! kung
yun ang balak niya, go for it! HAHA. joke lang. asa naman ako na yunyung balak niya
pero feeling ko namumula na ata ako. nagiging parang tomato face na tuloy ako.
waaa.
naiilang na ako. Lord, kailangan ko ang presence niyo. save me from his mga
nakakatunaw na tingin. bakit ba ganito siya tumingin sakin?!"
"bakit ba ang lapit lapit ng mukha mo sakin?!! lumayo ka nga.."
"eto naman oh?!" dumistansya naman siya sakin ng kaunti pero medyo malapit parin
siya sakin. tsk. napapansin niya na ata na namumula ako. pano ba naman kasi?! hindi
ko mahide yun kakiligan ko sa kanya?! tsk. "teka.. bakit ka namumula??!!"
buking na ako. patay na. tsk. halata bang namumula na talaga ako?! ano ba naman
yan?! nakakaines ah. ano naman kaya reaksyon niya sakin?! tsk naman oh?!
"alam mo.. Nicz.. may napapansin ako ngayon sayo..." teka... anung napapansin niya
sakin?!
hindi kaya alam na niya na may feelings ako sa kanya. siguro, sinabi ni Nico sa
kanya. si
Nico naman kasi pakielamero sa mga gamit ko. yan tuloy may nalaman na importanteng
bagay. badtrip naman oh?! mamaya ko na sasabihin sa inyo yung gamit na yun.
"ano napapansin mo??"
tsk. kinakabahan na ako. parang lalabas na yung puso ko from my chest. tsk. ano
kaya
ang gagawin kong palusot pag nahahalata niya na masaya ako pagnaandyan siya??!
"napapansin ko lang na..."
napatigil pa eh. pasuspense pa?! nakakaines?! grabe, lalo tuloy akong kinakabahan.
tsk.
"wag mo na nga patagalin.. ano kasi yun?!"
"may dapat ka bang aminin sakin?!"
shockersz?! ano ba 'to?! kinakabahan na tuloy ako. alam na nga niya ata?! lagot
talaga
sakin mamaya si Nico!? siya ang sisisihin ko sa lahat ng ito.
baka masira ang friendship namin ni LA kung malaman niya 'to...
"ha?! wala naman eh.."
"sure ka?? wag ka naman magsinungaling sakin.. di ba magbestfriends tayo??"
tsk. dapat ko na bang aminin sa kanya?? hindi ko kaya. Lord, kunin niyo na ako.
nahihirapan na ako!!
"wala naman talaga eh.."
"di ba dapat no secrets ??"
ugh! kinokensensiya niya ako. ano ba yan?!
"bakit?? may nalalaman ka ba??"
"oo.. may nalalaman ako.."
waaa. alam na niya?! grabe, hindi ko na kaya 'to?! mamatay na ako. shocks!?
"sige.. anu yun??"
kinakabahan na tuloy ako. ano ba yung nalalaman niya?! nakakaines. natatakot na
ako.
tsk. please, can someone save me here?! SOS na 'to?!
"gusto ko lang sana itanong sayo.." lalong bumibilis ang pagtibok ng puso ko.
"nagda-diet ka ba??" tsk. yun lang?!
"ha?!"
"kasi napansin ko na minsan ka na lang nakain ng lunch.. nagdadiet ka ba??
naiinsecure ka ba sa figure mo??"
ang weird naman niya. hindi naman ako nagda-diet eh.
"kasi... hindi mo na kailangan magdiet... slim ka pa naman eh.. tapos sexy ka pa
rin..
walang nagbago sayo.. you're still the same beautiful Kamilla Nicole Ramirez.."
nginitian ko naman siya. tsk. grabe siyang mangflatter ah?!
"promise.. hindi talaga.. minsan kasi hindi na nakakapagluto si mama eh.."
"ganun ba?! kawawa naman ang bestfriend ko!?!"
"tumigil ka nga??!!"
narinig ko naman na nagsisigawan na si Ate Niobe at si mama sa loob. parang
nagwawala pero halatang masaya. grabe ang ingay oh?!
"ma.. ano ba yan??"
lumabas naman si Ate Niobe at si mama sa balcony namin.
"hindi muna kami uuwi for some couple of days.. may business trip.. once in a life
time
na lang 'tong ioofer samin ni Niobe ng boss namin.. grabeng promotion 'to kung
ganun?!!"
"oh?! talaga.. congrats ma.. si Nico na lang pala kasama ko dito?!"
"ikaw kasama ko?! tsk.. ayoko nga.." ang sama ni Nico. hmf! HAHA.
"ma.. pwede ba muna ako magstay ka na Kuya Arvyn.. gusto ko dun.." well. si Kuya
Arvyn lang naman yung 2nd cousin namin. yung bahay nila malapit lang sa school ni
Nico. minsan dun nagste-stay si Nico pag gabi na siya nakakauwi. tsk. magisa na
naman ako ah.
"ok.. ikaw bahala.. basta bukas na ang alis namin ni Niobe.. oh?! basta ikaw
Nicole..
ikaw na bahala sa bahay tapos ikaw LA.. ikaw na bahala kay Nicz.." tsk. si mama
talaga
oh?!
"Niobe.. ayusin mo na yung gamit natin para bukas.."
"oh.. sige ma.. ako na bahala dun.."
"at ikaw naman Nico.. handa mo na rin gamit mo.. papunta kay na Arvyn.."
"ok ma.." pumasok naman na si Nico sa loob ng bahay.
"Tita.. pwede po ba minsan matulog si Nicz sa bahay namin?!" ako?? matutulog sa
bahay ni LA?!
"sure!! basta ikaw na bahala sa kanya.. okay? may trust naman ako sayo eh.." sabay
pasok ni mama sa loob ng bahay. tutulungan niya si Nico at Ate Niobe sa pagaayus ng
gamit.
"narinig mo naman yun??!! matutulog ka sa bahay namin??"
"seryoso ka??"
"oo.. bukas.. friday naman bukas eh.. tapos wala si papa at mama bukas.. si kuya
lang
naandun kaya ayus lang.."
tsk. papayag ba ako?
"sige na.." kelan ba ako makakatanggi sa kanya?! HAHA.
"oh?! sige alis na ako... sabay tayo bukas ng umaga pumasok aah.."
"sige basta ba mahihintay mo ako.."
"oo na.. matagal naman na akong naghihintay sayo eh"
"ha?!"
"wala.. sige babye na.."
binuksan ni LA yung gate then waved goodbye. HAHA. syempre, ako pumasok na ng
bahay. nagkakagulo na sila Ate Niobe. grabe, halatang excited oh?! HAHA.
pumunta ako sa kwarto ko. ipapaalam ko na sa inyo kung ano yung pinakielaman na
gamit ni Nico?! tsk. binuksan ko yung drawer ko. tsk . eto na. notebook siya.
ganito yung
itsura:
4 pages ng notebook pinuno ko ng pangalan ni LA. hindi naman halatang adik noh?!
HAHA. halata rin hindi napapagod. tapos yung iba linalagyan ko ng:
Kamilla Nicole Dominguez
nagiilusyon ako na magiging Dominguez din ang surname ko. HAHA. kasi naman..
I never get tired of writing my name with his surname :)
` Chapter 18
[LA'sPOV ]
ang saya ko. yinayaya ko si Nicz na matulog sa bahay namin. HAHA.wii. sana bumagyo
sa friday para yayakapin niya ulit ako tulad ng dati. HAHA.
~Friday
super excited na talaga ako mamayang dismissal. pano ba naman, sabay kaming uuwi
ni Nicz. i mean uuwi sa bahay ko tapos dun siya matutulog. di ba nakakatuwa niya
yun?!
finally some time alone together with sparkle. HAHA.
dahil july na ngayon, hinahanda kami ng teachers namin para sa exam namin sa
august.
alam ko masyadong maaga, pero ewan ko ba sa tinatakbo ng mga utak ng mga
teachers namin. masyadong focus sa education at academics ng mga estudyante nila.
kaya naman ngayun, halos dumugo na ang utak namin sa mga surprise quizzes at
seatworks. tapos puro lessons. tsk. pero ayus lang.may kapalit naman yun lahat eh.
makakasama ko si Nicz. dahil super excited na ako, ifafast-forward na natin ang mga
pangyayari sa pinaka importanteng oras sa buhay ko. HAHA.
"Oi.. di ba sabay tayo umuwi??"
"oo.. sige.. daan muna tayo sa bahay.. kukunin ko mga gamit ko.."
"sure..lika na kaya.." syempre, pinagmamadali ko na siya. baka kasi umextra pa sina
Nathan at pigilan kami. aba, ayaw ko ng ganun?! matagal-tagal ko na rin'tong
inaasam.
"bakit ka ba nagmamadali?!" tsk. bawal ko naman sabihin sa kanya na dahil excited
ako.
tsk. baka masira pa friendship namin. ako ang hari ng mga pasulot. for sure,
makakaisip
din ako ng magandang palusot.tumingin naman ako sa langit. aba, medyo dumidilim na
ah. sumasabay na yata sakin ang panahon ah . thank you bro.!
"nadilim na kaya oh?! baka abutin pa tayo ng ulan... tsaka wag ka na dumaan sa
bahay
niyo.. ang bagal mo kayang kumilos.. ayokong pinaghihintay ako?!"
"aba.. demanding ka ah?!.. aba, dun na lang ako sa bahay tutulog kung ganun ka lang
naman.." waepek palusot ko. tsk. dapat hindi mapigilan ang pagtulog niya sa bahay
ko!!
"o siya sorry na.. dalian mo na lang kasi.. dami pang satsat eh.." rinoll naman
niya yung
magagandang niyang mata. tsk. cute oh?!HAHA.
syempre, sumakay kami sa motor ko. HAHA. pero bago yun,napapansin ko naman na
parang ayaw niyang sumakay. nailing-iling pa siya. ang cute nga eh. HAHA
"oh?! ano problema mo?! sakay na.. dali.."
"sure ka?? pwede naman kasing mag jeep di ba??" halatang natatakot siya oh?!HAHA.
"hay nako..wag ka na matakot..ayos lang yan..ako bahala sayo..di kita pababayaan..
"
"oh sige na nga..pasalamat ka may tiwala na ako sayo.."
"salamat!! haha"
"pilosopo ka talaga!! tara na nga.."
syempre, dahil pasaway kami, driving without license na, wala pang helmet. san ka
pa?!
HAHA. eh di samin na.HAHA. nalabas kapilosopahan ko ah?!
dahil traffic, naisipan kong sumingit sa gilid. syempre, gusto ko ng magmadali di
ba?!
excited na ako eh. binilisan ko naman yung takbo at hinarurot ko yung motor.
nagulat na
lang ako. napayakap sakin si Nicz.
"ui.. bagalan mo naman.." halatang takot siya oh?!
"bakit pa kailangang bagalan? gusto mo bang maulanan tayo??"
"nakakatakot kaya.."
"bakit mo pa kailangang matakot kung andito naman ako??"
tsk. hindi ko na hinintay yung sagot niya. tsk. di ba sabi naman niya may tiwala
siya
sakin. kaya naman wag na siya matakot, andito naman ako palagi para sa kanya eh.
kung pwede nga lang patagalin ang moment na 'to, sana kanina ko pa hiniling kay
Lord,
na pansamantalang itigil niya muna ang oras. syempre, binilisan ko yung takbo ng
motor
ko. lalo namang napayakap sakin si Nicz. as in yung sobrang higpit. haaay :))
ang sarap ng feeling ng ganito. nung nasa harap na kami ng bahay ko. aba,
nakakakapit
parin sakin?! tsk. i wish to stay like this forever pero hindi pwede.
"wala ka bang balak humiwalay sakin?? napasarap yata ang pagyakap mo ah?! haha.."
agad agad naman siyang humiwalay sakin. HAHA
"hindi ah.. ang yabang mo .. nako.. bahala ka na nga dyan.. uuwi na nga lang ako.."
"eto naman oh?! nagtatampo ka agad..."hinila ko agad siya. baka makawala pa eh.
binitbit ko yung gamit niya. syempre, gentleman yata ako. first time. HAHA. pumasok
na
kami ng bahay, nakita ko si kuya, nasa sala. nanunuod ng tv.
"oh?!kuya.. dito na kami.." tumingin si kuya sa akin at tumingin rin ng matagal kay
Nicz.
siguro, nagandahan 'to?! nako, wag naman sana. kundi magkakarambulan kami dito.
tsk.
"yan ba yung sinasabi mo na ipapakilala mo samin??"
"ha?! kuya.. hindi.. basta.. next time na lang natin pagusapan yun.. basta tuturo
ko muna
sa kanya yung kwarto niya for the night.."
"oh?! basta ikaw na bahala sa bisita mo ah.."
hinila ko si Nicz papunta dun sa extra room namin. HAHA.
"o yan.. dito ka muna..."
"nga pala.. sino yung tinutukoy ng kuya mo?? si sparkle na naman noh?!"
"oo.. bakit?!selos ka?!"
"hinde!! naiines naman kasi ako sayo.. hindi ko pa rin kilala si sparkle mo?!"
"makikilala mo rin yun.."
lumabas agad ako ng kwarto. baka kasi kulitin niya pa ako kung sino si sparkle eh.
siya
naman yun. tsk. HAHA.
~11 p.m.
super gabi na pala. tapos umuulan na rin. tsaka kumukulog ng malakas. teka,ano
kayang nangyayari kay Nicz?!. hmmm.. matutulog na sana ako. medyo napapaidlip na
ako eh. nung bigla na lang nagulat ako ng may bumukas sa pinto ng kwarto
ko.pagtingin
ko naman si Nicz. may hawak siyang unan. tapos pawis na pawis siya. yung tipo bang
takot na takot siya at super kabado. tsk.
*kulog*
bigla naman niyang sinarado yung pintuan at biglang tumakbo sa kama ko. muntik na
nga niya akong mahulog sa kama eh.
"oh?! ang laki laki muna.. takot ka pa rin..."
"kasalanan ko pa ba yun?! oh siya pasensiya?!"
*kulog ulit*
ngayon naman, napayakap na siya sakin.oh yeah, i love my life.ako na talaga ang
pinakaswerteng lalake sa mundo. HAHA.
"wag ka na please umangal.. payakap lang..please lang.. sandali lang.."
tsk. ano bang iniisip neto?! bakit ganito?! nahuhulog na ata ako. tsk.
*kulog ulit*
ngayon, yinakap niya na ako ng napaka higpit. kaya naman yinakap ko na rin siya.
HAHA.
*kulog ulit*
sa sobrang gulat niya, naitulak niya ako. kaya naman sabay kaming nahulog sa sahig.
tsk. ang sakit ng pwet ko! lagot 'to sakin bukas. pero ok na rin. matutuwa ako.
kasi,
ngayon lang naging..
super lapit ng mukha ko sa kanya. yung tipong magkikiss na kami. kulog pa dali.
pls. isa
na lang po.please. hanggat hindi pa siya nakakatayo. i love my life.
` Chapter 19
[ Nicz'sPOV ]
tsk. grabe, nakakatakot talaga yung kulog. pero nakakakileg din kasi akalain niyo
yun,
nayayakap ko si LA. HAHA. this is the best moment. naiilang na tuloy ako. napayakap
pala ako sa kanya tapos napaka-awkward talaga nung position namin. tsk. syempre,
dahil may hiya pa rin ako. humiwalay agad ako sa kanya. nakakahiya na kaya.
"ui.. sorry ha.. hindi ko dapat ginawa yun.. sorry talaga.." napaupo na lang tuloy
ako dun
sa side nung kama. siya naman napa-upo na rin. HAHA.
" ayus lang yun.. alam ko namang takot ka sa kulog eh... sanay na ako sayo..tsaka
di ba
wala namang malisya yun?!"hay nako. kung alam mo lang talaga na may meaning ang
bawat pagyakap mo sakin. kinikileg kaya ako. hindi lang halata.
"pero pwede bang dito na lang ako matulog??" nakakahiya naman na ako ang nagyaya
pa pero hindi ko kasi matake yung mga kulog eh. nakakagulat kaya tapos nakakatakot
pa. tsk.
"sige.. wala naman akong magagawa eh.. baka mamaya hindi ka makatulog dyan eh.."
"wag ka na nga mang-asar!!"
"dito ka matutulog basta ba may kapalit?!" hay nako. eto na naman siya sa mga
kapalit
niya?! tsk.
"oh sige ano yun??"
"dapat mo akong samahan sa SM bukas..."
"ano pa bang magagawa ko??" syempre, kunware hindi payag. pero di ba parang
nagyaya siya ng date sakin?? tsk. date nga ba 'to?! pwede na din. HAHA.
"good.." tumayo naman siya at umupo na dun sa kama mismo.
"teka..saan ako tutulog??" napatayo naman ako nun.
"eh di sa tabi ko?! anong gusto mo sa sahig??" tsk. kaya ko kaya?
"sa tabi mo?? sure ka?!"
"sus..nahiya ka pa.." in-offer niya yung lap niya sakin. tsk. yung tipong
pinapahiga niya
ako sa lap niya. naiilang na tuloy ako. "kung ayaw mo sa tabi ko.. eh di dito ka na
lang.."
"sure ka ba??"
"oo.. dali na..ng makatulog ka na.."
tsk. tatanggi pa ba ako? aba, hindi na. HAHA. syempre, nahihiya-hiya pa akong umupo
sa tabi niya at humiga din sa lap niya.ang sarap ng feeling. gusto mong itry? kaso
nga
lang hindi pwede eh. akin na siya. HAHA.
napaka-swak pa nung setting namin kasi kaharap namin pareho yung bintana. tapos
ang tangi mo lang makikita yung mga stars. oh di ba?! ang romantic. HAHA.
"tulog ka na ba??" siguro, hindi pa 'to inaantok. HAHA.
" hindi pa.. gising na gising nga eh." syempre, I don't wanna miss any second from
this
moment noh?!
" ang ganda ng mga stars noh?!" napatingin naman ako sa kanya. may feeling ako
sasabihin niya na naman yung forbidden name. tsk. "parang si sparkle... may star pa
nga dun na sobrang liwanag talaga eh.. yung star na yun parang si sparkle.. her
light
stands out among the others.."
tsk. sabi ko na nga ba, sparkle na naman yan eh. nakakaines ah. magkunwarian kaya
akong tulog para tigilan na ang pagsasalita niya tungkolsa bwiset na sparkle na
yun.
hmf!sparkle.sparkle. bla bla bla. sana mamatay na siya.panira siya samin ni LA ko.
kung
akin nga ba siya?? tsk naman oh. pinapaasa ko lang ata sarili ko.
klinose ko yung eyes ko para kunware natutulog. HAHA.
"ano ba yan?! tinulugan ako?! ang sama..may sasabihin pa naman sana akong napaka
importanteng bagay.." tsk. ano yun?! bakit pa kasi ako nagkukunware matulog?!
siguro,
sasabihin niya na kung sino si sparkle?! tsk.
tinanggal niya yung buhok ko sa mukha ko. naramdaman ko naman na hinahawakan
niya yung mukha ko. kinikileg na tuloy ako. HAHA. baka mamula ako neto. patay na.
"you're light stands out among the others.. tama.. you have those sparkling eyes
and
those sparkling smiles.. I wish you can hear everything.. natotorpe na kasi ako
sayo...you've change me.. a lot..."
pabulong niyang sinabi yun. pero syempre narineg ko ang lahat.pinakinggan ko talaga
ng maige. para sakin ba talaga yun?? baka naman ini-imagine niya na ako si sparkle.
tsk. wag naman sana. sana para sakin lahat yun.kung alam niya lang sana kung gaano
ko siya kamahal.
[ LA's POV ]
nasabi ko na?!pero tulog na siya nung sinabi ko sa kanya yun?! siguro, sasabihin
niya
ulit na panaginip yun lahat. tsk. bakit ba kasi hindi maamin sa kanya?? kelan ko pa
ba
maamin sa kanya kung gaano ko siya kamahal. tsk. hindi naman kasi ako ganito dati
eh.
kung dati, sobrang nadadalian lang ako manligaw, ngayon, ni aminin ko man lang sa
kanya, hindi na ako makahirit pa. tsk. first time talaga in my history talaga 'to.
grabe,
nakakabaliw. nahihibang na ata ako. she makes my world go crazy.
tinitigan ko siya ng mabuti. grabe, ang ganda niya. yung mukha niya mukhang
inosenteng anghel. mukhang walang problema sa mundo. mukhang napakalinis at pure
niya talaga. grabe, nakakabaliw yung mukha niya. inalalayan ko yung ulo niya. bawal
naman na mag-stay siya dito sa lap ko forever di ba?!kaya naman linagay ko na yung
ulo niya sa unan. inayus ko na rin yung posisyon niya sa pagtulog. tsk.parang
siyang
bata. humiga na rin ako sa tabi niya. as in face-to-face. tsk.
I wish to stay like this forever.
unti-unti ko na ring pinikit yung mata ko. dapat na rin akong matulog. late na eh.
madaling araw na noh?!
[ Nicz's POV ]
inayus n nga pala ni LA yung pagkakahiga ko. medyo minulat ko yung mata ko. nakita
ko naman yung malanghel niyang mukha. tulog narin siya. grabe.ang cute oh?! para
hindi siya yung playboy na nakilala ko dati. grabe feeling ko..
I wish to stay like this forever...
"I love you LA.. sana palagi na lang tayong ganito?! sana ako na lang si sparkle.."
narinig kaya niya yun??0_o
` Chapter 20
[ LA's POV ]
late na rin ako nakagising. paano ba naman?! pinuyat ako ni Nicz. pagmulat ko naman
ng mga mata ko, nagulat na lang ako. ang lapit ng mukha niya sakin. yes naman oh?!
ang swerte ko talaga. i love my life. nice one LA.. natutuwa ako.
nagulat naman ako ng medyo nagigising na 'tong si sparkle. HAHA. grabe, ang cute
parang bata.
"good morning.." nung narinig niya yung boses ko, bigla niyang minulat yung mga
mata
niya tapos biglang napaupo. anong problema nun?!
"anong problema mo?! parang kang nakakita ng multo eh..."
"ang lapit mo kaya.." nahihiya pa siya nung sinabi niya sakin.
"so?? ang arte mo naman.. wala naman akong gagawin sayo.. kay sparkle pwede pa!!
haha" siya naman yun eh.
"hay nako.. sparkle na naman.. tumayo ka na nga dyan?!" ano ba talagang problema
neto?! pag naririnig niya si sparkle, parang nag-iiba mood niya. nagiinit dugo niya
pag
naririneg niya yun.
agad siyang tumayo sa kama. pagbukas niya ng pinto, nagulat na lang siya pati rin
pala
ako, kasi si kuya nakatayo sa may pintuan namin.
"oh?! anong ginagawa mo dito?!" lagot na naman ako kay kuya. pesteng buhay 'to oh?!
"wala.. wala po.." umalis agad siya. medyo iniiwasan na niya si kuya kasi baka may
sabihin pa si kuya sa kanya na ka-abnormalan eh. parang alam na agad niya ang ugali
ni kuya.
pumasokna si kuya sa kwarto ko at sinarado yung pinto. siguro, magtatanong-tanong
na
naman 'to. chismoso ba naman kasi
"oi.. ikaw.. Lorenz.. bakit naandito sa kwarto mo yung bisita mo??"
"wala yun kuya.. ano ka ba?!"
"magsabi ka nga ng totoo.. anong nangyare dito na hindi ko alam?!"
"natulog lang naman dito yun eh tapos wala na.."
"natulog?! ibig sabihin may nangyari sa inyo??!!" nalabas na naman ang wild
imagination ni kuya. hay nako. tsk.
"ano ba naman yan kuya?! best friend ko yun?! walang namamagitan samin.. nagtabi
lang naman kami matulog eh.."
"nagtabi matulog?! hindi pwede sakin yung mga ganyan.. diretsuhin mo nga ako.. may
nangyari ba talaga?!!"
"wala nga kuya.. nakita mo naman di ba.. may damit ako.. may damit siya so walang
nangyare.. yun na yun.."
"eh bakit dito siya natulog?!"
"basta kuya... basta walang nangyare?!!"
"sigurado ka ba?! kilala kita Lorenz!! hindi ikaw yung tipong lalaki na walang
pagnanasa
sa babae?!"
"ang OA mo naman kuya.. nagbago na ako.."
"anong nakaen mo at nagbago ka?!"
"wala akong nakaen kuya.. pero may nakilala ako.."
"sino??"
biglang pumasok si Nicz sa kwarto.
"siya oh?!!!"
tumingin kami pareho ni kuya kay Nicz. halatang nagulat si Nicz eh. hindi niya kasi
alam
yung pinaguusapan namin ni kuya eh.
"ha?! anong ako?!"
"sinabi ko lang kay kuya na ikaw yung kasama ko sa SM mamaya.."
"SM??" eto naman si kuya. hindi na lang makisakay. tingingnan ko naman siya at
kinindatan siya. yung tipong sumisenyas na makisakay sakin.
"aahh..oo... nga..ikaw yung kasama niya sa SM.. anong oras ba kayo aalis.. pwede
naman kasi ngayon na eh?!" sa wakas, may nagagawa ng kabutihan si kuya sakin.
HAHA.
"maligo ka na Nicz.. dalian mo.."
"oo na.." lumabas ulit si Nicz sa kwarto at pumunta dun sa banyo para maligo.
"may gusto ka dun noh?!"
"ha?!"
"dont worry.. hindi ko sasabihin sa kanya tsaka approve siya sakin..nice pick ah!!"
umalis na rin si kuya. nang-iintriga na naman eh. nung umalis na siya, naligo na
rin ako
sa banyo ng kwarto . may sarili kasing banyo yung kwarto ko eh. di ko naman na
siguro,
dapat ikwento dito kung pano ako maligo di ba?! HAHA.
pagkatapos ng mga 30 minutes ng aking preparation para sa aming "bestfriend's
date",bumababana rin ako at pumunta sa sala para hintayin si Nicz habang nagprepare
siya. ang tagal naman niya?! bakit ba ganon ang mga babae, ang babagal kumilos?!
HAHA.
after mga 10 minutes, at last bumababa na siya galing sa kwarto niya. nagulat na
lang
ako sa suot niya. halos matulala ako sa kanya at malaglag na ang puso ko at panga
ko
sa sobrang gulat. kasi ba naman, ang suot niya simpleng t-shirt lang at shorts pero
ang
lakas parin ng dating niya. ang cute niyang tingnan.
"oh?! bakit ka pa nakatunganga dyan?! " tumayo naman ako kaagad at tiningnan pa
siya.
"oh sige lika na.." nagmamadali ako syempre. excited eh. "kuya alis na kami ah!!"
hindi na sumagot si kuya.silence means yes ika nga. HAHA. umalis na kami kaagad ng
bahay namin.
"oi.. pwede ba dumaan muna tayo sa bahay?? ichecheck ko lang saglit.."
"sige na.. basta dalian mo ah.."
dahil mabilis kami maglakad. nakarating na kami kaagad sa bahay ni Nicz. pumasok
siya dun sa bahay niya. medyo nagtagal siya dun pero hindi naman talaga matagal.
HAHA. paglabas niya, may dala siyang body bag. ang cute niya oh?! patakbo na nga
siya nun kasi sumisigaw na ako na bilisan niya.
then suddenly...
` Chapter 21
[ Nicz's POV ]
then suddenly, nadulas ako dun sa may stairs pababa ng gate namin and guess what?!
sinalo ako ni LA. yakap yakap niya ako nun. nasa likod ko nga siya eh. ewan ko kung
pano nangyare yun. ewan ko ba. grabe, parang tumitigil yung takbo ng oras at pag-
ikot
ng mundo dahil dun. kinakabahan ako pero kinikileg ako. ang gulo ng nararamdaman
ko. parang gusto kong magtagal 'to. pero hindi pwede.
(parang ganyan kami oh.. )
humiwalay agad siya sakin.
"ang engot mo! sa susunod nga mag-ingat ka.."
"sorry naman.. tama na nga yan baka sermonan mo pa ako eh.. baka hindi na tayo
makapunta sa SM!!" dahil sa sobrang hiya ko, ako na rin yung nagyayang umalis
kaagad. nakakahiya ah. napakaclumsy ko naman kasi.
naglakad kami palabas nung subdivision. sumakay rin kami sa jeep. grabe, ang
traffic
tapos ang init pa. medyo siksikan pa sa jeep. nakaka-badtrip naman oh. tahimik kami
ni
LA at hindi nag-uusap. ewan ko ba. siguro, ayaw na rin namin makisali sa ingay ng
mga
driver na nagwawala sa sobrang traffic at ang pagchichikahan ng mga kapwa pasehero
namin. hindi nga rin kami nagtitinginan ni LA eh. ewan ko ba. nagkakailangan kasi
kami.
hindi ko rin alam kung bakit. close friends naman na kami bakit pa namin kailangan
magkahiyaan pa?! hindi ko ma-explain. ang hirap eh. narinig ko naman yung dalawang
matandang babae, mga around thirties sila, nagchichikahan tungkol samin. grabe,
kami
pa ni LA yung napagdiskitahan eh. HAHA.
"tingnan mo yung dalawa oh?! bagay sila noh?!"
"oo nga.. gwapo yung lalake.. maganda din yung babae.."
bagay daw kami oh?! HAHA. pero bagay nga ba kami?! tsk.
"siguro magboyfriend yung dalawang yan.."
"pero naman hindi sila ng p-PDA.."
"maganda ang turo sa kanila ng kanilang mga magulang... kahit na may boyfriend na,
walang public display of affection.."
grabe naman ah. ngayon, napagkamalang kami. tiningnan ko si LA. napapangite siya.
alam ko naririnig niya yung pagchichikahan nung dalawang ale. patuloy pa rin sa
pagchichikahan yung ale, ngayon gusto daw nilang gayahin kami ng mga anak nila.
yung hindi naglalandian kahit na magboyfriend sila. pero hindi naman kami eh. tsk.
after
30 minutes, at last nakarating na rin kami sa SM. grabe, dapat mga 10 minutes lang
ang
byahe namin, naging 30 minutes.
"narinig mo yung pinaguusapan ng ale kanina sa jeep??" kasulukuyang, naglalakad
lakad kami ni LA habang nakaen ng ice cream.
"aah.. yung bagay daw tayo??"
"oo.. di ba akala nila tayo na?!"
"oo nga eh.. ang baliw din nila eh.."
"oo nga eh.."
nagkameron ng moment of silence bago ulit siya magsalita. parang pinagisipan muna
kung sasabihin ba niya yung susunod niyang sasabihin o hindi. basta magulo.
"kung bagay naman tayo.. bakit.." medyo napatigil siya. "bakit hindi na lang natin
totohanin??"
ano daw?! totohanin?!
"nahihibang ka na ba o nasisiraan lang?!"
"ewan ko.. nasisiraan ata. .. haha.." tsk. akala ko naman nagseseryoso siya. kasi
ba
naman napakaseryoso ng mukha niya. joke lang pala. HAHA. sanay na rin naman ako
sa mga joke na ganyan eh. pero grabe ah, muntik na akong maniwala na parang may
gusto rin siya sakin.
after namin maglibot at kumaen ng ice cream, nanuod kami ng movie. HAHA. comedy
yung movie kaya naman nagkakasundo talaga kami sa pagtawa. mahilig din pala siya
sa comedy movies. HAHA. pagkatapos manuod ng movie, syempre, lumabas na kami
ng sinehan. grabe, siksikan yung mga tao. ang dami kasing nanuod eh. badtrip tuloy.
nagulat naman ako, hinawakan ni LA yung kamay ko. yung tipong ayaw niya na akong
bitawan. ang higpit kasi eh. siya yung nangunguna mag lakad. samantalang ako
nakasunod lang sa kanya. binibilisan niya yung lakad niya kasi sobrang sikip talaga
eh.
marami na nga akong nabubunggo eh. ang dami talagang tao.
nung moment na yun, tinitigan ko siya. lalong bumibilis ang pagtibok ng puso ko
habang
pinagmamasdan ko siya. may kakaiba talaga. mahirap i-explain. it's beyond normal.
nakalabas na kami ng tuluyan dun sa SM cinemas, pero tuloy pa rin ang pagdagsa ng
tao. ewan ko ba kung bakit ang daming tao. nakakaines. hawak pa rin niya yung kamay
ko. patuloy na nangunguna. ako naman, patuloy pa na pinagmamasdan siya. bigla
naman na siyang lumiko at pumunta dun sa National Bookstore. yung place kung saan
ko siya unang nakilala. yung akala ko nasisiraan ng bait.
"at last.. nakatakas na rin sa mga tao.. dito muna tayo.. wala masyadong tao dito
eh.."
"sige.." magkahawak pa rin yung kamay namin. hindi niya ata namamalayan pero ako
alam na alam ko pero gusto kong sulitin 'to. gusto ko na at least, mahawakan ko
yung
kamay niya ng ganito katagal. nung paglingon namin sa kanan,medyo sabay kaming
lumingon, nakita naming dalawa si Nathan. nagulat nga kami eh. nung tumingin si
Nathan samin, tinanggal ni LA agad yung kamay niya sa pagkakahawak niya sakin.
lumapit si Nathan samin...
"ano yan?? date??" medyo may pagka-rude yung manner niya nung sinabi niya samin
yan.
"ah.. hinde.. sinamahan niya lang ako.."
"ganun ba? okay.. mauna na ako.." umalis si Nathan ng hindi tumitingin sa akin. ano
bang meron?! di ba tumigil naman na siya sa pangliligaw. tsaka in the first place,
hindi
naman talaga siya nanligaw eh. tsaka hindi ko pa rin siya pinapayagan. pero hindi
siya
nagpaparamdam sakin ng kung ano mang feelings niya. naguguluhan na tuloy ako.
"umuwi na kaya tayo.." himala, siya ang nag-yayang umalis. tsk.
"ha?! bakit?!"
"basta.. may nakalimutan yata akong gawin sa bahay.."
"ganun ba?.. lika na nga.."
lumabas na kami ng National Bookstore para makalabas na sa SM. tahimik lang siya.
parang ang lalim ng iniisip. parang may something na bumabagabag sa isipan niya.
hindi ko talaga maintindihan kung anong nararamdaman niya. hindi ko alam kung anong
iniisip niya. haaaay.
sabay kaming sumakay ng jeep. hindi kami nag-uusap. nahihiya naman ako na iapproach
siya. bigla na lang kasi siyang nawala sa mood eh. buti na lang hindi na nun
traffic. nakarating na agad kami sa subdivision. hinatid niya ako sa bahay ko.
"sige.. babye na.. salamat sa time ah.."
"oo.. sige..." tiningnan ko siya bago siya tuluyang makalayo. nung hindi ko na siya
makita, pumasok na ako ng bahay. binato ko lang yung mga gamit ko sa sofa. ewan ko
ba. nung nakita namin si Nathan, nagiba bigla yung mood niya. pati si Nathan.
parang
naninibago rin ako sa kanya nung nakita namin siya. nagulat siya pero parang may
something na hindi ko ma-explain. bakit ba ganun?! ang gulo. nagpapaka-ilusyonada
na
ako dito eh. medyo may naiisip ako na talaga namang parang imposibleng mangyari.
magkaibigan si Nathan at si LA pero sa tingin ko nasisira na yung friendship nila.
dahil
sakin. ewan ko ah. kasi ba naman hindi na sila masyado naguusap. tsaka iba yung
trato
ni Nathan kay LA kanina. di ba dapat nagtatawagan sila ng "tol!" o "pre". tsaka
dapat di
ba masaya sila na nagkita sila sa SM. may something talaga eh. baka naman...
may gusto na sila sakin pareho... tsk. nagpapaka-ilusyonada na oh?!
` Chapter 22
[ LA's POV ]
nung nagkita kami kanina ni Nathan, parang nagiba yung tingin niya sakin. yung
tipong
may halong inis at selos. nagseselos kaya siya?! kasi naman, bakit ayaw pa niyang
ligawan o magparamdam man lang ng feelings para kay Nicz. binibigyan ko na nga siya
ng chance eh, hanggang bestfriend na nga lang ang tinuturing ko kay Nicz eh. ako na
nga yung nagsakripisyo para sa kanya eh. para na rin sa ikabubuti ng friendship
namin.
mabilis na dumaan ang mga araw, everyday ko na ring kasabay si Nicz sa pag-uwi at
pagpasok sa school. HAHA. napagkakamalan na nga kami nila Kyler at Kat na kami na
eh. kalat na rin sa buong school na "MU" daw kami. hindi naman di ba?! hindi kasi
mutual eh. ako lang yung may gusto sa kanya. siya? siguro, wala nga. kasi di ba
mahilig
siya sa mga drummer tulad ni Nathan. hay nako. nakakabagot eh.
~August
maaga kaming pumasok ni Nicz. ewan ko din kung bakit. basta maaga kaming nagising
pareho. HAHA. nung nasa school na kami, tumambay kami sa bleachers kasama sila
Kat, EJ, Kyler, pampam, at Nathan. dahil college boy na yang si Ethan, syempre dun
na
siya nasama sa mga college friends niya. HAHA.pero magkakaibigan parin kami
syempre. tropa eh.
"students.. attention students.. "
pag may ganyan, ibig sabihin may i-aanounce yung principal namin. ganyan naman
palagi pag may activity eh. HAHA. syempre lahat ng mga estudyante tatahimik. terror
yang principal namin eh. naguusok ilong niyan pag maingay kami. daig pa ang mga
librarian eh. HAHA.
"By december, particularly on the day of our Christmas Party, there will be a stage
presentation for each level"
yan na naman. yung mga stage presentation na ka-ekekan. naiines ako sa mga ganyan
eh. dati kasi nung 1st year high school ako dito, stage presentation namin yung
Cinderella. grabe, nahihiya talaga ako nun. hindi naman ako sanay sa mga ganun eh.
pero ayus parin. kasi si Cinderella si Isabella. HAHA. pero syempre, wala na yun.
kay
Nicz na ako eh. HAHA. dating nag-aaral dito si Isabella pero nung kalagitnaan nung
2nd
year niya dito, pumunta siya ng ibang bansa tapos nun goodbye na. wala na. pero
wala
naman sa kanya yung kwento eh. so never mind na lang. HAHA.
"so there will be assigned administrators for every level to give you additional
information
about this stage presentation.. so you will have at least 3 months to prepare..
okay? "
sabay ring ng bell. ganyan naman palagi. ayaw ko ng maulit yung nangyari sakin nung
1st year high school. nakakahiya na. HAHA. sabay-sabay na rin kami ng tropa sa
pagpunta ng classrooms namin.
"yan na naman tayo sa mga stage presentations?!!"
"nakakasawa na nga eh.."
"ano naman kayang sunod na stage presentation yan?!"
"basta kahit ano pa yan?! dapat si LA ang gaganap?!!" ano daw?!
"anong ako?! mga sira-ulo pala kayo eh?!" wag lang talaga ako ang inominate nila
pagdating sa mga ganyan. kung di, lagot talaga sila sakin. nakakahiya kaya.
"bakit si LA??"
"alam mo kasi Nicz.. si LA.. naging character niya yung prince sa cinderella.. ang
cute
nga niya nun eh?!"
patay. napapahiya na tuloy ako.
"oh?! talaga?! may picture ba kayo dyan?! pakita naman oh?!"
putek. picture ka dyan?! tsk.
"oi.. aba.. wag nga kayong magpakita ng picture dyan?!"
"bakit naman?! ipapakita lang namin di ba?!" dun sa tono ng pagsasalita ni Nathan.
parang may kakaiba. parang may something na naghahamon siya ng competition. tsk.
kinuha ni EJ yung wallet niya at may hinugot na picture.
"tinago ko talaga dito yun eh.."
sabay pinakita sa kanila yung picture ko na kasayaw si Isabella. tsk. nakakahiya na
oh.
"wow naman.. sino 'tong babaeng 'to??"
"yan ba? si Isabella yan.. yung ex ni LA.." nakita kong nagulat yung expression ni
Nicz.
hindi ko pa kasi nashe-share sa kanya yung tungkol kay Isabella.
"Isabella??"
"oo nga.. maganda nga siya eh.. bakit nga ba kayo nagbreak nun, LA?!!"
kailangan pa ba sagutin yan?! tsk. ayoko na ngang maulit ulet yun eh. sa totoo
lang, si
EJ at Ethan lang ang nakakaalam sa tropa kung bakit kami nagbreak. pati sila Nathan
at
Kyler, hindi alam. pero nung una, boto talaga silang lahat kay Isabella kaso nga
lang
may nangyari eh kaya nga tawag nila dun "impakta" eh.
bigla naman nagring ulet yung bell, second ring na. pagumabot man sa 3rd bell yan.
ibig
sabihin, malelate na kami. buti na lang at hindi ko na kailangan ikwento sa kanila.
ayoko
na kasing maalala eh. nasasaktan lang ako. ewan ko kung bakit affected pa rin ako
dahil
sa kanya?! eh may Nicz naman na ako. may feelings pa ba ako kay Isabella?? tsk
naman oh.
"next time na natin yan pagusapan.. punta na tayo sa classes natin.."
"oo nga... pumunta na tayo.."
nung nagsalita si Nathan, parang talagang may galit siya sakin na hindi mo
maintindihan. parang sinasakayan niya ako pero parang nakontra pa rin. magulo.
basta.
pumunta na agad kami sa classroom namin. ayaw na rin namin kasing malate eh.
[ Nicz's POV ]
pumasok ako sa classroom namin. naguguluhan ako sa mga nalaman ko kanina. ex ni
LA? tsk. ewan ko kung bakit ako affected. panigurado naman na isa rin yun sa mga
babaeng pinagsabay-sabay niya. pero bakit hindi alam nila Rachel kung bakit
nagbreak
si Isabella at si LA. seryoso na ba yun?! naguguluhan na ako ah. tsk. ayoko ng
ganito.feeling ko nagseselos ako. pero bakit naman ako magseselos?! wala naman
akong karapatan na magselos eh. bestfriend ka lang niya Nicz. wala ng iba. tsk.
"ang tahimik mo dyan?!"
"ah.. eh.. wala.."
"may problema ka ba??"
may problema nga ba ako? ewan ko ba. ang gulo naman kasi eh.
"wala.. medyo curious lang ako kay Isabella.. sino ba yun??"
"ah.. ex ni LA.."
"pero kakaiba siya sa mga naging ex ni LA?!"
"bakit??"
"well.. sa pagkakaalam namin, si Isabella ang unang sineryoso ni LA.. as in yung
super
seryoso.. yung totoo niya talagang minahal.."
"pero hanggang dun lang ang alam namin.. basta bigla na lang nalaman namin na
nagbreak na yung dalawa.."
hindi na ako nagsalita. gusto ko kasing maintindihan yung kwento nila.
"nagulat nga talaga kami nung nagbreak yun eh.. kasi nung una, parang talagang
unbreakable sila.."
"hindi rin namin alam kung bakit sila nagbreak.. sila EJ at Ethan lang ang
nakakaalam..
sila yung bestfriends eh.."
bestfriend din naman ako di ba?! bakit hindi ko alam.?! tsk.
"kahit na kami na ni EJ, hanggang ngayon hindi pa rin niya sinasabi sakin.. grabe
nga
eh.."
"ano bang itsura nung Isabella??"
"hmm.. para sakin maganda talaga siya.. she's one of a kind nga eh.. maganda yung
mata at mga ngite niya.."
maganda daw ang mata?! maganda daw ang ngite?! hindi kaya si Isabella at si sparkle
ay iisa?! waaa. :'((
"oo nga.. kaya nga na-love at first sight talaga si LA dun eh?!"
"uhmm.. yung itsura lang ba ang nagustuhan ni LA sa kanya?!"
"hindi lang.. ibang klase kasi yun eh.. yung tipong mahinhin sa bawat kilos tapos
ang
bait.. boto nga kami dun eh.."
"oo talaga.. nagba-ballet din siya.. magaling talaga siya eh.."
"oh talaga?!"
"kaya nga sobra talagang mahal ni LA yun.. baka nga hanggang ngayon may gusto pa
rin si LA dun kay Isabella.."
parang tumigil yung mundo ko nung narinig ko yung mga sinabi ni Rachel. now, parang
totoo na nga 'tong nararamdaman ko na si sparkle ay si Isabella. waaa. :'((
sobrang pagseselos na 'to. haaay :((
bigla naman ng pumasok yung 1st period teacher namin kaya umayus na rin kami sa
pagkakaupo namin.
hindi ko masyado naintindihan yung tinuturo nung teacher namin. hindi kasi ako
nakikineg eh tsaka iniisip ko pa rin yung mysterious Isabella na yun. tsk naman
oh?!
mahal pa nga ba ni LA si Isabella?? hay nako naman oh?! nakakaines.
nagseselos na talaga ako. 0_o
` Chapter 23
[ Nicz's POV ]
ang tahimik ko buong araw. nagsasalita ako pero minsan "oo" lang o "hindi".yung
tipong
tipid na tipid sa salita. ewan ko ba. bigla na lang ako nawala sa mood. narinig ko
lang
kasi yung Isabella na yun, parang nagseselos talaga ako. pero wala naman akong
karapatan magselos di ba?! tsk.
nung before dismissal na, nagvolunteer ako as cleaner for the day nun. dagdag kasi
ng
grade sa values subject namin. HAHA. masipag ako eh. si Kat sana magvovolunteer din
kaso nga lang may date sila ni EJ ngayon. sweet di ba?! tapos si Rachel, gusto rin
sana
kaya nga lang may formal family dinner sila with her relatives. big time eh?! HAHA.
kaya
naman ako with my 3 other classmates ang naglinis ng classroom. tapos yung iba
nagdecorate. 6:30 pm na nun, kaya naman napilitan na rin akong umuwi.
"ui.. uuwi na ako ah.. late na eh.."
"sige.. magstestay muna kami dito.."
kinuha ko yung bag ko dun sa upuan ko. then umalis na rin. nung nasa 2nd floor na
ako,
nakasalubong ko si Nathan. nagkatinginan kami ng mga ilang seconds nun. tapos
nginitian ko na lang siya. hindi ko kasi alam kung anung gagawin ko eh.
"pauwi ka na ba??"
"aah.. oo.. bakit??"
"kailangan ko sana ng makakausap eh.."
"sige.. lika.. magusap tayo.. pwede naman eh.."
"di ba pauwi ka na?!"
"ayus lang yun.. lika na.. punta tayo ng rooftop.."
tumango na lang si Nathan at sumunod sakin. ewan ko kung bakit ba ako pa yung
naginitiate
sa kanya na makipagusap. siguro, sa mga oras na ganito kailangan ko din ng
kausap katulad niya. haaay. tsk.
"bakit naman sa rooftop mo naisipan na mag-usap tayo.."
"ewan ko ba.. dun kasi ako madalas dinadala ni LA eh.. para makipagkwentuhan.."
"sus.. LA na naman?!.. gusto mo bang mag-try ng bago??"
"ha?! anong bago?!"
"imbis na sa rooftop.. pwedeng sa garden tayo.."
"garden?! sige ba.. hindi pa naman kasi ako dinadala ni LA dun eh.."
hinawakan ni Nathan yung wrist ko at hinila pababa ng stairs. naiisip ko yung
paghawak
sakin ng kamay ni LA nun. parehas sila ng expression sa mukha. ang pinagkaiba nga
lang, may nararamdaman akong kakaiba para kay LA. pero kay Nathan, wala. as in wala
akong nararamdaman. kahit na drummer siya o kahit na gwapo at matalino siya. parang
wala lang talaga. nung nasa garden na kami. promise, maganda dun. HAHA.
"maganda pala dito eh.." lumakad ako papasok ng garden. gusto ko tingnan yung mga
flowers eh. ang ganda. HAHA
"ikaw naman kasi eh kay LA ka pa nasama .. pwede namang.." medyo naman napatigil
siya sa pagsasalita. "sakin.."
tiningnan ko siya. yung tipong nagtataka sa sinabi niya. pero nakakapagtaka naman
talaga di ba?!
"lika na nga.. upo tayo sa may bench.." bago pa man ako makapagsalita, hinila niya
na
ulit ako sa bench. umupo kami dun habang pinagmamasdan yung mga flowers na tipong
nakatingin samin. alam niyo ba yung feeling na yun?! basta mahirap i-explain. HAHA.
"ano nga pala yung gusto mong pagusapan??"
"wala naman talaga eh.. gusto ko lang ng kausap.. kahit anung topic.. basta may
kausap.."
"nyek.. ano ba naman yan?! mahina ako sa mga topic na ganyan eh.."
"ikaw? siguro naman may gusto kang pagusapan di ba?! hindi ka naman papayag na
makausap ako ng walang dahilan eh.." matalino talaga siya ah. siguro, kung si LA
yung
andito, hindi niya mapapansin na may nagbabagabag sa isipan ko. haaay :((
"uhmm.. sa totoo lang kasi nacu-curious ako.." wala naman sigurong, masamang
makipagusap kay Nathan di ba?! sigurado naman ako na magiging good friends talaga
kami. mabait naman siya eh.
"saan?" and halata naman na handa siyang makinig sakin at open-minded din siya.
"kay Isabella.. ano ba talaga yung kwento niya??" tsk. alam ko naman na eh. kaso
nga
lang parang may something sa loob ko na parang pinipilit ako na may alamin pa
tungkol
dito. parang may something pa na dapat kong malaman.
"si Isabella? bakit naman siya pa ang pag-uusapan natin?" siguro, ayaw niya ding
marinig yung name ni Isabella. kasi baka galit din siya dun.
"ewan ko.. parang gusto kong malaman dahil.." nagdadalawang isip pa ako kung
itutuloy
ko pa ba. tsaka ano nga ba ang dahilan?! haaay :((
napabuntong hininga muna ako bago ko ituloy yung sasabihin ko.
"she's a girl from LA's past life.." syempre, susundan yan ng explanation. "not
just any
ordinary girl.. sabi ni Rachel at Kat, siya daw ang unang babae na sineryoso ni LA
sa
buong buhay niya.. kaya naman.." ano nga ba?!
"kaya naman naiinsecure ka at nagseselos?!" yun sana ang sasabihin ko pero syempre
dapat itanggi.
"ha?! hindi naman eh.. sinabi ko naman sayo na curious lang talaga ako.."
"sa totoo lang niyan.. hindi lang siya babae from LA's past.. she's also a girl
from my
past.."
"ha?!"
"kasi sa una naman talaga, may gusto na talaga ako kay Isabella.." nagkwekwento na
siya. I better listen to this one. "ako ang una niyang nakilala.. ako ang unang
nagkagusto
sa kanya.. ako ang naunang manligaw.. pero ako rin ang nahuli.." ohh.. "nung
nakilala
niya si LA, nainlove din si LA sa kanya, nanligaw siya then after 2 months, sinagot
siya
ni Isabella.. kita mo naman nanalo si LA.. ako ang luge.. ako ang talo.."
"so may rivalry kayo??"
"yup.. ganyan naman palagi eh.. kahit nung mga bata pa kami siya na talaga palagi
yung
kalaban ko.. pagdating sa crushes at kung ano-ano man.. naging lamang lang talaga
ako sa talino.."
"pero at least friends pa rin kayo di ba?! maganda pa rin yun.."
"oo nga eh.. pero alam mo ba hindi naman talaga deserving si LA kay Isabella eh.."
"ha? bakit naman?"
"kasi isa siyang simpleng manloloko.. nung sinagot siya ni Isabella, kinausap ko
talaga si
Isabella dito.. sinabi ko sa kanya lahat ng kalokohan ni LA.. hanggang magalit na
lang
siya sakin.. hindi niya na ako pinansin.. nung mga oras na yun, nagalit din sakin
si LA..
naiingit lang daw ako sa kanya dahil lahat ng dapat sa akin ay naagaw niya.."
"pero hindi rin naman sila nagtagal di ba?"
"oo.. ewan ko kung anong nangyare eh.. nagulat na lang talaga kami na nagbreak
sila..
si EJ at Ethan lang talaga ang nakakaalam sa grupo.." tama nga sila Kat at Rachel.
"hanggang ngayon ba buhay pa rin yung friendly rivalry niyo?"
"yep.."
"san?"
"sayo.."
nung mga oras na yun, parang tumigil yung pagikot ng mundo ko at pagtibok ng puso
ko. parang bang panaginip 'to lahat. tsk. nagulat talaga ako sa sinabi niya. ako
daw?!
tumayo ako kaagad. gusto ko na umalis dito eh. eto na ba yung pagpaparamdam ni
Nathan sakin?! tsk naman oh. pero pagkatayo ko, hinawakan niya yung wrist ko.
"saan ka pupunta??"
"uhmm.. I just have to go.. okay? late na rin eh..."
tumayo na rin siya sa harapan ko. pero hawak pa rin niya yung kamay ko.
"Nathan-" ewan ko kung anong sasabihin ko sa kanya. basta gusto ko ng humiwalay.
"wait Nicz... gusto ko sana isipin mo ang bawat galaw at mararamdaman mo.. gusto ko
sana na maging sure ka sa lahat ng mga bagay-bagay.. if you're sure, then go ahead.
pero kung parang may something na napigil sayo, please wag mo na gawin.. dahil kung
ganun, dadating sayo ang disappointiment.. ayokong maramdaman mo yun.."
"ha?! anung ibig mong sabihin?!"
"please take every step carefully.. please don't rush things too rough.. I love you
Nicz.."
tinitigan ko siya. kita ko talaga sa mga mata niya, yung sincerity niya. "and I'm
sure of it
na may gusto din sayo si LA.. and baka iniisip mo ngayon na may gusto ka kay LA..
pero
sana pagisipan mo yan.. sasaktan ka lang niya and you don't deserve to be treated
like
that.. hindi ka pwedeng paiyakin ng kahit sino man.. lalong-lalo na si LA.."
tumungo na
lang ako. ewan ko ba. dapat ba akong maniwala kay Nathan?!
"wag mo sanang isipin na sinisiraan ko si LA sayo.. please do take this as a
friendly
advice.. ayokong iiyak ka.. okay?"
"Nathan-" tinanggal niya na yung kamay niya.
"wag ka na magsalita.. umuwi na lang tayo.."
ewan ko kung anu bang dapat kong sabihin. I don't wanna hurt this man's heart who
hasn't really yet recovered from his first love.
hindi ko sa kanya masabi na may gusto nga talaga ako kay LA. tsk. pero kung sabihin
ko man yun sa kanya, wala namang mangyayare di ba?! so mas maganda kung ako
lang at si Nico ang nakakaalam. nakakaines naman kasi si Nico eh. dapat kasi ako
lang
ang nakakaalam ng ng mga nararamdaman ko. sumakay kami sa kotse niya. tahimik
kami pareho. nagiisip kung ano ang sunod naming sasabihin sa isa't isa.
nung nasa tapat na ako ng bahay ko...
"Nathan.. thanks for everything.."
"thanks for the time rin.." bubuksan ko na sana yung door ng kotse niya pero
hinawakan
niya yung kamay ko at nginitian ako. tinanggal niya yung kamay niya sa kamay ko and
lumabas dun sa kotse niya. tumapat siya dun sa door ko and opened it. gentleman
much
ah?! HAHA.
"you don't have to do this.." nakakahiya kaya. lumabas na rin ako ng kotse.
inalalayan
niya ako by holding my right hand.
"please think about my advice.. okay?"
tumango na lang ako at nginitian siya. then, sumakay na siya sa kotse niya and
drove
away. late na rin eh. mga malapit na mag 8:30 pm nun eh. pagpasok ko ng bahay,
sinalubong ako ni Ate Niobe.
"bakit ngayon ka lang?? alam mo bang kanina naghihintay si LA sayo dito.."
"ganun ba.. bakit daw?"
"hindi daw kasi kayo nagsabay umuwi.. chinicheck lang daw niya kung andito ka na.."
"hayaan mo na lang siya.. magkikita rin naman kami bukas eh.."
"o siya?! kumaen ka na.."
"hindi muna ako kakaen.. wala ako sa mood.."
"ha?!"
"mamaya na lang siguro.. pupunta muna ako sa kwarto."
narinig kong bumulong si ate habang inaayus yung pagkaen sa dining "anung problema
nun?"
hindi ko na lang siya pinansin at dumiretso na sa kwarto ko.
humiga agad ako sa kama. ewan ko. parang tama si Nathan. dapat kong pagisipan ang
lahat. baka kasi sa huli masaktan lang ako. haaaay. tsk naman oh.
ewan ko kung anong nararamdaman ko ngayon. hindi ko maintindihan. napaka unusual
yung mga ganitong pagmomoment ko sa kwarto. ginawa ko lang 'to nung namatay si
papa eh. yung mag-emote ng ganito. tsk naman eh. :(
napapaluha ako na ewan. hindi ko alam kung bakit. Is it because of Isabella? o
sadyang
hindi ko lang matanggap sa sarili ko na hindi ako minahal ni LA and isa lang talaga
ang
mahal niya.. which is si Isabella. his sparkle. wala akong magagawa dun. hindi ko
na
mapigilan. may nararamdaman ako sa loob ko na gusto ko talagang ilabas ngayon.
the next thing I knew I was crying with an unknown reason..
` Chapter 24
[ LA's POV ]
nanibago ako kahapon, hindi ko kasabay umuwi si Nicz tapos late pa siya ng makauwi
sa bahay nila. naligo na ako at nagsuot ng uniform. nagmamadali akong umalis para
dumaan lang sa bahay ni Nicz. gusto ko kasi sana ngayon na makasabay na siya sa
pagpasok sa school. miss ko na eh! HAHA.
kumatok ako sa gate nila Nicz, tapos ang lumabas si Ate Niobe.
"Ate Niobe, andyan ba si Nicz?"
"si Nicz? maaga siyang umalis eh.. may gagawin pa daw siya.."
ano daw?! may gagawin daw si Nicz?! panibagong pauso na naman ba yan?! HAHA.
"ay ganun.. sige.. salamat na lang.. alis na ako.."
"sige.. ingat.."
umalis na ako nun at sumakay ng jeep. after mga 5 minutes, nakadating na rin ako sa
gate ng school namin. naninibago lang ako, sobrang aga talaga ni Nicz. tsaka kung
may
importante siyang gagawin, di ba dapat sasabihin niya sakin yun para sabay kami.
pwede naman akong gumising ng maaga para sa kanya eh.
Nakita ko si Nicz nakatambay dun sa may bleachers. wala pa siyang kasama. ganito
nga yung itsura niya eh. pero hindi siya yan. HAHA. mukha talaga siyang bored.
kung may importante daw siyang gagawin, bakit hindi niya ginagawa ngayon!? ano bang
problema niyan?! ang gulo niya ah. lumapit ako sa kanya at tinabihan siya. nagulat
nga
siya sakin eh.
"andito ka pala?!"
"bakit ang aga mo?"
"wala lang.. gusto ko kasi sana na maging mag-isa lang eh.."
"bakit naman? may problema ka ba?"
"wala naman eh.."
parang may problema siya. nararamdaman ko lang. pero baka naman wala talaga. baka
pagod lang siya o masama ang pakiramdam niya.
"bakit nga ba late kang umuwi kahapon?"
"nagvolunteer kasi akong cleaner eh.."
"di ba hanggang 6:30 lang yun.. bakit naman inabot ka ng 8 pm?!"
"kasi..." napatigil siya pero tinuloy pa rin niya. "nagusap pa kami ni Nathan
kagabi sa
may garden.."
ano daw?! nagusap daw sila ni Nathan?! nagulat ako dun ah. pero ayokong ipahalata
sa
kanya. cool lang LA. kaya mo yan. tsk.
"anung pinag-usapan niyo?"
"basta nagkwentuhan lang kami.."
"may iba pa ba siyang sinabi??"
"uhmm.. meron.."
"ano yun??" curious lang naman ako sa pinagusapan nila eh. baka kung anong ginawa
ni Nathan sa sparkle ko. tsk.tiningnan niya ako. bakit ba ganun?! hindi ko
maintindihan
kung ano yung mga sinasabi ng mga mata niya. huminga muna siya ng malalim bago
magsalita...
"sabi niya.. mahal niya daw ako.."
he's making the first move na nga. patay na. mauunahan niya na ata ako dito. parang
tumigil yung mundo ko nung sinabi niya yun eh. parang kinabahan ako bigla na baka
mapunta na talaga si Nicz kay Nathan. tsk. sakto naman, nagdatingan na sila Ethan,
EJ,
Kat, pampam, Nathan at Kyler. sa totoo lang, hindi naman sila sabay-sabay eh. ang
magkasabay lang syempre si EJ at Kat. pero yung iba, sunod-sunod na lang. tahimik
pa
rin si Nicz nung tiningnan ko ulit siya. ano bang problema niyan?! parang ang
daming
gumugulo sa isipan niya.
"aga niyo ngayon ah?!"
"oo nga!? ano yan?! bagong pakulo?!"
napalingon si Kat sa kanan niya. syempre ako lumingon na rin. may nakita kaming 2nd
year student na nagbebenta ng newspaper. hindi lang basta basta newspaper. school's
newspaper.
"yun ang bagong pakulo?!"
"oo nga?! kelan pa nagkameron ng school newspaper dito?!"
"pakana talaga yan ng mga 2nd year students.. sila lang naman yung nagdadagdag ng
kung ano-ano sa school natin dito eh.."
"tsk.. sayang lang sa pera.."
"teka.. kukuha ako ng kopya.."
tumakbo si Rachel dun sa lalakeng 2nd year student para manghinge ng kopya. take
note: manghinge. hindi bumile?! binigyan siya ng kopya nung 2nd year. panu ba
naman?! ginamitan ni pampam ng charm niya. ang cute rin niya kasi eh. tapos maamo
ang boses at mukha. kaya naman hindi hindi ka talaga makakatanggi sa kanya. HAHA.
ayus rin noh?!
tumakbo ulit si Rachel samin.
"ayan na.. libre na lang daw sakin.."
"ginamitan ng charm?! na-kyutan siguro sayo.. haha"
napatingin si Nicz bigla kay Nathan. iba yung expression niya. magulo. tsk. hindi
kaya
may gusto na siya kay Nathan at nagseselos siya dahil sinabihan ni Nathan si Rachel
na
cute?! haaay nako naman. badtrip na oh?! kinuha ni Kat yung newspaper.
HEADLINES
"Everybody's asking about LA's Sparkle..
who is Sparkle?"
"wow.. LA.. headline ka oh?! inaalam kung sino si Sparkle?!"
"badtrip talaga mga second year na yan oh?!"
nakasulat lang naman dun yung tungkol sa nangyare nung acquaintance party namin
kung san halos lahat ng estudyante naintriga kung sino si Sparkle. tsk naman oh?!
inopen niya pa ulit yung newspaper. dun sa 2nd page, aba may nakasulat ba naman na
Top 3 loveteams of the week. anong klaseng pakulo yun aba?! putek yun ah?! mga 2nd
year na ugok na naman ang may pakulo neto!? kelan ka pa nakakita ng may top 3
loveteams sa isang matinong eskwelahan. mga loko eh. tiningnan namin yung list
syempre.
Top 3 Loveteams
1. Lorenz Austin Dominguez and Kamilla Nicole Ramirez
2. Evan Jake Sanchez and Kathlyn Santos
3. Emman Borromeo and Kristine Villegas
oi aba!?! anung klaseng kaguluhan ito?! kaming dalawa ni Nicz.?! mga chismis nga
naman talaga?! mga lokong 2nd year talaga na yan?! paano naman nila na-judge yan?!
porket ba madalas kaming magkasama umuwi at sa pagpasok, magiging loveteam na
kami. walanjo naman oh?! ayus pa si EJ at si Kat eh. sila naman talaga eh. yung
nasa
pang 3rd place, 3rd year highschool ata yun. mag-MU yun eh. kami naman ni Nicz,
parang wala lang eh.bestfriends lang naman di ba?! badtrip naman talaga oh?!
"wow.. LA at Nicz?! bagay nga kayo?!"
"ha?! ano ba namang kaweirdohan ng school's newspaper na yan?!"
"pero pwedeng pagdiskitahan 'to ng mga estudyante.. nakakatuwa rin naman kasi eh..
may ganito pang mga nalalaman ang school natin.."
"hindi ko nga akalain papayag ang principal natin dito eh.. puro kalokohan lang
naman
eh.."
nung nag-ring yung bell, wala naman kaming choice kung di pumunta sa classroom
namin di ba?! kinakabahan pa rin ako sa mga kinikilos ni Nicz. ang tahimik niya
ngayon
eh. haaaay . sana nababasa ko na lang yung isip niya para mas naiintindihan ko
siya.
para maging isang good friend ako sa kanya. kahit na hanggang friends lang, ayus na
yun eh. pero kasi parang hindi niya ako gaano pinapansin. she's so near yet so far.
ganyan ang nararamdaman ko sa kanya.
hindi ako masyado nakinig sa teacher namin. ang dami-dami kasing napasok sa ulo ko
eh. nakakairita na nga eh. pagkatapos ng lunch namin, pinapunta kami ng teacher
namin sa Gym. lahat ng 4th year students andun. siguro, paguusapan na yung tungkol
sa stage presentation. tsk. eto na ang nakakabadtrip eh. syempre, ang magle-lead
samin yung 4th year representative namin.
"Oi.. mga tao.." galing din noh?! dapat kasi english. since walang teacher, pwedeng
mag-tagalog. HAHA. pasaway eh.
"may naisip na kaming play sa stage presentation... It's one of William
Shakespeare's
famous play: Romeo and Juliet.."
wow. at last medyo maganda naman na ito. kesa naman yung Cinderella na ubod ng
pangbata di ba?! nakakabadtrip din yun eh?!
"and napagbotohan na rin namin yung magiging characters.."
yan na yun eh. yung magiging characters. yung kinakatakutan ko. tsk
"we'll start with the main characters.." nagsimula na siyang mag-english. may
dumating
na teacher eh. HAHA.
here it goes, first si Juliet..
"Kamilla Nicole Ramirez will play the part as Juliet.."
"ANO DAW?!"
"Nicole.. due to public demand, you will play as Juliet..."
ano pa nga ba ang magagawa ni Nicz's dun?! kahit naman ako dati.. wala ng nagawa
eh.
here it goes ulit, si Romeo naman..
"Lorenz Austin Dominguez will play the part as Romeo.."
"ANO DAW?!"
then everybody went wild.
` Chapter 25
[ Nicz's POV ]
ano daw?! ako si Juliet?! si LA si Romeo?! anong kaguluhan 'to?! pwede bang
magbackout?!
kinakabahan kasi ako eh. dahil sa shocking revelation na yun, parang umikot
ng mabilis yung mundong ginagalawan ko. basta ang tanging alam ko lang, I will play
the part as Juliet then practice will start on September 4 which is next week.
magiging
hectic pala schedule ko. after classes palagi ang practice. grabe, nakakabadtrip
naman
oh?! pwede namang si Kat at si EJ na lang di ba?! sana tumigil na ang planet Earth
sa
pag-ikot. para hindi na pumatak sa September 4 ang mga araw. ayoko talaga ng
ganito?! "Romeo and Juliet" is all about star-crossed lovers di ba?! ibig sabihin
unlucky
lovers. yung bang lovers sila pero pangit ang ending. ibig sabihin their love story
is
doomed from the start. sa totoo naman talaga, pangit talaga yung ending. akala ni
Romeo namatay si Juliet kaya naman nagpakamatay si Romeo. nung nakita ni Juliet na
patay na si Romeo, nagpakamatay na rin siya. di ba?! star crossed lovers nga. pero
at
least, naging meaningful ang life nila because at least they spent it with each
other. pero
sa sarili kong pananaw, mali ang pagpapakamatay ni Romeo or ni Juliet. mali talaga.
kung nabasa niyo na or napanood niyo na ang Message in a bottle na sinulat ni
Nicholas
Sparks, maiintindihan niyo 'to. si Garret which is yung bidang lalake, namatay yung
wife
niya. pero hindi rin siya nagpakamatay. kahit na hindi siya nagpakamatay, hindi
ibig
sabihin nun hindi niya mahal si Catherine, yung wife niya. pero ang ibig sabihin
nun,
tanggap niya ang nangyare sa asawa niya. lahat naman kasi may dahilan eh. pero
dahil
namatay si Catherine, he met Theresa. her second true love. hindi mo rin naman
aakalain eh, is it possible for a person to find true love twice in a lifetime? It
is made
possible by Garret and Theresa. hay nako. kwento ako ng kwento dito. gusto ko
kasing
patagalin eh. ayokong dumating ang araw ng practice. pero dahil hindi natin
mapipigilan
ang panahon. doom's day came to my life...
~September 4
after classes na nun, first day of practice na rin. kasama ang iba kong mga
kaibigan sa
characters. Rachel plays the part of "Rosaline", siya yung character whom Romeo is
in
love befor meeting Juliet. sabi nila, dapat si Isabella yan eh. kaso nga lang wala
siya eh.
Nathan plays the part naman as "Paris", the one who wishes to marry Juliet. EJ
plays
the part of "Mercutio" , who is a friend of Romeo. tapos yung iba, nasa backstage
tulad
ni Kat. siya daw ang bahala sa sound system eh.
start na ng practice namin. SCENE I.
nagkakahiyaan pa kami ni LA nun eh. kasi naman napakatindi ng role namin as the
protagonist di ba?! napaka-passionate ng storya 'to noh?! punong puno to ng scenes
which expresses love and passion eh?! kaya ko ba yun?!
"let's start our practice.. SCENE I" kina-carrer na ni Kyler ang pagiging stage
director.
bongga di ba?! kenkoy yan pag kausap mo pero ngayon sa practice, iba siya. serious
eh. HAHA. hindi ko akalain may hilig pala siya sa mga films at theater.
may narrator muna, dindescribe ang star-crossed lovers. habang nagsasalita si
Christine
(yung narrator), kinakabahan na kasi ako eh.
then, prinactice na rin yung street brawl ni between Montagues and Capulets.
punongpuno
siya ng pagsasalita. yung iba hawak pa yung script nila.hindi pa memorize eh.
tsaka eto yung scene na inencourage na ni Montague si Romeo na kalimutan si
Rosaline. If Romeo was LA and Rosaline was Isabella, hay nako. go ako dyan?!
kalimutan mo na siya Romeo?! HAHA. kay Juliet ka na lang. sa totoo lang, halos 45
minutes dapat ang Scene 1. pinaikle lang ni Kyler ng 20 minutes. ang galing din
niya
noh?!
( if you want to listen to the Act 1 of Romeo and Juliet 45 minutes version click
here )
1 hour rin naming rinehearse yung scene na yun. sa totoo lang, hindi pala kami.
yung
ibang characters lang. si LA lang yung andun. kabadong-kabado nga eh. pagkatapos ng
practice nila, umuwi na rin kami. anong ginawa ko dun?! tumunganga. nakakaines
naman oh?! magkasabay na kami ni LA na umuwi. dahil traffic nun, hindi kami sumakay
ng jeep. naglakad lang kami. HAHA. kasi naman eh parang hindi na nagalaw yung mga
kotse.
"nakakapagod naman yung paulit-ulitin ka ng mga linya.. ang dami pang imememorize..
nakakaines.."
"oo nga eh.. ang hirap naman kasi maging main character dito.."
"pero ang alam mo ang ganda talaga ng play na 'to.. promise.. kaso nga lang kasi
yung
ending eh.."
"ang saklap nga eh.. ayoko ng ganun na ending eh.."
"oo nga eh.. nakakalungkot.."
"isipin mo yun.. namatay sila pareho.."
"oo nga eh.. pero at least masaya parin sila.."
after mga 20 minutes of walking, nakadating na kami dun sa bahay ko.
"sige.. hanggang dito na lang ako.. babye na.."
tumango na lang ako. bubuksan ko na sana yung gate namin ng bigla na lang
hinawakan ni LA yung kamay ko ng mahigpit.
napatingin na lang ako sa kanya. may nafe-feel ako na parang may gusto siyang
sabihin
sakin pero hindi ko alam. naguguluhan lang talaga ako. nagkatitigan kami. matagal
na
pagtitinginan. yung tipong mga mata lang namin ang nagkakaintindihan. yung ganun.
mahirap i-explain. there is something about his eyes who screams love. tsk. pwede
ba
yun?! imposible. badtrip. tsk.
lumapit siya sakin. hawak pa rin niya yung kamay ko. parang yung ginawa rin sakin
ni
Nathan nun. yung sa garden.
unti-unti siyang lumalapit sakin. yung tipong yung katawan namin magkadikit na and
his
face was so close to mine. hindi ako sanay sa mga ganito. ayoko naman talaga ng mga
physical contact na ganito eh. kung hindi ko lang talaga siya best friend o kung
hindi ko
talaga siya mahal, kanina ko pa siya sinipa papunta Pluto.
and now, he slowly touches my nape. yung tipong hahalikan niya ako.
sumosobra na 'tong physical contact na 'to ah?! pero hindi ko alam kung bakit hindi
ko
kayang pigilan siya. parang may something sa loob ko and napaka-dominant neto na
nagsasabi na "gusto ko rin"
linalapit niya pa rin yung mukha niya sa mukha ko. hindi lang pala yung mukha niya.
i
mean his lips sa lips ko. i was sure nun na may intensiyon na siyang halikan ako.
pero
ewan ko ba, hindi ko siya mapigilan. It felt like I was frozen.
hindi ako makagalaw. then he stops. hindi na siya nalapit sakin. pero nasa position
pa
rin kami. yung malapit yung mukha namin sa isa't isa. he gently lets go of me.
dahandahan
lang. hindi biglaan.
nagtinginan ulit kami. grabe, nahihiya ako. nahihiya rin siya.
"I'm so sorry.."
"what's that for?"
inalis niya na yung kamay niya sakin. huminga muna siya ng malalim bago sagutin
yung
tanong ko.
"akala ko kaya kitang halikan.. hindi pala.. kasi di ba maraming ganung scenes sa
Romeo and Juliet.. paano ko naman magagawang halikan ka di ba?!"
yun yung dahilan?!
"tsk.. you're out of your mind.. umuwi ka na nga.."
pumasok agad ako sa bahay namin at nag wave goodbye sa kanya. pumasok na rin ako
sa bahay nung hindi ko na rin siya matanaw. kumaen na rin ako ng dinner. kahit
magisa
lang ako. tulog na kasi si Nico at Ate Niobe. si mama naman, nanunuod ng tv. HAHA.
hindi ko pa rin malimutan yung nangyari kanina. sa sobrang closeness namin kanina,
parang bawat paghinga niya ramdam na ramdam ko. grabe, nakakatense.
pagkatapos ko kumaen, pumasok na ako sa kwarto ko. grabe, hindi ako makatulog.
haaay :))
hay nako Romeo.. kalimutan mo na lang kasi si Rosaline.. andito na nga yung maganda
eh.. Ako na lang kasi
` Chapter 26
[ LA's POV ]
bakit ko ba yun ginawa kanina?! kasulukuyang nakahiga ako sa kama ngayon. nagsisi
sa kawalang hiyaan kong ginawa kanina kay Nicz. naiines na ako sa sarili ko. buti
na
lang naniwala siya sa palusot ko kanina. sa totoo lang, nung time na yun, gusto ko
na
talaga siyang halikan.hindi ko nga lang nagawa. hindi ko na nga lang natuloy.
naiisip ko
kasi na baka masyado pang maaga. oo nga, tama ako, masyado pa nga talagang
maaga para malaman niya na may gusto ako sa kanya. pero kelan ko pa nga ba
sasabihin sa kanya na gusto ko siya?! mali pala ang tanong ko. sasabihin ko ba sa
kanya?! tsk. badtrip. bakit ganun ang buhay ko?!
tuloy pa rin ang pagprapractice namin ng SCENE I. grabe, pramis mahirap talaga.
lalo
na kung alam mong andyan yung gusto mo tapos nanunuod siya sayo. kaya naman
nakakahiyang magkamali. tapos pagnakatingin sakin si Nicz, parang naninikip yung
dibdib ko. kinakabahan talaga ako.
~Septmeber 8
SCENE II naman ang pag-prapraktisan namin. well eto yung scene na tinatanung ni
Paris si Capulet kung pwede pakasalan si Juliet. pero sa totoo lang di ba 13 years
old pa
lang si Juliet. Paris needs to wait for 2 years para pakasalan si Juliet. pero
nakakaines
dun pumayag parin si Capulet. nakakaines ah. di ba parang kwento na rin namin yung
kwento sa Romeo and Juliet. Si Paris which is played by Nathan, yung kaagaw ko kay
Juliet. pero syempre, kami pa rin ni Juliet ang magkakatuluyan. dun lang sa part na
yun
ang sa tingin ko malabong mangyari. siguro, sa kwento namin ni Nicz, Juliet will
end up
with Paris. tsk naman oh?! nakakaines.
syempre, nagpractice na kami para sa scene II. may Capulet ball nun eh. in short,
may
feast. ganun. kasama ako sa scene na yun. kasi si Romeo daw ay patuloy pa rin na
hinahanap si Rosaline which is said to be na kasama sa Capulet Ball na yun. kelan
pa
ba kasi magkikita si Romeo at Juliet?! HAHA. gusto ko na yung part na yun?!
pagkatapos kaming pahirapan ni Kyler sa pag papaulit-ulit samin ng mga linya,
natapos
rin namin ang scene na yun. kaso nga lang hindi perfect. pero ang dami pa namang
araw dyan eh para magpractice..nung mga 6pm na, nagstop muna kami sa practice
namin. break daw muna. kaya naman umupo lang ako dun sa mga benches. habang
yung iba nagplaplano sa setting at props. ayoko ng makisali dun. problema na sa kin
ang maging si Romeo. ayoko ng dagdagan. HAHA. dala ni EJ yung gitara niya kaya
naman kinuha ko na lang. kahit naman na hindi ako magpaalam sa kanya, ayus lang eh.
sapat na sakin ang hawakan at paglaruan ang strings ng mga gitara para matanggal
ang
pagod ko at stress ko. ewan ko nga kung ganun eh. pumikit lang ako ng sandali.
pagkamulat ko, katabi ko na agad si Nicz. nagulat ko yun ah. kaya naman tinabi ko
muna yung gitara ni EJ.
"oh?! bakit ka andito?!"
"sus.. problema na nga ang pagiging Juliet.. magiging problema ko pa rin yung mga
props.."
"bakit magiging problema ang Juliet kung ako naman si Romeo?"
ewan ko kung bakit ko sinabi yun. tsk. palusot. magisip ka ng palusot LA! tsk.
badtrip.
wrong move. tss.
"oo nga naman.. kampante naman ako sayo.."
"syempre.. bestfriend mo ako eh.. hindi kita pababayaan.."
pasimpleng pagsabi sa kanya na andito lang ako para sa kanya at mahal na mahal ko
siya. HAHA.
"sure ka?"
"oo naman.." kinuha ko yung gitara. "may tutugtugin ako.."
"sus.. para kanino?"
"kay sparkle.." napasimangot si Nicz. HAHA. ano kaya problema nun?! bakit siya
ganun,
pagnaririnig niya yung sparkle. napapasimangot siya?! tsk naman oh?! siya naman si
sparkle eh. I wish she knew that. haaaay :((
pwede ba kayo na lang ang magsabi sa kanya? hindi ko kaya eh. HAHA.
I started playing the guitar. syempre, yung intro muna. yung song lang naman yun
yung
"I knew I loved You" by Savage Garden.
Maybe it's intuition
But some things you just don't question
Like in your eyes
I see my future in an instant
And there it goes
I think I've found my best friend
I know that it might sound more than a little crazy
But I believe
I knew I loved you before I met you
I think I dreamed you into life
I knew I loved you before I met you
I have been waiting all my life
There's just no rhyme or reason
Only this sense of completion
And in your eyes
I see the missing pieces
I'm searching for
I think I've found my way home
I know that it might sound more than a little crazy
But I believe
I knew I loved you before I met you
I think I dreamed you into life
I knew I loved you before I met you
I have been waiting all my life
A thousand angels dance around you
I am complete now that I've found you
I knew I loved you before I met you
I think I dreamed you into life
I knew I loved you before I met you
I have been waiting all my life
I knew I loved you before I met you
I think I dreamed you into life
I knew I loved you before I met you
I have been waiting all my life
I knew I loved you before I met you
I think I dreamed you into life
I knew I loved you before I met you
I have been waiting all my life
I knew I loved you before I met you
I think I dreamed you into life
I knew I loved you before I met you
I have been waiting all my life
sa tingin ko, tamang tama lang yan sa mga nararamdaman ko para sa kanya di ba?!best
friend- i loved you 12 times infinity(all my life). HAHA. pansinin niyo lang yung
mga nakabold
na words di ba?! nakatulala siya sakin.
"ang swerte naman talaga ni Sparkle oh?!" swerte talaga siya...
"oo.. swerte talaga.."
"guys.. umuwi na kayo.. sa monday na ulet natin ipagpatuloy ang practice.. okay?
may
problema pa tayo sa mga props eh"
at last, pwede ng umuwi. iniwanan ko na lang yung gitara dun. ayus lang kay EJ yan.
HAHA.
"sabay na tayo umuwi.."
"sure.."
then we went home, tahimik lang kami sa 10 minutes na pagbyahe namin papunta ng
subdivision. as in , hindi kami naguusap. hindi ko rin naman siya makausap eh..
hindi ko
alam kung anong sasabihin ko sa kanya. haaaay :)
nung nasa tapat na kami ng bahay niya, syempre binuksan niya na yung gate nila.
"sige.. kitakits na lang sa Moinday.."
nginitian niya lang ako.
paguwi ko sa bahay namin, pumunta agad ako sa kwarto ko. nagulat nga sakin si kuya
eh. grabe daw yung ngite ko. ewan ko kung bakit ako napapangite. haaaay :)
nasisiyahan lang talaag ako ngayon. HAHA.
humiga ako dun sa kama ko. tapos napabuntong hininga. grabe.. hindi ko ma-explain
yung feeling na nararamdaman ko. tsk naman oh?!
kasi naman Nicz. Akin ka na lang kasi..
` Chapter 27
[ Nicz's POV ]
tuloy-tuloy pa rin ang pagprapractice namin sa buong month na september.
nakakapagod pero masaya. marami kaming happy memories while practicing. HAHA.
natapos naming practisin ang hanggang SCENE IV ng Act I. marame-rami pa kaming
dapat i-practice pero at least perfect na namin yung hanggang SCENE IV.rinehearse
lang namin yung part na pinipilet na ni Lady Capulet si Juliet na pumunta dun sa
Capulet
Ball tsaka para iinform na rin siya tungkol dun sa marriage nila ni Paris. tsk.
kung ako
talaga si Juliet, hay nako, matagal ng patay si Paris. pero joke lang yun. HAHA. si
Nathan yun eh. pero kung tutuusin, mas pipiliin ko si Romeo. si LA yun eh. HAHA.
ano
ba yan?! nalandi ang protagonist ng kwento na'to. HAHA. tapus yung nurse lang ang
nakapagconvince kay Juliet na pumunta dun sa Capulet Ball. HAHA. tapos nun si
Romeo, Mercutio at Benvolio pumunta dun sa feast. may props na kami nun. kaya
naman suot na nila LA yung mask. HAHA. ang cute nga nila eh. pero sa part na yun,
in
love pa din si Romeo kay Rosaline. tsk. then, Mercutio started telling stories
about fairies
who deliver dreams to humans. bongga di ba?! HAHA. hanggang dun pa lang yung
rinehearse namin eh. HAHA. excited na ako sa next scene. yun na kasi yung part na
maiinlove si Romeo kay Juliet. can't wait?! HAHA hanggang ngayon, nagtataka ako dun
sa kanta na tinugtog ni LA nung break namin sa practice. well, nagtataka lang ako
eh.
yung first verse, medyo tinatanong ko sa sarili ko, kung ako ba talaga ang
tinutukoy niya.
kasi feeling ko ako eh. haaaay nako. nagiging ilusyonada na naman ako.HAHA. ayoko
ngang umasa. mahirap yun ah?! baka bumaha ang bahay namin sa kakaiyak ko. HAHA.
pano ba naman dahil dun sa word na best friend. tsk naman oh?! HAHA.
~October
October na pero tuloy pa rin ang practice. HAHA. eto na yun eh. ang pagpractice ng
SCENE 5 ng Act 1. HAHA. eto na yung part na pinakahihintay ko. HAHA. yung part na
makikita ni Romeo si Juliet at maiinlove na siya kaagad. HAHA.
"Did my heart love till now? Forswear it, sight! For I never saw true beauty till
this night."
isa yun sa script. HAHA. yung hindi ko malimutan sa mga sinabi niya. I mean
naiimagine
ko yung unang place kung san kami nagkita. sa National Bookstore. tapos nung sinabi
niya yun, parang totoo. I mean he's a very great actor. tsk. sana totoo na lang
lahat ng
'to. haaaay :))
sa part na rin nun, Juliet and Romeo keep talking with each other and end up
kissing.
sa totoo lang, prinapractice namin yung scene na yun, hanggang dun sa part na may
kiss. tsk. pano namin yun gagawin?!
"you just have to act.. c'mon Nicz.. c'mon LA?! do it?!"
oi, bawal yan. practice pa lang namin 'to?! kung uulit-ulitin ang scene na 'to,
ibig sabihin
uulit-ulitin rin ang kiss na yun. tsk. hindi kaya ni La na halikan ako di ba?!
tiningnan ko si Kyler, bago ituloy yung practice. I saw him smiling. well, iba yung
smile
niya. parang may pakulo na ewan.
"sure ka?" binulungan ko si LA. baka naman kasi hindi siya willing na gawin yun di
ba?!
pwede kaming magreklamo.
"kaya ko naman eh.."
eto na nga yun, putek. hinawakan ni La yung mukha ko. ang tahimik ng paligid. as
if,
wala sila Kat. wala sila Kyler o si EJ. parang bang kahit sino wala. parang kami
lang
yung naandun.
patuloy na linapit ni LA yung mukha niya sakin. grabe, parang anytime mawawalan na
ako ng hininga habang nalapit pa lang siya. he kissed me.
It was something like this :)
hindi naman sakto sa lips ko. pero malapit sa lips ko. I mean sa bandang kaliwa ng
lips
ko. napatulala ako dun. kahit na hindi yun sa lips, kahit na sinabi yun sa script.
kiss pa
rin siya. hindi lang basta kiss. a kiss from LA?! kakaiba yun di ba?!
LA gently lets go of me. parang lang yung nangyare rin samin last month. ngumite
lang
siya sakin. yung tipong parang walang nangyare. tsk naman oh?! palibhasa para sa
kanya wala lang yun. pero sakin, wang laki laki ng kiss na yun. maapektuhan talaga
ang
buhay ko dahil dun.
tapos biglang nagpalakpakan yung 4th year students na nanunuod nung practice namin.
"very good.. parang talagang totoo yung ginawa yun.. great job.."
ganun ba talaga yun?! parang daw totoo?! tsk naman oh?!
tumayo agad ako.
"Kyler.. CR lang ako.."
"sure.."
tiningnan ko muna si LA bago umalis. and smiled at him. nakasalubong ko pa si
Nathan
bago makalabas ng gym. nagkatinginan ulit kami. pero hindi ko na rin siya pinansin
eh.
umalis na lang ako kaagad. ewan ko ba. may na-feel akong hiya sa kanya. pagpasok ko
dun sa CR, tumapat agad ako dun sa salamin.
sa totoo lang, wala naman akong gagawin dito eh. gusto ko lang mapagisa. binasa ko
yung face ko. ewan ko ba. kinakabahan ako. naalala ko yung bawat segundo na
paglapit
sakin ni LA. grabe, parang hindi ako makarecover. after 5 minutes, umalis na ako ng
CR.
baka kasi mag-alala sila sakin. bawal din ako magtagal dun noh?! kailangan ko
talaga iface
yung fact na hinalikan ako ni LA. haaay :))
hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. ang gulo naman eh.
pagbalik ko dun sa gym, everybody was talking to LA. lalo tuloy akong naiilang.
tumingin
sakin si LA. nahiya naman ako kaagad. ewan ko ba. parang hindi na ako makatingin
kay
LA ng diretso.
"Oi.. tuloy kayo sa practice niyo.. game?!" sigaw ni Kat habang inaayus yung mga
props.
hindi kami nakapalag ni LA. back to practice. nag-end kami dun sa kiss. so dun na
eextra ang Nurse para sabihin kay Juliet na hanapin yung mother niya. kaya naman
nagkahiwalay na 'tong si Romeo and Juliet. then eto na rin yung part na nalaman ni
Romeo na Capulet si Juliet. at nalaman ni Juliet na Montague si Romeo. hanggang dun
lang yung part na prinactice namin. although hindi ko maperfect yung mga lines.
kasi
naman eh, hindi ko makalimutan si LA. nadidistract na tuloy ako. kaya naman pinauwi
na kami ni Kyler. hindi ako sumabay kay LA. well, sa totoo lang tinakasan ko siya.
ayokong yayain niya ako. gusto ko mapagisa eh. makapagisip-isip. after 10 minutes,
nakadating na rin ako sa subdivision. unting lakad lang naman eh mula dun sa arc
nung
subdivision namin eh. hindi na ako kumaen ng dinner. hindi pa rin ako maka-recover.
humiga ulit ako sa kama. grabe, nakatatak parin sa isipan ko yung paglapit niya
sakin?!
grabe. hindi ko makalimutan
"bakit ba ako nagkakaganito!?! nakakaines?! bakit hindi ko yun malimutan?! oh
please?!
help me naman oh?! ayoko ng ganito?!"
siguro, iniisip niyo na nababaliw na ako. nagsasalita ba naman ng magisa. tsk.
nababaliw na nga ata ako. haaaay . tsk naman kasi. tinakpan ko yung mukha ko ng
unan and screamed as loud as I can. tapos tinanggal ko ulit yung unan. then huminga
ako ng malalim.
"ano ba naman yan?! badtrip naman oh?! bakit mo kasi ako ginaganito LA?! may balak
ka ba talagang gawin akong baliw?! gusto mo ba talaga akong makitang nasa mental
hospital?! nakakahibang ka naman oh?!"
pagbigyan niyo na. nahihibang na ako eh.
"ano ba yan LA?! wag mo naman ako pahirapan ng ganito!? ang hirap kaya makarecover
sayo.. ano ka ba naman?! may balak ka atang patayin ako eh?!"
tsk,.
"baka hindi na ako makatulog niyan.. kasi naman eh?! magkaka-eyebags tuloy ako?!
ano ba yan?!"
ewan ko kung anong nararamdaman ko talaga ngayon.
happy ba ako?
kinikileg ba ako?
o sadyang nababaliw lang talaga ako?!
answer me. tsk.
ganun na ba talaga ako ka-pasaway, kaya nagawa akong parusahan ng destiny?!
pinapahirapan naman ako ni Lord eh?!
kung ganito ma-in love, pwede na bang mag-back out?
` Chapter 28
[ LA's POV ]
I never thought na magagawa ko yun sa kanya. seriously, dapat nga hindi ko gagawin
yun sa kanya eh. ewan ko ba. parang may nagtulak sakin na gawin yun sa kanya. tuloy
ang practice namin sa scene na yun although medyo nahihirapan kaming i-perfect kasi
naman si Nicz, palaging nakakalimutan yung mga lines niya. pero hindi na namin
inuulit
yung kiss. syempre, bata pa kami noh?! HAHA. 4th year high school pa lang, may
nalalaman ng mga ganyan ganyan. si Kyler naman kasi eh. feeling ko nahihiya na si
Nicz sakin. haaay . best friend naman niya ako eh. bakit pa niya kailangan
mailang?!
friendly kiss lang naman yun di ba?!
~October 15
ngayon naman, irerehearse namin yung SCENE 1 ng Act 2. yung nagclimb si Romeo sa
orchard wall para lang magkita sila ni Juliet.
"It is my lady, O, it is my love!
O, that she knew she were!
She speaks yet she says nothing: what of that?"
kasama yan sa script pero gusto kong dibdibin. I mean kung totoo lang talaga 'tong
lahat
na 'to, matagal ko na nasabi kay Nicz yan. buti pa si Romeo makapal ang mukha at
kayang mag-propose kay Juliet. HAHA. kasi naman bakit ako natotorpe sa harapan
niya?! hay nako naman oh?!
"O Romeo, Romeo! wherefore art thou Romeo?
Deny thy father and refuse thy name;
Or, if thou wilt not, be but sworn my love,
And I'll no longer be a Capulet."
mga linyang magandang pakinggan galing sa kanya. promise. parang totoo talaga.
grabe, yung emotions niya. I mean, those lines are very powerful kasi eh. ibig
sabihin
kasi niyan, handa niyang isuko ang pagiging Capulet niya para kay Romeo. I mean
kaya
niyang talikuran ang pamilya niya para lang makapagsama sila ni Romeo. tindi rin
noh?!
sana totoo na lang talaga lahat 'to. naku po, ako na ang pinaka masayang nilalang
sa
mundo pag si Nicz ang nagsabi niyan.
"What's in a name? that which we call a rose
By any other name would smell as sweet;
So Romeo would, were he not Romeo call'd,
Retain that dear perfection which he owes
Without that title. Romeo, doff thy name,
And for that name which is no part of thee
Take all myself."
mga linya din na parang hindi ko maririnig sa buong buhay ko. kung ako ang sabihan
ni
Nicz na maganda ang pangalan ko, aba, pwede na akong mamatay. natupad na ang
mga wishes ko. HAHA. tsaka ibig sabihin din ng mga linya na yan, "pagwalang Romeo,
ibig sabihin wala na ding Juliet". tsk. parang yung akin dun, kaso nga lang
baliktad.
"kung walang siya, wala na ring ako"
"I take thee at thy word:
Call me but love, and I'll be new baptized;
Henceforth I never will be Romeo."
mga words ni Romeo na sinusuko niya rin ang pagiging Montague. di ba kasi magkaaway
yung family nila?! tsk. buti na lang hindi ganun yung samin ni Nicz. HAHA. kaso
nga lang iba kasi yung amin eh. hanggang friends lang talaga kami.
"My life were better ended by their hate,
Than death prorogued, wanting of thy love."
akalain mo yun handang mamatay si Romeo para kay Juliet. tsk. ganun ba talaga
mainlove?!
"And yet I wish but for the thing I have:
My bounty is as boundless as the sea,
My love as deep; the more I give to thee,
The more I have-"
dapat may kadugtong yan na "for both are infinite.". bakit siya napatigil?! pagod
na kaya
siya?! kanina ko pa rin naman kasi nahahalata sa kanya na mukha talaga siyang
kabado. ano ba yan?! simula nung kiss, hindi na kami nagkakasabay umuwi tapos
kinakabahan na siya pag kasama niya ako. haaaay :(
anong gagawin ko?! nakakabadtrip naman oh?!
"Nicz.. anong problema? "
"ang ganda na ng practice mo.. bakit ka pa tumigil?"
"oo nga.. almost perfect niyo na talaga ni LA eh.."
"ewan ko.. napagod lang ata ako.. pwede bang break muna?"
"Kyler.. break daw muna tayo.." tsk. pa-porma. tss
inabutan ni Nathan ng bottle of water si Nicz. feeling ko tuloy wala akong magawa.
best
friend niya ako pero wala ako sa tabi niya. bakit ba hindi ko siya maintindihan?!
parang
bang ang dami-dami kong hindi alam tungkol sa kanya. tsk naman oh.
"sige... break muna tayo.."
umupo muna ako katabi nila Kat at EJ.
"sa tingin mo, may problema kaya si Nicz?"
"feeling ko nga eh.. ang tahimik niya lately.."
"aba, ewan ko dyan.."
"oi... kaibigan mo yan!?"
"kaibigan niyo rin naman ah?!"
tama naman ako di ba?!
"feeling ko hindi niya makalimutan yung kiss mo sa kanya.."
"ows?"
"naiisip ko nga yun eh.. mag-sorry ka nga sa kanya.."
"bakit ako mag-sosorry?!"
"mag-sorry ka na lang.. ang dami pang satsat eh?!"
"wala naman akong ginawa sa kanya ah?!"
wala naman talaga di ba?!
"tol, hinalikan mo siya remember?!"
"kiss lang naman yun eh?!"
"lang?! ang laking parte nun sa babae?!"
"oo nga?! si Kat nga hindi ko pa nahahalikan eh?! isipin mong kami na?! tapos kayo
ni
Nicz, magbest friend lang, aba may halik na agad?!"
"ulol ka din magbigay ng example noh?!"
adik rin nila noh?!
"basta tol.. kausapin mo siya?!"
"tinatamad ako?!"
walang kwentang dahilan. HAHA.
"mag-sorry ka na?! kung di iuuntog ko yung ulo mo sa pader?! hindi mo alam ang kaya
kong gawin sayo?! tandaan mo yan?!!"
tsk. nagbanta pa sakin si Kat eh?! pero sa totoo lang, seryoso talaga siya. alam
niyo ba
dati nung grade 6, binugbog niya si EJ kasi laging sinusundan ni EJ si Kat. kaya
naman
nakakatakot na noh?! HAHA.
"o?! makinig ka na kay Kat tol?! alam mo namang seryoso yan!?"
"oo na.. pinilit niyo ako eh?!"
tumayo na lang ako. tsk naman oh. paano ko magsosorry sa kanya. magprapractice na
ako ng script sa isipan ko. HAHA. nakita ko si Nicz nakaupo dun sa bench sa labas
nung
gym.
Nicz, sorry na oh?! alam mo ba kung gaano ako nag-aalala sayo
mali. mali. masyadong sweet eh?!
Nicz, please. anung problema mo? ayokong ganyan ka. mahal kasi kita.
tanga ko. bakit ko aaminin sa kanya?!
Nicz, Pu+@ng'na mo?!sh*t mo. bakit hindi ka namamansin ah?!
bakit ko sasabihin sa kanya yun?! hindi naman ako ganun sa kanya eh?!
Nicz, may problema ka ba? pwede mo akong kausapin kung gusto mo..
tama, safe but meaningful. tsk.
unti unti akong lumapit sa kanya. huminga muna ng malalim bago ko siya tabihan.
"bakit andito ka?!" ayaw niya ba na andito ako para sa kanya?! ganun kasi yung tono
ng
pagsasalita niya eh. tsk.
"gusto kasi kitang-" pinutol niya agad yung pagsasalita ko nung tumayo siya.
"sige.. pasok na ako.."
hinawakan ko agad yung kamay niya. ewan ko kung bakit ko ginawang pigilan siya sa
pag-alis. parang automatic na sakin ang lahat. once, na naramdaman kong nalayo
sakin
si Nicz, hahawakan ko agad yung kamay niya. tsk.
"LA.."
"umupo ka kasi muna sa tabi ko.."
dahan-dahan siyang umupo sa tabi ko. halatang nanginginig. kabado siya. bakit ba
ganun?!
"nalayo ka ba sakin?"
"ha?"
"feeling ko oo eh.. kung may problema ka sakin, pwede mo akong kausapin..promise.."
"eh kasi ikaw naman eh!?!!"
AKO DAW?!
"anong ako?!"
"nakakaines ka kasi eh.."
"bakit anong ginawa ko??!"
"anu.. yung anu?! nakalimutan mo na ba?!"
"yung kiss?"
nung sinabi ko yun, napatungo si Nicz. dahil pala dun. kaya naman pala eh.
"yun yung dahilan?"
"oo.." pabulong niyang sinabi sakin.
hinawakan ko yung chin niya para itapat sa mukha ko. ewan ko. ayaw ko kasi siyang
kausapin ng nakatungo. gusto ko nakikita ko siya.
"oi.. ano LA?! tigilan mo yan?!"
"gusto mo bang bawiin ko yung ginawa ko sa yo??"
tsk. alam niyo naman kung ano na ang gusto kong gawin sa kanya di ba?! HAHA.
"bawiin ka dyan?!"
"eh di uulitin natin?! para quits na tayo?!"
hindi ko naman talaga intensyon na halikan siya ulit eh. kaya wag kayo magiisip ng
masama. HAHA.
"oi.. sira-ulo ka?! wag ka ngang ganyan?!"
hinawakan ko na yung mukha niya. samantalang siya hawak yung braso ko. yung tipong
tinutulak ako papalayo.
"hindi ko naman 'to gagawin eh.. sa isang kondisyon nga lang.."
tumingin muna siya sakin ng matagal bago itanong ang..
"ano?"
humiwalay ako nang dahan dahan sa kanya.
"dapat kasabay mo na ako sa pag-uwi at pagpasok tsaka dapat back to normal na
tayo..
yung tipong walang hiyaan. yung hindi tayo naiilang sa isa't isa. pwede ba yun?!"
halatang nagulat si Nicz sa sinabi ko.
bakit?! mahirap ba yung gawin?! gagawin lang naman yung normal namin na ginagawa
eh.
bago siya magsalita, nginitian niya muna ako.
"sana dati mo pa sinabi?!"
yes ba yun? 0_o
` Chapter 29
[ Nicz's POV ]
back to normal na nga kaming dalawa. i mean yung magkasabay umuwi at pagpasok.
palaging magkausap sa may bleachers. nagkikita sa may rooftop. nagchichikahan.
nagtatawanan. nag-aasaran. masarap maging normal pero mas masarap kung pwedeng
i-level up di ba?! tsk. hindi pa ako satisfied sa ganito. kasama ko nga siya, pero
feeling
ko ang layo layo niya sakin. ang drama?! tsk. tuloy pa rin ang practice namin sa
ACT II.
natapos na namin yun ng mabilis. syempre, normal na rin ang pakiramdam ko eh. hindi
ko na naiisip yung kiss na yun. tsaka wala namang meaning yun di ba?!!
"Three words, dear Romeo, and good night indeed."
kasulukuyan pineperfect yun ACT 2. HAHA. isa yan sa mga favorite lines ko eh. well,
syempre gusto ko naman talaga sabihin yan kay LA. haaay :)) pero mas favorite ko
'to.
"God pardon sin! wast thou with Rosaline?" yung isang student galing sa 4-C section
yung nag-play as si Friar Laurece. eto na yung favorite line ko ni Romeo eh.
abangan
niyo lang?! HAHA
"With Rosaline, my ghostly father? no;
I have forgot that name, and that name's woe."
oh yeah?! ang saya di ba?! nakalimutan na ni Romeo si Rosaline?! tama lang. kaya
naman dapat ng kalimutan ni LA si Isabella. HAHAHA.
"Then plainly know my heart's dear love is set
On the fair daughter of rich Capulet:
As mine on hers, so hers is set on mine;"
kung totoo lang sana ang lahat ng niyan, magpapapiyesta ako sa buong makati. HAHA.
"Is Rosaline, whom thou didst love so dear,
So soon forsaken? young men's love then lies
Not truly in their hearts, but in their eyes."
ano ba yan si Friar Laurence?! in love na nga kay Juliet, pinagpipilitan pa kay
Rosaline?!
tsk. nakakaines naman?! HAHA
"I pray thee, chide not; she whom I love now"
oo nga, si Juliet na yung gusto niya. BOO ROSALINE?! HAHA.
pagkatapos nung practice na yun, pinuntahan ko agad si LA. syempre, best friends
eh.
tsk.
"ui.. uwi na tayo.."
"sorry Nicz.. may pupuntahan pa kami nila kuya eh.. sige babye na.." ganun?! tsk.
sayang naman.
"ay.. ganun.. sige.." disappointing?! hmf!
nagmadaling umalis si LA. ano kayang pupuntahan nila?! ano ba naman yan?! hindi pa
kami magkasabay umuwi?! tsk. pero ayus lang baka naman kasi importante yung
pupuntahan nila nung kuya niya.
kinuha ko na yung gamit ko dun sa bleacher. marami na rin kasing nagaalisan. tsaka
gusto ko na ring umuwi, gusto ko ng kumaen at matulog. buti na lang at saturday
bukas,
makakapagpahinga. haaay :)
kasi naman super pagod na ako galing sa practice.akalain mo yun, paulit-ulitin ka
ng
mga linya. HAHA. buti nga at hindi ako na-paos o something. HAHA.
palabas na sana ako ng gym ng harangan ako ni EJ, Kat at Kyler.
"oh?! san ka pupunta?!"
"uuwi malamang.."
san pa nga ba?!
"'sinong nagsabing pwede ka ng umuwi?!"
"si Kyler?! di ba Kyler, pwede ng umuwi?!"
"pwede na silang umuwi...pero tayo hindi pa?!"
"ha?! ang unfair niyo naman.. problema na ang pagiging Juliet.. ayoko ng makisali
sa
problema niyo sa props at costume?!"
bigla naman sumingit si Rachel sa usapan namin. kasulukyang magkasama sila ni
Nathan eh. kakileg naman oh?! hindi pa nga alam ni Rachel na liniligawan ako ni
Nathan. medyo kasi natatakot ako na sabihin sa kanya eh. ewan ko kung bakit. HAHA.
"hindi naman yun yung problema natin eh?!"
"eh di ano?!"
"sabihin niyo na kasi??! may intro pa kayo eh?!"
tama si Nathan. ano ba kasing tinutukoy nilang problema?! tsk. hindi na ako
makarelate.
HAHA.
"hay nako Nicz, hindi mo ba alam?"
"anong hindi ko alam?! sa dami-dami ng bagay na hindi ko alam, mahihirapan talaga
akong makita ang hindi ko alam?!"
"ang baliw mo talaga?! alam mo ba kung anong meron bukas?!"
"saturday. weekend. happy time. rest time. yun lang naman ah.. ano pa bang meron?!"
oo nga. ano bang meron?! sabihin niyo nga sakin?!
"birthday ni LA bukas Nicz.."
tama ba ang naririnig ko galing kay Rachel?! birthday daw ni LA?! wala akong
kwentang
kaibigan?! hindi ko man lang alam ang birthday niya. may gusto pa man din ako sa
kanya, tapos hindi ko pala alam ang birthday niya?! tsk.
"ows? di nga?!"
maninigurado na. baka mamaya trip lang eh?!
"oo nga.. kaya nga sumama siya sa kuya niya ngayon eh.. magbobonding sila..
magiging busy kasi kuya niya bukas kaya ngayon na lang sila magcecelebrate?!"
"kaya naman.. dapat tayong magprepare ng kahit isang formal lunch lang.. di ba?!"
"oo nga.. kahit sa shakeys lang tayo.."
"okay.. so yun na yung napagkasunduan ah?! shakeys tomorrow.. 11 am.. para lunch..
okay naman na yun di ba!?"
"ako na lang rin bahalang maginform kay LA at kay kuya Ethan.."
sosyal naman. shakeys pa?! HAHA. sinong manlilibre?!
"teka! sinong mag-tre-treat.?! sari-sarilihan ba tayo?!"
wala pa akong allowance. pano yun?! HAHA
"malamang?!"
'wala pa akong allowance?! ano ba kayo?!"
"hindi na bale yun.. ako na lang manglilibre sayo.."
nagkameron ng moment of silence nun. ililibre daw ako ni Nathan?! tiningnan ko muna
si
Rachel. tsk. selos kaya siya?! mukha eh. waa. ang sama ko na talagang kaibigan.
tsk.
nung sinabi niya yun, parang hindi na ako makapagsalita. hindi na nga rin ako
nakikineg
eh. alam kong naguusap ang lahat ng tao sa paligid ko tungkol dun sa birthday ni LA
bukas pero parang wala akong masabi. kanina ko pa tinitingnan si Rachel na halata
namang nalungkot talaga. tsk.
ako ba ang may kasalanan?!
kung hindi ako, sino?!
si Nathan?
o walang may kasalanan?!
pero kung walang may kasalanan, dapat wala ring masasaktan?!
pero may nasasaktan, si Rachel.
ibig sabihin nun may taong may kasalanan.
sa pag-aanalyze ko ng problem na 'to na mas mahirap pa sa mga problem solving sa
algebra, sumakit talaga ang ulo ko. pero kahit pagbalik-baliktarin mo man ang mundo
at
kung saang angulo mo man tingnan ang problema na 'to, sa isang tao lang papatak ang
may kasalanan. sino pa ba?! kung di AKO. tsk.
nawala na rin ang attention ko sa mga plano nila, hindi ko na nga rin namalayan
tapos
na pala sila sa pagplano. na-nagsasabi na pala sila ng goodbye sa isa't isa.
"tapos na ba kayo magplano?!"
"oo.. ikaw ah.. pag nalate ka bukas.. lagot ka samin.."
bakit nga naman ba ako malelate?! halerr?! birthday yun ni LA?! i mean special day
di
ba?! HAHA. lumabas na rin kami sa gym. kasama ko si Kat at EJ sa paguwi. nao-OP
ako sa kanila. kasi naman ang sweet nila. linalanggam na oh?! HAHA. after 10
minutes
ng pagbyahe namin, at last, andun na kami sa may gate ng subdivision. hindi na ako
nakikisali sa paguusap ni Kat at EJ. ayoko ng makigulo. hindi naman kasi ako epal
eh.
HAHA. basta tahimik lang ako. nung nasa tapat na kami ng bahay ko, parang naiisip
ko,
may nagkulang. i mean sanay ako na naandyan si LA eh. tsk. parang 30 minutes lang
eh, namiss ko na agad. HAHA.
"oh?! sige ingat kayo.."
"oi.. basta wag ka malate bukas ah?!"
"oo na.."
hindi ko na sila tiningnan hanggang makalayo na sila. I mean sanay ako na
tinitingnan
ko muna si LA papalayo hanggang hindi ko na siya matanaw. pumasok na ako ng bahay
namin. kumaen ng dinner magisa at pumunta ulit sa kwarto. ganyan naman palagi.
HAHA. madadatnan mo yung mga tao ditong natutulog, nanunuod ng TV o kaya naman
naglilines. syempre, napahiga ulit ako sa kama ko. naging daily habit ko na rin ang
paghiga sa kama kapag may iniisip ako.
pero anu nga ba ang iniisip ko!?
ang naramdaman ba kanina ni Rachel o ang birthday ni LA bukas?! hmf!
tsk. napabuntong hininga na lang ako.
pagkatapos ng aking deep breath, parang kinabahan ako. i mean, wala namang dahilan
na kabahan di ba?!
ewan ko. may nasesense ako. ngek!? mga imagination ko talaga. HAHA
pero seriosly, parang tumatakbo lahat ng dugo ko papataas. parang nagrereverse yung
pag-daloy ng dugo ko. parang natatakot na ako ah
baka naman may multo dito?!
aba, wag naman.
ewan ko ah. parang may something na nagpakaba sakin.
*dugdugdugdugdug*
ang bilis ng pagtibok ng puso ko. ano bang nangyayare?!
parang kinakabahan ako ng walang rason.
` Chapter 30
[ Nicz's POV ]
birthday ni LA bukas?! hanggang ngayon, hindi pa rin ako makatulog sa kakaisip kung
ano ang dapat iregalo sa kanya. tsk. pwede namang simpleng cap na lang pero gusto
ko
sana something special. napaka-common naman kasi yung cap eh. pero teka, bakit ko
pa siya reregaluhan?! natural birthday niya eh at mahal mo siya, di ba Nicz?! tsk.
nakakalimutan mo na ba yun?! tongeks ka talaga Nicz.
tuluyan na nga ata akong nasisiraan dito dahil sa kakaisip ng pesteng regalo. pero
ano
nga ba ang gusto niya?! hindi ko alam. grabe, naturingnan pa man din akong isa sa
mga
best friends niya, ni birthday niya hindi ko alam. aww. wala talaga akong kwenta.
panu
na lang kung naging kami, tapos hindi ko alam yung birthday niya.
pero bakit ko nga ba naiisip na magiging kami?! as if naman di ba?! tama ako? TAMA.
tumungo muna ako para makapag-isip ng malalim. kaya ko 'to! makakapagisip na rin
ako. dapat special talaga 'to. hmmm. something special? isip. think. think. think?!
tapos dapat something memorable?! tsk. ano nga ba?!
tapos dapat something to remember talaga?! tsk. mahirap magisip ah. may atraso
sakin
si LA. nadudugo ang ulo ko sa kakaisip at napupuyat ang mga mata ko?! hmf!
tapos dapat may kaugnayan sa aming friendship?! or pwede ring isang bagay na
makakapag-paalala sa kanya kung paano kami nagkakilala?!
teka. nailaw na ata ang napunding bumbilya sa tuktok ng ulo ko. I KNEW IT?! tama na
nga ang bibigay ko sa kanya. syempre, secret pa para sa inyo yun. gusto ko si LA
ang
unang makakaalam. HAHA. syempre, para naman sa kanya yun eh. at last, nakaisip na
din. super excited ako para bukas. ewan ko kung bakit. i mean ano kaya ang magiging
reaksyon ni LA sa regalo ko sa kanya. siguro, mata-touch talaga siya. HAHA. hindi
na
naman ako makapaghintay oh?! HAHA
~October 17
ayun?! birthday na ni LA?! dali-dali ko namang kinuha ang cellphone ko. syempre,
babatiin ko siya. ang aga ko kayang magising. 6:30 am pa lang oh?! dapat tulog pa
ako
neto eh?! HAHA.
To: LA <3
Oi. happy bday. ily
pinalitan ko na rin yung pangalan niya sa contacts ko. di ba dati may "asungot"
yan.
dahil gusto ko na siya linagyan ko ng heart. HAHA. ang landing protagonist oh?!
kung
nagtataka kayo dun sa "ily". wala lang naman talaga yun eh. tsk naman oh.
From: LA <3
tnx. ily?
tsk. sabi ko na nga ba hindi niya alam ang ibig sabihin ng "ily" eh?! iba kasi yun.
baka
naman akala niya, "i love you" yun. hindi naman eh. pero infairness, ang aga niyang
magising. excited kaya siya?! HAHA.
To: LA <3
oo.ily. bkt?
ang bilis niyang magreply. hanep ah?!
From: LA<3
ily pla ha. napaghahalataan na kita ah.
hay nako. nalaki na naman ang ulo neto?! feeling niya naman may gusto ako sa kanya.
pero teka, may gusto nga ako sa kanya. kaso nga lang....
ano nga ba?? 0_o
ay basta!! ang kapal ng mukha niya?! hmf!
To: LA<3
ily as in ingat lagi you.
tama ang nababasa niyo ngayon!! ibig sabihin lang naman ng ily ay "ingat lagi you".
HAHA. oh di ba bongga?!
From: LA<3
ows? crush mo ko no?
ang yabang nga. tsk. totoo pero ayoko na siyang sagutin. ayoko na siyang replyan.
hindi
ako unli. naka-immortal lang naman kasi ako eh. sayang lang sa kanya. hmf!
nakakaines
siya ah?! ang kapal ng mukha. hindi kaya nahahalata niya rin ako?! tsk
hindi pwede mangyari yun?! matutunaw ako pagnalaman niya?! tsk. ang hirap naman
neto oh?!
syempre kumaen muna ako ng breakfast na hinanda pa ni Ate Niobe para sakin. HAHA.
oh di ba bongga na ate ko ngayon?! HAHA. binalot ko na rin yung mystery gift ko
para
kay LA. HAHA. excited na talaga ako.
nanuod muna ako ng TV. maaga pa naman eh. sana bumilis na sa pagikot ang mundo
at gawing 11 am na ang kasulukuyang oras. excited na kasi talaga ako?! HAHA.
nung 10:00 am na, nagsimula na akong maligo at magayus ng aking sarili. simple lang
ang suot ko. skinny jeans at t-shirt. HAHA. tapos syempre inayus ko yung buhok ko.
gusto ko maayus ang lahat pag kaharap ko na my most beloved birthday boy?! HAHA.
bigla namang nag-text sakin si Kat..
From: Kat :)
oi.bilisan u.d2 n kmi oh!
grabe, ang bilis naman nila?! saktong 11 am pa lang eh, andun na sila. haaaay :))
pero ayus lang, at least maganda ako. HAHA. buti na lang at hindi traffic kungdi
mababatukan ako ni Kat. HAHA. ang saya ng mood ko ngayon noh?! kahit na kagabi
medyo kinabahan ako sa hindi nalalamang dahilan. pero ayus na yun. gusto ko ng
kalimutan yun. basta gusto kong maging masaya ngayon?! after 5 minutes ng byahe,
nakita ko sila EJ na nasa shakey's na. meron na ring table. may na-order na rin
sila. buti
na lang at wala akong gastos. libre ni Nathan eh?! shocks! si Rachel nga pala?!
kasulukuyang magkatabi si Rachel at Nathan. yiiiiheee :))
ang saya naman nun. ang tinabihan ko lang si Kat.
"ang late mo ah?!"
"sorry naman.."
nag-ayus pa kasi ako eh. HAHA. syempre, special day eh?!
"pero late na rin si LA ah.." sabay tingin ni EJ sa relos niya.
"oo nga... bihira lang ma-late si LA.."
"oh?! talaga?!"
ganun ba talaga siya?! minsan lang pala siya malate?! another fact na naman tungkol
kay LA?!! HAHA.
"oo nga.. nakakapanibago.. itext mo kaya siya EJ.. unli ka naman di ba?"
"oo nga.. text mo yun.. baka kung anong nangyare dun?"
kinuha ni EJ yung cellphone niya at nagtext.
To: pre LA
oi. asan k n? late n!
sending...
SENT!
ano ba naman yan?! kakadating ko lang. iba na kaagad yung atmosphere?! linagay ni
EJ agad yung cellphone niya sa pocket niya. yung tipong, alam niya na late ang
magiging reply ni LA sa kanya. pero hindi pa man nagiging plural ang minute,
nagreply
na agad si LA. bilis naman nun. mga 59 seconds pa lang ata ang nakakalipas nung
nagtext siya?! inorasan!? HAHA. joke lang. imagination ko lang yan.
From: pre LA
sori tol.cant mit u p. bwi n lng ako.
tama ba 'tong nababasa ko?!
"guys.. hindi daw makakapunta si LA.."
"ano daw?! siya ang may birthday tapos hindi siya pupunta?!"
"bakit daw?!"
"teka.. itatanong ko lang.."
To: pre LA
bkt tol?
eto ba yung dahilan kung bakit ako kinabahan kagabi. tsk.
"ano ba naman yan si LA oh?!"
nahahalata kong nakatingin samin yung ibang customers sa shakey's kasi naman
parang nagpapanic na kami dito. isipin niyo nga, magcecelebrate kayo ng isang
birthday
tapos wala yung tao na may birthday?! putek naman yun?! sino ang kakantahan namin
ng HAPPY BIRTHDAY?! sino ang papahiyain namin sa lahat ng customers sa
shakey's?! seriously, yun yung plano namin. tratratuhin naming bata si LA. HAHA.
bakit?
trip lang namin. masaya kasi eh. tsaka sino na rin ang pagbibigyan ng mysterious
gift
ko?! wala naman si LA. tsk. badtrip naman oh?! nag-ayus ako ng bonggang bongga
tapos wala pala siya. after mga 2 minutes, nagreply na si LA.
"ano daw sabi?"
From: pre LA
xplain q n lng 2m. hve fun n lng jan.
bwi n lng tlga aq ult. sori tol.
"bukas niya na lang daw ieexplain"
"baliw pala yang si LA eh.. grabe ah?!"
unti-unti namang nagdatingan yung mga inorder namin. grabe naman oh?! ang lungkot
tuloy ng atmosphere namin. pero syempre kailangan ituloy di ba?! kahit wala yung
birthday celebrant. sayang yung pera namin. i mean nila pala. tsk naman oh?! kinain
namin siya habang nagkwekwentuhan tungkol kay LA. masaya kaming nagkwentuhan
pero sa isipan ko mas masaya siguro kung andyan siya. ano ba kasi ang nangyare sa
kanya kaya hindi siya nakapunta dun. for sure, importante talaga yun di ba?! dahil
nasobrahan kami sa pagkwekwentuhan, bumagal ang aming pagkain. kaya naman 2pm
na nung natapos kami. akalain niyo yung halos 2 hours kaming nalamon at
nagkwentuhan?! hanep din noh?! HAHA.
"mag-tom's world na lang tayo.."
sa totoo lang, medyo nawawala na ako sa mood magenjoy. pano ba naman?! wala siya
eh. mawawala talaga ako sa mood nun?! tsk.
"pass muna ako dyan.. gusto ko na umuwi eh.."
sa totoo lang, hindi pa ako uuwi. gusto ko lang muna mapagisa. lagi naman ako
ganito
eh. pag may iniisip na pagkalalim-lalim, gusto ko parati na lang akong magisa. tsk.
"ihahatid na kita sa inyo.."
"ha? hindi.. wag na.. ako na lang.."
tiningnan ko ulit si Rachel. medyo malungkot na naman siya. grabe, feeling ko
talaga
wala akong kwentang kaibigan. grabe. tsk?!
"uuwi na rin naman ako eh.. sabay na tayo.."
"sige na nga.."
hindi na tuloy ako makakapag moment ng magisa. kasi naman eh. si Nathan naman kasi
eh. tsk. >.<
"sure na kayong uuwi na kayo?"
"oo.. sige.. enjoy na muna kayo.."
then naglakad na papalayo sila EJ, Ethan, Kat and Rachel. tiningnan ko sa mata si
Nathan.
"tara na.. uwi na tayo.."
"sure ka bang uuwi ka na kaagad?"
"ha?"
"sus.. parehas lang tayo.. gusto natin mapagisa.. uuwi na nga ba tayo?! eh 3pm pa
lang
eh.."
napatungo na lang ako. elibs ako sa kanya ah?! hindi ko lubos isipin na alam niya
ang
nararamdaman ko. haaay :)
sana katulad niya na lang si LA. tsk. yan tuloy. medyo nagaan na ang loob ko kay
Nathan. i mean at least i knew merong tao na kaya akong intindihin. haaaay :)
bakit ba kasi akong pinanganak na swerte sa mundong ibabaw?! HAHA.
sumakay kami sa kotse niya.
"saan tayo pupunta?"
"saan ba gusto mo pumunta?"
san nga ba?
"basta malayo.."
"ngek.. sasakyan lang 'tong dala natin.. hindi kita madadala sa palawan.."
exaggerated?! HAHA.
"ano ka ba naman?! basta ikaw na bahala.."
"sige na nga.. promise ko sayo.. you will really enjoy my company.."
nginitian ko lang siya then he started driving. hindi ko alam kung saan niya ako
dadalin,
pero feeeling ko
mas kampante ako sa kanya kesa kay LA...
` Chapter 31
[ LA's POV ]
siguro nagtataka kayo ngayon kung bakit hindi ako nakasama dun sa dapat na birthday
celebration ko. alam ko naman na kakantahan nila ako dun ng "happy birthday" at
mapapahiya ako, pero hindi pa rin yun yung dahilan. ewan ko kung mababaw ba 'tong
naging dahilan ko pero ang tangi ko lang alam ay napa-isip talaga ako ng husto ng
mangyare yun. i-rerewind natin ng kaunti ang mga pangyayari mula nung umaga.
maaga akong nagising. sa totoo lang, hinihintay ko yung "happy birthday message" ni
Nicz. at 6:30 am pa lang dumating na ito. kaya naman ang saya-saya ko di ba?! pero
hindi ko na ikwekwento yun dahil alam niyo na yun. dahil sobrang aga kong magising,
5
am pa lang ata gising na ako, natulog na lang ulit ako. syempre, antok eh.
paggising ko
naman, ang oras na ay 10:45 am. kaya naman alam ko na ma-lelate ako. pero hindi pa
rin yun yung dahilan.
nag-aayus na ako ng sarili ko nun eh. as in nagmamadali na ako. pagbaba ko sa sala
nagbibihis pa rin ako ng t-shirt ko.
"nga pala..LA..may sasa-" si kuya naman kasi eh. halata naman na nagmamadali na
yung tao. kakausapin pa ako?!
"kuya.. mamaya na yan.. nagmamadali na ako eh?!"
"importante 'to LA.. kasi.."
hindi ko pinapansin yung mga sinasabi ni kuya. kasi naman super late na ako.
mababatukan ako nila Kat. kaya naman nag-suklay na ako ng dali-dali.
"kuya.. alis na ako ah?!" syempre, nagmamadali ako eh?!
"teka lang?!"
ilang hakbang ko pa lang sa pinto, bigla na lang may nag-doorbell. sabay bulong ni
kuya
ng:
"andyan na siya.."
"sinong siya?"
"ikaw naman kasi eh.. ayaw mo muna makinig?!"
manenermon pa si kuya eh?! kaya naman kesa makinig sa semon ni kuya, binuksan ko
na yung pinto. nagulat ako sa taong nasa harapan ko ngayon. i mean ngayon ko lang
ulit siya nakita.
"Isabella?"
siya yung dahilan kung bakit hindi ako nakapunta...
"mukhang nagulat ka..."
siya pa rin yun. she's the same Isabella I knew and I loved. mahinhin. maganda. at
malaanghel
ang mukha.
"hindi ko kasi alam na pupunta ka dito eh.."
hindi ko akalain na makakausap ko siya ulit eh. ewan ko kung anong nararamdaman ko
ngayon. magulo.
"tinawagan ko yung kuya mo eh.."
kaya naman pala. yun pala yung sasabihin sakin ni kuya...
"so bakit ka andito?"
oo nga naman di ba?! bakit siya naandito?!
"gusto lang sana kita makausap.. i mean let's have a lunch date at Savory
Restaurant..bihis na bihis ka naman na eh.. pero pwede nating i-pospone kung may
lakad ka ngayon.."
lunch date daw? 0_o
tapos sa Savory Restaurant. meaningful yun para sakin kasi dun yung first date
namin ni
Isabella?! pero teka, meaningful pa nga ba yun sakin ngayon?! tsk.
"ha? hindi.. sige.. let's have a lunch date.."
ewan ko kung bakit ako pumayag sa kanya na maglunch date kami. parang pinagpalit
ko yung mga kaibigan ko kay Isabella...
"eh pano na lang yung lakad mo?"
grabe. ang sweet ng voice niya. tsk.
"wala na yun.."
hindi ko akalain nasasabi ko 'to?! ang sama ko.
"so we can go?"
"sure.."
nagulat naman ako may dala siyang kotse. tsk. big time na siya ngayon ah. pinayagan
na siya magka-kotse. binigay niya sakin yung car keys sabay sabi ng..
"you drive.. be careful.. you have me on board.."
nginitian ko na lang siya. hindi ko maintindihan ah. ngayon ko lang ulit siya
nakita eh.
pumasok ako dun sa kotse. pumasok rin siya.
As I start to drive, nababagabag na naman ang isipan ko. ang dami na namang kung
ano-ano ang naiisip ko. I mean iniwan niya ako nun tapos ngayon babalik siya.
yayain
niya ako ng lunch date. pumayag naman ako. tapos iiwan ko ang mga kaibigan ko.
sobrang awkward. i mean hindi pangkarinawan yung mga ganito. di ba?!
tahimik akong nagdrive, dun ko nareceive yung text sakin ni EJ. nakalimutan ko pala
sabihin na hindi ako makakapunta.
To: pre EJ
sori tol.cant mit u p. bwi n lng ako.
sending...
SENT!
so alam niyo na yung dahilan kung bakit hindi ako nakasama?! pero hindi ako
makapaniwala na pinagpalit ko si Nicz kay Isabella.
na-traffic kami nun. sinamantala ko na rin ang pag-rereply kay EJ ng...
To: Pre EJ
xplain q n lng 2m. hve fun n lng jan.
bwi n lng tlga aq ult. sori tol.
sending...
SENT!
napabuntong hininga na lang ako. ewan ko ah, parang nagsisi ata ako sa pagpili kay
Isabella. and in the first place, bakit ko prinioritize si Isabella?! mali talaga
ako. tsk.
napansin ko naman nakatingin sakin si Isabella. nakangite siya. cute talaga siya.
tsk.
"bakit ka ganyan makatingin?"
"ewan ko.. gusto lang kitang tingnan ng mas matagal.."
kinakabahan na ako sa pananalita niya. sumisikip yung dibdib ko. lalong bumibilis
ang
pagtibok ng puso ko. ano ba 'to?! may mga nabalik galing sa past ko. teka, hindi
pwede
yun?!
"ha?"
tinawanan niya lang naman ako. cute talaga siya. grabe. ilang beses ko na napansin
ang pagkacute niya?! tsk. bakit ako nagkakaganito?!
bigla niyang hinawakan yung kamay ko. traffic naman nun. at hindi nagalaw yung
kotse
namin. kaya medyo safe pa rin. tinitigan niya muna ang mga mata ko.
kinakabahan na talaga ako. bakit siya nagkakaganito?! ano 'tong mga nararamdaman
ko?!
"LA..."
pagsabi pa lang niya sa pangalan ko, nangangamba na ako na may mga emosyon
akong mararamdaman at babalik pag narinig ko ang susunod niyang sasabihin...
"I still love you.. let's start over.."
Honestly, I'm falling for her again...
` Chapter 32
[ Nicz's POV ]
after ilang minutes of driving and an hour of heavy traffic, tumigil kami ni Nathan
sa
manila bay. maganda talaga. mga malapit na ring mag 5 pm nun. so ibig sabihin
malapit
na rin ang sunset. ewan ko ba dyan kay Nathan, alam niya na agad kapag may iisipin
ako o kung ano man. lumabas kami ng kotse niya. hindi na kami lumapit dun sa
mismong bay. marami kasing tao eh. so andun lang kami katabi nung car niya.
tinabihan
naman ako ni Nathan. pero nakatayo lang kami tapos nakasandal dun sa kotse niya
"bakit dito?"
"wala lang.. relaxing eh.."
relaxing huh? pwede na rin. maganda kasi talaga yung view eh.nakakagaan ng loob.
pero mas maganda sana kung si LA yung andito..
moment of silence..
wala akong masabi sa kanya. kampante ako sa kanya. pero kasi nahihiya pa rin naman
ako magopen ng topic eh. kasi hindi naman talaga kami ganun ka-close..
"may gusto ka ba kay LA?" anu daw?
sa dami-dami ng tanong sa mundo. bakit yan pa?! sa dami dami ng topic sa mundo,
bakit yan pa?!
napatungo na lang ako. hindi ko alam kung anong isasagot ko. naguguluhan ako.
tinitigan ko muna si Nathan and sighed.
"alam mo.." he was looking to my eyes. takte. natutunaw ako. eh?! bakit ganun?!
WATDAHEL?! "kung ayaw mong sabihin ayus lang eh.. kaso nga lang kailangan mo ng
isang tao na mapagsasabihan mo ng problema mo.."
tumingin muna ako sa kanya.. hindi ko alam kung ano ang dapat kong sabihin sa
kanya...
"kaya nga andito ako eh.. ilabas mo yan then you'll feel brand new.. promise.."
ngumite siya sakin. syet! pamatay na ngite. tae naman oh?! napabuntong hininga na
lang ako. nagdadalawang isip ako kung dapat ko bang paglabasan siya ng lungkot at
sama ng loob ko. i mean hindi deserving si Nathan para madamay sa problema ko or sa
katangahan ko di ba!?
tumitig pa siya sakin. as if he's waiting for my answer. sasabihin ko ba?
"I don't know.."
the moment i said those words, bigla na lang akong napaluha. hindi ko alam kung
bakit.
hindi ko maintindihan. ang gulo. ang tae. syet!?
hinawakan naman ni Nathan yung kamay ko with his left hand then he put his right
hand
on my cheeks. tumitingin na naman siya sakin. tae. ano baaa~?! naiinlove ako eh.
tsk.
sinasabi ko lang ba yan dahil may sama ako ng loob kay LA?! tsk. nakakaines. ang
hirap
naman ng ganito oh?!
he gave me a serious look. naiilang na tuloy ako. i mean hindi ako makagalaw.
parang
bang nagslow motion na ang lahat ng nasa paligid namin.
"kaya mo bang kalimutan si LA?"
ewan ko kung anung mararamdaman ko sa sinabi niya. i mean, tanong ba yun. o
pautos. na ewan. magulo. he's still looking at me. tae. parang matutunaw ako
anytime.
tae talaga?!
hindi ko alam kung anong isasagot ko sa kanya. tumungo na lang ulit ako.
speechless.
pagkatungo ko, yinakap ako ng mahigpit ni Nathan. na-shock ako pero ayokong
humiwalay. in someway, i felt protected. tae. ano baaaa~?! bakit ba ganito?!
kabagot
naman oh?!
mas yinakap pa niya ako. i mean hinigpotan pa niya lalo. hindi ko alam kung anong
magiging response ko. hihiwalay ba ako or I will hug him back. tsk.
"bakit pa siya? kung andito naman ako.. alam ko nasasaktan ka ngayon.. kung ayaw mo
masaktan.. ako ang piliin mo.."
I wanted to listen. gusto kong pakinggan yung sasabihin sakin ni Nathan. hindi ko
alam
kung bakit!? kasi naman eh.
"ramdam mo naman siguro kung gano kita kamahal di ba?! alam ko ramdam na ramdam
mo yun.. and kung magiging tayo.. hinding hindi kita papaiyakin.. promise yun.."
sa yakap pa lang niya randam ko na agad. promise. speechless pa rin ako. ano ba
kasi
ang dapat i-reply?! ang tae naman kasi eh.
"Now, will you give me a chance??"
kinakabahan ako. hindi ko kasi alam kung anong sasabihin ko eh.naguguluhan ako.
parang napakamakasarili ko. hindi ko man lang ba naisip si Rachel.
ghad naman! baka mag-away kami?! tae. unti na nga lang ang kaibigan ko dito,
mawawala pa siya. bakit kasi hindi ko sa kanya masabi na liniligawan na ako ni
Nathan.
ang tae. ang hirap ng ganito. grabe.
i started crying again. ewan ko. bakit ba ako umiiyak?!
humiwalay muna sakin si Nathan. tumingin na naman siya sa mga mata ko. tae. ano
baaa~?! natutunaw na ulit ako.
"bakit ka ba umiiyak??"
ewan ko. hindi ko alam. tae. bakit nga ba?! dahil ba kay Rachel o kay LA?! putek.
ang
hirap ng ganito ah?! ano baaaa~?!
"si LA ba?"
tae naman oh?! siguro 60% dahil kay LA and 40% dahil kay Rachel. tumango na lang
ako.
"walanjo naman yun.. kung palagi kang pinapaiyak ni LA.. wag na lang siya ang
mahalin
mo.."
tumingin sya ulit sakin. tae. natutunaw ulit ako. ano baaa~?!
"kung ako lang siya.. hindi ka na sana iiyak.."
ewan ko kung ano ang mararamdaman ko. pero that time, naiiyak pa lalo ako kasi
natatouch
ako sa kanya. tae. ano ba yan?!
lumapit siya sakin and kissed me on my cheek sabay bulong sakin ng...
"kaya nga sana ako na lang siya.."
` Chapter 33
[ LA's POV ]
naiinlove na ba ulit ako kay Isabella?! ewan ko ah. hindi dapat ganito. may Nicz na
ako.
malapit na ako sa kanya. mas sure ako sa sarili ko na mas gusto ko si Nicz kesa kay
Isabella. takteng buhay naman 'to oh?!
tinigil ko yung kotse ko sa isang parking lot ng isang building.
"bakit dito? di ba dapat sa savory restaurant?"
"kailangan kasi natin mag-usap ng masinsinan.."
eto na nga yung judgment day para sakin. hindi pala judgment day as yung mamatay
ako. pero yung judgment day na kung sino ang pipiliin ko. si Nicz ba or si
Isabella?
kung iaanalyze niyo ang situation namin ngayon, pag si Isabella ang pipiliin ko,
instant
panalo na agad ako kasi gusto niya rin ako. i mean mas madali kaming magkakameron
ng relasyon.parang bang sa basketball, wala ng championship. wala ng finals. kasi
panalo na agad ako. yung ganun ba. parang ako lang yung player.
pero kung si Nicz ang pipiliin ko, andyan si Nathan. tsaka hindi ko rin alam kung
ano ba
ako sa kanya. kung best friend lang ba o more than best friends. ang gulo nu?! tsk.
tapos malay mo may gusto pala siya kay Nathan. eh di ako ang talo. sa totoo lang,
parang bang 90% ang chance manalo ni Nathan tapos ako 10% lang.
kung ako kayo, saan kayo lalagay?
si Isabella, 100% ang chance ko pero hindi ko mahal or kay Nicz na 10% lang ang
chance ko pero mahal na mahal ko??
tae. ano ba 'tong buhay na 'to?! akala ko ba eh maganda ang buhay ko?! ang tae
naman
pala.
"bakit? hindi ka ba naniniwala na mahal pa rin kita hanggang ngayon?"
ewan ko. i mean. bakit ako maniniwala sa kanya?! nung kami pa, palagi niya ako
sinasabihan ng "i love you" pero may iba pa pala siyang sinasabihan ng ganun. so
maniniwala pa ba ako?! tiningnan ko na lang siya. tae. hindi ko alam kung anong
sasabihin ko eh..
"kung nangangamba ka pa rin na niloloko pa rin kita, please.. kelan mo pa ba
kakalimutan yung past?? anu ba naman yan LA?! taon na ang nakalipas.. hindi ka pa
rin
ba nakakamove on?!"
tae. bakit ba hindi ako makapagsalita? oh siya, siya na lang kasi muna ang
magsalita.
ako ng bahala sa huli. para naman malaman ko na talaga kung ano ang gagawin ko. o
kung sino ang pipiliin ko.
"LA.. 2 months lang kami ni Garret.."
tae. si Garret. yung G*gong yun na nanlandi ng girlfriend ko. tae talaga. siya lang
naman
yung pinalit sakin nung Isabella. sa totoo lang, taga iba siyang school. tae yun.
linandi
kasi niya si Isabella. hindi ko naman alam na ang girlfriend ko rin pala ay
nagpapalande.
tae. bagay lang sila.
"LA.. nagsisi ako na mas pinili ko si Garret.. promise.. kung hindi ko siya pinili
hindi sana
ako pupunta sa Europe.. tayo pa sana ngayon pero wala na yung lahat.."
tiningnan ko lang siya. gusto ko siya muna ang magsalita ng magsalita. at ako
makikinig
ng makikinig.
"LA...please.. kalimutan mo na yun lahat.. mahal kita.. and i know deep inside ng
puso
mo, may natitira pang pagmamahal sakin..."
tae. ang kapal ng mukha ng babaeng 'to. kung bakla lang ako, kanina ko pa siya
sinabunutan. tae naman oh?!
"please.. nagsisi talaga ako.. ikaw kasi talaga yung mahal ko eh.. nabulag lang
talaga
ako kay Garret .. promise.. hindi ko naman talaga sinasadya na saktan ka eh.."
tae. anung hindi sinasadya?! g*go. sinsadya yun. ang tae ah.
"please.. together let's move on.."
hinawakan niya yung kamay ko. ngayon, wala na akong nararamdaman. unlike kanina,
na parang may spark pa ng kaunti. ngayon, parang lang siyang hangin.
"together let's forget our past.. let's start over.. yung masaya tayo.. yung nagde-
date pa
tayo.. yung naglalambingan pa tayo.. namimiss ko yung mga times na masaya tayo.."
tae, hindi naman ako sa kanya naging masaya nun. sinong nagsabi sa kanya na
masaya kami nun,!? tae. isang beses lang ata kaming nagdate. siya palagi yung hindi
nasipot sa date namin. tapos malalaman mo lang, nakikipagdate pala siya dun sa
Garret
niyang loko. tae ah.
"please..start ulit tayo.. as tayo.. as yung magboyfriend o maggirlfriend.."
tae. bakit parang siya yung nanliligaw?! loko.
"please.. start courting me now.. ligawan mo na ako.."
tae. ang kapal nga ng mukha neto?! ligawan ko daw siya!? 0_o
"kelan mo ba gustong sagutin kita? ngayon na? sa 23? sa Christmas.. tell me.."
dun lang siya tumahimik. tae. ang dami pang sinabi. ang loko eh. now it's my turn
to
speak.
"tapos ka na bang magsalita?"
kabahan na kayo ngayon. may desisiyon na ako.
"LA.. gusto ko lang sana sabihin sayo na may chance pa tayo para kalimutan ang past
natin.."
tae. may pahabol pa eh!?
"gusto mong kalimutan ang past natin?"
"yeah.. everything.. to be able to start over.."
bakit ba bawat sagot niya may explanation?! tae.
"then sure.. kakalimutan ko na yun.."
nakita ko siyang ngumite.yung ngiteng nabuhayan ng loob. enlightened na yung mukha
niya. yung tipong parang nanalo ng lotto.
"then how do we start?"
tae. sumatsat agad eh?! may sasabihin pa ako!?
"teka.. hindi pa tayo tapos.."
"huh?!"
eto na yun... tae. suspense. HAHA
"gusto mong kalimutan ko ang past natin di ba?"
tinitigan niya ako. as if she's waiting for my next statement...
"oh sure.. sabi mo eh.. kaya naman kakalimutan na rin kita.." sabay labas ng kotse
niya.
` Chapter 34
[ Nicz's POV ]
halos hindi ako makagalaw. tsk. nakakaines. ang tae. bakit ba ako nagkakaganito?!
ghad! ano baaa~?! nahuhulog na ako eh. ano ba naman yan?! pumasok na agad siya
ng kotse. tae. nagulat ako dun. hinalikan ba naman ako sa cheeks. tae talaga. nung
pumasok siya, bumukas yung bintana dun sa front seat na katabi ng driver's seat.
"hanggang kelan ka ba matutulala dyan? pasok na.."
tae. nakatulala na pala ako. nakakahiya. may pailing-iling pa ako eh. kasi naman
parang
nasa wonderland ako kanina tapos back to reality na. tae naman yun. pumasok na rin
ako. tiningnan ko muna siya. tae. hindi ako makahinga ng maluwag. kinakabahan ako.
tae.
napatingin rin siya sakin bago magstart mag drive. tapos nginitian niya ako. tae.
ano
baaa~?! nakaka uh--! ano bang word?! hindi ko madescribe. tae talaga. tahimik
siyang
nag-drive. seriously, tahimik talaga. walang naimik. nakakabinge na nga yung
katahimikan eh. walang naubo or walang tunog akong naririnig. as in plain silence.
takte
naman yun. 1 hour lang yung byahe namin. medyo madilim na rin nun. buti na nga lang
hindi traffic baka mabatukan ako nila mama pag umuwi ako ng late. tsk. anu ba naman
klaseng buhay 'to oh?! nung nasa tapat na kami ng bahay ko...
"thanks nga pala Nathan.." wala na talaga akong masabing matino. tsk.
"sige.. basta pag may problema ka ulit.. andito lang ako para saluhin ka.."
nginitian ko na lang siya. tae. ano baaa~?! pinapagulo naman ni Nathan yung
sitwasyon
eh.
lumabas na ako ng kotse niya then he drove away. nung hindi ko na matanaw ang kotse
niya, pumasok an rin ako ng bahay. ghad! wala akong ganang kumaen. tsk. ang gulo
naman na kasi ng buhay ko eh. nung nasa laguna ako, wala namang ganito eh.
ngayong nasa makati na ako, haaaay. nagkandagulo-gulo na. tae naman yun. tsk.
pagpasok ko sa bahay, nakita ko si Ate Niobe, Nico at si mama na nasa sala.
nanunuod
sila ng TV.
"oh?! andito ka pala?! kumaen ka na.. nasa dining yung pagkaen.."
tsk. wala nga akong ganang kumaen eh. tss. >.< "hindi na lang Ma.. wala po akong
gana.."
"bakit na naman?!"
tae. hay nako?! dapat pa bang sagutin yan??!
"hay nako?! kay kuya LA na naman yan?!?" adik talaga si Nico kahit kelan?!
hindi ko na sila pinansin. baka umiyak pa ako sa harapan nila. ayoko nga ng ganun.
nakakaines naman kasi eh. pumasok na lang ako sa kwarto ko. as usual, humiga sa
kama at napabuntong hininga. lagi na lang ganito. tae. magdudugo na ata ang ulo ko.
palagi na lang akong nagiisip. palagi na lang nagkakabuhol buhol ang mga facts sa
ulo
ko. tae naman yun oh?! hindi naman ako kasing talino ni Einstein para makayanan
lahat
ng pressure at problema di ba?! tsk.
tapos si Nathan pumasok pa sa eksena. tae naman yun?! ano baaaa~?! seriously, yung
nangyare kanina. I find it romantic and sweet talaga. tsk. may feeling ako ng
kakiligan
pero may halo pa rin ng guilt.feeling ko tuloy ang sama ko. what about Rachel, di
ba?!
hindi ko siya pwedeng kalimutan. tsk. I'm starting to fall for Nathan kasi eh. tae.
anu
baaaa~?! pag kasama ko siya, medyo nakakalimutan ko si LA. as if pinapagaan niya
lahat ng problema ko kahit 30% lang. tae. anu baaaa~?! parang tuloy ang flirt ko na
ewan. may LA na nga may Nathan pa. tae talaga eh?!
pero ano nga ba ang mapapala ko kay LA?! parang nga kahit 0.00000000001% sa
kanya wala na talaga akong pagasa eh. tsk. paano kaya kung piliin ko na lang si
Nathan.. ano sa tingin niyo?! tsk. nakakaines naman eh. ang gulo.
[ LA's POV ]
grabe. ang kapal talaga ng mukha ng Isabella na yun. hindi niya lang alam, matagal
ko
na siyang nakalimutan. HAHAHA. kay Nicz na talaga ako forever. oh di ba?! loyal na
eh.
HAHA.
~Monday..
for sure, babatukan nila akong lahat. kasi naman hindi ko sila sinipot sa usapan.
tsk.
pero i-eexplain ko na lang sa kanila lahat. gusto ko sanang maagang pumasok eh,
para
maunahan ko na sila sa panenermon sakin. HAHA. baka kasi mawalan na ang preno
nila sa pagsasalita at hindi na talaga ako makapagexplain ng tuluyan.
andun pa lang ako sa gate ng school namin, natanaw ko na talaga silang lahat. sila
EJ,Ethan,Kat, Rachel, NICZ at Nathan. tae yun. bakit magkatabi si Nicz at Nathan?!
ano
ba naman yun?! tsk. selos? tongeks ko talaga?! tae. of course, nagseselos ako.
putek.
tsaka super aga nila ah. na-agahan pa nila ako. tae. baka parang armalite ang mga
boses neto. lalo na si Kat, naku po?!
palapit pa lang ako sa kanilang lahat, lumingon sila EJ,Ethan,Kat at Rachel sakin
na
may kasamang masamang glare. waaa. kinakabahan na tuloy ako.
ganyan yung tingin nila sakin oh?! tae. parang papatay ng tao eh. tsk. bago ako
maglakad papunta sa kanila. tiningnan ko muna si Nicz at Nathan na mukhang
nagkakatuwaan sa dulo. nung tumingin sakin si Nicz. tae. parang kinabahan ako na
ewan. tiningnan niya ako ng mga 5 seconds ata yun tapos lumingon pabalik kay Nathan
na parang hindi niya ako nakita o natanaw. hindi man lang siya naexcite na ewan .
hindi
man lang niya ako tinawag o hindi man lang siya nagwala at sumigaw ng "oi... si LA
andito na.. sugurin na natin". tae. yun pa naman ang expected sa kanya. pero parang
dedma lang siya sakin kanina. tae. baka galit sakin?! tsk. magsosorry na talaga ako
sa
kanya agad. eto naman si Nathan. sinamantala ang pakikipagflirt kay Nicz habang
wala
ako. tae siya. putek.
nung lumapit na ako, kinakabahan ako. hindi ako kinakabahan dahil kay na EJ, Kat,
Ethan at Rachel. pero kinakabahan ako kay Nathan at Nicz. bakit ganun sila kaclose
ni
Nicz?! tae naman yun oh?!
"OI.. IKAW?! BAKIT HINDI KA SUMIPOT KANINA?!"
"OO NGA.. UMAYUS KA LA..!!"
"HINDI KA MAN LANG NAGPAKITA NG ANINO MO.. TAPOS HINDI KA NAGTEXT
AGAD NA HINDI KA PUMUNTA.. NUNG TINEXT KA NAMIN. YUN LANG YUNG TIME
NA SINABI MO NA HINDI KA PUPUNTA?!"
"OO NGA.. PAANO KUNG HINDI KAMI MAGTEXT SAYO.. EH DI NABULOK NA KAMI
SA SHAKEYS KAKAHINTAY SAYO..!!"
tae. hindi na ako nakapalag. hindi naman kasi ako makapagsalita eh.tsk. hindi ko na
pinakinggan yung pinagsasabi nung apat. sisihin na nila ako. hindi lang talaga
matanggal sa isip ko na parang hindi man lang nagpakita ng galit sakin si Nicz.
idadaan
niya ba 'to sa silent treatment? tae yun. hindi ko ata kaya. tsk.
"oh?! nakikineg ka pa ba?"
tae. hindi na ako nakinig.
"oo.. basta sorry na.." nagpuppy eyes ako. magaling ako dyan. napapatawad nila ako
pagnagganyan ako. HAHA.
"hindi mo na kami madadaan dyan?!"
"ano ba naman yan Ethan?!"
"bakit ba kasi hindi ka nakasipot?!"
nung tinanong ni EJ sakin yun, napatingin sakin si Nathan at Nicz. may balak pa
pala
silang makinig.
"oo nga.. explain mo na samin.."
tsk. ano kaya ang magiging reaksyon nila?! ang tae naman nun. huminga muna ako ng
malalim. feeling ko papatayin nila ako. last breath kumbaga. HAHA.
"nagusap kami ni..."
parang bang lumapit yung mga tenga nila sakin. kumbaga handang makinig. tae. gusto
ko ng pumikit. alam ko ang magiging reaksyon nila pagsinabi ko 'to. tae. sana
magbell
na?!!
"ni Isabella.." sabay pagtunog ng nakakabingeng bell at sabay na ring pagtakbo ni
Nicz
ng papalayo habang naiyak. 0_o
` Chapter 35
[ LA's POV ]
anung problema nun?! grabe ah. susundan ko ba? tae naman yun. nakita ko namang
tumakbo rin palayo si Nathan. sinundan niya si Nicz. tae. bakit wala akong magawa?!
wala akong kwenta. ano ba yan!? tiningnan ko muna sila Rachel, Kat, EJ at Ethan na
super nagulat naman talaga sa rason ko. tsk. halos malaglag na ang panga nila sa
sobrang gulat eh.
"so pinagpalit mo kami sa impaktang yun?!" hindi naman ah. 0_o
"oo nga?! tol, akala ko pa naman mga kaibigan mo kami?!"
"tol.. hindi ganun yun.. sinabi ko na wala na kami.."
patay na. tae naman kasi eh. si Rachel at si Kat andito. wala naman talaga silang
alam
sa "tunay" na nangyare eh.
"alam niyo.. sa totoo lang hindi kami makarelate?! ayus lang naman samin eh.. pero
bakit ba kasi naging impakta yun?!"
"oo nga.. ang tagal na nating magkakilala.. hindi mo pa rin samin sinasabi kung ano
ang
tunay na nangyare.."
patay na nga. ayoko na ngang irecall yun eh.
"basta.. wala na yun.. tapos na yun eh.. nangyare na ang nangyare.. ang mabuti na
lang..pumunta na tayo sa classroom.."
yinaya ko na sila papunta dun sa campus namin ng pigilan ako ni EJ. nagulat nga
sila
Kat eh. ang dami kasi nilang hindi alam.. akalain niyo yun, hindi nga nila alam na
may
gusto ako kay Nicz eh. tsk.
"oh bakit tol?" tinitingnan ko yung kamay ni EJ na mahigpit na nakahawak sa braso
ko.
"hindi mo ba susundan si Nicz dun?"
"ha?"
tae. tiningnan ko muna sila Kat at Rachel na halata namang nagtataka sa mga
pangyayare.
"magpapatalo ka na lang ba kay Nathan?"
tae. may balak ba silang bukingin ako?! tae naman yun?! ano ba naman EJ?! ano ba
naman yan Ethan?! wala na ba kayo sa side ko?! tuluyan niyo na bang ibubuking na
may gusto ako kay Nicz.
pero sa totoo lang, natauhan ako ng kaunti sa sinabi ni Ethan sakin. kung
magpapatalo
ba ako kay Nathan. tsk. syempre, hindi. ano ba!?
"hinde.. bakit ako magpapatalo dun?!"
"kaya nga eh.. eh di puntahan mo siya dun.."
tumingin muna ako kay na Kat na mukhang na-gegets na ang mga nangyayare . tae.
buking na nga. tsk.
"alam ko na eh?! getchingin ko na ang lahat ng nangyayare dito eh?!"
"oo nga eh.."
tiningnan ko muna sila. alam ko may sasabihin sila eh. tae. bakit ba ginawang
matatalino ang mga babae na 'to!?
"kung mahal mo talaga si Nicz.. sundan mo.. mas boto kami sayo.."
ano daw?! 0_o
"rinig mo naman yun.."
"oh dali na.. sundan mo na.. ako na bahala kung malate ka.."
gagawin ko ba 'to?! susundan ko ba sila?! tae naman yun?! nginitian ko na lang siya
sabay takbo papunta dun sa direksyon na pinagtakbuhan ni Nicz.
ako si Romeo. siya si Juliet. hindi naman pwedeng si Paris ang naandun. tama ako di
ba?!
and in the first place, hindi ko siya maintindihan. bakit niya kelangang umiyak!?
tae.
tapos ngayon, hahanapin ko pa siya. pero kelangan eh. mahal ko siya. gagawin ko ang
lahat para sa kanya.
[ Nicz's POV ]
tae. bakit ba ako naiyak?! nakipagmeet siya kay Isabella?! for sure, nagkabalikan
na
sila. nakakaines na buhay 'to oh?! pumunta ako dun sa locker room para hindi nila
makita na naiyak ako. grabe. ano bang nangyayare sakin?! syet naman oh?! bakit kasi
may Isabella pa sa kwentong 'to?! nakakaines. tae. :'(
nagulat naman ako na bigla na lang pumasok si Nathan sa locker room. sinundan niya
pala ako. sa totoo lang, hindi siya yung tao na ine-expect ko na susunod sakin. mas
gusto ko sana na ang sumunod sakin si LA.
"andito ka lang pala.. nag-alala ako sayo.."
ano baaaa~?! Nathan naman eh?! yung mga words na naman niya eh. ang tae.
naguguluhan ulit ako. tsk. badtriiiiiip. :'(
yinakap niya agad ako. ako naman, hindi pa rin natahan sa pagiyak. ano ba naman
yan?! ang tae. ang tae. nakakaines. nagseselos na talaga ako. kahit na wala akong
karapatang magselos. nagseselos pa rin ako. ang tae. :'(
"ano na naman bang problema?"
"si LA..."
tsk. palagi naman. yinakap niya ako ng mas mahigpit. napayakap na rin ako sa kanya.
ano ba naman yan?! tsk. ano baaaa~?!
bigla namang bumukas yung pinto ng locker room. hindi ko na sana papansinin kung
sino yung taong yun eh. kasi malay mo. simpleng estudyante lang di ba?! pero
tinitigan
ko ng mabuti yung estudyanteng yun...
si LA..
tae. anong ginagawa niya dito?! humiwalay agad ako kay Nathan. tsk. seryoso siyang
nakatingin sakin. i mean ngayon ko lang siya tumitig samin ng ganito kaseryoso.
parang
may something na nararamdaman siya na ewan. hindi ko maexplain. tsk. hindi kami
makapagsalita ni Nathan. as if hindi kami makagalaw.
[ LA's POV ]
andito lang pala sila eh. nagyayakapan. naglalambingan at naglalampungan. tae. mga
malalanding bata. tsk. selos ba 'to?! tae. parang gusto ko ng patayin si Nathan eh.
ano
yan chansing?! tae. tinitigan ko sila. grabe, parang gusto kong magwala sa harapan
nila.
parang gusto kong sugurin si Nathan at suntukin siya kaagad. tsk. sinarado ko na
yung
fist ko to control my temper. tae. kung hindi lang ako mabait, kanina pa basag ang
mukha ni Nathan. tsk.
lumapit si Nicz sakin. ewan ko kung sakin ba siya lalapit o sa door para makalabas
na
siya. tiningnan ko siya. tae. bakit ba siya ganito?! bakit si Nathan ba?! tsk.
lumabas agad
si Nicz ng locker room ng hindi nagsasalita. pero naiyak siya. sa totoo lang, mas
sumobra pa yung pagiyak niya habang nalabas sa locker room. iniiwasan niya talaga
ako. pero bakit?! tae. ano bang sinabi ni Nathan kay Nicz?!
tingingnan ko si Nathan. lumapit siya sakin. papaalis na rin siya ng hawakan ko
yung
braso niya eh. tae. bubugbugin ko na 'to?! tsk. buti na lang talaga mabait ako.
tae.
"anong problema mo?" ang yabang ng loko ah.
"liniligawan mo pa rin siya?"
"oo..bakit? anong problema mo dun?"
tsk. dapat tumigil na siya. kundi mapupuruhan na siya sakin. tsk. tae. hindi na
lang ako
nagsalita pero hawak ko pa rin yung braho niya.
"'may gusto ka rin sa kanya noh?! liligawan mo din noh?! pero sorry ka na lang
'tol..
malapit na ako sa kanya. ikaw, malayo ka pa.."
tanga talaga ni Nathan. palibhasa hindi niya lang alam na mas nauna akong manligaw
kay Nicz. tarantadong mayabang. ang bobo eh.. tsk.
"inaamin ko yun.. may gusto ako sa kanya.. may balak akong ligawan siya.. at
inaamin
ko din na malapit ka na sakanya at ako malayo pa.. so karibal pala kita sa kanya?"
hindi ko alam kung bakit ko 'to nasasabi sa kanya?! friendly rivalry na naman ..
pero sa
tingin ko masmatindi 'to.
"oo.. dati ko pa rin yung ine-expect.."
"gusto kong tanungin sayo.. ilang beses mo na siyang nahalikan?"
halatang nagulat siya sa tanong ko pero dahil sa kayabangan niya hindi niya medyo
pinahalata kahit na halata naman talaga. tae. bobo talaga ni Nathan eh.
"isa.. kahapon.. at bakit? alam ko ikaw.. nakaisa ka na rin nung romeo and juliet..
pero
ano ka ba?! play lang yun?! kung pinagmamalaki mo sa kin na nahalikan mo na siya,
hindi ako naiingit sayo.. "
tae. hindi naman yun yung point ko?!
"hindi yun yung point ko basta eto na lang..."
huminga muna ako ng malalim bago ko sabihin sa kanya ang kondisyon ko.
"wag na wag mo siyang hahalikan.. liligawan nating dalawa.. pero inuulit ko sayo
wag
mo siyang hahalikan hangga't hindi pa siya sayo..."
hindi ko matatanggap na hahalikan siya ni Nathan ng wala naman silang commitment
para sa isa't isa. gusto ko kung sino ang panalo, yun lang ang may tanging
karapatan
para halikan siya. tsk. hiniwalay ni Nathan yung braso niya sa kamay ko.
"may the best man win na lang"
sorry ka. I'm the best man for her.
` Chapter 36
[ Nicz's POV ]
~November
grabe. sa mga nagdaan na days, hindi ko kinausap si LA. naguguluhan na kasi ako eh.
.
ang tae nga eh. tsk. pero dahil parang barkada ko na rin sila Nathan,Kat,Rahce,EJ
at
Kyler. hindi maiiwasan na magkasama kaming lahat tuwing lunch o dismissal. wala pa
rin kaming kawala dun. kahit na ilang beses kong iwasan si LA. parang he seems to
be
coming back parin.kasi tingnan mo naman. may practice pa kami ng romeo and juliet.
ang masama pa dun kami yung main character. paano ako makakapagpractice ng
maayos kung pilit pa rin akong nalayo sa kanya. ang tae nga eh. nakakainis yung
ganun.parang kang characters sa isang storya. isang storya na super gulo na puno ng
kadramahan. puno ng pagiyak at katangahan. tsk.
"break nga muna tayo?!" mainit na yung dugo ni Kyler. hindi pa kasi namin matapos
yung Act III eh. badtrip nga eh. tapos nawawala rin ako sa focus. hindi ko masyado
namememorize yung mga linya ko. tae. nadidistract kasi ako pagnakikita kong
nakatingin sakin si LA. break na namin ngayon, kasulukuyang prinapractice ko yung
mga linya ko habang katabi ko si Kat.
"nakatingin na naman siya sayo.." tae. alam ko na kung sino yung tinutukoy niya.
hay
nako, for sure si LA yun. tumingin ako kay LA. oo nga, nakatingin nga siya sakin.
tae.
anu baaaa~?! parang siyang si Nathan but even better.
tae. ano ba 'tong sinasabi ko?! ano baaaaa~?! my ghad!
"I think I need some air.." tumayo muna ako at tumigil sa pagpractice ng linya ko.
lumabas muna ako ng gym at umupo muna sa may bench. tae. bakit ako
nagkakaganito?! gusto ko sana naka-focus yung mind ko?! pero hindi ako
makaconcentrate
kung palaging ganito. ano baaaa~?! ilang weeks na rin ang nakalipas, hindi
pa rin ako makarecover. tae naman yun oh?! November na kaya.ang tagal tagal na.
October 17 nangyare ang lahat. ang ghad! nagdaan na ang sembreak hindi pa rin ako
nakakarecover. ang tae. ano ba yan?! lagi na lang ako tulala na parang ewan. tapos
next week, Halloween party na namin. hanggang sa date ba na yun, aabot pa rin ang
katangahan ko. grabe ah. ang dami na palang days ang sinayang ko. ang daming days
na hindi ko naenjoy dahil sa October 17. hindi ko man lang naenjoy ang sembreak.
parang walang nangyare. nasa kwarto lang ako. nanunuod ng tv. ngcocomputer.
nagtetext. hindi na ako naggala. tapos parang hindi pa ako excited nun. abnormal ko
talagang tao?! grabe. nakakaines. tsk. napabuntong hininga na lang. tae. kailangan
ko
ng fresh air. ano baaaa~?!
nagulat naman ako, tinabihan ako ni LA. may dala siyang gitara. humihinga rin ng
malalim. kagaya ko. ano baaa~?! tsk.
"ang sarap ng hangin dito noh?!"
tae. hindi pa ngayon ang panahon para pansinin ko siya. ang tae. argh!
"ah.. eh.. oo.."
tsk. kinakabahan naman kasi ako eh. ang hirap kaya?! ano baaa~?!
"pero mas masarap sana kung si Kamilla ay maganda pa rin ang pakikitungo kay
Lorenz.."
tinitingnan ko siya. tae. napapangite ako ng hindi oras. akalain mo yun, sinabi
niya yung
pangalan na ayaw namin para irepresent kami. tae. ano baaa~?! tsk. hindi ko alam
kung
anong gagawin ko?! makikisakay na lang siguro.
"alam mo pinapasabi ni Kamilla kay Lorenz na matagal na daw siyang maganda..
hahaha"
natutuwa na ako. tae. ang bilis namang lumambot ng puso ko?! ano baaaa~?!
"alam na daw ni Lorenz yun.. nalulungkot nga si Lorenz eh.. hindi na daw kasi
masyado
namamansin yung magandang si Kamilla.."
Pssh. bolero as ever?!
"pakisabi daw kay Lorenz na wag niya daw bolahin si Kamilla.. hindi daw siya
madadaan
dun.."
"pakitanong naman kay Kamilla kung bakit ba siya nagalit kay Lorenz.."
"bakit daw ba pinapatanong ni Lorenz kay Kamilla?"
"nag-aalala na kasi si Lorenz kay Kamilla.. hindi kaya ni Lorenz na mawala si
Kamilla.."
anu daw?! 0_o
ano baaaa~?! kinikileg na ako kahit wala naman dapat kakiligan.
"bakit naman daw tanong ni Kamilla?! hindi naman daw kasi hangin si Kamilla?!"
"hindi daw kasi kumpleto ang buhay ni Lorenz kung walang Kamilla eh.."
"oh? talaga? hindi ata naniniwala si Kamilla kay Lorenz.."
"bakit naman daw tanong ni Lorenz?! eh mahal na mahal nga daw ni Lorenz si Kamilla
eh?!"
ang laking tae na talaga?! ano ba 'tong sinasabi ni LA?! ang tae. siguro. as a
friend lang.
tsk.
"mahal din naman ni Kamilla si Lorenz eh.."
ano baaaa~?! nahuhulog naman ako. ang bilis ko talagang bumigay.
"eh di sila na?!"
ha?! ano daw?! 0_o
"kung pwede nga lang eh..."
tae. WATDAHEL?! anu daw yung sinabi ko?! tae. grabe. wrong move. hinawakan ni LA
yung kamay ko. tsk. tinitigan niya ako. tae. natutunaw na ako. grabe. kung
nakakayanan
ko pa yung mga titig ni Nathan, eto hindi ko na kaya. grabe, parang bibigay na ako
eh?!
tae. grabe, hindi ko na 'to kaya?!
"sana pala ako na lang si Lorenz tapos ako na lang si Kamilla.."
eh?! 0_o
hindi ako makapagsalita. hindi na rin ako makagalaw. tae. ano ba yun?! hindi ako
matalino para ma-gets lahat ng yan?! tae. syeeeeeet. kinikileg naman kasi yung tao
eh?!
ano baaaa~?! nginitian niya lang ako tapos inalis niya na yung kamay niya sa kamay
ko.
kinuha niya yung gitara. yung tipong tutugtugan niya ako.
"gusto sana tugtugin ni Lorenz 'to para kay Kamilla.. hindi niya alam kung anong
rason
kung bakit pa yung kantang 'to.. pero sana maintindihan ni Kamilla yung sinasabi sa
kanya ni Lorenz.."
tinignan ko lang siya. tae. natutunaw ulit ako sa tingin niya. ano baaaa~?!
intro pa lang. alam ko na agad yung kakantahin niya. syeeeet. napapaiyak na ako.
wag
mo naman ako ganitohin?! tae. ano baaaa~?!
Sorry na kung nagalit ka di naman sinasadya
Kung may nasabi man ako init lang ng ulo
Pipilitin kong magbago pangako sa iyo
wala naman siyang ginawa eh. ako yung may problema dito. tae. tsk.
Sorry na nakikinig ka ba? Malamang sawa ka na
Sa ugali kong ito na ayaw magpatalo
At parang sirang tambutso na hindi humihinto
tae. walang konek yung song. wala kang kasalanan. tae. iniisip niya nga na siya
yung
may problema?! takte.
Sorry na talaga kung ako'y medyo tanga
Hindi ako nag-iisip na-uuna ang galit
Sorry na talaga sa aking nagawa
Tanggap ko na mali ako wag sanang magtampo
Sorry na
wala talaga siyang nagawang masama. tae. naiiyak na talaga ako. ano baaa~?!
Sorry na wag kang madadala
Alam kong medyo nahihirapan ka
Na ibigin ang isang katulad kong parang timang
Na paulit-ulit kang hindi sadyang nasasaktan
tama siya dun sa part na nasasaktan ako. pero tsk. ano baaa~?! wala siyang
kasalanan
dun. tae. kasalanan kong minahal ko siya.
Sorry na saan ka pupunta?
Please naman wag kang mawawala
Kapag ako ay iwan mo mamamatay ako
Pagkat hawak mo sa iyong kamay ang puso ko
tae. totoo ba yun? takte.
Mahal kita sobrang mahal kita
Wala na akong pwedeng sabihin pang iba
Kundi sorry talaga di ko sinasadya
Talagang sobrang mahal kita
Wag kang mawawala
Sorry na
ano baaa~?! mahal mo ko?! tae. ano baaa~?! love niya ako as best friend. tapos. yun
na
yun. tinabi niya na yung gitara niya. tae. naiiyak ako. kahit kelan talaga,
napakaiyakin ko.
grabe, nakakaines?! tae. hindi ko na mapigilan na umiyak.
"bakit ka naiyak?" siya naman kasi eh.
"ikaw kasi eh?!" tae. tama bang sisihin siya?! HAHA.
nasisiyahan lang talaga ako. nata-touch ako. tae. ano baaaa~?! yinakap ko siya
kaagad.
gusto kong sabihin sa kanya na "i love you". hindi ko alam na kaya ko 'tong gawin
sa
kanya. yinakap ko pa siya ng mas mahigpit.gusto kong isipin na sinasabi niya ay
"mas
love kita.." grabe. hindi na ako makapagsalita. gusto ko palagi na lang ganito.
yinakap
niya rin ako.mas mahigpit.
I love you LA..
[ LA's POV ]
nung yinakap niya ako, nagulat ako. pero yinakap ko siya ng ma smahigpit. gusto
kong
sabihin sa kanya na..
Mas love kita..
` Chapter 37
[ Nicz's POV ]
grabe. kinikileg ako ng sobra sobra. ano baaa~?! grabe. sabay kaming umuwi ni LA
nung araw na yun. halos hindi ako makaraos. hindi ako makatulog. tsk. ayus na sakin
na
sabihan niya na mahal niya ako. alam ko naman na mahal niya lang ako as best friend
eh. ano baaa~?! hanggang dun lang naman yun di ba?! tae naman. sana kasi more than
na lang. HAHA. close na ulit kami ni LA. hindi kami nagkakailangan. tapos lagi na
kami
nagkukulitan just like the old times. grabe. HAHA.
~November 18
November 27 ay halloween party na namin. late talaga noh?! adik kasi school namin
eh.
ngayon lang naisipan magkameron ng ganyang kaekekan. palibhasa yung vice
president ng SC ay second year. hindi ko nga alam kung bakit pinayagan yung second
year na yun para maging vice president. eh may gusto pa ata yung president na 4th
year
sa second year na yun kaya naman lahat na talaga ng gusto nung VP eh nasusunod.
tae nga eh. kaya nga may school nespaper eh. and infairness, may edition na ulit
sila
ngayon. syempre, ginamit ulit ni Rachel yung charm niya para makakuha ng libreng
newspaper. ang cute niya naman kasi eh.hindi mo talaga siya matatanggihan.
HAHA.ano baaaa~?!
"ano naman yung nasa newspaper na yan na pakulo ng mga second year?!"
tae. pagkakita namin dun sa headlines ng newspaper. napanganga talaga kaming lahat.
HEADLINES
LA-Nicz love team no more. Nathan-Nicz Loveteam yes more!
tae. anong klaseng headline yan?! tapos nandun yung picture namin na hinalikan ako
ni
Nathan sa cheeks nung nasa manila bay kami. tae. ano ba 'to?! intriga. uh?!
"tae?! ano yan?!"
"ano ba yan?! mga second year talaga?! kayo ba talaga ni Nathan ang nasa picture?!"
tae. patay na ako. tiningnan ko si Rachel. grabe. teary-eyed na siya kaagad. grabe.
ang
sama ko.
"oo kami yan.."
[ LA's POV ]
sira ulo talaga eh. nadamay pa tuloy si Nicz sa katangahan niya. grabe. gulat na
gulat
sila Kat eh.
"WATDAHEL?! grabe?!"
"maiintriga talaga kayo niyan?!"
tiningnan ko si pampam. nagulat ako. tae. bakit siya naluluha?! tae. may gusto nga
'to
kay Nathan?!
[ Nicz's POV ]
kinuha ni Kat yung newspaper. linagay dun sa next page. kung saan merong top 3
loveteams na kachorbahan. grabe talaga. kalokohan ng mga ugok na second year eh?!
ang tae. sinong paparazzi ang makakapagpicture samin sa may bay?! grabe.
nakakaines. nakakairita. tsk. >.<
Top 3 Loveteams
Nathan Jefferson and Kamilla Nicole Ramirez
Lorenz Austin Dominguez and Kamilla Nicole Ramirez
Evan Jake Sanchez and Kathlyn Santos
syeeeeet?! bakit dalawa pangalan ko dyan!? tapos iba pang lalake?! tae talaga.
walang
hiya yang mga second year na yan?! ang tae.
"ang tae naman ng loveteams na yan?! mga walang kwenta talagang second year yun
eh.."
nagulat naman ako ng akbayan ako ni Nathan. taeeeeeee~?! ano ba?!
"ayaw mo nun?! parang na tayong si EJ at si Kat?!" nagulat din sila Kat sa sinabi
ni
Nathan. tae. ano baaaa~?! nakakaines?! tsk. ano bang nainom na naman ni Nathan!? at
nasiraan ng ulo ito!? ang tali-talino tapos ganyan?! hala naman yun. tsk.
"may balak ba kayong totohanin?!"
tae. anung klaseng tanong yan EJ?!! syempre WALA. magsasalita na sana si Nathan ng
sumingit sa usapan si LA.
"ano ba?! dadaan muna sakin si Nathan bago mapunta si Nicz sa kanya?!" tae. anu
yun?! ano baaaa~?! bigla namang nagtinginan si Nathan at si LA. syeett?! iba yung
tingin na yun ah?! parang may kompetisyon na ewan. ano baaaa~?! sinong prize?! baka
naman si sparkle?! tae talaga yung sparkle na yun?! nakakaines siya ah?! kung ako
lang
si sparkle, si LA na pipiliin ko eh?! HAHA.
inalis na ni Nathan yung kamay niya sa pagkakaakbay niya sakin. taeee. parang
kinakabahan na ako ah. tsk.
"oh?! talaga?! pwede na ba ako dumaan sayo kaagad para mapunta na sakin si Nicz?!"
taeee. ano daw?! takte. ma-joke talaga yung dalawang 'to. HAHAHA.
"sorry.. sakin pa lang.. hindi ka na pasado kaya lumayo ka na kay Nicz ngayon.."
taeeee
uliiiiit. ano bang pinagsasabi ng mga ugok na 'to?!
"oh? talaga?! sorry ka din pasado ako kay Nicz eh" eh? talaga? "di ba Nicz?" sabay
kindat sakin. ano baaaa~?! nikikilegs ako pero si Nathan yung gumawa kaya hindi
talaga ako kinikileg. pero kung si LA yan. naku po?! kanina pa natalon ang puso ko
sa
saya.
"ha?"
hihirit pa sana sa isang banat si LA ng sumingit si Kat sa usapan namin. super busy
kasi
sila sa kakabasa nung walang kwentang mga news sa school's newspaper. ang tae
talaga ng mga second year. amf! tsk. nakakabadtrip. syeeeet!
"mamaya niyo na pag-agawan si Nicz.. alam rin naman namin kung kanino yan
mapupunta eh.."
taeee. anu daw?! nagulat nga din si LA at Nathan eh. teka. ako ba'y pinag-aagawan
nila?! weirdo rin eh. HAHA. asa naman di ba?! ano baaaa~?! imposible yun kahit in
some way kinikilegs ako. ayiiieee. inaasar ko sarili ko. taeee. nahihibang na ako.
HAHAHA.
"tingnan niyo 'to.. yung feature na 'to.."
nagulat kaming lahat sa feature na yun. grabe. gusto kong magmura nun eh. nagulat
nga din sila Nathan at lalong lalo na si LA. taeee talaga.
Feature
Campus princess' Isabella is BACK! Campus prince's LA, BE READY!
taeeeee. andito si Isabella?!
"kalokohan! anung prince yan?! kalokohan talaga ng mga loko lokong second year yan
eh?!" taee. excited yan si LA for sure. ano baaaa~?! makikita ko na yung taong
iniyakan
ko. taeee. syeeet! nakakaines. bakit nagbalik yan!?
"ayaw mo yun.. sayo si Isabella?" anu bang ginagawa ni Nathan?! dapat kampi sakin
si
Nathan?! wag naman niya sana ipagpilitan si LA kay Isabella. baka mag-walkout ako
dito ng hindi oras. taeeee?!
"tae.. andito na yung impakta.." grabe ah. ang dami ng nagsasabi ng "tae" na word.
anu
yun?! pambansang expression?! HAHA. tae naman kasi di ba?! nagbalik pa yun?! dapat
wala na yun eh.
"tingnan niyo yun?!" tinuro ni EJ yung place sa school kung saan maraming tao.
taeee~
si Isabella na ba yan!? 0_o
bakit naman ang daming nag-aabang sa kanya?! parang naman siyang artista?! ano
baaaa~?! rinig na rinig yung sigawan ng mga elementary at highschool dun eh.
"Isabella.. namiss ka namin.."
"Isabella.. akala namin hindi na kayo babalik?!"
"WE LOVE YOU ATE ISABELLA?!"
taeeee. talk about super adik much?! grabe ah. parang fans club ni Marian Rivera
eh.
taeee.
Author's Note: bakit nakabold yung Rivera? taeee ah~ extra lang. sury :)
grabe ah.. akala mo naman kung sinong artista?! gaanu ba talaga yan kaganda ha?!
para mging super sikat at super idol ng mga tao. unti unti ng nagaalisan ang mga
tao ng
makita kong naglalakad na si Isabella sa lugar kung nasan kami. tumingin ako kay
LA.
nagulat naman ako parang tanga yung expression niya. parang siyang takot na ewan.
taeeee~
papalapit na samin yung Isabella. narinig kong bumulong si EJ kay Kat. sus.
bumulong
pa eh. rinig naman. HAHAHA
"suntukin na natin, anu?"
ganu ba kasama yan?! taeee ah~ hindi ako makarelate. tinitigan ko si Isabella.
syeeeeeet. ang ganda nga. promise. ang sexy pa!? no wonder talaga na na-inlove si
Nathan at si LA dyan. taeeeee talaga. wala akong panama dyan?! ano baaaaa~?!
tuluyan na siyang tumigil sa harapan namin. tapos ngumite. taeeee~ parang siyang
anime na super kyuuuuut.
ano baaaa~?! talo na talaga ang beauty ko sa beauty niya?! grabe. ang
gaaaaaaaandaaaaa?!

"Hi LA?!" taeee. ang landeeeeee~

` Chapter 38
[ Nicz's POV ]
RATED PG
Parental Guidance is needed :p
**KRRIIIIIINNNNGGG**
bell :)
at last, nagbell na rin. buti naman at may balak ang panahon na pigilan ang
panglalandi
ni Isabella kay LA. ang taeee kaya. nagseselos ako. >.<
"ghad! tingnan mo?! si LA at si Nicz.. HHWW!!" bulong pa ba yun?! ano baaa~?!
nakikilegss na ako dito eh?! HAHAHA
"pero duh?! mas bagay si kuya LA at si ate Isabella?!" tae pala yun eh. awayin niyo
nga!? hmf!
"baliw ka talaga.. mas bagay si Ate Nicz at Kuya LA?!" tama yan. wag niyong
suportahan si impaktang isaw. HAHA.
taee. ano bang ginagawa ng lalakeng 'to?! tumigil muna siya sa paglakad ng mabilis
na
parang pagtakbo na rin. at last, grabe ah. napagod ako dun. dun kami tumigil sa may
3rd floor.dun sa bandang dulo na. katabi na ata nun janitor's closet. HAHA.
nagtatago ba
kami? feeling ko "oo". sino ang pinagtataguan?! takteee. ano bang nangyayare?!
grabe,
pagod na pagod ako. samantalang siya, hindi man lang pinagpawisan. elibs ako
ah. :))
"uh anu bang problema mo?" wala namang masamang magtanong di ba?!
"ang tae naman kasi eh.. dumating pa ulit siya.." tae ah. anung problema neto?!
tsk.
palibhasa mahal pa niya si impaktang Isabella eh. mamatay na talaga yun. tae siya.
syeeeet naman kasi eh. >.<
nagulat naman ako ng hinawakan ni LA yung shoulders ko at sinandal sa pader. taeee.
ano 'to?! ang sakit ng likod ko dun ah?! ano baaaa~?!
"Oi..LA.. anung problema mo ah?! tumigil ka nga?! ang tae mo?!" ano baaaa~?!
kinakabahan na ako ng bonggang bongga?! syeeeet?!
lumapit sakin si LA. taee. WTF?! anung nangyayare kay LA?! parang nasisiraan ng
ulo?!
"Oi.. ano bang nangyayare sayo?!" taee. kinakabahan na ako. ano baaa~?!
hinawakan ni LA yung waist ko with his left hand at hinawakan yung mukha ko with
his
right hand. taeee. ano 'to?! pinagpapawisan na siya ng ewan!? taeee. ano baaa~?!
naghihisterical na yung puso ko?!
"LA.. ano ba?!" taee. kinakabahan pa rin ako. as in ang bilis ng pagtibok ng puso
ko.
takte! ayoko ng ganito?!
gusto ko ng mamatay. waaaa. kahit gusto ko pa sana sulitin yung moment na 'to.
promise, masyadong close. masyadong RATED PG?! taeee. ano baaaa~?! super
kinikilegss ako na ewan. ang sama ko. syeeeet!
hinawakan ni LA yung neck ko. takte. parang nangyare na samin 'to. unti niya
linalapit
yung labi niya sa labi ko. taeeee. ano baaaa~?!
nakamulat ako tapos siya nakapikit pa. taeee. ano baaaa~?!
hindi ko kaya 'to?! RATED PG?! alert. help me. malulusaw ako neto!?
hinigpitan niya yung paghawak niya sa hips ako. taeee. anung next move?! takteee.
anu na?! taeee. gusto kong sumigaw?! kahit na ayoko?! taeee. ano baaaa~?! sana
umalis na sa katawan ni LA ang multong sumapi sa kanya. taeee~?!
bigla na lang naglapat na yung lips namin. taeeeeeeeeeeeeeeeeeee na talaga 'to?!
ano baaaaaaaaaa~?!
teka. kiss 'to. takte?! dumistansya siya ng kaunti. taeeee?!
nagtitinginan kami. grabe. natutunaw na ako. hindi na naman ako makagalaw. ano ba
'to?!
lumapit ulit siya. teka, anu yun?! more?!
taee. ano ba?! papalapit na siya. teka teka. ano 'to?! second time?! nung as in 1
mm na
lang ata ang distance ng labi namin, napatigil siya. instead of kissing me on my
lips
again, hinalikan niya ako sa
noo...
taeee talaga. ano ba 'to?! takte!
humiwalay siya sakin ng kaunti. taeee~ nakadrugs ba 'to!? tsk. ano baaaa~?!
nababaliw
na ako.
tumingin siya sakin ng seryoso. tapos lumunok sabay bulong ng..
"sorry kung hindi ko napigilan yung sarili ko..."
taeee~. ano bang pinagsasabi niya?!
hinawakan niya yung kamay ko. taeee~ ano na naman 'to?!
"sorry ulit.." tae. para siyang bata. tsk. ano baaaa~?! natalon na yung puso ko
oh?! tsk.
talian niyo baka tumakbo na?!
kinagat ko yung labi ko. taee.. naalala ko?! tsk. naghihisterical na ako dito?!
tsk.
tumingin siya ng
diretso sakin. kinakagat niya rin yung labi niya tulad ko. syeeet. ano baaa~?! ang
cute
niya.
bigla naman siyang tumungo. hinawakan niya yung shoulders ko pero nakatungo pa rin
siya.
"tae.. hindi ko mapigilan.. ang tae.. ang tanga ko?!" baliw na ba 'to?! "sorry
talaga.. natetempt
ako.. sh*t"
ano daw?! nate-tempt?! taeeee. ano baaaa~?!
halos 10 minutes siyang nagstay sa position na ganun. tae, hindi ba siya
nangangalay?
ano baaa~?! ako, sobrang nangangalay na! tae. bigla naman na siyang tumingin ulit
sakin. kabado.
pawis na pawis. tae. ano baaa~?!
"ok ka na ba?"
"di ba dapat ikaw ang tinatanong ko niyan.. ok ka lang ba?"
tae. nakakahiya. ano baaa~?!
"okay lang ako.." hindi ako tumingin sa kanya. nalulusaw ako. ano baaa~?!
"mali pala yung tanong ko.." tumingin ulit ako sa kanya. "okay ka lang ba sa ginawa
ko?"
taeee. ano bang dapat isagot ko?! hindi ako makapagsalita. tae. ano baaa~?!
humiwalay
na siya sakin. nag two steps backward siya. grabe, nakakahiya. late na kami. tae
talaga.
buti na lang walang nakakapansin samin dito. swerte pa rin. tsk. liblib na lugar
rin kasi
eto eh. tsk.
"sorry talaga.. lika na.. late na tayo oh?!" paalis na siya nun. bigla naman niyang
napansin na
hindi ako nagalaw sa pwesto ko. bumalik ulit siya. tapos hinawakan yung kamay ko.
"lika na.."
taee. hindi ako makasagot.
"dali na.. baka hindi ko na ulit mapigilan yung sarili ko.."
ano baaaa~?! LA!! hindi kita maintindihan!? iexplain mo nga sakin. syeeet naman
oh?!
"ano bang nangyayare sayo? hindi kita maintindihan.." tsk
"sorry.."
"wag ka nga muna magsorry.. iexplain mo sakin.."
"naguguluhan lang talaga ako sa ngayon.. hindi ko rin alam.."
"naguguluhan ka pa ba ngayon?"
"medyo pa rin pero unti na lang.."
ewan ko kung tama ang gagawin ko pero sa ngayon, eto lang ata ang magagawa ko.
taee. hindi ko na alam. hinawakan ko yung mukha ni LA. hindi ako sanay sa ganito.
wala
akong alam sa ganito. ano baaaa~?! mahina ako sa ganito?! tsk.
lumapit pa sakin si LA.. attempting for another kiss. taee. tumigil muna siya nung
1 inch
na lang ang distance namin.
"ok lang ba talaga?"
"kung mababawasan yung confusion mo, then it's ok.."
lumapit pa ulit siya then kissed me. hindi na ako kinakabahan ngayon. I'm actually
liking
the feeling.
taee. ano baaaa~?! hindi ako marunong humalik kaya naman hindi ako makarespond sa
halik niya. tae. ano ba 'to?! hindi ko man lang maexplain yung feeling basta
masarap.
tae. walang lasa?! masarap sa feeling. hindi sa panglasa?! tae. ano baaaaa~?!
RATED PG. tae. hindi ko akalain na magagawa ko 'to sa buong buhay ko. grabe. parang
hinahabol ko yung hininga ko. syeeeet. ang hirap huminga sa ganitong lagay,
promise.
tae. gusto ko ng tumigil. ano baaaa~?!
tinutulak ko na si LA nun, pero hindi pa rin siya humihinto. mas pinush niya yung
sarili
niya sakin. tae. parang bang wala ng ibang way para tigilan siya. taeeee. ano
baaaa~?!
hindi ko alam kung anong tawag dito?! taeee. ano ba 'to?! torrid?! putek?! we're
actually
torridly kissing each other.
taeeeeeeeee. ano ba 'to?! after ilang hours este minutes, tumigil siya. taeeee.
hinihingal
ako na
parang ewan. panaginip ba 'tong lahat!? grabe. parang hindi totoo yung mga
pangyayari. hinahalikan ako ni LA. 0_o
ghad! tiningnan niya ulit ako sabay ngite tapos bumulong ng..
"thanks.. and sorry ulit.."
If this was a dream, then this will be my best dream ever...
` Chapter 39
[ Nicz's POV ]
grabe. buong araw akong mukhang bangag. taee talaga?! hindi ko akalain na may
mangyayareng ganun between me and LA. ano baaaaa~?! ginawa niya ba yun dahil
nakakatanggal ng stress at kahit anong chorbaness sa katawan. grabe. kung siya
makakarecover, ako baka after 100 years pa. baka pag nasa langit na ako, hindi pa
rin
ako sa nakakarecover at nakakamove on sa nangyareng "ganun" kanina. taeeeeeee!!
**lunch break**
bangag pa rin ako. super. hindi ko kayang kalimutan ang lahat ng nangyare sa isang
iglap lang. syeeeet!
"Oi.. kanina ka pa mukhang bangag dyan.. may nangyare ba?"
taee. parang kinabahan ako sa tanong na yun ah?! grabe. napapangite ako na ewan.
napapakagat ako sa labi ko. takte. ano baaaa~?! ang landi ko. syeeet?!
"magkwento ka nga.. bakit kayo nalate ni LA kanina?!"
taeee. eto na?! takte.! ano baaaaa~?!
"oo nga.. nung nakasalubong ko kanina si LA mukha nga siyang kabado na ewan
eh...tinanong ko nga kung anong nangyare dun.. tapos dedma lang.. tama bang
dedmahin ako!?"
"oo nga eh?! nakadrugs ba yun?! hayup nga eh..Nicz, alam mo ba kung anong nangyare
dun?!"
grabe. kinakabahan na ako. ano baaaa~?!
"w-wala.. h-hinde ko alam.." taeee. ano ba yan?! halata na tuloy na may something
na
alam ako.
"hay nako.. bumababa na nga tayo sa canteen.. for sure andun si LA.. chikahin natin
dali!!"
ayoko pa muna siya makita. kasi naman eh. nahihiya pa rin ako. ano baaa~?! kahit
sino
namang babae na makipaghalikan sa isang lalake na ang tanging dahilan lang ay
tanggalin ang stress sa katawan ay kahiya-hiya talaga. unless, mutual ang feelings
ng
lalake at nung babae which is imposible talagang mangyare sa lagay namin ni LA.
taeeee?~ bestfriend lang ako. bakit ba nagawa sakin yun ni LA?! ang taeeeeee~?!
hinawakan ni Rachel yung kamay ko. yung tipong hihilahin ako patayo sa upuan ko
pero
pumalag ako. ayoko talagang pumunta dun.
"ayokong pumunta dun.."
"ha?! bakit naman?!"
taeeee! hindi naman ako magaling sa palusot para sa mga ganito eh?! tsk.
nakakabadtrip ah?! takte talaga?!
humarap naman sakin si Kat at hinawakan yung shoulders ko sabay titig sakin ng
seryoso. ano baaaa~?! kinakabahan na ako sa mga babaeng 'to eh!?
"sabihin mo nga.. anung nangyare sa inyong dalawa ni LA kanina?!"
tae. nakakahiya. personal para sakin yun. tae talaga?! tsk. ayoko ng ganito?!
"w-wala.."
hindi talaga ako magaling magsinungaling. tae. halata agad na nagsisinungaling ako
eh.
ano baaaaa~?!
"hay nako.. Kat.. lika na nga.. iwan na lang natin si Nicz jan.."
Author's Note: ghad! may naka-bold na naman?! XD
tumayo naman na nga ayos si Kat.
"sige na nga.. basta Nicz.. lagot ka samin mamaya ni Rachel.. chichikahin ka
namin.."
sabay labas ng classroom. taeee. grabe. natatakot ako sa dalawang yun. nakakatakot
silang pagsamahin. grabe. parang kang mamatay pag kasama mo yung dalawang yun.
parang wala ka ng escape. grabe. kaya naman pala takot si EJ kay Kat eh?! HAHA.
napabuntong hininga na lang ako. at least, hindi ko makikita si LA ngayon. tae
naman!
naalala ko ulit. tsk. paano kung ma-headline kami?! tae~ bakit ngayon ko lang
naisip
yun?! kung yung picture namin ni Nathan eh nakuhanan nung nasa manila bay kami,
and you all know naman na parang sa ibang lupalop na yun ng lugar sa mundo, paano
pa kaya yung kiss namin ni LA na nangyare lang sa school?! baka hindi namin alam
may
paparazzi na nag-iikot tapos hindi namin napapansin. waaa. intriga na naman 'to?!
bakit
pa kasi ginawa yung school's newspaper na yun?! argh!
grabe. gusto kong sampalin yung sarili ko. bakit kasi ako pumayag na magpahalik sa
kanya?! parang tuloy baliw ako dito?! kung anu-anu yung ginagawa ko. ako lang naman
yung natira dito sa classroom namin. grabe talaga. hindi ako maka-recover. tsk.
nakakahiya kung may makaalam nun!? waaa. nagulat naman ako ng may kumatok sa
pintuan ng classroom namin. tae naman. bukas naman eh. kakatok pa. pagtingin ko
naman sa pintuan, it's her..
si Isabella..
ghad! anong ginagawa niya dito?! may hawak siyang folder at ballpen. taeee~ anong
kailangan niya dito?!
"pwede ba akong pumasok?" tae. ang hinhin niya. no wonder na siya talaga si sparkle
na as in gustong gusto ni LA. tsk.
"bakit po ba?" baka naman yung mga dala niya para sa mga teachers. "pakilagay na
lang sa teacher's table yung mga dala mo.."
tumingin naman siya sakin. yung tipong takang-taka sa kilos ko. bakit?! ano bang
sinabi
kong nakakahiya?!
then she gave me a smile.. hindi lang siya basta smile. parang bang sinister smile.
anung ibig sabihin nun?! kinakabahan na ako..tsk.
"hindi 'to para sa kahit sinong teacher.. para sayo 'to.. gusto sana kitang
makausap.."
ako daw?! bakit?! waa. kinakabahan na ako. 0_o
lumapit siya sakin. tinititigan ko yung folder na hawak niya. so para sakin yun?!
hindi ko
alam kung anung andun pero kinakabahan na ako. tae.
"talaga? anung pag-uusapan natin?"
umupo siya dun sa chair na nasa harapan ko. grabe. parang akong nasa hot seat na
ewan. kinakabahan ako sa bawat tingin ni Isabella. hindi naman kami close?! ngayon
lang ata kami nagusap di ba?! tsk.
"ano ka ba kay LA?"
ghad! anong klaseng tanong yan?! 0_o
"bestfriend lang niya ako.."
"oh talaga?! may bestfriends bang naghoholding hands?! ghad! kayo na ba?!"
ha?! yung kanina ba?! tae. wala lang naman yun eh. ginawa nga lang ata ni LA yun
para
takasan si Isabella. tsk
"ha? wala lang yun.. promise.."
"pwede mong sabihin na wala lang yun.. pero.." bigla niyang binuksan yung folder na
hawak niya at pinakita sakin. "may bestfriends bang naghahalikan?"
shocks! 0_o tae. syeeeeeet?!
sabi ko na nga ba. mga paparazzi. yung mga pictures namin ni LA na naghahalikan.
tae.
hindi ko na alam kung anong gagawin ko. kakasabi ko lang sa sarili ko na baka may
ganitong nangyare ang poof! meron nga. si Isabella pa ang nagpakita sakin.
grabe. hindi ako makapagsalita. ano ba kasing care niya?! kung gusto niya si LA,
wag
na niya akong idamay?! sa kanya na si LA?! tsk. ghad! ano bang sinasabi ko?!~
"saan mo nakuha yung pictures na yan!?"
"now.. siguro naman hindi mo na 'to matatanggi.."
tae. para siyang kontrabida na ewan. hindi ko akalain na may nabubuhay pa na
ganitong
tao sa mundo. ang sama niya. sobraaaaa~
"please.. sana naman hindi mo yan ipagkalat.."
ngayon, mapipilitan akong magmakaawa sa kanya. tsk. linshek na buhay na 'to oh?!
"wala naman akong balak ipagkalat to eh.." wow. nakahinga ako ng matiwasay dun ah.
"in one condition nga lang.."
may condition pa?! 0_o
"ano?"
tae. kinakabahan na ako. ano ba 'to kasing pinasukan kong gulo?! ghad! ayoko ng
ganito?! condition and stuff. tae?! tsk. bakit ba ang gulo ng buhay ko?! waaa.
tumingin muna siya sakin then gave me a sinister smile again. tae. dalawang beses
niya
na yung ginawa. bakit pa niya pinapatagal?! ghad! pasuspense pa!!! ano baaaa~?!

"layuan mo na si LA kung ayaw mong ma-headline ulit.."

wtf?!
` Chapter 40
[ Nicz's POV ]
my life seems to be fvcked up.
napilitan akong gawin ang lahat para lang hindi pansinin si LA. hindi ko man lang
siya
tinitingnan. and minsan na lang ako sumabay kay na Kat at Rachel. at dahil jan
parang
nawalan na ako ng kaibigan. wala na akong nakakausap na matino. hindi na ako free.
feeling ko lagi na lang may nakabuntot sakin. feeling ko lagi na lang may
nakatingin sa
bawat kilos ko. fvck! nakakaines. ewan ko kung nagtataka na ba si LA sa kinikilos
ko
pero feeling ko hindi. feeling ko wala na rin siyang pakielam. grabe. loser talaga
ako.
weak talaga ako. wala talaga akong kwenta. ghad! bakit sakin pa kailangan mangyare
'to?! 5 days had passed. feeling ko normal na rin sakin ang pagpasok at paguwi ng
magisa,
ang pagkukunwaring tulog tuwing bibisita si LA, ang paglayo kay LA, ang hindi
pagpansin sa kanya, ang hindi pagtingin sa kanya at ang pagiging magisa. tae.
nagiging
EMO na ako. waa. ayoko naman ng ganun. parang kasing loner na ako eh.
7 days had passed ulit, wala pa rin akong kasama. kinakausap ako nila Kat at EJ
pero
pag andyan na si LA umaalis agad ako. haaay :(
hindi ko akalain na kaya ko pala 'tong gawin. hindi ko akalain na matitiis kong
hindi siya
pansinin.
many days had passed, (hindi ko na nabilang kung ilang days yun dahil ang dami na),
nasanay na siguro sakin yung mga classmate ko na palagi akong senti at loner. yung
tipong nabibigyan na nga akong ng titulong "pinakamalungkot na estudyante". yung
ganun, yung kilos ko daw kasi at expression ko parang binagsakan ng lupa at langit.
yung tipong lahat ng problema na sakin na. tsk. ghad! ang hindi ko lang matanggap
ay
yung fact na parang hindi napapansin ni LA na hindi ko siya kinakausap. parang
hindi
man lang niya ako kinomfront tungkol dito. ghad! yan tuloy, tuwing naiisip ko yung
ganitong mga bagay, lalo akong nalulungkot. lalo akong nawawalan ng pag-asa.
~November 24
ngayon dapat yung pausong late Halloween party ng school namin. maraming excited.
lahat ng mga classmate ko bumile pa ng mga costume at kung anu-ano. ako? tae. ano
bang pake ko sa Halloween party na yan?! ghad! simpleng t-shirt lang at jeans suot
ko.
samantala yung iba nakadress tapos as in ang formal ng suot. yung iba nakahalloween
costume pa. tsk. simula na ng walang kwentang program. nakaupo lang ako kasama si
Rachel dun sa parang coffee table habang pinapanuod yung mga nagsasayaw na
couple sa gitna. syempre si Kat at si EJ nagsasayaw rin. ang cute nga nilang
tingnan eh.
kasi tawanan sila ng tawanan. ang saya talaga nila. binalin ko ang tingin ko sa
ibang
couples na nagsasayaw. masaya rin sila except for one couple na nagsasayaw. si
Isabella at LA. whatever. couple ba sila?! pero napansin ko lang, nakatingin sakin
si LA.
nginitian niya ako pero hindi ko siya nginitian. tsk. eto lang talaga ang tama para
samin.
dahil andiyan na si Isabella, wala na siyang dahilan para maging malungkot. tsk.
[ LA's POV ]
dapat sana eh nag-eenjoy ako ngayon sa Halloween party na 'to pero seriously, wala
ngang kaenjoy enjoy eh. linalayuan na ako ni Nicz. baka naman dahil sa kiss namin
pero
grabe naman 'to. nginitian ko siya pero hindi niya ako nginitian. ibang klase. tsk.
nalulungkot na talaga ako. nakatingin pa rin ako kay Nicz pero hindi siya
nakatingin
sakin. naguusap sila ni Rachel. haaay :(
bigla naman hinawakan ni Isabella yung mukha ko at tinapat sa mukha niya.
"alam mo kung saan saan ka nakatingin.. dapat sakin ka lang nakatingin.."
ano ba kasing klaseng couple dance 'to?! scripted?! tae. tapos tumapat ako kay
Isabella.
pwede naman kay Nicz di ba?! tsk. nakakaines. mga pauso kasi ng mga pesteng
second year. badtrip. tsk. hindi na ako sumagot kay Isabella. tiningnan ko yung mga
mata ni Isabella. wala akong maramdaman. as in wala. nothing. kahit 0.000000001% na
pagmamahal, wala na talaga.
pagkatapos ng boring na couple dance na yun, humiwalay agad ako kay Isabella. tae.
lagi na 'tong nakabuntot sakin eh. parang tanga lang. ang sarap patayin. tae.
pumunta
agad ako kay na EJ para ayusin yung stage. tutugtog kasi kami eh.
[ Nicz's POV ]
pagkatapos ng couple dance, tutugtog na yung banda nila Nathan sa stage. tsk.
siguro idededicate
ni LA na naman yung kanta kay sparkle niya. tiningnan ko si Isabella. tama
nga siya. she has sparkling eyes and a sparkling smile. kaya nga siya si Sparkle
eh. tsk.
sana talaga ako na lang siya.
ghad! ang dami kong pangarap. mga pangarap na kahit kelan ay hindi matutupad. tsk.
"GOOD AFTERNOOOOON MLA STUDENTS!" Si Kyler. as usual hyper. siya naman kasi
ang spotlight ng banda nila eh. isa si Kyler kung bakit magaling talaga ang banda
nila.
magaling kasing vocalist si Kyler. nakakabilis. promise.
"siguro naman ay kilala niyo na kaming lahat.." as usual hiyawan ang mga babae at
mga
binabae. syempre, andyan ba naman ang mga gwapong lalaki sa MLA. tsk. pero
syempre kami ni Rachel at ni Kat, tahimik lang. ayaw din naming makigulo sa kanila.
peste eh. HAHA.
"okay.. so our first song is dedicated by our lead LA.." sus. para kay sparkle na
talaga ulit
yan. hiyawan na naman ang mga fans ni LA. tae. nakakabasag ng eardrums. tsk
"and it is for someone who is very special and dear to LA..and sana daw
maintindihan na
nga taong yun ang ibig sabihin ng kantang 'to.."
ghad! hindi na sparkle ngayon. baka sa huli sasabihin niya na si Isabella nga si
sparkle.
tsk. halata naman eh. palagi nga silang magkasama eh. baka naman sila na. 0_o aww.
guguho na ang mundo ko kung ganun. waa.
nagsimula na sila sa intro. sa intro pa lang alam ko na yung kanta eh.
Author's Note: ang ibig sabihin ng italiszed sentences ay yung iniisip ng character
habang tumutugtog yung kanta. depende sa color kung sino yung taong nagiisip nun.
Uso pa ba ang harana?
Marahil ikaw ay nagtataka
Sino ba 'tong mukhang gago?
Nagkandarapa sa pagkanta
At nasisintunado sa kaba
Harana. may naalala ako sa kantang 'to.
Harana. sana may naalala ka sa kantang 'to.
Meron pang dalang mga rosas suot nama'y
Maong na kupas
At nariyan pa ang barkada
Nakaporma naka barong sa awiting daig pa minus one at sing along
si LA. naalala ko siya.
Ako. sana maalala mo ako sa kantang yan.
Puno ang langit ng bituin
At kay lamig pa ng hangin
Sa'yong tingin akoy nababaliw giliw
At sa awitin kong ito
Sana'y maibigan mo
Ibubuhos ko ang buong puso ko
Sa isang munting harana para sayo
siya ang unang kumanta sakin niyan. siya ang unang nangharana sakin. hindi ko pa
rin
maintindihan. kinanta niya sakin yan nung mahal niya daw ako.
tae. alam ko maiintindihan mo 'to.
Hindi ba't parang isang sine
Isang pelikulang romantiko
Hindi ba't ikaw ang bidang artista at ako ay iyong leading-man
Sa istoryang nagwawakas sa pagibig na wagas
eto rin ang huling kanta. yung tipong goodbye song kahit na walang connect sa
kanta.
eto yung huling kanta na tinugtog niya sakin nung summer. yung akala namin hindi na
kami magkikita ulit pero nagkita ulit kami. grabe, what a funny story. nagkalayo
kami or i
mean linayuan niya ako pero nagkalapit pa rin kami. grabe nu.
Puno ang langit ng bituin
At kay lamig pa ng hangin
Sa'yong tingin akoy nababaliw giliw
At sa awitin kong ito
Sana'y maibigan mo
Ibubuhos ko ang buong puso ko
Sa isang munting harana para sayo
Hindi man ako ang nanghaharana sayo ngayon gusto ko sanang malaman mo na
ibubuhos ko ang buong puso ko para sayo.
Uso pa ba ang harana?
Marahil ngayon ay alam mo na
Basta't para sayo aking hihiram kahit na magmukhang hibang
Tugtugin ang lahat liyag pagkat ako iyong liham
naiiyak ako na ewan. pero hindi ko nga alam kung para sakin ba talaga yan o hinde.
Puno ang langit ng bituin
At kay lamig pa ng hangin
Sa'yong tingin akoy nababaliw giliw
At sa awitin kong ito
Sana'y maibigan mo
Ibubuhos ko ang buong puso ko
Sa isang munting harana para sayo
para sayo lang talaga...
pagkatapos nung song, parang tahimik yung mga tao. yung tipong walang taong
nakapaligid samin ni LA. parang ngang naguusap kami ni LA gamit ang mga mata namin
kanina eh. habang kinakanta kasi ni Kyler yung kanta, nakatingin kami ni LA sa
isa't isa.
kinuha ni LA yung mic galing kay Kyler.
"para lang sayo 'to.. dati ako ang lumayo pero di ba nagkita ulit tayo at
nagkalapit tapos
ngayon ikaw naman ang lalayo sakin.. sorry kung hindi ko kayang matiis na nalayo ka
sakin.. pero gagawin ko ang lahat para magkalapit ulit tayo.. "
tae. lahat na ng tao nagbubulungan. tumingin sakin ng diretso si LA. at dahil dyan
tumingin din sakin yung mga tao. tae. parang center of attention na ako dito.
waaaa.
kinakabahan na ako.
"tae ka talaga Nicz.. alam mo namang hindi ko kaya na nalayo ka sakin eh.. bakit mo
pa
ako pinapahirapan.. tae ka talaga.."
tinitigan ko siya ng mabuti. napansin kong.. teka. Is LA crying? wtf?!
"Oi Nicz.. pagmumukain mo pa rin ba akong gago dito?! pagmumukain mo pa rin ba
akong hibang dito?!"
teka. sinabi niya na yun ah. 0_o
"Oi! tandaan mo 'to Nicz.. ikaw ang unang babae na nagpaiyak sakin.."
parang siyang bata. tahimik pa rin ang paligid. nakakahiya na 'to. tumalikod agad
ako.
napapaiyak na rin kasi ako eh. pag bumigay ako sa kanya ngayon, bibigay na rin ang
buhay ko, future ko at dignidad ko.
"Nicz.. wag mo akong talikuran!"
napatigil ako. tae. parang ayaw ng mga paa ko na maglakad palabas. tsk. wtf?!
"hindi ko alam kung anong naging problema natin pero kahit ano pa man yun, handa
akong lumuhod sayo at magsorry?! handa akong magmukhang kahihiyan sa tapat ng
lahat ng mga estudyante sa MLA.. para lang sayo.. Nicz.. hindi mo ba alam kung
gaano
ka kaimportante.. hindi mo ba alam kung gaano kita.."
napatigil siya. tiningnan ko ulit siya. tae. nakaluhod siya sa stage. anu baaaa~?!
nakakahiya na nga siya. huminga muna siya ng malalim bago ituloy ang pagsasalita
niya.
"hindi mo ba alam kung gaano kalaki ang space mo dito.." sabay turo sa puso niya.
0_o
nagbulungan na ang mga estudyanteng haliparot sa school namin..
"grabe.. mahal ni LA si Nicz.."
"kung ako si Nicz sasabihin ko na rin kay LA na mahal ko rin siya.."
tae. this is fvcking wrong. bakit ngayon mo lang sinabi?! ngayon na may problema
ako.
tae. tiningnan ko si Isabella. tae. wtf?!
tiningnan ko si Kat at Rachel.. kailangan ko ng advice. ano baaa~?!
"sundin mo 'to.." tinuro niya yung puso niya.
huminga muna ako ng malalim. ano ba talaga ang sinasabi ng puso ko? hindi ko na
maintindihan. tae. ano baaaa~?! huminga ulit ako ng malalim. lumapit ako sa stage.
nanginginig at kinakabahan.
hindi ko alam kung ano na ang tamang gawin. pero kung susundin ko ang puso ko,
walang mangyayare sakin. puro kahihiyan lang ang mararanasan ko. hindi ko dapat
sundin ang puso ko kasi lahat ng yun ay mali. dapat kong sundin ang tama. lahat
kasi ng
sinasabi sakin ng puso ko ay mali. enough na mistake ang pagmamahal ko kay LA.
ayoko na ulit magkamali pa. ayoko na ulit masaktan pa. mahirap na talaga. huminga
ulit
ako ng malalim. gusto kong mapunta sakin lahat ng courage na natitira sa katawan ko
para sabihin 'to kay LA..
"sorry kung wala kang space sa puso ko..." sabay pagbagsak ng mic.
` Chapter 42
[ LA's POV ]
hindi ko alam kung bakit siya naiyak. ayaw ko na naiyak siya di ba?! tsk. ano na
naman
ba ang problema neto?! kinakabahan na ako. kung ano man yung problema niya, sana
ako na lang yung andyan para saluhin lahat ng worries niya. haaaay :)
hinawakan ko na rin yung buhok ni Nicz. grabe, ang lambot. nakakainlove. tsk. sana
kahit na wala ako sa puso niya, nasa panaginip niya pa rin ako.
[ Nicz's POV ]
unti-unti kong minulat ang mga mata ko. grabe, ang liwanag na. asan ba ako?! nasa
heaven na ba ako?! tsk. umupo ako sa kama na hinihigaan ko. teka. parang familiar
sakin yung kwartong 'to ah. parang bang nanggaling na ako dito.. 0_o
eto nga ata..
taeee. ayaw kong malaman na eto nga yun..
sana panaginip lang 'to lahat. imposible na nasa bahay ako ni LA ngayon..
waaa. anong nangyayare sa mundo?!
eto yung guest room sa bahay ni LA. taeeee. paano ako napapunta dito?! nakakumot pa
ako. tapos may medicines at pagkaen sa gilid ng kama ko. taeee. ano ba 'to?! sure
na
talaga ako na nasa bahay ako ni LA. tsk.
tsaka may pasok kami ngayon ah. tsaka halloween party namin kahapon. tsaka may
masama akong ginawa kay LA nun. nakakahiya kung andito pa ako sa bahay nila LA.
tsk. ang malas ko talaga. badtrip.
tinanggal ko yung kumot sa katawan ko. and wtf?! bakit ganito yung suot ko?! isang
tshirt
na malaki. definitely not my size at yung napaka-ikli kong cycling shorts.
WATDAHEL?! parang akong ewan.tsaka feeling ko ang ayos ayos ng pakiramdam ko
ngayon. taeeee. parang wala akong maalala. ang tanging naalala ko lang yung
kawalanghiyaan ni Isabella. tsk. from now on, Isabella is a bad word na. ooops!
nagsabi
ako ng badword?! HAHA
ngayon, ano ang plano ko?! tsk. napabuntong hininga na lang ako. kailangan kong
pagsamasamahin ang mga thiniking powers ko. tsk. dudugo na naman ang utak ko neto.
tsk. taeeee.
tumayo na ako mula sa kama ko. nag-ayus ng kaunti. taeee. grabe. parang akong
narape
na ewan. kasi naman yung suot ko. parang nakulangan ang tela. basta. ang ewan.
tsk. bago pa man ako lumabas ng kwarto, huminga muna ako ng napakalalim... yung
tipong eto na yung last breath ko. tsk. parang bang pagnakita ko ulit si LA,
mamatay na
ako. tsk. grabe. kinakabahan tuloy ako. parang na akong nababangag. tsk. dahan-
dahan
kong binuksan ang pinto.
at dahil dyan..
unti-unti ko ring nakita ang isang Lorenz Austin Dominguez na naka sando at shorts
na
as in kuhang-kuha ang hubog ng katawan niya. taeeee. natutunaw ako. ang
seksiiiiii :))
taee. ano baaaa~?! baka himatayin ako dito eh.. halos hindi ako makagalaw?! tsk.
wtf?!
"gising ka na pala.." taeee. pagsasalita niya pa lang, kinakabahan na ako.
bumibilis ang
pagtibok ng puso ko?! "ayus na ba ang pakiramdam mo?"
taeeeee. hindi pa rin ako makarecover. minsan ko lang siyang nakita na as in
sobrang
"pa-show off"?! tsk. ang taeeee ko?!!! waaa.
"Nicz.. ayus ka na ba?"
taeee. parang akong nasa fantasy world kanina. and at last, nakarating na rin ako
sa
reality. tsk. grabe ah?!
"ha?" grabe. bakit yan ang suot ko?! ang adik ko?! tsk. "i mean ayus na ako.. "
taeee.
nakakahiya ako.
"gutom ka na ba?" taeee. hindi ako makatingin ng diretso sa kanya. ano baaa~?!
nakakailang kaya?!
"ha?" eto na naman ako?! walang matinong masagot?! taeeee?!
"alam ko ng gutom ka kaya lika na.." nakangite niyang sinabi sakin. taeee. ang cute
na
ewan. nakakatunaw na ewan. basta. EWAN!!
tumango na lang ako tapos pumunta kami dun sa dining area. may nakahain ng fried
rice tapos may eggs. grabe ah?! linuto niya kaya para sakin 'to?! actually may
dalawa
pang plato. ibig sabihin kakain pa siya. eh parang 10 a.m. na.. hindi pa pala siya
nakain
ng breakfast.. tsk.
sabay kaming umupo dun sa upuan. ang galing noh?! sabay kami.! HAHA. dahan-dahan
kong kinain yung pagkaen ko. nahihiya kasi ako. ano baaa~?! si LA 'tong nasa
harapan
ko oh?! parang nga ang laki ng kasalanan ko sa kanya eh?! naiines ako sa sarili ko.
tsk.
badtrip.
"ngayon ka lang ba kakaen?" dahil nakakabinge na ang sobrang katahimikan, binasag
ko na ito gamit ang maganda kong boses. HAHA.
"ahh.. oo.. hinihintay pa kasi kita.." taeee. nakokonsensiya ako?! anong gagawin
ko?!
nata-touch ako na ewan?!
"talaga?" kailangan ko pang mag-isip ng kung anu-ano para magkausap pa rin kami?!
"yung nangyare nga pala kahapon.. sorry.."
tama na siguro ang sorry ko.. tsk. haaaay :((
"alam mo nagtampo talaga ako sayo.." tampo? hindi ka ba nasaktan? "wala akong
space sa puso mo samantalang ikaw ang wide dito oh.." sabay turo sa puso niya.
"best
friend pa naman kita tapos hindi mo pala ako love as best friend?"
best friend? akala ko.. 0_o
naguguluhan na ako ah?! ano ba talaga?!
"ibig sabihin ba nun hindi mo na ako best friend? na parang wala lang ako sayo?"
"ha? hindi .. bestfriend pa rin kita.."
taeee. ang pangit isipin na. bestfriend pa rin LANG kita..
"talaga lang ha?" hay nako. bestfriend lang naman kasi eh. tsk.
"oo.. i love you best friend.." pwede bang tanggalin yung best friend? tsk
napangite siya dun na parang ewan. haaay :))
ang cute eh. best friend lang naman pala yung ibig sabihin nun. best friend LANG
pala.
taeee. i hate the word "lang"!. argh! nakakabadtrip!? aasa na sana ako na mahal
niya na
talaga ako eh. best friend lang pala yun. tsaka bakit nga ba ako magiisip na
mamahalin
niya ako?! eh masyado namang halata na best friend lang niya talaga ako. tsk.
hanep?!
lupet?! adik?!
"oo nga pala.." may kinuha siyang something mula sa pocket niya. ano naman yun?!
linapag niya yung mga pictures namin na naghahalikan na lukot-lukot na sa table.
taeee.
paano siya nakakuha ng ganyan?! "sino nagbigay sayo neto?"
"ha?" ano ba ang dapat i-reply?
"pictures natin 'to.. hawak mo 'to nung dinala ka namin ni kuya dito.." halos
durugin ko
na nga pala ang mga pesteng pictures na yan. tsk. nakakaines?! "san mo 'to nakuha?"
tsk. sasabihin ko ba? taeeee. nagdadalawang isip ako. baka sabihin niya sinisiraan
ko
lang ang sparkle niya na si Isabella. tsk. hay nako! nagsabi ulit ako ng bad word.
HAHA.
ang bad koooo~! :)) hindi ko alam kung anong sasabihin ko.. tsk.
"eto ba yung dahilan kung bakit mo ako linalayuan?" ha? anu daw?! teka, paano niya
nalaman?! napalaki yung mata ko nun ah?! pero hindi pa rin ako sumagot. "si
Isabella
ba ang nagbigay neto?" whoa! galing naman niya?! alam niya ba o sadyang hula lang?!
tsk. galing ng lalaking 'to oh?! tumango na lang ako sa kanya. speechless ako na
ewan
pero hindi ako naiiyak. :)
"peste talaga yung babaeng ipakta na yun?!" anu daw?!
"ha?" reflex action na para sakin ang pagsabi ng "ha?" pag nabibigla ako sa mga
sinasabi ng isang tao. di ba nakakabigla naman talaga na sabihan mo ng peste at
ipakta
ang pinakamamahal mo. 0_o ang weird talaga ni LA...
"pagsasabihan ko nga yun.."
"ha?" reflex action ko na naman. tama bang pagsabihan ang sparkle niya? 0_o
"hay nako! puro ka ha?!" nakakabigla naman kasi yung mga kaweridohan niyang
sinasabi eh?!
"wag mo na kasi gawin yun.. pabayaan mo na yun.." ay. ang bait ko naman pero dapat
lang yun. baka kasi ako pa yung magiging dahilan ng pagkasira ng romantic
relationship
nila. tsk. haaaaay :(
tumayo na ako para ilagay yung pinggan ko sa lababo. sumunod na rin sakin si LA.
iniwan lang namin yung mga pinggan sa lababo. huhugasan naman yan ng yaya nila eh.
HAHA.
"may tanong ako sayo.." ano ba yan?! may ganyan pang suspense factor?! pwede
namang tanungin agad ako. pumunta naman ako sa sala tapos sinundan niya pa rin
ako. ay. parang buntot lang eh?! HAHA.
"ano yun?" ano nga ba? 0_o
umupo ako dun sa sofa at kinuha yung remote para buksan yung tv. tumabi rin sakin
si
LA. ay. parang buntot nga. HAHA. napapangite ako eh.
"naranasan mo na bang magmahal ng tanga?" anung klaseng tanong yan?! 0_o
"ha?" reflex action! HAHA. palagi naman eh. pero sino nga bang matinong tao ang
magtatanong ng walang kwentang tanong?! wala naman di ba?!
"yung bang magtitiis ka para lang sa kanya.." tumuloy pa rin siya kahit na ang
tingin ko
na sa kanya ay isang baliw na ewan. seriously, nagiging weird na talaga siya. si LA
ba
talaga 'to?! tiningnan ko na siya. grabe ah.
"yung ibibigay mo lahat sa kanya basta masaya siya.." ay. ang dramaaaaa. bakit ba?!
tanga ba si sparkle?! tsk. siguro nga. tanga si Isabella eh. hmf! sana tanga rin
pala ako.
HAHA. hay nako. tsk.
"yung kakayanin ang lahat ng sakit para sa kanya.." tapos binabalewala ka lang?
tsk.
ang sama naman nun kung babalewalain ka lang?! tsk. kasi pwede bang ako na lang?
hay nako.
"tapos ang turing lang pala sayo.." naghihintay na ako ng kung ano mang kaweirdohan
ang sasabihin niya. interesting na kasi na ewan eh. yung tipong natatamaan ako na
ewan. pero hindi naman talaga. magulo eh. tsk.
"tropa.." eh? tropa ba sila ni sparkle?
"textmate.." textmate sila? ohhh. ang dami ko ng nalalaman ah.
"at.." at? pa-suspense na naman oh?!
"bestfriend.." ano daw?! 0_o. bestfriend ko si LA. tropa ko si LA. textmate ko si
LA. eh?
ako kaya yun?! taeeeee. ilusyonada ko talaga?! of course not??!! di ba?!
"hanep noh?" grabe. ang weird na talaga ni LA?!
"tanga na nga manhid pa.." who's numb? ako ba? siya? taeeeeee?! ano baaaaa~?! ang
ilusyonada ko talaga.
"ang drama mo!" wala akong kwenta noh?! nagdrama na sakin eh?! tapos eto lang ang
sagot ko?! HAHA. ano baaaa~?! no worries, be happy dapat. HAHA. anong connect?!
tsk. nababaliw na aketch?! help me naaaa~
sumimangot naman sakin si LA. HAHA. naasar siguro. ang pikon eh?! :))
but after a split second (bilis noh?!)
hinawakan niya yung kamay ko..
and he put his left hand around my waist..
then pushes me closer to him...
masyadong mabilis ang pangyayari.. mahirap ng idescribe. tsk.
siguro alam niyo na yung nangyare..
he kissed me..
on my cheeks.. 0_o
` Chapter 43
[ Nicz's POV ]
wtf?! he kissed me. tama ba 'tong nangyayare ngayon?! i mean. magbestfriends lang
kami. ugh! my life is so uh-. hindi ko ma-describe. ghad! nahihirapan na ako na
parang
ewan. ang bilis ng pagtibok ng puso ko. parang nasosobrahan na sa suplay ng dugo
ang
katawan ko! taeeee~ parang namumula ako. tsk. wag ngayon. ayokong makita niya na
parang nagiging tomato face na ako. tsk. nakakahiya. ano baaaa~?! paano ba pigilan
'to?! waaaa. bakitn kasi ganito si LA?! masyado naman akong pinapahirapan eh.
tumingin siya sakin at ngumite. taeeee. pagsamahin mo naman ba ang nakakatunaw
niyang tingin at ang nakakamatay na ngite niya eh, baka mahimatay na ako dito ng
wala
sa oras. taeeee~ ang adik ng taong 'to?!
"sira ulo ka ah!" sabay batok sa kanya. buti nga! bagay lang sa kanya yan. sira ulo
eh?!
hindi naman normal na gawain to ng mga bestfriends lang di ba?! ginagawa lang 'to
ng
mga tao na may relationship sa isa't isa. taeeeee~ ang tanging relationship lang
namin
sa aming buhay eh, ang friendship. wala ng iba. walang level 2. hindi na aadvance
at
hindi na rin magi-improve. forever friendship na lang. tsk. kadramahan ko na naman!
tumawa lang naman siya sakin habang hinahawakan yung batok niya. malakas yung
batok ko sa kanya ah?! pero ano baaa~?! tama bang tawanan ako! ay, bastos! HAHA.
"anong gusto mo ha?!" oh yan?! naghahamon na ako. masyado niya akong pinapahiya.
HAHA. "away o gulo?!" baka naman mamilosopo 'to at sabihin na ang sagot niya ay
yung "o". hay naku. pag yun lang talaga ang sagot niya, batok na naman ang abot
niya
sakin. ibang klase kasi magisip 'tong si bestfriend slash love ko eh?! HAHA. adik
ko rin
nu.
tumingin ulit sakin si LA. taeeeee~ natutunaw na ulit ako. hindi ako magaling sa
tingininan eh?! linshek na tingin yan oh?! pamatay?! pamatay sa daga?! wahaha.
jokss
lang ! :) pamatay sa akin. taeeee. ewan ko. parang tumatalbog yung puso ko na ewan.
well.. naghihintay pa ako ng sagot ni LA dito.. tama bang pagisipan pa yun?
"gusto ko?" ako nga yung nagtatanong tapos sasagutin niya rin ng tanong?! adik
eh. :))
"hmm.." tama bang pagisipan yun?! ngak! weirdo rin noh?!
"ikaw.." 0_o
"ikaw ang gusto ko.." eh? natutulala ako. kailangan kong bumalik sa realidad.
5..
4...
3..
2...
1..
andito na ulit ako. back to reality ulit pagkatapos ng 5 seconds na pagpapantasya
ko sa
imagination ko. taeeee~ panaginip ba 'to?! of course hindi!? ano baaaa~?! nababaliw
na
ako dito. help me people of the philippines?!! tsk. inaatake na ako ng kakiligan?!
"ha?" reflex action ko kahit late. tsk. HAHA. adik noh?! late reaction pero reflex.
taeeeee~ naadik na ako. tsk. naadik na ako kay LA. waaa. ano baaaa~?! kacornihan?!
tumayo naman si LA mula sa sofa.
"ano ba yan?!" ay nagreklamo ang bruho?! "ha na naman ang sagot mo?! wala na bang
iba?!" ano bang iba?! taeeeee~ ang gulo ah?!
"ano bang dapat sabihin ko?" oo nga naman. ano nga ba ang dapat kong sabihin?! tsk.
ang engots. din ng lalaking 'to oh?! tsk
"hay nako.. ang dali lang eh.." ha? naguguluhan na ako. weird. baliw. bangag. yan
ang
description ko kay LA?! nakainom ba 'to kagabi?! kung anu-ano mg sinasabi?! tsk.
HAHA.
syempre, nagpakita na naman ako ng curious face. yung tipong sinasabi ko sa kanya
na
"baliw ka", "bangag ka", "weird ka", etc. HAHA. adik nu?!
[ LA's POV ]
kasi naman. ang dali na lang naman talaga intindihin at sagutan yun di ba?! hindi
ba
niya naiintindihan na gusto ko siya. tapos hindi niya rin ba gets na ang gusto kong
sagot
niya sakin ay "i like you too..". tae naman ba?! tsk.
[ Nicz's POV ]
may kinuha naman siyang ballpen at isang notebook na maliit. tapos pumilas siya ng
isang page mula dun sa notebook. ano namang kalokohan ng lalaking 'to?!
tapos tumabi siya sakin at nag-indian sit sa sofa. taeeee~. ano na namang gagawin
neto?! pinatong niya yung papel sa legs niya at nagsulat. ewan ko kung anong
isusulat
niya. tsk. ano ba yan?! para san ba yan?! nacu-curious na ako ah!
"o yan!" at last, natapos na rin siyang mag-sulat. inabot naman na niya sakin yung
papel
at nakita ko lang naman ang isang equation. ay. ewan ko kung equation 'to. o kung
ano
man. ang gulo. HAHA. pero wala namang kwenta yung nakasulat. eto lang naman eh:
i < 3u
walang sense di ba?! ano naman yan?! napatitig tuloy ako dun sa sinulat niya na
parang
ewan. ano kaya yun?! i is less than three u.nonsense talaga. anong sasagutan dyan?!
"oh? anung gagawin ko dyan?"
"eh di sagutan mo.."
ha? nababaliw ka na ba talaga?!
"ha? marunong ka ng algebra?!!" taeeee. kahit naman hindi ako masyado magaling sa
math, kahit kaunti naman may kaalaman ako sa algebra. kahit na yung basic lang
noh?!
"hindi naman na yan masi-simplify eh, hindi rin mae-evaluate o mafa-factor?!!!
nasisiraan ka na ba?! paano sasagutan yan?!!" tama naman ako di ba?! i less than
three
you is the simplest form na. wala nang iba. paano pa yan sasagutan o isisimplify.
tsaka
kung sasagutan ko man yan, ano ang value ng i?! ano ang value ng u?! adik eh?!
"basta sagutan mo?!" ay. parang ewan eh?! ang adik?!
"ha? kailangan ko ng value ng i at u?!" ay nako. tama bang pasagutan sakin 'to?!
"hmmm.." taeee.matagal ba 'tong mag-isip?!
after ilang years este segundo ng kanyang pagiisip, umilaw na rin ang bumbilya sa
tuktok ng ulo niya na matagal ng patay dahil hindi na dinaluyan ng kuryente. HAHA.
jokss lang. mas may talino pa nga sakin si LA eh?! ay. may ganun?!
"eto na ang value.." ay suspense na naman! adik eh?!
"If the value of i is Lorenz.." ha? 0_o
"and the value of u is Kamilla.." anong klaseng value yan?! ang gulo?!
"how will you express the equation with the given values?" nosebleeeeed?! HAHA.
adik
eh. panu nga ba?!
"anung klaseng value yan?!" ang tae naman kasi di ba?! kaadikan?!
"matalino ka naman eh?! ang dali lang naman niyan?!" anong madali dun?!
taeeeee~?! napasimangot tuloy ako at napakamot ng ulo. isabay mo na rin ang
pagkunot ng noo ko. ano baaaa~?! bakit ba 'to pinapasagutan sakin ni LA?! parang
sira
lang eh?! ang adik!
"hay nako! ang tagal mo namang sumagot.." ay. ang yabang?! kinuha naman niya sakin
yung papel at ballpen. "o yan ituturo ko sayo..madali lang naman eh.. i-substitute
mo
lang.."
o yan. makikinig na ako sa kanya. nagtuturo rin pala 'to ng weirdong algebra eh.
i < 3u
Lorenz < 3 Kamilla
"o yan.. dahil ang tanong ko lang ay kung paano mo ieexpress yung equation using
the
given values, yan lang ang sagot.. sinubstitute ko lang yung mga variables ng mga
values.." hindi ko pa rin gets?! so what's the point? 0_o
"kaya ang answer ay Lorenz is less than three Kamilla.." tumingin naman ako sa
kanya. i
mean. anu yun?! panu yun magiging answer?! hindi ba niya i-sisimplify?! kahit hindi
na
pwedeng isimplify?! tsaka kelan pa naging value ng isang variable ang kapwa
variable
niya?! ay. weirdo?!
"ngayon.. kung eto ang naging sagot ko.. ano ang magiging sagot mo?" ha?
"Lorenz is less than three Kamilla.." tama naman di ba? yun ang sagot niya eh.
magkaiba pa ba ang sagot namin?! pero hindi pa rin ako sure. HAHA.
"mali kaya!!" ha? anong mali?! nahihilo na ako. anong klaseng algebra 'to?! 0_o
nagsulat ulit siya dun sa papel.
Kamilla < 3 Lorenz
pano? how? taeeee~. wtf?!
"ha? pano? bakit mo binaliktad?! tsaka di ba dapat kasama pa rin yung constant pag
binaliktad mo tsaka dapat mababaliktad rin yung sign?!" tama naman ako di ba?! tsk.
"eh basta ba.. yan ang sagot!" adik!
tinabi niya yung papel dun sa table at tumingin na naman sakin. linshek naman oh?!
natutunaw na naman ako?! hinawakan niya ulit yung kamay ko. hala. kinakabahan na
ulit ako. baka tuluyan na nga akong mamula pag may ginawa na naman siyang
kaadikan?!
"oh? ngayon.. gets mo na ba?" wala nga akong nagets eh?! adik. hindi naman yun
algebra eh!?
ano bang dapat isagot? 0_o
"hindi ko gets.." 0_o
[ LA's POV ]
linshek naman oh?! hindi mo pa rin gets?! i love you. i like you?! taeeee~ anong
hindi
mo maintindihan dun?! tsk.
` Chapter 44
[Nicz's POV]
ang labo naman kasi nung lorenz<3kamilla
Lumipas yung ibang days, ewan ko ba. Nagtuloy-tuloy yung practice namin para sa
Romeo and Juliet. So far, wala pa namang kaabnormalan ang nangyayare. Kahit na
andyan yung impaktang Isabella, okay lang. Hindi na nga siya nanggugulo eh. Siguro,
para sa kanya enough na parang bastedin ko si LA sa harap ng lahat ng mga students.
Although, hindi naman talaga pangbabasted yun. As bestfriend lang naman pala yung
palabas na yun. Pero talo pa rin ni Isabella yun, lalo lang napalayo si LA sakanya.
Ewan
ko nga kung ano na namang plinaplano neto ni Isabella samin, siguro sisiraan niya
ako.
Tsk. Masyado siyang ampalaya ah! amp.
Sa amin naman ni Nathan, hmm ewan ko ba kung bakit ako nacoconfuse nung
nagsasabi siya ng mga sweet words sakin. siguro dahil na rin sa malungkot ako nung
naririneg ko yung mga yun kaya para sakin, medyo gumagaan yung loob ko. mabaet
naman si Nathan, kaso wala lang talaga akong nararamdaman para sakanya. hindi ko
na nga alam kung gagawin ko eh, nalulungkot ako para sakanya. naawa ako sakanya.
minsan naisipan ko na ring lumayo sakanya para hindi na siya umasa, kaso mas
nagmumukha siyang kawawa. pero pag lumapit naman ako sakanya, parang pinapaasa
ko siya. ang gulo no?! haaaaaay :(
Sa amin ni LA, ayun bestfriends pa din. walang pinagbago. baka nga forever
bestfriends
na kami eh. Pero hanggang ngayon, iniisip ko pa rin yung mga hidden messages niya.
yung may i <3>
Mabilis ang paglipas ng panahon. Akalain niyo yun, December na. Malapit na ang
stage
presentation! woooooo. at last, matatapos na lahat ng paghihirap pero nakakawaaaaa
pa din. over din kasing nakakakaba eh.
Next next week na nga yung presentation eh. Maayus na ang lahat. Wala ng problema.
Practice na lang ng over over para siguradong perfect. haaaaay grabe :))
Wala kaming klase ngayon. Busy siguro yung mga teachers para sa preparation para sa
Christmas Party na 'to. Ang sisipag talaga nilang mga guro HAHA
Kaya naman nakipagkwentuhan na lang ako kay Rachel. Si Kat kasi busy din dahil
kasama siya dun sa committee n assign para dun sa stage presentation namin. First
time ko ngang, magkakaroon ng alone time chikahan with Rachel. Sobrang nababaitan
ako kay Rachel, kasi napakaunderstandin niya. Akalain mo yun, hindi nasira yung
friendship namin dahil may gusto sakin si Nathan. wew.
"uy Rachel, grabe no. ang daming busy ngayon :)) haha"
"oo nga eh! uy paano ba 'tong equation na 'to?! hindi ko kasi talaga maintindihan"
naalala ko bigla yung mga kaotisan na numbers na pinakita sakin dati ni LA. ewan ko
ba
kung mapapangite ako dun o maasar. hindi ko naman kasi maintindihan yung mga
meaning nun eh! :))
"nako Rachel, ako pa tinanung mo tungkol dyan. alam mo namang wala akong pag-asa
sa math diba?! kay Kat na lang tayo magpaturo, ang galing galing nun eh!"
"sabagay! nakakatmad na din gawin yung seatwork na yan!"
ang galing naming estudyante no?! HAHAHA. linigpit na niya muna yung notebook niya
para walang sagabal sa daldalan namin. hmm, kung itanong ko kaya sakanya yung mga
numbers na sinasabi ni LA sakin. Malay mo may alam siya tungkol dun.
"ay Rachel may itatanong pala ako sayo!"
"ano naman yun?" kumuha ako ng scratch paper mula sa notebook ko tapos sinulat ko
yun `i <>
"oh ayan, ano bang ibig sabihin niyan? hindi ko talaga yan magets eh"
medyo tiningnan niya ng mabuti yung sinulat ko tapos napangiti siyang bigla.
feeling ko
gets niya eh. ako lang ba ang taong hindi nakakagets neto?! napa out of fashion ko
naman kung ganon! HAHAHA
"ay nako! I Love You ibig sabihin niyan. tingnan mo yung less than sign at number
three,
diba parang heart?! oha!"
nagulat ako ng over over. I LOVE YOU yun?! parang natalon-talon na yung puso ko sa
tuwa. grabe, sisigaw na ba ako?! SHET i <3>
pero baka naman mamaya, as bestfriend lang yan. Tsk, aasa na naman ba ako? =( kasi
baka mamaya masaktan na naman ako!
halos nakalimutan ko na na andyan si Rachel kasi akalain mo yun, all this time, in
love
sakin si LA?! ano ba 'tong iniisip ko?! naasa agad eh
Kaso parang halata naman diba? Ayoko lang tanggapin. Hindi ko ba alam kung tanga ba
ako? o manhid lang? o bobo? o takot masaktan? o all of the above?
Hindi ko na talaga maintindihan. Bakit ba kasi ayaw niya na lang akong diretsuhin
para
hindi ako nahihirapan ng ganito? :(
"oh bakit hindi ka nakaimik dyan?" nagulat naman ako kay Rachel. kasi naman eh,
pahamak talaga si LA. akala ko ba memorize niya na ang pambobola at pagamin. Eh
bakit, pagdating sakin ang torpe torpe niya? o___0
"uh...eh... nagulat lang talaga ako"
"bakit ba? sinong nagsabi sayo niyan?"
lumunok muna ako bago bigkasin yung pangalan niya.
"si LA"
nahalata ko namang napangiti talaga si Rachel. eh ako, ngingiti na ba ako? o.o
"atlast nagkaalaman na :D"
nanglaki naman bigla yung mata ko. paanong "atlast nagkaalaman na"?!
"ha?! O.O"
"dati pa niya samin sinabi na..
mahal ka talaga niya..."
KINIKILIG AKO :">
hindi ko namamalayan sobrang wide na ng ngite ko. feeling ko nananaginip lang ako.
feeling ko nagfeefeeling lang ako. kasi sobra talaga. gusto niya rin pala ako.
Unti-unti kong naalala lahat ng sinabi niya. lahat nung mga salita na akala ko ay
wala
lang pero ang laki-laki pala ng meaning :D
"at last.. nasolo na rin kita.."
"ui.. nagbla-blush ka?!!"
"pero ang cute mo pa rin.."
"seryoso ako..kung liligawan ba ulit kita sasagutin mo na ako??"
Roses For You...
From: LA
iniisip ko palang sobrang kinikilig nako :">
"hmmm.. itago mo siya sa pangalan na sparkle"
"she has sparkling eyes and a sparkling smile"
"ang daya mo naman.. ikaw nga love na love ko eh... "
"ngayon, marami na akong natutunan.. isa dun ang magmahal ng isang babae
lamang..."
"eto sanang song na 'to, makarating sa kanya.. kay sparkle. gusto ko sana malaman
niya na siya lang ang babaeng pinapangarap ko..."
"I love you so much Sparkle"
"hinde nila alam.. joke lang yun.. basta wala pang makakaalam.. ang gusto ko kasi
yung
unang makakaalam na siya si sparkle, yung mismong si sparkle na tinutukoy ko..."
"don't worry.. ikaw naman unang makakaalam nun.."
"kay sparkle lang naman ako natotorpe eh.."
all this time, pinagseselosan ko ang sarili ko. Ako pala siya. Ako pala yung taong
gusto
kong maging :')
"you're still the same beautiful Kamilla Nicole Ramirez.."
"matagal naman na akong naghihintay sayo eh"
"you're light stands out among the others.. tama.. you have those sparkling eyes
and
those sparkling smiles.. I wish you can hear everything.. natotorpe na kasi ako
sayo...you've change me.. a lot..."
"kung bagay naman tayo.. bakit.."
"bakit hindi na lang natin totohanin??"
"bakit magiging problema ang Juliet kung ako naman si Romeo?"
"syempre.. bestfriend mo ako eh.. hindi kita pababayaan.."
akala ko hanggang bestfriends na lang. pwede din palang higitan yon :)
"nag-aalala na kasi si Lorenz kay Kamilla.. hindi kaya ni Lorenz na mawala si
Kamilla.."
"hindi daw kasi kumpleto ang buhay ni Lorenz kung walang Kamilla eh.."
"bakit naman daw tanong ni Lorenz?! eh mahal na mahal nga daw ni Lorenz si Kamilla
eh?!"
"eh di sila na?!"
"sana pala ako na lang si Lorenz tapos ikaw na lang si Kamilla.."
"sorry kung hindi ko napigilan yung sarili ko..."
"tae ka talaga Nicz.. alam mo namang hindi ko kaya na nalayo ka sakin eh.. bakit mo
pa
ako pinapahirapan.. tae ka talaga.."
hindi mo ba alam kung gaano kalaki ang space mo dito.." sabay turo sa puso niya o_0
"naranasan mo na bang magmahal ng tanga?"
"yung bang magtitiis ka para lang sa kanya.."
"yung ibibigay mo lahat sa kanya basta masaya siya.."
"yung kakayanin ang lahat ng sakit para sa kanya.."
"tapos ang turing lang pala sayo.."
"tropa.."
"textmate.."
"at"
"bestfriend.."
"ikaw ang gusto ko.."
Kamilla<3lorenz
ganun pala yon. ako pala. mahal niya pala ako :)
"speechless ka no?! sana nga dati pa niya inamin!" sana dati pa nga. engot kasi
siya eh!
amp
"haaaay grabe :)"
"mahal mo rin siya diba?"
"sobra :)"
parang may hang-over pa rin sakin ang lahat. as in, parang uh! :)) di ko na lubos
maexplain yung kasiyahan ko :">
after mga 5 seconds, ewan ko na lang kung magugulat ka. bigla na lang dumating si
LA...
"may practice tayo lika na" haaaaay :">
` Chapter 45
[LA's POV]
"may practice tayo. lika na" nagulat ako sa reaksyon ni Rachel at Nicz. ang laki at
ganda
kasi ng mga ngite ni Nicz. may nangyare ba? ano bang meron? teka, may namiss ba
ako na pangyayare?! o___O tapos eto pang si Rachel, kakaiba yung ngiti. parang
nangaasar na ewan. hindi ako sanay kay Rachel na ganito ha! kinakabahan na tuloy
ako
-___-
"oh yan Nicz, andyan na si LA ohh :))" teka, oh ano ngayon? o.O
"eh ano naman ngayon Rachel?" nakakapagtaka kasi diba?
"WALAAAAAA. sige mauna na ako. baka malate ako sa practice hahaha :P" okaaaay,
parang sinapian ng ibang kaluluwa tong si Rachel. nag-iba yung kilos. adik lang
eh :))
umalis naman na siya. nahuli ko pa si Nicz na nangingite. nababaliw na ata 'to eh?!
:D
"oh bakit napapangite ka dyan?"
"WALAAAA. sige mauna ka na sa practice, aayusin ko lang 'to" halaaaaa, natulad siya
kay Rachel ah. ano bang meron?! O.O
"hinde, tutulungan na kita dyan" lumapit naman ako sakanya. inayus ko yung
pagkakapatong-patong nung mga libro niya at notebooks. "ipapasok mo ba 'to sa
locker
mo?"
"uh..oo.. ako na dyan" kukunin niya sana yung mga books niya pero syempre, hindi ko
siya hahayaang mahirapan.
"Ako na. ang kulit mo eh" syempre dahil mapilit ako, pumayag na siya. pumunta kami
dun sa locker room. dala-dala ko yung books at siya naman yung may dala nung
notebooks niya. kinikilig ako. hindi ko alam kung bakit. hahaha :)) siguro
nababangag
lang ako.
binuksan na niya yung locker niya. nasa itaas pala yung locker niya eh mukhang
hindi
pa niya kayang ilagay yung notebook niya sa itaas. nakakatawa nga siya eh, parang
siyang bata na nagpipilit kunin yung laruan niya sa taas ng isang malaking
cabinet :))
nakatungtong pa siya dun sa parang step stool. oh grabeeee. ang liit niya
hahaha :))
"ako na nga maglalagay para maayos! ayaw pa mag patulong sakin eh"
"kainis 'to" napikon pa eh. cute talaga niya. hahaha :">
syempre, wala akong kahirap-hirap sa paglalagay nung notebooks niya. maayus pa.
ohaaa! kahit na busy ako sa pag-aayus ng books at notebooks niya, nahuhuli ko pa
rin
siyang nakatingin sakin. nasa step stool pa rin kasi siya kaya medyo malapit yung
mukha namin sa isa't-isa. grabe no! nakipag-eye-to-eye contact naman na ako
sakanya,
yung tipong sobrang lapit na nung mukha ng isa namin sa isa't-isa. nakakailang pero
gusto ko din :))
"kanina ka pa nakatingin sakin ah!" mukhang nagulat siya sakin. lumaki talaga yung
mata eh haha :))
"ha?!" kasabay nun ay muntik na siyang mahulog dun sa step stool na kinakatayuan
niya. buti na lang andun lang ako sa bandang gilid niya para saluhin siya, grabe,
parang
nangyayare lang 'to sa mga pelikula. akalain mong, pwede ring mangyare sa totoong
buhay.
Parang tumigil yung pag-ikot ng mundo at pagtakbo ng oras. parang ang tagal-tagal
namin sa posisyon na yun kahit na limang segundo lang naman talaga. grabe no? :))
"uh... sorry... napakaclumsy ko.." sabi niya habang nababa siya dun sa step stool.
"in love ka no!?"
"h-ha?!... pano mo naman nasabi yan?!" ang defensive naman neto hahaha :))
"halata ka buii... haha" umirap naman siya sakin. grabeeee, ang cute talaga eh
hahaha :))
"hay nako LA. ALAM NA! :D" bigla naman akong kinilabutan nung sinabi niya yung
ALAM NA. parang.... halaaaaa O.o anu yung ALAM NA?!
"a-anong alam na?"
"hahaha. punta na nga tayo sa practice!"
hinila naman niya ako papunta dun sa gym kung saan kami magprapractice. grabe,
kinakabahan ako sa kilos ng babaeng 'to ha. kahit sa practice, panay ang ngiti.
parang
nakaperfect lang sa exam ng physics eh :)) sobrang tuwa. nung break namin sa
practice, tinabihan ko siya dun sa bench sa labas nung gym
"saya mo ngayon ah... ano bang meron ngayon ha?"
"wala naman :) may nalaman lang..." eh? ano yuuuuun ? o.0
"ano?"
"hm, ikaw ba, diba may gusto ka kay sparkle? :)" okay. ang weird na neto. first
time
niyang iopen sakin yung sparkle topic ng ganito. i mean siya si sparkle. pero
nakakatakot pa ring umamin -___-
"oo, hindi ko lang siya gusto. mahal ko na siya"
"haaaaaay. inamin mo na ba sa kanya?"
"hindi pa. hindi ko kasi kaya. hindi ko nga alam kung aaminin ko pa eh."
"aminin mo kaya!"
"sus, bakit pa?! minsan na nga lang akong magseryoso, masasaktan pa ako.
nakakapagod din kasi eh. naasa pa ako sakanya, eh alam namang walang pag-asa"
"paano mo nalaman na walang pag-asa, eh hindi mo pa nga nasusubukan. malay mo,
mahal ka rin niya"
napabuntong hininga na lang ako. mahal niya ako? hindi ko alam. sana oo.
"paano ba ako aamin sakanya?"
"hm, yayain mo siya ng kayo lang kahit saan basta kayo lang tapos sabihin mo na
sakanya lahat. parang ganito, tayo lang"
nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko na ba sakanya o hindi. kabado na kasi
talaga ako eh. parang nanginginig na ako. parang nauubusan ako ng dugo.
"oh ano na?"
"hindi ko ata kaya yun Nicz"
"baket?!"
"k-kasi ewan ko. nakakatakot. baka iba yung reaksyon niya"
ang kulit ko din no. ako na nga 'tong binibigyan ng opportunity para umamin
sakanya,
hindi ko pa magawa. hay nako, paano ba kasi umamin?! tsk.
"hay nako. bahala ka nga dyan. ang kulit mo"
patayo na sana siya nun pero bigla kong hinawakan yung kamay niya. tsk, eto na
talaga.
sasabihin ko na talaga 'to. tumayo na rin ako tapos humarap sakanya. nakakailang
tapos nakakanginig. nakakakaba. nakakatakot. pero sige bahala na kung ano mang
mangyare. kung hindi man kami, okay lang. kung si Nathan ang piliin niya, okay
lang.
basta maamin ko sakanya ngayon na, yun ang importante.
"Nicz..."
"oh?"
oh ayan. itutuloy ko na talaga 'to. inhale exhale. wew.
"ano kasi... kasi..
wala pala."
hindi ko talaga kaya :x
` Chapter 46
[Nicz's POV]
talaga naman oh?! ang torpe talaga ng lalakeng 'to. amp eh. nakakaines to eh. tsk,
siguro hindi pa ngayon yung panahon na aamin siya. hay nako nga naman talaga LA
eh :)) kung hindi lang kita mahaaaaaal :))
medyo sumakit naman yung ulo ko. hindi ko alam kung bakit. biglaan nga eh. parang
bigla na lang akong dinapuan ng sakit sa ulo. muntik na nga akong mapasubsob kay LA
eh. nahalata niya rin siguro, inalalayan niya kasi ako eh
"oh, anong nangyayare sayo?"
"sumakit lang yung ulo ko. pagod lang siguro" medyo sumasakit pa rin pero kaya ko
pa
naman. sanay naman na ako na nasakit ulo ko eh.
"sigurado ka? gusto mong umuwi na lang muna?"
"uh.. wala lang 'to. sanay na ako na ganito. simpleng headache lang 'to"
"di nga? sure ka? ihahatid na lang kita. lika na. wag ka na magpagod. tsaka wag ka
na
ring makulit" yihiii. concern siya oh :)) haaaaaay. kainlove lang eh.
"nako. sige na nga..."
nagpaalam na si LA na uuwi na kami. medyo sumasakit na rin kasi talaga yung ulo ko
ng
over over eh. parang hindi ko kakayanin. wiiiiiw. ano ba 'tong nangyayare sakin?!
nalaman ko lang na inlove din pala sakin 'tong si LA, sumakit na ulo ko?! kamusta
naman yun?! nung nasa tapat na kami ng bahay ko, inalalayan pa ako ni LA papasok sa
bahay namin. nakakapanghina kasi yung sakit ko sa ulo ko.
"ay LA, salamat sa paghatid dito kay Nicz ha! nako nako. nasakit na naman ulo niya"
"okay lang po yun"
palapit na sana ako dun sa sofa namin ng parang biglang nagble-blur yung paningin
ko.
parang sinasabayan ng pagsakit ng ulo ko yung pag-ikot ng paningin ko. teka, parang
naaout of balance pa ata ako na parang magcocollapse ako. o___O ano ba tong
nangyayare sakin?! parang nanghihina pa yung paa ko. tapos yung shoulders ko
nabigat. waaaaaa. ang hiraaaaap :((
masyadong mabilis ung pangyayare, hindi na ata nakayanan ng tuhod ko lahat.
napaupo ako bigla sa sahig. alam ko na nagulat si Ate Niobe at LA. lumapit agad
sila
sakin. napatakbo pa si Mama at Nico sakin na galing pa sa kusina nung mga panahon
na yun. lahat sila nagaalala.
"uy Nicz, ano bang nararamdaman mo ngayon?"
"ayy dalin nalang natin siya sa kwarto. dalii"
pagtapos nun, hindi ko na alam yung nangyare. nagising na lang ako ng nakahiga na
ako sa kama ko. feeling ko, okay naman na ako. parang wala ngang nangtare kagabi
eh. siguro pagod lang talaga yung sa kahapon. overrrrr. first time kong maranasan
yun.
dati kasi pagsakit lang talaga ng ulo eh. ngayon, parang hindi ko na kakayanin. ano
ba
naman yan?!
malelate pa ako sa pagpasok. siguro kapag lunch time na lang ako papasok. bumaba na
ako sa kusina. andun si Mama, naghahanda ng almusal ko.
"oh nicz, kamusta pakiramdam mo?"
"okay na po ako Ma."
"ikaw ha, sabi ni LA, sobra ka daw magpagod. wag ka na magpapagod ha!" napangiti
naman ako dun. kinikilig ang bida niyo! HAHAHA. wag na kayong kumontra :))
"Opo Ma! :)"
pagtapos ng lahat, syempre, kailangan ipagpatuloy ang buhay :)) nakakapasok naman
ako ng maayos. kaso nga lang, madalas na rin nasakit yung ulo ko pero kinabukasan
nawawala rin. at hindi pa rin naamin si LA :)) kelan niya kaya aaminin?! kapag ako
hindi
nakapagpigil, ako na talaga aamin?! HAHAHAHA
marami kaming ginawa ngayon. and daming deadlines ng projects at activities. isabay
mo pa yung practice namin sa stage presentation. 2 days na lang, at Christmas Party
naaaaaaaaa :)) naeexcite ako na ewan.
pero bago yan, proproblemahin ko muna yung sandamakmak na projects na 'to.
grabeeee :)) buti na lang may inspiration ako. pumunta naman ako sa locker room
para
kunin dun yung triangle ko at mech.pen. grabe, feeling ko ang layo layo nung
locker.
nakakapagod kaagad. haaaay, ang dali ko namang mapagod. grabe ah. after 100 years,
nakarating na ako sa locker room. nakita ko si Nathan. wiiiiiiw. medyo kinabahan
ako.
siguro dahil na rin sa medyo nanghihina ako ngayon tapos nakikita ko pa si Nathan
ngayon.
"Hm, Hi"
"Hi"
okaaaaay. hanggang dun na lang kami. binuksan ko yung locker ko tapos kinuha yung
mga kailangan kong gamit. bago ko isarado yung locker, medyo napasandal pa ako dun
sa locker. haaaaay, inaatake ata ako ng hika ko aah. wrong timing 'to men! kaya
pala
pagod na pagod ako. amp, sabayan mo pa ng pagsakit ng ulo ko.
Oh shit, tutumba na ata ako eh. tuhod ko na naman ang napansin ko na sobrang
nanghihina. at sa inaakala kong pagbagsak ko na ng tuluyan sa sahig, hindi ko na
naisip
andyan pala si Nathan para saluhin ako. napatingin pa ako sakanya. naiilang na
nahihiya.
"ano na bang meron sayo? madalas ng nanakit ulo mo ah"
pinilit kong tumayo. wiw. kaya ko 'to. kaya ko ba talagaaaa? o.o
"wala 'to. kaya ko 'to"
sinabayan niya ako sa paglabas nung locker room. siguro, binabantayan niya ako.
tsk.
haaaaay, ang sakit talaga ng ulo ko. nakakabadtrip lang. hindi ko na lang namalayan
napasandal nalang ako dun sa pader. nagtitinginan sakin yung mga tao. dali-dali
namang lumapit sakin si Nathan
"huy ano ng nangyayare sayo??"
hindi na ako nakapagsalita. ang sakit ng ulo ko. sobra. parang may migraine ako.
grabe,
hindi ko na kaya. hindi ko aakalain na mapapasigaw ako sa sobrang sakit. ano na ba
talagang nangyayare sakin?! feeling ko pawis na pawis ako. parang sobrang pagod na
pagod ako. hinihingal ako. bawat paghinga ko, kailangan ng effort.
naikot na ang mundo ko..
sana pagkagising ko may mundo pa 'kong babalikan...
"Nicz?!"
blackout :x
` Chapter 47
[LA's POV]
nagulat talaga ako. nagtipon-tipon kasi bigla yung mga tao eh. bigla ko na lang
nakita si
Nicz don. napapasigaw na nga siya eh sa sobrang sakit ng ulo niya. nung mga oras na
yun, gusto kong i-wish na sana ako na lang yung nakakaranas nung sakit niya. wag na
lang si Nicz. ayoko siyang nakikitang nahihirapan.
"Nicz?!"
sakto nun, nahimatay na talaga siya. pinatabi ko lahat ng tao. sa totoo lang, andun
nga
si Nathan eh. nagseselos ako pero siguro dapat ko munang ipagpaliban 'tong
nararamdaman ko. parehas lang naman ang gusto namin ni Nathan eh. ang maging
masaya at maayus palagi si Nicz.
Binuhat ko si Nicz papunta ng clinic. hindi ko nga alam kung bakit hindi na sumunod
si
Nathan eh. linagay ko si Nicz dun sa higaan. syempre, yung school nurse na namin
ang
bahala sa kanya.
lumabas muna ako ng clinic, tapos tinext ko na rin si Ate Niobe at yung mama niya
sa
kung ano man yung nangyare kay Nicz. medyo kinakabahan ako nun kasi parang iba
na. siguro nga dala lang yan ng pagod niya -____- pero hindi pa rin mawala sa isip
ko
ang mag-alala sa ibang bagay. hay nako Nicz, pinapatay mo na ako eh sa sobrang
pagaalala eh . tsk
nagsidatingan naman na sila Kat, Rachel, Nathan at ang tropa.
"oh LA?! anung nangyare kay Nicz?! okay na ba siya?!"
"oo nga, kamusta na siya?! nagaalala na kasi kami talaga dito?!"
kung kayo nagaalala, paano pa kaya ako?! tss..
"ayun, nakahiga pa siya dun sa loob ng clinic. " napatingin naman ako kay Nathan.
"Nathan, salamat pala at andun ka para kay Nicz"
"ah.. yun ba? no prob" siguro, pangarap na rin niya yun. na kahit saglit,
matulungan niya
si Nicz.
syempre, umupo muna kami dun sa parang bench sa tapat ng clinic. magkatabi pa nga
kami ni Nathan, nako po. dahil dito, hindi kami makakaattend ng mga klase. hay
nako!
tsk
"alam mo ba LA, nakakainggit ka..." nagulat naman ako sa sinabi ni Nathan.
"ako? nakakainggit?baket naman?"
"nakuha mo na naman kasi yung tao na gusto kong makuha. lahat na lang ng gusto ko,
napupunta sayo" eh hindi ko nga mukuha-kuha si Nicz tapos ako pa swerte ngayon.
kalokohan.
"hindi ko nga makuha si Nicz eh"
"hindi mo lang alam... pero
matagal mo na siyang nakuha" hindi ko alam kung ano yung sasabihin ko sa kanya. may
gusto din naman kasi siya kay Nicz.
"sus, ano ba yang pinagsasabi mo?"
"mahal ka rin naman nun eh. pansin ko na talaga dati pa. tsaka kanina, nung nakita
ka
niya. dun ko lang nakita na kahit ganun yung nararamdaman niya, gumaan yung loob
niya"
gusto kong sabihin sa kanya na `ows? di nga?`. gusto kong maniwala kasi ang saya
kapag totoo nga yun. pero at the same time, ayokong maniwala kasi ayokong umasa.
magsasalita na sana ako nun ng biglang lumabas yung school nurse namin kasama si
Nicz na mukhang mahina nga. sakto rin ang pagdating ni Ate Niobe para sunduin si
Nicz.
"oh? Nicz?! okay ka na ba?" napatayo ako nun. grabe no, hindi naman halata na sobra
akong nag-alala.
"oo, okay na ako. uuwi lang ako para magpahinga" kakaiba yung ngiti niya. halata na
hindi siya okay pero sinabi niya pa rin niya na okay na siya ng nakangiti.
"salamat talaga LA haa!"
"sige po. ingat kayo!"
nginitian ako ni Nicz bago sila umalis. sila Kat naman at yung iba naming kasama
sinundan na si Nicz. kami na lang yung naiwan ni Nathan dito.
"sabi ko naman na sayo na ikaw talaga yung gusto ni Nicz..."
napatingin ako sa kanya.
"tingnan mo yung ngiti niya nung nakita ka niya. kakaiba diba? imposbile na hindi
mo
napansin yun?"
hindi ako nakapagsalita. ayokong umasa na mahal din ako ni Nicz. pero gusto ko na
mahalin niya rin ako. ang labo ko din no?!
iniwanan naman na ako ni Nathan at sinundan sila Kat. at ako naman, hindi ko na
alam
ang gagawin ko.
sobra ng nakakapagod manghula.
[Nicz's POV]
sumakay kami ni ate sa jeep nun. buti na lang andun si Nathan at LA para alalayan
ako.
hindi ko akalain na sobra magalala yung tropa sa akin. nakakagaan tuloy ng loob :)
napansin ko naman na ibang jeep yung sinakyan namin ni ate.
"ate, mali ata 'tong jeep na nasakyan natin"
"hindi pa naman tayo uuwi, pupunta tayong ospital. syempre, papacheck-up na tayo
nu!"
"grabe ka naman ate! simpleng migraine lang yun no!"
"kahit na. wag ka ngang makulit dyan"
syempre, hindi na ako nagsalita. over over naman kasi, migraine lang. pacheck-up na
kaagad hahaha :)) kamusta naman yun?! after ilang minutes, bumaba na rin kami dun
sa ospital.
kumuha kami nung number para dun sa pagpapacheck-up something. ang dami ngang
nakapila eh. mga pang 46 pa kami. sasakit tuloy pwetan namin ni ate kakaupo
hahaha :))
dahil sobrang tagal pa, nagtext na lang ako kay LA :)) syempre namaaaaan, miss ko
na
yun kaagad
To: LA<3
hoy =)
hindi pa man nagiging minutes ang minute, nagreply na siya. bilis no?!
From: LA<3
angaling. tetxt p mn din sna kta.
mis u na :( nkuwi kn b?
ang sweet naman :)) napapangiti tuloy ako ng wala sa oras.
To: LA<3
mis u din :(
d pa. and2 aq ospital
tuloy-tuloy yung pagtetext namin. bawat text niya ata napapangiti ako tapos
kinikilig ako.
ang saya-saya tuloy hahaha :))
after 1 million years, at last! turn na namin. ang tagal eh :))
pumasok na kami dun sa kwarto nung doctor. wiiiiw. kinakabahan ako. grabe. pinaupo
ako dun sa upuan malapit sa doctor.
"anung nararamdaman niya?"
"ay ayun nga doc, nagcollapse siya kanina sa school nila pero mukhang okay naman
siya. iba na kaya yan?"
"hmm, kasi baka dala lang yan ng pagod pero iha, ano pa bang naeexperience mo?"
"uhm, yung po, nasakit po yung ulo ko madalas. tapos ang dali ko pong mapagod. yung
nga po, parang hindi na nakakaya ng katawan ko yung sakit"
"nagsusuka ka ba?"
"uhm, dati po. pero minsan minsan lang naman po yun"
"ay, mahirap yan ah. eh sa mata mo? nagkakaproblema ba?"
"opo, nagbleblur nga po madalas eh. masyado na po atang nalabo yung mata ko eh"
"kasi yung mga symptoms na yan ay mga dangerous symptoms, pwede siyang magundergo
ng mga steps. gusto niyo ba?"
"ayy opo doc. ano bang mga tests yan?"
"kailangan niya magpa CT scan"
"ha? bakit po?"
"because....
I think she has brain cancer..."
hindi ko na namalayan, napaluha na talaga ako :'(
` Chapter 48
[Nicz's POV]
minsan na lang ako maka-attend ng practice. pero okay lang, tapos naman na namin
eh.
sa totoo lang, hindi na ako makatawa. parang binagsakan na ako ng langit at lupa.
binabasa ko palang yung note na yun. parang gusto ko ng gawin lahat ng gusto kong
gawin :'(
Name: Kamilla Nicole Ramirez
Age: 15
Status: Confirmed
CT Scan Results:
Inherited (genetic). Found a Brain Tumor.
abnormal. growth: very fast
Grade IV
hindi ko mapigilang lumuha. sa totoo lang, si mama at si ate Niobe palang
nakakaalam.
ayaw pa naming ipaalam kay Nico. masyado pa kasi siyang bata para dito. pati si LA
at
ang tropa, hindi ko sinabihan. hay nako. hindi ko na nga alam kung gaano ako
nakatagal
ng ganito. dati pa pala 'tong sakit ko na 'to. nasa linya pala ni papa ang sakit na
brain
cancer na na-inherit ko naman. grabe, ang saklap ko. nakakaiyak :"(
kailangan ko na nga magundergo ng chemotherapy eh. hindi rin naman kasi kaya ng
surgery. una kasi masyadong mahal tsaka wala ring magagawa ang surgery. hindi rin
nun matatanggal yung Brain Tumor. pero sinabi ko na hindi muna ako
magpapachemotherapy. medyo kaya ko pa naman. tsaka hihintayin ko na muna yung
stage presentation. pagtapos nun, bahala na si Lord sakin.
Lumipas ang ibang days. nag-act ako as normal. hindi na lang akong nagpapahalata na
ang bigat bigat na ng loob ko ngayon. buti nga wala na si Isabella sa buhay ko eh.
tingnan mo naman, hindi na nalabas sa kwento. grabe nga eh, hindi na siya
nanggambala. pero non stop pa rin yung panglalandi niya kay LA. pero syempre, hindi
naman siya pinapansin ni LA. asa pa siya.
sayang nga kami ni LA eh. gusto ko siya. gusto niya rin pala ako. kaso nga lang
ayaw pa
niyang gumawa ng first move eh. haaaay :( eh paano kung bukas, wala na ako?
paano na lang siya?
paano na lang kami?
bukas na pala yung stage presentation namin, puspusan nga yung practice namin
ngayon eh. buti nga hindi ako inaatake nung mga symptoms na yun. kumbaga swerte pa
din.
"saya mo ngayon ah hahaha :))"
"masama na bang maging masama ngayon?"
"hindi naman. eto talaga pikon eh haha"
"ang kulet naman kasi eh. bahala ka na nga dyan"
di naman talaga ako galit sa kanya. gusto ko lang na kunware nagtatampo ako sa
kanya. hahaha. labo ko no?! tapos na rin yung practice namin nun. grabe, kabado na
ako bukas. swerte na talaga akong tunay kapag bukas hindi ako atakihin. wiw. kaya
ko
'to. ajaaaaa~!
inayos ko naman na yung gamit ko para maagang makauwi. feel ko kasi kailangan ko na
talagang magpahinga para bukas.
[LA's POV]
parang wala nang nangyayare sa storyang 'to no? parang hindi mo kasi alam kung ano
yung ending. akalain mo yun, hanggang ngayon hindi ko pa rin naaamin kay Nicz na
mahal ko siya. kamusta naman yun?! ako na ata ang pambansang torpe sa mundo?!
"hoy LA! pumarine ka na nga dito!" Ano ba naman 'tong si Kat?! mga salita eh.
hahaha.
linapitan ko naman siya tapos tumabi ako dun sa upuan niya.
"oh ano yun bossing?"
"ikaw ha! sabihin mo nga may gusto ka ba kay Nicz?!"
nagulat naman ako sa pinagsasabi ni Kat. hindi ko naman kasi ineexpect no?!
"ano ba yang tanong mo?!"
"sagutin mo nga ako! baka kasi mamaya sobrang late mo na. dapat umamin ka na
sakanya!"
"eh! bahala na talaga!" tumayo naman na ako at naglalakad papalayo kay Kat.
"hoy LA! pawalk-out walk out ka pa, ayaw na lang aminin eh?!"
hindi ko naman na siya pinansin. nagpatuloy na lang ako sa paglalakad sa labas ng
gym. kailangan ko makalanghap ng sariwang hangin. nako, kung aminin ko na lang
kaya?
napasandal ako dun sa pader nung school building. tiningnan ko yung langit. mukhang
uulan. tsk. bigla kong natanaw si Nicz na patawid kalye. pauwi na siguro 'to.
napaisip tuloy ako lalo. ano na bang gagawin ko? susundan ko ba siya dun? ano
baaaa?! LA, kita mo naman na wala na siyang makitang jeep na sasakyan oh?!
binibigyan ka na ni Lord ng chance?! ano naaaa~?! kelan ka ba gagalaw dyan?!
napailing ako.
at napapikit...
5...
4...
3...
2..
1...
sa hindi nalalamang dahilan, parang naglakad ng kusa yung paa ko.
patungo kay Nicz.
patungo sa buhay ko.
patungo sa kinabukasan ko
andun na ako sa labas nung school gate namin. kitang-kita ko si Nicz, naghihintay
pa
din ng jeep. ang dami ngang nadaan na kotse. ang dami tuloy sagabal, hindi ako
makatawid.
kaso parang sayang sa oras kung maghihintay pa ko sa pagtigil ng mga kotse.
"NICZ?!" nakakahiyang sumigaw pero okay lang. eto na eh. it's no turning back.
nakita ko naman siyang napatingin sakin tapos napangiti.
"HOY LA?! ANO YUN?!"
"USAP TAYO! PUPUNTA AKO DYAN?! O PUPUNTA AKO DITO?!"
"HA?!! HINDI KITA MARINEG!"
badtrip naman yung mga kotse at jeep oh. ang iingay. tsk.
"WALA YUN. NICZ!...
I LOVE YOU!" shet! sana narinig niya yun :">
"HA?!" nung sinabi niya yun, ang laki-laki ng ngiti niya. sus, sigurado akong
narinig niya
yun. nagsenyas ako sa kanya na lumakad kami papunta dun papunta sa may over pass
para makapagusap kami ng maayus.
"MAHAL TALAGA KITA NICZ. SOBRA NA OH!" nakakahiya kasi ang daming taong
nakakarinig. tapos naglalakad pa kami nung sinigaw ko yan. naramdaman ko na yung
ambon, pero parang wala pa rin sakin.
"BAKIT NGAYON MO LANG SINABI?! NAKAKAINES KA!"
"SORRY NAMAN!"
umakyat na ako dun sa stairs para i-meet siya sa taas nung over pass. siya naman
umakyat sa kabilang stairs. naglakad kaming dalawa papunta sa isa't-isa. sakto nun,
bigla na lang umulan.
"oh ayun nasabi ko na, anong reaksyon mo?"
"tae mo kasi. nakakaines ka. syempre,
mahal din kita. sobra din"
napangite ako nun. nakakapangsisi. sana pala dati ko pa sinabi sa kanya. eh di ayus
sana ang lahat. :">
"kaso LA, paano kung..."
kinabahan ako bigla. napaisip ako kung ayus na ba talaga sana ang lahat? o.O
"paano kung...
mamatay na ako bukas? :("
parang nag-panic yung puso ko. hindi ko alam kung anong sasabihin ko. gusto kong
sabihin na, `okay lang. susunod ako`. pero sa mga oras na yun, halos hindi ako
makapagsalita. hindi ako makagalaw.
"LA...
I have Brain Cancer :'("
O.O
` Chapter 49
[LA's POV]
yun na yun eh. confirmed. may brain cancer nga siya. naluluha na lang ako. hindi ko
alam yung sasabihin ko. hindi ko alam kung ano yung gagawin ko. ang hina ko talaga.
siya na 'tong may sakit, pero pakiramdam ko, ako na 'tong may mas malalang sakit
eh.
"hindi ko nga agad nasabi sayo eh..." namumuo na yung mga luha niya sa mga mata
niya. halatang pinipigilan pa nga niya 'tong pumatak. "sorry ha. kung masyadong
late
mong nalaman!"
hindi ko na napigilan na mapayakap sa kanya. mas hinigpitan ko pa nga eh. feel ko
huling yakap ko na 'to sakanya. pero wag naman sana.
"sorry talaga :'(" hindi ko na napigilang umiyak. ang sakit sakit kasi. sobra
"hayaan mo. gagawin na natin lahat ngayon ng gusto mong gawin" tiningnan ko siya at
pinilit kong ngumite. sana kahit sa sandaling ito, malaman niya na kahit gaano man
kaikli
ang panahon para samin, kaya namin gawing makabuluhan iyon. basta magkasama
kami.
"eh paano kung wala na ako next month? paano na?"
"atleast may panahon pa tayo para gawin yun lahat"
"paano kung next week?"
"eh di lalasapin ko na bawat araw na kasama kita"
nakakainis. bakit kaya ganito no?! kung kelan, akala mo ayus na ang lahat. akala mo
wala ka ng problema. wala ng sagabal. nasayo ng lahat ng kailangan mo pero sa isang
iglap, kaya palang makuha sayo. abot kamay mo na eh, kaso mawawala pa.
hanggang gabi, tumambay kami dun sa over pass. inoff nga namin yung cellphone
namin eh para walang sagabal. siguro, nagpapanic na si Kuya at yung mama at ate ni
Nicz. madaling araw na rin kasi. andito pa rin kami ni Nicz, nagkwekwentuhan.
"oh dali. gawa tayong listahan ng mga gagawin natin!" kumuha ako ng papel at
ballpen.
"eh sus. kaya ba talaga natin yun gawin haa?!"
"syempre! dali na kasi! anong gusto mo?"
"hmm, syempre gusto ko matapos natin ng mganda yung stage presentation!"
pinakinggan ko na lang siya. at kasabay nun, sinusulat ko lahat ng mga pangarap
niya
sa buhay. "tapos gusto kong makajoy ride at libutin ang buong makati... gusto kong
makita ang sunset at sunrise kasama ka at syempre...
gusto kong magka-asawa at magkaroon ng pamilya"
1. stage presentation
2. joy ride
3. sunset & sunrise
4. family
yun. kakayanin namin yan. medyo nagdalawang isip pa nga ako dun sa huling parte.
yung family. pero malay mo, kaya pa namin paabutin don :)
"yun lang. masaya na ako :)"
"osige! gagawin natin 'to haa!"
pero nginitian niya na lang ako. pagtapos nung mahabang kwentuhan namin, hinatid ko
na siya sa bahay nila. mga 2 am na rin siguro nun. grabe no? sinulit na talaga
namin
yung mga espesyal na sandaling yun.
dumating na din yung araw ng stage presentation namin. maayus na ang lahat.
kumpleto ang costumes at props. pati yung setting, ayus na rin. atlast. isang
pangarap ni
Nicz ang matutpad sa stage presentation na 'to.
"oh ano? kaya mo?"
"oo naman. eto naman, kailangan ko pa 'tong matupad no!"
bilib ako sa kanya. kahit kasi may pinagdadaanan siya na napakabigat ngayon, masaya
pa rin siya. pinapakita niya kung gaano siya kalakas.
nagsimula na yung stage presentation. nung una, sobrang kabado ako pero habang
nagtatagal. nawawala din yung kaba ko.
natatakot nga ako para kay Nicz eh. bawat scene, nagaalala ako para sakanya. kasi
baka mamaya magcollapse na lang siya bigla. wiw.
3 hours din yung stage presentation namin, succesful naman. nakangite nga si Nicz
nung huli eh, grabe. halatang masaya siya sa ginawa niya. nakakalungkot na isipin
na
pwede rin palang mawala yung mga ngiti na 'to.
hay, bakit ba puro kadramahan yung iniisip ko?! tsk -____-
nagtipon-tipon kaming lahat ng mga cast at syempre yung tropa sa backstage. at
last,
tapos na ang stage presentation na 'to. mahirap yun ah. puspusang pagprapractice
rin
to.
"oh ayan. stage presentation. check na yun! gusto mo na ba mag joy ride?"
"ang bilis naman nun! kakatapos lang tapos ganun na!"
"sige na kasiii! lika na!"
hinila ko naman siya papalabas. nagtaka nga sila Nathan nun eh, hindi pa naman kasi
nila alam yun :x tsk. ayoko na nga isipin yun. ang importante, masaya si Nicz. yun
lang
naman ang gusto ko eh.
hiniram ko talaga yung kotse ni kuya para sa pangarap niyang 'to. kahit na walang
lisensiya, okay lang. basta para kay Nicz.
"oh? ano yan?" tinutukoy niya yung kotse na nasa harapan niya ngayon
"ayy tricycle yan! grabe, syempre malamang kotse :)))" nagawa ko pang mangasar no?
hahaha :))
"amp ka! sige ka hindi ako sasama sayo!"
"ang arte mo. sakay na!" binuksan ko yung kotse para sa kanya tapos syempre,
sumakay na ako dun sa driver's seat. tiningnan ko muna siya, mukha ngang nanghihina
siya eh. nakakaawa pero napailing ako. hindi dapat ako ganito eh. hindi ko dapat
iparamdam sa kanya na nakakaawa siya.
"oh ayan, tutuoparin na natin yung pangalawang pangarap mo ha!"
nag-nod na lang siya. habang nagdra-drive ako. amaze na amaze siya sa nakikita niya
sa labas. first time niya sigurong malibot ang makati ng ganito. mga isang oras na
rin
akong nagdra-drive. wala ngang stop-over eh. nahalata ko na rin na hindi na sa
bintana
nakatingin si Nicz. nakatingin na siya sakin.
"oh bakit ka ganyan makatingin? nakakatunaw ha"
"patawa ka no!" astig talaga yung ganito. yung tipong wala kayong inaalala. ganun.
"gusto lang kitang tingnan. baka mamiss ko yung itsura mo eh"
"sus, ayaw pang sabihin na gwapong-gwapo ka sakin eh :))"
"ang kapal neto hahaha :P asa naman yun"
natahimik kami pareho. parang sabay nga kaming nag-sigh eh.
"kapag ako nawala na, ano ngang gagawin mo?"
napatigil ako dun.
"wag mo ngang sabihin yan. hindi yan mangyayare"
"pero hindi nga? ano ngang gagawin mo?"
"hindi ako iiyak kasi baka
sumunod ako sayo"
papanindigan ko yan. parang kasing pag nawala na siya, wala ding saysay yung buhay
ko. parang hindi ako kumpleto. kulang na kulang na kumbaga.
"wag ka ngang ganyan! hindi kita hahayaan na gawin mo yun no?!"
"at bakit naman?!"
"eh kasi gusto ko ikaw yung tumupad nung panghuli kong pangarap para sakin :)"
yung family -___- tsss.
"bakit?! aabot naman tayo dun ha! magpapakasal tayo. tapos magkakaanak tayo! totoo
yan. kaya natin yun no!"
"let's face the truth LA. alam mo naman diba? hindi natin kaya"
"kung hindi lang ikaw ang mapapangasawa ko. kung hindi lang ikaw ang magiging ina
ng mga anak ko. mas maigi na lang na hindi na ako magkapamilya"
` Chapter 50
[LA's POV]
"hindi talaga pwede yung ganun LA"
bigla ko na lang pintaigil yung kotse. wala akong pakielam kung nasa gitna man kami
ng
kalsado oh ano. wala akong pakielam kung lahat ng mga driver dyan, magalit sakin.
kung alam lang nila kung gaano na kasakit, maiintindihan nila ako.
"pwede yun. gagawin ko lahat para matupad yun lahat."
hinawakan niya yung pisngi ko.
"kahit anong pilit natin, wala na LA" umayus naman na siya ng pagkakaupo niya.
nakita
ko na napapaluha siya pero ginagawa niya yung best niya para hindi pumatak yung
luha
niya. "kasi LA, paano kung wala na ako bukas? paano na kung next week, pagkagising
mo, burado na ako sa mundo?"
"okay lang. masaya na ako kahit na tatlong segundo lang kita makakasama sa buhay
ko"
natahimik lang kami. hindi na kasi namin alam kung anong gagawin eh. dun na nga
lang
namin napansin na galit na galit na samin yung mga driver ng kotse na nasa likod
lang
namin. kaya stinart ko na rin yung kotse at nagdrive na kaagad.
hindi na kami nakapagsalita pareho. masyado ngang tahimik. may mga oras na gusto
kong basagin yung katahimikan. gusto ko siyang asarin o lokohin pero parang hindi
ko
na magawa.
inihatid ko siya sa bahay nila ng mga 9pm. sobrang late na no. hindi na nga kami
nakapaghapunan. kumaen ako sa bahay nila para sabayan si Nicz. medyo naguusap na
kami nun. siguro kanina, sobrang nadala lang kami ng lungkot. grabe kasi yung mga
pangyayare eh. ang saklap :(
lumipas ang mga araw. madalas na nasuka si Nicz. nagiging madalas na rin ang
pagkasakit ng ulo niya at paghina niya. napipilitan ako na umalalay sa kanya. halos
isang buwan din siyang ganun.
nagaundergo na rin siya ng chemotherapy. parang hindi na nga rin siya napasok eh.
ako
naman kapag after classes, nadalaw sa kanya. naikwento ko na rin sa tropa yung
problema ni Nicz ngayon. napaiyak pa nga sila eh. lalo na si Kat at Rachel na
parang
best friends na niya.
dumadalaw sila kay Nicz paminsan-minsa. grabe nga eh, hinang-hina yung katawan ni
Nicz. medyo napapansin na nga yung pagnipis ng buhok niya eh. nakakaawa yung
mama niya, ate niya at si Nico. parang araw-araw naiyak sila. siguro, doble nung
sakit
na nararanasan ko ngayon, yung nararanasan nila. grabe no.
natupad na nga rin yung ikatlong pangarap niya eh. yung sunset at sunrise. minsan
na
rin kasi akong nagover night dito sa ospital para bantayan siya. oh diba? ganun ko
kasi
talaga siya kamahal. pinaupo ko pa siya nun sa wheelchair at nagelevator kami
papunta
ng rooftop. dun namin pinanuod yung sunrise.
halong joy at sadness yung nararamdaman ko nun. masaya ako kasi napapangiti siya
kahit papaano. malungkot kasi hindi ko kakayanin na mawala pa siya. kaya nga sana,
wag pa ngayon :'(. please lang, wag pa ngayon.
at syempre, gumising pa talaga ako ng 5:30 a.m kinabukasan para lang ipakita sa
kanya
ang sunrise :) pinagplanuhan ko talaga yun. sinearch ko pa nga sa internet yung
saktong paglitaw ng araw eh. dapat kasi perfect. kasi para sa kanya yun
sa totoo lang, isang pangarap na lang ang natitira. yung pagtataguyod ng pamilya.
gusto
ko siyang pakasalan. pero paano diba? kung pwede lang namin baguhin yung age
namin. gagawin ko eh.
nasa labas ako ng kwarto ngayon ni Nicz. nakaupo kami dito ni EJ sa may waiting
area.
"oh pre, anu bang plano mo dun sa huling pangarap ni Nicz?"
"ewan ko nga eh..."
"ang hina mo naman pre! kung magpropose ka na kaya sakanya"
"'tol ang bata pa namin para magpakasal!"
"siguro hindi naman na iniisip ni Nicz yung tunay na kasalan eh. kahit na kasalan
lang as
kunware. pwede niyo yan ganapin dun sa chapel sa baba. tapos yang sing-sing ng
mommy mo yung ibigay mo sakanya. ikaw naman LA. isip ka naman kahit papaano."
napangite agad ako dun sa plano ni EJ. hindi ko alam pero malay mo pwede din yun
diba? hindi man totoo pero sige, hayaan na lang. basta alam ko naman sa sarili ko
na
siya talaga yung mahal ko.
"oh ano LA? gagawin mo na ba?"
"eh kelan ko ba pwedeng gawin yun?"
"hindi mo ba gusto ngayon!?"
grabe parang hanggang ngayon torpe pa rin ako?! kamusta naman yun diba?! tumayo
naman na ako. syempre, inayus ko yung sarili ko para at least naman magmukha akong
tao sa harap ni Nicz. huminga muna ako ng malalim bago pumasok nung kwarto niya.
nung nakita ko siya, napapaluha ako kasi halatang mahina siya eh. masyado ring
mabilisan 'tong gagawin ko eh.
lumapit ako sa kanya.
"Hi Nicz" ngumite ako sakanya sabay kiss sa noo niya.
"sweet mo ngayon ha" halatang hirap siyang magsalita nun. grabe :'(
"masama na bang maging sweet ngayon?"
ngumite na lang siya sakin. ang cute niya pa rin kahit na ganyan. haaaaay.
"ay oo nga pala. muntik ko ng makalimutan oh!" hinawakan ko yung kamay niya. tapos
pinakita ko sa kanya yung ring. halatang may gulat sa expression ng mukha niya. ako
naman, naluluha sa sobrang tuwa. at last, kahit na kunwarian lang 'to,
mapapakasalan
ko siya.
"will you marry me?"
napaiyak talaga siya nun. tapos pinilit niyang umupo para yakapin lang ako.
"oh ano? wala ka pang sagot?"
"oo. yes. matagal ko ng gustong gawin yun"
hindi naman talaga magarbo yung plinano nila Nathan na kasalan para samin. dun lang
naman kasi sa chapel sa ibaba nung hospital. nakaupo pa nga sa wheelchair nun si
Nicz
tapos nakasimpleng dress lang siya. sobrang ganda niya
kinakabahan nga ako eh. feeling ko, matutunaw na ako.
dun lang kami sa harap nung altar. samantalang sila Kat, nakaupo. kumbaga, witness
daw. andun nga si kuya eh. pati yung mama ni Nicz, andun rin.
lumuhod ako sa harap ni Nicz. garalgal pa yung boses ko nung sinabi ko na..
"will you be mine forever? will you love me forever? till death do us part."
ngumiti siya sakin sabay sabi ng "yes, I do"
yinakap ko lang siya nun. malamng andyan yung mama niya eh. pero yinakap ko siya ng
mahigpit. akalain mo yun, I had a wife. I had her.
many months had passed pagkatapos nun. nakagraduate na nga kaming lahat, syempre
except si Nicz, ng highschool eh. linalabanan pa rin niya hanggang nun yung cancer
niya pero 2 months after nung graduation namin...
kinuha Niya na rin siya :(
Epilogue
[LA's POV]
nakatapos ako ng college sa kursong computer engineering. asensado ang lolo niyo!
syempre, andun pa rin ang barkada. ang dami ngang nangyareng magaganda eh, sana
andito si Nicz para masaksihan 'to lahat no? nakapagmove on na rin ako syempre.
pero
hanggang ngayon, siya pa din naman eh. hindi na nagbago.
ayun nga, pagkagraduate ko, nagform kami ng band. tutal nga, sumikat yung banda
namin sa subdivision namin. ayus na yun diba?! at ang pangalan ng banda namin
"Kamilla's Band". grabe no, in memory of Nicz talaga yan :D
syempre, hindi naman maiiwasan na malaos kami. hindi rin nagtatagal ang kasikatan
nu.
mga 26 years old na ako nung natupad ko na yung wish ni Nicz. diba nga sabi niya
sakin ako ang tutpad ng panghuling wish niya para sakanya. ang magkapamilya.
nakilala ko si Andrea. nasa iisang kompanya kasi kami eh. kaya ayun, natutunan ko
din
naman siyang mahalin. may pagkakapareho nga yung ugali niya kay Nicz eh. pero
syempre, kahit na siya yung naging asawa kong tunay, si Nicz pa rin by heart. hindi
ko
alam kung bakit. hindi ko nga alam kung tama o mali eh. bahala na.
may anak kami ni Andrea. dalawang lalake at isang babae. si Mark, Martin at Nicole.
ako
nga yung nagbigay nung pangalan nung bunsong babae eh. kaya nga paboritong anak
ko yun eh :D
lumipas ang ilang taon. hindi rin kasi mapipigilan ang pagtanda diba? I'm currently
63
years old. balak ko ngang sunduin yung apo ko eh na anak ni Nicole. medyo gabi na
rin
kasi pati umuulan. kakatapos lang din nung cheerdance practice nung apo ko. ako na
lang yung nagvolunteer na sumundo. hindi ko din alam kung bakit. trip ko lang.
madulas yung kalye nun. tapos wala pa masyadong ilaw. nakakatakot nga eh. hindi mo
alam yung susunod na mangyayare. parang hindi mo mawari kung eto na ba yun? eto
na ba yung senyas na matutupad na din yung pangarap ko.
natupad ko naman na yung kay Nicz diba? siguro pwede naman na yung panagarap ko
na yung matupad. ano nga ba yung panagarap ko? simple lang. ang makasama siya
ulit.
sino pa nga diba? syempre, si Kamilla Nicole Ramirez.
kinapitan ko ng mahigpit yung manibela. kinakabahan kasi ako pero hindi ko
maintindihan kung kinakabahan ba talaga ako. ang gulo ko rin no? malabo eh.
muntik ko na ngang hindi mapansin na may isa din kotse na papasalubong sa akin.
taeeeeee
buti nakaiwas ako papunta dun sa kabilang lane o siguro kanina pa ako tigok.
badtrip
yung kotse na yun ah. lasing siguro nagdradrive nun. hay nako naman. napatigil na
tuloy
ako dun sa kabilang lane nung kalye. badtrip yung kotseng yan.
napabuntong-hininga muna ako bago maistart ulet yung kotse. lintek pa nga eh,ang
tagal pa bago magstart. badtrip oh. ngayon pa 'to nagloko?! nangaasar ba talaga
'to?!
tss.
medyo napansin ko na may malaking ilaw na papasalubong sakin. pagkatingin ko sa
kanan ko..
isang truck na may kargang mga bakal...
isang truck na sobrang mabilis ang pagpapatakbo...
isang truck na may tulog na driver..
isang truck na hindi na kontrolado..
siguro eto na. parang wala akong naramdaman. pagpikit ko na lang, wala na ako sa
totoong kinalalagyan ko pero sigurado akong naririnig ko pa yung mga pangyayari sa
totoong mundo. pinakiramdaman ko muna ang lahat. narinig ko na yung wang wang ng
mga pulis at ambulansya.
napakabilis ng pangyayare. naririnig ko na lang bigla ang mga doktor na
nagsusumikap
na buhayin pa ako. paulit-ulit nilang sinisigaw ang salitang `clear`.
narinig ko ang paghihinagpis ni Andrea at yung mga anak namin. andun din yung apo
ko
na susunduin ko sana. naiyak nga din siya eh. ewan ko kung makakatawa pa ba ako o
iiyak na rin lang ako. huling tingin ko na rin naman sakanila 'to eh.
siguro eto na rin naman yung tamang panahon para makasama ko ulit siya.
**teeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeet**
yun na ang senyas na wala na akong buhay sa lupa. pero dito, syempre makikita ko na
kasi ulet yung dahilan kung bakit pa ako nabuhay eh.
nasabi nga niya sakin dati na "minsan may dadating sa inyong tao na magkakaroon ng
malaking parte sa buhay niyo para ibigay sa inyo ang mga bagay na wala kayo
ngayon..."
para sakin siya yun. siya ay mayroong napakalaking parte sa buhay ko tsaka siya ang
nagturo sakin kung paano magamahal ng tama.
sa wakas, makikita ko na siya.
makikita ko na yung pangarap ko.
lumingon ako sa likod ko.
hindi na ako magugulat kasi andun siya. nakangiti.
andun si Kamilla Nicole Ramirez.
at wala na akong mahihiling pa kasi lahat natupad na.
END