50σ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙΟΝ PDF

1

ἐπιμέλεια π. Γεώργιος Ἰ. Θεοδωρίδης

ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙΟΝ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ (σ.2), ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (Ο
ΧΟΡΟΣ) (σ.2), ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ (σ.5), ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ (σ.6),
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΜΕΤΑΛΗΨΙΝ (σ. 9), ΘΕΙΑ
ΜΕΤΑΛΗΨΙΣ (σ.13), ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ (σ.21), ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ
(σ.27), ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ (σ. 31), Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ
Παρακλητικοῦ Κανόνος εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον (σ. 47)

ΚΑΛΥΜΝΟΣ 2020

2
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ και εις τον κόσμον σου άπαντα, ότι
Πρὸ τοῦ Ἀρίστου συ ει ο ευλογων, αγιάζων και
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, τρέφων τα σύμπαντα Χριστέ ο Θεός
ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ ημων, και σοι την δόξαν
βασιλεία σου· γεννηθήτω τὸ θέλημά αναπέμπομεν, συν τω αναρχω σου
σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· Πατρί και τω Παναγίω και αγαθω και
τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ζωοποιω σου Πνεύματι, νυν, και αεί,
ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ και εις τους αιωνας των αιώνων.
ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς Αμήν.)
ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ
μὴ εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, Μετὰ τὸ δεῖπνον
ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Εὔφρανας ἡμᾶς, Κύριε, ἐν τοῖς
(Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ ποιήμασί σου, καὶ ἐν τοῖς ἔργοις τῶν
δύναμις καὶ ἡ δόξα χειρῶν σου ἠγαλλιασάμεθα.
τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Ὑιοῦ καὶ τοῦ Ἐσημειώθη ἐφ᾿ ἡμᾶς τὸ φῶς τοῦ
ἁγίου Πνεύματος, προσώπου σου, Κύριε· ἔδωκας
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν εὐφροσύνην εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν.
αἰώνων. Ἀμήν.) Ἀπὸ καρποῦ σίτου, οἴνου καὶ ἐλαίου
Δόξα Πατρί καὶ Ὑιῷ καὶ ἁγίῳ αὐτῶν ἐνεπλήσθημεν. Ἐν εἰρήνῃ ἐπὶ
Πνεύματι• τὸ αὐτὸ κοιμηθησόμεθα καὶ
καὶ νῦν καὶ ἀεί καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας ὑπνώσομεν· ὅτι σύ, Κύριε, κατὰ
τῶν αἰώνων. Ἀμήν. μόνας ἐπ᾿ ἐλπίδι κατῴκισας ἡμᾶς.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε Ἀμήν.
ἐλέησον. (Πάτερ ἅγιε εὐλόγησον.) Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν,
Χριστὲ ὁ Θεός ἡμῶν, εὐλόγησον τὴν Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός, ἐλέησον
βρῶσιν καὶ τὴν πόσιν τῶν δούλων ἡμᾶς. Ἀμήν.
Σου, + ὅτι ἅγιος εἶ πάντοτε, νῦν καὶ
ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. (Ἐν ἡμέραις νηστείας, μετὰ τὸ
Ἀμήν. δεῖπνον ἀντί «Εὔφρανας ἡμᾶς...»
λέγομεν τὴν Εὐχαριστίαν τοῦ
Μετὰ τὸ ἄριστον• μεσημβρινοῦ γεύματος
Εὐχαριστοῦμεν σοι, Χριστὲ ὁ Θεός «Εὐχαριστοῦμέν σοι, Χριστὲ ὁ Θεὸς
ἡμῶν, ὅτι ἐνέπλησας ἡμᾶς τῶν ἡμῶν, ὅτι ἐνέπλησας ἡμᾶς τῶν
ἐπιγείων σου ἀγαθῶν• μή στερήσῃς ἐπιγείων σου ἀγαθῶν…)
ἡμᾶς καὶ τῆς ἐπουρανίου σου ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (Ο ΧΟΡΟΣ)
βασιλείας• ἀλλ' ὡς ἐν μέσῳ τῶν (καμπάνα, καντήλια)Ἱ. :Εὐλογημένη ἡ
μαθητῶν σου παρεγένου Σωτήρ, τὴν βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ
εἰρήνην διδοὺς αὐτοῖς, ἐλθέ καὶ μεθ' τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ
ἡμῶν, καὶ σῶσον ἡμᾶς. εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων./ Ἀμήν./
Δόξα Σοι ὁ Θεός, Δόξα Σοι ὁ Θεός, Κύριε ἐλέησον (12ἢ13). /Ὑπεραγία
Δόξα Σοι ὁ Θεός. Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. / Σοὶ, Κύριε.
Δι' εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν, στίχος α΄. Εὐλόγει ἡ ψυχή
--- Αμήν.
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον μου, τὸν Κύριον, καὶ πάντα τὰ ἐντός
ἡμᾶς. Ἀμήν. μου τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.[ Στίχ.
(ΔΟΞΑ…ΚΑΙ ΝΥΝ…ΚΥΡΙΕ α'. Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθαι τῷ
ΕΛΕΗΣΟΝ…ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ. ΙΕΡΕΥΣ: Κυρίῳ, καὶ ψάλλειν τῷ ὀνόματί σου,
Χριστέ ο Θεός, ευλόγησον τα Ὕψιστε.]Ταῖς πρεσβείαις τῆς
περισσεύματα της τραπέζης ταύτης, Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶσον ἡμᾶς. Στίχ.
και πλήθυνον αυτά εν τω οίκω τούτω β΄. Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον,
3
καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς θανάτῳ θάνατον πατήσας, εἷς ὢν τῆς
ἀνταποδόσεις αὐτοῦ. [Στίχ. β'. Τοῦ Ἁγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τῷ
ἀναγγέλλειν τῷ πρωῒ τὸ ἔλεός σου, Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, σῶσον
καὶ τὴν ἀλήθειάν σου κατὰ ἡμᾶς.--- Κύριε ἐλέησον (2). /
νύκτα.]Ταῖς πρεσβείαις τῆς Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. /
Θεοτόκου… Στίχ. γ΄. Κύριος ἐν τῷ Σοὶ, Κύριε. / Ἀμήν. --- (Μικρὰ εἴσοδος,
οὐρανῷ ἡτοίμασε τὸν θρόνον αὐτοῦ, λαμπάδα, ἑξαπτέρυγα...) Στίχ. α΄.
καὶ ἡ Βασιλεία αὐτοῦ πάντων Αὕτη ἡ ἡμέρα Κυρίου,
δεσπόζει.[ Στίχ. γ'. Ὅτι εὐθὺς Κύριος ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν
ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ οὐκ ἔστιν ἀδικία ἐν αὐτῇ. (Στίχ. β΄. Αἰνεσάτωσαν Αὐτὸν
αὐτῷ.]Ταῖς πρεσβείαις…(Δόξα…Καὶ οἱ οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ).
νῦν… Ταῖς πρεσβείαις…)---.Κύριε, Ἀπολυτίκιον------ΙΕΡΕΙΣ: Δεῦτε
ελέησον (2). /Ὑπεραγία Θεοτόκε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν
σῶσον ἡμᾶς. / Σοι, Κύριε. --- Ἀμήν. Χριστῷ. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ
στίχος α΄. Αἴνει, ἡ ψυχή μου, τὸν ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν (ἢ ὁ ἐν Ἁγίοις
Κύριον, αἰνέσω Κύριον ἐν τῇ ζωῇ θαυμαστός), ψάλλοντάς σοι·
μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως Ἀλληλούϊα. ὁ β΄χορός
ὑπάρχω.[ Στίχ. α'. Δεῦτε ἐπαναλαμβάνει μετὰ τοὺς ἱερεῖς:
ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστὰς ἐκ
ἀλαλάξωμεν τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι νεκρῶν (ἢ ὁ ἐν Ἁγίοις θαυμαστός),
ἡμῶν.] Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ψάλλοντάς σοι· Ἀλληλούϊα. Ἠ (ἐὰν
ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν (ἢ ὁ ἐν Ἁγίοις εἶναι ἕνας ἱερεύς) ὁ α΄χορός: Δεῦτε
θαυμαστός), ψάλλοντάς σοι· προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν
Ἀλληλούϊα. Στίχ. β΄. Μακάριος, οὗ ὁ Χριστῷ. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ
Θεὸς Ἰακὼβ βοηθὸς αὐτοῦ, ἡ ἐλπὶς ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν (ἢ ὁ ἐν Ἁγίοις
αὐτοῦ ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτοῦ. θαυμαστός ) ὁ β΄χορός: ψάλλοντάς
[Στίχ. β'. Προφθάσωμεν τὸ σοι· Ἀλληλούϊα ------ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ
πρόσωπον αὐτοῦ ἐν ἐξομολογήσει, ΗΧΟΣ Γ΄. ΘΕΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ. Γόνος
καὶ ἐν ψαλμοῖς ἀλαλάξωμεν αὐτῷ, γέγονας Γάνου καὶ Χώρας, μέγα
ὅτι Θεὸς μέγας, Κύριος καὶ Βασιλεὺς καύχημα νήσου Καλύμνου,
μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν.]Σῶσον παμμακάριστε Σάββα, πατήρ ἡμῶν·
ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ…Στίχ. γ΄. Βασιλεύσει καὶ γὰρ ὁδόν διελθών τῆς ἀσκήσεως,
Κύριος εἰς τὸν αἰῶνα, ὁ Θεὸς σου, τοῦ ἀκροτάτου τέλους ἐπέτυχες. Διὸ
Σιών, εἰς γενεὰν καὶ γενεάν. [Στίχ. γ'. πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι
Ὅτι ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὰ πέρατα τῆς τὰς ψυχὰς ἡμῶν.(Στὰ μνημόσυνα:
γῆς, καὶ τὰ ὕψη τῶν ὀρέων αὐτοῦ Μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον, Χριστέ,
εἰσιν, ὅτι αὐτοῦ ἐστιν ἡ θάλασσα, καὶ τὴν ψυχὴν τοῦ δούλου (τῆς δούλης,
αὐτὸς ἐποίησεν αὐτήν, καὶ τὴν ξηράν τῶν δούλων) σου· ἔνθα οὐκ ἐστι
αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἔπλασαν.]Σῶσον πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ
ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ…. Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ ζωὴ ἀτελεύτητος). ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ :
καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ Προστασία τῶν Χριστιανῶν
καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ἀκαταίσχυντε, μεσιτεία πρὸς τὸν
Ἀμήν. Ὁ Μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος Ποιητὴν ἀμετάθετε, μὴ παρίδῃς
τοῦ Θεοῦ, ἀθάνατος ὑπάρχων καὶ ἁμαρτωλῶν δεήσεων φωνάς, ἀλλὰ
καταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμετέραν πρόφθασον, ὡς ἀγαθή, εἰς τὴν
σωτηρίαν σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας βοήθειαν ἡμῶν, τῶν πιστῶς
Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, κραυγαζόντων σοι. Τάχυνον εἰς
ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας, πρεσβείαν, καὶ σπεῦσον εἰς ἱκεσίαν, ἡ
σταυρωθείς τε Χριστὲ ὁ Θεός, προστατεύουσα ἀεί, Θεοτόκε, τῶν
4
τιμώντων σε.--- Κύριε ἐλέησον. / ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ
Ἀμήν. Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος ἰσχυρός, Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς
Ἅγιος ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς.(τρίς). Παρθένου καὶ
Δόξα Πατρί καὶ Υἰῷ καὶ Ἁγίῳ ἐνανθρωπήσαντα.Σταυρωθέντα τε
Πνεύματι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ἅγιος παθόντα καὶ ταφέντα. Καὶ ἀναστάντα
ἀθάνατος, ἐλέησον ἠμᾶς. / (ναὶ) τῇ τρίτῃ ἡμέρα κατὰ τὰς Γραφάς. Καὶ
Δύναμις. Ἄγιος ὁ Θεὸς - Ἅγιος ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ
ἰσχυρός - Ἅγιος ἀθάνατος, ἐλέησον καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.
ἡμᾶς.--- (Ἀπόστολος, θυμίαμα, Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης
λαμπάδα) Ἀλληλούια. Ἀλληλούια. κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς
Ἀλληλούια.--- Καὶ τῷ πνεύματί σου. / βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος. Καὶ εἰς τὸ
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. / Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ --- Δόξα σοι, Κύριε, ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς
8
δόξα σοι. [ Κύριε ἐλέησον (γ΄) () τὴν ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ
τελευταίαν ἅπαξ / Ἀμήν. / Κύριε συμπροσκυνούμενον καὶ
ἐλέησον.(7) / Σοὶ, Κύριε. / Ἀμήν. / συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ
Κύριε ἐλέησον.(2) / Ἀμήν. / Κύριε τῶν προφητῶν. Εἰς μίαν, Ἁγίαν,
2
ἐλέησον ( ).]Ἀμήν. (θυμίαμα) Ο
ἱ τὰ Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν
Χερουβεὶμ μυστικῶς εἰκονίζοντες, Ἐκκλησίαν.Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς
καὶ τῇ ζωοποιῷ Τριάδι τὸν τρισάγιον ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Προσδοκῶ
ὕμνον προσᾴδοντες, πᾶσαν τὴν ἀνάστασιν νεκρῶν.Καὶ ζωὴν τοῦ
βιοτικὴν ἀποθώμεθα μέριμναν, ὡς μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν. (Ζέον) /
τὸν Βασιλέα τῶν ὅλων ὑποδεξόμενοι. Ἔλεον εἰρήνης, θυσίαν αἰνέσεως. /
(Μεγάλη εἴσοδος, λαμπάδα, θυμιατό Καὶ μετὰ τοῦ πνεύματός σου. /
ἐξαπτέρυγα) / Ἀμήν. Ταῖς ἀγγελικαῖς Ἔχομεν πρὸς τὸν Κύριον. / Ἄξιον καὶ
ἀοράτως δορυφορούμενον τάξεσιν. δίκαιον. / Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος
Ἀλληλούϊα (γ΄). / Κύριε ἐλέησον.(5) / Σαβαώθ· πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ
Παράσχου Κύριε(6). / Ὑπεραγία τῆς δόξης σου, ὡσαννὰ ἐν τοῖς
Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. / Σοὶ, Κύριε. / ὑψίστοις. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος
Ἀμήν. / Καὶ τῷ πνεύματί σου. ἐν ὀνόματι Κυρίου. Ὡσαννὰ (ὁ) ἐν
/ Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, τοῖς ὑψίστοις. / Ἀμήν. / Ἀμήν. / Σὲ
Τριάδα ὁμοούσιον καὶ ἀχώριστον ὑμνοῦμεν, σὲ εὐλογοῦμεν, σοὶ
(στὰ συλλείτουργα: Ἀγαπήσω σε, εὐχαριστοῦμεν, Κύριε, καὶ δεόμεθά
Κύριε, ἡ ἰσχύς μου, Κύριος στερέωμά σου, ὁ Θεὸς ἡμῶν.(καμπάνα,
μου, καὶ καταφυγή μου καὶ ῥύστης θυμίαμα, ἀντίδωρα) / Ἄξιόν ἐστιν ὡς
μου). / Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, ἀληθῶς μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον,
Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητὴν τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον
οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν
καὶ ἀοράτων. Καὶ εἰς ἕνα Κύριον τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ
Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν
τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς Σεραφείμ· τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν
γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως
αἰώνων· φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. / Κύριε
ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, ἐλέησον. (ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ) / Καὶ
γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον πάντων καὶ πασῶν. / Ἀμήν. / Και μετά
τῷ Πατρί, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο. του πνεύματος σου. ---
Κύριε ἐλέησον
Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ (). / Παράσχου Κύριε (6) ἢ Κύριε
5
τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐλέησον(3) --- Σοί, Κύριε. / Πάτερ

5
ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς· ἁγιασθήτω γι’αυτούς που θα κοινωνήσουν. είμαστε όρθιοι

τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία όταν, ο ιερέας μας ευλογει (κλίνουμε και την
κεφαλή), όταν μας θυμιάζει, όταν περνάει από
σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν
μπροστά μας το Ευαγγέλιο, όταν λέμε το
οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον “Πιστεύω” και το “Πάτερ ημων”.
ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ
σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ (ἐκφώνως) Εἴη τὸ κράτος τῆς
ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς βασιλείας σου εὐλογημένον καὶ
ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ δεδοξασμένον, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ
εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν
ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. /Ἀμήν. καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
/ Καὶ τῷ πνεύματί σου. / Σοί, Κύριε. αἰώνων.(Ή ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ
/Ἀμήν. --- Εἷς Ἅγιος, εἷς Κύριος, ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΣ) ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν.
Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ [(ΛΙΤΗ), ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ
Πατρός. Ἀμήν. - * Α ἰνεῖτε τὸν Κύριον Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ Θεὸς, κατὰ τὸ
ἐκ τῶν οὐρανῶν. Ἀλληλούϊα. μέγα ἔλεός Σου· δεόμεθά Σου,
(ΑΜΩΜΟΙ ΕΝ ΟΔΩ ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. (Χ.: ΚΥΡΙΕ,
ΑΛΛΗΛΟΥΪΑ…)--- Τοῦ δείπνου σου ΕΛΕΗΣΟΝ γ΄)
τοῦ μυστικοῦ, σήμερον Υἱὲ Θεοῦ ….Ἔτι δεόμεθα καὶ ὑπὲρ τοῦ
κοινωνόν με παράλαβε· οὐ μὴ γὰρ εἰσακοῦσαι Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν
τοῖς ἐχθροῖς σου τὸ μυστήριον εἴπω· φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν
οὐ φίλημά σοι δώσω, καθάπερ ὁ ἁμαρτωλῶν καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Χ.
Ἰούδας· ἀλλ' ὡς ὁ λῃστὴς ὁμολογῶ Ἀμήν. Ὁ πρῶτος τῇ τάξει τῶν Ἱερέων,
σοι· Μνήσθητί μου Κύριε ἐν τῇ κλινόμενος, λέγει·.
βασιλείᾳ σου. (θυμιατό) / Εἴδομεν τὸ Ἐπάκουσον ἡμῶν,… νῦν καὶ ἀεὶ
φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.Ὁ
ἐπουράνιον, εὕρομεν πίστιν ἀληθῆ, Χορός· Ἀμήν. Ὁ Ἱερεύς·+ Εἰρήνη
ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυνοῦντες, πᾶσι. Ὁ
Χορός· Καὶ τῷ πνεύματί σου.
αὕτη γὰρ ἡμᾶς ἔσωσεν.(ΤΟ ΠΑΣΧΑ: Ὁ Διάκονος· Τ ὰς κεφαλὰς ἡμῶν τῷ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ…) / Ἀμήν. (Ἀμήν. Κυρίῳ κλίνωμεν. Ὁ Χορός· Σοί,
Ἀμήν. Ἀμήν. Πληρωθήτω τὸ στόμα Κύριε. Ὁ Ἱερεύς· Δέσποτα, πολυέλεε
ἡμῶν αἰνέσεώς σου, Κύριε, ὅπως …Ὁ Χορός· Ἀ μήν. Ὁ Ἱερεὺς
ἀνυμνήσωμεν τὴν δόξαν σου, ὅτι θυμιᾷ καὶ ὁ Χορὸς ψάλλει· Ἦχος πλ.
ἠξίωσας ἡμᾶς τῶν ἁγίων σου α’. Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε
μετασχεῖν μυστηρίων· τήρησον ἡμᾶς Κεχαριτωμένη Μαρία ὁ Κύριος μετὰ
ἐν τῷ σῷ ἁγιασμῷ, ὅλην τὴν ἡμέραν σοῦ· εὐλογημένη Σὺ ἐν γυναιξί, καὶ
μελετᾶν τὴν δικαιοσύνην σου. εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας
Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα.) / σου, ὅ
τι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν
Κύριε ἐλέησον (2). / Σοί, Κύριε. / ἡμῶν.
Ἀμήν. / Κύριε ἐλέησον. / Ἀμήν. Εἴη τὸ Ἐν τῇ Διακαινησίμῳ ἑβδομάδι,
ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ ἀντὶ τοῦ <Θεοτόκε Παρθένε>,
νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος.(τρίς). --- ψάλλεται τό· <Χριστὸς ἀνέστη>. Ὁ
(Μετά πνευμάτων δικαίων…) --- Διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὁ
Κύριε ἐλέησον. / Ἀμήν. / Δόξα Χορός· Κύριε, ἐλέησον. Ὁ

Πατρί... Καὶ νῦν... Κύριε ἐλέησον (γ΄), Ἱερεύς(λαβὼν ἕναν ἄρτον καὶ
Πάτερ ἅγιε, εὐλόγησον. / Τὸν εὐλογῶν αὐτόν)·
εὐλογοῦντα καὶ ἁγιάζοντα ἡμᾶς, + Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς
Κύριε, φύλαττε εἰς πολλὰ ἔτη. / ἡμῶν….Ὁ Χορός· Ἀ μήν. (ἀσπασμὸς
Ἀμήν.(ἀντίδωρα, κεριά, ἄρτου) Ὁ Ἱερεύς· Ἦχ ος βαρύς.
καντήλια...).*βγάζουμε έξω το αντίδωρο
6
Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ Ἀπὸ τῶν κριμάτων σου οὐκ ἐξέκλινα,

ἐπείνασαν· οἱ δὲ ἐκζητοῦντες τὸν ὅτι σὺ ἐνομοθέτησάς με. Ἐλέησόν με,
Κύριον, οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸς Κύριε.
ἀγαθοῦ.Οἱ δὲ Χοροὶ Ἔκλινα τὴν καρδίαν μου, τοῦ ποιῆσαι
ἐπαναλαμβάνουσι τὸ αὐτὸ δίς.] τὰ δικαιώματά σου εἰς τὸν αἰῶνα δι΄
ΑΠΟΣΤΙΧΑ (Ή ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΚΑΙ ἀντάμειψιν. Ἐλέησόν με, Κύριε.
ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ) Καιρὸς τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ,
διεσκέδασαν τὸν νόμον σου.
Ἐλέησόν με, Κύριε.
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ
ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ. Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΝ ΩΡΑ Πνεύματι, καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς
ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ, ΣΤΑΣΙΣ ΠΡΩΤΗ, αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ἐλέησόν
Ἀπὸ Ψαλμὸν 118. Ἦχος πλ. β΄. με, Κύριε, Κύριε.
Ἄμωμοι ἐν ὁδῷ, Ἀλληλούϊα. ΣΤΑΣΙΣ ΤΡΙΤΗ, Ἦχος πλ. δ΄.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ Καὶ ἐλέησόν με. Ἀλληλούϊα.
δικαιώματά σου. Ἀλληλούϊα. Ἐπίβλεψον ἐπ΄ ἐμὲ καὶ ἐλέησόν με,
Ἐπεπόθησεν ἡ ψυχή μου τοῦ κατὰ τὸ κρῖμα τῶν ἀγαπώντων τὸ
ἐπιθυμῆσαι τὰ κρίματά σου ἐν παντὶ ὄνομά σου. Ἀλληλούϊα.
καιρῷ. Ἀλληλούϊα. Νεώτερος ἐγώ εἰμι, καὶ
Ἐνύσταξεν ἡ ψυχή μου ἀπὸ ἀκηδίας, ἐξουδενωμένος, τὰ δικαιώματά σου
βεβαίωσόν με ἐν τοῖς λόγοις σου. οὐκ ἐπελαθόμην. Ἀλληλούϊα.
Ἀλληλούϊα. Τῆς φωνῆς μου ἄκουσον, Κύριε, κατὰ
Κλῖνον τὴν καρδίαν μου εἰς τὰ τὸ ἔλεός σου, κατὰ τὸ κρῖμα σου
μαρτύριά σου, καὶ μὴ εἰς πλεονεξίαν. ζῆσόν με. Ἀλληλούϊα.
Ἀλληλούϊα. Ἄρχοντες κατεδίωξάν με δωρεάν,
Ἀθυμία κατέσχε με ἀπὸ ἁμαρτωλῶν, καὶ ἀπὸ τῶν λόγων σου ἐδειλίασεν ἡ
τῶν ἐγκαταλιμπανόντων τὸν νόμον καρδία μου. Ἀλληλούϊα.
σου. Ἀλληλούϊα. Ζήσεται ἡ ψυχή μου καὶ αἰνέσει σε,
Μέτοχος ἐγώ εἰμι πάντων τῶν καὶ τὰ κρίματά σου βοηθήσει μοι.
φοβουμένων σε, καὶ τῶν Ἐπλανήθην ὡς πρόβατον ἀπολωλός,
φυλασσόντων τὰς ἐντολάς σου. ζήτησον τὸν δοῦλον (τὴν δούλην,
Ἀλληλούϊα. τοὺς δούλους σου, τὰς δούλας σου)
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ σου, ὅτι τὰς ἐντολάς σου οὐκ
Πνεύματι, καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς ἐπελαθόμην.
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ἀκολουθία τοῦ Μνημοσύνου εἰς
Ἀλληλούϊα. κεκοιμημένους(+ ΝΕΚΡΩΣΙΜΟΥ
ΣΤΑΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ, Ἦχος πλ. α΄. ΤΡΙΣΑΓΙΟΥ)
Αἱ χεῖρες σου ἐποίησάν με καὶ {ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΙ ΤΗΣ Θ.
ἔπλασάν με, συνέτισόν με καὶ ΛΕΙΤΟΥΓΙΑΣ.Ἱερεύς· Εὐλογητὸς ὁ
μαθήσομαι τὰς ἐντολάς σου. Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ
Ἐλέησόν με, Κύριε. εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὅτι ἐγενήθην ὡς ἀσκὸς ἐν πάχνῃ, τὰ Ἀναγνώστης· Ἀμήν.
δικαιώματά σου οὐκ ἐπελαθόμην. Τρισάγιον . Δόξα... Καὶ νῦν... Παναγία
Ἐλέησόν με, Κύριε. Τριάς... Κύριε, ἐλέησον (γ΄). Δόξα...
Σός εἰμι ἐγώ, σῶσον με, ὅτι τὰ Καὶ νῦν... Πάτερ ἡμῶν... Ὅτι Σοῦ
δικαιώματά σου ἐξεζήτησα. Ἐλέησόν ἐστιν...
με, Κύριε. ……………………………………………
7
ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ (ΣΤΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ἐν Παραδείσῳ, ὅπου χοροὶ τῶν

ΜΕΤΑ ΤΟ «ΕΙΗ ΤΟ ΟΝΟΜΑ Ἁγίων, Κύριε, καὶ οἱ δίκαιοι
ΚΥΡΙΟΥ…» ) ἐκλάμψουσιν ὡς φωστῆρες· [τὸν
Ἦχος πλ. α΄. κεκοιμημένον δοῦλον, τὴν
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ κεκοιμημένην δούλην, τοὺς
δικαιώματά σου. κεκοιμημένους δούλους σου]
Τῶν Ἁγίων ὁ χορός, εὗρε πηγὴν τῆς ἀνάπαυσον, παρορῶν [αὐτοῦ, αὐτῆς,
ζωῆς καὶ θύραν Παραδείσου, εὕρω αὐτῶν] πάντα τὰ ἐγκλήματα.
κἀγώ, τὴν ὁδὸν διὰ τῆς μετανοίας· τὸ Δόξα... Τριαδικόν.
ἀπολωλὸς πρόβατον ἐγώ εἰμι· Τὸ τριλαμπὲς τῆς μιᾶς Θεότητος,
ἀνακάλεσαί με, Σωτήρ, καὶ σῶσόν με. εὐσεβῶς ὑμνήσωμεν βοῶντες·
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ Ἅγιος εἶ, ὁ Πατὴρ ὁ ἄναρχος, ὁ
δικαιώματά σου. συνάναρχος Υἱὸς καὶ θεῖον Πνεῦμα·
Οἱ τὸν Ἀμνόν, τοῦ Θεοῦ κυρήξαντες, φώτισον ἡμᾶς πίστει σοι
καὶ σφαγιασθέντες ὥσπερ ἄρνες, καὶ λατρεύοντας, καὶ τοῦ αἰωνίου πυρὸς
πρὸς ζωὴν τὴν ἀγήρω, Ἅγιοι, καὶ ἐξάρπασον.
ἀΐδιον μετατεθέντες, τοῦτον ἐκτενῶς, Καὶ νῦν... Θεοτοκίον.
Μάρτυρες, αἰτήσασθε, ὀφλημάτων Χαῖρε σεμνή, ἡ Θεὸν σαρκὶ τεκοῦσα,
λύσιν ἡμῖν δωρήσασαθαι. εἰς πάντων σωτηρίαν, δι΄ ἧς γένος
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ τῶν ἀνθρώπων εὕρατο τὴν
δικαιώματά σου. σωτηρίαν· διὰ σοῦ εὕροιμεν
Οἱ τὴν ὁδόν, τὴν στενὴν βαδίσαντες, Παράδεισον, Θεοτόκε, ἁγνὴ
τεθλιμμένην πάντες οἱ ἐν βίῳ· οἱ τὸν εὐλογημένη.
Σταυρόν, ὡς ζυγὸν ἀράμενοι, καὶ ἐμοὶ Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα.
ἀκολουθήσαντες ἐν πίστει, δεῦτε Δόξα σοι ὁ Θεός (γ΄). (καὶ ανάπαυσον
ἀπολαύετε, ἃ ἡτοίμασα ὑμῖν, βραβεῖα τὸν δοῦλον σου- τὴν δούλην σου,
καὶ στέφη τὰ οὐράνια. τοὺς δούλους σου)
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ ΙΔΙΟΜΕΛΑ, Ἦχος πλ. δ΄. (Ο ΙΕΡΕΥΣ
δικαιώματά σου. ΘΥΜΙΑΖΩΝ)
Ὁ πάλαι μέν, ἐκ μὴ ὄντων πλάσας με, Μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον, Χριστέ,
καὶ εἰκόνι σου θείᾳ τιμήσας, τὴν ψυχὴν (τὰς ψυχὰς) [τοῦ δούλου,
παραβάσει ἐντολῆς δὲ πάλιν με τῆς δούλης, τῶν δούλων] σου· ἔνθα
ἐπιστρέψας εἰς γῆν ἐξ ἧς ἐλήφθην, οὐκ ἐστὶ πόνος, οὐ λύπη, οὐ
εἰς τὸ καθ΄ ὁμοίωσιν ἐπανάγαγε, τὸ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος.}
ἀρχαῖον κάλλος ἀναμορφώσασθαι. [Ἀκολουθία τοῦ ΝΕΚΡΩΣΙΜΟΥ
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ ΤΡΙΣΑΓΙΟΥ
δικαιώματά σου. [Ἱερεύς· Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν,
Εἰκών εἰμι, τῆς ἀῤῥήτου δόξης σου, εἰ πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς
καὶ στίγματα φέρω πταισμάτων· αἰῶνας τῶν αἰώνων.
οἰκτείρησον τὸ σὸν πλάσμα, Ἀναγνώστης· Ἀμήν.
Δέσποτα, καὶ καθάρισον σῇ Τρισάγιον. Δόξα... Καὶ νῦν... Παναγία
εὐσπλαγχνίᾳ· καὶ τὴν ποθεινὴν Τριάς... Κύριε, ἐλέησον (γ΄). Δόξα...
πατρίδα παράσχου μοι, Παραδείσου Καὶ νῦν... Πάτερ ἡμῶν... Ὅτι Σοῦ
πάλιν ποιῶν πολίτην με. ἐστιν...]
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ Καὶ ψάλλουσι τὰ Τροπάρια ταῦτα.
δικαιώματά σου. Ἧχος δ΄.(ΣΤΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΕΙΗ ΤΟ
Ἀνάπαυσον, ὁ Θεὸς [τὸν δοῦλόν σου, ΟΝΟΜΑ ΚΥΡΙΟΥ…)
τὴν δούλην σου, τοὺς δούλους σου,] Μετὰ πνευμάτων δικαίων
καὶ κατάταξον [αὐτὸν, αὐτὴν, αὐτοὺς] τετελειωμένων, τὴν ψυχὴν (τὰς
8
ψυχὰς) [τοῦ δούλου, τῆς δούλης, τῶν Ἱερεύς· ὁ Θεὸς τῶν πνευμάτων καὶ

δούλων] σου, Σῶτερ, ἀνάπαυσον, πάσης σαρκός, ὁ τὸν θάνατον
φυλάττων αὐτὴν (αὐτὰς) εἰς τὴν καταπατήσας, τὸν δὲ διάβολον
μακαρίαν ζωὴν τὴν παρὰ σοί, καταργήσας, καὶ ζωὴν τῷ κόσμῳ σου
φιλάνθρωπε. δωρησάμενος· Αὐτός, Κύριε,
Εἰς τὴν κατάπαυσίν σου, Κύριε, ὅπου ἀνάπαυσον καὶ τὴν ψυχὴν (τὰς
πάντες οἱ Ἅγιοί σου ἀναπαύονται, ψυχὰς) τοῦ κεκοιμημένου δούλου,
ἀνάπαυσον καὶ τὴν ψυχήν (τὰς [τῆς κεκοιμημένης δούλης, τῶν
ψυχὰς) [τοῦ δούλου, τῆς δούλης, τῶν κεκοιμημένων δούλων] σου (δεῖνος),
δούλων] σου, ὅτι μόνος ὑπάρχεις ἐν τόπῳ φωτεινῷ, ἐν τόπῳ χλοερῷ,
ἀθάνατος. ἐν τόπῳ ἀναψύξεως, ἔνθα ἀπέδρα
Δόξα... πᾶσα ὀδύνη, λύπη καὶ στεναγμός.
Σὺ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ καταβὰς εἰς Πᾶν ἁμάρτημα τὸ παρ΄ [αὐτοῦ, αὐτῆς,
῞Αδην, καὶ τὰς ὀδύνας λύσας τῶν αὐτῶν] πραχθὲν ἐν λόγῳ ἢ ἔργῳ ἢ
πεπεδημένων· αὐτὸς καὶ τὴν ψυχὴν διανοίᾳ, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος
(τὰς ψυχὰς) [τοῦ δούλου, τῆς δούλης, Θεὸς συγχώρησον· ὅτι οὐκ ἔστιν
τῶν δούλων] σου, Σῶτερ, ἄνθρωπος ὃς ζήσεται καὶ οὐχ
ἀνάπαυσον. ἁμαρτήσει· σὺ γὰρ μόνος, Κύριε,
Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. ἐκτὸς ἁμαρτίας ὑπάρχεις· ἡ
Ἡ μόνη ἁγνὴ καὶ ἄχραντος δικαιοσύνη σου, δικαιοσύνη εἰς τὸν
Παρθένος, ἡ Θεὸν ἀσπόρως αἰῶνα, καὶ ὁ λόγος σου ἀλήθεια.
κυήσασα, πρέσβευε ὑπὲρ τοῦ (Δ) Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. (Χ.Κύριε,
ἐλεηθῆναι, καὶ συγχωρηθῆναι τὴν ελέησον) Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ
ψυχὴν (τὰς ψυχὰς) [τοῦ δούλου, τῆς ζωὴ καὶ ἡ μακαρία ἀνάπαυσις τοῦ
δούλης, τῶν δούλων] σου. κεκοιμημένου δούλου, [τῆς
Ἱερεύς (Δ)· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός, κεκοιμημένης δούλης, τῶν
κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά κεκοιμημένων δούλων] σου (δεῖνος),
σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν
Ἀναγνώστης· Κύριε, ἐλέησον. δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ
Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ καί,
ψυχῆς (τῶν ψυχῶν) [τοῦ ἀγαθῷ καὶ ζωοποποιῷ σου Πνεύματι,
κεκοιμημένου δούλου, τῆς νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
κεκοιμημένης δούλης, τῶν αἰώνων. (Ο Β΄ΙΕΡΕΥΣ ΤΟ ΙΔΙΟ)
κεκοιμημένων δούλων] τοῦ Θεοῦ Ἀναγνώστης· Ἀμήν.
(δεῖνος) καὶ ὑπὲρ τοῦ συγχωρηθῆναι [[[Ἱερεύς· Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς
[αὐτῷ, αὐτῇ, αὐτοῖς] πᾶν πλημμέλημα ἡμῶν, δόξα σοι.
ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον. Ὁ καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων τὴν
Ἀναγνώστης· Κύριε, ἐλέησον. ἐξουσίαν ἔχων ὡς ἀθάνατος
Ὅπως Κύριος ὁ Θεὸς τάξῃ τὴν ψυχὴν Βασιλεύς, καὶ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν,
(τὰς ψυχὰς) [αὐτοῦ, αὐτῆς, αὐτῶν] Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς
ἔνθα οἱ δίκαιοι ἀναπαύονται, τὰ ἐλέη πρεσβείαις τῆς παναχράντου ἁγίας
τοῦ Θεοῦ, τὴν βασιλείαν τῶν αὐτοῦ Μητρός, τῶν ἁγίων ἐνδόξων
οὐρανῶν καὶ ἄφεσιν τῶν αὐτοῦ, καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν
[αὐτῆς, αὐτῶν] ἁμαρτιῶν, παρὰ ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν,
Χριστῷ τῷ ἀθανάτῳ Βασιλεῖ καὶ Θεῷ τῶν ἁγίων ἐνδόξων Προπατόρων
ἡμῶν αἰτησώμεθα. Ἀβραάμ, Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, τοῦ ὁσίου
Ἀναγνώστης· Παράσχου Κύριε. καὶ δικαίου φίλου αὐτοῦ Λαζάρου
Ἱερεύς (Δ)· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. τοῦ τετραημέρου, καὶ πάντων τῶν
Ἀναγνώστης· Κύριε, ἐλέησον. Ἁγίων, τὴν ψυχὴν (τὰς ψυχὰς) τοῦ
9
κεκοιμημένου δούλου, [τῆς δυνάμεων, εἰς πίστιν ἀκαταίσχυντον,

κεκοιμημένης δούλης, τῶν εἰς ἀγάπην ἀνυπόκριτον, εἰς πλησμονὴν
κεκοιμημένων δούλων] αὐτοῦ σοφίας, εἰς περιποίησιν τῶν ἐντολῶν
(δεῖνος)· ἐν σκηναῖς δικαίων τάξαι· σου, εἰς προσθήκην τῆς θείας σου
ἐν κόλποις Ἀβραὰμ ἀναπαῦσαι· καὶ χάριτος καὶ τῆς σῆς βασιλείας
μετὰ δικαίων συναριθμῆσαι· ἡμᾶς δ΄ οἰκείωσιν· ἵνα ἐν τῷ ἁγιασμῷ σου δι᾿
ἐλεῆσαι καὶ σῶσαι ὡς ἀγαθὸς καὶ αὐτῶν φυλαττόμενος, τῆς σῆς χάριτος
φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός.]]] μνημονεύω διὰ παντὸς καὶ μηκέτι
Δι΄ ἄνδραν· Αἰωνία σου ἡ μνήμη ἐμαυτῷ ζῶ, ἀλλὰ σοὶ τῷ ἡμετέρῳ
ἀξιομακάριστε καὶ ἀείμνηστε ἀδελφὲ Δεσπότῃ καὶ εὐεργέτῃ. Καὶ οὕτω τοῦ
ἡμῶν (γ΄).[Ἒπὶ δὲ γυναικός· Αἰωνία τῇδε βίου ἀπάρας ἐπ᾿ ἐλπίδι ζωῆς
σου ἡ μνήμη ἀξιομακάριστος καὶ αἰωνίου, εἰς τὴν ἀΐδιον καταντήσω
ἀείμνηστος ἀδελφὴ ἡμῶν ἀνάπαυσιν, ἔνθα ὁ τῶν ἑορταζόντων
(γ΄).Πληθυντικός: Α ἰωνία σας ἡ ἦχος ὁ ἀκατάπαυστος καὶ ἡ ἀπέραντος
μνήμη ἀξιομακάριστοι καὶ ἀείμνηστοι ἡδονὴ τῶν καθορώντων τοῦ σοῦ
ἀδελφοὶ (-αὶ) ἡμῶν προσώπου τὸ κάλλος τὸ ἄῤῥητον. Σὺ
(γ΄).]}(ΘΥΜΙΑΖΩΝ ΚΑΙ ΨΑΛΤΑ) γὰρ εἶ τὸ ὄντως ἐφετὸν καὶ ἡ
Αἰωνία ἡ μνήμη, Αἰωνία ἡ μνήμη, ἀνέκφραστος εὐφροσύνη τῶν
Αἰωνία αὐτοῦ, [αὐτῆς, αὐτῶν] ἡ ἀγαπώντων σε, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν,
μνήμη (γ΄).( Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. καὶ σὲ ὑμνεῖ πᾶσα ἡ κτίσις εἰς τοὺς
ΑΠΟΛΥΣΙΣ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ)Ἱερεύς αἰῶνας. Ἀμήν. Δέσποτα Χριστὲ ὁ Θεός,
:Δι΄εὐχῶν...Ἀναγνώστης· Ἀμήν. βασιλεῦ τῶν αἰώνων καὶ δημιουργὲ
τῶν ἁπάντων, εὐχαριστῶ σοι ἐπὶ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ πᾶσιν, οἷς παρέσχου μοι ἀγαθοῖς, καὶ
ΜΕΤΑΛΗΨΙΝ (δεν την διαβάζουμε την ἐπὶ τῇ μεταλήψει τῶν ἀχράντων καὶ
Διακαινήσιμο και την απόδοσι του ζωοποιῶν σου μυστηρίων. Δέομαι οὖν
Πάσχα). Ἐπὰν δὲ τύχῃς τῆς καλῆς σου, ἀγαθὲ καὶ φιλάνθρωπε· φύλαξόν
μετουσίας τῶν ζωοποιῶν μυστικῶν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου καὶ ἐν τῇ τῶν
δωρημάτων, ὕμνησον εὐθύς, πτερύγων σου σκιᾷ· καὶ δώρησαί μοι
εὐχαρίστησον μέγα, καὶ τάδε θερμῶς ἐν καθαρῷ συνειδότι, μέχρις ἐσχάτης
ἐκ ψυχῆς Θεῷ λέγε· Δόξα σοι, ὁ Θεός· μου ἀναπνοῆς, ἐπαξίως μετέχειν τῶν
δόξα σοι, ὁ Θεός· δόξα σοι, ὁ Θεός! ἁγιασμάτων σου, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν
Εὐχαριστῶ σοι, Κύριε, ὁ Θεός μου, ὅτι καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον. Σὺ γὰρ εἶ ὁ ἄρτος
οὐκ ἀπώσω με τὸν ἁμαρτωλόν, ἀλλὰ τῆς ζωῆς, ἡ πηγὴ τοῦ ἁγιασμοῦ, ὁ
κοινωνόν με γενέσθαι τῶν δοτὴρ τῶν ἀγαθῶν· καὶ σοὶ τὴν δόξαν
ἁγιασμάτων σου κατηξίωσας. ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ
Εὐχαριστῶ σοι, ὅτι μέ τὸν ἀνάξιον Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς
μεταλαβεῖν τῶν ἀχράντων σου καὶ αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ὁ δοὺς
ἐπουρανίων δωρεῶν κατηξίωσας. τροφήν μοι σάρκα σὴν ἑκουσίως, ὁ
Ἀλλά, Δέσποτα φιλάνθρωπε, ὁ ὑπὲρ πῦρ ὑπάρχων καὶ φλέγων ἀναξίους, μὴ
ἡμῶν ἀποθανών τε καὶ ἀναστὰς καὶ δὴ καταφλέξῃς με, μὴ Πλαστουργέ
χαρισάμενος ἡμῖν τὰ φρικτὰ ταῦτα καὶ μου· μᾶλλον δίελθε πρὸς μελῶν μου
ζωοποιά σου Μυστήρια, ἐπ᾿ εὐεργεσίᾳ συνθέσεις, εἰς πάντας ἁρμούς, εἰς
καὶ ἁγιασμῷ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν νεφρούς, εἰς καρδίαν· φλέξον δ᾿
σωμάτων ἡμῶν, δὸς γενέσθαι ταῦτα ἀκάνθας τῶν ὅλων μου πταισμάτων.
κἀμοὶ εἰς ἴασιν ψυχῆς τε καὶ σώματος, Ψυχὴν κάθαρον, ἁγίασον τὰς φρένας·
εἰς ἀποτροπὴν παντὸς ἐναντίου, εἰς τὰς ἰγνύας στήριξον ὀστέοις ἅμα·
φωτισμὸν τῶν ὀφθαλμῶν τῆς καρδίας αἰσθήσεων φώτισον ἁπλῆν πεντάδα·
μου, εἰς εἰρήνην τῶν ψυχικῶν μου ὅλον με τῷ σῷ συγκαθήλωσον φόβω.
10
Ἀεὶ σκέπε, φρούρει τε καὶ φύλαττέ με ἀξίωσόν με, μέχρι τελευταίας μου
ἐκ παντὸς ἔργου καὶ λόγου ἀναπνοῆς, ἀκατακρίτως ὑποδέχεσθαι
ψυχοφθόρου. Ἅγνιζε καὶ κάθαρε καὶ τῶν ἀχράντων Μυστηρίων τὸν
ῥύθμιζέ με· κάλλυνε, συνέτιζε καὶ ἁγιασμόν, εἰς ἴασιν ψυχῆς τε καὶ
φώτιζέ με· δεῖξόν με σὸν σκήνωμα σώματος· καὶ παράσχου μοι δάκρυα
Πνεύματος μόνου, καὶ μηκέτι σκήνωμα μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως, εἰς τὸ
τῆς ἁμαρτίας· ἵν᾿ ὡς σὸν οἶκον εἰσόδῳ ὑμνεῖν καὶ δοξάζειν σε πάσας τὰς
κοινωνίας, ὡς πῦρ με φεύγῃ πᾶς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου. Ὅτι εὐλογημένη
κακοῦργος, πᾶν πάθος. Πρέσβεις καὶ δεδοξασμένη ὑπάρχεις εἰς τοὺς
φέρω σοι πάντας ἡγιασμένους, τὰς αἰῶνας· Ἀμήν (3).
ταξιαρχίας τε τῶν Ἀσωμάτων, τὸν Ὁ ἱερεύς· Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλον
Πρόδρομόν σου, τοὺς σοφοὺς σου, Δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμα σου, ἐν
Ἀποστόλους, πρὸς τοῖς δε σὴν εἰρήνῃ· ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ
ἄχραντον ἁγνὴν Μητέρα· ὧν τὰς λιτάς, σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ
εὔσπλαγχνε, δέξαι, Χριστέ μου, καὶ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν· φῶς
φωτὸς παῖδα τὸν σὸν ἔργασαι λάτριν. εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καὶ δόξαν
Σὺ γὰρ ὑπάρχεις ἁγιασμὸς καὶ μόνος λαοῦ σου Ἰσραήλ. Ἅγιος ὁ Θεός,
ἡμῶν, ἀγαθέ, τῶν ψυχῶν καὶ Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος,
λαμπρότης· καὶ σοὶ πρεπόντως, ὡς ἐλέησον ἡμᾶς (ἐκ τρίτου).(στην
Θεῷ καὶ Δεσπότῃ, δόξαν ἅπαντες Διακαινήσιμο Χριστός ανέστη…) Δόξα
πέμπομεν καθ᾿ ἡμέραν. Τ ὸ Σῶμά σου Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι, καὶ
τὸ ἅγιον, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
ἡμῶν, γένοιτό μοι εἰς ζωὴν αἰώνιον, καὶ αἰώνων. Ἀμήν. Παναγία Τριάς, ἐλέησον
τὸ Αἷμά σου τὸ τίμιον εἰς ἄφεσιν ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις
ἁμαρτιῶν. Γένοιτό δε μοι ἡ εὐχαριστία ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς
αὕτη εἰς χαράν, ὑγείαν καὶ ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι
εὐφροσύνην· καὶ ἐν τῇ φοβερᾷ καὶ τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ
δευτέρᾳ ἐλεύσει σου ἀξίωσόν με τὸν ὀνόματός σου. Κύριε ἐλέησον. Κύριε
ἁμαρτωλὸν στῆναι ἐκ δεξιῶν τῆς σῆς ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον. Δόξα Πατρὶ
δόξης, πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι, καὶ νῦν καὶ
σου Μητρός, καὶ πάντων σου τῶν ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἁγίων. Ἀμήν. Παναγία Δέσποινα, Ἀμήν. Πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς,
Θεοτόκε, τὸ φῶς τῆς ἐσκοτισμένης ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ
μου ψυχῆς, ἡ ἐλπίς, ἡ σκέπη, ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά
καταφυγή, ἡ παραμυθία, τὸ ἀγαλλίαμά σου ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν
μου, εὐχαριστῶ σοι, ὅτι ἠξίωσάς με ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν
τὸν ἀνάξιον κοινωνὸν γενέσθαι τοῦ σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα
ἀχράντου Σώματος καὶ τοῦ Τιμίου ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς
Αἵματος τοῦ Υἱοῦ σου. Ἀλλ᾿ ἡ τεκοῦσα ὀφειλέταις ἡμῶν καὶ μὴ εἰσενέγκῃς
τὸ ἀληθινὸν φῶς, φώτισόν μου τοὺς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς
νοητοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας· ἡ ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ
τὴν πηγὴν τῆς ἀθανασίας κυήσασα, Βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα,
ζωοποίησόν με τὸν τεθανατωμένον τῇ τοῦ Πατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ
ἁμαρτίᾳ, ἡ τοῦ ἐλεήμονος Θεοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς
φιλεύσπλαγχνος Μήτηρ, ἐλέησόν με, τοὺς αἰῶνας των αἰώνων. Χ.: Ἀμήν.
καὶ δὸς κατάνυξιν καὶ συντριβὴν ἐν τῇ
καρδίᾳ μου καὶ ταπείνωσιν ἐν τοῖς [Τὸ Ἀ
πολυτίκιον τῆς ἡμέρας (καὶ τὸ
διανοήμασί μου, καὶ ἀνάκλησιν ἐν ταῖς Θεοτοκίον, τὸ τοῦ Ναοῦ) καὶ τὸ
αἰχμαλωσίαις τῶν λογισμῶν μου. Καὶ Ἀπολυτίκιον καὶ Κοντάκιον τοῦ ἱεροῦ
11
Χρυσοστόμου ἢ τοῦ Μεγάλου ΔΟΞΑ ΠΑΤΡΙ…Ὦφθης βάσις ἄσειστος

Βασιλείου. [Εἰ δε ἐστι Δεσποτική ἢ τῇ Ἐκκλησίᾳ, νέμων πᾶσιν ἄσυλον, τὴν
Θεομητορικὴ ἑορτή, λέγε πρῶτον τὸ κυριότητα βροτοῖς, ἐπισφραγίζων σοῖς
Ἀπολυτίκιον τροπάριον τῆς ἑορτῆς, δόγμασιν, οὐρανοφάντορ Βασίλειε
εἶτα τὸ τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου ἢ τοῦ ὅσιε. Καὶ νῦν... Τῇ πρεσβείᾳ Κύριε,
Μεγάλου Βασιλείου. ] πάντων τῶν Ἁγίων, …

Ἀπολυτίκιον τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου. (ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΗ: 12 -3 , Όσιος
Ἦχος πλ. δ´. Γρηγόριος ο Α' Διάλογος Πάπας Ρώμης,
Ἡ τοῦ στόματός σου, καθάπερ Ἦχος γ’. Θείας Πίστεως.
πυρσός, ἐκλάμψασα χάρις τὴν Στόμα γρήγορον καταπλουτήσας, νομεὺς
οἰκουμένην ἐφώτισεν, ἀφιλαργυρίας ἄριστος τοῦ θείου λόγου, ἀνεδείχθης
τῷ κόσμῳ θησαυροὺς ἐναπέθετο, τὸ Ἱεράρχα Γρηγόριε, τῶν ἀρετῶν γὰρ
ὕψος ἡμῖν τῆς ταπεινοφροσύνης ἐκφάντωρ γενόμενος, δικαιοσύνης
ὑπέδειξεν· ἀλλὰ σοῖς λόγοις ἐκφαίνεις τὴν ἔλλαμψιν Πάτερ Ὅσιε,
παιδεύων, πάτερ Ἰωάννη Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι
Χρυσόστομε, πρέσβευε τῷ λόγῳ ἠμιν τὸ μέγα ἔλεος. Κοντάκιον. Ἦχος πλ.
Χριστῷ τῷ Θεῷ σωθῆναι τὰς ψυχὰς δ΄. Τῇ ὑπερμάχῳ
ἡμῶν. ΔΟΞΑ…Τῆς Ἐκκλησίας τὴν κιθάραν τὴν
Κοντάκιον τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου. θεόπνευστον καὶ τῆς σοφίας γλῶσσαν
Ἦχος πλ. β´. Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν. ὄντως τὴν θεόληπτον τὸν Διάλογον
ΔΟΞΑ ΠΑΤΡΙ… Ἐκ τῶν οὐρανῶν, ὑμνήσωμεν ἐπαξίως·Ἀποστόλων γὰρ τὸν
ἐδέξω τὴν θείαν χάριν, καὶ διὰ τῶν ζῆλον μιμησάμενος Ἠκολούθησε σαφῶς
σῶν, χειλέων πάντας διδάσκεις, αὐτῶν τοῖς ἴχνεσι·τούτῳ λέγοντες,
προσκυνεῖν ἐν Τριάδι τὸν ἕνα Θεόν· χαίροις Πάτερ Γρηγόριε.
Ἰωάννη Χρυσόστομε, παμμακάριστε (Ή ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΚΑΙ ΤΟ
ὅσιε· ἐπαξίως εὐφημοῦμέν σε· ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΚΑΙ
ὑπάρχεις γὰρ καθηγητής, ὡς τὰ θεῖα ΤΟ:) Καὶ νῦν... Τῇ πρεσβείᾳ Κύριε,
σαφῶν. πάντων τῶν Ἁγίων, …)].
Καὶ νῦν... Τῇ πρεσβείᾳ Κύριε, πάντων
τῶν Ἁγίων, καὶ τῆς Θεοτόκου, τὴν σὴν Κύριε, ἐλέησον (ιβ´).
Δόξα... Καὶ νῦν...
εἰρήνην δὸς ἡμῖν, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς, ὡς Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ καὶ
μόνος οἰκτίρμων. ἐνδοξωτέραν ἀσυγκρίτως τῶν
Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν
[Εἰ ἐτελέσθη ἡ θεία Λειτουργία τοῦ Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως
Μεγάλου Βασιλείου λέγε τὸ τοῦ Ἁγίου· Θεοτόκον, Σὲ μεγαλύνομεν. Ἐν
Ἀπολυτίκιον τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. ὀνόματι Κυρίου εὐλόγησον Πάτερ. Ὁ
Ἦχος α´. Ἱερεύς:
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ
Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι. Ὁ Ἀναγνώστης·
σου, ὡς δεξαμένην τὸν λόγον σου, δι´ Δόξα... Καὶ νῦν... Κύριε, ἐλέησον (γ´).
οὗ θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας· τὴν Πάτερ Ἅγιε εὐλόγησον. Ὁ Ἱερεύς
φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας, τὰ τῶν (Μ
ΙΚΡΑΝ ΑΠΟΛΥΣΙΝ) Ὁ ἀναστὰς ἐκ
ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας· νεκρῶν (εἰ δὲ μή, ἁπλῶς·) Χριστὸς ὁ
βασίλειον ἱεράτευμα, πάτερ ὅσιε, ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις
Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου
δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος. ἁγίας αὐτοῦ Μητρός , Δεσποίνης ἡμῶν
Κοντάκιον τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Ἦχος Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας·
δ´. Ἐπεφάνης σήμεροv. δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ
Σταυροῦ· προστασίαις τῶν τιμίων
12
ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων· Χριστέ, τῆς μετουσίας, ἧς με

ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, ἀξίωσον.
Προφήτου, Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
Ἰωάννου· τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ Θεοτοκίον. Γῆ ἀγαθή, εὐλογημένη
πανευφήμων Ἀποστόλων· τῶν ἁγίων Θεόνυμφε, τὸν στάχυν ἡ
ἐνδόξων καὶ καλλινίκων μαρτύρων· βλαστήσασα τὸν ἀγεώργητον καὶ
τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων σωτήριον κόσμῳ, ἀξίωσόν με τοῦτον
ἡμῶν, τοῦ ἁγίου (τοῦ Ναοῦ), τῶν τρώγοντα σώζεσθαι.
ἁγίων καὶ δικαίων Θεοπατόρων ᾨδὴ γ´. Ἐν πέτρᾳ με τῆς πίστεως.
Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, τοῦ ἁγίου (τῆς Δακρύων μοι παράσχου, Χριστέ,
ἡμέρας), οὗ καὶ τὴν μνήμην ῥανίδας, τὸν ῥύπον τῆς καρδίας μου
ἐπιτελοῦμεν, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, καθαιρούσας, ὡς ἂν εὐσυνειδότως
ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς κεκαθαρμένος, πίστει προσέρχωμαι
καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός. καὶ φόβῳ, Δέσποτα, ἐν τῇ μεταλήψει
(ΨΑΛΤΑ)· Ο ὐρανὸς πολύφωτος ἡ τῶν θείων δώρων σου.
Ἐκκλησία, ἀνεδείχθη ἅπαντας Εἰς ἄφεσιν γενέσθω μοι τῶν
φωταγωγοῦσα τοὺς πιστούς, ἐν ᾧ πταισμάτων τὸ ἄχραντόν σου Σῶμα
ἑστῶτες κραυγάζωμεν· τοῦτον τὸν καὶ θεῖον Αἷμα, εἰς Πνεύματος Ἁγίου
Οἶκον στερέωσον, Κύριε. τε κοινωνίαν καὶ εἰς αἰώνιον ζωήν,
Τὸ στερέωμα τῶν ἐπὶ σοὶ πεποιθότων, Φιλάνθρωπε, καὶ παθῶν καὶ θλίψεων
στερέωσον, Κύριε, τὴν Ἐκκλησίαν, ἣν ἀλλοτρίωσιν.
ἐκτήσω τῷ τιμίῳ Σου Αἵματι · Ι. Δι' Θεοτοκίον. Ζωῆς τοῦ Ἄρτου τράπεζα,
εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Παναγία, τοῦ ἄνωθεν δι᾿ ἔλεον
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καταβάντος, καὶ κόσμῳ καινοτέραν
ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. (Ή ΤΗΝ ζωὴν διδόντος, κἀμὲ ἀξίωσον νῦν
ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, Χ ΡΙΣΤΟΣ τὸν ἀνάξιον, μετὰ φόβου γεύσασθαι
ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ ΘΑΝΑΤΩ τούτου καὶ ζήσεσθαι.
ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΕΝ ᾨδὴ δ´. Ἐλήλυθας ἐκ Παρθένου.
ΤΟΙΣ ΜΝΗΜΑΣΙ ΖΩΗΝ Ἠθέλησας δι᾿ ἡμᾶς σαρκωθείς,
ΧΑΡΙΣΑΜΕΝΟΣ) . Ἀμήν. Πολυέλεε, τυθῆναι ὡς πρόβατον διὰ
βροτῶν ἁμαρτήματα· ὅθεν ἱκετεύω
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ σε καὶ τὰ ἐμὰ ἐξαλεῖψαι
ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ. Μέλλων προσελθεῖν πλημμελήματα.
τοῖς ἀχράντοις Μυστηρίοις, μετὰ τὴν Θεράπευσον τῆς ψυχῆς μου τὰ
ἀφ᾿ ἑσπέρας εἰθισμένην Ἀκολουθίαν τραύματα, Κύριε, καὶ ὅλον ἁγίασον
τοῦ Ἀποδείπνου, ἕως τέλους τοῦ, καὶ καταξίωσον, Δέσποτα, ὅπως
Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν... λέγε μετὰ κοινωνήσω σοῦ τοῦ μυστικοῦ Θείου
κατανύξεως τὸν παρόντα Κανόνα οὗ ἡ Δείπνου ὁ ταλαίπωρος.
Ἀκροστιχὶς κατ᾿ Ἀλφάβητον. ΚΑΝΩΝ. Θεοτοκίον. Ἱλέωσαι καὶ ἐμοὶ τὸν ἐκ
ᾨδὴ α´. Ἦχος β´. Δεῦτε λαοί. σπλάγχνων σου, Δέσποινα, καὶ τήρει
ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ, ΔΟΞΑ ΣΟΙ με ἄῤῥυπον τὸν σὸν ἱκέτην καὶ
Ἄρτος ζωῆς αἰωνιζούσης γενέσθω ἄμεμπτον, ὅπως εἰσδεχόμενος τὸν
μοι τὸ Σῶμά σου τὸ ἅγιον, νοητὸν μαργαρίτην ἁγιάζωμαι.
εὔσπλαγχνε Κύριε, καὶ τὸ Τίμιον ᾨδὴ ε´. Ὁ τοῦ φωτὸς χορηγός.
Αἷμα, καὶ νόσων πολυτρόπων Καθὼς προέφης, Χριστέ, γενέσθω δὴ
ἀλεξητήριον. τῷ εὐτελεῖ δούλῳ σου· καὶ ἐν ἐμοὶ
Βεβηλωθεὶς ἔργοις ἀτόποις ὁ μεῖνον ὡς ὑπέσχου· ἰδοὺ γὰρ τὸ
δείλαιος, τοῦ σοῦ ἀχράντου Σώματος Σῶμα τρώγω σου τὸ θεῖον καὶ πίνω
καὶ Θείου Αἵματος ἀνάξιος ὑπάρχω, τὸ Αἷμά σου.
13
Λόγε Θεοῦ καὶ Θεέ, ὁ ἄνθραξ γένοιτο ἐκδυσωπῶ σε νῦν ὁ δοῦλός σου, τὴν

τοῦ σοῦ Σώματος εἰς φωτισμὸν τῷ καθαρὰν ὁ ἀκάθαρτος· μέλλοντά με
ἐσκοτισμένῳ ἐμοί, καὶ καθαρισμὸν νῦν τοῖς ἀχράντοις Μυστηρίοις
τῆς βεβηλωθείσης ψυχῆς μου τὸ προσέρχεσθαι, κάθαρον ὅλον
Αἷμά σου. μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος.
Θεοτοκίον. Μαρία μῆτηρ Θεοῦ, τῆς ᾨδὴ η´. Τὸν ἐν καμίνῳ τοῦ πυρός.
εὐωδίας τὸ σεπτὸν σκήνωμα, ταῖς Τῶν οὐρανίων καὶ φρικτῶν καὶ
σαῖς εὐχαῖς σκεῦος ἐκλογῆς με ἁγίων σου, Χριστέ, νῦν Μυστηρίων,
ἀπέργασαι, ὅπως τῶν ἁγιασμάτων καὶ τοῦ Θείου σου Δείπνου καὶ
μετέχω τοῦ Τόκου σου. μυστικοῦ κοινωνὸν γενέσθαι κἀμὲ
ᾨδὴ ς´. Ἐν ἀβύσσῳ πταισμάτων. καταξίωσον, τὸν ἀπεγνωσμένον, ὁ
Νοῦν, ψυχὴν καὶ καρδίαν ἁγίασον, Θεὸς ὁ Σωτήρ μου.
Σῶτερ, καὶ τὸ σῶμά μου, καὶ Ὑπὸ τὴν σὴν καταφυγὼν
καταξίωσον ἀκατακρίτως, Δέσποτα, εὐσπλαγχνίαν, Ἀγαθέ, κράζω σοι
τοῖς φρικτοῖς μυστηρίοις φόβῳ· Ἐν ἐμοὶ μεῖνον, Σῶτερ, κἀγώ,
προσέρχεσθαι. ὡς ἔφης ἐν σοί· ἰδοὺ γάρ, θαῤῥῶν
Ξενωθείην παθῶν, καὶ τῆς χάριτος τῷ ἐλέει σου, τρώγω σου τὸ Σῶμα
σχοίην τε προσθήκην ζωῆς καὶ καὶ πίνω σου τὸ Αἷμα.
ἀσφάλειαν, διὰ τῆς μεταλήψεως τῶν Θεοτοκίον. Φρίττω δεχόμενος τὸ
ἁγίων, Χριστέ, Μυστηρίων σου. πῦρ, μὴ φλεχθῶ ὡσεὶ κηρὸς καὶ ὡσεὶ
Θεοτοκίον. Ὁ Θεοῦ Θεὸς Λόγος ὁ χόρτος. Ὢ φρικτοῦ Μυστηρίου! Ὢ
Ἅγιος, ὅλον με ἁγίασον νῦν εὐσπλαγχνίας Θεοῦ! Πῶς θείου
προσερχόμενον τοῖς θείοις Σώματος καὶ Αἵματος ὁ πηλὸς μετέχω
Μυστηρίοις σου, τῆς ἁγίας Μητρός καὶ ἀφθαρτοποιοῦμαι;
σου δεήσεσι. ᾨδὴ θ´. Ἀνάρχου γεννήτορος.
Κοντάκιον. Ἦχος β´. Τὰ ἄνω ζητῶν. Χρηστός ἐστι, γεύσασθε καὶ ἴδετε, ὁ
Τὸν Ἄρτον, Χριστέ, λαβεῖν μὴ Κύριος· δι᾿ ἡμᾶς καθ᾿ ἡμᾶς γὰρ πάλαι
ὑπερίδῃς με, τὸ Σῶμα τὸ σὸν καὶ τὸ γενόμενος, ἅπαξ ἑαυτόν τε
θεῖον νῦν Αἷμά σου· τῶν ἀχράντων, προσάξας, ὡς προσφορὰν Πατρὶ τῷ
Δέσποτα, καὶ φρικτῶν Μυστηρίων ἰδίῳ ἀεὶ σφαγιάζεται, ἁγιάζων τοὺς
σου μετασχεῖν τῷ ἀθλίῳ, μὴ εἰς μετέχοντας.
κρῖμά μοι γένοιτο· γένοιτο δέ μοι εἰς Ψυχὴν σὺν τῷ σώματι ἁγιασθείην,
ζωὴν αἰώνιον καὶ ἀθάνατον. Δέσποτα, φωτισθείην, σωθείην,
ᾨδὴ ζ´. Εἰκόνος χρυσῆς. Πηγὴ γενοίμην οἶκός σου τῇ τῶν
ἀγαθῶν ἡ μετάληψις, Χριστέ, τῶν Μυστηρίων μεθέξει τῶν ἱερῶν,
ἀθανάτων σου νῦν Μυστηρίων· ἔνοικόν σε ἔχων σὺν Πατρὶ καὶ
γενηθήτω μοι φῶς καὶ ζωή καὶ Πνεύματι, εὐεργέτα Πολυέλεε.
ἀπάθεια, καὶ πρὸς ἀρετῆς θειοτέρας Ὡς πῦρ γενηθήτω μοι καὶ ὡσεὶ φῶς
προκοπὴν καὶ ἐπίδοσιν πρόξενος, τὸ Σῶμά σου καὶ τὸ Αἷμα, Σωτήρ μου,
μόνε Ἀγαθέ, ὅπως δοξάζω σε. τὸ τιμιώτατον, φλέγον ἁμαρτίας τὴν
Ῥυσθείην παθῶν καὶ ἐχθρῶν καὶ ὕλην, καὶ ἐμπιπρῶν παθῶν τὰς
ἀναγκῶν καὶ πάσης θλίψεως, τρόμῳ ἀκάνθας καὶ ὅλον φωτίζον με
καὶ πόθῳ προσιὼν τανῦν, μετ᾿ προσκυνεῖν σου τὴν Θεότητα.
εὐλαβείας, Φιλάνθρωπε, σοῦ τοῖς Θεοτοκίον. Θεὸς σεσωμάτωται, ἐκ
ἀθανάτοις καὶ θείοις Μυστηρίοις καὶ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων σου· ὅθεν πᾶσα
ψάλλων σοι· Εὐλογητὸς εἶ ὁ Θεός, ὁ ὑμνεῖ σε γενεά, Δέσποινα· νόων τε
τῶν Πατέρων ἡμῶν. τὰ πλήθη δοξάζει, ὡς διὰ σοῦ σαφῶς
Θεοτοκίον. Σωτῆρα Χριστὸν ἡ κατιδόντα τὸν πάντων δεσπόζοντα,
τεκοῦσα ὑπὲρ νοῦν, Θεοχαρίτωτε, οὐσιωθέντα τὸ ἀνθρώπινον.
14
Καὶ εὐθὺς τὸ Ἄξιόν ἐστιν. Τρισάγιον. ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι
Δόξα. Καὶ νῦν. Παναγία Τριάς. Κύριε, αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ Βασιλεὺς
ἐλέησον (γ´). Δόξα. Καὶ νῦν. Πάτερ τῆς δόξης. Τίς ἐστιν οὗτος ὁ
ἡμῶν. Ὅτι σοῦ ἐστιν. Κ αὶ τὰ λοιπὰ Βασιλεὺς τῆς δόξης; Κύριος κραταιὸς
τοῦ Ἀποδείπνου καὶ Ἀπόλυσις. Τῌ καὶ δυνατός, Κύριος δυνατὸς ἐν
ΕΠΑΥΡΙΟΝ. Τὴν πρωΐαν μετὰ τὴν πολέμῳ. Ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες
συνήθη Ἑωθινὴν Ἀκολουθίαν, ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι,
λέγε·Τρισάγιον... Δόξα. Καὶ νῦν. καὶ εἰσελεύσεται ὁ Βασιλεὺς τῆς
Παναγία Τριάς... Κύριε, ἐλέησον (γ´) δόξης. Τίς ἐστιν οὗτος ὁ Βασιλεὺς
Δόξα. Καὶ νῦν. Πάτερ ἡμῶν... Ὅτι σοῦ τῆς δόξης; Κύριος τῶν δυνάμεων,
ἐστιν... Κύριε, ἐλέησον (ιβ´) Δόξα. Καὶ αὐτός ἐστιν ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης.
νῦν. Δεῦτε προσκυνήσωμεν... (γ´), καὶ Ψαλμὸς ΡΙΕ´ (115) Ἐ πίστευσα, διὸ
τοὺς ἑπομένους Ψαλμούς· Ψαλμὸς ἐλάλησα· ἐγὼ δὲ ἐταπεινώθην
ΚΒ´ (22) Κ ύριος ποιμαίνει με καὶ σφόδρα. Ἐγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ ἐκστάσει
οὐδέν με ὑστερήσει· εἰς τόπον μου· Πᾶς ἄνθρωπος ψεύστης. Τί
χλόης, ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν. Ἐπὶ ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων,
ὕδατος ἀναπαύσεως ἐξέθρεψέ με· ὧν ἀνταπέδωκέ μοι; Ποτήριον
τὴν ψυχήν μου ἐπέστρεψεν. σωτηρίου λήψομαι καὶ τὸ ὄνομα
Ὡδήγησέ με ἐπὶ τρίβους δικαιοσύνης Κυρίου ἐπικαλέσομαι. Τὰς εὐχάς μου
ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. Ἐὰν γὰρ τῷ Κυρίῳ ἀποδώσω, ἐναντίον
καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. Τίμιος
οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ´ ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τῶν
ἐμοῦ εἶ. Ἡ ῥάβδος σου καὶ ἡ ὁσίων αὐτοῦ. Ὦ Κύριε, ἐγὼ δοῦλος
βακτηρία σου, αὗταί με σός, ἐγὼ δοῦλος σὸς καὶ υἱὸς τῆς
παρεκάλεσαν. Ἡτοίμασας ἐνώπιόν παιδίσκης σου· διέῤῥηξας τοὺς
μου τράπεζαν, ἐξ ἐναντίας τῶν δεσμούς μου. Σοὶ θύσω θυσίαν
θλιβόντων με. Ἐλίπανας ἐν ἐλαίῳ τὴν αἰνέσεως καὶ ἐν ὀνόματι Κυρίου
κεφαλήν μου, καὶ τὸ ποτήριόν σου ἐπικαλέσομαι. Τὰς εὐχάς μου τῷ
μεθύσκον με ὡσεὶ κράτιστον. Καὶ τὸ Κυρίῳ ἀποδώσω ἐναντίον παντὸς
ἔλεός σου καταδιώξει με πάσας τὰς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, ἐν αὐλαῖς οἴκου
ἡμέρας τῆς ζωῆς μου. Καὶ τὸ Κυρίου ἐν μέσῳ σου, Ἱερουσαλήμ.
κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ Κυρίου εἰς Δόξα. Καὶ νῦν. [Ἀλληλούϊα (γ´). Δόξα
μακρότητα ἡμερῶν.Ψαλμὸς ΚΓ´ (23) σοι ὁ Θεός (γ΄)]. Κύριε, ἐλέησον (γ´).
Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ κ αὶ τὸ πλήρωμα Καὶ τὰ παρόντα τροπάρια. Ἦχος πλ.
αὐτῆς· ἡ οἰκουμένη καὶ πάντες οἱ β´. Τὰς ἀνομίας μου πάριδε, Κύριε, ὁ
κατοικοῦντες ἐν αὐτῇ. Αὐτὸς ἐπὶ ἐκ Παρθένου τεχθείς, καὶ τὴν
θαλασσῶν ἐθεμελίωσεν αὐτὴν καὶ καρδίαν μου καθάρισον, ναὸν αὐτὴν
ἐπὶ ποταμῶν ἡτοίμασεν αὐτήν. Τίς ποιῶν τοῦ ἀχράντου σου Σώματος
ἀναβήσεται εἰς τὸ ὄρος τοῦ Κυρίου; ἢ καὶ Αἵματος· μή με ἐξουδενώσῃς ἀπὸ
τίς στήσεται ἐν τόπῳ ἁγίῳ αὐτοῦ; τοῦ σοῦ προσώπου, ὁ ἀμέτρητον
Ἀθῷος χερσὶ καὶ καθαρὸς τῇ καρδίᾳ, ἔχων τὸ μέγα ἔλεος.
ὃς οὐκ ἔλαβεν ἐπὶ ματαίῳ τὴν ψυχὴν Δόξα… Εἰς τὴν μετάληψιν τῶν
αὑτοῦ καὶ οὐκ ὤμοσεν ἐπὶ δόλῳ τῷ Ἁγιασμάτων σου πῶς ἀναιδεσθῶ ὁ
πλησίον αὐτοῦ. Οὗτος λήψεται ἀνάξιος; ἐὰν γὰρ τολμήσω σοι
εὐλογίαν παρὰ Κυρίου, καὶ προσελθεῖν σὺν τοῖς ἀξίοις, ὁ χιτών
ἐλεημοσύνην παρὰ Θεοῦ σωτῆρος με ἐλέγχει, ὅτι οὐκ ἔστι τοῦ Δείπνου,
αὐτοῦ. Αὕτη ἡ γενεὰ ζητούντων τὸν καὶ κατάκρισιν προξενήσω τῇ
Κύριον, ζητούντων τὸ πρόσωπον τοῦ πολυαμαρτήτῳ μου ψυχῇ.
Θεοῦ Ἰακώβ. Ἄρατε πύλας, οἱ Καθάρισον, Κύριε, τὸν ῥύπον τῆς
15
ψυχῆς μου καὶ σῶσον με, ὡς φθαρεῖσαν ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας φύσιν
φιλάνθρωπος. ἡμῶν, αὐτὸς ἀθάνατε Βασιλεῦ,
Καὶ νῦν… Θεοτοκίον. Πολλὰ τὰ πλήθη πρόσδεξαι κἀμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ
τῶν ἐμῶν, Θεοτόκε, πταισμάτων· τὴν μετάνοιαν καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου
πρὸς σὲ κατέφυγον, ἁγνή, σωτηρίας ἐπ᾿ ἐμοὶ καὶ εἰσάκουσον τῶν
δεόμενος. Ἐπίσκεψαι τὴν ῥημάτων μου· ἥμαρτον γάρ, Κύριε,
ἀσθενοῦσάν μου ψυχὴν καὶ ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν
πρέσβευε τῷ Υἱῷ σου καὶ Θεῷ ἡμῶν, σου καὶ οὔκ εἰμι ἄξιος ἀτενίσαι εἰς τὸ
δοθῆναί μοι τὴν ἄφεσιν, ὧν ἔπραξα ὕψος τῆς δόξης σου· παρώργισα γάρ
δεινῶν, μόνη εὐλογημένη. σου τὴν ἀγαθότητα, τὰς σὰς ἐντολὰς
Τῇ δὲ ἁγίᾳ καὶ Μεγάλη Πέμπτη, τὸ παραβὰς καὶ μὴ ὑπακούσας τοῖς σοῖς
παρόν. Ὅτε οἱ ἔνδοξοι μαθηταὶ ἐν τῷ προστάγμασιν. Ἀλλὰ σύ, Κύριε,
νιπτῆρι τοῦ Δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε ἀνεξίκακος ὤν, μακρόθυμός τε καὶ
Ἰούδας ὁ δυσσεβὴς φιλαργυρίαν πολυέλεος, οὐ παρέδωκάς με
νοσήσας ἐσκοτίζετο καὶ ἀνόμοις συναπολέσθαι ταῖς ἀνομίαις μου, τὴν
κριταῖς σέ, τὸν δίκαιον Κριτήν, ἐμὴν πάντως ἀναμένων ἐπιστροφήν.
παραδίδωσι. Βλέπε, χρημάτων Σὺ γὰρ εἶπας, φιλάνθρωπε, διὰ τοῦ
ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ προφήτου σου, ὅτι οὐ θελήσει θέλω
χρησάμενον· φεῦγε ἀκόρεστον τὸν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὡς τὸ
ψυχήν, τὴν διδασκάλῳ τοιαῦτα ἐπιστρέψαι καὶ ζῆν αὐτόν· οὐ γὰρ
τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, βούλει, Δέσποτα, τὸ πλάσμα τῶν σῶν
Κύριε, δόξα σοι. Τό, Κύριε, ἐλέησον ἀπολέσθαι χειρῶν, οὐδὲ εὐδοκεῖς ἐπ᾿
(μ´), μετανοίας ὄσας βούλει, καὶ ἀπωλείᾳ ἀνθρώπων, ἀλλὰ θέλεις
ἀμέσως τὰς ἐπομένας Ἰκετηρίους πάντας σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν
Εὐχάς. ΣΤΙΧΟΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΙ. Περί τοῦ, ἀληθείας ἐλθεῖν. Διὸ κἀγώ, εἰ καὶ
πῶς δεῖ προσέρχεσθαι τοῖς Ἀχράντοις ἀνάξιός εἰμι τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς
Μυστηρίοις. Συμεὼν τοῦ καὶ αὐτῆς τῆς προσκαίρου ζωῆς ὅλον
Μεταφραστοῦ έλλων φαγεῖν,
Μ ἑμαυτὸν ὑποτάξας τῇ ἁμαρτίᾳ καὶ
ἄνθρωπε, Σῶμα Δεσπότου, φόβῳ ταῖς ἡδοναῖς δουλώσας καὶ τὴν σὴν
πρόσελθε, μὴ φλεγῇς· πῦρ τυγχάνει. ἀχρειώσας εἰκόνα, ἀλλὰ ποίημα καὶ
Θεῖον δὲ πίνων Αἷμα πρὸς μετουσίαν, πλάσμα σὸν γεγονώς, οὐκ
πρῶτον καταλλάγηθι τοῖς σὲ ἀπογινώσκω τὴν ἐμαυτοῦ σωτηρίαν
λυποῦσιν, ἔπειτα θαῤῥῶν, μυστικὴν ὁ ἄθλιος· τῇ δὲ σῇ ἀμετρήτῳ
βρῶσιν φάγε Ἕ τεροι ὅμοιοι. Π ρὸ τοῦ εὐσπλαγχνίᾳ θαῤῥήσας
μετασχεῖν τῆς φρικώδους θυσίας, προσέρχομαι. Δέξαι οὖν κἀμέ,
τοῦ ζωοποιοῦ Σώματος τοῦ φιλάνθρωπε Χριστέ, ὡς τὴν Πόρνην,
Δεσπότου, τῷδε πρόσευξαι τῷ ὡς τὸν Λῃστήν, ὡς τὸν Τελώνην καὶ
τρόπῳ μετὰ τρόμου. ΕΥΧΗ Α´. Τοῦ ὡς τὸν Ἄσωτον· καὶ ἆρόν μου τὸ
Μεγάλου Βασιλείου. Δέσποτα Κύριε βαρὺ φορτίον τῶν ἁμαρτιῶν, ὁ τὴν
Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἡ πηγὴ ἁμαρτίαν αἴρων τοῦ κόσμου καὶ τὰς
τῆς ζωῆς καὶ τῆς ἀθανασίας, ὁ πάσης ἀσθενείας τῶν ἀνθρώπων ἰώμενος·
ὁρατῆς καὶ ἀοράτου κτίσεως ὁ τοὺς κοπιῶντας καὶ
δημιουργός, ὁ τοῦ ἀνάρχου Πατρὸς πεφορτισμένους πρὸς σεαυτὸν
συναΐδιος Υἱὸς καὶ συνάναρχος, ὁ δι᾿ καλῶν καὶ ἀναπαύων· ὁ μὴ ἐλθὼν
ὑπερβολὴν ἀγαθότητος ἐπ᾿ ἐσχάτων καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς
τῶν ἡμερῶν σάρκα φορέσας, καὶ εἰς μετάνοιαν· καὶ καθάρισόν με ἀπὸ
σταυρωθεὶς καὶ τυθεὶς ὑπὲρ τῶν παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ
ἀχαρίστων καὶ ἀγνωμόνων ἡμῶν, καὶ πνεύματος· δίδαξόν με ἐπιτελεῖν
τῷ οἰκείῳ σου Αἵματι ἀναπλάσας τὴν ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ σου, ἵνα ἐν
16
καθαρῷ τῷ μαρτυρίῳ τῆς βίου καὶ ἀσφάλειαν· εἰς αὔξησιν

συνειδήσεώς μου, τῶν ἁγιασμάτων ἀρετῆς καὶ τελειότητος· εἰς
σου τὴν μερίδα ὑποδεχόμενος, πλήρωσιν ἐντολῶν· εἰς Πνεύματος
ἑνωθῶ τῷ ἁγίῳ Σώματί σου καὶ ἁγίου κοινωνίαν· εἰς ἐφόδιον ζωῆς
Αἵματι, καὶ ἕξω σε ἐν ἐμοὶ αἰωνίου καὶ εἰς ἀπολογίαν
κατοικοῦντα καὶ μένοντα σὺν τῷ εὐπρόσδεκτον, τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ
Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι. Ναί, βήματός σου· μὴ εἰς κρῖμα ἢ εἰς
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μου· καὶ κατάκριμα. ΕΥΧΗ Γ´ (Ἰωάννου τοῦ
μὴ εἰς κρῖμά μοι γένοιτο ἡ μετάληψις Χρυσοστόμου). Κύριε ὁ Θεός μου,
τῶν ἀχράντων καὶ ζωοποιῶν οἶδα, ὅτι οὔκ εἰμι ἄξιος οὐδὲ ἱκανός,
Μυστηρίων σου, μηδὲ ἀσθενὴς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς τοῦ
γενοίμην ψυχῇ τε καὶ σώματι, ἐκ τοῦ οἴκου τῆς ψυχῆς, διότι ὅλη ἔρημος
ἀναξίως αὐτῶν μεταλαμβάνειν· καὶ καταπεσοῦσά ἐστι, καὶ οὐκ ἔχεις
ἀλλὰ δός μοι, μέχρι τελευταίας μου παρ᾿ ἐμοὶ τόπον ἄξιον τοῦ κλῖναι τὴν
ἀναπνοῆς, ἀκατακρίτως ὑποδέχεσθαι κεφαλήν. Ἀλλ᾿ ὡς ἐξ ὕψους δι᾿ ἡμᾶς
τὴν μερίδα τῶν ἁγιασμάτων σου, εἰς ἐταπείνωσας σεαυτόν, συμμετρίασον
Πνεύματος ἁγίου κοινωνίαν, εἰς καὶ νῦν τῇ ταπεινώσει μου. Καὶ ὡς
ἐφόδιον ζωῆς αἰωνίου καὶ εἰς κατεδέξω ἐν τῷ σπηλαίῳ καὶ φάτνῃ
εὐπρόσδεκτον ἀπολογίαν τὴν ἐπὶ τοῦ ἀλόγων ἀνακλιθῆναι, οὕτω
φοβεροῦ βήματός σου· ὅπως ἂν κατάδεξαι καί ἐν τῇ φάτνῃ τῆς
κἀγώ, σὺν πᾶσι τοῖς ἐκλεκτοῖς σου, ἀλόγου μου ψυχῆς καὶ ἐν τῷ
μέτοχος γένωμαι τῶν ἀκηράτων σου ἐσπιλωμένῳ μου σώματι εἰσελθεῖν.
ἀγαθῶν, ὧν ἡτοίμασας τοῖς ἀγαπῶσί Καὶ ὡς οὐκ ἀπηξίωσας εἰσελθεῖν καὶ
σε, Κύριε· ἐν οἷς δεδοξασμένος συνδειπνῆσαι ἁμαρτωλοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ
ὑπάρχεις εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. Σίμωνος τοῦ λεπροῦ, οὕτω
ΕYXH B´ (τοῦ αὐτοῦ). Οἶδα, Κύριε, ὅτι κατάδεξαι εἰσελθεῖν καὶ εἰς τὸν οἶκον
ἀναξίως μεταλαμβάνω τοῦ ἀχράντου τῆς ταπεινῆς μου ψυχῆς, τοῦ λεπροῦ
σου Σώματος καὶ τοῦ τιμίου σου καὶ ἁμαρτωλοῦ. Καὶ ὡς οὐκ ἀπώσω
Αἵματος καὶ ἔνοχός εἰμι καὶ κρῖμα τὴν ὁμοίαν μοι πόρνην καὶ
ἐμαυτῷ ἐσθίω καὶ πίνω, μὴ ἁμαρτωλόν, προσερχομένην καὶ
διακρίνων τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Σοῦ ἁπτομένην σου, οὕτω σπλαγχνίσθητι
τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ μου· ἀλλὰ τοῖς καὶ ἐπ᾿ ἐμοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ,
οἰκτιρμοῖς σου θαῤῥῶν, προσερχομένῳ σοι καὶ ἁπτομένῳ
προσέρχομαί σοι τῷ εἰπόντι. Ὁ σου. Καὶ ὡς οὐκ ἐβδελύξω τὸ
τρώγων μου τὴν Σάρκα καὶ πίνων ῥυπαρὸν ἐκείνης στόμα καὶ ἐναγὲς
μου τὸ Αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν καταφιλοῦν σε, μηδὲ ἐμοῦ βδελύξῃ
αὐτῷ. Σπλαγχνίσθητι οὖν, Κύριε, καὶ τὸ ῥυπαρώτερον ἐκείνης στόμα καὶ
μὴ παραδειγματίσῃς με τὸν ἐναγέστερον, μηδὲ τὰ ἔμμυσα καὶ
ἁμαρτωλόν, ἀλλὰ ποίησον μετ᾿ ἐμοῦ ἀκάθαρτά μου χείλη καὶ βέβηλα, καὶ
κατὰ τὸ ἔλεός σου· καὶ γενέσθω μοι τὴν ἀκαθαρτοτέραν μου γλῶσσαν.
τὰ ἅγια ταῦτα εἰς ἴασιν καὶ κάθαρσιν Ἀλλὰ γενέσθω μοι ὁ ἄνθραξ τοῦ
καὶ φωτισμὸν καὶ φυλακτήριον καὶ παναγίου σου Σώματος καὶ τοῦ
σωτηρίαν καὶ ἁγιασμὸν ψυχῆς τε καὶ τιμίου σου Αἵματος εἰς ἁγιασμὸν καὶ
σώματος· εἰς ἀποτροπὴν πάσης φωτισμὸν καὶ ῥῶσιν τῆς ταπεινῆς
φαντασίας καὶ πονηρᾶς πράξεως μου ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος· εἰς
καὶἐνεργείας διαβολικῆς, κατὰ κουφισμὸν τοῦ βάρους τῶν πολλῶν
διάνοιαν τῆς ἐν τοῖς μέλεσί μου μου πλημμελημάτων εἰς
ἐνεργουμένης· εἰς παῤῥησίαν καὶ φυλακτήριον πάσης διαβολικῆς
ἀγάπην τὴν πρὸς σέ· εἰς διόρθωσιν ἐνεργείας· εἰς ἀποτροπὴν καὶ
17
ἐμπόδιον τῆς φαύλης μου καὶ ὑπάρχων εὐλογημένος πάντοτε, νῦν

πονηρᾶς συνηθείας· εἰς καὶ εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας.
ἀπονέκρωσιν τῶν παθῶν· εἰς Ἀμήν. ΕΥΧΗ Ε´ (τοῦ αὐτοῦ). Κύριε
περιποίησιν τῶν ἐντολῶν σου· εἰς Ἰησοῦ Χριστέ , ὁ Θεός μου, ἄνες,
προσθήκην τῆς θείας σου χάριτος καὶ ἄφες, ἱλάσθητι καὶ συγχώρησόν μοι,
τῆς σῆς βασιλείας οἰκείωσιν. Οὐ γὰρ τῷ ἁμαρτωλῷ καὶ ἀχρείῳ καὶ ἀναξίῳ
ὡς καταφρονῶν προσέρχομαί σοι, δούλῳ σου, τὰ πταίσματα καὶ
Χριστὲ ὁ Θεός, ἀλλ᾿ ὡς θαῤῥῶν τῇ πλημμελήματα καὶ παραπτώματά
ἀφάτῳ σου ἀγαθότητι, καὶ ἵνα μή, ἐπὶ μου, ὅσα σοι ἐκ νεότητός μου μέχρι
πολὺ ἀφιστάμενος τῆς κοινωνίας τῆς παρούσης ἡμέρας καὶ ὥρας
σου, θηριάλωτος ὑπὸ τοῦ νοητοῦ ἥμαρτον, εἴτε ἐν γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ,
λύκου γένωμαι. Διὸ δέομαί σου, ὡς εἴτε ἐν λόγοις ἢ ἔργοις ἢ
μόνος ὢν ἅγιος, Δέσποτα, ἁγίασόν ἐνθυμήμασιν ἢ διανοήμασι καὶ
μου τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα, τὸν νοῦν ἐπιτηδεύμασι, καὶ πάσαις μου ταῖς
καὶ τὴν καρδίαν, τοὺς νεφροὺς καὶ τὰ αἰσθήσεσι. Καὶ τῇ πρεσβείᾳ τῆς
σπλάγχνα, καὶ ὅλον με ἀνακαίνισον ἀσπόρως κυησάσης σε παναχράντου
καὶ ῥίζωσον τὸν φόβον σου ἐν τοῖς καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας τῆς Μητρός
μέλεσί μου, καὶ τὸν ἁγιασμόν σου σου, τῆς μόνης ἀκαταισχύντου
ἀνεξάλειπτον ἀπ᾿ ἐμοῦ ποίησον. Καὶ ἐλπίδος καὶ προστασίας καὶ
γενοῦ μοι βοηθὸς καὶ ἀντιλήπτωρ, σωτηρίας μου, καταξίωσόν με
κυβερνῶν ἐν εἰρήνῃ τὴν ζωήν μου, ἀκατακρίτως μεταλαβεῖν τῶν
καταξιῶν με καὶ τῆς ἐκ τῶν δεξιῶν ἀχράντων καὶ ἀθανάτων καὶ
σου παραστάσεως μετὰ τῶν ἁγίων ζωοποιῶν καὶ φρικτῶν Μυστηρίων
σου· εὐχαῖς καὶ πρεσβείαις τῆς σου, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς
παναχράντου σου Μητρός, τῶν ζωὴν αἰώνιον· εἰς ἁγιασμὸν καὶ
ἀΰλων σου λειτουργῶν καὶ φωτισμὸν καὶ ῥώμην καὶ ἴασιν καὶ
ἀχράντων Δυνάμεων καὶ πάντων ὑγείαν ψυχῆς τε καὶ σώματος· καὶ εἰς
τῶν Ἁγίων, τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος σοι ἐξάλειψιν καὶ παντελῆ ἀφανισμὸν
εὐαρεστησάντων. Ἀμήν. ΕΥΧΗ Δ´ (τοῦ τῶν πονηρῶν μου λογισμῶν καὶ
αὐτοῦ). Οὐκ εἰμι ἱκανός, Δέσποτα ἐνθυμήσεων καὶ προλήψεων καὶ
Κύριε, ἵνα εἰσέλθῃς ὑπὸ τὴν στέγην νυκτερινῶν φαντασιῶν τῶν
τῆς ψυχῆς μου· ἀλλ᾿ ἐπειδὴ βούλει σκοτεινῶν καὶ πονηρῶν πνευμάτων.
σύ, ὡς φιλάνθρωπος, οἰκεῖν ἐν ἐμοί, Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ
θαῤῥῶν προσέρχομαι. Κελεύεις, δύναμις καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ
ἀναπετάσω τὰς πύλας, ἃς σὺ μόνος προσκύνησις, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ
ἐδημιούργησας, καὶ εἰσέρχῃ μετὰ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς
φιλανθρωπίας, ὡς πέφυκας· εἰσέρχῃ τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
καὶ φωτίζεις τὸν ἐσκοτισμένον μου ΕΥΧΗ Ϛ´ (Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ)
λογισμόν. Πιστεύω ὡς τοῦτο Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς
ποιήσεις· οὐ γὰρ Πόρνην ἡμῶν, ὁ μόνος ἔχων ἐξουσίαν
προσελθοῦσάν σοι μετὰ δακρύων ἀνθρώποις ἀφιέναι ἁμαρτίας, ὡς
ἀπέφυγες, οὐδὲ Τελώνην ἀπεβάλου ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος, πάριδέ
μετανοήσαντα, οὐδὲ Λῃστὴν μου πάντα τὰ ἐν γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ
ἐπιγνόντα τὴν βασιλείαν σου πταίσματα, καὶ ἀξίωσόν με
ἀπεδίωξας, οὐδὲ Διώκτην ἀκατακρίτως μεταλαβεῖν τῶν θείων
μετανοήσαντα κατέλιπες, ὃ ἦν· ἀλλὰ καὶ ἐνδόξων καὶ ἀχράντων καὶ
τοὺς ὑπὸ τῆς μετανοίας ζωοποιῶν σου Μυστηρίων, μὴ εἰς
προσαχθέντας, ἅπαντας ἐν τῷ χορῷ κόλασιν, μὴ εἰς προσθήκην ἁμαρτιῶν,
τῶν σῶν φίλων κατέταξας, ὁ μόνος ἀλλ᾿ εἰς καθαρισμὸν καὶ ἁγιασμὸν καὶ
18
ἀῤῥαβῶνα τῆς μελλούσης ζωῆς καὶ μοι, Θεὲ τῶν ὅλων, ἵνα καθαρᾷ
βασιλείας· εἰς τεῖχος καὶ βοήθειαν καρδίᾳ, περιτρόμῳ διανοίᾳ καὶ ψυχῇ
καὶ ἀνατροπὴν τῶν ἐναντίων καὶ εἰς συντετριμμένῃ, τῶν ἀχράντων σου
ἐξάλειψιν τῶν πολλῶν μου μετάσχω καὶ πανάγνων μυστηρίων,
πλημμελημάτων. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς οἷς ζωοῦται καὶ θεοῦται πᾶς ὁ
ἐλέους καὶ οἰκτιρμῶν καὶ τρώγων σε καὶ πίνων ἐξ εἰλικρινοῦς
φιλανθρωπίας, καὶ σοὶ τὴν δόξαν καρδίας.Σὺ γὰρ εἶπας, Δέσποτά μου·
ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Πᾶς ὁ τρώγων μου τὴν Σάρκα, πίνων
ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς δέ μου καὶ τὸ Αἷμα, ἐν ἐμοὶ μὲν οὗτος
τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. μένει, ἐν αὐτῷ δ᾿ ἐγὼ τυγχάνω.
ΕΥΧΗ Ζ´ (Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου) Ἀληθὴς ὁ λόγος πάντως τοῦ
Ἐκ τῶν θείων ἐρωτήσεων τῆς ἁγίας Δεσπότου καὶ Θεοῦ μου. Τῶν γὰρ
Μεταλήψεως. Ἀπὸ ῥυπαρῶν χειλέων, θείων ὁ μετέχων καὶ θεοποιῶν
ἀπὸ βδελυρᾶς καρδίας, ἀπὸ χαρίτων, οὔμενουν, οὐκ ἔστι μόνος,
ἀκαθάρτου γλώττης, ἐκ ψυχῆς ἀλλὰ μετὰ σοῦ, Χριστέ μου, τοῦ
ἐῤῥυπωμένης, δέξαι δέησιν, Χριστέ φωτὸς τοῦ τρισηλίου, τοῦ
μου· καὶ μὴ παρωσάμενός μου, μὴ φωτίζοντος τὸν κόσμον. Ἵνα γοῦν μὴ
τοὺς λόγους, μὴ τοὺς τρόπους, μηδὲ μόνος μένω δίχα Σοῡ τοῦ Ζωοδότου,
τὴν ἀναισχυντίαν, δός μοι παῤῥησίᾳ τῆς πνοῆς μου, τῆς ζωῆς μου, τοῦ
λέγειν, ἃ βεβούλευμαι, Χριστέ μου, ἀγαλλιάματός μου, τῆς τοῦ κόσμου
μᾶλλον δὲ καὶ δίδαξόν με, τί με δεῖ σωτηρίας, διὰ τοῦτό σοι προσῆλθον,
ποιεῖν καὶ λέγειν.Ἥμαρτον ὑπὲρ τὴν ὡς ὁρᾷς μετὰ δακρύων καὶ ψυχῆς
Πόρνην ἥ, μαθοῦσα ποῦ κατάγεις, συντετριμμένης, λύτρον τῶν ἐμῶν
μύρον ἐξωνησαμένη, ἦλθε τολμηρῶς πταισμάτων ἱκετεύων τοῦ λαβεῖν με,
ἀλεῖψαι, σοῦ τοὺς πόδας τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν σῶν ζωοπαρόχων καὶ
μου, τοῦ Δεσπότου καὶ Θεοῦ μου. Ὡς ἀμέμπτων μυστηρίων μετασχεῖν
ἐκείνην οὐκ ἀπώσω, προσελθοῦσαν ἀκατακρίτως, ἵνα μείνῃς, καθὼς
ἐκ καρδίας, μηδ᾿ ἐμὲ βδελύξῃ, Λόγε, εἶπας, μετ᾿ ἐμοῦ τοῦ τρισαθλίου· ἵνα
σοὺς δὲ πάρασχέ μοι πόδας καὶ μή, χωρὶς εὑρών με τῆς σῆς χάριτος,
κρατῆσαι καὶ φιλῆσαι, καὶ τῷ ῥείθρῳ ὁ πλάνος, ἀφαρπάσῃ με δολίως, καὶ
τῶν δακρύων, ὡς πολυτιμήτῳ μύρῳ, πλανήσας ἀπαγάγῃ τῶν θεοποιῶν
τούτους τολμηρῶς ἀλεῖψαι. Πλῦνόν σου λόγων.Διὰ τοῦτό σοι προσπίπτω
με τοῖς δάκρυσί μου, κάθαρον αὐτοῖς καὶ θερμῶς ἀναβοῶ σοι· Ὡς τὸν
με, Λόγε, ἄφες καὶ τὰ πταίσματά μου, Ἄσωτον ἐδέξω, καὶ τὴν Πόρνην
καὶ συγγνώμην πάρασχέ μοι. Οἶδας προσελθοῦσαν, οὕτω δέξαι με τὸν
τῶν κακῶν τὸ πλῆθος, οἶδας καὶ τὰ πόρνον καὶ τὸν ἄσωτον, Οἰκτίρμον,
τραύματά μου· καὶ τοὺς μώλωπας ἐν ψυχῇ συντετριμμένῃ νῦν με
ὁρᾷς μου ἀλλὰ καὶ τὴν πίστιν οἶδας προσερχόμενόν σοι.Οἶδα, Σῶτερ, ὅτι
καὶ τὴν προθυμίαν βλέπεις καὶ τοὺς ἄλλος, ὡς ἐγώ, οὐκ ἔπταισέ σοι οὐδὲ
στεναγμοὺς ἀκούεις. Οὐ λανθάνει σε, ἔπραξε τὰς πράξεις, ἃς ἐγὼ
Θεέ μου, ποιητά μου, λυτρωτά μου, κατειργασάμην. Ἀλλὰ τοῦτο πάλιν
οὐδὲ σταλαγμὸς δακρύων, οὐδὲ οἶδα, ὡς οὐ μέγεθος πταισμάτων,
σταλαγμοῦ τι μέρος. Τὸ μὲν οὐχ ἁμαρτημάτων πλῆθος,
ἀκατέργαστόν μου ἔγνωσαν οἱ ὑπερβαίνει τοῦ Θεοῦ μου τὴν πολλὴν
ὀφθαλμοί σου· ἐπὶ τὸ βιβλίον δέ μακροθυμίαν, καὶ φιλανθρωπίαν
σου, καὶ τὰ μήπω πεπραγμένα, ἄκραν· ἀλλ᾿ ἐλαίῳ συμπαθείας, τοὺς
γεγραμμένα σοι τυγχάνει. Ἴδε τὴν θερμῶς μετανοοῦντας, καὶ καθαίρεις
ταπείνωσίν μου, ἴδε μου τὸν κόπον, καὶ λαμπρύνεις καὶ φωτὸς ποιεῖς
ὅσος! καὶ τὰς ἁμαρτίας πάσας ἄφες μετόχους, κοινωνοὺς Θεότητός σου
19
ἐργαζόμενος ἀφθόνως· καί, τὸ ξένον τυχεῖν. Ὁ τῇ ἐπιδημίᾳ τοῦ

καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώπων παρακλήτου Πνεύματος σκεύη τίμια
διανοίαις, ὁμιλεῖς αὐτοῖς πολλάκις, τοὺς ἱερούς σου μαθητὰς
ὥσπερ φίλοις σου γνησίοις. Ταῦτα ἐργασάμενος, δοχεῖον κἀμὲ τῆς
τολμηρὸν ποιεῖ με, ταῦτά με πτεροῖ, αὐτοῦ ἀνάδειξον ἐπελεύσεως. Ὁ
Χριστέ μου· καὶ θαῤῥῶν ταῖς σαῖς μέλλων πάλιν ἔρχεσθαι κρῖναι τὴν
πλουσίαις πρὸς ἡμᾶς εὐεργεσίαις, οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ,
χαίρων τε καὶ τρέμων ἅμα, τοῦ πυρὸς εὐδόκησον κἀμὲ προϋπαντῆσαί σοι
μεταλαμβάνω, χόρτος ὢν καὶ ξένον ἐν νεφέλαις τῷ ποιητῇ καὶ πλάστῃ
θαῦμα! δροσιζόμενος ἀφράστως μου σὺν πᾶσι τοῖς ἁγίοις σου· ἵνα
ὡσπεροῦν ἡ βάτος πάλαι, ἡ ἀτελευτήτως δοξολογῶ καὶ ἀνυμνῶ
ἀφλέκτως καιομένη. Τοίνυν σε, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ
εὐχαρίστῳ γνώμῃ, εὐχαρίστῳ δὲ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου
καρδίᾳ, εὐχαρίστοις μέλεσί μου, τῆς Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς
ψυχῆς καὶ τῆς σαρκός μου π ροσκυνῶ αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ε ὐχὴ Θ´
καὶ μεγαλύνω καὶ δοξάζω σε, Θεέ (Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ) Π ρὸ τῶν
μου, ὡς εὐλογημένον ὄντα νῦν τε καὶ θυρῶν τοῦ ναοῦ σου παρέστηκα καὶ
εἰς τοὺς αἰῶνας.(3)Εὐχὴ Η´ (Συμεὼν τῶν δεινῶν λογισμῶν οὐκ
τοῦ Μεταφραστοῦ). Ὁ μόνος ἀφίσταμαι, ἀλλὰ σύ, Χριστὲ ὁ Θεός, ὁ
καθαρὸς καὶ ἀκήρατος Κύριος, ὁ δι᾿ Τελώνην δικαιώσας καὶ Χαναναίαν
οἶκτον φιλανθρωπίας ἀνεκδιήγητον ἐλεήσας καὶ τῷ Λῃστῇ παραδείσου
τὸ ἡμέτερον ὅλον προσλαβόμενος πύλας ἀνοίξας, ἄνοιξόν μοι τὰ
φύραμα, ἐκ τῶν ἁγνῶν καὶ σπλάγχνα τῆς φιλανθρωπίας σου καὶ
παρθενικῶν αἱμάτων τῆς ὑπερφυῶς δέξαι με προσερχόμενον καὶ
κυησάσης σε, Πνεύματος Θείου ἁπτόμενόν σου, ὡς τὴν Πόρνην καὶ
ἐπελεύσει καὶ εὐδοκίᾳ Πατρὸς τὴν Αἱμόῤῥουν· ἡ μὲν γάρ, τοῦ
ἀϊδίου, Χριστὲ Ἰησοῦ, σοφία Θεοῦ καὶ κρασπέδου σου ἁψαμένη εὐχερῶς
εἰρήνη καὶ δύναμις· ὁ τῷ τὴν ἴασιν ἔλαβεν, ἡ δέ, τοὺς σοὺς
προσλήμματί σου τὰ ζωοποιὰ καὶ ἀχράντους πόδας κρατήσασα, τὴν
σωτήρια πάθη καταδεξάμενος, τὸν λύσιν τῶν ἁμαρτημάτων ἐκομίσατο.
Σταυρόν, τοὺς ἤλους, τὴν λόγχην, τὸν Ἐγὼ δὲ ὁ ἐλεεινός, ὅλον Σου τὸ Σῶμα
θάνατον, νέκρωσόν μου τὰ τολμῶν δέξασθαι, μὴ
ψυχοφθόρα πάθη τοῦ σώματος. Ὁ τῇ καταφλεχθείην· ἀλλὰ δέξαι με,
ταφῇ σου τὰ τοῦ ᾅδου σκυλεύσας ὥσπερ ἐκείνας, καὶ φώτισόν μου τὰ
βασίλεια, θάψον μου διὰ τῶν τῆς ψυχῆς αἰσθητήρια, καταφλέγων
ἀγαθῶν λογισμῶν τὰ πονηρὰ μου τὰ τῆς ἁμαρτίας ἐγκλήματα,
διαβούλια, καὶ τὰ τῆς πονηρίας πρεσβείαις τῆς ἀσπόρως τεκούσης
πνεύματα διασκέδασον. Ὁ τῇ σε καὶ τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων.
τριημέρῳ σου καὶ ζωηφόρῳ Ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας
Ἀναστάσει τὸν πεπτωκότα τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ε ὐχὴ Ι´ (Ἰωάννου
προπάτορα ἀναστήσας, ἀνάστησόν τοῦ Χρυσοστόμου) Πιστεύω, Κύριε,
με τῇ ἁμαρτίᾳ κατολισθήσαντα, καὶ ὁμολογῶ ὅτι σὺ εἶ ἀληθῶς ὁ
τρόπους μοι μετανοίας ὑποτιθέμενος. Χριστός, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος,
Ὁ τῇ ἐνδόξῳ σου Ἀναλήψει τῆς ὁ ἐλθὼν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς
σαρκὸς θεώσας τὸ πρόσλημμα καὶ σῶσαι, ὦν πρῶτός εἰμι ἐγώ. Ἔτι
τοῦτο τῇ δεξιᾷ καθέδρᾳ τιμήσας τοῦ πιστεύω ὅτι τοῦτο αὐτό ἐστι τὸ
Πατρός, ἀξίωσόν με, διὰ τῆς τῶν ἄχραντον Σῶμά σου καὶ τοῦτο αὐτό
ἁγίων σου μυστηρίων μεταλήψεως, ἐστι τὸ τίμιον Αἷμά σου. Δέομαι οὖν
τῆς δεξιᾶς μερίδος τῶν σῳζομένων σου· Ἐλέησόν με καὶ συγχώρησόν
20
μοι τὰ παραπτώματά μου, τὰ ἑκούσια δὲ τῷ προσκολλᾶσθαι τῷ Θεῷ
καὶ τὰ ἀκούσια, τὰ ἐν λόγῳ, τὰ ἐν ἀγαθόν ἐστι· τίθεσθαι ἐν τῷ Κυρίῳ
ἔργῳ, τὰ ἐν γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ· καὶ τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μου. Καὶ
ἀξίωσόν με ἀκατακρίτως μετασχεῖν πάλιν· Τοῦ Δείπνου σου τοῦ
τῶν ἀχράντων σου μυστηρίων, εἰς μυστικοῦ σήμερον, Υἱὲ Θεοῦ,
ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν κοινωνόν με παράλαβε· οὐ μὴ γὰρ
αἰώνιον. Ἀμήν. Ἀπερχόμενος δὲ τοῖς ἐχθροῖς σου τὸ μυστήριον εἴπω·
μεταλαβεῖν, λέγε τοὺς παρόντας οὐ φίλημά σοι δώσω, καθάπερ ὁ
στίχους. Συμεὼν τοῦ Μεταφραστοῦ Ἰούδας· ἀλλ᾿ ὡς ὁ Λῃστὴς ὁμολογῶ
Ἰδού, βαδίζω π ρὸς θείαν κοινωνίαν· σοι· Μνήσθητί μου, Κύριε, ἐν τῇ
Πλαστουργέ, μὴ φλέξῃς με τῇ βασιλείᾳ σου.
μετουσίᾳ· πῦρ γὰρ ὑπάρχεις τοὺς
Δι’ ευχων των Αγίων Πατέρων
ἀναξίους φλέγον. ἀλλ᾿ οὖν κάθαρον ημων, Κύριε Ιησου Χριστε ο Θεός,
ἐκ πάσης με κηλῖδος. Τὸ Τροπάριον· ελέησον ημας. Αμήν.
Τοῦ Δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ
σήμερον, Υἱὲ Θεοῦ, κοινωνόν με Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ
παράλαβε· οὐ μὴ γὰρ τοῖς ἐχθροῖς ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΥ. Ἱερεὺς: Εὐλογητὸς ὁ
σου τὸ μυστήριον εἴπω· οὐ φίλημά Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ
σοι δώσω, καθάπερ ὁ Ἰούδας· ἀλλ᾿ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
ὡς ὁ Λῃστὴς ὁμολογῶ σοι· Μνήσθητί (Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ
μου, Κύριε, ἐν τῇ βασιλείᾳ σου. Τ
οὺς Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
παρόντας στίχους· Θεουργὸν Αἷμα Ἀμήν.) Ὁ προεστὼς: Δόξα σοι ὁ Θεὸς
φρίξον, ἄνθρωπε, βλέπων· ἄνθραξ ἡμῶν, δόξα σοι. Β ασιλεῦ οὐράνιε,
γάρ ἐστι τοὺς ἀναξίους φλέγων· Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας
Θεοῦ τὸ Σῶμα καὶ θεοῖ με καὶ τρέφει· ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα
θεοῖ τὸ πνεῦμα, τὸν δὲ νοῦν τρέφει πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καὶ
ξένως.Τὰ τροπάρια ταῦτα· Ἔθελξας ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν
πόθῳ με, Χριστέ, καὶ ἠλλοίωσας τῷ ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης
θείῳ σου ἔρωτι· ἀλλὰ κατάφλεξον κηλῖδος καὶ σῷσον ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς
πυρὶ ἀΰλῳ τὰς ἁμαρτίας μου, καὶ ἡμῶν. Ὁ Ἀναγνώστης·ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ:
ἐμπλησθῆναι τῆς ἐν σοὶ τρυφῆς Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος
καταξίωσον, ἵνα τὰς δύο σκιρτῶν Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (ἐκ τρίτου).
μεγαλύνω, Ἀγαθέ, παρουσίας σου. [Τὸ Τρισάγιον ἤτοι τὸ «Ἅγιος ὁ
Ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν ἁγίων σου, Θεός...» τρίς, παραλείπεται ἀπὸ τῆς
πῶς εἰσελεύσομαι ὁ ἀνάξιος; Ἐὰν Κυριακῆς τοῦ Πάσχα μέχρι τῆς
γὰρ τολμήσω συνεισελθεῖν εἰς τὸν ἀποδόσεως τῆς Ἑορτῆς, λέγεται δὲ
νυμφῶνα, ὁ χιτών με ἐλέγχει ὅτι οὐκ ἀντ΄ αὐτοῦ τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» (γ΄)
ἔστι τοῦ γάμου, καὶ δέσμιος ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΩΝ
ἐκβαλοῦμαι ὑπὸ τῶν ἀγγέλων. ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ] Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ
Καθάρισον, Κύριε, τὸν ῥύπον τῆς καὶ ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ
ψυχῆς μου καὶ σώσόν με, ὡς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
φιλάνθρωπος. Καὶ τὴν παροῦσαν Ἀμήν. Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς.
εὐχήν· Δέσποτα φιλάνθρωπε, Κύριε Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν.
Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μου, μὴ εἰς Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας
κρῖμά μοι γένοιτο τὰ Ἅγια ταῦτα διὰ ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς
τὸ ἀνάξιον εἶναί με, ἀλλ᾿ εἰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ
κάθαρσιν καὶ ἁγιασμὸν ψυχῆς τε καὶ ὀνόματός σου. Κύριε ἐλέησον· Κύριε
σώματος, καὶ εἰς ἀῤῥαβῶνα τῆς ἐλέησον· Κύριε ἐλέησον. Δόξα Πατρὶ
μελλούσης ζωῆς καὶ βασιλείας. Ἐμοὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι, καὶ νῦν
21
καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν ἐξάλειψον. 12 καρδίαν καθαρὰν
αἰώνων. Ἀμήν. Πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα
οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις
ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ μου. 13 μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ
θέλημά σου ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς προσώπου σου καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ
γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ. 14
δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ
ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς σωτηρίου σου καὶ πνεύματι
ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ ἡγεμονικῷ στήριξόν με. 15 διδάξω
εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς
ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ὁ ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. 16 ρῦσαί με ἐξ
Ἱερεύς· Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ αἱμάτων, ὁ Θεὸς ὁ Θεὸς τῆς
ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ
τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. 17
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ
αἰώνων. Ὁ ἀναγνώστης: Ἀ μήν. Κύριε στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν
ἐλέησον ιβ'. Δ όξα Πατρὶ... Καὶ νῦν... σου.18 ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν,
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ
προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. εὐδοκήσεις.19 θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ συντετριμμένον, καρδίαν
προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ βασιλεῖ συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην
ἡμῶν Θεῷ. Δεῦτε προσκυνήσωμεν ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. 20
καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ, Χριστῷ τῷ ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου
βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν. ΨΑΛΜΟΣ τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη
Ν'.
ΕΛΕΗΣΟΝ με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ ῾Ιερουσαλήμ· 21 τότε εὐδοκήσεις
μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ
τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ὁλοκαυτώματα· τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ
ἀνόμημά μου· 4 ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.
ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς (Ψαλμός ξθ' ). Ο ΘΕΟΣ, εἰς τὴν
ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. 5 ὅτι τὴν βοήθειάν μου πρόσχες· Κύριε, εἰς τὸ
ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ βοηθῆσαί μοι σπεῦσον. 3
ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἐντραπήτωσαν
διαπαντός. 6 σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχήν μου·
τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ἀποστραφήτωσαν εἰς τὰ ὀπίσω καὶ
ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις καταισχυνθήτωσαν οἱ βουλόμενοί
σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. μοι κακά· 4 ἀποστραφήτωσαν
7 ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, παραυτίκα αἰσχυνόμενοι οἱ λέγοντές
καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μοι· εὖγε εὖγε. 5 ἀγαλλιάσθωσαν καὶ
μου. 8 ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, εὐφρανθήτωσαν ἐπὶ σοὶ πάντες οἱ
τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας ζητοῦντές σε, ὁ Θεός, καὶ λεγέτωσαν
σου ἐδήλωσάς μοι. 9 ραντιεῖς με διαπαντός· μεγαλυνθήτω ὁ Κύριος,
ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι, οἱ ἀγαπῶντες τὸ σωτήριόν σου. 6
πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα ἐγὼ δὲ πτωχός εἰμι καὶ πένης· ὁ
λευκανθήσομαι. 10 ἀκουτιεῖς μοι Θεός, βοήθησόν μοι. βοηθός μου καὶ
ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην, ρύστης μου εἶ σύ· Κύριε, μὴ
ἀγαλλιάσονται ὀστέα χρονίσῃς. (Ψαλμός ρμβ'). ΚΥΡΙΕ,
τεταπεινωμένα. 11 ἀπόστρεψον τὸ εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου,
πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ
μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ
22
δικαιοσύνῃ σου· 2 καὶ μὴ εἰσέλθῃς Πατρός, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Ὅτι σὺ εἶ
εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι μόνος Ἅγιος, σὺ εἶ μόνος Κύριος,
οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ
ζῶν. 3 ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν Πατρός. Ἀμήν. Καθ' ἑκάστην ἑσπέραν
ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν εὐλογήσω σε, καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά
ζωήν μου, ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα
ὡς νεκροὺς αἰῶνος· 4 καὶ ἠκηδίασεν τοῦ αἰῶνος. Κύριε, καταφυγὴ
ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐγενήθης ἡμῖν ἐν γενεᾷ καὶ γενεά.
ἐταράχθη ἡ καρδία μου. 5 ἐμνήσθην Ἐγὼ εἶπα, Κύριε, ἐλέησόν με, ἴασαι
ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν σοι.
τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον, δίδαξόν
χειρῶν σου ἐμελέτων. 6 διεπέτασα με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ
πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὁ Θεός μου. Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ
ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. 7 ταχὺ ζωῆς· ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς.
εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ Παράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς
πνεῦμά μου· μὴ ἀποστρέψῃς τὸ γινώσκουσί σε. Καταξίωσον, Κύριε,
πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ ἐν τῇ νυκτί ταύτη ἀναμαρτήτους
ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ,
εἰς λάκκον. 8 ἀκουστὸν ποίησόν μοι Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν,
τὸ πρωΐ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ
ἤλπισα· γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ'
ψυχήν μου· 9 ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ.
ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρὸς σὲ Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε· δίδαξόν με τὰ
κατέφυγον. 10 δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ,
τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου· Δέσποτα· συνέτισόν με τὰ
τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε·
με ἐν γῇ εὐθείᾳ. 11 ἕνεκεν τοῦ φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου.
ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, ἐν τῇ Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα· τὰ
δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς. Σοὶ
τὴν ψυχήν μου· 12 καὶ ἐν τῷ ἐλέει πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ
σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς δόξα πρέπει, τῶ Πατρὶ καὶ τῶ Υἱῷ,
μου καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν, καὶ ἀεί,
θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
δοῦλός σού εἰμι. Δοξολογία μικρά. Ἀμήν. Τ ὸ Σύμβολον τῆς Πίστεως.
Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα,
εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. Παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ
Ὑμνοῦμέν σε, εὐλογοῦμέν σε, γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.
προσκυνοῦμέν σε, δοξολογοῦμέν σε, Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν,
εὐχαριστοῦμέν σοί, διὰ τὴν μεγάλην τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν
σου δόξαν. Κύριε, Βασιλεῦ, ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ
ἐπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ· πάντων τῶν αἰώνων· φῶς ἐκ φωτός,
Κύριε, Υἱὲ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ,
καὶ Ἅγιον Πνεῦμα. Κύριε ὁ Θεός, ὁ γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον
Ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱός τοῦ Πατρός, τῷ Πατρί, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο.
ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ
ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα
τοῦ κόσμου. Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ
ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς
23
Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα. πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ

Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ ζωὴ ἀτελεύτητος. Καὶ νῦν... Τῇ
Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ πρεσβείᾳ Κύριε, πάντων τῶν Ἁγίων,
ταφέντα. Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ καὶ τῆς Θεοτόκου, τὴν σὴν εἰρήνην
ἡμέρα κατὰ τὰς Γραφάς. Καὶ δὸς ἡμῖν, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς, ὡς μόνος
ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ οἰκτίρμων. Κ ύριε, ἐλέησον μ'. Ὁ ἐν
καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός. παντὶ καιρῶ καὶ πάσῃ ὥρᾳ ἐν
Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς προσκυνούμενος
κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς καὶ δοξαζόμενος Χριστὸς ὁ Θεός, ὁ
βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος. Καὶ εἰς τὸ μακρόθυμος, ὁ πολυέλεος, ὁ
Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ πολυέσπλαγχνος, ὁ τους δικαίους
ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἀγαπῶν καί τους ἁμαρτωλοὺς ἐλεῶν,
ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ ὁ πάντας καλῶν πρὸς σωτηρίαν διά
συμπροσκυνούμενον καὶ της ἐπαγγελίας τῶν μελλόντων
συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ ἀγαθῶν· Αὐτός, Κύριε, πρόσδεξαι
τῶν προφητῶν. Εἰς μίαν, Ἁγίαν, καὶ ἡμῶν ἐν τῇ ὥρα ταύτῃ τὰς
Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν ἐντεύξεις καὶ ἴθυνον τὴν ζωὴν ἡμῶν
Ἐκκλησίαν. Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα πρὸς τὰς ἐντολάς σου. Τὰς ψυχὰς
εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Προσδοκῶ ἡμῶν ἁγίασον, τὰ σώματα ἄγνισον,
ἀνάστασιν νεκρῶν. Καὶ ζωὴν τοῦ τους λογισμοὺς διόρθωσον, τὰς
μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν. Ἄ ξιόν ἐστιν ἐννοίας κάθαρον καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ
ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν σὲ τὴν πάσης θλίψεως, κακῶν καὶ ὀδύνης.
Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ Τείχισον ἡμᾶς ἁγίοις σου Ἀγγέλοις,
παναμώμητον καὶ μητέρα του Θεοῦ ἵνα τῇ παρεμβολῇ αὐτῶν
ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ φρουρούμενοι καὶ ὁδηγούμενοι
καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν καταντήσωμεν εἰς τὴν ἑνότητα τῆς
Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν πίστεως καὶ εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τῆς
Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως ἀπροσίτου σου δόξης, ὅτι εὐλογητὸς
Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. εἰ εἰς τους αἰῶνας των αἰώνων. Ἀμήν.
(ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ… ἢ Θ. Μετάληψις). Κύριε, ἐλέησον γ'. Δόξα... Καὶ

Τρισάγιον… Παναγία Τριάς… Πάτερ νῦν...Τὴν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ,
ἡμῶν…). (Εἶτα τὸ Κοντάκιον τῆς καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν
ἑορτῆς ἢ τῆς ἡμέρας, ἢ τὰ παρόντα Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν
τροπάρια.). Ἦχος δ'. Ὁ Θεὸς τῶν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως
πατέρων ἡμῶν, ὁ ποιῶν ἀεὶ μεθ΄ Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. Ἐν
ἡμῶν κατὰ τὴν σὴν ἐπιείκειαν, μὴ ὀνόματι Κυρίου, εὐλόγησον Πάτερ.
ἀποστήσῃς τὸ ἔλεος σου ἀφ΄ ἡμῶν, Ἱερεὺς Ὁ Θεὸς οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς, καὶ
ἀλλὰ ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, ἐν εἰρήνῃ εὐλογῆσαι ἡμᾶς, ἐπιφάναι τὸ
κυβέρνησον τὴν ζωὴν ἡμῶν. Τῶν ἐν πρόσωπον αὐτοῦ ἐφ΄ ἡμᾶς, καὶ
ὅλῳ τῷ κόσμῳ μαρτύρων σου, ὡς ἐλεῆσαι ἡμᾶς.(ἢ Δι΄εὐχῶν τῶν
πορφύραν καὶ βύσσον τὰ αἵματα, ἡ ἁγίων...). Κύριε, ἐλέησον (ιβ') καὶ
Ἐκκλησία σου στολισαμένη, δι΄ σῶσον ἡμᾶς Παναγία Παρθένε. Ε ὐχὴ
αὐτῶν βοᾷ σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, τῷ εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον. (Ποίημα
λαῷ σου τοὺς οἰκτιρμοὺς σου Παύλου Μοναχοῦ Μονῆς τῆς
κατάπεμψον, εἰρήνην τῇ πολιτεία Εὐεργέτιδος). Ἄσπιλε, ἀμόλυντε,
σου δώρησαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν ἄφθορε, ἄχραντε, ἁγνὴ Παρθένε,
τὸ μέγα ἔλεος. Δόξα... Μ
ετὰ τῶν Θεόνυμφε Δέσποινα, ἡ Θεὸν Λόγον
Ἁγίων ἀνάπαυσον, Χριστέ, τὰς ψυχὰς τοῖς ἀνθρώποις τῇ παραδόξῳ σου
τῶν δούλων σου, ἔνθα οὐκ ἔστι κυήσει ἑνώσασα καὶ τὴν ἀπωσθεῖσαν
24
φύσιν τοῦ γένους ἡμῶν τοῖς ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι,
οὐρανίοις συνάψασα, ἡ τῶν νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
ἀπηλπισμένων μόνη ἐλπὶς καὶ τῶν αἰώνων. Ἀμήν. ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ
πολεμουμένων βοήθεια, ἡ ἑτοίμη ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ. (Ἀντιόχου
ἀντίληψις τῶν εἰς σὲ Μοναχοῦ τοῦ Πανδέκτου). Κ αὶ δὸς
προστρεχόντων, καὶ πάντων τῶν ἡμῖν, Δέσποτα, πρὸς ὕπνον ἀπιοῦσιν,
Χριστιανῶν τὸ καταφύγιον, μὴ ἀνάπαυσιν σώματος καὶ ψυχῆς, καὶ
βδελύξῃ μὲ τὸν ἁμαρτωλόν, τὸν διαφύλαξον ἡμᾶς ἀπό τοῦ ζοφεροῦ
ἐναγῆ, τὸν αἰσχροῖς λογισμοῖς καὶ ὕπνου τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀπὸ πάσης
λόγοις καὶ πράξεσιν ὅλον ἐμαυτὸν σκοτεινῆς καὶ νυκτερινῆς
ἀχρειώσαντα, καί τῇ τῶν ἡδονῶν τοῦ ἡδυπαθείας. Παῦσον τὰς ὁρμὰς τῶν
βίου, ῥαθυμίᾳ γνώμης, δοῦλον παθῶν, σβέσον τὰ πεπυρωμένα βέλη
γενόμενον. Ἀλλ' ὡς τοῦ τοῦ πονηροῦ τὰ καθ' ἡμῶν δολίως
φιλανθρώπου Θεοῦ Μήτηρ, κινούμενα. Τὰς τῆς σαρκὸς ἡμῶν
φιλανθρώπως σπλαγχνίθητι ἐπ' ἐμοὶ ἐπαναστάσεις κατάστειλον καὶ πᾶν
τῷ ἁμαρτωλῷ καὶ ἀσώτω, καὶ δέξαι γεῶδες καὶ ὑλικὸν ἡμῶν φρόνημα
μου τήν ἐκ ῥυπαρῶν χειλέων κοίμισον. Καὶ δώρησαι ἡμῖν, ὀ Θεός,
προσφερομένην σοι δέησιν, καὶ τὸν γρήγορον νοῦν, σώφρονα λογισμόν,
σὸν Υἱόν, καὶ ἡμῶν Δεσπότην καὶ καρδίαν νήφουσαν, ὕπνον ἐλαφρόν
Κύριον, τῇ μητρικῇ σου παρρησία καὶ πάσης σατανικῆς φαντασίας
χρωμένη δυσώπησον, ἵνα ἀνοίξῃ ἀπηλλαγμένον. Διανάστησον δὲ ἡμᾶς
κἀμοὶ τὰ φιλάνθρωπα σπλάγχνα τῆς ἐν τῷ καιρῷ της προσευχῆς
αὐτοῦ ἀγαθότητος καί, παριδῶν μου ἐστηριγμένους ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου
τὰ ἀναρίθμητα πταίσματα, ἐπιστρέψῃ καὶ τὴν μνήμην τῶν σῶν κριμάτων ἐν
μὲ πρὸς μετάνοιαν καί τῶν αὐτοῦ ἑαυτοῖς ἀπαράθραυστον ἔχοντας.
ἐντολῶν ἐργάτην δόκιμον ἀναδείξη Παννύχιον ἡμῖν τὴν σὴν δοξολογίαν
με. Καὶ πάρεσό μοι ἀεὶ ὡς ἐλεήμων χάρισαι εἰς τὸ ὑμνεῖν καὶ εὐλογεῖν καὶ
καὶ συμπαθὴς καὶ φιλάγαθος, ἐν μὲν δοξάζειν τὸ πάντιμον καὶ
τῷ παρόντι βίῳ θερμὴ προστάτις καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά σου, τοῦ
βοηθός, τὰς τῶν ἐναντίων ἐφόδους Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου
ἀποτειχίζουσα καὶ πρὸς σωτηρίαν Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς
καθοδηγοῦσα με, καὶ ἐν τῷ καιρῷ τῆς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
ἐξόδου μου τὴν ἀθλίαν μου ψυχὴν Ὑπερένδοξε, ἀειπάρθενε,
περιέπουσα καὶ τὰς σκοτεινὰς ὄψεις εὐλογημένη Θεοτόκε, προσάγαγε τὴν
τῶν πονηρῶν δαιμόνων πόρρω ἡμετέραν προσευχὴν τῷ Υἱῷ σου καὶ
αὐτῆς ἀπελαύνουσα· ἐν δὲ τῇ Θεῷ ἡμῶν, καὶ αἴτησαι ἵνα σώσῃ διά
φοβερᾷ ἡμέρα τῆς κρίσεως, τῆς σοῦ τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἡ ἐλπίς μου ὁ
αἰωνίου με ῥυομένη κολάσεως, καί Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη
τῆς ἀπορρήτου δόξης τοῦ σοῦ Υἱοῦ μου τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, Τριὰς ἁγία,
καὶ Θεοῦ ἡμῶν κληρονόμον με δόξα σοι. Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς
ἀποδεικνύουσα. Ἧς καὶ τύχοιμι, σὲ ἀνατίθημι, Μητερ του Θεοῦ,
Δέσποινα μου, Υπεραγία Θεοτόκε, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου. Ἐ πὶ
διά τῆς σῆς μεσιτείας καὶ σοὶ χαίρει, Κεχαριτωμένη, πᾶσα ἡ
ἀντιλήψεως, χάριτι καὶ φιλανθρωπία κτίσις, Ἀγγέλων τὸ σύστημα, καὶ
τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ, τοῦ Κυρίου καὶ ἀνθρώπων τὸ γένος· ἡγιασμένε ναέ,
Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ καὶ Παράδεισε λογικέ, παρθενικὸν
Χριστοῦ, ᾧ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καύχημα, ἐξ ἧς Θεός ἐσαρκώθη, καὶ
καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ παιδίον γέγονεν, ὁ πρὸ αἰώνων
αὐτοῦ Πατρὶ καὶ τῷ Παναγίῳ καὶ ὑπάρχων Θεὸς ἡμῶν. Τὴν γὰρ σὴν
25
μήτραν, θρόνον ἐποίησε, καὶ τὴν σὴν Ἀποστόλων, τῶν ὁσίων καὶ
γαστέρα, πλατυτέραν οὐρανῶν θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, τοῦ ἁγίου
ἀπειργάσατο. Ἐπὶ σοὶ χαίρει (τοῦ Ναοῦ), τοῦ (ΤΩΝ) ἁγίου (-ΩΝ)
Κεχαριτωμένη, πᾶσα ἡ κτίσις, δόξα (τῆς ἡμέρας), οὗ (ΩΝ) καὶ τὴν μνήμην
σοι. (Εὐχή εἰς τὸν Ἄγγελον φύλακα ἐπιτελοῦμεν, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων
τῆς τοῦ ἀνθρώπου ζωῆς.) Ἅγιε ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς ὡς ἀγαθὸς
Ἄγγελε, ὁ ἐφεστὼς τῆς ἀθλίας μου καὶ φιλάνθρωπος. ΜΕΤΑ Ο
ψυχῆς καὶ ταλαιπώρου μου ζωῆς, μὴ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ: Εὐλογεῖτε, πατέρες
ἐγκαταλίπῃς με τὸν ἁμαρτωλόν, μηδὲ ἅγιοι, συγχωρήσατέ μοι τῷ
ἀποστῇς ἀπ΄ ἐμοῦ διὰ τὴν ἀκρασίαν ἁμαρτωλῷ. ΚΑΙ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ: Ὁ Θεὸς
μου· μὴ δώῃς χώραν τῷ πονηρῷ συγχωρήσαί σοι, πάτερ ἄγιε. Ε ἶτα ὁ
δαίμονι κατακυριεῦσαι μου τῇ Ἱερεὺς λέγει (ἀποκρινομένων ἡμῶν
καταδυναστείᾳ τοῦ θνητοῦ τούτου τὸ Κύριε ἐλέησον, συνεχῶς).
σώματος· κράτησον τῆς ἀθλίας καὶ Εὐξώμεθα ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου.
παρειμένης χειρός μου, καὶ ὁδήγησόν Ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων
με εἰς ὁδὸν σωτηρίας. Ναί, ἅγιε Χριστιανῶν. Ὑπὲρ τοῦ
Ἄγγελε τοῦ Θεοῦ, ὁ φύλαξ καὶ Ἀρχιεπισκόπου (καὶ πατρὸς ἡμῶν)
σκεπαστὴς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς καὶ (δεῖνος) (ΥΠΕΡ ΤΗΣ
τοῦ σώματος, πάντα μοι ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΗΣ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς
συγχώρησον, ὅσα σοι ἔθλιψα πάσας ταύτης ( ) Μοναχῆς μετὰ τῆς
τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, καὶ εἰ τι Συνοδείας αὐτῆς) καὶ πάσης τῆς ἐν
ἥμαρτον τὴν σήμερον ἡμέραν· Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Ὑ πὲρ
σκέπασόν με ἐν τῇ παρούσῃ νυκτὶ καὶ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν ἔθνους. Ὑ πὲρ
διαφύλαξόν με ἀπὸ πάσης ἐπηρείας εὐοδώσεως καὶ ἐνισχύσεως τοῦ
τοῦ ἀντικειμένου, ἵνα μὴ ἐν τίνι φιλοχρίστου στρατοῦ. Ὑ πὲρ τῶν
ἁμαρτήματι παροργίσω τὸν Θεόν· καὶ ἀπολειφθέντων πατέρων, καὶ
πρέσβευε ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν ἀδελφῶν ἡμῶν. Ὑ
πὲρ τῶν
Κύριον, τοῦ ἐπιστηρίξαι με ἐν τῷ διακονούντων καὶ διακονησάντων
φόβῳ αὐτοῦ, καὶ ἄξιον ἀναδεῖξαί με ἡμῖν. Ὑ πὲρ τῶν μισούντων καὶ
δοῦλον τῆς αὐτοῦ ἀγαθότητος. Ἀμήν. ἀγαπώντων ἡμᾶς.Ὑπὲρ τῶν
Ἦχος πλ. δ' Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ ἐντειλαμένων ἡμῖν τοῖς ἀναξίοις
τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν εὔχεσθαι ὑπὲρ αὐτῶν. Ὑπὲρ
δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἀναῤῥύσεως τῶν αἰχμαλώτων. Ὑ πὲρ
ἡ Πόλις σου Θεοτόκε, Ἀλλ' ὡς τῶν ἐν θαλάσσῃ καλῶς πλεόντων.
ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ Ὑπὲρ τῶν ἐν ἀσθενείαις
παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, κατακειμένων. Ε ὐξώμεθα καὶ ὑπὲρ
ἵνα κράζω σοι, Χαῖρε νύμφη εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς.
ἀνύμφευτε. Θεοτόκε Παρθένε , χαῖρε Μακαρίσωμεν τοὺς εὐσεβεῖς
Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ ἄρχοντας, τοὺς ὀρθοδόξους
σου. Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξί καὶ Ἀρχιερεῖς. Τοὺς κτίτορας τῆς ἁγίας
εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας Ἐκκλησίας (ΜΟΝΗΣ) ταύτης, τοὺς
σου, ὅτι Σωτήρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν γονεῖς ἡμῶν καὶ διδασκάλους καὶ
ἡμῶν (γ΄). Ὁ Ἱερεὺς ἀμέσως τὴν πάντας τοὺς προαπελθόντας πατέρας
Ἀπόλυσιν. Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ καὶ ἀδελφοὺς ἡμῶν τοὺς ἐνθάδε
ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι. Χριστὸς ὁ εὐσεβῶς κειμένους, καὶ τοὺς
ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις ἁπανταχοῦ Ὀρθοδόξους.( Καὶ ὑπὲρ
τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου πάντων τῶν προαναπαυσαμένων
ἁγίας αὐτοῦ Μητρός, τῶν ἁγίων, πατέρων καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν
ἐνδόξων καὶ πανευφήμων ἐνθάδε εὐσεβῶς κειμένων, καὶ
26
ἁπανταχοῦ Ὀρθοδόξων). Εἴπωμεν βαστάζεις τὸν βαστάζοντα πάντα·

καὶ ὑπὲρ ἑαυτῶν, τὸ Κύριε, ἐλέησον, χαῖρε͵ ἀστὴρ ἐμφαίνων τὸν ἥλιον·
(γ΄ ). Ὁ Χορὸς ψάλλει. Ἦχος γ'. Τ
ὴν χαῖρε͵ γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως·
ὡραιότητα τῆς Παρθενίας σου, καὶ τὸ χαῖρε͵ δι΄ ἧς νεουργεῖται ἡ
ὑπέρλαμπρον τὸ τῆς ἁγνείας σου, ὁ κτίσις· χαῖρε͵ δι΄ ἧς βρεφουργεῖται
Γαβριὴλ καταπλαγείς, ἐβόα σοὶ ὁ Κτίστης· Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
Θεοτόκε, Ποῖόν σοι ἐγκώμιον, Βλέπουσα ἡ ἁγία ἑαυτὴν ἐν ἁγνείᾳ
προσαγάγω ἐπάξιον, τὶ δὲ ὀνομάσω φησὶ τῷ Γαβριὴλ θαρσαλέως· Τὸ
σε; ἀπορῶ καὶ ἐξίσταμαι. Διὸ ὡς παράδοξόν σου τῆς φωνῆς
προσετάγην βοῶ σοί, Χαῖρε, ἡ δυσπαράδεκτόν μου τῇ ψυχῆ
Κεχαριτωμένη. (Ή ΠΑΝΤΩΝ φαίνεται· ἀσπόρου γὰρ συλλήψεως
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙΣ…/ΣΦΑΓΗΝ ΣΟΥ…). τὴν κύησιν πῶς λέγεις; κράζων·
Ὁ Ἱερεὺς ποιῶν τὸ σημεῖον τοῦ τιμίου Ἀλληλούϊα.(2) Γ νῶσιν ἄγνωστον
Σταυροῦ μεθ΄ ὑποκλίσεως, ἐπιλέγει· γνῶναι ἡ Παρθένος ζητοῦσα ἐβόησε
Δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, πρὸς τὸν λειτουργοῦντα· Ἐκ
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον λαγόνων ἁγνῶν υἱὸν πῶς ἐστὶ
καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ὁ Ἀναγνώστης· τεχθῆναι δυνατόν; λέξον μοι· πρὸς
Ἀμήν. ἣν ἐκεῖνος ἔφησεν ἐν φόβῳ πλὴν
κραυγάζων οὕτω· Χαῖρε͵ βουλῆς
ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ἀπορρήτου μύστις͵ χαῖρε͵ σιγῆς
ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ δεομένων πίστις· χαῖρε͵ τῶν
Ἦχος πλ. δ' Αὐτόμελον. Τὸ θαυμάτων Χριστοῦ τὸ
προσταχθὲν μυστικῶς λαβὼν ἐν προοίμιον͵ χαῖρε͵ τῶν δογμάτων
γνώσει, ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ Ἰωσήφ αὐτοῦ τὸ κεφάλαιον· χαῖρε͵ κλῖμαξ
σπουδῇ ἐπέστη ὁ Ἀσώματος, λέγων ἐπουράνιε͵ δι΄ ἧς κατέβη ὁ Θεός·
τη Ἀπειρογάμω: ὁ κλίνας τῇ χαῖρε͵ γέφυρα μετάγουσα τοὺς ἐκ
καταβάσει τοὺς οὐρανούς χωρεῖται γῆς πρὸς οὐρανόν· χαῖρε͵ τὸ τῶν
ἀναλλοιώτως ὅλος ἐν σοί. Ὃν καὶ ἀγγέλων πολυθρύλητον θαῦμα·
βλέπων ἐν μήτρᾳ σου λαβόντα χαῖρε͵ τὸ τῶν δαιμόνων
δούλου μορφήν, ἐξίσταμαι πολυθρήνητον τραῦμα· χαῖρε͵ τὸ
κραυγάζειν σοι, Χ αῖρε, Νύμφη φῶς ἀρρήτως γεννήσασα· χαῖρε͵ τὸ
ἀνύμφευτε!(2) πῶς μηδένα διδάξασα· χαῖρε͵
Ἄγγελος πρωτοστάτης οὐρανόθεν σοφῶν ὑπερβαίνουσα γνῶσιν·
ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τὸ χαῖρε͵ πιστῶν καταυγάζουσα
χαῖρε. Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον φρένας· Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
ἡμᾶς (γ΄) · καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ Δύναμις τοῦ ὑψίστου ἐπεσκίασε τότε
φωνῇ, σωματούμενόν σε θεωρῶν, πρὸς σύλληψιν τῇ ἀπειρογάμῳ· καὶ
Κύριε͵ ἐξίστατο καὶ ἵστατο τὴν εὔκαρπον ταύτης νηδὺν ὡς
κραυγάζων πρὸς αὐτὴν ἀγρὸν ὑπέδειξεν ἡδὺν ἅπασι τοῖς
τοιαῦτα: Χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἡ χαρὰ θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν ἐν τῷ
ἐκλάμψει· χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἡ ἀρὰ ψάλλειν οὕτως· Ἀλληλούϊα. Ἔ χουσα
ἐκλείψει· χαῖρε͵ τοῦ πεσόντος Ἀδὰμ θεοδόχον ἡ Παρθένος τὴν μήτραν
ἡ ἀνάκλησις· χαῖρε͵ τῶν δακρύων ἀνέδραμε πρὸς τὴν Ἐλισάβετ· τὸ δὲ
τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις· χαῖρε͵ ὕψος βρέφος ἐκείνης εὐθὺς ἐπιγνόν τὸν
δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις ταύτης ἀσπασμὸν ἔχαιρε καὶ ἅλμασιν
λογισμοῖς· χαῖρε͵ βάθος ὡς ᾄσμασιν ἐβόα πρὸς τὴν
δυσθεώρητον καὶ ἀγγέλων Θεοτόκον· Χαῖρε͵ βλαστοῦ
ὀφθαλμοῖς· χαῖρε͵ ὅτι ὑπάρχεις ἀμαράντου κλῆμα· χαῖρε͵ καρποῦ
βασιλέως καθέδρα· χαῖρε͵ ὅτι ἀκηράτου κτῆμα· χαῖρε͵ γεωργὸν
27
γεωργοῦσα φιλάνθρωπον· χαῖρε͵ ἀνθρώπους· καὶ Δεσπότην νοοῦντες

φυτουργὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν φύουσα· αὐτόν͵ εἰ καὶ δούλου ἔλαβε μορφήν͵
χαῖρε͵ ἄρουρα βλαστάνουσα ἔσπευσαν τοῖς δώροις θεραπεῦσαι
εὐφορίαν οἰκτιρμῶν· χαῖρε͵ καὶ βοῆσαι τῇ εὐλογημένῃ· Χαῖρε͵
τράπεζα βαστάζουσα εὐθηνίαν ἀστέρος ἀδύτου μήτηρ· χαῖρε͵ αὐγὴ
ἱλασμῶν· χαῖρε͵ ὅτι λειμῶνα τῆς μυστικῆς ἡμέρας· χαῖρε͵ τῆς ἀπάτης
τρυφῆς ἀναθάλλεις· χαῖρε͵ ὅτι τὴν κάμινον σβέσασα· χαῖρε͵ τῆς
λιμένα τῶν ψυχῶν ἑτοιμάζεις· Τριάδος τοὺς μύστας
χαῖρε͵ δεκτὸν πρεσβείας θυμίαμα· φωτίζουσα· χαῖρε͵ τύραννον
χαῖρε͵ παντὸς τοῦ κόσμου ἀπάνθρωπον ἐκβαλοῦσα τῆς ἀρχῆς·
ἐξίλασμα· χαῖρε͵ Θεοῦ πρὸς θνητοὺς χαῖρε͵ Κύριον φιλάνθρωπον
εὐδοκία· χαῖρε͵ θνητῶν πρὸς Θεὸν ἐπιδείξασα Χριστόν· χαῖρε͵ ἡ τῆς
παρρησία· Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε. βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας·
Ζάλην ἔνδοθεν ἔχων, λογισμῶν χαῖρε͵ ἡ τοῦ βορβόρου ῥυομένη τῶν
ἀμφιβόλων, ὁ σώφρων Ἰωσὴφ ἔργων· χαῖρε͵ πυρὸς προσκύνησιν
ἐταράχθη, πρὸς τὴν ἄγαμόν σε παύσασα· χαῖρε͵ φλογὸς παθῶν
θεωρῶν, καὶ κλεψίγαμον ὑπονοῶν ἀπαλλάττουσα· χαῖρε͵ πιστῶν
ἄμεμπτε· μαθὼν δὲ σοῦ τὴν ὁδηγὲ σωφροσύνης· χαῖρε͵ πασῶν
σύλληψιν ἐκ Πνεύματος ἁγίου ἔφη· γενεῶν εὐφροσύνη· Χαῖρε͵ νύμφη
Ἀλληλούϊα. ῎Ηκουσαν οἱ ποιμένες ἀνύμφευτε. ήρυκες
Κ θεοφόροι
τῶν ἀγγέλων ὑμνούντων τὴν γεγονότες οἱ μάγοι ὑπέστρεψαν εἰς
ἔνσαρκον Χριστοῦ παρουσίαν· καὶ τὴν Βαβυλῶνα͵ ἐκτελέσαντές σου
δραμόντες ὡς πρὸς ποιμένα τὸν χρησμὸν καὶ κηρύξαντές σε τὸν
θεωροῦσι τοῦτον ὡς ἀμνὸν ἄμωμον Χριστὸν ἅπασιν͵ ἀφέντες τὸν
ἐν τῇ γαστρὶ Μαρίας βοσκηθέντα͵ ἣν Ἡρώδην ὡς ληρώδη μὴ εἰδότα
ὑμνοῦντες εἶπον· Χαῖρε͵ ἀμνοῦ καὶ ψάλλειν· Ἀλληλούϊα. Λ άμψας ἐν τῇ
ποιμένος μήτηρ· χαῖρε͵ αὐλὴ Αἰγύπτῳ φωτισμὸν ἀληθείας
λογικῶν προβάτων· χαῖρε͵ ἀοράτων ἐδίωξας τοῦ ψεύδους τὸ σκότος· τὰ
εχθρῶν ἀμυντήριον· χαῖρε͵ γὰρ εἴδωλα ταύτης͵ Σωτήρ͵ μὴ
Παραδείσου θυρῶν ἀνοικτήριον· ἐνέγκαντά σου τὴν ἰσχὺν πέπτωκεν·
χαῖρε͵ ὅτι τὰ οὐράνια συναγάλλεται οἱ τούτων δὲ ῥυσθέντες ἐβόων πρὸς
τῇ γῇ· χαῖρε͵ ὅτι τὰ ἐπίγεια τὴν Θεοτόκον· Χαῖρε͵ ἀνόρθωσις
συγχορεύει οὐρανοῖς· χαῖρε͵ τῶν τῶν ἀνθρώπων· χαῖρε͵ κατάπτωσις
ἀποστόλων τὸ ἀσίγητον στόμα· τῶν δαιμόνων· χαῖρε͵ τῆς ἀπάτης
χαῖρε͵ τῶν ἀθλοφόρων τὸ ἀνίκητον τὴν πλάνην πατήσασα· χαῖρε͵ τῶν
θάρσος· χαῖρε͵ στερρὸν τῆς εἰδώλων τὸν δόλον ἐλέγξασα·
πίστεως ἔρεισμα· χαῖρε͵ λαμπρὸν χαῖρε͵ θάλασσα ποντίσασα Φαραὼ
τῆς χάριτος γνώρισμα· χαῖρε͵ δι΄ ἧς τὸν νοητόν· χαῖρε͵ πέτρα ἡ
ἐγυμνώθη ὁ Ἅδης· χαῖρε͵ δι΄ ἧς ποτίσασα τοὺς διψῶντας τὴν ζωήν·
ἐνεδύθημεν δόξαν· Χαῖρε͵ νύμφη χαῖρε͵ πύρινε στύλε ὁδηγῶν τοὺς ἐν
ἀνύμφευτε. Θ εοδρόμον ἀστέρα σκότει· χαῖρε͵ σκέπη τοῦ κόσμου
θεωρήσαντες μάγοι τῇ τούτου πλατυτέρα νεφέλης· χαῖρε͵ τροφὴ
ἠκολούθησαν αἴγλῃ· καὶ ὡς λύχνον τοῦ μάννα διάδοχε· χαῖρε͵ τρυφῆς
κρατοῦντες αὐτόν͵ δι΄ αὐτοῦ ἁγίας διάκονε· χαῖρε͵ ἡ γῆ ἡ τῆς
ἠρεύνων κραταιὸν ἄνακτα· καὶ ἐπαγγελίας· χαῖρε͵ ἐξ ἧς ῥέει μέλι
φθάσαντες τὸν ἄφθαστον ἐχάρησαν καὶ γάλα· Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.
αὐτῷ βοῶντες· Ἀλληλούϊα. Ἴ δον Μέλλοντος Συμεῶνος τοῦ παρόντος
παῖδες Χαλδαίων ἐν χερσὶ τῆς αἰῶνος μεθίστασθαι τοῦ ἀπατεῶνος͵
Παρθένου τὸν πλάσαντα χειρὶ τοὺς ἐπεδόθης ὡς βρέφος αὐτῷ͵ ἀλλ΄
28
ἐγνώσθης τούτῳ καὶ Θεὸς τέλειος· ἠνοίχθη παράδεισος· χαῖρε͵ ἡ κλεὶς

διόπερ ἐξεπλάγη Σοῦ τὴν ἄρρητον τῆς Χριστοῦ βασιλείας· χαῖρε͵ ἐλπὶς
σοφίαν κράζων· Ἀλληλούϊα. Ν έαν ἀγαθῶν αἰωνίων· Χαῖρε͵ νύμφη
ἔδειξε κτίσιν ἐμφανίσας ὁ κτίστης ἀνύμφευτε. Π ᾶσα φύσις ἀγγέλων
ἡμῖν τοῖς ὑπ΄ αὐτοῦ γενομένοις͵ ἐξ κατεπλάγη τὸ μέγα τῆς σῆς
ἀσπόρου βλαστήσας γαστρὸς καὶ ἐνανθρωπήσεως ἔργον· τὸν
φυλάξας ταύτην͵ ὥσπερ ἦν͵ ἀπρόσιτον γὰρ ὡς Θεὸν ἐθεώρει
ἄφθορον͵ ἵνα τὸ θαῦμα βλέποντες πᾶσι προσιτὸν ἄνθρωπον͵ ἡμῖν μὲν
ὑμνήσωμεν αὐτὴν βοῶντες· Χαῖρε͵ συνδιάγοντα͵ ἀκούοντα δὲ παρὰ
τὸ ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας· χαῖρε͵ τὸ πάντων ούτως· Ἀλληλούϊα. Ρ ήτορας
στέφος τῆς ἐγκρατείας· χαῖρε͵ πολυφθόγγους ὡς ἰχθύας ἀφώνους
ἀναστάσεως τύπον ἐκλάμπουσα· ὁρῶμεν ἐπὶ σοί͵ Θεοτόκε· ἀποροῦσι
χαῖρε͵ τῶν ἀγγέλων τὸν βίον γὰρ λέγειν τὸ πῶς, καὶ Παρθένος
ἐμφαίνουσα· χαῖρε͵ δένδρον μένεις καὶ τεκεῖν ἴσχυσας; ἡμεῖς δὲ τὸ
ἀγλαόκαρπον ἐξ οὗ τρέφονται μυστήριον θαυμάζοντες πιστῶς
πιστοί· χαῖρε͵ ξύλον εὐσκιόφυλλον͵ βοῶμεν· Χαῖρε͵ σοφίας Θεοῦ
ὑφ΄ οὗ σκέπονται πολλοί· χαῖρε͵ δοχεῖον· χαῖρε͵ προνοίας αὐτοῦ
κυοφοροῦσα ὀδηγόν ταμεῖον· χαῖρε͵ φιλοσόφους
πλανωμένοις· χαῖρε͵ ἀπογεννῶσα ἀσόφους δεικνύουσα· χαῖρε͵
λυτρωτήν αἰχμαλώτοις· χαῖρε͵ τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα·
Κριτοῦ δικαίου δυσώπησις· χαῖρε͵ χαῖρε͵ ὅτι ἐμωράνθησαν οἱ δεινοὶ
πολλῶν πταιόντων συγχώρησις· συζητηταί· χαῖρε͵ ὅτι ἐμαράνθησαν
χαῖρε͵ στολὴ τῶν γυμνῶν οἱ τῶν μύθων ποιηταί· χαῖρε͵ τῶν
παρρησίας· χαῖρε͵ στοργὴ πάντα Ἀθηναίων τὰς πλοκὰς
πόθον νικῶσα· Χαῖρε͵ νύμφη διασπῶσα· χαῖρε͵ τῶν ἁλιέων τὰς
ἀνύμφευτε. Ξ ένον τόκον ἰδόντες σαγήνας πληροῦσα· χαῖρε͵ βυθοῦ
ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου͵ τὸν νοῦν εἰς ἀγνοίας ἐξέλκουσα· χαῖρε͵ πολλοὺς
οὐρανόν μεταθέντες· διὰ τοῦτο γὰρ ἐν γνώσει φωτίζουσα· χαῖρε͵ ὁλκὰς
ὁ ὑψηλὸς Θεός ἐπὶ γῆς ἐφάνη τῶν θελόντων σωθῆναι· χαῖρε͵
ταπεινὸς ἄνθρωπος͵ βουλόμενος λιμὴν τῶν τοῦ βίου πλωτήρων·
ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος τοὺς αὐτῷ Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε. Σ ῶσαι
βοῶντας· Ἀλληλούϊα. Ὅλος ἦν ἐν θέλων τὸν κόσμον ὁ τῶν ὅλων
τοῖς κάτω καὶ τῶν ἄνω οὐδ΄ ὅλως κοσμήτωρ πρὸς τοῦτον
ἀπῆν ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος· αὐτεπάγγελτος ἦλθε· καὶ ποιμὴν
συγκατάβασις γὰρ θεϊκή͵ οὐ ὑπάρχων ὡς Θεὸς δι΄ ἡμᾶς ἐφάνη
μετάβασις δὲ τοπικὴ γέγονε καὶ καθ΄ ἡμᾶς άνθρωπος· ὁμοίῳ γὰρ τὸ
τόκος ἐκ Παρθένου θεολήπτου ὅμοιον καλέσας ὡς Θεὸς ἀκούει·
ἀκουούσης ταῦτα· Χαῖρε͵ Θεοῦ Ἀλληλούϊα. Τ εῖχος εἶ τῶν παρθένων͵
ἀχωρήτου χώρα· χαῖρε͵ σεπτοῦ Θεοτόκε Παρθένε͵ καὶ πάντων τῶν
μυστηρίου θύρα· χαῖρε͵ τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων· ὁ γὰρ τοῦ
ἀπίστων ἀμφίβολον ἄκουσμα· οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς κατεσκεύασέ σε
χαῖρε͵ τῶν πιστῶν ἀναμφίβολον Ποιητής͵ ἄχραντε͵ οἰκήσας ἐν τῇ
καύχημα· χαῖρε͵ ὄχημα πανάγιον μήτρᾳ σου καὶ πάντα σοι
τοῦ ἐπὶ τῶν Χερουβίμ· χαῖρε͵ οἴκημα προσφωνεῖν διδάξας· Χαῖρε͵ ἡ
πανάριστον τοῦ ἐπὶ τῶν Σεραφίμ· στήλη τῆς παρθενίας· χαῖρε͵ ἡ πύλη
χαῖρε͵ ἡ τἀναντία εἰς ταὐτὸ τῆς σωτηρίας· χαῖρε͵ ἀρχηγὲ νοητῆς
ἀγαγοῦσα· χαῖρε͵ ἡ παρθενίαν καὶ ἀναπλάσεως· χαῖρε͵ χορηγὲ θεϊκῆς
λοχείαν ζευγνῦσα· χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἀγαθότητος· χαῖρε͵ σὺ γὰρ
ἐλύθη παράβασις· χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἀνεγέννησας τοὺς συλληφθέντας
29
αἰσχρῶς· χαῖρε͵ σὺ γὰρ χειρὶ Κύριος, ἡγίασεν͵ ἐδόξασεν͵

ἐνουθέτησας τοὺς συληθέντας τὸν ἐδίδαξε βοᾶν σοι πάντας· Χαῖρε͵
νοῦν· χαῖρε͵ ἡ τὸν φθορέα τῶν σκηνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ Λόγου· χαῖρε͵
φρενῶν καταργοῦσα· χαῖρε͵ ἡ τὸν ἁγία ἁγίων μείζων· χαῖρε͵ κιβωτὲ
σπορέα τῆς ἁγνείας τεκοῦσα· χαῖρε͵ χρυσωθεῖσα τῷ πνεύματι· χαῖρε͵
παστὰς ἀσπόρου θησαυρὲ τῆς ζωῆς
νυμφεύσεως· χαῖρε͵ πιστοὺς Κυρίῳ ἀδαπάνητε· χαῖρε͵ τίμιον διάδημα
ἁρμόζουσα· χαῖρε͵ καλὴ βασιλέων εὐσεβῶν· χαῖρε͵ καύχημα
κουροτρόφε παρθένων· χαῖρε͵ σεβάσμιον ἱερέων εὐλαβῶν· χαῖρε͵
ψυχῶν νυμφοστόλε ἁγίων· Χαῖρε͵ τῆς ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος·
νύμφη ἀνύμφευτε. Ὕμνος ἅπας χαῖρε͵ τῆς βασιλείας τὸ ἀπόρθητον
ἡττᾶται συνεκτείνεσθαι σπεύδων τῷ τεῖχος· χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐγείρονται
πλήθει τῶν πολλῶν οἰκτιρμῶν σου· τρόπαια· χαῖρε͵ δι΄ ἧς ἐχθροὶ
ἰσαρίθμους γὰρ τῇ ψάμμω ᾠδὰς, ἂν καταπίπτουσι· χαῖρε͵ χρωτὸς τοῦ
προσφέρωμέν σοι͵ Βασιλεῦ ἅγιε͵ ἐμοῦ θεραπεία· χαῖρε ψυχῆς τῆς
οὐδὲν τελοῦμεν ἄξιον͵ ὧν δέδωκας ἐμῆς σωτηρία· Χαῖρε͵ νύμφη
ἡμῖν τοῖς σοὶ βοῶσιν· Ἀλληλούϊα. ἀνύμφευτε. Ὦ Πανύμνητε Μῆτερ͵ ἡ
Φωτοδόχον λαμπάδα τοῖς ἐν σκότει τεκοῦσα τὸν πάντων ἁγίων
φανεῖσαν ὁρῶμεν τὴν ἁγίαν ἁγιώτατον Λόγον· ΥΠΕΡΑΓΙΑ
Παρθένον· τὸ γὰρ ἄϋλον ἅπτουσα ΘΕΟΤΟΚΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ (γ΄)͵
φῶς ὁδηγεῖ πρὸς γνῶσιν θεϊκὴν δεξαμένη τὴν νῦν προσφοράν͵ ἀπὸ
ἅπαντας͵ αὐγῇ τὸν νοῦν φωτίζουσα͵ πάσης ῥῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας καὶ
κραυγῇ δὲ τιμωμένη ταῦτα· Χαῖρε͵ τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως
ἀκτὶς νοητοῦ ἡλίου· χαῖρε͵ βολὶς τοῦ τοὺς σοὶ βοῶντας· Ἀλληλούϊα. Εἶτα
ἀδύτου φέγγους· χαῖρε͵ ἀστραπὴ τὸ Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ' . Τῇ
τὰς ψυχὰς καταλάμπουσα· χαῖρε͵ ὡς ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
βροντὴ τοὺς ἐχθροὺς ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν
καταπλήττουσα· χαῖρε͵ ὅτι τὸν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις
πολύφωτον ἀνατέλλεις φωτισμόν· σου Θεοτόκε, Ἀλλ' ὡς ἔχουσα τὸ
χαῖρε͵ ὅτι τὸν πολύρρητον κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων
ἀναβλύζεις ποταμόν· χαῖρε͵ τῆς με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα
κολυμβήθρας ζωγραφοῦσα τὸν κράζω σοι, Χαῖρε νύμφη ἀνύμφευτε.
τύπον· χαῖρε͵ τῆς ἁμαρτίας
ἀναιροῦσα τὸν ῥύπον· χαῖρε͵ λουτὴρ
ἐκπλύνων συνείδησιν· χαῖρε͵
κρατὴρ κιρνῶν ἀγαλλίασιν· χαῖρε͵
ὀσμὴ τῆς Χριστοῦ εὐωδίας· χαῖρε͵
ζωὴ μυστικῆς εὐωχίας· Χαῖρε͵
νύμφη ἀνύμφευτε. Χάριν δοῦναι
θελήσας ὀφλημάτων ἀρχαίων ὁ Μεγαλυνάρια
πάντων χρεωλύτης ἀνθρώπων͵ ΜΗΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
ἐπεδήμησε δι΄ ἑαυτοῦ πρὸς τοὺς 1. Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου, ἤτοι τοῦ Νέου
ἀποδήμους τῆς αὑτοῦ χάριτος· καὶ Ἔτους, τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν
σχίσας τὸ χειρόγραφον ἀκούει παρὰ Συμεὼν τοῦ Στυλίτου.
πάντων οὕτως· Ἀλληλούϊα. Τῆς Ἰνδίκτου
Ψάλλοντές σου τὸν Τόκον, Ἄναρχε τρισήλιε Βασιλεῦ, ὁ καιρῶν
ἀνυμνοῦμεν σε πάντες ὡς ἔμψυχον καὶ χρόνων, τὰς ἑλίξεις περισκοπῶν,
ναόν͵ Θεοτόκε· ἐν τῇ σῇ γὰρ εὐλόγησον τὸν κύκλον, τῆς νέας
οἰκήσας γαστρὶ, ὁ συνέχων πάντα τῇ
30
περιόδου, τὰς ἀγαθάς σου δόσεις Σήμερον γεννᾶται περιφανῶς, ἐξ

πᾶσι δωρούμενος. ἐπαγγελίας, ἡ θεόνυμφος Μαριάμ, ἡ
Τοῦ Ὁσίου προορισθεῖσα τῷ Λόγῳ πρὸ αἰώνων·
Στῦλος ἐναρέτου ὤφθης ζωῆς, ἐν ὑμνήσωμεν οὖν πάντες ταύτης τὴν
στύλῳ βιώσας, ὑπὲρ ἄνθρωπον γέννησιν.
Συμεών· ἔνθεν ἀμοιβῶν σου, τὰς 13. Μνήμη τῶν Ἐγκαινίων τοῦ ναοῦ
ὑπὲρ νοῦν ἐλλάμψεις, ἐκθάμβως τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ ἡμῶν
ἐξαστράπτεις εἰς κόσμον ἅπαντα. Ἀναστάσεως. Προεόρτια τῆς
2. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Μάμαντος Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ,
Τέθηλας ἐκ ῥίζης θεοφιλοῦς, καὶ τῆς Κορνηλίου ἱερομάρτυρος τοῦ
ἀληθείας ἐγεώργησας τοὺς Ἑκατοντάρχου.
καρπούς·σὺ διὰ πυρὸς γάρ, καὶ Τῶν Ἐγκαινίων
ὕδατος διῆλθες, ἐκλάμπων ἐν τοῖς Αἵμασί σου Λόγε ζωοποιῷ,
ἄθλοις, Μάμα τοῖς θαύμασι. ἁγιαζομένη, Ἐκκλησία σου ἡ σεπτή,
4. Ἑρμιόνης μάρτυρος Οἶκόν σοι καινίζει, τῇ σῇ ἐπισκιάσει,
Χαίροις Ἑρμιόνη ἡ ἰατρός, Μάρτυς εἰς δόξαν τῆς σῆς θείας
και Προφῆτις, Μυροβλύτις τε· ὁ γὰρ μεγαλειότητος.
σός, τάφος ἰατρεῖον καὶ κρήνη Προεόρτιον
μύρων ὤφθη, ἐξ οὗ Μυρόπη μύρα, Ὕδατι νιψώμεθα ἀρετῶν, καρδίας
πιστοῖς διένειμε. καὶ χείλη, καὶ τὰ πρόσωπα ἀδελφοί,
6. Ἡ ἀνάμνησις τοῦ γεγονότος ἵνα τοῦ Σωτῆρος, Σταυρόν τὸν
θαύματος ἐν Κολασσαῖς, ἤτοι ἐν ζωηφόρον, ὅλως κεκαθαρμένοι
Χώναις, ὑποδεξώμεθα.
παρὰ τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ. Τοῦ Ἁγίου
Κρήνην ἰαμάτων ἀνελλιπῆ, τὸν σὸν Πέτρου ταῖς ἀκτῖσι καταυγασθείς,
θεῖον Οἶκον, ἀναδείξας ἐν ὁμότροπος ὤφθης, Ἀποστόλων καὶ
Κολοσσαῖς, ψυχῶν σωτηρίαν, καὶ μιμιτής· τὸν τῆς ἀληθείας,
τῶν σωμάτων ῥῶσιν, ἐν τούτῳ διέσπειρας γὰρ λόγον, Κορνήλιε
ἀπεργάζῃ, Μιχαὴλ ἔνδοξε. θεόφρον ἀξιοθαύμαστε.
7. Προεόρτια Γενεθλίου τῆς 14. Ἡ παγκόσμιος Ὕψωσις τοῦ τιμίου
Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ.
Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, Σήμερον ἡ κτίσις πᾶσα Σωτήρ, πόθῳ
τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Σῴζοντος. ἀνυψοῦσα, τὸν πανάγιόν σου
Προεόρτιον Σταυρόν, τὴν φωνήν σοι αἴρει, καὶ
Ἐκ λαγόνων ἤδη στειρωτικῶν, τὴν πίστει ἐκβοᾷ σοι· Δώρησαι τῷ λαῷ
καρποφορίαν, γεωργοῦσα τῶν σου, Λόγε τὴν χάριν σου.
άγαθῶν, ἡ Ἁγνὴ Παρθένος, 16. Μνήμη τῆς Ἁγίας
προέρχεται τῷ κόσμῳ, λαοὶ Μεγαλομάρτυρος καὶ πανευφήμου
μετ’εὐφροσύνης προεορτάσατε. Εὐφημίας.
Τοῦ Ἁγίου Εὔφημόν σοι αἶνον καὶ ἱερόν,
Σῴζων τοῦ Σωτῆρος ὁ ἀριστεύς, ὁ πανεύφημε μάρτυς, ἀναμέλπομεν
τὰς παρατάξεις διολέσας τῶν εὐπρεπῶς· σὺ γὰρ Εὐφημία,
δυσμενῶν, σῷζε τοὺς σοὺς δούλους, ἐμπρέψασα εὐφήμως, τῷ Λόγῳ
τῆς τούτων ἐπηρείας, Χριστὸν ἐδοξάσθης ὡς καλλιπάρθενος.
καθικετεύων σωθῆναι ἅπαντας. 17. Σοφίας μάρτυρος και τῶν
8. Τὸ Γενέθλιον τῆς Ὑπεραγίας θυγατέρων αὐτῆς, Πίστεως, Ἐλπίδος
Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ καὶ Ἀγάπης.
ἀειπαρθένου Μαρίας. Μήτηρ ἐπὶ τέκνοις δαυιτικῶς, ὤφθης
τερπομένη, ὦ Σοφία παενευκλεής·
31
σὺ γὰρ τῇ Τριάδι, τὰς τρεῖς σου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ
θυγατέρας, ὥσπερ γυνὴ ἀνδρεία Θεολόγου.
ἄθλοις προσήγαγες Ὡς ἠγαπημένος τοῦ Ἰησοῦ, τῆς
20. Μνήμη τοῦ Ἁγίου θεολογίας, ἐμυήθης τὸν θησαυρόν·
Μεγαλομάρτυρος Εὐσταθίου, καὶ ὅθεν Ἰωάννη, Ἀπόστολον θεόπτην,
Θεοπίστης, συμβίου αὐτοῦ, καὶ τῶν καὶ μύστην τῶν ἀρρήτων σὲ
δύο υἱῶν αὐτῶν, Ἀγαπίου καὶ μεγαλύνομεν.
Θεοπίστου. ΜΗΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
Οὐρανόθεν μάκαρ καταυγασθείς, 3. Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος
στήλη τῆς ἀνδρείας, άνεδείχθης ἐν Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου.
πειρασμοῖς, καὶ πανοικεσίᾳ, Εὐστάθιε Τῶν ὑπερκοσμίων θεωριῶν, γεγονὼς
ἀθλήσας, τῆς ἄνω βασιλείας ἀξίως ἐπόπτης καὶ ἐκφάντωρ θεοειδής,
ἔτυχες. θεαρχικωτάτων, ἐλλάμψεων τὸ
23. Ἡ Σύλληψις τοῦ τιμίου ἐνδόξου κάλλος, πανσόφως διαγράφεις, ὦ
Προφήτου, Προδρόμου, καὶ Διονύσιε.
Βαπτιστοῦ 6. Μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου
Ἰωάννου. Ἀποστόλου Θωμᾶ.
Στεῖρα καὶ πρεσβῦτις θείᾳ βουλῇ, Τῇ χειρὶ ἁψάμενος τῆς πλευρᾶς, τοῦ
καρπὸν συλλαμβάνει, τὸν ὑπέρτερον βλύσαντος κόσμῳ, ἀθανάτου ζωῆς
Προφητῶν, τὸν τὴν ἀκαρπίαν, ψυχῶν κρουνούς, ἐξ αὐτῆς ἐδέξω,
μέλλοντα τέμνειν, ἀξίνῃ μετανοίας· δογμάτων θεῖα ῥεῖθρα, δι’ ὧν ψυχὰς
ὃν μεγαλύνομεν. ἀρδεύεις, Θωμᾶ Ἀπόστολε.
23 Τῆς Ἁγίας Πολυξένης και 9. Μνήμη του Ἁγίου Ἀποστόλου
Ξανθίππης Ἰακώβου τοῦ Ἀλφαίου.
Χαίροις αὐταδέλφων ἡ ξυνωρίς, Μύστης καὶ Ἀπόστολος πεφηνώς,
γυναικῶν ὁσίων, ἀποστόλων τοῦ δι’ εὐσπλαγχνίαν, κενωθέντος
μαθητριῶν, χαίροις Πολυξένη, καὶ μέχρι σαρκός, ἔφανας ἀδύτως,
πάνσεμνε Ξανθίππη, αἱ νουνεχῶς τὸν Ἰάκωβε θεόπτα, σωτήριον τὸ τούτου
βίον ἐκδαπανήσασαι. πᾶσι τοῖς ἔθνεσι.
24. Ἀνάμνησις τοῦ ἐν Κυθήροις Κυριακῇ, τῶν τῆς Οἰκουμενικῆς
θαύματος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου Ἑβδόμης Συνόδου Τριακοσίων
«Μυρτιδιωτίσσης», καὶ μνήμη τῆς πεντήκοντα
Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος καὶ ἁγίων Πατέρων
Ἰσαποστόλου Θέκλης. Ἐπὶ τὸ πρωτότυπον ἡ τιμή, τῶν
Τῆς Θεοτόκου σεπτῶν Εἰκόνων, διαβαίνει ὡς
Ὤφθης τῶν Κυθήρων καταφυγή, ἀληθῶς, ὥσπερ οἱ Πατέρες, Συνόδου
ἐξαιρέτῳ τρόπῳ, ἀναβλύζουσα ἐν τῆς ἑβδόμης, ἐτράνωσαν πανσόφως·
αὐτοῖς, ἐκ τῆς σῆς Εἰκόνος, προνοίας οὓς μεγαλύνομεν.
σου τὰ ῥεῖθρα, ὦ Κεχαριτωμένη· διὸ 12. Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου
ὑμνοῦμέν σε. Χαίροις θεοδόξαστε Συμεών, νέε
Τῆς Ἁγίας Θεολόγε, Ἐκκλησίας τῆς τοῦ
Παύλου λαμπρυνθεῖσα ταῖς Χριστοῦ· χαῖρε οὐρανίων, ἐπόπτα
ἀστραπαῖς, ὅλη καλὴ ὤφθης, ὅλη μυστηρίων, φωτὸς τοῦ τρισηλίου,
ἄμωμος τῷ Χριστῷ, Θέκλα λύχνε πολύφωτε.
Πρωτομάρτυς, ὑπερφυέσιν ἄθλοις, 13. Τῆς Ἁγίας Νεομάρτυρος Χρυσῆς
ὧν φαίδρυνον τῇ δόξῃ τοὺς σὲ Τὴν παρθενομάρτυρα τοῦ Χριστοῦ,
γεραίροντας. τὴν κεχρυσωμένην, σώματί τε καὶ τῇ
26. Ἡ Μετάστασις τοῦ Ἁγίου, ψυχῇ, Χρυσῆν τὴν ἁγίαν, ὑμνήσωμεν
ἐνδόξου καὶ πανευφήμου Ἀποστόλου
32
βοῶντες· Χαῖρε νύμφη Κυρίου, καὶ Εὐχαῖς Δημητρίου ὀχυρωθείς,

Μάρτυς ἔνδοξε. βρέμοντι Λυαίῳ, τῇ μανίᾳ τε καὶ
18. Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καὶ ὀφρεῖ, συμπλακεὶς γενναίως,
Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ. ἐναπέκτεινας τοῦτον, καὶ ἤθλησας
Μακαρίζομέν σου τῆν δεξιάν, Λουκᾶ νομίμως Νέστορ πανεύφημε.
θεηγόρε, δι’ἧς ἔχομεν οἱ πιστοί, τὰς 28. Τῆς ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας
τοῦ Θεοῦ Λόγου, διττὰς ἁγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, καὶ
πλάκας, καὶ τὴν σεπτὴν Εἰκόνα τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας
Θεομήτορος. Σκέπης σου τρυγῶντες τὰς δωρεάς,
20. Μνήμη τοῦ Ἁγίου καὶ τὰς καθ’ ἑκάστην θεονύμφευτε
Μεγαλομάρτυρος Ἀρτεμίου, τῆς παροχάς, ὑμνοῦμεν Παρθένε, τὴν σὴν
Ὁσίας Ματρώνης τῆς Χιοπολίτιδος μεγαλωσύνην, τὴν πρὸς ἡμᾶς σου
καὶ τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς πρόνοιαν μεγαλύνοντες.
ἡμῶν Γερασίμου τοῦ ἐν Ἕτερον
Κεφαλληνίᾳ. Σκέπη Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν,
Τοῦ Μεγαλομάρτυρος ὑπάρχεις Παρθένε, πάντας σκέπουσα
Δόξαν ὑπατείας ὑπεριδών, τὸ ὕπατον τοὺς πιστούς· διὸ τῇ σῇ Σκέπῃ, ὁ σὸς
κλέος, ἐπορίσω τῶν ἀρετῶν, ὡς λαὸς προστρέχει, καὶ πίστει
ἀνδραγαθήσας, Ἀρτέμιε ἐνδόξως· μεγαλύνει τὴν προστασίαν σου.
διὸ παντοίας βλάβης ρῦσαι τοὺς 30 Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου
δούλους σου. Κλεόπα
Τοῦ Ὁσίου Μύστης τοῦ Σωτῆρος ἀναδειχθείς,
Τῆς ὁμολογίας Χριστιανῶν, ἔθεντό σε διέπρεψας κόσμῳ, ὡς Ἀπόστολος
στῦλον, ἀδιάσειστον ὁ Θεός, τὸ εὐκλεής, Κλεόπα τρισμάκαρ, καὶ νῦν
σεπτόν σου σκῆνος, Γεράσιμε δοὺς σὺν Ἀποστόλοις, τὰ ἔπαθλα κομίζῃ,
πᾶσι, τοῖς ἐναντίοις λίθον δεινοῦ τῶν παλαισμάτων σου.
προσκόμματος. ΜΗΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
Τῆς Ὁσίας 1. Τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, Κοσμᾶ καὶ
Ἔβλυσας ἱδρῶτας ἀσκητικούς, ἐν τῇ Δαμιανοῦ, Δαβὶδ ὁσίου τοῦ ἐν
Χίῳ Μῆτερ, ὡς καλλίκρουνός τις Εὐβοίᾳ.
πηγή, ἐξ ὧν ἀπαντλοῦντες, Ματρῶνα Ἁγίων
μακαρία, παθῶν τῶν ψυχοφθόρων Οἷά περ θεράποντες ἰατροί, ψυχῶν
ἐκκαθαιρόμεθα. καὶ σωμάτων, ἀσθενείας ὀδυνηράς,
23. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος καὶ ἰάσασθε τάχος, ἀρρήτῳ ἐπισκέψει,
Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ ἡμῶν θαυματοβρῦται, σοφοί
Ἀδελφοθέου. Ἀνάργυροι.
Κλήσει ἀδελφόθεος πεφηνώς, Ὁσίου
Ἰάκωβε μάκαρ, τῶν ἀρρήτων Χαίροις τῆς Μονῆς σου θερμὸς
μυσταγωγός, ἐν Σιών ἐδείχθης, καὶ φρουρός, καὶ Λίμνης προστάτης, τῆς
πάθει σου τιμίῳ, τὸ ζωηφόρον πάθος τιμώσης σε εὐλαβῶς· χαίροις τῶν ἐν
Χριστοῦ ἐδόξασας. νόσοις, καὶ θλίψεσιν καὶ πόνοις, ὁ
26. Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος μέγας ἀντιλήπτωρ, Δαβὶδ Πατὴρ
Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου. ἡμῶν.
Τὸν μέγαν ὁπλίτην καὶ ἀθλητήν, τὸν 3. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, Ἀκεψιμᾶ,
στεφανηφόρον καὶ ἐν Μάρτυσι Ἰωσήφ, καὶ Ἀειθαλᾶ, καὶ τῶν
θαυμαστόν, τὸν λόγχῃ τρωθέντα, ἐγκαινίων τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου
πλευράν ὡς ὁ Δεσπότης, Δημήτριον Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, τοῦ ἐν
τὸν θεῖον ὕμνοις τιμήσωμεν. Λύδδῃ, ἤτοι τῆς καταθέσεως τοῦ
27. Τοῦ Ἁγίου Νέστορος τιμίου σώματος αὐτοῦ, Γεωργίου
33
νεομάρτυρος του 12. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν

Νεαπολίτου. Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, καὶ τοῦ
Τῶν μαρτύρων Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Νείλου.
Χαίροις ἀθλοφόρων τριὰς σεπτή, Τοῦ Ἱεράρχου
Ἀκεψιμᾶ πάτερ, Ἰωσὴφ καὶ Ἀειθαλᾶ, Ἐλεημοσύνης ὁ ποταμός,ὁ τῆς
οἱ καταβαλόντες, πυρσολατρῶν τὴν εὐσπλαγχνίας, διανέμων ἐπιρροάς,
πλάνην, καὶ μαρτυρίου δόξαν καὶ καταπιαίνων, ἀπόρων τὰς
καρποφορήσαντες. καρδίας, ὁ μέγας Ἰωάννης
Τοῦ Ἁγ. Γεωργίου ὑμνολογείσθω μοι.
Πλῆρες εὐωδίας ἁγιασμοῦ, δίκην Τοῦ Ὁσίου
μυροθήκης, ἐκ λαγόνων ὤφθη τῆς Τῆς φιλοσοφίας τὸν θησαυρόν, ἐκ
γῆς, τὸ σεπτόν σου σκῆνος, Γεώργιε τῆς πανολβίου, θησαυρίσας
παμμάκαρ, ἀρωματίζον κόσμῳ, διαγωγῆς, λόγους ψυχοτρόφους,
θαυμάτων χάριτας. πλουτίζεις πάτερ Νεῖλε, ψυχὰς Θεὸν
Του Νεομάρτυρος πεινώσας καθάπερ γέγραπται.
Χαίροις ἱερέων ἡ καλλονή· χαίροις 13. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν
τῶν Ὁσίων, καὶ μαρτύρων ὁ Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκόπου
κοινωνός, χαίροις ὁ θεόθεν, φανεὶς Κωνσταντινουπόλεως τοῦ
δεδοξασμένος, Γεώργιε παμμάκαρ Χρυσοστόμου.
τοῖς σὲ γεραίρουσι. Χαίροις ὁ χρυσόρρειθρος ποταμός, ὁ
8. Ἡ σύναξις τῶν Ἀρχιστρατήγων τὴν οἰκουμένην καταρδεύων νᾶμα
Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ, καὶ τῶν λοιπῶν χρυσοῦν· χαίροις ὁ τὴν γλῶτταν,
Ἀσωμάτων Δυνάμεων. χρυσοῦς καὶ τὴν καρδίαν,
Πρόκριτοι Δυνάμεων νοερῶν, Χρυσόστομε τρισμάκαρ, Πατριαρχῶν
Μιχαὴλ πρωτάρχα, καὶ λαμπρόμορφε ἡ κρηπίς.
Γαβριήλ, σὺν ταῖς οὐρανίαις, αἰτεῖτε 14. Τοῦ Ἁγίου καὶ πανευφήμου
στρατηγίαις, ἡμῖν καταπεμφθῆναι τὸ Ἀποστολου Φιλίππου, Κωνσταντίνου
μέγα ἔλεος. νεομάρτυρος
9. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Τοῦ Ἀποστόλου
Νεκταρίου Μητροπολίτου Φίλος καὶ Ἀπόστολος εὐκλεής, τοῦ
Πενταπόλεως τοῦ ἐν Αἰγίνῃ. μέχρι καὶ δούλου, κενωθέντος
Χάριτι θαυμάτων παρὰ Χριστοῦ, ἀναδειχθείς, Φίλιππε θεόπτα,
λαμπρῶς ἐδοξάσθης, μετὰ τέλος σου ἐκήηρυξας ἐν κόσμῳ, τὴν τούτου
τὸ σεπτόν· ὅθεν τῶν λειψάνων, ἡ ὑπὲρ λόγον ἄρρητον κένωσιν.
θήκη σου πηγάζει, ἰάματα ποικίλα, Τοῦ Μάρτυρος
πάτερ τοῖς πάσχουσι. Χαίροις τῶν Μαρτύρων ὁ μιμητής,
11. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Μηνᾶ, μάρτυς Κωνσταντῖνε καὶ ἰσότιμος
Βίκτωρος καὶ Βικεντίου ἀληθῶς· σὺ γὰρ ἐν ὑστέροις, καιροῖς
Ὕμνοις φιλομάρτυρες ἱεροῖς, Μηνᾶν ἀνδραγαθήσας, λαμπρῶς
τὸν γενναῖον, καὶ τὸν Βίκτωρα τὸν ἐμεγαλύνθης άπείροις χάρισι.
στερρόν, σὺν τῷ Βικεντίῳ καὶ 16. Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καὶ
Στεφανίδι ἅμα, τοὺς ἀριστεῖς τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου.
λόγου ἐγκωμιάσωμεν. Σύσκηνος τῷ λόγῳ διατελῶν, θείων
Τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ. μυστηρίων, ἐμυήθης τὰς ἀστραπάς·
Φύλαξ καὶ θερμότατος ἀρωγός, ἔνθεν θεογράφως, Ἀπόστολε
πέλων Ἀθλοφόρε τῶν καλούντων σε Ματθαῖε, ζωῆς διετυπώσω τὸ
ἐν παντί, πλήρου τὰς αἰτήσεις, Μηνᾶ Εὐαγγέλιον.
θαυματοβρῦτα, τῶν πόθῳ 20. Προεόρτια τῶν Εἰσοδίων τῆς
ἐκζητούντων τὴν σὴν ἀντίληψιν. Θεοτόκου
34
Ἔργων έναρέτων τὰς ἀστραπάς, 30. Τοῦ Ἁγίου καὶ ἐνδόξου

ἀνάψωμεν πάντες, ὡς λαμπάδας Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ
παρθενικάς, καὶ τῇ Θεοτόκῳ, ἐν τῷ Πρωτοκλήτου.
ναῷ Κυρίου, λαμπρῶς προσερχομένη Πρῶτος προσπελάσας τῷ Ἰησοῦ,
προϋπαντήσωμεν πρωτόκλητος ὤφθης, καὶ ἀκρότης
21. Ἡ ἐν τῷ Ναῷ Εἴσοδος τῆς τῶν Μαθητῶν, Ἀνδρέα θεόπτα,
Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν ἐντεῦθεν διανύεις, παθῶν τὰς
Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας. ἀναβάσεις τῆς Ἀναστάσεως.
Ἔνδον τῶν ἀδύτων ἐν τῷ ναῷ, ἡ τῷ ΜΗΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
Θείῳ Λόγῳ, ἐκλεχθεῖσα πρὸ γενεῶν, 2. Του Όσίου Γέροντος Πορφυρίου
ἀφιερωθεῖσα, τὴν οἴκησιν ποιεῖται, ἡ του Καυσοκαλυβίτου
Πάναγνος Παρθένος ἣν Χαίροις χαρισμάτων ὁ θησαυρὸς καὶ
μεγαλύνομεν. τῶν ἰαμάτων ἡ πηγὴ ἡ
25. Τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος θαυματουργός. Χαίροις ὁ προφήτης
Αἰκατερίνης, καὶ τοῦ Ἁγίου ὁ νέος Ἐκκλησίας, Πορφύριε,
Μεγαλομάρτυρος Μερκουρίου. τρισμάκαρ, Ἄθωνος καύχημα.
Τῆς Ἁγίας 4. Τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος
Νύμφη τοῦ Σωτῆρος πανευκλεής, Βαρβάρας, καὶ τοῦ Ὁσίου Πατρὸς
αἴγλῃ παρθενίας, καὶ σοφίας τῇ ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ καὶ
καλλονῇ, καὶ μαρτύρων ἄθλοις, Σεραφεὶμ ἐπισκόπου Φαναρίου, τοῦ
λαμπρῶς πεποικιλμένη, Αἰκατερίνα νέου ἱερομάρτυρος.
ὤφθης ὡς καλλιπάρθενος. Τῆς Ἁγίας
Τοῦ Ἁγίου Πατέρα λιποῦσα τὸν δυσσεβῆ,
Ὤφθης νεανίας πανευπρεπής, οἷα θυγάτηρ ἐδείχθης Βασιλέως τῶν
στρατιώτης τοῦ Δεσπότου Οὐρανῶν, ὑπὲρ οὗ προθύμως,
περιφανής· φύσεως γὰρ ὥρᾳ, τὴν ἀθλήσασα Βαρβάρα, λυτροῦσαι
ἄθλησιν ἀνθήσας, Μερκούριε πάσης νόσου τοὺς προσιόντας σοι.
θεόφρον, Χριστῷ δεδόξασαι. Τοῦ Ὁσίου
26. Νίκωνος τοῦ «Μετανοεῖτε» καὶ Ὑψηλῶν δογμάτων ἑρμηνευτά,
Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Στυλιανοῦ τοῦ ἱερῶν ᾀσμάτων, θεορρῆμον
Παφλαγόνος.Τοῦ Ὁσίου Νίκωνος ὑφηγητά, Χαίροις Ἰωάννη, ὁ πάντας
Νίκην περιφέρων κατὰ παθῶν, τὴν διεγείρων, τοῖς μελιχροῖς σου ὕμνοις,
εὔκλειαν ταύτης, διαγράφεις Νίκων πρὸς θείαν αἴνεσιν.
σοφέ, τοῖς πᾶσι κηρύττων, τὴν τοῦ Τοῦ Ἱερομάρτυρος
Προδρόμου ῥῆσιν· Μετανοείτε Χρίσματι ἁγίῳ τελειωθείς, θερμῶς
ἤγγικεν ἡ ἀπόδοσις. αναδέχει, τὸ μαρτύριον τῆς ζωῆς· σὺ
Τοῦ ὁσίου Στυλιανοῦ γὰρ ἐπῃσχύνθης, τὸν εὐαγῆ ἀγῶνα, ὦ
Στήλη θεοχάρακτος καὶ σεπτή, Σεραφεὶμ· διό σε, Χριστὸς ἐδόξασε.
ἀρετῶν ποικίλων, ὁ σὸς βίος πέλει 5. Τοῦ Ὀσiου καὶ θεοφόρου Πατρὸς
ἡμῖν, Στυλιανὲ πάτερ, θεοπρεπῶς ἡμῶν Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου
ῥυθμίζων, ἡμῶν τὰς διανοίας τῶν Ὤφθης ὑποτύπωσις καὶ κανών,
εὐφημούντων σε. θεοφόρε Σάββα, ὡς τοῦ Πνεύματος
Ἕτερον θησαυρός, Ὁσίων Πατέρων,
Στήλη ἐναρέτου ὤφθης ζωῆς, ῥυθμίζων καὶ ἰθύνων, πρὸς κλῆρον
Στυλιανὲ Πάτερ, τῇ ὀσίᾳ σου βιοτῇ· ἀφθαρσίας τοὺς πειθομένους σοι.
ἔνθεν τῶν νηπίων, προστάτης 6. Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν
ἀνεδείχθης καὶ θεῖος ἀντιλήπτωρ Νικολάου, Ἀρχιεπισκόπου Μύρων
τῶν εὐφημούντων σε. τῆς Λυκίας, τοῦ θαυματουργοῦ.
35
Ὀρφανῶν προστάτην σε καὶ χηρῶν, Ἀζαρίου, Μισαήλ, καὶ τοῦ ἐν Ἁγίοις
πεινώντων τροφέα, πενομένων τε Πατρὸς ἡμῶν Διονυσίου τοῦ νέου,
πλουτιστήν, αἰχμαλώτων ρύστην , Ἀρχιεπισκόπου Αἰγίνης τοῦ
πλεόντων τε σωτῆρα, κεκτήμεθα θαυματουργοῦ, τοῦ ἐκ τῆς νήσου
παμμάκαρ, Σοφὲ Νικόλαε. Ζακύνθου.
7. Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Τοῦ Προφήτου
Ἀμβροσίου, Ἐπισκόπου Μεδιολάνων. Τόκον τῆς Παρθένου προκατιδών,
Χαίροις ἱερέων ἡ καλλονή, καὶ τῆς Δανιὴλ προφῆτα, ὡς τῆς χάριτος
Ἐκκλησίας, στῦλος ὄντως ὁ ὀφθαλμός, πίστει τῶν λεόντων,
θεαυγής· χαίροις Ὀρθοδόξων, ἐνέφραξας τὸ στὀμα· ἔνθεν τὴν
δογμάτων μυστολέκτα, Ἀμβρόσιε ἀρετήν σου πάντες ᾐδέσθησαν.
τρισμάκαρ, Τριάδος πρόμαχε. Τῶν Τριῶν Παίδων
Ἕτερον Θάλαμον οἱ Παῖδες πνευματικόν,
Χαίροις Ἐκκλησίας λαμπρὸς δρόσῳ τῆς Τριάδος, ἀπειργάσαντο
φωστήρ, χαίροις τῆς σοφίας, ἡ ἐμφανῶς, τὸν ἑπταπλασίως, κάμινον
κιθάρα ἡ ἐμμελής· χαίροις ὑποφῆτα, ἐκκαφθεῖσαν· ἐν ᾖ χωροβατοῦντες
δογμάτων ὀρθοδόξων, Ἀμβρόσιε Θεὸν δοξάζουσι.
παμμάκαρ, Πατέρων καύχημα. Τοῦ Ἱεράρχου
9. Ἡ σύλληψις τῆς Ἁγίας Ἄννης, τῆς Χαίροις τῆς Ζακύνθου γόνος
Μητρὸς τῆς Θεοτόκου. λαμπρός, πρόεδρος Αἰγίνης καὶ
Σήμερον ἡ Ἄννα ἡ εὐκλεής, φύσεως Στροφάδων μέγας φρουρός· χαίροις
τοῖς νόμοις, συλλαμβάνει θείᾳ βουλῇ, Ἐκκλησίας, νέος φωστήρτρισμάκαρ,
τὴν τὸν Θεὸν Λόγον, ὑπερφυῶς Ἀρχιερέων δόξα, ὦ Διονύσιε.
τεκοῦσαν· τὴν σύλληψιν οὖν ταύτης 18. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν
φαιδρῶς αἰνέσωμεν. Μοδέστου, Ἀρχιεπισκόπου
Κυριακῇ τῶν ἁγίων Προπατόρων Ἱεροσολύμων τοῦ θαυματουργοῦ.
Χαίρετε Προπάτορες του Χριστοῦ,ἐξ Χαίροις Ἐκκλησίας ἄστρον λαμπρόν,
ὑμῶν γὰρ ῥάβδος, ἀνεβλάστησεν καὶ Σιὼν τῆς θείας, ὁ κοσμήτωρ ὁ
εὐθαλής, ἥτις ἐξανθῆσαι, τὸ ἱερός· χαίροις ἱεράρχα, Μόδεστε
ζωηφόρον ἄνθος,ἐν Βηθλεὲμ τῇ θεοφόρε, ἡμῶν πρὸς τὸν Δεσπότην,
πόλει ἤδη ἐπείγεται. πρέσβυς θερμότατος.
12. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως
Σπυρίδωνος, ἐπισκόπου Νόμος καὶ Δικαίων πᾶσα πληθύς, ἅμα
Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ. Πατριάρχαι καὶ Προφῆται σὺν
Χαίροις τῶν θαυμάτων ὁ ποταμός· Γυναιξί, ταῖς Θεοτιμήτοις,
χαίροις ἀσθενούντων, καὶ προβλέποντες σκιρτῶσιν, ἐν Βηθλεὲμ
πασχόντων ὁ ἰατρός· χαίροις τῶν τῇ πόλει Χριστὸν τικτόμενον.
λογίων, τοῦ Πνεύματος ὁ σπόρος, 20. Προεόρτια Χριστουγέννων, τοῦ
Σπυρίδων Τριμυθοῦντος, ποιμὴν Ἁγίου Ἱερομάρτυρος, Ἰγνατίου τοῦ
τρισόλβιε. ΘεοφόρουΠροεόρτιον
15. Τοῦ ἁγίου Ἱερομάρτυρος Σώματα ἁγνίσωμεν καὶ ψυχάς, καὶ
Ἐλευθερίου. μετὰ λαμπάδων, ὑπαντήσωμεν
Τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐν Χριστῷ, τοῖς φαεινῶν, τῷ ἐν τῷ Σπηλαίῳ,
δεδουλωμένοις, χρηματίσας τεχθῆναι ἐρχομένῳ, Αὐτῷ
μυσταγωγός, κληρονόμος ὤφθης, ἀναβοῶντες· Κύριε δόξα σοι.
Σιὼν τῆς ἐλευθέρας, ἀθλήσας Τοῦ Ἁγίου
Ἐλευθέριε ὡς ἀσώματος Ὕδωρ τὸ ἁλλόμενον εἰς ζωήν,
17. Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Δανιήλ, καὶ Ἰγνάτιε Πάτερ,θησαυρίσας ἐν τῇ
τῶν Ἁγίων τριῶν Παίδων, Ἀνανίου, ψυχῇ, ἔσπευσας τεθνάναι, ὑπὸ
36
θηρῶν ἀγρίων, διὸ τὴν μακαρίαν τὸν φαεινόν, τὸν ἐκ Καισαρείας, καὶ
ζωὴν ἐτρύγησας. Καππαδόκων χώρας, Βασίλειον τὸν
25. Ἡ κατὰ Σάρκα Γέννησις τοῦ μέγαν πάντες τιμήσωμεν.
Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν 6. ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Ιησοῦ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ
Χριστοῦ. ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Δόξα ἐν ὑψίστοις πάσα πνοή, ἐν χαρᾷ Ἄφεσιν πηγάζων τοῖς ἐξ Ἀδάμ, ὁ τῆς
βοάτῳ, τῷ τεχθέντι ἐν Βηθλεέμ· ἐπὶ ἀφθαρσίας. ἀνεξάντλητος
γῆς γὰρ ὤφθη, δωρούμενος εἰρήνην· ποταμός,ἐν τῷ Ἰορδάνῃ, βαπτίζεται
τὴν τούτου προσκυνήσωμεν θείαν θελήσει· άντλήσωμεν οὖν πάντες
Γέννησιν. ὕδωρ σωτήριον.
26. Ἡ Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας 7. Τοῦ τιμίου ἐνδόξου προφήτου,
Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ ᾿Ιωάννου
καὶ ἀειπαρθένου Χειρί σου βαπτίσας, ὦ Βαπτιστά, τὸν
Μαρίας. διὰ θαλάσσης, ἀγαγόντα τὸν Ἰσραήλ,
Θρόνος ἐπηρμένος πέλεις Ἁγνή, Προφητῶν ἁπάντων, ὑπέρτερος
φέρουσα ὡς βρέφος, τὸν τὰ πάντα ἐν ἐδείχθης· διὸ ἀνευφημοῦμεν τὴν
τῇ δρακί, φέροντα ὡς Κτίστην· θείαν χάριν σου.
ὑμνοῦμέν σου παρθένε, τὴν ὄντως 8. Παρθένας παρθενομάρτυρος τῆς
ὑπὲρ λόγον μεγαλειότητα. Ἐδεσσαίας
Κυριακὴ μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν Χαίροις Ἐδεσσαίων ἡ καλλονή,
Μνήστωρ τῆς Παρθένου ὁ Ἰωσήφ, Παρθένα θεόφρον, νύμφη ἄφθορε
καὶ φύλαξ ἐδείχθη, Θεοπάτωρ δὲ ὁ τοῦ Χριστοῦ· Χαίροις Ὀρθοδόξων,
Δαβίδ, Ἰάκωβος ὁ ὁμαίμων, τοῦ Ἑλλήνων θυμηδία, σεμνὴ
Λόγου ὠνομάσθη· διὸ καὶ τῇ παρθενομάρτυς ἀξιοθαύμαστε.
γεννήσει τούτου συγχαίρουσι. 11. Τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν
27. Τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος, καὶ Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου
Ἀρχιδιακόνου Στεφάνου. Δόσιν θεοδώρητον εἰληφώς,
Πρῶτος Διακόνων ἀναδειχθείς, δόσεσιν ὁσίοις, τὰς χορείας τῶν
πρῶτος τοῦ Δεσπότου, ἐχρημάτισας μοναστῶν, ἱερῶς ῥυθμίσας, δοτοὺς
μιμητής· ὅθεν Ἀθλοφόρων, Θεῷ προσῆξας τοὺς σοὶ
πρωτεύων Πρωτομάρτυς, τύπος ἐφεπομένους. ὦ Θεοδόσιε.
αύτοῖς ἐγένου, πρώταθλε Στέφανε. 17. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν
ΜΗΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου, Γεωργίου
1. Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ νεομάρτυρος
ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ καί Τοῦ Ὁσίου
μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ ἀρχηγός, καὶ
Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, τῆς ἰσαγγέλου πολιτείας καθηγητής·
Ἀρχιεπισκόπου χαίροις τῆς ἐρήμου, στυλοειδὴς
Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας νεφέλη, Ἀντώνιε παμμάκαρ,
Τῆς Ἑορτῆς Πατέρων καύχημα.
Σάρκα ὀκταήμερος ὡς βροτός, ὁ τῶν Τοῦ Μάρτυρος
ὅλων Κτίστης, περιτέμνεται νομικῶς, Χαίροις τῆς Ἠπείρου θεῖος πυρσός,
τὴν ἐξ ἀκρασίας, ἡμῶν κακίαν καὶ Ἰωαννίνων πολιοῦχος καὶ
τέμνων· Αὐτοῦ τὴν ἀγαθότητα ἀρωγός, χαίροις ὁ πηγάζων, ἰάσεων
μεγαλύνωμεν. τὰ ῥεῖθρα, Γεώργιε τρισμάκαρ, τοῖς
Τοῦ Ἱεράρχου σοὶ προστρέχουσι.
Τὸν οὐρανοφάντορα τοῦ Χριστοῦ, 18. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν
μύστην τοῦ Δεσπότου, τὸν φωστῆρα Ἀθανασίου καί Κυρίλλου,
37
Πατριαρχῶν τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ

Ἀλεξανδρείας. Χρυσοστόμου
Ἄνθραξ Ἀθανάσιος νοητός, ὤφθη Ρήτορες σοφίας θεοειδεῖς, στῦλοι
καταφλέγων, τὴν Ἀρείου ὕλην Ἐκκλησίας, οὐρανίων μυσταγωγοί,
σαθράν· κῦρος δὲ δογμάτων, ὁ Βασίλειε πάτερ, Γρηγόριε θεόφρον,
Κύριλλος παρέχει ἐλέγχων καὶ θεῖε Ἰωάννη, κόσμῳ ἐδείχθητε.
Νεστορίου τὴν ἀθεότητα. ΜΗΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
20. Τοῦ Ὁσίου Πατρός Εὐθυμίου τοῦ Προεόρτιον Ὑπαπαντῆς, Τοῦ Ἁγίου
Μεγάλου. Μάρτυρος Τρύφωνος.
Ἐξ ἀκάρπου μήτρας ἀποτεχθείς, Προεόρτιον
κατάκαρπος ὤφθης τοῖς τοῦ Χαίρει ὁ πρεσβύτατος Συμεών,
Πνεύματος ἀγαθοῖς, δι΄ὧν ἐγγίζοντα βλέπων, τὸν Δεσπότην ἐν
ἀγαθύνεις, Πατέρων τὰς χορείας, τῷ Ναῷ· ὅθεν ἐπισπεύδει, αὐτὸν
Εὐθύμιε παμμάκαρ, ἀσκήσας ἄριστα. ὑποδεχθῆναι, προεορτίως ᾄδων
22. Ἀναστασίου τοῦ Πέρσου ὕμνον ἐπάξιον.
Τὸν Ὁσιομάρτυρα τοῦ Χριστοῦ,τὸν ἐκ Τοῦ Μάρτυρος
τῆς Περσίδος, ἀπαστράψαντα Ἴχνεσιν ἑπόμενος ἀκλινῶς, Τρύφων
μυστικῶς, ἀρετῶν ἀσκήσει, καὶ ἀθληφόρε, τοῦ γνωσθέντος ἐπὶ τῆς
ἄθλοις μαρτυρίου, τὸν θεῖον γῆς, τῶν αὐτοῦ χαρίτων, δοχεῖον
Ἀναστάσιον μακαρίσωμεν. ἀνεδείχθης, καὶ ἱεροῖς ἀγῶσι,
24. Ξένης ὁσίας Μάρτυς διέπρεψας.
Θάλαμον λιποῦσα τὸν νυμφικόν, Ἡ Ὑπαπαντὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰ.
ξενοτρόπως Μῆτερ, ἠκολούθησας τῷ Χριστοῦ
Χριστῷ, ᾧ καὶ νυμφευθεῖσα, τῇ ξένῃ Σήμερον ἡ πάναγνος Μαριάμ, τῷ ναῷ
βιοτῇ σου, ὦ Ξένη πανολβία, ἡμῶν προσάγει, ὥσπερ βρέφος τὸν
μνημόνευε. Ποιητήν, Ὃν ἐν ταῖς ἀγκάλαις, ὁ
25. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Πρέσβυς δεδεγμένος, Θεὸν αὐτὸν
Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου κηρύττει κἂν σάρκα εἴληφε.
Ἀρχιεπισκόπου Τοῦ Ἁγίου καί Δικαίου Συμεών τοῦ
Κωνσταντινουπόλεως. Θεοδόχου, καί Ἄννης τῆς
Χαίροις ὁ οὐράνιος θεῖος νοῦς, Προφήτιδος.
στόμα τὸ πυρίπνουν, ὁ τῆς χάριτος Δίκαιοι ἐν νόμῳ καὶ εὐλαβεῖς,
ὀφθαλμός, σάλπιγξ εὐσεβείας, πηγὴ Συμεὼν ὁ πρέσβυς, καὶ ἡ Ἄννα ἡ
θεολογίας, ὑπερκοσμίων μύστης , Φανουήλ, ὤφθησαν Κυρίῳ, τῷ
σοφὲ Γρηγόριε. σεσωματωμένῳ, καὶ ὕμνησαν τὴν
27. Ἀνακομιδή τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τούτου ἄρρητον κένωσιν.
τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν 7. Λουκᾶ ὁσίου τοῦ ἐν τῷ Στειρίῳ
Ἰωάννου,Ἀρχιεπισκόπου Χαίροις ἡσυχίας λύχνος λαμπρός, καὶ
Κωνσταντινουπόλεως τοῦ τῆς πομανσίας, ὁ ἀκοίμητος
Χρυσοστόμου ὀφθαλμός· χαίροις μοναζόντων,
Ἧκεν ἐκ Κομάνων λαμπροφανῶς, τὸ ὑπογραμμὸς καὶ τύπος, Λουκᾶ
σεπτόν σου σκῆνος, ὡς ἑστία θαυματοφόρε, Ἑλλάδος καύχημα.
ἁγιασμοῦ, τέρπον καὶ πλουτίζον, 10. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος
χαρίτων χρυσουργίᾳ, τὴν Ἐκκλησίαν Χαραλάμπους τοῦ Θαυματουργοῦ.
πᾶσαν, πάτερ Χρυσόστομε. Τὸν ἐν ἀθλοφόροις ἱερουργόν, καὶ ἐν
30. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν ἱερεῦσιν ἱερώτατον ἀθλητήν, τὸν
Μεγάλων Ἱεραρχῶν καί θαυμάτων ῥεῖθρα, πηγάζοντα ἐν
Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων, κόσμῳ, τὸν μέγαν Χαραλάμπην
Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου ὕμνοις τιμήσωμεν.
38
11. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Χαίροις ὁ τῆς Νάξου θεῖος βλαστός,

Βλασίου, Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας, καὶ τῶν ἱερέων ὁ ἐν πᾶσιν
Θεοδώρας τῆς Αὐγούστης Τοῦ ὐπογραμμός, ἐλεημοσύναις,
ἱερομάρτυρος νηστείαις, ἀγρυπνίαις καὶ προσευχαῖς
Λόγον ἀληθείας γεηπονῶν, τῆς σχολάζων, πάτερ Νικόλαε.
δικαοσύνης, ἀνεβλάστησας τοὺς 9. Τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα
καρπούς, ὧν ἡ Ἐκκλησία, ὁσῶραι Μαρτύρων τῶν ἐν Σεβαστείᾳ
γευομένη, Βλάσιε ἱεράρχα, τιμᾷ τοὺς μαρτυρησάντων
ἄθλους σου. Τὸ τετραδεκάριθμον καὶ λαμπρόν,
Τῆς ἁγίας σύνταγμα τοῦ λόγου, εὐφημήσωμεν
Χαίροις Θεοδώρα πανευκλεής· ἐν ᾠδαῖς· κρύει καὶ πυρὶ γὰρ,
χαίροις εὐσεβείας, ἀνακήρυξις στερρῶς δοκιμασθέντες,
ἀληθής· χαίροις παρρησίαν, ἐν Θεῷ ἐστέφθησαν ἀξίως οἱ Τεσσαράκοντα.
κεκτημένη, Αὐγούστα καὶ ὁσία, 16. Χριστοδούλου ὁσίου τοῦ ἐν
ἀειμακάριστε. Πάτμῳ
19. Φιλοθέης ὁσιομάρτυρος τῆς Χαίροις Βιθυνίας γόνος λαμπρός, καὶ
Ἀθηναίας τῆς νήσου Πάτμου, ἀντιλήπτωρ καὶ
Χαίροις τεθλιμμένων ἡ ἀρωγή, τῶν ἀρωγός· χαίροις ἀφθαρσίας, εὐῶδες
κινδυνευόντων προστασία καὶ καλλιστεῖον, Χριστόδουλε θεόφρον,
ἀρωγός· χαίροις νεανίδων, τερπνὴ Χριστοῦ συμμέτοχε.
παραμυθία, ὦ Μῆτερ Φιλοθέη, 17. Τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἀλεξίου,
Ὁσίων σύμμορφε. ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ.
23. Πολυκάρπου, Ἐπισκόπου Ἐπιθυμιῶν τῶν πνευματικῶν, ἀνὴρ
Σμύρνης. χρηματίσας, ἐξενώθης τῶν γεηρῶν,
Φοίνιξ ἀνεδείχθης καρποτελής, ὡς καὶ σεμνῶς βιώσας, Θεοῦ ἄνθρωπος
καρποφορίαν, περιφέρων ὤφθης, καὶ κλήσει τε καὶ πράξει,
θεουργικήν, τὴν τῶν Ἀποστόλων, μάκαρ
ἀμέσως κοινωνίαν, δι΄ἧς ἐκτρέφεις Ἀλέξιε.
κόσμον, πάτερ Πολύκαρπε. 25. Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς ὑπεραγίας
24. Τῆς εὑρέσεως τῆς τιμίας κεφαλῆς δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ
τοῦ Ἁγίου Προφήτου Προδρόμου καί ἀειπαρθένου Μαρίας.
Βαπτιστοῦ Ἰωάννου. Νῦν εὐαγγελίζεται Γαβριήλ, τὸ χαῖρε
Ὥσπερ μυροθήκη πνευματική, ἐκ γῆς κραυγάζων, μετὰ δέους τῇ Μαριάμ.
ἀνεφάνη, σοῦ ἡ πάντιμος κεφαλή, Ὢ τοῦ ξένου τρόπου! ἐν μήτρᾳ γὰρ
βαπτιστὰ Κυρίου, καὶ κόσμου ἀχράντῳ, συνείληπται ὁ Πλάστης
κατευφραίνει, τῆς ἡδυπνόου δόξης σῴζων ὃν ἔπλασε.
ταῖς διαδόσεσι. 30. Τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν
26. Φωτεινῆς μεγαλομάρτυρος καὶ Ἰωάννου τοῦ συγγραφέως τῆς
ἰσαποστόλου (καὶ τῇ Κυριακῇ τῆς Κλίμακος».
«
Σαμαρείτιδος) (καὶ τῇ Δ΄ Κυριακῇ τῶν Νηστειῶν)
Χαίροις ἰσαπόστολε Φωτεινή, ἡ ζωῆς Τὴν οὺρανοδρόμον, ἣν Ἰακώβ,
τὸ ὕδωρ, δεξαμένη παρὰ Χριστοῦ· κλίμακα προεἶδεν, ἐτεχνήσω
χαίροις ἡ ἐν Ῥώμῃ, ἀθλήσασα πνευματικῶς, πάτερ Ἰωάννη,
ἀνδρείως, σὺν πᾶσι τοῖς οἰκείοις συνθήκῃ τῶν σῶν λόγων· δι΄ἧς πρὸς
Χριστὸν δοξάσασα. ἀφθαρσίας βαίνομεν μέθεξιν.
ΜΗΝ ΜΑΡΤΙΟΣ ΜΗΝ ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2. Νικολάου Πλανᾶ ἐκ τῆς νήσου 1. Τῆς Ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν Μαρίας
Νάξου. τῆς Αἰγυπτίας. (καὶ τῇ Ε΄Κυριακῇ τῶν
Νηστειῶν)
39
Γύμνωσιν ἐνέγκασα καρτερῶς, Πνεύματι Ἁγίῳ· διό σε Ἀθανάσιε

αἰσχύνῃ ἐνδύεις, τὸν γυμνώσαντά σε μεγαλύνομεν.
Χριστοῦ· ὅθεν ἀφθαρσίας, στολαῖς 3. Τιμοθέου καὶ Μαύρας, τῶν
κατηγλαΐσθης, Μαρία πανοσία, μαρτύρων, Πέτρου ἐπισκόπου
Αἰγύπτου βλάστημα. Ἄργους
10. Γρηγορίου Ε΄Πατριάρχου Τῶν μαρτύρων
Κωνσταντινουπόλεως Χαίροις συζυγία ἰσοκλεής, Τιμόθεε
Τῆς Πελοποννήσου θεῖος βλαστὸς, μάκαρ, σὺν τῇ Μαύρᾳ τῇ φωταυγεῖ·
καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλήσιας ὁ σύμφρονες γὰρ ὄντες, ἐν βίῳ καὶ ἐν
θησαυρὸς, καὶ τοῦ Πανελληνίου, τὸ ἄθλοις, καὶ τῶν βραβείων ἅμα
καύχημα τὸ μέγα, Πατριαρχῶν τὸ κατηξιώθητε.
κλέος, νέε Γρηγόριε. Τοῦ Ἱεράρχου
15. Λεωνίδου ἐπισκόπου Ἀθηνῶν Χαίροις Βυζαντίου θεῖος βλαστός,
ἱερομάρτυρος καὶ τῆς Ἀργολίδος, ποιμενάρχης καὶ
Χαίροις τῆς Ἑλλάδος θεῖος βλαστός, ἀρωγός· χαίροις Ἐκκλησίας,
ἱερομαρτύρων, Λεωνίδα ἡ καλλονή, πνευματοφόρος πέτρα, τῆς χάριτος
χαίροις Ἀθηναίων, ὁ θεῖος τὸ ὕδωρ, Πέτρε πηγάζουσα.
ποιμενάρχης, καὶ πρὸς Χριστὸν 5. Εἰρήνης μεγαλομάρτυρος,
μεσίτης, πάτερ θερμότατος. Εὐθυμίου Μαδύτου, τοῦ
23. Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου θαυματουργοῦ.
Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τῆς μάρτυρος
Τροπαιοφόρου Τῇ εἰρηνωνύμῳ κλήσει σεμνή,
Μέγας ἐν ἀθλήσει ἀναδειχθείς, ὡς κατακολουθοῦσα, εὐηγγέλισαι
τροπαιοφόρος, καὶ ἐν θαύμασιν μυστικῶς, ἄθλοις σου θαυμάτων,
εὐκλεής, μέγας ἀντιλήπτωρ, τῆς ψυχαῖς πολεμουμέναις, σωτήριον
Ἐκκλησίας ὤφθης, Γεώργιε εἰρήνην, Εἰρήνη ἔνδοξε.
παμμάκαρ, Μαρτύρων καύχημα. Τοῦ ἱεράρχου
25. Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καὶ Χαίροις τῆς Μαδύτου λαμπρὸς
Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου. βλαστός, θεῖος ποιμενάρχης, καὶ
Πέτρῳ τῷ θεόπτῃ μαθητευθείς, τῶν θερμότατος ἀρωγός, χαίροις
ὑπερκοσμίων, ἐχρημάτισας μυητής· Ἐκκλησίας, ἀστὴρ ὁ φωτοφόρος,
ὅθεν τοῦ Σωτῆρος, ἡμῖν εὐηγγελίσω, Εὐθύμιε παμμάκαρ, πατέρων
ὦ Μᾶρκε θεηγόρε, τὴν σύσκηνε.
συγκατάβασιν. 6. Σεραφεὶμ ὁσίου τοῦ ἐν τῷ Δομπῷ
29. Ἰάσονος καὶ Σωσιπάτρου τῶν Χαίροις Βοιωτίας θεῖος βλαστός, καὶ
Ἀποστόλων τῶν μοναζόντων γνώμων ἔμπρακτος
Χαίροις Ἀποστόλων ἡ ξυνωρίς, τῆς ἀληθῶς· χαίροις τῆς Ἑλλάδος,
σεπτῆς Τριάδος, δημηγόροι καὶ ἀγλάϊσμα καὶ κλέος, Ὁσίων ἡ
ὑπουργοί, σὺν τῷ Σωσιπάτρῳ, Ἰᾶσον προσθήκη,
θεοφόρε· ὑμεῖς γὰρ ἀληθείας Σεραφεὶμ Ὅσιε.
ὤφθητε στόματα. 8. Μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου
ΜΗΝ ΜΑΪΟΣ Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ,
2. Τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ ἱεροῦ ἐπιστηθίου φίλου, ἠγαπημένου καὶ
Λειψάνου τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς παρθένου, Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου·
ἡμῶν Ἀθανασίου, Πατριάρχου Πέτρα ὡς ἡ πάλαι τῷ Ἰσραήλ, ὤφθη
Ἀλεξανδρείας. θεολόγε ὁ σὸς τάφος ὁ εὐαγής·
Τῆς Ὀρθοδοξίας σάλπιγξ χρυσῆ, βρύει γὰρ τῷ κόσμῳ, ὡς μάννα
ὤφθης Ἱεράρχα, ὁμοούσιον τῷ ψυχοτρόφον, τρυφῆς ἐπουρανίου
Πατρί, τὸν Υἱὸν κηρύττων, καὶ κόνιν θεόσδοτον
40
9. Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἠσαΐου, 25. Ἡ τρίτη εὕρεσις τῆς τιμίας

Χριστοφόρου μάρτυρος Κεφαλῆς του Ἁγίου καὶ ἐνδόξου
Τοῦ προφήτου Προφήτου, Προδρόμου καὶ
Ἄνθρακι τὰ χείλη σου καθαρθείς, τῆς Βαπτιστοῦ Ἰωάννου.
ὑπερκοσμίου, θεωρίας θεουργικῶς, Τρίτην τῆς παντίμου σου Κεφαλῆς,
ὤφθης Ἡσαΐα, Προφήτης θεηγόρος, μνείαν ἐκτελοῦμεν, ἣν ἐδόξασεν ἡ
καὶ τοῦ Χριστοῦ προλέγεις σαφῶς Τριάς, Βαπτιστὰ Κυρίου· ἐκ γῆς γὰρ
τὴν σάρκωσιν. τρίτως ὤφθη, μετανοεῖτε πᾶσιν
Τοῦ μάρτυρος ἀνακραυγάζουσα.
Μάρτυς ἀκατάπληκτος καὶ στερρός, 27. Ἰωάννου νέου ὁμολογητοῦ τοῦ
πέλων τῇ ἰδέᾳ, Χριστοφόρε καὶ τῷ Ρώσου
νοΐ, τῶν ἀντικειμένων, κατέπληξας Τὸν ἀστέρα πάντες τὸν φαεινόν, τὸν
τὰ στίφη, ἀθλήσας ὑπὲρ φύσιν πόθῳ ἐκ Προκοπίου, ἀπαστράψαντα
τοῦ Κτίστου σου. νοητῶς, ὁσίων τὸ κλέος, καὶ
12. Ἐπιφανίου ἐπισκόπου Κύπρου καὶ Καππαδόκων δόξαν, τὸν θεῖον
Γερμανοῦ Πατριάρχου Ἰωάννην ὕμνοις τιμήσωμεν.
Κωνσταντινουπόλεως ΜΗΝ ΙΟΥΝΙΟΣ
Φῶς ὁ Ἐπιφάνιος νοητόν, λάμψας ἐν 1. Ἰουστίνου μάρτυρος τοῦ
τοῖς λόγοις, καταυγάζει τοὺς φιλοσόφου.
εὐσεβεῖς· γέρας δ΄ἀληθείας, ὁ Χάριτι σοφίας καταυγασθείς, ὡς
Γερμανὸς παρέχει, τῇ Ἐκκλησίᾳ πάσῃ αὐτοσοφίαν, ἐθεράπευσας τὸν
οὓς μεγαλύνομεν. Χριστόν, ὑπὲρ οὗ ἐνδόξως, ἀθλήσας
13. Γλυκερίας παρθενομάρτυρος Ἰουστῖνε, σὺν τούτῳ εἰς αἰῶνας
Μύρον πολυσύνθετον τῷ Χριστῷ, ἐξ δοξάζῃ ἔνδοξε.
ἁγνείας πόνων, καὶ αἱμάτων τοῖς 2. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν
σταλαγμοῖς, προσενεγκαμένη, Νικηφόρου, Ἀρχιεπισκόπου
θεόφρον Γλυκερία, ἐν μύροις Κων/πόλεως τοῦ Ὁμολογητοῦ
θεοβρύτοις λαμπρῶς δεδόξασαι. Χαίροις Ἐκκλησίας ἔμπνους εἰκών,
14. Ἰσιδώρου μάρτυρος τοῦ ἐν Χίῳ καὶ εικονομάχων, καθαιρέτης ὁ
Ξίφει ἐκτμηθείς σου τὴν κεφαλήν, ἰσχυρός· χαίροις θεοσδότων,
ἔτεμες τῆς πλάνης, Ἀθλοφόρε τὰς δογμάτων ὁ προστάτης, θεόφρον
μηχανάς, καὶ Χριστῷ ἡνώθης, τῇ Νικηφόρε, πίστεως ἔρεισμα.
κεφαλῇ τῶν ὅλων, ὡς κοινωνὸς τοῦ Δωροθέου ἐπισκόπου Τύρου,
πάθους, τούτου Ἰσίδωρε. ἱερομάρτυρος.
15. Ἀχιλλείου, Ἀρχιεπισκόπου Χαίροις τῆς σοφίας μυσταγωγός, καὶ
Λαρίσης τῆς Ἐκκλησίας, λογογράφος ὁ ἱερός·
Χαίροις τῆς Ἑῴας ἀστὴρ λαμπρός, χαίροις ὁ Μαρτύρων, τῆς δωρεᾶς
καὶ τῶν Λαρισαίων, λαμπαδοῦχος καὶ τρυφήσας, ὡς θεῖος Ἱεράρχης, πάτερ
ὁδηγός· χαίροις εὐσεβείας, λειμὼν ὁ Δωρόθεε.
ἀνθηφόρος, Ἀχίλλειε παμμάκαρ, 11. Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Βαρνάβα
Τριάδος σκήνωμα. καὶ Βαρθολομαίου καὶ Λουκᾶ του
21. Τῶν Ἁγίων ἐνδόξων, μεγάλων, ἰατροῦ καὶ ὁμολογητοῦ Βαρνάβα
θεοστέπτων καὶ ἰσαποστόλων Ὑμνήσωμεν πάντες χαρμονικῶς, τὸν
Βασιλέων, Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης. τῆς Ἐκκλησίας, πρωτεργάτην καὶ
Τοὺς τῆς εὐσεβείας θείους πυρσούς, ἀθλητήν, Βαρνάβαν τὸν θεῖον,
καὶ τῶν Ἀποστόλων θιασώτας καὶ ἀπόστολον τὸν μέγαν, χριστιανῶν τὸ
μιμητὰς, σὺν τῷ Κωνσταντίνῳ, κλέος ᾄσμασι στέφοντες.
Ἑλένην τὴν ἁγίαν,ὡς βασιλέων Βαρθολομαίου
δόξαν ἀνευφημήσωμεν.
41
Χαίροις Ἀποστόλων ἡ καλλονή, Τῶν Ἁγίων καί Θαυματουργῶν

μύστα τοῦ Κυρίου, καὶ Ἀπόστολε Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ τῶν
ἱερέ· χαίροις θεηγόρε, σοφὲ ἐν Ρώμῃ μαρτυρησάντων
Βαρθολομαῖε, ἡμῶν πρὸς τὸν Ἴασιν σωμάτων ῥῶσιν ψυχῶν,
Δεσπότην, μεσίτης ἔνθεος. Κοσμᾶ θεοφόρε, σὺν τῷ θείῳ
Λουκᾶ τοῦ ἰατροῦ Δαμιανῷ, νείματε ὑψόθεν, ἀῧλῳ
Χαίροις Ἐπισκόπων ὁ κοινωνός, τῆς χειρουργίᾳ, τοῖς κατατρυχομένοις
Ρωσίας πάσης, ὁ θεόσοφος ἰατρός, ποικίλοις πάθεσι.
χαίροις τῆς Κριμαίας, ὁ θεῖος Τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ σορῷ καταθέσεως τῆς
Ποιμενάρχης, Λουκᾶ τῶν τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Ὑπεραγίας
Ορθοδόξων ὁ νέος Ἅγιος. Θεοτόκου, ἐν Βλαχέρναις
15. Ἱερωνύμου ὁσίου Τῆς ἀθανασίας τὸν χορηγόν, τέξασα
Χαίροις ἐνάρετου βίου εἰκών, καὶ τοῦ Παρθένε, ἠθανάτισας τὸν Ἀδάμ·
Παρακλήτου, ἐνδιαίτημα ἱερὸν τοῦτο γοῦν δηλοῦσα, ἡ ἄφθαρτος
χαίροις συνωνύμων, τῶν σῶν Ἐσθής σου, φθορᾶς παθῶν
προστάτης θεῖος, καὶ πρέσβυς πρὸς λυτροῦται, τοὺς προσπελάζοντας.
τὸν Κτίστην, ὦ Ἱερώνυμε. 3. Γερασίμου ὁσιομάρτυρος τοῦ νέου
24. Τὸ Γενέθλιον τοῦ τιμίου καὶ Δεῦτε φιλομάρτυρες ἐν ᾠδαῖς, καὶ
ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καὶ ὕμνοις ἐνθέοις, εὐφημήσωμεν
Βαπτιστοῦ Ἰωάννου. εὐσεβῶς, τὸν νέον ὁπλίτην, Χριστοῦ
Ἄνθος τὸ θεόσδοτον ἐκφυέν, τὸν καθελόντα, ὀφρὺν τῆς ἀσεβείας
σήμερον ἐκ στείρας, εὐωδίας θεῖον Γεράσιμον.
ἁγιασμοῦ, ἔπλησε τὰ πάντα, τὴν 4. Ἀνδρέου ἐπῖσκόπου Κρήτης τοῦ
ἔρημον τὰ ὄρη, τὸν ποταμὸν τὰ Ἱεροσολυμίτου
ῥεῖθρα, Χριστοῦ ὁ Πρόδρομος Χαίροις εὐσεβείας θεῖος αὐλός, καὶ
26. Τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Δαυΐδ τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ψαλτήτιον τὸ
τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ τερπνόν· σὺ γὰρ τὰς ὑψώσεις, τὰς
Ἤνεγκας ὡς κλῆμα ἐν τῇ Ἐδέμ, θείας μεγαλύνεις, Ἀνδρέα θεηγόρε,
ἑστὼς ὑπὲρ φύσιν, ἐπὶ δένδρου λόγων λαμπρότητι.
πάτερ Δαβίδ, βότρυας ἡδίστους, Ἀθανασίου ὁσίου τοῦ ἐν Ἄθῳ.
ἠθῶν δικαιοσύνης, δι΄ὧν ἀεὶ Τὸν τὴς ἡσυχίας θεῖον πυρσόν, καὶ
εὐφραίνεις τοὺς σὲ γεραίροντας. τῶν ἐν τῷ Ἄθῳ, μοναζόντων
29. Τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καὶ καθηγητήν, τὸν τὰς πανουργίας,
πανευφήμων Ἀποστόλων καὶ ἐχθροῦ νενικηκότα, ὑμνήσωμεν
Πρωτοκορυφαίων Πέτρου καὶ συμφώνως νῦν Ἀθανάσιον.
Παύλου 7 . Κυριακῆς μεγαλομάρτυρος
Πέτρε θεῖον ἅρμα Χερουβικόν, Κύριον ποθοῦσα Κυριακή, τὸν
οὐράνιε Παῦλε, ὄχημά τε ὡραῖον κάλλει, παρὰ πάντας τοὺς
Σεραφεικόν, ἡ πύρινος γλώσσα, τοῦ γηγενεῖς,τούτῳ ἐνυμφεύθης,
θεανθρώπου Λόγου, πυρός με τῆς ἀθλητικοῖς ἀγῶσιν, ὡς Μάρτυς
γεέννης ἀπολυτρώσασθε. ἀθληφόρος ὡς καλλιπάρθενος.
30. Ἡ Σύναξις τῶν Ἁγίων ἐνδόξων 8. Προκοπίου μεγαλομάρτυρος
καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων τῶν ΙΒ´ Κλήσει οὐρανίῳ ἀκολουθῶν,
Πέτρον Παῦλον Μᾶρκον σὺν τῷ φερωνύμως μάρτυς, καὶ προκόπτων
Λουκᾶ, Φίλιππον, Ἀνδρέαν, Ἰωάννην ἀθλητικώς, σύμμορφος ἐδείχθης, τοῦ
τε καὶ Θωμᾶν, Σίμωνα Ματθαῖον, καὶ σοὶ καθοραθέντος, Προκόπιε
τὸν Βαρθολομαῖον, σὺν θείῳ Ἰακώβῳ θεόφρον, ἀθλήσας ἄριστα.
ὕμνοις τιμήσωμεν.
ΜΗΝ ΙΟΥΛΙΟΣ
42
11. Εὐφημίας μεγαλομάρτυρος καὶ τοῦ μαρτυρίου, βλυστάνετε τῷ

Ὄλγας ἰσαποστόλου, βασιλίσσης κόσμῳ ἐν θείῳ Πνεύματι.
Ρωσίας 17. Μαρίνης μεγαλομάρτυρος
Μεγαλομάρτυρος Τὴν λαμπάδα πάντες τὴν φαεινήν, καὶ
Πίστιν βεβαιοῦσα τὴν ἀληθῆ, δι΄ἣν τῆς παρθενίας τὸν ἀσύλητον
Εὐφημία, σφαγιάζει ἀθλητικῶς, ἐν θησαυρόν, τὴν νύμφην Κυρίου, καὶ
ἀγκάλαις φέρεις, τὸν τόμον τῶν ἄσπιλον ἀμνάδα, Μαρίναν τὴν ἁγίαν,
Πατέρων, ποσὶ δὲ ἀπορρίπτεις τὸν ὕμνοις τιμήσωμεν.
τῆς αἱρέσεως. Ἕτερον
Ἰσαποστόλου Χαίροις τῶν παρθένων ἠ καλλονή,
Χαίροις τῆς Ρωσίας ἡ χαρμονή, καὶ Μαρτύρων δόξα, ὦ Μαρίνα
χαίροις Ὀρθοδόξων, ὄντως Ὀλγα ἡ νύμφη Χριστοῦ, χαίροις προστασία,
καλλονή, χαίροις Ἐκκλησίας, τὸ ἡμῶν καὶ θυμηδία, τῶν καυχωμένων
καύχημα τὸ μέγα, Βασιλισσῶν τὸ μάρτυς τοῖς θαυμασίοις σου.
κλέος, Αὐγούστα ἔνδοξε. 18. Αἰμιλιανοῦ μάρτυρος
Τῶν Ἁγίων Πατέρων Ἴαμα ὡς δρόσος ἑωθινή, εὐσεβέσιν
Βάσεις Ἐκκλησίας θεοπαγεῖς, καὶ τῆς ὤφθη, ἡ σὴ ἄθλησις ἐν πυρί·
εὐσεβείας, ἑδραιώματα ἀρραγῆ, αἱ δι΄αὐτῆς γὰρ μάρτυς, τῷ κόσμῳ
τῶν ἑπταρίθμων, Συνόδων διαπνέεις, ὦ Αιμιλιανέ, τὰς θείας
συνελεύσεις, ἐδείχθησαν τῷ κόσμῳ· χάριτας.
ἃς μεγαλύνομεν. 20. Ἠλιοὺ προφήτου τοῦ Θεσβίτου
12. Του Όσιου πατρός ημών Παΐσιου Ζήλῳ οὐρανίῳ πυρποληθείς, φλέγεις
του Αγιορείτου τὴν ἀπάτην, ὡς πυρίπνους καὶ
Χαίροις τῶν Φαράσων θεῖος ζηλωτής· ὅθεν ἀνυψώθης ἐν ἅρματι
βλαστός, Ἄθωνος τοῦ Ὄρους πυρίνῳ, ὦ Ἠλιοὺ Προφῆτα, πρὸς
περιάκουστος ἀσκητής, χαίροις τῆς βίον ἄφθαρτον.
Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος, Παΐσιε 22. Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς
τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε Μυροφόρου καὶ ἰσαποστόλου,
14. Ἰωσὴφ Θεσσαλονίκης Μαρκέλλης παρθενομάρτυρος της
ὁμολογητοῦ,Νικοδήμου τοῦ Χιοπολίτιδος.
Ἁγιορείτου ὁσίου καὶ Διδασκάλου. Μυροφόρου
Τοῦ Ἱεράρχου Τάφῳ προσελθοῦσα τῷ Ἰησοῦ,
Χαίροις Ἐκκλησίας ἡ λαμπηδών, καὶ τοῦτον ἐθεάσω. ἀναστάντα ἐκ τῶν
Θεσσαλονίκης ποιμενάρχης καὶ νεκρῶν· ὅθεν Ἀποστόλοις,
ἀρωγός· χαίροις ὁ ποικίλας, τῇ σῇ Μαγδαληνὴ Μαρία, χαρᾶς εἠγγελίσω
ὁμολογίᾳ, ὦ Ἰωσὴφ θεόφρον, τὰ εὐαγγέλια.
στολὴν τὴν ἔνθεον. Μάρτυρος
Τοῦ ὁσίου Νικοδήμου Χλαῖναν παρθενίας πορφυραυγῆ,
Χαίροις Ἐκκλησίας νέος φωστήρ, καὶ αἵμασιν οικείοις, βεβαμμένην
Ἁγίου Ὄρους, ἐγκαλλώπισμα ἱερόν· ἀθλητικῶς, φέρουσα Μαρκέλλα, τῷ
χαίροις μοναζόντων, ὁ φωτοφόρος λόγῳ ἐνυμφεύθης, τμηθεῖσα τῇ
λύχνος, Νικόδημε παμμάκαρ, τῆς πατρῴᾳ χειρὶ ὡς πάνσεμνος.
Ναξου καύχημα. 23. Φωκᾶ ἱερομάρτυρος, Ἰεζεκιὴλ
15. Κηρύκου καὶ Ἰουλίττης τῶν τοῦ προφήτου Ἱερομάρτυρος
μαρτύρων Βρύει τοῖς ἐν κόσμῳ ποταμηδόν, ἐκ
Φέρουσα ὡς ἄμπελος νοητή, πηγῶν αΰλων, σωτηρίους ἐπιρροάς,
Κήρυκον τὸν θεῖον, Ἰουλίττα ἐν ταῖς ἡ σεπτή σου θήκη, Φωκᾶ ἱερομάρτυς,
χερσίν, οἶνον εὐφροσύνης, ληνοῖς ἐξ ὧν ἀεὶ ἀντλοῦντες σὲ
μεγαλύνομεν.
43
Προφήτου νοσημάτων, ψυχῶν τε καὶ σωμάτων

Ἔσοπτρον ἐδείχθης εἰλικρινές, τὴν φλόγα σβήσωμεν.
Τρισηλίου δόξης, ὦ Προφῆτα Τῶν Ἁγίων
Ἰεζεκιήλ, καὶ τῶν ἐσομένων, ἐδέξω Χαίροις ἡ ἑπτάκλωνος συνδρομή,
τὰς ἐμφάσεις, Χριστοῦ ὄρπηκες ὡραῖοι, Μακκαβαίων τῆς
προαγορεύσας τὴν ἐνανθρώπησιν. πατριᾶς, σὺν μητρὶ τῇ θείᾳ, ἅμα καὶ
24. Χριστίνης μεγαλομάρτυρος διδασκάλῳ, οἱ εὐκλεεῖς τοῦ νόμου
Κάλλει διαπρέπουσα τῆς σαρκός, τῆς καὶ θεῖοι φύλακες.
ψυχῆς τὸ κάλλος, καθιέρωσας 2. Ἡ ἀνακομιδή τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου
τῷ Χριστῷ· σὺ γὰρ ὦ Χριστίνα, τὴν τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος καί
πλάνην εβδελύξω, καὶ ὑπὲρ φύσιν Ἀρχιδιακόνου Στεφάνου
ἄθλων ἤγειρας τρόπαια. Ὅλον διαλάμπον ὑπερφυῶς, αἴγλῃ
25. Ἡ Κοίμησις τῆς Ἁγίας Ἄννης, ἀφθαρσίας, ὡς πολύαθλος
μητρός τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου θησαυρός, ἀπὸ γῆς ἐφάνη, Χριστοῦ
Χαίρουσα μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, τῇ Ἐκκλησίᾳ, Στέφανε πρωτομάρτυς,
Ἄννα ὥσπερ μήτηρ, τῆς τεκούσης τὸ θεῖον σκῆνος σου.
τὸν Ποιητήν. Ὅθεν τοὺς τιμῶντας, 4. Τῶν ἐν Ἐφέσῳ ἑπτὰ παίδων
τὴν θείαν κοίμησίν σου, χαρᾶς τῆς Δόγμα ἀκυροῦται νεκροποιόν· οἱ
ἀθανάτου μετόχους ποίησον. γὰρ θεῖοι Παῖδες, ἀναστάντες ἐκ τῶν
26. Παρασκευῆς ὁσιομάρτυρος νεκρῶν, ἐδήλωσαν πᾶσι, τὴν
Χαίροις Ἐκκλησίας ἡ λαμπηδών, καὶ μέλλουσαν γενέσθαι, ἐν τῇ ἐσχάτῃ
τῶν ἰαμάτων πολυχεύμων ὄντως ὥρᾳ βροτῶν ἀνάστασιν.
κρουνός, χαίροις προστασία, καὶ 5. Προεόρτια τῆς Μεταμορφώσεως
σκέπη οὐρανία, Παρασκευὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
θεόφρον, τῶν εὐφημούντων σε. Δεῦτε ἐν τῷ ὄρει τῶν ἀρετῶν,
27. Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος καί ἀνέλθωμεν πάντες, καὶ ὀψώμεθα
ἰαματικοῦ Παντελεήμονος μυστικῶς, τὸν ἐν Θαβωρίῳ, καὶ
Ῥεῖθρα ἰαμάτων ὡς ἐκ πηγῆς, χάριτι λάμψας ὡς Δεσπότης, τούτους
θαυμάτων, βρύει χρῄζουσι δωρεάν, ἐφώτισας.
ὁ Παντελεήμων, ὁ πάνσοφος Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Κυρίου ἡμῶν
ἀκέστωρ· οἱ ῥώσεως διψῶντες Ἰησοῦ Χριστοῦ.
δεῦτε ἀρύσασθε σε. Θέλων ἐπιδεῖξαι τοῖς Μαθηταῖς,
28. Ἁγίας Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου δύναμιν ἐξ ὕψους καὶ σοφίαν παρὰ
Δεῦτε εὐφημήσωμεν οἱ πιστοὶ, Ὁσίαν Πατρός, ἐν ὄρει ἀνῆλθες, Χριστὲ τῷ
Εἰρήνην τῶν ἀτέκνων καταφυγή, τῶν Θαβωρίῳ, καὶ λἀμψας ὡς Δεσπότης
δὲ ὀρθοδόξων προστάτιδα καὶ κλέος τούτους ἐφώτισας.
καὶ πάντων τῶν ἐν θλίψει τὸ Θεοδοσίου ὁσίου τοῦ νέου
παραμύθιον. Χαίροις θεῖον βλάστημα Ἀθηνῶν, καὶ
ΜΗΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ τῆς Ἀργολίδος ἀντιλήπτωρ καὶ
1 Ἡ πρόοδος τοῦ Τιμίου Σταυροῦ,τῶν ἀρωγός· χαίροις ὁ βλυστάνων,
Ἁγίων ἑπτά Παίδων τῶν ἰάματα ποικίλα, τοῖς σὲ
Μακκαβαίων, τῆς μητρός αὐτῶν ὑμνολογοῦσιν, ὦ Θεοδόσιε.
Σολομονῆς καί τοῦ διδασκάλου Αἰμιλιανοῦ Κυζίκου τοῦ ομολογητοῦ,
αὐτῶν Ἐλεαζάρου. Τριανταφύλλου νεομάρτυρος
Τοῦ Σταυροῦ Ἁγίου
Δεῦτε ἀρυσώμεθα δαψιλῶς, ἰαμάτων Χαίροις ὁ Κυζίκου θεῖος ποιμήν, καὶ
ῥεῖθρα, ἐκ τῆς χάριτος τοῦ Σταυροῦ, τῆς Ἐκκλησίας, Ἱεράρχης θεοειδής·
ἵνα πολυτρόπων, παθῶν καὶ χαίροις ὁ προστάτης, τῶν ἱερῶν
44
εἰκόνων, ὦ Αἰμιλιανὲ πιστῶν αἴγλην, ἀρθεῖσα μετὰ δόξης, πρὸς τὰ

ἑδραίωμα. οὐράνια.
Νεομάρτυρος 16. Ἀνάμνησις τῆς ἐξ Ἐδέσσης τῆς
Χαίροις Νεομάρτυς τοῦ Ἰησοῦ, τῶν Μεσοποταμίας εἰς
πάλαι Μαρτύρων, Τριαντάφυλλε Κωνσταντινούπολιν ἀνακομιδῆς τῆς
μιμητής. Χαίροις ὁ τὴν κλῆσιν, ἀχειροποιήτου Εἰκόνος τοῦ Κυρίου
Χριστοῦ ὁμολογήσας, ἐνώπιον καί Θεοῦ καί Σωτῆρος
τυράννων, στερρῷ φρονήματι. ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἤτοι τοῦ Ἁγίου
9. Ματθία τοῦ Ἀποστόλου Μανδηλίου
Τὸν τῆς εὐσεβείας ὑφηγητήν, καὶ τῆς Ἧκεν ἐξ Ἐδέσσης ἡ σὴ Εἰκών, ἐν τῇ
δωδεκάδος τὸ συμπλήρωμα τῆς Βασιλίδι κομισθεῖσα περιφανῶς, καὶ
κλητῆς, ὕμνοις σε τιμῶμεν, Ἀπόστολε τῆς σῆς προνοίας, ἐκλάμπει τὰς
Ματθία, ὡς ἄριστον μεσίτην ἡμῶν ἀκτῖνας, ἡλιακὸς ὡς δίσκος ἡμῖν
πρὸς Κύριον. φιλάνθρωπε.
10. Ἁγίου Λαυρεντίου 19. Ἀνδρέου μεγαλομάρτυρος τοῦ
Χαίροις ὁ Διάκονος τοῦ Χριστοῦ, ὁ στρατηλάτου
διακονήσας, ἐν τῇ χάριτι ευσεβῶς Τῇ στρατολογίᾳ τῇ ἀληθεῖ,
χαίροις ὁ τελέσας, διὰ πυρὸς ἐστράτευσας Μάρτυς, δῆμον ἅγιον
ανδρείως, τὸν ἔνθεον ἀγῶνα, ἀθλητῶν, μεθ΄ὧν καὶ ἀθλήσας,
Μάρτυς Λαυρέντιε. Ἀνδρέα Στρατηλάτα, ἀγγελικῆς
11. Ανάμνησις θαύματος Ἁγίου στρατείας, ὤφθης ὁμόσκηνος.
Σπυρίδωνος ἐν Κερκύρᾳ καὶ Ἁγίου 24. Κοσμᾶ ἱερομάρτυρος τοῦ
Νήφωνος, Πατριάρχου ἰσαποστόλου
Κωνσταντινουπόλεως Χαίροις Ἀποστόλων ὁ μιμητής, καὶ
Τῶν θαυμάτων πέλαγος γεγονώς, τῆς Ἐκκλησίας ὁ διδάσκαλος καὶ
πἀσης τρικυμίας ἐν θαλάσσῃ τε καὶ φωστήρ· χαίροις εὐσεβείας, ὁ θεῖος
ἐν γῇ, μέγιστε Σπυρίδων, διάσῳζε φυτοκόμος, καὶ κοινωνὸς
εὐχαῖς σου, τοὺς ἐπικαλουμένους Μαρτύρων, Κοσμᾶ ἰσάγγελε.
μέγα σὸν ὄνομα. 27. Ἁγίου Φανουρίου
Τοῦ Ἁγίου Χαίροις τῶν μαρτύρων ἡ καλλονή,
Χαίροις Βυζαντίου θεῖος ποιμήν· χαίροις τῶν θαυμάτων ὀ ακένωτος
χαίροις ὅρους Ἄθω, καὶ Δακίας θησαυρός, χαίροις αἰχμαλώτων ὀ
λαμπρὸς φωστήρ, καὶ Μονῆς ρύστης καὶ προστάτης, Φανούριε
Προδρόμου, ἀγλάϊσμα καὶ γέρας, τρισμάκαρ, Ροδίων καύχημα.
Πατριαρχῶν ἡ δόξα, Νήφων Πατὴρ 29. Ἡ ἀποτομή τῆς τιμίας Κεφαλῆς
ἡμῶν. τοῦ Τιμίου καί Ἐνδόξου Προφήτου
14. Προεόρτια τῆς Κοιμήσεως τῆς Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου.
Θεοτόκου. Κἂν ἐτμήθης Κάραν ὦ Βαπτιστά,
Ἄνωθεν χορεῖαι ἀγγελικαί, καὶ ἀπὸ φθέγγεται ἡ γλῶσσα, τὸν Ἡρῳδην
περάτων, Ἀποστόλων θεία πληθύς, ἐλέγχουσα· Λόγον τὴν φωνήν σε,
σπεύσατε προθύμως, Γεθσημανῆ σιγῆσαι γὰρ οὐκ ἔδεις, ἀλλὰ καὶ τοῖς
χωρίῳ, κηδεῦσαι ἐπαξίως τὴν ἐν ᾍδῃ Χριστὸν κηρύξασθαι.
Θεομήτορα. 30. Ἀλεξάνδρου,Ἰωάννου καὶ Παύλου
15. Ἡ Κοίμησις τῆς Ὑπεραγίας Ἀρχιεπισκόπων
Θεοτόκου \Κωνσταντινουπόλεως
Παρέστης Παρθένε ἐκ δεξιῶν, τοῦ Τοῦ Προδρόμου
Παμβασιλέως, ὡς Βασίλισσα τοῦ Κάραν ἐκτμηθείς σου, ὦ
παντός, περιβεβλημένη, ἀθανασίας Βαπτιστά, ἔδραμες ἐν ᾍδῃ οἷα
Πρόδρομος τοῦ Χριστοῦ, τοῖς ἐκεῖ
45
δεσμώταις, τὴν λύτρωσιν κηρύττων. γυμνὸς ἠπορημένος, διὰ τῆς

Ἀλλὰ τοὺς σὲ τιμῶντας, φρούρει καὶ βρώσεως.
φύλαττε. Τῇ Α΄Κυριακῇ τῶν
Τῶν Ἁγίων Νηστειῶν(Ὀρθοδοξίας)
Χαίροις τῶν Πατέρων τριὰς σεπτή, Δεῦτε Ὀρθοδόξων αἱ στρατιαί, τὰς
Ἀλέξανδρε μάκαρ σὺ τῷ Παύλῳ τῷ σεπτὰς εἰκόνας, τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν
εὐκλεεῖ, καὶ τῷ Ἰωάννῃ, ἡ τρίφωτος Χριστοῦ, καὶ τῆς Θεοτόκου καὶ
λυχνία, ἡ πᾶσαν Ἐκκλησίαν πάντων τῶν Ἁγίων, εὐσεβοφρόνως
καταπυρσεύουσα. πάντες κατασπασώμεθα.
31. Ἡ κατάθεσις τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Τῇ Β΄Κυριακῇ τῶν Νηστειῶν
Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ ἐν Χαίροις ὦ Γρηγόριε γεραρέ,
Κωνσταντινουπόλει σεβασμίῳ οἴκῳ Θεσσαλονικέων, χαίροις καύχημα
αὐτῆς τῷ ὄντι ἐν τοῖς θαυμαστόν, χαίροις Ὀρθοδόξων, ὁ
Χαλκοπρατείοις γρηγορῶν προστάτης, καὶ τῶν
Σύνδησον ἀγάπῃ ειλικρινεῖ, αἱρετιζόντων ὁ ἀντικείμενος. Τῇ
Κεχαριτωμένη, παντευλόγητε Γ΄Κυριακῇ τῶν Νηστειῶν
Μαριάμ, τοὺς τῇ καταθέσει, τῆς σῆς (Σταυροπροσκυνήσεως)Χαῖρε
παντίου Ζώνης, ὑμνοῦντας τὰς σκῆπτρον ἅγιον τοῦ Χριστοῦ, Σταυρὲ
ἀπείρους εὐεργεσίας σου. ΤΡΙΩΔΙΟΝ ζωηφόρε, καύχημα τῶν Χριστιανῶν,
Τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καὶ Ἀνάκτων τὸ κλέος, καὶ δόξα Ἱερέων,
Φαρισαίου δαιμόνων καθαιρέτα, Σταυρὲ
Φαρισαίου φύγωμεν ἀδελφοί, τὴν Πανάγιε.
ὑψηγορίαν, τὴν πανόλεθρον ἀληθῶς, Τῇ Δ΄Κυριακῇ τῶν Νηστειῶν
καὶ Τελώνου πάντες, δεξώμεθα {‘Ιωάννου τῆς Κλίμακος)Τὴν
προθύμως, τὴν ταπεινοφροσύνην καὶ οὐρανοδρόμον ἣν Ἰακώβ, κλίμακα
τὴν μετάνοιαν. προεῖδεν, ἐτεχνήσω πνευματικῶς,
Τῇ Κυριακῇ τοῦ Ἀσώτου πάτερ Ἰωάννη, συνθήκῃ τῶν σῶν
Ὅλον μου τὸν βίον ἀνηλωκώς, ἐν τῇ λόγων· δι΄ἧς πρὸς ἀφθαρσίας
ἀσωτείᾳ, ἐβυθίσθην ὁ ῥυπαρός· βαίνομεν μέθεξιν.
ὅθεν δυσωπῶ σε, τὸν εὔσπλαγχνον Τῇ Ε΄Κυριακῇ΄τῶν Νηστειῶν (ὁσίας
Πατέρα, δέξαι με ὡς εκεῖνον υἱὸν τὸν Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας)
ἄσωτον. Γύμνωσιν ἐνέγκασα καρτερῶς,
Τῷ Σαββάτῳ τῆς Ἀπόκρεω αἰσχύνῃ ἐνδύεις, τὸν γυμνώσαντά σε
Ταῖς τῶν Ἀποστόλων σου Χριστοῦ· ὅθεν ἀφθαρσίας στολαῖς
προσευχαῖς, Προφητῶν Μαρτύρων, κατηγλαΐσθης, Μαρία πανοσία,
καὶ ἁγίων Ἱεραρχῶν, καὶ πάντων τῶν Αἰγύπτου βλάστημα.
Ὁσίων, ψυχὰς ἃς προσελάβου, Τῇ Κυριακῇ τῶν Βαΐων
ἀνάπαυσον Οἰκτίρμον, ὡς Ἐπὶ πώλου ὄνου εἰς τὴν Σιών,
ὑπεράγαθος. εἰσῆλθες Σωτήρ μου, ὑπὸ παίδων καὶ
Τῇ Κυριακῇ τῆς Ἀπόκρεω τῶν βρεφῶν, αἰνούμενος Λόγε, τὸ
Ὁταν μέλλῃς κρῖναι τὴν πᾶσαν γῆν, ὦ ὡσαννὰ βοώντων, εὐλογητὸς ὁ ἥκων
δικαιοκρίτα, Ἰησοῦ μου παμβασιλεῦ, σῶσαι τὸν ἄνθρωπον.
τότε φεῖσαι Σῶτερ, Χριστὲ τοῦ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΑΡΙΟΝ
πλάσματός σου, καὶ ρῦσαι τῆς Τῇ Παρασκευῇ τῆς Δαικαινησίμου
γεέννης ὡς πολυεύσπλαγχνος. Ζωοδόχου πηγῆς
Τῇ Κυριακῇ τῆς Τυροφάγου Ὕδωρ τὸ ζωήρρυτον τῆς Πηγῆς,
Οἴμοι! ἀνεκράυγαζεν ὁ Ἀδάμ, κλαίων μάννα τὸ προχέον, τὸν ἀθάνατον
σὺν τῇ Εὔᾳ, καὶ στενἀζων ὀδυνηρῶς, δροσισμόν, τὸ νέκταρ τὸ θεῖον, τὴν
ὅτε ἐξεβλήθη, τοῦ θείου Παραδείσου,
46
ξένην ἀμβροσίαν, τὸ μέλι τὸ ἐκ Μετὰ τὴν Ἀνάστασιν ὁ Σωτήρ, ἐν
πέτρας, ὕμνοις τιμήσωμεν. σαρκὶ ἐπέστη, εἰς τὸ ὄρος τῶν
Τῇ Κυριακῇ τοῦ Ἀντίπασχα. {τῆς Ἐλαιῶν· ὅθεν μετὰ δόξης, εἰς
ψηλαφήσεως τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου οὐρανοὺς ἐπήρθη, ἵνα τῷ κόσμῳ
Θωμᾶ) πέμψῃ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον.
Θυρῶν κεκλεισμένων τοῖς Μαθηταῖς, Ἕτερον
ἐπέστης Σωτήρ μου, τὴν εἰρήνη σου Ἀόρατος κόσμος καὶ ὁρατός, ἅπας
δοὺς αὐτοῖς· ὅθεν ὁ Θωμᾶς σε, ἑορτάζει, καὶ οἱ Ἄγγελοι σὺν βροτοῖς,
δακτύλῳ ψηλαφήσας, ἐβόα· Σὺ Θεός σκιρτῶντες ὑμνοῦσιν, ἐν φωναῖς
μου πέλεις καὶ Κύριος. ἀσιγήτοις, τὴν ἄνοδόν σου Σῶτερ καὶ
Τῇ Γ΄Κυριακῇ τῶν Ἁγίων τὴν Ἀνάστασιν.
Μυροφόρων Τῇ Κυριακῇ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς
Μυροφόροι ἦλθον μετὰ σπουδῆς, ἐπὶ Α΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου
τὸ μνημεῖον, τοῦ μυρίσαι Τοὺς ἀνακηρύξαντας τὸν Χριστόν,
πανευλαβῶς, Σῶμα ζωηφόρον, κτίσμα μὲν οὐκ ὄντα, ὁμοούσιον δὲ
Χριστοῦ τοῦ Ζωοδότου, τὸ ἄφθαρτον Πατρί, τοὺς θείους Πατέρας τῆς
καὶ θεῖον καὶ πανακήρατον. ἀρχικῆς Συνόδου, ὁ δῆμος
Τῇ Δ΄Κυριακῇ τοῦ Παραλύτου Ὀρθοδόξων ὕμνοις τιμήσωμεν.
Λόγῳ Σωτήρ μου ζωοποιῷ, ἤγειρας Τῷ Σαββάτῳ τῶν ψυχῶν
τῆς κλίνης, τὸν Παράλυτον ὡς Θεός, Ὡς Θεὸς οἰκτίρμων, παμβασιλεῦ, ἐν
κείμενο χρονίως, παρὰ τὴν σκηναῖς Δικαίων, καὶ ἐν κόλποις τοῦ
κολυμβήθραν, τοῦ Σιλωὰμ καὶ ἄρας Ἀβραάμ, τὰς ἀπὸ αἰῶνος, ψυχὰς ἃς
τὴν κλίνην ᾤχετο. προσελάβου, ἀνάπαυσον παρέχων
Τῆς Μεσοπεντηκοστῆς αὐταῖς τὴν χάριν σου.
Ἑστηκὼς ἐν μέσῳ τοῦ Ἱεροῦ, ὁ Τῇ Κυριακῇ τῆς Πεντηκοστῆς
Χριστὸς διδάσκων, μεσαζούσης τῆς Εἰς τὸ ὑπερῷον τοὶς Μαθηταῖς, ἐν
ἑορτῆς, τῶν τε Φαρισαίων, μετὰ τῶν πυρίναις γλώσσας, ἐξαπέστειλεν ὁ
Γραμματέων, ἤλεγχε παρρησίᾳ τὴν Θεός, τὸ θεῖον Αὐτοῦ Πνεῦμα, ὅπως
τούτων ἄνοιαν. αὐτοὺς σοφίσῃ, τοῖς ἔθνεσι κηρῦξαι
Τῇ Ε΄Κυριακῇ τῆς Σαμαρείτιδος τὸ Εὐαγγέλιον.
Ἦλθεν εἰς Σαμάρειαν Ἰησοῦς, καὶ Τῇ Δευτέρᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος
παρὰ τὸ φρέαρ, τὸ ἀρχαῖον τοῦ Πνεῦμα τὸ πανάγιον καταβάν, ἐν
Ἰακώβ, ζητῶν πιεῖν ὕδωρ, ἀπὸ κοινὴν πυρίναις γλώσσαις, Ἀποστόλους
γυναῖκα, ἡ δὲ Μεσσίαν πᾶσιν αὐτὸν σοφοὺς ποιεῖ, φθεγγομένους ξένα,
ἐκήρυξεν. ἐν γλώσσαις ταῖς ἑτέραις, τὰ θεῖα
Ἕτερον μεγαλεῖα σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.
Χαίροις ἰσαπόστολε Φωτεινή, ἡ ἐκ Τῇ Κυριακῇ τῶν Ἁγίων Πάντων
Σαμαρείας, ἀνατείλασα ὡς ἀστήρ, Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί,
χαίροις ἡ τοῖς ῥείθροις, καὶ νάματος Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ
τοῦ θείου, καὶ ἄθλοις μαρτυρίου δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες, μετὰ τῆς
κόσμον εὐφράνασα. Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τὸ
Τῇ Στ΄Κυριακῇ τοῦ Τυφλοῦ. σωθῆναι ἡμᾶς.
Εὗρεν ὁ Σωτὴρ παρὰ τὴν ὁδόν, Ἕτερον
τυφλὸν γεννηθέντα, ἐκ κοιλίας Χαίροις Ἀποστόλων δῆμος σεπτός,
μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πηλὸν ποιήσας, ἐκ Προφῆται Κυρίου, καὶ μαρτύρων
πτύσματος ὁ Πλάστης, τοὺς στερρροὶ χοροί, θεῖοι Ἱεράρχαι, καὶ
ὀφθαλμοὺς δὲ τούτου χρίσας Ὅσιοι Πατέρες, καὶ Δίκαιοι καὶ
ἐφώτισεν. Πάντες χαίρετε Ἅγιοι.
Τῇ Πέμπτῃ τῆς Ἀναλήψεως
47
Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Παρακλητικοῦ μετανοίᾳ, κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς·

Κανόνος εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, Δέσποινα βοήθησον, ἐφ΄ ἡμῖν
Ψαλλομένου ἐν πάσῃ περιστάσει καὶ θλίψει σπλαγχνισθεῖσα· σπεῦσον ἀπολλύμεθα, ὑπὸ
ψυχῆς. Ποίημα Θεοστηρίκτου Μοναχοῦ· κατ΄ πλήθους πταισμάτων· μὴ ἀποστρέψῃς σοὺς
ἄλλους δέ, Θεοφάνους. Ὁ Ἱερεύς· Ε ὐλογητὸς ὁ δούλους κενούς· σὲ γὰρ καὶ μόνην ἐλπίδα
Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς κεκτήμεθα. Δόξα… Τὸ αὐτό (Ή ΤΟ
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ Ἀναγνώστης· Ἀμήν. ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΟΥ ΝΑΟΥ)
Ψαλμὸς ΡΜΒ΄ (142). Καὶ νῦν. Οὐ σιωπήσομέν ποτε Θεοτόκε, τὰς
(στον Εσπερινό μετά το “νυν δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι· εἰμὴ γὰρ
απολύεις…”:)Κ ΥΡΙΕ, εἰσάκουσον τῆς σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς
προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν ἐῤῥύσατο, ἐκ τοσούτων κινδύνων; τίς δὲ
τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ διεφύλαξεν, ἕως νῦν ἐλευθέρους; οὐκ
δικαιοσύνῃ σου· 2 καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ· σοὺς γὰρ
μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται δούλους σῴζεις ἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν.
ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. 3 ὅτι κατεδίωξεν ὁ Ψαλμὸς Ν΄ (50).
ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου· ἐταπείνωσεν εἰς γῆν Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα
τὴν ζωήν μου. Ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς, ὡς ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν
νεκροὺς αἰῶνος· καὶ ἠκηδίασεν ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.
πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνον με ἀπὸ τῆς ἀνομίας
5 ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν μου, καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με.
πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω,
σου ἐμελέτων. 6 διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστὶ διὰ
χεῖράς μου· ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. 7 παντός.
ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν
πνεῦμά μου. Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα· ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν
σου ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί
καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. 8 ἀκουστὸν σε.
ποίησόν μοι τὸ πρωΐ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ
ἤλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ᾗ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου.
πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου· Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας· τὰ
9 ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρὸς ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου
σὲ κατέφυγον· δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ ἐδήλωσάς μοι.
θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου. Τὸ Πνεῦμά Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καὶ
σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ· καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με καὶ ὑπὲρ χιόνα
ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. λευκανθήσομαι.
Ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ
ψυχήν μου, καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου εὐφροσύνην· ἀγαλλιάσονται ὀστέα
ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου. Καὶ τεταπεινωμένα.
ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ
μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι. τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου

Καὶ εὐθὺς τὸ Θεὸς Κύριος, μετὰ τῶν στίχων ἐξάλειψον.
αὐτοῦ ἐξ ἑκατέρων τῶν χορῶν. ὁ α’ χορὸς Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ ὁ
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν· Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς
εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. ἐγκάτοις μου.
Στίχ, α'. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καὶ Μὴ ἀπορρίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου
ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ. σου, καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... ἀντανέλῃς ἀπ΄ ἐμοῦ.
Στίχ, β'. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ
ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. σωτηρίου σου καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... στήριξόν με.
Στίχ, γ'. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ
θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... Ῥῦσαι με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς
Ε
ἶτα τὰ παρόντα τροπάρια. Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεὶς τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά
ἐν τῷ Σταυρῷ. μου τὴν δικαιοσύνην σου.
Τῇ Θεοτόκῳ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν, Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ
ἁμαρτωλοὶ καὶ ταπεινοὶ καὶ προσπέσωμεν ἐν στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου.
48
Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ἐν ἰσχύϊ, τὸν Χριστὸν κυήσασα,
ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θεομακάριστε.
Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα Καὶ νῦν... Χ
αλεπαῖς ἀῤῥωστίαις, καὶ νοσεροῖς
συντετριμμένον· καρδίαν συντετριμμένην πάθεσιν, ἐξεταζομένῳ, Παρθένε, σύ μοι
καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ βοήθησον· τῶν ἰαμάτων γάρ, ἀνελλιπῆ σε
ἐξουδενώσει. γινώσκω, θησαυρόν, Πανάμωμε, τὸν
Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου ἀδαπάνητον.
τὴν Σιὼν, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Διάσωσον ἀπὸ κινδύνων τοὺς δούλους σου,
Ἱερουσαλήμ. Θεοτόκε, ὅτι πάντες μετὰ Θεόν εἰς σὲ
Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, καταφεύγομεν, ὡς ἄῤῥηκτον τεῖχος καὶ
ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. προστασίαν.
Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε,
σου μόσχους. ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν,
Καὶ ἀρχόμεθα τοῦ Κανόνος ἦχος πλ. δ΄. Ὠδὴ α΄. καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.
Ὁ Εἱρμός. Εἶτα μνημονεύει ὁ ἱερεύς, δι΄ οὓς ἡ παράκλησις
«Ὑ
γρὰν διοδεύσας ὡσεὶ ξηράν, καὶ τὴν γίνεται, καὶ ἡμεῖς μεθ΄ ἑκάστην αἴτησιν
Αἰγυπτίαν μοχθηρίαν διαφυγών, ὁ Ἰσραηλίτης ψάλλομεν τὸ Κύριε ἐλέησον (γ΄).
ἀνεβόα· Τῷ Λυτρωτῇ καὶ Θεῷ ἡμῶν ᾄσωμεν». Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός
Τροπάρια. Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. *Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ των εὐσεβῶν καὶ
Πολλοῖς συνεχόμενος πειρασμοῖς, πρὸς σὲ ὀρθοδόξων χριστιανῶν.
καταφεύγω, σωτηρίαν ἐπιζητῶν· Ὦ Μῆτερ Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καὶ
τοῦ Λόγου καὶ Παρθένε, τῶν δυσχερῶν καὶ πατρὸς ἡμῶν ΠΑΪΣΙΟΥ.
δεινῶν με διάσωσον. Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ [ΥΠΕΡ ΤΗΣ
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΗΣ…] τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν
Παθῶν με ταράττουσι προσβολαί, πολλῆς ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων καὶ
ἀθυμίας, ἐμπιπλῶσαί μου τὴν ψυχήν· μοναχῶν, καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν
εἰρήνευσον, Κόρη, τῇ γαλήνῃ, τῇ τοῦ Υἱοῦ καὶ ἀδελφότητος.
Θεοῦ σου, Πανάμωμε. Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης,
Δόξα ... Σωτῆρα τεκοῦσαν σε καὶ Θεόν, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως,
δυσωπῶ, Παρθένε, λυτρωθῆναι με τῶν συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν
δεινῶν· σοὶ γὰρ νῦν προσφεύγων ἀνατείνω, τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν
καὶ τὴν ψυχὴν καὶ τὴν διάνοιαν. καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν
Καὶ νῦν... Ν οσοῦντα τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν, κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ
ἐπισκοπῆς θείας, καὶ προνοίας τῆς παρὰ σοῦ, πόλει (ἢ κώμῃ, ἢ χώρᾳ, ἢ νήσῳ) ταύτῃ, τῶν
ἀξίωσον, μόνη Θεομῆτορ, ὡς ἀγαθὴ ἀγαθοῦ ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ
τε λοχεύτρια. ἀφιερωτῶν τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ταύτης σὺν
Ὠδὴ γ΄. Ὁ Εἱρμός. ταῖς γυναιξὶ καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῶν (ἢ τῶν
«Ο
ὐρανίας ἁψῖδος, ὀροφουργὲ Κύριε, καὶ τῆς ἀδελφῶν τῆς ἱερᾶς Μονῆς ταύτης καὶ τῶν
Ἐκκλησίας δομῆτορ, σύ με στερέωσον, ἐν τῇ εὐλαβῶν προσκυνητῶν).
ἀγάπῃ τῇ σῇ, τῶν ἐφετῶν ἡ ἀκρότης, τῶν Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ,
πιστῶν τὸ στήριγμα, μόνε φιλάνθρωπε». (ὀνόματα).
Τροπάρια. Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. ὑπάρχεις, καὶ σοι τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ
Προστασίαν καὶ σκέπην, ζωῆς ἐμῆς τίθημι, Σέ, Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν
Θεογεννῆτορ, Παρθένε· σύ με κυβέρνησον, καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
πρὸς τὸν λιμένα σου, τῶν ἀγαθῶν ἡ αἰτία, Ὁ χορός· Ἀ μήν.
τῶν πιστῶν τὸ στήριγμα, μόνη πανύμνητε. Μετὰ δὲ τὴν ἐκφώνησιν, τὸ ἑπόμενον· Κάθισμα.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἦχος β΄. Τ ὰ ἄνω ζητῶν.
Ἱκετεύω, Παρθένε, τὸν ψυχικὸν τάραχον, καὶ Πρεσβεία θερμή, καὶ τεῖχος ἀπροσμάχητον,
τῆς ἀθυμίας τὴν ζάλην, διασκεδάσαι μου· σὺ ἐλέους πηγή, τοῦ κόσμου καταφύγιον,
γάρ, Θεόνυμφε, τὸν ἀρχηγὸν τῆς γαλήνης, τὸν ἐκτενῶς βοῶμέν σοι· Θεοτόκε Δέσποινα,
Χριστὸν ἐκύησας, μόνη πανάχραντε. πρόφθασον, καὶ ἐκ κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς,
Δόξα ... Ε
ὐεργέτην τεκοῦσα, τὸν τῶν καλῶν ἡ μόνη ταχέως προστατεύουσα.
αἴτιον, τῆς εὐεργεσίας τὸν πλοῦτον, πᾶσιν Ὠδὴ δ΄. Ὁ Εἰρμός.
ἀνάβλυσον· πάντα γὰρ δύνασαι, ὡς δυνατὸν
49
«Ε
ἰσακήκοα, Κύριε, τῆς οἰκονομίας σου τὸ δαιμόνων ἐλαύνουσαν· καὶ δέομαι διὰ
μυστήριον· κατενόησα τὰ ἔργα σου, καὶ παντός· ἐκ φθορᾶς τῶν παθῶν μου ῥυσθῆναι
ἐδόξασά σου τὴν Θεόητα». με.
Τροπάρια. Δόξα... Ὡς τεῖχος καταφυγῆς κεκτήμεθα, καὶ
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. ψυχῶν σε παντελῆ σωτηρίαν, καὶ πλατυσμὸν
Τῶν παθῶν μου τὸν τάραχον, ἡ τὸν ἐν ταῖς θλίψεσι, Κόρη, καὶ τῷ φωτὶ σου ἀεὶ
κυβερνήτην τεκοῦσα Κύριον, καὶ τὸν ἀγαλλόμεθα. Ὦ Δέσποινα, καὶ νῦν ἡμᾶς, τῶν
κλύδωνα κατεύνασον, τῶν ἐμῶν παθῶν καὶ κινδύνων διάσωσον.
πταισμάτων, Θεονύμφευτε. Καὶ νῦν... Ἐν κλίνῃ νῦν ἀσθενῶν κατάκειμαι,
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. καὶ οὐκ ἔστιν ἴασις τῇ σαρκί μου· ἀλλ΄ ἡ Θεὸν,
Εὐσπλαγχνίας τὴν ἄβυσσον, ἐπικαλουμένῳ καὶ σωτῆρα τοῦ κόσμου, καὶ τὸν λυτῆρα τῶν
τῆς σῆς παράσχου μοι, ἡ τὸν εὔσπλαγχνον νόσων κυήσασα, σοῦ δέομαι τῆς ἀγαθῆς· ἐκ
κυήσασα, καὶ Σωτῆρα πάντων, τῶν φθορᾶς νοσημάτων ἀνάστησον.
ὑμνούντων σε. Διάσωσον ἀπὸ κινδύνων τοὺς δούλους σου,
Δόξα ... Ἀπολαύοντες, Πάναγνε, τῶν σῶν Θεοτόκε, ὅτι πάντες μετὰ Θεόν εἰς σὲ
δωρημάτων εὐχαριστήριον, ἀναμέλπομεν καταφεύγομεν, ὡς ἄῤῥηκτον τεῖχος καὶ
ἐφύμνιον, οἱ γινώσκοντές σε Θεομήτορα. προστασίαν.
Καὶ νῦν... Οἱ ἐλπίδα καὶ στήριγμα, καὶ τῆς Ἄχραντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον
σωτηρίας τεῖχος ἀκράδαντον, κεκτημένοι σε ἀνερμηνεύτως, ἐπ΄ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν
Πανύμνητε, δυσχερείας πάσης, τεκοῦσα, δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικὴν
ἐκλυτρούμεθα. παῤῥησίαν.
Ὠδὴ ε΄. Ὁ Εἰρμός. «Φώτισον ἡμᾶς, τοῖς Εἶτα μνημονεύει καὶ πάλιν ὁ ἱερεύς, δι΄ οὓς ἡ
προστάγμασί σου, Κύριε, καὶ τῷ βραχίονί σου παράκλησις γίνεται, καὶ ἡμεῖς μεθ΄ ἑκάστην
τῷ ὑψηλῷ, τὴν σὴν εἰρήνην, παράσχου ἡμῖν, αἴτησιν ψάλλομεν τὸ Κ ύριε ἐλέησον (γ΄).
φιλάνθρωπε». Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός
Τροπάρια. Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. *Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ των εὐσεβῶν καὶ
Ἔμπλησον Ἁγνή, εὐφροσύνης τὴν καρδίαν ὀρθοδόξων χριστιανῶν.
μου, τὴν σὴν ἀκήρατον διδοῦσα χαράν, τῆς Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καὶ
εὐφροσύνης ἡ γεννήσασα τὸν αἴτιον. πατρὸς ἡμῶν ΠΑΪΣΙΟΥ.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ [ΥΠΕΡ ΤΗΣ
Λύτρωσαι ἡμᾶς, ἐκ κινδύνων Θεοτόκε Ἁγνή, ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΗΣ…] τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν
ἡ αἰωνίαν τεκοῦσα λύτρωσιν, καὶ τὴν εἰρήνην ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων καὶ
τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν. μοναχῶν, καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν
Δόξα... Λῦσον τὴν ἀχλύν, τῶν πταισμάτων ἀδελφότητος.
μου, Θεόνυμφε, τῷ φωτισμῷ τῆς σῆς Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης,
λαμπρότητος, ἡ φῶς τεκοῦσα τὸ θεῖον καὶ ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως,
προαιώνιον. συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν
Καὶ νῦν...Ἴασαι Ἁγνή, τῶν παθῶν μου τὴν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν
ἀσθένειαν, ἐπισκοπῆς σου ἀξιώσασα, καὶ τὴν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν
ὑγιείαν τῇ πρεσβείᾳ σου παράσχου μοι. κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ
Ὠδὴ ς΄. Ὁ Εἰρμός.«Τὴν δέησιν ἐκχεῶ πρὸς πόλει (ἢ κώμῃ, ἢ χώρᾳ, ἢ νήσῳ) ταύτῃ, τῶν
Κύριον, καὶ αὐτῷ ἀπαγγελῶ μου τὰς θλίψεις· ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ
ὅτι κακῶν ἡ ψυχή μου ἐπλήσθη, καὶ ἡ ζωή μου ἀφιερωτῶν τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ταύτης σὺν
τῷ ᾅδῃ προσήγγισε· καὶ δέομαι ὡς Ἰωνᾶς· Ἐκ ταῖς γυναιξὶ καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῶν (ἢ τῶν
φθορᾶς ὁ Θεός με ἀνάγαγε». ἀδελφῶν τῆς ἱερᾶς Μονῆς ταύτης καὶ τῶν
Τροπάρια. εὐλαβῶν προσκυνητῶν).
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ,
Θανάτου καὶ τῆς φθορᾶς ὡς ἔσωσεν, ἑαυτὸν (ὀνόματα).
ἐκδεδωκὼς τῷ θανάτῳ, τὴν τῇ φθορᾷ καὶ Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς
θανάτῳ μου φύσιν, κατασχεθεῖσαν, Παρθένε, ὑπάρχεις, καὶ σοι τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ
δυσώπησον, τὸν Κύριόν σου καὶ Υἱόν, τῆς Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν
ἐχθρῶν κακουργίας με ῥύσασθαι. καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ὁ χορός· Ἀ μήν. Μ
ετὰ δὲ τὴν ἐκφώνησιν, τὸ
Προστάτιν σε, τῆς ζωῆς ἐπίσταμαι, καὶ ἑπόμενον·Κοντάκιον. Ἦχος β΄.
φρουρὰν ἀσφαλεστάτην Παρθένε, τῶν Προστασία τῶν Χριστιανῶν ἀκαταίσχυντε,
πειρασμῶν διαλύουσαν ὄχλον, καὶ ἐπηρείας μεσιτεία πρὸς τὸν Ποιητὴν ἀμετάθετε, μὴ
50
παρίδῃς ἁμαρτωλῶν δεήσεων φωνάς· ἀλλὰ γάρ, ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ
πρόφθασον, ὡς ἀγαθή, εἰς τὴν βοήθειαν γενεαί· ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ Δυνατός,
ἡμῶν, τῶν πιστῶς κραυγαζόντων σοι· καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ. Ἔμεινε δὲ Μαριὰμ
Τάχυνον εἰς πρεσβείαν, καὶ σπεῦσον εἰς σὺν αὐτῇ ὡσεὶ μήνας τρεῖς, καὶ ὑπέστρεψεν
ἱκεσίαν, ἡ προστατεύουσα ἀεί, Θεοτόκε, τῶν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.
τιμώντων σε. Ὁ χορός· Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
[Εἶτα τὸ Α΄ ἀντίφωνον τῶν Ἀναβαθμῶν τοῦ δ΄ Δόξα... Ἦχος β΄.
ἤχου. Ἐκ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη, Πάτερ, Λόγε, Πνεῦμα, Τριὰς ἡ ἐν Μονάδι,
ἀλλ' αὐτὸς ἀντιλαβοῦ, καὶ σῶσον Σωτήρ ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
μου.(δίς) Καὶ νῦν... Ἦχος ὁ αὐτός.
Οἱ μισοῦντες Σιών, αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου, Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβείαις, Ἐλεῆμον,
ὡς χόρτος γάρ, πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι. ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
(δίς)Δόξα πατρὶ...Ἁγίῳ Πνεύματι, πᾶσα ψυχὴ Στίχ. Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ
ζωοῦται, καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται, τῇ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν
τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως.Καὶ νῦν...Ἁγίῳ οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.
Πνεύματι, ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα, Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι.
ἀρδεύοντα, ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίαν.] Μὴ καταπιστεύσῃς με, ἀνθρωπίνῃ
Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον· προστασίᾳ, Παναγία Δέσποινα, ἀλλὰ δέξαι
Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματος σου ἐν πάσῃ δέησιν, τοῦ ἱκέτου σου· θλῖψις γὰρ ἔχει με,
γενεᾷ καὶ γενεᾷ (δίς). φέρειν οὐ δύναμαι, τῶν δαιμόνων τὰ
Στίχ. Ἄκουσον, θύγατερ, καὶ ἴδε, καὶ κλῖνον τὸ τοξεύματα· σκέπην οὐ κέκτημαι, οὐδέ ποῦ
οὖς σου, καὶ ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου, καὶ τοῦ προσφύγω ὁ ἄθλιος, πάντοθεν
οἴκου τοῦ πατρός σου, καὶ ἐπιθυμήσει ὁ πολεμούμενος, καὶ παραμυθίαν οὐκ ἔχω πλὴν
Βασιλεὺς τοῦ κάλλους σου. σου· Δέσποινα τοῦ κόσμου, ἐλπὶς καὶ
Τοῦ ὀνόματός σου μνησθήσομαι ἐν πάσῃ προστασία τῶν πιστῶν, μή μοῦ παρίδῃς τὴν
γενεᾷ καὶ γενεᾷ . δέησιν, τὸ συμφέρον ποίησον.
Ὁ Ἱερεύς· Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι ἡμᾶς Ἕτερα Θεοτοκία.
τῆς ἀκροάσεως τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου, Οὐδεὶς προστρέχων ἐπὶ σοί, κατησχυμένος
Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν ἱκετεύσωμεν. ἀπὸ σοῦ ἐκπορεύεται, ἁγνὴ Παρθένε,
Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον (γ΄). Θεοτόκε· ἀλλ΄ αἰτεῖται τὴν χάριν, καὶ
Ὁ Ἱερεύς· Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωμεν τοῦ λαμβάνει τὸ δώρημα, πρὸς τὸ συμφέρον τῆς
ἁγίου Εὐαγγελίου. Εἰρήνη πᾶσι. αἰτήσεως.
Ὁ χορός· Καὶ τῷ πνεύματί σου. Μεταβολὴ τῶν θλιβομένων, ἀπαλλαγὴ τῶν
Ὁ Ἱερεύς· Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν ἁγίου ἀσθενούντων ὑπάρχουσα, Θεοτόκε Παρθένε,
Εὐαγγελίου, τὸ Ἀνάγνωσμα. Πρόσχωμεν. σῷζε πόλιν καὶ λαόν, τῶν πολεμουμένων ἡ
Ὁ χορός· Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. εἰρήνη, τῶν χειμαζομένων ἡ γαλήνη, ἡ μόνη
Τ
ὸ Εὑαγγέλιον (Λουκ. κεφ. α΄ 39-49, & 56). Ἐ
ν προστασία τῶν πιστῶν.
ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἀναστᾶσα Μαριάμ, Ὁ Ἱερεύς· Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου, καὶ
ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς, εἰς εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν Σου· ἐπίσκεψαι
πόλιν Ἰούδα· καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τὸν κόσμον Σου ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς·
Ζαχαρίου, καὶ ἠσπάσατο τὴν Ἐλισάβετ. Καὶ ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν ὀρθοδόξων, καὶ
ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν κατάπεμψον ἐφ’ ἡμᾶς τὰ ἐλέη Σου τὰ
ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος πλούσια· πρεσβείαις τῆς παναχράντου,
ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς· καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου
Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ, καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ Μαρίας· δυνάμει τοῦ Τιμίου καὶ ζωοποιοῦ
μεγάλῃ, καὶ εἶπεν· Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξί, Σταυροῦ· προστασίαις τῶν τιμίων,
καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων· ἱκεσίαις
Καὶ πόθεν μοι τοῦτο, ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, Προφήτου, Προδρόμου,
Κυρίου μου πρός με; Ἰδοὺ γάρ, ὡς ἐγένετο ἡ καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου· τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων,
φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, πανευφήμων καὶ πρωτοκορυφαίων
ἐσκίρτησεν τὸ βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, καὶ πάντων
κοιλίᾳ μου. Καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα, ὅτι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων· [τῶν ἐν Ἁγίοις
ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ Πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν, καὶ
Κυρίου. Καὶ εἶπε Μαριάμ· Μεγαλύνει ἡ ψυχή οἰκουμενικῶν διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ
μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ
ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρί μου· ὅτι ἐπέβλεψεν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου· Ἀθανασίου καὶ
ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. Ἰδοὺ Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος,
51
πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας· Νικολάου τοῦ ἐν θεραπεύειν ἀξίωσον, ἡ τὸν Σωτῆρα Χριστόν,
Μύροις, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου ἡμῖν ἀποτεκοῦσα.
Τριμυθοῦντος, καὶ Νεκταρίου Πενταπόλεως Ὠδὴ η΄. Ὁ Εἰρμός .
τῶν θαυματουργῶν· τῶν Ἁγίων ἐνδόξων «Τὸν Βασιλέα τῶν οὐρανῶν, ὃν ὑμνοῦσι
μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ στρατιαὶ τῶν Ἀγγέλων, ὑμνεῖτε καὶ
Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας».
Θεοδώρων Τήρωνος καὶ Στρατηλάτου καὶ Τροπάρια.
Μηνᾶ τοῦ θαυματουργοῦ· τῶν Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καὶ Τοὺς βοηθείας τῆς παρὰ σοῦ δεομένους, μὴ
Ἐλευθερίου· τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων παρίδῃς Παρθένε, ὑμνοῦντας, καὶ
μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Ἀναστασίας, ὑπερυψοῦντάς σε, Κόρη, εἰς αἰῶνας.
Αἰκατερίνης, Κυριακῆς, Φωτεινῆς, Μαρίνης, Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Παρασκευῆς καὶ Εἰρήνης·] τῶν Ἁγίων Τῶν ἰαμάτων τὸ δαψιλές, ἐπιχέεις τοῖς πιστῶς
ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων· τῶν ὑμνοῦσι σε Παρθένε, καὶ ὑπερυψοῦσι, τὸν
Ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (τῶν ἄφραστόν σου τόκον.
ἐν ἀσκήσει λαμψάντων)· (τοῦ Ἁγίου τοῦ Δόξα...
Ναοῦ, ἐφ’ ὅσον δὲν ἐμνημονεύθη ἐν τοῖς ἄνω)· Τὰς ἀσθενείας μου τῆς ψυχῆς ἰατρεύεις, καὶ
τῶν Ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ σαρκὸς τὰς ὀδύνας Παρθένε, ἵνα σὲ δοξάζω
καὶ Ἄννης· τοῦ Ἁγίου (τῆς ἡμέρας) οὗ (ἢ ὧν) τὴν Κεχαριτωμένην.
καὶ τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν, καὶ πάντων Σου Καὶ νῦν... Τῶν πειρασμῶν σὺ τὰς προσβολὰς
τῶν Ἁγίων· Ἱκετεύομέν Σε, μόνε, πολυέλεε ἐκδιώκεις, καὶ παθῶν τὰς ἐφόδους Παρθένε·
Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν ὅθεν σε ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.
δεομένων Σου καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Ὁ χορός· Ὠδὴ θ΄. Ὁ Εἰρμός. «Κυρίως Θεοτόκον, σὲ
Κύριε, ἐλέησον (ιβ΄). ὁμολογοῦμεν, οἱ διὰ σοῦ σεσῳσμένοι,
Ὁ Ἱερεύς· Ἐλέει, καὶ οἰκτιρμοῖς, καὶ Παρθένε ἁγνή, σὺν Ἀσωμάτων(οις) χορείαις,
φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ σὲ μεγαλύνοντες».
οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ Τροπάρια.
καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ῥοήν μου τῶν δακρύων, μὴ ἀποποιήσῃς, ἡ
Ὁ χορός· Ἀ μήν. Ε
ἶτα, ἀποπληροῦμεν τὰς λοιπὰς τὸν παντὸς ἐκ προσώπου πᾶν δάκρυον,
ᾠδὰς τοῦ Κανόνος. Ὠδὴ ζ΄. Ὁ Εἰρμός . ἀφηρηκότα Παρθένε, Χριστὸν κυήσασα.
«Ο
ἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας, καταντήσαντες Παῖδες ἐν Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Βαβυλῶνί ποτέ, τῇ πίστει τῆς Τριάδος, τὴν Χαρᾶς μου τὴν καρδίαν, πλήρωσον, Παρθένε,
φλόγα τῆς καμίνου, κατεπάτησαν ψάλλοντες· Ὁ ἡ τῆς χαρᾶς δεξαμένη τὸ πλήρωμα, τῆς
τῶν Πατέρων ἡμῶν, Θεός, εὐλογητὸς εἶ». ἁμαρτίας τὴν λύπην ἐξαφανίσασα.
Τροπάρια. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Λιμὴν καὶ προστασία, τῶν σοι
Τὴν ἡμῶν σωτηρίαν, ὡς ἠθέλησας Σῶτερ, προσφευγόντων, γενοῦ Παρθένε, καὶ τεῖχος
οἰκονομήσασθαι, ἐν μήτρᾳ τῆς Παρθένου, ἀκράδαντον, καταφυγή τε καὶ σκέπη καὶ
κατῴκησας τῷ κόσμῳ, ἣν προστάτιν ἀγαλλίαμα.
ἀνέδειξας· Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν Θεός, Δόξα... Φωτὸς σου ταῖς ἀκτῖσι, λάμπρυνον
εὐλογητὸς εἶ. Παρθένε, τὸ ζοφερὸν τῆς ἀγνοίας διώκουσα,
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. τοὺς εὐσεβῶς Θεοτόκον σὲ καταγγέλλοντας.
Θελητὴν τοῦ ἐλέους, ὃν ἐγέννησας, Μῆτερ Καὶ νῦν... Κακώσεως ἐν τόπῳ, τῷ τῆς
ἁγνὴ δυσώπησον, ῥυσθῆναι τῶν πταισμάτων, ἀσθενείας, ταπεινωθέντα, Παρθένε,
ψυχῆς τε μολυσμάτων, τοὺς ἐν πίστει θεράπευσον, ἐξ ἀῤῥωστίας εἰς ῥῶσιν,
κραυγάζοντας· Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν Θεός, μετασκευάζουσα.
εὐλογητὸς εἶ. Καὶ εὐθὺς τό· (μικρές μετάνοιες)
Δόξα ... Θησαυρὸν σωτηρίας, καὶ πηγὴν Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν
ἀφθαρσίας, τὴν σὲ κυήσασαν, καὶ πύργον Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ
ἀσφαλείας, καὶ θύραν μετανοίας, τοῖς παναμώμητον, καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.
κραυγάζουσιν ἔδειξας· Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ
Θεός, εὐλογητὸς εἶ. ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν
Καὶ νῦν... Σωμάτων μαλακίας, καὶ ψυχῶν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν
ἀῤῥωστίας, Θεογεννήτρια, τῶν πόθῳ ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.
προσιόντων, τῇ σκέπῃ σου τῇ θείᾳ, Καὶ θυμιᾶ ὁ ἱερεὺς τὸ θυσιαστήριον καὶ τὸν
ναόν, ἢ τὸν οἶκον, ὅπου ψάλλεται ἡ
52
Παράκλησις, καὶ ἡμεῖς ψάλλομεν τὰ παρόντα τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ Ἀναγνώστης·
Μεγαλυνάρια. Ἀμήν. ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ
Τὴν ὑψηλοτέραν τῶν οὐρανῶν καὶ ΗΜΕΡΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΤΟΚΙΟΥ ΤΟΥ ΗΧΟΥ
καθαρωτέραν λαμπηδόνων ἡλιακῶν, τὴν ΑΥΤΟΥ ή απολυτίκιον εορτης ή ημέρας και
λυτρωσαμένην ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας, τὴν εορτης.
Δέσποιναν τοῦ κόσμου, ὕμνοις τιμήσωμεν. …………………………………...
Ἀπὸ τῶν πολλῶν μου ἁμαρτιῶν ἀσθενεῖ τὸ ἢ
σῶμα, ἀσθενεῖ μου καὶ ἡ ψυχή· πρὸς σὲ Ἦχος πλ. β΄.
καταφεύγω τὴν Κεχαριτωμένην· ἐλπὶς Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς· πάσης
ἀπηλπισμένων, σύ μοι βοήθησον. γὰρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην σοι τὴν
Δέσποινα καὶ Μήτηρ τοῦ Λυτρωτοῦ, δέξαι ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοὶ
παρακλήσεις, ἀναξίων σῶν ἱκετῶν, ἵνα προσφέρομεν· ἐλεῆσον ἡμᾶς.
μεσιτεύσῃς πρὸς τὸν ἐκ σοῦ τεχθέντα· ὦ Δόξα... Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς· ἐπὶ σοὶ γὰρ
Δέσποινα τοῦ κόσμου, γενοῦ μεσίτρια. πεποίθαμεν· μὴ ὀργισθῇς ἡμῖν σφόδρα, μηδὲ
Ψάλλομεν προθύμως σοι τὴν ᾠδήν, νῦν τῇ μνησθῇς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν· ἀλλ΄ ἐπίβλεψον
πανυμνήτῳ Θεοτόκῳ, χαρμονικῶς· μετὰ τοῦ καὶ νῦν, ὡς εὔσπλαγχνος, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς
Προδρόμου, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων δυσώπει ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν· σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν,
Θεοτόκε, τοῦ οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς. καὶ ἡμεῖς λαός σου· πάντες ἔργα χειρῶν σου,
Ἄλαλα τὰ χείλη τῶν ἀσεβῶν, τῶν μὴ καὶ τὸ ὄνομά σου ἐπικεκλήμεθα.
προσκυνούντων, τὴν εἰκόνα σου τὴν σεπτήν, Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. Τῆς εὐσπλαγχνίας τὴν
τὴν ἰστορηθεῖσαν ὑπὸ τοῦ ἀποστόλου Λουκᾶ, πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε·
ἱερωτάτου, τὴν Ὁδηγήτριαν. ἐλπίζοντες εἰς σέ, μὴ ἀστοχήσωμεν·
ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ῥυσθείημεν διὰ σοῦ τῶν περιστάσεων· σὺ
γὰρ εἶ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν χριστιανῶν.
……………………………………...
Εἶτα μνημονεύει καὶ πάλιν ὁ ἱερεύς, δι΄ οὓς ἡ
παράκλησις γίνεται, καὶ ἡμεῖς μεθ΄ ἑκάστην
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε, αἴτησιν ψάλλομεν τὸ Κύριε ἐλέησον (γ΄).
Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός
Πάντες μετὰ τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.
πρεσβείαν εἰς τὸ σωθῆναι ἡμᾶς. Κύριε ἐλέησον (γ΄).
Ὁ Ἀναγνώστης· Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, *Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ των εὐσεβῶν καὶ
Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (ἐκ τρίτου). ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Κύριε ἐλέησον (γ΄).
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ πατρὸς καὶ
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν ΠΑΪΣΙΟΥ. Κύριε ἐλέησον
Ἀμήν. (γ΄).
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ [ΥΠΕΡ ΤΗΣ
ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΗΣ…] τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν
τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων καὶ
τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μοναχῶν, καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν
σου. ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (γ΄).
Κύριε ἐλέησον· Κύριε ἐλέησον· Κύριε Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης,
ἐλέησον. Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως,
Πνεύματι, καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν
τῶν αἰώνων. Ἀμήν. τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν
Πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν
τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ
γενηθήτω τὸ θέλημά σου ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ πόλει (ἢ κώμῃ, ἢ χώρᾳ, ἢ νήσῳ) ταύτῃ, τῶν
ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ
δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ἀφιερωτῶν τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ταύτης σὺν
ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ταῖς γυναιξὶ καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῶν (ἢ τῶν
ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς ἀδελφῶν τῆς ἱερᾶς Μονῆς ταύτης καὶ τῶν
πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ εὐλαβῶν προσκυνητῶν). Κύριε ἐλέησον (γ΄).
πονηροῦ. Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ,
Ὁ Ἱερεύς· Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ (ὀνόματα). Κύριε ἐλέησον (γ΄).
δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τὴν
καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς ἁγίαν Ἐκκλησίαν, τὴν πόλιν καὶ νῆσον ταύτην,
53
(ἢ τὴν Ἁγίαν Μονὴν ταύτην) καὶ πᾶσαν Πάντων προστατεύεις ἀγαθή, τῶν
(Μονήν) πόλιν καὶ χώραν ἀπὸ ὀργῆς, λοιμοῦ, καταφευγόντων ἐν πίστει, τῇ κραταιᾷ σου χειρί·
λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, ἄλλην γὰρ οὐκ ἔχομεν, ἁμαρτωλοὶ πρὸς Θεόν,
μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου ἐν κινδύνοις καὶ θλίψεσιν, ἀεὶ μεσιτείαν, οἱ
πολέμου, καὶ αἰφνιδίου θανάτου· ὑπὲρ τοῦ κατακαμπτόμενοι, ὑπὸ πταισμάτων πολλῶν.
ἵλεων, εὐμενῆ καὶ εὐδιάλακτον γενέσθαι τὸν Μῆτερ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, ὅθεν σοι
ἀγαθὸν καὶ φιλάνθρωπον Θεὸν ἡμῶν, τοῦ προσπίπτομεν, ῥῦσαι πάσης περιστάσεως τοὺς
ἀποστρέψαι καὶ διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργὴν δούλους σου.Ὅμοιον. Π άντων θλιβομένων ἡ
καὶ νόσον, τὴν καθ΄ ἡμῶν κινουμένην, καὶ χαρά, καὶ ἀδικουμένων προστάτις, καὶ
ῥύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης δικαίας πενομένων τροφή, ξένων τε παράκλησις, καὶ
αὐτοῦ ἀπειλῇς, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Ὁ χορός· βακτηρία τυφλῶν, ἀσθενούντων ἐπίσκεψις,
Κύριε ἐλέησον (γ΄). καταπονουμένων σκέπη καὶ ἀντίληψις, καὶ
Ἔτι δεόμεθα καὶ ὑπὲρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον ὀρφανῶν βοηθός. Μῆτερ τοῦ Θεοῦ τοῦ
τὸν Θεὸν ἡμῶν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν Ὑψίστου, σὺ ὑπάρχεις Ἄχραντε σπεῦσον,
τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε δυσωποῦμεν, ῥύσασθαι τοὺς δούλους σου.
ἐλέησον (γ΄). Ἦχος πλ. δ΄. Δέσποινα, πρόσδεξαι τὰς δεήσεις
Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, ἡ τῶν δούλων σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ
ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καὶ τῶν ἐν πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως.
θαλάσσῃ μακράν, καὶ ἵλεως, ἵλεως γενοῦ Ἦχος β΄. Τ ὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ
ἡμῖν, Δέσποτα ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καὶ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ
ἐλέησον ἡμᾶς. λεήμων
Ἐ γὰρ καὶ τὴν σκέπην σου.
φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν Κατὰ τὴν περίοδον τοῦ Δεκαπενταυγούστου
δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ εἴθισται ἵνα ψάλλωνται, ἀντὶ τῶν ἀνωτέρω
τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς Θεοτοκίων, τὰ ἑπόμενα Ἐξαποστειλάρια. Ἦχος
αἰῶνας τῶν αἰώνων. γ΄. Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις. Ἦχος γ΄. Ὁ
Ὁ χορός· Ἀμήν. οὐρανὸν τοῖς ἄστροις. (των Χριστιανων
Καὶ ὁ ἱερεὺς ποιεῖ τὴν μικρὰν ἀπόλυσιν· (στον ασπαζόντων την εικόνα της Θεοτόκου -
Εσπερινό: Σοφία. ο ων ευλογητός Χριστός…) κάνουμε μεγάλες μετάνοιες)
Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα Ἀπόστολοι ἐκ περάτων, συναθροισθέντες
Σοι. (
από 6-12/8: ο εν τω όρει τω Θαβώρ ἐνθάδε, Γεθσημανῇ τῷ χωρίῳ, κηδεύσατέ
μεταμορφωθείς…) μου τὸ σῶμα· καὶ σύ, Υἱὲ καὶ Θεέ μου,
Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν· ταῖς παράλαβέ μου τὸ πνεῦμα.
πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου Ὁ γλυκασμὸς τῶν Ἀγγέλων, τῶν θλιβομένων
ἁγίας αὐτοῦ Μητρός, Δεσποίνης ἡμῶν ἡ χαρά, Χριστιανῶν ἡ προστάτις, Παρθένε
Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας· δυνάμει Μήτηρ Κυρίου, ἀντιλαβοῦ μου καὶ ῥῦσαι, τῶν
τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ· αἰωνίων βασάνων.
προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Καὶ σὲ μεσίτριαν ἔχω, πρὸς τὸν φιλάνθρωπον
Δυνάμεων Ἀσωμάτων· ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, Θεόν, μή μου ἐλέγξῃ τὰς πράξεις, ἐνώπιον
ἐνδόξου, Προφήτου, Προδρόμου καὶ τῶν Ἀγγέλων· παρακαλῶ σε Παρθένε,
Βαπτιστοῦ Ἰωάννου· τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ βοήθησόν μοι ἐν τάχει.
πανευφήμων Ἀποστόλων· τῶν ἁγίων Χρυσοπλοκώτατε πύργε, καὶ δωδεκάτειχε
ἐνδόξων καὶ καλλινίκων μαρτύρων· τῶν πόλις, ἡλιοστάλακτε θρόνε, καθέδρα τοῦ
ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν· τοῦ ἐν Βασιλέως, ἀκατανόητον θαῦμα, πῶς
ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Νεκταρίου ἐπισκόπου γαλουχεῖς τὸν Δεσπότην;
Πενταπόλεως τοῦ θαυματουργοῦ· τοῦ ἁγίου Ὁ Ἱερεύς· Δι΄ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων
(τοῦ Ναοῦ), τῶν ἁγίων καὶ δικαίων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός, ἐλέησον
Θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης· τοῦ ἁγίου καὶ σῶσον ἡμᾶς.
(τῆς ἡμέρας), οὗ καὶ τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν, Ὁ λαός· Ἀμήν.
καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σῶσαι
ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ
ἐλεήμων Θεός.

Μετὰ δὲ τὴν ἀπόλυσιν, ἐνόσω οἱ ἀδελφοὶ
ἀσπάζονται τὴν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου,
ψάλλονται τὰ παρόντα Θεοτοκία.Ἦχος β΄. Ὅτε
ἐκ τοῦ ξύλου.

54

https://www.youtube.com/user/KERMENI

50σ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙΟΝ PDF

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

50σ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙΟΝ PDF

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

1

τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐλέησον(3​) --- Σοί, Κύριε. / Πάτερ

ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς· ἁγιασθήτω γι’αυτούς που θα κοινωνήσουν. είμαστε όρθιοι

Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ Ἀπὸ τῶν κριμάτων σου οὐκ ἐξέκλινα,

ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ (​ΣΤΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ἐν Παραδείσῳ, ὅπου χοροὶ τῶν

ψυχὰς) [τοῦ δούλου, τῆς δούλης, τῶν Ἱερεύς· ὁ​ Θεὸς τῶν πνευμάτων καὶ

κεκοιμημένου δούλου, [τῆς δυνάμεων, εἰς πίστιν ἀκαταίσχυντον,

Χρυσοστόμου ἢ τοῦ Μεγάλου ΔΟΞΑ ΠΑΤΡΙ​…Ὦφθης βάσις ἄσειστος

ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων· Χριστέ, τῆς μετουσίας, ἧς με

Λόγε Θεοῦ καὶ Θεέ, ὁ ἄνθραξ γένοιτο ἐκδυσωπῶ σε νῦν ὁ δοῦλός σου, τὴν

καθαρῷ τῷ μαρτυρίῳ τῆς βίου καὶ ἀσφάλειαν· εἰς αὔξησιν

ἐμπόδιον τῆς φαύλης μου καὶ ὑπάρχων εὐλογημένος πάντοτε, νῦν

ἐργαζόμενος ἀφθόνως· καί, τὸ ξένον τυχεῖν. Ὁ τῇ ἐπιδημίᾳ τοῦ

Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα. πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ

ἁπανταχοῦ Ὀρθοδόξων). Εἴπωμεν βαστάζεις τὸν βαστάζοντα πάντα·

γεωργοῦσα φιλάνθρωπον· χαῖρε͵ ἀνθρώπους· καὶ Δεσπότην νοοῦντες

ἐγνώσθης τούτῳ καὶ Θεὸς τέλειος· ἠνοίχθη παράδεισος· χαῖρε͵ ἡ κλεὶς

αἰσχρῶς· χαῖρε͵ σὺ γὰρ χειρὶ Κύριος, ἡγίασεν͵ ἐδόξασεν͵

περιόδου, τὰς ἀγαθάς σου δόσεις Σήμερον γεννᾶται περιφανῶς, ἐξ

βοῶντες· Χαῖρε νύμφη Κυρίου, καὶ Εὐχαῖς Δημητρίου ὀχυρωθείς,

νεομάρτυρος του 12. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν

Ἔργων έναρέτων τὰς ἀστραπάς, 30. Τοῦ Ἁγίου καὶ ἐνδόξου

Πατριαρχῶν τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ

11. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Χαίροις ὁ τῆς Νάξου θεῖος βλαστός,

Γύμνωσιν ἐνέγκασα καρτερῶς, Πνεύματι Ἁγίῳ· διό σε Ἀθανάσιε

9. Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἠσαΐου, 25. Ἡ τρίτη εὕρεσις τῆς τιμίας

Χαίροις Ἀποστόλων ἡ καλλονή, Τῶν Ἁγίων καί Θαυματουργῶν

11. Εὐφημίας μεγαλομάρτυρος καὶ τοῦ μαρτυρίου, βλυστάνετε τῷ

Προφήτου νοσημάτων, ψυχῶν τε καὶ σωμάτων

εἰκόνων, ὦ Αἰμιλιανὲ πιστῶν αἴγλην, ἀρθεῖσα μετὰ δόξης, πρὸς τὰ

δεσμώταις, τὴν λύτρωσιν κηρύττων. γυμνὸς ἠπορημένος, διὰ τῆς

Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Παρακλητικοῦ μετανοίᾳ, κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς·

You might also like

τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐλέησον(3) --- Σοί, Κύριε. / Πάτερ

ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ (ΣΤΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ἐν Παραδείσῳ, ὅπου χοροὶ τῶν

ψυχὰς) [τοῦ δούλου, τῆς δούλης, τῶν Ἱερεύς· ὁ Θεὸς τῶν πνευμάτων καὶ

Χρυσοστόμου ἢ τοῦ Μεγάλου ΔΟΞΑ ΠΑΤΡΙ…Ὦφθης βάσις ἄσειστος