Sruby Ec3 3 PDF

KONSTRUKCJE METALOWE ĆWICZENIA POŁĄCZENIA ŚRUBOWE
POŁĄCZENIA ŚRUBOWE
ASORTYMENT ŁĄCZNIKÓW
MATERIAŁY DYDAKTYCZNE 1
POŁĄCZENIE ŚRUBOWE ZAKŁADKOWE /DOCZOŁOWE
WŁAŚCIWOŚCI ŚRUB I NAKRĘTEK
KATEGORIE POŁĄCZEŃ ŚRUBOWYCH
PODSTAWY PROJEKTOWANIA POŁĄCZEŃ ŚRUBOWYCH

Wartości współczynników częściowych przy projektowaniu węzłów
KRYTERIA OBLICZENIOWE POŁĄCZEŃ ŚRUBOWYCH
NOŚNOŚĆ POJEDYNCZYCH ŚRUB
ŚCIĘCIE ŚRUBY W POŁĄCZENIU ZAKŁADKOWYM
POŁĄCZENIA ZAKŁADKOWE TYPU DOCISKOWEGO

ROZMIESZCZENIE (ROZSTAW I ODLEGŁOŚCI) ŁĄCZNIKÓW /POŁĄCZENIACH
STANY GRANICZNE POŁĄCZEŃ ZAKŁADKOWYCH

ROZKŁAD SIŁ W POŁĄCZENIACH OBCIĄŻONYCH OSIOWO
ROZKŁAD SIŁ W POŁĄCZENIACH OBCIĄŻONYCH MIMOŚRODOWO W PŁASZCZYŹNIE STYKU
Nośność przy ścinaniu pojedynczej śruby F v,Rd określona jest w Tablicy 3.4 normy PN-
EN 1993-1-8:
α v f ub A
Fv,Rd = nv ,
γ M2
gdzie oznaczenia jak we wzorze (4.73).
Na grupę śrub z jednej strony styku (rys. 4.33b) działa siła pionowa VEd oraz moment
zginający M Ed . Przy założeniu sprężystego rozkładu sił na łączniki, wypadkowa obciążenia
najbardziej wytężonego łącznika musi spełniać następujący warunek nośności:
2 2
 Fb, Ed, ver   Fb,Ed ,hor 
Fb,Ed =   +  ≤ FV ,Rd ,
β   β 
 Lf ,ver   Lf , hor 
gdzie:
Fb ,Ed , ver , Fb, Ed , hor – składowa obciążenia śruby odpowiednio pionowa i pozioma,
β Lf , ver ; β Lf ,hor – współczynniki redukcyjne przy odległości osiowej Lj między skrajnymi
łącznikami większej od 15d mierzonej odpowiednio w kierunku pionowym i poziomym.
Wartość tych współczynników należy określać według wzoru (4.75), pamiętając o
podstawieniu z odpowiednich kierunków odległości Lj.
Składowa pionowa obciążenia śruby Fb ,Ed , ver jest sumą sił:
Fb,Ed ,ver = Fb,V + Fb,M ,ver

gdzie Fb, V jest składową od działania siły pionowej Vw,Ed:
VEd
Fb ,V = )
n
zaś Fb ,M, ver jest składową pionową obciążenia śruby od działania momentu M Ed , która
wynosi:
x max
Fb, M , ver = M Ed
∑ z 2i + ∑ x i2 ,
x max jest poziomą odległością skrajnej śruby od środka ciężkości układu śrub, zaś z i , x i są
odległościami, pionową i poziomą, i-tej śruby od środka ciężkości układu śrub z jednej
strony styku.
Składowa pozioma obciążenia śruby od działania momentu M Ed , wynosi:
z max
Fb ,Ed ,hor = M Ed
∑ z 2i + ∑ x i2 .
Śruba podlega dociskowi do blach w połączeniu w kierunku wypadkowej, powstałej od

sumowania obciążenia od siły pionowej i momentu zginającego. Siłę docisku rozłożyć
można na składową pionową i poziomą odpowiednio Fb, Ed , ver , Fb ,Ed , hor . Nośności
obliczeniowe śrub na docisk mają różne wartości, w zależności od kierunku działania siły.
Rozróżnić można nośność przykładki na docisk w kierunku poziomym Fb ,Rd ,hor i nośność
śruby na docisk w kierunku pionowym Fb, Rd ,ver . Wobec takiego rozróżnienia można
zastosować następujący warunek nośności interakcyjnej:
2 2
 Fb,Ed ,ver   Fb,Ed ,hor 
  +  ≤ 1,0
F  F 
 b,Rd ,ver   b,Rd .hor 
gdzie:
Fb, Ed,ver , Fb, Ed,hor – składowe siły docisku odpowiednio pionowa i pozioma, obliczane według
wzorów (4.88) i (4.91),
Fb , Rd ,ver , Fb, Rd , hor – nośność śrub na docisk w kierunku odpowiednio pionowym i poziomym.
Nośność śrub na docisk w kierunku pionowym, zgodnie z PN-EN 1993-1-8/Tablica 3.4

wynosi:
k 1α b f u d ⋅ ∑ t
Fb, Rd ,ver = ,
γ M2
gdzie: fu – wytrzymałość stali przykładek lub środnika w zależności od przyjętej grubości t,

d – średnica śruby,
∑ t – minimalna sumaryczna grubość blach podlegająca dociskowi w tym samym kierunku.
∑ t = min( t ;1 t 2 ) ; t1 ; t2 – grubości łączonych blach,
γ M 2 = 1,25 , zaś
 e p2 
k 1 = min  2,8 2 − 1,7; 1,4 − 1,7; 2,5  ,
 do do 
 e p 1 1 f ub 
α b = min  1 ; − ; ; 1,0  ,
 3d o 3d o 4 fu 
gdzie: e1 , e 2
– odległość od osi skrajnego otworu do brzegu łączonych blach, odpowiednio
w kierunku pionowym i poziomym (por. rys. 4.35
p1 , p 2 – pionowa i pozioma podziałka śrub – rys. 4.35, (w wypadku połączeń z jednym
rzędem śrub p 2 = 0 ),
d 0 – średnica otworu na śrubę,

f ub – wytrzymałość stali śruby na rozciąganie.
Rys. 4.35. Rozkład sił w śrubach od obciążenia momentem zginającym i siłą pionową
Nośność na docisk w kierunku poziomym wynosi:
k 1α b f u d ∑ t
Fb ,Rd , hor = ,
γ M2
gdzie:
 e p1 
k 1 = min  2,8 1 − 1,7; 1,4 − 1,7; 2,5  ,
 do do 
 e p2 1 f ub 
α b = min  2 ; − ; ; 1,0  .
 3d o 3d o 4 fu 
ROZKŁAD SIŁ W POŁĄCZENIACH NOMINALNIE PRZEGUBOWYCH OBCIĄŻONYCH MIMOŚRODOWO
Połączenia zakładkowe belek nominalnie przegubowe (quasiprzegubowe)
W przypadku połączenia z jednym rzędem śrub, całkowita liczba śrub jest równa liczbie
poziomych szeregów śrub, tj. n = n1 .
Rozkład sił w układzie z jednym szeregiem śrub; a) od reakcji pionowej VEd , b) od momentu
M Ed ; c) wypadkowa obciążenia skrajnej śruby
Składowa pionowa obciążenia śruby wynosi:
V Ed
Fb, Ed ,ver =
n
Składowa pozioma obciążenia skrajnej śruby wynosi:
z max z max
Fb ,Ed ,hor = M Ed = V ⋅ e ⋅
∑ z 2i ∑ z 2i
Ed
gdzie z max jest pionową odległością skrajnej śruby od środka ciężkości układu śrub:
(n1 − 1) ⋅ p1
z max =
2
zaś zi jest odległością pionową i-tej śruby od środka ciężkości układu śrub. Można zauważyć, że
1
∑ zi = n1 ( n12 − 1) ⋅ p12
2
12
Po podstawieniu powyższych zależności i po przekształceniach otrzymujemy:
n Fv, Rd
VRd,1 =
(1 + α n )2 + (β n )2
gdzie V Rd ,1 jest nośnością układu śrub (największą możliwą do przejęcia reakcją pionową z belki
drugorzędnej V Ed ), n jest liczbą śrub w połączeniu, zaś α i β współczynnikami o wartości:
α =0
6x
β=
n( n + 1) p1
W przypadku połączenia z dwoma rzędami śrub, całkowita liczba śrub jest równa podwojonej
liczbie poziomych szeregów śrub, tj. n = 2n1 .
Rys. 3.21 Rozkład sił w układzie z dwoma szeregami śrub; a) od reakcji pionowej V Ed , b) od
momentu M Ed ; c) wypadkowa obciążenia skrajnej śruby
Składowa pionowa obciążenia śruby Fb ,Ed ,ver jest sumą sił:
Fb,Ed ,ver = Fb,V + Fb,M ,ver
gdzie Fb ,V jest składową od działania reakcji pionowej belki drugorzędnej:
V Ed
Fb,V =
n
zaś Fb ,M ,ver jest składową pionową obciążenia śruby od działania momentu M Ed , która wynosi:
x max
Fb, M , ver = M Ed
∑ zi2 + ∑ xi2
x max jest poziomą odległością skrajnej śruby od środka ciężkości układu śrub, zaś z i , x i są
odległościami, pionową i poziomą, i-tej śruby od środka ciężkości układu śrub.
Można zauważyć, że
x max = p 2 / 2 oraz
1 n1 p22
∑ z i2 +∑ xi2 = n1 ( n1 − 1) p1 +
6
2 2
2
Składowa pozioma obciążenia śruby od działania momentu M Ed , wynosi:
z max
Fb, Ed ,hor = M Ed
∑ zi2 + ∑ xi2
Po podstawieniach i przekształceniach, otrzymuje się zależność:
n Fv, Rd
VRd,1 =
(1 + α n)2 + (β n )2
gdzie, w tym wypadku współczynniki α oraz β przyjmują inne wartości:
x p2
α=
2I
β=
x p1
(n1 − 1)
2I
I=
n1 2 1
2
(
p2 + n1 n12 − 1 p12
6
)
NOŚNOŚĆ PRZEKROJU OSŁABIONEGO OT WORAMI
KĄTOWNIKI POŁĄCZONE JEDNYM RANIENIEM
ROZERWANIE BLOKOWE
POŁĄCZENIA CIERNE
PROCEDURA SPRAWDZANIA NOŚNOŚCI POŁĄCZEŃ ŚRUBOWYCH ZAKŁADKOWYCH
PRZYKŁAD NR 1
PRZYKŁAD NR2
PRZYKŁAD NR 1

Sruby Ec3 3 PDF

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Sruby Ec3 3 PDF

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

KONSTRUKCJE METALOWE ĆWICZENIA POŁĄCZENIA ŚRUBOWE

POŁĄCZENIE ŚRUBOWE ZAKŁADKOWE /DOCZOŁOWE

WŁAŚCIWOŚCI ŚRUB I NAKRĘTEK

KATEGORIE POŁĄCZEŃ ŚRUBOWYCH

PODSTAWY PROJEKTOWANIA POŁĄCZEŃ ŚRUBOWYCH

KRYTERIA OBLICZENIOWE POŁĄCZEŃ ŚRUBOWYCH

NOŚNOŚĆ POJEDYNCZYCH ŚRUB

ŚCIĘCIE ŚRUBY W POŁĄCZENIU ZAKŁADKOWYM

POŁĄCZENIA ZAKŁADKOWE TYPU DOCISKOWEGO

STANY GRANICZNE POŁĄCZEŃ ZAKŁADKOWYCH

ROZKŁAD SIŁ W POŁĄCZENIACH OBCIĄŻONYCH MIMOŚRODOWO W PŁASZCZYŹNIE STYKU

gdzie oznaczenia jak we wzorze (4.73).

Fb,Ed ,ver = Fb,V + Fb,M ,ver

Składowa pozioma obciążenia śruby od działania momentu M Ed , wynosi:

Śruba podlega dociskowi do blach w połączeniu w kierunku wypadkowej, powstałej od

Nośność śrub na docisk w kierunku pionowym, zgodnie z PN-EN 1993-1-8/Tablica 3.4

gdzie: fu – wytrzymałość stali przykładek lub środnika w zależności od przyjętej grubości t,

d 0 – średnica otworu na śrubę,

Nośność na docisk w kierunku poziomym wynosi:

ROZKŁAD SIŁ W POŁĄCZENIACH NOMINALNIE PRZEGUBOWYCH OBCIĄŻONYCH MIMOŚRODOWO

Połączenia zakładkowe belek nominalnie przegubowe (quasiprzegubowe)

Składowa pionowa obciążenia śruby wynosi:

Składowa pozioma obciążenia skrajnej śruby wynosi:

drugorzędnej V Ed ), n jest liczbą śrub w połączeniu, zaś α i β współczynnikami o wartości:

Składowa pionowa obciążenia śruby Fb ,Ed ,ver jest sumą sił:

Fb,Ed ,ver = Fb,V + Fb,M ,ver

gdzie Fb ,V jest składową od działania reakcji pionowej belki drugorzędnej:

Po podstawieniach i przekształceniach, otrzymuje się zależność:

NOŚNOŚĆ PRZEKROJU OSŁABIONEGO OT WORAMI

KĄTOWNIKI POŁĄCZONE JEDNYM RANIENIEM

PROCEDURA SPRAWDZANIA NOŚNOŚCI POŁĄCZEŃ ŚRUBOWYCH ZAKŁADKOWYCH

You might also like