Prologue

93.6K 1.4K 25
by frappauchino

When you love someone, you wouldn't know the difference between right and wrong.
All you'll know is
that, you have to do everything, right or wrong. Just to have him in your hand.
I started to believe on that. When I learned how to love. No, you can't teach your
heart. I stand corrected. I
started to believe those stupid crap, when I fall in love with a man I know I will
never ever have.
•••

Date started: November 8, 2015

Date finished: January 26, 2016
A STORY WRITTEN BY
FRAPPAUCHINO

P 1-1
Chapter 1
90.6K 1.5K 63
by frappauchino

"Ano?!" Inis na sigaw ko pagkasagot ko ng cellphone ko.

I yawned as I scratched my head.
"Wag mo nga akong sigawan." Mahinahon na sagot nito.
"Tangina naman Josef Anton eh! Tatawagan mo ko ng ganitong oras tapos sasabihin
mong wag kitang
sigawan? Aba talaga namang gago ka!" Patuloy kong sigaw dito.
"Kumalma ka nga. Yan talagang bunganga mo ang sarap pasakan ng pagkain. Pakinggan
mo nga muna akong
virgin ka" I can hear him trying to control his laugh.
Agad naman akong napaupo sa pagkakahiga. "Hoy ikaw! Ayan ka nanaman sa kakatukso mo
sakin ng virgin
ha! Hindi ka na talaga nakakatuwang siraulo ka!!"
He, then chuckled. "Sorry na. Ikaw kasi e"
I rolled my eyes. Noong nakaraan ay hindi sinasadyang maamin ko sakanya na virgin
nga ako nang makita
kong pakalat kalat sa kwarto niya yung brief niya at narinig niya akong napatili.
"Ano bang kailangan mo saking peste ka?!"
"Ica kasi si Belle eh. Masyado ng nagiging clingy. Nakikipagbreak ako kanina, ayaw
pumayag. Mukhang
kailangan ko na naman ang talent mo." Sabi nito na tila nagaantay ng sagot ko.
"What the hell?! Tinawagan mo ko in this ungoldy time just to talk about Belle---
teka nga who's Belle?"
"My girlfriend."
"Sa pagkakatanda ko si Samantha ang girlfriend mo last week! Nauulyanin na ba ko
Josef Anton?!"
I heard a bark of laughter from the other line. "Last week pa yun si Samantha.
Three days na kami ni Belle. At
ayoko na nga"
"Aba naman brad! Napakagwapo mo talaga e no? Ikaw na talaga! Akala mo talaga regalo
ka ng diyos sa
kababaihan? Sumpa ka! Para kang ketong! Nakakasira ka ng pagkatao." Inis na sabi ko
dito.
Tumawa lang ito sa insultong ibinato ko na lalo namang nagpainit ng ulo ko.
"Please Ica. Please?" Pacute na sabi nito. "Matitiis mo bang ang bestfriend mo
matatali sa isang relasyong
ayaw naman niya."
"Aba kasalanan mo yan Safe! Hindi naman kita inutusang mag-girlfriend nang pang
tatlong araw lang no!"

P 2-1
"Oo na nanay, bukas mo na ko sermunan! Inaantok na ko! Basta ha?! Bukas kita nalang
tayo, dating gawi."
Narinig ko pang humikab ito sa kabilang linya.
"Paano kung ayoko?!" Pagtataray ko dito.
"You never refused me." Tumatawang sagot nito.
I rolled my eyes. "Fine! At ano naman ang makukuha kong kapalit sa pag payag ko
aber?"
"Name it. I can give you everything" mayabang na sabi nito. "We can work on your
virginity if you want" he
chuckled.
"E kung bawiin ko kaya ang pag payag ko?!"
"Joke lang" he laughed. "See you tomorrow babe. Goodnight. Wear something sexy Ica.
Don't worry, just
name a thing and I'll give it to you without second thoughts."
Yun lamang at pinutol na nito ang tawag.
I sighed at kinipkip sa dibdib ko ang cellphone ko gamit ang dalawang kamay bago
ibinagsak ang katawan ko
sa kama.
I chewed my bottom lip. Name it? Paano kung sabihin ko sakanyang siya lang naman
ang gusto ko? I don't
want anything nor anyone else in the world but him.
Josef Anton Castañeda or Safe is my bestfriend. I smiled bitterly. Yeah,
bestfriend. I've known him since we
were highschools.
Ahead siya sakin ng two years, he's kuya Drake's classmate. Kuya Drake is my
cousin, dito na ako tumira
sakanila dahil nasa Rome na nakabase ang parents ko. Tita Alicia, kuya Drake's mom
is my fathers sister.
Namatay ang daddy ni Kuya Drake when he's barely one. Si tita Alicia ang siyang
magisang nagpalaki dito, I
was thirteen nang iwan ako ni mommy at daddy kay tita Alicia. Mahihirapan daw
kaming parepareho kung
isasama nila ako doon. May kapatid ako na kasama nila mommy doon, si Cassandra
she's now nine yearsold
at isang beses ko palang siya nakikita dahil doon na siya pinanganak. Maliban sa
skype at facebook, na
siyang araw araw naming ginagawa. They have a happy family there without me.
Not that I'm bitter. Masaya naman ako kasama sila kuya Drake at tita Alicia, they
love me as their own. Isa
pa'y di miminsang inalok narin ako nila mommy na pumunta na ng Rome. Tinanggihan ko
lang. Hindi ko kasi
siya maiwan. Isipin ko palang na malalayo ako kay Safe parang hindi na ko
makahinga.
Safe is my ultimate crush. Naalala ko noong una ko itong nakita noong thirteen ako,
nang bisitahin nito si kuya
Drake para ayaing maglaro ng basketball.
Mula noon lagi ko na siyang hinahanap hanap. Safe is also my first kiss.
Hanggang ngayon ay hindi parin nawawala ang kilig na nararamdaman ko pag naalala ko
ang tagpong iyon
noong first year highschool ako.

P 2-2
"Ica! Sumali ka na kasi samin oh! Truth or dare lang naman to ang kj mo naman eh!"
Sabi ni Mika.
"Oo nga! Halika na oh mamaya na iyan apat na oras naman nating ginagawa na iyan!"
dagdag pa ni
Aubrey.
"Halika na dito girl nako ha Ica kahit kailan talaga napaka kj mo!" gatong pa ni
Ariel o itago nalang
natin sa pangalang Jaja.
Nandito kami sa Social Hall ngayon, were decorating the stage para sa gaganaping
recognition event
bukas. Kaming apat ang naatasan na mag-ayos at mag set up ng stage. Wala namang
kaso iyon, madali
lang naman ito at kayang tapusin ng isang araw. At ngayon nga'y pinagpahinga na
muna kami ni ma'am
Anna para narin makapaglunch. Tapos na namin pagsaluhan ang nilaga na pinabaon
sakin ni Tita Ali
kaya naman hayan at naisipan nilang maglaro ng spin the bottle.
"Huy dali na sumali ka na!" Pangungulit ng mga ito.
Ayoko ng mga ganyang klase ng laro dahil wala namang patutunguhan but they're so
persistent.
"Pag di ka sumali sasabihin namin kay Drake na crush mo si------"
"Oo na oo na sasali na!!" Galit na sabi ko saka naupo sa sahig katabi ni Mika at
Jaja.
Nakita kasi ni Aubrey noong nakaraan na sinulat ko sa likod ng notebook ko ang
buong pangalan ni Safe
at finlames ko sa pangalan ko.
Josef Anton Laxamana Castañeda
Marian Danica Jesus Vinluan
Equals lovers! Kilig na kilig talaga ako nang yun ang maging resulta pero sabi ni
Aubrey may kadugtong
daw ang flames, ang oo at hindi at pag doon ko binilang ang 32 ay hindi ang
lalabas. Lovers, hindi.
E bakit ba! Malay niya ba kung married naman pala kasi ang kahantungan.
Sinimulan na namin ang laro. Unang naikutan ng bote ay si Aubrey, dare ang pinili
nito kaya naman
nautusan namin itong magligpit ng kalat. Sumunod ay si Jaja na siyang pinasayaw
namin ng
interpretative dance sa stage habang vinivideohan ni Mika gamit ang cellphone nito.
Si Mika naman ay
inutusan naming kumanta sa stage habang vinivideohan din namin.
Ako na lang ang di pa natatapatan kaya naman nagreklamo na ang mga ito.
"Wala ng ikutan! Si Ica na!"
"Oo na! Truth ako" I grinned.
"Anong truth?! Sabunutan kita dyan! Dare!!" Angal ni Aubrey.
"Oh? Bakit? Truth or dare to diba? Kaya truth!"
"Sige mag truth ka at sasabihin ko talaga kay Castañeda na fnlames mo ang pangalan
niyo!" Aubrey

P 2-3
smirked.
Agad namang tumawa ang dalawa.
I glared at them. Blackmailers! How tricky!
"Oo na sige na palagi nalang!"
"Yun naman pala eh!" Tumawa si Aubrey. "Madali ka palang kausap eh!"
"Okay sige na simulan na natin ang dare ni Ica!" Excited na sabi ni Jaja.
Nakita kong nakatingin sa labas ng bintana ng social hall si Mika. "Pumasok ka sa
cr ng mga boys at
ikiss mo sa lips ang unang lalaking makita mo doon!"
"Hell no! Ayoko nga! Paano kung si mang Juantio pala ang naroon!" Angal ko na
tinutukoy ang janitor
ng school.
"Edi kiss mo si mang Juantio" natatawang sabi ni Jaja.
"Ayoko!!" Ni wala pa nga akong first kiss!
"Edi sige ipapaalam namin kay Safe na crush mo siya!"
"Ano ba naman iyan eh!! Iba nalang please?"
Isasakripisyo ko ba ang first kiss ko wag lang malaman ni Safe ang nararamdaman ko?
"Iyon lang ang gusto namin eh."
Ughh! Hindi ko alam ang gagawin ko pag nalaman niya ang lihim ko!
"Fine!!" Padabog akong tumayo.
"Ica, we know when you're lying. Kaya alam namin kung gagawin mo o hindi." Paalala
ni Aubrey.
I sighed. They're right, sabi ni tita Ali napakatransparent ko daw na tao. Alam na
alam daw agad pag may
nararamdaman akong kakaiba o pag malungkot ako. O kahit kapag masaya ako. Nababasa
daw agad iyon
sa mga mata ko.
Pilit akong naglakad papalabas ng social hall. Nasa kaliwang liko lamang ang mag-
katabing cr ng mga
lalaki at babae.
Alam kong nakasilip ang tatlo mula sa bintana ng social hall.
Diyos ko sana naman ay walang tao sa loob.
Yan ang dasal ko habang pilit na hinahakbang ang mga paa ko papasok sa loob ng cr.
Eto na. Dahan dahan kong hinakbangang kanang paa ko kasunod ang kaliwa.
P 2-4
I bit my lower lip nang maramdaman ko ang lalo pang pagbilis ng tibok ng puso ko.
Ipinikit ko ang mga mata ko. Hahalikan ko ang unang lalaking makikita ko.
"Danica? What ate you doing here?" Halata ang pagkabigla sa pamilyar na tinig nito.
At halos malusaw ako sa hiya nang unti unti kong imulat ang mata ko at makita ko
siyang nagpupunas ng
kamay gamit ang malaking tissue.
"S-safe" pabulong kong sabi.
He frowned. "Namali ka ata ng napasukan."
"A-ah ano a-ano k-kasi" napalingon ako sa social hall. Sinenyasan ako agad ng tatlo
na ituloy ko na ang
nasimulan ko.
Nang lingunin ko si Safe ay nakita kong nakatingin din siya sa social hall.
"May problema ba sa loob? May maitutulong ba ko?" Tanong nito.
Agad akong umiling. "A-ah w-wala, a-ano kasi Safe.."
"Ano?"
Huminga akong malalim. Kaya mo to Marian Danica! Lagot talaga sakin ang tatlong
iyon mamaya!
"Naglalarokasikamingtruthordareatnautusanakongpumasokditoathalikanangunanglalalingm
akikitako"
mabilis kong sabi.
"Hey easy" he chuckled "dahan dahanin mo nga"
I chewed my bottom lip. At nakita kong nakatingin siya doon. Lalo akong pinamulahan
ng mukha.
"Nag truth or dare kami. They dared me na pumasok dito and kiss on the lips ang una
kong makikita sa cr
na ito."
"And they're waiting for what's next"
"P-per---" nakulong na sa bibig ko ang anumang sasabihin ko ng siilin niya ako ng
halik.
A gentle and sweet kiss.
My eyes automatically shuts when he sipped my lower lip.
My first kiss..
My very first kiss..
Hindi ko alam kung gaano katagal iyon pero nang akmang tutugunin ko na iyon ay agad
niyang inilayo
ang labi niya at tinapos ang halik.
P 2-5
"Done." Iyon lamang at dali dali na itong umalis.
Napahawak ako sa labi ko sa ala-alang iyon. Hindi na muli pang naulit ang halik na
iyon.
Noong college ay naging classmate kami ni Safe dahil mula sa Fine Arts na kinuha
nito ng dalawang taon ay
pinagshift siya ng daddy niya sa Business Management na siya namang kurso ko.
We've been classmates. Friends. Bestfriends. We've become partners in crime. I've
been close to his family.
We've shared numbers of secrets. We've treated each other as a loyal confidant.
At sa paglalim ng samahan namin ni Safe, hindi ko rin naiwasang mahulog sakanya..
ng malalim na malalim.
Yes I'm in love with the ultimate chronic womanizer, Josef Anton Castañeda.
-------------------------Josef = Yosef
Ica = Eeka
VOTE&COMMENT :)
Akala ko Juanito?? AWW ???? The real lover is the man who can thrill you by kissing
your forehead. Love is something eternal; the aspect
may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon.
Soulsexual (n.) - a person who is sexually attracted to
another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand what is not
for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series
collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose
Rocamora

P 2-6
Chapter 2
53.4K 1.4K 165
by frappauchino

"Hindi ako naniniwala Safe!" Naghihisteryang sigaw ng babae sa harap ko. "Hindi!
Hindi mo ko maloloko!"
Tinitigan ko ang babae, she seems to be so devastated. Tila ano mang oras ay
maglulupasay ito sa gitna ng
restaurant.
"Belle, look I'm sorry." Sabi ng lalaki sa tabi ko. I'm trying so hard not to roll
my eyes cause he didn't even
sound apologetic. Sorry my ass! "Last night I'm breaking up with you, hindi ka
pumayag."
"Dumbass! Yeah, you're breaking up with me after you fucked me the whole night!"
Sigaw nito.
Napansin kong pinaglilingunan na kami ng mga tao. Tuluyan ng nawalan ng poise ang
babaeng nasa harap ko.
"At anong rason para makipaghiwalay ka sakin Safe?! Eto?" Tinuro ako nito.
My perfectly shaped brow raised automatically. Wag na wag lang talaga akong
lalaitin nitong babaeng hipon
na pinaglihi sa koloreteng to! Kundi isisigang ko talaga siya!
"Ayan ang ipagpapalit mo sakin?!" Tinignan ako nito mula ulo hanggang paa. "E mukha
namang virgin yan at
walang alam sa kama eh!"
Aba't! Agad na nanlaki ang mata ko sa sinabi nito. She smirked. She's really
picking up a fight ah!
"Sex wont make relationship. It make babies." I smiled and cling my arm to Safe's
before turning my gaze to
him. "Right love?"
I can see a glint of amusement pass his eyes. Bago ito ngumiti ng matamis. "Right"
Nilingon ko ang babae sa harap naming na halatang inis na inis na sa nakikita niya.
"And besides, hindi niya
ako ipinalit sayo. We're about to get married soon, and we prefer sex after
marriage, kaya naman
nauunawaan ko narin na pinatulan ka ni Safe. You know, some flavor of the week." I
shrugged.
"Napakababaero kasi nito eh. But I love him. And him being a douchebag wont make
any single changes."
I mean it. I love Safe. Had loved him since forever. And yes, even all his flaws
and imperfections.
Lumingon ako sakanya at bahagya akong nailing dahil matiim pala itong nakatingin
sakin. I forced a smile
before looking at the girl again.
Bakit ba pakiramdam ko'y sa tingin palang ay matutunaw na ako?

P 3-1
"I hate you Safe!" nagulat ako nang malakas nitong sinampal si Safe habang walang
tigil ang paglandas ng
luha sa mukha nito.
I felt sorry for her. Pangilan na nga ba siya sa mga babaeng nakikita kong umiiyak
ng dahil sa kagaguhan
nitong lalaking to. Hindi ko na mabilang.
"I wish you rot in hell!" sigaw nito bago padabog na naglakad palabas.

"Thanks babe you're really amazing." He winks at me.

Tinignan ko ng masama si Safe. Agad namang kumunot ang noo nito.
"What did I do?" maang na tanong nito.
"Hindi na nakakatuwa Safe. Inuusig na ako ng konsensya ko. Nagtataksil ako sa lupon
ng kababaihan at
kinukunsinti ko ang katarantaduhan mo!" I sighed.
"Hindi ka naman babae." Bulong nito.
"Seryoso akong gago ka talaga!" irap ko dito.
Totoong nakokonsensya ako. Halos lingo lingo atang may panibagong babaeng
nagdadagdag ng pangalan ko
sa hate list nila eh. And I didn't find it funny at all. Not that na natatakot ako
sakanila. But because naisip ko
na paano kung ako ang nasa kalagayan nila. How will I handle it?
"You don't have to feel bad Ica. You're helping a friend."
"That I shouldn't be helping." I rolled my eyes ceiling ward.
"But you keep on helping." hindi nagpapatalong sabi nito.
"Haaay! Oo na oo na!" itinaas ko ang dalawang kamay ko tanda ng pagsuko since wala
namang patutunguhan
ang pakikipagtalo sa lalaking ito. "Bayaran mo na ang serbisyo ko!"
"Ng katawan ko?" he winks at me like a pervert.
Ng pagmamahal mo. Yuck yuck yuck Danica ano ba kadiri ka ang korni mo! Saway ko sa
isip ko. Kadiri
naman talaga! Ang baduy baduy. Kahit pa sabihing iyon nga talaga ang gusto kong
hilingin mula rito. Still its
kadiri!

P 3-2
I raised a brow. "Ano namang makukuha ko diyan? E ang dami ng tumikim diyan. Parng
butong
pinagpasapasahan ng iba't ibang aso."
He faked a groan and touched his chest. "Ouch. Ang sakit mong magsalita ah! Masarap
kasi ako, that's why
they can't get enough of me." He proudly said.
Napairap nalang ako. At talaga namang proud pa ito! Kahit kalian talaga
napakayabang ng taong to. Well he's
not Safe if he's not like that.
"Tantanan mo na ko ng kayabangan mo Josef Anton. Nagugutom na ako at ayoko ditong
kumain may bakas to
ng babae mo!" Nagpatiuna na akong naglakad palabas.
Tumatawang sumunod ito saakin. "You sounded like a jealous girlfriend."
Well I am! "You wish."
"Ang cute cute naman talaga ng bestfriend ko" gigil na gigil na pinisil nito ang
pisngi ko habang nakaakbay
ang braso sakin.
"Araaaaay!" pinalo ko ang kamay nito at tinignan siya ng masama. "Kumain na tayo
Safe nagugutom na talaga
ako!"

"You're getting prettier Danica." sabi ni Zigger bago inumin ang bottled beer na
hawak nito.
Inirapan ko ito bago tunggain ang hawak kong beer. "Dapat na ba akong maniwala
Zig?"
"Zigger, spare Danica with your smooth tactic" natatawang sita dito ni Zanti bago
balingan ang babaeng
akbay akbay nito sa gilid nito.
"Manahimik ka nga diyan. Wag kang makialam samin." Inis na sabi ni Zigger, saka ako
binalingan. "Crush na
kita dati pa mas lalo pa tuloy kitang na-crushan"
"Hindi mo ako madadaan sa pambobola mo!" natatawang inirapan ko ito.
Zigger Romanov, Zanti delaPaz, and my cousin Drake Cervantes were Safe's closest
friends. Kung kaya
nama'y malapit rin ako sa dalawang ito. They're all chronic womanizers, even kuya
Drake kaya naman
talagang sumasakit ang ulo ni tita Alicia dito.
Dito kami dumiretso ni Safe nang ayain ko siya kumain. At alam ko bakit niya ko
dito dinala sa grill nato ay
dahil paborito niya ang mga pagkain dito. Isa pa'y relaxing ang ambiance, and pag-
aari ito ni kuya Drake.
Passion niya talaga ang pagluluto kaya naman nang makagraduate ito'y nagtayo ito
nang isang grill named
Alfresco Grill.

P 3-3
"Seryoso ako. Problema kasi sayo hindi mo ako pinaniniwalaan." Sabi nito.
"Oo na Zig. Kumain ka na gutom lang yan" inabutan ko ito ng isang stick ng
barbecue.
"Hindi ako nagbibiro Ica ha! Crush talaga kita" kinuha nito iyo tsaka kumagat bago
kindatan.
"Oo na nga! Pang ilan na ba ko sa mga nasabihan mo niyan?" I chuckled.
He answered it with the bark of laughter. "Only you."
"Only me.." tumango-tango ako. "Only me for tonight."
Mas lalong lumakas ang tawa nito, pati si Zanti na busy sa babae niya ay natawa rin
sa narinig.
"You really hate boys don't you?" tanong ni Zigger.
"I don't hate boys. I just hate boys of your like." I shrugged.
Imbes na mainsulto ay tumawa ito ng malakas. "You really have an ability to insult
me and bash my ego." He
smiled gently. "And it keeps me more and more interested on you."
Napalingon ako ng maupo si Safe sa tabi ko. Napalunok ako ng pumulupot ang braso
nito sa bewang ko. Gaya
parin ito ng una ko siyang nakita. Ang mga paru-paro sa tiyan ko'y di magkamayaw sa
pagwawala. And I can
still feel the shiver on my spine every time his skin touches mine.
"Wag mo ngang pinopormahan si Ica. Hindi siya bagay sayo." Sabi nito bago inumin
ang hawak nitong bote
ng beer.
Oo kasi sayo ako bagay! Ano ba iyan ang landi talaga ng isip ko!
"Oooh. Acting like a jealous boyfriend." Natatawang sabi ni Zanti. "Zigger back
off"
"Really Safe? You should've told me earlier." sabi ni Zigger habang tumatawa rin.
"Sira-ulo." Napailing si Safe.
Nag-seselos siya? Ayokong umasa. Ayokong paasahin ang sarili kong nagseselos nga
ito dahil alam kong
Malabo. Malabong malabo!
"Umamin ka na. Di ako magagalit, crush ko lang talaga si Ica." Pangungulit ni
Zigger.
Bigla akong napalunok nang maramdamang binalingan ako ni Safe. Bakit nga ba ako
nagaantay pa ng sagot

P 3-4
nito? Bakit ba nararamdaman kong umaasa parin ako na may tugon din ang nararamdaman
ko para dito.
Hindi ko na namalayang pinipigilan ko na pala ang hininga ko. I'm definitely
anticipating for his answer.
Hoping against hope that it wouldn't hurt me.
"I love Ica." He said with pure sincerity.
By what he said, my world stopped. He loves me. He does love me. I'm about to weep
in glee when he
added the words that'll make me weep in pain..

"she's a sister that I never had.."

SISTERZONE ???????? ANG LANDI MO ZIGGER!! ?? The real lover is the man who can
thrill you by kissing your forehead. Love is
something eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again #7
-Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is
sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to
understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5:
Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 3-5
Chapter 3
48.9K 1.4K 85
by frappauchino

"Ica bukas susunduin kita ng 5pm ha?"

"Bawal ako bukas mag-sskype kami nila mama. Birthday ni Casy next week." Sabi nito
habang tahimik na
nag-dudutdot sa cellphone nito.
Napakunot ang noo ko. "Akala ko ba napag-usapan na natin yun?"
"Nakalimutan kong mag-sskype pala kami nila mama." Hindi parin ako nito nililingon.
"Pero sabi mo manunuod ka ng game namin." Pangungulit ko sakanya habang patuloy na
nagmamaneho.
Nilingon ako nito. "Ano bang hindi mo maintindihan sa hindi nga ako pwede!" She
snapped.
I frowned. "What's wrong with you?"
Kanina naman hindi siya ganyan. Simula nang tabihan ko siya sa grill ay konting
kibot ko lang naka-angil na
siyang agad.
"Wala" Ibinalik nitong muli ang atensyon sa cellphone niya.
"Do you have your period?" I asked bluntly. It had been a common thing to us to
talk about her personal stuff.
Minsan nga'y uutusan pa ko nitong bumili ng sanitary pad sa store.
I saw her face flushed. As always. She'd always been like that since the day that I
met her.
"Wala kang pakialam." Pagsusungit nito bago pumihit paharap sa bintana.
Napailing nalang ako. Maybe I'm right, baka nga may period ito. Hindi nalang ako
nangulit pa hanggang sa
makarating na kami sa tapat ng bahay nila.
She yawned cutely before unbuckling her seatbelt. Before I could utter a word, she
already jumped out of the
car as she shouted "Goodnight."
That makes me give out another frown. There's really something wrong with Ica and
that's bothering me big
time.
_____
"Ica bakit parang wala kang gana, ayaw mo ba kaming makausap anak?" Sabi ni mommy
sa harap ng camera.
I just pouted. "Pagod lang ako ma."

P 4-1
"Sabi ko naman sayo anak iingatan mo ang sarili mo eh. Paano kung magkasakit ka?
Wala kami diyan para
alagaan ka kaya naman ingatan mo ang sarili mo. Wag ka masyadong magpakapagod sa
trabaho mo. Kung
bakit kasi hindi mo nalang tangapin ang trabaho na inaalok sayo ng daddy mo at nang
magkasama sama narin
tayo dito." I saw her sighed.
Pinag-isipan kong maigi ang bagay na iyon. But whenever I think of Safe, I always
got my final decision
above all excuses. And it's to stay.
"Mommy, naka-oo na ko kay kuya Drake na makiki-sosyo na lamang ako sa restaurant
niya at sa katapusan ay
aalis na ako sa pinagttrabahuhan kong bakeshop dahil talaga ngang nakakapagod ang
trabaho doon. Kaya
huwag na po kayong mag-alala sa kalusugan ko hmm?" I said as I flashed a reassuring
smile to her.
Nag-trabaho ako sa isang bakeshop bilang manager, pero tatlong buwan palang ay
nagsasawa na ako sa
ginagawa ko. So last week I decided to render my resignation. Sakto namang kinausap
ako ni kuya Drake na
makisosyo sa negosyo niya, he knows how I love baking. Hindi mo ako maasahan sa
pag-luluto but when it
comes to baking you can definitely count on me. Sabi niya'y balak niyang mag-lagay
nang cake section sa
restaurant niya and he couldn't think of a better baker other than me. Kaya naman
hindi na ako nagdalawang
isip pa sa plano nito. Naisip kong hindi na ako talo sa ideyang iyon. I got to do
what I really love, and I can
definitely earn money through it. Maraming sikat na tao ang kumakain sa Alfresco
Grill dahil narin sa mga
maiimpluwensyang kaibigan ni Kuya Drake.
"Hay, hindi ko naman na mababago ang isipan mo hindi ba? Basta anak kapag kailangan
mo ang mommy wag
kang magaatubiling tawagan kami ha?"
I nodded and smiled sweetly.
"O sya, mag-pahinga ka na. I love you anak."
"I love you too mom."
Saktong pagkasara ko ng laptop ay nag-ring ang cellphone ko.
Josef Castañeda calling..
I swallowed and stared at it for a couple of second bago ko napagdesisyunang i-
reject iyon at patayin ang
cellphone ko.
Alam ko naman na ang dahilan ng pag-tawag nito ay ang basketball game nito. He
always wanted me to go
watch and cheer for his every game. Na hindi ko naman binibigo.
But now? Ewan ko. Ayoko siyang makita, but I missed him. Nasasaktan ako sa sinabi
niyang kapatid lamang
ang tingin niya sakin. Hindi ko nga alam bakit ba ko nasasaktan, eh alam ko namang
ganoon lang talaga ang
pagtingin na mayroon ito sakin simula pa lang.
I sighed as I surrendered myself in bed. I closed my eyes just to stop myself on
thinking of him. But it fails
me, maging sa pag-pikit ko'y ang gwapong mukha parin nito ang nakikita ko.
I scratched my head as my conscience keeps on bugging me.

P 4-2
"Urgh! Ano ba?! Bakit ba hindi mo siya matiis?!" Pagpapagalit ko sa sarili ko.
Lazily, I got up of bed to
prepare myself.
"Ang pangit pangit ko ba?" Pag-kausap ko sa sarili ko sa harap ng salamin. I was
scanning myself in front of
the full length view mirror. "Bakit hindi niya ko magustuhan? Sexy naman ako." I
pouted as I stared at the
reflection of my tiny waist hugged by a fitted black v-neck shirt. "Mahaba naman
din ang legs ko at makinis!"
I gaze down to my exposed legs through my ripped maong short-shorts na ayaw na ayaw
makita ni Safe na
sinusuot ko. Sabi nito'y hindi daw ito bagay sakin. But I still decided to wear it
today. Bagay saakin ito! I
wanna prove him wrong. I paired it a black and white combination Nike Air Max, na
binigay niya sakin last
week. Kapareho ito ng rubbershoes na binili rin nito para sa sarili. I was so silly
to even think that it could
be a couple shoes nang makita ko sa loob ng box ang note na Bestfriends shoes.
I sighed as I tied my hair in a neat bun. Tinignan ko ang oras sa wrist watch ko,
one hour before their game.
Makakahabol pa ko.
_____
"Bullshit!" Inis na sigaw ko nang biglang huminto ang sasakyan ko sa gitna ng daan.
Pinalo ko ang kamay ko
sa manibela.
Dapat talaga hindi ako nagtitiwala sa sasakyan kong ito eh! It's an old car ano pa
ba ang aasahan ko sa halos
apat na taong kotse ko?
Inis na bumaba ako sa sasakyan to check on the engine. Holy crap! Mabuti na lamang
at sa isang tagong street
ako dumaan, at hindi sa highway. I've always been a fan of "Road less traveled".
I stomped my foot nang makita kong bumigay na ang fan belt nito. Muli ay tumingi
ako sa relo sa braso ko.
Thirty minutes.
Luminga-linga ako sa paligid ko. Hindi pwede! Baka hindi na ako makaabot sa game
nila.
Dali dali akong bumalik sa loob nang sasakyan ko para hanapin ang cellphone ko and
to my dismay, hindi ko
iyon makita.
Naipalo ko ang palad ko sa noo ko nang maalalang nakalimutan ko iyon sa ibabaw nang
dresser ko nang ireject ko ang tawag ni Safe.
I was in the middle of praying for miracle when I heard a beeping sound of a car.
Mula sa rear-view mirror
ang pag hinto ng isang asul na sports car.
I frowned nang makita kong bumaba si Zigger mula roon. Without a minute he was
knocking at my tinted
window. I rolled the window down, enough for him to see me.
I saw him wearing a basketball gear and an idea popped in my mind.
"Kasali ka laro nila Safe?" I asked.
"Yes. Wala kasi si Drake they took as a substitute. What are you doing here?" He
asked as he examined my
vicinity.
P 4-3
"I was on my way na nang bigla akong itirik nitong sasakyan na ito." I started
picking up my things. "And we
only have twenty minutes para maabutan ang game!" Dali-dali akong lumabas ng
sasakyan at ni-lock iyon as I
grabbed his arm and run to his car. "Kaya tara na Zigger!"
He chuckled as we get into his car and he started driving.
____
We reached the gymnasium on time. Agad na tumakbo ito papunta sa kung nasaan ang
mga ka-team nito
matapos akong ihatid sa bleacher.
I scanned the whole place nang mahagip ng mata ko ang mga matang matiim na
nakatingin sakin.
He was sitting far across the distance. With his bended back and arms on his knees,
with fingers intwined.
His gazes were so deep that I'm afraid I might drown.
I swallowed a little when he stood up, pulling his jacket from the other seat and
started walking towards me.
I don't know why I'm feeling cold and nervious with the intensity of his gaze. He
never left my eyes, neither I.
I can feel the loud beating of my heart as he gets closet. Tila gusto na nitong
kumawala sa dibdib ko. I started
chewing my bottom lip when he finally reached his destination.
He bended a little and pulled me up through my hand. I felt a sudden jolt of
electricity when his skin touches
mine.
Agad din nito iyong binitawan nang makatayo ako.
"I wasn't expecting you here." He said.
Napayuko ako. Why I'm feeling guilty now? And I bit my lip even harder nang
magsalita itong muli itong
mag-salita.
"At mas lalong hindi ko inasahang makikita kang kasabay na dumating ni Zigger." He
said accusingly.
Sinalubong ko ang tingin nito. "It's not what you think it is. Tinirik ako ng
sasakyan ko sa gitna ng kalsadang
hindi ko alam kung saan. He came! I left my phone I cannot contact you or kuya
Drake. Sumabay ako sakanya--"
"Excuses" he tsked.
Great! Bakit nga ba nakalimutan kong kailanman ay walang nagiging mgandang dulot
ang pakikipagtalo sa
lalaking ito.
Pinapaniwalaan lamang nito ang kung ano ang gusto nitong paniwalaan. That's who he
is!
I sighed deeply at iniwasan nalang ito ng tingin.
"You don't have to believe me." I said.

P 4-4
I heard him sighed. "Hindi ba sinabi ko sayo na ayaw kong nakikitang suot mo ang
shorts na iyan? Kung
shorts pa nga bang matatawag iyan. It's more of an underwear sa kaiksian."
Pinili kong wag na lamang itong ipakipag-talo pa. I just bow my head down and I
felt my heart skipped a beat
when I saw our shoes. Suot rin nito and sapatos na kagaya ng suot ko. Para akong
high school na
nakakaramdam ng kilig. It really look so cute kung titignan.
Napasinghap ako nang maramdaman ang dalawang kamay nito na itinaas ng bahagya ang
t-shirt ko, enough for
his fingers to reached and cling to the belt-holder of my maong shorts.
I slowly move my head up just to found out that he's intently gazing at me.
He pulled me closer to him through his finger.
Then he wrapped his jacket and tied it on my waist as he snaked his arm around it.
I froze when he bow down his head, I closed my eyes as my heart started beating
faster than ever. I felt his
lips on the side of my lips and his hot breath on my burning cheeks.
"Ako na kumuha nung goodluck kiss ko. Mukhang wala kang balak bigyan ang bestfriend
mo e." He
whispered as he stood up straight.
Pinigilan kong bumagsak ang balikat ko sa pagka-dismaya sa narinig ko.
Bestfriend.
HAYNAKO SAFE. DONT US! Boyfriend ka? ?? The real lover is the man who can thrill
you by kissing your forehead. Love is something
eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos
Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is sexually
attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand
what is not for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY
SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful
Goodbye -Generose Rocamora

P 4-5
Chapter 4
45.6K 1.5K 196
by frappauchino

Hindi ko alam kung bakit ako naiinis sa mga babaeng nagtitilian sa likuran ko
habang sinisigaw ang pangalan
ni Safe. May mangilan-ngilan rin akong naririnig na sumisigaw ng Zigger. I almost
rolled my eyes papaano
pa kaya kung nandito si Zanti at si kuya Drake baka itapon na nila ang mga sarili
nila sa court.
"Castañeda, three points." Sigaw ng announcer.
Napatingin ako dito at saktong nakatingin din ito saakin. He flashes a smile as he
winks at me na siya namang
nag-patili sa mga babae sa likuran ko.
"Kumindat siya ditooo!"
"Kinindatan niya ako!"
"Ako iyooon!"
Napairap ako sa hindi magkamayaw na pag-tili ng mga ito. Sinamaan ko ng tingin si
Safe na siyang nagpakunot ng noo nito.
Natapos ang isang quarter at panalo ang team nila Safe. During the break ay nakita
kong naglakad ito
papalapit sakin with his towel around his nape and his sports bag on his shoulder.
Narinig ko ang bulung bulungan at impit na pag-tili ng mga babae sa paligid ko that
made me rolled my eyes.
Naupo ito sa bakanten espasyo sa tabi ko saka inilagay ang bag sa sahig. Napatingin
na naman ako sa sapatos
namin nang maramdaman ko ang pagsagi ng binti niya sa binti ko. I couldn't help but
smile.
"Galing kong pumili no?" He commented, nakatingin pala ito sakin habang nakatitig
ako sa mga paa namin.
Nang mag-angat ako ng tingin ay nakita kong nakangiti ito.
I smiled at him as I wiggled my brows. I frowned at him as I saw his sweat dripping
from his forehead,
kinuha ko mula rito ang towel nito at maingat na idinampi iyon sa noo nito pababa
sa leeg nito upang punasan
ang pawis nito.
I saw him smiled as he looked at me. "Always the caring." He whispered as he
grabbed my hand and kissed
my wrist. "I really love the smell of your wrist."
I cleared my throat as I looked away. Marahan kong hinila pabalik ang kamay ko
dahil sa hindi maipaliwanag
na damdaming bumalot saakin nang maramdaman ko sa palapulsuhan ko ang labi niya.
Josef Anton never fails to give me shiver.
"Hindi ko naman marinig ang boses mo sa mga nag-chcheer eh" may himig ng
pagtatampong sabi nito.
I rolled my eyes for the nth time. "Paano mong maririnig e napakaraming nasigaw ng
pangalan mo?"
P 5-1
"I can definitely recognize your voice above any others." He said.
I gulped again as I tried to hide my inner reaction on what he just said. "Eh kahit
naman di ako sumigaw
sigaw maipapanalo niyo parin naman yan."
"Excuses" he tsked. That's his mannerism. He's like a cute teenage boy when he do
that.
"Oo na sisigaw na ko mamaya!" I said as I scratched my head.
"Wag kang mag-kamot nagugulo ang buhok mo." Sabi nito. "Talikod nga." Utos nito.
Nagtatakang tumalima naman ako. I felt him pulled my ponytail off my hair as he
gently bond it with his hand
bago itali itong muli gamit ang ponytail ko.
Pinihit niya akong paharap sa kanya as he tucked the lose strands behind my ear.
And I can't help but blush
with his sweet gestures.
"Beautiful." He whispered.
Now answer me. Sino ba ang hindi maiinlove sa lalaking kagaya niya?
_____
Matatapos na ang fourth quarter at panay na ang lingon sakin ni Safe dahil hindi
parin ako sumisigaw ng
pangalan nito.
Hindi ko alam kung bakit wala pa nga ay nahihiya na ko sumigaw ng pangalan niya.
Ilang segundo nalang ay
matatapos na ang laban at pantay na ang score ng dalawang team.
Umiingay na lalo sa loob ng gym. Bumilis ang tibok ng puso ko nang biglang
makalamang ang kabilang team.
Ten seconds left. Dalawang puntos ang lamang ng kalaban.
Eight. Nasa kalaban parin ang bola. Hindi ko na inihiwalay ang tingin ko kay Safe
habang nakatitig rin ito
sakin.
Six. Tumayo ako at huminga ng malalim bago ipikit ang mata ko at sumigaw.
"Go Josef Anton Castañeda! I love you."
Pero halos lamunin lamang iyon ng ingay sa paligid kaya duda ako kung narinig niya
nga ba ang sigaw kong
iyon.
Hindi ko agad idinilat ang mata ko sa sobrang kaba at sa sobrang pagdarasal na sana
ay maipanalo nga nila
ang laban.
Hindi mahalaga ang labang ito, laro laro lang ito kung tutuusin. But talking about
Safe's pride? Magiging
malaking bagay kung matatalo ito.

P 5-2
Halos tumalon ang puso ko palabas ng dibdib ko nang marinig ko ang buzzer na
nangangahulugang tapos na
ang laban, kasabay noon ay ang pagsigaw ng announcer.
"Castañeda, three points!"
Pag-mulat ng mata ko ay nakita ko agad ang mga mata ni Safe. He's smiling from ear
to ear habang
pinagkukumpulan ito ng napaka-raming tao.
Itinaas ko ang thumb finger ko as I mouthed "Great job" at him.
Ilang minuto rin ang lumipas bago ito makatakas sa mga bumabati at nagpapapicture
dito.
"Wooh." Sabi nito bago buksan ang braso nito.
Agad naman akong pumaloob roon. Kasabay ng mahigpit nitong pag-yakap sakin.
"Congrats." Nakangiting
bati ko dito.
Nasamyo ko ang mabangong amoy nito sa kabila ng pawis mula sa pag-lalaro.
Lumayo ako dito at kinuha ang towel nito sa bleachers. I wiped his forehead down to
where his sweat is
dripping.
"Pawis na pawis ka. Mag-shower ka na kaya." Sabi ko habang nakatuon ang atensyon sa
pag-papahind ng
pawis nito.
Nang may biglang nag flash na camera. Napalingon kaming pareho doon. It was Cash La
Pierre, he's a
photographer. Sa pagkakaalam ko'y kakabalik lamang nito mula sa Texas kung saan
nagpakadalubhasa ito sa
photography. He's Safe's close friend during high school days kapareho ni kuya
Drake.
"I just love to capture great moments." Nakangiting sabi nito bago muling naglakad
papalayo habang patuloy
sa pagkuha ng larawan sa paligid.
"Don't mind him." Sabi ni Safe. Kumunot ang noo nito bago mapailing. "Yung buhok mo
manang mana sayo.
Ang tigas ng ulo. Kahit anong ayos ang gawin pilit na kumakawala sa pagkakatali."
He said as he tucked the
lose strands of my hair back to where it's placed awhile ago.
I can't help but smile. As my heart beats furiously again. Yan na ata ang normal na
pagtibok niyan kapag
nariyan si Safe.
"LC" he said as he looked straight at me.
"Huh?" I frowned.
He smiled. "Wait for me there I'll just take a shower." Sabi nito atsaka kinuha ang
gamit nito at nagtungo sa
shower room.
_____
"Ano ba kasi yang LC na yan?!" Asik ko kay Safe nang maglakad kami papalabas ng
restaurant kung saan

P 5-3
naganap ang maliit na pagsasalosalo nang mga ito. At kanina pa ko tinatawag ni Safe
ng LC!
Tinawanan lamang ako nito at saka nag-dirediretso sa Hummer na dala nito.
"Hindi ka nakakataw Josef Anton!" Sigaw ko bago ipadyak ang paa sa lupa.
"Nakakatawa ka Marian Danica" sabi nito bago samahan ng mapang-asar na halakhak.
Pinagbuksan ako nito
ng pinto ng kotse nito at padabog akong pumasok.
Tawa parin ito ng tawa hanggang sa makapasok ito sa sasakyan.
"Ano bang nakakatawa?!" I shouted.
"Yung mukha mo, pikon na pikon ka nanaman sakin." He just can't keep laughing.
"Whatever!" Inirapan ko ito at padabog na isinandal ang sarili ko sa upuan ng
kotse.
Pinanatili ko ang paningin ko sa labas ng bintana dahil totoong naiinis na ako sa
kakatawa ni Safe.
Isa pa iyang LC na iyan. Ano ba kasi iyang LC na yan?! Mai-google nga mamaya.
Tumahimik si Safe nang mapansing tahimik na ko. Buong byahe ay hindi ko ito inimik
hangang sa makarating
kami sa tapat ng bahay namin.
"Galit ka ba Ica?" Seryosong tanong nito.
Umiiling ako. "Magpapahinga na ko. Goodnight." Sabi ko saka mabilis na bumaba ng
sasakyan at pumasok ng
bahay.
Nagngingitngit parin talaga ako sa inis. Hanggang sa makapaligo ako ay hindi ako
pinapatahimik ng LC na
iyan!
Umupo ako sa kama at binuksan ang laptop ko. Katangahan at kabobohan ngang marahil,
pero sinearch kong
talaga sa google ang meaning ng LC.
I typed in LC pero puro abbreviations lamang ng kung ano anong aalita, bansa. May
Lending Club pa nga
akong nakita. Imposible namang iyon ang kahulugan nang tawag sakin ni Safe.
Nang wala akong makuhang matinong kasagutan ay sinukuan ko na. I ticked in another
tab para buksan ang
facebook ko.
I frowned. Account ko ba talaga ito? Parang tangang chineck ko pa ang pangalan.
Ica Vinlluan.
Tama naman. Eh? Pero bakit 256 friend requests, 55 messages, at 134 notifications?
Dahil tinatamad akong buksan ang mga iyon ay pumunta nalang ako sa home.

P 5-4
At halos malaglag ang panga ko sa nakita ko.
I can feel my heart beats fast. Hinawakan ko ang dibdib ko sa takot na baka nga
makalabas roon ang puso ko
sa sobrang lakas ng tibok nito sa nababasa ko. I gulped.
Safe Castañeda tagged you in a photo 4 hours ago.
I was wiping off the sweat on his neck and he's gazing down at me smiling. With his
other hand wrapped
around my waist.
Yun yung picture na kuha ni Cash.
I bit my lip as I read the caption out loud.
"My lucky charm."
No emoticons. But enough to deliver trillions of emotion inside me.
Ginoogle ko pa dito ko lang pala makikita. Hinidi ko maialis sa post na iyon ang
mata ko.
"Lucky Charm"
Lucky Charm?? Ganito din kami ng boy best friend ko?? The real lover is the man who
can thrill you by kissing your forehead. Love is
something eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again #7
-Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is
sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to
understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5:
Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 5-5
Chapter 5
47.1K 1.2K 34
by frappauchino

"Wag mong panggigilan ang harina walang ginagawang masama sa'yo yan."
Halos mapatalon ako sa gulat nang biglang may bumulong mula sa likod ko. He's too
close that I can feel his
breathing to my ear. My god Josef Anton!
"A-anong ginagawa mo rito?" Tanong ko habang bahagya itong itinulak palayo saka
kinuha ang tray aat
ipinasok iyon sa oven.
Hinubad ko ang gloves na nasa kamay ko saka ako nang hugas.
"Hindi mo sinasagot ang mga tawag ko." Nakita ko sa peripheral vision ko na naupo
ito sa isang stool sa
tapat ng kitchen counter.
"Busy ako." Pagpapalusot ko. Pero sa totoo lang, hindi ko alam kung paano ko siya
pakikitunguhan, ayaw ko
man makaramdam nang pag-kailang ay hindi ko iyon maiwasan.
"Mukha nga." Sagot nito. "I submitted a port folio to the worlds Light Painting
Photography last week."
I smiled at him. Iyon ang dream contest nito. Safe is a frustrated painter, hindi
man nito tuluyang natapos ang
kursong Fine Arts dahil sa Real-Estate business nang mga ito ay hindi naman ito
huminto sa pagpipinta. And
Safe had always dreamt of winning the Light Painting Award.
"And what happen?" I asked as excitement lace my voice.
Napakunot ang noo ko sa nakita kongreaksyon nito. Bagsak ang balikat at mukhand
desmayado. No! That's
impossible. Safe is really good in painting, ang mga murals nito sa ibang exhibits
nito'y talaga namang
binibili. Hindi dahil sa impluwensya nito, but because his works are really
fascinating. Kaya naman
imposible talagang hindi makapasa ang mga gawa nito sa naturang kompetisyon.
Yumuko ito at ngumiti ng malungkot.
I sighed bago lumapit dito para aluin ito. I caressed his back and was about to
speak when he turned his gaze
to me with his lips smiling from ear to ear.
"I made to the top ten." He said.
Napatitig ako dito. I was stunned.
"Talaga?!" Masayang sabi ko.
He cupped my face as he smiled happily and nodded. "Talagang talaga."
Napatili ako sa sobrang tuwa at niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit. He
chuckled as he wrapped his
arms around my waist.
P 6-1
"I'm so proud of you Safe!" Sabi ko at bahagyang kumawala sa pagkakayakap ko dito,
his hands remains on
my waist. I cupped his face as I smiled tenderly at him. "I never doubted your
talent."
He smiled gently as he stared at me. "Thanks to you my lucky charm."
I immediately blushed and turned my gaze away, na sakto namang pagtunog ng oven.
Agad akong kumawala
sa braso nito at dali daling kinuha ang tray sa oven.
Hindi ko pa man ito naiaangat sa pan ng oven ay naibagsak ko itong muli nang mapaso
ako.
"Aray!" I exclaimed loudly when I felt a burning heat on the tip of my fingers.
Agad akong napatayo ng
diretso atsaka hinipan ang mga daliri kong namumula na.
Safe got alarmed kaya naman agad agad itong pumunta sa harapan ko at maingat na
kinuha ang kamay ko.
"Hindi ka kasi nag-iingat." He tsked as he gently blew my fingers. His breathe
brings a soothing effect on my
fingers. "Masakit pa?"
Hindi ko naman maiwasang hindi mapatango dahil totoong masakit pa itong talaga.
He tsked again as he pulled my hand and get some ice from the ref. Kinuha nito ang
malinis na towel sa
ibabaw ng ref bago ibalot roon ang maliit na portion ng yelo, without letting go of
my hand.
I shivered when I felt the coldness of the ice as he placed it on my finger. Ilang
minuto niya rin ginawa iyon
bago niya ako lingunin.
"Feeling better now?" He asked.
I nodded. I was about to pull my hand back when he suddenly brought it to his lips
and kissed my little
fingers a gentle kiss.
I swallowed hard to the sensation that covers my heart.
"T-thank you." Dahan dahan kong pagbawi sa kamay ko.
"Okay ka na ha?" He smiled. "Tara't mag celebrate!" Masiglang sabi nito.
_____
"Gusto ko yun Safe!" Ingit ko nang piliin nito ang Spectre sa movie list sa harapan
namin.
Akmang i-pupunch na ni ate ang Spectre nang pigilan ko ito. "Miss wag! Yung A
Second Chance ang gusto
ko! Dalawang ticket nun!"
"Ica!" Narinig kong reklamo ni Safe akmang magsasalita pa si Safe nang tuluyan na
iyong ipinunch ng babae.
Ako na mismo ang nag-abot ng bill sa kamay ni Safe sa babae at agad kong kinuha ang
dalawang ticket bago
hilain si Safe sa Cinema 2.

P 6-2
I sobbed habang pinapanuod ko kung paano mag-away si John Lloyd at si Bea. Kahit
nuon pa man talaga ay
fan na nila ako. Simula It Might Be You pa lang.
Naisip ko, paano kaya pag nag-asawa ako? Magiging kagaya rin kaya nila, masaya sa
una. Pero natabunan ng
lahat ng mga bagay na nangyayari sa paligid ang pagmamahalang iyon.
I was startled when I felt Safe's arm around my shoulders as he pulled me closer to
his chest.
He tsked. "Nunuod nuod ka ng ganyan tapos iiyak iyak ka." Bulong nito.
"Safe" I sobbed as I called out his name.
"Hmm?" I felt him caressed my arms.
Nanatiling nakatutok ang mata ko sa palabas ngunit ang buong atensyon ko ay nasa
kamay na marahang
humahaplos sa braso ko. Hindi ko alam kung nilalamig ba ko sa aircon ng cinema o
pinanlalamigan ako sa
sensasyong dulot nang pagkakadikit ng balat namin ni Safe.
Urgggh! Ewan!
"Bakit ganun? Masaya naman sila nung kasal nila diba? They're both so in love. Eh
bakit sila nag-aaway kung
mahal naman nila ang isa't isa."
"Hindi naman sa lahat ng oras ay masaya e, hindi naman maiiwasan ang mga down
times." Sagot nito. "Ikaw,
mahal mo ko diba? Mahal kita. Pero bakit palagi mo kong inaaway?"
I swallowed. Tama ba namang ihalintulad kami kanila Popoy at Basha! Eh mag-asaw
kaya yun! Kami?
Bestfriends!
"M-magkaiba naman yun." I pouted. "Ikaw sira yang tuktok mo kaya palagi tayong nag-
aaway."
I heard him chuckle. "Kasi sira din yang tuktok mo kaya ka nangaaway."
"Tse!" Akmang kakawala ako sa pagkakayakap nito nang ikulong ako nito sa dalawang
bisig nito.
"Diyan ka lang, inaantok ako." I felt him place his head above mine.
I gulped. Eto na naman ang puso kong hindi mag-kamayaw sa pag dagundong. I
swallowed for the nth time.
Hindi ko na alam kung paanong natapos ang palabas. I was so engrossed to the arms
that was wrapped
around me the whole time!
Hangang sa makalabas kami sa sinehan ay iyon ang laman ng isip ko. I was like
floating in the air sa sobrang
pagkawala ko sa sarili.
"Ica hindi ka naman nakikinig eh"
Naoalingon naman ako dito. "Huh?" I frowned.

P 6-3
He tsked. "See. Hindi ka nga nakikinig."
"S-sorry" bulong ko as I bow my head.
"Sila Popoy at Basha parin ba iniisip mo?" He chuckled.
Dali dali naman akong tumango. Tama nang iyon ang isipin nitong nasa isip ko kaysa
naman mahalata nitong
hindi ako pinapatahimik nang ginawa nitong pagyakap sakin kanina.
"Safe?" Napalingon kami nang may tumawag rito.
"Alexa?" agad ko namang nakita ang pag-ngiti ni Safe.
Hindi ko alam kung bakit naramdaman ko ang pag-ngingitngit ng kalooban ko. Bunutin
ko yang ngipin mo eh!
Ewan ko nalang kung makangiti ka pa.
Binilisan ko ang paglalakad nang mapansin kong hinintuan nito ang babaeng tumawag
rito.
"Ica." Sigaw nito.
I choose to ignore him. Naiinis akong talaga dito. Kanikanina lang ay yakap yakap
ako nito sa loob ng
sinehan tapos ngayon may kausap na itong iba! Napakababaero talaga ng demonyitong
ito.
"Ica!" Nahagip nito ang braso ko atsaka hinila akong paharap.
"Ano ba?!" Bulyaw ko dito bago ko hilainpabalik ang kamay ko.
He was panting dahil sa ginawa nitong paghabol sakin. "Bakit ka ba nag-mamadali?"
"Hindi ako nagmamadali. Mabagal ka lang talaga." Inirapan ko ito atsaka naglakad
nang muli.
I heard him tsked again bago ko maramdaman ang mabilis na pagsunod nito.
"Ang hirap talaga pag-tinotopak ka!" I felt him hold my hand with our fingers
intertwined. He chuckled.
"Ayan! Ewan ko nalang kung makawala ka pa!"
I swallowed. Ibinaba ko ang tingin ko sa mga kamay naming magkakapit. I can feel my
palm started sweating.
I chewed my bottom lip. Hindi pa nga nakakamove-on ang puso ko sa nangyari sa loong
ng sinehan, eto ka na
naman.
Muli kong naramdaman ang abnormal na bilis ng tibok ng aking puso. You never fail
to bring chaos on my
senses Josef Anton!
I should be feeling mad! Pero bakit napalitan iyon ng hindi ko maipaliwanag na
damdamin nang pagdugtungin
niya ang mga palad namin.
Bakit nga ba ang lakas lakas ng epekto mo saakin Safe? Ano bang meron ka at
nagagawa mong pausbungin
ang milyong milyong emosyon sa kalooban ko sa loob lamang ng isang minuto?

P 6-4
I was totally, definitely, a hundred percent addicted to a drug named Safe.
Ito na siguro marahil ang tinatawag na "The Safe Effect" but damn! This isn't safe,
its dangerous. Too
dangerous.
SAFE NAMAN E!! ?? Daig nyo pa magjowa The real lover is the man who can thrill you
by kissing your forehead. Love is something eternal;
the aspect may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos
Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is sexually attracted
to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand what is not
for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a
series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye
-Generose Rocamora

P 6-5
Chapter 6
43.8K 1.2K 72
by frappauchino

"Flour, check. Four trays of egg, check. Baking soda, check." Bulong ko habang
nakatingin sa checklist ko ng
mga ingredients na kakailanganin ko para sa cake na gagawin ko. Bukas ko na
ippresent kay kuya Drake ang
ginawa ko, and I want it to be perfect. Hindi naman dahil pinsan niya ako ay
babasta bastahin ko na lamang
ang trabaho ko.
Nagulat ako nang may mag-salita sa tabi ko. "Wala na bang kulang."
Kunot-noong nilingon ko ang nakangiting si Zigger. "Anong ginagawa mo dito?" Sabi
ko atsaka itinulak ang
cart at nagpatiuna nang maglakad.
Sinabayan naman nito ang paglalakad ko at ito na mismo ang nag-tulak ng cart.
"Bumili ako ng condom.
Nakalimutan kong kumuha sa drawer ko kanina. Alam mo na, dapat laging handa sa
laban." He chuckled
before he shrugged.
Napailing naman ako. How can he be so blunt about it. Magkaibigan nga talaga sila
ni Safe.
"Ilaw bakit ka mag-isa? Nasan si bestfriend?" He teased.
Inirapan ko ito. "Aba malay ko! Ano bang akala mo, buntot namin ang isa't isa?"
"Hindi ba?" He laughed. "Wala ka na bang kulang?"
Umiling ako, as we headed to the counter. Zigger insisted to pay for it but I
politely declined it. Naging
mailiit na pagtatalo pero ako parin syempre ang nanalo. Nakita ko ang pamumula ng
kahera ng i-punch nito
ang condom na binili ni Zigger.
Gago talaga.
Si Zigger na ang siyang nagbuhat ng mga pinamili ko, kinukuha ko sakaniya iyon pero
hindi niya ibinigay.
"Ayos na ba yung kotse mo?" Tanong nito.
"Hindi. Nasa talyer pa, bukas ko pa makukuha. Nag-cab lang ako papunta dito." I
answered.
He nodded. "Edi ihahatid na kita."
"Wag na, okay lang kaya ko na umuwi Zig." I said as I politely declined his offer.
"No way. Tinanggihan mo na nga ako sa pagbabayad ng mga ito. Alam mo bang ang sakit
sa ego nun. Kaya
sana naman wag mo kong tanggihan sa paghatid ko sayo okay?" He flashes a smile as
he headed to where his
car was parked, at wala na kong nagawa pa kundi ang sumunod rito. Kung tutuusin ay
bentahe ko pa nga kung
isasabay ako nito, mahal din ang taxi ano!
He was about to open the door at the passenger's seat matapos ilagay ang mga
pinamili ko sa backseat nang
P 7-1
may marinig kaming mahinang hagikgik ng babae na tila nakikiliti.
My eyes widened. Seriously? Don't tell me someone's making out at the parking lot
of a mall? Anong klaseng
kahayupan yun? Ang bababoy naman ng mga taong ito. Wala ba silang pang check in! My
god!
I felt my heart skipped a beat when I hear a girl moaned a name.
"Ugh, Safe hmm.."
Naramdaman ko ang paglingon sakin ni Zigger. Hindi ko namalayang kusa na palang
umiling ang ulo ko.
No that wasn't Safe!
I chewed my bottom lip nang lingunin ni Zigger ang pinanggagalingan ng mga ungol.
And I almost die at the
moment nang magsalita ito.
"Get a room Castañeda." Zigger chuckled.
Agad kong pinahid ang pumatak na luha mula sa mata ko. I choked a sob.
Hindi ka pa ba sanay sa bestfriend mo Danica? Hindi siya si Safe kung hindi siya
babaero.
"Sige na ituloy mo na yan. Una na kami ni Ica." Narinig kong tumatawang sabi ni
Zigger.
"Kasama mo si Ica?" Nang marinig ko ang tanong na iyon ni Safe ay agad akong
pumasok sa loob ng
sasakyan.
"Yeah, nag date kami." Narinig ko pang sabi ni Zigger.
Maya maya pa'y pumasok na ito sa loob. Pilit kong hindi pinahahalata kay Zigger ang
pagkakainis ko at
pagngingitngit ng damdamin ko sa naabutan naming tagpo.
I controlled myself from gritting my teeth and furrowing my brow dahil baka
mahalata nito ang labis na
pighati na nararamdaman ko.
Bago umuwi ay nag-aya si Zigger na kumain muna sa fastfood chain na nadaanan namin.
I didn't expect na
kumakain pala sa simpleng kainan lang si Zigger. Why he's Zigger Romanov for pete's
sake!
Hindi namin namalayan ang oras sa daming pinagkkwento ni Zigger. Almost two hours
ata kami sa fastfood
chain, hindi lang talaga nagreklamo ang mga tao roon kasi nageenjoy pa sila
pagmumukha ni Zigger.
"Thanks for the ride." Nakangiting sabi ko nang ihinto ni Zigger ang sasakyan sa
tapat ng bahay.
"Not a problem." He said, smiling.
Bumaba si Zigger atsaka umikot sa passenger seat para pagbuksan ako ng pinto. I
rolled my eyes ceiling
ward bago bumaba.
"What a gentleman" we both chuckled.

P 7-2
He offered to take me inside but I politely declined sabi ko'y kaya ko nang ipasok
ang mga iyon sa loob.
He said goodbye before giving me a friendly kiss on my right cheek bago tuluyang
bumalik sa kotse niya at
paandarin iyon palayo.
I stood there for seconds hanggang sa mawala sa paningin ko ang sasakyan ni Zigger,
bago ako tumalikod
para pumasok.
Napakunot ang noo ko nang mapansin ang Hummer sa tabi ng daan. I can feel the
sudden beating of my heart.
Sasakyan palang niya nakakapagpabuhay na ng iba't ibang uri ng emosyon sa puso ko.
"Akala ko'y wala ka ng balak umuwi." Halos mapatalon ako nang marinig ang boses ni
Safe mula sa likiran
ko habang isinasarado ko ang gate pagpasok ko.
I take a deep breath befor turning my gaze to him. He was proudly standing there,
with his face void of any
emotion.
Why am I feeling so guilty? Ito nga itong nakikipag-makeout sa parking lot, isa
pa'y wala naman kaming
ginagawang masama ni Zigger.
And another thing, kung meron man ano naman? Mag-bestfriends lang kami.
Napairap ako dito. Atsaka nagtuloy tuloy papasok, nagngingitngiy parin ang kalooban
ko sa ginawa nito
kanina. Ugh! How I hate him!
I felt him followed me hanggang sa kitchen. Hindi ko parin ito pinapansin habang
patuloy ako sa pagsalansan
ng mga pinamili ko.
"What's going on between you and Zigger?" Matigas na tanong nito.
"Wala kang pakialam." Sagot ko.
"Of course I care! I'm your---"
"Bestfriend." Tapos ko sa sinasabi nito bago ko siya lingunin. I met his intense
gaze. "Kailan ba ko nakialam
sayo Safe? I even tolerated your womanizing activities. So please leave my business
alone."
"You are my business." Seryosong sabi nito habang matiim na nakatingin sakin. "I
don't want you getting any
closer to Zigger."
Why do I feel like melting to the intensity of his gaze? Bakit pakiramdam ko
nalulunod ako sa mga mata nito?
I simply took a gulp and defiantly raised my chin, para itago ang panginginig ng
kalamnan ko sa pagtitig nito.
"And why so?" I tried so hard to hide the tremble on my voice.
"He's not good for you. I know the likes of him. Hindi siya bagay sayo."

P 7-3
I can't help but roll my eyes. "How judgmental! At talagang sayo pa nanggaling ang
mga salitang iyan. If I
didn't know you better!" Hindi ko alam kung bakit bigla akong nainis. Naalala ko na
naman ang naabutan
namin ni Zigger kanina sa parking lot. I don't know why pero naiinis talaga ako
sakanya. "Pareho lang naman
kayo eh! So I should stop getting any closer to you either."
Nakita kong natigilan ito. It took him a few seconds before he answered. "Mag-kaiba
kami. Zigger is not your
bestfriend."
"No! Hindi kayo mag-kaiba!" Mariing pagtutol ko. "Pareho kayong naglalaro ng mga
babae!"
Shocked. He stared at me as if its the first time he saw me.
"Hindi ba't ikaw ang naabutan namin sa parking lot kanina, making out with another
girl!" I shouted in
disgust. "Hindi ba't ikaw ang papalit palit ng babaeng kinakama! If Zigger's a
womanizer, you are more than a
womanizer!"
Hindi ko alam kung bakit humulagpos lahat ng control na meron ako. I hate Safe! I
hate him for making me
feel this way! Naramdaman ko ang paglandas ng luha sa mukha ko. Hindi ko narin
napigilan ang pagtaas at
baba ng dibdib ko dahil sa emosyon ko.
Agad naming naalarma si Safe nang Makita ang pag-iyak ko. "Ica!"
Akmang lalapit ito sakin nang umiling ako at umatras. "Umalis ka na muna Safe."
"No." Mariin nitong sabi bago tuluyan lumapit sakin at hilain ang braso ko bago ako
ikulong sa mga bisig
niya. Hindi ko alam kung bakit, pero mas lalo akong napaiyak nang maramdaman ko ang
mahigpit niyang pagyakap sakin kasabay ng marahang paghaplos sa likuran ko. "Shh,
please stop crying. I'm sorry."
Hindi ko ito pinansin. I cried. I cried hard as I whispered. "I hate you Safe."
He didn't say a word, but I felt his lips kissed the top of my head. That gesture
brings havoc to my system. I'm
mad at him kanina pa nang abutan namin ito sa parking lot doing something sneaky!
At mas lalo akong nagalit
dahil sa pangingialam nito, anong karapatan niyang pigilan akong sumama sa kung
sino e kung ako nga'y hindi
ko magawang pakealaman ang mga personal niyang gawain.
That's not fair! He goes out with whoever he wanted to go out with! At ako? Bakit
siya ang mamimili ng
sasamahan ko?
"I hate you Josef" patuloy kong bulong habang humihikbi. "I really do hate you.."
And I hate myself even
more cause I still love you so much.
"Hush now sweetheart, please?" He then cupped my face and made me look at him. "I'm
sorry" He said
sincerely, as he wiped the tears away. "I just want you to be close to Zigger, the
way you're close to me."
I frowned. Not understanding what he's saying.
"Nagseselos ako." Seryosong sabi nito.

P 7-4
I was stunned, I can feel the abnormal beating of my heart. Hindi ko namalayang
pinipigilan ko na pala ang
pag hinga ko.
"Gusto ko ako lang palagi mong kasama." Hindi niya parin hinihiwalay ang tingin
niya sakin.

"Gusto ko sakin ka lang palagi mag-kkwento."

"Gusto ko ako lang palagi maghahatid sayo."

Madamdaming sabi nito, and I was there standing in front of him. Trying to absorb
everything that he's
saying.

"You know me Ica, I don't like sharing what's mine." He said as he smiled gently,
flashing his set of pearl
white teeth.

I don't know what to say. I don't know what to feel. I was so lost by his words.
All I know is that..

I am dumbfounded.

Go Zigger!???? Umamin kana kase! The real lover is the man who can thrill you by
kissing your forehead. Love is something eternal; the aspect
may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon.
Soulsexual (n.) - a person who is sexually attracted to
another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand what is not
for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series
collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose
Rocamora

P 7-5
Chapter 7
46.1K 1.2K 76
by frappauchino

"You know me Ica, I don't like sharing what's mine."

Inis na dumapa ako at ibinaon ang mukha ko sa unan bago ako sumigaw. Bakit ba hindi
parin mawala sa isip
ko ang mga salitang iyon? I shouldn't be remembering those words! Ang mga
mapapandayang salita ni Safe!
Josef Anton Castañeda is such an ass of a womanizer! Napakamabulaklak ng bibig nito
na halos gusto ko ng
paniwalaan ang mga lumalabas doon. Hanggang ngayon ay hindi padin ako pinapatulog
ng mga salitang iyon.
It's been two days. Dalawang araw ko na din hindi nakikita o nakakausap si Safe. He
might be very busy. I
wanted to text him, call him pero hindi ko alam kung bakit parang may pumipigil
sakin gawin ang bagay na
iyon. Nahihiya ako. Which is so unusual! Ang tagal na naming magkaibigan ni Safe,
and never did I feel
ashamed of bugging him.
Nung gabing iyon. When he said those words to me, I ended it by saying goodnight to
him and rushing up to
my bedroom. Hindi naman niya ako pinigilan pa, marahil maging ito'y nabigla sa mga
binitawang salita nito.

Safe is my best friend. I'll always be jus a best friend to him.

Nasa ganoong pag-iisip ako nang tumunog ang cellphone ko.
It was Safe. Upon reading his name on the screen, I can feel the sudden beating of
my heart going crazy again.
I just stared at it for a few seconds before I picked it up and answered it.
"Hello?" I said as I get up of bed.
"Hi." I closed my eyes upon hearing his baritone voice that I missed a lot. "Ica,
nasan ka?"
"N-nasa bahay lang bakit?" Pilit kong itinatago ang bahagyang panginginig ng boses
ko.
"Good. I'm on my way." Yun lang at pinutol na nito ang tawag.

P 8-1
I frowned. I can't help but to feel the excitement rush in to my system. Dali dali
akong naligo at nag-bihis.
Nakapambahay lang naman ako, baka mamaya masyadong mahalata ni Safe na pinaghandaan
ko pa ang pagpunta niya.

Oh eh bakit hindi ba? Sabi ng isang bahagi ng isip ko.

Pag-baba ko ay naabutan ko si Tita Ali na nagbibilin kay manang. She's all dressed
up at mukhang papaalis
na.
"Oh, gising ka na pala" Sabi nito nang lapitan ko at halikan sa pisngi.
"Where are you going?" Kunot noong tanong ko nang makita ang maletang inilalabas ng
driver nito.
"Palawan, darling. Inimbitahan ako ni Vanessa sa resort ng hipag niya." She smiled.
"Biglaan, hayaan mo sa
susunod ay isasama kita para naman makapagpahinga ka."
I gave out a smile. Tita Vanessa or Tita Vana is Zanti's mom. She's Tita Ali's best
friend. She married
Crisanto dela Paz, a shrewd bank magnate who owns the Dela Paz Banking. Zanti's
grandfather, Enrique dela
Paz is known as the third richest man in the country.

Pagka-sarado ko ng main door, pagkaalis ni tita ay sakto naming pag-busina ng

Hummer ni Safe. See how
addicted I am to him? Ultimo busina ng sasakyan niya'y kabisado ko.
Pinagbuksan ko ito ng gate. I controlled myself not to drool upon seeing his looks.
Safe is wearing a plain
white V-neck shirt and a cargo shorts. He flashes a smile as he get in.

He sited on the couch as if he owns the house. I rolled my eyes.

"Want juice? Water? Soda?" I asked. "What do you want?"
"You." He said, almost whisper.
I frowned and turned my gaze to him. "A-ano?" I can feel my heart skipped a beat.
"I said beer."
"Wala sa choices ang beer." I sneered. Tska nagdirediretso sa kusina to get
something to eat. Paglabas ko ay
nakita ko itong blanking nakatingin sa pader. Mukhang malalim ang iniisip. Inilapag
ko ang tray na may laman
na dalawang baso ng orange juice at pizza na dala ni Kuya Drake kagabi bago ako
umupo sa tabi niya.
He wrapped his arms on my waist and get a glass of juice. Hindi ko maiwasang hindi
mapalunok nang hilain
niya ako papalapit sakanya. Kumuha nalang ako ng slice ng pizza at inabala ang
sarili ko sa pagkain nun.

P 8-2
"Gusto ko rin niyan." He said.
"Kumuha ka" Pagtataray ko.
He murmured something that I'm not able to understand. I was about to take a bite
on it nang bigla niyang
ilapit ang mukha niya rito at inunahan pa akong kumagat doon.
I took a gulp when I felt his cheek brushed on my right cheek. The sudden jolt of
electricity is present once
again. The abnormal beating of my heart is unbearable. Tila tatalon na ito palabas
ng dibdib ko anumang
oras.
He throw his head back laughing like a little kid on what he did. Hindi ko
maipaliwanag ang gaan na
nararamdaman ko nang makita ko siya sa ganoong tagpo.
Lumingon ito sakin and I almost swoon right there and then when he gave me a
mischievous wink. I can feel
my cheek flush at the moment. Itinulak ko ang mukha nito palayo gamit ang likod ng
palad kong may hawak na
pizza para itago ang kakaibang nararamdaman ko sa pagkakalapit nito saakin.
"Ang kapal talaga ng mukha mo!" Bahagya akong umusog papalayo dito. And get my
focus back to what I'm
eating.
Kumagat si Safe sa kinagatan ko. It's like we're kissing. Indirect kiss, but a kiss
nonetheless. Hindi ko
maiwasang mapangiti sa kalandiang naisip ko.
"Why are you smiling?" He asked.
"Wala. May naalala lang ako." Yung first kiss ko. I chewed my bottom lip to keep me
from smiling like an
idiot.
I heard him tsked. "Baliw."
Sayo. Gusto ko na talagang tampalin ang sarili ko sa kalandiang tinatakbo ng isipan
ko!
Seriously Danica? High school ang peg? Parang high school na tinabihan ng first
crush ganun? Ewan ko ba,
bakit pag andyan si Safe para akong nasa alapaap. With that puppy love shiver that
goes to my spine.
Maya maya pa'y naramdaman ko ang pag-dikit nitong muli sakin.
"Bakit ka nga pala nag-punta rito?" I asked.
He shrugged. "Namimiss kita."
"Mukha mo." Irap ko rito.
"Gwapo." Natatawang sagot nito.

P 8-3
Sobra. Ito na naman ang malanding isip kong ito! Parang gusto kong kurutin ang
tagiliran ko para sawayin ang
sarili ko!
Danica pinaglihi kaba sa Kalan? Kalandian!
"Seryoso nga ako, may problema ba?" I asked, before taking in another sip.
I heard him sighed bago sumandal sa couch at ipinikit ang mga mata. "Nag-email yung
admin ng Light
Painting, alam mo ba na ang masterpiece namin ay isang pigura ng babae in her birth
suit." He shrugged. "I
think Chiara De Salvo will be a perfect subject for this."
Chiara De Salvo is an international supermodel, I know she'll fit for the piece.
"Then why don't you contact
her. Balita ko'y nasa Pilipinas na siya."
He smirked. "Baka mapatay ako ni Zanti pag nalaman niyang gagawin kong modelo ng
project na ito ang
pinsan niay. O baka nga maunahan pa siya ni Red."
I shrugged. "E-edi kumuha ka ng ibang modelo. Panigurado naming madali ka lang
makakahanap ng subject
mo for that project. Sa dami ng babaeng handing ibilad ang katawan nila sayo."
I looked away atsaka muling tumungga ng juice.
Hindi ko alam kung bakit ba ganito ang nararamdaman ko. I felt so annoyed to the
idea that he'll gonna paint
another woman's naked body. I chewed my bottom lip to shrug off the irritation that
I'm feeling.
"Ica." Hindi ko namalayang bumangon na pala ito mula sa pagkakasandal nito.
"Oh?"
He then hugged my waist. "Ica" malambing nitong bulong bago ipatong ang ulo sa
balikat ko at ipikit ang mga
mata.
I wiggled off. "Ano ba Safe para kang aso?!" Inis kong sabi para lamang itago
kakaibang damdaming
nararamdaman ko na naman. My heart is beating erratically again. I swallowed when I
felt his lips kissed my
exposed shoulders thru my sleeveless tank top. He then, brushed his nose there.
I didn't notice that I'm starting hold my breath. Hindi ko alam, hindi ako pamilyar
sa sensasyong
nararamdaman ko sa ginawi niyang iyon.
"Danica" he whispered.
His voice suddenly gets husky and sexy, or its just me? I can feel my forehead
sweating.
Hindi parin nito tinitigil ang pagbibigay ng mumunting halik sa balikat ko. At
pakiramdam ko'y unti-unting
P 8-4
nanunuyo ang lalamunan ko. My breathing is getting heavier.
"I've always loved to kiss this pretty shoulder.."
I swallowed. Oh god Josef Anton!
"S-safe" I felt him gripped my hips.
Tila nagising ito sa mahimbing na pagkakatulog at tinitigan ako ng matagal. I can
see on the way he breathe
that he's having a hard time.
I swallowed for the nth time when he gets his face closer to me. The tip of our
nose were brushing to each
other. My heart is thumping. He then gets even closer. My eyes was locked to him,
our lips almost touching. I
can feel his breathing right to my lips. And it brings a tingling sensation on m
I felt his hand holding the back of my waist, pulling me closer.
"Safe.."
"Ica.."
His left palm cupped my cheek as he closed his eyes and placed his forehead to
mine. He then let out a groan
na tila hirap na hirap sa sitwasyon.
"You're driving me mad baby."
Ako rin Safe, binabaliw mo ko. I closed my eyes.
We stayed in that position for quite a second when I felt him kissed my forehead
bago ako tuluyang
pakawalan. Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko ay dala ni Safe angpagkatao ko sa
paglayo niya.
He never left my eyes. "Ica, be my subject for my masterpiece."
I was stunned beyond stunned.

P 8-5
Hays BESTFRIEND. The real lover is the man who can thrill you by kissing your
forehead. Love is something eternal; the aspect may change
but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a
person who is sexually attracted to another's being as a
whole. "Acceptance is the ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of
Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 8-6
Chapter 8
47.4K 1.1K 26
by frappauchino

"Ica, hoy!" Napapitlag ako nang tapikin ni Mika ang braso ko. "Tulaley teh?"
Inirapan ako nito bago tumawa.
"M-may iniisip lang ako." Sabi ko dito bago humigop ng hot chocolate drink.
"Sino? Si Castañeda na naman?" She rolled her eyes.
I sighed and pouted before leaning back to the couch where were sited. Mika knows
me really well. Mika,
Jaja and Aubrey are my closest pals since high school. Si Jaja ay isang Fashion
Designer na na naka-base sa
New York, while Aubrey is already married to a sheik and settled down in UAE for
two years now. Tanging
kami nalang ni Mika ang naiwan rito sa Pilipinas. Mika is working as Dansen Mendrez
most trusted
secretary. Si Dansen Mendrez ang may-ari ng pinakamalaking Coffee Shop sa
Pilipinas, ang Mug.
"Hindi ka parin ba nakakamove-on sa pagsintang pururot mo dyan sa best friend mong
akala mo'y mauubusan
ng babae at gabi gabing nagpapalit." She laughed.
"Wag ka ngang makulit!" Pinagsisisihan ko na atang pumayag akong makipagkita rito
eh. I should've just
stayed at home and watch movies on flat screen.
"Nako nako yang mukhang yan Marian Danica" dinutdot nito ang daliri sa pisngi ko
kaya naman tinabig ko
ang kamay nito. "Yang itsura mong ganyan? Itsurang kakerengkengan ang tinatakbo ng
utak!"
Inirapan ko ito. Bakit ba kasi hindi ako patahimikin ng sinabi ni Safe? "Ica be my
masterpiece." After that ay
nagpaalam na ito. Sabi nito'y pag-isipan kong maigi. Dahil hindi nga naman madali
ang nais nitong gawin ko.
Be painted, nakedly? Never in my whole life did I imagined myself pose for a nude
painting.
But winning that contest is Safe's ultimate dream. Aba at nakasiguro ka talagang
mananalo si Safe kung
ikaw nga ang gagamitin niyang subject sa masterpiece niya?
It's not that. As his best friend, as someone who keeps on loving him secretly I
wanted to help him reach his
goals.
"Ano na naman ba ang ginawa niyan ni Castañeda?" Tanong ni Mika. Halata ang
pagkadisgusto sa boses nito.
Mika never liked Safe, even Kuya Drake, Zigger and Zanti. Why? Because they're
bunch of womanizers.
Mika's dad is a womanizer at iniwan sila nito bata pa lamang ito. Kaya naman isa
talagang ganap na man
hater ang babaitang ito. She never even had a boyfriend for pete's sake.
"Wala nga."
"Seriously Marian Danica? You really think I'll buy that "Wala nga"? I know you too
well, at alam kong
tangin si Castañeda lang ang nakakapagpalabas niyang malalim na magkabilaan mong
dimples!
Nakakapagpasalubong niyang kilay mo at nakakapagpaakunot niyang noo mo na kanina mo
pa ginagawa!"

P 9-1
I chewed my bottom lip. Ganun ba ko ka-obvious sa isang ito? I was about to speak
when she beat me up.
"Oh! Wag na wag kang magsisinungaling nako!" Sabi nito na may kasamang pagduro pa
sakin.
I sighed and raised my hands in resignation. "Oo na! Siya na siya na ang iniisip
ko!"
"Eh yun naman pala e, yan kasing laman ng isip mo kanina pang nakatingin sayo."
Inginuso nito ang bahaging
nasa may likuran ko.
Nang lingunin ko iyon ay nakita ko si Safe na matiim na nakatingin sakin habang
kausap nito si Dansen
Mendrez, ang may ari ng café na siyang kinaroroonan namin. May mga kasama pa itong
ibang mga lalaki at sa
tingin ko'y negosyo ang siyang pinaguusapan ng mga ito.
Eto na naman ang puso ko, hindi na naman mapakali. He was there, staring intently
at me. Watching my every
move. Nakita ko ang pag-tango nito, marahil ay may sinasabi roto ang mga kausap
nito.
"Kita mo na! Yang kalandian mo Danica ha! Nako sinasabi ko sayo ayos ayusin mo lang
na di ka ngangalngal
ng dahil sa adonis na yan!" Mariing bulong sakin ni Mika bago ako bihyan ng mariing
kurot sa tagiliran na
halos magpaigtad sakin mula sa kinauupuan ko.
Impit akong napatili, tinampal kong agad ang kamay nito atsaka ito tinignan ng
masama.
She just shrugged. "Landi landi kasi."
Napailing nalang ako. I pretended the whole time na walang Safe na nakatutok sa
bawat kilos at galaw ko.
Kahit pa nakakailang ang mga tingin nito.
Pinilit ko nalang mag-focus sa kung ano anong pinaguusapan namin ni Mika. Nang
mapalingon ako kay Zigger
pagkaupo niyo sa couch sa tapat namin.
"Ginagawa mo dito?" Inis na tanong ni Mika. She really hates seeing a womanizer
around. Ganun siya ka man
hater!
"I'm not here for you, but for Ica." Ngumisi pa ng mapang-asar si Zigger dito.
Agad namang umusok ang ilong ni Mika. "Aba! Walang hiyang ito! Lumayas ka nga!"
Zigger just answered it with a bark of laughter na siyang ikinatawa ko rin.
"Hala sige! Mag-join force pa kayong dalawa!" Umingos ito.
"Ang pikon mo Miks!"
"Pano NBSB" tumatawa paring sabi ki Zigger na lalong ikinainis ng isa.
"Umalis ka nga rito Romanov!" Inis na sabi nito.
"Ayoko" sabi ni Zigger tsaka hinawakan ang kamay ko na nakapatong sa lamesa.

P 9-2
Agad naman kaming napalingon nang marinig ang malakas na pagtikhim.
It was Safe. Who's standing right in front of us. Nakatitig ito sakin ngunit wala
akong mabakas na emosyon sa
mukha nito. Maya maya pa'y nagbaba ito ng tingin sa kamay ni Zigger na nakakapit sa
kamay ko.
Hindi ko alam kung bakit parang napaso ang kamay ko sa ginawa niyang pagtitig roon
at dahan dahan kong
hinila pabalik ang kamay ko atsaka iyon ipinatong sa kandungan ko.
Eto na naman ang puso kong tila kakagaling lamang sa marathon.
"Brad! Andito ka pala." Bati ni Zigger dito.
Iniwasan kong lingunin si Safe dahil nararamdaman ko padin ang pagtitig niya sakin.
"I'm just here to pick up Ica."
Nilingon kong agad ito. I gave him a frown. Anong pick up pinagsasabi nito? Wala
naman kaming usapan na
magkikita kami ngayon or what so ever.
He just stared at me. "Right Ica?" He smirked.
I controlled myself not to roll my eyes. How dominant! "Yeah."
Kunot-noong napalingon naman sakin si Mika. "Hoy! Diba sabi mo wala kang gagawin
ngayo----"
"Nakalimutan kong may usapan pala kami ni Safe." Nginitian ko ito ng pilit atsaka
agad na tumayo. "Sige na
Zig, Miks una na kami." Nagmamadaling paalam ko dahil hindi ko alam kung paano
patutunguhan ang
nagtatanong na mga mata ni Amber Michelle.
Agad ko ng hinila papalabas si Safe, narinig ko pa ang pahabol na sigaw ni Zigger
na "Safe, ingatan mo yung
girlfriend ko."
"Anong girlfriend pinagsasabi ni Zigger?" Tanong nito bago paandarin ang sasakyan.
"Malay ko." I shrugged.
He tsked, at itinuon nalang ang atensyon sa pagmamaneho.
Eh, anong isasagot ko diba? Sa hindi ko naman talaga alam kung ano ang pinagsasabi
ni Zigger.
"San tayo pupunta?" Tanong ko rito nang halos kalahating oras na kami sa byahe.
"I need a break. Masyadong maraming gawain sa office this past few days."
Nahahapong sabi nito.
"That didn't answered my question."
Nilingon ako nito atsaka ngumiti. "Let's take off the road to Baguio."
I frowned. "Are you kidding me Josef Anton?!"

P 9-3
He shrugged. "Akala ko ba "Nakalimutan kong may usapan pala kami ni Safe." Diba?"
He chuckled.
"Wala naman talaga tayong usapan!" Ingit ko. Seryoso ba ito? Baguio? Ano bang akala
nito, Quiapo lang ang
Baguio?!
"Ngayon meron na. Ihahatid kita sainyo, bibigyan kita ng two hours to prepare tapos
susunduin kita." He
commanded.
I took out a deep sigh. "Paano kung ayoko?"
He shrugged. "I-pupull out ko yung investment ko sa Alfresco Grill at ililipat ko
sa Mug. Drake is a friend,
but business is business. Kung titignan ay walang pinagkaiba ang dalawang kainan.
The only exception is that
Alfresco Grill serves rice, while Mug only serves bread and pastries."
Nilingon ko ito at sinukat kung gaano ito kaseryoso sa sinasabi. He's dead serious.
I rolled my eyes. Safe is one of Kuya Drake's major investor. Malaking kawalan ito
sa negosyo ni Kuya. Isa
pa'y kaibigan nito si Safe kaya para narin itong nalumpo kung sakali mang gawin ni
Safe ang sinasabi nito.
"O-oo nalang ba ako ng o-oo sayo?"
Nilingon ako nito flashing a smile. "Oo"
"You're impossible!" Inis na sabi ko.
"Didn't I know that?" He grinned.
Hindi na ako umimik pa hanggang makarating kami sa tapat ng bahay namin ay
nagngingitngit parin ang
kalooban ko.
Agad akong bumaba sa sasakyan. Nagulat ako nang nakasunod pala sakin ito.
"Dalawang oras lang Marian Danica." He said.
"Oo ma lumayas ka na!" Inis na sabi ko bago padabog na isinara ang pinto, narinig
ko pa ang malademonyong
tawa nito.
Napasandal ako sa isinara kong pintuan. Hayan na naman ang puso ko. Dinama ko ang
dibdib ko at pinikit
ang mga mata.
Gusto ko. Gusto kong sumama kay Safe, gusto ko siyang samahan kahit saan niya pa
balakin magpunta. I
wanna be with Safe all the time. Pero natatakot ako baka kung saan ako dalhin ng
pagkakagusto ko sakanya,
mali ng pagmamahal ko sakanya.
Hinayaan mong mahulog ka sakanya Ica, sa huli wala akong ibang dapat sisihin kundi
ang sarili ko sa kung
ano man ang magiging resulta ng damdamin kong ito.
I bit my lower lip.

P 9-4
Safe is a very dangerous zone.
ANG SELOSONG BESTFRIEND NITO! ?? ???? The real lover is the man who can thrill you
by kissing your forehead. Love is something
eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos
Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is sexually
attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand
what is not for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY
SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful
Goodbye -Generose Rocamora

P 9-5
Chapter 9
43K 1.2K 76
by frappauchino

"Bakit yan ang suot mo? Nasan yung binili ko sayo?!" Kunot-noong tanong ni Safe
habang nakayuko sa puting
rubber shoes na suot ko.
I rolled my eyes, bago tupiin ng maayos ang jacket nito at ilagay iyon sa duffel
bag na dadalihin ko. "Hindi ko
makita. Pwede na to!"
"No! Hindi tayo aalis nang hindi iyon ang suot mo." Tila batang nagmamaktol na sabi
nito.
"Eh sa hindi ko nga makita!" Sa totoo lang, nasa shoe rack ko lang naman talaga
iyon. Sinadya ko lang hindi
iyon suotin dahil pakiramdam ko kapag suot suot ko yun mas malakas ang epekto na
nagagawa ni Safe sakin.
"Hanapin mo. Hindi tayo aalis nang hindi yun ang suot mo!" Padabog itong naupo sa
couch atsaka itinaas ang
dalawang paa sa center table bago sumandal at ipikit ang mga mata with his arms
crossed above his chest.
Hindi ko naman napigilang pagmasdan ang biyayang nasa harapan ko.
He's wearing a plain black polo shirt, nakasukbit sa V-neck nito ang sunglass na
dala nito. It was paired by a
khaki cargo shorts, nalipat ang tingin ko sa sapatos na suot nito. Again, my heart
beats erratically. He's
wearing the same shoes na ipinahahanap nito sakin. Kinagat ko ang ibabang bahagi ng
labi ko para pigilan
ang aking pag ngiti nang isang ideya na naman ang sumulpot sa isipan ko na nagpa-
bagsak ng balikat ko.
Best friends shoes.
"Wag mo na kong titigan Marian Danica. Magpalit ka na ng sapatos." Nakapikit paring
sabi nito.
"Oo na!" Sigaw ko bago padabog na umakyat para palitan ang sapatos na suot ko.
Pagbaba ko ay nakita ko itong hawak hawak ang camera nito habang nakangiting
nakatitig doon.
"Hoy! Tara na!" Pukaw ko rito. Tila naman nabigla ito at dalidaling tinago ang
hawak na camera sa back
pack nito. "Nagpaalam ako kay tita. Hindi ko macontact si Kuya Drake. Bigla bigla
ka naman kasing
nakakaisip ng ganito. Abnormal talaga yang takbo ng utak mo."
"Abnormal karin kasi sumasama ka kahit bigla bigla." He chuckled, bago tumayo
sukbit ang bag nito.
Inirapan ko nalang ito. Akmang bibitbitin ko ang duffel bag ko nang ito na mismo
ang kumuha noon. He then
scanned my look.
"Play nice." Basa nito sa print ng suot suot kong t-shirt bago tumango tango. "That
should be play Safe." He
smirked bago tumingin sa maong pants ko, pababa sa rubber shoes ko. He smiled. "See
you look nice
wearing those."
I can feel my cheek burning. Mabuti na lamang at tumalikod na ito atsaka nag-
patiunang maglakad.

P 10-1
Napakunot ang noo ko nang hindi makita ang sasakyan nito sa labas, sa halip ay
isang pampasaherong taxi.
"Nasan yung sasakyan mo?" I asked.
Nilingon ako nito. "Pano ako makakapagpahinga kung magddrive ako all the way to
Baguio diba? Kaya
naisipan kong mag commute nalang tayo." Sabi nito bago ilagay sa back seat ang mga
gamit namin. "Sakay
na."
Nakakunot parin ang noo ko habang pinagmamasdan si Safe maupo sa passenger seat
katabi ng driver. It was
so unlike him. Tuwi nang umaalis kami'y dala nito ang sasakyan nito. Kaya naman
hindi ko mapigila ang
kusang pagkunot ng noo ko.
Nagpahatid ito hanggang sa Victory Liner, bus terminal na may byaheng patungong
Baguio.
Pagkabili namin ng ticket ay isang oras pa bago umalis ang bus kaya naman naisipan
ni Safe na bumili na
muna ng pagkain. Pinagalitan ako nito nang kumuha ako ng tatlong malalaking Nova
pero kahit ano pa ang
sabihin nito'y hindi ko iyon binitawan. Nag-take out din ito ng rice meal sa McDo
dahil sabi ng konduktor,
ang estimated travel time daw ay eight hours. Kung si Safe mismo ang nagmaneho ay
baka makuha niya iyon
ng limang oras lamang, yun nga lang hindi ito nakapagpahinga.
Ako ang naupo sa window side at si Safe sa aisle side. Hindi naman masikip ang
espasyo ng mga upuan pero
nang maupo si Safe ay pakiramdam ko biglang sumikip. Sa laking tao ba naman nito.
Hindi bagay rito ang
sumakay sa pampublikong sasakyan.
I can't help but giggle with the thought.
"What's funny?" Tanong nito.
"Wala." Sagot ko atsaka sumandal na sa upuan ko.
Kinuha ko ang ear plugs ko atsaka sinuksok iyon sa magkabilang tenga ko nang
magsimula ng umandar ang
bus. I whispered a prayer before I turned the music on in my ipad.
Nagulat ako nang haklitin ni Safe ang isang bahagi at ilagay iyon sa kanang tenga
nito, kaya naman napilitan
akong ilipat sa kaliwang tenga ko ang isang plug.
Tahimik na pumikit si Safe. He maybe really tired. Mag-isang anak lamang si Safe
kung kaya naman alam ko
kung paano ito ipressure ng ama nito.
Mga nakakatatlong kanta na ng ipikit ko ang mga mata ko. Biglang tumibok ng mabilis
ang puso ko nang
magsimula na ang ikaapat na kanta.
Do you hear me, I'm talking to you
Across the water across the deep blue ocean
Awtomatiko akong napalingon sa katabi ko. He's still peacefully sleeping with his
sunglasses on. My heart is
thumping fast as the song continues.
Under the open sky, oh my, baby I'm trying
P 10-2
Boy, I hear you in my dreams
I feel your whisper across the sea
I keep you with me in my heart
You make it easier when life gets hard
I sighed deeply. This is my favorite song. Because this song, tells our story. No,
my story. Tungkol sa lihim
kong pagtingin sa best friend ko.
Halos manigas ako sa kinauupuan ko nang marinig ko si Safe na sabayan ang sumunod
na lyrics.
"Lucky I'm in love with my best friend. Lucky to have been where I have been. Lucky
to be coming home
again.."
Dahan dahan ko itong nilingon, he's eyes were still close base kaunting siwang mula
sa shades nito.
My heart wanted to jump out of my chest hearing him sing.
"They don't know how long it takes. Waiting for a love like this. Every time we say
goodbye. I wish we had
one more kiss. I'll wait for you, I promise you, I will.."
I could feel my cheeks flushed. Kumakanta lang naman siya. I've heard lots of men
singing, pero tanging dito
lang ako nakaramdam na halos gusto mamilipit sa kilig ng kalamnan ko.
I bit my lower lip hardly. Oh goodness!
"Lucky I'm in love with my best friend. Lucky to have been where I have been. Lucky
to be coming home
again. Lucky we're in love in every way. Lucky to have stayed where we have stayed.
Lucky to be coming
home someday.."
Nakatitig ako sa bawat pagbuka ng bibig nito. Lucky, yes I am lucky to have him in
my life. Kahit na nga ba
best friend lang ay napakaswerte ko parin kasi malapit ako sa taong mahal ko. Ang
iba nga'y hindi pinapansin
ng mga mahal nila. Maswerte pa ko at best friend ko ang taong mahal ko. I get to
have a chance to be with
him.
"And so I'm sailing through the sea. To an island where we'll meet. You'll hear the
music fill the air. I'll put a
flower in your hair.." Patuloy itong kumakanta ng nakapikit, sinasabayan ang
tugtog. Hindi ko na alam bakit
pakiramdam ko may kamay na bigla nalang dumaklot sa puso ko. "Though the breezes
through the trees. Move
so pretty you're all I see..As the world keeps spinning round.. You hold me right
here right now.."
"Lucky I'm in love with my best friend. Lucky to have been where I have been. Lucky
to be coming home
again. I'm lucky we're in love in every way.." Napapitlag ako nang alisin nito ang
salamin at magmulat ng
mata. He then slowly turned his gaze on me as my heart beats million times faster
that ever. He look straight
into my eyes as he ainga the last line "Lucky to have stayed where we have stayed.
Lucky to be coming home
someday.."
Alam kong kitang kita nito ang pamumula ng pisngi ko. At dahil roon ay lihim akong
nagdasal. Jusko, bus
lamunin mo ko! Lamunin mo na ko please!
I fake a laugh and hope that it covers the tremble in my voice bago ako nagiwas ng
tingin at magsalita.
P 10-3
"Pwede ka na palang singer eh"
Hindi nito inihiwalay ang tingin sakin. Hanggang sa mapalitan na ang kanta. I bit
my lower lip to calm myself
from the nervousness that I'm feeling.
"I'm lucky that I'm in love with my bestfriend."
Napalingon ako rito nang marinig ko ang sinabi niya. I can sense sincerity in his
voice, and again my heart is
on its fastest beating.
No! That is hoax. Hindi. Hindi. Hindi.
Puso, wag kang umasa!
I was about to speak when the bus filled with Safe's bark of laughter.
Halos maglingunan samin ang ibang mga pasahero, but being Safe Castañeda as he is
he didn't seem to mind.
"Your reaction is priceless!" Tumatawa paring sabi nito.
Diba?! Sabi naman sayo puso wag kang aasa eh! Tignan mo ngayon hopia ka na siopao
ka pa! Asadong asado
ka diba.
"Ewan ko sayo!" Akmang padabog akong babalik sa pagkakasandal ko sa upuan nang
pigilin ni Safe ang
braso ko.
"I love you my best friend and I mean it." He said as he smiled gently.
LUCKY im in love with my best friend..?????? PAKYUUUU HUH7 The real lover is the
man who can thrill you by kissing your forehead.
Love is something eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again
#7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a
person who is sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the
ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5:
Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 10-4
Chapter 10
45.2K 1.6K 143
by frappauchino

"Oh, say aaah" Natatawang sabi ni Safe habang iniuumang ang plastic spoon na may
laman na kanin at
chicken sa bibig ko.
"Ako na kasi!" Naiilang kong sabi. Paano ba naman, nahulog ang disposable spoon na
dapat sana ay siyang
gagamitin ko sa pagkain. Sabi ko rito'y magkakamay nalang ako, but he hardly
refused. It's unhygienic daw,
diba ang kaartehan nga naman ng lalaking ito. Tapos gugustuhin nitong mag -share
kami sa iisang kutsara, at
hindi iyon unhygienic?
"Subo na dali na!" Inis na sabi nito.
Wala na akong nagawa kundi kainin ang iniuumang nito sa bibig ko. I covered my
mouth before chewing it.
He chuckled before he scoop a meal, and eat it. Nakatitig lamang ako ditto habang
sinusubo nito ang
kutsarang kakagaling lamang sa bibig ko. Another indirect kiss. I chewed my bottom
lip as my heart started
its abnormal beating again. Seriously Danica? Kumakain lang kayo! Hindi ba talaga
marunong mapakali
iyang puso mo!
"Mmm" Tahimik pa itong ngumuya bago ulit mag-umang ng pagkain sa bibig ko.
We ate silently, though my heart is in havoc. Sa bawat pagkakadaiti ng balat namin.
Iniabot nito ang tubig
sakin at uminom ako roon. Ito ang siyang nag-ligpit ng mga ginamit namin.
One thing I like about Safe, is that he's really organized. Maligpitin din ito,
which is so not like other men.
Sus Danica! Pa-one thing one thing ka pa lahat naman gusto mo sakanya. Napairap
nalang ako sa muling
pakikipagtalo ng kalooban ko.
Tahimik lang kami ni Safe sa buong byahe, nakatulog itong muli samantalang ako ay
nanunuod sa maliit na
flat screen tv sa gitna ng bus.
Paano na kaya? Yung palabas ni Kim Chui at Gerald Anderson. First time kong
mapanuod ang pelikulang
iyon dahil hindi naman ako Kimerald, KimXi ako. Ang gwapo gwapo kaya ni Xian Lim
kumpara kay Gerald.
Hindi ko alam bakit pero, relate na relate ako kay Kim Chui. Parehas kaming in
love, in love sa best friend.
Parehas kaming kinukunsinti ang lahat ng kagaguhan ng best friend. Parehas na
parehas sa lahat ng bagay.
Except sa part na ginirlfriend siya ni Gerald. That wont happen to us. Nilingon ko
ang natutulog na si Safe.
He wont fall in love with me. Hindi ako ang mga babaeng tipo niya. I'm way too far
from the girls he'd been
dating.
Napalunok ako nang bumaksak ang lupaypay na ulo nito sa kaliwang balikat ko, bago
ko maramdaman ang
pag gapang ng kanang braso ni Safe paikot sa bewang ko bago iniyakap ang kanang
braso saakin.
Ito na naman po ang puso ko. Nilingon ko ito, he's sleeping peacefully. Hindi ko na
naiwasan pang hawakang
ang mukha nito gamit ang kanang palad ko para hindi siya maalog sa bawat pag-galaw
ng bus.

P 11-1
Iniyakap ko ang mga braso ko sa unan ko. I frowned, bakit ang tigas ata ng unan ko?
Isiniksik ko pa ang sarili
ko dito at halos manigas ako sa kinauupuan ko nang gumalaw ito, payakap sakin.
I swallowed before opening my eyes slowly. Isang matipunong dibdib ang bumungad
sakin, dahan dahan pa
kong nag-angat ng tingin at ang gwapong mukha ni Safe na himbing na natutulog ang
nabungaran ko.
His head was resting at the back of the seat. Ang mga braso nito ay nakapulupot
sakin. Literal na nakakulong
ako sa braso niya. Hindi ko alam kung paano naging ganito ang posisyon namin,
kaninang nag-stop over ay
tulog ito. Bumaba ako para mag-cr at pagbalik ko'y nakatulog akong nakasandal sa
bintana. At ngayon nga'y
hindi ko alam kung paano ako kakalas sa bisig ni Safe ng hindi ito nagigising.
Lumingon ako sa bintana,
madilim na. Alas-dos ng hapon kami umalis ng Manila, siguro'y mga alas-siete na ng
gabi.
Isang oras pa ang lumipas nang humintong muli ang bus para sa stop over. Saktong
nagising si Safe, dali dali
akong humiwalay mula sa pagkakayakap nito. He yawned cutely, his eyes were chinky
cause of his sleep, his
hair was a bit messy yet Safe is still an eye candy.
"Nagugutom ka?" Tanong nito.
Umiling ako. Paano akong magugutom, e makatabi lang kita busog na ko! Hay Danica
ha! Nakakadiri ka na
kanina kapa!
"Baba tayo." Humihikab pang sabi nito.
I nodded. Gusto ko din naman mag-inat-inat! Nakakangalay kaya sa loob ng bus!
Nauna itong tumayo matapos isukbit ang dalang camera nito sa leeg nito. Agad naman
akong sumunod rito.
I was staring at the beautiful view nang maramdaman ko ang pag-flash ng camera.
Kunot noo ko itong
nilingon. He's grinning from ear to ear.
Inirapan ko nalang ito atsaka muling ibinalik ang tingin sa tanawin. Nasa La Union
na daw kami sabi nung
kunduktor, malamig lamig narin ang paligid.
Iniwan ko si Safe dahil abala itong nagkukuha ng larawan. Iyan ang isa sa mga hilig
niya, kumuha ng mga
larawan ng tanawin atsaka niya ipipinta. Sabi nito'y mas maganda raw kasi ang
kinalalabasan ng painting
niya pag ang mata niya mismo ang personal na nakakakita ng mga bagay na ipipinta
niya.
Pumasok ako sa maliit na kubo na nagsisilbing kainan. Bumili ako ng dalawang cup
noodles para saming
dalawa ni Safe, I was paying the goods when I heard a familiar voice.
"Isang bottled water."
I frowned. I'm pretty sure I already heard that voice somewhere in my life. I just
can't determine who owns it.
"Yanyan?"
Takang tiningala ko ang lalaki. He looks so familiar, lalo na ang asul nitong mga
mata. Pilit kong hinahagilap
sa ala-ala ko kung saan ko nga ba nakita ang mga matang iyon.
Isang tao lang tumatawag sakin ng Yanyan. Si..

P 11-2
"Tenten?"
He flashes a smile. "Akala ko hindi mo na ko makikilala eh!"
"Putcha! Tennessee!!" Manghang sigaw ko na. Na nagpalingon sa mga tao sa loob ng
kubo sa gawi namin.
Bigla naman akong nahiya. "Ay sorry po" bulong ko.
Marahan namang humalakhak ang lalaki sa harapan ko. Tinitigan ko itong muli.
Tennessee De Guia, he was a
nerd back then. Kaklase ko siya nung grade five ako, walang ibang kumakausap rito
kundi ako. Dahil iyon sa
makapal na salaming may grado nito at up and down braces nito. But looking at him
now? Marami na itong
ipinagbago. The braces were all gone, the eye glasses too. Pantay-pantay na ang
dating sungki sungking ipin
nito na nasa likod ng bakal. He looks so gorgeous. Ibang iba na siya. The only
thing na makakapagpaalala
sakanya sakin ay ang asul niyang mga mata. Only Tennessee De Guia has those pair of
ocean-like eyes. "Si
Ten ka nga." Manghang bulong ko.
"Oo nga si Ten nga ako. Tennessee Luis De Guia." He chuckled.
I smiled. "Anong ginagawa mo dito? Kamusta ka na?"
"Okay naman ako. Virologist na." He chuckled, Tennesse is nerdy back then. He loves
to stay on out science
laboratory to mix and study formula lalo pa ang mga makakapagpaalis sa mga
bacteria. "I'm here to chase for
someone. Well anyway ngayon ay papunta ako sa rest house ni mama sa Benguet. You
know some long
drive." He shrugged. "Naisipan kong mag-pahinga nang muna kahit saglit lang kaya
nag-stop over ako. Ikaw?
Kamusta ka na?" Binuksan nito ang hawak na bottled water bago tunggain.
"Ito, mukhang matutupad na ang pangarap kong maging baker." I chuckled.
"Baka mamaya'y kagaya lang yan ng iniluto mong empanada nung grade six tayo sa Home
Economics kay
Mrs. Decano, imbis na asukal ay asin ang inihalo mo sa tinapay." He gave out a bark
of laughter upon
remembering the old days.
I pouted. "Ang yabang mo Tennesse! Totoo no! Magiging baker na ko sa restaurant ni
Kuya Drake. One of
these days matitikman mo rin ang cake ko! Gawan pa kita ng empanada e!" Irap ko
dito.
"You're still the old Yanyan I know, pikon." He was still chuckling, when someone
behind us clears his
throat.
It was Safe, with a grim face.
"Safe." I smiled at him. "Si Tenne--"
"Maiiwan na tayo ng bus." Pormal na sabi nito bago tumalikod at nag-simulang
maglakad pabalik ng bus.
"Ay hala!" Paano ko bang nakalimutang nag-commute lang pala kami at hindi ko gawak
ang oras ng mundo!
Nilingon ko si Ten. "Ten, I'm sorry we have to go. Nag-bus lang kasi kami eh. I-add
mo ko sa fb, Ica Vinluan
doon na tayo mag-usap bye." Kinawayan ko iti habang nag-mamadaling sumunod kay
Safe.
He chuckled. "Okay, ingat ka."

P 11-3
Pagka-punta ko sa pwesto namin ni Safe ay nakatayo ito dahil inaantay ako nitong
makapasok pa sa loob
dahil nga nasa window side ako.
Nang maupo ako ay tahimik itong naupo sa tabi ko. Seryosong seryoso tila malalim
ang iniisip. Sukat doo'y
naalala ko ang cup noodles na binili ko.
"Safe! Gusto mo ng noodles?" Masiglang sabi ko dito pero iling lang isinagot nito.
I pouted. Bakit biglang nag-iba ang timpla ng isang ito? Kanina naman ay okay ito
ah? I sighed bipolar.
Hinayaan ko na lamang ito at hindi na umimik pa. Kinuha ko nalang ang cellphone ko
at nag-open ng
facebook account ko.
I was scanning the feed nang biglang umilaw ang friend request notification ko.
Tennesse De Guia sent you a
friend request. I smiled before I accepted it.
Wala pang limang segundong na-confirm ko ito ay umilaw ang message notification ko.
Tennesse De Guia: Have a safe trip, Yanyan :)
I was about to type a reply nang pabulong na mag-salita si Safe sa gilid ko.
"Bading. May smiley pa."
Hindi ko na lamang ito pinansin atsaka itinuloy ang pagttype ko.
Ica Vinluan: Thanks. Ikaw rin Ten :))
I heard him tsked. Nang lingunin ko ito'y nakasandal na nakapikit na ito. What is
wrong with this man? Ano
bang problema nito?
Inalis ko nalang ang atensyon ko dito at ibinalik sa facebook ko. Saktong biglang
umilaw ang notification tab
ko.
Zigger Romanov likes a photo you were tagged in.
I frowned, I'm not fancy of checking my notification and stuff kaya naman hindi ko
alam kung anong picture na
naka-tag ako ang nilike niya.
I tapped on it and my jaw had dropped on what I saw.
Safe Castañeda tagged you in a photo.
I turned my gaze to Safe, and he was fast asleep.
Ako nga ang nasa picture, I was gazing at a beautiful view. Kuha iyon kanina
pagbaba namin sa bus.
My heart is thumping fast upon reading the caption that was written there.

P 11-4
"A very beautiful view."
_____
Walang comments? Walang update.
Vote&Comment??
Safe ano naaaaa HAHAHA NYETA KA SAFE The real lover is the man who can thrill you
by kissing your forehead. Love is something
eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos
Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is sexually
attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand
what is not for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY
SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful
Goodbye -Generose Rocamora

P 11-5
Chapter 11
43.2K 1.3K 53
by frappauchino

"Iisa nalang po ang available na room, sir." Sabi ng receptionist saamin ng

marating naming ang
pinakamalapit na Hotel. Nilingon ito ni Safe matapos ipunas ang panyo niya sa buhok
kong bahagyang nabasa
ng ulan. "Dumami po kasi ang tao dahil sa biglaang buhos ng ulan."
Pagkadating naming sa terminal ay sumakay kami sa taxi papunta na nga sana ditto sa
hotel nang abutin kami
ng malakas na pag-ulan at traffic. Napalingon ako sa lobby ng hotel, may kalakihan
din naman ito kaya lang
sa dami ng taong pumasok at nakisilong dahil sa ulan at dahil narin sa gabi na ay
napuno na ito.
Nilingon ako ni Safe, he's eyes were asking for my opinion. "What now?"
I bit my lower lip. Ano nga ba ang isasagot ko? Iisa nalang ang available na
kwarto, kung maghahanap kami
ng iba pang hotel ay hindi magiging kumbenyente iyon lalo na sa ganitong klaseng
panahon. Isa pa'y
malamang sa malamang ay puno narin ang mga iyon.
"We can still go find another hotel." Sabi ni Safe as he smiled.
Umiling ako. "It's not convenient in this kind of situation. Maswerte nalang tayo
at may isa pa." Nilingon ko
ang receptionist. "Yes miss, we're taking it."
Ngumiti naman ang babae kay Safe. "Name nalang po sir." Iniabot nito ang logbook
kay Safe.
Agad naman nangunot ang noo ko. Ako ang nagsalita tapos si Safe ang sasagutin?
Akmang aabutin ni Safe ang
papel ng agawin ko iyon. I gave a girl a sharp look, at ako mismo ang nag-log doon.
Iniabot ko iyon sa babae. Napatingin naman ito saakin at nahihiyang ngumiti.
"Mrs. Castañeda, two thousand five hundred eighty four po." Sabi nito. "Fully air
conditioned na po."
Narinig ko ang mahinang pagpipigil ng tawa ni Safe. I shot him a glare. "Bayaran mo
na babe."
He pull out some bills from his wallet habang pangisi-ngisi. "Keep the change." He
saib matapos ilapag ang
tatlong tig-iisang libong papel sa counter. He then encircled his arms around my
waist and grins. "C'mon let's
shower babe, baka magkasakit ka pa."
Sukat doo'y pinamulahan ako ng mukha. I gulped at pasimple itong siniko. Kahit
kalian talaga'y wala ng
kasing gago pa si Josef Anton Castañeda!

"H-hoy a-anong ginagawa mo?" Naeeskandalong sabi ko nang hubarin ni Safe ang basa
nitong t-shirt.
I can't help but swallowed, my gaze darted at his broad chest down to his washboard
torso. I knew Safe to be
physically fit, he's active on outdoor sports. But I didn't expect him to have this
kind of glorious built, that

P 12-1
could make a mouthwatering view.
"Like what you're seeing?" He teased.
"Mag bihis ka nga nakakadiri ka!" Sabi ko ditto atsaka padabog na pumasok sa cr
matapos kong hilain ang
tuwalya mula sa bag ko.
My heart is thumping mad when I shut the bathroom's door. Oh good lord why are you
doing this to me!
Itinapis ko ang tuwalya sa katawan ko nang matapos akong maligo. Pag-labas ko ng
banyo ay agad na
sumunod papasok si Safe.
Ngayon ko pinagsisihang hindi ako nag-baon ng damit sa loob kanina. Hindi naman
kasi ako sanay na
nagbibihis sa loob ng banyo. I have my own bathroom in my room.
Nilingon ko ang nakasarang pinto ng cr kung saan naririnig ko ang lagaslas ng
tubig. Matatagalan pa naman
siya siguro doon.
I quickly put on my undergarments and I was so busy to find a thing to wear. Damn!
Why can't I find my
pajamas! Hinalughog kong maigi yun.
"Yes!" I screamed in glee nang makita ko iyon.
I heard a quite chuckle from my behind. I stopped my track as my eyes go wide open.
OH MY GOD! I'm doomed!

"Nice ass." He commented.

Na agad naming nag-paakyat ng dugo sa mukha ko. I chewed up my bottom lip para
pakalmahin ang nagwawala kong puso. Oh god!
"C'mon sweetie turn around." He commanded huskily.
Hindi ko alam kung bakit, pero pakiramdam ko'y nagtayuan ang mga balahibong pusa sa
batok ko. I gulped, as
I felt the sweat dripping on my forehead. I can feel my legs starting to get wobbly
as my hands started to gets
shaky.
For Christ's sake! I was standing almost naked in front of him, thanks to my
undergarments! Goodness be
great! I took in a deep breath and closed my eyes when I heard foot steps.
"Turn around Marian Danica" I can sense mischief behind his husky voice.
Damn you Josef Anton!
Hindi ko alam kung bakit pero tila hindi ko mahanap ang boses ko para sigawan si
Safe at palayuin!

P 12-2
I swallowed when I felt his arms on my waist as he flipped me to face him. I shut
my eyes tight and bow my
head down to cover my embarrassment. He then raised my chin with his free hand that
made me face him.
"Look at me." He's breathing hoarsely.
I swallowed before I slowly opened my eyes meeting his intense gaze. I can feel his
heavy breathing fanning
my cheek because his face is so close to mine. Our nose almost touching.
"Danica" He whispered out my name.
"S-safe.." I stuttered out when I felt his hand on my back hiked up reaching the
clasp of my brassiere.
Hindi ko alam kung bakit hindi ako makagalaw. Tila ba naparalisa ako sa harapan ni
Safe. And by gods! He's
wearing nothing but a towel wrapped on his hips.
Darn it! Safe might be the sexiest man alive. I'm not naïve, I've seen lots of nude
male models on different
magazines but Safe is an exception.
I mean his broad chest. Down to his washboard torso. His body is something to drool
about.
He let out a chuckle as he speak with his thick voice. "Don't stare at me as if you
wanted to devour me Ica."
Tila hirap na hirap na sabi nito.
"Y-your beautiful Safe" Hindi ko alam kung bakit pero kusa na iyong lumabas sa
bibig ko. I bit my bottom
lip, hanggang sa malasahan ko na ang dugo duon.
"So are you" He then closed his eyes as he placed his forehead above mine. "God
help me." He whispered as
he brushed his nose against mine. "You're driving me crazy.."
Hindi ko alam at hindi ko maipaliwanag ang kakaibang sensasyong nararamdaman ko. I
can feel the sudden
thickening of the atmosphere, pakiramdam ko'y umiinit lalo ang paligid sa bawat
pag-hagod ng kamay ni Safe
sa likuran ko. A billion of sensation run through my veins down between my legs.
I bit my lower lip as my heart starts thumping fast when I felt him unclasped my
brassiere. Then he started
kissing my cheek down to my jaw..
I know this wasn't right. But the shiver that brought by what Safe is doing to me
right now, is something that I
find delicious that I never wanted to end..
I can't help but moaned softly when I finally felt his lips on my neck as he
caresses my bare back..
He bit my neck hardly as he hugged me tight. Crashing me on his arms.
I heard him growl like a wounded animal. I swallowed hard when I felt something
hard right in my stomach.
I'm not naïve, I know what it is.
But this is the very first time, I've ever felt it on my bare skin. Walang nagawa
ang tuwalyang nakabalot dito
para hindi ko maramdaman ang buhay nito, lalo na ng idiin nito ang parting iyon sa
tiyan ko.

P 12-3
It was as awake as a tiger ready to fight.
"Feel that?" He asked hoarsely. "Putangina" He cussed, I can feel his heavy
breathing on my neck.
I can't help but answered it with a moan. Suddenly, I felt my breast brushed on his
chest.
"I can even feel the hardening of your nipples underneath the fabric of your
brassiere." He said as he gripped
me tighter.
Bigla akong binalot ng hiya, what he said is true. My body is really unconsciously
reacting on what he's
doing.
We stayed in that position for quite awhile, when I felt him clasped back my
brassiere. And I felt him kissed
my forehead.
I closed my eyes.
Oh my god Danica what did you do?! I felt like some cheap slut Safe had been
bedding every night.
I sobbed. And then I felt him covered my body by the comforter above the bed. Then
I felt him wiped away
the tears rushing from my cheek.
"I'm sorry Ica.." He sighed as he kissed the top of my head.
Nanatiling nakapikit ang mga mata ko, until I heard a retrieving steps. I rested my
body above the bed as soon
as I heard the clicking sound of the bathroom door.
I opened my eyes and stared blankly at the ceiling.
Marahan kong kinapa ang dibdib ko gamit ang nakakuyon kong mga palad. Hanggang
ngayon ay
nararamdaman ko parin ang malakas na kabog ng dibdib ko.
Safe is getting more and more dangerous.
But to hell with the danger.. I'm loving it anyway.

___
Marahas kong ihinilamos ang kamay ko sa mukha ko, habang nakatingin ako sa
repleksyon ko sa salamin.
Hanggang ngayon ay mabilis padin ang pagtaas baba ng dibdib ko. Hindi ko alam kung
paano at saan ako
kumuha ng lakas ng loob para pigilan ang sarili ko.
I summoned all the self control that I could muster para pigilan ang mga bagay na
maaring mangyari na hindi
dapat mangyari.
Ipinikit ko ang mga mata ko. Ica is my best friend I shouldn't be having a hard-on
on her. I shouldn't be feeling

P 12-4
this way towards her.
I might lose her if I keep entertaining this shit of a feeling I'm having.
No Safe. You have to control everything.

______
COMMENT COMMENT para upadate update hahaha. Love you!
TANGINA ANG HOT NI SAFE SHET GAGO KA SAFE HAHAHA The real lover is the man who can
thrill you by kissing your forehead.
Love is something eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again
#7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a
person who is sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the
ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5:
Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 12-5
Chapter 12
43.6K 1.1K 26
by frappauchino

"Nagugutom ka Ica?" Tanong ni Safe nang makalabas siya ng bathroom. He's now
wearing a pajama match
with a white sando.
Umiling ako at ipinagpatuloy nalang ang pagkutingting sa cellphone ko kahit wala
naman talaga akong
ginagawa.
"Bababa lang ako. Nagugutom ako. Sure ka na hindi ka nagugutom ah?" He asked once
more.
Muli akong umiling. Maya-maya pa'y narinig ko ang pag-sara ng pinto. Hindi ko alam
kung bakit nangingilid
ang luha sa mga mata ko. Kung bakit ako nasasaktan na parang balewala ang lahat kay
Safe. He just walked
out of the bathroom, saying nothing about what happen. Na para bang hindi nangyari
yung nangyari kanina.
Ako lang ba ang nakakaramdam ng ganito? Ako lang ba talaga ang may ibang naramdaman
sa nangyari
kanina?
Sino nga ba naman ang niloloko ko? He's Josef Anton Castañeda for Pete's sake!
Sanay na ito sa mga
ganoong pangyayari. Sa akin maaring panibago ang lahat ng nararamdaman ko sa mga
nangyayari but to Safe?
It's a common thing to him. Halos araw araw na ata nitong ginagawa ang bagay na
muntik nang mamagitan
saamin kanina. Kaya siguri tila balewala lamang dito ang lahat.
Bakit nga ba kasi ako naapektuhan? I should be acting as I never cared at all.
Lolokohin ko nalang ang sarili
ko na hindi ako naapektuhan sa nangyari, while the truth is I am beyond affected!
Ibinagsak ko ang sarili ko sa kama at hinayaang magpatuloy sa pagbuhos ang luhang
naipon na sa kakapigil
ko. Hindi ko alam kung gaano ako katagal lumuluha, hanggang sa hilahin nalang ako
nito sa pag tulog.
Nagising ako nang makaramdam ako ng ngalay, may kung anong mabigat na bagay ang
nakadagaan sa ibabang
bahagi ng katawan ko. I frowned, pikit mata kong kinapa ang bagay na nakadagan sa
tagiliran ko. And I
almost screamed when I felt a muscled leg. Dahan dahan akong nag-mulat ng mata,
only to notice that Safe is
spooning me. With his leg on my hips.
I was about to move away nang kumilos ito at mas pinahigpit pa ang pagkakayakap
sakin. I swallowed hard
as my heart starts thumping mad.
"S-safe" I called out his name.
"Hmm?" He answered me with a seductive moan.
No way! Just no way!
I shut my eyes, when the memories of what happen last night haul back in my head as
an effect of his moan.
To shit be it!

P 13-1
"G-gising ka ba?" Ramdam na ramdam ko ang halos pagkawala na ng puso ko sa dibdib
ko. Oh god.
Hindi ito umimik. I can feel his breathing on my nape. I took a gulp again as I bit
my lower lip.
Nagulat ako nang bigla nitong damahin ang kaliwang dibdib ko gamit ang kanang palad
nito.
I gasped. I bit my lower lip qhen he gently squeezed it.
I don't know what on earth is happening to me! Bakit tila ako na-pipi at na-
estatwa? Ni hindi man lamang ako
makasigaw at ni hindi ko man lamang magawang itulak paalis ang kamay nitong
bahagyang pumipisil sa
dibdib ko.
Hindi ko rin maipaliwanag ang kiliting dulot nang ginagawa nito sa sistema ko.
I closed my eyes as he gently feel my breast. Unti-unti na akong nadadarang sa
ginagawa nito nang marinig ko
itong mahinang umungol.
"Victorian virgin.." He tsked. "Ladies don't wear bra on their sleep."
Inalis nito ang kamay nito sa dibdib ko, bakit ba pakiwari ko'y gusto ko iyong
hilahin pabalik sa dibdib ko.
Urgh! Bakit ba ang manyak ng utak ko?!
I heard him chuckle before getting up. Nakahinga lamang ako ng maluwag nang marinig
ko ang pagbukas sara
ng pinto ng banyo. Josef Anton ano bang ginagawa mo sakin?!
_____
"Ica, magpa-paint tayo sa bata oh." Safe grinned like a little kid amused on
something.
I smiled at him. Kanina'y matapos mag-almusal sa baba ng hotel ay nag-yaya si Safe
na pumunta sa Burnham
Park, Safe had always been in love with fresh air and majestic views. Mabuti na
lamang at gumanda na ang
panahon, at wala rin namang gaanong tao sa park.
Safe never say a word about what happen earlier. Maging sa nangyari kagabi. It
would look stupid kung
papaulitulitin kong bigyan ng kahulugan ang mga nangyari, kaya I decided to just go
with the flow and let
everything happen. That "come what may" attitude.
"What's your name young man?" Tanong nito sa bata na nagpipinta sa gitna ng mga
nakapaligid na painting
rito. Na paniguradong ito ang may gawa.
"Bonbon po" magalang nitong tugon.
"Pwede mo ba kaming gawan ng caricature?" He asked the little boy, na sa tantsa
ko'y nasa sampung taong
gulang pa lamang. "I will buy every piece of your works and I'll display it in my
gallery."
Agad na namilog ang mata ng bata. His works are definitely worth an eye!
Agad itong pumayag na gawan kami ng caricature sa oras din na iyon.

P 13-2
Umupo kami ni Safe sa bench sa gitna. Hindi na naman maiwasan ng puso ko ang
tumibom ng malakas nang
paakbay akong yakapin ni Safe papalapit sakanya. Routine na ata nito iyon!
Nilingon ko si Safe, he was smiling as if he's the happiest man on earth.
Bahagya akong nabigla nang lingunin ako nito. He gave md a flashing smile. "Ica,
hindi ako ang painter.
Much as I love it when you stare at me, it would be better kung sakanya ka
titingin." He chuckled.
Hindi ko alam pero imbis na tumalima sa sinasabi nito ay tila mas nahumaling ako sa
mga mata nito. And I
can't get my eyes off him. Tila may sariling buhay na kusang kumurba sa isang
matamis na ngiti ang labi ko.
Hindi ko alam kung gaano kami katagal na nagtititigan, smiling like an idiot. But
no one dared ro break the
glance, hangga't sa tawagin na ni Bonbon ang atensyon namin.
"Okay na po pwede na kayong gumalaw."
That, woke me up from my trance. Agad akong napalingon rito. He was busy doing
something on his board.
Tumayo si Safe upang silipin ang gawa nito. I saw how amusement crossed his eyes as
he stared at the
masterpiece.
Nilingon ako ni Safe at bahagyang niyulod ang ulo niya na tila tinatawag ako para
lumapit roon. Agad naman
akong tumalima.
My heart skips a beat when I stared at the caricature with awe. It was beyond
majestic. It was priceless. Ang
ganda ganda ng pagkakagawa nito. Plus, the view is so candid and so natural.
Safe and I were looking at each other, with our eyes sparkling with joy and our
lips curved in a priceless
smile.
"I wont trade that piece to anything else in the world." He said as he keeps his
eyes on the painting.
Maging ako. If I am to have that piece, I'll carry it down to my burrial.
_____
"I'm really sorry Ica kung biglaan ang pag-uwi natin." Sabi ni Safe habang
isinasara ang travelling bag nito.
"That's okay Safe, ang mahalaga'y makauwi tayong agad. Tito Enrique needs you
more." Sabi ko habang
patuloy sa pagliligpit ng mga gamit namin. "Anyway how is he?"
Kanina'y pagkagaling namin sa park ay pumunta kami sa Tam Awan Village, we still
managed to reached the
top view when Safe received a phone call from his mom. He's daddy is in the
hospital dahil inatake daw ito
sa puso. Safe told me that tito Antonio had been stressing himself to work na
siyang hindi na dapat nito
ginagawa.
"Mom said he's okay." Simpleng sagot nito.
Safe was never a father's boy pero pilit man nitong itago ay alam kong labis labis
din ang pag-aalala nito sa
ama.

P 13-3
We were all set and ready to go, when Safe stopped me. Nangunot ang noo ko nang
lapitan ako nito at
nakangiting tumayo sa harap ko.
He then reached for my left hand and put a bracelet on my wrist. It's a black and
white bracelet na tila gawa
sa makapal at lumang dahon. My heart beats ten times faster nang makita ang
nakasulat sa makinis at manipis
na bato sa gitna noon.
Safe & Ica
Nang lingunin ko ang kamay nito ay mayroon din itong suot na ganoong bracelet.
"Maganda?" He asked.
Awtomatiko naman ang naging pagtango ng ulo ko.
"Saan mo ito nakuha?"
He just shrugged. "What important is, you liked it."
Umiling ako at tinitigan ang mata nito. "I love it." I love you.
He smiled tenderly at me na tila nagpapugto na sa hininga ko. Oh god how can he be
so gorgeous?!
"I know you do."
Hindi ko alam bakit bigla akong nailang sa paraan ng pagtitig na ginagawa nito
sakin.
I chewed my bottom lip before facing the floor. Ilang segundo ang lumipas bago ito
kumilos.
"Tara na? Mahuhuli na tayo sa bus." Sabi nito bago buhatin ang mga gamit namin.
Hindi na ito pumayag sa gusto ng ina nito na ipasundo kami. He said we managed to
get here by our own, so
we'll be back by our own.
I sighed deeply and smiled before walking my way to the door. I roamed my eyes in
the four-cornered room.
Goodbye Baguio, thanks for a priceless experience.

Pita hahahahaha mag.pretend ka nlng din na you're not affected. kasi si Safe
nagmamanhid manhiran ang drama. ikaw din. maglaro kau ng
taguan......taguan ng feelings! ?????? The real lover is the man who can thrill you
by kissing your forehead. Love is something eternal; the aspect
may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon.
Soulsexual (n.) - a person who is sexually attracted to
another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand what is not
for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series
collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose
Rocamora

P 13-4
Chapter 13
40.7K 1.2K 51
by frappauchino

"Safe.." Mula sa pagkakayuko ay nag-angat ito ng tingin ng tawagin ko.

Namumungay na ang mata nito. Mula nang makarating kami kaninang madaling-araw ay
dito kami agad sa
ospital dumiretso. Under observation parin ng mga doctor ang kondisyon ni Tito Nio,
pag dating naming ay
pina-uwi na muna naming si Tita Laura para makapagpahinga. Kaninang matapos ang
pananghalian ay
pinauwi rin ako ni Safe para daw makapag-pahinga ako kahit papaano. Natulog ako ng
dalawang oras
matapos noon ay bumalik rin ako ditto para kamustahin si Tito Nio, maging si Safe.
"What are you doing here? You have to rest." Nahahapong sabi nito.
"You have to rest." Balik ko sa sinabi nito. "Kanina ka pa dito Safe, kailangan mo
rin mag-pahinga. Umuwi
ka muna, kumain ka magpahinga kahit bukas ng umaga ay bumalik ka dito."
Umiling ito. "I'll stay here." He whispered, bago muling iniyuko ang ulo sa magka-
hugpong na palad na
nakapatong sa tuhod nito.
I sat beside him and caressed his back. "Kumain ka kahit konti lang Safe." I
sighed. "Hindi makakatulong
kung pati ikaw magpapabaya sa sarili mo."
"I hate dad yes. But I hate seeing him in that bed. Hindi ako sanay na walang
naninita ng lahat ng ginagawa
ko." I can feel the sadness in his voice.
Safe and Tito Nio were close when he was little. Mga panahong hindi pa siya
marunong humindi sa ama. But
as Safe grew older, unti-unting tinubuan ng ego at pride at natutong manindigan sa
kung ano ang gusto.
However, at some point of his life ay si Tito Nio parin ang nasusunod. Na siyang
naging dahilan ng pagusbong ng galit ni Safe para sa ama. I know how he hates his
father for running his life, but I know that he
loves him so much that he'll die obeying all his will.
"Soon he'll get up there, tapos sisigawan ka kasi mukhang ikaw naman ang ico-
confine pag pinagpatuloy mo
yang ginagawa mo." Naiiling kong sabi, before I brushed my fingers to his hair.
Nilingon ako nito. "It's never easy Ica."
"Sino ba nagsabing madali?" I smiled. "Kaya mo yan. Pagsubok lang to. Paano si Tita
Laura kung
panghihinaan ka ng loob."
He didn't say a word. He just stared at me intently.
"Ice cream?" I grinned. Para lamang pagtakpan ang muli na namang pagdagundong ng
puso ko sa loob ng
dibdib ko.
I know Safe too well, hindi man halata dahil sa laki niyang tao at sa kilos at
ugali nito. Safe's stress reliever
is cookies and cream icecream.

P 14-1
He smiled gently. "You never fail to lighten up my day."
I can feel my cheeks heat up. Kaya agad akong nag-iwas ng tingin, saka ko lamang
napansin na nakatayo na
pala si Tita Laura sa nakabukas na pintuan ng private room.
She was smiling while watching us. Agad naman akong nahiya kaya mabilis akong
tumayo atsaka tinulungan
ito sa ilang paper bags na bitbit nito atsaka humalik sa pisngi nito.
"Good evening po tita."
"Good evening din anak." She smiled gently at me. Bago salubungin ang papalapit na
si Safe.
"Mom, akala ko bukas ka na ulit pupunta. Its past eight in the evening, dapat ay
nagpapahinga ka na." Sabi
nito habang humahalik sa pisngi ng ina.
Inabala ko ang sarili ko sa pag-aayos ng kung anu-anong pagkain na dala ni Tita
Laura.
"Hindi ako makatulog sa bahay na wala ang papa mo." Malungkot nitong sabi bago
lapitan ang natutulog
nitong asawa.
I can feel a tight squeeze in my chest sa nasasaksihan kong pangungulila ni Tita
Laura sa asawa.
Kusa akong dinala ng mga paa ko papalapit sakanya. I gave her a tight hug. Tita
Laura is like a mother to me.
She treats me as if I am her own daughter. Kung minsan nga'y mas anak pa ang turing
nito saakin kaysa kay
Safe. Pag nag-a-out of the country sila ni Tito Nio ay mas marami itong uwing
pasalubong para saakin kaysa
para kay Safe.
"Tita, everything will be okay. Malakas si Tito Nio. Lahat ng yan ay kayang niyang
lagpasan." Pag-aalo ko
dito.
She gently caressed my arms that was wrapped to her as she wipes out her tears.
"Thank you Ica." Nilingon nito si Safe na blankong nakatingin sa kawalan. "Samahan
mo na munang kumain
ang anak ko, at pilitin mong magpahinga." Pabulong nitong pakiusap na agad ko
namang sinangayunan.
_____
"Huwag mo na akong ihatid pa. Kaya ko na. Magpahinga ka na." Sabi ko kay Safe nang
akma itong tumayo.
Dito kami sa unit niya dumiretso dahil mas malapit ito sa ospital. It took me
millions of "please" bago ko ito
napapayag na umuwi.
"Ihahatid na kita. Madilim na." Pagpupumilit nito habang unti-unti ng bumabagsak
ang antok na antok na
nitong mga mata.
I can't help but chuckled. I cupped his face and stared at his sleepy eyes. "Ikaw,
mamang pagod. Matulog ka
na lang okay? Kaya ko na. Magtataxi nalang ako. Hindi ko kasi ma-contact si Kuya
Drake e." I sighed
"Dito ka na matulog."

P 14-2
I rolled my eyes. "Hindi pwede. There's no available room here. Iisa lang ang
kwarto dito, yun yung kwarto
mo."
He then rolled his sleepy eyes. "Na parang hindi tayo nagtabi nang isang magdamag
sa Baguio." Sabi nito
bago humikab.
Agad naman akong pinamulahan ng mukha. Bakit ba kailangan paulit-ulitin ang bagay
na iyon?!
Nag-iwas ako ng tingin. "No choice tayo nun!"
"Edi let's pretend like we have no choice again." He shrugged.
Diyos ko Josef Anton bakit ba ang taba taba ng utak mo!
"Alam mo Safe matulog ka na ha? Yang kinakalawang mong utak kung ano ano na naman
ang naiisip." I
yawned.
"See? Antok ka na rin eh. Halika na matulog na tayo." Naglakad ito papalapit saakin
at hinila ang kamay ko
papasok sa kwarto niya.
Agad nitong ibinagsak ang katawan as he turned his gaze on me and tapped the other
side of the bed. As if
inviting me to join him.
I didn't make any single move, I just stared at him lazily lying on the bed.
"Marian Danica, don't make me drag you to bed." May pag babantang sabi nito.
I rolled mg eyes and lazily walks towards the vacant space on bed.
Agad nitong hinila ang bewang ko dahilan para padapa akong mapahiga sa tabi niya.
He smiled before closing his eyes. Bakit ba napakagwapo mo Anton?
Abala akong pagmasdan ang mukha nitong halos nakabisado ko na nang magsalita ito.
"Am I a bad son to my father Ica?" Bakas ang kalungkutan sa boses nito.
Umiling ako kahit pa alam kong hindi naman niya ako nakikita. "No. Masunurin ka nga
eh" I joked.
He chuckled. "Dito ka lang Ica. Wag mo kong iiwan. I need you Danica."
I smiled. Hindi ko alam pero tila inililipad sa alapaap ang puso ko sa mga
naririnig ko. "Himala hindi isa sa
mga fuck buddy mo ang kailangan mo." I laughed.
Muli itong tumawa. Pikit ang mga mata at sa inaantok nitong boses ay muli pa itong
nagsalita. "Who needs
their company if I already have you here by my side."
Agad na bumilis ang tibok ng puso ko lalo na ng hapitin niya akong papalapit
sakanya. I can feel my cheeks
burning. Hindi na ito muli pang gumalaw at maya maya pa'y naramdaman ko na ang
payapang paghinga nito

P 14-3
indikasyon ng mahimbing nitong pag-tulog.
Pinagmasdan ko itong maiigi. Josef Anton Castañeda, ang lalaking mahal na mahal ko.
Ang tanging lalaking
mahal ko. Kusang tumaas ang kamay ko para haplusi ang pisngi nito, ang matang
nakapikit, ang hintuturo ko
ay malayang hinaplos ang kilay nito pababa sa ilong, pababa sa labi nito.
I swallowed as my thumb brushed into his firm and kissable lips. Doon nakulong ang
aking mga mata.
Isa lang, isa lang naman. Tila ano mang oras ay tatalon na ang puso ko mula sa loob
ng dibdib ko. I bit my
lower lip. Danica huwag kang malandi pwede ba?!
Isa lang naman e, isa lang promise. Idadampi ko labg saglit.
I swallowed hard, nararamdan ko na ang untiunting pamumuo ng pawis sa noo ko. My
heart is beating
hundred times faster than the usual.
Oh god! Sorry na please? Hindi ko na talaga kaya. Saglit lang talaga promise!
I shut my eyes tight bago unti-unting inilapat ang aking mga labi sa labi ng
himbing na natutulog na si Safe.
Tila ako nakuryente sa pagkakadikit ng aming mga labi.
Parang may sariling buhay ang mga labi ko at bahagya iyong bumukas at kusang
sinipsip ang ibabang labi ni
Safe. How can he be so sweet? Literally!
Tila ayaw ko na sanag humiwalay nang maramdaman ko itong gumalaw ay mabilis akong
lumayo.
Laking pasasalamat ko at hindi ito nagising.
Kinurot ko ang sarili ko dahil sa kalandiang nagawa ko. Hindi naman ako malandi
nagmamahal lang!
Yuck nako! Ang corny ko na naman!
Kinapa ko ang labi ko. My second kiss. I can't help but smile from ear to ear. I
chewed my bottom lip to help
myself from screaming.
Safe Castañeda is not just my first kiss. But also my second kiss.
_____
Hi lovesss vote and comment and comment and comment ha?! Love you??????
HAHAHA GAGO KA ICA ?? Aw. Sweet ???? The real lover is the man who can thrill you
by kissing your forehead. Love is something
eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos
Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is sexually
attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand
what is not for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY
SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful
Goodbye -Generose Rocamora

P 14-4
Chapter 14
38.5K 1.1K 36
by frappauchino

"Dina, ito na yung Carrot Cake." Sabi ko sabay lapag ng tray na may laman na
dalawang slice ng carrot cake
sa kitchen counter.
"Ay ma'am sandali lang ho ihahatid ko lang po ito sa table 15." Sabi nito habang
nagmamadaling naglakad.
Napailing nalang ako at inikot ang tingin sa paligid. Lahat ng staff ay abala sa
kanikanilang gawain. I sighed
bago tignan muli ang resibo sa top counter para malaman kung para sa anong table
iyon.
Table 17.
Ako na mismo ang lumabas ng kitchen at nag-serve noon. Napakaraming tao ngayon sa
Alfresco Grill sa di
ko malaman na kadahilanan.
Nangunot ang noo ko nang makita si Safe sa table 17 kasama ang isang napakapayat na
babae. Kumakain pa
ba ang isang ito?
Binalingan ako ng tingin ni Safe nang ilapag ko ang tray sa lamesa nila. Hindi ko
alam kung bakit ba palaging
nagngingitngit ang kalooban ko sa tuwing makikita ko siyang may kasamang iba. Na
para bang bago pa sa
akin iyon.
"Ica." Nakangiting bati nito sakin. "This is George my friend."
Isang pilit na ngiti ang pinakawalan ko nang ngitian ako ng babae.
"Hi Ica." She smiled tenderly.
"Hello" Halos hilain ko ang mga salitang iyon palabas ng bibig ko. "Enjoy your
meal." Sabi ko bago
tumalikod.
"Ica" Safe called me. "Dito ka muna, join us." Anyaya nito.
Napairap ako sa kawalan, nananadya ba itong talaga?
Bahagya ko nalang itong nilingon. "Maraming aasikasuhin sa loob. Marami rin kasing
customers, wala pa si
Kuya Drake kaya magttrabaho na muna ako."
"Saglit lang naman eh." Pamimilit nito.
"Papasok na ko." Yun lang at nagdirediretso na ako papasok sa loob.

_____

P 15-1
"Ma'am wag mo naman pag-initan iyang itlog." Natatawang puna sakin ni Mina. Isa
siya sa mga kitchen staff
ni Kuya Drake.
Doon ko lang napansin na halos magtapon-tapon na pala mula sa bowl ang mga itlog
dahil sa paraan ng pagbate ko dito.
Nagngingitngit talaga ang kalooban ko sa di malamang kadahilanan.
"Urgh!" Daing ko bago bitawan ang ginagawa ko. "Nakakainis!" Inalis ko ang cap ko
at padabog ko iyong
inilapag sa lamesa.
"Ako nalang ditto ma'am." Pag-ako nito sa ginagawa ko. "Pahinga po muna kayo."
I sighed deeply bago nahahapong naupo sa upuan na naroon. Ipinikit ko ang aking mga
mata kasabay ng
paghilot ko saaking sentido.
Hindi ako makapag-trabaho ng maayos dahil ang buong isipan ko ay naiwan sa lamesang
iyon nila Safe. I
can't stop myself from thinking kung ano ang maaring pinag-uusapan nilang dalawa.
Kung ano ang ginagawa
nilang dalawa. Kung sino ang George na iyon? Safe was never befriend with other
girls. And if he is, then
bakit hindi ko kilala iyon?! Ilang taon na kaming palaging mag-kasama sa araw-araw
na ginawa ng diyos!
Tumayo ako at kusang humakbang ang mga paa ko patungo sa maliit na bintana kung
saan tanaw na tanaw ang
lamesa nila Safe. I gritted my teeth when I saw how they laugh and talk. Ikinuyom
kong maiigi ang aking mga
palad.
"Tuwang tuwa hindi naman maganda! Ang payat payat pa! Hindi naman ata yan
kumakain!" Inis kong bulong,
habang salubong ang mga kilay na nakatingin sakanila.
"Kung nakamamatay lang ang mga tingin, siguro'y bumulagta na ang dalawang iyan."
Natatawang sabi ni Mina
sa likuran ko.
Agad naman akong nag-iwas ng tingin at muling bumalik sa ginagawa ko. Inabala ko
ang sarili ko sa pagdedesign ng chocolate cupcake gamit ang icing.
Narinig ko pa ang mahinang pag-tawa ni Mina sa likuran ko. Hindi na ito nag-salita
pa pero alam kong
inoobserbahan nito ang bawat galaw ko. And I'm too tired to care.

Lumipas ang ilang sandali at abala parin ako sa pag-de-design ng mga cupcakes na i-
binake ni Mina nang
marinig kong bumukas ang pinto ng kitchen door.
"Hello sir Safe." Bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko nang marinig ko ang bati
na iyon ni Mina sa
pumasok.
Pinilit kong huwag ipahalatang naapektuhan ako sa pagdating niya. Pinagpatuloy ko
ang aking ginagawa.
"Ica." Tawag nito saakin. Nakita ko sa peripheral vision ko ang pag-upo nito sa
kitchen stool na malapit
saakin.
P 15-2
Pinili kong huwag itong pansinin. I don't know why I'm mad, but I am MAD!
Noong nakaraang linggo ay inilabas na sa ospital si Tito Nio. Natutuwa ako sa
nangyari na iyon dahil sa
wakas ay mabuti na ang kalagayan niya at mapapanatag na ang loob ni Tita Lora.
Hindi ko alam kung ilang oras ang lumipas nang matapos ko nang malagyan ang lahat
ng cupcakes ng design.
Si Mina at ang iba pang mga kitchen staff ang nag-asikaso ng mga pinag-gamitan ko.
Inalis ko ang gloves sa
kamay ko at ang apron kong suot pati ang cap bago ako tumungo sa sink para mag-
hugas ng kamay. Mayamaya pa ay isa-isa silang lumabas ng kitchen room, nang marinig
kong mag-salita si Safe.
"Ica, siguro naman pwede na tayong mag-usap." Sabi nito kasabay ang isang malalim
na buntong hininga.
"Ano ba yun?" Pormal kong tanong na pilit na itinatago ang pagka-irita sa boses ko.
"Galit ka ba sakin?"
"Bakit naman ako magagalit?" Sabi ko habang nag-kukunwaring abala sa pag-checheck
ng Pastries Menu List
na ginawa ni Kuya Drake.
"I know you too well. Galit ka sakin. Bakit?" Pangungulit nito.
Naramdaman kong lumakad ito papalapit sakin dahil umarya na naman ang puso ko sa
pagtibok na tila
lalabas na sa dibdib ko.
I chewed my bottom lip and tried to keep my focus on what I'm reading, nang isara
iyon ni Safe.
"I patiently waited na matapos mo ang lahat ng ginagawa mo para tayo makapag-usap.
But why does it seems
like you're avoiding me." Sabi nito.
"I am not." Bulong ko.
"You are."
"Hindi nga sabi bakit ba ang kulit mo?!" I hissed.
"Kung hindi talaga, tumingin ka nga sakin." He commanded.
Umirap ako at hindi nag-abalang tumingin pa rito. "Hindi ako galit."
"Then look at me."
Hindi ako umimik. Bigla na lamang niya akong hinatak paharap sakanya. He then
cupped my face as I pursed
my lips at iniiwas ang mga mata ko sakanya.
"Bakit ka ba nagagalit?" Pabulong nitong tanong habang iniipit sa likod ng tenga ko
ang mga hibla ng buhok
ko na kumawala sa hairnet na suot ko.
Bakit nga ba ako nagagalit? Kasi nagseselos ako.

P 15-3
Pinilit kong ikawala ang mukha ko sa kamay niya. Atsaka ako tumalikod at umupo sa
isang stool sabay na
nagyukong muli ng ulo sa set of menu na kanina ko pang binabasa.
I heard him sighed. "May nakuha na kong model para sa masterpiece ko."
Sukat doo'y biglang napataas ang tingin ko sakanya. With my brows meeting at the
center of my forehead.
"Si George."
Biglang umakyat ang galit na kanina pang nagngingitngit sa puso ko papunta sa ulo
ko.
"May nalalaman ka pang "Ica be my masterpiece, be my masterpiece" dyan tapos
maghahanap karin naman
pala ng iba!" Padaskol akong tumayo atsaka ibinalibag sa lamesa ang hawak kong menu
book. "O edi sige
yung bulalo na yun ang ipinta mo! Buto't balat naman ang isang yun! Hah! Ewan ko
lang kung manalo ka."
Patuloy kong litanya habang inaalis ang hairnet sa ulo ko.
Nagiinit talaga ang ulo ko. Naghanap pa pala talaga ito nang iba samantalang
inalokalok nito iyon sakin!
Urgh how I hate him! Or shall I say how I hate the idea of him painting another
naked body!
Maya maya pa'y narinig ko ang marahan nitong pagtawa. "Nagseselos ka ba?"
I pouted. Oo! Nagseselos ako! Mariin kong pinigilan ang sarili kong isigaw ang nasa
saloobin ko. Na halos
itutop ko na ang kamay ko sa aking bibig.
I startled when I felt his arms around My waist hugging me from behind. I swallowed
hard.
"Hindi mo naman kasi sinabing gusto mo pala." Damang dama ko ang init ng hininga
nito sa batok ko, as he
rested his chin on my shoulder. "Sigurado ka na ba?" Humigpit pang lalo ang kapit
nito sakin.
Kusa naman ang naging pag-tango ng ulo ko. Sigurado na ba ako? Siguro nga. Its just
a one painting. One
nude painting.
"Are you really sure?" Muli pa nitong tanong.
Muli akong tumango. Para sa pangarap ni Safe. For his goals and dreams.
Ilang sandali kaming nanatili sa ganoong posisyon nang magsalita itong muli.
"Thank you Ica." I can sense happiness in his voice and it made me wanna melt right
there and then. "You just
don't know how happy I am."
I smiled and closed my eyes.
A painting wont kill me. Isa pa'y it was Safe. Si Safe na lalaking pinakamamahal
ko. Si Safe na best friend
ko. I'll do everything for him.
At isa pa'y mas mabuti na na ako ang gawin nitong modelo kaysa sa sino pang
nakapaligid. Kagaya na lamang
ng George na iyon na halos mahiya na ang patpat sa payat.

P 15-4
"Thank you." Muli pa nitong bulong bago ako bigyan ng isang magaang na halik sa
kanang pisngi ko.
Oh Safe!
_____
Vote and comment comment ????
Uy wag ka ganyan kay george! Parehas mo lang din sya na patay na patay sa isang
lalake ?? mas malupit nga lang yun. Level up galawan non
hahaha HAHAHA ANG SAVAGE MO KAY MARTINA!! ?? The real lover is the man who can
thrill you by kissing your forehead. Love is
something eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again #7
-Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is
sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to
understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5:
Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 15-5
Chapter 15
42.4K 1.1K 35
by frappauchino

"Kaya mo to Danica, okay?" Pagkausap ko sa sarili ko habang nakatitig sa salamin. I

am wearing a soft pink
robe with nothing underneath. Tanging ang boots na umabot two-inches below the knee
ang suot ko bukod sa
robang nakabalot sakin.
Narinig ko ang marahang pagkatok mula sa labas ng silid. Isinara kong muli ang
aking mga mata. A painting
wont kill me. Pilit kong isinisiksik sa isipan ko ang baluktot kong katwiran.
"Are you nervous?" Tanong nito nang buksan ko ang pintuan.
Bahagya akong umiling kahit pa halata naman na ang pangangatog ng tuhod ko.
Pinigilan kong mapapiksi nang hawakan ni Safe ang magkabilang balikat ko. "Ica you
have to trust me. Kung
ano man ang mangyayari sa loob ng apat na sulok na kwarto na ito, ay mananatiling
tayo lang ang may alam."
Nag-iwas ako ng tingin. Malabo iyon, dahil matapos namin itong gawin ay i-papasa
niya ang painting ng
hubad kong katawan sa international competition. Which means, maaaring makita ng
lahat ng tao sa buong
mundo.
Tumango ako. "L-let's get this thing done Safe." I said, almost a whisper.
Doon ay naramdaman ko ang pagbaba ng mga kamay niya sa mga kamay ko, salitan niya
iyong dinala sa mga
labi niya. "I won't harm you."
He gave me a reassuring smile that I answered with a reluctant smile.
I felt my inside shiver when his hands reach the tail of the robe, untying it.
Maaring marinig na ni Safe ang
tibok ng puso ko sa sobrang kalakasan niyon, at alam kong malabo na maitago ko pa
ito.
I closed my eyes ng dahan dahan kong maramdaman ang pagdaiti ng lamig sa balat ko
nang unti-unti nitong
alisin ang robang pinagkukublian ng katawan ko.
I can feel my feet sweating inside of the leather boots when the robe finally
abandoned my body.
Dahan dahan kong iminulat ang mata ko, just to meet Safe's eyes covered with clouds
of fiery passion gazing
intently at my whole glory. Na tila gusto kong bumalik sa loob ng banyo dahil sa
intensidad ng ginagawa
nitong pagmasid saakin.
Ako na ang umiwas ng tingin at bahagyang tumilhim dahil hindi ko na kakayanin pa
ang pagka-ilang na
nararamdaman ko sa aking dibdib.
I can feel volts of sensation covers my system when he speaks. "You're beyond
beautiful Ica."
I can feel my cheeks burning on what he said, agad akong nag-iwas ng tingin at
pilit itinago ang
pinaghalohalong kaba, takot, hiya, excitement at lahat na siguro nang pwedeng
maramdaman ay nasa akin na.
P 16-1
"T-tara na, p-para matapos na." Sabi ko saka naupo sa isang stool na dapat kong
upuan.
Hindi ko na alam kung gaano na ako katagal na nakaupo rito, nakaayos ayon sa
pormang sinabi ni Safe. With
my back slightly bent. Siniguro nitong hindi makikita ang mga pribadong bahagi ng
katawan ko, he just want it
be a little sultry.
Nakamasid ako kay Safe habang abala siya sa pagkakayuko niya sa ginagawa niya.
Maya-maya'y naglilipat
ito ng tingin saakin. Who would've ever thought that a painter could be this sexy.
Kita ko kung paano
nangungunot ang mga noo nito, kumikibot ang mga labi maging ang bawat pag-galaw ng
kamay nito ay mariin
kong tinutukan ng pansin.
Josef Anton Castañeda. The man I have fallen in love with. Ang lalaking tangi kong
minamahal.
Nang mag-angat ito ng tingin ay nag-tama ang mga mata namin. Bahagya kong nakita
ang pag-daan ng
pagnanasa sa kanyang mga mata. O baka guni-guni ko lang iyon.
Ako na ang naunang nagbaba ng tingin dahil muli'y hindi ko na naman kinakaya ang
ginagawa nitong pag-tigin
saakin.
Halos ilang sandali rin ang lumipas ng ibaba nito ang lapis na hawak. "Sige na Ica,
magbihis ka na at ihahatid
na kita." He smiled bago simulan ligpitin ang mga pinag-gamitan.
Isinuot kong muli ang roba na suot suot ko kanina. "T-tapos na? Pwede ko bang
makita?"
He then smiled. "Kulang pa, wala pa masyadong buhay yung painting. But once its
done, ikaw ang unang
makakakita. I promise."
I nodded. Hindi ko alam kung bakit ba ganito nalang ako palagi pag dating kay Safe,
I always ended up
nodding on what he said.
I make a quick change at pag-labas ko'y nailigpit na ni Safe ang lahat ng kagamitan
nito. Handa narin ito para
ihatid ako. Sa loob ng sasakyan ay tahimik lamang kaming dalawa. Walang kibuan na
para bang kapwa
kaming naiilang sa nangyari.
Itinuon ko ang aking paningin sa labas ng bintana ngunit ramdam ko ang maya't maya
nitong pag-sulyap
saakin.
Nakita ko sa loob ng bahay ang sasakyan ni Kuya Drake pag-baba ko sa sasakyan ni
Safe. Napailing na
lamang ako, sa wakas ay umuwi na ang isang iyon.
"Ica" napalingon ako mula sa pagbubukas ng gate nang marinig ko ang pag-tawag ni
Safe.
"Oh?"
"Thank you." Naglakad ito papalapit saakin at ang tambol sa dibdib ko ay nagsimula
na namang tumugtog.
I let out a laugh. "Kanina ka pa thank you ng thank you, ilang you're welcome ba
ang kailangan mo?" Idinaan
ko sa biro ang nararamdaman ko.
P 16-2
He smiled. "Seriously, thank you."
"Seriously, you're welcome." I chuckled.
Ibinaba nito ang ulo nito para sana bigyan ako nang halik sa pisngi nang makarinig
kami nang malakas na pagtikhim.
Sabay kaming napa-angat ng tingin sa balkonahe ng second floor kung saan nakatayo
sa tapat ng barandilya si
Kuya Drake at kunot-noo kaming pinagmamasdan.
"Oy pre." Nakangiting bati dito ni Safe.
Bahagya lamang nitong tinanguan si Safe bago ako binalibgan. "Pumasok ka na.
Tumawag ang mommy mo,
sabi ko'y tatawagan mo siyang agad pag-dating mo."
I nodded. Agad kong nilingon si Safe at binigyan ng isang matamis na ngiti.
"Goodluck sa painting mo."
"I know I'll win." He said with all assurance and confidence.
"Ang yabang mo. Umuwi ka na nga." We both chuckled nang bigla ulit akong tawagin ni
Kuya Drake na may
pag-kairitable na ang tono.
"Danica! Pumasok ka na."
I rolled my eyes heavenward. "Ito na po." Nilingon kong muli si Safe bago ngitian.
"Bye bye."
He nodded. "Tatawagan nalang kita mamaya." Sabi nito bago bigyan ng munting halik
ang pisngi ko.
Naramdaman ko na naman ang walang sawang pagkabog ng dibdib ko.
"Pumasok ka na." Nakangiting sabi nito.
I nodded. "Mag-iingat ka."
He smiled, the kind of smile that could make every women swoon right there and
then. "Yes ma'am." Sabi
nito bago tingungo pabalik ang sasakyan as he waved "Bye."
Inantay kong mawala sa paningin ko ang hummer ni Safe bago ako pumasok sa loob ng
kabahayan. Dumiretso
ako sa silid ko para tawagan sila mommy. Halos isang oras din kaming nagkamustahan
nang maisipan kong
bumaba dahil narin sa gutom.
Naabutan ko si Kuya Drake na kumakain mag-isa sa hapag na tila masama ang timpla.
Naupo ako at
sinabayan itong kumain.
Lumipas ang ilang minuto na namayapa ang katahimikan nang magsalita ito.
"What's the real score between you and Safe?" Tanong nito bago muling kumain.
"Wala." Sagot ko, dahil wala naman talaga.

P 16-3
"Ipapaalala ko lang sayo Ica, si Josef Anton Castañeda ang isang iyon. Ayokong
dumating ang panahon na
iiyak ka nang dahil sakanya." Mababakas ang pag-aalala sa boses nito. "He's more
than a womanizer. He's
beyond that. And belive me, I know every inch of him. He's a good friend of mine,
at ayokong masira iyon
dahil sinasabi ko sayo pag nakita kitang umiyak ng dahil sakanya. Mabuting maghanap
na siya ng pagtataguan
niya. And I'm not kidding Ica." Seryosong sabi nito.
Kuya Drake, had always been a kuya to me ever since and I'm so lucky about that.
Alam ko rin kung ano ang
ibig nitong sabihin. Alam ko rin kung gaano kadelikado ang pagkakahulog ng loob ko
kay Safe. But what can I
do? The more na pinipigilan ko ang sarili kong mahalin siya'y pakiramdam ko mas
lalo lamang akong
nahuhulog sakanya.
"W-wala naman namanagitan samin ni Safe." Pagtatanggi ko.
"Alam kong para kay Safe wala. Hindi marunong makaramdam ng pagmamahal ang isang
iyon. Sex is over
love, para sakanya. Para samin. At ayokong maging isa ka sa mga babaeng mabibiktima
ni Safe. Hinding
hindi ko siya mapapatawad Danica. Lalo pa't alam kong para sayo, kahit hindi mo
sabihin sakin. Alam kong
higit pa sa kaibigan ang turing mo sakanya." He shrugged. "I'm more than a brother
to you. Kilalang kilala
kita."
Pinili kong huwag na lamang pahabain pa ang usapan at magpatuloy na lamang sa
pagkain. Hindi na rin pa
itong muling nagsalita. Maya maya pa'y tumayo na ito.
"Don't tell me I difn't warned you. And please heed my warning." Sabi nito bago
lumapit sakin at halikan ang
tuktok ng ulo ko. "Good night."
Isang buntong hininga ang pinakawalan ko pagkaalis ni Kuya Drake. Tama siya. Tama
lahat ng sinabi nita.
Para kay Safe ay wala lang lahat ng ito.
Heed him? E paano pa, matagal na akong nahulog, o nagpatihulog sa mapanganib na si
Safe.
_____
Guyyyyys! Comment comment naman dyan oh. Hahaha?????? Vote vote.
SWEET COUSIN NAMAN NI DRAKE! ???? SWEET COUSIN NAMAN NI DRAKE! ???? The real lover
is the man who can thrill you
by kissing your forehead. Love is something eternal; the aspect may change but not
the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon.
Soulsexual (n.) - a person who is sexually attracted to another's being as a whole.
"Acceptance is the ability to understand what is not for you."
ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA.
ZWCS#5: Beautiful Goodbye Generose Rocamora

P 16-4
Chapter 16
40.4K 1.2K 120
by frappauchino

Mabilis na lumipas ang mga araw. It's been almost a month since that painting thing
happen. Still, hindi parin
mawala iyon sa isip ko. Sa tuwing magkikita kami ni Safe, hindi ko maiwasang isipin
at tamaan ng hiya
kapag maiisip ko na nakita na niya ang lahat ng maari ko pang itago. He've seen my
all. And I feel so
ashamed. Pero ano pa nga ba ang magagawa ko. Siguro'y dapat ko nalang iyon
kalimutan.
Napalingon ako nang makarinig ng click ng camera. Sinamaan ko ng tingin si Ten, but
he just gave me a grin.
"Tennessee kanina ka pa ha!" Inirapan ko ito, bago muling kumagat sa hamburger na
hawak ko.
Isang malutong na tawa naman ang isinagot nito saakin. "Ang cute mo kasi lagi kang
nakanguso ang lalim pa
ng kunot ng noo." Iniakbay nito ang braso saakin. "Ano ba kasi yang iniisip mo at
napakalalim naman ata."
"Wala" Sabi ko habang pinagpapatuloy ang pagkain. "Ano ba kasing pumasok sa isip mo
at bigla ka nalang
pumunta dito?"
Simula nang I-add ako ni Ten sa facebook ay nagkaroon na kami ng constant
communication, he'd been
visiting me here at Alfresco Grill since last week at ngayon nga ay binisita nga
ako nitong muli. Ayaw nitong
pumasok sa loob ng grill dahil maraming tao, he said na its better if we stay here
outside, in front of his car.
"Wala lang namiss lang kita." He said as he take in another bite of his sandwich.
"Namiss tapos ang dala mo burger lang." Irap ko.
"Yan lang kaya ng budget ko e" He shrugged as he chuckled.
Napailing nalang ako. We were laughing when I noticed someone is eyeing on us. It
was Safe, nalipat ang
tingin ko sa babaing kasama nito, kasabay ng pagtatagis ng bagang ko.
He's with George.
Naramdam ko ang pagngingitngit ng damdamin ko nang lumingon ito kay Ten na
nakaakbay parin saakin ang
mga braso habang umakbay naman ito kay George at iginiya paloob ang payatot na
iyon.
Sa inis na nararamdaman ko ay hinila ko papasok ng grill si Tennesse with his hand
holding mine.
Naramdaman ko ang pagkabigla nito, but he never bothered to care. Pag-pasok naming
sa loob ay agad kong
namataan ang dalawa na umupo sa two seat table malapit sa window side, doon ko sa
mismong katabing
lamesa niya hinila si Tennessee.
"What do you wanna eat?" Medyo malambing kong tanong kay Ten nang makaupo kami.
Muli itong natigilan pero tinawanan lamang nito ang ginawa atsaka tumikhim bago
sumagot. "Anything, basta
gawa mo."
I giggled, yung medyo may halong kalandian. Na siyang nagpalingon kay Safe sa
kinaroroonan namin. Hindi
P 17-1
ko ito nilingon kahit pa pakiramdam ko'y napapaso akong unti unti sa mga titig
niya.
"Sige, I'll just get a slice of the cake I baked earlier. Ikaw ang una kong
patitikimin nun." Nginitian ko ito ng
matamis bago tumayo at nag-tungo sa kitchen.
Halos mapasigaw ako ng may marahas na humila ng braso ko papaharap sakanya. My eyes
were welcomed
by Safe's angry face.
"What the fuck is that idiot is doing here?!" He shouted.
"What the fuck are you doing here?!" Ganting sigaw ko. "Hindi ka pwedeng pumasok
dito! This is just for our
staffs!"
"I don't give a fuck." Balewalang sabi nito. "Who is he to you?"
If I could only melt on the intensity of his gaze, baka bumaha na rito sa loob ng
kusina.
I met his gaze with equal intensity. "It's none of your business."
"I'm making it my business." Di magpapatalong sabi nito.
"Bakit ikaw? Who's George to you?" Inis kong tanong.
Bakit ba ang hilig nito mangwestiyon sa kung sino ang sinasamahan ko? Samantalang
ako'y kahit na gustong
gusto ko hindi ko parin ito mapakealaman sa lahat ng bagay na gagawin o ginagawa
nito! Everything here is
bullshit!
Nakita kong natigilan ito bago mangunot ang noo. Maya maya pa'y may sumilay na
ngiti sa mga labi nito.
Isang mapanganib na pagngisi. "Tell me, nagseselos ka ba kay George?"
Maang na napatingin ako rito. I was shocked beyond its word. Yes I am! I am
jealous! So jealous! But I just
can't voice it out. "I am not." I smirked "Ikaw? Nagseselos ka ba kay Tennessee?"
It was his turned to get stunned, na agad nitong pilit na itinago sa isang malakas
na halakhak. "Why should I?"
I shrugged. "Yun naman pala eh. Para saan pa itong usapang to." I faked a smile.
"Go back to your date and
I'll go to my date."
Tumalikod na ko para ihanda ang cake na ipapatikim ko kay Ten. Wala akong narinig
na kahit ano pero alam
kong nariyan parin si Safe, dahil hindi padin humuhupa ang mabilis na pagkalabog ng
aking puso.
I heard a deep sigh before I felt him stormed out of the room, banging the door.
I chewed my bottom lip bago pakawalan ang hiningan kanina ko pa pinipigilan.
_____
"Masarap?" Excited kong tanong habang nginunguya ni Ten ang piraso ng cake na nasa
plato nito.

P 17-2
I can help but anticipate for his answers. He smiled and nodded. "Sobra. This is
probably the best cake I
tasted all my life."
"My ass. Liar." Napalingon ako nang marinig ang mahinang bulong ni Safe mula sa
kabilang mesa. I shot him
a glare. He shrugged looking so innocent. Inirapan ko ito at ibinalik ang atensyon
kay Ten.
"Oh, how sweet of you Ten." I smiled sweetly at him.
I heard a loud tsked at hindi ko na kailangan pang lumingon para malamang galing
iyon kay Safe.
Hindi ko na ito pinansin at itinuon na lamang ang buo kong atensyon sa kausap kong
si Ten.
Hindi ko mapigilan ang pagirap nang umabot sa pandinig ko ang paglalandi ni Safe.
"You know what, you're becoming more and more beautiful."
I heard a short giggle, more like an indulgent laugh. "Spare me Josef it's not like
I didn't know you."
"I'm stating a fact. Gumaganda ka. You're sexier than the last time. Nagkakalaman
ka na."
"Oh c'mon." Isang mahinang pagtawa ang ginawa ng babae.
Sexy? Ayan na ba talaga ang persepsyon ng sexy ni Safe? By gods! She's like a
victim of anorexia.
"Ica? Are you listening? You're spacing out." Natatawang sabi ni Ten.
"A-ah s-sorry." Napahiyang sabi ko bago ngumiti.
Narinig ko ang mahinang halakhak ng halimaw sa kabilang mesa pero hindi ko na ito
nilingon dahil tiyak na
ikatutuwa nito iyon kung sakali mang gawin ko.
"Kung ano man ang iniisip mo'y nakatitiyak akong hindi ka masaya. Sa mga pairap
irap mong iyan, maging
ang pagsasalubong ng kilay mo." He chuckled.
"Ewan ko sayo. Samantalahin mo na ang pagkain mo diyan dahil sa susunod ay may
bayad na yan." I laugh
nang bigla nitong kurutin ng mariin ang kanang pisngi ko.
"Cute as ever."
"Masakit ha!" Mariing ko ring pinisil ang ilong nito bilang ganti. "Bully as ever!"
Napaigik ito na siyang nagpahalakhak sakin. Still the same old Tennessee De Guia I
met years ago.
"Yan. Mas bagay sayo ang tumatawa kaysa nabgungunot ang noo." He sincerely said.
"Wag mo na kong bolahin pa. Di ka na makakalibre ng isa pang slice." I laughed.
"Wala namang nakakatawa, tawa ng tawa." Mahina pero sapat upang umabot sa tenga ko
ang bulong na iyon
ni Safe.

P 17-3
Pinilit kong magkunwaring walang Safe sa paligid at ipinagpatuloy ang pakikipag
kwentuhan ko kay Ten.
Hanggang sa maisipan na nitong umuwi dahil may pupuntahan pa raw ito.
Hinatid ko ito hanggang sa sasakyan nito. "Mag-iingat ka. Thank you pala sa
pagbisita mo. Pati sa burger." I
chuckled.
He laughed. "Oo na ipagdiinan mo na burger lang ang dala ko. Masarap naman diba?"
I nodded and rolled my eyes. "Oo na. Wala na akong sinabi pa. Sige na baka mahuli
ka pa sa pupuntahan
mo."
"I'll text you once I get home." He smiled as he bow his head, giving my cheek a
peck.
Bakit ganun? Ganun din naman ang ginawa sakin ni Safe nung nakaraan, pero bakit kay
Ten ni hindi man
lamang bahagyang bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi gaya ng pagtibok nito
maramdaman lang niyang nasa
paligid si Safe. This is impossible!
Isang pilit na ngiti ang isinukli ko rito bago ito tuluyang magpaalam.
Pagbalik ko sa grill ay nagdirediretso na ko sa kitchen at hindi na muli pang
bumalik sa lamesang inabandona
namin ni Ten.
Akmang isusuot ko ang apron ko nang may humaklit ng braso ko paharap.
Si Safe.
Tila may banda na naman na tumambay sa puso ko para mag-jamming. Napakagaling ng
drummer nila in
fairness. Ang lakas ng pagkalabog sa puso ko na tila gustong majoyak ng dibdib ko.
Nakatitig lamang kami sa isa't isa. Walang kumikilos. Walang nagsasalita.
I felt his thumb hardly brushed my cheek to where Ten landed his lips. He tsked.
Still not uttering a single
word.
"Nagseselos ako." Tila hirap na hirap nitong bulong.
"Ako rin." Pabulong kong sagot. Pakiramdam ko'y tinakasan na ng lakas ang buong
katawan ko nang magsalita
itong muli.
"Ako lang dapat best friend mo." Sabi nito habang matamang nakatitig sakin.
Best friend. Bakit pa ba nauso ang salitang iyan?!
_____
Sorry sa super tagal na update mga mahal! Tutulog lang ako saglit sa Usapang Puso
naman ako maguupdate.
Love you guys thanks sa support mwa!
More comments, more update :)

P 17-4
VOTE&COMMENT??????
Haynako safe. Osige ikaw bestfriend si ten boyfriend! Ano gusto mo? Hurur ?? The
real lover is the man who can thrill you by kissing your
forehead. Love is something eternal; the aspect may change but not the essence.
Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.)
- a person who is sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is
the ability to understand what is not for you." ZETA
WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA.
ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose
Rocamora

P 17-5
Chapter 17
38.6K 996 22
by frappauchino

"Safe.." I heard her moaned as I sucked the flesh of her neck gently. Na lalong
nagpaliyad dito, giving me
more access.
I heard the elevator tinged open but that didn't stopped us from kissing to our
heart's content. I'm fondling her
very sexy ass as she keeps on rubbing her thing to my member.
We walked towards the door of my unit without breaking our passionate kiss.
"Safe.." She moaned my name softly as I closed the door behind us.
I ravagedly throw her to my bed and positioned myself above her, assulting the
generous jigs under my nose.
She can't help but writh under me as I give her tits a nice show.
"Ugh.. Safe.. I love you.."
I smirked. And continued pleasuring her body.
Blinded by alcohol, after a few minutes I was moving deeply on top of her. Rushing
my way, reaching the
dose of heaven. She kept on murmuring my name like a chant. While I don't even know
her name, for Christ's
sake. She's just one of the sluts on the club, ready for an overnight fuck. Wanting
to get her pussy whipped.
I shutted my eyes wanting to keep my focus on what I'm doing.
Suddenly an image of a woman pops in my mind. Naked woman. Her rounded eyes. Her
small upturned nose.
Luscious lips. And those little curves on her both cheeks.
Ica..
_____
"Tita?" Takang sabi ko nang sagutin ko ang phone ko pagkarinig ko ng boses sa
kabilang linya. Ang kaninang
pikit kong mata'y ngayo'y dilat na dilat na.
Anong magandang dahilang ang magtutulak kay Tita Lora upang tawagan ako ng alas-
tres ng madaling araw,
sa kalagitnaan ng kahimbingan ng aking pagtulog.
"Yes Ica, ako nga ito." Kahit halata naman na sa boses ay sinigurado ko paring
mabuti at sinulyapan ang
screen ng cellphone ko. It's crystal clear, si Tita Lora nga ang kausap ko.
"T-tita, napatawag kayo." Sabi ko habang isinusuklay ang kaliwang kamay ko sa buhok
ko.
"Ica, naaabala ba kita?" Nagaalalang tanong nito na nagpakunot pang lalo sa noo ko.

P 18-1
"Hindi naman po. Bakit po?" I asked.
"Naririto ako sa condo ni Safe Ica, can I ask you to come over? I need to talk to
you about something." I
frowned as I nodded as if she's gonna see me.
"What about tita?" I asked again.
"It's something personal that I need to discuss to you right at the moment." Hindi
parin nawawala ang
pagkabahala sa boses nito na siyang nagpausbong ng kaba sa damdamin ko.
"Tita. W-wala namang nangyari kay Safe na masama diba?" I asked as my voice
trembled. I was hoping
against hope for his safety.
"He's safe." Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi nito. "Nothing to worry about his
safety hija."
I can't help but give out another sigh. "Mabuti naman po, sige po tita. I'll be
there in a bit." Yun lamang at
pinutol ko na ang tawag.
Kung ano man ang dahilan ni Tita Lora ay wala akong ni katiting na ideya. But with
the thought of it, it made
my heart keeps pounding.
Halos treinta minutos din ang lumipas nang marating ko ang condo ni Safe. Alam ko
ang passcode nun pero
pinili ko parin na mag-buzzer. Agad naman akong pinag-buksan ni Tita Lora.
I roamed my eyes around the receiving area of his unit. Safe is nowhere of sight.
"Si Safe tita?" I asked as I sitted on the couch.
"He's asleep. He's drunk." Nangibabaw ang pag-kadisgusto sa tinig nito.
Hindi na ako nabigla pa roon. Tita Lora never tolerate Safe's activities. Hindi
miminsang pinagsabihan niya
si Safe tungkol sa pag-inom at pang-bababae nito. But Safe is Safe. All I can do is
rolled my eyes at the
thought. Kumbaga yang si Safe, parang "pabebe girl" walang makakapigil.
Kumunot ang noo ko nang may makitang pulang bagay sa ilalim ng single seater couch.
Hindi ko mapigilang
yukuin iyon at damputin.
Panty?
My eyes grew wide at agad kong binitiwan iyon. Napalingon ako kay Tita Lora.
She's horrified!
"Oh my god!" Naeeskandalong bulalas nito. "So I threw that woman out of my son's
condo without anything
covering her.." Hindi na nito kinaya pang ituloy ang sasabihin. "Oh god!" Sabi nito
habang naglakad patungo
sa kitchen.
Sumunod naman ako rito. Hindi ko alam kung bakit, pero tila naninikip ang dibdib ko
sa kaalamang may
dinala na namang babae rito si Safe. Lugar niya to, teritoryo niya ito. Wala akong
karapatan na pigilan siya sa

P 18-2
anumang gusto niyang gawin. Pero hindi ko maintindihan bakit nasasaktan ako.
Nakita kong kumuha si Tita Lora ng tubig at mabilis iyong ininom. Nakita ko rin ang
pagtaas baba ng dibdib
nito dulot marahil ng pagkabigla.
"Oh Ica, hindi ko na talaga alam ang gagawin ko sa batang iyan." Naiiling na sabi
nito. "Am I a bad mother?
Mali ba ako ng ginawang pagpapalaki sa anak ko?"
Hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng awa para dito. I know how Tita Lora became a
very supportive
and very hands on mom to Safe.
Nilapitan ko ito at binigyan ng mahigpit na yakap. "Tita, hindi ikaw ang may
kasalanan na matigas ang bungo
niyang anak mo."
"Kanina'y parang biniyak ang puso ko nang makitang may ibang babaeng nakahiga sa
kama ng anak ko."
Sadness lace her voice. "I know that its normal nowadays, the premarital sex thing.
But I can't help myself
feeling sad at the thought that my son is doing that sin most likely every single
night."
"Tita, Safe is a good man. Napalaki niyo po siya ng tama. Maaring mahilig talaga
yung anak niyo, pero tita
mabuti siyang tao. Wala siya kailanmang inapakang iba. He followed Tito Nio's will,
mapaluguran lang
kayo." I looked at her and smiled. "I know how much he loves you and tito. Para kay
Safe, wala ng mas
mahalaga pa sa kung anong makapagpapasaya sainyo."
Ngumiti ito ng matamis. "Mahal mo ba ang anak ko Ica?"
The question she just asked caught me off guard. "T-tita." I swallowed maybe ten
times. But it wont harm me
if I answered her with the truth. I smiled. "Safe is selfless, caring and loving.
He might be annoying
sometimes, rude everytime, arrogant at all times. But he's who he is. He can't fake
his feelings, did I say he's
annoying? He is in a cute way. Safe is lovable in the most natural way. Hindi na
nga po ako nagtataka kung
bakit kabikabilaan ang mga babaeng kusang naghuhubad ng panty para mapaluguran
siya." I rolled my eyes.
"He's a charmer, a very sweet charmer. He has everything a woman wanted for a man
tita. Safe is perfectly
imperfect."
Lalong lumawak ang ngiting nakapaskil sa mga labi nito. Her eyes were glowing.
"Hindi ko na yata kailangan
pang marinig na mahal mo nga ang anak ko. You know what Danica, hindi ka narin
naman iba saamin. You're
like a daughter to me and I love you just how I love my son. Ayokong umabot sa
puntong masira ang buhay ng
anak ko hija. Maari ba akong makiusap sayo na tulungan mo ko, sana'y pagbigyan mo
ang pabor na hihilingin
ko sayo hija."
I frowned. Bigla kong naramdaman ang pagbilis ng tibok ng. Puso ko sa antisipasyong
nararamdaman ko sa
kung ano man ang mga sususnod na salitang lalabas sa bibig ni tita.
"A-ano po iyon tita?" I stammered.
"Help me fix my son's life."
I nodded. "Basta ho kaya ko wala pong problema, pero kilala naman ho natin ang anak
ninyo. Malabo pong
mapagbago natin iyon."

P 18-3
Ngumiti ito, isang matagumpay na ngiti. "Are you with me?"
I have no choice but to nod my head. Ano ba ang nasa isipan nitong si Tita Lora
bakit tila may kakaiba akong
nararamdaman?
What is this I'm feeling?
Bakit pakiramdam ko'y maling mali ang pag-tango na ginawa ko?
She smiled again before speaking.
My eyes widened as I listened to her words. Namamanghang tinitigan ko ito, is she
real?
Talaga bang pumapasok pa sa isip nito ang lahat ng sinasabi nito?
Lora Castañeda, stating those thoughts right under my nose?
Merciful father wake me up from this nightmare.
Ngayon nga siguro'y pinagsisisihan ko na ang pag-tangong ginawa ko kanina.
It was such a playful trick.
_____
Loves, hope you love the update. Comment kayo for faster ud hahaha thanks love you!
VOTE&COMMENT????
PS: tnry ko magupdate sa Usapang Puso, I just can't mejo broken hearted pa si madam
e hahaha. But soon
guys don't worry. I love you??????
Mahiya ka naman kay Ica. Bestfriendzone na nga ?? Anton and lora... The real lover
is the man who can thrill you by kissing your forehead.
Love is something eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again
#7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a
person who is sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the
ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5:
Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 18-4
Chapter 18
37K 1K 38
by frappauchino

I touched my chest with my two hands as I stared at Safe's sleeping form. He was
peacefully asleep, with his
lower body covered by soft sheet. And I bet my whole life, he's wearing nothing
underneath.
I chewed my bottom lip, nakadapa ito sa kama at ang ulo'y nakabaling sa kabilang
gilid. My eyes darted to
his muscled arms, biceps that are to die for down to his toned back. I'm definitely
drooling, papaano pa kaya
kung nakikita ko ang mukha nito. Tulog na tulog ito, ni hindi nga nito namalayan
ang paggising ng ina nito sa
babaeng kasama nito sa kama kanina. Marahil ay pagod na pagod ito na sinamahan pa
ng apekto ng alak.
Tama ba ang gagawin ko?
Tama ba ang ginawa kong pag payag?
I shut my eyes and put my hands together as I silently prayed. Diyos ko, sana'y
mapatawad niyo ako sa
gagawin ko. Sana po'y mapatawad din ako ni Safe sa gagawin ko.
Isang kasinungalingan. Isang mabigat na kasinungalingan na maaaring magpabago ng
relasyon naming dalawa.
I keep on praying as I slowly undress myself. Habang unti-unti ring inaalala ang
mga salitang sinabi ni Tita
Lora kanina, na ngayo'y nasa labas parin ng sala.
I was sleeping in my bed a couple of hours ago, what the heck am I doing here?! Oh
god!
"You love my son Ica, I can feel that he loves you too. Kung hindi man, ay alam
kong mahalaga ka
sakanya. Pasasaan ba't mamahalin karin ng anak ko." Ngumiti ito saakin bago
magpatuloy. "At gagawa
tayo ng paraan para mahalin ka niya ng lubos." Napakunot namang agad ang noo ko.
"Tonight, you'll
sleep with Safe completely naked." Nanlaki agad ang mga mata ko. Is she out of her
mind?! "Then
something chichè will happen the next morning. I'll be coming into his room,
stunned on what I will be
seeing. Itatali natin si Safe sayo! Pipikutin! I wont stop until he marries you!"
Matagumpay pa itong
ngumiti.
"No" yan ang tanging lumabas sa bibig ko. Is she for real? Is this really
happening?! "Tita hind----"
"You love my son right?" She asked and I cant help myself but nod. "And you don't
want him to fathered
another girl's child right?" I nodded for the second time. "Then that's it!
Hihintayin pa ba natin na
magkamali siya at masira ang buhay niya?"
"Pero tita---"
"No buts Marian Danica! I wanted what's best for my son. And I know that its you
who'll be the best for
him." She said as she smiled genuinely.
I was taking my last piece off when he suddenly moved. Na biglang nagpabilis pang
lalo sa tibok ng puso ko.
Sa takot na baka mahuli ako nito. I was biting my lower lip as I held my breath
nang bumaling ito paharap sa

P 19-1
kinatatayuan ko, nabitin sa kalagitnaan ng binti ko ang huling saplot sa katawan ko
as I stopped my track.
I sighed in relief when he dose back to sleep. I don't know if this is the right
thing to do. I know this is a
desperate measure just to win Safe. But who cares about who when it comes to
someone they love the most?
Desperada ng matatawag pero nandito na ako. Hindi ako susuko sa kahit ano mang
laban patungkol kay Safe.
I'll fight until I win his heart. Even if it takes forever, even if I have to cross
the sea of fire. Walang
nananalong hindi lumalaban.
My body was shivering, my legs wer wobbly as I walked my way towards the bed where
Safe is peacefully
sleeping. Hindi ko alam kung dahil ba sa nakabukas na aircon, oh dahil sa presensya
ni Safe na
nakakapagdulot sakin ng ganitong epekto simula ng makilala ko siya. Kahit pa siguro
nasa gitna kami ng
disyerto ay panginginigan parin ako ng laman sa tuwing naririyan siya.
Dahan dahan akong humiga sa tabi nito habang ibinabalot ang kumot na nakabalot rin
dito.
I turned my back to him bago kipkipin ang kumot sa dibdib ko. Hindi ko alam kung
paano ko pakikiharapan si
Safe matapos ang kagagahan kong ito.
I shut my eyes forcing myself to sleep. Let tomorrow take care of itself.
_____
He extended his arms to the naked body next to him as he wrapped his leg to her,
rubbing his erection into
her naked flesh.
He heard her moaned gently. A very soft moan that hardened his member even more. He
frowned while his
eyes still close, her moans seems to be a music to his ears. And doesn't remember
beeing engrossed to her
moans last night.
His palms go across her tiny waist up to her generous breast that making the
"harder" "hardest" that he almost
think of exploading.
"Ica.." That name automatically slipped into his tongue when he heard her moan his
name.
Kung paanong katabi niya ito sa kama ngayon ay hindi niya alam, kung totoo man ito
o panaginip man ay hindi
na niya nanaising magising pa. He doesn't know a single thing.
It was her voice. That's he was sure of.
Marian Danica Vinluan is the only one who could make him feel that way with the
sound of her voice.
Hindi na nito napigilan pa ang init na nararamdaman. If it's a dream then he'll
drown himself into nightmare
as a punishment dahil pinagnanasaan niya ang best friend niya. Ang taong tanging
may buong tiwala sa lahat
ng kakayanan niya. The only woman who makes him feel love beyond the meaning of the
world. The woman
that values him like a precious stone. Ang babaeng hindi nararapat sa isang kagaya
niya.
Pumaibabaw ito sa babae bago nito gawaran ng mumunting halik ang leeg nito. He felt
his fingers stroking his
hair in a not so gentle way as she moaned his name repeatedly.

P 19-2
He never wanted to open his eyes dahil baka lamunin siya ng katotohanan.
His palm encircled into her firm breast that fits his hand perfectly as if it was
made only for him.
Na lalo namang nagpasiklab sa init na nararamdaman nilang dalawa.
His lips trailed down from her neck down to the tip of her breast as his hand
slowly made its way to the apex
of her tight, touching the most sensitive part of her mody making her cry for more.
He can't help but groaned as he slowly strokes her folds with his fingers making
her spread her legs wider.
He can feel her wetness down there. He can feel how ready she is for his take off.
Sex have never been this exciting for him as it is now. If this is really happening
he might take this as the best
moment of his life.
"Safe.." A soft moan escape her lips one more.
"Ica.." He answered.
Hindi siya pwedeng magkamali. It was her voice. It was Ica's.
He groaned when she all of a sudden moves her hips toching the tip of his member.
He held her hips tight, moving it away from his thing. "Easy babe.." If she keeps
on doing that he might lose
all his sanity and rammed her hard until they're both senseless.
She moaned as if begging for something.
This might be the best dream in his tweny eight years of living. He thought.
If dreams were always like this, then he don't mind sleeping all his life.
He gently rubbed his member to her mound when he suddenly heard a loud gasp. And
he's pretty sure it
wasn't hers.
He then open his eyes meeting her wide opened eyes.
"Ica?" He was beyond shocked. He wasn't dreaming at all! "Papanong--"
He stopped as he saw fear in her eyes. No way! My gaze moves down to my heard
member touching the
opening of her wonder.
Her beautiful wonder. Seeing it upclose made his thing crazy hard. And making him
wanna continue what he
is supposed to do.
It wasn't a dream. It's now crystal clear.
Napalingon siya sa pintuan nang may tumikhim na lalong nagpakunot sa noo niya at
lalong nagpagulo sa

P 19-3
isipan niya.
His mom. Standing at the door frame with her beautiful face void of any emotion as
she stares at him.
Agad naman itong napabalikwas ng bangon not forgetting to pull the blanket,
covering Ica's body.
Nilingon niya ito as he puts his boxers on na napulot niya sa sahig.
She's beating red sa hiya na inabot nito sa pagkakakita ng ina niya sa kanilang
dalawa, inside his room.
Doing wonders.
"Mag bihis na kayo at kailangan natin mag-usap." Mariin at walang enosyong sabi ng
ina niya bago naglakad
papalabas ng pinto.
He keep his gaze at her na pilit namang iniiwasan ng isa.
Paanong ito ang naroon at hindi ang babaeng kasama niya kagabi? Patuloy na gumugulo
ang tanong na iyon sa
isipan niya kagaya ng pambubulabog ng katawan nito sa ibabang bahagi ng katawan
niya.
_____
Early Christmas gift hahahaha. Comment dali naaaaaaaaaaaa! Para sipagin ako mag-ud
agad hahahahaha.
Love you babes!
Vote&Comment??
PANG FAMAS!! ???? HALA OH.MY.GOSH ?? The real lover is the man who can thrill you
by kissing your forehead. Love is something
eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos
Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is sexually
attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand
what is not for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY
SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful
Goodbye -Generose Rocamora

P 19-4
Chapter 19
36.2K 991 28
by frappauchino

"What happen Danica?" Bungad sakin ni Safe paglabas na paglabas ko ng cr.

Napayuko akong agad at iniwasan ang mapanuring tingin nito. My heart is thumping,
but its not like the usual
beat of it nang dahil lang sa naririyan si Safe. Its thumping hard because of the
nervousness that I'm feeling
right now. Takot. Takot na baka malaman nito ang dahilan kung bakit katabi ako nito
sa kama kanina.
"E-ewan ko. H-hindi ko alam." I stammered.
"Anong hindi mo alam Danica?!" Halata na ang pagkainis sa boses nito. "Paanong
natulog ako na alam kong
iba ang kasama ko at nagising ako na ikaw na ang katabi ko?!" He's almost shouting,
na siyang nagtulak ng
mga luha ko mula sa mga mata ko.
I don't kniw what to say. Hindi ko maaring sabihin sakanyang idea ng mama niya na
tabihan ko siya sa
pagtulog. Na palabasin kong may nangyari samin. This is so bullshit!
I heard him sighed then he just stormed out of the room with heavy feet.
Nanghihinang napaupo ako sa kama ng marinig ko ang malakas na pag-sara ng pinto.
Tama ba ang ginawa kong ito? What would happen next? Hindi ko alam. I was so
impulsive the other night.
That's all I can remember. Oh good lord.
_____
"You'll be marrying Ica, Safe." Tahimik na sabi ng ina nito sakanya na nakatayo sa
gilid ng ama niya.
Agad namang napabaling dito si Safe na masama ang tingin. "What?! No way!" He
hissed, habang pilit na
inaalala ang lahat lahat nang nangyari kagabi. But he couldn't seem to find the
answer.
He then turned his gaze to Ica na tahimik na nakaupo sa one seater couch habang
nakayuko sa pinagsiklop
nitong palad. She's like a child that will gonna cry any moment now.
And that's bullshitting him! Totoo bang may nangyari sakanila? Totoo bang
pinagsamantalahan niya ang
kahinaan ng babaeng buong buhay niyang pinrotektahan? But he saw no stain on the
sheet of the bed. But then
not all virgins bleed. Crap!
"Walang nangyari samin." Hindi niya alam kung bakit iyon ang lumabas sa bibig niya,
isa lang ang alam niya,
iyon ang nasisiguro niya.
"Don't give me that bull Josef Anton!" Sabi ng ama nito with a controlled anger.
"Hindi ako pinanganak
kahapon. Knowing how sex starved you are. Walang maniniwalang nagtitigan kayo ni
Ica buong magdamag."
Totoo ang sinabi ng ama nito. Kahit pa siguro sa kahit na kaninong santo niya
ikwento ang nangyari ay
walang maniniwala sakanya. Miski siya'y hindi niya alam kung paano papaniwalain ang
sarili niya sa
P 20-1
sinasabi ng puso niya.
Gago siya, oo. Pero hindi siya ganun kagago para gawin ang mga bagay na alam niyang
magdudulot ng
malaking kaguluhan sa buhay nilang lahat.
_____
"Ica, may nangyari ba sainyo ng anak ko kagabi?" My heart froze the moment Tito Nio
asked me that
question.
Mahigpit kong ipinagsiklop ang kamay ko kasabay ng pagbilis ng tibok ng mga pulso
sa katawan ko. Ano nga
ba ang isasagot ko?
Nagangat ako ng tingin at mga mata ni Safe ang agad na sumalubong sakin. Hindi ko
kayang basahin ang
halohalong emosyon na bumabalot roon. Ang mga mata niya'y tila apoy na para bang
gusto kong matunaw sa
mismong kinauupuan ko.
Ibinaling ko ang tingin ko kay Tita Lora na animo'y humihingi ng saklolo. She just
gave me a nod, as if
encouraging me to tell the truth. Rather to tell the lie we planned.
I swallowed hard before nodding my head. I heard how Safe muttered a curse na tila
humiwa sa puso ko.
Safe is barely living his life at alam kong wala pa sa isipan nito ang pag-aasawa.
All he wanted to do now is
just relax, chill and fuck every girl he wanted to bed. He hasn't lived his life to
its fullest yet. Ganito na ba
ako kasama para ipagkait rito ang buhay na tanging magpapasaya rito? But I love
Safe much as I love myself.
Mas na hindi ko kakayaning sa ibang babae siya matali pag nagkataon na may
madusgrasya sia. Which is not
impossible! Sa araw araw na ginawa ng diyos na iba't ibang kweba ang tinatahak ng
isang ito.
"This is bullshit." Narinig kong bulong nito.
"Josef Anton. You'll be marrying her." Mariin na sabi ni Tito Nio. "I'm sorry
Danica, don't worry hija
itatama natin ang mga maling nagawa saiyo ng anak ko."
Hindi ko maiwasang makonsensya sa senseridad na nanggagaling sa boses ni Tito Nio.
Hindi ko na
magawang iangat ang tingin ko sakanya.
"Tatawagan ko si Alicia at ako na ang magpapaalam sakanya ng nangyari." Narinig
kong sabi ni Tita Lora.
Sabay sabay kaming nananghalian sa condo unit ni Safe sa kagustuhan narin ng mag-
asawa. Tahimik ang
lahat, minsan ay naguusap si Tito Nio at Tita Lora ngunit si Safe na nakaupo sa
harapan ko ay nanatiling
tikom ang bibig.
His eyes never left me. Sa tuwing magaangat ako ng tingin ay nasasalubong ko ang
mukha nitong walang
mabakas na emosyon. Malayong malayo sa Safe na kilala ko. Ni hindi rin nito
ginagalaw ang pagkaing nasa
plato nito na inilagay ng mama niya.
Pinilit kong ibaling ang atensyon ko sa pagkain kahit na tinakasan na ako ng gana
kanina pa.
Maya maya'y tumunog ang buzzer ng unit ni Safe. Si Tita Lora ang siyang nagpresinta
na tumayo at mag bukas
noon.
P 20-2
Halos malaglag ang panga ko nang makabalik si Tita Lora sa komedor kasunod si Kuya
Drake na matalim na
nakatitig saakin.
"Kaagad akong tinawagan ni mommy ng malaman ang nangyari. Uuwi na siya mamaya."
Sabi nito matapos
bumati kay Tito Nio.
"Tinawagan ko ang mommy mo Drake, handang panagutan ng anak ko ang nangyari."
Napailing nalang ako.
How can tita fake her expression and make it seem so natural and real.
Hindi sumagot si Kuya Drake patungkol sa bagay na iyon. "Nagpunta lang po ako dito
para sunduin si
Danica."
Tango naman ang isinagot ni Tito Nio. "Sige na. Dapat rin magpahinga ng pinsan mo.
Ano't ano man ang
mangyari'y masisiguro kong hindi makakatakas ang anak ko sa responsibilidad."
Binigyan nito ng isang
matalim na tingin si Safe. But he doesn't seem to care. Blankong nakatuon lamang
ang mga mata nito sa plato
na nasa harapan nito.
Nagpaalam narin ako kanila tita pero hindi ko na magawa pang magpaalam kay Safe.
Dahil hindi man niya
sabihin ay nararamdaman ko ang galit na inilalabas ng katawan nito.
Hanggang sa makarating kami sa bahay ay hindi ako iniimik ni kuya Drake. At hindi
ako sanay roon.
"Kuya." Tawag ko rito na nagpahinto sa paghakbang nito sa puno ng hagdan.
Hindi ito sumagot pero alam kong handa itong makinig sa susunod kong sasabihin.
"Kuya I'm sorry." Halos
pabulong kong sabi. Hindi ko alam kung para saan iyon pero alam kong masama ang
loob nito saakin.
"Kung hindi lang sa respeto na meron ako para sa mga magulang ni Safe ay baka nasa
ospital na siya
ngayon." I heard him sighed. Napayuko akong agad nang lingunin ako nito bago
naglakad papalapit saakin.
"Ilang beses na kitang pinagsabihan Ica. Nagpadala ka parin sa kapusukan."
"I love him" yun lamang ang naging tanging bulong ko.
"Crap that love!" Asik nito. "You know I love you right? You're my sister. Hindi
ako makapapayag na may
manggago sayo. Alam mo bang galit na galit ako sa sarili ko kasi hinayaan kong
makapasok si Safe sa
sistema mo to the point na maging ikaw ay hindi mo na siya magawang itulak
palabas."
Hindi ko na napigilan pa ang paglabdas ng luha sa mukha ko. Kung nasasaktan si kuya
sa nangyari'y natitiyak
kong ganoon rin si tita nang malaman niya iyon. Paano pa sila mommy at daddy?
Sinaktan ko ang pamilya ko.
Sinaktan ko si Safe dahil lamang sa pansarili kong kaligayahan. I'm so selfish.
Naramdaman ko ang pagyakap sakin ni kuya na lalong nagpahagulgol sakin.
"Hush now Ica, huwag kang matakot. Nandidito lang kami para sayo. Hindi ka namin
papabayaan."
"G-galit ka" bulong ko.
"Itong galit na nararamdaman ko, mawawala rin to. Hindi to mahalaga. Ang mahalaga
madamayan ka namin.
Matulungan."
P 20-3
"Sorry. S-sorry." I sobbed.
Naramdaman ko ang marahang paghagod nito sa likod ko. "Tama na mag pahinga ka na."
Hanggang kailan ko kakayanin ang pinasok kong ito? Simula palang ito ngunit tila
dinudurig na nito ang buong
pagkatao ko. Si kuya, si tito, si Tita Ali, ang mga magulang ko. Si Safe. Lahat
sila niloko ko. Lahat sila
lolokohin ko.
May maganda bang kahahantungan lahat ng gagawin ko? Bakit pakiramdam ko sa ginagawa
ko lalo ko lang
nilalayo ang loob ni Safe saakin? Bakit pakiramdam ko mas nasasaktan akong
nasasaktan siya?
Tama pa bang ituloy ang lahat ng ito? Pero paano ko ititigil ang nasimulan ko nang
hindi matitinag sa galit na
maaring ipukol sakin ni Safe?
Kakayanin ko ba na ipagpatuloy ito? Pero kakayanin ko rin bang harapin ang galit ni
Safe sa panloloko ko
sakanya?
Magulo. Lahat magulo.
Isa lang ang alam ko. Mahal ko si Safe. Lahat ng ito ay nangyari dahil sa
pagmamahal ko sakanya.
_____
Merry Christmas! Hohoho??
Comment comment naman aba! I love you guys!
VOTE&COMMENT??????
Naloloka ko sa mama ni safe jusko But love is supposed to be selfless, Ica. The
real lover is the man who can thrill you by kissing your
forehead. Love is something eternal; the aspect may change but not the essence.
Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.)
- a person who is sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is
the ability to understand what is not for you." ZETA
WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA.
ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose
Rocamora

P 20-4
Chapter 20
37.7K 1K 44
by frappauchino

"Ala-una na. Schedule ng pagpapasukat mo para sa gown mo diba?" Malamig na sabi ni

Mika.
"Miks sorry na." Pabulong kong sagot. Isang linggo na simula nang mangyari ang
isang kasinungalingang
nasimulan ko. Ang kasinungalingang nagpabago ng lahat hindi lang sa pagitan namin
ni Safe, kundi maging sa
mga tao sa paligid namin.
Si Mika, alam kong gaya ni kuya ay hindi man nila sabihing masama ang loob nila
saakin ay nararamdaman
ko iyon. Even Tita Ali, she never said a word at katulong siya ni Tita Lora sa
pagaayos ng kasal pero alam
kong desmayado siya sakin. Tita Ali is a believer of sex after marriage, bata pa
lamang ako ay itinanim na
niya saaking isipan ang kahalagahan ng purity ng isang babae. That a virgin woman
is priceless. Kaya alam
kong disappointed siya saakin. Pero paano ko sasabihing hindi ko naman binali o
sinuway lahat ng itinuro
niya saakin? Na hindi ko pa naman talaga naisusuko ang bataan.
Nang ipaalam ni tita ang nangyari kay mommy at daddy ay wala akong narinig na
salita mula sakanila.
They're not mad, but definitely they're not happy on what happen. They expected
alot from me. Na hindi ako
mag-aasawa ng ganito kaaga lalo pa't ni minsa'y wala akong iniharap na boyfriend
sakanila.
Si Safe. Isang linggo ko na siyang hindi nakakausap. Halos araw araw kaming
nagkikita para sa preperasyon
ng minamadaling kasal namin pero ni minsan ay hindi niya ako kinausap. He'll drive
me home without saying
a single word. And it breaks my heart.
Ipinahid ko ang likod ng palad ko sa mga luhang nagsisimula na naman sa pagpatak.
Nagulat ako ng punasan mismo ni Mika iyon gamit ang panyo nito. "Hindi ako galit.
Nagtatampo siguro. I
know you love Safe, but I never thought you'd be so gaga over him that you'll
consider marrying him." She
sighed as she gave me a hug I needed the most. "You know what happen to my mom when
my father left him.
Hanggang ngayon she's under medication. Halos mabaliw yung nanay ko Ica. At si
Safe? He's way beyond my
dad and the entire universe knows it. Ayokong mangyari sayo ang nangyari sa mama
ko. You know I love you
right? You're more like a sister to me. Ikaw nalang best friend ko since napakalayo
nila Aubrey."
Napangiti ako sa sinabi niya. "Thank you Miks. I love you."
"Hay nako! O siya wag ka na ngang mag drama pa dyan! Pumunta ka na sa appoinment mo
sa designer mo."
Sabi nito. "Ica alagaan mo ang sarili mo. Wag na wag mong papabayaan ang sarili
mo."
I nodded and gave her a sweet smile. That's why I love this girl so much.
_____
"Breast 36.. Waist 24.. Hips 36.." Sabi ng babae habang sinusukatak ako at ang isa
nama'y nagtatala.
"Napakasexy naman pala kasi ng bride to be."
Binigyan ko nalang ito ng tipid na ngiti bago naglakad palapit sa nakaupong si Safe
na abala sa pagbabasa ng
P 21-1
sports magazine.
"Safe. Kumain ka na?" Sabi ko pagkaupo ko sa tabi niya, leaving distance brtween us
of course.
Gaya ng inaasahan ko, hindi niya ako inimik. Nagpatuloy ito sa pagbuklat ng hawak
na magazine na tila hindi
ako nito nakita.
I smiled bitterly. Ako ang may gawa nito. Ginusto ko to. Dapat panindigan ko.
Bago pa tumulo ang luha mula samgs mata ko sy nagpaalam na ko na lalabas lang muna
ako saglit.
"S-sa labas lang ako." Hindi ko na inantay pa ang sagot niya dahil baka abutin ako
ng habang buhay sa
pagaantay. Mabilis kong tinungo ang daan palabas, at pagkatapak na pagkatapak pa
lamang ng paa ko sa labas
ng boutique ay naglandasan nang muli ang mga luha sa mukha ko.
Naupo ako sa isang bench sa gilid at doon tahimik na umiyak. Nag-mahal lang naman
ako. Ngayon nga'y
ikakasal na ko sa lalaking habang buhay kong pinangarap. Pero bakit parang hindi
naman ako masaya. Kahit
anong kapa ang gawin ko sa dibdib ko ay hindi ko magawang maramdaman ang kasiyahan.
"Ica?" Napaangat ang tingin ko sa pamilyar na boses na iyon.
"Ten?"
He smiled. "Sabi ko na nga ba ikaw yan---" Napahinto ito kasabay ng pagkunot ng noo
nang mapansin ang
pisngi kong basa na ng luha. Agad nitong kinuha ang panyo nito at ito mismo ang
nagpahid ng luha sa mukha
ko. Ilang tao ba ang gagawa niyan sakin ngayong araw? I can't help but laugh
bitterly at myself. "Have you
been crying?" He said stating the obvious. "I'll rephrase it. Why have you been
crying?"
Nagyuko ako ng mukha bago mapait na ngumiti. "Wala."
"Grabe naman yang si wala pinamugto ang mata mo." Sabi nito bago umupo sa tabi ko.
"C'mon, I'm ready to
listen."
Hindi ako umimik. Hindi narin nangulit pa si Tennessee pero hindi niya rin ako
iniwan.
"Why are you here?" Tanong ko.
"May pupuntahan kasi ako sa loob ng boutique na iyan. But that can wait, mukhang
kailangan mo ng kasama.
Baka isipin ng mga tao baliw ka, iyak ka ng iyak mag-isa." I can't help but smile
on what he just said.
I was about to open my mouth to say something when someone called out my attention.
"There you go you are." Safe flashes a smile, a smile that I'm missing a lot. He
then make his way towards us,
pulling me up to my seat. Grabbing my waist. Halos manigas ako sa kinatatayuan ko
ng magbaba ito ng ulo,
reaching my lips. Giving it a soft bite. "I've been looking for you sweetheart.
Nandidito ka lang pala."
Itinikom ko ang bibig kong kusang napanganga sa nangyari. Anong ginagawa nito?
Kanina'y halos ibaon ako
nito sa impyerno sa sama ng mga tingin nito saakin, tapos ngayo'y naglalambing ito?

P 21-2
Eto na naman ang puso ko na ayaw tumigil sa pagkalabog.
"Tennessee right?" He said as he turned his gaze to Tennessee who's now standing in
front of us. "Have you
already invite him to our wedding babe?"
"Wedding?" Kunot noong binalingan ako ng tingin ni Ten.
Agad ko namang iniwasan ang tingin nito. I felt Safe's arm snaked on my waist
pulling me close to him.
"As expected. Well, Tennessee DeGuia?" Ten nodded his head. "I'll send out an
invitation right away.
Masyado na kasing makakalimutin itong bride to be ko."
Bride to be. Ano ba puso wag ka ngang kiligin!? Ano ba kasi itong kalokohan na
ginagawa ni Safe?!
"Paano, mauuna na kami. Marami pa kaming kailangan asikasuhin for the wedding."
Binigyan diin nito ang
salitang "wedding" sa hindi ko malamang kadahilanan pero nagdulot iyon ng kudlit na
kasiyahan sa
damdamin ko.
Tango lamang ang isinagot ni Ten, habang binigyan ako ng isang makahulugang tingin
bago ako akayin ni Safe
pasakay sa sasakyan niya.
"You're getting married. I don't wanna see you be around with other man." Tahimik
nitong sabi habang
nagmamaneho.
I took out a deep sigh holding my emotions again. Dahil kung hindi'y baka magiiiyak
na naman ako.
"Alam na ng buong Pilipinas na ikakasal ako sayo. We've became an instant celebrity
thanks to my mom for
spreading the news." He said sarcastically.
Ibinaling ko na lamang ang tingin ko sa labas ng bintana dahil baka hindi ko
mapigilan ang bugso ng
damdamin ko.
Hindi na ito muling nagsalita sa buong biyahe. Ramdam ko parin ang distansya sa
pagitan naming dalaw. And
I couldn't blame anyone, dahil ako ang siya mismong gumawa noon.
"In two weeks time you'll be Mrs. Castañeda, and I'm hoping you'll behave." Sabi
nito bago ihinto ang
sasakyan sa tapat ng bahay namin.
I just gave him a nod. Pakiramdam ko'y pagod na pagod ako at tila nawala lahat ng
lakas na mayroon ako.
Marahil ay dahil sa walang humpay kong pagiyak. "Magiingat ka. Goodnight." Iyon
lamang at bumaba na ako
ng sasakyan niya.
I rushed into my room, locking the door bago ko itapon ang sarili ko sa kama.
Simula pa lang to ng kabayaran ng mga kasalanan mo Ica.
I deserve his treatment, maybe I deserve worse than that.
Mahal ko si Safe, mahal na mahal. Pero bakit ba kailangan laging may sakit na
kasama ang pagmamahal na

P 21-3
iyon?
Why, this is crazy!
I cried and cried and cried hanggang sa tingin ko'y ubos na ang tubig sa katawan
ko.
Pero hindi siguro talaga to mauubos dahil maya maya lang pagnaalala ko na naman ang
paraan ng pagtrato
sakin ni Safe ay tiyak na kusa na naman nilang tatakasan ang mga mata ko.
Bumangon ako sa kama at kinuha ang picture frame sa bed side table, it was Safe and
I's candid shot.
We seem to be so happy in the photo. Pero ngayon? Hindi ko alam kung magiging
masaya pa nga ba kaming
muli. At kasalanan ko. Ako ang may kasalanan ng lahat ng ito.
"What happen to us my best friend?" Bulong ko bago yakapin ang picture frame. I
closed my eyes as tears fell
down and sadness invades my system again.
I miss you Safe, I miss you so much.
_____
Hi loves! Comment comment don't forget para naman malaman ko kung may intirisado ba
talaga sa kwento
nila Ica at Safe hahahaha. Love you!
Twitter: @frappauchino
Instagram: @frappauchino_
Facebook: https://www.facebook.com/chiaruuuh
VOTE&COMMENT????
Naks. Perfect! Doing something that makes your heart feel heavy means it isn't
right. ?? The real lover is the man who can thrill you by kissing
your forehead. Love is something eternal; the aspect may change but not the
essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon.
Soulsexual (n.) - a person who is sexually attracted to another's being as a whole.
"Acceptance is the ability to understand what is not for you."
ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA.
ZWCS#5: Beautiful Goodbye Generose Rocamora

P 21-4
Chapter 21
39.2K 1.3K 65
by frappauchino

"Ang ganda ganda talaga ng mukha mo. Hindi na nga sana kailangan lagyan ng make-up
kaya lang ayoko
naman matalbugan ka ng mga bisita mo sa labas. Isa pa't araw ng kasal mo. And
wedding day is one of the
most important day in everyone's life. Where you and your beloved be vested in
one." Kinikilig na sabi ni
Jyn bago isara ang make-up kit na inayos nito.
According to Tita Lora, Jonalyn Vera or Jyn Vera is one of the highest paid make-up
artist known
internationally.
Well hindi naman mahalaga sakin kung sino ang magaayos sa akin. But Jon, she's
bubbly and approachable.
Hindi ma-ere. If I hadn't know na isa siyang tanyag na make-up artist iisipin kong
simpleng tao lamang ito.
"Oh, eh bakit malungkot ka?" Kunot-noong tanong nito nang malingunan ako.
"H-ha?" Agad akong napaiwas ng tingin. "H-hindi ah."
"Anong hindi?" She rolled her eyes. "Make-up artist ako. Alam ko kung kailan at
hindi malungkot ang bawat
mukha ng mga tao. At kahit anong make-up pa siguro ang ilagay ko sa mukha mo
mababakas at mababakas
parin ang kalungkutan diyan."
I sighed as I stared at my reflection. Today is the day that I'm gonna marry the
man that I've loved all my life.
I should be the happiest bride right now. But I'm not. Today, I'll be Mrs. Josef
Anton Castañeda, my long
time dream. Pero hindi ko makapa ang kaligayahan sa dibdib ko, bagkus
kalungkutanang siyang
nararamdaman ko. Safe will be mine, at last. Pero bakit parang mas inilayo ko ang
loob niya sakin? Bakit
pakiramdam ko mas lalong naging malabo ang lahat para saamin? Tumingala ako para
pigilan ang pagtulo ng
mga luhang muling nagbabadya.
"Naku! Huwag kang iiyak! Masisira ang make-up mo ang ganda ganda mo pa naman."
Natatarantang
pinunasan ni Jyn ng tissue ang gilid ng mga mata ko kung saan may mga butil ng
luhang malapit ng pumatak.
Napalingon kami sa pinto nang may kumatok at marahan iyong bumukas. I cheewed my
bottom lip to keep
myself from crying when I saw my parents. Kahapon lang sila nakarating at hindi pa
kami nakakapag-usap
dahil narito na ako sa hotel simula pa kahapon dahil nagkaroon ng minimal na
problema sa wedding gown na
isusuot ko.
"Pwede ka ba naming makausap anak?" Nakangiting sabi ni mommy pero mababakas ang
panginginig ng
kanyang tinig.
I nodded and looked at Jyn. Agad naman nitong nakuha ang ibig kong ipakahulugan.
"Lalabas na ho muna ako, huwag kang iiyak ha baka masira ang make-up mo." Tinanguan
ko nalang ito bago
ito tumalikod at magalang na mag paalam sa mga magulang ko.
Pagkasara ng pinto ay agad na inakap ako ni mommy. "Napakaganda mo anak."
Naluluhang sabi nito. "Maliit

P 22-1
ka pa noong iwan ka namin sa tita mo, ngayo'y ang laki laki mo na. Ikakasal ka na."
"I'm sorry mom, dad."
"Hay, ano bang sorry sorry anak. Normal lang na lumaki ka, tumanda at matutong
umibig. Ako ma'y dumaan
sa ganyan. Kami ng papa mo. Wala kang dapat na ihingi ng tawad, we're sorry we're
not there to watch you
grow." Patuloy parin ito sa mahinang paghikbi.
Mahigpit ko itong niyakap. Hindi ko narin napigilan pa ang mapahikbi.
"Ano ka ba naman Anabelle wag mong paiyakin ang anak mo." Suway ni daddy.
Nilingon ko ito at niyakap. "Daddy sorry." I missed being in my father's arm. How
long had it been? I can't
barely remember.
"Shh, wag ka ng iyak ng iyak. Save it for later. Sigurado akong iiyak ka pag
nagbitiw na ng vow yung
mapapang-asawa mo mamaya. Ganoon ang mommy mo, noong ikinasal kami." He chuckled
before kissing the
top of my head. "We met him yesterday, siya ang sumundo saamin sa airport. He seem
to be a nice guy,
magalang."
I frowned before fixing myself. "Ang akala ko'y si kuya ang susundo sa inyo?"
"Iyon din naman ang akala namin." He shrugged. "At least he had the decency to
introduced himself to us
before you two get married. Siya rin ang humingi ng paumanhinna hindi ka nakasama
sa pagsundo."
"At first, were hesitant to let you be married to someone who's stranger to us. But
when I saw him Ica, I
know for an instant that the man you're gonna get married with, loves you. That's
what's important for us
hija." Napabaling ako kay mommy, she was smiling like a fool.
Loves me? Siguro sa mabait at magalang ay maniniwala ako. Dahil ganoon naman talaga
si Safe, pero sa
bahaging akala ng mga ito'y mahal ako ni Safe. Malabo. Hinding hindi iyon
mangyayari. Natural na aarte ito
ng ganoon sa harap ng mga magulang ko. Ayon sa kagustuhan ng mga magulang nito na
palabasing normal ang
relasyon na mayroon kami para protektahan narin ang dignidad ko at hindi isipin ng
karamihan na isa akong
basta bastang babae, they make it seems like we were in a relationship for the
longest time one could
remember. And that we weren't ready to tell everyone about it. Which was crazy,
because everyone seems to
buy the idea that we started from a puppy love and now w're here.
Binigyan ko nalamang sila ng isang palsipikadong ngiti.
"I already gave my trust to the man you love, at umaasa akong mapanghahawakan ko
ang pangako niyang
hindi niya kailan man iyon babaliin." Nakangiting sabi ni daddy. "All we want is
for you to be happy, and I
know he'll make you happy."
_____
Do you remember when I said I'd always be there.
Ever since we were ten, baby.
When we were out on the playground playing pretend.
I didn't know it back then.
P 22-2
Napahinto ako ng bahagya sa pag-lakad ng mapalitan ang kantang tumutugtog kanina
habang naglalakad ang
mga abay. Napalingon ako sa isang gilid kung saan naroon ang wedding singers na
kanina pang umaawit. But
now, they're not doing anything.
Agad kong naramdaman ang tibok ng puso ko bago ko nilingon ang kinaroroonan niya,
and my anticipation
didn't fail me. It was him. I was right. It wad his voice. He's the one who's
singing the song.
I can feel my heart thumping mad as he continued singing the song. Which made me
force my feet to walk.
Humigpit din ang pagkakakapit ko kay daddy na siya namang pangitingiti sa ginagawa
ni Safe.
Now I realize you are the only one
It's never too late to show it.
Grow old together,
Have feelings we had before
Back when we were so innocent
Ano bang nangyayari dito? Bakit ba ito kumakanta? Ano na naman bang palabas ito?
Tama, palabas. Palabas
lamang ito. Kaya wag kang maapektuhan pwede ba?! Suway ko sa sarili ko.
I pray for all your love
Girl, our love is so unreal
I just wanna reach and touch you, squeeze you, somebody pinch me
(I must be dreaming)
This is something like a movie
And I don't know how it ends, girl
But I fell in love with my best friend
Kahit anong pigil ko sa sarili ko na huwag maapektuhan ay dalang dala ng buong
sistema ko ang epekto ng
pagkanta ni Safe. Naririnig ko kung papaano mamilipit sa kilig ang lahat ng mga
bisita. Of course, they'd buy
the idea na kami ni Safe ay engaged sa isang long term "secret relationship" kaya
kung kilig kiligin sila ay
ganoon nalang.
Oh hindi ba't ganoon ka rin kung kilig kiligin ka riyan! Suway ng isang bahagi ng
isip ko.
Pinipilit kong pakawalan ang mata ko sa mga mata niya. But I just can't. It seems
like our gazes were locked
forever.
(I think I'm in love) [3x]
I fell in love with my best friend
Through all the dudes that came by
And all the nights that you'd cry.
Girl, I was there right by your side.
How could I tell you I loved you
When you were so happy
With some other guy?

P 22-3
Now I realize you were the only one
It's never too late to show it.
Grow old together,
Have feelings we had before
When we were so innocent.
Si Safe, si Safe nalang ang tanging tao na naniniwala at nagtitiwala sakin ng buo.
But what is this I'm doing to
the man I love the most? Bakit ko siya niloloko? Pinagsisinungalingan? I'm being
unfair to him. I'm being so
selfish.
I know it sounds crazy
That you'd be my baby.
Girl, you mean that much to me.
And nothing compares when
We're lighter than air and
We don't wanna come back down.
And I don't wanna ruin what we have
Love is so unpredictable.
But it's the risk that I'm taking, hoping, praying
You'd fall in love with your best friend
Sana totoo nalang ang mga pinapahayag sa kanta. Sana totoo ngang mahal niya ko. But
that was near to
impossible. I laughed ag myself bitterly. Josef Anyon is not in to loving. It
wasn't his thing. Fucking is.
Narating namin ni daddy ang dulo ng aisle, he whispered something to Safe before
handing me to him.
And I almost melt, right there and then when he kissed the back of m hand as he
sings the last line. "I
remember when I said, I'd always be there. Ever since we were ten baby."
Gusto ko man iiwas ang mga mata ko ay hindi ko magawa dahil pilit kong inaalam kung
ano ang mga
nakapaloob sa mga mata niya.
But I failed. Hindi kailanman naging madaling basahin ang damdamin ni Safe.
Tahimik ang lahat habang nagaganap ang seremonyas. Hanggang sa dumating na ang
parte na
pinakakakabahan ko.
Paano kung iwan ako ni Safe bigla dito? A jilted bride wont fit me. But I deserve
to be jilted. Sa lahat ng
kasalanan ko sakanya. Dapat lang. Dapat lang na iwan niya ko.
"Do you, Marian Danica Vinluan take Josef Anton Castañeda to be your lawfully
wedded husband? To have
and to hold, for richer or for poorer, in sickness and in health, until death do
you part?"
My heart os thumping mad. This is it. This is the moment I've been waiting for all
my life.
"I, Marian Danica Vinluan take you" Mahina kong bulong habang nararamdaman ko ang
pangingilid ng mga
P 22-4
luha ko sa sulok ng mga mata ko habang nakatitig sa mga mata niya. I swallowed
first as I sobbed before
continuing my vow. "Josef Anton Castañeda to be my lawfully wedded husband." After
saying those words,
hindi ko na napigilan pa ang pagbuhos ng luha sa mga mata ko. "To have and to hold,
from this day forward,
for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, to love
and to cherish, till death do us
part. And hereto I pledge you my faithfulness." I sobbed as I continued the last
words of my vow. "I do."
Hindi ko kinakitaan ng anumang reaksyon si Safe. He stayed passive. Kaya hindi ko
maiwasang kabahan ng
ito na ang tinanong ng pari.
"Do you, Josef Anton Castañeda take Marian Danica Vinluan to be your lawfully
wedded wife. To have and
to hold, for richer or for poorer, in sickness and in healt, until death do you
part?"
Will he gonna run? What would I do if he will? Woul I run after him? Or just gonna
be sitting on the cold
stoned floor and cry my heart out?
Naputol ang pagiisip ko ng sumagot ito. He was staring at me as if I'm the only one
existing as of the moment.
"I, Josef Anton Castañeda take you Marian Danica to be my lawfully wedded wife.
With deepest joy I
receive you into my life that together we may be one. As is Christ to His body, the
church, so I will be to you
a loving and faithful husband. Always will I perform my headship over you even as
Christ does over me,
knowing that His Lordship is one of the holiest desires for my life. I promise you
my deepest love, my fullest
devotion, my tenderest care. I promise I will live first unto God rather than
others or even you. I promise that
I will lead our lives into a life of faith and hope in Christ Jesus. Ever honoring
God's guidance by His spirit
through the Word, And so throughout life, no matter what may lie ahead of us, I
pledge to you my life as a
loving and faithful husband." He was saying those words as if he really mean each
of it. "I do."
Nagulat ako ng iangat nito ng bahagya ang veil ko at idaan doon ang kamay niya, for
him to reach my face. He
gently wipes the tears away. Hindi ko namalayang sumombra na pala ang pagiyak ko.
Tama si daddy, naiyak nga ko sa vow na binitawan ni Safe. Kahit pa alam kong
maaring isa lang yun sa mga
pagpapanggap na ginagawa namin. Isang kasinungalingan. Kasinungalingang ako rin ang
siyang nagsimula.
"I now pronounce you, husband and wife." Maligayang anunsyo ng pari na sinabayan ng
masigabong
palakpakan ng mga naroroon.
I now pronounce you husband and wife.
Ilang beses ko bang pinangarap ang bagay na iyon, ngayon nga'y isa na akong ganap
na Mrs. Safe Castañeda.
Pero bakit hindi ko makapa ang buong kaligayahan sa puso ko. Will I ever be happy
again? Kami ni Safe.
Ano bang mangyayari saamin pagkatapos ng kasalang ito? Would he finally open his
heart to me?
"You may now kiss the bride."
Mapanuksong hiyawan ang bumalot sa simbahan nang hapitin ni Safe ang bewang ko
papalapit sakanya at
dahan dahand inalis ang veil na tumatakip sa mukha ko.
Halos tumalon na ang puso ko palabas ng dibdib ko nang iangat nito ang mukha ko at
ikulong iyon sa kanyang
palad.

P 22-5
He's staring at me intently that makes me wanna melt right at the moment. Then he
slowly lowered his head to
me not leaving my gaze as he captured my lips into a light kiss.
Awtomatikong napapikit ang mga mata ko at pumalibot ang kamay ko sa leeg niya upang
kumuha ng lakas
dahil pakiramdam ko'y anumang oras ay babagsak ako.
Hiw long had it been since I tasted this lips this way? I answered back his kisses
when he gently nibbed my
lower lip and that made him groaned.
This is actually my first time to kiss a man. The last time he kissed me, i never
get the chance to kissed back.
Kahit ngayon lang, kahit ngayon lang papabayaan kong mabuhay sa sandaling
kasinungalingang ito.
Papabayaan ko ang sarili kong maging maligaya. Kahit ngayon lang. Ngayong araw lang
na ito.
After this, I have no idea kung ano ang tatahakin kong buhay. Will it be heaven? Or
hell?
I don't have much to care, as long as I'm with Safe. May it be heaven or hell I'm
willing to come through,
rushing.
_____
Ano? Buhay pa ba kayo? Sige nga survey tayo kung happy na happy kayo sa update go
and comment your
reaction dali. And kung ano yung nararamdaman niyo everytime you're reading this.
I'll reply to each of your
comment promise. Para lang ipagbunyi ang bagong kasal hahaha. I love you guys
thanks so much we're hitting
10k.
And if you ignored my note, not dropping a comment. No update for the next four
weeks. I'm serious.
VOTE&COMMENT????
Affected ako masyado sa situation ni ica ???????? ???? The real lover is the man
who can thrill you by kissing your forehead. Love is
something eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again #7
-Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is
sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to
understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5:
Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 22-6
Chapter 22
35.4K 1.1K 35
by frappauchino

"Kiss" Mapanuksong hiyawan ng lahat habang pinapatunog ang mga babasaging baso
nila.
I couldn't help but feel the excitement rushed in my system. After the kiss at the
center aisle, nasundan pa iyon
nang maakalaabas kami sa simbahan habang sinasabuyan kami ng mga petals ng white
and red roses.
The whole wedding event is such an ideal wedding to have. Minus all the negativity
that causes it all. Kung
hindi ko lamang alam ang sirkumstansya ng kaganapang ito'y, siguro'y ako na ang
pinakamasayang bride sa
buong mundo.
Napalingon ako kay Safe nang marahan itong nagpakawala ng halakhak. "Spare us
please. My wife's lips
might get swollen."
Nagtawanan naman ang lahat sa birong binitawan nito.
My wife.
My heart automatically take a leap upon hearing those words. Wife. Oo, asawa na
niya ko. Isa na akong
ganap na Castañeda.
"C'mon Safe, don't act as if you're not enjoying everything that's happening."
Nagtawanan ang lahat sa sinabi
ni Zanti.
Nagtayuan lahat ng balahibo sa katawan ko nang hapitin ako ni Safe papalapit
sakanya.
"Kiss daw eh" He shrugged, before covering my lips in a teasing kiss. Dahil ng
maramdaman nito ang
marahan kong pagtugon ay agad nitong pinutol ang halik.

The mini program went well, the foods are mouth watering, everything is amazing.
Lalo na ang kamay ni Safe
na nakasiklop sa kamay ko. In the whole duration of the event ay hindi niya
binitawan ang kamay ko. And it
made all the butterflies in my stomach go crazy.
Nag-kumpulan na ang lahat ng mga kababaihan sa gitna ng event hall para sa
legendary "Bouquet Toss" na
ginagawa sa bawat seremonya sa kasal.
I smiled at all the ladies behind me. Sa totoo lang, bukod kay Mika ay wala naman
akong kakilalang talaga
sakanila. I may know their names because they're in line of the famous
personalities across the world.
There's Chiara De Salvo, Nisha Mendrez, Camsy Velez, and some other girls. Maraming
bisitang malalaking

P 23-1
personalidad dahil karamihan sakanila ay business associates ng pamilya ni Safe.

I toss the bouquet in a split of a second.

Nabalot ng malakas na tilian ang buong hall, nang lumingon ako ay nakita ko si
Chiara De Salvo na naakatayo
sa gitna napapalibutan ng lahat habang hawak hawak ang bouquet ng white roses na
siyang inihagis ko. The
beauty of her froze for a second bago agad na makabawi at matipid na ngumiti.
"Oh my god, and who's the lucky guy?" Mapanuksong nilingon ni Camsy si Red Santa De
Leones na tahimik
na sinisimsim ang alak na nasa kamay nito habang kausap ang kaibigan nitong sa
pagkakaalam ko'y Z.A ang
pangalan.
Hindi umimik si Chi, bagkus nilapitan nalang ako nito at binati.
"Congratulations." Nakangiting sabi nito.
Up close, she's stunningly gorgeous. Her blonde hair made the perfection. I never
knew na talaga palang
nakaka-star struck ito sa personal lalo na sa malapitan. "Thank you" sinagot ko ito
ng ngiti.
Napalingon kaming dalawa nang marinig ang ingay sa likuran namin.
"Hindi pwedeng hindi kasali." Natatawang sabi Dansen Mendrez, isa sa mga associates
ni Safe sa negosyo
nito bago hilahin si Red at Z.A sa gitna ng hall.
Napakunot ang noo ko nang malingunan si Mika na nakapako ang tingin kay Dance.
"He's really KJ." Naiiling na sabi ni Chi habang nakatitig kay Red. Nilingon ako
nito. "Can you imagine, I
might get married?" She laughed habang ikinaway sa harap ko ang bouquet, napatawa
naman ako. "Hope he'll
get the garter."
Speaking of garter. Nasa akin pa ang garter. Right in the mid part of my right
thigh. Napalingon ako ng may
humawak sa bewang ko, it was Safe.
Agad namang naglumundag ang puso ko. "Its about time to toss the garter sweetie."
He whispered.
Oh god! Bakit ba napakasexy ata ng way ng pagbulong niya. Sinasadya niya ba iyon
or, its just me?
I can feel the beating of my heart goes ten times wilder nang maupo ako sa single
chair na na nasa gitna. He
then bended his knees, kneeling right in front of me taking off my heels on my
right foot bago iyon ipatong sa
hita niya.
I trembled when I felt his hand touches my bare skin. He slowly caressed my exposed
leg, pinagsisisihan ko
na atang nagpalit ako bg white wedding dress sana pala'y natahimik nalang ako sa
wedding gown ko kanina!

P 23-2
I swallowed hard, nang maramdaman ko ang pag-gapang nito pataas. Paloob sa wedding
dress ko. Naririnig
ko ang impit na tilian ng mga kababaihan sa paligid. But I never bother to care,
all of my attention was
focused on the hand that's reaching my mid thigh. I turned my gaze to Safe, he was
staring intently at me that
makes me wanna melt so bad.
Hindi ko maiwasan ang mapahinga ng malalim ng maramdaman ko ang marahang pag-hila
nito sa garter
pababa, without taking his eyes off me.
Parang isang daang taon ang lumipas hanggang sa maialis niya ito sa binti ko. Dahan
dahan niyang ibinalik
ang sapatos ko sa pagkakasuot sa paa ko. I feel like I am Cinderella. And Safe will
always be my Prince
Charming.
Inalalayan ako nitong tumayo. He wasn't smiling or anything. Tinalikuran niya ako
at hinarap ang mga
lalaking bisita na tinutukso ng mga kababaihan.
He tossed the garter off at ang lahat ay natahimik nang makitang nalaglag iyon sa
sapatos ni Red.
"C'mon man, pick it up." Nanunuksong sabi ni Dance. "Oh ako pa ba ang maglalagay
niyan sa nakasalo ng
bouquet?" He laughed.
Mabilis pa sa alas-kwatrong dinampot iyon ni Red. Na ikinatawa ng lahat, except for
Zanti na natiling nasa
tabi ng pinsan na si Chi.
The program went well, nailagay ni Red ang garter sa mid thigh ni Chi kahit ano
pang gawing pagtutol ni
Zanti. Somehow it reminds me of how protective kuya Drake is.
"Ano ba kasi wag mo nga akong dikitan ng dikitan Tres!"
Napalingon ako sa sigaw na iyon. I frowned, it was Nisha. Kapatid ni Dance, I've
met her several times at
palagi na'y tahimik lamang ito at mahiyain. But now? She's like a beast.
Nilingon ko ang lalaking kausap nito. Three Montezor, I didn't know him much.
Except for the fact that he's
drop dead gorgeous period.
Tinawanan lamang ito ni Three bago sila mapalingon sa pag-flash ng camera.
"You two look good together." Sabi ni Cash bago tumalikod at naglakad paalis.
Suddenly, a memory came into my mind. Sa gym, Cash took a picture of Safe and I.
Butterflies started to bug
my stomach with the thought.
"Congratulations." Napalingon ako kay Zigger na nakangiting umiinom ng wine na nasa
kamay nito.
"Thank you." Tipid na ngiti ang isinagot ko dito.
"I wish you two all the happiness in the world Ica." Sabi nito. I was about to
answer when his phone started
ringing. He looked at his phone before turning on me.
"Take the call." I chuckled.

P 23-3
"Sorry. Let's talk later." Sabi nito na sinagot ko ng marahang pagtango.
Naglakad na ito papalabas ng event hall nang mapansin ko si Ten na naglakad
papalapit saakin.
"Congratulations Yanyan." He said as he reached his destination.
"I never thought you'd come." Wala naman kasi siya sa simbahan kanina.
"I got caught up to something." He shrugged. "But I wouldn't miss this for the
world."
"Thank you." I smiled as he hugged me.
"I know you're happy."
"I am."
"I'm happy for you Yanyan."
Napalingon kaming pareho nang makarinig ng malakas na pagtikhim.
"I'm happy you made it here." Sabi ni Safe, but he didn't sound happy.
Ten gently let go of me as Safe wrapped his arm around my waist kissing the top of
my head. And then I was
lost again.
"Sumaglit lang ako para bumati. Congratulations." Nakangiting sabi ni Tennessee.
"I'll get going. May
mahalaga pa akong kailangang tapusin e."
I nodded. "Thank you Ten."
Tinanguan rin ito ni Safe.
"Yung gift ko nasa gift section. Hope you'd love it." He smiled again. "Bye
Yanyan."
"Bye Tenten."
As soon as Ten disappeared on our sight agad akong hinila ni Safe.
"H-hey. San tayo pupunta?" Tanong ko nang tahakin namin ang kabilang daan palabas
ng event hall kung saan
wala masyadong makakakita.
He didn't say a word until we reached his car.
"S-safe hindi pa tapos yung event?" Sabi ko bago nito isara ang pintuan ng
passenger seat kung saan niya ako
pinilit na paupuin.
Bakit ba ito nagmamadali? Ano na naman kaya ang ikinatotopak nito? He's very
unpredictable!
"We're married. That's all it is about. We're going home." Sabi nito bago padabog
na sumakay sa kabilang
bahagi at minaniobra ang sasakyan.
P 23-4
Hindi ko alam pero may kakaibang kaba akong naramdaman sa sinabi niya.
Were going home..
Oh god! Tonight will be our first night as Mr. & Mrs. Castañeda, I can feel how
cold sweat build up in my
forehead.
Good lord. I bit my lower lip as I keep anticipating what will happen.
Safe. Safe. Safe.
He's Safe but he definitely spells danger.
_____
Tyaga sa ud. More votes and comments more update shempre! Hahahaha alam na.
Nakadepende sa comments
kung gano katagal ang susunod na update ???? hahaha.
yari k day hahahah virgin kp wahahahahaha Red and Zanti nga! The real lover is the
man who can thrill you by kissing your forehead. Love is
something eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again #7
-Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is
sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to
understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5:
Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 23-5
Chapter 23
36.8K 1K 61
by frappauchino

Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko tatalon na palabas ng dibdib ko ang puso ko
sa kaba, nang ihinto ni
Safe ang sasakyan sa tapat ng isang kulay puti na malaking bahay na nasa pinaka-
dulong bahagi ng executive
village na pinuntahan namin.
Sino ba ang pinuntahan namin dito?
Nilingon ko ito para sana tanungin pero nakababa na ito.
Tinanaw ko ito sa labas ng bintana at nakita kong binuksan nito ang malaking gate
tapos ay naglakad na
papabalik sa sasakyan. He drove the car in.
"K-kaninong bahay to?" Kusang lumabas sa bibig ko ang mga salitang iyon.
"Mom and dad's gift."
Ang mga mata nito'y nakatutok sa pagpapark ng sasakyan nito. Habang ako'y pilit na
pinipigilang ipahalata
ang pagkamangha ko sa sinabi niya.
Hindi ko na inantay pang pagbuksan ako ni Safe ng pintuan nang mamatay ang makina
ng sasakyan nito, kusa
na akong bumaba.
I can't help but roam my eyes around the perfection that I'm seeing.
Isang napakagarang bahay. The house is full of elegant materials. It screams of
money and class. Like the
Castañeda's mansion. Malaki rin naman ang bahay nila Tita Ali, but it will be a
very plain house compare to
this one.
Hindi ako iniimik ni Safe, tahimik lamang akong nakasunod dito hanggang sa
makapasok kami sa loob ng
bahay.
Nagdirediretso ito paakyat ng hagdan. I smiled bitterly, kanina'y halos isinturon
ako nito sa bewang niya wag
lamang makawala sa paningin nito, ngayo'y halos hindi na ako nito pansinin na para
bang hangin lamang ako.
Nanlulumong napaupo ako sa sofa na nasa receiving area. I wiped away the tears
that's starting to form.
Sawang sawa na ako sa kakaisip kung tama ba o mali yung mga nagiging desisyon ko.
Kahit ano namang
pagiisip ang gawin ko ay hindi ko parin naman makuha ang nararapat na sagot. All I
know is that, I love Safe
and I will never ever regret marrying him.
Imbis na mag-mukmok ay binuksan ko nalang ang malaking T.V na nasa harapan ko.
Mapait akong napangiti
nang makita ko ang kasal namin ni Safe na nasa headlines.

P 24-1
It seems to be a very happy and such a dream wedding base sa mga larawang kuha
pamula sa simbahan
hanggang sa reception. Hindi ko alam na ganoon nila kabilis na maipapalabas iyon.
"The newly weds made a sudden disappearance at the reception. But Zanti Dela Paz
cut all the chaos, saying
that he received a text message from the groom, Safe Castañeda that he's much more
excited with the
honeymoon part of today's happening." Natatawang sabi ng magandang reporter sa TV.
"Ooooh, well all I
could say is that they make a perfect couple. And best wishes. That's all for now,
this is Sheila Jacinto and
stay tune for some more latest happening around the world later at News T.V"
Paniguradong nagiimbento lamang si Zanti. Safe wont do that. E simula naman kasi
nang umagang iyon kung
kailan kami "natagpuan" ng mommy niya laying in the same bed, almost making love ay
halos itrato na ako ni
Safe na hindi kakilala. As if we're back to being strangers.
Napalingon ako nang makarinig ng yabag mula sa hagdan. It was Safe who's making his
way down.
Nakapagpalit na ito ng damit nito, he's now wearing a pair of white sando and boxer
shorts. And that didn't
make him less gorgeous. Instead it makes him even hotter.
Agad kong tinapik ang sarili kong isipan sa kahalayang pumapasok roon.
Ibinalik ko ang atensyon ko sa TV na napalitan na ng panibagong palabas.
"The last one at the hall way is the master's bedroom." Sabi nito bago naglakad
patungo sa isang kwarto
malapit sa dining area nang hindi man lamang ako nililingon.
Ayoko na maging malungkot pa, kahit sa natitirang oras lamang ng araw na ito. I
busied myself watching
movie on HBO, kahit paano'y napagaang ni Zac Efron ang bigat na nararamdaman ko
habang nanunuod ng
That Awkward Moment. Zac Efron at the movie reminds me so much of Safe. He's such a
chronic
womanizer, but of course Imogen Poots tamed the devil in him.
Natapos na ang palabas ngunit hindi parin lumalabas si Safe sa silid kaya minabuti
ko ng umakyat para narin
makaligo at makapagpalit ng damit.
Amoy agad ni Safe ang sumalubong sakin pagpasok ko ng sinabi nitong master's
bedroom. Napailing nalang
ako nang makita sa sahig ang nakakalat na damit nito sa sahig. Isa isa ko iyong
dinampot at itinupi bago
inilagay sa laundry bin.
Binuksan ko ang isang malaking mahogany door na sa palagay ko'y comfort room. Hindi
nga ako nagkamali.
Nakita ko roon ang nakakalat na towel ni Safe, dinampot ko iyon at sinabit sa
hanger. Iniayos ko din sa
lagayan ang toothbrush, mouth wash, at razor nito na iniwan nalang basta sa lababo.
Habang tinutuyo ko ang
lababo ay napatingin ako sa sarili ko sa salamin.
"Mrs. Danica Castañeda" ngumiti ako ng mapait. I'm now a Castañeda. I am his wife
now, but not his best
friend that I used to be. I sighed.
Tinapis ko ng tuwalya na siyang ginamit ni Safe ang sarili ko dahil wala akong
mahanap na ibang tuwalya
matapos ang maligo.
I was horrified nang buksan ko ang isang pinto patungo sa walk in closet. Bukod sa
mga simpleng panlalaking
P 24-2
t-shirt, boxers, at white sando ni Safe ay isang dosenang nighties ata ang
nakahanger doon. Malaki ang walk
in closet ngunit wala pa itong laman na mga damit. Kahit na alam kong imposibleng
may makita ako ay
naghanap parin ako ng matinong damit ko. Wala. Bukod sa underwear at nighties ay
lahat na'y damit ni Safe.
And I'm not gonna wear those!
I was about to get my phone to call Mika, nang maalala kong hindi ko nga pala alam
kung nasaan ang
cellphone ko.
And that left me no choice. Matapos kong isuot ang pares ng underwear ko ay humugot
ako ng isang puting tshurt ni Safe at iyon ang isinuot ko. Ayoko naman maging
mukhang mahalay sa paningin nito.
Labis kong ipinagpapasalamat na malaking tao si Safe dahil umabot hanggang sa
kalahati ng hita ko ang tshirt nito.
Matapos magpatuyo ng buhok ay itinali ko iyon at nagtungo na ako sa baba. Hindi ako
sanay na walang suot
na anumang pangbaba maliban sa underwear.
Pakiwari ko'y hindi parin lumalabas si Safe sa silid na iyon. Ano kaya ang
pinagkakaabalahan nito roon?
Nagtungo ako sa kusina at nagluto. Noong isang linggo'y sinimulan ko ng mag-aral ng
pagluluto dahil ayaw ko
namang mapahiya kay Safe.
I was busy cooking nang marinig ko ang pagtikhim mula sa likuran ko.
Nalingunan ko si Safe na seryosong nakatitig sakin. Nginitian ko naman ito ng
tipid.
"Pasensya na nakialam na ko. Nagugutom ka na ba? Malapit na tong maluto." Sabi ko
bago ibinalik ang buong
atensyon ko sa aking niluluto dahil hindi ko na matagalan pa ang paraan ng pagtitig
nito.
"Inaantok na ko." Iyon lang at narinig ko na ang mga yabag nito papaakyat sa
hagdan.
I keep myself from crying again. Masyado nang maraming tubig ang nawala sa katawan
ko ngayong araw na
ito. Dapat siguro na kaawaan ko naman ang sarili ko. Alam kong kasalanan ko ang
lahat kung bakit
nagkakaganito ang lahat lahat pero usa lang naman ang dahilan ng lahat ng
pagkakamali ko e, mahal ko si
Safe. And in live there's no right and wrong. Mahal ko siya kaya ko nagawa ang
lahat ng ito. Naging maramot
marahil ako, pero mahal ko si Safe. Iyon ang tanging totoo sa lahat ng
kasinungalingan na meron ako.
Matapos mag ligpit ng pinagkainan ay umakyat narin ako.
Naabutan ko si Safe na nakahiga sa kama habang nakasandal sa head board at may
binabasa. Hindi ko alam
kung bakit tumahip na naman ang dibdib ko sa isang malakas na pagtibok.
This is our first night. I may be virgin but I'm not naïve. Alam ko kung ano ang
nangyayari sa first night. And
just thr thought and anticipation of what's gonna happen makes my legs wobbly.
Pero kung sakaling may mangyayari man ngayon ay handa ako, magasawa na kami ni Safe
ngayon. Ang
tanging ikinakatakot ko lang ay malaman niya ang totoo na walang naganap sa aming
dalawa ng gabing iyon.
Isipin ko pa lamang kung paanong galit ang ipapakita ni Safe pag nalaman niya ang
katotohanan ay parang
gusto kong maglaho na lamang. I ruined his life. I snatched his single life away
from him at higit sa kanino pa
P 24-3
man ay ako ang nakakaalam kung gaano kasaya si Safe sa buhay niyang iyon. But I've
been so selfish to take it
away.
Nagtaas ito ng tingin saakin bago isara ang libro na binabasa nito.
"Bukas ay ipapaayos ko ang kwarto sa kabila, I'm gonna be using that. And you can
use this one." Walang
emosyon na sabi nito bago pinatay ang lampshade at natulog.
What he said just broke my broken heart. Magasawa kami pero gusto nito na sa
magkahiwalay na kwarto
kami matulog. Na para akong isang taong may nakakahawang sakit kung iwasan niya ko.
And I have nothing
to do but to deal with it.
I can take everything, every single pain just for him. For Safe.
I'll do everything in the name of love.
_____
Haller. Alam niyo na guys ha? Comment comment para update update ????
Happy New Year!
Vote&Comment.
Tama na ica ?? Shet ?? The real lover is the man who can thrill you by kissing your
forehead. Love is something eternal; the aspect may change
but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a
person who is sexually attracted to another's being as a
whole. "Acceptance is the ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of
Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 24-4
Chapter 24
38.6K 1K 42
by frappauchino

Napapitlag ako sa ingay nag kung anumang nabasag mula sa drawing room kung saan
naroroon si Safe.
Worried, I hurriedly run into the drawing room and immediately opened the door.
"S-safe?" I pantingly roamed my eyes into the room only to find Safe standing
behind the huge window
covered with curtain.
Nakita ko ang nabasag na flower vase sa sahig at hindi ko na kailangan pang hulaan
na ibinato iyon ni Safe.
Ilang segundo ang lumipas bago ito pumihit paharap. Malalim ang paghinga nito, kaya
damang dama ko ang
galit na inilalabas ng katawan nito.
"Anong ginagawa mo rito?" He asked.
I tensed. Ano nga ba ang ginagawa ko rito? I just can't say that I'm here out of
concern about him. Simula nang
maikasal kami ni Safe, which is almost two months ago ay hindi na muling nabalik pa
sa dati ang relasyon na
mayroon kami. People around us thinks that we're having the time of ourlives. If
they only knew that Safe
never ate what I prepare every meal time, Safe never talk to me about what's going
on with his life just like
before, Safe always made me feel that all this thing is hoax. Kapag may tao'y Safe
is a perfect husband that
all would love to have. Had they know na sa magkaibang kwarto kami natutulog ni
Safe.
"K-kinabahan ako. A-akala ko may, may nangyaring m-masama."
He smirked before walking his way to the couch and sat there as if he's really
tired with his life and badly
needs a rest.
"W-what happen?" Maingat kong tanong. "Pwedeng ko bang malaman?" Dagdag ko nang
lumipas ang limang
segundong hindi ito nasagot.
"Red Santa De Leones didn't sign the contract." He sighed.
Agad naman akong nagalala rito. Safe had been working hard to earn the Santa De
Leones' yes. Ang dream
project ng daddy ni Safe na Ocean's Hub, kung saan magtatayo ng iba't ibang
establishment sa gitna ng
karagatan kung saan maraming turista ang dumadayo.
"B-bakit daw?"
He shrugged. "I don't know. I don't fucking know!" He sighed. "I submitted all the
documents to him. Bumalik
sakin. That means, he didn't agree to my proposal."
Alam ko kung gaano kalaking kawalan ang pirmang iyon. Red Franco Santa De Leones is
a shrewd business
tycoon known all over the world. The Santa De Leones' empire is the only company
that doesn't have stock
holders. Their company stands by their own money. Kung kaya nama'y Red Santa De
Leones is the richest

P 25-1
man in the country today.
I sighed before walking towards him and sat on his lap. Naramdaman ko ang
pagkabigla nito. Maging ako'y
nabigla sa ikinilos ko, ngunit mas na mapapahiya ako kung tatayo ako. I'm his wife
anyway.
"Shh, its fine marami pa namang pwedeng maging investors dyan." I gave him a smile
as I stroked his hair.
"Si Zanti. He's a bank magnate. He's very influential. Sigurado akong hindi ka
pahihindian ng isang iyon."
Napairap ito. "Its not about the money Danica, its my pride we're talking about.
I've never been humiliated
like this in my life. Parang sinabi niya na ring basura ang idea kong ito."
"Well, kailangan mong patunayan ang sarili mo sakanya." I shrugged.
"How?" He asked, clueless.
"Set up an appointment with him. Let him hear your side. Consider your idea." I
smiled. "Having you,
personally explaining all those ideas on him might help encouraging him to grab the
pen and sign the paper
works. Wouldn't you think so?"
Tumahimik ito sandali na tila nagiisip. The pride and ego of this man. Napailing
ako bago tumayo sa
kandungan nito. "Take a rest, bukas mo na yan isipin. Goodnight Safe." I smiled
before heading my way out
of the room.
_____
"Paano kung harap harapan niyang tanggihan ang proposal ko?" Tanong ulit ni Safe
nang iparada niya ang
sasakyan sa parking lot ng mall, kung saan sa isang fancy restaurant nito kikitain
si Red Santa De Leones.
Kanina niya pa tinatanong ang mga bagay na iyan, itanggi man ni Safe ay alam ko na
abot langit ang kabang
bumabalot rito.
"Pwede bang kumalma ka?" I chuckled. "That's not the Safe that I used to know."
Hindi ito umimik. Pinatay na nito ang makina ng sasakyan bago isinandal ang sarili
sa upuan.
"I'm just here Safe." Nilingon ako nito kaya naman binigyan ko siya ng isang
marahang pagngiti. "Just take it
as a best friend that I used to be sa lahat ng stages ng buhay mo."
Hindi ko na inantay pa ang sagot nito dahil baka maiyak pa ko sa harapan nito. That
wont help the situation.
Agad akong bumaba sa sasakyan nito.
Halos treinta minutos na kaming nakaupo sa isang table sa loob ng private room ng
restaurant na siyang
pinareserve ni Safe nang matanaw namin sa glass window ang pagdating ni Red na
kasama si Chiara De
Salvo.
Agad kong naramdaman ang pagkatensyon ni Safe. I can't blame him, Red Santa De
Leones looks ten times
dangerous in person than he was on magazines, tv or pictures.
Kusang tinawid ng kanang kamay ko ang maliit na pagitan namin upang abutin ko ang
kamay nito. Marahan ko

P 25-2
iyong pinisil na siyang nagpalingon rito.
"Relax." Bulong ko.
Hindi na nito nakuha pang sumagot nang magbukas ang pinto ng private room at iluwa
si Red at Chiara.
"Sorry we're late, we're caught in the middle of worst traffic." Paghingi ng
paumanhin ni Chi nang makaupo
ang mga ito.
Hanggang ngayo'y hindi ko parin maiwasang hindi mamangha sa gandang taglay nito.
"Hi Ica." She warmly greeted.
"Hello." I answered shyly.
Lumapit ang waiter nang senyasan ito ni Safe para maka-order na kami ng makakain.
Red cleared his throat, nang makaalis ang waiter na kumuha ng order namin. "So
what's this appointment all
about Mr. Castañeda?" He formally asked.
I squeezed Safe's hand as if telling him that I'm just here right next to him.
"This is about my proposal Mr. Santa De Leones."
"The proposal that I've rejected."
"The proposal that I want to personally discuss over with you."
Nagtinginan ang mga ito na tila ba nagsusukatan. They're like pitbulls ready for
the battle.
Chiara clears her throat, trying to cut the tension between the two. "Can't we
discuss it later Safe? I'm
starving. And I guess Danica's hungry too." Nilingon ako nito. "Right?"
I nodded my head.
We peacefully had our meals, though the tension is still obvious between the two.
Chi was making a light conversation between us just to ease the tension. Madalas ay
tango lamang sinasagot
ni Red. Hindi ko narin siguro masisisi si Safe kung kakabahan siya, up close Red
Santa De Leones is more
intimidating na hindi mo nalang nanaising magsalita dahil matatakot kang magkamali.
He has this powerful
aura that gets everybody's legs wobbly.
Matapos kumain ay muling binuksan ni Safe ang usapan. I was gripping his hand
giving him the courage to go
through, since base sa nalaman ko tungkol sa proposal nito ay wala namang masama
and that proposal is
brilliant.
Ramdam ko ang mahigpit nitong pagkapot sa kamay ko na tila ba doon nito kinukuha
ang lakas ng loob na
mayroon ito habang ipinapaliwanag kay Red ang lahat ng detalye ng proposal niya.

P 25-3
Tahimik na nakikinig rito si Red habang nakatuon ang mga mata sa nilalarong yelo sa
wine glass na hawak
nito.
Chi was showing enough interest, marahan itong tumatango paminsan-minsan as
recognition that she's paying
attention.
"Have you ever think of the risk we are to take if we pursue your impossible
dream?" Red asked without any
humor, nang matapos mapakinggan ang lahat ng sinabi ni Safe.
"We have to take risk once in awhile. Hindi pwedeng laging nasa pedestal." Safe
smirked.
"Didn't I know that. I always love putting myself at risk." Red shrugged. "I'm not
bothered losing billions. I
have so much of that." He arrogantly stated. "I was more concerned about the people
we're gonna put in
danger just to build that project. Have you even think of what's underwater? What
if we ruin the ocean?
That's a shit. Hindi pa ba sapat ang lupa para tayuan ng mga gusali. Spare the
ocean."
Hindi ko man gusto pero nakuha ko rin naman ang punto ni Red. And yes, he has a
point.
"That's the trick. Yun ang bago. Bago kaya pupuntahan. Will set a new trend. That's
what business is." Inis na
sabi ni Safe.
Red smirked, a very dangerous one. "Talking about business. Castañeda, in business
its always two sided.
Study the cause and effect. The positive and negative. Let's be real maging ikaw ay
walang kumpyansa diyan
sa proposal na iyan. Business is reality, never a fantasy."
Nagsusukatan ng tingin ang dalawa. Ramdam ko ang inis na nararamdaman ng katabi ko.
Red just humiliate
him, maaring hindi nito iyon sinasadya at nagbibigay lamang ito ng kanyang opinyon.
But then, bottomline
napahiya si Safe. At nararamdaman ko iyon.
"You know, it's too early and I still don't feel like going home." Pagbasag ni Chi
sa katahimikan. "I feel like
watching a movie, let's relax you know. You two may have been very tired in
everyday's stress." She
chuckled as she caresses Red's arm. "What do you think? Let's unwind a little."
Hindi na nakatanggi pa ang dalawa sa paanyaya ni Chi, after Safe paid the bill agad
kaming nag-tungo sa
Cinema World.
Hila hila ni Chi ang kamay ni Red habang tutok na tutok ang mga mata sa big screen
na may lamang movie
list.
I startled when I felt Safe wrapped his arms around my waist. I was about to scream
in glee when I
remembered that we're on a public place at maaaring may ibang makakita saamin, isa
pa'y kasama namin si
Red at Chi na isa sa mga naniniwalang totoong pagmamahalan ang nagbuklod samin ni
Safe. Well on my part,
totoong pagmamahal ang dahilan kung bakit ko siya pinakasalan. But to Safe? Let's
not talk about it.
"A Rom-Com movie wont kill Red, wag ka ngang OA" I saw Chi rolled her eye nang
makalapit kami ni Safe
sa mga ito.
Tiningala ko ang malaking screen. All Filipino movies dahil nga sa MMFF, agad na
naagaw ang pansin ko ng
pamagat ng isang movie roon.
P 25-4
#WalangForever na siyang pinagbibidahan ni Jennylyn Mercado at Jericho Rosales.
Ewan ko ba, dahil siguro babae ako kaya gustong gusto ko manuod ng mga Romantic
movies.
"What do you think Ica?" Napalingon ako kay Chi nang tawagin nito ang atensyon ko.
"Walang Forever?"
Namilog naman agad ang mata ko at napangiti ng abot tenga sa narinig ko. Maybe its
girls thing kaya hindi pa
man kami naguusap ay nagkasundo na ang aming mga pasya.
I nodded. "Yes! Of course!" I heard Safe tsked kaya naman inirapan ko itong agad.
Wala ng nagawa pa ang dalawa ang ng bumili na si Chi ng ticket.
Hinila na ako ni Chi papasok ng Cinema habang ang dalawa'y inutusan nitong bumili
ng popcorn and drinks.
Labag sa kaloobang sinunod ng mga ito ang utos ni Chi.
"You know guys are all cutted in the same cloth. They all have that pa-hunky, pa-
mighty attitude that women
need not to tolerate." Sabi nito pagkapasok namin sa cr.
"Taas kamay nga ko sayo e. Nautusan mong bumili ng popcorn ang isang Red Santa De
Leones." Natatawang
sabi ko habang nagaayos ng mukha sa salamin.
"Red is a beast I might admit." She chuckled. "Mahirap pakisamahan, oo. But all it
takes is a little taming."
Natawa nalang akong ulit.
_____
The movie is very interesting that I can't keep my eyes of the screen. Even the
cinematography is great. Hindi
ko na nga napansin pa ang popcorn na nasa pagitan namin ni Safe.
I was smiling like an idiot while watching the movie intently, but I never missed
the arm that was wrapped
on my shoulder.
It was Safe's.
Nilingon ko ito ngunit ang mga mata nito'y nakatutok sa screen. I frowned and
wondered why he seems to be
interested.
Paglingon ko sa big screen ay nakita ko si Jennylyn na nakaupo sa ibabaw ni Jericho
with her undergarments
on while they're having their sexy time.
Agad kong tinakpan ang mata ni Safe na ikinatawa nito. Simula ng maikasal kami ay
ngayon ko nalang narinig
pang muli ang tawa na iyon, yung hindi palsipikado, the kind of laughter that I so
much missed.
"Wag kang mahalay Josef Anton ha!" Bulong ko.
"I'm not doing anything.. yet." He chuckled again.

P 25-5
Nilingon ko si Chi at Red sa tabi ko dahil baka narinig nila ang sinabi ni Safe.
But they seem to be busy on
their own world. And seeing them, makes me believe in forever.
Halos mapapitlag ako ng maramdaman ko ang marahang paghaplos ni Safe sa punong
dibdib ko.
I swallowed.
"S-safe!" Bulong ko para awatin ito sa ginagawa nito.
"Shh. Danica, you're just turning me on. I'm still Safe Castañeda and you happen to
be Mrs. Castañeda." He
said as he pulled me close to him.
Dahan dahan nitong ibinaba ang kamay kong tumatakip sa mga mata niya at ikinulong
iyon sa kamay niya.
I tried to keep my focus on what I'm watching para walang makahalata sa ginagawa ni
Safe na pambabaliw
saakin. It was like fighting for my life as I felt how Safe drew cirles on the area
of my nips beneath my bra.
I don't know how he could muster staying cool as he was while I almost wanted to
melt right on my seat as he
do the trick.
Maya-maya pa'y naramdaman kong itinigil na nito ang ginagawa na siyang
ipinagpasalamat ko dahil baka
kung saan na ako dalhin ng sensasyong dulot noon.
I felt him hugged me, I missed this moment. Kung pagpapanggap man ito ni Safe,
hanapin ko nalang mamaya
ang pake ko. For now, eenjoyin ko na muna ito.
I leaned against him as he embraced me.
Hindi ko mapigilang maiyak sa palabas at nainis ako nang marinig ang mahinang
mapangasar na tawa ni Safe.
"What's funny?!"
"Ikaw." Prankang sabi nito. "Still the same old Ica. Iyakin."
Inirapan ko ito at hindi na pinansin pa. Nakakaiyak naman talaga. Jericho Rosales
breaks my heart in the
movie.
Nang matapos ang palabas ay nakita kong namumugto rin ang mata ni Chi, dahil sa
pag-iyak though that
doesn't made her less pretty.
"I'll consider your proposal. But I want you to review it Mr. Castañeda. Detail per
detail for you to know
how to straighten the curves. Maybe, the next time you'll present it to me ay
mapapayag mo ako." Pormal na
sabi ni Red kay Safe bago kami maghiwalay na apat.
"I'm sorry for Red's behavior." Paumanhin samin ni Chi nang makasakay na si Red sa
sasakyan nito. "Don't
worry Mr. Castañeda, I'm also considering your proposal. I might go talk to my
brother about the idea one of
these days." She said before she kissed my cheek goodbye.
Pareho kaming nakatingin sa papalayong sasakyan ni Red hanggang sa makalabas iyon
ng parking lot.

P 25-6
"Thank you."
Napalingon ako rito. "Ha?"
He smiled. "You're always my lucky charm."
Narinig kong sabi nito bago pumasok sa loob ng sasakyan. Leaving me dumb founded
right on my stand, with
my heart thumping fast.
Lucky charm.
_____
Grabe guys ang ganda ng #WalangForever, at first akala ko corny pero dahil sa
bitter kong friend na broken
hearted ayun pinanood namin. And it's worth watching. Bumaha ng luha sa seat ko.
Siya pinakafavorite ko
among sa five na napanuod ko. Beauty and the Bestie, All You Need Is Pag-ibig,
Haunted Mansion and
Honor Thy Father. Share ko lang bakit ba hahahaha. Watch #WalangForever I'm telling
you sulit 250 niyo!
Hahaha
Anyway, vote and comment don't forget para ganahan mag-update si madam??????
Love you mwa!
No comment no update.
???? Ang sakit talaga shet The real lover is the man who can thrill you by kissing
your forehead. Love is something eternal; the aspect may
change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual
(n.) - a person who is sexually attracted to another's
being as a whole. "Acceptance is the ability to understand what is not for you."
ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series
collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose
Rocamora

P 25-7
Chapter 25
38.6K 1K 31
by frappauchino

I frowned nang makitang bumukas ang cr at iluwa noon si Safe na may dalang dalawang
malaking unan.
"M-may kailangan ka?" I stammered.
He just smirked bago lumapit sa kabilang gilid ng kama kung saan ako nakahiga. He
arranged the pillows
properly before he lay down, turning his back on me.
"Safe" tawag ko rito.
"Mmm?" Sagot nito ng hindi parin ako nililingon.
"A-anong ginagawa mo rito?" I asked.
"This is my bed. You are my wife. I guess I have enough right to sleep in here." I
heard him yawn.
I was about to utter my answer sa bigla nalang nitong pagbabago nang muli itong
mag-salita.
"Sleep Marian Danica. Sleeping with me wont kill."
Hindi ko alam bakit, pero kaagad akong napadasal hoping against hope na sana'y
hindi panaginip ang
nangyayari. Na sana'y totoo ang lahat ng ito.
Hindi ko alam kung paano ako nakatulog, nagising akong wala na si Safe sa tabi ko.
Kundi dahil sa bakas ng
pagkakahiga nito sa tabi ko'y iisipin kong panaginip lamang na tumabi ito ng
pagkakahiga saakin.
Bumangon na ako at nagbihis. I fixed myself first before going down. I frowned when
I saw Safe sitting at the
end of the dining table reading newspaper with a cup of coffee on his side.
"G-good morning." Bati ko na agad namang kumuha ng atensyon nito dahil bahagya
nitong ibinaba ang
ninabasa para sulyapan ako. "A-andito ka pa pala. K-kumain ka na?" Nagmamadali
akong naglakad papunta
sa kusina dahil hindi ko kayang tagalan ang mga titig nito.
Inabala ko ang sarili ko sa pagtimpla ng kape ko nang sumagot ito.
"I'm full. Join me here."
Bahagyang napakunot ang noo ko. The last time I checked, he hates sharing table
with me.
Umupo ako sa kanang bahagi nito. Hindi ito nagsasalita kung kaya tahimik lang rin
ako sa pagsimsim ng kape.
Yung pinanood namin kagabi. Si Ethan Isaac, paano kung ganoon din ang mangyayari
kay Safe. Will I be as
brave as Mia Nolasco to accept that he'll be gone? I can feel my eyes watered at
the thought. Lalo na ng
bumalik na naman sa alaala ko si Ethan Isaac. I bit my bottom lip to keep me from
sobbing. How can world
be cruel?! Kung sino pa ang mga nagmamshal ng tunay sila pa ang nasasaktan. Ang
nawawala at nawawalan.
P 26-1
I just find it a bit unfair.
"Hoy, bat ka umiiyak?" Kunot-noong tanong ni Safe na siyang pumukaw sa atensyon ko.
I blinked back the tears that was about to fall. "W-wala."
"Wala e kulang nalang humagulgol ka diyan." He said as he flipped the next page of
what he's reading.
I sighed as I pouted. "Naisip ko lang kasi si Ethan, ano kayang nangyari kung hindi
siya namatay. Siguro ang
saya saya nila ni Mia."
Lalong kumunot ang noo nito. "Ano ka ba Ica that was just a movie. Get over with
it."
"E kasi nga hindi ko mapigilang hindi isipin. Bakit siya yung pinagkaitan ng buhay?
Ethan is a true blue
gentleman. Gwapo. Malakas sex appeal. He deserves to be happy."
"Wala talagang Ethan, walang Mia. They're just poor characters of a Romantic movie.
Mababaliw ka
kakaisip sa mga bagay na hindi naman nageexist." Masungit nitong sabi.
"Basta nasasaktan parin ako. I can't help on thinking of what if I am Mia, and you
are Ethan. I don't believe
that the memories we had can keep me going a lifetime without you." Sukat doon ay
pareho kaming natigilan
ni Safe. I'm mentally slapping myself sa kung bakit ko ba nasabi ang mga bagay na
iyon? "A-ah m-may
kukunin lang ako" Excuse ko bago tumayo.
"I miss you." Mahinang sabi nito. Sapat upang makarating sa tenga ko.
Nilingon ko ito upang sukatin kung tama nga ang narinig ko. "A-ano?"
"Wala. Sabi ko alis tayo, pa-thank you ko na din sa pag-sama mo sakin kahapon."
Itinabi nito ang hawak na
dyaryo bago ako ngitian. The kind of smile that he used to flash pag may pabor
siyang hihilingin.
I gulped. I miss him. I wanna hug him. Kiss him. Oh god Josef Anton!
"S-sige m-maliligo lang ako."
Dali dali akong umakyat sa kwarto dahil hindi ko na matagalan pa ang ginagawang
pagtitig ni Safe.
Pagkasarang pagkasara ko ng kwarto ay agad akong tumili at nagtatalon sa kilig.
Magddate kami.
Pa-thank you lang yun gaga! Sabi ng isang bahagi ng utak ko.
Ay wala akong pakealam kung ano man yun. What important is lalabas kami ni Safe!
I choose to wear a maong shorts and a brown polo shirt with black linings.
Nagpapatuyo ako ng buhok ng
mapalingon ako sa shoe rack. May isang box doon na sigurado akong ngayon ko lang
nakita. At nasisiguro
kong hindi akin iyon. Maaring kay Safe iyon dahil ang likod na bahagi ng shoe rack
ay kay Safe at ang harap
ay saakin.

P 26-2
Tumayo ako upang tignan ang box. Isang puting Adidas rubber shoes. Imposibleng kay
Safe ito dahil size six.
I can't remember buying this pair of runners. I shrugged. Kami lang ni Safe ang tao
sa bahay na ito, kung hindi
sakanya to edi saakin.
Isinuot ko ang rubber shoes na iyon. Kinuha ko ang sling bag ko at doon inilagay
ang phone at wallet ko.
Kahit alam kong wala naman akong gagastusin ay mabuti na ang handa mamaya ay
makakita ako ng gusto
kong bilihin ayoko naman na pati iyon ay ipasagot ko kay Safe.
Paglabas ko ay naabutan ko si Safe sa sala na may kausap sa cellphone nito with his
back facing me.
He's wearing a brown polo shirt and a maong cargo short. Halos matutop ko ang bibig
ko nang makita ko ang
sapatos na suot nito. It was the same shoes as mine.
"Ashley, I'll deal with those meeting tomorrow." Narinig kong sabi nito. "Tapos ka
na pala."
Nag-angat ako ng tingin rito he was scanning my figure, na siya namang nag-pa-ilang
saakin. "A-ah a-ano ttara n------"
"The shoes fits perfectly in you." He said staring at the shoes that I'm wearing.
"Can you change that shorts
into pants?" Inis na giit nito.
I rolled my eyes. "Pwede na iyan!" Nagpatiuna na akong maglakad palabas.
Naramdaman ko ang pagsunod nito saakin. Hanggang makasakay kami sa Hummer nito ay
hindi kami naguusap. Pero labis labis ang bilis ng tibok ng puso ko tuwing
mapapagmasdan ko ang mga sapatos na suot
namin.
We were walking at the mall pero hindi parin kami nag-uusap. And the urge of me,
approaching him is so
unbearable.
"Ica"
"Safe"
Nagkatinginan kami matapos namin magkapanabay tawagin ang pangalan ng isa't isa. I
can't help but
chuckled, na siya rin namang ginawa nito.
"I'm sorry. Ang tigas ng ulo ko hindi ako nag-pants." Pabulong kong sabi.
"That's fine. Andito na tayo. So saan mo gusto kumain?"
Napakunot naman ang noo ko sa pag-iisip. "Gusto ko ng pasta."
He nodded his head. At halos mapatalon ako sa pagkabigla nang hawakan niya ang
kamay ko at ipagsiklop
ang aming mga daliri.
While we were walking our way to a fancy restaurant ay napahinto ako nang makita
ang malaking stage na
pinagkukumpulan ng mga tao.

P 26-3
May malaking signage na nakalagay sa wall ng stage "Couple In Trouble". Napukaw
noon ang atensyon ko.
"Simpleng simple lang po ang mechanics ng game. May mga inihanda kaming set of easy
games each round at
kailangan namin ng at least five couples to participate in the game. To see how
couple act in trouble."
Nilingon ko si Safe na nakatingin na pala sakin. Binigyan ako nito ng horrifying
look na tila ba nababasa ang
naiisip ko. He shook his head savagely. "Ica, no."
"Please?" I pouted. I just wanted to make memories with Safe para naman may
maibabaon ako sakaling
malaman niya lahat ng kasinungalingan ko at isiping hiwalayan ako.
"No." He said with the finality in his tone.
I pouted my lips even more.
"Stop pouting. Halika na kumain na tayo." And when he's about to walk as he pull my
hand the announcer
called our attention.
"There you go! The couple wearing brown shirt! Obviously they're couple and they
look so cute. Iniimbitahan
po namin kayo na umakyat dito sa stage as one of our participants."
"Shit." Inis na bulong ni Safe.
I giggled. "Mas malakas ako kay lord." Tinaas ko ang kamay ko before shouting.
"We're joining!"
I need to made this day memorable. Besides, I miss Safe so much. I miss my best
friend, my loyal confidant,
my partner in crime, my animal spirit, na siyang nawala when he became my husband.
Kaya sana kahit
ngayon lang, ngayong araw lang na ito ay maibalik ang dating Safe at Ica that I so
much missed.
_____
That's all for now. Comment comment comment para ganahan ako hahaha????
VOTE & COMMENT??
Nadulas ?? Cute?????? The real lover is the man who can thrill you by kissing your
forehead. Love is something eternal; the aspect may change
but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a
person who is sexually attracted to another's being as a
whole. "Acceptance is the ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of
Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 26-4
Chapter 26
37.9K 1.1K 51
by frappauchino

"And we have here Mr. And Mrs. Castañeda." Sabi ng host. Agad naman nagpalakpakan
ang mga manunuod
kasabay ng walang humpay na tilian ng mga kababaihang halatang patay na patay sa
asawa ko.
Agad ko namang ikinapit ang braso ko sa braso nito. Nilingon ako nito pero
nginitian ko lang ito at mabilis na
hinalikan sa pisngi bago ko muling itinuon ang pansin ko sa hist na ipinakikilala
ang iba pang mga kalahok.
"Ang una nating game ay pinamagatang Ipitin ang Calamansi" sabay sabay naman ang
pag-ooooh ng mga
manunuod sa kakaibang title ng game. Miski ako'y ngayon ko lamang narinig ang game
na iyon. "Kailangan
ipitin ng couple ang calamansi sa pagitan ng mga ilong nila habang naglalakad
papunta sa kabilang dulo ng
stage kung nasaan ang flag na kanilang ibabalik dito sa starting line. You can save
the calamansi using your
cheek, chin, or even lips ang mahalaga ay hindi ito babagsak sa ground. Sa kada
laglag ng calamansi ay
babalik sa starting line ang couple. Ang pares na pinakamabilis matapos ang
challenge ay makakakuha ng one
point. Tandaan na kapag naka-three points na ang isang couple ay automatic na sila
na ang panalo. Good luck
couples!"
Nauna na sumubok ang dalawang magkasintahan na nasa unahan. Napupuno ng tawanan ang
buong mall pag
nalalaglag ang kalamansi atsaka papagalitan ng babae ang lalaki. They just look so
adorably cute!
Natapos nila ang challenge sa loob ng seven minutes, ang sumunod sa mga ito ay five
minutes, ang isa'y naka
ten minutes, at ang susundan namin ni Safe ay naka-eleven minutes.
"Eto na, naandito na tayo sa paboritong couple ng mga manunuod." Agad naman akong
napairap nang halos
hindi na marinig ang host sa hiyawan ng mga kababaihan.
Nagulat ako nang maramdaman ang kamay ni Safe sa bewang ko bago ang pag-dampi ng
labi nito sa tenga ko
nang marahan itong bumulong na siyang nagpawala sa puso ko. "Selosa."
Pinili kong huwag na lamang itong sagutin. At pilit na ituon ang atensyon sa host.
"Alam naman na siguro ninyo ang mechanics diba?" Tumango naman ako rito at iniabot
na nito ang calamansi
na siyang gagamitin namin ni Safe. "Goodluck!"
Nilingon ko si Safe bago ko nginitian. He flashes a smile na siyang lalong
nagpalakas ng hiyawan ng
kababaihan.
He then bended his knees a little para maging magka-lebel ang aming mga mukha bago
ko ilagay sa pagitan ng
tungki ng aming mga ilong ang calamansi. He grabbed my arms and encircled it to his
neck as he snaked his
arms around my waist. He gave me a wink before sneaking a peck on my lips.
"Goodluck kiss." He whispered.
My heart is thumping fast and I was about to answer when we all hear the buzzer na
siyang hudyat na simula
na ang laban.

P 27-1
Our foreheads were touching each other as our gazes locked. Dahan dahan kaming
pagilid na naglalakad.
Every step we take adds up on my heart beat.
We were taking each step carefully, and slowly as if we have all the time in the
world when suddenly the
calamansi drops from the middle of our nose, we heard alot of "aaays" in the
background, but before it fell
off the ground, on reflex I pouted my lips na siya ring ginawa nito. The calamansi
stayed above out lips
touching each other.
Sabay sabay na tilian ang narinig namin sa audience. Napahinto kami sa paglalakad,
realizing what happen. I
felt my heart beating eratically and I was about to pull off his grip when he
pushed me closer to him.
He slowly guided me to continue walking and so I did. Our lips stayed stuck with
each other for the sake of
the calamansi. Should I thank the calamansi? Oh god saan ko ba nahuhugot ang
kalandian kong ito!
Since mas mahaba ang mga biyas ni Safe saakin ay siya na ang umabot ng flag nang
marating namin ang
kabilang dulo.
It seems to be forever as we walked our way back to the starting line with our lips
brushing still.
Naghiyawan ang lahat nang marating na naming muli ang starting line. Naramdaman ko
din ang bahagyang
pangangalay ng nguso ko na tinawanan naman ni Safe.
"Kawawa naman ang baby." He gently brushed his thumb into my lips that made me took
a step back, ngunit
maagap ang braso nito na agad na humila sa likuran ko papaloob sa mga bisig nito.
That made the crowd go wild and my heart goes crazy!
"Favorite na favorite niyo talaga sina Mr. & Mrs. Castañeda ha?!" Natatawang sabi
ng host. "Oh well, since
they finished the game in less than four minutes that means.." Naghiyawan at
nagpalakpakan ang lahat. They're
our winner on our furst game! Congratulations Mr. & Mrs. Castañeda."
Agad namang namilog ang mata ko. Four minutes lang iyon?! Bakit tila ang tagal?
Napalingon ako kay Safe na masayang nakangiti saakin. "Nanalo tayo Safe!" Masayang
sigaw ko bago ito
yakapin ng mahigpit.
I heard him chuckle as he hugged me back. "Hindi pa, we still have to earn two lore
points."
"Panalo parin tayo!" I giggled.
"Salamat sa nguso mong mahaba." He laughed.
Agad ko naman itong tinitigan ng masama.
"See, ayan na naman yang nguso mong mahaba." Marahan nitong tinapik ang nguso ko
habang tumatawa.
Nagpatuloy ang program at dumako na sa pangalawang laro. Na pinamagatang "Finding
Soulmate" kung saan
nakapiring ang bawat isa at kailangang mahanap ng mga kalalakihan ang kanikanilang
partner. Sa
pamamagitan ng pag-amoy lamang, bawal magsalita at humawak. Itataas ang kamay kapag
sigurado na sa

P 27-2
napili. Ang pinakamababang oras ay siyang mananalo.
Ipinikit ko ang nakapiring ko ng mata. I chewed my bottom lip when I felt the host
guided the first guy in front
of me.
I felt him sniff beside me bago ko naramdamang umatras ito.
Dumako na sa pangatlong lalaking aamoy, hindi ko alam kung sino na ang may napiling
tama. Basta ang alam
ko'y hindi pa nagpupunta si Safe. I should know. I've been in love with Safe for as
far as I can remember.
The scent of his perfume.
Alam ko agad na si Safe ang nasa harapan ko ngayon. Tila musika na sa pandinig ko
ang papalapit na yabag
nito. I felt the sudden jolt of electricity when his nose brushed on the flesh of
my neck. My heart beats louder
than ever, kasabay ng pagtatayuan ng balahibo ko sa buong katawan.
Ganito ba ang paraan ng pag-amoy na ginawa nito sa ibang mga contestant?! Hindi ko
maiwasang hindi
mapakunot ang noo ko sa naisip. Ngunit muling natawag ni Safe ang atensyon ko ng
bahagya nitong kagatin
ang bahaging iyon ng akong leeg.
I gasped as I heard him smirked.
Kasabay rin noon ay ang hiyawan ng mga tao.
Maya-maya pa'y natahimik ang lahat ng ilang saglit. And I badly wanted to ripped
this fold covering my eyes
just to see if he raised his hand or not!
Ilang saglit pa'y ihinelera ang mga lalaki sa tapat ng babaeng kanilang napili.
"At the count of three ay sabay sabay ninyong tatanggalin ang mga blind folds
ninyo." Sigaw ng host. "One..
Two.. Three.."
I hurriedly removed the freakin' fold in my eyes and my gaze automatically locked
into the six footer man in
front of me, busy taking the fold off his head.
He gave me a flashing smile that makes me wanna swoon on my stand.
Hindi ko din mapigilang mapangiti nang makita ko siya.
He knows me even if his sight is off. Safe knows me. Just as how well I knew him.
Nilingon namin ang mga nakapaligid samin. Isa lang naman ang hindi napili ang
tamang partner niya. And I
feel sorry for the girl. I know it hurts. But then, that doesn't mean he loves her
less. Might be he got confused
and tensed dahil sa time limit.
Inannounce na ang panalo at agad akong napayakap kay Safe nang marinig ko na kami
nanaman ang nanalo.
"Ang galing ko diba?" Mayabang nitong sabi.

P 27-3
"Nangagat ka! Amoy lang kaya ang pwede."
He shrugged. "I'm Josef Anton, lahat pwede."
Inirapan ko nalang ang kayabangan nito.
Dumako na kami sa last and final game kung sakali man na manalo na kami.
Catch Me, I'm In Love ang title ng third game. Kung saan may mga bola na nagkalat
sa isang part ng mall,
iba't ibang kulay na nirerepresinta ang bawat team at kailangan kunin naming mga
babae ang mga iyon.
Pinagsuot ang bawat team ng Blue, Green, Yellow, Orange, at Red na siyang kulay
namin ni Safe. Tanging
ang kakulay na bola lamang ng team ninyo ang pwede mong kuhain at pag narinig ang
buzzer ay hihinto na
kaming lima sa paghahanap ng mga bola atsaka tatakbo sa second floor kung saan
papasuotin kami ng mga
safety gear, sa baba ay may isang malaking malaking foam na ilinatag at naroon ang
aming mga kapartner
para saluhin kami, pagkasigaw namin ng Catch Me, I'm In Love ay tatalon kami. Ang
pinakamaraming bola na
nailagay sa balde na kakulay ng aming mga suot ay siyang panalo.
Nagkatinginan kami ni Safe nang tawagin ako nito.
"Hindi ba delikado na tatalon kayo diyan?" Tiningala nito ang lugar kung saan kami
tatalon mamaya.
"May safety gear naman, may foam din." I smiled.
"Kahit na--"
"Sasaluhin mo naman ako diba?"
He looked at me intently. It took him quite a second before nodding his head.
"Okay ladies, dito na kayo." Tawag saamin ng host.
"Goodluck to us." I smiled again before turning my back on him. Nagulat ako ng
tawagin ako nitong muli kaya
naman napalingon ako.
"Be safe."
_____
Narinig ko na ang buzzer kaya naman madali kong inihagis ang tatlong huling bola na
nadampot ko sa pulang
balde at nagmamadaling tumakbo paakyat sa second floor kasama ang iba pang kalahok.
I was panting when the lady put all my gears on. Ako ang pinakahuling umakyat kaya
naman ako rin ang
pinakahuling tatalon.
Aminin ko man o hindi ay kinakabahan ako. My heart is beating fast. Pero nang
makita kong ligtas namang
nakatalon ang mga nauna saakin ay bahagyang nabawasan ang aking kaba. Ang iba'y sa
foam na nalaglag at
hindi nasalo ng kapartner nila.
Ako kaya? Masasalo kaya ako ni Safe? Dahan dahan akong imapak sa bahagi kung saan
kami tatalon. Hindi

P 27-4
naman kataasan, but for the name of christ! Tatalon parin! I saw Safe seems to be
so ready to catch me
whenever I fall.
Narinig kong muli ang buzzer hudyat na tatalon na ako.
I prayed to all saints habang ipinikit ko ang mata ko atsaka sumigaw nang. "CATCH
ME! I'M IN LOVE!!"
Totoo pala iyon, na pag tumalon ka akala mo'y napakatagala mong nasa ere. Akala
ko'y sa movie lamang iyon
nangyayari.
Lahat nang kaba at pagaalangan ko'y naglaho nang maramdaman ko ang mga braso na
siyang nakasalo saakin.
At hindi ko na kailangan pang manghula kung kanino ang mga iyon.
I slowly opened my eyes just to see Safe staring intently at me.
He's so close that the urge of wrapping my arms on his neck was so intense.
"Nasalo kita." He smiled.
Nasalo mo ako. Sana Safe kaya mo ring saluhin ang puso kong hulog na hulog na,
huwag mo naman sanang
matapakan dahil baka ikamatay ko.
Lahat na ata ng kakornihan ay pumasok na sa isip ko.
Nasalo ako ni Safe.
Will he be able to catch my heart?
_____
Love vote and comments please para masaya mag-update! Mag-comment lahat ng kinilig!
Pag walang
comment walang update. Love youuuu????
WHO GOAT LECHE KA SAFE! ???? The real lover is the man who can thrill you by
kissing your forehead. Love is something eternal; the
aspect may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon.
Soulsexual (n.) - a person who is sexually attracted to
another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand what is not
for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series
collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose
Rocamora

P 27-5
Chapter 27
36.7K 1K 52
by frappauchino

I woke up with Safe's arms around my waist spooning me from behind. Dahan-dahan ko
siyang nilingon. He
was on a deep sleep. Marahil nga'y pagod na pagod ito sa nangyari kahapon.
Yesterday is one of the best days of my life. Matapos kaming itanghal na panalo ay
ginawaran kami ng isang
exclusive date sa isang mamahaling restaurant plus a cute picture frame kung saan
may picture noong nasalo
niya ako sa Catch Me, I'm In Love game. Which is too candid!
Maingat akong pumihit paharap rito to study his physique more. His thick brows,
closed eyes, aristocratic
nose, chiseled jaw, and his firm lips. How can he be so perfect that I wanted to
devour right there and then.
I was staring intently at his lips when he suddenly move and gave my lips a
butterfly kiss. I immediately
covered it.
"G-gising ka na pala"
He slowly moved and opened his eyes as if he has all the time in the world. "Good
morning." He smiled.
He's back to the old Safe. My best friend. Ang Safe na minahal ko ng higit pa sa
sarili ko. The Safe that made
me do all these.
"G-good morning" sagot ko, without removing my hand from my mouth.
He frowned. "Why are you covering your mouth?"
"H-hindi pa ko nag-t-toothbrush."
He chuckled. "So? Pareho lang naman tayo ah."
"Eh!" Asik ko bago tumayo. Na siyang ikinatawa nito.
Napalingon ako nang sumipol ito na tila manyak sa daan. "Sexy"
"Bastos mo" I chuckled.
"Tagal na."
"Ewan ko sayo." Pumasok na ko sa banyo dahil baka hindi ako makatiis at daluhungin
ko si Safe sa kama.
Hello? Mukha kaya siyang ulam doon ang sarap ialmusal!
I was busy brushing my teeth when someone hugged me from behind. I can't help but
smile whe I saw the
reflection of Safe behind me reaching for his toothbrush. Pareho kaming natatawa
habang nakatingin sa
salamin at nagsisipilyo, with our mouth slightly bubbled with toothpaste.
Nauna akong matapos mag-toothbrush and Safe handed me the face towel. I wiped my
mouth as Safe washing
P 28-1
his face, hindi parin nito pinapakawalan ang bewang ko. Nang matapos ito'y ako na
ang nagpunas sa mukha
nito.
We were both smiling like an idiot. When he suddenly lowered his head to me giving
me a gentle kiss that
made me closed my eyes and answered his kisses back. I felt his lips curve a smile
when I wrapped my arms
around his neck.
He groaned as he take the kiss deeper than he started. I answered his kisses with
equal intensity.
Naramdaman kong ipinangko ako nito palabas ng cr, I even felt him walked our way
towards the unmade
bed.
I kept my eyes close as I savour the moment. Kung ano't ano pa man ang mangyayari
ngayon ay ipinagpapasadiyos ko na. We're legally married anyway.
I felt the soft satin sheet on my back as he puts me down. I moaned softly as his
kisses trailed down to the
flesh of my neck. I felt his palm touched my breast beneath the over sized shirt
that I'm wearing.
Hindi ko alam kung papaanong liyad ang gagawin ko para lamang maibsan ang masarap
na kiliting dulot ng
palad ni Safe sa dibdib ko.
I can feel him chuckle but I couldn't careless. I was so busy intoxicating myself
to the sensations he's
rendering me.
My fingers reached his hair and gripped it to the limit.
We were both indulging the fiery passion between us, when his phone suddenly rang
repeatedly.
Mukhang wala itong balak sagutin iyon kaya naman kahit labag sa kalooban ko ay
marahan ko itong itinulak at
pilit na itinuwid ang aking pagiisip.
"Y-yung phone mo." We were both panting as he stared at me.
Nang bumangon ito para kuhanin ang cellphone nito ay sinamantala ko na ang
pagkakataon para mabilis na
tumakbo papasok sa cr at agaran iyong ini-lock.
Paupong napasandal ako sa pintuang akong sinara. I feel my chest with both hands.
My heart is pounding
mad. What has just happen awhile back? Bakit nangyari iyon? Hindi naman siguro ako
lang ang may gusto
non? But no, imposibleng gusto iyon ni Safe! He fancy sex, yeah maybe that's just
it. Maybe he just misses
sexual orgasm so bad that he even feel like doing it with me. I don't want to give
myself false hopes. I rather
expect for the worst and pray for the best.
Kinapa ko ang pagsisi sa dibdib ko dahil sa nangyari. I'm twenty four years old, at
sa buong buhay ko'y
tanging si Safe lamang ang hinayaan kong gumawa ng mga ginawa nito, humawak sa kung
saan dumapo ang
mga palad nito at humalik sa kung saan dumaan ang mga labi nito.
I could say that Safe is the only man in my life. And it will always be him. Only
him.
_____

P 28-2
Matapos ang ilang oras kong paglalagi sa banyo ay bumaba ako, nakapaligo at
nakapagbihis na rin ako.
Ganoon rin si Safe na naabutan kong nagkakape suot ang office attire nito.
"I have a meeting with Zanti." He said as he put his cup down the table and get on
his feet.
I nodded.
"I'll be home late. May dadaanan pa ko." Sabi nito. Na sinagot kong mulo ng tango
bago nagdirediretso sa
cupboard para ipagtimpla ang sarili ko ng kape. "Ako na ang magbubukas ng gate.
Matulog ka ng maaga."
"H-hindi ba tayo kukuha ng maid?" I asked.
"Hindi na muna siguro. Ako na ang bahala. Why are you tired of washing our plates?"
He chuckled.
"No, its not that." Totoo ang sinabi nito. Iyon at ang pagluluto lang naman talaga
ang trabaho ko dahil may
mga naglalaba at namamalantsa naman ng damit namin kada linggo. "Para naman may
kasama ako rito kahit
papaano. You know." I shrugged.
Sasagot sana ito ng biglang tumunog muli ang cellphone nito. I muster all the
control not to roll my eyes. He
looked at me as if asking a go signal if he could take the call.
I gave him a quite nod. "Mag-iingat ka." I walked towards him and kissed his cheek.
_____
Buong maghapon ay nanawa ako sa kakapanuod ng mga chick flicks sa Iflix. Bandang
alas-tres ay may nagdoorbell.
I frowned when I saw a giant brown box na tila balik-bayan box. Could it be from
mom? No, kung galing
kanila mommy yun ay nasisiguro ko g tumawag na ang mga iyon.
Matapos maipasok at mapirmahan ang receivers pad ay umalis na delivery boy.
Matagal akong nakatitig sa box bago ko pinagpasyahang buksan iyon. At halos lumuwa
ang mata ko sa nakita
kong laman noon.
I was beyond horrified seeing those branded sexy thongs and lingerie in different
sexy colors all set up inside
the box.
I gulped hard as I slowly touched and raised the black, beyond skimpy thong! May
matatakpan pa ba ang
telang ito!
Maya-maya'y narinig kong ang pag-ring ng cellphone ko. Kinuha ko iyon ay sinagot.
It was Tita Laura.
"So, do you like the sexy thongs?" Bungad nito sa kabilang linya.
Nanlaki naman ang akong mga mata ko. So it's all from her! Great! Just great!
"T-tita?"

P 28-3
"Ang tagal niyo naman kasi akong bigyan ng apo kaya naman ako na ang tumatrabaho"
tila batang sabi nito.
"P-pero tita---"
"Nakapag-sex na ba kayo ng anak ko? Did he discover that you're still a virgin? Or
he haven't noticed it?" He
bombarded me with those unethical questions.
"T-tita" I said, trying to find words out of my tongue.
"Ica! Kung hindi ka kikilos ngayon aba kailan pa?!" She reprimanded me. "Nasaan ba
ang magaling kong
anak?"
"Nasa office po." Hindi ko alam kung bakit tila kinabahan ako nang marinig ang
pagngisi nito. "Gagabihin
daw po ng uwi."
"Wait for me, I'm on my way. I have a very brilliant idea. As always." As she ended
the call.
_____
Ayan naaaaaa! May update naaaa! Hahahaha. Comment comment comment. Kapag umaabot na
ng 100
comments ang comment a day, two chapters a day ang ud hahaha. Love you guys??????
Mag-ingay na mga silent readers.
Vote&Comment??
HAHAHAHA MABABALIW AKO SA NANAY NI SAFE JUSKO ?? Hahahaha! BEST MOTHER IN LAW EVER!
The COOLEST
too! The real lover is the man who can thrill you by kissing your forehead. Love is
something eternal; the aspect may change but not the
essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who
is sexually attracted to another's being as a whole.
"Acceptance is the ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of
Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 28-4
Chapter 28
38.3K 1K 50
by frappauchino

"Ica." Halatang nagulat si Safe nang mag-angat ng tingin sakin mula sa pagkakayuko
nito sa isinusulat nito. I
saw him gulped as his brows meets at the center.
I walked not so slowly, but sexily towards him. Pilit kong isinusuksok sa isipan ko
ang mga salitang sinabi ni
mommy kanina, and yes tita Laura wants me to practice calling her mommy dahil daw
mag-asawa na kami ni
Safe.
Hindi ko alam kung saan ko nahugot ang lakas ng loob kong isuot itong black fitted
five inches above the knee
sexy dress! Matching sexy red stilettos. Kanina, pagbaba ko galing sa sasakyan ni
mommy nang ihatid niya
ako rito ay nakuha ko ang atensyon ng lahat. They're all looking at the holes all
over these freaking sexy dress
that I muster all the might not to melt!
"What are you doing here?" He asked.
I cleared my throat pilit na inaalala ang mga itinuro saakin ni mommy sa loob ng
dalawang oras kanina. "You
look so tired. Sabi mo malelate ka ng uwi diba?" I shrugged and sexily added. "Edi
dito nalang tayo magdinner." I pretended not to mind what I just said as I sat
sexily on the visitor's chair revealing enough flesh of
my legs for Safe's eyes.
Nakita ko itong napatingin roon bago mag yukong muli ng tingin sa ginagawa nito.
"May tinatapos pa ko."
I fake a frown before getting off my feet and walks behind him. "Ano ba kasi yan?"
Kunwaring usisa ko sa
ginagawa nito mula sa likod nito. I intendedly placed my hand on his shoulder bago
bahagyang yumuko para
mas mabasa ang papel na hawak nito.
"T-the proposal for Red Santa De Leones." He stuttered as he obviously keeps his
focus on what he's doing.
"Hhmm" I nodded. "Pagod ka?" I stood up and gently massage his shoulder as I heard
him groaned a little.
My god! It's like whoring myself to my own husband for Christ's sake!
I saw him smiled a little. Yung klase ng ngiti na bibihira niyang ipakita. "You
know what? Tama ka, let's
have dinner." Umupo ito ng tuwid bago hawakan ang kamay ko atsaka ako tingalain.
I was looking down on his smiling face and I fought the urge to kiss his cute
figure.
"Sabi ko na nga ba e. You can't resist the calling of food." I chuckled. "Matakaw."
He chuckled as he stood up and stretched a little. Hinarap ako nito atsaka
isinandal ang ibabang bahagi ng
katawan nito sa mahogany table. Bago humalukipkip at matiim akong tinignan mula ulo
hanggang paa, na tila
ba isdang sinusuri kung bibilihin o hindi.
Bahagya namang akong nailang sa ginagawa nito. Kaya naman nagiwas ako ng tingin sa
disuladong paraan.

P 29-1
"I didn't knew you wear those kind of dress." He commented.
I didn't knew either. Until your mom made me wear one.
I rolled my eyes. "Why? Didn't I give justice to the dress?"
Mabilis itong umiling. "No, of course you do."
Kunot noo ko naman itong tinignan.
"I swear. You look stunning." He smiled. "C'mon, be a wife and give your poor
husband a peck." He joked.
I chuckled. "Ang pangit mo diyan."
"Ang ganda mo diyan." He laughed.
It took a minute before our laughters died. We remained still, staring at each
other, smiling like an idiot.
He reached out his hand as he invited me in his arms. "Halika."
Agad ko iyong tinanggap at hinila ako nito papaloob sa bisig nito. His right arm
was encircled on my waist
habang nakatukod sa mesa ang isang kamay nito.
"S-safe." Iniyuko ko ang ulo ko nang bahagya akong mailang sa ginagawang pag-titig
nito.
He chuckled. "What?"
"Wag kang tumingin ng ganyan!"
"What?" He shrugged. "Is it bad to stare at the woman I shared my last name with?"
He chuckled.
A woman he shared his last name with. Hindi ba pwedeng wife nalang? Mas maganda
atang pakinggan iyon.
"You know what, it's kinda funny. I married the woman that I never dated my whole
life." He said as he
strokes my hair. "But somehow it's a good thing. Hindi na ko nahirapang pakisamahan
ka pa. Besides, you
know me better than anyone else. Bawat galaw ko'y alam na alam mo na ang ibig
sabihin."
I just gave him a smile cause I can't utter a single word for I don't know what to
say.
"I'm sorry, if I'd become cold for the first two months of our marriage." He
appologized. "I never mean to.
I've become selfish. Inisip ko lang ang sarili kong nararamdaman. I know you
understand what I'm feeling.
Waking up one day being tied up into some serious committment wasn't easy as one
two three."
I swallowed and looked away as I saw sincerity on his eyes. Hindi ko alam kung
bakit biglang lumakas ang
tibok ng puso ko. Kakaibang pagtibok. Hindi dahil sa kilig o ano pa man, kundi kaba
dahil unti-unti kong
nararamdaman ang pag-kudlit saakin ng sarili kong konsensya habang pinapakinggan ko
ang bawat salitang
lumalabas sa bibig ni Safe.
"Nawala sa isip ko na hindi lang ako ang biktima. Kundi maging ikaw." He continued
as my pulse palpitate

P 29-2
faster. "I'm sorry to what happen that night. To be honest, I can't remember a
single detail of it but Ica, I'm
sorry. I'm sorry for being so damn to get what you've been protecting all these
years. I know how much you
cared for it. And I'm sorry. I'm so sorry if I ruined you."
I chewed my bottom lip to help myself from crying. Pero tila may sariling buhay ang
mga luha ko at kusang
nag bagsakan pababa sa mata ko.
Safe cupped my face with his left palm to make me look at him as he continued his
words.
"I'm sorry for taking half of you away." He said as he gently wipes the unstoppable
tears off my face. "I'm
sorry if I failed to protect you against my own. I never mean to. You are so
special to me Marian Danica, that
I wanted to kill myself for wrecking you."
I lost my words. I don't know what to say.
It was me who wrecked him. It was me who ruined him. It was me who should feel
sorry for all the things
that had happen. It was me who breaks him. It was me who took the half of him.
Ako yung nagsinungaling. Nothing had happen that night. Walang nangyari.
Would he ever forgive me for what I have done out of impulse? I love Safe. But
that's not an enough excuse
to hurt him. Alam kong masasaktan siya kapag nalaman niyang, ako na
pinagkakatiwalaan niya ng buo ang
siyang nakagawa ng isang napakalaking pagkakamali na nagpabago sa buhay niya,
naming dalawa.
He became my husband, but I lost my best friend.
I love Safe so much, pero hindi kailanman iyon nagbigay ng karapatan para saktan
siya.
I never meant to hurt him. Pero alam ko na nasaktan ko na siya ng hindi niya alam.
Until when?
Hanggang kailan ko ibabalot kaming dalawa sa isang kasinungalingan?
Pero kung aaminin ko sakanya ang lahat. I will lose him. I will definitely lose a
husband, a best friend, a
Safe.
He'll hate me forever na baka burahin niya ako sa mapa ng Pilipinas if that would
happen.
What's worst is, he'll hate his own mother. At iyon ang hindi ko kailanman
kakayanin. I know how Safe loves
Tita Laura, at pag nalaman niya ang totoo hindi malabong kagalitan niya ito.
"Forgive me Ica. Let me start being a good husband that you deserve."
I can't help but hug him tight as I cried my heart out. Bakit? Bakit ko hinayaan
ang pagmamahal kong lokohin
ang isang taong katulad ni Safe?
I don't deserve him. At sa ginawa ko'y hindi ko na alam if I will ever deserve
someone as good as Safe.

P 29-3
"I-I'm sorry Safe.." I whispered in between my sobs.
I felt him kissed the top of my head as he embraced me. "You don't have to feel
sorry."
"I-I'm sorry.." I continued.
"Stop crying baby, we'll make it up to each other." He cupped my face as he kissed
the tears away. "I missed
you, my best friend."
_____
Naiyak ako. Anyway, guys comment comment lang natutuwa ako sobra sa mga comments
niyo????
Vote&Comment????
Another anyway, I am looking for a lovely lady who can be a leading lady of one of
my leading man. Add me
on fb, Pm me there and I'll discuss the details.
https:/www.facebook.com/chiaruuuh
Tangina juskooooo ?????? The real lover is the man who can thrill you by kissing
your forehead. Love is something eternal; the aspect may
change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual
(n.) - a person who is sexually attracted to another's
being as a whole. "Acceptance is the ability to understand what is not for you."
ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series
collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose
Rocamora

P 29-4
Chapter 29
37.5K 1.1K 77
by frappauchino

"Water?" Alok ni Safe sakin ng bottled water habang pareho kaming naghahabol ng
hininga.
Agad ko namang kinuha iyon atsaka uminom. He was smiling at me as he wipes the
sweat on his face down
to his neck.
Goodness, could anyone be hotter than Safe? Tom Cruise and Brad Pitt will be
nothing compared to him.
Even Channing Tatum can't beat the hell out of him.
Since that day on his office, which is exactly a week now. Safe and I were back to
what we used too. Best
friends. Walang ilangan. And I miss all those. At ngayon nga'y nandidito kami sa
gym to burn some fats dahil
daw sa sarap kong magluto pakiramdam niya'y mawawala na ang abs niya. Which I
highly doubted dahil
palagay ko'y nakaglue na iyon sa katawan nito.
Nang matapos akong uminom ay lumapit ito saakin. His left arm encircled immediately
to my waist as he
drinks up the water left in the bottle with his right hand. I just couldn't help
watching his every move.
"Safe?" Boses ng isang babae ang nakapagpalingon saamin.
Agad napakunot ang noo ko nang makita ang isang babae na naka-gym gear kagaya ko.
Its just that her short
were shorter than mine and she's wearing a sports bra, while I'm wearing a workout
sando. Her jet black hair
were tied neatly in a bun. Her skin were so white na gusto ko nang masilaw.
"Naya." Napangiti si Safe nang pagkalaki-laki nang makita ito. "I thought you were
in London?"
"Nah, I just got back yesterday." She smiled at him na lalong nagpakunot ng noo ko.
Safe nodded. "So, kailan ang kasal?" He chuckled.
"Matt and I broke up." She smirked. "And believe me its real."
Halata ang pagkabigla sa mukha nito. "You serious? But why? I mean, you two had
been a thing way back
college days."
She shrugged. "Let's just put it this way, he ain't got the balls I want." Nilingon
ako nito. "And who's she?"
I almost rolled eyes when they finally noticed me. Dahil tila nakalimutan narin ako
ni Safe nang makita niya
ang isang ito.
Nilingon ako ni Safe as he smiled. "This is Ica, my wife."
Naiinis ako oo, pero putcha! Napakatraydor ng puso ko, just as I heard the word
wife it started beating
erratically.
Her raised her brow. "So you're married. Cheesy." She smiled at me as she offered a
hand. "I'm Naya
P 30-1
Alfonso."
I fake a smile as I accepted her hand. "Ica, Ica Vinluan."
"Castañeda." Safe added.
Naya chuckled. "I'm sorry. I'm just not used to Safe being mushy."
Safe chuckled. "Shut up."
"Well anyway I'll get going. I have several things to do maybe next time we can do
some chitchats Ica." She
smiled at me again. "Bye Safe."
"Sino yun?" Tanong ko bago ko ito itinulak palayo atsaka muling tumungtong sa
treadmill for another round.
"A friend."
"Bilang lang sa daliri ang mga babaeng kaibigan mo. Para namang hindi ko nakilala
yun." I said as I
increased the speed of the machine.
Naiinis ako. I don't buy that "A friend." thing! Let's be honest, Safe often be
friends with ladies, he fucked
them!
Dapat talaga'y mapabilis ang pag-ayos ng gym area sa bahay e, nang hindi kung sino
sino ang nakikita nito.
I heard him chuckled, before he lowered the speed of the treadmill and get on
behind me.
"You sounded like a jealous wife."
I am. Very much! "I'm just stating the fact." I continued running, at naramdaman
kong ganoon din ang
ginagawa nito.
"Believe me or not, she's a friend. Matthew's girlfriend way back college. Remember
Matt? Classmate ko
when I'm still taking up Fine Arts." He explained.
I remembered Matt. I've met him a couple of times, but not Naya.
"I'm not expecting you to believe me." He turned the treadmill off and hugged me
from behind. "But trust me
when I say this, I haven't been laid since the day I married you."
I frowned. Nilingon ko ito. It's been almost nine weeks now. He never?
"Yes, I can't afford to cheat on you." He shrugged. "Could you imagine, a fucker
named Safe last a couple of
months without sex?" He chuckled.
I can't afford to cheat on you.
My heart started pounding at naramdaman ko ang pagiinit ng pisngi ko.

P 30-2
"A-are you serious?"
He nodded. "We haven't had sex after that night."
I feel a bit uncomftable discussing those things to him. I covered his mouth.
"Enough, kung ano ano nang
kabastusan lumalabas sa bibig mo!"
He chuckled before taking my hands off his mouth. "Prude."
Inirapan ko ito. "Pervert."
Tinulak ko ito at mabilis nang umalis. "I'll take a shower."
"Are you inviting me?" He smirked.
"You wish."
I can still hear the bark of his laughter as I walked my way into the shower area.
_____
Its already nine in the evening and were both ready to sleep just after dinner but
he still has something to do,
na palaga'y ko'y may kinalaman sa proposal kay Red Santa De Leones. He was so eager
to get his yes.
So I decided to just busied myself on facebook.
Tennessee De Guia tagged you in a photo.
Bigla iyong nag-pop sa facebook ko kaya naman kinlick ko iyon. At hindi ko
mapigilang hindi mapatawa sa
nakita ko.
It was me and Ten way back grade school.
Sobrang payat ko sa larawang iyon, my hair were on pigtails. Habang ito'y may
braces at makapal na
salamin. Who would ever thought, ugly ducklings were real.
"What's funny?" Kunot noong tanong sakin ni Safe.
"Nothing just saw something on facebook." Sabi ko.
I approved the photo on my timeline, since it was Tennessee's profile picture.
I typed in a comment. Lol.
I saw Ten replied immediately. Wonderful right?
I replied back. Indeed.
I heard Safe tsked kaya nilingon ko ito na nakatutok padin sa kung ano mang
ginagawa nito sa laptop nito.

P 30-3
"What's wrong?" I asked.
"Wala." Masungit nitong tugon kaya hinayaan ko nalang at pinagpatuloy ang ginagawa
ko.
I saw Chi's facebook on the friendlist. Even Red's. Pero kay Chi lamang ang inadd
ko. Ayoko nga
masabihang feeling close, Chi seems to be so friendly.
Since I have nothing to do, I checked out her account. Her profile picture was a
candid shot of her and Red
kung saan nakapikit itong nakabaling kay Red habang nakangiti, while Red is staring
at her lovingly while
smiling.
And for god's sake, Red is millionth time gorgeous when he's flashing a smile! I
mean, he's dashing yes but
lord! Kaya pala hindi ito mangitiin sa personal dahil baka pati lupa ay bumuka sa
kakisigang taglay nito.
They were such a perfect couple. Seeing them doesn't make me believe on the saying
" We can't have the
best of both world."
Bigla na namang nag-pop sa notifications ko ang comment ni Tennessee sa picture
namin.
Payatot.
I replied. Taba mo diyan e!
Gwapo ko diyan.
Payaso hahaha. Joke
Ang sama ng ugali nito.
Napalingon ako nang muling marinig ang "tsked" ni Safe.
"Hoy Anton okay ka lang?"
"Uhm." Tango lang ang isinagot nito.
I shrugged again as I continued exchanging comments with Ten. I can't help but
laugh, cause its really funny.
Nai-throwback nito lahat ng kalokohan namin nung fifth grade.
Nagulat ako nang makita ang pangalan ni Safe sa notifications ko.
Safe Castañeda tagged you in a life event. "4, November married to Ica Vinluan."
I gulped and stared at Safe who seems to be so busy on what he's doing. I can feel
my heart beats million
times faster.
I took my eyes back to the screen of my phone as my thumb trembled on hitting
approve.
I can see loads of comments coming from his fans but it never bothered me. Tanging
activity na iyon lamang
napako ang tingin ko.

P 30-4
Married. Married na kami maging sa facebook!
I can feel the sweating of my forehead when I saw his account linked on mine as I
checked my profile info.
Married to Safe Castañeda.
I chewed my bottom lip as I felt the butterflies in my stomach going wild.
Para akong teenager na napansin ng crush niya. For earth's sake I'm already twenty
four to be feeling this kind
of "kilig"! But damn it, I can't help it.
Halos mapalundag ako nang biglang nag-pop up sa screen ko ang message nito.
Safe Castañeda: Change your last name. Goodnight wife.
Nilingon ko itong muli. Kakasara lamang nito ng laptop nito atsaka inilagay sa
bedside table bago humiga sa
tabi ko with his back facing me.
I swallowed. God, he just striked me twice with less than an hour.
_____
What do you think about the chapter loves? Comment comment for update ????
Vote&Comment!
Guys read "Lips of an Angel" I'm updating it na. Thankie??
Haynako safe ?? HAHAHA LECBE TALAGA TONG SI SAFE E ???? The real lover is the man
who can thrill you by kissing your forehead.
Love is something eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again
#7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a
person who is sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the
ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5:
Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 30-5
Chapter 30
39.7K 1K 39
by frappauchino

"Safe nasan ko nilagay yung phone ko?" I yawned as I scratched my head.

Saglit ako nitong nilingon bago muling binalik ang tingin sa laptop nito. "Ewan ko
sayo."
I pouted. Gabi-gabi'y sa ibabaw lang ng bedside table ko iyon pinapatong ngayon
lang nawala. At nasisiguro
kong doon ko iyon pinatong kagabi bago ako matulog.
I yawned again as I sit beside him. "What are you doing?" Usisa ko.
"About the proposal." He simply said.
Napapitlag ito ng yakapin ko. "Mamaya na yan please?"
He frowned. "What's wrong?"
Umiling ako. "Nothing. I'm just not feeling well." Bulong ko bago ipikit ang mga
mata ko.
Totoo iyon, nagising ako kanina na gusto ko lang yakapin si Safe. Masakit ang ulo
ko, pero hindi ko alam
kung bakit. I even feel so sleepy.
"Hey." I felt his hand wrapped around me. "Wait, let's lay down."
Isinara at itinabi nito ang laptop nito bago ito nahiga at hilain ako paunan sa
dibdib niya. I felt him stroke my
hair kaya naman ipinikit ko ang mga mata ko.
"Easy come, easy go. That's just how you live, oh. Take, take, take it all. But you
never give"
Napalingon ako rito nang marinig ko itong kumanta. I frowned and smiled a little.
He was staring at me while
he's singing. And I wanna melt right there and then when he winks at me.
"Should've known you was trouble. From the first kiss. Had your eyes wide open. Why
were they open?"
Sinamahan pa nito ng facial expression ang paraan nang pagkanta nito kaya naman di
ko mapigilang matawa
sa bawat pag-galaw ng kilay nito.
"Gave you all I had. And you tossed it in the trash. You tossed it in the trash,
you did. To give me all your
love is all I ever asked. 'Cause what you don't understand is..."
Sinabayan ko siya sa susunod na lyrics at ginaya ko pa ang facial expressions nito
na mukhang bigay na bigay
sa pag kanta.
"I'd catch a grenade for you. Throw my hand on a blade for you. I'd jump in front
of a train for you. You know
I'd do anything for you. Oh, I would go through all this pain. Take a bullet
straight through my brain. Yes, I
would die for you, baby. But you won't do the same"

P 31-1
Hindi na namin na tuloy pa ang pagkanta dahil pati si Safe ay tawang tawa habang
pinapanuod akong
kumanta.
"Ang cute mo dun videohan natin." Tumatawang sabi nito sakin.
Inirapan ko ito. "Mas cute ka kaya. You should've seen your face." I giggled as I
embraced him tightly. At
isiniksik ko pang lalo ang mukha ko sa dibdib nito.
I really don't know what had gotten me, but I badly wanna hug Safe all day long.
_____
And that's what happen. Hindi na pumasok sa opisina nito si Safe, he just gave his
dad a call saying that I'm
not feeling well at hindi niya ako maiwan. Kaya naman eto at nasa pang third movie
na namin kami.
Safe had been very patient watching chick flicks. Kahit alam kong gustong gusto
niya nang lumabas ng kwarto
ay hindi nito iyon ginawa.
At ngayon nga'y pinapanuod namin ang Endless Love. I can't help but drool over Alex
Pettyfer.
"Ang gwapo niya talaga." Komento ko nang i-close up si Alex sa screen. I've been
having a crush on Alex
since Beastly, I Am Number Four, Magic Mike, and down to this.
I heard Safe tsked. "Mas gwapo ako diyan."
Nilingon ko ito. "Tingin nga." I playfully grinned and raised his chin to check his
features sideways. Marahan
akong tumango tango. "Pwede na."
I chewed my bottom lip just to keep me from laughing nang makita ko ang reaksyon
nito.
"Anong pwede na! Mas gwapo naman talaga ako." He even pouted cutely.
"Joke lang." I hugged him tight. "May mas ggwapo pa ba sayo?" I piched his nose and
winked at him.
"Wala na." He smirked.
"Ang yabang mo." Marahan kong tinapik ang pisngi nito.
"Magka-iba po ang mayabang sa honest."
"Ang dami namang alam." I grinned before reaching the side of his neck kung saan
malakas ang kiliti nito.
Mabilis itong pumiksi. "Ica!"
I giggled bago umupo. He immediately covered his neck. "Don't hide it honesto." I
said as I gently move my
fingers as if ready to tickle him any moment.
"Marian Danica ha!" He warned.

P 31-2
"What?" I still can't stop laughing.
"Manuod ka na!"
"Ayoko."
"Isa!"
"Dalawa."
"Ica!" His brows made me laugh even more. Para itong ama na kunsumidong kunsumido
sa anak.
"Ano bang ginagawa ko sayo?" I chuckled bago muling humiga sa tabi nito.
He didn't answered back pero hindi parin nito iniaalis ang kamay nito sa
pagkakatakip sa leeg nito.
Kaya naman hindi parin ako mapatigil sa pagtawa.
It tooke me several minutes to recover. Who would have ever thought na ang lalaking
kagaya ni Safe ay may
malakas na kiliti sa leeg? I was catching my breath when I stopped.
"Hiningal ka sa pinagagagawa mo." Sabi nito bago tumayo at kumuha ng tubig sa
personal ref.
Lumapit ito saakin at iniabot iyon. Agad ko naman iyong kinuha cause I badly need
water to help me recover.
I felt him caressed my back as I emptied the glass.
"Thank you." Marahan kong sabi dito.
"Mag pahinga ka na nga. Masama yung pakiramdam mo diba?" Iniayos nito ang unan sa
likuran ko matapos
nitong ilapag ang baso sa bedside table.
I tensed when I felt a sudden jolt of electricity nang mag-tama ang mga balat
namin. Maging ito'y napahinto sa
pag-kilos.
We ended up staring at each other. His gaze locked on mine. It was so intense na
tila maraming gustong
ipahiwatig.
"S-safe.."
I couldn't find my voice anymore when he lowered his head down and captured my lips
into a sweet kiss.
I moaned kaya kinuha niya ang pagkakataong iyon, to slid his tongue into my mouth
tasting every inch of it.
He groaned when I answered his kisses with my eyes shut.
Napakapit ako sa leeg nito nang marahan ako nitong ihiga.
The kiss got deeper and more passionate as if there are so many feeling lies beyond
it.
"Ica.."

P 31-3
"Safe.."
We were both moaning our names in between the kiss.
I don't have any idea on how long did the kiss last but we were both panting when
it ends.
His forehead was placed on mine. He was gently brushing his nose against mine. We
were both smiling like
an idiot.
"That was awesome." He whispered.
Hindi ko maipaliwanag kung gaano katibay ang dibdib ko dahil hindi parin ito
natitibag sa lakas ng
pagkalabog ng puso ko.
"I lo---" I stopped myself from saying those words. What had gotten into me?! I
love Safe yes, pero okay
kami ngayon. If I ever told him the truth it might ruin what we're having. And I
don't wanna spoil the moment.
"Hmm?" He asked.
"I-I'm hungry."
He chuckled as he got up. "What do you wanna eat?"
I pouted. "I want pasta."
"Your wish is my command." He grinned and winked on me.
Damn! My husband is a total hunk.
_____
I watched Safe as he cooks spaghetti.
"I'll surely melt in no time." He joked.
Inirapan ko naman ito. "Edi wag kang tignan." Tumayo ako mula sa high stool at
nagtungo sa ref to get
something to eat habang nagluluto pa ito.
Yumuko ako just to check on whats inside nang makaramdam ako nang marahang pagpisil
sa aking pang-upo.
Paglingon ko'y mabilis akong hinalikan ni Safe sa labi na siyang nagpatibok na
naman ng mabilis sa aking
puso.
"Sexy." He winked like a perv, bago tumayo hawak ang cheese na kinuha nito sa ref
at binalikan ang
ginagawa.
"Bastos ka."
Isang malakas na halakhak lamang ang isinagot nito saakin.

P 31-4
Ito na naman ang puso ko, hindi na naman magkamayaw sa pag-tibok.
Safe can definitely render me invalid.
Nang matapos itong mag luto ay mabilis ako nitong hinainan.
"Ako na." Bahagya akong nailang nang-iumang nito ang tinidor na may lamang
spaghetti sa bibig ko.
"Dali na nangangawit ako." Reklamo nito.
"Ako na kasi!" Pilit kong inagaw dito ang kutsara but then he's Safe.
Sa huli'y wala na akong nagawa kundi tanggapin ang pagkain na isinusubo nito.
"Masarap?" He asked.
"Nagpapapuri ka pa alam mo naman na na masarap." Irap ko.
He chuckled. "Well, nag-asawa ka ng isang dakila. Hindi ko na kasalanan iyon."
"Dakila, ang sabihin mo mayabang!" Kumuha ako ng tasty na inihand rin nito sa
harapan namin at isinubo
iyon sakanya nang akmang magsasalita ito. "Kumain ka na din wag ka na magsalita." I
chuckled nang wala
itong magawa kundi nguyain iyon. Maging ito'y natawa rin.
Sana palagi kaming ganito. Could it be possible na araw araw ay masaya lang kami?
Walang problemang
iniisip.
Alam ko naman na may hangganan lahat ng ito. Pero sa ngayon, I want to spend the
days with him making it
special and memorable.
_____
Good morning! Ayan ha maagang update ???? comment comment. Pag walang comment next
week na ang
update. Sino mga SAFICA? ????
Ps: Read Lips of an Angel.
Pps: add me on fb https://www.facebook.com/chiaruuuh
Vote&Comment????
I love him so much???? Eeeeh angkyut ni safe!! The real lover is the man who can
thrill you by kissing your forehead. Love is something eternal;
the aspect may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos
Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is sexually attracted
to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand what is not
for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a
series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye
-Generose Rocamora

P 31-5
Chapter 31
40.8K 1K 54
by frappauchino

I was laughing my heart out nang lumabas si Safe mula sa banyo, bagong paligo ito.
"Bat tawa ka ng tawa diyan?" He frowned.
I ignored him, instead I focused on the video of Jenna Dewan-Tatum giving her
husband Channing Tatum a
Magic Mike dance on my phone.
I just can't help but laugh seeing how Channing blushed.
Nagulat ako nang sumilip ito sa phone ko.
"Hot." Komento nito.
"Manyak mo." Agad kong inihinto ang video at itinago n ang phone ko. Hindi ko parin
talaga mawari kung
paanong pag-gising ko kanina'y nasa bedside table na itong muli. Kami lang naman ni
Safe ang tao rito, pero
ayoko naman siyang tanungin baka isipin nito'y nambibintang ako.
"Nagsasabi lang ng totoo." Sabi nito bago muling tumalikod.
Doon ko lamang napansin na tanging tuwalya lamang n nakabalot sa ibabang bhagi ng
katawan nito ang suot
nito. And I've got a sight of his glorious back.
I chewed my bottom lip. Kahit nakatalikod ay napakasarap tignan ng asawa ko.
Bago pa kung ano anong kalandian ang pumasok sa isipan ko'y nagpaalam na ako kay
Safe.
"Safe, lalabas sana ako ngayon. Magkikita kami ni Mika sa resto ni kuya."
Liningon ako nito, and darn pinigilan ko ang aking mga mata na magbaba ng tingin sa
abs nito.
Pilit kong ipinako ang tingin ko sa gwapong mukha nito.
"Sige." He nodded.
I can't help but gulped, nang di sinasadyang sumagi ang tingin ko sa pamatay nitong
abs.
I heard him smirked bago naglakad papalapit saakin hanggang sa nakatayo na ito sa
harapan ko.
"Hinahawakan din kasi yan." Napapitlag ako nang hawakan nito ang kamay ko at dalhin
sa dibdib nito
padausdos sa pinagpalang tiyan nito na may anim na pandesal na talaga namang
mapapadasal ka.
Diyos ko!
Binawi ko ang kamay ko at binigyan ito nang matalim na tingin nang makabawi. "Ang
manyak mo!"

P 32-1
Pinunasan nito ang gilid ng labi ko gamit ang hinlalaki nito. "You're drooling."
"Wala naman ah!" Inis kong asik dito. "Mag bihis ka na nga nakakainis ka!"
Itinulak ko ito para sana makadaan ako pero mabilis akong ikinulong nito sa braso
niya.
"Wrong move." He chuckled as I felt him kiss the top of my head that brings shiver
into my spine. "Susunduin
nalang kita dun mamaya. Text me if magpapasundo ka na."
I nodded as I wrapped my arms on his waist. "Okay na ba kayo ni kuya?"
"We haven't talk about yet. We remained casual every time our paths crossed."
"Gusto kong magka-ayos na kayo Safe." Malungkot kong sabi. "I've seen how your
friendship grow over the
years. Ayokong masira yun nang dahil saakin."
"Hey, hindi ikaw ang may kasalanan okay?" He cupped my face. "It was my fault.
Sinira ko ang buong
tiwalang ibinigay niya. Maging ako man ang nasa kalagayan niya'y magagalit ako."
Muli ay kumurot na naman sa puso ko ang aking konsensya. Kasalanan ko, kasalanan ko
kung bakit nagkasira
sila ni kuya Drake. Hanggang ngayon ay hindi ko parin napapatawad ang sarili ko sa
nagawa ko, at alam kong
kahit kailan ay hinding hindi ko mapapatawad ang sarili ko sa ginawa kong panloloko
kay Safe. I've been so
selfish, all this time Safe only wants what's good for me, what's best for me. Safe
had always been my
protector. At napakasama kong tao para lokohin siya. Pinikot ko si Safe. Pinikot ko
ang best friend ko na
walang ibang ginawa kundi pahalagahan ako.
"Shh, stop crying." Hindi ko namalayan ang pagtulo ng luha saaking mga mata,
mabilis iyong pinunasan ni
Safe bago ako bigyan nang magaang na halik sa noo. "Makikipag-ayos ako kay Drake,
wag ka ng malungkot."
Lalo akong tinudyo ng konsensya ko nang yakapin ako nito nang mahigpit.
_____
"So ano, kamusta naman ang buhay may asawa?" Tanong ni Mika bago sumimsim sa iced
tea nito.
"Okay lang, masaya." Nakangiting sagot ko.
"Halata nga teh! Halos ayaw niyong mag bitiw kanina eh." Irap ni Mika.
Kahit kailan talaga ang bitter sa buhay nitong babae na ito. Narito na kasi siya
nang ihatid ako ni Safe, kaya
lang ay sa labas lamang ako hinatid ni Safe kaya hindi rin naman talaga sila
nagkita ngunit nakita marahil
nitong hindi ako maiwan iwan ni Safe. He's asking for a goodbye kiss that I
declined to give. Nakakahiya
kaya may mga tao na sa paligid! That's why he ended up kissing me on my cheek
before going.
"Hoy! Wag ka ngang ngiti ng ngiti diyan!" Inis na sabi ni Mika nang hindi ko
namalayang napapangiti na pala
akong mag-isa. "Oo na ikaw na! Ikaw na ang may makulay na love life!"
"Ang bitter mo kasi sa buhay mo!" I rolled my eyes. "Why don't you get a life, mag
boyfriend ka kaya."
Umingos ito. "At ano, masaya sa una tapos iiwan rin ako gaya nang ginawa ng
magaling kong ama sa nanay

P 32-2
ko?! No thanks."
Natawa naman akong bigla doon. "Huwag mo kasing ihalintulad sa papa mo ang lahat ng
lalaki. Anyway, I
can see you have hots on Dansen Mendrez."
Agad naman itong namula nang mabangggit ang pangalan ng boss nito. "Hoy ikaw
malisyosa ka! Wala ha!
Hindi ko gusto yun." Nag-iwas ito ng tingin. "Papaanong hindi ko iisiping
parepareho sila kung napapaligiran
ako nang isang Drake Cervantes, Zigger Romanov, Safe Castañeda at ng pinakamalala
sa kanilang lahat,
Zanti Dela Paz."
Natawa akong bigla sa sinabi nito. "Pwedeng pakibura na ang pangalan ng asawa ko sa
listahan."
"Sus, ngayon lang yan ganyan. Sa makalawa titikim din yan ng ibang putahe."
"Kaibigan ba talaga kita?" Natatawang sabi ko. "You're wishing me the worst."
"Kaibigan kita kaya I'm feeding you the truth."
Hindi ko tyalaga namamalayan ang oras kapag itong si Mika ang kasama ko, we've
talked about alot of things.
Actually, inaantay ko rin talaga si kuya para sana makausap siya. Namimiss ko na
ito dahil simula nang
maikasal kami ni Safe ay hindi na ako nagtrabaho pa sa resto, pero sabi nang isa sa
mga staff ay nagpaalam
daw ito kahapon na isang linggo daw na mawawala ito.
Napakunot ang noo ko nang makita ang isang pamilyar na bulto na pumasok sa
restaurant.
"Ten!" Tawag ko dito.
Agad naman itong napalingon sa kinauupuan namin. "Yanyan?" Halatang nabigla ito na
makita ako roon.
"What are you doing here?" I asked as I invited him on our table.
"I was just dropping by, nagugutom kasi ako." Naupo ito sa tabi ko. "Ikaw anong
ginagawa mo rito? Akala
ko'y hindi ka na nagttrabaho rito?"
"I'm just meeting my friend, Mika." Pinakilala ko naman silang agad sa isa't isa.
"Here's Mika, my very good
friend. And this is Tennesse, Miks."
"Hi, Tennesse. Just call me Ten." Ten offered a hand ngunit tinanguan lamang ito ni
Mika.
"Mika." Isang pilit na ngiti ang ibinigay nito kay Ten. Mika had always been like
that, he always shy away
from boys.
Nginitian ko nalang si Ten at binulungan ng paumanhin. "Ganyan talaga siya,
pasensya na."
"That's fine." Ngumiti naman agad si Ten. "So how are you? You're blooming."
"Thank you." I smiled, sino namang hindi mag-bbloom kung kasama mo araw araw ang
taong mahal mo hindi
ba? "Ito okay naman, ikaw balita ko kasama ka pala sa medical team ni Dave
Mondragon."

P 32-3
Napanood ko kahapon sa balita ang planong pag punta ng isang grupo ng mga
Pilipinong doctor sa isang isla
sa Africa kung saan may kumakalat na kakaibang virus na hindi malabong kumalat rin
sa buong mundo, kaya
nagsagawa sila ng operasyon upang matukoy kung papaano mapipigilan sa paglaganap
ang nasabing virus.
And it was headed by one of the best Neurologist in the world, Dave Mondragon along
side with other
world's best doctors and virologist. Kaya naman hindi na ako nagtaka nang makita
ang pangalan ni Tennessee
sa listahan, why I know he's one of the best.
"Yeah, luckily." He smiled. "Two weeks from now we're gonna be leaving."
Ten is one of the most humble person I've known.
I nodded. "Mag-iingat kayo doon. Delikado at baka maging kayo ay tamaan ng virus."
"Based on the study, mas malaki ang possibility na tamaan ng virus ang mga
kababaihan." He said.
"Kahit na, mabuti parin yung nagiingat kayo."
Napalingon ako nang mag ring ang phone ni Mika. "Si Sir Dance." Nakita ko ang
pamumula ng mukha nito
nang damputin ang phone nito. "M-mauuna nako Ica, kailangan ko pang daanan ang mga
papeles sa office ni
Vince De Salvo."
I nodded. She gave me a kiss on my cheek at marahang pagtango naman kay Ten. "Bye."
"Bye." Nakatalikod na ito nang muli itong tawagin ni Tennesse. "Mika, it was nice
meeting you." Tumango
lang itong muli bago nagmamadaling umalis.
Naiwan kami ni Tennesse at sobrang dami naming napagkwentuhan, we've talked about
several things.
Pareho naming hindi namalayan ang oras kaya naman pareho kaming nabigla nang
makarinig ng isang malakas
na pagtikhim.
Nang lingunin ko ito'y nakita ko ang nakasimangot na mukha ni Safe.
I smiled at him. "Safe, andyan ka na pala. I'm sorry nakalimutan kong tawagan ka."
I stood up para sana
halikan ang pisngi nito pero lumingon ito pabaling sakin kaya naman sa mga labi
nito dumampi ang labi ko.
"Pre." Nakangiting bati rito ni Ten na siyang tinanguan lang nito. Quota na ata si
Ten sa mga pagtango
ngayong araw na ito.
"Nagugutom ka ba? What do you wanna eat?" I askes Safe.
"Inaantok na ko." Masungit nitong sabi kaya naman nakuha ko na ang ibig nitong
sabihin.
Nagpaalam na ako agad kay Tennessee, at humingi narin ng paumanhin.
While on the road ay nanatili kaming walang imikan ni Safe. Hanggang sa makarating
kami sa bahay.
"Safe galit ka ba?" Tanong ko rito nang humiga na ito sa tabi ko. Mula pa kanina'y
hindi ako nito iniimik.
"Hindi."

P 32-4
"E bakit hindi mo ako kinakausap?"
"Pagod lang ako." Patalikod itong humiga.
"Sorry na kung hindi kita natawagan. Hindi ko rin kasi namalayan ang oras kanina."
Pag hingi ko nang
paumanhin.
Hindi ito sumagot. Kaya nahiga narin ako patalikod rito dahil alam kong ano mang
oras ay papatak na naman
ang luha ko. "Hindi ko din na check ang phone ko kaya hindi ko alam na nagtetext at
tumatawag ka na pala."
When we're on the car, I checked my phone and saw numerous calls and text from
Safe. "I didn't mean to get
you worried."
Hindi parin ito umiimik.
"Minsan ko lang kasi makita si Mika kaya naman hindi na namin pareho napansin ang
oras." I continued
explaining.
"I don't remember seeing Mika awhile ago."
Agad akong napalingon rito. "She was there! Nauna lang siyang umalis! Nataon na
dumating si Ten."
"Yeah right." Nakatalikod parin nitong tugon.
"Don't you believe me?" I said frustratedly. "Kahit ipagtanong mo pa sa mga staff
na naroon."
Hindi na ito umimik. Nasasaktan ako. It's like accussing me of cheating on him.
Tahimik na tumalikod akong
muli rito.
"It wasn't Mika that I saw. It was that goddamn Tennesse De Guia."
It took me several minutes to respond.
"Safe, I wont cheat on you." I said as a tear fell on my eyes. "Not because, I'm
married to you. But because I
love you."
Hindi ko alam kung bakit lumabas ang mga iyon sa bibig ko pero huli na para bawiin.
I didn't hear any respond from him. Marahil ay nakatulog na ito. I closed my eyes
as unstoppable tears kept
on falling.
_____
2nd update for this day. Ayan ha! Keep the comments coming please?????? Love you
guys lahat yan nababasa
ko!
Read Lips of an Angel????????
Vote&Comment??
Yey!!! ?????? The real lover is the man who can thrill you by kissing your
forehead. Love is something eternal; the aspect may change but not

P 32-5
the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a person
who is sexually attracted to another's being as a whole.
"Acceptance is the ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of
Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 32-6
Chapter 32
36.7K 895 183
by frappauchino

"Good morning." Nakangiting bati saakin ni Safe nang makababa ako. "I prepared
breakfast. Kain na tayo."
I frowned, ang akala ko'y umalis ito nang maaga dahil wala na ito sa tabi ko nang
magising ito.
Inalalayan ako nito hanggang sa makaupo ako. I don't know if it's just me o
talagang dahan dahan niya akong
pinapaupo.
"A-anong meron?" I asked.
Umiling ito bago umupo sa tabi ko at hainan ako. "How're you feeling? Masakit ba
ang ulo mo? Nahihilo ka
ba? Nasusuka?"
"H-ha?" Takang pinagmasdan ko ito. Ano bang pinagsasasabi nito? "I'm fine."
"Good. I'm sorry about last night. I'm just tired." Sabi nito bago salinan ng buko
juice ang glass ko. I frowned,
bakit tila masusustansya ang nakahain sa mesa? "Sorry if you get upset."
I nodded. "I'm sorry din, kasalanan ko." Paghingi ko rin ng paumanhin rito, nang
may bigla akong maalala.
"Safe may narinig ka ba kagabi?"
He frowned habang hinati ang manga atsaka iyon inilagay sa plato ko. "Wala naman."
Nakahinga ako nang
maluwag. "May dapat ba akong marinig?"
Mabilis akong umiling. "W-wala.."
He nodded. "Sige na kumain ka na. Pag-uwi ko mamaya'y pupunta tayo kanila mommy.
She invited us for
dinner."
I nodded as I started eating.
The whole day passed in a bliss. Naubos ang oras ko sa kakaisip kung hindi nga ba
narinig ni Safe ang sinabi
ko. O kung dapat ko bang ikatuwa na hindi na niya iyon narinig? Isa pa'y napapaisip
ako sa kakaibang
ikinikilos nito. Kaninang umaga'y napansin ko that Safe had become extra careful,
which is bothering me alot.
Inayos ko ang pagkakatali ng buhok ko nang marinig ang pag-busina ng kotse ni Safe.
Mabilis ko itong
sinalubong sa baba.
"Good evening." Nakangiting bati nito nang mabuksan ang pinto.
"Good evening." Goodness! How could Safe be this gorgeous! Considering na pagod pa
ito galing sa trabaho
nito.
"Ready ka na?" Tanong nito na tinanguan ko naman. He frowned as he stared at my
fitted jeans. "Hindi ba yan
masikip? Baka naiipit na ang tiyan mo diyan ayaw mong magpalit?" He said half
worried.
P 33-1
And its my turn to frown. "H-ha?" Safe is really acting wierd! "Okay lang ako.
What's wrong with you?"
He smiled and pinched my cheek. "Antayin mo ko diyan magbibihis lang ako sandali."
Naiwan akong nakakunot ang noo at nagtataka. Nahihiwagaan talaga ako sa mga
ikinikilos ni Safe. Parang
may kung anong nalalaman ito na tila ayaw ipaalam sakin. And damn it, he seems to
be extra happy kanina
pa. He even seem to be extra energetic.
"Let's go." Sabi nito nang makababa. Muling kumunot ang noo nito nang makita ang
suot kong four-inches high
brown boots. "Would you mind changing it?"
Pinili ko ang boots na ito kanina dahil hindi ko pa ito nasusuot, isa ito sa mga
ibinigay saakin ni mommy
Laura noong nakaraan. Isa pa'y maganda ang style ng boots, tila vintage rock dahil
sa sintas nito. "What's
wrong? Maganda naman ah."
"I know. But damn those heels! Hindi ka ba matatapilok sa taas niyan?" He said.
"Four inches lang iyan. Isa pa'y makapal naman ang takong."
"Kahit pa, we should be extra careful now. So please, change?" He gave me a look na
tila ba nakikiusap
itong talaga.
Napabuntong hininga na lamang ako bago tumango.
I've changed the boots into a pair of white runners. Safe had been watching my
every move, maging ang pagkakabit ng seatbelt ay ito na ang gumawa. Banayad din
lamang ang ginawa nitong pagmamaneho, which is so
unlike him.
We arrived safely on their house. Pagkapasok pa lamang namin sa malaking bulwagan
ay agad kaming
sinalubong ng mag-asawa.
"Hija! How're you?" Tanong ni mommy nang halikan nito ang pisngi ko.
I smiled. "I'm good tita."
"My god, you're blooming!" Puri nito.
"I must agree." Nakangiting sangayon ng ama ni Safe. "Mukhang naaalagaan kang
mabuti nitong anak ko."
"Aba dapat lamang Antonio!" Inirapan ng donya si Safe. "Matilde, ihanda na ang
mesa." Utos nito sa
mayordoma ng mansyon.
"What did you prepare for dinner?" Tanong ni Safe sa ina habang naglalakad kaming
papalapit sa hapag
kainan. His arm were like permanently encircled on my waist.
"Caldereta, your daddy's favorite." Masiglang tugon ni mommy bago ito maupo sa tabi
ng asawa.
Kahit matatanda na ang mga ito'y kitang kita mo paring ang pagkinang ng
pagmamahalan sa mga mata nang
mga ito. Love is really timeless. Kung sana'y maari rin kaming maging ganoon ni
Safe sa mga susunod na

P 33-2
panahon. Kahit na malabong mangyari iyon.
My thoughts were cutted when Safe bugged me pointing the chair he just pulled for
me. Agad naman akong
naupo roon.
Safe placed enough food on my plate. "Just tell me if you still want more." He
smiled.
I simply nodded. As we all started eating. Safe and his dad were talking about some
business stuff na siya
namang hindi pinanghihimasukan ng mommy niya.
"You should get the yes of Red Santa De Leones. He'll make a big help, if he'll be
our investor. Marami ang
nagtitiwala sa mga desisyon niya, and choosing to invest to our company will make
us more credible in the
eye of the other business man." His dad said. "Isa pa'y kung makukuha natin ang oo
ni Red ay maraming
negosyante ang sunod sunod ring mag-iinvest satin. And that means money Josef
Anton."
Nilingon ko si Safe na bahagyang sumeryoso ang mukha. Safe was always challenged by
his dad when it
comes to business matter. Tila palagi nitong sinusukat ang kakayahan ni Safe.
"I'm working on it." Tipid nitong sagot.
"Work harder."
"Antonio." Binigyan ni mommy ng isang nagbabantang tingin ang ama ni Safe kaya
nagkibit balikat na lamang
ito bago muling nagpatuloy sa pagkain.
Nanatiling tahimik ang hapag dahil ramdam na ramdam parin ang tensyon sa pagitan ng
mag-ama.
I reached for Safe's hand under the table at mahigpit iyong ginagap. He turned his
head on me, giving me a
weak smile.
I smiled at him warmly. "You're the best." Bulong ko rito.
Alam kong paminsan ay nilalamon ng insecurities at ng ego niya si Safe. He'd always
been wanting to be the
best for his dad. Kaya naman kailanman ay hindi ko nakalimutang ipaalala rito kung
gaano ito kaangat sa
lahat.
He suddenly took my hand to his lips giving me a light kiss. "Thank you." Sabi nito
bago kami muling
nagpatuloy sa pagkain.
"So, Ica. How's your pregnancy so far?" Tanong ng daddy ni Safe na agad nagpaihit
saakin.
Agad naman akong inalalayan ni Safe at inabutan ng tubig na mabilis kong ininom.
"Okay ka lang?" He asked
as he caressed my back.
Pregnancy? Did I heard right?
"P-po?" Pagbaling ko dito.
"Okay ka lang ba? Hindi ka naman ba pinahihirapan ng apo ko? Naaalagaan ka ba ng
ayos ni Josef?" He

P 33-3
shrugged.
Nalilitong napalingon ako kay Safe. He was grinning from ear to ear. "Hindi mo na
kailangan pa itago saakin.
Mom told me everything earlier. It would be epic kung sayo ko sana mismo narinig
ang mga iyon. But
nontheless, you just don't know how happy I am nang malaman ko."
I can sense happiness, and excitement on his voice as he continued.
"I was waiting for you to open the topic awhile ago. But you never did." He
chuckled.
A-ako? Buntis? Napalingon ako sa mommy ni Safe. Siya ang nagsabi kay Safe na buntis
ako.
She gave me a meaningful look. "It's been a month now nang sabihin saakin ni Ica
ang bagay na iyan. She
don't have any idea on how to spill the beans kaya hindi niya masabi saiyo Safe.
I'm sorry Ica, I know I made
a promise not to tell anyone. But I'm worried baka hindi ka maalagaan ng tama ni
Safe if he hadn't know that
you're pregnant."
I can feel my lips trembled. I don't know what to say. I was beyond stunned. Kaya
pala kanina'y puro
masusustansya ang inihain ni Safe, kaya pala kanina'y pinuna niya ang suot kong
skinny jeans maging ang
sapatos ko. That's why he's extra carefull.
"You just don't know how happy we are Danica." Masayang sabi ng daddy ni Safe.
"That's why you're not feeling well the other day." Nakangiting sabi ni Safe.
Naipagkamali niya na ang
pagsama ng pakiramdam ko ay sintomas ng pagbubuntis ko.
I didn't see it coming. Nobody had informed me that this would happen. I am not
pregnant. For Christ's sake
ni wala ngang nangyari saamin ni Safe!
Pero paano kong sasabihin sa mga ito na hindi, hindi ako buntis! They would accuse
mommy Laura a liar.
Magagalit sila rito. It would cause chaos.
Pero mali ito. Napakalaki na ng kasalanan ko kay Safe. Napakalaking kasinungalingan
na ang nagawa ko.
Napakalaking pagbabago na ang naganap at alam kong pag ipinagpatuloy ko ang
kasinungalingan na sinimulan
ng mommy niya ay magkakaroon na naman ng napakalaking pagbabago.
Lalo akong kagagalitan ni Safe. He'd hate me to death. Lalo ko siyang masasaktan.
I inhaled before looking at them.
The two men were both beyond happy. I can definitely see it in their eyes. In their
smiles.
At hindi ko kayang bawiin ang mga kaligayahan sa kanilang mga mata.
Bahala na. Bahala na kung saan ako dadalhin ng lahat ng kasalanan kong ito. Bahala
na. Let tomorrow take
care of itself.
Naramdaman ko ang pangingilid ng luha ko sa aking mga mata as I nodded my head.
"Yes, I-I'm pregnant.

P 33-4
_____
Good morning! Comment comment again babies???? love you all. Great day ahead!
Vote&Comment!??
HALA ICA ANO BA!!! ?? OH MY GOD. NAIINIS AKO HAYS The real lover is the man who can
thrill you by kissing your forehead.
Love is something eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again
#7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a
person who is sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the
ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5:
Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 33-5
Chapter 33
34.4K 891 76
by frappauchino

"O-okay na dito Safe." I gave him a little smile as I sat on the bleacher katabi ni
Chi.
He smiled before kissing my cheek. "Goodluck to me." Bumaba ang kamay nito sa tiyan
ko at marahan iyong
hinimas. "Wish me luck my little buddy."
Agad namang nabalot ng kakaibang kaba ang puso ko. I turned my gaze away from Safe.
Since that dinner
with his parents, Safe had become extra caring. Palagi nitong hinahawakan ang tiyan
ko at kinakausap. And
my conscience is bugging me everytime I see how happy he is. How excited he is. How
he love what he
thought is inside my stomach.
"Castañeda line up!" Sigaw ni Zigger na nasa gitna na ng court.
"Coming." He said bago ako mabilis na hinalikan sa labi at tumatakbong bumalik sa
court.
There's this event headed by the Doctors Society of the Philippines kung saan
inanyayahan lahat ng mga
kilalang tao sa larangan ng negosyo, sa isang basketball match. It's like a fund
raising event para makaipon ng
higit sa sapat na pondo sa malawakang pagpuksa sa virus na siya ngang kumakalat na
sa Africa.
The gentlemen were divided into two teams. It was Dansen Mendrez, Vince DeSalvo,
Zigger Romanov,
Drake Cervantes, Ten De Guia, Chase La Pierre, Cash La Pierre versus Red Santa de
Leones, Dave
Mondragon, Three Montezor, Zanti Dela Paz, Z.A Vladislav, Kurt De Salvo at si Safe.
Marami ang nanonood na tila ba isang PBA match ito. Ang lahat ng pumunta ay
nagbigay ng kanikanilang
donasyon. To add up to the spice the game was televised.
"You're pregnant?" Napalingon ako kay Chi na nakangiting nakatingin saakin.
Alanganin ko itong binigyan ng marahang pag tango.
"Congratulations." She said. Bago ito lumingon sa kung sino mang umupo sa likuran
namin.
"Chiara." Napalingon ako sa pinanggalingan ng tinig.
It was from a tall and extra handsome guy na may kasamang babae na nakaangkla sa
braso nito. The girl is a
typical socialite na kagaya ng mga idinidate ni Safe noon.
"Lander." Ganting bati ni Chi. "I thought you were in states?"
"I just got back last week." Sabi nito bago naupo sa likuran namin.
"Oh, I didn't know. Nisha never told me you were already here."
"She didn't know either." Tahimik nitong sagot.

P 34-1
"Anyway, this is Ica. Safe Castañeda's wife." Pagpapakilala nito saamin. "And this
macho man over here is
Lander Mendrez, Nisha and Dansen's cousin."
"Nice meeting you." Simpleng ngumiti lamang ito.
Napalingon kami nang tumikhim ang babaeng kasama nito.
"This is Jenny." Sabi ni Lander.
"His wife." Nakangiting sabi ng babae.
"Oh. I didn't knew you were married." Nabiglang sabi ni Chi.
He just shrugged.
"Hi Chiara, Chiara De Salvo right?" Excited na sabi ng babae na tinanguan ni Chi.
"Oh my god! You were
million times prettier up close! I am a fan of yours. I have all your Couture
collections!"
"Thank you then." Simpleng ngiti ang isinagot ni Chi dito.
Ayokong maging judgmental, but I don't like Jenny. She's like a typical social
climber. Kung hindi, edi sana'y
pinansin rin ako nito diba? But then, the hell I care.
_____
Natapos ang game at nanalo ang team nila Safe. The game went well maliban nalang sa
panakanakang
pagkabuwisit ni Kurt kay Red sa ilang bahagi ng laban kahit pa magkateam ang mga
ito.
I smiled at Safe na basang basa sa pawis. "Congratulations." Agad kong inabot ang
towel nito sa varsity bag
atsaka ito isinalubong. I was wiping the sweat on his face nang hawakan nito ang
kamay ko na nakalapat sa
pisngi nito.
My heart is pounding like crazy as always. Naramdaman ko din ang pagiinit ng aking
pisngi sa pagtitig na
ginagawa nito.
"W-what?" Tanong ko.
"My lucky charm."
I blushed. "Enough Castañeda." I pinched his nose.
He chuckled as he hugged my waist and reached for the bottled water and emptied it.
Nagulat ako nang mag-angat ako ng tingin kay Safe ay nakakunot ang noo nito at
nakatingin sa likuran ko.
Nilingon ko naman ang tinatanaw nito. It was Lander.
"Safe." Untag ko dito.

P 34-2
Agad naman itong napapitlag at nagyuko ng tingin saakin. "Hmm?"
"What's wrong?" Tanong ko.
"Nothing." Umiling ito bago ngumiti. "Nagugutom na ba kayo ng baby ko?" He again
caressed my tummy.
Every time he put his hand above my belly, I felt guilty. Wala naman kasi talagang
laman iyon. There's
nothing inside me except for my internal parts.
Isang pilit na ngiti ang ibinigay ko rito.
Matapos itong maligo at makapagbihis ay nagpunta kami sa isang restaurant di
kalayuan. I was planning to
talk to kuya Drake ngunit hindi ko na namalayan pa ang pag-alis nito.
"Eat this. You need to eat more vegetables remember there's a little Safe inside
you." Sabi nito habang
nilalagyan ng gulay ang plato ko.
I chewed my bottom lip para pakalmahin ang sarili ko dahil alam kong baka hindi ko
mapigilan ang pag-iyak
ko
"Thank you." Sagot ko rito bago kainin ang ano mang inihain nito.
Safe reads alot of things in the internet about babies and pregnant woman. He knows
the do's and don'ts and
he always made sure that I'm following it for my sake and the baby's.
I could picture Safe as a perfect father. We were almost a perfect family. If only
everthing were real.
Bahagya na namang kumurot sa puso ko ang katotohanan reminding me that everything
has its ending.
_____
Naalimpungatan ako nang hindi ko maramdaman ang katawan ni Safe sa tabi ko nang
gumalaw payakap roon
ang braso ko.
There's no light from the inside of the bathroom. I frowned. Nasaan naman kaya
iyon?
I get up of bed half sleepy. Naglakad ako patungo sa balkonahe nang makita kong
bahagyang nakabukas ang
kurtina noon.
I walk slowly dahil nga kalahati ng isip ko'y nananaginip pa.
Akmang hahawiin ko ang makapal na kurtina nang marinig ko ang boses ni Safe.
"You're not listening to me!" Halata ang pagkainis sa mahinang boses nito. "You
never did!"
Bahagya akong sumilip at nakita ko itong nakatalikod sa kinatatayuan ko at
nakaharap sa mapunong harapan
ng mansyon. Doon ko rin nakumpirma na may kausap ito sa telepono nito.
Sino naman ang tayawag at tatawagan nito sa ganitong oras?

P 34-3
"Ellaine you know how much you mean to me." Nanigas ako nang marinig ko ang mga
katagang iyon. "You're
special to me. And I love you, you know that..."
Hindi ko na nagawang marinig pa ang mga sumunod nitong sinabi. Unti-unting
nabitawan ko ang kurtina at
naramdaman ko ang pangingilid ng luha saaking mga mata. Tila ako nabingi sa mga
katagang narinig ko.
I love you
Iyon ang pinaka tumatak saaking isipan. Sa tagal tagal naming magkaibigan ni Safe
ay kailanma'y hindi niya
ako nasabihan ng ganoon. Parati na'y may kasunod na best friend.
Ellaine.
I don't remember hearing that name from him. I got the list of the girls he dated
but I never remembered that
name.
Who is she? Bakit mahal siya ng taong mahal ko?
_____
Lame. Sorry naaaa! Hahaha. Happy birthday to my friend Kha! Love you be, salamat sa
pizza hahaha.
Comment comment guys! Love you!
Vote and Comment????
???? ???? The real lover is the man who can thrill you by kissing your forehead.
Love is something eternal; the aspect may change but not the
essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who
is sexually attracted to another's being as a whole.
"Acceptance is the ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of
Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 34-4
Chapter 34
35K 934 22
by frappauchino

"Are you sure you wanna do this?" Tanong saakin ni Safe nang nasa tapat na kami ng
Mug Cafe.
I nodded before giving him a smile. "How many times do I have to tell you na okay
lang, okay lang saakin
magpainterview."
He sighed. "You're not used to this kind of life." Tanaw nito ang malaking glass
wall ng cafe kung saan
makikita ang mga camera man na nagseset-up.
Noong isang gabi'y nakatanggap ako ng tawag mula sa isang showbiz insider na si
Sheila Jacinto inviting me
on an interview for Women's Magazine presents The Woman behind the Businessman's
success. Being a wife
of Safe, a well known businessman ay isa ako sa ilang kababaihang naimbitahan.
Since I'm so bored staying
all day in our house, ay kaagad kong pinaunlakan ang paanyaya.
"It's fine Safe. Okay lang. An interview wont kill."
Sasagot pa sana ito nang biglang tumunog ang cellphone nito. At base sa buntong
hininga nito matapos icheck ang telepono ay alam ko na kaagad na ama nito ang
tumatawag.
I smiled at him. "Bye, you take care." I gave him a soft kiss on the cheek and was
about to turned my back to
get off the car nang hapitin nitong paharap ang bewang ko.
"I'll pick you up later." He then gave me a soft kiss on the lips that immediately
brought shiver to my spine,
he was about to take it deeper when his phone rings the second time. He groaned.
"Holy shit!"
I can't help but chuckled. "Umalis ka na. Late ka na kasi!"
He smiled. "Bye." He kissed my forehead before turning his gaze into my stomach.
"Bye little Safe. Be a
good boy there."
I flinched a little as my conscience started bugging me again.
"What's wrong?" He asked.
Mabilis akong umiling. "W-wala. S-sige na magiingat ka." Mabilis na akong bumaba sa
sasakyan nito at
pumasok sa loob ng shop. I was so scared of my own conscience.
Pagkapasok ko'y naabutan ko si Nisha na nasa couch na isinet up sa loob ng cafe.
The cafe is close and was
filled of flashing bulbs.
"Hey, Ica!" Masayang bati nito ng makita ako.
Upclose, Nisha is like an angel fresh from heaven. Except for her sensual lips that
seems to be so sexy!
She kissed me on the cheek. "Nisha." I greeted back.
P 35-1
"Take a sit there!" Itinuro nito ang isang stool sa harap ng malaking salamin.
Maya-maya'y lumabas si Jyn
Vera. "Jynie, ikaw na ang bahala sa ayos ni Ica."
"Oy! Ikaw pala!" Nakangiting salubong ni Jyn saakin. She's my make-up artist at the
wedding. "I love your
dress!"
"Thank you." Nakangiting sabi ko.
She then started retouching me. I will never be used on putting make-ups pakiramdam
ko'y ang init init sa
mukha! But I have to, ayoko namang mag mukhang basahan sa tabi ng mga taong ito.
Isa pa'y I am not carrying
myself alone, dala ko narin ang pangalan ni Safe.
Ilang minuto ang lumipas nang dumating si Chi, wearing a ripped maong jeans. "Sorry
I'm late. Nahirapan
akong itakas itong motor ni Kurt." She chuckled.
"That's fine Miss De Salvo hindi pa naman kami nagsisimula." Nakangiting sabi ni
Sheila.
Sheila has a Latina beauty, her jaws were on perfect shape!
Habang inaayusan si Chi ay nag-uusap naman kami ni Nisha.
"So how was Safe as a husband?" Tanong nito. "I'm not close to him, but I know him
since he's Zanti's
friend."
Napangiti naman ako. Naririnig rinig ko na na this girl has a huge crush on Zanti,
together with her other
friend Camsy.
"He's a perfect husband." Simpleng sagot ko.
"Why, he should be!" She rolled her eyes. "You seem to be a perfect wife either!"
I smiled a little. Little that she know I am not a perfect wife, not even a good
wife to start with.
"We're about to start Sheila, wala pa ang isang guest mo!" Reklamo ng direktor.
"Mito, paki-contact naman si Miss Elle please?" Utos nito sa personal assistant
nito.
Sampung minuto bago magsimula ang interview ay dumating ang isang babaeng napakaamo
ng mukha. Her
hair were a different shade of blonde as Chi's.
"Sorry, I was caught in the middle of a traffic." Paghingi nito ng paumanhin.
Mabilis itong inayusan ni Jyn upang kami'y makapagsimula na.
Tama si Safe, I wasn't used to this kind of life. Where you're gonna sit on a couch
with these sophisticated
beauties, doing interviews about your personal life. This is just not for me, but I
guess as long as I am
married with Safe I need to get use to it.
The interview had started. And Sheila is giving her best to her job.

P 35-2
"Let's start with Miss Ellaine Mendez, or must known as Elle." I froze nang marinig
ang pangalan na iyon.
Ellaine. Pilit kong ibinaon sa limot ang mga narinig ko noong gabing iyon, if ever
I confronted Safe it will
ruin everything. Isa pa'y ano pa nga ba ang magagawa ko. I am just his wife, never
his partner. Hindi ako ang
mahal ni Safe at iyon ang pilit kong ipinaiintindi sa sarili ko.
"How is it to be a granddaughter of Felipe Mendez, who's a well known food-
magnate?"
"It wasn't easy, I mean it was never easy to be where am I at. Being his grandchild
gives me enough
responsibility to take good care of his name. You can't do this in public, you
can't hang-out with those
people, you can't go there blah blah blah blah blah!" She chuckled. "It's like it
wasn't just me anymore. But
nontheless I still considered myself lucky to be carrying his name."
Natawa naman sila sa isinagot nito. Ako'y nanatiling nakatitig rito. Pilit kong
ipinilig ang ideyang pumapasok
sa isip ko.
No! Hindi maaaring siya iyon. This was the first time I saw her and I'm very sure
of that!
Hindi ko maipaliwanag ang kakaibang kabang nararamdaman ko habang pinakatitigan ko
ito.
No, Ica! There's so many Ellaine on earth. For Pete's sake! It was like one of the
most common name in the
universe.
"How about you Miss Chiara De Salvo, hindi naman na kaila sa lahat that your family
is one of the most
powerful clan in the world, how does feel to be a De Salvo? The only rose among the
torns." Natatawang
tanong ni Sheila. "How does it feel to be surrounded by earth's most handsome guys?
From Senior Lucas De
Salvo and Enrique Dela Paz, down to your father Brandon De Salvo and of course your
brothers that make
every girls swoon on their stand, Vince, Kurt and Roy. Plus Zanti Dela Paz of
course."
"Being surrounded by those oafs all my life is.." She pauses. "I don't know if I
should be feeling lucky or
unlucky!" Natawa naman ang lahat. "I mean being surrounded by rawring tigers is
never easy. I grew up
soaring high to my grandfathers, respecting them the way they deserve to be
together with my brothers. Then
there's my father whom I owe my life with. And then Zants, Vince, Kurt and Roy who
cared and loved me
enough that I grew up happy and contented. They can sometimes be annoying,
especially Kurt Vincent who's
always hot headed but they're the ones who completed me. They maybe named as shrewd
businessmen, but
you'll gonna love them once you've known them. They are never selfish. They're the
kindest spicies on earth
next to mom. And I love them all, I've always knew how lucky I am to be a part of
them."
Chi seems to be in love with her family, like everyone is supposed to feel. She
talks as if she really mean
every words she say.
Nisha was the next one to share her side.
"I never wanted to be exposed to media just like now, but then at the early age I
already readied myself to
this kind of thing. Lalo na nang pasukin rin ng kapatid ko ang mundo ng negosyo. I
always stood behind him,
supporting him. Like what sisters should do. And it always makes me feel so proud
in his every success."
Dumako na saakin ang tanong, since this is my first time to be asked and answer
this kind of question, might

P 35-3
as well tell the truth that's left in me.
"Si Safe, he's a well known playboy aside from being a businessman." I chuckled as
they laugh. "Being his
wife is one of the most precious thing I've done in my life." Safe won't be able to
know this anyway. "He's
not just a husband, but also a very good friend. He' my best friend. My best
companion. It's not easy to be left
alone at home, almost ten hours five days a week. It's not easy to be ignored
sometimes cause he's more focus
on what he is doing. It wasn't easy to be a wife of a busy man. But then, all the
love that I have for him
carries all the difficulties away."
Lahat ay napa "Awwwww" sa sinabi ko.
Totoo naman e. Lahat magagawa mo, lahat makakaya mo pagdating sa tunay na
pagmamahal.
Matapos ang interview na tumagal ng halos isang oras ay nagkaroon ng pagkakataong
makapag-usap kaming
apat. Doon ko nalaman na kakauwi lamang pala ni Elle galing California. She's an
Interior Designer and she
decided to get back in here for good.
Kagaya ni Chi ay mabilis kong nakapalagayan ng loob ang dalawa, they're so nice na
alam mong hindi
kaplastikan ang ipinapakita. They're not like the others who are rich and fake.
We were laughing talking about sexy time when Mito approached me, saying that Safe
is already here. Doon
lamang ako napatingin sa wrist watch na suot ko. It's already six in the evening at
hindi ko man lamang iyon
namalayan dahil sa sobrang saya kasama ng mga ito.
Agad akong tumayo at sinalubong si Safe as he kissed me on the cheek.
"How's your day?" Nakangiti nitong tanong.
"It was a whole lot of fun!" Masayang sabi ko dito. "I wasn't expected it to be
like this. They're all so nice
and---"
Naagaw ang atensyon ko nang biglang kumunot ang noo ni Safe as he keep his gaze
behind me.
I froze when I heard him speak. My heart was thumping fast that I could barely hear
it. I was right. My
instinct was right. Very right.
"Ellaine?"
_____
Ayos ba? Hahahaha namiss niyo ko? Lol. Comment comment na mwa!
Posted a photo of them, from yellow to red. Ica, Nisha, Chi, and Ellaine.
Vote&Comment!??
Whyyy. Ica and nisha ?????? For me, pinakamaganda portrayer ni ica. I love miranda
kerr so much! Effortless beauty ???? The real lover is the
man who can thrill you by kissing your forehead. Love is something eternal; the
aspect may change but not the essence. Begin Again #7 Solomon Carlos Mondragon.
Soulsexual (n.) - a person who is sexually attracted to another's being as a whole.
"Acceptance is the ability to
understand what is not for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series
collaboration of Frappauchino and YGDARA.

P 35-4
ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 35-5
Chapter 35
34.3K 876 38
by frappauchino

Marahan akong bumangon sa pagkakahiga matapos maingat na i-alis ang kamay ni Safe
na siyang nakapulupot
sa bewang ko, hoping he wont wake up.
Isinuot ko ang silk robe sa gilid ng kama at dahan dahang naglakad palabas ng
silid. I was pacing the floor
for several minutes, hanggang ngayon ay hindi parin ako matahimik.
I asked Safe about Ellaine, ang tanging sagot nito'y kaibigan lamang. I highly
doubted. I knew it was the same
Ellaine that he'd been calling in the middle of the night for three days now.
Simula ng araw na makasama ko
si Ellaine sa interview ay hini na ito nawala pa sa isip ko. I didn't buy that
"kaibigan lang" thing. No. I know
there's so much of that. I settled myself at the couch still thinking about
Ellaine. About Safe's I love you. Sino
ba siyang talaga? Why is Safe so into her?
I chewed my bottom lip to help me from crying.
_____
"Zayn Andrei patahimikin mo nga ang mga bulaklak ko pwede ba?" Suway ni Camsy kay
Z.A na abala sa
pag-hawak sa petals ng iba't ibang bulaklak na naka-display sa flower shop nito.
"Ikaw rin nga Cash tantanan
mo ang pagpipicture sa mga iyan! Hindi yan ngingiti."
Natawa naman kaming pareho ni Nisha. Nisha and I had a constant communication after
the interview thing.
She invited me to visit Camsy's flower shop today and since I was already bored
thinking of Ellaine's stand
in my husband's life ay naisipan ko nang sumama rito.
Napatingin kami kay Cash nang mag-flash ang hawak nitong camera habang nakatutok
kanila Camsy at Z.A.
"Ano ba yan Casper Harrison!" Inis na asik ni Camsy. "Huwag mo na akong nakawan ng
picture!"
But Cash just shrugged and walked his way out of the store after saying his famous
line. "You look good
together."
"Yuck. Wag kang maniniwala kay Cash ha, he's a liar! Baka mamaya umasa ka!"
Maarteng sabi ni Camsy kay
Z.A.
"You wish." He smirked bago hilahin ang isang tangkay ng pulang rosas sa balde at
maglakad papunta sa
counter para bayaran iyon.
"Oh, what's with the frown?" I asked Camsy as I chuckled on her reaction towards
Z.A's ' you wish'.
"Ikaw 'tong pa-yuck-yuck diyan tapos mapipikon ka." Natatawa ring sabi ni Nisha.
"Well I have the right!" She hossed as she sit beside me. "I am Camille Syanna
Velez mind you!"
Camsy is conceited, but she has this cute way that doesn't make it annoying.
P 36-1
Alas-kwatro na ng hapon nang umalis kami sa shop ni Camsy. Nisha is busy driving
nang bahagyang magtraffic. Hindi sinasadyang napalingon ako sa bintana and I felt
my heart stopped beating nang makita ko ang
dalawang pamilyar na bulto.
It was Safe and Ellaine. They're laughing and they seem to be so happy with their
lives. Ang kamay ni Safe
ay nasa ibabang bahagi ng likuran ni Ellaine, as he guided her into his car.
Hindi lamang pala magkatawagan ang dalawang ito. They're even dating! I chewed my
bottom lip to keep me
from making any crying noise. But a tear that fell on my eye betrayed me.
"Ica? Okay ka lang?" Nagaalalang tanong ni Nisha nang makita iyong mabilis kong
pinahid habang pinaandar
nito ang sasakyan.
"O-oo." Tumatangong sagot ko.
"Sure ka?"
I nodded and gave her a reassuring smile. "I'm okay."
She shrugged. "Sabagay, normal lang naman daw sa buntis ang emosyonal."
I gave her a little smile. Buntis. Hindi naman ako buntis. Paanong mabubuntis e
virgin pa nga ako.
_____
Alas-siete na nang maihatid ako ni Nisha sa bahay. I frowned when I saw the lights
from the inside were
open. Safe might be already there.
Pero hindi ba't kakakita ko nga lang roon kasama si Ellaine?
Pag-pasok ko sa loob ay kumunot ang noo ko nang makita ang isang black Louis
Vuitton tote sa couch.
"Andyan ka na pala hija!" Sumungaw si mommy Laura galing komedor habang may suot na
apron.
"Pinakialaman ko na ang kusina ninyong mag-asawa."
"A-ano po ang ginagawa ninyo rito?" Hindi pa kami nakakapag-usap ni mommy simula
nang sabihin nito kay
Safe ang tungkol sa pagbubuntis ko.
"Halika nga rito." Hinila ako nito papaupo sa couch kung nasaan ang bag nito. "Ano
na ang balita sainyo ng
anak ko? May nangyari na ba?"
Hindi ko mapigilang manlaki ang aking mga mata sa kabulgaran ng tanong nito. "H-
ha?"
She rolled her eyes ceilingwards. "Ano ka ba naman anak, huwag ka nang mahiya! Tayo
lamang ang
makakarinig." Sinundan pa nito iyon ng marahang paghagikgik.
Yumuko ako bago umiling.
"Ano?!" Naipalo nito ang palad sa noo. "Dapat may mangyari na sainyo!"

P 36-2
Nag-angat ako ng tingin rito. "Malalaman ni Safe ang katotohanan."
"Hindi. Sometimes even those who're not a virgin anymore still bleeds. Isa pa'y
sapat na rason na ang minsan
lamang na may nangyari sainyo." She said.
Namamanghang tinitigan ko ito. Papaanong naiisip nito ang mga ganitong klase ng
bagay?
"N-natatakot na po ako.." Pag-amin ko.
"Ngayon ka pa ba matatakot Ica?" Tanong nito. "Ngayon pa kung kailan nararamdaman
kong unti-unti nang
nahuhulog ang anak ko saiyo."
Kusa akong napailing. Hindi, hindi totoong nahuhulog na ito saakin. And I know the
exact reason why! Safe
love other woman and that's totally not me.
"Safe will never love me." Mapait akong napangiti. "But I love him so much that
I'll do everything it takes
just to win him, even though it seems to be so impossible. Lahat kaya kong gawin,
kahit na mali na, kahit na
hindi na dapat, kahit alam ko na pareho na kaming masasaktan."
Malungkot na pinahiran nito ang mga luhang walang tigil sa paglandas sa aking
mukha. Nasasaktan ako na
malaman may ibang mahal si Safe, pero siya ba hindi ko ba siya masasaktan kapag
nalaman nitong inagaw ko
rito ang buhay nito. Maniniwala ba siyang nagawa ko ang lahat ng ito dahil sa labis
kong pagmamahal
sakanya, o mas iisipin nitong labis na kasakiman ang nagdala saakin sa ganitong
pasya.
Niyakap ako ni mommy ng mahigpit. "Gagawin natin ang lahat mahalin ka lang ng anak
ko. Hindi ka mahirap
mahalin Danica, kami ng daddy Nio mo'y mahal ka namin na tila isang tunay na anak
bago ka pa man naikasal
kay Safe. We love you as our own. At alam kong kahit kaunti ay mahal ka ng anak ko.
We wont stop until he
realize how much he loves you, and how worthy you are for his love."
Umiling ako. "Habang tumatagal unti-unti na akong tinatalo ng konsensya ko.
Napakabuti ni Safe at alam kong
madudurog siya pag nalaman niya na ako, na pinagkatiwalaan niya ng buong buhay
niya'y niloloko lamang
siya. Hindi ko man gusto, pero pinagmukha ko siyang tanga." Patuloy ako sa pag-
iyak. "Gabi gabi kong
iniiyakan ang lahat ng kabutihang ipinapakita saakin ni Safe. Gabi gabi kong
isinasama sa aking dasal na sana
nga totoo nalang, totoo nalang na buntis ako. Totoo na lang na nagmamahalan kami.
Ang sarap sarap isipin ng
lahat ng iyon. Pero magigising parin ako na ang tanging totoo lang sa lahat ng mga
nangyayari ay ang
pagmamahal na mayroon ako para sakanya. Ang purong pagmamahal na dinungisan ko ng
kasinungalingan.
Paano akong mapapatawad ni Safe, kung ako mismo'y hindi ko alam kung papaano kong
mapapatawad ang
sarili ko? Ang sakit sakit na, ang sakit sakit na kasi alam ko na habang tumatagal
lalong nagpapatong patong
ang mga kasalanan ko sakanya. At kahit siguro'y habang buhay ko iyong pagbayaran ay
kailanman hindi
magiging sapat."
Narinig ko ang mahinang pag-hikbi ni mommy Laura. Hindi ito umiimik at nagpatuloy
lamang sa pag-iyak.
Para akong nabuhusan ng malamig na tubig nang marinig ko ang baritonong boses na
miski sa panaginip ay
hindi ko malilimutan.
"Danica, mommy?"

P 36-3
Pakiramdam ko'y huminto ng kusa ang sirkulasyon ng dugo sa aking katawan ng marinig
ko ang tinig ni Safe.
_____
Sinong naiyak? Hahaha ano ba! Anyway comment comment please.
Love you??????
vote&comment.
???????? OMG ???? The real lover is the man who can thrill you by kissing your
forehead. Love is something eternal; the aspect may change
but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a
person who is sexually attracted to another's being as a
whole. "Acceptance is the ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of
Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 36-4
Chapter 36
34K 913 62
by frappauchino

"What's wrong with you two?" Tanong ni Safe habang kumakain. "Kanina pa kayo walang
imik." Nilingon
ako nito, with worried filled his eyes. "Masakit padin ba ang likod mo?"
Marahan akong umiling habang ang mga mata ko'y nakatuon sa plato na nasa harapan
ko. Kanina'y naabutan
ako nitong umiiyak habang yakap yakap ni mommy Laura, I thought he heard
everything, I even tried my best
to ready myself on his anger but no. Wala itong narinig. At nang tanungin niya ako
ng dahilan kung bakit ako
umiiyak ay tila ba tinakasan ako ng dila ko.
Mommy Laura said that I accidentally slipped on the floor and got so worried on the
"baby" I'm carrying.
Tila tinakasan ng dugo ang mukha ni Safe sa labis na pag-aalala nito. Na lalong
nagpakonsensya saakin. He
even wants us to go to the hospital kung hindi lamang pilit na ikinalma ito ng
mommy niya.
Hindi na mulinh umimik pa si Safe at tahimik na lamang na kumain. Ako rin ay pilit
na inabala ang sarili ko
sa pagkain na inihanda nito sa plato ko. Nang makaalis si mommy Laura ay agad na
akong umakyat sa aming
silid, nag bihis at nagpalit ng damit.
Pag-labas ko ng banyo ay nakita ko si Safe na nakaupo sa kama at abala sa laptop
nito. Muling na umbalik sa
alaala ko ang nakita ko kanina.
Magkasama ito at si Ellaine.
Gustong gusto ko itong tanungin kung ano ang ginagawa nito kanina kasama si
Ellaine, kung ano ba talaga si
Ellaine para dito. Pero hindi ko magawang mahagilap ang sarili kong boses upang
isatinig ang mga tanong na
iyon.
I am his wife, yes. But I don't think I have the right to question what he's doing.
Na tila ba asawa ako at
pinakasalan ngunit wala akong karapatan na pakialaman ito.
I blinked back the tears nang biglang pumasok muli sa aking isipan ang itsura ni
Safe habang kausap si
Ellaine. He seems to be beyond happy awhile ago. And that breaks my heart.
"Ica, masakit pa ba ang likod mo?" Tanong nito nang maulanigan ang presensya ko.
I shook my head. "Hindi na." Ang puso ko masakit.
"Good." He smiled. "Matulog ka na. Bawal kang mag-puyat."
I nodded. "M-may kukunin lang ako sa baba."
Marahang pag-tango lamang ang isinagot nito bago muling ibinalik sa ginagawa nito
ang atensyon.
Lumabas na ako ng silid at bumaba. Wala naman talaga akong anumang kukunin e,
nasasaktan lang talaga ako
sa tuwing tinitignan ko si Safe. It's like, everytime I see him sad or even happy
it breaks my heart into bits.

P 37-1
Lumabas ako patungo sa hardin at naglakad lakad sa paligid ng bahay. Hinayaan ko
ang mumunting pagtulo ng
aking mga luha sa aking mata.
I've been so stupid na ibaon ko ang sarili ko sa kasinungalingan. Mahal ako ni Safe
bilang isang kaibigan,
sana'y nakuntento ako roon.
Tama ngang marahil ang kasabihang greediness can lead you to graveyard.
Naging sakim ako. Naging makasarili.
Matapos ang halos isang oras at matapos kong ubusin lahat ng luha na maaari kong
iiyak ay bumalik na akong
muli sa silid.
Nadatnan ko si Safe na mahimbing na natutulog. Naupo ako sa tabi nito at matamang
itong pinagmasdan. "Ang
gwapo gwapo mo talaga." Marahan kong bulong habang ginagap ang kamay nito. "Paano
ba kitang minahal e
hindi ka naman ka-mahal mahal." I chuckled. "Safe mapapatawad mo pa kaya ako kapag
nalaman mo ang
totoo?" Mapait akong ngumiti. "Matatanggap mo pa kaya ako sa buhay mo? Kahit
kaibigan lang?" I sobbed.
Akala ko'y ubos na ang luha sa aking katawan. Akala ko'y wala na akong iiiyak pa.
"I'm sorry Safe. Sinira ko
ang buhay mo. Sa kagustuhan ko na maginig instrumento para maging maayos ang buhay
mo'y lalo kong
nasira. Sinira ko ang kung ano mang mayroon tayo. Nasira ko Safe." Patuloy ako sa
marahan kong pag-iyak
nang bigla itong naalimpungatan at lumingon saakin.
"Hey." His voice is husky like its from a sleep. "Why are you crying?" Nagaalalang
tanong nito na agad
napabangon paupo.
Lalo akong napaiyak nang hapitin nito ang bewang ko at yakapin ako pakulong sa mga
bisig nito. "Did your
back hurts?" He was gently stroking my hair.
Umiling ako.
"Then why are you crying?"
"I-I just feel to"
I felt his lips on the top of my head giving me a soothing kiss. "Shh, take a rest
okay? Baka napapagod ka
lang."
I nodded.
He cupped my face and gently kissed away the tears.
I felt a tingling sensation nang dumausdos ang palad nito pababa sa leeg ko. Giving
it a gentle caress.
His lips landed on mine making a chaste kiss nibbling my lower lip that made me
moaned as I closed my
eyes.
Pakiramdam ko'y nahihirapan akong huminga nang maramdaman ko ang marahang
paglalakbay ng labi ni Safe
pababa sa leeg ko. "Uhhh.." Hindi ko alam kung saakin ba galing ang mahinang ungol
na iyon, ang tanging
alam ko lang ay binabaliw ako ni Safe sa kung ano mang ginagawa nito.
P 37-2
I groaned when he gently sucked my flesh leaving marks. "Safe.."
I'm sure I heard him chuckled before he went back on my lips and ravished it.
Humulagpos na ang ano mang
katinuan sa pagiisip ko at marahan kong tinugon ang mapangahas nitong halik.
Kinuha nito ang aking mga braso at ikinapit iyon sa palibot ng leeg nito, as he
sucked and nibbed my tongue.
I moaned. The sensations running in my veins right at the momwnt is unbearable. I
can feel hot fluid runs
down going to the middle of my thighs.
"You always smells so intoxicating.." He said as he kissed my jaw down to my neck.
"If I could only bottle
your scent I'll be one hell of a rich man." He chuckled as he palmed my breast.
"Y-you already are.." I answered catching breath.
He answered me by squeezing my breast hardly that made me scream. He chuckled. "I
married a screamer."
I was so lost that I couldn't think of words to answer him.
I felt his other hand go to my behind and gave it a gentle squeze.
Marahan itong humiga at hinapit ako pakubabaw sakanya. "Safe w-what are we doing?"
I managed to asked
as he sipped my lip gently.
"Why are you trembling Mrs. Castañeda?" He said as he chuckled sexily. "I've been
enduring the pain in my
groin for so long."
I swallowed. I don't know why but his vulgar words are affecting my core.
"What do you think we're doing?" He said raising my shirt up, enough to get my back
exposed and his hand
on the hook of my bra. "Wanna play a sexy game?" He smirked.
Ramdam ko ang malakas na pagkalabog ng puso ko sa kakaibang kaba na aking
nararamdaman.
Why does Safe have to be so sexy that I wanna grab him and get him in to mine!
Ipinilig ko ang ulo ko upang itanoy lahat ng karumihan at kamunduhang lumapasok
roon.
"What are you thinking?" His eyes were glowing in mischief. Pilit kong pinapanaig
ang matino kong kaisipan.
Akmang tatayo ako nang mahigpit ako nitong idiniin sa ibabaw nito. "Not so fast."
"S-safe" I breathe hoarsely when I hear the sound of my unhooked bra. "Please..
Don't.."
I closed my eyes when I felt his other hand get inside my soft shork kneading my
behind.
I felt his finger reaching my most private part that made me moaned and shut my
eyes. "S-stop.."
"Don't stop?" He smirked. "Fuck Danica you're driving me insane!" He said as he
harshly pulled my
undergarments down. "Bullshit! Why did they ever invented underwears!" He
impatiently said as he threw

P 37-3
them away.
"Uhhh.." I know I couldn't stopped Safe from toyching me there. He is Safe, still.
"God" Safe muttered an oath as he keeps his middle finger on sending glory on my
folds. "You're so soft."
"S-safe"
Safe is the first one to touched me there. And I know he'll be the last.
"Fuck Ica." Hirap na hirap nitong sabi habang inabala ang isang kamay sa pagpapala
sa kanang dibdib ko.
I can feel his hard member poking on my stomach. I felt a little scared just
thinking of how big it might be.
Safe captured me in a deep and passionate kiss when we were interupted by a loud
doorbell from below.
Halod magkapanabay kaming huminto at umungol.
We stared at each other for a few seconds before he break the silence with a bark
of laughter.
"So near yet so far." He said while panting.
I smiled at him, still feeling the glory of what we just did. I was about to get
off him when he stopped me.
"Ugh, I want you so badly." He groaned.
"Bumangon ka na may tao!" I chuckled. Bago tuluyang humiwalay rito at ikinabit ang
tinanggal nitong hook ng
bra ko. Hinanap ko kung saan nito ibinato ang aking pagbaba at dinampot iyon. "Mag-
ccr lang ako. Bumaba
ka na at silipin mo kung sino iyon."
Nagmamadali na akong pumasok sa banyo dahil nanlalagkit ako sa pakiramdam ko. I
took a quick shower and
change my clothes. I can't help but think of how Safe savour me minutes ago. At
hindi nabawasan ang
kakaibang sensayong nararamdaman ko.
Paglabas ko ay wala pa si Safe sa silid kaya naman naglakad na akong pababa upang
tignan kung sino ang
aming surpresang bisita.
I was stoned at my stand nang makita ko ito mula sa gitna ng hagdan.
She threw me a surprise indeed.
Lalo akong nanigas nang marinig ko ang sinabi nito habang mahigpit na nakayakap kay
Safe at marahang
umiiyak.
"I never wished to be a mistress but Safe I'm just so in love. Deeply in love." She
was crying vehemently as
Safe caressed her back trying to comfort her.
"Hush now Ellaine, I love you. I'll stay by your side."

P 37-4
Then I died on what I just heard.
_____
Haller, comment comment. I love you guys!
Ps: Read Lips of an Angel!!
Vote&Comment??????
Sya ba yung sa the kept woman? Haaaaays The real lover is the man who can thrill
you by kissing your forehead. Love is something eternal; the
aspect may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon.
Soulsexual (n.) - a person who is sexually attracted to
another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand what is not
for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series
collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose
Rocamora

P 37-5
Chapter 37
36.3K 976 54
by frappauchino

"Thank you Ica for lending me clothes." Sabi ni Ellaine nang makapagbihis ito ng
puting pares ng pajama top
at bottom.
Tinanguan ko lang ito. Hanggang ngayon ay hindi parin nawawala sa isip ko ang
nadatnan at narinig ko.
"Pasensya na, nakagulo pa ako sa inyong mag-asawa." Sabi pa nito bago maupo sa
kama.
"Okay lang." Labas sa ilong kong sabi. "Sige na magpahinga ka na. Goodnight."
Iniwan ko na si Ellaine sa loob ng guestroom, she already look so comfortable
there.
"Where is she?" Tanong ni Safe pagkapasok ko sa kwarto. "Is she still crying? Okay
na ba siya?"
"Kung gusto mong malaman Safe tanungin mo siya." Sabi ko bago humiga sa kama at
mag-balot ng kumot
kipkip sa dibdib. "Inaantok na ako." Tinalikuran ko na ito bago magpikit ng mata.
I felt him wrapped his left arm on my waist as he snuggled close to me, burying is
face on my neck.
"Safe inaantok na ko." Reklamo ko sa ginagawa nito, dahil unti-unti na akong
ipinagkakanulo nang aking
katawan sa bawat pag-dampi ng mga labi nito sa aking leeg.
"Ako hindi pa." I felt his lips curved a smile when I give out a soft moan ng
damhin ng isang kamay nito ang
kaliwang bahagi ng dibdib ko.
"Safe, may bisita tayo." Pilit kong iniaalis ang kamay nitong nakasapo sa dibdib
ko.
"Tulog na yun." He playfully nibbed my ear as he planted soft kisses on my temple.
"Matulog ko na rin." I elbowed him and moved a little away from him.
I heard him sighed nang italukbong ko ang kumot ko patakip hanggang sa aking ulo.
Ilang minuto ang lumipas pero hindi ko parin ito naririnig na mag salita.
"Safe.."
"Hmm?"
I blinked twice, thinking if I should ask him the question that keeps bugging on my
mind.
"Sino ba talaga si Ellaine?" Kusa nang lumabas ang mga iyon sa bibig ko.
"She's a friend." Naramdaman kong gumalaw ito sa kama. "I'm not forcing you to
believe in me. But that's all
I can say. She's a friend. Goodnight Ica."

P 38-1
A friend. I love all my friends, lalaki man o babae. But I can't remember myself
saying those special three
words to Tennessee and the others. Tanging kay Safe ko lamang sinabi ang mga iyon,
dahil nararamdaman
kong para sakanya lang naman iyon. But who's Ellaine to Safe? Gusto kong paniwalaan
na tanging
magkaibigan lamang ang namamagitan sa mga ito, pero hindi ko alam kung bakit hindi
ko magawang
tanggapin ang sinasabi ni Safe. Not that he's lying, but I know that there's
something more that lies beyond.
Nang magising ako kinabukasan ay hindi ko nadatnan si Safe sa higaan. It took me
several minutes bago
bumangon, mag-bihis at bumaba.
Hindi ko alam kung saan ako pupunta, but I feel like going out. I feel like leaving
all my thoughts in this foursided room.
Pagbaba ko'y agad kong nadatnan si Safe at si Ellaine na masayang nag-aalmusal.
Agad na napakunot ang noo ni Safe nang makita ang ayos ko. "Aalis ka?" Tanong nito
na tinanguan ko lamang,
maging ang pag-good morning ni Ellaine na gusto ko sanang sabihan na walang good sa
morning ko. "Saan ka
pupunta?"
I shrugged. "Hindi ko alam, baka kay kuya Drake."
"Kumain ka muna, ihahatid na kita." Anyaya nito.
"Hindi na, doon nalang. Nakatawag narin ako ng taxi maya maya lang nandiyan na
iyon." Matipid akong
ngumiti. "Mauna na ako."
Tinalikuran ko na ang mga ito matapos akong mag-paalam. Nakalabas na ako sa main
door nang maulinigan
ko ang pag-sunod ni Safe.
"Okay ka lang ba?" Tanong nito.
"Oo. Kailangan ko lang ng kausap." Kailangan ko ng mahihingahan dahil pakiramdam
ko, ilang sandali nalang
ay sasabog na ako. Pakiramdam ko, konti nalang bibigay na ako.
"I'm here." He said as he faced me to him. "Ako, pwede mo akong kausap."
Umiling ako at mapait na ngumiti. "Intindihin mo yung bisita mo Safe. Okay lang
ako."
"Danica na---" Hindi na nito naituloy pa ang sasabihin nang marinig ang busina ng
taxi na siyang kinuha ko.
Itinulak ko na ito para makadaan ako. "Get inside you have a vistor to attend to,
I'm fine."
Nakita kong nanatiling nakatayo si Safe sa kung saan ko siya iniwan hanggang sa
tangayin na akong palayo ng
taxi mula rito.
Sa isang malapit na simbahan ako nagpahatid. Sa unang pagtapak pa lamang ng aking
paa sa simbahan ay
pakiramdam ko'y unti-unti na akong nasusunog.
Walang paring nag-mimisa ngunit may mangilan-ngilan na naroroon upang mag-alay ng
dalangin.

P 38-2
Naupo ako sa dulong bahagi ng mahabang silya at tinitigan ang rebulto ni Cristo sa
gitna ng malawak na altar.
Patawarin niyo ako. Napakarami ko nang pagkakasala. Isa akong napakasamang babae.
Napakasamang
tao. Inibig mo kami, pero kailanman hindi mo kami niloko. Iyon ang ginawa ko, at
patuloy kong ginagawa
sa taong labis kong iniibig. Hindi ko na alam, gulong gulo na ako. Unti-unti na
akong nalulunod sa mga
kasinungalingang aking sinimulan. Diyos ko, alam kong mapapatawad at maiintindihan
niyo ako. Pero si
Safe, malabo. Malabo niya akong maunawaan. Ginawa ko siyang tanga, pinag-mukha ko
siyang tanga.
Minahal mo kami ama, pinalaya mo kami sa aming kasalanan. Pero si Safe ikinulong ko
siyang lalo sa
aking kasalanan. Mahal ko siya, ang purong pagmamahal na iyon ay labis na nabahiran
ng dungis ng
isang pagkakamali.
Naputol ang aking pag-iisip nang may mag-lahad ng panyo sa aking harapan. Doon ko
lamang napansin na
umiiyak na pala ako.
"Salamat." Tinanggap ko iyon bago ipahid sa aking mga luha. Nang mag-angat ako ng
tingin ay isang pares ng
tsokolateng mga mata ang sumalubong saakin.
"Your sobs caught my attention." He said. "You okay?"
I nodded. "Kurt De Salvo." I said, recognizing him.
He nodded. "Danica Castañeda." He smiled, flashing a set of pearl white teeth.
I gave him a quite nod.
"Problem?" He carefully asked.
"Sort of."
Tumango tango ito. "Love?"
I shrugged. "Mukha bang iyon lang ang poproblemahin ko?" I let out a soft chuckle.
"No offense meant." He chuckled. "Palaging iyon naman kasi ang problema."
I sighed deeply.
"Masakit?"
Kunot-noo ko itong nilingon. "Ang alin?"
He shrugged. "Malalim yung buntong hininga mo e, baka kako masakit masyado."
I let out a fake laugh before turning my gaze into the center aisle. "Sobra,
sobrang masakit."
"He cheated?"
Mapait akong ngumiti bago umiling. "I cheated." Ako naman talaga ang nanloko at
hindi ito. Ako ang

P 38-3
nagpapaniwala sakanya na totoo ang lahat.
"Oh," Naramdaman ko ang pag-baling nito saakin. "Now I'm interested."
"Not the kind of cheat that I go for another man's flesh." Paglilinaw ko.
"Naniniwala ka ba na lahat nagagawa
nang dahil sa pag-ibig?"
"Believe me I am."
"Nainlove ka na ba De Salvo?"
"Oo Castañeda."
Castañeda. Hindi ko mapigilan ang mapait na pagtawa ko nang marinig ko ang pagtawag
niyang iyon saakin. I
didn't deserve his name.
"Gumawa ka na ba ng mga bagay na makakasakit sa taong mahal mo dahil lang
nagmamahal ka?"
"Trust me I did."
"Mahal na mahal ko si Safe." Bulong ko. Pinanatili ko ang mga mata ko sa gitna ng
altar. "Hindi ko naman
pinlano lahat ng ito, pero hindi rin naman ibig sabihin nun na hindi ko ito
ginusto. Naging madamot ako Kurt."
Hindi ito sumagot pero alam ko na matiim itong nakikinig sa lahat ng sinasabi ko.
"I loved Safe for as long as I can remember. Mahal ko siya. I've been loving him
silently all my life." I gave
him a faint smile. "I'd always been a friend that stands behind him all the time.
I'm always on his call.
Always ready to back him up at all cost. I even tolerated his womanizing act, kahit
pa masakit sakin makita
siyang may kasamang iba. I've been hiding all my feelings all these time. All the
pain, all the love that I have
for him because I know he needed me more as best friend." I sobbed. "Safe had
always wanted a life free of
responsibility. He knows no committment to anything, to anyone. He fancy living for
his own. Mahal ko siya,
at ayokong ialis sakanya lahat ng ikakaligaya niya."
Kurt remained still. Listening to every words I say. "Until the night had come.
When his mother offered me
something I could hardly refused." Hindi ko na napigilan pa ang mapahagulgol nang
maalala ko ang gabing
iyon. "P-pinikot ko si Safe. I let him believe na may nangyari samin noong gabing
iyon. I pretended to be the
one he had sex with by laying nakedly next to him. Niloko ko siya."
I heard Kurt gasped a little. Na nabigla siguro sa narinig. Hindi ko alam kung
bakit ko sinasabi ang mga ito
sakanya, ang tanging alam ko lamang ay hindi ko na kakayanin pa kung hindi ko ito
maihinga.
"What's worst is, inaakala niya ngayon na buntis ako." Nilingon ko ito, sympathy is
written on his face. "I
ruined everything. Niloko ko siya."
He brought his hand to my back caressing it, as if trying to comfort me. "You just
need a drink." He smiled.
____
Tinitigan ko ang nakakahilong mga ilaw na nakakadagdag sa gana ng pag-indak ng mga
tao sa gita ng madilim

P 38-4
na bulwagan.
Hindi ko alam kung bakit ako naririto, kung paano ako nadala ni Kurt rito. Pero
tama ito, kailangan ko ngayon
ng espirito ng alak para maging manhid man lamang ang sistema ko kahit sa ilang
sandali.
I know this is Zanti's bar. Dito madalas mag-punta si Safe pagkatapos kumain sa
restaurant ni Kuya Drake.
Dito ako dinala ni Kurt matapos kaming kumain sa isang Korean Restaurant malapit sa
simbahan. Today, I
made a new friend sa katauhan ni Kurt. Kurt is like Zanti and Chi in some ways,
kaya rin siguro madali ko
itong nakapalagayan ng loob.
"Alam mo bang dito kami palaging nagpupunta ni Safe dati." Sabi ko nang salinan
muli nito ang shot glass ko.
"Nasabi mo na yan mga ten times na." He chuckled as he drinks up his shot.
I pouted ganoon ba. Nagyuko ako ng tingin sa wrist watch ko, alas-diyes narin pala
ng gabi kaya pala untiunti na rin napupuno ang bar. Ilang oras narin pala kaming
naririto kaya pala nararamdaman ko narin ang
pagka-hilo.
Muli kong tinungga ang itinagay nito. "Elam mo parehas kayo ni Safe ng ilong
matangosh."
Tumawa ito. "7th."
I frowned and pouted. "Ha?"
"You've said it already, seven times." He chuckled. "Iuuwi na kita lasing ka na."
"Keya ko pa." Ako na ang nagsalin ng brandy sa shot glass ko at sunod sunod iyong
tinungga. "Masharap."
"Halika na." Tumayo ito at umikot patungo sa kinauupuan ko. "Lasing ka na, tara
ihahatid na kita."
Inakay ako ni Kurt patayo kahit pa anong pagmamatigas ko. Nakaalalay ito sa bewang
ko dahil hindi ko na
kayang tumayo mag-isa.
"Balek shayo dun Kurt!" Ingit ko rito. "Gushto ko pa uminom!"
Umiling ito. "Hindi tama na. Sabi ko kailangan mo lang uminom hindi maglasing."
Nanigas ako sa kinatatayuan ko nang maulanigan ang isang tinig, tinig na kahit pa
gaano ako sapian ng
kakaibang ispirito ng alak ay makikilala at makikilala ko pa rin.
"Get off my wife."
_____
Dahil namiss ko si Kurt, namiss niyo ba siya? Hahahaha love love. Comment comment.
Vote and comment????
Ps: Read Lips of an Angel.

P 38-5
SHET ANG CUTE NI KURT!! MAY STORY BA SI KURT?! OMH The real lover is the man who
can thrill you by kissing your forehead.
Love is something eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again
#7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a
person who is sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the
ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5:
Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 38-6
Chapter 38
36.4K 1.1K 78
by frappauchino

"Ano bang pumasok sa isip mo at uminom ka?!" Galit na sigaw ni Safe nang pihitin
nito ang makina ng
sasakyan. "Alam mong masama sa bata yan!"
My head is clouded by alcohol. I still have my sanity, but the effect of the
alcohol over powers everything.
"S-safe.." I called out his name as I leaned on the seat of his car. "I-I think I'm
exploading.."
Pakiramdam ko'y ang init init ng pakiramdam ko, I feel so hot that I badly wanted
to expload.
"You're too drunk!" He hissed as he take off the road.
"S-safe.." I have no idea why I'm calling him repeatedly, all I know is that I
wanted him. Wanted him to touch
every inch of me.
Which is weird, ngayon lamang sa buong buhay ko nakaramdam ako ng ganitong klase ng
pangangailangan.
The kind of need that only a passionate woman would love to fulfill.
"What?" He asked in a passive tone, keeping his eyes on the road.
"I-I.." Hindi ko alam kung paano kong sasabihin sakanya ang hindi ko maipaliwanag
na nararamdaman. I had
been drinking before pero bakit ngayon ay kakaiba ang nararamdaman ko.
"What?!" He hissed.
I shifted facing to the oter side of the car. Nahihiya ako. I felt so ashamed to be
feeling this kind of hunger.
I'm like a wanton sex-starved skunk.
I chewed my bottom lip as I started rubbing my palm into my thigh as I lifted my
dress. It feels like I'd die if I
wont do that!
And for the love of god I felt a little relieve when I did that. Pakiramdam ko
gusto kong hawakan ang bawat
parte ng katawan ko. I'm still in my mind but I couldn't think straight enough.
I felt so dirty touching my own flesh. I can feel the corner of my eyes watered
from unwanted tears.
Naramdaman ko ang pag-lingon saakin ni Safe na natuon ang pansin sa kamay kong
patuloy sa marahang
pagdama sa aking hita.
Hindi ko na napigilan pa ang aking marahang pag-iyak. Nang maramdaman kong alisin
ni Safe ang kamay ko
na nakapatong sa hita ko at halinhinan iyon ng kamay niya.
I felt a sweet shiver runs down to my spine giving me a set of tingling sensation.
Kakaiba ang init na siyang nagmumula sa palad nito. Init na tumatagos hanggang sa
kaibuturan ng kaluluwa
P 39-1
ko.
"What have you been drinking?" He asked with a stern voice.
"G-gin tonic." I can't help but moaned softly when he squeezes my thigh softly.
"With green syrup." I saw how his jaw flexed when I nodded. "Putangina ni Zanti. He
still didn't get rid of
that drug."
"D-drug.." I can't barely hear him. I was more focused on his thumb tracing crazy
circles on the side of my
thighs. Why it felt so good that I was like rolling myself in cloudnine.
"I wouldn't know what on earth I would've done kung si Kurt ang kasama mo ngayon."
He's gritting his teeth
kasabay ang pagharurot ng sasakyan sa daan.
"S-safe.." I cried out in agony of my unexplainable need.
"Hold on baby." He begged. As he putted enough intensity on his palm as it brushes
mine.
Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko at hinila kong pataas ang laylayan ng
bestidang suot ko.
I was so in need of something that I couldn't wait a second no more.
My breathing started to became intense as he drove the car faster than he could.
As soon as he stopped the car, I unbuckled the seatbelt trapped on me and threw
myself into his lap. His
hands immediately found my waist and gripped it for support as I wrapped my arms
around his neck and
touched my lips into his in a lustfull and passionate kiss.
"S-safe.. I-I don't know what's happening on me.." I cried. "I'm going crazy. B-but
I want you to---"
Napahinto ako sa sinasabi ko at nag-yuko ng tingin sa dibdib nito.
This is insane! Ito na siguro ang pinakanakakahiyang araw ng buhay ko pero hindi ko
mapigilang hindi
hilingin sakanya ang bagay na iyon. I know I should be feeling so dirty. But this
is not just today, but also the
spirit of something else that I indulge to take over me.
"You want me to?" He asked as he slowly caresses the side of my waist.
I chewed my bottom lip before answering in a very small voice that someone could
barely hear.
"I want you to do me.."
I heard him smirked. "What is it again?"
I gave him a sharp look and was about to get off him when he gripped me tight.
"There's no turning back." He
gave out a demonic chuckle before ravishing my lips in a savage kiss.
I was so intoxicated by his kisses, that I couldn't barely remember how come we're
on our way to our
bedroom now, with him carrying me. As my legs wrapped on his waist.

P 39-2
Our lips never parted, not even a single second. Hanggang sa maramdaman ko ang
pagdaiti ng likod ko sa
malambot na bahagi ng kama, with Safe still on top of me.
His hands trailed down to the edge of my dress lifting it up, until he finally get
rid of it. Then he followed my
bra, throwing it to some places I never know.
I closed my eyes as I felt his lips on the flesh of my neck that seems to be his
favorite spot ever since. I
moaned as he gave me wet and tiny kisses along my shoulder down to my breast.
I felt his tongue and lips making a slow and moist circles on my breast. And I was
lost.
Sa kung paanong natanggal na ang parehong kasuotan namin ay hindi ko alam. Nothing
else mattered at the
moment.
Hindi ang mga kasinungalingan ko kay Safe. Hindi ang mga katotohanang mahirap
tanggapin. Hindi ang kahit
na ano pang pumapagitna sa pag-ibig na siyang mayroon ako sakanya.
Kahit ang kinabukasan ay hindi magiging hadlang sa mga sandaling ito. Let tomorrow
take care of itself!
Tanging si Safe lamang. Only Safe mattered as of the moment. Only he mattered. At
ang ginagawa nitong
pagpapabaliw sa kabuoang sistema ko.
Kung sa kauna-unahang pagkakataon ay ibibigay ko ang aking sarili sa isang lalaki.
Then I will do it
completely. All of myself, my heart, my body, and my soul. I had every intention of
making love to him that
any other woman in the past or in the future will pale in his memory.
My response might have triggered something savage to him. And he wasn't gentle. Mas
mapusok, mas na
mapang-angkin, mas naghahanap..
His hands and lips drive me into the brink of madness. Na siyang ikinagalak ko
naman, sa kaalamang I had
driven him as far beyond control. Na siyang ginagawa nito saakin. I myself, setting
aside pain and discomfort
when I felt his huge buddy fill me inside.
"Ica.."
I bravely opened my eyes when I heard him called me. I was greeted by the pair of
the most precious eyes I
had ever seen.
His eyes were asking. I can feel my eyes sheded into tears, much more for the
emotions than to the pain that
I'm feeling down there.
"I-I'm s-sor----" I never get the chance to continue what I was about to say when
he covered my lips into a
passionate kiss as he continue driving me into the roughest part of heaven.
Minutes later, we were both panting as I gazed up at the ceiling. Bituin ba ang
nakikita ko? I was so
engrossed to what had just happen.
And time froze. Then we're back to earth.

P 39-3
Hindi ba maaring takasan na lamang habang buhay ang katotohanan. Can't I just live,
repeating every seconds
of the moment that we've shared on top of this bed minutes ago?
Emptiness filled me when he seperated himself to me, shifting on one side of the
bed.
Nilingon ko ito.
He was staring blankly at the ceiling, with his face void of any emotions.
"S-safe.." In my broken voice, I tried calling his name but he never bothered to
response.
It took me quite awhile before turning my gaze back into the same ceiling he's
focusing on. "I-I'm sorry.. I'm
sorry.." My shoulders started shaking as the tears started falling. "I did not mean
to hurt you. Believe me I
love you.." I said into the smallest voice that I could muster. "Safe hindi ko
sinasadya. I-I was blinded by my
feelings. Pinigilan ko naman mahulog sayo, kasi alam kong malabo. All these years I
had been contented to
what were having. Best friends you call it. I had been contented being that someone
who's always there to
back you up. I had been contented to love you, secretly. I was so scared of my
feelings, cause I know it might
hurt me." I just cant hold the sobs that keeps on escaping my mouth as I speak.
"But I am wrong, hindi lang
ako yung nasaktan ko maging ikaw. Safe, araw araw kong pinagdudusahan yung ginawa
kong panloloko
sayo."
Nanatili itong walang imik na tila ba nag-aantay ng mga susunod kong sasabihin.
"Safe, walang nangyari satin nung gabing yun. I'm not woman you slept with that
night." My tears seems to
have its endless lives that it wouldn't stop no matter how hard I control it. "It
was all set up by your mom and
I. But please don't hate her. Sakin ka nalang magalit wag sakanya. Mahal na mahal
ka ng mama mo. He's just
so worried on what would happen to you next. He just cared so much. At isa pa hindi
naman to mangyayari
kung hindi ako pumayag. Kasalanan ko. Kasalanan ko."
Ilang minuto ang pinalipas ko dahil hindi na magkamayaw ang pagkawala ng sunod
sunod na paghikbi sa
aking bibig.
"Walang baby. Safe, sobrang nasasaktan ako sa tuwing makikita kang masaya sa pag-
aakalang meron nga.
Safe nasasaktan ako isipin ko palang kung gaano kang masasaktan na ako, isa sa
pinaka pinagkakatiwalaan
mo ang siyang sumira ng buhay mo. Ang siyang nanloko sayo."
Safe stayed still. Wala akong anu mang reaksyon na narinig mula rito.
"Safe, alam ko hindi mo ko mapapatawad. Pero sana magawa mong patawarin at
intindihin ang mommy mo.
She only wants what she think is good for you."
Ilang sandaling nabalot ng katahimikan ang loob ng silid. Nang lingunin ko itong
muli.
His eyes were still focused in the ceiling as if something important is in there.
He wasn't angry like what I
expected him to be. Pero mas nanaisin ko pa sigurong nagwala ito at pinagbabato
lahat ng mahawakan, kaysa
sa ganito. Walang reaksyon.
I haven't seen him this way sa buong taong pagkakakilala ko rito. At mas natatakot
ako ngayon sa ipinakikita
nito.
P 39-4
Hindi man ito magsalita'y ramdam ko ang lahat ng sakit at paghihinagpis na
nararamdaman nito. If I could
only take it all away from him. I'd gladly do.
"I love you Safe.." Bulong ko sa pinakamahinang tinig ngunit sapat para makarating
rito.
I felt my body froze when he answered. "I hate you.."
I chewed my bottom lip to save my little pride not to weap in front of him on what
he just said. Kahit na
pakiramdam ko'y nadurog sa isang milyong piraso ang puso ko sa tatlong salita na
lumabas mula sa bibig
nito.
I smiled at him and gave him a quite nod before getting off the bed. I flinched
when I felt the sudden pain in
the middle of my thighs. Pilit kong hindi ipinahalata rito ang pamimilipit sa sakit
ng aking katawan lalo na ng
ibabang parte nito at mabilis kong tinungo ang cr dahil nararamdaman kong anumang
oras ay bibigay na ang
mga luhang pilit kong pinipigilan.
__________
Hi. So how was it? Comment your thoughts please? Grabe hindi ko alam kung papano ko
gagawin yung bs ng
Safica sana nabigyan ko ng hustisya. Sino napaiyak ko? Umiiyak kasi ako habang
nagttype sorry na :(
Vote&Comment??
OH MY GOD ?? ?? The real lover is the man who can thrill you by kissing your
forehead. Love is something eternal; the aspect may change
but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a
person who is sexually attracted to another's being as a
whole. "Acceptance is the ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of
Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 39-5
Chapter 39
35.6K 1K 64
by frappauchino

Its already nine in the morning when I had the urge to get up. My whole body feels
so sore, and my head is in
so much pain.
Kahit mahirap ay pinilit kong makatayo at makapag-ayos ng sarili. Sa kabila ng mga
sakit na iniinda ko
ngayon ay hindi nawala ni saglit sa isip ko si Safe.
Kagabi nang makalabas ako sa banyo ay hindi ko na ito nadatnan pa. At ngayo'y abot
langit ang kabang
nararamdaman ko dahil hindi ko alam ang aking gagawin pag nakita ko itong muli.
Nang lumabas ako ng aking silid ay wala akong nadatnan na Safe sa ibaba. Marahil ay
naroon ito sa silid
nito, I tried checking him in his room but its empty. I can't help but check all
the rooms in the house but he's
nowhere to be found.
I can feel my heart thumping in fear, thinking what might happen to him. I tried to
calm myself down, baka
may pinuntahan lamang ito.
I sat and waited the whole afternoon, but there's no Safe that came in.
I grabbed my phone and with fidgeting fingers I dialed his number. I can feel my
body trembles in
nervousness and fear, when it started ringing.
What if he answers? What would I say? That I'm worried? Would he still believe a
single word I'll say? I
couldn't blame him.
But all my anticipations were gone when he rejected the call.
Tila nalantang gulay ang mga binti ko at hinag hina akong napaupo sa couch.
Kipkip ang cellphone saaking dibdib. I felt my tears rushing down my face.
Obviously, he's not here because
he wants to get rid of me. Ayaw ako nitong makita, makasama o makausap man lamang.
Hindi ko alam kung bakit nasasaktan ako, ako ang naunang makasakit kaya kung
masaktan man ako ngayon ay
wala akong ibang dapat na sisihin kundi ang sarili ko.
Safe had been very vocal to what we had, to him I'm just a friend. No more no less.
But I think of false hopes.
Na kaya akong mahalin nito ng higit sa pagkakaibigan.
_____
Days had pass so fast. Safe is still not coming back and I wonder if he'll ever be
back again. I was afraid of
seeing him again, but at the same time I so wanted to see him.
It's been a week, and I heard nothing from him. I had been bombarding him with
random text messages since
he haven't been answering any of my phone calls. I just wanted to make sure that
he's safe and sound.
P 40-1
Later that night, I grabbed a taxi going to Zanti's bar. Kung hindi niya ako
papansinin, maaring sa mga
kaibigan nalang naman nito ako magtanong kung ano na ang nangyayari kay Safe.
And between the three, si Zanti ang pinakamalapit kay Safe na ultimo maliliit na
detalye ng buhay nito'y alam
ng isa.
I don't have any contact details of Zanti, I never thought I'll be needing one
anyway. If not for Safe.
Pagkababa ko pa lamang ng taxi ay dinig na ng bahagya ang maingay na tugtugan sa
loob ng bar.
Nang makapasok ako sa bar ay nakasulubong ko si Kurt.
"Ica" He approached.
"Kurt." Luminga-linga ako sa paligid trying to check for Zanti. "Have you seen
Zanti?" I said half shouting,
dahil imposibleng magkarinigan kaming dalawa kung hindi ko iyon gagawin.
"Kaaalis lang." Ganting sigaw nito. He even covered his ear out of irritation bago
ako hilain palabas ng bar.
"Why are you looking for him? He's with Roy, umuwi sa Soledad." He said as soon as
we reached outside
the bar.
"S-si" I paused, dapat bang ipaalam ko kay Kurt ang nangyari saamin ni Safe? But he
knows everything
anyway, what's the sense of keeping it. Isa pa'y baka may alam ito sa kung nasaan
si Safe.
"Si?" His eyes were asking. As if urging me to continue my words.
I took in a deep breath befor continuing my words. "Si Safe, alam na niya ang
lahat."
He wasn't shocked. Tumangotango lamang ito. "Then what happen?"
"H-he hates me." Bulong ko bago mag-yuko ng ulo. I can feel my heart breaking
repeatedly tuwing maaalala
ko si Safe na binibigkas ang tatlong salitang iyon.
"Which is normal." He said, truthfully. "Hindi mo aasahang matutuwa at magpapaparty
si Safe sa kaalamang
niloko at pinaikot mo siya sa loob ng ilang buwan."
I smiled bitterly. Lahat ng sinasabi ni Kurt ay ang masaklap na katotohanang dapat
kong tanggapin. "He left
me. He's nowhere of sight. And its worrying me."
"Maybe he just need some time to think. Why you shock all the hell out of him
honey." He chuckled before
giving my shoulder a tap. "Don't advance your thinking it might render you crazy.
You've done your part. So "
come what may"" He smiled. Yung klase ng ngiti na puno ng simpatya at pag-unawa.
That's what I noticed about him, he didn't judge me for I don't know reason.
"Huwag mong isisi lahat sa sarili mo Danica. Hindi bagay sayo yung magang mata." He
smiled.
Napangiti narin ako kahit papaano'y naramdaman ko ngayon na hindi ako mag-isa. Na
meron akong kakampi.

P 40-2
Naagaw ang atensyon ko ng isang pamilyar na bulto di kalayuan mula sa likuran ni
Kurt.
It might be dark yes, but the dim lights around the vicinity of the club is enough
for me to know that it was
him. The beating of my heart is enough for me to recognize him even from a far.
I can feel something like a huge knife slash my heart as I saw him walking out on
the other door of the club
with a woman in his arm.
Not a simple woman.
It was Ellaine.
The Ellaine he shares his I love yous with. The Ellaine he cared so much about.
I feel pity on myself. I am here, worried to earth about him. And he was there,
enjoying every second with
her.
He seems to be happy as he smiled at her while guiding her every tipsy steps.
I should be happy for him, dahil masaya ito. Iyon dapat ang nararamdaman ko.
Pinalaya ko na si Safe sa mga
kasinungalingan ko at malaya na itong maging maligaya sa paraang alam nito.
And yet its killing me. Killing me so much.
If this is the payment of all my sins, then I vow never to commit one again.
A tear fell from my eye as I felt someone snatched my arm, pulling me close to him,
flipping me on the other
side for me not to see every painful details of what's happening.
And then I felt a hand covers my eyes filled with tears as a soft sob escaped my
mouth.
"Don't kill yourself Ica." Kurt whispered.
Its too late, I already did.
_____
Comment your thoughts again babies! Much love?? Vote&Comment??
HALA. KURT! ?? Ang bait ni kurt! Sana may story sya ?? The real lover is the man
who can thrill you by kissing your forehead. Love is
something eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again #7
-Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is
sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to
understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5:
Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 40-3
Chapter 40
41.4K 1K 38
by frappauchino

"Ica, sigurado ka na ba talaga sa desisyon mo?" Tanong muli ni kuya Drake habang
naupo ito sa paanan ng
kama at pinapanuod akong mag-impake ng aking mga damit.
I nodded. "This is what I need now kuya. A life away from Safe."
He sighed. "If I could just kill Safe for letting this thing happen.." Inis nitong
sabi.
I smiled at him. "Kuya Drake, ako ang may kasalanan sakanya. Let's not make it
seems like ako pa yung
niloko niya."
Nasabi ko na kasi sakanya at kay tita Ali ang totoo. Maging si mommy Laura ay
nakausap ko na tungkol dito
and she felt so sorry on what had happen.
They're all sad nang malamang gusto ko nang umuwi ng Italy to be with my family.
If Safe needed time to heal. I, myself needed time to think. I need time to clear
every pain in my heart. I need
time for myself, labis na akong nagiging alipin ng pag-ibig.
"If I could only hate tita Laura for doing this."
"Don't." Naupo ako sa tabi nito. "It's not her fault kuya. She just wanted what she
think is best for her son."
"Kaya ipinangsangkalan ka niya." He tsked. "Naisip ba niya ang maaari mong
maramdaman? Naisip ba niya
ang maaaring mangyari?!" He sighed again.
"Kuya, tapos na. Nangyari na. Nasaktan ko na si Safe at nasaktan ko narin ang
sarili ko." Bulong ko. "Only
time will heal us two."
Tinitigan ako nito bago ibuka ang mga braso nito, agad naman akong pumaloob sa mga
bisig nito.
"You know how much youean to me right? To us." Bulong nito.
I nodded.
"It's time to value yourself a little Ica." He kissed the top of my head. "You're
one great person. You
deserved to be love more than the love you give."
I can't help but tear a little. "Kuya Drake baka maniwala ako niyan!" I joked.
"Believe me. Its true." He said.
Kahit na ganito ang kinahinatnan ang lahat, pakiramdam ko'y napakaswerte ko parin
at may mga taong kagaya
ni kuya Drake na labis akong minamahal at pinahahalagahan.

P 41-1
_____
"Anak?"
Napalingon ako kay mommy nang sumungaw ito sa pintuan ng kwarto ko.
"Maaari ba kitang makausap?" She asked.
Mabilis naman akong tumango atsaka ko itinabi ang librong aking binabasa. "Sige po,
tungkol saan?"
She smiled as she walks towards my bed and sitted beside me. "How are you?"
Time had traveled so fast. Hindi ko halos namalayan na mag-dadalawang linggo narin
pala ako rito sa Italy.
At mag-iisang buwan ko narin siyang hindi nakikita, o nakakausap man lamang.
"Okay naman po ako ma, why?"
I didn't find it hard on adjusting with the climate and culture, marahil ay dahil
naririto ang buong pamilya ko.
They were all shocked nang ikwento ko ang naging sirkumstansya ng pagpapakasal
namin ni Safe, but none of
them judge me the way I expected them to do so.
"Are you sure?" Nananantyang tanong nito.
I nodded. "Ma, may sagot na po ba si Safe sa ipinadala ko?"
Umiling ito. At malungkot na ngumiti.
Noong isanng linggo ay sinimulan ko ng asikasuhin ang annulment papers namin ni
Safe. Kailangan ko nang
tuluyan siyang palayain sa lahat ng pasakit na idinulot ko rito. I have to free him
from all the hardships and
trouble.
Ngunit hanggang ngayon ay wala akong nakuhang sagot mula rito.
I nodded. "Ganoon po ba, baka hindi pa niya nababasa." Mapait akong ngumiti.
"I hate to see you that way anak." Tila nahihirapang sabi ni mommy.
"Mom, I'm fine."
"Sinasabi mo lang iyan pero alam kong hindi. Alam kong namimiss mo ang asawa mo,
alam kong mahal na
mahal mo ang asawa mo."
"Pero niloko ko siya ma. Balibaliktarin man natin ang mundo, ako ang nanloko kay
Safe. Walang ibang
ipinakita at ipinadama sakin si Safe kundi kabutihan at labis na pagpapahalaga." I
smiled faintly. "Sinayang
ko ang lahat ng iyon ma."
She inched closer to me and gave me a hug. Like what mothers does to their little
girl feeling so sad and mad
about something.

P 41-2
"Ang tagal tagal na nang huli kitang mayakap ng ganito." Malungkot nitong saad,
habang patuloy sa marahang
paghaplos sa aking buhok. "I missed all the days that I should've been there for
you. All the days that you
needed a mother."
"Mom" I hugged her tight as a feel the tears run down my face. Aminin ko man o
hindi, may pagtatampo akong
naramdaman sakanila. Lalo na sa mga pagkakataon na kailangan ko ng magulang, but
then tita Ali had become
the best mother figure as I grew old.
"I'm sorry hija."
I smiled and wiped her tears away. "Mommy, tapos na yun. We still have a lifetime
to spent together."
"Thank you for understanding Ica." She cupped both of my cheeks and kissed my
forehead. "I love you so
much my baby girl."
"I love you too mom"
_____
A train stopped in front of me, I hurriedly get in as I checked the time on my
wrist watch. 5:45 PM. I still
have fifteen minutes more para makarating sa Crown Palace, mabuti na lamang at
hindi uso ang traffic dito sa
Italy hindi kagaya sa Pilipinas.
Umupo ako sa gilid ng bintana para matanaw ko ang kagandahan ng paligid. Ever since
I was young, I've
always fancy sitting near the window. I don't know why, but the sceneries makes me
feel relax.
Napakunot ang noo ko nang mag-vibrate ang telepono ko. It was tita Blessy. Mom's
friend.
"Ica? Nasaan ka na? Magsisimula na ang show!"
"Nakasakay na po ako sa train. Malapit na po."
"Okay sige, magiingat ka ha?"
"Opo."
Ibinaba na nito ang telepono. Ngayon ang unang beses kong papaunlakan ang paanyaya
ni tita Blessy na
kumanta ako sa isang event sa Crown Palace.
Ilang beses niya akong kinukulit, simula noong isang linggo nang bumisita ito sa
bahay at nagkaroon nang
maliit na selebrasyon dahil sa birthday ni mommy. Nagka-kantahan at sa hindi ko
malamang dahilan ay
namangha ito sa boses ko.
Tita Blessy, is a Filipina married to an Italian. Dalawampung taon na siya rito sa
Italy at siya ang may-ari ng
isang Restobar sa Crown Palace.
Nang makababa ako sa train ay napalingon ako sa isang itim na kotse. The car looks
familiar. Sa tuwing
maglalakad ako sa kung saan ay nakikita ko iyon. I even remembered the plate number
dahil sa sobrang dalas
ko itong makasalubong.

P 41-3
LI•32
6422
Coincidence. Might be, cause the numbers represents Danica. I just shrugged the
thought at pumasok na sa
loob.
Agad na hinubad saakin ang trench coat na suot ko at ipinagtulakan ako ni tita
Blessy sa stage.
Medyo marami narin namang tao, some are Italians, ang iba'y ibang lahi, but most of
them are Filipinos dahil
isa ang Restobar ni tita Blessy sa iilang kainan na naghahain ng mga Filipino foods
dito sa Italy.
Naupo na ako sa isang stool na nasa gitna ng stage kung saan may nakatayong
microphone. "Good evening
everyone." Masayang bati ko sa mga ito. "My name is Ica, the song that I'm going to
sing is a song sang by
Taylor Swift." Agad namang nagpalakpakan ang mga ito nang mag-simula na ang tugtog.
"You and I walk a fragile line, I have known it all this time. But I never thought
I'd live to see it break." I
closed my eyes as I feel the song touches my heart. "It's getting dark and it's all
too quiet, And I can't trust
anything now. And it's coming over you like it's all a big mistake."
Safe might have treated marrying me as the biggest mistake of his life. Na
nagpaloko siya saakin. That he was
deceived by me.
"Oh, I'm holding my breath. Oh Won't lose you again. Something's made your eyes go
cold."
Anger. Anger made Safe go cold. Hindi kailanman nawala sa panaginip ko ang
malalamig na titig na ibinigay
saakin ni Safe nang huli ko siyang makita.
I felt tears rush down my eyes. "Come on, come on, don't leave me like this. I
thought I had you figured out.
Something's gone terribly wrong. You're all I wanted." Mahal na mahal ko si Safe,
siya lamang ang gusto
kong makasama sa bawat sandali ng buhay ko. "Come on, come on, don't leave me like
this. I thought I had
you figured out. Can't breathe whenever you're gone. Can't turn back now, I'm
haunted."
Kung sana'y maibabalik ko pa ang panahon, hindi ko na pipiliin pang paikutin si
Safe sa kasinungalingan kung
ang kapalit ng lahat ay ang pagkawala niya sa buhay ko.
"Stood there and watched you walk away
From everything we had
But I still mean every word I said to you
He will try to take away my pain
And he just might make me smile
But the whole time I'm wishing he was you instead
Oh, I'm holding my breath
Won't see you again
Something keeps me holding on to nothing
Come on, come on, don't leave me like this
I thought I had you figured out

P 41-4
Something's gone terribly wrong
You're all I wanted
Come on, come on, don't leave me like this
I thought I had you figured out
Can't breathe whenever you're gone
Can't turn back now, I'm haunted"
I don't know, but every line of this song affects my inner soul. Na para bang
ginawa ang kantang iyon para
saakin.. Para saamin ni Safe.
"I know, I know, I just know. You're not gone. You can't be gone." Alam ko,
naniniwala ako na hindi ako
kayang iwan ni Safe. Naniniwala ako na mas magiging matimbang ang lahat ng
pinagsamahan namin kaysa sa
kasalanan ko sa kanya. I have faith in Safe just how I have faith on god, that
he'll forgive me. "No." I opened
my eyes as I said the last word.
My eyes were met by the most gorgeous eyes I had ever seen in my entire life.
I can feel my heart thumping as I whispered. "Safe."
I was rewarded by a standing ovation and round of applause from the crowd.
Pilit kong inaabot ng tingin ang nakita ko sa likod ng mga nagtayuang tao. But I
failed, nawala na ito.
It's impossible that its him.
But my heart never fails to recognize him in every way.
Or I must just missed him so much that I'm imaginig the impossibles.
But to earth with those eyes..
_____
Pakinggan niyo yung Haunted ni Taylor Swift para mas maimagine niyo. Love you guys!
And please do read
my notes under Usapang Puso!! Expecting many messages on my inbox mwa!
Comment your thoughts! Vote vote????
FINALLY! KAYLANGAN NYO NG SPACE haay salamat! .naliwanagan ka rin. lol let him
chase u for once, Ica. good job gurl! laban lang.
The real lover is the man who can thrill you by kissing your forehead. Love is
something eternal; the aspect may change but not the essence.
Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is
sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance
is the ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES:
a series collaboration of Frappauchino and
YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 41-5
Chapter 41
37.8K 1.1K 45
by frappauchino

LI•32
64 22
Napakunot ang noo ko nang muling makita ang plate number na iyon. I looked at the
black car, the windows
were tinted heavily.
Dinukot ko mula sa bulsa ng trench coat ko ang aking cellphone nang mag-vibrate
iyon. Isang text message
ang nakita ko roon.
Mommy.
I ticked on it and I stopped on my track with my eyes wide open.
You have a mail package from your husband anak.
I can feel my heart thumping. Package from Safe? Isang dahilan lamang ang naiisip
ko kung bakit niya ako
padadalahan ng package, ang annulment papers na ipinadala ko rito.
Pumasok ako sa grocery store to go and check of all the things that I needed to
buy. I don't know why, but I
feel like someone is watching my every move.
I felt nervous. Agad kong kinuha ang paper bag na may laman ng pinamili ko nang
mabayaran ko iyon.
I walked along the side walk still having that feeling that someone is staring at
me.
I continued walking nang makarining nang pagbagsakan ng kung anuman saaking
likuran.
"Grazie, signore." Narinig ko ang boses ng isang babae na sinundan ng isang
pamilyar na tinig.
"Prego."
I closed my eyes and listen to the wild beating of my heart.
"Safe.." I whispered before turning my head.
Bulto nang isang nakatalikod na lalaking naglalakad papalayo ang aking nakita at
ang isang matandang babae
na kipkip sa dibdib nito ang isang paper bag.
"Safe.." Hindi ko alam kung bakit naisigaw ko ang pangalan na iyon.
Mabilis akong naglakad upang mahabol ito. "Safe!" Patuloy kong pagtawag sa pangalan
nito.
It was Safe. That's what I am sure of.

P 42-1
"Safe!"
Ngunit patuloy parin iyon sa paglalakad na tila walang naririnig. I tried running
so fast just to reach him.
Pero wala na akong nagawa pa nang makapara ito ng isa sa nagdaang taxi.
"Safe.." Tanging bulong ko habang nakatanaw sa papalayong sasakyan.
Si Safe nga ba talaga ang nakita ko, o isang kathang isip lamang.
_____
Nanlulumo akong napaupo nang makita ang laman ng brown envelope na hawak ko.
Punit na annulment papers.
What is wrong with Safe? Hindi niya ba alam na sa ginagawa niyang ito'y binibigyan
niya lamang ng maling
pag-asa ang aking puso.
"Sa tingin ko anak, dapat ay personal kayong mag-usap tubgkol sa bagay na iyan."
Napalingon ako kay mommy na nakatayo sa hamba ng pinto matiim akong pinagmamasdan.
"Para saan pa ma?" Para saktang muli at paasahing muli ang sarili ko na magagawa
rin akong mapatawad at
mahalin ni Safe? "He hates me."
"That's not what it seems to be." She shrugged. "If he does, mabilis na lamang
sakanya ang pirmahan iyang
annulment papers na ipinadala mo instead of tearing it in half."
Sa tingin ba nito'y hindi ko naisip iyon? It's just that, I don't wanna accept any
false hope right at the moment.
"Maybe he's still mad kaya niya ito nagawa." I sighed as I surrendered myself in
bed.
"Sa palagay ko anak, panahon na para bumalik ka sa Pilipinas at ayusin ang mga
naiwan mo roon."
Naramdaman ko ang paglapit ni mommy sa akin. "Healing time is over, maaaring
masakit pa. Kumbaga sa naospital e, discharged ka na. Sa bahay mo na kailangan mag
pagaling at tuluyan mag-recover." Naupo ito sa
tabi ko at ngumiti. "Italy is not your home Ica, hindi ito ang hinahanap hanap ng
puso mo."
Tama naman ito. I've always wanted to go back to the place I considered as my home.
To where my loved
ones are. Not that I didn't love my family, but that's where I grew up. Nagkaisip
at natuto.
"Go home. Have yourself fixed."
Iyon ba ang kinakailangan kong gawin? Ang balikan ang katotohanang tinakasan ko?
_____
"Hay nako Marian Danica!" Humihikbinh sabi ni Mika habang nagpupunas ng luha sa mga
mata nito.
"Nakakainis ka! Bakit mo lang naisip sabihin saakin ang lahat ng ito?!"

P 42-2
I sobbed. Nang makabalik ako rito sa Pilipinas ay si Mika ang agad kong tinawagan
at pinuntahan. I told him
everything that had happen between Safe and I, minus the love making part of
course. "Sorry Miks."
"May magagawa pa ba ako?" Hinila ako nito at niyakap. "Ang akala ko dati lalaki
lang ang nanloloko sa
babae, mali pala ako. Don't get me wrong Ica. Pero lahat ng uri ng panloloko ay
kailanma'y hindi naging
tama."
"I know Miky."
"Talk to Safe."
"He hates me."
"Of course. Even I, hated you for that." She shook her head. "I just can't believe
that you'll go that far for the
name of love my god."
I chewed my bottom lip and lower my head. "Natatakot ako."
"But you have no choice but to face the consequence of what you've done."
"Miks.."
"I'll be just right here for you." She gave me a reassuring smile.
_____
Gaya nga ng napagusapan namin ni Mika kagabi'y, bitbit ko ang brown envelope na may
lamang annulment
paper namin ni Safe dito sa harap ng Castañeda Real Estate upang personal iyong
ibigay rito.
Annement. That's the last thing I wanna do, ang iwan si Safe. But its his freedom
that he deserves that we're
talking about.
Kaya gaano man kalabag sa kalooban ko'y alam ko na ito ang nararapat na gawin.
I love Safe and letting him go is the best thing that I can do for him. It might
kill me, but as long as Safe will
be happy alam ko na kakayanin ko. Maybe we can still settle as friends kahit hindi
na best.
"I'd like to speak with Safe Castañeda." Sabi ko sa front desk officer sa lobby
nang makarating ako sa
harapan nito.
"Do you have an appointment with Mr. Castañeda ma'am?" Tanong nito.
"W-wala."
"I'm so sorry ma'am, pero hindi po pinahihintulutan ni Mr. Castañeda na makipagkita
sa kanya ang wala
namang appointment sakanya."
I closed my eyes to control the bullshit feeling that rising inside me. "I am his
wife."

P 42-3
Agad itong natigilan at napatitig saakin.
Ako naman ang biglang natigilan nang may magsalita mula sa aking likuran.
"She is." His baritone voice didn't missed to create havoc on my system.
_____
Pansinin niyo yung USAPANG PUSO "Level Up" :)))
Comment your thoughts????
V O T E ??
Akala ko MILKY ?????? Gud eve.. Bkit po wala ang chapter 41 and 42? Tnx po.u The
real lover is the man who can thrill you by kissing your
forehead. Love is something eternal; the aspect may change but not the essence.
Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.)
- a person who is sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is
the ability to understand what is not for you." ZETA
WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA.
ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose
Rocamora

P 42-4
Chapter 42
37.9K 1K 30
by frappauchino

"What do you want? Coffee? Juice? Tea? Water?" Tanong nito habang hinuhubad ang
suot na gray suit.
I gulped as I watch him loosen his tie a bit. He caught me staring at him kaya
naman mabilis pa sa alaskwatrong nag-iwas ako rito ng tingin.
"N-no thank you." Tanggi ko sa alok nito. "Hindi rin naman ako mag-tatagal. I just
want to deliver this
important documents to you personally." With all the might that I could gather,
lumakad ako patungo sa
lamesa nito at doon ay inilapag ang hawak kong brown envelope.
Tinitigan nito ang inilapag kong brown envelope bago patuyang ngumiti. "You really
excerted a lot of effort
for that piece of crap." He had himself sitted on the swivel chair behind the desk.
"Mula Italya'y talagang
bumalik ka pa ng Pilipinas para diyan."
Matamang ko itong tinignan. How I missed him. How I missed Safe. Its been almost
three months since I saw
him this close. He lose weight, had he not been eating enough? His stubbles are
growing, but that doesn't
made him any less gorgeous. He's Safe anyway.
"Ica" Pukaw nito sa atensyon ko na siya namang nagpapitlag sakin. "Can I buy your
thoughts?" He smirked
bago buksan ang laptop nito at doon itutok ang atensyon.
Ano ba ang nangyayari sakin? I readied myself to this! But what now? My thoughts
are falling apart because
of his presence and it's not helping!
I take in a deep breath bago tinitigan ito. "Safe, kailangan mo na iyang pirmahan.
We have to let go of each
other and move on."
Totoo naman. It would be hard for the both of us to move firther if we'll stay
stuck in this kind of marriage.
Set up rather.
Bahagya akong napaurong sa matatalim at mapangakusang tingin na ipinukol nito
saakin.
"Marian Danica, in case you might forget its you who bring us here. In this
marriage." Mariin nitong sabi.
"That's why I'm calling it quits!" I said fristratedly. Kung ako ang tatanungin,
hindi ko nanaising putulin ang
kasal namin ni Safe. Who wouldn't want to stay married to someone you love all your
life? But this is a
different matter. Safe doesn't deserve me. He deserves his freedom that's why I'm
giving it to him. Kahit pa
hindi ko alam kung kakayanin ko ang mawala ito sa buhay ko. Or maybe staying
friends would be a great
bargain to this.
Tumayo ito sa kinauupuan nito, with a smug look in his face, bago dahan dahang
tinungo ang kinatatayuan ko.
"So you really think that that would be easy for you." His gaze were intense and
dangerous that it brings
havoc in my system. He inched closer at me that made me take aback. But he inched
again as I took aback for

P 43-1
the second time. I gulped, staring up at his dark eyes that spells danger. He
smirked bago muling naglakad
papalapit saakin. Sa muli kong paghakbang patalikod ay naramdaman ko ang pagtama ng
aking pang-upo sa
lamesa nito. I gulped as I tried to hold my breath against the erratic beating of
my heart, when he leans down
on me placing his hand on my both side, trapping me. Na siyang nagpaliyad saakin
habang matamang
nakatingin at nakatingala rito. "Ano ba ko talaga sayo Danica? Laruan? Na ikaw ang
magdedesisyon kung
paano tatakbo ang buhay ko?"
"H-hindi ganoon yun Safe!" Mabilis kong pagtanggi kasabay nang pag-iling.
"Ano kung ganoon?" He asked. "Why do I feel like you're manipulating my life?
You're deciding for me."
Pero ito naman talaga ang gusto niya diba?
Our gaze were locked to each other. Mine were of weariness and awareness sa mga
bisig nitong nagkukulong
sa katawan ko. Ang kanya'y pinaghalohalong emosyon na sa dinamidami ay hindi ko na
matukoy.
"Safe"
"Not a word Danica." He whispered as he travelled his gaze down to my lips that
boost a sensation inside
me. "I hate you.."
Naramdaman kong muli ang pagkirot ng puso ko nang muli niyang ibulong ang tatlong
salitang iyon. Those
three words that kills me over and over again.
I can feel a tear sheds my eyes but before I could even utter a word, he lowered
his head down touching his
lips to mine in a ravishing kiss.
Nothing matter at the moment, I accepted his kisses without any resistance. I even
returned his kisses with so
much longing and tenderness that my throat ached. Only to be thrusted forward, as
he lifted me up enough to
make me sit on the table. He spreaded my legs and settled himself inbetween.
I moaned softly when I felt him squeezed my behind.
Ngunit bago pa ako ipagkanulo ng sarili kong katawan ay itinulak ko si Safe.
"Safe!"
We were both panting, maging ito'y bahagyang nabigla sa kung anuman ang nangyari.
I felt the tears rush down my face as I chewed my bottom lip to control my sob.
I saw Safe closed his eyes as he pulled me closer to him holding my waist. He
placed his forehead on my
shoulder as his gripped become tighter na tila ba doon ito kumukuha ng lakas.
We stayed that way for quite a minute bago ito tumayo ng tuwid at alalayan akong
pababa ng lamesa.
He cupped my face and wipe the tears away. "I'm sorry." He whispered before giving
my forehead a butterfly
kiss.
I nodded, as unstoppable tears keeps on falling. "Sorry." I whispered back.

P 43-2
I felt so empty when he let go of me and walked towards the floor to ceiling glass
window. Nakatanaw ito sa
malayo na tila ba napakalalim ng iniisip, with his hands on his hips.
"A-alis na ko." Paalam ko rito. Wala namang patutunguhan ang paguusap na ito kung
paguusap nga itong
matatawag. "Pag-usapan na lamang natin ito sa susunod na panahon."
Iniayos ko na ang sarili ko atsaka kinuha at isinukbit ang bag ko bago magtungo sa
pinto at nagmamadaling
lumabas ng silid na iyon.
Dahil hindi ko na alam ang mga maari pang mangyari kung hindi ako umalis roon.
Kinagabihan ay hindi parin mawala sa isip ko si Safe at ang nangyari saamin kanina.
I felt so ashamed, I was
there for an annulment yet I wantonly returned his savage kisses.
I tossed and turned over the bed when I felt my phone vibrated.
1 new message
I ticked on it at halos takasan ako ng aking hininga nang makita ko ang
unregistered number na nasa screen.
+63917*******
The only number I wouldn't fail to recognize. Mas kabisado ko pa ang numerong ito
kaysa sa sarili kong
numero.
I can feel my heart thumping mad as I opened and read the message.
Tomorrow. 6pm at the Cameron's Hotel vip lounge.
_____
Hi loves! Kamusta? Buhay pa ba kayo? Hahahaha :))
Comment your thoughts!??
Don't forget to vote mwa??
Awww I hate that I love you. Charot?? The real lover is the man who can thrill you
by kissing your forehead. Love is something eternal; the
aspect may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon.
Soulsexual (n.) - a person who is sexually attracted to
another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand what is not
for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series
collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose
Rocamora

P 43-3
Chapter 43
41.9K 1.2K 60
by frappauchino

"Kurt!" Tawag ko rito nang makita ito pagkababa ko ng taxi habang papasok naman ito
sa loob ng Cameron
Hotel.
Nilingon ako nito at huminto sa paglalakad. "Danica." He smiled.
Naglakad akong papalapit rito. "Anong ginagawa mo dito?" I asked.
And before I knew it, it already hits me.
He shrugged.
"Oh, how stupid I am!" Ang pamilya nga pala nito ang may-ari ng hotel na ito.
"Don't mind what I've asked."
He chuckled. "Eh, ikaw? Anong ginagawa mo rito?"
"Oo nga pala!" I snapped. "S-saan ba dito yung vip lounge?"
Agad namang napataas ang isang kilay nito. "Pwede kitang ihatid doon."
"Talaga? Okay lang?" I asked. The hotel is too big at palagay ko'y kung hindi ako
hihingi ng tulong rito'y
aabutin ako ng isang araw para matunton ang hinahanap ko.
I've texted Safe. But I got no reply.
He nodded. "Meeting someone?"
"Si Safe." I said.
"Oh." He smirked. "Just as I thought."
Habang naglalakad kami ni Kurt ay napansin kong nakangiti saakin lahat ng aming
nakakasalubong. O baka
naman si Kurt ang nginingitian ng mga ito.
"Hi hija. My god you're much prettier in person." Sabi nang isang napakagandang
babae na sa palaga'y ko'y
nasa late forties na nito. She look so familiar.
She look so regal and real. "T-thank you po." Kahit hindi ko maunawaan ang sinasabi
nito.
"Yes, she's more gorgeous in person." Sabi ng isang babaeng halos kaedad rin nito
mula sa likuran.
"I must agree." The other lady said, which I recognized as a former beauty queen.
Camilla Velez.
Lalo namang napakunot ang noo ko at takang nilingon si Kurt.

P 44-1
Nilingon naman nito ang mga ito. "Mom, she haven't seen it yet."
"Oh!" Napatakip naman ng bibig ang mga ito.
So it was his mom. No wonder she's familiar. Why she looks like Chiara.
Pero mas lalong lumalim ang kunot ng noo ko at ang aking pagtataka sa sinabi ni
Kurt. "Haven't seen what?" I
asked.
"Cameron, have you seen Crisanto?" Napalingon kami sa babaeng kalalabas lamang ng
events room. It was
Zanti's mom, tita Vana kasunod nito si tita Alicia.
"T-tita, what are you doing here?" Nabigla kong tanong.
Lumapit si Kurt sa mga ito at humalik sa pisngi ng mga ito.
Iyon din ang agad kong ginawa kay tita Ali. Oh my god how I missed her.
"Why don't you head yourself inside?" Nakangiting sabi nito saakin. "For you to
know why."
Nagtatakang tinignan ko ito. Her eyes are watering. "T-tita"
"Go on." Sabi nito bago nagbigay daan papasok sa malaking mahogany door na
nilabasan ng mga ito.
Nang lingunin ko ang mga ito ay sinalubong ako ng kakaibang mga ngiti sa kanilang
mga mukha.
They're all urging me to go and walk inside.
Nag-angat ako ng tingin kay Kurt, as if asking for his words.
Bahagya itong tumango at ngumiti. "I'll wait for you here."
Tinanguan ko ito. Hindi ko alam kung bakit nakaramdam ako ng biglang panlalamig sa
aking kalamnan.
I can feel my feet sweating inside my shoes. For I don't know reason, I felt the
sudden tremble in me.
Maingat kong pinihit ang gintong seradura ng malaking pintuan.
Ano ba ang ginagawa ko rito?
I was supposed to be meeting Safe to talk about our annulment.
Pero ano itong ginagawa ko?
Surely this is not the vip lounge we're supposed to be meeting.
With all the might, I took a step inside the events hall.
The hall was full of elite people. They were staring at me as if I am masterpiece.
Lahat ay may kanikanilang
ngiti sa mga labi.
P 44-2
Na siyang lalong nagpagulo sa isipan ko. Nalingunan ko ang magkasintahang si Red at
si Chi na nakatayo sa
isang gilid habang hawak hawak sa kanilang mga kamay ang kopita ng alak, with Red's
arms on her waist.
Hindi rin nakatakas sa paningin ko ang nakangiting si Zanti, kasama sila Zigger,
kuya Drake at ang pinsan
nitong si Roy.
Even kuya Drake is smiling, they all are.
Puzzled, I continued walking. They all cleared the center aisle as if giving me way
into something.
I was greeted by a wooden back to back stall board, just like what I've seen on
some exhibits I've attended.
Naglakad ako papalapit sa mga iyon at halos malaglag ang aking panga nang makita ko
ang isa sa mga iyon.
Ang isa na nasa pinakasentro ng event hall.
I felt my lips trembled as I controlled my breath together with the loud beating of
my heart.
It was a magnificent painting.
Ako.
Ako ang nasa painting na iyon.
It was an image of me, smiling while looking at something. Buhay na buhay ang
painting at kitang kita sa mga
mata ko ang pagmamahal.
I bit my lower lip to keep my self from crying, but my tears had its own life that
it just rushed down my face
as I read the title of the painting.
My Lucky Charm.
My heart is thumping so hard as I stepped closer to the particular painting. Tila
tinakasan na ako ng hininga
nang mabasa ko ang signature sa ibabang bahagi nito.
J.A.C
Then I was lost. Hindi ko na napigilan pa ang mahinang pag-hagulgol ko. I don't
know what to feel.
Kusang napatakip sa aking bibig ang aking mga palad habang pinagmamasdan ko ang
nakaukit na initials na
iyon.
I can't name the emotions that I am feeling right now. All I know, is that I'm way
beyond happy.
Nilingon ko ang iba pang painting na nasa paligid ko. Lahat ito'y mga gawa ni Safe.
They're all work of art.
Lahat ng iyon ay nakita ko kung paano nito sinimulan at binuo simula pa noong nasa
kolehiyo kami.
Naagaw muli ng isang caricature ang atensyon ko. The mini caricature we got from
Baguio, sa Burnham Park.
Where we both look so happy and in love. Patuloy lamang ang pag-agos ng luha ko
nang makita ko ang isa
pang pamilyar na imahe.

P 44-3
A painting where we're both staring at each other as if we're so much in love. I
remembered that, that was the
one shot by Cash. Hindi ko alam na ipininta pala ito ni Safe.
And the last one that had me awed is our wedding portrait. Napakagaling ng
pagkakagawa noon. It was so
real and majestic. Safe was born to be a painter. He really is, by heart and by
soul.
Nilinga ko ang mga tao sa paligid ko na tila tuwang tuwa na pinapanuod ang
pagkamangha ko sa aking mga
nakikita. They were all enjoying watching me, amusement filled their eyes.
I scanned their faces wishing I could find Safe. Ngunit ang nakita ko lamang ay ang
mga magulang nito at ang
mga magulang ko na siyang nagpabigla saakin.
They're watching me with smile in their faces. How come they're here? Kagabi lang
ay ka-skype ko ang mga
ito.
I was about to run to them and go and asked them several question when I stopped
myself, maaring makapaghintay ang mga ito.
I need to see Safe. Halos mabali na ang leeg ko sa pag-linga ngunit wala akong
nakita, ni anino nito.
Then I suddenly remembered his text message.
Tomorrow. 6pm at Cameron Hotel vip lounge.
V.I.P Lounge.
With that in mind, with my eyes blinded in tears I hurriedly run my way out of the
events hall. I even heard
people clapping behind me but I never bothered to care at all.
I need to see Safe.
Hinanap agad ng aking mga mata si Kurt. He was there, talking to a man na kamukhang
kamukha ni Zanti.
"Kurt." Tawag ko dito as I sobbed. "Take me to Safe please?" I begged.
"Tito, excuse us." Magalang nitong paalam sa kausap. Bago nakangiting lumakad
papalapit saakin. "I'm never
a sucker of happy ending. But congrats to you anyway."
Hindi ko na nakuha pang sagutin ang sinabi nito. My mind was clouded by Safe. We
reached the elevator at
may pinindot doon sa elevator's button si Kurt.
This may be the longest minute of my life that I feel like I was waiting beyond
forever.
As soon as the elevator door opened, mabilis pa sa alas-kwatrong naihakbang ko ang
aking mga paa palabas.
Naririnig ko ang marahang pagtawa ni Kurt sa aking pagkilos. Para akong mahuhuli sa
kung anumang bagay
na hindi ko malaman laman.
We stopped at the last door, a black wooden door that has a silver knob.

P 44-4
"Hanggang dito na lang ako." Nakangiting sabi nito. "Get inside and claim your
happiness, Marian Danica."
Hindi ko alam kung gaano ako nakatitig sa door knob bago ko muling lingunin si Kurt
na pasakay na muli sa
elevator.
"Kurt" Sigaw ko na nagpalingon muli rito. "Thank you!"
Hindi ko na narinig pa ang sagot nito dahil ang tanging naririnig ko lang ay ang
malakas na tibok ng aking
puso.
Maingat at marahan kong pinihit ang seradura ng pinto at dahan-dahan akong pumasok
roon.
Just when I thought that I was way beyond surprise sa mga nakita ko sa ibaba, mas
mabibighani pa pala ako
sa nakikita ko ngayon.
Nasa gitna ng magarbong silid. Nakasabit sa dingding ang painting.
Ang painting na mayroong imahe ko, ang imahe na iginuhit ni Safe. I was sitting on
a stool with my legs
crossed and I was wearing nothing but a leather boots.
I never thought that a painting could be this wonderful in my eyes.
His initials was carved on the lower right corner of the painting.
J.A.C
With the title at the lower mid part of it.
"My Masterpiece"
Hindi na alam ng mga luha ko kung sino sakanila ang mauunang bumagsak dahil sabay
sabay na sila sa pagbuhos.
"It's beautiful" I whispered.
"You're more beautiful."
Agad akong napalingon nang marinig ko ang tinig nang na iyon, ang tinig ng taong
kanina ko pa hinahanap.
Ang taong kanina ko pa gustong makita.
He was there, standing cooly. Dashing in his three-piece suit with his hands on his
pocket. Staring intently at
me. With his face filled with so much emotions that I couldn't name.
I called out his name in between my sobs.
"Safe.."
______
Sinong umiyak? Napaiyak na naman ako ni Safe ano ba yaaaaaaaan!??

P 44-5
Love you???? Comment your thoughts go!
Votie Vote! ??
No comment, no update!
?????????????? Kala ko yung nude painting ni ica The real lover is the man who can
thrill you by kissing your forehead. Love is something
eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos
Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is sexually
attracted to another's being as a whole. "Acceptance is the ability to understand
what is not for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY
SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful
Goodbye -Generose Rocamora

P 44-6
Chapter 44
46.1K 1.2K 99
by frappauchino

"Sino po ang hanap nila?" Isang babaeng ngayon ko lamang nakita ang sumungaw mula
sa gate ng bahay
ng mga Cervantes.
She's perhaps a couple of years junior my age. She was so cute with her pigtails,
matching her olive eyes
and those side by side dimples that shows effortlessly everytime she utter a single
word.
"A-ano." Agad akong napaiwas rito ng tingin nang mapagtanto ko na ineestima ko na
pala ang kaanyuan
nito. "I was looking for Drake, is he there?"
"S-si kuya Drake? Nasa loob siya." I can't help but smile as I witnessed her
blushing.
Her olive eyes were the most gorgeous eyes I have ever seen, I must admit.
"Oh, Safe andyan ka na pala!"
Napalingon kaming dalawa kay Drake na naglalakad patungo saamin dala-dala ang bola
ng basketball
na aming gagamitin sa paglalaro.
"Kararating ko lang."
"Tara na!" Anyaya nito nang makalapit. "Siya nga pala, si Ica pinsan ko." Inakbayan
nito ang babae.
I smiled at her, before wiping my palm on my jersey shorts. Bago ko ito i-alok
sakanya. "Safe."
Dahan-dahan nitong tinanggap ang kamay na inilahad ko. At sabay kaming halos na
napabitiw doon.
I myself was shocked with the sudden jolt of electricity, nang magdikit ang aming
mga balat.
Isang damdamin ang nabuhay saakin, damdamin na unang beses ko lamang naramdaman.
"Its beautiful."
Narinig kong sinabi ng babaeng kanina ko pa pinagmamasdan mula sa likuran.
"You're more beautiful."
I felt my heart take a leap nang dahan dahan itong lumingon.
Tears were all over her beautiful face.
"Safe.."
"Once, there's this little girl who's always on her pigtails." I started. "A little
cute girl who has those
adorable curve thing on her both cheeks. The little girl who always blush whenever
I smile."

P 45-1
I smiled as I lean on the close door. "She's so adorable that I feel like seeing
her everyday. Then we both go
in the same school. Soon, I've watched how the little girl grew up into a fine
lady. A very beautiful one
infact." I took a pause as I gaze at he amused eyes. "I tried to avoid her, because
I know I'm not the man that
fits her. But fate played across." I shrugged. "Sino ba namang mag-aakala na ang
dating tinatanaw ko lang
kapag may pagkakataon, ay magiging classmate ko. I could thank my dad for making me
shift into her course."
I hate dad for manipulating my life, on telling what to do. But the best thing that
he had done for me, is to
make me shift my course. I set aside my dreams being a painter, yet Ica is more
than a dream for me.
"Naging magkaibigan kami, malapit na malapit. Natakot ako, dahil baka hindi ko na
mapigilan pa ang sarili
kong damdamin." Tiningala ko ang painting na nasa sentro ng silid. "I tried avoid
her, ayaw kong maging
saakin siya dahil alam kong hindi ako ang karapatdapat para sakanya. But damn, I
don't want her to be other
man's either!"
I hate it when boys are following her like bees to honey. I hate it so much that I
wanted to kill them with my
bare hands wishing that the purge does exist.
"I don't know how I sumoned all myself control when I did that magnificent
masterpiece. I know I'll win my
dream painting award if I submitted that work of art." I proudly said. "Bun when I
finished it, I was captured
by it. Hindi ako makapapayag na may ibang makakita niyang kagabdahang iyan. That
particular beauty, is
only meant for my eyes. Just for me." To hell would I let the world see how
beautiful Ica is when she's in her
birthsuit! "I value the painting, much as I value the girl in the painting."
She gasped and was about to open her mouth to say something, but close it again
afterwards.
"Then something came, she committed a sin on me." Tinitigan ko ito ng matiim. Akma
itong magiiwas ng
tingin nang magsalita akong muli. "Just keep your eyes on me." And she did, I could
see fear in her eyes.
"Alam ko simula pa lang kung ano ang totoo. I agreed to the marriage dahil iyon
naman talaga ang gusto ng
puso ko. I felt betrayed, the person that I've trusted my whole life with ay isa sa
mga taong kaya akong
lokohin."
"H-hindi ganoon yun Safe"
"Let me finish first." I smiled. "Sinubukan kong magalit, I even thought I was
angry with you but to hell with
me to keep on checking on you every night when you're in a heavy sleep."
I heard her gasped, I didn't let her render any reaction. I immediately continued.
"Hanggat sa hindi ko na kinaya. My lucky charm had become the death of me. Inantay
ko Ica, inantay ko na
manaig sa puso mo ang pagmamahal mo saakin at maging sapat iyon para aminin mo
saakin ang totoo."
Malungkot akong ngumiti rito na patuloy sa tahimik na pag-iyak. "Nang sabihin ni
mommy na buntis ka,
nagantay ulit ako na itanggi mo iyon ng kusa. I keep holding on to the idea na
hindi mo matitiis pagmukhain
akong tanga."
"Safe.." She sobbed.
"I pretended to be clueless on what's happening." I inhaled an air dahil alam ko na
anumang oras ay
kakailanganin ko iyon. "Hindi ako tanga Ica, do yoy really belive na hindi ko
maaalala kung may mangyari

P 45-2
man satin? That's bullshit! Because the night when I finally got you is the night
that was stuck on my every
dream. Everything about you Marian Danica, seems to be stuck on my mind. I acted
that way cause I'd die if
I'll push you away. Mas nanaisin kong ikulong mo ako sa lahat ng kasinungalingan sa
mundo habang buhay
kaysa mawala ka sakin."
I smiled at her as I walked slowly towards her. "Bago ka pa magkamali ay napatawad
na kita."
I stopped my track few feet away from her. "I've dated a lot of women.." I
shrugged. "For as long as I can
remember.. Bedded a few. Definitely for fun, lust, and some kind of stuff you
know.."
I saw her flinched. "I'm.. one of those women."
I ignored her, instead continued my declaration. "But all the love my heart could
give is only meant for one..
no other than you my love.."
Napasinghap ito ng malakas, her eyes were clouded by confusion. Na tila hindi
makapaniwala sa kung
anuman ang narinig.
I can't help but chuckled as I opened my arms to her. "I love you Danica, I always
have."
She sobbed as she ran into my waiting arms, throwing herself to me. I hugged her
tight as she buried her face
into my chest and cry her heart out.
"Ilang babae narin ang nasabihan ko ng katagang iyan, though I didn't mean it. They
must have believed me.
And no one but you cried. Care to tell me why?" I teased as I kissed the top of her
head.
"Just hold me Safe." Bulong nito. "Hold me, kiss me, make me feel that this is not
a dream. That you're not a
figment of my imagination. Make love to me at wala akong pakialam if we do it
here!"
Agad naman akong napatawa sa sinabi nito. She never failed to amuse me. Not even a
single second.
"As much as I love to, we have the whole night for that sweetheart." Nakita ko
itong agad na pinamulahan ng
mukha na siyang lalong nagpatawa saakin. "I hate it, I have never did this in my
whole life. This is all new to
me, but I don't wanna spare you this moment. Gusto ko marinig mo lahat ng matagal
ko ng gustong sabihin.
Marian Danica, mahal na mahal kita. I had love you since the day that I laid my
eyes on you. I love you so
much that I can't be mad at you."
"Oh, Safe.." She whispered as she caresses my cheek, wiping the tears that I
haven't notice falling. "I love
you too. I love you so much."
"I love you Danica.." I lowered my head down and was about to kiss her when she
stopped me, pushing mg
chest away.
"Sandali, you said you hate me." Malungkot nitong sabi. "You said it twice."
"I hate you for making me love you beyond the meaning of the word!" I pressed my
forehead into hers. "I hate
you so much Danica, for causing chaos in my system." My lips touched hers as I
closed my eyes.
I groaned when she, again stopped me. "Who's Ellaine? I heard you said I love you
to her several times."
P 45-3
Tinitigan ko ito, jealousy was obviously written in her face that made her alot
gorgeous. I take in another
deep breath before answering her. This is Ica, she's my wife. I shouldn't be hiding
a single thing to her.
"Ellaine is my sister. She's dad illegitimate child."
She gasped and stared at me, na tila sinusukat ang katotohanan sa sinasabi ko.
"There's no reason for me to lie. She is my sister. Mom didn't knew anything about
it." Nakita ko ang
namumuong kyuryosidad sa mga mata nito. I know she's about to open her mouth to
asked something nang
unahan ko ito. "There's a time for that. Don't worry love, I'll tell you everything
about her. But for now, just
let me prove to you how much I love you."
Bago ko pa man maisakatuparan ang balak kong paghalik dito ay naharang na ng
hintuturo nito ang labi ko at
bahagya iyong itinulak papalayo.
"I love you Safe.." She whispered, hindi ko alam pero kusa akong napapangiti sa
tuwing naririnig ko iyon
mula sa bibig nito. "I'm sorry, I'm sorry for lying. I'm sorry kasi wala naman
talagang nangyari satin noon."
She cried." Wala talagang baby.."
I cupped her face and kissed her tears away. "Shhh. I love you so much my lucky
charm, my masterpiece, my
pretty little liar." I declared with all the love. "And like what I've said, even
before you committed a sin, I
had already forgiven you. And about the baby? Sweetheart, hindi tayo lalabas sa
lounge na ito hanggat hindi
ako nakakasigurong may laman na iyan." I smirked and winked at her bago ito ipangko
na agad naman
nagpatili rito at agad na nagpahalakhak saakin.
Tonight, will be the first of our many sleepless nights to come.
_____
Comment your thoughts! Napakilig ba kayo ni Safe gaya ng ginawa nito sakin?
Hahaha????????????????????
I love you guys mwa!
Vote&Comment??
Safe!! ?? Aw The real lover is the man who can thrill you by kissing your forehead.
Love is something eternal; the aspect may change but not
the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a person
who is sexually attracted to another's being as a whole.
"Acceptance is the ability to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH
COMMUNITY SERIES: a series collaboration of
Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 45-4
Final Chapter
51.7K 1.3K 58
by frappauchino

Hangang ngayon ay hindi padin ako makapaniwala sa lahat ng nangyari kagabi. It all
happen in a blink of an
eye.
The only thing I can remember is that, Safe loves me. At pinatunayan niya yun ng
maraming beses kagabi.
Why its already dawn when he let me sleep!
Nilingon ko ito na mahimbing na natutulog sa tabi ko. Waking up every morning with
his face next to my
pillow is the best thing that could ever happen.
I smiled before giving his slightly parted lip a sweet peck.
Kipkip ang kumot ay dahan dahan akong bumangon mula sa tabi nito upang hindi
maistorbo ang tulog nitong
diwa.
Nakatapak na ang aking mga paa sa carpeted floor nang mapatili ako dahil sa
paghaklit niyo sa braso ko.
"Saan ka pupunta?" He asked, with his voice fresh from sleep.
"I-its already eleven in the morning Safe."sabi ko.
"So?" Bumangon ito, he kissed my shoulder and I feel like melting again. "We have
all the time in the world
baby.." Tumaas sa batok ko ang mga labi nito na siyang nagpatingala saakin. His
hands went around me and
found my breast, he deliciously fondled it.
I closed my eyes as I moaned. Kakatapos ko lang ipagkaloob ang aking sarili kay
Safe ng paulit-ulit kagabi,
pero ang pagdaloy ng tila mainit na likido sa aking tiyan ay hindi mapipigilan.
Nothing had ever prepared me
for all the kind of pain Safe had inflected me, but the pain was nothing compare to
the pleasure and ecstacy
he also gave me.
"S-safe nagugutom na ako!" Sinikap kong alisin sa aking pagiisip ang ginagawa nito
sa katawan ko.
Nakaluhod ito sa likod ko, and I could feel his hardness and readiness right in my
lower back.
Safe pulled the blanket down, taking it away from my flesh as he bit my shoulder
not so gently but when I
gasped for pain, suckled it softly.
"Nagugutom din ako Ica.." He said, as he thrust himself over making me feel what's
going on with his
member. He gave another gentle bites on both shoulders and encircling wet kisses
afterwards.
"Mr. Castañeda!"
Gathering all the might I have inside ay agad na akong tumayo papalayo rito,
dinampot ko ang puting
longsleeves na siyang suot nito kagabi.
Safe chuckled sa he watched me buttoned it up, tatlong butones na lamang ang natira
doon na siyang
P 46-1
nagpakunot ng noo ko.
"Mrs. Castañeda, see how wanton you are last night?" He smirked na agad na
nagpapula ng aking mukha.
Pinili kong wag na lamang pansinin ang pang-aasar nito, sa halip ay hinanap ang mga
mata ko sa sahig ang
underwear ko na basta na lamang ibinato ni Safe sa kung saan kagabi.
"Looking for this?" Mula sa kung saan ay nadampot iyon ni Safe at itinaas.
Ibinagsak nito ang sarili sa kama
spreading the muscular thighs and legs, uncaring if he was still very much erect.
Mabilis naman akong nagiwas ng tingin sa katawan nitong hantad para sa mga mata ko.
"Come and get it."
"Safe hindi ako nagbibiro. Nagugutom na ko! Eleven na kaya!" Itinuon ko sa mata
nito ang aking paningin. But
his eyes were equally lethal. Nakabakas doon ang matinding pagnanasa at matinding
pangangailangan. And if
I wont glue myself on my stand, I'd surely throw myself in bed again.
"Hindi rin ako nagbibiro Danica. Nagugutom din ako. I want more of you." Pinailalim
nito ang braso sa ulo
dala dala ang underwear ko. "And its obvious diba?" He said pertaining to his
aroused member as he
twitched his lips in a sexy smile.
Pinaningkitan ko ito ng mata. "Ang manyak mo!"
"Masanay ka na. Araw-araw tayong ganito." Hindi parin nabubura ang mapanuksong
ngiti sa mga labi nito.
I rolled my eyes bago muling tumungtong sa kama, kneeling on his side I bended to
reach for my underwear
on his hand.
Napatili ako nang ipadulas nito ang braso nito, grabbing my waist as he rolled on
top of me. "Wrong move
sweetheart." He winked as he grinned playfully, throwing my underwear to else
where.
"Ang daya mo!" I hissed.
"I know." He then lowered his head down to capture my lips into a passionate deep
kiss that brings millions
of sensation all over my spine.
I couldn't help not to answer his kisses with equal intensity. Driven with desire,
I wrapped my arms on his
neck as my lefs automatically snaked into his waist.
"I love you doing that." He commented as he groaned suckling my lips.
I felt his palm on my naked behind, feeling it. I moaned when I felt his mid finger
touched the wall of my
femininity. "Ohhh.."
I shut my eyes as I felt his lips travelled down to my neck that made me arched my
back aching for more.
Hi hands slowly unbuttoned my top, taking his time as he licked and sucked the
flesh of my neck. "Hmm.."
I cried his name when I felt his thumb teasing my clit as his fingers rubbing my
folds. "Safe.."
He answered it with a groan. "That's it, moan my name baby."

P 46-2
"Safe.." I granted his request unconciously.
As soon as he successfully removed his top that I'm wearing and throw it somewhere
else. Ay mabilis nitong
pinagpala ang aking dibdib ng kaniyang kamay at bibig. He was fondling the other
one as he suckled the next.
And that made me cried once more.
"Safe please.." Hindi ko alam kung para saan ang pakiusap kong iyon but I pleaded
nontheless.
I heard him smirkes as I felt his tongue licking my hardened nipple as he crashes
my other breast on his palm.
I don't know where to keep my focus at, dahil ang kabila nitong kamay ay abala sa
pagdama ng aking ibaba na
siyang lalong nagpabigat sa aking pag-hinga.
"S-safe.." I called his name as I felt my muscles down there is tightening.
"Release babe." He whispered. "Release it for me.." He begged.
And before I could utter my answer I felt a hot fluid dripped down from my abdomen
down to my opening.
I was catching my breath nang mapamulat ako, dahil naramdaman ko ang pagbangon ni
Safe sa ibabaw ko.
He was kneeling, as he spreaded my knees apart. His eyes were focused on my
womanhood, watching what
was happening down there.
I was about to close my legs when he suddenly dived his head down, right exactly to
where my womanhood
is.
Mabilis na napabangon ang itaas na bahagi ng katawan ko as my hands automatically
reached his head upang
sana pigilan ito sa anumang balak nitong gawin.
But it was too late. His tongue is already tracing the fluid in my wall, and I was
left with nothing to do but
moan.
"Ohhh.." I shut my eyes as I arched my back throwing my head back and gripping his
hair hard. As if giving
him more access on what he's aiming for.
All my life, no one had ever informed me that love making could ever be this good.
"Safe.." I inhaled all the air that I could inhale as I called out his name.
Hindi ko alam kung paano pang kakayanin ang lahat ng sarap na dulot ng ginagawa ni
Safe saakin, when I felt
his tongue seek for entrance of my whole.
I writhed and moaned as it made its way in and out my core.
Minutes later, I surrendered myself back to bed while catching my own breath.
I closed my eyes, I feel so tired and full. I was about to drown myself into a
sleep when I heard him called
me.

P 46-3
"We aren't done Mrs. Castañeda." I heard him smirked.
Dahan dahan ko itong nilingon. I saw a greek god out of Safe. Holy lord, I married
Zeus.
My gaze run down into his broad chest down to his washboard torso. I gasped when I
saw his member.
Buhay na buhay iyon.
Now I'm wondering kung paano ko kinaya ang ganoon kalaki sa maraming beses naming
pagtatalik ni Safe.
I feel so small for him.
"It fits perfectly." He shrugged as if reading my thoughts.
Bago pa ako makapagsalita ay mabilis itong pumaibabaw saakin at siniil ako ng
makamundong halik.
His hands were all over me. I tried imitating his movements. My hands travelled
down from his neck down
to his chest as I sucked his lips into a gentle kiss.
Now its his time to groaned when my palm landed into his hard abdomen.
My lips reached for his neck and suckled it soflt na lalong nagpalakas sa pag-ungol
nito.
From his lower abdomen, mapangahas na tinungo ng aking kamay ang ibabang bahagi ng
katawan ni Safe.
My fingers tremble as I felt right on my palm how it beats. Oh god, how can he be
so hard and mad.
I unconsciously moved my hand up and down in rythm.
"God love.." He groaned like a wounded animal.
I moved my hand faster as if rubbing the heat out of it.
Nakadama ako ng kasiyahan nang makita ko kung papaano nito ipikit ang mga mata as
he murmured sweet
nothings calling all god he could possibly call.
"Enough.." Bulong nito makalipas ang ilang sandali bago marahang hawakan ang aking
palapulsuhan, raising
both of my hands up above my head as I felt him made a sweet entrance into my
wetness.
I moaned softly as he groaned when he successfully entered me again. Ilang sandali
kaming nanatili sa
ganoong posisyon as if letting me adjust to his hugeness. Bago marahang ito
maglabas masok saakin.
He thrusted even deeper, filling my inside. Maya-maya pa'y umiindayog na ito ng
pabilis ng pabilis.
I grind my hips meeting his every thrust.
His whispering sweet nothings as he intertwined his hands into mine. Gripping it
hard.
Our lips met halfway into a kiss full of love passion and desire.
I felt the thumping of my heart as I can feel myself closer to my peak.
P 46-4
My eyes were close and all I see is Safe. I love Safe. I love him in every way
possible.
"I love you Marian Danica.." He shouted as we both reached our earth shattering
climax.
"I love you too.." I answered, panting.
I felt his lips on my forehead as he rolled beside me, shifting me into his chest.
"I love you Danica, I wanna paint and build my future with you.." He said sleepily,
as he closed his eyes.
I smiled. Hunger is gone in my head, all I'm feeling is love, happiness and yes I'm
sleepy. I happily rested my
head into my husband's chest as I closed my eyes snuggling close to him.
This wasn't the end of our journey, this is just the start of our never ending
path.
THE END
_____
Hi thank you to everyone who supported and loved Ica and Safe. Thank you for all
the comments and votes
that you gave for this story. Sana samahan niyo padin ako kay Nisha and Three. Lips
of an Angel.
Napamahal talaga saakin ang story na ito and I'll try to write the Epilogue soon. I
love you guys.
Hope you'll read Lips of An Angel, The Kept Woman and Guns and Roses, na nasa list
ng mga susunod
konang i-uupdate. I promise na gagandahan ko ang mga story na iyon in exchange for
all your love and
support. Sana basahin niyo din ang Usapang Puso doon niyo ako makakausap. Add me on
fb if you want,
facebook.com/frappauchinowp
Mahal na mahal ko kayo ???? naiiyak ako ??
-Madam••
Vote and Comment??
Last na to, comment your thoughts na haha!
Ang ganda kahit 2nd time reading ko na to . Andun paren yung feels...thanks
author . Love lots & more power ?? Ang ganda!! Thanks for
sharing this story author ???? The real lover is the man who can thrill you by
kissing your forehead. Love is something eternal; the aspect may
change but not the essence. Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual
(n.) - a person who is sexually attracted to another's
being as a whole. "Acceptance is the ability to understand what is not for you."
ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series
collaboration of Frappauchino and YGDARA. ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose
Rocamora

P 46-5
Special Chapter
45.4K 992 62
by frappauchino

"Coffee?" Tanong ko kay Safe nang malingunan niya akong nakatitig sakanya.
He smiled at me, his smile seems to be ageless. Ilang taon na nga ba kaming mag-
asawa ng lalaking
pinakamamahal ko sa lahat. I was now forty five and he's forty seven, blessed with
two sons, Aidan and
Alaric. Who cares about aging kung ang kasama mo naman sa pagtanda ay ang lalaking
minamahal mo ng
buong puso.
Umiling ito bago tapikin ang kandungan nito. Agad naman akong lumapit at doon
naupo. I felt him snaked his
arms on my waist, matapos ay pinagsiklop ang aming mga palad.
He then placed his chin on my shoulder. At forty seven, my husband is still as
handsome as he is decades
ago. Walang nagbago, maliban sa mga laughlines nito sa gilid ng mga labi at sulok
ng mga mata. But that
doesn't make him any less gorgeous.
"I love you, Marian Danica Castañeda." He declared with all the love he can give.
Napangiti naman ako, kasabay noon ang mabilis na pagtibok ng aking puso na sa
tingin ko'y mananatili nang
naroroon habang buhay.
Sa bawat araw na magkasama kami ni Safe, hindi nito kailanman nalimutan na ipaalala
saakin kung gaano
niya ako kamahal.
"I love you too, Mr. Castañeda." Nilingon ko ito bago halikan ang tungki ng ilong
nito. "Kayo ng mga carbon
copy mo."
He chuckled, totoong kamukhang kamukha ni Safe sina Aidan at Alaric. Though mas
prominente ang features
nito kay Aidan.
"Hindi ko nagugustuhan ang nagiging pagbabago ni Aidan." Nakita ko ang pag-guhit ng
pag-aalala sa mukha
nito.
Aidan is now twenty one, nasa huling taon sa kurso nitong Fine Arts. Nakuha nito
ang galing at hilig ng ama
sa pagpipinta, samantalang si Alaric Hermes ay nasa ikalawang-taon nito sa kolehiyo
sa kursong Civil
Engineering sa edad na disinuebe.
"Magtataka ka pa ba, e sayo lang naman iyon magmamana." Tumatawa kong sabi bago
pisilin ang ilong nito.
Last year ay pinagkalooban na ni Safe si Aidan ng sarili nitong condominium unit
when he turns twenty, sa
susunod ay ang kay Alaric naman.
Simula noon ay minsan na lamang kung umuwi rito si Aidan. Aidan got his father's
womanizing act, at ngayon
ko naiintindihan kung bakit pumasok sa isip ni mommy ang ginawa niya saamin ni
Safe. Why that's the exact
thing I wanted to do with Aidan!

P 48-1
"Ang anak mong iyon ay may sungay na hindi na masupil." Masungit nitong sabi.
"Eh, di pauwiin mo na lang ulit dito si Aidan." I smiled at him.
"No, let him do what he wants. Let him create his own mistake and hopefully he'd
learn form it." He said as
he kissed the top of my head.
_____
"Sir, naririto po ang mag-asawang Santa de Leones."
Nabitin sa ere ang akmang pag-subo ni Safe ng pagkain nang sumungaw sa komedor ang
isa sa aming
kasambahay.
Nilingon ko si Alaric na kapwa natigilan din sa pagkain. Tumayo si Safe at inayos
ang sarili bago harapin
ang hindi inaasahang bisita.
Mabilis ko ring sinundan ang aking asawa, sa malaking sala ng aming kabahayan ay
nakita kong nakatayo si
Red Santa de Leones. Sa likuran nito ay ang asawang si Chi na marahang humihikbi.
"Nasaan ang anak mo?" Tahimik ngunit mapanganib na tanong ni Red kay Safe.
"Sino sa dalawa?" Mataman ding tinignan ni Safe si Red na tila isang mabalasik na
leon.
"Aidan Zeus." Sagot nito matapos bigyan ng sandaling pag-sulyap si Alaric na
nakatayo sa di kalayuan.
"Anong kailangan mo sa anak ko?" Kalmanteng tanong ni Safe.
"Your son got my daughter pregnant." Mahina, ngunit tila kulog na dumagundong ang
sinabi nito sa buong
kabahayan.
Nilingon ko si Chi, na patuloy sa mahinang pag-iyak habang ang kamay ay nanatiling
humahaplos sa braso ng
asawa na tila pinapakalma ito.
Kitang-kita ang pagkabigla sa mukha ni Safe, miski ako'y napasinghap. Kailan lamang
ay napag-usapan namin
si Aidan, at ngayo'y eto nga.
"Wala si Aidan dito Red." Sagot ni Safe na agad nagpasingkit sa mata ng kausap.
"Hindi ako nagsisinungaling at walang dahilan para magsinungaling ako. He hasn't
been here for several weeks now."
"Bullshit." Sigaw ni Red, na tumaas-baba ang dibdib sa paraan ng pagpipigil nito ng
galit na nararamdaman.
"Red.." Mahinang bulong ni Chi na patuloy sa paghimas ng likod nito upang
pakalmahin.
"Mapag-uusapan natin ito ng maayos Red." Sabi ni Safe. "Asahan mong hindi ko
itatago ang anak ko sayo.
Asahan mong papanigan ko kung ano ang tama. I will let my son face what he did."
"Safe.." Pabulong kong tawag dito.

P 48-2
Agad naman itong nilingon ang kinatatayuan ko. He gave me a smile na tila ba
nagsasabing kayang kaya
niyang lampasan ang isa na namang pagsubok sa buhay naming mag-anak. "Contact your
son love. Marami
kaming pag-uusapan." Nilingon din nito si Alaric. "Aric, find your brother."
_____
"Aric, anak." Tawag ko kay Alaric nang makita ko itong nakaupo sa patio habang
nakatingin sa malayo.
"Ma." He smiled, ngiti na hindi umabot sa mga mata nito.
"Nakausap mo na ba ang kuya mo?" Tanong ko rito.
Umiling ito bago mapait ngumiti. "What's with Aidan? Why did he always gets the
best?"
"Anak?" Naguguluhang tanong ko rito. "A-anong ibig mong sabihin?"
"Ma, pwede ba kong magalit sa sarili kong kapatid?" Tila nahihirapan nitong sabi.
"I wanna hate Aidan for
being Aidan!"
Tinignan ko ang mga mata nito, hindi kaila ang galit sa mga mata nito. Ito na
siguro ang pinakamasakit na
parte ng pagiging isang ina, ang malaman mong may samaan ng loob ang iyong mga
anak.
Aidan and Aric grew up close to each other, but when they both turned teenagers
siguro'y hindi na maiaalis
ang ipagkumpara sila sa isa't isa. At tuwina'y lalamang si Aidan.
Alam ko na hindi kami nagkulang ni Safe nang pagpapakita sakanila ng pantay na
pagmamahal, but as they
grow older hindi na lamang kami ang nakakasama nila kundi iba't ibang klase ng tao
at kadalasan ay wala na
kaming nalalaman sa kung anong klaseng pagtrato ang natatanggap nila buhat sa iba.
"Son, you're precious in your own way." Naluluha kong sabi bago ito niyakap ng
mahigpit. "Your dad and I
loves you, much as we love your brother. Alaric, tatandaan mo palagi iyon."
Malungkot akong ngumiti rito.
"You know what? Nasasaktan ako, nasasaktan ako na nagkakasamaan kayo ng loob. Kayo
lang dalawa ang
magkapatid, marapat na kayo rin lang ang magkakampi. Parang kami ng tita Cassandra
niyo, o ang daddy at
ang tita Ellaine niyo. Hindi maiiwasan ang munting alitan sa magkapatid, pero sa
huli anak, kayong dalawa
lang rin ang magtutulungan."
Nakikita ko sa mukha ni Alaric na marami pa itong gustong sabihin, ngunit pinili
nito na itikom na lamang ang
bibig.
Alaric is secretive, kumpara kay Aidan ay mas malihim ito. Mas seryoso. Mas kuya pa
nga ito minsan kaysa
sa mas nakatatanda nitong kapatid. He's more mature kaya alam ko na nauunawaan niya
ang mga sinasabi ko.
"Anak, hindi ito ang oras para mag-away. Kailangan tayo ng kuya mo ngayon, higit sa
kanino pa man."
Hinalikan ko ang noo nito bago ito yakapin ng mahigpit.
My boys, grew so fast. Kailangan nilang higit ang pag-unawang kaya kong ibigay,
namin ni Safe.
_____

P 48-3
"Tinawagan ka na ba ng anak mo?" Tanong ni Safe nang pumasok ako sa loob ng aming
silid.
Umiling ako bago ko ito tabihan. Isiniksik ko ang aking mukha sa dibdib nito kagaya
ng nakagawian. Agad ko
namang naramdaman ang pagpulupot ng braso nito sa katawan ko.
"Aidan needs us now." Bulong ko.
"I know, and Paris needs Aidan too." Mahinang sagot nito. "Hindi ako papayag na
hindi haharapin ng anak
mo ang ginawa niya."
I sighed deeply. "He's too young.."
"Hey." Itinaas nito ang mukha ko bago halikan ang tungki ng ilong ko. "Let's look
at the bright side.
Magkakaapo na tayo." He chuckled.
Maging ako ay marahan narin akong napatawa. Safe always have his own way of making
every problems
seems to be so light.
"I love you, Marian Danica.." He whispered before closing his eyes.
That's how we end our day, by exchanging I love yous before drifting to sleep.
"I love you, Josef Anton." I answered as I contently closed my eyes, as I smiled
happily.
_____
Comment your thoughts?????? Vote and Vote!
Read: Usapang Puso, Lips of an Angel, The Kept Woman, Guns & Roses and The Mighty
Has Fallen.
Fb: Frappauchino WP
Fb group: Frappauchino WP Stories
May gusto si aric kay paris!! ?? HAHAHA ALAM KOTO. OMG ?????? The real lover is the
man who can thrill you by kissing your
forehead. Love is something eternal; the aspect may change but not the essence.
Begin Again #7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.)
- a person who is sexually attracted to another's being as a whole. "Acceptance is
the ability to understand what is not for you." ZETA
WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series collaboration of Frappauchino and YGDARA.
ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose
Rocamora

P 48-4
Another Author's Note
33.2K 342 7
by frappauchino

Add me on fb guys: Frappauchino WP

Fb group: Frappauchino WP Stories
Feel ko dumaldal ngayon kaya bukas na ang update hahaha. So ayun nga, magkakaron ng
fb account ang iba sa
mga characters to interact with you all. Pero pinagiisipan ko pa kung sino sakanila
ang magiging tao ng group
natin since napansin ko na walang buhay ang group natin hahaha.
Ayun lang guys, comment nalang kayo kung may suggestion kayo na pwede natin gawing
gwardya ng FB
group natin na pwedeng makausap 24/7 ??????
Thank you for the love and support ????
_____
Comment your thoughts?????? Vote and Vote!
Read: Usapang Puso, The Kept Woman, Guns & Roses and The Mighty Has Fallen.
thank you author pwede hinge ng favoe pwede post mo ulit kay red at chi na story
salmat po. I love your stories... Buti na lng talaga at
nagkaroon kayo Ng collaboration no YGDara if not hindi Kita makikilala at
makakahanap Ng pahibagong magaga dang kwento... ;) The real
lover is the man who can thrill you by kissing your forehead. Love is something
eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again
#7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is sexually attracted
to another's being as a whole. "Acceptance is the ability
to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series
collaboration of Frappauchino and YGDARA.
ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 49-1
Bonus Chapter
50.6K 1.1K 107
by frappauchino

Requested by: dansayerr

Glimpse of second generation..
He groaned, he was awaken by a phone call in the middle of the night. He turned his
head to the bedside
table where he left his phone sitting.
It was his mom.
He gently get up off the sheets and took his phone. He answered it as he slides up
his jeans, followed by his
shirt.
"Mom."
"Aidan!" Bakas ang kasiyahan at kalungkutan sa tinig nito. "Aidan! Oh god! Aidan.."
"Mom are you okay?" Nangunot ang noo niya nang marinig ang mahina nitong pag-hikbi.
Suddenly he felt
guilty, this past few weeks he hasn't been home. He misses his mom. "Mom? What's
wrong?"
"Aidan.. Please come home.." She begged.
Nilingon ni Aidan ang babaeng nasa ibabaw ng kama. A woman who's peacefully
sleeping above the bed,
with her raven black hair all over the pillow, wrapped around the thick sheet.
Paris Amanda DeSalvo Santa de Leones. Looking so fragile and vulnerable.
Kanina, when he's about to leave his unit to go over a pub party and scratch some
itchy cunt naabutan niya ito
sa tapat ng unit niya.
She was crying then she suddenly grabbed him by his neck and kissed him, asking him
to make love with her
kagaya ng kung papaanong may nangyari sakanila noong isang buwan.
It was an accident, but he never felt any regret on popping her cherry. He's even
proud of it. After that night,
he woke up alone. Simula noon ay hindi na niyang nakita pang muli si Paris, not
until now.
"Aidan, anak.." Muling tawag ng ina. "Come home please, now.."
Muli niyang sinulyapan ang himbing na mukha ni Paris. He was torn between rushing
into their house, and
staying until she's up.
"Please?" His mom begged once more.
He sighed heavily. "Coming."

P 50-1
"I love you, anak.." Danica beamed.
"I love you too, ma.."
He ended the call and get into his shirt. He doesn't know why, but he bended
towards her giving her head a
kiss as he covered her with the comforter.
Mabilis na narating niya ang mansyon nila sakay ng kaniyang McLaren na regalo ng
ama nitong huli niyang
kaarawan.
Bumaba siya at mabilis na tinungo ang front porch, hindi pa man siya nakakahakbang
ay bumukas na ang
malaking pintong narra at iniluwa noon ang kaniyang mga magulang.
"Aidan!" His mother hugged him immediately.
"Mom." He wrapped his arm on her and kissed the top of her head. Matapos ay
nilingon ang ama na seryoso
ang pagkakatitig sakanya, habang tahimik na nakatayo sa bukana ng kabahayan. "Dad."
Hindi siya nito binati, o pinansin man lamang. Safe turned his back and walked
inside, ganoon din ang
ginawa nila ng kaniyang ina.
Ica is on her night dress covered by a silk robe. Ang ama man niya'y nakasuot
lamang ng gray pajama and a
white sando.
"I can't sleep, nagaalala na akong sayo." Nagaalalang sabi ng ina.
"Mom, I'm fine. Weeds don't die easily." He joked.
"Aidan Zeus, kailan ka ba magtitino?" She sighed.
Nang marating nila ang malawak na sala ng mansyon, ay mabilis na nagsalita ang ama.
"How're you related to Paris Santa de Leones?" Tiim bagang nitong tanong.
Nangunot naman ang kaniyang noo. Hindi niya makuha kung paanong magtataka sa
kaalaman na his father
knew that he has a connection between Paris, that even Zach -Paris' cousin who
happen to be one of his most
trusted buddy - didn't know a single thing. Alam niya na kung sakaling malaman man
ni Zach ay baka mapatay
siya nito.
"Are you gonna answer me Aidan Zeus?" Safe is on his serious tone.
"Safe.."
"Danica, stay out of this." He said to his wife while piercing a glare to Aidan.
"Why would you like to know?" He asked.
"Don't you dare answer me with another question." Mapanganib nitong sabi.

P 50-2
Aidan felt a little scared with the tone of his dad's voice. His dad had once used
that tone in him, nang
malaman nitong he paid a woman for sex.
It was a sex trip when he was fourteen, along with Icen, Rance, Reid, Zander,
Ethan, Trigger, Daniel,
Dashiel, and Zach. He doesn't even know what had gotten into them, basta ang alam
niya'y they're all almost
the same age. They picked up a prostitute for themselves in a highclass club. Ang
pagkakamali lamang nila
noong gabi na iyon, ay sa Cameron Hotel and Resort nila iyon idiniretso.
Little did they know that Zach's dad, and Icen's dad were there. Nagulat na lamang
sila nang isa-isang katukin
ng mga bellboy ang kwarto nila early in the morning, asking them to get dressed and
rushed down at Vince
De Salvo's office.
Nang makarating sila doon ay naroon ang kanilang mga ama. He can't forget how his
dad looked at him that
time. Reid doesn't hear anything from his dad, but Red Santa de Leones' look is
more than enough for Reid
not to repeat the same mistake. Ethan and Zander got a nice talk with Tristan and
Blaster, since Z.A is not in
the country- perks of having an understanding and calm father. Rance and Zach were
grounded for a week,
ganoon din si Daniel at Icen. Trigger's dad doesn't seem to mind. He even told them
that it's a part of growing
up.
But Dashiel Mendrez got the punishment of a lifetime, his dad -President Dansen
Mendrez - sent him to
London for the whole summer. He'll be stuck in a house to study proper conducts.
And of course, Safe grounded him for a month. His dad even told him that he could
fuck much lady as he
wants but never ever pay for sex. Give women a little amount of respect. Ang sabi
pa nito'y tularan na
lamang niya ang nakababatang kapatid na si Alaric, who's opening books instead of
legs. But he's a
Castañeda, fruit of Safe.
He sighed. "Nothing."
Safe smirked, a dangerous one. "Am I gonna repeat myself?"
"Dad, wala." He said, firmly. His dad doesn't have to know what happened between
Paris and him. Sabi nga
nito noon, give women a little amount of respect. Nasaan ang respeto kung sasabihin
niya sa ama niya na oo
may nangyayari sakanila ni Paris.
"Red Santa de Leones' came over here." Tiim bagang nitong sabi. "Paris Amanda is
pregnant."
Maang napatitig siya sa ama. Shock is an understatement.
•••
(From: Aidan Zeus Castañeda's Story)
Hahah! Lmao???????? Parang ngayon palang naaawa nako sa character ni paris. Lahat
kase ng tao nasa kambal nya atensyon e ?? The real
lover is the man who can thrill you by kissing your forehead. Love is something
eternal; the aspect may change but not the essence. Begin Again
#7 -Solomon Carlos Mondragon. Soulsexual (n.) - a person who is sexually attracted
to another's being as a whole. "Acceptance is the ability
to understand what is not for you." ZETA WEIBLICH COMMUNITY SERIES: a series
collaboration of Frappauchino and YGDARA.
ZWCS#5: Beautiful Goodbye -Generose Rocamora

P 50-3