Kasamaanbatayo Tamadao Sia (p.

1 of 1)
This story is written because the author is scared , as in very scared na may
mangyaring halayan sa i sa sa mga pinakamamahal kong leading man na si Oca . Kaya
bago pa may mangyari yun ito na ang story n i Yanyan at ni Tamadao Sia.
Seriously, I am really planning of writing their s tory kasi since twin si Tamako
and Tamadao, sabay silang lumabas sa mundo kaya sabay din silang maii nlove. What
are twins for, right? Right! So, ito n a! _______________ KaSaMaAnBaTayo tamadao
Sia
Prologue.
Walis ka ba?
Why?
Because you swept me off my feet!
I don't know your name but.......can I call you min e?
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Isa (p.1 of 4
)
K1
Yan, I'm not the right guy for you. Parang nanlaki ang ulo ko sa narinig ko.
Eversince na nagkita ka mi sa Bar, halos hindi na kami mapaghiwalay. May p a love
at first sight pa siyang nalalaman. I feel so special when I'm with him. He made me
feel so s pecial, as if I'm the most beautiful girl in the w orld and now I'm
hearing all that crap from him? T hat's he's not the right guy for me? What the eff
is wrong with him? How stupid could he get?
What? Hindi pa rin nagreregister fully sa utak ko ang pinagsasabi niya? Hindi
nagreregister kasi hin di ko maintindihan. Why is he doing this to me? Ba kit
parang pati ang author ay nakikisabay sa kanya ? Bakit kailangan pambabasted ang
unang sentence s a 1st chapter ng story ko? Hindi man lang nanarrat e ang mga araw
na magkasama kami at naging masaya? Bakit kailangang ang heartbreaking scene na to
an g maging first chapter? Mabuti pa sa story ni Kre ang first chapter niya ang
kaepalan ng mga maders nila ni Tamako. Bakit sa akin ganito? Ni hindi man lang ako
nakapag introduce ng sarili ko. It's so painful. HUhuhu.
You deserve someone better. I deserve someone bett er? Paano kung sasabihin sa
kanya na ayoko ng mas better pa sa kanya? Paano kung sasabihin kong, It' s only him
that I want. No more, no less?
What are you saying?Gusto ko nang maging hysterica l. Ikaw ba naman ang bastedin ng
lalaki sa harap n g post office. Sa tingin mo matutuwa ka? Magtatata lon ka kaya?
Kung uu ang sagot mo, sasabunutan kit
a. Ampupu lang.
I'm not good enough for you. Damn! Not good enough for me? Hindi ba niya
narerealize kung gaano kami ka destined? Parang simula pa lang pinagtapat na ang
pangalan namin. Kahit saang anggulo tingnan ba gay na bagay. Yanyan Sia, Tama-Yan,
Yan Dao, Tamad ao Yan, Yan Tamadao Sia. And now he's telling me t hat he's not good
enough for me? Paksheeet lang! K ulang na nga lang isulat ng magkadugtong ang panga
lan namin sa bibliya magiging prophecy na kaming d alawa tapos maririnig ko mula sa
kanya ang mga gas gas na linya na yan? Isang linya na alng ang kulan g kumpleto na
ang gasgas na linya niya. Kulang na lang "It's not you, it's me" at maniniwala na
akon g pinagloloko at pinagtitripan na ako ni Tamadao.
I'm really sorry but you have to believe that it's not you, It's me. Tatawa na
sana ako kung hindi k o lang nakita na seryosong seryoso ang mukha niya.
Is this one of your sick joke? Believe me, it's no t funny. Hinawakan niya ang
dalawang kamay ko. At tiningnan niya ako sa mata. Sheet lang! Ang pogi p ogi talaga
niya. Nakakapanghina ng tuhod ang mga t ingin niya.
I am not joking. You deserve the best guy there is and I am not that best guy.
Peking duck! Anong pi nagsasabi niya? Is he sane? If he's not, then I'm more than
willing to kick him para lang matauhan s iya.
Why the hell are you telling me all this? Is there something wrong with me? Hindi
lang kasi ako maka paniwala sa mga pinagsasabi niya. Na kesyo, he's n ot good for
me, I deserve someone better, and I de serve the best. Ano siya nagpapractice ng
english grammar at kailangang completuhin ang adjective na good, better, best?
Yan, listen. You're beautiful, you're sexy, you're smart and you're desirable.
You're everything a g uy could ask for. There's nothing wrong with you. Pusang
gala! Magtatalon na ako sa tuwa dahil sa mg a sinabi niya kung wala lang yung mga
break up lin es niya. Or maybe he's just letting me down easily being a gentleman
that he is.
Then what the heck is your problem? Kasi hindi ko magets ang mga pinagsasabi niya.
Bakit ayaw niya s a akin? Nakakadrain siya ng self esteem at nakakab aba ng ego.
We don't know each other that much. Wala pang isang linggo tayong magkakilala....
We have the lifetime to know each other? Hindi ko na mapigilan na sumigaw. Why
don't you just tell m e that you don't love or like me and that you don' t want
anything to do with me anymore? It's not that I don't like or love you.
Then ano ang problema mo? Pusang gala naman.
I'm afraid that I might hurt you kung itutuloy pa n atin to.
Damn you! Lesheng buhay to! Kung hindi lang ako na nghihinayang na mabawasan ang
mga pogi sa mundo, k anina ko pa pinatay itong si Tamadao. Kaya bago ko pa magawa
yun, tinalikuran ko na siya at naglakad papuntang kotse ko.
Yan! Bigla akong napatigil nung marinig kong tinawa g niya ako pero di ako
lumingon. I'll be leaving for Baguio this afternoon.
So?
Ayaw kong magworry ka.
I won't. Marami akong lalaki. And they're better th an you,
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Dalawa (p.1 o f 6) Dalawa
Ang takte! Tinotoo nga ang sinabing pupunta siya n g Baguio. Hmp! 2 araw na siyang
wala at ni hindi a ko tinawagan or tinext man lang. Kakaasar! Pero sa na walang
mangyaring masama sa kanya. And besides namimiss ko na siya. Teka nga! Teka nga! Di
ba sab i ko di ako magwoworry kasi madami akong lalaki? E h bakit nagwoworry ako
ngayon? Hays. hayaan na nga.
Anyway, ito na nag chance na mag iintroduce ako ng sarili ko kasi di ako
pinagbigyan ng author nung 1 st chapter. Interesado ba kayong malaman kung sin o
ako? Kung hindi, wala akong pakialaam basta magp apakilala ako. My name is YanYan.
Yanyan Sia. Aheh hehe. Bakit ba? Walang kokontra! Kung kokontra kay o di ko na
itutuloy ang istorya ko. LOL. Anyway, a ko ang bunsong anak ng mga magulang ko. May
father is a business icon and my Mom is an ex-model/beau ty queen so ang ibig
sabihin noon. Maganda ako. Ah ehhe. Anyway, I graduated Architecture at blah bla h
blah university and currently working at Sir JC' s Architectural firm. Kilala niyo
naman na si JC d i ba? Kung hindi pa, then basahin niyo ang Wanted: babymaker. Lol.
Makaplug lang ano? Pero sa totoo l ang di ko naman kailangang magtrabaho kina Sir
JC pero dahil ayaw kong mabored sa buhay kaya nagtrab aho ako dun. AT isa pa
nakakainspire kaya magtraba ho sa gwapong boss. Pero kahit ganun kagwapo si SI r
JC, para sa akin mas pogi pa din si Tamadao.Lol.
Napasimangot ulit ako nung maalala ko ang naging u sapan namin last time. Hanggang
ngayon kasi di ko pa din ma gets ang mga sinasabi niya? Hays! Yan tu loy 2 gabi na
halos wala akong tulog. Tulad na lan g ngayon. 12midnight na pero hindi pa rin ako
inaa ntok. Everytime na pinipikit ko ang mga mata ko pa gmumukha ni Tamadao ang
nakikita ko. Ampupu! Ding! dong!
Ay Dantes! Takte naman! Kung kelan ako nakaidlip t saka naman may nagdoorbell.
Hindi ba alam ng nagka katok na yan na dalawang araw na akong halos walan g tulog?
Wala sana akong planong buksan ang pinto kasi feeling ko pinagloloko lang ako or
baka panag inip lang yun nung may magdoorbell ulit. Kinapkap ng paa ko ang aking
tsinelas sa ilalim ng kama at pikit matang lumabas ng kwarto ko, dumiretso ng li
ving room at binuksan ang pinto.
Sino ka bang istorbo ka!!! Alam mo.... ready na re ady na sana akong singhalan ng
nakapikit ang bwisi t kong bisita nung magsalita siya.
Yannie..Shit! Kahit nakapikit ako, kilalang kilala ko ang boses na yan. Sa gulat
ko, naisara ko bigl a ang pinto ng malakas. Narinig ko pa ang pag "ouc h" sa
kabialng pinto. Wala akong pakialam kung nat amaan man siya o hindi. ANg
importante, hindi niya ako dapat makita na ganito ang itsura ko. Sabog-s abog ang
buhok, naka faded pajama at faded butas b utas na t-shirt na tweety bird ang
design. And for goodness sake, wala akong bra! Bakit ba nagbubuka s ako ng pinto
ng walang bra? Eh kasi naman sila K re, Corrs at Aly lang naman ang may lakas ng
loob na mang istorbo sa akin sa kalagitnaan ng gabi. I combed my hair with my hands
na para bang gaganda ako agad pag ginawa ko yun.
Bakit mo ako sinarhan ng pinto? Napatingin ako sa gulat nung makita ko si Tamadao
na nasa loob na ng condo ko.Sh!T!
Bakit ka nakapasok? Di ba sinara ko nga bigla ang p into?
Sinara mo nga pero di mo naman inilock. Aray! Sabay hawak ng kaliwang mga dailiri
niya.
Ano ang nangyari sa kamay mo? Kitang kita ko na me dyo nagbaviolet na ito at
namamaga na rin. Nagpani c ako. Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang injur ed
niyang kamay.
Hindi pa ba obvious? Naipit nung bigla mo akong pa gsarhan ng pinto. He said habang
napapangiwi. Feel ing ko napapangiwi na rin ako. Nilapit ko pa ang m ga kamay niya
sa bibig ko at hinalikan este hinipa n ito. Di ba ito naman ang ginagawa pag
nasasakata n ang kamay natin? Hinihipan?
Sorry sorry. Tapos pinisil pisil ko ang kamay niya habang nagsosorry. Ang lambot
ng kamay niya. para ng ang sarap hawakan forever.
Aw! Wag mong pisilin. Ano ba ang ginagawa mo? Then narealize ko ang ginawa ko.
Sheet! Natataranta na ako. Pinaupo ko siya sa sofa.
Teka kukuha lang ako ng ice. Dali dali akong pumun ta ng kitchen at kinuha ang
lahat ng yelo na makit a ko tapos nilagay sa ice bucket tapos bumalik na ako sa
living room. I saw Tamadao still holding hi s injured hand. KUmuha din ako ng
icepack tapos ni lagay sa icepack ang yelo at nilagay ang icepack n a may yelo sa
injured na kamay niya. Wag sana maba og ang kamay niya, sayang kasi eh. Madami pang
pwe deng gawin yun na magpapasaya sa sanlibutan. LOL.
Yan,,, Hawak ko pa din ang kamay niya at nilalagya n ng yelo nung tinawag niya ako.
Tumingin ako sa k anya pero hindi siya nakatingin sa akin. Instead n akatingin siya
sa tapat ng dibdib ko. Then nakita ko siyang lumunok tapos namula siya. Then
narealiz ed ko ang posisyon namin sa sofa. Halos magkadikit na kami. Nakalagay ang
injured hand niya sa taas ng legs ko at magkadikit na magkadikit ang mga bra so
namin.
Ako na. Pwedeng magbihis ka muna? He said while tu cking some of my hair sa likod
ng tenga ko. Tapos kinuha niya ang icepack sa akin. Kinilabutan ako s a ginawa
niya. Tapos naalala ko bigla na wala pala akong bra. Sheet lang! Agad akong
pumunta sa kwar to ko at nagbihis tapos naghilamos na rin at nagto othbrush.
Kinalma ko na din ang sarili ko. Takte! Nakakagulat naman yun.
Nung lumabas ako ng kwarto, nakita ko siyang nakau po pa din sa sofa at nilalagyan
pa din ng icepack ang kamay niya. Anong ginagawa mo dito?
Kagagaling ko lang ng Baguio. Pwedeng dito muna ak o matulog? Napansin ko ang
bitbit niyang backpack at isang paper bag. Tumaas ang kilay ko. Pagkakaal am ko
kasi may bahay naman to, bakit makikitulog s a akin?
Galing nga akong Baguio! Ito may pasalubong pa nga ako sayo. Iniabot niya asa akin
ang malaking pape r bag na puno ng peanut brittle, strawberry jam, u be jam kung
ano ano pang kakanin. Kinuha ko ang pa salubong niya. O ngayon, naniniwala ka na?
Sinabi ko bang hindi ako naniniwala?
EH ang tingin mo kasi para kang nagdududang asawa. Nagpaalam naman ako sayo. At sa
susunod nga mag b ra ka naman bago ka magbukas ng pinto. Namula siya ng sinabi
niya yun. Gusto kong mangiti kasi kasi. . ahhh basta.
Hindi ka pwedeng matulog dito.
What! Yan naman pagod na pagod ako sa byahe! 9 hou rs ang byahe ko kasi inaayos ang
Marcos Highway. M aawa ka naman sa akin. Basta hindi ka pwedeng matulog dito.
Bakit nga?
Kasi sabi mo layuan kita. Ginagawa ko lang ang sin abi mo. Nanlaki ang singkit
niyang mga mata. I smi led secretly.
Pwedeng bukas mo na lang gawin yan? Pwedeng ngayon , dito muna ako matulog?
Tiningnan ko ang nanlalal alim niyang mata. Mukha ngang wala pa siyang tulog at
mukhang pagod na pagod siya. Sige, 5,000 pesos isang gabi!
Ano! Ano tong condo mo five star hotel? Kasama ba a ng breakfast in bed doon?
Hindi. sa sofa ka matutulog.
Ano? 5,000 pesos tapos sa sofa?
Kung ayaw mo maghanap ka ng ibang matutulugan. Napa iling na lang siya. Sige na
nga!
I require full payment.
Pambihira! Kinuha niya ang wallet niya sa bulsa ng pantalon niya at kumuha ng
pera. Ayan, 2 nights y an. Napakatoso mong negosyante. Kinuha ko ang pera at
ngumiti.
Kung hindi lang kita namiss, maghohotel ako. Pabul ong pa niyang sabi pero dinig na
dinig ko naman. K ailangan ba talaga akong pakiligin?
Tatlo
Halos hindi na ako nakatulog simula nung dumating si Tamadao sa condo unit ko.
Kahit hindi naman niy a ako inaabala pero naabala pa din ang sistema ko. Sa sofa
nga siya natulog kagabi at dahil mabait n aman akong tao pinahiram ko siya ng kumot
at unan. Hindi ko rin mapigilang mapangiti dahil sa sinaky an naman niya ang
kalokohan kong limang libong pis o. Medyo nakakataba ng puso ang ginawa niya. Isa l
ang ang ibig sabihin noon, sobrang ganda ko at hin di niya ma resist ang charm ko.
Wahahahaha. Tumawa ang demonyita kong utak.
Kinaumagahan tinanghali ako ng gising at nakita ko ng wala na si Tamadao sa condo
ko pero alam kong d i pa siya umaalis kasi andun pa ang bag niya sa li kod ng sofa.
Saan naman kaya nagpunta yun? Oi, nam imiss niya! Siempre noh! Ikaw ba naman may
papable sa condo mo? Dumiretso ako sa kitchen at nakita k o na may pagkain na sa
table. Wow! talaga naman pi nagluto pa ako, pwede nang maging katulong este ma ging
asawa pala. hehehe. Hala, ano ba tong pinag i isip ko? Kinain ko na ang naiwang
pagkain sa kitch en at nag ayos na para pumasok sa office. Palapit na ako sa pinto
ng condo ko nung may napansin akon g nakadikit na isang long bondpaper at may
nakasulat
"Yannie, honey,
May pupuntahan lang ako ngayon, babalik ako mamaya to claim what is rightfully
mine"
Ang pinakapogi, pinakamakisig, pinakacute, pinakam abait and the only guy who will
swept you off your feet, T'dao"
Kinilig ako sa note niya. Imagine, he calls me hon ey. Ayyyieee. Pero ampupu lang,
mas mahaba pa ang description niya sa sarili niya kaysa sa message n iya at ang isa
pa,
"to claim what is rightfully mine" Ano yun? Kelan pa ako naging kanya? Aaminin kong
MU kami pero wal a namang aminan na naganap eh. Inaassume ba niya n a kami na? As
in may relasyon na kami? At mamaya B S na? Mas kinilig ako sa naisip ko na ganun!
Kinik ilig ang isang bahagi ng isip ko pero ang isang ba hagi ito ang sinasabi,
Assuming much? Sino naman a ng nagsabing ikaw ang tinutukoy niya? Malay mo kun g
yung bag niya ang tinutukoy niya di ba? ANg feel ing lang huh! Gusto kong sipain
yung bahagi yun ng utak ko. KJ much?
Anyway, pumasok na ako sa office namin kahit medyo late na ako. Pero kahit
nagtatrabaho na ako, luta ng pa din ang utak ko. Hindi kasi maalis sa isip k o ang
"to claim what is rightfully mine". Kaya nun g mag 5PM hindi na ako nagpaalam sa
mga kasamahan ko kasi excited na kaya akong umuwi. Pero nakauwi na ako't lahat,
nakakain, nakaligo at maghahatingg abi na pero wala pa ding Tamadao na dumating.
Naka kainis! Walang isang salita! Bwisit. Nakatulugan k o na ang ngitngit ko kay
Tamadao.
Since Saturday ngayon, wala akong pasok kaya kung hindi pa ako naistorbo ng
doorbell, hindi talaga a ko gigising. Tiningnan ko ang bedside clock at nak ita
kogn 8AM na. Nagsuot na ako ng bra kasi baka k ung sino na naman ang nagdodoorbell.
Naghilamos na din ako ng sarili ko. At mabuti na lang ginawa ko ang lahat ng yun
kasi si Tamadao ang napagbuksan ko ng pinto.
Good morning! Ang laki pa ng ngisi niya. Sumimango t ako at iniwan siya sa may
pinto at dumiretso sa kusina. Kaasar kasi eh. Pinaghintay ba naman ako k agabi!
Wala man lang ba akong good morning? Sumunod siya sa akin sa kitchen pero hindi ko
siya pinansin. Na gluto na ako ng breakfast ko and pretend na hindi siya nageexist.
Kumain akong mag isa at hindi ko s iya inalok. Pero ang nakakaasar sa lahat
pinapanoo d niya ako habang kumakain at ngumingiti pa siya. Hindi ko tuloy
malasahan ang kinakain ko.
Galit ka sa akin? He asked nung natapos na akong k umain. Hindi ko pa din siya
pinansin. I heard na n agriring ang phone ko kaya pumunta ako sa room ko and
nakitang tumatawag si Kre. Hello Kre?
Yan! Tapos humagulgol na siya ng iyak. ANong nangya yari sa kanya?
Teka! Bat ka umiiyak? Halos hindi na makapagsalita ng maayos si Krizza dahil sa
iyak niya. Pero nadi stract ako nung sumilip si Tamadao sa pinto ng kwa rto ko.
PInandilatan ko siya ng mata pero hindi ni ya ako pinansin. Instead he went
straight into my room at kinuha ang nakakalat ko na pajama. Damn! D on't you dare
touch that! What the fucking hell! G et out of my room! Napasigaw ako bigla kasi
bigla ba namang pinagpupulot ang damit ko na nagkalat sa loob ng room. Medyo hindi
na rin nagsasalita si K rizza sa kabiulang line. Im sorry Kre, May daga ka sing
pakalat kalat dito. What happened?Naninibago ako kay Krizza. Bakit ganyan siya kung
makaiyak.
My parents cannot be found and we're bankrupt. Nar inig ko siyang lalong umiyak
pero medyo hindi ko n arinig ang sinabi niya kasi busy ako kakasunod ng tingin kay
Tamadao habang nagliligpit ng damit ko na nagkalat sa loob ng kwarto ko. Anong
ginagawa n iya? What!? Wait, pupuntahan kita ngayon sa bahay niyo.
No! Ako na alng pupunta sa condo mo. Sabi pa niyang medyo huminahon na!
Ha? Paano na yan? Andito si Tamadao?
May bisita ka ba dyan? Sheessh! ANg bilis pa naman makaramdam ni Krizza.
No! No! SIge pumunta ka dito. Hihintayin kita ngay on. Bye. Pinutol ko na agad ang
usapan namin ni Kr e because nakikita ko si Tamadao na ikot ng ikot s a loob ng
kwarto ko at pinupulot ang lahat na nagk alat.
You need to get out of here now! Pero parang wala lang siyang narinig. Pinagpatuloy
lang niya ang gi nagawa niya. Then I saw his eyesdarted sa isang ba hagi ng room ko
and he was about to pick up a piec e of cloth nung sumigaw ako. No! not my panty!
Shi t! Tapos nagdive ako at inunahan ko siyang pulutin ang panty ko.
What do you think you're doing? Nanlalaki ang mata ko habang nakatago ang kamay ko
na amyt hawak na panty sa likod ko.
Your room looks like a rats' den. Alam kong magulo ang kwarto ko. Once a week lang
ako nagliligpit a t every saturday lang yun pero shit lang, nakakahi yang makita
niya kung gaano kakalat ang kwarto ko. Wala kang pakialam! At umalis ka na nga
dito!
Kadarating ko lang paaalisin mo agad ako? And besi des hindi mo pa nasasabi sa akin
kung bakit hindi mo ako pinansin kanina.
Di ba sabi mo nga iwasan na kita? Ginagawa ko lang ang sinasabi mo. Nawala ang
ngiti sa labi niya nu ng sinabi ko yun.
Okay. Binabawi ko na. Ayokong iwasan mo ako. Hindi ko rin naman kayang iwasan mo
ako.
So ganun lang yun? Kung kelan mo gustong layuan ak o gagawin mo? Tapos kung magbago
naman ang isip mo babalik ka sa akin? Okay ka lang?
I'm doing this for your own good. He sound frustrat ed.
For my own good? Shut Up! Inismiran ko siya. Umali s ka na nga! Leshe Sia talaga.
Ginugulo talaga ang buhay ko. Ayaw kong pang umalis.
Darating si Krizza kaya umalis ka na.
So? Si Krizza lang naman yun. Magiging sister in-la w ko na yun.
Anong so? May importante kaming pag uusapan. May p roblema siya na pag uusapan
naming mga babae.
Ah okay. Mukhang nakaintindi siya sa sinabi ko kas i ngumiti na ulit siya. Pero
babalik ako mamaya.
Wag ka nang bumalik. Dalhin mo na din ang mga gami t mo. Inismiran ko siya. Ayaw ko
ng ganito eh. YUn bang parang di ko alam kung saan ako lulugar. Kun g ayaw niya
talaga sa akin eh di wag! Kung di tala ga to magwowork out eh di hindi! It's just a
piece of heartache. Now, kelan pa nainvolve ang heart d ito? Deym! Babalik ako.
Wag na.
Babalik ako.
Sinabing wag na eh. Tiningnan niya ako at lumapit sa akin. I stepped backward kaso
kama ko na ang uu rungan ko. Lalo siyang lumapit sa akin at hinapit ang bewang ko.
Napatingala ako sa kanya. Sheet! Ng ayon ko lang napansin na ang tangkad pala niya.
Babalik ako. Tiningnan niya ako sa mata and his wo rds are like promises na
sinasabi rin ng mga tingi n niya sa akin. Nakita ko na lang na bumaba ang mu kha
niya sa mukha ko and I closed my eyes when he fully claimed my lips. Parang may
fireworks nag na gsiputukan habang hinahalikan niya ako. I can't de ny the fact
that he is a good kisser, in fact he i s a very good kisser, no, he is beyond very
good. Sh!t! Hindi ko na alam kung anong adjective ang id edescribe ko sa paghalik
niya sa akin kasi parang tumigil magfunction ang utak ko kasi lahat ng sens es ko
nakafocus sa halik niya. I even felt emptine ss nugn tinigil niya ang halik.
Tinigil niya pero malapit pa din ang mukha niya sa mukha ko. I am in a trance at
nakatingin lang ako sa kanya. It's li ke as if I am under spell. He caress my cheek
and planted a kiss on the tip of my nose. Yannie, babalik ako. Okay?
Okay. I just nodded habang nakatingin sa kanya. I saw him smile and kissed again
the tip of my nose. Naramdaman niyang binitiwan niya ako at lumabas n g kwarto ko.
Napaupo ako sa kama ko nung isinara niya ang pinto.
May gumugulo sa isip ko.
So ano na ngayon ang status namin?
________________
Baka madaming typo errors. Tinatamad akong mag edit .
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Apat (p.1 of
5)
Dedicated to her, not just because she is the firs t to comment sa previous chapter
but because I lov e her comments and she never missed any chapters o f my stories.
She never demands for an update yet very active when I posted an update. Wala pa
akong naipost na chapter ng mga story ko na hindi siya nagcomment. Kaya......... I
love her na. LOve you sis. This is for you.
Seriously, while I'm writing this, umiikot ang mun do ko. Sobrang hilo ako kasi
kulang ako sa tulog. I shouldn''t have been writing at this state but I just
couldn't contain it. Madami na akong updates na naiisip sa mga stories ko but I
wasn't able to write because of the things that transpired these past few days.
So anyway, takot lang ako na mawal a ang naiisip ko kaya nagsulat ako. I apologize
di n kung mali mali ang spelling, ang grammar and such.
One more thing, I'll be using quotation marks na d in para tuloy tuloy ang
pagtatype ko at hindi ko n a kailangang i-highlight at i-bold ang conversatio ns.
Pasensiya na din kung minsan english, kung min san tagalog. Depende kasi yun sa
mood ko.
And please do understand that this story is a nonteen fiction so don't expect a
prim and proper sla sh conservative story. The characters are adults a nd they
should act like one even though at times t hey act like children too. I won't
apologize for e xpletives that I will be writing nor the scenes th at shouldn't be
read by minors. You are warned wag matigas ang ulo. ____________________
Apat
Buong buhay ko hindi pa ako nakaranas ng ganitong relasyon. Yung hindi mo alam kung
ano ba talaga ka yo. Parang kayo na hindi naman kayo. MU. In my who le existence
ngayon lang ako nakaranas na magkaroo n ng MU. Shitness! Sa isang tulad kong very
opinio nated, i-don't-care attitude and frank napakalayo na magkaroon ako ng MU.
It's not me!
"Yanyan, why are you drowning yourself with alcohol ?" Kanina pa ako tinitingnan ni
Jane.
"Am I?"
"Yes" Anya, Jane and Joanne chorused. I looked at them before I shoved another
glass of Martini in m y throat. I welcomed the heat that flowed from my toungue to
my throat down to my tummy. I glared at them afterwards and gave them a lopsided
smile.
"Anong problema Yan?" Joanne asked. I felt a pang of envy at her. Having a drop-
dead-gorgeous guy wh o would do anything just to win her heart. But the n Joanne is
my friend and I shouldn't have felt th is way towards her. It's not her fault that
the gu y I'm eyeing is one hell of a bastard! That dickhe ad! Damn!
Yeah, alam niyo na siguro kung sino ang tinutukoy ko. That good-for-nothing bastard
who came into my life and bring havoc into it and the one who come and go
whenever he wants to. If you remember clea rly, before he left my condo, he told me
not once, not twice but plenty of times that he is coming b ack. But guess what?
He never did show his fucking face to me since then .
After 2 weeks, after two looong weeks, no calls, n o text, no whatsoever. I didn't
feel even his godd amn ghost! For Christ sake!
I shoved again another Martini and looked at my fr iends who is still waiting for
my reply. "Me? Prob lem? Of course I don't have a problem. Why the hel l would I
have a problem?" Nagkatinginan silang ta tlo and shook their heads. As if telling
each othe r, she's shitting us, don't believe her.
I was about to drink another Martini, when my eyes darted upon a couple by the bar
and they guy is a wfully familiar. Their bodies are so close that ev en an air
couldn't get through. The guy is holding the girl by the waist while her hand
circled arou nd his neck. They are almost having sex in public for God's sake. They
guy laughed when the girl whi spered in his ear or maybe she bit his ear. Damn! I
felt a tightening in my chest. I stood up na iki nagulat ng mga kasamahan ko. Pero
bago ako umalis sa table namin ininom ko ang mga drinks sa harap nila. "Yanyan,
where are you going?" Anya
"Is she drunk? Seriously?" Joanne
"You know na hindi siya nalalasing sa dalawang bot e ng Martini, she only had 6
shots, I guess?" Jane .
I left the three of them and walked straight to th e bar. I don't know how do I
look, but I just keep on walking purposely towards the two goddamn crea ture with
my eyes turned into slits and for all th at is holy, I wanna commit murder this
very instant.
When I am in front of them, I grab the tie of the g uy na ikinagulat nilang dalawa.
"I wanna dance with you, Pretty Boy." I didn't giv e any of them time to react as I
pulled his now lo ose necktie not too gently and led or rather drag him to the
dancefloor.
"Hey" I heard the girl shouted after us. Scared she 'll lose her toy, eh?
"It's okay, babe" I snorted. I'll never allow myse lf to be called Babe, ever.
That's the lamest, mos t abused, sound-like-a-pig petname ever.
When we reached the dance floor, he pulled me towa rds him. Too close, we're like
slow dancing to the rock music but the hell I care.
"Aren't we a bit territorial back there, Yannie?" Damn you! I gave him a fake laugh
that sounded as shallow as what I am feeling right now.
"Did I?" I laughed again and rest my chin on his s houlder. He tightened his hold
on my waist and I t ightened my hold on his shoulders. We are really s low dancing.
We are barely moving, more like just hugging in the dance floor while everyone
around u s dance to the rock music. This is really insane. But then, when did I
become sane when it comes to Tamadao?
"Are you jealous?" I can almost hear amusement in his voice. How could he be amused
in this kind of situation? "Am I?" Shit!
"You aren't going to act that way if you are not." He said matter of factly.The he
sighed.
"I did tell you to stay away from me right? Yannie?
" "Mm..mmm" I bit my lips to stop myself from crying.
"You don't happen to be in love with me right?" Shi t!
"Who said about falling in love?" I laughed again. This is awkward, really
awkward. Why are we havin g this kind of discussion?
"No one's gonna fall in love tonight". And it hurts like hell, just saying that.
Yeah, no one's gonna fall in love tonight.
Because I have fallen in love many nights ago.
____________
Note: Nakakatulong ang kape sa hilo, sa sakit ng ul o, sa antok, at sa pagtapos ng
update.
I would like to thank Nescafe 3 in 1 strong for re lieving me from this scorching
headache and nausea .
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Lima (p.1 of
6)
Lima I cried.
I cried that night. How did I manage to fall in lo ve with a heartless playboy? Why
the fucking hell did I fall in love with him? Why him? Off all the guys?
Why did I fall in love with a guy who don't know h ow to love? Nakakainis! I hate
him! I officially h ate him. Sana hindi lang siya magpakita sa akin be cause if he
does, kakalbuhin ko siya. Wala akong i titirang buhok kahit yung buhok sa....
sa.... sa a no niya! Leshe talagang puso to! Ngayon pa naisipa ng tumibok!
Kakabanas.
Kita mo ngayon tatlong araw na akong ganito. tatlo ng araw na din akong hindi
pumapasok sa opisina. N andito lang ako sa condo ko nagpapakaermitanyo. I looked
myself at the mirror. I wore a black skirt na lampas tuhod tapos black long sleeve
shirt, i p ut black lipstick, black eyeliner, black eyebrows, I dye my burgundy
hair to black. I looked gothic, I looked suicidal, I looked emo.
TANG INA TALAGANG TAMADAO NA YUN! AT WAG NIYO AKON
G SUWAYIN KUNG NAGMUMURA AKO OR KAHIT ALL CAPS PA ANG SALITA KO. TANG INA LANG.
WALA KAYONG ALAM. BR OKENHEARTED AKO KAYA PABAYAAN NIYO AKO. Huhuhuhu!
Hindi ko din sinasagot ang mga tawag at text sa ce llphone. I unplug my fax
machine, my phone, my com puter, my ref, my tv, my microwave, my shower, sin ira ko
na din ang doorbell ko para walang istorbo.
DING DONG
Shit! Bakit gumana pa din yun? Pinukpok ko yun kaha pon ng martilyo ah!
Pumasok ako sa kwarto para di ko masyadong marinig ang doorbell. Bahala siyang
mamatay kakadoorbell pero hindi ko pagbubuksan ang pinto. Pinatay ko di n muna ang
lahat ng ilaw para kunyaring walang tao.
Nilakasan ko na din ang volume ang component ko na may nakasalang na kanta. Yung
sound effect ng mga nasa horror house. Yun ang pinapatugtog ko.
Humiga ako sa kama at nagtalukbong ng kumot. Ng iti m na kumot.
Bakit ba? Eh sa brokenhearted ako eh! Alangan nama n magpatugtug ako ng love song
eh di lalo akong na ging emo. At alangan naman na red ang kumot ko eh brokenhearted
nga di ba? Dapat ata ang tagline ko sa story na to ay... Ako si Yanyan,
brokenhearted.
Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!! TANG INANG TAMADAO KA! FUCK YOU! I HATE YOU SO
MUCH!
Maya maya pa hindi na doorbell ang naririnig ko ku ndi mga kalabog ng pinto. Shit!
Sinisira ata ang p into ko. Asa naman siya, eh gawa kaya sa narra yun . Maya maya
tumigil na ang pagkalabog! Baka dinamp ot na ng guard ang naninira ng pinto ko.
Then tumigil ang pagtugtog ng stereo, then I heard someone cussing from time to
time. Then bumukas a ng pinto ng kwarto ko.
"kung gusto mong magpakamatay, wag mong idamay ang ibang tao" I stiffened
"Anong akala mo sa condo mo? Horror house? May spi der web ka pang nalalaman,
horror pa ang tugtug mo , full blast pa ang aircon mo. ANd what the hell i s that
lady in white with a bloody face doing in y our sofa? Yanyan are you still sane?"
"GO TO HELL!!!!" bumuntong hinga lang siya at bigl ang hinila ang kumot na
nakatalukbong sa akin.
"if you're brokenhearted, dapat hindi horror ang t heme mo". He chuckled. Ang kapal
ng mukha niyang p angaralan ako! bakit siya ba ang brokenhearted?
"GET OUR OF MY HORROR HOUSE!!" He chuckled again a nd ignored me. Tapos binuksan
ang ilaw ng kwarto k
o.
"Lord Jesus!!!!" Nanlaki ang mga mata niya at napa sigaw bigla. "Why is your room
looked like a....a.
...."
"Cemetery." I supplied.
"Bakit ganito ang itsura ng kwarto mo?" Medyo lumal akas na din ang boses niya.
"This is where I buried my heart" I said in a small voice.
"Shit!!! You're creepy!!!" Tapos inalis niya ang m ga styrofoam na crosses, mga
bungo, lapida na nagk alat. Inalis na din niya ang mga spider web. As us ual
naglilinis na naman siya sa bahay ko. Binitbit niya ang mga nakuha niyang kalat at
pumasok ng ba nyo ko
"Aaaahhhhhh" Bigla siyang lumabas bitbit pa din ang mga kalat.
"Bakit may patay na tao sa bathttub mo? At bakit a ng daming dugo?" Namumutla na
siya. Natatawa naman ako sa itsura niya
"It's just a mannequin named Tamadao. I killed him because he killed my heart and
some water-based p aint" "You killed me?" "Just the mannequen" I corrected him.
"You are overdoing it lady" I squinted my eyes on him. Umiling na alng siya.
"Kumain ka na ba?" "Not yet?"
"Since lunch lang. Nagluluksa lang naman ako, hind i naman ako nagpapakamatay sa
gutom. Hindi ka nama n sobrang gwapo para magpakamatay pa ako" Naningki t ang
singkit na niyang mata.
"I'll prepare your lunch" Tapos lumabas na siya ng kwarto ko. Maya maya...
"YANYAN WHAT THE FUCK IS THIS DECAYING CAT DOING I NSIDE YOUR REFRIGERATOR?" Uh-oh!
I ran towards the kitchen and saw him vomit in the sink. I took out the cat from
the ref and grinned. Tumingin siya s a akin pagkatapos niyang magmumog at mag
toothbrus h, nag gargle pa siya ng mouthwash. Diring diri at a talaga.
"This is just a toy. A plastic. See? Effects lang yung mga worms na ito. Ganda ng
pagkakagawa di ba? Wicked!" I grinned.
"Wicked? Damn! Now help me clean up all this mess! " Tapos tumingin siya sa
akin.Tiningnan niya ako m ula ulo hanggang paa. He grimaced.
"You're scary! Literally." And he took two steps an d claimed my lips. It feels
like home.
Tumigil siya sa paghalik sa akin but he is still h ugging me. "Now lady, fix
yourself, get rid of tha t scary clothes and make up and help me clean up y ou
place. Next time no more dead mannequins on you r bathtub, decaying cats on your
ref, white ladies on your couch and cobwebs everywhere"
"Okay. For as long as no more stay away from me an d I'm doing it for your sake
lines from you" Bumun tong hininga siya.
"Yes, I actually came here for that. Since hindi k a rin naman nakikinig sa akin,
at gustong gusto mo ng masaktan, sige I'll take the chance but I won't promise
that I won't hurt you" I nodded.
"I didn't say that you'll love me back, I just don 't want you telling me not to
love you" Suminghot ako. He hugged me.
"Yannie, I won't promise not to hurt you, but I'll try my best not to. I won't say
that I love you b ecause I didn't even know how it feels like to be in love. But I
care for you so much. trust me on t hat. I am not asking for all of your trust,
just g ive me enough for us to go on." He then kissed my forehead. Napapikit ako at
napangiti. Yes just enough. This is enough.
__________
I never intended this chapter. ANg likot lang kasi talaga ng imagination ko.
Ngaing ganyan tuloy.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Anim (p.1 of
6)
Anim
"Saan na tayo pupunta?"
"Basta samahan mo ako! Kailangan talagang pumunta a ko doon."
"Sige na nga! Madami pa naman sana akong gagawin d ito sa bahay." After 30 minutes
bumaba na ako ng c ondo kasi naghihintay na siya sa akin. I saw him s itting at the
sofa sa lobby ng condo. He is wearin g a black shirt and a faded blue jeans.
He is looking at me intently habang papalapit ako sa kanya. I felt myself blushed.
Kasi naman kung m akatitig, wagas!
Tumayo na siya nung malapit na ako and smiled at m e. Nakakatunaw at nakakalambot
ng tuhod. Ngiti pa lang makaxlaglag panty na! Hehehe.
"Mahangin ba sa labas?" I looked at his hair na med yo mahaba at mukhang hindi
sinuklay.
"Uso yan ngayon." Sabay ayos at kindat sa akin. Ki nilig ako bigla. Kailangan may
kindat. Shemays! Pa ano kung himatayin ko bigla dito dahil sa ginagawa niya?
"Tara na." Tapos inakbayan na niya ako palabas ng building. Nagtaka pa ako nung
pumara siya ng taxi. "Nasaan ang kotse mo?"
"Hindi na kailangan." Tapos tumingin siya sa drive r. "Divisoria Manong." He then
grinned at me. Nagu lat naman ako. Anong gagawin namin sa Divisoria ng tanghaling
tapat at tirik na tirik ang araw. "Ano ang gagawin natin sa Divisoria?"
"Ipapakita ko sayo ang isang negosyo ko."
After a while...bumaba kami sa 168 mall. Pagbaba n amin hinawakan niya ako sa kamay
and we walked han d in hand sa loob ng 168. Napapabilib pa ako sa mg a murang gamit
pero He didn't give me a chance kas i hinihila niya ang kamay ko. And then we
stopped sa isang tindahan.
"Kamusta na kayo? Andito na ang gwapo niyong boss! " Naghagikhikan ang mga
saleslady. Ang iba ay hala tang nagsoswoon. Ikaw ba naman may boss na kasing gwapo
at kasing macho ni Tamadao. Whew!
"Ito nga pala si Yannie." Tumingin ang mga helper niya sa akin and I smiled at them
tapos nag hi sil a. Maya maya pa nagbebenta na kami ng mga goods ni ya. Lanya!
Hindi ko akalain na mapapasabak ako sa tawaran.
"Ate, 300 na lang po ito." Tiningnan ko ang hawak ng babae na Bear na sobrang laki.
600 ang price nu ng bear tapos bibilhin niya ng 300. Sobra naman at a kung
makatawad ito. And take note tinawag pa ako ng ate. Ngumiti ako sa babae at
nilapitan siya.
"490 po last price Ate." Ini-ate ko na siya kahit halatang mas matanda ako sa
kanya. Mukha kasing te enager pa lang.
"400 na lang." Hirit pa niya. Last price na nga di ba?
"490 po ang last price" Ngumiti pa din ako kahit n agngingitngit ako. Hindi
makaintindi ng last price eh.I saw Tamadao walked towards us at inakbayan n iya
ako. Aba nahihilig na ata siya sa pag aakbay.
"Kuya, 450 na lang ito." She looked at Tamadao na p arang nagniningning pa ang mga
mata.
"Sige" At ngumiti siya sa customer. Grabe naman yu n! Binigay niya ng 450?
Binayaran na nung bata ang bear na binili niya. Tiningnan ko si Tamadao and
squinted my eyes on him. Alam ko naman kasi na pap ayag yung bata sa 490 eh,
nagkukuripot lang.
"What the hell was that?" Lalo lumaki ang ngiti niy a sa ikinagulat ko.
"Isang daan yun Yannie." Ang laki laki na ng ngisi niya. Shit! Nakalimutan ko na
Tagalog day namin p ala ngayon. kaya pala kanina pa siya hindi nageeng lish. Rule
niya kasi yan, may isang araw kaming ma gtatagalog at tagalog alng ang pwede naming
isalit a, tapos English day at Japanese day. OO pinilit n iya yung Japanese day.
Hintayin niyo ang Japanese day namin.
Pero ang mas kinaiinisan ko tumubo siya sa akin ng isang daan.
"Fuck!" I kicked one of the bears that is on my foo
t.
"Dalawang daan na Yannie." Tapos tuimawa siya ng t umawa. Leshe naman! Napagastos
ako ng wala sa oras dahil kay Tamadao. Mukhang mas tutubo pa siya sa akin kaysa sa
negosyo niya.
Nung 7pm na, nagclose na sila at pagod na pagod na rin ako. But I must admit na
ang saya ng experien ce na yun. Niyaya na niya akong lumabas at pumunta kami ng
MOA. Ililibre daw niya ako. If I know ang ipinambayad ko sa kanya ang gagastusin
niya.
Medyo gabi na rin kami nakarating ng MOA and doon na kami kumain sa mga resto sa
harap ng Manila Bay . Umorder ako ng madami para makabawi ako sa pagka wala ng 200
pesos ko and I made sure na hindi na l ahat ng salitang lalabas sa bibig ko ay
tagalog.
Umupo lang kami sa labas ng resto at nanood ng mga live band habang
gumagabi.Uminom na din kami ng k unti. Tamadao then excused himself an pupunta ng b
athroom.
Nabitin sa ere ang hawak kong baso when I heard a f amiliar voice on stage. Then I
saw Tamadao standing and smiling at me.
"Nagpapalit ang bocalista kaya ako muna ang kakant a, sana mapagtyagaan niyo".
Tumawa ang mga tao. Na pangiti na rin ako. ANo na namang kalokohan ang na iisip
nito?
"Ang kantang ito ay para sa babaeng espesyal sa ak in. Ayun siya oh, ang magandang
babaeng naka-lila" Tumingin ang mga tao sa akin at napilitan nanaman akong
ngumiti. Pero takte, bakit hidni nagmiminti s ng tagalog si Tamadao?
"Yannie, did you enjoy our date?" Napangiti ako ng malaki. "This is for you. This
might not be as in genious as your horror house but still this is for you." Shit!
300 pesos yun ah! Sana english ang ka kantahin niya!!!!!!!!!!!!!!!!
Pero nawala ang ngiti ko when the guitar started s trumming and he started singing.
Hindi dahil sa ta galog ang kanta, kundi dahil habang kinakanta niya yun
nakatingin lang siya sa akin na parang ako la ng ang tao sa resto na yun.
"Di ko man maamin
Ikaw ay mahalaga sa akin
Di ko man maisip
Sa pagtulog ikaw ang panaginip
Malabo man ang aking pag-iisip
Sana'y pakinggan mo ang sigaw nitong damdamin"
He walked towards me habang tumitingin pa din sa a kin. I never knew he could sing
like that at hindi ko inakala na gagawin niya to para sa akin. Nung nasa harap ko
na siya, umupo siya sa harap ko and looked at me.
"Ako'y alipin mo kahit hindi batid
Aaminin ko minsan ako'y manhid
Sana ay iyong nariring Sayong yakap ako'y nasasabik...
Ayoko sa iba
Sayo ako ay hindi magsasawa
Ano man ang iyong sabihin
Umasa ka ito ay diringgin
Madalas man na parang aso't pusa
Giliw sa piling mo ako ay masaya"
He took my hand and held it tightly. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Hindi ko
inakala na kikiligin ak o ng ganito.
"Ako'y alipin mo kahit hindi batid
Aaminin ko minsan ako'y manhid
Sana ay iyong nariring Sayong yakap ako'y nasasabik...
Pilit mang abutin ang mga tala
Basta't sa akin wag kang mawawala
Ako'y alipin mo kahit hindi batid
Aaminin ko minsan ako'y manhid
Sana ay iyong naririnig
Sayong yakap ako'y nasasabik
Pagkat ikaw lang ang nais makatabi
Malamig man o mainit ang gabi
Nais ko sana iparating na ikaw lamang
Ang siyang aking iibigin"
I was oblivious of the people around us. Yung mga hiyawan. Yung mga tili, yung mga
ngiti. I was only staring at him and hindi ko pinigilan nung may tu mulong luha sa
mga mata ko.
We didn't dine in a fancy restaurant, he didn't ga ve me flowers and chocolates. We
are not wearing f ancy clothes and we didn't eat luscious food.
Pero ang ginawa niya ngayon ay higit pa sa lahat ng yun.
He'd just declared his love for me to everyone in t his resto. And I couldn't ask
for more.
Auhtor's Note"
I play niyo na lang po sa youtube kasi mamaya ko p a ilalagay ang link niyan.
Alipin by Shamrock ang kanta
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Pito (p.1 of
5)
Dedicated sa kanya kasi, naku, very loyal fan siya mapa wattpad, mapa teentalk pa
ako. Maraming slam at Yantan. At may plano pang gumawa ng fanpage. He heh. Salamat.
Pero idedicate ko talaga ang chapter na to para sayo kasi, you really deserve it.
I kn ow you love Oca and Tamako but hell, Tamadao have the most cheesiest and
sweetest proposal of love e ver. Sa palagay ko lang.
Pito
'Toot' You have a text message.
I stirred in my bed at kinapkap kung nasaan ang ce llphone ko na tumutunog. Nung
makuha ko na ito, I read the message from Tamadao.
"Guddomoningusu~iti wa, yoku nemuru ka?" (Good Mor ning Sweetie, Did you sleep
well?) Nanlaki ang mga inaantok kong mga mata. Shit! Japanese day! Japan ese day
namin ngayon. Dali dali akong tumayo sa ka ma ko at kinuha ang laptop ko and opened
google ta pos i attache my CP to my laptop. Medyo matagal an g translation pero
okay lang kasi iisipin niya tul og pa ako. Nung matapos nang magtranslate nagtype
na ako ng reply ko.
"Mochiron, watashideshita. Anata wa dodesu ka?"(Of course I did. How about you?)
Nangingiti ako haba ng nagrereply ako. Akala niya siguro maiisahan niy a ako.
Hehehe. Pagdating sa pera gagawin ko ang la hat hindi lang ako maisahan.
I took him a while bago makasagot. "Watashi wa no saigo no yoru no yumewomita.
Yannie, wareware wa a tode iku koto ga dekimasu?"(I dreamt of you last n ight.
Yannie, can we go out later?) Mabilis pa sa alas sinco ang sagot ko.
"Sumimasen ga, kyo, watashi wa karada no guaigawar ui. Tabun ikutsu ka no ta no
jikan?"(I'm sorry, bu t I am not feeling well today. Maybe some other ti me?) Kahit
gustong gusto kong lumabas kasama niya, hindi talaga ppwede kasi....mababaon ako
sa utang pag sumama ako sa kanya ngayong araw.
"Nani! ? Anata wa byokida? Watashi wa ue iku yo."( What!??? You're sick? I'm coming
over.) Fuck! Did he just say he's coming over? Shit!!!! Dali dali a kong pumunta sa
banyo sinira ang kakasuklay ko lan g na buhok then I jump back into my bed. Paano
na to ngayon?
After a while. I heard footsteps coming to my bedro om.
"Yannie, daijobuka?" (Yannie, Are you okay?)Shit!!
Ano daw? Huhuhuhuhu.
"Anata wa nani o shimasu ka? Anata wa kufukudesu k a?"(Do you want anything? Are
you hungry? ) Takte!
what I have gotten myself into. "Yannie..." I just stirred and half opened my
eyes.
"Hmmm..?" Yan lang ang carry. Pasensiya na.
"Watashi wa anata ni ikutsu ka no tabemono o erude shou."(I'll get you some food.)
Langya Tamadao! Ba kit mo ako pinapahirapan ng ganito? Nakita ko siya ng lumabas ng
room ko. Maya maya pa pumasok na siy a ulit sa kwarto dala dala ang laptop ko na
nakaka bit pa ang cellphone ko.
"Very, very creative. Very resourceful." Nag englis h siya? Nabasa niyo yun?
"Google Translation" He read sa may laptop ko. Tak te! Alam na niya tuloy. Huhuhu.
He put down the la ptop sa may bedside table and jump onto the bed ka tabi ko.
Bakit siya humihiga sa tabi ko? AMp! Then he hugge d me kahit nakabalot ako ng
kumot. Langya pero ang puso ko parang gusto nang tumalon sa dibdib ko. A ng lakas
lakas ng tibok at baka nga naririnig na n iya.
"Kung nahihirapan ka, you should have told me you know. Hindi yung pinapahirapan mo
pa ang sarili mo ." Tapos nilapit niya ang mukha niya sa ulo ko ang started
smelling my hair. Damnit! Pero bakit kini kilig ako ng ganito?
"Ahmmmm, Tamadao....." nahagilap ko na din ang bose s ko sa wakas.
"Hmmmm" He said habang inaamoy amoy ang buhok ko. Pakshet! Di ako
makapagconcentrate. hindi ko na al am kung magkano ang isisingil ko sa kanya.
"Why are you holding me so close?" Lalo pa niya ka sing hinigpitan ang yakap niya
sa akin. Magdidikit lang ang katawan namin kung hindi lang dahil sa k umot na
bumabalot sa akin. Bakit ba kasi naimbento pa ang kumot! Heheheheh "Because, ayaw
kong nahihirapan ka."
"Ano?" Halos mabingi na din ako sa lakas ng kabog ng dibdib ko. Our position is so
intimate that I'm starting to feel ahhhhmmmmm a little bit..... hot . Sino ba
naman kasi ang matinong babae ang di mad aadla sa pinaggagawa sa akin ni tamadao.
"I love being this close to you. It felt so comfor table. I love hugging you." Lalo
pa niyang hinigpi tan ang yakap niya. parang masusuffocate na ako pe ro ang sarap
ng feeling. Ayaw ko ding maalis ang p agkakayakap niya sa akin.
"It makes me feel at home." oh my God! Halos hindi na ako makahinga sa emotions na
nararamdaman ko.
"Yannie...." He said so sweetly that makes me look at him. He hold my face with
both his hands para magkatitigan kami lalo. I looked into his deep bro wn pools and
I see a lot of emotions. Tenderness.
Longing.
"Yannie..." He said gently.
"Hmmm..."Ohh my God! How I love this guy. Na kahit ilang beses niya akong
ipagtabuyan, hindi ko pa r in siya kayang layuan. Na kahit itapon ko ang laha t ng
pride ko para sa kanya okay lang. Kahit magmu kha na akong tanga, baliwala pa rin
sa akin. Hindi pa ako nakaramdam ng ganito sa buong buhay ko.
Ang pakiramdam na kayang mong i give up ang lahat n g dahil sa isang tao.
"Watashi wa anata o aishite." He said with all sin cerity pero kumunot lang ang noo
ko kasi hindi ko maintindihan ang sinabi niya. "Ik hou van je." Ano ba ang
pinagsasabi niya.
"nan dangsin-eul salang haeyo."
"Wo �i ni." Teka!! Ano daw?
"Ano?" I wanted to clarify. Gusto kong marinig ulit .
"Je t'aime." Napanganga ako. Is he saying somethin g in different languages. Hindi
ako makapaniwala.
"Te amo." Hindi ako makapagsalita. This is all too much to handle.
"I love you. It maybe in different languages but it all means the same."
"Mahal kita."
______________ Author's Note:
Again pagpasensiyahan niyo na kung madaming typo e rrors. As usual, walang review,
walang proofread a t kung ano ano pa. Diretso sulat at diretso publis hed. Ang
tamad tamad lang kasi ng author ngayon af ter this very hectic day sa office.
Nagdestress la ng ako kaya naisulat ko yan.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Walo (p.1 of
7) WARNING: Not suitable for minors.
Pero alam kong di rin naman kayo makikinig. _____________________
K8
"Mahal Kita."
I kept on replaying on my head. Parang isang magan dang musika na gusto mong ulit
ulitin at hindi ka magsasawang pakinggan.
"Hindi ko alam kung kelan at kung paano but I just felt it. I love you. I tried to
reason againt it. Pilit kong pinapaniwala ang sarili ko they I migh t be wrong but
I can no longer contain it." How wo nderful it feels na paulit ulit sabihin sayo
ang m ga salitang yan with all sincerity.
I closed my eyes para namnamin ang sandali. I neve r thought that he would say it.
I never expect tha t he would say those words.
Knowing him, isang playboy, a guy who's never seri ous with a girl is now saying
those words to me. I T's more that what I expected of him.
I was contented sa pag aalaga at sa care na binibi gay niya sa akin. Tama na sa
akin na nararamdaman ko na importante ako sa kanya. Pero yung marinig m ismo mula
sa kanya na mahal niya ako is just sooo. .. soooooo... overwhelming.
Hindi ko pa naramdaman na tumulo na pala ang luha ko kung hindi pa niya hinalikan
ito. How could thi s player be this gentle to me?
Mabait ba talaga akong bata at biniyayaan ako ng Di yos ng isang tulad ni Tamadao.
"Hey, I told you that I love you and you cried?"
"You knew that I love you too right?"
"You do?I didn't know that!" He have that smirkk in his face. He is teasing me
again.
"Alam kong alam mo!" Langya pagkatapos ng pagiging emo ko sasabihin niyang hindi
niya alam na mahal ko siya?
Tumawa siya ng mahina.
"Of course I know that you love me. SIno ba naman ang hindi maiinlove sa akin?"
Hinampas ko siya sa braso ang yabang eh. Pero tumawa lang siya at lalo akong
niyakap.
"The way you look at me when you think that I'm no t looking at you. The way your
eyes twinkle everyt ime I smile. I know that you're hooked." Ipamukha ba sa akin
ang mga ganun. "Ang yabang mo!"
"Hey! wag pikon. Nahuhuli kitang tumitingin sa aki n kasi tinitingnan din kita and
I'm smiling at you because I'm happy when I'm with you. Wag kang pik on kasi mahal
din kita." Kung hindi lang ako sobra ng kinikilig ngayon binatukan ko na to. ANg
galing mambawi ng pangaasar eh.
"Hindi ko nga lang nasabi sayo nung una kasi nagdal awang -isip ako." "Bakit?" "Ang
weird mo kasi ang creepy pa!" And he chuckled.
"What!" Akma akong tatayo. Kainis kasi eh. Nag sab i na nga ng I love you kung ano
ano pa pinagsasabi .
Pero napigilan niya ako kasi nga nakayakap pa din s iya sa akin.
Nilapit niya ang bibig niya sa tenga ko and said so mething that totally melted my
knees.
"But that didn't stop me from loving you." I don't know if I can help it but every
minute, every sec ond na magkasama kami lalo akong nahuhulog sa lala king ito.
Every word that he's saying ay parang na gbabaon sa akin sa malalim na pagkahulog
ko sa kan ya. And I am not fighting the fall, in fact, I am loving it. And whatever
is the outcome, kahit masa ktan pa ako sa huli, I wouldn't trade this moment. "I
love you Yannie, I tried not to, but I can't he lp it. You're like a magnet that
draws me nearer a nd nearer." And I closed my eyes as his face is ge tting closer
and closer and his eyes are focused o n my lips.
And when his lips touched mine, I closed my eyes. I accepted his kisses and
answered it with the sam e passion, with the same intensity.
I opened my mouth when his tongue seek entrance an d our breaths mingled. I cannot
help myself but mo an when his other hand touched my breast with my f aded shirt
on. And I gasp nung pinaloob niya ang k amay niya sa shirt ko to freely touch my
breast.
Hindi ko na alam ang gagwin ko. My hands are also touching his body, his muscular
chest and his abs.
Parang mababliw ako sa sensasyon lalo na nung buma ba ang mga halik niya mula sa
labi ko papuntang le eg at punong tenga ko. Napapasinghap ako sa kiliti but at the
same time I was heedy with sensation.
And I know that there's no turning back when he to ok off my shirt and watch me
topless below him. I know that there's no turning back when I saw the d esire in
his eyes and I know that desire is also r eflected in my eyes.
I know that there's no way of stopping him, when h e again claimed my lips and his
kisses are becomin g persistent and more passionate. As he trailed ki sses to my
neck down to my breast and alam kong hi ndi ko na siya kayang pigilan when he
started kiss ing my breast. Natutupok na ako ng apoy and I wasn 't able to
suppressed my moan when he claimed one of my peaks with his mouth while his other
hand is playing with the other.
I help him get rid of my pajama and with it came m y undegarment. I didn't shy away
when he stood up and look at my nudity. Hindi ako nahiya because I can see
admiration in his eyes na parang ako ang p inakamagandang nilalang sa ibabaw ng
lupa. I didn' t even averted my eyes when he started taking off his clothes and
showed all his naked glory before my eyes. My eyes travelled on his naked form from
his face to his shoulders, to his chest and his tu mmy, down to his... hindi ko
napigilan ang mapalunok.
He started walking towards me and kissed me hungri ly and I answered back his
kisses. All matter beco me irrelevant. Wala na akong pakialam sa paligid k o. All I
care are his hands travelling my body and his lips kissing everything that his
hands had to uched. Parang sinasamba niya ang buong katawan ko, ang buong pagkatao
ko. There's no part of my body that remained unkissed and untouched. Our moans and
our gasps echoed around the room.
Nakakabaliw ang sensasyon at mas lalong nabaliw ak o when I felt him stop kissing
me down there and s omething poke on my tummy and that thing that is i nsistantly
seeking entrance on my core.
I suppressed my cry when he finally entered me. I endured the pain but my
fingernails are digging on his back. I felt his sudden hesitation but that l asted
for only a fraction of second. Then there's gentleness. His movements become
gentle, more care ful.
Then the pain subsides replaced by the sensation na parang magpapabaliw sa akin.
My hand tightened on him and there's this unexplai nable feeling na nararamdaman
ko. I cried out his name and he began kissing me that intesifies that feeling.
"Tamadao..." I cried out his name when I reach my p eak.
"Yannie,,,, " Then I felt him collapsed on top of me. "I love you" And he kissed my
forehead. He sta yed on top of me for a while at nung feeling niya nabibigatan na
ako he rolled and lay down beside m
e.
Walang nagsasalita sa amin. Parang nakipagkareraha n kami. He just cuddled me at
hinahalikan ako sa b uhok, sa batok, sa shoulders. Kahit saan na maabot ng lips
niya hinahalikan niya except my lips.
Then we both drifted off to sleep naked on top of m y bed, cudlding each other.
Author's Note:
Kung nagulat kayo, Sorry. Ganyan talaga ako, kung ano ang papasok sa isip ko yun
ang isusulat ko. Hi ndi ko na din indeedit to.
Hindi din siya nakarestrict kasi it's not very deta iled as Tamako's andKrizza.
Pero ang totoong rason kung bakit hindi ko to irer estrict ay dahil sa kakapagod
magreply sa mga nagt atanong kung bakit hindi nila mabasa ang restricte d copy.
Kaya bahala na kayo. "Yannie may problema tayo?"
"Tayo?"
"Oo malaki!"
"Ano? Nakabuntis ka? AT tayo ang ama?"
New Title:
Kahit Saan Mang Anggulo, Bagay Tayo Tamadao Siya
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Siyam (p.1 of
9) Maraming salamat sa napakagandang BED Scenes.
Kabanata Siyam
"Yannie, baby..." Napalingon ako sa nagsalita at n apangiti ako. I saw Tamadao
walking towards me. Hi ndi na ako nagtataka na sumusulpot na lang siya bi gla bigla
sa condo ko. He have the key to my condo at ako rin may key sa condo niya. And I
feel so p roud na binigyan niya ako ng key, parang binibigya n niya din ako ng
karapatan sa buong buhay niya. I sn't it sweet?
It has been a 3 months na naging kami. Ang tagal n a noh? Akala ko talaga hanggang
Chapter 1 lang ang story namin pero hindi pala. Look at us now? Goin g strong and
I might say that i have tamed a playb oy. A very hot and handsome playboy at that.
"Oh? Napasugod ka?" Nilagay ko sa coffee table ang spray na hawak ko. Nasa garden
kasi ako ng condo ko and nag-iispray sa mga orchids ko.
"Yannie, may problema tayo." may sense of urgency ang pagkakasabi niya noon. Tumaas
ang kilay ko. Wh at should have been the problem na parang nagpapan ic ang bf ko?
"Tayo?" Pagkakaalam ko kasi wala akong problema/ I am very contented with what I
have right now.
"Oo, Malaki." Umupo siya sa steel chair.Lalong tum aas ang kilay ko. Aba mukhang
malaki nga. Problema dong problemado ang dating.
Umupo na din ako sa kaharap niyang upuan and looke d at him. Ang pogi talaga niya.
Bagay talaga kami. Pogi siya, maganda ako = Match made in heaven, He hehehe.
"Ano? Nakabuntis ka? Tayo ang ama?" I asked him se riously. Napatingin siya bigla
sa akin. Nung una n anlaki ang mga singkit niyang mata. Maya maya ulin g siya at
ngumiti. Sheeet naman! Wag kang ngumiti ng ganyan. Feeling ko matutunaw ako. Kunti
na lang at susunggaban ko na siya. Hay grabeeeee..... Ang yummy talaga!
"Hehehe. Ang cute cute mo talaga!" Tapos pinisil n iya ang magkabilang pisngi ko.
Hidi naman masakit. More like nanggigil lang talaga siya sa kangandah an ko.
Ahehehe.
"I know, right!" I said sheepishly. Tumawa lang si ya. Hala! Bakit tuwing
ngumingiti at tumatawa siya , feeling ko natutulala ako sa kanya. So pogi lang
kasi! I can't get enough. Gusto ko siyang pagmasd an, 24 hours a day, 7 days a
week, every second of the day.
Inalis ko ang tingin ko sa kanya para hindi ako mas yadong madistract.
"So ano ang problema natin?" Inari ko na talaga an g sinasabi niyang problema. And
besides, I love th e way he said something "tayo". Parang hindi na ta laga kami
mapghihiwalay. Kung ano ang sa kanya, sa akin din. Eversince na naging kami ganun
na siya. Hindi na kami singular. Plural na kami palagi.
Kakain na tayo.
Magshopping tayo.
Nagluto ka na ba ng pagkain natin? Di ba ang sweet lang. Pero ang pinakasweet, Tara
na sa kwarto natin.
Bwahahahahaha.
Okay, back to the present na.
"Dumating na kasi si Ayami." Ayami? Hmmmm... Wala akong maalalang Ayami na pangalan
sa mga ex niya.
"Ex mo na hindi ko kilala?" Naku! Malilintikan to sa akin pag umoo siya. Aba,
walang Ayami sa listah an ng mga ex niya! May tinatago pa siya sa akin? "Hindi."
Buti naman.
"Eh sino si Ayami? At bakit natin siya naging probl ema?"
"Girlfriend ni Tamako." Hindi na ako nagulat sa si nabi niya. Kahit na mas pogi
siya ng di hamak kays a kay Tamako, obvious naman na madami na ding baba e ang
dumaan na buhay ng kakambal niya.
"Eh ano ngayon? Kasal na sila ni Krizza. Wala nang habol ang kahit sinong ex ni
Tamako."
"Hindi ko sinabing ex. Sabi ko girlfriend." Aba! Ab a!
"You mean nambababae si Tamako? Kakakasal lang nil a, niloloko na niya si Krizza!
Hindi pwede yan! Ma lilintikan sa akin ang kakambal mo!" Tumaas bigla ang dugo ko.
Kahit mahal ko ang lalaking ito na ka kambal at kamukha ng asawa ni Krizza, aba,
kaibiga n ko pa din si Krizza. Mas mahal ko siya kaysa sa future brother in law ko.
"Hindi. Makinig ka nga muna." Eh di makinig. Sinab i niya eh. Pwede namang hindi
ako magsalita tapos habang nakikinig ako pagnanasaan ko siya. Pwede na man yun di
ba?
"Ganito kasi yun. SI Ayami girlfriend ni Tamako nu ng nasa Japan pa kami. Matagal
na sila. 6 years? A ta? And then all of a sudden, dumating itong arran ged marriage
siempre sinunggaban ni Tamako kasi ng a si Krizza ang pakakasalan niya. At that
time nas a Europe si Ayami dahil nga international model si ya kaya hindi nagkaroon
ng chance si Tamako na mak ipagbreak kay Ayami. Kinasal na siya't lahat hindi niya
nasabi. So itong si Ayami, sa tingin niya si la pa. And what do you think ang
magiging reaksiyo n ni krizza pagnalaman niya na may unfinished busi ness pa si
Tamako kahit kasla na sila?" Tumango ta ngo ako. "Magagalit siyempre."
"Exactly." See? Great minds think alike. Bagay na bagay talaga kami. At ang haba ng
sinabi niya pero hindi ko pa din ma gets.
"Paano natin naging problema yun?" Kasi obviously problema yun ng mag asawa. Paano
kami na involve? "Siempre mag aaway sila." Paliwanag pa niya.
"So?"
Tiningnan niya ako na parang 'hindi mo nagegets?' look. Nasanay na talaga siya na
parehas kami mag i sip to the point that we are finishing each other' s sentences.
Bagay nga kami di ba? "Saan ba tumatakbo si Krizza pag nagaaway sila?"
"Sa akin. Ganun naman palagi yun eh. Dito yun nagcs tay pag may problema siya."
"That's our big problem." Hala! Oo nga ano?
Nagkatinginan kaming dalawa at dahil bagay kami, p arehas kami ng iniisip. Hindi
pwedeng magstay dito si Krizza sa condo ko ng matagal. Cannot be! Paan o na kami.
"Problema nga yan." I nodded.
"We have to find ways para hindi sila mag away." "Tama!" I put my hands on my
temple na para talagan g nag iisip.
"Mag isip tayo ng paraan." Sumandal na ako sa upua n para mag isip pero nakita ko
siyang tumayo at lu mapit sa akin.
"Tara." Hinawakan niya ang isang braso ko and urged me stand up.
"Teka... Di ba mag iisip tayo ng paraan." Hila hila na niya ako. "Oo nga mag iisip
tayo."
"Eh saan tayo pupunta?" Nakapasok na kami sa loob n g bahay. Nalagpasan namin ang
living room.
"Mas maganda mag isip kung nasa kwarto tayo!" Hala!
 Pero kumbaga sa facebook...
Like.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Sampu (p.1 of
4) Kabanata Sampu..
Nagkatinginan kaming dalawa. It's already 1AM at h inatid na niya ako sa harap ng
condo ko.
"What?" Hinawakan kasi niya ang braso ko and he ha ve this sad look on his face.
Yung mga sinasabing puppy dog look and he is so adorable when he is ha ving that
expression. Parang gusto ko siyang kurut kurutin.Hehehe.
"Hanggang kotse na lang ba talaga tayo?" Napatawa a ko ng malakas sa sinabi niya.
He'd been like that for a week now and it all star ted nung nangyari ang sinasabi
niyang problema dah il days after nagulat na lang ako nang pumunta si Krizza sa
condo ko and declared that she's staying at my place.
At dahil sa mabait akong kaibigan at kailangan ni Krizza ng kadamay siempre pumayag
ako. And D's fac e was so hilarious when I told him that Krizza is staying at my
place. And he'd been like that evers ince. Ikaw ba naman magdiet ng halos isang
linggo. Gaganda pa kaya ang mood mo? Hehehe.
"Well, pwede namang hanggang pinto tayo. " I grinn ed. Lalo naman siyang
sumimangot. Awwww. Why is he so cute? I am so lucky to have him. Awww!
"Wag na! Matetempt lang ako lalo. Kainis naman kas i, pati tayo nadadamay sa
problema nilang magsawa. " And he'd been saying that for days now. Masama t alaga
ang loob niya.
I touched his face and smiled at him. "Hey, don't sulk, kailangan natin silang
tulungan. Krizza is m y friend and Tamako is your twin. Hindi natin sila pwedeng
pabayaan." I continued caressing his chee ks. Napapikit siya. I smiled secretly.
Hinawakan niya ang kamay kong humahaplos sa pisngi niya. "Stop teasing me Yannie,
baka hindi ko kaya ng pigilin ang sarili ko." Alam kong nagpipigil la ng siya and I
know too well na kunti pa maaalis na ang pagtitimpi siya. Alam ko rin na ang
naughty k o but I just love teasing him.
"D...." I said seductively. Nanlaki ang mga mata n iya. Pinipigilan ko ang sarili
kong mapatawa ng ma lakas.
"I am not teasing you." I winked at him. "I am sim ply comforting you." I made my
voice huskier. I kn ow I've been innocent when it comes to seduction p ero ikaw ba
naman makasama itong si Tamadao, for s ure madami kang matututunan. I am just
applying to him what he taught me. Hehehe.
"Yannie... please...you have to get out now before I..." nagdidiwang ang kalooban
ko. Bwahahahahaha. I am so effective.
"Before you what? Ayaw mo bang kinocomfort kita?" I pouted. I so love teasing him.
"Kung ayaw mong ihatid ako hanggang kotse mo lang, pwede mo naman akong ihatid
hanggang front door k o, o kaya hanggang sala, hanggang kitchen, dining, bathroom,
garden or pwede din namang hanggang ter race ng condo ko." I saw how his eyes
turned a sha de darker.
"Shit!" Bigla niyang binitiwan ang kamay kong hawa k niya, turned on the engine and
speed off the lob by of my condo.
"Teka saan tayo pupunta? Akala ko ba ihahatid mo n a ako?" I saw how his fist
clench on the steering wheel. Hindi siya tumitingin sa akin, nakafocus al ng siya
sa daan at ang bilis niya magpatakbo.
"My condo." Seryoso niyang sabi. I blink my eyes. H ala! "Teka!..."
"Wag kang magreklamo! You're asking for this!" Hin di pa din siya tumitingin sa
akin. Nagjojoke lang naman ako eh. Tinitingnan ko lang naman kung effec tive ang
mga natutunan ko. Pero hindi ko pwedeng s abihin sa kanya na sinasadya ko yun. Pero
siguro k ahit hindi ko sabihin alam kong alam niya.
"Hindi kaya. I am just suggesting alternatives. Ba ka kako gusto mong kumain sa
kitchen at sa dining, or naccr ka, or gusto mo munang magpahangin sa ga rden at sa
terrace. I am not suggesting what you a re thinking!" Hala! Mukhang patay ako nito.
"Shut Up Yannie! You know I wouldn't buy that lame excuse of yours. We both know
that you're seducin g me back there." He clinched his teeth and I saw how his jaw
tensed. Grabe, bat pag mga ganung baga y ang bilis niyang mag pick up? Ganun ba
talaga pa g mga playboy dati? Hindi umuurong? Sugod lang ng sugod? Kung ganun siya,
hindi siya pwedeng maglaro ng DOTA. Wahahahahaha.
Pero isa na lang and I'm sure matatauhan siya sa sa sabihin ko.
"We can't go at your condo. Jayson is staying there ."
"Then, I will have to drag him out!" Awts! Tama ng a ata ang sinabi nila. Magbiro
ka na sa lasing at sa bagong gising, wag lang sa lalaking tigang.
Author's Note:
Alam nating lahat na hindi dito magtatapos ang upd ate ko. See my Restricted List
for the full versio n. I rerestrict ko na kasi hindi talaga siya suita ble for
readers with innocent eyes, innocent mind and innocent soul. Read at your own risk.
Minor pl ease wag niyo na lang pong basahin. The flow of th e story wouldn't be
affected ng scene na nakarestr ict.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Labing Isa (p
.1 of 6)
Kabanata Labing Isa
Ang sama ng tingin sa akin ni Krizza. Pero I know na hindi naman siya talagang
nagalit. Alam ko rin na mas natuwa siya kasi buhay ang asawa niya.
She should thank me and my brilliant idea. Hehehe. Grabe talaga nagagawa ng pag
ibig noh? Buti na la ng hindi ako in love. Joke!!
After ng madramang tagpo, hahaha, niyaya na ni Tam ako si Krizza sa kanilang
kwarto. Aba! Talaga nama ng walang sasayanging sandali ha! Napangiti ako ng lihim.
Kumuha ulit ako ng chips at nginuya. Mayamaya pa m ay umagaw ng chips ko. Lumingon
ako sa kumuha at t iningnan siya ng masama. Wala ng iba kundi ang nap akagwapo kong
boyfriend. He just grinned at me at inakbayan ako at hinipo hipo ang braso ko. Shit
la ng! Nakakakiliti kaya. Tiningnan ko siya ng masama pero ngumiti lang siya sa
akin. May naaamoy ako.
Mukhang may balak na naman ang isang to. Hmmmm...
"Ikaw Tamadao, kelan ang plano niyong magpakasal?" Tanong sa kanya ng Mommy niya.
Si Mrs. Lana Sia. Pati ang daddy niya at ang lahat ng tao sa room na patingin sa
amin.
Naramdaman kong tumigil ang paghaplos niya sa bras o ko. Parang na freeze.
Napatingin ako sa kanya. N akatingin siya sa Mommy niya.
Kahit ako hinihintay ko ang sagot sa tanong na yan . Mag iisang taon na din kami
pero wala pa kaming napag usapan tungkol sa kasal. Hindi ko naman iniu ungkat sa
kanya ang bagay na yan kasi gusto ko siy a ang magkusa.And besides masaya naman
kami relasy on namin. Pero...
Bilang babae, sino ba ang ayaw ikasal? Sino ba ang ayaw pag usapan niyo ng
boyfriend mo ang tungkol sa future niyo? SIno ba ang ayaw magkaanak? Sabi n ga ni
Sushmita Sen, '"Just being a woman is God's gift.The origin of a child is a mother,
a woman. S he shows a man what sharing, caring, and loving is all about. That is
the essence of a woman.'
Oh di ba? At babae din ako na hinahanap ang kanyan g essence. Naks! Hehehe. And
besides I am already 25 years old. Hindi na ako bumabata.
Anyway, back to the present situation, napatingin kaming lahat kay Tamadao waiting
for his reply.
"Mom..." Tumingin siya sa akin. Parang nenenerbiyo s pa ako. "Yanyan ang I haven't
talk about that ye t." Hindi ko alam kung ano ang mapfeel ko. Matutuw a ba ako ng
dahil sa yet or malulungkot ako kasi p aano namin pag uusapan ni hindi niya
iniopen.
I have decided not to do both and took his answer objectively. Tama nga naman siya,
hindi namin pina g uusapan ang mga bagay na yan.
"Bakit naman? Aba you're not getting any younger." Uu nga naman!
"Mom!" He looked at his mother sternly. Obvious na obvious na ayaw niyang pag
usapan ang topic na yu n. Siguro na aawkward siya. Tama nga naman siya. W e
shouldn't discuss those things sa ibang tao. DI ba dapat kami muna ang mag uusap
tungkol doon? "Ok fine!" And she changed the topic.
___
Nakaupo ako sa isang bench na nakaharap sa lake sa resort. Medyo gabi na rin pero
hindi pa ako inaan tok. Haller! 9Pm pa lang eh ang tulog ko 12midnigh t to 2AM kaya
hindi talaga ako sanay na ganito kaa ga matulog. Kahit na sobrang lamig ang lugar,
hind i pa rin ako inaantok.
"Hey, bakit nag iisa ka dito?" Naupo siya sa tabi ko and hugged me. Isinandal ko
naman ang ulo ko sa balikat niya. Iniwan ko kais sila kaninang lalaki na nag
iinuman.
"Hindi pa kasi ako inaantok." I felt him hugged me closer at hinalikan niya ang
buhok ko. I felt chi ll run down my spine. Ang bango bango talaga niya kahit gabi
na. Yummy! Ayan na naman nagsimula na n amang maglikot ang isip ko.
We sat in silence fro a while hugging each other a nd being contented looking at
the lake. Napakapaya pa ng paligid, napakaperfect and having Tamadao at my side
made it more than perfect. I couldn't ask for more.
I was doozing off when I felt him kiss my hair aga in and whispered. "I love you
baby." Napatingala a ko sa kanya. Iba kasi ang pagkakasabi niya ng 'I l ove you'.
Parang may kasamang lungkot. Paksyet!
Nakarma na ba ako?
Nagbackfire ba ang plan ko?
May cancer ba si Tamadao?
At mamamatay na siya?
O_________O AY tange! Bakit ba yun ang pinag iisip ko?
"Bakit?" Kumalaas ako ng kunti sa yakap niya para m agkaharap kami?
"Anong bakit?" Nagkasalubong ang kilay niya.
"Bakit ganyan ang tono ng pananalita mo?" Hindi ko alam kung instinct ko lang or
baka kilala ko lang talaga siya kasi parang may bagay siyang hindi si nasabi sa
akin.
I looked at him and he sigh. Bakit may ganung facto r? Bakit may malalim na
paghinga?
"Baby...I am not coming back to the Philippines wit h you." Napakalas ako ng yakap
sa kanya. "Ano?" Anong pinagsasabi niya?
"I was accepted at Dokkyo Medical University in on e of their pioneer studies."
Sinabi ko na bang Doc tor siya? Hindi pa ata? Ngayon sinasabi ko na. Doc tor si
Tamadao Sia. Wag niyo na itanong kung ano a ng specialty, baka masabi ko pang OB
gyne. Awts!! Nasabi ko ba yun? Erase erase.
Sumimangot ako. Sinasabi ko na nga ba at may hindi siya sinasabi sa akin eh.
"Baby, it would only be for a year. I will just ha ve to study for 6 months and
train for the remaini ng months and Japan is not that far. I could alway s visit
you and there's cellphone, yum, skype. We could communicate everyday." Nakikita ko
ang deter mination sa mukha niya. Nalulungkot ako pero sa is ip isip ko ano ang
magagawa ko? May laban ba ako? "You didn't inform me about that."
"Yannie..I'm sorry peor ayaw kong malungkot ka." Hi nawakan niya ang mga kamay ko.
"Sa tingin mo ngayon, hindi ako nalulungkot!? Na n atutuwa ako? Na gusto kong
magtatalon? Damn you! P ero ano bang magagawa ko?" Hindi ko na napigilang umiyak.
Takte! Waaaaaaaaaaa!!!! Iniisip ko pa lang na hindi kami magkikita araw araw
nalulungkot na ako.
"Kung ayaw mong magkalayo tayo, then pwede naman h indi ko ituloy." Nakita kong
lumungkot ang mga mat a niya nung sinabi niya yun. Shit. Mas lalong magi guilty ako
pag pinigilan ko siya.
"Tanga ka ba!? At guusto mong makunsensiya ako haba ng buhay?" Humihikbi pa din
ako.
"Kung maging ganyan ka rin lang naman, I'd rather n ot..."
"Just shut up and kiss me!"
He looked at me and gave me the most tender kiss he had ever given me.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Labing Dalawa
(p.1 of 9)
Dedicated kay casper at kay rona kasi sila ang gum awa ng cover. Sa mga succeeding
chapters, I will p ost the covers na ginawa ng iba pang readers par a sa story na
to. Promise ang gaganda nilang lahat. Kabanata Labing Dalawa
Hindi ako naniniwalang hindi nagwowork ang mga lon g distance relationship. Para sa
akin sinasabi lan g yun ng ibang tao dahil they didn't try hard enou gh. Hindi nila
nakayanan ang distance. Hindi sila nagpursigi na i work out ang relationship.
Kumbaga , kulang sa effort.
Kaya nung bumalik ako ng Pilipinas at naiwan si Ta madao sa Japan, I promised
myself na hindi kami ga gaya sa ibang relasyon na nawasak dahil lang sa ma gkalayo
kami.
And tru enough, we stayed strong. Sa halos isang b uwan na magkahiwalay kami, nag
uusap kami araw ara w sa skype, he called me at my cellphone and texte d me. OO
namimiss namin ang isa't isa because we n ever get to hold each other anymore.
Nakakamiss an g physical contact. Not just sex but the cuddling, the holding
hands, the hugs at kahiut simpleng pa glaro lang niya sa buhok ko namiss ko. But we
both have to endure it all.
Then, unti unting dumadalang ang mga skype convers ation, ang mga tawag at mga
text. It even come to a point that he would not text or call me for a we ek at
dahil hindi ako makatiis, ako ang tumatawag, ako ang nagtetext.
On the third month of being apart ako na lahat. He didn't bother to text or call
magrequest na mag u sap kami. Kung hindi ako magtetext hindi siya magt etext. Kung
hindi ako tatawag, hindi kami magkakau sap at kung hindi ko sabihing magchat kami
sa hind i siya mag oonline. Parang palagi siyang busy.
But I still continue to hold on. Nagpromise nga ak o di ba? Hindi kami magiging
katulad ng ibang coup le. So I did all the initiative. I refused to let go.
I refused to believe the truth that is starting unf old before my eyes. Pero
nakakapagod din pala.
Nakakapagod din pala na ikaw na lang lagi ang gumag awa ng way para magkausap kayo.
Nakakapagod rin pala na feeling mo he doesn't care magkausap man kayo o hindi.
Nakakainsecure and I felt neglected.
Masakit sa dibdib.
Then it came to a point na sinadya kong hindi maki pagcommunicate sa kanya for a
week thinking that b y doing so, he would take the initiative pero na d isappoint
lang ako kasi he never did.
Tanga na kung tanga but I'm giving him excuses. I convinced myself that he is busy
with his training . I made myself believe all the lies that I've cre ated for him.
Another week had passed pero hindi pa din siya nak ipagcommunicate sa akin.
Nagsimula na akong kabaha n. Baka ano na ang nangyari sa kanya. Baka nawala ang
cellphone niya or baka nasira ang laptop niya.
Then nung pumunta ako kina Krizza, Tamako mentione d that he'd talked to Tamadao
the other night. I f elt devastated. Nagworry pala ako sa wala. Naghint ay ako sa
wala.
Hindi ko alam kung iiyak na lang ba ako or magwawa la. Nanghina ako. Humiga ako sa
kama ko.
Tama pala sila. Nagkakasira ang mga long distance relationship hindi dahil sa hindi
sila nagtry. I'v e tried everything pero dumarating din pala sa poi nt na mapapagod
ka din. Dadating din sa point na m apupuno ka. And right now.
I've just had enough.
Nanginginig ang mga kamay ko habang hawak ko ang c ellphone ko. Ng dahil sa
kakatawag sa kanya, lumub o ang cellphone bill ko. Pero baliwala sa akin kas i ano
ba naman ang babayaran ko kung maligaya nama n ako tuwing nakakausap ko siya.Sabi
nga nila happ iness has its own price.
I took a deep breath and calmed myself as I dialle d his number. It's 10PM and 1
hour lang ang differ ence ng oras ng Pilipinas at Japan.
But naka sampung ring na wala pa ding sumasagot sa cellphone niya. I tried again.
And again And again.
Until...
"Hello." Hindi ko mapigilang lumkas ang tibok ng p uso ko. My God boses pa lang
niya kinikilig na ako . Hindi ako agad nakasagot. Masyado ata akong naov erwhelm na
sinagot niya ang tawag ko.
"Hello!" Pero biglang nawala ang kilig nung marini g ko parang iritable siya. Did I
disturbed him? "Hello. D.."
"Yanyan!"He seemed surprise. Hindi ba niya alam an g number ko. Pero mas nasorpresa
ako sa sinabi niy a. He called me Yanyan. Hindi Baby or Yannie. Yan ang endearment
niya sa akin.
"I need to talk to you." Ang pathetic. Do I sound l ike I'm begging?
"Yanyan busy ako ngayon, may pasyente...." Busy? P ag sakin busy siya pero sa iba
may oras siya?
"Busy? Kelan ka pa ba hindi busy? We haven't talk for 2 weeks now and that didn't
seem to bother you ! " Nakakasama lang ng loob. After 2 weeks kaming h indi nag
usap sasabihin niya sa aking busy siya? F or God's sake. Ginagago ba niya ako?
"I'll call you later okay?" Ayan na naman ang later niya.
"Two weeks na akong naghihintay ng later mo. Or ra ther nung isang buwan pa.You
are's texting me. Kun g hindi kita tatawagan, hindi tayo magkakausap. Ku ng hindi
ako magtetext, hindi ka rin magtetext. Yo u don't have the initiative to text me
even just t o say hi!. Or kahit missed call man lang para mala man ko na nageexist
ka pa!" Tumataas na ang boses ko. Parang dam na lang ako na biglang nasira. Hind i
ko na macontrol ang emosyon ko.
"C'mon Yannie, please understand na hindi madali a ng trabaho ko dito." There is
impatience in his vo ice. Yun din ang pilit kong sinasabi sa sarili ko pero hindi
ko kayang paniwalain ang sarili ko. Dam n me for having doubts on him pero hindi ko
mapipi gilan.
"Ganun ba yun kahirap na kahit isang minuto, wala kang oras na magkusang tawagan or
itext ako?" Pini pigilan kong magstammer. Pinipigilan kong umiyak. So far ito ang
pinakamalalang away namin. Sa mahig it isang taon namin, this is the first time na
nag away kami ng ganito.
"Yannie, I love you but you're asking for too much ! Don't demand such things from
me." Nagpanting an g tenga ko sa narinig ko sa kanya. Paksyet lang. H indi ko
inaasahan na marinig yun sa kanya.
"Too much? Too much na yun sayo? Just a single tex t or call from you na hindi
pilit, too much na?" T umulo na ang mga luha ko. Ngayon alam ko na kung g aano ako
hindi kaimportante sa kanya. Too much? Am i Too much?
"Yan, look..." I cut him off. Hindi ko na kayang m arinig pa kung ano ang sasabihin
niya. Mas lalo la ng akong nasasaktan. If it's too much for him then I've just had
enough.
"No! You look. We've been together for more than a year now. We're almost living
in together for God 's sake. Pero may narinig ka ba mula sa akin? Did I demand
something from you? Hindi di ba? Kahit na gustong gusto ko nang malaman kung saan
ba patung o ang relasyon na ito hindi ako nagsasalita. Oo si nasabihan mo akong I
love but those are just words Tamadao. I don't have a security in this fucking
relationship. Kung iisipin nga talong talo ako. Na gpapakatanga ako ng dahil sayo.
AT pinipilit kong wag isipin na bed warmer mo lang ako and that you' re saying you
love me just so I would always be wi lling. Ni hindi mo naalala ang birthday ko
kung hi ndi sinabi nina Krizza at Tamako. You've even forg ot our anniversary at ni
hindi mo ako binati nung valentines day. May narinig ka bang reklamo or dem and
mula sa akin? Di ba wala?" Humikbi na ako. Hin di ko na talaga kayang pigilan.
Sobra sobra na! An g tanga tanga ko talaga.
"And now you're saying that I am demanding too muc h? Fuck you!" Tangna lang. I
don't deserve this. I really don't deserve this.
"Yanyan it's not like that. Look uuwi ako this wee kend." Mukhang nagpapanic na
siya pero parang wala lang akong narinig. I don't care what he feels an ymore.
Masyado akong nasasaktan ngayon.
"For what? Dahil nagalit ako? Kung hindi ba ako ma gagalit ngayon, uuwi ka ba?
Magtetext ka ba? Tataw ag ka ba? Kugn hindi ba ako nagkakaganito, magrere act ka ng
ganyan? Ni hindi mo alam kung ano na ang nangyayari sa buhay ko. Hindi mo alam
kung patay na ba ako o hindi!"
"We're talking everyday!" Everyday? Kelan? 2 months ago?
"Because I called you everyday! That's why! Becaus e I made sure na nakakausap kita
araw araw. Becaus e ayaw kong mapunta sa wala ang lahat ng pinagsama han natin. But
you know what Tamadao? You're right , this is too much and this ought to stop."
Piniki t ko ng mariin ang mga mata ko nung sinabi ko yun. Sa totoo lang
nanghihinayang ako. Sino ba ang hin di? Mahigit isang taon din yun. At napakasakit.
Bigla siyang tumahimik dahil sa sinabi ko.
"Just what do you mean by that Yanyan?"
"You know what I mean. Hindi ka tanga. Ako lang an g tanga. Just... ..thank you for
the good fuck!" I smiled bitterly. A smile that reflects how much p ain I'm into
right now. Ngiti na nagrereflect kung gaano kasakit na mawala sayo ang isang taong
pina gbigyan mo ng lahat lahat. na mas minahal mo kaysa sa sarili mo.
"You are not breaking up with me on the phone Yanya n!"
"Do you want me to go to Japan just to break up wi th you? I'm sorry I can't do
that. Mahal ang airfa re." I laughed bitterly. Ang kapal ng mukha niya. "I mean,
you just cannot end this relationship. Ya nyan!" There is panic and urgency in his
voice. Bu t right now. I don't really care.
"I can and I will." I said in a cold voice. Then I end the call and turned off my
cellphone. I can b ut I don't know how to deal with it.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Labing Tatlo
( p.1 of 6)
Dedicated to KristieMaeOtciasant. Maraming salamat sa magandang cover.
Kabanata Labing Tatlo.
Mabuti na lang talaga at hindi uso ang eyebag sa a kin. Kaya kahit halos hindi ako
nakatulog kakaiyak , hindi pabrin halata kasi wala akong eyebags.
I looked myself again in the mirror and I smiled t o myself nung makita kong okay
na ang itsura ko. A yan, hindi na halatang brokenhearted ako. Maganda na ulit ako.
Huhuhuhu.
5Am pa lang nagising na ako or rather bumangon na ako. Hindi naman kasi ako
nakatulog. Maaga akong p apasok kasi parang hindi ko na matatagalan ang con do ko.
Naaalala ko siya sa lahat ng sulok.
Kahit ang mga kalat nagreremind sa kanya. How my c ondo is always neat and orderly
when he is around kasi palagi siyang nagliligpit. Sobrang namimiss k o siya and
it's killing me that he doesn't feel th e same way.
I brushed away the sad thoughts. Tama na ito. Wala ng mangyayari sa akin kung siya
na lang ng siya an g iisipin ko.
Pero takte, hindi kaya magpapapiyesta si Sir JC ni to? 6AM pa lang at papunta na
ako ng office which is 15 minutes lang from my condo. Malamang magpapa pizza yun
kasi ang aga ko.
Binuksan ko na ang condo ko para lumabas tapos nil ock ko yung pinto. I was about
to walk towards the elevator when I saw him. Oo, him.
HIM.TAMADAO.
Nakatayo siya sa may gilid ng pinto ko. Medyo napa tagal ang tingin ko sa
kanya.Kung hindi ko lang na pigilan ang sarili ko, niyakap ko na siya. Pero da hil
naalala ko na nakipaghiwalay pala ako sa kanya kagabi, pinigilan ko ang sarili ko.
Hindi ko siya pinansin. Lalo lang kasing uminit an g ulo ko nung maalala ko kung
bakit andito siya ng ayon. That goes only to show na kayang kaya naman pala niyang
bumalik kung kelan niya gustuhin pero di niya ginawa. May oras naman pala siya pero
kahi t isang text or tawag hindi niya ginawa.
Nakakainis lang di ba? SO ngayon may time na siya?
Ngayon hindi na siya busy? Kasi nakipaghiwalay na ako. So dito na ngayon lalabas
ang mga phrase na 'I will do anything for you', 'I will cross oceans for you'.
Naglakad na ako papuntang elevator when I heard him .
"Yannie.." I stiffened. Nakakamiss ang boses niya. Paksyet! Miss na miss ko na
talaga siya.Hindi ko tuloy alam kung ano ba ang maramdaman ko. Maiinis ba ako or
paiiralin ko ang pagkamiss ko sa kanya.
"Mag usap tayo." He said in a commanding voice. Si ya na nga ang may kasalanan,
siya pa ang may lakas ng loob na mag utos. At ayaw ko pa naman ng inuut usan ako.
I've decided to ignore him kaya dumirets o alng ako ng lakad kahit na gustong gusto
kong lu mingon.
"Let's talk baby. Please..." Pakshet! Ang ganyang tono. SIno ang makakatanggi. When
he is using that tone halos nakikita ko na ang pagpapout niya. Kun g paanong
parang nagmamakaawa ang mga mata niya. G rrrrr!
I took a deep breath. OO ako na ang tanga. Ako na ang hindi siya kayang tiisin pero
kasi hindi rin n aman ganun kadali ang pagbyahe mula Japan papunta Pilipinas. I
have to give him credit dahil nakarat ing siya agad agad.
Ano ka ba Yanyan! Isipin mo nga. Pumunta lang yan dahil nakipaghiwalay ka sa kanya.
Kung hindi mo ba ginawa yun sa tingin mo magkukumahog yang pumunta ngayon? Baliw
ka na talaga. Oo nga siguro nababal iw na talaga ako. Kasi parang pati sa isip ko
may nagtatalo na.
"May trabaho pa ako." I said coldly. Hindi pwedeng ganito. Hindi pwedeng ganun
ganun na lang. And be sides kelan ba ako nakipagbalikan sa mga lalaking hiniwalayan
ko na? DI ba wala? Pag sinabi kong hiw alay na, hiwalay na talaga. Wala ng balikan
pa. An d Tamadao is not an exception.
"I'll call JC na hindi ka muna papasok ngayon."Ito na ba ang part na sasabihin na
niyang he would do anything for me?
"Wag moong pakialaman ang trabaho ko. The moment I broke up with you, nawalan ka
na din ng karapatan sa akin. And besides wala na tayong dapat pag usa pan. I made
everything clear last night. Saan ba s a part ng sinabi ko ang hindi mo
maintindihan?" Hi narap ko na siya. Nakikita ko ang pagod sa itsura niya. Pero bago
pa tumatak sa utak ko ang awa para sa kanya, I brushed it away.
Remember Yanyan, galit ka sa kanya. He had taken yo u for granted for the past
months.
"Hindi ako pumapayag na maghiwalay tayo!" Tiningnan niya ako.
"Hindi ko hinihingi ang permission mo. I just had enough and I want out. I've
realized that you are right. From the very start, tama ka. You are not t he right
guy for me. I deserve someone better." Ka hit ako nasaktan sa sinabi ko. Kahit ako
alam kong kasinungalingan ang sinabi ko. And I saw how my w ords pained him.
"Please...Yannie, don't make it hard for us. Andit o na ako. I'm sorry if, I wasn't
able to find time to communicate with you. Just don't break up with me." I
squared my shoulders. Tinigasan ko ang puso ko. "It's not hard Tamadao, and there's
no more us. Ca n't you see that I'm making things easier for you? I am doing you a
great favor. You no longer have a responsibility towards me. Wala na ding magdedem
and sayo ng kung ano anong bagay. You can do whate ver you want now."
"Yanyan!" OMG please don't say anything else. Baka bawiin ko ang sinabi ko.
This time it's much harder. Mas masakit at mas mah irap kaysa kagabi. Kasi ngayon
nakikita ko ang muk ha niya. How his eyes begged and how much I tried to control my
tears. Hindi ko na pwedeng i off na lang at tsaka ako mag iiyak. This time, I need
to walk away from him para hindi niya making lumuluha ako.
At sa tanang buhay ko, ngayon lang ako nakipaghiwa lay na sobrang bigat ng dibdib
ko. Na parang ang b igat ng bawat hakbang ko. Am I making the right decision?
I don't know?
Do i like it?
Of course not.
Pero bakit ko ginawa?
Because I wanted to prove to myself na importante p a rin ako para sa kanya.
Na magkakaroon ng impact sa buhay niya pag nawala a ko.
kasi kung importante ako sa buhay niya he would fin d ways to have me back.
Kung hindi niya yun gagawin, then maybe I am not th at important.
I know na masasaktan ako but I have to take that ri sk.
To be able to see my worth.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Labing Apat (
p.1 of 11) Thank you for the wonderful feedback.
Chapter 14
"Hahahaha! Hehehehe! Hihihihi! Hohohoho! Huhuhuhu! " Napatingin sa akin sila
Krizza, Ally at Corrs. T apos sabay silang umiling.
"She is insane! tsk tsk!" Tapos uminom si Ally ng iced tea. Buntis kasi yan eh kaya
bawal uminom ng alak. Ganun din si Krizza. Kaya kaming dalawa na l ang ni Corrs ang
umiinom pero si Corrs hindi pa na ubos ang nasa baso niya samantalang ako malapit
ng maubos ang dalawang bote ng vodka.
"No. She is just drunk." Sabi naman ni Corrs. Tapo s bumuntunghininga. "Tatanga
tanga kasi eh. Makiki pagbreak tapos maglalasing. Kung hindi ba naman sa ngkatutak
na adik!" Kita mo tong si Corrs. Walang concern sa akin. Ahuhuhu.
"She is drunk and brokenhearted. Poor girl!" Tapos umiling iling si krizza. Andito
kami ngayon bahay ko. Kagagaling lang kasi namin sa bar pero since may dalawang
buntis kaming kasama, hindi kami nagt agal doon kaya dito na lang sa bahay. Ang
aarte ka si eh. Kung nasa bar kami eh di nakikipagsayawan n a ako sa mga papables.
Eh di sana nakakita na ako ng boylet.
Eh di sana may kapalit na si Tamadao. Pero waley! Ito ako ngayon, nakikipagtitigan
sa mga kaibigan k o at sa mga halaman sa garden ng condo ko. AMpness to the
highest level.
"Pinagexplain mo na ba siya ng side niya Yanyan?" C orrs.
"Oo nga Yan, baka nagooverreact ka lang dyan!" Ove rreact? Kung sapatusin ko kaya
itong si Ally.
"Ang sabi nga niya busy siya. What the hell. For t he past months busy siya at wala
man lang oras par a itext or i missed call ako. What kind of reason is that?" I
snorted. Shit! Tinatamaan na ata ako. Nagdodoble na ang paningin ko eh.
"Kunsabagay kung ako magagalit din ako. Napakalame naman kasi ng excuse na yun!"
Si Ally ulit yan.
"Baka may ibang babae na dun kasi napakaimpossible talaga ng hindi niya
pakikipagcommunicate sayo. B aka may ibang kinabbusyhan?" Si Corrs. Napatingin ako
sa kanya ng masama. Pero...May point siya! Waa aaaaaaaaaaa!! Hindeeeeeee!!!
Kailangan ko na bang iburol ang psuo ko? "Corrs!" Saway ni Krizza kay Corrs.
"Hay naku Krizza, wag mo nang ipagtanggol ang baya w mo!" Bumuntong hininga na lang
si Krizza. Alam k asi niyang may point si Corrs. Kaya nga minsan lan g magcomment
si Krizza kasi ayaw niyang matawag na bias.
"Pero Yanyan, ikaw ba sigurado na sa pakikipagbrea k dyan kay Tamadao? Mamaya niyan
di mo kayanin!" N ilagok ni Ally ang isang basong iced tea.
"Paano kung hindi ka na niya hahabulin at totohani n ang pakikipagbreak sayo?"
Sarap batukan ni Corrs . Napakanega talaga nito.
"Bakit sa tingin mo ba joketime lang ang pakikipag break ko sa kanya? Sa tingin
niyo biro biro lang a ng lahat sa akin? Nasaktan kaya ako. Sa tingin niy o d ako
seryoso?" Suminga ako. Napa ewww silang ta tlo.
"OO" Sabay pa silang tatlo. Sa tingin talaga nila n agbibiro lang ako?
"Ang sasama niyo!" Pinagbabato ko sa kanila ang pea nut na nasa harap namin.
"Yan, naiintindihan kita kasi babae din ako. Pero sana kung hindi naman bukal sa
loob mo ang pakikip agbreak, at dala lang ng inis or galit mo, sana hi ndi mo na
lang tinuloy. Kasi papano na lang kung t otohanin ni Tamadao yun? Paano kung
babalik agad y un sa Japan?" Napaisip ako sa sinabi ni Krizza. Pa ano nga ba kung
hindi ako susuyuin ni Tamadao?
Ibig bang sabihin nun hindi talaga ako mahalaga sa kanya? Na may iba na siya?
Takte!
Magkakamatayan kami. Itaga niya yan sa bato!
Maya maya pa umuwi na din silang lahat. AT mag isa na naman ako sa condo ko.
Napapaisip ako sa mga p inagsasabi nila. Paano nga kung hindi ako suyuin n i
Tamadao?
Di ba ganun naman ang mga babae? Gusto ng palaging sinusuyo? Paano kung hindi niya
tatanggapin yun? Paano kung hiwalay na talaga kami for good?
At bakit parang nagsisisi ako na nakipagbreak ako? Ganun ko na ba siya kamahal? Na
hindi ko na kakay anin pag nawala siya?
Fuck!
Teka nga! Masyado namang nega ang naiisip ko.Dapat positive ang iniisip ko.
Paano kung susuyuin ako ni Tamadao? Patatawarin ko ba siya kaagad?
Siguro hindi muna. Siguro magpapakipot muna ako. K asi kung mahal talaga niya ako
gagawin niya ang la hat para hindi kami magkahiwalay. Tama!!!
Tumayo na ako at kinuha ang cp ko sa kwarto. Nakit a kong tadtad ito ng missed
calls and text message s from Tamadao.
120 missed calls. 50 messages. Lahat galing sa kany
a.
Pagkakita ko pa lang kinilig na ako. Nung mabasa k o puno ng sorry, i love you, at
mga explanation an g laman. lalo akong kinilig.
Pagdating talaga kay Tamadao, ang babaw ko! Ewan k o ba! Natamaan nga ata ako ng
sobra sa kanya kasi lahat ng hindi ko kayang gawin para sa ibang lalak i dati
nagagawa ko pagdating sa kanya.
Don't get me wrong ha! Baka sabihin niyo ang emo k o last chapter pero ngayon
kunting text lang kinik ilig na ako. Kunting missed call lang lumalambot n a ako.
Pero anong magagawa ko? Hindi ko kayang pigilan an g kilig. Hindi napigilan kung
bigla man nalusaw an g galit ko. Oo nasakatan talaga ako sa pag iignore niya sa
akin these past months pero bumalik naman na siya di ba?
Easy to get na ba ako pag ganun? Easy to get na ba ako kung hindi ko kayang
magpakipot kay Tamadao? Wala na ba akong pride pag ganun?
Pag nagmahal ka ba importante pa ang pride?
Ewan ko!
Brain: Oo naman! Last chapter is all about your wo rth. Ngayon, kung bigla mo na
lang siya patatawari n paano mo pa makikita kung importante ka nga sa k anya? Think
about it.
Heart: Hindi na importante ang pride kaya nga may tinatawag na unconditional love
eh. Kaya nga kung mahal mo ang isang tao tatanggapin mo kung ano man siya. Despite
his flaws and shorcomings.
Brain: Unconditional love? Oh c'mon. Paano mo masa sabing unconditional love? Eh sa
sinabi mo pa lang may kondisyon na. Ang salitang 'kung' ay isang ko ndisyon na.
And tao lang si Yanyan, acceptable na maghanap siya sa taong mahal nya kasi may mga
expe ctations siya na kailangan i meet ni Tamadao at si empre kung hindi mamemeet
yun madidisapoint siya a t masasaktan.
Heart: Yan palagi ang rason mo. Kesyo tao lang si Yanyan. Binibigyan mo na agad ng
limitasyon ang ka kayahan niyang magmahal. Pero kung tutuusin kung h indi niya
iisipin ang pride, kung hindi siya mag e expect, hindi siya masasaktan. Kung hindi
siya mag iisip ng kung ano ano hindi siya masasaktan .
Brain: Siempre kailangan niyang mag isip para hind i siya maging tanga! Para saan
pa ang utak kung hi ndi siya mag iisip? Kaya maraming tanga sa mundo k asi puso ang
pinapairal! Hindi nag iisip ng maayos . Kaya maraming nagsusuicide kasi hindi nag
iisip na mahalaga ang buhay para sayangin lang dahil sa isang tao. Masyadong
nagpapadala sa emosyon. Palag ing puso ang pinapairal. Parang mga tanga lang! Hi
ndi man lang naisip ang rason kung bakit nasa itaa s ang utak. Palaging puso ang
iniisip, palaging em osyon.
Heart: Aba! At bakit ako ang sinisisi mo? Excuse m e! Baka nakakalimutan mo na ang
utak ang nagpaproc ess ng lahat ng emosyon na nararamdaman ng isang t ao. Baka
nakakalimutan mo na ang amygdala ay bahag i ng utak na siyang nagpaprocess ng lahat
ng emosy on na nasesend ng signal kung ano ang dapat ireact sa mga bagay
bagay.Kaya dapat hindi 'I heart you' , dapat 'I amygdala you'. Bwahahahah. Ang
sagwa.
Brain: Eh bakit ka sagot ng sagot hindi ka naman pa la involve?
Heart: Wala lang. Palagi na lang kasi akong sinisi si. Wala naman akong kasalanan.
Palagi na lang sin asabing 'Bwisit na Puso yan' o kaya 'Ang tanga ng puso', when in
fact, wala naman akong pakialam dya n. Dapat ang sinasabi nila 'Ang tanga ng utak
ko'. Kaya nga may tinatawag na emotional intelligence eh. You have to think what
to think para ma manage mo ang emosyon mo. Tsk tsk. ANg tangang utak. Brain: Aba!
Aba! Hoy amygdala! Halika ka nga dito!
Amygdala: Pwede ba!? tumigil kayo! Nacoconfuse ako!
Tssss.
Lol! Ang haba ng sagutan ng puso at isip ko at tot oo yung sinabi ni Amygdala.
nacoconfuse talaga ako .
Patatawarin ko na ba agad si Tamadao or pahihirapan ko pa ng kunti?
Nasa ganun akong pag iisip nung may nagdoorbell. H indi ko alam kung bakit biglang
bumilis ang tibok ng puso ko.
Sino na nga ulit ang nagsabi na hindi involve ang h eart?
Habang papalapit sa pinto lalong bumibilis ang tib ok ng puso ko. Takte! hindi daw
involve pero paran g nagwawala siya. Kagagawan ba yan ni Amygdala?
At nung buksan ko ang pinto halos lumukso na ang pu so ko.
In front of my door I saw Tamadao standing. I am e xpecting na siya ang
nagdodoorbell at dapat hindi na ako magulat kasi alam ko naman na siya ang nagd
odoorbell pero nagulat pa din ako. He literally to ok my breath away looking so
handsome in his white jacket and a pink shirt underneath. Napanganga na lang.
Kaninang umaga haggard siya pero ngayon kahit mukh ang malungkot pa rin siya hindi
na siya mukhang wa lang tulog at ang pogi pogi ng boyfriend ko! My Go d!
Correction. Ex boyfriend.
Pero hindi matanggap ng isip ko ang ex-boyfriend na salita.
"Baby..." nagsusumamo ang boses niya. Pati ang its ura niya. "I'm sorry. Alam kong
malaki ang pagkuku lang ko pero please give me another chance." Nakat ulala lang
ako sa kanya. Bakit ba hindi ako masana y sanay sa kapogian niya?
"Yannie, baby please...gagawin ko ang lahat wag ka lang makipaghiwalay sa akin.
I'm really sorry." N amumula na ang mukha niya at nakita kong may parat ing na tao
kaya pinapasok ko muna siya sa unit ko. Nakakahiya naman na dito kami sa labas ng
pinto m agdadramahan di ba. Umupo kami sa sofa. Magkahiwal ay. Hindi ako tumabi sa
kanya. Sabi ng utak ko kas i wag akong tatabi baka daw kasi bigla akong sungg aban
at bigla akong bumigay.
Ilang minuto kaming tahimik. Nagpapakiramdaman lan g kami. Minsan sabay pa kaming
bumuntonghininga. "Yan..."
"Tamadao...hindi ganun kadali. Nasaktan ako. Nabal iwala ako." Mahina kong sabi.
Hindi ako makatingin ng diretso sa kanya. Nakakatakot talaga. Nakakata kot na baka
hindi ko kayang pigilan ang sarili ko. Grabe lang ang epekto niya sa akin.
"Kung kaialngan kong tumigil sa pag aaral para hin di ka makipagbreak sa akin
gagawin ko Yanyan. Kung kailangang hindi na ako bumalik sa Japan, gagawin ko wag
ka alng makipaghiwalay." Tumingin ako bigl a sa kanya.
"Hindi ko sinabing itigil mo ang pag aaral mo." Al am ko kung gaano kaimportante sa
kanay na matapos ang pag aaral niya. Alam ko kung gaano kaimportant e sa propesyon
niya ang certificate na makukuha ni ya doon.
"So makikipagbalikan ka na sa akin?" Hopeful ang ka nyang mukha.
Ano ka ba Yanyan. Magpakipot ka nga ng kunti. Hind i dahil sa hopeful ang kanyang
mukha eh bibigay ka na.
"Gagawin ko ang lahat ng gusto mo, hindi ka lang m akipagbreak. Kahit ano Yanyan!
Sabihin mo lang. Ka hit itanan pa kita ngayon." Nanlaki ang mga mata k
o.
"Tamadao, gusto ko lang naman...."pero hindi ko na natapos ang sasabihin ko kasi
bigla siyang tumayo at pumunta sa harap ko.
"Gusto mong magstriptease ako sa harapan mo para ma patawad mo lang ako?"
O________________O -ako yan Striptease?
Tamadao?
Parang bigla nagstop magfunction ang isip ko. Napal unok ako.
Nagwawala si Amygdala. Masyado siyang excited.
Images of Tamadao sexy dancing in front of me whil e removing all his clothes
played on my mind. Napa lunok ako ulit. Nanuyo ang lalamunan ko.
Gusto ko lang naman sabihin na ang gusto ko ay mag karoon lang siya ng time sa
akin, okay na ako.
Inalis niya ang jacket niya and I can see the cont ours of his body sa fitted na
pink shirt niya. I h ave never seen a guy looked so sexy in pink until now.
My Gahd!! Nawala ata lahat ng nainom ko! Kasi pinag papawisan ako.
Siguro saka ko na yun sasabihin.
Pagkatapos niyang sumayaw.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Labing Lima (
p.1 of 8) Labing Lima
Tawa ako ng tawa sa ginawa ni Tamadao. Hindi siya nagbibiro nung sinabi niya yun.
Nagstrip tease siy a kahit walang music. Sa harapan ko.Nanlalaki na a ng mga mata
ko. Takte lang.
Nung nahubad na niya ang shirt niya, hindi ko mapi gilan ang tawa ko. Hindi ko
inakalang gagawin niya ang ginagawa niya ngayon.
"Nakakahiya tong ginagawa ko" Sabay giling. Wahahah aha.
"Yannie, baby, bati na ba tayo?" Giling ulit. Takt e kunti na lang maglalaway na
ako. And my hands ar e itching na hawakan ang dibdib niya pati ang abs niya.
Pinilit kong maging serious ang mukha ko. Pero hin di ko alam kung ang itsura ko ba
ay nakangisi na n akangiwi o nakangiwi na nakangisi. Ewan ko. Ang hi rap kasi
pigilin ng tawa.
"Hindi! Galit pa din ako sayo!" Wahahaha. Ano ba! Pang itaas pa lang ang nahuhubad,
bati na agad? Hi ndi pwede! Whahahaha. Giling giling palapit sa akin. Wahahahaha.
"Galit?" Sabay hinawakan ang button ng jeans niya.
Napalunok ako.
"Eh bakit nakangisi ka?" Nakatayo na siya sa harap an ko. Na-unbutton na niya ang
jeans niya at ang m ga kamay niya hawak na ang zipper. Hindi na maalis ang tingin
ko sa kamy niya. Feeling ko umiinit na ang buong unit ko.
"Ganito talaga ako pag nagagalit, nakangisi!" Waha haha! C'mon, D! Take it off!
Nagsusumigaw na si Br ain, nakikichorus sina heart at amygdala. Take it off! Take
it off!
He pulled down the zipper of his jeans. Napalunok ulit ako ng di mabilang na beses.
Paksyet! Nakanga nga na lang ako. O
M G!
He is gonna take it off!
Pero hindi na niya nahubad ang pantalon niya. Inst ead yumuko siya and claimed my
lips. I was caught off guard but nonetheless, parang automatic ang re sponse ko. I
tasted his lips and it feels like hom
e.
Ngayon ko lang naramdaman kung gaano ko namiss ang mga halik at yakap niya. Ang
angas kong makipag b reak, ni hindi ko naisip na hindi ko na mararamdam an ang mga
halik at yakap niya pag tinotoo niya an g break up.
Ramdam ko din ang pagkamiss niya sa akin sa mga ha lik niya. Halos maubusan kami ng
hininga. I clung to him tighter and he deepened the kiss.
A sound of protest came from my lips nung tinigil n iya ang paghalik sa akin.
"Hindi pa din tayo bati?" Ang lapit lapit pa din n g mukha niya. Ang his breath is
fanning my face nu ng nagsalita siya. His eyes are still focused on m y lips. I
looked at his lips. I wnat to taste it a gain. Adik na kung adik pero di ko
mapigilan ang s arili ko.
"Hindi!" Parang walang lakas ang pagkakasabi ko nu n and I unconciously moistened
my lower lip. Nakit a ko siyang lumunok?
"Ganun?" Lumalapit ng lumalapit ang mukha niya sa mukha ko. "Would you mind if we
continue our fight at your bed?" Hindi na ako naka uu or nakahindi.
But I couldn't agree more. In fact pwede namang sa sofa na lang kami mag away.
Wahehehe.
________
Tinanghali ako ng gising. Ang tagal kasi ng away n amin kagabi. Kahit tapos na ang
isang away gusto n iya mag away kami ulit. Kaya napuyat ako kakaaway namin.takte
ang landi ko!
Bati na ba kami? Oo naman! Ikaw ba naman sayawan a t awayin ng awayin sa tingin mo
magagalit ka pa? L angya!
Medyo napasimangot ako nung paggising ko, wala na siya sa tabi ko at hindi ko rin
siya nakita sa din ing room at sa buong condo ko.
Ano yun? Hit and run? Magagalit na sana ako nung ma y nakita akong note sa may ref.
Baby,
May aasikasuhin lang ako. Let's have dinner later a t ____________. 6pm. I'll fetch
you.
I love you.
D.
Napangiti na lang ako. Ang sweet talaga niya. Nagb ihis na ako at pumunta ng salon.
Siempre kailangan kong magpaganda. Aba! Ngayon lang ulit kami magda te simula nung
nag aral siya kaya kailangan kong m agpaganda.
By 6PM nga, dumating siya sa condo ko para sunduin ako. Nagngitian lang kami pero
may napansin ako s a ngiti niya. parang tense na ewan. Hinayaan ko na lang kasi
baka guni guni ko lang yun.
Nakarating kami sa isang fine dining restaurant at kuamain na kami. Nag uusap
naman kami pero parang tense siya. Tapos patingin tingin pa siya sa akin . Ilang
beses ko ngang tinanong kung okay lang ba siya at okay naman daw siya pero yung
ngiti niya h alatang pilit. Ano ba ang problema niya?
Nung tapos na ang main dish namin, nagpaalam siya na magCR. Naiserve na ang dessert
pero hindi pa di n siya bumabalik. Saan na kaya pumunta yun? At bakit kakaiba ang
kilos niya?
Maya maya nagpalakpakan ang mga tao. May apat na p apable na umakyat sa stage. AT
nagsimulang kumanta . Shocks! Ang popogi naman ng mga nilalang na to.
Tae. Ang landi ko.
The first day that I met you
I think I always knew
That you were meant to be the one
And then the feeling grew
With God and friends my witness
Our love will never die
I take the gift you gave me
Don't need to question why
Habang kumakanta sila, napapanganga ako kasi tumit ingin sa akin yung kumakanta. Eh
ang lapit kaya ng table namin sa stage. Shucks talaga!
Tapos laking gulat ko nung may lumabas na isa pang lalaki sa stage at siya na ang
sumunod na kumanta .
For all the faults I'm made of
For all the wrongs I do
I'm not asking you to judge me
Just be true
Hindi niya inaalis ang tingin niya sa akin habang kumakanta siya. Ano ba! Kung pogi
yung apat mas po gi ang pang lima. Paano hindi magiging pogi eh boy friend ko yan!
Ano na namang gimik yan Tamadao? Ba kit ganyan ka kung magpakilig?
Habang kumakanta siya, lumalapit siya sa akin. Lum alakas ang tibok ng puso ko.
Hindi din niya inaali s ang titig niya sa akin. At napakaseryoso ng mukh a niya.
All of me
Is what I give to you
And everything I have
I wanna share with you
And with this ring
For all eternity
I make this vow
When I give you all of me
Nung magkaharap na kami he offered his hand at pin atayo ako. Kumakanta sa pa din
siya. AT parang nab ibingi na ako sa lakas ng tibok ng puso ko.
This life is short and precious
A one way ticket ride
I thank you for the journey
I know you're on my side
And we are only here once
I'm glad we shared this day
Of knowing something special
That will never go away
For all the faults I'm made of
And all the wrongs I do
I'm not asking you to judge me
Just be true
Bakit parang feeling ko kinakasal na ako? Napakaov erwhelming ng ginagawa niya.
Hindi ko alam kung sa an ko ilalagay ang saya na nararamdaman ko ngayon. We are
dancing while he si serenading me. Langya!
Pero kinikilig ako ng sobra.
All of me
Is what I give to you
And everything I have
I wanna share with you
And with this ring
For all eternity
I make this vow
When I give you all of me
All of me
That's what I give to you
And everything I have
I'm gonna share with you, yeah
And with this ring
I give for all eternity
My love
I make this vow
Nagulat na lang ako nung lumuhod siya bigla sa har apan ko. Hindi ko alam ang
gagawin ko kasi kahit p apano alam ko na ang patutunguhan ng lahat ng ito. Parang
naluluha ako na ewan.
All of me
Is what I give to you
And everything I have
I wanna share with you
And with this ring
For all eternity
I make this vow
When I give you all of me
I give you all of me
May kinuha siya sa coat niya na isang maliit na bo x and nanlaki ang mga mata ko
when he opened it.
"Nung sinabi mong, you've had enough, doon ko nare alize na hindi ko kayang mawala
ka. Yanyan, will y ou marry me?" Hindi ako makapag salita. Parang hah agulgol ako
pag nagsalita ako.
"Ahmmm ahmmm..." Sino ba naman kais ang hindi magug ulat sa pinaggagawa ni Tamadao?
"Baby naman! Nagstrip tease na ako sa harap mo. Pa kasalan mo na ako. Panagutan mo
naman ang kahihiya n ko. Please!" Napatawa ang mga tao pati na din ak o pero
umiiyak ako. Iannounce ba yun sa harap ng l ahat. Sira ulo talaga.
Hindi pa ako nakasagot, Sinuot na niya ang singsin g sa daliri ko. May karapatan pa
ba akogn tumanggi ?
"Yes. OO na! Nakakahiya naman sa puri mo!" Tumayo na siya at niyakap ako. Umiiyak
ako sa balikat niy
a. Yiningnan niya ako sa mga mata and dried my tears.
"I love you D."Maluha luha kong sabi.
"I love you more Yannie." Napapikit na algn ako whe n he lowered his head and
claimed my lips.
I am overjoyed.
Hindi ako makapaniwala.
Engaged na kami.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Labing Anim (
p.1 of 6) Labing Anim
Parang nakalutang ako sa clouds. Feeling ko ang ti ngkad tingkad ng mundo. Ikaw ba
naman ma engage sa lalaking pinapangarap mo.
Inspired na inspired ako sa trabaho. At nakagawa n a ako ng plano ng magiging bahay
namin. OO na, ako na ang excited! nagsisimula na din akong umasikas o ng kasla
namin. Ni hindi ko namalayan na isang b uwan na ang lumipas mula ng bumalik si
tamadao sa Japan.
Napagkasunduan namin na magpapakasal kami pagkatap os ng pag aaral niya. In 5
months time, I will be Mrs Yanyan Sia. Shet! bagay na bagay lang! Napangi ti ako ng
malaki!
"Hoy adik! Isang buwan ka nang engaged pero ganyan ka pa din!" Nginitian ko lang
si Jane. Iniling na lang niya ang ulo niya.
"Yes Jane?" Mabait na din ako sa mga tao. Hindi na ako nang aaway. Hindi na rin
ako nagtataray. kunt i na nga lang magiging saint na ako! Wahehehehe.
"Ikaw daw ang umattend dito sabi ni Sir JC." Binig ay niya sa akin ang isang
brochure. Tungkol ito sa conference na gaganapin sa Japan. Ang bait bait t alaga
ni Sir JC. Alam kasi niyang andun si D, kaya ako ang ipapadala niya.
I love you Sir JC. Hindi man ikaw ang makakatuluya n ko, but you will always be in
my heart. Hahaha. Naks!
Hindi ko sinabi kay D ang tungkol sa conference. G usto ko kasi siyang sorpresahin.
Alam ko naman kun g saan siya nagaaral at nagt-training. 3 days ang conference. And
sa tatlong araw, tiniis ko na hind i makipagkita kay D. Anyway, nagleave naman ako
ng 5 days sa office pagkatapos ng conference para na man may quality time kaming
dalawa.Ahehehe.
Pagkatapos na pagkatapos ng conference, dumiretso ako agad sa hotel na tinutuluyan
ko para magcheck out. Alam ko naman na hindi papayag si D na maghoh otel pa ako
samantalang may apartment naman siya d ito.
After kong mag check out, pumunta na ako sa lugar kung saan siya nagttrain. Sobrang
excited ako. Par ang naiihi na ako sa sobrang excitement. I am prac tically
fidgeting habang nasa taxi pa alng ako.
Pagdating ko sa lugar I ask kung saan ko pwede mak ita si D pero sabi nung
receptionist nasa training pa sila and it would be finished after an hour. B
abalik na lang daw ako but I insist on waiting. Is ang oras lang naman na
paghihintay.
Hindi ko alam na ganun pala katagal ang paghihinta y lalo at excited ka. Naghintay
ako sa may lobby a t halos maubos ko na ang lahat ng magazine na hind i ko naman
maintindihan kasi mostly are in Japanes
e.
Then came a bunch of Doctors. They are all wearing a white coat and chatting to
each other. I looked at them excitedly. Hoping for a glance of Tamadao . My smile
is plastered on my face. Tiningnan ko p a ang sarili ko sa salamin to make sure
that i sti ll look good after an hour of meeting. I was apply ing a lipgloss when I
saw him.
And I saw her.
They are both walking side by side. Nakapulupot an g braso nung girl sa bewang niya
habang nakaakbay siya sa girl.
I was shocked. Who wouldn't be shocked, seing your fiancee na may inaakbayan na
ibang babae. And my heart contracted when he pulled her to him and the girl
grinned and he grinned back. Parang may sumasakal sa dibdib ko.
Pakshet!
Akala ko ba ako ang mang susupresa? Bakit ako ata a ng nasorpresa?
Then it happened before my eyes. Nung malapit na m alapit na sila sa akin. The girl
stopped in front of him and pulled his head towards her.
She kissed him. On the lips.
Napasinghap ako but I immediately covered my mouth para walang sound na lumabas.
I must be on denial. Kasi alam kong yung babae ang nanghalik and I was expecting
na itutulak niya an g babae.
But I was disappointed when he put his hand at the girl's waist and kissed her
back. Yes, he kissed her back.
And they are both kissing in front of me.
Torridly.
I must be a masochist kasi hindi ko inaalis ang ti ngin ko sa kanila. Yung iba
umiiwas ng tingin. Per o ako, hindi ko maalis ang titig ko. Gustong gusto kong
saktan ang sarili ko. Ni hindi ako makaiyak.
Damn it!
"Tamadao" Hidni ko alam kung saan galign ang boses ko. Hindi ko inakala na may
lakas pa akong magsal ita. And even the mention of his name hurts me.
"Yanyan!" Bigla siyang napalayo sa babae.Nanlalaki ang mga mata niya. Nakatingin
lang siya sa akin. It must be a good thing that I am wearing a shade. At least
hindi niya makikitang namumuo na ang luh a sa mga mata ko.
Tiningnan ko ang babaeng kahalikan niya and I saw h er smirked at me. I ignored
her. So she must be the reason.
Would you believe it?
Ang tanga tanga ko!
I gathered all my strength and smiled at him bitter ly.
"Dr. Sia, I've waited for you for an hour just to say hi! Fancy seeing you here,
Dr. Sia." My voice is void of any emotion. Feeling ko naging manhid a ko bigla.
Then I walked out. Narinig ko pang tinatawag niya ako pero I ignored it. The girl
even asked him who i am. Pero hindi siya nagsalita.
Hindi ako tumakbo. Naglakad lang ako. Feeling ko d in kasi, wala akong lakas na
tumakbo pa. Then I st opped para maghintay ng taxi.
I then felt him hold my hand na may hawak ng lugag ge ko. Dapat nag iiyak na ako.
Pero hindi ako maka iyak. Ang sakit sakit lang kasi na masaksihan mo a ng
kataksilan ng taong pinagbigyan mo ng lahat. Ng lahat lahat sayo.
"Yannie..." I ignored him.
Not again!
Never again would I allow myself to be like this.
Nakakita ako ng isang taxi and I hailed it. I felt him tightened his hold on my
wrist.
"Mag uusap tayo. Please..." Hindi ko siya pinansin . I yanked my hand nung tumigil
ang taxi sa harap ko. Ano pang kasinungalinagn ang pag uusapan namin?
Agad agad akong pumasok sa taxi and locked it. Sin abi ko sa driver kung saan ako
pupunta. Hindi ako lumilingon kay Tamadao.
I heard him called my name when the taxi drove away .
Doon unti unting tumulo ang luha ko. Kusa lang siy ang tumutulo. Ni hindi ko
magawang humikbi. Tulo l ang siya ng tulo at pahid lang ako ng pahid.
Yes, I may have his ring,
but I don't have his heart.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Labing Pito (
p.1 of 6)
Nakakaoverwhelm ang comment last chapter. 99 comme nts pero hindi pa 24 hours
posted yung chapter. Na aaliw ako kasi gusto niyo nang palitan si Tamadao. Pero
pasensiya na kayo dahil sa kanya ang kwento na to. Di siya pwedeng palitan. Labing
Pito
Simula nung sumakay ako ng taxi papuntang airport, hanggang eroplano, hanggang sa
makarating ako sa Pilipinas, at hanggang sa condo ko hindi na tumigi l sa pagtulo
ang luha ko. Hindi ako humihikbi.
Kusang tumutulo lang siya. Hindi ako iyakin na tao . I seldom cry pero hindi ko
alam kung bakit pagda ting kay Tamadao kusang tumutulo na lang ang mga l uha ko.
Gusto atang ma dehydrate ako. Ang dami ko nang tissue na nasayang. Sa totoo lang
ayaw ko nan g umiyak. Pinipigilan kong umiyak pero ayaw paawat sa pagtulo.
Nasabi ko na bang hindi ako emosyonal na babae? Sa totoo lang ito ang unang beses
na umiyak ako ng g anito ng dahil sa isang lalaki. I was always a jol ly person,
happy go lucky and I never take life se riously. Until now.
How could one person make you so happy and sad at the same time? How could a person
bring out so muc h emotions from you?And those emotions suck. Ayoko ng ganitong
pakiramdam. Ayokong nagiging iyakin a ko pero hindi ko mapigilan. Ayokong
maramdaman ang ganitong sakit pero may choice ba ako? Ginusto ko bang ang
nangyari? Ginusto ko bang pagtaksilan ng fiancee?
At tatlong araw na akong ganito. Tatlong araw simu la nung manggaling akong Japan
at hindi pa ako lum alabas ng unit ko. Nagkulong ako. And as expected, nagsuguran
sila sa akin. But, hindi ko sila hinar ap lahat. I locked the door from the inside.
Walan g makakapasok. Hindi ako nagpapakaemo. Gusto ko la ng ng panahon para mapag
isipan lahat.
I also found out na bumalik si Tamadao. Krizza bee n bugging me kung ano daw ang
nangyari at napauwi bigla si Tamadao. Sobrang busy ang cellphone ko at naririndi
ako sa landline kasi ring ng ring kaya hinang ko. Ayaw kong makaharap kahit na sino
at this time.
On the 3rd day, hindi na ako lumuluha, but the ach e in my chest is still there.
Siguro nagdry na ang tear glands ko. I pick up my cellphone and opened it. Inioff
ko kasi eversince he returned hindi na niya tinantanan ang cellphone ko.
The moment I opened my cellphone pumasok ang mga me ssages and it suddenly rang.
Krizza is calling.
I decided to answer her call. Ilang araw ko na din silang pinagtataguan. "Hello!"
Namamalat pa ang boses ko.
"Oh My God! Finally, you answered our calls! What the hell happened? Tamadao
suddenly went home, we can't contact you and the guards won't allow us to enter
your unit! Anong nangyari Yanyan? Kunti na lang at papatayin ko na ang guard ng
building niyo ."Napangiti ako sa mga sinasabi ni Krizza.
"Kre, I told them that i won't be allowing visitor
s. Sinusunod lang nila ang sinasabi ko."
"kahit kami?" I can sense the hurt in her voice. K ung ikaw ba naman ayaw papasukin
sa condo ng kaibi gan mo, what would you feel? "I wanted to be alone. Gusto kong
mag isip."
"But why? Ano ba ang nangyari? Ayaw din magsalita ni Tamadao. Ano ba ang nangyari
sa Japan?" I can s ee that they are still clueless. And I'm thankful. Gusto kong
ako ang magsabi sa kanila.
"Ang tsismosa mo talaga Kre! Don't worry, lahat ng intriga at tsismis, sasagutin
ko sa pagbabalik ng ....The Buzz! Wahahaha" Ang hungkag lang ng tawa k
o. Parang adik lang talaga ako.
"Ang adik mo!" Tumawa lang ulit ako ng walang feel ing. Tumawa din si krizza pero
biglang nagseryoso siya.
"Yan, if you have a problem, alam mo naman na andi to lang kami di ba? Hindi mo
kailangang solohin. A ndito naman kami nila Ally at Corrs." Sumakit ang dibdib ko
sa sinabi ni Krizza. She's right. Pag ma y problema sila, sa akin sila pumupunta.
Naging ta mbayan na nila ang condo ko.
I've been the one who's always strong. yung palagi ng nagbibigay ng advice. Yung
nagpapatawa sa kanil a kapag malungkot sila. Ang kasama nila sa bar pag may
problema. Isang text lang or tawag, andun pal agi ako.
I've always been the one who have a strong heart an d a candid spirit.
Pero paano na ngayon? Nagkadurog durog na ang puso ko.
"I know Kre. Thank you so much. Pero kaya ko pa na man eh." I suppressed my sob
pero hindi ko napigil an ang luha ko. Akala ko ba naubos na? "Don't worr y, k-aya
ko pa to." A sob escape. Parang sarili ko ang sinasabihan ko na kaya ko pa.
Pero kahit hindi ko na kaya, kailangan kong kayanin .
"Yanyan!" There is panic in Krizza's voice. Alam k ong narinig niya ang paghikbi
ko.And I know that s he's worried. I tried to calm myself.
"Don't worry about me Kre, I'll be fine. Tatawagan ko kayo bukas. May aasikasuhin
lang ako. I'll cal l you." Then I hanged up the phone. Hindi ko na hi nintay na
magsalita siya. Hindi ko na kasi kayang pigilan ang hikbi ko.
Ilang beses kong sinabihan ang sarili ko na kumalm a pero lalo lang lumalakas ang
mga hikbi ko. My bo dy is rocking dahil sa pag iyak. Parang doon ko bi nubuhos ang
lahat ng sakit na nararamdaman ko.
Tinigil ko na ang pagpipigil ko na umiyak. I just cried my heart out. Sitting on my
garden. Humagulg ol ako. Hindi ko na din pinahiran ang mga luha ko. Hinayaan ko na
lang ang sarili kong umiyak ng umiy ak. i give up trying to be strong.
I embraced the pain.
Hindi ko alam kung gaano katagal. Pero napagod din ako. Tumigil din sa pagtulo ang
mga luha. Nawala din ang mga hikbi. Sabi nga, life has a way of hea ling itself.
I looked at my cellphone na ngayon ay naka off uli
t. I opened it, ignored the messages and type...
"Let's talk tomorrow, Met me at Where_do_broken_hea rts_go restaurant at 6PM."
Then I pressed send. And a tear fell from my eyes.
Masakit but....
I now have to accept the fact that my life, doesn't start and end with him.
A/N: Kayo na! Kayo na ang wagas kung makacomment. 103 comments as of published
time 12:15PM. Maramin g salamat po.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Labing Walo (
p.1 of 5)
Labing Walo
Nakarating ako sa resto 15 minutes earlier. Pero n agulat ako kasi pagdating ko
andun na si Tamadao. Pagkatapos ko kasing magtext sa kanya, tumawag siy a pero
hindi ako sumagot. Hindi pa ako ready na ma kausap siya at gusto ko pag nagkausap
kami, yung h arapan.
Pumunta ako sa table na inuupuan niya and he stood up upon seeing me at inihila
ako ng upuan. Ang aw kward ng atmosphere pero ano ba ang ineexpect ko? Na okay lang
ang lahat when in fact nagdurugo pa r in ngayon ang puso ko?
"Thank you for coming." Hindi ko aam kung saan ko nakuha ang lakas ng loob ko. At
ang lakas na magsa lita na hindi pumipiyok.
"Yannie..." He attempted to hold my hand na nasa t aas ng mesa pero inalis ko
kaagad ang kamay ko. Oo natatakot ako. Natatakot ako na baka pag nahawaka n na
niya ako, makalimutan ko ang rason kung bakit ako andito.
"Mag order na tayo." Tumango na lang siya at we ca lled the waiter. Tapos wala pa
ding nag uusap haba ng naghihintay kami ng pagkain, hanggang sa makaka in kami. I
guess, both of us doesn't want to spoil the dinner. At least not yet. Kumain ang
kami han ggang sa matapos pati ang dessert.
"Makikinig ako sa reasons mo." SIguro naman may ra son siya kung bakit niya ginawa
yun. Oo galit ako. Oo nasaktan ako. But everyone deserve to be heard . Everyone
deserve to expain their side. At binibi gyan ko siya ng chance ngayon and the fact
na gust o kong malaman ang dahilan niya. And besides, hind i na kami bata. Hindi na
kami bata na makikipagbre ak na lang agad agad without hearing the side of t he
other party. We are mature individuals and we h ave to act our age.
"I'm sorry." Yumuko siya at tiningnan ang dessert niya na halos hindi pa
nangalahati. "I wouldn't ma ke excuses for what I've done. I admit nagkasala a ko.
I was tempted. I wasn't strong enough to resis t it. I'm sorry." Napangiti ako ng
tipid. I know i t was a bitter smile. At ang mahirap pa, mahirap p igilin ang luha.
God, mas masakit pa pala na marin ig mula sa kanya ang katotohanan. Mas masakit pa
p ala na inamin niya sayo na niloko ka niya.
Pero siguro nga mas mabuti na inamin niya kesa gum awa pa siya ng mga
kasinungalingan na alam kong hi ndi ko naman papaniwalaan.
Nakatinginan kaming dalawa. His eyes are begging a nd mine are emotionless. Ngumiti
ako sa kanya but a tear escaped my eyes. I immediately brushed it.
"Alam mo ba na mahal na mahal kita? That i am will ing to give up everything for
you? Kahit ang sakit sakit na tinitiis ko. Kaya nga hindi ako nagdedem and ng
kahit ano sayo because I'm scared that if I do that, I would drive you away. Kaya
inaalagaan ko ang relasyon natin at nagbubulaglagan at nagbib ingi-bingihan ako.
Kasi hindi ko kayang mawala ka. I cherished you because this is the first time th
at I've felt this way towards a certain person." T uloy tuloy na ang tulo ng luha
ko. Mabuti na lang nagdala ako ng panyo.
"Pero hindi ko inakala na dadating din pala sa poi nt na mapupuno na ako. Binigay
ko sayo ang lahat t o the point na wala ng natira sa sarili ko. Pero h indi pa pala
sapat yun. Because if that was enough , you wouldn't find someone else. There must
be so mething in her na hindi ko kayang ibigay. And I've realized, I will never be
enough for you. Na hang gang dito na lang ang kaya kong ibigay." Huminga a ko ng
malalim. Ang hirap. Ang hirap pakawalan ng i sang tao, pinagbigyan mo ng lahat
lahat. Ng taong mas minahal mo kesa sa sarili mo. Pero kailangan e h. Kailangan
kong gawin ito kung gusto kong may ma tira pa akong respeto sa sarili ko. Isa ito
sa mga bagay na mahirap at ayaw mong gawin pero kinakail angan.
Napakahirap kasi parang ang bawat salitang binibit awan ko, parang mga karayom na
tumutusok sa puso k
o.
"Nasasaktan pa din ako. Oo inaamin ko yun, pero ma wawala din ito. I must admit na
galit ako sa ginaw a mo. Hindi naman kasi ako santo. Pero wala aman k asing
patutunguhan ang galit ko. Kung magsisigaw a ko ngayon, would that change the fact,
that you ch eated? Di ba hindi? So I have to accept that I wou dn't be enough for
you Tamadao." Hindi ko na inali s ang kamay niyang hinawakan ang kamay ko sa taas
ng mesa.
"Babe, I'm sorry. You know that I love you. Nagsis isi na ako sa ginawa ko. Hindi
na ako uulit. If yo u want us to marry right now, sige magpapakasal ta yo, wag ka
lang makipaghiwalay sa akin." Dahan dah an kong inalis ang kamay kong hawak niya
and gentl y took of my engagement ring. All the while nakati ngin lang siya sa
ginagawa ko. Disbelief is writte n all over his face. Kinuha ko ang kama niya and
handed him the ring. "I am breaking off our engagament." Mahina pa din ang
pagkakasabi ko. I shoud appluad myself for bei ng calm sa buong dinner namin.
"Yan! No! Hindi ako papayag. Just give me another chance. One last chance. Please."
Tears started to fall from his eyes. Pinikit ko ang mga mata ko. A yaw kong makita
siyang umiyak.
"I'm sorry Yannie. Pleassseee." Tumayo na ako. Kai langan ko nang umalis dahi kong
hindi baka bumigay na lang ako ng dahil sa mga luha niya.
I walked towards his chair, bend down and kissed hi s cheek for the last time.
"I'm sorry but I am not the girl who could make yo u whole." And it hurts me na
hindi ako ang babaeng yun. How I wish na ako na lang sana. Pero hindi e h. Because
he woudn't find someone else if I am th e one who could complete him.
I was about to leave nung hinawakan niya ang isang braso ko. "Yan!!"
"Tamadao, there's nothing that you could do to cha nge my mind." I felt na unti
unti niyang binibitaw an ang kamay ko. Nung nabitiwan na niya, umalis na ako.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Labing Siyam
( p.1 of 6) Labing Siyam.
"Are you sure about this?" Tiningnan ako ng malung kot ni Sir JC. Tapos tumingin
ulit sa papel na haw ak niya.
"Yes Sir." Malungkot ko namang sagot.
"Hindi na magbabago ang isip mo?" Hindi ko sinalub ong ang nang aakit niyang
tingin. Ewan ko ba kung normal lang sa kanya ang tumingin sa mga babae ng ganyan
pero kasi ako kahit may mahal na akong iba, pag tumitingin si Sir JC ng ganyan,
naaakit ako.A ng swerte naman talaga ni Joanne.
"Hindi na po Sir." Nakayuko pa din ako. Alam ko ka si na alam na niya ang nangyari
sa amin ni Tamadao . tatalong araw na kasi simula nung nag usap kamin g dalawa.
"Kahit mag striptease pa ako sa harapan mo?" Napaa ngat bigla ako tingin ko sa
kanya. There's this na ughty smile on his drop-dead-gorgeous face.
"Sir naman eh!" Napapangiti na lang ako. Maloko tal aga ang boss kong ito.
"Malay mo, pag ako ang nagstriptease sa harapan mo di ka na magreresign." Kumindat
pa siya. So ibig sabihin, alam niyang sinayawan nga ako ni Tamadao. Gago talaga
yun. Hindi na nahiya.
"Sir wag ka ngang ganyan. Baka magbago ang isip ko ! Baka di na ako magreresign."
hahahaha. Natatawa na ako kay Sir JC. Ganyan lang kasi siya pag wala sa opisina
pero pag nasa office, ang seryoso niyan . Madami nga ang natatakot sa kanya. Si
Joanne lan g ata ang hindi takot sa kanya.
"Baka hindi lang ang pagreresign ang gagawin mo pa g nagstriptease kaming lima sa
harap mo. Baka pati pagpapakasal niyo itutuloy mo. Pero siempre sa am ing lima ako
ang star dancer. " Napatawa lang ako ulit.
"Ibang usapan na yun Sir. Baka kayong apat ang pap akasalan." Tumatawa pa din ako.
Ngayon alng ako ul it tumawa ng ganito.
"Lima kaming ang magsasayaw Yanyan." There is amuse ment in his voice.
"Apat lang po ang kaya kong pakasalan. Sir naman, pirmahan mo na nga yan. Tagal
tagal naman eh. Mama ya sasabihin ko pa kay Joanne na nag ooffer ka na
magstriptease sa akin." Ngumiti ako ng maluwag.
"ito na nga pinipirmahan na. Wag kang atat. Okay. Pagkatapos nito iligpit mo na ang
mga gamit mo at lumabas agad ng building na to." Sabi niya habang pinipirmahan ang
resignation letter ko. "Pinapalayas mo na ako Sir?"
"Oo. Pasaway ka naman eh. Sana nga sinisanti na ki ta. Lagi ka naman late. Tsk
tsk." Kita mo to. Kani na pinipigilan ako, ngayon naman pinapalayas na. S ira ulo
talaga.
"Sira! Ako kaya ang pinakamagaling mong architect!" Nginitian lang niya ako.
"Oo na nga lang. pang goodluck man lang sayo. At s aka ano, pasensiya na sa sira
ulo kong kaibigan. P ero alam ko mahal ka nun. Good luck sayo." Ngumiti na lang
ako ng tipid. Maya maya nagpaalam na ako.
Nagpaalam na din ako sa mga officemates ko at yung iba sobra talaga ang
pagkalungkot na magreresign ako. Yung iba nga gusto nang magpakamatay kasi daw
mawawala na ang pinakamaganda sa lahat. Hehehehe.
Pagkaalis ko sa opisina dumiretso na ako sa condo ko at nagligpit. Maya maya
dumating na sina Krizza , Aly at Corrs.
"Bakit walang alak?" Tanong agad ni Corrs. Nakita niya kasi na may pizza, chicken
at kung ano ano pa ng pagkain sa mesa. Adik talaga sa alak ang babaen g ito.
"Wag na. Tsaka ikaw lang naman ang iinom kung meron ." Sagot ko naman sa kanya.
"At bakit ako lang? Hinanda ko pa naman ang sarili ko para damayan ka. Aba ikaw
lang ata ang brokenh earted na hindi umiinom." Natawa lang ako sa kanya . Hayssss.
"Hindi ako pwedeng uminom. Baka hindi ako pasasaka yin sa eroplano." Nakangiti ko
pang sinabi yun. Na tigil ang pagkuha ni Krizza ng pizza. Nakalimutan din ata ni
Ally na nakakagat pa siya sa chicken. b igla silang tumingin sa akin.
"Eroplano?" They chorused. Ngumiti lang ulit ako t apos tumingin sa luggage ko na
nasa gilid ng sofa. Tumingin din sila sa akin.
"Aalis ka?" Ally "Saan ka pupunta?" Corrs.
"Are you sure?" Sabi naman ni Krizza.
"Oo naman." Ngumiti pa ako sa kanila. "Doon muna a ko kina Mommy. And besides
panahon na rin siguro p ara tumulong na ako sa negosyo namin." Tumingin la ng sila
sa akin ng seryoso.
"So Kaya mo pala kami pinapunta dito para magpaala m. Hindi pala para pag usapan
ang problema mo. Aka la ko pa naman may inuman na." Malungkot na sabi n i Corrs. Di
ko tuloy alam kung nalulungkot ba siya na aalis na ako or dahil walang inuman.
"You're running away now." Krizza said bitterly. G anyan naman si Krizza eh. Pag
ayaw niya, hindi niy a sasabihin ng diretso na ayaw niyang gawin mo ang isang
bagay. Sasabihin niya sayo ang tingin niya na rason kung bakit mo gagawin ang isang
bagay.
"No Kre. I am not running away from anything. I've settled everything. Kinausap ko
na si Tamadao and we've had our closure. So wala akong tinatakasan." "Eh bakit ka
aalis?"
"Because I wanted to start anew." They all looked a t me and nodded.
"Last suffer na pala natin ito."Sabay upo ni Aly s a dining chair. Ang hirqap
talaga pag buntis. pala gi na lang nagugutom.
"gagah! Supper. Hindi suffer." Natawa na lang ako sa sinabi ni Corrs. Kahit kailan
talaga ang dalawa ng to. Kumain lang kami tapos nagkwentuhan. Binili n ko na din sa
kanila ang condo ko. For sure mamim iss ko silang tatlo.
"Saan nga pala nakabase ngayon ang parents mo?" ta nong bigla ni Aly. Napapansin
ko, sa mga topic sa pinag usapan namin, umiiwas sila sa topic about ka y Tamadao
and I trully appreciate it kasi hanggang sa ngayon masakit pa dins a akin ang mga
nangyari and I am glad that they are respecting my feeelin gs.
"Secret!" Nagbehlat pa ako sa kanila. Tapos pinagb abato nila ako ng crumbs ng
pizza. Pasaway talaga. Tawa lang ako ng tawa. Ang aadik lang. mamimiss k o talaga
sila.
"Oi yanyan. Baka sa mental ka idiretso at hindi sa parents mo. Bakit ka tumatawa
habang umiiyak?" Na kita kong namumula na din ang pisngi ni Corrs.
"Eh kasiii.... mamimiss ko kayo!" Punas ako ng pun as ng luha. Pakshet! Nakita ko
na din silang nagpa pahid ng luha. Tapos lumapit silang tatlo sa akin at nag hug sa
akin. lalo akong naiyak. At pati sil a nag iiyak. Kanina tawa kami ng tawa tapos
ngayon iyak naman ng iyak.
"Ihahatid ka naman mamaya ha?"
I just nodded at them.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Dalawampu (p.
1 of 4)
Alam kong madami ang naghihintay sa part na to. Le t's a hear the side of this
story's notorius playb oy. Tamadao Sia
DalawamPu
Dalawang chapters na akong inaaway ng mga readers dito. Ang dami ko nang mura na
natanggap. May mga death threats pa. Kailangan ko na atang maghire ng bodyguards.
Pero inaamin ko, kahit bangag ngayon ang author habang nagtatype at wala siya sa
mood, inaamin ko na kasalanan ko ang lahat.
Hindi na ako magbibigay ng kung ano anong rason ku ng bakit nangyari ang mga
nangyari. Hindi ko sasab ihing lalaki lang ako at mahina sa tukso kasi for sure
sasabihin niyo sa akin na kung mahal ko talag a si Yanyan dapat hindi ako nagpadala
sa temtasyon.
Alam kong mali ang nagawa ko. Pero wala na akong m agagawa para baguhin ang
nakaraan. Hindi ko na pwe deng irewind sa time na nakita ako ni Yanyan na na
kikipaghalikan sa iba. Kung pwede nga lang bakit h indi. Kasi inaamin ko nasasaktan
ako at laking pag sisisi ko ngayon.
I'm such an asshole for hurting her.
Inaamin ko na nagtaksil ako.
Inaamin ko din na during those times na hindi ako nakikipagcommunicate sa kanya ay
may ibang gf ako. OO ako na ang playboy. Tanggap ko naman na yun da ti pa. Naging
matino lang naman ako ng dahil sa ka nya at hindi ko rin aakalaing babalik ako sa
dati. At pinagsisihan ko yun kasi hindi matutumbasan ng saglit na saya ang sakit
na nakikita ko sa mga ma ta niya.
Nung huli kaming nag usap lahat ng sinasabi niya p arang kutsilyo na humihiwa sa
puso ko. Oo, ako pal agi ang nang iiwan at masakit pala ang maiwan. Tak te! Hindi
ako sanay sa ganito. Hindi ako sanay mag point of view at hindi ako sanay maging
emo.
Pero isa lang naman ang gusto kong sabihin. Hindi ko man mababago ang nakaraan,
gagawin ko naman ang lahat ng makakaya ko para lang bumalik sa akin si Yanyan.
Oo tinanggap ko ang binalik niyang singsing, pero hindi ibig sabihin nun, pumapayag
na akong hindi m atuloy ang kasa namin. At hindi rin ibig sabihin n un ay
makikipahiwalay na ako sa kanya.
Alam kong sobra ko siyang nasaktan at parang ang h irap na mapatawad pa niya ako
pero hindi ako titig il. Gagawin ko ang lahat bumalik lang siya sa akin
Kaya nga andito ako ngayon sa bahay nila Krizza. H indi kasi ako makapasok sa
building ng condo ni Ya nyan. Ang higpit ng guard doon. AT hindi ko rin si ya
macontact.
Magkaharap kami ngayon ng kambal ko. Wala daw ang a sawa niya
"Damn bro, bakit mo kasi ginawa yun? Akala ko ba s eryoso ka na kay Yanyan at
tinigilan mo na ang pag iging playboy." Tumingin lang ako sa kakambal ko.
"I am serious with her. Tatagal ba kami ng mahigit isang taon kung hindi? At kaya
nga pakakasalan ko siya di ba?" "Pero bakit nga nambababae ka pa?"
"Natukso ako." Yan ang totoo. Hindi na ako magbibi gay ng kung ano pang rason. Kasi
yan ang totoo. Pe ro hindi ibig sabihin na mahal ko yung babae. At h indi rin ibig
sabihin nun hindi ko na mahal si Yan yan o nabawasan ang pagmamahal ko sa kanya.
Asshol e lang talaga ako. Paksyet!
"Damn it bro. You're in a deep shit! Hindi ko alam kung mapapatawad ka pa ni
Yanyan sa ginawa mo. Pa ti nga sila Krizza, ayaw niyang kausapin these pas t few
days. Kanina na ang ulit niya pinapunta yung tatlo."
"Nagkita sila?" Kung nakipagkita siya sa mga kaibi gan niya, may posibilidad na
kakausapin na din niy a ako.
"Oo nagkita kami!" Napatingin kami kay Krizza na k akapasok lang ng bahay. Her eyes
are puffy. Mukhan g kagagaing lang ng iyak.
"Baby!" BIgla naman tumayo si Tamako para alalayan ang asawa niya na maupo.
"Ang sakit ng ginawa mo sa kanya Tamadao. Kung hin di ka lang kamba ng asawa ko
pinasalvage na kita! Alam mo ba yun?" Tuluyan nang umiyak si Krizza.
"Kre promise aayusin ko ang lahat. Gagawin ko ang lahat magkabalikan lang kami. I'm
sorry sa nagawa ko."
"But you're too late. Dahil wala ka ng babalikan" Biglang lumakas ng tibok ng puso
ko sa sinabi ni K rizza.
"What do you mean?" Nagsisikip ang dibdib ko. Sana hindi totoo ang hinala ko.
"She left. Umalis na siya ng Pilipinas 3 hours ago . Wala ka nang Yanyan na
babaikan." Hindi ko na pi nansin ang pag iyak ni Krizza. Because at that moment...
Feeling ko gumuho ang mundo ko.
A/N: Sorry ang sabaw ng update. Sumasakit kasi ang ulo ko.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Dalawampu't I sa (p.1 of 4) Dalawampu't isa
After 2 years, 3 months, 23 days, 16 hours, 40 minu tes and 5 seconds.
Hulaan niyo kung nasaan ako! Wahehehehehe.
Hindi naman ako nagtatago eh. In fact, I've been t o Nice and the isle of Greece
Where I sipped champ agne on a yacht I moved like Harlow in Monte Carlo and showed
'em what I've got. I've been undressed by kings and I've seen some things That a
woman a in't s'posed to see I've been to paradise, but I've never been to me.
Hahahahaha. Adik!
Sige na nga! Sasabihin ko na nga kung nasaan ako. Nasa Australia ako. The land down
under. Ang land ng mga under. Joke lang! Wag kayo maingay baka mar inig ni Daddy!
Hehehe.
"Yanyan!" Biglang bumukas ang pinto ng opisina ko.
"Ayyyyyy! Pakshet! What the hell Mom!" Muntik na a kong mahulog sa swivel chair ko.
Dali dali kong in ioff ang laptop ko. Paksyet! Sana hindi nakita ni Mommy ang Angry
Birds Rio ko.
"Yanyan! Watch your mouth!" Uh-oh! She's in a bad mood. Inayos ko ang upo ko.
Binaba ko na din ang s hort skirt ko para hindi niya mapansin. Dahan daha n din
akong kumuha ang tissue para doon i spit ang nginunguya kong bubble gum. Mabuti na
lang at hin di tumalsik kanina nung nagulat ako. Si mommy kasi ni hindi man lang
kumakatok.
Pero ano daw sabi niya? Wacth my mouth? WHY??? Is there somehtign wrong with my
mouth? I looked at t he mirror in front of me and I pouted, I smiled, I projected
para makita ko ng maayos ang mouth ko. "What are you doing Yanyan?" Nakasilip na
din si Mo mmy sa mirror.Wicked! hahahaha. "What are you doing Yanyan?"
"I'm watching my mouth Mom." Sabi ko habang pinapa nood ko pa din ang itsura ko sa
salamin. Sus! Ke g andang nilalang ko talaga. Manang mana talaga ako sa sarili ko.
Gorgeous!
"My God! What happened to you? Eversince you take over this company, you've become
like that. I know that you are crazy but now, you are crazier. And even our
employees are talking SHIT like you do. W hat the FUCk did you do to them?"
Napapangiti lang ako kay Mommy. Now you all know kung saan ako nag mana sa
pagiging sira ulo.
"C'mon Mom. Don't be such a plastic. I know that y ou're glad that I came here,
because if it wasn't for me and for my charm and beauty, tmatagal ng na kasara ang
company na to. There's nothing to worry and besides I've never seen a company as
welcomin g as ours." Totoo naman eh. Bago ako dumating, kul ang na alng magwelga
ang mga tauhan namin ng dahil sa aristocratic way na pagpapalakad ni Daddy at M
ommy pero simula nung dumating ako, at ako ang hum awak, gumanda na ulit ang
relasyon ng mga tao sa M anagement.
"I know that. But they are not taking their work s eriously. Theya re not even
treating you as their boss, They thought that you're their friend and no t the CEO
of this company!" I just rolled my eyes. She is so traditional.
"Seriously Yanyan, you need a vacation." Weee? Di n ga.
"Nope! I won't if you would revert to your old man agement." I raised my eyebrow at
her. Aba kailanga n kong pangalagaan ang mamanahin ko. Ayaw kong maw ala sa akin
ito. Asa naman!
"No! I will no longer take over the company. ANd s eriously dear, you need a
vacation" Umupo na siya sa sofa sa harap ng table ko. i grinned.
"Mom, I know you are so going to regret that after five minutes." My Mom is a very
good example of a woman. She changed in mind every minute.
"I'll try not to. And besides, I'ts only a month o r two vacation. I didn't say
that you'll be leavin g for good!" See? Si Mommy pa. Adik yan eh. I just chuckled.
"Now go and pack your things."
"Where to Mom?"
"Philippines."
A/N: Short Update lang.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Dalawampu't D alawa (p.1 of 7) A/N: Sa gilid
ang bagong mukha ni Yanyan.
Ano, pasensiya na talaga. Ako na ang dakilang maka kalimutin. Sorry. I would like
to greet Lileth Man guiat Flores a belated Happy Birthday. Birthday ni ya nung
April 17 at nakalimutan mo siyang batiin.
Dalawampu't Dalawa
Siempre hindi ko tinanggihan ang offer ni Mommy. A no ako sira? Libre ang pamasahe
kaya! At saka ano ako bitter?At bakit ako magiging bitter? Una sa la hat, wala
naman na akong ikabitter. Maayos naman a ng paghihiwalay namin ni Tamadao Sia. May
closure naman kami. At dalawang taon na kaya ang lumipas. Actually, matagal na
dapat akong bumalik sa Pilipi nas kaso sobra naman ata akong nag enjoy sa pagtat
rabaho.
And besides, palagi naman kaming nag uusap nila Kr izza. in fact alam nila kung
nasaan ako. Wala nama n akong tinatago kasi hindi naman ako nagtatago. N i wala man
lang akong kaba na babalik na ako at ma y posibilidad na magkita kami ng ex ko. Eh
ano nam an ngayon kung magkita kami? May mga sarili na kam ing buhay. In fact,
willing na willing na akong ma ging magkaibigan kami. Kasi naman iisa lang naman
ang circle of friends namin. And I am sure as hell , that everything will go
smoothly.
Pagbaba ko sa eroplano, nilanghap ko agad ang amoy ng Pilipinas. Parang adik lang.
Hehehe. After 2 y ears. After two long years bumalik din ako. Nakaka miss ang
traffic, nakakamiss ang init, nakakamiss ang alikabok, nakakamiss ang ingay and
most of all namimiss na ako ng Pilipinas.
Walang nakakaalam na uuwi ako. Sosorpresahin ko si la. Wahahaha. Joke lang. Ang
totoo ayaw kong ipaal am kasi paniguradao hindi ako makakapagpahinga pag sinabihan
ko sila.
Dumiretso na ako sa condo unit ko. Nagulat naman a ko nung makarating ako kasi ang
linis pa din. Mas malinis pa nga ngayon kaysa sa dati na nakatira ak o dito. Tama
ngang pinapalinis ito ni Krizza twice a month. At ang una kong ginawa pagdating ko
sa c ondo ay natulog.
Yes. Natulog.
AT dahil sa umaga ako nakarating, natulog ako hang gang gabi. Hanggang sa gutumin
ako. Nag ayos muna ako ng sarili ko and called Krizza.
'Hello.' Paniguradong masosorpresa ang bruha.
"Kre, mag bar tayo!"
"Yanyan!! Wow napatawag ka! Lasing ka ba? Anong ma gbabar? At saan naman tayo
magbabar? Sa Papua New Guinea?" Tsk tsk. Kahit kailan talaga lumalabas ka
malditahan ni Krizza. May anak at asawa na di pa d in nagbago.
"Hahahaha. Hindi sa Tide Bar lang sa Makati. Sundui n mo ako dito sa condo ko
ngayon..." Toot toot toot
Ang walang hiya, binabaan ako ng phone. And then a fter 30 minutes may
nagdodoorbell na. When I opene d the door halos masuffocate ako sa yakap nilang t
atlo. Inaamin ko, namiss ko sila.
"Ay bongga! Red ang hair!" Tumawa lang ako. Nagkam ustahan kami and then pumunta na
kami sa bahay nil a Krizza. Hindi na daw kasi siya pwedeng magbar ka si nga yung
anak niya. Hays.. iba na talaga pag ma y asawa ka na.
At ayun nga doon kami pumunta sa kanila at nagulat pa ako kasi madami nang
pagkain. Nagpadeliver pal a ang bruha. Walang katapusang inuman at kwentuhan .
Nabalitaan ko na si Corrs ay may inaagaw palang lalaki at si Ally ay buntis na
naman. Di ata nagsa wa sa panganganak. Si Krizza ayun, pinaplano na an g susunod na
anak. Natuwa naman ako na nakasurvive sila kahit wala ako. Wahahaha.
"Ikaw yanyan, ano ang ginawa mo sa Australia at tu magal ka doon ng dalawang taon?"
Ngumiti ako ng ma kahulugan kay Corrs.
"Siempre nanlalalaki! Hahaha" Tumaas ang kilay nila ng tatlo.
"Eh saan na ang mga lalaki mo?" Aly proved further.
Hot seat ba ako?
"Kailangan dalhin ko? Kailangan ipakita sa inyo?" Mga echosera mga to. Pero sa
totoo lang, hindi nam an ganun kadali magkaboyfriend. SIempre hindi ako pwedeng
magboyfriend agad pagdating ko sa Australi a kasi ayaw ko naman na gawing panakip
butas lang yung guy. At kailangan kong magmove on. Ang hirap kaya magmove on habang
hinahawakan ang isang buong kompanya. Try niyo. Mabuti na lang talaga at maga nda
ako.
"Siyempre! para may ebidensiya!" Sabi pa ni Corrs. Mga walanghiyta talaga.
Iniintriga ang love life ko.
"Hindi ka pa nakaget over kay Tamadao ano?" Halos maibuga ko ang iniinum ko. Kung
makabanat itong si Aly parang adik lang. Anong hindi pa ako nakaget over kay
Tamadao? Joke ba yun?
"Ma-CCR muna ako!" Sabay tayo.
"Bakit ka umiiwas sa topic?"
"Hindi ako umiiwas! Naiihi lang talaga ako." Tinal ikuran ko na sila at nagpuntang
CR. Umiiling iling pa ako habang naglalakad. What made then think na hindi pa ako
nakakget over sa ex ko? Are they ins ane?
Pagdating ko sa CR ginawa ko na ang dapat kong gaw in at nagretouch na din ako.
Tiningnan ko na din a ng sarili ko sa salamin. Madami na ang nagbago sa akin and I
might say na nagmature na ako ngayon.
Pero what made them say na hindi pa ako nakaget ov er sa kanya? May nakasulat ba sa
noo ko na, 'I sti ll love Tamadao'? Bakit ganun ang tingin nila kung sa sarili ko
alam kong, nakapag move on na ako.
Ay ewan. Baka praning lang talaga sila. Tama pranin g lang talaga sila.
Lumabas na ako sa CR at papuntang garden nila Krizz a when I overheard them
talking.
"Really? Yanyan si back?" That's Tamako. Siguro kar arating lang niya.
"Oo. Kararating lang niya kanina. Nagulat nga din kami nung tumawag ang bruha."
Tama ba naman na pag usapan ako behind my back. At tama ba naman na ma geavesdrop
ako sa usapan nila?
"So ano ngayon ang gagawin mo Doc?" Doc? Andito si Tamadao. Hinintay ko na may
sumagot pero wala. Wa lang sumagot sa tanong ni Corrs. At bakit ganun ku ng
makatanong si Corrs kay Tamadao?
Would it affect him kung babalik ako? Impossible. if I know, baka sumaya pa lalo
ang buhay niya kasi free na siyang maglandi ulit or baka napikot siya or baka may
gf na siya. Malay natin di ba? Mataga l din ang two years.
No surely, my return wouldn't affect him a bit.
And with that I approached them and said.
"Of course iwewelcome niya ang pagbabalik ko for o ld times sake." Tumingin ako kay
Tamako and smiled at him.
"Hi Tamako!" Lumapit ako sa kanya and kissed his c heek. Hanggang ngayon naaamaze
pa din ako sa simil arity ng kambal na to.
"Welcome back Yan." I smiled my thanks and humarap ako kay Tamadao and smiled at
him. He is also loo king at me. Hindi ko mabasa ang expression sa mga mata niya.
Lumapit ako sa kanya and also kissed hi s cheek.
"Long time no see Tamadao." Nakangiti pa rin ako p ero hindi ko maitatanggi ang
kunting pagabnormal n g tibok ng puso ko. Normal lang naman to di ba? No rmal lang
naman na bumilis ng kunti ang tibok ng p uso ko. Lalo na at may pinasamahan naman
kami.
I expected him to smile back at me or iwelcome ako pero walang lumabas na salita
mula sa kanya. Hind i ko na lang pinansin. Matagal ko nang kinindisyon ang sarili
ko na wag masyadong magbigay ng meanin g sa mga bagay bagay sa paligid ko,
especially whe n it concerns people's emotions.
I was about to turn my back at bumalik sa upuan ko kanina nung maramdaman kong
hinawakan niya ang is a kong braso. Of course nagulat ako, sino ang hind i
magugulat. "I'm glad that you're back Yannie." Paksyet!
Bakit parang lumukso ang puso ko?
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Dalamwampu't
Tatlo (p.1 of 7)
Dedicated kay casper kasi, dahil sa kanya nagkakil ala kami ni papa Dennis Oh so
yummy, so pogi and s o cute the elbow. Dalawampu't Tatlo
AY graabeeeeeee!!! Muntik ko nang bigwasan si Tama dao Sia dahil sa gulat. Paano
naman kasi para akon g kinuryente nung hawakan niya ang braso ko. Isama pa na
parang tumatalon talon ang puso ko. Ano ba ang nangyayari sa akin? Nasobrahan ba
ako ng kape at nagpapalpitate ang heart ko? Kailangan ko na ba ng cardiologist?
At parang naging ultra mega sensitive naman ata an g senses ko lalo na ang pores ko
kasi parang nanun uot sa balat ko ang subtle heat na naggagaling sa kamay niya.
Shitness to the highest level.
"I'm glad that you're back Yannie." Ang husky pa d in ng voice! Langya! Ano ba ang
pinag iisip mo Yan yan? Para ka namang sira. I check on myself at pin igilan ang
sarili ko na kiligin. Kiligin? Bakit na man ako kikiligin? Holy Shit!
Haharap na sana ako sa kanya para bawiin ang braso ko na hanggang ngayon ay hawak
pa rin niya at par a na din magpasalamat nung bigla na lang niya akon g hinila at
niyakap. Napa~~~~~~whoaaaaaaaaaaaaaaa~ ~~~~~~ ang utak ko at nanlaki ang mga mata
ko. Mab uti na lang at hindi ko nasabi ng malakas. Pero na gulat ako sa ginawa
niya. At hindi lang basta bast a yakap kasi feeling ko masususffocate na ako sa h
igpit ng yakap niya.
My God! Can I panic now? Kasi nagpapanic na ang bu ong sistema ko sa pinaggagawa
niya.Lalong bumibili s ang palpitation ng heart ko. Sabi ng author pag bumibilis
ang palpitation ni heart indication daw yun ng tachycardia. May tachycardia na ba
ako?
Then I saw them all smiling at us. As in lahat sil a. Si Krizza, si Tamako, si
Corrs, si Ally. Nakaka loko ang mga tingin nila. Napangiwi ako. At itong si
Tamadao, mukhang walang pakialam na may iba kam ing kasama kasi niyayakap pa din
niya ako.
"Babe, tingnan natin kung tulog na si Rayne." Bigla ng sabi ni Tamako.
"Okay." Tapos tumalikod na silang dalawa pero bago mangyari yun nakita kong
kinalabit ni Krizza si C orrs.
"Ahehe. Magfreshen up lang ako sa powder room." Sab ay talikod din ni Corrs.
"Oi sasama ako!" AT humabol na din si Ally. Hindi man lang sila naging discreet.
halatang halatang i niwan nila kaming dalawa dito sa garden. AT ito na mang si
Tamadao, naaliw naman ata masyado sa kakay akap sa akin dahil hindi pa ako
binibitawan. At ak o naman, hinahayaan lang yakapin. Ni hindi pumasok sa isip ko
na itulak siya. At ngayong naalala ko nang itulak siya, I pushed him gently.
"Teka! Teka! Teka! Nangyayakap ka na lang bigla. S ugod ka naman ng sugod, hindi ka
man lang nagppren o." At dahil nga itinulak ko siya, ang dalawang ka may ko ngayon
ay nasa tapat ng dibdib niya. Parang nararamdaman ko na rin tibok ng puso niya
beneath his polo. And my fingers are itching to touch, es te caress, his chest.
Napapikit ako.
Holy Mary, Mother of God, pray for us sinners and lead us not into temptation but
deliver us from ev il.....
Whew!
"I didn't see any red lights." Tapos nagsmile pa s iya. I tried so hard na hindi
mapanganga at hindi matulala. Paksyet! Kailan ba ako maiimune sa kapog ihan at sa
Charm niya? May nabibili bang potion pa ra maging immune sa kanya? Ang hirap kasi
eh. Ang hirap i control kung lahat ng involuntary muscles ay gumagana all at the
same time ng dahil lang sa isang ngiti niya. Ang lethal lang kasi pwede nang ihalo
sa ballistic missile o kaya sa nuclear bomb.
"Gago! Orange pa lang kasi. Pag orange ang light i big sabihin nun slow down."
Tumawa siya ng mahina at umiling iling. Siya lang ata ang nakilala kong tumatawa
pag sinabihan ng gago. ANo kaya ang magig ing reaksiyon niya pag sinabihan ko
siyang gwapo?? Try ko kaya?
Ano ba Yanyan. Mag isip ka nga ng matino. Kung ano ano pinag iisip mo. para kang
baliw.
"Witty as ever Yannie. I miss it. I miss you." Tap os tumingin siya sa akin ng
seryoso. Darn it. Stop blinking Yannie. Stop blinking. Wag kang mag haza rd sign!!
Delikado! Waaaaaaahhhhh!
At baket Yannie na din ang tawag ko sa sarili ko? For all that is holy, bat ang
dami ko namang tanon g sa sarili ko?
"Ahehehe! Nakakamiss talaga ang kagandahan ko." Lu mayo na ako sa kanya kasi
napansin ko, hindi na ng a niya ako niyayakap pero ang lapit lapit pa namin . At
hindi ko rin alam kung bakit ngayon ko lang n apansin yun. Umupo na ako sa isang
chair in front of him at umupo na din siya sa upuan niya kanina. Grabe! Ang
awkward. Ang awkward na tumitingin lang siya sa akin habang nakaupo ako. Buti sana
kung s ulyap sulyap lang pero lantarang titig ang ginagaw a niya. Hindi ko tuloy
siya matingnan kasi pag tin ingnan ko siya eh di magkakatitigan kami at parang
hindi ko kayang makipagtitigan sa kanya. Kung ano mang dahilan kung bakit hindi ko
kaya ay hindi ko alam. Basta ang alam ko, NAKAMOVE ON NA AKO!
Kaya ang ginawa ko, para hindi ko siya tingnan, na gsalin ako ng inumin sa baso ko.
Pero pag angat ko ng bote, nanginginig ang kamay ko. Langya! Pasmad o na ata ako.
Bakit parang dumami ang sakit ko? "Let me."
Shit!! Muntik ko nang mabitiwan ang bote. Paano ba naman kasi, bigla niyang
hinawakan ang bote na ha wak ko eh di nahawakan niya ang kamay ko. At dahil nga
good conductor of electricity ang human body, nakuryente ako.
Dahan dahan kong binitawan ang bote para siya ang maglagay ng inumin sa baso ko.
Kinuha ko ang baso after niya malagyan tapos ininum ko agad. Para kas ing nanunuyo
ang lalamunan ko. May sore throat ata ako. Still, he was watching me habang
umiinom ako . Kailangan ba talagang pagmasdan ako habang umiin om. Ano ginagawa
niya? Binibilang ang lunok ko?
But I was halfway through my drink nung nagsalita s iya.
"Did you miss me too Yannie?" Naibuga ko ang iniin om ko. Fuck! Makatanong naman
kasi! At bakit ba Ya nnie siya ng Yannie? Yanyan ang pangalan ko! Hindi Yannie.
Nananayo ang balahibo ko sa Yannie.
"Yannie...." Damn! Gusto ko na siyang pagsabihan n a wag na akong tawaging Yannie,
Na tigilan na niya ang pagtitig sa akin, na hindi na siya dapat ngum ingiti sa
akin ng ganyan, na dapat hindi niya ako hinahawakan. Pero ano naman ang rason ko
pag sinab i ko ang mga yun?
"Ha? Of course I missed you. Namiss ko kayo. I mis s you the way I missed Krizza,
Ally and Corrs. Sin o ang hindi makakamiss sa mga kaibigang katulad ni yo.
Ahehehehe." Yan, tama yan. Winner! Ganyan dapa t ang mga sagot Yannie, este Yanyan.
Bravo! Bongga ! Napangiti ako.
Pero biglang nawala ang ngiti ko nung nakita ko si yang yumuko tapos nawala ang
ngiti sa mga labi niy a, tapos huminga siya ng malalim, tapos parang nag sashine at
nagmomoisten ang mga mata niya nung tum ingin ulit siya sa akin.
"Yes. Indeed. Friends like me." Ang lungkot ng bos es at ng mga mata niya nung
sinabi niya yun. Feeli ng ko nga naiiyak pa siya eh. Pero bakit naman siy a
maiiyak? Baka feeling ko lang talaga yun. Feelin gera pa naman ako. Wahahaha.
Oh my God! Pero bakit para akong naguilty nung sin abi niya yun? At bakit naman ako
magguilty? Wala n amang masama sa sinabi ko di ba? Ahhhh ano ba!!
Para lang akong adik! Tama! Adik lang siguro ako.K aya nagooveranalyze ako at kung
ano ano ang mga pi nag iisip ko. Oh my God! Why am I talking to myself again?
At bakit ako nakakaramdam ng ganito. Nakamove on n a ako. Normal lang ba to pag
nakita mo ang ex mo a fter a long time? Ganito ba talaga ang feeling.
Ganito nga siguro. Normal lang siguro ang lahat na nararamdaman ko.
Normal lang ang kuryente na nararamdaman ko nung h awakan niya ako, yakapin niya
ako at nung magshake hands kami kasi human body is a good conductor of
electricity.
At normal lang na napopogian pa din ako sa kanya a t naaakit ako sa ngiti niya.
Crush ko lang siguro siya. Tama crush lang ito kasi nakamove on na ako di ba?
Di ba??
OMG!! Sagutin niyo ako!!!
A/N: Picture ni Tamadao sa gilid.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Dalawampu't A pat (p.1 of 7) Dalawampu't Apat
"Vahhhkeet ako??" Tumaas ang kilay ko at pinagpatu loy ang pagiispray ng mga
halaman ko sa mini garde n ng condo ko.
"Bakit hindi ikaw?" Sinulyapan ko lang siya at umi smid. Sa totoo lang, hindi ko
siya matingnan ng di retso kasi naman, nagdodrool ako sa kanya. bagay n a bagay sa
kanya ang white polo na suot niya. Mukh ang siyang saint na yummy. AT baka pag
tumingin ak o sa kanya ng matagal di ko mapigilan na tumulo an g laway ko.
"Kasi busy ako." Tama! Kahit crush mo pa siya, wag mo ipahalatang, kinikilig ka na
andito na naman s iya sa condo mo at binubulabog ang katahimikan ng puso't isip mo
Yanyan. At wag kang masyadong easy to get.
"Busy? Nagbabakasyon ka, busy? At saka, kung hindi mo napapansin, parang malulunod
na ang orchid na yan na kanina mo pa iniispray!" Huh? Tumingin nga ako sa orchid na
iniiprayhan ko, tumutulo na nga a ng tubig. Tssss. Bat di ko napansin?
Masyado ba akong na engrossed sa presensiya ni Tam adao, masyado ba akong
nagconcentrate sa pag amoy amoy sa kanya, masyado ba akong na distract dahil
sobrang lapit niya sa akin? Bakit ba kasi kung mak ipagkwentuhan siya, kailangan
halos didikit na siy a sa akin. Pwede naman siya maupo sa chair habang nag uusap
kami. Di bah?! Nananadya ba siya? Hindi naman niya alam na crush ko siya ah.
"Pag nagbabakasyon ba, bawal ng maging busy?" Lumi ngon ako sa kanya at lalong
tinaasan siya ag kilay kaya nagulat ko nung nilagay binaba niya ang kila y ko
gamit ang dalawang hintuturo niya.
"Kung makataas ng kilay, para namang may contest. At Oo bawal kang maging busy lalo
na kung ang gina gawa mo lang naman maghapon ay nagdidilig ng halam an." Aba! Aba!
"Ano naman ngayon sayo? At baket inggit ka? Bakit gusto mo rin magDILIG?" Hindi ko
alam kung baket b igla siyang ngumisi sa sinabi ko. May nakakatawa b a sa sinabi
ko? Wala naman di ba?
"Sana." Tapos ngumiti ulit siya. takte! Mga ganyan g ngiti. Yan yung nagpahulog sa
akin eh. Langya.
"Anyway, samahan mo na kasi ako!" Alam niyo ba kun g ano ang pinagsasabi niya?
Gusto niyang samahan k o siyang maggrocery. Eh ayaw ko nga. Ang init init ng
panahon nhayon eh tapos pag kasama ko siya fee ling ko lalong nag iinit ang
panahon. Wag na lang. At ano niya ako? Girlfriend na kailangan kasama s a
paggoghrocery? Asa naman siya.
"Busy nga ako. Ang kulit mo rin! Hindi na nga ako nagrereklamo na halos ginagawa mo
nang tambayan an g condo ko, pati ba naman sa pamamalengke mo isasa ma mo ako?"
Kahit papaano naman, alam ko naman na hindi ako dapat naglalapit dito kay Tamadao
kasi a yaw ko nang maulit ang nangyari dati.
"Tsss. Bakit ka magrereklamo kung andito ako palag i? Di ba magkaibigan tayo? At
normal lang sa magka ibigan na tumambay sa bahay ng kaibigan niya. Kung doon ka
rin tatambay sa condo ko, di ako magrerek lamo." Yan pa ang isa, masyado niyang
kinareer ang 'pagkakaibigan' namin. Kulang na lang magdala siy a ng damit dito sa
condo ko. Mas madalas pa nga an g pagpunta niya dito ngayon kesa dating kami pa. P
ero infairness, lumilinis talaga ang condo ko pag andito siya. Hehhehehehe.
"Ah basta! Ayoko pa ring samahan kang maggrocery.
Kailangan ako ng mga halaman ko. Namimiss nila ako ! " Naman! Bakit ko pa kasi
sinabi yung friend frie nd na yun? Nakakapagsisi tuloy.
"Baket? Sila lang ba ang nakamiss sayo? Namiss rin naman kita ah!" Hindi ako
tumingin, ni lumingon s a kanya. Nag poker face lang ako. Yan ang isang ki naiinis
ko, yang mga banat niya na ganyan. Naiinis ako kasi tuwing sinasabi niya yun, para
naghahype rventilate ako. Naiinis ako kasi ang lakas lang ng impact kahit alam
kong nagbibiro lang siya. Naiin is ako kasi may dating pa din sa akin ang mga gany
ang banat niya.
"Ano sa salitang ayoko ang di mo maintindihan?" Pa g ganyan na ang mga banat niya,
nag iiba na ang ti mpla ng mood ko. Ang hirap kasi pigilin ang kilig kaya pinipilit
kong maging seryso at magalit.
"Lahat! Saglit lang naman Yannie. Dyan lang sa mal apit na mall" Bakit nga ba ayaw
kong samahan siyan g maggrocery? Kasi in the first place, as much as possible ayaw
kong magspend ng maraing time with h im. Pero mukhang wala akong magagawa sa bagay
na y un kasi siya mismo ang tumatambay sa condo ko. Sec ond, nung last time na
pumayag akong maggrocery sa kanya, 2 days after ng welcome party ko, 10AM niy a
ako sinundo sa condo at 11PM kami nakabalik. Kas i ang grocery pala sa kanya kasama
ang pamamasyal pati ang dinner in a romantic restaurant na siyang iniiwasan ko.
Kaya ayoko na!
"Ayoko pa din! Kahit 1 minute alng na grocery yun."
"Pretty please Yannie!" paksyet! Wag kang magpacute ng ganyan! "A-YO-KO."
"Ibibili kita ng ice cream."
"Akala mo sa akin bata? A-YO-KO" Ha! Manigas ka Tam adao.
"Chocolates."
"A-YO-KO."
"Lunch and Dinner."
"A-YO-KO."
"Bahay, Kotse at Lupa!" Napatawa ako ng kunti pero nagign seryoso ako ulit. "A-YO-
KO." Tae! Patigasan na to.
"Sige, Katawan ko!"Pinigilan kong manlaki ang mga mata ko. Whoaaahhh! Seriously?
Seryoso? Serious? S eriousness?
Yes. Yes. Yes. Yes.
"A-YO-KO." Napalunok ako. Shet ang hirap sabihin nu
n.
"Yannie naman!" Mukhang napofrustrate na siya. ika w ba naman tanggihan ang katawan
mo. Tingnan ko la ng kung di ka mafrustrate.
"Basta! Ayoko! Ayoko! Ayoko! Ayoko! Ayoko. Period.
" Tigas ng ulo niya talaga at ang kulit.
"Yannie, I love you!"
"Ayoko nga sab-" Napatingin ako bigla sa kanya. La ngya! Nagjojoke ba siya? Pero
nung tiningnan ko an g mukha niya, napakaseryoso ng tingin niya. Wag si yang
magbibiro ng ganyan, masaapak ko siya.
Tiningnan ko siya ng masama. Akala ko ba maliwanan g na magkaibigan na lang kami?
Wag niya akong bana tan ng ganyan at nagiiskandalo ang lahat ng himaym ay ng
katauhan ko. Yumuko na alng siya at iniwas ang tingin niya.
"Sige na nga. Matitiis mo na talaga ako." Tapos bi glang lumabas ng terrace.
Tiningnan ko pa ang papa alis niya na form at ang pagsara ng screen door.
Wag kang maguilty Yanyan! Wga na wag kang maguilty.
At lalong wag na wag mo siyang tawagin.
Pero naman, nakakaguilty ang pagmumukha niyang gan un. Parang feeling ko isang
akong kriminal na napa kalaki ng kasalanan.
Huminga ako ng malalim. Ang hirap naman na maging kaibigan ang ex! Nakakaloka. Lalo
na pag bumabanat ng mga ganun. Hindi ko maiwasang hindi kiligin. P aksyet!
After 30 minutes, natapos na akong magdilig. Pawis na pawis na ako at naiinitan
na. Nilagay ko na sa lagayan ang spray at binuksan na ang screen door para pumasok
sa condo when I found out na hindi ko na mabuksan. Nakalock siya from inside.
Then I saw Tamadao sitting on my sofa, wathching T V. Ang walanghiya! Dapata lang
pala talaga na hind i ako maguilty.
"Tamadao! Buksan mo ang pinto." Tumingin siya sa ak in tapos lumapit sa screen
door.
"Samahan mo muna akong maggrocery." Sinasabi ko na nga ba.
"Ayoko nga! ANg kulit naman ng lahi mo!" Lalo pa a tang uminit ang paligid. Haller.
10AM na.
"Okay! Madali naman akong kausap. Ako na lang mag isa. Kaya ko naman eh. Ang tanong
kaya mo bang tum agal dyan sa terrace mo kasama ang mga halaman mo sa gitna ng
mainit an panahon?" nagngitngit ako la lo. Scheming bitch!
"Sige Yannie! Allis na ako. Bye bye!" Bwisit! Para kanina lang, kulang na alng
lumuhod siya sa harap an ko.
"OKAY FINE! SIGE NA SASAMA NA AKO. BUKSAN MO NA ANG
SCREEN DOOR!" "Promise?" Ngumiti siya ng nakakaloko. Grrrrrrr!
"Oo na nga! Oo na! Oo na!" Ni hindi ako ng sunblock !
"Baka napipilitan ka lang....."
"Leche! Bubuksan mo ba to, o......"
Click!
Agad kong binuksan ang screen door. Ang sama ng tin gin ko sa kanya.
"Mag ayos ka na. Aalis na tayo. Kung pwede alng san a ipilit ang lahat ng bagay."
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Dalawampu't L ima (p.1 of 7)
Dedicated kay Rayne. She's one of the most gifted w riter na hinahangaan ko ng
lubos. 25.
Aaminin ko naisahan na naman niya ako. Kainis! At gaya ng hula ko mag aalas dose na
kami nakauwi. Ta kteng paggogrocery yan! Magdamag! Sabi niya sa may malapit lang
kami na mall maggogrocery pero after naming na maggrocery, gumala pa kami sa may
Makat i tapos nagyaya siya ng dinner sa Calatagan Batang as! Kamusta naman yun?
Mukhang walang kapaguran an g loko. Kainis! Napuyat tuloy ako at tinanghali ak o ng
gising.
At ang masama pa, nagising ako dahil sa ingay ng c ellphone ko. Kanina pa may
tumatawag at nagtetext. At nung tiningnan ko, lahat puro missed calls at messages
from Tamadao.
'Hi yannie! Good morning! Did you sleep well? Kuma in ka ng breakfast ok?'
Thoughful? Kelan pa siya n aging thoughtful. Hindi talaga ako sanay ng ugali niyang
ganyan. At naiinis ako sa pinaggagawa niya. Oo na kinikilig na ako pero nakakainis
kasi baka mahulog ako ulit sa kanya. Which is hindi na pwede ng mangyari.
O baka pinagttripan niya lang ako?
Hindi ko na nireplayan ang message niya. Bahala si ya sa buhay niya. Tumayo na ako,
naligo at kumain. Tapos may nagtext ulit at si Tamadao na naman. "Hindi ako
makakadaan diyan mamaya Yannie. Ang dam i ko ngayong patient." Nagpapaalam? Weh?
Then may bigla akong naisip. Dali dali akong nagbi his ng pang alis at lumabas ng
condo ko at pumunta sa plano kong puntahan. Habang nagdadrive, hindi maalis ang
ngiti sa labi ko. Panahon na para guman ti ako.
Yes! Paghihigantihan ko si Tamadao.
I walked into a flashy and comfy clinic. And like he said madaming nakapilang
pasyente na nakaupo sa couch. And take note, sa dami ng pasyente, mga da lawa lang
ang buntis and the rest sa tingin ko mga dalaga pa. Or baka naman hindi pa malalki
ang tya n. Pero I doubt it, by the sound of their giggling dahil daw sa poging
doctor.
Tamadao might have really enjoyed his profession. L angya!
Lumapit na ako sa receptionist.
"Good morning Ma'am." Sabi nung receptionist sa aki
n.
"Magpapapregnancy test ako." Pinigilan ko ang mapan giti.
Ngumiti ang receptionist. "Ma'am may old record na po ba kayo dito?
"Wala pa." Binigyan niya ako ng form na ififill up and gave me the number.
Naghintay pa ako ng isang oras bago tinawag ang number ko. Masuwerte pa nga ako
kasi yung ibang tinawag, umalis kaya nakasing it ako.
"Ma'am kayo na po." Ngumiti ako at tumayo na papas ok sa mismong clinic ni Dr.
Tamadao Sia,
"Good morning Doc." Ang laking ngisi ko. Feeling ko nag pang Miss Universe eh.
Pero kung gaano kalaki ang ngiti ko, ganun din nan laki ang mga mata ni Tamadao
pagkakita sa akin. Nu ng una hindi pa siya nagsasalita pero paglabas ng secretary
niya..
"Yanyan! Anong ginagawa mo dito?" Sa pagmumukha ni ya, kulang na lang kaladkarin
niya ako palabas ng clinic niya. Ahehehe. Bago ko siya sinagot, umupo muna ako sa
upuan sa harap ng table niya.
Pinagmasdan ko siya. No wonder ang dami niyang pas yenteng mukhang hindi naman
buntis. Bagay na bagay sa kanya ang puting overcoat.
"Eh di magpapacheck up. I've been delayed for a mo nth now Doc and I need to make
sure whether I am p regnant or not." Ang hirap talaga magpigil tumawa. Pero
ngumiti ako para kunyari masaya ako na bunti s ako.
At muntik na akong mapatawa ng malakas nung bigla siyang namutla. Napaka epic ng
reaksiyon niya. Wah ahahha.
"Buntis? Ikaw?"
"Oo naman. May matris ako kaya pwede akong mabuntis ." Ang sama ng tingin niya sa
akin.
"Bakit may boyfriend ka ba sa Australia?" Ahehehe.
"Bakit kailangan ba ng boyfriend para mabuntis?" L olololol. Tinaasan ko na din
siya ng kilay. Feelin g ko anytime hihimatayin na si Tamadao. Dapat pala nagdala
ako ng camera.
"Yanyan!" Ang sama ng tingin niya sa akin pero siem pre hindi ko siya pinansin.
"Bakit? Anong masama doon? Do you expect me to be c elebate for the past 2 years?"
"Oh my God!!" Bulalas niya sabay palo ng noo niya.
Parang hindi siya makapaniwala sa mga sinasabi ko
. At first time ko siyang narinig na nagsabi niyan . Wahahaha.
"Ang OA mo ha! Wagas ka naman kung makareact. Baki t kaya hindi mo na lang ako i-
PT?" Ngiting ngiti p a ako niyan. Ang galing ko talaga umarte! Bongga!
"FE!!" Ang lakas ng pagkatawag niya sa secretary ni ya.
"Doc!"
"Bigyan mo nga ng urine container si Yanyan at tur uan mo kung ano ang gagawin!"
Ang sama ng tingin n iya sa akin.
"Di mo na ako kailangang turuan. Alam ko na, nagawa ko na to dati sa Australia!"
Wink!
"WHAAAT!" Hahahaha! Tumalikod na ako at pinipigila n ang tawa habang papasok ako sa
CR sa loob ng cli nic niya. Pagkapasok na pagkapasok ko ang laki ng ngisi ko.
Langya! Ang sarap niya pagtripan.
Napakawagas niya makareact. Hehehe.
Ginawa ko na ang dapat kong gawin at lumabas na ng CR at binigay sa secretary ang
urine container. T apos umupo ulit ako sa harap niya. Hihintayin ko p a kasi ang
result.
Nakikita kong din a maipinta ang mukha niya at nak ahawak na siya sa temple niya.
Ni hindi niya napan sin na nakaupo na ako sa harapan niya. Ang laki ng problema ng
lalaking ito.
"Doc hindi mo ba ako I-IE?" Bigla siyang napatingi n sa akin then nakita ko siyang
lumunok. Hehehehe. "Doc bakit pinagpapawisan ka?" I said in my most se ductive
voice. "Ano..Ahmmm.. Ma-Mainit kasi."
"Hindi naman ah! Ang lamig nga ng clinic mo eh. Ha wakan mo pa ang kamay ko,
nanlalamig na nga eh."
"Eh sa naiinitan ako eh! Bat ba ang tagal naman ng result?" Ang taray lang. Bad
mood?
"Mas mabilis atang malaman kung i-IE mo ako. Doc.. ." I moisten my lips with my
tongue and nanlaki an g mga mata niya. I have never enjoyed like this fo r the past
2 years.
"YANYAN, JUST SHUT UP!" Sumigaw? Hahahahaha.
"Hoy kung makasigaw ka ah! Baka nakalimutan mong p asyente mo ako! Magbabayad ako
ng consultation fee .." Kunyari nagalit din ako pero ang totoo natataw a na talaga
ako.
"Sorry. Fe! Ang result!" Pagalit pa din niyang tawa g sa secretary niya.
"Ito na Doc." Binigay ng secretary ang papel sa ka nya. Nakita ko pa siyang pumikit
bago niya tiningn an ang papel. Pinapasuspense? Kaaliw! Natatawa tal aga ako. Ang
sarap talaga niyang pagtripan.
"Ano Doc? Buntis ako?"
" NEGATIVE!!" Sabay kuha ng pentel pen at sinulata n ng pagkalaki laki ang papel ng
'NEGATIVE". Wahah ahahaha. Adik talaga!
"Kailangang naka all caps ha? Kailangan i bold at red pentel pen ang gamitin?.
Hahahahaha!" Di ko na napigilan ang tawa ko. That was really epic. Haba ng
tumatawa ako, ang sama ng tingin niya sa akin. Kulang na alng patayin niya ako ng
tingin.
"Magkano ang consultation fee mo Doc." Ang laki pa din ng ngisi ko.
"Fe, Pakitawag nga si Dr. Villegas, siya muna reli ever ko. Aalis ako ngayon."
Tumayo na siya sa upua n niya at hinubad...
Hinubad? Wahahaha Hinubad ang coat niya. Hehehe.
"Mahal ako maningil!"
Tapos bigla na lang niya hinawakan ang braso ko at hinila ako palabas ng clinic
niya. Hala!
Saan ba ako magbabayad?
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Dalawampu't A nim (p.1 of 6) Dalawampu't Anim
"Aaaahhhhh. Tama na Tamadao! Di ko na talaga kaya. Nangangalay na ako." Huhuhu.
Ngayon nagsisisi na talaga ako kung bakit ko siya pinagtripan. Kung al am ko lang
na ito ang bayad sa ginawa ko sana hind i ko na lang ginawa.
Inaamin ko na masarap ang ganitong activity pero p ag wala ka palang practice
mangangalay ka talaga.
"Please Tamadao, tama na. Pagod na pagod na ako." Kulang na lang magmakaawa ako sa
kanya pero hindi pa rin siya tumitigil.
"Nangangalay ka because you're not doing it right. Ang gawin mo kasi, you put it
in, slowly glide pa taas then In ulit." Sinunod ko ang sinabi niya per o dahil nga
hindi ako sanay, nangalay pa din ako. "Wew! Nakakapagod talaga to! Nakakapawis."
"Eenjoy mo kasi! Magandang execise to!" Sabi pa ni ya sa akin. Siya kasi mukhang
enjoy na enjoy sa gi nagawa namin. Inaamin ko nakakenjoy naman talaga p ero sabi ko
nga kailangan ng practice bago mamaste r ang ganitong bagay.
"Pwede bang magpahinga muna tayo? Kanina pa kasi na tin ginagawa to!"
"Hindi. Hindi tayo titigil hanggat di natin narara ting ang sukdulan." Gusto kong
matawa sa tagalog n iya pero hindi ko kayang tumawa. Oh my God.
"Pero nangangalay na talaga ako."
"Sige humiga ka muna dyan, ako na ang bahala!" Gin awa ko ang sinabi niya. Hindi ko
na rin kasi kaya.
Hinayaan ko na lang siya at ninanamnam ko na lang ang sarap na dumadaloy sa katawan
ko. I closed my eyes and I said to myself. This is heaven.
"Yannie, malapit na tayo!" Ngumiti lang ako at nag padala sa agos. Takte! Ang sarap
sarap talaga.
"Oh my God! I can't believe it! It's amazing!" Ngu miti ako at ngumiti din siya.
Tumayo na ako at ina lalayan niya akong makaalis sa bamboo raft tapos k inuha na
din niya paddle ko.
Oo, nagbamboo rafting kami sa Pagsanjan river papu ntang isang resort. Pagkagaling
Maynila, dirediret so lang siya ng drive at hindi sinasagot ang tanon g ko. Tahimik
lang siya habang nagdadrive kaya aka la ko talaga bonggang bongga parusa ang
mangyayari katulad ng, gagawin niyang positive ang negative result. Mga ganun!
Hehehehe. Pero instead, pinagsa gwan niya ako ng isang oras.
Pero worth it naman kasi ang ganda nga ng lugar at kahit first time kong
magsagwan, nasiyahan naman ako sa experience.
"Sinabi ko na sayo na mas exciting kung magbamboo rafting tayo papunta dito kesa
magkotse. Makikita mo ang magagandang view at mararamdaman mo ang sar ap ng agos ng
tubig ng ilog.
Dumiretso na kami sa cottage kasi nga pagod ako. P agkapasok namin agad akong
dumiretso sac r nagbihi s at nahiga sa kama.
"Yan, magpahinga ka muna, may aasikasuhin lang ako ." I barely nodded at him and
after a while nakatu log na ako. Ang cottage kasi is situated beside th e river
itself at nakabukas ang bintana kaya ang s arap ng hangin.
Medyo madilim na nung nagising ako. Ganun ako kaha ba natulog? Pagkakatanda ko kasi
mga 3 PM kami nak arating at ngayon maggagabi na so mga 3 hours akon g nakatulog.
Hindi man lang ako ginising ni Tamada o?
And speaking of him, paglingon ko nakita ko siyang nakaupo sa upuan beside the bed
and is watching m e. Kanina pa ba niya ginagawa yan? Nakakailang nam an.
"Hoy! Bakit ganyan ka makatingin? Hinalay mo ako a no?" Tama naman ah! Hinahalay
niya ako ng tingin n iya. Napatawa siya ng mahina sa sinabi ko. Tapos t umayo siya
at pinisil ang ilong ko.
"Aaa-raaay naman!" pero hindi naman talaga masakit.
Stir lang. Hehehe.
"Ang adik mo! Tara kumain na tayo." Tapos naglakad na siya palabas ng pinto which
turned out be a ba lcony facing the river at doon nakahain ang pagkai n namin. Ang
bongga lang. Hindi naman dinner by ca ndlelight pero ang dating kasi is raw and
romantic . Ayyyiiiieeee! Kinikilig ba ako? Hehhehe.
"So paano mo nalaman ang lugar na ito?" Tanong ko habang sinusubo ang sugpo na
kababalat lang niya. Ang kapal ko di ba? Lahat kasi ng binabalatan niya ng sugpo at
yung laman ng alimango na inalisan niy a ng shell (shell ba tawag dun) kinakain ko.
Halos hindi na nga siya kumakain kasi busy siya kakabal at ako busy kakakain. Pero
hindi naman siya nagrer eklamo, kung ayaw kasi niya eh di kanina pa niya a ko
sinabihan. At sa tingin ko naman nag eenjoy siy a sa ginagawa niya kay carry lang.
"Napuntahan kasi namin one time nung nag medical m ission kami malapit dito. Nakita
namin ang potenti al ng lugar kaya dinevelop namin." Na amaze naman ako sa sinabi
niya. Hindi ko inakalang sa kanya an g lugar na ito. "Sa'yo ang lugar na to?"
Uminom ako ng tubig
"Hindi naman. Part owner lang ako. Bukas darating ang isang kasamahan ko.
Ipapakilala kita." Tumango tango lang ako. Tapos kumuha ng isang sugpo. Ang tagal
kasi niyang magbalat nauubos ko tuloy yung p inagbalatan niya.
"Okay lang naman na kinakain ko ang mga binalatan mo di ba?" Malay ko ba na masama
na ang loob niya kasi inuubos ko ang pinaghirapan niya at nahihiya lang siyang
magsalita.
"Sige lang. Para talaga sayo yan." Napangiti ako n g lihim. Lihim? Hehehehe. Pede
naman patago di ba? Pero hindi ko napigilan, my heart swell dahil sa sinabi niya.
May sakit na ata talaga ako sa puso k asi nagcswell na ang heart ko eh.
Pero naman kasi sa ginagawa niya, parang pinagsisi lbihan na niya ako. Sino ang
hindi kikiligin doon? Ito ba ang kabayaran ngh pagttrip ko sa kanya?
Kung ito nga, eh di pagttripan ko siya araw araw! Wahahaha. Pero siempre hindi ko
pinapahalatang sob ra na akong kinikilig sa ginagawa niya.
"Akala ko ba maniningil ka kasi pinagtripan kita. Pero bakit parang bakasyon grande
ata to? At pampe red na pampered ako sa bakasyon na to." Napangiti pa ako. Sana
ganito palagi.
"Wala kasi akong karapatang maningil kasi, ako dapa t ang nagbabayad."
A/N: Sa gilid po ang picture ng bamboo raft nila.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Dalawampu't P ito (p.1 of 9) Dalawampu't Pito
"Wala kasi akong karapatang maningil kasi, ako dap at ang nagbabayad." Napatingin
ako sa kanya bigla at nakatingin din siya sa akin.
Ako ang unang nag iwas ng tingin. Nakakapaso lang siyang tumingin. At yung mga
banat niya tagos tagu san lang sa puso. Hahays! Kailangan kong huminga n g malalim
kasi feeling ko masusuffocate ako. Hindi na din ako nagcomment sa sinabi kasi ano
ang sasa bihin ko?
'Oo! Kailangan mo talaga magbayad. Ipambayad mo ya ng katawan mo!' Ahehehe. Ang
manyak lang di ba and for sure without even a blink, papayag yun. Sus! Ako pa!
Siempre alam ko na ang takbo ng isip niyan . Hehehe.
Tinapos na namin ang pagkain namin na inabot ata n g dalawang oras. At dahil hindi
na kami mga bata, hiwalay ang kwarto namin. Siempre conservative kas i ako at
conservative din siya. Hehehe. Joke lang.
Siguro alam naming dalawa na kapag nagsama kami sa iisang kwarto, kinabukasan,
hindi na friends ang status namin kundi either love or haters. At sa ng ayon, alam
ko, sa sarili ko na hindi pa ako ready sa mga ganyang bagay. Bata pa ako at
inosente. Lew l! Ano ba! Hindi talaga ako makapag isip ng seryoso.
Okay. Hindi pa ako ready na makipagrelasyon ulit k ay Tamadao. Kahit nakamove on na
ako at crush ko n a lang siya, bilang babae, napatawad ko man ang mg a kasalanan
niya, hindi ko pa din nakalimutan ang first ever true heartache ko. Kaya ayaw ko
munang magsugal baka matalo ako ulit. Sayang ang pamasahe pabalik ng Australia.
Wala pa namang return ticke t na binigay sa akin si Mommy.
At dahil wala namang magandang nangyari habang tul og ako at hindi naman ako
ginapang ni Tamadao. Heh ehe. Nag assume pa talaga ako na gagapangin? Naghi ntay pa
ata ako. Lowl. Joke lang ulit. Yun! Hindi ko na ikkwento kung ano ang pwesto ko sa
pagtulog ha!
Basta nagising ako, kasi may narinig akong nag uus ap sa labas ng cottage. Ang
sarap pa naman ng tulo g ko kasi ang sarap ng hangin. Ngayon lang ata ako natulog
na walang aircon at fresh air ang malalan ghap ko. Oo alam ko sosyal ako. Baket ba?
Hehehe.
Tumayo ako mula sa kama tumingin sa bintana at naki ta ko ang dalawang taong nag
uusap.
"Akala ko ba mahal mo ako? Pero bakit nagdala ka n g babae dito? So siya na ulit
after ilang taon? Pa g balik niya, babalikan mo ulit siya?" Umiiyak na ang babae.
"Babe, malaki ang kasalanan ko sa kanya. Bumabawi lang ako. Sorry kung nasasaktan
kita ngayon pero p romise, magkaibigan lang kami. Ikaw na ang mahal k o ngayon!
Maniwala ka!" Sabi naman ng lalaki na na gsusumamo.
"At sa tingin mo maniniwala ako sayo? Two timer ka ! Manloloko! Once a player,
always a player! Magka limutan na tayo! I hate you!" Tapos nag walk out s i babae.
Hinabol ni lalake.
"Babe naman! Wag naman ganyan. Babe!" At tapos na ang drama sa harap ko. Tsss. Sa
harap pa talaga ng cottage. Nambubulabog ng mga gising.
"tsk tsk!" Sabi ko na lang.
"Hoy! Ang tsismosa mo!"
"Ay tae!" Nagulat ako na nasa likod ko na si Tamad ao. Langya! Di ko man lang
narinig ang pagpasok ni ya sa room.
"Tae ka dyan. Napasarap ata ang tulog mo." Sabi pa niya habang nakangiti.
Hala! Bat ang pogi naman niya sa umaga? Napakarefr eshing ng mukha niya. Sarap I
breakfast oh! Hahaha .
"Tara breakfast na tayo." Breakfast? Breakfast daw oh! Saan ba tayo magbbreakfast?
Dito sa kwarto? L ol. Pinag iisip mo Yanyan. Ang aga aga kung ano an o naisip mo.
Wala ngang nangyari nung gabi sa umag a pa kaya?
At bakit ka ba nag iisip ng mga pangyayari? Adik ka ba?
Anyway, hindi kami nagbreakfast sa kwarto, sa may restaurant kami ng resort kumain.
Alas diyes na ng kumain at dapat nga brunch na ang tawag doon. Enj oy na enjoy ako
sa kinakain ko nung may dumating n a dalawang lalaki at isang babae.
"Hi Dao!" Sabi nung lalaki at tinapik ang balikat n g Tamadao.
"Hi din Dao!" Nag apir naman yung isa.
"Hi Tammie!" Sabi nung babae sabay kiss sa cheek n i Tamadao. Tammie? Kinuha ko ang
tubig sa harap ko at binuhos sa babae.
Joke lang. Ininum ko ang tubig kasi para nabulauka n ako sa Tammie at sa kiss sa
pisngi. Takte! Kaila ngan may kiss sa pisngi!?
"Guys, this is Yanyan and Yan, these are May, June and July. Sila yung sinasabi ko
sayong mga co-own ers ko dito." Wee? Seryoso sa pangalan?
"Hi! Nice nice meeting you!" Ngumiti ako sa kanila pero plastic na ngiti yung sa
babae. "Are you triplets?" Ang pangalan kasi di ba?
Tumawa naman yung June at si July.
"Hindi. Wala lang talagang maisip na pangalan ang a uthor." Hehehe.
"Ah okay." Tapos kinamayan ko na sila. Umupo na uli t kami at nagorder na sila ng
pagkain.
"So, ikaw pala si Yanyan." Napatingin naman ako big la kay July. Kilala niya ako?
"Kilalal mo ako?" Nagulat pa ako niyan.
"Not personally. Naririnig ko lang ang pangalan mo.
" Naks. Iba na talaga pag sikat.
"Talaga? Na mention ako ni Ellen Degeneres." Seryo so kong sabi na nagpakunot ng
kilay nina June, Jul y at Tamadao.
"Sino si Ellen Degeneres?" Napangiti na lang ako.
Mga lalaki talaga. Minsan ang eengot lang.
"Yung host ng The Ellen Degeneres show sa US." Sabi ni May. "Merong ganun? Parang
Oprah?" Sabi ni June.
"Parang Tyra Banks Show?" Natawa ako sa sinabi ng dalawa. Lol. Di kilala si Ellen
pero kilala si Tyr a at si oprah. Langya naman. Umoo na lang kami. Sa rap kausap ng
dalawang to.
"Hindi ka namention ni Ellen, namention ka ni Dao. " Sabi ni July. Napatingin ako
kay Tamadao and I s aw him blush. Hala ang cute cute lang. Sarap pisil in. Hehehe.
Mapisil nga mamaya. Total magkaibigan naman kami.
Nag usap usap na ulit kami pero napansin ko tuwing nag uusap kami ni Tamadao
sumasabat si May. Ang e pal lang. At bakit ang lapit naman ata ng upuan ni ya sa
upuan ni Tamadao? At bakit niya nilalagyan n g food ang plate ni Tamadao? Ay langya
lang. tapos napunta kami sa topic na nagcomment si May.
"Talagang reliable si Tammie!" Ang laki pa ng ngit i ni May nung sinabi niya yun?
Proud? Proud ka teh ?
"So inlove ka na sa kanya sa lagay na yan?" Napati ngin silang lahat sa sarcastic
comment ko. Pero si May namula bigla. Paksyet! Guilty? Langya!
Lalong tumaas ang kilay ko. Grabe napakamaldita ng kilay ko. Sobra kung makataas
lang.
Ngumiti ako. "Napansin ko kasi, you're all praises for him simula kanina."
Prangkahan na to. Para ka sing may sariling isip ang kilay at ang bibig ko. Lalong
namula si May sa sinabi ko and maybe in her mind she's already singing...
But someday I'll be living in a big old city
And all you're ever gonna be is mean, yeah
Someday, I'll be big enough so you can't hit me
And all you're ever gonna be is mean
Pero wala akong pakialam kahit sabihin pa nilang m ean ako. Basta I hate her.
Ipakain ko siya sa buwa ya sa ilog eh! Hmp!
Tapos naramdaman ko na lang na may humahawak sa ka may ko na nakalagay sa may lap
ko. Napatingin ako kay Tamadao na hindi naman nakatingin sa akin pero halatang
nangingiti. Aba! Masaya siya!
Masaya siya na nalaman na gusto siya ni May? Pag-u ntugin ko silang dalawa eh.
Inalis ko ang kamay ko pero lalo lang niyang hinigpitan ang hawak kay pi nitik
pitik ko ang kamay niyang nakahawak sa kamay ko.
"Obvious na obvious ka na May!" tawa pa ni June an d tumawa din si July. So hindi
lang ako ang nakapa nsin. Kung napansin ni June at ni July eh di malam ang alam din
nitong walanghiyang Tamadao na to! In alis ko ulit ang kamay ko pero ayaw talagang
bitiw an. Ay potek.
"Hahahaha!" Bigla siyang tumawa. Adik? Tumatawa ma g isa? Tumingin kaming lahat sa
kanya. Tapos napan sin ata niyang nakatingin kaming lahat sa kanay ka ya tumigil
siya.
"Ano kasi, wag niyo nang tuksuhin si May. Kitang n amumula na oh!" Lalong namula si
May sa sinabi niy
a. Tapos biglang tumingin si Tamadao sa akin.
"And besides I like May. I like May as a business partner and nothing else." Habang
sinasabi niya yu n, sa akin lang siya nakatingin. Parang sa akin la ng niya
sinasabi ang mga yun. Bigla naman nagreact ang puso ko at bumilis ang tibok. Ay
tae! Inaatak e na naman ako. "Awww basted!" Bulalas ni June.
"So sad." Sabi naman ni July and with that, tumayo si May at nagexcuse na
pupunatng poweder. If I kn ow, iiyak lang yun doon. Buti nga sa kanya. Kapal ng
face ha. Hehehe. Ang mean ko talaga. Wala naman g ginawa sa akin yung tao. Bad ka
talaga Yanyan. S o mean and bitchy.
Maya maya pa, nagpaalam na din si Tamadao na aalis at nauna na kami sa dalawang
lalaki kasi ang taga l naman bumalik ni May. Baka naubos na ang tissue sa CR at
nadehydrate na kakaiyak. Gusto ko pa ngan g mag order ng hydrite at gatorade at
ipadala sa k anya sa CR eh.
Naglakad na kami sa kung saan kasi daw ipapasyal n iya ako. 10 minutes na kaming
naglalakad at 10 min utes na din siyang parang baliw. Nakangiti lang at kadalasan
nakikita ko siyang nakatingin sa akin. Tapos ngingiti at iiling iling.
Ano bang meron sa mukha ko aside from nakasimangot ako? Kasi ang pagkakaalam ko,
kahit nakasimangot ako, maganda pa din ako. Nung hindi na ako nakatii s, tumigil
ako sa paglalakad at hinarap ko siya. "Bakit ganyan ka makatingin sa akin?" Tumaas
ulit ang kilay ko pero hindi siya sumagot. Instead lalo ng lumaki ang ngiti niya.
"I'm just glad to know that I can still make you j elous?" Nanlaki ang mga mata ko
sa sinabi niya. Ak o Jealous? Hindi ko na pinigilan ang sarili ko. Tu mawa ako.
Tumawa ako na may kaba sa dibdib.
"Jealous? Me? Why would I be jealous? Ano ba kita? " Oo nga! Hindi kaya ito selos.
Feel ko lang ngayo n maging bitch at maging mean kay May. Bakit ba? B awal na ba
ngayon ang Mean Day at Bitch day?
Bigla siyang sumeryoso at tumingin sa akin. Hala! N agalit ba siya?
"Ano mo ako?" Seryoso pa din sabi niya. "Whatever you want me to be." Saglit na
tumigil ang tibok ng puso ko. Parang race car na biglang nagpreso and after 5
seconds biglang humarurot sa bilis. Ayy ta e! Pero ano daw ang sinabi niya? What
ever?
As in whatever?
O_________O
So pwedeng sex slave?
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Dalawampu't W alo (p.1 of 4) Dalawampu't Walo
"I'm just glad to know that I can still make you j ealous." Packing tape! Bakit
hindi maalis sa isip ko ang sinabi niya? Nakauwi na kami't lahat hindi pa rin
maalis. Parang nakadikit sa utak ko na pala ging nagreremind sa akin. Parang sticky
note.
And me jealous? Ano ba! Nagseselos ba talaga ako? Kay May? Bakit naman ako
magseselos? Wala naman ak ong karapatan. Hindi naman kami ni Tamadao kaya hi ndi
ako dapat nagseselos. At bakit ako magseselos eh nakamove on na ako at magkaibigan
na lang kami. Unless...
Unless mahal mo na siya. O syeeetttt!
Cannot be! Borrow One!
Hindi ako pwedeng mainlove sa kanya.
Correction. Hindi ako pwedeng mainlove ulit sa kan ya. Nooooooooooo!! Ayaw ko nang
maging emo ulit. A yaw ko nang magsayang ng sangkatutak na luha.
Yanyan naman! Matuto ka sa mga karanasan mo. Kahit yummy pa din siya sa paningin
mo, hanggang doon n a lang yun. Kahit gaano pa siya ka yummy at ka del icious hindi
mo na siya pwedeng tikman. Sasakit la ng ang tyan mo. Pero....
Pero....
Paano kung hindi ka talaga nainlove ulit sa kanya? Paano kung hindi naman talaga
naalis ang pagmamah al? Ano ngayon ang gagawin mo Yanyan?
Paksyet naman! Para na akong timang. Kanina pa ako pabalik balik sa sala ko
kakaisip sa mga nangyari kahapon. Kanina pa mag nagdedebate sa isip ko.
Pero bakit kasi nagreact ako ng ganun? Bakit naman kasi di ko napigilan ang sarili
ko?
At ang masama pa, kahit anong gawing deny ko sa sa rili ko na hindi ako nagseselos,
sa mata ng lahat nagseselos ako. At hindi ko pwedeng lokohin ang sa rili ko kasi
naramdaman ko na ang ganito dati. At hindi pwedeng maging ganito ako.
Hindi na pwedeng maulit ang nangyari dati. And I h ave to do something para hindi
na maulit yun. At i sa lang ang naiisip kong paraan. Kailangan ko na siyang layuan.
Tama. Lalayuan ko na talaga siya. Pwede bang bumal ik na lang ako ng Australia?
Pero, sabi ni Mommy h indi pa daw ako pweden umuwi. Baka palayasin ako u lit pag
bumalik ako doon.
Maya maya pa nakikita ko na nag iilaw ang cellphon e ko sa taas ng center table.
Tiningnan ko kung si no ang tumatawag.
Tamadao calling...
Waaaaahhhh!
What to do? Nagpapanic na ako. Tawag pa lang yan ha ! Takte yan !
Sasagutin ko ba?
Pumikit ako tapos kinuha ko ang cellphone at binal iktad tapos tumalikod ako at
iniwan ko ang cp ko s a center table. Kakawindang! Maya maya pa tumigil na ang
ring. Nakahinga ako ng malalim. Wew! Salama t naman Lord.
Pumunta na ako ng kitchen para magluto ng lunch ko . Tapos nag lunch na ako medyo
panatag na din ako kasi tumigil na kakatunog ang cellphone ko. Napago d ata si Doc.
Hehehe.
Tapos nagring ang phone sa unit ko.
"Hello!" Sinagot ko naman agad.
"Yannie!" Muntik ko nang mabitiwan ang phone. Waaa ahhh!Bakit hindi ko naisip na
tatawag siya sa phon e?
"Hell-O. hahaha" I laughed nervously. Para akong ta nga. Umayos ka nga Yanyan.
"Hindi mo sinasagot ang cellphone mo kaya dito na lang ako tumawag." Very smart.
Very very smart.
"Hindi ko siguro narinig." Lol. Hindi daw narinig o h!
"Pupunta ako dyan mamaya." Hala! Iiwasan nga di ba ? At teka! First time ata na
pupunta siya ditto na nagpaalam siya sa akin. "Bakeeet?"
"Dadalaw." Parang naririnig ko pa ang amusement sa boses niya at habang sinasabi
niya yun, ngumingit i siya. Ampogi lang! Waaaaaaaahhhh!
"Dadalaw? May burol ba?" Napatawa siya sa sinabi ko .
"Hindi yun. Silly." Ano daw?
"SiLi? As in I love you?" Lalo siyang tumawa sa si nabi ko pero hindi siya agad
nagsalita. Tapos bigl ang tumahimik sa kabilang line.
"Aakyat ako ng ligaw." Bigla siyang nagsalita. Nap anganga na lang ako. Aakyat ng
ligaw? Marunong ba siya nun? Tumawa ako ng kunti para hindi mahalata ang kaba ko.
"Walang hagdan ang condo ko! Kaya hindi ka pwedeng umakyat ng ligaw."
"Don't worry, mageelevator ako!" tapos tumawa ulit siya. Wag kang ganyan. Lumayo
layo ka sa akin. Please lang.
Lumayo layo ka sa akin.
Kasi baka bago ka pa manligaw masagot na kita.
Author's Note:
Pasensiya na. Panget ng update. Hindi ko talaga na fefeel ang update pag sa bahay
ako gumagawa.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Dalawampu't S iyam (p.1 of 8) Kabanata
Dalawampu't Siyam
Bago pa siya makarating sa bahay, inunahan ko na si ya.
Sinira ko ang elevator para di siya makaakyat ng li gaw.
Joke!
Umalis ako ng condo unit ko para wala siyang maabu tan sa condo ko. Kinakabahan
kasi ako. First time niyang manligaw sa akin. Hindi naman kasi kami nag ligawan
dati di ba? Naglandian lang naman kami kay a naging kami. At kung nahulog ako ng
todo sa kany a sa landian pa lang, paano pa kaya kung manliliga w pa siya? Baka
bigla akong magpropose! Wahahaha.
Kaya minabuti kong umalis muna. Pumunta ako sa kun g saan saan hanggang sa mapagod
ako. Hindi ko rin dinala ang cellphone ko.
Para akong may pinagtataguan. Palingon lingon pa a ko habang naglalakad. Para akong
fugitive. Nakakap raning. Pero kunsabagay, matagal naman na akong pr aning, hindi
pa ba ako nasanay?
Hanggang sa gumabi na at hindi na nakayanan ng kag andahan ko kaya naghanap ako
phone booth at tumawa g sa guard ng condo ko. Tinanong ko kung andyan pa din ba
ang lalaking naghihintay sa akin.
Ang sabi ng guard, wala naman daw naghihintay sa ak in.
Wala?
Eh di ba sabi niya aakyat siya ng ligaw? Baket wal a? Tinanong ko pa ulit ang guard
ng dalawang beses pero wala daw talaga.
Eh ano pala ang sinabi ni Tamadao kanina? Joke lang ?
O hindi kaya nagoverreact lang ako. Pero ang liwan ang ng pagkasabi niya 'dadalaw
ako dyan mamaya'.
Eh baket ba pinoproblema mo pa Yanyan kung pumunta man siya sa bahay mo o hindi?
Hindi ba dapat matu wa ka at wala ka naman palang iniiwasan? Na hindi nagkatotoo
ang kutob mo? Bakit ngayon mukha ka ata ng disappointed?
Kainis naman kasi. Sasabi sabign pupunta tapos di n aman pala pupunta. Kainis!
Sa inis ko umuwi na lang ako sa condo ko. Inismira n ko ang guard na nagsalute pa
sa akin. Hindi kaya nagsisinungaling lang yung guard? Lol pati guard nadadamay sa
disappointment ko.
Alas dose na ako nakarating sa condo ko at tama an g guard, walang Tamadao na
naghihintay sa akin. Walang Tamadao na umakyat ng ligaw.
Tsss... Kahit kailan talaga.
Kahit kailan talaga Yanyan asaness ka! T___________
_____T
Hindi ko alam kung bakit parang nanghina ako. Para ng tanga lang talaga ako.
Makatulog na nga lang.
Naligo na ako at nagbihis ng pantulog. Tapos pumun ta na ako sa living room para
patayin ang mga ilaw nung may nagdoorbell.
Tsss. Umaga na kaya. Sino ang matinong tao na nambu bulahaw ng ganitong oras?
Nung binuksan ko ang pinto, nagulat ang buong pagk atao ko. I saw Tamadao in front
of my door. Smilin
g. Syeeett! Ang gwapo niya sa madalign araw. "Hi!" He beamed at me.
"Anong ginagawa mo dito ng ganitong oras?" Hindi k o pa din binubuksan ang pinto.
Malay ko bang pag b inuksan ko ang pinto at wala nang harang sa aming dalawa bigla
ko na lang siyang halayin.
Whew! Ano ba tong isip ko. Kung makapag isip walang preno. Dirediretso.
"Umaakyat ng ligaw. Papasukin mo nga muna ako. Ang panget na dito tayo nag uusap
sa labas." Wala ako ng naging choice kundi buksan ang pinto at papasuk in siya.
Agad naman siyang pumasok at naupo sa sof a. Mukhang pagod siya. Saan kaya siya
nanggaling e h hidni namna daw siya pumunta dito sabi ng guard. "Really Tamadao! At
this hour, nantitrip ka pa din ." I crossed my arms and stood in front of him.
"Hindi ako nantitrip. Umaakyat talaga ako ng ligaw ." Umaakyat ng ligaw? Ni walang,
bulaklak, chocola tes or kung ano pa man? Tinaasan ko nga ng kilay.
"Really? Sa lagay na yan umaakyat ka ng ligaw? AT s a ganitong oras?" I snorted.
"Hindi na ako nagdala ng regalo. Sarili ko na lang ang ireregalo ko sayo." Seryoso
pa din niyang sab i. Nanlaki ang mga mata ko. Baket alam niya ang in iisip ko?
Hindi ako agad nakapagsalita. Mga ganyan niyang ba nat ang mahirap sagutin. Alangan
naman na sagutin ko siya ng...
'Hubad!' Di ba mas nakakahiya yun. Wahahaha. Takte . Ba't ang manyak ko ngayon?
Dahil ba sa egg sandw ich ang lunch ko kanina?
"At kasalanan mo kung bakit ganitong oras ako pumu nta. Ngayon ka lang kasi
dumating. Tama ba namang umalis pagkatapos malaman na pupuntahan ko siya." Nanlaki
ang mga mata ko. Paano niya nalaman yun. "Hindi ah! May pupuntahan talaga ako."
Sabi ko pa.
Defensive talaga ako.
"Sus! Nasa baba na ako ng condo mo nung tumawag ak o sayo. At sinundan pa kita kung
saan ka pumunta. Narinig ko pang tumawag ka sa guard kung may naghi hintay sayo
dito. Dinescribe mo pa nga ako!" Lalon g nanlaki ang mga mata ko. Huling huli ako.
Wala n a akong maipapalusot pa.
"Yannie, bakit mo ako pinagtataguan?" Biglang sume ryoso ang boses niyatapos
tumingin siya sa akin. N agbawi ako ng tingin. Anong isasagot ko? Kasi tako t akong
mainlove ulit sayo?
"Pinagtataguan?" Tumawa ako ng pilit. "Hindi ah! B akit kita pagtataguan? Bakit
naglalaro ba tayo ng taguan? Di kita pinagtataguan ha! Buti sana kung n aglalaro
tayo ng taguan." I laughed nervously. Ni hindi ko napansin na napakaredundant ng
sinabi ko. Nagpapanic ang buong pagkatao ko.
Bakit ba pagdating kay Tamadao, nararattle ako?
"Ah gusto mong maglaro pa tayo ng taguan? Tara mag tago tayo sa ilalim ng kumot!"
O______O. My eyes g oes like that. Hala! Seryoso? Seryoso yun?
"May damit o wala?" I clasped my mouth with my han d dahil sa sinabi ko at dahil na
rin sa nakakaloko ng ngiti sa mga labi niya. Biglang uminit ang pagm umukha ko.
Kainis kang bibig ka! Bakit ba bigla bi gla ka na lang nagsasalita?
Lalong lumapad ang ngiti niya. Alam na alam ko nam an na hindi umuurong si Tamadao
sa ganitong usapan . Baka mamaya matuloy yang taguan namin.
"Sa una siguro meron pero eventually mawawala din yun!" Hindi na maalis alis ang
ngiti niya. Kasi na man! Bakit ba kasi sa taguan napunta ang usapan. P wede namang
BATI BATI PICK na lang di ba?
"Umalis ka na nga!" Sabi ko na alng dahil sa hiya. Obvious na obvious ka Yanyan.
Obvious na obvious pagka green mo. Obvious na obvious na pinagnanasaa n mo ang ex
mo! "Bakit mo ako pinapalayas? Aakyat pa ako ng ligaw!"
"Tseee! Ano ka! Madaling araw na! Matutulog na ako ! " Hindi ko na siya iimbitahang
dito matulog. Baka di ko mapigilan ang sarili ko.
"Kasalanan mo. Kung saan saan ka gumala. At hindi ka ba naaawa sa akin? Pauuwiin mo
ako ng ganitong oras? Umuulan pa!" At ako pa ang sinisi? Sino ba a ng nanliligaw?
Di ba siya? Kung manliligaw siya eh di magdusa siya. Napaakreklamador!
"Eh ano naman ngayon kung umuulan? Hindi ka naman m ababasa kasi may kotse ka
naman."
"Yan naman! It's slippery when wet." Sabay wink sa akin. Bakit may kasamang wink?
"That's why you have to drive safely." Unti unti k o na siyang tinutulak palabas ng
unit ko. Bastos n a kung bastos. Inaamin ko na yun! Paninindigan ko na lang. "Will
I use a condom?" Ano daw?
"Shut up and get... get..." inside my bedroom? Get rid of your clothes, or let's
get it on? "lost!" Yun ang nasabi ko pero ang hina. Walang conviction . Halatang
pilit.
Huwaaahhhh! Huwaaaahhh!
A/N: bakit ganun? Pag sa word, maiksi ang spacing, pag dito, higante!!
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Tatlumpu (p.1 of 8) Tatlumpu
Maaga akong lumabas ng bahay kasi maggogrocery ako . Naubusan kasi ako ng stock.
Nung malapit na ako sa supermarket, umulan, binagalan ko ang pagpapata kbo ng
sasakyan ko. Basa kasi ang daan and it's sl ippery when wet. Tapos biglang pumasok
sa isip ko ang pagmumukha ni Tamadao! Shit! Napamura na alng bigla ang isip ko.
Nasa grocery store na ako, nakakita ako ng frenzy sa tabi ng cashier habang
nagbabayad ako, pumasok sa isip ko ang mukha ni Tamadao. Double shit!
Pumunta ako sa Watson's para bumili ng liquid hand soap, tapos habang nagtitingin
ako nakakita ako n g PT na nakadisplay. Naalala ko ang IE. Pumasok sa isip ko si
Tamadao na nakasuot ng Doctor's coat a t may gloves sa mga kamay. Damn!
Dahil hindi ko na nakayanan ang mga nakikita ko at ang mga naalala ko,
nakapagdesisyon akong pumunta ng CR. I did my thing at nagretouch ng kunti. Hab
ang nagpapowder ako, I overheard two ladies talkin
g.
"Alam mo ang plastic mo! May get over slash move o n ka pang nalalaman dyan eh
halata namang mahal mo pa yung tao." Sabi nung isang girl sa isang girl na
napasimangot sa narinig niya.
"Pero niloko niya ako. Ang hirap magtiwala ulit!"
"Eh di tumanda kang tigang!" Sabi nung girl sarap irap sa friend niya. Friend nga
ba niya? Pero ano daw? Tigang? Me? Tatandang tigang? No way!
Teeeeeeeekaaaaaaaaa!!!!!!!!!! Bat nasali ang sarili ko sa usapan nila?
Then I remember Tamadao, unhooking my bra! Double d amn! Umalis agad ako ng CR!
Takte baket ba yun ang mga pinag iisip ko? Over ha ! Kesyo ba Valentines day
ngayon? Eh ano naman nga yon kung Valentines Day? Feeling ko ba magiging sp ecial
ang araw na ito? Siempre hindee! Kung dati n ga na kami pa, ni isang talulot ng
santan at isang butil ng nips wala akong natanggap kay Tamadao ng ayon pa kaya?
Oo, sabihin na natin na nanliligaw siya at pumupun ta sa condo ko every weekends.
Pero panliligaw ba ang tawag sa pagpunta niya sa bahay at makikain? O o nga siya
ang nagluluto at siya ang nagliligpit n g kalat sa condo ko, panliligaw ba tawag
doon? Mal ay mo, gumaganti lang siya kasi pambayad yun sa mg a kinain niya sa bahay
ko.
At hindi kesyo nagyayaya siya palagi ng dinner eh nagdedate na kami. Malay ko ba
naman kung wala siy ang kadate gabi gabi!!! At tamad lang talaga siya magluto!
Pero swear!
Hindi talaga ako tatandang tigang!
Abala ako sa kakaisip ng tigang na word nung nagri ng ang cellphone ko. At sino pa
ba ang tatawag sa akin? "Hello."
"Saan ka?" Kita niyo na? Ugali ba yun ng nanliliga w? Ni hindi marunong mag hello.
Yun agad ang tanon
g.
"Sa mall. Naggrocery. Baket? May papabili ka?" Lag i naman ganun eh! May pinapabili
sa akin. Minsan n ga boxer brief pa eh. Walang hiya talaga! Hindi ma n lang nahiya
sa akin. Alam ko na tuloy ang size n iya! Hindi ko sasabihin! Ahehehe! Pero takte
lang! Hindi lang niya alam kung ano ang nasa isip ko ha bang namimili ako ng bozer
brief niya! Takte talaga!
"Wala! Pupuntahan kita dyan. Dyan na tayo maglunch ! " tapos binaba na niya ang
phone. Huminga na lang ako ng malalim. Hays!! Libre na naman! Lol!
Nagtext na lang siya kung saan kami magkikita kaya ang ginawa ko iniwan ko muna
ang mga pinamili ko sa baggage counter at pumunta sa Timezone para mag laro ng car
racing, tapos nung namimingkit ka ng s tuff toys. Pero yung nilalaro ko yung may
candy pa ra kahit di ako makakuha ng stuff toy may mahuhulo g na candy specifically
potchi. Lol.
Naaliw naman ako masyado sa timezone kaya nung tum awag siya, sinabi ko na lang na
nasa timezone ako. Bahala siya maghanap sa akin. Nakaka twenty tries na ata ako
at madami dami na din akong candies pe ro wala pa din akong nakuhang stuff toys.
Nakakaal iw pala talaga ang ganito.
Nakalimutan ko na nga si Tamadao eh! Tapos madami ng nanonood sa akin kasi naman
hindi na ko umaalis sa lugar ko. Hindi nga makasingit ang batang baba e sa akin
eh. Bakit ba! Nauna kaya ako dito.
"Ay shit! Nahulog pa!" Sabi ko nung mahulog yung he llo kitty na sinusungkit ko.
Kainis naman.
"Tsk! Tsk!" Napatingin ako sa nag tsk tsk. Nanlaki ang mga mata ko. Waaahhhhh!
Kanina pa ba si tamda o dito?
"Nagutom na ako't lahat sa paghihintay na may maku ha ka, pero wala pa din. May
plano ka bang ubusin ang candies dyan?" Hindi ako makapagsalita. Hindi dahil sa
nagulat ako na andyan siya at mukhang kan ina pa siya nanonood kundi may bitbit
siyang isang bouquet ng bulaklak tapos ang pogi pogi pa niya!
"Hawakan mo nga!" Tapos binigay na lang bigla sa a kin ang bulaklak. Nakatulala pa
din ako. Kinuha ni ya ang card sa kamay ko at iniswipe tapos siya na ang naglaro.
Wala pang isang minuto, nakuha na niy a ang kaninang kinukuha ko. Naghiyawan ang
mga nan onood. Mga adik!
"Ayan! Nakakagutom ka!" Sabay bigay sa akin ng stu ff toy. Pero ano ang sinabi
niya? Nakakagutom ako? Gutom na siya? Gutom na din ako! Tara Tamadao mag kainan na
tayo! LOL.
Hawak ko sa isang kamay ang stuff toy at ang bulak lak tapos bigla niyang hinawakan
ang isang kamay k o at hinila na ako palabas ng timezone. Naririnig ko pa ang
tili/bulungan ng ibang tao.
"Ang gwapo ni Kuya"
"Ang ang sweet pa!"
"Ang adik nung girl"
Kainis! Pag si Tamadao, sweet at gwapo, samantalang ako ADIK?
Nung nakalabas na kami ng timezone, napansin ko nah awak ko pa din ang bulaklak
niya.
"Oi sinuswerte ka! Ginawa mo pa akong tagabitbit n ito!" Sabi ko sa kanya sabay
abot ng bouquet ng fl owers.
"Sayo talaga yan!" Nagulat ako sa sinabi niya. Sa a kin niya binibigay ang flowers.
"Malamang! Sayo nakapangalan di ba?" Tinuro naman niya ang card na nakalagay sa
bulaklak. Kinuha ko ang card at binasa. To: Yannie, Happy Valentines.
From: Tamadao
Ang sweet di ba? Anong sweet dyan? Eh ang sinulat lang naman yung pangalan ko at
pangalan niya kasi nakaprint na ang happy valentines. Sweet ba yun?
"Ano to?" Pero infairness first time niya kasi ako binigyan ng bulaklak eversince
the world began. K aya kinilig ako ng kunti.
"Bulaklak!" Hindi ko alam kung badtrip ba siya per o parang nahihiya siya na
naiilang. Adik! First ti me ba niya mamigay ng flowers?
"Oi! Talaga! Alam mo pala kung ano ang bulaklak? I mproving ka ah! Dati kasi hindi!
Hahaha" I chuckle d, pero tiningnan lang niya ako ng masama. As in m asamang
masama. Tumahimik naman daw ako.
"Tsk! Kailangan bang ipaalala sa akin ang mga pagk akamali ko? Hindi ba pwedeng
magthank you muna?" S abi pa niya. Naguilty naman ako kaya nagthank you na lang
ako. Adik ko kasi eh.
Naglakad pa kami hanggang sa makababa kami sa grou nd floor at proud na proud naman
ako na may bitbit akong napakalaking bouquet. Talagang napakalaki a ng description
noh! Hindi ba pwedeng napakaganda m una? LOL.
"Teka! Nasa taas ang mga kainan, saan ba tayo kakai n?" Eh sa nagugutom na ako eh.
"Sa tingin mo, sa mall tayo maglalunchdate?" Ano da w? Lunchdate? May date?
"Lunchdate?" Parang tanga lang ako. Inuulit ulit.
"Oo. At dinner date." Pati dinner date. Hindi ba p wedeng lunch at dinner na lang.
Walang date? Wahah aha.
"You mean magdedate tayo buong araw?" Hindi ko ala m ang itsura ko pero feeling ko
ang pula ng pisngi .
Hindi niya ako sinagot. Instead, pinisil lang niya ang ilong ko at inakbayan niya
ako. Gusto kogn tu mili pero nakakahiya. Baka sabihin niyang kinikili g ako. Pero
kinikilig naman talaga ako eh!
At hindi ko talaga mapigilang kiligin.
At lalong hindi ko napigilan ang ngumiti.
Nakalabas na kami ng mall at dumiretso na kami sa parking. Binuksan pa niya ang
pinto ng kotse niya para sa akin. Hala! Uber sa sweetness naman ngayon si Doc.
Inistart na niya yung kotse nung may maalala ako. "Uhmmmm! Tamadao..." Hehehe.
"Hmmm." Sabi pa niya habang nagmamaniobra.
"Naiwan ko kasi ang groceries ko sa supermarket! He he." Sabay peace sign.
Tiningnan niya ako ng masama pero hindi siya nagsa lita. Binalik na lang niya sa
pagkapark ang sasaky an.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Tatlumpu't Is a (p.1 of 8) Tatlumpu't Isa
"Siguradong para sa akin ito?" Pangatlong tanong k o na ata yan sa nagdeliver ng
bulaklak. Hanggang n gayon hindi ko pa din pinipirmahan ang delivery sl ip. Malay
ko ba kung nagkamali lang sila.
Pero maaari ba yun kung may pangalan ko ang card? Ang adik mo lang Yanyan. In
denial ka talaga. Bat hindi matanggap ng systema mo na nanliligaw sayo s i Tamadao
at baket hanggang ngayon eh hindi ka pa rin makapaniwala na araw araw ka niyang
pinapadalh an ng bulaklak.
Ba't hindi mo na lang tanggapin ang katotohanan par a malubos lubos ang kilig mo?
"Opo Ma'am! Para sayo talaga yan. Tatlong araw na akong pabalik balik dito ganun pa
din ang tanong m o sa akin. Adik ka ba?" Tiningnan ko ng masama ang delivery boy
tapos sinimangutan. Tapos kinuha ko ang delivery slip at pinirmahan at binalik sa
deli very boy.
"Tseee! Hindi na ba pwedeng magkunyaring nasurpris e? Panira ka!" Kinamot na lang
ng delivery boy ang batok niya.
"Makaalis na nga lang." Tapos umalis na siya. Ngin giti ngiti ako habang papasok ng
condo ko at hawak ang bulaklak.
Nilapag ko ang bulaklak sa center table at pagkata pos ay nagtitili. Ang ganda
ganda ko talaga,ang ha ba haba ng hair ko. Umaabot hanggang ground floor. Ayiiiee!
Ang laki ng ngiti ko habang nakaupo sa sofa. Paran g tanga lang ako. Hindi naman
ito ang first time k ong maligawan pero bakit ganito ang kilig ko? Feel ing ko
maiihi na ako sa kilig. Leche! Too much kil ig will kill you. Hahahaha.
Ikaw ba naman araw araw na padalhan ng bulaklak si mula nung valentines, tingnan ko
lang kung hindi k a araw araw kiligin.
Buong araw na buo ang araw ko kaya ang bilis kong mabuo ang buong jigsaw puzzle na
ginagawa ko.Natap os ko ding linisin ang buong bahay. Feeling ko buo ng buo talaga
ako at kulang na lang ialay ko ang b uong buhay ko, buong kaluluwa at buong puso
kay Ta madao. Tapos bubuo kami ng isang pamilya! Hahahaha. Grabe nakakabaliw pala
talaga ang ganitong kilig. Nung mga 3PM, dumating si Tamadao at niyaya akong
magmall. Siempre sumama ako! Sino ba naman ako na tumanggi sa isang katulad niya?
Gumala lang kami sa mall at nagtingin tingin kasi wala naman pala siyang bibilhin.
Ang adik lang. Ta pos napadaan kami sa movie house.
"Let's watch movie." Bigla akong napatingin sa kan ya. Nagulat talaga ako kasi
hindi naman niya hilig manood ng movie. As in. Sa tanang buhay ko hindi ko pa siya
nakitang nanood ng sine. At kahit nga n ung kami pa, kahit minsan hindi kami nanood
ng sin
e. Nanininibago talaga ako ngayon kay Tamadao. Una, nagbibigay na siya ng bulaklak
at chocolates.
Pangalawa, nagiging extra gentleman na siya.
Pangatlo, Aba masahol pa siya sa textmate at masaho l pa sa nanay ko kung
mangamusta.
Pang apat, He always makes sure to spend time with me katulad na lang ngayon.
Panglima, he goes out of his way to please me at in tindihan ang mga kapritso ko.
At ngayon, niyaya niya akong manood ng sine. Naeng kanto ba si Tamadao? O tinototoo
lang niya ang sin abi niyang 'siya dapat ang nagbabayad?' Is this hi s way of
making up for the things na nangyari dati? Kung ganun? Gusto niyang magkabalikan
kami? Pero b akit wala naman siyang sinasabi nay un ang gusto n iya? Mag aassume na
lang ba ako? Ayoko nga! Kung g usto niyang magkabalikan kami, eh di sabihin niya sa
akin! Mahaba ata ang hair ko!
Tiningnan ko ulit siya habang nakataas ang kilay t apos tumingin ako sa list ng mga
pinapalabas na mo vie. Takte! Wala man lang magandang palabas. Halos lahat comedy,
wala man lang horror. Mabuti sana k ung may horror para kunyari natatakot ako tapos
ya yakap ako sa kanya. Siyempre being the gentleman t hat he is now, eh yayakapin
niya ako tapos iiyak a ko para mas bongga tapos he will kiss my tears awa y. Oh di
ba! Ang advance ko lang mag isip. Pero wa la talagang horror eh o kaya sappy
romantic film m an lang.
Paano ako makakatsansing kung comedy ang palabas? Takte yan! Sirain na ang sinehan
na to! Hahaha. Ba liw ka na Yanyan.
"Sige ikaw ang bahala." Takte ang kaladkarin ko ta laga pagdating kay Tamadao.
Hindi man lang nag isi p noh?
At ayun nga, tinanong niya ako kung ano ang gusto kong panoorin pero sabi ko bahala
na siya. Hindi n a ako pumili kasi para makabili na agad siya at pa ra malayo kami
sa cashier na kanina pa nagpapacute kay Tamadao. Sarap nga dukutin ng mata eh.
Kainis!
At ano pa nga ba ang iniexpect niyo sa isang lalak i na hindi nanonood ng sine at
sa isang babaeng wa lang pakialam sa panonoorin? Wala. Kaya ang nabili naming
ticket ay ticket ng Hunger Games. Im sorry sa mga fan ng Hunger Games pero hindi
ko siya mai ntindihan. Hindi ko maintindihan kung bakit kailan gan nilang magpadala
ng mga anak nila every year p ara magpatayan sa isang arena. Hindi ko rin mainti
ndihan kung bakit hindi nilagay sa movie ang nabit in na 'I love you' ni Gale bago
umalis sina Katnis s papuntang Capitol, kung bakit si Primrose ang na gbigay ng
mockingjay pin samantalang sa libro ay a ng babaeng kaibigan ni Katniss ang
nagbigay at kun g bakit ang haba ng advice ni Haymitch sa movie sa mantalang sa
libro ang sinabi lang naman ni Haymit ch ay 'Don't die'. AT mas lalong hindi ko
maintind ihan kung bakit kailangang bilhin ng author ang ta tlong libro kung may
ebook na siya. Adik much?
Pero ang dahilan talaga kung bakit hindi ko mainti ndihan ang movie ay dahil sa
katabi ko. Hindi ko a lam kung bakit the moment we sit ay ang awkward na . Parang
naging mas aware ako sa presence niya sa tabi ko.Kesyo pati paghinga niya ay
naririnig ko. Dahil ba sa madilim ang sinehan?
Nung mga first 20 minutes ng movie nanonood pa kam i. Or baka siya lang kasi ako
kunyari lang nakatin gin sa screen pero sa kanya talaga nakafocus ang t ingin ko.
May enjoyable kasing tingnan ang contour ng mukha niya. Ang mahaba niyang
pilikmata, ang m atangos niyang ilong, at ang lips niya. At kung hi ndi ko
mapigilan ang sarili ko, baka napapanganga din ako habang sinusubo niya ang
popcorn. Buti pa ang popcorn nasasayaran ng mga labi niya. Laking i nggit ko sa
popcorn nun! Takte!
Ang adik mo lang Yanyan! Pati ba naman popcorn kain ggitan?
Aliw na aliw ako nun sa kakapanood kay Tamadao kay a nagulat ako nung kumuha siya
ng popcorn ko. Ubos na pala ang popcon niya. Napalingon ako nun sa ka nya na hindi
naman kailangan kasi kanina ko pa siy a tinitingnan.
Nakita ko siyang ngumiti. Waaaaaahhh! Ang pogi! Ta e lungs. It was one of his rare
smiles. Yung ngiti na hindi nang aasar, yung ngiti na hindi nakakalo ko. Yung
ngiting binigay niya sa akin nung kinanta han niya ako sa may MOA nung tagalong day
namin.
"Pa share ha!" Sabay akbay sa akin at kuha sa popc orn ko. Hindi ko alam kung ano
ang gusto niyang I share ko, ang popcorn o ako. Pero hindi na ako nag reklamo kasi
hindi naman ako madamot at willing na willing akong I share both. Hahaha.
And besides paano pa ako makakareklamo kung tuming in na ulit siya sa screen. Sus!
Mga palusot mo Yan yan!
Kaya ba hindi ka rin nakareklamo when he pulled yo u closer to him at pinalitan ng
kamay niya ang pop corn na hawak mo? At hindi ka rin nakareklamo nung pinasandal
niya ang ulo mo sa balikat niya?
At lalong hindi ka nakareklamo when from time to ti me he kisses your head?
Sinesermunan ako ni brain nung biglang may nagsalit a sa movie.
'The girl on fire.'
"The girl on fire." I heard Tamadao said sabay hal ik sa ulo ko ulit. Nakakadami na
siya! Pero sabi k o nag hindi ako makareklamo. Baka kasi itigil niya pag
nagreklamo ako.
"Si Katniss?" It was such a miracle na naalala ko a ng pangalan ng bida.
"Nope. Si Yanyan." I slightly raised my head that is leaning on his shoulders para
tingnan siya. Me? The girl on fire?
Nakita ko siyang ngumiti pero hindi pa din nakatin gin sa akin. Sa screen pa din
siya nakatingin.
"The first time I saw you, you were so red. Dahil siguro sa nakainom ka na. Yung
ilong mo, pisngi, a t tenga pulang pula na. I don't know if you are aw are that
alcohol have that effect on you. Plus, yo u are wearing that red dress. You are
gorgeous and gutsy and fiery that night. You are the girl on f ire." Ngumiti ulit
siya. Memories of that night re played in my head. Napangiti din ako.
Pero biglang nag iba ang expression niya. Yung ngi ti niya nag iba, parang
lumungkot din ang mga mata niya at humigpit ang hawak niya sa kamay ko.
"Yannie..." He whispered.
"Will you give me another chance?"
Nawindang ang buong pagkatao ko dahil sa tanong niy
a.
Ngayon, masisisi niyo ba ako kung bakit wala akong maintindihan sa Hunger Games?
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata tatlumpu't Da lawa (p.1 of 12) Chapter 32.
"Ahhh...Ehhhhh... Ihhhhh....Ohhhhh....Uhhhh" Hindi ako makasagot sa tanong niya.
Nawindang ang buong pagkatao ko at ang lakas ng tibok ng puso ko. Bak it kasi
ganun ang tanong niya?
Akala ko ba ang mga nanliligaw ang dapat kabahan? Bakit pati ako kinakabahan? At
feeling ko namamawi s na ang kamay ko.
"Hindi mo naman kailangang sagutin agad." Hindi ba ? Salamat naman! Wew! Sa totoo
lang kasi hindi ko din alam ang isasagot ko. Kasi kahit sa sarili ko hindi pa ako
sure. Hindi ko pa alam kung ready na ba akong makipagrelasyon ulit. At lalo na kay
Tama dao.
"Sige manood na tayo ulit." Tama! Panonoorin na la ng kita ulit. Wahahaha. Natapos
na yung Hunger Gam es at sinabi ko na ngang wala akong naiintindihan sa pelikula.
Lumabas na kami at naghanap ng makaka inan. Pero hindi pa din maalis ang sinabi
niya sa akin. 'Will you give me another chance'
'Will you give me another chance'
Parang CD na paulit ulit sa brain ko. Hindi ako ma pakali kaya hidni ko rin
napansin na napapdami ang kain ko. Basta kain alng ako ng kain. Kung hindi ko pa
siya nakita na nakatingin sa akin, hindi pa ako titigil sa pagkain. Kasi naman,
kung makatingi n naman siya wagas. Tapos may kunting smile pa sa labi niya habang
pinagmamasdan niya ako. Parang am use na amuse siya sa akin.
Kunsabagay, hindi na dapat ako nagtataka kasi naka kaamuse naman talaga ako plus
ang ganda ko pa! Hah aha.
"Ano?" Tanong ko sa kanya habang nakataas ang kilay .
"Ngayon lang kita nakitang ganyan kadami kumain." Nagkibit balikat lang ako tapos
sumubo ulit. Tapos tumingin ako sa kanya. Tapos ngumiti ng tipid.
"Buntis kasi ako!" Tapos lumaki ang ngiti ko! Heheh . Take that!
"Yanyan!" Biglang lumakas ang boses niya. Nanlaki at nanlaki na din ang singkit
niyang mga mata. Yun g ibang kumakain napatingin sa amin. Akala nila at a nag aaway
kami. Napansin din ata niya na pingati tinginan kami ng mga tao kaya nagsorry siya
sa kan ila.
Naaamuse talaga ako sa reaksiyon niya about pregna ncy. Kung makareact kasi eh.
Kala mo hindi OB at h indi pa nakakita ng buntis na babae.
"What?" Painosenteng tanong ko pa. "Anong nakakapa gtaka kung mabuntis man ako.
Babae naman ako na ma y matris." Hehehe.
"Will you stop it! Hindi nakakatuwa ang ganyang bi ro. Muntik na akong ma heart
attack nung unang gin awa mo yan." So inamin din niya. Wahahaha! Poor D. Ano daw?
D? Where the hell did that come from?
"Why are you so against about me getting pregnant? " I smiled seductively at him.
Yanyan stop it! You better stop it. You know very well that you are t hreading on
dangerous waters. Kung ayaw mong malun od, stop flirting with Tamadao and for all
that is holy, stop batting your eyelashes at him. Nasa re staurant kaya kayo.
Pwedeng gawin mo yan pagdating niyo sa condo? Waheh ehehe. Wahhhhhhh!
"It's not that!" he said curtly. I know that he is now upset with our conversation
and he wanted me to stop talking about it pero this is way too enjo yable para
tumigil ako. Besides, I seldom see him this disoriented. Tapos nagbablush pa siya.
This i s an opportunity that I can't miss.
"Then why?" This time tumingin na ako sa mukha niy a tapos nagkatinginan kami. Una
siyang nagbawi ng tingin and I saw him blush deeper. Paksyet pero an g cute cute
niya. His cheeks are pinkish as well a s his nose but the hell, even his ears are
pinkish ! I have never seen him blush like this.
"Bakit hindi ka makasagot?" Hays...Yanyan, I just hope that you can handle the
consequence of your a ctions.
Tumingin na siya sa akin. His lips are pressed tog ether. An indication that he is
controlling his em otions or rather his irritation and his anger.
"Okay fine! Ayaw ko lang na mabuntis ka na hindi ak o ang ama!" Fuck! Ano daw?
Natameme ako sa sinabi niya. My mouth went ajar. N ag init ang buong pagmumukha ko.
I was caught offg uard by his reply. And my brain is screaming, I told you so!
Bakit ang pagiging ama niya agad sa mga pinagbubunt is ko ang pinag uusapan namin?
Di ba kanina chance pa lang ang hinihingi niya?
At kung makapagisip ako 'mga pinagbubuntis agad?'.
Madami agad? Hindi ba pwedeng isa muna? Isa ka di ng adik Yanyan eh!
I closed my mouth na kanina pa nakanganga at umiwa s ng tingin nung mahimasmasan na
ako. Dapat talaga sinunod ko na alng kanina siya. Dapat nag shut up na lang ako.
Ang tigas kasi ng ulo ko.
Kumuha ulit ako ng food at sinubo. Sinubo! Napapik it ako. Ibang image ang pumasok
sa braincells ko. Sheet!
Sumubo ako ng sunod sunod. At di ko alam pero napa papikit pa talaga ako habang
sumusubo ako.
"Will you stop that!" Bigla niyang sinabi. Nagtaka naman ako.
"Ang ano?"
"Kailangan ba talagang pumikit habang sumusubo?" N abilaukan ako. Hindi ba pwedeng
pumikit habang sum usubo? Di ba kailangan yun para ma feel mo ang sin usubo mo?
Ibinigay niya ang tubig sa akin. Ininom ko naman ka si nga nauubo ako.
"Wala namang masama di ba?" Nakita ko na lang siyan g nagbuntunghininga.
"Tapusin mo na nga lang ang kinakain mo!" Naiirita na talaga siya sa akin. Bakit
ba napakamainitin a ng ulo nito ngayon? Kanina naman ang sweet niya sa loob ng
sinehan ah. Bakit ngayon nagagalit na siy a sa mga pinagsasabi ko.
"Wag mo nga akong madaliin. Ayaw kong nabibitin!" Pinandilatan ko siya ng mata.
Tama ba namang apura hin ako sa pagkain? Eh kung mabilaukan ako ulit? A t bakit ba
siya nagmamadali?
Pero sa pagtataka ko, bigla siyang ngumiti ng mala ki. Parang pinipigilan niya ang
matawa. Ano ang pr oblema nito? Ang weird niya.
"Alam ko." Ano daw? Ano daw ang alam niya? I gave h im a quizzical look.
"Alam kong ayaw mong nabibitin." Then his smile tur ned into a grin.
Nag init ulit ang mukha ko. I can almost see what' s on his mind. And I can clearly
see it's color. G reen. Dark Green.
Inismiran ko lang siya at pinagpatuloy ang pagkain . All along nagtataka ako kung
paano napunta doon ang aming pag uusap. Nagsimula lang naman ako sa p agbubuntis.
Bakit napunta sa pagiging bitin? Grabe ! Hindi talaga ako sanay sa mga ganitong
topic. Na popollute ang inosente kong brain! Gosh!
Kumain na lang ako habang pinapanood niya ang bawa t subo ko hanggang sa makatapos
ako at masatisfy a ng aking pagkagutom. Hahahaha. Naks ang lalim! Whe w!
Pagkatapos namin magkainan, este kumain nagbayad s iya siempre at lumabas na kami
ng resto. Mga 930PM na yun at akala ko ihahatid na niya ako sa condo pero hindi.
"Do you mind if mag bar muna tayo?" Ngumiti ako. A ng tagal ko na din na hindi
nakapagbar. Namimiss k o din ang nightlife kaya natuwa ako nung nagyaya s iya.
"Magpapainit?"
Inalis niya ang tingin niya sa daan at sinulyapan ako. Parang nakita ko pa siyang
umiling tapos ngum iti. "You can say that!" Tapos bumalik ulit siya s a pagdadrive
pero hindi na maalis ang ngiti sa mga labi niya. Adik ba si Tamadao? Bakit parang
lahat ata ng sasabihin ko, iba ang dating sa kanya?
Nakarating kami sa may Timog at nagpark siya sa is ang bar. Dumiretso kami sa may
bar counter. Mukhan g seryoso ata siya sa pagpapainit.
"What do you want?" Tanong niya nung nakaupo na kam i at nasa harap na namin ang
bartender.
"Beer muna!" I am enthusiastic. Namimiss ko talaga ang ganito. Ang amor ng bar. He
chuckled tapos na g order
"Talagang may 'muna' ha. Just try not to get drunk
Yannie." Yes Doc. Your wish is my command. Hahaha .
"Me pa!" Di ba na mention na nila Krizza na hindi ako na lalasing sa dalawang bote
ng Martini? Malak as kaya ang tolerance ko sa alcohol.
Yung isang baso ko ng beer, nadagdagan ng tatlong shots ng Martini, dalawang shots
ng vodka, at dala wang shots ng tequila but I know that I am not yet drunk kasi
nabibilang ko pa kung nakailang shots na ako. Tamadao is just giving me raised
eyebrow a nd from time to time pinipigilan niya ako pero sie mpre hindi ako
papapigil.
Alam kong parang uhaw ako sa alak, but I never got to taste alcohol nung nasa
Australia ako. Might a s well, lubos lubusin ko habang andito pa ako sa P ilipinas.
"You're still okay?" tanong ni Tamadao sa akin. Ngi nitian ko lang siya.
"Of course. Pero medyo mainit na!" Tapos hinubad k o ang white � blazer ko
revealing my blue halter m inidress. Nakita kong nanlaki ang mga mata niya. P ero
kasi mainit talaga. Nilagay ko sa harap ko ang blazer and we resumed drinking.
Naka tatlong shot pa ulit ako ng Martini and I was about to drink m y fourth glass
when he stopped me.
"Yannie, we came here to drink just a bit, hindi p ara magpakalasing okay. We
better go home." We? Wa s that plural? Eons ago, how I love to hear those plurals
from him.
"Okay! But I can't leave this bar without dancing. Let's dance. Just one song."
Hindi ko na siya bin igyan ng pagkakataon na tumanggi. Hinatak ko na si ya
papuntang dance floor. And nung nasa gitna na k ami natapos ang isang kanta and was
replaced by a love song. Isn't it too early to play a lovesong? Pero anyway,
alangan naman na umalis kami sa dance floor kaya I let him pull me towards him as
he enc ircled his arms around my waist and I put my arms on his shoulders.
"Ang tibay mo pa rin ano?" He whispered which send shivers down my spine. His lips
is almost touchin g my ear and I can feel his warm breath on my neck .
Nakakakilabot.
"Ang totoo, I am kinda dizzy. Nabigla ata ako." I chuckled. Totoo ngang nahihilo na
ako. Dapat dinah an dahan ko lang pala. May bukas pa naman! Hahaha.
Tumawa lang siya ng unti tapos tumahimik na siya. Tumahimik na din ako pero
naramdaman kong humigpit ang yakap niya sa akin and I rest my head on his
shoulder.
Pagkatapos ng isang kanta, umalis na kami sa bar a t inihatid na niya ako. Hindi
namin namalayan, mad aling araw na pala kami lumabas ng bar.
Inihatid niya ako hanggang pinto ng condo ko and I fumbled for my keys. Nung
makuha ko na, hinarap k o na siya at nginitian siya.
"Thanks for the wonderful time Tamadao." Tapos as u sual, hinalikan ko siya sa
cheek.
"No problem." Ngumiti din siya sa akin but his eyes are boring into mine.
"So good morning na." Nag iwas ako ng tingin kasi n aiilang nga ako sa tingin niya.
"Bye." Tapos tumalikod na siya. Tumalikod na din ak o para buksan ang unit ko.
"Yannie..." Bago ko pa mapihit ang doorknob, tinaw ag na niya ako kaya napaharap
ako sa kanya. I saw him stride towards me.
"I forgot to say good morning." Gusto kong tumawa pero hindi ko nagawa kasi ang
seryoso ng tingin ni ya sa akin.
"Good Morning Yannie." And he pulled me towards him and claimed my lips.
Nagulat ako. As in nagulat ako. The kiss didn't la st but it was enough. Enough
para magising at magw ala ang mga kalamnan ko.
His arms are still around me and our bodies are da ngerously closer. Nagkatinginan
kami, his forehead is resting against mine. Ang lakas ng tibok ng pu so ko and
every fiber in me is shouting that, that kiss is not enough.
Nararamdaman ko ang hininga niya sa mukha ko and th at ddin't help to calm my
nerves.
Shit!
It was just a kiss.
I can even be considered as a smack pero bakit gan ito ang nagiging reaksiyon ng
katawan ko. Bakit pa rang nanunuyo ang lalamunan ko and why the hell ca n't I stop
looking at his eyes?
When I was able to looked away from his eyes, my e yes darted to his nose and then
his lips. Napaluno k ako and I unconciously moistened my lips. Shit! Napapmura ang
utak ko.
"Shit Yannie!" Bumalik ang tingin ko sa mga mata n iya and I can see different
emotions pero may isan g emotions na nangingibabaw. Passion. And I am sur e that
that emotion are mirrored into my eyes too.
He pulled me closer and I found both my arms resti ng and then encricling his neck.
A small voice is telling me to stop it. To get inside my condo and lock the door
but it was so small that I can barel y hear it. It is muffled by mother emotions.
And I watched as Tamadao lowered his face onto min e. Parang ang tagal because I
feel like I am dying with anticipation and when I felt his warm lips o n mine,
napapikit na alng ang mga mata ko.
I was overwhelmed. I was... I was.. I don't know w hat to say. I am lost for words.
It was a gentle k iss pero parang hinuhugot ang buong kaluluwa ko.
I kissed him back with the same passion as his kiss es. Gentle, slow and nurturing.

But as the tension build up, our kiss becomes deep er and more passionate. Lalong
humihigpit ang yaka p niya sa akin at lalo akong nangunyapit sa leeg n iya.
Ni hindi ko napansin na nakasandal na ako sa pinto ng condo ko and he is fumbling
with the doorknob to open my condo. The moment we entered, his tongu e knocked on
my teeth and I let him in. My heart is hammering and my brain is screaming.
OMG!
OMG!
OMG!
Is this really happening?
Yes it is.
Because I even heard the click as he lock my front door.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Tatlumpu't Ta tlo (p.1 of 9) Author's Note:
Nag fan ka ba sa akin para lang mabasa to? Well, a ng masasabi ko lang sayo,
masunurin kang bata. AT ikaw ay.... na Wow Mali! hahahah!
Pero kasi hindi mo na kailangang gawin yun, kasi h indi naman ito nakaprivate at
hindi naman ito naka restrict. Joke lang yung Author's note sa previous page.
Kabaliwan ko lang yun. Hahahaha.
At Lalong lalong hindi ito BS. AY BS pala ito. Iba ng klaseng BS nga lang. I
totally skip yung detail ed BS nila. Wala ako sa mood i detalye yun.
And I will no longer restrict any subsequent BS of Tamadao and Yanyan.Be it
innocent, wild, erotic o r passionate.
Ibig sabihin ba may iba pang BS na mangyayari? OO n aman, yes!
And the next BS will be on Tamadao POV.
Tatlumpu't Tatlo
Nakatulala lang ako sa kisame ng kwarto ko. Actual ly kanina pa ako gising. Kanina
ko pa tinitingnan ang dalawang butiki na naglalandian. Kaasar! Kaila ngan ba pag
naglandian sila sa harapan ko? Bwisit!
Kinuha ko ang pinakamaliit na pillow sa tabi ko at ibinato sa kisame. Hindi ko
natamaan ang dalawang malalanding butiki pero naghiwalay naman sila. Bu ti nga sa
kanila! Hmp!
Pero sana, kagabi, may nagbato din sa amin ng pill ow o kaya bato para tumigil
kami, para matauhan ka mi. Sana hindi nangyari ang dapat nangyari. I look ed at the
blanket covering my naked body at sa muk hang nakasubsob sa leeg ko. I groaned.
Bakit ba kasi pagdating kay Tamadao, hindi ko mapi gilan ang sarili ko? Bakit
nawawala bigla ang laha t ng self control ko?
Tumingin ulit ako sa ceiling ng ilang seconds. Tap os bigla kong sinabunutan ang
sarili ko. Gusto ko ding sumigaw pero hindi ko magawa kasi nga may kat abi ako sa
kama. Baka kung ano ang magising.
Oo, pinagsisihan ko ang mga nangyari kagabi. Take note 'ang mga nangyari'. Kahi na
gaano pa ka amazi ng yung nangyari kagabi, hindi dapat nangyari yun.
Nagsisisi ako kung bakit pa ako bumalik dito sa Pi lipinas, nagsisisi ako na
pumayag akong maging 'ka ibigan' siya, nagsisisi ako kung bakit ako sumaman g
magmall sa kanya, nagsisisi ako na nilalandi ko siya, nagsisisi ako na nagpunta
kami sa bar, nagsi sisi ako na uminom ako, nagsisisi ako na ang takaw ko sa alak,
nagsisisi ako na nagpahalik ako at hi nalikan ko sin siya, nagsisisi ako na
kinikilig ak o sa mga pinaggagawa niya at NAGSISISI AKO NA MINA HAL KO ULIT SIYA.
At mas nagsisisi ako na binalewa la ko ang mga signs na nahuhulog ako ulit sa
kanya. Paksyet!
Hindi ko naman pinagbabawalan ang sarili ko na mag mahal. In fact, pwede na nga
akong magboyfriend pe ro wag naman kay Tamadao. Alam ko naman kung ano a ng pwede
niyang gawin sa akin. I know very well th at he have the capacity to destroy my
spirit. Oo n akayanan ko nung una, pero ang tanong, makakaya ko pa kaya ngayon?
Baka pag nangyari ulit yun, hindi lang luha ang ii yak ko, baka pati dugo or worse
baka mabaliw na ak
o. Ayaw ko na ulit maranasan yun.
Hayssss..sana Yanyan naisipan mo yan bago ka nag of fer ng friendship.
Eh kaso nga, bakit naman hindi kami pwedeng maging friend eh hindi naman talaga
ako bitter sa kanya. Wala naman na akong hinanakit sa kanya.
Yun nga, hindi ka bitter at wala kang hinanakit kay a nainlove ka ulit sa kanya.
Ahhhhhh! Bakit ko ba kinakausap ang sarili ko! Kit a niyo na? Ngayon pa lang
nababaliw na ako! Huhuhu hu.
I groaned out load. Nakalimutan ko ata na may katab i ako.
Kasi naramdaman ko na lang na humigpit ang yakap n iya sa akin tapos mas siniksik
niya ang mukha niya sa leeg ko. Ano ba! Nakikiliti ako sa hininga niy a! Pwede
bang wag siyang huminga?
Tapos naramdaman ko ang pagdampi ng labi niya sa l eeg ko. Nanlaki ang mga mata ko
kasabay ng pagdalo y ng init sa katawan ko. Ano ba yan! Ang aga aga e h. Eh ano ang
gusto mo Yanyan? Sa gabi? Maganda na man kasi talaga pag gabi. Mas romantic at
kahit ma gsisigaw ka, okay lang kasi tulog ang lahat ng tao. Ano daw! Bakit ba yan
ang pinag iisip ko?
Yanyan maghunus dili ka! Akala ko ba nagsisisi ka?
His hands na kanina nakayakap sa may bandang tyan ko, ngayon ay umakyat sa may
dibdib ko and he gent ly cupped my right breast at pinisil. Gahd!! Napal unok ako
at napasinghap ako at napatingin sa kanya . Hindi ko alam kung paano ko nagawa ang
tatlong y un at the same time. Multitasking ata, katulad ng ginagawa niya sa akin
ngayon. His hand is busy as well as his lips. Takte!
Hindi siya nakadilat pero nakikita ko na parang na kangiti siya. At alam kong
gising na siya. Kasi, m ay tulog bang nanghahalik at nanghahawak?
"Good Morning." Iminulat niya ang isa niyang mata and smiled at me. Ang sarap ata
ng gising niya nga yon?
Paanong di sasarap Yanyan? Sabihin mo nga! Grrrrr!!
!
"Ahehe!" Sabi ko na lang sabay pigil ng kamay niya na kung saan saan na
nakakarating. Lumayo na din ako ng kunti kasi may nararamdaman akong iba pang
nagigising. Juice ko po!
Akma akong tatayo kasama ang kumot nung hinawakan niya ang bewang ko at pinahiga
ako ulit sa kama.
"Dito ka lang muna." He said in his husky bedroom voice. Shit! Ang sexy noon!
Lalong humigpit ang ya kap niya sa akin at inamoy amoy ang buhok ko at hi nalik
halikan ang ulo ko. Waaaaa!
"Hindi ka pa ba uuwi? Wala ka bang clinic o mangan ganak na pasyente? Tanghali na
kaya!" Hindi ko ala m kung saan ko nakuha ang lakas na sabihin yun kas i
nadidistract ako sa mga ginagawa niya ngayon. Oo na, parang tinataboy ko na siya,
pero kailangan k o kasing mag isip at hindi ko yun magagawa hangga' t andito siya.
"Yannie..let's get married." Sabi niya while nuzzl ing my neck! My whole body
stiffened. Totoo ba ang narinig ko? Tamadao Sia just offered me marriage? I was
speechless. Nananaginip ba siya? Or baka na gsi-sleep talk.
Stop pretending na hindi totoo ang lahat Yanyan. K anina siguradong sigurado ka na
gising siya kaya w ag kang magpanggap na tulog siya ngayon.
"Alam mo tanghali na, gutom lang yan." Tumawa ako ng pilit. Sa totoo lang
kinakabahan ako dahil sa s inabi niya. Dati nung una siyang nagpropose sobran g
kinilig ako pero ngayon kinakabahan ako. Kinakab ahan ako sa idea ng engagement.
Kinakabahan ako sa idea ng kasal. Lalo na pag siya ang fiancee at si ya ang groom.
Tiningnan niya ako ng seryoso. Parang nainsulto pa siya sa sinabi ko. Sino ba ang
hindi maiinsulto. Nagpropose ka, tapos yun ang isasagot sayo?
"I'm serious Yanyan." Walang kangiti ngiting sinab i niya. Tumigil na din siya sa
paghalik sa akin at tumigil na din ang mga kamay niya. Baket? Wag! Wa hahaha!
"Kung dahil sa nangyari kagabi, forget about it Ta madao. Matatanda na tayo to fuse
over that." I sai d casually pero sa totoo lang kinakabahan na ako. Kumunot ang noo
niya.
"Hindi ako magpapakasal sayo ng dahil sa nangyari kagabi! I am not that shallow!"
Lumakas ang boses niya. Bigla din siyang umalis sa kama at tumayo sa gilid.
Nanlaki ang mga mata ko. Napapikit na din ako. My God!
"Then why?" Yanyan, just look at his face. Wag na w ag kang titingin sa baba! Por
dios!
"Why? Hindi mo alam kung bakit? Obvious naman! Mah al mo ako at mahal din kita.
Walang rason kung bak it hindi tayo magpakasal. And my answer why I prop osed
marriage just now is because I love you and I want to spend my life with you."
Hindi ako makapa niwala. Nakatulala lang ako sa kanya while he is d eclaring his
love in front of me in all his naked glory. Hindi ko alam kung saan ako titingin.
Sa ta as ba o sa baba!
"Hindi ko ginawa ito dahil lang sa nangyari kagabi , matagal na dapat tayong kasal
kung hindi lang da hil sa nangyari dati. And ngayong bumalik ka na, h indi ko
hahayaang hindi na tayo makasal. Two years is too much Yanyan. Now, if you think
that, my pr oposal is inappropriate, I could again propose to you formally. I could
do it tomorrow, just give me time to prepare..." Teka teka teka!
"Wait a minute, kapeng mainit, Tamadao! Hindi ako bumalik sa Pilipinas para
magpakasal sayo. At pwed e ba magsuot ka muna ng damit!" Nakakadistract tal aga!
Hindi ako makapag isip ng matino. His face be comes sour at dinampot ang boxer
brief niya sa sah ig at sinuot.
"Alam ko." He looked at me seriously.
"And wala akong planong magpakasal sayo. And mali ka nung sinabi mong mahal pa
kita. What happened l ast night, nadala lang ako and I was a bit tipsy." Way to go
Yanyan! Galing mong magsinungaling. Api r tayo dyan. Pang OSCAR!
"And you think that I would buy that? Wag mo akong pinagloloko kasi hindi ako
manhid. At kelan ka pa natutong magpakipot?" Ang sama ng tingin niya sa akin.
Parang gusto na niya ata akong sakalin. Umiw as ako ng tingin.
"Siguro, simula nung marealize ko na masasaktan ka pala pag masyado kang easy to
get. Tamadao, let's just forget what happened last night." Hindi siya nagsalita
pagkasabi ko nun pero alam kong nagagal it siya kasi nakakuyom ang kamao niya and
he is cl enching his jaw. Matagal niya akong tiningnan. Umi was ako ulit ng tingin.
Napapaso ako sa tingin niya.
Maya maya, nakikita ko siyang, pinulot ang mga dam it niya at isinuot ang mga yun.
Pagkatapos niyang magbihis, tumalikod na siya at lumabas ng kwarto k
o.
Pinakawalan ko ang malalim na hininga nung makaalis na siya.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Tatlumpu't Ap at (p.1 of 8) Tatlumpu't Apat
OCA's POV
Napapansin niyo ba na sa halos lahat ng story ng a uthor na to may POV ako? Kung
napapansin niyo, eh di siguro narealize niyo na na hindi talaga siya m akakaget
over sa aking pagiging drop-dead gorgeous . Binalik balikan ako eh. Hindi makatiis!
Kita niyo naman andito ulit ako sa story ni Tamada o at nag PPOV. Alam ko author,
malakas ang tama mo sa akin kaya pagbibigyan kit--------.
TAMADAO's POV.
Ang saya saya! Gustong gusto ko na ngang magpapapi yesta eh. Gusto kong ilibre ang
buong Pilipinas o kaya ang buong mundo. Walang makakapantay sa kasiy ahan ko
ngayon. Putang ina! Blag!
Sinuntok ko ang dingding ng condo ko. Masakit oo, pero walang wala ang sakit sa
kamao ko kumpara sa nararamdaman ko ngayon. Tangna talaga!
Kanina, umalis ako sa condo ni Yanyan. Oo inaamin ko galit ako. Galit na galit ako
pero hindi sa kan ya. Galit ako sa sarili ko. Galit ako dahil sa kag aguhan na
ginawa ko. Hindi ko siya masisisi kung a yaw na niya magpakasal sa akin. Hindi ko
siya masi sisi kung ayaw na niya akong tanggapin sa buhay ni ya.
Umupo ako sa sofa at inihilamos ang kamay ko sa muk ha ko.
Akala ko okay na kami pagkatapos ng nangyari kagab i. Akala ko maayos na ang lahat
pero hindi pa pala . Dahil kahit hindi niya ako sinumbatan dahil sa n angyari dati,
kahit hindi niya ako pinagsasampal d ahil sa ginawa ko sa kanya, at kahit sinabi
niyang wala na sa kanya ang lahat, alam ko na yun ang da hilan kung bakit takot
siyang magcommit sa akin. N a kahit ramdam ko na may feelings siya sa akin, pi lit
niyang tinatago, pilit niyang tinitikis kasi n angingibabaw ang takot niya. Takot
na maulit ang g inawa ko sa kanya dati. Tangnang buhay!
"I was wrong when I hurt you
But did you have to hurt me too
Did you think revenge will make it better?"
Napatingin ako nung biglang bumukas ang pinto at p umasok sina Tamako, Jaysonsa at
JC. May bitbit sil ang mga plastic. Tinawagan ko kasi sila kanina at sinabi kong
magbitbit ng inumin at pagkain.
Pero kailangan bang kumanta pagkapasok na pagkapas ok sa condo ko. Tiningnan ko ng
masama si JC. Siya kasi ang kumanta. Pero hindi niya ako pinansin. I nstead
tumingin siya kay Jayson at si Jayson naman ang kumanta habang nilalapag sa center
table ang dala niyang beer.
"I don't care about the past
I just want our love to last
There's a way to bring us back together"
"I must forgive you." Kanta ni JC sabay hawak ng k amay ni Jayson. Nag sesecond
voice si Tamako.
"You must forgive me too." Humarap naman si Jayson at hinawakan din ang kamay ni
JC. Takte! Ang badi ng. Kung di lang ako brokenhearted piagbabatukan k o na sila.
"If we wanna try to put things back the way they used to be
'Cause there's no sense in going over and over
The same things as before
So let's not bring the past up anymore" Duet ni Ja yson at ni JC, habang magkahawak
ang kamay at naka tayo sa harap ko at nagtititigan. Nananayo ang bal ahibo ko lalao
na nung nag beautiful eyes si JC. P aksyet!!!
"Out of all the good we had
You only keep track of the bad
Though you knew I never really loved her
Didn't anyone tell you yet
That to forgive is to forget
How can you be mad if you don't remember." Bigla k umanta si Tamako at tumabi sa
kanilang dalawa. Nak aharap na silang tatlo ngayon sa akin. Tapos kuman ta sila ng
sabay. May pa sway sway pa. Tapos may n aseseond voice din. Langya!
"I must forgive you
You must forgive me too
If we wanna try to put things back the way they used to be
'Cause there's no sense in going over and over
The same things as before
So let's not bring the past up anymore" Tapos huma lik si Jayson sa pisngi ni JC at
umalis. Ganun din ang ginawa ni Tamako kaya naiwan si JC magisa sa harap ko at mag
isang kumanta. Yung dalawa sa gili d lang at naghuhum. Pero nagulat ako nung sa
secon d line, nagbody wave si JC. Napahagalpak ng tawa y ung dalawa.
"I must forgive you
And you must forgive me too
It's the only thing that's left that we haven't try to do
One thing that I'm sure will work
That we haven't tried before
Let's not bring the past back anymore." Gumigiling siya at tinapos niya ang kanta.
Yung dalawa sa gi lid hinahawakan na ang tyan sa kakatawa. Hindi ko mapigilang
ngumiti pagkatapos ng performance nilan g tatlo. Mga baliw! Takte! Sa buong araw
ngayon la ng ako ngumiti. Tangina!
"Palakpakan naman dyan!" Sigaw pa ni JC. Pumalakpak naman kami.
"Siguraduhin niyo lang na walang nag video nun ha! Pag kumalat yun, Iaasassinate
ko kayong tatlo!" S abay banta sa amin. Tapos umupo na siya sa tabi ko . Umupo na
din ang dalawa at kumuha ng tig iisang beer. Alas kwatro pa lang ng hapon.
"So, anong problema mo at may meeting tayo ngayon?" Untag ni Jayson.
"I proposed to Yanyan." Kumuha na din ako ng beer a t ininom.
"Ahhh. Celebration pala to. Mali ang kanta natin. Dapat pala,
Tantananan...Tantan..tantan....." Sabi ni JC sabay humm nung song dapat nila.
"Tanga! Graduation song yan!" Sabay batok kay JC.
"Graduation song ba yan? Malay ko! Di naman ako uma attend sa graduation!"
"Maliban sa graduation ni Joanne!" Sabat ni Tamadao pero binatukan siya ni JC.
"Kelan ang kasal niyo?" Iniba ni JC ang topic.
"She declined." Uminom ako ulit ng beer. Tuwing na aalala ko ang pagtanggi niya
kanina, naninikip ang dibdib ko. Lalo na nung sinabi niyang kalimutan n a lang
namin ang nangyari. Ganun na lang yun? Kali mutan na lang ang lahat? Sa tingin niya
ganun lang yun kadali? "Awww!" Chorus ng tatlo.
"Bakit daw?"
"Hindi na daw niya ako mahal!" Inihilamos ko ang k amay ko sa mukha ko. Masakit na
isampal niya sa ak in yun. Lalo na at alam kong di naman yun totoo pe ro the fact
na kaya niyang sabhin yun sa akin ng h arap harap, tangna lang pero ang sakit.
Kinakarma na ata ako. Hindi pa ata sapat ang karma na dalawa ng taon akong
malungkot.
"Awwww!" Sabi ulit ni JC at Jayson.
"Naniwala ka naman?" Binalingan na ako ng kakambal ko. "Hindi!"
"Mabuti naman. Eh bakit parang namatayan ka!?" Sa tatlo sa kanila si Tamako ang mas
nakakaalam ang t otoong nararamdaman ko.
"May nangyari sa amin kagabi." Mahina kong sabi. Uh hhhhhh!
"Oooooowwwwwwwwwwwwwwwwww!" Exaggerated na sabi ni JC at Jayson. Nanlalaki pa ang
mga mata. Sarap ba tukan ng dalawang to.
"Teka, typical situation. May nangyari sa inyo, na gpropose ka, she declined.
Napakacommon ng situati on na yan. Ang solusyon dyan ay you just have to w ait for
the right time. At magpropose ka ulit, hin di yung kagagaling niyo lang sa ano, yun
ang ibubu ngad mo sa kanya." Sabi ni JC. "At kelan naman yung right time?" Time?
"Hintayin mo ang mag 2 weeks or a month bago ka mag propose ulit." Sabi naman ni
Tamako.
"Tutal tol, nakapaghintay ka naman ng dalawang tao n. Tapos nasimulan mo na rin ang
manligaw. Konting tiis pa. Mabilis lang naman ang isang buwan. Mala y mo papayag
na siya pag nagpropose ka ulit. Ipaki ta mong this time sincere ka na at di ka na
maglol oko." Huminga lang ako ng malalim ng dahil sa sina bi ni Jayson.
"Hindi ko na mahintay ang isang buwan bago magprop ose. Babalik na siya ng
Australia next week." Napa tulala silang tatlo.
"Nakausap ko ang Mommy niya sa phone last week. Nu ng nasa condo niya ako at
naliligo siya. Tumawag a ng Mommy niya at sinabing na email na niya kay Yan yan ang
details ng plane ticket pabalik ng Austral ia. Hindi niya sinabi sa akin na
dalawang buwan la ng ang bakasyon niya. At matatapos ang dalawang bu wan na yun
next week." Pag naaalala ko ang usapan ng Mommy niya kinakabahan ako. At masama ang
loob ko kasi mang iiwan pala siya hindi niya sinasabi n a para bang wala na siyang
pakialam sa mararamdama n ko kung sakaling aalis siya.
"Kaya ba may nangyari sa inyo kasi gusto mo siyang hindi na umalis?"
"Hindi ko pinlano ang nangyari kagabi!" Oo hindi k o pinlano pero dahil sa nangyari
kagabi, mas lalon g hindi ako makakapayag na aalis na lang siya bigl a. Kung nung
umalis siya wala akong pagkakataon pa ra mapigilan siya, ngayon hindi ko papayagan
na ga nun ang mangyari.
"Ano ang plano mo ngayon?" Napatingin ako kay Tamak
o.
"Hindi ko alam....basta ang alam ko...
"hi-hindi ko na makakayanan pag umalis ulit siya." My voice broke at tumulo na ang
luha ko. Napatula la silang tatlo sa akin. Ilang segundo din silang nakatingin lang
sa akin. Hindi ata sila makapaniwa la na umiyak ako sa harap nila. Pero tangina
lang kasi, hindi ko na mapigilan. Kanina ko pa gustong umiyak.
"Fuck! Wag ka ngang umiyak! Para ka gago!" Bigla na lang akong binatukan ni Tamako!
Masakit!
Pero wala pa ding mas masakit sa nararamdamn ko nga yon.
OCA's POV:
Takte! Naasar ang author. Pinutol ang POV ko. Talag a nam----.
A/N:
Oca, kahit kailan di ka magkakaPOV sa story ng anak mo.
Picture ni Tamadao lasenggo sa gilid.--------------
---------------->>>>
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Tatlumpu't Li ma (p.1 of 7) Tatlumpu't Lima
What to do? What to do?
Think Yanyan! Think!
Tatawagan ko ba siya?
Magsosorry ba ako?
Sasabihin ko bang joke lang yung mga sinabi ko? Pe ro hindi naman talaga joke yun
eh. Yun naman talag a ang nararamdaman ko. At bakit ba nakukunsensiya ako? Wala
naman akong kasalanan ah! Wala nga ba?
Hindi nga ba kaya mo tinanggihan ang marriage prop osal niya to spite him? Para
pasakitan siya kasi a lam mo ang nararamdaman niya sayo?
Hindi ah! Hindi ako ganun! Pinanlisikan ko ng mata ang kunsensiya ko. Pero bakit ba
kasi nagiguilty ako?
Ahhhhhhhhh! Hindi! Hindi dapat ako maguilty. Tama lang ang ginawa ko. Kahit mahal
ko pa siya, hindi ako pwedeng padalos dalos ng desisyon. I've been i n that
situation before at ayoko na talagang mauli t ang dati. Hindi talaga kasi bagay sa
kagandahan ko ang mag emote. Tssss...
Tama yan! Hindi ka dapat maguilty Yanyan. Hindi da pat! Para sa kaayusan ng
sanlibutan, hindi ka dapa t maguilty.
Ding dong!
Napatalon ako pagkarinig ko ng doorbell. Agad agad naman akong pumuntang pintuan
at sinilip sa peeph ole kung sino nasa labas pero pagkatingin ko wala naman.
Nanttrip ba yun?
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Tatlumpu't Li ma (p.2 of 7) Ding dong!
May nagdoorbell ulit pero nagtaka ako kasi hindi n aman nagmula sa pinto ang tunog.
Tapos napatingin ako sa cellphone ko na nasa dining table. Nagbblin k ito.
Ay damn! Sino ang nagpalit ng message alert tone k o? Bakit hindi na 'You Should've
No'. Huminga na l ang ako ng malalim kasi alam ko naman kung sino an g may gawa
noon. Mahilig kasi siyang kalikutin ang cellphone ko.
Pumunta na ako sa may dining at kinuha ang phone k o. May message galing kay Krizza
na nagtatanong ku ng nasaan ako at nagreremind ng dinner namin bago ako umalis
pabalik ng Australia. Oo tama, next wee k babalik na ako dahil tapos na ang
bakasyon ko. N ireplayan ko na siya at binalik sa center table an g cp. Ding dong!
Tiningnan ko ang hawak ko na cellphone. Wala namang message. Ding Dong!
I rolled my eyes at dumiretso sa pinto tapos agad na sumilip sa peephole. Biglang
bumilis ang tibok ng puso ko nung makita ko si Tamadao sa labas ng p into ko.
Papasukin ko ba? Pero bakit naman hindi? Kahit kin akabahan, binuksan ko na din ang
pinto.
"Hi!" Nakangiti siya habang sinasabi niya yun. Gra beee!! Ang gwapo mo!! Kulang na
lang ipagsigawan k o yun. Para akong teenager na kinikilig na kinakab ahan na ewan.

"Hello!" I said in a clipped, high-pitched voice. Tumaas ang kilay niya habang
tumitingin sa akin. H alata bang nenenerbiyos ako. Pinapasok ko siya sa condo.
Nakatingin lang ako sa kanya habang naglala kad siya papuntang living room. Casual
na casual a ng paglalakad niya. Parang rumarampa lang. Tapos u mupo siya sa sofa ko
na parang siya ang may ari ng buong condo. At home na at home? Sa tingin ko kag
agaling lang niya sa clinic pero bakit dito sita d umiretso sa condo ko? Bahay niya
ba to?
"Grabe kapagod! Ang daming nag pa IE." Bigla niyan g sabi sabay sandal sa sofa at
pumikit. Nanlaki an g mga mata ko at feeling ko namula ako sa sinabi n iya.
Kailangang sabihin yun? Gahd!! Pwede namang n agpacheck up ah! Kailangang IE ang
sabihin?
"Bakit ka andito!?" Nagtataka ako sa ikinikilos ni ya. Di ba siya galit sa akin? Di
ba nagwalkout siy a?
"Bumibisita! Di ba lagi ko naman ginagawa yun?" Tu maas lang ang kilay ko sa sinabi
niya. Nakapikit p a din siya habang nakasandal ang ulo sa sofa. Mukh a ngang pagod
na pagod siya. Parang ang sarap niya ng i-massage para mawala ang pagod niya. Una
kong imamassage ang ulo niya, tapos ang batok, tapos pa hihigain ko siya, huhubaran
at imamassage ang liko d niya, ang braso niya ang legs paakyat sa..... Na palunok
ako bigla. Ano ba ang pinag iisip ko. Feel ing ko pulang pula na ako dahil sa pinag
iisip ko. Mabuti na lang at nakapikit siya. Ang bilis p nam an niyang mag pick up
ng mga ganung bagay.
"You're right!" Nagulat ako sa bigla niyang pagsal ita. Tiningnan ko pa nga baka
nakatulog na siya at nagcsleep talk pero mukhang hindi naman siya tulo
g. "Ano?"
"Tama ka. Hindi kesyo may nangyari sa atin eh magp apakasal na agad tayo. I'm sorry
sa pag walkout ko the other day. Nadala lang ako ng emosyon." Dumil at siya at
tumingin sa akin. Ang seryoso ng mukha niya.
"I agree with you. Let's just forget whatever happ ened last night." Hindi ko alam
pero parang may ku murot sa puso ko nung sinabi niya yun. But I think it's absorb
na masaktan ako a sinabi niya kasi ak o naman ang may gusto na ganun ang gagawin.
Pero b akit nasaktan ako na nanggaling mismo sa kanya na kalimutan na ang lahat?
Ano ba Yanyan! Yan ang gusto mo tapos kikirot ang p uso mo. Ang gulo mo naman!
Tapos hindi ko alam ang isasagot ko. Para kasing a ng hirap sabihin ng, 'Tama ka!
Buti naman narealiz e mo.' At dahil wala akong masabi, nakatingin lang ako sa
kanya. Tinitingnan lang din niya ako. Hini hintay ang magiging sagot ko.
"Ahm.." Damn! Ang awkward naman! Tapos nag ring an g cellphone. Laking pasasalamat
ko sa kung sino ma n ang tumawag. Mabilis pa sa speed of light na kin uha ko ang cp
at enthusiasticallyanswered it. Ni h indi ko tiningnan kung sino ang tumatawag.
"Hello!" 'Yanyan.' Napatingin ako bigla sa phone. Si Mommy!
"Hi! Mother!" Ang galing talaga ng mga ina. Kahit k ailan maaasahan.
'You need to go to Vegas this Friday. You are meet ing one of our clients there.
Your father and I ca n't go because we have other appointments.' Naku s i Mommy
talaga, ni hindi nangangamusta. And hello, Friday is two days from now. Grabe
talaga si Made
r.
'I have already emailed you the details, your hote l bookings and your flight
itinerary.' Dire-direts ong sabi ni Mommy.
"Mom..." Napatingin ako kay Tamadao. He is looking intently at me. Hindi ko mabasa
ang expression ni ya.
"I'm really sorry to have cut off your vacation ho ney, Your Dad and I are really
tied up this week." "No Mom, It's perfectly fine with me. Of course I' ll go."
Siguro nga tama na din na ganito ang mangy ari. Hindi ko na kailangan ng maraming
excuses pag sasabihin ko na babalik na akong Australia. Lalon g lalo na sa taong
nakatingin ngayon sa akin.
Nagkausap pa kami ni Mom tapos binaba na niya ang phone. Binalik ko sa center table
and phone and I am aware that Tamadao is not taking his eyes off m
e.
"Mom mo?" Hindi ko talaga ma explain ang expressio n niya ngayon. Umupo ako katabi
ng upuan niya.
"Uhmmm, yes." Siguro kailangan ko na din sabihin sa kanya na babalik na akong
Australia.
"I see." Yumuko siya pagkasabi niya yun. Ang lungk ot ng mukha niya at ayaw ko
siyang makitang ganyan .
"Aalis ako sa Friday, Las Vegas. Business trip." B akit ba ang hirap sabihin sa
kanya? Kung kina Kriz za ko to sinasabi, nagsisigaw na ako sa excitement at
naglilista na sila ng mga pasalubong na gusto nila. Pero bakit pag kay Tamadao ang
hirap sabihin ? At sa tono ko, bakit parang nagpapaalam pa ako s a kanya?
Umangat ang ulo niya at tumingin sa akin dahil sa s inabi ko. Napakaseryoso na ng
mukha niya.
"And from US, I will be heading back to Australia. Tapos na ang bakasyon ko."
Tiningnan ko ng mabuti ang maging reaksiyon niya. Maybe I am expecting s omething
from him. Siguro nag eexpect ako pipigila n niya ako or something. Something that
would prov e that I am still important to him.
Sumandal ulit siya sa sofa and closed his eyes. Th en he pinch the space between
his eyes and minasah e ang eyebrows niya. Hinintay ko ang sasabihin niy a kasi nga
may ineexpect ako pero hindi siya nagsa salita.
Tapos dumilat siya at tumingon ng diretso sa mga ma ta ko.
"Ihahatid kita."
Hindi ko alam kung tama ba na ito ang maramdaman k o. Pero pagkarinig ko sa sinabi
niya, iisang emosy on lang ang naghari sa puso ko. Disappointment.
Yes, I was disappointed and I feel like crying.
But I kept on telling myself na ito ang ginusto ko.
Wala akong dapat sisihin.
Dapat kasi Yanyan pagdating kay Tamadao, inaapply m o ang mantra mo
Don't expect and never assume.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Tatlumpu't An im (p.1 of 5)
Di ko alam kong ano ang maramdaman ko nung sinabi niyang ihahatid niya ako. Parang
na disappoint ako na ewan. Maaga siyang pumunta sa condo unit ko pa ra sunduin ako
at ihatid sa airport. At ang awkwar d ng atmosphere sa loob ng kotse niya. Tsss...
"Babalik ka pa ba?" Bigla niyang naitanong. Napati ngin bigla ako sa kanya.
Nakikita kong nalulungkot siya at something tugged at my heart sa nakikita kong
expression sa mata niya. May nag uudyok sa ak in na I comfort siya and my hand is
itching to car ess his face. I clenched my fist to stop myself fr om doing exactly
that.
"Maybe, if hindi masyadong busy sa company. Maybe I will be back in a year or after
2 years ulit." T ahimik kong sagot at nakikita kong humigpit ang ha wak niya sa
manibela that his knuckles turned whit
e.
"What will I do to make you stay?" Hindi pa din si ya tumitingin sa akin. Tumahimik
lang ako kasi hin di ko alam ang isasagot ko sa kanya.
"Nothing." Hindi na siya ulit nagsalita hanggang s a makarating kami sa airport.
Binaba na niya ang m aliit kong suitcase at ibinigay sa valet ang susi ng kotse
niya. Pumasok na kami sa loob pero parang ayaw kong pumasok sa departure area. A
lump is st arting to build up in my chest. Parang ang bigat n g feeling.
Nakatayo lang kaming dalawa sideways. Hawak niya a ng handcarry baggage ko and wala
sa aming dalawa a ng nag initiate na maglakad papuntang check in are
a.
Tapos naramdaman kong hinawakan niya ang isang kam ay ko. I feel like crying. Bakit
ganito? Bakit ang bigat sa dibdib? Bakit ang hirap umalis ngayon? N
apapabuntunghininga ako, ganun din siya.
"Mas mahirap palang nakikita kang umalis." Sabi ni ya sabay buntunghininga. Please
don't make me cry. Pleaseeee..
"Tamadao..."
"Lalo na at di ko alam kung babalikan mo pa ako. A nd it scared the hell out of me
Yanyan." Napatingi n ako sa kanya bigla at nakita kong nakatingin din siya sa
akin. Hindi ako sanay na ganito si Tamada o. Na maging ganito siya ka vocal about
his feelin gs.
I was about to say something when I was interrupted kasi tinawag na ang flight ko.

"Ahmmm... Papasok na ako." Tumango lang siya ang h anded me my baggage. Hinawakan
ko ang baggae ng is ang kamay ko kasi hawak pa din niya ang isang kama y ko at
parang ayaw niyang bitawan.
"Aalis na ako." I tugged at my hand na hawak niya pero nagulat ako nung hinila niya
ako at hinalikan na lang bigla bigla. His lipa lingered at nabitiw an ko ang hawak
kong luggage. I kissed him back po uring all my feelings in that kiss.
He cupped my face and looked into my eyes.
"I love you Yannie." Nakikita ang sincerity sa sin abi niya and my heart goes out
to him. Sa mga oras na yun, kung magpopropose siya ulit, hindi ko na iisipin kong
masasaktan pa ulit ako. I was so over whelmed by my emotions na papayag ako agad.
I was so close in saying 'I love you too' nung nag announce ulit. Siguro yun ang
nagpabalik sa akin sa katinuan kaya kinuha ko agad ang baggae ko and hastily went
to the boarding area at pumasok. Bawa t hakbang ko parang ang bigat ng mga paa ko.
Paksy et this! Para namang hindi na kami magkikita. Pero paano kung hindi na nga?
Paano kung pagbalik ko m ay iba na siyang girlfriend o kaya may asawa na si ya.
Mapapatawad ko kaya ang sarili ko dahil hindi ko ulit siya tinanggap sa buhay ko?
Hindi ako lumingon hangga't hindi ako makapasok. I handed my ticket and my
boarding pass at bago nag lakad lumingon ako kay Tamadao. Nakatingin pa din siya sa
akin and there is a faint smile on his lip s. Nakangiti siya pero ang lungkot ng
mga mata niy
a. I waved at him and he waved at me tapos tumalik od na ako.
Parang wala ako sa sarili ko habang naglalakad ako papasok sa eroplano. Ni hindi
ko pinansin ang pag bati ng stewardess. Dirediretso lang akong naupo s a upuan ko.
Mabuti na alng at business class ang k inuha ni Mommy kasi kukunti ang tao. I was
seated beside the window. Nilagay ko lang ang baggage ko sa overhead compartment at
naupo na. I fastened my seat belt at isinandal ang ulo ko sa upuan at pum ikit.
Hindi ko napigilan nung tumulo ang luha ko. Paksye t this! Ginusto mo yan Yanyan,
bakit ka ngayon iiy ak iyak! Pinahid ko agad ang luha ko. Pero may tum ulo na naman
ulit. Paksyet talaga! Bakit ayaw tumi gil!? Kakagigil naman! Wala pa naman akong
panyo.
"Miss bakit ka umiiyak?" Biglang may nagsalita sa tabi ko. Siguro yung katabi ko sa
upuan. Bwisit! N akita tuloy ng ibang tao.
":Wala kang pakialam!" Suminghot pa ako pero hindi ako tumingin sa nagsasalita
kahit ang familiar ng boses. "Sayang kasi ang luha mo." Sabi pa ng pakialamero.
"Ano ba ang pakialam mo sa luha ko? At pwede ba... ."Dumilat na ako apra tingnan
ang pakialamero. Per o nanlaki lang ang mgat mata ko at umurong ang mga luha ko.
Paano naman kasi nasa harap ko si Tamada o at nakangisi.
"Sabi ko sayo sayanga ng luha mo eh." Nangingiti p a siya. Ilang beses akong
kumurap kasi baka nagkak ammali ako pero totoo talaga. "Anong ginagawa mo dito?"
"Ahhh.. may ihahatid kasi ako." The naughty smile is not leaving his lips. Wag mong
sabihin na nalok o niay ako. Umupo na siya sa tabi ko na parang wal a lang
nangyari.
"Sa tingin mo ba paalisin kita ng ganun ganun na a lng Yanyan? Dream on!" Sabi niya
habang inaayos an g seatbelt niya. Tapos lumapit siya sa akin at ina kbayan niya
ako.
"Ano ba!" Nagualt talaga ako na andito siya ngayon katabi ko plane.
"Oh! Pakipot ka na naman. Pagkatapos muntik ng mau bos ang fluids sa katawan mo sa
kakaiyak dahil sa akin gaganyan ganyan ka." Ang kapal ng mukha talag a. Pero hidni
ko maexplain ang galaka na nararamda man ko ngayon. Lumulukso ang puso ko sa tuwa.
Nags asummersault na ata.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Tatlumpu't An im (p.5 of 5) Tatlumpu't Anim
"Ano yung drama mo kanina?" Sinita ko na siya pero p hindi ko inaalis ang
pagkakakabya niya sa akin.
"Ahhhh... yun ba? Yun nga. Drama lang." Tapos kumin dat siya sa akin. Napakurap
ako.
"Hanggang saaan mo ako ihahatid?" I can sense kasi na hindi lang hanggang Vegas
ang paghahatid na to at may iba pa siyang plano.
"Uhmmmm.. let's see. Hanggang sa dulo ng walang ha nggan? O kaya, may nagsuggest na
hanggang simbahan daw. That is, kung papayag ka!"
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Tatlumpu't Pi to (p.1 of 9) Tatlumpu't Pito
Chapter 37
What is more fun than having the one you love besid e you on a loooonnnnng plane
trip?
What is more fun than having that loved one shower you with sweetness all
throughout the trip? Nothing, right?
Nothing, if only that loved one isn't smirking all throughout the trip, reminding
you na naisahan ka niya.
Nakarating kami ng Vegas na hindi nawawala ang ngi ti niya. Nakakaloko lang.
Dumiretso na kami sa sar ili naming kwarto pagkacheck in namin sa hotel dah il sa
pagod. Kinabukasan, maaga akong gumising to met the client na sinasabi ni Mommy.
Nag iwan lang ako ng note sa reception para sabihin kay Tamadao kung nasaan ako.
Alangan naman na isama ko pa siy a sa meeting.
After lunch time, I already closed the deal. Ganya n ata talaga pag magaganda,
madaling makakumbinsi ng mga lalaki. Hehehe.
Bumalik na ako sa hotel and I saw Tamadao na kumak ain mag isa sa hotel dining.
Lumapit ako sa kanya at umupo sa tabi niya. "Have you eaten?" He asked while eating
his salad.
"Yes. With the client." Binaba niya ang pagkain niy a ang looked at me intently.
"Was the client a man or a woman?" Hindi ko agad s inagot ang tanong niya kasi
dumating ang waiter pa ra bigyan ako ng juice. Hindi ko alam kong bigla n a alng ba
nagbibigay ng juice dito or inorder ni T amadao. "A man." Sabi ko naman habang
nagsisip ng juice.
"How old?" Napatingin ako bigla sa kanya. Bakit ang dami niyang tanong?
"Late thirties I guess." Inignore ko na lang ang to no ng pananalita niya. "Dapat
sinama mo ako. Did you get the deal?"
"Yes. And he suggested something. How about we try their casinos later to see our
luck?" And his que ries ended and nag usap kami tungkol sa gambling. Lol. Well,
life is a gamble and I wanted to gamble with Tamadao.
By 6PM nagdinner lang kami tapos nagbihis at pumun ta na kami sa Casino sa taas
mismo ng hotel namin. First time kong magcasino and I never thought tha t I would
enjoy it. Well, si Tamadao hindi niya fi rst time kaya tinuturuan niya ako. And the
best th ing about it all is free drinks for as long as pla
y. Ang saya saya di ba?
"Yannie, nakakadami ka na ng cocktail." Naramdaman ko ang kamay niya sa likod ko
at it automatically sent shiver down my spine lalo na at nakabackless ako.
"Ano ka ba! Libre kaya to." Tapos nagfocus ulit ak o sa slot machine. Nag enjoy ako
kasi nananalo ako , pero hindi pa din ako tumitigil kasi gusto ko ng jackpot. At
habang tumatagal dumadami na din ang naiinom ko. Paano kasi ang waitress pabalik
balik sa amin kasi sabi ng client namin kanina libre daw ang drinks as long as you
play pero bigyan mo din ng tip ang waitress kahit $1 lang. Kaya yun ang b inibigay
ko, kaya parang bottomless ang cocktail n amin.
Medyo nahihilo na din ako kaya nakakapit na ako sa braso ni Tamadao.
"Yan, tara na." I giggled at tumingin sa kanya. Wo ooaahhhhh! Ang pogi talaga ng
lalaking to. Sarap k urutin ng pisngi eh.
"Teka lang okay. Isa na lang." Dumaan ulit ang wai tress at kumuha ako ng cocktail
pero hindi nawala sa tingin ko ang masamang tingin ni Tamadao sa wai tress. But I
ignored it and ask him to spin the ma chine which he did. "Woooahhhh!" Narinig kong
sinabi ni Tamadao. "Why?" Napatingin din ako sa tiningnan niya.
"Nanalo tayo."
"Talaga? How much?" I grinned. Hala! Lasing na ata talaga ako.
"100 thousand bucks." Nagulat ako sa sinabi niya a t lumapit ako sa slot machine
pero muntik na akong matumba buti na lang naalalayan niya ako. Ang lak as naman
ata ng tama ng cocktail sa akin? Nakailan na ba ako? 10? 20? 30? Baka 50 na!! Lol!
Pagkapanalo namin lumabas na kami ng casino. We're a hundred thousand bucks
richer. Syeeettt!!! Inal alayan niya akong pumasok sa elevator. Nakasandal siya sa
wall ng elevator at nakasandal ako sa kany a. Tapos humarap ako sa kanya. Our
bodies touched and I can feel his hand on my back supporting me. I love the feel of
his warmth on mine.
Tumingala ako sa kanya at nagkatinginan kami.
"Ano pa ba ang ibang ginagawa sa Vegas maliban sa paglalasing at pagkacasino?" I
asked him habang na gkakatitigan kami. "Getting married." He said abrupty. I
giggled. "Let's get married then." I felt him stiffen.
Tamadao's POV:
"Let's get married then." Nagulat ako sa sinabi ni ya. Nakainom din ako but not as
wasted as Yanyan. All she did was giggle. Yung sinabi kong getting m arried it's
not intentional. Yun naman talaga ang usual na ginagawa sa Vegas and besides I was
so di stracted dahil magkadikit na ang katawan namin tha t I don't know if she's
aware that she's already p inning me on the elevator wall and it took all my will
power not to crush her on my arms.
I never thought that she would say that. Alam kong pabor sa akin ang sinabi niya
but for God's sake she's drunk.
"I don't think that a good idea." Gusto ko siyang pakasalan pero gusto kong nasa
matino siyang pag i isip pag kinasal kami. "Why not? Don't you want to marry me?"
Damn!
"Of course I want to marry you. You know that." Uma yos ka Yannie baka pagsisihan
mo ito.
"Then why won't we get married. I wanted to marry you too. What's stopping you? Or
rather who?" Medy o tumaas na ang boses niya and she eyed me suspici ously.
Kinakabahan ako pag ganyan ang tingin niya sa akin. Hanggang sa makakaya ko ayaw
kong pinagdu dudahan niya ako.
"Yannie, you're not sober."
"Says who? Now, let's spend some money and buy tha t ring." tapos pinindot niya ang
ground floor. Hin di ko alam kung saan siya kumuha ng lakas pero siy a na ang
humihila sa akin palabas ng ground floor at pumasok kami sa isang jewellry store sa
loob di n ng hotel. Siguro nga hindi na siya lasing kasi n akakalakad na siya ng
maayos. Pero hindi pa rin ak o makapaniwala na ginagawa namin to.
Hindi naman ito ang plano ko. Sa Australia pa ako magpapaalam sa parents niya at
doon pa ako magpopr opose ulit. I have never expected or planned this. "Yanyan."
"What? Do you want to marry me or not!?" Mapipikot na ba ako?
"Of course I do." Ngumiti siya and tinuro ang sing sing na gusto niya. She bought
an engagement ring and a pair of wedding rings tapos binayaran ko na. Nagtanong na
din siya kung saan pwede magpakasal na tinuro naman ng saleslady. And to add to
their hospitality, hinatid pa kami mismo sa venue using the hotel's limousine.
And our wedding is as fast as a drive thru dahil y un talaga ang tawag sa kasal na
yun. The hotel per sonnel and the limousine driver serves as our witn ess and we
didn't even get out of the limo. Binuks an lang ang top and right there kinasal
kami.
But all my doubts about this drive thru wedding wa s gone the moment she said 'I
do'. Mahal ko ang ba baeng to and I am willing to do whatever she wishe s. How
weird and eccentric it might be. Because th at's what she is. She is never
ordinary.
Hinatid kami ulit sa hotel and we've been upgraded to a honeymoon suite. Tahimik
siya nung nakasakay na kami sa elevator as if thinking on something.
Tahimik din ako kasi inaabsorb ko pa ang lahat ng bagay. Parang ang hirap
paniwalaan na kasal na kam i. Just like that. Tama nga atang hinatid ko siya
hanggang simbahan pero hindi naman simbahan ang pi nuntahan namin.
Hawak ko ang kamay niya all throughout hanggang sa makarating kami sa harap ng
kwarto namin. I opene d the door and led her inside. Tahimik pa din siya.
"Nagpakasal nga tayo." Bigla niyang sinabi.
"Yes we did." I pulled her towards me and cupped h er face. She encircled her arms
on my shoulders an d we look at each other.
"I love you Mrs. Tamadao Sia." I saw her closed he r eyes as I lowered my head and
claimed her lips. She always taste like honey and I can't get enough of her.
(Author's Note: Ahem ahem! Sinabi ko nang wala na akong irerestrict na BS nina
Tamadao at Yanyan so read at your own risk. BS in Tamadao's POV. Let us see kung
sino ang mas magaling mag narrate sa dal awa.)
I nibbled her lower lip and she moaned. Her moans are like music to my ears.
Isinandal ko siya sa li kod ng pinto and continued kissing her. She is gra bbing my
hair and pulling my hair so I deepened th e kiss. I knocked my tongue on her teeth
and she w illingly opened her mouth to welcome me. We both m oan as our tongue
touched.
I can feel the tightening of my erection on my box ers and I pulled her closer
making her feel how mu ch I wanted her. Napasinghap siya when she felt it.
I wanted to take her right there and then but I co ntrol myself. My hand wandered
on top of her breas t and I massaged it and I was rewarded by her moan
s.
Hindi ko na macontrol ang sarili ko. Lust, Desire for my wife overcomed me. My
mouth travelled from her lips to her neck. She inclined it to give me m ore access.
I was intoxicated by her smell. Nakaka lasing.
"D..." My heart jumped sa narinig ko sa kanya. Una ng beses kong narinig yun sa
kanya simula nung bum alik siya.
"Baby..." Binaba ko ang damit niya while kissing h er neck and I started planting
kisses on every ski n that is revealed habang hinuhubad ko ang damit n iya until it
falls on the ground. She's not wearin g a bra!
I looked at her in amazement. She is so beautiful a nd breathtaking and she is
mine.
Nakasandal pa din siya sa pinto and I am still pin ning her. I fumbled for her
breast but but still i ts not enough. My face lowered and my lips capture d one of
her peak.
Damn! This is too much. Binuhat ko siya papunta sa bedroom. Nakita ko pa ang
complimentary champagne na nasa center table ng sala ng honeymoon suite. Ba't ba
ang laki ng kwartong to? Pumasok na ako sa kwarto at ni hindi ko man lang binuksan
ang ilaw. Mabuti na lang at pumapasok ang ilaw mula sa sala kaya nakikita ko ang
dinadaanan ko.
Nung makarating na kami sa kama I lowered her gent ly and I started getting off my
clothes leaving no thing behind. Pagkatapos kong maghubad, I joined h er in bed but
she is not stirring, her breathing a re even and..... she's asleep.
I looked at her sprawled across the bed wearing al most nothing and then I looked
at myself and I gro aned. And I groaned again.
Tapos humiga na lang ako sa tabi niya at pinilit na pinakalma ang sarili ko. Damn!
Ang sakit nito!
Napatingin ako ulit sa natutulog kong asawa pero bi nawi ko agad ang tingin ko.
Ahhh. Fuck!
Agad akong tumayo at kinumutan siya.
Pagkatapos dumiretso ako sa banyo.
I know that I am lucky na binigyan niya ako ng isa pang pagkakataon.
I also know that I am lucky na ako ang minahal niya .
I am lucky that she returned and she didn't complet ely left me.
And most importantly, I am lucky that she is now my wife. I am lucky indeed.
MaPALAD talaga ako.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Tatlumpu't Wa lo (p.1 of 7) Kabanata 38
Uhhhhhhhh...Shit! Masakit sa ulo! Nasobrahan ata a ko ng inom kagabi! Grabe ang
sarap kasi ng cocktai l nila dun at libre yun ha! Whew!
Minasahe ko ang ulo ko para mawala ang sakit kahit kunti at saka nag stretch.
Syeeeet! Ang sarap mag stretch. Kung di lang masakit ang ulo ko, matutul og ako
ulit. Tumagilid ako at hinug ang unan sa tabi ko.
O___O
Unan?
Napatingin ako sa gilid ko.
What the fuck! Unan!?
Kailan pa naging muscles ang unan? Napalunok ako a t tiningnan ang katabi ko.
Syeeettt! Ang pogi lang ! Nakabalot siya ng kumot hanggang leeg and I must have
really done a very good deed in my past life na makasama ko siya sa iisang kumot.
Nakatingin a ko sa kanya nung bigla siyang gumalaw and his hand landed on one of
my naked chest and he nozzled my neck. Napasinghap ako.
Double Shit! Sa dami ng paglalandingan bakit doon p a? And naked chest? Why is my
chest naked? Holy Shit!
Did we....
Did we...
Did we use protection? Ughhhhhhhh!
Napalo ko ang sumasakit ko na ulo.
Bakit wala akong maalala?
Is it intense?
Did I come?
Why can't I remember it?
Sayang!!
I groaned out loud.
"Kainis naman! Bakit di ko man lang maalala!" Wala sa isip na naibulalas ko.
Upon realizing na napalakas ang pagkakasabi ko nun , I covered my mouth and looked
at Tamadao to chec k kung nagising siya. And yes, nagising nga siya.
He opened his other eye and then the other one and he smiled. I felt like melting.
Ke aga aga nagpap acute. My God! Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at
alalahanin ko ang kagabi!
"Good Morning, Yannie." He shifted his weight and kissed me briefly. Feeling ko
namula ako at nawala ang hangover ko. May ganun? Nakakwala ng hangover ang halik
niya? Talaga? Isa pa nga! Medyo masakit pa ng kunti ang ulo ko. Wahahaha.
"Uhmmm..Tamadao did we....did we...?" Ano ba! Bat n ahihiya pa ako magtanong?
"Yes." Sabi niya habang nakayakap pa din sa akin. Nakahinga ako ng maluwag. Salamat
naman at safe se x pala ang ginawa namin.
"Salamat naman at nagcondom ka. Whew!" Napatingin s iya sa akin.
"Baby, I didn't use a condom." Nanlaki ulit ang mga mata ko.
"So we'd have unprotected sex?" Shit! Kelan pa siy a naging careless? To think na
ob gyne siya!
"We didn't." Mas lalo akong naguluhan.Tapos tiningn an ko siya.
"You mean....?" Awwww. Epekto ba ng hangover ang pa giging slow?
"We didn't do it." Dinig na dinig ko ang pagkadism aya sa boses niya not to mention
na nagrereflect d in sa mukha niya. Eh bakit nakahubad ako at pati s iya? Then saka
ko napansin na nakaundies pa ako. S iya kaya nakaboxers pa din? Tingnan ko kaya?
What do you think? Papasok lang ako sa kumot saka sisil ipin ko lang. Promise
saglit lang to! Hahaha!
"Why?" Hindi ko napigilang itanong. Eh sa curious a ko kung bakit walang nangyari
eh.
"You are so drunk that you slept on me." Gosh! Kaw awa naman siya. Pero at least
wala akong namiss. B wahahaha.
"Eh ano yung yes na sinabi mo?" Bakit nga ba siya n ag yes. "Yes, we did get
married." He said casually.
Talaga? Nagpakasal kami? Weh? Di nga? Hehe.
Di nga?
Di nga!
Di nga!!!
"WHAT!!" Napabalikwas ako ng bangon at napaupo sa kama sabay tingin sa kamay ko.
And indeed, there i s a ring on my ring finger. Nanlalaki ang mga mata ko. How did
it happen?
Napatingin ako sa singsing tapos tumingin ako kay Tamadao who is gaping at me.
Bakit pati siya mukha ng shock? Di din niya alam na kinasal kami? Imposs ible
naman. Nakita ko siyang lumunok and then I ar ealize kung saan siya nakatingin. He
is looking at my bare chest. Napahiga ulit ako sa kama at nagku mot!
Shit! Nakalimutan kong half naked ako. Langya! Nag iinit ang mukha ko. Nakatingin
lang ako sa ceilin g. Hindi ako tumitingin kay Tamadao. Ano ba tong n apasukan ko?
Oo nga at mahal ko ang taong to pero hindi pa ako ready magpakasal sa kanya. Kung
ready na ako eh di sana umoo na ako nung nagpropose siy a last time. Kaya nga
hindi ako pumayag kasi hindi ako sure kung may tiwala na ako ulit sa kanya. Ta pos
ngayon kasal na kami?
Bakit kami nakasal eh lasing ako? Ahhhhhh! Lalo ata ng sumakit ang ulo ko. "Bakit
at paano tayo nakasal?" Mahina kong tanong.
"You ask me to marry you." Napatingin ako sa kanya bigla. Ako ang nagyaya? What
the!! Hinilot ko uli t ang ulo ko. Uggggghhh!
"I did that!?" I shrieked again. "My God! My God! My God!" Napatingin ako ulit sa
singsing at kay Ta madao.
Nag iba na ang mukha niya. He is observing my reac tion at hindi ko nagugustuhan
ang expression niya. Parang malungkot na ewan. Hindi ko tuloy alam kun g magagalit
ba ako or magiguilty.
"Is it so bad marrying me?" Yan na Yanyan. Nagtanon g na.
"Yes...ahmmmm...no! Yes...shit! Tamadao, it's just that, I am not yet ready to
marry you. I mean... hindi pa ako ready na magpakasal. I am not even su re if it's
you that I wanted for a husband." I blu rted out without even thinking. Eh yun
naman talag a ang nasa isip ko. Oo inaamin ko mahal ko siya pe ro hindi naman sapat
yun para magdecide akong magp akasal agad sa kanya. Kung dati sure ako nung una
siyang nagpropose ngayon hindi na. I mean, that wa s 2 years ago. Madami na ang
nagbago. Oo mahal ko si Tamadao and maybe mahal din niya ako pero hindi yun eh.
Hindi na ako naniniwala na kesyo nagmamah alan ang dalawang tao eh magpapakasal na
kaagad. M adaming factor ang kailangang i-consider. I wanted a husband who is
faithful. Na kahit mawala ako ng isang dekada eh ako pa din ang mamahalin. Hindi y
ung kunting lingat ko lang ay may kalandian na kaa gad. Eh ang landi landi kaya ni
Tamadao!
Oo nga na these past few months sa akin nakafocus ang attention niya pero rason na
ba yun para magpa kasal ako agad sa kanya? Malay ko ba kung may tina tagong gf to
at hindi pa nagsusurface?
Nakita ko ang hurt sa mukha niya. Ay shit! We are both naked in one bed, covered by
one blanket and here we are discussing these things.
"Tamadao..." gusto kong magexplain kasi nagiguilty ako sa sinabi ko. Pero wala
akong maisip na sabih in to justify yung kakasabi ko lang. Ang hirap nam an nito.
Ang tahimik naming dalawa. Ang awkward lang.
Tapos parang may narinig akong nag uusap sa labas. "Ma'am you just can't..."
"Why can't I enter? Why is my daughter in a honeym oon suite? I paid for her
accomodation in a suite not in a honeymoon suite." Woahhhh! Boses yun ni Mommy!
Si Mommy! Ano ang ginagawa niya dito sa Vegas?
Bago pa ako makakilos, bumukas na ang pinto ng bedr oom. "Mommy!" I clung to the
blanket.
"Yanyan!"
Nakita ko si Mommy sa tabi ni Daddy.
Both of them nanlalaki ang mga mata at namumutla.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Tatlumpu't Si yam (p.1 of 6) Tatlumpu't Siyam
"Yanyan!" Ohhh my!!
"Both of you, get dress. We'll be waiting outside. " Sabi ni Daddy na seryosong
seryoso. Napatingin a ko ulit kay Tamadao tapos ginulo ang buhok ko. Aaa rrrggghh!
"It's okay." Sabi niya sabay tayo sa kama at pumun ta siya sa closet at nagsimulang
magbihis. Paano n iyang nasabing okay lang ang lahat? I woke up marr ied to him and
worst naabutan pa kami nila Mommy a t Daddy sa ganitong sitwasyon. Paano maging
okay a ng lahat? Ohh Ghhaaad!!!
"Okay? Paano mo nasabing okay lang ang lahat? Anon g sasabihin ko kina Mommy?"
Tumayo na din ako pero this time bitbit ko na ang kumot at kumuha na din ng
damit. Grabe naman ang customer service dito p ati damit namin nilagay na sa
closet.
"Tell them the truth. Tell them that we're married ." Napakacasual ng pagkakasabi
niya nun. Na parang wala lang lahat.
"We're married dahil sa kalasingan ko? The truth n a paggising ko ni hindi ko alam
na ikinasal na ako ? Na nagpakasal ako sa hindi ko boyfriend?" Tining nan niya ako,
ang seryoso ng mukha niya.
"Was it so bad marrying me Yanyan?" Hindi ako naka pagsalita. Ano ang gusto niyang
isagot ko? Okay fi ne! Kinasal na kami. Dapat ba akong magpapiyesta? I always take
things lightly. Ni hindi ko iniisip ang mga problema because I have a sunny
dispositio n pero ibang usapan na ang pagpapakasal.
Isipin niyo na ang plastic plastic ko at ang dami kong arte sa katawan kasi mahal
ko ang tao pero ba kit ayaw ko na kasal kami at nag iinarte ako ngayo n? Ano pa nga
ba ang mahihiling ko? Ang gwapo niya , mayaman, isang doctor at ang importante
mahal ko siya at mahal niya ako. Di ba perfect na? AT mas pinaperfect kasi kasal
na kami. I am wearing his r ing, I an having his name.
Pero..the fuck, tama bang pagpakasal dahil sa mga rason na yun? Tama bang
magpakasal kahit punong pu no ng pag aalinlangan ang puso mo? Mali bang manig urado
ako? Mali bang dapat wala na akong doubts sa kanya bago man lang kami ikasal? Mali
bang matako t na masaktan ulit?
Tapos sasabihin niya na okay lang? Oo nga hindi ko siya sinisisi at kasalanan ko
kung bakit nakasal kami. Ako na ang nag initiate at hindi ko siya pwe deng sisihin.
At oo nga, at subconciously siguro y an ang kagustuhan ko. Ang makasal sa kanya
pero hi ndi lang kasi maalis sa puso ang takot. Oo mahal k o siya at natatakot ako
sa pagmamahal na yun. Na b aka mahalin ko ulit siya ng sobra sobra at kapag i niwan
niya ako, hindi ko na kayang ibangon ang sar ili ko.
Ayoko ng ganitong feeling. Ayokong maging emo. Ayo ko ng madrama pero bakit
nagdadrama ako ngayon!? A arrggghhh. Ihihilamos ko sana ang kamay ko sa mukh a ko
nung makita ko ang singsing sa kamay ko. I gr imaced.
Pagkatapos naming magbihis, sabay kaming lumabas s a kwarto at nakita ko sina Mommy
at Daddy na nakau po sa sofa. Napakaseryoso ng mukha nila. Ohhh siye t! Kelan ko ba
sila huling nakita na ganyan kasery oso? Was it the time na pinili kong bumalik sa
Pil ipinas at iwan sila sa Australia? Matagal na din y un. Teenager pa lang ako.
"Juleanne!" Patay! Syet! Damn! Hindi pa nga kami n akaupo yan na agad ang salubong
sa amin ni Daddy.
"Hi Dad! Hi Mom! Good to see you here. Did you have your breakfast?" Ang laki ng
ngisi ko.
"Explain to us what we just saw. The last time we talked Juleanne, you said that
you don't have a bo yfriend and now we found you on a honeymoon suite with that
guy? What is going on?" pati si Mommy ga lit na din. Huhuhu!
"Mom, Dad, it's not what you think it is...we're.. ." We're what? Ano ang sasabihin
ko? Napatingin ak o kay Tamadao.
"Ma'am, Sir, Yanyan and I just got married." Nanla ki ang mga mata ko na napatingin
sa kanya and ganu n din ang parents ko and then their eyes shifted o n my fingers
na nakalagay sa lap ko at sa kamay di n ni Tamadao.
"You got married without informing us Juleanne?" M ay hinanakit sa boses ni Mommy.
Sino ba ang magula ng ang hindi maghinanakit kung malaman mo na nagpa kasal ang
kaisa isang anak mo ng di mo malalaman?
"Ma'am, Sir..." Sabi ni Tamadao. Pero hindi niya n atapos ang sinabi niya kasi
tumayo bigla si Daddy at tumingin sa kanya.
"Let's talk young man. Follow me. And dear, talk t o your daughter" Sabi ni Dad kay
Mom. What the hel l! And now I am only my mother's daughter. Naglaka d na si Dad at
sumunod naman si Tamadao. Parang wa la lang sa kanya ang mga nangyayari samantalang
pa rang bibitayin na ako. "Mom..." Ahuhuhu
"You disappointed me Juleanne." Sabi pa ni Mommy na pailing iling. I am so dead
talaga.
"Mom, it was just a spur of the moment, drunken, o ut of the mind decision. I was
drunk and so is he, and when we woke up we found ourselves in that be d. We'll get
a divorce as soon as we can" I was bl abbering while saying that. Tumaas ang kilay
ni Mommy.
"Don't tell me you just met that guy here." May pa kiramdam akong sasabunutan ako
ni Mommy pag sinabi kong uu.
"Of course not Mom. You know me better than that.
I met him in the Philippines. She's the brother of Krizza's husband. Twin
actually. I've known him e ven before I went back to Australia." Lalong tumaa s ang
kilay niya.
"What's his name?" Ito ang tinatawag na ginigisa. At kahit ayaw kong magisa, wala
akong magagawa kas i huling huli ako.
"Tamadao. Tamadao Sia." My Mom just nodded na paran g may naalala na kung ano.
"Do you have a relationship? Are you two together? " Ganito ba talaga ang mga
nanay? Masyadong mausis a?
"No Mom. We're just-- friends." Tiningnan niya ako sa mga mata. Umiwas ako ng
tingin. Hidni ako maka tingin kay Mommy.
"Is he the reason why you went back to Australia?" Hindi ako makasagot. Yumuko
lang ako. Alangan nam an na magsinungaling ako. Pero hindi ko rin kayang sabihin
sa kanya ang totoo. " Don't lie to me Yan yan. You think we didn't notice that you
are space d out whenever you are alone? We are still your pa rents and we of all
people know how you feel." Lal o akong napayuko tapos bigla akong napatingin kay
Mom.
"Mom, we're getting a divorce." Pero natigil ako s a pagsasalita ko nung marinig ko
ang malakas, puno ng awtoridad, at sobrang seryoso na boses ng hali gi ng aming
tahanan.
"Juleanne, divorce is not an option in our family. You very well know how our
family, from your grea t-great grand parents value the sanctity of marria ge. I
don't care how you two end up being married. You made that decision you have to
live with it." Dad said with finality.
"But Dad...."
"You dare break that tradition Juleanne?" Fuck! Pa rang umurong ang dila ko sa
klase ng tingin sa aki n ni Daddy. Akala ko ba Daddy's girl ako? Siya pa nga ang
nakipaglaban kay mommy nung pinili kong bu malik ng Pilipinas para doon mag aral.
He is alway s supportive of me because I am his only baby girl but how come he is
acting like this?
"You both work it out. And divorce is not an optio n Juleanne. Let's go dear, the
two of them need to talk." Tapos umalis na sila sa suite namin. Pagka sara na
pagkasara ng pinto, humarap ako kay Tamada o. Napakapassive ng expression niya.
Hindi ko maba sa.
Ano ang pinag-usapan nila ni Daddy. Bakit nagdecid e si Dad ng ganun? Ano ang mga
pinagsasabi niya? "What did you tell him?" Mahina kong sabi.
"The truth." Sabi lang niya tapos tinalikuran na ak o at bumalik na sa loob ng
kwarto.
Hindi ako makapaniwala.
Tamadao just walk out on me.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Apatnapu (p.1 of 5) Kabanata Apatnapu
Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Hindi pa di n ako kinakausap ni Tamadao.
Nung pumasok ako sa k warto lumabas siya tapos mga dalawnag oras din siy ang
nawala. Akala ko nga magpapaiwan na siya dito sa Vegas kasi babalik na kami dapat
sa Maynila. Pe ro bumalik siya after 2 hours at niligpit ang gami t niya. Habang
ginagawa niya yun hindi pa din niya ako kinakausap at hindi na talaga ako
mapakali.
Patingin tingin ako sa kanya habang nagliligpit ako at habang nagliligpit din
siya.
At nung hindi ko na matiis ang sitwasyon, agad kon g isinara ang bag ko at tumayo
para lumabas ng roo m. Oo gusto kong magkausap kami pero hindi ko alam kung ano
ang sasabihin ko. Naguguluhan talaga ako . Pero in part nagiguilty ako sa ginawa ko
sa kany a. Ayyy naman! Fuck this! Nagiging emo na naman ak
o. Ginulo ko na lang ang buhok ko at naglakad papu ntang pinto.
Pero bago pa ako makarating. May humawak na sa bra so ko. Hindi ko na kailangang
manghula kung sino k asi dalawa lang naman kami dito sa kwarto. Napatig il ako sa
paghakbang at lumingon sa kanya. Pero ba go ko ginawa yun huminga muna ako ng
malalim.
"3 months." Sabi niya sa akin. My brows furrowed. A nong 3 months ang pinagsasabi
niya?
"Just 3 months Yannie." Nakahawak pa din ang kamay niya sa braso ko tapos yung
isang kamay niya nagk amot sa batok niya.
"Kung natatagalan ka sa 3 months, make that 2 mont hs. I'm aminable to that."
Lalong kumunot ang noo ko. Hindi ko kasi maintindihan.
"Anong 2 months and 3 months Tamadao?" Umiwas ako sa tingin niya. Para kasi akong
malulunod sa tingi n niya sa akin ngayon. At isa pa ayaw kong makita ang lungkot sa
mga mata niyang cute.
"I know how you feel about this marriage. I know y our doubts about me, I know that
you are shocked. Hindi kita masisisi. Lumabas ako kanina to think t hings over.
Ayokong magdesisyon, na hindi muna pin ag iisipan ang lahat. I don't want to talk
to you when I'm that mad. I must admit na nagalit ako sa reaksiyon mo. I was mad
and hurt na gusto mo na ag ad na magdivorce tayo ni wala pang 12 hours tayong
kasal. But I understand how you feel. That's why I'm asking for 2 to 3 months from
you. Let's try t o make this marriage work. Even for just 2 months. Please
Yannie." Napatulala lang ako sa kanya. Nap atulala ako sa sakit na nakikita ko sa
mukha niya at napatulala ako because Tamadao Sia is practical ly begging me to give
him a chance. Kulang na lang lumuhod siya sa harap ko, pero paabutin ko pa ba sa
puntong iyon?
"Ayokong magsasama tayo just because sinabi ng Dad dy mo. I don't want to bind you
to tradition. Ayok ong napipilitan ka lang na pakisamahan ako dahil m agagalit ang
parents mo. I want you to stay marrie d to me because you want to." Nakatingin lang
ako sa kanya. Naninikip ang dibdib ko kasi ramdam ko n a nahihirapan siya. Sobra
sobra ko na ba siyang na sasaktan.
"Yannie, just give me this two months to prove to you na hindi na kita sasaktan
ulit." Oh my God! Wa g kang umiyak sa harap ko at baka hindi lang dalaw ang buwan
ang ibibigay ko sayo. Nakikita ko na nam umula ang pisngi niya and his eyes are
watery. Ila ng beses din siya lumunok siguro para pigilan ang emosyon niya.
"Tamadao..." Pero hindi niya ako pinasalita.
"If in those two months, we didn't work out and hi ndi mo pa rin ako mahal, at may
doubts ka pa din s a akin then ako mismo ang magpaprocess ang divorce papers
natin." Anong pinagsasabi niyang hindi ko siya mahal? Did he really think that way?
Sapakin ko kaya siya? Pero hindi ko yun magawa kasi seryos o siya eh.
"Yanyan, during those months I'll do everything to make you fall for me again.
I'll make you love me more than you love me before. That you will have no choice
but to fall for me head over heels all o ver again and this time I will not make
the same m istake." Sa tingin ko pulang pula ako sa sinabi ni ya. I was overwhelmed
by what he just said. Parang nagdeclare siya na ibibigay niya ang buong mundo sa
akin. His voice is full of conviction. His eyes full of promises.
"Okay." Sinabi ko yun bago pa magbago ang isip ko at dumugin na naman ang ng
sangkatutak na doubts.
"Okay?" Parang hindi pa siya makapaniwala sa narin ig niya. Pero nanlalaki ang
singkit niyang mata.
"Okay, Let's make this marriage work." Sabi ko na nakangiti. Natulala siya.
Sinasabi ko na nga ba at lethal talaga ang ngiti ko. Ngumiti ako lalo pero
nagulat ako nung bigla na lang niya akong niyakap . Yung yakap na parang di na ako
makahinga. Yumaka p na din ako siempre para libre tsansing. Pero hin di ko alam
kung bakit parang naiiyak ako.
It's like a huge weight was lifted off from my hea rt. A tear fell from my eyes
pero nakangiti ako. A ng saya ko. Ang saya saya ko.
"You will not regret this Yannie." He said while k issing the top of my head tapos
niyakap ulit ako n g mahigpit.
"I hope so. Yan ang nasa isip ko pero hindi ko sin abi yun because I don't want to
ruin the moment. A nd siguro namn he deserve to be given a second cha nce.
"I know D. I know." Nilayo niya ako kunti sa kanya and hinawakan niya ang dalawang
balikat ko.
"You called me D again." Napatawa naman ako ng mah ina sa sinabi niya. Pati ba yun
napansin niya?
"Of course." Tapos niyakap niya ulit ako. Niyakap k o din siya. Tapos nagyakapan
kami. Promise nagyakapan lang talaga kami.
Promise.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Apatnapu't is a (p.1 of 7)
Sa mga naghahanap ng BS sa last Chapter... Sabi ni Yanyan walang BS di ba? Pero
bakit di niyo tinano ng si Tamadao. Hindi ako magbibigay ng link. Hanap in niyo.
Apatnapu't Isa
"What!!?" Napatingin ako sa kanya bigla. Kumakain kasi kami ng breakfast or rather
ako lang pala ang kumakain kasi nung tumingin ako sa kanya nakita k ung nakatitig
lang siya sa akin tapos nakangiti. A t hindi basta basta ngiti ang ginagawa niya.
He ha ve this creepy smile on his face.
"Bakit ang ganda mo?" Muntik na akong mabilaukan s a tanong niya. Feeling ko namula
ako from roots to tips. Kelan ba ako masasanay? Habang tumatagal lu malala siya.
Simula nung bumalik kami galing Las V egas naging ganyan na siya. At magdadalawang
buwan na kaming 'kasal' at ngayon nga dito na siya naka tira sa condo ko. Dapat di
ba sa condo niya ako ti tira? Pero kasi ayaw ko dun kasi panlalaki ang sty le. Mas
hamak naman na mas maganda ang condo ko.
Nung makarecover na ako sa pagkagulat, I batted my eyelashes, flipped my hair and
demurely smiled at him. Napakurap siya sa ginawa ko. Parang adik to, kung
makareact parang hindi niya ako inaaraw araw . Araw araw nilalandi at araw araw
pinapakitaan ng abs. Yun lang talaga, promise. Hahaha.
"Siyempre ganun talaga." Tapos isinawsaw ko sa asi n ang mangga at nilagyan ng
bagoong. Tae! Ang sara p naman. Napatingin lang siya sa akin.
"Hindi ka ba mangangasim dyan? Ang aga aga yan ang kinakain mo? At saan ka ba
nakakuha niyan?" Ngumi wi ako sa asim. Pero ang sarap talaga. Ang tagal k o nang
hindi nakakain niyo.
"Hindi yan. Kumain na din naman ako kanina. Tsaka dala ni Manang kaya natakam ako.
Ang sarap, gusto mo?" Inalok ko pa siya pero umiling lang siya tapo s tiningnan ako
ng mabuti. Lalong sumingkit pa ang singkit niyang mga mata.
"Are you pregnant Yannie?" Kahit naniningkit ang m ga mata ni Doc, hindi maikakaila
ang saya sa mukha niya nung sinabi niya yun. Bumuntong hininga ako. "Hindi ah!
Kakatapos lang ng mens ko. Alam mo nama n yun di ba?" May maitatago ba ako kung ang
asawa ko ay isang OB gyne? Siempre wala.
"Sigurado ka? Tara I checheck natin." Tinaasan ko lang siya ng kilay. Ayaw ko ngang
tumayo sa mesa. Hindi ko pa ubos ang mangga.
"Paanong check? IE?" Gusto ko nang tumawa. Mahihil ig ba talagang mag IE ang mga
doctor? Specifically OB Gyne? At bakit sinabi nilang masakit daw ang I E, sa akin
hindi naman. Wahahaha.
"PT muna tapos IE." Sabi niya pero nagniningning a ng mga mata. Sabay kindat. Napa
ooohhh na lang ako ng walang sound. Kulang na lang isigaw niyang, I know what
you're thinking Yanyan and I like it. Am pupu!
"Umayos ka nga D. At wala ka bang planong magtraba ho ngayon? Paano mo ako
bubuhayin kung ako na lang ang tintrabaho mo?" Adik talaga yan. Ayaw ata ako ng
mawala sa paningin niya. Kulang na lang palitan ko ang secretary niya kasi gusto
niya pag nasa cl inic siya, nasa clinic din ako. Kung ayaw ko naman g sumama, mas
gusto pa niya sa bahay.
"Kaya naman kitang buhayin kahit di ako magclinic. Magtitinda na lang ako sa
divisoria." Natatandaan niyo ang store niya ng mga stuff toys sa divisori a? Hindi
ko talaga akalain na may store sila doon. Pero alam ko din naman na totoo yung
sinasabi niy a kasi nga may iba pa silang business na si Tamako ang nagmamanage
dahil ang rason niya dati sa akin nung bago pa lang kami, bakit niya daw itatago
an g kakisigan niya sa likod ng office desk kung pwed e namang ipangalandakan niya
sa harap ng doctor's table. Makasagot lang di ba? Playoboy na playboy a ng dating.
At tinanong ko din siya dati kung bakit pinili niya ang maging OB pwede namang
Neuro, or Cardio, or Pedia o kahit ano, at ito ang sagot niya...
'Hahahaha. Tara sabay tayong maligo.' What the eff di ba?
"Umayos ka nga. At di ba nga nanganak yung isang p atient mo? Kailangan mong i-
check yun. Kaya maligo ka na." Ang kulit naman kasi. Mag aalas diyes na. Andito
pa din siya sa bahay. Wala namang ginagawa kundi tingnan ako. Malapit na akong
matunaw.
Hindi pa din siya tumatayo at nakatingin pa din sa akin. May plano ba siyang
pagmasdan ako buong ara w? Hindi nagsasawa? Ganun ako kaganda? At dahil na aasiwa
na ako sa tingin niya kaya tumayo ako hinil a siya patayo. Tapos tinulak papasok ng
kwarto nam in. Tawa pa siya ng tawa habang tinutulak ko.
Tinulak ko siya hanggang sa makapasok kami sa kwart o at makapasok sa banyo.
"Paliliguan mo din ako?" Nag init ang pisngi ko sa sinabi niya. Hindi pa din ako
nasasanay sa kaland ian niya.
"Tseee!" Tapos tinulak ko ulit siya at isinara ang pinto. Dali dali akong humiga
sa kama para kalmah in ang sarili ko.
Images flashback on my mind na nagsimula sa shower ng honeymoon suite namin sa
Vegas papunta sa Jacu zzi at sa bathtub, sa pool, sa dagat, sa.... ayaw ko nang
sabihin lahat. The overwhelming feeling of being Mrs. Tamadao Sia. Na ang isang
araw namin s a Vegas ay nauwi sa isang linggo, and another week in the Caribbean
and the smile on my face when th e stewardess called me Mrs. Sia and most of all wh
en I am no longer using my credit card dahil ang s a kanya na ang ginagamit ko. Ang
saya lang di ba? The blessful feeling of waking up beside him at ti tingnan siya
habang natutulog or magigising na lan g ako because he is tickling my ears or
giving me butterfly kisses all over my face. Yung feeling na hindi ka makakatulog
kasi hindi mo siya katabi at kahit balot na balot ka ng comforter feeling mo a ng
lamig pa din kasi wala siya para yumakap sayo. Kaya naiinis siya pag may pasyente
siyang nanganga nak ng gabi hanggang madaling araw kasi alam niyan g nahihirapan
akong matulog.
Ang sarap ng feeling that even in his sleep he wou ld say 'baby' or "Yannie' tapos
bigla na lang niya akong yayakapin ng mahigpit and he would nuzzle m y neck na
kahit nakikiliti pa ako hindi ko mapigil ang kiligin. Tapos halos madinig ko na ang
heartbe at niya at nararamdaman ko ang hininga siya sa pis ngi ko. I love his smell
na gusto ko na lang yumak ap sa kanya palagi para amoy amuyin siya. Kung pwe de ko
lang siyang ibulsa. Wahahaha.
Tapos kapag hinihintay ko siya pag madaling araw n a siya makakauwi dahil may
nanganak, he would find me at our sofa and we would just cuddle para maka pahinga
siya tapos makakatulog ako and in the morn ing, I would find myself in our bed
tapos may brea kfast in bed na ako kasi napagod daw ako kakahinta y sa kanya.
I smiled at the thought and I'm glad that I made t he right decision that day. I'm
glad na binigyan k o ng pagkakataon ang pagsasama namin. Kasi kung hi ndi, magiging
ganito ba ako kasaya? And parang ang bilis lang ng araw, malapit ng matapos ang
dalawa ng buwan pero sa tingin ko wala ng kwenta ang dala wang buwan na iyon. We
are not even talking about it and I know that this marriage would last. In fa ct,
we are already planning our house in Tagaytay. Ako ang nagdesign tapos nagsuggest
siya. Ang gust o lang naman niya 7 bedrooms sa taas, isang guestr oom sa baba, at
maids quarter. Yung 6 na room daw para sa mga bata at ang master bedroom eh para sa
amin siempre. Siempre, hindi ako pumayag doon sa a nim na room kasi ibig sabihin
anim na anak. Kaya a ng 7 bedrooms naging 4 na lang. Mabuti na alng tal aga at
magaling akong makipagnegotiate. Hahaha.
At base sa napag usapan namin, siguro nagkakaintin dihan na kami na hindi lang
pangdalawang buwan ang kasal na ito. Napangiti ulit ako.
Niyakap ko ang unan niya at it smells of him. Inam oy amoy ko pa at itinakip sa
mukha ko. Ang bango t alaga! Nakakamiss tuloy siya. Maligo na din kaya a ko?
Wahahaha.
Tatayo na din sana ako sa kama nung biglang bumuka s ang pinto ng CR. Tapos
nakatayo si D na nakatapi s lang ng tuwalya. Tumutulo tulo pa ang buhok niya at
napupuno ang buong kwarto ng amoy niya. Biglan g nag init ang pisngi ko.
Shucks! Bakit ba ang hot ng husband ko.
I smiled seductively tapos tumingin sa kanya. Pero nawala ang ngiti ko when I saw
his serious face. Hindi siya ngumingiti parang galit pa ang mukha ni ya. Galit ba
siya kasi hindi ko siya sinabayan sa pagligo? Pwede namang maligo siya ulit di ba?
Tapo s sasabay ako.
Pero hindi eh. Iba ang tingin niya sa akin, iba an g aura niya na para bang ang
laki ng kasalanan ko sa kanya. It's anger that I saw in his eyes and th at anger is
directed towards me.
"D, what's wrong?" Medyo kinakabahan ako. Hindi, k inakabahan talaga ako. Something
is really wrong.
"What's this Yanyan?" Tapos pinakita niya sa akin ang isang pack ng pills na wala
ng laman. Nanlaki ang mga mata ko. I was frozen and dumbfounded.
Ang bilis ng tibok ng puso ko, feeling ko bibitayi n ako, lalo na nung nakita kong
puno ng galit ang mga mata niya at tinapon niya sa kama sa tabi ko a ng pack ng
pills na hawak niya.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Apatnapu't Da lawa (p.1 of 5) A/N:
Contraceptive pills po ang sinasabi dito.
Apatnapu't Dalawa
"I'm asking you Yanyan!" Napakislot ako nung marin ig ko ang sigaw niya. Imagine
your husband shoutin g at you wearing only a towel. Some may find it ho t but right
now I find it scary. Ang lakas ng kaba ko. I feel like he is going to hit me
anytime. Ra mdam na ramdam ko ang galit niya kaya hindi ako ma katingin ng diretso
sa kanya. Shit!! Shit! Gusto k ong tumakbo sa labas ng kwarto at sa labas ng cond o
para maiwasan ang komprontasyon na ito.
Sana hindi ko na lang siya pinaligo. Sana itinapon ko ang pack ng pills sa
basurahan. Bakit ba kasi nakalimutan kong itapon yun? Last naman na yun eh.
Titigil naman na talaga ako eh, inubos ko lang ta laga kasi alam ko naman na gusto
na niyang magkaan ak. Nagpills lang naman ako kasi hindi pa ako sigu rado pero
swear titigil na talaga ako.
"Answer me! Damn it Yanyan!" Napakislot ulit ako.
"Have you been using that simula nung ikinasal tay o?" Yumuko na lang ako at
tiningnan ang pack ng pi lls na wala ng laman. Gusto kong tadtadrin kasi ba kit
nagpakita siya kay Tamadao pero mas gusto kong tadtarin ang sarili ko sa pagiging
careless. Hind i ko naman pwedeng sabihin na 'Can we just forget it D?' Lalo na sa
galit niya ngayon. First time at a niya akong sinigawan ng ganito. Na nagalit siya
sa akin ng sobra sobra.
Naiiyak ako na nagiguilty na parang ewan. Kinakaba han talaga ako. Sinabi ko na
bang kinakabahan ako? Parang gusto ko na lang mamatay kesa harapin ang galit niya
ngayon sa akin.
"Yanyan!" Oh God! Nag iinit na ang sulok ng mga ma ta ko. Para akong batang nahuli
na nagnanakaw ng p iso. "Oo!" I said out of frustration.
"Bakit?" Bakit? Bakit? Kasi natatakot akong mabunt is. Natatakot akong mabuntis mo
tapos pagnagsawa k a na o kaya pag pumangit na ako at malaki na ang t yan
maghahanap ka na ng iba at iiwan mo na naman a ko. Yun ang gusto kogn sabihin pero
masabi ko ba y un? Tamang rason ba yun? Alam ko naman na ginawa k o yun dahil sa
insecurity ko, dahil sa takot ko pe ro masasabi ko ba yun sa kanya ng harapan?
Masasab i ko ba na hanggang ngayon wala pa din akong tiwal a sa kanya? Ohh fuck!
"Hindi ko alam!" Yun ang lumabas sa bibig ko.
"Hindi mo alam? Nagpipills ka kasi hindi mo alam? Don't give me that bullshit
Yanyan." Napapikit ako para namnamin ang mura niya. First time niya din na minura
ako. Parang kanina lang ang sweet sweet pa namin pero ito kami ngayon. Huhuhu.
"All along, nag eexpect ako na magkakaanak na tayo . I was even wondering kung
bakit hanggang ngayon hindi ka pa nabubuntis at nag iisip na ako na kail angan na
nating magpafertility test. And then I wo uld found out that you are taking that
fucking pil ls!" Tumulo na ang luha ko. Alam kong nasaktan ko siya at nasaktan ko
siya ng sobra sobra. And now, hindi ko alam ang gagawin ko. Ni hindi ko siya mat
ingnan ng diretso.
"Akala ko ba, we're trying to work this relationsh ip? Ano ba talaga ang gusto mo?
Ano ba talaga ang gusto mong mangyari sa pagsasamang ito Yanyan?"
"At nagdesisyon ka lang mag isa na ayaw mong magka anak ganun? You didn't even
inform or consult me. Para akong tanga na minomonitor pa ang ovulation p eriod mo.
Yun pala kahit anong monitor pa ang gawi n ko hindi ka talaga mabubuntis. Fuck!"
Tapos sinu ntok niya ang wall. Napatingin ako bigla sa kanya. Parang ako na din
ang sinuntok niya.
"D.." Napatayo ako sa kinatatayuan ko. Pupuntahan ko sana siya para tingnan ang
kamay niya pero nati gilan ako nung makita ko ang mukha niya. Pulang pu la ang
buong mukha niya. Nakikita ko sa mga mata n iya ang pait, galit at lungkot. At
lahat ng yun ay dahil sa akin. Parang pinipiga ang puso ko.
"Tell me why you don't want to bear my child." Mah ina ang pagkakasabi niya pero
ramdam na ramdam ko ang sakit sa bawat salita. Parang tinatanong niya kung bakit
ayaw ko sa kanya. At nasasaktan ako kas i hindi naman yun ang inisip ko nung
nagdecide ako ng magpills.
"I'm sorry." Tuloy tuloy nang tumulo ang luha ko. "I-Iniisip ko lang naman.. Pa-
paano kung..." Halos hindi ko matapos ang sasabihin ko. Pero hindi na din naman
niya ako pinatapos.
"Paano kung ano? Paano kung mambabae ulit ako? Paa no kung lolokohin ulit kita?
Ganun ba?" Bumuntong hininga siya pero nakakuyom ang kamao niya. Bakit hindi na
lang ako ang saktan niya?
Tapos bumuntong hininga ulit siya. Trying to calm himself. Tapos tiningnan ako ng
diretso. Nakita ni yang umiiyak ako pero hindi siya lumapit para tuyu in ang mga
luha ko. He didn't give soothing words para patahanin ako. Instead, I saw him
clenched hi s jaw.
At ano ang ineexpect mo Yanyan, na pagkatapos ng g inawa mo, susuyuin ka niya? Na
magiging okay lang ang lahat sa asawa mo? At oo, asawa mo na siya kay a may
karapatan siyang magalit katulad ngayon ng d ahil sa ginawa mo.
"Siguro nga wala ng makakaalis sa isip mo ang gina wa ko dati. Siguro nga
habangbuhay kong pagsisihan yun. And you're right, hindi magwowork ang isang
relasyon kung walang tiwala ang isa sa kanila at a ng laki kong gago para sirain
ang tiwalang binigay mo sa akin at ngayon hirap na hirap akong buuin y un. And
maybe, you really need someone whom you co uld trust fully, someone with untainted
reputation at hindi ako yun!" Napatulala lang ako sa sinabi niya. Parang sinaksak
ng isang milyong beses ang p uso ko dahil sa narinig ko. Ang sakit pala marinig na
sa kanya mismo galing ang mga salitang yun. At nasasaktan ako lalo dahil sa sakit
na nakikita ko sa mga mata niya.
Nakatulala pa din ako habang nakikita ko siyang na gbibihis at lumabas ng kwarto
namin na hindi man l ang ako nililingon.KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Ka banata
Apatnapu't Tatlo (p.1 of 6) Kabanata Apatnapu't Tatlo
It's been a week simula ng nangyari pero hanggang ngayon di pa rin kami halos nag
uusap ni Tamadao. Nung umagang umalis siya ng bahay, dalawang gabi s iyang hindi
umuwi. Nalaman kong doon siya natulog sa condo unit niya. I wanted to come to his
condo para kausapin siya, para mag explain but sabi nila Krizza, palamigin ko daw
muna ang sitwasyon bago ko siya kausapin. Kaya pinalipas ko ang dalawang a raw na
yun. Nung pupuntahan ko na talaga siya sa c ondo niya kasi hindi na ako mapakali,
wala na siya and I found him on my condo na nakahiga sa sofa, tulog na tulog. The
next morning I found a note sa ying na aalis siya papuntang Sagada for 3 days for
a medical mission.
Kahit masama ang loob ko kasi he didn't even bothe r to talk to me personally,
kahit papaano natuwa p a din ako na nagpaalam siya kahit nga ba sa note l ang. At
pagdating niya talagang kakausapin ko na s iya. Hindi pwedeng hindi kami
magkaliwanagan.
Ngayon na ang araw na babalik siya at pupunta ako ngayon kina Krizza para yayain
siyang maggrocery k asi magluluto ako. Sana talaga maayos na namin ito . Nagpark na
lang ako sa labas ng bahay nila Kre, kasi nga para mapressure ang babaeng yun na
mag ay os ng mabilis. Sakto namang lumabas ang katulong n ila kaya sumabay na ako
sa kanya papasok. Tinuro n iya na nasa may garden si Krizza kaya pumunta na a ko
doon.
"My God! Ano ba ang nangyayari sa inyong dalawa? F irst, bigla na lang kayong
nagpakasal and then you are talking about divorce? Hindi kayo pwedeng mag divorce
Tamadao!" Dinig na dinig ko ang boses ni K rizza na parang nagiging hysterical na.
Nagtago ak o sa likod ng screen door.
Kausap niya si Tamadao? Nakauwi na siya ng hindi k o alam? Dito siya dumiretso sa
bahay nila Krizza i nstead na sa bahay namin? And now they are discuss ing about
our divorce? Shouldn't he discuss it wit h me first before he discussed it with
someone els e? Biglang sumikip ang dibdib ko.
"Krizza, I don't want to bind her into this kind o f marriage. Simula nung umalis
siya, I promised th at I would give her everything that she wants kahi t hindi pa
niya hilingin. I would let her do every thing that will make her happy basta lang
bumalik siya." Parang lumukso ang puso ko pagkarinig ko sa boses niya. I wanted to
run to him. Miss na miss ko na siya.
"And are you sure that, this is what she wants? Ba kit hindi niyo muna pag usapan
ang bagay na to? My God! Tamako, kausapin mo yang kambal mo and put s ome sense
into his mind."
"Tama si Kre, Tamadao, pag usapan niyo muna ang lah at."
"She deserves more than this marriage. Sa una pa l ang alam ko ng mali ang
pagpapakasal namin sa Vega s knowing that she's not sober at that time. I wan t to
straighten everything." Malungkot ang boses n iya nung sinabi niya yun. Parang
tinutusok ang pus o ko.
"And you will do that by divorcing her?" Krizza sho uted.
"Yes." Sunod sunod na tumulo ang luha ko. At bago pa nila malaman na andito ako,
dali dali akong bum alik sa living room at lumabas ng bahay nila Krizz
a.
Masamang masama ang loob ko. Hindi ko akalain na g anun lang kadali para sa kanya
ang lahat. Siya pa ang nagsabi na I work out namin ang relasyon namin tapos siya
pala ang maggigive up na lang bigla. I deserve more than this marriage? Isn't that
the s ame words na sinabi niya sa akin nung una pa lang kaming magkakilala? I
deserve someone better? Baki t hindi na lang niya ipamukha sa akin na napapagod na
siya?
Siguro nga kasalanan ko na hindi ko sinabi sa kany a ang pagpipills ko at
nahihirapan akong pagkatiwa laan siya pero tama bang magdecide agad siyang mak
ipagdivorce sa akin? He didn't even consult me. Ma s nauna pa sina Krizza at Tamako
na makaalam! "No!" Pinahid ko ang mga luha ko. Hindi ito maaari!
Hindi ako makakapayag. Ngayon pang nakapagdecide n a ako? Hindi ako si Yanyan kung
iiyak na lang ako sa isang sulok at hintayin ang magiging desisyon n iya sa kasal
namin. At hindi ako makakapayag sa di vorce na yan. Ayoko ng umiyak ng katulad ng
ginawa ko dati. Ayoko ng maranasan yun. Kaya kahit ayaw na niya sa akin, wala
akong pakialam. Basta, gusto ko siya at hindi kami magdidivorce. Ayaw ko nang
mabrokenhearted ulit. I don't want to give up with out fighting. Period.
Nagdrive na ako pabalik sa condo namin. Hihintayin ko na lang siyang bumalik sa
condo namin. Alangan naman na doon pa kami mag uusap sa bahay nila Kri zza. Kahit
itali ko pa siya para lang kausapin ako , gagawin ko!
Pagdating ko sa condo, iniwan ko na lang ang kotse ko sa valet and someone at the
reception handed m e a parcel na naglalaman ng long brown envelope. I opened it
habang sakay ako ng elevator at bumunga d sa akin ang divorce papers.
Ganun kabilis? Pinag uusapan lang nila kanina tapo s nasa akin na agad? Did he even
go to Sagada for a medical mission or baka pumunta siya ng US para asikasuhin ang
divorce namin? Ganito niya kagusto na magdivorce kami? Humigpit ang hawak ko sa mga
p apeles at kulang na lang pagpupunitin ko ito.
Hinintay ko siya sa condo pero walang dumating na Tamadao. Tumawag din ako kina
Krizza pero wala na daw siya doon. I've tried calling his cellphone bu t it is
turned off. Nagsisimula na akong magworry nung maalala kong tawagan ang clinic niya
and ther e I found out na nasa hospital nga siya at may nan ganak daw siyang
pasyente sabi ng secretary niya.
At dahil hindi na ako makapaghintay na makapag usa p kami, pumunta ako sa clinic
niya at doon ko na s iya kakausapin. Dinala ko na din ang divorce paper
s.
Dirediretso ako paakyat ng building where his offi ce is situated. Nagulat pa ang
secretary niya nung buksan ko ang pinto ng clinic.
"Ma'am!" Napatayo siya bigla sa likod ng desk niya tapos tumingin sa isang door
papasok sa office ni Tamadao.
"Andyan siya sa loob?"
"Ahmmm... Ma'am kasi..." Pero hindi na niya natapos ang sasabihin niya.
"That is so sweet of you!" Dinig na dinig ko ang b oses ng babae. Parang naparalisa
ako saglit. Old e motions and feelings came rushing back in. The sam e feeling I
had when I saw him kissing a girl in J apan. My stomach clenched, my throat
constricted. Parang masusuka ako. It's like deja'vu.
"Pero bago ang lahat, gusto kong maayos muna ang d ivorce namin." I heard him say.
May pinapaanak pal a ha! At kaya pala ang bilis niyang mag isip ng tu ngkol sa
divorce. Umiinit ang ulo ko sa naririnig ko. Pati ang mga mata ko nag iinit na din.
No. Hindi ako pwedeng umiyak dito.
"Can I borrow a pen please?" Tulala pa din ang sec retary while she handed me a
pen. I haphazardly si gn the divorce papers at stormed inside his clinic . Nakaupo
silang dalawa sa sofa and both of them a re looking at something sa center table
pero hindi ko na pinansin yun. Paano ko pa mapapnsin ang mga bagay bagay kung
kunti na lang ay iiyak na ako. Nagulat sila nung bigla na lang akong pumasok and
napatingin sa akin. Both of them straightened up.
"Yannie!" Napabulalas si Tamadao. Halatang gulat n a gulat siya sa pagdating ko.
Tiningnan ko sila ng babae ng masama.
"I'm sorry for disturbing you. I just want to give you this." Tapos lumapit ako sa
kanya at sinampal sa pagmumukha niya ang divorce papers. Paksyet!
Agad akong tumalikod kasi naiiyak na talaga ako. F eeling ko ang tanga tanga ko.
Nag isip pa ako ng p araan para maayos namin ang gulo yun pala siya bus y sa pag
aayos ng divorce namin para wala ng sagab al sa kanila ng babaeng yun.
Bakit ba ako naniwala ulit na nagbago na siya? Kay a ba hirap na hirap akong ibigay
ulit ang tiwala k o sa kanya kasi subconciously alam kong niloloko n iya lang ulit
ako? Bakit ba ang tanga tanga ko pagdating kay Tamadao?
And now, ano pa ang ipaglalaban ko?
Or maybe the appropriate question is...
Is he really worth fighting for?
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Apatnapu't Ap at (p.1 of 7) Apatnapu't Apat
Oo nasasaktan ako pero mas nangingibabaw ang galit ko. Nagdadrive ako pero panay
ang pahid ko ng luh a ko. Panay din ang mura ko sa sarili ko at kung p wede lang
pumatay ng tao gamit ang isip kanina pa nakahandusay si Tamadao. Nagriring ang
cellphone k o pero hindi ko sinasagot. Hindi ko din pinapansin ang mga text
messages. Drive lang ako ng drive at hindi ko alam kung saan ako pupunta. Hanggang
sa makarating ako sa NLEX.
Hindi pa din tumitigil sa pagriring ang phone ko. Walang isip isip na kinuha ko ang
phone, binuksan ang bintana ng kotse at ibinato sa labas ang phone . After an hour
of driving bumaba ako sa isang gas oline station, nagwithdraw ng pera at nagpagas
at bumili na din ng pagkain. Hindi ko pa din alam kun g saan ako pupunta. Nagdrive
ulit ako at mukhang h indi ako napapagod, ilang beses din akong nagpagas . Hindi ko
na inisip ang maaring mangyari sa akin. Inabot na nga ako ng gabi hanggang sa
makarating ako sa Ilocos. Pagod na pagod ako kaya nagcheck in ako sa kauna unahang
hotel nakita ko. Dahil sa pa god agad akong nakatulog.
Mabuti na din yun para hindi ko maisip ang sakit. Nung magising ako agad akong
umalis at nagtanong k ung saan ang pinakamalapit na beach resort. Tinuro naman sa
akin at pagkatapos kong mamili ng mga ga mit pumunta na ako sa resort at doon
nagstay. Tina wagan ko din si Krizza para hindi siya mag alala s a akin. Or baka
naman si Tamadao ang ayaw kong mag alala. Bulshit ka Yanyan! Ilang beses ka ng
nilok o tapos siya pa din ang iniisip mo? Pangarap mo ba ang maging martyr?
Hindi! Hindi dapat ako ganito. Dapat ipakita ko sa Tamadao na yan na hindi sa
kanya umiikot ang mund o ko. Na kung kaya niyang mambabae kaya ko din man lalaki.
Kailangan kong matutunan ang Being Bad 101 pagdating kay Tamadao. Tama Yanyan!
Show him what you've got.
Isinuot ko ang red string 2-piece bikini ko at nag martsa papuntang beach. Nakakita
ako ng lounge cha ir kaya umupo ako doon tapos isinuot ang shades ko at
nagsunbathing. Ewan ko lang kung walang lalaki ng makapansin sa akin.
Akala naman ng walang hiyang Tamadao na yun, siya lang ang marunong maglandi. Kahit
nakapikit ako, r amdam na ramdam ko ang mga tingin ng mga tao sa ak in. Paanong
hindi sila tumitingin eh umuulan ng ma lakas tapos nagsasunbathing ako. Pero carry
lang, kunting tiis lang Yanyan at may lalapit ding lalak i sayo. At pag may
nahumaling na sayong lalaki ipa kita mo sa kay Tamadao na kaya mo siyang palitan a
gad agad katulad ng ginawa niya sayo.
"Hi! I don't know your name but can I call you...m ine?" Napabalikwas ako ng
bangon, napanganga pa ak o kaya pumasok sa bibig ko ang tubig na galing sa payong
ng nagsalita. Oo ganun kalakas ang ulan na tumutulo sa payong. Mukhang bumabagyo pa
nga eh.
Napatingin ako sa nagsalita, tapos napapikit ulit.
Hindi! Guni guni ko lang to. Hindi maaari! Nagkat aon lang na kaboses niya at iisa
lang ang linya ni la. Napakacommon naman kasi ng ganung banat. Relax ka lang
Yanyan, impossible yang iniisip mo.
Tapos dumilat ulit ako at tumingin sa nagsalita. Am pupu! Triplets ba sila Tamako?
"Ang galing ng sunbathing mo ah, bumabagyo. At hin di ka ba natatakot mahulugan ng
niyog?" Umiling il ing ako. This can't be, naghahallucinate lang ako. Ampupu!
Tapos nawala ang paghahallucinate ko nung may nagtapon ng tuwalya sa mukha ko.
This can't b
e.
"Mag-usap nga tayo Yanyan." My head screamed. Doon ko na tinanggap ang katotohanan
na nasa harap ko nga si Tamadao. Bakit andito siya? Akala ko ba mak akahanap na ako
ng ibang lalaki?
Agad akong tumayo at tinalikuran siya. Paano ba ni ya akong nasundan dito? Dali
dali akong naglakad p apunta sa... sa... dagat? Syet! Anong gagawin ko s a dagat?
Magpapakamatay? Ang lakas kaya ng alon! N ag about face ako at bumalik. Kakahiya
talaga lalo na at madadaanan ko ulit siya.
Remember Yanyan magiging bad ka na kay Tamadao kay a iignore mo siya. Nung malapit
na ako sa kanya, I raised my chain at lalagpasan ko na sana siya nun g hinagip
niya ang isang braso ko. At walang sabi sabing binuhat na lang ako bigla.
Nagpumiglas ako siempre. Ganun naman usually ang initial reaction pero siempre
hindi din siya natinag.
"Let me go!" Hinahampas ko ang likod niya kahit gu stong gusto ko ng haplusin.
Bumabakat ang white sh irt niya kasi sa likod niya kasing basang basa na din siya.
Iniwan na lang niya kasi bigla ang payon g. Ang macho lang. Ano ka ba Yanyan. Galit
ka dapa t sa kanya, bakit mo siya minamanyak?
Nakarating kami sa may mga tao tapos bigla siyang t umigil.
"Honey, ikaw na ang bahala." Napatigil ako sa pagh ampas sa kanya at napatingin sa
tinawag niyang hon ey. Siya din yung babae sa clinic. Ay letse! Baka hindi niya ako
sinundan! Baka talagang nagbabakasy on sila ng babae niya dito. Walang hiya talaga.
Ipinasok niya ako sa isang cottage at agad na isin ara tapos ibinagsak niya ako sa
kama. Ito ba ang c ottage nila ng babae niya? Tumingin ako sa paligid pero wala
akong makitang pambabaeng gamit sa loob ng cottage.
Tapos nakita ko siyang naghubad. Holy Shit! Maghuh ubad na din ba ako? Nakatingin
lang ako sa kanya h abang naghuhubad siya. Kunsabagay nakita ko na din yan lahat
pero kasi iba pa din ang epekto lalo na at ang liwaliwanag. Napalunok ako nung
hinubad ni ya ang shorts niya.
Napalingon siya sa akin and he smirked. Umiwas ako ng tingin. Tapos naglakad siya
papuntang cabinet at doon hinubad ang boxer siya. Sayang nakatalikod siya sa akin.
Waaaaaaaaa!!! Tapos nagsuot na siya ng damit. Habang ginagawa niya ang lahat ng
iyon nakatulala lang ako sa kanya sabay pahid ng laway. Tae ka talaga Yanyan!
Lumapit ulit siya sa akin at may iniabot na damit.
Shirt niya.
"Magbihis ka at mag uusap tayo Yanyan." Kinuha ko na ang damit kasi nga nilalamig
na nga ako. Tapos isinuot ko na lang ang damit basta basta.
"Hubarin mo yang basang bikini mo." Pinandilatan k o siya ng mata. Ano siya?
Haharap ako sa kanyang w alang panloob? Asa naman. "Ano ka!"
"Huhubarin mo yan o ako ang maghuhubad sayo?" May banta sa mga sinabi niya. Pero
hindi ako natinag. Sige ikaw ang maghubad. Doon ka naman magaling di ba? Sige
hubaran mo ako. Tingnan ko alng kung di a ko gaganti. Huhubaran din kita. Wahahaha.
"Isa!" Hala binibilangan niya ako. Ang sama ng tin gin niya sa akin at napansin ko
din na seryoso siy
a.
"Dalawa!" Ampupu! Kahit kailan hindi niya ako gina mitan ng ganyang tono. Kaya
kahit labag sa kalooba n ko, hinubad ko ang bikini ko at itinapon na lang kung
saan saan. Ito ba ang gusto niya? Mag usap k ami ng wala akong underwear?
Tumingin ulit siya sa akin at nagsukatan kami ng t ingin. Be bad Yanyan. Be bad.
Tandaan mo, niloko k a ng lalaking yan not once but twice.
"Mag uusap tayo. Bakit mo isinampal sa akin ang di vorce papers?" He said through
clenched teeth. Gus to kong matawa sa tanong niya. Pero ngumisi lang a ko ng
nakakainsulto.
"Trip trip lang?" Ang tanga naman kasi. Tinanong n iya yun? Bumabalik lahat ng
galit ko ngayong fully dressed na siya at hindi na ako nadidistract sa k atawan
niya.
Huminga siya ng malalim na parang pinipigilan lang ang galit. AT siya pa talaga
ang may ganang magal it ha. "Yanyan.."
"Sa totoo lang wala naman na tayong pag uusapan pa . Gusto mo ng divorce, Fine! Eh
di magdivorce!" Na g iinit na naman ang sulok ng mga mata ko pero pin ipigilan ko.
"Our divorce is necessary.."
"Of course, it is necessary. Kaya nga pinirmahan k o di ba?" Paano ka makakalandi
kung kasal tayo?
"Pwede bang makinig ka muna sa akin! Kailangan nat ing magdivorce para makasal..."
Sumigaw na siya pe ro wala akong pakialam. Nasasaktan ako. Nagagalit ako, ayokong
marinig ang mga sasabihin niya kasi a lam kong masasaktan lang ulit ako.
"Wala akong pakialam sa kung ano man ang sasabihin mo.Magpakasal ka kung gusto mo!
Gawin mo kung ano man ang gusto mo, wala na akong pakialam. Hindi n a ako
makikinig sayo!" Tumayo na ako at nilagpasan siya at binuksan ko na din ang pinto
ng cottage. Gusto ko ng makaalis dito. Ayaw ko na siyang makit
a. Ayaw ko na silang makita ng honey niya.
"Lalabas ka ng walang underwear?" Napatigil ako sa paghakbang at napatingin sa
shirt niya na suot ko . Paksyet. Nakatayo lang ako sa harap ng bukas na pinto.
Tapos biglang tumayo ang balahibo ko nung b umulong siya sa tenga ko.
"Dito ka lang, ikukuha kita ng damit." Ramdam na r amdam ko ang mainit niyang
hininga sa tenga ko. I fight the urge to shiver. Tapos nagdagdag pa siya.
"Wag na wag kang tumakas, or else, I will really d o what I want and I will rape
you kung saan man ki ta maabutan." Oh my God! Tatakas na ba ako? Ngayon na?
Pero... Di ba naabutan na niya ako ngayon?
Bakit hindi pa din niya ako nirerape?
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Apatnapu't Li ma (p.1 of 7) Apatnapu't Lima
Hindi nga ako umalis katulad ng sinabi niya kahit gustong gusto kong umalis. Paano
ako makakaalis ku ng wala nga akong underwear? Hindi naman ako nagta gal sa
paghihintay. Dumating siya ng walang dala k ahit ano.
"Saan ang mga damit ko?" Hindi ako makapagtaray ng todo todo kasi nga seryoso pa
din ang mukha niya. Baka bigla na lang siya magalit at kung ano ano p a ang
magalit sa kanya at baka bigla mawala ang ga lit ko kasi nga nagpadala ako sa galit
niya.
'Na wash out ang cottage mo. Nabasa lahat ng damit mo at walang tuyo kahit isang
panty. Pinadryer ko pa! Pero sira ang dryer nila kaya baka sa makalaw a pa yun
matutuyo" Sabi niya lang na wala pa ring emosyon. Nagulat naman ako sa sinabi niya.
Holy sh it!
"Di nga?" Agad agad naman akong pumunta sa bintana at tiningnan ang cottage ko.
Nakatayo pa naman ah ! Nagsalubong ang kilay ko at nilingon ko si Tamad ao.
Nakasandal siya sa pader habang nakatingin sa akin. Nakikita ko ang amusement sa
mga mata niya a t may nagfoform na ngiti sa mga labi niya pero muk hang pinipigilan
lang niya.
Tapos walang sabi sabing pinulot niya ang nagkalat kong mga bikini pero di
nakawala sa akin na lumak i ang ngiti niya. Antae! Pinagtitripan ba niya ako ? May
gana pa siyang mantrip sa akin sa laki ng ka salanan niya? Sinusundan ko siya ng
tingin. Mukhan g sinasadya niya talagang tumalikod sa akin para h indi ko makita
ang ngisi niya. Langya. Pero kitang kita ko ang paniningkit ng mga mata niya.
"Ano ang ginawa mo sa mga damit ko!" Nakapamewang ako habang nakatingin sa kanya na
papunta na sa CR para ata isampay ang mga napulot niya. Nameywang pa ako kaya
tumaas ng kunti ang shirt niya. Bigla siyang napatingin sa legs ko.
"Pinadryer ko nga! At hindi ka na pala pwedeng bum alik sa cottage mo, masyadong
malakas ang tulo dun . Mababasa ka lang." Halos maririnig ko na ang amu sement sa
boses niya.
"Nakakainis ka!" Susugurin ko na sana siya pero nat igilan ako sa sinabi niya.
"Nasisilipan kita Yanyan, ano ba!" Bigla akong tum igil. Shit! Hanggang kalahati
lang pala ng legs ko ang shirt niya. Hinawakan ko naman ang laylayan a t dahan
dahang bumalik sa kama. Paksyet this. I he ard him chuckled and then coughed.
Pinagttripan ta laga niya ako. Basain ko din kaya lahat ng damit n iya para wala
din siyang masuot?
Tama yan Yanyan para hubad kayong dalawa. Mas masa ya nga yun! Go na! basain mo na
lahat ng damit ni Tamadao para makaganti ka. Gumanti ka girl. Gumant i ka! An eye
for an eye, a tooth for a tooth. Suls ol ng isip kong demonyita.Pero siempre hindi
ko yu n pinakinggan kasi alam ko naman na kakampi siya n i Tamadao.
Humiga na lang ako sa kama at nagkumot. Ang daming naglalarong mga tanong sa isip
ko? Bakit siya and ito? Bakit gusto niyang nakahubad ako? Ano ang pla no niya?
"Nasaan ang cellphone mo?" Napatingin ako sa kanya at masama ang tingin niya sa
akin. Inirapan ko la ng siya at nagtago sa ilalim ng kumot. Pero nakiki ramdam ako
sa mga kilos niya.
"Mas maganda nga na itapat sa sunset ang wedding. Oo Hon, mas maganda yan. Kung ano
ang sa tingin mo ng maganda okay lang sa akin. Ikaw na ang bahala." I peep on the
pillow. Nakaupo siya sa sofa at may kausap sa phone na paniguradong ang babae
niya. S o pinagpaplanuhan na nila kaagad ang kasal nila? S unset wedding? Kaya ba
pumunta sila dito para ting nan ang venue? Mga walang hiya talaga. AT itong si
Tamadao, pinaparinig pa sa akin ang pagpaplano ni la.
"Why don't you come over and we'll talk about that during dinner." Naging extra
sensitive na ata ang pandinig ko. "Alright." Tapos tumawa siya ng kunti.
"Yes. A pair. Thank you honey." Napaismid ako. Bak it ako hindi man lang niya
binigyan ng endearment dati? Yannie lang ang tawag niya sa akin o kaya ba by tapos
madalang pa samantalang sa babaeng yun, h oney siya ng honey. Kakaasar. Kakabwisit.
Tapos an g ibibigay niyang kasal sa baabeng yan beach weddi ng samantalang sa akin
sa Vegas lang at ni wala pa ako sa tamang pag iisip.
Narinig ko na nagpaalam na siya sa honey niya. Kabw isit talaga.
"Pupunta dito si Honey mamaya? Dito siya maglalunc h." Sabi niya sa akin kahit
nakatakip ang buong ka tawan ko ng kumot. Eh di kayo na ang magdinner na dalawa.
Nagngingitngit ako. Wala ba talaga siyang delikadesa? I mean, hindi man lang siya
nahiya sa akin? Asawa pa rin niya ako pero ito siya at nakik ipag date at
nagpaplano ng kasal niya sa harap ko.
Maya maya dumating ang honey niya na may dalang is ang pair ng underwear na di ko
alam kung saan niya nakuha pero mukhang bago kasi may tag price pa.
Hindi ako nagpasalamat, basta ko na lang kinuha nu ng iniabot ni Tamadao at
inirapan sila at pumasok na sa banyo para magbihis. Paglabas ko, nakaserve na ang
lunch at nakaupo na ang dalawa. Hindi pa sa na ako pupunta nung tinawag nila ako sa
dining. Gu stong gusto kong batuhin ng lampshade si Tamadao.
"Yanyan, ano sa tingin mo ang magandang motif ng k asal? Specifically ng beach
wedding." Napaangat ak o ng ulo mula sa kinakain ko. Bakit nila ako sinas ali sa
usapang kasal nila? Pakialam ko ba?
"Black." Sabi ko ng walang kagana gana tapos ni hi ndi lumingon sa kanila at
nagpatuloy sa pagkain.
"Isn't black for mourning?" Sabi nung honey niya. Tiningnan ko na siya ng masama na
parang sinasabi na. Wga mo akong kausapin.
"Tama. Tapos palagyan niyo na din ng lason ang mga pagkain niyo para isang handaan
na lang di ba?" N abilaukan si Tamadao. Tumayo ako mula sa pagkakaup o. Uminom na
ako ng tubig at pinigilan ko ang sari li ko na ibuhos sa kanilang dalawa ang
natirang tu big.
"Nakakawalang gana!" tapos naglakad ako papuntang pintuan para makaalis sa cottage
na to. Binuksan k o na ang pinto at lalabas na sana nung may maalala ako. Naka T-
shirt lang ako ni Tamadao. Kahit na m ay under wear na ako ang sagwa tingnan na
nakatshi rt lang ako.
"Ahhhhhhhrrrrggggghhhhh" Impit kong sigaw at ibina libag pasara ang pinto at
bumalik sa loob , humiga sa kama at nagtalukbong ng kumot.
Narinig ko pang may tumawa.
Aaarrgghhhh ang sarap nilang pagpapatayin. At dahi l na rin siguro sa inis ko at sa
lamig ng panahon dahil bumabagyo nga, nakatulog ako. Paggising ko a ng dilim ng
paligid pero nung tingnan ko ang oras 5 PM pa lang. Hindi na din malakas ang
hangin. Buma bagyo ba talaga o umuulan lang? Hinanap ko si Tama dao and I saw him
sleeping on the sofa.
Dahan dahan akong pumunta sa dresser at kumuha ng isang short niya kahit maluwag sa
akin tapos isinu ot tapos kinuha ko din ang bag ko at dahan dahan n aglakad palabas
ng pinto. Dahan dahan ko ding isin ara ang pinto. Pagkasara ko, nakahinga ako ng
malu wag at tumakbo ako ng mabilis papunta sa kotse ko. Mabuti na lang at andito
pa sa purse ko ang susi.
Makakaalis na din ako sa wakas. Bahala na si Tamad ao magbayad ng accommodation ko
dito basta ayaw ko nang makasama silang dalawa ng honey niya sa luga r na ito.
Bubuksan ko na sana ang pinto ng kotse nung may na pansin ako. Flat lahat ang
gulong ng kotse ko.Nanl umo ako bigla at wala akong nagawa kundi ang magda bog at
bumalik sa cottage ni Tamadao. Nakasimangot ako nung buksan ko ang pinto and I saw
him sittin g on the sofa at nakatingin sa akin. "What did you do to my car?'
"Pinaalisan ko ng hangin ang mga gulong para hindi ka makatakas." Sabi niya ng
seryoso sa akin. Pina ndilatan ko siya. I am fuming mad. Ano pa ba ang g usto niya?
Gusto niya ba talaga akong I torture? A T hindi man lang itinanggi ang kasalanan
niya
"Bakit mo ginawa yun?"
"Sabi mo gawin ko kung ano man ang gusto ko. I am d oing exactly what you've told
me."
"And messing up my car is one of them?"
"No. But preventing you from running away is one of them."
"Bakit ayaw mo akong paalisin?" Hindi ko siya main tindihan? Kasama na nga niya ang
gf niya tapos aya w pa niya akong umalis. AT bakit ba dito ako sa co ttage niya?
Saan matutulog ang gf niya? At bakit b a pati yun inaalala ko?
"Dahil ayaw mong makinig sa akin at mukhang nakapa gconclude ka na agad.. So might
as well, do everyt hing without informing you. At mukhang nakalimutan mo ang
sinabi ko kanina? Didn't I tell you, na ka pag tumakas ka, I will rape you kung
saan man kita maabutan?" Nag advance siya palapit sa akin at na paatras ako.
Wag! wag niyo siyang hayaang lumapit sa akin. Don' t let him touch me. Dahil baka
pag nahawakan niya ako, baka rape with consent na ang mangyayari.
Pero hindi pinakinggan ang pakiusap ko. Lalo siyan g lumapit sa akin at naamoy ko
na ang natural niya ng bango na nakakaadik lang. Natutuliro ako. Hindi ko na alam
ang gagawin ko. Nahihirapan akong magd ecide.
Ano ba ang una kong huhubarin? Ang shirt o ang shor t?
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Apatnapu't An im (p.1 of 5) Apatnapu't Anim
Ano ahmmmm...ahmmmm... kinuha ko ang kamay niyang nakapulupot sa bewang ko at dahan
dahan na nilagay sa tabi niya at dahan dahan na tumayo. Pero hindi pa ako
nakakabangon ng maayos ng may biglang huma tak ulit sa bewang ko kaya napahiga ulit
ako. Tapo s dinaganan niya ako ng mga paa niya kaya hindi na ako makagalaw. At
lalong hindi ako makagalaw nung siniksik niya ang mukha niya sa leeg ko. Nakikili
ti ako sa hininga niya pero hindi nga ako makagala w at baka magising siya.
Hinintay kong maging steady ulit ang paghinga niya at unti unting inalis ang braso
at legs niya na n akapulupot sa akin pero lalo lang humigpit. Gising na ata to eh.
Humiga na lang ako kasi ang higpit ng hawak niya sa akin. Nararamdaman ko pa ang
hini nga niya sa batok ko at nakakakiliti talaga.
OO, may nangyari na naman sa amin. Hindi ko alam k ung bakit pagdating sa kanya,
hindi ko kayang tuma nggi. Bakit hindi ko kayang magalit, hindi ko kaya ng hindi
siya ulit mahalin. Alam ko naman na katan gahan itong ginagawa ko pero ginagawa at
ginagawa ko pa din. Hindi ako nakakapag isip ng matino pagd ating kay Tamadao Sia.
Kainis naman kasi bakit kas i sa dami ng lalaking pwede kong mahalin bakit siy a
pa? Binalaan na niya ako dati na masasaktan ako pero hindi ko pinansin at ang
masahol pa, inulit k o pa. Nakakainis talaga!
Nagdabog ako ng paa. Yun lang ang magagawa ko kasi nga di ako makatayo. Tapos
tiningnan ko siya. Ang sarap ng tulog niya. Nakakaasar!
At dahil hindi ko napigilan ang asar at inis ko, si nabunutan ko siya.
"Nakakainis ka!" Sabi ko pa habang sinasabunutan s iya. Nanggigil na talaga ako. At
saka bakit ang po gi niya pati sa pagtulog? Bakit ang bango pa din n iya?
"Aray! What the hell Yanyan!" Biglang siyang nagmu lat. Nagulat siya sa ginawa ko.
Siempre, ikaw ba n aman biglang sabunutan habang tulog ka.
"Nakakainis ka!" Pupungas pungas pa siya habang nak atingin sa akin?
"Bakit mo ako sinabunutan na lang bigla?" Hindi ko siya sinagot. Instead tumayo
ako at dinala ang ku mot kaya naiwan siyang nakahubad sa kama. Pero hin di man lang
siya nahihiya. Instead tiningnan lang niya ako na nagtataka sa inasal ko.
"Hindi pa ba tayo uuwi?" pataray na tanong ko. Nak ita ko siyang nagstretch at
naghikab pa at laking effort ang ginawa ko para hindi tingnan ang katawa n niya.
Ampupu lang kasi, ni hindi man lang nagtat akip.
"Uuwi na." Tapos tumayo na siya at naglakad papunt ang banyo. Nakatayo lang ako,
hawak hawak ang kumo t at nakatingin sa kanya. Pero bago pa siya pumaso k ng banyo
lumingon siya sa akin at ngumiti.
"Gusto mong sumabay maligo?" At kumindat pa siya. Nag init ang pisngi ko. Pero
siempre inis pa din a ko sa kanya kaya inirapan ko lang siya. Tumawa lan g siya
tapos umiling iling at pumasok na sa banyo. Bakit ganun siya? Hindi man lang siya
nagiguilty sa ginagawa niya sa akin. And he's acting as if wa la siyang kasalanan.
Sira pa din ang gulong ng kotse ko kaya napilitan akong makisakay sa kotse ng gf ni
Tamadao. Kasi an g walanghiyang Tamadao, wala palang dalang kotse. Nagulat din ako
nung may kasama pa palang isang ba bae. Kaya ang gf niya ang nagdadrive , yung
kasama niya ang nasa passenger seat at kami ni Tamadao a ng nasa likod. Nagtaka pa
nga ako sa seat arrangem ent namin. Anyway, ang kotse ko daw, ipahatid na l ang.
Nalaman ko din na wedding coordinator nila an g babaeng kasama ng gf.
Pero kahit ganun ang seat arrangement namin hindi pa rin nakaligtas sa akin ang
exchange of meaningf ul looks nina Tamadao at ng gf niya. The secret sm iles
everytime their eyes met. At sa tuwing nangya yari yun, sumasakit ang dibdib ko.
Nung makasakay na kami dumistansiya ako kay Tamadao and tumitingi n lang ako sa
bintana.
"When will the invitation be distributed Hon?" Big lang tanong ni Tamadao habang
nagbabyahe kami. "Okay na ba tayo sa black na motif?" I heard Tamad ao laugh pero
nainis ako bigla. Inaasar ba talaga nila ako? Dahil sinaggest ko yun na agad ang
motif?
"Whatever suits you." Tamadao replied with laughte r in his voice. Parang ang saya
saya niya. I wonde r kung naging ganyan siya kasaya nung kami pa.
"Okay, then maybe pwede nang idistribute yun a wee k from now. But isn't Ilocos too
far to be the wed ding venue? I mean, everyone is coming from Manila and they're
going to travel 9-10 hours para lang makarating sa wedding. It's very inconvenient
unle ss dun na sila magstay 2-3 days before the wedding which I doubt possible
because busying mga tao an g mag guest. What do you think Yan?" napatingin ak o
bigla kay sa gf ni Tamadao na hanggang ngayon hi ndi ko pa alam ang name. And why
the hell is she a skign about opinion about their wedding.
"I don't care." Bitter kong sagot. Wala akong paki alam kahit kotse pa niya ito.
Wala din akong pakia lam kahit pababain niya ako. Nasa national highway na kami at
pwede na akogn sumakay ng bus. Akala k o nga tatarayan niya ako pero hindi. She
just smil ed and didn't comment. Sana man lang tinarayan din niya ako pero hindi.
Nagmukha tuloy akong warfreak. "Let's talk about that when we arrive at Manila Ho
n. Wew! Mind if I sleep for a while girls?" Ang la ki ng ngiti niya habang
nakatingin sa dalawang bab ae. Ni hindi siya tumitingin sa akin.
"Not at all." Sabi ng honey niya. Napaka understan ding naman, ako ba hindi
understanding? Napuno na ba talaga siya sa akin kaya pinalitan niya ako aga d? Ano
ba ang nakita niya sa babaeng yan at papaka salan niya agad? Oo nga maganda pero
mas maganda a t mas makinis naman ako. At hindi man lang ba siya nagseselos na sa
iisang cottage kami ni tamadao n atulog? Malaki ang tiwala niya kay Tamadao? Someth
ing na hirap akong ibigay? Yun ba ang hinahanap ni ya sa babae? Ang babaeng
pagkakatiwalaan siya ng b uong buo?
I was busy with my thoughts nung maramdaman ko ang braso niya sa likod ko. Nag-
inat siya and his arm s landed on my back at walang sabi sabi na hinatak niya ako
palapit sa kanya. Nagulat ako sa gianwa niya lalo na at nasa harapan lang namin ang
gf niy
a.
Tapos isinandal niya ang ulo niya sa balikat ko an d whispered something na kami
lang dalawa ang naka karinig.
"Selosa."
"Ano!?" Pinandilatan ko siya pero walang epekto ka si nakapikit na siya habang
komportableng nakahiga sa balikat ko. Mas lalo niya akong hinapit palapi t sa
kanya and I saw a gentle smile curve his lips habang nakapikit ang mga mata niya.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Apatnapu't Pi to (p.1 of 7) Apatnapu't Pito
Dumating ang isang linggo at hindi na kami nagkita ni Tamadao after nila akong
ihatid sa condo unit ko. And I found out nung tumawag ako sa clinic niy a at
nagkunyaring pasyente, na nakabakasyon daw si ya ng isang buwan to prepare his
upcoming wedding. Hindi ko din tinanong sina Krizza kung nasaan si Tamadao kahit
miss na miss ko na siya.
Habang nakaupo ako sa sofa, naiisip ko na wala na talaga siyang pakialam sa akin
kasi natiis niyang hindi kami magkita sa loob ng isang linggo. After all these
years dito lang pala kami pupunta, sa pa ghihiwalay. Sa inis ko kinuha ko ang isang
throw p illow at ibinato sa pinto.Sakto namang bumukas ang pinto kaya sapul ang
taong pumasok. And the perso n is no other than Tamadao.
"Aray! Bakit mo ako binato ng pillow Yanyan?" Nagu lat ako sa pagdating niya.
Parang ang tagal ng isa ng linggo na di kami nagkita and I fight the urge to throw
myself at him. Nagkatinginan kami and for a moment, no one dared to speak.
"I came to give you this." He handed me the red en velope. Sumikip ang dibdib ko.
It doesn't take a g enius para malaman kung ano ang envelope na yun. A wedding
invitation. I accepted it with a tremblin g hand. Para ko na din tinanggap ang
death sentenc e ko. Ni hindi ako makapagsalita kasi baka maiyak na lang ako bigla.
"The wedding will be 3 days from now. I'm sorry if late ko na naibigay sayo. I've
been busy these pa st few days." Nakatingin lang ako sa envelope na h awak ko. Ayaw
kong tumingin sa kanya at hindi ko d in kayang magsalita. Iba kasi yung nagpaplano
lang sila at iba rin kung may proof na ikakasal na tal aga sila. "I am expecting
you to be there." Dagdag pa niya.
Yumuyuko pa din ako at nararamdaman ko na tumutulo ang luha ko. I pretended na
iniopen ang envelope para hindi ako mapilitan na humarap sa kanya pero nagkamali
ako kasi lalong sumakit ang dibdib ko nu ng makita ko ang mga pangalan sa cover ng
invitati on card. 'Tamadao and Sheen' So Sheen pala ang name ng honey niya.
"Yanyan..." Tawag pa niya sa akin. I took a step ba ckward.
"Pu-punta ako. Excuse me." Tapos dali dali akong t umalikod at dumiretso sa kwarto
ko. I locked it at hindi na lumabas. Wala na akong pakialam kung isi pin man niya
na bastos ako, basta hindi ko na siya kayang harapin at baka umiyak lang ako sa
harapan niya.
Humiga ako sa kama at doon nag iiyak. Ang sakit sa kit pala na ang taong minahal mo
ng sobra ay sa ib ang tao ikakasal. Umiyak ako ng umiyak hanggang sa makatulog
ako.
" Hoy babae! May plano ka bang matulog habangbuhay ?" Naalimpungatan ako sa boses
na narinig ko. I op ened my eyes to see Krizza at the foot of my bed.
"Kre!" Shucks! Anong oras na ba at mukhang umaga n a? Tiningnan ko ang oras at
nagulat ako na 9AM na ng umaga. Ganun ako katagal nakatulog?
"Grabe ka! Ang hirap mong gisingin. At bakit namama ga yang mata mo?" Reklamo pa
niya.
"Bakit ba andito ka ganito kaaga?" Hidni ko na sin agot ang tanong niya. Ano naman
ang sasabihin ko? Magdamag akong umiyak dahil sa kakambal ng asawa n iya? Kasi
hindi ako ang papakasalan ni Tamadao?
"Sasamahan mo kami sa Batangas. May titingnan tayo ng place kaya tumayo ka na dyan
at magbihis. Magta ke out na lang tayo ng breakfast at mahaba ang bya he natin." So
yun nga ang nangyari. Nagbihis ako a t sumama kina krizza. Naisip ko din na mas
mabuti na yun kesa magmukmok ako buong araw. Kasama namin si Krizza at Tamako.
Naiwan si Rayne sa Yaya niya . Natulog lang din ako buong byahe pagkatapos mapa god
ni Krizza kakadaldal. Dati sinasabayan ko yan sa daldalan pero sa mga oras na ito,
wala ako sa m ood.
Nakarating kami sa isang exclusive subdivision sa may Nasugbu Batangas. An
exclusive Subdivision bes ide the ocean at nagpark si Tamako sa isang malaki ng
bahay. Kahit sa labas makikita ang kagandahan n g bahay but it looks awfully
familiar. Yung garden hindi pa naayos at may mga naiwan pang constructi on
materials but the house is already complete. I' ve also noticed na may nakapark na
kotse sa garage.
Papasok pa lang kami to the awfully familiar house nung lumabas si Sheen at
kasunod niya si Tamadao. Ngiting ngiti silang dalawa at mukhang masayang m asaya.
Napatingin ako kina Krizza na hindi tumitin gin sa akin, instead, binati nila sina
Sheen and T amadao. I also greeted them halfheartedly just to be polite. Ni hindi
ako makapagtaray sa estado ng emosyon ko ngayon.
Pero pagpasok ko sa loob ng bahay, I almost choked on my emotions. Kaya pala
napakafamiliar ng bahay , because this is the same house that I've designe d para
maging bahay namin ni Tamadao. Sa kulay, pa ti sa furnishings. Lahat kopyang kopya
walang inib a. Pati ang kulay ng carpet na gusto kong ilagay s a living area kuhang
kuha. Gusto kogn sumigaw, gus to ko din magwala. Gusto ko siyang sumbatan sa pag
gamit ng design ko para sa magiging bahay nila ni Sheen. I wanted to do all that
pero hindi ko nagaw a. Kaya kinipkip ko ang lahat ng sama ng loob ko l alo na at
nararamdaman kong nasa likuran ko si Tam adao.
So house tour pala ito. Sinadya kong magpaiwan whi le Sheen tour them around the
house at bumalik ako sa living room at umakyat sa stairs papuntang ter race. Kahit
ang pwesto ng hagdan at ng terrace, ki nopya. The terrace is overlooking the sea.
Huminga ako ng malalim trying to control my tears from fa lling pero tumulo pa
din. Hinayaan kong tumulo ang mga luha ko.
"Yanyan.." Pinahid ko agad ang luha ko nung marini g ko ang boses niya. Ano ngayon
Yanyan? This maybe your last chance
"Tamadao...why are you doing this to me?" Humarap ako sa kanya. Wala na akong
pakialam kahit nakikit a niyang umiiyak ako.
"Pwede bang wag ka na lang magpakasal?"
"Why?" Diretso ang tingin niyang tanong sa akin. I was caught off guard, why else
would I ask him to call off his wedding? Ganun na ba para sa kanya k awalang
importante ang mararamdaman ko at tinanong niya ako ng ganyan? It's as if what I
would feel doesn't matter anymore.
"Because.. because our divorce was not yet approve d. How could you marry her
gayung kasal pa tayo?"
"Yan, I'm sorry but I cannot cancel the wedding. E verything had been set. Ahmmm, I
just would like t o give you this. May pinabago lang sa invitation." Tapos iniabot
niya sa akin ang invitation. It's t he same invitation at wala na akong pakialam
kung ano ang binago nila. Hindi ako makapaniwala that h e could be this unfeeling.
Umiiyak na ako't lahat and yet all he is thinking ay ang pagbigay sa akin ng
invitation sa kasal niya. Gusto kong ihampas s a mukha niya ang invitation nila
pero ano pa ba an g karapatan ko? Wala na di ba? So bakit pa ako nag eexpect nang
kahit ano muila sa kanya? Bakit ba ang pathetic ko?
I wiped my tears, squared my shoulders at kinuha a ng invitation mula sa kanya.
Tama yan Yanyan. Tama na okay? Wag ka ng umasa. Wag ka nang magpakachea p sa harap
niya, save some of your pride.
"Best wishes." Tapos tumalikod na ako sa kanya at hinanap sila Krizza. They are
waiting at the livin g room at napatingin sa akin nung bumaba ako ng ha gdan.
"Uuwi na ako." I announced to them. Nagtataka silan g tiningnan ako.
"Anong nangyari?" Tanong ni Krizza na kumukunot pa ang noo.
"Gusto ko ng umuwi. If you still wanted to stay, t hen magcocommute na lang ako."
Kahit di ko alam ku ng paano kasi nung papunta kami, halos wala akong nakitang
pampasaherong sasakyan. Pero hindi ako pa pipigil. Tulala pa silang lahat nung
naglakad ako diretso papunta sa pinto.
"Yanyan..." Narinig ko ang boses ni Tamadao pero h idni ko pinansin. Please naman
wag mo na ako masya dong ipahiya.
"Honey, you stay here. Ako na ang sasama kay Yanya n pauwi." Narinig ko pang sabi
ni Krizza. Diredire tso lang akong naglalakad hanggang sa makarating a ko sa kotse
nila. I should have brought my car. Or dapat hindi na ako sumama. Ni hindi ko man
lang a lam na pupunta pala kami sa magioging lovenest ni Tamadao at ng asawa niya.
Tahimik akong pumasok nung binuksan ni Krizza ang k otse. "Yanyan.."
"I don't want to discuss it Kre. I just wanted to go home." Pumikit na ako at
isinandal ang ulo ko s a headrest ng upuan.
I shouldn't have returned to the Philippines kung a lam ko lang na mas masasaktan
pala ako.
I should have ignored my heart.
And most importantly I should have listened to him when he told me to stay away
from him.
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Apatnapu't Wa lo (p.1 of 5) Kabanata
Apatnapu't Walo
Masokista ba ako? Siguro oo.
Tanga ba ako? Malamang.
Am I stupid? Probably.
Am I a fool? Definitely.
Oo ganun ako. Sino ba naman kasi ang matinong baba e ang aattend sa kasal ng
lalaking mahal niya at s a ibang babae ikakasal? Sinong babae ang mas gusto ng mas
masaktan habang pinapanood ang kasal at kin akain ng inggit ang puso niya dahil
hindi siya ang bride?
For the past days, after namin umalis sa bahay ni Tamadao, hindi ako nakipag usap
kahit kanino. At n gayon lang ako nagpakita sa lahat. Sa araw ng kasa l niya. I
wear the motif of the wedding to blend w ith the rest of the guest. Red. Wala pang
nakakaki ta sa akin and I am 30 minutes early. Ni wala pa a ng groom. Mas nauna pa
ako. It was a beach wedding . Hindi na din ako sumama sa chartered flight na k
inuha ng ikakasal para sa mga guest. Sumakay ako s a isang commercial airline para
mas mapabilis ang byahe ko and rented one of the cottages at the nea rby resort.
And now I am sitting sa pinakagitna na chair with the other guest. Ang mga closed
friend ng ikakasal wala pa din, only the wedding coordin ators are busy handling
the guests.
30 minutes had passed at dapat dumating na ang gro om pero wala pa din si Tamadao.
I could hear rumor s kung bakit daw late ang groom. Pati ako nagtatak a. Then
habang palinga linga ako, my eyes focused on a pair of chinky eyes na nakatingin sa
akin.
Napako ang tingin ko sa kanya. He is wearing a whi te tuxedo, his hair is brushed
up and his face cle an shaven. May galit sa mga mata niya habang nakat ingin sa
akin. Hindi ba dapat ako ang magalit sa k anya? Hindi ba dapat ako ang may
karapatang tuming in sa kanya ng masama? Nagkatinginan kami ng medyo matagal and
he is the first one na nag iwas at tu malikod palayo sa wedding venue.
After a moment, inannounced na magsastart na ang k asal. Late ng 30 minutes ang
ceremony. Then naglak ad na si Tamadao papuntang altar. Habang tumatagal lumalabo
ang mata ko at panay ang pahid ko ng mat a ko para hindi mahulog ang luha. Then the
bride m arch. I loooked at her, she is very radiant in her simple white dress na
mga 6 inches above the knee . It was very simple na parang hindi pangkasal kun g
wala lang siyang belo. Bakit naman ganyan ang go wn ng bride ni Tamadao? Ganyan ba
kasimple si Shee n? Sinusundan ko ang bride habang nagmamarch hangg ang sa
makarating siya sa kay Tamadao.
Bago pa kinuha ni Tamadao ang kamay ng bride niya he looked at me. Yumuko ako.
Hindi ko alam kung ba kit parang pinaparamdam niya na ako pa ang may kas alanan. At
lalong hindi ko alam kung bakit nagtiti is pa ako dito gayung alam ko naman na
habang tuma tagal mas lalo akong nasasaktan.
Nagsimula na ang ceremony. Then the priest asked.
"If anyone objects to this union, speak now or fore ver hold your peace."
Gustong gusto kong tumutol. I wanted to shout para matigil ang kasal pero hindi ko
magawa. Obvious n aman na mas pinili niya ang babaeng yan kesa sa ak in. Siguro nga
kaya andito ako para na din masaksi han ko na hindi talaga kami para sa isa't isa.
Par a talagang may panghahawakan na ako sa pagmomove o n ko.
Another batch of tears threatened to fall and again I brushed it off bago pa
tuluyang tumulo.
"Hija, bakit kanina ka pa umiiyak?" napatingin ako sa matandang babaeng nagsalita
tapos pinahiram ko ulit ang mga mata ko.
"Hindi po ako umiiyak, napupuwing lang po ako ng bu hangin." I managed to say.
"Eh wala naming hangin." Bat ba pakialamera ang ma tandang to? Hindi na ako
sumagot. Alangan naman na makipagdebate pa ako kung may hangin o wala eh ku nti na
nga lang ngangawa na ako. Tapos narinig ko na lang na nagsalita ang priest
"Do you J-ahem.. Honey Sheen Cordova, take this ma n Tamadao James Sia as your
lawfully wedded husban d to have and to hold from this day forward, for b etter and
for worse, 'till death do you part?" Ang lakas ng kaba ng dibdib ko at parang
pinipiga. Ba kit ko ba kinakaya ang lahat ng ito?
Nakita kong napatingin muna ang bride kay Tamadao bago nagsalita and I saw Tamadao
nodded.
"Yes, Father, I do." Yumuko ulit ako. Yanyan, umal is ka na lang kaya.
Pinaparusahan mo lang ang sari li mo.
"And you Tamadao James Sia, take this woman Honey Sheen Cordova as your lawfully
wedded wife to have and to hold from this day forward, for better and for worse,
'till death do you part?" Napapikit ak o ng mariin. Parang nasusuka ako na ewan.
Napakahi rap I suppress ang sob lalo na tuloy tuloy na sa p agtulo ang luha ko.
Buong ceremony nakayuko na lan g ako. Bakit pa kasi umattend ako? Ang tanga tanga
ko talaga. Hihintayin ko pa ba ang sagot ni Tamad ao sa tanong ng pari? "I..."
narinig ko ang boses niya.
Oh my God! Bago pa niya matapos ang sasabihin niya , tumalikod na ako at unti
unting naglakad. Gusto ko ng makalayo. Maybe this is really our ending. H indi
naman lahat ng tao may happy ending at siguro isa ako sa mga taong hindi mapalad
na magkaroon n g happy ending sa taong pinakamamahal ko.
Tuloy tuloy na tumulo ang luha ko at hindi ko na p inupunasan. Nakatalikod naman na
ako at wala ng ma kakakita pa. This is our goodbye.
This is our ending.
Goodbye Tamadao.
Sana mamatay ka na dahil sa lahat ng sakit na binig ay mo sa akin.
"Paksyet!"
Oo paksyet talaga! Tama ka kunsensiya, paksyet tal aga yang si Tamadao. Ang haba
haba ng pinagdaanan naming dito lang pala kami hahantong. Sa pagtataks il niya.
Paksyet talaga siya.
"Yanyan hindi ka ba talaga tututol?"
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Apatnapu't Si yam (p.1 of 6) Apatnapu't
Siyam.
"Paksyet Yanyan hindi ka ba talaga tututol?"
Napatigil ako sa paglalakad. Naghahallucinate lang ba ako? Baka nga
naghahallucinate lang ako. Nagla kad ako ulit para mapatigil lang.
"Malapit ng matapos ang kasal ko pero wala ka pa r ing sinabi! Hahayaan mo na lang
akong makasal ako sa iba?" Oh My God! Don't tell me, nag eeskandalo siya sa sarili
niyang kasal? At bakit andito siya nakasunod sa akin? He is about to say his vows
di ba? At bakit niya ako sinisisi sa pagpapakasal niy a?
"Ikaw naman ang may gustong magpakasal di ba? Kahi t ayaw ko man na makasal ka,
wala na akong magagaw a except to wish you both your happiness." Kahit h indi ko
naman talaga gusto na maging happy kayo. S ino bang ex ang magwiwish ng happiness
sa mga ex n ila na kinasal sa iba?
"Hindi mo ba naiintindihan? These are all for you. " Madamdaming sabi niya. Mabuti
na lang at medyo n akakalayo na kami sa mga tao. Hindi masyadong naka khiya ang
ginagawa niya at hindi ako pagbibintanga n na mang aagaw. At para daw sa akin
lahat? Para s a akin na ikakasal siya sa iba? Pinagloloko ba niy a ako?
"Aalis na ako." Ayaw ko ng marinig lahat ng kasinun galingan niya.
"Bullshit!" Ganun talaga Yan, pag ex ka na lang mi numura mura ka na lang. Wala na
ang sweet words, b ad words na lang. Naglakad na ako ulit. Pero hindi pa ako
nakakailang hakbang nung may humawak sa br aso ko.
"Wala na ba talaga akong halaga sayo? Hindi mo na ba talaga ako mahal?" Doon na
tumulo ulit ang luha ko. Tinatanong niya ako ng ganyan? Sino ba ang na gpakasal sa
ibang babae? Sino ba ang nanloko? Tapo s yan ang itatanong niya sa akin?
"Kinakasal ka na bakit mo pa to ginagawa..." Pero hindi ko na natapos pa ang
sasabihin ko dahil hina tak niya ako paharap sa kanya. Tapos hinawakan niy a ang
dalawang balikat ko.
"Where have you been these past few days? Hindi ka namin mahagilap? Did you ever
check the new invit ation?" Naguguluhan na ako sa mga sinasabi niya.
"When we found out na nawawala ka at hindi ka nami n macontact I think I'll be
losing my mind because my bride is missing. Ineexpect ko na ikaw ang mag iging
bride ngayon. Up to the last minute. Kahit n ung nakita kong ganyan ang suot mo,
inisip ko pa d in na tututol ka. Hindi ako nawalan ng pag asa. Pe ro wala, pinanood
mong makasal kami na parang wala lang sayo ang lahat. At nasasaktan ako kasi ibig
sabihin nun baliwala na ako sayo. AT hindi ko yun matanggap. Nung bago pa lang tayo
magkakilala luma layo ako sayo kasi sabi ko ayaw kitang masaktan da hil nga sa
playboy ako at kaibigan ka ni Krizza pe ro ako pala talaga ang masasaktan kasi
nakamove on ka at ako hindi. After two years you were able to laugh to your
hearts content as if nothing happen ed and I am stuck with guilt and remorse dahil
sa nangyari." Teka! Teka!!!!!!! Ano daw??
"Yannie..." May tumulong luha sa mga mata niya. And I am stuck in front of him.
"Masama bang kahit minsan habulin mo din ako? Masa ma bang mapatunayan ko din that
you can't afford t o lose me too? That despite my mistakes in the pas t, you accept
me as I am and that hindi mo ako iiw an ng basta basta? I also have my insecurities
and uncertainties and all I wanted is for you to show me that you wanted to be
with me not because you are forced to do so but because you love me and th at you
still need me in your life. I want you to n eed me in your life the way I need you
in mine." H oly Shit! Totoo ba ang lahat ng naririnig ko? Pero bakit Sheen ang
nakalagay sa invitation?
"Hindi ko na alam kung ano pa ang pwede kong gawin
. Ano pa ba ang gusto mong gawin ko? Pinagbigyan k o ang lahat ng gusto mo.
Naghintay naman ako sayo. Pinakita ko naman sayo kung gaano kita kamahal. N
iligawan pa kita ulit. Nagsisi na ako sa ginawa ko . Kulang na lang itali kita at
tutukan ng shotgun para pumayag ka na ikasal tayo. Pero ayaw mo pa di n. Hinintay
kong pagkatiwalaan mo ako ulit. Hinint ay kong mahalin mo ako ulit. Pero ano?
Naatim mo p ang panoorin ang kasal ko. Ni hindi mo binuksan an g bagong
invitation!" Nakatulala lang ako habang n akikinig sa kanya. Disappointment, pain,
galit, at kung ano ano pa ang nababasa sa mukha niya.
Who could have guess that any scheme and surprises hindi eepekto sayo kasi ikaw
ang magaling sa pagc scheme. That you would take things differently. Yo ur
eccentricity is so frustrating yet I couldn't t hink of anyone to be my bride but
you." Oh my God! Oh my God! Kailangan ko ata ng hangin.
"Magsalita ka nga!" I blink many times. Holy Shit.
Ni wala akong maisip.
"You mean, tayo dapat ang ikakasal ngayon?" I was hanging for his answer and
bumalik sa isip ko ang mga oras na pinahiwatig niya sa akin na kami ang i kakasal.
Ang pagtatanong ng motif, ang paghihingi ng suggestion, ang pagiging sweet sa akin
kahit na kaharap sa iniisip kong supposed to be bride niya, ang bahay na katulad
ng pinaplanuhan namin, ang p agbigay ng bagong invitation, ang pagsabi sana sa akin
na hindi ko pinapatapos. Oh my God!
"Kanina ko pa sinasabi di ba?" Napayuko naman ako s a pagkapahiya.
"Sorry." Mahinang sabi ko. Nakakahiya ako. Ang slow slow ko.
"Ahmmmm...sige na magpapakasal na ako sayo. Kahit ngayon." Jeez, inindyan ko pala
ang sarili kong ka sal. Kaya pala wala sa hulog ang gown ni Honey She en. Proxy
pala siya.
"Hindi na! Paksyet!" Ano daw!! Ayaw na niyang magpa kasal sa akin?
"Ha?" Napuno na ba siya sa akin kaya ayaw na niyang magpakasal?
"Hindi na itutuloy ang kasal." Baket? Kakasabi lan g niya na ako lang ang gusto
niyang pakasalan. Bak it ayaw na niya?
"Mag set tayo ng panibagong date ng kasal natin." He smiled and looked at me
gently. Hindi ko na nap igilan ang sarili ko. I throw myself at him at sin alo
naman niya ako. Hindi ko na din napigilan ang sarili ko, I kissed him. Parang
ngayon lang ako na kahinga ng maluwag. Parang lahat ng mabigat sa dib dib ko
biglang nawala lahat.
"Kung totoo yun hahayaan mo talaga akong makasal?" Sabi niya after we kissed tapos
magkayakap kami a nd we are facing the sunset.
"Sa tingin mo?" Huminga siya ng malalim ang lalong hinigpitan ang yakap sa akin.
"Kailangan na talaga kitang pikutin.Next week na t ayo magpakasal ha. Pero simula
ngayong ayaw kong m awala ka sa paningin ko. Baka takasan mo kasi ako. " Napatawa
ako ng mahina. Mukhang may phobia na at a si Tamadao sa pag alis ko.
"Di ba bawal yun? Yung magkita ang bride at groom bago ikasal?" I raised my eyebrow
and loooked at h im. Umismid siya.
"Anong pakialam ko? Frustrated ako kasi hindi guma na ang plano namin. Hindi ka
kumagat. Ikaw lang at a ang magaling magplano sa ating lahat." Hahahaha. Bitter na
bitter eh.
"So amin pala talaga ang bahay na pinuntahan namin ? At ako pala talaga ang bride?"
Parang sinasabi k o lang sa sarili ko para I confirm ang lahat. Pero mukhang
narinig niya kasi tiningnan niya ako ng m asama.
"Saan na kasi ang invitation na binigay ko sayo?" N aiiritang sabi niya.
"Tinapon ko na eh!" Ni hindi ko nga alam kung saan ko itinapon. Ni hindi ko yun
binuksan.
"Naman! Kung hindi lang kita mahal..." Napangiti a ko ng maluwag at niyakap siya
sabay kurot ng abs n iya. Ahehehe. "Hindi mo ba itatanong kung mahal din kita?"
"Hindi na. Kahit hindi naman wala ka ng choice kas i papakasalan na talaga kita.
And I'll make you fa ll for me all over again?Whether you like it or no t"
Tumingala na lang ako sa kanaya and touched his cheek. A faint smile is on his
lips at pati ang m ga mata mukhang nakangiti din.
"I love you D."
KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia - Kabanata Limampu (p.1 of 8) Limampu
Our wedding was not held on a beach. It will be he ld on Caleruega Church in
Tagaytay near our beach house in Tali Beach in Nasugbu Batangas and the re ception
will be at Tali Beach. Imagine the travel of the guest from the Church to the
Beach. That's why coaster is provided for those who doesn't want to drive. Anyway,
we only had few guests. Just fa mily and close friends. Walang business
associates . We will hold our wedding early morning before th e sunrise. We will be
having a breakfast, lunch an d dinner reception.
My Mom protested when I told her that we will be w aking up at dawn to prepare
ourselves for the wedd ing. And again, nagiging historical na naman siya recalling
the wedding that I ditch in Ilocos. Yes, andun sila, waiting for me. Na stress daw
silang lahat ng hindi ako nagpakita at hindi ako macontac t. Kulang na lang
ipablotter nila na missing ako. And imagine all their raise eyebrows nung pumasok
kami ni D sa hotel and announced that the wedding was cancelled. Kung wala lang si
Tamadao, baka sin abunutan na nila akong lahat.
They are all furious at me dahil daw nakakahiya sa mga guests, but my loving
husband, told them that there is nothing to be ashamed of dahil tuloy nam an ang
reception at nagkamali daw ng announcement kasi proposal pa lang daw ang araw na
iyon. Hahaha . Makapalusot lang di ba?
But my Mom and my close friends didn't buy our exc use of course. Kulang na lang
talaga sabunutan ako nina Mommy at Krizza. Sira ulo daw talaga ako. Ti nawanan ko
na lang sila. Well, wala naman talaga a kong ginawa nung araw na yun kundi ang
ngumiti at tumawa dahil sa saya ng nararamdaman ko.
And now, nagrereklamo siya kasi bakit daw ganitong oras ang napili kong
magpakasal? Nangangalumata p a daw siya because 3:30AM pa lang at since nasa Ta
gaytay kami, sobrang lamig ng panahon. Gustong gus to ko daw na tinotorture ang
lahat. Reklamo pa ni Krizza, baka daw pumipikit pa ang mga flower girls ko habang
nagmamarch. Sino ba naman kasi ang maka kaisip na magpakasal ng 4:30AM? Hahaha.
We booked a hotel near the Church and everyone sta yed there and the travel time
from the hotel to th e Church is only 15 minutes lalo na at walang traf fic. By 4AM
the make up artist is almost done with me kaya iniwan niya muna ako sa room.
"Pssst" Napatingin ako sa may pinto and I saw Tamad ao standing by the doorway.
"What are you doing here?" Napapangiti na lang ako . Grabe tong lalaking to, eh
magkatabi kaming matu log kagabi tapos andito na naman ngayon. Ayaw tala gang
mawala ako sa paningin niya.
"Sabay na tayong pumuntang simbahan." Tinaasan ko s iya ng kilay.
"Gusto mong magwala sina Mom?" Hay naku. Kahit gus to ko pa, ayaw pumayag nina
Mommy. Alam niyo naman ang mga oldies. Ngumiti lang siya at lumapit sa a kin at
bago pa ako makareact, he already claimed m y lips. Wala na akong nagawa kundi ang
halikan din siya. Hahaha.
"Good morning. Aalis na ako. See you later baby." Tapos umalis na siya just like
that. Napapangiti n a lang ako na napapailing.
"Anong nangyari sa lipstick mo!"Bulalas ng make up artist pagbalik niya. Ngumiti
lang ako habang nir eretouch niya ang lipstick ko na nagfade na lang b igla.
Hahaha.
After 15 minutes umalis na din ako papuntang Churc h. I will no longer narrate the
whole ceremony dah il kahit ako hindi ko maintindihan ang mga nangyay ari. It was
so overwhelming and we said our vows j ust as the sun rises up in the horizon.
Akala ko c orny ang mga umiiyak habang kinakasal pero totoo p ala talaga. Sa daming
emosyon na nararamdaman ko, hindi ko napigilan ang hindi maluha. Alam kong dal
awang beses ko ng ikasal but this time, I am sober and I know I will remember and
cherish this day f orever.
After ng wedding, nauna na silang lahat sa recepti on at kami sumakay na sa bridal
car. He arms is en circling my waist and his head rested on my should er. Ang hilig
niya talaga sa ganitong position. An d then while we are travelling he started
kissing my neck which sent shivers down my spine. Goodness , how could I ever
resist him?
"Baby, till what time ang reception?" Napatingin ak o bigla sa kanya.
"Till night time."
"Why did you ever plan of such a long reception?" His hand landed on my thgh and he
gently squeezed it. Napasinghap ako. Maghunos dili ka Tamadao. Nas a sasakyan pa
lang tayo at 7AM pa lang kaya! "Aaaahhh...hin-hindi ko din a-alam." Napapsinghap na
lang ako kasi naman yung kamay niya is gently r ubbing my legs and his breath is
sensually brushin g my ears. Ampupu!
"Hmmmm...Nagugutom ka na ba?" He gently bite my ear lobe. Huwaaahhhh!
"Hindi!" Nabigla kong sagot. Tiningnan ko siya ng masama at tiningnan ang driver ng
bridal car. I sa w him smiled.
"May pera kang dala?" Nagtaka naman ako sa tanong n iya. "Wala. Why?" Ano na naman
ang plano niya?
"Wala din akong dala eh. Kahit cards wala." Tapos t umingin siya sa driver.
"Ahmm kuya may pera kang dala?" Bakit ba nagtatano ng siya kung may perang dala?
May bibilhin ba siya ?
"Meron naman po Sir." Bahagya lang lumingon sa amin ang driver.
"Kuya, magcommute ka na lang papuntang reception. At pakisabi sa lahat na hindi na
kami darating. Ir erefund ko na lang ang pinantaxi mo papunta doon." Nagulat ako
sa sinabi niya. What the heck! Ngumit i lang ang driver at agad naman na lumabas ng
sasa kyan. Hala! Hindi na daw kami dadalo sa reception ng kasal namin?
Niyaya niya akong lumabas ng kotse at tinulungang sumakay sa passenger seat
pagkatapos umikot siya p apuntang driver's seat. Nagtataka na nga ang ibang
sasakyan na dumadaan kung bakit may tumitigil na bridal car sa kalagitnaaan ng
highway. Ampupu! Pag katpos, iniwan namin ang driver na naghihintay ng masasakyan.
Ang laki ng ngisi niya habang nagdadrive.
'Seryoso ka sa gagawin natin D?" Hindi ko alam kun g matatawa o maiinis sa ginawa
namin pero one thin g's for sure, naaamaze ako at naeexcite.
"Never been so sure wife." He said grinning habang niluluwagan ng cuff niya. Alam
na alam ko ang ngi ting yan. Yan ang ngiti niya pag may binabalak siy ang hindi
maganda. At ramdam na ramdam ko ang tens ion sa loob ng kotse lalo na tuwing
nagkakambiyo s iya nasasagi niya ang legs ko or rather sinasadya niya sagiin ang
legs ko.
Wala pa atang 5 kilometers kaming nagbabyahe nung hininto niyo sa gilid ng daan ang
kotse and walang pasabi na hinalikan ako. Napapamura ang isip ko a t the same time
naeexcite. Sino ang hindi maeexcit e sa honeymoon sa gilid ng daan? Ngayon talaga
ako nagpapasalamat sa heavy tint ng bridal car. "Te-teka D!" I said stopping him.
"Kasalanan mo kagabi pa! You sleep in your sexy li ngerie yet you won't allow me to
touch you. Alam m o ba kung ghaano kahirap yun?" And he kissed me ag ain.
"Pero nasa daan pa tayo!"
"Who cares? We're married anyway!" Paksyet! He's r ight. Who cares indeed? And we
kissed to our heart s content or to be specific, we make out because h is hands are
now busy unzipping my gown and his li ps are grazing my neck. Nakakexcite na
nakakakaba ang ganitong sitwasyon. Paano kung katukin kami ng pulis? Pero the
street is almost deserted dahil n ga maaga pa at madalang ang sasakyang dumadaan
and mostly are private cars na wala namang pakialam. Nagrereklamo na siya dahil sa
haba ng gown ko when...
Blag! Umuga ang bridal car.
"What the hell." Napatingin siya sa harap at napab agon ako sa nakarecline na
upuan. Then I saw a tow truck and then all of a sudden we are being towed . For
God's sake. Inayos ko ang sarili ko and Tama dao help me para maayos ang damit ko
bago niya bin uksan ang car window at sinigawan ang mga nagtotow!
"What do you think you're doing?' Pero hindi siya pinansin. Instead, humarap ang
tatlong nagtotow at humarap sa bridal car tapos sabay na nagsalute. N anlaki ang
mga mata ko when I saw Sir JC, Tamako a nd Jayson! Naka coat and tie pa silang
tatlo. Tapo s tumalikod na at sumakay sa tow truck at pinaanda r akay akay ang
bridal car namin.
Nagdadabog na isinara ni Tamadao ang bintana at cur sed. Nangingiti na lang ako.
"Where the hell did they get the tow truck?" Isa s a mga litanyan niya. Natatawa
ako sa hitsura at re action niya. He keeps on cursing hanggang sa makar ating kami
sa reception. Where everyone welcomed u s kahit nagtataka kung bakit kami nakatow.
All thr oughout the ceremony, nakasimangot ang groom ko at hindi ko mapigilan ang
ngumiti. Hindi din bumati sa amin ang tatlo.
When the reception is nearly finish, napalingon ak o kay Tamadao and he is still
sulking. Napatawa na alng ako bigla at tiningnan niya ako ng masama. I suppressed
my laughter. Pero hindi ko talaga mapi gilan, kaya natawa ulit ako sa pagtataka ng
lahat. .
"Laughing at my misery, wife?" He said in a very s erious tone na kung hindi ko
lang alam ang dahilan ng pagkakaganyan niya ay baka matakot na ako. I c leared my
throat and replied fighting the urge to laugh out loud.
"Not at all husband. In fact, I am also miserable." This guy never fails to amaze
me.
"So, what are we gonna do about it?" He said, and this time he gave me a meaningful
smile. I smiled seductively at him in return.
"Well...the reception is nearly finished. We could run away again." Lumuwag ang
pagkakngiti niya at bigla na lang hinawakan ang kamay ko And we hurrie dly went to
the bridal car sa pagtataka ng lahat. Madami ang nagtanong kung saan kami pupunta
pero h indi namin pinapansin. Basta lakad takbo kami pala bas ng area pero bago
kami sumakay, tumigil si Tam adao. Sumunod pala sa amin ang lahat ng guest. And to
my amazement he shouted...
"Papatayin ko ang sinumang sumunod sa amin!"
A/N: This will be the last chapter before the Epil ogue.KaSaMaAnBaTayo Tamadao Sia
- Epilogue (p.1 of 6)
Epilogue
I was peacefully sleeping nung magising ako bigla because something kicked in my
tummy. Napasinghap ako at automatic na napahawak sa tiyan ko. And kas unod ng
pagsipang yun ang paghilab. Oh my God. I p ractice my breathing exercise to calm my
nerves. U nti unti nawala ang sakit at medyo nakakarelax na ako when another pain
kicked in.
"Aaaaaawwwwwweeeee!" Napahiyaw ako sa sakit habang minamasahe ang tiyan ko.
Napakurot ako kay Tamada o na mahimbing na natutulog sa tabi ko habang pini pigilan
ang pagsigaw dahil sa sakit na nararamdama n ko.
"What happened?" Mukhang wala pa sa sarili niyang tanong. Nagkukusot pa siya ng
mata habang ako nami milipit na sa sakit. Gusto ko siyang suntukin kung hindi lang
ako namimilipit dito.
"I think manganganak na ako! Aweeeeee!" Another co ntraction. Napapadalas na ang
paghilab at sobrang sakit na parang binibiyak ako.
"What!? Baby calm down, how many minutes is the in terval?" Hinihimas na din niya
ang tiyan ko.
"How the hell would I know! Damn it!" Sigaw ko sa kanya. Naluluha na ako sa sakit.
Tapos sumigaw ako ulit as another contraction came. Napatayo siya b igla sa kama
tapos naglakad papuntang door tapos b igla bumalik papunta sa akin.
"Shit! Yannie, what am I going to do?" Napasinghap ako sa tanong niya. Pinuno ko
ng hangin ang lungs ko habang hinihipan ang tyan ko.
"You're seriously asking me that? You're the docto r and an OB Gyne for that matter
and you're asking me that question? Go kill yourself!!!!!!! Damn it !!
Ouuuccchhhhh." Ampupu!
"You serious?" Seryosong tanong niya sa akin. Oh m y God! Kung hindi lang masakit
ang tiyan ko!!!!!
"Fuck! I'm gonna kill you myself after I gave birt h. I swear!" Napangiwi ulit ako
sa sakit. Bakit an g sakit sakit? Hindi ko alma na ganito kasakit.
"I'm taking you to the hospital." Ngayon lang niya naisip yun? Seriously? For
Christ sake! Tapos bin uhat na niya ako at papalabas na kami ng kwarto nu ng may
napansin ako.
"Hindi ka man lang ba magbibihis?" He is only wear ing his boxer! Hindi ako
makapaniwala na ito ang m agiging reaction ni Tamadao na parang hindi siya O B.
Bumalik siya at inihiga ulit ako sa kama at nag mamadaling nagsuot ng damit at
pantalon. Tapos kin uha na din niya ang robe ko at pinasuot sa akin. T apos binuhat
niya ulit ako hanggang sa makarating kami sa elevator papuntang kotse. Thank
goodness h indi niya nakalimutan ang susi dahil kung nakalimu tan niya, talagang
papatayin ko na siya.
Habang papuntang hospital panay ang sigaw ko sa ka nya. Ang bagal niya magdrive eh
ang sakit sakit na nga! Pagdating namin sa hospital, I was directly wheeled to the
labor room. Halos mawalan na ako ng malay. Pero pagdating ko ang tagal lumabas ng
bab y. Ang sakit sakit maglabor. Nagkasugat sugat na a ta ang kamay ni Tamadao na
hawak hawak ko and my n ails are digging on his wrist everytime there is a
contraction. Napapangiwi din siya everytime na na papasigaw ako. 30 freaking
minutes na akong naglel abor dito sa labor room pero 5cm pa din ako.
"Baby, we're going for painless." Sabi niya sa aki n. Napagusapan namin na I'm
going for normal and n o anesthesia.
"No! Napag usapan na natin to. Aawweeeeee!" Napahi gpit ang hawak ko sa kamay niya
dahil sa sakit.
"No. We're going for painless. Yanyan, hindi ko na kayang makita kang
nagkakaganyan." Nakita kong ma luha luha na siya. Naiiyak na din ako and I feel l
ike dying tuwing humihilab. The pain is indescriba ble at hindi mo alam kung saan
ang masakit sayo. P arang binibiyak ka literally pero hindi mo alam ku ng saang
body part mo ang binibiyak.
Nagsusumamo ang mga mata niya ang I weakly nodded at him. He kissed me on my
forehead and kissed my lips tapos binitawan ang kamay ko at isinuot ang g loves.
"Baby, one deep breath." Sinunod ko ang sinabi niya

"7cm, to the DR now." Napapapikit ako, gusto ko ng matulog.

"Don't sleep, you need to push kung ayaw mo ng cae sarian." Naririnig ko pang sabi
niya. Nung nasa DR na ako, hindi ko na alam kung ano ang ginagawa sa akin. They
gave me an anesthesia na parang tulog ka na gising but I can still clearly hear the
voic es around me.
"Baby, you can no longer feel the contractions but when I say push, you push,
okay?" I nodded at him . Sinunod ko ang sinasabi niya.
"Baby, push, one more. Yanniee please." I can almo st hear him begging. I pushed
harder this time And after I hear, sighs of relief.
"It's a boy." Someone said. Tapos I heard a faint c ry of a baby. Pumikit na ako.
"Yannie, do you hear me? Yanyan!" Naririnig ko ang panic sa boses niya.
"Doc calm down, she's okay!" Narinig ko pang may na gsabi. The voices are becoming
blurry. "Shut Up!" I tried to open my eyes.
"Doc, hindi ka naman ganyan pag nagpapaanak ka ah! You're always calm before.
Tapos ngayon namumutla ka." Tapos narinig kong nagtawanan ang iba na nas a loob ng
DR.
"That's my wife and my child we're talking about! Ayoko ng maging OB niya sa
susunod!" Another laugh ter echoed inside the delivery room.
"Doc, kamukhang kamukha mo! Lakas ng dugo." I trie d to open my eyes and I saw my
husband near me car rying our child. He is smiling at me tapos tumingi n sa anak
namin. Tumulo ang luha ko. They are ador able to look at even with my blurry
vision. Tapos nilagay niya sa may dibdib ko ang baby while he is looking adorably
at me. Napatingin ako sa baby na min at sa kanya. Kamukha nga niya. Napangiti ako.
"Thank you so much. I love you." And he kissed me. Narinig ko pa ang hiyawan bago
ako tuluyang nakat ulog with a smile on my face.
I sleep peacefully because I know that when I woke up, two handsome individual are
waiting for me. A nd Tamadao? He is not perfect. Ilang beses ba niya akong
sinaktan? He has a lot of flaws. Isa sa mga natutunan ko ay hindi kesyo babae ako,
ako na lan g palagi ang magdedeamnd ang mag eexpect ng paglal ambing at panunuyo.
What a lame excuse when a girl says, ako ang babae, ako dapat ang sinusuyo. I le
arned that the guy we're in love with are also hum ans and like us girls, they also
needs assurance a nd security in a relationship they're into. They a lso need to
feel that they are loved and they are needed by their partner.
Tamadao is not the ideal guy for every girl. He is not every girl's dream guy . He
is not every girl 's right guy. He is not even Prince Charming to ev ery Princess.
Because every girl have their very o wn ideal guy, dream guy, right guy and
princes. Su ited and tailored only for them. And Tamadao is my ideal guy, my dream
guy, the right guy for me. My prince, my husband, my companion for life and the
father of my children. (Children agad? Kakapangan ak lang?) Dahil...
Kahit Saan Mang Anggulo Bagay Tayo Tamadao Sia.
Author's Long Note:
Thank you so much for supporting, voting and readi ng this story. Thank you so much
for fanning me be cause of this story. And most importantly thank yo u for your
inspiring comments except for comments such as 'bitin', 'update' and 'more'. I am
not rea lly thankful for those kind of comments. Dito na p o nagtatapos ang story
ni Tamadao at Yanyan.
I have an upcoming story entitled "Why Do Birds Su ddenly Appear'. Story po ito ng
isa ko pang friend na si Xiara (seeyara). Sana isupport niyo din yun .
So long. farewell. I hate to see you go Tamadao and Yanyan.